Skip to main content

Full text of "Tiomnadh Nuadh ar Tighearn agus ar Slanuighir Iosa Criosd : air a tharruing o'n ghreugais chum Gaelic Albannaich; agus a chur a mach le h-ughdarras Ard-Sheanaidh Eaglais na h-Alba"

See other formats


XlM-ìJ/ 


TIOMNADH  NUADH 


aR 


TIGHEARN  AGUS  AR  SLANUIGHIR 


lOSA  CRIOSD, 


Am  A  THARRUING 


o'N  GHkBUGAIS 


CHUISI  GAELIC  ALBANNAICH ; 


AGDS 

AIR  A  CHUR  A  MACH  LE  H-UGHDARRAS  ARD- 
SHEANAIDH  EAGLAIS  NA  H-ALBA. 


EDINBURGH: 

PEINTED  FOR 

'HE  NATIONAL  BIBLE  SOCIETY  OF  SCOTLAND. 


Digitized  by  the  Internet  Archive 
in  2013 


http://archive.org/details/tiomnadhnuadhart1869nati 


ABBREVIATIONS  AND  MARKS. 


A'  for  "  an"  the  article,  as  "a'  bhean,"  the  woman,  for  "  an  bhean." 

A'  for  "  ag,"  sign  of  the  pres.  par.  of  verbs  beginning  with  a  consonant,  as 

"  a'  bualadh,"  striking,  but  "  ag  òl,"  drinking. 
A'  for  "  ann,"  m,  as  "  a'd'  cheann,"  in  thy  head,  for  "  an  do  cheann." 
A'  for  "  as,"  out  of,  marked  with  an  acute  accent,  as  "  à  teine,"  out  offire. 
'Ar  for  "  thar,"  over,  above,  as  "  deich  'ar  f  hichead,"  thirty. 
B'  for  "  bu,"  was,  as  "  b'e,"  he  was. 

C' for  "  cia,"  «5^0,  what,  as     c'kìi,"  where  ox  in  what  placef  "  c'uin,"  trhen 

or  at  ivhat  time  ? 
D'  for  "  do,"  thy,  thine,  as  "  d'athair,"  thy  father. 

D',  dh'  for  "  do,"  sign  of  the  preterite  tense  of  verbs,  as  "  an  d'aidich  e," 

has  he  confessed'ì  "  dh'aidich  mi,"  /  have  confessed. 
Eabh.  for  "  Eabhra,"  Hehrew. 
Eir.  for  "  Eirionnach,"  Irish. 

'Gr  for  "  ag,"  sign  of  the  pres.  part.  of  vèrbs,  as  "  'g  a  dheanamh,"  doing  it. 

G'  for  "  gu,"  to,  as  "g'a  cheann,"  to  the  end  ikereof. 

M'  for  "  mo,"  my,  as  "  m'anam,"  my  soul. 

M'  for  "  mu,"  ahout,  as  "  m'a  cheann,"  about  his  head. 

'N  a  for  "  ann  a,"  in  his,  as  "  'n  a  chridhe,"  in  his  heart. 

'N  an  for  "  ann  an,"  in  their,  as  "  'n  an  tighibh,"  in  their  houges. 

'N  ar  for  "  ann  ar,"  in  our,  as  "  'n  ar  dùthaich,"  in  our  eountry. 

'N  'ur  for  "  ann  bhur,"  in  your  as  "  'n  'ur  fearann,"  in  your  land. 

'N  uair  for  "  an  uair,"  in  the  time,  when. 

'R  for  "  ar,"  our,  as  "  o'r  sinnsiribh,"^rom  our  ancestors. 

'R  for  "  bhur,"  your,  as  "  le'r  cead,"  with  your  leave. 

R'  for  "  ri,"  to,  as  "  r'ar  guth,"  to  our  voice. 

'S  an,  sa'  for  "anns  an,"  in  the,  'as  "  's  an  àm,"  in  the  time,  "'s  a'  bhaile,''2re  the  city. 

Sasg.  for  "  Sasgonach,"  or  "  Sasonach,"  English. 

'S  na  for  "  anns  na,"  in  the,  as  "  's  na  coillitibh,"  in  the  woods. 

T'  for  "  do,"  thy,  as  "  t'anail,"  thy  breath.  Before  a  vowel,  d,  the  initial  conson- 

ant  of  this  pronoun,  is  changed  into  t:  but  t,  the  initial  consonant  of  the 

verbs  "  tèid,  tig,  toir,"  is  retained  in  writing,  though  pronounced  as  d. 
^Grave  accent.    Vowels  marked  with  this  accent  are  always  sounded  long ; 

and  such  as  are  not  are  generally  sounded  short. 
'  Acute  accent.    When  the  vowel  e  is  sounded  like  e  in  scene,  or  the  Latin  oe 

in  Phoebus,  as  the  Scotch  pronounce  it,  it  is  commonly  marked  with  this 

accent. 

'  Apostrophe.  When  there  is  an  elision  of  one  or  more  letters,  it  is  usually 
marked  with  an  apostrophe.  Thus,  when  the  preceding  word  ends,  or  the 
following  word  begins,  with  a  vowel,  there  is  an  elision  of  the  possessive 
pronoun  "  a,"  as  "  le  'shùil,"  with  his  eye,"  for  "  le  a  shùil" ;  "  call  'anama," 
the  loss  of  his  soul,  for  "  call  a  anama."  A  few  Gaelic  words  admit  of  a  final 
vowel,  or  not,  as  the  euphony  requires  it,  as  "  àit"  or  "  àite,"  a  place, 
"Tighearn"  or  "  Tighearna,"  iorc?,  "naomh"  or  "  naomha," /ioZ^/,  "fad" 
or  "  fada,"  long,  "  camp"  or  "  campa,"  a  camp;  but  as  these  final  vowels  are 
not  essential  to  the  words,  their  absence  is  not  marked  with  an  apostrophe. 


LEABHRAICHEAN 

AN 

TIOMNAIDH  NUAIDH. 

Caib. 


Soisgeul  IVIhata  'anns  am  Iheil    28 

Soisgeul  Mharcuis  ,   ]6 

Soisgeul  Lucais    24 

Soisgeul  Eoin   21 

Gnìomhara  nan  Abstol    28 

Litir  Phoil  chum  nam  liomhanach    16 

I.  Corintianach    16 

II.  Corintianach   13 

Galatianach  4 . . . .  6 

Ephesianach   ;   6 

Philipianach    4 

Colosianacli    4 

I.  Litir  Phoil  cum  nan  Tesalonianach   5 

II.  Litir  Phòil  chum  nan  Tesalonianach    3 

I.  Timoteuis    6 

II  Timoteuis   4 

Tituis    3 

Philemoin    1 

•  Eabhruidheach    13 

Litir  Sheumais    5 

Litir  I.  Pheadair    5 

Litir  II.  Pheadair   3 

Litir  I.  Eoin   5 

Litir  II.  Eoin   1 

Litir  III.  Eoin    1 

Litir  ludais    1 

Taisbeanadh  Eoin    22 


AN  SOISGEUL 

A  REIR 


M  H  A  T  A  . 


CAIB.  I. 

LEABHAR  ginealaich  losa 
Criosd,  mhic  Dhaibhidh, 
mhic  Abrahaim. 

2  Ghin  Abrahara  Isaac, 
agns  ghin  Isaac  lacob,  agus 
ghin  lacob  ludas  agus  a 
bhràithrean. 

3  Agus  ghin  ludas  Phares 
agus  Sara  o  Thamar,  agus 
ghin  Phares  Esrom,  agus  ghin 
Esrom  Aram. 

4  Agus  ghin  Aram  Amina- 
dab,  agus  ghin  Aminadab 
Naason,  agus  ghin  Naason 
Salmon. 

5  Agus  ghin  Salnion  Boos 
o  Ilachab,  agus  ghin  Boos  O- 
bed  o  Rut,  agus  ghin  Obed 
lese. 

6  Agus  ghin  lese  Daibhidh 
an  righ,  agus  ghin  Daibhidh 
an  righ  Solomon  o'n  mhnaoi 
a  bha  aig  Urias. 

7  Agus  ghin  Solomon  Ro- 
boam,  agus  ghin  Roboam  Ab- 
ia  agus  ghin  Abia  Asa. 

8  Agus  ghin  Asa  losaphat, 
agus  ghin  losaphat  loram,  a- 
gus  ghin  loram  Osias. 

9  Agus  ghin  Osias  loatam, 
agus  ghin  loatam  Achas,  agus 
ghin  Achas  Esecias. 


10  Agus  ghin  Esecias  Ma- 
nases,  agus  ghin  Manases  A- 
mon,  agus  ghin  Amon  losias. 

11  Agus  ghin  losias  lecho- 
nias  agus  a  bhràithre,  mu  àni 
an  giùlain  do  Bhabilon. 

12  Agus  an  dèigh  an  toirt 
do  Bhabilon,  ghin  lechonias 
Salatiel,  agus  ghin  Salatiel 
Serobabel. 

13  Agus  ghin  Serobabel  A- 
biud,  agus  ghin  Abiud  Elia- 
cim,  agus  ghÌR  Eliacim  A- 
sor. 

14  Agus  ghin  Asor  Sadoc, 
agus  ghin  Sadoc  Achim,  agus 
ghin  Achim  Eliud. 

15  Agus  ghin  Eliud  Elea- 
sar,  agus  ghin  Eieasar  Matan, 
agus  ghin  Matan  lacob. 

16  Agus  ghin  lacob  loseph 
fear  Mhuire,  o'n  d'rugadh  losa, 
d'an  goirear  Criosd. 

17  Uime  sin  na  h-uile  ghin- 
eahiich  o  Abraham  gu  Dai- 
bhidh,  is  ceithir  ginealaich 
deug  iad  ;  agus  o  Dhaibhidh 
gu  bruid  Bhabiloin,  ceithir 
ginealaich  deug ;  agus  o  bhruid 
Bhabiloin  gu  Criosd,  ceithir 
ginealaich  deug. 

18  Agus  mar  so  bha  breith 
losa  Criosd  :   oir  an  dèigh  do 

A 


2 


MATA. 


cheangal-pòsaidli  blii  air  a 
dheanamh  eadar  a  mhàthair 
Muire  agus  loseph,  roimh 
dhoibh  teachd  cuideachd,  ; 
fhuaradh  torrach  i  o'n  Spiorad 
Naomh.  ; 

19  Ach  air  bhi  do  loseph 
a  fear  'na  dhuine  cothromach, 
agus  gun  toil  aige  ball-sampuill 
a  dheanamh  dhi,  bu  mhiann 
leis  a  cur  uaith  os  ìosal. 

20  Ach  ag  smuaineachadh 
nan  nithe  sin  dha,  feuch, 
dh'fhoiUsich  aingeal  an  Tigh- 
earn  e  fèin  da  ann  ara  bruadar, 
ag  ràdh,  A  loseph,  a  mhic 
Dhaibhidh,  na  biodh  eagal  ort 
do  bhean  Mun'e  a  ghabhail  a 
d'ionnsuidh :  oir  an  ni  a  ta 
air  a  ghineamhuin  innte,  is 
ann  o'n  Spiorad  Naomh  e. 

21  Agus  beiridh  i  mac,  a- 
gus  bheir  thu  losa  mar  ainm 
air ;  oir  saoraidh  e  a  shluagh 
fèin  o'm  peacaibh. 

22  (Agus  rinneadh  so  uile 
chum  gu  coimhUontadh  an  ni 
a  thubhairt  an  Tighearna  leis 
an  fhàidh,  ag  ràdh, 

23  Feuch,  bithidh  maighd- 
ean  torrach,  agus  beiridh  i  mac, 
agus  bheir  iad  Emanuel  mar 
ainm  air,  is  ionnan  sin  r'a  ràdh, 
air  eadar-theangachadh,  Dia 
maille  ruinn.) 

24  Agus  air  mosgladh  do 
loseph  as  a  chodal,  rinn  e  mar 
a  dh'iarr  aingeal  an  Tighearn 
air,  agus  ghabh  e  d'a  ionnsuidh 
a  bhean  : 

25  Agus  cha  d'aithnich  e  i 
gus  an  d'rug  i  a  ceud-ghin 
niic;  agus  thug  e  losa  mar 
ainm  air. 


CAIB.  II. 

AGUS  an  uaira  rugadh  losa 
ann  am  Betlehem  ludea, 
ann  an  làithibh  Heroid  an  righ, 
feuch,  thàinig  druidhean  o'n 
àird  an  ear  gu  lerusalem, 

2  Ag  ràdh,  C'àit  am  bheil 
rigb  sin  nan  ludhach  a  ta  air 
a  bhreith  ?  oir  chunnaic  sinne 
a  reult  san  aird  an  ear,  agus  a 
ta  sinn  air  teachd  a  thabhairt 
aoraidh  dha. 

3  An  uair  a  chual  Herod 
an  righ  sin  bha  e  fo  thrioblaid, 
agus  lerusalem  uile  maille  ris. 

4  Agus  air  cruinneachadh 
nan  àrd-shagart  uile  dha  agus 
sgrìobhaichean  an  t-sluaigh, 
dh'fheòraich  e  dhiubh  c'àit 
an  robh  Criosd  gu  bhi  air  a 
bhreith. 

5  Agus  thubhairt  iad  ris, 
Ann  am  Betlehem  ludea :  oir 
mar  so  sgrìobhadh  leis  an 
fhàidh, 

6  Agus  thusa  Bhetlehema/z 
tìr  ludah,  cha  tu  idir  a's  luglia 
am  measg  cheannard  luda : 
oir  asadsa  thig  Uachdaran  a 
stiijras  mo  shkiagh  Israel. 

7  An  sin  air  do  Herod  na 
druidhean  a  ghairm  os  losal  d'a 
ionnsuidh,  gheur-fhiosraich  e 
dhiubh  cia  an  t-àm  an  d'f  hoill- 
sicheadh  an  reult. 

8  Agus  chuir  e  iad  gu  Bet- 
lehem,  agus  thubhairt  e,  Im- 
ichibh,  agus  iarraibh  gu  dì- 
chiollach  an  naoidhean ;  agus 
an  dèigh  dhuibh  fhaotainn, 
innsibh  dhomhsa  e,  chum  gu 
racham-sa  fèin,  agus  gu  dean- 
am  aoradh  dha. 

9  Agus  an  uair  a  chual  iad 


CAIB.  II. 


3 


an  righ,  dh'imich  iad;  agus, 
feuch,  chaidh  an  reult  a  chunn- 
aic  iad  san  àird  an  ear  rompa, 
gus  an  d'thàinig  i  agus  gu'n 
do  stad  i  os  ceann  an  ionaid  an 
robh  an  naoidhean. 

10  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  iad  an  reult,  rinn  iad  gaird- 
eachas  le  h-aoibhneas  ro-mhòr. 

11  Agus  air  dol  a  steach 
dlioibh  do'n  tigh  ,  fhuair  iad 
an  naoidhean  maille  r'a  mhàth- 
air  Muire,  agus  thuit  iad  sìos, 
agus  rinn  iad  aoradh  dha :  a- 
gus  air  fosgladh  an  ionmhas 
dhoibh,  thug  iad  dha  tiodhlac- 
an;  òr,  agus  tùis,  agus  mirr. 

12  Agus  air  faotainn  rabh- 
aidh  0  Dhia  ann  am  bruadar, 
gun  iad  a  philltinn  a  dh'ionn- 
suidh  Heroid,  chaidh  iad  d'an 
dììthaich  fèin  air  slighe  eile. 

13  Agus  an  uair  a  dh'imich 
iad  air  an  ais,  feuch,  nochd- 
adh  aingeal  an  Tighearna  do 
loseph  ann  am  bruadar  ag 
ràdh,  Eirich,  agus  gabh  an 
naoidhean  agus  a  mhàthair,  a- 
gus  teich  do'n  Eiphit,  agus  bi 
an  sin  gus  an  labhair  mise  riut : 
oir  iarraidh  Herod  an  naoidh- 
ean  g'a  mhilleadh. 

14  Agus  dh'èirich  e,  agus 
ghabh  e  d'a  ionnsuidh  an 
naoidhean  agus  a  mhàthair  san 
oidhche,  agus  dh'imich  e  do'n 
Eiphit : 

15  Agus  bha  e  an  sin  gu 
bàs  Heroid  :  a  chum  gu  coimh- 
liontadh  an  ni  a  labhair  an 
Tighearna  leis  an  fhàidh,  ag 
ràdh,  A  mach  as  an  Eiphit 
ghoir  mi  mo  Mhac. 

Ifi  An  sin  an  uair  a  chunn-; 


aic  Herod  gu'n  d'rinn  na 
druidhean  fanoid  air.  las  e 
le  feirg  ro-mhòir,  agus  chuir 
a  liichd-millidh  uaitb,  agus 
mharbh  e  na  bha  do  leanab- 
aibh  mac  am  Betlehem,  agus 
'na  crìochaibh  uile,  o  aois  dhà 
bhliadhna  agus  fuidh,  a  rèir 
na  h-aimsir  a  dh'fhòghluim  e 
gu  dìchiollach  o  na  druidhibh. 

17  An  sin  choimhlionadh 
an  ni  a  labhradh  le  leremias 
am  fàidh,  ag  ràdh, 

18  Chualas  guth  ann  an  Ra- 
ma,  caoidh,  agus  gul,  agus 
bròn  ro-mhòr,  Rachel  a'  caoin- 
eadh  a  cloinne,  agus  cha  b'àill 
leatha  sòlas  a  ghabhail,  a 
chionn  nach  'eil  iad  beò. 

19  Ach  an  uair  a  dh'eug 
Herod,  feuch,  nochdadh  ain- 
geal  an  Tighearn  ann  am 
bruadar  do  loseph  san  Eiphit. 

20  Ag  ràdh,  Eirich,  agus 
gabh  an  naoidhean  agus  a 
mhàthair,  agus  imich  gu  tal- 
amh  Israeil :  oir  fhuair  an 
dream  a  blia  'g  iarraidh  anama 
an  leinibh  bàs. 

21  Agus  dh'èirich  esan,  a- 
gus  ghabh  e  an  leanabh  agus 
a  mhàthair  d'a  ionnsuidh,  agus 
thàinig  e  gu  talamh  Israel. 

22  Ach  an  uair  a  chual  e 
gu'n  robh  Archelaus  'na  righ 
an  tìr  ludea  an  àit  Heroid 
'athar,  bha  eagal  air  dol  an 
sin  :  ach,  air  faotainn  da  rabh- 
aidh  0  Dhia  ann  am  bruadar, 
tliionndaidh  e  gu  criochaibh 
Ghalile  : 

23  Agus  thàinig  e  agus 
gliabh  e  còmhnuidh  ann  ara 
baile  d'an  goirear  Nasarot, 


4 


MATA. 


chum  gu  coimhliontadh  an  ni 
a  labhradh  leis  na  faidhibh, 
Gu  goirear  Nasarach  dheth. 

CAIB.  III. 

AGUS  anns  na  làithibh  sin 
thàinig-  Eoin  Baiste,  a' 
searmonachadh  am  f àsach  lu- 
dea, 

2  Agus  ag  ràdh,  Gabhaibh 
aithreachas :  oir  a  ta  rìogh- 
achd  nèimh  am  fogus. 

3  Oir  is  e  so  an  ti  ud  mu'n 
do  labhair  Esaias  am  fàidh,  ag 
ràdh,  Guth  an  ti  a  ghlaodhas 
anns  an  fhàsaeh,  Ulluichibh 
slighe  an  Tighearna,  deanaibh 
a  cheumanna  dìreach. 

4  Agus  bha  a  chulaidh  aig 
Eoin  do  fhionna  chàmhal,  a- 
gus  crios  leathair  aige  tim- 
chioU  a  leasraidh ;  agus  is  e 
bu  bhiadh  dha  locuist  agus 
mil  fhiadhaich. 

5  Chaidh  lerusalem  a  mach 
d'a  ionnsuidh  an  sin  agus  lu- 
dea  uile,  agus  luchd-àiteach- 
aidh  na  dùthcha  timchioll  lor- 
dain  uile. 

6  Agus  bhaisteadh  iad  leis- 
san  ann  an  lordan,  ag  aideach- 
adh  am  peacanna. 

7  Ach  an  uair  a  chunnaic 
6  niòran  do  na  Phairisich,  a- 
gus  do  na  Sadusaich  a'  teachd 
a  chum  a  bliaistidh-san,  thu- 
bhairt  e  riu,  A  shìol  nan  nath- 
raiche  nimhe,  cò  a  thug  rabh- 
adh  dhuil)h-sa  teicheadh  o'n 
fheirg  a  ta  ri  teachd  ? 

8  Air  an  aobhar  sin  thug- 
aibh  a  mach  toradh  iomchuidh 
do'n  aithreachas. 

9  Agus  na  smuainichibh  a 


ràdh  annaibh  fèin,  A  ta  Abra- 
ham  'na  athair  againn :  oir  a 
ta  mi  ag  ràdh  ribh,  g-ur  comas- 
ach  Dia  air  clann  a  thogail  suas 
a  dh'  Abraham  do  na  clochaibh 
sin. 

10  Agus  a  nis  a  ta  an  tuadh 
air  a  cur  ri  freumh  nan  crann : 
air  an  aobhar  sin,  ge  b'e  crann 
nach  toir  a  mach  toradh  maith, 
gearrar  e,  agus  tilgear  san 
teine  e. 

11  Gu  deimhin  a  ta  mise 
'gur  baisteadh  le  h-uisge  chum 
aithreachais ;  ach  an  ti  a  ihìcr 
a'm'  dhèigh,  is  cumhachdaiche 
e  na  mi,  agus  cha'n  airidh 
mise  air  a  bhrògan  a  ghiùlan  : 
baistidh  esan  sibh  leis  anSpior- 
ad  Naomh,  agus  le  teine  : 

12  Aig  am  bheil  a  ghuit 'na 
làimh,  agus  glanaidh  e  gu  ro- 
bhaileach  'xìrlar-bualaidh,  a- 
gus  cruinnichidh  e  a  chruith- 
neachd  d'a  thigh-tasgaidh;  ach 
loisgidh  e  am  moll  le  teine 
nach  feudar  a  mhùchadh. 

13  An  sin  thàinig  losa  o 
Ghalile  gu  lordan  a  dh'ionn- 
suidh  Eoin,  chum  gu'm  biodh 
e  air  a  bhaisteadh  leis. 

14  Ach  bhac  Eoin  e,  ag 
ràdh,  A  ta  feum  agamsa  bhi 
air  mo  bhaisteadh  leatsa,  agus 
am  bheil  thusa  a'  teachd  a  ni' 
ionnsuidh-sa? 

15  Agus  fhreagair  losa  a- 
gus  thubhairt  e  ris,  Leig  d'on 
chùis  a  bhi  mar  so  a  nis  :  oir 
mar  so  is  iomchuidh  dhuinn 
gach  uile  fhìreantachd  a 
choimhlionadh.  Ansin  dh'fhul- 
aing  e  dha. 

16  Agus  an  uair  a  bhaist 


CAIB.  IV. 


5 


eadh  losa,  chaidh  e  air  ball 
suas  as  an  iiisge  ;  agus,  feuch, 
dh'fbosgladh  nèamh  dba,  a- 
gus  chunnaic  e  Spiorad  Dè  a' 
tuirìing  mar  choluman,  agus 
a'  teachd  air-san: 

17  Agus,  feuch,  guth  o 
nèamb,  ag  ràdh,  Is  e  so  mo 
Mhac  gràdhacb,  anns  am  bheil 
mo  mhòr-tblachd. 

CAIB.  IV. 

AN  sin  tbreòraicbeadb  losa 
leis  an  Spiorad  do'n  f  bàs- 
ach,  chum  gu'm  biodh  e  air  a 
bbuaireadh  leis  an  diabbuL 

2  Agus  an  uair  a  tbraisg  e 
dà  fbichead  là  agus  dà  fhich- 
ead  oidbcbe,  an  dèigh  sin  bha 
ocras  air. 

3  Agus  air  teachd  do'n 
bhuaireadair  d'a  ionnsuidh 
tbubbairt  e,  Ma's  tu  Mac  Dhè 
tboir  àitbne  do  na  clocbaibh 
so  a  bhi  'nan  aran. 

4  Ach  fbreagair  esan  agus 
thubhairt  e,  A  ta  e  sgrìobbta, 
Cba'n  ann  le  h-arau  a  mbàin 
a  bheatbaichear  duine,  ach 
leis  gacb  uile  fhocal  a  tbig  o 
bheul  Dè. 

5  An  sin  tbug  an  diabbul 
e  do'n  bbaile  naomh,  agus 
cbuir  e  air  binnein  an  team- 
puill  e, 

6  Agus  tbubbairt  e  ris, 
Ma's  tu  Mac  Dbè,  tilg  thu 
fèin  sìos :  oir  a  ta  e  sgrìobbta, 
gu  toir  e  àithne  d'a  ainglibb 
mu  d'  thimcbiol],  agus  togaidb 
iad  suas  tbu  'nan  làmbaibb, 
chum  nach  buail  thu  uair  air 
bith  do  cbos  air  cloich. 

7  Tbubbairt  losa  ris  a  rìs. 


A  ta  e  sgrìobhta,  Cba  bbuair 
tbu  an  Tigbearna  do  Dhia. 

8  Thug  an  diabhul  e  a  rìs 
cbum  beinne  ro  àird,  agus 
nochd  e  dba  uile  rìogbacbdan 
an  domhain,  agus  an  glòir ; 

9  Agus  tbubhairt  e  ris,  lad 
so  uile  bheir  mise  dhuit,  ma 
tbuiteas  tu  sìos  agus  ma  ni  thu 
aoradh  dbombsa. 

10  An  sin  thubbairt  losa 
ris,  Imich  uam,  a  Sbatain  :  oir 
a  ta  e  sgrìobhta,  Bheir  thu  aor- 
adh  do'n  Tighearna  do  Dbia, 
agus  dhasan  'na  aonar  ni  tbu 
seirbhis. 

11  An  sin  dh'fhàg  an  dia- 
bhul  e ;  agus,  feucb,  thàinig 
aingil  agus  fbritheil  iad  da. 

12  Acb  an  uair  a  cbual  losa 
gu'n  do  chuireadh  Eoin  an 
làimh,  dh'imicb  e  do  Ghalile. 

13  Agus  air  fàgail  Nasaret 
da,  tbàinig  e  agus  gbabb  e 
còmbnuidb  ann  anCapernaum, 
a  ta  ri  taobb  na  fairge,  ann 
an  letb-iomall  Shabuloin  agus 
Nephtalim : 

14  A  chum  gu'n  coimhlion- 
tadh  an  ni  a  labhradb  le  Esaias 
am  fàidh,  a.g  ràdh, 

15  Talamh  Sbabuloin,  agus 
talamh  Nepbtabm,  sbghe  na 
fairge  air  an  taobb  thall  do 
lordan,  Gable  nan  Cinneach  : 

16  Am  pobull  a  bba  'nan 
suidhe  an  dorchadas,  chunnaic 
iad  solus  mòr  :  agus  a  ta  sobis 
air  èirigb  do  na  daoinibh  a  bha 
'nan  suidhean  tìragus  an  sgàil 
a'  bhàis. 

17  O  sin  a  mach  thòisich 
losa  air  searmoin  a  dbeanamh, 
agus  a  ràdh.  Gabhaibb  aith- 


6 


MATA. 


reacbas,  oir  a  ta  rìoghachd 
nèimh  am  fogus. 

18  Agus  ag  imeachd  do  losa 
ri  taobh  fairge  Ghalile,  chunn- 
aic  e  dithis  bhràithre,  Simon 
d'an  goirear  Peadar,  agus 
Aindreas  a  bhràthair,  a'  tilg- 
eadh  lìn  san  fhairge :  (oir 
b'iasgairean  iad.) 

19  Agus  thubhairt  e  riu, 
Leanaibh  mise,  agus  ni  mi 
iasgairean  air  daoinibh  dhibh. 

20  Agus  air  ball  dh'f  hàg  iad 
na  lìonta,  agus  lean  iad  esan. 

21  Agus  air  triall  da  as  a 
sin,  chunnaic  e  dithis  eile 
bhràithre,  Seumas  mac  Shebe- 
de,  agus  Eoin  abhràthair,  ann 
an  luing  maille  r'an  athair  Se- 
bede,  a'  càradh  an  lìon :  agus 
ghairm  e  iad. 

22  Agus  air  ball  dh'fhàg 
iad  an  long  agus  an  athair,  a- 
gus  lean  iad  e. 

23  Agus  dh'imich  losatim- 
chioll  Ghalile  uile,  a'  teasgasg 
'nan  sionagogaibh,  agus  a' 
searmonachadh  soisgeil  na 
rìoghachd,  agus  a'  slànuch- 
adh  gach  gnè  thinnis,  agus 
gach  gnè  eucail  am  measg  an 
t-sluaigh. 

24  Agus  chaidh  a  chliu 
feadh  Shiria  uile  :  agus  thug 
iad  d'a  ionnsuidh  iadsan  uile 
a  bha  euslan,  agus  a  bha  air 
an  cuibhreachadh  le  galaraibh, 
agus  iomadh  gnè  phianta,  a- 
gus  iadsan  aig  an  robh  deamh- 
ain  annta,  agus  air  an  robh  an 
tuiteamas,  agus  luchd  pairil- 
is  ;  agus  shlànuich  e  iad. 

25  Agus  lean  cuideachd 
nihòr  e  o  Ghalile,  agus  o  Dhe- 


capolis  agus  o  lerusalem,  a- 
gus  o  ludea,  agus  o  na  crìoch- 
aibh  a  ta  an  taobh  thall  do  lor- 
dan. 

CAIB.  V. 

AGUS  an  uair  a  chunnaic 
losa  an  sluagh,  chaidh  e 
suas  air  beinn  ;  agus  air  suidhe 
dha,  thàinig  a  dheisciobuil  d'a 
ionnsuidh. 

2  Agus  dh'fhosgail  e  a 
bheul,  agus  theagaisg  e  iad, 
ag  ràdh. 

3  Is  beannaichte  iadsan  a  ta 
bochd  'nan  spiorad  :  oir  is  leo 
rìoghachd  nèimh. 

4  Is  beannaichte  iadsan  a 
ta  ri  bròn  :  oir  gheibh  iad 
sòlas. 

5  Is  beannaichte  na  daoine 
macanta:  oir  sealbhaichidh  iad 
an  talamh  mar  oighreachd. 

6  Is  beannaichte  an  dream 
air  am  bheil  ocras  agus  tart  na 
còrach  :  oir  sàsuichear  iad. 

7  Is  beannaichte  na  daoine 
tròcaireach :  oir  gheibh  iad 
tròcair. 

8  Is  beannaichte  na  daoine 
a  ta  glan  'nan  cridhe :  oir  chi 
iad  Dia. 

9  Is  beannaichte  luchd- 
deanamh  na  sìthe  :  oir  goirear 
clann  Dè  dhiubh. 

10  Is  beannaichte  an  dream 
a  ta  fulang  geur-leanmhuinn 
air  son  na  còrach :  oir  is  leo- 
san  rìoghachd  nèimh. 

M  Is  beannaichte  bhitheas 
sibh  an  uair  a  bheir  daoine 
anacainnt  dhuibh,  agus  a  ni  iad 
geur-leanmhviinn  oirbh,  agus 
a  labhras  iad  gach  uile  dhroch 


CAIB.  V. 


7 


fhocal  ribli  gu  breugach,  air 
mo  sgàth-sa. 

1 2  Deanaibh  gairdeachas, 
agus  bithibh  ro-shubhach ;  oir 
is  mòr  bhur  duais  air  nèamh  : 
oir  mar  sin  rinn  iad  geur- 
leanmhuinn  air  na  fàidhibh  a 
bha  roimhibh. 

13  Is  sibhse  salann  na  tal- 
mhainn:  gidheadh  ma  chaill- 
eas  an  salann  a  bhlas,  ciod 
leis  an  saillear  e?  cha'n  'eil 
feum  ann  o  sin  suas,  ach  a 
thilgeadh  mach,  agus  a  shalt- 
airt  fo  chosaibh  dhaoine. 

14  Ts  sibhse  sokis  an  t-saoo-h- 

o 

ail.  Cha'n  flieudar  baile  a  ta 
air  a  shuidheachadh  air  sliabh 
fholach. 

15  Agus  cha  las  daoine 
coinneal,  chum  gu'n  cuir  iad  i 
fuidh  shoitheach,  ach  ann  an 
coinnleir,  agus  ni  i  solus  do  na 
bheil  a  stigh. 

It)  Gu  ma  h-ann  mar  sin 
a  dheah-aicheas  bhur  solus  an 
làthair  dhaoine,  chum  gu  faic 
iad  bhur  deadh  oibre,  agus  gu 
toir  iad  glòir  do  bhur  n-Athair 
a  ta  air  nèamh. 

17  Na  measaibh  gu'n  d'thài- 
nig  mise  a  bhriseadh  an  lagha 
no  nam  fàidhean;  cha'n  ann  a 
bhriseadh  a  thàinig  mi,  ach 
a  choimhlionadh. 

18  Oir  a  ta  mi  ag  ràdh  ribh 
gu  fìrinneach,  Gus  an  tèid 
nèamh  agus  talamh  thairis,  cha 
tèid  aon  lide  no  aon  phunc 
do'n  lagh  thairis,  gus  an  coimh- 
lionar  gach  àon  ni. 

19  Air  an  aobhar  sin  ge  b'e 
neach  a  bhriseas  aon  do  na 
h-àitheantaibh  so  a's  lugha,  a- 


gus  a  theagaisgeas  daoine  mar 
sin,  goirear  an  duine  a's  lugha 
dlieth  ann  an  rìoghachd  nèimli : 
ach  ge  b'e  neach  a  ni,  agus  a 
theagaisgeas  iad,  goirear  duine 
mòr  dheth  ann  an  rìoghachd 
nèimh. 

20  Oir  a  ta  mi  ag  ràdh  ribh, 
Mur  toir  bhur  fireantachd-sa 
barrachd  air  fìreantachd  nan 
sgrìobhaiche  agus  nam  Phairis- 
each,  nach  tèid  sibh  air  chor 
air  bith  a  steach  do  rìoghachd 
nèimh. 

21  Chuala  sibh,  gu'n  dubh- 
radh  ris  na  sinnsiribh,  Na  dean 
mortadh ;  agus  ge  b'e  neach 
a  ni  mortadh,  bithidh  e  an 
cunnart  a'  bhreitheanais. 

22  Ach  a  ta  mise  ag  ràdh 
ribh,  Ge  b'e  neach  aig  am  bi 
fearg  r'a  bhràthair  gun  aobhar, 
gu'm  bi  e  an  cunnart  a'bhreith- 
eanais :  affus  ffe  b'e  neach  a 
their  r'a  bhràthair,  Raca,  gu'm 
bi  e  an  cunnart  na  comhairle: 
ach  ge  b'e  neach  a  their,  Ama- 
dain,  gu'm  bi  e  an  cunnart 
teine  ifrinn. 

23  TTime  sin  ma  bheir  thu 
do  thabhartas  chum  na  h-alt- 
arach,  agus  gu'n  cuimhnich 
thu  an  sin  gu  bheil  ni  air  bith 
aig  do  bhràthair  a'd'  aghaidh; 

24  Fàg  do  thabhartas  an 
sin  an  làthair  na  h-altarach,  a- 
gus  imich,  agus  dean  rèite  air 
tùs  ri  d'bhràthair,  agus  an 
dèigh  sin  thig  agus  tabhair 
uait  do  thiodhlac. 

25  Bi  rèidh  ri  d'eascaraid 
gu  luath,  am  feadh  a  bhios 
tu  maille  ris  san  t-slighe ;  air 
eagal  gu'n  toir  an  t-eascaraid 


8 


MATA. 


thairis  thu  do'n  bhreitheamhj 
agus  gu'n  toir  am  breitheamh 
thu  do'n  mhaor,  agus  gu  tilg- 
ear  am  prìosan  thu. 

26  A  ta  mi  ag  ràdh  riut  gu 
iirinneach  nach  tèid  thu  mach 
as  a  sin,  gus  an  ìoc  thu  an 
fheoirling  dheireannach. 

27  Chuala  sibh  gu'n  dubh- 
radh  ris  na  sinnsiribh,  Nà  dean 
adhaltrannas. 

28  Ach  a  ta  mise  ag  ràdh 
ribh,  Ge  b'e  neach  a  dh*amh- 
airceas  air  mnaoi  chum  a 
miannachadh,  gU'n  d'rinn  e 
adhaltrannas  leatha  cheana  'na 
chridhe. 

29  Agus  ma  bheir  do  shùil 
dheas  aobhar  tuislidh  dhuit, 
spìon  a  mach  i,  agus  tilg  uait 
i:  oir  is  fearr  dhuit  gu  sgrios- 
ar  aon  do  d'  bhallaibh,  na  do 
chorp  uilè  bhi  air  a  thilgeadh 
do  ifrinn. 

30  Agus  ma  bheir  do  làmh 
dheas  oilbhetim  dhuit,  gearr 
dhìot  i,  agus  tilg  uait  i:  oir  is 
fearr  dhuit  gu  sgriosar  aon  do 
d'bhallaibh,  ìia  do  chorp  uile 
bhi  air  a  thilgeadh  do  ifrinn. 

3 1  Agus  a  dubhradh,  Ge  b'e 
chuireas  a  bhean-phòsda  air 
falbh,  thugadh  e  litir-dhealaich 
dhi. 

32  Ach  a  ta  mise  ag  ràdh 
ribh,  Ge  b'e  neach  a  chuireas 
air  falbh  a  bhean-phòsda  fèin, 
ach  a  mhàin  air  son  strìopach- 
ais,  gu  biieil  e  toirt  oirre  iadh- 
altrannas  a  dheanamh :  agus 
an  ti  a  phòsas  a'  bhean  sin  a 
chuireadh  air  falbh,  a  ta  e  a' 
deanamh  adhaltrannais. 

33  Mar  an  ceudna,  chuala 


sibh  gu'n  dubhradh  ris  na  sinn- 
siribh,  Na  tabhair  mionnan 
eitheich,  ach  coimhlion  do 
mhionnan  do'n  Tighearna. 

34  Ach  a  ta  mise  ag  ràdh 
ribh,  Na  tugaibh  mionnan  idir: 
na  tugaibh  air  nèarah,  oir  is  e 
righ-chaithir  Dhè  e. 

35  Na  tugaihh  air  an  tal- 
amh,  oir  is  e  stòl  a  choise:  na 
tugaibh  air  lerusalem,  oir  is  e 
baile  an  righ  mhòir  e. 

36  Na  tabhair  mionnan  air 
do  cheann,  oir  cha'n  urrainn 
thu  aon  fhuiltein  a  dheanamh 
geal  no  dubh. 

37  Ach  gu  ma  h-e  is  comh- 
radh  dhuibh,  Seadh,  seadh : 
ni  h-eadh,  ni  h-eadh ;  oir  ge 
b'e  ni  a  bhios  os  eeann  so,  is 
ann  o'n  olc  a  ta  e. 

38  Chuala  sibh  gu*n  dubh- 
radh,  Sùil  air  son  sùla,  agus 
fiacail  air  son  fiacla. 

39  Ach  a  ta  mise  ag  ràdh 
ribh,  Na  cuiribh  an  aghaidh 
an  uilc:  ach  ge  b'e  neach  a 
bhuaileas  tu  air  do  ghial  deas, 
tionndaidh  thuige  an  gial  eile 
mar  an  ceudna. 

40  Agus  an  ti  le'm  b'àill 
thusa  a  thagradh  san  lagh,  a- 
gus  do  chòta  a  bhuin  dìot, 
leig  leis  d'fhalluinn  mar  an 
ceudna. 

41  Agus  ge  b'e  bheir  leis 
air  feadh  mìle  a  dh'aindeoin 
thu,  imich  leis  air  feadh  dhà 
mhìle. 

42  Tabhair  do'n  ti  a  dh'iarr^ 
ias  ort ;  agus  uaithsan  le'm  bu 
mhiann  iasachd  f  haotainn  uait, 
na  pill  air  falbh. 

43  Chuala  sibh  gu'n  dubh- 


CAIB.  VI. 


9 


mdb,  Gràdhaicliiclli  tu  do 
choimhearsnach,  ag'us  bithidh 
fuath  agad  do  d'nàmhaid. 

44  Ach  a  ta  mise  ag  ràdh 
ribh,  Biodh  gràdh  agaibh  do 
bhur  naimhdibh,  beannaichibh 
an  dream  a  mhallaicheas  sibh 
deanaibh  maith  do  no  daoin- 
ibh  air  ara  beag  sibh,  agus 
deanaibh  urnuigh  air  son  na 
muinntir  a  ta  buntuinn  ribh 
gu  naìmhdeil,  agus  a  ta  'gur 
geur-leanmhuinn  : 

45  A  chum  gu'm  bi  sibh 
'nur  cloinn  aig  bhur  n-Athair 
a  ta  air  nèamh  :  oir  a  ta  esan 
a'  tabhairt  air  a  ghrèin  fèin 
èirigh  air  na  droch  dhaoinibh, 
agus  air  na  deadh  dhaoinibh, 
agus  a'  cur  uisge  air  na  fìrean- 
aibh,  agus  air  na  neo-fhìrean- 
aibh. 

46  Oir  ma  bhios  gràdh  ag- 
aibh  do'n  mhuinntir  aig  am 
blieil  gràdh  dhuibh,  ciod  an 
duais  a  gheibh  sibh  ?  nach  '  eil 
eadhon  na  cìs-mhaoir  a'  dean- 
amh  an  ni  ceudna? 

47  Agus  ma  chuireas  sibh 
fàìlte  air  bhur  bràithribh  fèin 
a  mhàin,  ciod  a  tha  sibh  a' 
deanamh  thar  chàchf  nach '  eil 
na  cìs-mhaoir  fèin  a'  deanamh 
an  ni  ceudna? 

48  Air  an  aobhar  sin  bith- 
ibh-sa  coimhUonta  mar  a  ta 
bhur  n-Athair  a  ta  air  nèamh 
coimhlionta. 

CAIB.  VI. 

THUGAIBH  an  aire  nach 
toir  sibh  bhur  dèirc  am 
fianuis  dhaoine,  chum  gu'm 
faicear  leo   sibh ;   no  cha'n 


fhaigh  sibh  tuarasdal  o  bhur 
n-Athair  a  ta  air  nèamh. 

2  Uime  sin,  an  uair  a  bheir 
thu  do  dhèirc,  na  toir  fa'  near 
galltromp  a  shèideadh  romh- 
ad,  mar  a  ni  na  cealgairean, 
anns  na  sionagogaibh,  agus 
anns  na  sràidibh,  chum  gu 
faigh  iad  glòir  o  dhaoinibh. 
Gu  firinneach  a  ta  mise  ag 
ràdh  ribh,  gu  bheil  an  tuaras- 
dal  aca. 

3  Ach  an  uair  a  bheir  thusa 
dèirc,  na  biodh  fios  aig  do 
làimh  chlì  ciod  a  ta  do  làmh 
dheas  a'  deanamh  ; 

4  Chum  gu'm  bi  do  dhèirc 
an  uaignidheas  :  agus  bheir 
d'Athair  a  chi  an  uaignidh- 
eas,  duais  dhuitse  gu  follais- 
each. 

5  Agus  an  uair  a  ni  thu  ur- 
nuigh,  na  bi  mar  kichd  an 
fhuar-chràbhaidh  :  oir  is  ion- 
mhuinn  leo  urnuigh  a  dhean- 
amh  anns  na  siona'j'og'aibh,  a- 
gus  ann  an  coinneachadh  nan 
sràid  'nan  seasamh,  chum  gu 
faicear  le  daoinibh  iad.  Gu 
deimhin  tha  mise  ag  ràdh 
ribh,  gu  bheil  an  tuarasdal 
aca. 

6  Ach  thusa,  an  uair  a  ni 
thu  urnuigh,  imich  a  steach 
do  d'  sheòmar,  agus  air  dììn- 
adh  do  dhoruis  duit,  dean  .ur- 
nuigh  ri  d'Athair  a  ta  an  uaig- 
nidheas,  agus  bheir  d'Athair  a 
chi  an  uaignidheas,  duais  dhuit 
gu  foUaiseach. 

7  Ach  an  uair  a  ni  sibh  ur- 
nuigh  na  gnàthaichibh  ath- 
iarrtais  dhìomhain,  mar  na 
Cinnich :  oir  saoilidli  iadsan 


10 


MATA. 


gu'n  eisflear  riu  air  son  lìon- 
mhoireachd  am  focla. 

8  Uime  sin  na  bithibh-sa 
cosmhuil  riu  :  oir  a  ta  fios  aig 
bhur  n-Athair  cia  iad  na  nithe 
a  ta  dh'uireasbhuidh  oirbh, 
mu'n  iarr  sibh  air  iad. 

U  Air  an  aobhar  sin  dean- 
aibh-sa  urnuigh  air  a'  mhodh 
so  :  Ar  n-athair  a  ta  air 
nèamh,  Gu  naomhaichear 
d'ainm. 

10  Thigeadh  do  rìoghachd. 
Deanar  do  thoil  air  an  talamh, 
mar  c  ràtJiear  air  nèamh. 

11  Tabhair  dhuinn  an  diugh 
ar  n-aran  laitheil. 

12  Agus  maith  dhuinn  ar 
fiacha,  amhuil  mar  a  mhaitJieas 
sinne  d'ar  luchd-fiach. 

13  Agus  na  leig  am  buair- 
eadh  sinu ;  ach  saor  sinn  o  olc : 
oir  is  leatsa  an  rìoghachd, 
agus  an  cumhachd,  agus  a' 
ghlòir,  gu  siorruidh.  Amen. 

14  Oir  ma  mhaitheas  sibh 
an  cionta  do  dhaoinibh,  maith- 
idh  bhur  n-Athair  nèamhaidh 
dhuibh-sa  mar  an  ceudna  : 

15  Ach  mur  maith  sibh  an 
cionta  do  dhaoinibh,  cha  mhò 
a  mhaitheas  bhur  n-Athair 
dhuibh-sa  bhur  cionta. 

16  Agus  an  uair  a  ni  sibh 
trasgadh,  na  bitheadh  gruaim 
air  bhur  gnùis,  mar  luchd  an 
fhuar-chràbhaidh  :  oir  cuiridh 
iadsan  mi-dhreach  air  an  agh- 
aidh  chum  gu  faicear  le  daoin- 
ibh  iad  a  bhi  trasgadh.  Tha 
mi  ag  ràdh  ribh  gu  firinneach, 
gu  bheil  an  tuarasdal  aca. 

17  Ach  thusa,  an  uair  a  ni 
thu  trasgadh,  cuir  oladh  air 


do  cheann,  affus  ionnail  d'airh- 
aidh  : 

18  Chum  nach  faicear  le 
daoinìbh  gu  bheil  thu  a'  dean- 
amh  trasgaidh,  ach  led'Athair 
a  ta  an  uaignidheas  :  agus 
bheir  d'Athair  a  chi  an  uaig- 
nidheas,  duais  dhuit  gu  foil- 
aiseach. 

19  Na  taisgibh  dhuibh  fein 
ionmhais  air  an  talamh,  far  an 
truaill  an  leomann  agus  a' 
mheirg  e,  agus  far  an  cladh- 
aich  na  meirlich  a  stigh  agus 
an  goid  iad. 

20  Ach  taisgibh  ionmhas 
dhuibh  fèin  air  nèamh,  far 
nach  truaill  an  leomann  no  a' 
mheirg,  agus  nach  cladhaich, 
agus  nach  goid  "^a  meirlich. 

21  Oir  ge  b'e  àit  am  bheil 
bhur  n-ionmhas,  is  ann  an  sin 
a  bhios  bhur  cridhe  mar  an 
ceudna. 

22  Is  i  an  t-sùil  solus  a 
chuirp  :  uime  sin  ma  bhios  do 
shùil  glan,  bithidh  do  chorj) 
uile  làn  soluis. 

23  Ach  ma  bhios  do  shùil 
gu  h-olc,  bithidh  do  chorp  uile 
dorcha.  Air  an  aobhar  sin  ma 
tha  an  solus  a  ta  annad  'na 
dhorcliadas,  cia  mòr  an  dorch- 
adas  sin  ? 

24  Cha'n  urrainn  neach  air 
bith  seirbhis  a  dheanamh  do 
dhà  Thighearn  :  oir  an  dara 
cuid  bithidh  fuath  aige  do 
neach  aca,  agus  gràdh  do 
neach  eile ;  no  gabhaidh  e  le 
neach  aca,  agus  ni  e  tàir  air 
neach  eile.  Cha'n  urrainn 
sibh  seirbhis  a  dheanamh  do 
Dhia  agus  do  Mhamon. 


CAIB. 

25  Uime  sin  a  ta  mise  ag 
ràdh  ribh,  Na  biodh  ro-chùr- 
um  oirbh  mu  thinichioll  bliur 
beatha,  ciod  a  dh'itheas  no 
dh'òlas  sibh;  no  muthimchioU 
bhur  cuirp,  ciod  a  chuireas 
sibh  umaibh.  Nach  mò  a' 
bheatha  na  'm  biadh,  agus  an 
corp  na'n  t-eudach  ? 

26  Amhaircibh  air  eunlaith 
an  athair:  oir  cha  chuir  iad 
sìol,  agus  cha  bhuain  iad,  a- 
gus  cha  chruinnich  iad  an 
saibhlibh:  gidheadh  a  ta  bhur 
n-Athair  nèamhaidh-sa  'g  am 
beathachadh.  Nach  fearr  sibh- 
se  gu  mòr  na  iadsan  ? 

27  Agus  cò  agaibh  le  mòr- 
chiìram  a  dh'fheudasaon  làmh- 
choille  a  chur  r'a  àirde  fèin  ? 

28  Agus  c'ar  son  a  ta  sibh 
ro-chùramach  mu  thimchioll 
bhur  culaidh  ?  fòghlumaibh 
cionnus  a  ta  na  lilighean  a' 
fàs  sa'  mhachair ;  cha  saoth- 
raich  iad,  agus  cha  snìomh  iad. 

29  Gidheadh  a  ta  mise  ag 
ràdh  ribh,  Nach  robh  Solamh 
fèin  'na  uile  ghlòir,  air  eudach- 
adh  mar  aon  diubh  so. 

30  Air  an  aobhar  sin,  ma 
tha  Dia  mar  sin  a'  sgeadach- 
adh  feoir  na  macharach,  a  ta 
an  diugh  ann,  agus  am  màir- 
each  air  a  thilgeadh  san  àmh- 
uinn,  nach  mò  na  sin  a  sgead- 
aicheas  e  sibhse,  a  dhaoine  air 
bheag  creidimh  ? 

31  Uime  sin  na  bithibh  làn 
do  chùram,  ag  ràdh,  Ciod  a 
dh'itheas  sinn?  no  ciod  a 
dh'òlas  sinn?  no  ciod  a  chuir- 
eas  sinn  umainn  ? 

32  (Oir  iad  so  uile  iarraidh 


VII.  1 1 

na  Cinnich ;)  oir  a  ta  fios  aig 
bhur  n-Athair  nèamhaidh  gu 
bheil  feum  agaibh-sa  air  na 
nithibh  so  uiie. 

33  Achiarraibhairtùs  rìogh- 
achd  Dhè,  agus  fhìreantachd- 
san,  agus  cuirear  na  nithe  so 
uile  ribh. 

34  Uime  sin  na  bitheadh 
ro-chùram  oirbh  muthimchioll 
an  là  màireach:  oir  bithidh  a 
làn  do  chùram  air  an  là  màir- 
each  mu  thimchioll  a  nithe 
fèin:  is  leòr  do'n  là  'olc  fèin. 

CAIB.  VII. 

NA  tugaibh    breth,  chum 
nach  toirear  breth  oirbh : 

2  Oir  a  rèir  na  breth  a  bheir 
sibh,  bheirear  breth  oirbh :  a- 
gus  leis  an  tomhas  le'n  tomh- 
ais  sibh,  tomhaisear  dhuibh  a  rìs. 

3  Agus  c'ar  son  a  ta  thu  a' 
faicinn  an  smùirnein  a  ta  an 
sùil  do  bhràthar,  ach  nach  'eil 
thu  toirt  fa'near  an  t-sail  a  ta 
ann  do  shùil  fèin? 

4  No  cionnus  a  their  thu  ri 
d'bhràthair,  Fulaing  dhomh 
an  smùirnein  a  spìonadh  as 
do  shùil ;  agus,  feuch,  au  t-sail 
ann  do  shùil  fèin  ? 

5  A  chealgair,  buin  air  tùs 
an  t-sail  as  do  shùil  fèin  ;  agus 
an  sin  is  lèir  dhuit  gu  maith 
an  smùirnein  a  bhuntuinn  à 
sùil  do  bhràthar. 

6  Na  toiribh  an  ni  naomh 
do  na  madraibh,  agus  na  tilg- 
ibh  bhur  nèamhnuidean  am 
fianuis  nam  muc,  air  eagal  gu 
saltair  iad  orra  le'n  cosaibii, 
agus  air  pilltinn  doibh  gu  reub 
iad  sibh  fèin  as  a  chèile. 


12 


MATA. 


7  larraibh,  agus  bheirear 
dhuibh :  siribh,  agus  gheibh 
sibh :  buailibh  an  dorus,  agus 
fosgailear  dhuibh: 

8  Oir  gach  uile  neach  a 
dh'iarras,  glacaidh  e:  agus  ge 
b'e  a  shireas,  gheibh  e :  agus 
do'n  ti  a  bhuaileas  an  dorus, 
fosgailear. 

9  Oir  cò  an  duine  agaibh- 
sa  ma's  e  's  gu'n  iarr  a  mhac 
aran,  a  bheir  cloch  dha  ? 

10  Agus  ma's  iasg  a  dh'iarr- 
as  e  an  tabhair  e  nàthair 
dha?' 

11  Air  an  aobhar  sin  ma's 
aithne  dhuibh-sa  a  ta  olc, 
tiodblacan  maithe  a  thabhairt 
do  bhur  cloinn,  nach  mò  na 
sin  a  bheir  bhur  n-Athair  a  ta 
airnèamh  nithemaithe  dhoibh- ! 
san  a  dh'iarras  air  iadf 

1 2  Uime  sin  gach  uile  ni  bu 
mhiann  leibh  daoine  a  dhean- 
amh  dhuibh-sa,  deanaibh-sa  a 
leithid  dhoibhsan  mar  an  ceud- 
na:  oir  is  e  so  an  laffh  ajjus  na 
fiiidhean. 

13  Imichibh  a  steach  air  an 
dorus  chumhann ;  oir  is  far- 
suinn  an  dorus,  agus  is  leathan 
an  t-slighe  a  ta  treòrachadh 
chum  sgrios,  agus  is  lìonmhor 
iad  a  ta  dol  a  steach  oirre: 

14  Ach  is  cumhann  an 
dorus,  agus  is  aimhleathan  an 
t-slighe  a  te  treòrachadh  chum 
na  beatha,  agus  is  tearc  iad  a 
ta  'g  amas  oirre. 

15  Coimhidibh  sibh  fèin  o 
na  faidhibh  brèige,  a  thig  d'ur 
n-ionnsuidh  ann  an  culaidh- 
ibh  chaorach,  ach  a  ta  o'n  leth 
a  stigh  'nam  madaibh-alluidh. 


16  Air  an  toraibh  aithnich- 
idh  sibh  iad:  an  tionail  daoine 
dearcan-fìona  do  dhrisibh,  no 
fìgean  do  na  foghannanaibh? 

17  Agus  mar  sin  bheir  gach 
uile  chrann  maith  toradh 
maith :  ach  bheir  an  droch 
chrann  droch  thoradh. 

18  Cha'n  fheud  a'  chraobh 
mhaith  droch  thoradh  a  ghiùl- 
an,  no  an  droch  chraobh  tor- 
adh  maith  a  thabhairt. 

19  Gacli  uile  chrann  nacli 
giiìlain  toradh  maith,  gearrar 
sìos  e,  agus  tilgear  san  teine  e. 

20  Air  an  aobhar  sin  is  ann 
air  an  toraibh  a  dh'aithnicheas 
sibh  iad, 

21  Cha'n  e  gach  uile  neach 
a  their  riumsa,  A  Thighearn, 
!  a  Thighearn,  a  thèid  a  steach 
do  rìoghachd  nèimh ;  ach  an 
ti  a  ni  toil  m'Athar-sa  a  ta  air 
nèamh. 

22  Is  iomadh  iad  a  their 
riumsa  san  là  ud,  A  Thigh- 
earn,  a  Thighearn,  nach  d'rinn 
sinn  fàidheadaireachd  a" 
d'ainm-sa  ?  agus  a'  d'ainm-sa 
nach  do  thilg  sinn  a  mach 
deamhain?  agus  a'  d'ainm-sa 
nach  d'rinn  sinn  iomadh  mior- 
bhuile  ? 

23  Agus  an  sin  aidichidh 
mise  gu  follaiseach  dhoibh, 
Cha  b'aithne  dhomh  riamh 
sibh:  imichibh  uam,  a  luchd- 
deanamh  na  h-eucorach. 

24  Air  an  aobhar  sin,  gach 
uile  neach  a  chluinneas  na 
briathra  so  agamsa,  agus  a  ni 
iad,  samhluichidh  mi  e  ri  duine 
glic,  a  thog  a  thigh  air  carr- 
aig: 


CAIB. 

25  Agus  tllTlll  lin^  3.11 1  XllS^  0j 

agus  thàinig  na  tuiltean,  agus 
shèid  na  gaothan,  agus  bhuail 
iad  air  an  tigh  sin :  agus  cha 
do  thuit  e,  oir  bha  a  bhunadh 
Ruidhichte  air  carraig 

26  Agus  gach  uile  neach  a 
chluinneas  na  briathra  so  ag- 
amsa,  agus  nach  coimhlion  iad, 
samhluichear  e  ri  duine  am- 
aideach  a  thog  a  thigh  air  a' 
ghaineamh : 

27  Agusthuirling  an  t-uisge, 
agus  thàinig  na  tuiltean,  agus 
shèid  na  gaothan,  agus  bhuail 
iad  air  an  tigh  sin  :  agns  thuit 
e ;  agus  bu  mhòr  a  thuiteam. 

28  Agus  tharladh  an  uair  a 
chrìochnaich  losa  na  briathra 
so,  gu'n  do  ghabh  am  pobull 
iongantas  r'a  theagasgsan : 

29  Oir  theagaisg  e  iad  mar 
neach  aig  an  robh  cumhachd, 
agus  cha'n  ann  mar  na  sgriobh- 
aichean. 

CATB,  VIII. 

AGUS  air  teachd  a  nuas  o'n 
bheinn  dha,  lean  cuid- 
eachd  mhòr  e. 

2  Agus,  feuch,  thàinig  lobh- 
ar,  agus  rinn  e  aoradh  dha,  ag 
ràdh,  A  Thighearna,  ma's  àiU 
leat,  is  comasach  thu  air  mise 
a  ghlanadh. 

3  Agus  shin  losa  mach  a 
làmh,  agus  bhean  e  ris,  ag 
ràdh,  Is  àill  leam ;  bi  thusa 
glan.  Agus  air  ball  bha  a 
luibhre  air  a  glanadh. 

4  Agus  thubhairt  losa  ris, 
Feuch  nach  innis  thudodhuine 
sam  bith,  ach  imich,  taisbein 
thu  fein  do'n  t-sagart,  agus 


.  VIII.  13 

jthoir  d'a  ionnsuidh  an  tiodh- 
lac  a  dh'àithn  Maois,  mar 
fhianuis  dhoibh. 

5  Agus  air  dol  do  losa  a 
steach  doChapernaum,  thàinig 
d'a  ionnsuidh  Caiptin-ceud,  a' 
guidhe  air, 

6  Agus  ag  ràdh,  A  Thigh- 
earna,  tha  m'òglach  'na  luidhe 
a  stigh  am  pairilis  agus  air  a 
phianadh  gu  h-anabarrach. 

7  Agus  thubhairt  losa  ris, 
Thèid  mise,  agus  slànuichidh 
mi  e. 

8  Agus  air  freagairt  do'n 
Chaiptin-ceud,  thubhairt  e,  A 
Thighearna,  cha'n  araidh  mise 
air  thusa  a  theachd  a  steach 
fo  m'  chleith  :  ach  a  mhàin  ab- 
air  am  focal,  agus  slànuichear 
m'òglach. 

9  Oir  is  duine  mise  fèin  a 
ta  fuidh  ùghdarras,  aig  am 
bheil  saighdeara  fodham :  a- 
gus  their  mi  ris  an  fhèar  so, 
Imich,  agus  imichidh  e :  agus 
ris  an  fhear  so  eile,  Thig, 
agus  thig  e :  agus  ri  m'  sheir- 
bhiseach,  Dean  so,  agus  ni 
se  e. 

10  'Nuair  a  chual  losa  so, 
ghabh  e  iongantas,  agus  thu- 
bhairt  e  ris  a  mhuinntir  a  lean 
c,  Gu  firinneach  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh,  ann  an  Israel  fèin 
nach  d'fhuair  mi  creidimh  co 
mòr  as  so. 

11  Agus  a  ta  mi  ag  ràdh 
ribh,  gu'n  tig  mòran  o'n  àird 
an  ear,  agus  o'n  àird  an  iar, 
agus  gu'n  suidh  iad  maille  ri 
Abraham,  agus  Isaac,  agus  la- 
cob,  ann  an  rìoghachd  nèimh  : 

12  Ach  gu'n  tilgear  clann 


14 


MATA. 


na  rìoghachd  ann  an  dorchad- 
as  a  ta  'n  leth  a  muigh;  bith- 
idh  an  sin  gul  agus  gìosgan 
fhiacal. 

13  Agus  thubhairt  losa  ris 
a'  Chaiptain-ceud,Iniich  romh- 
ad,  agus  biodh  dhuit  a  rèir 
mar  a  chreid  thu.  Agus  shlàn- 
uicheadh  'òglach  air  an  uair 
sin  fèin. 

1.4  Agus  an  uair  a  thàinig 
losa  gu  tigh  Pheadair  ehunn- 
aic  e  màthair  a  mhnà  'na 
luidhe,  agus  i  ann  am  fia- 
bhrus. 

15  Agus  bhean  e  r'a  làimh, 
agus  dh'fhàg  ara  fiabhrus  i : 
agus  dh'èirich  i,  agus  rinn  1 
frithealadh  dha. 

16  Agus  an  uair  abha  am 
feasgar  air  teachd,  thug  iad 
d'a  ionnsuidh  mòran  anns  an 
robh  deamhain ;  agus  thilg  e 
na  spioraid  a  mach  le  'fhocal, 
agus  shlànuich  e  iaduile  abha 
euslan : 

17  A  chum  gu'n  coimh- 
liontadh  an  ni  a  labhradh  le 
Esaias  am  fàidh,  ag  ràdh, 
Ghabh  esan  ar  n-anmhuinn- 
eachdan  air  fèin,  agus  ghiùlain 
e  ar  n-euslaintean. 

18  Agus  an  uair  a  chunnaic 
losa  sluagh  mòr  m'a  thim- 
cl)iol],  dh'àithn  e  dol  à  sin  d'on 
taobh  eile. 

19  Agus  thàinig  sgrìobh- 
aiche  àraidh,  agus  thubhairt  e 
ris,  A  mhaiglistir,  leanaidh 
mise  thu,  ge  b'e  taobh  a  thèid 
thu. 

20  Agus  thubhairt  losa  ris, 
Tha  tuill  aig  na  sionnaich,  a- 
gus  nid  aig  eunlaith  an  ath- 


air;  ach  cha'n  'eil  aig  Mac 
an  duine  ionad  anns  an  cuir  e  a 
cheann  fuidh. 

21  Agus  thubhairt  fear  eile 
d'a  dheisciobluibh  ris,  A 
Thighearna,  leig  dhomh-sa  im- 
eachd  air  tùs  agus  m'  athair 
adhlacadh. 

22  Ach  thubhairt  losa  ris, 
Lean  mise,  agus  leig  leis  na 
mairbh  am  mairbh  fèin  adhlac- 
adh. 

23  Agus  air  dol  dhasan  a 
steach  do  luing,  lean  a  dheis- 
ciobuil  e. 

24  Agus,  feuch,  dh'èirich 
doinionn  mhòr  air  an  fhairge, 
ionnus  gu'n  d'fholaich  na  tuinn 
an  long:  ach  bha  esan  'na 
chodal. 

25  Agus  thàinig  a  dheis- 
ciobuil  d'a  ionnsuidh,  agus 
dhùisg  iad  e,  ag  ràdh,  A  Thigh- 
earn,  teasairg  sinn :  a  ta  sinn 
caillte. 

26  Agns  thubhairt  e  riu, 
C'ar  son  a  ta  sibh  eagalach, 
sibhse  air  bheag  creidimh  ?  An 
sin  dh'èirich  e,  agus  chron- 
uich  e  na  gaothan  agus  an 
fhairge ;  agus  bha  ciùine  mhòr 
ann. 

27  Ach  ghabh  na  daoine 
iongantas,  ag  ràdh,  Ciod  e 
ghnè  dhuine  so,  gu  bheil  na 
gaotha  fèin  agus  an  fhairge 
ùmhal  dha? 

28  Agus  air  teachd  dha  d'on 
taobh  eile  gu  tìr  na  Ger- 
geseneach,  thachair  dithis 
dhaoine  air,  anns  an  robh 
deamhain,  a'  teachd  a  mach 
as  na  h-àitibh-adhlaic,  agus 
iad  ro-gharg,  ionnus  nach  feud- 


CAIB.  IX. 


15 


adh  duine  sam  bitli  an  t-slighe 
sin  a  ghabhail. 

'29  Agus,  feuch,  ghlaodh 
iad,  ag  ràdh,  Ciod  e  av  gnoth- 
uch-ne  riut,  losa  a  Mhic  Dliè  ? 
An  d'thàinig  thu  an  so  g'ar 
pianadh  roimh  an  àm  ? 

80  Agus  bha  treud  mòr 
mhuc  am  fad  uatha,  ag  ion- 
altradh. 

31  Agus  dh'iarr  na  deamh- 
ain  a  dh'athchuinge  airsan,  ag 
ràdh,  Ma  thilgeas  tu  mach 
sinn,  leig  dhuinn  dol  san  treud 
mhuc  ud. 

32  Agus  thubhairt  e  riu, 
Imichibh.  Agus  air  dol  a 
mach  dhoibh,  chaidh  iad  anns 
an  treud  mhuc :  agus,  feuch, 
ruith  an  treud  mhuc  uile  gu 
dian  sìos  air  ionad  corrach, 
do'n  chuan ;  agus,  chailleadh 
sna  h-uisgeachaibh  iad. 

33  Agus  theich  na  buach- 
aillean,  agus  chaidh  iad  d'on 
bhaile,  agus  dh'innis  iad  na 
nithe  so  uile,  agus  na  thachair 
dhoibh-san  anns  an  robh  na 
deamhain. 

34  Agus,  feuch,  chaidh  am 
baile  uile  a  mach  a  clioinn- 
eachadh  losa ;  agus  an  uair  a 
chunnaic  iad  e,  ghuidli  iad  air 
imeachd  as  an  crìochaibh-san. 

CAIB.  IX. 

AGUS  air  dol  an  luing  dha, 
chaidh  e  thar  an  uisge, 
agus  thàinig  e  d'a  bhaile  fèin. 

2  Agus,  feuch,  thug  iad  d'a 
ionnsuidh  duine  air  an  robh 
am  pairilis,  'na  luidhe  air  leab- 
aidh :  agus  an  uair  a  chunn- 
aic  losa  an  cveidimh,  thubhairt 


e  ri  fear  na  pairilis,  Biodh 
deadh  mhisneach  agad,  a  mhic, 
a  ta  do  pheacanna  air  am 
maitheadh  dliuit. 

3  Agus,  feuch,  thubhairt 
dream  àraidh  do  na  sgrìobh- 
aichibh  annta  fèin,  A  ta  am 
fear  so  a'  labhairt  toibheim. 

4  Agus  air  do  losa  an 
smuaintean  fliaicinn,  thubhairt 
e,  C'ar  son  a  ta  sibh  a  smuain- 
eachadh  uilc  ann  bhur  cridh- 
eachaibh  ? 

5  Oir  cia  is  usadh  a  ràdh, 
A  ta  do  pheacaima  air  am 
maitheadh  dhuit  ?  no  a  ràdh, 
Eirich  agus  imich  ? 

6  Ach  a  chum  g'um  bi  fios 
agaibh  gu  bheil  cumhachd  aig 
Mac  an  duine  peacanna  a 
mhaitheadh  air  an  talamh, 
(thubhairt  e  an  sin  ri  fear  na 
pairilis,)  Eirich,  tog  do  leab- 
aidh,  agus  imich  do  d'  thigh. 

7  Agus  dh'èirich  e,  agus 
chaidh  e  d'a  thigh  fèin. 

8  Ach  an  uair  a  chunnaic 
am  pobull  so,  ghabh  iad  ion- 
gantas,  agus  thug  iad  glòir  do 
Dhia,  a  thug  a  leithid  so  a 
chumhachd  do  dhaoinibh. 

9  Agus  ag  dol  do  losa  as  an 
àite  sin,  chunnaic  e  duine  'na 
shuidhe  aig  bòrd  na  cìse,  d'ani 
b'ainm  Mata;  agus  thubhairt 
e  ris,  Lean  mise.  Agus  dli'èir- 
ich  e,  agus  lean  se  e. 

10  Agus  tharladh,  air  suidhe 
do  losa  aig  biadh  san  tigh, 
feuch  thàinig  mòran  chìs- 
mhaor  agus  pheacach,  agus 
shuidh  iad  sìos  maille  ris-san 
agus  r'a  dlieisciobluibli. 

11  Agusan  uair  achunnaic 


MATA. 


na  Phairisich  so,  thubhairt  iad 
r'a  dheisciobluibh,  C'ar  son  a 
dh'itheas  bhur  maighstir-sa 
maille  ri  cìs-mhaoraibh  agus 
ri  peacachaibh  ? 

12  Ach  an  uair  a  chual  losa, 
so,  thubhairt  e  riu,  Cha'n  ann 
aig  a'mhuinntir  a  ta  slàn  a  ta 
feum  air  an  lèigh,  ach  aig  a' 
mhuinntir  a  ta  euslan. 

13  Ach  imichibh  agus  fògh- 
ìumaibh  ciod  is  ciall  da  so, 
Tròcair  is  àill  leam,  ag-us  ch'an 
ìobairt ;  oir  cha  d'thàinig  mise 
a  ghairra  nam  fireanach,  ach 
nam  peacach  chum  aithreach- 
ais. 

14  An  sin  thàìnig  deiscio- 
l)uil  Eoin  d'a  ionnsuidh,  ag 
ràdh,  C'ar  son  a  ta  sinne  a- 
gus  na  Phairisich  a'  trasgadh 
gu  minic,  ach  ni  'm  bheil  do 
dheisciobuil-sa  a'  trasgadh  ? 

15  Agus  thubhairt  losa  riu 
Am  feud  clann  seòmair  an 
fhir-nuadh-phòsda  bhi  bròn- 
ach,  am  feadh  a  bhitheas  am 
fear-nuadh^pòsda  maille  riu  ? 
Ach  thig  na  làithean  anns  an 
toirear  am  fear-nuadh-pòsda 
uatha,  agus  an  sin  ni  iad  trasg- 
adh. 

16  Cha  chuir  duine  sam 
bith  mìr  do  eudach  nuadh  air 
sean  eudach :  oir  buinidh  an 
ni  a  chuireadh  g'a  lìonadh 
suas  as  an  eudach,  agus  nìthr- 
ear  an  reubadh  ni's  miosa. 

17  Cha  mhò  a  chuireas 
daoine  fion  nuadh  ann  an 
seann  searragaibh :  no  bris- 
ear  na  searragan,  agus  dòirt- 
ear  am  fion,  agus  caillear  na 
searragan :    ach    cuiridh  iad 


fion  nuadh  ann  an  searragaibh 
nuadha,  agus  bithidh  iad  araon 
slàn. 

18  'Nuair  a  bha  e  a'  labh- 
airt  nan  nithe  so  riu,  feuch, 
thainig  uachdaran  àraidh,  agus 
thug  e  aoradh  dha,  ag  ràdh, 
Fhuair  mo  nighean  bàs  air 
ball :  ach  thig-sa  agus  cuir  do 
làmh  oirre,  agus  bithidh  i  beò. 

19  Agus  dh'èirich  losa,  a- 
gus  lean  e  fèin  agus  a  dheis- 
ciobuil  e, 

20  (Agus,  feuch,  thàinig 
bean,  air  an  robh  dòrtadh  fola 
rè  dhà  bhliadhna  dheug,  air 
a  chiìlaobli,  agus  bhean  i  ri 
iomall  'eudaich  : 

21  Oir  thubhairt  i  innte 
fèin,  Ma  bheanas  mi  ach  ri 
'eudach,  bithidh  mi  slàn. 

22  Ach  air  tionndadh  do 
losa  mu'n  cuairt,  chunnaic  e 
i,  agus  thubhairt  e,  A  nigh- 
ean,  biodh  deadh  mliisneach 
agad  ;  shlànuich  do  chreidimh 
thu.  Agus  bha  a'  bhean  slàn 
o'n  uair  sin.) 

23  Agus  an  uair  a  thàinig 
losa  gu  tigh  an  uachdarain,  a- 
gus  a  chunnaic  e  an  luchd- 
GÌùiI,  agus  a  chuideachd  a 
deanamh  toirm  bhroin, 

24  Thubhairt  e  riu,  Imich- 
ibh  roimhibh,  oir  cha'n  'eil  an 
nigheanag  marbh  ach  'na 
codal.  Agus  rinn  iad  gàire 
focliaid  ris. 

25  Ach  an  uair  a  chuireadh 
a'  chuideachd  a  mach,  chaidh 
e  a  steach,  agus  rug  e  air  làimh 
oirre,  agus  dh'èirich  an  nigh- 
eanag. 

26  Agus  chaidh  iomradh  sin 


CAIB  X. 


17 


a  mach  air  feadh  na  tìre  sin 
uile. 

27  Agus  an  uair  a  dh'imich 
losa  as  a  sin,  lean  dithis  dhall 
e,  ag  èigheach,  agus  ag  ràdh, 
A  Mhic  Dhaibhidh,  dean  troc- 
air  oirnne. 

28  Agus  an  uair  a  thàinig  e 
steach  d'on  tigh,  thàinig  na 
doill  d'a  ionnsuidh  t  agus  thu- 
bhairt  losa  riu,  Am  bheil  sibli 
a'  creidsinn  gur  eomasach  mise 
so  a  dheanamh  ?  Thubhairt 
iad  ris,  A  ta,  a  Thighearn. 

29  An  sin  bhean  e  r'an 
sùilibh,  ag  ràdh,  Biodh  e 
dhuibh  a  rèir  bhur  creidimh. 

30  Agus  dhYhosgladli  an 
sùilean,  agus  bhagair  losa  gu 
geur  iad  ag  ràdh,  Faicibh 
nach  faigh  neach  air  bith  fios 
air  so  : 

81  Ach  an  uair  a  dh'imich 
iad  a  mach,  sgaoil  iad  a  chliù 
air  feadh  na  dùthcha  sin  uile. 

82  Agus  ag  dol  dhoibhsan 
a  mach,  feuch,  thug  iad  d'à 
ionnsuidh  duine  balbh  anns  an 
robh  deamhan. 

38  Agus  an  dèigh  d'on 
deamhan  a  bhi  air  a  thilgeadh 
a  mach,  labhair  am  balbhan: 
agus  ghabh  an  sluagh  ion- 
gantas,  ag  ràdh,  Cha'n  fhacas 
a  leithid  so  ann  an  Israel 
riamh. 

34  Ach  thubhairt  na  Phair- 
isich,  Troimh  phrionnsa  nan 
deamhan  a  ta  e  a'  tilgeadh  a 
mach  dheamhan. 

85  Agus  ghabh  losa  mu 
chuairt  nan  uile  chaithrichean 
agus  bhailtean,  a'  teagasg  'nan 
sionagogaibli,  agus  a'  searmou- 


achadh  soisgeìl  na  rìoghachd, 
agus  a'  slànucliadh  gach  uile 
euslaint  agus  eucail  am  measg 
a'  phobuill. 

36  Ach  an  uair  a  chunn- 
aic  e  an  sluagh,  ghabh  e  truas 
diubh,  air  son  gu'n  robh  iad 
air  fànnaehadh,  agus  air  an 
sgapadh  o  chèile,  mar  chaor- 
aich  aig  nach  'eil  buachaill. 

87  Àn  sin  thubhairt  e  r'a 
dheisciobluibh,  Gu  deimhin  is 
mòr  am  fogharadh,  ach  is 
tearc  an  luchd-oibre. 

38  Uime  sin  guidhibh-sa 
air  Tighearn  an  fhogharaidh. 
luchd-oibre  chur  a  mach  chum 
'fhogharaidh  fèini. 

CAIB.  X. 

AGUS  air  gairm  a  dha 
dheisciobul  deug  d'a 
ionnsuidh,  thug  e  cumhachd 
dhoibh  an  aghaidh  nan  spiorad 
neòghlan,  gu'n  tilgeadh  a 
mach,  agus  a  shlànuchadh 
gach  gnè  euslaint,  agus  gach 
gnè  eucail. 

2  Agus  ìs  iad  so  ainmean 
an  dà  Abstol  deug;  an  ceud 
fhear,  Simon  d'an  goirear  Pea- 
dar,  agus  Aindreas  a  bhràth- 
air,  Seumas  mac  Shebede,  a- 
gus  Eoin  a  bhràthair; 

3  Philip  agus  Bartolomeu, 
Tomas,  agus  Mata  an  cìs- 
mhaor,  Seumas  mac  Alpheuis, 
agus  Lebeus  d'an  co-ainm  Ta- 
deus ; 

4  Simon  an  Canaanach,  a- 
gus  ludas  Iscariot,  an  neach 
fòs  a  bhrath  esan. 

5  Chuir  losa  an  dà  fhear 
dhcug  so  a  mach,  a  tabhairt 


18 


MATA. 


àithiie  dhoibh,  ag  ràdh,  Na 
gabhaibh  gu  shghe  nan  Cinn- 
each,  agus  na  rachaibh  a  steach 
do  aon  bhaile  a  bhuineas  do 
na  Samaraich : 

6  Ach  gu  ma  fearr  leibh 
dol  a  dh'ionnsuidh  chaorach 
chaillte  tighe  Israeil. 

7  Agus  air  imeachd  dhuibh, 
searmonaichibh,  ag  ràdh,  A  ta 
rìoghachd  nèimh  am  fagus. 

8  Leighisibh  an  dream  a 
ta  tinn,  glauaibh  na  lobhair, 
[dùisgibh  na  mairbh,]  tilgibh 
a  mach  na  deamhain :  a  nasg- 
aidh  fhuair  sibh,  a  naso:aidh 
thugaibh  uaibh. 

9  Na  solairibh  òr,  no  air- 
giod,  no  umha  ann  bhur  spor- 
anaibh ; 

10  No  màla  chum  bhur 
turuis,  no  dà  chòta,  no  bròg- 
an,  no  bataichean:  (oir  is  air- 
idh  am  fear  oibre  air  a  lòn.) 

11  Agusge  b'e  airbith  cai- 
thir  no  baile  d'an  tèid  sibh  a 
steach,  feòraichibh  cò  a  ta  'na 
dheadh  airidh  innte ;  agus  fan- 
aibh  an  sin  gus  am  fàg  sibh 
an  t-àite  sin. 

12  Agus  'nuair  a  thig  sibh 
steach  do  thigh,  beannaichibh 
dha. 

13  Agus  ma's  airidh  an  tigh 
sin,  thigeadh  bhur  sìth  air ; 
ach  mur  airidh,  pilleadh  bhur 
sìth  do  bhur  n-ionnsuidh  fèin 
a  rìs. 

14  Agus  ge  b'e  neach  nach 
gabh  ribh,  agus  nach  èisd  ri  'ur 
briathraibli ;  air  dol  a  mach  as 
an  tigh,  no  as  a'  bhaile  sin 
dhuibh,  crathaibh  dhibh  dus- 
lach  bhur  cos ;  , 


15  Gu  deimhin  tha  mi  aof 
ràdh  ribh,  gur  so-iomchaire  a 
bhitheas  staid  fearainn  Sho- 
doim  agus  Ghomorah  an  là  a' 
bhreitheanais,  na  staid  a'  bhaile 
sin. 

1 6  Feuch,  cuiream-sa  sibhse 
mach  mar  chaoraich  am  measg 
mhadadh-alluidh:  airanaobh- 
ar  sin  bithibh-sa  glic  mar  na 
nathraiche,  agus  neò-chronail 
mar  na  columain. 

17  Ach  bithibh  air  bhur 
faicill  o  dhaoinibh ;  oir  bheir 
iad  an  làimh  sibh  do  chomh- 
airlibh,  agus  sgiùrsaidh  iad 
sibh  'nan  sionagogaibh : 

18  Agus  bheirear  sibh  an 
làthair  uachdaran  agus  rìgh- 
rean  air  mo  sgàth-sa,  mar 
fhianuis  dhoibh-san  agus  do 
na  Cinnich. 

19  Ach  an  uair  a  bheir  iad 
an  làimh  sibh,  na  biodh  e  'na 
ro-chàs  oirbh  cionnus  no  ciod 
a  labhras  sibh ;  oir  bheirear 
dhuibh  san  uair  sin  fèin  an  ni 
a  labhras  sibh. 

20  Oir  cha  sibhse  a  labhras, 
ach  Spiorad  bhur  n-Athar  fèin 
a  labhras  annaibh. 

21  Agus  bheir  am  bràthair 
a  bhràthair  fèin  suas  chum 
bàis,  agus  an  t-athair  am  mac  ; 
agus  èiridh  a'  chlann  an  agh- 
aidh  am  pàrantan,  agus  bheir 
iad  fa'near  gu  cuirear  gu  bàs 
iad. 

22  Agus  bithidh  fuath  aig 
na  h-huiledhaoinibhdhuibh  air 
son  m'ainme-sa :  ach  ge  b'e 
bhuanaicheas  gus  a'  chrìoch, 
is  e  so  a  thèarnar. 

23  Agus  an  uair  a  ni  iad 


CAIB.  X. 


geur-leanmhuinn  oirbh  sa' 
bhaile  so  teichibh  gu  baile 
eile ;  oir  gu  deimhin  tha  mi 
ag  ràdh  ribh,  Nach  imich  sibh 
air  feadh  bhailtean  Israeil 
mu'n  tig  Mac  an  duine. 

24  Cha'n  'eil  an  deisciobul 
os  ceann  a  mhaighstir,  no  an 
seirbhiseach  os  ceann  a  thigh- 
earna. 

25  Is  leòr  do'n  deisciobul  a 
bhi  mar  a  mhaighstir,  agus 
do'n  t-seirbhiseach  a  bhi  mar 
a  thighearn  :  ma  ghoir  iad 
Beelsebub  do  fhear  an  tighe, 
nach  mò  na  sin  a  ghoireas  iad 
e  d'a  mhuinntir  ? 

26  Uime  sin  na  biodh  eagal 
oirbh  rompa :  oir  cha'n  'eil  ni 
sam  bith  folaichte,  nach  foill- 
sichear;  agus  an  ceilt,  nach 
aithnichear. 

27  An  ni  a  dh'innseas  mise 
dhuibh  san  dorchadas,  labh- 
raibh  e  san  t-solus ;  agus  an 
ni  a  chluinneas  sibh  sa'  chkiais, 
searmonaichibh  e  air  mullach 
nan  tighean 

28  Agus  na  biodh  eagal  na 
muinntir  siu  oirbh  a  mharbhas 
an  corp,  ach  aig  nach  'eil 
comas  an  t-anam  a  mharbh- 
adh  :  ach  gu  ma  mò  bhitheas 
eagal  an  Ti  sin  oirbh,  a's  urr- 
ainn  an  corp  agus  an  t-anam 
a  mhilleadh  araon  au  ifrinn. 

29  Nach  'eil  dà  ghealbhonn 
air  an  reiceadh  air  fheoirling? 
agus  cha  tuit  a  h-aon  diubh  air 
an  talamh  as  Qw.gxnhQX'S,  freasd- 
ail  bhur  n-Athar-sa. 

30  Ach  a  ta  eadhon  fuilteine 
bhur  cinn  uile  air  an  àireamh. 

31  Air  an  aobhar  sin  na 


biodh  eagal  oirbh,  is  fearr 
siblìse  na  mòran  gheall)]ionn. 

32  Uime  sin  ge  b'e  dh'aid- 
icheas  mise  am  fianuis  dhaoine, 
aidichidh  mise  esan  mar  an 
ceudna  am  fianuis  m'Athar  a 
ta  air  nèamh. 

33  Ach  ge  b'e  dh'àicheadh- 
as  mise  am  fianuis  dhaoine, 
àicheadhaidh  mise  esan  am 
fianuis  m'Athar  a  ta  air 
nèamh. 

34  Nameasaibhgu'nd'thàin- 
ig  mise  a  chur  sìthe  air  an 
talamh  :  ch'an  ann  a  chur 
sìthe  a  thàinig  mi,  ach  a  chiir 
claidheimh ; 

35  Oir  thàinig  mi  a  chur 
duine  an  aghaidh  'athar,  agus 
na  nighinn  an  aghaidh  a  màth- 
ar,  agus  bean  a'  mhic  an  agh- 
aidh  a  màthar-chèile. 

36  Aofus  is  iad  muinntir  a 
theaghlaich  fèin  a  bhitheas  'nan 
naimhdibh  do  dhuine. 

37  An  ti  a  ghràdhaicheas 
athair  no  màthair  ni's  mò  na 
mise,  clia'n  airidh,  orm  e :  a- 
gus  an  ti  a  gliràdhaicheas  mac 
no  nighean  os  mo  cheann-sa, 
cha'n  airidh  oi  m  e  : 

38  Agus  an  ti  nach  glac  a 
chrann-ceusaidh,  agus  nach 
lean  mise,  cha'n  airidh  orm  e. 

39  An  ti  a  gheibh  'anam, 
caillidli  se  e:  ach  an  ti  a  chaill- 
eas  'anam  air  nio  shonsa, 
glieibh  se  e. 

40  An  ti  a  ghabhas  ribhse, 
gabhaidh  e  riumsa ;  agus  an  ti 
a  ghabhas  riumsa,  gabhaidh 
e  ris  an  ti  a  chuir  uaitli  mi. 

41  An  ti  a  ghabhas  ri  fìiidli 
an  ainm  fàidh,  gheil)h  e  duais 


20 


MATA. 


fàidh ;  agus  an  ti  a  ghabha^ 
ri  fìrean  an  ainm  firein,  gheibh 
6  duais  firein. 

42  Agus  ge  b'e  bheir  cupan 
a  dh'uisge  fuar  a  mhàin  r'a 
òl  do  aon  neach  do  na  daoin- 
ibh  beaga  so,  an  ainm  deiscio- 
buil,  gu  deimhin  tha  mi  ag 
ràdh  ribh,  nach  caill  e  air  ehor 
s'  am  bith  a  dhuais. 

CAIB.  XI. 

AGUS  tharladh,  an  uair  a 
chrìoehnaich  losa  àith- 
eantan  a  thabhairt  d'a  dhà 
dheisciobul  deug,  gu'n  d'imich 
e  as  a  sin  a  theagasg  agus  a 
shearraonachadh  'n  am  bailt- 
ibh. 

2  A  nis  an  uair  a  chual 
Eoin  's  a  phrìosan  gnìomhara 
Chriosd,  chuir  e  dithis  d'a 
dheisciobluibh  d'a  ionnsuidh, 

3  Agus  thubhairt  e  ris,  An 
tusa  an  ti  ud  a  bha  ri  teachd, 
no  am  bi  sùil  agaiim  ri  neach 
eile  ? 

4  Fhreagair  losa  agus  thu- 
bhairt  e  riu,  Imichibh  agus 
innsibh  do  Eoin  na  nithe  a  ta 
sibh  a'  cluinntinn  agus  a'  faic- 
inn : 

5  A  ta  na  doill  a'  faotainn 
an  radhairc,  agus  na  bacaich 
ag  imeachd,  a  ta  na  lobhair 
air  an  glanadh,  agus  na  both- 
air  a'  cluinntinn,  a  ta  na 
mairbh  air  an  dùsgadh,  agus 
an  soisgeul  air  a  shearmonach- 
adh  do  na  bochdaibh. 

6  Agus  is  beannaichte  an  ti 
nach  faigh  oilbheum  annam  sa. 

7  Agus  air  imeachd  dhoibh- 
san  air  falbh,  thòisich  losa 


air  labhairt  ris  aii  t-sluagh  mu 
thimehioll  Eoin,'a^  ràdh,  Ciod 
e  an  ni  a  chaidh  sibh  a  mach 
do^n  f hàsach  a  dh'f haicinn  ? 
an  i  cuilc  air  a  erathadh  le 
gaoith  ? 

8  Aehciod  ean  ni  a  chaidh 
sibh  a  mach  a  dh'f  haicinn  ?  an 
e  duine  air  a  sgeadachadh  ann 
an  eudach  mìn?  feuch,  a' 
mbuinntir  a  chaitheas  eudaeh 
mìn,  is  ann  an  tighibh  nan 
rìghrean  a  ta  iad. 

9  Ach  ciod  e  an  ni  a  chaidh 
sibh  a  mach  ,a  dh'fhaicinn? 
An  e  fàidh  ?  seadh,  tha  miag 
ràdh  ribh,  agus  ni's  mò  na 
fàidh 

10  Oir  is  e  so  an  ti  mu'm 
bheil  e  «grìòbhta,  Feueh,  cuir- 
eam-sa  mo  theachdair  roimh 
do  ghnììis,  a  dh'ulluicheas  do 
shlighe  romhad. 

11  Gu  deimhin  tha  mi  ag 
ràdh  ribh,  'nam  measg-san  a 
rugadh  le  mnaibh,  nach  d'èir- 
ich  neach  a's  mò  na  Eoin 
Baiste :  gidbeadh,  an  ti  sin  a's 
lugha  an  rìoghaehd  nèimh,  is 
mò  e  na  esan. 

12  Agus  o  làithibh  Eoin 
Baiste  g-us  a  nis,  a  ta  rìogh- 
achd  nèimh  a'  fulang  ainneirt, 
agus  luchd  na  h-ainneirt  ga 
glacadh  le  làmhachas-làidir. 

13  Oir  rinn  na  fàidhean 
uile,agus  an  lagh  fàidheadair- 
eachd  gu  àm  Eoin. 

14  Agus  ma's  toil  leibh  a 
ghabhail,  is  e  so  Elias  a  bha 
ri  teachd. 

15  Ge  b'e  aig  am  bheil 
cluasan  chum  èisdeachd,  èisd- 
eadh  e. 


CATB,  XI. 


21 


16  Ach  co  ris  a  shamhlaich- 
eas  mise  an  ginealach  so  ?  Is 
cosmhurl  e  ri  cloinn  a  shuidh- 
eas  anns  a'  mhargadh,  agus 
ag  èigheach  r'an  companaich,. 

17  Agus  ag  ràdh,  Rinn 
srnne  pìobaireachd  dhuibhse, 
ach  cha  d'rinn  sibhse  danusa : 
rinn  sinne  tuireadh  dhuibhse, 
ach  cha  d'rinn  sibhse  gul. 

18  Oir  thàinig  Eoin  cha'^n 
ann  ag  itheadh  no  ag  òl,  agus 
tha  iad  ag  ràdh,  A  ta  deamhan 
aige. 

19  Thàrnig  Mac  an  duine 
ag  itheadh  agus  ag  òl,  agus 
tha  iad  ag  ràdh,  Feuch,  duine 
geòcach  agus  pòiterr  fiona, 
caraid  chìs-mhaor  agus  pheac- 
ach  :  aeh  a  ta  gliocas  air  a 
fireanachadh  le  a  cloinn. 

20  An  sin  thòisich  e  air 
achmhasan  a  thabhairt  do  na 
bailtibh  anns  am  mò  a  rinn- 
eadh  d'a  oibribh  cumhachd- 
ach,  air  son  nach  d'rinn  iad 
aithreachas. 

21  Is  an-aoibhinn  duit,  a 
Chorasin ;  is  an-aoibhinn  duit,. 
a  Bhetsaida  :  oir  nam  biodh 
na  h-oibre  cumhachdach  a 
rinneadh  annaibh-sa,  air  an 
deanamh  ann  an  Tirus  agus 
ann  an  Sidon,  is  fada  o'n  a 
dheanadh  iad  aithreachas  ann 
an  saic-eudach  agus  an  luafth. 

22  Ach  tha  mi  ag  ràdh  nibh, 
Gu'm  bi  staid  Thiruis  agus 
Shidoin  ni's  so-iomchaiipe  ann 
an  là  albhreitheanais,  na  bhith- 
eas  bhur  staid-sa. 

23  Agus  thusa,  a  Chaper- 
naum,  a  ta  air  do  thogailsuas 
gu  nèamh,  tilgear  sìos  gu  h-if- 


rinn  thu :  oir  nam  biodh  na 
h-oibre  cumhachdach  a  rinn- 
eadh  annad-sa,  air  an  dean- 
amh  ann  an  Sodom,  dh'fhan- 
adh  e  gun  a  sgrios  gus  an 
diugh. 

24  Ach  tha  mi  ag  ràdh  ribh, 
gur  so-iomchaire  a  bhitheas  e 
do  fhearann  Shodoim  ann  an 
là  a'  bhreitheanais,  na  dhuitse. 

25  Anns  an  àm  sin  fhreaof- 
air  losa  agus  thubhairt  e,  Tha 
mia'toirt  buidheachais  dhuit, 
O  Athair,  Thighearna  nèimh 
agus  na  talmhainn,  air  son  gu 
d'fholuich  thu  na  nìthe  so  o 
dhaoinibh  eaffnuidh  affus  tuisr- 
seach,  agus  gu  d'fhoillsìch  thu 
iad  do  leanabaibh. 

26  Seadh,  Athair,  do  bhrìgh 
gu'm  b'ann  mar  sin  a  bha  do 
dheadh  thoil-sa. 

27  A  ta  na  h-uile  nithe  air 
an  ta1)hairt  thairis  dhomhsa  o 
m'  Athair:  agus  cha'n  aithne 
do  neach  air  bith  am  Mac,  ach 
do'm  Athair  :  nii  mò  is  aithne 
do  neach  air  bith  an  t-Athair, 
ach  do'n  Mhac,.  agus  do  gach 
aon  d'an  àiil  leis  a'  Mhac 
fhoiilseachadh. 

28  Thigibh  a  m'  ionnsuidh- 
sa,  sibhse  uile  a  ta  rr  saothair, 
agus  fuidh  throm  uallaich,  a- 
gus  bheìr  mise  smaimhneas 
dhurbh. 

29  Gabhaibh  mo  chuing 
oirbh,  agus  fòghlumaibh  uam, 
orr  a  ta  mise  macanta  agus 
irrosal  an  cridhe :  agus  gheibh 
srbh  fois  do  bhur  n-anamaibh. 

80  Oir  a  ta  mo  chuing-sa 
so-iomchair,  agus  a  ta  m'uall- 
ach  eutrom. 


22 


MATA. 


CAIB.  XII. 

CHAIDH  losa  san  àm  sin 
air  là  na  sàbaid  troimh 
na  h-achaibh  arbhair,  agus  bha 
ocras  air  a  dheisciobuil,  ag-us 
thòisich  iad  air  diasan  arbhair 
a  bhuain,  agus  itheadh. 

2  Ach  an  uair  a  chunnaic 
na  Phairisich  so,  thubhairt 
iad  ris,  Feuch,  a  ta  do  dheis- 
ciobuil  a'  deanamh  an  ni 
nach  còir  a  dheanamh  air  là  na 
sàbaid. 

3  Agus  thubhairt  esan  riu, 
Nach  do  leugh  sibh  ciod  a 
rinn  Daibhidh  an  uair  a  bha 
ocras  air  fèin,  agus  air  a' 
mliuinntir  a  bha  maille  ris ; 

4  Cionnus  a  chaidh  e  steach 
do  thigh  Dhè,  agus  a  dh'ith 
e  aran  na  fianuis,  nach  robh 
ceaduichte  dha  fèin  itheadh, 
no  dhoibhsan  a  bha  maille  ris, 
ach  do  na  sagartaibh  a  mhàin? 

5  No  nach  do  leugh  sibh 
san  lagh,  gu  bheil  na  sagairt 
anns  an  teampull  air  làithibh 
na  sàbaid  a'  briseadh  na  sàb- 
aid,  agus  iad  neòchiontach  ? 

6  Ach  a  ta  mise  ag  ràdh 
ribh,  gu  bheil  san  ionad  so 
neach  a's  mò  na'n  teampull. 

7  Agus  nam  biodh  fhios  ag- 
aibh  ciod  isciall  daso,  Tròc- 
air  is  àill  leam  agus  cha'n 
ìobairt,  cha  dìteadh  sibh  an 
dream  a  ta  neòchiontach. 

8  Oir  is  e  Mac  an  dume 
Tighearna  na  sàbaid. 

9  Agus  air  dha  imeachd  as 
a  sin,  chaidh  e  steach  d'  an 
sionagog; 

10  Agus,  feuch,  bha  duine 
ann,  aig  an  robh  làmh  shearg- 


ta :  agus  dh'fheòraich  iad 
dheth,  ag  ràdh,  Am  bheil  e 
ceaduichte  leigheas  a  dhean- 
amh  air  làithibh  na  sàbaid  ? 
chum  gu'm  biodh  cùis  dhìtidh 
aca  'na  aghaidh. 

11  Agus  thubhairt  esan  riu, 
Cò  agaibh-sa  an  duine,  aig  am 
bi  aon  chaora,  agus  ma  thuit- 
eas  i  ann  an  slochd  air  là  na 
sàbaid,  nach  beir  e  oirre,  agus 
nach  tog  e  nìos  i  ? 

12  Nach  mòr  ma  ta  is  fearr 
duine  nacaora?  Uime  sin  a  ta 
e  ceaduichte  maith  a  dhean- 
amh  air  làithibh  na  sàbaid. 

13  An  sin  thubhairt  e  ris 
an  duine,  Sìn  a  mach  do  làmh : 
agus  shìn  e  mach  i ;  agus  bha 
i  air  a  h-aiseag  slàn,  mar  an 
làmh  eile. 

14  Ach  chaidh  na  Phairis- 
ich  a  mach,  agus  chum  iad 
comhairle  'na  aghaidh,  cionn- 
us  a  dh'f  heudadh  iad  a  mhill- 
eadh. 

15  Ach  an  uair  a  thuig  losa 
so,  dh'iniich  e  as  a  sin  :  agus 
lean  slòigh  mhòre,  agus  leighis 
e  iad  uile. 

16  Agus  thug  e  sparradh 
dhoibh  chum  nach  deanadh 
iad  aithnichte  e: 

17  A  chum  gu  coimhlion- 
tadh  an  ni  a  labhradh  le  Es- 
aias  am  faidh,  ag  ràdh, 

18  Feuch,  rao  sheirbhiseach 
fèina  thagh  mi ;  m'aon  gràdh- 
ach  anns  am  bheil  tlachd  aig 
m'anam :  cuiridh  mi  mo  Spior- 
ad  fèin  air,  agus  nochdaidh  e 
breitheanas  do  na  Cinnich. 

19  Cha  dean  e  strì,  agus  cha 
ghlaodh  e ;  ni  mò  a  chluinn- 


CAIB. 

eas  neach  air  bith  a  ghiith  air 
na  sràidibh. 

20  Cha  bhris  e  a'  chuilc 
bhrùite,  agus  cha  mhùch  e  an 
lìon  as  am  bi  deatach,  gus  an 
tabhair  e  mach  breitheanas 
ehum  buaidh. 

21  Aijus  is  ann  a  ainm-san 
abhitheas  muinighinn  aig  na 
Cinnich. 

22  An  sin  thugadh  d'a  ionn- 
suidh  duine  anns  an  robh 
deamhan,  dall  agus  balbh  :  a- 
gus  shlànuich  se  e,  ionnus  gu'n 
do  labhair  am  balbhan  agus 
gu'n  robh  an  dall  a'  faicinn. 

23  Agus  ghabh  am  pobull 
uile  iongantas,  agus  thubh- 
airt  iad,  An  e  so  Mac  Dhaibh- 
idh? 

24  Ach  an  uair  a  chuala  na 
Phairisich  so,  thubhairt  iad, 
Cha'n  'eil  am  fear  so  a'  tilg- 
eadh  a  mach  dbeamhan,  ach 
troimh  Bheelsebub  prionnsa 
nan  deamhan. 

25  AgTis  thuig  losa  an 
smuaintean,  agus  thubhairt  e 
riu,  Gach  rìoghachd  a  ta 
roinnte  'na  h-aghaidh  fèin, 
nìthear  'na  fasach  i ;  agus  gach 
uilebhaile  no  tigh  a  ta  roinnte 
'na  aghaidh  fèin,  cha  seas  e. 

26  Agus  ma  thilgeas  Satan 
a  mach  Satan,  a  ta  e  roinnte 
'na  aghaidh  fèin ;  air  an  aobh- 
ar  sin  cionnus  a  sheasas  a 
rìoghachd  ? 

27  Agus  ma  tha  mise  troimh 
Bheelsebub  a'  tilgeadh  a  mach 
dheamhan,  cò  troimh  am  bheil 
bhur  clann-sa  'gan  tilgeadh  a 
mach  ?  Uime  sin  bithidh  iad 
'nam  breitheamhnaibh  oirbh : 


.  XII.  23 

28  Ach  ma's  ann  le  Spiorad 
Dhè  a  ta  mise  a'  tilgeadh  a 
mach  dheamhan,  thàinig  rìogh- 
achd  Dhè  do  bhur  n-ionn- 
suidh-sa. 

29  No  cionnus  is  urrainn 
neach  dol  dothigh  duine  làidir, 
agus  airneis  a  thighe  achreach- 
adh,  mur  ceangail  e  air  tùs  an 
duine  làidir  ?  Agus  an  sin 
creachaidh  e  a  thigb. 

30  An  ti  nach  'eil  leam,  tha 
e  am'  aghaidh ;  agus  an  ti 
nach  cruinnich  leam,  sgapaidh 
e. 

31  Air  an  aobhar  sin  tha  mi 
ag  ràdh  ribh,  Gu  maithear 
gach  peacadh  agus  gach  toi- 
bheum  do  dhaoinibh:  gidheadh 
cha  mhaithear  toibheum  an 
aghaidh  an  Spioraid  Naoimh 
do  dhaoinibh. 

32  Agus  ge  b'e  neach  a 
labhras  focal  an  aghaidh  Mhic 
an  duine,  maithear  dha  e  :  ach 
ge  b'e  neach  a  labhras  an  agh- 
aidh  an  Spioraid  Naoimh,  cha 
mhaithear  dha  e,  anns  an  t- 
saoghal  so,  no  anns  an  t-saogh- 
al  a  ta  ri  teachd. 

33  An  dara  cuid  deanaibh 
a'  chraobh  maith,  agus  a  tor- 
adh  maith ;  no  deanaibh  a' 
chraobh  truaillidh,  agus  a  tor- 
adh  truaillidh :  oir  is  ann  air 
a  toradh  a  dh'aithnichear  a' 
chraobh. 

34  A  shliochd  nan  nath- 
raiche  nimhe,  cionnus  a 
dh'fheudas  sibh  nithe  maithe 
a  labhairt,  o  ata  sibh  fèin  olc? 
oir  is  ann  à  pailteas  a'  chridhe 
a  labhras  am  beul. 

35  Bheirduinemaitha  mach 


24  MA 

nithe  maithe  à  deadh  ionmhasl 
a  chridhe :    agus    bheir  an 
droch    dhuine    mach  droch 
•iiithe  as  a  dhroch  ionmhas. 

36  Ach  tha  mi  ag  ràdh  ribh, 
Gu'n  toir  daoine  cunntas  ann 
an  là  a'  bhreitheanaìs  air  son 
gach  focail  dhìomhan  a  labh- 
ras  iad. 

37  Oir  is  ann  le  d'f hoclaibh 
a  shaorar  thu,  agus  is  ann  le 
d'f  hoclaibh  a  dhìtear  thu. 

38  Ansin  fhreagair  dreara 
àraidh  do  na  sgrìobhaichean 
agus  do  na  Phairisich,  ag  ràdh, 
A  mhaighstir,  bu  mhiann  leinn 
comhara  f  haicinn  uait. 

39  Ach  fhreagair  esan  a- 
gus  thubhairt  e  r'm,  A  ta  gin- 
ealach  olc  agus  adhaltrannach 
ag  iarraidh  comhara,  agnis  cha 
toirear  comhara  dhoibh,  ach 
comhar'  an  fhàidh  lonais. 

40  Oir  mar  a  bha  lonas  am 
broinn  na  muice-mara  tri  làith- 
ean  agus  tri  oidhehean;  is  ann 
mar  sin  a  bhitheas  Mac  an 
duine  ann  an  cridhe  na  tal- 
mhainn  tri  làithean  agus  tri 
oidhchean. 

41  Eiridh  muinntir  Nine- 
bheh  sa'  bhreitheanas  maille 
ris  a'  ghinealach  -so,  agus  dìt- 
idb  iad  e  ;  oir  rinn  iad  aith- 
reachas  aig  searmoin  lonais  ; 
agus,  feuch,  a  ta  ni's  mò  na 
lonas  an  so. 

42  Eiridh  ban-righinn  na 
h-àirde  deas  sa'  bhi-eitheanas 
maille  ris  a'  ghinealach  so,  a- 
gus  dìtidh  i  e :  oir  thàinig  i 
o  na  h-àitibh  a's  iomallaich 
do'n  talamh  a  dh'èisdeachd 
gliocais  Sholaimh;  agus,  feuch, 


TA. 

a  ta  ni's  mò  na  Solamh  an 
so. 

43  An  dèigh  do'n  spiorad 
neòghlan  dol  a  mach  à  duine, 
imichidh  e  troimh  ionadaibh 
tiorma,  ag  iarraidh  fois,  agus 
cha'n  fhaigh  e, 

44  An  sin  their  e,  Pillidh 
mi  do  ni'  thigh  as  an  d'thàinig 
mi ;  agus  air  teachd  dha, 
gheibh  e  falamh,  sguabta,  agus 
deadh-mhaiseach  e. 

45  Imichidh  e  an  sin,  agus 
bheir  e  leis  seachd  spioraid  eile 
a's  miosa  na  e  fèin,  agus  thèid 
iad  a  steach  agus  gabhaidh  iad 
còmhnuidh  an  sin :  agus  bith- 
idh  staid  dheireannach  an 
duine  sin  ni's  miosa  na  a  thois- 
each.  Is  ann  eadhon  mar  sin 
a  thachaireas  do'n  ghinealach 
aingidh  so. 

46  Agus  air  dha  bhi  fath- 
ast  a'  labhairt  ris  a'  phobull, 
feuch,  sheas  a  mhàthair  agus  a' 
bhràithrean  a  muigh,  ag  iarr- 
aidh  labhairt  ris. 

47  An  sin  thubhairt  neach 
èigin  ris,  Feuch,  a  ta  do  mhàth- 
air,  agus  do  bhràithrean  'nan 
seasamh  a  muigh,  ag  iarraidh 
labhairt  riut. 

48  Ach  fhreagair  esan  agus 
thubhairt  e  ris  an  ti  a  dh'innis 
so  dha,  Cò  i  mo  mhàthair  ?  a- 
gus  cò  iad  mo  bràithrean  ? 

49  Agus  air  sìneadh  a 
làimhe  chum  a  dheisciobul, 
thubhairt  e,  Feuch  mo  mhàth- 
air,  agus  mobhràithrean  ! 

50  Oir  ge  b'e  neach  a  ni  toil 
m' Athar-sa  ata  air  nèamh,  is  e 
sin  fèin  mo  bhràthair,  agus  mo 
phiuthar,  agus  mo  mhàthair. 


CAIB. 

CAIB.  XITT. 

AIR  an  là  sin  fèin  chaidh 
losa  mach  as  an  tigh,  a- 
gus  shuidh  e  ri  taobh  na  fairge. 

2  Agus  chruinnich  sluagh 
mòr  d'a  ionnsuidh,  air  chor 
as  air  dol  a  steach  do  luing 
dha,  gu'n  do  shuidh  e ;  agus 
sheas  an  sluagh  uile  air  an 
tràigh. 

'à  Agus  labhair  e  mòran  do 
nithibh  riu  ann  an  cosamh- 
lachdaibh,  ag  ràdh,  Feuch, 
chaidh  sìoladair  a  mach  a  chur 
sil. 

4  Agus  ag  cur  an  t-sil  da, 
thuit  cuid  dheth  ri  taobh  an 
rathaid;  agus  thàinig  na  h-eun- 
laith  agus  dh'ith  iad  e. 

5  Thuit  cuid  air  ionadaibh 
creagach,  far  nach  robh  mòr- 
anta  Imhainn  aige;  agus  air 
ball  dh'fhàs  e  suas,  do  bhrìgh 
nach  robh  doimhneachd  tal- 
mhainn  aige. 

6  Ach  air  èirigh  do'n  ghrèin 
dhothadh  e;  agus  do  bhrìgh 
nach  robh  freumh  aige,  shearg 
e  as. 

7  Agus  thuit  cuid  am  measg 
droighinn :  agus  dh'fhàs  an 
droighionn  suas,  agus  mhiìch 
se  e.  j 

8  Ach  .thuit  cuid  eile  am 
fearann  maith,  agus  thug  e 
toradh  a  mach,  cuid  a  cheud 
uiread,  cuid  a  thri  fichead, 
cuid  a  dheich  thar  fhichead 
uiread  'sa  chuireadh. 

9  Ge  b'e  neach  aig  am 
bheil  cluasa  chum  èisdeachd, 
èisdeadh  e. 

10  Agus  thàinig  na  deis- 
ciobuil,  agus  thubhairt  iad  ris, 


XIII.  25 

C'ar  son  a  ta  thu  a'  labhairt 
riu  ann  an  cosamhlachdaibli? 

11  Fhreagair  esan  agus  thu- 
bhairt  e  riu,  Do  bhrìgh  gu'n 
d'thugadh  dhuibh-sa  eòlas  a 
bhi  ag-aibh  air  rùn  dìomhair 
rìoghachd  nèimh,  ach  dhoibh- 
san  cha'n  'eil  so  air  a  thoirt. 

12  Oir  ge  b'e  neach  aig  am 
bheil,  dhasan  bheirear,  agus 
bithidh  aige  an  tuilleadh  pailt- 
eis:  ach  ge  b'e  neach  aig  nach 
'eil,  uaithsan  bheirear  eadhon 
an  ni  a  ta  aige. 

13  Uime  sin  a  ta  mise  a' 
labhairt  riu  ann  an  cosamh- 
lachdaibh,do  bhrìgh  air  dhoibh 
faicinn  naeh  faic  iad,  agus  a' 
cluinntinn  nach  cluinn  iad,  a- 
gus  nach  tuig  iad. 

14  Agus  annta-san  a  ta 
fàidheadaireachd  Esaias  air  a 
coimhlionadh,  a  ta  'g  ràdh, 
Le  h-èisdeachd  cluinnidh  sibh, 
agus  cha  tuig  sibh ;  agus  le 
h-amharc  chi  sibh,  agus  cha'n 
aithnich  sibh. 

15  Oir  a  ta  cridhe  a'  j^ho- 
buill  so  air  fàs  reamhar,  agus 
an  cluasan  mall  chum  èisd- 
eachd,  agus  dhruid  iad  an  sùil- 
ean;  air  eagal  uair  air  bith 
jgu'm  faiceadh  iad  le'n  sùilibh, 
agus  gu'n  cluinneadh  iad  le'n 
cluasaibh,  agus  gu'n  tuigeadh 
iad  le'n  cridhe,  agus  gu'm 
biodh  iad  air  an  iompachadh, 
agus  gu'n  slànuichinn-sa  iad. 

16  Ach  is  beannaichte  bhur 
sùilean-sa,  oir  a  ta  iad  a'  faic- 
inn ;  agus  bhur  cluasan,  oir  a 
ta  iad  a'  cluinntinn. 

17  Oir  tha  mi  ag  ràdh  ribh 
gu  fireannach,  Gu'm  b'iomadh 


26 


MATA. 


faidh,  agus  firean  leis  am  bu 
mhiann  na  nithe  so  fhaicinn  a 
ta  sibhse  a'  faicinn,  agus  nach 
fac  siad  iad:  agus  na  nithe 
so  chluinntinn  a  ta  sibhse  a 
cluinntinn,  agus  nach  cual  iad. 

18  Eisdibh  air  an  aobhar 
sin  ri  cosamhlachd  an  t-sìol- 
adair. 

19  An  uair  a  chluinneas 
neach  air  bith  focal  na  rìogh- 
achd,  agus  nach  toir  e  fa'near 
8,  thig  an  droch  spiorad,  agus 
bheir  e  air  falbh  an  ni  a  chuir- 
eadh  'na  c-hridhe:  is  e  so  esan 
anns  an  do  chuireadh  an  sìol 
ri  taobh  an  rathaid. 

20  Ach  esan  a  fhuair  sìol^ 
ann  an  àitibh  creagach,  is  e 
so  an  ti  a  chluinneas  ani  focal, 
agus  a  ghabhas  e  air  ball  le 
gairdeachas ; 

21  Gidheadh  cha'n  'eil 
freumh  aige  ann  fèin,  ach  fan- 
aidh  e  rè  tamuill:  agus  an 
uair  a  thig  trioblaid  no  geur- 
leanmhuinn  air  son  an  fhocail, 
air  ball  gheibh  e  oilbheum. 

22  Esan  mar  an  ceudna 
a  ghabh  sìol  ani  measg  an 
droighinn,  is  e  so  an  ti  a  ta 
cluinntinn  an  fhocail ;  agus 
a  ta  ro-chùram  an  t-saoghail 
so,  agus  mealltaireachd  beart- 
ais  a'mùchadh  an  f  hocail,  agus 
bithidh  e  gun  toradh. 

23  Ach  an  ti  ud  a  ghabh 
siol  ann  an  deadh  fhearann,  is 
e  sin  an  neach  a  ta  cluinntinn 
an  fhocail,  agus  'ga  thoirt 
fa'near;  neach  mar  an  ceudna 
ta  giùlan  toraidh,  agus  a  ta 
toirt  a  mach  cuid  a  cheud 
uiread,  cuid  a  thri  fichead,  a-l 


gus  cuid  eile  a  dheich  thar 
fhichead  uiread  ^sa  chuireadh. 

24  Chuire  cosamhlachd  eile 
mach  dhoibh,  ag  ràdh,  Is  cos- 
mhuil  rìoghachdnèimh  ri  duine 
a  chuir  sìol  maith  'na  fhear- 
ann : 

25  Agus  an  uair  a  bha 
daoine  'nan  codal,  thàinig  a 
nàmhaid  agus  chuir  e  cogal 
am  measg  a'  chruithneachd, 
agus  dh'imich  e  roimhe. 

26  Ach  an  uair  a  thàinig 
an  t-arbhar  fuidh  dhèis,  agus 
a  thug  e  mach  a  thoradh, 
dh'fhoillsich  an  cogal  e  fèin 
maran  ceudna. 

27  Agus  air  teachd  do  sheir- 
bhisich  f  hir-an-tighe  thubhairt 
iad  ris,  A  Thighearna,  nach 
do  chuir  thusa  sìol  maith  ann 
ad  fhearann?  c'àite  ma  seadh 
as  an  d'f  huair  e  an  cogal  ? 

28  Thubhairt  esan  riu,  Rinn 
nàmhaid  èigin  so.  Agus  thu- 
bhairt  na  seirbhisich  ris,  An 
àill  leat  uime  sin  gu'n  tèid 
sinne  agus  gu'n  cruinnich  sinn 
ri  chèile  iad  ? 

29  Ach  thubhairt  esaii, 
Cha'n  àill ;  air  eagal  'nuair  a 
chruinnicheas  sibh  an  cogal, 
gu  spìon  sibh  an  cruithneachd 
maille  ris. 

30  Leigibh  leo  fàs  araon 
gn^an  ticj  am  fogharadh:  agus 
an  àm  an  fhogharaidh  their 
mise  ris  an  luchd-buanaidh, 
Cruinnichibh  air  tùs  an  cogal, 
agus  ceanglaibh  e  'na  cheang- 
lachanaibh  chum  a  losgaidh: 
ach  cruinnichibh  an  cruith- 
neachd  do  m'  shabhal. 

31  Chuir  e  mach  cosamh- 


CAIB. 

laclid  eile  dhoibh,  ag  ràdh,  A 
ta  rìoghachd  nèimh  cosmhuil 
ri  gràinne  do  shìol  mustaird, 
a  ghabh  neach  agus  a  chuir  e 
'na  fhearann. 

32  Ni  gun  amharus  a's 
lugha  do  gach  uile  phòr : 
gidheadh  air  fàs  da,  is  e  a's 
mo  do  na  luibheanaibh,  agus 
fàsaidh  e  'na  chrann  :  ionnus 
gu'n  tig  eunlaith  an  athair,  a- 
gus  gu'n  dean  iad  nid  'na 
gheugaibh. 

33  Cosamhlachd  eile  labh- 
air  e  riu  ;  Is  cosmhuil  rìogh- 
achd  nèimh  ri  taois  ghoirt,  a 
ghabh  bean  agus  a  dh'f  holaich 
i  ann  an  tri  tomhasaibh  mine, 
gus  an  do  ghoirticheadh  an 
t-iomlan. 

34  Na  nithe  sin  uile  labh- 
air  losa  ris  a'  phobull  ann  an 
cosamhlachdaibh ;  agus  gun 
chosamhlachd  cha  do  labhair 
e  riu  : 

35  A  chum  gu  coimhlion- 
tadh  an  ni  a  labhradh  leis  an 
fhàidh,  ag  ràdh,  Fosglaidh  mi 
mobheul  ann  an  cosamhlachd- 
aibh,  cuiridh  mi'n  cèill  nithe 
a  bha  folaichte  o  thoiseach  an 
t-saoghail. 

36  An  sin  chuir  losa  am 
pobull  air  falbh,  agus  chaidh 
e  steach  d'on  tigh :  agus 
thàinig  a  dheisciobuil  d'a  ionn- 
suidh,ag  ràdh,  Mìnich  dhuinne 
cosamhlachd  cogail  an  fhear- 
ainn. 

37  Agus  fhreagair  esan  a- 
gus  thubhairt  e  riu,  An  ti  a 
chuireas  an  sìol  maith  is  e 
Mac  an  duine  e : 

38  'S  e'm  fearann  an  domh- 


XIIL  27 

an:  agus  is  e  an  sìol  maith 
clann  na  rìoghachd  :  ach  is  e 
an  cogal  clann  an  droch 
spioraid : 

39  'S  e  an  nàmhaid  a  chuir 
iad  an  diabhul :  's  e  am  fogh- 
aradh  deireadh  an  t-saoghail : 
agus  is  iad  na  buanaichean  na 
h-aingil. 

40  Agus  amhuil  raar  a 
chruinnichear  an  coofal,  ag-us 
a  loisgear  le  teine  e,  is  ann  mar 
sin  a  bhitheas  ann  an  deireadli 
an  t-saoghail  so. 

41  Cuiridh  Mac  an  duine 
'aingil  uaith,  agus  tionailidh 
iad  as  a  rìoghachd  na  h-uile 
nithe  a  bheir  oilbheum,  agus 
iadsan  a  ta  deanamh  aingidh- 
eachd ; 

42  Agus  tilgidh  siad  iad 
anns  an  àmhuinn  air  dearg- 
lasadh :  an  sin  bithidh  gul  agus 
gìosgan  fhiacal. 

43  An  sin  dealraichidh  na 
fìreana  mar  a'  ghrian,  ann  an 
rìoghachd  an  Athar  fèin.  Ge 
b'e  aig  am  bheil  cluasa  chum 
èisdeachd,  èisdeadh  e. 

44  A  rìs,  a  ta  rìoghachd 
nèimh  cosmhuil  ri  ionmhas  air 
fholach  am  fearann  ;  ni  an 
dèigh  fhaotainn,  a  dh'fholaich 
duine,  agus  air  sgàth  a  ghairct- 
eachais  air  a  shon,  dh'imich  e 
agus  reic  e  na  bha  aige  uile 
agus  cheannaich  e  am  fear- 
ann  sin. 

45  A  rìs,  is  cosmhuil  rìogh- 
achd  nèimh  ri  ceannaiche  àr- 
aidh  ag  iarraidh  nèamhnuide 
maiseach : 

46  Agus  air  amas  da  air 
aon  nèamhnuid  ro-luachmhoir, 


28 


MATA. 


dli'imicli  e  agus  reic  e  na  bha 
aige,  agus  cheannaich  e  i. 

47  A  rìs,  a  ta  rìoghachd 
nèimh  cosmhuil  ri  lìon  air  a 
thilgeadh  san  fhairge,  agus  a 
chruinnich  do  gach  uile  sheòr- 
sa  eisg: 

48  Agus  air  dha  bhf  làn, 
tharruing  na  h-iasgairem  e 
chum  na  tràighe,  agus  air 
suidhe  dhoibh,  chruinnicìi  iad 
na  h-eisg  mhaithe  ann  an  soith- 
ichibh,  ach  thilg  iad  na  droch 
eisq  a  mach. 

49  Is  ann  mar  sin  a  bhith- 
eas  ann  an  deireadh  ant-saogh- 
ail:  thèid'  na  h-aingil  a  mach, 
agus  dealaichidh  iad  na  droch 
dhaoine  à  measg  nam  firean- 
ach; 

50  Agus  tilgidh  siad  iad  san 
àmhuinn  tlieinntich :  an  sin 
bithidh  gul  agus  gìosgan  tbiac- 
al. 

51  Thubhairt  losa  riu,  An 
do  thuig  sibh  na  nithe  so  uile? 
thubhairt  iad  ris,  Thttig,  a 
Thiffhearn. 

52  Agus  thubhairt  esan  riu, 
Air  an  aobhar  sin  gach  uile 
sgrìobhaiche  a  ta  fòghluimte 
chum  rìoghachd  nèimh,  is  cos- 
mhuil  e  ri  fear-tighe,  a  bheir 
a  mach  as  'ionmhas  nithe 
nuadha  agus  eean. 

53  Ag-us  thachair  an  uair  a 
chrìochnaich  losa  na  cosamh- 
lachda  so,  gu'n  d'imich  e  as  a 
sin. 

54  Agus  an  uair  a  thàinig  e 
d'a  dhùthaich  fèin,  theagaisg 
e  iad  'n  an  sionagog,  ionnus 
gu'n  do  ghabh  iad  iongantas, 
agus  gu'n  dubhairt  iad  C'ait 


an  d'fliuair  am  fear  so  an  o-Tioc- 
as  so,  agus  na  feartan  ud? 

55  Nach  e  so  mac  an  t- 
saoir  ?  nach  e  ainm  a  mhàthar 
Muire  ?  nach  iad  a  bhràithre, 
Seumas,  agixs  loses,  agus 
Simon,  agus  ludas  ?' 

56'  Agus  a  pheathrafche, 
iiach  eil  iad  uile  maille  ruinn? 
c'àit  uime  sin  an  dfhuair  an 
duine  so  nanithe  ud  uile? 

57  Agus  fhuair  iad  oil- 
bheum  ann.  Ach  thubhairt 
losa  riu,  Cha'n  'eil  fàidh  gun 
urram,  ach  'na  dhùthaich  fèin, 
agus  'na  thigh  fein. 

5'8  Agus  cha  d'rinn  e  mòr- 
an  do  oibribh  cumhachdach 
an  sin,  air  son  am  mi-chreid- 
imh. 

CAIB.  XIV. 

SAN  àm  sin  chual  Herod 
an  Tetrarch  cliu  losa, 

2  Agus  thubhairt  e  r'a  sheir- 
bhisich,  Is  e  so  Eofn  Baiste; 
dh'èirich  e  o  na  marbhaibh, 
agus  uime  sin  a  ta  feartan  air 
an  oibreachadh  leis. 

3  Oir  'nuair  a  ghlac  Herod 
Eoin,  cheangail  se  e,  agus 
thilg  e  am  prìosan  e  air  son 
Herodiais,  mnàPhilipabhràth- 
ar  fèin. 

4  Oir  thubhairt  Eoin  ris, 
Cha'n  'eil  e  dligheach  dhuit  i 
bhi  agad. 

5  Agus  an  uair  bu  mhiann 
leis  a  chur  gu  bàs,  bha  eagal 
a'  phobuill  air,  oir  bha  meas 
fàidh  aca  air. 

6  Ach  an  uair  a  bha  co- 
ainm  là-breithe  Ileroid  air  a 
chumail,  rinn  nighean  Herod- 


CAIB.  XIV. 


29 


iais  dannsa  'nan  làthair,  agus 
thaitinn  i  ri  Herod  : 

7  lonnus  gu'n  do  gheall  e 
le  mionnaibh,  gu  tugadh  e  dhi 
g-e  b'e  air  bith  ni  a  dh'iarr- 
adh  i. 

8  Agus  air  dhise  bhi  air  a 
teagasg  le  a  màthair  roimh 
làimh,  thubhairt  i,  Thoir 
dhomh  an  so  eeann  Eoin 
Baiste  air  mèis. 

9  Agus  bha  'n  righ  doilich : 
ach  air  son  a  mhionnan,  agus 
na  muinntir  a  bha  'nan  suidhe 
aig  biadh  maille  ris,  dh'àithn 
e  a  thabhairt  di. 

10  Agus  air  cur  Jir-marbh- 
aidh  uaith,  bhuin  e  a  cheann 
do  Eoin  anns  a'  phrìosan. 

1 1  A  gus  thogadh  a  cheann 
air  mèis,  agus  thugadh  d'on 
chailin  e  :  agus  thug  ise  d'a 
màthair  e. 

12  Agus  thàinig  a  dheisciob- 
uil,  agus  thug  iad  an  corp  leo, 
agus  dh'adhlaic  iad  e,  agus 
thàinig  iad  agus  dh'innis  iad 
siìi  do  losa. 

13  Aji  uair  a  chual  losa^o, 
chaidh  e  as  a  sin  air  luing  gu 
ionad  fàsail  air  leth :  agus  an 
uair  a  chual  am  pobull  sin 
lean  iad  d'an  cois  e  as  na  bailt- 
ibh. 

14  Agus  air  dol  a  mach  do 
losa,  chunnaic  e  coimhthional 
mòr,  agus  ghabh  e  truas  mòr, 
dbiubh,  agus  shlànuich  e  an 
dream  aca  bha  euslan. 

15  Agus  an  uair  a  b'fheasg- 
ar  e,  thàinig  a  dheisciobuil  d'a 
ionnsuidh,  ag  ràdh,  Is  àite  fas- 
ail  so,  agus  a  ta  an  t-àm  a  nis 
air  dol  seachad  ;  cuir  an  sluagh 


air  falbh,  chum  g'un  tèid  iad 
do  na  bailtibh,  agus  gu'n 
ceannaich  iad  biadh  dhoibh 
fèin. 

16  Ach  thubhairt  losa  riu, 
Cha  ruig  ia,d  a  leas  falbh ; 
thugaibh-sa  dhoibh  r'a  ith- 
eadh. 

17  Agus  thubhairt  iad  ris, 
Cha'n  'eil  againn  an  so  ach 
cùig  arain,  agus  dà  iasg. 

18  Thubhairt  esan  riu, 
Thugaibh  an  so  iad  a  m'  ionn- 
suidh-sa. 

19  Agus  dh  àithn  e  do'n 
t-sluagh  suidhe  sìos  air  an 
fheur,  agus  ghlac  e  na  cùig 
arain,  agus  an  dà  iasg,  agus 
iiir  amharc  dha  suas  gu  nèamh, 
bheannaich  agus  bhris  e,  agus 
thug  e  na  h-arain  d'a  dheis- 
ciobluibh,  agus  thufj  na  deis- 
ciobuil  do'n  t-sluagh  iad, 

20  AgUvS  dh'ith  iad  uile,  a- 
gus  shàsuicheadh  iad  :  agus 
thog  iad  làn  dà  chliabh  dheug 
do'n  bhiadh  bhriste,  a  bha 
dh'fhuigheall  aca. 

21  Agus  blia  iadsan  a  dh'ith 
mu  thimchioll  cùig  mìle  fear, 
thuilleadh  air  mnaibh  agus  air 
cloinn. 

22  Agus  air  ball  cho-èig- 
nich  losa  a  dheisciobuil  gu 
dol  an  luing,  agus  dol  roimhe 
do'n  taobh  eile,  gus  an  cuir- 
eadh  esan  an  sluagh  air  falbh. 

23  Agus  an  uair  a  leig  e  an 
sluagh  uaith,  chaidh  e  suas 
air  beinn  'na  aonar  a  dhean- 
amh  urnuigh  :  agus  an  uair  a 
bha  am  feasgar  air  teachd,  ])ha 
e  an  sin  'na  aonar. 

24  Ach  bha  au  long  san  àm 


30 


MATA. 


sin  am  meadhon  na  fairge,  air 
a  tilgeadh  a  null  agus  a  nall 
leis  na  tonnaibh :  oir  bha  a' 
ghaoth  'nan  aghaidh. 

25  Agus  anns  a'  cheath- 
ramh  faire  d'on  oidhche, 
chaidh  losa  d'an  ionnsuidh, 
ag  imeachd  air  an  fhairge. 

26  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  na  deisciobuil  e  ag  imeachd 
air  an  fhairge,  bha  iad  fo 
bhuaireas,  ag  ràdh,  Is  spiorad 
a  ta  ann  ;  agusghlaodh  iad  a 
mach  le  h-eagal. 

27  Ach  labhair  losa  riu  air 
ball,  ag  ràdh,  Biodh  misneach 
mhaith  agaibh ;  is  mise  a  ta 
ann,  na  biodh  eagal  oirbh. 

28  Agus  fhreagair  Peadar 
e  agus  thubhairt  e,  A  Thigh- 
earna,  ma's  tu  a  ta  ann,  iarr 
ormsa  teachd  a  d'ionnsuidh 
air  na  h-uisgeachaibh. 

29  Agus  thubhairt  esan, 
Thig.  Agus  an  uair  a  bha 
Peadar  air  teachd  a  nuas  as 
an  luing,  dh'imich  e  air  na  h- 
uisgeachaibh,  chum  teachd  gu 
h-Iosa. 

30  Ach  an  uair  a  chunnaic 
e  a'  ghaoth  làidir,  ghabh  e 
eagal :  agus  an  uair  a  thòisich 
e  air  dol  fuidh,  ghlaodh  e,  ag 
ràdh,  A  Thighearna,  fòir  orm. 

31  Agus  air  ball  shìn  losa 
mach  a  làmh,  agus  rug  e  air, 
agus  thubhairt  e  ris,  O  thusa 
air  bheag  creidimh,  c'ar  son  a 
bha  thu  fo  amharus? 

32  Agus  an  uair  a  chaidh 
iad  a  steach  do'n  luing,  choisg 
a'  ghaoth. 

33  An  sin  thàinig  iadsan  a 
bha  san  luing,  agiis  rinn  iad 


aoradh  dha,ag  ràdh,  Gu  firinn- 
each  is  tu  Mac  Dhè. 

34  Agus  an  uair  a  chaidh 
iad  do'n  taobh  eile,  thàiniff 
iad  gu  talamh  Ghenesaret. 

35  Agus  an  uair  a  fhuair 
luchd  an  àite  sin  fiosrachadh 
uime,  chuir  iad  fios  air  feadb 
na  tìre  sin  uile  air  gach  taobh 
dhiubh,  agus  thug  iad  d'a 
ionnsuidh  an  dream  sin  uile  a 
bha  euslan. 

36  Agus  ghuidh  iad  air, 
gu  feudadh  iad  beanntuinn  ri 
iomall  'eudaich  a  mhàin  :  a- 
gus  a  mheud  dhiubh  as  a- 
bhean,  shlànuicheadh  gu  h- 
iomlan  iad. 

CAIB.  XV. 

AN  sin  thàinig  sgrìobhaich- 
ean  agus  Pharisich  o  le- 
rusalem  gu  losa,  ag  ràdh, 

2  C'ar  son  a  ta  do  dheiscio- 
buil  a'  dol  an  aghaidh  gnàth- 
achaidh  nan  sinnsear?  oir 
ch'an  ionnlaid  iad  an  làmhan 
an  uair  a  dh'itheas  iad  aran. 

3  Ach  f  hreagair  esan  agus 
thubhairt  e  riu,  C'ar  son  a  ta 
sibhse  a'  briseadh  àithne  Dh.è 
le  bhur  gnàthachadh  fèin  ? 

4  Oir  thug  Dia  àithne,  ag 
ràdh,  Thoir  urram  do  d'athair 
agus  do  d'  mhàthair :  agus 
ge  b'e  mhallaicheas  'athair  no 
'mhàthair,  cuirear  gu  bàs  e. 

5  Ach  their  sibhse,  Ge  b'e 
neach  a  tlieir  r'a  athair  no  r'a 
mhàthair,  Biodh  e  'na  thiodli- 
lac  d'on  teampuU  gach  ni  leis 
am  feudadh  tu  buannachd 
fliaotainn  uamsa ; 

6  Nach  feum  e  urram  a 


CAIB.  XV^. 


81 


thabliairt  d'a  athair  no  d'a. 
mhàthair.  JNIar  sin  chuir  sibh- 
se  an  neò-bhrigh  àithr.e  Dhè 
le  bliur  gnàthachadh  fèin. 

7  A  chealgairean,  is  maith 
a  rinn  Esaias  fàidheadaireaehd 
m'  ur  tirachioll,  ag  ràdh, 

8  A  ta  an  sluagh  so  a'  dlCith- 
achadh  riumsa  le'm  beul,  agus 
a'  toirt  urram  dhomh  le'm  bil- 
ibh :  ach  a  ta  an  cridhe  fada 
uam. 

9  Ach  is  ann  an  dlomhanas 
a  ta  iad  a'  deanamh  aoraidh 
dhomlisa,  a'  teagasg  àitheanta 
dhaoine  mar  theagasg. 

10  Agus  air  gairm  an  t-slòigh 
dha,  thubhairt  e  riu,  Eisdibh 
agus  tuigibh : 

11  Ch'an  e  an  ni  a  thèid  a 
steach  's  a  bheul  a  shalaicheas 
an  duine ;  ach  an  ni  a  thig  a 
mach  as  a'  bheul,  is  e  so  a 
shalaicheas  an  duine. 

12  An  sin  thàinig  a  dheis- 
ciobuil,  agus  thubhairt  iad  ris, 
Am  blieil  fhios  agad  gu'n  do! 
ghabh  na  Pliairisich  oilbheum, 
an  dèigh  dhoibh  na  briathran 
ud  a  chluinntinn  ? 

13  Acli  flireagair  esan  a- 
gus  thubhairt  e,  Gach  uile 
luibh  nach  do  shuidhich  m' 
Atliair  nèamhaidh-sa,  spìonar 
à  blmn  e. 

14  Leigibh  leo:  is  cinn-iùil 
dliall  nan  dall  iad.  Agus  ma 
threòraicheas  dall  dall  eile, 
tuitidh  iad  araon  anns  a' 
chlais. 

15  Agus  fhreagair  Peadar 
agus  thubhairt  e  ris,  Mìnich 
dhuinn  a'  chosamhlachd  sin. 

16  Agus    thubhairt  losa. 


.  Am  bheil  sibhse  fathast  mar 
an  ceudna  gun  tuigse? 

17  Nach  eil  sibh  a'  tuig- 
sinn  fathast  ge  b'e  ni  a  thèid 
a  steach  sa  bheul,  g'u..  tèid 
e  sa'  bhroinn,  agus  gu'n  tilg- 
ear  a  mach  d'on  t-slochd 
shalchair  e  ? 

18  Ach  na  nithe  sin  a  thig 
a  mach  as  a'  bheul,  a  ta  iad  a' 
teachd  o'n  chridhe,  agus  is  iad 
sin  a  shalaicheas  an  duine. 

19  Oir  is  ann  as  a'  chridhe 
thig  droch  smuainte,  mort- 
adh,  adhaltrannas,  strìopachas, 
gadachd,  fìanuis  bhrèige,  toi- 
bheum : 

20  Is  iad  so  na  nithe  a  shal- 
aicheas  an  duine:  ach  itheadh 
le  làmhaibli  gun  ionnlad,  cha 
salaich  sin  an  duine. 

21  Agus  air  dol  do  losa  as 
a  sin,  chaidh  e  gu  crìochaibh 
Thiruis  agus  Shidoin. 

22  Agus,  feuch,  thàinig 
bean  do  mìiimintiT  Chanaain  o 
!na  crìochaibh  sin,  agus  ghlaodh 
i  ris,  ag  ràdh,  Dean  tròcair 
orm,  a  Thighearn,  a  Mhic 
Dhaibhidh;  a  ta  mo  nighean 
air  a  buaireadh  gu  truagh  le 
deamhan. 

23  Ach  cha  d'thuo-  esan 
freagradh  sam  bith  dhi.  A- 
gus  thàinig  a  dheisciobuil  d'a 
ionnsuidh,  agus  dh'iarr  iad 
air  ag  ràdh,  Cuir  air  falbh  i, 
oir  tha  i  a'  glaodhaich  'nar 
dèigli. 

24  Ach  fhreagair  esan  agus 
thubhairt  e,  Cha  do  chuireadh 
mise  ach  a  chum  chaorach 
chaillte  thighe  Israeil. 

25  An  sin  thàinig  ise  agus 


32 


MATA. 


rinn  i  aoradh  dha,  ag  ràdh,  A 
Thìghearna,  cuidich  leam. 

26  Ach  fhreagair  esaiiagus 
thubhairt  e,  Cha  ohòir  aran 
na  cloinne  a  ghlacadh,  agus  a 
thilgeadh  chum  nan  con. 

27  Agus  thubhairt  ise,  Is 
fior,  a  Thighearn  :  ach  ithidh 
na  coin  do'n  sbruileach  a 
thuiteas  o  bhord  am  maighstir- 
ean. 

28  An  sin  fhreagair  losa 
agus  thubhairt  e  rithe,  O 
bhean,  is  mòr  do  chreidimh  : 
biodh  e  dhuit  mar  is  toil  leat. 
Agus  rinneadh  a  nighean  slàn 
o'n  uair  sin  a  mach. 

29  Agus  air  imeachd  do 
losa  as  a  sin  thàimg  e  làimh 
ri  fairge  Ghalile ;  agus  an  uair 
a  chaidh  e  suas  air  beinn, 
shuidh  e  sìos  an  sin. 

30  Agus  thàinig  mòr-shluagh 
d'a  ionnsuidh,  agus  aca  maille 
riu  baeaich,  doill,  balbhain, 
daoine  ciurramaoh,  agus  mòr 
an  eile,  agus  thilg  iad  sìos  aig 
cosaibh  losa  iad,  agus  shlàn- 
uich  e  iad : 

31  lonnus  gu'n  do  ghabh 
an  sluagh  iongantas  'nuair  a 
chunnaic  iad  na  balbhain  a' 
labhairt,  na  daoine  ciurraraach 
slàn,  na  bacaich  ag  imeachd, 
agus  na  doill  a'  faicinn  :  agus 
thug  iad  glòir  do  Dhia  Israeih 

32  An  sin  ghairm  losa  a 
dheisciobuil  d'a  ionnsuidh,  a- 
gus  thubhairt  e,  A  ta  nai  a' 
gabhail  truais  do'n  t-sluagh, 
oir  dh'fhan  iad  maille  rium 
a  nis  rè  thri  làithean,  agus 
ch'an  'eil  ni  air  bith  aca  r'a 
itheadh:   agus  cha  chuir  mi 


uam  'nan  trasg  iad,  aìr  eagal 
gu  fannuich  iad  air  an  t-slighe. 

33  Agus  thubhairt  a  dheis- 
ciobuil  ris,  Cia  as  a  gheibh- 
eamaid  na  h-uiread  a  dh'aran 
san  f  hàsach,  as  bu  leòir  a  shàs- 
uchadh  slòigh  co  mhòr  ? 

34  Agus  thubhairt  losa  riu, 
Cia  lìon  aran  a  ta  agaibh  ?  a- 
gus  thubhairt  iadsan,  Seachd, 
agus  beagaji  a  dh'iasgaibh 
beaga. 

35  Agus  dh'àithn  e  do'n 
t-sluagh  suidhe  sìos  air  an  làr. 

36  Agus  air  glacadh  nan 
seachd  aran  agus  nan  iasg  dha 
agus  air  tabhairt  buidheach- 
ais,  bhris  e  iad,  agus  thug  e 
d'a  dheisciobUiibh,  agus  thufi 
na  deisciobuil  do'n  t-sluagh 
iad. 

37  Agus  dh'ith  iad  uile,  a- 
gus  shàsuicheadh  iad:  agus 
thogiad  d'on  bhiadh  bhriste  a 
dh'fhàgadh  làn  sheachd  bas- 
caid. 

38  Agus  b'iad  a'  nihuinntir 
a  dh'ith,  oeithir  mìle  fear, 
thuilleadh  air  mnaibh  agus  air 
oloinn. 

39  Agus  air  dha  an  sluagh 
aleigeadh  uaith,  chaidh  e  air 
luing,  agus  thàinig  e  gu  orìoch- 
aibh  Mhagdala. 

CAIB.  XVI. 

AGUS  air  teachd  do  na 
Phairisich  agus  do  na 
Sadusaich  'g  a  dhearbhadh, 
dh'iarr  iad  air  comhar'  a 
noohdadh  dhoibh  o  nèamh. 
1  2  Ach  fhreagair  esan  agus 
,  thubhairt  e  riu,  An  uair  is 
feasgar  e,  their  sibh,  Bitkidk 


CAIB. 

deadh  aimsir  ann ;  oir  a  ta  an 
t-athar  dearg : 

3  Agus  air  maduinn,  JBith- 
idJi  droch  aimsir  ann  an  diugh; 
oir  a  ta  an  t-athar  dearg  agus 
dorcha.  A  chealgairean,  is 
aithne  dhuibh  breth  a  thoirt 
air  gniìis  an  athair,  agus  nach 
'eil  e'n  comas  duibh  comharan 
nan  aimsir  a  thuigsinnf 

4  A  ta  ginealach  aingidh  a- 
gus  adhaltrannach  ag  iarraidh 
comhara,  agus  cha  toirear 
comhara  dhoibh,  acli  comhar' 
an  fhàidh  lonais.  Agus  air 
dha  am  fàgail,  dh'imich  e  as 
a  sin. 

5  Agus  an  uair  a  thàinig  a 
dheisciobuil  a  dh'ionnsuidh  na 
taoibh  eile,  dhìchuimhnich  iad 
aran  a  thabhairt  leo. 

6  Agus  thubhairt  losa  riu, 
Thugaibh  an  aire,  agus  gleidh- 
ibh  sibh  fèin  o  thaois  ghoirt 
nam  Phairiseach,  agus  nan  Sa- 
dusach. 

7  Agus  bha  iad  a'  reuson- 
achadh  eatorra  fèin,  ag  ràdli, 
Is  ann  air  son  nach  d'thug 
sinn  aran  leinn. 

8  Agus  'nuair  a  thuig  losa 
ùn,  thubhairt  e  riu,  O  sibhse 
air  bheag  creidimh,  c'ar  son  a 
ta  sibh  a'  reusonachadh  eadar- 
aibh  fèin,  qur  ann  a  chionn 
nach  d'thug  sibh  aran  leihh? 

9  Nach  'eil  sibh  fathast  a' 
tuigsinn,  no  a'  cuimhneachadh 
nan  cùig  aran  nan  cùig  mìle, 
agus  cialìon  cliabh  a  thog  sibh? 

10  No  nan  seachd  aran  nan 
ceithir  mìle,  agus  cia  lìon  bas- 
caid  a  thog  sibh  ? 

11  Cionnus  nach  'eil  sibh 


XVI.  33 

a'  tuigsinn,  nach  ann  mu  aran 
a  thubhairt  mi  ribh,  sibh  a  bhi 
air  bhur  faicill  o  thaois  ghoirt 
nam  Phairiseach,  agus  nan 
Sadusach  ? 

12  An  sin  thuig  iad  cionnus 
nach  d'iarr  e  orra  bhi  air  am 
faiciU  o  thaois  ghoirt  an  arain, 
ach  o  theagasg  nam  Phairis- 
eacli,  agus  nan  Sadusach. 

13  Agus  air  teachd  do  losa 
gu  crìochaibh  Chesarea  Phi- 
lipi,  dh'fheòraich  e  d'a  dheis- 
ciobluibh,  ag  ràdh,  Cò  tha 
daoine  ag  ràdh  is  e  Mac  an 
duine  ? 

14  Agus  thubhairt  iadsan, 
Tha  cuid  ag  ràdh  Eoin  Baiste, 
cuid  Elias,  agus  cuid  eile  lere- 
mias,  no  aon  do  na  fàidhibh. 

]  5  Thubhairt  esan  riu,  Ach 
cò  tha  sibhse  ag  ràdh  is  mi  ? 

16  Agus  fhreagair  Simon 
Peadar  agus  thubhairt  e,  Ts 
tusa  Criosd,  Mac  an  Dè  bheò. 

17  Agus  fhreagair  losa  a- 
gus  thubhairt  e  ris,  Is  beann- 
aichte  thusa,  a  Shimoin  Bhar- 
lona ;  oir  cha  d'f hoillsich  fuil 
agus  feoil  sin  duitse,  ach  m' 
Athair-sa  a  ta  air  nèamh. 

18  Agus  a  ta  mise  ag  ràdh 
riut,  Gur  tusa  Peadar,  agus 
air  a'  charraig  so  togaidh  mise 
m'  eaglais :  agus  cha  toir  geat- 
achan  ifrinn  buaidh  oirre. 

19  Agus  bheir  nii  dhuit 
iuchraiche  rìoghachd  nèimh : 
ngus  ge  b'e  ni  a  cheanglas 
tusa  air  talamh,  bithidh  e 
ceangailte  air  nèamh ;  agus 
ge  b'e  ni  a  dh'fhuasglas  tusa 
air  talanih,  bithidh  e  fuasg- 
ailte  air  nèamh. 


34 


MATA. 


20  An  sin  dh'àithn  e  d'a 
dheisciobluibh  gun  iad  a  dh'- 
innseadh  do  neach  air  bith, 
gu'm  b'esan  losa  an  Criosd. 

21  O'n  àm  sin  a  mach 
thòisich  losa  air  a  nochdadh 
d'a  dheisciobkiibh,  gur  èigin 
dhasan  dol  suas  gu  lerusalem, 
agusmòran  do  nithibh  fhulang 
o  na  seanairibh,  agus  na  h-àrd- 
shagartaibh,  agus  na  sgrìobh- 
aichibh,  agus  a  bhi  air  a  chur 
gu  bàs,  agus  a  bhi  air  a  thog- 
ail  suas  air  an  treas  là. 

22  Agus  ghabh  Peadar  e, 
agus  thòisich  e  air  achmhasan 
a  thabhairt  dha,  ag  ràdh,  Gu 
ma  fada  sin  uaitse,  a  Thigh- 
earna ;  cha  tachair  sin  duitse. 

23  Ach  air  tionudadh  dha- 
san,  thubhairt  e  ri  Peadar, 
Imich  air  mo  chùl,  a  Shatain; 
is  oilbheum  dhomh  thu :  oir 
cha'n  'eil  spèis  agad  do  nith- 
ibh  Dhè,  ach  do  nithibh 
dhaoine. 

24  An  sin  thubhairt  losa 
r'a  dheisciobluibh,  Ma's  àill 
le  neach  air  bith  teachd  a'm' 
dhèigh-sa,  àicheadhadh  se  e 
fèin,  agus  togadh  e  air  a 
chrann-ceusaidh,  agus  lean- 
adh  e  mise. 

25  Oir  ge  b'e  neach  le'm 
b'àiU  'anam  a  ghleidheadh, 
caillidh  se  e;  agus  ge  b'e 
neach  a  chailleas  'anam  air 
mo  sgàth-sa,  gheibh  se  e. 

26  Oir  ciod  an  tairbhe  a  ta 
ann  do  dluiine,  ged  chosnadh 
e  an  saoghal  uile,  agus  'anam 
fèin  a  chall?  no  ciod  i  a' 
mhalairt  a  bheir  duiue  air  son 
'anama  ? 


27  Oir  thig  Mac  an  duine 
ann  an  glòir  'Athar,  maille 
r'a  ainglibh  ;  agus  an  sin  bheir 
e  do  gach  neach  a  rèir  a 
ghnìomhara. 

28  Gu  deimhin  tha  mi  ag 
ràdh  ribh,  Gu  bheil  cuid  do'n 
dream  a  ta  'nan  seasamh  an 
so,  nach  blais  bàs,  gus  am  faic 
iad  Mac  an  duine  a'  teachd 
'na  rìoghachd  fèin 

CAIB.  XVII. 

AGUS  an  dèigh  shè  làith- 
ean,  ghabh  losa  Peadar, 
agus  Seumas,  agus  Eoin  a 
bhràthair,  agus  tlireòraich  e 
iad  air  leth  gu  beinn  àrd, 

2  Agus  dh'atharraicheadh 
a  chruth  'nan  làthair;  agus 
dhealraich  'aghaidh  mar  a' 
ghrian,  agus  rinneadh  'eudach 
geal  mar  an  solus. 

3  Agus,  feuch,  chunnacas 
leo  Maois  agus  Elias  a'  comh- 
radh  ris. 

4  An  sin  fhreagair  Peadar, 
agus  thubhairt  e  ri  losa,  A 
Thighearn,  is  maith  dhuinne 
bhi  an  so :  ma's  àill  leatsa, 
deanamaid  tri  pàilliuna  an  so' 
aon  duitse,  aon  do  Mhaois,  a- 
gus  aon  do  Elias. 

5  Air  dha  bhi  fathast  a' 
labhairt,  feuch,  thilg  neul 
soillseach  sgàile  orra :  agus, 
feuch,  guth  as  an  neul,  ag  ràdh, 
Is  e  so  mo  Mhac  gràdhach- 
sa,  anns  am  bheil  mo  mhòr- 
thlachd,  èisdibh  ris. 

6  Agus  an  uair  a  chuala  na 
deisciobuil  so,  thuit  iad  air  an 
aghaidh,  agiis  ghabh  iad  eagal 
ro-mhòr 


CAIB, 

7  Agus  thàinig  losa  agus 
bliean  e  riu,  agus  tliubliairt  e, 
Eiribh,  agus  na  biodli  eagal 
oirbh. 

8  Agus  an  uair  a  thog  iad 
suas  an  siìilean,  cha'n  f  liac  iad 
neach  air  bith,  ach  losa  'na 
aonar. 

9  Agus  an  àm  dhoibh  teachd 
a  uuas  o'n  bheinn,  thug  losa 
àithne  dlioibh,  ag  ràdh,  Na 
innsibh  do  neach  air  bith  an 
ni  a  chunnaic  sibh,  gus  an  èir- 
ich  Mac  an  duine  o  na  marbh- 
aibh. 

10  Agus  dh'fheòraich  a 
dheisciobuil  dheth,  ag  ràdh, 
C'ar  son  ma  seadh  a  their  na 
sgrìobhaichean,  gur  èigin  E- 
lias  a  theachd  air  tùs  ? 

11  Agus  fhreagair  losa  a- 
gus  thubhairt  e  riu,  Thig  Elias 
gu  fìrinneach  air  tiìs,  agus  ais- 
igidh  e  na  h-uile  nithe  : 

12  Ach  a  ta  mise  ag  ràdh 
ribh,  Gu'n  d'  thàinig  Elias  a 
cheana,  agus  cha  d'aithnich 
iad  e,  ach  rinn  iad  gach  ni  bu 
toil  leo  ris :  is  ann  mar  sin 
mar  an  ceudna  a  dh'fhulaing- 
eas  Mac  an  duine  uatha. 

13  An  sin  thuig  na  deis- 
ciobuil  gu'm  b'ann  iiiu  Eoin 
Baiste  a  labhair  e  riu. 

14  Agus  an  uair  a  thàinig 
iad  chum  an  t-sluaigh,  thàinig 
duine  àraidh  d'a  ionnsuidh,  a' 
tuiteam  air  a  ghlùinibh  dha, 
agus  ag  ràdh, 

15  AThighearna,  dean  tròc- 
air  air  mo  mhac,  oir  a  ta  e  gu 
tinn  leis  an  tuiteamas,  agus  is 
mòr  an  cràdli  a  ta  e  a'  fulang: 
oir  a  ta  e  gu  minic  a'  tuiteam 


.  XVII.  35 

san  teine,  agus  gu  tric  san 
uisge. 

16  Agus  thug  mi  e  dh'ionn- 
suidh  do  dheisciobuil,  agus 
cha  b'urrainn  iad  a  leigheas. 

17  Agus  fhreagair  losa  a- 
gus  thubhairt  e,  A  ghinealaich 
neo-chreidich,  agus  choirbte, 
cia  fhad  a  bhitheas  mi  maille 
ruibh?  cia  fhad  a  dh'f hulaing- 
eas  mi  sibh  ?  thugaibh  a  m' 
ionnsuidh-sa  an  so  e. 

18  Agus  chronuich  losa  an 
deamhan,  agus  dh'imich  e  as: 
agus  shlànuicheadh  an  lean- 
abh  o'n  uair  sin  a  mach. 

19  An  sin  an  uair  a  thàin- 
ig  na  deisciobuil  chum  losa 
fa  leth,  thubhairt  iad,  C'ar  son 
nach  b'urrainn  sinne  a  thilg- 
eadh  a  mach  ? 

20  Agus  thubhairt  losa  riu, 
Air  son  bhur  mi-chreidimh: 
oir  gu  firinneach  tha  mi  ag 
ràdh  ribh,  Nam  biodh  agaibh 
creidimh  mar  ghràinne  must- 
aird,  theireadh  sibh  ris  a' 
blieinn  so,  Atharraich  à  so  an 
sud,  agus  dh'atharraicheadh 
i ;  agus  cha  bhiodh  ni  air  bith 
eu-comasach  dhuibh. 

21  Gidheadh,  cha  tèid  a' 
ghnè  so  mach,  ach  le  h-ur- 
nuigh  agus  le  trasgadh. 

22  Agus  am  feadh  a  bha 
iad  a'  fantuinn  ann  an  Galile, 
thubhairt  losa  riu,  Bitliidh 
Mac  an  duine  air  a  bhrath 
thairis  do  làmhaibh  dhaoine: 

23  Agus  marbhaidh  iad  e, 
ach  an  treas  là  èiridh  e.  Agus 
bha  iadsan  ro  bhrònach. 

24  Agus  air  teachd  dlioibh 
doChapernaum,  thàinig  luchd- 


36 


MATA. 


togail  na  cìse  gu  Peadar,  agus 
thubhairt  iad  ris,  Nach  'eil 
bhur  maighstir-sa  ag  ìocadh 
na  cìse  ? 

25  Thubhairt  esan,  A  ta. 
Agus  an  uair  a  chaidh  e  steach 
do'n  tigh,  labhair  losa  ris  air 
tùs,  ag  ràdh,  Ciod  i  do  bharail- 

Shimoin  ?  co  uaith  a  ta 
rìghrean  na  talmhainn  a'  tog- 
ail  càine  no  cìse  ?  An  ann 
o'n  cloinn  fèin,  no  o  choig- 
rich? 

26  Thubhairt  Peadar  ris,  O 
choigrich.  Thubhairt  losa 
ris-san,  Air  an  aobhar  sin  a  ta 
a'  chlann  saor. 

27  Gidheadh,  chum  nach 
tugamaid  oilbheum  dhoibh, 
imich  thusa  chum  na  fairge, 
agus  tilg  dubhan  innte,  agus 
tog  an  ceud  iasg  a  thig  a  nìos : 
agus  air  fosgladh  a  bheoil  duit, 
gheibh  thu  bonn  airgid ;  sin 
gabh,  agus  tabhair  dhoibh  air 
mo  shon-sa,  agus  air  do  shon 
fèin. 

I 

CAIB.  XVIII. 

ANNS  an  àm  sin  fèin  thàin- 
ig  na  deisciobuil  chum 
losa,  ag  ràdh,  Cò  is  mò  ann 
an  rìoghachd  nèimh  ? 

2  Agus  air  do  losa  leanabh 
beag  a  ghairm  d'a  ionnsuidh, 
chuir  e  'nam  meadhon  e, 

3  Agus  thubhairt  e,  Gu 
firinnoach  tha  mi  ag  ràdh  ribh, 
Mur  iompaichear  sibh,  agus 
mur  bi  sibh  mar  leanabana, 
nach  tèid  sibh  a  steach  do 
rìoghachd  nèimh. 

4  Air  an  aobhar  sin  ge  b'e 
dh'ìslicheas    e   fèin    raar  an 


>  leanaban  so,  'se  sin  fèin  is  mò 
l  aiin  an  rìoghachd  nèimli. 
L  5  Agus  ge  b'e  ghabhas  aon 
leanaban  d'a  leithid  su  ann  am 
.  ainm-sa,  gabhaidh  e  mise. 
i  6  Ach  ge  b'e  neach  a  bheir 
'  oilbheum  do  aon  neach  do'n 

■  mhuinntir  bhig  so  a  ta  creid- 
.  sin   annam-sa,  b'fhearr  dha 

■  gu'm  biodh  cloch-mhuilinn  air 
1  a  crochadh  r'a  mhuineal,  agus 
•  gu'm  biodh  e  air  a  bhàthadh 

ann  an  doimhne  na  fairge. 

7  Isan-aoibhinndo'nt-saogh- 
,  al  air  son  oilbheuman:  oir  is 
,  èigin  do  oilbheumaibh  teachd; 

ach  is  an-aoibhinn  do'n  duine 
sin  troimh  an  tig  an  t-oil- 
bheum. 

8  Uime  sin  ma  bheir  do 
làmh  no  do  chos  aobhar  oil- 
bheim  dhuit,  gearr  dhiot  iad, 
agus  tilg  uait  iad:  is  fearr 
dhuit  dol  a  steach  do'n  bheatha 
air  leth-chois  no  air  leth-làimh, 
na  dà  làimh  no  dà  chois  a  bhi 
agad,  agus  thu  bhi  air  do 
Ithilgeadh  anns  an  teineshiorr- 
uidh. 

9  Agus  ma  bheir  do  shùil 
aobhar  oilbheim  dhuit,  spion 
asad  i,  agus  tilg  uait  i:  is  fearr 
dhuit  dol  a  steach  chum  na 
beatha  air  leth-shùil,  na  dà 
shùil  a  bhi  affad  affus  thu  bhi 
air  do  thilgeadh  ann  an  teine 
ifrinn. 

10  Thugaibh  an  aire  nach 
dean  sibh  tarcuis  air  aon  neach 
do'n  mhuinntir  bhig  so ;  oir 
tha  mise  ag  ràdh  ribh,  gu  bheil 
an  aingil-san  air  nèamh  a' 
faicinn  a  ghnàth  gnùis  m'  Ath- 
ar-sa,  a  ta  air  nèamh. 


CAIB. 

11  Oir  thàinigMac  an  duine 
a  sbaoradh  an  ni  sin  a  bha 
caillte. 

12  Ciod  is  barail  dhuibhse? 
ma  bhitheas  a,ìg  duine  ceud 
caora,  agus  gu'n  tèid  aon 
diubh  air  seacharan,  nach  fàg 
e  na  naoi  caoraich  dheug  agus 
ceithir  fichead  air  na  beann- 
taibh,  agus  nach  tèid  e  dh'iarr- 
aidh  na  caorach  a  chaidh  air 
seacharan. 

13  Agus  ma  tharlas  da  gu'm 
faigh  e  i,  gu  deimhin  tha  mi 
ag  ràdh  ribh,  Gu'n  dean  e 
tuilleadh  gairdeachais  air  son 
na  caorach  sin,  na  air  son  nan 
naoi  caorach  dheug  agus  cei- 
thir  fichead,  nach  deachaidh 
air  seacharan. 

14  Mar  so  cha'n  e  toil  bhur 
n-Athar-sa  a  ta  air  nèamh, 
gu'n  rachadh  aon  neach  do'n 
mhuinntir  bhig  so  a  chall. 

15  Uime  sin  ma  pheacaich- 
eas  do  bhràthair  a'd'  aghaidh, 
imich  agus  innis  a  lochd  dha 
eadar  thu  fèin  agus  esan  a 
mhàin :  ma  dh'èisdeas  e  riut, 
choisinn  thu  do  bhràthair. 

16  Ach  mur  èisd  e  riut, 
thoir  leat  aon  no  dithis  eile, 
chum  gu'm  bi  gach  ni  air  a 
dheanamh  seasmhach  am  beul 
dithis  no  triuir  do  f  hianuisibh. 

17  Agus  ma  dhiultas  e  iad- 
san  èisdeachd,  innis  do'n  eag- 
lais  e :  ach  ma  dhiultas  e  'n 
eaglais  èisdeachd,  biodh  e 
dhuit  m.ar  Gheintiieach,  agus 
mar  chìs-mhaor. 

18  Gu  deimhin  tha  mi  ag 
ràdh  ribh,  Ge  b'e  air  bith 
nithe  a  cheanglas  sibhse  air 


XVIII.  37 

talamh,  bithidh  iad  ceangailte 
air  nèamh :  agus  ge  b'e  air 
bith  nithe  a  dh'fhuasglas  sibh- 
se  air  talamh,  bithidh  iad 
fuasgailte  air  nèamh. 

19  A  rìs  tha  mi  ag  ràdh 
ribh,  Ma  choirdeas  dithis  ag- 
aibh  air  thalamh  mu  thimchioll 
aoin  ni  a  dh'iarras  iad,  nithear 
so  dhoibh  le  m'  Athair-sa  a  ta 
air  nèamh. 

20  Oir  ge  b'e  àit  am  bheil 
dithis  no  triuir  air  an  cruinn- 
eachadh  an  ceann  a  chèile  a'm' 
ainm-sa,  a  ta  mise  an  sin  'nam 
meadhon. 

21  Air  dol  do  Pheadar  d'a 
ionnsuidh  san  àm  sin,  thu- 
bhairt  e,  A  Thighearna,  cia 
minic  a  pheacaicheas  mo 
bhràthair  a'm'  aghaidh,  agus 
a  mhaitheas  mi  dha  ?  An  ann 
gu  ruig  an  seachdamh  uair? 

22  Thubhairt  losa  ris,  Cha'n 
abair  mi  riut,  gus  an  seachd- 
amh  uair,  ach  gu  deich  agus 
tri  fichead  seachd  uairean. 

23  Air  an  aobhar  sin  is  cos- 
mhuil  rioghachd  nèimh  ri  rigli 
àraidh  le'm  b'àill  cunntas  a 
dheanamh  r'a  sheirbhisich. 

24  Agus  an  uair  a  thòisich  e 
air  cunntas  a  dheanamh,  thug- 
adh  aon  d'a  ionnsuidh  air  an 
robh  aige  deich  mìle  tàlann: 

25  Ach  do  bhrìgh  nach 
robh  aige  ni  leis  an  dìoladh  e, 
dh'àithn  a  thighearn  e  fèin, 
agus  a  bhean,  agus  a  chlann, 
agus  na  h-uile  nithe  a  bha  aige 
a  reiceadh,  agus  dìoladh  a 
dheanamh. 

26  Air  an  aobhar  sin  thuit 
an  seirbhiseach  sin  sìos,  agus 


88 


MATA. 


rinn  e  umhlachd  dha,  ag  ràdh, 
A  Thighearn,  deau  foighidinn 
rium,  agus  ìocaidh  mi  dhuit 
an  t-iomlan. 

27  An  sin  air  do  thighearn 
an  òglaich  sin  truas  mòr  a 
ghabhail  dheth,  leig  e  a  chead 
da,  agus  mhaith  e  na  fiacha 
dha. 

28  Ach  an  uair  a  chaidh  an 
seirbhiseach  sin  fèin  a  mach, 
fhuair  e  aon  d'a  chomh-sheir- 
bhisich  air  an  robh  aige  ceud 
peghinn :  agus  chuir  e  làmh 
ann,  agus  rug  e  air  sgornan 
air,  ag  ràdh,  loc  dhomh  na 
bheil  agam  ort. 

29  Agus  thuit  a  chomh- 
sheirbhiseach  sìos  aig  a  chos- 
aibh,  agus  ghuidh  e  air,  ag 
ràdh,  Dean  foighidinn  rium, 
aofus  ìocaidh  mi  dhuit  an  t-iom- 
lan. 

30  Agnis  cha  b'àill  leis-san 
sin:  ach  dh'imich  e  agus 
thilg  e  am  prìosan  e,  gus  an 
iocadh  e  na  fiachan. 

31  Agus  an  uair  a  chunn- 
aìc  a  chomh-sheirbhisich  na 
nithe  a  rinneadh,  bha  iad  ro- 
dhoilich,  agus  thàinig  iad,  a- 
gus  dh'f  hoillsich  iad  d'an  tigh- 
earn  gach  ui  a  rinneadh. 

32  An  sin  ghairm  a  thigh- 
earn  air,  agus  thubhairt  e  ris, 
A  dhroch  sheirbhisich,  mhaith 
mi  dhuit  na  fiachan  ud  uile, 
do  bhrìgh  gu'n  do  chuir  thu 
impidh  orm : 

83  Nach  bu  chòir  dhuitse 
mar  an  ceudna  tròcair  a  dhean- 
amh  air  do  chomh-sheirbhis- 
each  fèin,  amhuil  m.ar  a  rinn 
mise  tròcair  ortsa  ? 


84  Agus  ghabh  a  thighearn 
fearg,  agus  thug  e  do  na  ceus- 
adairibh  e,  gus  an  ìocadh  e 
'fhiachan  uile  dha. 

35  Agus  mar  sin  ni  m'Ath- 
air  nèanihaidh  ribhse,  mur 
maith  gach  aon  agaibh  o  bhur 
cridheachaibh  d'a  bhràthair  an 
cionta. 

CAÌB.  XIX. 

AGUS  tharladh,  an  uair  a 
chrìochnaich  losa  na 
briathra  sin,  gu'n  d'imich  e  o 
Ghalile,  agus  thàinig  e  gu 
crìochaibh  ludea,  air  an  taobh 
thall  do  lordan : 

2  Agus  lean  sluagh  mòr  e, 
agus  shlànuich  e  iad  an  sin. 

3  Thàinig  na  Phairisich 
mar  an  ceudna  d'a  ionnsuidh 
'ga  dhearbhadh,  agus  ag  ràdh 
ris,  Am  bheil  e  ceaduichte  do 
dhuine  a  bhean  a  chur  uaith 
air  gach  uile  aobhar  ? 

4  Agus  f hreagair  esan  agus 
thubhairt  e  riu,  Nach  do  leugh 
sibh,  An  ti  a  rinn  air  tùs  iad, 
gu'n  d'rinn  e  iad  fear  agus 
bean  ? 

5  Agus  thubhairt  e,  Airan 
aobhar  so  fàgaidh  duine  'ath- 
air  agus  a  mhàthair,  agus 
dlùth-Ieanaidh  e  r'a  mhnaoi : 
agus  bithidh  iad  araon  'nan 
aon  fheoil. 

6  Air  an  aobharsinchadithis 
iad  ni's  mò,  ach  aon  fheoil. 
Uime  sin  an  ni  a  cheangail 
Dia,  na  sgaoileadh  duine. 

7  Thubhairt  iad  ris,  C'av 
son  ma  seadh  a  dh'àithn  Maois 
litir-dhealaich  a  thabhairt  dhi, 
agus  a  cur  air  falbli  ? 


CAIB. 

8  Thubbairt  esan  riu,  Dh'- 
fhulaingf  Maois  dhuibh-sa  air 
son  cruais  bhur  cridhe,  bhur 
mnài  a  chur  uaibh  :  ach  cha 
robh  e  mar  sin  o  thùs. 

9  Agus  tha  mise  ag  ràdh 
ribh,  Ge  b'e  chuireas  uaith  a 
bhean,  ach  air  son  strìopach- 
ais,  agus  a  phòsas  bean  eile, 
a  ta  e  a'  deanamh  adhaltrann- 
ais:  agus  ge  b'e  neach  a  phòs- 
as  ise  a  chuireadh  air  falbh,  a 
ta  e  a'  deanamh  adhaltrann- 
ais. 

10  Thubhairt  a  dheisciobuil 
ris,  Ma's  e  sin  cor  an  fhir  r'a 
mhnaoi,  cha'n  'eil  am  pòsadh 
maith  r'a  dheanamh. 

11  Ach  thubhairt  esan  riu, 
Cha'n  'eil  na  h-uile  dhaoine 
comasach  air  a'  chaiunt  so  a 
ghabhail,  ach  iadsan  d'an 
d'thugadh  e. 

12  Oir  a  ta  cuid  'nan  caillt- 
eanaich,  a  rugadh  mar  sin  o 
bhroinn  am  màthar;  agus  a  ta 
cuid  do  chaillteanaich  ann,  a 
rinneadh  'nan  caillteanaich  le 
daoinibh ;  agus  a  ta  cailltean- 
aich  ann,  a  rinn  iad  fèin  'nan 
caillteanaich  air  son  rìoghachd 
nèimh.  Ge  b'e  neach  a  ta 
comasach  air  a  ghabhail  d'a 
ionnsuidh,  gabhadh  se  e. 

13  An  sin  thugadh  clann 
bheag  d'a  ionnsuidh,  chum  gu 
cuireadh  e  a  làmhan  orra,  a- 
gus  gu'n  deanadh  e  urnuigh  : 
agus  chronuicli  na  deisciobuil 
iad. 

14  Ach  thubhairt  losa,  Ful- 
aingibh  do  na  leanabaibh,  a- 
gus  na  bacaibh  dhoibh  teachd  j 
a  m'  ionnsuidh :  oir  is  ann  ] 


XIX.  39 

d'an  leithidibh  sin  a  ta  rìogh- 
achd  nèimli. 

15  Agus  an  dèigh  dha  a 
làmhan  a  chur  orra,  dh  imich 
e  as  a  sin. 

16  Agus,  feuch,  thàinig 
neach  agus  thubhairt  e  ris,  A 
mhaighstir  mhaith,  ciod  am 
maith  a  ni  mi  chum  gu  faigh 
mi  a'  bheatha  mhaireannach  ? 

17  Agus  thubhairt  esanris, 
C'ar  son  a  ghoireadh  tu  niaith 
dhiom-sa  ?  cha  '%  'eil  aon  neach 
maith  ach  a  h-aon,  eadhon 
Dia:  acli  ma's  àill  leat  dol  a 
steach  chum  na  beatha,  coimh- 
id  na  h-àitheanta. 

18  Thubhairt  esan  rìs,  Cia 
iad?  agus  thubhairt  losa,  Na 
dean  mortadh.  Na  dean  adh- 
altrannas.  Na  goid.  Na  toir 
fianuis  bhrèige. 

19  Thoir  urram  dod'athair, 
agus  do  d'  mhàthair:  agus, 
Gràdhaich  do  choimhearsnach 
mar  thu  fèin. 

20  Thubhairt  an  t-òganach 
ris,  Choimhid  mi  iad  sin  uile 
o  m'òige :  ciod  a  ta  dh'  uir- 
easbhuidh  orm  fathast  ? 

21  Thubhairt  losaris,  Ma's 
àill  leat  bhi  coimhlionta,  im- 
ich,  reic  na  bheil  agad,  agus 
tabhair  do  na  bochdaibh,  agus 
gheibh  thu  ionmhas  airnèamh; 
agus  thig,  agus  lean  mise. 

22  Ach  an  uair  a  chual  an 
t-òganach  na  briathra  sin, 
dh'fhalbh  e  gu  brònach :  oir 
bha  mòr-shaoibhreas  aige. 

23  An  sin  thubhairt  losa 
r'a  dheisciobluibh,  (tu  firinn- 
each  tha  mi   ag  ràdh  ribh, 
Igu  bheil  e  cruaidh  air  duine 


40 


MATA. 


saoibhir  dol  a  steach  do  rìogh- 
achd  nèimh. 

24  Agus  a  rìs  tha  mi  ag 
ràdh  ribh,  Gur  usadh  do 
chàmhal  dol  troimh  chrò 
snàthaid,  na  do  dhuine  saoibh- 
ir  dol  a  steach  do  rìoghachd 
Dhe. 

25  Agus  'nuair  a  chual  a 
dheisciobuil  so,  ghabh  iad  ion- 
gantas  mòr,  ag  ràdh,  Cò  ma 
seadh  an  neacli  a  dh'fheudas 
a  bhi  air  a  shaoradh  ? 

26  Ach  air  amharc  do  losa 
orra,  thubhairt  e  riu,  Do 
dhaoinibh  a  ta  so  eu-comas- 
ach,  ach  do  Dhia  a  ta  na  h-uile 
nithe  comasach. 

27  An  sin  f  hreagair  Peadar, 
agus  thubhairt  e  ris,  Feuch, 
thrèig  sinne  na  h-uile  nithe, 
agus  lean  sinn  thusa;  air 
an  aobhar  sin  ciod  a  gheibh 
sinn  ? 

28  Agus  thubhairt  losa  riu, 
Gu  deimhin  a  ta  mi  ag  ràdh 
ribh,  Sibhse  a  lean  mise,  anns 
an  ath-ghineamhuin,  an  uair 
a  shuidheas  JNIac  an  duine  air 
caithir  a  ghlòire  fèin,  gu'n 
suidh  sibhse  mar  an  ceudna 
air  dà  chaithir  dheug,  a  toirt 
breth  air  dà  thrèibh  dheug  Is- 
raeil. 

29  Agus  ge  b'e  neach  a 
thrèig  tighean,  no  bràithrean, 
no  peathraichean,  no  athair, 
no  màthair,  no  bean-phòsda, 
no  clann,  no  fearann  air  sgàth 
m'ainme-sa,  gheibh  e  a'  cheud 
uiread,  agus  a'  bheatha  mhair- 
eannach  mar  oighreachd. 

30  Ach  a  ta  mòran  air  thois- 
each  a  bhitheas  air  dheireadh; 


agus  air  dheireadh,  a  bhitheas 
air  thoiseach. 

CAIB.  XX. 

OIR  is  cosmhuil  rìoghachd 
nèimh  ri  fear-tighe,  a 
chaidh  a  mach  moch  air  mhad- 
uinna  thuarasdalachadh  luchd- 
oibre  d'a  ghàradh  fiona. 

2  Agus  an  dèigh  dha  cord- 
adh  ris  an  luchd-oibre  air 
pheghinn  Romhanaich  san  là, 
chuir  e  d'a  ghàradh  fiona  iad. 

8  Agus  an  uair  a  chaidh 
e  mach  timchioll  na  treas 
uaire,  chunnaic  e  dream  eile 
'nan  seasamh  dìomhanach  sa' 
mhargadh. 

4  Agus  thubhairt  e  riu, 
imichibh-sa  mar  an  ceudna 
do'n  ghàradh  fhìona,  agus  ge 
b'e  ni  a  bhitheas  ceart,  bheir 
mi  dhuibh  e.  Agus  dh'imich 
iad. 

5  An  uair  a  chaidh  e  mach 
a  rìs  timchioll  na  seathadh  a- 
gus  na  naothadh  uaire,  rinn  e 
mar  an  ceudna. 

6  Agus  an  uair  chaidh  e. 
mach  mu  thimchioll  na  h-aoin 
uaire  deug,  fhuair  e  dream 
eile  'nan  seasamh  dìomhanach, 
agus  thubhairt  e  riu,  C'ar  son 
a  ta  sibh  'nur  seasamh  an  so 
feadh  an  là  dìomhanach  ? 

7  Thubhairt  iad  ris,  A 
chionn  nach  do  thuarasdalaich 
duine  air  bith  sinn.  Thu- 
bhairt  esan,  riu,  Imichibh-sa 
mar  an  ceudna  do'n  ghàradh 
fhìona,  agus  ge  b'e  ni  a  ta 
ceart,  gheibh  sibh  e. 

y  Agus  "nuair  thàijiig  am 
feasgar,  thubhairt  tighearn  'a 


CAIB 

gliàraidli  f hìona  sin  r'a  stìubh- 
ard,  Gairm  an  luchd-oibre, 
affus  thoir  dhoibh  an  tuarasd- 
al,  a'  tòiseachadh  o'n  dream 
a  thàinig  rau  dheireadh  gu 
ruig'  na  ceud  daoine, 

9  Agus  an  uair  a  thàinig 
iadsan  a  tJmarasdalaicheadh 
mu  thimchioll  na  h-aoin  uaire 
deug,  fhuair  gach  duine 
dhiubh  peghinn. 

10  Ach  an  uair  a  thàinig 
an  ceud  dream,  shaoil  iadsan 
gu'm  faigheadh  iad  ni  bu  mhò; 
ach  f  huair  gach  aon  diubh  mar 
an  ceudna  peghinn. 

11  Agus  air  dhoibh  fhaot- 
ainn,  rinn  iad  gearan  an  agh- 
aidh  fhir-an-tighe, 

12  Ag  ràdh,  An  dream  sin 
a  thàinig  mu  dheireadh,  cha 
d'rinn  iad  obair  ach  aon  uair, 
agus  rinn  thu  iad  ionnan 
ruinne,  a  ghiùlain  uallach  a- 
gus  teas  an  là. 

13  Ach  fhreagair  esan  agus 
thubhairt  e  ri  fear  dhiubh,  A 
charaid,  cha'n  'eil  mi  a'  dean- 
amh  eucoir  ort :  nach  do 
choird  thu  rium  air  pheghinn? 

14  Tog  leat  do  chuid  fèin, 
agus  imich  romhad  :  is  i  mo 
thoil-sa  a  thabhairt  do'n  ti  so 
a  thàinig  mu  dheireadh,  mar  a 
thug  mi  dhuit-sa. 

15  Nach  'eil  e  ceaduichte 
dhomh-sa  an  ni  a's  toil  leam 
a  dheanamh  ri  mo  chuid  fèin  ? 
am  bheil  do  shùil-sa  olc,  air 
son  gu  blieil  mise  maith  ? 

16  Mar  sinbithidhan  dream 
dheireannach  air  thoiseach,  a- 
gus  an  dream  a  ta  air  thois- 
each  air  dheireadh  :  oir  a  ta 


.  XX.  41 

mòran  air  an  gairm,  ach  beag- 
an  air  an  taghadh. 

17  Agus  a'  dol  do  losa  suas 
gu  lerusalem,  thug  e  an  dà 
dheisciobul  deug  leis  a  leth 
taobh  anns  an  t-slighe,  agus 
thubhairt  e  riu, 

18  Feuch,  a  ta  sinn  a  dol 
suas  gu  lerusalem;  agus  bith- 
idh  Mac  an  duine  air  a  bhrath 
thairis  dona  h-àrd-shagartaibh, 
agus  do  na  sgrìobhaichibh,  a- 
gus  dìtidh  iad  chum  bàis  e. 

19  Agus  bheir  iad  thairis 
e  do  na  Cinnich  chum  fanoid 
a  dheanamh  air,  agus  chum  a 
sgiùrsadh,  agus  a  cheusadh : 
ach  an  treas  là  èiridh  e  a  rìs. 

20  An  sin  thàinig  d'a  ionn- 
suidh  màthair  cloinne  Shebe- 
de,  maille  r'a  mic,  a'  toirt  aor- 
aidh  dha,  agus  ag  iarraidh  ni 
àraidh  air. 

21  Agus  thubhairt  esan 
rithe,  Ciod  a  b'àill  leat  ?  Thu- 
bhairt  i  ris,  Abair  gu'n  suidh 
iad  so  mo  dhithis  mhac,  fear 
aca  air  do  làimh  dheis,  agus 
fear  eile  air  do  làimh  chlì,  a'd' 
rìoghachd. 

22  Ach  f  hreagair  losa  agus 
thubhairt  e,  Cha'n  'eil  fhios 
agaibh  ciod  a  ta  sibh  ag  iarr- 
aidh.  Am  bheil  sibh  comasach 
air  a'  chupan  sin  òl  a  dh'òlas 
mise,  agus  a  bhi  air  bhur  baist- 
eadh  leis  a'  bhaisteadh  leis  am 
baistear  mise  ?  Thubhairt  iad 
ris,  A  ta  sinn  coniasach. 

23  Agus  thubhairt  esan  riu, 
Olaidh  sibh  gu  deimhin  do 
m'  chupan-sa,  agus  baistear 
sibh  leis  a'  bhaisteadh  leis  am 
baistear  mise :  ach  suidhe  air 


42 


MATA. 


mo  làimh  dheis  agus  chlì,  cha 
leamsa  siìi  a  thabhairt,  ach 
dhoibh-san  d'  am  bheil  e  air 
ulluchadh  le  m'  Athair-sa. 

24  Agus  'nuair  a  chual  an 
deichnear  so,  bha  iad  diomb- 
ach  air  an  dithis  bhràithre. 

25  Ach  ghairm  losa  iad  d'a 
ìonnsuidh,  agus  thubhairt  e,  A 
ta  fhios  agaibh  gu  bheil  aig 
uachdaranaibh  nan  Cinneach 
tighearnas  orra,  agus  gu  bheil 
aig  an  daoinibh  mòra  smachd 
orra. 

26  Ach  mar  sin  cha  bhi  e 
nur  measg-sa:   ach   ge  b'e 

ueach  le'm  b'àill  a  bhi  mòr 
nur  measg,  biodh  e  dhuibh 

'na  fhear-frithealaidh. 

27  Agus  ge  air  bith  le'm 
b'àill  toiseach  a  bhi  aige  'nur 
measg,  biodh  esan  'na  sheir- 
bhiseach  dhuibh : 

28  Amhuil  mar  nach  d'thàin- 
ig  Mac  an  duine  chum  gu'n 
deantadh  frithealadh  dha,  ach 
a  dheanamh  frithealaidh,  agus 
a  thabhairt  'anama  fein  mar 
èiric  air  son  mhòran. 

29  Agus  ag  dol  a  mach 
dhoibh  à  lericho,  lean  sluagh 
mòr  e; 

30  Agus,  feuch,  dithis 
dhaoine  dalla,  a  bha  'nan 
suidhe  ri  taobh  na  slighe, 
'nuair  a  chual  iad  gu'n  robh 
losa  a'  dol  seachad,  ghlaodh 
iad,  ag  ràdh,  Dean  tròcair 
oirnne,  a  Thighearn,  a  Mhic 
Dhaibhidh. 

31  Aguschronuich  an  sluagh 
iad,  chum  gu'm  biodh  iad  'nan 
tosd :  ach  is  mòid  a  ghlaodh 
iadsan,  ag  ràdh,  Dean  tròcair. 


oirnn,  a  Thighearn,  a  Mhic 
Dhaibhidh. 

32  Agus  sheas  losa,'  agus 
ghairm  e  iad,  agus  thubhairt 
e,  Ciod  is  àill  leibh  mise  a 
dheanamh  dhuibh  ? 

33  Thubhairt  iadsan  ris,  A 
Thighearn,  ar  sùilean  a  bhi 
air  am  fosgladh. 

34  Agus  ghabh  losa  truas 
dhiubh,  agus  bhean  e  r'an 
sùilibh  :  agus  air  ball  thàinig 
radharc  d'an  sùilibh,  agus 
lean  iad  e. 

CAIB.  XXI. 

AGUS  an  uair  dhruid  iad  ri 
lerusalem,  agus  a  thàin- 
ig  iad  gu  Betphage,  gu  sliabh 
nan  crann-oladh,  an  sin  chuir 
losa  dithis  (Ta  dheisciobluibh 
uaith, 

2  Ag  ràdh  riu,  Rachaìbh 
do'n  bhaile  a  ta  thall  fa  'ur 
comhair,  agus  air  ball  gheibh 
sibh  asal  ceangailte  ann,  agus 
loth  maille  rithe :  fuasglaibh, 
agus  thugaibh  a  m'  ionnsuidh- 
sa  iad. 

3  Agus  ma  labhras  aon 
duine  ni  airbith  ribh,  abraibh, 
Gu  bheil  feum  aig  an  Tigh- 
earn  orra;  agus  cuiridh  e 
uaith  air  ball  iad. 

4  Rinneadh  na  nithe  so 
uile,  chum  gu'n  coimhliont- 
adh  an  ni  a  labhradh  leis  an 
fhàidh  ag  ràdh, 

5  Innsibhdonighean  Shioin, 
Feuch,  a  ta  do  Righ  a'  teachd 
a  d'  ionnsuidh  gu  ciùin,  agus 
e'  na  shuidhe  air  asail,  agus 
air  loth  mac  na  h-asail. 

6  Agus  dh'imich  na  deis- 


CAIB. 


XXI. 


ciob-ail,  agus  rinn  iad  mar  a 
dh'àithn  losa  dhoibh ; 

7  Agus  thug  iad  an  asal  a- 
gus  an  loth  leo,  agus  chuir  iad 
am  falluinnean  orra,  agus 
chuir  iad  emn  'na  shuidhe  air 
am  muin. 

8  Agus  sgaoil  mòr-shluagh 
am  falluinnean  air  an  t-slighe; 
agus  ghearr  dream  eile  geuga 
do  na  crannaibh,  agus  leag 
iad  air  an  t-slighe  iad. 

9  Agus  thog  an  sluagh  a 
bha  roimhe  agus  'na  dhèigh 
iolach,  ag  i'àdh,  Hosanna  do 
Mhac  Dhaibhidh:  beannaichte 
gu  robh  an  Ti  a  thig  ann  an 
ainm  an  Tighearna  ;  Hosanna 
anns  na  h-àrdaibh. 

10  Agus  'nuair  thàinig  e 
steach  do  lerusalem,  gliluais- 
eadh  am  baile  uile,  ag  ràdh, 
Cò  e  so  ? 

11  Agusthubhairtansluagh. 
Is  e  so  losa  am  fàidh  o  Nasar- 1 
et  Ghalile. 

12  Agus  chaidh  losa  a 
steach  do  theampull  Dè,  agus 
thilg  e  mach  iadsan  uile  a  bha 
reic  agus  a'  ceannach  anns  an 
teampull,  agus  thilg  e  buird 
luchd-malairt  an  airgid  thairis, 
agus  caithriche  luchd-reicidh 
nan  coluraan. 

13  Agus  thubhairt  e  riu, 
A  ta  e  sgrìobhta,  Goirear  tigh 
urnuigh  do  m'  thigh-sa ;  ach 
rinn  sibhse  'na  gharaidh  luchd- 
reubainn  e. 

14  Agus  thàinig  na  doill  a- 
gus  na  bacaich  d'a  ionnsuidh 
anns  ann  teampull,  agus  shlàn- 
uich  e  iad. 

15  Agus  an  uair  a  chunn- 


aic  na  h-àrd-shagairt  agus  na 
sgrìobhaichean  na  gnìomharan 
iongantach  a  rinn  e,  agus  a' 
chlann  a' glaodhaich  san  team- 
pull,  agus  ag  radh,  Hosanna 
do  mhac  Dhaibhidh,  bha  corr- 
uicli  mhòr  orra. 

16  Agus  thubhairt  iad  ris, 
An  cluinn  thu  ciod  a  ta  a' 
mhuinntir  sin  ag  ràdh  ?  Agus 
thubhairt  losa  riu,  A  ta  mì 
cluinntinn ;  nach  do  leugh 
sibhse  riamh,  A  beul  naoidh- 
ean  agus  chìochran  choimh- 
lion  thu  moladh  ? 

17  Agus  an  uair  a  dh'fhag 
e  iad,  chaidh  e  mach  as  a" 
bhaile  gu  Betani,  agus  dh'f  han 
e  an  sin. 

18  Agus  an  uair  a  phill  e 
chum  a'  bhaile  air  mhaduinn, 
bha  ocras  air. 

19  Agus  air  dha  crann-fìge 
fhaicinn  air  an  t-slighe,  thàin- 
ig  e  d'a  ionnsuidh,  agus  cha 
d'fhuair  e  ni  air  bith  air,  ach 
duilleach  a  mhàin  ;  agus  thu- 
bhairt  e  ris,  Na  fàsadli  toradh 
o  so  suas  gu  bràth  ort.  Agus 
chrìon  an  crann-fìge  air  ball. 

20  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  na  deisciobuil  e,  ghabh  iad 
iongantas,  ag  ràdh,  Cia  luath 
a  shearg  au  crann-fige  as? 

21  Agus  fhreagair  losa  a- 
gus  thubhairt  e  riu,  Gu  deimh- 
in  a  ta  mi  ag  ràdh  ribh,  ma 
bhitheas  creidimh  agaibh,  a- 
gus  nach  bi  sibh  fo  amharus, 
cha'n  e  mhàin  gu'n  dean  sibh 
an  ni  a  rinneadh  do'n  chrann- 
fhìge,  ach  mar  an  ceudna  ma 
their  sibh  ris  a'  bheinn  so, 
Togar  thu,  agus  tilgear  san 


44 


MATA. 


fhairge  thu,  bithidh  e  dean- 
ta : 

22  Agus  ge  b'e  air  bith 
nithe  a  dli'iarras  sibh  ann 
bhur  n-urnuigh,  ma  ehreideas 
sibh,  gheibh  sibh  iad. 

23  Agus  an  uair  a  thàinig 
e  do'n  teampull,  thàinig  na 
h-àrd-shagairt  agus  seanairean 
a'  phobuill  d'a  ionnsuidh,  agus 
e  a'  teagasg,  ag  ràdh  ris,  Ciod 
e  an  t-ììghdarras  leis  am  bheil 
thusa  a'  deanamh  nan  nithe 
so  ?  agus  cò  thug  an  cumh- 
achd  so  dhuit  ? 

24  Agus  fhreagair  losa  a- 
gus  thubhairt  e  riu,  Feòraich- 
idh  mise  mar  an  ceudna  aon 
ni  dhibh-sa,  agus  ma  dh'inn- 
seas  sibh  dhomh  e,  innsidh 
mise  dhuibh-sa  air  mhodh 
ceudna  cia  an  t-ùghdarras  leis 
am  bheil  mi  deanamh  nan 
nithe  co. 

25  Baisteadh  Eoin,  cia  as  a 
thàinig  e?  O  nèamh,  no  o 
dhaoinibh  ?  Ach  reusonaich 
iadsan  'nam  measg  fèin,  ag 
ràdh,  Ma  their  sinn,  0  nèamh, 
their  esan  ruinn,  C'ar  son  ma 
seadh  nach  do  chreid  sibh  e? 

26  Ach  ma  their  sinn,  O 
dhaoinibh,  a  ta  eagal  a'  pho- 
buill  oirnn ;  oir  a  ta  meas 
faidh  aig  gach  uile  dhuine  air 
Eoin. 

27  Agus  fhreagair  iad  losa, 
agus  thubhairt  iad,  Cha'n  'eil 
fhios  againn.  Agus  thubhairt 
esan  riu,  Ni  mò  dh'innseas 
mise  dhuibh-sa  cia  an  t-ùghd- 
arras  leis  am  bheil  mi  deanamh 
nan  nithe  so. 

28  Ach  ciod  i  bhur  barail- 


sa?  Bha  aig  duine  àraidh  dithis 
mhac,  agus  thàinig  e  dh'ionn- 
suidh  a'  cheud  7nhic,  agus  thu- 
bhairt  e,  A  mhic,  imich,  dean 
obair  an  diugh  a'm'  ghàradh 
fiona. 

29  Agus  fhreagair  esan  a- 
gus  thubhairt  e,  Cha  dean ; 
ach  'na  dhèigh  sin,  ghabh  e 
aithreachas  agus  dh'imich  e. 

30  Agus  thàinig  e  gus  an 
dara  mac,  agus  thubhairt  e 
mar  an  ceudna.  Agus  f  hreag- 
air  esan  agus  thubhairt  e, 
Theid  a  Thighearn ;  gidh- 
eadh  cha  deachaidh  e. 

31  Cò  do'n  dithis  a  rinn 
toil  'athar?  Thubhairt  iadsan 
ris,  An  ceud  fhear.  Thubh- 
airt  losa  riu,  Gu  fìrinneach 
tha  mise  ag  ràdh  ribh,  gu'n 
tèid  na  cìs-mhaoir  agus  na 
striopaichean  do  rìoghachd 
Dhc  roimhibh-sa. 

32  Oir  thàinig  Eoin  do  'ur 
n-ionnsuidh  an  slighe  na  fir- 
eantachd,  agus  cha  do  chreid 
sibh  e :  ach  chreid  na  cìs- 
mhaoir  agus  na  strìopaichean 
e.  Agus  ged  chunnaic  sibhse 
so,  cha  do  ghabh  sibh  aith- 
reachas  'na  dhèigh  sin,  a  chum 
gu'n  creideadh  sibh  e. 

33  Eisdibli  ri  cosamhlachd 
eile :  Bha  fear-tighe  àraidh 
ann,  a  phlannduich  fion-lios, 
agus  chuir  e  gàradh  m'a 
thimchioll,  agus  chladhaich  e 
ionad-bruthaidh  an  f  hìona  ann, 
agus  thog  e  tùr,  agus  shuidh- 
ich  e  air  tuath  e  ;  agus  chaidh 
e  fèin  air  choigrich. 

34  Agus  an  uair  a  dhruid 
riu  àm  an  toraidh,  chuir  e  a 


CAIB. 

sheirbliisich  a  dh'ionnsuidh  na 
tnathaj  a  dh'fhaotainn  a  thor- 
aidh. 

35  Ag'us  rug  an  tuath  air  a 
sheirbhisich,  agus  ghabh  iad 
air  fear  dhiubh,  agus  mharbh 
iad  fear  eile,  agus  chlach  iad 
fear  eile. 

36  A  rìs,  chuir  e  seirbhisich 
eile  uaith,  tuilleadh  na  sa' 
cheud  chuideachd ;  agus  rinn 
iad  orra-san  mar  an  ceudna. 

37  Ach  ma  dheireadh,  chuir 
e  a  mhac  fèin  d'an  ionnsuidh, 
ag  ràdh,  Bheir  iad  urram  do 
mo  mhac. 

38  Ach  an  uair  a  chunnaic 
an  tuatli  am  mac,  thubhairt 
iad  eatorra  fèin,  'S  e  so  an 
t-Oighre,  thigibh,  marbhamaid 
e,  agus  glacamaid  'oighreachd- 
san  dhuinn  fèin. 

39  Agus  rug  iad  air,  agus 
thilg  iad  a  mach  as  an  fhìon- 
lios  e,  agus  mharbh  iad  e. 

40  Air  an  aobhar  sin  an 
uair  a  thig  Tighearn  an  f hìon- 
lios  sin,  ciod  a  ni  e  ris  an 
tuath  sin? 

41  Thubhairt  iad  ris,  Sgrios- 
aidh  e  gu  truagh  na  droch 
dhaoine  sin,  agus  suidhichidh 
e  am  fìon-Iios  air  tuath  eile,  a 
bheir  a  thoraidh  dha  'nan  aim- 
siribh  fèin. 

42Thubhairt  losariu,  Nach 
-do  leugh  sibh  riamh  anns  na 
sgriobtuiribh,  A'  ch^ach  a 
dhiult  na  clachairean,  rinn- 
eadh  i  'na  cloich-chinn  na 
h-oisne :  's  e  an  Tighearn  a 
rinn  so,  agus  a  ta  e  iongant- 
ach  'nar  sùilibh-ne  ? 

43  Uime  sin  tha  mi  ag  ràdh 


XXII.  45 

ribh,  Gu'n  toirear  rìoghachd 
Dhè  uaibhse,  agus  gu'n  toir- 
ear  do  chinneach  eiie  i,  a  bheir 
a  toraidh  uatha. 

44  Agus  ge  b'e  neach  a 
thuiteas  air  a'  chloich  so,  bris- 
ear  e ;  ach  ge  b'e  air  an  tuit 
i,  ni  i  min-Iuaithre  dheth. 

45  Agus  an  uair  a  chuala 
na  h-àrd  shaoairt  afjus  na 
Phairisich  a  chosamhlachda- 
san,  thuig  iad  gu'm  b'ann 
mu'n  timchioll  fèin  a  labhair 
e. 

46  Ach  an  uair  bu  mhiann 
leo  breith  air,  bha  eagal  a' 
phobuill  orra,  oir  bha  meas 
fàidh  ac'  airsan. 

CAIB.  XXII. 

AGUS  fhreagair  losa,  agus 
labhair  e  riu  a  rìs  ann  an 
cosamhlachdaibh,  ag  ràdh, 

2  Is  cosmhuil  rìoghachd 
nèimh  ri  righ  àraidh,  a  rinn 
banais-phòsaidh  d'a  mhac  fèin  ; 

3  Agus  chuir  e  a  sheirbh- 
isich  a  ghairm  na  muinntir  a 
fhuair  cuireadh  chum  na 
bainnse :  ach  cha  b'àill  leo- 
san  teachd. 

4  A  rìs,  chuir  e  d'an  ionn- 
suidh  seirbhisich  eile,  ag  ràdh, 
Abraibh-sa  ris  a'  mhuinntir 
d'an  d'thugadh  cuireadh, 
Feuch,  dheasaich  mi  mo  dhìn- 
neir :  a  ta  mo  dhaimh  agus 
mo  sprèidh  bhiadhta  air  ara 
marbhadh,  agus  a  ta  na  h-uile 
nithe  ullamh ;  thigibh  chum 
na  bainnse. 

5  Ach  chuir  iadsan  an  suar- 
achas  e,  agus  dh'imich  iad 
rompa,  fear  dhiubh  d'a  fhear- 


46 


MATA. 


ann,  agus  fear  eile  chum  a 
cheannachd : 

6  Agus  rng  a'  chuid  eile 
dhiubh  air  a  sheirbliisich,  agus 
thug  iad  masladh  dhoibh,  agus 
mharbh  siad  iad. 

7  Ach  an  uair  a  chual  an 
righ  so  ghabh  e  fearg;  agus 
chuir  e  'armailtean  uaithe,  a- 
gus  sgrios  e  an  luchd-mortaidh 
sin,  agus  loisg  e  am  baile- 
san. 

8  An  sin  thubhairt  e  r'a 
sheirbhisich,  Gu  fìrinneach  a 
ta  a'  bhanais  ullamh,  gidheadh 
an  dream  a  fhuair  cuireadh 
cha  b'airidh  iad  air. 

9  Air  an  aobhar  sin  imich- 
ibh-sa  gus  na  rathaidibh  mòra, 
agus  a  lìon  daoine  's  a  gheibh 
sibh,  cuiribh  iad  chum  na 
bainnse. 

10  Agus  chaidh  na  seirbh- 
isich  sin  a  mach  air  na  rath- 
aidibh,  agus  chruinnich  iad 
gach  uile  neach  a  fhuair  iad, 
eadar  olc  agus  mhaith :  a- 
gus  lìonadh  tigh  na  bainnse 
le  muinntir  a  shuidh  chum 
bìdh. 

11  Agus  air  dol  a  steach 
do'n  righ  a  dh'fhaicinn  nan 
aoidhean,  chunnaic  e  an  sin 
duine  aig  nach  robh  trusgan 
na  bainnse  uime  : 

12  Agus  thubhairt  e  ris,  A 
charaid,cionnus  a  thàinig  thusa 
steach  an  so,  gun  trusgan  na 
bainnse  umad  ?  Ach  dh'fhan 
esan  'na  thosd. 

13  An  sin  thubhairt  an 
righ  ris  na  seirbhisich,  Air  a 
cheangal  duibh  eadar  chosan 
agus  làmhan,  togaibh  leibh  e, 


agus  tilgibh  e  anns  an  dorch- 
adas  iomallach  :  an  sin  bithidh 
gul  agus  gìosgan  fhiacal. 

14  Oir  a  ta  mòran  air  an 
gairm,  ach  beagan  air  an  tagh- 
adh. 

15  An  sindh'imich  naPhair- 
isich,  agus  ghabh  iad  comhairle 
cionnus  a  dh'fheudadh  iad 
esan  a  ribeadh  'na  chainnt. 

16  Agus  chuir  iad  d'a  ionn- 
suidh  an  deisciobuil  fèin, 
maille  ri  luchd-leanmhuinn 
Herod,  ag  ràdh,  A  mhaigh- 
stir,  a  ta  fhios  againn  gu  bheil 
thusa  fior,  agus  gu  bheil  thu 
teagasg  slighe  Dhè  ann  am 
firinn,  agus  nach  'eil  suim  agad 
do  dhuine  sam  bith  :  oir  cha'n 
'eil  thu  ag  amharc  air  pears- 
aibh  dhaoine. 

17  Uime  sin  innis  dhuinne 
do  bharail,  Am  bheil  e  cead- 
uichte  cis  a  thabhairt  do  Chea- 
sar,  no  nach  'eil  ? 

18  Ach  airtuigsinn  am  mì- 
ruin  a  dh'Iosa,  thubhairt  e, 
C'ar  son  a  ta  sibh  ga  m'  bhuair- 
eadh,  a  chealgairean  ? 

19  Nochdaibh  dhomhsaair- 
giod  na  cìse.  Agus  thug  iad 
d'a  ionnsuidh  peghinn. 

20  Agus  thubhairt  e  riu, 
Co  dha  a  bhuineas  an  dealbh 
so,  agus  an  sgrìobhadh  a  ta 
ìn'a  thimchioll? 

21  Thubhairt  iadsan  ris, 
Do  Cheasar.  An  sin  thubhairt 
esan  riu,  Thugaibh  uime  siii 
do  Cheasar  na  nithe  a's  le 
Ceasar;  agus  do  Dhia,  na 
nithe  a's  le  Dia. 

22  Agus  an  uair  a  chual 
liad  so,  ghabh  iad  iongantas. 


CAIB. 

agus  dh'fhàg  iad  e,  agus 
dh'imich  iad  rompa. 

23  Airan  là  sin  fein  thàin- 
ìg  d'a  ionnsuidh  na  Sadus- 
aich,  a  their  nach  'eil  ais- 
eirigh  ann,  agus  chuir  iad 
ceisd  air, 

24  Ag  ràdh,  A  mhaighstir, 
thubhairt  JNIaois,  Ma  gheibh 
duine  bàs  gun  chlann  aige,  gur 
còir  d'a  bhràthair  a  bhean-san 
a  phòsadh  a  dhlighe  daimhe, 
agus  sliochd  a  thogail  d'a 
bhràthair. 

25  A  nis  bha  seachdnar 
bhràithre  'nar  measg-ne ;  agus 
air  do'n  cheud  fhear  dhiubh 
bean  a  phòsadh,  fhuair  e  bàs, 
agus  do  bhrìgh  nach  robh 
sliochd  aige,  dh'f hàg  e  a  bhean 
d'a  bhràthair.  | 

26  Agus  tJincJiair  mar  an 
ceudna  do'n  dara,  agus  do'n 
treas  bràtJiair,  gu  ruig  an 
seachdamh. 

27  Agus  'nan  dèigh  uile 
fhuair  a'  bhean  bàs  mar  an 
ceudna. 

28  Air  an  aobhar  sin  anns 
an  aiseirigh,  cò  do'n  t-seachd- 
nar  d'am  bean  i  ?  Oir  bha  i 
aca  uile. 

29  Agus  fhreagair  losa  a- 
gus  thubhairt  e  rin,  A  ta  sibh 
'air  seacharan,  gun  eòlas  ag- 
aibh  air  na  sgriobtuiribh,  no 
air  cumhachd  Dhè : 

30  Oir  anns  an  aiseirigh 
cha  dean  iad  pòsadh,  ni  mò  a 
bheirear  am  pòsadh  iad ;  ach 
a  ta  iad  mar  aingil  Dhè  air 
nèamh. 

31  Ach  mu  thimchioll  ais- 
eirigh  nam  marbh,  nach  do 


XXII.  .  47 

leugh  sibh  an  ni  sin  a  labh- 
radh  ribh  le  Dia,  ag  ràdh, 

32  Is  mise  Dia  Abrahaim, 
agus  Dia  Isaaic,  agus  Dia  la- 
coib?  cha'n  e  Dia,  Dia  nam 
marbh,  ach  nam  beò. 

33  Agus  an  uair  a  chual  am 
pobull  so,  ghabh  iad  iongantas 
r'a  theagasg-san. 

34  Ach  an  uair  a  chuala  na 
Phairisich  gu'n  do  chuir  e  na 
Sadusaicli  'nan  tosd,  chruinn- 
icheadh  iad  an  ceann  a  chèile. 

35  An  sin  chuir  neach  àr- 
aidh  dhiubh,  a  b'fhear  teag- 
aisg  an  lagha,  ceisd  air,  'ga 
dhearbhadh,  agus  ag  ràdh, 

38  A  mhaighstir,  cia  i  an 
àithne  a's  mò  san  lagh? 

37  Thubhairt  losa  ris, 
Gràdhaichidh  tu  an  Tighearn 
do  Dhialed'uile  chridhe,  agus 
le  d'uile  anam,  agus  d'uile 
inntinn. 

38  Is  i  so  a'  cheud  àitJme 
agus  an  àithne  mhòr. 

39  Agus  is  cosmhuil  an 
dara  ritlie  so,  Gràdhaichidh  tu 
do  choimhearsnach  mar  thu 
fèin. 

40  Air  an  dà  àithne  so  tha'n 
lagh  uile,  agus  na  fàidhean  an 
crochadh. 

41  Ach  air  do  na  Phairisich 
bhi  cruinn  an  cean  a  chèile, 
dh'fheòraich  losa  dhiubh, 

42  Ag  ràdh,  Ciod  i  bhur  ba- 
rail-sa  mu  thimcliioll  Cbriosd? 
cò  d'am  mac  e  ?  thubhairt  iad- 
san  ris,  Do  Dhaibhidh. 

43  Thubhairt  esan  riu, 
Cionnus  ma  seadh  a  ghoireas 
Daibhidh  san  spiorad  a  Thigh- 
earna  dheth,  ag  ràdh, 


48 


MATA. 


44  Thubhairt  an  Tighearn 
ri  m'  Thighearn,  Suidh  air  mo 
làimh  dheis,  gus  an  cuir  mi 
do  naimhdean  'nan  stòl  fo  d' 
ehosaibh  ? 

45  Air  an  aobhar  sin  ma 
ghoireas  Daibhidh  a  Thigh- 
earn  dheth,  cionnus  is  mac 
dha  e  ? 

46  Agus  cha  b'urrainn  aon 
neach  freagradh  sam  bith  a 
thabhairt  air;  ni  mò  a  bha 
chridhe  aig  aon  neach  o'n  là 
sin  suas  ni  air  bith  fheòraich 
dheth. 

CAIB.  XXIII. 

AN  sin  labhair  losa  ris  an 
t-sluagh,  agus  r'a  dheis- 
ciobluibh  fèin, 

2  Ag  ràdh,  A  ta  na  sgrìobh- 
aichean  agus  na  Phairisich 
'nan  suidhe  ann  an  caithir 
Mhaois : 

3  Air  an  aobhar  sin  nah-uile 
nithe  dh'iarras  iad  oirbh-sa  a 
choimhead,  coimhidibh  agus 
deanaibh  iad;  ach  na  dean- 
aibh  a  reir  an  oibre:  oir  their 
iad,  agus  cha  dean  iad. 

4  Oir  ceanglaidh  iad  uall- 
aiche  troma,  agus  do-iomchar, 
agus  cuiridh  siad  iad  air  guail- 
nibh  dhaoine;  gidheadh  cha 
charuich  iad  fèin  iad  le  h-aon 
d'am  meuraibh. 

5  Ach  an  oibre  uile  a  ta 
iad  a'  deanamh  chum  a  bhi 
air  am  faicinn  le  daoinibh  :  ni 
iad  am  philacteridh  leathan, 
agus  iomall  an  eudaicli  mòr ; 

6  Agus  is  ionmhuinn  leo 
na  ceud  ionada-suidhe  anns  na 
fèillibh,  agus  na  ceud  chaith- 


riche  anns  na  coimhthional- 
aibh, 

7  Agus  fàilte  fhaghail  air 
na  margaibh,  agus  daoine  a 
ghairm  Rabbi,  Rabbi  dhiubh. 

8  Ach  na  goirear  Rabbi 
dhibhse:  oir  is  aon  àrd-mhaigh- 
stir  a  ta  agaibh,  Criosd;  agus 
is  bràithre  sibh  fèin  uile. 

9  Agus  na  goiribh  bhur 
n-athair  do  dhuine  sam  bith 
air  thalamh :  oir  is  aon  Athair 
a  ta  agaibh,  a  ta  air  nèamh. 

10  Cha  mhò  a  ghoirear  àrd- 
mhaighstirean  dhibh :  oir  is 
aon  àrd-mhaighstir  a  ta  ag- 
aibh,  Criosd. 

11  Ach  an  ti  a's  mò  'nur 
measg,  bithidh  e  'na  òglach 
agaibh. 

12  Agus  ge  b'e  neach  a 
dh'àrdaicheas  e  fèin,  ìslichear 
e ;  agus  ge  b'e  neach  a  dh'ìs- 
licheas  e  fèin,  àrdaichear  e. 

13  Ach  is  an-aoibhinn 
dhuibh-sa,  a  sgrìobhaichean  a- 
gus  Phairiseacha,  a  chealgair- 
ean,  do  bhrìgh  gu  bheil  sibh 
a'  druideadh  rìoghachd  nèimh 
an  aghaidh  dhaoine:  oir  cha 
tèid  sibh  fèin  a  steach,  agus 
cha'n  f  hulaing  sibh  do'n  dream 
a  ta  dol  a  stigh  dol  ann. 

14  Is  an-aoibhinn  dhuibh, 
a  sgrìobhaichean  agus  Phair- 
iseacha,  a  chealgairean ;  oir  a 
ta  sibh  ag  itheadh  suas  tighean 
bhantrach,  agus  air  sgàth 
deadh  choslais  a'  deanamh  ur- 
nuighean  fada;  uime  sin  gheibh 
sibh  an  damnadh  a's  mò. 

15  Is  an-aoililiinn  dhuibh, 
a  sgrìobhaichean  agus  Phair- 
iseacha,  a  chealgairean ;  oir 


CAIB. 

cuairtichidh  sibh  muir  agus 
tir  chum  aon  duine  a  dhean- 
amh  do  bhur  creidimh  fèin;  a- 
gus  an  uair  a  bhitlieas  e  deanta, 
ni  sibh  mac  ifrinn  dheth  dà 
uair  ni's  mò  na  sibh  fèin. 

16  Is  an-aoibhinn  dhuibh,  a 
chinn-iùil  dhalla,  a  their,  Ge 
b'e  duine  a  blieir  mionnan  air 
an  teampull,  cha  ni  air  bith 
sin :  ach  ge  b'e  bheir  mionn- 
an  air  òr  an  teampuill,  a  ta  e 
ceangailte. 

17  Amadana,agus  a  dhaoine 
dalla!  oir  cò  aca  is  mò  an  t-òr, 
no  an  teampuU  a  ta  naomh- 
achadh  an  òir  ? 

18  Agus,  ge  b'e  bheir 
mionnan  air  an  altair,  cha'n 
eil  suim  ann :  ach  ge  b'e 
bheir  mionnan  air  an  tiodhlac 
a  ta  oirre,  a  ta  e  ceangailte. 

19  Amadana,  agus  adhaoine 
dalla !  oir  cò  aca  is  mò  an 
tiodhlac,  no'n  altair  a  ta 
naomhachadh  an  tiodhlaic  ? 

20  Air  an  aobhar  sin  ge  b'e 
mhionnaicheas  air  an  altair, 
a  ta  e  a'  mionnachadh  oirre 
fèin,  agus  air  gach  ni  a  ta 
oirre. 

21  Agus  ge  b'e  mhionn- 
aicheas  air  an  teampull,  a  ta  e 
a'  mionnachadh  airsan,  agus 
air  an  Ti  a  ta  'na  chòmhnuidh 
ann. 

22  Agus  ge  b'e  neach  a 
mhionnaicheas  air  nèamh,  a  ta 
e  a'  mionnachadh  air  righ- 
chaithir  Dhè,  agus  airsan  a  ta 
'na  shuidhe  oirre. 

23  Is  an-aoibhinn  dhuibh,  a 
sgrìobhaichean  agus  Phairis- 
eacha,  a  chealgairean  :  oir  a  ta 


XXIII.  49 

sibh  a'  toirt  an  deachamh  as 
a'  mhionnt,  agus  an  anìse,  a- 
gus  a'  chuimin,  agus  dhìobair 
sibli  nithe  cudthromach  an 
lagha,  cothrom,  tròcair,  agus 
fìrinn :  bu  chòir  dhuibh  iad  so 
a  dheanamh,  agus  gun  iad  sud 
fhàgail  gun  deanamh. 

24  A  chinn-iùil  dhalla,  a 
shìolaidheas  a'  mhìn-chuileag, 
agus  a  shluigeas  an  càmhal. 

25  Is  an-aoibhinn  dhuibh, 
a  sgrìobhaichean  agus  Phairis- 
eacha,  a  chealgairean ;  oir 
glanaidh  sibh  an  taobh  a  muigh 
do'n  chupan,  agus  do'n  mhèis, 
ach  a  ta  iad  an  taobh  a  stigh 
làn  do  reubainn,  agus  do  eu- 
coir. 

26  Phairisich  dhoill,  glan 
air  tùs  an  taobh  a  stigh  do'n 
chupan  agus  do'n  mhèis,  chum 
gu'm  bi  an  taobh  a  muigh 
dhiubh  glan  mar  an  ceudna. 

27  Is  an-aoibhinn  dhuibh, 
a  sgrìobhaichean  agus  Phair- 
iseacha,  a  chealgairean :  oir 
is  cosmhuil  sibh  ri  uaighibh 
gealaichte,  a  ta  deadh-mhais- 
each  air  an  taobh  a  muigh, 
ach  air  an  taobh  a  stigh  a  ta 
làn  do  chnàmhaibh  dhaoine 
marbha,  agus  do'n  uile  shal- 
achar. 

28  Mar  an  ceudna  a  ta  sibh- 
«56  an  leth  a  muigh  am  fianuis 
dhaoine  ann  an  coslas  f  hìreana, 
ach  san  taobh  a  stigh  làn  ceilg, 
agus  eusaontais. 

29  Is  an-aoibhinn  dhuibh, 
a  sgrìobhaichean  agus  Phairis- 
eacha,  a  chealgairean ;  oir  a  ta 
sibh  a'  togail  àitean  adhlac- 
laidh  nam  fàidhean,  agus  a' 

D 


50 


MATA. 


deanamli  leac-lithidh  nam  fir- 
ean  deadh-mhaiseach, 

80  Agus  ag  ràdh,  Nam  bith- 
eamaid  ann  an  làithibh  ar 
n-aithriche,  cha  bhitheamaid 
compàirteach  riu  am  fuil  nam 
fàidhean. 

31  Mar  sin  a  ta  sibh  'nur 
fianuisibh  'nur  n-aghaidh  fèin, 
gur  sibh  clann  na  muinntir  a 
mharbh  na  fàidhean. 

32  Mar  sin  lìonaibh-sa  suas 
tomhas  bhur  n-aithriche. 

33  A  nathraiche,  a  shìol 
nan  nathraiche  nimhe,  cionn- 
us  a  dh'fheudar  leibh  dol  as  o 
dhamnadh  ifrinn? 

84  Air  an  aobhar  sin  feuch, 
cuiream-sa  d'ur  n-ionnsuidh 
fàidhean,  agus  daoine  glice, 
agus  sgriobhaichean ;  agus 
cuid  dhiubh  marbhaidh  agus 
cèusaidhsibh,agus  cuid  dhiubh 
sgiùrsaidh  sibh  ann  bhur  sion- 
agogaibh,  agus  ni  sibh  geur- 
leanmhuinn  orra  o  bhaile  gu 
baile : 

35  Chum  gu'n  tig  oirbh 
gach  uile  fhuil  fhìreanta  a 
dhòirteadh  air  an  talamh,  o 
fhuil  Abeil  fliìreanta,  gu  fuil 
Shachariais,  mhic  Bharachiais, 
a  mharbh  sibh  eadar  an  team- 
pull  agus  an  altair. 

86  Gu  firinneach  a  ta  mi 
ag  ràdh  ribh,  Gu'n  tig  na  nithe 
so  uile  air  a'  ghinealach  so. 

87  A  lerusalem,  a  lerusa- 
lem,  a  mharbhas  na  fàidhean, 
agus  a  chlachas  an  dream  a 
chuirear  a  d'ionnsuidli,  cia 
minic  a  b'àill  leam  do  chlann 
a  chruinneachadh  r'a  chèile, 
mar  a  chruinnicheas  cearc  a 


h-eoin  fuidh  a  sgiathaibh,  agus 
cha  b'àill  leibh ! 

38  Feuch,  fàgar  bhur  tigh 
agaibh  'na  fhàsach. 

39  Oir  tha  mise  ag  ràdh 
ribh,  nach  faic  sibh  mise  o  so 
suas,  gus  an  abair  sibh,  Is 
beannaichte  an  Ti  a  thig  ann 
an  ainm  an  Tighearn. 

CAIB.  XXIV. 

AGUS  cliaidh  losa  mach, 
agus  dh'imich  e  o'n 
teampull ;  agus  thàinig  a  dheis- 
ciobuil  d'a  ionnsuidh,  a  nochd- 
adh  dha  aitreabh  an  teamp- 
uill. 

2  Agus  thubhairt  losa  riu, 
Nach  faic  sibh  iad  so  uile  ? 
gu  firinneach  tha  mi  ag  ràdh 
ribh,  Nach  fàgar  clach  air 
muin  cloiche  an  so,  nach  tilg- 
ear  sìos. 

3  Agus  air  suidhe  dha  air 
sliabh  nan  crann-oladh,  thàin- 
ig  a  dheisciobuil  d'a  ionn- 
suidh  an  uaignidheas,  ag  ràdh, 
Innis  dhuinne,  c'uin  a  thig  na 
nithe  sin  gu  criclt?  agus  ciod 
e  comhara  do  theachd 

gus  deiridh  an  t-saoghail  ? 

4  Agus  fhreagair  losa  agus 
thubhairt  e  riu,  Thugaibh  an 
aire  nach  meall  aon  neach 
sibh : 

5  Oir  thig  mòran  a'm' 
ainm-sa,  ag  ràdh,  Is  mise 
Criosd ;  agus  meallaidh  iad 
mòran. 

6  Agus  cluinnidh  sibh  cog- 
anna,  agus  tuairisgeul  chog- 
anna:  thugaibh  an  aire  nach 
bi  sibh  fo  amhluadh :  oir  is 
èigin  do  na  nithibh  sin  uile 


CAIB.  XXIV. 


51 


teachd  gu  crìeh,  ach  cha'n 
'eil  an  deireadh  ann  fathast. 

7  Oir  èiridh  cinneach  an 
aghaidh  cinnich,  agus  rìogh- 
achd  an  aghaidh  rìoghachd  : 
agus  bithidhgorta,agus  plàigh- 
ean,  agus  criothanna-talmh- 
ainn  ann  am  mòran  àitean. 

8  Ao-us  cha.'n  'eil  annta  so 
uile  ach  toiseach  thruaigh- 
ean. 

9  An  sin  bheir  ìad  thairis 
sibh  chum  àmhghair,  agus 
marbhaibh  iad  sibh  :  agus 
bithidh  fuath  aig  gach  uile 
chinneach  dhuibh  air  sgàth 
m'  ainme-sa. 

10  Agus  an  sin  gabhaidh 
mòran  oilbheum,  agus  brath- 
aidh  iad  a  chèile,  agus  bithidh 
fua,th  aca  d'a  chèile. 

11  Agus  èiridh  mòran  do 
fhàidhibh  brèige,  agus  meall- 
aidh  iad  mòrau. 

12  Agus  do  bhrìgh  gu'm 
bi  an  eucoir  air  a  meudach- 
adh,  fuaraichidh  gràdh  mhòr- 
an. 

13  Ach  ge  b'e  bhitheas 
seasmhach  chum  na  crìche, 
'se  so  a  thèarnar. 

14  Agus  bithidh  soisgeul 
so  na  rìoghachd  air  a  shear- 
monachadh  air  feadh  an  domh- 
ain  uile,  raar  fhianuis  do  na 
h-uile  chinnich :  agus  an  sin 
thig  an  deireadh. 

15  Air  an  aobhar  sin  an 
uair  a  chi  sibhse  gràineileachd 
an  lèir-sgrios,  air  an  do  labh- 
air  Daniel  am  fàidh,  'na  seas- 
amh  ann  an  ionad  naomh, 
(tuigeadh  an  ti  a  leughas,) 

16  An  sin  teicheadh  iadsan 


a  ifaannan  ludea,  chum  nam 
beann : 

17  An  ti  a  ta  air  mullach 
an  tighe,  na  tigeadh  e  nuas  a 
thabhairt  ni  sam  bith  leis  as  a 
thigh : 

18  Agus  an   ti  a  ta  sa 
mhachair,  na  pilleadh  e  air  ais 
a  thoofail  'f  halluinn  leis. 

19  Agus  is  an-aoibhinn  do 
na  mnaibh  torrach,  agus 
dhoibh-san  a  bheir  cìoch  uatha 
sna  làithibh  sin. 

20  Ach  guidhibh-sa  gun 
bhur  teicheadh  a  bhi  sa' 
gheamhradh,  no  air  an  t-sàb- 
aid : 

21  Oir  anns  an  àm  sin  bith- 
idh  àmhghar  mòr  ann,  amhuil 
nach  robh  ann  o  thùs  an  domh- 
ain  gus  a  nis,  agus  nach  mò  a 
bhitheas  a  chaoidh. 

22  Agus  mur  biodh  na 
làithean  sin  aìr  an  giorraeh- 
adh,  cha  bhiodh  feoil  sam  bith 
air  a  tèamadh :  ach  air  son 
nan  daoine  taghta  bithidh  na 
làichean  sin  air  an  giorrach- 
adh. 

23  An  sin  ma  their  aon 
duine  ribh,  Feuch,  a  ta  Criosd 
an  so,  no  an  sud ;  na  creidibh 
e : 

24  Oir  èiridh  Criosdan 
brèige,  agus  fàidhean  brèige, 
agus  ni  iad  comharan  agus 
mìorbhuilean  mòra,  ionnus  gu 
mealladh  iad,  nam  feudadh  e 
bhi,  na  daoine  taghta  fèin. 

25  Feuch,  dh'innis  mi  dhuibh 
e  roimh-làimh. 

26  Uime  sin  ma  their  iad 
ribh,  Feuch,  a  ta  e  san  fhàs- 
ach,  ua  rachaibh  a  mach; 


52 


MATA. 


feuch,  a  ia  e  sna  seòmraichibh 
uaigneach,  na  credibh  sin. 

27  Oir  a  rèir  mar  a  thig  an 
dealanach  o'n  àird  an  ear,  a- 
gus  a  dhealraicheas  i  gus  an 
àird  an  iar ;  mar  sin  mar  an 
ceudna  bhitheas  teachd  Mhic 
an  duine. 

28  Oir  ge  b'e  àit  am  bi  a 
chairbh,is  ann  an  sina  chruinn- 
ichear  na  h-iolairean. 

29  Air  ball  an  dèightrioblaid 
nan  làithean  ud,  dorchaichear 
a'  ghrian,  agus  cha  tabhair  a' 
ghealach,  a  solus,  agus  tuitidh 
na  reultan  o  nèamh,  agus  bith- 
idh  cumhachdan  nan  nèamh 
air  an  crathadh. 

80  Agus  an  sin  foillsichear 
comhara  Mhic  an  duine  an 
nèamh :  agus  an  sin  ni  uile 
threubha  no  talmhainn  bròn, 
agus  chi  iad  Mac  an  duine  a' 
teachd  air  neulaibh  nèimh,  le 
cumhachd  agus  glòir  ro-mhòir. 

31  Agus  cuiridh  e  mach 
'aingil  le  fuaim  mhòir  na  gall- 
truimp,  agus  cruinnichidh  iad 
a  shluagh  taghta  o  na  ceithir 
gaothaibh,  o  leth-iomall  nèimh 
gus  an  leth-iomall  eile. 

32  Ach  fòghlumaibh  cos- 
amhlachd  o'n  chrann-f  hìge : 
an  uair  a  bhitheas  a  gheug  a 
nis  maoth,  agus  a  dh'fhàsas 
an  duilleach,  aithnichidh  sibh 
gur  fagus  an  samhradh  : 

33  Agus  mar  an  ceudna, 
an  uair  a  chi  sibhse  na  nithe 
sin  uile,  biodh  fios  agaibh  gu 
bheil  am  fagus,  eadhon  aig 
na  dorsaibh. 

34  Gu  deimhin  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh,  Nach  tèid  an  gin- 


ealach  so  fèin  thairis,  gus  an 
tachair  na  nithe  so  uile. 

35  Thèid  neamh  agus  tal- 
amh  thairis,  ach  cha  tèid  mo 
bhriathra-sa  thairis  a  chaoidh. 

36  Ach  cha'n  'eil  fios  an 
là  no  na  h-uaire  sin  aig  duine 
air  bith,  no  fòs  aig  ainglibh 
nèimh,  ach  aig  m'  Athair-sa  a 
mhàin. 

37  Ach  amhuil  a  hha  làith- 
ean  Noe,  mar  sin  mar  an  ceud- 
na  bithidh  teachd  Mhic  an 
duine. 

38  Oir  mar  a  bha  iad  anns 
na  làithibh  roimh  an  tuil  ag 
itheadh  agus  ag  òl,  a'  pòsadh 
agus  a'  toirt  am  pòsadh,  gus 
an  là  an  deachaidh  Noe  a 
steach  san  àirc, 

39  Agus  nach  robh  fhios 
aca  gus  an  d'thàinig  an  tuil, 
agus  an  do  thog  i  leatha  iad 
uile  ;  mar  sin  mar  an  ceudna 
bithidh  teachd  Mhic  an  duine. 

40  An  sin  bithidh  dithis  air 
a'  mhachair ;  gabhar  fear  aca, 
agus  fàgar  am  fear  eile. 

41  Bithidh  dithis  bhan  a' 
meileadh  anns  a'  mhuilean ; 
gabhar  a  h-aon  aca,  agus  fàgar 
an  aon  eile. 

42  Uime  sin  deanaibh-sa 
faire,  oir  cha'n  'eil  fhios  ag- 
aibh  cia  an  uair  an  tig  bhur 
Tighearn, 

43  Ach  a  ta  fhios  so  ag- 
aibh,  nam  b'fhiosrach  fear  an 
tigbe  cia  an  uair  an  tigeadh 
an  gaduiche,  gu'n  deanadh  e 
faire,  agus  nach  fulaingeadh  e 
gu'm  bristeadh  a  thigh  troimh. 

44  Uime  sin  bithibh-sa  ull- 
amh  mar  an  ceudna:  oir  is 


CAIB. 

ann  an  uair  nach  saoìl  sibh,  a 
thig  Mac  an  duine. 

45  Cò  e  nia  seadh  a  ta  'na 
òglach  firinneach  agus  glic,  a 
chuir  a  Thighearn  os  ceann  a 
mhuinntir,  a  thabhairt  bìdh 
dhoibh  na  àm  fèin  ? 

46  Is  beannaichte  an  t-òg- 
lach  sin,  a  gheibh  a  Thigh- 
earna,  ri  àm  dha  teachd,  a' 
deanamh  mar  sin. 

47  Gu  deimhin  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh,  gu'n  cuir  se  e  os 
ceann  a  mhaoin  gu  h-iomlan. 

48  Ach  ma  their  an  droch 
sheirbhiseach  ud  'na  chridhe, 
A  ta  mo  Thighearn  a'  cur  dàil 
'na  theachd  ; 

49  Agus  ma  thòisicheas  e 
air  a  chomh-sheirbhisich  a 
bhualadh,  agus  air  itheadh  a- 
gus  òl  maille  ri  luchd-misge  ; 

50  Thig  Tighearn  an  òg- 
laich  sin  ann  an  là  nach  'eil 
sùil  aige  ris,  agus  ann  an  uair 
nach  fios  da, 

51  Agus  gearraidh  e  'na 
bhloighdibh  e,  agus  bheir  e  a 
chuibhrionn  da  maille  ris  na 
cealgairibh  :  an  sin  bithidh  gul 
agus  gìosgan  fhiacal. 

CAIB.  XXV. 

AN  sin  samhlaichear  rìogh- 
achd  nèimh  ri  deich  òigh- 
ibh,  a  thug  leo  an  lòchrain,  a- 
gus  a  chaidh  a  mach  an  còdh- 
ail  an  fhir  nuadh-phòsda. 

2  Agus  bha  cùignear  dhiubh 
glic,  agus  cùignear  amaideach. 

3  Thug  iadsan  a  bha  am- 
aideach  an  lòchrain  leo,  ach 
cha  d'thug  iad  oladh  leo. 

4  Ach  iadsan  a  bha  glic, 


XXV.  53 

thug  iad  oladh  leo  'nan  soith- 
ichibh  maille  r'an  lòchranaibh. 

5  Agus  air  deanamh  maille 
do'n  f hear  nuadh-phòsda,  thuit 
clò  codail  orra  uile,  agus  suain. 

6  Ach  anns  a'  mheadhon- 
oidhche  rinneadh  glaodh, 
Feuch,  a  ta  am  fear  nuadh- 
pòsda  a'  teachd  ;  rachaibh  a 
mach  g'a  choinneachadh. 

7  An  sin  dh'èirich  na 
h-òighean  ud  uile,  agus  dheas- 
aich  iad  an  lòchrain. 

8  Agus  thubhairtna  h-òigh- 
ean  amaideach  riusan  a  hha 
glic,  Thoiribh  dhuinne  cuid 
do  bhur  n-oladh ;  oir  a  ta  ar 
lòchrain  a'  dol  as. 

9  Ach  fhreagair  iadsan  a 
hlia  glic,  ag  ràdh,  Air  eagal 
nach  bi  na  's  leoir  ann  dhuinn 
fèin  agus  dhuibh-san,  gu  ma 
fearr  leibh  dol  a  chum  an 
luchd-reicidli,  agus  ceannaich- 
ibh  dhuibh  fèin. 

10  Agus  am  feadh  a  bha 
iad  a'  dol  a  cheannach,  thàinig 
am  fear-nuadh  pòsda;  agns 
chaidh  iadsan  a  bha  ullamh  a 
steach  leis  chum  a'  phòsaidh, 
agus  dhruideadh  an  dorus. 

11  'Na  dhèigh  sin  thàinig 
mar  an  ceudna  na  h-òigliean 
eile,  ag  ràdh,  A  Thighearn, 
a  Thighearn,  fosgail  dhuinne. 

12  Ach  fhreagair  esan  agus 
thubhairt  e,  Gu  deimhin  a  ta 
mi  ag  ràdh  ribh,  nach  aithne 
dhomh  sibh. 

13  Deanaibh  faire  air  an 
aobhar  sin,  do  bhrìgh  nach 
aithne  dhuibh  an  là  no  an 
uair,  air  an  tig  Mac  an  duine. 

14  Oir  is   cosmhuil  e  ri 


54 


MATA. 


duine  a'  dol  air  choigrich,  a 
ghairm  a  sheirbhisich,  agus  a 
thug-  dhoibh  a  mhaoin : 

15  Agus  do  h-aon  diubh 
thug  e  cùig  tàlanna,  agus  do 
neach  eile  a  dhà,  agus  do 
neach  eile  a  h-aon;  do  gach 
aon  fa  leth  a  rèir  a  chomais  ; 
agus  air  ball  ghabh  e  a  thurus. 

16  Agus  dh'imich  esan  a 
fhuair  na  ciìig  tàlanna,  agus 
rinn  e  ceannachd  leo,  agus 
bhuannaich  e  cùig  tàlanna  eile. 

17  Agus  mar  an  ceudna 
esan  a  fhuair  a  dhà,  bhuann- 
aich  e  dithis  eile. 

18  Ach  an  ti  a  fhuair  a 
h-aon,  dh'imich  e  agus  chladh- 
aich  e  san  talamh,agus  dh'fhol- 
aich  e  airgiod  a  mhaighstir. 

19  An  dèigh  aimsir  fhada 
thàinig  Tighearna  nan  seirbh- 
iseach  sin,  agus  rinn  e  cunnt- 
as  riu. 

20  Agus  thàinig  esan  a 
fhuair  na  cùig  tàlanna,  agus 
thug  e  leis,  cùig  tàlanna  eile, 
ag  ràdh,  A  Thighearna,  thug 
thu  dhomh-sa  cùig  tàlanna : 
feuch,  bhuannaich  mi  cùig  tàl- 
anna  eile  thuilleadh  orra. 

21  Agus  thubhairt  a  Thigh- 
earna  ris,  Is  maitli,  a  dheadh 
sheirbhisich  fhìrinnich ;  bha 
thusa  firinneach  ann  am  beag- 
an,  cuiridh  mise  os  ceann 
mhòran  thu  :  imich  a  steach 
do  aoibhneas  do  Thighearn. 

22  Agus  thàinig  esan  a 
fhuair  an  dà  thàlann,  agus 
thubhairt  e,  A  Thighearna, 
thug  thu  dhomh-sa  dà  thàl- 
ann  :  feuch,  bhuannaich  mi  dà 
thàlann  eile  thuilleadh  orra. 


23  Thubhairt  a  Thighearna 
ris,  Is  maith,  a  dheadh  sheir- 
bhisich  f  hìrinnich ;  bha  thusa 
firinneach  ann  am  beagan  do 
nithibh,  cuiridh  mise  os  ceann 
mòran  do  nithibh  thu  :  imich 
a  steach  do  aoibhneas  do 
Thighearn. 

24  Ach  an  uair  a  thàinig 
esan  a  fhuair  an  t-aon  tàlann, 
thubhairt  e,  A  Thighearna, 
bha  fhios  agam  gur  duine 
cruaidh  thu,  a  bhuaineas  san 
àite  nach  do  chuir  thu,  agus 
a  thionaileas  san  ionad  anns 
nach  do  sgaoil  thu ; 

25  Agus  air  dhomh  bhi  fo 
eagal,  chaidh  mi  agus  dh'fhol- 
aich  mi  do  thàlann  san  tal- 
amh :  feuch,  sin  agad  do  ehuid 
fèin. 

26  Fhreagair  a  Thighearn 
agus  thubhairt  e  ris,  A  sheir- 
bhisich  uilc  agus  leisg,  bha 
fhios  agad  gu  buainim-sa  san 
àit  anns  nach  do  chuir  mi,  a- 
gus  gu  tionalam  as  an  ionad 
anns  nach  do  sgaoil  mi ; 

27  Bu  chòir  dhuit  uime  sin 
m'  airgiod  a  thabhairt  do'n 
luchd-malairt,  agus  air  dhomh 
teachd  gheibhinn  mo  chuid 
fèin  maille  r'a  riadli. 

28  Buinibh  uaith  uime  sin 
an  tàlann,  agus  thugaibh  dhas- 
an  e,  aig  am  bheii  na  deich 
tàlanna. 

29  (Oir  do  gach  neach  aig 
am  bheil  bheirear,  agus  bith- 
idh  aige  gu  pailt :  ach  uaith- 
san  aig  nach  'eil,  bheirear 
eadhon  an  ni  sin  a  ta  aige.) 

30  Agus  tilgibh  an  seirbh- 
iseach  mi-tharbhach  so  do 


CAIB. 

dhorchadas  iomallach  :  an  sin 
bithidh  gul  agus  gìosgan  f  hiac- 
al. 

31  An  uair  a  thig  Mac  an 
duine  'na  glilòir,  agus  na  h-ain- 
gil  naomha  uile  maille  ris,  an 
sin  suidhidh  e  air  caithir  rìogh- 
ail  a  ghlòire : 

32  Agus  cruinnichear  'na 
làthair  na  h-uile  chinnich ;  a- 
gus  sgaraidh  e  iad  o  chèile, 
amhuil  a  sgaras  buachaill  na 
caoraich  o  na  gabhraibh  : 

33  Agus  cuiridh  e  na  eaor- 
aich  air  a  làimh  dheis,  ach  na 
gabhair  air  a  làimh  chlì. 

34  An  sin  their  an  Righ 
riusan  air  a  dheis,  Thigibh,  a 
dhaoine  beannaichte  m'  Ath- 
ar-sa,  sealbhaichibh  mar  oigh- 
reachd  an  rìoghachd  a  ta  air 
a  deasachadh  dhuibh  o  leag- 
adh  bunaite  an  domliain : 

35  Oir  bha  mi  ocrach,  agus 
thug  sibh  dhomh  biadh :  bha 
mi  tartmhor,  agus  thug  sibh 
dhomh  deoch :  bha  mi  a'm' 
choigreach,  agus  tliug  sibh 
aoidheachd  dhomh  : 

36  Lomnochd,  agus  dh'eud- 
aich  sibh  mi:  bha  mi  euslan, 
agus  thàinig  sibh  g'am  arah- 
arc :  bha  mi  am  prìosan, 
agus  thàinig  sibh  a  m'  ionn- 
suidh, 

37  An  sin  freagraidh  na 
fìreana  e,  ag  ràdh,  A  Thigh- 
earna,  c'uin  a  chunnaic  sinn 
ocrach  thu,  agus  a  bheathaich 
sinn  thu  ?  no  tartmhor,  agus 
a  thug  sinn  deoch  dhuit? 

38  No  c'uin  a  chunnaic  sin 
a'd'  choigreach  thu,  agus  a 
thug  sinn  aoidheachd  dhuit? 


XXV.  55 

no  lomnochd,  agus  a  dh'eud- 
aich  sinn  thu  ? 

39  No  c'uin  a  chunnaic 
sinn  euslan  thu,  no  am  prìosan, 
agus  a  thàinig  sinn  a  d'ionn- 
suidh  ? 

40  Agus  freagraidh  an 
Righ,  agus  their  e  riu,  Gu 
deimhin  a  ta  mi  ag  ràdh  ribh, 
a  mheud  's  gu'n  do  rinn  sibh 
e  do  aon  do  na  bràithribh 
a's  lugha  agam-sa,  rinn  sibh 
dhomh-sa  e. 

41  An  sin  their  e  mar  an 
ceudna  riusan  air  an  làimh 
chlì,  Imichibh  uam,  a  shluagh 
malluichte,  dh'ionnsuidh  an 
teine  shiorruidh,  a  dh'ulluich- 
eadh  do'n  diabhul  agus  d'a 
ainglibh : 

42  Oir  bha  mi  ocrach, 
agus  eha  d'thug  sibh  dhomh 
biadh :  bha  mi  tartmhor, 
agus  cha  d'thug  sibh  dhomh 
deoch : 

43  Bha  mi  a'm'  choigreaeh, 
agus  cha  d'thug  sibh  aoidh- 
eachd  dhomh :  lomnochd,  a- 
gus  cha  d'eudaich  sibh  mi : 
euslan,  agus  am  prìosan,  agus 
cha  d'thàinig  sibh  g'am  amh- 
arc. 

44  An  sin  freagraidh  iadsan 
mar  an  ceudna  e,  ag  ràdh,  A 
Thighearna,  c'uin  a  chunnaic 
sinne  thu  ocrach,  no  tartmhor, 
no  d'  choigreach,  no  lomnochd, 
no  euslan,  no  am  prìosan,  a- 
gus  nach  do  fhritheil  sinn 
dhuit  ? 

45  An  sin  freagraidh  esan 
iad,  ag  ràdh,  Gu  deimhin  a  ta 
mi  ag  ràdh  ribh,  a  mheud  as 
nach  d'rinn  sibh  e  do'n  neach 


56 


MATA. 


a's  lugha  dhiubh  so,  cha  d'rinn 
sibh  dhomh-sa  e. 

46  Agus  iniichidh  iadsan 
chum  peanais  shiorruidh ;  ach 
na  fìreana  chum  na  beatha 
maireannaich. 

CAIB.  XXVI. 

AGUS  tharladh,  'nuair  a 
chrìochnaich  losa  na 
briathra  so  uile,  gu'n  dubhairt 
e  r'a  dheisciobluibh, 

2  A  ta  fhios  agaibh  gu 
bheil  a'  chàisg  an  dèigh  dà  là, 
agus  a  ta  Mac  an  duine  air  a 
bhrath  chum  a  chèusaidh. 

3  An  sin  chruinnich  uachd- 
arain  nan  sagart,  agus  na 
sgrìobhaichean,  agus  seanair- 
ean  a'  phobuill,  gu  talla  an 
àrd-shagairt,  d'an  goirear  Caia- 
phas, 

4  Agus  ghabh  iad  comh- 
airle  le  chèile  chum  losa  a 
ghlacadh  le  feall,  agus  a  chur 
gu  bàs. 

5  Ach  thubhairt  iad,  Na 
deanamaid  e  san  fhèill,  air 
eagal  gu'm  bi  buaireas  am 
measg  a'  phobuiU. 

6  Agus  air  do  losa  a  bhi 
ann  am  Betani,  ann  an  tigh 
Shimoin  an  lobhair, 

7  Thàinig  bean  d'a  ionn- 
suidh  aig  an  robh  bocsa  ala- 
bastair  làn  do  oladh  ro  luach- 
mhoir,  agus  dhòirt  i  air  a 
cheann  e,  agus  e  'na  shuidhe 
aig  biadh. 

8  Ach  an  uair  a  chunnaic 
a  dheisciobuil  sin,  bha  fearg 
orra,  ag  ràdh,  Ciod  is  ciall 
do'n  ana-caitheadh  so  ? 

9  Oir  dh'fheudadh  an  oladh 


so  bhi  air  a  reiceadh  air  mhòr- 
an,  agus  a  bhi  air  a  toirt  do 
na  bochdaibh. 

10  Ach  air  aithneachadh  50 
do  losa,  thubhairt  e  riu,  C'ar 
son  a  ta  sibh  a'  cur  dragha  air 
a'  mhnaoi  ?  oir  rinn  i  deadh 
obair  dhomh-sa. 

11  Oir  a  ta  na  bochdan 
agaibh  a  ghnàth  maille  ribh, 
ach  cha'n  'eil  mise  agaibh  a 
ghnàth. 

12  Oir  air  dòrtadh  na  h-ol- 
adh  so  dhi  air  mo  chorp-sa,  is 
ann  fa  chomhair  m'adhlaic  a 
rinn  i  e. 

13  Gu  deimhin  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh,  Ge  b'e  àit  am  bi  an 
soisgeul  so  air  a  shearmonach- 
adh  air  feadh  an  t-saoghail  gu 
h-iomlan,  aithrisear  an  ni  a 
rinn  a'  bhean  so,  mar  chuimh- 
ne  oirre. 

14  Ansindh'imichaondo'n 
dà  fhear  dheug,  d'am  b'ainm 
ludas  Iscariot,  chum  nan  àrd- 
shagart. 

15  Agus  thubhairt  e,  Ciod 
a  bheir  sibh  dhomh-sa,  agus 
brathaidh  mi  dhuibh  e  ?  Agus 
choird  iad  ris  air  dheich  buinn 
fhichead  airgid. 

16  Agus  o'n  àm  sin  a  mach 
dh'iarr  e  fàth  air  esan  a  bhrath. 

17  Agus  air  a'  cheud  là  do 
fìieill  an  arain  neo-ghoirtichte, 
thàinig  na  deisciobuil  chum 
losa,  ag  ràdh  ris,  C'àit  an 
àiU  leat  sinne  a  dh'ulluchadh 
dhuit,  chum  gu'n  ith  thu  a' 
chàisg  ? 

18  Agus  thubhairt  esan, 
Rachaibh  do'n  bhaile  gu  leith- 
id  so  do  dhuine,  agus  abraibh 


CAIB. 

rìs,  Tha  am  maighstir  ag  ràdh, 
A  ta  m'àm  am  fagus,  cumaidh 
mi  a'  chàisg  aig  do  thigh-sa 
maille  ri  m'  dheisciobluibh, 

19  Agus  rinn  na  deisciobuil 
mar  dh'orduieh  losa  dhoibh, 
asfus  dheasaich  iad  a'  chàisg. 

20  Agus  an  uair  a  thainig 
am  feasgar,  shuidh  e  maille  ris 
an  dà  fhear  dheug. 

21  Agus  ag  itheadh  dhoibh, 
thubhairt  e,  Gu  deimhin  a 
ta  mi  ag  ràdh  ribh,  gu'm  brath 
fear  dhibh  mise. 

22  Agus  bha  iad  ro  bhròn- 
ach,  agus  thòisich  gach  aon 
aca  fa  leth  air  a  ràdh  ris,  Am 
mise  e,  a  Thighearn  ? 

23  Agus  fhreagair  esan  a- 
gus  thubhairte,  An  ti  a  thumas 
a  làmh  sa'  mhèis  maille  rium- 
sa,  brathaidh  esan  mi. 

24  Gu  deimhin  a  ta  Mac  an 
duine  ag  imeachd,  a  rèir  mar 
a  ta  e  sgrìobhta  m'a  thim- 
chioll:  ach  is  an-aoibhinn  do'n 
duine  sin  le'm  brathar  Mac 
an  duine :  bu  mhaith  do'n 
duine  sin  mur  beirte  riamh 
e. 

25  An  sin  fhreagair  ludas 
a  bhrath  e  agus  thubhairt  e, 
A  mhaighstir,  am  mise  e? 
Thubhairt  esan  ris,  Thubhairt 
thu. 

26  Agus  ag  itheadh  dhoibh, 
ghlac  losa  aran,  agus  air  tabli- 
airt  buidheachais,  bhris  se  e, 
agus  thug  e  do  na  deisciob- 
luibh  (?,  agus  thubhairt  e, 
Gabhaibh,  ithibh ;  is  e  so  mo 
chorp-sa. 

27  Agus  air  glacadli  a' 
chupain,    agus    air  tabhairt 


XXVI.  57 

buidheachais,  thug  e  dhoibh  e, 
ag  ràdb,  Olaibh  uile  dheth : 

28  Oir  is  i  so  m'f  huil-sa  an 
tiomnaidh  nuaidh,  a  dhòirtear 
air  son  mhòran  chum  maith- 
eanais  pheacanna. 

29  Ach  tha  mi  ag  ràdh 
ribh,  Nach  òl  mi  à  so  suas  do 
thoradh  so  na  fionain,  gus  an 
là  sin  an  òl  mi  e  nuadh  maille 
ribh  ann  an  rìoghachd  m'  Ath- 
ar. 

30  Agus  air  dhoibh  laoidh 
a  sheinn,  chaidh  iad  a  mach 
gu  sliabh  nan  crann-oladh. 

31  An  sin  thubhairt  losa 
riu,  Gheibh  sibh  uile  oilbheum 
annam-sa  an  nochd ;  oir  a  ta 
e  sgrìobhta,  Buailidh  mi  am 
buachaill,  agus  sgapar  caoraich 
an  treuda. 

32  Ach  an  deigh  dhomh-sa 
èirigh  a  rìs,  thèid  mi  roimh- 
ibh  do  Ghalile. 

33  Agus  fhreagair  Peadar 
agus  thubhairt  e  ris,  Ged 
gheibh  gach  uile  dhaoine  oil- 
bheum  annad,  cha'n  fhaigh 
mis  oilbheum  gu  bràth. 

34  Thubhairt  losa  ris,  Gu 
deimhin  a  ta  mi  ag  ràdh  riut, 
air  an  oidhche  so  fèin  mu'n 
goir  an  coileach,  gu'n  àich- 
eadh  thu  mi  tr'i  uairean. 

35  Thubhairt  Peadar  ris, 
Ged  a  b'èigin  dhomh  bàsach- 
adh  maille  riut,  cha'n  àich- 
eadh  mi  thu.  Agus  thubhairt 
na  deisciobuil  uile  mar  an 
ceudna. 

36  An  sin  thàinig  losa 
maille  riu  gu  ionad  d'an  goir- 
ear  Getsemane,  agus  thubhairt 
e  ris  na  deisciobluibh,  Suidh' 


58 


MATA. 


ibh-sa  an  so,  gus  an  tèid  mise 
a  dheanainli  urnuigh  an  sud. 

37  Agus  thug  e  Peadar  leis, 
agus  dithis  mhac  Shebede,  a- 
gus  thòisich  e  air  a  bhi  bròn- 
ach,  agus  ro  dhoilgheasach. 

88  An  sin  thubhairt  e  riu, 
A  ta  m'anam  ro  bhrònach, 
eadhon  gu  bàs :  fanaibh-sa  an 
so,  agus  deanaibh  faire  maille 
riumsa. 

39  Agus  dh'imicli  e  beag- 
an  air  adhart,  agus  thuit  e  air 
aghaidh,  a'  deanamh  urnuigh, 
agus  ag  ràdh,  O  m'  Athair, 
ma  dh'fheudas  e  bhi,  rachadh 
an  cupan  so  seachad  orm : 
gidheadh,  nabiodhe  mar  is  àill 
leamsa,  ach  mar  is  toil  leatsa. 

40  Agus  thàinig  e  chum 
nan  deisciobul,  agus  fhuair  e 
'nan  codal  iad,  agus  thubhairt 
e  ri  Peadar,  An  ann  mar  sin, 
nach  b'urrainn  sibh  faire  a 
dheanamh  aon  uair  a  mhàin 
maille  riumsa? 

41  Deanaibh  faire  agus  ur- 
nuigh,  chum  nach  tuit  sibh 
am  buaireadh  :  a  ta  gun  amh- 
arus  an  spiorad  togarach ;  ach 
a  tcCn  fheoil  anmhunn. 

42  A  rìs  an  dara  uair,  dh'- 
imich  e  affus  rinn  e  urnuiffh, 
ag  ràdh,  O  m'  Athair,  mur 
feudar  gu'n  tèid  an  cupan  so 
seachad  orm,  gun  mi  'ga  òl, 
do  thoil-sa  gu  robh  deanta. 

43  Agus  thàinig  e  agus 
f  huair  e  iad  a  rìs  'nan  codal : 
oir  bha  an  siìilean  trom. 

44  Agus  dh'fhàg  e  iad,  a- 
gus  dh'imich  e  a  rìs,  agus  rinn 
e  urnuigh  an  treas  uair,  ag 
ràdh  nam  briathra  ceudna. 


'^S  An  sin  thàinig  e  chum 
a  dheisciobul,  agus  thubhairt 
e  riu,  Coidlibh  roimhibh  a  nis, 
agus  gabhaibh  fois ;  feuch,  a 
ta  an  uair  air  druideadh,  agus 
a  ta  Mac  an  duine  air  a  bhrath 
thairis  do  làmhaibh  pheacach. 

46  Eiribh,  imicheamaid : 
feuch,  a  ta  an  ti  a  bhrathas 
mise  am  fagus. 

47  Agus  air  dha  bhi  fathast 
a'  labhairt,  feuch,  thàinig  lu- 
das,  aon  do'n  dà  fhear  dheug, 
agus  maille  ris  cuideachd 
mhòr  le  claidhibh  agus  bataibh 
o  na  h-àrd-shagartaibh  agus  o 
sheanairibh  a'  phobuill. 

48  A  nis  bha  an  ti  a  bhrath 
esan  air  tabhairt  comhara 
dhoibh,  ag  ràdh,  Ge  b'e  neach 
a  phògas  mise,  is  e  sin  e ; 
deanaibh  greim  air. 

49  Agus  air  ball  thàinig  e 
chum  losa,  agus  thubhairt  e 
Fàilte  dhuit,  a  mhaighstir ;  a- 
gus  phòg  se  e. 

50  Ach  thubhairt  losa  ris, 
A  charaid,  c'ar  son  a  thàinig 
thu  ?  An  sin  thàinig  iad,  agus 
chuir  iad  làmh  ann  an  losa,  a- 
gus  ghlac  iad  e. 

51  Agus,  feuch,  shìn  a 
h-aon  diubhsan  a  bha  maille 
ri  losa  a  làmh,  agus  tharruing 
e  a  chlaidheamh,  agus  air  dha 
seirbhiseach  an  àrd-shagairt  a 
bhualadh,  ghearr  e  a  chluas 
dheth. 

52  An  sin  thubhairt  losa 
ris,  Cuir  a  rìs  do  chlaidheamh 
air  ais  'na  ionad  fèin:  oir  iad- 
san  uile  a  ghlacas  an  claidh- 
eamh,tuitidh  iadleisa'chlaidh- 
eamh. 


CAia  XXVI. 


59 


53  An  saoil  tliusa  nacli  feud  ^ 
mise  a  nis  m'Athair  agliuidhe, 
agus  bheir  e  dhomh  tuilleadh 
na  dà  legion  deug  do  aing- 
libh? 

54  Ach  cionnus  an  sin 
bhiodh  na  sgriobtuirean  air 
an  coimhlionadh,  a  tha  'g  ràdh 
gur  ann  mar  so  is  èigin  tach- 
airt  ? 

55  Ach  an  uair  sin  fèin 
thubhairt  losa  ris  an  t-sluagh, 
An  d'thàinig  sibh  a  mach  mar 
gu  b'ann  an  aghaidh  gaduiche, 
le  claidhibh  agus  bataibh  chum 
mise  a  ghlacadh?  Bha  mi 
gach  là  a'  m'  shuidhe  maille 
ribh  san  teampull  a  teagasg, 
agus  cha  do  chuir  sibh  làmh 
annam. 

56  Ach  thachair  so  uile, 
chum  gu'm  biodh  sgriobtuire 
nam  f  àidhean  air  an  coimhlion- 
adh.  An  sin  thrèig  na  deis- 
ciobuil  uile  e,  agus  theich  iad. 

57  Agus  air  dhoibh-san 
losa  a  ghlacadh,  thug  iad  leo 
e  gu  Caiaphas  an  t-àrd-shagart, 
far  an  robh  na  sgrìobhaichean 
agus  na  seanairean  air  cruinn- 
eachadh. 

58  Ach  lean  Peadar  e  fad 
uatha,  eadhon  gu  talla  an  àrd- 
shagairt,  agus  chaidh  e  steach, 
agus  shuidh  e  maiUe  ris  na 
seirbhisich,  a  dh'fhaicinn  na 
crìche. 

59  Agus  dh'iarr  na  h-àrd- 
shagairt  agus  na  seanairean, 
agus  a'  chomhairle  uile  jSanuis 
bhrèige  an  aghaidh  losa,  chum 
a  chur  gu  bàs. 

60  Ach  cha  d'fhuair  iad : 
seadb,  ge  do  thàinig  mòrau 


do  fhianuisibh  brèige,  cha 
d'fhuair  iad.  Fa  dheòidh 
thàinig  dà  fhianuis  bhrèige. 

6 1  Agus  thubhairt  iad,  Thu- 
bhairt  am  /ear  so,  Is  urrainn 
mise  teampull  Dè  a  leagadh, 
as'us  a  thogail  a  ris  an  tri 
làithibh. 

62  Agus  air  do'n  àrd-shag- 
art  èirigh,  thubhairt  e  ris, 
Nach  freagair  thu  bheag? 
Ciod  e  a  ta  iad  sin  a'  toirt 
fìanuis  a'd'  aghaidh  ? 

63  Ach  dh'fhan  losa  'na 
thosd.  Agusfhreagairant-àrd- 
shagart  agus  thubhairt  e  ris, 
A  ta  mi  ga  d'  mhionnachadh 
air  an  Dia  bheò,  gu'n  innseadh 
tu  dhuinn,  an  tu  Criosd  Mac 
Dhè. 

64  Thubhairt  losa  ris  Thu- 
bhairt  thu :  gidheadh  tha  mi 
ag  ràdh  ribh,  'Na  dhèigh  so 
chi  sibh  Mac  an  duine  'na 
shuidhe  air  deas  làimh  cumh- 
achd  Dhè,  agus  a'  teachd  air 
neulaibh  nèimh. 

65  An  sin  reub  an  t-àrd- 
shagfirt  'eudach,  ag  ràdli,  Gu'n 
do  labhair  e  toibheum ;  ciod 
am  feum  tuilleadh  a  ta  againn 
air  fianuisibh?  feuch,  a  nis 
chuala  sibh  a  thoibheum. 

66  Ciod  i  bhur  barail-sa? 
Fhreagair  iadsan  agus  thubh- 
airt  aid,  A  ta  e  toillteanach 
air  a'  bhàs. 

67  An  sin  thilg  iad  smug- 
aid  'na  eudan,  agus  bhuail  aid 
le  'm  basaibh  e ;  agus  ghabh 
cuid  eile  air  le  slataibh, 

68  Agràdh,  Dean  fàidhead- 
aireachd  dhuinn,  a  Chriosd, 
Cò  e  a  bhuail  thu  ? 


60 


MATA. 


69  Agus  shuidh  Peadar  a 
mach  anns  an  talla:  agus  thàin- 
ig  cailin  àraidh  d'a  ionnsuidh, 
ag  ràdh,  Bha  thusa  mar  an 
ceudna  maille  ri  losa  o  Ghalile. 

70  Ach  dh'àicheadh  esan 
'nan  làthair  uile,  ag  ràdh 
Cha'n  'eil  fhios  agam  ciod  a 
ta  thu  ag  ràdh. 

71  Agus  air  dol  a  mach  dha 
do'n  fhor-dhorus,  chunnaic 
cailin  eile  e,  agus  thubhairt  i 
riu-san  a  bha  'n  sin,  Bha  'm 
fear  so  mar  an  ceudna  maille 
ri  losa  o  Nasaret. 

72  Agus  dh'àicheadh  e  a 
rìs  le  mionnaibh,  ag  ràdh, 
Cha'n  aithne  dhomh  an  duine. 

73  Agus  tamull  beag  'na 
dhèigh  sin  thàinig  an  dream  a 
bha  'nan  seasamh  a  làthair,  a- 
gus  thubhairt  iad  ri  Peadar, 
Gu  firinneach  is  ann  diubh  sud 
fèin  tha  thusa;  oir  a  ta  do 
chainnt  ga  d'  bhrath. 

74  An  sin  thòisich  e  ri 
mallachadh  agus  mionnach- 
adh,  ag  ràdli,  Cha'n  aithne 
dhomh  an  duine.  Agus  air 
ball  ghoir  an  coileach. 

75  Agus  chuimhnich  Pead- 
ar  briathran  losa,  a  thubhairt 
ris,  Mu'n  goir  an  coileach, 
àicheadhaidh  tu  mi  tri  uair- 
ean.  Agus  air  dol  a  mach 
dha,  ghuil  e  gu  geur. 

CAIB.  XXVII. 

AIR  teachd  do'n  mhaduinn, 
ghabh  uachdarain  nan 
sagart  uile,  agus  seanairean  a' 
phobuill,  comhairle  le  chèile 
an  aghaidh  losa,  chum  a  chur 
gu  bàs. 


2  Agus  air  dhoibh  esan  a 
cheangal,  thug  iad  leo  e,  agus 
thug  iad  thairis  e  do  Phontius 
Pilat  an  t-uachdaran. 

8  An  sin  an  uair  a  chunn- 
aic  ludas  a  bhrath  e,  gu'n  do 
dhìteadh  e,  ghabh  e  aithreach- 
as,  agus  thug  e  air  an  ais  na 
deich  buinn  fhichead  airgid 
do  na  h-àrd-sliagartaibh,  agus 
do  na  seanairibh, 

4  Ag  ràdh,  Pheacaich  mi, 
ann  am  brath  na  fola  neò- 
chiontaich.  Ach  thubhairt  iad- 
san,  Ciod  e  sin  duinne  ?  amh- 
airc  thusa  air  sin. 

5  Agiis  air  tilgeadh  uaith 
nam  bonn  airgid  anns  an  team- 
pull,  dh'imich  e  roimhe,  agus 
chaidh  e  agus  chroch  se  e  fèin. 

6  Agus  ghlac  na  h-àrd-shag- 
airt  na  buinn  airgid,  agus  thu- 
bhairt  iad,  Cha  chòir  an  cur 
san  ionmhas,  oir  is  luach  fola 
iad. 

7  Agus  airgabhailcomhairle 
dhoibh,  cheannaich  iad  leo 
fearann  a'  chriadhadair,  chum 
a  bhi  'na  àit-adhlaic  do  choig- 
rich. 

8  Air  an  aobhar  sin  goir- 
ear  do'n  fhearann  sin,  Fear- 
ann  na  fola,  gus  an  là'n  diugh 

9  (An  sin  choimhlionadh 
an  ni  a  labhradh  le  leremias  am 
fàidh,  ag  ràdh,  Agus  ghabh 
iad  na  deich  buinn  fhichead 
airgid,  luach  an  ti  amheasadh, 
ne'ach  a  mheas  iadsan  a  bha 
do  chloinn  Israeil, 

10  Agus  thug  siad  iad  air 
son  fearainn  a'  chriadhadair, 
mar  a  dh'orduich  an  Tighear- 
ua  dhomh-sa.) 


CAIB.  XXVII. 


61 


11  Agussheaslosaanlàthair 
an  uaclidarain :  agus  dh'f hios- 
raich  an  t-uachdaran  dheth, 
ag  ràdh,  An  tusa  Righ  nan 
ludhach?  Ad'us  thubhairt  losa 
ris,  Thubhairt  thu. 

12  Agus  an  uair  a  chuir  na 
h-àrd-shao-airt  affus  na  sean- 
airean  cionta  as  a  leth,  cha 
do  fhreagair  e  ni  sam  bith. 

13  An  sin  thubhairt  Pilat 
ris,  Nach  cluinn  thu  cia  lion 
nithe  air  am  bheil  iad  a'  toirt 
fianuis  a'd'  aghaidh  ? 

14  Agus  cha  d'thug  e  freag- 
radh  dha  air  aon  f  hocal ;  ionn- 
us  gu'n  do  ghabh  an  t-uachd- 
aran  iongantas  ro  mhòr. 

15  A  nis  ri  àm  na  fèille 
chleachd  an  t-uachdaran  aon 
phrìosanach  a  b'àill  leo  chur 
fa  sgaoil  do'n  phobull. 

16  Agus  bha  aca  san  àm  sin 
prlosanach  ro-chomharaichte, 
d'am  b'ainm  Barabas. 

1 7  Air  an  aobhar  sin  an  uair 
a  bha  iad  cruinn  an  ceann  a 
chèile,  thubhairt  Pilat  riu,  Cò 
is  àill  leibh  mise  a  chur  fa 
sgaoil  duibh?  Barabas,  no  losa, 
d'an  goirear  Criosd  ? 

18  Oirbha  fhios  aige  gu'm 
b'ann  o  fharmad  a  thug  iad 
thairis  e. 

19  Agus  an  uair  a  bha  e  'na 
shuidhe  air  caithir  a'  bhreith- 
eanais,  chuir  a  bhean  teachd- 
aireachd  d'a  ionnsuidh,  ag 
ràdh,  Na  biodh  agad-sa  gnoth- 
uch  sam  bith  ris  an  fhìrean 
sin :  oir  is  mòr  a  dh'f hulaing 
mise  an  diugh  ann  am  bruad- 
ar,  air  a  shon-san. 

20  Achchuirnah-àrd-shag- 


airt  agus  na  seanairean  impidh 
air  a'  phobull  gu'n  iarradh  iad 
Barabas,  agus  gu  milleadh  iad 
losa. 

21  Agus  fhreagair  an  t- 
uachdaran  agus  thubhairt  e 
riu,  Cò  do'n  dithis  is  àill  leibh 
mise  a  chur  fa  sgaoil  duibh? 
Thubhairt  iadsan,  Barabas. 

22  Thubhairt  Pilat  riu,  Ciod 
ma  seadh  a  ni  mi  ri  losa,  d'an 
goirear  Criosd  ?  Thubhairt,  iad 
ris  uile,  Ceusar  e. 

23  Agus  thubhairt  an  t- 
uachdaran,  C'ar  son?  ciod  an 
t-olc  a  rinn  e  ?  ach  is  mò  gu 
mòr  a  ghlaodh  iadsan,  ag  ràdh, 
Ceusar  e. 

24  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  Pilat  nach  do  bhuadhaich 
e  bheag  sam  bith,  ach  g-u"n 
d'èirich  an  tuilleadh  buaireis. 
ghabh  e  uisge,  agus  dh'ionu- 
laid  e  a  làmhan  am  fianuis  an 
t-sluaigh,  ag  ràdh,  A  ta  mise 
neòchiontach  do  fhuil  an  fhìr- 
ein  so  ;  faicibh-sa  sÌ7i. 

25  Agus  fhreagair  am  po- 
buli  uile,  agus  thubhairt  iad, 
Biodh  'fhuil  oirnne,  agus  air 
ar  cloinn. 

26  An  sin  leig  e  fa  sgaoil 
Barabas  dhoibh :  ach  air  dha 
losa  a  sgiiìrsadh,  thug  e  thairis 
e  chum  a  cheusaidh. 

27  An  sin  thug  saighdear- 
an  an  uachdarain  leo  losa  do 
thalla  a'  bhreitheanais,  agus 
chruinnich  iad  a'  bhuidheann 
uile  m'a  thimchioll. 

28  Agus  air  dhoibh  a  rùsg- 
adh,  chuir  iad  uime  falluiun 
scarlaid. 

29  Agus  air  dhoibh  crùn 


62 


MATA. 


droighinn  fhigheadh,  chuir  iad 
m'a  cheann  e,  agus  slat  chuilce 
'na  làimh  dheis:  agus  ìùb  iad 
an  glùn  'na  làthair,  agus  rinn 
iad  fanoid  air,  ag  ràdh,  Gu'm 
beannaichear  thu,  a  Righ  nan 
ludhach. 

30  Agus  thilg  iad  smugaid 
air,  agus  ghlac  iad  an  t-slat 
chuilce,  agus  bhuail  iad  sa' 
cheann  e. 

81  Agus  an  dèigh  dhoibh 
fanoid  a  dheanamh  air,  thug 
iad  an  fhalluinn  dheth,  agus 
chuir  iad  'eudach  fèin  uime, 
agus  thug  iad  leo  e  chum  a 
cheusaidh. 

32  Agus  an  uair  a  chaidh 
iad  a  mach,  fhuair  iad  duine  o 
Chirene,  d'am  b'ainm  Simon: 
esan  dh'èignich  iad  chum  a 
chrann-ceusaidh-san  a  ghiùl- 
an. 

33  Agusanuair  athàinigiad 
gu  ionad  d'an  ainm  Golgota, 
sin  r'a  ràdh,  àite  cloiginn, 

34  Thug  iad  dha  r'a  òl  fion 
geur,  measgta  le  domblas :  a- 
gus  air  dha  a  bhlasadh,  cha'n 
òladh  se  e. 

35  Agus  an  uaìr  a  cheus 
iad  e,  roinn  iad  a  thrusgan 
eatorra,  a'  tilgeadh  crannchuir, 
chum  gu'n  coimhliontadh  an 
ni  a  labhradh  leis  an  fhàidh, 
E-oinn  iad  m'eudach  eatorra, 
agus  chuir  iad  crannchur  air 
mo  bhrat. 

36  Agus  shuidh  iad,  agus 
rinn  iad  faire  air  an  sin : 

37  Agus  chuir  iad  a  chùis- 
dhìtidh  sgrìobhta  os  a  cheann, 
IS  E  SO  lOSA  RIGH  NAN 
lUDIIACH. 


38  An  sin  cheusadh  maille 
ris  dà  ghaduiche ;  fear  air  a 
làimh  dheis,  agus  fear  eile  air 
a  làimh  chlì. 

39  Agus  thug  iadsan  a  bha 
dol  seachad  toibheum  dha,  a' 
crathadh  an  ceann, 

40  Agus  ag  ràdh,  Thusa  a 
leagas  an  teampull,  agus  a 
chuireas  suas  an  tri  làithibh  e, 
fòir  ort  fèin :  ma's  tu  Mac 
Dhè,  thig  a  nuas  o'n  chrann- 
cheusaidh. 

41  Mar  an  ceudna  thubhairt 
na  h-ard-shagairt,  maille  ris  na 
sgrìobhaichibh,  agus  na  sean- 
airibh,  a'  fanoid  air, 

42  Shaor  e  daoine  eile,  e 
fèin  a  shaoradh  ni  'n  comasach 
e :  ma's  e  Righ  Israeil,  thig- 
eadh  e  nis  a  nuas  o'n  chrann- 
cheusaidh,  agus  creididh  sinn 
e. 

43  Chuireadhòigh  an  Dia; 
saoradh  e  a  nis  e,  ma  tha  toil 
aige  dha :  oir  thubhairt  e,  Is 
mise  mac  Dhè. 

44  Agus  thug  na  gaduicb- 
ean,  a  cheusadh  maiUe  ris,  am 
beum  ceudna  dha. 

45  A  nis  o'n  t-seathadh  uair 
bha  dorchadas  air  an  tìr  uile 
gus  an  naothadh  uair. 

46  Agus  mu  thimchioll  na 
naothadh  uaire  dh'èigh  losa 
le  guth  àrd,  ag  ràdh,  Eli,  eli, 
lama,  sabachtani  ?  is  e  sin  r'a 
ràdh,  Mo  Dhia,  mo  Dhia,  c'ar 
son  a  thrèig  thu  mi  ? 

47  Agus  air  cluinntinn  sin 
do  chuid  diubhsan  a  bha  'nan 
seasamh  an  sin,  thubhairt  iad, 
A  ta  am  fear  so  a'  glaodhach 
air  Elias. 


CAIB.  XXVII. 


63 


48  Agus  air  ball  ruith  a 
li-aon  diubh,  agus  ghabh  e 
spong,  agus  lìon  e  do  fliìon 
geur  i,  agus  air  dha  a  cur  air 
slait  chuilce,  thug  e  dha  r'a 
òl. 

49  Ach  thubhairt  càch,  Leig 
dha,  faiceamaid  an  tig  Elias 
g'a  thèarnadh. 

50  Agus  an  uair  a  dh'èigh 
losa  a  rìs  le  glaodh  mòr,  thug 
e  suas  a  spiorad. 

51  Agus,  feuch,  reubadh 
brat-roinn  an  teampuill  'na 
dhà  chuid,  o  mhuUach  gu 
ìochdar ;  agus  chriothnuich 
an  talamh,  agus  sgoilteadh  na 
creagan : 

62  Agus  dh'fhosgladh  na 
h-uaighean,  agus  dh'èirich 
mòran  do  chorpaibh  nan 
naomh,  a  bha  'nan  codal, 

53  Agus  chaidh  iad  a  mach 
as  na  h-uaighibh  an  dèigh  'ais- 
eirigh-san,  agus  chaidh  iad  a 
steach  do'n  bhaile  naomh,  a- 
gus  nochdadh  iad  do  mhòran. 

54  A  nis  an  uair  a  chunn- 
aic  an  ceannard-ceud,  agus 
iadsan  a  bha  maiUe  ris  a' 
coimhead  losa,  a'  chrith-thal- 
mhainn,  agus  na  nithe  eile  a 
rinneadh,  ghabh  iad  eagal  mòr, 
ag  ràdh,  Gu  fìrinneach  b'e  so 
Mac  Dhè. 

55  Agus  bha  an  sin  mòran 
bhan  (ag  amharc  am  fad,)  a 
lean  losa  o  Ghalile,  a'  frith- 
ealadh  dha : 

56  AmmeasganrobhMuire 
Magdalen,  agus  Muire  màth- 
air  Sheumais  agus  loseis,  agus 
màthair  cloinne  Shebede. 

57  Agus  air  teachd  do'n 


fheasgar,  thàinig  duine  saoi- 
bhir  o  Arimatea,  d'am  b'ainm 
loseph,  a  blia  e  fèin  'na  dheis- 
ciobul  aig  losa  mar  an  ceud- 
na. 

58  Chaidh  esan  gu  Pìlat, 
agus  dh'iarr  e  corp  losa:  an 
sin  dh'àithn  Pilat  an  corp  a 
thabhairt  da. 

59  Agus  ghlac  loseph  an 
corp,  agus  phaisg  e  ann  an 
lìon-eudach  fior-ghlan  e, 

60  Agus  chuir  se  e  'na 
uaigh  nuaidh  fèin,  a  chladh- 
aich  e  ann  an  carraig :  Agus 
charuich  e  clach  mhòr  gu 
dorus  na  h-uaighe,  agus  dh'im- 
ich  e  roimhe. 

61  Agus  bha  Muire  Mag- 
dalen,  agus  a'  Mhuire  eile 
'uan  suidhe  fa  chomhair  na 
h-uaighe. 

62  A  nis  air  an  là  màireach, 
an  là'n  dèigh  an  ulluchaidh, 
chruinnicheadh  na  h-àrd-shag- 
airt,  agus  na  Phairisich  gu 
Pilat. 

63  Ag  radh,  A  Thighearn, 
is  cuimhne  leinn  an  uair  a  bha 
am  mealltair  ud  fathast  beò, 
gu'n  dubhairt  e,  Eiridh  mi  an 
dèigh  thri  làithean. 

64  Orduich  uime  sin  an 
uaigh  a  bhi  air  a  coimhead  gu 
cinnteach  gus  an  ireas  là,  air 
eagal  gu'n  tig  a  dhcisciobuil 
san  oidhche,  agus  gu'n  goid 
iad  leo  e,  agus  gu'n  abair  iad 
ris  an  t-sluagh,  Dh  èirich  e  o 
na  marbhaibh:  aQus  mar  sin 
bithidh  am  mearachd  deir- 
eannach  ni's  miosa  na'n  ceud 
mhearachd. 

65  Thubhairt  Pilat  riu,  Tha 


64 


MATA. 


faire  agaibh ;  imichibh,  dean- 
aibh  an  uaigh  cho  tèaruinte  's 
is  aithne  dhuibh. 

66  Agus  dh'imich  iad  agus 
rinn  iad  an  uaigh  cinnteach, 
a'  cur  seula  air  'a  chloich, 
maille  ri  faire. 

CAIB.  XXVIII. 

AN  deigh  na  sàbaid,  aig 
briseadh  na  fàire  air  a' 
cheud  là  do'n  t-seachduin, 
thàinig  Muire  Magdalen,  agus 
a'  Mhuire  eile,  a  dh'fhaicinn 
na  h-uaighe. 

2  Agus,  feuch,  bha  crith- 
thalmhainn  mhòr  ann;  oir 
thàinig  aingeal  an  Tighearna 
nuas  o  nèamh,  agus  air  teachd 
dha  charuich  e  a'  chlach  o'n 
dorus,  agus  shuidh  e  oirre. 

3  Agus  bha  a  ghnùis  mar 
dhealanach,  agus  'eudach  geal 
mar  shneachdadh. 

4  Agus  air  eagal  roimhe 
chriothnuich  an  luchd-coimh- 
id,  agus  chaidh  iad  an  riochd 
mairbh. 

5  Ach  fhreagair  an  t-ain- 
geal  agus  thubhairt  e  ris  na 
mnaibh,  Na  biodh  eagal  oirbh- 
se :  oir  a  ta  fhios  agani  gu 
bheil  sibh  ag  iarraidh  losa,  a 
chaidh  cheusadh. 

6  Cha'n  'eil  e  'n  so;  oir 
dh'èirich  e,  mar  a  thubhairt 
e:  thigibh,  faicibh  an  t-àit 
an  robh  an  Tighearn  'na 
luidhe. 

7  Agus  imichibh  gu  luath, 
agus  innsibh  d'a  dheisciob- 
luibh  gu'n  d'èirich  e  o  na 
marbhaibh:  agus,  feuch,  tha 
e  dol  roimhibh  do  Ghalile;  an 


sin  chi  sibh  e;  feuch,  thubhairt 
mise  ribh  e. 

8  Agus  dh'imich  iad  gu 
luath  o'n  uaigh,  le  h-eagal  a- 
gus  mòr-ghairdeachas,  agus 
ruith  iad  a  dh'innseadh  d'a 
dheisciobluibh. 

9  Agus  ag  imeachd  dhoibh- 
san  a  dh'innseadh  d'a  dheis- 
ciobluibh,  feuch,  thachair  losa 
fèin  orra,  ag  ràdh,  Fàilte 
dhuibh.  Agus  thàinig  iad  am 
fagus  da,  agus  rug  iad  air  a 
chosaibh,  agus  rinn  iad  aoradh 
dha. 

10  An  sin  thubhairt  losa 
riu,  Na  biodh  eagal  oirbh: 
imichibh,  abraibh  ri  m'  bràith- 
ribh  iadsan  a  dhol  do  Gbalile, 
agus  an  sin  chi  iad  mi. 

11  Agus  an  uair  a  bha  iad- 
san  ag  imeachd,  feuch,  thàin- 
ig  cuid  do'n  luchd-faire  do'n 
bhaile,  agus  nochd  iad  do  na 
h-àrd-shagartaibh  gach  ni  a 
thachair. 

12  Agus  air  cruinneachadh 
dhoibh-san  an  ceann  a  chèile 
maille  ris  na  seanairibh,  agus 
air  gabhail  comhairle  dhoibh, 
thug  iad  mòran  airgid  do  na 
saighdearaibh, 

13  Ag  ràdh,  Abraibh-sa 
gu'n  d'thàinig  a  dheisciobuil 
anns  an  oidhche,  agus  gu'n 
do  ghoid  iad  e,  an  uair  a  bha 
sinne  'nar  codal. 

14  Agus  ma  chluinneas  an 
t-uachdaran  so,  cuiridh  sinne 
impidh  air,  agus  ni  sinn  sibhse 
tèaruinte. 

15  Agus  ghabh  iad  an  t-air- 
giod,  agus  rinn  iad  mar  a 
theagaisgeadh   dhoibh :  agus 


CAIB.  1. 


65 


a  ta  a'  chainnt  so  air  a  h-aithris 
am  measg  nan  ludhach  gus 
an  là'n  diugh. 

16  An  sin  chaidh  an  t-aon 
deisciobul  deug  do  Ghalile, 
do'n  bheinn  far  an  d'orduich 
losa  dhoibh. 

17  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  iad  e,  rinn  iad  aoradh 
dha  :  ach  bha  cuid  aca  fo 
amharus. 

18  Agus  thàinig  losa,  a- 
gus  labhair  e  riu,  ag  ràdli, 
Thugadh  dhomh-sa  gach  uile 


AN  SOISGEUL  a 


chumhachd  air  nèamh  agus 
air  talarah. 

19  Uime  sin  imichibh-sa, 
agus  deanaibh  deisciobuil  do 
gach  uile  cbinneach,  'gara 
baisteadh  ann  an  ainm  an  Ath- 
ar,  agus  a'  Mliic,  agus  an 
Spioraid  naoimh ; 

20  A'  teagasg  dhoibh  gach 
uile  nithe  a  dh'àithn  mise 
dhuibh  a  choimhead :  Agus, 
feuch,  a  ta  mise  maille  ribh 
a  ghnàth,  gu  deireadh  an 
t-saoghail.  Amen. 


REiR  MHARCUIS. 


CAIB.  I. 


OISEACH  Soisgeil  losa 
Criosd,  Mhic  Dhè  : 


2  A  rèir  mar  a  ta  e  sgrìobh- 
ta  anns  na  fàidhibh,  Feuch, 
cuiream  mo  theachdair  roimh 
do  ghnùis,  a  dh'ulluicheas  do 
shlighe  romhad. 

3  Guth  an  ti  a  dh'èigheas 
anns  an  ftiàsach,  Ulluichibh 
slighe  an  Tighearna,  deanaibh 
a  cheumanna  dìreach. 

4  Bha  Eoin  a'  baisteadh 
anns  an  fbàsach,  agus  a'  sear- 
monachadh  baistidh  an  aith- 
reachais,  chum  maitheanais 
pheacanna. 

5  Agus  chaidh  a  mach  d'a 
ionnsuidh  tìr  Judea  uile,  agus 
luchd-àiteachaidh  lerusaleim, 
agus  bhaisteadh  leis  iad  uile 
ann  an  amhainn  Tordain,  ag 
aideachadh  am  peacanna. 

6  Agus  blia  Eoin  air  eud- 
achadh  le  fionna  chàmhal,  a- 
gus  crios  leatliair  m'a  leas- 


raidh ;  agus  bu  bhiadh  dha 
locuist  agus  mil  fhiadhaich. 

7  Agus  shearmonaich  e,  ag 
ràdh,  A  ta  neach  a'  teachd 
a'm'  dhèigh  a's  cumhachd- 
aiche  na  mise,  neach  nach 
airidh  mise  air  cromadh  sìos 
agus  barr-iall  a  bhròg  fhuas- 
gladh. 

8  Bhaist  mise  gu  dearbh 
sibh  le  h-uisge  :  ach  baist- 
idh  esan  sibh  leis  an  Spiorad 
Naomh. 

9  Agus  tharladh  anns  na 
làithibh  sin,  gu'n  d'thàinig 
losa  o  Nasaret  Ghalile,  agus 
bhaisteadh  e  le  h-Eoin  ann  an 
lordan. 

10  Agus  air  ball  an  uair  a 
chaidh  e  suas  as  an  uisge, 
chunnaic  enanòamlian  air  am 
foegladh,  agus  an  Spiorad  niar 
clioluman  a'  teachd  a  nuas 
air. 

11  Agus  thàinig  guth  o 
nèamh,  ag  ràdh,  Is  tusa  mo 

E 


66 


MARC. 


Mliac  gràdhacb,  anns  am  bheil 
mo  mhòr  tlilachd. 

12  Agus  air  ball  tliarruing 
an  Spiorad  e  do'n  fhàsach. 

13  Agus  bha  e  'n  sin  san 
fhàsach  dà  fhichead  là  air  a 
bhuaireadh  le  Satan,  agus  bha 
e  maille  ris  na  fiadh-bheath- 
aichibh,  agus  fhritheil  na 
h-aingil  dha. 

14  Agus  an  dèigh  Eoin  a 
chur  am  prìosan,  thàinig  losa 
do  Ghalile,  a'  searmonachadh 
soisgeil  rloghachd  Dhè, 

15  Agus  ag  ràdh,  Choimh- 
lionadh  an  aimsir,  agus  a  ta 
rloghachd  Dhè  am  fagus ; 
deanaibh-sa  aithreachas,  agus 
creidibh  an  soisgeul. 

16  Agus  air  dha  bhi  'g  im- 
eachd  ri  taobh  fairge  Ghalile, 
chunnaic  e  Simon,  agus  Ain- 
dreas  a  bhràthair,  a'  tilgeadh 
lìn  san  f  hairge :  (oir  b'iasg- 
airean  iad.) 

17  Agus  thubhairt  losa  riu, 
Thigibh  a'm'  dhèigh-sa,  agus 
ni  mi  'nur  iasgairibh  air  daoin- 
ibh  sibh. 

18  Agus  air  ball  dh'fhàg 
iad  an  lìonta,  agus  lean  iad 
esan, 

19  Agus  an  uair  a  chaidh 
e  beagan  air  aghaidh  as  a  sin. 
chunnaic  e  Seumas  mac  She- 
bede,  agus  Eoin  a  bhràthair, 
agus  iad  san  luing  a'  càradh 
an  lìonta. 

20  Agus  air  ball  ghairm  e 
iad  ;  agus  dli'fhàg  iad  Sebede 
an  athair  san  luing  maille  ris 
an  luchd-tuarasdail,  agus  lean 
iad  esan. 

21  Agus  chaidh  iad  a  steach 


do  Chapernaum ;  agus  air  ball 
air  dha  dol  a  stigh  do'n  t-sion- 
agog  air  an  t-sàbaid,  theag- 
aisg  e. 

22  Agus  ghabh  iad  iongant- 
as  r'a  theagasg :  oir  bha  e  'gan 
teagasg  mar  neach  aig  an  robh 
iìghdarras,  agus  cha  b'ann  mar 
na  sgrìobhaichean. 

23  Agus  bha  'nan  siona- 
gog-san  neach  anns  an  robh 
spiorad  neòghlan,  agus  ghlaodh 
e. 

24  Ag  ràdh,  Leig  leinn ; 
ciod  ar  gnothuch-ne  riut,  losa 
o  Nasaret?  an  d'thàinig  thu 
g'arsgrios-ne?  Is  aithne  dhomh 
cò  thu,  aon  naomh  Dhè. 

25  Agus  chronuich  losa  e, 
ag  ràdh,  Bi  a'  d'  thosd,  agus 
thig  a  mach  as. 

26  Agus  an  uair  a  reub  an 
spiorad  neògblan  e,  agus  a 
ghlaodh  e  le  guth  àrd,  thàinig 
e  mach  as. 

27  Agus  ghabh  iad  mòr-ion- 
gantas  uile,  ionnus  gu'n  robh 
iad  a'  cur  na  ceisde  so  r'a 
chèile,  ag  ràdh,  Ciod  e  so? 
Ciod  e  an  teagasg  nuadh  so? 
oir  le  h-ùghdarras  a  ta  e  toirt 
orduigh  eadlion  do  na  spior- 
adaibh  neòghlan,  agus  tha  iad 
ìimhal  dha. 

28  Agus  chaidh  a  chliù  air 
ball  a  mach  air  feadh  na  tìre 
uile  timchioll  Ghalile. 

29  Agus  gun  dàil,  air  dhoibh 
dol  a  mach  as  an  t-sionagog, 
chaidh  iad  a  steach  do  thigh 
Shimoin  agus  Aindreais,  maille 
ri  Seum.as  agus  Eoin. 

80  Ach  bha  màthair-chèile 
Shimoin   'na  luidhe  ann  am 


CAIB.  II. 


6^ 


fiabhrus;  agus  g-hrad  labhair 
iad  ris  uimpe. 

31  Ag'us  thàinig  esan  agus 
thoo;  e  i,  a'  breith  air  làimh 
oirre ;  agus  air  ball  dh'fhàg 
am  fiabhrus  i,  agus  fhritheil  i 
dhoibh. 

32  Agus  an  uair  a  blia  'm 
feasgar  ann,  air  do'n  ghrèin 
dol  fuidhe,  thug  iad  d'a  ionn- 
suidh  iadsan  uile  a  bha  euslan, 
agus  iadsan  anns  an  robh 
deamhain. 

33  Agus  bha'm  baile  uile 
air  a  chruinneachadh  chum  an 
doruis. 

34  Agus  leighis  e  mòran 
air  an  robh  iomadh  gnè  euc- 
ail,  agus  thilg  e  mach  mòran 
dheamhan,  agus  cha  d'fhul- 
aing  e  do  na  deamhnaibh  labh- 
airt,  air  son  gu'm  b'aithne 
dhoibh  e. 

35  Agus  air  dha  èirigh  sa' 
mhaduinn,  fada  roimh  là, 
chaidh  e  mach,  agus  dh'imich 
e  gu  àite  fàsail,  agus  rinn  e 
urnuigh  an  sin. 

36  Agus  lean  Simon,  agus 
an  dream  a  bha  maille  ris  e. 

37  Agus  air  fhaotainn 
dhoibh  thubhairt  iad  ris,  A  ta 
gach  uile  neach  ga  d'iarraidh. 

38  Agus  thubhairt  esan  riu, 
Rachamaid  a  dh'ionnsuidh 
nam  bailtean  eile  làimh  ruinn, 
chum  gu'n  searmonaich  mi  an 
sin  mar  an  ceudna:  oir  is  ann 
a  chum  na  crìche  so  thàinig 
mise  mach. 

39  Agus  shearmonaich  e 
'nan  sionagogaibh  air  feadh 
Ghalile  uile,  aonis  thiJof  e  mach 
na  deamhain. 


40  Agus  thàinig  lobhar  d'a 
ionnsuidh,  a'  guidhe  air,  agus 
a'  lùbadh  a  ghlùin  da,  agus  ag 
ràdh  ris,  Ma's  àill  leat,  tha 
thu  comasach  air  mise  a  dhean- 
amh  glan. 

41  Agus  ghabh  losa  truas 
mòr  dheth,  agus  air  sìneadh  a 
mach  a  làimhe,  bhean  e  ris, 
agus  thubhairt  e  ris,  Is  àill 
leam  ;  bi-sa  glan. 

42  Agus  co  luath  as  a  labh- 
air  e,  air  ball  dh'fhalbh  an 
luibhre  uaith,  agus  rinneadh 
glan  e. 

43  Agus  thug  e  geur-ord- 
ugh  dha,  agus  air  ball  chuir  e 
air  falbh  e ; 

44  Agus  thubhairt  e  ris, 
Feuch  nach  innis  thu  bheag 
do  neach  air  bith :  ach  imich, 
nochd  thu  fèin  do'n  t-sagart, 
agus  tabhair  mar  ìobairt  air 
son  do  ghlanaidh  na  nithe  a 
dh'àithn  Maois,  mar  fhianuis 
dhoibh. 

45  Agus  air  dhasan  dol  a 
mach,  thòisich  e  air  innseadh 
gu  ro-fhollaiseach,  agus  air  a 
chùis  a  sgaoileadli  mu'n  cuairt, 
air  chor  as  nach  feudadh  losa 
dol  tuilleadh  gu  follaiseach  a 
steach  do'n  bhaile ;  ach  bha  e 
mach  ann  an  àitibh  uaigneach: 
agus  thàinig  iad  d'a  ionnsuidh 
as  gach  àird. 

CAIB.  IT. 

AGUS  an  dèigli  làithean 
àraidh,  ehaidh  e  a  rìs  a 
steach  do  Chapernaum ;  agus 
chualas  esan  a  bhi  san  tigh. 

2  Agus  air  ball  chruinnich- 
eadh  mòran  an  ceann  a  chèile, 


68 


MARC. 


air  clior  as  nach  robh  àit  a 
chumadh  iad,  eadhon  timchioU 
an  doruis:  agus  labhair  e  am 
focal  riu. 

3  Agus  thàinig  iad,  a'  toirt 
d'a  ionnsuidh  neach  air  an 
robh  am  paìrilis,  air  a  ghiùlan 
le  ceathrar. 

4  Agus  a  chionn  nach  b'urr- 
ainn  iag  teachd  am  fagus  da 
leis  an  t-sluagh,  rùisg  iad  mull- 
ach  an  tighe  anns  an  robh  e : 
agus  air  dhoibh  a  tholladh,  leig 
iad  sìos  an  leabadh  air  an  robh 
an  neach  a  bha  tinn  leis  a' 
phairilis  'na  luidhe, 

5  'Nuair  chunnaic  losa  an 
creidimh-san,  thubhairt  e  ris 
an  neach  air  an  robh  am  pair- 
iHs,  A  mhic,  tha  do  pheacanna 
air  am  maitheadh  dhuit. 

6  Ach  bha  dream  àraidh  do 
na  sgrìobhaichibh  'nan  suidhe 
an  sin,  agus  iad  a'  reusonach- 
adh  'nan  cridheachaibh  fèin, 

7  C'ar  son  a  ta  am  fear  so 
a'  labhairt  toibheim  mar  so? 
Cò  dh'fheudas  peacanna  a 
mhaitheadh  ach  Dia  a  mhàin? 

8  Agus  air  ball  air  aith- 
neachadh  do  losa  'na  spiorad 
fèin  gu'n  robh  iadsan  a'  reu- 
sonachadh  mar  sin  annta  fèin, 
thubhairt  e  riu,  C'ar  son  a  ta 
sibh  a'  reusonachadh  nan  nithe 
sin  ann  bhur  cridheachaibh  ? 

9  Cò  aca  is  usadh  a  ràdh  ris 
an  neach  air  am  bheil  am  pair- 
ilis,  Tha  do  phcacanna  air  am 
maitheadh  dhuit,  no  a  ràdh, 
Eirich,  agus  tog  do  leabadh,  I 
agus  imich  ? 

10  Ach  a  chum  gu'm  bi  fios 
agaibh  gu  bheil  ùghdarras  aigl 


Mac  an  duine  peacanna  a 
mhaitheadh  air  thalamh,  (thu- 
bhairt  e  ris  an  fhear  air  an 
robh  am  pairilis,) 

11  A  ta  mi  ag  ràdh  riut, 
Eirich,  agus  tog  do  leabadh, 
agus  imich  do  d'  thigh. 

12  Agus  dh'èirich  esan  air 
ball,  agus  thog  e  an  leabadh, 
agus  chaidh  e  mach  'nam  fia- 
nuis  uile,  ionnus  gu'n  robh 
mòr-iongantas  orra  uile,  agus 
gu'n  do  ghlòraich  iad  Dia,  ag 
ràdh,  Cha'n  fhaca  sinne  riamh 
a  leithid  so. 

13  Agus  chaidh  e  mach  a 
rìs  ri  taobh  na  mara ;  agus 
thàinig'  an  sluagh  uile  d'a  ionn- 
suidh,  agus  theagaisg  e  iad. 

14  Agus  ag  dol  seachad  da, 
chunnaic  e  Lebhi  mac  Alphe- 
uis  'na  shuidhe  aig  àite  togail 
na  cise,  agus  thubhairt  e  ris, 
Lean  mise.  Agus  dh'èirich  e, 
agus  lean  se  e. 

15  Agus  tharladh,  'nuair  a 
shuidh  losa  chum  bìdh  'na 
thigh-san,  gu'n  do  shuidh  mòr- 
an  chis-mhaor  agus  pheacach 
maille  ri  losa,  agus  r'a  dheis- 
ciobluibh:  oir  bha  mòran  ann, 
agus  lean  iad  e. 

16  Agus  an  uair  a  chunnaic 
na  Sffrlobhaichean  a":us  na 
Phairisich  esan  ag  itheadh 
maille  ri  cis-nihaoraibh  agusri 
peacachaibh,  thubhairt  iad  r'a 
dheisciobluibh,  C'ar  son  a  ta 
e  ag  itheadh  agus  ag  òl  maille 
ri  cìs-mhaoraibh  agus  ri  peac- 
achaibli  ? 

17  Agus  an  uair  a  chuala 
losa  so,  thubhairt  e  riu,  Cha'n 
'eil  feum  acasan  a  ta  slàn  air 


CAIB.  IIT. 


69 


an  lèigh,  ach  acasan  a  ta  tinn: 
cha  d'  thàinig  mise  a  gbairm 
nam  firean,  ach  nam  peacach 
chum  aitbreacbais. 

18  Agusbugbnàth  le  deis- 
aiobbiibb  Eoin,  agus  nam 
Pbairiseacb  a  bhi  trasgodb : 
agus  tbàinig  iad,  agus  tbu- 
bhairt  iad  ris,  C'ar  son  a  ta 
deisciobuil  Eoin,  agus  nam 
Phairiseacb  ri  trasgadh,  agus 
nacb  'eil  do  dheisciobuil-sa  a' 
trasgadh. 

19  Agus  tbubbairt  losa  riu, 
Am  bheil  clann  seòmair  an 
fhir  nuadb-phòsda  comasach 
air  trasgadh  a  dheanamh,  am 
feadh  a  bhitheas  am  fear 
nuadh-pòsda  maille  riu  ?  am 
feadh  a  ta  am  fear  nuadh- 
pòsda  aca  maille  riu,  cha'n 
fbeud  iad  trasgadh  a  dbean- 
amb. 

20  Ach  tbig  na  làithean 
anns  an  toirear  am  fear  nuadh- 
pòsda  uatha  ;  agus  an  sin  ni 
iad  trasgadh  sna  làithibb  sin. 

21  Agus  cba'n  'eil  duine 
sara  bith  a  dh'fbuaigheas  mìr 
do  eudach  nuadb  air  sean  eud- 
acb  ;  no,  ma  dlifhiiaigheas, 
buinidb  am  mìrnuadb,a  chuir- 
eadh  g'a  lìonadh  suas,  as  an 
t-sean  eudacb,  agus  nithear  an 
reubadh  ni's  miosa. 

22  Agus  cha  chuir  daine 
air  bitb  fion  ììr  ann  an  seann 
searragaibb ;  no  brisidb  am 
fìon  nuadb  na  searraofan,  affus 
dòirtear  am  fion,  agus  caillear 
na  searragan  :  ach  is  còir  fion 
nuadh  a  cbur  ann  an  searraof- 
aibh  nuadba. 

23  Agus    tbarladh  gu'n 


deacbaidh  e  troimh  na  h-ach- 
aibh  arlibair  air  là  na  sàbaid  ; 
agus  tbòisicb  a  dbeisciobuil, 
ag  imeacbd  dboibh,  ris  na  dia- 
san  arbhair  a  spìonadb. 

24  Agusthubbairt  na  Phair- 
isicb  ris,  Feucb,  c'ar  son  a  ta 
iad  a'  deanamb  an  ni  nacb  'eil 
ceaduicbte  air  là  na  sàbaid? 

25  Agns  thubhairt  esan  riu, 
Nach  da  leugh  sibbse  riamb 
ciod  a  rinn  Daibhidb,  'nuair  a 
bha  uireasbbuidh  air,  agus 
ocras  air  fèin  agus  orra-san  a 
bha  maille  ris  ? 

26  Cionnusachaìdh  e  steach 
do  thigh  Dhè  ann  an  làithibh 
Abiatair  an  àrd-sbagairt,  agus 
a  dh'itb  e  aran  na  fianuis,  nach 
'eil  ceaduichte  do  neacb  air 
bitb  itbeadh,  acb  do  na  sag- 
artaibh,  agus  a  tbug  e  mar  an 
ceudna  do'n  dream  a  bba 
maille  ris  ? 

27  Agus  thubhairt  e  riu, 
Db'orduicheadh  an  t-sàbaid 
air  son  an  duine,  cha-n  e  an 
duine  air  son  na  sàbaid  : 

28  Air  an  aobhar  sin  is 
Tighearna  Mac  an  duine  air 
an  t-sàbaid  fèin. 

CAIB.  IIL 

AGUS  cbaidh  e  rìs  a  steach 
do'n  t-sionagog ;  agus 
bha  an  sin  duine  aig  an  robh 
làmh  sheargta. 

2  Agus  rinn  iad  faire  air,  a 
db'fbeuchainn  an  lcighiseadh 
se  e  air  là  na  sàbaid,  cbum 
gu'm  biodh  cùis-dhìtidb  aca 
'na  agbaidh. 

3  Agus  thubbairt  e  ris  an 
duine  aig  an  robb  an  làmh 


70 


MARC. 


sheargta,  Eirich  sa'  mheadh- 
on. 

4  Agus  thubhairt  e  riu,  Am 
«*heil  e  ceaduichte  maith  a 
dheanamh  air  làithibh  na  sà- 
baid,  no  olc?  anam  a  thèar- 
nadh,  noa  sgrios?  achdh'fhan 
iadsan  'nan  tosd. 

5  Agus  an  uair  a  dh'amh- 
airc  e  mu'n  cuairt  orra  le  feirg, 
air  dha  bhi  doilich  air  son 
cruais  an  cridhe,  thubhairt  e 
ris  a  duine,  Sìn  a  mach  do 
làmh.  Agus  shìn  e  mach  i : 
agus  rinneadh  slàn  i  mar  an 
làmli  eile. 

6  Agus  chaidh  na  Phairis- 
ich  a  mach,  agus  ghabh  iad 
comhairle  air  ball  maille  ri 
luchd-Ieanmhuinn  Heroid  'na 
aghaidh-san,  cionnus  a  dh'- 
fheudadh  iad  a  sgrios. 

7  Ach  chaidh  losa  maille 
r'a  dheisciobluibh  a  leth  chum 
na  mara :  agus  lean  sluagh 
mòr  e  o  Ghalile,  agus  o  ludea, 

8  Agus  o  lerusalem,  agus 
o  Idumea,  agus  o  thaobh  thall 
lordain ;  agus  iadsan  a  bha 
timchioll  Thiruis  agus  Shi- 
doin,  thàinig  cuideachd  mhòr 
dhiubh  d'a  ionnsuidh,  'nuair 
a  chual  iad  cia  mòr  na  nithe 
a  rinn  e. 

9  Agusthubhairt  e  r'a  dheis- 
ciobluibh,  long  bheag  a  bhi 
feitheamh  air,  air  son  an 
t-sluaigh,  chum  nach  dòmh- 
luicheadh  iad  e : 

10  Oir  leighis  e  mòran ; 
ionnus  gu'n  do  dhlùth-theann 
iad  ris,  a  mheud  's  air  an  robh 
plàighean,  chum  gu'm  bean- 
adh  iad  ris. 


11  Agus  na  spiorada  neò- 
ghlan,  an  uair  a  chunnaic  iad 
e,  shleuchd  iad  da,  agus 
ghlaodh  iad,  ag  ràdh,  Is  tusa 
Mac  Dhè. 

12  Agus  thug  e  sparradh 
teann  dhoibh  nach  deauadh 
iad  aithnichte  e. 

13  Agus  chaidh  e  suas  gu 
beinn,  agus  ghairm  e  iadsan  a 
b'àill  leis:  agus  thàinig  iad 
d'a  ionnsuidh. 

14  Agus  dh'orduich  e  dà 
fhear  dheug,  chum  gu'm  biodh 
iad  maille  ris,  agus  gu'n  cuir- 
eadh  e  mach  iad  a  shearmon- 
achadh ; 

15  Agus  gu'm  biodh  aca 
cumhachd  a  leigheas  euslainte, 
agus  a  thilgeadh  a  mach 
dheamhan. 

16  Agus  air  Simon  thug  e 
Peadar  mar  cho-ainm  : 

17  Agus  Seumas  mac  She- 
bede,  agus  Eoin  bràthair 
Sheumais,  (agus  orra-san  thug 
e  Boanerges  mar  cho-ainm,  is 
e  sin  ri  ràdh,  Clann  na  tair- 
neanaich.) 

18  Agus  Aindreas,  agus 
Philip,  agus  BartoIomeus,agus 
Mata,  agusTomas,  agus  Seum- 
as  mac  Alpheuis,  agus  Tadeus, 
agus  Simon  an  Canaanach, 

19  Agus  ludas  Iscariot,  an 
neach  sin  a  bhrath  e :  agus 
chaidh  iad  do  thigh. 

20  Agus  chruinnicheadh  an 
sluagh  a  rìs,  ionnus  nach  robh 
e'n  comas  dolbh  uiread  as 
aran  itheadh. 

12  Agus  an  uair  a  chual  a 
chairdean  .vo,  thàinig  iad  a 
mach  a  bhreith  air:  oir  thu- 


CAIB.  IV. 


71 


bhairt  iad,  Tha  e  air  mhi- 
chèill. 

22  Agus  thubhairt  na 
sgrìobhaichean  a  thàinig  a 
nuas  o  lerusalem,  A  ta  Beel- 
sebub  aig-e,  agus  is  ann  troimh 
phrionnsa  nan  deamhan  a  ta  e 
tilgeadh  a  mach  dheamhan. 

23  Agus  ghairm  e  iad  d'a 
ionnsuidh,  agus  thubhairt  e 
riu  ann  an  cosamhlachdaibh, 
Cionnus  a  dh'fheudas  Satan 
Satan  a  thilgeadh  a  mach  ? 

24  Agus  ma  bhitheas  rìogh- 
achd  roinnte  'na  h-aghaidh 
fèin,  cha'n  urrainn  an  rìogh- 
achd  sin  seasamh. 

25  Agus  ma  bhitheas  tio^h 
air  a  roinn  'na  aghaidh  fèin, 
cha'n  urrainn  an  tigh  sin  seas- 
amh. 

26  Agus  ma  dh'èireas  Satan 
'na  aghaidh  fèin,  agus  gu'm 
bi  e  roinnte,  cha'n  urrainn  e 
seasamh,  ach  a  ta  crìoch  aige. 

27  Cha'n  urrainn  neach  air 
bith  dol  a  steach  do  thigh 
duine  làidir,  agus  'aivneis  a 
thogail  leis,  mur  ceangail  e  'n 
duine  làidir  an  toiseach  ;  agus 
an  sin  creachaidh  e  a  thigh. 

28  Gu  deimhin  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh,  Gu  maithear  na  h- 
uile  pheacanna  do  chloinn  nan 
daoine,  agus  gach  toibheum  a 
labhras  iad. 

29  Ach  ge  b'e  labhras  toi- 
bheum  an  aghaidh  an  Spioraid 
Naoimh,  cha'n  fhaigh  e  maith- 
eanas  a  chaoidh,  ach  a  ta  e  an 
cunnart  peanais  shiorruidh  ; 

30  Air  son  gu'n  dubhairt 
iad,  Tha  spiorad  neòghlan 
aige. 


31  An  sin  thàinig  a  bhràith- 
rean  agus  a  mhàthair,  agus  air 
dhoibh  seasamh  a  muigli,  chuir 
iad  fios  d'a  ionnsuidh,  a'  gairm 
air. 

82  Agus  bha  'n  sluagh  'nan 
suidhe  m'a  thimchioll ;  agus 
thubhairt  iad  ris,  Feuch,  a  ta 
do  mhàthair  agus  do  bhràith- 
rean  a  muigh  ga  d'  iarraidh. 

33  Agus  fhreagair  e  iad,  ag 
ràdh,  Cò  i  m.o  mhàthair,  no 
mo  bhràithrean  ? 

34  Affus  sheall  e  mu'n  cuairt 
orra-san  a  bha  'nan  suidhe  m'a 
thimchioll,  agus  thubhairt  e, 
Feuch  mo  mhàthair  agus  mo 
bhràithrean. 

35  Oir  ge  b'e  neach  a  ni 
toil  Dè,  is  esan  mo  bhràthair, 
agus  mo  phiuthar,  agus  mo 
mhàthair. 

CAIB.  IV. 

AGUS  thòisich  e  air  teagasg 
a  rìs  làimh  ris  a'  mhuir; 
agus  chruinnicheadh  sluagh 
mòr  d'a  ionnsuidh,  ionnus  gu'n 
deachaidh  e  steach  do  luing, 
agus  gu'n  do  shuidh  e  air  a* 
mhuir  ;  agus  bha'n  sluagh  uil« 
ri  taobh  na  mara  air  tìr. 

2  Agus  theagaisg  e  dhoibli 
mòran  do  nithibh  anu  an  cos- 
amhlachdaibh,  agus  thubhairt 
c  riu  'na  theagasg, 

3  Eisdibh  ;  Feuch,  chaidh 
fear-cuir  a  mach  a  chur  sìl: 

4  Agus  tharladh  'nuair 
chuir  e  an  sìol,  gu'n  do  thuit 
cuid  deth  ri  taobh  an  rathaid, 
agus  thàinigeunlaith  an  athair, 
agus  dh'ith  iad  suas  e. 

5  Agus  thuit  cuid  eile  dheth 


72 


MARC. 


air  fearann  creagach,  far  nach 
robh  mòr  thalamh  aige ;  agus 
air  ball  dh'fhàs  e  suas,  do 
bhrjgh  nach  robh  doimhne 
talmhainn  aige : 

6  Ach  air  do'n  ghrèin  èir- 
igh,  loisgeadh  e ;  agus  a  chioim 
iiach  robh  freumh  aige,  shearg 
e  as. 

7  Agus  thuit  cuid  eile  am 
measg  droighinn,  agus  dh'fhàs 
an  droighionn  suas,  agus 
thachd  se  e,  agus  cha  d'thug 
e  toradh  uaith. 

8  Agus  thuit  cuid  eile  air 
talamh  maith,  agus  thug  e 
toradh  uaith  a'  fàs  suas  asfus 
a'  meudachadh  ;  agus  thug  e 
mach,  cuid  a  dheich  thar  f  hich- 
ead  uiread,  agus  cuid  a  thri 
fichead  uiread,  agus  cuid  a 
cheud  uiread  's  a  chuireadh. 

9  Agus  thubhairt  e  riu,  An 
ti  aig  am  bheil  cluasa  chum 
èisdeachd,  èisdeadh  e. 

10  Agus  an  uair  a  bha  e 
'na  aonar,  dh'fhiosraich  iad- 
san,  a  bha  mu'n  cuairt  da, 
maiile  ris  an  dà  fhear  dheug, 
an  cosamhlachd  deth. 

11  Agus  thubhairt  e  riu, 
Dhuibhse  thugadh  eòlas  a 
ghabhail  air  nithibh  dìomhair 
rìoghachd  Dhè :  ach  dhoibh- 
san  a  ta  an  leth  muigh  nithear 
gach  ni  an  cosamhlachdaibh  : 

12  Chum  asagfaicinn  doibh 
gu'm  faic  iad,  agus  nach  aith- 
nich  iad,  agus  ag  cluinntinn 
dhoibh  gu'n  cluinn  iad,  agus 
nach  tuig  iad  ;  air  eagal  àm 
air  bith  gu'm  pilleadh  iad,  a- 
gus  gu'm  biodh  aìn  peacanna 
air  am  maitheadh  dhoibh. 


13  Agus  thubhairt  e  rin, 
Nach  aithne  dhuibh  an  cos- 
amhlachd  so  ?  agus  cionnus 
ma  ta  a  thuigeas  sibh  gach 
uile  chosamhlachd  ? 

14  Tha  'm  fear-cuir  a'  cur 
an  fhocail. 

15  Agus  is  iad  so  iadsan  ri 
taobh  an  rathaid,  anns  an  cuir- 
ear  am  focal,  an  dèigh  dhoibh 
a  chluinntinn,  air  ball  a  ta 
Satan  a'  teachd,  agus  a'  togail 
leis  an  fhocail,  a  shìol-chuir- 
eadh  'nan  cridheachaibh. 

16  Agus  is  iad  so  iadsan 
mar  an  ceudna  a  chuireadh 
air  fearann  creagach  ;  muinn- 
tir,  an  uair  a  chluinneas  iad 
am  focal,  a  ghabhas  e  air  ball 
le  gairdeachas : 

17  Agus  cha'n  'eil  freumh 
aca  annta  fèin,  ach  mairidh 
iad  rè  sealain  ;  'na  dhèigh  sin 
'nuair  a  dh'èireas  àmhghar  no 
geur-leanmhuinn  air  son  an 
fhocail,  air  ball  a  ta  iad  a' 
gabhail  oilbheim. 

18  Agus  is  iad  so  iadsan  a 
chuireadh  am  measg  an  droigh- 
inn,  an  dream  a  dh'èisdeas  ris 
an  fhocal ; 

19  Agus  a  ta  ro  chùram  an 
t-saoghail  so,  agus  mealltair- 
eachd  saoibhreis,  agus  ana- 
mianna  nithe  eile  teachd  a 
steach,  agus  a'  tachdadh  an 
f hocail,  agus  nithear  neo-thor- 
ach  e. 

20  Agus  is  iad  so  iadsan  a 
chuireadh  ann  antalamhmaith; 
an  dream  a  chluinneas  am  foc- 
al,  agus  a  ghabhas  e,  agus  a 
bheir  a  mach  toradh,  cuid  a 
dheich  thar  fhichead  uiread. 


CATR  TV 


73 


cuid  a  thri  fichead  uiread,  a- 
ffus  cuid  a  cheud  uiread  as  a 
chuireadh. 

21  Agus  thubhairt  e  riu, 
Au  toirear  coinneal  chum  gu'n 
cuirear  i  fuidh  bheul  soithich, 
no  fuidh  leabaidh?  nach  ann 
a  chum  a  cur  ann  an  coinn- 
leir  ? 

22  Oir  cha'n  'eil  ni  air  bith 
foluichte,  nach  foillsichear ; 
agus  cha  robh  ni  air  bith  an 
cleith,  nach  tig  am  follais. 

23  Ma  ta  chiasa  chum  èisd- 
eachd  aig  neach  air  bith,  èisd- 
eadh  e. 

24  Agus  thubhairt  e  riu, 
Thugaibli  fa'near  ciod  a 
cliluinneas  sibh:  leis  an  tomhas 
a  thomhaiseas  sibh,  tomhaisear 
dhuibh  fèin ;  agus  bheirear 
tuilleadh  dhuibh-sa  ta  'g  èisd- 
eachd. 

25  Oir  ge  b'e  neach  aig  am 
bheil,  bheirear  dha:  agus  ge 
b'e  neach  aig  nach  'eil,  bheir- 
ear  uaith  an  ni  sin  fèin  a  ta 
aige. 

26  Agus  thubìiairt  e,  Is 
amhuil  rìoghachd  Dhè,  mar 
gu'n  cuireadh  duine  sìol  anns 
an  talamh, 

27  Agus  gu'n  coidleadh  e, 
agus  gu'n  èireadli  e  a  dh'oidh- 
che  agus  a  là,  agus  gu'n  gin- 
eadh  an  sìol,  agus  gu'm  fàs- 
adh  e  suas,  air  dòigh  nach 
fhios  da. 

28  Oir  bheir  an  talamh  a 
mach  toradh  uaith  fèin,  air 
tiìs  am  fochann,  a  rìs  an  dias, 
an  dèigh  sin  an  làn  arbhar 
anns  an  dèis. 

29  Ach  an  uair  a  ta  'n  tor-, 


adh  abaich,  air  ball  cuiridh  e 
an  corran  ann,  a  chionn  gu 
bheil  am  fogharadh  air  teachd. 

30  Agus  thubhairt  e,  Ciod 
an  ìii  ri  'n  samhluich  sinn 
rìoghachd  Dhè?  no  ciod  e  an 
cosamhlachd  leis  an  coimh- 
meas  sinn  i  ? 

31  Is  cosmhuil  i  ri  gràinne 
mustaird,  ni,  'nuair  a  chuirear 
san  talamh  e,  a's  lugha  do  na 
h-uile  phòraibh  a  ta  air  thal- 
amh. 

32  Ach  an  dèigh  a  chur, 
fàsaidh  e  suas,  agus  cinnidh  e 
ni's  mò  na  luibh  sam  bith  eile, 
agus  fàsaidh  geugan  mòra 
air;  ionnus  gu'm  feud  eun- 
laith  an  athair  nid  a  dheanamli 
fuidh  a  sgàile. 

33  Agus  le  iomadh  d'a  leith- 
idibh  sin  do  chosamhlachdaibh 
labhair  e  am  focal  riu,  a  rèir 
mar  a  b'urrainn  iad  a  chluinn- 
tinn. 

34  Ach  gun  chosamhlachd 
cha  do  labhair  e  riu :  Agus 
mhìnich  e  na  h-uile  nithe  d'a 
dheisciobhiibh  fèin  air  leth. 

35  Agus  thubhairt  e  riu  air 
an  là  sin  fèin,  air  teachd  do'n 
fheasgar,  Rachamaid  thairis 
do'n  taobh  eile. 

36  Agus  an  uair  a  sgaoil 
iad  an  coimhthional,  thug  iad 
leo  esan  anns  an  luing  mar  a 
bha  e ;  agus  bha  longa  beaga 
eile  maille  ris  mar  an  ceudna. 

37  Agus  dh'èirich  doinionn 
mhòr  ghaoithe,  agus  leum  na 
tonnan  a  steach  do'n  luing, 
air  chor  as  gu'n  robh  i  nis  làn. 

38  Agus  bha  esan  ann  an 
deireadh  na  luinge,  'na  chodal 


74 


MARC. 


air  cluasaig :  agus  dhùisg'  iad 
e,  agus  thubhairt  iad  ris,  A 
mhaiglistir,  nach  'eil  suim  agad 
gu'n  caiUear  sinn  ? 

39  Agus  dh'èirich  e,  agus 
chronuich  e  a'  ghaoth,  agus 
thubhairt  e  ris  an  fhairge, 
Tosd,  bi  sàmhach.  An  sin 
luidh  a'  ghaoth,  agus  bha  fèath 
mòr  ann. 

40  Agus  thubhairt  e  riu, 
C'ar  son  a  ta  sibh  co  eagalach? 
cionnus  nach  'eil  creidimh  ag- 
aibh. 

41  Agus  ghabh  iad  eagal  ro 
mhòr,  agus  thubhairt  iad  r'a 
chèile,  Ciod  e  an  duine  so,  gu 
bheil  a'  ghaoth,  agus  an  f  hairge 
fèin  ùmhal  da  ? 

CAIB.  V. 

AGUS  thàinig  iad  gu  taobh 
eile  na  mara,  gu  dùthaich 
nan  Gadarach. 

2  Agus  an  uair  a  chaidh  e 
mach  as  an  luing,  air  ball 
thachair  air  as  na  h-àitibh-adh- 
laic,  duine  anns  an  robh  spior- 
ad  neòghlan, 

3  Aig  an  robh  a  chòmh- 
nuidh  sna  h-àitibh-adhlaic ;  a- 
gus  cha  b'urrainn  neach  air 
bith  a  cheangal,  eadhon  le 
slabhraidhibh : 

4  Oir  chaidh  a  cheangal  gu 
tric  le  geimhlibh  agus  le  slabh- 
raidhibh,  agus  tharruing  e  na 
slabhraidhean  as  a  chèile,  agus 
mhìn-bhris  e  na  geimhlean : 
Agus  cha  b'urrainn  duine  sam 
bith  a  cheannsachadh. 

5  Agus  bha  e  ghnàth,  a  là 
agus  a  dh'oidhche,  sna  beannt- 
aibh,  agus  sna  h-ionadaibh- 


adhlaic,  a'  glaodhaich,  agus 
'ga  gheanadh  fèin  le  clach- 
aibh. 

6  Ach  an  uair  a  chunnaic 
e  losa  fada  uaith,  ruith  e  agus 
shleuchd  e  dha, 

7  Agus  ghlaodh  e  le  guth 
mòr,  agus  thubbairt  e,  Ciod 
mo  ghnothuch-sa  riut,  losa,  a 
Mhic  an  Dè  a'sro  àirde?  tha 
mi  a'  cur  ort  à  h-uchd  Dè,  gun 
rao  phianadh. 

8  (Oir  thubhairt  e  ris,  Thig 
a  mach  as  an  duine,  a  spioraid 
neòghloin.) 

9  Agus  dh'fhiosraich  e 
dheth.  Ciod  is  ainm  dhuit? 
Agus  fhreagair  esan,  ag  ràdh, 
Legion  is  ainm  dhomh  :  oir  a 
ta  sinn  mòran  ann. 

10  Agus  ghuidh  e  gu  ro 
gheur  air,  gun  e  g'an  cur  a 
mach  as  an  dùthaich  sin. 

11  Agus  bha  treud  mòr 
mhuc  an  sin,  ag  ionaltradh  am 
fagus  do'n  bheinn. 

12  Agus  ghuidh  na  deamh- 
ain  uile  air,  ag  ràdh,  Cuir  sinne 
dh'ionnsuidh  nani  muc,  chum 
gu'n  rachamaid  a  steacli  ann- 
ta. 

13  Agus  air  ball  thug  losa 
cead  doibh ;  agus  air  dol  a 
mach  do  na  spioradaibh  neò- 
ghlan,  chaidh  iad  a  stigh  anns 
na  mucaibh,  agus  ruith  au 
treud  sìos  gu  dian  le  àite  cas 
do'n  fhairge,  (bha  iad  mu 
thimchioll  dà  mhìle,)  agus 
thachdadh  iad  san  fhairge. 

14  Agus  theich  iadsan  a 
bha  'g  ionaltradh  nam  muc, 
agus  dh'innis  iad  sin,  araon 
anns  a'  bhaile,  agus  anns  an 


CAIB.  V. 


75 


tìr,  Agus  cliaidh  iad  a  mach 
a  dh'f  haicinn  ciod  e  an  ni  ud 
a  thachair. 

15  Agus  thàinig  iad  chum 
losa,  agus  chunnaic  iad  an  ti 
anns  an  robh  an  deamhan,  a- 
gus  aig  an  robh  an  legion,  'na 
shuidhe,  agus  eudach  uime, 
agus  a  chiall  aige  ;  agus  ghabh 
iad  eagah 

16  Agus  dh'innis  iadsan  a 
chunnaic  e  dhoibh,  cionnus  a 
thachair  do'n  ti  anns  an  robh 
an  deamhan,  agus  mu  thim- 
chioU  nam  muc. 

17  Agus  thòisieh  iad  ri 
guidhe  air  imeachd  a  mach  as 
an  crìochaibh. 

18  Agus  air  dha  dol  a  stigh 
san  luing,  ghuidh  an  ti  anns 
an  robh  an  deamhan  air,  gu'm 
feudadh  e  bhi  maille  ris. 

19  Gidheadh  cha  do  leig 
losa  leis,  ach  thubhairt  e  ris, 
Imich  dhachaidh  dh'ionnsuidh 
do  rahuinntir, agus innis dhoibh 
meud  nan  nithe  arinn  an  Tigh- 
earna  dhuit,  agus  gu'n  d'rinn 
e  tròcair  ort. 

20  Agus  dh'imich  esan,  a- 
gus  thòisich  e  ri  chur  an  cèiU 
ann  an  Decapolis  meud  nan 
nithe  a  rmn  losa  dha  :  agus 
ghabh  iad  iongantas  uile. 

21  Agus  'nuair  a  chaidh 
losa  a  rìs  thairis  anns  an  luing 
do'n  taobh  eile,  chruinnich- 
eadh  sluagh  mòr  d'a  ionnsuidh; 
agus  bha  e  h'dmh  ris  a'  mhuir. 

22  Agus,  feuch,  thàinig  aon 
do  uachdaranaibh  nan  siona- 
gog,  d'am  b'ainm  lairus ;  agus 
an  uair  a  chunnaic  e  esan,  leig 
se  e  fèin  sìos  aig  a  chosaibh. 


23  Agus  ghuidh  e  gu  dììr- 
achdach  air,  ag  ràdh,  A  ta  mo 
niffhean  bheaff  aun  an  cunnart 
grad  bhàis ;  thig,  tha  mi  d 
guidhe  ort,  agus  leag  do  làmh- 
an  oirre  chum  gu'n  slànuich- 
ear  i,  agus  mairidh  i  beò. 

24  Agus  dh'imich  losa 
maille  ris ;  agus  lean  sluagh 
mòr  e,  agus  dhòmhluich  iad  e. 

25  Agus  òha  bean  àraidh 
an  sin,  air  an  robh  dòrtadh 
fola  rè  dhà  bhliadhna  dheug, 

26  Agus  dh'fhulaingi  mòr- 
an  o  iomadh  lèigh,  agus  cbaith 
i  na  bha  aice,  agus  cha  b' 
fheairrd  i  bheag  e,  ach  gu'm 
bu  mhiosd  ; 

27  'Nuair  a  chual  i  iomradh 
air  losa,  thàinig  i  am  measg 
an  t-sluaigh  o  chùlaobh,  agus 
bhean  i  r'a  eudach  : 

28  Oir  thubhairt  i,  Ma  dh'- 
fheudas  mi  beantuinn  ach  r'a 
eudacli,  slànuichear  mi. 

29  Agus  air  ball  thiormaich- 
eadh  tobar  a  foLa;  agus  dh'- 
aithnich  i  air  a  corp  fèin,  gu'n 
do  leighiscadh  i  o  n  jihlàigh 
sin. 

30  Agus  dh'aitbnich  losa 
air  ball  ann  fèin  gu'n  deach- 
aidh  cumhachd  a  mach  as,  a- 
gus  air  dha  tionndadh  san 
t-sluagh,  thubhairt  e,  Cò  a 
bhean  ri  m'  eudach  ? 

31  Agus  thubhairt  a  dheis- 
ciobuil  ris,  A  ta  thu  faicinn 
gubheil  an  skiagh  gad'  dhòmh- 
lachadh,  agus  an  abair  thu,  Cò 
a  bhean  rium  ? 

32  Agus  dh'amhairc  e  mu'n 
cuairt  g'a  faicinn-sa  a  rinn  so, 

33  Ach  air  do'n  mhnaoi  bhi 


76 


MARC 


fo  eagal  agus  air  chrith,  air 
aithneachadh  an  ni  a  rinneadh 
innte,  thàinig  i,  agus  leig  si  i 
fèin  sìos  'na  làthair,  agus 
dh'innis  i  an  fhirinn  uile  dha. 

34  Agus  thubhairt  e  rithe, 
A  nighean,  shlànuich  do 
chreidimh  thu  ;  imich  an  sìth, 
agus  bi  slàn  o  d'  phlàigh. 

35  Am  feadh  a  bha  e  fath- 
ast  a'  labhaii't,  thàinig  dream 
o  thigh  uachdarain  na  siona- 
goig,  ag  ràdh,  Fhuair  do  nigh- 
ean  bàs  ;  c'ar  son  a  chuireadh 
tu  tuilleadh  dragha  air  a' 
mhaighstir  ? 

36  Co  luath  is  a  chual  losa 
an  còmhradh  so  a  labhradh, 
thubhairt  e  ri  uachdaran  na 
sionagoig,  Na  biodh  eagal  ort, 
a  mhàin  creid. 

37  Agus  cha  d'fhulaing  e 
do  neach  air  bith  a  leantuinn, 
ach  Peadar,  agus  Seumas,  agus 
Eoin  bràthair  Sheumais. 

38  Agus  thàinig  e  gu  tigh 
uachdarain  na  sionagoig,  agus 
chunnaic  e  an  iomairt  agus 
iadsan  a  bha  gul,  agus  a'  caoin- 
eadh  gu  mòr. 

39  Agus  'nuair  thàinig  e  a 
steacb,  thubhairt  e  riu,  C'ar 
son  a  ta  sibh  ris  an  iomairt  so, 
agus  ri  bròn?  cha'n  'eil  an 
nigheanag  marbh,  ach  'na 
codal. 

40  Agus  rinn  iadsan  gàire 
fanoid  air :  ach  air  dhasan  an 
cur  uile  mach,  thug  e  leis  ath- 
air  agus  màthair  na  nighìnn, 
agus  iadsan  a  bha  maille  ris, 
agus  chaidh  e  steach  far  an 
robh  an  nigheanag  'na  luidhe 

41  Agus  rug  e  air  an  nigh- 


eanaig  air  làimh,  agus  thu- 
bhairt  e  rithe,  Talitha-cumi ; 
's  e  sin,  air  eadar-mhìneach- 
adh,  A  chailin,  (a  ta  mise  ag 
ràdh  riut,)  èirich. 

42  Agus  air  ball  dh'èirich 
an  nigheanag,  agus  dh'imich 
i  ;  oir  bha  i  dà  bhliadhna 
dheug  a  dh'aois  :  agus  ghabh 
iad  iongantas  anabarrach. 

43  Agus  thug  e  ordugh 
teann  doibh,  nach  faigheadh 
duine  air  bith  fios  air  so  ;  agus 
dh'àithn  e  càileigin  a  thoirt  di 
r'a  itheadh. 

CAIB.  VI. 

AGUS  chaidh  e  mach  as  a 
sin,  agus  thàinig  e  d'a 
dhiìthaich  fèin ;  agus  lean  a 
dheisciobuil  e. 

2  Agus  an  uair  a  thàinig  an 
t-sàbaid,  thòisich  e  air  teagasg 
anns  an  t-sionagog:  agus  air 
do  mhòran  a  chluinntinn, 
ghabh  iad  iongantas,  ag  ràdh, 
Cia  uaith  a  ta  na  nithe  sin  aig 
an  f hear  so  ?  Agus  ciod  e  an 
gliocas  so  tlnigadh  dha,  gu 
bheil  a  leithid  so  do  fheartaibh 
air  an  deanamh  le  a  làmhaibh- 
san  ? 

3  Nach  e  so  an  saor,  mac 
Mhuire,  bràthair  Sheumais,  a- 
gus  loseis,  agus  ludais,  agus 
Shimoin  ?  Agus  nach  'eil  a 
pheathraiche  an  so  maille 
ruinn  ?  Agus  fhuair  iad  oil- 
bheum  ann. 

4  Ach  thubhairt  losa  riu, 
Cha'n  'eil  fàidh  gun  urram, 
ach  'na  dhùthaich  fèin,  agus 
am  measg  a  chairdean,  agus 
'na  thigh  fèin. 


CAIB.  VI. 


77 


5  Agus  cha  robli  e  'a  comas 
da  mìorbhuil  air  bith  a  dhean- 
amh  an  sin,  saor  o  gu'n  do 
chuir  e  a  làmhan  air  beagan 
do  mhuinntir  a  bha  tiun,  agus 
ou'n  do  leio^his  e  iad. 

6  Agus  bha  iongantas  air 
air  son  am  mi-chreidimh.  A- 
gus  chaidh  e  timchioll  nam 
bailtean,  a'  teaffaso:. 

7  Agus  ghairm  e  d'a  ionn- 
suidh  an  dà  fhear  dheug,  agus 
thòisich  e  air  an  cur  a  mach 
dithis  agus  dithis ;  agus  thug 
e  dhoibh  cumhachd  air  spior- 
adaibh  neòghlan ; 

8  Agus  dh'àithn  e  dhoibh 
gun  ni  air  bith  thoirt  leo  air 
son  na  shghe,  ach  lorg  a 
mhàin ;  gun  mhàla,  gun  aran, 
gun  airgiod  'nan  sporan  : 

9  Ach  bonn-bhròo-a  bJii  air 

o 

an  cosaibh,  agus  gun  dà  chòta 
bhi  umpa. 

10  Agus  thubhairt  e  riu, 
Ge  b'e  ionad  air  bith  anns  an 
tèid  sibli  a  steach  do  thigh,  an 
sin  fanaibh  gus  am  falbh  sibh 
as  an  àite  sin. 

11  Agus  cò  air  bith  iad 
nach  gabh  ribh,  agus  nach  èisd 
ribh,  air  dhuibh  imeachd  as  an 
àite  sin,  crathaibh  an  duslach 
a  bhitheas  fo  'ur  cosaibh,  mar 
fhianuis  'nan  aghaidh.  Gu 
deimhin  a  ta  mi  ag  ràdh  ribh, 
Gur  so-iomchaire  a  bhitlieas  e 
do  Shodoni  agus  do  Ghomorah 
ann  an  là  a'  bhreitheanais,  na 
do'n  bhaile  sin. 

12  Agus  chaidh  iad  a  mach, 
agus  shearmonaich  iad  gu'n 
deanadh  daoine  aithreachas. 

13  Agus  thilg  iad  a  mach 


fmòran  dheamhan,  agus  dh'ung 
iad  le  h-oladh  mòran  a  bha 
tinn,  agus  leighis  siad  iad. 

14  Agus  chual  Herod  an 
righ  uime,  (oir  chaidh  'ainm 
am  follais ;)  agus  thubhairt  e, 
A  ta  Eoin  Baiste  air  èirigh  o 
na  marbhaibh,  agus  uime  sin  a 
ta  feartan  air  an  oibreachadh 
leis. 

15  Thubhairt  cuid  eile,  Gur 
e  Elias  a  t'ann.  Agus  thu- 
bhairt  cuid  eile,  Gur  fòidh  a 
t'ann,  no  mar  aon  do  na  fàidh- 
ibh. 

16  Ach  an  uair  a  chual  He- 
rod  50,  thubhairt  e,  Is  e  Eoin 
d'an  do  chuir  mise  an  ceann, 
a  th'ann ;  dh'èirich  e  o  na 
marbhaibh. 

17  Oir  chuir  Herod  fèin  a 
mach  agus  ghlac  e  Eoin,  agus 
cheangail  e  ann  am  prìosan  e, 
air  son  Herodiais  bean  phòsda 
PhiHp,  a  bhràthar  fèin,  do 
bhrìgh  gu'n  do  phòs  e  i. 

18  Oir  thubhairtEoin  ri  He- 
rod,  Cha'n  'eil  e  ceaduichte 
dhuit  bean  do  bhràthar  a  bhi 
agad. 

19  Uime  sin  bha  diom  mòr 
aig  Herodias  ris,  agus  bu 
mliiann  leatha  a  chur  gu  bàs ; 
ach  cha  b'urrainn  i. 

20  Oir  bha  eagal  Eoin  air 
Herod,  air  dha  fìos  a  bhi  aige 
gu'm  bu  duine  ceart  agus 
naomh  e,  agus  iliug  e  fa'near 
e ;  agus  'nuair  a  chual  se  e, 
rinn  e  mòran  do  nithibh  air  a 
cJiomhairle,  agus  dh'èisd  e  ris 
gu  toileach. 

21  Agus  air  teachd  do  là 
iomchuidh,  rinn   Herod,  air 


78 


MARC. 


co-ainm  an  là  an  d'rugadh  e, 
suipeir  d'a  uaislibh,  agus  d'a 
àrd-cheannardaibh,  agus  do 
mhaithibh  Ghalile  : 

22  Agus  an  uair  a  chaidh 
nighean  Herodiais  so  steach, 
agus  a  rinn  i  dannsa,  thaitinn 
i  ri  Herod  agus  riu-san  a 
shuidh  maille  ris,  agus  thu- 
bhairt  an  righ,  ris  a'  chailin, 
larr  ormsa  ge  b'e  ni  is  àill  leat, 
agus  bheir  mi  dhuit  e. 

23  Agus  thug  e  mionnan 
di,  Ge  b'e  ni  a  dh'iarras  tu 
orm,  bheir  mi  dhuit  e,  gu  leth 
mo  rìoghachd. 

24  Agus  an  uair  a  chaidh  i 
mach  thubhairt  i  r'a  màthair, 
Ciod  a  dh'iarras  mi  ?  Agus 
thubhairt  ise,  Ceann  Eoin 
Bhaiste. 

25  Agus  chaidh  i  air  ball  le 
cabhaig  a  steach  a  dh'ionn- 
suidh  an  righ,  agus  dh'iarr  i, 
ag  ràdh,  Is  àill  leam  gu'n  tug- 
adh  tu  dhomh  gun  dàil  ceann 
Eoin  Bhaiste  air  mèis. 

26  Agus  bha  'n  righ  ro 
dhoilich ;  gidheadh  air  son  a 
mhionnan,  agus  an  dream  a 
bha  'nan  suidhe  maille  ris,  cha 
robh  toil  aige  a  diultadh. 

27  Agus  air  ball  chuir  an 
righ  a  mach  fear-millidh,  agus 
dh'àithn  e  a  cheann  a  thoirt  a 
steach  :  agus  dh'imich  esan  a- 
gus  thug  e  an  ceann  deth  anns 
a'  phrìosan ; 

28  Agus  thug  e  a  cheann 
leis  air  mèis,  agus  thug  e  do'n 
chailin  e :  agus  thug  an  cailin 
d'a  niàthair  e. 

29  Agus  an  uair  a  chual  a 
dheisciobuil  sin,  thàinig  iad 


agus  thog  iad  a  chorp,  agiis 
chuir  iad  ann  an  uaigh  e. 

30  Agus  chruinnicheadh  na 
h-AbstoiI  chum  losa,  agus  dh'- 
innis  iad  da  na  h-uile  nithe, 
araon  gach  ni  a  rinn  iad,  agus 
gach  ni  a  theagaisg  iad. 

31  Agus  thubhairt  e  riu, 
Thigibh-sa  air  leth  do  àit 
uaigneach,  agus  gabhaibh  fois 
car  tamuiU  bhig:  Oir  bha 
niòran  a'  teachd  agus  a'  dol, 
agus  cha  robh  ùine  aca  uiread 
as  biadh  itheadh. 

32  Agus  chaidh  iad  gu  àite 
fasail  ann  an  luing  air  leth. 

33  Agus  chunnaic  an  sluagh 
iadsan  a'  falbh,  agus  dh'aith- 
nich  mòran  e,  agus  ruith  iad 
d'an  cois  as  na  bailtibh  uile  an 
sin,  agus  bha  iad  rompa,  agus 
chruinnicheadh  iad  d'a  ionn- 
suidh. 

34  Agus  an  uair  a  chaidh 
losa  mach,  chunnaic  e  sluagh 
mòr,  agus  ghabh  e  truas  mòr 
dhiubh,  a  chionn  gu'n  robh 
iad  mar  chaoraich  gun  bhuach- 
aill  aca:  agus  thòisich  e  air 
mòran  do  nithibh  a  theagasg 
dhoibh. 

35  Agus  an  uair  a  bha  nis 
mòran  do'n  là  air  dol  seachad, 
thàinis:  a  dlieisciobuil  d'a  ionn- 
suidh,  ag  ràdh,  A  ta  'n  t-àite 
so  fàs,  agus  a  ta  nis  mòran 
do'n  là  air  dnl  thairis : 

36  Leig  air  falbh  iad,  chum 
gu  tèid  iad  do'n  tìr  mu'n 
cuairt,  agus  do  na  bailtibh,  a- 
gus  gu  ceannaich  iad  biadh 
dhoibh  fein :  oir  cha'n  eil  ni 
air  bith  aca  r'a  itheadh. 

87  Ach  fhreaoair  esan,  a- 


CAIB.  VL 


79 


gns  thubhairt  e  rin,  Thugaibh- 
sa  dhoibh  r'a  itlieadh.  Agus 
thubhairt  iadsan  ris,  An  tèid 
sinn  ag'us  an  ceannaich  sinn 
luach  dhà  cheud  peghinn  a 
dh'aran,  chum  gn  tugamaid 
dhoibh  ni  r'a  itheadh  ? 

38  Ach  thubhairt  esan  riu, 
Cia  lìon  buibnn  a  ta  agaibh  ? 
rachaibh  agus  faicibh.  Agus 
air  faotainn  fios  doibh,  thu- 
bhairt  iad,  Cììig,  agus  dà  iasg. 

39  Agus  dh'aìthn  e  dhoibh 
a  thoirt  orra  uile  suidhe  sìos 
'nan  cuideachdaibh  air  an 
fheur  uaine. 

40  Agus  shuidh  iad  sìos 
'nam  buidhnibh  fa  leth,  'nan 
ceudaibh,  agus  'nan  leth- 
cheudaibh. 

41  Agus  air  dha  na  cììig 
builinnean  agus  an  dà  iasg  a 
ghabhail,  agus  amharc  suas  gu 
nèamh,  bheannaich,  agus  bhris 
e  na  builinnean,  agus  thug  e 
d'a  dheisciobluibh  iad,  chum 
gu'n  cuireadh  iad  rompa  iad ; 
agus  roinu  e  an  dà  iasg  orra 
uile. 

42  Agus  dh'ith  iad  uile,  f- 
gus  shàsuicheadh  iad. 

43  Agus  thog  iad  dà  chliabh 
dheug  làn  do'n  bhiadh  bhriste, 
agus  do  na  h-iasgaibh. 

44  Agus  b'iad  an  dream  a 
dh'ith  do  na  builinnibh  cùig 
mìle  fear, 

45  Agusaìrball  cho-èignich 

o  O 

e  a  dheisciobuil  gu  dol  anns 
an  luing,  agus  dol  roimhe 
dh'ionnsuidh  an  taoibh  thall 
gu  Betsaida,  gus  an  cuireadh 
e  an  sluagh  air  falbh. 

46  Agus  an  uair  a  chuir  e 


air  falbh  iad,  chaidh  e  gu 
beinn  a  dheanamh  urnuigh. 

47  Agus  an  uair  a  bha  'n 
t-anmoch  ann,  bha  an  long  am 
meadhon  na  mara,  agus  esan 
'na  aonar  air  tìr. 

48  Agus  chunnaic  e  iadsan 
air  am  pianadh  ag  iomramh ; 
oir  bha  a'  ghaoth  'nan  agh- 
aidh :  aous  thàinio'  e  d'an 
ionnsuidh  inu  thimchioll  na 
ceathramh  faire  do'n  oidhche, 
ag  imeachd  air  a  mhuir,  agus 
b'àill  leis  dol  seachad  orra. 

49  Ach  an  uair  a  chunnaic 
iadsan  e  ag  imeachd  air  a' 
mhuir,  shaoil  iad  gu'm  bu 
tannasg  a  bh'ann ;  agus  ghlaodli 
iad. 

50  (Oir  chunnaic  iad  uile 
e,  agus  bha  iad  fo  bhuaireas  :) 
Agus  air  ball  labhair  e  riu, 
agus  thubhairt  e  riu,  Biodh 
misneach  mhaith  agaibh;  is 
mise  ta  ann,  na  biodh  eagal 
oirbh. 

51  Agus  chaidh  e  suas  d'an 
ionnsuidh  do'n  luing;  agus 
luidh  a'  ghaoth :  agus  bha 
uamhas  mòr  thar  tomhas  orra, 
agus  ghabh  iad  iongantas. 

52  Oir  cha  d'thug  iad  fa'- 
near  mìorù/iuil  nam  builinn- 
ean ;  oir  bha'n  cridhe  air  a 
chruadhachadh. 

53  Agus  an  uair  a  chaidh 
iad  thairis  thàinig  iad  gu  tal- 
amh  Ghenesaret,  agus  tharr- 
uing  iad  gu  tìr. 

54  Agus  an  uair  a  thàinig 
iad  a  mach  as  an  luing,  air 
ball  dh'aithnich  iad  e, 

55  Agus  ruith  iad  air  feadli 
na  tìre  sin  uile  mu'n  cuairt. 


80 


MARC. 


agus  thòisich  iad  air  an  dream 
a  bha  tinn  a  ghiùlan  mu'n 
cuairt  air  leabaichibh,  ge  b'e 
àit  an  cual  iad  esan  a  bhi. 

56  Agus  ge  b'e  air  bith 
bailte,  no  caithriche,  no  dùth- 
aich  an  deachaidh  e  steach, 
chuir  iad  na  daoine  tinn  air 
na  sràidibh,  agus  ghuidh  iad 
air  gu'm  feudadh  iad  bean- 
tuinn  a  mhàin  ri  iomall  'eud- 
aich  :  agus  a  mheud  is  a  bhean 
ris,  leighiseadh  iad. 

CAIB.  VII. 

AGUS  chruinnicheadh  na 
Phairisich  d'a  ionnsuidh, 
agus  dream  àraidh  do  na 
sgrìobhaichibh  a  thàinig  o  le- 
rusalem. 

2  Agus  an  uair  a  chunnaic 
iad  cuid  d'a  dheisciobluibh  ag 
itheadh  arain  le  làmhaibh  sal- 
ach,  (sin  r'a  ràdh  neo-ionn- 
laidte,)  fhuair  iad  cron  doibli. 

3  Oir  cha'n  ith  na  Phair- 
isich,  agus  na  h-Iudhciich  uile, 
biadh,  mur  ionnlaid  iad  an 
làmhan  gu  minic,  a'  coimhead 
beul-aithris  nan  seannairean. 

4  Agus  air  dhoihh  teachd 
o'n  mhargadh,  mur  tum  siad 
iad,  cha'n  ith  iad.  Agus  a  ta 
mòran  do  nithihh  eile  a  ghabh 
iad  orra  a  choimhead,  viar  a  ta 
nigheadh  chupan,  agus  phoit- 
ean,  agus  shoithiche  umha,  a- 
gus  leabaichean. 

5  An  sin  dh'fheòraich  na 
Phairisich  agus  na  sgrlobh- 
aichean  dheth,  C'ar  son  nach 
'eil  do  dheisciobuil  ag  inieachd 
a  rèir  beul-aithris  nan  seanair- 
eaU;  ach  a  ta  iad  ag  itheadh 


arain  le  làmhaibh  neo-ionn- 
laidte  ? 

6  Ach  fhreagair  esan  agus 
thubhairt  e  riu,  Is  maith  a 
rinn  Esaias  fàidheadaireachd 
mu  bhur  timchioll-sa,  a  cheal- 
gairean,  a  rèir  mar  a  ta  e 
sgrìobhta,  A  ta  am  pobull  so 
toirt  urraim  dhomh-sa  le  'm 
biUbh,  ach  a  ta  an  cridhe  fada 
uam. 

7  Ach  is  ann  gu  dìomhan- 
ach  a  ta  iad  a'  toirt  aoraidh 
dhomh-sa,  a'  teagasg  àitheanta 
dhaoine  mar  theagasg. 

8  Oir  air  dhuibh  àithne 
Dhè  a  thrèigsinn,  a  ta  sibh  a' 
eumail  orduchaidh  dhaoine, 
ìnar  a  ta  nigheadh  phoitean 
agus  chupan  :  agus  mòran  eile 
d'an  leithidibh  sin  a  ta  sibh  a' 
deanamh. 

9  Agus  thubhairt  e  riu,  Is 
niaith  a  ta  sibh  a'  cur  air  cùl 
àithne  Dhè,  chum  gu'n  coimh- 
id  sibh  bhurn-orduchadh  fèin. 

10  Oir  thubhairt  Maois, 
Thoir  urram  do  d'athair,  agus 
do  d'  mhàthair :  agus,  Ge  b'e 
neach  a  mhallaicheas  athair  no 
màthair,  cuirear  gu  cinnteach 
gu  bàs  e. 

11  Ach  their  sibhse,  Ma 
their  neach  r'a  athair,  no  r'a 
mhàthair,  Biodh  e  'na  Chorb- 
an,  sin  r'a  ràdh,  'na  thiodhlac 
dd'n  teampull,  ge  b'e  ni  leis 
am  faigheadh  tu  tairbhe  uam- 
sa ; 

12  Nach  leig  sibh  dhaasin 
suas  ni  sam  bith  a  dheanamh 
air  son  'athar,  no  a  mhàthar; 

13  A'  cur  focail  Dè  an  neò- 
bhrigh   le   bhur  beul-aithris 


CAIB.  VIL 


81 


fein,  a  dh'aithris  sibh :  agus 
mòran  d'an  leithidibh  sin  do 
nithibh  a  ta  sibh  a'  deanamh. 

14  Agus  'nuair  a  ghairm  e 
an  sluagh  uile  d'a  ionnsuidh, 
thubhairt  e  riu,  Eisdibh  rium- 
sa  uile,  agus  tuigibh  : 

15  Cha'ii  'eil  ni  sam  bith 
o'n  taobh  a  muigh  do'n  duine, 
a  thèid  a  steaeh  ann,  d'am 
bheil  e  'n  comas  a  shalachadh  ; 
ach  na  nitlie  tha  teachd  a 
mach  as,  is  iad  sin  a  ta  salach- 
adh  an  duine. 

16  Ge  b'e  aig  am  bheil 
cluasa  chum  èisdeachd,  èisd- 
eadh  e. 

17  Agus  an  uair  a  chaidh  e 
steach  do'n  tigh  o'n  t-sluagh, 
chuir  a  dheisciobuil  ceisd  air 
mu  thimchioll  a'  chosamh- 
lachd. 

18  Agus  thubhairt  e  riu, 
Am  bheil  sibhse  mar  so  fath- 
ast  gun  tuigse?  Nach  'eil  fhiosi 
agaibh,  ge  b'e  ni  air  bith  a 
thèid  a  steach  san  duine  o'n 
leth  a  muigh,  nach  'eil  e  'n 
comas  da  esan  a  shalacliadh?  | 

19  Do  bhrìgh  nach  tèid  sj 
steach  d'a  chridhe,  ach  don 
bhroinn,  agus  thèid  e  mach 
do'n  t-slochd  shalchair,  a'  glan- 
adh  gach  uile  bhìdh. 

20  Agus  thubhairt  e,  Is  e 
an  ni  a  thig  a  mach  as  an 
duine,  a  shalaicheas  an  duine. 

21  Oir  is  ann  o'n  taobh  a 
stigh,  a  cridhe  dhaoine,  a  thig 
a  mach  droch  smuaintean,  adh- 
altrannas,  strìopachas,  mort- 
adh, 

22  Goid,  sannt,  aingidh- 
eachd,   mealltaireachd,  mac- 


nus,  droch  shùil,  toibheum, 
uabhar,  amaideachd : 

23  A  ta  na  h-uilc  so  uile  a' 
teachd  a  mac-h  o'n  taobh  a 
stigh,  agus  a'  salachadh  an 
duine. 

24  Agus  air  dha  èirigh  as 
a  sin,  chaidh  e  gu  crìochaibh 
Thiruis  agus  Shidoin :  agus 
|an  uair  a  chaidh  e  steach  do 
Ithigh,  cha  b'àill  leis  fìos  a  bhi 
aig  neach  sam  bith  air ;  gidh- 
leadh  cha'n  fheudadh  e  bhi'm 
folach. 

25  Oir  chuala  bean  uime, 
aig  an  robh  nighean  bheag, 
anns  an  robh  spiorad  neò- 
ghlan,  agus  thàinig  i  agus 
thuit  i  aig  a  chosaibh : 

26  (Agus  bu  Ghreugach  a' 
bhean,  Ban-shiropheniseach  a 
jthaobh  cinnich;)  agus  ghuidh 
'i  air  gu'n  tilgeadh  e  an  deamh- 
an  a  mach  as  a  nighinn. 

27  Agusthubhairtlosa  rithe, 
Fulaing  do'n  chloinn  air  tùs  a 
bhi  air  an  sàsuchadh :  oir  cha 
'n'eil  e  iomchuidh  aran  na 
cloinne  a  ghabhail,  agus  a 
thilgeadh  chum  nan  con. 

28  Agus  fhreagair  ise  agus 
thubhairt  i  ris,  Is  fior  sin,  a 
Thighearn :  gidheadh  ithidh 
na  coin  fo  'n  bhòrd  do  sbruil- 
each  na  cloinne. 

29  Agus  thubhairt  esan 
rithe,  Air  son  na  cainnte  so 
fèin,  imich  romhad ,  a  ta  an 
deamhan  air  dol  a  mach  à  d' 
nighinn. 

80  Agus  an  uair  a  bha  ise 
air  teachd  a  dh'ionnsuidh  a 
tighe,  fhuair  i  an  deamhan  air 
dol  a  mach,  agus  a  nighean 


82- 


MARC. 


air  a  cui-  'na  luidhe  air  an  leab- 
aidh. 

31  Agus  a  rìs 'nuair  a  dh'im- 
ich  e  o  chrìochaibh  Thiruis  a- 
gus  Shidoin,  thàinig  e  gu  muir 
Ghalile,  troimh  mheadhon 
crìech  DhecapoHs. 

32  Agus  thug  iad  d'a  ionn- 
suidh  duine  bodhar,  aig  an 
robh  staduich  'na  chainnt :  a- 
gus  ghuidh  iad  air  gu'n  cuir- 
eadh  e  a  làmh  air. 

33  Agus  thug  e  a  leth  o'n 
t-sluagh  e,  agus  chuir  e  a 
mheoir  'na  chluasaibh,  agus 
shil  e,  agus  bhean  e  r'a  theang- 
aidh. 

84  Agus  air  dha  amharc 
suas  gu  nèamh,  rinn  e  osna,  a- 
gus  thubhairt  e  ris,  Ephpha- 
ta,  is  e  sin  r'a  ràdh,  Bi  fos- 
gailte. 

35  Agus  air  ball  dh'fhosg- 
ladh  a  chhiasan,  agus  dh'- 
fhuasgladh  ceangal  a  theang- 
aidh,  agus  labhair  e  gu  ceart. 

36  Agus  dh'àithn  e  dhoibh 
gun  iad  a  dh'innseadh  sin  do 
neach  air  bith :  ach  mar  is  mò 
a  thoirmisg  esan  doibh,  bu 
mhòid  gu  ro  mhòr  a  chuir  iad- 
san  an  guiomh  am  follais ; 

37  Agus  bha  iad  gu  ro  mhòr 
air  an  lionadh  le  h-iongantas, 
ag  ràdh,  Rinn  e  na  h-uile  nithe 
gu  maith:  tha  e  araon  a'  tabh- 
airt  air  na  bodhair  gu'n  cluinn 
iad,  agus  air  na  bailbh  gu'n 
labhair  iad. 

CAIB.  VIII. 

ANNS  na  làithibh  sin  air 
do  shluagh  ro  mhòr  a  bhi 
ann,  agus  gun  ni  air  bith  aca 


r'a  itheadh,  ghairm  losa  a 
dheisciobuil  d'a  ionnsuidh,  a- 
gus  thubhairt  a  riu, 

2  A  ta  truas  mòr  agam  do'n 
t-sluagh,  do  bhrìgh  gu'n  d'f  han 
iad  a  nis  tri  làithean  maiile 
rium,  agus  nach  'eil  ni  air  bith 
aca  r'a  itheadh ; 

3  Agus  ma  leigeas  mi  d'an 
tighibh  fèin  'nan  trasg  iad, 
fannuichidh  iad  air  an  t-slighe: 
oir  tbàinig  cuid  aca  am  fad. 

4  Agus  fhreagair  a  dheis- 
ciobuil  e,  Cia  as  a  dh'fheudas 
neach  iad  so  a  shàsuchadh  le 
h-aran  an  so  san  f  hàsach  ? 

5  Agus  dh'fhiosraich  e 
dhiubh,  Cia  lìon  builinn  a  ta 
agaibh?  Agus  thubhairt  iad- 
san,  Seachd. 

t)  Agus  thug  e  ordugh  do'n 
t-sluagh  suidhe  sìos  airan  làr: 
agus  ghlac  e  na  seachd  builinn- 
ean,  agus  air  toirt  buidheach- 
ais,  bhris  e,  agus  thug  e  iad 
d'a  dheisciobluibh,  chum  gu'n 
cuireadh  iad  'nan  làthair  iad : 
agus  chuir  iad  sìos  an  làthair 
an  t-sluaigh  iad. 

7  Agus  bha  aca  beagan 
a  dh'iasgaibh  beaga :  agus 
bheannaich  e  iad,  agus  dh'- 
àitlin  e  an  cur  sìos  'nan  làth- 
air  mar  an  ceudna. 

8  Agus  dh'ith  iad,  agus 
shàsuicheadh  iad :  agus  thog 
iad  làn  sheachd  bascaidean 
do'n  bhiadh  bhriste,  a  bha 
dh'fhuigheall  aca. 

9  Agus  bha  iadsan  a  dh'ith 
mu  thimchioU  cheithir  mìle; 
affus  leig  e  air  falbh  iad. 

10  Agus  air  ball  chaidh  e 
steach   an   hiing   maille  r'a 


CAIB,  VIII. 


83 


dheisciohluibh,  agns  thàinig  e 
sru  crìochaibh  Dhalmanuta. 

11  Ao-us  thàinio;-  na  Phair- 
isich  a  mach ;  ag-us  thoisich 
iad  ri  ceisdean  a  chur  air,  ag' 
iarraidh  comhara  uaith  o 
nèamh,  'ga  dhearbhadh. 

12  Agus  air  deanamh  osna 
dhasan  'na  spiorad,  thubhairt 
e,  C'ar  son  a  ta  an  ginealach 
90  ag  iarraidh  comhara?  gu 
deimhin  a  ta  mise  ag  ràdh  ribh 
nach  toirear  comhara  do'n 
ghinealach  so. 

13  Agus  dh'fhàg  e  iad,  a- 
gns  air  dha  dol  a  steach  do'n 
luing-  a  rìs,  chaidh  e  do'n  taobh 
eile. 

14  Agus  dhìchuimhnich  na 
deisciobuii  aran  a  thoirt  lèo; 
agus  cha  robh  aca  ach  aon 
bhuilinn  maille  riu  sau  luing. 

15  Agus  dh'àithn  e  dhoibh, 
ag  ràdh,  Thugaibh  an  aire, 
bithibh  air  bhur  faicill  an  agh- 
aidh  taois  ghoirt  nam  Phairis- 
each,  agus  taoisghoirt  Heroid. 

16  Agus  bha  iadsan  a'  reu- 
sonachadh  'nara  measg  fèin, 
ag  ràdh,  Is  ann  air  son  nach 
'eil  aran  againn  a  ta  e. 

17  Agus  air  aithneachadh 
sin  do  losa,  thubhairt  e  riu, 
C'ar  son  a  ta  sibh  a'  reusonach- 
adh  do  bhrìgh  nach  'eil  aran 
agaibh  ?  Nach  'eil  f hios  ag- 
aibh  fathast,  agus  nach  'eil 
sibh  a'  tuigsinn  ?  am  bheil 
bhur  cridhe  fathast  air  a 
chruadhachadh  ? 

18  Air  dhuibh  sùilean  a  bhi 
agaibh,  nach  faic  sibh  ?  agus 
air  dhuibh  ckiasan  a  bhi  ag- 
aibh,  nach  ckiina  sibh?  agus 


nach  'eil  sibh  a'  cuimhneach- 

adh? 

19  An  uair  a  bhris  mi  na 
cùio'builinnean  am  measff  nau 
cùig  mìle,  cia  lìon  chabh  làn 
do  bhiadh  briste  a  thog  sibh  ? 
Thubhairt  iadsan  ris,  A  dhà 
dheug. 

20  Agus  an  uair  a  bhris  mi 
na  seachd  am  measg  nan  cei- 
thir  mìle,  cia  lìon  bascaid 
làn  do  bhiadh  briste  a  thog 
sibh  ?  Agus  thubhairt  iadsan, 
Seachd. 

21  Agus  thubhairt  e  riu, 
Cionnus  nach  'eil  sibh  a'  tuig- 
sinn  ? 

22  Agus  thàinig  e  gu  Bet- 
saida;  agus  thug  iad  d'a  ionn- 
suidh  duine  dall,  agus  ghuidh 
iad  air  gu'm  beanadh  e  ris. 

23  Agus  rug  e  air  làimh  an 
doill  agus  threòraich  e  niach 
as  a'  bhaile  e ;  agus  airdha  a 
shileadh  a  chur  air  a  shùilibh, 
agus  a  làmhan  a  chur  air, 
dh'fheòraich  e  dheth  an  robh 
e  faicinn  ni  air  bith. 

24  Agus  dh'amhairc  esan 
suas,  agus  thubhairt  e,  A  tami 
faicinn  dhaoine  mar  chraobh- 
an  ag  imeachd. 

25  'Na  dhèigh  sin,  chuir  e 
a  làmhan  a  rìs  air  a  shùilibh, 
agus  thug  e  air  amharc  suas : 
agus  dh'aisigeadh  a  radharc 
dha,  agus  chunnaic  e  gach  uile 
dhuine  gu  soilleir. 

26  Agus  chuir  e  dh'ionn- 
suidh  a  thighe  fv-'in  e,  ag  ràdh, 
Na  rach  a  steach  do'n  bhaile, 
agus  na  innis  do  neachair  bith 
anns  a'  bhailc  e. 

27  Agus  chaidh  losa  agus 


84 


MARC. 


a  dheisciobuil  a  macli  gu  bailt- 
ibh  Chesarea  Philipi:  agus  air 
an  t-slighe  chuir  e  ceisd  air  a 
dheiseiobluibh,  ag  ràdh  riu, 
Cò  a  tha  daoine  ag  ràdh  is 
mise  ? 

28  Agus  fhreagair  iadsan, 
Eoin  Baiste ;  agus  cuid  eile, 
Elias ;  agus  cuid  eile,  Aon 
do  na  fàidhibh. 

29  Agus  thubhairt  esan  riu, 
Ach  cò  a  tha  sibhse  ag  ràdh 
is  mi  ?  Fhreagair  Peadar  agus 
thubhairt  c  ris,  Is  tu  Criosd, 

30  Agus  thug  e  sparradh 
dhoibh  gun  iad  a  dh'innseadh 
no  uime  do  neach  sam  bith, 

31  Agus  thòisich  e  r'an 
teagasg,  gur  èigin  do  Mhac  an 
duine  mòran  do  nithibh  fhul- 
ang,  agus  a  bhi  air  a  dhiult- 
adh  leis  na  seanairibh,  agus 
na  h-àrd-shagartaibh,  agus  na 
sgrìobhaichibh,  agus  a  bhi  air 
a  chur  gu  bàs,  agus  èirigh  a 
rìs  an  dèigh  thri  làithean. 

32  Agus  labhair  e  a'  chainnt 
so  gu  foUaiseach.  Agus  rug 
Peadar  air,  agus  thòisich  e  r'a 
chronuchadh. 

33  Ach  air  dhasan  tionnd- 
adh  mu'n  cuairt,  agus  amharc 
air  a  dheisciobluibh,  chronuich 
e  Peadar,  ag  ràdh,  Tmich  air 
mo  chììlaobh,  a  Shatain :  oir 
cha'n  'eil  spèis  agad  do  nith- 
ibh  Dhè,  ach  do  nithibh 
dhaoine, 

34  Agus  air  gairm  an 
t-sluaigh,  agus  a  dheisciobul 
d'a  ionnsuidh,  thubhairt  e  riu, 
Ge  b'e  neach  leis  an  àiil  teachd 
a'm'  dhèigh-sa,  àicheadhadh 
8è\0  fein,  agus  togadh  e  a 


chrann-ceusaidh,  agus  leanadh 
e  mise. 

35  Oir  ge  b'e  neach  leis  an 
àill  'anara  fèin  a  choimhead, 
caillidli  se  e  ;  ach  ge  b'e  neach 
a  chailleas  'anam  air  mo  shon- 
sa,  agus  air  soìi  an  t-soisgeil, 
coimhididh  esan  e. 

36  Oir  ciod  e  an  tairbhe  do 
dhuine,  ge  do  chosnadh  e  an 
saoghal  gu  h-iomlan,  agus  'an- 
am  a  chall  ? 

37  No  ciod  a  bheir  duine 
an  èiric  'anama? 

38  Oir  ge  b'e  neach  a  ghabh- 
as  nàire  dhiomsa,  agus  do 
ni'fhoclaibh,  anns  a'  ghineal- 
ach  adhaltrannach  agus  olc  so, 
dheth-san  gabhaidh  Mac  an 
duine  nàire,  'nuair  a  thig  e  an 
glòir  'Athar,  maille  ris  na 
h-ainglibh  naomha. 

CAIB.  IX. 

AGUS  thubhairt  e  riu,  Gu 
deimhin  a  ta  mi  ag  ràdh 
ribh,  gu  bheil  cuid  dhiubhsan 
a  ta  'nan  seasamh  an  so,  nach 
blais  bàs,  'gus  am  faic  iad 
rìoghachd  Dhè  a  teachd  le 
cumhachd. 

2  Agus  an  ceann  shè  làith- 
ean,  thug  losa  Peadar,  agus 
Seumas,  agus  Eoin  leis,  agus 
threòruich  e  iad  leo  fèin  air 
leth  gu  beinn  àird :  agus  dh'- 
atharraicheadh  a  chruth  'nam 
fianuis. 

3  Agus  rinneadh  'eudach 
dealrach,  ro  gheal  mar  an 
sneachdadh;  air  mhodh  nach 
robh  e  'n  comas  do  ghlanadair- 
eudaich  sam  bith  air  talamh  a 
ghealachadh. 


CAIB.  IX. 


85 


4  Agus  dh'fhoillsicheadh 
dhoibh  Elias  maille  ri  Maois : 
agus  bha  iad  a'  còmhradh  ri 
losa. 

5  Agus  fhreagair  Peadar, 
affus  thubhairt  e  ri  losa,  A 
mhaighstir,  is  maith  dhuinne 
bhi  an  so :  air  an  aobhar  sin 
deanamaid  tri  pàilliuna;  aon 
duitse,  agus  aon  do  Mhaois, 
agus  aon  do  Elias. 

6  Oir  cha  rohh  fhios  aige 
ciod  a  theireadh  e :  oir  bha  iad 
fuidh  eagal  ro  mhòr. 

7  Agus  thàinig  neul  a  chuir 
sgàile  orra,  agus  thàinig  guth 
as  an  neul,  ag  ràdh,  Is  e  so 
mo  Mhac  gràdhach-sa,  èisdibh 
ris. 

8  Agus  air  ball,  an  uair  a 
dh'amhairc  iad  mu'n  timchioll, 
cha'n  fhac  iad  neach  air  bith 
a  sin  suas,  ach  losa  'na  aonar 
maille  riu. 

9  Agus  ag  teachd  dhoibh  a 
nuas  o'n  bheinn,  dh'àithn  e 
dhoibh  gun  na  nithe  a  chunn- 
aic  iad  innseadh  do  neach  sam 
bith,  gus  an  èireadh  Mac  an 
duine  a  rìs  o  na  marbhaibh. 

10  Agus  ghlèidh  iad  a' 
chainnt  so  aca  fèin,  a'  fìos- 
rachadh  d'a  chèile  ciod  bu 
chiall  do'n  aiseirigh  o  na 
marbhaibh. 

11  Agus  dh'fheòraich  iad 
deth,  ag  ràdh,  C'ar  son  a  tana 
sgrìobhaichean  ag  ràdh,  gur 
èigin  Elias  a  theachd  air  tvìs? 

12  Agus  fhreagair  esan  a- 
gus  thubhairt  e  riu,  Thig  Elias 
gu  deimhin  air  tùs,  agus  ais- 
igidh  e  na  h-uile  nithe,  agus 
mar  a  ta  e  sgrìobhta  mu  Mhac 


an  duine,  gu  bheil  e  gu  mòran 
do  nithibli  fhùlang,  agus  a  bhi 
air  a  chur  an  dìmeas. 

13  Ach  a  ta  mi  ag  ràdh 
ribh,  gu  bheil  Elias  da  rìreadh 
air  teaclid,  agus  rinn  iad  ris 
gach  ni  a  thogair  iad,  a  rèir 
mar  a  ta  e  sgrìobhta  uime. 

14  Agus  'nuair  thàinig  e 
chum  a  dheisciobul,  chunnaic 
e  sluagh  mòr  mu'n  timchioll, 
agus  na  sgrìobhaichean  a' 
deasboireachd  riu. 

15  Agus  air  ball  bha  'n 
sluagh  uile,  'nuair  a  chunnaic 
iad  e,  fo  uamhas  mòr,  agus  air 
dhoibh  ruith  d'a  ionnsuidh, 
chur  iad  fàilte  air. 

16  Agus  dh'fhiosraich  e  do 
na  sgrìobhaichibh,  Ciod  e 
mu'm  bheil  sibh  a'  deasboir- 
eachd  riu  ? 

17  Agus  air  freagairt  do 
neach  do'n  t-sluagh,  thubhairt 
e,  A  mhaighstir,  thug  mi  mo 
mhac  a  d'  ionnsuidh,  anns  am 
bheil  spiorad  balbh: 

18  Agus  ge  b'e  ionad  sam 
bith  an  glac  se  e,  a  ta  e  'ga 
tharruing  as  a  chèile ;  agus  a 
ta  e  cur  cobhair  as  a  bJieul,  a- 
gus  a'  gìosgarnaich  le  'fhiae- 
laibh,  agus  a  ta  e  a'  seargadh 
as :  agus  thubhairt  mi  ri  d'- 
dheisciobluibh,  iad  g'a  chur  a 
mach,  agus  cha  b'urrainn  iad. 

19  Ach  fhreagair  esan,  agus 
thubhairt  e  ris,  O  chinnich 
gun  chreidimh,  cia  fhad  a 
bhitheas  mi  maille  ribh?  cia 
fhad  a  dh'fhuilgeas  mi  sibh  ? 
thugaibh  e  a  m'ionnsuidh. 

20  Agus  thug  iad  d'a  ionn- 
suidh  e :  agus  an  uair  a  chunn- 


8^ 


MARC. 


aic  se  e,  reub  an  spiorad  air 
ball  e ;  ag-us  thuit  e  air  an  tal- 
amh,  ag'us  bha  e  'g'a  aoirneag- 
an  fèin,  agus  a'  cur  cobhair  as 
a  bJieul. 

21  Agus  dh'fhiosraich  e  d'a 
athair,  Cia  fhad  an  aimsir  o 
thàinig  so  air?  agus  thubhairt 
e,  O  bha  e  'na  leanabh. 

22  Agus  gu  minic  thilg  e 
san  teine  e,  agus  anns  an  uisge, 
chum  gu  milleadh  se  e :  acli 
ma  ta  thusa  comasach  air  ni 
sam  bith  a  dheanamh,  gabh 
truas  dinn,  agus  cuidich  leinn. 

23  Ach  thubhairt  losa  ris, 
Ma  's  urrainn  thusa  creidsinn, 
a  ta  gach  aon  ni  comasach 
do'n  neach  a  chreideas. 

24  Agus  ghlaodh  athair  an 
leinibh  a  mach  air  ball,  agus 
thubhairt  e  le  deuraibh,  A  ta 
mi  creidsinn,  a  Thighearn  ; 
cuidich  thusa  le  mo  mhi- 
chreidimh. 

25  Agus  an  uaìr  a  chunnaic 
losa  an  sluagh  a'  ruith  cuid- 
eachd,  chronuich  e  an  spiorad 
neòghlan,  ag  ràdh  ris,  A  spior- 
aid  bhailbli  agus  bhodhair,  a 
ta  mi  'g  orduchadh  dhuit,  Thig 
a  macli  as,  agus  na  rach  a 
steach  ann  ni's  mò 

26  Agus  glilaodh  an  spior- 
ad,  agus  reub  e  gu  ro  chràit- 
each  e,  agus  chaidh  e  mach  as : 
agus  blia  e'n  riochd  mairbh, 
ionnus  g'un  dubhairt  mòran, 
Tha  e  marbh. 

27  Ach  air  do  losa  a  ghlac- 
adh  air  làimh,  thog  e  suas  e, 
agus  dh'èirich  e. 

28  Agus  an  uair  a  chaidh  e 
gteach  do'n  tigh,  dh'fhiosraich 


a  dheisciobuil  deth  an  uaig- 
nidheas,  C'ar  son  nach  b'  urr- 
ainn  sinne  a  thilgeadh  mach? 

29  Agus  tlmbhairt  esan  riu, 
Cha'n  'eil  e  comasacli  gu'n 
tèid  a'  ghnè  so  mach  le  ni  air 
bith,  ach  le  h-urnuigh  agus 
trasgadh. 

30  Agus  dh'imich  iad  as  a 
sin,  agus  chaidh  iad  troimh 
Ghalile ;  agus  cha  b'àiU  leis 
fhios  so  bhi  aig  aon  neach. 

31  Oir  theagaisg  e  a  dheis- 
ciobuil  fèin,  agus  thubhairt  e 
riu,  A  ta  Mac  an  duine  air  a 
thabhairt  thairis  do  làmhaibh 
dhaoine,  agus  cuiridh  iad  gu 
bàs  e ;  agus  an  dèigh  a  chur 
gu  bàs,  èiridh  e  a  rìs  an  treas  là. 

82  Ach  cha  do  thuig  iad  a' 
chainnt  so,  agus  bha  eagal 
orra  fheòraich  dheth. 

33  Agus  thàinig  e  gu  Ca- 
pernaum  ;  agus  air  dha  bhi  san 
tigh,  dh'fhiosraich  e  dhiubh, 
Ciod  e  mu'n  robh  sibh  a'  deas- 
boireachd  eadairibh  fèin,  air 
an  t-slighe  ? 

34  Ach  dh'fhan  iadsan  'nai. 
tosd  :  oir  air  an  t-slighe  bha 
iad  a'  reusonachadh  eatorra 
fèin,  cò  aca  bu  mhò  a  bJiiodh. 

35  Agus  air  suidhe  dha, 
ghairm  e'n  dà  f hear  dheug  d'a 
ionnsuidJi,  agus  thubhairt  e  riu, 
Ge  b'e  neach  leis  am  miann 
a  bhi  air  thoiseach,  bithidh 
esan  air  dheireadh  air  chàch 
uile,  agus  'na  sheirbhiseach  do 
na  h-uile. 

36  Agus  ghabh  e  leanabh, 
agus  chuir  e  'nam  meadhon  e : 
agus  an  uair  a  thog  e  suas  'na 
uchd  e,  thubhairt  e  riu, 


CAIB.  X. 


87 


37  Ge  b'e  neach  a  ghabhas 
ri  h-aon  d'an  leithidibh  so  do 
leanabaibh  a'm'  ainm-sa,  a  ta 
e  a' gabhail  riumsa;  agus  ge 
b'e  neach  a  ghabhas  riumsa, 
cha  mhise  ris  am  bheil  e  a' 
gabhail,  ach  an  Ti  a  chuir 
uaith  mi. 

38  Agus  fhreagair  Eoin  e, 
ag  ràdh,  Amhaighstir,  chunn- 
aic  sinne  neach  nach  'eil  'gar 
leantuinn  a'  tilgeadh  a  mach 
dheamhan  a'd'  ainm-sa;  agus 
bhac  sinn  e,  a  cbionn  nach  'eil 
e  'gar  leantuinn  fèin. 

39  Ach  thubhairt  losa,  Na 
bacaibh  e:  oir  cha'n  'eil  neach 
sam  bith  a  ni  mìorbhuil  a'm' 
ainm-sa,  d'am  bheil  e'n  comas 
olc  a  Jabhairt  gu  h-ealamh 
umam, 

40  Oir  ge  b'e  neach  nach 
'eil  'nar  n-aghaidh,  a  ta  e 
leinn. 

41  Oir  ge  b'e  neach  a  bheir 
cupan  aisge  dhuibh-sa  r'a  òl 
a'm'  ainm-sa,  a  chionn  gur  le 
Criosd  sibh,  gu  deimhin  a  ta 
mi  ag  ràdh  ribh,  nach  caiU  e 
a  dhuais. 

42  Agus  ge  b'e  bheir  aobh- 
ar  oilbheim  do  aon  neach  do 
na  h-aonaibh  beaga  so,  a  ta 
creidsinn  annam-sa,  b'  fhearr 
dha  gu'm  biodh  clach-mhuih'nn 
air  a  crochadh  m'a  mhuineal, 
agus  gu'm  biodli  e  air  a  thilg- 
eadh  san  fhairge. 

43  Agus  ma  bheir  do  làmh 
aobhar  oilbheim  dhuit,  gearr 
dhiot  i :  is  fearr  dhuit  dol  a 
steach  do'n  bheatha  air  leth- 
làimh,  na  dà  làimh  a  bhi 
agad,  agus   dol  gu  h-ifrinn, 


'do'n  teine  nach  mùchar  a 
chaoidh  ; 

44  Far  nach  bàsaich  an 
cnuimh,  agus  nach  tèid  an 
teine  as. 

45  Agus  ma  bheir  do  chos 
aobhar  oilbheim  dhuit,  gearr 
dhiot  i :  is  fearr  dhuit  dol  a 
steach  do'n  bheatha  air  leth- 
chois,  na  dà  chos  a  bhi  agad, 
agus  a  bhi  air  do  thilgeadh  ann 
an  ifrinn,  do'n  teine  nach 
mùchar  a  chaoidh ; 

46  Far  nach  bàsaich  au 
cnuimh,  agus  nach  tèid  an 
teine  as. 

47  Agus  ma  bheir  do  shùil 
aobhar  oilbheim  dhuit,  spìon 
asad  i :  is  fearr  dhuit  dol  a 
steach  do  rioghachd  Dhè  air 
aon  sùil,  na  dà  shiiil  a  bhi  agad, 
agus  a  bhi  air  do  thilgeadh  ann 
an  teine  ifrinn ; 

48  Far  nach  bàsaich  an 
cnuimh,  agus  nach  tèid  an 
teine  as. 

49  Oir  saillear  gach  aon 
neach  le  teine,  agus  saillear 
gach  aon  ìobairt  le  salann. 

50  Is  maith  an  salann : 
ach  ma  chailleas  an  salann  a 
shaillteachd,  ciod  e  leis  an 
dean  sibh  deadh-bhlasda  e? 
Biodh  agaibh  salann  annaibh 
fèin,  agus  bithibh  sìochail  r'a 
chèile. 

CAIB.  X. 

AGUS  air  èirigh  dha  as  a 
sin,  thàinig  e  gu  crìoch- 
aibh  ludea  troimh  an  dùthaich 
a  ta  air  an  taobh  thall  do  lor- 
dan :  agus  thàinig  slòigh  d'a 
ionnsuidh  a  rìs ;  agus  mar  bu 


88 


MARC. 


ghnàth  leis,  theagaisg  e  iad 
a  rìs. 

2  Agus  thàinig  na  Phairis- 
ich  d'a  ionnsuidh,  agus  dh'- 
f'hiosraich  iad  deth,  Am  bheil 
e  ceaduichte  do  dhuine  a 
bhean  a  chur  air  falbh?  'ga 
dhearbhadh. 

3  Ach  fhreagair  esan  agus 
thubhairt  e  riu,  Ciod  a  dh'àithn 
Maois  dhuibh? 

4  Agus  thubhairt  iadsan, 
Thug  Maois  cead  duinn  litir- 
dhealaich  a  sgriòbliadh,  agus 
a  cur  air  falbh. 

5  Agus  fhreagair  losa  agus 
thubhairt  e  riu,  Air  son  cruais 
bhur  cridhe,  sgrìobh  e  an 
àithne  so  dhuibh. 

6  Gidheadh  o  thoiseach  na 
cruitheachd,  rinn  Dia  iad  fear 
agus  bean. 

7  Air  an  aobhar  so  fàgaidh 
duine  'athair  agus  a  mhàth- 
air,  agus  dlùth  leanaidh  e  r'a 
mhnaoi-phòsda : 

8  Agus  bithidh  iad  araon 
'nan  aon  fheoil:  ionnus  nach 
dithis  iad  o  sin  suas,  ach  aon 
fheoil. 

9  Air  an  aobhar  sin  an  ni  a 
chuir  Dia  cuideachd,  na  cuir- 
eadh  duine  o  chèile. 

10  Agus  anns  an  tigh  dh'- 
fheòraich  a  dheisciobuil  deth 
a  rìs  mu  thimchioll  an  ni 
cheudna. 

11  Agus  thubhairt  e  riu, 
Ge  b'e  neach  a  chuireas  air 
falbh  a  bhean  fèin,  agus  a 
phòsas  hean  eile,  a  ta  e  a' 
deanamh  adhaltrannais  'na 
h-agliaidh. 

12  Agus  ma  chuireas  bean 


air  falbh  a  fear  fèin,  agus  ma 
bhitheas  i  air  a  pòsadh  ri  fear 
eile,  a  ta  i  a'  deanamh  adhalt- 
rannais. 

1 8  Agus  thug  iad  leanabana 
d'a  ionnsuidh,  chum  gu'm 
beanadh  e  riu :  agus  chron- 
uich  a  dheisciobuil  a'  mhuinn- 
tir  a  thug  leo  iad. 

14  Ach  an  uair  a  chunnaic 
losa  sìn,  bha  e  ro  dhiombach, 
agus  thubhairt  e  riu,  Leigibh 
do  na  leanabanaibh  teachd  a 
m'  ionnsuidh,  agus  na  bacaibh 
iad  :  oir  is  ann  d'an  leithidibh 
a  ta  rloghachd  Dhè. 

15  Gu  deimhin  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh,  Ge  b'e  neach  nach 
gabh  rìoghachd  Dhè  mar  lean- 
abh  beag,  nach  tèid  e  gu  bràth 
a  steach  innte. 

16  Agus  ghlac  e  'na  uchd 
iad,  agus  chuir  e  a  làmhan 
orra,  agus  bheannaich  e  iad. 

17  Agus  an  uair  a  cliaidh  e 
mach  air  an  t-slighe,  thàinig 
neach  'na  ruith,  agus  leig  se 
e  fèin  air  a  ghlùinibh  dha,  a- 
gus  dh'fheòraich  e  dheth,  A 
mhaighstir  mhaith,  ciod  a  ni 
mi  chum  gu  sealbhaich  mi  a' 
bheatha  mhaireannach  ? 

18  Agus  thubhairt  losa  ris, 
C'ar  son  a  ghoireas  tu  maith 
dhiomsa  ?  cha'n  'eil  neach  sam 
bith  maith,  ach  a  h-aon,  is  e  sin 
Dia. 

19  Is  aithnedliuit  na  h-àith- 
eanta,  Na  dean  adhaltrannas, 
Na  dean  mortadh,  Na  goid. 
Na  toir  fianuis  bhrèige,  Na 
dean  eucoir,  Thoir  urram  do 
d'athair,  agus  do  d'  mhàthair. 

20  Ach  f  hreagair  esan  agus 


CAIB.  X. 


89 


thubhairt  e  ris,  A  mhaighstir, 
cboimhid  mi  iad  so  uile  o 
m'òige. 

21  Agus  air  ambarc  do  losa 
air,  ghràdhaicb  se  e,  agus  thu- 
bhairt  e  ris,  A  ta  aon  ni  dh'uir- 
easbhuidh  ort :  imich,  reic  na 
bheil  agad,  agus  tabhair  do  na 
bochdaibh,  agus  bithidh  agad 
ionmhas  air  nèamh  ;  agus  thig, 
tog  an  crann-ceusaidh,  agus 
iean  mise. 

22  Agus  bha  doilghios  air- 
san  air  son  nam  briathra  sin, 
agus  dh'f halbh  e  gu  tuirseach ; 
oir  bha  mòran  saoibhreis  aige. 

23  Agus  air  amharc  do  losa 
mu'n  cuairt,  thubhairt  e  r'a 
dheisciobluibh,  Cia  deacair 
do'n  mhuinntir  sin  aig  am 
bheil  mòr-shaoibhreas  dol  a 
steach  do  rìoghachd  Dhè  ! 

24  Agus  bha  mòr-uamlias 
air  na  deisciobhiibh  air  son  a 
bhriathra.  Ach  fhieagair  losa 
a  rìs,  agus  thubhairt  e  riu,  A 
chlann,  cia  deacair  dhoibh-san 
a  chuireas  an  dòigh  ann  an 
saoibhreas,  dol  a  steach  do 
rìoghachd  Dhè  ! 

25  Is  usadh  do  chàmhal  dol 
troimh  chrò  na  snàthaid,  na 
do  dhuine  saoibhir  dol  asteach 
do  rìoghaclid  Dhè. 

26  Ach  bhauamhas  orra-san 
thar  tomhas,  ag  ràdh  eatorra 
fèin,  Cò  ma  seadh  a  dh'f  heud- 
as  a  bhi  air  a  shaoradh  ? 

27  Agus  air  do  losa  amharc 
orra,  thubhairt  e,  Do  dhaoin- 
ibh  a  ta  so  eu-comasach,  acb 
cha  VezY  e  do  Dhia:  oir  do 
Dhia  a  ta  na  h-uile  nithe  eom- 
asach. 


28  Agus  thòisich  Peadar 
air  a  ràdh  ris,  Fei.ch,  thrèig 
sinne  na  h-uile  nithe,  agus 
lean  sinn  thusa. 

29  Ach  fhreagair  losa,  agus 
thubhairt  e,  Gu  deimhin  a  ta 
mi  ag  ràdh  ribh,  nach  'eil 
neach  sam  bith  a  dh'fhàg  tigh, 
no  bràithre,  no  peathraiche, 
no  athair,  no  màthair,  no  bean- 
phòsda,  no  clann,  no  fearann, 
air  mo  shonsa  agus  air  son  an 
t-soisgeil, 

30  Nach  faigh  a  cheud  uir- 
ead  san  aimsir  so  fèin,  tighean, 
agus  bràithrean,  agus  peath- 
raichean,  agus  màthraichean, 
agus  clann,  agus  fearann, 
maille  ri  geur-leanmhuinn  ;  a- 
gus  anns  an  t-saoghal  a  ta  ri 
teachd,  a'  bheatha  mhaireann- 
ach. 

31  Ach  a  ta  raòran  air  thùs, 
a  bhitheas  air  dheireadh  ;  agus 
air  dheireadh,  a  bhitheas  air 
thìjs. 

32  Agus  bha  iad  air  an 
t-slighe  a'  dol  suas  gu  lerusa- 
lem :  affus  bha  losa  as"  im- 
eachd  rompa  ;  agus  ghlac 
uamhas  iad,  agus  ag  dhoibh 
esan  a  leantuinn,  bha  eagal 
orra.  Agus  thug  e  an  dà  fhear 
dheug  air  leth  a  rìs,  agus  thòis- 
ich  e  air  na  nithe  a  bha  gu 
tachairt  dainnseadh  dhoibh, 

33  Ag  ràdh,  Feuch,  a  ta 
sinn  a'  dol  suas  gu  lerusalem  ; 
agus  bithiclh  Mac  an  duine 
air  a  thoirt  thairis  do  na  h- 
àrd-shagartaibh,  agus  do  na 
sgrìobhaichibh :  agus  dìtidh 
iad  chum  bàis  e,  agus  bheir 
iad  thairis  e  do  na  Cinnich  ; 


90 


MARC. 


34  Agus  ni  iad  fanoid  air, 
ao^us  sgiùrsaidli  iad  e,  agus 
tilgidh  iad  smugaid  air,  agus 
cuiridli  iad  gu  bàs  e :  agus  air 
an  treas  là  èiridh  e  a  rìs. 

85  Agus  thàinig  d'a  ionn- 
suidh  Seumas  agus  Eoin,  mic 
Shebede,  ag  ràdh,  A  mhaigh- 
stir,  is  àiU  leinn  gu'n  dean  thu 
dhuinne  ge  b'e  ni  a  dh'iarras 
sinn. 

86  Agus  thubhairt  esan  riu, 
Ciod  is  àill  leibh  niise  a  dhean- 
amh  dhuibh  ? 

87  Agus  thubhairt  iadsan 
ris,  Deònuich  dhuinne  gu'n 
suidheamaid,  a  h-aon  air  do 
làimh  dheis,  agus  am  fear  eile 
air  do  làimh  chlì,  ann  do 
ghlòir. 

38  Ach  thubhairt  losa  riu, 
Cha'n  aithne  dhuibh  ciod  a  ta 
sibh  ag  iarraidh :  ani  bheil  sibh 
comasach  air  a'  chupan  òl  a 
dh'òlas  mise  ?  agus  a  bhi  air 
bhur  baisteadh  leis  a'  bhaist- 
eadh  leis  ani  baistear  mise  ? 

39  Thubhairt  iadsan  ris,  A 
ta  sinn  comasach.  Ach  thu- 
bhairt  losa  riu,  Olaidh  sibhse 
gu  deimhin  an  cupan  a  dli'òlas 
mise ;  agus  baistear  sibh  leis 
a'  bhaisteadh  leis  am  baistear 
mise : 

40  Ach  suidhe  air  mo  làimh 
dheis,  agus  air  mo  làimh  chli, 
cha  leamsa  sin  r'a  thabliairt, 
ach  dhoibh-san  d'an  d'ulluich- 
eadh  e. 

41  Agus  air  cluinntinn  so 
do'n  deichnear,  thòisich  iad 
air  mòr-chorruich  a  ghabhail 
ri  Seumas  agus  Eoin. 

42  Ach  ghairm  losa  iad  d'a 


ionnsuidh,  agus  thubhairt  e 
riu,  A  ta  fhios  agaibh  gu  bheil 
acasan  a  ta  air  am  meas  mar 
uachdarain  air  na  Cinnich, 
àrd-thighearnas  orra ;  agus  gu 
bheil  aig  an  daoinibh  mòra  làn- 
ùghdarras  orra. 

43  Ach  cha  bhi  e  mar  sin 
'nur  measg-sa :  ach  ge  b'e 
neach  le'n  àill  a  bhi  mòr  'nur 
measg,  bitliidh  e  'na  òglach 
agaibh : 

44  Agus  ge  b'e  neach  ag- 
aibh  le'n  àill  toiseach  a  bhi 
aige,  bithidh  e  'na  sheirbhis- 
each  do  na  h-uile. 

45  Oir  cha  d'thàinig  eadh- 
on  Mac  an  duine  chum  gu'n 
deantadh  frithealadh  dha,  ach 
a  dheanamh  frithealaidh,  agus 
a  thoirt  'anama  fèin  mar  èiric 
I  air  son  mhòran. 

46  Agus  thàinig  iad  gu  le- 
richo :  agus  air  imeachd  dha- 
san  agus  d'  a  dheisciobluibh, 
agus  do  shluagh  mòr,  a  mach 
à  lericho,  bha  Bartimeus  an 
dall,  mac  Thimeuis,  'na  shuidhe 
ri  taobh  na  slighe,  ag  iarraidh 
dèirce. 

47  Agus  an  uair  a  chuaì  e 
gu'm  b'e  losa  o  Nasaret  a 
bh'ann,  thòisich  e  ri  glaodh- 
aich,  agus  a  ràdh,  losa,  Mhic 
Dhaibhidh,  dean  tròcair  orm. 

48  Agus  chronuich  mòran 
e,  chum  gu'm  biodh  e  'na 
thosd :  ach  bu  ro  mhòid  a 
glilaodh  esan,  a  Mhic  Dhai- 
bhidh,  dean  tròcair  orm. 

49  Agus  sheas  losa,  agus 
dh'àithn  e  esan  a  ghairm  d'a 
ionnsuidh:  agus  ghairm  iad  an 
dall,  ag  ràdh  ris,  Biodh  mis- 


CAIB.  XI. 


91 


neach  agad,  ^irich ;  tha  e  ga 
d'ghairm. 

50  Agus  air  dhasan  'fhall- 
uinn  a  thilgeadh  uaith,  dh'èir- 
ich  e,  agus  thàinig  e  gu  losa. 

51  Agus  fhreagair  losa,  a- 
gus  thubhairt  e  ris,  Ciod  is  àiU 
leat  mise  a  dheanamh  dhuit  ? 
Thubhairt  an  dali  ris,  A  Thigh- 
earn,  nii  dh'fhaotainn  nio 
radhairc. 

52  Agus  thubhairt  losa  ris, 
Imich ;  shlànuich  do  chreid- 
imh  thu.  Agus  air  ball  fhuair 
e  a  radharc,  agus  lean  e  losa 
san  t-slighe. 

CAIB.  XL 

AGUS  an  uair  a  thàinig  iad 
am  fagus  do  lerusalem, 
gu  Betphage  agus  Betani,  aig 
sliabh  nan  crann-oladh,  chuir 
e  uaith  dithis  d'a  dheisciob- 
luibh, 

2  Agus  thnbhairt  e  riu, 
Rachaibh  do'n  bhaile  ud  thall 
fa  bhur  comhair;  agus  air  ball 
an  uair  a  thèid  sibh  a  steacli 
ann,  gheibh  sibh  searrach 
ceangailte,  air  nach  do  shuidh 
aon  duine  riamh ;  fuasglaibh 
e,  agus  thugaibh  leibh  e. 

3  Agus  ma  their  neach  air 
bith  ruibh,  C'ar  son  a  ta  sibh  a' 
deanamh  so?  abraibh,  Gu  bheil 
feum  aig  an  Tighearn  air ;  a- 
gus  air  ball  cuiridh  e'n  so  e. 

4  Agus  dh'imich  iad,  agus 
fhuair  iad  an  searrach  cean- 
gailte  a  muigh  aig  an  dorus, 
aig  coinneachadh  dà  shlighe  ; 
agus  dh'fhuasgail  iad  e. 

5  Agus  thubhairt  cuid 
dhiubh-san,  a  bha  'nan  seas- 


amh  an  sin,  riu,  C'ar  son  a  ta 
sibh  a'  fuasgladh  an  t-searr- 
aich? 

6  Agus  thubhairt  iadsan  riu 
mar  a  dh'àithn  losa  dhoibh : 
agus  leig  iad  uatha  iad. 

7  Agus  thug  iad  an  searr- 
ach  chum  losa,  agus  chuir 
iad  am  falluinnean  air ;  agus 
shuidh  esan  air. 

8  Agus  sgaoil  mòran  am 
falluinnean  fèin  airan  t-slighe: 
agus  ghearr  cuid  eile  geugan 
do  na  craobhaibh,  agus  sgaoil 
iad  air  an  t-slighe  iad. 

9  Agus  ghlaodh  iadsan  a 
bha  'g  imeachd  roirahe,  agus 
iadsan  a  bha  'ga  leantuinn,  ag 
ràdh  Hosanna,  is  beannaichte 
an  ti  a  ta  teachd  ann  an  ainm 
an  Tighearn. 

10  Is  beannaichte  rìogh- 
achd  ar  n-Athar  Daibhidh,  a 
ta  teachd  [ann  an  ainm  an 
Tighearna;]  Hosanna  anns 
na  h-àrdaibh. 

11  Agus  chaidh  losa  a 
steach  do  lerusalem,  agusdo'n 
teampull ;  agus  an  uair  a  dh'- 
amhairc  e  air  gach  ni  mu'n 
cuairt,  agus  a  bha  'm  feasgar 
a  nis  air  teachd,  chaidh  e  mach 
gu  Betani  maille  ris  an  dà 
fhear  dheug. 

12  Agus  air  an  là  màireach, 
'nuair  a  chaidh  iad  a  mach  à 
Betani,  dh'fhàs  e  ocrach.. 

13  Agus  air  faicinn  craoibh- 
fhìge  fada  uaith,  air  an  robh 
duilleach,  thàinig  e,dh'fheuch- 
ainn  am  faigheadh  e  ni  sam 
bith  oirre  :  agus  air  dha  teachd 
d'a  h-ionnsuidh,  cha  d'fhuair 
e  ni  sam  bith  ach  duilleach ; 


92 


MARC. 


oir  cha  robh  àm  tionail  nam 
fìge  fathast  ann. 

14  Agus  fhreagair  losa  a-j 
gusthubhairt  e  rithe,  Narith-| 
eadh  neach  sam  bith  toradh 
dhiotsa  o  so  suas  a  chaoidh. 
Agus  chual  a  dheisciobuil  e. 

15  Agus  thàinig  iad  gu  le- 
rusalem  :  agus  chaidh  losa  a 
steach  do'n  teampull,  agus 
thòisich  e  air  an  dream  a  bha 
reiceadh  agus  a'  ceannach  san 
teampuU  a  chur  a  mach,  agus 
thilg  e  thairis  bùird  luchd 
malairt  an  airgid,  agus  caith- 
riche  na  muinutir  a  bha  reic- 
eadh  choluman  : 

16  Agus  cha'n  fhuilgeadh 
e  gu'n  giììlaineadh  neach  sam 
bith  soitheach  troimh  an  teamp- 
ulL 

17  Agustheagaisge,  agràdh 
riu,  Nach  'eil  e  sgrìobhta, 
Goirear  tigh  urnuigh  do  m' 
thigh-sa  do  na  h-uile  chinn- 
ich  ?  Ach  rinn  sibhse  'na 
gharaidh  luchd-reubainn  e. 

18  Agus  chualana  sgrìobh- 
aichean  agus  na  h-àrd-shagairt 
so,  agus  dh'iarr  iad  cionnus  a 
dh'fheudadh  iad  esan  a  mhill- 
eadh  :  oir  bha  'eagal-san  orra, 
do  bhrigh  gu"n  robh  an  sluagh 
uile  fo  iongantas  mòr  r'a  theag- 
asg. 

]  9  Agus  an  uair  a  bha  am 
feasgar  air  teachd,  chaidh  e 
mach  as  a'  bhaile. 

20  Agus  air  mhaduinn,  ag 
gabhail  seachad  dhoibh,chunn- 
aic  iad  an  crann-fìge  air  crìon- 
adh  o  fhreumhaibh. 

21  Agus  air  cuimhneach- 
dh  do  Pheadar,  thubhairt  e 


ris,  A  mhaighstir,  feuch,  a  ta 
a'  chraobh-f  hìge,  a  mhalluich 
thu,  air  crìonadh. 

22  Agus  fhreagair  losa,  a 
gus  thubhairt  e  riu,  Biodh 
creidimh  Dhè  agaibh. 

23  Oir  gu  deimhin  a  ta  mi 
ag  ràdh  ribh,  ge  b'e  neach  a 
their  ris  a'  bheinn  so,  Togar 
thu,  agus  tilgear  san  fhairge 
thu,  agus  nach  bi  fo  amharus 
'na  chridhe,  ach  a  chreideas 
gu'n  tachair  na  nithe  a  their 
e,  thig  gach  ni  a  their  e  gu 
crìch  dha. 

24  Air  an  aobhar  sin  tha 
mi  ag  ràdli  ribh,  Ge  b'e  nithe 
air  bith  a  dh'iarras  sibh  ann 
an  urnuigh,  creidibh  gu'ni 
faigh  sibh,  agus  gheibh  sibh. 

25  Agus  an  uair  a  sheasas 
sibh  a'  deanamh  urnuigh, 
maithibh,  ma  ta  ni  air  bith  ag- 
aibh  an  aghaidh  aoin  duine; 
chum  gu  maith  bhur  n-Athair 
a  ta  air  nèamh  bhur  peacanna 
fèin  duibhse. 

26  Ach  mur  maith  sibhse, 
cha  mhò  a  mhaitheas  bhur 
n-Athair  a  ta  air  nèamh  bhur 
peacanna  fèin  duibhse. 

27  Agus  thàinig  iad  a  rìs 
gu  lerusalem  :  agus  air  dha- 
san  bhi  a'  spaisdeireachd  anns 
an  teampull,  thàinig  d'a  ionn- 
suidh  na  h-àrd-shagairt,  agus 
na  sgrìobhaichean,  agus  na 
seanairean. 

28  Agus  thubhairt  iad  ris, 
Ciod  e  an  t-ììghdarras  leis  am 
bheil  thu  a'  deanamh  nan 
nithe  so  ?  Agus  cò  thug  dhuit 
an  t-ùghdarras  so  chum  na 
nithe  so  dheanamh  ? 


CAIB.  XII. 


93 


29  Agus  fhreagair  losa  a- 
gus  thubhairt  e  riu,  Feòraich- 
idh  mise  mar  an  ceudna  aon 
ni  dhibhse,  agus  freagraibh 
mi,  agus  innsidh  mise  dhuibh- 
sa  ciod  e  an  t-ùghdarras  leis 
am  bheil  mi  deanamh  nan 
nithe  so. 

30  An  ann  o  nèamh,  no  o 
dhaoinibh  a  thàinig  baisteadh 
Eoin?  freagraibh  mi. 

31  Agus  bha  iad  a'  reuson- 
achadh  eatorra  fèin,  ag  ràdh, 
Ma  their  sinn,  O  nèamh ; 
their  esan  ruinn,  C'ar  son 
ma  seadh  nach  do  chreid  sibh 
e? 

32  Ach  ma  their  sinn,  O 
dhaoinibh ;  bha  eagal  an  t- 
sluaigh  orra:  oir  b'e  meas 
gach  uile  air  Eoin  gu'm 
b'fhàidh  e  gu  firinneach. 

33  Agusairfreagairtdhoibh, 
thubhairt  iad  ri  losa,  Cha'n 
'eil  fhios  againn.  Agus  fhreag- 
air  losa  agus  thubhairt  e  riu, 
Cha  mhò  a  dh'innseas  mise 
dhuibhse  ciod  e  an  t-ììghdarr- 
as  leis  am  bheil  mi  deanamh 
nan  nithe  so. 

CAIB.  XII. 

AGUS  thòisich  e  air  labh- 
airt  riu  ann  an  cosamh- 
lachdaibh.  Shuidhich  duine 
àraidh  fion-lios,  agus  chuir  e 
gàradh  mu'n  cuairt  air,  agus 
ehladhaich  e  ionad-bruthaidh 
nam  Jion-dJiearc,  agus  thog  e 
tùr,  agus  shuidhich  e  air  tuath 
e,  agus  ghabh  e  a  thurus  as  a 
dhùthaich. 

2  Agus  san  àm  dhligheacb 
chuir  e  seirbhiseach  a  dh'ionn- 


isuidh  na  tuatha,  chum  gu'm 
jfaigheadh  e  do  thoradh  an 
fhìon-b'os  o'n  tuath. 

3  Ach  air  dhoibh-san  esan 
a  ghlacadh,  bhuail  iad  e,  agus 
chuir  iad  uatha  falamh  e. 

4  Agus  a  rìs  chuir  e  seir- 
bhiseach  eile  d'an  ionnsuidh  ; 
agus  chlach  iad  e,  agus  reub 
iad  a  cheann,  agus  chuir  iad 
uatlia  e  le  h-eas-urram. 

5  Agus  a  rìs  chuir  e  neach 
eiie  d'an  ionnsuidJi ;  agus  esan 
mharbh  iad  :  agus  mòran  eile, 
a'  bualadh  cuid  diubh,  agus  a' 
marbhadh  cuid  eile. 

6  Fathast  uime  sin,  air  dha 
aon  Mhac  a  bhi  aige,  a  b'  ion- 
mhuinn  leis,  chuir  e  esan  mar 
an  ceudna  fa  dheoidh  d'an 
ionnsuidh,  ag  ràdh,  Bheir  iad 
urram  do  m'  Mhac. 

7  Acb  thubhairt  an  tuath 
sin  'nam  measg  fèin,  Is  e  so 
an  t-oighre ;  thigibh,  marbh- 
amaid  e,  agus  bithidh  an  oigh- 
reachd  againn  fèin. 

8  Agus  rug  iad  air,  agus 
mharbh  iad  e,  agus  thilg  iad  a 
mach  as  an  fhìon-lios  e. 

9  Ciod  e  uime  sin  a  ni 
Tighearn  an  f hìon-lios  ?  Thig 
e  agus  sgriosaidh  e  'n  tuath 
sin,  agus  bheir  e  am  fìon-lios 
do  dhaoinibh  eile. 

10  Nach  do  leugh  sibh  an 
sgriobtuir  so?  A'  chlach  a 
dhiult  na  clachairean,  rinn- 
eadh  ceann  na  h-oisinn  dith. 

11  Rinneadh  so  leis  anTigh- 
earn,  agus  is  iougantach  e  'nar 
sùilibh-ne. 

12  Agus  dli'iarr  iad  breith 
air,  ach  bha  eagal  an  t-sluaigh 


94 


MARC. 


orra ;  oir  thuig  iad  gu'm  b'ann 
'nan  aghaidh  fèin  a  labhair  e  an 
cosamhlachd :  agus  air  f hàgail 
doibh,  dh'iniich  iad  rompa. 

13  Agus  chuir  iad  d'a  ionn- 
suidh  dream  àraidh  do  na 
Phairisich,  agus  do  iuchd-lean- 
mhuinn  Heroid,  chum  gu'n 
glacadh  iad  e  'na  chainnt. 

14  Agus  air  dhoibh-san 
teachd,  thubhairt  iad  ris,  A 
mhaighstir,  a  ta  fhios  againn 
gu  bheil  thusa  fìrinneach,  agus 
nach  'eil  suim  agad  do  neach 
air  bith :  oir  cha'n  'eil  thu  ag 
amharc  air  gnùis  dhaoine,  ach 
a'  teagasg  slighe  Dhè  ann  am 
fìrinn.  Am  bheil  e  ceaduichte 
cìs  a  thoirt  do  Cheasar,  no 
nach  'eil?  an  tabhair,  no  nach 
tabhair  sinn  i  ? 

15  Ach  air  dhasan  ancealg 
a  thuigsinn,  thubhairt  e  riu, 
C'ar  son  a  ta  sibh  ga  m'  bhuair- 
eadh?  thugaibh  peghinn  a  m' 
ionnsuidh,  chum  gu'm  faic 
mi  i? 

16  Agus  thug  iad  d'a  ionn- 
suidJi  i,  agus  thubhairt  e  riu, 
Cò  d'an  ìomhaigh  so,  agus  cò 
d"  am  buin  an  sgrìobhadh  so  ? 
Agus  thubhairt  iadsan  ris,  Do 
Cheasar. 

17  Agus  fhreagair  losa,  a- 
gus  thubhairt  e  riu,  Thugaibh 
do  Cheasar  na  nithe  a's  le 
Ceasar,  agus  do  Dhia  na  nithe 
a's  le  Dia.  Agus  ghabh  iad 
iongantas  ris. 

18  An  sin  thàiiiig  na  Sa- 
dusaich  d'a  ionnsuidh,  a  ta  'g 
ràdh  nach  'eil  aiseirigh  ann ; 
agus  dh'f  heòraich  iad  deth,  ag 
ràdh, 


19  A  mhaighstir,  sgrìobh 
Maois  dhuiime,  Nam  faigh- 
eadh  bràthair  duine  air  bith 
bàs,  agus  gu'm  fàgadh  e  bean, 
agus  nach  fàgadh  e  clann, 
gu'n  gabhadh  a  bhràthair  a 
bhean  d'a  ionnsuidh,  agus  gu'n 
togadh  e  sliochd  d'a  bhràth- 
air. 

20  A  nis  bha  seachdnar 
bhràithrean  ann:  agus  ghabh 
an  ceud  fhear  dhiubh  bean, 
agus  an  uair  a  dh'eug  e,  cha 
d'fhàg  e  sliochd. 

21  Agus  ghabh  an  dara  fear 
i,  agus  fhuair  esan  bàs,  agus 
cha  mhò  a  dh'fhàg  esan 
sliochd:  agus  an  treas  fear  mar 
an  ceudna. 

22  Agus  ghabh  an  t-seachd- 
nar  i,  agus  cha  d'fhàg  iad 
sliochd :  'nan  dèigh  uile,  chao- 
chail  a'  bhean  raar  an  ceud- 
na 

23  Anns  an  aiseirigh  uime 
sin,  an  uair  a  dh'èireas  iad, 
cò  dhiubh  d'am  bean  i?  oir 
bha  i  aig  an  t-seachdnar  'na 
mnaoi. 

24  Agus  fhreagair  losa  a- 
gus  thubhairt  e  riu,  Nach  'eil 
sibh  uime  sin  ann  am  mear- 
achd,  do  bhrìgh  nach  'eil  eòlas 
agaibh  air  na  pgriobtuiribh,  no 
air  cumhachd  Dhè? 

25  Oir  an  uair  a  dh'èireas 
iad  o  na  marbhaibh,  cha  phòs 
iad,  ni  mò  a  bheirear  am  pòs- 
adh  iad  ;  ach  a  ta  iad  mar  na 
h-aingil  a  ta  air  nèamh. 

26  Ach  mu  thimchioll  nam 
marbh,  gu'n  èirich  iad,  nach 
do  leugh  sibh  ann  an  leabhar 
Mhaois,  cionnus  a  labhair  Dia 


CAIB 

ris  anns  a'  phreas,  ag  ràdh,  Is 
mise  Dia  Abrahaim,  agus  Dia 
Isaaic,  agus  Dia  lacoib  ? 

27  Cha  'n  e  Dia  nam  marbh 
e,  ach  Dia  nam  beò :  tha  sibh- 
se  uirae  sin  ann  am  mearachd 
mòr. 

28  Agus  thàinig  neach  do 
na  sgrìobhaichibh,  agus  an  uair 
a  chual  e  iadsan  a'  deasboir- 
eachd  r'a  chèile,  agus  a  thuig 
egu'n  do  fhreagair  e  gu  maith 
iad,  chuir  e  ceisd  air,  Cia  i  a' 
cheud  àithne  do  na,  h-àitheant- 
aibh  uile? 

29  Agus  fhreagair  losa  e, 
'S  i  so  a'  cheud  àithne  do  na 
h-àitheantaibh  uiie,  Eisd,  O 
Israel,  an  Tighearn  ar  Dia-ne, 
is  aon  Tighearn  e  ; 

30  Agus  gràdhaichidh  tu  an 
Tighearn  do  Dhia  le  d'uile 
chridhe,  agus  le  d'uile  anam, 
agus  le  d'uile  inntinn,  agus  le 
d'uile  neart :  Is  i  so  a'  cheud 
àithne : 

31  Agus  is  cosmhuil  an  dara 
àithne  rithe  so,  Gràdhaichidh 
tu  do  choimhearsnach  mar  thu 
fèin:  cha'n  'eil  àithne  eile  ann 
a's  mò  na  iad  so. 

32  Agusthubhairtansgrìobh- 
aiche  ris.  Is  maith,  gu  fìrinn- 
each,  a  Mhaighstir,  a  thubhairt 
thu :  oir  a  ta  aon  Dia  ann,  a- 
gus  cha'n  'eil  atharrach  ann 
ach  e  fèin. 

33  Agus  esan  a  ghràdhach- 
adh  leis  an  uile  chridhe,  agus 
leis  an  uile  thuigse,  agus  leis 
an  uile  anam,  agus  leis  an  uile 
neart,  agus  neach  à  ghràdhach- 
adh  a  choimhearsnaich  mar  e 
fèin,  is  mò  sin  na  na  h-uile 


.  XII.  95 

làn  lobairte-loisgte,  agus  tha- 
bhartasa. 

34  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  losa  gu'n  do  fhreagair  e 
gu  tuigseach,  thubhairt  e  ris, 
Cha'n  eil  thu  fada  o  rìogh- 
achd  Dhè.  Agus  cha  robh  a 
mhisnich  aig  neach  air  bith  o 
sin  suas  ceisd  a  chur  air. 

35  Agus  fhreagair  losa  a- 
gus  thubhairt  e,  a'  teagasg 
anns  an  teampuU,  Cionnus  a 
tha  na  sgrìobhaichean  ag  ràdh 
gur  e  Criosd  Mac  Dhaibhidh? 

36  Oir  thubhairt  Daibhidh 
fèin  troimh  an  Spiorad  naomh, 
Thubhairt  an  Tighearn  ri  m' 
Thighearn-sa,  Suidh  air  mo 
làinih  dheis,  gus  an  cuir  mi  do 
naimhde  'nan  stòl  fo  d'  chos- 
aibh ; 

37  Air  an  aobhar  sin  a  ta 
Daibhidh  fèin  a'  gairm  a 
Thighearna  dheth ;  cionnus 
ma  seadh  is  e  'mhac  e?  Agus 
dh'èisd  am  mòr-shhiagh  ris  gu 
taitneach. 

38  Agus  thubhairt  e  riu  'na 
theagasg,  Bithibh  air  bhur 
faicill  o  na  sgrìobhaichibh,  leis 
an  ionmhuinn  imeachd  ann  an 
culaidhibh  fada,  agus  failte 
fhaotainn  air  na  margaibh, 

39  Agus  na  ceud  chaith- 
riche  anns  an  sionagogaibh, 
agus  na  ceud  àiteacha-suidhe 
aio^  na  fullibh : 

40  A  dh'itheas  suas  tigh- 
ean  bhantrach,  agus  air  sgàth 
deadh  choslais  a  ni  urnuighean 
fada:  gheibh  iad  siu  an  dìt- 
eadh  a's  mò. 

41  Agus  air  do  losa  suidhe 
fa  chomhair  àite-coimhid  an 


96 


MARC. 


ionmhais,  thug  e  fa'near  cionn- 
us  a  bha  'm  pobull  a'  cur  an 
airgid  anns  an  ionmhas  :  agus 
chuir  niòran  do  dhaoinibh 
saoibhir  mòran  ann. 

42  Agus  air  teachd  do 
bhantraich  bhochd,  thilg  i  dà 
bhonn  bheag  ann,  a  ni  feoir- 
ling. 

43  Agus  air  dha  a  dheis- 
ciobuil  a  ghairm  d'a  ionnsuidh, 
thubhairt  e  riu,  Gu  deimhin  a 
ta  mi  ag  ràdli  ribh,  gu'n  do 
chuir  a'  bhantrach  bhochd  so 
tuilleadh  san  ionmhas,  na  iad- 
san  uile  a  thilg  ann. 

44  Oir  thilg  iadsan  uile  ann 
d'am  mòr-phailteas  ;  ach  thilg 
ise  as  a  gainne  na  bha  aice 
uile,  eadhon  a  beathachadh 
gu  h-iomlan. 

CAIB.  XIII. 

AGUS  an  uair  a  bha  e  dol 
a  mach  as  an  teampull, 
thubhairt  neach  d'a  dheis- 
ciobluibh  ris,  A  Mhaighstir, 
feucli  ciod  e  a'  ghnè  chlach  so, 
agus  ciod  e  a'  ghnè  aitreibh 
so ! 

2  Agus  fhreagair  losa  agus 
thubliairt  e  ris,  Am  faic  thu 
an  aitreabh  mhòr  so?  cha'n 
fhàgar  clach  air  muin  cloiche, 
nach  sgarar  o  chèile. 

3  Agus  'nuair  a  shnidh  e 
air  sliabh  nan  crann-oladh,  fa 
chomhair  an  teampuill,  dh'- 
fheòraich,  Peadar,  agus  Seu- 
mas,  agus  Eoin,  agus  Aindreas 
an  uaignidheas  deth, 

4  Innis  duinne  c'uin  a 
bhitheas  na  nithe  sin,  agus 
fìiod  e  'n  comhara  'nuair  a 


bhitheas  na  nithe  sin  gu  ìèìr 
air  an  coimhlionadh. 

5  Agus  fhreagair  losa  iad, 
agus  thòisich  e  air  a  ràdh, 
Thugaibh  an  aire  nach  meall 
aon  neach  sibh : 

6  Oir  thig  mòran  ann  am 
ainm-sa,  ag  ràdh,  Is  mise  e : 
agus  meallaidh  iad  mòran. 

7  Agus  an  uair  a  chluinn 
eas  sibh  coganna,  agus  tuair- 
isgeul  choganna,  na  biodh 
buaireas  oirbh  :  oir  is  èigin  iad 
so  a  theachd ;  acli  cha  'ìieil 
an  deireadh  ann  fathast. 

8  Oir  èiridh  cinneach  an 
atjhaidh  cinnich,  affus  rioffh- 
achd  an  aghaidh  rìoghachd : 
agus  bithidh  critheanna  talmh- 
ainn  ann  an  iomadh  àit,  agus 
bithidh  gortaagus  trioblaidean 
ann :  is  iad  sin  toiseach  dhòr- 
uinnean. 

9  Ach  thugaibh  an  aire 
dhuibh  fèin :  oir  bheir  iad 
thairis  sibh  do  chomhairlibh  : 
agus  anns  na  sionagogaibh 
sgiùrsar  sibh,  agus  cuirearsibh 
an  làthair  uachdaran  agus  rìgh- 
rean  air  mo  shonsa,  mar  fhian- 
uis  dhoibh-san. 

10  Agus  is  èigin  air  tùs  an 
soisgeul  a  bhi  air  a  shearmon- 
achadh  do  na  h-uile  chinnich. 

11  Ach  an  uair  a  bheir  iad 
leo  sibh,  'gur  tabhairt  thairis, 
na  biodh  e  'na  ro-chìiram  oirbh 
ciod  e  a  labhras  •^ibli,  agus  na 
smuainichibh  roimh-Iàimh  nir: 
ach  ge  b'e  ni  a  bheirear  dhuibh 
san  uair  sin  fèin,  abraibh  e: 
oir  cha  sibhse  ta  labhairt,  ach 
an  Spiorad  nanmh. 

12  Agus  bheir  am  bràtìiair 


CAIB.  xm. 


97 


a  bhràthair  thairis  chmn  bàis, 'ta,  a  thagh  e  fein,  ghiorraicli 
agus  an  t-athair  a  mhac :  agus'e  na  làithean  nd. 
eiridh  a'  chlann  snas  an  agh-j     21  Agus  an  sin  ma  their 
aidh  am  pàranta,  agus  bheLr  neach  air  bith  ribh,  Feuch,  a 
iad  fa'near  an  cur  gu  bàs.       j  ta  Criosd  an  so,  no,  Feuch,  a 

13  Agus  bithidh  sibh  air  7c  e 'n  sin,  na  creidibh  e  .■ 
bhur  fuathachadh  leis  na  h-nile  ì  22  Oir  èiridh  Criosdan 
dhaoinibh  air  sgàth  m'ainme-  brèige,  agus  fàidhean  brèige 
sa :  ach  an  ti  a  bhuanaicheas  agus  ni  iad  comharan,  agus 
chum  na  erìche,  is  e  so  a  mìorbhuilean,  chum,  nam  bu 
shaorar,  chomasach  e.  na  daoine  taghta 

14  Ach  an  uair  a  chi  sibh  fèin  a  mhealladh. 
gràineileachd  an  leir-sgrios,  air"  23  Agus  thugaibh-sa  an 
an  do  labhaÌT  Daniel  am  faidh,  aire :  feuch,  roimh-innis  mi 
'u  a  sea^amh  anns  an  ionad  dhuibh  na  h-uile  nithe. 
nach  bu  chòir  dhi,  (tuigeadh  2-1  Ach  annsna  làithibh  srn, 
an  ti  a  leughas.)  an  sin  teich-  an  dèigh  an  àmhghairud,  bith- 
eadh  iadsan,  a  ta  ann  au  ùr  idh  a'  ghrian,  air  a  dorchach- 
ludea,  chum  nam  beann :         adh.  agus  cha  toir  a'  ghealach 

15  Agus  na  tigeadh  esan  a  a  solus  uaipe : 

ta  air  mullach  an  tighe,  a  nuas  25  Agus  tuitidh  reulta 
do'n  tigh,  agus  na  rachadh  e  nèimh,  agus  bithidh  na  cumh- 
steach,  a  thoirt  ni  air  bith  as  achdan  a  ta  'sna  nèamhaibh  air 
a  thigh.  an  crathadh. 

16  Agus  an  ti  a  ta  's  a  26  Agusansinn  chi  iad  Mac 
mhachair,  na  pilleadh  e  air  ais  an  duine  a'  teachd  anns  na 
a  thogail  'fhalluinn  leis.  neulaibh.maille  ri  mòr-chumh- 

17  Ach  mo  thmaigh  iadna  achd,  agus  glòir. 

mnài  sin  a  ta  torrach.  agus  iad-  27  Agus  an  sin  cuiridh  e 
san  a  ta  toirt  cìche  'sna  làith-  'aingril  a  mach.  asrus  cruinnich- 
ibh  sin !  idh  e  r'a  chèile  a  dhaoine 

18  Agus  guidhibh-sa  gun  taghta  fèin  o  na  ceithir  gaoth- 
bhur  teicheadh  a  bhi  's  a  aibh,  o  leth-iomall  na  talmh- 
g-heamhradh.  ainn  gn  leth-iomall  nèimh. 

19  Oir  bithidh  àmhghar  28  A  nis  toghlumaibh  cos- 
anns  na  làithibh  sin,  amhuil  amhlachd  o  'n  chraoibh-fhìge : 
nach  robh  a  leithid  ann  o  thois-  An  uair  a  bhitheas  a  geuor  a 
each  na  cruitheachd  a  chruth-  nis  maoth,  agus  a  chuireas  i 
aich  Dia.  gus  a  nis.  agus  nach  mach  a  duilleach.  a  ta  fhios 
mò  a  bhitheas.  agaibh  gu  bheU  an  sarahradh 

20  Agus  mur  giorraicheadh  am  fagus  : 

an  Tighearn  na  làithean  ud,  29  Agiis  mar  an  ceudna 
cha  rachadh  feoil  air  bith  as :  sibhse,  an  uair  a  chi  sibh  na 
ach  air  son  an  t-sluaigh  thagh-lnithe  sin  tachairt,  biodh  fhios 

G 


98 


MARC. 


agaibh  gu  bheil  e  'm  fagus, 
ealidon  aig  na  dorsaibh. 

30  Gu  deirahin  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh,  nach  tèid  an  gineal- 
ach  so  thairis,  gus  an  coimh- 
lionar  na  nithe  sin  uile. 

31  Thèid  nèamh  agus  tal- 
amh  seach ;  ach  cha  tèid  m' 
fhocail-sa  seach  a  chaoidh. 

32  Ach  cha-n  'eil  fios  an  là 
no  na  h-uaire  sin  aig  neach  air 
bith,  cha-n  'eil  aig  na  h-aing- 
libh  a  ta  air  nèamh,  no  aig  a' 
Mhac,  ach  aig  an  Athair. 

33  Thugaibh  fa'near,  dean- 
aibh  faire  agus  urnuigh :  oir 
cha-n  'eil  fhios  agaibh  c'uin 
a  thig  an  t-àm. 

34  Oir  a  ta  Mac  an  duine 
mar  dhuine  a  chaidh  air  thu- 
rus,  agus  a  dh'fhàg  a  thigh 
fèin,  agus  a  thug  d'a  sheirbhis- 
ich  cumhachd,  agus  'obair  fèin 
do  gach  neach,  agus  a  thug 
àithne  do'n  dorsair  faire  a 
dheanamh. 

35  Uime  sin  deanaibh-sa 
faire,  (oir  cha-n  'eil  fhios  ag- 
aibh  c'uìn  a  thig  maighstir  an 
tighe ;  an  ann  air  feasgar,  no 
air  mheadhon-oidhche,  no  aig 
gairm-choileach,  no  anns  a' 
mhaduinn ;) 

36  Air  eagal  air  teachd  dha 
gu  h-obann,  gu'm  faigh  e  sibh 
'n  ur  codal. 

37  Agus  na  nithe  a  ta  mi 
ag  ràdh  ribhse,  a  ta  mi  ag  ràdh 
ris  na  h-uile  dhaoinibh,  Dean- 
aibh  faire. 

CAIB.  XIV. 

AGUS  bha  a'  chàisg,  agus 
fèill  an  arain  neò-ghoirt- 


ichte  an  dèigh  dà  là :  ao^us 
dh'iarr  na  h-àrd-shagairt  agus 
na  sgrìobhaichean,  cionnus  a 
ghlacadh  iad  esan  le  foill,  a- 
gus  a  chuireadh  iad  gu  bàs  e. 

2  Ach  thubhairt  iad,  Cha-n 
ann  air  an  f  hèiU,  air  eagal  gu'ri 
èirich  buaireas  'am  measg  an 
t-sluaigh. 

3  Agus  air  bhi  dha  ann  am 
Betani,  ann  an  tigh  Shimoin  an 
lobhair,  an  uair  a  bha  e  "n  a 
shuidhe  air  bòrd,  thàinig  bean, 
aig  an  robh  bocsa  alabastair 
do  oladh  spicnaird,  ro  luach- 
mhoir ;  agus  bhris  1  am  bocsa, 
agus  dhòirt  i  air  a  cheann  e. 

4  Agus  bha  cuid  diubh 
diombach  annta  fèin,  agus  ag 
ràdh,  C'ar  son  a  rinneadh  an 
t-ana-caitbeadh  so  air  an  ol- 
adh? 

5  Oir  dh'fheudadh  i  bhi  air 
a  reiceadh  air  son  tuilleadh  na 
tri  cheud  peghinn,  agus  air  a 
toirt  no  na  bochdaibh.  Agus 
rinn  iad  gearan  'n  a  h-aghaidh. 

6  Ach  thubhairt  losa,  Leig- 
ibh  leatha ;  c'ar  son  a  ta  sibh 
cur  dragha  oirre  ?  rinn  i  obair 
mhaith  ormsa. 

7  Oir  a  ta  na  bochdan  a 
ghnàth  maille  ribh,  agus  ge  b'e 
uair  is  àill  leibh,  feudaidh  sibh 
maith  a  dheanamh  dhoibh : 
ach  cha-n  'eil  mise  a  ghnàth 
agaibh. 

8  Rinn  i  na  dli'fheudadh 
i :  thàinig  i  roimh-Iàimh  a  dh' 
ungadh  mo  chuirp  chum  adh- 
laic. 

9  Gu  deimhin  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh ,  Ge  b'e  earrann  air 
bith  air  feadh  an  domhain  uile 


CAIB. 

am  bi  an  soisgeul  so  air  a 
shearmonachadh,  bithidh  mar 
an  ceudna  an  ni  so  a  rinn  i 
air  innseadh,  mar  chuimhne 
oirre. 

10  Agus  dh'imich  ludas  Is- 
cariot,  aon  do'n  dà  fhear 
dheug,  chum  nan  àrd-shagart, 
gu  esan  a  bhrath  dhoibh. 

1 1  Agus  'n  uair  a  chual  iad- 
san  so,  bha  iad  aoibhneach,  a- 
gus  gheall  iad  airgiod  a  thoirt 
da.  Agus  dh'iarr  e  cionnus  a 
dh'f  heudadh  e  gu  h-iomchuidh 
esan  a  bhrath. 

12  Agus  air  a'  cheud  là  do 
f  hèill  an  arain  neo-ghoirtichte, 
an  uair  bu  ghnàth  leo  an  t-uan 
càisge  a  mharbhadh,  thubhairt 
a  dheisciobuil  ris,  C'àit  an  toil 
leat  sinne  dhol  a  dh'ulluch- 
adh,  chum  gu'n  itheadh  tu  a' 
chàisg? 

13  Agus  chuir  e  dithis  d'a 
dheisciobluibh,  agus  thubhairt 
e  riu,  Rachaibh  a  steach  do'n 
bhaile,  agus  coinnichidh  duine 
sibh  a' giiìlan  soithich  uisge: 
leanaibh  e. 

14  Agus  ge  b'e  àit  an  tèid 
e  stigh,  abraibh-sa  ri  fear-an- 
tighe,  Tha  am  Maighstir  ag 
ràdh,  C'àit  am  bheil  an  seòm- 
ar  aoidheachd,  anns  an  ith  mi 
a'  chàisg  maiUe  ri  m'  dheis- 
ciobluibh  ? 

15  Agus  nochdaidh  esan 
dhuibh  seòmar  àrd,  farsuinn, 
'n  a  làn  uidheam  agus  deas- 
aichte  :  an  sin  ulluichibh 
dhuinn. 

16  Agus  chaidh  a  dheìs- 
ciobuil  a  mach,  agus  thàinig 
iad  do'n  bhaile,  agu<  fhuair 


XIV.  99 

iad  mar  thubhairt  e  riu  :  agus 
dh'ulluich  iad  a'  chàisg. 

17  Agus  air  teachd  do'n 
fheasgar,  thàinig  esan  maille 
ris  an  dà  fhear  dheug. 

18  Agus  an  uair  a  bha  iad 
'n  an  suidhe,  agus  ag  itheadh, 
thubhairt  losa,  Gu  deimhin  a 
ta  mi  ag  ràdh  ribh,  gu'm  brath 
aon  agaibh-sa,  a  ta  'g  itheadh 
maille  riura,  mise. 

19  Agus  thòisich  iad  air  a 
bhi  dubhach,  agus  a  ràdh  ris 
an  dèigh  a  chèile,  Am  mise  e? 
agus  fear  eile,  Am  mise  e  ? 

20  Agus  air  freagairt  dha- 
san  thubhairt  e  riu,  Is  fear 
do'n  dà  fhear  dheug  e,  a  ta 
'tumadh  maille  riumsa  's  a 
mhèis. 

21  A  ta  mac  an  duine  gu 
deimhin  ag  imeachd,  mar  a  ta 
e  sgrìobhta  uime,  ach  is  an- 
aoibhinn  do'n  fhear  sin  le  'm 
brathar  Mac  an  duine :  bu 
mhaith  do'n  duine  sin  mur 
beirteadh  riamh  e. 

22  Agus  ag  itheadh  dhoibh, 
ghlac  losa  aran,  agus  an  dèigh 
a  bheannachadh,  bhris  e,  agus 
thug  e  dhoibhsan  e,  agus  thu- 
bhairt  e,  Gabhaibh,  ithibh  :  is 
e  so  mo  chorpsa. 

23  Agus  air  glacadh  a' 
chupain,  agus  air  tabhairt 
buidheachais,  thug  e  dhoibh- 
san  e :  agus  dh'òl  iad  uile  as. 

24  Agus  thubhairt  e  riu,  Is 
i  so  m'fliuil-sa  an  Tiomnaidh- 
nuaidh,  a  dhòirtear  air  son 
mhòran. 

25  Gu  deimhin  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh,  Nach  òl  mi  ni's  mò 
do  thoiadh  na  fìonain,  gus  aa 


100 


MARC. 


là  sin  an  òl  mi  nuadh  e  ann 
an  rìoghachd  Dhè. 

26  Agns  air  dhoibh  laoidh 
a  sheinn,  chaidh  iad  a  mach 
gu  sliabh  nan  crann-oladh. 

27  Agus  thubhairt  losa  riu, 
Gheibh  sibh  uile  oilbheum 
annamsa  an  nochd :  oir  a  ta 
e  sgriobhta,  Buailidh  mi  am 
buachaill,  agus  sgapar  na  caor- 
aich. 

28  Ach  an  deigh  dhomh 
èirigh,  thèid  mi  roimhibh  do 
Ghalile. 

29  Ach  thubhairt  Peadar 
ris,  Ged  fhaigh  iadsan  uile  oil- 
bheum  annad,  gidheadh  cha-n 
fhaigh  mise  e. 

30  Agus  thubhairt  losa  ris, 
Gu  deimhin  a  ta  mi  ag  ràdh 
riut,  An  diugh,  air  an  oidhche 
so  fèin,  mu'n  goir  an  coileach 
dà  uair,  gu'n  àicheadh  thusa 
mi  tri  uairean. 

31  Ach  is  ro  mhòid  a  thu- 
bhairt  esan,  Ged  is  èigin  domh 
am  bàs  fhulang  maille  riut, 
cha-n  àicheadh  mi  chaoidh 
thu.  Agus  mar  sin  thubhairt 
càch  uile  mar  an  ceudna. 

32  Agus  thàinig  iad  gu  ion- 
ad  d'am  b'  ainm  Getsemane ; 
agus  thubhairt  e  r'a  dheisciob- 
luibh,  Suidhibh-sa  an  so,  gus 
an  dean  mise  urnuigh. 

33  Agus  thug  e  leis  Peadar, 
agus  Seumas,  agus  Eoin,  agus 
thòisich  e  air  a  bhi  fuidh  uamh- 
chrith,  agus  fuidh  anabarra 
bròin. 

34  Agus  thubhairt  e  riu, 
Tha  m'anam  ro  bhrònach, 
eadhon  gu  bàs :  fanaibh-sa  an 
80,  agusdeanaibh  faire. 


35  Agus  chaidh  e  beagan 
air  aghaidh,  agus  thuit  e  air 
an  talamh,  agus  rinn  e  ur- 
nuigh,  nam  bu  chomasach  e, 
gu'n  rachadh  an  uair  thairisair. 

36  Agus  thubhairt  e,  Abba, 
Athair,  a  ta  gach  ni  so-dhean- 
ta  dhuitse ;  cuir  an  cupan  so 
seachad  orm :  gidheadh,  na 
b'e  an  ni  a  b'àill  leamsa,  ach 
an  ni  a's  toil  leatsa. 

37  Agus  thàinig  e,  agus 
fhuair  e  iadsan  'n  an  codal. 
agus  thubhairt  e  ri  Peadar,  a 
Shimoin  am  bheil  thu  'ad' 
chodal  ?  nach  b'urrainn  thu 
faire  a  dheanamh  aon  uair  ? 

38  Deanaibh  faire  agus  ur- 
nuigh,  chum  nach  tuit  sibh  am 
buaireadh  :  a  an  spiorad  gu 
deimhin  togarrach,  ach  a  ta 
an  fheoil  anmhunn. 

39  Agus  air  dha  imeachd  a 
rìs,  rinn  e  urnuigh,  ag  ràdh 
nam  briathra  ceudna. 

40  Agus  an  uair  a  phill  e, 
fhuair  e  iad  a  rìs  'n  an  codal, 
(oir  bha'n  sùilean  trom,)  agus 
cha  robh  fhios  aca  cionnus  a 
bheireadh  iad  freagradh  air. 

41  Agus  thàinig  e  an  treas 
luair,  agus  thubhairt  e  riu, 
Coidlibh  roimhibh  a  nis,  agus 
gabhaibh  fois:  is  leoir  e,  thàin- 
ig  an  uair ;  feuch,  a  ta  Mac 
an  duine  air  a  bhrath  thairis 
do  làmhaibh  nam  peacach. 

42  Eiribh,  imicheamaid ; 
feuch,  a  ta  an  ti  a  bhrathas 
mise  am  fagus. 

i  43  Agus  air  ball,  air  dha 
!  bhi  fathast  a'  labhairt,  thàinig 
lludas,  aon  do'n  dà  fhear 
I  dheug,  agus  sluagh  mòr  maille 


CAIB. 

ris  le  claidhibli  agus  bataibh, 
o  na  h-àrd-shagartaibh,  agus 
na  sgrìobhaichibh,  agus  na 
seanairibh. 

44  Agus  bha  an  ti  a  bhrath 
esau  air  toirt  comhara  dhoibh, 
ag  ràdh,  Ge  b'e  neach  d'an 
toir  mise  pòg,  is  e  sin  e ;  glac- 
aibh  e,  agus  thugaibh  leibh  e 
gu  tèaruinte. 

45  Agus  air  teachd  dha 
chaidh  e  air  ball  d'a  ionn- 
suidh-sa,  agus  thubhairt  e, 
Fàilte  dhuit,  a  mhaighstir ; 
agus  phòg  se  e. 

46  Agus  chuir  iadsan  làmh 
ann,  agus  ghlac  iad  e. 

47  Agus  air  tarruing  claidh- 
eimh  do  fhear  do  na  bha  làth- 
air,  bhuail  e  òglach  an  àrd- 
shagairt,  agus  ghearr  e  a  chluas 
deth. 

48  Agus  fhreagair  losa  agus 
thubhairt  e  riu,  An  d'thàinig 
sibh  a  mach  gu  mo  ghlac- 
aidh-sa,  mar  gu  b'ann  an  agh- 
aidh  fir-reubainn  le  claidhibb 
agus  le  bataibh  ? 

49  Bha  mi  gach  là  maille 
ribh  san  teampull,  a'  teagasg, 
agus  cha  do  ghlac  sibh  mi : 
ach  a  ta  so  chum  gu  biodh  na 
sgriobtuirean  air  an  coimhlion- 
adh. 

50  Agus  air  do  na  h-uile  a 
thrèigsinn,  theich  iad. 

51  Agus  lean  òganach  àr- 
aidh  e,  aig  an  robh  lìon-eud- 
ach  air  a  chur  m'  a  chorp  lom- 
nochd  ;  agus  rug  na  h-ògan- 
aich  air. 

52  Ach  air  dhasan  an  lìon- 
eudach  fhàgail,  theich  e  lom- 
nochd  uatha. 


XIV.  101 

53  Agus  thug  iad  leo  losa 
chum  an  àrd-shagairt :  agus 
chruinnicheadh  maille  ris  na 
h-àrd-shagairt  uile,  agus  na 
seanairean,  agus  na  sgrìobh- 
aichean. 

54  Agus  lean  Peadar  e  fada 
uatha,  gus  an  deachaidh  e 
steach  do  thalla  an  àrd-shag- 
airt :  agus  bha  e  'n  a  shuidhe 
maille  ris  na  seirbhisich,  agus 
'g  a  gharadh  ris  an  teine. 

55  Agus  dh'iarr  na  h-àrd- 
shagairt,  agus  a'  chomhairle 
uile  fianuis  an  aghaidh  losa, 
chum  a  chur  gu  bàs ;  agus  cha 
d'f  huair  iad. 

56  Oir  rinn  mòran  dhaoine 
fianuis  bhrèige  'n  a  aghaidh, 
ach  cha  do  chòird  am  fianuis 
r'a  chèile. 

57  Agus  dh'èirich  dream 
àraidh,  agus  thug  iad  fianuis 
bhrèige  'n  a  aghaidh,  ag  ràdh, 

58  Chuala  sinne  ag  ràdh, 
Leagaidh  mi  sìos  an  teampuU 
so,  a  rinneadh  le  làmhaibh,  a- 
gus  'an  tri  làithibh,  togaidh  mi 
teampull  eile,  neo-dheanta  le 
làmhaibh. 

59  Agus  mar  sin  fèin  cha 
robh  am  fianuis  a'  teachd  r'a 
chèile. 

60  Agus  air  èirigh  suas 
do'n  àrd-shagart  's  a  mheadh- 
on,  chuir  e  ceisd  air  losa,  ag 
ràdh,  Nach  toir  thu  freagradh 
air  bith  uait?  ciod  sin  mu 
bheil  iad  so  a'  toirt  fianuis  'a  d' 
aghaidh. 

61  Ach  dh'fhan  esan  'n  a 
thosd,  agus  cha  do  fhreagair 
e  ni  'sam  bith.  A  rìs  dh'fheòr- 
aich  an  t-àrd-shagart  deth,  a 


102 


MARC. 


gus  thubhairt  e  ris,  An  tu 
Croisd,  Mac  an  ti  bheann- 
aichte  ? 

62  Agus  thubhairt  losa,  Is 
mi :  agus  chi  sibh  Mac  an 
duine  "n  a  shuidhe,  air  deas 
làimh  cumhachd  Dhè,  agus  a' 
teachd  le  neulaibh  nèimh. 

63  An  sin  reub  an  t-àrd- 
shagart  'eudach,agus  thubhairt 
e,  Ciod  am  feum  a  ta  againn 
tuilleadh  air  fianuisibh  ? 

64  Chuala  sibh  an  toi- 
bheum  :  ciod  i  bhur  barail-sa  ? 
Agus  thug  iad  uile  breth  'n  a 
aghaidh  gu'n  do  thoill  e  am 
bàs. 

65  Agus  thòisichcuid  diubh  i 
air  smugaid  a  thilgeadh  air, 
agus  'aghaidh  fholach,  agus  a 
bhualadh  le'n  dornaibh,  agus 
a  ràdh  ris,  Dean  fàidheadair- 
eachd :  agus  gliabh  na  seir- 
bhisich  le  m'  basaibh  air. 

66  Agus  air  do  Pheadar  a 
bhi  shìos  anns  an  talla,  thàinig 
aon  do  bhanoglaich  an  àrd- 
shagairt : 

67  Agus  'n  uair  a  chunnaic  i 
Peadar  'g  a  gharadh,  agus  air 
dhi  beachdachadh  air  thu- 
bhairt  i  ris^  Bha  thusa  cuid- 
eachd  niaille  ri  losa  o  Nasaret. 

68  Ach  dh'àicheadh  esan, 
ag  ràdh,  Cha-n  aithne  dhomh, 
agus  cha-n  'eil  mi  tuigsinn 
ciod  a  ta  thu  'g  ràdh.  Agus 
chaidh  esan  a  mach  do'n  fhor- 
dhorus;  agus  ghoir  ancoileach, 

69  Agus  air  do  bhanoglaich 
fhaicinn  a  rìs,  thòisich  i  air  a 
ràdh  riu-san  a  bha  'n  an  seas- 
amh  a  làthair,  Is  ann  diubh  a 
ta  'm  fear  so. 


70  Agus  dh'àicheadli  e  ris. 
Agus  an  ceann  beagan  'n  a 
dhèigh  sin,  thubhairt  iadsan 
a  bha  'n  an  seasamh  a  làthair  a 
rìs  ri  Peadar,  Gu  fìrinneach  is 
ann  diubh  sud  thu :  oir  is  Ga- 
lilèach  thu,  agus  is  cosmhuil 
do  chainnt  riu. 

71  Ach  thòisich  esan  air 
mallachadh  agus  air  mionn- 
achadh,  ag  ràdh,  Cha-n  aithne 
dhomh  an  duine  so  mu  'm 
bheil  sibh  a'  labhairt. 

72  Agus  ghoir  an  coileach 
an  dara  uair.  Agus  chuimh- 
nich  Peadar  am  focal  a  thu- 
bhairt  losa  ris,  JSIu'n  goir  an 
i  coileach  dà  uair,  àicheadhaidh 
tu  mi  tri  uaireaii.  Agus  an 
uair  a  smuainich  e  air,  ghuil  e. 

CAIB.  XV. 

AGUSair  ball  'sa'mhaduinn 
chum  na  h-àrd-shagairt 
maille  ris  na  seanairibh,  agus 
na  sgrìobhaichibh,  agus  a' 
chomhairle  gu  h-iomlan,  comh- 
airle,  agus  air  dhoibh  losa  a 
cheangal,  thug  iad  leo  e,  agus 
thug  iad  thairis  e  do  Philat. 

2  Agus  dh'fhiosraich  Pilat 
deth,  An  tusa  righ  nan  ludh- 
ach  ?  Agus  air  freagairt  dha, 
thubhairt  e  ris,  Thubhairt  thu 
e. 

3  Agus  chuir  na  h-àrd-shag- 
airt  mòran  do  nithibh  as  a 
leth:  ach  cha  do  flireagair 
esan  aon  ni. 

4  Agus  chuir  Pilat  a  rìs 
ceisd  air,  ag  ràdh,  Nach  freag- 
air  thu  ni  'sam  bith  ?  feuch  cia 
lìon  nithe  air  am  bheil  iad  sin 
a'  toirt  fianuis  'a  d'  aghaidh. 


CAIB. 

5  Ach  cha  do  fhreagair  losa 
ni  'sam  bith  tuilleadh  ;  air  chor 
as  gu'n  do  ghabh  Pilat  ion- 
gantas. 

6  A  nis  air  an  fhèill  bu 
ghnàth  leis  aon  phrìosanach, 
ge  b'e  air  bith  a  dh'iarradh 
iad,  a  leigeadh  as  doibh. 

7  Agus  bha  neacli  àraidh 
d'am  b'ainm  Barabas,  ceang- 
ailte  niaille  r'a  chompanaich 
ceannairce,  muinntir  a  bha  air 
deanamh  mortaidli  anns  a' 
cheannairc. 

8  Agus  air  glaodhaich  gu 
h-àrd  do'n  t-sluagh,  thòisich 
iad  air  iarraidh  air,  a  dheanamh 
dhoibh  mar  a  rinn  e  an  còmh- 
nuidh. 

9  Ach  fhreagair  Pilat  iad, 
ag  ràdh,  An  àill  leibh  gu'n 
cuir  mi  righ  nan  ludhach  fa 
sgaoil  duibh  ? 

10  (Oir  bha  fhios  aige  gu'm 
b'ann  troimh  fharmad  a  thug 
na  h-àrd-shagairt  thairis  e.) 

11  Achbhrosnuich  nah-àrd- 
shagairt  an  sluagh,  chum  gu'm 
b'fhearr  leis  Barabas  a  chur  fa 
sgaoil  doibh. 

12  Agus  fhreagair  Pilat,  a- 
gus  thubhairt  e  riu  a  rìs,  Ciod 
ma  seadh  is  àill  leibh  mi  a 
dheanamh  ris  an  duine  sin,  d' 
an  goir  sibh  Righ  nan  ludh- 
acli? 

13  Agus  ghlaodh  iad  a  rìs, 
Ceus  e. 

14  An  sin  thubhairt  Pilat 
riu,  C'ar  son,  ciod  e  'n  t-olc  a 
rinn  e?  Ach  bu  ro  mhòid  a 
ghlaodh  iadsan,  Ceus  e. 

15  Agus  air  do  Philat  'bhi 
toileach  gnìomh  taitneach  a 


XV.  103 

dheanamh  do'n  t-sluagh,  dh'- 
fhuasgail  e  Barabas  dhoibh, 
affus  thusf  e  thairis  losa,  an 
dèigh  dha  a  sgiùrsadh,  chum  a 
cheusaidh. 

16  Agus  thug  na  saighdear- 
an  leo  e  steach  do'n  talla,  eadh- 
on  cùirt  an  uachdarain :  agus 
ghairm  iad  a'  chuideachd  uile 
an  ceann  a  chèile. 

17  Agus  criuir  iad  uime 
eudach  purpuir,  agus  air 
dhoibh  coron  droighinn  fhigh- 
eadh,  chuir  iad  air  e. 

18  Agus  thòisich  iad  air 
beannachadh  dha,  ag  ràdh, 
Fàilte  dhuit,  a  Righ  nan  ludh- 
ach ! 

19  AgTis  bhuail  iad  's  a' 
cheann  e  le  slait  chuilce,  agus 
thilg  iad  smugaid  air,  agus  a' 
lùbadh  an  glùn,  rinn  iad  aor- 
adh  dha. 

20  Agus  an  dèigh  dhoibh 
fanoid  a  dheanamh  air,  thug 
iad  deth  an  t-eudach  purpuir, 
agus  chuir  iad  'eudach  fèiu 
uime,  agus  thug  iad  a  mach  e 
chum  gu'n  ceusadh  iad  e. 

21  Agus  dh'èignich  iad 
duine  àraidh  bha  dol  seachad, 
Simon  o  Chirene,  (athair  Alec- 
sandeir  agus  Rufuis,  a  bha 
teachd  as  a'  mhachair,)  chum 
a  chrann-ceusaidh  a  ghiùlan. 

22  Agus  thugiad  e  gu  ion- 
ad  d'am  b'ainm  Golgota,  is  e 
sin  air  eadar-theangachadh, 
aite  cloiginn. 

23  Agus  thug  iad  da  r'a  òl, 
fion  air  a  mheasgadh  le  mirr : 
ach  cha  do  ghabh  esan  e. 

24  Agus  an  uair  a  cheus 
iad  e,  roinn  iad  a  thrusgan,  a 


104 


MARC. 


tilgeadh  croinn  air  ciod  a' 
ehuid  a  bhiodh  aig  gach  duine 
dheth. 

25  Agus  bha  'n  treas  uair 
ann ;  agus  cheus  iad  e. 

26  Agus  bha  sgrìobhadh  a 
chiìise-ditidh  air  a  sgriobhadh 
os  a  cheann,  RIGH  NAN 
lUDHACH. 

27  Agus  cheus  iad  maille 
ris  dà  ghaduiche ;  fear  air  a 
làimh  dheis,  agus  fear  air  a 
làimh  chlì. 

28  An  sin  choimhlionadh 
an  sgriobtuir,  a  thubhairt,  A- 
gus  bha  e  air  àireamh  am 
measg  nan  ciontach, 

29  Agus  thug  iadsan  a  bha 
dol  seachad  anacainnt  da,  a' 
crathadh  an  ceann,  agus  ag 
ràdh,  O  thusa  a  leagas  an 
teampull  agus  a  thogas  e  ann 
an  tri  làithibh, 

30  Fòir  ort  fein,  agus  thig 
a  nuas  o'n  chrann-cheusaidii, 

31  Agus  mar  an  ceudna 
thubhairt  na  h-ard-shagairt 
agus  na  sgrìobhaichean  r'a 
chèile,  a'  fanoid  air,  Shaor  e 
daoine  eile ;  cha-n  'eil  e  com- 
asach  air  e  fèin  a  shaoradh. 

32  Thigeadh  a  nis  Criosd 
Righ  Israeil  a  nuas  o'n  chrann- 
cheusaidh,  chum  gu'm  faic 
agus  gu'n  creid  sinn.  Agus 
tliug  iadsan  a  chaidh  cheusadh 
maille  ris,  anacainnt  da. 

33  Agus  an  uair  a  thàinig 
an  seathadh  uair,  bha  dorch- 
adas  air  an  talamh  uile,  gu 
ruig  an  naothadh  uair. 

34  Agus  air  an  naothadh 
uair  dh'èigh  losa  le  guth  àrd, 
ag  ràdh,  EIoi,  EIoi,  lama  sab- 


achtani?  is  e  sin,  air  eadar- 
theangachadh,  Mo  Dhia  mo 
Dhia,  c'ar  son  a  thrèig  thu 
mi  ? 

35  Agus  air  cluinntinn  sin 
do  chuid  diubhsan  a  bha  'n  an 
seasamh  a  làthair,  thubhairt 
iad,  Feuch,  a  ta  e  a'  gairm  | 
Eliais.  i 

36  Agus  ruith  fear  diubh, 
agus  air  dha  spòng  a  lionad'n 
do  fhìon  geur  agus  a  cur  air 
slait  chuilce,  thug  e  deoch 
dha,  ag  ràdh,  Leigibh  leis ;  | 
faiceamaid  an  tig  Elias  g'a  • 
thoirt  a  nuas.  1 

37  Agus  air  do  losa  èigh- 
each  le  guth  àrd  thug  e  suas 
an  dèò. 

38  Agus  bha  brat-roinn  an 
teampuill  air  a  reubadh  'n  a 
dhà  chuid  o  mhullach  gu  ìoch- 
dar. 

39  Agus  an  uair  a  chunnaic 
an  ceannard-ceud,  a  bha  'n  a 
sheasamh  fa  chomhair,  gu'n 
d'thug  e  suas  an  deò,  a'  glaodh- 
aich  mar  sin,  thubhairt  e,  Gu 
firinneach  b'e  'n  duine  so  Mac 
Dhè.  1 

40  Agus  bhamar  an  ceudna 
mnài  am  fad  uatha  ag  amharc : 
'n  am  measg  sin  bha  Muire 
Magdalen,  agus  Muire  màth- 
air  Sheuraais  bu  lugha,  agus 
loseis,  agus  Salome ; 

41  Muinntir  a  lean  e  mar 
an  ceudna,  an  uair  a  bha  e  'an 
Galile,  agus  a  bha  fritheal-  \ 
adh  dha  ;  agus  mòran  eile  do  I 
mhnaibh  a  cliaidh  suas  maille 

ris  gu  lerusalem. 

42  Agus  a  nis  air  teachd 
do'n  f  heasgar,  (do  bhrìgh  gu'm 


CAIB.  XVI. 


105 


b"e  là  an  ullachaidh  e,  eadhon ' 
an  là  roimh  an  t-sàbaid,) 

43  Thàinig  loseph  o  Arima- 
tea,  comhairleach  urramach, 
aiof  an  robh  mar  an  ceudna 
sùil  ri  rìoghachd  Dhè,  agus 
chaidh  e  steach  gu  dàna  dh'-| 
ionnsuidh  Philait,  agus  dh'iarrj 
e  corp  losa.  | 

44  Agus  b'ioghaadh  le  Pilat 

G  ~  I 

ma  bha  e  cheana  marbh  :  A- 
gus  air  dha  an  ceannard- 
ceud  a  ghairm,  dh'fhiosraich 
e  dheth,  An  robh  fad  o  fhuair 
e  bàs.  ; 

45  Agus  air  dha  fios  fhaot-' 
ainn  o'n  cheannard-ceud,  thug 
e  'n  corp  do  loseph.  i 

46  Agus  cheannaich  esanj 
lìon-eudach  grinn,  agus  thug 
e  nuas  e,  agus  phaisg  e  's  an 
lìon-eudach  e,  agus  chuir  se  e| 
ann  an  uaigh  a  chladhaicheadh 
à   carraig,  agus   charuich  e; 
clach  gu  dorus  na  h-uaighe. 

47  A  ffus  dh'amhairc  ^luire 
^NIagdalen,  agus  ^luire  màtJi- 
air  loseis,  air  an  àite  's  an  do 
chuireadh  e. 

CAIB.  XVI. 

AGUS  air  dol  do'n  t-sàb- 
aid  seachad,  cheannaich 
Muire  Magdalen,  agus  Muire 
màtìiair  Sheumais,  agus  Sal- 
ome,  spìosraidh  deadh  fhàile, 
chum  air  dhoibh  teachd  gu'n 
ungadh  iad  e. 

2  Agus  thàinig  iad  gu  ro 
mhoch  air  maduinn  a'  cheud 
là  do'n  t-seachduinn  chum  na 
h-uaighe,  aig  èirigh  na  grèine. 

3  Agus  thubhairt  iad  eat- 
orra  fèin,  Cò  a  charuicheas 


dhuinn  a'  chlach  o  dhorus  na 
h-uaighe  ? 

4  (Agus  air  dhoibh  amharc, 
chunnaic  iad  gu'n  robh  a' 
chlach  air  a  h-àtharrachadh 
air  falbh,)  oir  bha  i  ro  mhòr. 

5  Agus  air  dhoibh  dol  a 
stigh  do'n  àit-adhlaic,  chunn- 
aic  iad  òganach  'n  a  shuidhe 
air  an  làimh  dheis,  uime  an 
robh  trusgan  fada  geal;  agus 
bha  eagal  orra. 

6  Agus  thubhairt  esan  riu, 
Xa  biodh  eagal  oirbh :  a  ta 
sibh  ag  iarraidh  losa  o  Xasar- 
et,  a  cheusadh :  dh'èirich  e, 
cha-n  'eil  e  'n  so :  faicibh  an 
t-àit  anns  an  do  chuir  iad  e : 

7  Ach  imichibh,  innsibh 
d'a  dheisciobluibh  agus  do 
Pheadar,  gu  bheil  e  dol  roimh- 
ibh  do  Ghalile :  chi  sibh  an 
sin  e,  mar  thubhairt  e  ribh. 

8  Agus  air  dol  a  mach 
dhoibh,  theich  iad  o'n  uaigh  ; 
oir  bha  ball-chrith  agus  uamh- 
unn  orra :  agus  cha  dubhairt 
iad  ni  sam  bith  ri  neach  air 
bith ;  oir  bha  eagal  orra. 

9  Agus  air  èirigh  do  losa 
's  a'  mhaduinn  air  a'  cheud  là 
do'n  t-seachduin,  nochdadh  e 
air  tùs  do  Mhuire  ^Magdalen, 
as  an  do  thilg  e  seachd  deamh- 
ain. 

10  Agus2^Y  imeachd  dhise 
dh'innis  i  sin  dhoibh-san  a  bha 
maiUe  ris,  agus  iad  ri  bròn  a- 
OTIS  gul. 

11  Agus  iadsan,  an  uair  a 
chual  iad  gu'n  robh  e  beò,  a- 
gus  g'um  facadh  leathasan  e, 
cha  do  chreid  iad. 

12  'X  a  dhèigh  sin,  nochd- 


106 


LUCAS. 


adh  e  clo  dhithis  diubh  ann  an 
cruth  eile,  ag  imeachd  dhoibh, 
agus  iad  a'  dol  do'n  dùthaich. 

13  Agus  dh'imich  iadsan  a- 
gus  dh'innis  iad  e  do  chàch  : 
agus  cha  mhò  a  chreid  iad  iad- 
san. 

14  An  dèigh  sin  nochdadh 
e  do'n  aon  fhear  deug,  agus 
iad  'n  an  suidhe  aig  biadh,  a- 
gus  thilg  e  orra  am  mi-chreid- 
imh,  agus  an  cruas-cridhe,  a 
chionn  nach  do  chreid  iad  iad- 
san  a  chunnaic  e  an  dèigh  dha 
èirigh. 

15  Agus  thubhairt  e  riu, 
Imichibh  air  feadh  an  t-saogh- 
ail  uile,  agus  searmonaichibh 
an  soisgeul  do  gach  dììil. 

16  Ge  b'e  chreideas  agus  a 
bhaistear,  saorar  e,  ach  ge  b'e 
nach  creid,  dìtear  e. 


]  7  Agus  leanaidh  na  comh- 
aran  so  an  dream  a  chreideas : 
Ann  am  ainm-sa  tilgidh  iad  a 
mach  deamhain  ;  labhraidh 
iad  le  teangaibh  nuadha ; 

18  Togaidh  iad  nathraiche 
nimhe;  agus  ma  dh'òlas  iad 
ni  air  bith  marbhtach,  cha 
chiùrr  e  iad  ;  cuiridh  iad  an 
làrahan  air  daoinibh  tinne,  a- 
gus  bithidh  iad  gu  maith, 

19  Mar  sin  an  dèigh  do'n 
Tighearna  labhairt  riu,  ghabh- 
adh  suas  gu  nèamh  e,  agus 
shuidh  e  air  deas  làimh  Dhè. 

20  Agus  air  dhoibh-san  dol 
a  mach,  shearmonaich  iad  anns 
gach  àit,  air  bhi  do'n  Tigh- 
earn  a'  co-oibreachadh  leo,  a- 
gus  a'  daingneachadh  an  fhoc- 
ail  leis  na  comharaibh  a  lean 
e.  Amen. 


AN  SOISGEUL 

DO  bhrìgh  gu'n  do  ghabh 
mòran  os  làimh  eachd- 
raidh  sgrìobhadh  ann  an 
ordugh  air  na  nithibh  sin  a 
ta  air  an  coimhlionadh  'n  ar 
measg-ne, 

2  A  rèir  mar  a  dh'aithris 
na  daoine  sin  dhuinne  iad,  a 
chunnaic  iad  o  thiìs  le  'n  sùil- 
ibh,  agus  a  bha  'n  an  luchd- 
frithealadh  an  fhocail : 

3  Chunnacas  dhomhsa  mar 
an  ceudna,  a  Theophiluis  ro 
òirdheirc,  air  faotainn  dearbh 
f  hios  nan  uile  nithe  dhomh  o'n 
fhìor  thoiseach,  sgrìobhadh  a 
d'ionnsuidh-sa  'an  ordugh,  ] 


A  REIR  LUCAIS. 

4  Chum  gu'm  biodh  fìos 
agad  air  cinnteachd  nan  nithe 
anns  an  deachaidh  do  theag- 
asg. 

5  T3HA  ann  an  làithibh  He- 
I  9  roid  righ  ludea,  sagart 
àraidh  d'am  b'ainm  Sacharias, 
do  sheal  Abia :  agus  bha  a 
bhean  do  nigheanaibh  Aaroin, 
agus  (5'ainm  dhi  Elisabet. 

6  Agus  bha  iad  le  chèile  ion- 
raic  am  fianuis  Dè,  ag  imeachd 
ann  an  uile  àitheantaibh  agus 
orduighibh  an  Tighearna,  gu 
neo-Iochdach. 

7  Agus  cha  robh  duine 
1  cloinne  aca,  do  bhrìgh  gu'n 


CAIB.  I. 


107 


robh  Elisabet  neo-thorrach, 
ag'us  bha  iàd  le  chèile  aos- 
mhor. 

8  Agus  tharladh,  am  feadh 
a  bha  esan  a'  frithealadh  mar 
shagart  an  làthair  Dhè  ann  an 
ordugh  a  sheala, 

9  A  rèir  gnàtha  na  sagart- 
achd  b'e  a  chrannchur  tùis  a 
losgadh,  air  dha  dol  a  steach 
do  theampull  an  Tighearn. 

10  Agus  bha  coimhthional 
an  t-sluaigh  uile  a'  deananih 
urnuigh  a  muigh,  ri  àm  na 
tùise. 

1 1  Agus  chunnacas  leis-san 
aingeal  an  Tighearna'n  a  sheas- 
amh  air  taobh  deas  altarach  na 
tùise. 

12  Agus  an  uair  a  chunnaic 
Sacharias  e,  bha  e  fo  thriob- 
laid,  agus  thuit  eagal  air. 

13  Ach  thubhairt  an  t-ain- 
geal  ris,  Na  gabh  eagal,  a 
Shachariais ;  oir  fhuair  d'ur- 
nuigh  èisdeachd,  agus  beiridh 
do  bhean  Elisabet  mac  dhuit, 
agus  bheir  thu  Eoin  mar  ainm 
air. 

14  Agus  bithidh  aoibhneas 
agus  subhachas  ort;  agus  ni 
mòran  gairdeachas  r'a  bhreith. 

15  Oir  bithidh  e  mòr  an 
làthair  an  Tighearn,  agus  cha-n 
òl  e  fion  no  deoch  làidir ;  agus 
bithidh  e  air  a  lìonadh  leis 
an  Spiorad  naomh,  eadhon  o 
bhroinn  a  mhàthar. 

16  Agus  pillidh  e  mòran  do 
chloinn  Israeil  chum  an  Tigh- 
carn  an  Dè. 

17  Agus  thèid  e  roimhe-san 
ann  an  spiorad  agus  ann  an 
cumhachd  Eliais,  a  thionnd- 


adh  cridhe  nan  aitliriche  chum 
na  cloinne,  agus  nan  eas-umhal 
gu  gliocas  nan  fìrean,  a  dh'ull- 
uchadh  pobuill  deas  do'n  Tigh- 
earn. 

18  Agus  thubhairt  Sachar- 
ias  ris  an  aingeal,  Cionnus  a 
bhios  fhios  so  agam?  oir  is 
seann  duine  mise,  agus  a  ta 
mo  bhean  aosmhor. 

19  Agus  fhreagairan  t-ain- 
geal  agus  thubhairt  e  ris,  Is 
mise  Gabriel  a  sheasas  'an  làth- 
air  Dhè  ;  agus  chuireadh  mi  a 
labhairt  riutsa,  agus  a  dh'inn- 
seadh  an  naidheachd  mhaith 
so  dhuit. 

20  Agus,  feuch,  bithidh  tu 
balbh  agus  gun  chomas  labh- 
airt,  gus  an  là  anns  an  tig  na, 
nithe  so  gu  crìch,  a  chionn 
nach  do  chreid  thu  mo  bhriath- 
rasa,  a  bhitheas  air  an  coimh- 
lionadh  'n  an  àm  fèin. 

21  Agus  bha  am  pobull  a' 
feitheamh  ri  Sacharais,  agus 
b'iongantach  leo  a'  mhoille  a 
rinn  e  's  an  teampull. 

22  Agus  an  uair  a  thàinig 
e  mach,  cha  b'urrainn  e  labh- 
airt  riu :  agus  thuig  iad  gu'm 
fac  sealladh  nèainhaidh  's  an 
teampull :  oir  bha  e  smèid- 
eadh  orra,  agus  dh'f  han  e  'n  a 
thosd. 

23  Agus  tharladh,  an  uair 
a  choimhlionadh  làithean  a 
fhrithealaidh,  gu'n  deachaidh 
e  d'a  thigh  fèin. 

24  Agus  an  dèigh  nan  làitli- 
ean  sin  dh'fhàs  abhean  Elisa- 
bet  torrach,  agus  dh'fholaich 
si  i  fèin  rè  chùig  mìosan,  ag 
ràdh, 


108 


LUCAS. 


25  Is  ann  mar  so  a  rinn  an 
Tighearna  dhomh  anns  na 
làithibh  air  an  d'amhairc  e 
orm,  a  thogail  diom  mo  mhas- 
laidh  am  measg  dhaoine. 

26  Agus  anns  an  t-seathadh 
mìos,  chuireadh  an  t-aingeal 
Gabriel  o  Dhia,  gu  caithir  do 
Ghalile,  d'am  b'ainm  Nasaret, 

27  Dh'ionnsuidh  òigh  a  bha 
fo  cheangal  pòsaidh  aig  fear 
d'am  b'ainm  loseph,  do  thigh 
Dhaibhidh  ;  agus  Ue  ainm  na 
h-òigh  Muire. 

28  Agus  air  dol  a  steach 
do'n  aingeal  d'a  h-ionnsuidh, 
thubhairt  e,  Fàilte  dhuit,  o 
thusa  d'an  do  nochdadh  mòr 
dheadh-ghean,  a  ta  an  Tigh- 
earna  maiUe  riut :  is  beann- 
aichte  thu  am  measg  bhan. 

29  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  i  e,  bha  i  fo  thrioblaid 
inntinn  air  son  a  chainnte,  a- 
gus  a'  reusonachadh  ciod  a' 
ghnè  altacha-beatha  dh'fheud- 
adh  bhi  'n  so. 

30  Agus  thubhairt  an  t-ain- 
geal  rithe,  Na  biodh  eagal  ort, 
a  Mhuire  :  oir  fhuair  thu 
deadli-gean  o  Dhia. 

31  Agus,  feuch,  gabhaidh 
tu  a'd'  bhroinn,  agus  beiridh 
tu  mac,  agus  bheir  thu  losa 
mar  ainm  air. 

32  Bithidh  e  mòr,  agus 
goirear  Mac  an  Ti  a's  to-àirde 
dheth ;  agus  bheir  an  Tigh- 
earna  Dia  dha  righ-chaithir 
'athar  fèin  Dhaibhidh. 

33  Agus  bithidh  e  'na  Righ 
air  tigh  lacoib  gu  bràth,  agus 
cha  bhi  crioch  air  a  rìogh- 
achd. 


84  Agus  thubhairt  Muire 
ris  an  aingeal,  Cionnus  a  bhith- 
eas  so,  do  bhrìgh  nach  'eil 
aithne  agamsa  air  duine  ? 

35  Agus  f  hreagair  an  t-aing- 
eal  agus  thubhairt  e  rithe,  Thig 
an  Spiorad  naomh  ort,  agus 
cuiridh  cumhachd  an  Ti  a's 
àirde  sgàil  ort :  uime  sin  an 
ni  naomh  sin  a  bheirear  leat, 
goirear  Mac  Dè  dheth. 

36  Agus,  feuch,  do  bhan- 
charaid  Elisabet,  a  ta  ise  fèin 
torrach  air  mac  'n  a  sean  aois ; 
agus  is  e  so  an  seathadh  mìos 
dhise  d'an  goirteadh  bean  neo- 
thorrach  ; 

37  Oir  cha-n  'eil  ni  sam 
bith  do-dheanta  do  Dhia. 

38  Agus  thubhairt  Muire, 
Feuch    banoglach    an  Tigh- 
i  earna ;  biodh  e  dhomhsa  rèir 
Id'fhocail.    Agus  dh'fhalbh  an 
1  t-aingeal  uaipe. 

39  Agus  air  èirigh  do 
Mhuire'snalàithibh  sin,chaidh 
i  le  cabhaig  do  dhùthaich  nam 
beann,  gu  baile  do  luda, 

40  Agus  chaidh  i  steach  do 
thigh  Sliachariais,  agus  chuir 
i  fàilte  air  Elisabet. 

41  Agus  tharladh,  an  uair 
a  chual  Elisabet  beannachadh 
Mhuire,  gu'n  do  leum  an 
naoidhean  'n  a  broinn  ;  agus 
lìonadh  Elisabet  leis  an  Spior- 
ad  naomh. 

42  Agus  ghlaodh  i  mach  le 
guth  àrd,  agus  thubhairt  i,  Is 
beannaichte  thu  am  measg 
bhan,  agus  is  beannaichte  tor- 
adh  do  bhronn. 

43  Agus  cionnus  a  dlieirich 
so    dhomhsa,    gu'n  tigeadh 


CAIB.  1. 


109 


màthair  mo  Thighearn  a  m' 
ionnsuidh  ? 

44  Oir  feuch,  co  luath  as  a 
thàinig  fuaim  do  bheannach- 
aidh  a'm'  chluasaibh,  bhriosg 
an  naoidhean  le  h-aoibhneas 
ann  mo  bhroinn. 

45  Agus  is  beannaichte  ise 
a  chreid  :  oir  coimhlionar  na 
nithe  a  labhradh  rithe  leis  an 
Tighearn. 

46  Agus  thubhairt  Muire, 
A  ta  m'anam  ag  àrd-mholadh 
an  Tighearn, 

47  Agus  a  ta  mo  spiorad  a' 
deanamh  gairdeachais  ann  an 
Dia  mo  Shlànuighear : 

48  Do  bhrìgh  gu'n  d'amh- 
airc  e  air  staid  ìosail  a  bhan- 
oglaich :  oir  feuch,  o  so  suas 
goiridh  gach  linn  beannaichte 
dhiom. 

49  Do  bhrìgh  gu'n  d'rinn 
an  Ti  a  ta  cumhachdach  nithe 
mòra  dhomh  ;  agus  is  naomh 
'ainm. 

50  Agus  a  taa.  thròcair-san 
o  linn  gu  linn,  do'n  dream 
d'an  eagal  e. 

51  Nochd  e  neart  le  'ghaird- 
ean,  sgap  e  na  h-uaibhrich  ann 
an  smuaintibh  an  cridhe  fèin. 

52  Thug  e  nuas  na  daoine 
cumhachdach  o'n  caithrichibh 
rìoghail,  agus  dh'àrdaich  e 
iadsan  a  bha  ìosal. 

53  Lìon  e  'n  dream  a  bha 
ocrach  le  nithibh  maithe ;  a- 
gus  chuir  e  uaith  na  daoine 
saoibhir  falamh. 

54  Rinn  e  còmhnadh  ri  Is- 
rael  òglach  fèin,  ann  an  cuimh- 
neachadh  a  thròcair ; 

55  Mar  a  labhair  e  r'ar 


n-aithrichibh,  do  Abraham  a- 
gus  d'a  shliochd  gu  bràth. 

56  Ao^us  dh'fhan  Muire 
maille  rithe  mu  thimchioll 
thri  mìosan,  agus  phill  i  d'a 
tigh  fèin. 

57  A  nis  thàinig  làn  inbhe 
Elisabet,  gu'm  biodh  i  air  a 
h-aisead ;  agus  rug  i  mac. 

58  Agus  chual  a  coimh- 
earsnaich  agus  a  càirdean  mar 
a  nochd  an  Tighearna  mòr- 
thròcair  dhi :  agus  rinn  iad 
gairdeachas  maille  rithe. 

59  Agus  tharladh  air  an 
ochdamh  là  gu'n  d'thàinig  iad 
a  thimchioll-ghearradh  an 
naoidhein  :  agus  ghairm  iad 
Sacharias  deth,  a  rèir  ainme 
'athar. 

60  Agus  fhreagair  a  mliàth- 
air,  agus  thubhairt  i  Ni  h- 
eadh ;  ach  goirear  Eoin  deth. 

61  Agus  thubhairt  iad  rithe, 
Cha-n  'eil  aon  ueach  do  d' 
chàirdibh  d'  an  gairmear  an 
t-ainm  so. 

62  Agus  smèid  iad  air  'ath- 
air,  ciod  an  t-ainm  a  b'àill  leis 
thoirt  air. 

63  Agus  air  iarraidh  clàir- 
sgriobhaidh  dhasan,  sgrìobh  e, 
ag  ràdh,  Is  e  Eoin  is  ainm  dha. 
Agus  ghabh  iad  iongantas  uile. 

64  Agus  air  ball  dh'fhosg- 
ladh  a  bheul,  agus  dJifhuasfj- 
ladJi  a  theangadh,  agus  labli- 
air  e,  a'  moladh  Dhè. 

65  Agus  tliàinig  eagal  air 
an  coimhearsnaich  uile :  agus 
dh'aithriseadh  na  nithe  sin  gu 
lèir  feadh  dhììthaich  àrd  lu- 
dea  uile. 

66  Agus  iadsan  uile  achuala 


110 


LUCAS. 


na  nithe  sin,  thaisg'  iad  'n  an 
cridhe  iad,  ag  ràdh,  Ciod  a' 
srhnè  leinibh  abhitheas  an  so? 
Agus  bha  làmh  an  Tighearna  i 
maille  ris. 

67  Agus  bha  Sacharias  'ath- 
air  air  a  lìonadh  leis  an  Spior- 
ad  naomh,  agus  rinn  e  fàidh- 
eadaireach,  ag  ràdh, 

68  Gu  ma  beannaichte  an 
Tighearna  Dia  Israeil,  air  son 
gu'n  d'fhiosraich  e,  agus  gu'n 
d'thug  e  saorsa  d'a  phobull, 

69  Agus  gu'n  do  thog  e 
suas  dhuinne  adharc  slàinte, 
ann  an  tigh  Dhaibhidh  'òg- 
lach  fèin; 

70  A  rèir  mar  a  labhair 
e  le  beul  'fhàidhean  naomha 
fèin,  a  bha  ann  o  thoiseach  an 
t-saoghail ; 

71  A  thoirt  saorsa  dhuinn 
o  ar  naimhdibh,  agus  o  làimh 
na  muimitir  sinuilele'm  fuath- 
ach  sinn : 

72  A  choimhlionadh  na 
tròcair  a  gJieall  e  d'ar  n-aith- 
richibh,  agus  a  chuimhneach- 
adh  a  choimhcheangail  naoimh 
fein : 

73  Na  mionnan  a  mhionn- 
aich  e  d'ar  n-athair  Abraham, 

74  Gu'n  tugadh  e  dhuinn, 
air  dhuinn  bhi  air  ar  saoradh 
o  làimh  ar  naimhde,  gu'n 
deanamaid  seirbhis  dha  as 
eugmhais  eagail. 

75  Ann  an  naomhachd  a- 
gus  ann  an  fireantachd  'n  a 
làthair  fein,  uile  làithean  ar 
beatha. 

76  Agus  thusa,  a  leinibh, 
goirear  dliiot  Fàidh  an  Ti  a's 
àirde  :   oir  thoid  thu  roimh 


aghaidh  an  Tighearn,  a  dh'ull- 
uchadh  a  shh'ghe ; 

77  A  thoirt  eòlais  na  slàinte 
id'a  phobull,  ann  am  maith- 
eanas  am  peaeanna, 

78  Troimh  thròcair  ro  mhòir 
ar  Dè-ne,  leis  an  d'fhiosraich 
an  ùr-mhaduinn  o'n  ionad  a's 
àirde  sinn, 

79  A  thoirt  soluis  dhoibh- 
san  a  ta  'n  an  suidhe  ann  an 
sgàil  a'  bhàis,  a  threòrachadh 
ar  cos  air  sHghe  na  sìthe. 

80  Agus  dh'fhàs  an  lean- 
abh,  agus  neartaicheadh  'an 
spiorad  e,  agus  bha  e  san  f  hàs- 
ach  gu  là  'fhoillseachaidh  do 
Israel. 

CAIB.  II. 

AGUS  tharladh'snalàithibh 
sin,  gu'n  deachaidh  or- 
dugh  a  mach  o  Cheasar  Au- 
gustus,  an  domhan  uile  a 
mheas. 

2  (Agus  rinneadh  an  ceud 
mheas  so  'n  uair  abha  Cirenius 
'n  a  uachdaran  air  Siria.) 

3  Agus  chaidh  iad  uile 
ehum  a  bhi  air  am  meas,  gach 
aon  fa  leth  d'a  bhaile  fein. 

4  Agus  chaidh  loseph  mar 
an  ceudna  suas  o  Ghalile,  à 
baile  Nasaret,  do  ludea,  gu 
baile  Dhaibhidh,  d'an  gairm- 
ear  Betlehem,  (do  bhrìgh  gu'n 
robh  e  do  thigh  agus  do 
shliochd  Dhaibhidh,) 

5  Chum  gu  biodh  e  air  a 
rnheas  maille  ri  Muire  a  bha 
fo  cheangal  pòsaidh  dha,  agus 
i  mòr-thorrach. 

6  Agus  tharladh,  am  feadh 
a  bha  iad  an   sin,  gu'n  do 


CAIB.  II. 


ni 


clioimhlionadh  làithean  a  h-in- 
bhe,  chum  i  bhi  air  a  h-aisead. 

7  Agus  rug  i  a  ceud-ghin 
mic,  agus  phaisg  i  e  'am  brat- 
speiL'dh,  agus  chuir  i  'n  a  luidhe 
'am  prasaich  e;  do  bhrìgh  nach 
robh  àit  aca  's  an  tigh-òsda. 

8  Agus  bha  anns  an  dùth- 
aich  sin  buachaillean  a'  fan- 
tuinn  a  muigh,  agus  a'  dean- 
amh  faire-oidhche  air  an  treud. 

9  Agus,  feuch,  thàinig  ain- 
ffeal  an  Tiffhearn  orra,  ag-us 
dhealraich  glòir  an  Tighearna 
mu'n  timchioll ;  agus  ghabh 
iad  eagal  mòr. 

10  Agus  thubhairt  an  t-ain- 
geal  riu,  Na  biodh  eagal  oirbh: 
oir  feuch,  a  ta  mi  ag  innseadh 
dhuibh  deadh  sgeil  mhòr- 
aoibhneis,  a  bhitheas  do'n  uile 
shluagh : 

11  Oir  rugadh  dhuibh  an 
diugh  Slànuighear,  ann  am 
baile  Dhaibhidh,  neach  a's  e 
Criosd  an  Tighearna. 

12  Agus  bithidh  so  'n  a 
chomhara  dhuibh  ;  Gheibh 
sibh  an  naoidhean  paisgte  ann 
am  brat-speihdh,  'n  a  luidhe 
am  prasaich. 

13  Agus  air  ball  bha  maiUe 
ris  an  aingeal  cuideachd  mhòr 
do  armailtibh  nèimh,  a'  mol- 
adh  Dhe,  agus  ag  ràdh, 

14  Glòir  do  Dhia  anns  na 
h-àrdaibh,  agus  air  talamh  sìth, 
deadh-ghean  do  dhaoinibh. 

15  Agus  tharladh,  'n  uair 
a  dh'fhalbh  na  h-aingil  uatha 
do  nèamh,  g-u'n  dubhairt  na 
buachaillean  r'a  chaile,  Rach- 
amaid  a  nis  eadhon  do  Bhet- 
lehem,  agus  faiceamaid  an  ni 


so  a  rinneadh,  a  dh'fhoillsich 
an  Tighearna  dhuinne. 

16  Agus  thàinig  iad  gu 
grad,  agus  fhuair  iad  Muire 
agus  loseph,  agus  an  leanabh 
'n  a  luidlie  's  a'  phrasaich. 

17  Agus  an  uair  a  chunnaic 
iad  si?i,  dh'aithris  iad  an  ni  a 
dh'innseadh  dhoibh  mu  thim- 
chioll  an  leinibh  so. 

18  Agusghabh  gach  neach 
a  chuala  so,  iongantas  ris 
na  nithibh  sin  a  dh'innseadh 
dhoibh  leis  na  buachaillibh. 

19  Ach  ghlèidh  Muire  na 
nithe  sin  uile,  a'  beachd- 
smuaineachadh  orra  'n  acridhe. 

20  Agus  phiil  na  buachaill- 
ean,  a'tabhairt  giòire  agusmol- 
aidh  do  Dhia  air  son  nan  nithe 
sin  uile  a  chual  agus  a  chunn- 
aic  iad,  a  rèir  mar  a  labhradh 
riu. 

21  AgTis  an  uair  a  choimh- 
lionadh  ochd  làithean  chum  an 
leanabh  a  thimchioll-ghearr- 
adh,  thugadh  lOSA  mar  ainm 
air,  eadhon  an  t-ainm  a  ghairm 
an  t-aingeal  deth  mu'n  do 
ghabhadh  's  a'  bhroinn  e. 

22  Agus  an  uair  a  choimh- 
lionadh  làithean  a  glanaidh,  a 
rèir  lagha  Mhaois,  thug  iad 
esan  gu  lerusalem,  chum  a 
thaisbeanadh  do'n  Tighearna ; 

23  (Mar  a  ta  e  sgrìobhta 
ann  an  lagh  an  Tighearna, 
Gach  ceud-ghin  mic  a  dh'- 
fhosglas  a'  bhrù,  gairmear 
naomh  do'n  Tighearn  e  ;) 

24  Agus  a  thoirt  ìobairt  a 
rèir  mar  a  theirear  ann  an  lagh 
an  Tighearna,  dà  thurtur,  no 
dà  choluman  òg.  j 


112 


LUCAS. 


25  Agus,  feuch,  bha  duine 
ann  an  lerusalem  d'am  b'ainm 
Simeon ;  agus  bha  'n  duine 
so  ionraic  agus  diadhaidh,  a- 
gus  bha  dùil  aige  ri  sòlas 
Israeil :  agus  bha'n  Spiorad 
naomh  air. 

26  Agus  dh'fhoillsicheadh 
dha  leis  an  spiorad  naomh, 
nach  faiceadh  e  bàs,  gus  am 
faiceadh  e  Criosd  an  Tighearn. 

27  Agus  thàinig  e  le  treòr- 
achadh  an  Spioraid  do'n  team- 
pull :  Agus  an  uair  a  thug  na 
pàrantan  an  leanabh  losa  a 
stigh,  chum  gu'n  deanadh  iad 
air  a  shon  a  rèir  gnàthachaidh 
an  lagha. 

28  An  sin  ghlac  esan  'n  a 
uchd  e,  agus  bheannaich  e  Dia, 
agus  thubhairt  e. 

29  A  nis,  a  Thighearn,  a  ta 
thu  leigeadh  do  d'  sheirbhis- 
each  siubhal  'an  sìth,  a  rèir 
d-fhocail ; 

80  Oir  chunnaic  mo  shùil- 
ean  do  shlàinte. 

31  A  dh'ulluich  thu  roimh 
ghnùis  nan  uile  shluagh  : 

32  Solus  a  shoillseachadh 
nan  Cinneach,  agus  glòir  do 
phobuill  Israeil. 

33  Agus  ghabh  loseph  agns 
a  mhàthair  iongantas  mu  na 
nithibh  a  labhradh  uime. 

34  AgusbheannaichSimeon 
iad,  agus  thubhairt  e  ri  Muire 
a  mhàthair,  Feuch,  chuireadh 
an  leanabh  so  chum  tuiteam 
agus  aiseirigh  mhòran  ann  an 
Israel,  agus  'n  a  chomhar'  an 
aghaidh  an  labhrar ; 

35  (Agus  thèid  claidheamh 
troimh  d'  anamsa  fèin,)  chum 


gu'm  foillsichear  smuainte 
cridheacha  mhòran. 

36  Agus  bha  Anna  ban- 
fhaidh,  nighean  Phanueil,  do 
thrèibh  Aseir;  bha  i  ro  aos- 
mhor,  agus  chaith  i  seachd 
bliadhna  maille  ri  fear  o  àm 
dhi  bhi  'n  a  h-òigh. 

87  Agus  bu  bhantrach  i  mu 
thimchioll  ceithir  bliadhna  a- 
gus  ceithir  fichead  a  dh'aois, 
nach  deachaidh  o'n  teampull, 
a'  deanamh  seirbhis  do  Dhia 
a  là  agus  a  dh'oidhche  le  trasg- 
adh  agus  le  h-urnuigh. 

38  Agus  air  teachd  dhise  a 
stigh  's  an  uair  sin  fèin,  thug  i 
moladh  do'n  Tighearn,  agus 
labhair  i  m'a  thimchioll  riusan 
uile  aig  an  robh  sùil  ri  saorsa 
ann  an  lerusalem. 

39  Agus  an  uair  a  choimh- 
lion  iad  na  h-uile  nithe  a  rèir 
lagha  an  Tighearna,  phill  iad 
do  Ghalile,  d'am  baile  fèin 
Nasaret. 

40  Agus  dh'fhàs  an  lean- 
abh,  agus  neartaicheadh  'an 
spiorad  e,  air  a  lìonadh  le  glioc- 
as ;  agus  bha  gràsa  Dhè  air. 

41  Agus  chaidh  a  phàranta 
gach  bliadhna  gu  lerusalem, 
aig  fèill  na  càisge. 

42  Agus  'n  uair  a  bha  e  dà 
bhliadhna  dheug  a  dh'aois, 
chaidh  iad  suas  gu  lerusalem, 
a  rèir  gnàtha  na  fèille, 

43  Agus  air  coimhlionadh 
nan  làithean  sin  doibh,  'n  uair 
a  phill  iadsan,  dh'fhan  an  lean- 
abh  losa  'n  an  dèigh  ann  an 
lerusalem;  agus  cha  robh  fios 
aig  loseph  no  aig  a  mhàthair 
air  sin. 


CAIB.  IIL 


113 


an  uair  nach 
e,  phill  iad  gu 


44  Ach  airdhoibh  ashaoil- 
siun  ffu'n  robh  e  's  a'  chuid- 
eachd,  dh'imich  iad  astar  là; 
agus  dh'iarr  iad  e  'measg  an 
càirdean,  agus  an  luchd-eòlais 

45  Agus 
d'fhuair  iad 
lerusalem,  'g  a  ian-aidh. 

46  Agus  tharladh  an  dèigh 
thri  làithean,  gu'n  d'fhuairiad 
e  's  an  teampull,  'n  a  shuidhe 
'ani  meadhon  an  h.ichd-teag- 
aisg,  araon  "g  an  èisdeachd,  a- 
gus  a'  cur  cheisd  orra. 

47  Agus  ghabh  a'  mhuinn- 
tir  a  chual  e  uile  iongantas  r'a 
thui£cse  ao:us  r'a  fhreagraibh. 

48  Agus  an  uair  a  chunnaic 
iad  e,  ghlac  uamhas  iad  :  agus 
thubhairt  a  mhàthair  ris,  A 
mhic,  c'ar  son  a  rinn  thu  mar 
so  oirnn?  feuch,  bha  d'athair 
agns  mise  gu  brònach  'g  a 
d'iaiTaidh. 

49  Agus  thubhairt  esan  riu, 
C'ar  son  a  bha  sibh  'g  a  m'  iarr- 
aidh  ?  nach  robh  f  hios  agaibh 
gu'm  bu  chòir  dhomhsa  bhi 
ann  an  tigh  m'Athar? 

50  Agus  cha  do  thuig  iad- 
san  an  ni  a  labhair  e  riu. 

51  Agus  chaidh  e  sìos  maille 
riu,  agus  thàinig  egu  Nasaret, 
agus  bha  e  ùmhal  doibh  :  ach 
ghleidh  a  mhàthairna  nithe  sin 
uile  'n  a  cridhe. 

52  Agus  thàinig  losa  air 
aghaidh  ann  an  gliocasagus'am 
meudachd.  asrus  ann  an  deadh- 
ghean  aig  Dia,  agus  aig  daoin- 
ibh. 

CAIB.  III. 

ANIS  anns  a'  chùigeadh 
bliadhna  deug  do  impir- 


eachd  Thiberiuis  Cheasair,  air 
bhi  do  Phontius  Pilat  'n  a 
uachdarau  air  ludea,  agus 
Herod  'n  aThetrarc  air  Galile, 
agus  Philip  a  bhràthair  'n  a 
Thetrarc  air  Iturea  agus  diìth- 
aich  Thrachonitis,  agus  Lisa- 
nias  'n  a  Thetrarc  air  Abilene. 

2  An  uair  a  bha  Annas  agus 
Caiaphas  'n  an  àrd-shagartaibh, 
thàinig  focal  Dè  chum  Eoin, 
mhic  Sbachariais,  anns  an 
fhàsach. 

3  Agus  thàinig  e  do'n  dùth- 
aich  uile  timchioll  lordain,  a' 
searmonachadh  baistidh  an 
aitlireachais,  chum  maitheau- 
ais  pheacanna ; 

4  JNIar  at  a  e  sgriobhta  ann 
an  leabhar  bhriathra  an  fhàidh 
Esaiais,  ag  ràdh,  Guth  an  ti  a 
dh'eigheas  anns  an  fhàsach. 
Ulluicbibh  slighe  an  Tio^hear- 
na,  deanaibh  a  cheumanna  dìr- 
each. 

5  Bithidh  gach  gleann  air 
a  lìonadh,  agus  gach  beinn 
agus  cnoc  air  an  ìsleachadh ; 
agus  bithidh  na  nithe  cama  air 
an  deanamh  dìreach,  agus  na 
slighean  garbha  air  an  dean- 
amh  rèidh ; 

6  Agus  chi  gach  uile  fheoil 
slàinte  Dhè. 

7  Uime  sin  thubhairt  e  ris 
an  t-sluagh  a  thàinig  a  mach 
chum  bhi  air  ani  baisteadh 
leis,  A  shìl  nan  nathraiche 
nimhe,  cò  thug  rabhadh 
dhuibh-sa  teicheadh  o'n  fheirg 
a  ta  ri  teachd  ? 

8  Air  an  aobhar  sin  thufr- 
aibh  amach  toradh  iomchuidh 
an  aithreachais,  agus  na  tòis 

H 


114 


LUCAS. 


ichibh  air  a  ràclh  annaibh  fèin, 
A  ta  Abraham  'n  a  Athair  a.g- 
ainn  :  oir  a  ta  mi  agràdh  ribh, 
gur  comasach  Dia  do  na  clach- 
aibh  so  air  clann  a  thogail  suas 
do  Abraham. 

9  Agus  a  nis  fèin  a  ta  'n 
tuagh  air  a'  cur  ri  bun  nan 
craobh :  air  an  aobhar  sin 
gach  craobh  nach  toir  a  mach 
toradh  maith,  gearrar  sìos  i, 
agus  tilgear  san  teine  i. 

10  Agus  dh'fhiosraich  an 
sluagh  dheth  ag  ràdh,  Ciod 
uime  sin  a  ni  sinne? 

11  Agus  fhreagair  esan  a- 
gus  thubhairt  e  riu,  An  ti  aig 
am  bheil  dà  chòta  roinneadh 
e  ris  an  ti  aig  nach  'eil ;  agus 
an  ti  aig  am  bheil  biadh,  dean- 
adh  e  mar  an  ceudna. 

12  Agus  thàinig  mar  an 
ceudna  cìs-mhaoir  gu  bhi  air 
am  baisteadh,  agus  thubhairt 
iad  ris,  A  mhaighstir,  ciod  a 
ni  sinne  ? 

13  Agus  thubhairt  esan 
riu,  Na  deanaibh  ni  air  bith 
os  ceann  na  dh'orduich'^adh 
dhuibh. 

14  Agus  dh'fhiosraich  na 
saighdearan  mar  an  ceudna 
dheth  ag  ràdh,  Agus  ciod  a 
nisinne?  Agus  thubhairt  e 
riu,  Na  deanaibh  foirneart  air 
neach  sam  bith,  no  casaid- 
bhrèige,  agus  bithibh  toilichte 
le  'ur  tuarasdal. 

15  Agus  air  bhi  do'n  pho- 
bull  a'  feitheamh,  agus  na 
h-uile  dhaoine  a'  reusonachadh 
'n  an  cridheachaibh  fèin  mu 
thimchioll  Eoin,  am  b'e  Criosd 
a  bh'ann ; 


16  Fhreagair  Eoin,  ag  ràdh 
riu  uile,  Tha  mise  gu  dearbh 
'g  ur  baisteadh  le  h-uisge ;  ach 
a  ta  neach  a'  teachd  a's  cumh- 
achdaiche  na  mise,  agus  cha-n 
airidh  miseairbarr-iall  abhròig 
fhuasgladh:  baistidhesan  sibh 
leis  an  Spiorad  naomh,  agus 
le  teine. 

17  Aigambheil  aghuit'na 
làimh,  agus  ro-ghlanaidh  e 
'ùrlar,  agus  cruinnichidh  e  an 
cruithueachd  d'a  thigh-tasg- 
aidh;  ach  loisgidh  e  am  moll 
le  teine  nach  f  heudar  a  mhùch- 
adh. 

18  Agus  ag  earalachadh 
mòran  do  nithibh  eile  shear- 
monaich  e  do'n  t-sluagh. 

19  Ach  air  do  Herod  an 
Tetrarc  bhi  air  a  chronachadh 
leis  air  son  Herodiais  bean  a 
bhràthar  (Philip,)  agus  air  son 
gach  olc  a  rinn  Herod, 

20  Chuir  e  so  ris  gach  olc 
eile,  gu'n  do  dhruid  e  Eoin  am 
priosan. 

21  Agus  tharladh,  'nuair  a 
bha  'n  sluagh  uile  air  am  baist- 
eadh,  air  do  losa  mar  an  ceud- 
na  bhi  air  a  bhaisteadh,  agus 
e  ri  urnuigh,  gu'n  d'f  hosgladh 
nèamh, 

22  Agus  gu'n  d'thàinig  an 
Spiorad  naomh  a  nuas  air  'an 
coslas  corporra,  mar  choluman, 
agus  gu'n  d'thàinig  guth  o 
nèamh,  ag  ràdh,  Is  tusa  mo 
Mhac  gràdhach,  annsam  bheil 
mo  mhòr-thlachd. 

23  Afrus  thòisich  losa  fèin 
air  a  bhi  mu  thinichioll  deich 
bliadhna  fichead  a  dh'aois,  air 
dha  bhi,  (a  rèir  barail  dhaoine,) 


CAIB.  IV. 


IfS 


'na  mhac  do  loseph,  mac 
Heli, 

24  MJiic  Mhataìt,  mJiic  Le- 
bhi,  mJiic  Mhelchi,  mJiic  lanna, 
mJiic  loseiph, 

25  MJiic  Mhatatiais,  mJiic 
Amois,  772/«'c  Nauim,  mJiic  Esli, 
mJiic  Nage, 

26  MJiic  Mhaait,  mJiic Mha- 
tatiais,  mJiic  Shemei,  mJiic  lo- 
seiph,  mJiic  ludah, 

27  J//«'cIoanna,  ??z/»'cRhesa, 
mJiic  Shorobabeil,  mJiic  Shala- 
tieil,  mJiic  Neri, 

28  Ji/izc Mhelchi,  ?«/«'cAdi, 
fw/i/cChosaim,  »2/iz'cElmodaim, 
/ra/«'c  Eir, 

29  il//2zc  lose,  w/a'c  Elieseir, 
mJiic  loreim,  mJiic  Mhatait, 
mJiic  Lebhi, 

30  MJiic  Shimeoin,  mJiic  lu- 
dah,  mJiic  loseiph,  mJtic  lonain, 
mJiic  Eliacim, 

31  Jf/i?'cMhelea,w2AzcMhai- 
nain,  mJiic  Mhatata,  mJiic  Na- 
tain,  mJiic  Dhaibhidh, 

32  MJiic  lese,  mJiic  Obeid, 
mJiic  Bhoois,  mJiic  Shalmoin, 
mJiic  Naasoin, 

33  MJiic  Aminadaib,  mJiic 
Araim,  mJiic  Esroim,  mJiic 
Phareis,  mJiic  ludah, 

34  MJlìc  lacoib,  mJiic  Isaaic, 
mJiic  Abrahaim,  mJiic  Thara, 
mJiic  Nachoir, 

35  MJdc  Sharuich,  mJiic  Ra- 
gau,  mJiic  Plialeic,  mJiic  Ebeir, 
mJiic  Shala, 

36  MJiic  Chainain,  mJiic  Ar- 
phacsaid,  mJiic  Sliem,  mJiic 
Noe,  mJiic  Lameich, 

37  MJtic  Mhatusala,  mJtic 
Enoich,  ?«A?cIareid,  wzAecMha- 
leleeil,  mJiic  Chainain, 


38  MJiic  Enois,  mJiic  Shet, 
mJiic  Adhaimh,  mJiic  Dhè. 

CAIB.  IV. 

AGUS  air  do  losa  bhi  làn 
do'ri  Spiorad  naomh, 
phill  e  air  ais  o  lordan,  agus 
threòraicheadh  e  leis  an  Spior- 
ad  do'n  fhàsach, 

2  Agus  bha  e  air  a  bhuair- 
eadh  rè  dhà  fhichead  là  leis 
an  diabhul ;  agus  cha  d'ith  e 
ni  sam  bith  anns  na  làithibh 
sin :  agus  air  dhoibh  bhi  air 
an  crìochnachadh,  an  sin  dh'- 
fhàs  e  ocrach. 

3  Agusthubhairt  an  diabhul 
ris,  Ma's  tu  Mac  Dhè,  abair 
ris  a'  chloich  so  'bhi  'n  a  h-aran. 

4  Agus  fhreagair  losa  e, 
ag  ràdh,  A  ta  e  sgrìobhta, 
nach  ann  le  h-aran  a  mhàin  a 
thig  duine  beò,  ach  le  gach 
uile  fhocal  Dè. 

5  Agus  air  do'n  diabhul  a 
thoirt  gu  beinn  àrd,  nochd  e 
dha  uile  rìogliachdan  an  domh- 
ainn  ann  am  mionaid  aimsir. 

6  Agus  thubhairt  an  dia- 
bhul  ris,  Bheir  mise  an  cumh- 
achd  so  uile  dhuit,  agus  an 
glòir ;  oir  thugadh  dliomhsa 
sin  ;  agus  bheir  mi  e  do  neach 
air  bith  a's  toil  leam. 

7  Uime  sin  ma  ni  thu  aor- 
adh  dhomhsa,  is  leat  iad  uile. 

8  Agus  f  hrengair  losa  agus 
thubhairt  e  ris,  Tàr  air  mo 
chìilaobh,  a  Shatain  :  oir  a  ta 
e  sgriobhta,  Ni  thu  ac^radh 
do'n  Tighearn  do  Dhia,  agus 
dhasan  'n  a  aonar  ni  thu  seir- 
bhis. 

9  Agus  thug  se  e  gu  leni- 


116 


LUCAS. 


salem,  agus  clmir  e  air  binn- 
ein  an  teampuill  e,  agus  thu- 
bhairt  e  ris,  Ma's  tu  Mac  Dhè, 
tilg  thu  fein  sìos  à  so. 

10  Oir  a  ta  e  sgrìobhta, 
Bheir  e  àithne  d'a  ainglibh 
mu  d'  thimchioll,  thusa  a 
choimhead. 

11  Agus  togaidh  iad  suas 
thu  'n  an  làmhaibh,  air  eagal 
gu'm  buail  thu  uair  air  bith 
do  chos  air  cloich. 

12  Agus  air  freag-airt  do 
losa  thubhairt  e  ris,  A  dubh- 
radh,  Na  buair  thusa  an  Tigh- 
earna  do  Dhia. 

13  Agus  an  uair  a  chrìoch- 
naich  an  diabhul  am  buair- 
eadh  uile,  dh'imich  e  uaith  rè 
tamuill. 

14  Agus  phill  losa  ann  an 
cumhachd  an  Spioraid  chum 
Ghalile  ;  agus  chaidh  'iom- 
radh-san  air  feadh  na  dùthcha 
mu'n  cuairt  gu  h-iomlan. 

15  Agus  theagaisg  e  'n  an 
sionagogaibh,  a'  faotainn  glòire 
o  na  h-uile  dhaoinibh. 

16  Agus  thàinig  e  gu  Na- 
saret,  far  an  d'àraicheadh  e : 
agus  chaidh  e  steach,  mar  bu 
ghnàth  leis,  air  là  na  sàbaid 
do'n  t-sionagog,  agus  dh'èirich 
e  'n  a  sheasamh  chum  leugh- 
aidh. 

17  Agus  thugadh  dha  leabh- 
ar  an  fhàidh'^Esaiais  ;  agus 
air  fosgladh^  an  leabhair  dha, 
f  huair  e  an  t-àit  anns  an  robh 
e  sgrìobhta, 

18  Tha  Spiorad  an  Tigh- 
earn  orm,  do  bhrìgh  gu'n  d'ung 
e  mi  a  shearmonachadh  an 
-tsoisgeil   do  na  bochdaibh  ; 


chuir  e  mi  a  shlànuchadh  na 
muinntir  aig  am  bheil  an 
cridhe  briste,  a  ghairm  fuasg- 
laidh  do  na  braighdibh,  agus 
aiseag  an  radhairc  do  na  doill, 
a  thoirt  saorsa  do'n  mhuinntir 
a  ta  brùite, 

19  Ashearmonachadhbliadh- 
na  thaitnich  an  Tighearn. 

20  Agus  air  dùnadh  an 
leabhair  dha,  thug  e  do'n 
fhear-frithealaidh  e,  agus 
shuidh  e  :  agus  bha  sùilean  na 
bha  san  t-sionagog  uile  a' 
geur-amharc  airsan. 

21  Agus  thòisich  e  air  a 
ràdh  riu,  An  diugh  a  ta  an 
sgriobtur  so  air  a  choimhlion- 
adh  ann  bhur  cluasaibh-sa. 

22  Agus  thug  iad  uile  fìa- 
nuis  da,  agus  ghabh  iad  ion- 
gantas  ris  na  briathraibh  gràs- 
mhor  a  thàinig  a  mach  as  a 
bheul.  Agus  thubhairt  iad, 
Nach  e  so  mac  loseiph  ? 

23  Agus  thubhairt  e  riu, 
Gun  amharus  thubhairt  sibh 
rium  an  gnàth-fhocal  so,  A 
lèigh,  leighis  thu  fèin :  ge  b'e 
air  bith  iad  na  nithe  a  chuala 
sinn  a  rinneadh  leat  'an  Caper- 
naum,  dean  mar  an  ceud- 
na  iad  an  so  a'd'  dhùthaich 
fèin. 

24  Agus  thubhairt  e,  Gu 
deimhin  a  ta  mi  ag  ràdh  ribh, 
nach  'eil  fàidh  air  bith  tait- 
neach  'n  a  dhùthaich  fèin. 

25  Ach  gu  firinneach  a  ta 
mise  ag  ràdh  ribh,  gu'n  robh 
mòran  bhantrach  ann  an  Is- 
rael  an  làithibh  Eliais,  an  uair 
a  dhruideadh  nèamh  rè  thrì 
bliadhna  agus  shè  mìosan,  a- 


CAIB 

giis  a  bha  g'orta  mliòr  air  feadh 
na  tìre  uile : 

26  Ach  cha  do  chuireadh 
Elias  dh'ionnsuidh  aoin  diubh, 
ach  gu  Sarepta  Shidoin,  chum 
nmà  a  bha  'n  a  bantraich. 

27  Agus  bha  mòran  lobhar 
ann  an  Israel  ri  linn  Eliseuis 
an  fhàidh ;  agus  cha  do  ghlan- 
adha  h-aon  aca,  ach  Naaman 
an  Sirianach. 

28  Agus  lìonadh  iadsan  uile 
a  bha  's  an  t-sionagog  le  feirg, 
an  uair  a  chual  iad  na  nitlie 
sin ; 

29  Agus  dh'èirich  iad  suas, 
agus  thilg  iad  a  mach  as  a' 
bhaile  e,  agus  thug  iad  leo  e 
gu  maluidh  a'  chnoic,  air  an 
robh  am  baile  togta,  chum  a 
thilgeadh  sìos  an  coinneamh  a 
chinn. 

30  Ach  air  gabhail  dhasan 
troimh  am  meadhon,  dh'fhalbh 
e, 

31  Agus  chaidh  e  sìos  gu 
Capernaum,  baile  do  Ghalile, 
agus  bha  e  'g  an  teagasg  air 
làithibh  na  sàbaid ; 

32  Agus  ghabh  iad  iongant- 
as  r'a  theagasg ;  do  bhrìgh 
gu'n  robh  'fhocal  le  cumh- 
achd. 

33  Agus  bha  anns  an  t- 
sionagog  duine  anns  an  robh 
spiorad  deamhain  neòghloin, 
agus  ghlaodh  e  le  guth  mòr, 

34  Ag  ràdh,  Leig  leinn; 
ciod  e  ar  gnothuch-ne  riut, 
losa  o  Nasaret?  an  d'thàinig 
thu  g'ar  sgrios  ?  a  ta  fhios  ag- 
am  cò  thu,  Aon  naomh  Dhè. 

35  Agus  chronuich  losa  e, 
ag  ràdh,  Bi  a'd'  thosd,  agus 


.  IV.  117 

thig  a  mach  as.  Agus  air  do'n 
deamhan  esan  a  thilgeadh  sìos 
'nam  meadhon,  thàinig  e  mach 
as,  gun  chiurradh  sam  bitli  a 
dheanamh  air. 

36  Agus  thàinig  uamhas 
orra  uile,  agus  labhair  iad  r'a 
chèile,  ag  ràdh,  Ciod  a'  ghnè 
cainnte  so?  oir  le  h-ùghdarr- 
as  agus  cumhachd  a  ta  e  'toirt 
orduigh  do  na  spioradaibh  neò- 
ghlan,  agus  tha  iad  a'  teachd 
a  mach. 

37  Agus  chaidh  iomradh 
airsan  a  mach  feadh  gach  àite 
do'n  dùthaich  mu'n  cuairt. 

38  Agus  dli'èirich  e  as  an 
t-sionagog,  agus  chaidh  e 
steach  do  thigh  Shimoin :  a- 
gus  bha  fìabhrus  mòr  air 
màthair-chèile  Shimoin ;  agus 
ghuidh  iad  air  as  a  leth. 

39  Agus  air  dha  seasamh 
os  a  ceann,  chronuich  e  am 
fiabhrus,  agus  dh'fhàg  c  i. 
Agus  dh'èirich  ise  air  ball,  a- 
gus  rinn  i  frithealadh  dhoibh, 

40  Agus  ag  dol  fuidhe  na 
grèine,  iadsan  uile  aig  an  robh 
daoine  euslan  le  iomadh  gnè 
tinnis,  thug  iad  d'a  ionnsuidh 
iad :  agus  chuir  esan  a  làmhan 
air  gach  aon  diubh,  agus  leighis 
e  iad. 

41  Agus  chaidh  mar  an 
ceudna  deamhain  a  mach  a 
mòran,  a'  glaodhaich  agus  ag 
ràdlì,  Is  tu  Criosd  Mac  Dhè. 
Agus  chronuicli  e  iad,  agus 
cha  d'fhulaing  e  dhoibh  labh- 
airt :  oir  bha  f  hios  aca  gu'm 
b'  esan  Criosd. 

42  Agus  air  teachd  do'n  là, 
chaidh  e  mach,  agus  dh'imich 


118 


LUCAS. 


e  gu  àite  fòsail :  agus  bha'n 
sluagh  'g  a  iarraiclh,  agus  thàin- 
ig  iad  d'a  ionnsuidh,  agus  b'àill 
leo  a  chumail,  chum  nach  rach- 
adh  e  uatlia. 

43  Ach  thubhairt  esan  rìu, 
Is  èigin  dhonihsa  rìoghachd 
Dhè  a  shearmonachadh  do 
bhailtibh  eile  mar  an  ceudna  ; 
oir  is  ann  chum  so  a  chuir- 
eadh  mi. 

44  Agus  shearmonaich  e  ann 
an  sionagogaibh  Ghahle. 

CAIB.  V. 

AGUS  tharladh,  'n  uair  a 
bha  am  pobull  a'  dlùth- 
theannadh  air,  chum  focal  Dè 
èisdeachd,  gu'n  do  sheas  e 
làimh  ri  loch  Ghenesaret, 

2  Agus  chunnaic  e  dà 
luing  'n  an  seasamh  ri  taobh 
an  locha :  ach  bha  na  h-iasg- 
airean  air  dol  a  mach  asda,  a- 
gus  a'  nigheadh  an  lìonta. 

3  Agus  chaidh  e  steach  do 
aon  do  na  longaibh  bu  le  Si- 
mon,  agus  dh'iarr  e  air  dol  a 
mach  beagan  o  thìr:  agus  air 
suidhe  dha,  theagaisg  e  an 
sluagh  as  an  luing. 

4  A  nis  an  uair  a  sguir  e 
do  labhairt,  thubhairt  e  ri  Si- 
mon,  Cuir  a  mach  chum  na 
doimhne,  agus  leigibh  sìos 
bhur  lìonta  chum  tarruing. 

5  Agus  fhreagair  Simon, 
agus  thubhairt  e  ris,  A 
mhaighstir,  shaothraich  sinn 
feadh  na  h-oidhche  uile,  agus 
cha  do  ghlac  sinn  ni  sam  bith  : 
ach  air  t'fhocalsa  leigidh  mi 
sìos  an  lìon. 

6  Agus  an  uair  a  rinn  iad 


so,  chuairtich  iad  tachdar  mòr 
èisg ;  ionnus  gu'n  do  bhris- 
eadh  an  lìon. 

7  Agus  smèid  iad  air  an 
companaich,  a  bha  san  luing 
eile,  teachd  agus  còmhnadh  a 
dheanamh  leo.  Agus  thàinig 
iad,  agus  lìon  iad  an  dà  luing, 
ionnus  gu'n  robh  iad  an  inbhe 
dol  fuidhe. 

8  'N  uaìr  a  chunnaic  Simon 
Peadar  so,  thuit  e  slos  aig 
glùinibh  losa,  ag  ràdh,  Imich 
uamsa,  a  Thighearn,  oir  is 
duine  peacach  mi. 

9  Oir  ghlac  uarahas  e  fèin 
agus  iadsan  uile  bha  maille 
ris,  air  son  an  tarruing  èisg  a 
ghlac  iad  : 

10  Agus  mar  an  ceudna 
Seumas  agus  Eoin,  mic  She- 
bede,  a  bha  'n  an  companaich 
aig  Simon.  Agus  thubhairt 
losa  ri  Simon,  Na  biodh  eagal 
ort;  à  so  suas  glacaidh  tu 
daoine. 

11  Agus  an  uair  a  thugiad 
an  longa  gu  tìr,  dh'fhàg  iad 
na  h-uile  nithe,  agus  lean  iad 
esan. 

12  Agus  an  uair  a  bha  esan 
ann  ani  baile  àraidh,  feuch 
duine  làn  do  luibhre :  agus  air 
dha  losa  fhaicinn,  thuit  e  sìos 
air  'aghaidh,  agus  ghuidh  e 
air,  ag  ràdh,  A  Thighearn, 
ma's  toil  leat,  tha  thu  comas- 
ach  air  mise  a  ghlanadh. 

13  Agus  shìn  e  a  làmh,  a- 
gus  bhean  e  ris,  ag  ràdh,  Is 
toil  leam  ;  bi  glan.  Agus  air 
ball  dh'fhàg  an  luibhre  e, 

14  Agus  dh'àithn  e  dha, 
gun  innseadh  do  neach  air 


CAIB 

bitb  :  Ach  imich,  agus  nochd 
thu  fèin  do'n  t-sagart,  agus 
thoir  seachad  air  son  do  ghlan- 
aidh,  mar  a  dh'àithn  M.aois, 
mar  fhianuis  doibh. 

15  Ach  bu  mhòid  a  sgaoil- 
eadh  'iomradhsan:  agus  thàin- 
ìg  sluagh  mòr  an  ceann  a 
chèile  chum  èisdeachd,  agus 
a  bhi  air  an  slànuchadh  leis 
o'n  eucailibh. 

16  Agus  chaidh  e  air  leth 
chum  an  fhàsaich,  agus  rinn  e 
urnuigh. 

17  Agus  tharladh  air  là  àr- 
aidh,  'n  uair  a  bha  e  a'  teag- 
asg,  gu'n  robh  'n  an  suidhe  an 
sin  Phairisich  agus  luchd-teag- 
aisg  an  lagha,  a  thàinig  as 
gach  uile  bhaile  do  Ghalile, 
agus  do  ludea,  agus  o  lerusa- 
lem  :  agus  bha  cumhachd  an 
Tighearn  a  làthair  chum  an 
slànuchadh. 

18  Agus,  feuch,  ghiùlain 
daoine  air  leabaidh  duine  air 
an  robh  am  pairilis ;  agus 
dh'iarr  iad  a  thoirt  a  steach, 
agus  a  chur  'n  a  làtliair-san. 

19  Agus  an  uair  nach 
d'fhuair  iad  seòl  air  am  feud- 
adh  iad  a  thoirt  a  steach,  le 
meud  na  cuideachd,  chaidh 
iad  suas  air  an  tigh,  agus  leig 
iad  sìos  troimh  mhullach  an 
tighe  e  fèin  agus  a  leabadh, 
anns  a'  mlieadhon  an  làthair 
losa. 

20  Agus  an  uair  a  chunnaic 
e  an  creidimh,  thubhairt  e  ris, 
A  dhuine,  tha  do  pheacanna 
air  am  maithedh  dhuit. 

21  Agus  thòisich  na  sgrìobh 
aichean  agus  na  Phairisich  air 


.  V.  119 

reusonachadh,  ag  ràdh,  Cò  e 
so  a  ta  labhairt  toibheim?  cò 
dh  f  heudas  peacanna  a  mhaith- 
eadh  ach  Dia  a  mhàin  ? 

22  Ach  air  àithneachadh 
an  smuainte  do  losa,  fhreag- 
air  e  agus  thubhairt  e  riu,  Ciod 
a  ta  sibh  a'  reusonachadh  'n  ur 
cridheachaibh  ? 

23  Cò  aca  is  usadh  a  ràdh, 
Tha  do  pheacanna  air  am 
maitheadh  dhuit,  no  ràdh,  Eir- 
ich  agus  imicli  ? 

24  Ach  a  chum  gu'm  bi  fìos 
agaibh  gu  bheil  cumhachd  aig 
Mac  an  duine  peacanna  a 
mhaitheadh  air  talamh,  (thu- 
bhairt  e  ri  fear  na  pairilis,)  A 
ta  mi  ag  ràdh  riut,  èirich,  a- 
gus  tog  do  leabadh,  agus  im- 
ich  do  d'  thigh. 

25  Agus  dh'èirich  e  air  ball 
'na  n  làthair,  agus  thog  e  an 
leabadh  air  an  robh  e  'n  a 
luidhe,  agus  chaidh  e  d'a 
thigh  fein,  a'  toirt  glòire  do 
Dhia. 

26  Agus  ghlac  uamhas  iad 
uile,  agus  thug  iad  glòir  do 
Dhia,  agus  lìonadh  le  h-eagal 
iad,  ag  ràdh,  Chunnaic  sinne 
nithe  do-chreidsinn  an  diugh. 

27  Agus  an  dèigh  nan  nithe 
sin,  chaidli  e  mach,  agus 
chunnaic  e  cìs-mhaor  d'am 
b'ainm  Lebhi,  'n  a  shuidlie  aig 
àite  togail  na  cìse  ;  agus  thu- 
bhairt  e  ris,  Lean  niise. 

28  Agus  air  fàgail  nan  uile 
nithe  dha,  dh'èirich  e,  agus 
lean  se  e. 

29  Agus  rinn  Lebhi  fèisd 
mhòr  dha  "n  a  tbigh  fèin  :  agus 
bha  cuideachd  mhòr  do  chis- 


120 


LUCAS.r? 


mhaoraibh,  agus  do  mhuinntir 
eile  a  shuidh  maille  riu. 

30  Agus  rinn  na  sgrìobh- 
aichean  agus  an  Phairisich 
gearan  an  aghaidh  a  dheis- 
ciobulsan,  ag  ràdh,  C'ar  son 
a  ta  sibh  ag  itheadh,  agus  ag 
òl  maiUe  ri  cìs-mhaoraibh  a- 
gus  ri  peacachaibh  ? 

31  Agus  fhreagair  losa  a- 
gus  thubhairt  e  riu,  Cha-n  'eil 
feum  acasan  a  ta  slàn  air  an 
lèigh,  ach  acasan  a  ta  tinn. 

32  Cha  d'thàinig  mise  a 
ghairm  nam  firean,  ach  nam 
peacach  chum  aithreachais. 

83  Agus  thubhairt  iadsan 
ris,  C'ar  son  a  ta  deisciobuil 
Eoin  gu  tric  ri  trasgadh,  agus 
a'  deanamh  urnuigh,  agus  mar 
an  ceudna  deisciobuil  nam 
Phairiseach ;  ach  a  ta  do 
dheisciobuil-sa  ag  itheadh  a- 
gus  ag  òl  ? 

34  Agus  thubhairt  esan  riu, 
Am  feud  sibh  a  thoirt  air 
cloinn  seòmair  an  fhir  nuadh- 
phòsda  trasgadh  a  dheanamh, 
am  feadh  a  ta  am  fear  nuadh- 
pòsda  maille  riu  ? 

35  Ach  thig  na  làithean  an 
uair  a  bheirear  am  fear  nuadh- 
pòsda  uatha ;  an  sin  ni  iad 
trasgadh  anns  na  làithibh 
sin. 

36  Agus  labhair  e  mar  an 
ceudna  cosamhlachd  riu  ;  Cha 
ehuir  neaeh  air  bith  mìr  a  dh'- 
eudach  nuadh  air  sean  eud- 
ach  :  no,  reubaidh  an  t-eudach 
nuadh  e,  agus  cha  tig  am  mìr 
do'n  eudach  nuadh  ris  an  t- 
sean  eudach. 

37  Agus  cha  chuir  duine 


sam  bith  flon  nuadh  ann  an 
seann  searragaibh ;  no,  bris- 
idh  am  fìon  nuadh  na  searrag- 
an,  agus  dòirtear  e  fèin,  agus 
caillear  na  searragan. 

38  Ach  is  còir  fion  nuadh 
a  chur  ann  an  searragaibh 
nuadha;  agus  bithidh  iad  le 
chèile  tèaruinte. 

39  Agus  cha-n  'eil  duine 
sam  bith,  air  dha  sean  fhìon 
òl,  a  dh'iarras  air  ball  jion 
nuadh :  oir  their  e,  is  e  an  sean 
fhìon  a's  fearr. 

CAIB.  VI. 

AGUS  tharladh  air  a'  cheud 
là  sàbaid  an  dèigh  an 
dara  là  dofhèillna  cdisge,  gu'n 
deachaidh  e  troimh  na  h-ach- 
aibh  arbhair;  agus  spìon  a 
dheisciobuil  na  diasan  arbhair, 
agus  dh'ith  iad,  an  dèigh  am 
bruthadh  le'n  làmhaibh. 

2  Agus  thubhairt  cuid  do 
na  Phairisich  riu,  C'ar  son  a 
ta  sibh  a'  deanamli  an  ni  nach 
'eil  ceaduichte  r'a  dheanamh 
air  làithibh  na  sàbaid  ? 

3  Agus  fhreagair  losa  iad, 
•agus  thubhairt  e,  Nach  do 
leugh  sibhse  an  ni  so  rinn 
Daibhidh,  'n  uair  a  bha  ocras 
air  fèin,  agus  orrasan  a  bha 
maille  ris ; 

4  Cionnus  a  chaidh  e  steach 
do  thigh  Dhè,  agus  a  ghabh  e 
aran  na  fianuis,  agus  a  dh'ith 
e  fèin,  agus  a  thug  e  mar  an 
ceudna  dhoibh-san  abha  maille 
ris ;  ni  nach  'eil  ceaduichte- 
itheadh  ach  do  na  sagartaibh 
a  mhàin  ? 

5  Agus  thubhairt  e  riu,  Is 


CAIB.  VI. 


m 


Tiorhearn  Mac  an  duine  air  an 
t-sàbaid  fèin. 

6  Tharladh  mar  an  ceudna 
air  sàbaid  eile,  gu'n  deachaidh 
e  steach  do'n  t-sionagog,  agus 
gu'n  do  theagaisg  e ;  agus  bha 
an  sin  duine,  aig  an  robh  a 
làmh  dheas  air  seargadh. 

7  Agus  rinn  na  sgrìobhaich- 
ean  agus  na  Phairisich  faire,  a 
dWfheuchaimi  an  leighiseadh 
e  air  an  t-sàbaid ;  chum  gu'm 
faigheadh  iad  cùis-dhìtidh  'n  a 
aghaidh. 

8  Ach  thuig  esan  an  smuaint- 
ean,  agus  thubhairt  e  ris  an 
duine  aig  an  robh  an  làmh 
sheargta,  Eirich,  agus  seas  a 
mach  's  a'  mheadhon.  Agus 
dh'èirich  esan,  agus  sheas  e. 

9  An  sin  thubhairt  losa  i'iu, 
Feòraichidh  mise  aon  ni  dhibh; 
Am  bheil  e  ceaduichte  air 
làithibh  na  sàbaid  maith  a 
dheanamh,  no  olc?  anam  a 
shaoradh,  no  a  sgrios  ? 

10  Agus  air  dha  amharc 
mu'n  cuairt  orra  uile,  thu- 
bhairt  e  ris  an  duine,  Sìn  a 
mach  do  làmh.  Agus  rinn  e 
sin  :  agus  dh'aisigeadh  a  làmh 
slàn  da  mar  an  làình  eile. 

11  Agus  lìonadh  iadsan  do 
chuthach ;  agus  labhair  iad  r'a 
cheile,  ciod  a  dheanadh  iad  ri 
losa. 

12  Agus  anns  na  làithibh  sin 
chaidh  esan  gu  beinn  a  dhean- 
amh  urnuigh,  agus  bhuanaich 
e  rè  na  h-oidhche  ann  an  ur- 
nuigh  ri  Dia. 

]  3  Agus  air  teachd  da'n  là, 
ghairra  e  d'a  ionnsuidh  a  dheis- 
ciobuil ;  agus  thagh  e  dà  fhear 


dheug  asda,  d'an  dò  ghairm  e 
Abstoil : 

14  Simon,  (a  dli'ainmich  e 
raar  an  ceudna  Peadar,)  agus 
Aindreas  a  bhràthair,  Seuraas 
agus  Eoin,  Philip  agus  Barto- 
lomeus, 

15  Mata  agus  Tomas,  Seu- 
mas  mac  Alpheuis,  agus  Simon 
d'an  goirear  Selotes, 

16  ludas  bràthair  Sheumais, 
agus  ludas  Iscariot,  esan  a  bha 
'n  a  fhear-brathaidh. 

17  Agus  thàinig  e  nuas  leo, 
agus  sheas  e  air  ionad  còrah- 
nard,  agus  coimhthional  a 
dheisciobul,  agus  buidheann 
rahòr-shhiaigh  o  ludea  uile  a- 
gus  o  lerusalem,  agus  o  chois 
fairge  Thiruis  agus  Shidoin, 
muinntir  a  thàinig  g'a  èisd- 
eachd,  agus  gu  bhi  air  an 
leigheas  o'n  euslaintibh ; 

18  Agus  iadsan  a  bha  air  am 
pianadh  le  spioradaibh  neò- 
ghlan :  agus  leighiseadh  iad. 

19  Agus  dh'iarr  an  shiagh 
uile  beantuinn  ris :  oir  chaidh 
cumhachd  a  mach  as,  agus 
shlànuich  e  iad  uile. 

20  Agus  thog  e  suas  a  shuil- 
ean  air  a  dheiscioWuibh,  agus 
thubhaiat  e,  Is  beannaichte 
sibhse  ta  bochd :  oir  is  leibh 
rìoghachd  Dhè. 

21  Is  beannaichte  sibhse  ta 
ocrach  a  nis :  oir  sàsuichear 
sibh,  Is  beannaichte  sibhse 
ta  caoidh  a  nis :  oir  gàiridh 
sibh. 

22  Is  beannaichte  sibh, 
'n  uair  a  bheir  daoine  fuath 
dhuibh,  agus  a  chuireas  iad  as 
an  cuideachd  sibh,  agus  a  bheir 


122 


LUCAS. 


ìad  cainnt  mhaslach  dhuiLh, 
agus  a  thilgeas  iad  a  mach 
bhur  n-ainm  mar  olc,  air  son 
Mliic  an  duine. 

23  Deanaibh-sa  gairdeachas 
's  an  là  sin,  agus  leumaibh  le 
h-aoibhneas :  oir  feuch,  is  mòr 
bhur  duais  air  nèamh  :  oir  is 
ann  mar  sin  a  rinn  au  aitliriche 
air  na  fàidhibh. 

24  Ach  is  an-aoibhinn 
duibhse  ta  saoibhir :  oir  fhuair 
sibh  bhur  sòlas. 

25  Is  an-aoibhinn  duibhse 
ta  sàthach:  oir  bithidh  ocras 
oirbh.  Is  an-aoibhinn  duibhse 
ta  gàireachdaicli  a  nis  :  oir  ni 
sibh  bròn  ag-us  ffu]. 

26  Is  an-aoibhinn  duibhse 
'n  uair  a  labhras  daoine  maitli 
urnaibh  :  oir  is  ann  mar  sin  a 
rinn  an  aithriche  ris  na  fàidh- 
ibh  brèige. 

27  Ach  a  ta  mi  ag  ràdh 
ribhse  ta  'g  èisdeachd,  Gràdh- 
aichibh  bhur  naimhde,  dean- 
aibh  maith  dhoibh-san  le'm 
fuathach  sibh ; 

28  Beannaichibh  iadsan  a  ta 
'g  ur  mallachadh,  agus  dean- 
aibh  urnuigh  air  son  na  muinn- 
tir  a  ta  buntuinn  gu  naimhdeil 
ribh. 

29  Ris  an  ti  a  bhuaileas  thu 
air  aon  ghial,  cum  an  gial  eile; 
agus  do'n  ti  a  bheir  t'  f  halluinn 
dhiot,  na  bac  do  chòta  mar  an 
ceudna. 

80  Thoir  do  gach  neach  a 
dh'iarras  ort ;  agus  o'n  neacli 
a  bheir  uait  do  mhaoin,  na  iarr 
air  ais  i. 

81  Agus  mar  a  b'àill  leibh 
daoine     dheanamh  dhuibh, 


deanaibh-sa  mar  an  cendna 
dhoibhsan. 

32  Oir  ma  ghràdhaicheas 
siljh  iadsan  aig  am  bheil  gràdh 
dhuibh,  ciod  am  buidheachas  | 
a  ta  agaibh  ?  oir  gràdhaichidh  i 
peacaich  fèin  an  dreamaigam  ! 
bheil  gràdh  dhoibh.  I 

33  Agus  ma  ni  sibh  maith  \ 
do'n  mhuinntir  a  ni  maith  j 
dhuibh,  ciod  am  buidheachas 

a  ta  agaibh  ?  oir  ni  peacaich 
an  ni  so  fèin  mar  an  ceudna.  j 

84  Agus  ma  bheir  sibh  ias- 
achd  dhoibhsan  o'm  bheil  dùil  i 
agaibh  ri  f  haotainn  a  ris,  ciod  j 
am  buidheachas  a  ta  agaibh?  j 
oir  bheir  peacaich  fèin  iasachd  | 
do  pheacachaibh,  chum  gu'm 
faigh  iad  uiread  a  rìs. 

35  Ach  giàdhaichibh-sa 
bhur  naimhde,  agus  deanaibh 
maith,  agus  thugaibh  iasachd, 
gun  dùil  a  bhi  agaibli  ri  ni  sam 
bitli  'n  a  èiric :  agus  bithidh  j 
bhur  duais  mor,  agus  bithidh 
sibh  'n  ur  cloinn  do'n  Ti  a's 
àirde :  oir  a  ta  esan  tabhartach 
dhoibhsan  a  ta  mi-thaingeal 
agus  olc. 

36  Bithibh-sa  uime  sin  tròc- 
aireach,  mar  a  ta  bhur  n-Ath- 
air  tròcaireacli. 

37  Agus  na  tugaibh  breth, 
agus  cha  toirear  breth  oirbh : 
nadìtibh,  agus  clia  ditear  sibh: 
thugaibh  maitheanas,  agus 
bheirear  maitheanas  dhuibh. 

38  Thugaibh  uaibh,  agus 
bheirear dhuibh ;  deadh thomh- 
as,  air  a  gheinneadh,  agus  air 
a  chrathadli  ri  chèile,  agus 
a'  cur  thairis,  bheir  daoine 
ann  bhur  n-uchd ;  oir  leis  an 


CAIB.  VIL 


123 


tomhas  le'n  tomhais  sibh, 
tomhaisear  dhuibh  a  ris. 

39  Agus  labhair  e  cosamh- 
lachd  riu,  Am  feud  an  dall  dall 
a  threòrachadli  ?  naeh  tuit  iad 
le  chèile  ann  an  slochd  ? 

40  Clia-n  'eil  an  deisciobul 
os  ceann  a  mhaighstir :  ach 
ge  b'e  neach  a  ta  coimhlionta, 
bithidh  e  mar  a  mbaighstir. 

41  Agus  c'ar  son  a  ta  thu 
faicinn  an  smùirnein  a  ta  an 
sùil  do  bràthar,  agus  nach  'eil 
thu  toirt  fa'near  an  t-sail  a  ta 
ann  do  shùil  fèin  ? 

42  No  cionnus  a  dh'fheudas 
tu  ràdh  ri  do  bhràthair,  A 
bhràthair,  leig  dhomh  an 
smùirnein  a  thoirt  à  d'  shùil, 
agus  nach  'eil  thu  toirt  fa'near 
an  t-sail  a  ta  ann  do  shùil  fèin? 
A  chealgair,  tì\g  a  mach  air 
tùs  an  t-sail  as  do  shùil  fèin, 
agus  an  sin  is  lèir  dhuit  gu 
soilleir  an  smùirnein  a  ta  ann 
an  sùil  do  bhràthar  a  thoirt 
aisde. 

43  Oir  cha  deadh  chraobh 
a  bheir  a  mach  droch  thoradh  : 
agus  cha  droch  chraobh  a  bheir 
a  mach  deadh  thoradh. 

44  Oir  aithnichear  gach 
craobh  air  a  toradh :  oir  cha 
tionail  daoine  fìgean  do 
dhroighionn,  no  caoran  fìona 
do'n  fhearr-dhris. 

45  Bheir  duine  maith  ni 
maith  a  mach  a  deadh  ion- 
mhas  a  chridhe ;  agus  bheir 
droch  dhuine  ni  olc  a  mach  à 
droch  ionmhas  a  chridhe :  oir 
is  ann  à  pailteas  a  chridhe  a 
labhras  a  bheul. 

46  Agus  c'ar  son  a  ghoireas 


sibh,  a  Thighearn,  aThighearn 
dhiomsa,  agus  nach  dean  sibh 
na  nithe  a  ta  mi  ag  ràdh  ? 

47  Gach  neach  a  thig  a  m' 
ionnsuidh-sa,  agus  a  chluinn- 
eas  mo  bhriathra,  agus  a  ni 
iad,  feuchaidh  mi  dhuibh  co 
ris  is  cosmhuil  e  : 

48  Is  cosmhuil  e  ri  duine  a 
thog  tigh,  agus  a  chladhaich 
domhain,  agus  a  chuir  a' 
bhunait  air  carraig :  agus  an 
uair  a  thàinig  an  tuil,  bhuail 
an  sruth  gu  dian  air  an  tigh 
sin,  agus  cba  b'urrainn  e  'char- 
achadh  ;  oir  bha  e  air  a  shuidh- 
achadh  air  carraig. 

49  Ach  an  ti  a  chluinneas, 
agus  nach  dean,  is  cosmhuil  e 
ri  duine  a  thoof  tiffh  air  an  tal- 
amh  gun  bhunait,  air  an  do 
bhuail  an  sruth  gu  dian,  agus 
air  ball  thuit  e ;  agus  bu  mhòr 
tuiteam  an  tighe  sin. 

CAIB.  VIL 

AGUS  an  uair  a  chrìoch- 
naich  e  a  bhriathrasan 
uile  ann  an  èisdeachd  an 
t-sluaigh,  chaidh  e  steach  do 
Chapernaum. 

2  Agus  bha  seirbhiseach 
ceannaird-ceud  àraidh,  a  b' 
ionmhuinn  leis,  gu  tinn,  agus 
ri  h-uchd  bàis. 

3  Agus  an  uair  a  chual  e 
mu  losa,  chuir  e  seanairean 
nan  ludhach  d'a  ionnsuidh,  a' 
cur  impidh  air  gu'n  tigeadh 
e,  agus  gu'n  leighiseadh  e  a 
sheirbhiseach. 

4  Agus  an  uair  a  thàinig 
iad  gu  losa,  ghuidh  iad  air  gu 
dùrachdach,  ag  ràdh,  Gu'm 


124 


LUCAS. 


b'airidh  e  g'u'n  deanadh.  esan 
so  dha : 

5  Oir  is  toigh  leis  ar  cinn- 
each-ne,  agus  thog  esan  dhuinn 
sionagog. 

6  Agus  chaidh  losa  maille 
riu.  Ach  air  dha  bhi  nis  fag- 
us  do'n  tigh,  chuir  an  ceann- 
ard-ceud  càirdean  d'a  ionn- 
suidh,  ag-  ràdh  ris,  A  Thigh- 
earn,  na  cuir  dragh  ort  fèin ; 
oir  cha-n  airidh  mise  gu'n 
rachadh  tu  steach  fo  m' 
chleith  : 

7  Uime  sin  cha  mhò  a  mheas 
mi  gu'm  b'airidh  mi  fèin  air 
teachd  a  d'  ionnsuidh :  ach  a 
mliàin  abair  am  focal,  agus 
slànuichear  m'  òglach. 

8  Oir  is  duine  mise  fèin  air 
mo  chur  fo  ùghdarras,  aig  am 
bheil  saighdeara  fodham ;  agus 
theirmi  ris  an  fhear  so,  Imich, 
agus  imichidh  e ;  agus  ri  fear 
eile,  Thig,  agus  thig  e ;  agus 
ri  m'  sheirbhiseach,  Dean  so, 
agus  ni  se  e. 

9  Agus  an  uair  a  chual  losa 
na  nithe  so,  ghabh  e  iongant- 
as  ris,  agus  air  tionndadh  dha, 
thubhairt  e  ris  an  t-sluagh  a 
iean  e,  A  ta  mi  ag  ràdh  ribh, 
nach  d'fhuair  mi  creidimh  co 
mòr  as  so,  ann  an  Israel  fèin. 

10  Agus  air  pilltinn  air  an 
ais  do'n  tigh  do  na  teachdàir- 
ibh  a  chuireadh  d^a  ionnsuidh, 
fhuair  iad  an  seirbhiseach  a 
bha  tinn,  slàn. 

11  Agus  tharladh  an  là 'n  a 
dhèigh  sin,  gu'n  deachaidh  e 
chum  baile  d'an  gairmear 
Nain  ;  agus  chaidh  a  dheisciob- 
uil  maille  ris,agus  sluagh  mòr. 


12  A  nis  an  uair  a  thàinig 
e  am  fagus  do  gheata  a'  bhaile, 
feuch,  ghiùlaineadh  a  mach 
duine  marbh,  aon  mhac  a 
mhàthar,  agus  bu  bhantrach 
i:  agus  bha  shiagh  mòr  do 
mhuinntir  a'  bhaile  maiUe 
rithe. 

13  Agus  an  uair  a  chunnaic 
an  Tighearn  i,  ghabh  e  truas, 
dith,  agus  thubhairt  e  ritlie. 


Na  guil. 


14 


Agus   thàinig  e 


bhean  e  ris  a'  ghiulan ;  (agus 
sheas  iadsan  a  bha  'g  a  iom- 
char ;)  agus  thubhairt  e,  Ogan- 
aich,  a  ta  mi  ag  ràdh  riut, 
èirich. 

15  Agus  dh'èirich  an  duine 
bha  marbh  'n  a  shuidhe,  agus 
thòisich  e  air  labhairt :  agus 
thug  e  d'a  mhàthair  e. 

16  Agus  ghlac  eagal  iad 
uile :  agus  thug  iad  glòir  do 
Dhia,  ag  ràdh,  Dh'èirich  fàidh 
mòr  'n  ar  measg-ne ;  agus, 
Dh'amhairc  Dia  air  a  shluagli 
fèin. 

17  Agus  chaidh  an  t-iom- 
radli  so  mach  airsan  air  feadh 
ludea  uile,  agus  na  dùthcha 
mu'n  cuairt  uile. 

18  Agus  dh'innis  a  dheis- 
ciobuil  do  Eoin  mu  thimchioll 
nan  nithe  sin  uile. 

19  Agus  ghairm  Eoin  d'a 
ionnsuidh  dithis  àraidh  d'a 
dheisciobluibh,  agus  chuir  e 
iad  gu  losa,  ag  ràdh,  An  tusa 
esan  a  bha  ri  teachd,  no  'm  bi 
sùil  againn  ri  neach  eile  ? 

20  Agus  air  teachd,  do  na 
daoinibh  d'a  ionnsuidh,  thu- 
bhairt  iad,  Chuir  Eoin  Baiste 


CAIB. 

sinne  a  d'  ionnsuidh,  ag  ràdh, 
An  tusa  an  ti  a  bha  ri  teachd, 
no  'm  bi  sùil  againn  ri  neach 
eile  ? 

21  Agus  anns  an  uair  sin 
fein  leighis  e  mòran  o'n  eus- 
laintibh  agus  o  'm  plàighibh, 
agus  o  dhroch  spioradaibh ; 
agus  thug  e  'n  radharc  do 
mhòran  a  bha  dall. 

22  Agus  fhreagair  losa,  a- 
gus  tliubhairt  e  riu,  Imichibh- 
sa  agus  innisibd  do  Eoin  na 
nithe  a  chunnaic  agus  a  chuala 
sibh,  gu  bheil  na  doill  a'  faic- 
inn,  na  bacaich  ag  imeachd, 
na  lobhair  air  an  glanadh,  na 
bodhair  a'  cluinntinn,  na 
mairbh  air  an  diìsgadh,  an 
soisgeul  air  a  shearmonachadh 
do  na  bochdaibh. 

23  Agus  is  beannaichte  esan 
nach  faigh  oilbheum  annamsa. 

24  Agus  an  uair  a  dh'fhalbh 
teachdairean  Eoin,  thòisich  e 
air  labhairt  ris  an  t-sluagh  mu 
thimchioll  Eoin,  Ciod  an  ni  a 
chaidh  sìbh  a  mach  do'n  fhàs- 
ach  a  dh'fhaicinn?  an  i  cuilc 
air  a  crathadh  le  gaoith  ? 

25  Ach  ciod  e  an  ni  chaidh 
sibh  a  mach  a  dh'fhaicinn  ? 
an  e  duine  air  a  sgeadachadh 
ann  an  eudacli  mìn?  feuch, 
iadsan  a  ta  sgeadaìchte  le 
eudacli  rìomhach,  agus  a' 
caitheadh  am  beatha  gu  sògh- 
ail,  is  ann  an  ciìirtibh  nan 
righrean  a  ta  iad. 

26  Ach  ciod  e  an  ni  chaidh 
sibh  a  mach  a  dh'fhaicinn  ?  an 
e  fàidh  ?  seadh,  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh,  agus  ni's  mò  na 
fàidh. 


.  VII.  125 

27  Is  e  so  an  ti  mu'm  bheil 
e  sgrìobhta,  Feuch,  cuiridh 
mi  mo  theachdair  roimh  do 
ghniìis,  a  dh'uiluicheas  do 
shlighe  romhad. 

28  Oir  a  ta  mi  ag  ràdh  ribh, 
'N  am  measgsan  a  rugadh  le 
mnaibh,  cha-n  'eil  fàidh  a'smò 
na  Eoin  Baiste  :  gidheadli  an 
ti  a's  lugha  ann  an  rìoghachd 
Dhè,  is  mò  e  na  esan. 

29  Agus  dh'fhìreanaich  am 
pobull  uile  'chual  e,  agus  na 
cìs-mhaoir  Dia,  air  dhoibh  bhi 
air  am  baisteadh  le  baisteadh 
Eoin. 

30  Ach  chuir  na  Phairisicli 
agus  an  luchd-Iaglia  ciìl  ri 
comhairle  Dhè  d'an  taobh 
fein,  am  feadh  nacli  do  bhaist- 
eadh  iad  leis. 

31  Agus  thubhairt  an  Tigli- 
earn,  Cò  ris  uime  sin  a  shamh- 
laicheas  mi  daoine  a'ghineal- 
aich  so  ?  agus  c6  ris  a  ta  iad 
cosmhuil  ? 

32  A  ta  iad  cosmhuil  ri 
cloinn  a  ta  'n  an  suidhe  s  a 
'mhargadh,  agus  a  dh'èigheas 
r'a  chèile,  ag  ràdh,  Rinn  sinne 
pìobaireachd  dhuibh-sa,  agus 
cha  d'rinn  sibhse  dannsa :  rinn 
sinne  tuireadh  dhuibh-sa,  agus 
cha  d'rinn  sibhse  gul. 

33  Oir  thàinig  Eoin  Baiste, 
cha-n  ann  agitheadh  arain,  no 
ag  òl  f ìona ;  agus  their  sibh, 
A  ta  deamhan  aige. 

34  Thàinig  Mac  an  duine 
ag  itheadh  agus  ag  òl ;  agus 
their  sibh,  Feuch  duine  geòc- 
ach,  agus  pòitear-fìona,  car- 
aid  chìs-mhaor  agus  pheac- 
ach. 


126 


LUCAS. 


85  Ach  a  ta  gliocas  air 
a  fìreanachdh  le  a  cloinn 
uile. 

3(j  Agus  dh'iarr  duine  àr- 
aidh  do  na  Phairisich  air,  gu'n 
itheadh  e  biadh  maille  ris. 
Agus  chaidh  e  steach  do  thigh 
au  Phairisich,  agus  shuidh  e 
sìos  chum  bìdh. 

37  Agus,  feuch,  an  uair  a 
fhuair  bean  anns  a'  bhaile,  a 
bha  'n  a  peacach,  fios  gu'n 
robh  e  'n  a  shuidhe  aig  biadb 
ann  an  tighan  Phairisicb,  thug' 
i  leatha  bocsa  alabastair  lan  do 
oladh  chùbhraidh, 

38  Agus  sheas  i  aig  a  chos- 
aibh  air  a  chùlaobh  a'  gul,  a- 
gus  thòisich  i  air  a  chosaii  a 
fhliuchadh  le  a  deuraibh,  agfus 
thiormaich  i  iad  le  folt  a  cinn, 
agus  phòg  i  a  chosa,  agus 
dh'ung  i  leis  an  oladh  iad. 

39  Agus  an  uair  a  chunn-j 
aic  am  Phairiseach,  a  thug 
cuireadh  dha,  so,  labhair  e  ann 
fèin,  ag  ràdh,  Nam  b'fhàidh 
an  duine  so,  bhiodh  fhios  aige 
cò  i  a'  bhean  so  a  ta'  beantuinn 
ris,  agus  ciod  is  gnè  dhi ;  oir 
is  peacach  i. 

40  Agus  fhreagair  losa,  a- 
eus  thubhairt  e  ris,  A  Shi- 
moin,  a  ta  ni  agam  ri  ràdh 
riut.  Agus  thubhairt  esan,  A 
mhaighstir,  abair  e. 

41  Bha  aig  fear-fiacha  àr- 
aidh  dithis  do  fheicheinibh : 
bha  aige  air  aon  fhear  cììig 
ceud  ppghinn,  agus  air  an 
fhear  eile  leth-clieud. 

42  Agus  do  bhrìgh  nach 
robh  aca  ni  leis  an  dìoladh  iad, 
mhaith  e  gu  saor  dhoibh  ar- 


aon.  Innis  dhomhsa  uime  sin, 
cò  dhiubh  is  mò  a  ghràdh- 
aicheas  e? 

43  Agus  fhreagair  Simon 
agus  thubhairt  e,  Ts  i  mo  bhar- 
ail  gur  e  an  neach  is  mò  d'an 
do  mhaith  e.  Agus  thubhairt 
e  ris,  is  ceart  a  thug  thu 
breth. 

44  Agus  air  tionndadh  ris  a' 
mhnaoi,  thubhairt  e  ri  Simon, 
Am  faic  thu  a'  bhean  so  ? 
thàinig  mi  steach  do  d'  thigh, 
'cha  d'thug  thu  dhomh  uisge 
chum  mo  chos ;  ach  dh'ionn- 
laid  ise  mo  chosa  le  'deuraibh, 
agus  thoirmaich  i  iad  le  folt  a 
cinn. 

45  Ch  d'thug  thusa  dhomh 
pòg ;  ach  o  thàinig  ise  stigh, 
cha  do  sguir  i  a  phògadh  mo 
chos. 

46  Cha   d'ung   thusa  mo 
jcheann  le  h-oladh  :  ach  dh'ung 
ise  mo  chosa  le  h-oladh  chùbh- 
raidh. 

47  Uime  sin  a  ta  mi  ag  ràdh 
riut,  Gu  bheil  a  peacanna  a  ta 
lìonmhor,  air  am  maitheadh  ; 
air  an  aobhar  sin  ghràdhaich  i 
gu  mòr:  ach  ge  b'e  neach 
d'am  maithear  beagan,  bithidh 
a  ghràdh  beag. 

48  Agus  thubhairt  e  rithe, 
Tha  do  pheacanna  air  am 
maitheadh. 

49  Agus  thòisich  iadsan  a 
bha  'n  an  suidhe  aig  biadh 
maille  ris,  air  a  ràdh  annta 
fèin,  Cò  e  so  a  ta  eadhon  a' 
maitheadh  pheacanna  ? 

50  Agus  thubhairt  e  ris  a' 
mhnaoi,  Shiànuich  do  chreid- 
imh  tu  ;  imich  'an  sìth. 


CAIB. 

CAIB.  VIII. 

AGUS  tharladh  an  dèigh 
sin,  gu'n  d'imich  esan 
troimh  gach  caithir  agus  baile, 
a'  searmonachadh,  agus  a'  cur 
an  cèill  soisgeil  rìoghachd 
Dhè,  agus  an  dà  fhear  dheug 
maille  ris ; 

2  Ao-us  mnài  àraidh  a  leio-h- 

o  o 

iseadh  o  dhroch  spioradaibh 
agus  o  euslaintibh,  Muire  d'an 
gairmear  Magdalen,  as  an 
deachaidh  seachd  deamhain, 

3  Agus  loanna  bean  Chusa 
stiìibhaird  Heroid,  agus  Su- 
sanna,  agus  mòran  eile,  a  bha 
frithealadh  dha  le  am  maoin. 

4  Agus  an  uair  a  chruinnich 
sluagh  inòr,  agus  a  thàinig  iad 
as  gach  baile  d'a  ionnsuidh, 
labhair  e  ann  an  cosamhlachd: 

5  Chaidh  fear-cuir  a  mach 
a  chur  a  shìl :  agus  ag  cur  da, 
thuit  cuid  ri  taobh  an  rathaid  ; 
agus  shaltradh  sìos  e,  agus 
dh'ith  eunlaith  an  athair  suas 
e. 

6  Agus  thuit  cuid  eile  air 
carraig,  agus  air  fàs  da,  shearg 
e,  do  bhrìgh  nach  robh  sugh 
aige. 

7  Agus  thuit  cuid  eile  'am 
measg  droighinn,  agus  dh'fhàs 
an  droighionn  maille  ris,  agus 
thachd  se  a. 

8  Agus  thuit  cuid  eile  air 
talamh  maith,  agus  dh'fhàs  e 
suas,  agus  thug  e  toradh  uaith 
a  cheud  uiread  as  a  chuireadh. 
Agus  air  dha  na  nithe  sin  a 
ràdh,  ghlaodh  e,  Ge  b'e  aig 
am  bheil  cluasa  chum  èisd- 
eachd.  èisdeadh  e. 

9  Agus    dh' f  hìosraich  a 


VIII.  127 

dheisciobuil  deth,  ag  ràdh, 
Ciod  e  an  cosamhlachd  so  ? 

10  Agus  thubhairt  esan, 
Thugadh  dhuibh-sa  eòlas 
fhaotainn  air  run  dìomhair 
rìoghachd  Dhè ;  ach  do  chàch 
'an  cosamhlachdaibh,  ionnus  ag 
faicinn  doihh  nach  faiceadh 
iad,  ag'us  aff  cluinntinn  doibh 
nach  tuigeadh  iad. 

1 1  Ach  is  e  so  an  cosamh- 
lachd  :  Is  e  an  sìol  focal  Dè. 

12  ladsan  ri  taobh  an  rath- 
aid,  is  iad  sin  a  dh'èisdeas : 
'n  a  dhèigh  sin  a  ta  an  diabhul 
a'  teachd,  agus  a'  togail  air 
falbh  an  fhocail  as  an  cridh- 
eachaibh,  air  eagal  gu'n  creid- 
eadh  iad  agus  gu'm  biodh  iad 
air  an  saoradh. 

13  An  dream  air  a'  charr- 
aig,  is  iad  sin  iadsan,  an  uair 
a  dh'èisdeas  iad,  a  ghabhas 
am  focal  d'an  ionnsuidh  le 
gairdeachas,  ach  cha-n'eil  aca 
so  freumh,  muinntir  a  chreid- 
eas  rè  tamuiii,  agus  an  àm 
buairidh  a  ta  tuiteam  air  falbh. 

14  Agus  an  ni  a  thuit  am 
measg  droighinn,  is  iad  sin  an 
dream  a  dh'èisdeas,  agus  air 
dhoibh  dol  a  mach,  a  ta  iad  air 
an  tachdadh  le  curam,  agus  le 
saoibhreas,  agus  le  sàimhean 
na  beatha  so,  agus  cha-n  'eil 
iad  a  toirt  toraidh  uatha  chum 
foirfeachd. 

15  Ach  an  ni  a  thuit  san  tal- 
amh  mhaith,  is  iad  sin  iadsan, 
air  dhoibh  am  focal  èisdeachd, 
a  ta  'g  a  choimliead  ann  au 
cridhe  treibh-dhireach  agus 
maith,  agus  a'  toirt  toraidh 
uatha  le  foighidinn. 


128 


LUCAS. 


16  Cha-n  'eil  neacli  airbitb, 
air  dha  coinneal  a  lasadb,  a 
db'fholaicheas  fo  sboitheach  i, 
no  'chuireas  fo  leabaidh  i :  ach 
cuiridh  e  ann  an  coinnleir  i, 
cbum  gu'm  faic  iadsan  a  tbig 
a  stigh  an  solus. 

17  Oir  cha-n  'eil  ni  sam  bitb 
foJaichte,  nach  deanar  follais- 
each ;  no  uaigneach,  nacb  aitb- 
nichear,  agus  nacb  tig  am  foll- 
ais. 

18  Air  an  aobbar  sin  tbug- 
aibb  fa'near  cionnus  a  dh'  èisd- 
eas  sibb :  oir  ge  b'e  neach  aig 
am  bbeil,  bheirear  dba ;  agus 
ge  b'e  neacb  aig  nacb  'eil, 
bheirear  uaitb  eadhon  an  ni 
sin  a  shaoilear  a  bhi  aige. 

19  An  sin  tbàinig  d'a  ionn- 
suidb  a  mbàthair  agus  a 
bbràithre,  agus  cha  b'urrainn 
iad  teachd  am  fagus  da  leis  an 
domhlas. 

20  Agus  dh'innseadh  dha 
le  dreatn  araidh,  a  thubbairt, 
Tba  do  rahàthair  agus  do 
bbràithre  'n  an  seasamh  a 
muigh,  ag  iarraidh  t'fbaicimi. 

21  Agus  fbreagair  esan  a- 
gus  thubhairt  e  riu,  Is  iad  mo 
mbàthair  agus  mo  bbràithrean 
iadsan  a  dh'èisdeas  ri  focal  Dè, 
agus  a  ni  e. 

22  Agus  tbarladh  air  là  àr- 
aidh,  g'un  deacbaidh  e  fèin  a- 
gus  a  dbeisciobuil  a  stigh  do 
luing:  agus  tbubhairt  e  riu, 
Racbamaid  tbairis  gu  taobh 
tbàll  an  locba.  Agus  cbuir 
iad  a  macb  o  thir. 

23  Ach  ag  seòladb  dhoibb, 
tbuit  codal  airsan  :  agus  thàin- 
ig  ànradh  gaoitbe  a  nuas  air 


an  locb,  agus  lìonadb  iad  le 
h-uisge  agus  bba  iad  ann  an 
gàbhadh. 

24  Agus  tbàinig  iad  d'a 
ionnsuidb,  agus  dhùisg  iad  e,  | 
ag  ràdh,  A  mbaighstir,  a 
mbaighstir,  tba  sinn  caillte ! 
An  sin  db'èirich  esan,  agus 
chronuicb  e  a'  ghaoth,  agus 
onfba  dhan  uisge :  agus  sguir 
iad,  agus  thàinig  fèath  ann : 

25  Agus  thubbairt  e  riu, 
C'ait  am  bbeil  bhur  creidimh  ? 
agus  air  dhoibb  bhi  fo  eagal, 
ghabh  aid  iongantas,  ag  ràdh 
r'a  chèile,  Ciod  a'  ghnè  dbuine 
so  ?  oir  a  ta  e  toirt  àithne  do 
na  gaothaibh,  agus  do'n  uisge 
fèin,  agus  a  ta  iad  umbal  dha. 

26  Agus  tbàinig  iad  air  tìr 
aig  duthaich  nan  Gadareneacb, 
a  ta  thall  fa  chombair  Gbalile. 

27  Agus  an  uair  a  chaidb  e 
macb  air  tir,  cboinnich  duine  | 
àraidh  as  'a  bhaile  e,  anns  an  j 
robb  deamhain  rè  aimsir  f  bada, 
agus  aig  nacb  biodb  eudach 
uime,  agus  nacb  fanadb  ann 
an  tigh,  ach  anns  na  b-àitibb- 
adblaic. 

28  An  uair  a  chunnaic  e  { 
losa,  ghlaodh  e  macb,  agus 
tbuit  e  sìos  'n  a  làthair,  agus 
thubbairt  e  le  guth  àrd,  Ciod 

e  mo  gbnothuchsa  riut,  losa, 
a  Mbic  an  Dè  a's  ro  àirde? 
guidheam  ort,  na  pian  mi. 

29  (Oir  bha  e  air  toirt  àithne 
do'n  spiorad  neògblan  dol  a 
macb  as  an  duine.  Oir  bu 
tric  a  rug  e  gu  nairabdeil  air : 
asus  cbeangladb  e  le  slabb- 
ruidhibh,  agus  cboirabideadh 
'an  geimblibb  c  ;  agus  air  bris 


CAIB  VIII. 


129 


eadh  a  chuibhreacha  dha, 
dh'iomaineadheleis  an  deamh- 
an  do'n  fhàsach.) 

30  Agus  dh'fhiosraich  losa 
dheth,  ag  ràdh,  Ciod  is  ainm 
dhuit?  agus  thubhairt  esan, 
Legion  :  do  bhrìgh  gu'n  deach- 
aidli  mòran  dheamhan  a  steach 
ann 

31  Agus  ghuidh  iad  air,  gun 
àithne  thoirt  doibh  dol  sìos 
do'n  doimhneachd. 

32  Agus  bha  treud  lìon- 
nihor  nihuc  an  sin,  ag  ionalt- 
radh  air  au  t-sliabh :  agus 
ghuidh  iad  air  cead  a  thoirt 
doibh  dol  a  steach  annta.  A- 
gus  thug  e  cead  doibh. 

33  An  sin  air  dol  do  na 
deamhnaibh  a  mach  as  an 
duine,  chaidh  iad  anns  na 
mucaibh  :  agus  ruith  an  treud 
mhuc  gu  dian  sìos  le  bruthach 
do'n  loch,  agus  thachdadh  iad. 

34  Agus  an  uair  a  chunnaic 
an  dream  a  bha  'g  am  biadhadh 
an  ni  a  rinneadh,  theich  iad, 
agus  dh'innis  iad  e  anns  a' 
bhaile,  agus  anns  an  diìthaich. 

35  Agus  chaidh  iadsan  a 
mach  a  dh'fhaicinn  an  ni  a 
rinneadh;  agus  thàinig  iad  gu 
losa,  agus  f  huair  iad  an  duine 
as  an  deachaidh  na  deamhain, 
'n  a  shuidhe  aig  cosaibh  losa, 
air  eudachadh,  agus  e  'n  a 
chèill :  agus  ghabh  iad  eagal. 

36  Agus  dh'innis  an  dream 
a  chunnaic  e  dhoibh,  cionnus 
a  shlànuicheadh  an  duine  's  an 
robh  na  deamhain. 

37  An  sin  dh'iarr  muinntir 
dùthchanan  Gadarèneach  uile 
air-san  imeachd   uatha ;  oir 


ghlacadh  le  h-eag-al  mòr  iad : 
agus  chaidh  e  san  luing,  agus 
phill  e  air  ais  a  rìs. 

38  A  nis  ghuidh  an  duine 
as  an  deachaidh  na  deamhain 
air,  e  fèin  a  bhi  maille  ris :  ach 
chuir  losa  uaith  e,  ag  ràdh, 

39  Pill  do  d'  thigh  fèin  a 
gus  cuir  an  cèill  meud  nan 
nithe  a  rinn  Dia  dhuit.  Agus 
dh'imich  e  roimhe'  ag  innseadh 
gu  follaiseach  air  feadh  a' 
bhaile  uile,  meud  nan  nithe  a 
rinn  losa  dha. 

40  Agus  tharladh,  an  uair 
a  phill  losa  air  ais,  gu'u  do 
gliabh  an  sluagh  gu  toileach 
ris ;  oir  bha  iad  uile  'g  a  f  heith- 
eamh, 

41  Agus,  feuch,  thàinig 
duine  d'am  b'ainm  lairus,  a 
bha  'n  a  uachdaran  air  an  t-sio- 
nagog;  agus  thuit  e  aig  cos- 
aibli  losa,  agus  ghuidh  e  air 
gu'n  tigeadh  e  d'a  thigh  ; 

42  Do  bhrìgh  gu'n  robh 
aon-ghin  nighinn  aige,  mu 
thimchioll  dà  bhliadhnadheug, 
agus  i  faotaiun  a'  bhàis.  (Ach 
air  dha  bhi  'g  imeachd,  bha'n 
sluagh  'g  a  theannadh. 

43  Agus  thàinig  bean  air 
an  robh  dòrtadh  fola  dà 
bhliadhna  dheug,agus  a  chaidh 
a  beathachadh  uile  ri  lèigh- 
ibh,  agus  nach  b'urrainn  bhi 
air  a  leigheas  le  neach  air  bith, 

44  Thàiiiig  ise  air  a  chùl- 
aobh,  agus  bliean  i  ri  iomall 
'eudaich:  agus  sguira  dòrtadh 
fola  air  bali. 

45  Agus  thubhairt  losa,  Cò 
bhean  rium  ?  Air  àicheadh  do 
na  h-ui!e,  Thubhairt  Peadar 


130 


LUCAS. 


ris,  agus  iadsan  a  bha  maille 
ris,  A  mhaig'hstir,  tha'n  sluagh 
ga  d'  dhòmhlachadh,  agus  ga 
d'  theannadh,  agus  an  abair 
thu,  Cò  bhean  rium? 

46  Agus  thubhairt  losa, 
Bhean  neach  èigin  rium :  oir 
mhothaich  mi  cumhachd  a'  dol 
asam. 

47  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  a'  bhean  nach  robh  i  an 
ainfhios,  thàinig  i  air  chrith, 
agus  a'  sleuchdadh  dha,  chuir 
i'n  cèill  da,  an  làthair  an 
V  sluaigh  uile,  c'ar  son  a  bhean 
1  ris,  agus  mar  a  shlànuich- 
eadh  i  gu  grad. 

48  Agus  thubhairt  esan 
rithe,  A  nighean,  biodh  mis- 
neach  agad  :  shlànuich  do 
chreidimh  thu  ;  imich  an  sìth.) 

49  Am  feadh  a  bha  e  fath- 
ast  a'  labhairt,  thàinig  neach 
o  thigh  Uachdarain  na  siona- 
goig,  ag  ràdh  ris,  Tha  do  nigh- 
ean  marbh ;  na  cuir  dragh  air 
a'  mhaighstir. 

50  Ach  an  uair  a  chual  losa 
so,  fhreagair  se  e,  ag  ràdh, 
Na  biodh  eagal  ort:  a  mhàin 
creid,  agus  bithidh  i  air  a  slàn- 
achadh. 

51  Agus  an  uair  a  chaidh 
e  do'n  tigh,  cha  do  leig  e  le 
neach  air  bith  dol  a  stigh,  ach 
Peadar,  agus  Eoin,  agus  Seu- 
mas,  agus  athair  agus  màthair 
na  nighinn. 

52  Agus  bha  iad  uile  a'  gul, 
agus  a'  deanamh  caoidh  air  a 
son  :  ach  thubhairt  esan,  Na 
guilibh ;  cha-n  'eil  i  marbh, 
ach  'n  a  codal. 

53  Agus  rinn  iad  gàire  fan- 


oid  ris,  do  bhrìgh  gu'n  robfa 
fhios  aca  gu'n  robh  i  marbh. 

54  Agus  air  dha  an  cur  a 
mach  uile,  ghlac  e  air  làimh  i, 
agus  ghlaodh  e,  ag  ràdh,  A 
nighean,  èirich. 

55  Agus  thàining  a  spiorad 
air  aig,  agus  dh'èirich  i  air 
ball :  agus  dh'àithn  e  biadh  a 
thoirt  di. 

56  Agus  ghlac  uamhas  mòr 
a  pàrantan :  ach  thug  esaa 
àithne  dhoibh  gun  an  ni  a 
rinneadh  innseadh  do  neach 
air  bith. 

CAIB.  IX. 

AGUS  ghairm  e  an  dà  f  hear 
dheug  an  ceann  a  chèile, 
agus  thug  e  cumhachd  agus 
ùghdarras  doibh  air  na  h-uile 
dheamhnaibh,  agus  a  chum 
euslaintean  a  leigheas. 

2  Agus  chuir  è  mach  iad 
a  shearmonachadh  rìoghachd 
Dhè,  agus  a  shlànuchadh  nan 
euslan. 

3  Agus  thubhairt  e  riu,  Na 
tugaibh  ni  air  bith  leibh  chum 
na  slighe,  bataiche,  no  màla, 
no  aran,  no  airgiod  ;  ni  mò 
bhios  dà  chòta  aig  gach  fear 
agaibh. 

4  Agus  ge  b'e  air  bith  tigh 
d'an  tèid  sibh  a  steach,  fan- 
aibh  an  sin,  agus  a  sin  rach- 
aibh  a  mach. 

5  Aorus  cò  air  bith  iad  nach 
gabh  ribh,  air  dhuibh  dol  a 
mach  as  a'  bhaile  sin,  crath- 
aibh  dhibh  eadhon  an  duslach 
o  bhur  cosaibh  mar  fhianuis 
'n  an  aghaidh. 

6  Agus  chaidh  iadsau  a 


CAIB, 


131 


mach,  agus  gliabh  iad  troimh 
na  bailtibh,  a'  searmonachadh 
an  t-soisgeil,  agus  a'  leigheas 
anns  gach  àit. 

7  Agus  chual  Herod  an 
Tetrarc  na  h-uile  nithe  a  rinn- 
eadh  leis :  agus  bha  e  an  im- 
cheist,  do  bhrìgh  gu'n  dubh- 
radh  le  cuid,  gu'n  robh  Eoin 
air  èirigh  o  na  marbhaibh  ; 

8  Agus  le  cuid,gu'n  d'fhoill- 
sicheadh  Elias ;  agus  le  cuid 
eile,  gu'n  robh  aon  do  na  sean 
fhàidhibh  air  èirigh  a  rìs. 

9  Agus  thubhairt  Herod, 
Thug  mise  an  ceann  do  Eoin  : 
ach  cò  e  ani  fear  so  mu  'm 
bheil  mi  cluinntinn  a  leithid 
so  do  nithibh  ?  Agus  dli'iarr  e 
fhaicinn. 

10  Agus  air  pilltinn  do  na 
h-abstolaibh,  dh'innis  iad  dha 
gach  ni  a  rinn  iad.  Agus  thug 
e  leis  iad,  agus  chaidh  e  fa 
leth  gu  àite  fàsail,  a  bhuin- 
eadh  do'n  bhaile  d'an  goirear 
Betsaida. 

1 1  Agus  an  uair  a  f  huair  an 
sluagh  fìos  air,  lean  iad  e  :  a- 
gus  ghabh  e  d'a  ionnsuidh  iad, 
agus  labhair  e  riu  mu  thim- 
chioll  rìoghachd  Dhè,  agus 
ieighis  e  iadsan  aig  an  robh 
feum  air  leigheas. 

12  Agus  an  uair  a  thòisich 
an  là  air  teireachdainn,  thàin- 
ig  an  dà  fhear  dheug,  agus 
thubhairt  iad  ris,  Cuir  air  falbh 
an  sluagh,  chum  gu'n  tèid  iad 
do  na  bailtibh  agus  do'n  tìr 
mu'n  cuairt,  agus  gu'n  gabh 
iad  tàmh  agus  gu'm  faigh  iad 
biadh ;  oir  tha  sinn  an  so  an 
àite  fàsail. 


13  Ach  thubhairt  esan  riu, 
Thugaibh-sa  dhoibh  ni  r'a  ith- 
eadh.  Agus  thubhairt  iadsan, 
Cha-n  'eil  againn  tuilleadh  na 
ciiig  buiHnnean  agus  dà  iasg: 
mur  tèid  sinn  agus  biadh  a 
cheannach  do'n  t-sluagh  so 
uile. 

14  Oir  bha  iad  mu  thim- 
chioll  cuig  mìle  fear.  Agus 
thubhairt  e  r'a  dheisciobluibh, 
Cuiribh  'n  an  suidhe  iad,  leth- 
cheud  anns  gach  cuideachd. 

15  Agus  rinn  iad  mar  sin, 
agus  chuir  iad  'n  an  suidhe  iad 
uile. 

16  Agus  ghabh  e  na  cùig 
buihnnean  ao:us  an  dà  iaso-,  a- 
gus  air  amharc  suas  gu  nèamh, 
bheannaich  e  iad,  agus  bhris 
e,  agus  thug  e  d'a  dheisciob- 
luibh  iad  gu'n  cur  an  làthair- 
an  t-sluaigh. 

17  Agus  dh'ith  iad,  agus 
shàsuicheadh  iad  uile :  agus 
thogadh  dà  chliabh  dheug  do 
bhiadh  briste,  a  bha  dh'f  huigh- 
eall  aca. 

18  Agus  tharladh,  air  dha 
bhi  ri  urnuigh  fa  leth,  gu'n 
robh  a  dheisciobuil  maille  ris: 
agus  dh'fheòraich  e  dhiubh, 
ag  ràdh,  Cò  tha  an  sluagh  ag 
ràdh  is  mise  ? 

19  Fhreagair  iadsan  agus 
thubhairt  iad,  Eoin  Baiste : 
ach  tìia  cuid  ag  ràdh  Elias : 
agus  cuid  eile,  gu  bheil  aon 
do  na  sean  fhàidhibh  air  èir- 
igh  a  rìs. 

20  Thubhairt  e  riu,  Ach 
cò  tha  sibhse  ag  ràdh  is  mi  ? 
Agus  fhreagair  Pcafhir,  agus 
thubhairt  e,  Criosd  Dhè. 


132 


LUCAS. 


21  Agus  air  dha  sparradh 
teann  a  thoirt  doibh,  dh'àithn 
e  gun  iad  a  dh'innseadh  so  do 
neach  sam  bith ; 

22  Ag  ràdh,  Gur  èìgìn  do 
Mhac  an  duine  mòran  fhulang, 
agus  a  bhi  air  a  dhiultadh  leis 
na  seanairibh,  agus  na  h-àrd- 
shagartaibh,  agus  na  sgrìobh- 
aichibh,  agus  a  bhi  air  a  chur 
gu  bàs,  agus  air  a  thogail  suas 
air  an  treas  là. 

23  Agus  thubhairt  e  riu 
uile,  Ma's  àill  le  neach  air  bith 
teachd  a'm'  dhèigh-sa,  àich- 
eadhadh  se  e  fèin,  agus  togadh 
e  a  chrann-ceusaidh  gach  là, 
agus  leanadh  e  mise. 

24  Oir  ge  b'e  neach  le'ra 
b'àill  'anam  a  thèarnadh,  caill- 
idh  se  e:  ach  ge  b'e  neach  a 
chailleas  'anam  air  mo  sgàth- 
sa,  saoraidh  esan  e. 

25  Oir  ciod  e  an  tairbhe  do 
dhuine,  ged  'chosnadh  e  an 
saoghal  gu  h-iomlan,  agus  e 
fèin  a  chall,  no  bhi  air  a 
sgrios  ? 

26  Oirge  b'e  neach  a  ghabh- 
as  nàire  dhiomsa  agus  do  m' 
bhriathraibh,  gabhaidh  Mac 
an  duine  nàire  dheth-san,  an 
uair  a  thig  e  'n  a  ghlòir  fèin, 
agus  'an  glòir  'Athar,  agus  nan 
aingeal  naomha. 

27  Ach  a  ta  mise  ag  ràdh 
ribh  gu  fìrinneach,  gu  bheil 
cuid  'n  an  seasamh  an  so,  nach 
blais  bàs,  gus  am  faic  iad 
rioghachd  Dhè. 

28  Agus  tharladh,  mu  thim- 
chioll  ochd  làithean  an  dèigh 
nam  briathra  so,  gu'n  d'thug 
e  leis  Peadar,  agus  Eoin,  agus 


Seumas,  agus  gu  n  deachaidh 
e  suas  gu  beinn  a  dheanamh 
urnuigh. 

29  Agus  an  uair  a  bha  e  ri 
urnuigh,  bha  dreach  a  ghnùise 
air  atharrachadh,  agus  rinn- 
eadh  'eudach  geal  agus  deal- 
rach. 

30  Agus,  feuch,  bha  dithis 
fhear  a'  còmhradh  ris,  eadhon 
Maois  agus  Elias, 

31  A  nochdadh  ann  an 
glòir,  agus  a  bha  labhairt  m'a 
bhàs,  a  bha  esan  gu  choimh- 
lionadh  ann  an  lerusalem. 

32  Ach  bha  Peadar,  agus 
iadsan  a  bha  maille  ris,  trom 
'n  an  codal :  agus  an  uair  a 
dhùisg  iad,  chunnaic  iad  a 
ghlòir,  agus  an  dithis  fhear  a 
bha  'n  an  seasamh  maiUe  ris. 

33  Agus  an  uair  a  bha  iad- 
san  a'  dealachadh  ris,  thu- 
bhairt  Peadar  ri  losa,  A 
mhaighstir,  is  maith  dhuinne 
bhi  an  so  ;  agus  deanamaid  tri 
pàilliuna,  aon  duitse,  agus  aon 
do  Mhaois,  agus  aon  do  Elias ; 
gun  f  hios  aige  ciod  a  bha  e  ag 
ràdh. 

34  Am  feadh  a  bha  e  ag 
ràdh  so  thàinig  neul,  agus 
chuir  e  sgàile  orra :  agus 
ghabh  iad  eagal  an  uair  a  bha 
iad  a'  dol'a  stigh  's  an  neul. 

35  Agus  thàinig  guth  as  an 
neul,  ag  ràdh,  Is  e  so  mo 
Mhac  gràdhachsa  ;  èisdibh 
ris. 

36  Agus  an  uair  a  rinneadh 
an  guth  so,  fhuaradh  losa  'u  a 
aonar :  agus  dh'fhan  iadsan 
'n  an  tosd,  agus  cha  d'innis  iad 
do  neach  air  bith  anns  na 


CAIB.  IX. 


133 


làithibh  sin  aon  ni  do  na 
chunnaic  iad. 

37  Agus  tharladh,  an  là 
'n  a  dheigh  sin,  an.uair  a  thàin- 
ig  iad  a  nuas  o'n  bheinn,  gu'n 
do  thachair  sluagh  tnòr  air. 

38  Agup,  feuch,  ghlaodh 
duine  àraidh  do'n  t-sluagh,  ag 
ràdh,  A  mhaighstir,  tha  mi  a' 
guidhe  ort,  amhairc  air  mo 
mhac,  oir  is  e  m'  aon  duine 
cloinne  e. 

39  Agus,  feuch,  a  ta  spior- 
ad  a'  breith  air,  agus  a  ta  e 
gu  h-obann  ag  èigheach ;  a- 
gus  a  ta  e  'g  a  tharruing  as  a 
chèile,  air  chor  as  gu  bheil  e 
cur  cobhair  a  mach,  agus  an 
dèigh  a  chomh-bhruthadh  is 
o-ann  a  dh'fhàgas  se  e. 

40  Agus  ghuidh  mi  air  do 
dheisciobluibh  gu'n  cuireadh 
iad  a  mach  e,  agus  cha  b'urr- 
ainn  iad. 

41  Agus  fhreagair  losa  a- 
gus  thubhairt  e,  O  ghinealaich 
mhi-chreidich  agus  fhiair,  cia 
fhad  a  bhios  mi  maiile  ribh, 
agus  a  dh'fhuilgeas  mi  sibh  ? 
Thoir  an  so  do  mhac. 

42  Agus  ara  feadh  a  bha  e 
fathast  a'  teachd,  thilg  an 
deamhan  sìos  e,  agus  reub  se 
e :  agus  chronuich  losa  an 
spiorad  neòghlan,  agus  shlàn- 
uich  e  an  leanabh,  agus  thug 
e  d'a  athair  e. 

43  Agus  ghabh  iad  uamhas 
uile  ri  mòr-chumhachd  Dhè. 
Ach  air  dhoibh  uile  bhi  gabh- 
ail  iongantais  ris  na  h-uile 
nithibb  a  rinn  losa,  thubhairt 
e  r'a  dheisciobluibh, 

44  Taisgibh  na  briathra  so 


ann  bhur  cluasaibh  :  oir  tha 
Mac  an  duine  gu  bhi  air  a 
thoirt  thairis  do  làmhaibh 
dhaoine. 

45  Ach  cha  do  thuig  iad- 
san  an  còmhradh  so,  agus  bha 
e  folaichte  uatha,  air  chor  as 
nach  b'aithne  dhoibh  e :  agus 
b'eagalach  leo  ceisd  a  chur  air 
mu  thimchioll  a'  chòmhraidh 
so. 

46  An  sin  dh'èirich  deas- 
boireachd  eatorra,  cò  aca  bu 
mhò  a  bhitheadh. 

47  Agus  airdolosa  smuaint- 
ean  an  cridhe  fhaicinn,  ghabh 
e  leanabh,  agus  chuir  e  làimh 
ris  fèin  e, 

48  Agus  thubhairt  e  riu, 
Ge  b'e  ghabhas  ris  an  leanabh 
so  ann  am  ainm-sa,  tha  e  a' 
gabhail  riumsa :  agus  ge  b'e 
neach  a  ghabhas  riumsa,  tha  e 
gabhail  ris  anti  a  chuir  uaith 
mi :  oir  anneach  a's  lugha 
'n  ur  measgsa  uile,  bithidh 
esan  mòr. 

49  Agus  fhreagair  Eoin,  a- 
gus  thubhairt  e,  A  mhaighstir, 
chunnaic  sinne  duine  àraidh 
a'  tilgeadh  mach  dheamhan  a' 
d'ainm-sa;  agus  bhac  sinn  e, 
a  chionn  nach  'eil  e  'g  ar  leant- 
uinnne. 

50  Agus  thubhairt  losa  ris, 
Na  bacaibh  e :  oir  ge  b'e  nach 
'eil  'n  ar  n-aghaidh,  tha  e 
leinn. 

51  A  nis  anuair  a  choimh- 
lionadh  làithean  a  ghabhail 
suas,  shuidliich  e  a  ghnùis 
chum  dol  gu  lerusalem  ; 

52  Agus  chuir  e  teachdair- 
ean   roimh   a   ghniìis :  agus 


134 


LUCAS. 


dh'imich  iad,  agus  chaidh  iad 
a  steach  do  bhaile  leis  na  Sa- 
maritanaich,  a  dh'ulluchadh 
air  a  shonsan. 

53  Agus  cha  do  ghabh  iad- 
san  ris,  a  chionn  gu'n  robh 
'aghaidh  mar  gu'm  biodh  e 
dol  gu  lerusalem. 

54  Agus  an  uair  a  chunnaic 
a  dheisciobuil  Seumas  agus 
Eoin  so,  thubhairt  iad,  A 
Thighearn,  an  àill  leat  gu'n 
abramaid  teine  a  theachd  a 
nuas  o  nèamh,  agus  an  losg- 
adh,  eadhon  mar  a  rinn  Elias  ? 

55  Ach  thionndaidh  esan 
agus  chronuich  e  iad,  agus 
thubhairt  e,  Cha-n  'eil  fhios 
agaibh  ciod  a'  ghnè  spioraid 
d'am  bheil  sibh : 

56  Oirchad'thàiningMacan 
duine  a  sgrios  anama  dhaoine 
ach  g'an  saoradh.  Agus  chaidh 
iad  gu  baile  eile. 

57  Agus  tharladh,  an  uair 
a  bha  iad  ag  imeachd  air  an 
t-slighe,  gu'n  dubhairt  duine 
àraidh  ris,  A  Thighearn,  lean- 
aidh  mise  thu  ge  b'e  àit  an 
tèid  thu. 

58  Agus  thubhairt  losa  ris, 
Tha  tuill  aig  na  sionnaich,  a- 
gus  nid  aigeunlaith  an  athair; 
ach  cha-n  'eil  àit  aig  Mac  an 
duine  anns  an  cuir  e  a  cheann 
fuidhe. 

59  Agus  thubhairt  e  ri 
duine  eile,  Lean  mise :  ach 
thubhairt  esan,  A  Thighearn, 
leig  dhomh  dol  air  tùs  agus 
m'athair  adhlac. 

60  Ach  thubhairt  losa  ris, 
Leig  leis  na  mairbh  am  mairbh 
fèin  adhlac;  ach  imich  thusa 


agus  searmonaich  rìoghachd 
Dhè. 

61  Agus  thubhairt  neach 
eile  mar  an  ceudna,  A  Thigh- 
earn,  leanaidh  mise  thu :  ach 
leig  dhomh  air  tùs  mo  chead 
a  ghabhail  diubhsan  a  ta  aig 
mo  thigh. 

62  Ach  thubhairt  losa  ris, 
Cha-n  'eil  neach  air  bith,  a 
chuireas  a  làmh  ris  a'  chrann- 
araidh,  agus  a  sheallas  'n  a 
dhèigh,  iomchuidh  air  son 
rìoghachd  Dhè.  . 

CAIB.  X. 

AN  dèigh  nan  nithe  sin, 
dh'orduich  an  Tighearna 
mar  an  ceudna  deichnear  agus 
tri  fichead  eile,  agus  chuir  e 
lìon  dithis  agus  dithis  roimh  a 
ghnùis  iad,  do  gach  baile,  a- 
gus  àit,  anns  an  robh  e  fèin 
gu  teachd. 

2  Air  an  aobhar  sin  thubh- 
airt  e  riu,  Tha  am  fogharadh 
gu  fìrinneach  mòr,  ach  a  ta 
an  luchd-oibre  tearc:  guidh- 
ibh  uime  sin  air  Tighearn  an 
fhogharaidh,  luchd-oibre  chur 
a  mach  chum  'fhogharaidh 
fèin. 

3  Imichibh :  feuch,  a  ta 
mise  'g  ur  cur  a  mach  mar  uain 
am  measg  mhadadh-alluidh. 

4  Na  giùlainibh  sporan,  no 
màla,  no  brògan ;  agus  na 
beannaichibh  do  neach  air 
bith  san  t-slighe. 

5  Agus  ge  b'e  tigh  d'an 
tèid  sibh  a  steach,  abraidh  air 
tùs,  Sìth  do'n  tigh  so. 

6  Agus  ma  bhios  mac  na 
sìthe  an  sin  gabhaidh  bhur 


CAIB.  X. 


135 


sitli  còmlinuidh  air  :  ach  mur 
bi,  pillidh  hhur  sìth  do  bhur 
n-ionnsuidh  fèin  a  rìs. 

7  Agus  fanaibh  anns  an 
tigh  sin,  ag  itheadh  agus  ag 
òl  nan  nithe  a  bheirear  dhuibh : 
oir  is  airidh  au  t-oibriche  air 
a  thuarasdal.  Na  rachaibh  o 
thigh  gu  tigh. 

8  Agus  ge  b'e  baile  d'an 
tèid  sibh  a  steach,  agus  's  an 
gabh  iad  ribh,  ithibh  na  nithe 
sin  a  chuireas  iad  'n  ur  làthair. 

9  Ao^us  leij^hisibha'mhuinn- 
tìr  a  ta  euslan  ann,  agus  ab- 
raibh  riu,  Tha  rìoghachd  Dhè: 
air  teachd  am  fagus  duibh. 

10  Ach  ge  b'e  baile  d'an 
tèid  sibh  a  .steach,  agus  nach 
gabh  iad  ribh,  air  dhuibh  dol 
a  mach  air  a  shràidibh,  ab- 
raibh, 

11  Eadhon  duslach  bhur 
baile  a  lean  ruinn,  tha  sinne 
a'  glanadh  dhinn  'n  ur  n-agh- 
aidh-sa :  gidheadh,  bìodh  f  hios 
so  agaibh  gu'n  do  dhruid 
rìoghachd  Dhè  ribh. 

12  Ach  a  ta  mise  ag  ràdh 
ribh,  gur  so-iomchaire  a  bhith- 
eas  e  do  Shodom  san  là  ud,  na 
do'n  bhaile  sin. 

13  Is  an-aoibhinn  duit,  a 
Chorasiu  !  is  an-aoibhinn  duit, 
a  Bhetsaida !  oir  nam  bitheadh 
na  h-oibre  cumhachdach  a 
rinneadh  annaibh-sa  air  an 
deanamh  ann  an  Tirus  agus 
ann  an  Sidon,  is  fad  o'n  a 
dheanadh  iad  aithreachas,  'n  an 
suidhe  ann  an  saic-eudacli  a- 
gus  ann  an  luaithre. 

14  Ach  bithidh  e  ni's  so- 
iomchaire  do  Thirus  agus  do 


Shidon  anns  a'  bhreitheanas, 
na  dhuibh-sa. 

15  Agus  thusa,  a  Chaper- 
naum,  a  ta  air  t'àrdachadh  gu 
nèamh,  tilgear  sìos  gu  h-ifrinn 
thu. 

]  6  Esan  a  dh'èisdeas  ribhse, 
èisdidh  e  riumsa :  agus  esan 
a  dhiultas  sibhse,  tha  e  ga  mo 
dhiultadhsa :  agus  an  neach 
a  dhiultas  mise,  tha  e  a'  diult- 
adh  an  ti  a  chuir  uaith  mi. 

17  Agus  phill  an  deichnear 
agus  an  tri  fichead  le  gaird- 
eachas,  ag  ràdh,  a  Thighearn, 
a  ta  na  deamhain  fèin  fo 
smachd  againne  troimh  t'ainm- 
sa. 

18  Agus  thubhairt  e  riu. 
Chunnaic  mi  Satan,  mar  dheal- 
anach,  a'  tuiteam  o  nèanih. 

19  Feuch,  a  ta  mi  toirt 
dhuibh  cumhaclid  saltairt  air 
nathraichibh,  agus  air  scor- 
pionaibh,  agus  air  uile  neart 
an  nàmhaid ;  agus  cha  ghoirt- 
ich  ni  air  bith  air  aon  dòiglj 
sibh. 

20  Gidheadh  na  deanailC 
gairdeachas  air  son  gu  bhd. 
na  spioraid  fo  bhur  smachd  , 
ach  deanaibh  gairdeachas  air 
son  gu  bheil  bhur  n-ainmean 
sgrìobhta  anns  na  nèamhaibh 

21  Anns  an  uair  sin  fèin 
rinnlosagairdeachas  'n  a  spior- 
aid,  agus  thubhairt  e,  Tha  mi 
toirt  buidheachais  duit,  O  Ath- 
air,  a  Thìghearn  nèimli  agus 
talmhainn,  air  son  gu'n  d'fhol- 
aich  thu  nanithesin  o  dhaom- 
\ihh  glice  agus  tuigseach,  agus 
|gu'n  d'fhoillsich  thii  iad  do 
naoidheanaibh  :  seadh,  Athair, 


136 


LUCAS. 


oir  is  ann  mar  sin  bu  toil  leat- 
sa. 

22  Tha  na  h-uile  nithe  air 
an  tabhairt  dhomhsa  le  m' Ath- 
air :  agus  cha-n  aithne  do 
neach  air  bith  cò  e  am  Mac, 
ach  do'n  Athair;  no  cò  e  an 
t-Athair  ach  do'n  Mhac,  agus 
an  neach  d'an  àill  leis  a'  Mhac 
fhoillseachadh. 

23  Agus  air  tionndadh  r'a 
dheiscioWuibh,  thubhairt  e  riu 
an  uaignidheas,  Is  beannaichte 
na  sùilean  a  chi  na  nithe  ta 
sibhse  a'  faicinn  : 

24  Oir  a  ta  mi  ag  ràdh  ribh, 
Gu'm  b'iomadh  fàidh  agus 
righ,  le'm  bu  mhiann  na  nithe 
fhaicinn  a  ta  sibhse  a'  faicinn, 
agus  nach  fac  iad ;  agus  na 
nithe  a'  chluinntinn,  a  ta  sibhse 
a'  cluinntinn,  agus  nach  cual 
iad. 

25  Agus,  feuch,  sheas  fear- 
lagha  àraidh  suas,  'g  a  dhearbh- 
adh,  agus  ag  ràdh,  A  mhaigh- 
stir,  ciod  a  ni  mi  chum  gu 
sealbhaich  mi  'a  bheatha 
mhaireannach  ? 

26  Agus  thubhairt  e  ris, 
Ciod  a  tha  sgrìobhta  san  lagh  ? 
cionnus  a  leughas  tu  ? 

27  Agus  ag  freagairt  dasan, 
thubhairt  e,  Gràdhaichidh  tu 
an  Tighearna  do  Dhia  le  d'uile 
chridhe,  agus  le  d'uile  anam, 
agus  le  d'uile  neart,  agus  le 
d'uile  inntinn;  agusdochoimh- 
carsnach  mar  thu  fèin. 

28  Agus  thubhairt  esan  ris, 
Is  ceart  a  f  hreagair  thu :  dean- 
sa  so,  agus  bithidh  tu  beò. 

29  Ach  air  dliasan  toil  a  bhi 
aige  e  fèin  fhìreanachadh,  thu- 


bhairt  e  ri  losa,  Agus  cò  e  mo 
choimhearsnach  ? 

30  Agus  fhreagair  losa,  a- 
gus  thubhairt  e,  Chaidh  duine 
àraidh  sìos  o  lerusalem  gu  le- 
richo,  agus  thuit  e  am  measg 
luchd-reubainn,agusairdhoibh 
a  rùsgadh,  agus  a  lotadh,  dh'- 
imich  iad  rompa,  air  fhagail- 
san  doibh  leth-mharbh. 

31  AgTis  tharladh,  gu'n 
d'imich  sagart  àraidh  sios  air 
an  t-slighe  sin  :  agus  an  uair  a 
chunnaic  se  e,  ghabh  e  seach- 
ad  air  an  taobh  eile. 

32  Agus  mar  an  ceudna  air 
do  Lebhitheach  bhi  dlùth  do'n 
ionad  sin,  thàinig  e  agus 
dh'amhairc  e  air,  agus  ghabh 
e  seachad  air  an  taobh  eile. 

33  Ach  air  do  Shamaritan- 
ach  àraidh  bhi  gabhail  an  rath- 
aid,  thàinig  e  far  an  robh 
esan  :  agus  an  uair  a  chunn- 
aic  se  e,  ghabh  e  truas  mòr 
dheth. 

84  Agus  thàinig  e  d'a  ionn- 
suidh,  agus  cheangail  e  suas  a 
chreuchdan,  a'  dòrtadh  oladh 
agus  fìona  annta,  agus  chuir  e 
air  'ainmhidh  fèin  e,  agus  thug 
e  gu  tigh-òsda  e,  agus  ghabh 
e  cùram  dheth. 

35  AgTis  air  an  là  màireach, 
'n  uair  a  dh'fhalbh  e,  thug  e 
mach  dà  pheghinn  Romhanach, 
agus  thug  e  do  fhear  an  tigh- 
òsda  iad,  agus  thubhairt  e  ris, 
Gabh  cùram  dheth  ;  agus  ge 
b'e  ni  tuilleadh  a  chaitheas  tu, 
an  uair  a  philleas  mise  air 
m'ais,  diolaidh  mi  dhuit  e. 

36  Cò  a  nis  do'n  triuir  so, 
a  shaoileas  tu,  bu  choimhears- 


CAIB.  XI. 


137 


nach  dhasan  a  thuit  ara  measg 
an  luchd-reubainn  ? 

87  Agus  thubhairt  esan,  An 
ti  a  rinn  tròcair  air.  An  sin 
tbubhairt  losa  ris,  Imich  thusa, 
a.ifus  dean  mar  an  ceudna. 

38  Agusagimeachddhoibh, 
chaidh  e  steach  do  bhaile  àr- 
aidh  ;  agus  ghabh  bean  àraidh, 
d'am  b'ainm  Marta,  d'a  tigh 
fèin  e. 

39  Agus  bha  piuthar  aice 
d'an  goirte  Muire,  a  shuidh 
aig  cosaibh  losa,  agus  a  bha 
'g  èisdeachd  'fhocaiL 

40  Ach  bha  Marta  air  a  ro- 
chììradh  ]e  mòran  frithealaidb, 
agus  air  seasamh  dhi  'n  a  làth- 
air,  thubhairt  i,  A  Thighearn, 
nach  'eil  suim  agad  gu'n 
d'fhàg  mo  phiuthar  mise  a'm' 
aonar  ri  frithealadh  ?  uime  sin 
abair  rithe  cuideachadh  leam. 

41  Agus  fhreagair  losa,  a- 
gus  thubhairte  rithe,  aMharta, 
a  Mharta,  tha  thusa  làn  ciìr- 
aim,  agus  dragha  mu  thim- 
chioll  mòrain  do  nithibh  : 

42  Ach  a  ta  aon  ni  feumail. 
Agus  rinn  Muire  roghainn 
do'n  chuid  mhaith  sin,  nach 
toirear  uaipe. 

CAIB.  XI. 

AGUS  tharladh  air  dha  bhi 
ann  an  ionad  àraidh  ri 
h-urnuigh,  'n  uair  a  sguir  e, 
gu'n  dubhairt  neach  àraidh  d'a 
dheisciobluibh  ris,  A  Thigh- 
earna,  teagaisg  dhuinne  ur- 
nuigh  a  dheanamh,  mar  a 
theagaisg  Eoin  d'a  dheisciob- 
luibh  fèin. 

2  Agus  thubhairt  e  riu, 


'N  uair  a  ni  sibh  urnuigh,  ab- 
raibh,  Ar  n-Athair  a  ta  air 
nèamh,  Gu  naomhaichear  t'- 
ainm,  Thigeadli  do  rìoghachd. 
Deanar  do  thoil,  mar  air 
mèamh,  gu  ma  h-amhluidh  sin 
air  thalamh. 

3  Thoir  dhuinn  o  là  gu  là 
ar  n-aran  lathail. 

4  Agus  maith  dhuinn  ar 
peacanna :  oir  a  ta  sinne  fèin 
a'  maitheadh  do  gach  aon  air 
am  bheil  fiachan  againn.  A- 
gus  na  leig  ann  am  buaireadh 
sinn,  ach  saor  sinn  o'n  olc. 

5  Agus  thubhairt  e  riu,  Cò 
agaibh-sa  aig  am  bi  caraid,  a- 
gus  a  thèid  d'a  ionnsuidh  air 
mheadhon-oidhche,  agus  a 
their  ris,  A  charaid,  thoir 
dhomh  tri  builinnean  air  ias- 
achd  ; 

6  Oir  thàinig  caraid  dhomh 
a  m'  ionnsuidh  as  a  shlighe, 
agus  cha-n  'eil  ni  agam  a 
chuireas  mi  'n  a  làthair : 

7  Agus  gu'm  freagair  esan 
o'n  taobh  a  stigh  agus  gu'n 
abair  e,  Na  cuir  dragh  orm : 
tha  'n  dorus  a  nis  air  a  dhùn- 
adh,  agus  tha  mo  chlann  maille 
rium  's  an  leabaidh  ;  cha-n 
fhaigh  mi  èirigh  agus  an  toirt 
duit. 

8  A  ta  mi  ag  ràdh  ribh, 
Ged  nach  èirich  e  agus  nach 
toir  e  dha,  air  son  gur  e  a 
charaid  e ;  gidheadh  air  son  a 
liosdachd,  èiridh  e  agus  bheir 
e  dha  mheud  as  a  ta  dh'uir- 
easbhuidh  air. 

9  Agus  a  ta  mise  ag  ràdh 
ribh,  larraibh,  agus  bheirear 
dhuibh :  siribh,  agus  gheibh 


138 


LUCAS. 


sibh  ;  buailibh  an  dorus,  agus 
fosgailear  dhuibh. 

10  Oirgach  neach  a  dh'iarr- 
as,  glacaidh  e :  agus  an  ti  a 
shireas,  gheibh  e :  agus  do'n 
ti  a  bhuaileas,  fosgailear. 

11  Ma  dh'iarras  mac  aran 
air  aon  neach  agaibh-sa  ta  'n  a 
athair,  an  toir  e  dha  clach  ? 
no  ma  dìiiarras  e  iasg,  an  toir 
e  nathair  dha  an  àit  èisg? 

12  No  ma  dh'iarras  e  ubh, 
an  toir  e  scorpion  da? 

13  Air  an  aobhar  sin  ma's 
aithne  dliuibh-sa  a  ta  olc, 
tiodhlacan  maithe  a  thoirfe  do 
'ur  cloinn,  nach  mòr  is  mò  na 
sin  a  bheir  bhur  n-Athair 
mèamhaidh  an  Spiorad  naomh 
dhoibhsan  a  dh'iarras  air  e  ? 

14  Agus  bha  e  tilgeadh  a 
mach  deamhain,  agus  bha  e 
balbh.  Agus  air  dol  do'n 
deamhan  a  mach,  labhair  am 
balbhan;  agus  ghabh  an  sluagh 
iongantas. 

15  Ach  thubhairt  cuid 
diubh,  Is  ann  troimh  Bheelse- 
bub  ceannard  nan  deamhan  a 
ta  e  tilgeadh  mach  dheamhan. 

16  Agus  dh'iarr  dream  eile 
dhiubh,  ga  dhearbhadh,  comh- 
ar  air  o  nèamh. 

17  Ach  air  dhasan  an 
smuaintean  a  thuigsinn,  thu- 
bhairt  e  riu,  Gach  rìoghachd 
a  ta  roinnte  'n  a  h-aghaidh  fèin, 
fàsaichear  i ;  agus  gach  tigh 
a  la  roìnnte  'n  a  aghaidh  fèin, 
tuitidh  e. 

18  Agusma  tha  Satan  mar 
an  ceudna  air  a  roinn  'n  a  agh- 
aidh  fèin,  cionnus  a  sheasas  a 
rìogbachd?  oir  tha  sibhse  ag 


ràdh,  gu  bheil  mise  troimh 
Bheelsebub  a'  tilgeadh  a  mach 
dhearahan. 

19  Agus  ma  's  ann  troimh 
Bheelsebub  a  ta  mise  a'  tilg- 
eadh  mach  dheamhan,  cò  e 
troimh  am  bheil  bhur  clann-sa 
'g  an  tilgeadh  mach?  uimesin 
bithidh  iadsan  'n  am  breith- 
eamhnaibh  oirbh. 

20  Ach  ma  's  ann  le  mèur 
Dhè  a  ta  mise  a'  tilgeadh 
mach  dheamhan,  tha  rìogh- 
achd  Dhè,  gun  teagamh,  air 
teachd  oirbhse. 

21  'Nuairaghleidheasduine 
làidir  fo  armaibh  a  thalla  fèin, 
tha  na  bhuineas  da  ann  an 
sìth. 

22  Ach  an  uair  a  thig  duine 
a's  treise  na  e,  agus  a  bheir  e 
buaidh  air,  bheir  e  uaith  'arm- 
achd  uile  anns  an  robh  a 
dhòigh,  agus  roinnidh  e  a 
chreach. 

23  An  neach  nach  'eil  leam- 
sa,  tha  e  a'm'  aghaidh  ;  agus 
an  neach  nach  'eil  a'  cruinn- 
eachadh  leam-sa,  sgapaidh  e. 

24  'Nuair  a  thèid  an  spior- 
ad  neòghlan  a  mach  a  duine, 
imichidh  e  troimh  ionadaibh 
tiorma,  ag  iarraidh  foise :  agus 
an  uair  nach  faigh  e  sin,  their 
e,  PiIIidh  mi  dh'ionnsuidh  mo 
thighe  as  an  d'  thàinig  mi. 

25  Agus  air  dha  teachd, 
gheibh  se  e  air  a  sguabadb  a- 
gus  air  a  dlieanamh  maiseach. 

26  An  sin  imichidh  e,  agus 
bheir  e  leis  seachd  spioraid 
eile  a's  miosa  na  e  fèin ;  agus 
air  dhoibh  dol  a  steach,  gabh- 
aidh  iad  còmhnuidh  an  sin : 


CATB.  XL 


139 


agus  bithidh  deireadh  an  duine 
siii  ni's  miosa  na  a  thoiseach. 

'11  Agus  an  uair  a  bha  e 
labhairt  nan  nithe  so,  thog 
bean  àraidh  do'n  t-shiagh  a 
gn th,  agus  thubhairt  i  ris,  Is 
beannaicbte  a'  bbrù  a  ghiììl- 
ain  thu,  agus  na  cìochan  a 
dheoghail  tiiu. 

28  Ach  thubhairt  esan,  Is 
mò  gur  beannaichte  iadsan  a 
dh'èisdeas  ri  focal  Dè,  agus  a 
choimhideas  e. 

29  Agus  an  uair  a  chruinn- 
ich  an  sluagh  gu  tiugh  d''a 
ioìmsuidh,  thòisich  e  air  a  ràdh, 
Is  droch  ghinealach  so :  tha 
iad  ag  iarraidh  comhara  ;  agus 
cha  toirear  comhara  dhoibh, 
ach  comhara  lonais  an  fhàidh. 

30  Oir  mar  a  bha  lonas  'n  a 
chomhara  do  mhuinntir  Ni- 
nebheh,  is  ann  mar  sin  mar  an 
ceudna  bhios  Mac  an  duine 
do'n  ghinealach  so. 

31  Eiridh  ban-righinn  na 
h-àirde  deas  suas  anns  a' 
bhreitlieanas  maille  ri  daoin- 
ibh  a'  ghinealaich  so,  agus  dìt- 
idh  i  iad  :  oir  thàinig  ise  o 
iomallaibh  na  talmhainn,  a 
dh'èisdeachd  ri  gliocas  Shol- 
aimh ;  agus,  feuch,  a  ta  ni's 
mò  na  Solamh  an  so. 

32  Eiiidh  muinntir  Nine- 
bheh  suas  anns  a'  bhreitheanas 
mailie  ris  a'  ghinealach  so,  a- 
gus  dìtidh  iad  e  :  oir  rinn  iad- 
san  aithreachas  le  searmoin 
lonais ;  agus,  feuch,  a  ta  ni's 
mò  na  lonas  an  so. 

33  Cha-n  'eil  neach  's  am 
bith,  air  dha  coinneal  a  lasadh, 
a  chuireas  am  folach  i,  no  fo 


shoitheach  ;  ach  ann  au  coinn- 
leir,  chum  gu'm  faic  an  dreani 
a  thig  a  stigh  an  solus. 

34  Is  i  an  t-siìil  solus  a' 
chuirp :  uime  sin  an  uair  a 
bhios  do  shùil  glan,  bithidh  do 
chorp  uile  làn  soiuis  :  ach  an 
uair  a  bhios  do  sJiuil  olc,  bith- 
idh  do  chorp  mar  an  ceudna 
dorcha. 

35  Uime  sin  thoir  an  aire, 
nach  bi  an  solus  a  ta  annad 
'n  a  dhorchadas. 

36  Air  an  aobhar  sin  ma 
bhitheas  do  chorp  uile  soill- 
seach,  gun  chuid  sam  bith 
dheth  dorcha,  bithidh  e  soill- 
seach  gu  h-iomlan,  mar  an  uair 
a  shoillsicheas  coinneal  thu  le 
dealradh. 

37  Agus  a'  labhairt  dhasan, 
dh'iarr  Phairiseach  àraidh  air 
a  dhìnneir  a  ghabhail  maille 
ris  :  agus  chaidh  e  stigh,  agus 
shuidh  e  chum  bìdh. 

38  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  am  Fhairiseach  sin,  b'iogh- 
nadh  leis  nach  d'ionnlaid  se  e 
fèin  roimh  a  dhìnneir. 

39  Agus  thubhairt  an  Tigh- 
earna  ris,  A  nis,  Phairiseacha, 
glanaidh  sibhse  an  taobh  a 
muigh  do'n  chupan  agus  do'n 
mhèis  :  ach  a  ta  'n  taobh  a 
stigh  dhibh  làn  do  reubainn 
agus  do  aingidheachd. 

40  Amadana,  an  ti  a  rinn 
an  ni  a  ta  'n  taobh  a  muigh, 
nach  do  rinn  e  an  ni  a  ta  'n 
taobh  a  stigh  mar  an  ceudna  ? 

41  Ach  thugaibh  uaibh 
dèirc  do  na  nithibh  a  ta  ag- 
aibli :  agus,  feuch,  a  ta  na 
h-uile  nithe  glan  duibh. 


140 


LUCAS. 


42  Acliisan-aoibhinnduibh, 
Phairiseacha  :  oir  a  ta  sibh  a' 
toirt  deachaimh  à  mionnt,  a- 
gus  à  rù,  agus  as  gach  uile 
ghnè  luibhean,  agus  a'  gabh- 
ail  thairis  air  breitheanas  agus 
air  gràdh  Dhè  :  bu  chòir 
dhuibh  iad  so  a  dheanamh,  a- 
gus  gun  iad  sud  fhàgail  gun 
deanamh. 

43  Is  an-aoibhinn  duibh, 
Phairiseacha :  oir  is  ionmhuinn 
leibh  na  ceud  àiteacha-suidhe 
anns  na  sionagogaibh,  agus 
fàilte  fJiaotainn  air  na  marg- 
aibh. 

44  Is  an-aoibhinn  duibh,  a 
egrìobhaichean  agus  Pharis- 
eacha,  a  chealgairean :  oir  a 
ta  sibh  mar  uaighean  nach 
faicear,  agus  do  nach  toir  na 
daoine  a  ta  'g  imeachd  thairis 
orra,  an  aire. 

45  Agus  fhreagair  duine 
àraidh  do'n  luchd-Iagha,  agus 
thubhairt  e  ris,  A  mhaighstir, 
le  so  a  labhairt,  tha  thu  toirt 
maslaidh  dhuinne  mar  an 
ceudna. 

46  Agus  thubhairt  esan,  Is 
an-aoibhinn  dhuibh-sa  mar  an 
ceudna,  a  luchd-lagha :  oir  a 
ta  sibh  a'  cur  uallacha  troma 
do  ghiùlan  air  daoinibh,  agus 
cha  bhean  sibh  fèin  ris  na 
h-uallaichibh  le  h-aon  do  bhur 
mèuraibh. 

47  Is  an-aoibhinn  duibh : 
oir  a  ta  sibh  a'  togail  àitean- 
adhlaic  nam  fàidhean,  agus  is 
iad  bhur  n-aithriche  a  mharbh 
iad. 

48  Gu  deimhin  a  ta  sibh  a' 
toirt  fianuis  gu  bheil  sibh  ag 


aontachadh  le  gnìomharaibh 
bhur  n-aithriche  :  oir  mharbh 
iadsan  gu  deimhin  iad,  agus  a 
ta  sibhse  a'  togail  an  àitean- 
adhlaic. 

49  Air  an  aobhar  sin  thubh- 
airt  gliocas  Dè,  Cuiridh  mise 
fàidhean,  agus  abstoil  d'an 
ionnsuidh,  agus  cuid  diubh 
marbhaidh  iad,  agus  cuid  eile 
geur-Ieanaidh  iad  : 

50  Chum  gu'n  agrar  air  a' 
ghinealach  so  fuil  nam  fàidh- 
ean  uile  a  dhòirteadh  o  thois- 
each  an  domhain  ; 

51  O  fhuil  Abeil  gu  fuil 
Shachariais,  a  mhilleadh  eadar 
an  altair  agus  an  teampull : 
gu  deimhin  a  ta  mi  ag  ràdh 
ribh,  gu'n  agrar  i  air  a'  ghin- 
ealach  so. 

52  Is  an-aoibhinn  duibh,  a 
luchd-lagha :  oir  thug  sibh  air 
falbh  iuchair  an  eòlais :  cha 
deachaidh  sibh  fèin  a  steach, 
agus  an  dream  a  bha  dol  a 
steach,  bhac  sibh  iad. 

53  Agus  an  uair  a  bha  e 
labhairt  nan  nitbe  so  riu, 
thòisich  na  sgrlobhaichean  a- 
gus  na  Phairisich  air  a  chur 
thuige  gu  dian,  agus  a  tharr- 
uing  gu  labhairt  air  mòran  do 
nithibh  : 

54  A'  deanamh  feall-aire 
air,  agus  ag  iarraidh  ni  èigin 
a  ghlacadh  as  a  bheul,  chum 
gu'm  bìodh  ciìis-dhìtidh  aca 
'n  a  aghaidh. 

CAIB.  XII. 

ANNS  an  àm  sin,  an  uair  a 
bha  sluagh  gun  àireamh 
air     cruinneachadh,  ionnus 


CAIB.  XIL 


141 


^'n  robli  iad  a'  saltairt  air  a 
clièile,  thòisich  e  air  a  ràdh 
r'a  dheisciobluibh  fèin,  Roimh 
oach  ni  bithibh  air  bhur  faicill 
o  thaois  ghoirt  nam  Phairis- 
each,  eadhon  cealgaireachd. 

2  Oir  cha-n  'eil  ni  air  bith 
foluichte,  nach  foillsichear ; 
110  uaigneach,  air  nach  faigh- 
ear  fìos. 

3  Air  an  aobhar  sin  ge  b'e 
ni  a  labhair  sibh  san  dorchadas, 
cluinnear  e  's  an  t-solus :  agus 
an  ni  a  labhair  sibh  's  a'  chluais 
'an  seòmraichibh  uaigneach, 
gairmear  e  air  mullach  nan 
tighean. 

4  Agus  a  ta  mi  ag  ràdh 
ribhse,  mo  chàirde,  Na  biodh 
eagal  oirbh  roimh  'n  nihuinn- 
tir  sin  a  mharbhas  an  corp,  a- 
gus  'na  dhèigh  sin  aig  nach 
'eil  ni  tuilleadh  dh'fheudas  iad 
a  dheanamh : 

5  Ach  nochdaidh  mi  dhuibh 
cò  e  roimh  an  còir  dhuibh 
eagal  a  bhi  oirbh :  Biodh  eagal 
an  Ti  ud  oiibh,  aig  am  bheil 
curahachd,  an  dèigh  neach  a 
mharbhadh,  a  thilgeadh  do 
ifrinn  ;  seadh,  a  ta  roi  ag  ràdh 
ribh,  Biodh  eagal  an  Ti  so 
oirbh. 

6  Nach  'eil  ciìig  gealbhoinn 
air  an  reiceadh  air  dhà  fheoir- 
ling,  agus  cha-n  'eil  aon  diubh 
air  dhearmad  'am  fianuis  Dè  ? 

7  Ach  a  ta  eadhon  fuiiteine 
bhur  cinn  uile  air  an  àireamh. 
Uime  sin  na  biodh  eagal  oirbh : 
is  fearr  sibhse  na  mòran  gheal- 
bhonn. 

8  Agus  a  ta  mise  ag  ràdh 
ribh,  Ge  b'e  neach  a  dh'aidich- 


eas  mise  'am  fianuis  dhaoine, 
aidichidh  Mac  an  duine  esan 
mar  an  ceudna  an  làthair  aing- 
le  Dhè : 

9  Ach  ge  b'e  neach  a 
dh'àicheadhas  mise  'am  fianuis 
dhaoine,  àicheadhar  esan  am 
fianuis  aingle  Dhè. 

10  Agus  ge  d'e  neacli  a 
labhras  focal  an  aghaidh  Mhic 
an  duine,  maithear  dha  e :  ach 
do'n  ti  a  labhras  toibheura  an 
aghaidh  an  Spioraid  naoimh, 
cha  toirear  maitheanas. 

1 1  Agus  an  uair  a  bheir  iad 
sibli  clmm  nan  sionagog,  a- 
gus  nau  uachdaran,  agus  nan 
daoine  cumhachdacli,  na  biodh 
e  'n  a  ro-chììram  oirbh  cionnus 
no  ciod  a  fhreagras  sibli,  no 
ciod  a  their  sibh  : 

12  Oir  teagaisgidh  an  Spior- 
ad  naorali  dhuibh  anns  an  uair 
sin  fèin  na  nitlie  a's  còir  dhuibli 
a  ràdh. 

13  Agus  thubhairt  neach 
àraidh  do'n  t-sluagh  ris,  A 
mhaighstir,  abair  ri  m'  bhràth- 
air  an  oighreachd  a  roinn  rium. 

14  Agus  thubhairt  e  ris,  A 
dhuine,  cò  a  chuir  mise  a'm' 
bhreitheamh,  no  a'm'  fhear- 
roinn  os  bliur  ceann? 

15  Agus  thubhairt  e  riu, 
Thugaibh  an  aire,  agus  gleidh- 
ibh  sibh  fèin  o  shannt :  oir 
cha-n  ann  'am  mòr-phailteas 
nan  nithe  ta  e  sealbhachadh 
tha  beatha  an  duine. 

16  Agus  labhair  e  cosamh- 
lachd  riu,  ag  ràdh,  Thug  fear- 
anu  duine  shaoibhir  àraidh 
bàrr  pailte  uaith : 

17  Agus  smuainich  e  ann 


142 


LUCAS. 


fèin,  ag  ràdh,  Ciod  a  ni  mi,  a 
ehionn  nach  'eil  agam  àit  anns 
an  cruinnich  mi  mo  thor- 
aidh  ? 

18  Agus  thubhairt  e,  Ni 
mi  so  :  leagaidh  mi  nio  shaibh- 
lean,  agus  togaidh  mi  saibhlean 
a's  mò ;  agus  cruinnichidh  mi 
annta  sin  mo  thoraidh  uile,  a- 
gus  mo  mhaoin. 

19  Agus  their  mi  ri  m'  an- 
am,  Anam,  a  ta  agad  mòran 
do  nithibh  maithe  air  an  tasg- 
aidh  fa  chomhair  mòrain 
bhliadhnacha ;  gabh  fois,  ith, 
òl,  agus  bi  subhach. 

20  Ach  thubhairt  Dia  ris, 
Amadain,  air  an  oidhche  so 
fèin  iarrar  t'anam  uait :  an  sin 
cò  dha  a  bhuineas  na  nithe  sin 
a  dh'uUuich  thu? 

21  Is  ann  mar  sin  a  ta  an  ti 
a  thaisgeas  ionmhas  dha  fèin, 
agus  nach  'eil  saoibhir  a  thaobh 
Dhè. 

22  Agus  thubhairt  e  r'a 
dheisciobluibh,  Uime  sin  a  ta 
mise  ag  ràdh  ribh,  na  biodh 
ro-chùram  oirbh  mu  thimchioll 
bhur  beatha,  ciod  a  dh'itheas 
sibh  ;  no  mu  thimchioU  bhur 
cuirp,  ciod  a  chuireas  sibh 
umaibh. 

23  Is  mò  a'  bheatha  na  'm 
biadh,  agus  an  corp  na  'n 
t-eudach. 

24  Tliugaibh  fa'near  na  fith- 
ich :  oir  cha-n  'eil  iadsan  a' 
cur  no  buain  ;  cha-n  'eil  aca 
tigh-tasgaidh  no  sabhal ;  agus 
a  ta  Dia  'g  am  beathachadli : 
Cia  mòr  is  fearr  sibhse  na  'n 
eunlaitli  ? 

•   25  Agus  cò  agaibh-sa,  ]e  ro- 


chùram,  isurrainn  aon  làmh- 
choille  a  chur  r'a  àirde  fèin  ? 

26  Mur  'eil  sibh  uime  sin 
comasach  air  an  ni  a's  luffha  a 
dheanamh,  c'ar  son  a  ta  sibh 
ro-chùramach  mu  nithibh  eile? 

27  Thugaibh  fa'near  na  lil- 
ighean,  cionnus  a  ta  iad  a' 
fàs :  cha-n  'eil  iad  a'  saoith- 
reachadh,  no  a'  snìomh  :  gidh- 
eadh  a  ta  mi  ag  ràdh  ribh, 
nach  robh  Solamh  fèin  'n  a 
ghlòir  uile,  air  a  sgeadachadli 
mar  aon  diubh  so. 

28  Agus  ma  tha  Dia  mar 
sin  a'  sgeadachadh  an  fheoir, 
a  ta  'n  diugh  s  a'  mhachair,  a- 
gus  am  màireach  air  a  thilg- 
e  adh  's  an  amhuinn  ;  nach  mòr 
is  mò  a  sgeadaicheas  e  sibhse, 
O  dhaoine  air  bheag  creidimh? 

29  Uime  sin  na  iarraibh-sa 
ciod  a  dh'itheas  sibh,  no  ciod 
a  dh'òlas  sibh,  agus  na  bithibh 
amharusach. 

30  Oir  na  nithe  so  uile  ta 
Cinnich  an  t-saoghail  ag  iarr- 
aidh  :  ach  a  ta  fhios  aig  bhur 
n-Athair-sa  gu  bheil  feum  ag- 
aibli  air  na  nithibli  sin. 

31  Ach  iarraibh-sa  rìogh- 
achd  Dhè,  agus  cuirear  na 
nithe  so  uile  ribh. 

32  Na  biodh  eagal  ort,  a 
threud  bhig;  oir  is  e  deadh 
thoil  bhur  n-Athar  an  rìogh- 
achd  a  thoirt  duibh. 

33  lìeicibh  na  bheil  agaibh, 
agus  thugaibh  dèirc  uaibh : 
deanaibh  dbuibh  fèin  sporain 
nach  fàs  sean,  ionmhas  nach 
teirig  anns  na  nèamhaibh.  far 
nach  tig  gaduiche  am  fagus, 
agus  nach  truailan  reudan. 


CAIB.  XII. 


143 


34  Oir  ge  b'e  àit  am  bheil 
bhur  n-ionmhas,  an  sin  bith- 
idh  bhur  cridhe  mar  an  ceud- 
na, 

35  Biodh  bhur  leasraidh 
crioslaichte  nm'n  cuairt,  agus 
hhuT  lòchrain  air  an  lasadh  ; 

36  Agus  sibh  fèin  cosmhuil 
ri  daoinibh  a  ta  feitheamh  an 
Tighearna,  'n  uair  a  philleas  e 
o'n  phòsadh ;  chum  air  dha 
teachd  agus  bualadh,  gu'n 
frrad-fhosoail  iad  dlia. 

37  Is  beannaichte  na  seirbh- 
isich  sin,  a  gheibh  an  Tigh- 
earna,  'nuair  a  thig  e,  ri  faire : 
gu  deimhin  a  ta  mi  ag  ràdh 
ribh,  gu'n  crioslaich  se  e  fèin 
mu'n  cuairt,  agus  gu'n  cuir  e 
'n  an  suidhe  iad  chum  bìdh, 
agus  gu'n  tig  e  mach  agus 
gu'n  dean  e  frithealadh  dhoibh. 

38  Agus  ma  thig  e  's  an  dara 
faire,  no  ma  thig  e  's  an  treas 
faire,  agus  gu'm  faigh  e  iad 
mar  sin,  is  beannaichte  na 
seirbhisich  sin. 

39  Agus  biodh  cinnt  agaibh 
air  so,  nam  biodh  fhios  aig 
fear  an  tighe  cia  an  uair  anns 
an  tigeadh  an  gaduiche,  gu'n 
deanadh  e  faire,  agus  nach 
fuilgeadli  e  a  thigh  a  bhi  air  a 
tholladli  triomh. 

40  Bithibh-sa  uime  sin  deas 
mar  an  ceudna :  oir  thig  Mac 
an  duine  'n  uair  nach  saoil  sibh. 

41  Agus  thubhairt  Peadar 
ris,  A  Thighearn,  an  ann 
ruinne  e  ta  thu  labhairt  a' 
chosamhlachd  so,  no  ris  gach 
uile  ? 

42  Agus  thubhairt  an  Tigh- 
earn,  Cò  e  uime  sin  an  stiùbh- 


ard  fìrinneach  agus  glic  sin, 
a  chuireas  a  Tln'ghearn  os 
ceann  a  theaghlaich,  a  thoirt 
doihli  an  cuibhrinn  bìdh  'n  a 
àm  fèin  ? 

43  Is  beannaichte  an  seirbh- 
iseach  sin,  a  gheibh  a  Thigh- 
earn,  an  uair  a  thig  e,  a'  dean- 
amh  mar  sin, 

44  Gu  fìrinneach  a  ta  mi 
ag  ràdh  ribh,  gu'n  cuir  se  e 
os  ceann  na  bheil  aige. 

45  Ach  ma  their  an  seirbh- 
iseach  sin  'n  a  chridhe,  Tha 
mo  Thighearn  a'  cur  dàile  'na 
theachd  ;  agus  ma  thòisicheas 
e  air  na  h-òfflaich  aofus  na  ban- 
oglaich  a  bhualadh,  agus  ith- 
eadh,  agus  òl,  agus  a  bhi  air 
mhisg ; 

46  Thin^  Tighearn  an  t- 
seirbhisich  sin  ann  an  ]à  nach 
'eil  sùil  aigeris,  agus  a  ann  an 
uair  nach  fìos  da,  agus  gearr- 
aidh  e  'n  a  bhloighdibh  e,  agus 
bheir  e  a  chuibhrionn  da  maille 
ris  na  mi-chreidich. 

47  Agus  an  seirbhiseach 
sin  d'am  b'aithne  toil  amhaigh- 
stir,  agus  nach  d'ulluich  e  fein, 
agus  nach  d'rinn  a  rèir  a  thoile, 
buailear  e  le  mòran  blmillean. 

48  Ach  an  ti  do  nach  b'aith- 
ne,  agus  a  rinn  nithe  a  b'airidh 
air  buiHibh,  buailear  esan  le 
beagan  do  hlmillihh.  Oir-gach 
neach  d'an  d'thugadh  mòran, 
iarrar  mòran  uaith :  agus  ge 
b'e  ri  'n  d'earbadh  mòran, 
iarrar  an  tuilleadli  air. 

49  Thàinig  mise  a  chur 
teiue  air  an  talamh,  agus  ciod 
is  àill  leam,  ma  ta  e  cheana  air 

!  f hadadh. 


144 


LUCAS. 


50  Ach  a  ta  baisteadh  ap^am 
rì  bhi  air  mo  bhaisteadh  leis, 
agus  ciomius  a  ta  mi  air  mo 
theannadh  gus  an  coimhlionar 
e! 

51  Am  bheil  sibh  a'  saoil- 
sinn  gu'n  d'thàinig  mise  a 
thoirt  sìthe  air  an  talamh?  m 
h-eadh,  a  ta  mi  ag  ràdh  ribh, 
ach  aimhreit. 

52  Oir  bithidh  à  so  suas 
cùignear  'an  aon  tigh  air  an 
roinn,  triuir  an  aghaidh  dithis, 
agus  dithis  an  aghaidh  triuir. 

53  Bithidh  an  t-athair  air  a 
roinn  an  agbaidh  a'  mhic,  a- 
gus  am  mac  an  aghaidh  an 
athar;  a'  mhàthair  an  agh- 
aidh  na  nighinn  ,agus  an  nigh- 
ean  an  aghaidh  na  màthar ; 
a'  mhàthair-chèile  an  aghaidh 
mnà  a  mic,  agus  bean  a'  mhic 
an  aghaidh  a  màthar-cheile. 

54  Agus  thubhairt  e  mar 
an  ceudna  ris  an  t-sluagh, 
'N  uair  a  chi  sibh  neul  ag  èir- 
igh  san  àird  an  iar,  air  ball 
their  sibh,  A  ta  fras  a'teachd ; 
agus  a  ta  e  mar  sin. 

55  Agus  an  uair  a  cM  sibh 
a'  ghaoth  à  deas  a'  sèideadh, 
their  sibh,  Bithidh  teas  ann; 
agus  a  ta  e  tachairt. 

56  A  chealgairean,  is  aith- 
ne  dhuibh  breth  a  thoirt  air 
aghaidh  nan  speur,  agus  na 
talmhainn ;  ach  cionnus  nach 
'eil  sibh  a'  toirt  breth  air  an 
aimsir  so  ? 

57  Agus  c'ar  son  nach  'eil 
sibh  eadhon  naibh  fèin  a' 
brcithncachadh  an  ni  sin  a  ta 
ceart  ? 

58  'N  uair  a  thèid  tbii  maille 


ri  d'  eascaraid  chum  an  uachd- 
arain,  dean  dìchioll  san  t- 
shghe  air  bhi  air  do  shaoradh 
uaith  ;  air  eagal  gu'n  tarruing 
e  chum  a'  bhreitheimh  thu, 
agus  gu'n  toir  am  breitheamh 
thairis  do'n  mhaor  thu,  agus 
gu'n  tilg  am  maor  'am  prìosan 
thu. 

59  A  ta  mi  ag  ràdh  riut, 
nach  tèid  thu  mach  as  a  sin, 
gus  an  ìoc  thu  eadhon  a' 
pheighinn  dheireannach. 

CAIB.  XIII. 

AGUS  bha  iàthair  's  an  àm 
sin  daoine  àraidh  a  dh'- 
innis  dha  mu  thimchioll  nan 
Galilèach,  muinntir  a  mheasg 
Pilat  am  fuil  maille  r'an  ìob- 
airtibh. 

2  Agus  fhreagair  losa  ag-us 
thubhairt  e  riu,  Am  bheil  sibh 
a'  saoilsinn  gu'n  rabli  na  Gal- 
ilèaich  sin  'n  am  peacaich  ni's 
mò  na  na  Galilèaich  uile,  air 
son  gu'n  d'f  hulaing  iad  a  leith- 
id  so  ? 

3  Ni  h-eadh,  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh  :  ach  mur  dean  sibh- 
se  aithreachas,  sgriosar  sibh 
uile  mar  an  ceudna, 

4  No  na  h-ochd  fir  dheug 
sin  air  an  do  thuit  an  tùr  ann 
an  Siloam,  agus  a  mharbh  iad, 
an  saoil  sibh  gu'n  robh  iadsan 
'n  am  peacaich  os  ceann  nan 
uile  dhaoine  a  bha'n  an  còmh- 
nuidh  an  lerusalem? 

5  Ni  h-eadh,  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh :  ach  mur  dean  sibh- 
se  aithreachas,  sgriosar  sibli 
uile  mar  an  ceudna, 

Q  Labhair  e  mar  an  ceudna 


CAIB. 

an  cosamhlachd  so :  Bha  aig 
duine  àraìdh  crann-f ìge  suidh- 
ichte  'n  aghàradh  fiona  :  agus 
thàinig  e  ag  iarraidh  toraidh 
air,  agus  cha  d'fhuair  e. 

7  An  sin  thubhairt  e  ris  a' 
ghàradair,  Feuch,  a  ta  mi  rè 
thri  bliadhna  a'  teachd  a  dh'- 
iarraidh  toraidh  air  a'  chrann- 
fhìge  so,  agus  cha-n  'eil  mi 
faotainn  a  bheag:  gearr  sìos 
e,  c'ar  son  a  ta  'e  'fàsachadh 
na  talmhainn  ? 

8  Agus  fhreagair  esan  agus 
thubhairt  e  ris,  A  Thighearna, 
leig  leis  air  a'  bhliadhna  so  mar 
an  ceudna,  gus  an  cladhaich 
mi  m'a  thimchioll,  agus  gu'n 
cuir  mi  aolach  iria  bJiun : 

9  Agus  ma  ghiììlaineas  e 
toradh,  is  maith  sin :  ach  mur 
giùlain,  'n  a  dhèigh  sin  gearr- 
aidh  tu  sios  e. 

10  Agus  bha  e  a'  teagasg 
'an  aon  do  na  sionagogaibh  air 
an  t-sàbaid. 

11  Agus,  feuch,  bha  bean 
àraidh  a  làtJiair  aig  an  robh 
spiorad  anmbuinneachd  rè 
ochd  bliadhna  deug,  agus  bha 
i  air  a  cromadh  ri  chèile,  agus 
gun  chomas  aice  air  chor  sam 
bith  i  fèin  a  dhìreachadh. 

12  Agus  an  uair  achunnaic 
losa  i,  ghairm  e  d'a  ionnsuidh 
i,  agus  thubhairt  e  rithe,  A 
bhean,  tha  thu  air  d'fhuasg- 
ladh  o  d'anmhuinneachd. 

13  Agus  chuir  e  a  làmhan 
oirre  ;  agus  air  ball  rinneadh 
dìreach  i,  agus  thug  i  glòir  do 
Dhia. 

14  Agus  fhreagair  uachd- 
aran  na  sionagoig,  agus  e  àln 


XIII.  145 

do  fheirg  air  son  gu'n  d'rinn 
losa  leigheas  air  là  na  sàbaid, 
agus  thubhairt  e  risan  t-sluagh, 
Tha  sè  làithean  anns  an  còir 
obair  a  dheanamh  :  orra  so  air 
an  aobhar  sin  thigibh,  agus 
bithibh  airbhur  leigheas,  agus 
na  b'ann  air  là  na  sàbaid. 

15  An  sin  fhreagair  an 
Tighearn  e,  agus  thubhairt  e, 
A  chealgair,  nach  fuasgail 
gach  aon  agaibh  a  dhamh  no 
'asal  o'n  phrasaich,  agus  nach 
toir  e  gu  uisge  e  air  là  na  sà- 
baid? 

16  Agus  nach  bu  chòir  a' 
bhean  so,  a  ta'n  a  nighinn  do 
Abraham,  a  cheangail  Satan 
a  nis  rè  ochd  bliadhna  deug, 
a  bhi  air  a  fuasgladh  o'n 
chuibhreach  so  air  là  na  sà- 
baid  ? 

17  Agus  an  uair  a  thubhairt 
e  na  nithe  sin,  chuireadh  a 
naimhdean  uile  gu  nàire  :  ach 
rinn  an  sluagh  uile  gairdeach- 
as,  air  son  nan  uile  nithe  glòr- 
mhor  a  rinneadh  leis. 

18  A  sin  thubhairt  e,  Cò 
ris  a  ta  rìoghachd  Dhè  cos- 
mbuil  ?  agus  cò  ris  a  shamh- 
laicheas  mi  i  ? 

19  Tha  i  cosmhuil  ri  gràinne 
do  shìol  mustaird,  a  ghabh 
duine,  agus  a  chuir  a  'n  a  ghàr- 
adh :  agus  dh'f  hàs  e,  agus 
rinneadh  craobh  mhòr  dheth  ; 
agus  rinn  eunlaith  an  athair 
nid  'n  a  geugaibh. 

20  Agus  thubhairt  e  a  rìs, 
Cò  ris  a  shamhlaicheas  mi 
rìoghachd  Dhè  ? 

21  Tha  i  cosmhuil  ri  taois 
ghoirt,  a  ghabh  bean  agus  a 

K 


146 


LUCAS. 


dh'fholaich  i  an  tri  tomhas- 
aibh  mine,  gus  an  do  ghoirt- 
icheadh  an  t-iomlan. 

22  Agus  chaidh  e  troimh 
gach  caithir  agus  baile  beag, 
a'  teagasg,  agus  a'  gabhail  na 
slighe  gu  lerusalem. 

23  An  sin  tliubhairt  neach 
àraidh  ris,  A  Thighearn,  an 
tearc  iad  a  shaorar?  Agus 
thubhairt  esan  riu, 

24  Deanaibh  spairn  chru- 
aidh  gu  dol  a  stigh  air  a' 
gheata  chumhann  :  oir  a  ta  mi 
ag  ràdh  ribh,  gu'n  iarr  mòran 
dol  a  stigh,  agus  nach  urrainn 
iad. 

25  O'n  uair  a  dh'èireas  fear 
an  tiglie,  agus  a  dhùineas  e  'n 
dorus,  agus  a  thòisicheas  sibh- 
se  air  seasamh  a  muigh,  agus 
an  dorus  a  bhualadh,  ag  ràdh, 
A  Thighearn,  a  Thighearn, 
fosgail  duinn  ;  agus  air  dhasan 
freagairt  their  e  ribh,  Cha-n 
aithne  dhomh  sibh,  cò  as  a  ta 
sibh  : 

26  An  sin  tòisichidh  sibh 
air  a  ràdh,  Dh'ith  sinn  agus 
dh'òl  sinn  a'  d'  lathair,  agus 
theagaisg  thu  'n  ar  sràidibh. 

27  Ach  their  esan,  A  ta  mi 
aff  ràdh  ribh,  cha-n  aithne 
dhomh  sibh,  cò  as  a  ta  sibh  ; 
imichibh  uam  uile,  a  luchd- 
deanamh  na  h-eucorach. 

28  An  sin  bitliidh  gulagus 
gìosgan  fhiacal,  an  uair  a  clii 
sibh  Abraham,  agus  Isaac,  a 
gus  lacob,  agus  na  fàidhean 
uile  ann  an  rìoghachd  Dhè 
agus  sibli  fèin  air  bhur  tilg- 
eadh  a  mach. 

29  Agus  thig  iad  o'n  àird 


an  ear,  agus  o'n  àird  an  iair, 
gus  o'n  àirde  tuath  agus  deas, 
agus   suidhidh   iad   ann  an 
rìoghachd  Dhè. 

30  Agus,  feuch,  atadaoine 
air  dheircadh  a  bhitheas  air 
thoiseach,  agus  air  thoiseacli 
a  bhitheas  air  dheireadh. 

31  Air  an  là  sin  fèin  thàin- 
ig  Phairisich  àraidh  d'a  ionn- 
suidh,  ag  ràdh  ris,  Gabh  a 
mach  agus  imich  à  so  :  oir  tha 
toil  aig  Herod  do  mharbh- 
adh. 

32  Agus  thubhairt  e  riu, 
Imichibh  agus  innsibh  do'n 
t-sionnach  sin,  Feuch,  a  ta  mi 
tilgeadh  macli  dlieamhan,  agus 
a  ta  mi  deanamh  leigheas  an 
diugh,  agus  am  màireach,  a- 
gus  air  an  treas  là  bithidh  mi 
air  mo  dheanamh  foirfe. 

33  Gidheadh,  is  èigin  domh 
imeaclid  an  diuofh  ao'us  am 
màireach,agus  an  là'n  a  dhèigh. 
sin  :  oir  cha-n  fheud  e  bhi  gu'n 
cuirear  fàidh  gu  bàs  a  mach 
à  lerusalem. 

34  A  lerusalem,  a  lerusa- 
lem,  a  mharbhas  na  fàidhean, 
agus  a  chlachas  an  dream  a 
chuirear  a  d'ionnsuidh :  cia 
minic  a  b'àill  leam  do  chlann 
a  chruinneachadh,  mar  a 
chruinnicheas  cearc  a  h-àlach 
fuidh  a  sgiathaibh,  agus  cha 
b'àill  leibh ! 

35  Feuch,  dh'fhàgadh  bhur 
tigh  fàs  agaibh :  agus  gu 
deinihin  a  ta  mi  ag  ràdh  ribh, 
nach  faic  sibh  mise,  gus  an 
tig  an  t-àm,  anns  an  abair  sibh, 
Is  beannaichte  an  ti  a  thig  'an 
ainm  an  Tighearna. 


CAIB. 

CAIB.  XIV. 

AGUS  tharladh,  an  tràth 
chaidh  e  gu  tigh  uachd- 
arain  àraidh  do  na  Phairisich  a 
dh'itheadh  bìdh  air  là  na  sà- 
baid,  gu'n  robh  iad  a'  dean- 
amh  geur-fhaire  air. 

2  Agus,  feuch,  bha  duine 
àraidh  'n  a  làthair  air  an  robh 
a'  mheud-bhronn. 

3  Agus  f hreagair  losa,  agus 
labhair  e  ris  an  luchd-lagha, 
agus  ris  an  Phairisich,  ag  ràdh, 
Am  bheil  e  ceaduichte  leigh- 
eas  a  dheanamh  air  là  na  sà- 
baid  ? 

4  Ach  dh'fhan  iadsan  'n  an 
tosd.  Agus  air  dha  breitti 
air,  leighis  se  e,  agus  leig  e 
uaith  e : 

5  Agus  fhreagair  e  iadsan, 
ag  ràdh,  Cò  agaibh-sa,  ma 
thuiteas  'asal  no  a  dhamh  ann 
an  slochd,  nach  tarruing  a 
mach  gu  gTad  e  air  là  na  sà- 
baid? 

6  Agus  cha  b'uri-ainn  iad  a 
fhreagairt  a  rìs  anns  na  nith- 
ibh  sin. 

7  Agus  labh  air  e  cosamh- 
lachd  riu-san  a  fhuair  cuir- 
eadh,  'n  uair  a  thug  e  fa'near 
niar  a  thagh  iad  na  ceud  àit- 
eacha-suidhe,  ag  ràdh  riu, 

8  'Nuair  a  gheibh  thu  cuir- 
eadh  o  neach  air  bith  chum 
bainnse,  na  suidh  anns  a' 
cheud  àit ;  air  eagal  gu'n  d' 
fhuair  duine  a's  urramaiche 
na  t.hus-a  cuireadh  uaith  ; 

9  Agus  gu'n  tig  an  ti  a 
thug  cuireadh  dhuitse  agus 
dhnsan,  agus  gu'n  abair  e  riut, 
Thoir  àit  do'n  duine  so  ;  rgns| 


.  XIV.  147 

gu'n  tòisich  thusa  an  sin  le 
nàire  air  suidhe  anns  an  àit  a's 
ìsle. 

10  Ach  an  uair  a  gheibh 
thu  cuireadh,  imich  agus  suidh 
anns  an  àit  a's  ìsle ;  chum, 
'n  uair  a  thig  esan  a  thug  cuir- 
eadh  dhuit,  gu'n  abair  e  riut, 
A  charaid,  suidh  suas  ni's 
àirde :  an  sin  gheibh  thu  urr- 
am  an  làthair  na  muinntir  a  ta 
'n  an  suidhe  air  bord  maille 
riut. 

1 1  Oir  ge  b'e  neach  a  dh'àrd- 
aicheas  e  fein,  ìslichear  e  ;  a- 
gus  ge  b'e  neach  a  dh'ìslich- 
eas  e  fèin,  àrdaichear  e. 

12  An  sin  thubhairt  e  ris 
an  ti  mar  an  ceudria  a  thug 
cuireadh  dha,  'N  uair  a  ni  thu 
dìnneir  no  suipeir,  na  gairm 
do  chàirdean,  no  do  bhràithre, 
no  do  luchd-dàimh,  no  do 
choimhearsnaich  sliaoibhir  ; 
air  eagal  gu'n  toir  iadsan  mar 
an  ceuda  cuireadh  dhuitse  a 
rìs,  agus  gu'm  faigh  thu  a' 
chomain  cheudna. 

13  Acli  an  uair  a  ni  thu 
cuirm,  gairm  na  bochdan,  na 
daoine  ciurramach,  na  bacaich, 
na  doill : 

14  Agus  bithidh  tu  beann- 
aichte,  a  chionn  nach  urrainn 
'md  a'  chomain  cheudna  thoirt 
duit :  oir  gheibh  thu  comain 
ann  an  aiseirigh  nam  fh-ean. 

15  Agus  an  uair  a  chual 
aon  do  na  shuidh  maille  ris  air 
bord  na  nithe  sin,  thubhairt  e 
ris,  Is  beannaichte  an  ti  sin  a 
dh'itheas  aran  ann  an  rìogh- 
achd  Dhè. 

I    16  Ach  thubhairt  esan  ris, 


148 


LUCAS. 


Rinn  duine  àraidh  suipeir 
mhòr,  agus  thug  e  cuireadh 
do  mhòran : 

17  Agus  chuir  e  a  sheirbhis- 
each  uaith  an  àm  na  suipeir  a 
ràdh  ris  à  mhuinntir  a  fhuair 
cuireadh,  Thigibh,  oir  a  ta  na 
h-uile  nithe  a  nis  ullamh. 

18  Agus  thòisich  iad  uile  a 
dh'aon  (jJmth  air  an  leithsgeul 
a  ghabhail.  Thubhairt  an  ceud 
fhear  ris,  Cheannaich  mi  fear- 
ann,  agus  is  èigin  domh  dol  a 
mach  agus  f haicinn :  tha  mi 
ag  guidhe  ort,  gabh  mo  leith- 
sgeul. 

19  Agus  thubhairt  fear  eile, 
Cheannaich  mi  cùig  cuing 
dhamh,  agus  a  ta  mi  dol  g'an 
dearbhadh  :  tha  mi  ag  guidhe 
ort,  gabh  mo  leithsgeul. 

20  Agus  thubhairt  fear  eile, 
Phòs  mi  bean,  agus  air  an 
aobhar  sin  cha-n  'eil  e  'n  comas 
domh  teachd. 

21  Agus  thàinig  an  seir- 
bhiseach  sin,  agus  dh'innis  e 
na  nithe  sin  d'a  thighearn. 
An  sin  air  gabhail  feirge  do 
fbear  an  tighe,  thubhairt  e  r'a 
sheirbhiseach,  Gabh  a  mach 
gu  grad  gu  sràidibh  agus  gu 
caol-shràidibh  a'  bhaile,  agus 
thoir  a  stigh  'an  so  na  bochd- 
an,  agus  na  daoine  ciurram- 
ach,  agus  na  bacaich,  agus  na 
doill. 

22  Agus  thubhairt  an  seir- 
bhiseacb,  A  Thighearn,  rinn- 
eadh  mar  a  dh'òrduich  thu, 
gidheadh  tha  àite  falamh  ann 
fe,thast. 

23  Agus  thubhairt  an  Tigh- 
earaa  rls  t-seirbhiseach, 


Gabh  a  mach  gus  na  rathaid- 
ibh  mòra  agus  na  gàrachaibh, 
agus  co-èignich  iad  gu  teachd 
a  steach,  chum  gu'm  bi  mo 
thigh  air  a  lìonadh. 

24  Oir  a  ta  mi  ag  ràdh  ribh, 
nach  blais  aon  do  na  daoinibh 
ud  a  fhuair  cuireadh,  do  m' 
shuipeir-sa. 

25  Agus  bha  sluagh  mòr  ag 
imeachd  maille  ris :  agus  air 
dha  tionndadh,  thubhairt  e 
riu, 

26  Ma  thig  neach  air  bith 
a  m'  ionnsuidh-sa,  agus  nach 
fuathaich  e  'athair,  agus  a 
mhàthair,  agus  abhean-phòstìa, 
agus  a  chlann,  agus  a  bhràith* 
rean,  agus  a  pheathraichean, 
seadh,  agus  a  bheatha  mar  an 
ceudna,  cha-n  'eil  e'n  comas 
da  bhi  'n  a  dheisciobul  dhomh- 
sa. 

27  Agus  ge  b'e  neach  nach 
giùlain  a  chrann-ceusaidh,  a- 
gus  nach  lean  mise  cha-n  'eil 
e  'n  comas  da  bhi  'n  a  dheis- 
ciobul  dhomhsa. 

28  Oir  cò  am  fear  agaibb~ 
sa  leis  am  miann  tùr  a  thogail, 
nach  suidh  sìos  air  tùs,  agus 
nach  meas  an  costus,  a  dh'- 
fheuchainn  am  bheil  aige  na 
chuireas  crìoch  air? 

29  Air  eagal  an  dèigh  dha 
a  bhunadh  a  leagadh,  agus 
gun  bhi  comasach  air  crìoch 
a  chuir  air,  gu'n  tòisich  na 
h-uile  a  chi  e  ri  fanoid  air, 

30  Ag  ràdh,  Thòisich  an 
duine  so  air  tigh  a  thogail,  a- 
gus  cha  b'urrainn  e  a  chrìoch- 
nachadh. 

31  No  cò  an  righ,  ag  dol  a 


CAIB 

mach  dha  gu  cogadh  an  agh- 
aidh  righ  eile,  nach  suidh  sìos 
air  tùs,  agus  nach  gabh  comh- 
airle,  a  dh'fheuchainn  an  urr- 
ainn  e  le  deich  mìle  coinn- 
eamh  a  thoirt  dasan  a  ta 
teachd  le  fichead  mìle  'n  a  agh- 
aidh? 

32  No  air  bhi  dhasan  fath- 
ast  fad  uaith,  cuiridh  e  teachd- 
aireachd  a  dh'iarraidh  cumh- 
achan  sìthe. 

33  Mar  sin  mar  an  ceudna, 
gach  neach  agaibh-sa,  nach 
trèig  na  h-uile  nithe  a  ta  aige, 
cha-n  'eil  e'n  comas  da  bhi  'n  a 
dheisciobul  dhomhsa. 

34  Tha  'n  salann  maith : 
ach  ma  chailleas  an  salann  a 
bhlas,  ciod  e  leis  an  deanar 
deadh-bhlasda  e  ? 

35  Cha-n  'eil  e  iomchuidh 
chum  an  talmhainn,  no  chum 
an  dùnain  ;  acli  tilgidh  daoine 
mach  e.  An  ti  aig  am  bheil 
cluasa  chum  èisdeachd,  èisd- 
eadh  e. 

CAIB.  XV. 

AN  sin  thàinig  na  cìs- 
mhaoir  uile  agus  na  peac- 
aich  am  fagus  da,  chum  èisd- 
eachd  ris. 

2  Agus  rinn  na  Phairisich 
agus  na  sgrìobhaichean  gear- 
an,  ag  ràdh,  Tha  am  fear  so 
gabhail  pheacach  d'a  ionn- 
suidh,  agus  ag  itheadh  maille 
riu. 

3  Agus  labhair  esan  an  cos- 
amhlachd  so  riu,  ag  ràdh, 

4  Cò  an  duine  dhibhse  aig 
am  bheil  ceud  caora,  ma  chaill- 
eas  e  aon  diubh,  nach  fàg  an 


\.  XV.  149 

naoi  deug  agus  an  ceithir  fich- 
ead  anns  an  fhàsach,  agus 
nach  tèid  an  dèigh  na  caor- 
ach  a  chailleadh,  gus  am  faigh 
e  i? 

5  Agus  air  dha  a  faotainn, 
cuiridh  e  air  a  ghuailibh  i  le 
gairdeachas. 

6  Agus  an  uair  a  thig  e 
dhachaidh,gairmidh  eachàird- 
ean  agus  a  choimhearsnaicli  an 
ceann  a  chèile,  ag  ràdh  riu, 
Deanaibh  gairdeachas  maille 
riumsa,  a  chionn  gu'n  d'fhuair 
mi  mo  chaora  bha  caillte. 

7  Mar  sin,  a  ta  mi  ag  ràdh 
ribh,  gu'm  bi  aoibhneas  air 
nèamh  air  son  aoin  pheacaich 
a  ni  aithreachas,  ni's  mò  na 
air  son  naoi  deug  agus  ceithir 
fichead  fìrean,  aig  nach  'eil 
feum  air  aithreachas. 

8  No  cò  a'  bhean  aig  am 
bheil  deich  buinn  airgid,  ma 
chailleas  i  aon  bhonn  diubh, 
nach  las  coinneal,  agus  nach 
sguab  an  tigh,  agus  nach  iarr 
gu  dìchiollach  gusam  faigh  i  ef 

9  Agus  air  dhi  fhaotainn, 
gairmidh  i  a  ban-chairdean  a- 
gus  a  ban-choimhearsnaich  an 
ceann  a  chèile,  ag  ràdh,  Dean- 
aibh  gairdeachas  leampa,  oir 
fhuair  mi  am  bonn  a  chaill  mi. 

10  Mar  an  ceudna  a  ta  mi 
ag  ràdh  ribh,  A  ta  gairdeach- 
as  an  làthair  aingle  Dhè,  air 
son  aoin  pheacaich  a  ni  aitli- 
reachas. 

11  Agus  thubhairt  e,  Bha 
aig  duine  àraidh  dithis  mhac  : 

12  Agus  thubhairt  am  mac 
a  b'  òige  dhiubh  r'  a  athair, 
Athair,    thoir    dhomhsa  a' 


]50 


LUCAS. 


chuid-roinn  a  thig  orm  do  d' 
mhaoin.  Agus  roinn  e  eatorra 
a  bheathacliadh. 

13  Agus  an  dèigh  beagain 
do  làithibh,  chruinnich  am 
mac  a  b'òige  a  chuid  uile,  a- 
gus  ghabh  e  a  thurus  do 
dhùthaich  fad  air  astar,  agus 
an  sin  chaith  e  a  mhaoin  le 
beatha  struidheasach. 

14  Agus  an  uair  a  chaith 
e  a  chuid  uile,  dh'èirich  gorta 
ro  mhòr  san  tìr  sin  ;  agus 
thòisich  e  ri  bhi  ann  an  uireas- 
bhuidh. 

15  Agus  chaidh  e  agus 
cheangail  se  e  fèin  ri  aon  do 
shaor-dhaoinibh  na  dùtheha 
sin ;  agus  chuir  e  d'a  fhearann 
e,  a  bhiadhadh  mhuc. 

16  Agus  bu  mhiann  leis  a 
bhrù  a  lìonadh  do  na  plaosg- 
aibh  a  bha  na  mucan  ag  ith- 
eadh  ;  ach  cha  d'thug  neach 
air  bith  dha. 

]  7  Agus  an  uair  a  thàinig 
e  d'a  ionnsuidh  fèin,  thu- 
bhairt  e,  Cia  lìon  do  hichd- 
tuarasdail  m'atharsa  aig  am 
bheil  aran  gu  leoir  agus  r'a 
sheachnadh,  'n  uair  a  ta  mise 
a'  bàsachadh  le  gorta  ? 

18  Eiridh  mi,  agus  thèid 
mi  dh'ionnsuidh  m'athar,  agus 
their  mi  ris,  Athair,  pheacaich 
mi  an  aghaidh  fhlaitheanais, 
agus  a'd'  làthair-sa. 

19  Agus  cha-n  airidh  mi 
tuiUeadh  gu'n  goirte  do  mhac- 
sa  dhiom :  dean  mi  mar  aon 
do  d'Iuchd-tuarasdail. 

20  Agus  dh'èirich  e,  agus 
chaidh  e  dh'ionnsuidh  'athar. 
Ach  air  dha  bhi  fathast  fad 


uaith,  chunnaic  'athair  e,  agus 
ghabh  e  truas  mòr  dheth,  agus 
ruith  e,  agus  thuit  e  air  a 
mhuineal,  agus  phòg  se  e. 

21  Agus  thubhairt  am  mac 
ris,  Athair,  pheacaich  mi  an 
aghaidh  fhlaitheanais,  agus 
a'd'  làthair-sa,  agus  cha-n  air- 
idh  mi  tuilleadh  gu'n  goirte 
do  mhac  dhiom. 

22  Ach  thubhairt  an  t-ath- 
air  r'a  sheirbhisich,  Thugaibh 
a  mach  a'  chulaidh  a's  fearr, 
agus  cuiribh  uime  i  ;  agus 
cuiribh  fàinne  air  a  làimh,  a- 
gus  brògan  air  a  chosaibh. 

23  Agus  thugaibh  an  so  an 
laogh  biadhta,  agus  marbhaibh 
e ;  agus  itheamaid  agus  biom- 
aid  subhach  : 

24  Oir  bha  mo  mhac  so 
marbh,  agus  tha  e  beò  a  rìs  ; 
bha  e  caillte,  agus  fhuaradh  e. 
Agus  thòisich  iad  air  bhi  subh- 
ach. 

25  A  nis  bha  a  mhac  bu 
shine  mach  's  an  fhearann  :  a- 
gus  an  uair  a  thàinig  e,  agtis 
a  thàr  e  am  fagus  do'n  tigh, 
chual  e  an.ceòl  agus  an  dannsa. 

26  Agus  ghairra  e  d'a  ionn- 
suidh  aon  do  na  h-òglaich,  a- 
gus  dh'fhiosraich  e  ciod  bu 
chiall  do  na  nithibh  sin. 

27  Agus  thubhairt  esan  ris, 
Thàinig  do  bhràthair ;  agus 
mharbh  t'athair  an  laogh 
biadhta,  a  chionn  gu'n  d'f  huair 
e  rìs  slàn  fallain  e. 

28  Agus  ghabh  esan  fearg, 
agus  cha  b'àill  leis  dol  a  stigh: 
air  an  aobhar  sin  thàinig  'ath- 
air  a  mach,  agus  chuir  e  imp- 
idh  air. 


CAIB.  XVL 


151 


29  Ach  fhreagair  esan  agus 
thubhairt  e  r  a  athair,  Feuch, 
a  ta  mise  a'  deauamh  seirbhis 
duit  an  uiread  so  do  bhliadh- 
nachaibh,  agus  uair  air  bith 
cha  do  bhris  mi  t'àithne,  gidh- 
eadh  cha  d'thug  thu  meann 
riarah  dhomh,  chum  gu'm 
bithinn  subhach  maille  ri  m' 
chàirdibh. 

80  Ach  an  uair  a  thàinig 
do  mhac  so,  a  dh'ith  suas  do 
bheathachadh  maille  ri  strìop- 
aichibh,  mharbh  thu  an  laogh 
biadhta  dha. 

31  Agus  thubhairt  e  ris,  A 
mhic,tha  thusa  a  ghnàth  maille 
rium,  agus  na  h-uile  nithe  as 
leamsa,  is  leatsa  iad. 

32  Bu  chòir  dhuinn  a  bhi 
subhach,  agus  aoibhneach ; 
oir  bha  do  ]>hràthair  so  marbh, 
agus  tha  e  oeò  a  rìs ;  agus  bha 
e  caillte,  agus  fhuaradh  e. 

CAIB.  XVI. 

AGUS  thubhairt  e  mar  an 
ceudna  ra  dheisciob- 
luibh,  Bha  duine  saoibhir  àr- 
aidh  annaig  an  robh  stiùbhard; 
agus  chasaideadh  ris  e,  mar 
neach  a  bha  deanamh  ana- 
caithidh  air  a  mhaoin. 

2  Agus  ghairm  se  e,  a- 
gus  thubhairt  e  ris,  Ciod  e 
so  a  ta  mi  cluinntinn  mu  d' 
thimchioll?  thoir  cunntas  air 
do  stiùbhardachd ;  oir  cha-n 
fheud  thu  bhi  ni's  faide  a'd' 
stiììbhard. 

3  An  sin  thubhairt  an  stiù- 
bhard  ann  fèin,  Ciod  a  ni  mi  ? 
oir  a  ta  mo  mhaio-hstir  a'  toirt 
na  stiùbhardachd  uam :  cha-n 


urrainn  mi  ruamhar  a  dhean- 
amh,  is  nàr  leam  dèirc  iarraidh, 

4  A  ta  fhios  agam  ciod  a  ni 
mi,  chum  'n  uair  a  chuirear  as 
an  stiùbhardachd  mi,  gu'n 
gabh  iad  a  steach  d'an  tighibh 
mi. 

5  Agus  air  dha  gach  aon 
diubhsan  air  an  robh  fìachan 
aig  a  Thighearn  ^a  ghairm  d'a 
ionnsuidh,  thubhairt  e  ris  a' 
cheud  fhear,  Cia  meud  a  ta 
aie'  mo  Tig-liearn  ortsa  ? 

6  Agus  thubhairt  esan,  Ceud 
tomhas  oladh.  Agus  thu- 
bhairt  e  ris,  Gabh  do  sgrìobh- 
adh,  agus  suidh  sìos  gu  h-eal- 
amh,  agus  sgrìobh  leth-cheud. 

7  An  sin  thubhairt  e  ri  fear 
eile,  Agus  cia  meud  a  ta  aig 
ortsa?  Agus  thubhairt  esan, 
Ceud  tomhas  cruithneachd. 
Agus  thubhairt  e  ris,  Gabh  do 
sgrìobhadh,  agus  sgrìobh  cei- 
thir  fichead. 

8  Agus  mhol  an  Tighearn 
an  stiùbhard  eucorach,  do 
bhrìgh  gu'n  d'rinn  e  gu  glic : 
oir  a  ta  clann  an  t-saoghail  so 
'n  an  ffineahich  fèin  ni's  g'h'ce 
na  clann  an  t-soluis. 

9  Agus  a  ta  mise  ag  ràdh 
ribh,  Deanaibh  dhuibh  fèiii 
càirdean  le  Mamonna  h-eucor- 
ach  ;  chum  'n  uair  a  shiubhlas 
sibh,  gu'n  gabhar  sibh  do  àit- 
ibh-còmhnuidh  siorruidh. 

10  An  ti  a  ta  firinneach 
anns  an  ni  a's  lugha,  tha  e  fìr- 
inneach  mar  an  ceudna  ann  am 
mòran ;  agus  an  ti  a  ta  eucor- 
ach  anns  an  ni  a's  lugha,  tha 
e  eucorach  an  am  mòran  mar 
an  ceudna. 


152 


LUCAS. 


11  Air  an  aobhar  sin  mur 
robh  sibh  fìrinneach  anns  an 
t-saoibhreas  eucorach,  cò  a 
(Ih'earbas  ribh  an  saoibhreas 
f  ìor  ? 

12  Agus  murrobh  sibh  fir- 
inneach  ann  an  cuid  duine 
eile,  cò  a  bheir  dhuibh  an  ni 
a's  leibh  fèin  ? 

13  Cha-n  /eil  seirbhiseach 
sam  bith  comasach  air  seir- 
bhis  a  dheanamh  do  dhà  thigh- 
earn ;  oir  an  dara  cuid  fuath- 
aichidh  e  aon  diubh,  agus  bheir 
e  gràdh  do'n  f hear  eile ;  no 
gabhaidh  e  le  aon  diubh  agus 
ni  e  tàir  air  an  fhear  eile. 
Cha-n  'eil  sibh  comasach  air 
seirbhis  a  dheanamh  do  Dhia 
affus  do  Mhamon. 

o 

14  Agus  chuala  na  Phairis- 
ich,  a  bha  sanntach,  na  nithe 
sin  uile :  agus  rinn  iad  fanoid 
air. 

15  Agus  thubhairt  e  riu,  Is 
sibhse  an  dream  a  ta  'g  ur  fìr- 
eanachadh  fèin  am  fianuis 
dhaoine ;  ach  is  aithne  do 
Dhia  bhur  cridheachan  :  oir  an 
ni  sin  a  ta  ro  mheasail  aig 
daoinibh,  is  gràineileachd  e 
am  fianuis  Dè. 

16  Bha  an  lagh  agus  na 
fàidhean  ann  gu  teachd  Eoin : 
o  sin  tha  rìoghachd  Dhè  air  a 
searmonachadh,  agus  a  ta  gach 
duine  a'  dol  le  dian  strì  a 
steach  innte. 

1 7  Agus  is  usadh  do  nèamh 
agus  do'n  talamh  dol  thairis, 
na  do  aon  lide  do'n  lagh  tuit- 
eam. 

18  Gach  neach  a  chuireas 
uaith  a  bhean,  agus  a  phòsas 


bean  eile,  tha  e  deanamh  adh- 
altrannais :  agus  ge  b'e  neach 
a  phòsas  a'  bhean  a  chuireadh 
air  falbh  o  a  fear,  tha  e  dean- 
amh  adhaltrannais. 

19  Bha  duine  saoibhir  àr- 
aidh  ann,  a  bha  air  a  sgead- 
achadh  le  purpur  agus  lìon- 
eudach  grinn,  agus  bha  e  caith- 
eadh  a  beatha  gach  là  gu  sògh- 
ail  le  mòr-ghreadhnachas  : 

20  Agus  bha  duine  bochd 
àraidh  ann,  d'am  b'ainm  Las- 
arus,  a  chuireadh  'n  a  luidhe 
aig  a  dhorus,  làn  de  chreuchd- 
aibh, 

21  Agus  bu  mhiann  leis  bhi 
air  a  shàsuchadh  leis  an  sbruil- 
each  a  bha  tuiteam  o  bhord 
an  duine  shaoibhir :  seadh, 
agus  thàinig  na  madraidh  a- 
gus  dh'imlich  iad  a  chreuchd- 
an. 

22  Agus  tharladh  gu'n 
d'fhuair  an  duine  bochd  bàs, 
agus  gu'n  do  ghiùiaineadh  leis 
na  h-ainglibh  e  gu  uchd  A  bra- 
haim :  f  huair  an  duine  saoi- 
bhir  bàs  mar  an  ceudna,  agus 
dh'adhlaiceadh  e. 

33  Agus  ann  an  ifrinn  thog 
c  suas  a  shùilean,  air  dha  bhi 
ann  am  piantaibh,  agus  chunn- 
aic  e  Abraham  fad  uaith,  agus 
Lasarus  'n  a  uchd. 

24  Agus  ghlaodh  e,  agus 
thubhairt  e,  Athair  Abrahaim, 
dean  tròcair  orm,  agus  cuir 
Lasarus,  chum  gu'u  tum  e 
bàrr  a  mheoir  ann  an  uisge, 
agus  gu'm  fuaraich  e  mo 
theangadh  ;  oir  a  ta  mi  air 
mo  ro-phianadh  's  an  lasair 
so. 


CAIB.  xvn. 


153 


25  Ach  thubhairt  Abraham, 
A  mhic,  cuimhuich  gu'n 
d'f huair  thusa  do  nithe  maithe 
ri  àm  dhuit  bhi  beò,  agus  Las- 
arus  mar  an  ceudna  droch 
uithe :  ach  a  nis  a  ta  esan  a' 
faotainn  sòlais,  agus  a  ta  thusa 
air  do  phianadh. 

26  Agus  a  bhàrr  air  so  uile, 
tha  doimhne  mhòr  air  a  eur 
eadar  sinne  agus  sibhse,  air 
chor  agus  iadsan  le  am  b "àill 
dol  à  so  do  'ur  n-ionnsuidh-sa, 
nach  'eil  e  'n  comas  doibh ; 
agus  nach  mò  tha  e  'n  comas 
do  aon  neach  teachd  as  sin 
d'ar  n-ionnsuidhne. 

27  An  sin  thubhairt  e, 
Uime  sin  tha  mi  a'  guidhe  ort, 
athair,  gu'n  cuireadh  tu  e  gu 
tigh  m'athar: 

28  Oirata  cùignearbhràith- 
rean  agam :  chum  ffu'n  toir  e 
fianuis  doibh,  air  eagal  gu'n 
tig  iadsan  mar  an  ceudna  do'n 
ionad  ro  phiantach  so. 

29  Thubhairt  Abraham  ris, 
Tha  Maois  agus  na  fàidhean 
aca,  èisdeadh  iad  riusan. 

30  Agus  thubhairt  esan, 
Ni  h-eadh,  Athair  Abrahaim : 
ach  ma  thèid  neach  d'an  ionn- 
suidh  o  na  marbhaibh,  ni  iad 
aithreachas. 

31  Agus  thubhairt  e  ris, 
Mur  èisd  iad  ri  !Maois  agus 
ris  na  fàidhibh,  cha  mhò  a 
chreideas  iad,  ged  dhèireadh 
neach  o  na  marbhaibh. 


CAIB.  XVII. 
Nsin  thubhairt  e  r'adheis-^ 
ciobluibh,  Cha-n  fheudar 
nach  tig  oilbheuman :  ach  is 


A 


an-aoibhinn  dasan  troimh  an 
tig  iad. 

2  B'fhearr  dha  gu'm  biodh 
clach-mhuiHnn  air  a  crochadh 
m'a  mhuinal,  agus  gu'm  biodh 
e  air  a  thilgeadh  's  an  f  hairge, 
na  gu'n  tugadh  e  olibheum  do 
aon  neach  do'n  mhuinntir  bhig 
so. 

3  Thugaibh  an  aire  dhuibh 
fèin  :  ma  pheacaicheas  do 
bhràthair  a'd'  aghaidh,  cron- 
uich  e ;  agus  ma  ghabhas  e 
aithreachas,  thoir  maitheanas 
da. 

4  Agus  ma  pheacaicheas  e 
a'd'  aghaidh  seachd  uairean 
's  an  là,  agus  gu  'm  pill  e  riut 
seacbd  uairean  's  an  là,  ag  ràdh, 
Tha  aithreachas  orm;  thoir 
maitheanas  da. 

5  Agus  thubhairt  na  h-ab- 
stoil  ris  an  Tigheam,  INIeud- 
aich  ar  creidimh. 

6  Agus  thubhairt  an  Tigh- 
earn,  Nam  biodh  agaibh  creid- 
imh  mar  ghràinne  do  shìol 
mustaird,  theireadh  sibh  ris  a' 
chi-aoibh  Shicamin  so,  Bi  air 
do  spìonadh  as  do  fhreumh- 
aibh,  agus  bi  air  do  shuidh- 
j  eachadh's  a'chuan;  agusbhith- 
eadh  i  ùmhal  duibh. 

j  7  Ach  cò  agaibh-sa  aig  am 
bheil  seirbhiseach  a'  treabh- 
adh,  no  ri  buachailleachd,  a 
\  their  ris,  an  dèigh  dha  teachd 
a  steach  o'n  fhearann,  Thig 
air  baU,  agus  suidh  sìos  chum 
bìdh  ? 

8  Agus  nach  dòchadh  e 
ràdh  ris,  UUuich  ni  a  ghabhas 
mise   gu  m'  shuipeir,  agus 


crioslaich  thu  fein. 


agus  frith- 


154 


LUCAS 


eil  domh,  gus  an  ith  agus  an 
òl  mi ;  agiis  'n  a  dhèigh  sin 
ithidh  agus  òlaidh  tusa? 

9  An  toir  e  buidheachas 
do'n  t-seirbhiseach  sin  do 
bhrìgh  gu'n  d'rinn  e  na  nithe 
a  dh'orduicheadh  dha?  cha 
saoil  mi  ffun  toir. 

10  Mar  sin  sibhse,  'n  uair  a 
ni  sibh  na  h-uile  nithe  a 
dh'àithneadh  dhuibh,  abraibh, 
Is  seirbhisich  neo-tharbhach 
sinn :  oir  rinn  sinn  a  mhàin 
an  ni  bu  dligheach  dhuinn  a 
dheanamh. 

11  A  nis,  ag  dol  suas  da  gu 
lerusalem,  chaidh  e  troimh 
mheadhon  Shamaria  agusGha- 
lile. 

12  Agus  an  uair  a  bha  e 
dol  a  stigh  do  bhaile  àraidh 
thachair  deichnear  dhaoine  air 
a  bha  'n  an  lobhair,  a  sheas  fad 
uaith  : 

13  Agus  thog  iad  suas  an 
guth,  ag  ràdh,  losa,  a  mhaigh- 
stir,  dean  tròcair  oirnn. 

14  Agus  an  uair  a  chunnaic 
e  iad,  thubhairt  e  riu,  Imich- 
ibh,  nochdaibh  sibh  fèin  do  na 
sagartaibh.  Agus  ag  imeachd 
dhoibh,  ghlanadh  iad. 

15  Agus  an  uair  a  chunnaic 
aon  diubh  gu'n  do  lèighiseadh 
e,  phill  e  air  ais,  a'  toirt  glòire 
do  Dhia  le  guth  àrd. 

16  Agus  thuit  e  air  aghaidh 
aig  a  chosaibh-san,  a'  toirt 
buidheachais  da  :  agus  bu 
Shamaritanach  e. 

17  Agus  fhreagair  losa  a- 
gus  thubhairt  e,  Nach  do 
ghlanadh  deichnear  ?  ach  an 
naoinear,  c'àit  am  bheil  iad  ? 


18  Cha  d'fhuaradh  a  phill 
a  thoirt  glòire  do  Dhia, '  ach 
an  coigreach  so. 

19  Agus  thubhairt  e  ris, 
Eirich,  imich ;  shlànuicli  do 
chreidimh  thu. 

20  Agus  an  uair  a  dh'f  heòr- 
aich  na  Phairisich  dheth,  c'uin 
a  thigeadh  rìoghachd  Dhè, 
fhreagair  e  iad  agus  thubhairt 
e,  Cha  tig  rìoghachd  Dhè  air 
chor  gu  faicear  i. 

21  Cha  mhò  a  their  iad, 
Feuch  an  so,  no,  Feuch  an 
sin  :  oir  feuch,  a  ta  rìoghachd 
Dhè  an  taobh  a  stigh  dhibh. 

22  Agus  thubhairt  e  ris  na 
deisciobluibh,  Thig  na  làithean 
anns  am  miannach  leibh  aon 
do  làithibh  Mhic  an  duine 
f haicinn,  agus  cha-n  fhaic  sibh 
e. 

23  Agus  their  iad  ribh, 
Feuch  an  so,  no  Feuch  an 
sud :  na  rachaibh,  agus  na 
leanaibh  iad. 

24  Oir  mar  a  ta  an  dealan- 
ach  a  dheah'aicheas  o  aon  ion- 
ad  fo  nèamh,  a'  soiHseachadh 
gus  an  ionad  eile  fo  nèamh, 
mar  sin  a  bhitheas  Mac  an 
duine  mar  an  ceudna  'n  a  là 
fèin. 

25  Ach  is  èigin  da  air  tùs 
mòran  do  nithibh  fhulang,  a- 
gus  a  bhi  air  a  dhiultadh  leis 
a'  ghinealach  so. 

26  Agus  mar  a  bha  e  ann 
an  làithibh  Noe,  mar  sin  mar 
an  ceudna  bithidh  e  ann  an 
làithibh  Mhic  an  duine  ; 

27  Bha  iad  ag  itheadh  agus 
ag  òl,  a'  pòsadh  agus  air  an 
toirt  'ara  pòsadh,  gus  an  là  an 


CAIB. 

deachaidli  Noe  a  steach  do'n 
àirc :  agus  thàinig  an  dìle,  a- 
gus  sgrios  i  iad  uile. 

28  Amhuil  fòs  mar  a  thach- 
air  ann  an  làithibh  Lot ;  bha 
iad  ag  itheadh  agus  ag  òl,  a' 
ceaniiach  agus  a'  reiceadh,  a' 
planndachadh  agus  a'  togail 
aitreabh : 

29  Ach  air  an  là  sin  fèin 
anns  an  deachaidh  Lot  a  mach 
à  Sodom,  fhrasadh  teine  agus 
pronnasg  o  nèamh,  agus  sgrios 
e  iad  uile. 

30  Is  ann  mar  sin  a  bhith- 
eas  anns  an  là  am  foiUsichear 
Mac  an  duine. 

31  Anns  an  là  sin,  an  ti 
bhios  air  mullach  an  tighe,  a- 
gus  'airneis  anns  an  tigh,  na 
tigeadh  e  nuas  gu  a  toirt  leis : 
agus  an  ti  a  ta  s  a'  mhachair, 
na  pilleadh  esan  air  ais  mar  an 
ceudna. 

32  Cuimhnichibh  bean  Lot. 

33  Ge  b'e  neach  a  dh'iarr- 
as  a  bheatha  fèin  a  thèaruadh, 
caillidli  e  i ;  agus  ge  b'e  neach 
a  chaiUeas  a  bheatha,  gleidh- 
idh  esan  i. 

34  A  ta  mi  ag  ràdh  ribh, 
anns  an  oidhche  sin  bithidh 
dithis  dhaoine  san  aon  leab- 
aidh  ;  gabhar  aon  diubh,  agus 
fàgar  am  fear  eile. 

35  Bitbidh  dithis  bhan  a' 
bleath  cuideachd  ;  gabhar  aon 
diubh  agus  fàgar  a'  bhean  eile. 

36  Bithidh  dithis  dhaoine 
anns  a'  mhachair;  gabhar  aon 
diubh  agus  fàgar  am  fear  eile. 

37  Agus  flireagair  iadsan 
agus  thubhairt  iad  ris,  C'àit, 
a  Thighearn  ?  agus  thubhairt  l 


XVIIL  155 

esan  riu,  Ge  b'e  àit  am  bi  an 
corp,  an  sin  cruinnichear  na 
h-iolairean. 

CAIB.  XVIIL 

AGUS  l?ibhair  e  cosamh- 
lachd  riu,  a'  nochdadh 
gur  còir  urnuigh  a  dheanamh 
a  ghnàth,  agus  gun  fhannach- 
adh ; 

2  Ag  ràdh,  Bha  breith- 
eamh  annam  baile  àraidh,  air 
nach  robh  eagal  Dè,  agus  aig 
nach  robh  urram  do  dhuine : 

3  Agus  bha  bantrach  àr- 
aidh  s  a'  bhaile  sin,  agus  thàin- 
ig  i  d'a  ionnsuidh,  ag  ràdh, 
Cum  còir  rium  an  aghaidh  mo 
nàmhaid. 

4  Agus  cha  b'àill  leis  rè 
tamuiU:  ach  'n  a  dhèigh  sin 
thubhairt  e  an  fèin,  Ged  nach 
'eil  eagal  Dè  orm,  uo  urram 
agam  do  dhuine ; 

5  Gidheadh  air  son  gu  bheil 
a'  bhantrach  so  cur  dragha 
orm,  cumaidh  mi  còir  rithe, 
air  eagal  le  a  sior-theachd  gu'n 
sgìthich  i  mi. 

(j  Agus  thubhairt  an  Tigh- 
earn,  Eisdibh  ciod  a  ta  am 
breitheamh  eucorach  ag  ràdh. 

7  Agus  nach  dean  Dia 
diocjhaltas  air  son  a  dhaoine 
taghta  fèin,  a  ta  ag  èigheach 
ris  a  là  agus  a  dh'oidhche,  ged 
tha  e  fad-fhulangach  mu'n 
timchioll  ? 

8  A  ta  mi  ag  ràdh  ribh  gu'n 
dean  e  dioghaltas  air  an  son 
gu  luath.  Gidheadh,  an  uair  a 
thig  Mac  an  duine,  am  faigh  e 
creidimh  air  an  talamh  ? 
1    9  Agus  labhair  e  an  eos- 


156 


LUCAS. 


amhlaclid  so  ri  dream  àraidh 
a  bha  'g  earbsadh  asda  fèin 
gu'n  robh  iad  'n  ani  fìreanaibh, 
agus  a  bha  'deanamh  tàir  air 
dream  eile : 

10  Chaidh  dithis  dhaoine 
suas  do'n  teampull  a  dhean- 
amh  urnuigh ;  fear  diubh  'n  a 
Phairiseach,  agus  am  fear  eile 
'n  a  chìs-mhaor. 

11  Sheas  am  Phairiseach 
leis  fèin,  agus  rinn  e  urnuigh 
mar  so,  A  Dhè.  tha  mi  toirt 
buidheachais  duit  nach  'eil  mi 
mar  a  ta  daoine  eile,  'n  an 
luchd-foireigin,  eucorach,  adh- 
altrannach,  no  eadhon  mar  an 
cìs-mhaor  so. 

12  Tha  mi  a'  trasgadh  dà 
uair  's  an  t-seachduin,  tha  mi 
toirt  deachaimh  as  na  h-uile 
nithibh  a  ta  mi  'sealbhachadh. 

13  Agus  air  seasamh  do'n 
chìs-mhaor  fad  air  ais,  cha 
b'àill  leis  fiu  a  shùl  a  thogail 
suas  gu  nèamh,  ach  bhuail  e 
'uchd,  ag  ràdh,  A  Dhia,  dean 
tròcair  ormsata  'a  m'  pheacach. 

14  A  ta  mi  ag  ràdh  ribh, 
gu'n  deachaidh  am  fear  so  sìos 
d'a  thigh  air  fhìreanachadh 
ni's  mò  na'm  fear  ud  eile :  oir 
ge  b'e  neach  a  dh'àrdaicheas 
e  fèin,  ìslichear  e ;  agus  ge 
b'e  a  dh'ìslicheas  e  fèin,  àrd- 
aichear  e. 

15  Agus  thug  iad  d'a  ionn- 
suidh  mar  an  ceudna  naoidh- 
eana,  chum  gu'm  beanadh  e 
riu  :  agus  an  uair  a  chunnaic 
na  deisciobuil  so,  chronuich 
siad  iad. 

16  Ach  air  do  losa  an  gairm 
d'a    ionnsuidh,   thubhairt  e, 


Fuilgibh  do  na  leanabaibh 
teachd  a  m'  ionnsuidh-sa,  a- 
gus  na  bacaibh  iad  ;  oir  is  ann 
d'an  leithidibh  so  a  ta  rìogh- 
achd  Dhè. 

17  Gu  deimhin  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh,  ge  b'e  nach  gabh 
rìoghachd  Dhè  mar  leanabh 
beag,  nach  tèid  e  air  chor  sam 
bith  a  steach  innte. 

18  Agus  dh'fheòraich  uchd- 
aran  àraidh  dheth,  ag  ràdh,  A 
mhaighstir  mhaith,  ciod  a  ni 
mi  chum  gu  sealbhaich  mi  a' 
bheatha  mhaireannach  ? 

19  Agus  thubhairt  losa  ris, 
C'ar  son  a  ghoireas  tu  maith 
dhiomsa  ?  cha-n  'eil  neach  sam 
bith  maith  ach  a  h-aon,  eadh- 
on  Dia. 

20  Is  aithne  dhuit  na  h-àith-- 
eanta  Na  dean  adhaltrannas, 
Na  dean  mortadh,  Na  goid, 
Na  toir  fianuis  bhrèige,  Thoir 
urram  do  t'athair  agus  do  d' 
mhàthair. 

21  Agus  thubhairt  esan, 
Choimhid  mi  iad  sin  uile  o  m' 
òige. 

22  Agus  an  uair  a  chual 
losa  so,  thubhairt  e  ris,  Tha 
aon  ni  "fathast  a  dh'uireas- 
bhuidh  ort:  reic  na  h-uile 
nithe  a  ta  agad,  agus  roinn  air 
na  bochdaibh,  agus  bithidh 
agad  ionmhas  air  nèamh ;  a- 
gus  thig,  agus  lean  mise. 

23  Agus  an  uair  a  chual  e 
so,  bha  e  ro  dhoilich :  oir  bha 
mòr-bheartas  aige. 

24  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  losa  gu'n  robh  e  làn 
tuirse,  thubhairt  e,  Cia  deacair 
dhoibhsan  aig  am  bheil  ^saoibh 


CAIB 

reas,  dol  a  steach  do  rìogh- 
achd  Dhè ! 

25  Oir  is  usadh  do  chàmhal 
dol  troimh  chrò  snàthaid,  na 
do  dhuine  saobhirdol  a  steach 
do  rioghachd  Dhè. 

26  Agus  thubhairt  iadsana 
chuala  so,  Cò  ma  seadh  a  dh'- 
f  heudas  bhi  air  a  shaoradh  ? 

27  Ach  thubhairt  esan,  Na 
nithe  a  ta  eu-comasach  do 
dhaoinibh,  tha  iad  comasach 
do  Dhia. 

28  An  sin  thubhairt  Peadar, 
Feuch,  thrèig  sinne  na  h-uile 
nithe,  agus  lean  sinn  thusa. 

29  Agus  thubhairt  esan  riu, 
Gu  deimhin  a  ta  mi  ag  ràdh 
ribh,  nach  'eil  aon  neach  a 
thrèig  tigh,  no  pàrantan,  no 
bràithrean,  no  bean-phòsda, 
no  clann  air  son  rìoghachd 
Dhè, 

30  Nach  faigh  mòran  ni's 
mò  anns  an  aimsir  so  a  ta  làth- 
air,  agus  anns  an  t-saoghal  a 
ta  ri  teachd  a'  bheatha  mhair- 
eannach. 

31  Agus  ghabh  e  an  dà 
fhear  dheug  d'a  ionnsuidh,  a- 
gus  thubhairt  e  riu,  Feuch,  a 
ta  sinn  a'  dol  suas  gu  lerusa- 
lem,  agus  bithidh  na  h-uiie 
nithe  a  ta  sgriobhta  leis  na 
fàidhibh  mu  Mhac  an  duine, 
air  an  coimhhonadh. 

32  Oir  bheirear  thairis  e  do 
na  Cinnich,  agus  thèid  fanoid 
a  dheanamh  air  agus  mas- 
luichear  e,  agus  tilgear  smug- 
aid  air ; 

33  Agus  sgiùrsaidh  agus 
marbhaidh  iad  e :  agus  air  an 
treas  là  èiridh  e  a  rìs. 


VIII.  157 

34  Agus  cha  do  thuig  iad- 
san  aon  ni  dhiubh  so :  agus 
bha  na  briathra  so  foluiehte 
orra,  agus  clia  b'aithne  dhoibh 
na  nithe  a  chaidh  'labhairt. 

35  Agus  tharladh,  'n  uair 
a  dhruid  e  ri  lericho,  gu'n 
robh  dall  àraidh  'n  a  shuidhe 
ri  taobh  na  slighe,  ag  iarraidh 
dèirce ; 

36  Agus  air  cluinntinn  an 
t-sluaigh  a'  dol  seachad,  dh'- 
fhiosraich  e  ciod  e  so. 

37  Agus  dh'innis  iad  da, 
gu'm  b'e  losa  o  Nasaret  a  bha 
'gabhail  seachad. 

38  Agus  ghlaodh  e,  ag  ràdh, 
losa,  Mhic  Dhaibhidh,  dean 
tròcair  orm. 

39  Agus  chronuich  iadsan 
a  bha  air  thoiseach  e,  chum 
gu'm  biodh  e  'n  a  thosd  :  ach 
bu  mhòid  gu  mòr  a  ghlaodh 
esan,  A  Mhic  Dhaibhidh,  dean 
tròcair  orm. 

40  Agus  air  seasamh  do 
losa,  dh'àithn  e  a  thoirt  d'a 
ionnsuidh :  agus  an  uair  a 
thàinige  'amfagus  da,  dh'fhios- 
raich  e  dheth, 

41  Ag  ràdh,  Ciod  is  àill  leat 
mise  a  dheanamh  dhuit  ?  agus 
thubhairt  esan,  a  Thighearn, 
mi  dh'fhaotainn  mo  radh- 
airc. 

42  Agus  thubhairt  losa  ris, 
Faigh  do  radharc :  shlànuich 
do  chreidimh  thu. 

43  Agus  air  ball  fhuair  e  a 
radharc,  agus  lean  se  e,  a' 
toirt  glòire  do  Dhia :  agus 
thug  an  sluagh  uile  cliu  do 
Dhia,  'n  uair  a  chunnaic  iad 
so. 


158 


LUCAS. 


CAIB.  XIX. 

GUS  air  do  losa  dol  a 
steacli,  chaidh  e  troimh 
lericho, 

2  Agus,  feuch,  bha  duine 
ann  d'am  b'ainm  Sacheus,  a- 
gus  b'àrd  chìs-mhaor  esan,  a- 
g'us  bha  e  saoibhir  : 

3  Agus  bha  dèidh  aige  air 
losa  fhaicinn,  cò  e ;  agus  cha 
b'urrainn  e  air  son  an  t-sluaigh, 
a  chionn  gu'n  robh  e  ìosal  'n  a 
phearsa. 

4  Agus  ruith  e  roimhe,  a- 
gus  streap  e  suas  ann  an 
craoibh  Shicamoir,  chum  gu 
faiceadh  se  e;  oir  bha  e  gus 
an  t-slighe  sin  a  ghabhail. 

5  Agus  an  uair  a  thàinig 
losa  chuni  an  àite  sin,  air  dha 
amharc  suas,  chunnaic  se  e, 
agus  thubhairt  e  ris,  A  Shach- 
euis,  thig  a  nuas  gu  grad  ;  oir 
is  èigin  domhsa  stad  an  diugh 
aig  do  thigh. 

6  Agus  thàinig  e  nuas  le 
cabhaig,  agus  ghabh  e  ris  gu 
subhach 

7  Agus  an  uair  a  chunnaic 
iad  so,  rinn  iad  uile  gearan, 
ag  ràdh,  Gu'n  deachaidh  e 
steach  air  aoidheachd  gu  duine 
a  ta  'n  a  pheacach. 

8  Agus  sheas  Sacheus  agus 
thubhairt  e  ris  an  Tighearn, 
Feuch,  a  Thighearn,  a  ta  mi 
toirt  leth  mo  mhaoin  do  na 
bochdaibh  :  agus  ma  thug  mi 
aon  ni  o  neach  air  bith  le  cas- 
aid  bhrèige,  tha  mi  'toirt  dha 
a  cheithir  uiread. 

9  Agus  thubhairt  losa  ris, 
Thàinig  slàinte  an  diugh  a 
dh'ionnsuidh  an  tighe  so,  do 


bhrìgh  gur  mac  do  Abrahara 
esan  ra'ar  an  ceudna. 

10  Oir  thàinig  ISIac  an  duine 
a  dh'iarraidh  agus  a  thèarn- 
adh  an  ni  sin  a  bha  caillte. 

11  Agus  ag  cluinntinn  nan 
nithe  sin  dhoibh,  chuir  e  ris, 
agus  labhair  e  cosamhlachd, 
do  bhrlgh  gu'n  robh  e  am  fag- 
us  do  lerusalem,  agus  gu'n  do 
shaoil  iadsan  gu'm  biodh  rìogh- 
achd  Dhè  air  a  grad-fhoill- 
seachadh. 

12  Air  an  aobhar  sin  thubh- 
airt  e,  Chaidh  duine  uasal  ar- 
aidh  do  dhùthaich  fad  as  a 
dh'fhaotainn  rìoghachd  dha 
fèin,  agus  a  philltinn  air  ais. 

13  Ach  ghairm  e  a  dheich 
seirbhisich,  agus  thug  e  dhoibh 
deich  puind,  agus  thubhairt  e 
riu,  Cuiribh  gu  buil  iad,  gus 
an  tig  mise. 

14  Ach  bha  fuathaigmuinn- 
tir  a  dhùthcha  dha,  agus  chuir 
iad  teachdaireachd  'n  a  dhèigh, 
ag  ràdh,  Cha-n  àill  leinn  an 
duine  so  bhi  'n  a  righ  oirnn. 

15  A  nis  an  uair  a  phill  e 
air  ais,  an  dèigh  dha  an  rìogh- 
achd  fhaotainn,  an  sin  dh'ord- 
uich  e  na  seirbhisich  ud  bhi 
air  an  gairm  d'a  ionnsuidh, 
d'an  d'thug  e  an  t-airgiod, 
chum  gu'm  biodh  fhios  aige 
ciod  a  bhuannaich  gach  aon 
diubh  leis  a  bhuileachadh. 

16  An  sin  thàinig  an  ceud 
fheaì\  ag  ràdh,  A  Thighearn, 
bhuidhinn  do  phund  deich 
puind. 

17  Agus  thubhairt  e  ris,  Is 
maith,  a  dheadh  sheirbhisich  : 
do  bhrìgh  gu'n  robh  thusa  fìr- 


CAIB. 

inneacli  ann  an  ro-bheagan, 
biodli  agadsa  uachdaranachd 
air  deich  bailtibh. 

18  Agus  thàinig  au  dara 
fear,  ag  ràdh,  A  Thighearn, 
rinn  do  phuud  cùig  puind. 

19  Agus  thubhairt  e  ris- 
san,  Bi-sa  mar  an  ceudna  os 
ceaun  chùig  bailtean. 

20  Agus  thàinig  fear  eile, 
ag  ràdh,  a  Thighearn,  feuch 
do  phund,  a  bha  agamsa 
taisgte  ann  an  neapaicin  : 

21  Oir  bha  eagal  orm  romh- 
ad,  do  bhrìgh  gur  duine  geur- 
theann  thu  :  tha  thu  a'  togail 
an  ni  nach  do  leag  thu,  agus  a' 
buain  an  ni  nach  do  chuir  thu. 

22  Agus  thubliairt  e  ris, 
As  do  bheul  fèin  bheir  mi 
breth  ort,  a  dhroch  sheirbhis- 
ich.  Bha  fhios  agad  gu'm  bu 
duine  geur-theann  mi,  a'  tog- 
ail  an  ni  nach  do  leag  mi,  a- 
gus  a'  buain  an  ni  nach  do 
chuir  mi : 

23  Air  an  aobhar  sin  c'ar 
son  nach  d'thug  thu  m'  air- 
giod  do'n  luchd-malairt,  agus 
air  teachd  dhomhsa  thogainn 
e  le  riadh  ? 

24  Agus  thubhairt  e  riusan 
a  bha  'n  an  seasamh  a  làthair, 
Thugaibh  uaith  am  pund,  a- 
gus  thoiribh  dhasan  e  aig  am 
bheil  na  deich  puind. 

25  (Agus  thubhairt  iad  ris, 
A  Thighearn,  tha  deich  puind 

I  aige;) 

j  26  Oir  a  ta  mi  ag  ràdh  ribh, 
i  Gu'n  toirear  do  ffach  neach  aie: 
j  am  bheil :  ach  uaith-san  aig 
j  nach  'ei],  bheirear  eadhon  an 
ni  sin  a  ta  aige. 


XIX.  159 

27  Ach  thugaibh  an  so  na 
naimhdean  ud  agamsa,  leis 
nach  b'àiU  mise  bhi  am  righ 
os  an  ceann,  agus  marbhaibh 
a'm'  fhianuis  iad. 

28  Agus  air  dha  so  a  ràdh, 
dh'imich  e  rompa,  a'  dol  suas 
gu  lerusalem. 

29  A  nis  an  uair  a  dhruid 
e  ri  Betphage  agus  Betani, 
làimh  ris  an  t-sliabh  d'an 
gairmear  sliabh  nan  crann- 
oladh,  chuir  e  dithis  d'a  dheis* 
ciobkiibh  uaith, 

30  Ag  ràdh,  Imichibh  do'n 
bhaile  ta  fa  bhur  comhair ; 
anns  am  faigh  sibh,  air  dhuibh 
dol  a  steach,  searrach  ceang- 
ailte,  air  nach  do  shuidh  aon 
duine  riamh:  fuasglaibh,  agus 
thugaibh  an  so  e. 

31  Agus  ma  dh'fhiosraich- 
eas  neach  air  bith  dhibh,  C'ar 
son  a  ta  sibh  'g  a  fhuasgladh  ? 
mar  so  their  sibh  ris,  A  ta 
feum  aig  an  Tighearn  air. 

32  Agusairimeachddhoibh- 
san  a  chuireadh  air  falbh, 
fhuair  iad  mar  thubhairt  e 
riu. 

33  Agus  an  uair  a  bha  iad 
a'  fuasgladh  an  t-searraich, 
thubhairt  a  shealbhadairean 
riu,  C'ar  son  a  ta  sibh  a'  fuasg- 
ladh  an  t-searraieh  ? 

34  Agiis  thubhairt  iadsan, 
Tha  feum  aig  an  Tighearn  air. 

35  Agus  thug  iad  gu  losa 
e  :  ao:us  thilff  iad  am  falluinn- 
ean  air  an  t-searrach,  agus 
chuir  iad  losa  air. 

36  Agus  ag  imeachd  dha- 
san,  sgaoil  iad  am  falluinnean 
fuidhe  air  an  t-slighe. 


160 


LUCAS. 


37  Agus  an  uair  a  thàinig 
e  am  fagus,  eadhon  gu  dol  sìos 
slèibh  nan  crann-oladh,  thòis- 
ich  mòr-chuideachd  nan  deis- 
ciobul  uile  ri  gairdeachas  a 
dheanamh,  agus  moladh  a 
thoirt  do  Dhia  le  guth  àrd, 
air  son  nan  uile  oibre  cumh- 
achdach  a  chunnaic  iad. 

88  Ag  ràdh,  Gu  ma  beann- 
aichte  an  righ  a  ta  teachd  ann 
an  ainm  an  Tighearna :  sìth 
air  nèamh,  agus  glòir  anns  na 
h-àrdaibh. 

39  Agus  thubhairt  cuid  do 
na  Phairisich  o  mheasg  an 
t-sluaigh  ris,  A  mhaighstir, 
cronuich  do  dheisciobuil. 

40  Agus  fhreagair  esan,  a- 
gus  thubhairt  e  riu,  A  ta  mi 
ag  ràdh  ribh,  nam  fanadh  iad 
sin  'n  an  tosd,  gu'n  glaodhadh 
na  cìacha  fèin. 

41  Agus  an  uair  a  thàinig 
e  am  fagus,  chunnaic  e  am 
baile,  agus  ghuil  e  air  a  shon. 

42  Ag  ràdh,  Nam  b'aithne 
dhuit,  eadhon  dhuitse,  air 
bheag  sam  bith  ann  ad  là  so 
fèin,  na  nithe  a  bhuineas  do  d' 
shìth  !  ach  a  nis  a  ta  iad  fol- 
aichte  o  d'  shùilibh. 

43  Oir  thig  na  làithean  ort, 
anns  an  tilg  do  naimhde  dìg 
mu  d'  thimchioll,  agus  an  iadh 
iad  umad  mu'n  cuairt,  agus 
an  druid  iad  a  stigh  air  gach 
taobh  thu, 

44  Agus  an  leag  iad  co  ìosal 
ris  an  làr  thu,  agus  do  chlann 
annad,  agus  nach  fàg  iad  ann- 
ad  clach  air  muin  cloiche  ;  do 
bhrìgh  nach  b'aithne  dhuit 
aimsir  t'fliiosrachaidh. 


45  Agus  chaidh  e  steach 
do'n  teampull,  agus  thòisich 
e  air  an  dream  a  bha  reiceadh, 
agus  a'  ceannach  ann  a  thilg- 
eadh  mach, 

46  Ag  ràdh  riu,  Tha  e 
sgrìobhta,  Is  tigh  urnuigh  mo 
thigh-sa ;  ach  rinn  sibhse  'n  a 
gharaidh  luchd-reubainn  e. 

47  Agus  bha  e  gach  là  a' 
teagasg  san  teampull.  Ach 
dh'iarr  na  h-àrd-shagairt  agus 
na  sgrìobhaichean,  agus  ceann- 
ardan  a'  phobuill  esan  a  mhill- 
eadh, 

48  Gidheadh  cha  robh  fhios 
aca  ciod  a  dheanadh  iad  :  oir 
bha  am  pobull  uile  ag  èisd- 
eachd  ris  le  ro-aire. 

CAIB.  XX. 

AGUS  tharladh  air  aon  do 
na  làithibh  sin,  an  uair  a 
bha  e  'teagasg  a'  phobuill  's  an 
teampull,  agus  a'  searmonach- 
adh  an  t-soisgeil  gu'n  d'thàin- 
ig  na  h-àrd-shagairt,  agus  na 
sgrìobhaichean  air,  maille  ris 
na  seanairibh. 

2  Agus  labhair  iad  ris,  ag 
ràdh,  Innis  duinn  ciod  e  an 
t-ùghdarras  leis  am  bheil  thu 
a'  deanamh  nan  nithe  so  ?  no 
cò  esan  a  thug  an  t-ùghdarras 
so  dhuit? 

3  Agus  fhreagair  esan  agus 
thubhairt  e  riu,  Feòraichidh 
mise  mar  an  ceudna  aon  ni 
dhibhse  ;  agus  freagraibh  mi : 

4  Baisteadh  Eoin,  an  ann  o 
nèamh  a  bha  e,  no  o  dhaoinibh? 

5  Agus  reusonaich  iad  eat- 
orra  fèin,  ag  ràdh,  Mà  their 
sinn,  O  nèamh  ;   their  esan. 


CAIB.  XX. 


161 


C'ar  son  ma  ta  nacli  do  chreid 
sibh  e  ? 

6  Ach  ma  their  sinn,  0 
dhaoinibh,  clachaidh  an  sluagh 
uile  sinn ;  oir  is  deimhin  leo 
o;u'm  b'fhàidh  Eoin. 

7  Agus  fhreagair  iadsan, 
Xach  robh  fhios  aca  cia  uaith 
a  bka  e. 

8  Agus  thubhairt  losa  riu, 
Xi  mò  a  dh'innseas  mise 
dhuibh-sa  ciod  e  an  t-iìghdarr- 
a5  leis  am  bheil  mi  'deanamh 
nan  nithe  so. 

9  An  sin  thòisich  e  air  a' 
chosamhlachd  so  a  labhairt  ris 
an  t-sluagh ;  Phlannduich 
duine  àraidh  fiou-lios,  agus 
shuidhich  e  air  tuath  e ;  agus 
chaidh  e  air  choigrich  rè  aimsir 
fhada. 

10  Agus  anns  an  àm  dhligh- 
each  chuir  e  seirbhiseach  dh'- 
ionnsuidh  na  tuatha,  chum 
gu"n  tugadh  iad  da  do  thoradh 
an  fhìon-lios  :  ach  ghabh  an 
tuath  air,  agus  chuir  iad  uatha 
falamh  e. 

11  Agus  a  rìs  chuir  e  seirbh- 
iseach  eile  uaith  ;  agus  ghabh 
iad  airsan  mar  an  ceudna,  agus 
mhaslaich  iad  e,  agus  chuir  iad 
uatha  falamh  e. 

12  Agus  a  thuilleadh  air  sin 
chuir  e  an  treas  seirbJiiseach 
uaith  ;  agus  lot  iad  esan  mar 
an  ceudna,  agus  thilg  iad  a 
raach  e. 

13  An  sin  thubhairt  Tigh- 
earn  an  fhìon-lios,  Ciod  a  ni 
mi  ?  cuiridh  mi  mo  ]Mhac 
gràdhach  (Tan  ionnsuidJi:  feud- 
aidh  e  bi,  'n  uair  a  chi  iad  e, 
gu"n  toir  iiid  urram  dha. 


14  Ach  an  uair  a  chunnaic 
an  tuath  e,  reusonaich  iad 
eatorra  fein,  ag  ràdh,  Is  e  so 
an  t-oighre :  thigibh,  marbh- 
amaid  e,  chum  gu'm  bi  an 
oio^hreachd  afrainn  fèin. 

15  Asus  thils-  iad  a  mach 
as  an  fhìon-lios  e,  agus  mharbh 
iad  e.  Ciod  uime  sin  a  ni 
Tighearn  an  f  hìon-lios  riu  ? 

16  Thig  e  agus  sgriosaidh 
e  an  tuath  nd,  agus  bheir  e 
am  f ìon-lios  do  dhaoinibh  eile, 
iAgus  an  uair  a  chual  iad  so, 
thubhairt  iad,  Xar  leigeadh 
Dia. 

;  17  Agus  air  dhasan  amharc 
orra,  thubhairt  e,  Ciod  e  so 
ma  seadh  a  ta  sgrìobhta,  A' 
chlach  a  dhiult  na  clachairean, 
rinneadh  ceann  na  h-oisne 
dhith? 

'  IS  Ge  b'e  neach  a  thuiteas 
air  a'  chloich  sin  brisear  e : 
ach  ge  b'e  neach  air  an  tuit  i, 
pronnaidh  i  gu  luaithre  e. 

19  Agus  anns  an  uair  sin 
fèin  dh'iarr  na  h-àrd-shagairt 
aofus  na  sgxiobhaichean  làmh 
a  chur  ann  ;  ach  bha  eagal  an 
t-sluaio'h  orra :  oir  thuig  iad 
oTi'm  b'ann  'n  an  ao-haidh  fèin 
a  labhair  e'n  cosamhlachd  so. 

20  Agus  riun  iad  geur- 
fhaire  air,  agus  chuir  iad  a 
mach  luchd-feill,  a  leigeadh 
orra  fèin  a  bhi  'n  am  firean- 
aibh,  chum  gu'n  deanadh  iad 
oTeim  air  'f  hoclaibh,  air  chor's 
gu"n  tugadh  iad  thairis  e  do 
chumhachd  agus  do  ùghdarras 
jan  uachdarain. 

I  21  Agus  dh'fhiosraich  iad 
jdeth,  ag  ràdh,  A  mhaighstir. 


162 


LUCAS. 


tha  fhios  againn  gu.  bheil  thu 
a'  labhairt  agus  a'  teagasg  gu 
ceart,  agus  nach  'eil  suim  agad 
do  phearsa  duine  sam  bith,  ach 
gu  bheil  thu  teagasg  slighe 
Dhè  a  rèir  na  firinn. 

22  Am  bheil  e  ceaduichte 
dhuinn  cìs  a  thoirt  do  Cheasar, 
no  nach  'eil  ? 

23  Ach  thuig  esan  an  cuil- 
bheartachd,  agus  thubhairt  e 
riu,  C'ar  son  a  ta  sibh  ga  m' 
bhuaireadh  ? 

24  Nochdaibh  dhomh  pegh- 
inn :  co  leis  an  dealbh  agus 
an  sgrìobhadh  a  ta  oirre  ? 
Fhreagair  iadsan  agus  thu- 
bhairt  iad,  Le  Ceasar. 

25  Agus  tliubhairt  esan  riu, 
Thugaibh-sa  air  an  aobhar  sin 
do  Cheasar  na  nithe  a's  le 
Ceasar,  agus  do  Dhia  na  nithe 
a's  le  Dia. 

26  Agus  cha  b'urrainn  iad 
greim  a  dheanamh  air  'fhoc- 
laibh  am  fianuis  an  t-sluaigh  : 
agus  ghabh  iad  iongantas  r'a 
fhreagradh,  agus  dh'fhan  iad 
'n  an  tosd, 

27  An  sin  thàinig  d'a  ionn- 
suidh  dreamàraidh  donaSad- 
usaich,  a  ta  'g  àicheadh  gu 
bbeil  aiseirigh  ann,  agus  dh'- 
fhiosraich  iad  deth, 

28  Ag  ràdh,  A  mhaighstir, 
sgrìobh  Maois  dhuinn,  Nam 
faigheadh  bràthair  duine  air 
bith  bàs,  agus  bean-phòsda 
aige,  agus  gu'm  faigheadh  e 
bàs  gun  chlann,  gu'n  gabhadh 
a  bhràthair  a  bhean,  agus  gu'n 
togadh  e  suas  sliochd  d'a 
bhràthair. 

29  Air  an  aobhar  sin,  bha 


seachdnar  bhràithrean  ann : 
agus  ghabh  an  ceud  fhear 
bean,  agus  fhuair  e  bàs  gun 
chlann. 

30  Agusghabh  andarafear 
i  mar  mhnaoi,  agus  fhuair 
esan  bàs  gun  chlann. 

31  Agus  ghabh  an  treas 
fear  i ;  agus  mar  an  ceudna 
an  t-seachdnar.  Agus  cha 
d'fhàg  iad  clann,  agus  fhuair 
iad  bàs. 

32  Ma  dheireadh  uile  fhuair 
a'  bhean  bàs  mar  an  ceudna. 

33  Anns  an  aiseirigh  uime 
sin,  co  dhiubh  d'  am  bean  i  ? 
oir  bha  i  aig  an  t-seachdnar 
'n  a  mnaoi. 

34  Agus  fhreagair  losa,  a- 
gus  thubhairt  e  riu,  Tha  clann 
an  t-saoghail  so  a'  pòsadh,  a- 
gus  air  an  toirt  am  posadh  : 

35  Ach  an  dream  sin  a 
mheasar  gur  airidh  iad  air  an 
t-saoghal  ud  fhaghail,  agus  an 
aiseirigh  o  na  marbhaibh,  cha-n 
'eil  iad  a'  pòsadh,  no  air  an 
toirt  am  pòsadh. 

36  Agus  cha-n  urrainn  iad 
bàs  fhaghail  ni's  mò ;  oir  tha 
iad  an  co-inbhe  ris  na  h-aing- 
libh ;  agus  is  iad  clann  Dè 
iad,  air  bhi  dhoibh  'n  an  cloinn 
do'n  aiseirigh. 

37  Ach  gu'n  èirich  na 
mairbh,  nochd  Maois  fèin  aig 
a'  phreas,  an  uair  a  ta  e  a' 
gairm  do'n  Tighearn,  Dia 
Abrahaim,  agus  Dia  Isaaic, 
agus  Dia  lacoib. 

88  A  nis  cha-n  e  Dia  nam 
marbh  e,  ach  nam  beò :  oir  a 
ta  iad  uile  beò  dhasan. 

39  An  sin  fhreagair  dream 


CAIB 

àraidh  do  na  sgrìobhaichibh, 
agus  thubhairt  iad,  A  mhaigh- 
stir,  is  maith  a  labhair  thu. 

40  Agus  cha  robh  'chridhe 
aca  tuilleadh  ni  sam  bith 
fheòraich  dheth. 

41  Agus  thubhairt  e  riu, 
Cionnus  a  their  iad  gur  e 
Criosd  mac  Dhaibhidh? 

42  Agus  tha  Daibhidh  fèin 
ag  ràdh  ann  an  leabhar  nan 
Salm,  Thubhairt  an  Tigh- 
earn,  ri  mo  Thighearn,  Suidh 
air  mo  làimh  dheis, 

43  Gus  an  cuir  mi  do  naimh- 
de  'n  an  stòl  fo  do  chosaibh, 

44  Tha  Daibhidh  air  an 
aobhar  sin  a'  o^airm  a  Thiofh- 
earna  dheth,  cionnus  ma  seadh 
is  e  a  mhac  e  ? 

45  An  sin  thubhairt  e  r'a 
dheisciobluibh,  ann  an  èisd- 
eachd  an  t-sluaigh  uile, 

46  Thugaibh  an  aire  dhuibh 
fèin  o  na  sgrìobhaichibh,  leis 
am  miann  imeachd  ann  an 
culaidhibh  fada,  ao-us  leis  an 
ionmhuinn  ^kììte  fliaotainn  air 
na  margaibh,  agus  na  caith- 
richean  a's  àirde,  anns  na  sion- 
agogaibh,  agus  na  ceud  àit- 
eacha-suidhe  aig  fèillibh ; 

47  A  shluiofeas  suas  tio'h- 
ean  bhantrach,  agus  air  sgàth 
deadh  choslais  a  ni  urnuigh- 
ean  fada :  gheibh  iad  sin  an 
dìteadh  a's  mò. 

CAIB.  XXI. 

AGUS  air  dha  amharc  suas, 
chunnaic  e  na  daoine 
saoibhir  a'  tilgeadh  an  tiodh- 
lacan  ann  an  àite-coimhead  an 
ionmhais. 


.  XXI.  163 

2  Agus  chunnaic  e  mar  an 
ceudna  bantrach  bhochd  àr- 
aidh  a'  tilgeadh  dà  leth-fheoir- 
ling  an  sin. 

3  Agus  thubhairt  e,  Gu  fìr- 
inneach  a  ta  mi  ag  ràdh  ribh, 
gu'n  do  chuir  a'  bhantrach 
bhochd  so  ni's  mò  ann  na  iad 
uile. 

4  Oir  thilg  iad  so  uile  d'am 
pailteas  a  steach  do  thiodhlac- 
aibh  Dhè :  ach  thilg  ise  d'a 
h-uireasbuidh  fèin  am  beath- 
achadh  uile  a  bha  aice. 

5  Agus  air  do  chuid  diubh 
bhi  'labhairt  mu'n  teampull, 
mar  a  bha  e  air  a  dheanamh 
maiseach  le  clachaibh  sgiamh- 
ach,  ag-us  le  tiodhlacaibh,  thu- 
bhairt  e, 

6  A  thaobh  nan  nithe  so  a 
chi  sibh,  thig  na  làithean,  anns 
nach  fàgar  clach  air  muin 
cloiche  dhiubh,  nach  tilgear 
sìos. 

7  Agus  dh'  f hiosraich  iadsan 
deth,  ag  ràdh,  A  mhaighstir, 
c'uin  ma  ta  bhitheas  na  nithe 
so  ?  agus  ciod  e  an  comhara 
'n  uair  a  bhios  na  nithe  so  gu 
teachd  gu  crich  ? 

8  Agus  thubhairt  esan, 
Feuchaibh  nach  meallar  sibh  ; 
oir  thig  mòran  ann  am  ainm- 
sa,  ag  ràdh,  Is  mise  Criosd ; 
agus  a  ta  an  t-àm  am  fagus ; 
uime  sin  na  leanaibh  iad. 

9  Ach  an  uair  a  chluinneas 
sibh  mu  chogannaibh,  agus  mu 
cheannaircibh,  na  biodh  mòr- 
gheilt  oirbh  :  oir  is  èigin  do 
na  nithibh  so  tachairt  air  tùs  ; 
ach  cha-w  'eil  a'  chrioch  air 
ball. 


164 


LUCAS. 


10  An  sin  thubhairt  e  riu, 
Eiridh  cinneach  an  aghaidh 
cinnich,  agus  rioghachd  an 
aghaidh  rioghachd  : 

11  Agus  bithidh  critheanna 
mòra  talmhainn  ann  an  iom- 
adh  àit,  agus  gortaidh,  agus 
plàighean ;  agus  nithe  uamh- 
asach,  agus  comharan  mòra  o 
nèamh. 

12  Ach  rompa  so  uile  cuir- 
idh  iad  làmh  annaibh-so,  agus 
geur-leanaidh  ian  sibh,  'g  ur 
tabhairt  thairis  do  choimh- 
thionalaibh,  agus  do  phrìosan- 
aibh,  'g  ur  tabhairt  chum  rìgh- 
rean  agus  uacbdaran  air  sgàth 
m'ainme-sa. 

13  Agus  tacharaidh  so 
dhuibh-sa  mar  fhianuis. 

14  Air  an  aobhar  sin  daing- 
nichibh  ann  bhur  cridheach- 
aibh,  gun  smuaineachadh 
roimh  làimh,  ciod  a  fhreagras 
sibh  air  bhur  son  fèin  : 

1.5  Oir  bheir  mise  dhuibh 
beul  agus  gliocas,  nach  bi 
bhur  naimhdean  uile  comasach 
air  labhairt  no  cur  'n  a  aghaidh. 

16  Agus  brathar  sibh  le  \ir 
pàrantaibh,  agus  le  'ur  bràith- 
ribh,  agus  le  'wr  luchd-dàimhe, 
agus  le  'ur  cairdibh  ;  agus 
bheir  iad  fa'near  cuid  dhibh  a 
chur  gu  bàs. 

17  Agus  bithidh  fuath  aig 
na  h-uile  dhaoinibh  dhuibh  air 
son  m'ainme-sa. 

18  Ach  cha  chaillear  fuil- 
tein  do  ghruaig  bhur  cinn. 

19  Ann  bhur  foighidinn 
sealbhaichibh  bhur  n-anama 
fèin 

20  Agus  an  uair  a  chi  sibh 


lerusalem  air  a  cuairteachadh 
le  armailtibh,  an  sin  biodh 
fhios  agaibh  gu  bheil  a  fàsach- 
adh  am  fagus. 

21  (An  sin  teicheadh  iadsan 
a  ta  ann  an  ludea  chum  nam 
beann,)  agus  imicheadh  iadsan 
a  ta  'n  a  meadhonsa  mach 
aisde ;  agus  na  rachadh  iadsan 
a  ta  s  a'  mhachair,  a  steach 
innte. 

22  Oir  is  iad  sin  làithean 
an  dioghaltais,  chum  gu'n 
coimhlionar  na  h-uile  nithe  a 
ta  sgrìobhta. 

23  Ach  mo  thruaigh  na 
mnài  a  bhios  torrach,  agus  iad- 
san  a  bhios  toirt  cìche  anns 
na  làithibh  sin  !  oir  bithidh 
teanntachd  mhòr  san  dùth- 
aich,  agus  fearg  air  a'  phobull 
so, 

24  Agus  tuitidhiad  lefaobh- 
ar  a'  chlaidheimh,  agus  bheir- 
ear  iad  am  braighdeanas  chum 
nan  uile  cbinneach  :  agus  bith- 
idh  lerusalem  air  a  saltairt  sìos 
fuidhna  Cinmch,gus  an  coimh- 
lionar  aimsire  nan  Cinneach. 

25  Agus  bithidh  comharau 
anns  a'  ghrèin,  agus  anns  a' 
ghealaich,  agus  anns  na  reult- 
aibh  ;  agus  air  an  talamh  airc 
nan  Cinneach,  ann  an  ioma- 
chomhairle  ;  an  cuan  agus  na 
tonnan  a'  beuchdaich  ; 

26  Cridhe  dhaoine  'g  an 
trèigsinn  troimh  eagal,  agus 
feitheamh  nan  nithe  sin  a  ta 
teachd  air  an  domhan :  oir 
bithidh  cumhachdan  nan 
nèamh  air  an  crathadh. 

27  Agus  an  sin  chi  iad  Mac 
an  duine  a'  teachd  ann  an 


CAIB. 

neul,  le  cumhachd  agus  mòr- 
ghlòir. 

28  Agus  an  uair  a  thòis- 
icheas  na  nithe  so  air  tachairt, 
an  sin  amhaircibh  suas,  agus 
togaibh  bhur  cinn ;  oir  a  ta 
bhur  saorsa  am  fagus. 

29  Agus  labhair  e  cosamh- 
lachd  riu,  Amhaircibh  air  a' 
chraoibh-f  hìge,  agus  na  craobh- 
an  uile ; 

30  'N  uair  a  bhios  iad  a 
cheana  a'  cur  a  mach  an  duill- 
ich,  tha  sibh  a'  faicinn,  agus 
ag  aithneachadh  uaibh  fèin, 
gu  bheil  an  samhradh  a  nis 
am  fagus. 

31  Agus  mar  an  ceudna 
sibhse,  'n  uair  a  chi  sibh  na 
nithe  so  a'  tachairt,  biodh 
fhios  agaibh  gu  bheil  rìogh- 
achd  Dhè  'fagus  do  làimh. 

32  Gu  deimhin  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh,  nach  tèid  an  gineal- 
ach  so  thairis,  gus  an  coimh- 
lionar  na  nithe  so  uile. 

33  Thèid  nèamh  agus  tal- 
amh  thairis  :  ach  cha  tèid  mo 
bhriathrasa  thairis  a  chaoidh. 

34  Agus  thugaibh  an  aire 
dhuibh  fèin,  air  eagal  uair  air 
bith  gu'm  bi  bhur  cridhe  fuidh 
uallaich  le  geòcaireachd,  a- 
gus  le  misg,  agus  le  ro-chììram 
mu  nithibh  na  beatha  so,  agus 
gu'n  tig  an  là  sin  oirbh  gu 
li-obann. 

35  Oir  mar  ribe  thig  e  air 
na  h-uile  dhaoinibh,  a  ta  'g 
àiteachadh  aghaidh  na  tal- 
mhainn  uile. 

36  Deanaibh-sa  air  an  aobh- 
ar  sin  faire,  a'  deanamh  ur- 
nuigh  gach  àm,  chum  gu  meas- 


XXII.  165 

ar  gur  airidh  sibh  air  dol  as  o 
na  nithibh  sin  uile  a  ta  gu 
teachd,  agus  seasamh  an  làth- 
air  Mhic  an  duine. 

37  Agus  bha  e  's  an  là  a' 
teagasg's  an  teampull,agus'san 
oidhche  chaidh  e  mach,  agus 
dh'fhan  e  air  an  t-sliabh,  d'an 
goirear  sliabh  nan  crann-oladh 

38  Agus  thàinig  an  sluagh 
uile  gu  moch  d'a  ionnsuidh 
's  an  teampull,  a  dh'èisdeachd 
ris. 

CAIB.  XXII. 

ANIS  dhruid  onu  fèill  an 
arain  neo-ghoirtichte, 
d'an  goirear  a'  chàisg. 

2  Agus  bha  na  h-àrd-shag- 
airt  agus  na  sgrìobhaichean  ag 
iarraidh  cionnus  a  dh'fheud- 
adh  iad  esan  a  chur  gu  bàs  ; 
oir  bha  eagal  an  t-sluaigh  orra. 

3  An  sin  chaidh  Satan  ann 
an  ludas  d'an  co-ainm  Iscariot, 
a  bha  do  àireamh  an  dà  fhir 
dheug. 

4  Agus  dh'imich  e,  agus 
labhair  e  ris  na  h-àrd-shagart- 
aibh  agus  ri  ceannardaibh  an 
teampuill,  cionnus  a  bhrathadh 
se  esan  doibh. 

5  Agus  bha  iad  subhach, 
agus  rinn  iad  coimhcheangal 
airgiod  a  thoirt  da. 

6  Agus  gheall  esan,  agus 
dh'iarr  e  àm  iomchuidh  air  a 
bhrath  dhoibh  gun  an  sluagh 
a  bhi  làthair. 

7  An  sin  thàinig  là  an  arain 
neo-ghoirtichte,  anns  am  b'- 
èigin  an  t-uan-càisge  a  mharbh- 
adh. 

8  Agus  chuir  euaith  Pead- 


166 


LUCAS. 


ar  agus  Eoin,  ag  ràdh,  Imich- 
ibh,  agus  ulluichibh  dhuinn  a' 
chàisg,  chum  gu'n  ith  sinn  i. 

9  Agus  thubhairt  iadsan  ris, 
C'àit  an  àiU  leat  sinn  a  dh'ull- 
uchadh  ? 

10  Agus  thubhairt  e  riu, 
Feuch,  air  dhuibh  dol  a  steach 
do'n  bhaile,  tacharaidh  oirbh 
duine,  a'  giùlan  soithich  uisge  ; 
leanaibh  e  do'n  tigh  anns  an 
tèid  e  steach. 

11  Agus  abraibh  ri  fear  an 
tighe,  Tha  am  maighstir  ag 
ràdh  riut,  C'àit  am  bheil  an 
seòmar  aoidheachd  anns  an 
ith  mi  a'  chàisg  maille  ri  mo 
dheisciobluibh  ? 

12  Agus  feuchaidh  e  dhuibh 
àrd-sheòmar  farsuinn  uidhim- 
ichte :  ulluichibh  an  sin. 

13  Agus  dh'imich  iad  a- 
gus  fhuair  iad  mar  thubhairt 
e  riu :  agus  dh'ulluich  iad  a' 
chàisg. 

14  Agus  an  tràth  thàinig 
an  uair,  shuidh  e  sìos,  agus  an 
dà  abstol  deug  maiUe  ris. 

15  Agus  thubhairt  e  riu, 
Le  mòr-thogradh  mhiannaich 
mi  a'  chàisg  so  itheadh  maille 
ribh  roimh  dhomh  fulang  : 

16  Oir  a  ta  mi  ag  ràdh  ribh, 
nach  ith  mi  dhith  tuilleadh, 
gus  an  coimhlionar  i  ann  an 
rìoghachd  Dhè. 

17  Agus  ghlac  e  cupan,  a- 
gus  air  dha  buidheachas  a  tha- 
bhairt,  thubhairt  e,  Gabhaibh 
so,  agus  roinnibh  eadaraibh 
fèin  e. 

1 8  Oir  a  ta  mi  ag  ràdh  ribh, 
nach  òl  mi  do  thoradh  na  fìon- 
ain,  gus  an  tig  rìoghachd  Dhè. 


19  Agus  glilac  e  aran,  agus 
an  dèigh  buidheachas  a  tha- 
bhairt,  bhris  e,  agus  thug  e 
dhoibh-san  e,  ag  ràdh,  Is  e  so 
mo  chorpsa  a  ta  air  a  thoirt 
air  bhur  sonsa :  deanaibh  so 
mar  chuimhneachan  ormsa. 

20  Agus  mar  an  ceudna  an 
cupan,  an  dèigh  na  suipeir, 
ag  ràdh,  Is  e  an  cupan  so  an 
tiomnadh  nuadh  ann  am  f  huil- 
sa,  a  dhòirteadh  air  bhur  sonsa. 

21  Ach  feuch,  làmh  an  tia 
bhrathas  mise  maille  rium  air 
a'  bhòrd. 

22  Agus  gu  fìrinneach  a 
ta  Mac  an  duine  ag  imeachd, 
a  rèir  mar  a  dh'orduicheadh : 
ach  is  an-aoibhinn  do'n  duine 
sin  leis  am  brathar  e. 

23  Agus  thòisich  iadsan  air 
fìosrachadh  eatorra  fèin,  cò  aca 
bha  gus  an  ni  so  a  dheanamh. 

24  Agus  bha  mar  an  ceud- 
na  comhstri  eatorra,  co  aca  bu 
mhò  a  bhiodh. 

25  Ach  thubhairt  esan  riu, 
A  ta  aig  rìghribh  nan  Cinn- 
each  tighearnas  orra;  agus 
goirear  daoine  fìala  dhiubh- 
san,  aig  am  bheil  ùghdarras 
orra. 

26  Ach  na  bithibh-sa  mar 
sin :  ach  an  neach  a's  mò 
'n  ur  measg,  biodh  e  mar  an 
neach  a's  òige  ;  agus  an  ti  a's 
àirde,  mar  esan  a  ta  ri  fritheal- 
adh. 

27  Oir  co  aca  is  mò,  an  ti 
a  shuidheas  air  bord,  no  esan 
a  fhritheileas  ?  nach  e  an  ti  a 
shuidheas ;  ach  a  ta  mise  'n  ur 
measgsa  mar  fhear-fritheal- 
aidh. 


CAIB.  XXII. 


167 


28  Is  siblise  iadsan  a  dh'-  reiceadb    e'    fballuinn,  agus 
fban  maille  riumsa  ann  am  ceannacbadb  e  aou. 
dbeucbainnibb ;  37  Oir  a  ta  mi  ag  ràdb  ribb, 

'29  Agus  a  ta  mise  ag  ord-  gur  èigin  fatbast  an  ni  so  ta 
ucbadb  dbuibb  rìogbacbd,  mar  sgrìobbta  a  cboimblionadb 
a  db'orduicb  m' Atbairdbomb-  annamsa,  Agus  bba  e  air  àir- 
sa ;  eamb  am  measg  nan  ciontacb  : 

30  Cbum  gu"n  itb  agus  gu  n  oir  a  ta  crìocb  aisr  na  nitbibb 
òl  sibb  air  mo  bbòrdsa  ann  ud,  a  ta  mu  m'  tbimcbiollsa. 
am  rìogbacbd,  agus  gu'n  suidb  I  38  Agus  tbubbairt  iadsan, 
sibb  air  caitbricbibb  rìogbail,  A  Tbigbearn,  feucb,  a  ta  dà 
a'  toirt  bretb  air  dà  tbrèibb  cblaidbeamb  an  so.  Agus 
dbeug  Israeib  tbubbairt  esan  riu,  Is  leoir  e. 

31  Agus  tbubbairt  an  Tigb-     39  Agus  air  dba  dol  a  macb, 
earn,  A  Sbimoin.  a  Sbimoin,  cbaidb  e,  mar  bu  gbnàtb  leis, 
feucb,  ab'iarr   Satan  sibbse,  Igu  sliabb  nan  crann-oladb  :  a- 
cbum    ò/iur    criaradb    mar'gus  lean  a  dbeisciobuil  e. 
cbruitbneacbd.  I    40  Agus  an  uair  a  tbàinig 

32  Acb  gbuidb  mise  air  do  e  do'n  àit,  tbubbairt  e  riu, 
sbonsa,  nacb  dìobradb  do  Deanaibb  urnuigb,  cbum  nacb 
cbreidimb  tbu :  agtis  an  uair  tuit  sibb  ann  am  buaireadb. 

a  db'iompaichear  tbu,  neart-  41  Agus  tbaimgeadb  esan 
aicb  do  bbràitbre.  uatba  mu  tbimchioll  urcbuir 

33  Agus  tbubbairt  esan  ris.  cbloicbe.  agus  leig  se  e  fèin  air 
A  Tbigbeam,  tba  mise  ullamb  a  gblùinibb,  agus  riun  e  ur- 
gu  dol  maille  riut  araon  cbum  nuigb, 

prìosain,  agus  a  chum  bàis.  42  Ag  ràdh,  Atbair,  ma"s 

34  Agus  tbubbairt  esan,  A  toil  leat.  cuir  an  cupan  so 
ta  mi  ag  ràdb  riut.  a  Pheadair.  seacbad  orm  :  gidbeadb.  na 
nacb  goiran  coileacb  an  diugh,  b"i  mo  tboil-sa,  ach  do  thoil-sa 
gus  an  àicbeadb  tbu  tri  uair- 1  gu  robb  deanta. 

ean  gur  aitbne  dbtiit  mi.         ;    43  Agus  dh'fboillsicheadb 

35  Agus  thubhairt  e  riu,  dha  aingeal  o  nèamh.'ga  neait- 
'X  uair  a  cbuir  mi  uam  sibb  acbadb. 

gun  sporan,  agus  gun  mbàla,  44  Agus  air  dba  bbi  ann 
agus  gun  bbrògan,  an  robb  an  cruaidb-gbleacbd  anama, 
uireasbbuidh  ni  sam  bitb  linn  e  urnuigb  ui  bu  dùracbd- 
oìrbb  ?  Agus  tbubbairt  iad,  aicbe  :  agus  bba  'fhallas  mar 
Cba  robh,  bbraonaibh  mòra  fola  a'  tuit- 

36  An  sin  tbubbairt  e  riu.  eam  sìos  air  an  tabimb. 

Acb  a  nis  ge  b'e  aig  am  bheil  45  Agus  air  dba  èirigb  o 
sporan,  togadb  se  e,  agus  mar  urnuigh,  thàinig  e  cbum  a 
an  ceudna  a  mbàla :  ag-us  an  dbeisciobuL  acrus  f  buair  e  'u  an 
ti  aig  nacb  '  eil  claidheamb,  codal  iad  troimb  thuirso. 


168 


LUCAS. 


46  Agus  thubhairt  e  riu, 
C'ar  son  a  ta  sibh  'n  ur  codal  ? 
èiribh,  agus  deanaibh  urnuigh, 
chum  nach  tuit  sibh  ann  am 
buaireadh. 

47  Agusanuairabhaefathast 
a'  labhairt,  feuch  sluagh,  agus 
dh'imich  esan  d'am  b'ainm 
ludas,  aon  do'n  dà  fhear 
dheug,  rompa,  agus  dhruid  e  ri 
losa,  chum  a  phògadh. 

48  Ach  thubhairt  losa  ris, 
A  ludais,  am  bheil  thu  le  pòig 
a'  brath  Mhic  an  duine? 

49  Agus  an  uair  a  chunnaic 
iadsan  a  bha  mu  thimchioll- 
san  an  ni  a  bha  gu  tachairt, 
thubhairt  iad  ris,  A  Thighearn, 
am  buail  sinn  leis  a'  chlaidh- 
eamh  ? 

50  Agus  bhuail  aon  diubh 
seirbhiseach  an  àrd-shagairt, 
agus  ghearr  e  dheth  a  chluas 
dheas. 

51  Agus  fhreagair  losa  a- 
gus  thubhairt  e,  Fulaingibh  gu 
so.  Agus  bhean  e  r'a  chluais, 
agus  shlànuich  e  i. 

52  An  sin  thubhairt  losa 
ris  na  h-àrd-shagartaibh  agus 
ri  ceannardaibh  an  teampuill, 
agus  ris  na  seanairibh,  a  thàin- 
ig  d'a  ionnsuidh,  An  d'thàinig 
sibh  a  mach  le  claidhibh  agus 
le  bataibb,  mar  gu  b'  ann  an 
aghaidh  fir  reubainn? 

53  'N  uair  a  bha  mi  gach  là 
maille  ribh  's  an  teampull,  cha 
do  shìn  sibh  a  mach  hhur 
làmhan  a'm'  aghaidh :  ach  is 
i  so  bhur  n-uair-sa,  agus  cumh- 
achd  an  dorchadais. 

54  An  sin  rug  iad  air,  agus 
thug  iad  leo  e  do  thigh  an  àrd- 


shagairt.  Agus  lean  Peadar 
am  fad  uaith  e. 

55  Agus  air  dhoibh  teine 
fhadadh  ann  am  meadhon  an 
talla,  agus  suidhe  sìos  maille 
ri  chèile,  shuidh  Peadar  'n  am 
meadhon. 

56  Ach  chunnaic  cailin  àr- 
aidh  e  'n  a  shuidhe  aig  an 
teine,  agus  air  dhi  amharc  gu 
geur  air,  thubhairt  i,  Bha  'm 
fear  so  mar  an  ceudna  maille 
ris. 

57  Agus  dh'àicheadh  esan 
e,  ag  ràdh,  A  bhean,  cha-n 
aithne  dhomh  e. 

58  Agus  beagan  'n  a  dhèigh 
sin  chunnaic  neach  eile  e,  a- 
gus  thubhairt  e,  Is  ann  diubh 
thusa  mar  an  ceudna.  Agus 
thubhairt  Peadar,  A  dhuine, 
cha-n  ann. 

59  Agus  mu  thimchoill  ùine 
aoin  uaire  'n  a  dhèigh  sin, 
chòmhdaich  neach  eile  air,  ag 
ràdh,  Gu  fìrinneach  bha  am 
fear  so  mar  an  ceudna  maille 
ris ;  oir  is  Galilèach  e. 

60  Agus  thubhairt  Peadar, 
A  dhnine,  cha-n  aithne  dhomh 
ciod  a  ta  thu  'g  ràdh.  Agus 
air  ball,  am  feadh  a  bha  e  fath- 
ast  a'  labhairt,  ghoir  an  coil- 
each. 

61  Agus  air  tionndadh  do'n 
Tighearn,  dh'amhairc  e  air 
Peadar;  agus  chuimhnich  Pea- 
dar  focal  an  Tighearna,  mar 
thubhairt  e  ris,  Mun  goir  an 
coileach  àicheadhaidh  tu  mi 
tri  uairean. 

62  Agus  chaidh  Peadar  a 
mach,  agus  ghuil  e  gu  goirt. 

63  Agus  rinn  na  daoine,  a 


.  CAIB. 

chum  losa,  fanoid  air,  'g  a 
bhualadh. 

64  Agus  an  uair  a  dh'fhol- 
uich  iad  a  shùilean,  bhuail  iad 
e  's  an  aghaidh,  agus  dh'fhios- 
raich  iad  deth  ag  ràdh,  Dean 
faidheadaireachd  cò  e  a  bhuail 
thu? 

65  Agus  labhair  iad  mòran 
do  nithibh  eile  gu  toibheum- 
jich  'n  a  aghaidh. 

66  Agus  an  uair  a  bha  an 
là  air  teachd,  chruinnich  sean- 
adh  an  t-sluaigh,  agus  na  h-àrd- 
shagairt,  agus  na  sgrìobhaich- 
ean  an  ceann  a  chèile,  agus 
thug  iad  esan  chum  an  comh- 
airle, 

67  Ag  ràdh,  An  tusa 
Criosd  ?  innis  dhuinn.  Agus 
thubliairt  e  riu,  Ma  dh'innseas 
mi  dhuibh,  cha  chreid  sibh  : 

68  Agus  ma  dh'fhiosraich- 
eas  mi  ni  air  hiili,  cha  toir  sibh 
freagradh  dhomh,  agus  cha 
leig  sibh  as  mi. 

69  O'n  àm  so  bithidh  Mac 
an  duine  'n  a  shuidhe  air  deas 
làimh  cumhachd  Dhè. 

70  An  sin  thubhairt  iad 
uìle,  An  tusa  ma  seadh  Mac 
Dhè  ?  Agus  thubhairt  e  riu, 
A  ta  siblise  ag  ràdh  gur  mi. 

71  Agus  thubhairt  iad,  Ciod 
tuilleadh  am  feum  a  ta  againn 
air  fìanuis  ?  oir  chuala  sinn 
fèin  i  as  a  bheul  fèin. 

CAIB.  XXIII. 

AGUS  air  èirigh  d'an  cuid- 
eachd  uile,  thug  iad  e 
gu  Pilat. 

2  Agus  thòisich  iad  air  al 
cha?aid,  ag  ràdh,  Fhuair  sinni 


XXIII.  169 

am  fear  so  a'  claonadh  a' 
chinnich,  agus  a'  bacadh  cìs  a 
thoirt  do  Cheasar,  ag  ràdh, 
Gur  e  fèin  Criosd  an  righ. 

3  Agus  dh'fhiosraich  Pilat 
deth,  ag  ràdh,  An  tusa  righ 
nan  ludhach  ?  agus  f  hreagair 
esan  agus  thubhairt  e,  A  ta 
thu  g'  a  ràdh. 

4  Ansin  thubhairt  Pilat  ris 
na  h-àrd-shao:artaibh  aous  ris 
an  t-sluagh,  Cha-n  'eil  mi  'faot- 
ainn  coire  air  bith  's  an  duine 
so. 

5  Agus  bha  iadsan  ni  bu  ro 
dhèine,  ag  ràdh,  Tha  e  buair- 
eadli  an  t-sluaigh,  a'  teagasg 
troimh  ludea  uile,  a'  tòiseach- 
adh  o  Ghalile  gus  an  àit  so. 

6  'N  uaira  chuala  Pilat  mu 
Ghalile,  dh'fhiosraich  e  am  bu 
Ghalilèach  an  duine. 

7  Agus  an  uair  a  chual  e 
gu'm  b'ann  fo  uachdaranachd 
Heroid  a  bha  e,  chuir  se  e  gu 
Herod,  a  bha  e  fèin  ann  an 
lerusalem  's  na  làithihh  sin. 

8  Agus  an  uair  a  chunnaie 
Herod  losa,  bha  aoibhneas 
mòr  air :  oir  bha  dèidh  aige 
rè  ùine  fhada  air  esan  fhaic- 
inn,  do  bhrìgh  gu'n  cual  e 
mòran  uime ;  agus  bha  dùil 
aige  gu'm  faiceadh  e  mìor- 
bhuil  èigin  air  a  dheananih 
leis. 

9  An  sin  dh'fheòraich  e 
mòran  do  cheisdibh  dheth  ; 
ach  cha  d'thug  e  freagradh 
sam  bith  air. 

10  Agus  sheas  na  h-àrd- 
shagairt  agus  na  sgrìobhaich- 
ean  'g  a  chasaid  gu  dian. 

11  Ach  chuir  Herod  agus 


170 


LUCAS. 


a  luchd-cogaidh  an  neo-mheas 
e,  agus  rinn  iad  fanoid  air,  a- 
gus  an  dèigh  a  sgeadachadh 
an  eudach  dealrach  chuir  e 
air  ais  gu  Pilat  e. 

12  Agus  rinneadh  Pilat  a- 
gus  Herod  'n  an  cairdibh  d'a 
chèile  san  là  sin  :  oir  bha  iad 
roimhe  sin  'an  naimhdeas  r'a 
chèile. 

13  Agus  anuaira  ghairm  Pi- 
lat  an  ceann  a  chèile  na  h-àrd- 
shagairt,  agus  na  h-uachdar- 
ain,  agus  aii  sluagh, 

14  Thubhairt  e  riu,  Thug 
sibh  a  m'ionnsuidh-sa  an  duine 
so,  mar  neach  a  ta  tionndadh 
an  t-sluaigh  a  thaobh  :  agus, 
feuch,  air  dhomh  a  cheasnach- 
adh  ann  bhur  làthair,  cha 
d'fhuair  mi  coire  air  bith  's  an 
duine  so  thaobh  nan  nithe  sin 
mu  'm  bheil  sibh  a'  deanamh 
casaid  air ; 

15  No  mar  au  ceudna  He- 
rod :  oir  chuir  mi  d'a  ionn- 
suidh  sibh,  agus,  feuch,  cha 
d'rinneadh  ni  air  bith  leis 
toilltinneach  air  bàs. 

16  Uime  sin,  air  dhomhsa  a 
smachdachadh,  leigidh  mi  as  e. 

17  (Oir  b'èigin  da  aon  a 
leigeadh  as  doibh  air  8.n  fhèill.) 

18  Agus  ghlaodh  iad  a  mach 
dh'aon  ghuth,  ag  ràdh,  Beir 
uainn  am  fear  so,  agus  leig  air 
a  chomas  duinne  Barabas  : 

19  (Neach  air  son  ceann- 
airc  àraidh  a  rinneadh  anns  a' 
bhaile,  agus  air  son  mòrtaidh, 
a  thilgeadh  am  prìosan.) 

20  Air  an  aobhar  sin  labhair 
Pilat  riu  a  ris,  air  dha  bhi  toil- 
each  losa  a  chur  fa  sgaoil. 


21  Ach  ghlaodh  iadsan,  ag 
ràdh,  Ceus  e,  ceus  e. 

22  Agus  thubhairt  e  riu  an 
treas  uair,  C'ar  son  ?  ciod  an 
cron  a  rinn  e  ?  cha  d'fhuair 
mise  cùis  bhàis  air  bith  ann  : 
uime  sin,  an  dèigh  dhomh  a 
smachdachadh,  leigidh  mi  as  e. 

23  Agus  luidh  iadsan  air  le 
guthaibh  mòra,  ag  iarraidh 
esan  a  cheusadh :  agus  bhuadh- 
aich  an  guthannasan,  agus 
guthanna  nan  àrd-shagart. 

24  Agus  thug  Pilat  breth 
gu'n  deanta  na  dh'iarr  iad. 

25  Agus  leig  e  mach  dhoibh 
esan  a  thilgeadh  am  priosan 
air  son  ceannairc  agus  mort- 
aidh,  an  neach  a  dh'iarr  iad  ; 
ach  thug  e  thairis  losa  d'an 
toil. 

26  Agus  an  tràth  thug  iad 
leo  e,  rug  iad  air  Simon,  duine 
àraidh  o  Chirene,  a  bha  teachd 
o'n  dùthaich,  agus  chuir  iad 
an  crann-ceusaidh  air,  'g  a 
ghiùlan  an  dèigh  losa. 

27  Agus  lean  cuideachd 
mhòr  e  do'n  t-sluagh,  agus  do 
mhnaibh,  a  bha  mar  an  ceudna 
ri  bròn,  agus  'g  a  chaoineadh- 
san. 

28  Ach  air  tionndadh  do 
losa  riu,  thubhairt  e,  A  nigh- 
eana  lerusalem,  na  guilibh  air 
mo  shonsa,  ach  guilibh  air  bhur 
son  fèin,  agus  air  son  bhur 
cloinne : 

29  Oir  feuch,  a  ta  na  làitl  - 
ean  a'  teachd,  anns  an  abair 
iad,  Is  beannaichte  na  nmài 
neo-thorrach,  agus  na  bronna 
nach  do  ghiùlain  clann,  agus 
na  cìocha  nach  d'thug  bainne. 


CAIB. 

30  An  sin  tòisichidh  iad  air 
a  ràdh  ris  na  beanntaibh,  Tuit- 
ibh  oirnne  ;  agus  ris  na  cnoc- 
aibh,  Folaichibh  sinn. 

31  Oir  ma  na  iad  na  nithe 
so  ris  a'  chrann  ùr,  ciod  a  ni 
iad  ris  a'  chrìonaich  ? 

32  Agus  thugadh  mar  an 
ceudna  dithis  eile,  a  bha  'n  an 
luclid  droch-bheirt,  chum  bhi 
air  an  ceusadh  maille  ris. 

33  Agus  an  uair  a  thàinig 
iad  do'n  àit  d'an  goirear  Cal- 
bhari,  an  sin  cheus  iad  e  fèin, 
agus  na  droch  dhaoine  ;  fear 
dhiubh  air  a  làimh  dheis,  agus 
am  fear  eile  air  a  làimh  chlì. 

34  An  sin  thubhairt  losa, 
Athair,  maith  dhoibh  ;  oir 
clia-n  'eil  fhios  aca  ciod  a  ta 
iad  a'  deanamh.  Agus  roinn 
iad  'eudach,  agus  thilg  iad 
crannchur  air. 

35  Agus  sheas  an  slaugh 
ag  amharc  :  agus  rinn  na  h- 
uachdarain  fanoid  air  maille 
riusan,  ag  ràdh,  Shaor  e  daoine 
eile ;  saoradli  se  e  fèin,  ma's  e 
so  Criosd,  aon  taghta  Dhè. 

36  Agus  rinn  na  saighdear- 
an  mar  an  ceudna  fanoid  air, 
a'  teachd  d'a  ionnsuidh,  agus 
a'  tairgseadh  fìon  geur  dha, 

37  Agus  ag  ràdh,  Ma's  tu 
righ  nan  ludhach,  teasairg  tlm 
fèin. 

38  Agus  bha  sgrìobhadh 
mar  an  ceudna  air  a  sgrlobh- 
adh  os  a  cheann,  ann  an  lit- 
richibh  Grèigis,  agus  Laidin, 
agus  Eabhra,  IS  E  SO  RIGH 
NAN  lUDHACH. 

39  Agus  thug  aon  do  na 
droch  dhaoinibh,  a  clirochadh, 


XXIII.  171 

toibheum  dha,  ag  ràdh,  Ma's 
tu  Criosd,  saor  thu  fèin  agus 
sinne. 

40  Ach  fhreagair  am  fear 
eile,  agus  chronuich  se  e,  ag 
ràdh,  Nach  'eil  eagal  Dè  ort, 
agus  gu  bheil  thu  fo  'n  aon 
dìteadh  risf 

41  Agus  sinne  da  rireadh 
'an  ceartas ;  oir  a  ta  sinn  a' 
faotainn  nan  nithe  sin  a  thoill 
ar  gnìomharan:  ach  cha  d'rinn 
an  duine  so  cron  air  bith. 

42  Agus  thubhairt  e  ri  losa, 
A  Thighearn,  cuimhnich  orm- 
sa  'n  uair  a  thig  thu  do  d'  rìogh- 
achd. 

43  Agus  thubhairt  losa  ris, 
Ge  deimhin  a  ta  mi  ag  ràdh 
riut,  gu'm  bi  tliu  maille  rium- 
sa  an  diugh  ann  am  pàrras. 

44  Agus  bha  e  mu  thim- 
chioll  na  seathadh  uaire,  agus 
bha  dorchadas  air  an  talamh 
uile  gus  an  naothadli  uair. 

45  Agus  dhorchaiclieadli  a' 
ghrian,  agus  reubadh  brat- 
roinnan  teampuill'na  mlieadh- 
on. 

46  Agus  an  uair  a  ghlaodh 
losa  le  guth  mòr,  thubhairt  e, 
Athair,  a  ta  mi  tiomnadh  mo 
spioraid  a'd'  làmhaibh-sa :  a- 
gus  an  uair  a  thubhairt  e  so, 
thug  e  suas  an  deò. 

47  A  nis  an  uair  a  chunnaic 
an  ceannard-ceud  an  ni  a 
rinneadh,  thug  e  gloir  do 
Dhia,  ag  ràdh,  Gu  fìrinneach 
b'ionracan  an  duine  so. 

48  Agus  an  sluagli  uile  a 
chruinnich  dh'ionnsuidh  an 
t-seallaidh  sin,an  uair  a  chunn- 
aic  iad  na  nithe  a  rinneadh, 


172 


LUCAS. 


pTiill  iad  air  an  ais,  a'  bualadh 
an  uchd. 

49  Agus  sheas  a  luchd-eòl- 
ais  uile,  agus  na  mnài  a  lean 
e  o  Ghalile,  am  fad  uaith,  ag 
amharc  air  na  nithibh  sin. 

50  Agus,  feuch,  duine  ar- 
aidh  d'  am  b'  ainm  loseph, 
comhairleach,  a  bha  'n  a  dhuine 
raaith,  agus  'n  a  f hìrean ; 

51  (Cha  d'aontaich  an  duine 
so  d'an  comhairle  no  d'an 
gnìomh ;)  O  Arimatea,  baile 
leis  na  h-Iudhaich  ;  neach  mar 
an  ceudna  aig  an  robh  sùil  ri 
rìoghachd  Dhè. 

52  Chaidh  esan  gu  Pilat,  a- 
gus  dh'iarr  e  corp  losa. 

53  Agus  air  dha  a  thoirt  a 
nuas,  phaisg  e  ann  an  lìon- 
eudach  e,  ag'us  chuir  e  ann 
an  uaigh  e  a  chladhaicheadh 
à  carraig,  anns  nach  do  chuir- 
eadh  aon  duine  riamh  roimhe. 

54  Agus  b'e  sin  là  an  ull- 
uchaidh,  agus  bha  an  t-sàbaid 
am  fagus. 

55  Agus  lean  na  mnài  a 
thàinig  maille  ris  o  Ghalile,  a- 
gus  chunnaic  iad  an  uaigh,  à- 
gus  cionnus  a  chuireadh  a 
chorp. 

56  Agus  phill  iad,  agus 
dh'ulluicli  iad  spiosraidh,  a- 
gus  oladh  deadh  fhàile ;  agus 
srhabh  iad  tàrah  air  là  na  sà- 
baid,  a  rèir  na  h-àithne. 

CAIB.  XXIV. 

ANIS  air  a'  cheud  la  do'n 
t-seachduin,  gu  ro  mhoch 
air  mhaduinn,  thàinig"  iad  chum 
na  h-uaighe,  a'  toirt  leo  nan 
spìos'''».idh    a  dh'ulluich  iad. 


agus  mnai  àraidh  eile  maille 
rin. 

2  Agus  fhuair  iad  a'  chlach 
air  a  caruchadh  o'n  uaigh. 

3  Agus  air  dhoibh  dol  a  ' 
steach,  cha  d'fhuair  iad  corp 
an  Tighearn  losa. 

4  Agus  am  feadh  a  bha  iad 
an  ioma-cheisd  mu'n  ni  so, 
feuch,  sheas  dithis  dhaoine 
làimh  riu  ann  an  eudaichibh 
dealrach. 

5  Agus  air  dhoibh  bhi  fuidh 
eagal,  agus  a'  cromadh  an  agh- 
aidh  chura  na  talmhainn,  thu- 
bhairt  iad  riu,  C'ar  son  a  ta 
sibh  ag  iarraidh  an  ti  a  ta  beò 
am  measg  nam  marbh  ? 

6  Cha-n  'eil  e  'n  so,  ach 
dh'èirich  e:  cuimhnichibh  mar 
a  labhair  e  ribh  air  dha  bhi 
fathast  ann  an  Galile, 

7  Ag  ràdh,  Is  èigin  do 
Mhac  an  duine  bhi  air  a  thoirt 
thairis  do  làmhaibh  dhaoìne 
peacach,  agus  a  bhi  air  a  cheus- 
adh,  agus  èirigh  a  rìs  an  treas 
là 

8  Agus  chuimhnich  iad  a 
bhriathran. 

9  Agus  air  dhoibh  pilltinn 
o'n  uaigh,  dh'innis  iad  na  nithe 
so  uile  do'n  aon  fhear  deug, 
agus  do  chàch  uile. 

10  Agus  b'i  Muire  Magda- 
len,  agus  loanna,  agus  Muire 
mathair  Sheumais,  agus  mnài 
eile  maille  riu,  a  dh'iimis  na 
nithe  so  do  na  h-abstolaibh. 

11  Agus  mheasadh  am 
briathra  leosan  raar  sgeula 
faoine,  agus  cha  do  chreid  siad 
iad. 

12  An  sin   air   èirigh  do 


CAIB. 

Pheadar,  ruith  e  chum  na 
h-uaighe  ;  agus  air  dha  crom- 
adh  sìos,  chunnaic  e'n  lìon- 
eudach  'n  a  luidhe  leis  fèin,  a- 
gus  dh'fhalbh  e,  a'  gabhail 
iongantais  leis  fèin  mu'n  ni  so 
a  rinneadh. 

l'ò  Agus,  feuch,  bha  dithis 
diubh  a'  dol  air  an  là  sin  fèin 
gu  baile  d'am  b'ainm  Emaus, 
a  bha  tri  fìchead  stàid  o  leru- 
salem. 

14  Agus  bha  iad  a'  labhairt 
eatorra  fèin  mu  thimchioll  nan 
nithe  ud  uile  a  thachair. 

15  Agus  an  uair  a  bha  iad 
a'  còmhradh,  agus  a'  co-reu- 
sonachadh,  thàinig  losa  e  fèin 
'am  fagus,  agus  dh'imich  e 
maille  riu. 

16  Ach  bha'n  sùilean  air  an 
cumail,  air  chor  as  nach  d'aith- 
nich  iad  e. 

17  Agus  thubhairt  e  riu, 
Ciod  e  an  còmhradh  so  air  am 
bheil  sibh  a'  teachd  eadaraibh 
fèin,  ag  imeachd  dhuibh,  agus 
sibh  dubhach  ? 

18  Agus  fhreagairfeardiubh 
d'am  b'ainm  Cleopas,  agus 
thubhairt  e  ris,  Am  bheil  thusa 
a  mhàin  à'  d'  choigreach  'an  le- 
rusalem,  agus  gun  fhios  agad 
air  na  nithibh  a  rinneadh  innte 
anns  na  làithibh  so  ? 

19  Agu  thubhairt  e  riu, 
Ciod  na  nithe  ?  Agus  thu- 
bhairt  idasan  ris,  Na  nithe  a 
thaobh  losa  o  Nasaret,  a  bha 
'n  a  fhàidh  cumhachdach  ann 
an  gniomh  agus  ann  am  focal 
am  fìanuis  Dè,agus  ant-sluaigh 
uile. 

20  Agus  cionnus  a  thug  na 


XX  VI.  173 

h-àrd-shagairtagus  arn-uachd- 
arain  thàiris  chum  dìtidh  bàìs 
e,  agus  a  cheus  iad  e. 

21  Ach  bha  dùil  againne 
gu'm  b'esan  an  ti  a  bha  gu  Is- 
rael  a  shaoradh  ;  agus  a  thuiU- 
eadh  air  so  uile,  is  e  'n  diugh 
an  treas  là  o  rinneadh  na  nithe 
so. 

22  Agus  mar  an  ceudna, 
chuir  mnài  àraidh  dhinn  fèin, 
a  chaidh  gu  mocli  a  dh'ionn- 
suidh  na  h-uaighe,  mòr-ìogh- 
nadh  oirnn  : 

23  Agus  an  uair  nach 
d'fhuair  iad  a  chorp,  thàinig 
iad,  ag  radh,  gu'm  fac  iad  seall- 
adh  do  ainglibh  a  thubhairt  gu 
bheil  e  beò. 

24  Agus  chaidh  dream  àr- 
aidh  dhiubh-san  a  bha  maille 
ruinn  fèin,  chum  na  h-uaighe, 
agus  fhuair  iad  eadhon  mar 
thubhairt  na  mnai ;  ach  cha-n 
fhac  iad  esan. 

25  An  sin  thubhairt  e  riu, 
O  dhaoine  amaideach,  agus 
mall-chridheach  a  chreidsinn 
nan  nithe  sin  uile  a  labhair  na 
fàidhean  ! 

26  Nach  b'èigin  do  Chriosd 
na  nithe  so  fhulang,  agus  dol 
a  steach  d'a  ghlòir  ? 

27  Agus  air  dha  tòiseach- 
adh  o  Mhaois,  agus  o  na  fàidh- 
ibh  uile,  dh'eadar-mhÌDÌch  e 
dhoibh  anns  na  sgriobtuiribh 
uile  na  nithe  m'a  thimchioll 
fèin. 

28  Agus  dhruid  iad  ris  a' 
bhaile,  d'an  robh  iad  a'  dol : 
agus  leig  esan  air  gu'n  rach- 
adh  e  ni  b'fhaide. 

29  Ach  cho-èignich  iadsan 


174 


LUCAS. 


e,  ag  ràdh,  Fan  maille  ruìnne, 
oir  a  ta  e  dlùth  do'n  fheasgar, 
ag-us  tha  deireadh  an  là  ann. 
Agus  chaidh  e  steach  a  dh'- 
fhuireach  maille  riu. 

30  Agus  an  uaira  shuidh  e 
gu  biadh  maille  riu,  air  dha 
aran  a  ghlacadh,  bheannaich 
se  e,  agus  bhris  se  e,  agus 
thug  e  dhoibh  e. 

31  Agus  dh'fhosgladh  an 
sùilean,  agus  dh'aithnich  iad 
e  :  agus  chaidh  e  as  an  t-seall- 
adh. 

32  Agus  thubhairt  iad  r'a 
chèile,  Nach  robh  ar  cridhe  a' 
lasadh  annainn,  am  feadh  a 
bha  e  a'  labhairt  ruinn  air  an 
t-shghe,  agus  an  uair  a  dh'- 
fhosgail  e  dhuinn  na  sgriob- 
tuirean  ? 

33  Agus  dh'èirich  iad  air 
an  uair  sin  fèin,  agus  phill  iad 
gu  lerusalem,  agus  fhuair  iad 
an  t-aon  fhear  deug  cruinn  an 
ceann  a  chèile,  agus  an  dream 
a  bha  maille  riu, 

34  Ag  ràdh,  Dh'èirich  an 
Tighearna  da  rlreadh,  agus 
chunnacas  le  Simon  e. 

35  Agus  dh'innis  iad  na 
nithe  a  rmneadhoh  an  t-sh'ghe, 
agus  mar  a  dh'aithnicheadh 
leo  e  ann  am  briseadh  an  ar- 
ain. 

36  Agus  ag  labhairt  nan 
nithe  so  dhoibh,  sheas  losa 
fèin  'n  am  meadhon,  agus 
thubhairt  e  riu,  Sìth  maille 
ribh. 

37  Ach  bha  iadsan  fuidh 
gheilt-chrith  agus  fuidh  eagal, 
agus  shaoil  iad  gur  spiorad  a 
chunnaic  iad. 


38  Agus  thubhairt  e  riu, 
C'ar  son  a  ta  sibh  fo  bhuair- 
eas,  agus  c'ar  son  a  ta  smuaint- 
ean  ag  èirigh  suas  ann  bhur 
cridheachaibh  ? 

39  Feuchaibh  mo  làmhan 
agus  mo  chosan,  gur  mi  fèin 
a  th'ann :  laimhsichibh  mi, 
agus  faicibh ;  oir  cha-n  'eil 
aig  spiorad  feoil  agus  cnàmha, 
mar  a  chi  sibh  agamsa. 

40  Agus  an  uair  a  thubh- 
airt  e  so,  nochd  e  dhoibh  a 
làmhan  agus  a  chosan. 

41  Agus  air  dhoibh  bhi 
fathast  mi-chreideach  troimh 
aoibhneas,  agus  iad  fuidh  ion- 
gantas,  thubhairt  e  riu,  Am 
bheil  biadh  sam  bith  agaibh 
an  so  ? 

42  Agus  thug  iad  da  mìr 
do  iasg  ròiste,  agus  do  chìr- 
mheala. 

43  Agus  ghlac  se  e,  agus 
dh'ith  e  'n  am  fìanuis. 

44  Ag-us  thubiiairt  e  riu,'S 
iad  so  na  briathran  a  labhair 
mi  ribh,  'n  uair  a  bha  mi  fath- 
ast  maiUe  ribh,  gur  èigin  do 
na  h-uile  nithibh  a  ta  sgrìobh- 
ta  ann  an  lagh  Mhaois,  agus 
anns  na  fàidhibh,  agus  anns 
na  salmaibh  mu  m'  thimchioll- 
sa,  bhi  airan  coimhh'onadh. 

45  An  sin  dh'fhosgail  e  an 
tuigse,  chum  gu'n  tuigeadh 
iad  na  sgriobtuirean. 

46  Agus  thubhairt  e  riu, 
Mar  so  a  ta  e  sgrìobhta,  agus 
mar  so  b'  èigin  do  Chriosd 
fulang,  agus  èirigh  o  na  marbh- 
aibh  an  treas  là : 

47  Agus  aithreachas  agus 
niaitheanas  peacaidh  bhi  air 


CAIB.  I. 


175 


an  searmonachadh  'n  a  ainm- 
san,  do  na  h-uile  cliinnich,  a' 
tòiseachadh  aig  lerusalem. 

48  Agus  is  fianuisean  sibhse 
air  na  nithibh  so. 

49  Agus,  feuch,  cuiridh 
mise  gealladh  m'  Athar  oirbh  : 
ach  fanaibh-sa  ann  am  baile 
lerusaleim,  gus  an  sgeadaich- 
ear  le  cumhachd  o  na  h-àrd- 
aibh  sibh. 

50  Agus  thug  e  mach  iad 
co  fhad  ri  Betani ;  agus  thog 


e  suas  a  làmhan,  agus  bheann- 
aich  e  iad. 

51  Agus  am  feadh  a  bha  e 
'g  am  beannachadh,  dhealaich- 
eadh  riu  e,  agus  thogadh  suas 
gu  neàmh  e. 

52  Agus  rinn  iad  aoradh 
dha,  agus  phill  iad  gu  lerusa- 
lem,  le  gairdeachas  mòr : 

53  Agus  bha  iad  a  ghnàth 
anns  an  teampull,  a'  moladh 
agus  a'  beannachadh  Dhè. 
Amen. 


AN  SOISGEUL  a  reir  EOIN. 


CAIB.  I. 

ANNS  an  toiseach  bha  am 
Focal,  agus  bha  am  Focal 
maille  ri  Dia,  agus  b'e  am 
Focal  Dia. 

2  Bha  e  so  air  tùs  maille  ri 
Dia. 

8  Rinneadh  na  h-uile  nithe 
leis ;  agus  as  eugmhais  cha 
d'rinneadh  aon  ni  a  rinn- 
eadh. 

4  Annsan  bha  beatha,  agus 
b'i  a'  bheatha  solus  dhaoiiie. 

5  Agus  tha  'n  solus  a'  soill- 
seachadh  anns  an  dorchadas, 
agus  cha  do  ghabh  an  dorch- 
adas  e. 

6  Chuireadh  duine  o  Dhia, 
d'am  b'ainm  Eoin. 

7  Thàinig  esan  mar  fhian- 
uis,  chum  fìanuis  a  thoirt  mu'n 
t-solus,  chum  gu'n  creideadh 
na  h-uile  dhaoine  trìd-san. 

8  Cha  b'esan  an  solus  sin, 
ach  chuireadh  e  chum  gu  tug- 
adh  e  fianuis  mu'n  t-solus. 

9  B'e  so  an  sok;9  fior  a  ta 


soillseachadh  gach  uile  dhuine 
tha  teachd  chum  an  t-saogh- 
ail. 

10  Bha  e  anns  an  t-saoghal, 
agus  rinneadh  an  saoghal  leis, 
agus  cha  d'aithnich  an  saogh- 
al  e. 

11  Thàinig  e  dh'ionnsuidh 
a  dhùthcha  fèin,  agus  cha  do 
ghabh  a  mhuiìintir  fèin  ris. 

12  Ach  a  mheud  as  a  ghabh 
ris,  thug  e  dhoibh  cumhachd 
a  bhi  'n  an  cloinn  do  Dhia, 
eadhon  dhiobh-san  a  ta  creid- 
sinn  'n  a  ainm  : 

13  A  bha  air  an  gineamh- 
uin,  cha-n  ann  o  fhuil,  no  o 
thoil  na  feòla,  no  o  thoil  duine, 
ach  o  Dhia. 

14  Agus  rinneadh  am  Focal 
'n  a  f  heoil,  agus  ghabh  e  còmh- 
nuidh  'n  ar  measg-ne,  (agus 
chunnaic  sinn  a  ghlòir,  mar 
ghlòir  aoin-ofhin  Mhic  an  Ath- 
ar,)  làn  gràis  agus  fìrinn. 

15  (Thug  Eoin  fianuis  uime, 
agus  ghlaodh  e,  ag  ràdh,  Is  e 


176 


EOIN. 


so  an  ti  mu'n  do  labhaìr  mi, 
An  ti  a  ta  teachd  a'ra'  dhèigh, 
tha  toiseach  aig  orm ;  oir  bha 
e  romham.) 

16  Agus  as  a  lànachd-san 
fhuair  sinne  uile,  agus  gràs 
air  son  gràis. 

17  Oir  thugadh  an  lagh  le 
Maois,  ach  thàinig  an  gràs  a- 
gus  an.  f hìrinn  le  losa  Criosd. 

18  Cha-n  fhaca  neach  air 
bith  Dia  riamh ;  an  t-aon-ghin 
Mic,  a  ta  ann  an  uchd  an 
Athar,  is  esan  a  dh'fhoillsich 
e. 

19  Agus  is  i  so  fianuis  Eoin  : 
An  uair  a  chuir  na  h-Iudhaich 
sagairt  agus  Lebliithich  o  le- 
rusalem,  chum  gu'ra  fiosraich- 
eadh  iad  deth,  Cò  thusa  ? 

20  Dh'aidich  esan,  agus  cha 
d'àicheadh  e  ;  ach  dh'aidich  e, 
Cha  nihi  Criosd. 

21  Agus  dh'fliiosraich  iad 
deth,  Ciod  ma  seadh  ?  An  tu 
Elias  ?  Agus  thubhairt  e,  Cha 
mhi.  An  tu  am  f àidh  ?  Agus 
fhreagair  e,  Cha  mhi. 

22  'An  sin  thubhairt  iad  ris, 
Cò  thu?  chum  gu'n  toir  sinn 
freagradh  dlioibli-san  a  chuir 
uatlia  sinn :  ciod  a  tha  thu  'g 
ràdh  mu  do  thirachioll  fèin  ? 

23  Thubhairt  e,  Is  mise 
guth  an  ti  a  ghlaodhas  anns 
an  fhàsach,  Deanaibh  dìreach 
slighe  an  Tighearna,  mar  thu- 
bhairt  am  fàidh  Esaias. 

24  Agus  an  dream  a  chuir- 
eadh  leis  an  teachdaireachd, 
b'ann  do  na  Phairisich  iad. 

25  Agus  dh'fhiosraicli  iad 
deth,  agus  thubhaiit  iad  ris, 
C'ar  son  ma  seadh  a  ta  thu  a' 


baisteadh,  mur  tu  Criosd,  no 
Elias,  no  am  fàidh  ? 

26  Fhreagair  Eoin  iad,  ag 
ràdh,  A  ta  mise  a'  baisteadh 
le  h-uisge ;  ach  a  ta  neach  'n  a 
sheasamh  'n  ur  measg,  nach 
aithne  dhuibh ; 

27  Is  e  so  an  ti,  a  ta  teachd 
a'm'  dhèigh-sa,  aig  am  bheil 
toiseach  orm,  neach  nach  air- 
idh  mise  air  barr-iall  a  bhròige 
fhuasgladh. 

28  Rinneadh  na  nithe  so 
ann  am  Betani  air  an  taobh 
thall  do  lordan,  far  an  robh 
Eoin  a'  baisteadh. 

29  Air^  an  là  màireach 
chunnaic  Eoin  losa  a'  teachd 
d'a  ionnsuidh,  agus  thubhairt 
e,  Feuch  Uan  Dè,  a  ta  toirt 
air  falbli  peacaidh  an  t-saogh- 
ail! 

30  Is  e  so  an  ti  mu'n  dubh- 
airt  mi,  Tha  fear  a'  teachd  a'm' 
dhèigh,  aig  am  bheil  barrachd 
orm  ;  oir  bha  e  romham. 

31  Agus  cha  robh  aithne 
agamsa  air :  ach  a  chum  gu'm' 
jbitheadh  e  air  fhoillseachadh 
do  Israel,  uime  sin  thàinig  mi 
a'  baisteadh  le  h-uisge. 

32  Agus  thug  Eoin  fianuis, 
ag  radh,  Chunnaic  mi  an  Spior- 
ad  a'  teachd  a  nuas  mar  cholu- 
man  o  nèamh,  agus  ghabh  e 
còmhuuidh  air. 

33  Affuschab'aithnedhomh- 
sa  e :  ach  an  ti  a  chuir  mi  a 
bhaisteadh  leh-uisge,  thubhairt 
esan  rium,  Ge  b'e  air  am  faic 
thu  an  Spiorad  a'  teachd  a 
nuas  agus  a'  gabhail  còmh- 
nuidh  air,  is  e  sin  an  ti  a 
bhaisteas  leis  an  Spiorad  naomh. 


CAIB.  I. 


17T 


34  Agus  chunnaic  mi,  agus 
riun  mi  fianuis,  gur  e  so  Mac 
Dhè. 

35  Air  an  là  màireach  a  ris 
sheas  Eoin,  agus  dithis  d'a 
dheisciobluibh  ; 

36  Agus  air  dha  amharc  air 
losa  agus  e  ag  imeachd,  thubh- 
airt  e,  Fench  Uan  Dè  ! 

37  Agus  chual  an  dithis 
dheisciobul  e  a'  labhairt,  agus 
lean  iad  losa. 

38  Agus  air  tionndadh  do 
losa,  chunnaic  e  iad  'g  a  leant- 
uinn,  agus  thubhairt  e  riu, 
Ciod  a  ta  sibh  ag  iarraidh  ? 
Thubhairt  iadsan  ris,  Rabbi, 
(is  e  sin  r'a  ràdh,  air  eadar- 
theangachadh,  A  mhaighstir,) 
c'àit  am  bheil  thu  'gabhail 
còmhnuidh  ? 

39  Thubhairt  e  riu,  Thigibh 
agus  faicibh.  Thàinig  iad  agus 
chunnaic  iad  c'àit  an  robh  e 
'gabhail  còmhnuidh,  agus  dh'- 
fhan  iad  maille  ris  an  là  sin  : 
oir  bha  e  mu  thimchioll  na 
deicheamh  uaire. 

40  B'e  Aindreas,  bràthair 
Shimoin  Pheadair,  aon  do'n 
dithis  a  chual  Eoin  «'  labhairt, 
agus  a  lean  esan. 

41  Fhuair  esan  air  tùs  a 
bhràthair  fèin  Simon,  agus 
thubhairt  e  ris,  Fhuair  sinne 
am  Mesias,  is  e  sin,  air  eadar- 
theangachadh,  Criosd. 

42  Agus  thug  e  chum  losa 
e  ;  Agus  an  uair  a  dh'amhairc 
losa  air,  thubhairt  e,  Is  tusa 
Simon  mac  lona  :  gairmear 
Cephas  dhiot,  is  e  sin  air  eadar- 
theangachadh,  Peadar. 

43  Air  an  là  'n  a  dhèigh  sin, 


bu  toil  le  losa  dol  a  mach  do 
Ghalile,  agus  fhuair  e  Philip, 
agus  thubhairt  e  ris,  Lean 
mise. 

44  Anis  bha  Philip  o  Bhet- 
saida,  baile  Aindreais  agus 
Pheadair. 

45  Fhuair  Philip  Natanael, 
agus  thubhairt  e  ris,  Fhuair 
sinne  an  ti  mu'n  do  sgrìobh 
Maois  anns  an  lagh,  agus  na 
fàidhean,  losa  o  Nasaret,  mac 
loseiph. 

46  Agus  thubhairt  Natana- 
el  ris,  Am  feud  ni  maith  air 
bith  teachd  4  Nasaret  ?  Thu- 
bbairt  Philip  ris,  Thig  agus 
faic. 

47  Chunnaic  losa  Natanael 
a'  teachd  d'a  ionnsuidh,  agus 
thubhairt  e  uime,  Feuch  Is- 
raeleach  da  rìreadh,  anns  nach 
'eil  cealg ! 

48  Thubhairt  Natanael  ris, 
Cionnus  is  aithne  dhuit  mi  ? 
Fhreagair  losa  agus  thubhairt 
e  ris,  Mu'  n  do  ghairm  Philip 
thu,  'n  uair  a  bha  thu  fo  'n 
chrann-fhìge,  chunnaic  mise 
thu. 

49  Fhreagair  Natanael  agus 
thubhairt  e  ris,  Ràbbi,  is  tusa 
Mac  Dhè  ;  is  tu  Righ  Tsraeil. 

50  Fhreagair  losa  agus  thu- 
bhairt  e  ris,  A  chionn  gu'n 
dubhairt  mi  riut,  chunnaic  mi 
thu  fo  'n  chrann-fhìge,  am 
bbeil  thu  'creidsinn  ?  chi  thu 
nithe  a's  mò  na  iad  so. 

51  Agus  thubhairt  e  ris,  Gu 
deimhin  deimhin  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh,  'N  a  dhèighso]  chi 
sibh  nèamh  fosgailte,  agus 
aingil  Dhè  a'  dol  suas  agus  a' 

M 


178 


EOIR  ) 


'teachd  a  nuas  air  Mac  an 
duine. 

CAIB.  II. 

AGUS  air  an  treas  là  blia 
pòsadh  ann  an  Cana  Gha- 
lile  ;  agus  bha  màthair  losa  'an 
sin. 

2  Agus  fhuair  losa  mar  an 
ceudna  agus  a  dheisciobuil 
cuireadh  chum  a'  phòsaidh. 

3  .Agus  air  teireachdainn 
do'n  fhìon,  thubhairt  màthair 
losa  ris,  Cha-n  'eil  fìon  aca. 

4  Thubhairt  losa  rithe,  Ciod 
e  mo  ghnothuchsa  riut,  a 
bhean  ?  cha  d'thàinig  m'  uair- 
sa  fathast. 

5  Thubhairt  a  mhàthair  ris 
an  luchd-frithealaidh,  Ge  b'e 
ni  a  their  e  ribh,  deanaibh  e. 

6  Agus  bha  sè  soithichean 
uisge  do  chloich  air  an  cur  an 
sin,  a  reir  gnàtha  glanaidh 
nan  ludhach,  a  ghabhadh  dà 
f  heircin  no  tri  gach  aon  diubh. 

7  Thubhairt  losa  riu,  Lìon- 
aibh  ua  soithiche  le  uisge.  A- 
gus  lion  siad  iad  gus  am  beul. 

8  Agus*  thubliairt  e  riu, 
Tairngibh  a  nis,  agus  thug- 
aibh  chum  uachdarain  na 
cuirme.  Agus  thug  iad  anh  e. 

9  'Nuairabhlaisuachdaran 
na  cuirme  an  t-uisge  a  rinn- 
eadh  'n  a  f  hìon,  (agus  cha  robh 
fhios  aige  cia  as  a  thàinig  e  ; 
ach  bha  fhios  aig  an  luchd- 
frithealaidh  a  tharruing  an 
t-uisge,)  ghairm  uachdaran  na 
cuirme  am  fear  nuadh-pòsda. 

10  Agus  thubhairt  e  ris, 
Cuiridh  gach  duine  fìon  maith 
a  làthair  air  tùs  ;  agus  an  uair 
a  dh'òlas  daoine  gu  leoir,  an 


sin  am  fion  a's  miosa :  ach 
ghlèidh  thusa  am  fìon  maith 
gus  a  nis. 

1 1  An  toiseach  so  do  mhìor- 
bhuiHbh  rinn  losa  ann  an  Cana 
Ghalile,  agus  dh'fhoillsich  e  a 
ghlòir ;  agus  chreid  a  dheis- 
ciobuil  ann. 

12  An  dèigh  so  chaidh  e 
sìos  do  Chapernaum,  e  fèin,  a- 
gus  a  mhàthair,  agus  a  bhràith- 
rean,  agus  a  dheisciobuil ;  a- 
gus  cha  d'fhan  iad  ann  mòran 
do  làithibh. 

13  Agus  bha  càisg  nan  ludh- 
ach  am  fagus ;  agus  chaidh 
losa  suas  gu  lerusalem. 

14  Agus  fhuair  e  'n  an 
suidhe  anns  an  teampull  luchd- 
reicidh  cruidh,  agiis  chaorach, 
agus  choluman,  agus  luchd- 
malairt  an  airgid  : 

15  Agus  air  deanamh  sgiùrs- 
air  dha  do  chordaibh  caola, 
dh'fhuadaich  e  mach  as  an 
teampull  iad  uile,  agus  na 
caoraich  agus  an  crodh ;  agus 
dhòirt  e  mach  airgiod  an 
luchd-malairt,  agus  thilg  e  na 
buird  thairis ; 

16  Agus  thubhairt  e  riusan 
a  bha  reiceadh  choluman,  Tog- 
aibli  iad  sin  a  so ;  na  dean- 
aibh  tigh  m'  Atharsa,  'n  a 
thigh  marsandachd. 

17  Agus  chuimhnich  a  dheis- 
ciobuil  gu'n  robh  e  sgrìobhta, 
Dh'ith  eud  do  thighe  suas  mi. 

18  An  sin  fhreagair  na  h- 
ludhaich,  agus  thubhairt  iad 
ris,  Ciod  an  comhar  a  nochdas 
tu  dhuinne,  do  bhrìgh  gu  bheil 
thu  deanamh  nan  nithe  sin  ? 

19  Fhreagair  lo^a  agus  thu- 


CAIB.  III. 


179 


bhairt  e  rìu,  Leagaibh  sìos  an 
teampull  so  agus  an  tri  làith- 
ibh  cuiridh  mise  suas  e. 

20  An  sin  thubhairt  na  h- 
ludhaich,  Sè  bliadhna  agus  dà 
fhichead  bha  an  teampull  so 
'g  a  thogail,  agus  an  cuir  thusa 
suas  an  tri  làithibh  e  ? 

21  Ach  labhair  esan  mu 
theampull  a  chuirp. 

22  Uime  sin  an  uair  bha  e 
air  èirigh  o  na  marbhaibh, 
chuimhnich  a  dheisciobuil 
g'un  dubliairt  e  so  :  agus 
chreid  iad  an  sgriobtuir,  agus 
am  focal  a  thubhairt  losa. 

23  A  nis  an  uair  a  bha  e 
'an  lerusalem  aig  a'chàisg,  air 
an  fhèill,  chreid  m  òran  'n  a 
ainm,  an  uair  a  chunnaic  iad 
na  mìorbhuilean  a  rinn  e. 

24  Ach  cha  d'earb  losa  e 
fèin  riu,  de  bhrìgh  gu'm 
b'aithne  dha  na  h-uile  dhaoine, 

25  Agus  nach  robh  feum 
aige  neach  air  bith  a  dheanamh 
fianuis  air  duine :  oir  bha  fhios 
aige  ciod  a  bha  anns  an  duine. 

CAIB.  III. 

AGUS  bha  duine  do  na 
Phairisich,  d'am  b'ainm 
Nicodemus,  a  bJia  'n  a  uachdar- 
an  air  na  h-Iudhaich  : 

2  Thàinig  esan  chum  losa 
san  oidhche,  agus  thubhairt  e 
ris,  A  mhaighstir,  tha  fhios 
againn  gur  fear-teagaisg  thu  a 
thàinig  o  Dhia  :  oir  cha-n  urr- 
ainn  duine  air  bith  na  mìor- 
bhuile  so  a  dheanamh  a  ta 
thusa  a'  deanamh,  mnr  bi  Dia 
maille  ris. 

3  Flu-eagairlc£aagusthubh- 


airt  e  ris,  Gu  deimhin  deimh- 
in  a  ta  mi  ag  ràdh  riut,  mur 
beirear  duine  a  rìs,  nactì  feud 
e  rìoghachd  Dhè  fhaicinm 

4  Thubhairt  Nicodemus  ris, 
Cionnus  a  dh'fheudas  duine 
bhi  air  a  bhreith  'n  uair  a  ta  e 
aosda?  am  bheil  e  comasach 
air  dol  a  stigh  an  dara  uair  do 
bhroinn  a  mhàthar,  agus  a  bhi 
air  a  bhreith  ? 

5  Fhreagair  losa,  Gu  deimh- 
in  deimhin  a  ta  mi  ag  ràdh 
riut,  mur  bi  duine  air  a  bhreith 
o  uisge,  agus  o'n  Spiorad,  cha 
-n  urrainn  e  dol  a  steach  do 
rìoghachd  Dhè. 

6  An  ni  sin  a  ta  air  a  bhreith 
o'n  f  heoil,  is  feoil  e  ;  agus  an 
ni  sin  a  ta  air  a  bhreith  o'n 
Spiorad,  is  spiorad  e. 

7  Na  gabh  iongantas  gu'n 
dubhairt  mi  riut,  Is  èigin 
duibh  bhi  air  bhur  breith  a 
rìs. 

8  Tha  a'  ghaoth  a'  sèideadh 
far  an  àill  leatha,  agus  tha  thu 
a'  cluinntinn  a  fuaim,  ach 
cha-n  'eil  fhios  agad  cia  as  a 
tha  i  teachd,  no  c'àit  a  tha  i 
dol :  is  an  mar  sin  a  tha  gach 
neach  a  tha  air  a  bhreith  o'n 
Spiorad. 

9  Fhreagair  Nicodemus  a- 
gus  thubhairt  e  ris,  Cionnus  a 
dh'fheudas  nanithe  so  bhi? 

10  Fhreagair  losa  agus  thu- 
bhairt  e  ris,  Am  bheil  thusa 
a'd'fhear-teagaisg  Israeil,  agus 
nach  aithne  dhuit  na  nithe 
so  ? 

11  Gu  deimliin  deimhin  a 
ta  mi  ag  ràdh  riut,  gu  bheil 
sinne  a  ìabhairt  an  ni  a's  fios 


180 


EOIN. 


duinn,  agus  a  toirt  fianuis  air 
an  ni  sin  a  chunnaic  sinn ;  a- 
gus  cha  ghabh  sibhse  ar  fia- 
nuis. 

12  Ma  dh'innis  mi  dhuibh 
nithe  talmhaidh,  agus  nach 
creid  sibh,  cionnus  a  chreid- 
eas  sibh  ma  dh'innseas  mi 
dhuibh  nithe  nèamhaidh  ? 

13  Agus  chadeachaidh  aon 
neach  suas  do  nèamh,  ach  an 
ti  a  thàinig  a  nuas  o  nèamh, 
Mac  an  duine  a  ta  air  nèamh. 

14  Agus  mar  a  thog  Maois 
suas  an  nathair  san  fhasach,  is 
an  mar  sin  is  èigin  do  Mhac 
an  duine  bhi  air  a  thogail 
suas  : 

15  Chum  as  ge  b'e  neach  a 
chreideas  ann,  nach  sgriosar 
e,  ach  gu'm  bi  a'  bheatha 
mhaireannach  aige. 

16  Oir  is  anu  mar  sin  a 
ghràdhaich  Dia  an  saoghal, 
gu'n  d'thug  e  'aon-ghin  Mhic 
fèin,  chum  as  ge  b'e  neach  a 
chreideas  ann,  nach  sgriosar  e, 
ach  gu'm  bi  a'  bheatha  shiorr- 
uidli  aige. 

17  Oir  cha  do  chuir  Dia  a 
Mhac  do'n  t-saoghal,  chum 
gu'n  dìteadh  e  an  saoghal,  ach 
a  chum  gu'm  biodh  an  saogh- 
al  air  a  shaoradh  trld-san. 

18  An  ti  a  chreideas  ann, 
cha  dìtear  e :  ach  an  ti  nach 
creid,  tha  e  air  a  dhìteadh 
cheana,  a  chionn  nach  do 
chreid  e  'an  ainm  aoin-ghin 
Mhic  Dhè. 

19  Agus  is  e  so  an  dìt- 
eadh,  gu'n  d'thàinig  an  solus 
do'n  t-saoghal,  agus  gu'n  do 
ghràdhaich  daoine  an  dorch- 


adas  ni's  mò  na'n  solus,  a 
chionn  gu'n  robh  an  gnìomh- 
aran  olc. 

20  Oir  gach  neach  a  ta 
'deanamh  uilc,  tha  e  toirt 
fuatha  do'n  t-solus,  agus  cha 
-n  'eil  e  teachd  chum  an  t-sol- 
uis,  air  eagal  gu'm  biodh  'oibre 
air  an  cronachadh. 

21  Ach  an  ti  a  ni  an  fhìr- 
inn,  thig  e  chum  an  t-soluis, 
chum  gu'm  bi  'oibre  follais- 
each,  gur  ann  àn  Dia  a  rinn- 
eadh  iad. 

22  An  dèigh  sin  thàinig 
losa  agus  a  dheisciobuil  do 
thìr  ludea :  agus  dh'f  han  e  an 
sin  maille  riu,  agus  bhaist  e. 

23  Agus  bha  Eoin  mar  an 
ceudna  a'  baisteadh  ann  an 
Enon  làimh  ri  Salim,  do  bhrìgh 
gu'n  robh  mòran  uisgeachan 
an  sin ;  agus  thàinig  iad,  agus 
bhaisteadh  iad. 

24  Oir  cha  robh  Eoin  fath- 
ast  air  a  thilgeadh  'am  prìosan. 

25  An  sin  dh'èirich  ceisd 
eadar  deisciobuil  Eoin,  agus 
na  h-Iudhaich,  mu  thimchioU 
glanaidh. 

26  Agus  thàinig  iad  chum 
Eoin,  agus  thubhairt  iad  ris, 
A  mhaighstir,  an  ti  a  bha 
maille  riut  an  taobh  thall  do 
lordan,  d'an  d'thug  thu  fia- 
nuis,  feuch,  tha  esan  a'  baist- 
eadh,  agus  tha  na  h-uile 
dhaoine  a'  teachd  d'a  ionn- 
suidh. 

27  Fhreagair  Eoin  agus  thu- 
bhairt  e,  Cha-n  'eil  duine  com- 
asach  air  ni  sam  bith  a  ghabh- 
ail,  mur  bi  e  air  a  thoirt  da  o 
nèamh. 


CAIB  IV. 


181 


28  Tha  sibhse  fèin  a'  toirt 
fìanuis  dhombsa,  gu'n  dubh- 
airt  mi,  Cha  rahi  Criosd,  ach 
gu'n  do  chuireadh  roirahe  rai. 

29  An  ti  aig  am  bheil  a' 
bhean  nuadh-phòsda,  is  e  ara 
fear  nuadh-pòsda  e :  ach  car- 
aid  an  fhir  nuadh-phòsda,  a  ta 
'n  a  sheasarah  agus  ag  èisd- 
eachd  ris,  tha  e  a'  deanarah 
o^airdeachais  rahòir  air  son 
gutha  an  fhir  nuadh-phòsda : 
uime  sin  tha  mo  ghairdeachas 
so  air  a  choirahlionadh. 

30  Is  èigin  dasan  fàs,  ach 
dhomhsa  bhi  air  mo  lughd- 
achadh. 

31  An  ti  a  thig  a  nuas,  tha 
e  os  ceann  nan  uile :  an  ti  a 
tha  o'n  talamh,  tha  e  tal- 
mhaidh,  agus  labhraidh  e  air 
rahodh  talrahaidh  :  an  ti  a  thig 
o  nèarah,  tha  e  os  ceann  nan 
uile. 

32  Agus  an  ni  a  chunnaic 
agus  a  chual  e,  air  sin  tha  e 
toirt  fianuis;  agus  cha-n  'eil 
aon  duine  a'  gabhail  r'a  fhia- 
nuis. 

33  An  ti  a  ghabh  r'a  fhian- 
uis-san,  chuir  e  a  sheula  ris, 
gu  bheil  Dia  fìor. 

34  An  ti  a  chuir  Dia  uaith, 
tha  e  a'  labhairt  bhriathra 
Dhè :  oir  cha-n  ann  a  rèir 
tomhais  a  tha  Dia  a'  toirt  an 
Spioraid  da. 

35  Is  toigh  leis  au  Athair 
ara  Mac,  agus  thug  e  na  h-uile 
nithe  'n  a  làirah. 

36  An  ti  a  chreideas  anns 
a'  Mhac,  tha  a'  bheatha  rahair- 
eannach  aige ;  ach  an  ti  nach 
"eil  a'  creid  sinn  anns  a'  Mhac, 


cha-n  fhaic  e  beatha ;  ach  a 
ta  fearg  Dhè  a'  gabhail  còrah- 
nuidh  air. 

CAIB.  IV. 

AIR  an  aobhar  sin  an  uair 
a  thuig  losa  gu'n  cuala 
na  Phairisich  gu'n  robh  e  a' 
deanamh  agus  a'  baisteadh 
tuilleadh  dheisciobul  na  Eoin, 

2  (Ged  nach  do  bhaist  losa 
fèin  iad  ach  a  dheisciobuil,) 

3  Dh'fhàg  e  ludea,  agus 
chaidh  e  a  ris  do  Ghalile. 

4  Agus  b'èigin  da  dol  troimh 
Shamaria. 

5  An  sin  thàinig  e  gu  baile 
a  bhuineadh  do  Shamaria,  ris 
an  abrar  Sichar,  fagus  do'n 
fhearann  a  thug  lacob  d'a 
mhac  loseph. 

6  A  nis  bha  tobar  lacoib 
an  sin.  Uime  sin  air  do  losa 
bhi  sgìth  le  a  thurus,  shuidh 
e  mar  sin  làimh  ris  an  tobar ; 
agus  bha  e  mu  thimchioll  na 
seathadh  uaire. 

7  Thàinig  bean  o  Shamaria 
a  tharruing  uisge :  thubhairt 
losa  rithe,  Thoir  dhorahsa 
deoch. 

8  Oir  bha  a  dheisciobuil  air 
dol  do'n  bhaile  a  cheannach 
bidh. 

9  An  sin  thubliairt  a'  bhean 
o  Sharaaria  ris,  Cionnus  a  ta 
thusa  agus  gur  ludhach  thu, 
ag  iarraidh  deoch  uamsa,  a  ta 
ara  Bhan-samaritanaich  ?  oir, 
cha-n  'eil  coraunn  aig  na 
h-Tudhaich  ris  na  Samaritan- 
aich. 

10  Fhreagair  losa  agus 
thubhairt    e  rithe,  Nara  b'- 


182 


EOIN. 


aithne  dhuìt  tiodhlac  Dhè,  a- 
gus  cò  e  a  ta  'g  ràdh  riut, 
Thoir  dhomh  deoch,  dh'iarr- 
adh  tu  airsan,  agus  bheireadh 
e  uisge  beò  dhuit. 

11  Thubhairt  a'  bhean  ris, 
A  Thighearn,  cha-n  'eil  inneal 
tarruing  agad,  agus  tha'n  tobar 
domhain  :  uime  sin  cia  as  a  ta 
an  t-uisge  beò  sin  agad? 

12  Am  mò  thusa  na  ar 
n-athair  lacob,  a  thug  dhuinne 
an  tobar  so,  agus  a  dh'òl  as  e 
fèin,  agus  a  chlann,  agus  a 
sprèidh  ? 

13  Fhreagair  losa  agus 
thubhairt  e  rithe,  Ge  b'e  neach 
a  dh'òlas  do'n  uisge  so,  bith- 
idh  tart  air  a  rìs : 

14  Ach  ge  b'e  neach  a 
dh'òlas  do'n  uisge  a  bheir  mise 
dha,  cha  bhi  tart  gu  bràth 
air  :  ach  an  t-uisge  a  bheir 
mise  dha,  bithidh  e  'n  a  thobar 
uisge  ann,  a'  sruthadh  suas 
chum  na  beatha  maireannaich. 

15  Thubhairt  a'  bhean  ris, 
A  Thighearn,  thoir  dhomhsa 
an  t-uisge  so,  chum  nach  bi 
tart  orm,  agus  nach  tig  mi  an 
so  a  tharruing. 

16  Thubhairt  losa  rithe, 
Imich,  gairm  t'  f  hear-jOÒ5c?a,  a- 
gus  thig  an  so. 

17  Fhreagair  a'  bhean  agus 
thubhairt  i,  Cha-n  'eil  fear 
agam.  Thubhairt  losa  rithe, 
Is  maith  a  thubhairt  thu,  Cha-n 
'eil  fear  agam : 

18  Oia  bha  cùignear  fhear 
agad,  agus  esan  a  ta  agad  a 
nis,  cha-n  e  t'fhear  fèin  e  : 
thubhairt  thu  so  gu  fìor, 

19  Thubhairt  a'  bhean  ris, 


A  Thighearn,  tha  mi  'faicinn 
gur  fàidh  thu. 

20  Rinn  ar  n-aithriche  aor- 
adh  san  t-sliabh  so ;  agus  tha 
sibhse  ag  ràdh,  gur  ann  an 
lerusalem  a  ta  an  t-ionad  anns 
an  còir  aoradh  a  dheanamh. 

21  Thubhairt  losa  rithe,  A 
bhean,  creid  mise,  gu  bheil  an 
uair  a'  teachd,  anns  nach  dean 
sibh  aoradh  do'n  Athair  aon 
chuid  san  t-sliabh  so,  no  ann 
an  lerusalem. 

22  Tha  sibh  a'  deanamh 
aoraidh  do'n  ni  nach  aithne 
dhuibh :  tha  sinne  a'  deanamh 
aoraidh  do'n  ni  a's  aithne 
dhuinn :  oir  is  ann  o  na  h-Iudh- 
aich  a  ta  slàinte. 

23  Ach  a  ta  an  uair  a' 
teachd,  agus  a  ta  i  nis  ann, 
anns  an  dean  am  fìor  luchd- 
aoraidh  aoradh  do'n  Athair 
ann  an  spiorad  agus  ann  am 
firinn :  oir  a  ta  an  t-Athair 
ag  iarraidh  an  leithide  so  do 
luchd-aoraidh. 

24  Is  Spiorad  Dia,  agus  is 
èigin  d'a  luchd-aoraidh,  aoradh 
a  dheanamh  dha  'an  spiorad  a- 
gus  'am  fìrinn. 

25  Thubhairt  a'  bhean  ris, 
Tha  fhios  agam  gu  bheil  am 
Mesias  a'  teachd'  ris  an  abrar 
Criosd ;  'n  uair  a  thig  esan, 
innsidh  e  na  h-uile  nithe 
dliuinn. 

26  Thubhairt  losa  rithe,  Is 
mise  e,  a  ta  labhairt  riut. 

27  Agus  air  a  so  thàinig  a 
dheisciobuil,  agus  b'iongant- 
ach  leo  gu'n  robh  e  labhairt 
ris  a'  mhnaoi :  ach  cha  dubh- 
airt  aon  neach,  Ciod  a  tha  thu 


CAIB.  IV. 


183 


'g  iarraidh  ?  no,  C'ar  son  a 
tha  thu  labhairt  rithe? 

28  An  sin  dh'f hàg  a'  bhean 
a  soitheach  uisg-e,  agus  dh'- 
fhalbh  i  do'n  bhaile,  agus 
thubhairt  i  ris  na  daoinibh, 

29  Thigibh,  faicibh  duine 
a  dh'innis  dhomhsa  na  h-uile 
nithe  a  rinn  mi  riamh :  Nach 
e  so  Criosd  ? 

30  An  sin  chaidh  iad  a 
mach  as  a'  bhaile,  agus  thàinig 
iad  d'a  ionnsuidh-san. 

31  'S  an  àm  sin  fèin  ghuidh 
a  dheisciobuil  air,  ag  ràdh,  A 
mhaighstir,  ith. 

32  Ach  thubhairt  esan  riu, 
Tha  agamsa  biadh  r'a  itheadh 
air  nach  'eil  fhios  agaibh-sa. 

33  Uime  sin  thubhairt  na 
deisciobuil  r'a  chèile,  An  d'- 
thug  neach  air  bith  ni  d'a  ionn- 
suidh  r'a  itheadh  ? 

34  Thubhairt  losa  riu,  Is  e 
mo  bhiadhsa  toil  an  ti  a  chuir 
uaith  mi  a  dheanamh,  agus 
obair  a'  chrìochnachadh. 

35  Nach  abair  sibhse,  A  ta 
uine  cheithir  miosan  ann  fath- 
ast,  agus  an  sin  thig  am  fogh- 
aradh?  feuch,  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh,  Togaibh  suas  bhur 
sùilean,  agus  seallaibh  air  na 
h-achaibh ;  oir  a  ta  iad  a 
cheana  geal  chum  an  f  hoghar- 
aidh. 

36  Agus  an  ti  a  bhuaineas 
tha  e  'faotainn  tuarasdail,  agus 
a'  cruinneachadh  toraidh  chum 
na  beatha  maireannaich;  chum 
gu'n  dean  an  ti  a  chuireas,  a- 
gus  an  ti  a  bhuaineas,  gaird- 
eachas  le  chèile. 

37  Agus  an  so  tha  an  ràdh 


ud  fìor,  Gu  bheil  neach  a'  cur, 
agfus  neach  eile  a'  buain. 

38  Chuir  mise  sibhse  a 
bhuain  an  ni  sin  nach  do 
shaothraich  sibh :  shaothraich 
daoine  eile,  agus  chaidh  sibhse 
steach  'n  an  saothair. 

39  Agus  chreid  mòran  do 
Shamaritanaich  a'  bhaile  •  sin 
ann,  air  son  cainnte  na  mnà, 
a  thug  fìanuis,  ag  radh,  Dh'- 
innis  e  dhomh  na  h-uile  nithe 
a  rinn  mi  riamh. 

40  Uime  sin  an  uair  a  thàin- 
ig  na  Samaritanaich  d'a  ionn- 
suidh,  ghuidh  iad  air  fantuinn 
maille  riu :  agus  dh'fhuirich 
e  an  sin  dà  là. 

41  Agus  chreid  mòran  tuill- 
eadh  air  son  'fhocail  fèin  : 

42  Agus  thubhairt  iad  ris 
a'  mhnaoi,  Tha  sinn  a'  creid- 
sinn,  cha-n  ann  à  so  suas  air 
son  do  chòmhraidh-sa :  oir 
chuala  sinn  fèin  e,  agus  a  ta 
fhios  againn  gur  e  so  da  rìr- 
eadh  Criosd,  Slànuighear  an 
t-saoghail. 

43  Agus  an  dèigh  dà  là 
dh'fhalbh  e  as  a  sin,  agus 
chaidh  e  do  Ghalile  : 

44  Oir  thug  losa  fèin  fìan- 
uis,  nach  'eil  urram  aig  fàidh 
'n  a  thìr  fèin. 

45  Uime  sin,  an  uair  a 
thàinig  e  do  Ghalile,  ghabh 
na  Galilèaich  ris,  air  dhoibh 
na  nithe  sin  uile  fhaicinn  a 
rinn  e  ann  an  lerusalem  air 
an  fhèill :  oir  chaidh  iadsan 
mar  an  ceudna  chum  na  fèille. 

46  An  sin  thàinig  losa  a  rìs 
do  Chana  Ghalile,  far  an  d'rinn 
e  fìon  do'n  uisge.    Agus  bha 


184 


EOIN 


duine  cumhachdach  àraidh, 
aig  an  robh  a  mhac  gu  tinn 
ann  an  Capernaum. 

47  'N  uair  a  chual  esan  gu'n 
robh  losa  air  teachd  à  ludea 
do  Ghalile,  chaidh  e  d'a  ionn- 
suidh,  agus  ghuidh  e  air  gu'n 
rachadh  e  sìos,  agus  gu'n  slàn- 
uicheadh  e  a  mhac :  oir  bha  e 
ri  h-uchd  bàis. 

48  An  sin  thubhairt  losa  ris, 
Mur  faic  sibh  comharan  a- 
gus  mìorbhuilean,  cha  chreid 
sibh. 

49  Thubhairt  an  duìne 
cumhachdach  ris,  A  Thigh- 
earn,  rach  sìos  mu'  m  faigh  mo 
leanaban  bàs. 

50  Thubhairt  losa  ris,  Im- 
ich ;  tha  do  mhac  beò.  Agus 
chreid  an  duine  am  focal  a 
labhair  losa  ris,  agus  dh'imich 
e. 

51  Agus  am  feadh  a  bha  e 
fathast  a'  dol  sìos,  choinnich 
a  sheirbhisich  e,  agus  dh'innis 
iad  da,  ag  ràdh,  Tha  do  mhac 
beò. 

52  An  sin  dh'fhiosraich  e 
dhiubb  an  uair  anns  an  deach- 
aidh  e  am  feabhas :  agus  thu- 
bhairt  iad  ris,  An  de  air  an 
t-seachdamh  uair  dh'fhàg  am 
fiabhrus  e. 

53  An  sin  dh'aithnich  an 
t-athair  gu'm  bH  an  uair  sin 
fèin,  anns  an  dubhairt  losa 
ris,  Tha  do  mhac  beò;  agus 
chreid  e  fèin,  agus  a  theagh- 
lach  uile. 

54  'iS  e  so  a  ris  an  dara 
mìorbhuil  a  rinn  losa,  'n  uair 
a  thàinig  e  à  ludea  do  Gha- 
lile. 


CAIB.  V. 
JlVr  A  dhèigh  so  bha  fèill 
l\   nan  ludhach  ann ;  agus 
chaidh  losa  suas  gu  lerusa- 
lem. 

2  A  nis  a  ta  ann  an  lerusa- 
lem  làimh  ri  geata  nan  caorach 
lochan,  ris  anabrar  's  a'  chaiunt 
Eabhruidhich,  Betesda,  aig  am 
bheil  cuìg  tighean-fasgaidh. 

'ò  Annta  sin  bha  'nan  luidhe 
mòr-bhuidheann  do  dhaoinibh 
euslan,  dalla,  bacach,  seargta, 
a'  feitheamh  ri  caruchadh  an 
uisge. 

4  Oir  chaidh  aingeal  sìos 
an  àm  àraidh  san  lochan,  a- 
gus  chuir  a  an  t-uisge  troimh 
chèile :  uime  sin  an  ceud  neach 
a  rachadh  sìos  ann,  an  dèigh 
cur  troimh  chèile  an  uisge, 
rinneadh  slàn  e  a  dh'aon  tinn- 
eas  a  bhiodh  air 

5  Agus  bha  duine  àraidh  an 
sin,  a  bha  ochd  bliadhna  deug 
thar  fhichead  ann  an  euslaint. 

6  'N  uair  a  chunnaic  losa 
esan  'n  a  luidhe,  agus  fios  aige 
gu'n  robh  e  nis  ùine  fhada  mar 
sin,  thubhairt  e  ris,  Am  miann 
leat  bhi  air  do  dheanamh  slàn  ? 

7  Fhreagair  an  duine  euslan 
e,  A  Thighearn,  cha-n  'eil 
duine  agam,  an  uair  a  chuirear 
an  t-usige  troimh  a  chèile,  a 
chuireas  anns  an  lochan  mi : 
ach  am  feadh  a  ta  mise  teachd, 
tha  neach  eile  a'  dol  sìos 
romham. 

8  Thubhairt  losa  ris,  Eirich, 
tog  do  leabadh,  agus  imich. 

9  Agus  air  ball  rinneadh  an 
duine  slàn,  agus  thog  e  a  leab- 
adh,  agus  dh'imich  e :  agus 


CAIB.  V. 


185 


bha'n  t-sàbaid  ann  air  an  là 
sin. 

10  Uime  sin  thubhairt  na 
h-Iudhaich  ris  an  ti  a  shlàn- 
uicheadh,  Is  i  an  t-sàbaid  a  ta 
ann ;  cha-n  'eil  e  dligheach 
dhuit  do  leabadh  a  ghiùlan. 

11  Fhreagair  e  iad,  An  ti  a 
rinn  slàn  mi,  thubhairt  esan 
rium,  Tog  do  leabadh  agus 
imich. 

12  An  sin  dh'fhiosraich  iad 
deth,  Cò  an  duine  a  thubhairt 
riut,  Tog  do  leabadh  agus  im- 
ich? 

1 3  Agus  cha  robh  f hios  aig 
an  ti  a  shlànuicheadh,  cò  e: 
oir  chaidh  losa  as  a  shealladh, 
air  do  mhòr-shluagh  bhi  anns 
an  àit. 

14  'N  a  dhèigh  so  fhuair 
losa  e  anns  an  teampull,  agus 
thubhairt  e  ris,  Feuch,  rinn- 
eadh  slàn  thu :  na  peacaich 
ni's  mò,  air  eagal  gu'n  tachair 
ni's  miosa  dhuit. 

15  Dh'imich  an  duine,  agus 
dh'innis  e  do  na  h-Tudhaich 
gu'm  b'e  losa  a  rinn  slàn  e. 

16  Agus  air  a  shon  so  rinn 
na  h-Iudhaich  geur-leanmh- 
uinn  air  losa,  agus  dh'iarr  iad 
a  mharbhadh,  do  bhrìgh  gu'n 
d'rinn  e  na  nithe  so  air  an 
t-sàbaid. 

17  Ach  fhreagair  losa  iad, 
Tha  m'  Athair  ag  oibreach- 
adh  gus  a  nis,  agus  tha  mise 
ag  oibreachadh. 

18  Uime  sin  bu  mhòid 
a  dh'iarr  na  h-Iudhaich  a 
mharbhadh,  a  chionn  nach  e 
mhàin  gu'n  do  bhris  e  'n  t-sàb- 
aid,  ach  gu'n  dubhairt  e  mar 


an  ceudna  gu'm  b'e  Dia  'Ath- 
air-san,  'g  a  dheanamh  fèin  co- 
ionann  ri  Dia. 

19  Air  an  aobhar  sin  fhreag- 
air  losa,  agus  thubhairt  e  riu, 
Gu  deimliin  deimhin  a  ta  mi 
ag  ràdh  ribh,  nach  'eil  am  Mac 
comasach  air  ni  sam  bith  a 
dheanamh  uaith  fèin,  ach  an 
ni  a  chi  e  an  t-Athair  a'  dean- 
amh :  oir  ge  b'e  nithe  a  ni 
esan,  na  nithe  sin  fèin  ni  am 
Mac  mar  an  ceudna. 

20  Oir  is  ionmhuinn  leis  an 
Athair  am  Mac,  agus  a  ta  e 
a'  foillseachadh  dha  nan  uile 
nithe  a  tha  e  fèin  a'  deanamh  : 
agus  foillsichidh  e  dha  oibre 
a's  mò  na  iad  so,  air  chor  as 
gu'm  bi  iongantas  oirbhse. 

21  Oir  mar  a  ta  an  t-Athair 
a'  dùsgadh  agus  a'  beothach- 
adh  nam  marbh,  is  amhuil  sin 
a  ta  am  Mac  a'  beothachadh 
an  dream  a's  àill  leis. 

22  Oir  cha-n  'eil  an  t-Ath- 
air  a'  toirt  breth  air  duine  sam 
bith ;  ach  thug  e  gach  uile 
bhreitheanas  do'n  Mhac : 

23  Chum  gu'n  tugadh  na 
h-uile  dhaoine  urram  do'n 
Mhac,  amhuil  mar  a  ta  iad  a' 
toirt  urraim  do'n  Athair.  An 
ti  nach  'eil  a'  toirt  urraim  d'on 
Mhac,  cha-n  'eil  e  toirt  urraim 
do'n  Athair  a  chuir  uaith  e. 

24  Gu  deimhin  deimhin  a 
ta  mi  ag  ràdh  ribh,  An  ti  a 
dh'èisdeas  ri  m'  fhocalsa,  a- 
gus  a  ta  creidsinn  anns  an  ti  a 
chuir  uaith  mi,  tha  a'  bheatha 
mhaireannach  aige,  agus  cha 
tig  e  chum  dìtidh  ;  ach  chaidh 
e  thairis  o  bhàs  gu  beatha. 


186 


EOIN.  .  ) 


25  Gu  deìmhin  deimhin  a 
ta  mi  ag  ràdh  ribh,  Gu  bheil 
an  uair  a'  teachd,  agus  gu  bheil 
i  nis  ann,  anns  an  cluinn  na 
mairbh  guth  Mhic  Dhè :  agus 
an  dream  a  chluinneas,  bithidh 
iad  beò. 

26  Oir  mar  a  ta  aig  an  Ath- 
air  beatha  ann  fèin,  is  amhuil 
sin  a  thug  e  do'n  Mhac  beatha 
a  bhi  aig  ann  fèin  ; 

27  Agus  thug  e  mar  an 
ceudna  dha  ùghdarras  chum 
breth  a  thabhairt,  do  bhrìgh 
gur  e  Mac  an  duine. 

28  Na  gabhaibh  ìongantas 
deth  so ;  oir  a  ta  an  uair  a' 
teachd,  anns  an  cluinn  iadsan 
uile  a  ta  's  na  h-uaighibh  a 
ghuthsan : 

29  Agus  thèid  iad  a  mach ; 
iadsan  a  rinn  maith,  chum  ais- 
eirigh  na  beatha ;  agus  iadsan 
a  rinn  olc,  chura  aiseirigh  an 
damnaidh. 

30  Cha-n  'eil  mise  comasach 
air  ni  sam  bith  a  dheanamh 
uam  fèin :  mar  a  chluinneas 
mi  bheir  mi  breth :  agus  a  ta 
mo  bhreitheanas  ceart ;  do 
bhrìgh  nach  'eil  mi  ag  iarraidh 
mo  thoile  fèin,  ach  toil  an 
Athar  a  chuir  uaith  mi. 

31  Ma  bheir  mise  fianuis 
mu  m'  thimchioll  fèin,  cha-n 
'eil  m'  fhianuis  fìor. 

32  Tha  neach  eile  a'  toirt 
fìanuis  mu  m'  thimchioll,  agus 
a  ta  fhios  agam  gur  fior  an 
f  hianuis  a  ta  e  deanamh  mu  m' 
thimchioll. 

33  Chuir  sibhse  ehum  Eoin, 
agus  thug  e  fianuis  do'n  fhir- 
inn. 


34  Ach  cha-n  'eil  mise  a' 
gabhail  fianuis  o  dhuine :  ach 
a  ta  mi  ag  ràdh  nan  nithe  so, 
chum  gu'm  bi  sibhse  air  bhur 
tèarnadh. 

35  B'esan  an  lòchran  lasar- 
ach  agus  dealrach  :  agus  bha 
sibhse  toileach  car  tamuill 
gairdeachas  a  dheanamh  'n  a 
sholus. 

36  Ach  a  ta  agamsa  fian- 
uis  a's  mò  na  Jianuis  Eoin:  oir 
na  h-oibre  a  thug  an  t-Athair 
dhomhsa  chum  gu'n  crìoch- 
naichinn  iad,  tha  na  h-oibre 
sin  fèin  a  tha  mise  a'  dean- 
amh,  a'  toirt  fianuis  mu  m' 
thimchioU,  gu'n  do  chuir  an 
t-Athair  uaith  mi. 

37  Ag-us  an  t-Athair  fèin  a 
chuir  uaith  mi,  thug  e  fianuis 
mu  m'  thimchiolL  Cha  chuala 
sibh  riamh  a  ghuth,  ni  mò  a 
chunnaic  sibh  a  choslas. 

38  Agus  cha-n  'eil  'fhocal- 
san  agaibh  a'  gabhail  eòmh- 
nuidh  annaibh  :  oir  an  ti  sin 
a  chuir  esan  uaith,  cha-n  'eil 
sibh  'g  a  chreidsinn. 

39  Rannsaichibh  na  sgriob- 
tuirean,  oir  a  ta  sibh  a'  saoil- 
sinn  gu  bheil  a'  bheatha  mhair- 
eannach  agaibh  anntasan  ;  a- 
gus  is  iad  sin  a  ta  toirt  fianuis 
mu  m'  thimchiollsa. 

40  Gidheadh  cha-n  àill  leibh 
teachd  a  m'  ionnsuidh-sa, 
chum  gu'm  faigheadh  sibh 
beatha. 

41  Cha-n  'eil  mise  a'  gabh- 
ail  urraim  o  dhaoinibh. 

42  Ach  is  aithne  dhomh 
sibhse,  nach  'eil  gràdh  Dhè 
agaibh  annaibh. 


.  CAIB 

43  Thàinìg  mise  an  ainm 
m'  Athar,  agus  cha-n  'eil  sibh 
a'  gabhail  rium :  ma  thig 
neach  eile  'n  a  ainm  fèin  gabh- 
aidh  sibh  ris-san. 

44  Cionnus  a  dh'fheudas 
sibh  creidsinn,  a  ta  gabhail 
urraim  o  chèile,  agus  nach  'eil 
ag  iarraidh  an  urraim  a  thig 
o  Dhia  a  mhain  ? 

45  Na  saoilibh  gu'n  dean 
mise  bhur  casaid  ris  an  Ath- 
air:  tha  aon  a  tha  deanamh 
casaid  oirbh,  Maois,  anns  am 
bheil  sibh  a'  cur  bhur  dòchais. 

46  Oir  nan  cr^-^^eadL  sibh 
Muois,  chreideadh  sibh  mise  : 
oir  sgrìobh  esan  mu  m'  thim- 
ehioll. 

47  Acli  mur  creid  sibh  a 
sgrìobhadhsan,  cionnus  a 
ciireideas  sibh  mo  bhriathra- 
sa. 

CAIB.  VI. 
'  IVT  A  dhèigh  sin  chaidh  losa 
X  1     thar  muir  Ghahle,  no 
Thiberiais. 

2  Agus  lean  sluagh  mòr  e, 
do  bhrìgh  gu'm  fac  iad  a 
mhìorbhuilean  a  rinn  e  air  an 
dream  a  bha  euslan. 

3  Agus  chaidh  losa  suas  air 
beinn,  agus  shuidh  e  an  sin 
maille  r  a  dheisciobluibh. 

4  Agus  bha  a'  chàisg,  fèill 
nan  ludhach,  am  fagus. 

5  An  sin  an  uair  a  thog 
losa  suas  a  shùilean,  agus  a 
chunnaic  e  gu'n  d'  thàinig 
buidheann  mhòr  shluaigh  d'a 
ionnsuidh,  thubhairt  e  ri  Phi- 
lip,  Cia  an  t-àit  as  an  ceann- 
aich  sinn  aran  chum  gu'n  ith 
iad  so? 


.  VI.  187 

6  (Ach  thubhairt  e  so  'g  a 
dhearbhadhsan  ;  oirbha  fhios 
aige  fèin  ciod  a  dheanadh  e.) 

7  Fhreagair  Philip  e,  Cha 
leoir  dhoibh  luach  dhà  cheud 
peghinn  a  dh'aran,  chum  gu'n 
gabhadh  gach  aon  diubh  beag- 
an. 

8  Thubhairt  aon  d'a  dheis- 
ciobluibh,  Aindreas,  bràthair 
Shimoin  Pheadair,  ris. 

9  Tha  òganach  an  so,  aig 
am  bheil  cilig  builinnean  eòr- 
na,  agus  dà  iasg  bheag :  ach 
ciod  iad  so  am  measg  na  h-uir- 
ead  ? 

10  Agus  thubhairt  losa, 
Thugaibh  air  na  daoinibh 
suidhe  sìos.  A  nis  bha  mòran 
feoir  anns  an  àit.  Air  an 
aobhar  sin  shuidh  na  daoine 
sìos,  an  àireamh  timchioll 
chùig  mìle. 

11  Agus  ghlac  losa  na  buil- 
innean,  agus  air  tabhairt 
buidheachais  da,  roinn  e  air 
na  deisciobluibh  iad,  agus  na 
deisciobuil  orrasan  a  shuidh  : 
agus  mar  an  ceudna  do  na 
h-iasgaibh  beaga,  mheud  as  a 
b'àill  leo. 

12  'N  uair  a  shàsuicheadh 
iad,  thubhairt  e  r'a  dheisciob- 
luibh,  Cruinnichibh  am  biadh 
briste  a  ta  thuilleadh  ann, 
chum  nach  caillear  a  bheag. 

13  Air  an  aobhar  sin 
chruinnich  iad  e  r'a  chèile,  a- 
gus  lìon  iad  dà  chliabh  dheug 
do  sbruileach  nan  cùig  buil- 
innean  eòrna,  a  bha  dh'fhuigh- 
eall  aig  a'  mhuinntir  a  dh'ith. 

14  An  sinan  uair  a  chunn 
aic  na  daoine  sin  am  mìor- 


188 


EOIN. 


bhuil  a  rìnn  losa,  thubhairt 
iad,  Gu  fìrinneach  is  e  so  am 
fàidh  a  bha  gu  teachd  chum 
an  t-saoghail. 

15  Uime  sin  an  uair  a  thuig 
losa  gu'n  robh  iad  air  tì  teachd 
agus  breith  air  le  làimh  laidir, 
chum  gu'n  deanadh  iad  righ 
dbeth,  dh'imich  e  ris  do'n 
bheinn  'n  a  aonar. 

16  Agus  an  uair  a  thàinig 
am  feasgar,  chaidh  a  dheiscio- 
buil  sìos  chum  na  mara. 

17  Agus  air  dol  an  luing 
dhoibh,  chaidh  iad  thar  a' 
mhuir  gu  Capernaum :  agus 
bha  an  dorchadas  a  nis  ann, 
agus  cha  robh  losa  air  teachd 
d'an  ionnsuidh. 

18  Agus  ag  seideadh  do 
ghaoith  mhòir,  dh'èirich  a' 
mhuir. 

19  Uime  sin  an  uair  a  rinn 
iad  iomramh  timchioU  cùig  no 
deich  thar  fhichead  do  staid- 
ibh,  chunnaic  iad  losa  ag  im- 
eachd  air  a'  mhuir,  agus  a' 
druideadh  ris  an  luing;  agus 
ghabh  iad  eagal. 

20  Ach  thubhairt  esan  riu, 
Ise  mise  ta  ann;  na  biodh  eagal 
oirbh. 

21  Uime  sin  ghabh  iad  gu 
toileach  a  steach  do'n  luing 
e :  agus  air  ball  ràinig  an  long 
an  tìr  gus  an  robh  iad  a'  dol. 

22  Air  an  là  'n  a  dhèigh  sin, 
an  uair  a  chunnaic  an  sluagh 
a  sheas  air  taobh  eile  na  mara, 
nach  robh  long  eile  an  sin, 
ach  an  long  sin  anns  an  deach- 
aidh  a  dheisciobuil  a  steach, 
agus  nach  deachaidh  losa  san 
luing  maiile  r'a  dheisciobluibb,  i 


ach  gu'n  d'fhalbh  a  dheisciob' 
uil  'n  an  aonar ; 

23  (Gidheadh  thàinig  longa 
beaga  eile  o  Thiberias,  laimh 
ris  an  àit  san  dh'ith  iad  an 
t-aran,  an  dèigh  do'n  Tigh- 
earn  buidheachas  a  thoirt ;) 

24Uime  sin  an  uair  a  chunn- 
aic  an  sluagh  nach  robh  losa  an 
sin,  no  a  dheisciobuil,  chaidh 
iad  fèin  mar  an  ceudna  ann  an 
longaibh,  agus  thàinig  iad  gu 
Capernaum,  ag  iarraidh  losa 

25  Agus  air  dhoibh  fhaot- 
ainn  air  an  taobh  thall  do'n 
mhuir,  thubhairt  iad  ris,  A 
mhaighstir,  c'uin  a  thàinig  thu 
an  so? 

26  Fhreagair  losa  iad  a- 
gus  thubhairt  e,  Gu  deimhin 
deimhin  a  ta  mi  ag  ràdh  ribh, 
Tha  sibh  ga  m'  iarraidh,  clia-n 
ann  a  chionn  gu'm  faca  sibh 
na  mìorbhuilean,  ach  a  chionn 
gu'n  d'ith  sibh  do  na  builinn- 
ibh,  agus  gu'n  do  shàsuich- 
eadh  sibh. 

27  Deanaibh  saothair  cha-n 
ann  air  son  a'  bhìdh  a  theirg- 
eas,  ach  air  son  a'  bhìdh  a 
mhaireas  chum  na  beatha 
siorruidh,  a  bheir  Mac  an 
duine  duibh:  oir  esan  sheul- 
aich  Dia  an  t-Athair. 

28  An  sin  thubhairt  iad  ris, 
Ciod  a  ni  sinn,  chum  as  gu'n 
oibrich  sinn  oibre  Dhè  ? 

29  Freagair  losa  agus  thu- 
bhairt  e  riu,  Is  i  so  obair  Dhè, 
gu'n  creid  sibh  anns  an  ti  a 
chuir  e  uaith. 

30  Uime  sin  thubhairt  iad 
ris,  Ciod  an  comhar  a  ni  thusa 
ma  ta,  chum  gu'm  faic  «ànn. 


CAIB 

agfus  gu'n  creid  sinn  thu? 
ciod  an  obair  a  ni  thu  ? 

31  Dh'ith  ar  n-aithriche 
mana  san  fhàsach  ;  a  rèir  mar 
a  ta  e  sgrìobhta,  Thug-  e  dhoibh 
aran  o  nèamh  r'a  itheadh. 

32  An  sin  thubhairt  losa 
riu,  Gu  deimhin  deimhin  a  ta 
mi  ag  ràdh  ribh,  nach  d'  thug 
Maois  dhuibh  an  t-aran  o 
nèamh  ;  ach  a  ta  m'  Athair-sa 
a'  toirt  dhuibh  an  arain  fhìor 
o  nèamh. 

33  Oir  is  e  sin  aran  Dhè  a 
ta  teachd  a  nuas  o  nèamh,  a- 
gus  a  ta  tabhairt  beatha  do'n 
t-saoghal. 

34  An  sin  thubhairt  iad  ris, 
A  Thighearn,thoir  dhuinne  an 
t-aran  so  an  còmhnuidh. 

35  Agus  thubhairt  losa  riu, 
Is  mise  aran  na  beatha  :  an  ti 
a  thig  a  m'  ionnsuidh-sa,  cha 
bhi  ocras  gu  bràth  air ;  agus 
an  ti  a  chreideas  annarasa, 
cha  bhi  tart  gu  bràth  air. 

36  Ach  mar  a  thubhairt  mi 
ribh,  ge  do  chunnaic  sibh  mi, 
cha-n  'eil  sibh  a'  creidsinn. 

37  Gach  ni  a  bheir  ant-Ath- 
air  dhomhsa,  thig  e  a  m'  ionn- 
suidh  ;  agus  an  ti  a  thig  a  m' 
ionnsuidh,  cha  tilg  mi  air  chor 
sam  bith  a  mach  e. 

38  Oir  thàinig  mi  nuas  o 
nèamh,  cha-n  ann  chum  gu'n 
deanainn  mo  thoil  fèin,  ach 
toil  an  ti  a  chuir  uaith  mi. 

39  Agus  is  i  so  toil  an  Athar 
a  chuir  uaith  mi,  nach  caillinn 
a  bheag  sam  bith  do'n  uile  a 
thug  e  dhomh,  ach  gu'n  tog- 
ain  suas  e  rìs  air  an  là  dheir- 
eannach. 


.  VI.  189 

40  Agus  is  i  so  toil  an  ti  a 
chuir  uaith  mi,  gu'm  biodh 
a'  bheatha  mhaireannach  aig 
gach  neach  a  chi  am  Mac,  a- 
gus  a  chreideas  ann:  agus  tog- 
aidh  mise  suas  e  air  an  là 
dheireannach. 

41  An  sin  rinn  na  h-Iudh- 
aich  gearan  uime,  a  chionn 
gu  n  dubhairt  e,  Is  mise  an 
t-aran  a  thàinig  a  nuas  o 
nèamh. 

42  Agus  thubhairtiad,  Nach 
e  so  losa  mac  loseiph,  neach 
aig  an  aithne  dhuinn  'athair 
agus  a  mhàthair  ?  cionnus  ma 
seadh  a  ta  e  ag  ràdh,  Thàinig 
mi  nuas  o  nèamh. 

43  Air  an  aobhar  sin  f hreag- 
air  losa  agus  thubhairt  e  riu, 
Na  deanaibh  gearan  'n  ur 
measg  fèin. 

44  Cha-nurrainn  neach  air 
bith  teachd  a  m'  ionnsuidh-sa, 
mur  tarruing  an  t-Athair  a 
chuir  uaith  mise  e  :  agus  tog- 
aidh  mise  suas  e  air  an  là 
dheireannach. 

45  Tha  e  sgrìobhta  's  na 
fò,idhibh,  Agus  bithidh  iad  uile 
air  an  teagasg  o  Dhia.  Uime 
sin  gach  neach  a  chuala,  agus 
a  dh'fhòghluim  o'n  Athair, 
thig  e  'a  m'  ionnsuidh-sa. 

46  Cha  'n  e  gu'm  faca  neach 
sam  bith  an  t-Athair,  ach  an 
ti  a  ta  o  Dhia ;  chunnaic  esan 
an  t-Athair. 

47  Gu  deimhin  deimhin  a 
ta  mi  ag  ràdh  ribh,  An  ti 
a  ta  creidsinn  annamsa,  tha 
blieatha  mhaireannach  aige. 

48  Is  mise  aran  na  beatha. 

49  Dh'ith  bhur  n-aithriche 


190 


EOIN. 


mana  san  fhàsach,  agus  fhuair 
iad  bàs. 

50  Is  e  so  an  t-aran  a  tha 
teachd  a  nuas  o  nèamh,  chum 
as  gu'n  ith  neach  dheth,  agus 
nach  faigh  e  bàs. 

51  Is  mise  an  t-aran  beò,  a 
thàinig  a  nuas  o  nèamh :  ma 
dh'itheas  neach  air  bith  do'n 
aran  so,  bithidh  e  beò  gu  siorr- 
uidh :  agus  an  t-aran  a  bheir 
mise  uam,  is  e  m'fheoil  e,  a 
bheir  mi  air  son  beatha  an 
t-saoghail. 

52  Air  an  aobhar  sin  bha 
connsachadh  aig  na  h-Iudhaich 
r'a  chèile,  ag  ràdh,  Cionnus  a 
dh'fheudas  an  duine  so  'fheoil 
a  thoirt  duinn  r'a  itheadh. 

53  An  sin  thubhairt  losa 
riu,  Gu  deimhin  deimhin  a  ta 
mi  ag  ràdh  ribh,  mur  ith  sibh 
feoil  Mhic  an  duine,  agus  mur 
òl  sibh  'fhuil,  cha-n  'eil  beatha 
agaibh  annaibh. 

54  Esan  a  dh'itheas  m' 
fheoil~sa,  agus  a  dh'òlas  ni' 
f  huil-sa,  a  ta  a'  bheatha  shiorr- 
uidh  aige ;  agus  togaidh  mise 
suas  e  air  an  là  dheireannach. 

55  Oir  is  biadh  gu  fìrinn- 
each  m'fheoil,  agus  is  deoch 
gu  fìrinneach  m'  fhuil. 

56  Esan  a  dh'itheas  m' 
fheoil-sa,  agus  a  dh'òlas  m' 
fliuil-sa,  tha  e  gabhail  còmh- 
nuidh  annamsa,  agus  mise 
annsan. 

57  Mar  a  ta  'n  t-Athair  beò 
a  chuir  uaith  mise,  agus  a  ta 
mise  beò  troimh  an  Athair ;  is 
amhuil  sin  esan  a  dh'itheas 
mise,  bithidh  e  mar  an  ceudna 
beò  tromhamsa. 


58  Is  e  so  an  t-aran  sin  a 
thàinig  a  nuas  o  nèamh  ;  cha 
-n  e  mar  a  dh'ith  bhur  n-aith- 
riche  mana,  agus  fhuair  iad 
bàs :  esan  a  dh'itheas  an  t-aran 
so,  bithidh  e  beò  am  feasd. 

59  Thubhairt  e  na  nithe  so 
anns  an  t-sionagog,  an  uair  a 
bha  e  a'  teagasg  'an  Caper- 
naum. 

60  Uime  sin  'n  uair  a  chual 
mòran  d'a  dheisciobluibh  so, 
thubhairt  iad,  Is  cruaidh  a' 
chainnt  so ;  cò  a  dh'f heudas 
èisdeachd  rithe. 

61  'N  uair  a  thuig  losa  ann 
fèin  gu'n  robh  a  dheisciobuil 
ri  gearan  uime  so,  thubhairt  e 
riu,  Am  bheil  so  a'  toirt  oil- 
bheim  dhuibh-sa  ? 

62  Agus  ciod  na  'm  faiceadh 
sibh  Mac  an  duine  a'  dol  suas 
do'n  àit  anns  an  robh  e  roimhe? 

63  Is  e  an  Spiorad  a  bheoth- 
aicheas ;  cha-n  'eil  tairbhe  air 
bith  's  an  fheoil :  na  briathran 
a  tha  mise  a'  labhairt  ribh,  is 
spiorad  agus  is  beatha  iad. 

64  Ach  a  ta  cuid  dibhse 
nach  'eil  a'  creidsinn.  (Oir 
b'aithne  do  losa  o  thijs,  cò 
iad  nach  robh  a'  creidsinn,  a- 
gus  cò  an  ti  a  bhrathadh  e.) 

65  Agus  thubhairt  e,  Air 
an  aobhar  sin  thubhairt  mi 
ribh,  nacli  urrainn  neach  air 
bith  teachd  'a  m'  ionnsuidh, 
mur  bi  e  air  a  thoirt  da  o  m' 
Athair. 

66  O'n  àm  sin  chaidh  mòr- 
an  d'a  dheisciobluibh  air  an 
ais,  agus  cha  d'imich  iad  ni's 
mò  maille  ris. 

67  An  sin  thubhairt  losa 


CAIB.  VII. 


191 


ris  an  dà  fhear  dheug,  An 
àiU  leibhse  falbh  cuideachd  ? 

68  An  sin  fhreagair  Simon 
Peadar  e,  A  Thighearn,  co 
dh'ionnsuidh  an  tèid  sinn  ? 
affadsa  tha  briathra  na  beatha 
maireannaich. 

69  Agus  a  ta  sinne  a'  creid- 
sinn,  agus  a  ta  fhios  againn 
gur  tusa  Criosd  Mac  an  Dè 
bheò. 

70  Fhreagair  losa  iad,  Nach 
do  thagh  niise  sibhse  dà  f hear 
dheug,  agus  a  ta  fear  agaibh 
'n  a  dhiabhul  ? 

71  Ach  labhair  e  mu  ludas 
Iscariot,  mac  Shimoin  :  oir  is 
e  so  an  ti  a  bha  gu  esan  a 
bhrath,  air  dha  bhi  'n  a  aon 
do'n  dà  fhear  dheug. 

CAIB.  VII. 

AGUS  an  dèigh  nan  nithe 
sin,  bha  losa  ag  imeachd 
mu'n  cuairt  ann  an  Galile : 
oir  cha  b'àill  leis  a  bhi  'g  im- 
eachd  ann  an  ludea,  a  chioDn 
gu'n  robh  na  h-Iudhaich  ag 
iarraidh  a  mharbhadh. 

2  Agus  bha  fèiU  nan  ludh- 
ach,  eadhon  fèill  nam  pàiUium 
am  fagus. 

8  Uime  sin  thubhairt  a 
bhràithre  ris,  Imich  as  so  agus 
rach  do  ludea,  chum  gu  faic 
do  dheisciobuil  mar  an  cued- 
na  t'oibre  a  tha  thu  a'  dean- 
amh. 

4  Oir  cha  dean  neach  air 
bìth  aon  ni  am  folach,  a  dh'- 
iarras  e  fèin  a  bhi  am  folais : 
ma  tha  thu  a'  deanamh  nan 
nithe  so,  nochd  thu  fein  do'n 
t-saoghal. 


5  Oir  cha  do  chreid  a 
bhràithre  fein  ann. 

6  An  sin  thubhairt  losa  riu, 
Cha  d'thàinig  m'  àmsa  fath- 
ast;  ach  a  ta  bhur  n-àmsa 
ghnàth  deas. 

7  Cha-n  'eil  e'n  comas  do'n 
t-saoghal  sibhse  f  huathachadh ; 
ach  fuathaichidh  e  mise,  do 
bhrìgh  gu  bheil  mi  'toirtfianuis 
m'a  thimchioll  gu  bheil  'oibre 
olc. 

8  Rachaibh-sa  suas  chum 
na  feile  so :  cha  teid  mise 
suas  fathast  chum  na  feille  so, 
do  bhrìgh  nach  'eil  m'  àm  fath- 
ast  air  a  choimlionadh. 

9  'N  uair  'thubhairt  e  na 
nithe  so  riu,  dh'fhan  e  'an  Ga- 
Hle. 

10  Ach  an  uair  a  chaidh  a 
bhràithre  suas,  an  sin  chaidh 
esan  suas  mar  an  cuedna  chuni 
na  feille,  cha-n  ann  'am  folhiis 
ach  mar  gu  b'ann  'an  uaig- 
nidheas. 

1 1  An  sin  dh'iarr  na  h-Iudh- 
aich  e  air  an  fheill,  agus  thu- 
bhairt  iad,  C'àit  am  bheil  e  ? 

12  Agus  bha  borbhan  mòr 
'am  measg  an  t-sluaigh  m'a 
thimchioll :  oir  thubhairt  cuid, 
Is  duine  maith  e  :  ach  thu- 
bhairt  cuid  eile,  Cha-n  eadh  ; 
ach  ata  emealladh  an  t-sluaigh. 

13  Gidheadh  cha  do  labhair 
neach  sam  bith  gu  follaiseach 
uime,  air  eagal  nan  ludhach. 

14  A  nis  niu  mheadhon  na 
feille,  chaidh  losa  suas  do'n 
teampull,  agus  theagaisg  e. 

15  Agus  ghabh  na  h-Iudh- 
aich  iongantas,  ag  ràdh,  Cionn- 
us  is  aithne  do'u  duine  so  lit- 


192 


EOIN. 


richean,  agus  nach  d'fhògh- 
luim  e  ? 

16  Fhreagair  losa  iad,  agus 
thubhairt  e,  Cha  leam  fein  mo 
theagasg,  ach  leis-san  a  chuir 
uaith  mi. 

17  Ma's  àill  le  neach  sam 
bith  a  thoil-san  a  dheanamh, 
bitliidh  fios  aigemu'n  teagasg, 
an  ann  o  Dhia  a  ta  e,  no  'm 
bheil  mise  a'  labhairt  uam  fein. 

18  An  ti  a  labhras  uaith 
fein,  tha  e  'g  iarraidh  a  ghlòire 
fein  :  ach  ge  b'e  dh'iarras  gloir 
an  ti  a  chuir  uaith  e,  tha  esan 
firinneach,  agus  cha-n  'eil 
eucoir  air  bith  ann. 

19  Nach  d'thug  Maois  an 
lagh  dhuibh,  ag-us  gidheadh 
cha-n  'eil  aon  neach  agaibh  a' 
coimhlionadh  an  lagha  ?  C'ar 
son  a  ta  sibh  ag  iarraidh  mise 
a  mharbhadh  ? 

20  Fhreagair  an  sluagh  a- 
gus  thubhairt  iad,  Tha  deamh- 
an  agad :  cò  tha  'g  iarraidh 
do  mharbhadh  ? 

21  Fhreagair  losa  agus  thu- 
bhairt  e  riu,  Rinn  mise  aon  ob- 
air,  agus  a  ta  iongantas  oirbh 
uile  air  an  aobhar  sin. 

22  Thug  Maois  dhuibh  an 
timchioll-ghearradh,  {cha-n  e 
gur  ann  o  Mhaois  a  ta  e,  ach 
o  na  h-aithrichibh),  agus  tim- 
chioll-ghearraidh  sibhse  duine 
air  an  t-sàbaid. 

23  Ma  tha  duine  air  an 
t-sàbaid  a  gabhail  timchioll- 
ghearraidh,  chum  nach  bi  lagh 
Mhaois  air  a  bhriseadh ;  am 
bheil  fearg  agaibh  riumsa,  a 
chionn  gu'n  d'rinn  mi  duine 
uìle  slàn  air  an  t-sàbaid  ? 


24  Na  tugaibh  breth  a  reir 
coslais,  ach  thugaibh  breth 
cheart. 

25  'An  sin  thubhairt  cuid 
do  mhuinntir  lerusaleim,  Nach 
e  so  esan  a  tha  iad  ag  iarraidh 
a  mharbhadh  ? 

26  Agus,  feuch,  tha  e  labh- 
airt  gu  follaiseach,  agus  cha-n 
'eil  iad  ag  ràdh  ni  sam  bith 
ris :  am  bheil  dearbh-fhios  aig 
na  h-uachdarain  gur  e  so  da 
rìreadh  Criosd  ? 

27  Gidheadh  is  aithne 
dhuinn  an  duine  so  cia  as  da : 
ach  an  uair  a  thig  Criosd, 
cha-n  aithne  do  neach  air  bith 
cia  as  da. 

28  An  sin  ghlaodhlosa  's  an 
teampull,  agus  e  a'  teagasg, 
ag  ràdh,  Is  aithne  dhuibh  ar- 
aon  mise,  agus  cia  as  domh  : 
agus  cha  d'thàinig  mi  uam 
fèin,  ach  ata  esan  fior  a  chuir 
uaith  mi,  air  nach  'eil  eòlas 
agaibh-sa. 

29  Ach  a  ta  eòlas  agamsa 
air :  oir  is  ann  uaith  a  ta  mi, 
agus  chuir  esan  uaith  mi. 

80  An  sin  dh'iarr  iad  a 
ghlacadh  :  ach  cha  do  chuir 
neach  air  bith  làmh  ann,  a 
chionn  nach  robh  'uair-san 
fathast  air  teachd. 

31  Agus  chreid  mòran  do'n 
t-sluagh  air,  agus  thubhairt 
iad,  'N  uair  a  thig  Criosd,  an 
dean  e  ni's  mò  do  mhìorbhuil- 
ibh  na  iad  sin  a  rinn  an  duine 
so  ? 

32  Chuala  na  Phairisich 
gu'n  robh  an  sluagh  a'borbh- 
anaich  nan  nithe  so  m'a  thini- 
chioll :  agus  chuir  na  Phairis- 


CAIB 

ich  agus  na  li-àrd-shagairt 
maoir  g'a  ghlacadh. 

33  An  sin  thubhairt  losa, 
Fathast  tamull  beag  tha  mise 
maille  ribh,  agus  an  sin  a  ta 
mi  dol  chum  an  ti  a  chuir 
uaith  mi. 

34  larraidh  sibh  mi,  agus 
cha-n  fhaioh  sibh  mi:  agus 
do'n  àit  'am  bi  mi,  cha-n  urr- 
ainn  sibhse  teachd. 

35  An  sin  thubhairt  na  h- 
ludhaich  eatorra  fèin,  C'àit 
an  tèid  am  fear  so,  nach  faigh 
sinn  e  ?  an  tèid  e  chum  na 
muinntir  a  ta  air  an  sgapadh 
am  nieasg  nan  Greugach,  agus 
an  teagaisg  e  na  Greugaich  ? 

36  Ciod  i  a'  chainnt  so  a 
thubhairt  e,  larraidh  sibh  mi, 
agus  cha-n  fhaigh  sibh  mi: 
agus  do'n  àit  am  bheil  mise, 
cha-n  urrainn  sibhse  teachd  ? 

37  Air  an  là  dheireannach, 
la  mòr  sin  na  fèille,  sheas  losa 
agus  ghlaodh  e,  ag  ràdh,  Ma 
tha  tart  air  neach  sam  bith, 
thigeadh  e  m'ionnsuidh-sa,  a- 
gus  òladh  e. 

38  An  ti  a  chreideas  ann- 
amsa,  mar  a  ta  an  sgriobtuir 
ag  ràdh,  sruthaidh  as  a  bhroinn 
aimhnichean  do  uisge  beò. 

39  (Ach  labhhair  e  so  mu'n 
Spiorad,  a  bha  iadsan  a  chreid- 
eadh  annsan  gu  fhaghail :  oir 
cha  robh  an  Spiorad  fathast 
air  a  thabhairt,  do  bhrìgh  nach 
robh  losa  fathast  air  a  ghlòr- 
achadh.) 

40  Uime  sin,  an  uair  a 
chuala  mòran  do'n  t-sluagh  a' 
chainnt  so,  thubhairt  iad,  Gu 
fìrinneach  is  e  so  am  fàidh. 


!.  VIL  193 

41  Thubhairt  cuid  eile,  Is 
e  so  Criosd.  Ach  thubhairt 
dream  eile,  An  ann  o  Ghalile 
a  thig  Criosd  ? 

42  Nach  dubhairt  an  sgriob- 
tuir,  Gu'n  tig  Criosd  do  shìol 
Dhaibhidh,  agus  à  Betlehem, 
am  baile  's  an  robh  Daibhidh? 

43  Air  an  aobhar  sin  dh'èir- 
ich  eas-aonachd  am  measg  an 
t-sluaigh  air  a  shonsan. 

44  Agus  b'àiU  le  cuid  diubh 
a  ghlacadh  ;  ach  cha  do  chuir 
duine  air  bith  làmh  ann. 

45  An  sin  thàinig  na  maoir 
chum  nan  àrd-shagart  agus 
nam  Phairiseach ;  agus  thubh- 
airt  iadsan  riu,  C'ar  son  nach 
d'thug  sibh  leibh  e  ? 

46  Fhreagair  na  maoir,  Cha 
do  labhair  duine  riamh  mar 
an  duine  so. 

47  An  sin  fhreagair  na 
Phairisich  iad,  Am  bheil  sibh- 
se  mar  an  ceudna  air  bhur 
mealladh  ? 

48  An  do  chreid  aon  air 
bith  do  na  h-uachdarain  ann, 
no  do  na  Phairisich  ? 

49  Ach  an  sluagh  so  aig 
nach  'eil  eòlas  an  lagha,  tha 
iad  malluichte. 

50  Thubhairt  Nicodemus 
riu,  (esan  a  thàinig  d'a  ionn- 
suidh  's  an  oidhche,  air  dha  bhi 
'n  a  aon  diubh,) 

51  Am  bheil  ar  lagh-ne  toirt 
l)reth  air  duine  sam  bith  gus 
an  cluinn  e  uaith  fèin  an  tois- 
each,  agus  gus  am  bi  fhios 
aige  cind  a  tha  e  a'  deanamh  { 

52  Fhreagair  iadsan  agus 
thubhairt  iad  ris,  Am  bheil 
thusa  mar  an  ceudua  o  Gha- 


194 


EOIN. 


lile  ?  Rannsaich,  agus  faic  : 
oir  à  Galile  cha  d'èirich  fàidh. 

53  Agus  dh'imich  gach  aon 
d'a  thigh  fèin. 

CAIB.  VIII. 

ACH   chaidh    losa  chum 
slèibh  nan  crann-oladh  : 

2  Agus  gu  moch  airmhad- 
iiinn  thàinig  e  rìs  do'n  team- 
pull,  agus  thàinig  an  sluagh 
uile  d'a  ionnsuidh ;  agus  air 
suidhe  dha,  theagaisg  e  iad. 

3  Agus  thug  na  sgrìobh- 
aichean  agus  na  Phairisich 
bean  d'a  ionnsuidh  a  ghlac- 
adh  'an  adhaltrannas ;  agus  air 
dhoibh  a  cur  anns  a'  mheadh- 
on, 

4  Thubhairt  iad  ris,  A 
mhaighstir,  ghlacadh  a'  bhean 
so  anns  a'  ghnìomh  fèin,  a' 
deanamh  adhaltrannais. 

5  A  nis  dh'àithn  Maois 
dhuinn  's  an  lagh,  an  leithide 
so  a  chlachadh  :  ciod  ma  seadh 
a  ta  thusa  ag  ràdh  ? 

6  Thubhairt  iad  so  'g  adhear- 
bhadh,  chum  gu'm  biodh  aca 
cùis-chasaid  'n  a  aghaidh.  Ach 
chrom  losa  sìos,  agus  sgrìobh 
e  le  'mheur  air  an  làr,  (mar 
nach  biodh  e  'g  an  cluinntinn.) 

7  Mar  sin  air  dhoibh  buan- 
achadh  a'  feòraich  dheth,  thog 
se  e  fèin  suas  agus  thubhairt 
e  riu,  An  neach  a  ta  gun 
pheacadh  agaibh-sa,  tilgeadh 
e  a'  cheud  chlach  oirre. 

8  Agus  chrom  e  sìos  a  rìs, 
agus  sgrìobh  e  air  an  làr. 

9  Agus  an  uair  a  chual  iad- 
san  so,  (air  dhoibh  bhi  air  an 
agairt  le'n  coguis  fèin,)  chaidh 


iad  a  mach  an  dèigh  a  chèile, 
a'  tòiseachadh  aig  an  dream 
bu  shine,  gus  an  dream  mu 
dheireadh  :  agus  dh'fhàgadh 
'n  a  aonar  losa,  agus  a'  bhean 
'n  a  seasamh  s  a'  mheadhon. 

10  Agus  'n  uair  a  dh'èirich 
losa  suas,  agus  nach  fac  e  aon 
air  bith  ach  a'  bhean,  thu- 
bhairt  e  rithe,  A  bhean,  c'àit 
am  bheil  iad  sud  do  luchd- 
casaid?  an  do  dhìt  duine  air 
bith  thu? 

11  Thubhairt  ise,  Cha  do 
dhìt  aon  duine,  a  Thighearn. 
Agus  thubhairt  losa  rithe, 
Cha  rahò  a  tha  mise  ga  d'dhit- 
eadh  :  imich  romhad,  agus  na 
peacaich  ni  's  mò. 

12  An  sin  labhair  losa  riu 
a  rìs,  ag  ràdh,  Is  mise  solus  an 
t-saoghail :  an  ti  a  leanas  mise, 
cha  siubhail  e  'an  dorchadas, 
ach  bithidh  solus  na  beatha 
aige. 

13  Uime  sin  thubhairt  na 
Phairisich  ris,  Tha  thu  toirt 
fianuis  mu  d'  thimchioll  fèin  ; 
cha-n  'eil  t'f  hianuis  fìor. 

14  Fhreagair  losa,  agus  thu- 
bhairt  e  riu,  Ged  'tha  mi  'toirt 
fianuis  mu  m'  thimchioll  fèin, 
gidheadh  a  ta  m'  f  hianuis  fìor : 
oir  a  ta  fhios  agam  cia  as  a 
thàinig  mi,  agus  c'àit  am  bheil 
mi  dol ;  ach  cha-n  'eil  fhios 
agaibh-sa  cia  as  a  thainig  mi, 
no  c'àit  am  bheil  mi  dol. 

15  Tha  sibhse  a'  toirt  breth 
a  rèir  na  feòla  ;  cha-n  eil  mise 
a'  toirt  breth  air  aon  duine. 

16  Agus  gidheadh  ma  bheir 
mise  breth,  tha  mo  bhreth  fìr- 
inneach :  oir  cha-n  'eil  mi  m' 


CAIB. 

aonar,  ach  mise  agus  an  t-Ath- 
air  a  chur  uaith  mi. 

17  Agus  a  ta  e  sgriobhta 
ann  bhur  lagh  fèin,  gu  bheil 
fianuis  dithis  dhaoine  fìor. 

18  Is  aon  mise  a  ta  dean- 
amh  fianuis  mu  m'  thimchioll 
fèin,  agus  a  ta  an  t-Athair  a 
chuir  uaith  mi,  a  deanamh 
fianuis  mu  m'  thimchioll. 

19  An  sin  thubhairt  iad  ris, 
C'àit  ara  bheil  t'Athair? 
Fhreagair  losa,  Cba-n  aithne 
dhuibhse  aon  chuid  mise  no 
m'  Athair :  nam  biodh  eòlas 
agaibh  ormsa,  bhiodh  eòlas 
agaibh  air  m'  Athair  mar  an 
ceudna. 

20  Labhair  losa  na  briathra 
so  an  tigh-coimhead  an  ion- 
mhais,  ag  teagasg  dha  san 
teampull :  agus  cha  do  chuir 
duine  air  bith  làmh  ann ;  oir 
cha  robh  'uair  fathast  air 
teachd. 

21  An  sin  thubhairt  losa  riu 
a  rìs,  Tha  mise  a'  falbh,  agus 
iarraidh  sibh  mi,  agus  bàsaich- 
idh  sibh  ann  bhur  peacadh : 
cha-n  urrainn  sibhse  teachd 
do'n  àit  'am  bheil  mise  a'  dol. 

22  An  sin  thubhairt  na 
h-Iudhaich,  Am  marbh  se  e 
fèin  ?  do  bhrìgh  gu  bheil  e  'g 
ràdh,  Far  am  bheil  mise  a'  dol, 
cha-n  urrainn  sibhse  teachd. 

23  Agus  thubhairt  e  liu, 
Tha  sibhse  o  shìos,  tha  mise  o 
shuas :  tha  sibhse  do'n  t-saogh- 
al  so,  cha-n  'eil  mise  do'n 
t-saoghal  so. 

24  Uime  sin  thubhairt  mi 
ribh,  Gu'm  bàsaich  sibh  ann 
bhur  peacaibh:  oir  mur  creid 


VIII.  195 

sibh  gur  mise  e,  gheibh  sìbh 
bàs  ann  bhur  peacaibh. 

25  An  sin  thubhairt  iad  ris, 
Cò  thusa  ?  Agus  thubhairt  losa 
x\\x,  An  neach  sin  fèin  a  thu- 
bhairt  mi  ribh  o  thùs. 

26  Tha  mòran  agam  ri  radh, 
agus  r'a  bhreithneachadh  mu'r 
timchiollsa:  ach  a  ta  an  ti  a 
chuir  uaith  mi  ririnneach ;  a- 
gus  a  ta  mise  a'  labhairt  ris  an 
t-saoghal  nan  nithe  a  chuala 
mi  uaith-san. 

27  Cha  do  thuig  iad  gu'm 
b'ann  mu  thimchioll  an  Athar 
a  labhair  e  riu. 

28  An  sin  thubhairt  losa 
riu,  'N  uair  a  thogas  sibh  suas 
Mac  an  duine,  an  sin  bithidh 
fìos  agaibh  gur  mise  e,  agus 
nach  'eil  mi  'deanamh  ni  sam 
bith  uam  fèin ;  ach  mar  a 
theagaisg  m'  Athair  mi,  gu 
bheil  mi  labhairt  nan  nithe  so. 

29  Agus  tha  'n  ti  a  chuir 
uaith  mi  maille  rium :  cha 
d'fhàg  an  t-Athair  a'  m'  aonar 
mi,  do  bhrìgh  gu  bheil  mi 
'deanamh  a  ghnàth  nan  nithe 
sin  a's  taitneach  leis. 

30  An  uair  a  bha  e  'labhairt 
nan  nithe  so,  chreid  mòran 
ann. 

31  An  sin  thubhairt  losa 
ris  na  h-Iudhaich  a  chreid  ann, 
Ma  bhuanaicheas  sibh  ann  am 
fhocalsa,  bithidh  sibh  dà  rìr- 
eadh  'n  ur  deisciobuil  agam  ; 

32  Agus  bithidh  eòlas  ag- 
aibh  air  an  fhìrinn,  agus  ni  an 
fhìrinn  saor  sibh, 

38  Fhreagair  iad  e,  Is  sinne 
sliochd  Abrahaim,  agus  cha 
robh  sinn  riamh  fo  dhaorsa  aig 


196 


EOIN. 


duine  sam  bith :  cionnus  a  ta 
thusa  a.g  ràdh,  Bithidh  sibh 
saor  ? 

34  Fhreagair  losa  iad,  Gu 
deimhin  deimhin  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh,  ge  b'e  ni  peacadh, 
is  seirbhiseach  d'on  pheacadh 
e. 

35  Agus  cha-n  fhan  an 
seirbhiseach  san  tigh  gu  bràth : 
ach  fanaidh  am  mac  gu  bràth. 

36  Uime  sin  ma  ni  am  Mac 
saor  sibh,  bithidh  sibh  saor  da 
rìreadh. 

37  Tha  fhios  agam  gur  sibh 
sliochd  Abrahaim ;  ach  a  ta 
sibh  ag  iarraidh  mise  a 
mharbhadh,  do  bhrìgh  nach 
'eil  àit  aig  m'  fhocal  annaibh. 

38  Tha  mise  a  labhairt  an 
ni  sin  a  chunnaic  mi  aig  m'- 
Athair ;  agus  tha  sibhse  a' 
deanamh  an  ni  a  chunnaìc 
sibh  aig  bhur  n-athair  fèin, 

39  Fhreagair  iadsan  agus 
thubhairt  iad  ris,  Is  e  Abra- 
ham  ar  n-athair-ne.  Thubh- 
airt  losa  riu,  Nam  bu  chlann 
do  Abraham  sibh,  dheanadh 
sibh  oibre  Abrahaim. 

40  Ach  a  nis  tha  sibh  ag 
iarraidh  mise  a  mharbhadh, 
duine  a  dh'innis  duibh  an  f  hir- 
inn,  a  chuala  mi  o  Dhia:  cha 
d'rinn  Abraham  so. 

41  Tha  sibhse  a'  deanamh 
oibre  bhur  n-athar  fèin.  An 
sin  thubhairt  iad  ris,  Cha  d'- 
rugadh  an  strìopachas  sinne ; 
tha  aon  Athair  againn,  eadlion 
Dia. 

42  An  sin  thubhairt  losa 
riu,  Nam  b'e  Dia  bhur  n-Atli- 
air,  ghràdhaicheadh  sibh  mise  : 


oir  chaidh  mise  mach,  agus 
thàinig  rai  o  Dhia;  agus  cha 
d'thàinig  mi  uam  fèin,  ach 
chuir  esan  uaith  mi. 

43  C'ar  son  nach  'eil  sibh 
a'  tuigsinn  mo  cliòmhraidh  ? 
do  bhrìgh  nach  urrainn  sibh 
èisdeachd  ri  m'  fhocal. 

44  Tlia  sibhse  o  hhur  n-ath- 
air  an  diabhul,  agus  is  iad  ana- 
mianna  bhur  n-athar  a's  toil 
leibh  a  dheanamh :  bha  esan 
'n  a  mhortair  o  thùs,  agus  cha 
d'f han  e  's  an  fhìrinn,  a  chionn 
nach  'eil  fhìrinn  ann.  'N  uair 
a  labhras  e  breug,  is  ann  uaith 
fèin  a  ta  e  labhairt:  oir  is 
breugaire  e,  agus  is  e  athair 
na  brèige. 

45  Agus  do  bhrìgh  gu  bheil 
mise  ag  innseadh  na  fìrinn, 
cha-n  'eil  sibh  ga  m'  chreid- 
sinn. 

46  Cò  agaibh-sa  'chuireas 
peacadh  as  mo  leth-sa?  agus 
ma  tha  mi  ag  innseadh  na  fìr- 
inn,  c'ar  son  nach  'eil  sibh  'g  a 
m'  chreidsinn? 

47  An  ti  a  ta  o  Dhia,  èisd- 
idh  e  ri  briathraibh  Dhè :  uime 
sin  cha-n  'eil  sibhse  ag  èisd- 
eachd,  a  chionn  nach  an  o 
Dhia  a  ta  sibh. 

48  An  sin  fhreagair  na  h- 
Indhaich,  agus  thubhairt  iad 
ris,  Nach  maith  a  thubhairt 
sinn  gur  Samaritanach  thu,  a- 
gus  gu  bheil  deamhan  agad  ? 

49  Fhreagair  losa,  Cha-n 
'eil  deamham  agam ;  ach  a  ta 
mi  'toirt  urraini  do  m'Athair, 
agus  a  ta  sibhse  toirt  eas-urr- 
aim  dhomhsa. 

50  Agus  cha-n  'eil  mi  'g 


CAIB 

iarraidh  mo  ghlòire  fèin  :  tha 
neach  a  ta  'g  iarraidh  agus  a' 
toirt  breth. 

51  Gu  deimhin  deimhin  a 
ta  mi  ag  ràdh  ribh,  Ma  choimh- 
ideas  neach  m'fhocalsa,  cha-n 
fhaic  e  bàs  am  feasd, 

52  An  sin  thubhairt  na  h- 
ludhaich  ris,  A  nis  tha  fhios 
dgainn  gu  bheil  deamhan  ag- 
ad.  Fhuair  Abraham  bàs,  a- 
gus  na  fàidhean ;  gidheadh  a 
ta  thusa  ag  ràdh,  Ma  choimli- 
ideas  duine  m'fhocalsa,  cha 
bhlais  e  bàs  am  feasd. 

53  Am  mò  thusa  na  ar  n- 
athair  Abraham,  a  f  huair  bàs  ? 
agus  f huair  na  fàidhean  bàs : 
cò  a  tha  thu  'deanamh  dhiot 
fèin  ? 

54  Fhreagair  losa,  Ma  tha 
mi  toirt  glòire  dhomh  fèin, 
cha-n  'eil  ach  neo-ni  a'm' 
ghlòir:  is  e  m'  Athair  a  ta 
toirt  glòire  dhomh,  neach  a  ta 
sibhse  ag  ràdh  gur  e  bhur  Dia 
e : 

55  Gidheadh  cha  do  ghabh 
sibh  eòlas  air ;  ach  a  ta  eòlas 
agamsa  air :  agus  nan  ab- 
rainn,  Nach  aithne  dhomh  e, 
bhithinn  cosmhuil  ribhse  a'm' 
bhreugaire :  ach  is  aithne 
dhomh  e,  agus  a  ta  mi  coimh- 
ead  'fhocail. 

56  Bha  dèidh  mhòr  aig  A- 
braham  bhur  n-athair-sa  air 
mo  làsa  fhaicinn:  agus  chunn- 
aic  se  e,  agus  rinn  e  gaird- 
eachas. 

57  An  pin  thubhairt  na  h- 
ludhaich  ris,  Cha-ri  'eil  thu 
fathastleth-cheudbliadhnadh'- 
aois,  agus  am  faca  tu  Abraham? 


.  IX.  197 

58  Thubhairt  losa  riu,  Gu 
deimhin  deimhin  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh,  Mun  robh  Abra- 
ham  ann,  A  TA  MISE. 

59  An  sin  thogiadsan  clach- 
an  chum  an  tilgeadh  air :  ach 
dh'fholaich  losa  e  fèin,  agus 
chaidh  e  mach  as  an  team- 
pull,  a'  dol  troimh  am  meadh- 
on,  [agus  mar  sin  chaidh  e 
seachad.] 

CAIB.  IX. 

AGUS  an  uair  a  ghabh  losa 
seachad,  chunnaic  e  duine 
a  bha  dail  o  rugadh  e. 

2  Agus  dh'fheòraich  a 
dheisciobuil  deth,  ag  ràdh,  A 
mhaighstir,  cò  a  pheacaich, 
an  duine  so,  no  a  phàrantan, 
gu'n  d'rugadh  dall  e? 

3  Fhreagair  losa,  Cha  do 
pheacaich  aon  chuid  an  duine 
so,  no  a  phàrantan  :  ach  a 
chum  gu'm  foillsichte  oibre 
Dhè  ann. 

4  Is  èigin  domhsa  oibre  an 
ti  a  chuir  uaith  mi  a  dhean- 
amh,  am  feadh  is  là  e :  tha'n 
oidhche  a'  teachd,  'n  uair  nach 
urrainn  aon  duine  obair  a 
deanamh. 

5  Am  feadh  a  ta  mise  's  an 
t-saoghal,  is  mi  solus  an  t- 
saoghail. 

6  'N  uair  a  thubhairt  e  na 
nithe  so  chuir  e  sile  air  an 
talamh,  agus  rinn  e  criadh 
do'n  t-sile,  agus  sgaoil  e  a' 
chriadh  air  sùilibh  an  doilL 

7  Agus  thubhairt  e  ris,  Im- 
ich,  ionnhiid  ann  an  lochan 
Shiloaim,  (is  e  sin  air  eadar- 
theangachadh,  Air  a  chur.) 


198 


EOIN, 


Uime  sin  dh'imich  e,  agus  dh'- 
ionnlaid  e,  agus  thàinig  e  a' 
faicinn. 

8  Uime  sin  thubhairt  na 
coimhearsnaich,  agus  iadsan  a 
chunnaic  dall  e  roimhe  sin, 
Nach  e  so  esan  a  bha  'n  a 
shuidhe  ag  iarraidh  na  dèirce  ? 

9  Thubhairt  cuid,  Is  e  so 
e ;  cuid  eile,  Tha  e  cosmhuil 
ris :  thubhairt  e  fèin,  Is  mise 
e. 

10  Air  an  aobhar  sin  thubh- 
airt  iad  ris,  Cionnus  a  dh'- 
f hosgladh  do  shùilean  ? 

11  Fhreagair  esan  agus 
thubhairt  e,  Rinn  duine  d'an 
ainm  losa  criadh,  agus  sgaoil 
e  air  mo  shiiilibh  i,  agus 
thubhairt  e  rium,  Imich  gu 
lochan  Shiloaim,  agus  ionn- 
laid :  agus  dh'imich  mi  agus 
dh'ionnlaid  mi,  agus  f  huair  mi 
mo  radharc. 

12  An  sin  thubhairt  iad  ris, 
C'àit  am  bheil  e  ?  Thubhairt 
esan  Cha-n  aithne  domh. 

13  Thug  iad  chum  nam 
Phairiseach  esan  a  bha  roimhe 
dall. 

14  Agus  b'i  an  t-sàbaid  a 
bha  ann  an  uair  a  rinn  losa  a' 
chriadh,  agus  a  dh'fhosgail  e 
'shùilean. 

15  An  sin  a  rìs  dh'fheòr- 
aich  na  Phairisich  dheth  mar 
an  ceudna  cionnus  a  f  huair  e 
a  radharc.  Agus  thubhairt 
esan  riu,  Chuir  e  criadh  air 
mo  shùilibh,  agus  dh'ionnlaid 
mi,  agus  tha  mi  a'  faicinn. 

16  Uime  sin  thubhairt  cuid 
do  na  Phairisich,  Cha-n  'eil 
an  duine  so  o  Dhia,  do  bhrìgh 


nach  'eil  e  gleidheadh  na  sàb- 
aid.  Thubhairt  cuid  eile, 
Cionnus  a  dh'fheudas  duine 
a  ta  'n  a  pheacach,  an  leithide 
so  do  mhìorbhuilibh  a  dhean- 
amh  ?  Agus  bha  eas-aonachd 
'n  am  measg. 

17  Thubhairt  iad  a  rìs  ris 
an  duine  dhall,  Ciod  a  ta  thu- 
sa  ag  ràdh  uime,  a  thaobh 
gu'n  d'fhosgail  e  do  shùilean  ? 
Agus  thubhairt  esan,  is  fàidh 
e. 

18  Ach  cha  do  chreid  na 
h-Iudhaich  m'a  thimchioll, 
gu'n  robh  e  dall,  agus  gu'n 
d'fhu.air  e  a  radharc,  gus  an 
do  ghairm  iad  pàrantan  an  ti 
a  fhuair  a  radharc. 

19  Agus  dh'fhiosraich  iad 
dhiubh,  ag  ràdh,  An  e  so  bhur 
macsa,  a  ta  sibh  a  gràdh  a  rug- 
adh  dall  ?  cionnus  ma  seadh  a 
ta  e  nis  a'  faicinn  ? 

20  Fhreagair  a  phàrantan 
iad  agus  thubhairt  iad,  Tha 
fhios  againn  gur  e  so  ar  mac, 
agus  gu'n  do  rugadh  dall  e : 

21  Ach  cionnus  a  ta  e  nis 
a'  faicinn,  cha-n  'eil  fhios  ag- 
ainn ;  no  cò  a  dh'f hosgail  a 
shùilean,  cha-n  aithne  dhuinn : 
tha  e  fèin  air  teachd  gu  aois, 
feòraichibh  dheth,  labhraidh 
e  air  a  shon  fèin. 

22  Thubhairt  a  phàrantan 
na  briathra  so,  a  chionn  gu 
robh  eagal  nan  ludhach  orra ; 
oir  shuidhich  na  h-Iudhaich  a 
cheana  eatorra  fèin,  Nan  aid- 
icheadh  duine  sam  bith  gu'm 
b'esan  Criosd,  gu'n  rachadh  a 
cbur  as  an  t-sionagog. 

23  Air  an  aobhar  sin  thu- 


CAIB.IX. 


199 


bhairt  a  phàranta,  Tha  e  air 
teachd  gu  aois,  feòraichibh 
dheth  fèin. 

24  Air  an  aobhar  sin  ghairm 
iad  an  dara  uair  an  duine  a 
bha  dall,  agus  thubhairt  iad 
ris,  Thoir  glòir  do  Dhia :  tha 
fhios  againne  gur  peacach  an 
duine  so. 

25  An  sin  fhreagair  esan 
agus  thubhairt  e,  Am  peacach 
e  cha-n  aithne  dhomh :  air  aon 
ni  tha  fhios  agam,  air  dhomh 
bhi  dall,  gu  bheil  mi  nis  a'  faic- 
inn. 

26  Ach  thubhairt  iad  ris  a 
rìs,  Ciod  a  rinn  e  dhuit  ?  cionn- 
us  a  dh'f  hosgail  e  do  shùilean  ? 

27  Fhreagair  e  iad,  Dh'innis 
mi  dhuibh  a  cheana,  agus  cha 
d'eisd  sibh ;  c'ar  son  a  b'àill 
leibh  a  chluinntinn  a  rìs  ?.  am 
bheil  a'  mhiann  oirbhse  bhi 
'n  ur  deisciobuil  aige  mar  an 
ceudna  ? 

28  An  sin  chàin  iad  e,  a- 
gus  thubhairt  iad,  Is  tusa  a 
dheisciobul ;  ach  is  sinne  deis- 
ciobuil  Mhaois. 

29  Tha  fhios  againn  gu'n 
do  labhair  Dia  ri  Maois  :  ach 
mu  thimchioll  an  f hir  so,  cha-n 
'eil  fhios  againn  cia  as  da. 

30  Fhreagair  an  duine  aofus 
thubhairt  e  riu,  An  so  tha  ni 
iongantach,  nach  'eil  fhios  ag- 
aibh  cia  as  da,  agus  gu'n 
d'fhosgail  e  mo  shììilean  ; 

31  Ach  a  ta  fhios  againn 
nach  èisd  Dia  ri  peacaich : 
ach  ma  ta  neach  air  bith  'n  a 
fhear-aoraidh  do  Dhia,  agus  a' 
deanamh  a  thoile,  ris-san  èisd- 
idh  e. 


32  0  thoiseach  an  t-saogh- 
ail  cha  chualas  gu'n  d'fhosg- 
ail  aon  neach  sùilean  duine  a 
rugadh  dall. 

33  Mur  biodh  an  duine  so  o 
Dhia,  cha  b'urrainn  e  ni  sam 
bith  a  dheanamh. 

34  Fhreagair  iadsan  agus 
thubhairt  iad  ris,  Rugadh  thusa 
uile  ann  am  peacaibh,  agus  am 
bheil  thu  'g  ar  teagasg-ne  ?  a- 
gus  thilg  iad  a  mach  e. 

35  Chual  losa  gu'n  do  thilg 
iad  a  mach  e  ;  agus  air  dha 
f  haotainn,  thubhairt  e  ris,  Am 
bheil  thu  creidsinn  ann  am 
Mac  Dhè  ? 

36  Fhreagair  esan  agus  thu- 
bhairt  e,  Cò  e,  a  Thighearn, 
chum  gu'n  creid  mi  ann  ? 

37  Agus  thubhairt  losa  ris, 
Chunnaic  thu  araon  e,  agus  an 
ti  a  ta  labhairt  riut,  is  esan  e. 

38  Agus  thubhairt  esan, 
Tha  mi  creidsinn,  a  Thigh- 
earn,  Agus  rinn  e  aoradh  dha. 

39  Agus  thubhairt  losa,  Is 
ann  chum  breitheanais  a  thàin- 
ig  mise  chum  an  t-saoghail 
so,  chum  iadsan  nach  'eil  a' 
faicinn,  gu'm  faiceadh  iad  ;  a- 
gus  gu'ra  biodh  iadsan  a  ta 
faicinn,  air  an  deanamh  dall. 

40  Agus  chuala  cuid  do  na 
Phairisich,  bha  maille  ris  na 
nithe  so,  agus  thubhairt  iad  ris, 
Am  bheil  sinne  dall  mar  an 
ceudna  ? 

41  Thubhairt  losa  riu,  Nam 
bitheadh  sibh  dall,  chabhiodh 
peacadh  agaibh :  ach  a  nis  a 
ta  sibh  'ag  ràdh,  Is  lèir  dhuinn  ; 
uime  sin  tha  bhur  peacadh  a' 
fantuinn. 


200 


EOIN. 


CAIB.  X. 

GU  deimhin  deimhin  a  ta 
mi  ag  ràdh  ribh,  An  ti 
nach  tèid  a  stigh  troimh  an 
dorus  do  chrò  nan  caorach, 
ach  a  thèid  suas  air  sheòl  eile, 
is  gaduiche  agus  fear-reubainn 
esan. 

2  Ach  an  ti  a  thèid  a  steach 
air  an  dorus,  is  esan  buachaill 
nan  caorach. 

3  Dhasan  fosglaidh  an  dors- 
air ;  agus  èisdidh  na  caoraich 
r  a  ghuth  :  agus  gairmidh  e  a 
ehaoraich  fèin  air  an  ainm,  a- 
gus  treòraichidh  e  mach  iad. 

4  Agus  an  uair  a  chuireas 
e  mach  a  chaoraich  fèin,  im- 
ichidh  e  rompa,  agus  leanaidh 
na  caoraich  e  :  oir  is  aithne 
dhoibh  a  ghuth. 

5  Agus  cha  lean  iad  coig- 
reach,  ach  teichidh  iad  uaith, 
do  bhrìgh  nach  aithne  dhoibh 
guth  choigreach. 

6  An  cosanihlachd  so  labh- 
air  losa  riu  :  ach  cha  do  thuig 
iadsan  ciod  iad  na  nithe  a  labh- 
air  e  riu. 

7  An  sin  thubhairt  losa  riu 
a  rìs,  Gu  deimhin  deimhin  a 
ta  mi  ag  ràdh  ribh,  gur  mise 
dorus  nan  caorach. 

8  ladsan  uile  a  thàinig 
romhamsa,  is  gaduichean  agus 
luchd-reubainn  iad  :  ach  cha 
d'èisd  na  caoraich  riu. 

9  Is  mise  an  dorus :  ma 
thèid  neach  air  bith  steach 
tromhamsa,  tèarnar  e,  agus 
thèid  e  steach  agus  a  mach,  a- 
gus  gheibh  e  ionaltradh. 

10  Cha  tig  an  gaduiche  ach 
a  ghoid,  agus  a  mharbhadh,  a- 


gus  a  mhilleadh  :  thàinig  mise 
chum  gu'm  biodh  beatha  aca, 
agus  gu'm  biodh  i  aca  ni's 
pailte. 

11  Ts  mise  am  buachaill 
maith :  leigidh  am  buachaill 
maith  'anam  sìos  air  son  nan 
caorach. 

12  Ach  am  fear-tuarasdail, 
agus  an  ti  nach  e  am  buach- 
aiU,  agus  nach  leis  fèin  na 
caoraich,  chi  e  am  madadh- 
alluidh  a'  teachd,  agus  fàg- 
aidh  e  na  caoraich,  agus  teich- 
idh  e  :  agus  glacaidh  am  mad- 
adh-alluidh  iad,  agus  sgapaidh 
e  na  caoraich. 

13  Ach  teichidh  am  fear- 
tuarasdail,  a  chionn  gur  fear- 
tuarasdail  e,  agus  nach  'eil 
suim  aige  do  na  caoraich. 

14  Is  mise  am  buachaill 
maith,  agus  is  aithne  dhomh 
mo  cJiaoraich  fèin,  agus  aith- 
nichear  le  m'  cliaoraich  fèin 
mi. 

15  Mar  is  aithne  do'n  Ath- 
air  mise,  mar  sin  is  aithne 
dhomhsa  an  t-Athair :  agus 
a  ta  mi  leigeadh  m'anama  sios 
air  son  nan  caorach. 

16  Agus  a  ta  caoraich  eile 
agam,  nach  'eil  do'n  chrò  so  : 
is  èigin  domh  iad  sin  mar  an 
ceudna  'thoirt  a  stifjh,  agus 
èisdidh  iad  ri  m'  ghuth ;  agus 
bithidh  aon  treud  ann,  agus 
aon  bhuachaill. 

17  Air  an  aobhar  so  is  ion- 
mhuinn  leis  an  Athair  mise, 
air  son  gu'n  leig  mi  sìos  m'an- 
am,  chuni  gu'n  glac  mi  e  a  ris. 

18  Cha-n  'eil  neach  air  bith 
'g  a  thoirt  uam,  ach  a  ta  mi 


CAIB  X. 


201 


'g  a  leigeadh  sìos  uam  fèin: 
tlia  cumhachd  agam  a  leig- 
eadh  sìo?,  agus  tlia  cumhachd 
agam  a  ghlacadh  a  rìs.  An 
àithne  so  fhuair  mi  o  m'  Ath- 
air. 

19  Air  an  aobhar  sin  dh'èir- 
ich  eas-aonachd  a  rìs  am  measg 
nan  ludhach  air  son  nam 
briathra  so. 

20  Agus  thubhairt  mòran 
diubh,  Tha  deamhan  aige,  a- 
gus  tha  e  air  bhoile  ;  c'ar  son 
a  tha  sibh  ag  èisdeachd  ris  ? 

21  Thubhairt  cuid  eile, 
Cha-n  iad  so  briathra  duine 
anns  am  bheil  deamhan  ;  am 
bheil  deamhan  comasach  air 
sùilean  nan  dall  fhosgladh  ? 

22  Agus  bha  fèill-chuimhne 
an  ath-choisreagaidh  ann  an 
lerusalem,  agus  b'e  an  geamh- 
radh  a  bha  ann. 

23  Agus  bha  losa  a'  sràid- 
imeachd  san  teampull  ann  an 
sgàth-thigh  Sholaimh. 

24  An  sin  chruinnich  na  h- 
ludhaich  m'a  thimchioll,  agus 
thubhairt  iad  ris,  Cia  fhad  a 
chumas  tu  ar  n-anama  an  amh- 
arus?  ma's  tu  Criosd,  innis 
dhuinn  gu  follaiseach. 

25  Fhreagair  losa  iad,  Dh'- 
innis  mi  dhuibh,  agus  cha  do 
chreid  sibh :  na  h-oibre  a  ta 
mi  'deanamh  an  ainni  m'  Ath- 
air,  tha  iad  sin  a'  toirt  fianuis 
mu  m'  thimchioll. 

26  Ach  cha-n  'eil  sibhse  a' 
creidsinn ;  oir  cha-n  ann  do 
m'  chaoraich  sibh,  mar  thu- 
bhairt  mi  ribh. 

27  Tha  mo  chaoraich-sa  ag 
èisdeachd  ri  m'  ghuth,  agus  is 


aithne  dhomh  iad,  agus  lean- 
aidh  iad  mi : 

28  Agus  bheir  mi  a'  bheatha 
mhaireannach  dhoibh ;  agus 
cha  sgriosar  iad  am  feasd,  ni 
mò  a  spìonas  neach  air  bith  as 
mo  làimh  iad. 

29  M'Athairathugdhomh- 
sa  iad,  is  mò  e  na  na  h-uile  ; 
agus  cha-n  urrainn  neach  air 
bith  a7i  spìonadh  à  làimh  m' 
Athar. 

30  Mise  agus  an  t-Athair, 
is  aon  sinn. 

31  Uime  sin  thog  na  h- 
ludhaich  clachan  a  rìs  chum 
a  chlachadh. 

32  Fhreagair  losa  iad, 
Nochd  mi  dhuibh  mòran  do 
oibribh  maithe  o  m'  Athair ; 
cia  do  na  h-oibribh  sin  air  son 
am  bheil  sibh  ga  m'  chlachadh  ? 

33  Fhreagair  na  h-Iudhaich 
e.  ag  ràdh,  Air  son  oibre 
maithe  cha-n  'eil  sinn  ga  d' 
chlachadh ;  ach  air  son  toibh- 
eim,  agus  air  son,  air  bhi  dhuit- 
se  a'd'  dhuine,  gu  bheii  thu 
deanamh  Dè  dhiot  fèin. 

34  Fhreagair  losa  iad,  Nacli 
eil  e  sgrìobhta  ann  bhur  lagh- 
a,  Thubhairt  mi,  Is  dèe  sibh  ? 

35  Ma  thubhairt  e  dèe  riu- 
san,  dh'ionnsuidh  an  robh  foc- 
al  Dè,  agus  nach  feudar  an 
sgriobtuir  a  bhriseadh ; 

36  An  abair  sibh  ris-san,  a 
naomhaich  an  t-Athair,  agus 
a  chuir  e  chum  an  t-saoghail, 
Tha  thu  a'  labhairt  toibheim  : 
air  son  gu'n  dubhairt  mi,  Is 
mi  Mac  Dhè  ? 

87  Mur  dean  mi  oibre  m' 
Athar,  na  creidibh  mi. 


202 


EOIN. 


38  Ach  ma  nì,  ged  nach 
creid  sibh  mise,  cr^dibh  na 
h-oibre,  chum  gu'm  bi  fios 
agaibh,  agus  gu'n  creid  sibh 
gu  bheil  an  t-Athair  annamsa, 
agus  mise  annsan. 

39  Uime  sin  dh'iarr  iad  a 
rìs  a  ghlacadh :  ach  chaidh  e 
as  an  làimh. 

40  Agus  chaidh  e  rìs  do'n 
taobh  thall  do  lordan,  do'n 
ionad  anns  an  robh  Eoin  air 
tùs  ri  baisteadh  ;  agus  rinn  e 
còmhnuidh  'an  sin. 

41  Agus  thàinig  mòran  d'a 
ìonnsuidh,  agus  thubhairt  iad, 
Cha  d'  rinn  Eoin  aon  mhìor- 
bhuil :  ach  bha  na  h-uile  nithe 
thubhairt  Eoin  mu'n  duine  so 
fìor. 

42  Agus  chreid  mòran  's  an 
àit  sin  air. 

CAIB.  XI. 

ANIS  bha  duine  àraidh  gu 
tinn,  d'am  b'anim  Lasa- 
rus  o  Bhetani,  bhaile  Mhuire 
agus  Mharta  a  peathar. 

2  (B'i  Mhuire  dn  a  dh'ung 
an  Tighearn  le  oladh  luach- 
mhoir,  agus  a  thiormaich  a 
chosan  le  a  folt,  aig  an  robh  a 
bràthair  Lasarus  gu  tinn.) 

3  Uime  sin  chuir  a  pheath- 
raiche  fios  d'a  ionnsuidh,  ag 
ràdh,  A  Tighearn,  feuch, 
tha'n  ti  a's  ionmhuinn  leat 
tinn. 

4  'N  uair  a  chual  losa  so, 
thubhairt  e,  Cha-n  'eil  an  tinn- 
eas  so  chum  bàis,  ach  a  chum 
glòire  Dhè,  chum  gu'm  bi 
Mac  Dhè  air  a  ghlòrachadh 
d'a  thaobh. 


5  A  nis  b'ionmhuinn  le  losa 
Marta,  agus  a  piuthar,  agus 
Lasarus. 

6  Uime  sin  an  uair  a  chual 
e  gu'n  robh  esan  tinn,  dh'f  han 
e  fathast  dà  là  anns  an  ionad 
an  robh  e. 

7  'N  a  dhèigh  sin  thubhairt 
e  r'a  dheisciobluibh,  Racham- 
aid  a  rìs  do  ludea. 

8  Tliubhairt  a  dheisciobuil 
ris,  A  Mhaighstir,  a  nis  dh'iarr 
na  h-Iudhaich  do  chlachadh  ; 
agus  am  bheil  thu  dol  a  rìs  an 
sin  ? 

9  Fhreagair  losa,  Nach  'eil 
dà  uair  dheug  san  là?  Ma 
dh'imicheas  duine  anns  an  là, 
cha  tuislich  e,  oir  tha  e  faicinn 
soluis  an  t-saoghail  so  : 

10  Ach  ma  dh'imicheas 
duine  anns  an  oidhche,  tuis- 
lichidh  e,  do  bhrìgh  nach  'eil 
an  solus  ann. 

11  Na  nithe  so  labhair  e: 
agus  'n  a  dhèigh  sin  thubhairt 
e  riu,  Tha  ar  caraid  Lasarus 
'n  a  chodal ;  ach  a  ta  mise  a' 
dol  chum  gu'n  dùisg  mi  as  a 
chodal  e. 

12  An  sin  thubhairt  a  dheis- 
ciobuil,  A  Tighearn,  ma  tha  e 
'n  a  chodal,  bithidh  e  slàn. 

13  Gidheadh  labhair  losa 
m'a  bhàs :  ach  shaoil  iadsan 
gu'n  do  labhair  e  mu  thim- 
chioll  fois  codail. 

14  An  sin  thubhairt  losa  riu 
gu  soilleir,  Fhuair  Lasarus  bàs: 

15  Agus  a  ta  mi  subhach 
air  bhur  sonsa  nach  robh  mi 
an  sin,  chum  gu'n  creid  sibh  ; 
acb  rachamaid  d'a  ionnsuidh. 

16  An  sin  thubhairt  Tomas, 


CAIB.  XI. 


203 


ris  an  abrar  Didimus,  r'a  cho-'  27  Thubhairc  i  ris,  Tha,  a 
dheisciobluibh,  Rachamaid-ne  ThigheErn  :  tha  mi  'creidsinn 
mar  an  ceudna,  chum  gu'm  gur  tusa  Criosd,  Mac  Dhe,  a 
faisfh  sinn  bàs  maiUe  ris.  bha    gu    teachd    chum  an 

17  An  sinanuaira  thàinig  t-saoghail. 

losa,  fhuair  se  e  an  dèigh  dha  28  Agus  air  dhi  na  nithe  so 
bhi  cheana  ceithir  làitheau's  an  ràdh,  dh'  f  halbh  i,  agus  ghairm 
uaigh.  i  a  piuthar  !Muire  an  uaignidh- 

18  (A  nis  bha  Betani  'fagus  eas,  ag  i-àdh,  Thàinig  am 
do  lerusalem,  mu  thimchioll  ^laighstir,  agus  tha  e  ga  d' 
cùig  stàide  deug  uaith).  ghairm. 

19  Agus  thàinig  mòrau  do  29  'N  uair  a  chual  ise  sin, 
na  h-Iudhaich  chum  Mharta  dh'eirich  i  gu  grad,  agus  thàin- 
agus  Mhuire,  gu  comhfhurt-  ig  i  d'a  ionnsuidh. 

achd  a  thoirt  doibh  a  thaobh  30  A  nis  cha  robh  losa  fatb- 
aìu  bràthar.  ast  air  teachd  do'n  bhaile,  ach 

20  An  sin  an  uair  a  chuala  bha  e  anns  an  àit  an  do  choinn- 
Marta  gu'n  robh  losa  a' teachd,  ich  Marta  e. 

chaidh  i  'n  a  chòdhail :  ach  31  An  sin  na  h-Iudhaich  a 
shuidh  !Muire  's  an  tigh.  bha  maille  rithe  san  tigh,  a- 

21  An  sin  thubhairt  Marta  gus  a'  toirt  comhfhurtachd 
ri  losa.  A  Thigheam,  nam  dhi,  'n  uair  a  chunnaic  iad 
biodh  tusa  an  so.  cha-n  fhai-  ^luire  gru'n  d'èirich  i  o-u  gràd, 
gheadh  mo  bhràthair  bàs.        agus  gu'n  deachaidh  i  mach. 

22  Ach  a  ta  fhios  aofam  a  leau  iad  i.  ao:  ràdh  Tha  i  dol 
nis  fèin,  ge  b'e  air  bith  nithe  chum  na  h-uaighe,  a  chaoin- 
a  dh"iarras  tu  air  Dia  gu"n  eadh  an  sin. 

toir  Dia  dhuit  iad.  32  An  sin  an  uair  a  thàinig 

23  Thubhairt  losa  rithe,  ^luire  do"n  àit  an  robh  los-a, 
Eiridh  do  bhràthair  a  rìs.        agus  a  chunnaic  i  e,  thuit  i 

24  Thubhairt  Marta  ris,  aig  a  chosaibh,  ag  ràdh  ris, 
Tha  fhios  agam  gun  èirich  e  A  Thighearn,  nam  biodh  tusa 
a  rìs  's  an  aiseirigh  au-  an  là  an  so,  cha-n  fhaigheadh  mo 
dheireannach.  bhràthair  bàs. 

25  Thubhairt  losa  rithe,  Is  33  Uime  sin  an  uair  a 
mise  an  aiseirigh,  agus  a'  chunnaic  losa  i  a'  gul.  agus 
bheatha  :  an  ti  a  chreideas  na  h-Iudhaich  a  thàinig  maille 
annamsa,  ged  gheibheadh  e  rithe  a'  g-ul  mar  an  ceudna, 
bàs,  bithidh  e  beò :  rinn  e  osna  'n  a  spiorad.  agus 

26  Agus  ge  b'e  neach  a  ta  chuir  se  e  fèin  fo  àmhghar. 
beò,  agus  a'  creidsinn  annam-     34  Agus  thubhairt  e,  C'àit 
sa,  cha-n  fbaigh  e  bàs  am  an  do  chuir  sibh  ?  Thubhairt 
feasd.  Am  bheil  thu  creidsinn  iad  ris,  A  Thighearn,  thig  a- 

?  i  ons  faic. 


204 


EOIN. 


35  Ghuil  losa. 

36  An  sin  thubhairt  na 
h-Iudhaich,  Feuch  cionnus  a 
ghràdhaich  se  e ! 

37  Agus  thubhairt  cuid 
diubh,  Nach  feudadh  an  duine 
so  a  dh'fhosgaiì  sùilean  an 
doill,  a  thoirt  fa'near  nach 
faigheadh  eadhon  am  fear  so 
bàs  ? 

38  Uime  sin  thàinig  losa, 
ag  osnaich  a  rìs  ann  fèin, 
chum  na  h-uaighe.  Agus  b' 
uaimh  i,  agus  bha  clach  air  a 
cur  oirre. 

39  Thubhairt  losa,  Togaibh 
a'  chlach.  Thubhairt  Marta, 
piuthar  an  duine  mhairbh,  ris, 
A  Thighearn,  tha  nis  droch 
bholadh  dheth  ;  oir  is  e  so  an 
ceathramh  là. 

40  Thubhairt  losa  rithe, 
Nach  dubhairt  mi  riut,  Ma 
chreideas  tu,  gu'm  faic  thu 
glòir  Dhè  ? 

41  An  sin  thog  iad  a'  chlach 
{6'n  ait  anns  an  robh  an  duine 
marbh  air  a  chur.)  Agus  thog 
losa  suas  a  shiìilean,  agus  thu- 
bhairt  e,  Athair,  tha  mi  'toirt 
buidheachais  duit  gu'n  d'èisd 
thu  rium. 

42  Agus  bha  fhios  agam  gu 
bheil  thu  ag  èisdeachd  rium  a 
ghnàth  :  ach  thubhairt  mi  e 
air  son  an  t-sluaigh  a  tha  'n  an 
seasamh  mu  m'  thimchioll, 
chum  gu'n  creid  iad  gu'n  do 
chuir  thusa  uait  mi. 

43  Agus  anuair  a  labhaire 
na  nithe  so,  ghlaodh  e  le  guth 
mòr,  A  Lasaruis,  thig  a  mach. 

44  Agus  thàinig  esan  a  bha 
marbh  a  mach,  agus  a  chosan 


agus  a  làmhan  ceangailte  leis 
an  eudach  mhairbh  :  agus  bha 
'aghaidh  eeangailte  mu'n  cuairt 
le  neapaicin.  Thubhairt  losa 
riu,  Fuasglaibh  e,  agus  leigibh 
leis  imeachd. 

45  An  sin  chreid  mòran  do 
na  h-Iudhaich  ann,  a  thà'nig 
chum  Mhuire,  agus  a  chunn- 
aic  na  nithe  a  rinn  losa. 

46  Ach  dh'fhalbh  cuid 
diubh  chum  nam  Phairiseach, 
agus  dh'innis  iad  dhoibh  na 
nithe  a  rinn  losa. 

47  An  sin  chruinnich  na 
h-àrd-shagairt  agus  na  Phairi- 
sich  comhairle,  agus  thubhairt 
iad,  Ciod  a  tha  sinn  a'  dean- 
amh  ?  oir  a  ta  an  duine  so 
deanamh  mòrain  mhìorbhuile. 

48  Ma  leigeas  sinn  leis  air 
an  dòigh  so,  creididh  na  h-uile 
dhaoine  ann  ;  agus  thig  na 
Romhanaich,  agus  sgriosaidh 
iad  ar  n-àit,  agus  ar  cinneach. 

49  An  sin  thubhairt  fear 
àraidh  dhiubh  d'  am  ì)  aium 
Caiaphas,  air  dha  bhi  'n  a  àrd- 
shagart  air  a'  bhliadhna  sin, 
riu,  Cha-n  aithne  dhuibh  ni 
sam  bith. 

50  Ni  mò  tha  sibh  a'  toirt 
fa'neargur  iomchuidh  dhuinne 
gu'm  faigheadh  aon  duine  bàs 
air  son  an  t-sluaigh,  agus  nach 
biodh  an  cinneach  uile  air  a 
sgrios. 

51  Ach  cha  b'ann  uaith  fèin 
a  labhair  e  so  :  ach  air  dha  bhi 
'n  aàrd-shagart  air  a'  bhliadh- 
na  sin,  rinn  e  fàidheadaireachd 
gu'm  faigheadh  losa  bàs  air 
son  a'  chinnich  sin  ; 

52  Agus  cha-n  ann  air  son 


CAIB.  XII. 


205 


a'  chinnich  sin  a  mhàin,  ach 
a  chum  mar  an  ceudna  gu'n 
cruinnicheadh  e  an  ceann  a 
chèile  'n  an  aon  clann  Dhè  a 
bha  air  an  sgapadh. 

53  Uime  sin  o'n  là  sin  a 
macb,  chuir  iad  an  comhairle 
r'a  chèile  chum  esan  a  chur 
gu  bàs. 

54  Air  an  aobhar  sin  cha 
d'imich  losa  ni's  mò  gu  foll- 
aiseach  ani  measg  nan  ludh- 
ach ;  ach  chaidh  e  as  a  sin  do 
dhùthaich  làimh  ris  an  fhas- 
ach,  gu  baile  ris  an  abrar  Eph- 
raim,  agus  an  sin  ghabh  e 
còmhnuidh  maille  r'a  dheis- 
ciobluibh. 

55  Agus  bhacàisg  nan  ludh- 
ach  am  fagus :  agus  chaidh 
mòran  suas  as  an  dùthaich  do 
lerusalem  roimh  an  chàisg, 
chum  iad  fèin  a  ghlanadh. 

56  An  sin  dh'iarr  iad  losa, 
agus  labhair  iad  r'a  chèile  'n  an 
seasamh  san  teampull,  Ciod 
bhur  barail-sa?  an  e  nach  tig 
e  chum  na  fèille  ? 

57  A  nis  bha  araon  na  h- 
àrd-shagairt  agus  na  Phairis- 
ich  air  toirt  àithne,  nam  biodli 
fhios  aig  neach  air  bith  c'àit 
an  robh  e,  gu'n  innseadh  se  e, 
chum  gu'n  glacadh  iad  e. 

CAIB.  XII. 

AN  sin  thàinig  Iosa,se  làith- 
ean  roimh  an  chàisg,  gu 
Betani,  far  an  robli  Lasarus  a 
bha  marbh,  neach  a  thog  esan 
o  na  marbhaibh. 

2  Uime  sin  rinn  iad  suipeir 
dha  an  sin ;  agus  bha  Marta 
a'  frithealadh :  ach  bha  Lasa- 


rus  'n  a  aon  diubhsan  a  shuidh 
air  bord  maille  ris. 

3  An  sin  ghabh  Muire  pund 
do  oladh  spicnaird  ro  luach- 
mhoir,  agus  dh'ung  i  cosan 
losa,  agus  thiormaich  i  a  chos- 
an  le  a  folt :  agus  lìonadh  an 
tigh  le  fàile  chùbhraidh  na 
h-oladh. 

4  An  sin  thubhairt  aon  d'a 
dheisciobluibh,  ludas  Iscariot, 
mac  Shimoin,  a  bha  gu  esan  a 
bhrath, 

5  C'ar  son  nach  do  reiceadh 
an  oladh  so  air  son  tri  cheud 
peghinn,  agus  nach  d'thugadh 
do  na  bochdaibh  e  ? 

6  Thubhairt  e  so,  cha  b'ann 
a  chionn  gu'n  robh  suim  aige 
do  na  bochdaibh  ;  ach  a  chionn 
gu'm  bu  ghaduiche  e,  agus 
gu'n  robh  an  sj)oran  aige,  agus 
gu'n  do  ghiùlain  e  na  nithe  a 
chuireadh  ann. 

7  An  sin  thubhairt  losa, 
Leig  leatha :  fa  chomhair  là 
m'  adhlaic  ghlèidh  i  so. 

8  Oir  tha  na  bochdan  a 
ghnàth  agaibh  maille  ribh,  ach 
cha-n'eil  mise  agaibh  a  ghnàth. 

9  Agus  bha  f  hios  aig  sluagh 
mòr  do  na  h-Iudhaich  gu'n 
robh  e  'an  sin :  agus  thàinig 
iad,  clia-n  ann  a  mhàin  air  son 
losa,  ach  a  chum  gu'm  faic- 
eadh  iad  mar  an  ceudna  La- 
sarus,  a  thog  esan  o  na  marbh- 
aibh. 

10  Ach  ghabh  na  h-àrd- 
shagairt  comhairle,  chum  La- 
sarus  mar  an  ceudna  a  mharbh- 
adh  : 

11  Do  bhrìgh  air  a  shon- 
san  gu'n  d'imich  mòran  do 


206 


EOIN. 


na  h-Iudbaich,  agus  gu'n  do 
chreid  iad  ann  an  losa, 

12  Air  an  là  màireach,  air 
cluinntinn  do  mhòr-shluagh  a 
thàinig  chum  na  fèille,  gu'n 
robh  losa  a'  teachd  gu  lerusa- 
lem, 

13  Ghlac  iad  geuga  pailme, 
agus  chaidh  iad  a  mach  'n  a 
chòdhail,  agus  ghlaodh  iad, 
Hosanna,  beannaichte  gu  robh 
Righ  Israeil  a  tha  teachd  ann 
an  ainm  a  Tighearn  ! 

14  Agus  air  do  losa  asal 
òg  f  haotainn,  shuidh  e  air ;  a 
rèir  mar  a  ta  e  sgrìobhta, 

15  Na  biodh  eagal  ort,  a 
nighean  Shioin :  feuch,  a  ta  do 
Righ  a'  teachd,  'n  a  shuidhe 
air  loth  asail. 

16  Cha  do  thuig  a  dheis- 
ciobuil  na  nithe  so  air  tùs : 
ach  an  uair  a  ghlòraicheadh 
losa,  an  sin  chuimhnich  iad 
gu'n  robh  na  nithe  so  sgrìobh- 
ta  uime,  agus  gu'n  d'rinn  iad 
na  nithe  so  dha. 

17  Uime  sin  rinn  an  sluagh 
a  bha  maille  ris  fianuis,  gu'n 
do  ghairm  e  Lasarus  as  an 
uaigh,  agus  gu'n  do  thog  e  o 
na  marbhaibh  e. 

18  Air  an  aobhar  sin  mar 
an  ceudna  choinnich  an  sluagh 
e,  do  bhrìgh  gu'n  cual  iad 
gu'n  d'rinn  e  am  mìorbhuil  so. 

19  Thubhairt  na  Phairisich 
uime  sin  eatorra  fein,  Am  faic 
sibh  nach  'eil  sibh  a'  buadh- 
achadh  bheag  sam  bith  ?  feuch, 
tha'n  saoghal  air  dol  'n  a 
dhèigh. 

20  Agus  bha  Greugaich  àr- 
aidh  am  measg  na  muinntir 


a  chaidh  suas  chum  aoraidh  a 
dheanamh  aig  an  f  hèill : 

21  Air  an  aobhar  sin  thàin- 
ig  iadsan  gu  Philip,  a  hlia  o 
Blietsaida  Ghalile,  agus  dh'iarr 
iad  air,  ag  ràdh,  A  Thighearn, 
bu  mhiann  leinn  losa  f  haicinn, 

22  Thàinig  Philip  agus 
dli'innis  e  do  Aindreas  ;  agus 
a  rìs  dh'innis  Aindreas  agus 
Philip  do  losa. 

23  Agus  flireagair  losa  iad, 
ag  ràdh,  Thàinig  an  uair, 
chum  gu'm  biodh  Mac  an 
duine  air  a  ghlòrachadh. 

24  Gu  deimhin  deimhin  a 
ta  mi  ag  ràdh  ribh,  Mur  faigh 
an  gràinne  cruithneachd  a 
thuiteas  anns  an  talamh  bàs, 
fanaidh  e  'n  a  aonar :  ach  ma 
gheibh  e  bàs,  bheir  e  toradh 
mòr  uaith. 

25  Esan  a  ghràdhaicheas 
'anam,  caillidh  se  e ;  agus 
esan  a  dh'fhuathaicheas  'anam 
anns  an  t-saoghal  so,  gleidh- 
idh  se  e  chum  na  beatha  mair- 
eannaich. 

26  Ma  ni  neach  air  bith 
seirbhis  dhomhsa,  leanadh  e 
mi ;  àgus  ge  b'e  àit  am  bi 
mise,  an  sin  bithidh  mo  sheir- 
bhiseach  mar  an  ceudna:  ma 
ni  neach  seirbhis  dhomhsa 
bheir  m'Athair  urram  dha. 

27  A  nis  tha  m'anam  fo 
àmhghar ;  agus  ciod  a  their 
mi  ?  Athair,  saor  mi  o'n  uair 
so  :  ach  is  ann  air  a  shon  so  a 
thàinig  mi  chum  na  h-uaire  so. 

28  Athair,  glòraich  t'ainm. 
An  sin  thàinig  guth  o  nèamh, 
ag  radh,  Ghlòraich  mi  araon 
C;  agus  glòraichidh  mi  ris  e. 


CAIB.  XII. 


207 


29  Uime  sin  thubhairt  an 
sluagh  a  sheas  a  làthair,  agus 
a  chuala  &o,  Gu'n  rohh  tair- 
neanach  ann  :  thubhairt  cuid 
eile,  Labhair  aingeal  ris. 

30  Fhreagair  losa  agus  thu- 
bhairt  e,  Cha-n  ann  air  mo 
shonsa  thàinig  an  guth  so, 
ach  air  bhur  sonsa. 

31  A  nis  tha  breitheanas 
an  t-saoghail  so  ann :  a  nis 
tilgear  uachdaran  an  t-saogh- 
ail  so  mach. 

82  Agus  mise,  ma  thogar- 
suas  o'n  talamh  mi,  tairngidh 
mi  na  h-uile  dhaoine  a  m'  ionn- 
suidh. 

33  (Ach  thubhairt  e  so,  a' 
ciallachadh  ciod  a'  ghnè  bàis 
a  gheibheadh  e.) 

34  Fhreagair  an  sluagh  e, 
Chuala  sinne  as  an  lagh,  gu'm 
fan  Criosd  gu  siorruidh  :  agus 
cionnus  a  ta  thusa  ag  ràdh, 
Gur  èigin  do  Mhac  an  duine 
bhi  air  a  thogail  suas?  cò  e 
Mac  an  duine  so  ? 

35  An  sin  thubhairt  losa 
riu,  Fathast  rè  tamuill  bhig 
tha'n  sokis  maille  ribh  :  gluais- 
ibh  ani  feadh  's  a  ta  an  solus 
agaibh,  chum  nach  beir  an 
dorchadas  oirbh  :  oir  an  ti  a 
ta  ag  imeachd  's  an  dorchadas, 
cha-n  aithne  dha  c'àit  am  bheil 
e  dol. 

36  Am  feadh  as  a  ta'n  solus 
agaibh,  creidibh  's  an  t-solus, 
chum  gu'm  bi  sibh  'n  ur  cloinn 
do'n  t-solus.  Labhair  losa  na 
nithe  so,  agus  dh'fhalbh  e,  a- 
gus  dh'fholaich  se  e  fèin  uatha. 

37  Ach  ge  do  rinn  e  a 
chciimhhon  so  do  mìorbhuil- 


ibh  'n  an  làthair,  cha  do  chreid 
iad  ann  : 

38  Chum  gu'm  biodh  briath- 
ran  an  fhàidh  Esaiais  air  an 
coimhlionadh,  a  thubhairt  e, 
A  Thighearn,  cò  a  chreid  ar 
n-aithris-ne  ?  agus  cò  dha  a 
dh'fhoillsicheadh  gairdean  an 
Tighearna  ? 

39  Air  an  aobhar  so  cha 
robh  e'n  comas  doibh  creid- 
sinn,  do  bhrìgh  gu'n  dubhairt 
Esaias  a  rìs. 

40  Dhall  e  an  sùilean,  agus 
chruaidhich  e  an  cridhe,  chum 
nach  faiceadh  iad  le'n  sùilibh, 
agus  nach  tuigeadh  iad  le'n 
cridhe,  agus  nach  pilleadh  iad, 
agus  gu'n  slànuichinn  iad. . 

41  Thubhairt  Esaias  na 
nithe  so,  'n  uair  a  chunnaic  e 
a  ghlòir-san,  agus  a  labhair  e 
uime. 

42  Gidheadh  chreid  mòrau 
do  na  h-Uachdaranaibh  fèin 
ann :  ach  air  son  nam  Phair- 
iseach  cha  d'aidich  iad  e,  air 
eagal  gu'n  cuirte  mach  as  an 
t-sionagog  iad. 

43  Oir  b'annsa  leo  glòir 
dhaoine  na  glòir  Dhè. 

44  Agus  ghlaodh  losa,  agus 
thubhairt  e,  An  ti  a  ta  creid- 
sinn  annamsa  cha-n  ann  ann- 
amsa  tha  e  creidsinn,  ach 
anns  an  ti  a  chuir  uaith  mi. 

45  Agus  an  ti  a  tha  ga  m' 
fhaicinn-sa,  tha  e  'faicinn  an 
ti  a  chuir  uaith  mi. 

46  Thàinig  mi  a'm'  shokis 
chum  an  t-saoghail,  chum  ge 
b'e  chreideas  annam,  nach 
fanadh  e  'an  dorchadas. 

47  Agus  nia  chluinneas 


208 


EOIN. 


neacli  air  bitli  mo  bhriatliran- 
sa  ag-us  nach  creid  e,  cha-n 
'eil  mise  'g  a  dhìteadh  :  oir  cha 
d'thàinig  mi  a  dhìteadh  an  t- 
saoghail,  ach  a  shaoradh  an  t- 
saoghail. 

48  An  ti  a  tha  cur  ciìil 
riumsa,  agus  nach  'eil  a'  gabh- 
ail  ri  m'  bhriathraibh,  tha  aige 
neach  a  bheir  breth  air:  am 
focal  a  labhair  mi,  bheir  e  sin 
breth  air  san  là  dheireann- 
ach. 

49  Oir  cha  do  labhair  mi 
uam  fèin  ;  ach  an  t-Athair  a 
chur  uaith  mi,  thug  e  àitlme 
dhomh,  ciod  a  theirinn,  agus 
ciod  a  labhrainn. 

50  Agus  a  ta  fhios  agam 
gur  beatha  mhaireannach  'àith- 
ne-san :  air  an  aobhair  sin  na 
nithe  tha  mi  a'  labhairt,  mar 
thubhairt  an  t-Athair  rium, 
mar  sin  a  ta  mi  a'  labhairt. 

CAIB.  XIII. 

ANIS  roimh  fhèill  na 
càisge,  air  do  losa  fios 
a  bhi  aige  gu'n  robh  'uair  air 
teachd,  anns  an  rachadh  e  as 
an  t-saoghal  so  chum  an  Ath- 
ar,  air  dha  a  mhuinntir  fèin  a 
bha  annsan  t-saoghal  a  ghràdh- 
achadh,  ghràdhaich  e  gu  crìch 
iad. 

2  Agus  an  uair  a  bha  'n 
t-suipeir  thairis,  (air  do'u 
diabhul  a  nis  a  chur  an  cridhe 
ludais  Iscarioit,  mhic  Shimoin, 
esan  a  bhrath.) 

3  Air  aithneaehadh  do  losa 
gu'n  d'thug  an  t-Athair  na 
h-uile  nithe  'n  a  làmhaibh,  agus 
gur  ann  o  Dhia  a  thàinig  e, 


agus  gur  ann  a  dh  onnsuidh 
Dhè  a  bha  e  dol ; 

4  Dh'èirich  e  o  'shuipeir, 
agus  chuir  e  dheth  'fhalluinn, 
agus  ghlac  e  làmh-anart,  agus 
cheangail  e  uime  e. 

5  'N  a  dhèigh  sin,  thaom  e 
uisge  ann  an  soitheach-ionn- 
laid,  agus  thòisich  e  air  cosan 
nan  deisciobul  ionnlad,  agus 
an  tiormachadh  leis  an  làmh- 
anart  a  bha  ceangailte  uime. 

6  An  sin  thàinig  e  gu  Si- 
mon  Peadar :  agus  thubhairt 
esan  ris,  a  Thighearn,  am  bheil 
thusa  ag  ionnlad  mo  chosan- 
sa  ? 

7  Fhreagair  losa  agus  thu- 
bhairt  e  ris,  An  ni  so  a  ta  mi 
deanamh  cha-n  aithne  dhuitse 
a  nis ;  ach  bithidh  fios  agad 
air  an  dèigh  so. 

8  Thubhairt  Peadar  ris,  Cha 
nigh  thu  mo  chosansa  gu 
bràth.  Fhreagair  losa  e,  Mur 
nigh  mi  thu,  cha-n  'eil  cuid 
agad  maiUe  rium. 

9  Thubhairt  Simon  Peadar 
ris,  A  Thighearn,  cha-n  iad 
mo  chosan  a  mhàin,  ach  mar 
an  ceudna  mo  làmhan  agus 
mo  cheann. 

10  Thubhairt  losa  ris,  An 
ti  a  ta  air  ionnlad,  cha-n  'eil 
feum  aige  ach  a  chosan  ionn- 
lad,  ach  tha  e  gu  h-iomlan 
glan :  agus  a  ta  sibhse  glan, 
ach  cha-n  'eil  sibh  uile  glan. 

11  Oir  bha  fhios  aige  cò  a 
bhrathadh  e;  uime  sin  thu- 
bhairt  e,  Cha-n  'eil  sibh  uile 
glan.  < 

12  An  sin,  an  dèigh  dha 
an  cosan  ionnlad,  agus  'fhalJ- 


CAIB.  XIII. 


209 


uinn  a  ghabhail  cTa  ionnsuidh, 
shuidh  e  a  rìs,  agus  thubhairt 
e  riu,  Ajn  bheil  fhios  agaibh 
ciod  a  rinn  mi  dhuibh  ? 

13  Tha  sibh  a'  gairra  Maigh- 
stir,  agus  Tighearn  dhiomsa : 
agustha  sibh  ag  ràdh  gu  maith ; 
oir  is  mi  sin, 

]  4  Uime  sin  ma  dh'ionnlaid 
mise,  bhur  Tighearn  agus  bhur 
Maighstir,  bhur  cosansa,  is 
còir  dhuibh-sa  mar  an  ceudna 
cosan  a  chèile  ionnlad. 

15  Oir  thug  mi  eisempleir 
dhuibh,  chum  mar  a  rinn  mise 
dhuibh,  gu'n  deanadh  sibhse 
mar  an  ceudna. 

16  Gu  deimhin  deimhin  a 
ta  mi  ag  ràdh  ribh,  Cha  mhò 
an  t-òglach  na  'mhaighstir  a- 
gus  cha  mhò  an  teachdair  na 
'n  ti  a  chuir  uaith  e. 

17  Ma's  aithne  dhuibh  na 
nithe  so,  is  beannaichte  sibh 
ma  ni  sibh  iad. 

18  Cha-n  'eil  mi  'labhairt 
oirbh  uile :  is  aithne  dhomh 
cò  a  thagh  mi :  ach  is  èigin 
an  sgriobtuir  a  choimhlionadh, 
An  ti  a  ta  'g  itheadh  arain 
maille  rium,  thog  e  a  shàil 
a'm'  aghaidh. 

]  9  A  nis  a  ta  mi  ag  ràdh  so 
ribh  mun  tig  e  gu  crìch,  chum, 
'n  uair  a  tharlas  e,  gu'n  creid 
sibh  gur  mise  e. 

20  Gu  deimhin  deimhin  a 
ta  mi  ag  ràdh  ribh,  an  ti  a 
ghabhas  ri  neach  sam  bith  a 
chuireas  mise  uam,  gabhaidh 
e  riumsa ;  agus  an  ti  a  ghabh- 
as  riumsa,  gabhaidh  e  ris  an 
ti  a  chuir  uaith  mi. 

"21  Air  do  loia  na  nithe  so 


ràdh,  bha  e  fo  thrioblaid  'n  a 
spiorad,  agus  rinn  e  fianuis, 
agus  thubhairt  e,  Gu  deimhin 
deimhin  a  ta  mi  ag  ràdh  ribh, 
gu'm  brath  aon  agaibh  mise. 

22  An  sin  dh'amhairc  na 
deisciobuil  air  a  chèile,  fo 
amharus  co  uime  a  labhair 
e. 

23  A  nis  bha  aon  d'a  dheis- 
ciobluibh,  'n  a  luidhe  an  uchd 
losa,  neach  a  b'ionmhuinn  le 
losa. 

24  Air  an  aobhar  sin  smèid 
Simon  Peadar  airsan,  gu'm 
feòraicheadh  e  co  uime  a  labh- 
air  e. 

25  An  sin  air  dhasan  aom- 
adh  ri  uchd  losa,  thubhairt  e 
ris,  A  Thighearn  cò  e  ? 

26  Fhreagair  losa,  Is  e  an 
ti  sin  e,  d'an  toir  mise  an 
greim,  an  dèigh  dhomh  a 
thumadh.  Agus  an  uair  a 
thum  e  an  greim,  thug  se  e  do 
ludas  Iscariot,  mac  Shimoin. 

27  Agus  an  sin  an  dèigh  a' 
ghreama,chaidh  Satan  a  steacli 
annsan.  An  sin  thubhairt 
losa  ris,  An  ni  a  ta  thu  a' 
deanamh,  dean  gu  grad  e. 

28  A  nis  cha  do  thuìg  aon 
diubhsan  a  bha  'n  an  suidhe 
air  a'  bhord  c'ar  son  a  thu- 
bhairt  e  so  ris. 

29  Oir  shaoil  cuid  diubh, 
do  bhrìgh  gu'n  robli  an  sporan 
aig  ludas,  gu'n  dubhairt  losa 
ris,  Ceannaich  7ia  nitJie  a  ta 
dh'uireasl)huidh  oirnn  chum 
na  fèille ;  no  gu'n  tugadh  e 
ni-èigin  do  na  bochdaibh. 

30  An  sin  an  dèigh  dhasnn 
an  greim  a  ghabhail,  chaidh  e 

'  >  0 


210 


EOIN. 


mach  air  ball ;  agus  bha'n 
oidhche  ann. 

31  Uime  sin,  'n  uair  a  chaidh 
esan  a  mach,  thubhairt  losa, 
A  nis  a  ta  Mac  an  duine  aira 
ghlòrachadh,  agus  tha  Dia  air 
a  ghlòrachadh  ann. 

32  Ma  tha  Dia  air  a  ghlòr- 
achadh  ann,  glòraichidh  Diu 
esan  mar  an  ceudna  ann  fèin, 
agus  air  ball  glòraichidh  se 
e. 

33  A  chlann  bheag,  fathast 
ùine  bheag  tha  mise  maille 
ribh.  larraidh  sibh  mi :  agus 
mar  a  thubhairt  mi  ris  na 
h-Iudhaich,  Do'n  àit  an  tèid 
mise  cha-n  'eil  e'ri  comas 
duibhse  teachd ;  mar  sin  a  ta 
mi  ag  ràdh  ribhse  nis. 

34  Aithne  nuadh  tha  mi 
toirt  dhuibh,  Gu'n  gràdhaich 
sibh  a  chèile ;  mar  a  ghràdh- 
aich  mise  sibhse,  gu'n  gràdh- 
aich  sibh  fèin  a  chèile  mar  an 
ceudna. 

35  Le  so  aithnichidh  na 
h-uile  dhaoine  gur  sibh  mo 
dheisciobuil-sa,  ma  bhios  gràdh 
agaibh  fèin  d'a  chèile. 

36  Thubhairt  Simon  Peadar 
ris,  A  Thighearn,  c'àit  an  d' 
thèid  thu  ?  Fhreagair  losa  e, 
Do'n  àit  'an  tèid  mi,  cha-n 
urrainn  thusa  nis  moleantuinn; 
gidheadh  leanaidh  tu  mi  'n  a 
dhèigh  so. 

37  Thubhairt  Peadar  ris,  a 
Thighearn,  c'ar  son  nach  urr- 
ainn  mi  do  leantuinn  a  nis? 
Leigidh  mi  sìos  m'anam  air  do 
^hon. 

38  Fhreagair  losa  e,  An 
leig  thu  t'anam  sìos  air  mo 


shonsa?  Gu  deimhin  deimhin 
a  ta  mi  ag  ràdh  riut,  Nach 
goir  an  coileach,  gus  an  àich- 
eadh  thu  mi  tri  uairean. 

CAIB.  XIV. 

NA  biodh  bhur  cridhe  fo 
thrioblaid  :  tha  sibh  a 
creidsinn  ann  an  Dia,  creid- 
ibh  annamsa  mar  an  ceud- 
na. 

2  Ann  an  tigh  m'Atharsa 
tha  iomadh  àite-còmhnuidh : 
mur  biodh  e  mar  sin,  dh'inn- 
sinn-sa  dhuibh.  Tlia  mi  'dol 
a  dh'ulluchadh  àite  dhuibh. 

3  Agus  ma  thèid  mi  agus 
gu'n  ulluich  mi  àit  dhuibh, 
thig  mi  rìs,  agus  gabhaidh  mi 
sibh  a  m'  ionnsuidh  fèin  ;  chum 
far  am  bheil  mise,  gu'm  bi 
sibhse  mar  an  ceudna. 

4  Agus  is  aithne  dhuibh 
c'àit  am  bheil  mi  dol,  agus  is 
aithne  dhuibh  an  t-slighe. 

5  Thubhairt  Tomas  ris,  A 
Thighearn  cha-n  'eil  f hios  ag- 
aiun  c'àit  am  bheil  thu  dol ; 
agus  cionnus  a  dh'fheudas 
eòlas  na  slighe  bhi  againn  ? 

6  Thubhairt  losa  ris,  Is 
mise  an  t-slighe,  agus  an  fhìr- 
inn,  agus  a'  bheatha :  cha  tig 
aon  neach  chum  an  Athar  ach 
tromhamsa. 

7  Namb'aithnedhuibh  mise, 
b'aithne  dhuibh  m'Athair  mar 
an  ceudna :  agus  à  so  suas  is 
aithne  dhuibh  e,  agus  chunn- 
aic  sibh  e. 

8  Thubhairt  Philip  ris,  A 
Thighearn  foillsich  an  t-Ath- 
air  dhuinne,  agus  is  leoir  leinn 
e. 


CAIB.  XIV. 


9  Thubhairt  losa  ris,  Am 
bheil  mise  ùine  co  f  hada  maille 
ribh,  affus  nach  aithne  dhuit 

I  fathast  mi,  Philip  ?  an  ti  a 
chunnaic  mise,  chunnaic  e  'n 
t-Athair;  agus  cionnus  a  ta 

j     thu  ag  ràdh,  Foillsich  an  t-Ath- 

:     air  dhuinn  ? 

10  Nach  'eil  thu  'creidsinn 
gu  bheil  mise  anns  an  Athair, 
agus  an  t-Athair  annamsa  ? 

j  na  briathran  a  ta  mi  labhairt 
I  ribh,  cha-n  ann  uam  fèin  a  ta 
'j    mi  'g  an  labhairt :  ach  an  t- 

Athair,  a  ta  gabhail  còmh- 
I    nuidh  annamsa,  tha  esan  a' 

deanamh  nan  oibre. 

11  Creidibh  mise  gu  òheil 
mi  anns  an  Athair,  agus  an 
t-Athair  annamsa ;  no,  creid- 
ibh  mi  air  son  nan  oibre  fèin. 

12  Gu  deimhin  deimhin  a 
ta  mi  ag  ràdh  ribh,  An  ti  a 
chreideas  annamsa,  na  h-oibre 
a  ta  mise  a'  deanamh,  ni  esan 
mar  an  ceudna;  agus  ni  e 
oiòre  a's  mò  na  iad  so,  do 
bhrìigh  gu  bheil  mise  dol  chum 
m'Athar. 

1 3  Agus  ge  b'e  ni  a  dh'iarr- 
as  sibh  a'm'  ainm-sa,  ni  mise 
sin :  chum  gu'm  bi  an  t-Ath- 
air  air  a  ghlòrachadh  anns  a' 
Mhac. 

14  Ma  dh'iarras  sibh  ni  air 
bìth  a'm'  ainm-sa,  ni  mise  e. 

15  Ma's  toigh  leibh  mise, 
coimhidibh  m'àitheantan : 

16  Agus  guidhidh  mise  an 
t-Athair,  agus  bheir  e  dhuibh 
Comhfhurtair  eile,  chum  gu 
fan  e  maille  ribh  gu  bràth ; 

17  Spiorad  nafìrinn;  neach 
nach   urrainn   an  saoghal  a 


ghabhail,  do  bhrigh  nach  'eil 
e  'g  a  fhaicinn,  agus  nach 
aithne  dha  e :  ach  is  aithne 
dhuibhse  e,  oir  tha  e  fantuinn 
maille  ribh,  agus  bithidh  e 
annaibh. 

18  Cha-n  fhàg  mi  sibh  'n  ur 
dìlleachdain ;  thig  mi  do  'ur 
n-ionnsuidh. 

19  Tamull  beag  fathast,  a- 
gus  cha-n  fhaic  an  saoghal  mi 
tuilleadh  ;  ach  chi  sibhse  mi : 
do  bhrìgh  gu  bheil  mise  beò, 
bithidh  sibhse  beò  mar  an 
ceudna. 

20  Anns  an  là  sin  bithidh 
fios  agaibh  gu  òheil  mise  ann 
am  Athair,  agus  sibhse  annam- 
sa,  agus  mise  annaibh-sa. 

21  An  ti  aig  am  bheil  m' 
àitheantasa,  agus  a  ta  'g  an 
coimhead,  is  esan  aig  am  bheil 
gràdh  dhomhsa :  agus  an  ti 
aig  am  bheil  gràdh  dhomhsa 
gràdhaichear  le  m'  Athair  e, 
agus  gràdhaichidh  mise  e,  a- 
gus  foillsichidh  mi  mi  fèin 
da. 

22  Thubhairt  ludas,  (cha-n 
e  Iscariot),  ris,  A  Thighearn, 
c'ar  son  a  dh'fhoillsicheas  tu 
thu  fèin  dhuinne,  agus  nach 
dean  thu  sin  do'n  t-saoghal  ? 

23  Fhreagair  losa  agus  thu- 
bhairt  e  ris,  Ma  ghràdhaich- 
eas  neach  mise,  coimhididh  e 
m'  f hocal :  agus  gràdhaichidh 
m'Athair  esan,  agus  thig  sinn 
d'a  ionnsuidh,  agus  ni  sinn 
còmhnuidh  maille  ris. 

24  An  ti  nach  gràdhaich 
mise,  cha  choimhid  e  mo 
bhriathra :  agus  am  focal  a  ta 
sibh  a'  cluinntinn,  cha  leamsa 


212 


EOIN. 


e,  ach  leis  an  Athair  a  cliuir 
uaitii  mi. 

25  Na  nithe  so  labhair  mi 
ribh,  air  dhomh  bhi  m'  chòrah- 
nuidh  maille  ribh : 

26  Ach  an  Comhf  hurtair,  an 
Spiorad  naomh,  a  chuireas  an 
t-Athair  uaith  a'm'  ainm-sa, 
teagaisgidh  esan  dhuibh  na 
li-uile  nithe,  agus  cuiridh  e'n 
cuimhne  dhuibh  na  h-uile 
nithe  a  labhair  mise  ribh. 

27  Tha  mi  'fàgail  sìthe  ag- 
aibh,  mo  shìth-sa  a  ta  mi  toirt 
duibh  :  cha-n  ann  mar  a  bheir 
an  saoghal,  a  tha  mise  toirt 
duibh.  Na  biodh  bhur  cridhe 
fo  thrioblaid,  agus  na  biodh 
cagal  air. 

28  Chuala  sibh  mar  thu- 
bhairt  mi  ribh,  Tha  mi  'falbh, 
agus  thig  mi  ris  do  'ur  n-ionn- 
suidh.  Nam  biodh  gràdh  ag- 
aibh  dhomhsa,  bhiodh  aoibh- 
neas  oirbh,  a  chionn  gu'n  du- 
bhairt  mi,  Tha  mi  'dol  chum 
an  Athar :  oir  is  mò  m'Athair 
na  mise. 

29  Agus  a  nis  dh'innis  mi 
dhuibh  so  roimh  dha  teachd 
gu  crìch,  chum,  'n  uair  a  thig 
e  gu  crìch,  gu  creideadh  sibh. 

30  A  so  suas  cha  labhair  mi 
mòran  ribh  :  oir  a  ta  uachdar- 
an  an  t-saoghail  so  a'  teachd, 
agus  cha-n  'eil  ni  air  bith  aige 
annamsa. 

31  Ach  a  chum  gu'm  bi 
fìos  aig  an  t-saoghal  gur  ion- 
mhuinn  leam  an  t-Athair ;  a- 
gus  mar  a  thug  an  t-Athair 
àitline  dliomh,  mar  sin  a  ta  mi 
a'  deauamh.  Eiribh,  racham- 
aid  as  so. 


CAIB.  XV. 

IS  mise  a  fhìonain  fhìor, 
agus  is  e  m'Athair  an 
treabhaiche. 

2  Gach  uile  gheug  annam- 
sa  nach  'eil  a'  giùlan  toraidh, 
bheir  e  air  falbh ;  agus  gach 
uile  gheug  a  ta  tabhairt  tor- 
aidh,  glanaidh  e  i,  ehum  gu'n 
giùlain  i  tuilleadh  toraidh. 

3  A  nis  a  ta  sibhse  glan  tre 
an  fhocal  a  labhair  mi  ribh. 

4  Fanaibh  annamsa,  agus 
mise  annaibhsa.  Mar  nach 
urrainn  a'  gheug  toradh  a 
thoirt  uaipe  fèin,  mur  fan  i 
's  an  f  hionain,  cha  mhò  is  urr- 
ainn  sibhse,  mur  fan  sibh  ann- 
amsa. 

5  Is  mise  an  fhìonain,  sibh- 
se  na  geuga :  an  ti  a  dh'f han- 
as  annamsa,  agus  mise  ann- 
san,  bheir  esan  mòr-thoradh 
uaith  ;  oir  as  m'  eugmhais-sa 
cha-n  urrainn  sibh  aon  ni  a 
dheanamh. 

6  Mur  fan  neach  annamsa, 
tha  e  air  a  thilgeadh  a  mach 
mar  ghèig,  agus  air  crìonadh  ; 
agus  tionailidh  daoine  iad,  a- 
gus  tilgidh  iad  san  teine  iad, 
agus  loisgear  iad, 

7  Ma  dh'fhanas  sibhann- 
amsa,  agus  ma  dh'fhanas  m'- 
fhocail-sa  annaibh-sa,  iarraidh 
sibh  gach  ni  a's  àill  leibh,  a- 
gus  nithear  dhuibh  e. 

8  An  so  tha  m'  Athair-sa 
air  a  ghlòrachadh,  gu'n  toir 
sibhse  mòr-thoradh  uaibh ;  a- 
gus  bithidh  sibh  'n  ur  deisciob- 
uil  dhomhsa. 

9  Mar  a  ghràdhaich  an  t- 
Athair  mise,  mar  siu  ghràdh- 


CAIB.  XV. 


213 


aich  mise  sibhse  :  fanaibh  ann 
am  ghràdhsa. 

10  Ma  choimhideas  sibh  m' 
àitheanta,  fanaidh  sibh  ann 
am  ghràdh ;  mar  a  choimhid 
mise  àitheanta  m'Athar,  a- 
gus  a  tha  mi  a'  fantuinn  'n  a 
ghràdh. 

11  Na  nithe  so  labhair  mi 
ribh,  chum  gu  fanadh  mo 
ghairdeachas  annaibh,  agus 
gu'm  biodh  bhur  gairdeachas- 
sa  làn. 

12  Is  i  so  m'àithne-sa,  gu'n 
gràdhaich  sibhse  a  chèile,  mar 
a  ghràdhaich  mise  sibhse. 

13  Gràdh  a's  mò  na  so  cha-n 
'eil  aig  neach  air  bith,  gu'n 
leigeadh  duine  'anam  sìos  air 
son  a  chairdean. 

14  Is  sibhse  mo  chairdean- 
sa,  ma  ni  sibh  gach  ni  a  ta  mi 
ag  àithneadh  dhuibh. 

15  A  so  suas  cha  ghairm  mi 
seirbhisich  dhibh ;  oir  cha-n 
aithne  do'n  t-seirbhiseach  ciod 
a  ta  a  Thighearn  a'  deanamh  : 
ach  ghairm  mi  càirde  dhibh  ; 
oir  na  h-uile  nithe  a  chuala  mi 
o  m'  Athair,  thug  nii  fios 
duibhse  orra. 

16  Cha  sibhse  athagh  mise, 
ach  is  mise  a  thagh  sibhse,  a- 
gus  dh'orduich  mi  sibh,  chum 
gu'n  rachadh  sibh,  agus  gu'n 
tugadh  sibh  a  mach  toradh,  a- 
gus  gu  maireadh  bhur  toradh : 
chum  ge  b'e  ni  a  dh'iarras 
sibh  airan  Athair  ann  am  ainm- 
sa,  gu'n  toir  e  dhuibh  e. 

17  Tha  mi  'g  àithneadh 
nan  nithe  so  dhuibh,  chum 
gu'n  gràdhaich  sibh  a  chèile. 

18  Ma  tha  an  saoghal  'gur 


fuathachadh,  tha  fhios  agaibh 
gu'n  d'fhuathaich  e  mise 
roimhibh. 

19  Nam  b'ann  do'n  t-saogh- 
al  sibh,  ghràdhaicheadh  an 
saoghal  a  chuid  fèin ;  ach  do 
bhrìgh  nach  ann  do'n  t-saogh- 
al  sibh,  ach  gu'n  do  thagh 
mise  sibh  as  an  t-saoghal, 
uime  sin  tha  fuath  aig  an  t- 
saoghal  duibh. 

20  Cuimhnichibh  am  focal 
a  thubhairt  mi  ribh,  Cha-n 
'eil  an  seirbhiseach  ni's  mò  na 
a  Thighearn.  Ma  rinn  iad 
geur-leanmhuinn  ormsa,  ni  iad 
geur-leanmhuinn  oirbhse,  mar 
an  ceudna :  ma  choimhid  iad 
m'  fhocalsa,  coimhidibh  iad 
hhnT  focalsa  mar  an  ceudna. 

21  Ach  na  nithe  so  uile  ni 
iad  oirbh  air  son  m'ainme-sa, 
do  bhrìgh  nach  aithne  dhoibh 
esan  a  chuir  uaith  mi. 

22  Mur  bithinn-sa  air  teachd, 
agus  air  labhairt  riu,  cha 
bhiodh  peacadh  aca :  ach  a 
nis  cha-n  'eil  leithsgeul  am 
peacaidh  aca. 

23  An  ti  aig  am  bheil  fuath 
dhomhsa,  tha  fuath  a^ge  do 
m'Athair  mar  an  ceudna. 

24  Mur  bithinn-sa  air  dean- 
amh  nan  oibre  'n  am  measg 
nach  d'rinn  aon  neach  eile, 
cha  bhiodh  peacadh  aca :  ach 
a  nis  chunnaic  siad  iad,  agus 
dh'fhuathaich  iad  araon  mise 
agus  m'Athair. 

25  Ach  rinneadh  so  chum 
gu'n  coimhliontadh  am  focal  a 
tasgrìobhta'n  an  lagh  fèin,Dh'- 
fhuathaich  iad  mi  gun  aobhar. 

26  Ach  an  uair  a  thiff  aii 


214 


EOIN. 


Comhf hurtair,  a  chuireas  mise 
do  'ur  n-ionnsuidh  o'n  Athair, 
Spiorad  na  fìrinn,  a  tha  teachd 
a  mach  o'n  Athair,  ni  esan 
fianuis  mu  m'  thimchiollsa. 

27  Agus  ni  sibhse  fianuis 
mar  an  ceudna,  do  bhrìgh  gu 
bheiì  sibh  maille  rium  a  thùs. 

CAIB.  XVI. 

NA  nithe  so  labhair  mi 
ribh,  chum  nach  faigh- 
eadh  sibh  oilbheum. 

2  Cuiridh  iad  as  an  t-sion- 
agog  sibh :  seadh,  thig  an 
uair,  ge  b'e  neach  a  mharbhas 
sibh,  gu'n  saoil  e  gu  bheil  e 
deanamh  seirbhis  do  Dhia. 

3  Agus  ni  iad  na  nithe  so, 
do  bhrìgh  nach  aithne  dhoibh 
an  t-Athair,  no  mise. 

4  Ach  dh'innis  mi  na  nithe 
so  dhuibh,  chum  'n  uair  a  thig 
an  t-àm,  gu'n  cuimhnich  sibh 
gu'n  d'innis  mi  dhuibh  iad. 
Ach  cha  dubhairt  mi  na  nithe 
so  ribh  o  thùs,  do  bhrìgh  gu'n 
robh  mi  maille  ribh. 

5  Ach  a  nis  a  ta  mi  'dol 
chum  an  ti  a  chuir  uaith  mi ; 
agus  cha-n  'eil  a  h-aon  agaibh- 
sa  a'  feòraich  dhiom,  C'àit  a 
bheil  thu  dol  ? 

6  Ach  a  chionn  gu'n  dubh- 
airt  mi  na  nithe  so  ribh,  lìon 
do-bhròn  bhur  cridhe. 

7  Gidheadh  a  ta  mi  ag  inn- 
seadh  dhuibh  na  fìrinn,  Is 
buannachd  dhuibh  mise  a  dh'- 
f halbh :  oir  mur  falbh  mi,  cha 
tig  an  Comhfhurthair  do  'ur 
n-ionnsuidh-sa ;  ach  ma  dh'- 
fhalbhas  mi,  cuiridh  mi  esan 
do  'ur  n-ionnsuidh. 


8  Agus  an  uair  a  thig  esan, 
bheir  e  dearbh-shoilleireachd 
do'n  t-saoghal  mu  pheacadh, 
agus  mu  fhìreantachd,  agus 
mu  bhreitheanas : 

9  Mu  pheacadh,  do  bhrìgh 
nach  'eil  iad  a'  creidsinn  ann- 
amsa ; 

10  Mu  fhìreantachd,  do 
bhrìgh  gu  bheil  mi  dol  a  dh'- 
ionnsuidh  m'  Athar,  agus  nach 
faic  sibh  ni's  mo  mi ; 

11  Mubhreitheanas,achionn 
gu  bheil  uachdaran  an  t-saogh- 
ail  so  air  a  dhìteadh. 

12  Tha  mòran  nithe  agam 
fathast  ri  ràdh  ribh,  ach  cha-n 
urrainn  sibh  an  giùlan  an  tràth 
so. 

13  Ach  anuair  a  thig  esan, 
Spiorad  na  fìrinn,  treòraichidh 
e  sibh  chum  gach  uile  fhìrinn  : 
oir  cha  labhair  e  uaith  fèin : 
ach  labhraidh  e  na  h-uile  nithe 
a  chluinneas  e  :  agus  foillsich- 
idh  e  dhuibhse  nithe  a  ta  ri 
teachd. 

14  Bheir  esan  glòir  dhomh- 
sa  :  oir  gheibh  e  do  m'  chuid- 
sa,  agus  nochdaidh  e  dhuibh- 
se  e. 

15  Na  h-uile  nithe  a  ta  aig 
an  Athair,  is  leamsa  iad  :  air 
an  aobhar  so  thubhairt  mi, 
gu'm  faigh  e  do  m'  chuid-sa, 
agus  nochdaidh  e  dhuibhse  e. 

16  Tamull  beag  agus  cha-n 
f  haic  sibh  mi ;  agus  a  rìs, 
tamull  beag  agus  chi  sibh  mi, 
do  bhrìgh  gu  bheil  midol  chum 
an  Athar. 

17  An  sin  thubhairt  cuid 
d'a  dheisciobluibh  eatorrafèin, 
Ciod  e  so  a  ta  e  ag  ràdh  ruinn. 


CAIB. 

Tamull  beag  agus  cha-n  fhaic 
sibh  mi  :  agus  a  rìs,  tamuU 
beag  agus  chi  sibh  mi :  agus, 
Do  bhrìgh  gu  bheil  mi  'dol 
chura  an  Athar  ? 

18  Air  an  aobhar  sin  thubh- 
airt  iad,  Ciod  e  so  a  ta  e  ag 
ràdh,  Tamull  beag?  Cha-n 
'eil  sinne  a'  tuigsinn  ciod  a  ta 
e  ag  ràdh. 

19  A  nis  dh'aithnich  losa 
gu'n  robh  toil  aca  f heòraich 
dheth,  agus  thubhairt  e  riu, 
Am  bhell  sibh  a'  feòraich  'n  ur 
measg  fèin  mar  a  thubhairt 
mi,  Tamull  beag  agus  cha-n 
fhaic  sibh  mi :  agus  a  rìs,  tam- 
ull  beaof  ao:us  chi  sibh  mi  ? 

20  Gu  deimhin  deimhin  a 
ta  mi  ag  ràdh  ribh,  gu'n  dean 
sibhse  gul  agus  caoidh,  ach  ni 
an  saoghal  gairdeachas :  agus 
bithidh  sibhse  do-bhrònach, 
ach  pillear  bhur  bròn  gu  gaird- 
eachas. 

21  'N  uair  a  bhios  bean  ri 
saothair-chloinne,  bithidh  i  fo 
dhoilgheas,  'chionn  gu  bheil  a 
h-uair  air  teachd  :  ach  an  uair 
a  bheireas  i  an  leanamh,  cha 
chuimhnich  i  a  h-àrahghar  ni's 
mò,  tre  aoibhneas  gu'n  d'rug- 
adh  duine  chum  an  t-saoghail. 

22  Agus  a  ta  nis  uime  sin 
doilgheas  oirbh-sa:  ach  chi 
mise  a  rìs  sibh,  agus  ni  bhur 
cridhe  gairdeachas,  agus  bhur 
gairdeachas  cha  bhuin  neach 
air  bith  uaibh. 

23  Agus  air  an  là  sin  cha-n 
fheòraich  sibh  ni  air  bith 
dhiomsa :  Gu  deimhin  deimh- 
in  a  ta  mi  ag  ràdh  ribh,  Ge 
b'e  nithe  dh'iarras  sibh  air  an 


XVI.  215 

Athair  ann  am  ainra-sa,  gu'n 
toir  e  dhuibh  iad. 

24  Gus  a  socha  d'iarr  sibh 
ni  air  bith  ann  am  ainm-sa  : 
iarraibh,  agus  gheibh  sibh, 
chum  gu'm  bi  bhur  n-aoibh- 
neas  lan. 

25  Na  nithe  so  labhair  mi 
ribh  ara  briathraibh  dorcha : 
ach  thig  an  uair  anns  nach 
labhair  rai  ni's  mò  ribh  ara 
briathraibh  dorcha,  ach  inn- 
sidh  rai  gu  soilleir  rau'n  Ath- 
air  dhuibh. 

26  Anns  an  là  sinn  iarraidh 
sibh  a'm'  ainm-sa  :  agus  cha-n 
'eil  mi  ag  ràdh  ribh,  gu'n 
guidh  mi  an  t-Athair  air  bhur 
son : 

27  Oir  is  toigh  leis  an  Ath- 
air  fèin  sibh,  air  son  gu'n 
d'thug  sibh  gràdh  dhomhsa, 
agus  gu'n  do  chreid  sibh  gur 
ann  o  Dhia  a  thàinig  mi. 

28  Thàinig  mi  raach  o'n 
Athair,  agustharai  air  teachd 
chura  an  t-saoghail :  a  rìs,  tha 
mi  'fàgail  an  t-saoghail,  agus 
a'  dol  chura  an  Athar. 

29  Thubhairt  a  dheisciobuil 
ris,  Feuch,  a  nis  tha  thu  'labh- 
airt  gu  soilleir,  agus  cha-n  e'il 
thu  labhairt  cosamhlachd  air 
bith. 

30  A  nis  tha  fhios  againn 
gur  aithne  dhuit  na  h-uile 
nithe,  agus  nach  feum  thu 
duine  air  bith  a  dh'fheòraich 
dhiot:  air  a  shon  so  tha  sinn 
a'  creidsinn  gur  ann  o  Dhia  a 
thàinig  thu. 

31  Fhreagair  losa  iad,  Am 
bheil  sibh  a  nis  a'  creidsinn  ? 

32  Feuch,   thig  an  L-à'.ii 


216 


EOIN. 


seadh,  tha  e  cheana  air  teachd, 
anns  an  sgapar  o  chèile  sibh, 
gach  aon  g'a  ionad  fèin,  agus 
am  fàg  sibh  mise  a'm'  aonar : 
gidheadh  cha-n  'eil  mise  a'm' 
aonar,  oir  tha  an  t-Athair 
maille  rium. 

33  Na  nithe  so  labhair  mi 
ribh,  chum  gu'm  biodh  sìth 
agaibh  annamsa.  Anns  an 
t-saoghal  bithidh  àmhghar  ag- 
aibh  :  ach  biodh  deadh  mhis- 
neach  agaibh,  thug  mise  buaidh 
air  an  t-saoghal. 

CAIB.  XVII. 

LABHAIR  losa  na  briathra 
so  ;  agus  thog  e  suas  a 
shùllean  gu  nèamh,  agus  thu- 
bhairt  e,  Athair,  thàinig  an 
uair  ;  glòraich  do  Mhac,  chum 
gu'n  glòraich  do  Mhac  thusa 
mar  an  ceudna  : 

2  Chum  mar  a  thug  thu 
cumhachd  dha  air  gach  feoil, 
na  h-uile  a  thug  thu  dha,  gu'n 
tugadh  esan  dhoibh  a'  bheatha 
mhaireannach. 

3  Agus  is  i  so  a'  bheatha 
mhaireanneach,  eòlas  a  bhi  aca 
ortsa  an  t-aon  Dia  fìor,  agus 
air  losa  Criosd  a  chuir  thu  uait. 

4  Ghlòraich  mise  thusa  air 
thalamh  :  chrìochnaich  mi  'n 
obair  a  thug  thu  dhomh  r'a 
dheanamh. 

5  Agus  a  nis,  Athair,  glòr- 
aich  thusa  mise  maille  riutfèin, 
leis  a'  gblòir  a  bha  agam  maille 
riut  mun  robh  an  saoghal  ann. 

6  Dh'fhoillsich  mise  t'ainm 
do  na  daoinibh  a  thug  thu 
dhomh  as  an  t-saoghal :  bu 
leatsa    iad,   agus   thug  thu 


dhomhsa  iad  ;  agus  choimhid 
iad  t'fhocal. 

7  A  nis  thuig  iad  gur  ann 
uait  a  tha  na  h-uile  nithe,  a 
thug  thu  dhomhsa. 

8  Oir  thug  mi  dhoibh  na 
briathran  a  thug  thusa  dhomh ; 
agus  ghabh  siad  iad,  agus 
thuig  iad  gu  fìrinneach  gur 
ann  uait-sa  thàinig  mi,  agus 
chreid  iad  gu'n  do  chuir  thu 
uait  mi. 

9  Air  an  sonsan  tha  mi 
'guidhe  :  cha-n  'eil  mi  guidhe 
air  son  an  t-saoghail,  ach  air 
son  na  muinntir  sin  a  thug 
thu  dhomh,  oir  is  leatsa  iad. 

10  Agus  is  leatsa  na  h-uile 
nithe  a's  leamsa,  agus  is  leam- 
sa  na  nithe  a's  leatsa ;  agus  a  ta 
mi  air  mo  ghlòrachadh  annta. 

11  Agus  a  nis  cha-n  'eil 
mise  ni's  mò  anns  an  t-saogh- 
al,  ach  a  ta  iadsan  's  an  t-saogh- 
al,  agus  a  ta  mise  a'  teachd  a  d' 
ionnsuidh-sa.  Athair  naoimh, 
coimhid  iadsan  tre  t'ainm,  a 
thug  thu  dhomhsa,  chum 
gu'm  bi  iad  'n  an  aon,  mar  a 
ta  sinne. 

12  Am  feadh  's  a  bha  mise 
maille  riu  anns  an  t-saoghal, 
choimhid  mi  iad  tre  t'ainm-sa : 
ghlèidh  mi  a'  mhuinntir  a  thug 
thu  dhomh,  agus  cha  do  chaill- 
eadh  a  h-aon  diubh,  ach  mac 
an  sgrios ;  chum  gu  biodh  an 
sgriobtuir  air  a  choimhlionadh. 

1 3  Agus  a  nis  tha  mi  teachd 
a  d'ionnsuidh-sa  ;  agus  tha  mi 
labhairt  nan  nithe  so  anns  an 
t-saoghal,  chum  gu'm  biodh 
mo  ghairdeachas  aca  air  a 
choimhlionadh  annta. 


CAIB.  XVIII. 


217 


14  Thug  mi  t'fhocal  dhoibh  ; 
agus  thug  an  saoghal  fuath 
dhoibh,  air  son  nach  ann  do'n 
t-saoghal  iad,  mar  nach  'eil 
mise  do'n  t-saoghal. 

15  Cha-n  'eil  mi  guidhe  gu'n 
tugadh  tu  as  an  t-saoghal  iad, 
ach  gu'n  coimliideadh  tu  o'n 
olc  iad. 

16  Cha-n  'eil  iadsan  do'n 
t-saoghal,  mar  nach  'eil  mise 
do'n  t-saoghal. 

17  Naomhaich  iad  troimh 
an  fhìrinn  :  is  e  t'fhocalsa 
an  fhìrinn. 

18  Mar  a  chuir  thusa  mise 
chum  an  t-saoghail,  mar  sin 
chuir  mise  iadsan  chum  an 
t-saoghail. 

19  Agus  air  an  sonsan  tha 
mise  ga  m'  naomhachadh  fèin,  \ 
chum  gu'm  bi  iadsan  marani 
ceudna  air  an  naomhachadhj 
troimh  an  fhìrinn.  i 

20  Agus  cha-n'eil  mi  guidhe 
air  an  sonsan  a  mhàin,  ach 
mar  an  ceudna  air  son  na 
muinntir  sin  a  chreideas  ann- 
amsa  troimh  am  focalsan : 

21  Chum  gu'm  bi  iad  uile 
'n  an  aon ;  chum  mar  a  ta  thusa, 
Athair,  annamsa,  agus  mise 
annadsa,  gu'm  bi  iadsan  mar 
an  ceudna  'n  an  aon  annainne ; 
chum  gu'n  creid  an  saoghal 
gu'n  do  chuir  thusa  uait  mi. 

22  Agus  thug  raise  dhoibh- 
san  a'  ghlòir  a  thug  thusa 
dhomhsa,  chum  gu'ra  bi  iad 
'n  an  aon,  mar  a  ta  sinne  'n  ar 
n-aon ; 

28  Mise  anntasan,  agus 
thusa  annamsa,  chum  gu'n 
deanar  coimhlionta  iad  ann  an 


aon ;  agus  a  chum  gu'm  bi 
fios  aig  an  t-saoghal  gu'n  do 
chuir  thusa  uait  mi,  agus  gu'n 
do  gràdhaich  thu  iadsan,  mar 
a  gràdhaich  thu  mise. 

24  Athair,  is  àill  leam  an 
dream  a  thug  thu  dhomh,  gu'm 
bi  iad  maille  rium,  far  am 
bheil  mi ;  chum  gu  faic  iad 
mo  ghlòir  a  thug  thu  dhomh  : 
oir  ghràdhaich  thusa  mi  mun 
do  leagadh  bunaite  an  dhomh- 
ain. 

25  Athair  chothromaich, 
cha  b'aithne  do'n  t-saoghal 
thusa;  ach  b'aithne  dhomhsa 
thu,  agus  thuig  iad  so  gu'n  do 
chuir  thusa  uait  mi. 

26  Agus  dh'fhoiUsich  mJse 
t'ainm  dhoibh,  agus  foillsich- 
idh  mi  e,  chum  gu'm  bi  an 
gràdh  leis  an  do  ghràdhaich 
thu  mise,  anntasan,  agus  mise 
annta. 

CATB.  XVIII. 
?  IVT  UAIR  a  labhair  losa  na 
JL\|  briathra  so,  chaidh  e 
maille  r'a  dheisciobluibh  thai- 
ris  air  sruth  Chedroin,  far  an 
robh  lios,  anns  an  deachaidh 
e  fèin  agus  a  dheisciobuil. 

2  Agus  b'aithne  do  ludas, 
a  bhrath  esan,  an  t-àit  :  oir 
thàinig  losa  gu  tric  an  sin 
maille  r'a  dheisciobluibh. 

3  An  sin  air  do  ludas  buidh- 
eann  agus  maoir  fhaotainn  o 
na  h-àrd-shagairt  agus  na 
Phairisich,  thàinig  e  do'n  àit 
sin  le  leusaibh,  agus  lòchran- 
aibh,  agus  armaibh. 

4  Uime  sin  air  do  losa  fios 
a  bhi  aige  air  na  h-uile  nith- 


218 


EOIN. 


ibh  a  bha  gu  teachd  air, 
chaidh  e  mach,  agus  thubhairt 
e  riu,  Cò  tha  sibh  ag  iarr- 
aidh? 

5  Fhreagair  iadsan  e,  losa 
o  Nasaret.  Thubhairt  losa 
riu,  Is  mise  e.  Agus  sheas 
mar  an  ceudna  ludas,  a  bhrath 
esan,  maille  riu. 

6  An  sin  co  luath  's  a  thu- 
bhairt  e  riu,  Is  mise  e,  chaidh 
iad  air  an  ais,  agus  thuit  iad 
air  an  làr. 

7  An  sin  dh'fheòraich  e 
dhiubh  a  rìs,  Cò  tha  sibh  ag 
iarraidh  ?  Thubhairt  iadsan, 
losa  o  Nasaret. 

8  Fhreagair  losa,  Thubh- 
airt  mi  ribh  gur  mise  e.  Uime 
sin  ma's  mise  tha  sibh  ag  iarr- 
aidh,  leigibh  Jeo  sin  falbh : 

9  Chum  gu'n  coimhliontadh 
am  focal  a  labhair  e,  An  dream 
a  thug  thu  dhomh,  cha  do 
chaill  mi  aon  diubh. 

10  An  sin  air  do  Shimon 
Peadar  claidheamh  a  bhi  aige, 
tharruing  se  e,  agus  bhuail  e 
òglach  an  àrd-shagairt,  agus 
ghearr  e  a'  chluas  dheas  deth. 
Agus  b'e  ainm  an  òglaich 
Malchus. 

11  An  sin  thubhairt  losa  ri 
Peadar,  Cuir  do  chlaidheamh 
's  an  truaill :  an  cupan  a  thug 
m'  Athair  dhomhsa,  nach  òl 
mi  e? 

12  An  sin  rug  a  bhuidh- 
eann,  agus  an  ceannard,  agus 
maoir  nan  ludhach  air  losa, 
agus  cheangail  iad  e, 

13  Agus  thug  iad  leo  e  air 
tùs  gu  Annas ;  (oir  b'esan 
athair-cèile  Chaiaphais,  a  bha 


'n  a  àrd-shagart  air  a'  bhliadh- 
na  sin.) 

14  A  nis  b'e  Caiaphas  a 
thug  comhairle  do  na  h-Iudh- 
aich,  gu'm  b'iomchuidh  gu'm 
faigheadh  aon  duine  bàs  air 
son  an  t-sluaigh. 

15  Agus  lean  Simon  Pead- 
ar  agus  deisciobul  eile  losa. 
B'aithne  do'n  àrd-shagart  an 
deisciobul  sin,  agus  chaidh  e 
steach  maille  ri  losa  do  chìiirt 
an  àrd-shagairt. 

16  Ach  sheas  Peadar  aig 
an  dorus  an  leth  muigh.  Uime 
sin  chaidh  an  deisciobul  sin 
eile  a  b'aithne  do'n  àrd-shag- 
art  a  mach,  agus  labhair  e  ris 
a'  bhan-dorsair,  agus  thug  e 
Peadar  a  steach. 

17  An  sin  thubhairt  a' 
bhanoglach  a  bha  gleidheadh 
an  doruis  ri  Peadar,  Nach  ann 
do  dheisciobluibh  an  duine  so 
thusa  mar  an  ceudna  ?  tliu- 
bhairt  esan,  Cha-n  ann. 

18  Agus  bha  na  seirbhisieh 
agus  na  maoir  'n  an  seasamh, 
air  dhoibh  teine  guail  a  chur 
suas,  oir  bha'm  fuachd  ann,  a- 
gus  bha  iad  'g  an  garadh  fèin  : 
agus  bha  Peadar  'n  a  sheasamh 
maille  riu,  agus  'g  a  gharadh 
fèin. 

19  An  sin  dh'fhiosraich  an 
t-àrd-shagart  do  losa  mu  thim- 
chioll  a  dheisciobul,  agus  mu 
thimchioll  a  theagaisg. 

20  Fhreagair  losa  e,  Labh- 
air  mise  gu  follaiseach  ris  an 
t-saoghal  ;  theagaisg  mi  a 
ghnàth  anns  an  t-sionagog,  a- 
gus  anns  an  teampull,  far  am 
bheil  na  h-Iudhaich  a'  cruinn- 


CAIB. 

eacliadh  as  gacli  àit ;  agus  am 
folach  cha  do  labhair  mi  ni 
air  bith. 

21  C'ar  son  a  ta  thu  fios- 
rachadh  dhiomsa?  Fiosraich 
dhiubh-san  a  chuala,  ciod  a 
thubhairt  mi  riu :  feucli,  a  ta 
fhios  acasan  ciod  a  thubhairt 
nii. 

22  Agus  an  uair  a  thubhairt 
e  na  nithe  so,  bhuail  aon  do 
na  maoraibh,  a  bha  'n  a  sheas- 
amh  a  làthair,  a  bhas  air  losa, 
ag  ràdh,  An  ann  mar  so  a 
fhreao'ras  tu  an  t-àrd-shaofart  ? 

23  Fhreagair  losa  e,  Ma 
labhairmi  gu  h-olc,  dean  fian- 
uis  air  an  olc :  ach  ma's  ann 
gu  maith,  c'ar  son  a  ta  thu  ga 
m'  bhualadh  ? 

24  (A  nis  chuir  Annas  e 
ceangailte  gu  Caiaphas  an  t- 
àrd-shagart.) 

25  Agus  bha  Simon  Peadar 
'n  a  sheasamh  agus  'g  a  ghar- 
adh :  Uime  sin  thubhairt  iad 
ris,  Nach  aon  d'a  dheisciob- 
luibh  thusa  mar  an  ceudna  ? 
Dh'àicheadh  esan,  agus  thu- 
bhairt  e,  cha  mhi. 

26  Thubhairt  aon  do  sheir- 
bhisich  an  àrd-shagairt,  (car- 
aid  do'n  fhear  do'n  ghearr 
Peadar  a  chluas,)  Nach  faca 
mise  thu  san  lios  maille  ris  ? 

27  An  sin  dh'àicheadh  Pea- 
dar  a  rìs,  agus  air  ball  ghoir 
an  coileach. 

28  An  sin  thug  iad  losa  o 
Chaiaphas  gu  àit  a'  bhreithean- 
ais :  agus  b'i  mhaduinn  a  bh'- 
ann,  agus  cha  deachaidh  iad 
fèin  do  àit  a'  bhreitheanais, 
chum  nach  biodh  iad  air  an 


XVIII.  219 

salachadh ;  ach  gu'n  ìtheadh 
iad  a'  chàisg. 

29  An  sin  chaidh  Pilat  a 
mach  d'an  ionnsuidh-san,  agus 
thubhairt  e,  Ciod  a'  chasaid  a 
tha  sibh  a'  toirt  an  aghaidh 
an  duine  so  ? 

30  Fhreagair  iadsan  agus 
thubhairt  iad  ris,  Mur  b'fhear 
droch-bheirt  e,  cha  tugamaid 
thairis  dhuitse  e. 

31  An  sin  thubhairt  Pilat 
riu,  Gabhaibli-sa  e,  agus  thug- 
aibh  breth  air  a  rèir  bhur  lagha 
fèin.  An  sin  thubhairt  na 
h-Iudhaich  ris,  cha-n  'eil  e 
ceaduichte  dhuinne  neach  air 
bith  a  chur  gu  bàs : 

32  Chum  gu'm  biodh  focal 
losa  air  a  choimhlionadh,  a 
labhair  e,  a'  ciallachadh  ciod  a' 
ghnè  bàis  a  bha  e  gu  fhaot- 
ainn. 

33  An  sin  chaidh  Pilat  a 
steach  a  rìs  do  àit  a'  bhreith- 
eanais,  agus  ghairm  e  losa,  a- 
gus  thubhairt  e  ris,  An  tusa 
Righ  nan  ludhach  ? 

34  Fhreagair  losa  e,  Am 
bheil  thu  ag  ràdh  so  uait  fèin, 
no  an  d'innis  daoine  eile  dhuit 
e  mu  m'  thimchiollsa? 

35  Fhreagair  Pilat,AnIudh- 
ach  mise  ?  Thug  do  chinneach 
fèin,  agus  na  h-àrd-shagairt 
thairis  dhomhsa  thu  :  ciod  a 
rinn  thu  ? 

'  36  Fhreagair  losa,  Cha-n 
ann  do'n  t-saoghal  so  tha  mo 
i'ìoghachdsa :  nam  b'ann  do'n 
t-saoghal  so  bhiodh  mo  rìogh- 
achd,  dheanadh  mo  sheirbhis- 
ich  cogadh,  chum  nach  tugt- 
adh  thairis  do  na  h-Iudhaich 


220 


EOIN. 


mi :  ach  a  nis  cha-n  ann  o  so 
a  ta  mo  rìoghachd. 

87  Air  an  aobhar  sin  thu- 
bhairt  Pilat  ris,  An  righ  thu 
ma  seadh  ?  Fhreagair  losa, 
Thubhairt  thusa  gur  righ  mi. 
'S  ann  chum  na  crìche  so  a 
rugadh  mi,  agus  chum  na 
crìche  so  thàinig  mi  do'n  t- 
saoghal,  chum  gu'n  deanainn 
fianuis  do'n  fhìrinn.  Gach 
neach  a  ta  air  taobh  na  firinn, 
èisdidh  e  ri  m'  ghuthsa. 

38  Thubhairt  Pilat  ris,  Ciod 
i  an  f  hìrinn  ?  Agus  air  dha  so 
a  ràdh,  chaidh  e  mach  a  rìs 
chum  nan  ludhach,  agus  thu- 
bhairt  e  riu,  Cha-n  'eil  mise  a' 
faotainn  coire  air  bith  ann. 

39  Ach  a  ta  gnàth  agaibh- 
sa,  gu'n  leiginn  as  duine 
dhuibh  air  a'  chàisg :  uime  sin 
an  àill  leibh  mi  a  leigeadh  righ 
nach  ludhach  fa  sgaol  duibh  ? 

40  An  sin  ghlaodh  iadsan 
uile,  ag  ràdh,  Cha-n  e  an  cfuine 
so,  ach  Barabas.  A  nio  b'- 
fhear-reubainn  Barabas. 

CAIB.  XIX. 

AN  sin  air  an  aobhar  sin 
ghlac  Pilat  losa,  agus 
sgiùrs  se  e. 

2  Agus  dh'f  high  na  saighd- 
earan  crùn  droighinn,  agus 
chuir  iad  air  a  cheann  e,  agus 
chuir  iad  falluinn  phurpuir 
uime, 

3  Agus  thubhairt  iad,  Fàilte 
ort,  a  righ  nan  ludhach  !  agus 
bhuail  iad  le'm  basaibh  e. 

4  An  rin  chaidh  Pilat  a 
mach  a  rìs,  agus  thubhairt  e 
riu,  Feuch,  at  a  mise  'g  a  thoirt 


a  mach  do  'ur  n-ionnsuidh, 
chum  gu'm  bi  fios  agaibh  nach 
'eil  mise  'faotainn  coire  sani 
bith  ann. 

5  An  sin  thàinig  losa  mach, 
agus  an  crùn  droighinn  air, 
agus  an  fhalluinn  phurpuir 
uime.  Agus  thubhairt  Pilat 
riu,  Feuch  an  duine  ! 

6  Uime  sin,  an  uair  a  chunn- 
aic  na  h-àrd-shagairt  agus  na 
maoir  e,  ghlaodh  iad,  ag  ràdh, 
Ceus  e,  ceus  e.  Thubhairt 
Pilat  riu,  Gabhaibh-sa  e,  agus 
ceusaibh  e :  oir  cha-n  'eil  mise 
a'  faotainn  coire  sam  bith  ann. 

7  Fhreagair  na  h-Iudhaich 
e,  Tha  lagh  againne,  agus  a 
rèir  ar  lagha-ne  is  còir  a  chur 
gu  bàs,  air  son  gu'n  d'rinn  e 
Mac  Dhè  dheth  fèin. 

8  Uime  sin  an  uair  a  chuala 
Pilat  a'  chainnt  sin,  bu  mhòid 
a  bha  dh'eagal  air ; 

9  Agus  chaidh  e  steach  a  rìs 
do  àit  a'  bhreitheanais,  agus 
thubhairt  e  ri  losa,  Cia  as 
duit?  ach  cha  d'thug  losa 
freagradh  air. 

10  An  sin  thubhairt  Pilat 
ris,  Nach  labhair  thu  riumsa? 
nach  'eil  fhjos  agad  gu  bheil 
cumhachd  agamsa  do  cheus- 
adh,  agus  gu  bheil  cumhachd 
agam  do  chur  fa  sgaoil  ? 

11  Fhreagair  losa,  Cha 
bhiodh  cumhachd  air  bith  ag- 
ad  a'm'  aghaidh-sa,  mar  tugt- 
adh  dhuit  o'n  àird  e :  air  an 
aobhar  sin  an  ti  a  thug  mise 
thairis  dhuit,  tha  aige-san  am 
peacadh  a's  mò, 

12  Agus  o  sin  suas  dh'iarr 
Pilat  a  chur  fa  sgaoil :  ach 


CAIB 

gblaodh  na  h-Iudhaicli,  ag 
ràdh,  Ma  leigeas  tu  am  fear 
80  fa  sgaoil,  cha  charaid  do 
Cheasar  thu :  ge  b'e  neach  a 
ta  'g  a  dheanamh  fèin  'n  a  righ, 
tha  e  labhairt  an  aghaidh 
Cheasair. 

13  Uime  sin  an  uair  a  chuala 
Pilat  a'  chainnt  sin,  thug  e 
mach  losa,  agus  shuidh  e  air 
a'  chaithir-bhreitheanais,  anns 
an  ionad  ris  an  abrar  an  Leac- 
ùrlar,  ach  anns  an  Eabhra, 
Gabata. 

14  Agus  b'e  là-uallachaidh 
na  càisge  e,  agus  mu  thim- 
chioll  na  seathadh  uaire  :  agus 
thubhairt  e  ris  na  h-Iudhaich, 
Feuch  bhur  righ ! 

15  Ach  ghlaodh  iadsan  a 
mach,  Beir  uainn,  beir  uainn, 
ceus  e.  Thubhairt  Pilat  riu, 
An  ceus  mi  bhur  righ-sa  ? 
Fhreagair  na  h-àrd  shagairt, 
Cha-n  'eil  ligh  againne  ach 
Ceasar. 

16  An  sin  air  an  aobhar 
sin  thug  e  thairis  dhoibh  e,  gu 
bhi  air  a  cheusadh.  Agus 
ghlac  iad  losa,  agus  thug  iad 
leo  e. 

1 7  Agus  chaidh  e  mach,  a' 
giùlan  a  chrann-ceusaidh,  do'n 
ionad  d'an  goirear  ait  a'  chloig- 
inn,  d'an  ainm  san  Eabhra, 
Golgota. 

18  An  sin  cheusiad  e,  agus 
dithis  eile  maille  ris,  fear  air 
gach  taobh,  agus  losa  s  a' 
mheadhon. 

19  Agus  sgrìobh  Pilat  mar 
an  ceudna  tiodal,  agus  chuir 
e  air  a'  chrann-cheusaidh  e. 
Agus  b'e  an  sgrìobhadh,  lOSA, 


.  XIX.  221 

O  NASARET  RIGH  NAN 
lUDHACH. 

20  Uime  sin  leugh  mòran 
do  na  h-Iudhaich  an  tiodal  so  ; 
oir  bha'n  t-àit  anns  an  do 
cheusadh  losa  fagus  do'n 
bhaile :  agus  bha  an  sgrìobli- 
adh  'an  Eabhra,  'an  Greugais, 
agus  'an  Laidin. 

21  An  sin  thubhairt  àrd- 
shagairt  nan  ludhach  ri  Pilat, 
Na  sgrìobh,  Righ  nan  ludh- 
ach  ;  acligu'n  dubhairt  e  fèin, 
Is  mi  righ  nan  ludhach, 

22  Fhreagair  Pilat,  An  ni 
a  sgrìobh  mi,  sgrìobh  mi  e. 

23  An  sin  an  uair  a  cheus 
na  saighdearan  losa,  ghlac  iad 
a  thrusgan,  (agus  rinn  iad 
ceithir  earrannan,  earrann  do 
gach  saighdear,)  agus  a  chòta 
mar  an  ceudna :  agus  bha'n 
còta  guu  fhuaigheal,  air  f  high- 
eadh  o  bhràigh  sìos  gu  h-iom- 
lan. 

24  Thubhairt  iad  uime  sin 
eatorra  fèin,  Na  reubamaid  e, 
ach  tilgeamaid  croinn  air,  cò 
aig  a  bhitheas  e  :  chum  gu'n 
coimhliontadh  an  sgriobtuir, 
a  ta  'g  ràdh,  Roinn  iad  mo 
thrusgan  eatorra,  agus  thilg  iad 
croinn  air  mo  bhrat.  Air  an 
aobhar  sin  rinn  na  saighdearan 
na  nithe  so. 

25  A  nis  sheas  làimh  ri 
crann-ceusaidh  losa,  a  mhàth- 
air,  agus  piuthar  a  mhàthar, 
Muire  bean  Chleophais,  agus 
Muire  INIagdalen. 

26  Uimesin  an  uair  achunn- 
aic  losa  a  mhàthair,  agus  an 
deisciobul  a  b'ionmhuinn  lei^' 
'n  a  ^heasamh  a  làtLair,  Lhu- 


222 


EOIN, 


bhairt  e  r'a  mhàthair,  A  bhean, 
feuch  do  mhac ! 

27  An  sin  thubhairt  e  ris  an 
deisciobul,  Feuch  do  mhàthair ! 
Agus  o'n  àm  sin  a  mach  thug 
an  deisciobul  sin  leis  i  d'a 
thigh  fèin. 

28  An  dèigh  so  air  do  losa 
fìos  a  bhi  aige  gu'n  robh  na 
h-uile  nithe  a  nis  air  an  crìoch- 
nachadh,  chum  gu'n  coimh- 
Hontadh  an  sgriobtur,  thu- 
bhairt  e,  Tha  tart  orm. 

29  A  nis  bha  an  sin  soith- 
each  làn  do  fhìon  geur  :  agus 
air  dhoibh-san  spong  a  lìon- 
adh  do'n  fhìon  gheur,  agus  a 
chur  air  hisop,  shìn  iad  chum 
a  bheoil  e. 

30  An  sin  an  uair  a  ghabh 
losa  am  fion  geur,  thubhairt 
e,  Tha  e  crìochnaichte :  agus 
air  cromadh  a  chinn  da,  thug 
e  suas  a  spiorad. 

31  An  sin  chum  nach  fan- 
adh  na  cuirp  air  a'  chrann- 
cheusaidh  air  an  t-sàbaid,  a 
chionn  gu'm  b'e  là  an  uUuch- 
aidh  a  bha  ann,  (oir  bu  là  mòr 
an  là  sàbaid  sin,)  dh'iarr  na 
h-Iudhaich  air  Pilat  gu'n  rach- 
adh  an  luirgne  a  bhriseadh, 
agus  gu'n  tugtadh  air  falbh 
iad. 

32  An  sin  thàinig  na  saighd- 
earan,  agus  bhris  iad  luirgne 
a'  cheud  fhir,  agus  luirgne  an 
fhir  eile,  a  cheusadh  maille 
ris. 

33  Ach  air  dhoibh  teachd 
chum  losa,  an  uair  a  chunnaic 
iad  gu'n  robh  e  clieana  marbh, 
cha  do  bhris  iad  a  luirgne-san. 

34  Ach   Ipt  fear  do .  na 


saighdearaibh  a  thaobh  le 
sleagh,  agus  air  ball  thàinig  a 
mach  fuil  agus  uisge. 

35  Agus  thug  an  ti  a  chunn- 
aic  sin  fianuis,  agus  a  ta  'f  hian- 
uis  fìrinneach  :  agus  a  ta  fhios 
aige  gu  bheil  e  labhairt  na 
fìrinn,  chum  gu'n  creideadh 
sibhse. 

36  Oir  rinneadh  na  nithe 
so  chum  gu'n  coimhliontadh 
an  sgriobtuir,  Cha  bhrisear 
cnàmli  dheth. 

37  Agus  a  rìs  a  ta  sgriob- 
tuir  eile  ag  ràdh,  Amhaircidh 
iad  airsan  a  lot  iad. 

38  'N  a  dhèigh  so,  dh'iarr 
loseph  o  Arimatea,  (a  bha  'n  a 
dheisciobul  aig  losa,  ach  am 
folach  air  eagal  nan  ludhach,) 
air  Pilat  comas  corp  losa  a 
thoirt  leis  :  agus  leig  Pilat  sin 
leis.  Thàinig  e  air  an  aobhar 
sin,  agus  thug  e  leis  corp  losa. 

39  Thàinig  mar  an  ceudna 
Nicodemus,  (a  thàinig  air  tùs 
gu  losa  san  oidhche,)  agus 
thuge  leis  mu  thimchioll  ceud 
pund  do  mhirr  agus  do  aloes 
air  am  measgadh  feadh  a 
chèile. 

40  An  sin  ghabh  iad  corp 
losa,  agus  cheangail  iad  e  ann 
an  lìon-eudaichibh,  maille  ris 
an  spìosraidh,  mar  is  gnàth 
leis  na  h-Iudhaich  adhlac  a 
dheanamh. 

41  A  nis  bha  lios  anns  an 
àit  an  do  cheusadh  e  ;  agus 
anns  an  lios  uaigh  nuadh,  anns 
nach  do  chuireadh  aon  duine 
riamh. 

42  Air  an  aobhar  sin  air  son 
ulluchaidh  caisge  nan  ludhach, 


CAIB 

do  bhrìgh  gu'n  robh  an  uaigh 
ani  fagus,  chuir  iad  losa  an 
sin. 

CAIB.  XX. 

AIR  a'  cheud  là  do'n  t- 
seachduin  thàinig  Muire 
Magdalen  gu  moch,  agus  an 
dorchadas  fathast  ann,  chum 
na  h-uaighe,  agus  chunnaic  i 
a'  chlach  air  a  togail  o'n  uaigh. 

2  Ruith  i  an  sin,  agus  thàin- 
ig  i  gu  Simon  Peadar,  agus 
gus  an  deisciobul  eile  a  b'ion- 
mhuinn  le  losa,  agus  thubhairt 
i  riu,  Thug  iad  leo  an  Tigh- 
earn  as  an  uaigh,  agus  cha-n 
'eil  fhios  againn  c'àit  an  do 
chuir  iad  e. 

3  Uime  sin  chaidh  Peadar 
a  mach,  agus  an  deisciobul  sin 
eile,  agus  thàinig  iad  chum  na 
li-uaighe. 

4  Agus  ruith  iad  'n  an  dithis 
cuideachd  :  agus  ruith  an 
deisciobul  eile  ni  bu  luaithe  na 
Peadar,  agus  thàinig  e  air  tùs 
chum  na  h-uaighe. 

5  Agus  air  cromadh  sìos  da, 
chunnaic  e'n  lìon-eudach  'n  a 
luidhe :  gidheadh  cha  deacli- 
aidh  e  steach. 

6  An  sinthàinigSimonPead- 
ar  'g  a  leantuinn,  agus  chaidh 
e  steach  do'n  uaigh,  agus 
chunnaic  e'n  lìon-eudach  'n  a 
luidhe  ; 

7  Agus  an  neapaicin  a  bha 
m'a  cheann,  cha-n  ann  'n  a 
luidhe  maille  ris  an  lìon-eud- 
ach,  ach  air  leth  air  fhilleadh 
ann  an  aon  àit. 

8  An  sin  chaidh  a  steach 
mar  an  ceudna  an  deisciobul 


XX.  223 

sin  eile  a  thàinigair  tùs  chum 
na  h-uaighe,  agus  chnnnaic,  a- 
gus  chreid  e. 

9  Oircha  do  thuig  iad  fath- 
ast  an  sgriobtuir,  gu'm  b'èigin 
gu'n  èireadh  esan  a  rìs  o  na 
marbhaibh. 

10  An  sin  dh'imich  na  deis- 
ciobuil  a  rìs  chum  an  cuid- 
eachd  fèin. 

11  Ach  sheas  Muire  aig  an 
uaigh  a  muigh,  a'  gul :  agus 
ag  gul  di  chrom  i  sìos,  ag 
amharc  a  steach  do'n  uaigh. 

12  Affus  chunnaic  i  dà  ain"-- 
eal  ann  an  culaidhibh  geala, 
'n  an  suidhe,  fear  aig  a'  cheann, 
agus  fear  aig  na  cosaibh,  's  an 
àit  an  robh  corp  losa  'n  a 
luidhe  : 

18  Agus  thubhairt  iadsan 
rithe,  A  bhean,  c'ar  son  a  ta 
thu  gul  ?  Thubhairt  i  riu,  Air 
son  gu'n  d'thug  iad  mo  Thigh- 
earn  leo,  agus  nach  'eil  fhios 
agam  c'àit  an  do  chuir  iad  e. 

14  Agusan  uaira  thubhairt 
i  so,  phill  i  air  a  h-ais,  agus 
chunnaic  i  losa  'n  a  sheasamh, 
agus  cha  d'aithnich  i  gu'm  b'e 
losa  bha  ann. 

15  Thubhairt  losa  rithe,  A 
bhean,  c'ar  son  a  ta  thu  gul  ? 
c6  tha  thu  'g  iarraìdh?  air 
saoilsinn  d'ise  gu'm  b'e  an 
gàradair  a  bh'ann,  thubhairt  i 
ris,  A  thighearn,  ma  thug  thusa 
leat  e,  innis  dhomhsa  c'àit  an 
do  chuir  thu  e,  agus  bheir 
mise  leam  e. 

16  Thubhairt  losa  rithe,  A 
Mhuire.  Air  tionndadh  dli'ise, 
thubhairt  i  ris,  Rabboni,  's  e 
sin  r'a  ràdh,  A  Mhaighstir. 


224 


EOIN. 


17  Thubhairt  los'a  rithe,  Na 
bean  rium ;  oir  cha  deachaidh 
mi  fathast  suas  chura  m' Athar: 
ach  imich  chum  mo  bhràithre, 
agus  abair  riu,  Tha  mise  dol 
suas  chum  m'  Athar  fèin  agus 
bhur  n-Atharsa,  agus  chum 
mo  Dhè  fèin  agus  bhur  Dè- 
sa. 

18  Thàinig  Muire  Magdalen 
agus  dh'innis  i  do  na  deis- 
ciobluibh,  gu'm  fac  i  an  Tigh- 
earn,  agus  gu'n  dubhairt  e  na 
nithe  so  rithe. 

19  Agus  air  teachd  do'n 
fheasgar  an  là  sin  fèin,  air  a' 
cheud  la  do'n  t-seachduin,  a- 
gus  na  dorsa  dùinte  far  an 
robh  na  deisciobuil  cruinn  air 
eagal  nan  ludhach,  thàinig 
losa  agus  sheas  e  s  a'  mheadh- 
on,  agus  thubhairt  e  riu,  Sìth 
dhuibh. 

20  Agus  air  dha  so  a  ràdh, 
nochd  e  dhoibh  a  làmhan,  a- 
gus  a  thaobh.  An  sin  bha 
aoibhneas  air  na  deisciobluibh 
an  uair  a  chunnaic  iad  an 
Tighearn. 

21  An  sin  Thubhairt  losa 
riu  a  rìs,  Sìth  dhuibh  :  mar  a 
chuir  an  t-Athair  uaith  mise, 
mar  sin  a  ta  mise  'g  ur  cursa 
uam. 

22  Agus  air  dha  so  a  ràdh, 
shèid  e  orra,  agus  thubhairt  e 
riu,  Gabhaibh-sa  an  Spiorad 
naomh. 

23  Cò  air  bith  iad  d'am 
maith  sibh  am  peacanna,  tha 
iad  maithte  dhoibh  ;  agus  cò 
aia  bith  iad  d'an  cum  sibh  am 
peacanna  gun  am  maitheadJi, 
tha  iad  air  an  cumail. 


24  Ach  cha  robh  Tomas, 
aon  do'n  dà  fhear  dheug,  d'an 
goirear  Didimus,  maille  riu, 
'n  uair  a  thàinig  losa. 

25  Uime  sin  thubhairt  na 
deisciobuil  eile  ris,  Chunnaic 
sinne  an  Tighearn.  Ach  thu- 
bhairt  esan  riu,  Mur  faic  mise 
aileadh  nan  tairngean  'n  a 
làmhaibh,  agus  mur  cuir  mi 
mo  mheur  ann  an  aileadh  nan 
tairngean,  agus  mur  cuir  mi 
mo  làmh  'n  a  thaobh,  cha 
chreid  mi. 

26  Agus  an  ceann  ochd 
làithean  'n  a  dhèigh  sin,  bha  a 
dheisciobuil  a  rìs  a  stigh,  a- 
gus  Tomas  maille  riu  :  thàinig 
losa,  agus  na  dorsa  dùinte, 
agus  sheas  e  s  a'  mheadhon, 
agus  thubhairt  e,  Sìth  dhuibh. 

27  'N  a  dhèigh  sin  thubhairt 
e  ri  Tomas,  Cuir  an  so  do 
mheur,  agus  feuch  mo  làmh- 
an;  agus  sìn  an  so  do  làmh, 
agus  cuir  a'm'  thaobh  i :  agus 
na  bimi-chreideach,  ach  creid- 
each. 

28  Agus  fhreagair  Tomas, 
agus  thubhairt  e  ris,  MoThigh- 
earn  agus  mo  Dhia. 

29  Thubhairt  losa  ris,  Air 
son  gu  faca  tu  mi,  a  Thomais, 
chreid  thu  :  is  beannaichte  iad- 
san  nach  faca,  agus  a  chreid. 

30  Agus  rinn  losa  gu  fìr- 
inneach  mòran  do  rahìorbhuil- 
ibh  eile  am  fìanuis  a  dheis- 
ciobul,  nach  'eil  sgrìobhta  's  aii 
leabhar  so. 

31  Ach  tha  iad  so  sgrìobhta, 
chura  gu'n  creideadh  sibh  gur 
e  losa  an  Criosd  Mac  Dhè,  a- 
gus  ag  creidsinn  duibh,  gu'm 


CAIB  XXI. 


225 


biodh  agaibh  beatha  troimh 
'ainm-san. 

CAIB.  XXL 

AN  dèigh  nan  nithe  sin 
dh'fhoillsich  losa  e  fèin 
a  rìs  d'a  dheisciobluibh  aig 
muir  Thiberiais ;  agus  air  an 
dòigh  so  nochd  fein: 

2  Bha  niaille  r'a  chèile  Si- 
mon  Peadar,  agus  Tomas  d'an 
goirear  Didimus,  agus  Nata- 
nael  o  Cliàna  Ghalile,  agus 
mic  Shebede,  agus  dithis  eile 
d'a  dheisciobluibh. 

3  Thubhairt  Simon  Peadar 
riu,  Tha  mi  dol  a  dh'iasgach. 
Thubhairt  iadsan  ris,  Tha  sinne 
a'  dol  maille  riut.  Dh'imich 
iad  a  mach,  agus  chaidh  iad  a 
steach  do  luing  air  ball ;  agus 
cha  do  ghlac  iad  ni  air  bith  an 
oidhche  sin. 

4  Ach  an  uair  a  bha  a' 
mhaduinn  a  nis  air  teachd, 
sheas  losa  air  an  tràigh  :  gidh- 
eadh  cha  robh  fhios  aig  na 
deisciobluibh  gu'm  b'e  losa 
bha  ann. 

5  An  sin  thubhairt  losa  riu, 
A  chlann,  am  bheil  biadh  air 
bith  agaibh  ?  Fhreagair  iadsan 
e,  Cha-n  'eil. 

6  Agus  thubhairt  esan  riu, 
Tilgibh  an  lìon  air  an  taobh 
deas  do'n  luing,  agus  gheibh 
sibh.  Thilg  iad  uime  sin,  a- 
gus  a  nis  cha  b'urrainn  iad  a 
tharruing  air  son  lìonmhoir- 
eachd  an  èisg. 

7  Uime  sin  thubhairt  an 
deiseiobul  sin,  a  b'ionmhuinn 
le  losa,  ri  Peadar,  Is  e'n  Tigh- 
earn  a  ta  ann.    A  nis  an  uair 


a  chuala  Simon  Peadar  gur  e 
an  Tighearn  a  bh'ani),  cheang- 
ail  e  a  chòt-uachdair  uime, 
(oir  bha  e  lomnochd,)  agus 
thilg  se  e  fèin  s  a'  mhuir. 

8  Thàinig  na  deisciobuil 
eile  ann  an  luing  bhig;  (oir 
cha  robh  iad  fada  o  thìr,  ach 
mu  thimchioll  dà  cheud  làmh- 
choille,)  a'  tarruing  an  lìn 
èisg. 

9  Uime  sin  an  uair  a  thàin- 
ig  iad  air  tìr,  chunnaic  iad 
grìosach  an  sin,  agus  iasg  air 
a  chur  oirre,  agus  aran. 

10  Thubhairt  losa  riu,Thug- 
aibh  an  so  do'n  iasg  a  ghlac 
sibh  a  nis. 

11  Chaidh  Simon  Peadar 
suas,  agus  tharruing  e  an  lìon 
gu  tìr,  làn  do  iasgaibh  mòra, 
ceud  agus  leth-cheud  agus  tri : 
agus  ged  bha'n  uiread  sin  ann, 
cha  do  bhriseadh  an  lìon. 

12  Thubhairt  losariu,  Thig- 
ibh,  gabhaibh  bhur  dìnneir. 
Agus  cha  robh  a  chridhe  aig 
a  h-aon  do  na  deisciobluibh 
fheòraich  dheth,  Cò  thusa  ? 
oir  dh'aithnich  iad  gur  e  a'' 
Tighearn  a  bha  ann. 

13  An  sin  thàinig  losa,  agus 
ghlac  e  aran,  agus  thug  e 
dhoibh  e,  agus  iasg  mar  an 
ceudna. 

14  Is  i  so  a  nis  an  treas  uair 
a  nochd  losa  e  fèin  d'a  dheis- 
ciobluibh  an  dèigh  dha  èirigh 
o  na  marbhaibh. 

15  An  sin  an  dèigh  dhoibh 
an  dìnneir  a  ghabhail,  thu- 
bhairt  losa  ri  Simon  Peadar, 
a  Shimoin  ìnhic  lonais,  am 
bheil    barrachd  gràidh  agad 


226 


EOIN. 


dhomhsa  orra  sin  ?  Thubhairt 
e  ris,  Tha,  Thighearn ;  tha 
fios  agad  gur  toigh  leam  thu. 
Thubhairt  e  ris,  Beathaich  m' 
uain. 

16  Thubhairt  e  ris  a  rìs  an 
dara  uair,  A  Shimoin  mhic 
lonais,  an  toigh  leat  mise  ? 
Thubhairt  e  ris,  Seadh,  a 
Thighearn;  tha  fios  agad  gur 
toigh  leam  thu.  Thubhairt  e 
ris,  Beathaich  mo  chaoraich. 

]  7  Thubhairt  e  ris  an  treas 
uair,  A  Shimoin  mhic  lonais, 
an  toigh  leafc  mise  ?  Bha  Pead- 
ar  doilich  a  chionn  gu'n  du- 
bhairt  e  ris  an  treas  uair,  An 
toigh  leat  mise  ?  Agus  thu- 
bhairt  e  ris,  A  Thighearn,  is 
aithne  dhuit  na  h-uile  nithe  ; 
tha  fhios  agad  gur  toigh  leam 
thu.  Thubhairt  losa  ris,  Beath- 
aich  mo  chaoraich. 

18  Gu  deimhin  deimhin  a 
ta  mi  ag  ràdh  riut,  an  uair  a 
bha  thu  òg,  chrioslaich  thu 
thu  fèin,  agus  db'imich  thu 
an  taobh  bu  mhiann  leat :  ach 
an  uair  a  bhios  tu  aosmhor, 
sìnidh  tu  mach  do  làmhan,  a- 
gus  crioslaichidh  neach  eile 
thu,  agus  bheir  e  thu  an  taobh 
nach  àill  leat. 

19  So  thubhairt  e,  a'  ciall- 
achadh  ciod  a'  ghnè  bàis  leis 
an  tugadh  e  glòir  do  Dhia. 
Agus  air  dha  so  a  ràdh,  thu- 
bhairt  e  ris,  Lean  mise. 


20  An  sin  air  do  Pheadar 
tionndadh,  chunnaic  e  an  deis- 
ciobul  a  b'ionmhuinn  le  losa, 
a'  leantuinn  ;  an  ti  mar  an 
ceudna  a  luidh  air  uchd  losa 
air  a  shuipeir,  agus  a  thubh- 
airt  ris,  A  Thighearn,  cò  e  a 
bhrathas  thu  ? 

21  Air  do  Pheadar  esan 
fhaicinn,  thubhairt  e  ri  losa, 
A  Thighearn,  ciod  a  ni  am 
fear  so  ? 

22  Thubhairt  losa  ris,  Ma's 
àill  leamsa  e  dh'fhantuinn 
gus  an  tig  mi,  ciod  e  sin 
duitse  ?  Lean  thusa  mise. 

23  Uime  sin  chaidh  an  ràdh 
so  mach  ara  measg  nam 
bràithre,  nach  faigheadh  an 
deisciobul  sin  bàs :  gidheadh 
cha  dubhairt  losa  ris,  nach 
faigheadh  e  bàs  :  ach,  Ma's  i 
mo  thoil-sa  e  dh'  fhantuinn 
giis  an  tig  mi,  ciod  e  sin 
duitse  ? 

24  Is  e  so  an  deisciobul  a 
ta  'deanamh  fianuis  air  na  nith- 
ibh  so,  agus  a  sgrìobh  na  nithe 
so  :  agus  a  ta  f  hios  againne  gu 
bheil  'fhianuis  fìor. 

25  Agus  a  ta  mar  an  ceud- 
na  mòran  do  nithibh  eile  a 
rinn  losa,  agus  nam  biodh  iad 
uile  sgrìobhta,  is  i  mo  bharail 
nach  cumadh  an  saoghal  fèin 
na  rachadh  a  sgrìobhadh  do 
leabhraichibh.  Amen. 


227 

GNIOMHARA  nan  ABSTOL. 


CAIB.  I. 

EINN  mi  an  ceud  leabhar, 
a  TheojDhiluis,  mu  thim- 
chioll  nan  uile  nithe  a  thòis- 
ich  losa  air  a  dheanamh  agus 
a  theagasg. 

2  Gus  an  là  an  do  thogadh 
suas  e,  an  dèigh  dha,  troimh 
an  Spiorad  Naomh,  àitheantan 
a  thoirt  do  na  h-abstolaibh  a 
thagh  e : 

3  D'an  d'rinn  e  mar  an 
ceudna  e  fein  a  nochdadh  beò 
an  dèigh  'fhulangais,  le  moran 
do  chombaraibh  fìrinneach,. 
air  dha  bhi  air  fhaicinn  leo 
feadh  dhà  fhichead  h\,  agus  e 
labhairt  mu  na  nithibh  sin  a 
bhuineadh  do  rìoghachd  Dhè  : 

4  Agus  air  dha  bhi  maille 
riu,  dh'àithn  e  dhoibh  gun  iad 
a  dhol  o  lerusalera,  ach  feith- 
eamh  ri  gealladh  an  Athar, 
ars'  esan,  a  chuala  sibh  uam- 
sa. 

5  Oir  bhaist  Eoin  gu  deimh- 
in  le  uisge  :  ach  baistear  sibh- 
se  leis  an  Spiorad  naomh,  air 
bheag  do  làithibh  an  dèigh  so. 

6  Uime  sinanuair  achruinn- 
ich  iad  an  ceann  a  chèile,  dh'- 
fheòraich  iad  deth,  ag  ràdh, 
A  Thighearn,  an  aisig  thu  's  an 
am  so  an  rìoghachd  do  Israel  ? 

7  Ach  thubhairt  esan  riu, 
Cha  bhuin  e  dhuibh-sa  fìos  nan 
aimsir  no  nan  àm  fhaotainn,  a 
chuir  an  t-Athair  'n  a  chumh- 
achd  fèin. 

8  Ach  gheibh  sibhse  cumh- 


achd  an  uair  a  thig  an  Spiorad 
naomh  oirbh :  agus  bithidh 
sibh  'n  ur  fianuisibh  dhomhsa, 
araon  ann  an  lerusalem,  agus 
ann  an  ludea  uile,  agus  ann 
an  Samaria,  agus  gu  iomall  na 
talmhainn. 

9  Agus  an  uair  a  thubhairt 
e  na  nithe  so,  thogadh  suas  e, 
agus  iadsan  'g  a  f  haicinn ;  agus 
thug  neul  as  an  sealladh  6. 

10  Agus  am  feadh  a  bha 
iadsan  a'  geur-amharc  gu 
nèamh,  agus  esan  a'  dol  suas, 
feucb,  sheas  dithis  fhear  làimh 
riu  ann  an  eudach  geal ; 

11  Agus  thubhairt  iad, 
Fheara  Ghalile,  c'ar  son  a  ta 
sibh  'n  ur  seasamh  ag  amharc 
gu  nèamh  ?  An  t-Iosa  so  a 
thogadh  suas  uaibh  gu  nèamh, 
is  amhuil  sin  a  thig  e  mar  a 
chunnaic  sibh  e  a'  dol  gu 
nèamh. 

12  An  sin  phiU  iad  gu  leru- 
salem,  o'n  t-sliabh  ris  an  abrar 
sliabh  nan  crann-oladh,  a 
tha'ra  fagus  do  lerusalem,  as- 
tar  là  sàbaid  as. 

13  Agus  an  uair  a  thàinig 
iad  a  stigh,  chaidh  iad  suas  do 
sheòmar  uachdarach,  far  an 
robh  a'  fantuinn  Peadar,  agus 
Seumas,  agus  Eoin,  agus  Ain- 
dreas,  Philip,  agus  Toraas, 
Bartolomeus,  agus  Mata,  Seu- 
mas  mac  Alpheuis,  agus  Simon 
Selotes,  agus  ludas  hrathair 
Sheumais. 

14  Bhuanaich  iad  so  uile  a 


228 


GNIOMHARA. 


dh'aon  inntinn  ann  an  urnuigli, 
[agus  an  guidhe,]  maille  lis 
na  mnaibh,  agus  Muire  màth- 
airIosa,agus  maille  r'a  bhràith- 
ribh. 

1.5  Agus  anns  na  làithibh 
sin  dli'èirich  Peadar  ann  am 
meadhon  nan  deisciobul,  agus 
thubhairt  e,  (b'e  àireamh  nan 
ainni  a  bha  làthair,  mu  thim- 
chioll  ceud  agus  ficheadli,) 

16  Fheara  agus  a  bhràithre, 
b'èigin  an  sgriobtuir  so  'bhi 
air  a  choimhlionadh,  a  roimh- 
labhair  an  Spiorad  naomh  le 
beul  Dhaibhidh  timchioll  lu- 
dais,  a  bha  'n  a  cheann-iuil  aca- 
san  a  ghlac  losa. 

17  Oir  bha  e  air  àireamh 
maille  ruinne,  agus  fhuair  e 
cuibhrionn  do'n  fhrithealadh 
so. 

18  A  nis  cheannaich  am 
fear  so  fearann  le  duais  na 
h-eucorach  ;  agus  air  dha  tuit- 
eam  sìos  air  'aghaidh,  sgàin  e 
s  a'  mheadhon,  agus  bhrìichd  a 
mhionach  uile  mach. 

19  Agus  rinneadh  so  aith- 
nichte  do  luchd-àiteachaidh 
lerusaleim  uile ;  air  chor  as 
gu'n  abrar  ris  an  f  hearann  sin 
'n  an  cainnt  fèin,  Aceldama, 
sin  ri  ràdh,  Fearann  fola. 

20  Oir  a  ta  e  sgrìobhta  ann 
an  leabhar  nan  Salm,  Biodh 
'àite-còmhnuidh  'n  a  fhàsach, 
agus  na  gabhadh  neach  sam 
bith  tàmhann:  agus,  Glacadh 
neach  eile  a  dhreuchd. 

21  Air  an  aobhar  sin  is  còir 
aon  do  na  daoinibh  sin  a  bha 
maille  ruinne,  rè  na  h-aimsir 
sin  uile  anns  an  deachaidh  an 


Tighearn  losa  steach  agus  a 
mach  'n  ar  measg-ne. 

22  A'  tòiseachadh  o  bhaist- 
eadh  Eoin,  gus  an  là  an  do 
thogadh  suas  uainn  e,  bhi  air 
a  dheanamh  'n  a  fhianuis  air 
'aiseirigh-san  maille  ruinne. 

23  Agus  shònraich  iad  di- 
this,  loseph  ris  an  abrar  Bar- 
sabas,  d'am  bu  cho-ainm  [us- 
tus,  agus  Matiàs. 

24  Agus  rinn  iad  urnuigh, 
agus  thubhairt  iad,  Thusa  a 
Thighearn,  d'an  aithne  cridh- 
eacha  nan  uile  dhaoine,  foill- 
sich  cò  do'n  dithis  so  a  thagh 
thu, 

25  A  ghabhail  cuibhrinn 
do'n  fhrithealadh  agus  do'n 
abstolachd  so,  o'n  do  thuit 
ludas  le  seacharan,  gu  dol 
d'a  àit  fèin. 

26  Agus  thilg  iad  an  crann- 
chur  ;  agus  thuit  an  crannchur 
air  Matias ;  agus  blia  e  air 
àireamh  maille  ris  an  aon  ab- 
stol  deug. 

CAIB.  II. 

AGUS  an  uair  a  thàinig  là 
na  cuingis,  bha  iad  gu 
lèir  a  dh'aon  inntinn  ann  an 
aon  àit. 

2  Agus  tbàinig  gu  h-obann 
toirm  o  nèamh,  mar  shèideadh 
gaoithe  ro  thrèin,  agus  lìon  i 
an  tigh  uile  far  an  robh  iad 
'n  an  suidhe. 

8  Agus  dh'fhoillsicheadh 
dhoibh  teanganna  sgoilte,  mar 
do  theine,  agus  shuidh  e  air 
gach  aon  diubh  fa  leth  : 

4  Agus  lìonadh  iad  uile  leis 
an  Spiorad  naomh,  agus  thòis- 


CAIB.  II. 


229 


icli  iad  air  labhairt  le  teang- 
aibh  eile,  a  rèir  mar  a  thug  an 
Spiorad  comas  labhairt  dhoibb. 

5  Agus  bha  a'  gabhail  còmh- 
nuidh  ann  an  lerusalem,  ludh- 
aich,  daoine  cràbhach,  do  gach 
uile  chinneach  fo  nèamh. 

6  A  nis  an  uair  a  sgaoil- 
eadh  an  t-iomradh  so,  thàinig 
an  sluagh  an  ceann  a  chèile, 
agus  bha  iad  fo  amhluadh,  do 
bhrìgh  gu'n  cuala  gach  aon 
iad  a'  labhairt  'n  an  cànain 
fèin. 

7  Agus  bha  iad  uile  fo  uamh- 
as  agus  ghabh  iad  iongantas, 
ag  ràdh  r'a  chèile,  Feuch, 
nach  Galilèich  iad  sin  uile  a 
ta  labhairt  ? 

8  Agus  cionnus  a  ta  sinne 
'g  an  cluinntinn  gach  aon  'n  ar 
cànain  fèin,  anns  an  d'rugadh 
sinn  ? 

9  Partaich,  agus  Medich, 
agus  Elamaich,  agus  luchd- 
àiteachaidh  Mhesopotamia,  lu- 
dea,  agus  Chapadocia,  Phon- 
tuis,  agus  Asia, 

10  Phrigia,  agus  Phamphi- 
lia,  na  h-Eiphit,  agus  chrìoch 
na  Libia  timchioll  Chirene,  a- 
gus  coigrich  o'n  Roimh,  ludh- 
aich  agus  Proselitich, 

11  Muinntir  Chrete,  agus 
Arabia,  tha  sirin  'g  an  cluinn- 
tinn  a'  labhairt  'n  ar  teangaibh 
fèin  gnìomhara  mòralach  Dhè. 

12  Agus  bha  iad  uile  fo 
uamhas,  agus  ann  an  ioma- 
chomhairle,  ag  ràdh  gach  aon 
r'a  chèile,  Ciod  is  ciall  da  so  ? 

13  Ach  thubhairt  dream 
eile  a'  fanoid,  Tha  na  daoine 
so  làn  do  fhìon  ùr. 


14  Ach  air  seasamh  do 
Pheadar  maille  ris  an  aon 
fhear  deug,  thog  e  a  ghuth, 
agus  thubhairt  e  riu,  Fheara 
ludea,  agus  sibhse  uile  a 
luchd-àiteachaidh  lerusaleim, 
biodh  fios  so  agaibh,  agus  èisd- 
ibh  ri  m'  bhriathraibli-sa : 

15  Oir  cha-n  'eil  iad  so  air 
mhisg,  mar  a  ta  sibhse  a'  meas, 
oir  is  i  an  treas  uair  do'n  là  a 
ta  ann. 

16  Ach  is  e  so  an  ni  a  chaidh 
'labhairt  leis  an  f  hàidh  loel : 

17  Agus  tarlaidh  anns  na 
làithibh  deireannach,  (arsa 
Dia,)  dòirtidh  mise  do  m' 
Spiorad  air  gach  uile  fheoil ; 
agus  ni  bhur  mic  agus  bhur 
nigheana  fàidheadaireachd,  a- 
gus  chi  bhur  n-òganaich  seall- 
anna,  agus  bruadaraidh  bhur 
seann  daoine  bruadaran  : 

18  Agus  dòirtidh  mise  air 
m'òglaich,  agus  air  mo  bhan- 
oglaich  do  m'  Spiorad  anns  na 
làithibh  sin  ;  agus  ni  iad  fàidh- 
eadaireachd : 

19  Agus  nochdaidh  mise 
iongantais  anns  na  nèamhaibh 
shuas,  agus  comharan  air  an 
talamh  shìos ;  fuil  agus  teine, 
agus  duibh-neul  deataich. 

20  lompaichear  a'  ghrian 
gu  dorchadas,  agus  a'  gheal- 
ach  gu  fuil,  mun  tig  là  mòr 
agus  comharaichte  sin  a  Tigh- 
earna : 

21  Agus  tarlaidh,  ge  b'e 
neach  a  ghairmeas  air  ainm 
an  Tighearna,  gu'n  tèarnar  e. 

22  Fheara  Israeil,  èisdibh 
ris  na  briathraibh  so :  losa  o 
Nasaret,  duine  a  dhearbhadU 


230 


GNIOMHARA. 


]e  Dia  'n  ur  raeasgsa,  le  cumh- 
achdaibh  agus  le  mìorbhuil- 
ibh  agus  le  comharaibh,  a  rinn 
Dia  leis-san  'n  ur  meadhonsa, 
mar  a  ta  fhios  agaibh  fèin  ; 

23  An  duine  so,  a  thugadh 
thairis  le  comhairle  chinntich 
agus  roimh-eòlas  Dè,  ghlac 
sibhse,  agus  lelàmhaibh  dhroch 
dhaoine  cheus  agus  mharbh 
sibh  e : 

24  Neach  a  thog  Dia  suas, 
air  dha  piantan  a'  bhàis  f  huasg- 
ladh ;  do  bhrìgh  nach  robh 
e'n  comas  gu'n  cumtadh  esan 
leis : 

25  Oir  thubhairt  Daibhidh 
m'a  thimchioll,  Chunnaic  mi 
anTighearn  romham  a  ghnàth ; 
oir  a  ta  e  aig  mo  dheas  làimh, 
chum  nach  gluaisteadh  mi. 

26  Air  an  aobhar  so  rinn 
mo  chridhe  gairdeachas,  agus 
rinn  mo  theangadh  aoibhneas  : 
tuilleadh  fòs,  gabhaidh  m' 
fheoil  còmhnuidh  fhoisneach 
ann  an  dòchas : 

27  Do  bhrìgh  nach  fàg  thu 
m'anam  shìos  ann  an  ifrinn, 
ni  mò  a  dh'  fhuilingeas  tu  do 
d'  naomh  Aon  fèin  gu  faic  e 
truaillidheachd. 

28  Dh'fhoillsich  thu  dhomh- 
sa  slighean  na  beatha;  lìon- 
aidh  tu  mi  do  shubhachas  le 
d'  ghnùis. 

29  Fheara  agus  a  bhi'àithre, 
leigibh  leamsa  labhairt  gu 
dàna  ribh  mu'n  phrìomh-ath- 
air  Daibhidh,  araon  gu'n  d'- 
fhuair  e  bàs,  agus  gu'n  d'adh- 
laiceadh  e,  agus  gu  bheil  'uaigh 
maille  ruinne  gus  an  là  an 
diugh : 


80  Air  an  aobhar  sin  air  dha 
bhi  'n  a  fhàidh,  agus  fiosrach 
gu'n  do  mhionnaich  Dia  le 
mionnaibh  dha,  do  thoradh  a 
leasraidh,  [a  rèir  na  feòla,  gu 
togadh  e  suas  Criosd,]  gu 
suidhe  air  a  righ-chaithir-san. 

81  Air  dhasan  so  a  roimh- 
fhaicinn,  labhair,  e  mu  aiseir- 
igh  Chriosd,  nach  d'fhàgadh 
'anam  ann  an  ifrinn,  agus  nach 
fac  'fheoil  truaillidheachd. 

82  An  t-Iosa  so  thog  Dia 
suas,  air  am  bheil  sinne  uile 
'n  ar  fianuisibh. 

33  Uime  sin  air  dha  bhi  air 
àrdachadh  le  deas  làimh  Dhè, 
agus  gealladh  an  Spioraid 
naoimh  fhaotainn  o'n  Athair, 
dhòirt  e  mach  an  ni  so,  a  tha 
sibhse  nis  a'  faicinn  agus  a 
cluinntinn. 

84  Oir  cha  deachaidhDaibh- 
idh  suas  chum  nan  nèamh : 
ach  a  ta  e  fèin  ag  ràdh,  Thubh- 
airt  an  Tighearn  ri  m'  Thigh- 
earn,  Suidh  air  mo  làimh  dheis, 

35  Gus  an  cuir  mi  do  naimh- 
de  'n  an  stòl  fo  d'  chosaibh. 

36  Uime  sin  biodh  fìos  gu 
cinnteach  aig  tigh  Israeil  uile, 
gu'n  d'rinn  Dia  'n  a  Thighearn 
agus  'n  a  Chriosd  an  t-Tosa  so 
fèin,  a  cheus  sibhse. 

37  A  nis  an  uair  e  chual 
iad  so,  bha  iad  air  am  bioradh 
'n  an  cridhe,  agus  thubhairt 
iad  ri  Peadar,  agus  ris  a'  chuid 
eile  do  na  h-abstolaibh,  Fheara 
agus  a  bhràithre,  ciod  a  ni 
sinn  ? 

38  An  sin  thubhairt  Peadar 
riu,  Deanaibh  aithreachas,  a- 
gus  bithibh  air  bhur  baisteadh 


CAIB.  III. 


231 


gach  aon  agaibh  ann  an  ainm 
losa  Criosd,  chum  maithean- 
ais  pheacanna,  agus  gheibh 
sibh  tiodhlac  an  Spioraid 
naoimh. 

39  Oir  a  ta  an  gealladh 
dbuibh-sa,  agus  do  'ur  cloinn, 
agus  do  na  h-uile  a  ta  fad  o 
làimh,  eadhon  a  mheud  as  a 
ghairmeas  an  Tighearn  ar  Dia. 

40  Aguslemòrandobhriath- 
raibh  eile  rinn  e  fìanuis  agus 
dh'earalaich  e  iad,  ag  ràdh, 
Saoraibh  sibh  fèin  o'n  ghin- 
ealach  fhiar  so. 

41  An  sin  bhaisteadh  iadsan 
a  ghabh  r'a  f hocal  gu  toileach : 
agus  an  là  sin  fèin  chuireadh 
riu  timchioll  tri  mìle  anam. 

42  Agus  bhuanaich  iad  gu 
seasmhach  ann  an  teagasg  nan 
abstol,  agus  ann  an  co-chom- 
unn,  agus  ann  am  briseadh 
arain,agus  annan  urnuighibh. 

43  Agus  thàinig  eagal  air 
gach  anam  :  agus  rinneadh 
mòran  do  mhìorbhuilibh  agus 
do  chomharaibh  leis  na  h-ab- 
stolaibh. 

44  Agus  bha  iadsan  uile  a 
chreid  ann  an  aon  àit,  agus 
bha  na  h-uile  nithe  aca  coit- 
chionn ; 

45  Agus  reic  iad  an  seilbh 
agus  ara  maoin,  agus  roinn 
iad  air  na  h-uile  iad,  a  rèir 
mar  a  bha  feum  gach  neach. 

46  Agus  ag  buanachadh 
dhoibh  gach  là  a  dh'aon  inn- 
tinn  anns  an  teampull,  agus 
a'  briseadh  arain  o  thigh  gu 
tigh,  chaith  iad  am  biadli  le 
gairdeachas  agus  le  aon-fhillt- 
eachd  cridhe, 


47  A'  moladh  Dhè,  agus 
deadh-ghean  aca  o'n  t-sluao^h 
uile.  Agus  chuir  an  Tigh- 
earn  gach  là  ris  an  eaglais  an 
dream  a  thèaruinear. 

CAIB,  III. 

AGUS  chaidh  Peadar  agus 
Eoin  le  chèile  suas  do'n 
teampull,  aig  uair  na  h-ur- 
nuigh,  eadhon  an  naothadh 
uair. 

2  Agus  bha  duine  àraidh  a 
bha  'n  a  bhacach  o  bhroinn  a 
mhàthar  air  a  ghiùlan,  neach  a 
chuireadh  gach  là  aig  dorus 
sin  an  teampuill  ris  an  ab- 
rar  Sgiamhach,  a  dh'iarraidh 
dèirce  orrasan  a  bha  dol  a 
steach  do'n  teampull. 

3  Neach,  an  uair  a  chunn- 
aic  e  Peadar  agus  Eoin  air  tì 
dol  a  steach  do'n  teampull,  a 
dh'iarr  dèirc. 

4  Agus  air  do  Pheadar  seall- 
tuinn  gu  geur  air,  maille  ri 
Eoin,  thubhairt  e,  Amhairc 
oirnne. 

5  Agus  thug  esan  aire 
dhoibh  an  dòchas  gu'm  faigh- 
eadh  e  ni-èigin  uatha. 

6  An  sin  thubhairt  Peadar, 
Airgiod  no  òr  cha-n  'eil  agam ; 
ach  an  ni  a  ta  agam,  so  bheir 
mi  dhuit  :  An  ainm  losa 
Criosd  o  Nasaret,  èirich  agus 
imich. 

7  Agus  air  dha  breith  air  a 
làimh  dheis,  thog  e  suas  e ;  a- 
gus  air  ball  neartaicheadli 
'aobrunnan  agus  a  throidhean. 

8  Agus  leum  e  suas,  agus 
sheas,  agus  dh'imich  e,  agus 
ichaidh   e   steach  maille  riu 


232 


GNIOMHARA. 


do'n  teampull,  ag  imeachd  a- 
gus  a'  leumnaich,  agus  a  toirt 
cliu  do  Dhia. 

9  Agus  chunnaic  an  sluagh 
uile  e  ag  imeachd,  agus  a  toirt 
cliu  do  Dhia. 

10  Agus  dh'aithnichiad  esan 
gu'm  b'e  a  bha  'n  a  shuidhe 
aig  geata  Sgiamhach  an  team- 
puill  ag  iarraidh  dèirce  :  agus 
lìonadh  iad  le  h-iongantas  agus 
le  h-uamhas  air  son  an  ni  sin 
a  thachair  dha. 

11  Agus  ag  cumail  Phead- 
air  agus  Eoin,  [do'n  bhacach 
a  chaidh  leigheas,]  ruith  an 
sluagh  uile  d'an  ionnsuidh 
anns  an  sgàth-thigh  ris  an  ab- 
rar  sgàth-thigh  Sholaimh,  làn 
iongantais. 

12  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  Peadar  so,  fhreagair  e  an 
sluagh,  Fheara  Israeil,  c'ar  son 
a  ta  iongantas  oirbh  mu'n  ni 
so?  no  c'ar  son  a  ta  sibh  a 
geur-amharc  oirnne,  mar  gu 
b'ann  le  ar  cumhachd  no  ar 
naomhachd  fèin  a  thug  sinn 
air  an  duine  so  imeachd  ? 

13  Ghlòraich  Dia  Abra- 
haim,  agus  Isaaic,  agus  lacoib, 
Dia  ar  n-aithriche  a  Mhac 
losa;  a  thug  sibhse  thairis, 
agus  a  dh'àicheadh  sibh  an 
làthair  Philait,  an  uair  a  b'i  a 
bhreth  a  chur  fa  sgaoil. 

14  Ach  dh'àicheadh  sibhse 
an  t-Aon  naomh,  agus  am  Fìr- 
ean,  agus  dh'iarr  sibh  mortair 
a  thiodhlacadh  dlmibh ; 

15  Agus  mharbh  sibh 
Prionnsa  na  beatha  a  thog 
Dia  o  na  marbhaibh  ;  air  am 
bheil  sinne  'n  ar  fianuisibh. 


16  Agus  tre  chreidmh  'n  a 
ainm  neartaich  e  an  ti  so,  a 
tha  sibhse  a'  faicinn,  agus  a's 
aithne  dhuibh  :  seadh,  thug 
'ainm-san  agus  an  creidimh  a 
ta  trld-san,  dhasan  an  t-slàinte 
iomlan  so  'n  ur  làthair-sa  uile. 

17  Agus  a  nis,  a  bhràithre, 
tha  fhios  agam  gur  ann  troimh 
aineolas  a  rinn  sibh  e,  mar  a 
rinn  mar  an  ceudna  bhur  n- 
uachdarain. 

18  Ach  choimhlion  Dia  air 
an  dòigh  so  na  nithe  sin  a 
roimh-fhoillsich  e  le  beul 
'fhàidhean  uile,  gu'm  fuiling- 
eadh  Criosd. 

19  Air  an  aobhar  sin  dean- 
aibh-sa  aithreachas  agus  bith- 
ibh  air  bhur  n-iompachadh, 
chum  gu'm  bi  bhur  peacanna 
air  an  glanadh  as  'n  uair  a  thig 
amanna  fionnuaireachd  o  làth- 
air  an  Tighearn, 

20  Agus  a  chuireas  e  losa 
Criosd  d'ur  ionnsuidh,  a  chaidh 
roimh-orduchadh : 

21  Neach  is  èigin  do  nèamh 
a  ghabhail  gu  aimsiribh  aisig 
nan  uile  nithe,  air  an  do  labh- 
air  Dia  le  beul  'fhàidhean 
naomha  uile,  o  thoiseach  an 
t-saoghail. 

22  Oir  gu  fìrinneach  thu- 
bhairt  Maois  ris  na  h-aithrich- 
ibh,  Togaidh  an  Tighearn 
bliur  Dia  suas  fàidh  dhuibh, 
do  'ur  bràithribh,  mar  mise ; 
ris-san  èisdidh  sibh  anns  na 
h-uile  nithibh  a  labhras  e  ribh. 

23  Agus  tarlaidh,  gach  an- 
am  nach  èisd  ris  an  f  hàidh  sin, 
gu'n  sgriosar  a  mach  as  an  t- 
sluagh  e. 


CAIB.  IV. 


233 


24  Seadh,  dli'fhoillsich  na 
fàidhean  uile  o  Shamuel,  agus 
iadsan  a  lean  o  sin,  a  mheud 
diubh  as  a  labhair,  roimh-làimh 
mu  na  làithibh  so. 

25  Is  sibhse  clann  nam 
fàidhean,  agus  a'choimhchean- 
eail  a  rinn  Dia  r'ar  n-aithrich- 
ibh,  ao'  ràdh  ri  Abraham,  Agus 
ann  ad  shliochdsa  bithidh  uile 
theaghlaiche  na  talmhainn  air 
am  beannachadh. 

26  Air  do  Dhia  a  Mhac 
losa  thogail  suas,  chuir  e  do 
'ur  n-ionnsuidh-sa  e  air  tùs, 
chum  gu'm  beannaicheadh  e 
sibh,  leis  gach  aon  agaibh  iom- 
pachadh  o  bhur  lochdaibh. 

CAIB.  IV. 

AGUS  am  feadh  's  a  bha  iad 
a'  labhairt  ris  an  t-sluagh, 
thàinig  orra  na  sagairt,  agus 
ceannard  an  teampuill,  agus 
na  Sadusaich  ; 

2  Agus  bha  iad  fo  dhoil- 
gheas  gu'n  robh  iadsan  a'  teag- 
asg  an  t-sluaigh,  agus  a'  sear- 
monachadh  tre  losa  aiseirigh 
nam  marbh. 

3  Agus  cbuir  iad  làmh  ann- 
ta,  agus  chuir  iad  am  prìosan 
iad  gus  an  là  màireach  :  oir  b'e 
nis  am  feasgar  a  bh'ann. 

4  Gidheadh,  chreid  mòran 
diubhsan  a  chual  am  focal ; 
agus  b'e  àireamh  nan  daoine 
timchioll  chìiig  mìle. 

5  Agus  tharladh  air  an  là 
màireach,  gu'n  do  chruinnich- 
eadh  an  ceann  a  chèile  an 
uachdarain,  agus  an  seanair- 
ean,  agus  an  sgrìobhaichean, 
ann  an  lerusalem, 


6  Agus  Annas  an  t-àrd- 
shagart,  agus  Caiaphas,  agus 
Eoin,  agus  Alecsander,  agus  a 
mheud  as  a  bha  do  chinneach 
an  àrd-shagairt. 

7  Agus  air  dhoibh  iadsan  a 
chur  anns  a'  mheadhon,  dh'- 
fhiosraich  iad,  Ciod  e  an 
cumhachd,  no  ciod  e  an  t-ainm 
anns  an  d'rinn  sibh  so  ? 

8  An  sin  air  do  Pheadar  bhi 
air  an  lìonadh  leis  an  Spiorad 
naomh,  thubhairt  e  riu,  Uachd- 
arana  a'  phobuill,  agus  a  shean- 
airean  Israeil, 

9  Ma  tha  sinne  an  diugh 
air  ar  ceasnachadh  mu'n  deadh 
ghnìomh  arinneadh  do'n  duine 
euslan,  cionnus  a  shlànuich- 
eadh  e ; 

10  Biodh  e  aithnichte  dhui- 
bhsa  uile,  agus  do  phobull 
Israeil  uile,  gur  ann  tre  ainm 
losa  Criosd  o  Nasaret,  a  cheus 
sibhse,  a  thog  Dia  o  na  marbh- 
aibh,  eadhon  trìd-san  a  ta  'n 
duine  so  'n  a  sheasamli  an  so 
'n  ur  làthair-sa  slàn. 

11  Is  i  so  a'  chlach  sin  a 
dhiùltadh  leibhse,  a  luchd  tog- 
ail,  a  rinneadh  'n  a  ceann  na  h- 
oisne. 

12  Agus  cha-n  'eil  slàinte 
ann  an  neach  air  bith  eile  :  oir 
cha-n  'eil  ainm  air  bith  eile  fo 
nèamh  air  a  thoirt  am  measg 
dhaoine,  tre  am  feud  sinn  'bhi 
air  ar  tèarnadh. 

13  A  nis  an  uair  a  chunn- 
aic  iad  dànachd  Pheadair  a- 
gus  Eoin,  agus  a  thuig  iad  gu'm 
bu  daoine  gun  fhòghlura  agus 
cumanta  iad,  ghabh  iad  ion- 
gantas ;  agus  dh'  aithnich  siad 


234 


GNIOMFIARA. 


iad  gu'n  robh  iadsan  maille  ri 
losa. 

14  Agus  air  faicinn  an  duine 
a  leigliiseadh  'n  a  sheasamh 
raaille  riu,  cha  robh  ni  air  bith 
aca  ri  ràdh  'n  a  aghaidh. 

15  Agu8  an  dèigh  dhoibh 
orduchadh  dhoibh-san  dol  a 
raach  as  a'  chorahairle,  chuir 
iad  an  cinn  cuideachd, 

16  Ag  ràdh,  Ciod  a  ni  sinn 
ris  na  daoinibh  so  ?  Oir  gu'n 
deachaidh  mìorbhuil  aithnicli- 
te  dheanamh  leo,  a  ta  e  foll- 
aiseacli  do  luclid-àiteachaidh 
lerusaleira  uile,  agus  cha-n 
urrainn  sinne  àicheadh. 

17  Acli  a  chura  nach  sgaoil- 
ear  e  ni's  mò  air  feadh  an  t- 
sluaigh,  bagramaid  orra  gu 
geur,  gun  iad  a  labhairt  ni's 
mò  ri  neach  air  bith  anns  an 
ainm  so. 

18  Agus  air  dhoibh  an 
gairm,  dh'àithn  iad  dhoibh 
gun  iad  a  labhairt  air  chor  sam 
bith,  no  a  theagasg  ann  an 
ainm  losa. 

19  Ach  fhreagair  Peadar 
agus  Eoin  agus  thubhairt  iad 
riu,  Am  bheil  e  ceart  'am  fian- 
uis  De,  èisdeachd  ribhse  roimh 
Dhia,  thugaibh  fèin  breth. 

20  Oir  cha-n  'eil  e'n  comas 
duinne  gun  na  nithe  a  chunn- 
aic  agus  achuala  sinnalabhairt. 

21  Ach  air  dlioibh-san  tuill- 
eadh  bagraidh  a  dheanamh 
orra,  leig  iad  as  iad,  gun  dòigh 
air  bith  fhaotainn  air  am  feud- 
adh  iad  peanas  a  dheanamh 
orra,  air  son  an  t-sluaigh  :  oir 
bha  na  h-uile  a  toirt  glòire  do 
Dhia  air  son  an  ni  a  rinneadh. 


22  Oir  bha  an  duine  air 
an  d'rinneadh  am  mìorbhuil 
leighis  so  tuilleadh  as  dà  f  hich- 
ead  bhadhna  dli'aois. 

23  Agus  an  uair  a  leigeadli 
as  iad,  thàinig  iad  dh'ionnsuidh 
am  muinntir  fèin,  agus  dh'- 
innis  iad  na  h-uile  nithe  a 
thubhairt  na  li-àrd-shagairt  a- 
gus  na  seanairean  riu. 

24  Agus  an  uair  a  chual 
iadsan  so,  thog  iad  suas  a 
dh'aon  inntinn  an  guth  ri  Dia, 
agus  thubhairt  iad,  A  Thigh- 
earn,  is  tusa  an  Dia  a  rinn 
nèamh  agus  talarah,  agus  an 
fhairge,  agus  na  li-uile  nithe 
ta  annta : 

25  A  thubhairt  le  beul 
Dhaibhidh  do  sheirbhisich, 
C'ar  son  a  ghabh  na  Cinnich 
boil,  agus  a  srauainich  an 
sluagh  nithe  dìomhanach  ? 

26  Sheas  rìghrean  na  tal- 
mhainn  suas,  agus  chruinn- 
icheadh  na  h-uachdarain  an 
ceann  a  chèile,  an  aghaibh  an 
Tighearn,  agus  an  aghaidh 
Chriosd. 

27  Oirgu  fìrinneachchruinn- 
icheadh  an  ceann  a  chèile,  an 
aghaidh  do  Leinibh  naoimh 
losa,  a  dh'ung  tliu'  araon 
Herod  agus  Pontius  Pilat, 
raaille  ris  na  Cinnich,  agus 
sluagh  Israeil, 

28  A  dheanamh  gach  ni  a 
roirah-orduich  do  làrah  agus 
do  cliorahairle  a  bhi  deanta. 

29  Agus  a  nis,  a  Thighearn, 
amhairc  air  am  bagraidhibh  : 
agus  dèonaich  do  d'  sheirbh- 
isich  fèin,  t'fhocal  a  labhairt 
leis  gach  uile  dhànachd. 


CAIB.  V. 


235 


30  Le  d'  làimli  a  shìneadh 
a  mach  chum  leighis  :  agus 
gu'm  bi  comharan  agus  mìorbh- 
uilean  air  an  deanamh  tre 
ainm  do  Leinibh  naoimh  lo- 
sa. 

31  Agus  air  dhoibh  urauigh 
a  dheanamh,  chrathadh  an  t- 
àit  anns  an  robh  iad  cruinn ; 
agus  lìonadh  iad  uile  do'n 
Spiorad  naomb,  agus  labhair 
]ad  focal  Dè  le  dànachd. 

32  Ao-us  bha  aìs  a'  chuid- 
eachd  a  chreid  aon  chridhe, 
agus  aon  anam  :  ao-us  ni  mò  a 
thubhairtneach  air  h'ithdhiuòh, 
gu'm  bu  leis  fèin  aon  ni  a 
shealbhaich  e ;  ach  bha  na  h- 
uile  nithe  coitchionn  aca. 

33  Agus  le  mòr-chumhachd 
thug  na  h-abstoil  fianuis  air 
aiseirio;h  an  Tiohearna  losa : 
agus  bha  mòr-ghràs  orra  uile. 

34  Agus  ni  mò  a  bha  aon 
neach  uireasbhuidheach  'n  am 
measg  :  oir  a  mheud  as  a  bha 
'n  an  sealbhadairibh  fearainn, 
no  thighean,  air  dhoibh  an 
reiceadh,  thug  iad  luach  nan 
nithe  a  chaidh  reiceadh  leo  ; 

35  Agus  chuir  iad  aiff  cos- 
aibh  nan  abstol  e :  agus  roinn- 
eadh  e  air  gach  neach  a  rèir 
'fheuma. 

36  Agus  air  do  fhearann  a 
bhi  aig  loses  d'an  do  ghoir- 
eadh  leis  na  h-abstolaibh  Bar- 
nabas,  (is  e  sin,  air  eadar- 
theangachadh,  ]Mac  na  comh- 
fhurtachd,)  Lebhitheach,  d'am 
bu  diìthaich  Ciprus, 

37  Reic  se  e,  agus  thug  e'n 
t-airgiod,  agus  chuir  e  aig  cos- 
aibh  nau  abstol  e. 


CAIB.  V. 

ACH  reic  fear  àraidh  d'am 
b'ainm  Ananias,  maille 
r'a  mhnaoi  Saphira,  sealbh 
fearainn, 

2  Agus  cheil  e  cuid  do'n 
luach,  le  fìos  a  mhnà,  agus 
air  dha  cuid-èigin  a  thoirt  leis, 
chuir  e  aig  cosaibh  nan  abstol  e. 

3  Ach  thubhairt  Peadar, 
Ananiais,  c'ar  son  a  lìon  Sa- 
'itan  do  chridhe  a  dheanamh 
brèige  do'n  Spiorad  naomh, 
lao'us  a  cheiltinn  cuid  do  luach 
'an  fhearainn? 

4  Am  feadh  's  a  dh'fhuir- 
ich  e  gun  reiceadh,  nach  bu 
leat  fèin  e?  agus  an  dèigh  a 
reiceadh  nach  robh  e  a'd' 
chomas  fèin?  c'ar  son  a 
smuainich  thu  ann  do  chridhe 
an  gnìomh  so  ?  cha  d'rinn  thu 
breug  do  dhaoinibh  ach  do 
Dhia. 

5  Agus  an  uair  a  chuala 
Ananias  na  briathra  so,  thuit 
e  sìos,  agus  chaidh  an  deò  as : 
agus  thàinig  eagal  mòr  air  na 
h-uile  a  chuala  na  nithe  so. 

6  Agus  air  èirigh  do  na 
h-òganaich,  phaisg  iad  'an  eud- 
ach-mairbh  e,  agus  air  dhoibh 
a  ghiììlan  a  mach,  dh'adhlaic 
iad  e. 

7  Agus  tharladh  timchioll 
tri  uaire  'n  a  dhèigh  sin  gu'n 
d'thàinig  a  bhean  a  steach, 
gun  f  hios  aice  air  an  ni  a  rinn- 
eadh. 

8  Agus  fhreagair  Peadar  i, 
Innis  dhomhsa  an  ann  air  an 
uiread  so  reic  sibh  am  fear- 
ann?  Agus  thubhairt  ise,  Is 
ann,  air  son  an  uiread  sin. 


236 


GNIOMHARA. 


9  An  sin  tliubhairt  Peadar 
ritlie,  C'ar  son  a  cbo-aontaicli 
sibh  Spiorad  an  Tighearna  a 
dhearbhadh?  feuch,  tha  cos- 
an  na  muinntir  a  dh'adhlaic 
t-f  hear  aig  an  dorus,  agus  giùl- 
ainidh  iad  thusa  mach. 

10  An  sin  thuit  i  air  ball 
aig  a  chosaibh,  agus  chaidh  an 
deò  aisde  :  agus  air  do  na 
h-òganaich  teachd  a  steach, 
fhuair  iad  i  marbh,  agus  air 
dhoibh  a  givilan  a  mach,  dh'- 
adhlaic  iad  làimh  r'a  fear  i. 

11  Agus  thàinig  eagal  mòr 
air  an  eaglais  uile,  agus  air  na 
h-uile  a  chuala  na  nithe  so. 

12  Agus  rinneadh  mòran 
chomharan  agus  mhìorbhuil- 
ean  am  measg  a'  phobuiU  le 
làmhaibh  nan  abstol ;  (agus 
bha  iad  uile  dh'aon  inntinn 
ann  an  sgàth-thigh  Sholaimh  : 

13  Agus  cha  robh  'chridhe 
aig  aon  do  chàch  e  fèin  a 
cheangal  riu  :)  ach  bha  mòr- 
mheas  aig  a'  phobuU  orra. 

14  Agus  is  mòid  a  chuir- 
eadh  creidich  ris  an  Tighearn, 
buidheann  mhòr  araon  do 
fhearaibh  agus  do  mhnaibh : 

15  Air  chor  as  gu'n  d'thug 
iad  a  mach  a'  mhuinntir  eus- 
lan  air  na  sràidibh,  agus  gu'n 
do  chuir  iad  air  leabaichibh  a- 
gus  air  uirighibh  iad,  chum  ag 
teachd  do  Pheadar  gu'n  cuir- 
eadh  'fhaileas,  mar  bu  lugha, 
so-àile  air  neach  èio'in  aca. 

O  o 

16  Agus  thàinig  mar  an 
ceudna  mòr-shluagh  as  na 
bailtibh  mu'n  cuairt  air  le- 
rusalem,  a'  toirt  leo  muinntir 
euslain,  agus  dream  a  bha  air 


am  buaireadh  le  spioradaibh 
neòghlan :  agus  leighiseadh 
iad  uile. 

17  An  sin  dh'èirich  an  t-àrd- 
shagart,  agus  iadsan  uile  a  bha 
maille  ris,  (eadhon  luchd- 
bharail  nan  Sadusach,)  agus 
lìonadh  iad  le  tnùth, 

18  Agus  chuir  iad  làmh 
anns  na  h-abstolaibh,  agus 
chuir  iad  's  a'  phrìosan  chum- 
anta  iad. 

19  Ach  dh'fhosgail  aino^eal 
an  Tighearna  dorsan  a'  phrìos- 
ain  's  an  oidhche,  agus  thug  e 
iadsan  a  mach,  agus  thubhairt 
e, 

20  Imichibh,  agus  ag  seas- 
amh  dhuibh  labhraibh  's  an 
teampull  ris  an  t-sluagh,  uile 
bhriathra  na  beatha  so. 

21  Agus  an  uair  a  chual  iad 
so,  chaidh  iad  gu  moch  a 
steach  do'n  teampull,  agus 
theagaisg  iad.  Ach  thàinig 
an  t-àrd-shagart  agus  iadsan  a 
bha  maille  ris,  agus  ghairm 
iad  a'  chomhairle,  agus  sean- 
adh  chloinn  Israeil  uile  'an 
ceann  a  chèile,  agus  chuir  iad 
do'n  phrìosan  chum  gu'n  tug- 
tadh  iadsan  d'an  ionnsuidh. 

22  Ach  an  uair  a  thàinig 
na  maoir,  cha  d'fhuair  iad  's  a' 
phriosan  iad,  agus  air  pilltinn 
dhoibh,  dh'innis  iad, 

23  Ag  ràdh,  Fhuair  sinne 
gu  fìrinneach  am  prìosan 
dùinte  gu  ro  thèaruinte,  agus 
an  luchd-coinihead  'n  an  seas- 
amh  a  mach  fa  chomhair  nan 
dorsan ;  ach  an  uair  a  dh'f  hosg- 
ail  sinn,  cha  d'fhuair  sinn  aon 
duine  a  stigh. 


CAIB.  V. 


237 


24  A  nis  an  uair  a  chual  an 
t-àrd-shagart,  agus  ceannard 
an  teampuill,  agus  uacbdarain 
nan  sagart  na  briathra  so,  bha 
iad  fo  amharus  mu'n  timchioll 
ciod  gus  an  tigeadh  so. 

25  An  sin  thàinig  neach  ar- 
aidh  aous  dh'innis  e  dhoibh,  aer 
ràdb,  Feuch,  a  ta  na  daoine 
a  chuir  sibh  's  a'  phrìosan,  'n  an 
seasamh  's  an  tearapull,  agus  a' 
teagasg  a'  phobuill. 

26  An  sin  dh'imich  an 
ceannard  maille  ris  na  maor- 
aibh,  agus  thug  e  ieis  iad  gun 
ainneart :  (oir  bha  eagal  orra 
romih  an  t-sluao-h,  ou'm  biodh 
iad  air  an  clachadh  leo) 

27  Agus  an  uair  a  thug  iad 
leo  iad,  chuir  iad  ann  am 
fianuis  na  comhairle  iad  :  agus 
dh'fheòraich  an  t-àrd-shagart 
diubh, 

28  Ag  ràdh,  Nach  d'thug 
sinne  geur-ordugh  dhuibh  gun 
teagasg  a  dheanamh  's  an  ainm 
so  ?  agus,  feuch,  lìon  sibh  le- 
rusalem  le  'ur  teagasg,  agus  is 
àill  leibh  fuil  an  duine  so  a 
tharruing  oirnne. 

29  An  sin  f hreagair  Peadar 
agus  na  h-abstoil  eile,  agus 
thubhairt  iad,  Is  còir  gèill  a 
thoirt  do  Dhia  ni's  mò  na  do 
dhaoinibh. 

30  Thog  Dia  ar  n-aithriche 
losa,  a  mharbh  sibhse  agus  a 
chroch  sibh  air  crann. 

81  Esan  dh'àrdaich  Dia  le 
a  dheas  làimh  'n  a  Cheannard 
agus  'n  a  Shlànuighear,  a  thoirt 
aithreachais  agus  maitbeanais 
pheacanna  do  Israel. 

32  Agus  tha  sinne  'n  ar  fia- 


nuisibh  dha  air  na  nithibh  so ; 
agus  mar  an  ceudna  an  Spior- 
ad  naomb,  a  thug  Dia  dhoibh- 
san  a  ta  iìmhal  dha. 

33  Agus  an  uair  a  chual 
iadsan  so,  bha  iad  air  an  gon- 
adh,  agus  ghabh  iad  comhairle 
an  cur  gu  bàs. 

34  An  sin  dh'èirich  Phair- 
iseach  àraidh  anns  a'  chomh- 
airle,  d'am  b'aimm  Gamaliel, 
fear  teagaisg  an  lagha,  air  an 
robh  meas  aig  an  t-sluagh  uile, 
agus  dh'orduich  e  na  h-abstoil 
a  chur  a  mach  rè  tamuill ; 

35  Agus  thubhairt  e  riu, 
Fheara  Israeil,  thugaibh  aire 
dhuibh  fèin,  ciod  a  ta  roimh- 
ibh  a  dheanamh  mu  thimchioll 
nan  daoine  sin. 

36  Oir  roimh  na  làithibh  so 
dh'èirich  Teudas  suas,  ag 
ràdb,  gu'm  bu  neach  èigin 
mòr  e  fèin,  agus  cheangail  àir- 
eamh  dhaoine,  timchioll  ceith- 
ir  cheud,  iad  fèin  ris  :  mharbh- 
adh  esan,  agus  a  mheud  's  a 
dh'aontaich  leis,  sgaoileadh 
iad  uile  as  a  chèile,  agus  chaidh 
iad  gu  neo-ni. 

37  An  dèigh  an  fhir  so 
dh'èirich  ludas  au  Galilèach 
suas,  ann  an  làithibh  na  cìs- 
mheasaidh,  agus  tharruing  e 
mòran  sluaioh  'n  a  dhèio'h : 

O  o 

sgriosadh  esan  mar  an  ceudna, 
agus  a  mheud  's  a  ghèill  da, 
sgapadh  iad  uile. 

38  Agus  a  nis  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh,  Fanaibh  o  na  daoin- 
ibh  so,  agus  leigibh  leo  :  oir 
ma's  ann  o  dhaoinibh  a  ta  a' 
chomhairle  so,  no  an  obair  so, 
thig  i  gu  neo-bhrigh : 


238 


GNIOMHARA. 


39  Ach  ma's  ann  o  Dhia 
a  ta  i,  cha-n  urrainn  sibhse  a 
cur  gu  neo-bhrigh :  air  eagal 
gu'n  tarladh  gu'm  faighear 
sibh  eadhon  a'  cogadh  an  agh- 
aidh  Dhè. 

40  Agus  dh'aontaich  iad 
leis-san :  agus  an  uair  a  ghairm 
iad  na  h-abstoil,  agus  a  ghabh 
iad  orra,  dh'orduich  iad  dhoibh 
gun  labhairt  ann  an  ainm  losa, 
agus  leig  iad  as  iad. 

41  Agus  dh'imich  iadsan  o 
làthair  na  comhairle,  le  gaird- 
eachas  a  chionn  gu'n  do  mheas- 
adh  gu'm  b'airidh  iad  air  eas- 
urram  fhulang  air  son  'ainme- 
san, 

42  Agus  gach  là  anns  an 
teampull,  agus  o  thigh  gu 
tigh,  cha  do  sguir  iad  a  bhi 
teagasg,  agus  a  searmonach- 
adh  losa  Criosd. 

CAIB.  VI. 

AGUS  anns  na  làithibh  sin, 
an  uair  a  bha  àireamh 
nan  deisciobul  a'  meudachadh, 
dh'èirich  gearan  am  measg  nan 
Greugach  an  aghaidh  nan 
Eabhrach,  a  chionn  gu'n  do 
dhearmaideadh  am  bantraich- 
ean  's  an  fhrithealadh  laitheil. 

2  An  sin  ghairm  an  dà  fhear 
dheug  mòr-chuideachd  nan 
deisciobul  d'an  ionnsuidh,  a- 
gus  thubhairt  iad,  Cha-n  'eil 
e  iomchuidh  sinne  dh'fhàgail 
focail  Dè,  agus  a  fhrithealadh 
do  bhordaibh. 

3  Uime  sin,  a  bhràithre, 
iarraibh  a  raach  'n  ur  measg 
seachdnar  dhaoine  fo  dlieadh 
ìomradh,   làn   do'n  Spiorad 


naomh  agus  do  ghliocas,  a 
chuireas  sinne  os  ceann  an 
dreuchd  so. 

4  Ach  buanaichidh  sinne  a 
ghnàth  ann  an  urnuigh,  agus 
'am  ministreileachd  an  f  hocail. 

5  Agus  l)ha  'chainnt  so  tait- 
neach  an  làthair  na  mòr-chuid- 
eachd  uile :  agus  thagh  iad 
Stephan,  duine  làn  do  chreid- 
imh,  agus  do'n  Spiorad  naomh, 
agus  Philip,  agus  Prochorus, 
agus  Nicanor,  agus  Timon,  a- 
gus  Parmenas,  agus  Nicolas 
proseliteach  do  mhuinntir  An- 
tioch : 

6  Chuir  iad  iadsan  an  làth- 
air  nan  abstol :  agus  air  dean- 
amh  urnuigh  dhoibh,  chuir 
iad  an  làmhan  orra. 

7  Agus  dh'fhàs  focal  Dè  ; 
agus  mheudaicheadh  àireamh 
nan  deisciobul  gu  ro  mhòr  ann 
an  lerusalem  ;  agus  bha  cuid- 
eachd,  mhòr  do  na  sagartaibh 
ùmhal  do'n  chreidimh. 

8  Agùs  rinn  Stephan,  làn 
do  chreidimh  agus  do  chumh- 
achd,  mìorbhuilean  agus  comh- 
arran  mòra  am  measg  an  t- 
sluaigh. 

9  An  sin  dh'èirich  dream 
àraidh  do'n  t-sionagog,  ris  an 
abrar  sionagog  nan  Libertin- 
each,  agus  nan  Cirenianach, 
agus  mhuinntir  Alecsandria, 
agus  na  dream  o  Chilicia,  a- 
gus  o'n  Asia,  a'  deasboireachd 
ri  Stephan. 

10  Agus  cha  b'urrainn  iad 
cur  an  aghaidh  a'  ghliocais  a- 
gus  an  spioraid  leis  an  do  labh- 
air  e. 

1 1  An  sin  thug  iad  a  steach 


CAIB.  VII. 


239 


an  uaig^nidheas  daoine  a  thu- 
bhairt,  Chuala  sinne  e  labhairt 
bhriathra  toibheumach  an  agh- 
aidh  Mhaois,  agus  Dhè. 

12  Agus  dhùisg  iad  suas  an 
sluagh,  agus  na  seanairean,  a- 
gus  na  sgrìobhaichean,  agus 
thàinig  iad  air,  agus  ghlac  iad 
e,  affus  thug  iad  an  làthair  na 
comhairle  e, 

1 3  Agus  chuir  iad  suas  fian- 
uisean  brèige,  a  thubhairt, 
Cha-n  'eil  an  duine  so  a'  sgur 
do  labhairt  bhriathra  toibh- 
eumach  an  aghaidh  an  ionaid 
naoimh  so,  agus  an  lagha. 

14  Oir  chuala  sinn  e  ag 
ràdh,  gu'n  sgrios  an  t-Iosa  so 
o  Xasaret  an  t-àit  so,  agus 
gu'n  caochail  e  na  gnàthanna 
a  thug  ]\Iaois  dhuinne. 

15  Agus  air  dhoibh-san  uile 
a  bha  'n  an  suidhe  s  a'  chomh- 
airle  amharc  gu  geur  air, 
chunnaic  iad  'aghaidh  mar 
aghaidh  aingil. 

CAIB.  VII. 

AN  sin  thubhairt  an  t-àrd- 
shagart,  Am  bheil  ma  ta 
na  nithe  so  mar  so  ? 

2  Agus  thubhairt  esan, 
Fheara,  a  bhràithre.  agus  aith- 
riche,  èisdibh ;  Dh'fhoillsich- 
eadh  Dia  na  glòire  d'ar  n-ath- 
air  Abraham,  'n  uair  a  bha  e 
ann  am  Mesopotamia,  mun  do 
ghabh  e  còmhnuidh  ann  an 
Charan. 

3  Agus  thubhairt  e  ris, 
Rach  a  mach  à  d'  thìr  fèin, 
agus  o  d'  chinneach,  agus  thig 
chum  na  tìre  a  nochdas  mise 
dhuit. 


4  An  sin  chaidh  esan  a  mach 
à  talamh  nan  Caldèach,  agus 
ghabh  e  còmhnuidh  ann  an 
Charan :  agus  as  a  sin,  an 
dèigh  bàis  'athar,  dh'atharr- 
aich  se  e  do'n  fhearann  so 
anns  am  bheil  sibhse  nis  'n  ur 
còmhnuidh. 

5  Agus  cha  d'thug  e  dha 
oighreachd  sa7n  bith  ann,  cha 
d'thug_/z?^  leud  troidhe  :  gidh- 
eadh  gheall  e  gu'n  tugadh  e 
mar  sheilbh  e  dha  fèin  agus 
d'a  shliochd  'n  a  dhèigh,  ged 
nach  robh  fathast  duinecloiune 
aige. 

6  Agus  labhair  Dia  air  an 
dòigh  so  Gu'm  biodh  a 
shliochd  air  chuairt  ann  an 
dùthaich  choigrich,  agus  gu'n 
deanadh  iad  tràillean  diubh, 
agus  gu'm  buineadh  iad  gu 
h-olc  riu  rè  ceithir  cheud 
bliadhna. 

7  Agus  air  a'  chinneach  sin 
d'am  bi  iadsan  fo  dhaorsa, 
bheir  mise  breth,  arsa  Dia : 
agus  an  dèigh  nan  nithe  sin 
thig  iad  a  mach,  agus  ni  iad 
seirbhis  dhomhsa  anns  an  àit 
so. 

8  Agus  thug  e  dha  coimh- 
cheangal  an  timchioll-ghearr- 
aidh :  agus  mar  sin  ^ìxmAbra- 
liam  Isaac,  agus  thimchioll- 
ghearr  se  e  air  an  ochdamh 
là:  agus  gìiin  Isaac  lacob,  a- 
gus  lacob  an  dà  phrìomh-ath- 
air  dheug. 

9  Agus  a'  gabhail  farmaid 
reic  na  prìomh-aithriche  lo- 
seph  do'n  Eiphit:  ach  bha 
Dia  maille  ris, 

10  Agus  shaor  se  e  as  a 


240 


GNIOMHARA. 


tlirioblaidibh  uile,  agus  thug  e 
deadh-ghean  agus  gliocas  da 
an  làthair  Pharaoh  righ  na 
h-Eiphit ;  agus  chuir  se  e  'n  a 
uachdaran  air  an  Eiphit,  agus 
air  a  theaglach  fèin  uile. 

11  Nis  thàinig  gorta  agus 
àmhghar  mòr  air  an  Eiphit 
uile,  agus  air  talamh  Chanaain ; 
agus  cha  d'fhuair  ar  n-aith- 
rlche  teachd-an-tìr. 

12  Ach  an  uair  a  chuala 
lacob  gu'n  robh  arbhar  's  an 
Eiphit,  chuir  e  mach  ar  n-aith- 
riche  air  tùs. 

13  Agus  air  an  dara  uair 
rinneadh  loseph  aithnichte  d'a 
bhràithribh ;  agus  rinneadh 
cinneach  loseiph  follaiseach 
do  Pharaoh, 

14  An  sin  chuir  loseph  fios 
uaith,  agus  ghairm  e  d'a  ionn- 
suidh  lacob  'athair,  agus  a 
luchd-dàimhe  uile^  cììig  anama 
deug  agus  tri  fichead. 

15  Agus  chaidh  lacob  sìos 
do'n  Eiphit,  agus  f  huair  e  bàs, 
e  fèin  agus  ar  n-aithriche. 

16  Agus  ghiùlaineadh  thair- 
is  iad  gu  Sichem,  agus  chuir- 
eadh  iad  anns  an  àit-adhlaic  a 
cheannaich  Abraham  air  suim 
airgid  o  mhic  Emoir,  athar 
Shicheim. 

17  Ach  an  uair  a  dhruid 
àm  a'  gheallaidh,  a  mhionn- 
aich  Dia  do  Abraham,  dh'fhàs 
an  sluagh  agus  rinneadh  iad 
lìonmhor  's  an  Eiphit, 

18  Gus  an  d'èirich  righ  eile, 
do  nach  b'aithne  loseph. 

19  Bhuin  esan  gu  cuilbh- 
eirteach  r'ar  cinneach,  agus 
rinn  e  olc  air  ar  n-aithrichibh, 


air  chor  as  gu'n  d'thug  e  orra 
an  naoidheana  a  thilgeadh 
mach,  chum  nach  sìolaicheadh 
iad. 

20  Anns  an  àm  sin  rugadh 
Maois,  agus  bha  e  ro  sgiamh- 
ach,  agus  dh'altrumadh  e  tri 
mìosan  ann  an  tigh  'athar  : 

21  Agus  an  uair  a  thilgeadh 
a  mach  e,  thog  nighean  Phar- 
aoh  leatha  e,  agus  dh'altrum 
i  e  mar  mhac  dhi  fèin. 

22  Agus  dh'fhòghlumadh 
Maois  ann  an  uile  ghliocas  nan 
Eiphiteach,  agus  bha  e  cumh- 
achdach  am  briathraibh  agus 
an  gnìomharaibh. 

23  Agus  an  uair  a  bha  e  dà 
fhichead  bliadhna  iomlan  a 
dh'aois,  thàinig  e,  'n  a  chridhe 
a  bhràithre  clann  Israeil  fhìos- 
rachadh. 

24  Agus  air  dha  duine  àr- 
aidh  dJiiubh  fhaicinn  a'  fulang 
eucoir,  theasairg  se  e,  agus 
air  bualadh  an  Eiphitich  dha, 
rinn  e  dioghaltas  do'n  fhear 
air  an  d'rinneadh  an  eucoir : 

25  Oir  shaoil  e  gu'n  tuig- 
eadh  a  bhràitlire,  gu'n  tug- 
adh  Dia  le  a  làimh-san  saorsa 
dhoibh  ;  ach  cha  do  thuig  iad- 
san. 

26  Agus  air  an  là  'n  a  dhèigh 
sin  nochd  se  e  fèin  doibh  agus 
iad  a'  comhstri,  agus  b'àill 
leis  sìth  a  dheanamh  eatorra, 
ag  ràdh,  A  dhaoine,  is  bràithre 
sibh  fèin ;  c'ar  son  a  ta  sibh 
a'  deanamh  eucoir  air  a 
chèile  ? 

27  Ach  chuir  am  fear  a 
rinn  an  eucoir  air  a'  choimh- 
earsnach  uaith  e,  ag  ràdh,  Cò 


CAIB. 

a  rinn  thusa  a'd'  uaclidaran  a- 
o-us  a'd'  bhreitbeamh  oirnne  ? 

28  Am  miann  leat  mise  a 
mharbliadh,  mar  a  mharbh  thu 
an  t-Eiphiteach  an  dè  ? 

29  An  sin  theich  Maois  air 
son  an  fhocail  so,  agus  bha  e 
'n  a  choigreach  ann  an  dùth- 
aich  Mhidiain,  far  an  do  ghin 
e  dithis  mhac. 

30  Agus  an  uair  a  choimh- 
lionadh  dà  fhichead  bliadhna, 
dh'fhoillsicheadh  dha  ann  am 
fàsach  beinne  Shina,  aingeal 
an  Tighearn  ann  an  lasair 
tlieine  ann  am  preas. 

31  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  INIaois  so,  ghabh  e  iongant- 
as  mu'n  t-sealladh  ;  agus  air 
dha  teachd  am  fagus  gu 
beachdachadh  air,  tbàinig 
guth  an  Tighearna  d'a  ionn- 
suidh, 

32  Ag  radh,  Is  mise  Dia  t'- 
aithriche,  Dia  Abrahaim,  agus 
Dia  Isaaic,  agus  Dia  lacoib. 
An  sin  chriothnuich  Maois, 
agus  cha  robh  'ehridhe  aige 
amharc. 

33  An  sin  thubhairt  an 
Tighearn  ris,  Fuasgail  do 
bhrògan  o  d'  chosaibh :  oir 
is  talamh  naomh  an  t-àit  air 
am  bheil  thu  a'd'  sheasamh. 

34  Chunnaic  mi  gu  cinnt- 
each  àmhghar  mo  phobuill  a 
ta  san  Eiphit,  agus  chuala  mi 
an  osnaidh,  agus  thàinig  mi 
nuas  g'an  saoradh.  Agus  a 
nis  thig,  cuiridh  mi  do'n  Eiph- 
it  thu. 

35  Am  Maois  so  fein  a 
dhiùlt  iadsan,  ag  ràdh,  Cò  rinn 
uachdaran    agus  breitheamh 


VIL  241 

dhiotsa?  esan  chuir  Dia  gu 
hhi  'n  a  uachdaran  agus  'n  a 
fhear-saoraidh  le  làimh  an 
aingil  a  dh'fhoiUsicheadh  dha 
's  a'  phreas. 

36  Thug  esan  a  mach  iad 
an  dèigh  dha  mìorbhuilean, 
agus  comharan  a  dheanamh 
ann  an  tìr  na  h-Eiphit,  agus 
:anns  a'  mhuir  ruaidh,  agus 
anns  an  fhàsach  rè  dhà  fhich- 
ead  bliadhna. 

37  Is  e  so  am  Maois  ud  a 
thubhairt  ri  cloinn  Israeil, 
Togaidh  an  Tighearn  bhur 
Dia  suas  fàidh  dhuibh  do  'ur 
bràithribh,  cosmhuil  riumsa ; 
ris-san  èisdibh  sibh. 

38  So  esan  a  bha  's  an  eag- 
lais  anns  an  fhàsach,  maille 
ris  an  aingeal  a  labhair  ris  ann 
am  beinn  Shina,  agus  maille 
r'ar  n-aithrichibh-ne :  neaeh 
a  fhuair  briathra  na  beatha 
chum  an  toirt  dhuinne : 

39  Do  nach  b'àiU  le  ar  n- 
aithrichibh  bhi  ùmhal,  ach 
chuir  iad  uatha  e,  agus  'n  an 
cridhe  phill  iad  air  an  ais  do'n 
Eiphit, 

40  Ag  ràdh  ri  Aaron,  Dean 
dhuinne  dèe  a  thèid  romh- 
ainn :  oir  mu  thimchioll  a' 
Mhaois  so,  a  thug  a  macli 
sinn  a  tìr  na  h-Eiphit,  cha-n 
'eil  fhios  againn  ciod  a  dh' 
èirich  dha, 

41  Agusrinn  iad  laogh  's  na 
làithibh  sin,  agus  thug  iad  ìob- 
airt  do'n  dealbh,  agus  rinn  iad 
gairdeachas  ann  an  oibribh  na 
làmha  fèin. 

42  An  sin  phill  Dia,  agus 
thug  e  thairis  iad  chum  aoradk 

Q 


242 


GNIOMHARA. 


a  dheanamh  do  armailt  nèimh, 
a  rèir  mar  a  ta  e  sgrìobhta  ann 
an  leabhar  nam  f  aidhean,  An 
d'thug  sibh  dhomhsa  beath- 
aicheau  marbhta,  agus  ìobairte 
rè  dhà  f  hichead  bhadhna  anns 
an  f  hàsach,  O  a  thigh  Israeil  ? 

43  Seadh,  thog  sibh  suas 
pàilliun  Mhòloich,  agus  reult 
bhur  dè  Remphain,  dealbhan 
a  rinn  sibh  chum  aoraidh 
dhoibh :  uime  sin  atharraich- 
idh  mi  sibh  an  taobh  thall  do 
Bhabilon. 

44  Bha  pàilliun  na  fianuis 
aig  ar  n-aithrichibh  's  an  f  hàs- 
ach,  a  rèir  mar  a  dh'àithn  an 
ti  a  labhair  ri  Maois,  gu'n 
deanadh  se  e  a  rèir  an  t- 
samhlaidh  a  chunnaic  e. 

45  An  ni  a  thug  mar  an 
ceudna  ar  n-aithriche  a  bha 
'n  an  dèigh,  a  steach  maille  ri 
losa  do  sheilbh  nan  Cinneach, 
a  thilg  Dia  a  mach  roimh 
ghnììis  ar  n-aithriche,  gu  làith- 
ibh  Dhaibhidh  ; 

46  Neach  a  fhuair  deadh- 
ghean  'am  fianuis  Dhè,  agus  a 
dh'iarr  pàilliun  fhaotainn  do 
Dhia  lacoib. 

47  Ach  thog  Solamh  tigh 
dha. 

48  Gidheadh  cha-n  'eil  an 
ti  a's  àirde  a'  gabhail  còmh- 
nuidhann  an  teampluibh  làmh- 
dheanta;  mar  a  ta  am  fàidh 
ag  ràdh, 

49  Is  e  nèamh  mo  righ- 
chaithir,  agus  an  talamh  stòl 
mo  chos  :  ciod  an  tigh  a  thog- 
as  sibh  dhomh  ?  a  ta  an  Tigli- 
earn  ag  ràdh :  no  ciod  e  ionad 
mo  thàimh  ? 


50  Nach  do  rinn  mo  làmh 
na  nithe  so  uile  ? 

51  A  dhaoine  cruaidl)- 
mhuinealach,  agus  neo-thim- 
chioll-ghearrta  ann  an  cridhe 
agus  ann  an  cluasaibh,  tha 
sibh  a  ghnàth  a'  cur  an  agh- 
aidh  an  Spioraid  naoimh : 
mar  a  rinn  bhur  n-aithriche, 
mar  sin  a  ta  sibhse  a'  denn- 
amh. 

52  Cò  do  na  fàidhibh  air 
nach  d'rinn  bhur  n-aithriche 
geur-leanmhuinn?agasmharbh 
siad  iadsan  a  roimh-fhoillsich 
teachd  an  Fhìrein  ud  ;  air  an 
robh  sibhse  a  nis  'n  ur  luchd- 
brathaidh,  agus  'n  ur  mortair- 
ibh: 

53  SibJise  a  fhuair  an  lagh 
le  frithealadh  nan  aingeal,  a- 
gus  nach  do  choimhid  e. 

54  'N  uair  a  chual  iad  na 
nithe  sin,  bha  iad  air  an  gon- 
adh  'n  an  cridhe,  agus  chas  iad 
am  fìaclan  ris. 

55  Ach  air  dhàsan  bhi  làn 
do'n  Spiorad  naomh,  dh'amh- 
airc  e  gu  geur  suas  gu  nèamh, 
agus  chunnaic  e  glòir  Dhè,  a- 
gus  losa  'n  a  sheasamh  air  deas 
làimh  Dhè ; 

56  Agus  thubhairt  e,  Feuch, 
tha  mi  'faicinn  nan  nèamh 
fosgailte,  agus  Mac  an  duine 
'n  a  sheasamh  air  deas  làimh 
Dhè. 

57  An  sin  ghlaodh  iadsan 
le  guth  mòr,  agus  dhruid  iad 
an  cluasan,  agus  leum  iad  air 
a  dh'aon  inntinn, 

58  Agus  air  dlioibh  a  thilg- 
eadh  a  mach  as  a'bhaile,  chlach 
iad  e :  agus  thilg  na  fianuisean 


CAIB. 

an  eudach  sios  aig  cosaibh  òg-i 
anaich,  d'am  b'ainm  Saul. 

59  Agus  chlach  iad  Stephen, 
agus  e  a'  gairm  air  Criosd,  a- 
gus  ag  ràdh,  A  Thighearn 
losa,  glac  mo  spiorad. 

60  Agus  air  dha  a  leigeadh 
fèin  air  a  ghlùinibh,  ghlaodh  e 
le  guth  mòr,  A  Thighearn,  na 
cuir  am  peacadh  so  as  an  leth. 
Affus  air  dha  so  a  ràdh,  choidil 

CAIB.  VIIL 

AGUS  bha  Saul  ag  aontach- 
adh  le  a  bhàssan.  Agus 
dh'èirich  anns  an  àm  sin  geur- 
leanmhuinn  mhòr  an  aghaidh 
na  h-eaglais  a  bha  ann  an 
lerusalem ;  agus  bha  iad  uile 
air  an  sgapadh  air  feadh  tìre 
ludea  agus  Shamaria,  ach  na 
h-abstoil  a  mJiain. 

2  Ag'us  ghiùlain  daoine 
diadhaidh  Stephen  chum  'adh- 
laic,  agus  rinn  iad  caoidh  mhòr 
air  a  shon. 

3  Ach  bha  Saul  a'  fàsach- 
adh  na  h-eaglais,  a'  dol  a  steach 
do  gach  tigh  ;  agus  ag  tarruing 
a  mach  f  hear  agus  bhan,  chuir 
e  'am  prìosan  iad. 

4  Uime  sin  dh'imich  an 
dream  a  sgapadh,  feadh  gach 
àite,  a'  searmonachadh  an 
fhocail. 

5  An  sin  chaidh  Philip  sìos 
dobhaile  Shamaria,  agus  shear- 
monaich  e  Criosd  doibh. 

6  Agus  thug  an  sluagh  a 
dh'aon  toil  aire  do  na  nithibh 
a  labhradh  le  Philip,  ag  èisd- 
eachd  ris,  agus  a'  faicinn  nam 
mìorbhuile  a  rinn  e. 

7  Oir  cbaidh  suiorada  neò- 


VIII.  243 

:  ghlan  a  mach  à  mòran  anns  an 
robh  iad,  a'  glaodhaich  le  guth 
mòr ;  agus  chaidh  mòran  air 
an  robh  am  pairihs  agus  a  bha 
'n  am  bacaich,  a  shlànuchadh. 

8  Agus  bha  gairdeachas  mòr 
s  a'  bhaile  sin. 

9  Ach  bha  roimhe  sin  duine 
àraidh  s  a'  bhaile  sin  d'  am 
b'ainm  Simon,  a  ghnàthaich 
druidheachd,  agus  a  mheall 
muinntir  Shamaria,  ag  ràdh 
gu'm  bu  neach  mòr  èigin  e 
fèin. 

10  Dhàsan  thug  iad  uile 
aire  o'n  bheag  gus  a'  mhòr,  ag 
ràdh,  Is  e  an  duine  so  cumh- 
achd  mòr  Dhè. 

11  Agus  thug  iad  an  aire 
dha,  a  chionn  gu'n  do  mheall 
e  iad  rè  ùine  fhfxda  leadhruidh- 
eachd. 

12  Ach  an  uair  a  chreid  iad 
Philip,  a'  searmonachadh  nan 
nithe  a  bhuineas  do  rìoghachd 
Dhè,  agus  do  ainm  losa  Criosd, 
bhaisteadb  iad  eadar  f  heara  a- 
gus  mhnài. 

13  An  sin  chreid  Simon 
fèin  mar  an  ceudna :  agus  an 
uair  a  bhaisteadh  e,  dh'fhan  e 
maille  ri  Phihp,  agus  a'  faicinn  . 
nan  comhara  agus  nam  feartan 
a  rinneadh,  ghabh  e  iongantas 
ro  mhòr. 

14  AgTJS  an  uair  a  chuala 
na  h-abstoil  a  bha  ann  an  leru- 
salem,  gu'n  do  ghabh  Samaria 
focal  Dhè,  chuir  iad  d'an  ionn- 
suidh  Peadar  agus  Eoin  : 

15  Agus  an  uair  a  chaidh 
iad  sìos,  ghuidh  iad  air  an  son 
gu'm  faigheadh  iad  an  Spiorad 
uaomh. 


244 


GNIOMHARA. 


16  (Oìr  cha  d'thàinig  e  fath- 
ast  a  nuas  air  aon  aca :  ach  a 
mhàin  bhaisteadh  iad  ann  an 
ainm  an  Tighearna  losa.) 

17  An  sin  chuir  iad  an- 
làmhan  orra,  agus  fhuair  iad 
an  Spiorad  naomb. 

18  Agus  an  uair  a  chunnaic 
Simon  gu'n  robh  an  Spiorad 
naomh  air  a  thoirt  tre  làmhan 
nan  abstol  a  chur  orra,  thairg 
e  airgiod  dhoibh, 

19  Ag  ràdh,  Thugaibh 
dhomhsa  mar  an  ceudna  an 
cumhachd  so,  ge  b'e  neach  air 
au  cuir  mi  mo  làmha,  gu'm 
faigh  e  an  Spiorad  naomh. 

20  Ach  thubhairt  Peadar 
ris,  Gu  rachadh  t'airgiod  'am 
mugha  maille  riut  fèin,  a 
cliionn  gu'n  do  mheas  thu 
gu'm  feudtadh  tiodhlac  Dhè  a 
cheannach  le  h-airgiod. 

21  Cha-n  'eil  agad  cuid  no 
crannchur  's  a'  chùis  so :  oir 
cha-n  'eil  do  chridhe  dìreach 
'am  fianuis  Dhè. 

22  Gabh  aithreachas  uime 
sin  do  t'olc  so,  agus  guidh  air 
Dia,  raa  dh'fheudargu  maith- 
ear  dhuit  smuaine  do  chridhe. 

23  Oir  a  ta  mi  'g  ad  f haicinn 
ann  an  domblas  na  seirbhe,  a- 
gus fo  chuibhreach  na  h-eucor- 
ach. 

24  An  sin  fhreagair  Simon, 
agus  thubhairt  e,  Guidhibh-sa 
an  Tighearn  air  mo  shon,  nach 
tig  aon  do  na  nithibh  sin  a 
thubhairt  sibh  orm. 

25  An  sin  air  dhoibh-san 
flanuis  a  dheanamh  agus  focal 
an  Tighcarn  a  labhairt,  phill 
iad  gu  lerusalera,  agus  shear- 


monaich  iad  an  soisgeul  ann 
am  mòran  do  bhailtibh  nan 
Samaritanach. 

26  Agus  labhair  aingeal  an 
Tighearna  ri  Philip,  ag  ràdh, 
Eirich  agus  imich  chum  na  h- 
àirde  deas,  chum  na  slighe  a 
ta  dol  sìos  o  lerusalem  gu  Ga- 
sa,  a  ta  'n  a  fhàsach. 

27  Agus  dh'èirich  e,  agus 
dh'imich  e  :  agus,  feuch,  duine 
àraidh,  caillteanach  o  Etiopia, 
aig  an  robh  mòr-ùghdarras  fo 
Chandace  ban-righinn  na  h- 
Etiopia,  agus  a  bha  os  ceanna 
h-ionmhais  uile,  agus  a  bha 
air  teachd  gu  lerusalem,  chum 
aoradh  a  dheanamh, 

28  Bha  e  a'  pilltinn  air  ais, 
agus  'n  a  sliuidhe  'n  a  charbad, 
agus  bha  e  a'  leuo^hadh  an 
fhàidh  Esaiais. 

29  An  sin  thubhairt  an 
Spiorad  ri  Philip,  Iraich  am 
fagus,  agus  druid  ris  a'  char- 
bad  so. 

80  Agus  ruith  Philip  d'a 
ionnsuidh,  agus  chuala  se  e  a' 
leughadh  an  fhàidh  Esaiais,  a- 
gus  thubhairt  e,  Am  bheil  thu 
a'  tuigsinn  nan  nithe  a  tha  thu 
a'  leughadh  ? 

31  Agus  thubhairt  esan, 
Cionnus  is  urrainn  mi,  raur 
seòl  neach  èigin  mi?  Agus 
dh'iarr  e  air  Philip  teachd  a 
nìos,  agus  suidhe  maille  ris. 

32  A'  chuibhrionn  do'n 
sgriobtuir  a  bha  e  'leughadh, 
b'i  so  i,  Thugadh  e  mar  chaora 
chum  marbhaidh ;  agus  mar 
uan  a  ta  'n  a  thosd  'am  fianuis 
an  fhir-lomairt,  mar  sin  cha 
d'fhosgail  e  a  bheul; 


CAIB.  IX. 


245 


33  'N  a  ìsleachadh  thugadh 
a  bhreitheanas  air  falbh  :  agus 
cò  a  nochdas  a  ghinealach? 
oir  thoffadh  a  bheatha  o'n  tal- 
amh. 

34  Agus  f hreagair  an  caillt- 
eanach,  agus  thubhairt  e  ri 
Philip,Guidheam  thu,  co  uime 
tha  am  fàidh  ag  ràdh  so?  uime 
fèin,  no  mu  neach  èigin  eile  ? 

85  An  sin  dh'fhosgail  Phil- 
ip  a  bheul,  agus  a'  tòiseach- 
adh  o'n  sgriobtuir  sin,  shear- 
monaich  e  losa  dha. 

36  Agus  an  uair  a  dh'imich 
iad  air  an  t-slighe,  thàinig  iad 
gu  h-uisge  àraidh :  agus  thu- 
bhairt  an  caillteanach,  Feuch, 
uisge ;  ciod  a  ta  bacadh  mise 
bhi  air  mo  bhaisteadh? 

37  Agus  thubhairt  Philip, 
Ma  tha  thu  a'  creidsinn  le  d' 
ui!e  chridhe,  feudaidh  tu.  A- 
gus  f  hreagair  e  agus  thubhairt 
e,  Tha  mi  a'  creidsinn  gur  e 
losa  Criosd  Mac  Dhè. 

38  Agus  dh'àithn  e'n  car- 
bad  a  sheasamh  :  agus  chaidh 
iad  sìos  le  chèile  do'n  uisge, 
araon  Philip  agus  an  caillt- 
eanach  ;  agus  bhaist  se  e. 

39  Agus  an  uair  a  thàinig 
iad  a  nìos  as  an  uisge,  thug 
Spiorad  an  Tighearna  Philip 
leis,  agus  cha-n  fhac  an  caillt- 
eanach  tuiUeadh  e :  agus  dh'- 
imich  e  air  'aghaidh  le  gaird- 
eachas. 

40  Ach  fhuaradh  Philip 
ann  an  Asotos :  agus  shear- 
monaich  e  anns  na  bailtibh 
uile,  a'  dol  troimh  an  dutliaich, 
gus  an  d'thàinig  e  gu  Ce- 
sarea. 


CAIB.  IX. 

AGUS  air  do  Shaul  bhi 
fathast  a'  sèideadh  bag- 
raidh,  agus  àir  an  aghaidli 
dheisciobul  an  Tighearna, 
chaidh  e  chum  an  àrd-shag- 
airt, 

2  Agus  dh'iarr  e  litrichean 
uaith  gu  Damascus  chum  nan 
sionagog,  chum  nam  faigheadh 
e  aon  neach  do'n  t-slighe  so, 
co  aca  b'fhir  no  mnài  iad, 
gu'n  tugadh  e  leis  ceangailte 
gu  lerusalem  iad. 

3  Agus  ag  imeachd  dha, 
tharladh  gu'n  do  dhruid  e  ri 
Damascus :  agus  dhealraich 
gu  h-obann  mu'n  cuairt  air 
solus  o  nèamh. 

4  Agus  air  tuiteam  dha  air 
an  talamb,  chual  e  guth  ag 
ràdh  ris,  A  Shauil,  A  Shauil, 
c'ar  son  a  ta  thu  'g  ain  gheur- 
leanmhuinn-sa  ? 

5  Agus  thubhairt  esan,  Cò 
thu,  a  Thighearn  ?  Agus  thu- 
bhairt  an  Tighearn,  Is  mise 
losa  a  ta  thusa  a'  geur  lean- 
mhuinn :  is  cruaidh  dhuitse 
breabadh  an  aghaidh  nandealg. 

6  Agus  air  dhasan  bhi  air 
chrith  agus  làn  uamhainn,  thu- 
bhairt  e,  A  Thighearn,  ciod 
is  àill  leat  mise  a  dheanamh  ? 
Agus  thubJiairt  an  Tighearn 
ris,  Eirich,  agus  rach  a  steach 
do'n  bliaile,  agus  innsear  dhuit 
ciod  is  còir  dhuit  a  dheanamh. 

7  Agus  sheas  na  daoine  bha 
'g  imeachd  maille  ris  'n  an 
tosd,  a'  cluinntinn  a'  ghutha, 
ach  gun  neach  air  bith  fhaic- 
inn. 

8  Agus  dh'èirich  Saul  o'n 


246 


GNIOMHARA. 


talamh,  agus  air  fosgladh  a 
shùl  dha,  cha-n  fhac  e  neach 
air  bith :  ach  air  dhoibh  breith 
air  a  làimh,  threòraich  iad  e  gu 
Damascus. 

0  Agus  bha  e  tri  làithean 
gun  radharc,  agus  cha  d'ith 
agus  chad'òl  e  ni  airbith. 

10  Agus  bha  deisciobul  àr- 
aidh  ann  an  Damascus,  d'am 
b'ainm  Ananias  ;  agus  thu- 
bhairt  an  Tighearn  ris  ann  am 
foillseachadh,  Ananiais.  Agus 
thubhairt  esan,  Feuch  a  ta  mi 
an  so,  a  Thighearn. 

11  Agus  thubhairt  an  Tigh- 
earn  ris,  Eirich,  agus  imich 
do'n  t-sràid,  ris  an  abrar  Dìr- 
each,  agus  iarr  ann  an  tigh 
ludais,  duine  o  Tharsus  d'an 
goirear  Saul :  oir  feuch,  a  ta  e 
ri  urnuigh, 

12  Agus  chunnaic  e  ann  am 
foillseachadh  duine  d'an  ainm 
Ananias,  a'  teachd  a  steacli, 
agus  a'  cur  a  làimhe  air,  chum 
gu'm  faigheadh  e  a  radharc. 

13  An  sin  fhreagair  Ana- 
nias,  A  Thighearn,  chuala  mi 
o  mhòran  mu'n  duine  so,  cia 
lion  olc  a  rinn  e  do  d'  naomh- 
aibh  ann  an  lerusalem : 

14  Agus  a  ta  an  so  ùghd- 
arras  aige  o  uachdaranaibh  nan 
sagart,  iadsan  uile  a  cheangal 
a  ta  gairm  air  t'ainm-sa. 

15  Ach  thubhairt  an  Tigh- 
earn  ris,  Imich  ;  oir  is  soith- 
each  taghta  dhomhsa  e,  chum 
m'ainm  a  ghiùlan  am  fìanuis 
nan  Cinneach,  agus  rìghrean, 
agus  chloinn  Israeil. 

16  Oir  nochdaidh  mise  dha 
cia  mòr  na  nithe  a's  èigin 


da  f  hulang  air  sgàth  m'ainme- 
sa. 

17  Agus  dh'imich  Ananias, 
agus  chaidh  e  steach  do'n  tigh  ; 
agus  chuir  e  a  làmhan  air, 
agus  thubhairt  e,  A  Shauil,  a 
bhràthair,  cuir  an  Tighearn, 
{eadhon  losa  a  dh'fhoiUsieh- 
eadh  dhuitse  anns  an  t-slighe 
air  an  d'thàinig  thu,)  mise 
chum  gu'm  faigheadh  tu  do 
radharc,  agus  gu'm  biodh  tu 
air  do  lìonadh  leis  an  Spiorad 
naomh. 

18  Agus  air  ball  thuit  o 
'shùilibh  mar  gu'm  biodh  lann- 
an ;  agus  dh'aisigeadh  a  radh- 
arc  dha  gun  dàil,  agus  air  dha 
èirigh,  bhaisteadh  e. 

19  Agus  an  uair  a  ghabh  e 
biadh,  neartaicheadh  e.  An 
sin  bha  Saul  làithean  àraidh 
maille  ris  na  deisciobluibh  a 
bha  ann  an  Damascus. 

20  Agus  air  ball  shearmon- 
aich  e  losa  anns  na  sionagog- 
aibh,  gur  esan  Mac  Dhè. 

21  Ach  bha  na  h-uile  a 
chual  e  fo  uamhas,  agus  thu- 
bhairt  iad,  Nach  e  so  esan  a 
bha  'sgrios  ann  an  lerusalem 
iadsan  a  bha  'gairm  air  an  ainm 
so,  agus  a  thàinig  an  so  chum 
na  crìche  so,  gu'n  tugadh  e 
ceangailte  iad  dh'ionnsuidh 
nachdarana  nan  sagart? 

22  Ach  bu  mhòid  a  neart- 
aicheadh  Saul,  agus  chuir  e 
ffu  h-amhluadh  na  h-Iudhaich 
a  bha  chòmhnuidh  ann  an  Da- 
mascus,  a'  dearbhadh  gur  e  so 
an  Criosd. 

23  Agus  air  dol  do  mhòran 
làithean  seachad,  rinn  na  h- 


CAIB.  IX. 


247 


ludhaich  comhairle  r'a  chèile 
esau  a  mharbhadh : 

24  Ach  thugadh  fìos  do 
Shaul  air  am  feiU :  agus  bha 
faire  aca  air  na  geatachaibh  a 
là  agus  a  dh'oidhche  chum  a 
mharbhadh. 

25  An  sin  ghabh  na  deiscio- 
buil  e  's  an  oidhche,  agus  chuir 
iad  a  mach  thar  a'  bhalla  e,  a- 
gus  leig  iad  sìos  ann  an  cliabh  e. 

26  Agus  an  uair  a  thàinig 
Saul  gu  lerusalem,  dh'fheuch 
e  ri  e  fein  a  cheangal  ris  na 
deisciobluibh :  ach  bha  eagal 
orra  uile  roimhe,  agus  cha  do 
chreid  iad  gu'm  bu  deisciobul 
e. 

27  Ach  ghabh  Barnabas  d'a 
ionnsuidh  e,  agus  thug  e  chum 
nan  abstol  e,  agus  chuir  e'n 
ceill  doibh  cionnus  a  chunn- 
aic  e'n  Tighearn  anns  an 
t-slighe,  agus  gu'n  do  labhair 
e  ris,  agus  cionnus  a  shear- 
monaich  e  gu  dàna  ann  an 
Damascus  'an  ainm  losa. 

28  Agus  bha  e  maille  riu  a' 
teachd  a  steach,  agus  a'  dol  a 
mach  ann  an  lerusalem. 

29  Agus  labhair  e  gu  dàna 
'an  ainm  an  Tighearna  losa,  a- 
gus  rinn  e  deasboireachd  'an 
aghaidh  nan  Greugach :  ach 
chuir  iadsan  rompa  esan  a 
mharbhadh. 

30  Ach  an  uair  a  thuig  na 
bràithre  so,  thug  iad  sìos  e  gu 
Cesarea,  agus  chuir  iad  air 
falbh  gu  Tarsus  e. 

31  An  sin  bha  fois  aig  na 
li-eaglaisibh  troimh  ludea  uile, 
agus  Ghalile,  agus  Shamaria, 
agus  air  dhoibh  bhi  air  an  tog- 


ail  suas,  agus  a'  siubhal  ann 
an  eagal  an  Tighearn,  agus  ann 
an  comhfhurtachd  an  Spior- 
aid  naoimh,  mheudaicheadh 
gu  mòr  iad. 

32  Agus  tharladh,  air  do 
Pheadar  imeachd  troimh  gach 
à^7e,gu'n  deachaidh  e  sìos  mar 
an  ceudna  chum  nan  naomh  a 
bha  gabhail  còmhnuidh  ann 
an  Lida. 

33  Agus  fhuair  e  an  sin 
duine  àraidh  d'am  b'ainm  E- 
neas,  a  bha  rè  ochd  bliadhna 
air  a  leabaidh,  agus  e  gu  tinn 
leis  a'  phairilis. 

34  Agus  thubhairt  Peadar 
ris,  Eneais,  tha  losa  Criosd  ga 
d'  leigheas :  èirich  agus  dean 
do  leabadh.  Agus  air  ball 
dh'eirich  e. 

35  Agus  chunnaic  iadsan 
uile  e,  a  bha  chòmhnuidh  ann 
an  Lida,  agus  ann  an  Saron, 
agus  phill  iad  chum  an  Tigh- 
earn. 

36  A  nis  bha  ban-deisciobul 
àraidh  ann  an  lopa  d'am 
b'ainm  Tabita,  's  e  sin,  air 
eadar-theangachadh,  Dorcas : 
bha  a'  bhean  so  làn  do  dheadh 
oibribh,  agus  do  dheircibh  a 
rinn  i. 

37  Agus  tharladh  anns  na 
làithibh  sin,  air  dhi  bhi  gu 
tinn  gu'n  d'fhuair  i  bàs :  A- 
gus  air  dhoibh  a  h-ionnlad, 
chuir  iad  ann  an  seòmar 
uachdarach  i. 

38  Agus  air  do  Lida  bhi 
fagus  do  lopa,  acjus  air  cluinn- 
tinn  do  na  deisciobluibh  gu'n 
robh  Peadar  an  sin,  chuir  iad 
dithis  dhaoine  d'a  ionnsuidh. 


248 


GNIOMHARA. 


a'  guidhe  air  e  theachd  d'an 
ionnsuidh  gun  dàil. 

39  An  sin  dh'èirich  Peadar, 
agus  chaidh  e  maille  riu.  A- 
gus  an  uair  a  bha  e  air  teachd, 
threòraich  iad  suas  e  do'n  t- 
seòmar  uachdarach:  agus  sheas 
na  bantraichean  uile  làimh  ris 
a'  caoineadh,  agus  a'  nochd- 
adh  nan  còta  agus  iian  trusgan 
a  rinn  Dorcas  am  feadh  a  bha 
i  maille  riu. 

40  Ach  air  do  Pheadar  an 
cur  a  mach  uile,  leig  se  e  fèin 
air  a  ghlìiinibh  agus  rinn  e  ur- 
nuigh ;  agus  air  dha  tionndadh 
ris  a'  chorp,  thubhairt  e,  A 
Thabita,  èirich.  Agus  dh'- 
f  hosgail  ise  a  sùilean :  Agus 
air  dhi  Peadar  fhaicinn,  dh'- 
èirich  i  'n  a  suidhe. 

41  Agus  thug  e  a  làmh  dhi, 
agus  thog  e  'n  a  seasamh  i ;  a- 
gusanuairaghairmenanaoimh 
agus  na  bantraichean,  chuir  e 
'n  an  làthair  beò  i. 

42  Agus  fhuaradh  fios  air 
so  tre  lopa  uile ;  agus  chreid 
mòran  anns  an  Tighearn. 

43  Agus  tharladh  gu'n 
d'fhan  e  mòran  do  laithibh  ann 
an  lopa  maille  ri  Simon  àraidh 
fear-deasachaidh  leathair. 

CAIB.  X. 

AGUS  bha  duine  àraidh 
aim  an  Cesarea,  d'am 
b'ainm  Cornelius,  ceannard- 
ceud  do'n  chuideachd  ris  an 
abrar  a  chuideachd  Eadailt- 
eacli, 

2  Duine  cràbhach,  agus  air 
an  robh  eagal  Dè  maille  r'a 
thigh  uile,  a  bha  toirt  mòrain 


dèirce  do'n  t-sluagh,  agus  a 
deanamh  urnùigh  ri  Dia  a 
ghnàth. 

3  Chunnaic  e  ann  an  seall- 
adh  gu  soilleir,  mu  thimchioll 
na  naothadh  uaire  do'n  là, 
aingeal  Dè  a'  teachd  a  stigh 
d'a  ionnsuidh,  agus  ag  ràdh, 
A  Chorneliuis. 

4  Agus  air  dhasan  amharc 
gu  geur  air,  ghabh  e  eagal, 
agus  thubhairt  e,  Ciod  e,  a 
Thigliearn  ?  Agus  thubhairt  e 
ris,  Chaidh  t'urnuighean  agus 
do  dhèircean  suas  mar  chuimh- 
neachan  ann  am  fianuis  Dè. 

5  Agus  a  nis  cuir  daoine  gu 
lopa,  agus  cuir  fìos  air  Simon, 
d'an  co-ainm  Peadar : 

6  Tha  e  air  aoidheachd 
maille  ri  Simon  àraidh  fear- 
deasachaidh  leathair,  aig  am 
bheil  a  thigh  làimh  ris  an 
fhairge :  innsidh  esan  duit 
ciod  is  còir  dhuit  adheanamh. 

7  Agus  an  uair  a  dh'fhalbh 
au  t-aingeal  a  labhair  ri  Corne- 
lius,  ghairm  e  d'a  ionnsuidh 
dithis.do  mhuinntir  a  thighe, 
agus  saighdear  cràbhach  do'n 
dream  a  bha  ghnàth  a'  feith- 
eamh  air ; 

8  Agus  an  uair  a  chuir  e 
an  t-iomlan  an  cèill  doibh, 
chuir  e  iad  gu  lopa. 

9  Agus  air  an  là  màireach, 
'n  uair  a  bba  iadsan  air  an 
turus,  agus  a'  teachd  am  fagus 
do'n  bhaile,  chaidh  Peadar 
suas  air  mullach  an  tighe  a 
dheanamh  urnuigh,  mu  thim- 
chioll  na  seathadh  uaire. 

1 0  Agus  dh'fhàs  e  ro  ocrach, 
airus  bu  mhiann  leis  hiadh  ith- 


CAIB.  X. 


249 


eadh  :  acli  am  feadh  a  bha  iad- 
san  ag  ullachadh,  thuit  e  ann 
an  neul, 

]  1  Affus  chunnaic  e  nèamh 
fosorailte,  affus  soitheach  àr- 
aidh  a'  tcachd  a  nuas  d'a  ionn- 
suidh,  mar  bhraith-lìn  mhòir, 
ceangailte  air  a  ceithir  oisnibh, 
agus  air  a  leigeadh  sìos  air  an 
talamh ; 

12  Anns  an  robh  gach  nile 
ghnè  bheathaiche  ceithir-chos- 
ach  na  talmhainn,  agus  bheath- 
aiche  allta,  agus  bhiasda  snàig- 
each,  agus  eunlaith  an  athair. 

13  Agus  thàinig  guth  d'a 
ionnsuidh,  Eirich,  a  Pheadair ; 
marbh  agus  ith. 

14  Ach  thubhairt  Peadar, 
Ni  h-eadh,  a  Thighearn  ;  oir 
cha  d'ith  mi  riamh  aon  ni 
coitchionn  no  neòghlan. 

15  Agus  thubhairt  an  guth 
ris  a  rìs  an  dara  uair,  Nanithe 
sin  a  ghlan  Dia,  na  gairm  thusa 
coitchionn. 

16  Agus  rinneadh  so  tri 
uairean :  agus  thogadh  an 
soitheach  a  rìs  suas  gu  neamh. 

17  A  nis  an  uair  a  bha 
Peadar  fo  amharus  ann  fèin 
ciod  bu  chiall  do'n  t-sealladh 
a  chunnaic  e,  feuch,  bha  na 
daoine  a  chuireadh  o  Chorne- 
lius,  an  dèigh  dhoibh  tigh  Shi- 
moin  iarraidli,  'n  an  seasamh 
aig  an  dorus. 

18  Agus  air  gairm  dhoibh, 
dh'fheòraich  iad  an  robh  Si- 
mon  d'an  co-ainm  Peadar,  air 
aoidheachd  an  sin. 

19  Am  feadh  a  bha  Peadar 
a'smuaineachadh  air  an  t-seall- 
adh,  thubhairt  an  Spiorad  ris 


Feuch,  tha  triuir  dhaoine  ga 
d'  iarraidh. 

20  Uime  sin  èirich,  agus 
gabh  sìos,  agus  imich  maille 
riu,  gun  amharus  air  bith  a 
bhi  ort :  oir  is  mise  a  ciiuir 
uara  iad. 

21  Agus  chaidh  Peadar  sìos 
chum  nan  daoine,  [a  chuir- 
eadh  d'a  ionnsuidh  o  Chorne- 
lius,]  agus  thubhairt  e,  Feuch, 
is  mise  an  ti  a  tha  sibh  ag  iarr- 
aidh :  ciod  e  an  t-aobhar  mu'n 
d'thàinig  sibh  ? 

22  Agus  thubhairt  iadsan, 
Fhuair  Cornelius  an  ceannard- 
ceud,  duine  cothromach,  air 
am  bheil  eagal  Dè,  agus  fo 
dheadli  ainm  aig  cinneach  nan 
ludhach  uile,  rabhadh  o  Dhia 
le  aingeal  naomh,  fios  a  chur 
ortsa  d'a  thigh,  agus  briathran 
a  chluinntinn  uait. 

23  An  sin  ghairra  e  steach 
iad,  agus  thug  e  aoidheachd 
dhoibh.  Agus  air  an  là  raàir- 
each  dh'imich  Peadar  maille 
riu,  agus  chaidh  dream  àraidh 
do  na  bràithribh  o  lopa  maille 
ris. 

24  Agus  air  an  là  màireach 
chaidh  iad  a  steach  do  Chesa- 
rea:  agus  bha  Cornelius  a' 
feitheamh  riu,  agus  air  gairm 
a  luchd-dàirah  agus  a  chàirde 
dìsle  an  ceann  a  chèile. 

25  Agus  an  uair  a  bha  Pead- 
er  a'  dol  a  steach,  choinnich 
Cornelius  e,  agus  thuit  e  sìos 
aig  a  chosaibh,  agus  rinn  e 
aoradh  dha. 

26  Ach  thog  Peadar  suas  e, 
ag  ràdh,  Seas  suas;  is  duine 
mise  mar  an  ceudna. 


250 


GNIOMHARA. 


27  Agus  ag  còmliraclh  ris, 
chaidli  e  steach,  agus  fhuair  e 
mòran  cruiiin. 

28  Agus  thubhairt  e  riu, 
Tha  fios  agaibh  gu  bheil  e  mi- 
dhligheach  do  dhuine  a  tha 
'n  a  ludhach,  comhluadar  a 
chumail  ri  neach  a  tha  do 
chinneach  eile,  no  teachd  am 
fagus  da ;  ach  nochd  Dia 
dhomhsa,  gun  duine  air  bith 
a  ghairm  coitchionn  no  neò- 
ghlan. 

29  Uime  sin  thàinig  mise 
'n  uair  a  chuireadh  fios  orm, 
gun  aon  ni  a  ràdh  'n  a  agh- 
aidh :  air  an  aobhar  sin  tha  mi 
feòraich  c'ar  son  a  chuir  sibh 
fios  orm  ? 

30  Agus  thubhairt  Corne- 
lius,  O'n  cheathramh  là  gus 
an  uair  so  bha  mi  a'  deanamh 
trasgaidh ;  agus  air  an  naoth- 
adh  uair  bha  mi  'deanamh  ur- 
nuigh  ann  mo  thigh,  agus, 
feuch,  sheas  duine  a'm'  làth- 
air  ann  an  eudach  dealrach, 

81  Agus  thubhairt  e,  A 
Chorneliuis,  fhuair  t'urnuigh 
èisdeachd,  agus  tha  do  dhèirc- 
ean  air  au  cuimhneachadh  'am 
fianuis  Dè. 

32  Uime  sin  cuir  gu  lopa, 
agus  cuir  fios  air  Simon,  d'an 
co-ainm  Peadar;  tha  e  air 
aoidheachd  ann  an  tigh  Shi- 
moin,  fear-deasachaidh  leath- 
air,  làimh  ris  a'  mhuir ;  neach, 
'n  uair  a  thig  e,  a  labhras  riut. 

33  Uime  sin  chuir  mi  air 
ball  fios  ort,;  agus  is  maith  a 
riun  thu  teachd.  Airanaobh- 
ar  sin  tha  sinne  uile  an  so  a 
làthair  'am  fianuis  Dè,  a  dh'- 


èisdeachd  nan  uile  nithe  a  tha 
air  an  àithneadh  dhuitse  le 
Dia. 

34  An  sin  dh'fhosgail  Pea- 
dar  a  bheui,  agus  thubhairt  e, 
Gu  fìrinneach  tha  mi  'g  aith- 
neachadh  nach  'eil  Dia  ag 
amharc  air  pearsaibh  seach  a 
chèile : 

35  Ach  anns  gach  uile 
chinneach  a  ta  an  ueach  uir 
am  bheil  'eagalsan,  agus  a  ta 
'g  oibreachadh  fireantachd, 
taitneach  aige. 

36  Am  focal  a  chuir  Dia 
gu  cloinn  Israeil,  a'  searmon- 
achadh  sìth  tre  losa  Criosd, 
(neach  is  e  Tighearna  nan 
uile,) 

37  Am  focal  sin  is  aithne 
dhuibh,  a  sgaoileadh  air  feadh 
tìre  ludea  uile,  agus  a  thòisich 
o  Ghalile,  au  dèigh  a  bhaist- 
idh  a  shearmonaich  Eoin  : 

38  Cionnus  a  dh'ung  Dia 
losa  o  Nasaret  leis  an  Spiorad 
naomh,  agus  le  cumhachd ; 
neach  a  chaidh  mu'n  cuairt  a' 
deanamh  maith,  agus  a'  slàn- 
uchadh  nan  uile  a  bha  air  am 
foir-eigneachadh  leis  an  diabh- 
ul :  oir  bha  Dia  maille  ris. 

39  Agus  tha  sinne  'n  ar  fian- 
uisibh  air  na  h-uile  nithibh  a 
rinn  e,  araon  ann  an  tìr  nan 
ludhach,  agus  ann  an  lerusa- 
lem  ;  neach  a  mharbh  iad,  'g  a 
chrochadh  air  crann : 

40  Esan  thog  Dia  suas  air 
an  treas  là,  agus  nochd  se  e  gu 
follaiseach ; 

41  Cha-n  ann  do'n  t-sluagh 
uile,  ach  do  fhianuisibh,  a 
thaghadh  le  Dia  roimh-Iàimh, 


CAIB  XL 


251 


eadhon  dhuinne,  a  dh'ith  agus 
a  dh'òl  maille  ris  an  dèigh  dha 
èiriffh  o  na  marbhaibh. 

42  Agus  dh'àithn  e  dhuinne 
searmonachadh  do'n  t-sluagh, 
agus  fianuis  a  dheanamh  gur 
esan  a  dh'orduicheadh  le  Dia 
'n  a  bhreitheamh  air  bheòth- 
aibh  agus  air  mharbhaibh. 

43  Dhasan  tha  na  fàidhean 
uile  a'  toirt  fìanuis,  gu'm  faigh 
gach  neach  a  chreideas  ann 
maitheanas  'n  am  peacaibh  tre 
'ainm-san. 

44  Am  feadh  a  bha  Peadar 
fathast  a'  labhairt  nam  briath- 
ra  sin,  thuirling  an  Spiorad 
naomli  orrasan  uile  a  chual 
am  focal. 

45  Agus  ghabh  na  creidich 
do'n  timchioll-ghearradh,  a 
mheud  diubh  's  a  thàinigmaille 
ri  Peadar,  iongantas  mòr,  do 
bhrìgh  gu'n  do  dhòirteadh  air 
na  Cinnich  mar  an  ceudna 
tiodhlac  an  Spioraid  naoimh. 

46  Oir  chuala  siad  iad  a' 
labhairt  le  teangaibh,  agus  ag 
àrd-mholadh  Dhè.  An  sin 
fhreagair  Peadar, 

47  Am  feud  neach  sam  bith 
uisge  a  thoirmeasg,  chum  nach 
rachadh  iad  so  a  bhaisteadh, 
a  fhuair  an  Spiorad  naomh, 
co  maith  ruinne  ? 

48  Agus  dh'orduich  e  iad  a 
bhi  air  am  baisteadh  ann  an 
ainm  an  Tighearna.  An  sin 
ghuidh  iad  air  fantuinn  maille 
riu  làithean  àraidh. 

CAIB.  XI. 

AGUS  chuala  na  h-abstoil 
agus  na  bràithrean  a  bhal 


ann  an  ludea,  gu'n  do  ghabh 
na  Cinnich  mar  an  ceudna  ri 
focal  Dè. 

2  Agus  an  uair  a  chaidh 
Peadar  suas  gu  lerusalem, 
rinn  iadsan  a  bha  do'n  tim- 
chioll-ghearradh  conspoid  ris, 

3  Ag  ràdh,  Chaidh  thu 
steach  a  dh'ionnsuidh  dhaoine 
nach  robh  air  an  timchioU- 
ghearradh,  agus  dh'ith  thu 
maille  riu. 

4  Agus  thòisich  Peadar,  a- 
gus  chuir  e'n  t-iomlan  an  cèill 
doibh  'an  ordugh,  ag  ràdh, 

5  Bha  mi  ann  am  baile 
lopa  ri  urnuigh  ;  agus  ann  an 
neul  chunnaic  mi  sealladh, 
Soitheach  àraidh  a'  teachd  a 
nuas,  mar  bhraith-Iìn  mhòir, 
air  a  leigeadh  a  nuas  o  nèamh 
air  a  ceithir  oisnibh ;  agus 
thàinig  i  a  m'  ionnsuidh-sa. 

6  Agus  air  dhomh  beachd- 
achadh  gu  geur  oirre,  thug 
mi  fa'near,  agus  chunnaic  mi 
beathaiche  ceithir-chosach  na 
talmhainn,  agus  na  fiadh- 
bheathaiche,  agus  na  biasda 
snàigeach,  agus  eunlaith  an 
athair. 

7  Agus  chuala  mi  guth  ag 
ràdh  rium,  Eirich,  a  Pheadair ; 
marbh  agus  ith. 

8  Ach  thubhairt  mise,  Ni 
h-eadh,  a  Thighearn :  oir  cha 
deachaidh  riamh  aon  ni  coit- 
chionn  no  neòghlan  a  steach 
do  m'  bheul. 

9  Ach  fhreagaìr  an  guth 
mi  an  dara  uair  o  nèamh,  Na 
nithe  a  ghlan  Dia  na  meas 
thusa  neòghlan. 

10  Agus  rinneadh  so  tri 


252 


GNIOMHARA. 


uairean :  agus  thogadh  an  t-i 
iomlan  a  rìs  suas  gu  nèamh. 

11  Agus,  feuch,  air  ball  bha 
triuir  dhaoine  air  teachd  chum 
an  tighe  anns  an  robh  mi,  a 
chuireadh  o  Chesarea  a  m' 
ionnsuidh. 

12  Agus  thubhairt  an  Spior- 
ad  rium  dol  maille  riu,  gun 
amharus  air  bith  a  bhi  orm. 
Agus  chaidh  mar  an  ceudna 
an  t-seathnar  bhràithre  so 
maille  rium,  agus  chaidh 
sinn  a  steach  do  tliigh  an 
duine : 

13  Agus  nochd  e  dhuinn 
cionnus  a  chunnaic  e  aingeal 
'n  a  sheasamh  'n  a  thigh,  a 
thubhairt  ris,  Cuir  daoine  gu 
lopa,  agus  cuir  fios  air  Simon, 
d'an  co-ainm  Peadar ; 

14Neach  a  labhras  briathra 
riut,  leis  an  tèarnar  thu  fèin 
agus  do  thigh  uile. 

15  Agus  an  uair  a  thòisich 
mi  air  labhairt,  thuirling  an 
Spiorad  naomh  orrasan,  mar 
oirnne  air  tiìs. 

16  An  sin  chuimhnich  mise 
focal  an  Tighearna,  mar  a 
thubhairt  e,  Bhaist  Eoin  gun 
amharus  le  h-uisge  ;  ach  baist- 
ear  sibhse  leis  an  Spiorad 
naomh. 

17  Uime  sin  ma  thug  Dia 
dhoibh-san  a  cho-ionann  tiodh- 
laca  ruinne,  a  chreid  anns  an 
Tighearn  losa  Criosd,  cò  mise 
gu'm  bithinn  comasach  bacadh 
a  chur  air  Dia? 

18  Agus  an  uair  a  chual  iad 
na  nithe  so,  thosd  iad,  agus 
thug  iad  glòir  do  Dhia  ag 
ràdh,  Thug  Dia  ma  seadh  mar 


an  ceudna  do  na  Cinnich  aith- 
reachas  chum  na  beatha. 

19  A  nis  chaidh  iadsan  a 
sgapadh  a  mach  leis  an  àmh- 
ghar  a  dh'èirich  air  son  Steph- 
ein,  gu  ruig  Phenice,  agus 
Ciprus,  agus  Antioch,  gun  am 
focal  a  labhairt  ri  aon  neach 
ach  ris  na  h-Iudhaich  a  rahàin, 

20  Agus  bha  cuid  diubh  o 
Chiprus,  agus  o  Chirene,  dreani 
air  dhoibh  dol  a  steach  do  An- 
tioch,  a  labhair  ris  na  Greug- 
aich,  a'  searmonachadh  an 
Tighearna  losa. 

21  Agus  bha  làmh  an  Tigh- 
earna  maille  riu :  agus  chreid 
àireamh  mhòr,  agus  phill  iad 
chum  an  Tighearn, 

22  Agus  thàinig  sgeula  air 
na  nithibh  sin  gu  chiasaibh  na 
h-eaglais  a  bha  ann  an  lerusa- 
lem ;  agus  chuir  iad  Barnabas 
uatha,  chum  gu'n  rachadh  e 
gu  Antioch  : 

23  Neach  an  uair  a  thàinig 
e,  agus  a  chunnaic  e  gràs  Dhè. 
a  rinn  gairdeachas,  agus  a  dh'- 
earail  orra  uile,  gu'n  dlùth- 
leanadh  iad  ris  an  Tighearn  le 
rùn  cridhe, 

24  Oir  bha  e  'n  a  dhuine 
maith  agus  làn  do'n  Spiorad 
naomh,  agus  do  chreidimh, 
Agus  chuireadh  sluagh  mòr  ris 
an  Tighearn. 

25  An  sin  chaidh  Barnabas 
gu  Tarsus,a  dh'iarraidh  Shauil. 

26  Agus  air  dha  fhaotainn, 
thug  e  leis  e  gu  Antioch,  A- 
gus  tharladh,  gu'n  robh  iad  rè 
bliadhna  iomlain  air  an  cruinn- 
eachadh  maille  ris  an  eaglais, 
agus  gn'n  do  theagaisg  iad 


CAiB.  xn. 


253 


s  aaffli  mòr :  asrus  ofu'ii  do 
£rhoireadh  Criosduidhean  do 
na  deisciobluibh  air  tùs  ann  an 
Antioch. 

27  Agus  anns  na  làithibh 
sin  thàinisr  fàidhean  o  lerasa- 
lem  gn  Antioch. 

28  Agus  air  seasamh  suas 
do  aon  diubh  d'am  b'ainm 
Agabus,  dh'fhoillsich  e  troimh 
an  Spiorad,  gu'm.  biodh  gorta 
mhòr  air  feadh  an  domhain 
uile :  ni  mar  an  ceudna  a 
thachair  ri  linii  Chlaudiuis 
Cheasair. 

29  An  sin  chuir  gach  aon 
do  na  deisciobluibh  roimhe, 
a  rèir  a  chomais,  còmhnadh 
a  chur  chum  nam  bràithrean, 
a  bha  chòmhnuidh  ann  an  lu- 1 
dea. 

30  Xi  mar  an  ceudna  a  rinn 
iad,  agus  chuir  iad  e  chum 
nan  seanairean  le  làimh  Bhar- 
nabais  agus  ShauiL  j 

CAIB.  xn.  ! 

ANIS  mu'n  àm  sin,  shìn 
Herod  an  righ  a  làmhan, 
a  dheanamh  uilc  air  dream  àr-v 
aidh  do"n  eaglais. 

2  Agus  mharbh  e  Seumas 
bràthair  Eoin  leis  a'  chlaidh- 
eamh. 

3  Asrus  an  uair  a  chunnaic 

e 

h-Iudhaich,  chaidh  e  air  agh- 
aidh  a  ghlacadh  Pheadair  mar 
an  ceudna.  (Agus  b'iad  làith- 
ean  an  arain  neo-ghoirtichte  a 
bh'ann.) 

4  Agus  ghlac  e  agus  chuir 
e'm  priosan  e,  agus  thug  se  e 
r'a  ghleidheadh  do  cheithir 


gu'n  do  thaitinn  sin  ris  na  chunnaic  e. 


cheathrar  shaighdearan,  fa  rùn 
a  thoirt  a  mach  do'n  t-sluagh 
an  dèigh  na  càisge. 

5  Air  an  aobhar  sin  ghleidh- 
eadh  Peadar  anns  a'  phrìosan : 
ach  bha  bith-urnuigh  air  a 
deanamh  leis  an  eaglais  ri  Dia 
air  a  shon. 

6  Agus  an  uair  a  b'àiU  le 
Herod  a  thoirt  a  mach,  's  an 
oidhche  sin  fèin  bha  Pead- 
ar  'n  a  chodal  eadar  dithis 
shaighdearan,  ceangailte  le  dà 
shlabhruidh:  agus  bha'n  luchd- 
faire  fa  chomhair  an  doruis  a' 
coimhead  a'  phrìosain. 

7  Agus,  feuch,  thàinig  ain- 
geal  an  Tighearn  air.  agus 
dhealraich  solus  anns  a'  phrìos- 
an:  agus  bhuail  e  taobh  Phead- 
air,  agus  dhùisg  se  e,  ag  ràdh, 
Eirich  gu  grad.  Aots  thuit 
a  cheanglaiche  d'a  làmhaibh. 

8  Agus  thubhairt  an  t-ain- 
geal  ris,  Crioslaich  thu  fèin, 
agus  ceangail  ort  do  bhonn- 
bhrògan  :  agus  rinn  e  mar 
sin.  Agus  thubhairt  e  ris, 
Tilg  t'fhalluinn  umad,  agus 
lean  mise. 

9  Agus  chaidh  e  mach,  agus 
lean  se  e ;  agus  cha  robh  fhios 
aige  gu'n  robh  e  fìor  an  ni  a 
rinneadh  leis  an  aingeal :  ach 
shaoil  e  gu'm  bu  taisbean  a 


10  Agus  air  dhoibh  dol 
troimh  'n  cheud  agus  an  dara 
faire,  thàinig  iad  chum  a' 
gheata  iarainn  a  ta  treòrach- 
adh  do'n  bhaile,  a  dh'tTiosgaiI 
doibh  leis  fèin  :  agus  air  dol  a 
mach  dhoibh,  chaidh  iad  air 
au  aghaidh  troimh  aon  sràid. 


254 


GNIOMHARA. 


agus  air  ball  dh'fhalbh  an 
t-aingeal  uaith, 

11  Agus  an  uair  a  thàinig 
Peadar  d'a  ionnsuidh  fèin,  thu- 
bhairt  e,  A  nis  tha  f hios  agam 
gu  fìreanneach  gu'n  do  chuir 
an  Tighearn  'aingeal  uaith,  a- 
gus  gu'n  do  shaor  e  mi  o  làimh 
Heroid,  agus  o  uile  dhùil  pob- 
uill  nan  ludhach. 

12  Agus  an  uair  a  smuain- 
ich  e  air  a  chùis,  thàinig  e 
gu  tigh  Mhuire  màthar  Eoin, 
d'an  co-ainm  Marcus,  far  an 
robh  mòran  cruinn,  agus  iad 
ri  urnuigh. 

13  Agus  an  uair  a  bha  Pead- 
ar  a'  bualadh  doruis  a'  gheata, 
thàinig  gruagach  d'am  b'ainm 
Roda  a  dh'èisdeachd. 

14  Agus  an  uair  a  dh'aith- 
nich  i  guth  Pheadair,  tre 
aoibhneas  cha  d'fhosgail  i  an 
■geata,  ach  ruith  i  stigh,  agus 
dh'innis  i  gu'n  robh  Peadar 
'n  a  sheasamh  aig  a'  gheata. 

15  Ach  thubhairt  iad  rithe, 
.Tiia  thu  air  mhi-chèill.  Ach 
bha  ise  toirt  dearbh-chinnte 
gu'n  robh  e  mar  sin.  An  sin 
thubhairt  iad,  Is  e  'aingeal  a 
ta  ann. 

16  Ach  bhuanaich  Peadar 
a'  bualadh  an  doruis :  agus  an 
uair  a  dh'fhosgail  iad,  agus  a 
chunnaic  iad  e,  bha  iad  làn 
uamhais. 

17  Ach  air  dhasan  smèid- 
eadh  orra  le  a  làimh  iad  a  bhi 
'n  an  tosd,  chuir  e'n  cèill  doibh 
cionnus  a  tlmg  an  Tighearn 
as  a'  phrìosan  e.  Agus  thu- 
bhairt  e,  Innsibh  na  nithe  so 
do  Sheumas  agus  do  na  bràith- 


ribh.  Agus  air  dol  a  mach 
dha,  chaidh  e  gu  àit  eile. 

18  Agus  air  teachd  do'n 
là  bha  iomairt  nach  bu  bheag 
'am  measg  nan  saighdearan, 
ciod  a  thachair  do  Pheadar. 

19  Agus  an  uair  a  dh'iarr 
Herod  e,  agus  nach  d'fhuair 
se  e,  rannsaich  e  an  luchd 
coimhead,  agus  dh'orduich  e 
an  toirt  air  falbh  chum  peanais. 
Agus  chaidh  e  sios  o  ludea 
gu  Cesarea,  agus  rinn  e  còmh- 
nuidh  an  sin. 

20  Agus  bha  fearg  mhòr 
aig  Herod  ri  muinntir  Thiruis 
agus  Shidoin  :  ach  thàinig  iad- 
san  a  dh'aon  inntinn  d'a  ionn- 
suidh,  agus  air  dhoibh  Blastus 
seomradair  an  righ  a  thoirt  air 
ann  crann,  dh'iarr  iad  sìth  ;  do 
bhrìgh  gu'n  robh  an  tìr  air  a 
beathachadh  le  tir  an  righ. 

21  Agus  air  là  orduichte, 
air  do  Herod  bhi  air  a  sgeud- 
achadh  le  eudach  rìoghail,  a- 
gus  'n  a  shuidhe  air  a  righ- 
chaithir,  labhair  e  gu  deas- 
bhriathrach  riu. 

22  Agus  rinn  an  sluagh  iol- 
ach,  ag  ràdh,  Is  guth  Dè  so, 
agus  cha  ghuth  duine. 

23  Agus  air  ball  bhuail  ain- 
geal  an  Tighearn  e,  do  bhrìgh 
nach  d'  thug  e  a'  ghlòir  do 
Dhia :  agus  dh'itheadh  ie 
cnuimhibh  e,  agus  chaidh  an 
deò  as. 

24  Ach  dh'fhàs  focal  an 
Tighearn  agus  mheudaich- 
eadh  e. 

25  Agus  phill  Barnabas  a- 
gus  Saul  0  lerusalem,  air 
dhoibh  am  ministrileachd  a 


CATB 

choirahlionadh,  a'  toirt  leo 
mar  an  ceiidna  Eoin,  da'n  co- 
ainm  Marcus, 

CAIB.  XIIL 

ANIS  bha  aims  an  eaglais 
a  bha  aig  Antioch,  fàidh- 
ean,  agus  luchd-teagaisg  àr- 
aidh ;  mar  a  ta  Barnabas,  agus 
Simeon  ris  an  abrar  Niger,  a- 
gus  Lucius  o  Chirene,  agus 
Mànaen  comh-alta  Heroid  an 
Tetrairc,  agus  Saul. 

2  Agus  air  dhoibh  bhi  ri 
ministrileachd  do'n  Tighearn, 
agus  a'  trasgadh,  thubhairt  an 
Spiorad  naomh,  Cuiribh  air 
leth  dhomhsa  Barnabas  agus 
Saul,  chum  na  h-oibre  gus  an 
do  ghairni  mi  iad. 

3  An  sin  air  dhoibh  trasg- 
adh  agus  urnuigh  a  dhean- 
amh,  agus  aii  làmhan  a  chur 
orra,  leig  iad  uatha  iad. 

4  Mar  sin  air  dhoibh-san  a 
bhi  air  an  cur  a  mach  leis  an 
Spiorad  naomh,  chaidh  iad 
sìos  gu  Seleucia ;  agus  o  siii 
sheòl  iad  gu  Ciprus. 

5  Agus  air  dhoibh  bhi  ann 
an  Salamis,  shearmonaich  iad 
focal  Dè  ann  an  sionagogaibh 
nan  ludhach :  agus  bha  mar 
an  ceudna  Eoin  aca  mar  f hear- 
frithealaidh. 

6  Agus  an  uaira  chaidh  iad 
troimh  an  eilean  gu  Paphos, 
fhuair  iad  druidh  àraidh,  taidh 
brèige,  ludhach,  d'am  b'ainm 
Bariesus : 

7  Neach  a  bha  maille  ri  Ser- 
gius  Paulus  an  t-uachdaran, 
duine  tuigseach;  air  dhasan 
Barnabas  agus  Saul  a  ghairm 


XITI  255 

d'a  ionnsuidh,  dh'iarr  e  focal 
Dè  a  chluinntinn. 

8  Ach  chuir  Elimas  an 
druidh,  (oir  is  ann  mar  so  a  dh'- 
eadar-theangaichear  'ainm,) 
'n  an  aghaidh,  ag  iarraidh  an 
t-uachdaran  a  thionndadh  o'n 
chreidimh. 

9  An  sin  air  bhi  do  Shaul, 
(d'an  goirear  Pòl,)  làn  do'n 
Spiorad  naomh,  agus  ag  amh- 
arc  gu  geur  air, 

10  Tliubhairt  e,  O  thusa  a 
ta  làn  do'n  uile  cheilg,  agus 
do'n  uile  dhroch-bheirt,  a  mhic 
an  diabhuii,  a  nàmhaid  na  h- 
nile  fhìreantachd,  nach  sguir 
tliu  do  fhiaradh  shlighean  dìr- 
each  an  Tighearna  ? 

11  Agus  feuch  a  nis,  tha 
làmh  an  Tighearn  ort,  agus 
bithidh  tu  dall,  gun  a'  ghrian 
fhaicinn  rè  tamuill.  Agus  air 
ball  thuit  ceò  agus  dorchadas 
air ;  agus  a'  tionndadh  mu'n 
cuairt,  dh'iarr  e  dream  a 
threòraicheadh  air  làimh  e. 

12  An  sin  an  uair  a  chunn- 
aic  an  t-uachdaran  an  ni  a 
rinneadh,  chreid  e,  air  dha 
bhi  làn  iongantais  mu  theagasg 
an  Tighearna. 

18  Agus  air  gabhail  luinge 
do  Phòl  agus  d'a  chuideachd 
o  Phaphos,  thàinig  iad  gu  Per- 
ga  na  Pamphilia  :  agus  air  do 
Eoin  am  fàgail,  phill  e  gu  le- 
rusalem. 

14  Ach  air  dhoibh-san  im- 
eachd  o  Pherga,  thàinig  iad 
gu  Antioch  na  Pisidia,  agus 
chaidh  iad  a  steach  do'n  t-sio- 
nagog  air  là  na  sàbaid,  agus 
shuidh  iad. 


256 


GNIOMHARA. 


15  Agus  an  dèigh  leughaidh 
an  lagha  agus  nam  Fàidhean, 
chuir  uachdarain  na  siona- 
goig  da'n  ionnsuidh,  ag  ràdh, 
Fheara  agiis  a  bhràithre,  ma 
tha  focal  earail  agaibh  do'n  t- 
sluagh,  abraibh  e. 

16  'An  sin  an  uair  a  sheas 
Pòl  suas  agus  a  smèid  e  orra  le 
'làimh,  thubhairt  e,  Fheara  Is- 
raeiJ,  agus  sibhse  air  am  bheil 
eagal  Dè,  eisdibh. 

17  Thagh  Dia  a'  phobuill 
so  Israeil  ar  n-aithriche,  agus 
dh'àrdaich  e'm  pobull  'n  uair 
a  bha  iad  air  choigrich  ann 
an  tìr  na  h-Eiphit,  agus  le 
làimh  àrd  thug  e  iad  a  mach 
aisde. 

18  Agus  mu  thimchioll 
ìiine  dhà  fhichead  bliadhna 
ghiùlain  e  le'm  beusaibh  anns 
an  fhàsach. 

19  Agus  an  uair  a  sgrios  e 
seachd  cinnich  ann  an  tìr  Cha- 
naain,  roinn  e  am  fearann  orra- 
8an  le  crannchur. 

20  Agus  'n  a  dhèigh  sin  mu 
thimchioll  ceithir  cheud  agus 
leth-clieud  bliadhna,  thug  e 
dhoibh  breitheamhna,  gu  Sa- 
muel  am  fàidh. 

21  Agus  'n  a  dhèigh  sin  dh'- 
iarr  iad  righ  :  agus  thug  Dia 
dhoibh  Saul  mac  Chis,  duine 
do  thrèibh  Bheniamin,  rè  dhà 
fhichead  bUadhna. 

22  Agus  air  dha  esan  atharr- 
achadh,  thog  e  suas  Daibhidh 
gu  bhi  'n  a  righ  dhoibh  ;  d'an 
d'thug  e  mar  an  ceudna  fian- 
uis,  ag  ràdh,  Fhuair  mi  Daibh- 
idh  mac  lese,  duine  a  rèir  mo 
chridhe  fèin,  a  ni  m'  uile  thoil. 


23  Do  shliochd  an  duine 
so  thog  Dia  suas  do  Israel  a 
rèir  a  gheallaidh,  Slanuighear, 
eadhon  losa : 

24  Air  do  Eoin  roimh  a 
theachdsan,  baisteadh  an  aith- 
reachais  air  tùs  a  shearmonach- 
adh  do  phobull  Israeil  uile. 

25  Agus  mar  a  choimhHon 
Koin  a  thriall,  thubhairt  e,  An 
ti  a  ta  sibh  a'  saoilsinn  is  mise, 
cha  mhi  e.  Ach  feuch,  a  ta 
neach  a'  teachd  a'm'  dhèigh, 
nach  airidh  mi  air  brògan  a 
chos  fhuasgladh. 

26  Fheara  agiis  a  bhràithre, 
a  chlann  fine  Abrahaim,  agus 
a  mheud  agaibh  air  am  bheil 
eagal  Dè,  is  ann  do  'ur  n-ionn- 
suidh-sa  a  chuireadh  focal  na 
slàinte  so. 

27  Oir  iadsan  a  ta  chòmh- 
nuidh  ann  an  lerusalem,  agus 
an  uachdarain,  air  dhoibh  bhi 
aineolach  airsan,  agus  air  foc- 
laibh  nam  Fàidhean  a  ta  air  an 
leughadh  gach  sàbaid,  le  esan 
a  dhìteadh  choimhlion  siad 
iad. 

28  Agus  ged  nach  d'fhuair 
iad  coire  bàis  air  bith  ann, 
dh'iarr  iad  air  Pilat  gu'n  cuirt- 
eadh  esan  gu  bàs. 

29  Agus  an  uair  a  choimh- 
lion  iad  na  h-uile  nithe  bba 
sgrìobhta  mu  'thimchioll,  thug 
iad  a  nuas  o'n  chrann  e,  agus 
chuir  iad  ann  an  uaigh  e. 

30  Ach  thog  Dia  suas  o  na 
marbhaidh  e : 

31  Agus  chunnacas  e  rè 
mòrain  làithean  leosan,  a 
chaidh  suas  maille  ris  o  Gha- 
lile  gu  lerusalem,  dream  a  ta 


CAIB.  XIII. 


257 


'n  am  fianuisibh  dhasan  do'n 
t-sluagli. 

32  Agus  a  ta  sinne  a'  soisg- 
eulachadh  dhuibhse  a'  gheall- 
aidh,  a  rinneadh  do  na  h-aith- 
richibh, 

33  Gu'n  do  choimhlion  Dia 
so  dhuinne  an  clann,  air  dha 
losa  thogail  suas  ;  mar  a  ta  e 
sgrìobhtamar  an  ceudna  's  an 
dara  Salm,  Is  tu  mo  Mhacsa, 
an  diugh  ghin  mi  thu. 

34  Agus  7nar  dhearbhadh 
gu'n  do  thog  e  suas  e  o  na 
marbhaibh,  gun  e  a  philltinn 
air  ais  tuiUeadli  chum  truaiU- 
idheachd,  thubhairt  e  mar  so, 
Bheir  mise  dhuibh  tròcaire 
cinnteach  Dhaibhidh. 

35  Uime  sin  thubhairt  e 
mar  an  ceudna  ann  an  Salm 
eile,  Cha-n  fhuiling  thu  do  d' 
Aon  naomh  gu'm  faic  e  truaill- 
idheachd  : 

36  Oir  an  dèigh  do  Dhaibh- 
idh  a  ghinealach  fèin  a  riarach- 
adh  a  rèir  toil  Dhè,  choidil  e, 
agus  chuireadh  e  chum  'aith- 
riche,  agus  cliunnaic  e  truaill- 
idheachd  : 

37  Ach  an  ti  a  thog  Dia 
suas,  cba-n  fhac  e  truaillidh- 
eachd. 

38  Uime  sin  biodh  fhios  ag- 
aibh-sa,  fheara  agus  a  bhràitli- 
re,  gur  ann  tre'n  duine  so  a 
ta  maitheanas  pheacanna  air 
a  shearmonachadli  dhuibh : 

39  Agus  trìd-san  a  ta  gach 
neach  a  chreideas  air  a  shaor- 
adh  o  na  h-uile  nithibh,  o 
nach  robh  e'n  comas  duibh  bhi 
air  bhur  saoradh  le  lagh 
Mhaois. 


40  Thugaibh  aire  uime  sin, 
nach  tig  oirbh  an  ni  a  ta  air  a 
ràdh  anns  na  Fàidhibh  ; 

41  Feuchaibh  a  luchd-tarc- 
uis,  agus  gabhaibh  iongantas, 
agus  rachadh  as  duibh :  oir 
oibrichidh  mise  obair  ann  bhur 
làithibh-sa,  obair  nach  creid 
sibh  idir,  ge  do  chuireadh 
duine  an  cèill  duibh  e. 

42  Agus  an  uair  a  chaidh 
na  h-Iudhaich  a  mach  as  an 
t-sionagog,  ghuidh  na  Cinnich 
gu'n  rachadh  na  briathra  so  a 
labhairt  riu  fèin  an  t-sàbaid 
'n  a  dhèigh  sin. 

43  A  nis  an  uair  a  sgaoil 
an  coimhthional,  lean  mòran 
do  na  h-Iudhaich  agus  do  na 
proselitieh  chràbhach  Pòl  a- 
gus  Barnabas :  agus  labhair 
iadsan  riu,  agus  chuir  iad  imp- 
idh  orra  fuireach  ann  an  gràs 
Dhè. 

44  Agus  air  an  là  sàbaid  a 
b'fhaigse,  is  beag  nach  do 
chruinnich  am  baile  gu  h- 
iomlan  a  dh'èisdeachd  ri  focal 
Dè. 

45  Ach  an  uair  a  chunnaic 
na  h-Iudhaich  na  slòigh,  lìon- 
adh  iad  le  h-eud,  agus  labhair 
iad  an  aghaidh  nan  nithe  sin 
a  labhradh  le  Pòl,  a'  labhairt 
'n  an  aghaidh  agus  a'  tabhairt 
toibheim. 

46  An  sin  dh'fhàs  Pòl  agus 
Barnabas  dàna,  agus  thubh- 
airt  iad  ,  B'èigin  focal  Dè  bhi 
air  a  labhairt  ribhse  air  tùs  • 
ach  do  bbrìgh  gu'n  do  cbuir 
sibh  cùl  ris,  agus  gur  i  bhur 
breth  oirbh  fèin  nach  airidh 
sibh  air  a'  bbeatha  inhaireann- 


258 


GNIOMHARA. 


ach,  feuch,  a  ta  sinne  a'  pillt- 
inn  chura  nan  Cinneach. 

47  Oir  is  ann  mar  sin  a 
dh'àithn  an  Tighearna  dhuinn, 
ag  radh,  Chuir  rai  thu  raar 
sholus  do  na  Cinnich,  chum 
gu'm  bitheadh  tu  mar  shlàinte 
gu  iomall  na  talmhainn. 

48  Agus  an  uair  a  chuala 
na  Cinnich  so,  rinn  iad  gaird- 
eachas,  agus  ghlòraich  iad  foc- 
al  an  Tighearna :  agus  chreid 
a  mheud  's  a  bha  orduichte 
chura  na  beatha  maireannaich. 

49  Agus  sgaoileadh  focal 
an  Tighearna  feadh  na  tìre 
uile. 

50  Ach  bhrosnuich  na  h- 
ludhaich  na  ranài  chràbhach 
agus  urraraach,  agus  daoine 
uaisle  na  caithreach,  agus  thog 
iad  geur-leanmhuinn  air  Pòl 
agus  Barnabas,  agus  thilg  iad 
a  mach  as  an  crìochaibh  iad. 

51  Ach  chrath  iadsan  dus- 
lach  an  cos  dhiubh  'n  an  agh- 
aidh,  agus  thàinig  iad  gu  Ico- 
nium. 

52  Agus  bha  na  deisciob- 
uil  air  an  lìonadh  le  h-aoibh- 
neas,  agus  leis  an  Spiorad 
naomh. 

CAIB.  XIV. 

AGUS  tharladh  ann  an 
Iconium,  gu'n  deachaidh 
iad  araon  a  steach  do  shiona- 
gog  nan  ludhach,  agus  gu'n 
do  labhair  iad  air  chor  as  gu'n 
do  chreid  cuideachd  rahòr  do 
na  h-Iudhaich,  agus  raar  an 
ceudna  do  na  Greugaich. 

2  Ach  bhrosnuich  na  h- 
ludhaich  mhi-chreideach,  agus 


lìon  iad  do  dhroch  rùn  innt- 
inn  nan  Cinneach  an  aghaidh 
nam  bràithre, 

8  Uime  sin  dh'fhan  iad 
aimsir  fhada  a'  labhairt  gu 
dàna  mu  thimehioll  an  Tigh- 
earn,  a  rinn  fianuis  do  fhocal 
a  ghràis,  agus  a  thug  fa'near 
coraharan  agus  raìorbhuilean 
a  bhi  air  an  deanamh  le'n 
làrahaibh-san. 

4  Ach  bha  sluagh  a'  bhaile 
air  an  roinn :  agus  bha  cuid 
diubh  leis  an  h-Iudhaich,  a- 
gus  cuid  eile  leis  na  h-abstol- 
aibh. 

5  Agus  an  uair  a  thugadh 
ionnsuidh  araon  leis  na  Cinn- 
ich,  agus  mar  an  ceudna  leis 
na  h-Iudhaich,  maille  r'an 
uachdaranaibh  chum  iadsan 
a  rahaslachadh  agus  a  chlach- 
adh, 

6  'N  uair  a  thuig  iadsan  so, 
theich  iad  gu  Listra  agus 
Derbe,  bailte  do  Licaonia,  a- 
gus  chnm  na  dùthcha  mu'n 
cuairt : 

7  Agus  bha  iad  a'  searmon- 
achadh  an  t-soisgeil  an  sin. 

8  Agus  bha  ann  an  Listra 
duine  àraidh  gun  lùth  'n  a 
chosaibh  'n  a  shuidhe,  a  bha 
bacacli  o  bhroinn  a  mhàthar, 
neach  nach  d'imich  riamh  : 

9  Chual  esan  Pòl  a'  labh- 
airt :  neach  air  dha  amharc 
gu  geur  air,  agus  a  thuigsinn 
gu  robh  creidimh  aige  chum 
a  leigheas, 

10  Thubhairt  e  le  guth  àrd, 
Seas  suas  gu  dìreach  air  do 
chosaibh.  Agus  leum  esan 
agus  dh'iraich  e. 


11  Ag'iis  an  uair  a  chunn- 
aic  an  sluagli  an  ni  a  rinn  Pòl, 
thog  iad  an  guth,  ag  ràdh  ann 
an  cànain  Licaonia,  Tha  na 
Dèe  air  teachd  a  nuas  'an  coslas 
dhaoine  d'ar  n-ionnsuidh-ne. 

12  Agus  ghoir  iad  do  Bhar- 
nabas,  lupiter  ;  agus  do  Phòl, 
jNIercurius,  do  bhrìgh  gu'm 
b'e  am  prìomh  fhear-labhairt 
e. 

13  An  sin  thug  sagart  lu- 
piteir,  a  bha  fa  chomhair  an 
caithreach-san,  tairbh  agus 
blàth-fhleasgaidh  chum  nan 
geata,  agus  b'àill  leis  ìobairt 
a  dheanamh  maille  ris  an 
t-sluagh. 

14  Ach  an  uair  a  chuala  na 
h-abstoil  Barnabas  agus  Pòl 
so,  reub  iad  an  eudach,  agus 
ruith  iad  a  steach  am  measff 
an  t-sluagh,  ag  èigheach, 

15  Agus  ag  ràdh,  A  dhaoine, 
c'ar  son  a  ta  sibh  a'  deanamh 
nan  nithe  so?  oir  is  daoine 
sinne  cosmhuil  ribhfèin  thaobh 
fulangais,  a'  searmonachadh 
dhuibhse,  pilltinn  o  na  nith- 
ibh  dìomhain  sin  chum  an  Dè 
bheò  a  rinn  nèamh,  agus  an 
talamh,  agus  an  cuan,  agus  na 
h-uile  nithe  a  ta  annta : 

16  Neach  anns  na  linnibh  a 
chaidh  seachad,  a  dh'fhuiling 
do  ua  h-uile  Chinnich  imeachd 
'n  an  slighibh  fèin. 

17  Gidheadh,  cha  d'fhàg  se 
e  fè'n  gun  fhianuis,  a'  dean- 
anib  maith,  agus  a'  toirt  dhuinn 
uisge  o  nèamh,  agus  aimsire 
tarbhach,  a'  lìouadh  ar  cridh- 
eacha  le  biadh  agus  le  subh- 
achas. 


;.  XIV.  259 

18  Agus  ag  ràdh  nan  nithe 
so  dhoibh,  is  gann  a  chum  iad 
an  sluagh  gun  ìobairt  a  dhean- 
amh  dhoibh. 

19  Agus  thàinig  ludhaich  o 
Antioch  agus  o  Iconium,  agus 
chomhairlich  iad  an  sluagh, 
agus  air  dhoibh  Pòl  a  chlach- 
adh,  tharruing  iad  a  mach  as 
a'  bhaile  e,  a'  saoilsinn  gu  robh 
e  marbh. 

20  Ach  air  seasamh  do  na 
deisciobluibh  m'a  thimchioll, 
dh'èirich  e,  agus  chaidh  e 
steach  do'n  bhaile  ;  agus  air 
an  là  màireach  dh'imich  e 
maille  ri  Barnabas  gu  Derbe. 

21  Agus  an  uair  a  shear- 
monaich  iad  an  soisgeul  do'n 
bhaile  sin,  agus  a  rinn  iad 
mòran  dheisciobul,  phill  iad  gu 
Listra,  agus  Iconium,  agus 
Antioch, 

22  A'  neartachadh  anama 
nan  deisciobul,  agus  ag  earail 
orra  buanachadh  's  a'  chreid- 
imh,  agus  a'  teagasg  gur  ann 
tre  iomadh  àmhghar  is  èigin 
(luinn  dol  a  steach  do  rìogh- 
achd  Dhè. 

23  Agus  an  uair  a  dh'or- 
duich  iad  seanairean  dhoibb 
anns  gach  eaglais,  agus  a  rinn 
iad  urnuigh  maille  ri  trasgadh, 
dh'earb  siad  iad  ris  an  Tigh- 
earn,  anus  an  do  chreid  iad. 

24  Agus  an  dèigh  dhoibh 
dol  troimh  Phisidia,  thàinig 
iad  gu  Pamphilia. 

25  Agus  air  dhoibh  am 
focal  a  laljhairt  ann  am  Perga, 
chaidh  iad  sìos  gu  Atalia  : 

26  Affus  sheòl  iad  as  a  sin 
gu  Antioch,  aii  t-ait  o'n  d'earb- 


260 


GNIOMHARA, 


adli  iad  ri  gràs  Dhè,  chum  na 
h-oibre  a  choimhlion  iad. 

27  Agus  an  uair  a  thàinig 
iad,  agus  a  chruinnich  iad  an 
eaglais  an  ceann  a  chèile, 
dh'aithris  iad  meud  nan  nithe 
a  rinn  Dia  leo,  agus  gu'n 
dh'fhosgail  e  dorus  creidimh 
do  na  Cinnich. 

28  Agus  dh'fhan  iad  'an  sin 
aimsir  nacli  bu  bheag  maille 
ris  na  deisciobluibh. 

CAIB.  XV. 

AGUS  theagaisg  dream  àr- 
aidh,  a  thàinig  a  nuas  o 
ludea,  na  bràithre,  ag  radh, 
Mur  timchioll-ghearrar  sibh  a 
rèir  gnàtha  Mhaois,  cha-n  'eil 
e'n  comas  duibh  bhi  air  bhur 
tèarnadh. 

2  Uime  sin  air  do  Phòl,  a 
gus  do  Bharnabas  connsach- 
adh  agus  deasboireachd  nach 
bu  bheag  a  bhi  aca  riu,  dh'ord- 
uich  iad  Pòl  agus  Barnabas, 
agus  dream  àraidh  eile  dhiuhh 
fèin,  a  dhol  suas  chum  nan  ab- 
stol  agus  nan  seanairean  gu 
lerusalem  mu  thimchioll  na 
ceisde  so. 

3  Agus  air  dhoibh  bhi  air 
an  toirt  air  an  aghaidh  leis  an 
eaglais,  chaidh  iad  troimh  Phe- 
nice,  agus  Shamaria,  a'  cur  an 
cèiU  iompachaidh  nan  Cinn- 
each :  agus  thug  iad  aoibhneas 
mòr  do  na  bràithribh  uile. 

4  Agus  an  uair  a  thàinig 
^ad  gu  lerusalem,  ghabhadh 
riu  leis  an  eaglais,  agus  na 
h-abstolaibh,  agus  na  seanair- 
ibh,  agus  dh'innis  iad  meud 
nan  nithe  a  rinn  Dia  leosan.  i 


5  Ach  dh'èirich  dream  àr- 
aidh  do  bharail  nam  Phairis- 
each  a  bha  'n  an  creidich,  ag 
ràdh,  Gur  còir  an  timchioll- 
ghearradh,  agus  àithneadh 
dJioibh  lagh  Mhaois  a  choimh- 
ead. 

6  Agus  thàinig  na  h-abstoil 
agus  na  seanairean  an  ceann 
a  chèile  a  dh'fheuchainn  mu'n 
chùis  so. 

7  Agus  an  dèigh  mòrain 
deasboireachd,  dh'èirich  Pead- 
ar  agus  thubhairt  e  riu,  Fheara 
agus  a  bhràithre,  tha  fhios  ag- 
aibh  o  cheann  fhada  gu'n  do 
ròghnuich  Dia  'n  ar  measg-ne, 
o  m'  bheulsa  gu'n  cluinneadh 
na  Cinnich  focal  an  t-soisgeil, 
agus  gu'n  creideadh  iad  : 

8  Agus  rinn  an  Dia  d'an 
aithne  an  cridhe,fianuisdhoibh, 
a'  tabhairt  an  Spioraid  naoimh 
dhoibh,  raar  a  thug  e  dhuinne  ; 

9  Agus  cha  d'rinn  e  eadar- 
dhealachadh  eadar  sinne  agus 
iadsan,  a'  glanadh  an  cridhe  le 
creidimh. 

10  C'ar  son  uime  sin  a  nis 
a  ta  sibh  a'  brosnuchadh  Dhè, 
le  cuing  a  chur  air  muineal 
nan  deisciobul,  nach  robh  aon 
chuid  ar  n-aithriche  no  sinne 
comasach  air  a  giùlan  ? 

11  Gidheadh  a  ta  sinn  a' 
creidsinn,  tre  ghràs  an  Tigh- 
earna  losa  Criosd,  gu  saorar 
sinn  amhuil  mar  iadsan. 

12  An  sin  dh'fhan  a'  chuid- 
eachd  uile  'n  an  tosd,  agus 
thug  iad  èisdeachd  do  Bharna- 
bas  agus  do  Phòl,  ag  inn- 
seadh  meud  nan  comhara  agus 
inam  inìorbhuile  a  rinn  Dia 


CAIB 

leosan  am  measg  nan  Cinn- 
each. 

13  Agus  an  dèigh  dhoibh 
bhi  'n  an  tosd,  fhreagair  Seu- 
nias,  ag  ràdh,  Fheara  agus  a 
bhràithre,  èisdibh  riumsa : 

14  Chuir  Simeon  an  cèill 
cionnus  a  dli'fhiosraich  Dia  na 
Cinnich  air  tiìs,  le  pobull  a 
ghabhail  as  am  measg  d'a  ainm 
fèin. 

15  Agus  do  so  tha  briathra 
nam  fàidhean  a'  co-fhreagairt ; 
a  rèir  mar  a  ta  e  sgrìobhta, 

16  An  dèigli  so  pillidh  mi, 
agus  togaidli  mi  suas  a  rìs 
pàilliun  Dhaibhidh,  a  ta  air 
tuiteam  ;  agus  togaidh  mi  a 
rìs  an  ni  a  thuit  deth,  agus 
cuiridh  mi  suas  e  : 

17  Chum  gu'n  iarr  fuigh- 
eall  nan  daoine  an  Tighearn, 
agus  na  h-uile  Chinnich,  air 
an  goirear  m'ainra-sa,  tha  an 
Tighearn  ag  ràdh,  a  ta  dean- 
amh  nan  nithe  sin  uile. 

18  Aithnichte  do  Dhia  tha 
'oibre  fèin  uile  o  thoiseach  an 
t-saoghail. 

19  Uime  sin  is  i  mo  bhreth- 
sa,  nach  cuir  sinn  mi-shuaimh- 
neas  orrasan  do  na  Cinnich, 
a  ta  air  pilltinn  chum  Dhè  : 

20  Ach  gu'n  sgrìobh  sinn 
d'an  ionnsuidh,  iad  a  sheach- 
nadh  truaillidheachd  ìodhola, 
agus  strìopaehais,  agus  ni 
tachdta,  agus  fola. 

21  Oir  a  ta  aig  Maois  o  na 
linnibh  cian  anns  gach  baile 
daoine  a  ta  'g  a  shearmonach- 
adh  air  dha  bhi  air  a  leugh- 
adh,  gach  là  sàbaid  anns  na 
sionagogaibh. 


XV.  261 

22  An  sinn  chunnacas  iom- 
chuidh  do  na  h-abstolaibh,  a- 
gus  do  na  seanairibh,  maiUe 
ris  an  eaglais  uile,  daoine 
taghta  dhiubh  fèin  a  chur  gu 
Autioch,  maille  ri  Pòl  agus 
Barnabas;  eadJion,  ludas  d'an 
co-ainm  Barsabas,  agus  Silas, 
daoine  inbheach  am  measg 
nam  bràithre : 

23  Agussgrìobh  iad  litriche 
leo  air  an  dòigh  so,  Tha  na 
h-abstoil,  agus  na  seanairean, 
agus  na  bràithrean  a'  cur 
beannachd  chum  nam  bràith- 
re  do  na  Cinnich  a  ta  ann  an 
Antioch,  agus  ann  an  Siria,  a- 
gus  ann  an  Cilicia : 

24  Do  bhrigh  gu'n  cuala 
sinne,  gu'n  do  chuir  dream 
àraidh  a  chaidh  uainne  mi- 
shuaimhneas  oirbh  le  briath- 
raibh,  ag  atharrachadh  bhur 
n-inntinn,  ag  ràdh,  Gur  coir 
dhuibh  bhi  air  bhur  timchioll- 
ghearradh,  agus  an  lagh  a 
choimhead ;  do  nach  d'thug 
sinne  a  leithid  sin  a  dh'kiùi- 
ne : 

25  Chunnacas  iomchuidh 
duinne,  air  dhuinn  bhi  cruinn 
a  dh'aon  toil,  daoine  taghta  a 
chur  do  'ur  n-ionnsuidh-sa, 
maille  ri  ar  hraithribh  gràdh- 
ach  Barnabas  agas  Pòl ; 

26  Daoine  a  thug  an  anama 
fèin  air  son  ainme  ar  Tigh- 
earna  losa  Criosd. 

27  Chuir  sinn  uime  sin  lu- 
das  agus  Silas  uainn,  a  dh'inn- 
seas  dhuibh  na  nithe  ceudna 
le  cainnt  bheoil. 

28  Oirchunnacas  iomchuidh 
do'n    Spiorad    naomh,  agus 


262 


GNIOMHARA. 


dhuinne,  gun  ni  air  bith  tuill- 
eadh  a  chur  oirbh  a  dh'uallaich 
Aì  na  nithe  feumail  so ; 

29  Sibh  a  sheachnadh  nithe 
a  chaidh  ìobradh  do  ìodhol- 
uibh,  agus  fola,  agus  ni  tachd- 
ta,  agus  strìopachais :  uatha 
so  ma  choimhideas  sibh  sibh 
fèin,  ni  sibh  gu  maith.  Slàn 
leibh. 

30  Uime  sin  an  uair  a  leig- 
eadh  uatha  iad,  thàinig  iad  gu 
Antioch :  agus  air  cruinneach- 
adh  an  t-sluaigh  dhoibh,  thug 
iad  seachad  an  litir. 

31  Agus  an  uair  a  leugh 
iad  sin,  rinn  iad  gairdeachas 
air  son  na  comhfhurtachd. 

32  Agus  air  bhi  do  ludas 
agus  do  Shilas  'n  am  fàidhibh 
iad  fèin,  le  mòran  bhriathraibh 
dh'earailich,  agus  neartaich 
iad  na  bràithre. 

83  Agus  air  fuireacli  rè  ùine 
dhoibh,  leigeadh  air  falbh  'an 
sìth  iad  o  na  bràithribh  chum 
nan  abstol. 

34  Gidheadhchunnacasiom- 
chuidh  do  Shilas  còmhnuidh  a 
dheanamh  'an  sin. 

35  Dh'fhan  Pòl  mar  an 
ceudna  agus  Barnabas  ann  an 
Antioch,  a'  teagasg  agus  a' 
searmonachadh  maille  ri  mòr- 
an  eile  mar  na  ceudna,  focail 
an  Tighearna. 

36  Agus  an  dèigh  làithean 
àraidh,  thubhairt  Pòl  ri  Bar- 
nabas,  Pilleamaid  agus  faic- 
eamaid  ar  bràithre,  anns  gach 
baile  anns  an  do  shearmonaich 
sinn  focal  an  Tighearna,  cionn- 
us  a  ta  iad. 

37  Agus  b'àill  le  Barnabas 


iad  a  thoirt  Eoin,  d'an  co- 
ainm  Marcus  leo. 

38  Ach  cha  do  mheas  Pòl 
gu'm  bu  chòir  dhoibh  esan,  a 
dli'fhalbh  uatha  o  Phamphiiia, 
agus  nach  deachaidh  maille  riu 
chum  na  h-oibre,  a  thoirt  leo. 

39  Dh'èirich  uime  sin  con- 
spoid  eatorra  cho  dian,  as  gu'n 
do  sgaradh  o  chèile  iad :  agus 
mar  sin  thug  Barnabas  leis 
Marcus,  agus  chaidh  e  air 
luing  gu  Ciprus ; 

40  Ach  thagh  Pòl  Silas,  a- 
gus  dh'imich  e,  air  dha  bhi  air 
earbsadh  ri  gràs  Dè  leis  na 
bràithribh. 

41  Agus  shiubhail  e  troimh 
Shiria  agus  Chilicia,  a'  daing- 
neachadh  nan  eaglaisean. 

CAIB  XVI. 

AN  sin  thàinig  e  gu  Derbe 
agus  Listra :  agus,  feuch, 
bha  deisciobul  àraidh  an  sin, 
d'am  b'ainm  Timoteus,  mac 
mnà  àraidh  do'n  chinneach 
ludhach,  a  bha  'n  a  creideach ; 
ach  bu  Ghreugach  a  b'athair 
dha : 

2  A  bha  fo  dheadh  ainm 
aig  na  bràithribh  a  bha  ann 
an  Listra  agus  ann  an  Iconi- 
um. 

3  Bha  toil  aig  Pol  am  fear 
so  a  dhol  a  mach  maille  ris; 
agus  ghabh  e  agus  thimchioll- 
ghearr  se  e,  air  son  nan  ludh- 
ach  a  bha  anns  na  h-àitibh  sin : 
oir  bha  fios  aca  uile  gu'm  bu 
Ghreugach  'athair. 

4  Agus  mar  a  shiubhail  iad 
troimh  na  bailtibh,  thug  iad 
doibh  na  h-orduighean  r'an 


CAIB.  XVI. 


263 


coimhead  a  dli'orduicheadh 
leis  na  h-abstolaibh  agus  na 
seanairibh  a  bha  ann  an  leru- 
salem. 

5  Aofus  mar  sin  bha  na  h- 
eaoflaisean  air  an  dainmeach- 
adh  anns  a  chreidimh,  agus 
mheudaicheadh  iad  gach  là  'an 
àirearah. 

6  A  nis  an  uair  a  chaidh 
iad  troimh  Phrigia,  agus  tìr 
Ghalatia,  agus  a  bhacadh 
dhoibh  leis  an  Spiorad  naomh 
am  focal  a  labhairt  's  au  A- 
sia, 

7  An  dèigh  dhoibh  teachd 
gu  Misia,  dh'fheuch  iad  ri  dol 
gu  Bitinia  :  ach  cha  do  leig 
an  Spiorad  leo. 

8  Agus  air  dhoibh  gabhail 
seachad  air  JNIisia,  chaidh  iad 
sìos  gu  Troas. 

9  Agus  chunnacas  sealladh 
le  Pòl  's  an  oidhche  :  Sheas 
duine  àraidh  o  INIhacedonia, 
agus  ghuidh  e  air,  ag  ràdh, 
Thig  thairis  gu  JNIacedonia, 
agus  cuidich  leinne. 

10  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  e  an  sealladh,  air  ball  dh'- 
iarr  sinn  dol  thairis  gu  Mace- 
donia,  a  'dearbh-thuigsinn  gu'n 
do  ffhairm  an  Tighearna  sinn 
chum  an  soisgeul  a  shearmon- 
achadh  dhoibh. 

1 1  Uime  sin  air  dhuinn  long 
a  ghabhail  o  Throas,  thàinig 
sinn  gu  dìreach  gu  Samotra- 
eia,  agus  air  an  la  'n  a  dhèigh 
sin  gu  Neapolis ; 

12  Agus  o  sin  gu  Phih'pi, 
ceud  bhaile  na  cuid  sin  do 
Mhacedonia,  agus  ^'ùr-threa- 
bhachas  e:  agus  bha  sinn  a 


chòmhnuidh  anns  a'  bhaile  sin 
làithean  àraidh. 

13  Agus  air  là  na  sàbaid 
chaidh  sinn  a  mach  as  a'  bhaile 
ri  taobh  aimhne,  far  am  b'àbh- 
aist  urnuigh  a  dheanamh ;  a- 
gus  air  dhuinn  suidhe,  labhair 
sinn  ris  na  mnaibh  a  chruinn- 
icheadh  'an  sin. 

14  Agus  dh'èisd  bean  àr- 
aidh  ruinn  d'am  b'ainm  Lidia, 
bean-reicidh  purpuir,  o  bhaile 
Thiatira,  a  bha'  deanamh  aor- 
aidh  do  Dhia ;  aig  an  d'fhosg- 
ail  an  Tighearn  a  cridhe,  ionn- 
us  gu'n  d'thug  i  aire  do  na 
nithibh  a  labhradh  le  Pòl. 

15  Agus  an  uair  a  bhaist- 
eadh  i,  agus  a  teaghlach, 
ghuidh  i  oirnn,  ag  ràdh,  Ma 
mheas  sibh  mise  bhi  dìleas  do'n 
Tighearn,  thigibh  a  steach  do 
m'  thigh,  agus  deanaibh  còmh- 
nuidh  ann.  Agus  cho-èignich 
i  sinn. 

16  Agus  tharladh,  ag  dol 
dhuinne  chum  urnuigh,  gu'n 
do  thachair  oimn  banoglach 
àraidh  aig  an  robh  spiorad 
fiosachd,  a  thug  mòr-bhuann- 
achd  d'a  maighstiribh  le  fios- 
achd  a  dheanamh : 

17  Lean  ise  Pòl  agus  sinne, 
ugus  ghlaodh  i,  ag  ràdh,  Is 
iad  na  daoine  so  seirbhisich 
an  Dè  a's  ro-airde,  a  ta  a' 
nochdadh  dhuinne  slighe  na 
slàinte. 

18  Agusrinn  i  so  rèmòrain 
do  làithibh.  Ach  air  do  Phòl 
a  bhi  doilich,  thionndaidh  e  a- 
gus  thubhairt  e  ris  an  Spiorad, 
A  ta  mi  'toirt  orduigh  dhuit 
ann  an  ainm  losa  Criosd  dol 


264 


GNIOMHARA. 


a  mach  aisde.  Agus  chaidh 
e  mach  air  an  uair  sin  fèin. 

19  Agus  an  uair  a  chunnaic 
a  maighstirean  gu'n  d'fhalbh 
dòchas  am  buannachd,  rug  iad 
air  Pòl  agus  air  Silas,  agus 
tharruing  iad  do'n  mhargadh 
iad,  chum  nan  uachdaran ; 

20  Agus  air  dhoibh  an  toirt 
chum  luchd-riaghlaidh  aMa?7e, 
thubhairt  iad,  Tha  na  daoine 
so  a'  buaireadh  ar  baile  gu  ro 
mhòr,  air  dhoibh  bhi  'n  an 
ludhaich, 

21  Agus  a  ta  iad  a'  teagasg 
ghnàthanna  nach  'eil  cead- 
uichte  dhuinne  a  ghabhail  no 
leantuinn,  do  bhrìgh  gur  Ro- 
mhanaich  sinn. 

22  Agus  dh'èirich  an  sluagh 
dh'aon-f  heachd  'n  an  aghaidh  : 
agus  reub  na  h-uachdarain  an 
eudach  diubh,  agus  dh'àithn 
iad  an  sgiùrsadh  le  slataibh. 

23  Agus  an  dèigh  dhoibh 
iomadh  buille  a  leagadh  orra, 
thilg  iad  'am  prìosan  iad,  a' 
toirt  sparraidh  dofhear-coimh- 
ead  a'  phrìosain  an  gleidheadh 
gu  tèaruinte. 

24  Neach  air  dha  an  àithne 
sin  f  haotainn,  a  thiig  iad  do'n 
phrìosan  a  b'fhaide  a  stigh, 
agus  a  dhaingnich  an  cosa  's  a' 
cheap. 

25  Agus  mu  mheadhon- 
oidhche  air  do  Phòl  agus  do 
Shilas  urnuigh  a  dheanamh, 
sheinn  iad  laoidh-mholaidh  do 
Dhia ;  agus  chuala  na  prìosan- 
aich  iad. 

26  Agus  gu  h-obann  bha 
crith-thaìmhainn  mhòr  ann,  air 
chor  as   gu'n   do  chrathadh 


bunaitean  a'  phrìosain  :  agus 
air  ball  dh'f  hosgladh  na  dorsan 
uile,agus  dh'f  huasgladh  cuibh- 
reacha  gach  neach  aca. 

27  Agus  air  do  f  hear-coimh- 
ead  a'  phrìosain  dùsgadh  à 
codal,  agus  air  faicinn  dorsa  a' 
phrìosain  fosgailte,  tharruing 
e  a  chlaidheamh,  air  ti  e  fèin 
a  mharbhadh,  a'  saoilsinn  gu 
robh  na  prìosanaich  air  teich- 
eadh. 

28  Ach  ghlaodh  Pòl  le  guth 
àrd,  ag  ràdh,  Na  dean  cron 
sam  bith  ort  fèin  ;  oir  tha  sinn 
uile  an  so. 

29  Agus  air  gairm  soluis 
da-san,  leum  e  steach,  agus 
thàinig  e  air  chrith,  agus  thuit 
e  sìos  an  làthair  Phòil 
Shilais ; 

80  Agus  air  dha  an  toirt  a 
mach,  thubhairt  e,  A  mhaigh- 
stirean,  ciod  is  còir  domh  a 
dheanamh  chum  gu  tèarnar 
mi  ? 

31  Agus  thubhairt  iadsan, 
Creid  anns  an  Tighearna  losa 
Criosd,  agus  tèarnar  thu  fèin, 
agus  do  thigh. 

32  Agus  labhair  iad  focal 
an  Tighearna  ris,  agus  riusan 
uile  a  bha  'n  a  thigh. 

33  Agus  air  dha  an  toirt 
leis  air  an  uair  sin  fèin  do'n 
oidhche,  nigh  e  an  creuchdan ; 
agus  bhaisteadh  e  fèin,  agus  a 
mhuinntir  uile,  gun  dàil. 

34  Agus  an  uair  a  thug  e 
d'a  thigh  iad,  chuir  e  bord 
rompa,  agus  rinn  e  gairdeachas 
maiUe  r'a  theaghlach  uile,  a' 
creidsinn  ann  an  Dia. 

35  Agus  air  teachd  do'n  là. 


CAIB.  XVII. 


265 


chuìr  an  luchd  riaghlaidh  na 
maoir  uatha,  ag  ràdh,  Leig  air 
an  comas  na  daoine  sin. 

3  6  Aons  dh'innis  fear-coimh- 
ead  a'  phrìosain  na  briathra  so 
do  Phòl,  Gu'n  do  chuir  an 
luchd-riaghlaidh  fios  uatha 
sibhse  a  leigeadh  as :  uime  sin 
rachaibh  a  mach,  agus  imich- 
ibh  'an  sìth. 

37  Ach  thubhairt  Pòl  riu, 
an  dèigh  dhoibh  ar  sgiùrsadh 
gu  follaiseach  gun  ar  dìteadh, 
agus  gur  Romhanaich  sinn, 
thilg  iad  'am  prìosan  sinn  ;  a- 
gus  a  nis  am  b"àill  leo  ar  cur 
a  mach  an  uaignidheas  ?  cha-n 
eadh  gu  deimhin  ;  ach  thig- 
eadh  iad  fèin  agus  thugadh  iad 
a  mach  sinn. 

38  Agus  dh'innis  na  maoir 
na  briathra  sin  do  na  h-uachd- 
aranaibh  :  agus  ghabh  iad 
eagal  an  uair  a  chual  iad  gu'm 
bu  Romhanaich  iad. 

39  Agus  thàinig  iad  agus 
chuir  iad  impidh  orra,  agus  air 
dhoibh  a?ì  toirt  a  mach.  ghuidh 
iad  OìTa  imeachd  a  mach  as  a'  ^ 
bhaile.  ! 

40  Agus  air  dol  a  mach  as 
a'  phrìosan  doibh,  chaidh  iad 
a  steach  do  thigh  Lidia:  agus 
an  uair  a  chunnaic  iad  na 
bràithre,  thug  iad  comfhurt-! 
achd  dhoibh,  agus  dh'imich 
iad  rompa 

CAIB.  XVIL 

ANIS  air  dhoibh  imeachd 
troimh  Amphipolis,  agus 
Apolonia,  thàinig  iad  gu  Tesa-  j 
lonica,  far  an  robh  sionasfos: 
aig  na  h-Iudhaich  :  i 


I  2  Agus  mar  gu  ghnàth  le 
Pòl,  chaidh  e  steach  d'an  ionn- 
suidh,  agiis  air  tri  làithibh  sà- 
baid  reusonaich  e  riu  as  na 
sgriobtuiribh, 

3  am  fosgladh  agus  a' 
dearbhadh  gu'm  b'èigin  do 
Chriosd  fulang,  ag-us  èir- 
igh  a  rìs  o  na  marbhaibh  : 
agus  gur  e  an  t-Iosa  so  a  ta 
mise  a'  searmonachadh  dhuibh, 
Criosd. 

4  Agus  chreid  cuid  diubh, 
agus  lean  iad  ri  Pòl  agus  ri 
Silas  :  agus  do  na  Greusfaich 
chràbhach  buidheann  mhòr, 
ag-us  do  na  mnaibh  inbheach 
àireamh  naeh  bu  bheag. 

5  Ach  air  do  ua  h-Iudhaich 
mi-chreideach  bhi  air  am  bros- 
nuchadh  le  tnùth,  ghabh  iad 
d'an  ionnsuidh  droch  dhaoine 
àraidh  do  na  corraibh-marsf- 
aidh,  agus  air  tional  cuideachd 
mòire  dhiubh,  chuir  iad  am 
baile  uile  thar  a  chèile,  aorus 

'  O 

chuairtich  iad  tigh  lasoin,  a- 
gus  dh'iarr  iad  an  toirt  a  maeh 
chum  an  t-sluaigh. 

6  Agus  an  uair  nach  d'f  huair 
siad  iad,  tharruing  iad  lason, 
agus  bràithrean  àraidh  chum 
uachdarau  a'  bhaile,  asf  èicrh- 

O  O 

each,  Tha  na  daoine  so  a  chuir 
an  saoghal  bun  os  ceann,  air 
teachd  an  so  mar  an  ceud- 
na ; 

7  D'an  d'thug  lason  aoidh- 
eachd  :  agus  a  ta  iad  so  uile  a' 
cur  an  aghaidh  orduigh  Chea- 
sair,  ag  ràdh,  Gu  bheil  righ 
eile  ann,  eadhon  losa. 

8  Agus  chuir  iad  buaireas 
fo'n  t-sluagh,  agus  fo  uachdar- 


266 


GNIOMHARA. 


ain  a'  bliaile,  'n  uair  a  chual 
iad  na  nithe  so. 

9  Agnis  an  uair  a  ghabh  iad 
urras  o  lason,  agus  o  chàch, 
leig  iad  uatha  iad. 

10  Agus  air  ball  chuir  na 
bràithre  Pòl  agus  Silas  's  an 
oidhche  gu  Berea  :  agus  air 
teachd  dlioibh-san  ''an  sin, 
ehaidh  iad  a  steach  do  shiona- 
gog  nan  ludhach. 

11  Bha  iad  sin  ni  b'uaisle 
na  muinntir  Thesalonica,  oir 
ghabh  iad  am  focal  d'an  ionn- 
suidh  leis  an  uile  thogradh, 
a'  rannsachadh  nan  sgriobtuir 
gach  aon  là,  a  dJifheuchainn  an 
robh  na  nithe  sin  mar  so. 

12  Uime  sin  chreid  mòran 
diubh  :  agus  mar  an  ceudna  do 
mhnaibh  uaisle  do  na  Greug- 
aich,  agus  do  fhearaibh  àir- 
eamh  nach  bu  bheag. 

13  Ach  an  uair  a  thuig  na 
h-Iudhaich  o  Thesalonica  gu'n 
do  shearmonaicheadh  focal  Dè 
le  Pòl  'am  Berea,  thàinig  iad 
an  sin  mar  an  ceudna,  a'  bros- 
nuchadh  a  t-sluaigh. 

14  An  sin  air  ball  chuir  na 
bràithrean  uatha  Pòl,  chum 
gu'n  rachadh  e  mar  gu  b'ann 
chum  na  mara :  ach  dh'f  han 
Silas  agus  Timoteus  'an  sin 
fathast. 

15  Agus  threòraich  luchd- 
coimheadachd  Phòil  e  gu  baile 
na  h-Aithne ;  agus  air  faghail 
àithne  dhoibh  gu  Silas  agus 
Timoteus,  iad  a  theachd  d'a 
ionnsuidh-san  mar  bu  luaithe, 
dh'imich  iad  rompa. 

16  A  nis  am  feadh  a  bha 
Pòl  a'  feitheamh  riu  's  an  Aith- 


ne  bha  a  spiorad  air  a  bhros- 
nuchadh  ann,  do  blirìgh  gu'm 
fac  e  am  baile  làn  ìodhol-aor- 
aidh. 

17  Air  an  aobhar  sin  rinn  e 
deasboireachd  ris  na  h-Iudh- 
aich,  agus  ris  na  daoinibh 
cràbhach  anns  an  t-sionagog, 
agus  air  a'  mhargadh  gach  là 
riusan  a  thachair  air. 

18  An  sin  thug  feallsanaich 
àraidh  do  na  h-Epicuraich, 
agus  do  na  Stoicich,  aghaidh 
air ;  agus  thubhairt  cuid,  Ciod 
a  b'àill  leis  an  fhear  bhith- 
bhriathrach  so  a  ràdh  ?  thubh- 
airt  cuid  eile,  Is  cosmhuil  gu 
bheil  e  a'  searmonachadh  dhèe 
coimheach  ;  do  bhrìgli  gu'n  do 
shearmonaich  e  dhoibh  losa, 
agus  an  aiseirigh. 

19  Agus  rug  iad  air,  agus 
thug  iad  leo  e  gu  Areopagus, 
ag  ràdh,  Am  feud  sinn  fìos 
fhaotainn  ciod  e  an  teagasg 
nuadh  so,  a  labhi'ar  leat  ? 

20  Oir  a  ta  thu  toirt  nithe 
àraidh  ueo-ghnàthach  chum 
ar  cluasan  :  b'àill  leinn  uime 
sin  fios  fhaotainn  ciod  is  ciall 
doibh  sin. 

21  (Oir  cha  do  chaith 
muinntir  na  h-Aithne  uile  a- 
gus  a'  choigrich  a  bha  air  chu- 
airt  'n  am  measg,  an  iìine  ri  ni 
air  bith  eile,  ach  ri  innseadh, 
no  ri  cluinntinn  naigheachd 
èigin.) 

22  An  sin  air  seasamh  do 
Phòl'am  meadhon  Areopaguis, 
thubhairt  e,  A  mhuinntir  na 
h-Aithne,  tha  mi  'faicinn  gu 
bheil  sibh  anns  na  h-uile  nith- 
ibh  cràbhach  thar  tomhas : 


CAIB.  XVIII. 


267 


23  Oir  air  dliomli  blii  dol 
seacliad,  agus  ag  amharc  air 
bhur  nithibh  naomha,  fhuair 
mi  altair  air  anrobh  ansgrìobh- 
adh  so,  DO'N  DIA  NEO- 
AITHNICHTE.  Uime  sin 
esan  d'ara  bheil  sibh  a'  dean- 
amh  aoraidh  gun  eòlas  agaibh 
air,  is  e  a  ta  mise  a'  searmon- 
achadh  dhuibh. 

24  An  Dia  a  rinn  an  saogh- 
al,  agus  na  h-uile  nithe  a  ta 
ann,  do  bhrìgh  gur  e  fèin  Tigh- 
earna  nèimh  agus  na  talmh- 
ainn,cha-n  'eil  e  'gabhail  còmh- 
nuidhann  anteamphiibh  làmh- 
dheanta : 

25  Ni  mò  a  bheirear  aoradh 
dha  le  làmhaibh  dhaoine,  mar 
gu'm  biodh  uireasbhuidh  ni 
sam  bith  air  ;  oir  is  e  fèin  a  ta 
toirt  do  na  h-uile  l)eatha,  agus 
anail,  agus  nan  uile  nithe : 

26  Agus  rinn  e  dh'aon  fhuil 
uile  chinnich  dhaoine,  chum 
iad  a  ghabhail  còmhnuidh  air 
aghaidh  na  talmhainn  uile,  a- 
gus  shonraich  e  na  h-amanna 
roimh-orduichte,  agus  crìoch- 
an  an  àite-còmhnuidh ; 

27  Chum  gu'n  iarradh  iad 
an  Tighearn,  a  dh'fheuchainn 
an  tarladh  dhoibh,  le  mìn- 
rannsachadh,  gu'm  faigheadh 
iad  e,  ged  nach  'eil  e  fada  o 
gach  aon  againn  : 

28  Oir  annsan  tha  sinn  beò 
agus  a'  gluasad,  agus  tha  ar 
bith  againn  ;  mar  a  thubhairt 
mar  an  ceudna  dream  àraidh 
do  'ur  bàrdaibh  fèin,  Oir  is 
sinne  fòs  a  ghinealsan. 

29  Uime  sin  do  bhrìgh  gur 
sinne  gineal  Dè,  cha  chòir 


dhuinn  a  shaoilsinn  gu  bheil 
an  Diadhachd  cosmhuil  ri  h- 
òr,  no  ri  h-airgiod,  no  ri  cloich, 
nithe  a  ghearradh  le  h-ealadh- 
ain  agus  innleachd  dhaoine. 

30  A  nis  air  do  Dhia  amh- 
arc  thairis  air  aimsiribh  an 
aineolais  so,  tha  e  nis  ag  àith- 
neadh  do  na  h-uile  anns  gach 
àit  aithreachas  a  dheanamh  : 

31  Do  bhrìgh  gu'n  do 
shuidhich  e  là  anns  an  toir  e 
breth  air  an  t-saoghal  'am  fir- 
eantachd,  tre'n  duine  sin  a 
dh'orduich  e ;  agus  air  so  thug 
e  dearbhadh  do  na  h-uile 
dhaoinibh,  le  esan  a  thogail 
suas  o  na  marbhaibh. 

32  Agus  an  uair  a  chual  iad 
mu  aiseirigh  nan  marbh,  rinn 
cuid  diubh  fanoid  :  ach  thubh- 
airt  cuid  eile,  Eisdidh  sinn 
riut  a  rìs  mu'n  ni  so. 

33  Agus  mar  sin  chaidh 
Pòl  a  mach  as  am  meadhon. 

84  Gidheadh,  lean  cuid  do 
dhaoinibh  ris,  agus  chreid  iad. 
'N  am  measg  so  bha  Dionisius 
an  t-Areopagach,  agus  bean 
d'am  b'ainm  Damaris,  agus 
dream  eile  maille  riu. 

CAIB.  XVIII. 

AN  dèigh  nan  nithe  so,  dh'- 
f hàg  Pòl  baile  na  h-Aith- 
ne,  agus  thàinig  e  gu  Corin- 
tus ; 

2  Agus  fhuair  e  ludhach 
àraidh  d'am  b'ainm  Acuila,  a 
rugadh  'am  Pontus,  air  ùr- 
theachd  as  an  Eadailt,  maille 
r'  amhnaoi  Priscila,  (a  chionn 
gu'n  d'orduich  Claudius  do  na 
h-Iudhaich   uile   an  Ròimh 


268 


GNIOMHARA. 


fhàgail,)  agus  thàinig  e  d'an 
ionnsuidh. 

3  Agus  a  chionn  gu'n  robh 
e  a  dh'aon  cheird  riu,  dh'fhan 
e  maille  riu,  agus  bha  e  ag  ob- 
air,  (oir  bu  cheird  doibh  bhi 
'deanamh  phàilhuna.) 

4  Agus  thagair  e  anns  an 
t-sioiiagog  gach  aon  là  sàbaid, 
agus  chuir  e  impidh  air  ludh- 
aich  agus  Greugaich. 

5  Agus  an  uair  a  thàinig 
Silas  agus  Timoteus  o  Mhace- 
donia,  bha  Pòl  air  a  theannadh 
'n  a  spiorad,  agus  rinn  e  fìan- 
uis  do  na  h-Iudhaich,  gu'm 
b'e  losa  an  Criosd. 

6  Agus  an  uair  a  chuir  iad 
'n  a  aghaidh,  agus  a  labhair  iad 
toibheum,  chrath  e  'eudach, 
agus  thubhairt  e  riu,  Biodh 
bhur  fuil  air  bhur  ceann  fèin  ; 
tha  mise  glan :  à  so  suas  thèid 
mi  chum  nan  Cinneach. 

7  Agus  chaidh  e  as  a  sin, 
agus  thàinig  e  gu  tigh  duine 
àraidh,  d'am  b'ainm  lustus,  a 
bha  'deanamh  aoraidh  do  Dhia, 
agus  aig  an  robh  a  thigh  làimh 
ris  an  t-sionagog. 

8  Agus  chreid  Crispus, 
prìomh  uachdaran  na  siona- 
goig  anns  an  Tighearna,  maille 
r'a  theaghlach  uile :  agus 
chreid  mòran  do  na  Corintian- 
aich,  air  dhoibh  èisdeachd  ris, 
agus  bhaisteadh  iad. 

9  An  sin  thubhairt  an  Tigh- 
earn  ri  Pòl  ann  an  sealladh 
's  an  oidhche,  Na  biodh  eagal 
ort,  ach  labhair,  agus  na  bi 
a'd'  thosd : 

10  Oir  a  ta  mise  maille  riut, 
agus  cha  toir  duine  sam  bith 


ionnsuidh  ort,  chum  do  chron 
a  dheanamh .;  oir  a  ta  mòr- 
shluagh  agamsa  anns  a'  bhaile 
so. 

11  Agus  dh'fhan  e  bliadh- 
na  agus  sè  mìosan  'an  sin,  a' 
teagasg  focail  Dè  'n  am  measg. 

12  Agus  an  uair  a  bha  Galio 
'n  a  uachdaran  air  Achaia, 
dh'èirich  na  h-Iudhaich  a  dh'- 
aon  inntinn  an  aghaidh  Phòil, 
agus  thug  iad  e  gu  caithir  a' 
bhreitheanais, 

13  Ag  ràdh,  Tha'n  duine  so 
a'  comhairleachadh  dhaoine 
aoradh  a  dheanamh  do  Dhia 
an  aghaidh  an  lagha. 

14  Agus  an  uair  a  bha  Pòl 
dol  a  dh'fhosgladh  a  bheoil, 
thubhairt  GaUo  ris  na  h-Iudh- 
aich,  Nam  b'eucoir  no  droch 
ghnìomh  a  bhiodh  ann,  0 
ludhacha,  bu  reusonta  gu'n 
giùlaininn  leibh  : 

15  Achma's  ceisd  a  ta  ann 
timchioll  fhocla  agus  ainmean, 
agus  bhur  lagha  fèin,  amliairc- 
ibh  fèin  air  sin  ;  oir  cha-n  àiU 
leamsa  bhi  m'  bhreitheamh  air 
an  leithidibh  sid  do  nithibh. 

16  Agus  dh'fhuadaich  e  iad 
o  chaithir  a'  bhreitheanais. 

17  'An  sin  rug  na  Greug- 
aich  uile  air  Sostenes,  uachd- 
aran  na  sionagoig,  agus  ghabh 
iad  air  an  làthair  caithir  a' 
bhreitheanais :  agus  cha  do 
ghabh  Galio  suim  do  ni  sam 
bith  dhiubh  sin. 

18  Agus  dh'fhan  Pòl  fath- 
ast  iìine  mhaith  s  a'  bhailesin, 
agus  an  sin  an  dèigh  a  chead 
a  ghabhail  do  na  bràithribh, 
chaidh  e  air  luing  o  sin  gu 


CAIB. 

Siria,  agus  maille  ris-san  Pris- 
cila  agus  Acuila;  an  dèigh 
a  cheann  a  bhearradh  ann 
an  Cenchrea:  oir  bha  bòid 
air. 

19  Agus  thàinig  e  gu  h-E- 
phesus,  agus  dh'fhàg  e  iadsan 
'an  sin :  ach  chaidh  e  fèin  a 
steach  do'n  t-sionagog  agus 
reusonaich  e  ris  na  h-Iudh- 
aich. 

20  Agus  an  uair  a  dh'iarr 
iad  air  fuireach  maille  riu  ni 
b'fhaide,  cha  d'aontaich  e  : 

21  Ach  gbabh  e  a  chead 
diubh,  ag  ràdh,  Is  èigin  domh 
air  gach  aon  chor  an  fhèill  so 
a  ta  teachd  a  choimhead  ann 
an  lerusalem :  ach  pillidh  mi 
a  rìs  do  'ur  n-ionnsuidh-sa, 
ma's  toil  le  Dia.  Agus  sheòl 
e  o  Ephesus. 

22  Agus  thàinig  e  tìr  aig 
Cesarea,  agus  air  dha  dol  suas 
agus  fàilt  a  chur  air  an  eaglais, 
chaidh  e  sìos  gu  Antioch. 

23  Agus  an  uair  a  dh'fhan 
e  rè  tamuill  an  sin,  dh'imich 
e,  agus  chaidh  e  an  ordugh 
troimh  thìr  Ghalatia  uile  agus 
Phrigia,  a'  neartachadh  nan 
deisciobul  uile. 

24  Agus  thàinig  gu  h-Ephe- 
sus  ludhach  àraidh  d'am  b' 
ainm  Apollos,  a  rugadh  'an  A- 
lecsandria,  duine  deas-bhriath- 
rach,  agus  cumhachdach  anns 
na  sgriobtuiribh. 

25  Bha'n  duine  so  air  a 
theagasg  ann  an  slighe  an 
Tighearn,  agus  air  dha  bhi 
dian  'n  a  spiorad,  labhair  agus 
theagaisg  e  gu  dicliiollach  na 
nithe  a  bhuineadh  do'n  Tigh- 


.  XIX.  209 

earn,  agus  gun  eòlas  aige  ach 
air  baisteadh  Eoiu. 

26  Agus  thòisich  e  air  labh- 
airt  gu  dàna  's  an  t-sionagog. 
Agus  air  do  Acuila  agus  do 
Phriscila  a  chluinntinn,  ghabh 
ad  d'an  ionnsuidh  e,  agus 
mhìnich  iad  dha  slighe  Dhè 
ni  bu  choimhlionta. 

27  Agus  an  uair  bu.mhiann 
leis  dol  gu  Achaia,  an  dèigh  a 
chomhairleachadh,  sgrìobh  na 
bràithre  chum  nan  deisciobul 
iad  a  ghabhail  ris :  neach,  air 
dha  teachd,  a  rinn  còmh- 
nadh  mòr  riusan  a  chreid  tre 
ghràs : 

28  Oir  le  mòr-dhìchioll  rinn 
e  deasboireachd  ris  na  h-Tudh- 
aich  gu  follaiseach,  a'  dearbh- 
adh  leis  na  sgriobtuiribh,  gur 
e  losa  an  Criosd. 

I 

CAIB.  XIX. 

AGUS  tharladh,  'n  uair  a 
bha  Apollos  ann  an  Cor- 
intus,  air  do  Phòl  dol  troimh 
na  crìochaibh  uachdarach, 
gu'n  d'thàinig  e  gu  Ephesus. 
Agus  air  faotainn  dheiseiobul 
àraidh, 

2  Thubhairt  e  riu,  An 
d'fhuair  sibh  an  Spiorad 
naomh  o  clireid  sibh?  Agus 
thubhairt  iadsan  ris,  Chachuala 
sinn  uiread  as  gu  bheil  Spiorad 
naomh  ann. 

3  Agus  thubhairt  e  riu, 
Ciod  ma  seadh  anns  an  do 
bhaisteadh  sibh  ?  Agus  thu- 
bhairt  iadsan,  'Am  baisteadh 
Eoin. 

4  An  sin  thubhairt  Pòl, 
Bhaist  Eoin  gu  deimhin  le 


270 


GNIOMHARA. 


baisteadh  an  aithreachais,  ag 
ràdh  ris  an  t-sluagh,  iadsan  a 
chreidsinn  anns  an  neach  a 
bha  gu  teachd  'n  a  dhèigh-san, 
sin  r'a  ràdh,  ann  an  losa 
Criosd. 

5  Agus  an  uair  a  chual  iad 
so,  bhaisteadh  iad  ann  an  ainm 
an  Tighearna  losa. 

6  Agus  air  do  Phòl  a  làmh- 
an  a  chur  orra,  thàinig  an 
Spiorad  naomh  orra;  agus 
labhair  iad  le  teangaibh,  agus 
rinn  iad  fàidheadaireachd. 

7  Agus  bha  ann  uile  tim- 
chioll  dà  fhear  dheug. 

8  Agus  chaidh  esan  a  steach 
do'p  t-sionagog,  agus  labhair 
e  gu  dàna  rè  thri  mìosan,  a' 
deasboireachd  agus  a'  comh- 
airleachadh  nan  nithe  a  bhuin- 
eas  do  rìoghachd  Dhè. 

9  Ach  an  uair  a  chruadh- 
aicheadh  cuid,  agus  nach  do 
chreid  iad,  aeh  a  labhair  iad 
olc  mu'n  t-shghe  sin  'an  làthair 
an  t-sluaigh,  dh'fhàg  e  iad,  a- 
gus  sgar  e  na  deisciobuil  uatha, 
agus  bha  e  gach  là  a'  deas- 
boireachd  ann  an  sgoil  neach 
àraidh  d'nm     ainm  Tirannus. 

1 0  Agus  rinneadh  so  rè  dhà 
bhliadhna:  air  chor  as  gu'n 
cuala  luchd-àiteachaidh  na 
h-Asia  uile,  eadar  ludhaich 
agus  Ghreugaich,  focal  an 
Tighearna  losa. 

11  Agus  rinn  Dia  mìor- 
bhuilean  nach  bu  bheag  le 
làmhaibh  Phòil : 

12  Air  chor  as  gu'n  d'thug- 
adh  o  'chorpsan  chum  nan 
daoine  tinne,  neapaicinne  no 
aprain,  agus  gu'n  d'fhalbh  an 


euslaintean  uatha,  agus  gu 
deachaidh  na  droch  spioraid  a 
mach  asda. 

13  Agus  ghabh  dream  àr- 
aidh  do  na  h-Iudhaich,  a  bha 
'g  imeachd  o  àit  gu  h-àit,  a' 
cur  spiorada  fo  gheasaibh,  os 
làimh  ainm  an  Tighearna  losa 
ainmeachadh  os  ceann  na  mu- 
inntir  sin  anns  an  robh  droch 
spioraid,  ag  ràdh,  Cuireamaid 
fo  gheasaibh  sibh  tre  losa  a  ta 
Pòl  a'  searmonachadh. 

14  Agus  bha  aig  Scebha 
ludhach  àraidh,  aon  do  na 
h-àrd-shagartaibh,  seachdnar 
mhac  a  bha  deanamh  so. 

15  Agus  fhreagair  an  droch 
spiorad,  agus  thubhairt  e,  Tha 
eòlas  agam  air  losa,  agus  is 
aithne  dhomh  Pòl  :  ach  cò 
sibhse  ? 

16  Agus  leum  an  duine  anns 
an  robh  an  droch  spiorad  orra, 
agus  air  dha  lànih  an  uachdar 
fhaotainn  orra,  thug  e  buaidh 
orra,  air  chor  as  gu'n  do  theich 
iad  mach  as  an  tigh  sin  lom- 
nochd  agus  reubta. 

17  Agus  fhuair  na  h-Iudh- 
aile  uile  agus  mar  an  ceudna 
na  Greugaich  a  bha  thàmh 
ann  an  Ephesus  fios  air  so  ; 
agus  thuit  eagal  orra  uile,  agus 
bha  ainm  an  Tighearna  losa 
air  àrdachadh. 

18  Agus  thàinig  mòran 
diubh-san  a  chreid,  ag  aideach- 
adh,  agus  ag  innseadh  an 
gnìomhara. 

19  Agus  thug  mòran  diubh- 

san  a  bha  'gnàthachadh  dhroch 

innleachda,  an  leabhraiche  leo, 

nffus  loiso^  siad  iad  'am  fianuis 
o  o 


CAIB. 

nan  uile :  agus  clh'àireamli  iad 
an  luach,  agus  f  huair  iad  e  'n  a 
leth-cheud  mìle  honn  airgid. 

20  Mar  sin  le  cumhachd 
dh'fhàs  agus  bhuadhaich  focal 
an  Tighearn. 

21  Agus  an  uair  a  choimh- 
licnadh  na  nithe  so,  chuir  Pòl 
roimhe  'n  a  spiorad,  an  dèigh 
dha  imeachd  troimh  Mhace- 
donia,  agus  Achaia,  dol  gu 
lerusalem,  ag  ràdh,  An  dèigh 
dhomh  bhi  an  sin,  is  èigin 
domh  an  Roimh  fhaicinn  mar 
an  ceudna. 

22  Agus  air  dha  dithis 
dhiubhsan  a  bha  frithealadh 
dha,  Timoteus,  agus  Erastus,  a 
chur  do  Mhacedonia,  dh'fhan 
e  fèin  rè  tamuill  's  an  Asia. 

23  Agus  dh'èirich  mu'n  àm 
sin  iomairt  nach  bu  bheag  mu 
thimchioll  na  slighe  sin. 

24  Oir  bha  ceard-airgid  àr- 
aidh  d'am  b'ainm  Demetrius 
ann,  a  bha  deanamh  theam- 
pull  airgid  do  Dhiana,  agus 
a  thug  buannachd  nach  bu 
bheag  do'n  luchd-ceirde  ; 

25  Agus  air  dha  iadsan  a 
chruinneachadh  an  ceann  a 
chèile,  agus  a'  mhuinntir  eile 
a  bha  dh'aon  cheird  riu,  thu- 
bhairt  e,  Fheara,  tha  fhios 
agaibh  gur  ann  o'n  cheird  so 
a  ta  ar  beartas  againne : 

26  Os  bàrr,  tha  sibh  a'  faic- 
inn  agus  a'  cluinntinn  gubheil 
am  Pòl  so  le  'chomhairle  air 
tionndadh  air  falbh  sluaigh 
mhòir,  cha-n  e  a  mhàin  ann 
an  Ephesus,  ach  cha  mhòr 
's  an  Asia  uile,  ag  radh,  Nach 
dèe  iad  a  nithear  le  làmhaibh  : 


XIX  271 

27  Air  chor  as  nach  e  mhàin 
gu  bheil  e'n  cunnart  gu'n 
deanar  tàir  air  ar  ceird ;  ach 
niar  an  ceudna  gu  cuirear 
teampuU  na  ban-dè  mòire 
Diana  an  neo-phrìs,  agus  gu 
claoidhear  a  mòrachdsa,  d'am 
bheil  an  Asia  uile,  agus  an 
domhan  a'  deanamh  aoraidh. 

28  Agus  an  uair  a  chual 
iadsan  so,  lìonadh  le  feirg 
iad,  agus  ghlaodh  iad,  ag  ràdh, 
Is  mòr  Diana  nan  Ephesian- 
ach. 

29  Agus  bha  ambaileuile  air 
alionadh  le  mi-riaghailt:  Agus 
ruith  iad  a  dh'aon  toil  chum 
àite-cruinnich  an  t-sluaigh,  a' 
tarruing  leo  Ghaiuis  agus  Aris- 
tarchuis  Macedonaich,  luchd 
comh-thuruis  Phòil. 

30  Agus  an  uair  a  b'àill  le 
Pòl  dol  a  steach  chum  an 
t-sluaigh,  cha  do  leig  na  dei.s- 
ciobuil  leis. 

31  Agus  mar  an  ceudna 
chuir  cuid  do  uachdaranaibii 
na  h-Asia,  a  bha  'n  an  càirdibh 
dha,  fios  d'a  ionnsuidh,  a' 
guidhe  air  nach  rachadh  e  gu 
àite-cruinnich  an  t-sluaigh. 

32  Ghlaodh  uime  sin  cuid 
diubh  aon  ni,  agus  cuid  ni 
eile  :  oir  bha  an  coimhthional 
troimh  a  chèile,  agus  cha  robh 
fios  aig  a'  chuid  bu  mhò  c'ar 
son  a  thàinig  iad  cuideachd. 

33  Agus  tharruing  iad  a  . 
mach  A  lecsander  asan  t-sluagh, 
air  bhi  do  na  ^-ludhaich  'g  a 
iomain  rompa.  Agus  smèid 
Alecsander  le  'làimh,  agus 
b'àill  leis  a  leithsgeul  a  ghabh- 
ail  ris  an  t-sluagh. 


272 


GNIOMFIARA. 


34  Ach  an  uair  a  thuig  iad 
gu'm  b'Iudhach  e,  rinneadh 
àrd-iolach  leo  uile  mu  thim- 
chioll  ùine  dhà  uair,  a'  glaodh- 
aich,  Is  mòr  Diana  nan  Ephe- 
sianach. 

85  Agus  an  uair  a  chiùinich 
an  clèireach  an  sluagh,  thubh- 
airt  e,  Fheara  Ephesuis,  cò  an 
duine  aig  nach  'eil  fìos  gu  bheil 
baile  nan  Ephesianach  a' 
deanamh  aoraidhdo'n  bhan-dia 
mhòir  Diana,  agus  do'n  dealbh 
a  thuit  a  nuas  o  lupiter? 

86  Air  an  aobhar  sin  do 
bhrìgh  nach  fheudar  cur  an 
aghaidh  nan  nithe  so,  is  còir 
dhuibhse  bhi  ciùin,  agus  gun 
ni  sam  bith  a  dheanamh  gu 
h-obann. 

37  Oir  thug  sibh  an  so  na 
daoine  so,  ged  nach  'eil  iad 
a'  creachadh  theampuU,  no  a' 
toirt  toibheim  d'ar  ban-dia. 

88  Uime  sin  ma  ta  aig  De- 
metrius  agus  aig  an  luchd- 
ceird  a  ta  maille  ris,  cùis  an 
aghaidh  neach  air  bith,  tha'n 
lagh  rèidh  dhoibh,  agus  tha 
uachdarain  ann ;  agradh  iad  a 
chèile. 

89  Ach  ma  ta  ceisd  sam 
bith  agaibh  mu  nithibh  eile, 
rèitichear  sin  ann  an  coimh- 
thional  dhoheach. 

40  Oir  tha  sinn  an  cunnart 
bhi  air  ar  n-agairt  air  son 
ceannairc  air  an  là'n  diugh, 
do  bhrigh  nach  'eil  cùis  sam 
bith  againn  a  dh'fheudas  sinn 
a  thoirt  seachad  mar  aobhar  a' 
chruinneachaidh  so. 

41  Agus  air  dha  so  a  ràdh, 
sgaoil  e  an  coimhthional. 


CAIB.  XX. 

AGUS  an  dèigh  do'n 
chomh-ghàir  sgur,  ghairm 
Pòl  na  deisciobuil  d'a  ionn- 
suidh,  agus  air  dha  a  chead  a 
ghabhail  diubh,  thriall  e  gu 
dol  do  Mhacedonia. 

2  Agus  air  dha  dol  troimh 
na  crìochaibh  sin,  agus  mòr 
earail  a  dheanamh  orra,  thàin- 
ig  e  do'n  Ghrèig ; 

3  Agus  dh'f  han  e  'an  sin  tri 
mìosan :  agus  an  uair  a  bha 
na  h-Iudhaich  ri  feall-fholach 
air  a  shon,  agus  e  air  tì  dol  air 
luing  do  Shiria,  chuir  e  roimhe 
pilltinn  troimh  Mhacedonia. 

4  Agus  chaidh  'n  a  chuid- 
eachd  gu  h-Asia,  Sopater  o 
Bherea;  agus  do  mhuinntir 
Thesalonica,  Aristarchus  a- 
gus  Secundus ;  agus  Gaius  o 
Dherbe,  agus  Timoteus ;  a- 
gus  do  mhuinntir  na  h-Asia, 
Tichicus  agus  Trophimus. 

.5  Air  dhoibh  so  imeachd 
romhainne,  dh'f  heith  iad  ruinn 
ann  an  Troas. 

6  Agus  sheòl  sinn  o  Philipi, 
an  dèigh  làithean  an  arain  neo- 
ghoirtiche,  agus  thàinig  sinn 
d'an  ionnsuidh-san  gu  Troas 
ann  an  cùig  làithibh,  far  an 
d'fhan  sinn  seachduin. 

7  Agus  an  ceud  là  do'n  t- 
seachduin,  air  do  na  deisciob- 
luibh  cruinneachadh  an  ceann 
a  chèile  a  bhriseadh  arain, 
shearmonaich  Pòl  doibh,  agus 
a  rùn  air  imeachd  uatha  air 
an  là  màireach,  agus  lean  e 
air  labhairt  gu  meadhonoidh- 
che. 

8  Agus  bha  mòran  lochran 


CAIB.  XX. 


273 


aims  an  t-seòmar  uachdarach, 
far  an  robh  iad  cruinn 

9  Aaus  bha  òffanach  àraidh 
d'am  b'ainm  Eutichus  'n  a 
shuidhe  ann  an  uinneig,  air 
tuiteam  gu  trom  'n  a  chodal : 
agus  air  do  Phòl  bhi  rè  fad  a' 
searmonachadh,  shàruicheadh 
leis  a'  chodal  e,  agus  thuit  e 
sìos  o'n  treas  lobhta,agus  thog- 
adh  marbh  e. 

10  Agus  chaidh  Pòl  sìos, 
agus  thuit  e  air,  agus  air  dha 
a  ghlacadh  'n  a  uchd,  thubh- 
airt  e,  Na  biodh  trioblaid 
oirbh  :  oir  a  ta  'anam  ann. 

11  Agus  air  dol  suas  da  a 
rìs,  bhris  e  aran  agus  dh'ith  e, 
agus  labhair  e  riu  rè  ùine 
fhada,  eadhon  gu  teachd  na 
maidne,agus  mar  sin  dh'fhalbh 
e. 

12  Agus  thug  iad  leo  an 
t-òganach  agus  e  beò,  agus 
rinn  iad  gairdeachas  nach  bu 
bheag. 

13  Agus  air  dhuinne  im- 
eachd  air  thoiseach  chum  na 
luinge,  sheòl  sinn  gu  Asos,  fa 
rùn  Pòl  a  ghabhail  a  steach 
an  sin :  oir  is  ann  mar  sin  a 
dh'orduich  e,  a'  cur  roimhe 
gu'n  imicheadh  e  fèin  d'a 
chois. 

14  Agus  an  uair  a  choinn- 
ich  e  sinn  aig  Asos,  ghabh  sinn 
a  steach  e,  agus  thàinig  sinn 
gu  Mitilene. 

15  Affus  air  seòladh  dhuinn 
as  a  sin,  thàinig  sinn  air  an  la 
màireach  fa  chomhair  Chiois  ; 
agus  air  an  la  'n  a  dhèigh  sin 
thàinig  sinn  gu  Samos,  agus 
dh'fhan  sinn  aig  Trogillium ; 


agus  air  an  la  b'fhaisge  thàinig 
sinn  gu  Miletus. 

16  Oir  chuir  Pòl  roimhe 
seòladh  seach  Ephesus,  chum 
nach  tarladh  dha  moiUe  a 
dheanamh  anns  an  Asia : 
oir  rinn  e  cabhag,  chum  nam 
feudadh  e,  bhi  ann  an  lerusa- 
lem  air  Jà  na  Cuingeis. 

17  Agus  chuir  e  fios  o  Mhi- 
letus  gu  h-Ephesus,  agus 
ghairm  e  d'a  ionnsuidh  sean- 
airean  na  h-eaglais. 

18  Agus  an  uair  a  thàinig 
iad  d'a  ionnsuidh,  thubhairt  e 
riu,  Tha  fhios  agaibh,  cionnus 
a  bha  mi  'n  ur  measg  anns  an 
uile  aimsir,  o'n  cheud  là  a 
thàinig  mi  do'n  Asia, 

19  A'  deanamh  seirbhis 
do'n  Tighearn  leis  gach  uile 
irioslachd  inntinn,  agus  maille 
ri  mòran  dheur,  agus  dheuch- 
ainnean,  a  thachair  dhomh  le 
ceilg  nan  ludhach. 

20  Agus  cionnus  nach  do 
ghlèidh  mi  ni  sam  bith  am  fol- 
ach  a  bha  feumail  dhuibhse, 
gun  a  nochdadh  dhuibh,  agus 
gun  sibhse  a  theagasg  am  foU- 
ais,  agus  o  thigh  gu  tigh, 

21  A'  deanamh  fianuis  ar- 
aon  do  na  h-Iudhaich,  agus 
do  na  Greugaich,  mu  aith- 
reachas  a  thaobh  Dhè,  agus 
mu  chreidimh  a  thaobh  ar 
Tighearna  losa  Criosd. 

22  Agus  a  nis  feuch,  a  ta 
mi  dol  gu  lerusalem  ceangailte 
's  an  Spiorad,  gun  fhios  agam 
ciod  iad  na  nithe  a  tharlas 
dhomh  an  sin  ; 

23  Ach  a  mhàin  gu  bheil  an 
Spiorad  naomha'deanamhfìan- 

0 


274 


GNIOMHARA. 


nis  anns  gacli  baile,  ag  ràdh, 
Gu  bheil  geimhlichean  agus 
trioblaidean  a'  feitheamh  orm. 

24  Ach  cha-n  'eil  suim  ag- 
am  do  ni  air  bith,  ni  mò  tha 
mi  a'  measadh  m'anama  fein 
luachmhor  dhomh,  chum  gu 
crìochnaich  mi  mo  thurus  le 
h-aoibhneas,  agus  gu  coimhlion 
mi  a'  mhinistreileachd  a  f  huair 
mi  o'n  Tighearn  losa,  a  dhean- 
amh  fianuis  do  shoisgeul  gràis 
Dhè. 

25  Agus  a  nis  feuch,  a  ta 
fhios  agam  nach  faic  sibhse 
uile,  measg  an  d'imich  mise 
a'  searmonachadh  rìoghachd 
Dhè,  mo  ghnùis  ni's  mò. 

26  Uime  sin  a  ta  mi  a' 
deanamh  fianuis  duibh  air  an 
là'n  diugh,  gu  bheil  mise  glan 
o  fhuil  nan  uile. 

27  Oir  cha  do  sheachainn 
mi  uile  chomhairle  Dhè  fhoiU- 
seachadh  dhuibh. 

28  Air  an  aobhar  sin  thug- 
aibh  aire  dhuibh  fèin,  agus 
do'n  treud  uile,  air  an  d'rinn 
an  Spiorad  naomh  luchd- 
coimhead  dhibh,  a  bheathach- 
adh  eaglais  Dhè,  a  cheannaich 
e  le  'fhuil  fèin. 

29  Oir  a  ta  fhios  agamsa 
air  so,  an  dèigh  m'  imeachdsa 
gu'n  tig  madaidh-allaidh  ghar- 
ga  'n  ur  measg,  nach  caomhain 
an  treud. 

30  Agus  èiridh  daoine  dhibh 
fèin,  a  labhras  nithe  fiara, 
chum  deisciobuil  a  tharruing 
'n  an  dèigh  fèin. 

31  Uime  sin  deanaibh  faire, 
a'  cuimhneachadh  nach  do 
souir  mise  rè  thri  bliadhna,  a 


chomhairleachadh  gach  aon 
agaibh  a  là  agus  a  dh'oidche 
le  deuraibh. 

32  Agus  a  nis,  a  bhràithre, 
earbam  sibh  ri  Dia,  agus  ri 
focal  a  ghràis,  a  ta  comasach 
air  bhur  togail  suas,  agus  oigh- 
reachd  a  thoirt  duibh  'am 
measg  na  muinntir  sin  uile  a 
ta  air  an  naomhachadh. 

33  Cha  do  shanntaich  mi 
airgiod,  nò  or,  no  eudach 
duine  sam  bith. 

34  Seadh,  is  aithne  dhuibh 
fèin,  gu'n  dofhritheil  nalàmh- 
an  so  do  m'  uireasbhuidh  fèin, 
agus  do'n  mhuinntir  sin  a  bha 
maille  rium. 

35  Nochd  mi  na  h-uile  nithe 
dhuibh,  gur  ann  le  saoithreach- 
adh  mar  so  is  còir  dhuibh 
còmhnadli  a  dheanamh  riusan 
a  ta  anmhunn  ;  agus  focail  an 
Tighearna  losa  chuimhneach- 
adh,  mar  a  thubhairt  e,  Tha 
e  ni's  beannaichte  ni  a  thoirt 
na  ghabhail. 

36  Agus  air  dha  na  briath- 
ra  so  a  ràdh,  leig  se  e  fèin  air 
a  ghRiinibh,  agus  rinn  e  urn- 
uigh  maille  riu  uile, 

37  Agus  ghuil  iad  uile  gu 
goirt,  agus  thuit  iad  air  muin- 
eal  Phòil,  agus  phòg  iad  e, 

38  Air  dhoibh  bhi  gu  h- 
àraidh  brònach  air  son  nam 
briathra  so  a  thubhairt  e,  Nach 
faiceadh  iad  a  ghnùis-san  ni's 
mò.  Agus  thug  iad  coimhead- 
achd  dha  chum  na  luinge. 

CAIB.  XXI. 

AGUS  air  dhuinn  dealach- 
adh   riusan,   sheòl  sinn 


CAIB  XXI. 


275 


romhaiun,  agus  thàinig  sinn 
gu  dìreacli  gu  Coos,  agus  air 
an  la  màireach  gu  Rodos,  a- 
g-us  as  a  sin  gii  Patara  : 

2  Asfus  air  dhuinn  lou^ 
fhaotainn  a  bha  a'  gabhail 
thairis  gu  Phenicia,  chaidh 
sinn  air  bord,  agus  sheòl  sinn 
romhainn. 

3  Agus  air  dhuinn  teachd 
'an  sealladh  Chipruis,  agus 
f  hàgail  air  an  làimh  chlì,  sheòl 
sinn  gu  Siria,  agus  thàinig  sinn ' 
tìr  aig  Tirus  ;  oir  is  ann  an  sin 
a  bha  an  loug:  g-us  a  luchd  a 
chur  a  mach, 

4  Agus  air  dhuinn  deisciob- 
uil  fhaotainn,  dh'fhansinn  'an^ 
sin  seachd  làithean  :  muinntirj 
a  thubhairt  ri  Pòl  tre'n  Spior- 
ad,  gun  e  dhol  suas  gu  lerusa- 
lem. 

5  Agus  an  uair  a  chrìoch- 
naicheadli  na  làithean  sin, 
chaidh  sinn  a  mach,  agus 
thriall  sinn  romhaiun ;  agus 
thàinig  iadsan  uile  maille  ri 
mnaibh  agus  ri  cloinn  'n  ar! 
cuideachd,  a  mach  as  a'  bhaile:  | 
agus  chaidh  sinn  air  ar  glùin- 
ibh  air  an  tràigh,  agus  rinn 
siun  uruuigh. 

6  Agus  an  deigh  dhuinn 
ar  cead  a  ghabhail  d'a  chèile, 
chaidh  sinn  do'n  luing ;  agus 
phill  iadsau  d'an  tighibh  fèiu. 

7  Agus  an  uair  a  chrìoch-j 
naich  sinn  ar  turus  o  Thirus, ! 
thàinig  sinn  gu  Ptolemais,  a- 
gus  chuir  sinn  fòilte  air  na 
bràithribh,  agus  dh'fhan  sinn 
aon  là  maille  riu. 

8  Agus  air  an  la  màireach, 
air  dhuinne,  a  bha  do  chuid- 


leachd  Phòil,  imeachd,  thàinig 
sinn  gu  Cesarea ;  agus  chaidh 
sinn  a  steach  do  thigh  Philip 
an  soisgeulach,  (a  bha  do'n 
t-seachdnar,)  agus  dh'fhan 
sinn  aige. 

9  Agus  bha  ceathrar  nigh- 
eau  aige-san,  òighean,  a  bha  ri 
fàidheadaireachd. 

10  Agus  ag  fantuinn  duinn 
mòran  do  làithibh  an  ^?;2,thàin- 
ig  a  uuas  o  ludea  fàidh  àraidh, 
d'am  b'ainm  Agabus. 

11  Affus  an  uair  a  thàinig- 
e  d'ar  n-ionnsuidh-ne,  ghabh 
e  crios  Phòil,  agus  cheangail 
e  a  làmhan  agus  a  chosan  fèin, 
agus  thubhairt  e,  Mar  so  tha 
an  Spiorad  naomh  ag  ràdh,  Is 
ann  mar  so  a  cheanglas  na  h- 
ludhaich  ann  an  lerusalem  an 
duine  d'ara  buin  an  crios  so, 
agusbheir  iad  thairisedo  làmh- 
aibh  nan  Cinneach. 

12  Agus  an  uair  a  chuala 
sinne  na  nithe  so.  ghuidh  sinn 
fèin  agus  muinntir  an  àite  air, 
gun  e  dhol  suas  gu  lerusalem. 

O  O 

13  An  sin  fhreagair  Pòl, 
Ciod  is  ciall  duibh  a'  gul,  agus 
a'  briseadh  mo  chridhe  ?  oir  a 
ta  mise  ullamh  cha-n  e  a 
mhàin  gu  bhi  air  mo  cheangal, 
ach  eadhon  gu  bàsachadh  ann 
an  lerusalem  air  son  ainme  an 
Tighearna  losa. 

14  Agus  an  uair  nach  gabh- 
adh  e  comhairle,  sguir  sinne, 
ag  ràdh,  Deanar  toil  au  Tigh- 
eama. 

15  Agus  an  dèiorh  nnu  laith- 

O  O 

ean  so,  air  dhuinn  bhi  ulh.mh, 
chaidh  sinn  snas  gu  lerutaleni. 

16  Agus  chai'lh  mar  an 


276 


GNIOMHARA. 


ceudna  inaille  ruinn  cuid  do 
na  deisciobluibh  o  Chesarea, 
a'  toirt  leo  Mhnasoin  o  Chip- 
rus,  seann  deisciobul  àraidh, 
aig  an  robh  sinn  gu  bhi  air 
aoidheachd. 

17  Agus  an  uair  a  thàinig 
sinn  gu  lerusalem,  ghabh  na 
bràithre  ruinn  gu  subhach. 

1 8  Agus  air  an  ath  la,  chaidh 
Pòl  maille  ruinne  dh'ionnsuidh 
Sheumais ;  agus  bha  na  sean- 
airean  uile  a  làthair. 

19  Agus  air  dhasan  fàilte 
chur  orra,  chuir  e'n  cèill 
doibh  fa  leth  na  nithe  a  rinn 
Dia  le  'mhinistreileachdsan 
'am  measg  nan  Cinneach. 

20  Agus  an  uair  a  chual 
iadsan  so,  thug  iad  glòir  do'n 
Tighearn,  agus  thubhairt  iad 
ris-san.  Tha  thu  'faicinn,  a 
bhràthair,  cia  lìon  mìle  do  na 
h-Iudhaich  a  ta  creidsinn ;  a- 
gus  tha  iad  uile  ro  eudmhor 
mu'n  lagh. 

21  Agus  chual  iad  umad- 
sa,  gu  bheil  thu  teagasg  do 
na  h-Iudhaich  uile  a  ta  measg 
nan  Cinneach,  Maois  a  thrèig- 
sinn,  ag  ràdh  riu,  Nach  còir 
dboibh  an  clann  a  thimchioll- 
ghearradh,  no  gluasad  a  rèir 
nan  gnàth. 

22  Ciod  uime  sin  a  nitJiear  f 
Gun  teagamh,  is  èigin  do'n 
t-sluagh  cruinneachadh :  oir 
cluinnidh  iad  gu'n  d'thàinig 
thu. 

23  Uime  sin  dean  so  a  ta 
sinne  ag  ràdh  riut :  Tha  ceath- 
rar  fhear  maille  ruinne,  air 
am  bheil  bòid  ; 

24  Thoir  iadsan  leat,  agus 


bi  air  do  ghlanadh  maille  riu, 
agus  dean  costus  leo,  chum  gu 
bearr  iad  an  cinn :  agus  gu'm 
bi  fhios  aig  na  h-uile  nach  'eil 
ach  neo-ni  anns  na  chual  iad 
mu  d'  thimchiollsa,  ach  (fu 
bheil  thu  fèin  mar  an  ceudna 
ag  imeachd  gu  riaghailteach, 
agus  a'  coimhead  an  lagha. 

25  Ach  mu  thimchioll  nan 
Cinneach  a  chreid,  sgrìobh 
sinne  agus  b'i  ar  breth,  gun 
iad  a  ghleidheadh  a  h-aon  do 
na  nithibh  sin,  ach  a  mhàin 
iad  fèin  achoimhead  o  nithibh 
a  chaidh  ìobradh  do  ìodhol- 
aibh,  agus  o  fhuil,  agus  o  ni 
tachdta,  agus  o  strìopachas. 

26  An  sin  ghabh  Pòl  na 
daoine ;  agus  air  an  là  màir- 
each  air  dha  bhi  air  a  ghlanadh 
maille  riu,  chaidh  e  steach 
do'n  teampull,  a'  foillseach- 
adh  coimhlionaidh  laithean  a' 
ghlanaidh,  gus  an  tugtadh 
tabhartas  air  son  gach  aon  aca. 

27  Agus  an  uair  a  bha  na 
seachd  làithean  air  bheag  nithe 
air  an  coimhlionadh,  air  do 
na  h-Iudhaich  o'n  Asia  esan 
fhaicinn  's  an  teampull,  bhros- 
nuich  iad  am  pobull  uile,  agus 
chuir  iad  làmh  ann, 

28  Ag  èigheach,  Fheara  Is- 
raeil,  cuidichibh  :  is  e  so  an 
duine  a  ta  teagasg  nan  uile 
dhaoine  anns  gach  àit  an  agh- 
aidh  a'  phobuill,  agus  an  lagha, 
agus  an  àite  so :  agus  os  bàrr, 
thug  e  steach  Greugaich  do'n 
teampull,  agus  shalaich  e'n  t- 
ionad  naomh  so. 

29  (Oir  chunnaic  iad  Trophi- 
mus  an  t-Ephesianach  roimhe 


CAIB.  XXII. 


277 


sin  anns  a'  bhaile  maille  ris, 
agus  shaoil  iad  gu'n  d'thug 
Pòl  a  steach  do'n  teampull  e.) 

30  Agus  ghluaiseadh  am 
baile  gu  h-iomlan,  agus  ruith 
an  sbiagh  cuideachd  :  agus  air 
dhoibh  breith  air  Pòl,.  tharr- 
uing  iad  a  mach  as  an  team- 
pull  e :  agus  air  ball  dhùin- 
eadh  na  dorsa. 

31  Agus  an  uair  a  b'àill  leo 
a  mharbhadh,  chaidh  sgeula 
dh'ionnsuidh  àrd-cheannaird 
na  cuideachd,  gu'n  robh  le- 
rusalem  uile  thar  a  chèile  : 

32  Neach  air  ball  a  thug 
leis  saighdearan,  agus  ceann- 
ardan-cheud,  agus  a  ruith  sìos 
d'an  ionnsuidh  :  Agus  an  uair 
a  chunnaic  iadsan  an  t-àrd- 
cheannard  agus  na  saighdear- 
an,  sguir  iad  do  bhualadh 
Phòil. 

33  An  sin  thàinig  an  t-àrd- 
cheannard  am  fagus  agus  rug 
e  air,  agus  dh'àithii  e  a  cheang- 
al  le  dà  shlabhraidh ;  agus 
dh'fhiosraich  e,  Cò  e,  agus 
ciod  a  rinn  e. 

34  Agus  ghlaodh  aon  chuid 
am  measg  an  t-sluaigh  aon  ni, 
agus  cuid  eile  ni  eile :  agus  an 
uair  nach  robh  e  an  comas  da 
cinnteachd  fiacàise  a  thuigsinn 
air  son  na  h-àrd-bhruidhne, 
dh'orduich  e  esan  a  tlioirt  do'n 
chaisteal. 

35  Agus  an  uair  a  thàinig  e 
chum  na  staidhreach,  tharladh 
gu'n  do  ghiùlaineadh  e  leis  na 
saighdearaibh,  air  son  foireigin 
an  t-sluaigh. 

36  Oir  lean  am  mòr-shluagh 
6,  a'  glaodhaich,  Beir  uainn  e. 


37  Agus  an  uair  a  bha  Pòl 
gu  bhi  air  a  thoirt  a  steach  do'n 
chaisteal,  thubhairt  e  ris  an  àrd- 
cheannard,  An  cead  domhsa 
ni  a  labhairt  riut  ?  agus  thu- 
bhairt  esan,  An  labhair  thu 
Grèigis  ? 

38  Nach  tusa  an  t-Eiphi- 
teach  sin  a  thog  ceannairc 
roimh  na  làithibh  so,  agus  a 
thug  leat  do'n  fhàsach  ceithir 
mìle  fear  a  bha  'n  an  luchd- 
mortaidh? 

39  Ach  thubhairt  Pòl,  Is 
duine  mise  a  tha  a'm'  ludhach 
gun  amharus  o  Tharsus,  saor- 
dhuine  do  bhaile  ro  inbheach 
ann  an  Cilicia :  agus  guidheam 
ort,  thoir  cead  domh  labhairt 
ris  an  t-sluagh. 

40  Agus  an  uair  a  thug  e 
cead  da,  Air  do  Phòl  seasamh 
air  an  staidhir,  smèid  e  le 
'làimh  air  an  t-sluagh,  ag  iarr- 
aidh  èisdeachd :  agus  air  fan- 
tuinn  ro  thosdach  dhoibh-san, 
labhair  e  riu's  a'  chànain  Eabh- 
ruidhich,  ag  ràdh. 

CAIB.  XXII. 

FHEARA,  a  bhràithre,  a 
gus  aithriche,  èisdibh-sa 
ri  m'  dhìon-chainnt  ribh  a  nis  : 

2  (Agus  an  uair  a  chual  iad- 
san  gu'n  do  labhair  e  riu  's  a' 
chànain  Eabhruidhich,  bu 
mhòid  a  thosd  iad :  agus  thu- 
bhairt  esan,) 

3  Is  ludhach  mise  da  rìr- 
eadh,  a  rugadh  ann  an  Tarsus 
na  Cilicia,  acli  a  dh'oileadh 
's  a'  bhaile  so,  aig  cosaibh  Gha- 
malieil,  agus  a  theagaisgeadh 
gu  coimhlionta  a  rèir  gnàtha 


27S 


GNIOMHARA. 


lagha  nan  aitliriche,  agus  bha 
mi  eudmhor  a  thaobh  Dhè, 
mar  a  ta  sibhse  uile  an  diugh. 

4  Agus  rinn  mi  geur-lean- 
mhuinn  gu  bàs  air  an  t-sb'ghe 
so,  a'  ceangal  fhear  agus  bhan, 
agus  'g  an  tarruing  gu  prìos- 
an : 

5  Mar  a  ni  an  t-àrd-shagart 
mar  an  ceudna  fianuis  domh, 
agus  comhairle  nan  seanairean 
uile ;  o'n  d'fhuair  mise  mar 
an  ceudna  litriche  clium  nam 
bràithre,  agus  chaidh  mi  gu 
Damascus,  chum  an  dream  a 
bha'n  sin  a  thoirt  ceangailte 
gu  lerusalem,  chum  gu  deant- 
adh  peanas  orra. 

6  Agus  tharladh,  air  dhomh 
bhi  'g  imeachd,  agus  a'  druid- 
eadh  ri  Damascus  mu  mheadh- 
on-là,  gu'n  do  dhealraich  gu 
h-obann  o  nèamh  solus  mòr 
mu'n  cuairt  orm. 

7  Agus  thuit  mi  air  an  tal- 
amh,  ag'us  chuala  mi  guth  ag 
ràdh,  a  Shauil,  a  Shauil,  c'ar 
son  a  ta  thu  'g  am  gheur-Iean- 
mhuinn-sa  ? 

8  Agus  fhreagair  mise,  Cò 
thu,  a  Thighearn  ?  Agus  thu- 
bhairt  e  rium,  is  mise  losa  o 
Nasaret,  air  am  bheil  thusa  a' 
deanamh  geur-Ieanmhuinn. 

9  Agus  chunnaic  na  daoine 
a  bha  maille  rium  an  solus  gu 
deimhin,  agus  ghabh  iad  eagal ; 
ach  cha  chual  iad  guth  an  ti 
a  labhair  riumsa. 

10  Agus  thubhairt  mise, 
Ciod  a  ni  mi,  a  Thighearn? 
Agus  thubhairt  an  Tighearn 
rium,  Eirich,  agus  imich  gu 
Damascus,  agus  an  sin  labhrar 


riut  mu  thimchioll  nan  nithe 
sin  uile  a  dh'orduicheadh 
dhuit  a  dheanamh. 

11  Agus  an  uair  nach  hn 
leir  dhomh  tre  ghlòir  an  t-so- 
luis  sin,  air  dhomh  bhi  air  mo 
threòrachadh  air  làimh  leosan 
a  bha  maille  rium,  thàinig  mi 
gu  Damascus. 

12  Agus  air  do  dhuine  àr- 
aidh  d'am  Vainm  Ananias,  a 
bha  cràbhach  a  rèir  an  lagha, 
agus  air  an  robh  deadh  theist-  • 
eas  aig  na  h-Iudhaich  uile  a  j 
bha  chòmhnuidh  an  sm, 

13  Teachd  a  m'  ionnsuidh, 
agus  seasamh  làimh  rium,  thu- 
bhairt  e  rium,  a  Shauil  a 
bhràthair,  faigh  do  radharc. 
Agus  air  an  uair  sin  fèin 
dh'amhairc  mi  suas  air. 

14  A.gus  thubhairt  esan, 
Thagh  Dia  ar  n-aithriche 
roimh-Iàimh  thusa,  chum  gu'n 
gabhadli  tu  eòlas  air  a  thoil,  i 
agus  gu'm  faiceadh  tu  an  t- Aon 
cothromach  sin,  agus  gu'n 
cluinneadh  tu  guth  asabheul. 

15  Oir  bithidh  tu  a'd'  fhia- 
nuis  aige  chum  nan  uile 
dhaoine,  air  ua  nithibh  a 
chunnaic  agus  a  chuala  tu. 

16  Agus  a  nis  c'ar  son  a  ta 
thu  a'  deanamh  moille  ?  Eir- 
ich,  agus  bi  air  do  bhaisteadh, 
agus  ionnlaid  uait  do  pheac- 
anna,  a'  gairm  air  ainm  an 
Tighearn. 

17  Agus  tharladh,  'n  uair  a 
phill  mise  gu  lerusalem,  agus  ;  ' 
a  bha  mi  a'  deanamh  urnuigh  1 
's  an  teampull,  gu'n  deachaidh  ( 
mi  ann  an  neul,  1 

18  Agus  gu'm  faca  mi  esan  { 


CAIB. 

ag  ràdh  rium,  Dean  deifir,  a- 
gus  imich  gu  grad  à  lerusa- 
lem  ;  oir  clia  giiabh  iad  ri  dh' 
theisteas  mu  m'  thimchiollsa. 

19  Agus  thubhairt  mise,  A 
Thighearn,  tha  fhios  aca  gu 
robh  mise  a'  tilgeadh  'am  prìos- 
an,  agus  a'  sgiùrsadh  anus 
gach  sionagog  iadsau  a  chreid 
annadsa : 

20  Agus  an  uair  a  dhòirt- 
eadh  fuil  do  mhairtirich  Ste- 
phein,  bha  mise  mar  an  ceud- 
na  a'm'  sheasamh  a  làthair, 
agus  ag  aontachadh  leis  a 
mharbhadh,  agus  a'  coimhead 
eudaich  na  muinntir  a  mharbh 
e. 

21  Agus  thubhairt  e  rium, 
Imich :  oir  cuiridh  mise  thu 
am  fad  chum  nan  Cinneach. 

22  Agus  dh'èisd  iad  ris  gus 
an  fhocal  so,  àgus  thog  iad  an 
sin  an  guth  gu  h-àrd,  ag  ràdh, 
Beir  o'n  talamh  a  leithid  so 
do  dhuine ;  oir  cha  chòir  e 
bhi  beò. 

23  Agus  an  uair  a  bha  iad- 
san  ag  èigheach,  agus  a'  tilg- 
eadh  dhiubh  an  eudaich,  agus 
a'  tilgeadh  luaithre  's  an  athar, 

24  Dh'àithn  an  t-àrd-cheann- 
ard  esan  a  thoirt  do'n  chaisteai, 
ag  orduchadh  a  cheasnachadh 
le  a  sgiììrsadh ;  chum  gu  faigh- 
eadh  e  fios  ciod  i  a'  choire 
mu'n  robh  iad  a'  glaodhaich 
mar  sin  'n  a  aghaidh. 

25  Agus  an  uair  a  bha  iad 
'g  a  cheangal  le  iallaibh,  thu- 
bhairt  Pòl  ris  a'  cheannard- 
ceud  a  sheas  a  làthair,  Am 
bheil  e  ceaduichte  dhuibhse 
duine  a  ta  'n  a  Rorahanach  a 


XXIII.  279 

sgiùrsadh,  agus  guu  e  air  a 
dliìteadh  ? 

26  Agus  an  uair  a  chual  an 
ceannard-ceud  so,  dh'imich  e 
agus  dh'innis  e  do'n  àrd- 
cheannard,  ag  ràdh,  Thoir 
fa'near  ciod  a  ni  thu ;  oir  is 
Romhanach  an  duine  so. 

27  An  sin  thàinigan  t-àrd- 
cheannard  d'a  ionnsuidh,  agus 
tliubhairt  e  ris,  Innis  domhsa, 
an  Romhanach  thu  ?  Affus 
thubhairt  esan,  Is  mi. 

28  Agus  fhreagair  an  t-àrd- 
cheanriard,  Is  mòr  an  t-suim 
air  an  do  cheannaicli  mise  an 
t-saorsa  so.  Agus  thubhairt 
Pòl,  Ach-rugadh  mise  saor. 

29  An  sin  dh'imich  iadsan 
uaith  air  ball  a  bha  gus  a 
cheasnachadh  :  agus  ghabh  an 
t-àrd-cheannard  mar  anceudna 
eagal  'n  uair  a  thuig  e  gu'm 
bu  Romhanach  e,  agus  a 
chionn  gu'n  do  cheangail  se  e. 

30  Agus  air  an  là  màireach, 
air  dha  bhi  togarrach  air  fios 
cinnteach  fhaotainn  ciod  i  a' 
choire  a  bha  na  h-Iudhaich  a' 
cur  as  a  leth,  dh'fhuasgail  se 
e  o  a  chuibhreachaibh,  agus 
dh'àithn  e  do  na  h-àrd-shag- 
artaibh  agus  d'an  comhairle 
uile  teachd  a  làthair,  agus  air 
dha  Pòl  a  thoirt  sìos,  chuir  e 
'n  am  fianuis  e. 

CAIB.  XXIII. 

AGUS  air  dearcadli  do  Phòl 
air  a'  chomliairle,  thubh- 
airt  e,  Fheara  agus  a  bhràithre, 
anns  an  uile  dheadh  choguis 
chaith  mise  mo  bheatha  a 
thaobh  Dhè  gus  an  là'n  diugh. 


280 


GNIOMHARA. 


2  Agus  dli'àithn  an  t-àrd- 
sliagart  Aiianias  dhoibh-san  a 
bha  'n  an  seasarah  làimh  ris,  a 
bhualadh  air  a  bheul. 

3  An  sin  thubhairt  Pòl  ris, 
Buailidh  Dia  thusa,  a  bhalla 
ghealaichte:  oir  am  bheil  thusa 
a'd'  shuidhe  a  thoirt  breth 
ormsa  a  rèir  an  lagha,  agus  an 
aghaidh  an  lagha  ag  orduch- 
adh  mo  bhualadh  ? 

4  Agus  thubhairt  iadsan  a 
sheas  làimh  ris,  Am  bheil  thusa 
a'  toirt  ana-cainnt  do  àrd-shag- 
art  Dhè  ? 

5  An  sin  thubhairt  Pòl,  Cha 
robh  fhios  agam,  a  bhràithre, 
gu'm  b'e  an  t-àrd-shagart  e:  oir 
a  ta  e  sgrìobhta,  Na  labhair 
olc  mu  uachdaran  do  phobuill. 

6  Ach  an  uair  a  thuig  Pòl, 
gu  robh  cuid  diubh  'n  an  Sa- 
dusaich,  agus  a'  chuid  eile 
'n  am  Phairisich,  ghlaodh  e 
anns  a'  chomhairle,  Fheara 
agus  a  bhràithre,  is  Phairis- 
each  mise,  mac  Phairisich  :  is 
ann  à  leth  dòchais  agus  ais- 
eirigh  nam  marbh,  a  tha  mi 
air  mo  thoirt  'am  breitheanas. 

7  Agus  air  dhasan  so  a  labh- 
airt  dh'èirich  comhstri  eadar 
na  Phairisich  agus  na  Sadus- 
aich:  agus  roinneadh  an  coimh- 
thional  an  aghaidh  a  cheile. 

8  Oir  tha  na  Sadusaich  ag 
ràdh  nach,  'eil  aiseirigh,  no 
aingeal,  no  spiorad  ann ;  ach 
a  ta  na  Phairisich  ag  aideach- 
adh  gach  aon  diubh. 

9  Agus  dh'èirich  gàir  mhòr : 
agus  air  seasamh  suas  do  na 
sgrìobhaichibh  a  bha  air  taobh 
nani  Phairiseach,  chathaich  iad 


'w  an  aghaidh,  ag  ràdh,  Cha-n 
'eil  sinne  faotainn  cron  air  bith 
's  an  duine  so :  ach  ma  labhair 
spiorad  no  aingeal  ris,  na 
cogamaid  an  aghaidh  Dhè. 

10  Agus  an  uair  a  dh'èirich 
connsachadh  mòr  eatorra,  air 
do'n  àrd-cheannard  bhi  fo 
eagal  gu'n  rachadh  Pòl  a 
tharruing  as  a  chèile  leo,  dh'- 
àithn  e  do  na  saighdearaibh  dol 
sìos,  agus  esan  a  thogail  leis  an 
làimh  làidir  as  am  mheadhon, 
agus  a  thoirt  do'n  chaisteal. 

11  Agus  air  an  oidhche  'n  a 
dhèigh  sin,  sheas  an  Tighearn 
làimh  ris,  agus  thubhairt  e, 
Biodh  misneach  mhaith  agad, 
a  Phòil ;  oir  mar  a  rinn  thu 
fianuis  mu  m'  thimchiollsa 
ann  an  lerusalem,  is  amhuil 
sin  is  èigin  duit  fianuis  adhean- 
amh  anns  an  Ròimh. 

]  2  Agus  air  teachd  do'n  là, 
chruinnich  dream  àraidh  do 
na  h-Iudhaich  an  ceann  a 
chèile,  agus  chuir  siad  iad  fèin 
fo  mhaliachadh,  ag  ràdh,  nach 
itheadh  agus  nàch  òladh  iad 
gus  am  marbhadh  iad  Pòl. 

]  3  Agus  bha  iad  os  ceann 
dà  fhicheadyèar  arinn  an  co- 
mhionnachadh  so. 

14  Agus  thàinig  iad  chum 
nanàrd-shagart,  agus  nan  sean- 
airean,  agus  thubhairt  iad, 
Chuir  sinne  sinn  fèin  fo  àrd- 
mhallachadh,  nach  blaiseam- 
aid  ni  sani  bith  gus  am  marbh- 
amaid  Pòl. 

15  A  nisuime  sin  iarraibh- 
sa  maille  ris  a'  chomhairle  air 
an  àrd-cheannard,  gu'n  tugadh 
e  do  'ur  n-ionnsuidh-sa  e  am 


CAIB.  XXIII. 


281 


màireach,  mar  gu  biodh  a  rùn  \ 
oirbh  fios   fhaotainn    ui  bu 
choimhlionta  air  ni  èigin  m'a 
thimchioll;    agus    tha  sinne 
deas  chum  esan  a  mharbhadh,  I 
mu  n  tig  e'm  fagus  duibh. 

16  Agus  an  uair  a  chuala 
mac  peathar  Phòil  am  feall- 
fholach  so,  thàinig  e,  agus  air 
dha  dol  a  steach  do'n  chaist-' 
eal.  dh  innis  e  sin  do  Phòl. 

17  An  sin  ghairm  Pòl  d'a 
ionnsuidh  aon  do  na  ceannard- 
aibh-cheud,  agus  thubhairt  e, 
Thoir  an  t-òganach  so  chura 
an  àrd-cheannaird ;  oir  a  ta  ni  i 
àraidh  aige  ra  innseadh  dha. 

18  An  sin  thug  e  leis  e,  a-, 
gus  threòraich  se  e  chum  anj 
àrd-cheaunaird,  agus  thubh-i 
airt  e,  Ghairm  Pòl  am  prìosan- 
ach  mise  d'a  ionnsuidh,  agus 
ghuidh  e  orm  an  t-òganach  so 
thoirt  a  d'ionnsuidh-sa,  aig  am 
bheil  ni  èigin  r'a  innseadh 
dhuit. 

19  An  sin  rug  an  t-àrd- 
cheannard  air  a  làimh,  agus, 
chaidh  e  a  leth-taobh  an  uaig- 
nidheas  maille  ns,  agus  dh'- 
f hiosraich  e  dheth,  Ciod  a  tha 
agad  r  a  innseadh  dhomhsa  ? 

20  Agus  thubhairt  esan, 
Rinn  na  h-Iudhaich  comhairle 
iarraidh  ortsa,  gu'n  tugadh  tu 
Pòl  am  màireach  do'n  chomh- 
airle,  mar  gu'm  biodh  iad  gu 
rannsachadh  ni's  gèire  a  dhean- ' 
amhairni-èigin  m'a  thimchioll, 

21  Ach  na  aontaich  thusa 
leo :  oir  a  ta  os  ceann  dà 
fhichead  fear  dhiubh  ri  feall- 
fholach  'n  a  aghaidh,  a  chuir 
iad  fèin  fo  mhallachadh,  nach 


ith  agus  nach  òl  iad  gus  am 

marbh  iad  e  :  agus  a  nis  tha 
iad  ullamh,  a'  feitheamh  ri 
gealladh  uaitse. 

22  An  sin  leig  an  t-àrd- 
cheannard  uaith  an  t-òganach, 
agus  dh'àithn  e  dha,  ag  radh, 
Feiich,  nach  innis  thu  do  neach 
sam  bith,  gu  n  d'f hoillsich  thu 
na  nithe  so  dhomhsa. 

23  Agus  ghairm  e  d'a  ionn- 
suidh  dà  cheannard-ceud,  a- 
gus  thubhairt  e,  Ulluichibh  dà 
cheud  saighdear  a  thèid  gu 
Cesarea.  aofus  deich  agus  tri 
fichead  marcach,  agus  dà 
cheud  fear-sleagha,  air  an  treas 
uair  do'n  oidhche. 

24Agusulluichibheich,  chum 
air  dhoibh  Pòl  a  chur  orra, 
gu'n  toir  iad  e  gu  tèaruinte 
chum  an  uachdarain  Felics. 

25  Agus  sgrìobh  e  litir  air 
a'  mhodh  so : 

26  Beatha  agus  slàinte  o 
Chlaudius  Lisias,  chum  an 
uachdarain  ro  òirdheirc  Felics. 

27  Ghlacadh  an  duine  so 
leis  na  h-Iudhaich,  agus  an 
uair  a  bha  iad  air  ti  a  mharbh- 
adh,thàinio'mise  orralesaio:hd- 
earaibh.  agais  thug  mi  dhiubh 
e,  a'  tuigsinn  gu'm  bu  Romh- 
anach  e. 

28  Agus  air  dhomh  bhi  toil- 
each  air  fios  an  aobhair  fhaot- 
ainn  air  son  an  d'agair  iad  e, 
thug  mi  sìos  e  chum  an  comh- 
airle-san  : 

29  Agus  thuig  mi  gu'n  robh 
e  air  agairt  mu  cheisdibh  d'an 
lagh  fèin,  gun  ni  sam  bith  air 
a  chur  as  a  leth  a  b'airidh  air 
bàs  no  air  ceanglaichibh. 


282 


GNIOMHARA. 


80  Ach  an  uair  a  clh'inn- 
seadh  dhomh  gu'n  robh  na  h- 
ludhaich  gu  feall  a  chaitheadli 
air  an  duine,  air  ball  chuir  mi 
a  d'ionnsuidh-sa  e,  agus  thug 
mi  aithne  mar  au  ceudna  d'a 
luchd-casaid,  gach  cùis  a  bha 
aca  'n  a  aghaidh  a  chur  an 
cèill  a  d'  làthair-sa.  Slàn  leat. 

31  An  sin  air  do  na  saighd- 
earaibh  Pòl  a  ghabhail,  a  rèir 
niar  a  dh'àithneadh  dboibh, 
thug  iad  's  an  oidhche  e  gu  An- 
tipatris. 

32  Agus  air  an  là  màireach 
leig  iad  do'n  mharc-shhiagh 
dol  leis,  agus  phill  iad  fèin 
do'n  chaisteal. 

33  Agus  an  uair  a  chaidh 
iad  a  stigh  do  Chesarea,  agus 
a  thug  iad  an  litir  do'n  uachd- 
aran,  chuir  iad  mar  an  ceud- 
na  Pòl  'n  a  fhianuis. 

34  Agus  an  uair  a  leugh  an 
t-uachdaran  an  litir,  dh'fhios- 
raich  e  cò  an  diìthaich  o'n 
robh  e.  Agus  an  uair  a  thuig 
e  gur  ann  o  Chilicia  bha  e, 

35  Thubhairt  e,  Eisdidh  mi 
riut,  'n  uair  a  thig  do  luchd- 
casaid  mar  an  ceudna.  Agus 
dh'àithn  e  esan  a  choimhead 
ann  an  talia-breitheanais  He- 
roid. 

CAIB.  XXIV. 

AGUS  an  ceann  chùig  làith- 
ean  'n  adhèigh  sin,chaidh 
Ananias  an  t-àrd-shagart  sìos 
maille  ris  na  seanairibh,  agus 
ri  Tertullus  fear-tagraidh  àr- 
aidh,  muinntir  a  nochd  iad  fèin 
'an  làthair  an  uachdarain  'an 
aghaidh  Phòil. 


2  Agus  an  uair  a  ghairm- 
eadh  a  mach  e  thòisich  Ter- 
tullus  air  a  chasaid,  ag  ràdh, 
Do  bhrìgh  gu  bheil  sinn  tromh- 
adsa  a'  mealtuinn  mòr-shìth, 
agus  gu'n  d'rinneadh  iomadh 
deadh  ghnìomh  do'n  chinn- 
each  so  tre  do  ghliocassa, 

3  Tha  sinne  'gabhail  ri  so, 
anns  gach  àm  agus  anns  gach 
àit,  Fhelics  ro  òirdheirc,  maille 
ris  gaca  uile  bhuidheachas. 

4  Ach,  chum  nach  cuirinn 
mòr-mhoille  ort,  guidheam  ort, 
do  d'  shuairceas  gu'n  eisd  thu 
ruinn  gu  h-ath-ghoirid. 

5  Oir  f  huair  sinn  am  fear  so 
'n  a  phlàigh,  agus  a'  dilsgadh 
nan  ludhach  uile  gu  ceann- 
airc  air  feadh  an  domhain,  a- 
gus  'n  a  cheann-feadhna  do 
luchd  saobh-chreidimh  nan 
Nasarenach. 

6  Neach  mar  an  ceudna  a 
thogairan  teampull  a  shalach- 
adh  :  agus  a  ghlac  sinne,  agus 
b'àill  leinn  breth  a  thoirt  air 
a  rèir  ar  lagha  fèin  : 

7  Ach  air  teachd  do  Lisias 
an  t-àrd-cheannard  oirnn,  thug 
e  le  mòr-ainneart  as  ar  làmh- 
aibh  e, 

8  Ag  àithneadh  d'a  luchd- 
casaid  teachd  a  d'  ionnsuidh- 
sa ;  neach  o'm  feud  thu  le  a 
cheasnachadh,  fios  fhaotainn 
air  na  h-uile  nithibh  a  tha  sinne 
a'  cur  as  a  leth. 

9  Agus  dh'aontaich  na  h- 
ludhaich  mar  an  ceudna,  ag 
ràdh,  Gu'n  robh  na  nithe  sin 
mar  sin. 

10  'An  sin  air  do'n  uachd- 
aran  smèideadh  air  Pòl  e  a 


CAIB. 

labhairt,  fhreagair  esan,  Is 
iiiòid  mo  mbisneacb  gu  freag- 
airt  air  mo  sbon  fèin,  gu  bheil 
fhios  agam  gu  robh  thusa  rè 
mòrain  bbhadhna  a'd'  bhreith- 
eamb  air  a'  chinneach  so : 

1 1  Oir  feudaidh  tu  fìos 
fhaotainn,  nach  niò  na  dà  là 
dbeug  o  cbaidh  mi  suas  gu  le- 
rusalem  a  dbeanamh  aoraidh. 

12  Agus  cha  d'fhuair  iad 
mi  a'  deasboireachd  ri  aon 
neacb  's  an  teampull,  no  a' 
brosnuchadh  an  t-sluaigb  gu 
ceannairc,  aon  cbuid  's  na  sion- 
agogaibh,  no  auns  a'  bhaile. 

13  Ni  mò  is  urrainn  iad  na 
nitbe  sin  a  dhearbbadb  a  tha 
iad  a'  cur  as  mo  leth. 

14  Ach  tha  mi  ag  aideach- 
adh  so  dbuitse,  gur  ann  a  rèir 
na  slighe  sin  ris  an  abair  iad- 
san  saobb-chreidimh,  a  ta  mise 
a'  deanamh  aoraidh  do  Dbia 
m'  aithriche,  a'  creidsinn  nan 
uile  nithe  a  ta  sgrìobbta  's  an 
lagh  agus  anns  na  fàidhibb : 

15  Agus  a  ta  dòchas  agam 
'an  Dia,  ris  am  bheil  suil  mar 
an  ceudna  aca  fèin,  gu'n  tig 
aiseirigh  nam  marbh,  nam 
fìrean  araon  agus  nan  neo- 
fbìrean. 

16  Agus  an  so  tba  mi  a' 
saoithreachadh  a  2'hnàtb  coof- 
uis  neo-lochdacb  a  bhi  agam 
a  tbaobh  Dhè,  agus  a  thaobb 
dhaoine. 

17  A  nis  an  dèigb  mòrain 
bhhadbna,  thàinig  mi  a  thoirt 
dèirce  cbum  mo  cbinnich,  a- 
gus  thabhartas. 

18  Air  a  so  fhuair  ludbaicb 
àraidh  o'n  Asia  mi  air  mo 


XXIV.  283 

glilanadh  's  an  teampull,  gun 
sluagh,  agus  gun  bhuaireas. 

19  Muinntir  d'am  bu  cbòir 
bbi'n  so  a'd'  làtbair-sa,  agus 
m'  agairt,  nam  biodh  ni  sam 
bith  aca  a'm'  aghaidh. 

20  No  abradb  ad  so  fèin, 
ma  fhuair  iad  eucoir  sam  bith 
annamsa,  'n  uair  a  sheas  mi  'an 
làthair  na  comhairle  ; 

21  Muranu  a  mbàin  air  son 
an  aoin  fhocail  so,  a  glilaodh 
mi  a'm'  sheasamb  'n  am  measg, 
Gur  ann  air  son  aiseirigb  nam 
marbb,  a  ta  mi  air  mo  thoirt  gu 
breitheanas  leibhse  an  diugb. 

22  Agus  an  uair  a  chuala 
Felics  na  nithe  so,  air  dha 
eòlas  ni  bu  diongmhalta  bhi 
aige  air  an  t-slighe  sin,  chuir 
e  air  dàil  iad,  ag  ràdb,  'N  uair 
a  tbig  Lisias  an  t-àrd-cheann- 
ard  a  nuas,  làn-rannsàicbidb 
mi  bbur  cùis. 

23  Agus  dh'àitbn  e  do 
cheannard-ceud  Pòl  a  ghleidh- 
eadh,  agus  e  bbi  fuasgailte 
aige,  agus  gun  neacb  d'a 
mbuinntir  fèin  a  bhacadh  o 
fbritbealadh  dha,  no  teacbd 
d'a  ionusuidh. 

24  Agus  an  dèigb  làitbean 
àraidh,  'n  uair  a  tbàinig  Felics 
raaille  r'a  mhnaoi  DrusiUa,  a 
bha  'n  a  Ban-Iudhach,  cbuir  e 
fios  air  Pòl,  agus  dh'eisd  e  ris 
mu  thimcbioll  a'  chreidimh 
ann  an  Criosd. 

25  Agus  air  dhasan  bhi  a' 
reusonachadh  mii  fhìreant- 
achd,  stuaim,  agus  breitbean- 
as  ri  teachd,  ghabh  FeHcs 
eagal  mòr,  agus  fhreagair  e, 
Imich   romhad  an  tràth  so ; 


284 


GNIOMIIARA. 


'n  uair  a  bhìos  iiine  agam,  cuir- 
idli  mi  fios  ort. 

26  Bha  dìiil  aige  mar  an 
ceudna  gu  rachadh  airgiod  a 
thoirt  da  le  Pòl,  chum  gu'm 
fuasgladh  se  e :  uime  sin  chuir 
e  fios  air  ni  bu  trice,  agus 
labhair  e  ris. 

27  Ach  air  do  dha  bhliadh- 
na  bhi  air  an  coimhlionadh, 
thàinig  Porcius  Festus  an  àit 
Fheiics  :  agus  air  do  Flielics 
bhi  toileach  comain  a  chur  air 
na  h-Iudhaich,  dh'fhàg  e  Pòl 
ceangailte. 

CAIB.  XXV. 

ANIS  'n  uair  a  thàinig  Fes- 
tus  do'n  mhòr-roinn,  an 
ceann  tri  làithean  chaidh  e  suas 
o  Chesarea  gu  lerusalem. 

2  Agus  nochd  an  t-àrd- 
shagart  agus  maithean  nan 
ludliach  iad  fèin  'n  a  làthair 
an  aghaidh  Phòil,  agus  chuir 
iad  impidh  air. 

3  Ag  iarraidh  fàbhoir  'n  a 
aghaidh,  gu'n  cuireadh  e  fios 
air  gu  lerusalem,  aqus  iad  a 
dheanamh  feall-fholach  chum 
esan  a  mharbhadh  air  an  t- 
slighe. 

4  Ach  fhreagair  Festus, 
Gu'm  bn  chòir  Pòl  a  ghleidh- 
eadh  ann  an  Cesarea,  agus 
gu'n  rachadh  e  fèin  ''mi  sin  gu 
h-aithghearr. 

5  Uime  sin,  ars'  esan,  rach- 
adh  iadsan  'n  'ur  measg  a 
dh'fheudas,  sìos  maille  rium- 
sa,  agus  ma  ta  coire  air  bith 
's  an  duine  so,  cuireadh  iad  sin 
as  a  leth. 

G  Agus  air  dha  fantuinn 


'n  am  measg  os  ceann  deich 
làithean,  chaidh  e  sìos  do  Che- 
sarea ;  agus  air  an  là  màireach- 
shuidh  e  air  a'  chaithir-bhreith- 
eanais,  agus  dh'àithn  e  Pòl  a 
thoirt  a  làthair. 

7  Agus  an  uair  a  thàinig 
esan,  sheas  na  h-Iudhaich  a 
thàinig  a  nuas  o  lerusalem  m'a 
thimchioll,  a'  cur  choireanna 
lìomnhor  agus  mòra  à  leth 
Phòil,  nach  b'urrainn  iad  a 
dhearbhadh  : 

8  'N  uair  a  fhreagair  esan 
'g  a  shaoradh  fèin,  Cha  d'rinn 
mi  cionta  sam  bith  an  aghaidli 
lagha  nan  ludhach,  no  'n  agh- 
aidh  an  teampuill,  no  'n  agh- 
aidh  Cheasair. 

9  Acli  air  bhi  do  Fhestus 
togarrach  air  toileachas-inn- 
tinn  a  thoirt  do  na  h-Iudhaich, 
fhreagair  e  Pòl,  agus  thu- 
bhairt  e,  An  àill  leatsa  dol 
suas  gu  lerusalem,  agus  'an  sin 
dol  fo  bhreitheanas  thaobh  nan 
nithe  sin  ann  mo  làthair-sa  ? 

IQ  An  sin  thubhairt  Pòl, 
Tha  mi  m'  sheasamh  aig  cai- 
thir-breitheanais  Cheasair,  far 
an  còir  breth  a  thoirt  orm  :  air 
na-h-Iudhaich  cha  d'rinn  mi 
eucoir  sam  bith,  mar  is  maith 
a  ta  fios  agadsa. 

11  Oir  ma  tha  mi  deanamh 
eucoir,  agus  ma  rinn  mi  ni 
sam  bith  a  thoill  bàs,  cha-n 
'eil  mi  'diultadh  bàs  fhulang : 
ach  mur  'eil  ni  sam  bith  dhiubh 
•èmfior  a  tha  iad  so  a'  cur  as 
mo  leth,  cha-n  fheud  duine 
sam  bith  mo  thoirt  thairis 
doibh.  Tha  mi  togail  mo 
chùis  gu  Ceasar. 


CAIB.  XXV. 


285 


12  An  sin  an  deigh  do  Fhes-  chioll  an  creidimh  fein,  agus 
tiis  labbairt  ris  a'  comhairle,  mu  tbimchioll  losa  àraidb,  a 
fbreagair  e,  An  do  thog  tbu  fbuair  bàs,  neacb  a  thubhairt 
do  chùis  gu  Ceasar  ?  gu  Cea-  Pòl  a  bbi  beò. 

sar  thèid  tbu.  20  Agus  a  chionn  gu  robh 

13  Air  dol  do  làithibh  àr-  mise  amharusach  mu  tbim- 
aidh  seachad,  thàinig  Agripa  chioll  an  leithid  sin  do  cheisd- 
an  riofh  asrus  Bernice  gu  Ce-  ibh.  dh'fheòraicb  mi  dheth 
sarea  a  chur  fuilte  air  Festus.  am  b'àill  leis  dol  suas  gu  le- 

14  Agus  air  dboibh  mòran  rusalem,  agus  an  sin  dol  fo 
làithean  a  chaitheadh  an  sin,  bhreitheanas  mu  na  nithibh  so. 
chuir  Festus  cùis  Phòil  an  21  Ach  an  uair  a  dh'iarr 
ceill  do'n  riorb.  ag  ràdh,  Pòl  a  choimbead  gus  am  fios- 
•Db'fhàgadh  duine  àraidh  le  raichteadb  a  chùis-san  le  Au- 
Felics 'n  a  phrìosanach.  Igustus,  dh'àithn  mi  e  bhi  air 

15  Air-san,  an  uair  a  bha  a  ghleidheadh  gus  an  cuirinn 
mise  ann  an  lerusalem,  rinn  gu  Ceasar  e. 

na  h-àrd-shagairt  agus  seau-  22  An  sin  tbubhairt  Agripa 
airean  nan  ludhach  casaid  ri  Festus,  B'aìU  leamsa  fèin 
riiim,  ag  iarraidb  binne  'n  a  an  duine  so  chluinntinn.  Ani 
aghaidh.  màireach,     thubbairt  esan, 

16  D'an  d'thug  mise  am  cluinnidh  tu  e. 

freagradh  so.  Cha-n  e  gnàth  23  Uime  sin  air  an  là  màir- 
nan  Rombanach  duine  sam  each,  'n  uair  a  tbàinig  Agripa, 
bith  a  thoirt  tbairis  chum  bàis,  |  agus  Bernice,  le  mòr-ghreadh- 
gus  am  bi  aig  a  neach  a  tha  nachas,  agus  a  chaidb  iad  a 
air  agairt,  a  luchd-casaid  agb-  steach  maille  ris  na  b-àrd- 
aidh  ri  h-aghaidh,  agus  gu'm  cheannardaibh  agus  prìomh- 
bi  cotbrom  aige  air  e  fèin  a  dhaoinibh  na  caithreach  do'n 
sbaoradb  o"n  choire  a  cbuir-  ionad  èisdeacbd,  air  do  Fhes- 
eadh  as  a  leth.  itus  àithne  a  thoirt,  thugadh 

17  Uime  sin  an  uair  a  tbàin-  Pòl  a  làtbair. 

ig  iad  araon  an  so,  gun  24  Agus  thubhairt  Festus, 
mhoille  sam  bitb  shuidh  mi  A  righ  Agripa,  agus  sibhse 
air  an  ]à  màireach 's  a'  chaitbir-  a  dhaoine  uile  a  ta  làthair  'an 
bhreitheanais,  agus  dh'àithn  so  maille  ruinn,  tha  sibh  a' 
mi'n  duine  a  thoirt  a  làthair.    faicinn  an  duine  so,  mu'n  do 

18  Agus  an  uair  a  sheas  a  cbuir  sluagb  nan  ludhach  uile 
luchd-casaid  m'a  thimcbioll,  impidh  orrasa,  araon  ann  an 
cha  do  chuir  iad  coire  air  bith  lerusalem,  agus  an  so,  a' 
as  a  letb  do  na  nithibh  a  shaoil  glaodbaich  nach  bu  chòir  e 
mise  :  i  bhi  ni  b'f  haide  beò. 

19  Ach  tbug  iad  ceisdean  25  Ach  an  uair  a  tbuig 
àraìdh  'n  a  aghaidh  mu  thim-  mise  nacb  d'riun  e  nisam  bith 


286 


GNIOMITARA. 


a  thoill  bàs,  agus  a  chionn 
gu'n  do  thog  e  fèin  a  chùis  gu 
Augustus,  shonraich  mi  a  chur 
d'a  ionnsuidh. 

26  Mu  nach  'eil  ni  sam  bith 
cinnteach  agam  r'a  sgrìobhadh 
chum  mo  Thighearn.  Uime 
sin  thug  mi  mach  e  do  'ur 
n-ionnsuidh-sa,  agus  gu  h-àr- 
aidh  a  d'ionnsuidh-sa,  a  righ 
iVgripa,  chum  an  dèigh  rann- 
sachadh  a  dheanamh,  gu'm 
biodh  agam  ni  èigin  r'a 
sgrìobliadh. 

27  Oir  is  mi-reusonta  a'm' 
bheachdsa  prìosanach  a  chur 
uam,  agus  gun  na  cùisean  a  ta 
'n  a  aghaidh  ainmeachadh, 

CAIB.  XXVI. 

AN  sin  thubhairt  Agripa  ri 
Pòl,  Tha  cead  agad  labh- 
airt  air  do  shon  fèin.  An  sin 
shln  Pòl  a  mach  a  làmh,  agus 
f  hreagair  e  air  a  shon  fèin, 

2  A  ta  mi  'g  am  mheas  fèin 
sona,  a  righ  Agripa,  do  bhrìgh 
gu  bheil  mi  gu  freagairt  air 
mo  shon  fèin  an  diugh  a'd' 
làthair-sa,  thaobh  nan  nithe  sin 
uile  a  ta  air  ad  cur  as  mo  leth 
leis  na  h-Iudhaich. 

3  Gu  h-àraidh,  a  chionn  gu 
bheil  thusa  eòlach  air  gach 
gnàth  agus  ceisd  a  tha  am 
measg  nan  ludhach  :  uime  sin 
guidheam  ort,  èisd  rium  gu 
foighidneach, 

4  Tha  mo  bheathasa  o 
m'òige,  a  chaitheadh  air  tùs  am 
measg  mo  chinnich  fèin  ann 
an  lerusalem,  nithnichte  do  na 
h-Iudhaich  uile ; 

5  D'am  b'aithne  mi  o  thùs, 


(nam  b'àill  leo  fianuis  a  dhean- 
amh,)  gu'n  do  chaith  mi  mo 
blieatha  a'm'  Phairiseach,  a 
rèir  an  luchd  comh-bharail  a's 
teinne  d'ar  creidimhne. 

6  Agus  a  nis  tha  mi  m' 
sheasamh  fo  bhreitheanas  air 
son  dòchaisa'gheallaidha  rinn- 
eadh  le  Dia  d'ar  n-aithrichibh. 

7  Chum  am  bheil  dùil  aig 
ar  dà  thrèibh  dheug-ne  teachd, 
a'  deanamh  seirbhis  do  Dhia 
a  là  agus  a  dh'oidhche  do 
ghnàth  ;  agus  air  son  an  dòch-i 
ais  so  tha  mise,  a  righ  Agripa, 
air  m'agairt  leis  na  h-Iudhaich. 

8  C'ar  son  a  mheasar  leibh- 
se  mar  ni  do-chreidsinn,  gu'n 
dùisgeadh  Dia  na  mairbh  ? 

9  Gu  deimhin  mheas  mise 
annam  fèin,  gu'm  bu  chòir 
dhomh  mòran  nithe  a  dhean- 
amh  an  aghaidh  ainme  losa  o 
Nasaret. 

10  Ni  mar  an  ceudna  a  rinn 
mi  ann  an  lerusalem :  agus 
air  faotainn  ùghdarrais  o  na 
h-àrd-shagartaibh,  dhruid  mi 
mòran  do  na  naoimli  am  prìos- 
anaibh ;  agus  an  uair  a  chuir- 
eadh  gu  bàs  iad,  thug  mi  mo 
ghuth  'n  an  aghaidh. 

11  Agus  a'  deanamh  pean- 
ais  orra  gu  minic  anns  gach 
sionagog,  cho-èignicli  mi  iad 
gu  toibheum  a  labhairt ;  agus 
air  dhomh  bhi  gu  ro  mhòr  air 
bhoile  'n  an  aghaidh,  rinn  mi 
geur-leanmhuinn  o?t«,  eadhon 
gu  bailtibh  coigreach, 

1 2  Air  a  so  'n  uair  a  bha  mi 
dol  gu  Damascus,  le  cumh- 
achd  agus  barantas  o  na  h-àrd- 
shagartaibh ; 


CAIB. 

13  Mu  mlieadlion-là,  O  a 
righ,  chunnaicmi  air  an  t-slighe 
solus  o  nèamh,  bu  shoilleire 
na  solus  na  grèine,  a'  deah-ach- 
adh  mu'n  cuairt  orm,  agus  orra- 
san  a  bha  'g  imeachd  maille 
rium. 

14  Agusan  uairathuit  sinn 
uile  air  an  talamh,  chuala  mi 
guth  a  labhairt  rium,  agus  ag 
ràdh  anns  a'  chainnt  Eabh- 
ruidhich,  A  Shauil,  a  Shauil, 
c'ar  son  a  ta  thu  ga  m'  gheur- 
lean m h u i n n  ?  /5  cr uai dh  d h  u  i  t- 
se  bhi  breabadh  an  aghaidh 
nan  dealg. 

15  Agus  thubhairt  mise, 
Cò  thu,  a  Thighearn  ?  A- 
gus  thubhairt  esan,  Is  mise 
losa  a  ta  thusa  a'  geur-Iean- 
mhuinn. 

16  Ach  èirich,  agus  seas  air 
do  chosaibh  ;  oir  dh'fhoillsich 
mi  mi  fèin  duit  chum  na  crìche 
so,  gu'n  orduichinn  thu  a'd' 
mhinisteir  agus  a'd'  fhianuis 
araon  air  na  nithibh  sin  a  chunn- 
aic  thu,  agus  air  na  nithibh 
anns  am  foillsich  mi  mi  fèin 
duit ; 

17  Ga  d'  shaoradh  o'n 
t-sluagh,  agus  0  na  Cinnich, 
chum  am  bheil  mi  nis  ga  d' 
chur, 

18  A  dh'fhosgladh  an  sìil, 
chum  gu  tionndaidh  iad  o 
dhorchadas  gu  solus,  agus  0 
chumhachd  Shatain  gu  Dia, 
chum  gu  faigh  iad  maitheanas 
pheacanna,  agus  oighreachd 
maille  ris  a'  mhuinntir  sin  a 
ta  air  an  naomhachadh  tre'n 
chreidimh  a  ta  annamsa. 

19  Uime  sin,  a  righ  Agripa, 


XXVI.  287 

cha  robh  mi  eas-ùmhal  do'n 
taisbean  nèamhaidh  .; 

20  Ach  shearmonaich  mi 
air  tùs  dhoibh-san  ann  an  Da- 
mascus,  agus  ann  an  lerusa- 
leni,  agus  air  feadh  tìre  ludea 
uile,  agus  an  sin  do  na  Cinn- 
ich,  iad  a  dheanamh  aithreach- 
ais  agus  pilltinn  ri  Dia,  a' 
deanamh  oibre  iomchuidh  an 
aithreachais. 

21  Air  son  na  nithe  so 
ghlac  na  h-Iudhaich  mi  's  an 
teamj)ull,  agus  b'àill  leo  mo 
mharbhadh. 

22  Uime  sin  air  dhomh 
còrnhnadh  fhaotainn  o  Dhia, 
bhuanaich  mi  gus  an  là'n 
diugh,  a'  deanamh  fianuis  do'a 
bheag  agus  do'n  mhòr,  gun  ni 
air  bith  a  labhairt  ach  na 
nithe  sin  a  thubhairt  na  fàidh- 
ean  agus  Maois  a  bha  gu 
teachd  ; 

23  Gu  robh  Criosd  gu  ful- 
ang,  agus  gu  robh  e  gu  èirigh 
an  ceud  neach  o  na  marbh- 
aibh,  agus  gu'm  foillsicheadh 
e  solus  do'n  phobull,  agus  do 
na  Cinnich. 

24  Agus  air  dha  bhi  'labh- 
airt  nan  nithe  so  air  a  shon 
fèin,  thubhairt  Festus  le  guth 
àrd,  Tha  thu  air  mhi-chèill  a 
Phòil :  tha  mòr-fhòghlum  ga 
d'  chur  air  bhoile. 

25  Ach  thubhairt  esan,  Cha- 
n  '  eil  mi  air  bhoile,  Fhestuis 
ro  òirdheirc ;  acli  tha  mi  a' 
labhairt  bhriathra  na  fìrinn 
agus  na  cèille. 

26  Oir  a  ta  fhios  aig  an 
righ  roimh  am  bheil  mise  a' 
labhairt  gu  saor,  air  na  nitb- 


288 


GNIOMHARA. 


ibh  so :  oir  tha  cinnt  agam 
nach  'eil  a  h-aon  do  a  nith- 
ibh  so  'an  ain-fhios  da ;  oir 
cha-n  ann  'an  ciìil  a  rinneadh 
so. 

27  Am  bheil  thu  creidsinn 
nam  fàidhean,  a  righ  Agripa? 
tha  f  hios  agam  bu  bheil  thu  'g 
an  creidsinn. 

28  An  sin  thubhairt  Agripa 
ri  Pòl,  Is  beag  nach  'eil  thu 
'g  am  aomadh  gu  bhi  am 
Chriosduidh. 

29  Agus  thubhairt  Pòl,  B'e 
mo  ghuidbe  air  Dia,  gu'm 
biodh  cha-n  e  mhàin  thusa, 
ach  mar  an  ceudna  iadsan  uile 
a  tha  'g  èisdeachd  rium  an 
diugh,  ann  am  beag  agus  am 
mòr,  mar  a  ta  mise,  saor  o  na 
geimhlibh  so. 

30  Agus  air  dha  na  briathra 
80  a  labhairt,  dh'èirich  an  righ, 
agus  an  t-uachdaran,  agus  Ber- 
nice,  agus  an  dream  a  shuidh 
maiUe  riu : 

31  Agus  an  uair  a  chaidh 
iad  a  leth-taobh,  labhair  iad 
r'a  chèile,  ag  ràdh,  Cha-n  'eil 
an  duine  so  a'  deanaiuh  ni  air 
bith  toillteannach  air  bàs,  no 
air  geimhlibh. 

82  An  sin  thubhairt  Agripa 
ri  Festus,  Dh'fheudtadh  an 
duine  so  a  leigeadh  as,  mur 
bhiodh  gu'n  do  thog  e  a  chùis 
gu  Ceasar. 

CAIB.  XXVII. 

AGUS  an  uair  a  thugadh 
breth  sinne  a  sheòladJi 
do'n  Eadailt,  thug  iad  Pòl 
thairis  maille  ri  prìosanaich 
àraidh  eile,  do  cheannard-ceud 


d'am  b'ainm  lulius,  do  chuid- 
eachd  Augustuis. 

2  Agus  air  dhuinn  dol  air 
luing  le  Adramitium,  thog 
sinn  ar  seòil,  a'  cur  romhainn 
seòladh  seachad  air  criochaibh 
na  h-Asia,  air  do  Aristarchus 
Macedonach  o  Thesalonica 
bhi  maille  ruinn. 

3  Agus  air  an  là  màireach, 
thàinig  sinn  gu  Sidon.  Agus 
air  do  lulius  buntainn  gu 
suairce  ri  Pòl,  leig  e  dha  dol 
a  dh'ionnsuidh  a  chàirde  chum 
comfhurtachd  fhaotainn. 

4  Agus  air  dhuinn  stiììradh 
as  a  sin,  sheòl  sinn  fo  Chiprus, 
a  chionn  gu  robh  na  gaotha 
'n  ar  n-aghaidh. 

5  Agus  an  uair  a  sheòl  sinn 
troimh'n  fhairge  'ta  làimh  ri 
Cilicia  agus  PamphiUa,  thàinig- 
sinn  gu  Mira  baile  do  Licia. 

6  Agus  fhuair  an  ceannard- 
ceud  long  an  sin  o  Alecsandria, 
a  bha  seòladh  do'n  Eadailt,  a- 
gus  chuir  e  sinn  a  steach  innte. 

7  Agus  an  uair  a  sheòl  sinn 
gu  mall  rè  mòrain  do  làithibh, 
agus  a  thàinig  sinn  air  èigin 
fa  chomhair  Chniduis,  a  chioni: 
nach  do  leig  a'  ghaoth  leinn, 
sheòl  sinn  fo  Chrete,  fa  chomh- 
air  Shalmone ; 

8  Agus  air  dhuinn  seòladh 
air  èigin  seachad  air,  thàinig 
sinn  gu  ionad  àraidh  ris  an 
abrar,  Na  calaidh  sgiamhach, 
am  fagus  d'an  robh  baile  La- 
sea. 

9  Agus  air  do  mhòran  ùine 
dol  seachad,  'n  uair  a  bha  seòl- 
adaireachd  a  nis  cunnartach, 
a  chionn  gu'n  deachaidh  an 


CAIB.  XXVIL 


289 


traso^adh  cheana  seachad.  ail  suas.  o^hnàthaich  iad  o-ach 
chomhairlich  Pòl  iad,  gleus  còmhnaidh,  a  criosadh 

]  0  Ag  ràdh  riu,  Fheara,  na  luÌDge  fuipe ;  agus  air 
tha  mi  'faicinn  gu'm  bi  an  t-  dhoibh  blii  fo  eagal  gu'n  tuit- 
seòladaireachd  so  le  dochann  eadh  iad  a'  bheò-ghaineimh, 
agus  call  mòr,  cha-n  e  mhàin  leig  iad  an  seòil  sìos,  agus  mar 
do'n  luchd  agns  do'n  luing,  sin  dh'iomaineadh  iad. 
ach  d'ar  n-anamaibh  fein.        j     18  Agus  air  dhuinne  bhi 

11  Gidheadh,  is  mò  chreid  gn  ro-mhòr  air  ar  Inasgadh 
an  ceannard-ceud  an  seòlad-  leis  an  doininn,  air  an  là  'n  a 
air  agus  maicfhstir  na  luinge,  dhèigh  sin  thilg  iad  a  mach  an 
na  na  nithe  a  labhradh   le  hichd ; 

Pòl.  19  Agus  air  an  treas  là 

12  Agns  a  chionn  gu'n  robh  thilg  sinn  le  ar  làmhaibh  fèin 
an  caladh  neo-iomchuidh  gus  a  mach  acfuinn  na  luinge. 

an  geamhradh  a  chaitheadh  20  Agus  an  nair  nach  robh 
ann,  b'i  comhairle  na  cuid  bu  a'  ghrian  no  na  reulta  r'am 
mhò  seòladh  as  a  sin  mar  an  faicinn  rè  mòrain  do  làithibh, 
ceudna,  agus  nam  feudadh  iad  agus  a  luidh  doinionn  nach  bu 
air  chor  sam  bith  teachd  gu  bheag  oirnn,  thugadh  an  sin 
Phenice,  caladh  do  Chrete  a  uainn  gach  uile  dhòchas  gu 
ta  'sr  amharc  chum  an  iar-  teasairgteadh  sinn. 
dheas.  asrns  an  iar-thuath.  a-  21  Ach  air  dhuinn  bhi  fada 
gns  fantuinn  rè  a'  gheamh-  'n  ar  trasg,  an  sin  air  seasamh 
raidh  an  sin.  do  Phòl  'n  am  meadhon,  thnbh- 

13  Aerus  an  uair  a  shèid  a'  airt  e,  Fheara,  bu  chòir  dhuibh 
Sfhaoth  à  deas  cru  ciùin,  shaoil  mo  chomhairle-sa  (rhabhail.  a- 
iad  gu  d'fhuair  iad  an  riìn,  gus  gun  fhuasgladh  o  Chrete. 
agns  aof  tosrail  an  seòl  dhoibh.  agns  an  dochann  agfus  an  call 
stiùir  iad  ri  taobh  Chrete.        so  a  sheachnadh. 

14  Ach  an  ceann  beagaiu  22  Agus  a  nis  guidheam 
'n  a  dhèigh  sin,  shèid  gaoth  an-  onbh,  biobh  misneach  mhaith 
rathach  'n  a  h-aghaidh,  ris  an  agaibh :  oir  cba  bhi  call  ana- 
abrar  Euroclidon.  ma  sam  bith  'n  ur  measg,  ach 

15  Agus  air  bhi  do'n  luing  a  mhain  na  luinge. 

air  a  fuadachadh,  agus  gun  23  Oir  air  an  oidhche  nochd 
chomas  di  dol  an  aghaidh  na  sheas  làimh  riunisa  aingeal 
gaoithe.  leig  sinn  mith  dhi.     an  Dè  sin,  d'am  buin  mi.  agus 

1 6  Agus  air  dhuinn  ruith  d'am  bheil  mi  'deanamh  seir- 
a  stigh  fuidh  eilean  beag  àr-jbhis, 

aidh  d'am  b'ainm  Clauda,  is'  24  Ag  ràdh,  A  Phòil,  na 
ann  le  èig-in  a  ràinis:  sinn  air  biodh  easral  ort  :  is  èisrin  duit 
a' bhàta :  jbhi  air  do  thoirt  an  làthair 

17  Agus  air  dhoibh  a  thog-  'Cheasair :  agus,  feuch.  tbiodh- 


290 


GNIOMHARA. 


laic  Dia  dhuit  iadsan  uile  a  ta 
seòladh  maiUe  riut. 

25  Uime  sin,  fheara,  biodh 
agaibh  deadh  mhisneach  :  oir 
a  ta  mi  creidsinn  Dhè,  gu'n 
tachair  ceart  mar  a  labhradh 
rium. 

20  Ach  is  èigin  duinn  bhi  air 
ar  tilgeadh  air  eiiean  àraidh. 

27  Agus  an  uair  a  bha  an 
ceathramh  oidhche  deug  air 
teachd,  air  dhuinne  bhi  air  ar 
sèideadh  null  agus  a  nall  ann 
an  cuan  Adria,  mu  mheadhon- 
oidhiche  b'i  barail  nara  mar- 
aicheau  gu  robh  iad  am  fagus 
do  thìr  èigin  : 

28  Agus  air  leigeadh  na 
luaidhe  sìos  doibh,  fhuair  iad 
an  doimhne  fìchead  aitheamh  ; 
agus  an  uair  a  chaidh  iad 
beagan  air  an  aghaidh,  leig 
iad  sìos  an  luaidh  a  rìs,  agus 
fhuair  'ì^-  Ì  'n  a  cmg  aitheamh 
deug. 

29  An  sin  air  dhoibh  bhi  fo 
eagal  gu'm  buaileadh  iad  air 
ionadaibh  garblia,  thilg  iad 
ceithir  acraichean  à  deireadh 
na  luiuge,  agus  ghuidh  iad  an 
là  a  theachd. 

30  Agus  an  uair  a  bha  na 
maraichean  air  tì  teicheadh  a 
mach  as  an  luing,  agus  a  leig 
iad  sìos  am  bàta  do'n  fhairge, 
a'  gabhail  orra  bhi  'tilgeadh  a 
mach  acraichean  à  toiseach 
na  luinge, 

31  Thubhairt  Pòl  ris  a' 
cheannard-ceud,  agus  ris  na 
saighdearaibh,  Mur  fan  iad  sin 
's  an  luing,  cha-n  'eil  e'n  comas 
duibli  bhi  air  bhur  teasairginn. 
•   32  An  sin  ghearr  na  saigli- 


dearan  cuird  a'  bhàta,  agus 
leig  iad  leis  tuiteam  sìos. 

33  Agus  am  feadh  a  bha 
an  là  a'  teachd,  thug  Pòl  a 
chomhairle  orra  uile  biadh  a 
ghabhail,  ag  ràdh,  Is  e  so  an 
ceathramh  là  deug  dhuibh  a' 
feitheamh,  agus  a'  fantuinn 
'n  ur  trasg,  gun  bhiadh  sam 
bith  a  ghabhail. 

34  Uime  sin  guidheam  oirbh 
biadh  a  ghabhail ;  oir  a  ta  so 
chum  bhur  slàinte :  oir  cha 
chaillear  fuiltean  à  ceann  a 
h-aon  agaibh. 

35  Agus  air  dha  na  nithe  so 
a  hibhairt,  agus  aran  a  ghlac- 
adh,  thug  e  buidheachas  do 
Dhia  'n  an  làthair  uile  ;  agus 
air  dha  a  bhriseadh,  thòisich 
e  ri  itheadh. 

36  An  sin  glilac  iad  uile 
deadh  mhisneach,  agus  ghabh 
iad  biadh  mar  an  ceudna. 

37  Agus  bha  sinn  a  dh'an- 
amaibh  uile  anns  an  luing,  dà 
cheud  agus  sè  deug  agus  tri 
fichead. 

38  Agus  an  uair  a  shàsuich- 
eadh  iad  le  biadh,  dh'eutrom- 
aich  iad  an  long,  agus  thilg 
iad  a  mach  an  cruithneachd 
's  an  fhairge. 

39  Agus  au  uair  a  bha'n  là 
air  teachd,  cha  d'aithnich  iad 
am  fearann  :  ach  thug  iad  an 
aire  do  liìib  àraidh  aig  an  robh 
tràigh,  anns  an  robh  mhiann 
orra,  nam  b'urrainn  iad,  an 
long  a  chur  gu  tìr. 

40  Agus  air  togail  nan  ac- 
raichean  doibh,  leig  iad  ris  an 
fhairge  agus  an  uair  a  dh'- 
fhuasgaii  iad  ceanglaichean  na 


CAIB.  XXVIIL 


291 


stiùire,  agus  a  thog  iacl  am 
prìomh  sheòl  ris  a'  ghaoith, 
sheòl  iad  chum  na  tràighe. 

41  Agus  air  tuiteam  dhoibh 
ann  an  ioiiad  araidh  far  an  do 
choinnich  dà  fhairge  a  chèile, 
bhuail  iad  an  long  air  grund  ; 
agus  air  sàthadh  d'a  toiseach 
's  a'  ghrund,  dh'fhan  e  gun 
charachadh,  ach  bhriseadh  a 
deireadh  le  ainneart  nan  tonn. 

42  Agus  b'i  comhairle  nan 
saighdearan  gu  marbhadh  iad 
na  prìosanaich,  air  eagal  gu'n 
snàmhadh  neach  sam  bith 
dhiubh  a  mach,  agus  gu  rach- 
adh  iad  as. 

43  Ach  air  do'n  cheannard- 
ceud  bhi  toileach  Fòl  a  theas- 
airginn,  chum  e  air  ais  o'n 
comhairle  iad,  agus  dh'àithn 
e  dhoibh-san  d'ara  b'aithne 
snàmh  iad fèin  a  thilgeadh  's  a' 
chuan  air  tìis,  agus  dol  a  mach 
air  tìr : 

44  Agus  do  chàch  dliaithn 
e,  cuid  .diubh  dhol  airclàraibh, 
agus  cuid  eile  miribh  briste 
do'n  luins: :  ao-us  mar  sin  thar- 
ladh  gu'n  deachaidh  iad  uile 
tèaruinte  gu  tìr. 

CAIB.  XXVIII. 

AGUS  an  uair  a  thèarnadh 
iad,  thuig  iad  an  sin  gu'm 
b'e  Melita  ainm  an  eilein. 

2  Agus  nochd  an  sluagh 
borb  caoimhneas  nach  bu 
bheag  dhuinn :  oir  air  fadadh 
teine  dhoibh,  ghabh  iad  ruinn 
uile,  air  son  an  uisge  a  bha 
ann,  agus  air  son  an  fhnachd. 

3  Agus  air  do  Phòl  dorlach 
bhioran  a  thional,  agus  an  cur 


air  an  teine,  thàinig  nathair 
nimhe  mach  as  an  teas,  agus 
shàs  i'n  a  làimh. 

4  Agus  an  uair  a  chunnaic  an 
sUiagh  borb  a'  bhèisd  an  eroch- 
adh  r'a  làimh,  thubhairt  iad  r'a 
chèile,  Gu  cinnteach  is  mortair 
an  duine  so,  do  nach  fuiling 
dioghaltas  bhi  beò,  ge  do  theas- 
airffeadh  o'n  fhairire  e. 

5  Agus  air  dhasan  a'  bhèisd 
a  chrathadh  dheth  anns  an 
teine,  cha  d'fhulaing  e  doch- 
ann  sam  bith. 

6  Ach  bha  iadsan  a'  feith- 
eamh  c'uin  a  dh'atadh  e,  no  a 
thuiteadh  e  sìos  marbh  gu 
h-obann  :  ach  an  uair  a  dh'- 
fheith  iad  ùine  fhada,  agus 
nach  fac  iad  dochann  sam  bith 
a'  teachd  air,  chaochail  iad  an 
inntinn,  agus  thubhairt  iad 
gur  Dia  e. 

7  Agus  bha  mu  thimchioll 
an  àite  sin  fearann  aig  prlomh 
dhuine  an  eiiein,  d'am  b'ainm 
Publius,  a  ghabh  ruinne  agus 
a  thug  rè  thri  làithean  aoidh- 
eachd  dhuinn  gu  càirdeil. 

8  Agus  tharladh  gu  robh 
athair  Phubliuis  'n  a  luidhe  gu 
tinn  le  fiabhrus,  agus  gearr- 
thach  fola :  air  do  Phòl  dol  a 
steach  d'a  ionnsuidh,  rinne  e 
urnuigh,  agus  air  dha  a  làmhan 
a  chur  air,  leigheas  se  e. 

9  Agus  an  uair  a  rinneadh 
so,  thàinig  mar  an  ceudna 
niuinntir  eile  a  bha  euslan  's  an 
eilean  d'a  ionnsuidh,  agus 
leighiseadh  iad : 

10  Muinntir  mar  an  ceudna 
a  thug  mòr-urrara  dhuinn  ;  a- 
gus  an  uair  a  dh'fhalbh  sinn, 


292 


GNIOMHARA. 


chuir  iad  na  nitlie  sin  leinn  a 
bha  feumail  didnn. 

1 1  Agus  an  dèigh  thri  mìosa 
sheòl  sinn  ann  an  luing  o  Alec- 
sandria,  a  chaith  an  geamhradh 
's  an  eilean,  d'am  bu  shuaith- 
eantas  Castor  agus  Pollucs. 

12  Agus  an  uair  a  chaidh 
sinn  air  tìr  aig  Siracuse,  dh'- 
fhan  sinn  an  sin  tri  làithean. 

13  Agus  air  seòladh  dhuinu 
timchioll  as  a  sin,  thàinig  sinn 
gu  Regium :  agus  an  ceann  là 
'n  a  dheigh  sin  shèid  a'  ghaoth 
à  deas,  agus  thàinig  sinn  an 
t-ath  là  gu  PuteoH  : 

14  Air  dhuinn  bràithrean 
fhaotainn  'an  sin,  chuireadh 
impidh  oirnn  leo  fantuinn 
seachd  làithean  maille  riu :  a- 
gus  mar  sin  thriall  sinn  chum 
na  Ròimhe. 

1.5  Agus  as  a  sin,  air  faot- 
ainn  ar  sgèil  do  na  bràithribh, 
thàinig  iad  'n  ar  coinneamh  gu 
Apii-forum,  agus  na  Tri  tigh- 
ibh-òsda ;  agus  an  uair  a 
chunnaic  Pòl  iad,  thug  e 
buidheachas  do  Dhia,  agus 
ghabh  e  misneach. 

16  Agus  an  uair  a  thàinig 
sinn  do'n  Ròimh,  thug  an 
ceannard-ceud  thairis  na  prìos- 
anaich  do  cheannard  an  fhreic- 
eadain:  ach  thugadh  comas 
do  Phòl  a  bhi  leis  fèin,  maille 
ri  aon  saighdear  a  bha  'g  a 
ghleidheadh. 

17  Agus  tharladh,  an  dèigh 
thri  làithean,  gu'n  do  ghairm 
Pòl  raaithean  nan  ludhach  an 
ceann  a  chèile.  Agus  an 
uair  a  chruinnicheadh  iad, 
thubhairt  e  riu,  Fheara  agus 


a  bhràithre,  ged  nach  d'rinn 
mise  ni  sam  bith  'an  aghaidh 
a'  phobuill  no  ghnàthanna  nan 
aithriche,  thugadh  thairis  mi 
a'm'  phrìosanacli  o  lerusalem 
do  làmhaibh  nan  Romlianach. 

18  Muinntir  aii  dèigh  dhoibh 
mo  cheasnachadh,  leis  am  bu 
mhiann  mo  leigeadh  as,  a 
chionn  nach  robh  coire  bàis 
sam  bith  annam. 

19  Ach  an  uair  a  bha  na  h- 
ludhaich  a'  labhairt  an  aghaidh 
so,  b'èigin  domh  mo  chùis  a 
thogail  gu  Ceasar ;  cha-n  e  gu 
bheil  coire  sam  bitli  agam  r'a 
chur  a  leth  mo  chinnich. 

20  Air  an  aobhar  so  uime 
sin  chuir  mi  fios  oirbhse,  chum 
gu  faicinn  agus  gu'n  labh- 
rainn  ribh :  oir  is  ann  air  son 
dòchais  Israeil  a  ta  mi  ceang- 
ailte  leis  an  t-slabhraidh  so. 

21  Agus  thubhairt  iadsan 
ais,  Cha  d'fhuair  sinne  litriche 
sam  bith  à  ludea  mu  d'  thim- 
chioll,  cha  mhò  a  dh'fhoillsich 
no  dh'innis  aon  do  na  bràith- 
ribh  a  thàinig,  olc  sam  bith 
umad. 

22  Ach  bu  mhaith  leinn  a 
chluinntinn  uaitse  ciod  i  do 
bharail :  oir  mu  thimchioll  na 
gnè-chreidimh  so,  tha  fhios 
againn  gu'n  labhrar  's  gach  àit 
'n  a  h-aghaidh. 

23  Agus  air  suidheachadh 
là  ris,  thàinig  mòran  d'a  ionn- 
suidh  chum  a  cheithreanna ; 
d'an  do  mliìnich  e  rìoghachd 
Dhè,  a'  deanamh  fianuis 
uimpe,  agus  a'  cur  impidh  orra 
thaobh  nan  nithe  a  bhuineas 
do  losa,  araon  à  lagh  Mhaois, 


CAIB.  I. 


293 


aofus  as  na  fàiclhibh,  o  mhoch- 
thrath  gu  feasgar. 

24  Agus  chreid  cuid  na 
nithe  a  labhradh,  agus  cha  do 
chreid  cuid  eile  dhiubh. 

25  Agus  air  dhoibh  bhi  'an 
aghaidh  a  chèile,  sgaoil  iad, 
air  do  Phòl  aon  fhocal  a  ràdh, 
Is  maith  a  labhair  an  Spiorad 
naomh  tre'n  fhàidh  Esaias, 
r'ar  n-aithrichibh, 

26  Ag  ràdh,  Imich  chum  a' 
phobuill  so,  agus  abair,  Le 
cluinntinn  cluinnidh  sibh,  agus 
cha  tuig  sibh  ;  agus  le  faicinn 
chi  sibh,  agus  cha-n  aithnich 
sibh. 

27  Oir  a  ta  cridhe  a'  pho- 
buill  so  air  fàs  reamhar,  agus 
tha  iad  a'  cluinntinn  gu  tròra 
le'n  cluasaibh  agus  chaog  iad 
an  siìilean ;  air  eagal  gu  faic- 
eadh  iad  \en  sùilibh,  agus  gu'n 


cluinneadh  iad  le';^  cluasaibh, 
ao-us  su'n  tuigeadh  iad  le'n 
cridhe,  agus  gu'm  pilleadh  iad, 
agus  gu'n  slànuichinn-sa  iad. 

28  Uime  siu  biodh  fhios 
agaibh-sa,  gu'n  do  chuireadh 
slàinte  Dhè  chum  nan  Cinn- 
each,  agus  èisdidh  iadsan. 

29  Agus  an  uair  a  thubh- 
airt  e  na  briathra  so,  dh'imich 
na  h-Iudhaich  rompa,  agus 
bha  mòr-reusonachadh  aca  eat- 
orra  fèin. 

30  Agus  dh'fhan  Pòl  dà 
bhliadhna  iomlan  'n  a  thigh- 
màil  fèin,  agus  ghabh  e  ris 
na  h-uile  dhaoiuibh  a  thàinig 
d'a  ionnsuidh, 

81  A'  searmonachadh  rìogh- 
achd  Dliè,  agus  a'  teagasg  nan 
nithe  a  bhuineas  do'n  Tigh- 
earn  losa  Criosd,  leis  an  uile 
dhànachd,  gun  toirmeasg. 


LiTiR  AN  ABSTOIL  PHOIL  chum  nan 
ROMHANACH. 


CAIB.  I. 

POL,  seirbhiseach  losa 
Criosd,  a  ghairmeadh  'n  a 
abstol,  a  chuireadh  air  leth 
ehum  Soisgeil  Dè, 

2  (A  roimh-gheall  e  ie 
'fhàidhibh  fèin  anns  na  sgriob- 
tuiribh  naomha.) 

3  Mu  thimcliioll  a  Mhic 
losa  Criosd  ar  Tighearn,  a 
rinneadh  do  shìol  Dhaibhidh, 
a  rèir  na  feòla  ; 

4  A  dhearbhadh  bhi  'n  a 
Mhac  do  Dhia  le  cumhachd, 
a  rèir  Spioraid  nanaomhachd, 
tre  aiseirigh  o  na  marbhaibh : 


5  Tre  an  d'fhuair  sinne 
gràs  agus  abstolachd  chum 
umhlachd  a'  chreidimh  am 
measg  nan  uile  chinneach  air 
sgàth  'ainme-san  : 

6  Am  measg  am  bheil  sibhse 
mar  an  ceudna  air  bhur  gairm 
le  losa  Criosd : 

7  Chum  nan  uile  a  ta  's  an 
Ròimh,  air  an  gràdhachadh  le 
Dia,  air  an  gairm  'n  an  naoimh  : 
Gràs  gu  robh  dhuiblise,  agus 
sìth  o  Dbia  ar  n-Athair,  agus 
dn  Tighearn  losa  Criosd. 

8  Air  tùs,  tha  mi  'toirt 
buidheachais  do  m'  Dhia  tre 


294 


ROMHANACIL 


losa  Criosd,  air  bìmr  sonsa 
iiile,  do  bhrìgh  gu  l>heil  bhur 
creidimh  iouiraideach  air  feadh 
an  domhaiu  gu  lèir. 

9  Oir  is  e  Dia  m'fhianuis, 
d'am  bheil  mi  a'  deanamh  seir- 
l)his  le  m'  spiorad  ann  an  sois- 
geul  a  Mhic,  gu  bheil  mi  gun 
sgur  a'  deanarah  luaidh  oirbh, 

10  A  ghnàth  a'  guidhe  ann 
am  urnuighibh,  (nam  feudainn 
a  nis  fa-dheoidh  air  aon  chor 
le  toil  Dè  turus  soirbheasach 
fhaotainn,)  ri  teachd  do  'ur 
n-ionnsuidh-sa. 

11  Oir  a  ta  deidh  agam  air 
sibhse  fhaicinn,  ionnus  gu 
pàirtich  mi  tiodhlac  àraidh 
spioradail  ribh,  chum  bhur 
neartachadh ; 

12  Sin  ri  ràdh,  chum  gu 
faigh  mi  comh-fhurtachd 
annaibh-sa,  tre  chreidimh  a 
chèile,  bhur  creidimh-sa,  agus 
mo  chreidimh-sa. 

13  Agus  cha-n  àill  leam,  a 
bhràithre,  e  bhi'n  ain-fhios 
duibhse  gu'n  do  chuir  mi 
romhan  gu  minic  teachd  do 
'ur  n-ionnsuidh,  (ach  bhacadh 
mi  gus  a  so,)  chum  gu  faigh- 
inn  toradh  èigin  'n  ur  measgsa 
fòs,  mar  am  measg  nan  Cinn- 
each  eile. 

14  Oir  a  ta  mi  fo  fhiachaibh 
araon  do  na  Greugaich,  agus 
do  na  daoinibh  borba,  araon 
dhoibh-san  a  ta  glic,  agus 
dhoibh-san  a  ta  neo-ghlic. 

15  Uime  sin,  mheud  's  a  ta 
an  comas  domh,  tha  mi  ullamh 
chum  an  soisgeul  a  shearmon- 
achadh  dhuibhse  maran  ceud- 
iia  a  ta  's  an  Ròimh. 


16  Oir  cha  nàr  leamsa  sois- 
geul  Chriosd ;  oir  is  e  cumh- 
achd  Dhè  e  chum  slàinte  do 
gach  neach  a  chreideas,  do'n 
ludhach  air  tìis,  agus  mar  an 
ceudna  do'n  Ghreuo-ach. 

17  Oir  a  ta  fireantachd  Dhè 
air  a'  foillseachadh  ann  tre 
chreidimh  gu  creidimh :  mar 
a  ta  e  sgrìobhta,  Bithidh  am 
fìrean  beò  tre  chreidimh. 

18  Oir  a  ta  fearg  Dhè  aira 
foiUseachadh  o  nèamh  an  agh- 
aidh  gach  uile  mlii-dliiadhaidh- 
eachd,  agus  eucoir  dhaoine,  a 
tha  bacadh  na  fìrinn  ann  an 
neo-fhìreantanhd  : 

19  Do  bhrìg-h  m  bheil  an 
ni  air  am  feudar  fios  fhaotainn 
a  thaobh  Dhè  follaiseach  ann- 
tasan  ;  oir  rinn  Dia  follaiseach 
dhoibh  e. 

20  Oir  riamh  o  chruthach- 
adh  an  t-saoghail  a  ta  a  nithe- 
san  nach  feudar  f  haicinn,  eadh- 
on  a  chumhachd  siorruidh  a- 
gus  a  Dhiadhachd,  air  am 
faicinn  gu  soiUeir,  air  dhoibh 
bhi  so-thuigsinn  o  na  nithibh 
a  rinneadh  ;  chum  gu  biodh 
iad  gun  leithsgeul  aca : 

21  Do  bhrìgh  'n  uair  a  b' 
aithne  dhoibh  Dia,  nach  d' 
thug  iad  glòir  dha  mar  Dhia, 
agus  nach  robh  iad  taingeil, 
ach  gu'n  d'fhàs  iad  dìomhain 
'n  an  reusonachadh  fèin,  agus 
gu'n  do  dhorchaicheadh  an 
cridhe  amaideach. 

22  Ag  ràdh  gur  daoine 
glice  iad  fèin,  rinneadh  amad- 
ain  diubh  : 

23  Agus  chaoohail  iad  glòir 
an    Dè    neo-thruaillidh  gu 


CAIB.  II. 


295 


dealbli  a  rinneadh  cosmhuil  ri 
duiue  truaillidh,  agus  ri  eun- 
laith,  agus  ainmhidhibh  ceith- 
ir-chosach,  agus  bhèisdibh 
snàigeach. 

24  Uime  sin  thug  Dia  thair- 
is  iad  mar  an  ceudna,  tre  ana- 
miannaihh  an  cridbe  fèin, 
chum  neòghloine,  a  thoirt  eas- 
urraim  d'an  corpaibh  fèin  eat- 
orra  fèin : 

25  JNIuinntir  a  chaochail 
fìrinn  Dè  gu  brèig,  agus  a 
thug  aoradh  agus  a  rinn 
seirbhis  do'n  chreutair  ni's 
mò  na  do'n  Chruithear,  a  ta 
beannaichte  gu  siorruidh.  A- 
men. 

26  Air  a  shon  so  thug  Dia 
thairis  iad  do  ana-miannaibh 
gràineil :  oir  chaochail  eadhon 
am  mnài  an  gnàthachadh  nàd- 
urra  chum  a'  ghnàtha  a  ta  'au 
aghaidh  nàduir  : 

27  Agus  mar  an  ceudna  na 
fir,  air  trèigsinn  doibh  gnàth- 
achadh  nàdurra  na  mnà,  loisg- 
eadh  iad  le'n  togradh  d'a 
chèile,  firionnaich  ri  firionn- 
aich  ag  oibreachadh  gràineil- 
eachd  agus  iad  a'  faotainn 
diol-thuarasdail  an  seacharain 
annta  fèin,  mar  bu  chòir. 

28  Agus  amhuil  mar  nach 
bu  taitneach  leo  eòlas  Dè  a 
chumail,  thug  Dia  thairis  iad 
do  inntinn  mhi-chèillidh,  a 
dheanamh  nithe  nach  robh 
iomchuidh  : 

29  Air  dhoibh  bhi  air  an 
lìonadh  do'n  uile  eucoir, 
strìopachas,  olc,  shannt,  mhì- 
run  :  làn  do  fharmad,  do 
mhortadh,  do  cbonnsachadh, 


do  cheilg,  do  dhroch-bheus- 
aibh  ;  'n  an  luchd-cogarsaich, 

30  'N  an  luchd-anacainnt, 
'n  an  bachd-fuath  air  Dia,  'n  an 
luchd-tarcuis,  uaibhreach,'n  an 
luchd-ràiteachais,  'n  an  luchd- 
cumadh  uilc,  eas-iìmhal  do 
phàrantaibh, 

31  Eu-cèillidh,  'n  an  luchd- 
brisidh  coimhcheangail,  gun 
ghràdh  nàdurra,  do-rèiteach- 
aidh,  neo-thruacanta : 

32  Muinntir  d'an  'thne 
ceartas  Dè,  (gu  bheil  ìwJsan 
a  ni  an  leithide  sin  do  nithibh 
toillteannach  air  bàs,)  gidh- 
eadh  cha-n  e  mhàin  gu  bheil 
iad  fèin  'g  an  deanamb,  ach  a 
ta  mar  an  ceudna  tlachd  aca 
do'n  mhuinntir  a  ni  iad. 

CAIB.  II. 

UIME  sin  a  ta  thu  gun 
leithsgeul,  0  a  dhuine, 
co  air  bith  thu  a  tha  'toirt 
breth  :  oir  an  uair  a  tha  thu 
'toirt  breth  air  neach  eile,  tha 
thu  ga  d'  dhìteadh  fèin ;  oir 
thusa  a  tha  'toirt  breth,  tha 
thu  deanamh  nan  nithe  sin 
fèin. 

2  Ach  a  ta  fios  affainne  o:u 
bheil  breitheanas  Dè  a  rèir  fìr- 
inn,  an  aghaidh  na  muinutir 
a  tha  deanamh  an  leithide  sin, 

3  Agus  an  saoii  thusa  so, 
O  a  dhuine,  a  tha  'toirt  breth 
orrasan  a  ni  an  leithide  sin. 
agus  a  ta  'g  an  deanamh  thu 
fèin,  gu'n  tèid  thu  as  o  bhreith- 
eanas  Dè  ? 

4  No  'n  dean  thu  tareuis 
air  saoibhreas  a  mhaitheis, 
agus  'fhoighidin,  agus  'fhad- 


296 


ROMHANACH. 


fhulangais,  gun  fliios  bhi  agad 
gu  bheil  maitheas  Dè  ga  d'- 
threòrachadh  chum  aithreach- 
ais? 

5  Ach  a  rèir  do  chruais  a- 
gus  do  chridhe  neo-aithreach- 
ail,  a  ta  thu'càrnadh  suas  feirge 
dhuit  fèin  fa  chomhair  là  na 
feirge,  agus  foillseachaidh 
ceart-bhreitheanais  Dè ; 

6  A  bheir  do  gach  aon  a 
rèir  a  ghnìomhara ; 

7  Dhoibh-san  a  ta  le  buan- 
achadh  gu  foighidneach  ann 
an  deadh  obair,  ag  iarraidh 
glòire,  agus  urraim,  agus  neo- 
bhàsmhorachd,  a'  bheatha 
mhaireannach  : 

8  Ach  dhoibh-san  a  ta  con- 
spoideach,  agus  nach  'eil  ùmh- 
al  do'n  fhìrinn,  ach  a  ta  ùmhal 
do'n  eucoir,  diom  agus  fearg ; 

9  Amhghar  agus  teannt- 
achd  air  gach  anam  duine  a 
ta  'deanamh  uilc  do'n  ludh- 
ach  air  tùs,  agus  mar  an  ceud- 
na  do'n  Ghreugach  : 

10  Ach  glòir,  agus  urram, 
agus  sith,  do  gach  duine  a  ni 
maith,  do'n  ludhach  air  tùs, 
agus  do'n  Ghreugach  mar  an 
ceudna : 

11  Oir  cha-n  'eil  spèis  aig 
Dia  do  phearsa  seach  a  chèile. 

12  Oir  a  mheud  as  a  pheac- 
aich  gun  an  lagh,  sgriosar  iad 
gun  an  lagh  ;  agus  a  mheud 
as  a  pheacaich  fuidh  an  lagh, 
dìtear  iad  leis  an  lagh : 

13  (Oir  cha-n  iad  luchd- 
èisdeachd  an  lagha  a  ta  'n  am 
f  ìreanaibh  'am  fianuis  Dè,  ach 
bithidh  luchd-deanamh  an 
lagha  air  am  fìreanachadh. 


14  Oir  an  uair  a  ta  na  Cinn- 
ich  aig  nach  'eil  lagh,  a  thaobh 
nàduir  a'  deanamh  nan  nithe 
a  ta  's  an  lagh,  air  dhoibh-san 
a  bhi  gun  lagh  tha  iad  'n  an 
lagh  dhoibh  fèin : 

15  Muinntir  a  ta  nochdadh 
obair  an  lagha  sgrìobhta  'n  an 
cridheachaibh,  air  bhi  d'an 
coguis  a'  deanamh  fìanuis  leo, 
agus  an  smuaintean  eatorra 
fèin  'g  an  agairt,  no  a'  gabhail 
an  leithsgeil :) 

16  'S  an  là  anns  an  toir  Dia 
breth  air  nithibh  uaigneach 
dhaoine,  a  rèir  mo  shoisgeil- 
sa  tre  losa  Criosd. 

17  Feuch,  goirear  ludhach 
dhiotsa,  agus  tha  thu  'cur 
dòigh  's  an  lagh,  agus  a'  dean- 
amh  uaill  à  Dia ; 

18  Agus  is  aithne  dhuit  a 
thoil,  agus  a  ta  thu  a'  dearbh- 
adh  nan  nithe  a's  fearr,  air 
dhuit  bhi  air  do  theagasg  as 
an  lagh, 

19  Agus  a  ta  thu  dòchasach 
gur  ceann-iuil  thu  fèin  do  na 
doill,  solus  dhoibhsan  a  ta  'an 
dorchadas, 

20  Fear-fòghluimdo  dhaoin- 
ibh  neo-eagnaidh,  fear-teagaisg 
do  leanabaibh,  aig  am  bheil 
samhladh  an  eòlais  agus  na 
fìrinn  a  ta  's  an  lagh. 

21  Thusauime  sin  a  ta'  teag- 
asg  neach  eile,  nach  'eil  thu 
ga  d'  theagasg  fèin  ?  thusa  a 
ta  'searnionachadh  gun  ghoid 
a  dheanamh,  am  bheil  thu  ri 
goid  ? 

22  Thusa  tha  'g  ràdh  gun 
adhaltrannas  a  dheanamh,  am 
bheil  thu  'deanamh  adhaltrann- 


CAIB.  III. 


297 


ais?   thusa  le'n  gràin  ìodh-|  CAIB.  III. 

ola,  am  bheil  thu  ri  naomh-  /~^IOD  e  uime  sin  barrachd 

o-hoid  ?  \J  an  ludhaich  ?  no  ciod  e 

23  Thusa  a  ta  'deanamh  uaill  tairbhe  an  timchioll-ghearr- 
as  an  lagh,  an  tabhair  thu,  le  aidh  ? 

briseadh  an  lagha,  eas-urram  2  Is  mòr  sin  air  gach  dòigh  : 
do  Dhia  ?  .  air  tùs,  do  bhrìgh  gur  ann 

24  Oir  a  ta  ainm  Dhe  a'  riusan  a  dh'earbadh  briathra 
faotainn  toibheim  do  'urtaobh-  Dhe. 

sa  am  measg  nan  Cinneaeh,  3  Oir  ciod  e  sin  ged  nach 
mar  a  ta  e  s^rìobhta.  ;  do  chreid  cuid  ?  an  dean  am 

25  Oir  a  ta  tairbhe  gii  fir-  michreidimhsan  fìrinn  Dhè 
inneach    anns    an   timchioll-  gun  èifeachd  ? 

ghearradh,  ma  ghleidheas  tu  4  Xar  leigeadh  Dia ;  ach 
an  lagh  :  ach  ma's  fear-brisidh  biodh  Dia  fior,  agus  gach 
an  lasfha  thu.  tha  do  thim-  duine  'n  a  bhreug-aire :  a  rèir 
chioll-ghearradh 'n  a  neo-thim-  mar  a  ta  e  sgrìobhta,  Chum 
chioll-ghearradh  dhuit.  !  gu  bi  thu  ceart  ann  ad  bhriath- 

26  Uime  sin,  ma  ghleidh-  raibh,  agus  gu'n  toir  thu 
eas  an  neo-thimchioll-ghearr-  buaidh  'n  uair  a  bheirear  breth 
adh    fireantachd    an   lagha, 'ort. 

nach  measar  a  neo-thimchioll- j  5  Ach  ma  mholas  ar  n-eu- 
ghearradhsan  mar  thimchioll- '  coir-ne  fireàntachd  Dhè,  ciod 
ghearradh  ?  ia  their  sinn?  am  bheil  Dia 

27  Agus  nach  dìt  an  neo-  eucorach  a  tha  'deanamh 
thimchioll-ghearradh  thaobh  dioghaltais?  (tha  mi  a'  labh- 
nàduir,  a  ta  a'  coimhlionadh  airt  mar  dhuine,) 

an  lagha,  thusa  a  tha  tre'n  litir     6  Xar   leigeadh  Dia  :  no 
agus   tre'n    timchioll-ghearr-  cionnus  a  bheir  Dia  breth  air 
adh     a'd'    f hear-brisidh    an :  an  t-saoghal  ? 
lagha?  j     7  Oir  ma  ta  firinn  Dhè  tre 

28  Oir  cha-n  ludhach  esan,  mo  bhrèig-sa  air  a  meudach- 
a  tha  mar  sin  o'n  leth-muigh ;  adh  chum  a  ghlòire-san ;  c'ar 
agus  cha-n  e  sin  an  timchioll-  son  a  ta  mise  air  mo  dhìteadh 
gheaiTadh,  a  tha  gu  follaiseach  jmar  pheacach  ? 

's  an  fheoil :  i     8  Agus  c'ar  son  nach  dean 

29  Ach  is  ludhach  esan,  a  sinn  olc,  chum  gu'n  tig  maith 
tha  mar  sin  's  an  taobh  a  stigh  ;  as  ?  (mar  a  labhrar  gu  toibh- 
agus  is  e  sin  an  timchioll-  eumach  umainne,  agus  mar  a 
ghearradh  a  tha  "s  a'  chridhe,  thubhairt  cuid  gu  bheil  sinn 
agus  's  an  spioràd,  cha-n  ann  ag  ràdh.)  muinntir  d"  am  bheil 
's  aii  litir,  aig  nm  bheil  a  chliu  an  dìteadh  a  rèir  ceartais. 
cha-n  ann  o  dhaoinibh,  ach  o  9  Ciod  uime  sin?  am  bheil 
Dhia.  ibarrachd  againne  ?  cha-n  'eil 


298 


ROMHANACH. 


air  aon  clior :  oir  dhearbh  sinn 
roimhe  gu  bheil  araon  na 
h-ludhaich  agns  na  Cinnich 
uile  fo  pheacadh ; 

10  Mar  a  ta  e  sgrìobhta, 
Cha-n  'eil  ionracan  ann,  cha-n 
'eil  fiu  a  h-aon. 

1 1  Cha-n  'eil  neach  ann  a 
thuigeas,  cha-n  'eil  neach  ann 
,a  tha  'g'  iarraidh  Dhe. 

12  Chlaon  iad  uile  ns  a,n 
t-slìghe,  tha  iad  uile  nii-thar- 
bhach  ;  cha-n  'eil  neach  a  tha 
'deanamh  maith,  clia-n  'eil  fìu 
a  h-aon. 

13  Is  uaigh  fhosgailte  an 
scòrnach ;  labhair  iad  ceaìg 
le'n  teangaibh;  tha  ninih  nan 
nathracha  nimhe  fo  'm  bilibh  : 

14  Aig  am  bheil  am  beul 
làn  do  mhallachadh  agus  do 
sheirbhe  : 

15  Tha  an  cosan  luath  a 
dhòrtadh  fola : 

16  Tha  lèii'-sgrios  agus 
truaighe  'n  an  slighibh': 

17  Agus  slighe  na  sìthe  cha 
Vaithne  dhoibh : 

18  Cha-n  'eil  eagal  Dè  fa 
chomhair  an  sùl. 

19  A  nis  tha  fhios  againn 
ge  b'e  nithe  a  ta'n  lagh  a' 
labliairt,  gur  ann  riusan  a  ta 
fuidh  'n  lagh  a  tha  e  'g  an 
labhairt :  chum  gu  druidear 
gach  uile  blieul,  agus  gu'm  bi 
an  saoghal  uile  air  fhaotainn 
ciontach  am  fianuis  Dè. 

20  Uime  sin  cha  bhi  feòil 
air  bith  air  a  fìreanachadh, 
'n  a  fhianuis-san,  tre  oibribh 
an  lagha :  oir  is  ann  tre  an 
lagh  a  ta  eòlas  peacaidh. 

21  Ach  a  nis  tha  fìreant- 


achd  Dhè  air  a  foillseachadh 
as  eugmhais  an  lagha,  a'  faot- 
ainn  fianuis  o'n  lagh  agus  o  na 
fàidhibh  ; 

22  Eadhon  fìreantachd  Dhè 
tre  chreidimh  losa  Criosd,  do 
na  h-uile,  agus  air  na  h-uile  a 
chreideas;  oircha-n'eil  eadar- 
dhealacìjadh  ann  : 

23  Oir  pheacaich  na  h-uile, 
agus  tha  iad  air  teachd  gearr 
air  glòir  Dhè ; 

24  Air  dhoibh  bhi  air  am 
fìreanachadh  gu  saor  le  a 
ghràs,  tre  an  t-saorsa  a  ta  ann 
an  losa  Criosd : 

25  Neach  a  shònraich  Dia 
'n  a  ìobairt-rèitich,  tre  chreid- 
imh  'n  a  fhuil,  chum  'fhìreant- 
achd  fhoillseachadh  le  maith- 
eanas  nam  peacanna  a  chaidh 
seachad,  tre  fhad-fhulangas 
Dè; 

26  A  dh'fhoillseachadh,  tha 
mi  ag  ràdh,  'fhìreantachdsan 
's  an  àm  a  ta  làthair ;  chum 
gu'm  biodli  e  cothromach,  a- 
gus  gu'm  fìreanaicheadh  e  an 
ti  a  chreideas  ann  an  losa. 

27  C'àit  uime  sin  am  bheil 
uaill  ?  Dhruideadh  a  mach  i. 
Ciod  e  an  lagh  leis  an  do 
dhruideadh  a  mach  if  an  e 
lagh  nan  oibre  ?  Cha-n  e  ;  ach 
tre  lagh  a'  chreidimh. 

28  Tha  sinn  uime  sin  a' 
meas  gu  bheil  duine  air  fhìr- 
eanachadh  tre  chreidimh  as 
eugmhais  oibre  an  lagha. 

29  An  e  Dia  nan  ludhach 
a  mliàin  e  ?  Nach  e  mar  an 
ceudna  Dia  nan  Cinneach? 
Gu  deimhin  nan  Cinneach  mar 
an  ceudna : 


CAIB.  IV. 


299 


30  Do  bhrìg'h  gur  aon  Dia, 
a  dli'fhìreanaicheas  an  tim- 
chioll-ofhearradh  o  chreidimh, 
as^us  an  neo-thimchioll-ghearr- 
adh  tre  chreidimh. 

31  Am  bheil  sinn  uime  sin 
a'  cur  an  lagha  an  neo-bhrìg-h 
tre'n  chreidimh  ?  Nar  leigeadh 
Dia :  ach  a  ta  sinne  a'  daing-- 
neachadh  an  lagha. 

.    CAIB.  IV. 

CIOD  ma  ta  a  their  sinn  a 
fhuair  ar  n-athair  Abra- 
ham  a  rèir  na  feòhi? 

2  Oir  ma  dh'fhìreanaich- 
eadh  Abraham  le  oibribh,  tha 
aobhar  uaill  aige,  ach  cha-n 
ann  a  thaobh  Dhè. 

3  Oir  ciod  a  ta  an  sgriob- 
tuir  ag  ràdh  ?  Chreid  Abra- 
ham  Dia,  agus  mheasadh  sin 
da  mar  fhìreantachd. 

4  A  nis  do'n  ti  a  ni  obair 
cha-n  ann  mar  ghean-maith  a 
mheasar  an  tuarasdal,  ach  mar 
fhiachaibh. 

5  Ach  do'n  ti  nach  dean 
obair,  ach  a  ta  'creidsinn  anns 
an  ti  a  dh'fhìreanaicheas  an 
duine  mi-dhiadhaidh,  measar 
a  chreidimh  mar  fhìreantachd. 

6  Amhuil  mar  a  ta  Daibh- 
idh  a'  cur  an  cèill  beannach- 
adh  an  duine  sin  d'am  meas 
Dia  fìreantachd  as  eugmhais 
oibre,  ag  ràdh, 

7  Is  beannaichte  iadsan  a 
fhuair  maitheanas  'n  an  eu- 
ceirtibh,  agus  aig  am  bheil  am 
peacanna  air  am  folach. 

8  Is  beannaichte  an  ti  nach 
cuir  an  Tighearn  peacadh  as  a 
leth. 


9  Am  bheil  ma  ta  am  beann- 
achadh  so  Heaclid  air  an  tim- 
chioll-ghearradh  a  mJiain,  no 
mar  an  ceudna  air  an  neo- 
thimchioll-ghearradh?  Oir  tha 
sinn  ag  ràdh  gu'n  do  mheas- 
adh  creidimh  do  Abraham  mar 
fhlreantachd. 

10  Cionnus  raa  ta  a  mheas- 
adh  dha  e  ?  An  ann  an  uair  a 
hha  e  's  an  timchioll-ghearradh, 
no  's  an  neo-thimchioll-ghearr- 
adh?  Cha-n  ann  's  an  timchioll- 
ghearradh,  ach  's  an  neo-thim- 
chioll-ghearradh. 

11  Agus  fhuair  e  comhar 
an  timchioll-ghearraidh,  seula 
fìreantachd  a'  chreidimh  a 
bha  aige  's  an  neo-thimchioll- 
ghearradh,  chum  gu'm  biodh 
e  'n  a  athair  acasan  uile  a  ta 
'creidsinn  's  an  neo-thimchioll- 
ghearradh,  chum  gu  measadh 
fireantachd  dhoibh-san  mar  an 
ceudna : 

12  Agus  'n  a  athair  an  tim- 
chi  ol  I-ghearrai  d  h  d  h  o  ibh  -san 
nach  'eil  a  mhàin  do'n  tim- 
chioll  ghearradh,  ach  mar  an 
ceudna  a  ta  'g  imeachd  ann 
an  ceumaibh  creidimh  ar 
n-Athar  Abrahaim,  a  bha  aige 
's  an  neo-thimchioll-ghearradh. 

13  Oir  cha  b'ann  tre'n  lagh 
a  thugadli  an  gealladh  do  A- 
bi'ahani  no  d'a  shìol,  Gu'm 
biodh  e  'n  a  oighre  air  an  t- 
saoghal,  ach  tre  fhìreantachd 
a'  chreidimh. 

14  Oir  ma  ta  iadsan  a  bhuin- 
eas  do'n  lagh  'n  an  oighreach- 
aibh,  tha  creidimh  air  a  dhean- 
amli  dìomhain,  agus  an  geall- 
adh  gun  bhrìgh  : 


300 


ROMHANACH. 


15  A  chionn  gu  bheil  an 
lagh  ag  oibreachadh  feirge : 
oir  far  nach  'eil  lagh,  cha-n 
'eil  ^an  sin  briseadh  lagha. 

16  Uime  sin  is  ann  o  chreid- 
imh  a  ta  oighreachd,  ionnus 
gu'm  biodh  i  tre  ghràs :  chum 
gu'm  biodh  an  gealladh  daing- 
ean  do'n  t-sìol  uile,  cha-n  ann 
a  mhàin  dhoibh-san  a  bhuin- 
eas  do'n  lagh,  ach  mar  an 
ceudna  dhoibh-san  a  bhuineas 
do  chreidimh  Abrahaim,  neach 
is  e  ar  n-athair-ne  uile, 

17  (A  rèir  mar  a  ta  e 
sgrìobhta,  Dh'orduich  mi  thu 
a'd'  athair  mhòran  chinn- 
each,)  'n  a  làthair-sa  anns  an  do 
chreid  e,  eadhon  Dia,  a  ta 
'beothachadh  nam  marbh,  agus 
a  ta  'gairm  nan  nithe  sin  nach 
'eil  idir  ann  mar  gu'm  biodh 
iad  ann  : 

18  Neach  an  aghaidh  dòch- 
ais  a  chreid  'an  dòchas,  chum 
gu'm  biodh  e  'n  a  athair  mhòr- 
an  chinneach ;  a  reir  mar  a 
dubhradh,  Mar  so  bithidh  do 
shliochd. 

19  Agus  air  dha  gun  bhi 
anmhunn  'an  creidimh,  chado 
chuir  e  'an  suim  gu  robh  a 
chorp  fèin  a  nis  marbh,  afr  dha 
bhitimchiollceudbliadhna  dh'- 
aois,  no  mairbhe  bronn  Shara  : 

20  Agus  cha  do  chuir  e  'an 
amharus  gealladh  Dhè  le  mi- 
chreidimh  ;  ach  bha  e  làidir 
'an  creidimh,  a'  toirt  glòire  do 
Dhia : 

21  Agus  bha  làn-deimhin 
aige,  an  ti  a  thng  an  geall- 
adh,  gur  comasach  esan  air  a 
choimhlionadh. 


22  Agus  uime  sin  mheas- 
adh  so  dhasan  mar  fhìreant- 
achd. 

23  A  nis  cha  b'ann  air  a 
shonsan  a  mhàin  a  sgrìobhadh, 
gu'n  do  mheasadh  so  dha ; 

24  Ach  air  ar  son-ne  mar 
an  ceudna,  d'am  measar  e,  ma 
chreideas  sinn  annsan  a  thog 
suas  losa  ar  Tighearn  o  na 
marbhaibh, 

25  A  thugadh  thairis  air 
son  ar  ciontaidh,  agus  a  thog- 
adh  suas  a  rìs  air  son  ar  fìr- 
eanachaidh. 

CAIB.  V. 

UIME  sin  air  dhuinne  bhi 
air  ar  fìreanachadh  tre 
chreidimh,  tha  sith  againn  ri 
Dia,  tre  ar  Tighearn  losa 
Criosd : 

2  Tre'm  bheil  againn  mar 
an  ceudna  slighe  gu  dol  a 
steach  tre  chreidimh  chum  a' 
ghràis  so  anns  am  bheil  sinn 
'n  ar  seasamh  agus  a  ta  sinn  a' 
deanamh  gairdeachais  an  dòch- 
as  glòire  Dhè. 

3  Agus  cha-n  e  50  a  mhàin, 
ach  a  ta  sinn  mar  an  ceudna 
a'  deanamh  uaiU  ann  an  triob- 
laidibh,  do  bhrìgh  gu  bheil 
fios  againn  gu'n  oibrich  triob- 
laid  foighidin ; 

4  Agus  foighidin,  dearbh- 
adh ;  agus  dearbhadh,  dòchas  : 

5  Agus  cha  nàraich  an 
dòchas,  do  bhrìgh  gu  bheil 
gTàdh  Dhè  air  a  dhòrtadh  a 
mach  ann  ar  cridheachaibh, 
tre'n  Spiorad  naomh  a  thug- 
adh  dhuinne, 

6  Oir  air  dhuinne  bhi  fatb- 


CAIB.  V. 


301 


ast  ffun  neart,  ann  an  àni  iom- 
chuidh  bhàsaich  Criosd  air  son 
nan  daoine  neo-dhiadhaidh. 

7  Oir  is  gann  a  dh'f  huiling- 
eas  duine  bàs  air  son  duine 
chothromaich ;  ach  theagamh 
gu'm  biodh  aig  neach  eigin  do 
nihisnich  eadhon  bàs  fhulang 
air  son  duine  mhaith. 

8  Ach  a  ta  Dia  a'  mòladh 
a  o-hràidh  fèin  duinne,  do 
bhrìffh  an  uair  a  bha  sinn  fath- 
ast  'n  ar  peacaich  gu'n  dh'f  huil- 
ing"  Criosd  bàs  air  ar  son. 

9  Is  mò  gu  mòr  uime  sin, 
air  duinn  a  nis  bhi  air  ar  fìr- 
eanachadh  tre  'fhuil,  a  shaorar 
trìdsan  o  fheirg  sinn. 

10  Oir  ma  's  e  air  dhuinn 
bhi  'n  ar  iiaimhdibh,  gu'n  d' 
rinneadh  rèidh  ri  Dia  sinn  tre 
bhàs  a  jNIhic  ;  is  mò  gu  mòr, 
air  dhuinn  bhi  air  ar  deanamh 
rèidh,  a  shaorar  tre  a  bheatha 
sinn. 

11  Agus  cha-n  e  mhàin  sin, 
ach  a  ta  sin  a'  deanamh 
gairdeachais  'an  Dia,  tre  ar 
Tighearna  losa  Criosd,  tre  an 
d'fhuair  sinn  a  nis  an  rèite. 

12  Uime  sin  mar  a  thàinig 
peacadh  a  steach  do'n  t-saogh- 
al  tre  aon  duine,  agus  bàs 
tre'n  pheacadh ;  mar  sin  mar 
an  ceudna  thàinig  bàs  air  na 
h-uile  dhaoinibh,  do  bhrìgh 
gu'n  do  pheacaich  iad  uile. 

13  Oir  gus  an  lagh,  bha 
peacadh  anns  an  t-saoghal : 
ach  cha  chuirear  peacadh  à 
leth  dJiaoine  far  nach  'eil  lagh. 

14  Gidheadh,  rìoghaich  am 
bàs  o  Adhamh  gu  Maois,  eadh- 
on  air   an    d-eam   nach  do 


pheacaich  a  rèir  coslais  eas- 
umhlachd  Adhaimh,  neach  is 
e  samhladh  an  ti  ud  a  bha  ri 
teachd : 

15  Ach  cha-n  ann  mar  an 
cionta,  a  tha'n  saor-thiodhlac. 
Oir  ma  fhuair  mòran  bàs  tre 
chionta  aoin,  is  mò  gu  mòr  na 
sin  a  tha  gràs  Dhe,  agus  an 
tiodhlac  troimh  ghràs  a  ta  tre 
aon  duine,  losa  Criosd,  pailte 
do  mhòran, 

1 6  Agus  cha-n  ann  mar  tre 
aon  duine  a  pheacaich,  mar  sin 
a  tha'n  tabhartas  :  oir  bha  am 
breitheanas  tre  aon  chionta, 
chum  dìtidh  :  ach  a  t(Cn  saor- 
thabhartas  o  mhòran  chiont- 
aibh  chum  fìreanaehaidh. 

17  Oir  ma's  e  as  tre  chionta 
aon  duine,  gu'n  do  rìoghaich 
am  bàs  tre  aon,  is  mò  gu  mòr 
na  sin  a  rìoghaicheas  iadsan, 
a  gheibh  pailteas  gràis,  agus 
tabhartais  na  fìreantachd,  ann 
am  beatha  tre  aon,  eadhon  losa 
Criosd. 

18  Uime  sin  mar  tre  chionta 
aon  duine  a  thàinig  breith- 
eanas  air  na  h-uile  dhaoinibh 
chum  dìtidh,  is  amhuil  sin  mar 
an  ceudna  tre  fhìreantachd 
aoin,  thàinig  an  saor-thiodhlac 
air  na  h-uile  dhaoinibh  chum 
fìreanachaidh  na  beatha. 

19  Oirmar  treeas-umhlachd 
aoin  duine  a  rinneadh  mòran 
'n  am  peacaich,  is  amhuil  sin 
tre  ùmhlachd  aon  duine  a  nith- 
ear  mòran  'n  am  fìreanaibh. 

20  Ach  thàinig  an  lagh  a 
steach,  chum  gu  meudaicht- 
eadh  an  cionta:  ach  far  an  do 
mheudaicheadh  am  peacadh, 


302 


ROMIIANACH. 


bu  ro-mhò  a  mheudaicbeadh 
gràs : 

21  Chum  as  mar  a  rìogh- 
aich  am  peacadh  chum  bàis, 
mar  sin  gu'n  rìoghaicheadh 
gràs  tre  fhìreantachd  chum  na 
beatha  maireannaich,  tre  losa 
Criosd  ar  Tighearn. 

CAIB.  VI. 

CIOD  ma  ta  a  their  sinn  ? 
Am  buanaich  sinn  'am 
peacadh,  chum  gu  meudaich- 
ear  gràs  ? 

2  Nar  leigeadh  Dia:  cionnus 
a  dh'fheudas  sinne  a  ta  marbh 
do'n  pheacadh,  ar  beatha  a 
chaitheadh  iii's  faide  ann  ? 

3  Nach  'eil  fhios  agaibh,  a 
mheud  againn  as  a  bhaisteadh 
ann  un  losa  Criosd,  gu'n  do 
bhaisteadh  chum  a  bhàis  sinn  ? 

4  Air  an  aobhar  sin  dh'adh- 
laiceadh  sinn  maille  ris  tre'n 
bhaisteadh  chuni  bàis  :  ionnus 
mar  a  thogadh  Criosd  suas  o 
na  marbhaibh  le  glòir  an  Ath- 
ar,  mar  sin  gu  gluaiseamaidne 
mar  an  ceudna  ann  an  nuadh- 
achd  beatha. 

5  Oir  ma  chaidh  ar  suidh- 
eachadh  maraon  ann  an  coslas 
a'  bhàis,  bithidh  sinn  mar  an 
ceudna  aìr  ar  suideachadh 
ann  an  codas  'aiseirigh. 

6  Air  fhios  so  a  bhi  againn, 
gu  bheii  ar  seann  duine  air  a 
cheusadh  maille  ris,  ionnus 
gu'm  biodh  corp  a'  pheacaidh 
air  a  sgrios,  chum  à  so  suas 
nach  deanamaid  seirbhis  do'n 
pheacadh. 

7  Oir  an  ti  a  fhuair  bàs, 
rinneadh  saor  e  o'u  pheacadh. 


8  A  nis  ma  fhuair  sinn  bàs 
maille  ri  Criosd,  tha  sinn  a' 
creidsinn  gu'm  bi  sinn  beò 
maille  ris  mar  an  ceudna  : 

9  Air  dhuinn  fios  a  bhi  ag- 
ainn  air  do  Chriosd  èirigh  o 
na  marbhaibh,  nach  bàsaich  e 
ni's  mò ;  cha-n  'eil  tighearnas 
aig  a  a'  bhàs  ni's  mo  air. 

10  Oir  a  mheud  gu'n  d'- 
fhuair  e  bàs,  is  ann  do'n  pheac- 
adli  a  f  huair  e  bàs  aon  uair  a 
mhain : 
\  e  beò, 
beò. 

11  INIar  sin  mar  an  ceudna 
measaibh-sa  gu  bheil  sibh  fèin 
gu  deimhin  marbh  do'n  pheac- 
adh,  ach  beò  do  Dhia  tre  losa 


ach  a  mheud  gu  bheil 
is  ann  do  Dhia  a  ta  e 


Criosd  ar  Tighearna. 

12  Air  an  aobhar  sin  na 

rìoghaicheadli  am  peacadh  ann 

bhur  corp  bàsmhor,  air  chor 
'as  gu'n  tugadii  sibh  ùmhlachd 

dha  'n  a  ana-miannaibh. 
i     13  Agus  na  tugaibh  bhur 

buill  'n  an  armaibh  euceirt  do'n 
'pbeacadh;  ach  thugaibh  sibh 

fèin  do  Dhia,  mar  dhream  a 
jta  beò  a  na  marbhaibh,  agus 

bhur  buill  'n  an  armaibh  fìr- 

eantachd  do  Dhia. 
!     14  Oir  cha  bbi  aig  a'  pheac- 

adh  tighearnas  oirbh  :  oir  cha-n 
i'eil  sibh  fuidh  'n  lagh,  ach 
|fuidh  gbràs. 

j  15  Ciod  uime  sin  ?  am  peac- 
aich  sinn,  do  bbrìgh  nach  'eil 
[sinn  fuidh  'n  lagh,  ach  fuidh 
Ighràs?  Nar  leigeadh  Dia. 

16  Nach  'eil  fiiios  agaibh, 
au  ti  d'an  toir  sibh  sibh  fèin 
mar  sheiibbisich  chum  ììmh- 
laclKl,  gur  seirbhisich  sibh  do'u 


CAIB 

ti  d'an  clean  sibh  ùmblachd ; 
ma's  ann  do'n  pheacadh  chum 
bàis,  no  do  ùinhlachd  chum 
fìreantachd. 

17  Ach  buidheachas  do 
Dhia,  an  dèigh  dhuibh  a  bhi 
'n  ur  seirbhisichdo'n  pheacadh, 
i'-u'n  d'thuo:  sibh  o  bhur  cridhe 
ùmhlachd  do'n  chumadh  teag- 
aisff  sin  d'an  d'thutTadh  sibh 
thairis. 

18  Air  dhuibh  ma  ta  bhi 
air  bhur  deanamh  saor  o'n 
])heacadh,  rinn  sibh  seirbhis 
do'n  fhìreantachd. 

19  Tha  mi  'labhairt  mar 
dhuine,  air  son  anmhuinn- 
eachd  bhur  feòlasa  :  oir  mar  a 
thug'  sibh  bhur  buill  mar 
sheirbhisich  do  neòghloine,  a- 
gus  do  euceart  chum  euceirt, 
amhuil  sin  a  nis  thugaibh  bhur 
buill  mar  seirbhisich  do'n  fhìr- 
eantachd,  chum  naomhachd. 

20  Oir  an  uair  a  bha  sibh 
'n  ur  seirbhisich  do'n  pheac- 
adh,  bha  sibh  saor  o'n  fhìr- 
eantachd. 

21  Air  an  aobhar  sin  ciod 
an  toradh  a  bha  agaibh  'an  sin 
anns  na  nithibh  sin,  a  ta  nis  a' 
cur  nàire  oirbh  ?  oir  is  e  crìoch 
na  nithe  sin  am  bàs. 

22  Ach  a  nis  air  dhuibh 
bhi  saor  o'n  pheacadh,  ag'us 
'n  ur  seirbhisich  do  Dhia,  tha 
bhur  toradh  agaibh  chum 
naomhachd,  agus  a'  chrìoch  a' 
bheatha  mhaireannach. 

23  Oir  is  e  tuarasdal  a' 
pheacaidh  am  bàs  :  ach  is  e 
saor-thiodhlac  Dhè  a'  bheatha 
mhaireannach,  tre  losa  Cn'osd 
ar  Tiglienrnà. 


VII.  303 

CATB.  VII. 

'VyACII  'eil  fhios  agaibh,  a 
--^  bhràithre,  (oir  is  ann  riu- 
san  d'an  aithne  an  lagh  a  ta 
mi  'labhairt,)  gu  bheil  tighearn- 
as  aig  an  lagh  air  duine,  am 
fad  is  beò  e? 

2  Oir  a'  bhean  a  ta  pòsda  ri 
fear,  tha  i  ceangailte  leis  an 
lagh  r'a  fear  am  fad  is  beò 
e :  ach  ma  gheibh  a  fear  bàs, 
tha  i  fuasgailte  o  high  a  fìr. 

3  Uime  sin  am  feadh  is  beò 
a  fear,  ma  phòsar  i  ri  fear  eile, 
goirear  ban-adhaltranach  dhi : 
ach  ma  gheibh  a  fear  bàs,  tha 
i  saor  o'n  lagh  sin,  air  chor  as 
nach  ban-adhaltranach  i,  ged 
'robh  i  aig  fear  eile. 

4  Air  an  aobhar  sin,  mo 
bhràithre,  tha  sibhse  mar  an 
ceudna  marbh  do'n  lagli  tre 
chorp  ChrioEd  ;  ionnus  gu'm 
biodh  sibh  pòsda  ri  fear  eile, 
eadhoìi  ris-san  a  thocradh  o  na 
marbhaibh,  chum  gu'n  tugam- 
aid  toradh  a  macli  do  Dhia. 

5  Oir  an  uair  a  bha  sinn 
's  an  f  heòil,  bha  miannan  nam 
peacanna,  tre'n  lagh,  ag  oib- 
reachadh  ann  ar  buill,  chum 
toradh  a  thoirt  a  mach  gu  bàs. 

6  Ach  a  nis  tha  sinn  air  ar 
deanamh  saor  o'n  lagh,  air  dha 
sin  a  bhi  marbh  leis  an  do 
chumadh  sinn  ;  chum  gu'n 
deanamaid  seirbhis  ann  an 
nuadhaclid  spioraid,  agus  cha-n 
ami  an  seanachd  na  litreach. 

7  Ciod  uime  siu  a  their  sinn? 
am  bheil  an  lagh  'n  a  pheac- 
adh  ?  Nar  leigeadh  Dia.  Ni 
h-eadh,  clia  b'aithne  dhomh 
peacarlh,  acli  tre'n  lagh :  oir 


804 


ROMHANACH. 


cha  bhiodh  eòlas  agam  air 
sannt,  mur  abradh  an  lagh, 
Na  sanntaich. 

8  Ach  air  do'n  pheacadh 
fàth  a  ghlacadh  tre'n  àithne, 
dh'oibrich  e  annam  gach  uile 
ghnè  an-tograidh  :  oir  as  eug- 
nihais  an  lagha  hha  'm  peacadh 
marbh. 

9  Oir  bha  mise  beò  as  eug- 
mhais  an  lagha  uair-èigin :  ach 
air  teachd  do'n  àithne,  dh'ath- 
bheothaich  am  peacadh,  agus 
fhuair  mise  bàs. 

10  Agus  an  àithne  a  dh'ord- 
uichendh  chum  beatha,  fhuar- 
adh  dhomhsa  chum  bàis  i. 

11  Oir  air  do'n  pheacadh 
fàth  a  ghlacadh  tre'n  àithne, 
mheall  e  mi,  agus  le  sin 
mharbh  e  mi. 

12  Air  an  aobhar  sin  tha'n 
lagh  naomh  ;  agus  a  ta  'n  àith- 
ne  naomh,  agus  cothromach, 
agus  maith. 

13  Uime  sin  an  d'rinneadh 
an  ni  sin  a  bha  maith,  'n  a  bhàs 
domhsa?  Nar  leigeadh  Dia. 
Ach  am  peacadh,  chum  gu 
faicteadh  gur  peacadh  e,  ag 
oibreachadh  bàis  annamsa,  leis 
a  ni  sin  a  ta  maith ;  chum 
tre'n  àithne  gu'm  fàsadh  am 
peacadh  ro  pheacach. 

14  Oir  a  ta  fhios  againne 
gu  bbeil  an  lagh  spioradail : 
ach  a  ta  mise  feòhiihor,  air 
mo  reiceadh  fuidh'n  pheacadh. 

15  Oir  an  ni  a  ta  mi  'dean- 
amh,  cha  taitneach  leam  e : 
oir  an  ni  a  b'àiU  leam,  cha-n  e 
a  ta  mi  a'  deanamh  ;  ach  an 
ni  a's  fuathach  leam,  is  e  sin 
a  ta  mise  a'  deanamh. 


16  Uime  sin  ma  tha  mi 
'deanamh  an  ni  nach  b'àiU 
leam,  tha  mi  'g  aontachadh 
leis  an  lagh,  gu  bheil  e  maith. 

17  A  nis  ma  ta  cha  mhise 
ni's  mò  a  tha  'deanamh  so,  ach 
am  peacadh  a  tha  'gabhail 
còmhnuidh  annam. 

18  Oir  a  ta  fhios  agam, 
annamsa,  (sin  ri  radli,  ann 
am  fheòil,)  nach  'eil  maith 
sam  bith  a'  gabhail  còmh- 
nuidh :  oir  tha'n  toil  a  làthair 
maiUe  rium,  ach  doigh  sam 
bith  chum  maith  a  dheanamh 
cha-n  'eil  mi  'faotainn  ? 

19  Oir  cha-n  'eil  mi  dean- 
amh  am  maith  bu  mhiann 
leam  :  ach  an  t-olc  nach  b'àiU 
leam,  is  e  sin  a  ta  mi  a'  dean- 
amh. 

20  A  nis  ma  tha  mi  a'  dean- 
amh  a  ni  nach  b'àill  leam, 
cha  mhise  ni's  mò  a  ta  'dean- 
amh  so,  ach  am  peacadh  a  tha 
'gabhail  còmhnuidh  annam. 

21  Uime  sin  tha  mi  'faotainn 
lagha,  'n  uair  a  b'àill  leam  am 
maith  a  dheanamh,  gu  bheil 
an  t-olc  a  làthair  agam. 

22  Oir  a  ta  tlachd  agam  'an 
lagli  Dhè,  a  rèir  an  duine  an 
taobh  a  stigh : 

23  Ach  tha  mi  faicinn  lagha 
eile  a'm'  bhuill  a'  cogadh  an 
aghaidh  lagha  ra'inntinn,  a- 
gus  ga  m'  thoirt  am  bruid  do 
lagh  a'  pheacaidh,  a  ta  ann  am 
bhuill. 

24  Och  is  duine  truagh  mi ! 
cò  a  shaoras  mi  o  chorp  a' 
bhàis  so  ? 

25  Tha  mi  'toirt  buidheach- 
ais  do  Dhia,  tre  losa  Criosd 


CAIB. 

ar  Tigliearna.  Uime  sin,  tha 
niise  fèin  leis  an  inntinn  a' 
deanamh  seirbhis  do  lagh 
Dhè ;  ach  leis  an  f heòil  do 
lagh  a'  pheacaidh. 

CAIB.  VIII. 

AIR  an  aobhar  sin  cha-n 
'eil  a  nis  dìteadh  sam  bith 
do'n  dream  sin  a  tha  ann  an 
losa  Criosd,  a  tha  gluasad 
cha-n  ann  a  rèir  na  feòla,  ach 
a  rèir  an  Spioraid. 

2  Oir  shaor  lagh  Spioraid 
na  beatha,  ann  an  losa  Criosd, 
mise  o  lagh  a'  pheacaidh  agus 
a'  bhàis. 

3  Oir  an  ni  nach  robh  an 
comas  do'n  lagh  a  dheanamh, 
do  bhrìgh  gu  robh  e  anmhunn 
tre'n  fheòil,  ag  cur  a  Mhic 
fèin  do  Dhia  an  coslas  feòla 
peacaich,  agus  a  ìobairt  air 
son  peacaidh,  dhìt  e  am  peac- 
adh  's  an  f heòil : 

4  Chum  gu'm  biodh  firean- 
tachd  an  lagha  air  a  coimh- 
lionadh  annainne,  a  tha  'gluas- 
ad  cha-n  ann  a  rèir  na  feòla, 
ach  a  rèir  an  Spioraid. 

5  Oir  an  dream  a  ta  a  rèir  na 
feòla,  tha  an  aire  air  na  nith- 
ibh  sin  a  bhuineas  do'n  fheòil ; 
ach  an  dream  a  ta  a  rèir  an 
Spioraid,  air  na  nithibh  sin  a 
bhuineas  do'n  Spiorad. 

6  Oir  an  inntinn  fheòlmhor 
is  bàs  i ;  ach  an  inntinn  spior- 
adail  is  beatha  agus  sìth  i ; 

7  Do  bhrìgh  gur  naimhdeas 
an  inntinn  fheòlmhor  an  agh- 
aidh  Dhè;  oir  cha-n  'eil  i 
ùmhal  do  lagh  Dhè,  agus  cha 
nihò  a  tha'n  comas  di  bhi. 


.  viii.  3or 

8  Uime  sin  cha-n  urrainn 
iadsan  a  tha  's  an  f  heòil  Dia  a 
thoileachadh. 

9  Ach  cha-n  'eil  sibhse  's  an 
fheòil,  acli  's  an  Spiorad,  ma 
tha  Spiorad  Dhè  a'  gabhail 
còmhnuidh  annaibh.  A  nis 
mur  'eil  Spiorad  Chriosd  aig 
ueach,  cha  bbuin  e  dha. 

10  Agus  ma  tha  Criosd 
annaibh,  tha\\  corp  marbh  gu 
deimhin  a  thaobh  peacaidh ; 
ach  is  beatha  an  spiorad  a 
thaobh  fireantachd. 

11  Ach  ma  tba  Spiorad  an 
ti  a  thoo:  losa  o  na  marbhaibh 
a'  gabhail  còmhnuidh  annaibh, 
an  ti  a  thog  Criosd  o  na 
marbhaibh,  beothaichidh  e 
mar  an  ceudna  bhur  cuirp 
bhàsmhorsa,  tre  a  Spioradsan 
a  ta  chòmhnuidh  annaibh. 

12  Uime  sin,  a  bhràithre, 
tha  sinn  fo  fhiachaibh,  cha-n 
ann  do'n  fheòil,  chum  ar 
beatha  a  chaitheadh  a  rèir  na 
feòla. 

13  Oir  ma  chaitheas  sibh 
bhur  beatha  a  rèir  na  feòla, 
gheibh  sibh  bàs :  ach  ma 
mharbhas  sibh  tre'n  Spiorad 
gnìomhara  na  colla,  bithidh 
sibh  beò. 

14  Oir  a  mheud  's  a  ta  air 
an  treòrachadh  le  Spiorad 
Dhè,  is  iad  mic  Dhè. 

15  Oir  cha  d'fhuair  sibh 
Spiorad  na  daorsa  a  rìs  chum 
eagail ;  ach  f  huair  sibh  Spionid 
na  h-uchd-mhacachd,  tre  an 
glaodh  sinn,  Abba,  Athair. 

16  Tha  an  Spiorad  fèiu  a' 
deanamh  fìanuis  maillc  r'ar 
spiorad-ne,gur  sinn  clanu  Dhè: 

u 


306 


ROMHANACH. 


17  Agus  ma's  clann,  is  oigh- 
reachan  ;  oighreachan  air  Dia, 
affus  conih-oio^hreachan  maille 
ri  Criosd  :  ma  's  e  is  gu'm  fuil- 
ing  sinn  maille  ris,  chum  gu 
glòraichear  sinn  maille  ris  mar 
an  ceudna. 

18  Oir  tha  mi  a'  measadh 
nach  airidh  fulangais  na  h- 
aimsir  a  ta  làthair  bhi  air  an 
coimhmeas  ris  a'  ghlòir  a  dh'- 
fhoillsichear  annainn. 

19  Oir  a  ta  dùil  dhùrachd- 
ach  a'  chruthachaidh  a'  feith- 
eamh  ri  foillseachadh  cloinne 
Dhè. 

20  Oir  chuireadh  an  cruth- 
achadh  fo  dhìomhanas,  cha-n 
ann  le  'thoil,  ach  trìd-san  a 
chuir  fo  dhìomhanas  e ; 

21  'Andòchas  gu'n  saorar  an 
cruthachadh  fèin  fòs  o  dhaorsa 
na  truaillidheachd,  gu  saorsa 
glòrmhor  cloinne  Dhè. 

22  Oir  a  ta  fhios  againne 
gu  bheil  an  cruthachadh  uile 
ag  osnaich,  agus  'am  pèin  gu 
lèir,  mar  mhnaoi  ri  saothair, 
gus  an  àm  so: 

23  Agus  cha-n  e  so  a.  mhàin, 
ach  sinn  fèiri  mar  an  ceudna, 
aig  am  bheil  ceud  tlioradh  an 
Spioraid,  tha  eadhon  sinne  ag 
osnaicli  annainn  fèin,  a'  feith- 
eamh  ris  an  uchd-mhacachd, 
eadhon  saorsa  air  cuirp. 

24  Oir  is  ann  le  dòchas  a 
shaorar  sinn :  ach  dòchas  a 
chithear,  cha  dòchas  e :  oir 
an  ni  a  ta  an  duine  faicinn, 
c'ar  son  a  bhios  dòchas  aige 
ris  ? 

25  Ach  ma  tha  dòchas  ag- 
ainn  ris  an  ni  nach  'eil  sinn  a' 


faicinn,  feithidh  sinn  gu  foigh- 
idneach  ris. 

26  Tha  an  Spiorad  fèin  mar 
an  ceudna  a'  deanamh  còmh- 
naidh  le  ar  n-anmhuinneachd : 
oir  cha-n  aithne  dhuinn  ciod 
a  ghuidheamaid  mar  bu  chòir 
dhuinn ;  ach  a  ta  an  Spiorad 
fèin  a'  deanamh  eadar-ghuidhe 
air  ar  son  le  osnaibh  do-Iabh- 
airt. 

27  Agus  is  aithne  dhasan  a 
ta  'rannsachadh  nan  cridheach- 
an  ciod  i  inntinn  an  Spioraid, 
do  bhrìgh  gu  bheil  e  a'  dean- 
amh  eadar-ghuidhe  air  son 
nan  naomh  a  rèir  toil  Dè. 

28  Agus  a  ta  fhios  againn 
gu'n  comh-oibrich  na  h-uile 
nithe  chum  maith,  do'n  dream 
aig  am  bheil  gràdh  do  Dhia, 
eadhon  dhoibh-san  a  ghairm- 
eadh  a  rèir  a  rùin. 

29  Oir  an  dream  a  roimh- 
aithnich  e,  roimh-orduich  e 
iad  mar  an  ceudna  chum  hhi 
comh-chosmhuil  ri  ìomhaigli 
a  Mhic,  chum  gu'm  biodh 
esan  'n  a  cheud-ghin  am  measg 
mòrain  bhràithre. 

30  Agus  an  dream  a  roimh- 
orduich  e,  ghairm  e  iad  mar 
an  ceudna :  agus  an  dream  a 
ghairm  e,  dh'fhìreanaich  e  mar 
an  ceudna :  agus  an  dream  a 
dh'fhìreanaicli  e,  ghlòraich  e 
mar  an  ceudna. 

31  Ciod  uime  sin  a  their 
sinn  ris  na  nithibh  sin  ?  Ma 
tha  Dia  leinn,  cò  dh'fheudas 
hhi  'n  ar  n-aghaidh  ? 

32  An  ti  nach  do  chaomh- 
ain  a  Mhac  fèin,  ach  a  thug 
thairis  e  air  ar  son-ne  uile, 


CAIB.  IX. 


807 


cionnus  maille  ris-san  nach 
toir  e  mar  an  ceudna  dhuiun 
gVL  saor  na  h-uiie  nithe  ? 

33  Cò  a  chuireas  coire  sam 
bith  à  leth  daoine  taghta  Dhe  ? 
Is  e  Dia  a  dh'fhireanaicheas. 

34  Cò  a  dhìteas?  Is  e  Criosd 
a  fhuair  bàs,  seadh  tuilleadh 
fòs,  a  dh'eirich  a  rìs,  agus  a  ta 
air  deas  làimh  Dhè,  neach  a 
ta  mar  an  ceudna  a'  deanamh 
eadar-ghuidhe  air  ar  son-ne. 

35  Cò  a  sgaras  sinn  o  ghràdh 
Chriosd  ?  an  dean  trioblaid, 
Do  àmhghar,  no  geur-lean- 
mhuinn,  no  gorta,  no  lom- 
nochduidh,  no  cunnart,  no 
claidheamh  ? 

36  (A  rèir  mar  a  ta  e 
sgTÌobhta,  Air  do  shonsa 
mharbhadh  sinn  rè  an  là ; 
mheasadh  sinn  mar  chaoraich 
chum  marbhaidh.) 

37  Ni  h-eadh,  ach  anns  na 
nithibh  sin  uile  tha  sinn  a' 
toirt  tuilleadh  agus  buaidh, 
tTÌd-san  a  ghràdhaich  sinn. 

38  Oir  a  ta  dearbh-bheachd 
agam,  nach  bi  bàs,  no  beatha, 
no  aingil,  no  uachdaranachda, 
r.o  cumhachda,  no  nithe  a  ta 
làthair,  no  nithe  a  ta  ri  teachd, 

39  No  àirde,  no  doimhne, 
no  creutair  sam  bith  eile,  com- 
asach  air  sinne  a  sgaradh  o 
ghràdh  Dhè  a  ta  ann  an  losa 
Criosd  arTighearn. 

CAIB.  IX. 

ATA  mi  a'  labhairt  na  fir- 
inn  ann  an  Criosd,  cha 
dean  mi  breug,  (air  bhi  do  m' 
choguis  a'  deanan^h  fìanuis 
dcmh  's  an  Spiorad  aaorah  :) 


2  Gu  bheil  doilgheas  mòr 
orm,  agus  cràdh  air  mo  chridhe 
an  còmhnuidh. 

3  Oir  ghuidhinn  mi  fèin  a 
bhi  dealaichte  o  Chriosd,  air 
son  mo  bhràithre,  mo  luchd- 
dàimh  a  thaobh  na  feòla  : 

4  At  a  'n  an  Israelich  ;  d'am 
buhi  an  uchd-mhacachd,  agus 
a'  ghlòir,  agus  na  coimh- 
cheangail,  agus  tabhairt  an 
lagha,  agus  seirbhis  De,  agus 
na  geallanna ; 

5  D'am  buin  na  h-aithriche, 
agus  o'm  bheil  Criosd  a  thaobh 
na  feòla,  neach  is  e  Dia  os 
ceann  nan  uile,  beannaichte 
gu  siorruidh.  Amen. 

6  Cha-n  e  gu  bheil  focal 
Dè  gun  èifeachd.  Oir  cha-n 
Israelich  iadsan  uile  a  ta  o 
Israel : 

7  Agus  ni  mò  do  bhrìgh 
gur  sliochd  do  Abraham  iad, 
a  ta  iad  uile  'n  an  cloinn :  ach, 
Ann  an  Isaac  ainmichear  do 
shìol. 

8  Is  e  sin  ri  ràdh,  Cha-n 
iad  clann  na  feòla  clann  Dhè: 
ach  is  iad  clann  a'  gheallaidh 
a  mheasar  mar  shìol. 

9  Oir  is  e  so  focal  a'  gheall- 
aidh,  A  rèir  an  àm  so  thig  mi, 
agus  bithidh  mac  aig  Sara. 

10  Agus  cha-n  e  mhàin  so, 
ach  Rebeca  mar  an  ceudna 
'n  uair  a  thoirrcheadh  i  o 
aon,  eadJion  Isaac  ar  n-athair- 
ne ; 

11  (Oir  mun  do  rugadh  na 
naoidJieana,  agus  mun  d'rinn 
iad  maith  no  olc,  chum  gu'm 
biodh  rùii  Dè  a  rèir  an  tagh- 
;aidh  seasnihach,  cha-n  anu  o 


308 


ROMHANACH. 


vlbribh,  ach  o'n  ti  a  ghairm- 
eas ;) 

12  A  dubhradh  rithe,  Ni 
an  neaeh  a's  seine  seirbhis 
do'n  neach  a's  òige. 

13  A  rèir  mar  a  ta  e  sgrìobh- 
ta,  Ghràdhaich  mi  lacob,  ach 
dh'fhuatliaich  mi  Esau. 

14  Ciod  a  their  sinn  ma  ta  ? 
am  bheil  eucoir  maille  ri  Dia  ? 
Nar  leigeadh  Dia. 

15  Oir  a  ta  e  ag  ràdh  ri 
Maois,  Ni  mi  tròcair  air  an 
neach  air  an  dean  mi  tròcair, 
agus  gabhaidh  mi  truas  do'n 
neacli  d'an  gabh  mi  truas. 

16  Uime  sin  cha-n  ann  o'n 
ti  leis  an  àill,  no  o'n  ti  a  ruith- 
eas,  ach  o  Dhia  a  ni  tròcair. 

17  Oir  a  ta  an  sgriobtuir  ag 
ràdh  ri  Pharaoh,  Is  ann  chum 
na  crìche  so  fèin  a  thog  mi 
suas  thu,  chum  gu'm  foillsich- 
inn  mo  chumhachd  annad,  a- 
gus  chum  gu'm  biodh  m'ainm 
iomraideach  air  feadh  na  tal- 
mhainn  uile. 

18  Uinie  sin  ni  e  tròcair 
air  an  ti  a's  àill  leis,  agus  an 
ti  a's  àiU  leis  cruaidhichidh  e. 

19  Their  thu  ma  ta  rium, 
C'ar  son  a  ta  e  ma  seadh  a' 
faghail  croin  ?  oir  cò  a  chuir 
an  aghaidh  a  thoile  ? 

20  Ni  h-eadh  ach,  O  a 
dhuine,  cò  thusa  a  ta  tagradh 
an  aghaidh  Dhè  ?  '  An  abair 
an  ni  a  chumadh  ris  an  ti  a 
chum  e,  C'ar  son  a  rinn  thu 
mi  mar  so  ? 

21  Nach  'eil  cumhachd  aig 
a'  chriadhadair  air  a'  chriadh, 
ionnus  gu'n  deanadh  e  do'n 
aon  raheall  aon  soitheach  chum 


urraim,  agus  soitheacli  ei!e 
chum  eas-urraim. 

22  Ciod  ma's  e,  air  bhi  do 
Dhia  toileach  'fhearg  a  iiochd- 
adh,  agus  a  chumhachd  a 
dheanamh  aithnichte,  gu'n  d'- 
fhuiling  e  le  mòr  fhad-fhul- 
angas  soithiche  na  feirge  air 
an  ulluchadh  chum  sgrios : 

23  Agus  chum  gu'n  dean- 
adh  e  aitlinichte  saoibhreas  a 
ghlòire  air  soithichibh  na 
tròcair,  a  dh'ulluich  e  roimh- 
làimh  chum  glòire, 

24  Eadhon  sinne  a  ghairm 
e,  cha-n  e  mhàin  do  na  h-Iudh- 
aich,  ach  mar  an  ceudna  do 
na  Cinnich. 

25  Mar  a  ta  e  ag  ràdh  mar 
an  ceudna  ann  an  Hosea,  Goir- 
idh  mi  mo  phobull  diubhsan 
nach  robh  'n  am  pobull  domh  ; 
agus  bean  ghràdhach  dli'ise, 
nach  robh  gràdhach. 

26  Agus  tarlaidh,  anns  an 
ionad  san  dubhradh  riu,  Cha 
sibh  mo  phobullsa ;  an  sin 
gu'n  goirear  Clann  an  Dè 
bheò  dhiubh. 

27  Tha  Esaias  mar  an  ceud- 
na  ag  èigheach  mu  thimchioll 
Israeil,  Ged  tha  àireamh 
chloinn  Israeil  mar  ghaineamh 
na  fairge,  is  fuigheall  a  thèar- 
nar. 

28  Oir  crìochnaichidh  e  an 
obair,  agus  gearraidh  e  goirid 
i  'an  ceartas  :  do  bhrìgh  gu'n 
dean  an  Tighearn  obair  ghoir- 
id  air  an  talamh. 

29  Agus  mar  a  thubhairt 
Esaias  roimhe,  Mur  fàgadh 
Tighearn  nan  sluagh  sìol  ag- 
ainne,  dheantadh  sinn  mar 


CAIB.  X. 


309 


Shodom,  agus  bhitheamaid 
cosmhuil  ri  Gomorrah. 

30  Ciod  a  their  sinn  ma 
seadh  ?  Gu'n  d'ràinig  na  Cinn- 
ich,  nach  robh  a'  leantuinn 
fìreantachd,  air  fireantachd, 
eàdhon  an  fhìreantachd  a  ta  o 
chreidimh : 

31  Ach  cha  d'  ràinig  Is- 
rael,  a  bha  'leantuinn  lagha  na 
fìreantachd,  air  lagh  na  fìr- 
eantachd. 

32  C'ar  son?  A  chionn 
nach  ann  o  chreidimh,  ach  mar 
gu'm  b'ann  o  oibribh  an  lagha 
a  dJi'iarr  iad  i:  oir  thuislich 
iad  air  a'  chloich-thuislidh 
sin ; 

33  Mar  a  ta  e  sgrìobhta, 
Feuch,  cuiream  ann  an  Sion 
clach-thuislidh,  agus  carraig 
oilbheim :  agus  gach  neach  a 
chreideas  annsan,  cha  chuir- 
ear  gu  nàire  e. 

CAIB.  X. 

ABHRAITHRE,  is  e  diìr- 
achd  mo  chridhe,  agus 
m'  urnuigh  ri  Dia  air  son  Is- 
raeil,  gu'm  biodh  iad  air  an 
tèarnadh. 

2  Oir  a  ta  mi  'deanamh  fian- 
uis  doibh,  gu  bheil  eud  aca 
thaobh  Dhè,  ach  cha-n  ann  a 
rèir  eòlais. 

3  Oir  air  dhoibh  bhi  ain- 
eolach  air  fìreantachd  Dhè, 
agus  ag  iarraidh  am  fìreant- 
achd  fèin  a  chur  air  chois,  cha 
do  strìochd  iad  do  fhìreant- 
achd  Dhè. 

4  Oir  is  e  Criosd  crìoch  an 
lagha,  chum  fìreantachd  do 
gacb  neaeh  a  chreideas. 


5  Oir  a  ta  Maois  a'  cur  an 
cèill  na  fìreantachd  a  ta  o'n 
lagh,  eadJion,  An  duine  a  ni  na 
nithe  sin,  gu'm  bi  e  beò  leo. 

6  Ach  mar  so  a  ta  an  fhir- 
eantachd  a  ta  o  chreidimh  ag 
ràdh,  Na  abair  ann  do  chridhe, 
Cò  thèid  suas  air  nèamh  ?  (sin 
r'a  ràdh,  a  thoirt  Chriosd  a 
nuas  ;) 

7  No,  Cò  a  thèid  sìos  do'n 
doimhne  ?  (sin  r'a  ràdh,  a 
thoirt  Chriosd  a  rìs  air  ais  o  na 
marbhaibh :) 

8  Ach  ciod  a  ta  i  ag  ràdh  ? 
Tha  'm  focal  am  fagus  duit, 
ann  do  bheul,  agus  ann  do 
chridhe:  's  e  sin  focal  a'  chreid- 
imh  a  tha  sinne  a'  searmon- 
achadh, 

9  Ma  dh'aidicheas  tu  le  d' 
bheul  an  Tighearn  losa,  agus 
ma  chreideas  tu  ann  do 
chridhe,  gu'n  do  thog  Dia  o 
na  marbhaibh  e,  gu'n  saorar 
thu. 

10  Oir  is  ann  leis  a'  chridhe 
a  chreidear  chum  fìreantachd, 
agus  leis  a'  bheul  a  dh'aidich- 
ear  chum  slàinte. 

11  Oir  a  ta  an  sgriobtuir 
ag  ràdh,  Ge  b'e  neach  a  chreid- 
eas  annsan,  cha  nàraichear 
e. 

12  Oir  cha-n  'eil  eadar- 
dhealachadli  eadar  an  t-Iudh- 
ach  agus  an  Greugach :  oir 
an  t-aon  Tighearn  a  ta  os 
ceann  nan  uile,  tha  e  saoibhir 
do  na  h-uile  a  ghairmeas  air. 

13  Oir  ge  b'e  neach  a  ghair- 
meas  air  ainm  an  Tighearna, 
tèarnar  e. 

14  Ach  cionnus  a  ghairm- 


310 


BOMHANACFL 


eas  iacl  airsan  anns  nach  do 
chreid  iad?  agus  cionnus  a 
chreideas  iad  anns  an  ti  air 
nacli  cual  iad  iomradh  f  agus 
cionnus  a  chluinneas  iad  gun 
searmonaiche  ? 

15  Agus  cionnus  a  ni  iad 
searmoin,  mur  cuirear  iad  ? 
mar  a  ta  e  sgrìobhta,  Cia 
sgiamhach  cosa  na  muinntir 
sin  a  ta  'searmonachadh  sois- 
geil  na  sìthe,  a  ta  'toirt  sgèil 
aoibhneich  air  nithibh  maithe  ! 

16  Ach  cha  robh  iad  uile 
iimhal  do'n  t-soisgeul.  Oir  tha 
Esaias  ag  ràdh,  A  Thighearn, 
cò  a  chreid  ar  n-aithrisne  ? 

]  7  Uime  sin,  is  ann  o  èisd- 
eachd  a  thig  creidimh,  agus 
èisdeachd  tre  fhocal  Dè. 

18  Ach  a  ta  mi  ag  ràdh, 
Nach  cual  iad?  Chuala  gu 
deimhin,  chaidh  am  f'uaim  air 
feadh  gach  tìre  a  mach,  agus 
am  briathra  gu  iomallaibh  an 
domhain. 

19  Ach  a  ta  mi  ag  ràdh, 
Nach  robh  fìos  aig  Israel? 
Air  tùs,  tha  Maois  ag  ràdh, 
Cuiridh  nii  eud  oirbh  le  Cinn- 
eacli  nach  'eil  'n  an  Cinneach, 
agus  le  Cinneach  neo-thuig- 
seach  cuiridh  mi  fearg  oirbh. 

20  Ach  a  ta  Esaias  ro  dhà- 
na,  agus  a  ta  e  ag  ràdh,  Fhuar- 
adh  mi  leosan  nach  d'- 
iarr  mi ;  dh'fhoillsicheadh  mi 
dhoibh-san  nach  d'fhiosraich 
air  mo  shon. 

21  Ach  ri  Israel  a  ta  e  ag 
ràdh,  Shìn  mi  mach  mo  làmh- 
an  rè  an  là  gu  h-iomlan  ri  po- 
bull  eas-ùmhal  agus  a  labhras 
a'm'  aghaidh. 


CAIB.  XT. 

ATA  mi  ag  ràdh  ma  seadh, 
An  do  thilg  Dia  a  pho- 
bull  uaith  ?  Nar  leigeadh  Dia. 
Oir  is  Israeleach  mise  fèin 
mar  an  ceudna,  do  shliochd 
Abrahaim,  do  thrèibh  Bhenia- 
min. 

2  Cha  do  thilg  Dia  uaith  a 
phobull  a  roimh-aithnich  e. 
Nach  'eil  fhios  agaibh  ciod  e 
a  ta  an  sgriobtuir  ag  ràdh  mu 
Elias  ?  cionnus  a  ta  e  a'  dean- 
amh  eadar-ghuidhe  ri  Dia  an 
aghaidh  Israeil,  ag  ràdh, 

3  A  Thighearn,  mharbh  iad 
t'fhàidhean,  agus  leag  iad  sìos 
t'altairean ;  agus  dh'f  hàgadh 
mise  a'ni'  aonar,  agus  tha  iad 
ag  iarraidh  m'anama. 

4  Ach  ciod  a  ta  freagradh 
Dhè  ag  ràdh  ris  ?  Dh'fhàg  mi 
dhomh  fèin  seachd  mìle  fear, 
nach  do  lub  an  glùn  do  dhealbh 
Bhaail. 

5  Agus  mar  sin  mar  an 
ceudna  tha  's  an  àm  so  a  làthair 
fuigheall  a  rèir  taghaidh  a' 
ghràis. 

6  Agus  ma's  ann  tre  ghràs, 
cha-n  ann  o  oibribh  ni's  mò : 
no  cha  ghràs  gràs  ni's  mò, 
Ach  ma's  ann  o  oibribh,  cha-n 
ann  o  ghràs  à  sin  suas :  no 
cha-n  obair  à  sin  suas  obair. 

7  Ciod  ma  seadh?  An  ni 
siu  a  ta  Israel  ag  iarraidh,  cha 
d'  ràinig  e  air ;  ach  ràinig  an 
taghadh  air,  agus  chaidh  a' 
chuid  eile  a  dhalladh  : 

8  Màr  a  ta  e  sgrìobhta, 
Thug  Dia  dhoibh  spiorad  na 
suaine,  sùilean  chum  nach  faic- 
eadh  iad,  agus  cluasan  chum 


CAIB.  XI. 


311 


nach  cluinneadh  iad,  gus  an 
là  an  diugii. 

9  Agus  a  ta  Daibhidh  ag 
ràdh,  Biodh  am  bord  mar  ribe, 
agus  mar  inneal-glacaidh,  agus 
mar  cheap-tuislidh,  agus  mar 
dhìol-thuarasdail  dhoibh : 

10  Biodh  an  siìilean  air  an 
dorchachadh,  chum  nach  faic 
iad ;  agns  cromsa  an  druim 
an  còmhnuidh. 

11  A  ta  mi  ag  ràdh  uime 
sin,  An  do  thuislich  iad  ionn- 
us  gu'n  tuiteadh  iad?  Nar 
leigeadh  Dia :  ach  tre  an  tuit- 
eamsan  tha  slàinte  air  teachd 
chum  nan  Cinneach,  chum  iad- 
san  a  bhrosnuchadh  gu  h-eud. 

12  Ma's  e  an  tuiteamsan 
saoibhreas  an  domhain,  agus 
an  lughdachadh  saoibhreas  nan 
Cinneach ;  cia's  mò  na  sin  a 
bhitheas  an  lànachd  ? 

13  Oiris  ann  ribhse  a  ta  mi 
a'  labhairt,  a  Chinneacha ;  do 
bhrìgh  gur  mi  abstol  nan  Cinn- 
each,  tha  mi  'toirt  urraim  do 
m'  dhreuchd  : 

14  Ma  dh'fheudas  mi  air 
chor  sam  bith  mo  choimh- 
fheòil  a  bhrosnuchadh  gu  h- 
eud,  agus  gu'n  tearuinn  mi 
dream  àraidh  dhiubh. 

15  Oir  ma's  e  an  tilgeadh- 
san  air  falbh  rèiteachadh  an 
domhain ;  ciod  e  an  ath-ghabh- 
ail,  ach  beatha  o'  na  marbh- 
aibh  ? 

16  Oir  ma  ta  an  ceud-thor- 
adh  naomh,  tha  am  meall 
naomh  mar  an  ceudna:  agus 
ma  ta  an  fhreumh  naomh,  tha 
na  geuga  mar  sin  mar  an 
ceudna. 


17  Agus  ma,  tha  cuid  do 
na  geugaibh  air  ara  briseadh 
dheth,  agus  gu  bheil  thusa,  a 
bha  a'd'  chrann-oladh  fiadh- 
aich,  air  do  shuidheachadh 
'n  am  measg,  agus  maille  riu  a' 
faotainn  comhpairt  do  f  hrèimh 
agus  do  reamhrachd  a'  chroinn- 
oladh  ; 

18  Na  dean  uaill  an  aghaidh 
nan  geug :  ach  ma  ni  thu  uaill 
'n  an  aghaidh  cha  tusa  a 
dh'iomchaireas  an  fhreumh, 
ach  an  fhreumh  thusa. 

19  Their  thuuime  sin,Bhris- 
eadh  dheth  na  geuga,  chum 
gu  suidhichteadh  mise  'n  an 
àit. 

20  Ro  mhaith;  air  son  am 
mi-chreidirah  bhriseadh  iadsan 
dheth,  agus  a  ta  thusa  a'  seas- 
amh  tre  chreidimh.  Na  bi 
àrd-inntinneach,  ach  fo  eagal. 

21  Oir  mur  do  chaomhain 
Dia  na  geuga  nàdurra,  biodh 
eagal  ort  nach  caomhain  e 
thusa  mar  an  ceudna. 

22  Feuch  uime  sin  maitheas 
agus  geur-cheartas  Dè :  geur- 
cheartasd'an  taobhsan  a  thuit; 
ach  do  d'  thaobhsa,  maithea;-, 
mabhuanaicheastu  'namhaith- 
eas  ;  agus  mur  buanaich,  gearr- 
ar  dheth  thusa  mar  an  ceudna. 

23  Agus  suidhichear  iadsan 
mar  an  ceudna,  mur  buanaich 
iad  'n  am  mi-chreidimh  :  oir  a 
ta  Dia  comasach  air  an  suidh- 
eachadh  a  rìs. 

24  Oir  ma  ghearradh  thusa 
as  a'  chrann-o'.adh  a  bha  fiadh- 
aich  a  thaobh  nàduir,  agus 
gu'n  do  shuidhicheadh  ann  au 
deadh   chrann-oladh    thu  au 


312 


ROMHANACH. 


agliaidh  nàduir ;  cia  mòr  a's 
mò  na  sin  a  shuidhichear  na 
geuga  nàdurra  'n  an  crann-ol- 
adh  fèin? 

25  Oir  cha  b'àill  leani,  a 
bhràithre,  sibhse  bhi  aineolach 
air  an  rùn-dìomhair  so,  (chum 
nachbiodh  sibh  glic  'n  ur  barail 
fein,)  gu'n  do  tharladh  doille 
anu  an  cuid  do  Israel,  gus  an 
tig  iomlaineachd  nan  Cinneach 
a  steach. 

26  Agus  mar  sin  bithidh  Is- 
rael  uile  air  an  tèarnadh  :  mar 
a  ta  e  sgrìobhta,  Thig  am  Fear- 
saoraidh  o  Shion,  agus  tionnd- 
aidhidh  e  mi-dhiadhachd  o  la- 
cob : 

27  Oir  is  e  so  mo  choimh- 
cheangal  rin,  'n  uair  a  bheir  mi 
air  falbh  ani  peacanna. 

28  Thaobh  an  t-soisgeil,  is 
naimhdean  iad  air  bhur  sonsa: 
ach  a  thaobh  an  taghaidh,  tha 
iad  gràdhaichte  air  son  nan 
aithriche. 

29  Oir  a  ta  tiodhlacan  a- 
gus  gairm  Dhè  gun  aithreach- 
as. 

30  Oir  mar  a  bha  sibhse 
roimhe  so  eas-ììmhal  do  Dhia, 
ach  a  nis  a  fhuair  sibh  tròcair 
tre  am  mi-chreidimh-san  : 

31  Amhuil  sin  a  ta  iadsan 
's  an  àni  so  eas-ùmhal,  chum 
tre  bhur  tròcair-sa  gu'm  faigh 
iad  tròcair  mar  an  ceudna. 

32  Oir  dhruid  Dia  iad  uile 
an  am  mi-chreidimh,  chum 
tròcair  a  dheanamh  air  na 
h-uile. 

33  O  doimhne  saoibhris  ar- 
aon  gliocais  agus  eòlais  Dè ! 
Cia  do-rannsachaidh  a  bhreith- 


eanais,  agus  do-Iorgachaidh  a 
shlighean  ! 

34  Oir  cò  aig  an  robh  fios 
inntinn  an  Tighearna,  no  cò 
bu  chomhairleach  dha? 

35  No  cò  thug  dha  air  tùs, 
agus  a  làn-dìolar  a  rìs  dha  e  ? 

36  Oir  is  ann  uaithe-san,  a- 
gus  trìd-san,  agus  air  a  shon- 
san  a  ta  na  h-uile  nithe :  dha- 
san  gu  robh  glòir  gu  siorruidh. 
Amen. 

CAIB.  XII. 

AIR  an  aobhar  sin  guidh- 
eani  oirbh,  a  bhràithre,  tre 
thròcairibh  Dhè,  bhur  cuirp 
a  thoirt  'n  am  beo-ìobairt, 
naomh,  thaitnieh  do  Dhia,  ni 
à's  e  bhur  seirbhis  reusonta. 

2  Agus  na  bithibh  air  bhur 
cumadh  ris  an  t-saoghal  so : 
ach  bithibh  air  bhur  cruth-ath- 
arrachadh  tre  ath-nuadhach- 
adh  bhur  n-inntinn,  chum  gu'n 
dearbh  sibh  ciod  i  toil  mhaith, 
thaitneach,  agus  dhiongmhalta 
sin  Dhè. 

3  Oir  a  ta  mi  ag  ràdh,  troimh 
a'  ghràs  a  thugadh  dhomhsa, 
ris  gach  neach  'n  ur  measg,  gun 
smuaineachadh  uime  fèin  ni's 
àirde  na's  còir  dha  smuain- 
eachadh ;  ach  smuaineachadh 
'am  measarrachd,  a  rèir  mar 
a  roinn  Dia  ris  gach  neach 
tomhas  a'  chreidimh. 

4  Oir  mar  a  ta  mòran  bhall 
againn  ann  an  aon  chorp,  agus 
nach  e'n  t-aon  ghnìomh  a' 
th'aig  gach  ball ; 

5  Amhuil  sin  ged  tha  sinne 
'n  ar  mòran,  is  aon  chorp  ann 
an  Criosd  sinn,  agus  is  buiU 


CAIB.  XIII. 


313 


sinn  ffach  aon  fa  leth  d'a 
cbèile. 

6  Uime  sin  air  bhidothiodh- 
lacaibb  againn,  eadar-dheal- 
aichte  a  rèir  a'  ghràis  a  thug- 
adb  dhuinn,  ma's  fàidheadair- 
eachd,  deanamaid  fàidJieadair- 
cachd  a  rèir  tomhais  a'  chreid- 
imh  : 

7  No  ma's  frithealadh,  tìiuq- 
amaid  aire  d'ar  frithealadh ; 
no  an  ti  a  theagaisgeas,  thug- 
ndh  e  aire  d'a  theaofaso' ; 

8  No  an  ti  a  bheir  earail, 
thugadh  e  aire  d'a  earail :  an 
ti  a  roinneas  an  deirc,  roinn- 
eadh  e  i  'an  treibhdhireachd ; 
an  ti  a  riaghlas,  deanadh  se  e 
le  diìrachd  ;  an  ti  a  ni  tròcair, 
deanadh  se  e  gu  suilbhir. 

9  Biodh  bhur  gràdh  gun 
cheilg.  Biodh  gràin  agaibh 
do'n  olc,  dlùth-leanaibh  ris  an 
ni  a  tha  maith. 

10  Bithibh  teo-chridheach 
d'a  chèile  le  gràdh  bràthaireil, 
ann  an  urram  a'  toirt  toisich 
gach  aon  d'a  chèile  : 

11  Gun  bhi  leasg  ann  an 
gnothuichibh:  dùrachdach'nur 
spiorad  ;  a'  deanamh  seirbhis 
do'n  Tighearn : 

12  A'  deanamh  gairdeachais 
'an  dòchas  :  foighidneach  'an 
trioblaid  ;  maireannach  ann  an 
urnuigh : 

13  A'  comh-roinn  ri  uireas- 
bhuidh  nan  naomh  ;  a'  gnàth- 
achadh  aoidheachd. 

14  Beannaichibh  an  dream 
a  ta'deanamh  geur-leanmhuinn 
oirbh  :  beannaichibh,  agus  na 
mallaichibh. 

15  Deanaibh  gairdeachas 


maille  riusan  a  ta  ri  gairdeach- 
as,  agus  caoidh  maille  riusan  a 
ta  ri  caoidh. 

16  Bithibh  a  dh'aon  rùn 
d'a  chèile.  Na  biodli  bhur 
cion  air  nithibh  àrda,  ach 
cuiribh  sibh  fèin  an  comh- 
inbhe  riusan  a  ta  ìosal.  .Na 
bithibh  glic  'n  ur  barail  fèin. 

17  Na  ìocaibh  olc  air  son 
uilc  do  dhuine  sam  bith.  UIl- 
uichibh  nithe  ciatach  am  fia- 
nuis  nan  uile  dhaoine. 

18  Ma  dh'fheudas  e  bhi, 
mheud'sata  e'n  comas  duibh, 
bithibh  'an  sìth  ris  na  h-uile 
dhaoinibh. 

\Q  A  chldrde  gràdhach,  na 
deanaibh  dioghaltas  air  bhur 
son  fèin,  ach  thugaibh  àit  do'n 
fheirg:  oir  a  ta  e  sgrìobhta, 
Is  leamsa  dioghaltas  ;  ìocaidh 
mi,  a  ta  an  Tighearn  ag  ràdh. 

20  Uime  sin  ma  bhios  do 
nàmhaid  ocrach,  thoir  biadh 
dha ;  ma  bhios  e  tartmhor, 
thoir  deoch  dha :  oir  le  so  a 
dheanamh  càrnaidh  tu  eibhle 
teine  air  a  cheann. 

21  Nà  tugadhbuaidh  ortleis 
an  olc,  ach  thoir-sa  buaidh  air 
an  olc  leis  a'  mhaith. 

CAIB.  XIII. 

BIODH  gach  anam  ùmhal 
do  na  h-àrd-chumhachd- 
aibh.  Oir  cha-n  'eil  cumhachd 
ann  ach  o  Dhia :  agus  na 
cumhachdan  a  ta  ann,  is  ann 
le  Dia  a  dh'orduicheadh  iad. 

2  Air  an  aobhar  sin  ge  b'e 
air  bith  a  chuireas  an  aghaidh 
a'  chumhachd,  tha  e  cur  an 
aghaidh  orduigh  Dhè :  agus 


314 


ROMHANACH. 


iadsan  a  cliuireas  'n  a  aghaiclh, 
gheibh  iad  breitheanas  dhoibh 
fèin. 

3  Oir  cha-n  'eil  uachdarain 
'n  an  aobhar  eagail  do  dheadh 
oibribh,  ach  do  dhroch  oibribh. 
Uime  sin  am  miann  leat  bhi 
gun.  eagal  an  uachdarain  ort? 
dean  am  maith,  agus  gheibh 
thu  cliu  uaith. 

4  Oir  is  esan  seirbhiseach 
Dhè  chum  maith  dhuit.  Ach 
ma  ni  thu  an  t-olc,  biodh  eagal 
ort ;  oir  cha-n  ann  gu  dìomh- 
ain  a  tha  e  giùlan  a'  chlaidh- 
einih :  oir  is  e  seirbhiseach 
Dhè  e,  'n  a  dhioghaltair  feirge 
air  an  ti  a  ni  olc. 

5  Uime  sin  is  èigin  bhi 
ùmhal,  cha-n  ann  a  mhàin 
air  son  feirge,  ach  mar  an 
ceudna  air  son  coguis. 

6  Oir  air  an  aobhar  so  tha 
sibh  mar  an  ceudna  a'  toirt 
cìse  dhoibh  :  oir  is  iad  seirbh- 
isich  Dhè  iad,  a'  sìor-fheith- 
eamh  air  an  ni  so  fèin. 

7  Air  an  aobhar  sin  thug- 
aibh  do  na  h-uile  an  dlighe 
fèin :  càin,  dhasan  d'an  dligh- 
ear  càin,  cìs  dhasan  d'an  dligh- 
ear  cìs,  eagal  dhasan  d'an 
dlighear  eagal,  agus  urram 
dhasun  d'an  dliqhear  urram. 

8  Na  biodh  fiacha  sam  bith 
aig  aon  neach  oirbh,  ach  a 
mhàin  a  chèile  a  ghràdhach- 
adh :  oir  an  ti  aig  am  bheil 
gràdh  do  neach  eile,  choimh- 
lion  e  an  lagh. 

9  Oir  an  ni  so,  Na  dean 
adhaltrannas,  Na  dean  mort- 
adh,  Na  goid,  Na  dean  fìanuis 
bhrèige,  Na  sanntaich ;  agus 


ma  tha  àithne  sam  bith  eile 
ann,  tha  i  air  a  cur  sìos  gu 
h-aithghearr  fo  'n  fhocal  so, 
Gràdhaich  do  choimhearsnach 
mar  thu  fèin. 

10  Cha  dean  gràdh  lochd 
do  choimhearsnach  :  air  an 
aobhar  sin  is  e  an  gràdh  coimh- 
lionadh  an  lagha. 

11  Agus  so,  air  dhuibh  fios 
na  h-aimsir  a  bhi  agaibh,  gur 
mithich  dhuinn  a  nis  mosgladh 
o  chodal :  oir  a  ta  ar  slàinte 
nis  ni's  faigse  na  'n  uair  a 
chreid  sinn. 

12  Tha  cuid  mhòr  do'n 
oidhche  air  dol  seachad,  tha 
an  là  am  fagus  :  uime  siii 
cuireamaid  dhinn  oibre  an 
dorchadais,  agus  cuireamaid 
umainn  armachd  an  t-soluis. 

13  Gluaiseamaid  gu  cubh- 
aidh  mar  anns  an  là ;  cha-n 
ann  'an  ruidhteireachd  agus 
'am  misg,  no  'an  seomradair- 
eachd  agus  'am  macnus,  no  'an 
aisith  agus  'am  farmad. 

14  Ach  cuiribh  umaibh  an 
Tighearn  losa  Criosd,  agus  na 
deanaibh  ulluchadh  air  son  na 
feòla,  chum  a  h-ana-mianna  a 
choimhlionadh. 

CAIB.  XIV. 
ABHAIBH  ris  an  neach 
a  ta  anmhunn  's  a'  chreid- 
imh,   ach    cha-n   ann  chum 
deasboireachd  amharusach. 

2  Oir  a  ta  aon  a'  creidsinn 
gu'm  feud  e  na  h-uile  nithe 
itheadh  :  ach  a  ta  esan  a  ta 
anmhunn  ag  itheadh  luibh- 
eanna. 

3  Na  deanadh  esan  a  ta  'g 


.  CATB. 

itheadh,  tàir  airsan  nach  'eil 
ag  itheadh ;  agus  na  tugadh 
esan  nach  'eil  ag  itheadh, 
breth  air  an  ti  a  dh'itheas : 
oir  ghabh  Dia  ris. 

4  Cò  thusa  a  ta  'toirt  breth 
air  seirbhiseach  duine  eile  ? 
d'a  nihaighstir  fèin  seasaidh, 
no  tuitidh  e :  seadh,  cumar 
suas  e ;  oir  is  coniasach  Dia 
air  a  chumail  'n  a  sheasamh. 

5  Tha  meas  aig  neach  air 
là  thar  là  :  agus  tha  meas  aig 
neach  eile  air  gach  là  mnr  a 
cheile.  Biodh  làn-dearbhadh 
aig  gach  duine  'n  a  inntinn 
fèin. 

6  An  ti  aig  am  bheil  suim 
do'n  là,  is  ann  do'n  Tighearn 
a  tha  suim  aige  dha ;  agus  an 
ti  aig  nach  'eil  suim  do'n  la, 
is  ann  do'n  Tighearn  nach  'eil 
suim  aige  dha.  An  ti  a  ta  'g 
itheadh,  is  ann  do'n  Tighearn 
a  tha  e  'g  itheadh,  oir  tha  e 
'toirt  buidheachais  do  Dhia; 
agus  an  ti  nach  'eil  ag  itheadh, 
is  ann  do'n  Tighearn  nach  ith 
e,  agus  bheir  e  buidheachas 
do  Dhia. 

7  Oir  cha-n  'eil  a  h-aon  ag- 
ainn  beò  dha  fèin,  agus  cha-n 
'eil  a  h-aon  againn  a'  bàsach- 
adh  dha  fèin. 

8  Oir  ma's  beò  dhuinn,  is 
ann  do'n  Tighearn  a  tha  sinn 
beò :  agus  ma's  bàs  duinn,  is 
ann  do'n  Tighearn  a  tha  sinn 
a'  bàsachadh :  uime  sin  ma's 
beatha  no  bàs  dhuinn,  is  leis 
an  Tighearn  sinn. 

9  Oir  is  ann  chum  so  a 
fhuair  Criosd  bàs,  agus  a  dh'- 
èirich  e,  agus  a  tha  e  beò  a 


XIV.  .  315 

rìs,  chum  gu'm  biodh  e  'n  a 
Thighearn  air  na  beothaibh 
agus  air  na  marbhaibh. 

10  Ach  c'ar  son  a  ta  thusa 
a'  toirt  breth  air  do  bhràth- 
air  ?  no  c'ar  son  a  ta  thusa  a' 
deanamh  tarcuis  air  do  bhràth- 
air?  oir  seasaidh  sinn  gu  lèir 
am  fianuis  caithir-breitheanais 
Chriosd. 

11  Oir  a  ta  e  sgriobhta, 
Mar  is  beò  mise,  a  ta  an  Tigh- 
earn  ag  ràdh,  lùbaidh  gach 
glùn  dhomhsa,  agus  aidichidh 
gach  teangadh  do  Dhia. 

12  Air  an  aobhar  sin  bheir 
gach  aon  againn  cunntasuime 
fèin  do  Dhia. 

13  Uime  sin  na  tugamaid 
breth  air  a  chèile  ni's  mò : 
ach  gu  ma  fearr  leibh  a'  bhreth 
so  thoirt,  gun  aobhar-tuiteam 
no  oilbheim  athoirt  do  bhràth- 
air. 

14  Oir  a  ta  fhios  agam,  agus 
is  dearbh  leam  anns  an  Tigh- 
earn  losa,  nach  'eil  ni  sam 
bith  neòghlan  dheth  fèin  :  ach 
do'n  ti  a  mheasas  ni  sam  bith 
neòghlan,  dhasan  a  ta  e  neo- 
ghlan. 

15  Ach  ma  bhios  doilgheas 
air  do  bhràthair  air  son  bìdh, 
a  nis  cha-n  'eil  thu  a'  gluasad 
a  rèir  a'  ghràidh.  Na  sgrios 
le  d'  bhiadh  esan  air  son  an 
d'fhuiling  Criosd  bàs. 

16  Air  an  aobhar  sin  na 
labhrar  olc  mu  bhur  maith. 

17  Oir  cha  bhiadh  agus 
deoch  rìoghachd  Dhè,  ach 
fìreantachd,  agus  sìth,  agus 
aoibhneas  's  an  Spiorad  naomh. 

18  Oir  ge  b'e  ni  seirbhis  do 


816 


ROMHANACH. 


Chriosd  anns  na  nithibh  so,  I 
tha  e  taitneach  do  Dhia,  agus 
tha  e  dearbhta  do  dhaoinibh. 

19  Uime  sin  leanamaid  na 
nithe  a  bhios  chum  sìthe,  agus 
na  nithe  a  bhios  chum  togail 
suas  a  chèile. 

20  Na  sgrios  obair  Dhè  air 
son  bìdh.  Gu  deimhin  tha  na 
h-uile  nithe  glan ;  ach  is  olc 
do'n  duine  sin  a  dh'itheas  le 
h-oilbheum. 

21  Is  maith  an  ni  gun  fheòil 
itheadh,  no  fìon  òl,  no  ni  air 
bith  a  dheanamh  ieis  am  faigh 
do  bhràthair  tuisleadh  no  oil- 
bheum,  no  leis  an  deanar  lag  e. 

22  Am  bheil  creidimh  agad  ? 
Biodh  e  agad  dhuit  fèin  'am 
fianuis  Dè  :  Is  beannaichte  an 
duine  sin  nach  dìt  e  fèin  anns 
an  ni  sin  a  mheasas  e  cead- 
uichte. 

23  Ach  esan  a  ni  eadar- 
dhealachadh  tha  e  air  a  dhìt- 
eadh  ma  dh'ith  chionn 
nach  ann  o  chreidimh  a  tha  e 

itheadh :  oir  gach  ni  nach 
'eil  o  chreidimh,  is  peacadh  e. 

CAIB.  XV. 

UIME  sin  is  còir  dhuinne 
a  ta  làidir,  giùlan  le 
anmhuinneachd  na  muinntir 
sin  a  ta  lag,  agus  gun  sinn 
fèin  a  thoìleachadh. 

2  Toilicheadh  gach  aon 
againn  a  choimhearsnach  g'a 
mhaith  chum  a  thogail  suas. 

8  Oir  cha  do  thoilich  eadh- 
on  Criosd  e  fèin  ;  ach  a  rèir 
mar  a  ta  e  sgrìobhta,  Thuit 
toibheum  na  muinntir  sin  a 
thug  toibheum  dhuit  ormsa. 


4  Oir  ge  b'  ìad  nithe  air 
bith  a  sgrìobhadh  roimh  so,  is 
ann  chum  ar  teagaisgne  a 
sgrìobhadh  iad ;  chum  tre 
fhoifjhidin  affus  comhfhurt- 
achd  nan  sgriobtuir  gu'm  biodh 
dòchas  againne. 

5  A  nis  gu  tugadh  Dia  na 
foighidin  agus  na  comfhurt- 
achd  dhuibh-sa  bhi  dh'aon  inn- 
tinn  a  thaobh  a  chèile,  a  rèir 
losa  Criosd  : 

6  Chum  gu'm  feud  sibh  a 
dh'aon  inntinn,  agus  le  aon 
bheul  glòir  a  thoirt  do  Dhia, 
eadhon  Athair  ar  Tighearna 
losa  Criosd. 

7  Uime  sin  gabhaibh-sa  r'a 
chèile,  eadhon  mar  a  ghabh 
Criosd  ruinne,  chum  glòire 
Dhè. 

8  A  nis  a  ta  mi  ag  ràdh,Gu 
robh  losa  Criosd'n  a  mhinisteir 
an  timchioll-ghearraidh  air  son 
fìrinn  Dè,  chum  geallanna 
nan  aithriche  a  dhaingneach- 
adh : 

9  Agus  chum  gu'n  tugadh 
na  Cinnich  glòir  do  Dhia  air 
son  a  thròcair ;  a  rèir  mar  a 
ta  e  sgrìobhta,  Air  an  aobhar 
so  aidichidh  mi  thu  am  measg 
nan  Cinneach,  agus  seinnidh 
mi  ceol  do  d'ainm. 

10  Agus  a  rìs  a  ta  e  ag 
ràdh,  Deanaibh  gairdeachas,  a 
Chinneacha,  maille  r'a  pho- 
bullsan. 

11  Agus  a  rìs,  Molaibh  an 
Tighearn,  a  Chinneacha  uile, 
agus  thugaibh  cliu  dha,  a 
shlòigh  uile. 

12  Agus  a  rìs  a  ta  Esaias 
ag  ràdh,  Bithidh  freumh  lese 


CAIB.  XV. 


317 


ann,  agus  an  ti  a  dli'èireas  suas 
chuin  uachdaranachd  bhi  aige 
air  na  Cinnich,  annsan  cuiridh 
na  Cinnich  an  dòchas. 

13  A  nis  gu'n  lìonadh  Dia 
an  dòcbais  sibhse  do'n  uile 
aoibhneas  agus  shìtb  ann  an 
creidsiun,  chum  gu'm  bi  sibh 
pailt  ann  an  dòchas,  tre  chumh- 
achd  an  Spioraid  naoimh. 

14  Agus  a  ta  cinnt  agam- 
sa  fèin  do  'ur  taobhsa,  mo 
bhràithre,  gu  bheil  sibhse  làn 
do  mhaitheas,  air  bhur  lìonadh 
leis  an  uile  eòlas,  agus  comas- 
ach  mar  an  ceudna  air  a  chèile 
a  chomhairleachadh. 

15  Gidheadh,  a  bhràithre, 
sgrìobh  mi  do  'ur  n-ionnsuidh 
leis  an  tuilleadh  dànadais,  an 
càil-eigin,  mar  gu  cuirinn  'an 
cuimhne  sibh,  air  son  a  ghràis 
a  thugadh  dhomhsa  o  Dhia, 

16  lonnusgu'm  bithinn  a'm' 
mhinisteir  aig  losa  Criosd  do 
na  Cinnich,  a'  frithealadh  sois- 
geil  Dè,  chum  gu'm  biodh 
tabhartas  nan  Cinneach  tait- 
neach,  air  a  naomhachadh  leis 
an  Spiorad  naorah. 

17  Uime  sin  tha  aobhar  uaill 
agam  tre  losa  Criosd,  anns 
na  nithibh  sin  a  bhuineas  do 
Dhia. 

18  Oir  cha  bhi  dànachd  ag- 
am  labhairt  air  a'  bheag:  do  na 
nithibh  sin,  nach  d'oibrìch 
Criosd  leam  chum  na  Cimiich 
a  dheanamh  iàmhal  'am  focal 
agus  'an  gnìomh. 

19  Le  cumhachd  chomhar- 
an  agus  mhìorbliuilean,  le 
cumhachd  Spioraid  Dè ;  ionn- 
us  o   lerusalem  agus  mu'n 


i  cuairt  gu 


soisgeul 


ur  n-ionn- 


bhrìgh 


Iliricum,  gu'n  do 
làn-shearmonaich  mi 
Chriosd. 
I     20  Seadh,  mar  sin  bha  ro- 
dhèidh  affam  air  an  t-soisffeul 
a  shearmonachadh,  cha-n  ann 
'  's  an  ionad  's  an  robh  Criosd  air 
ainmeachadh,  chum  nach  tog- 
ainn  air  bunait  neach  eile  : 
I     21  Ach  a  rèir  mar  a  ta  e 
sgrìobhta,  Chi  iadsan  ris  nach 
do  labhradh  uime :  affus  tuiff- 

'       O  O 

idh  iadsan,  nach  cuala. 

22  Uime  sin  mar  an  ceudna 
chuireadh  gu  minic  bacadh 
orm  o  theachd  do 
j  suidh-sa. 

23  Ach  a  nis  do 
nach  'eil  agam  ionad  ni's  mò 
anns  na  crìochaibh  so,  aofus 

'  O 

gu  bheil  mòr-thogTadh  agam 
o  cheann  mòrain  bhliadhnacha 
teachd  do  'ur  n-ionnsuidh-sa : 

24  Ge  b'e  uair  a  thriallas 
mi  do'n  Spàinn,  thig  mi  do  'ur 
n-ionnsnidh-sa  :  oir  tha  dùil  aff- 
am  sibhse  fhaicinn  's  an  dol 
seachad,  agus  bhi  air  mo  thoirt 
air  m'  aghaidh  leibhse  chum 
an  ionaid  sin,  ma  bhios  mi  air 
tijs  'an  càileigin  air  mo  lìon- 
adh  le  'ur  coynhluadarsa. 

25  Ach  a  nis  tha  mi  'dol 
gu  lerusalem,  a'  frithealadh 
do  na  naomhaibh. 

26  Oir  bu  toil  leosan  ann 
am  iMacedonia,  agus  ann  an 
Achaia,  comh-roinn  àraidh  a 
dheanamh  ris  na  naomhaibh 
bochda  ta  ann  an  lerusalem. 

27  Bu  toil  leo  gu  deimhiny 
agus  tha  iad  fo  fhiachaibh 
dhoibh.  Oir  ma  rinneadh  na 
Cinnich  'n  an  luchd  corabpairt 


318 


ROMHANACH. 


d'an  nithibh  spioradail-san,  is 
còir  dhoibh  ministreileachd  a 
dheanamh  dhoi  bh-san  's  na  ni  th- 
ibh  a  bhuineas  do'n  choluinn. 

28  Uime  sin  air  dhomh  so 
a  chrìochnachadh,  agus  an  uair 
a  sheulaicheas  mi  an  toradh 
so  dhoibh,  gabhaidh  mi  do  'ur 
taobhsa  do'n  Spàinn. 

'29  Agus  a  ta  fhios  agam, 
air  dhomh  teachd  do  'ur  n- 
ionnsuidh-sa,  gu'n  tig  mi  ann 
an  lànachd  beannachaidh  sois- 
geil  Chriosd. 

30  A  nis  guidheam  oirbh, 
a  bhràithre,  air  sgàth  an  Tigh- 
earna  losa  Criosd,  agus  air  son 
gràidh  an  Spioraid,  gu'n  dean 
sibh  gleachda  maille  riumsa 
ann  an  urnuighibh  air  mo  shon 
ri  Dia ; 

31  Chumgu  saorar  mi  uatha- 
san  nach  'eil  a'  creidsinn  ann 
an  ludea ;  agus  chum  gu'm  bi 
mo  sheirbhis  air  son  lerusa- 
leim,  taitneach  do  na  naomh- 
aibh : 

32  Chum  gu'n  tig  mi  do  'ur 
n-ionnsuidh-sa  le  h-aoibhneas 
tre  thoil  Dè,  agus  gu  faigh  mi 
suaimhneas  maille  ribh. 

33  A  nis  gu  robh  Dia  na 
sìthe  maille  ribh  uile.  Amen. 

CAIB.  XVI. 

THA  mi  ag  earbsadh  ribh 
Phebe  ar  piuthar,  a  ta  'n  a 
searbhanta  do'n  eaglais  a  tha 
ann  an  Cenchrea : 

2  Chum  gu'n  gabh  sibh 
rithe  anns  an  Tighearn,  mar 
is  cubhaidh  do  naomhaibh,  a- 
gus  gu'n  dean  sibh  còmhnadh 
rithe  anns  gach  gnothuch  anns 


am  bi  feum  aice  oirbh:  oir 
rinn  i  fèin  còmhnadh  ri  mòran, 
agus  riumsa  mar  an  ceudna. 

3  Cuiribh  fàilte  air  Priscila 
agus  Acuila  mo  chomh-oib- 
richean  ann  an  losa  Criosd  : 

4  (Muinntir  a  leag  sìos  am 
muineal  fèin  ar  son  m'anama- 
sa :  d'am  bheil  a'  toirt  buidh- 
eachais  cha-n  e  mhàin  mise, 
ach  mar  an  ceudna  eaglaisean 
nan  Cinneach  uile.) 

5  Mar  an  ceudna  cuiribh 
fàilte  air  an  eaglais  a  tha  'n  an 
tigh-san.  Cuiribh  fàilte  air 
Epenetus  a's  ionmhuinn  leam- 
sa  neach  is  e  ceud  thoradh 
Achaia  do  Chriosd. 

6  Cuiribh  fàilte  air  Muire, 
a  rinn  saothair  mhòr  air  ar 
son-ne. 

7  Cuiribh  fàilte  air  Andro- 
nicus  agus  lunias  mo  luchd- 
dàimh  agus  mo  chomh-phrìos- 
anaich,  a  tha  cliuteach  am 
measg  nan  abstol,  agus  a  bha 
ann  an  Criosd  romhamsa. 

8  Cuiribh  fàilte  air  Amplias 
a's  ionmhuinn  leamsa  's  an 
Tighearn. 

9  Cuiribh  fàilte  air  Urba- 
nus  ar  comh-oibriche  ann  an 
Criosd,  agus  air  Stachis  fear 
mo  ghràidh-sa. 

]  0  Cuiribh  fàilte  air  Apelles 
a  tha  dearbhta  ann  an  Criosd. 
Cuiribh  fàilte  orrasan  a  tha 
do  theaqhlach  Aristobuluis. 

11  Cuiribh  fàilte  air  Hero- 
dion  mo  charaid.  Cuiribh 
fàilte  orrasan  do  theaghlach 
Narcisuis,  a  tha  's  an  Tighearn. 

12  Cuiribh  fàilte  air  Triphe- 
na  agus  Triphòsa,  mnài  a  tba 


CAIB. 

'saoithreachadh  's  an  Tighearn. 
Cuiribh  fàilte  air  Persis  as 
ionmhiiinn  leam,bean  a  shaoth- 
raich  gu  mòr  anns  an  Tigh- 
earn. 

13  Cuiribh  fàilte  air  Rufus 
a  tha  taghta  's  an  Tighearn,  a- 
gus  air  a  mhàthair  agus  mo 
inhathair-sa. 

14  Cuiribh  fàilte  air  Asin- 
critus,  Phlegon,  Hermas,  Pa- 
trobas,  Hermes,  agus  air  na 
bràithribh  a  tha  maille  riu. 

15  Cuiribh  fàilte  air  Philo- 
logus,  agus  lulia,  air  Nereus, 
agus  a  phiuthar,  agus  Olimpas, 
agus  na  naoimh  uile  a  tha 
maille  riu. 

16  Cuiribh  fàilte  air  a  chèile 
le  poig  naoimh.  Tha  eaglais- 
ean  Chriosd  a'  cur  f  àilte  oirbh. 

17  A  nisguidheam  oirbh,  a 
bhràithre,  comharaichibh  iad- 
san  a  tha  'togail  roinnean  a- 
gus  a'  toirt  oilbheim,  an  agh- 
aidh  an  teaofaisg  a  dh'fhògh- 
luim  sibh;  agus  seachnaibh  iad. 

18  Oir  cha-n  'eil  an  leithide 
so  a'  deanamh  seirbhis  do  'ur 
Tighearn  losa  Criosd,  ach 
d'am  broinn  fèin ;  agus  a  ta 
iad  le  briathraibh  mìlse  agus 
le  miodal  a'  mealladh  cridh- 
eacha  na  muinntir  sin  a  ta  neo- 
lochdach. 

19  Oir  a  ta  bhur  n-ùmh- 
lachdsa  air  teachd  chum  nan 
uile  dhaoine.  Uime  sin  a  ta 
mise  a'  deanamh  gairdeachais 
do'ur  taobhsa :  gidheadh  b'àill 
leam  sibhse  bhi  glic  chum  a' 


,  XVI.  819 

mhaith,  ach  aon-fhillte  thaobh 
an  uilc. 

20  Agus  bruthaidh  Dia  na 
sìthe  Satan  fo  'ur  cosaibh  gu 
h-aithghearr.  Gràs  ar  Tigh- 
earna  losa  Criosd  gu  robh 
maille  ribh.  Amen. 

21  Tha  Timoteus  mo  chomh- 
oibriche  a'  cur  fàilte  oirbh,  a- 
gus  Lucius  agus  lason  agus 
Sosipater,  mo  luchd-dàimhe. 

22  Tha  mise  Tertius,  a 
sgrìobh  an  litir  so,  a'  cur  f àilte 
oirbh  's  an  Tighearn. 

23  Tha  Gaius,  a  tha  toirt 
aoidheachd  dhomhsa  agus 
do'n  eaglais  uile,  a'  cur  fàilte 
oirbh.  Tha  Erastus  stiùbhard 
a'  bhaile  a'  cur  fàilte  oirbh, 
agus  Cuartus  bràthair. 

24  Gràs  ar  Tighearna  losa 
Criosd  gu  robh  maille  ribh 
uile.  Amen. 

25  A  nis  dhasan  a  tha  coin- 
asach  air  sibhse  a  dhaing- 
neachadh  a  reir  mo  shoisgeil- 
sa,  agus  searmonachaidh  losa 
Criosd,  (a  reir  foillseachaidh 
an  rùin-dìomhair,  a  bha  'am 
folach  o  thoiseach  an  domh- 
ain, 

26  Ach  a  dh'fhoillsicheadh 
a  nis,  agus  tre  sgriobtuiribh 
nam  fàidhean,  a  rèir  àithne  an 
Dè  bhith-bhuain,  a  tha  air  a 
dheanamh  aithnichte  do  na 
h-uile  chinnich  chum  ùmh- 
lachd  a'  chreidimh.) 

27  Do  Dhia  a  tìia  mhàin 
glic,  qu  robh  glòir  tre  losa 
Criosd  gu  siorruidh.  Amen. 


320 


Ceud  Litir  an  ABSTOIL  PHOIL  chum  nan 
CORINTIANACH. 


CAIB.  L 

POL  a  ghairmeadh  gu  bhi 
'n  a  abstol  do  losa  Criosd, 
tre  thoil  Dè,  agus  Sostenes  ar 
bràthair, 

2  Chum  eaglais  Dè,  a  ta 
ann  an  Corintus,  chum  na 
dream  a  tha  air  an  naomh- 
achadh  ann  an  losa  Criosd,  air 
an  gairm  gu  bi  'n  an  naoimh, 
maille  riusan  uile  a  tha  'gairm 
air  ainm  ar  Tighearna  losa 
Criosd  anns  gach  àit,  an  Tigh- 
earnasan,  agus  ar  Tighearna- 
ne : 

3  Gràs  dhuibh-sa,  agus  sìth 
o  Dhia  ar  n-Athair,  agus  o  'n 
Tighearn  losa  Criosd. 

4  Tha  mi  toirt  buidheachais 
do  m'  Dhia  a  ghnàth  do  'ur 
taobhsa,  air  son  gràs  Dhè  a 
thugadh  dhuibhse  ann  an  losa 
Criosd  ; 

5  Air  son  gu'n  d'rinneadh 
saoibhir  leis-san  sibh  anns  gach 
uile  ni,  anns  gach  ùr-labhradh, 
agus  anns  gach  eòlas : 

6  A  rèir  mar  a  dhaingnich- 
eadh  fianuis  Chriosd  annaibh : 

7  lonnus  nach  'eil  sibh  'an 
dèidh-làimh  ann  an  tiodhlac 
sam  bith  ;  a'  feitheamh  ri  foill- 
seachadh  ar  Tighearna  losa 
Criosd, 

8  Neach  mar  an  ceudna  a 
dhaingnicheas  sibh  gus  a' 
chrìch,  chum  gum  bi  sibh  neo- 
lochdach  ann  an  là  ar  Tigh- 
earna  losa  Criosd. 


9  Tha  Dia  fìrinneach,  leis 
an  do  ghairmeadh  sibh  chum 
comh-chomuinn  a  mhic  losa 
Criosd  ar  Tighearna. 

10  A  nis  guidheam  oirbl 
a  bhràithre,  tre  ainm  ar  Tigh- 
earna  losa  Criosd,  gu'n  labh- 
air  sibh  uile  an  t-aon  ni,  agus 
nach  bi  roinnean  'n  ur  measg ; 
ach  gu'm  bi  sibh  ceangailte 
r'a  chèile  gu  diongmhalta  ann 
an  aon  inntinn,  agus  ann  an 
aon  bharail. 

11  Oir  nochdadh  dhomh- 
sa,  a  bhràithre,  m'ur  timchioll- 
sa,  leosan  a  tha  do  theaghlacji 
Chloe,  gu  bheil  comhstri  'n  ur 
measg. 

12  A  nis  a  ta  mi  ag  ràdh 
so,  gu'n  abair  gach  aon  agaibh, 
Is  le  Pòl  mise;  agus  is  le  Apoll- 
os  mise ;  agus  is  le  Cepha.« 
mise ;  agus  is  le  Criosd  mise. 

13  Am  bheil  Criosd  air  a 
roinn  ?  An  e  Pòl  a  cheusadh 
air  bhur  son  ?  no  an  ann  'an 
ainm  Phòil  a  bhaisteadh  sibh  ? 

14  Tha  mi  'toirt  buidheach- 
ais  da  Dhia,  nach  do  bhaist 
mi  aon  agaibh,  ach  Crispus  a- 
gus  Gaius : 

15  Air  eagal  gu'n  abradh 
neach,  gu'n  do  bhaist  mi  a'm' 
ainm  fèin. 

16  Agus  bhaist  mi  mar  an 
ceudna  teaghlach  Stephanais  ? 
a  thuilleadh  air  so,  cha-n  fhios 
domh  an  do  bhaist  mi  aon 
neach  eile. 


CAIB.  II. 


321 


17  Oir  cha  do  chuir  Criosd 
nii  a  bhaisteadh,  ach  a  shear- 
monachadh  an  t-soisgeil;  cha-n 
ann  'an  gliocas  focail,  chum 
nach  cuirteadh  crann-ceusaidh 
Chriosd  'an  neo-bhrìgh. 

18  Oir  a  ta  searmonachadh 
a'  chroinn-cheusaidh  'n  a  am- 
aideachd  dhoibh-san  a  chaill- 
ear ;  ach  dhuinne  a  shaorar, 
is  e  cumhachd  Dhè  e. 

19  Oir  a  ta  e  sgrìobhta, 
Sgriosaidh  nii  gliocas  nan 
daoine  qlice,  agus  cuiridh  mi 
air  ciìl  tuigse  nan  daoine  tuig- 
seach. 

20  C'àit  am  bheil  an  duine 
glic?  c'àit  am  bheil  an  sgrìobh- 
aiche  ?  c'àit  am  bheil  deasboir 
an  t-saoghail  so  ?  Nach  do 
rinn  Dia  gliocas  an  t-saoghail 
so  amaideach  ? 

21  Oir  an  uair,  ann  an 
gliocas  Dè,  nach  b'aithne  do'n 
t-saoghal,  tre  ghliocas,  Dia, 
bu  toil  le  Dia  le  amaideachd 
an  t-searmonachaidh  iadsan  a 
thèarnadh  a  ta  creidsinn. 

22  Oir  a  ta  na  h-Iudhaich 
ag  iarraidh  comhara,  agus  a 
ta  na  Greugaich  a'  sireadh 
gliocais : 

23  Ach  a  ta  sinne  a'  sear- 
monachadh  Chriosd  air 
cheusadh,  'n  a  cheap-tuislidh 
do  na  h-Iudhaich,  agus  do 
na  Greugaich  'n  a  amaid- 
eachd ; 

24  Ach  dhoibh-san  a  ta  air 
an  gairm,  araon  ludhaich  agus 
Greugaich,  Criosd  cumhachd 
Dhè,  agus  gliocas  Dhè  : 

25  Do  bhrìch  g-nv  e:lice  am- 
aideachd  Dhè  na  daoine,  ag'us 


gur  treise  anmhuinneachd  Dhè 
na  daoine. 

26  Oir  chi  sibh  fèin  bhur 
gairm,  a  bhràithre,  nach  iom- 
adh  iad  a  ta  glic  a  thaobh  na 
feòla,  nach  iomadh  cumhachd- 
ach,  nach  iomadh  uasal  a  ta 
air  an  gairm : 

27  Ach  ròghnuich  Dia  nithe 
amaideach  an  t-saoghail  so, 
chum  gu'n  cuireadh  e  nàire 
air  na  daoinibh  glice ;  agus 
ròghnuich  Dia  nithe  anmhunn 
an  t-saoghail,  chum  gu'n  cuir- 
eadh  e  gu  nàire  na  nithe  cumh- 
achdach ; 

28  Agus  nithe  an-uasal  an 
t-saoghail,  agus  nithe  tarcuis- 
each  ròghnuich  Dia,  agus  na 
nithe  nach  'eil  ann,  chum  gu'n 
cuireadh  e  na  nithe  a  ta  ann, 
'an  neo-bhrìgh  : 

29  lonnus  nach  deanadh 
feòilsam  bith  uaill'na  fhianuis. 

30  Ach  uaithe-san  a  ta 
sibhse  ann  an  losa  Criosd, 
neach  a  rinneadh  dhuinne  le 
Dia  'n  a  ghliocas,  'n  a  f hìreant- 
achd,  'n  a  naomhachd,  agus 
'na  shaorsa : 

31  lonnus,  a  rèir  mar  a  ta 
e  sgrìobhta,  An  ti  a  ni  uaill, 
deanadh  e  uaill  anns  an  Tigh- 
earn. 

CAIB.  II. 

AGUS  an  uair  a  thàinig 
mise  do  'ur  n-ionnsuidh- 
sa,  a  bhràithre,  cha  b'ann  le 
oirdheirceas  cainnte,  no  glioc- 
ais  a  thàinig  mi,  a'  cur  an 
cèill  duibh  teisteis  Dhè. 

2  Oir  chuir  mi  romham  gun 
eòlas  a  ghabhail  air  ui  sam  bith 


322 


I.  CORINTIANACH. 


'n'ur  measg,  ach  air  losaCriosd, 
agus  esan  air  a  clieusadh. 

3  Agus  bha  mi  'n  'ur  measg 
ann  an  anmhuinneachd,  agus 
ann  an  eagal,  agus  'am  mòr- 
chrith. 

4  Agus  cha  rohh  m'fhocal 
agus  mo  shearmonachadh  ann 
am  briathraibh  mìlse  gliocais 
dhaoine,  ach  ann  an  làn- 
dearbhadh  an  Spioraid,  agus 
a'  chumhachd : 

5  Chum  gu'm  biodh  bhur 
cruidimh-sa  cha-n  ann  'an 
gliocas  dhaoine,  ach  'an  cumh- 
achd  Dhè. 

6  Ach  gidheadh  tha  sinn  a' 
labhairt  gliocais  am  measg  nan 
daoine  iomlan :  ach  cha-n  e 
gliocas  an  t-saoghail  so,  no 
uachdarana  an  t-saoghail  so,  a 
thèid  'an  neo-bhrìgh : 

7  Ach  tha  sinn  a'  labhairt 
gliocais  Dè  ann  an  rùn-dìomh- 
air,  a'  gJdiocais  sin  a  bha  fol- 
aichte,  a  dh'orduich  Dia  roimh 
an  t-saoghal  chum  ar  glòir-ne : 

8  An  gliocas  nach  b'aithne 
do  aon  neach  do  uachdaran- 
aibh  an  t-saoghail  so :  oir  nam 
b'aithne  dhoibh  e,  cha  cheus- 
adh  iad  Tighearn  na  glòire. 

9  Ach  a  rèir  mar  a  ta  e 
sgrìobhta,  Cha-n  fhaca  sùil, 
agus  cha  chuala  chias,  agus 
cha  d'thàinig  ann  an  cridhe 
duine,  na  nithe  a  dh'ulluich 
Dia  dhoibh-san  aig  am  bheil 
gràdh  dha. 

10  Ach  dh'fhoillsich  Dia 
dhuinne  iad  le  a  Spiorad  fèin  : 
oir  tha  an  Spiorad  a'  rannsach- 
adh  nan  uile  nithe,  eadhon, 
nithe  doimhne  Dhè. 


11  Oir  cò  an  duine  d'an 
aithne  nithe  duine,  ach  do 
spiorad  an  duine  a  ta  ann? 
mar  sin  cha-n  'eil  fios  aig 
neach  sam  bith  air  nithibh 
Dhè,  ach  aig  Spiorad  Dhè. 

12  A  nis  fhuair  sinne,  cha-n 
e  spiorad  an  t-saoghail,  ach  an 
Spiorad  a  ta  o  Dhia;  chum 
gu'm  biodh  aithne  againn  air 
na  nithibh  sin  a  thugadh 
dhuinn  gu  saor  o  Dhia. 

13  Nithe  mar  an  ceudna  a 
ta  sinn  a'  labhairt,  cha-n  ann 
'am  briathraibh  a  theagaisgeas 
ghocas  dhaoine,ach  'am  briath- 
raibh  a  theagaisgeas  an  Spiorad 
naomh ;  a'  coimhmeas  nithe 
spioradail  ri  nithil)h  spiorad- 
ail. 

14  Ach  cha  ghabh  an  duine 
nàdurra  ri  nithibh  Spioraid 
Dè :  oir  is  amaideachd  leis 
iad ;  agus  cha-n  'eil  e'n  com- 
as  da  eòlas  a  ghabhail  orra, 
do  bhrìgh  gur  ann  air  mhodh 
spioradail  a  thuigear  iad. 

15  Ach  bheir  an  duine 
spioradail  breth  air  na  h-uile 
nithibh,  gidheadh  cha-n  'eil 
6  fèin  fo  bhreth  duine  sam 
bith. 

16  Oir  cò  d'am  b'aithne 
inntinn  au  Tighearn,  agus  a 
theagaisgeas  e?  ach  tha  inn- 
tinn  Chriosd  againne. 

CAIB.  III. 

AGUS,  a  bhràithre,  cha-n 
fheudainn-sa  labhairt 
ribhse  mar  ri  daoinibh  spior- 
adail,  ach  mar  ri  daoinibh  fèol- 
mhor,  amhuil  ri  naoidhean- 
aibh  ann  an  Criosd. 


CAIB.  III 


323 


2  Beathaicli  mi  le  bainne 
sibh,  agus  cha-n  ann  le  biadh  : 
oir  fathast  cha  b'urrainn  sibh 
a  ghabhail,  agus  a  nis  fèin 
cha-n  urrainn  sibh. 

3  Oir  ta  sibh  fathast  feòl- 
mhor  :  oir  a  thaobh  gu  bheil 
farmad  'n  'ur  measg,  agus  strì, 
agus  aimhrèite,  nach  'eil  sibh 
feòlmhor,  agus  ag  imeachd 
mar  dhaoine? 

4  Oir  an  uair  a  ta  neach  ag 
ràdh,  Is  le  Pòl  mise ;  agus 
neach  eile,  Is  le  Apollos  mise ; 
nach  'eil  sibh  feòlmhor  ? 

5  Cò  e  ma  seadh  Pòl,  agus 
cò  e  Apollos,  ach  ministeirean 
tre'n  do  chreid  sibh  eadhon 
mar  a  thug  an  Tighearn  do 
gach  aon  ? 

6  Shuidhich  mise,dh'uisgich 
Apollos  :  ach  's  e  Dia  a  thug 
am  fàs. 

7  Uime  sin  ma  seadh,  cha-n 
'eil  anns  an  ti  a  shuidhicheas 
no  anns  an  ti  a  dh'uisgicheas, 
brìgh  sam  bith  ;  ach  ann  an 
Dia  a  ta  toirt  am  fhàis. 

8  An  ti  a  shuidhicheas, 
agus  an  ti  a  dh'uisgicheas,  is 
aon  iad  :  agus  gheibh  gach 
aon  a  dhuais  fèin,  a  rèir  a 
shaothair  fèin. 

9  Oir  is  comh-luchd-oibre 
do  Dhia  sinne:  is  sibhsetreabh- 
achas  Dhè,  is  sibh  aitreabh 
Dhè. 

10  A  rèir  gràis  Dè  a  thug- 
adh  dhomhsa,  mar  f  hearg-tog- 
ail  aitreabh  glic  leag  mi  am 
bunait,  agus  a  ta  neach  eile 
a'  togail  air,  ach  thugadh  gach 
neach  an  aire  cionnus  a  thog- 
as  e  air. 


11  Oir  bunait  eile  cha-n 
urrainn  duine  sam  bith  a  leag- 
adh,  ach  am  bunait  a  leagadh 
a  cheana,  eadhon  losa  Criosd. 

12  A  nis  ma  thogas  neach 
air  a'  bhunait  so,  òr,  airgiod, 
clacha  luachmhor,  fìodh,  feur, 
connlach ; 

13  Nìtliear  obairgach  aoin 
duine  follaiseach  :  oir  nochd- 
aidh  an  là  i,  do  bhrìgh  gu  'm 
foillsichear  i  le  teine ;  agus 
dearbhaidh  an  teine  obair  gach 
aoin,  ciod  is  gnè  dhith, 

14  Ma  dh'fhanas  obair 
neach  sam  bith  a  thog  e  air, 
gheibh  e  duais. 

15  Maloisgear  obair  neach 
sam  bith,  fuilgidh  e  call :  ach 
saorar  e  fèin ;  gidheadh  mar 
tre  theine. 

16  Nach  'eil  fhios  agaibh 
gur  sibh  teampull  Dè,  agus 
gu  bheil  Spiorad  Dè,  'n  a 
chòmhnuidh  annaibh  ? 

17  Ma  thruailleas  neach  air 
bith  teampull  Dhè,  sgriosaidh 
Diaantisin:  oir  a  ta  teampull 
Dhè  naomh,  agus  is  sibhse  e. 

18  Na  mealladh  neach  air 
bith  e  fèin:  ma  shaoileas  neach 
air  bith  'n  'ur  measg  efein  bhi 
glic  san  t-saoghal  so,  biodh  e 
'n  a  amadan,  chu'm  gum  bi  e 
glic. 

19  Oir  is  amaideachd  aig 
Dia  gliocas  an  t-saoghail  so  : 
oir  a  ta  e  sgrìobhta,  Glacaidh 
e  na  daoine  glice  'n  an  inn- 
leachdaibh  fèin, 

20  Agus  a  rìs,  Is  aithne 
do'n  Tighearn  smuainte  nan 
daoine  glice,  gur  dìomhain 
iad. 


324 


1.  CORINTIANACH. 


21  Uìme  sin  na  deanadh 
neach  air  bith  uaill  à  daoin- 
ibh :  oir  is  leibhse  na  h-uile 
nithe : 

22  Ma  's  e  Pòl,  no  Apollos, 
no  Cephas,  no  an  saoghal,  no 
beatha,  no  bàs,  no  nithe  a  ta 
làthair,  no  nithe  a  ta  ri  teachd  ; 
is  leibhse  iad  uile ; 

23  Agus  is  le  Criosd  sibhse  ; 
agus  is  le  Dia  Criosd. 

CAIB.  IV. 

BIODH  a  shamhuil  so  do 
niheas  aig  duine  dhinne, 
mar  ministeiribh  Chriosd,  a- 
gus  mar  stiùbhardaibli  rùna- 
dìomhair  Dhè. 

2  Os  bàrr  iarrar  ann  an 
stiùbhardaibh,  gu  faighear 
neach  dìleas. 

3  Ach  agamsa  is  ro-bheag 
an  ni  gu'n  tugtadh  breth  orm 
leibhse,no]ebreitheanas  duine: 
seadh,  cha-n  'eil  rai  'toirt  breth 
orm  fèin. 

4  Oir  cha-n  fhios  domh  ni 
sam  bith  do  m'  thaobh  fèin ; 
gidheadh  cha-n  'eil  mi  le  so 
air  m'  fhìreanachadh  :  ach  is 
e  an  Tighearn  an  ti  a  bheir 
breth  orm. 

5  Uime  sin  na  tugaibh  breth 
air  ni  sam  bith  roimh  an  àm, 
gus  an  tig  an  Tighearn,  neach 
faraon  a  bheir  gu  soilleireachd 
nithe  folaichte  an  dorchadais, 
agus  a  dh'fhoiUsicheas  comh- 
airlean  nan  cridheachan  :  agus 
an  sin  gheibh  gach  neach  cliu 
o  Dhia. 

6  Agus,  a  bhràithre,  ghabh 
mi  na  nithe  so  a  m'  ionnsuidh 
fèin,  agus  a  dh'ionn«uidh  A- 


pollois  ann  an  samhladh,  air 
bhur  sonsa ;  chum  gu  fògh- 
lumadh  sibh  uainne,  gunbhar- 
ail  a  bhi  agaibh  air  daoinibh 
os  ceann  na  bheil  sgrìobhta, 
chum  nach  biodh  a  h-aon  ag- 
aibh  air  a  shèideadh  suas  air 
son  aoin  duine  an  aghaidh 
duine  eile. 

7  Oir  cò  tha  deanamh 
eadar-dhealachaidh  ortsa  o 
neach  eile  f  A  gus  ciod  e  a  ta 
agad  nach  d'fhuair  thu  ?  a  nis 
ma  fhuair  thu  e,  c'ar  son  a  ta 
thu  'deanamh  uaill  mar  nach 
faigheadh  tu  e  ? 

8  A  nis  tha  sibh  sàitheach, 
a  nis  rinneadh  saoibhir  sibh, 
rìoghaich  sibh  as  ar  n-eug- 
mhais-ne:  Agus  bu  mhiann 
leam  gu'm  bu  rìghre  sibh, 
chum  gu'm  biodhmaidne  'n  ar 
rìghribh  raaille  ribh. 

9  Oir  is  i  rao  bharail  gu'n 
do  chuir  Dia  sinne  na  h-abstoil 
a  mach  mu  dheireadh,  mar 
dhream  a  ta  air  an  orduchadh 
chum  bàis.  Oir  rinneadh  sinn 
'n  ar  ball-amhairc  do'n  t-saogh- 
al,  agus  do  ainglibh,  agus  do 
dhaoinibh. 

10  /.jamadain  sinneair  son 
Chriosd,  ach  a  ta  sibhse  glic 
ann  an  Criosd  :  tha  sinne  lag, 
ach  a  ta  sibhse  làidir :  a  ta 
sibhse  ann  an  urram,  ach  sinne 
ann  an  eas-urram. 

11  Gus  an  uair  so  fèin,  tha 
sinn  araon  ocrach,  agus  ìot- 
mhor,  agus  lomnochd,  agus 
air  ar  bualadh  le  dornaibh, 
agus  gun  aon  àite-còmhnuidh 
seasmhach  againn ; 

12  Agus  ri  saothair,  agoib- 


CAIB.  V. 


325 


reacliadh  le  ar  làmhaibli  fèin  : 
Air  fulang  anacainnt  dhuinn, 
tha  sinn  a'  beannachadh : 
'n  uair  a  ffheur-leanar  sinn  tha 
sinn  'g  a  fhulang  : 

13  Air  faghail  toibheim 
dbuinn,  tha  sinn  a'  guidhe : 
rinneadh  sinn  mar  shalachar 
an  t-?aoghail,  mar  anabas  nan 
uile  nithe  gus  an  là'n  diugh  : 

14  Cha-n  'eil  mi  a'  sgrìobh- 
adh  nan  nithe  so  a  chur  nàire 
oirbh,  ach  mar  mo  chloinn 
ghràdhaich  a  ta  mi  ""g  ur  comh- 
airleachadh. 

15  Oir  ged  bhi  deich  mìle 
luchd-teagaisg  agaibh  ann  an 
Criosd,  gidheadh  cha-n  ''eil 
aqaibh  mòran  aithriche :  oir 
ann  an  Tosa  Criosd,  ghin  mise 
sibh  troimh  an  t-soisgeul. 

16  Uime  sin  guidheam 
oirbh,  bithibh  'n  ur  luchd-lean- 
mhuinn  ormsa. 

17  Chum  na  crìche  so  chuir 
mi  Timoteus  do  'ur  n-ionn- 
suidh,  neach  a  ta  'n  a  mhac 
gràdhach  dhomh,  agus  dìleas 
's  an  Tighearna,  neach  a  chuir- 
eas  'an  cuimhne  dhuibh  mo 
shligheansa  a  ta  ann  an  Criosd, 
a  rèir  mar  a  ta  mi  'teas-aso;  anns 
gach  àit  anns  gach  eaglais. 

18  A  nis  a  ta  cuid  air  an 
sèideadh  suas,  mar  nach  tig- 
inn  do  'ur  n-ionnsuidh. 

19  Gidheadh  thig  mi  do  'ur 
n-ionnsuidh  gu  h-aithghearr, 
ma's  toil  leis  an  Tighearn,  a- 
gus  bithidh  fios  agam,  cha-n 
ann  air  cainnt  na  muinntir  a 
ta  air  an  sèideadh  suas,  ach 
air  an  cumhachd. 

20  Oir  cba-n  ann  'am  focal 


a  ta  rìoghachd  Dhè,  ach  ann 
an  cumhachd. 

21  Ciod  is  àill  leìbh?  An 
tiof  mi  do  'ur  n-ionnsuidh  le 
slait,  no  ann  an  gràdh,  agus 
ann  an  spiorad  na  macant- 
achd? 

CAIB.  V. 

THA  e  air  aithris  gu  coit- 
chionn  gu  bheil  neo- 
ghloine  'n  ur  measg,  agus  a 
leithid  sin  do  neòghloine,  nach 
'eil  uiread  as  air  ainmeach- 
adh  am  measg  nan  Cinneacb, 
gu'm  biodh  aig  neach  bean 
'athar. 

2  Agus  a  ta  sibh  air  bhur 
sèideadh  suas,  agus  cha  d'rinn 
sibh  bròn  mar  bu  chòir,  chum 
gu  tugtadh  air  falbh  uaibh  am 
fear  a  rinn  an  gnìomh  so. 

3  Oir  gu  deimhin  air  dhomh- 
sa  bhi  uaibh  'an  corp,  ach  a 
làthair  agaibh  'an  spiorad,  thug 
mi  breth  cheana,  mar  gu  bith- 
inn  a  làthair  air  an  neach  a 
rinn  so  mar  so  ; 

4  'An  ainm  ar  Tighearna 
losa  Criosd,  air  dhuibhse,  a- 
gus  do  m'  spioradsa  bhi  cruinn 
an  ceann  a  chèile,  maiUe  ri 
cumhachd  ar  Tighearna  losa 
Criosd, 

5  A  shamhuil  so  do  dhuine 
a  tboirt  thairis  do  Shatan  chum 
sgrios  na  feòla,  chum  gu'ni  bi 
an  spiorad  air  a  shaoradh  ann 
an  là  an  Tighearna  losa. 

6  Cha  'w  'eil  bhur  n-uaill 
maith :  nach  'eil  fhios  agaibh 
gu'n  goirtich  beagan  do  thaois 
ghoirt  am  meall  uile  ? 

7  Glanaibh  a  mach  uime 


326 


T.  CORINTIANACH. 


sin  an  t-seann  thaois  ghoirt, 
chum  gu'm  bi  sibh  'n  'ur  meall 
nuadh,  mar  a  ta  sibh  neo- 
ghoirtichte.  Oir  a  ta  eadhon 
Criosd  ar  n-uan  càisge  air 
ìobradh  air  ar  son, 

8  Uime  sin  cumamaid  an 
fhèill,  na  b'ann  le  seann  thaois 
ghoirt,  no  le  taois  ghoirt  a' 
mhì-ruin  agus  an  uilc  :  ach  le 
aran  neo-ghoirtichte  an  treibh- 
dhireis  agus  na  fìrinn. 

9  Sgrìobh  mi  do  'ur  n-ionn- 
suidh  ann  an  litir,  gun  chomh- 
luadar  a  bhi  agaibh  ri  luchd- 
neòghloine. 

10  Gidheadh  cha-n  ann  gu 
h-uile  ri  luchd-neòghloine  'an 
t-saoghail  so,  no  ri  luchd- 
sainnt,  no  luchd-foireigne,  no 
luchd  ìodhol-aoraidh ;  oir  'an 
sin  b'èigin  duibh  dol  a  mach 
as  an  t-saoghal. 

11  Ach  a  nis  sgrìobh  mi  do 
'ur  n-ionnsuidh,  gun  chomh- 
luadar  a  ghlèidheadh,  ma  ta 
neach  air  bith  ris  an  abrar 
bràthair  'n  a  fhear-neòghloine, 
no  sanntach,  no  'n  a  fhear 
ìodhol-aoraidh,  no  'n  a  fhear- 
anacainnt,  no  'n  a  mhisgeir,  no 
'n  a  fhear-foireigne,  maille  r'a 
leithid  so  do  dhuine  gun  uir- 
ead  as  biadh  itheadh. 

12  Oir  ciod  e  mo  ghnoth- 
uchsa  breth  a  thoirt  orrasan  a 
ta  am  muigh  ?  nach  'eil  sibhse 
a'  toirt  breth  air  an  dream  a 
ta  siigh  ? 

13  Ach  a  ta  Dia  a'  toirt 
breth  orrasan  a  ta  an  leth 
muigh.  Uime  sin  cuiribh  air 
lalblì  an  droch  dhuine  sin  as 
bhur  meadhon  fèin. 


CAIB.  VI. 

AM  bheil  a  chridhe  aig  aon 
neach  agaibh,  aig  am 
bheil  cùis  an  aghaidh  duine 
eile,  dol  fo  bhreitheanas  nan 
daoine  eucorach,  agus  cha-n 
ann  fo  bìireitheanas  nan 
naomh  ? 

2  Nach  'eil  fhios  agaibh 
gu'n  toir  na  naoimh  breth  air 
an  t-saoghal  ?  agus  ma  bheir- 
ear  breth  air  an  t-saoghal  leibh- 
se,  an  e  nach  fiu  sibh  bhi  'n  ur 
breithibh  air  na  cùisibh  a's 
lugha  ? 

3  Nach  'eil  fhios  agaibh 
gu'n  toir  sinne  breth  air  aing- 
libh  ?  cia  mò  na  sin  air  nith- 
ibh  a  bhuineas  do'n  bheatha 
80  ? 

4  Uime  sin  ma  tha  breith- 
eanais  agaibh  mu  thimchioll 
nan  nithe  sin  a  bhuineas  do'n 
bheatha  so,  cuiribh  'n  an  suidhe 
chum  breitheanais  an  dream  a's 
lugha  meas  anns  an  eaglais. 

6  Chum  bhur  nàire  tha  mi 
a'  labhairt.  An  ann  mar  sin 
nach  'eil  aon  duine  glic  'n  ur 
measg  ?  nach  'eil  fiu  a  h-aon 
a's  urrainn  breth  a  thoirt  eadar 
a  bhràithre  ? 

6  Ach  a  ta  bràtliair,  a'  dol 
gu  lagh  le  bràthair,  agus  so 
an  làthair  nan  ana-creideach. 

7  A  nis  uime  sin  a  ta  gu 
cinnteach  lochd  'n  ur  measg, 
da  bhrìgh  gu  bheil  sibh  a'  dol 
gu  lagh  r'a  chèile :  c'ar  son 
nach  fearr  leibh  eucoir  fhul- 
ang  ?  c'ar  son  nach  fearr  leibh 
caUdach  a  ghabhail  ? 

8  Gidheadh  a  ta  sibh  a' 
deanamh  eucoir  agus  dìobh- 


CAIB. 

aìl,  agus  sin  air  hhur  bràith-i 
ribli? 

9  Nacli  'eil  fhios  agaibh 
nach  sealbhaich  luclid  dean- 
amh  na  h-eucorach  rìoghachd 
Dhè  ?  Na  meallar  sibh :  cha 
sealbhaich  luchd-strìopachais, 
na  luchd  ìodhol-aoraidh,  no 
luchd-adhaltrannais,  no  luchd- 
macnuis,  no  na  daoine  a  ta 
ciontach  do  neòghloine  mhi- 
nàdurra, 

10  Nogaduichean,no  daoine 
sanntach,  no  misgeirean,  no 
luchd-anacainnt,  no  luchd- 
foireigne,  rìoghachd  Dhè. 

11  Agus  mar  so  bha  cuid 
dibhse  :  ach  a  ta  sibh  air  bhur 
n-ionnlad,  ach  a  ta  sibh  air 
bhur  naomhachadh ;  ach  a  ta 
sibh  air  bhur  fireanachadh  ann 
an  ainm  an  Tighearna  losa, 
agus  tre  Spiorad  ar  Dè-ne. 

12  Tha  na  h-uile  nithe  cead- 
uichte  dhomhsa,  ach  cha-n 
'eil  na  h-uile  nithe  iomchuidh ; 
tha  na  h-uile  nithe  ceaduichte 
dhomh,  ach  cha  chuirear  mi 
fo  chumhachd  ni  sam  bith. 

13  Tha  am  biadh  air  son 
na  bronn,  agus  a'  bhrii  air  son 
a'  bhìdh  :  ach  sgriosaidh  Dia 
faraon  so  agus  sud.  A  nis 
cha-n  ann  do  neòghloine  a  tha 
an  corp,  ach  do'n  Tighearn: 
agus  an  Tighearn  do'n  chorp. 

14  Agus  thog  Dia  faraon 
an  Tighearn  suas,  agus  tog- 
aidh  e  sinne  suas  tre  a  chumh- 
achd  fèin  mar  an  ceudna. 

15  Nach  'eil  fhios  agaibh, 
gur  iad  bhur  cuirp  buill 
Chriosd  ?  uime  sin  an  gabh 
mise  buill  Chriosd,  agus  an 


.  VII.  327 

idean  mi  buill  strlopaich 
dhiubh  ?    Nar  leigeadh  Dia. 

16  An  e  nach  'eil  fios  ag- 
aibh,  an  ti  sin  a  tha  ceangailte 
ri  strìopaich,  gur  aon  chorp 
ritlie  e  ?  Oir  (a  ta  e  ag  ràdh,) 
bithidh  dithis  'n  an  aon  fheòil. 

17  Ach  an  ti  a  tha  ceang- 
ailte  ris  an  Tighearn,  is  aon 
Spiorad  ris  e. 

18  Teichibh  o  strìopachas. 
Tha  gach  aon  pheacadh  a  ni 
duine  an  leth  muigh  do'n 
chorp :  ach  an  ti  a  ni  strìop- 
achas,  tha  e  'peacachadh  an 
aghaidh  a  chuirp  fèin. 

19  An  e  nach  'eil  fhios  ag- 
aibh  gur  e  bhur  corp  teampuU 
an  Spioraid  naoimh  a  ta  ann- 
aibh,  a  ta  agaibh  o  Dhia,  agus 
cha  leibh  fein  sibh  ? 

20  Oir  cheannachadh  le 
luach  sibh  :  uime  sin  thugaibli 
glòir  do  Dhia  le  bhur  corp, 
agus  le  bhur  spiorad,  a's  le 
Dia. 

CAIB.  VII. 

ANIS  a  thaobh  nan  nithe 
mu'n  do  sgrìobh  eibh  a 
m'  ionnsuidh :  Is  maith  do 
f  hear  gun  bheantuinn  ri  mnaoi. 

2  Gidheadh,  chum  strìop- 
achas  a  sheachnadh,  biodh  a 
bhean  fèin  aig  gach  fear,  a- 
gus  aig  gach  mnaoi  a  fear 
fèin. 

3  Thugadh  am  fear  an 
deadh-ghean  dligheach  do'n 
mhnaoi ;  agus  a'  bhean  mar 
an  ceudna  do'n  fhear. 

4  Cha-n  'eil  comas  a  cuirp 
fèin  aig  a'  mhnaoi,  acli  aig  an 
fhear ;  agus  mar  an  ceudna 


328 


I.  CORINTIANACH. 


cha-n  'eil  comas  a  cliuirp  fein 
HÌg  an  fhear,  ach  aig-  a" 
mhnaoi. 

5  Na  cumaibh  bhur  dh'g-he 
o  chèile,  ach  le  toil  a  chèile  rè 
tamuill,  chum  sibh  fèin  a  thoirt 
do  thrasgadh  agus  do  urnuigh  ; 
agus  thigibh  cuideachd  a  rìs, 
chum  nach  buair  Satan  sibh 
air  son  bhur  neo-gheamnuidh- 
eachd. 

6  Ach  tha  mi  a'  labhairt  so 
mar  ni  ceaduichte,  agus  cha-n 
ann  mar  àithne. 

7  Oir  bu  mhiann  leam  gu'm 
biodh  na  h-uile  dliaoine  mar 
mifèin:  gidheadh  a  ta  a  thiodh- 
lac  fèin  aig  gach  duine  o  Dhia, 
aig  aon  neach  mar  so,  agus  aig 
neach  eile  mar  sud. 

8  Uime  sin  a  ta  mi  ag  ràdh 
ris  an  dream  nach  'eil  pòsda, 
agus  ris  na  bantrachaibh,  Is 
maith  dhoibh  ma  dh'fhanas 
iad  eadhon  mar  a  ta  nn'se. 

9  Gidheadh  mur  fheudar 
leo  iad  fèin  a  ghleidheadh 
(jeamnuidh,  pòsadh  iad :  oir  is 
fearr  pòsadh  na  losgadh. 

10  Ach  dhoibh-san  a  ta 
pòsda  tha  mi  ag  àithneadli, 
gidheadh  cha  mhise,  ach  an 
Tighearn,  gun  a'  bhean  a 
dhealachadh  r'a  fear : 

11  Ach  ma  dhealaicheas  i, 
fanadh  i  gun  a'  phòsadh,  no 
biodh  i  rèidh  r'a  fear :  agus 
na  cuireadh  am  fear  uaith  a 
bhean. 

12  Acli  ris  a'  chuid  eile  a 
ta  mise  ag  ràdh,  cha-n  e  an 
Tighearn,  Ma  l)hios  aig  brà- 
thair  sam  bith  bean  ana-creid- 
each,  agus  gu  bheil  i  toileach 


còmhnuidh  a  ghabhail  maille 
ris,  na  cuireadh  e  uaith  i. 

13  Agus  a'  bhean  aig  am 
bheil  fear  ana-creideach,  agus 
gu  bheil  esan  toileach  còmh- 
nuidh  a  ghabhail  maille  rithe, 
na  cuireadh  i  uaipe  e. 

14  Oir  a  ta  amfear  ana-creid- 
each  air  a  naomhachadh  leis  a' 
mhnaoi,  agus  a  ta  a'  bhean 
ana-creideach  air  a  naomhach- 
adh  leis  an  fhear :  no  bhiodh 
bhur  clann  neòghlan;  ach  a 
nis  a  ta  iad  naomh. 

15  Ach  ma  dh'fhalbhas  am 
fear  ana-creideach,  falbhadh 
e.  Cha-n  'eil  bràthair  no 
piuthar  fo  dhaorsa  'n  an  leith- 
idibh  sin  do  chàsaibh :  ach 
ghairra  Dia  sinne  chum  slthe. 

16  Oir  ciod  am  fios  a  ta 
agadsa,  O  bhean,  nach  saor 
thu  t'fhear?  no  ciod  am  fios 
a  ta  agadsa,  O  fhir,  nach 
saor  thu  do  bhean  ? 

17  Ach  a  rèir  màr  a  roinn 
Dia  ris  gach  duine,  mar  a 
ghairm  an  Tighearn  gach  aon, 
mar  sin  gluaiseadh  e :  agus 
mar  sin  a  ta  mise  'g  orduch- 
adh  anns  na  h-eaglaisibh  uile. 

18  An  do  ghairmeadh  neach 
sam  bith  agus  e  timchioll- 
ghearrta?  na  deanar  e  neo- 
thimchioll-ghearrta :  an  do 
ghairmeadh  neach  sam  bith 
gun  e  bhi  timchioll-ghearrta? 
na  timchioll-ghearrar  e. 

19  Cha-n  'eil  èifeachd  's  an 
timchioll-ghearradh,  agus  cha 
-n  'eil  èifeachd  's  an  neo-thim- 
chioll-ghearradh,  ach  ann  an 
coimhead  àitheanta  Dhè. 

20  Fanadh  gach  aon  anns  a' 


CAIB.  vir. 


329 


ghairm  anns  an  do  ghairmeadli 
e. 

21  An  do  ghairmeadh  thu 
a'd'  sheirbhiseach  ?  na  biodh 
suim  agad  dheth ;  ach  ma 
dh'fheudas  tu  bhi  saor,  gu  ma 
h-e  sin  do  roghainn. 

22  Oir  an  ti  a  ghairmeadh 
's  an  Tighearn  'n  a  sheirbliis- 
each,  is  duine  saor  an  Tighearn 
e :  mar  an  ceudna  au  ti  a 
ghairmeadh  agus  e  saor,  is  e 
seirbhiseach  Chriosd  e. 

23  Cheannachadh  air  luach 
sibh ;  na  bithibh  'n  'ur  seirbhis- 
ich  do  dhaoinibb. 

24  A  bhràithre,  's  an  staid 
anns  an  do  ghairmeadh  gach 
neach,  an  sin  fanadh  e  maille 
ri  Dia. 

25  A  nis  thaobh  òighean, 
cha-n  'eil  àithne  agam  o'n 
Tighearn :  gidheadh  tha  mi 
'toirt  breth,  mar  neach  a  f  huair 
tròcair  o'n  Tiffhearn  gru  bhi 
dìleas. 

26  Tha  mi  a'  meas  uime 
sin  gu  bheil  so  maith  air  son 
na  teanntachd  a  ta  làthair,  a 
ta  mi  ag  ràdh,  gu  bheil  e  maith 
do  dhuine  bhi  mar  sin. 

27  Am  bheil  thu  ceangailte 
ri  mnaoi  ?  na  iarr  fuasgladh. 
Am  bheil  thu  fuasgailte  o 
mhnaoi  ?  na  iarr  bean. 

28  Ach  ma  phòsas  tu,  cha 
do  pheacaich  thu ;  agus  ma 
phòsas  òigh,  cha  do  pheacaich 
i :  gidheadh,  bithidh  aig  an 
leithidibh  so  trioblaid  's  an 
f  heòil;  ach  tha  mi'g  'ur  caomh- 
nadh. 

29  Ach  a  ta  mi  ag  ràdh  so, 
a  bhràithre,  gu  bheil  an  aimsir 


goirid  's  na  bheil  ri  teachd  : 
ionnus  faraon  gu'm  bi  iadsan 
aig;  am  bheil  mnài,  mar  nach 
biodh  mnài  aca ; 

30  Agus  iadsan  a  ta  ri 
caoidh,  raar  nach  biodh  iad  ri 
caoidh  ;  agus  iadsan  a  ta  ri 
gairdeachas,  mar  mhuinntir 
nach  'eil  ri  gairdeachas ;  agus 
iadsan  a  ta  ri  ceannachd,  mar 
dhaoine  nach  'eil  a'  sealbhach- 
adh : 

31  Agus  iadsan  a  ta  'gnàth- 
achadh  an  t-saoghail  so,  mar 
dhream  nach  'eil  'g  a  mhi- 
ghnàthachadh  ;  oir  thèid 
sfriamh  an  t-saoffhail  so  seach- 
ad. 

32  Ach  b'àill  leam  sibhse 
bhi  gun  ro-chùram.  An  ti  nach 
'eil  pòsda,  bithidh  cùram  nan 
nithe  sin  a  bhuineas  do'n  Tigh- 
earn  air,  cionnus  a  thoilicheas 
e  an  Tighearn : 

33  Ach  an  ti  a  ta  pòsda, 
bithidh  cùram  nithean  t-saogh- 
ail  air,  cionnus  a  dh'fheudas  e 
a  bhean  a  thoileachadh. 

34  Tha  mar  an  ceudna 
eadar-dhealachadh  eadar  bean 
agus  òigh  :  tha  cùram  oirre-sa 
nach  'eil  pòsda  mu  nithibh  an 
Tighearna,  chum  gu'm  bi  i 
naomh,  faraon  'n  a  corp  agus 
'n  a  spiorad  ;  ach  bithidh  cùr- 
am  air  a'  mhnaoi  a  ta  pòsda 
mu  nitliibh  an  t-saoghail, 
cionnus  a  dh'fheudas  i  toil  a 
fir  a  dheanamh. 

35  Agus  so  tha  mi  a'  labh- 
airt  chum  bhur  tairbhe  fein ; 
cha-n  ann  chum  gu'n  cuirinn 
ribe  oirbh,  ach  a  chum  an  ni 
sin  a  ta  ciatach,  agus  gu'm 


330 


I.  CORINTIANACH. 


feìtheadh  sibh  aìr  an  Tighearn 
gun  bhuaireadh. 

36  Ach  ma  shaoileas  duine 
sam  bith  gu  bheil  e  'g  a  ghiiil- 
an  fèin  gu  mi-chiatach  tliaobh 
a  mhaighdin,  ma  chaidh  blàth 
a  h-aimsir  thairis,  agus  gur 
còir  a  dheanamh  mar  sin,  dean- 
adh  e  na's  àill  leis,  cha-n  'eil  e 
a  peacachadh  :  pòsadh  iad. 

37  Gidheadh,  an  ti  sin  a  tha 
suidhichte  gu  daingean  'n  a 
chridhe,  agus  gun  èigin  sam 
bith  air,  ach  aig  am  bheil 
cumhachd  air  a  thoil  fèin,  agus 
a  chuir  roimhe  'n  a  chridhe  a 
mhaighdean  a  choimhead,  tha 
e  a'  deanamh  gu  maith. 

38  Uime  sin  ma  seadh,  a 
ta  an  ti  a  bheir  seachad  am 
pòsadh  i,  a'  deanamh  gu  maith ; 
ach  a  ta  an  ti  nach  toir  ann 
im  pòsadh  i,  a'  deanamh  ni's 
Fearr. 

39  Tha  a'  bhean  ceangailte 
leis  an  lagh  rè  'n  a  h-ùine  a's 
beò  d'a  fear :  ach  ma  gheibh 
a  fear  bàs,  tha  i  saor  gu  pòs- 
adh  ri  aon  neach  a's  toil 
leatha ;  a  mhàin  anns  an  Tigh- 
earn. 

40  Ach  tha  i  ni's  sona,  ma 
dh'fhanas  i  mar  sin,  a  rèir  mo 
bhreth-sa :  agus  is  i  mo  bhar- 
ail-sa  gu  bheil  Spiorad  Dhè 
agam. 

CAIB.  VIII. 

ANIS  a  thaobh  nithe  a  dh'- 
ìobradh  do  ìodholaibh, 
tha  f  hios  againn  gu  bheil  eòlas 
againn  uile.  Ataidh  an  t-eòlas 
suas  ach  bheir  gràdh  fòghhim. 
2  Agus  ma  ta  aon  duine  a' 


saoilsinn  gu  bheil  eòlas  ni  sam 
bith  aige,  cha-n  aithne  dha 
aon  ni  fathast  mar  bu  chòir 
dha  aithneachadh. 

3  Ach  ma  tha  gràdh  aig 
duine  sam  bith  do  Dhia,  tha 
esan  air  aithneachadh  leis. 

4  Uime  sin,  mu  thimchioll 
itheadh  nan  nithe  sin  a  dh'ìob- 
radh  do  ìodholaibh,  tha  fhios 
againne  nach  ni  air  domhan 
ìodhol,  agus  nach  'eil  Dia  sam 
bith  eile  ann  ach  a  h-aon. 

5  Oir  ged  tha  iad  ann  ris 
an  abrar  Dèe,  ma's  ann  air 
nèamh  no  air  talamh,  (amhuil 
mar  a  ta  iomadh  Dia,  agus 
iomadh  Tighearn  ann,) 

6  Gidheadh  dhuinne  cha-n 
'eil  ach  aon  Dia,  an  t-Athair, 
o'm  bheil  na  h-uile  nithe,  agus 
sinne  air  a  shonsan  ;  agus  aon 
Tighearn  losa  Criosd,  tre  am 
bheil  na  h-uile  nithe,  agus 
sinne  trìd-san. 

7  Gidheadh  cha-w  'eil  an 
t-eòlas  so  anns  na  h-uile 
dhaoinibh  :  oir  tha  cuid  le  cog- 
uis  thaobh  an  ìodhoil  gus  an 
àm  so,  ag  itheadh  «'  bhidh  mar 
ni  a  dh'ìobradh  do  ìodhol ; 
agus  air  d'an  coguis  a  bhi  an- 
mhunn,  tha  i  air  a  salachadh. 

8  Ach  cha  mhol  biadh  sinn 
do  Dhia :  oir  ma  dh'itheas 
sinn,  cha-n  fheirrd  sinn  e ;  ni 
mò  mur  ith  sinn,  is  misd  sinn 
e. 

9  Ach  thugaibh  an  aire 
nach  bi  an  comas  so  a  ta  ag- 
aibh  air  aon  dòigh  'n  a  aobhar 
oilbheim  do'n  dream  a  ta  lag. 

10  Oir  ma  chi  neach  thusa 
aig  am  bheil  eòlas  a'  suidhe 


CAIB 

clium  bìdh  ann  an  teampull 
ìodhoil,  nach  neartaichear  cog- 
uis  an  ti  sin  a  ta  lag  chum  na 
nithe  sin  a  dh'ìobradh  do  ìodh- 
olaibh  itheadh : 

11  Ag'us  tre  t'eòlassa  an 
tèid  do  bhràthair  lag  an 
mugha,  air  son  an  d'fhuair 
Criosd  bàs? 

12  Ach  le  peacachadh 
dhuibh  mar  sin  an  aghaidh 
nam  bràithre,  agus  le  an  cog- 
uis  anmhunn  a  lotadh,  tha 
sibh  a'  peacachadh  an  aghaidh 
Chriosd. 

13  Uime  sin  ma  bheir  biadh 
aobhar  oilbheim  do  m'  bhràth- 
air,  cha-n  ith  mifeòil  achaoidh, 
chum  nach  toir  rai  aobhar 
oilbheim  do  m'  bhràthair. 

CAIB.  IX. 

NACH  abstol  mise  ?  nach 
'eil  mi  saor  ?  Nach  f  haca 
mi  losa  Criosd  ar  Tighearn? 
nach  sibhse  m'obair  's  an  Tigh- 
earn  ? 

2  Mur  'eil  mi  a'm'  abstol 
do  dhaoinibh  eile,  gidheadh 
gu  cinnteach  tha  mi  dhuibhse ; 
oir  is  sibhse  seula  m'  abstol- 
achd  anns  an  Tighearn. 

3  Is  e  so  mo  fhreagradh 
do'n  dream  a  chuireas  ceisd 
orm. 

4  Nach  'eil  againne  comas 
itheadh  agus  òl  ? 

5  Nach  'eil  againne  comas 
piuthar,  bean-pliòsda  a  thoirt 
leinn  mu'n  cuairt,  amhuil  mar 
na  h-abstoil  eile,  agus  bràith- 
rean  an  Tighearn,  agus  Ceph- 
as  ? 

6  No  am  bheil  mise  agus 


.  IX.  331 

Barnabas  a  mhàin,  gun  chomas 
againn  bhi  saor  o  obair? 

7  Cò  a  thèid  chum  cogaidh 
uair  air  bith  air  a  chostus  fèin  ? 
cò  a  shuidhicheas  fìon-Iios, 
agus  nach  ith  d'a  thoradh  ?  no 
cò  a  bheathaicheas  treud,  a- 
gus  nach  blais  do  bhainne  an 
treud  ? 

8  An  ann  mar  dhuine  a  ta 
mi  a'  labhairt  na  nithe  so? 
no  nach  abair  an  lagh  na  nithe 
so  mar  an  ceudna? 

9  Oir  a  ta  e  sgrìobhta  ann 
an  lagh  Mhaois,Na  cuir  ceang- 
al  air  beul  an  daimh  a  tha 
'saltairt  an  arbhair.  Am  bheil 
cùram  nan  damh  ar  Dia? 

]  0  No  nach  ann  gu  h-àraidh 
air  ar  son-ne  a  ta  e  ag  ràdh 
so  ?  gu  deimhin  is  min  air  ar 
son-ne  tha  e  sgrìobhta  :  chum 
gur  ann  an  dòchas  is  còir  do'n 
treabhaiche  treabhadh ;  agus 
a  chum  an  neach  a  bhuaileas 
ann  an  dòchas,  gu'm  bi  e  'n  a 
fhear  comhpairt  d'a  dhòchas. 

11  Ma  chuir  sinne  nithe 
spioradail  dhuibhse  an  ni  mòr 
e  ma  bhuaineas  sinne  bhur 
nithe  feòlmhorsa? 

12  Ma  tha  muinntir  eile 
'n  an  luchd-comhpairt  do'n 
chumhachd  so  thairis  oirbh, 
nach  mò  is  còir  dhuinne  òhi  ? 
Gidheadh,  cha  do  chuir  sinn 
an  cumhachd  so  'an  cleach- 
da;  acli  a  ta  sinn  a'  fulang 
nan  uile  nithe,  chum  nach 
cuireamaid  bacadh  air  soisgeul 
Chriosd. 

13  Nacli  'eil  fhios  agaibh 
gu  bheil  iadsan  a  ta  saoith- 
reachadh  mu  thimchioll  nithe 


332 


L  CORINTIANACH. 


naomha,  air  am  beathachadh 
o'n  teampull  ?  agus  iadsan  a  ta 
frithealadh  do'n  altair,  gu  bheil 
comh-roinn  aca  ris  an  altair? 

14  Agus  mar  sin  dh'orduich 
an  Tighearn  mar  an  ceudna 
dhoibh-san  a  ta  'searmonach- 
adh  an  t-soisgeul,  an  teachd- 
an-tìr  f  haotainn  o'n  t-soisgeul. 

15  Ach  cha  do  ghnàthaich 
mise  a  h-aon  diubh  so,  airus 
cha  do  sgrìobh  mi  na  nithe  so, 
chum  gu'n  deantadh  mar  sin 
dhomh :  oir  b'fhearr  dhomh 
am  bàs  fhaghail,  na  gu'n  cuir- 
eadh  neach  air  bith  m'uaill  'an 
neo-bhrìgh. 

16  Oir  ged  shearmonaich 
mi  an  soisgeul,  cha-n  'eil 
aobhar  uaill  agam  :  oir  a  ta 
èigin  air  a  cur  orm  ;  seadh,  is 
an-aoibhinn  domh,  mur  sear- 
nionaich  mi  an  soisgeul. 

17  Oir  ma's  ann  gu  toileach 
a  ta  mi  'deanamh  so,  tha  duais 
agam  :  ach  ma's  ann  an  agh- 
aidh  mo  thoile  a  tha  minis- 
treileachd  air  a  h-earbsadh 
rium, 

18  Ciod  i  mo  dhuais  ma 
seadh  ?  eadhon  so,  chum  'n  uair 
a  ta  mi  'searmonachadh  an  t- 
soisgeil,  gu'n  suidhichinn  sois- 
geul  Chriosd  gun  chostus, 
chum  nach  mi-ghnàthaichinn 
mo  chumhachd  's  an  t-soisgeul. 

19  Oir  ged  tha  mi  saor  o 
na  h-uile  dhaoinibh,  gidheadh 
rinn  mi  mi  fèin  a'm  sheirbh- 
isich  do  na  h-uile,  clmm  gu'n 
cosnainn  an  tuiUeadh. 

20  Agus  rinneadh  mi  do  na 
h-Iudhaich  mar  ludhach.chum 
gu'n  cosnainn  na  h-Iudhaich ; 


dhoibh-san  a  ta  fuidh  'n  la<rh, 
mar  dhuine  fuidh  'n  laah, 
chum  gu'n  cosnainn  iadsan  a 
ta  fuidh  an  lagh  ; 

21  Dhoibh-san  a  ta  gun 
lagh,  mar  dhuine  gun  lagh, 
(ged  nach  'eil  mi  gun  lagh  do 
Dhia,  ach  fo  lagh  do  Chriosd,) 
chum  gu'n  cosnainn  iadsan  a 
ta  gun  lagh. 

22  Rinneadh  mi  dlioibh-san 
a  ta  anmhunn  mar  dhuine  an- 
mhunn,  chum  gu'n  cosnainn 
an  dream  a  ta  anmhunn  :  Bha 
mi's  anuile  chruthdo  nah-uile, 
chum  air  gach  uile  dhòigh 
gu'n  saorainn  cuid  èigin. 

23  Agus  so  tha  mi  a'  dean- 
amh  air  son  a  t-soisgeil, 
chum  gu'm  bi  mi  a'm'  fhear 
comh-roinne  dheth. 

24  Nach  'eil  fhios  agaibh 
iadsan  a  ta  ruith  anns  a'  bhlàr- 
rèise,  gu'n  ruith  iad  uile,  ach 
is  aon  duine  a  gheibh  an  duais? 
gu  ma  h-amhuil  a  ruitlieas 
sibhse,  ionnus  gu'n  glac  sibh 
an  duais. 

25  Agus  a  ta  gach  uile 
ghleachdair  raeasarra  anns  na 
h-uile  nithibh  :  a  nis  a  ta  iad- 
san  a'  deanamh  sin  chum  gu'm 
faigh  iad  crùn  truaillidh  ;  ach 
sinne  air  son  crùin  neo-thruaill- 
idh. 

26  Uime  sin  is  amhuil  a  ta 
mise  a'  ruith,  cha-n  ann  mar 
gu  neo-chinnteach  :  is  amhuil 
a  ta  mi  a'  cur  catha,  cha-n 
ann  mar  neach  a  bhuaileas  aa 
t-athar : 

27  Ach  tha  mi  a'  trombhual- 
adh  mo  chuirp,  agus  'g  a  chur 
fuidh  smachd  :  air  eagal  air 


CATB 

clior  sam  bith  an  dèigh  dhomh 
searmonachadhdo  dhream  eile, 
g'u'n  cuirear  mi  fèin  air  cìil. 

CAIB.  X. 

OS  bàrr,  a  bhràithre,  cha 
b'àill  leam  sibhse  a  bhi 
aineolach,  gu  robh  ar  n-aith- 
riche  uile  fuidh  'n  neul,  agus 
ofu'n  deachaidh  iad  uile  troimh 
'n  mhuir  ? 

2  Agus  gun  d'o  bhaisteadh 
iad  uile  do  JNIhaois  's  an  neul, 
agus  anns  a  mhuir  ; 

3  Agus  gu'n  d'ith  iad  uile 
an  t-aon  bhiadh  spioradail ; 

4  Agus  gu'n  d'òl  iad  uile 
an  t-aon  deoch  spioradail :  (oir 
dh'òl  iad  do'n  charraig  spior- 
adail  sin  a  lean  iad  :  agus  b'i 
a'  charraig  sin  Criosd  :) 

5  Ach  le  mòran  diubh  cha 
robh  Dia  toilichte  :  oir  sgrios- 
adh  's  an  fhàsach  iad. 

6  A  nis  bha  na  nithe  sin 
'n  an  saimpleiribh  dhuinne, 
chum  nach  miannaicheamaid 
droch  nithe,  eadhon  mar  a 
mhiannaich  iadsan. 

7  Agus  na  bithibh-sa  'n  'ur 
luchd-ìodhol-aoraidh,  mar  a 
bJia  cuid  diubh-san ;  a  rèir 
mar  a  ta  e  sgrìobhta,  Shuidh 
am  pobull  sìos  a  dh'itheadh  a- 
gus  a  dh'òl,  agus  dh'èirich  iad 
a  chluicheadh. 

8  Agus  na  deanamaid  strìop- 
achas,  mar  a  rinn  cuid  diubh- 
san  agus  a  thuit  diubh  an  aon 
là  tri  mìle  fichead. 

9  Agus  na  dearbhamaid 
Criosd,  mar  a  dhearbh  cuid 
diubhsan,  agus  a  sgriosadh  iad 
le  nathraichibh  nimhe. 


.  X.  833 

10  Agus  na  deanaibh-sa 
gearan,  mar  a  rinn  cuid  diubh- 
san  gearan,  agus  a  sgriosadh 
iad  leis  an  sgriosadair. 

11  A  nis  thachair  na  nithe 
so  uile  dhoibh-san  mar  eisem- 
pleiribh  :  agus  sgrìobhadh  iad 
chum  teagaisg  duinne,  air  am 
bheil  deireadh  an  domhain  air 
teachd. 

12  Uime  sin  an  ti  a  shaoil- 
eas  e  bhi  'n  a  sheasamh,  thug- 
adh  e  aire  nach  tuit  e. 

13  Cha  do  thachair  deuch- 
ainn  air  bith  ribh,  ach  ni  a  ta 
coitchionn  do  dhaoinibh :  ach 
tha  Dia  dìleas,  nach  leig 
dhuibh  bhi  air  bhur  feuchainn 
tharbhurcomas;  ach  a  ni  maille 
ris  an  deuchainn  sh'ghe  dol  as 
mar  an  ceudna,  chum  gu'm 
bi  sibh  comasach  air  a  giiàlan. 

14  Air  an  aobhar  sin,  a 
rahuinntir  mo  ghràidh,  teich- 
ibli  o  ìodhol-aoradh. 

15  Tha  mi  a'  labhairt  mar 
ri  daoinibh  tuigseach :  thuff- 
aibh-sa  breth  air  an  ni  a  ta  mi 
ag  ràdh. 

16  Cupan  a'  bheannachaidh 
a  ta  sinne  a'  beannachadh, 
nach  e  comunn  fola  Chriosd 
e  ?  An  t-aran  a  ta  sinn  a' 
briseadh,  nach  e  comunn  cuirp 
Chriosd  e? 

17  Oir  ged  tha  sinne  'n  ar 
mòran,  is  aon  aran,  agus  aon 
chorp  sinn  :  oir  a  ta  againn 
uile  comhpairt  do'n  aon  aran. 

18  Thugaibh  fa'near  Israel 
a  rèir  na  feòla:  nach  'eil  aca- 
sau  a  ta  'g  itheadh  nan  ìob- 
airt  comh-roinn  ris  an  altair? 

19  Ciod  a  their  mi  uime 


334 


I.  CORINTIANACH. 


sin  ?  gu  bheil  brìgli  air  bith 
anns  an  iodhol,  no  gu  bheil 
brìgh  air  bith  's  an  ni  a  dh'ìob- 
radh  do  ìodholaibh? 

20  Ach  tJia  mi  ag  ràdh,  na 
nithe  a  ta  na  Cinnich  ag  ìob- 
radli,  gur  ann  do  dlieanihnaibh 
a  tha  iad  'g  an  ìobradh,  agus 
nach  ann  do  Dhia :  agus  cha 
b'àill  leam  comunn  a  bhi  ag- 
aibh-sa  ri  deamhnaibh. 

21  Cha  'n  'eil  e  'an  comas 
duibh  cupan  an  Tighearn  òl, 
agus  cupan  dheamhan.  Cha 
-n  'eil  e  an  comas  duibh  comh- 
roinn  a  bhi  agaibh  do  bhord 
an  Tighearn,  agus  do  bhord 
deamhan. 

22  Am  brosnuich  sinn  an 
Tighearn  gu  feirg  ?  an  treise 
sinn  na  esan  ? 

23  Tha  na  h-uile  nithe  cead- 
nichte  dhomhsa,  ach  cha-n  'eil 
na  h-uile  nithe  iomchuidh : 
tha  na  h-uile  nithe  ceaduichte 
dhomhsa,  ach  cha  toir  na  h- 
uile  nithe  fòghlum. 

24  Na  iarradh  neach  air 
bith  an  ni  sin  a  bhuineas  dha 
fèin ;  ach  iarradh  gach  aon  an 
msin  a  thig  ri  maith  neach  eile. 

25  Ithibh  gach  ni  a  reicear 
'am  margadh  na  feòla,  guu 
cheisd  air  bith  fheòraich  air 
son  coguis. 

26  Oir  is  leis  an  Tighearn 
an  talamh,  agus  a  làn. 

27  Ma  bheir  aon  neach 
dhiubhsan  nach  'eil  'n  an  creid- 
ich  cuireadh  dhuibh,  agus  gur 
toil  leibh  dol  maille  ris ;  ith- 
ibh  gach  ni  a  chuirear  roimh- 
ibh,  gun  ni  sam  bith  f  heòraich 
air  son  coguis. 


28  Ach  ma  their  duine  sam 
bith  ribh,  Dh'ìobradh  an  ni  so 
do  ìodholaibh,  na  ithibh,  air 
a  shonsan  a  nochd  dhuibh  e, 
agus  air  son  coguis.  Oir  is 
leis  an  Tighearn  an  talamh, 
agus  a làn. 

29  Air  son  coguis,  a  ta  mi 
ag  ràdh,  cha-n  i  do  choguis 
fèin,  ach  coguis  an  neach  ud 
eile :  oir  c'ar  son  a  bheirear 
breth  air  mo  shaorsasa  le  cog- 
uis  duine  eile? 

30  Oir,  ma  tha  comhpairt 
bidh  agamsa  tre  ghràs,  c'ar 
son  a  labhrar  ole  umam  a 
thaobh  an  ni  sin  air  son  am 
bheilmi  a'  toirt  buidheachais? 

31  Uirae  sin  cò  aca  dh'ith- 
eas  no  dh'  òlas  sibh,  no  ge  b'e 
ni  a  ni  sibh,  deanaibh  na  h- 
uile  nithe  chum  glòire  Dhè. 

32  Na  tugaibb  aobhar  oil- 
bheim  do  na  h-Iudhaich,  no 
do  na  Greugaich,  no  do  eag- 
lais  Dè : 

33  A  rèir  mar  a  ta  mise  a' 
deanamh  toile  nan  uile  dhaoine 
anns  na  h-uile  nithibh,  gun  bhi 
'g  iarraidh  mo  bhuannachd 
fèin,  ach  buannachd  mhòran, 
chum  gu  tèarnar  iad. 

CAIB.  XI. 

BITHIBH-SA  'n  ur  luchd- 
leanmhuinn  ormsa,  amh- 
uil  mar  a  ta  mise  air  Criosd. 

2  A  nis  a  ta  mi  'g  ur  mol- 
adh,  a  bhràithre,  do  bhrìgh  gu 
bheil  cuimhne  agaibh  ormsa 
anns  na  h-uile  nithibh,  agus 
gu  bheil  sibh  a  coimhead  nan 
orduighean,  mar  a  thug  mise 
dhuibh  iad. 


CAIB.  XI. 


835 


3  Ach  bu  mhiann  leam  fios 
a  bhi  agaibh,  gnr  e  Criosd 
ceann  gach  fir,  agus  gur  e  am 
fear  ceann  na  mnà,  agus  gur 
e  Dia  ceann  Chriosd. 

4  Gach  fear  a  ta'  deanamh 
urnuigh  no  fàidheadaireachd, 
agus  folach  air  a  cbeann,  tha 
e  toirt  eas-urraim  d'a  cheann. 

5  Ach  gach  bean  a  ta'  dean- 
amh  urnuigh  no  fàidheadair- 
eachd,  gun  fholach  air  a 
ceann,  tha  i  'toirt  eas-urraim 
d'a  ceann :  oir  is  ionnan  sin 
agus  ged  bhiodh  i  air  a  bearr- 
adh. 

6  Oir  mur  bi  folach  air 
ceann  na  mnà,  bearrar  i  mar 
an  ceudna :  ach  ma's  gxaunda 
do  mhnaoi  i  bhi  air  a  bearr- 
adh  no  air  a  lomadh,  cuireadh 
i  folach  oirre. 

7  Oir  gun  amharus  cha 
chòir  do  fhear  a  cheann  a 
chòmhdachadh,  do  bhrìo-h  ofur 
e  ìomhaig'h  ag'us  fflòir  Dhè : 
ach  is  i  a'  bhean  glòir  an 
fhir. 

8  Oir  cha-n  'eil  am  fear  o'n 
mhnaoi,  ach  a'  bhean  o'n  fhear. 

9  Agus  cha  do  chruthaich- 
eadh  ara  fear  air  son  na  mnà, 
ach  a'  bhean  air  son  an  fhir. 

10  Uime  sin  is  còir  do'n 
mhnaoi  cumhachd  a  bhi  aice 
air  a  ceann,  air  son  nan  aing- 
eal. 

11  Gidheadh,  cha-n  'eil  ara 
fear  as  eugmhais  na  mnà,  no 
a'  bhean  as  eugmhais  an  fhir 
anns  an  Tighearn. 

12  Oir  mar  a  ta  a'  bhean 
o'n  fhear,  is  amhuil  sin  a  ta 
'm  fear  tre'n  mhnaoi  mar  an 


ceudna:  ach  is  ann  o  Dhia  a 
ta  na  h-uile  nithe. 

13  Measaibh  annaibh  fèin : 
am  bheil  e  ciatach  do  mhnaoi 
urnuigh  a  dheanamh  ri  Dia 
gun  fholach  air  a  ceann. 

14  Nach  'eil  nàdur  fèin  a' 
teagasg  dhuibh,  ma  bhios 
gruag  fhada  air  fear,  gur  nàr 
dha  e? 

15  Ach  ma  bliios  gmag 
fhada  air  mnaoi,  is  glòir  dhi 
e :  oir  thugadh  a  gruag  dhi 
air  son  còmhdaich. 

16  Ach  ma  bhios  neach  air 
bith  connspoideach,  cha-n  'eil 
a  leithid  sin  do  ghnàthachadh 
againne,  no  aig  eaglaisibh  Dhè. 

17  A  nis  anns  an  ni  so  a  ta 
mi  cur  an  cèiU  duibh,  cha 
mhol  mi  sihJi,  do  bhrìgh  gu 
bheil  sibh  a'  teachd  an  ceann 
a  chèile,  cha-n  ann  chum  an 
ni  a's  fearr,  ach  an  ni  a's 
miosa. 

18  Oir  air  tùs,  'n  uair  tha 
sibh  a'  cruinneachadh  an  ceann 
a  chèile  's  an  eaglais,  tha  mi 
'cluinntinn  gu  bheil  roinnean 
'n  'ur  measg ;  agus  tha  mi  an 
cuid  'g  a  chreidsinn. 

19  Oir  is  èigin  saobh-chreid- 
imh  a  bhi  eadaraibh,  chum 
gu'n  deanar  follaiseach  an 
dreara  a  ta  dearbhta  'n  'ur 
measg. 

20  Uime  sin  an  uair  a  thig 
sibh  an  ceann  a  chèile  do  aon 
àit,  cha-w  e  siìi  suipeir  an  Tigh- 
earn  itheadh. 

21  Oir  ithidh  gach  aon  air 
tìis  a  shuipeir  fèin,  agus  a  ta 
neach  ocrach,  agus  neach  eile 
air  mhisg. 


336 


I.  CORINTIANACH. 


22  An  e  nach  'eil  tighean 
agaibh  chum  itheadh  agus  òl 
annta?  no  am  bheil  sibh  a' 
deanamh  tàire  air  eaglais  Dè, 
agus  a'  nàrachadh  na  muinntir 
aig  nach  'eil?  Ciod  a  their 
mi  ribh  ?  Am  mol  mi  sibh 
anns  cC  cJiìiis  so  ?  cha  mhol. 

23  Oir  f  huair  mise  o'n  Tigh- 
earn  an  ni  mar  an  ceudna  a 
thug  mi  dhuibh-sa,  Gu'n  do 
ghlac  an  Tighearn  losa  aran, 
anns  an  oidhche  'an  do  bhrath- 
adh  e : 

24  Agus  air  tabhairt  buidh- 
eachais,  bhris  se  e,  agus  thu- 
bhairt  e,  Gabhaibh,  ithibh ;  is 
e  so  mo  chorpsa,  a  ta  air  a 
bhriseadh  air  bhur  sonsa: 
deanaibh  so  mar  chuimhneach- 
an  ormsa. 

25  Agus  air  a'  mhodh  cheud- 
na  an  cupan,  an  dèigh  na  sui- 
peir,  ag  ràdh,  Is  e  an  cupan 
30  an  coimhcheangal  nuadh 
ann  am  fhuil-sa:  deanaibh-sa 
so,  cia  minic  as  a  dh'òlas  sibh 
e,  mar  chuimhneachan  ormsa. 

26  Oir  cia  minic  as  a  dh'- 
itheas  sibh  an  t-aran  so,  agus 
a  dh'òlas  sibh  an  cupan  so, 
tha  sibh  a'  foillseachadh  bàis 
an  Tighearna  gus  an  tig  e. 

27  Uime  sin,  ge  b'e  neach 
a  dh'itheas  an  t-aran  so,  agus 
a  dh'òlas  cupan  so  an  Tigh- 
earna  gu  neo-iomchuidh,  bith- 
idh  e  ciontach  do  chorp  agus 
do  fhuil  an  Tighearna. 

28  Ach  ceasnuicheadh  duine 
e  fèin,  agus  mar  sin  itheadh  e 
do'n  aran  so,  agus  òladh  e  do'n 
chu])an  so : 

29  Oir  ge  b'e  dh'itheas  agus 


a  dh'òlas  gu  neo-iomchuidh, 
tha  e  'g  itheadh  agus  ag  òl 
breitheanais  dha  fèin,  do 
bhrìgh  nach  'eil  e  a'  deanamh 
aithne  air  corp  an  Tighearn. 

30  Air  a  shon  so  iha  mòran 
'n  'ur  measg  lag  agus  tinn,  agus 
tha  mòran  'n  an  codal. 

31  Oir  nan  tugamaid  breth 
oirnn  fèin,  cha  tugtadh  breth 
oirnn. 

32  Ach  an  uair  a  bheirear 
breth  oirnn,  tha  sinn  air  ar 
smachdachadh  leis  an  Tigh- 
earn,  chum  nach  bitheamaid 
air  ar  dìteadh  maille  ris  an 
t-saoghal. 

33  Uime  sin,  mo  bhràithre, 
'n  uair  a  thig  sibh  an  ceann  a 
chèile  chum  itheadh,  fanaibh 
r'a  chèile. 

34  Agus  ma  bhios  ocras  air 
aon  neach,  itheadh  e  aig  an 
tigh  ;  chum  nach  tig  sibh  an 
ceann  a  clièile  gu  breitheanas. 
Agus  cuiridh  mise  gach  ni 
eile  an  ordugh  'n  uair  a  thig  mi. 

CAIB.  XII. 

ANIS  a  thaobh  thiodhlaca 
spioradail,  a  bhràithre, 
cha-n  àill  leam  sibh  bhi  ain- 
eolach. 

2  Tha  fìos  agaibh  gu  robh 
sibh  'u  ur  Cinnich,  air  bhur 
tarruing  gu  ìodholaibh  balbha, 
a  rèir  mar  a  threòraicheadh 
sibh, 

3  Uime  sin  tha  mi  toirt  fios 
duibh,  nach  abair  duine  sam 
bith  a  tha  labhairt  o  Spiorad 
Dhè,  gu  bheil  losa  malluichte  ; 
agus  nach  urrainn  duine  sani 
bith  a  ràdh  gur  e  losa  an 


CAIB. 

Tigbearn,  acli  tre  an  Spiorad 
naomh. 

4  A  nis  tha  eadar-dhealach- 
adh  thiodhlaca  ann,  ath  cha-n 
'eil  ach  aon  Spiorad  ann. 

5  Agus  tha  eadar-dhealach- 
adh  frithealaidh  ann,  gidheadh 
cha-n  'eilach  aon  Tighearn  ann. 

6  Agus  tha  eadar-dhealach- 
adh  oibreachaidh  ann,  ach  is  e 
an  t-aon  Dia,  a  tha  ag  oib- 
reachadh  nan  uile  tiithe  anns 
na  h-uile. 

7  Ach  a  ta  foillseachadh  an 
Spioraid  air  a  thoirt  do  gach 
neach,  chum  tairbhe. 

8  Oir  do  aon  duine  tha  focal 
a'  ghliocais  air  a  thoirt  leis  an 
Spiorad  ;  agus  do  dhuine  eile 
focal  an  eòlais  leis  an  Spiorad 
cheudna ; 

9  Do  neach  eile  creidimh 
leis  an  Spiorad  sin  fèin ;  do 
dhuine  eile  tabhartas  leighis 
tre  an  Spiorad  cheudna ; 

10  Do  neach  eile  oibreach- 
adh  mhìorbhuile ;  do  neach 
eile  fàidheadaireachd  ;  do 
neach  eile  aithneachadh  spior- 
ad  ;  do  neach  eile  iomadh  gnè 
theangadh  ;  agusdo  neach  eile 
eadar-mhìneachadh  theang- 
adh. 

11  Ach  na  nithe  sin  uile  tha 
an  t-aon  Spiorad  ceudna  ag 
oibreachadh,  a'  roinn  ris  gach 
aon  fa  leth  a  rèir  mar  is  àill 
leis. 

12  Oir  mar  is  aon  an  corp, 
agus  mòran  do  bhuiU  aige, 
agus  a  ta  uile  bhuiU  an  aoin 
chuirp  sin,  ge  h-iomadh  iad, 
'n  an  aon  chorp  ;  niar  sin  a  ta 
Criosd. 


XII.  337 

13  Oir  tre  aon  Spiorad 
bhaisteadh  sinn  uile  do  aou 
chorp,  ma's  ludhaich  sinn  no 
Greugaich,  ma's  daor  no  saor 
sinn ;  agus  thugadh  deoch  r'a 
h-òl  duinn  uile  chum  aoin 
Spioraid. 

14  Oir  cha-n  aon  bhall  an 
corp,  ach  mòran. 

15  Ma  their  a'  chos,  Do 
bhrìgh  nach  mi  an  làmh,  cha-n 
ann  do'n  chorp  mi ;  nach  'eil 
i  do'n  chorp  air  a  shon  sin  ? 

16  Agus  ma  their  a'  chluas, 
Do  bhrìgh  nach  mi  an  t-sùil, 
cha-n  ann  do'n  chorp  mi ; 
nach  ann  do'n  chorp  i  air  a 
shon  sin  ? 

17  Nam  biodh  an  corp  uile 
'n  a  shùil,  c'àit  am  biodh  a' 
chlaisteaclid  ?  Nam  biodh  e 
uile  'n  a  chlaisteachd,  C'àit  am 
biodh  an  fhàile  ? 

18  Ach  a  nis  shuidhich  Dia 
na  buill  gach  aon  diubh  's  a' 
chorp,  mar  bu  toil  leis. 

19  Agus  nam  biodh  iad  uile 
'n  an  aon  bhall,  c'àit  am  biodh 
an  corp? 

20  Ach  a  nis  tha  iad  'n  ani 
mòran  bhall,  ged  nach  'eil  ann 
ach  aon  chorp. 

21  Agus  clia-n  urrainn  an 
t-sùil  a  ràdh  ris  an  làimh, 
Cha-n  'eil  feum  agam  ort :  no 
a  rìs,  an  ceann  ris  na  cosaibh, 
Cha-n  'eil  feum  agam  oirbhse. 

22  Ach  gu  ro  mhòr  ni's  mò 
tha  na  buill  sin  do'n  chorp,  a's 
anmhuinne  a  thaobh  coslais, 
feumail. 

23  Agus  air  na  buill  siu 
do'n  chcrp  a's  lugba  urram 
'n  ar  measg-ne,  tha  sinu  a'  cur 

Y 


338 


I.  CORINTIANACH. 


an  tuilleadh  urraim ;  agus  na 
buill  sin  dhinn  a's  lugha  maise, 
tha  aca  sin  gu  ro  mhòr  an 
tuilleadh  maise. 

24  Oir  air  na  buill  mhais- 
each  againn  cha-n  'eil  uireas- 
bhuidh  :  ach  rinn  Dia  an  corp 
a  chomh-chumadh  r'a  chèile, 
air  dha  an  tuilleadh  urraim  gu 
mòr  a  thoirt  do'n  chuid  air  an 
robh  uireasbhuidh : 

25  Chum  nach  biodh  eas- 
aonachd  air  bith  's  a'  chorp  ; 
ach  gu'm  biodh  an  t-aon  chùr- 
am  aig  na  buill  d'a  chèile. 

26  Agus  ma  dh'fhuilgeas 
aon  bhall,  comh-fhuilgidh  na 
buill  uile  :  no  ma  gheibh  aon 
bhall  urram,  ni  na  buiU  uile 
gairdeachas  maille  ris. 

27  A  nis  is  sibhse  corp 
Chriosd,  agus  is  buill  sibh  fa 
leth. 

28  Agus  chuir  Dia  dream 
àraidh  's  an  eaglais,  air  tùs  ab- 
stola,  's  an  dara  àit  faidhean, 
's  an  treas  àit  luchd-teagaisg,  a 
ris  mìorbhuilean,  'n  a  dhèigh 
sin  tabliartais  leighis,  luchd- 
cuideachaidh,  uachdaranach- 
da,  iomadh  gnè  theangadh. 

29  Am  bheil  na  h-uile  'n  an 
abstolaibh?  Am  bheil x\2i\\-\x\\e 
'n  am  fàidhibh  ?  Am  bheil  na 
h-uile  'n  an  luchd-teagaisg? 
Am  bheil  na  h-uile  'n  an  luchd- 
deanamh  mhìorbhuile  ? 

80  Am  bheil  aig  na  h-uile 
tabhartais  leighis  ?  An  labh- 
air  na  h-uile  le  teangaibh  ?  An 
dean  na  h-uile  eadar-theang- 
achadh  ? 

31  Ach  biodh  miann  dùr- 
achdach  nan  tiodhlac  an  a's 


fearr  oirbh  :  agus  gidheadh 
tha  mise  a'  nochdadh  dhuibh 
slighe  a's  ro-fhearr. 

CAIB.  XIII. 
ED  labhrainn  le  teang- 
aibh  dhaoine,  agus  ain- 
geal,  agus  gun  ghràdh  agam, 
tha  mi  a'm'  umha  a  ni  fuaim, 
no  a'm'  chiombal  a  ni  gleang- 
arsaich. 

2  Agus  ged  robh  agam 
fàidheadaireachd,  agus  ged 
thuiginn  na  h-uile  rùna-dìomh- 
air,  agus  gach  uile  eòlas ;  agus 
ged  bhiodh  agam  gach  uile 
ghne  creidimh,  ionnus  gu'n 
atharraichinn  slèibhte,  agus 
mi  gun  ghràdh  agam,  cha-n 
'eil  annam  ach  neo-ni. 

3  Agus  ged  chaithinn  mo 
mhaoin  uile  chum  na  bochdan 
a  bheathachadh,  agus  ged 
bheirinn  mo  chorp  chum  a 
losgadh,  agus  gun  ghràdh  ag- 
am,  cha-n  'eil  tairbhe  sam  bith 
dhomh  ann. 

4  Tha  an  gràdh  fad-f hulang- 
ach,  ngus  caoìmhneil ;  cha 
ghabh  an  gràdh  farmad ;  cha 
dean  an  gràdh  ràiteachas, 
cha-n  'eil  e  air  a  shèideadh 
suas, 

5  Cha  ghiùlain  se  e  fèin, 
gu  mi-chiatach,  cha-n  iarr  e 
na  nithe  sin  a  bhuineas  da  fèin,, 
cha-n  'eil  e  so-bhrosnuchaidh 
chum  feirge,  cha  smuainich  e 
olc  sam  bith, 

6  Cha  dean  e  gairdeachas 
's  an  eucoir,  ach  ni  e  gairdeach- 
as  's  an  f  hirinn  : 

7  Fuilgidli  e  na  h-uile  nithe, 
creididh  e  na  h-uile  nithe,  bith- 


CAIB. 

idli  sìiil  aig'e  ris  ua  h-uile 
nithilih,  giùlainidh  e  na  h-uile 
nithe. 

8  Cha  tèid  an  gràdh  air  cùl 
a  chaoidh :  ach  ma's  fàidh- 
eadaireachda  ta  ann,  thèid  iad 
air  cùl ;  ma's  teangaidh,  sguir- 
idh  iad ;  ma's  eòlas,  cuirear 
air  cùl  e. 

9  Oir  a  ta  eòlas  againn  ann 
an  cuid,  agus  tha  sinn  ri  fàidh- 
eadaireachd  ann  an  cuid. 

10  Ach  an  uair  a  thig  an 
ni  a  ta  iomlan,  cuirear  air  cùl 
an  ni  siu  iiach  'eil  ach  ann  an 
cuid. 

11  'N  uair  a  bha  mi  a'm' 
leanaban,  labhair  mi  mar  lean- 
aban,  thuig  mi  mar  leanaban, 
reusonaich  mi  mar  leanaban  : 
ach  air  fàs  domh  a'm'  dhuine, 
chuir  mi  na  nitlie  leanabaidh 
air  ciil. 

12  Oir  tha  sinn  a'  faicinn 
's  an  am  sogudorchatreghloin; 
ach  an  sin  chi  sinn  aghaidh  ri 
h-aghaidh :  's  an  àm  so  is  aithne 
dhomh  ann  an  cuid  ;  ach  an 
sin  aithnichidh  mi  eadhon  mar 
a  ta  aithne  orm. 

13  Agus  a  nis  fanaidh  creid- 
imh,  dòchas,  gràdh,  na  tri 
nithe  so ;  ach  is  e  'n  gràdh  a's 
mò  dhiubh  so. 

CAIB.  XIV. 

LEANAIBH  gràdh,  agus 
biodh  mòr-mhiann  thiodh- 
laca  spioradail  oirbh,  ach  gu 
ma  mò  bhur  togradh  gu'n 
deanadh  sibh  fàidheadair- 
eaclid. 

2  Oir  an  ti  a  labhras  ann  an 
teangaidh    choimhich,  cha-n 


XIV.  339 

ann  ri  daoinibh  a  labhras  e, 
ach  ri  Dia  :  oir  cha-n  'eil 
neach  sam  bith  'g  a  thuigsinn  ; 
ged  tha  e  anns  an  Spiorad  a' 
labhairt  rùna-dìomhair. 

3  Ach  an  ti  a  tha  'deanamh 
fàidheadaireachd,  tha  e  a'  labh- 
airt  ri  daoinibh  chum  teagaisg, 
agus  chum  earail,  agus  chum 
comhfhurtachd. 

4  An  ti  a  ta  'labhairt  'an 
teangaidh  choimhich,  tba  e  'g  a 
theagasg  fèin  :  ach  an  ti  a  ni 
fàidheadaireachd,  tha  e  'teag- 
asg  na  h-eaglais. 

5  Bu  mliaith  leam  gu  labh- 
radh  sibh  uile  le  teangaibh, 
ach  b'fhearr  leam  sibh  a  dhean- 
amh  fàidheadaireachd,  oir  is 
mò  an  ti  a  ni  fàidheadair- 
eachd,  no  an  ti  a  labhras  le 
teangaibh,  mur  eadar-theang- 
aich  e,  chum  gu  faiglieadh  an 
eaglais  fòghlum. 

6  A  nis,  a  bhràithre,  ma  thig 
mi  do  'ur  n-ionnsuidh  a'  labh- 
airt  le  teangaibh,  ciod  an 
tairbhe  a  ni  mi  dhuibh,  mur 
labhair  mi  ribh  'am  foillseach- 
adh,  no  'an  eòlas,  no  'am  f  àidh- 
eadaireachd,  no  'an  teagasg? 

7  Air  an  dòigh  cheudna  na 
nithe  gun  anam  a  ni  fuaim, 
ma's  pìob  no  clàrsach,  mur 
dean  iad  eadar-dhealachadh 
'n  am  fuaimibh,  cionnus  a 
thuigear  an  ni  a  sheinnear  air 
a'  phìob  no  air  a'  chlàrsaich  ? 

8  Oir  ma  bheir  a'  ghall- 
tromp  fuaim  neo-chinnteach 
uaipe,  cò  a  dh'ulluicheas  e 
fèin  chum  a'  chatha? 

9  Is  amhuil  sin  sibhse,  mnr 
labhair  sibh  leis  an  teangaidh 


340 


I.  CÒRINTIANACH. 


briathra  so-tliuigsinn,  cionnus 
a  dh'aitiinichear  an  ni  a  labh- 
rar  ?  oir  is  arm  ris  an  athar  a 
labhras  sibh. 

10  Tha,  feudaidh  e  bhi,  an 
uiread  do  ghuthannaibh  's  an 
t-saoghal,  agus  cha-n  'eil  a 
h-aon  diubh  g-un  bhlao'h. 

11  Uime  sin,  mur  tuig  mi 
brìgh  a'  ghutha,  bithidh  mi 
do'n  ti  a  labhras,  borb  ;  agus 
bithidh  an  ti  a  labhras,  borb 
dhomhsa. 

12  Mar  sin  mar  an  ceudna 
sibhse,  do  bhrìgh  gu  bheil 
dèigh  agaibh  air  tiodhlacaibh 
spioradail,  iarraibh  sibh  fèin 
a  thoirt  barrachd  chum  fògh- 
luim  na  h-eaglais. 

13  Uime  sin,  a  ti  a  labh- 
ras  ann  an  teangaidh  choimh- 
ich,  guidheadh  e  gu'n  dean- 
adh  e  eadar-theangachadh. 

14  Oir  ma  ni  mise  urnuigh 
ann  an  teangaidh  choimhich, 
tha  mo  spiorad  a'  deanamh  ur- 
nuigh,  ach  tha  mo  thuigse 
neo-tharbhach. 

15  Ciod  ma  seadh  ?  ni  mi 
urnuigh  leis  an  spiorad,  agus 
ni  mi  urnuigh  leis  an  tuigse 
inar  an  ceudna  :  seinnidh  mi 
leis  an  Spiorad,  agus  seinnidh 
mi  leis  an  tuigse  mar  an  ceud- 
na. 

16  No  'n  uair  abheannaich- 
eas  tu  leis  an  spiorad,  cionnus 
a  their  an  ti  a  tha  ann  an  àit 
an  duine  gun  fhòghlum  Anien 
ri  d'  bhreith-buidheachais,  o 
naeh  aithne  dhaan  ni  a  ta  thu 
ag  ràdh  ? 

17  Oir  o'u  deimhin  a  ta 
thusa  toirt  buidheachais  gu 


maith  gidheadh  cha-n  'eil  an 
neach  eile  air  a  theagasg. 

18  Tha  mi  'toirt  buidheach- 
ais  do  m'  Dhia,  gu  bheil  mi  a' 
labhairt  le  teangaibh  tuilleadh 
na  sibh  uile  : 

19  Ach  b'fhearr  leam  cùig 
focail  a  labhairt  's  an  eaglais  le 
m'  thuigse,  chum  gu  teagaisg- 
inn  daoine  eile  maran  ceudna, 
na  deich  mìle  focal  ann  an 
teangaidh  choimhich. 

20  A  bhràithre,  na  bithibh- 
sa  'n  'ur  leanabaibh  'an  tuigse  : 
gidheadh,  ann  am  mì-run  bith- 
ibh  'n  ur  leanabaibh,  ach  ann 
an  tuigse  bithibh  'n  'ur  daoine 
foirfe. 

21  Tha  e  sgrìobhta's  an  lagh, 
Labhraidh  mi  ris  a'  phobull  so 
ann  an  teangaibh  eile,  agus  'am 
bilibh  eile :  gidheadh  an  dèigh 
sin  uile  cha-n  èisd  iad  rium, 
tha  an  Tighearn  ag  ràdh. 

22  Uime  sin  a  ta  teanganna 
coimheach  'n  an  comhara,  cha-n 
ann  do'n  dream  a  ta  creidsinn, 
ach  dhoibh-san  a  ta  mi-chreid- 
each :  ach  a  ta  fàidheadair- 
eachd  cha-n  ann  air  an  sonsan 
nach  'eil  a'  creidsinn,  ach  air 
an  sonsan  a  tha  'creidsinn. 

23  Uime  sin  ma  chruinnich- 
eas  an  eaglais  uile  's  an  aon  àit, 
agus  ma  labhras  iad  uile  le 
teangaibh  coimheach,  agus  gu'n 
tig  dream  a  ta  gun  fhòghlum 
a  steach,  no  daoine  mi-chreid- 
each,  nach  abair  iad  gu  bheil 
sibh  air  a'  chuthach  ? 

24  Ach  ma  ni  iad  uile  fàidh- 
eadaireachd,  agus  gu'n  tig 
duine  gun  chreidimh  a  steach, 
no  neach  a  ta  gun  fhòghlum, 


CAIB.  XV. 


341 


cronuichear  e  leis  na  h-uile,  a- 
ffus  bheirear  breth  air  leis  na 
h-uile : 

25  Affus  mar  sin  a  ta  nitJie 
folaichte  a  chridhe  air  am  foill- 
seachadh ;  agus  mar  sin,  air 
dha  tuiteam  air  'aghaidh,  ni  e 
aoradh  do  Dhia,  ag  aithris  gu 
bheil  Dia  gu  fìrinneach  ann- 
aibh-sa. 

26  Ciod  e  sin  ma  ta,  a' 
bhràithre  ?  'n  uair  tha  sibh  a' 
teachd  an  ceann  a  chèile,  tha 
salm,  tha  teagasg,  tha  teang- 
adh,  tha  foillseachadh,  tha 
eadar-theangachadh,  aig  gach 
aon  agaibh.  Deanar  na  h-uile 
nithe  chum  fòghluim. 

27  Ma  labhras  aon  neach 
ann  an  teangaìdh  cJioimhich, 

j   labhradh  dithis,  no  air  a'  chuid 
1   a's  mò  triuir,  agus  sin  an  dèigh 
a  chèile ;  agus  deanadh  a  h- 
aon  eadar-theangachadh. 

28  Ach  murbi  eadar-theang- 
air  ann,  fanadh  e  'n  a  thosd  's  an 
eaglais  ;  no  labhradh  e  ris  fèin, 
agus  ri  Dia. 

29  Labhradh  dithis  no  triuir 
do  na  fàidhibh,  agus  thugadh 
a'  chuid  eile  breth. 

30  Ach  ma  dh'fhoillsichear 
ni  do  neach  eile  a  tha  'n  a 
shuidhe,  biodh  an  ceud  dhuine 
'n  a  thosd. 

31  Oir  feudaidh  sibh  uile 
fàidheadaireachd  a  dheanamh 
gach  aon  an  dèigh  a  chèile, 
chum  gu  faigh  na  h-uile  fògh- 
lura,  agus  na  h-uile  comh- 
fhurtachd. 

32  Agus  a  ta  spiorada  nam 
fàidhean  ùmhal  do  na  faidh- 
ibh. 

i 


33  Oir  cha-n  e  Dia  ughdair 
na  mi-riaghailt,  ach  na  sìthe, 
mar  ann  an  eaglaisibh  nan 
naomh  uile. 

34  Biodh  bhur  mnài  'n  an 
tosd'sna  h-eaglaisibh;  oircha-n 
'eil  e  ceaduichte  dhoibh  labh- 
airt;  ach  is  còir  dJioibJi  bhi 
ùmhal,  mar  a  ta  an  lagh  mar 
an  ceudna  ag  ràdh. 

35  Agus  ma's  miann  leo  ni 
sam  bith  fhòghlum,  feòraich- 
eadh  iad  d'am  fearaibh  fèin  aig 
an  tigh  e :  oir  is  mi-chiatacli 
do  mhnàibh  labhairt  's  an  eaglais 

36  An  ann  uaibhse  thàinig 
focal  Dè  a  mach  ?  no  an  ann 
do  'ur  n-ionnsuidh-sa  a  mhàin 
a  thàinig  e  ? 

37  Ma  shaoileas  duine  sam 
bith  gur  fàidh,  no  gur  duine 
spioradail  e  fèin,  aidicheadh  e 
na  nithe  a  ta  mise  a'  sgrìobh- 
adh  do  'ur  n-ionnsuidh,  gur 
iad  àitheantan  an  Tighearna. 

38  Ach  ma  tha  neach  sam 
bith  aineolach,  biodh  e  aineol- 
ach. 

39  Uime  sin,  a  bhràithre, 
biodh  ro-thogradh  agaibh  air 
fàidheadaireachd  a  dheanamh, 
agus  na  bacaibh  labhairt  le 
teangaibh. 

40  Deanar  na  h-uile  nithe 
gu  deadh-mhaiseach,  agus  a 
rèir  orduigh. 

CAIB.  XV. 

OS  bàrr,  a  bhràithre,  tha 
mi  'cur  an  cèill  duibli  an 
soisgeul  a  shearmonaich  mi 
dhuibh,  ris  an  do  ghabh  sibhse 
mar  an  ceudna,  agus  anns  am 
bheil  sibh  'n  'ur  seasamli  • 


342 


I.  CORINTIANACH. 


2  Troimh  mar  an  ceudna 
am  blieil  sibh  air  bhur  tèarn- 
adh,  ma  chumas  sibh  gu  daing- 
ean  an  ni  a  shearmonaich  mi 
dhuibh,  mur  do  chreid  sibhse 
gu  dìomhain. 

3  Oir  thug  mi  dhuibh  air 
tùs  an  ni  a  fhuair  mi  mar  an 
ceudna,  Gu'n  d'fhuair  Criosd 
bàs  air  son  ar  peacanna  a  rèir 
nan  sgriobtuir : 

4  Agus  gu'n  d'adhlaiceadh 
e,  agus  gu'n  d'èirich  e  a  rìs 
air  an  treas  là  a  rèir  nan  sgriob- 
tuir : 

5  Agus  gu  facas  e  le  Cephas, 
'n  a  dhèigh  sin  leis  an  dà  fhear 
dheug. 

6  'N  a  dhèigh  sin,  chunnacas 
e  le  tuilleadh  as  cùig  ceud 
bràthair  air  aon  àm ;  d'am 
bheil  a'  chuid  a's  mò  beò  gus 
a  nis,  ach  a  ta  cuid  dhiubh  'nan 
codal. 

7  'N  a  dhèigh  sin,  chunnacas 
e  le  Seumas  ;  agus  a  rìs  leis  na 
h-abstolaibh  uile. 

8  'Nandèigh  uile  chunnacas 
leamsa  e  mar  an  ceudna,  mar 
neach  a  rugadh  ann  an  an- 
àm. 

9  Oir  is  mi  a's  lugha  do  na 
h-abstolaibh,  neach  nach  fìu 
abstol  a  ghairni  dhiom,  do 
bhrìgh  gu'n  robh  mi  a'  geur- 
leanmhuinn  eaglais  Dè. 

10  Ach  tre  ghràs  Dè  tha 
mi  an  ni  a  ta  mi :  agus  cha 
robh  a  ghi  bhuilicheadh 
orm,  gun  bhrìgh  ;  ach  shaoth- 
raich  mi  ni's  pailte  na  iad  uile  ; 
gidheadh  cha  mhise,  ach  gràs 
Dè  a  bha  maille  rium. 

1 1  Uime  sin  cò  air  bith  iad 


dhinn,  niise  no  iadsan,  is  ann 
mar  so  a  tha  sinne  a'  searmon- 
achadh,  agus  is  ann  mar  so  a 
chreid  sibhse. 

12  A  nis  ma  shearmonaich- 
ear  Criosd  gu'n  d'èirich  e  o  na 
marbhaibh,  cionnus  a  ta  cuid 
'n  ur  measgsa  ag  ràdh,  Nach 
'eil  aiseirigh  nam  marbh  ann? 

13  Ach  mur  'eil  aiseirigh 
nam  marbh  ann,  ni  mò  a  dh'- 
èirich  Criosd. 

14  Ach  mur  d'èirich  Criosd, 
gu  deimhin  is  dìomhain  ar 
searmoinne,  agus  is  dìomhain 
bhur  creidimh-sa  mar  an  ceud- 
na. 

15  Seadh  fhuaradh  sinne 
'n  ar  fianuisibh  brèige  air  Dia ; 
do  bhrìgh  gu'n  d'rinn  sinn 
fianuis  a  thaobh  Dhè,  gu'n  do 
thog  e  suas  Criosd :  neach 
nach  do  thog  e  suas,  mur  èir- 
ich  na  mairbh. 

16  Oir  mur  èirich  na  mairbh, 
ni  mò  a  dh'èirich  Criosd  : 

17  Agus  mur  d'èirichCriosd, 
tha  bhur  creidimh-sa  dìomh- 
ain ;  tha  sibh  fathast  an  bhur 
peacaibh. 

18  Mar  sin  mar  an  ceud- 
na  tha  an  dream  a  choidil  ann 
an  Criosd,  caillte. 

19  Ma's  anns  a'  bheatha  so 
a  mhàin  a  tha  dòchas  againn 
ann  an  Criosd,  is  sinn  a's 
truaighe  do  na  h-uile  dhaoin- 
ibh. 

20  Ach  a  nis  tha  Criosd 
air  èirigh  o  na  marbhaibh,  a- 
gus  rinneadh  an  ceud  thoradh 
dhiubh-san  a  choidil  deth. 

21  Oir  mar  is  ann  tre  dhuine 
thàinig  am  bàs  is  aiin  tre 


CAIB.  XV. 


343 


dhuine  thig  aiseirigh  nàm 
marbh  mar  an  ceudua. 

22  Oir  mar  ann  an  Adh- 
amh,  a  ta  na  h-uile  a'  faghail 
a"  bhàis,  is  amhuil  sin  mar  an 
ceudna  a  nithear  na  h-uile  beò 
ann  an  Criosd. 

23  Acb  gach  uile  dhuine  'u  a 
ordugh  fèin:  Criosd  an  ceud 
thoradh,  'n  a  dhèigh  sin  iadsan 
a's  le  Criosd  aig  a  theaehd. 

24  An  sin  òithidh  a'  chrìoch 
dheireannach,  'n  uair  a  bheir 
e  suas  an  rìoghachd  do  Dhia, 
eadhon  an  t-Athair ;  'n  uair  a 
chuireas  e  as  do  gach  uile 
uachdaranachd,  agus  gach  uile 
ùghdarras,  agTis  chumhachd. 

25  Oir  is  èigin  gu'n  rìogh- 
aich  e,  gus  an  cuir  e  a  naimhd- 
ean  uile  fo  a  chosaibh. 

26  Sgriosar  an  nàmhaid deir- 
eannach.  am  bàs. 

27  Oir  chuir  e  na  h-uile 
nithe  fo  a  chosaibh.  Ach  an 
uair  a  ta  e  ag  ràdh  gu'n  do 
chuir  e  na  h-uile  nithe  fuidh, 
is  ni  follaiseach  gu  bheil  esan 
a  chuir  na  h-uile  nithe  fuidh, 
an  leth  muigh  dheth  so. 

28  Agus  an  uair  a  chuirear 
na  h-uile  nithe  fuidh,  an  sin 
bithidh  am  Mac  fèin  fo  'n  ti 
a  chuir  na  h-uile  nithe  fuidh- 
san,  chum  gu'm  bi  Dia  'n  a  uile 
anns  na  h-uile. 

29  No  ciod  a  ni  iadsan  a 
bhaistear  air  son  nam  marbh, 
mur  èirich  na  mairbh  air  aon 
dòigh?  c'ar  son  ma  seadh  a 
bhaistear  iad  air  son  nam 
marbh  ? 

30  Agus  c'ar  son  a  ta  sinne 
'an  gàbhadh  gach  uair  ? 


I  31  Air  bhur  gàirdeachassa 
a  tha  agam  ann  an  losa  Criosd 
ar  Tighearn,  tha  mi  'faghail  a' 
bhàis  gach  là. 

j     32  Ma  chòmhraig  mi  mar 

dhuine  ri  fiadh-bheathaichibh 
|ann  an  Ephesus,  ciod  i  mo 

thairbhe,  murèirich  na  mairbh  ? 

itheamaid  agus  òlamaid,  oir 
;am  màireach  gheibh  sinn  bàs. 
I     33  Na  meallar  sibh  :  truaill- 

idh  droch  chomhluadar  deadh 

bheusa. 

34  Dùisgibh  chum  fìreant- 
achd,  agus  na  deanaibh  peac- 
adh  ;  oir  eha-n  'eil  eòlas  De 
aig  cuid  :  chum  bhur  nàire  tha 
mi  a'  labhairt  so. 

35  Ach  their  neach  èigin, 
Cionnus  a  dh'èireas  na  mairbh? 
agus  ciod  a"  ghnè  cuirp  leis  au 
jtig  iad  ? 

I     36  Amadain,  an  ni  sin  a 
|chuireas  tu,  cha  bheothaich- 
{ ear  e,  mur  bàsaich  e  air  tìis ; 
I    37  Agus  an  ni  a  chuireas 

tu,  cha-n  e  an  corp  a  bhitheas 
ja  ta  thu  'cur,  ach  gràiune  lom, 
'feudaidh  e  bi  do  chruith- 
ineachd,  no  do  shebrsa  èi^in 

eile : 

38  Ach  a  ta  Dia  a'  toirt 
cuirp  dha  mar  bu  toil  leis,  a- 
gus  do  gach  uile  shìol  a  chorp 
fèin. 

39  Cha-n  aon  fheòil  gach 
uile  fheòil :  ach  a  ta  feòil  air 
leth  aig  daoinibh,  agus  feòil 
eile  aig  ainmhidhibh, /èòz'/  eile 
aig  iasgaibh,  agus  feòil  eile 
aig  eunlaithibh. 

40  Agus  a  ta  cuirp  nèamh- 
aidh  ann,  agus  cuirp  thalmh- 
aidh  :  gidheadh  a  ta  glòir  air 


344 


1.  CORINTIANACH. 


leth  aìg  na  corpaibh  nèamh- 
aidh,  aofus  (jlòir  eile  aig  na 
corpaibh  talmhaidh. 

41  Tha  aon  ghlòir  aig  a' 
ghrèin,  agus  glòir  eile  aig  a' 
ghealaich,  agus  glòir  eile  aig 
na  reultaidh ;  oir  a  ta  eadar- 
dhealachadh  eadar  reult  agus 
reult  thaobh  glòire. 

42  Agus  is  ann  mar  sin  a 
bhios  aiseirigh  nam  marbh. 
Cuirear  ann  an  truaillidheachd 
e  ;  togar  ann  an  neo-thruaill- 
idheachd  e. 

43  Cuirear  e  ann  an  eas- 
urram,  togar  ann  an  glòire  e  : 
cuirear  ann  an  anmhuinneachd 
e,  èiridh  e  ann  an  cumhachd  : 

44  Cuirear  e  'n  a  chorp  nàd- 
nrra,  èiridh  e  'n  a  chorp  spior- 
adail.  Tha  corp  nàdurra  ann, 
agus  corp  spioradail. 

45  Agus  mar  so  tha  e 
sgrìobhta,  Rinneadh  an  ceud 
dhuine  Adhamh  'n  a  anam  beò, 
an  t-Adhamh  deireannach  'n  a 
Spiorad  a  bheothaicheas. 

46  Gidheadh  cha-n  e  an  ni 
spioradail  a  bha  ann  air  tùs, 
ach  an  ni  nadurra  ;  agus  'n  a 
dhèidh  sin  an  ni  spioradail. 

47  Au  ceud  duine  o'n  tal- 
amh,  talmhaidh :  an  dara 
duine,  an  Tighearn  o  nèamh. 

48  Mar  an  duine  talmhaidh, 
is  amhuil  sin  iadsan  a  tha  tal- 
mliaidh :  agus  mar  a  ta  an 
duine  nèamhaidh,  is  ann  mar 
sin  iadsan  a  ta  nèamhaidh. 

49  Agus  mar  a  ghiùlain 
sinn  ìomhaigh  an  duine  thal- 
mhaidh,  giùlainidh  sinn  mar 
an  ceudna  ìomhaigh  an  duine 
nèamhaidh. 


50  A  nis  so  a  ta  mi  ag  ràdb, 
a  bhràithre,  nach  feudar  le 
feòil  agus  fuil  rìogbachd  Dhè 
a  shealbhachadh ;  ni  mò  a 
shealbhaicheas  truaillidheachd 
neo-thruaillidheachd. 

51  Feuch,  tha  mi  a'  labh- 
airt  ni  dìomhair  ribh ;  Cha 
choidil  sinn  uile,  ach  caoch- 
laidhear  sinn  uile, 

52  Ann  an  tiota,  'am  priob- 
adh  na  sùl,  ri  quth  na  tromp- 
aid  deireannaich,  (oir  sèididh 
an  trompaid,)  agus  èiridh  na 
mairbh  neo-thruaillidh,  agus 
caochlaidhear  sinne. 

53  Oir  is  èigin  do'n  chorp 
thruaillidh  so  neo-thruaillidh- 
eachd  a  chur  uime,  agus  do'n 
chorp  bhàsmhor  so  neo-bhàs- 
mhorachd  a  chur  uime. 

54  Agus  an  uair  a  chuireas 
an  corp  truaillidh  so  neo- 
thruaillidheachd  uime,  agus  a 
chuireas  an  corp  bàsnihor  so 
neo-bhàsmorachd  uime,  an  sin 
coimhlionar  am  focal  a  ta 
sgrìobhta,  Shluigeadh  suas  am 
bàs  le  buaidh. 

55  O  bhàis,  c'àit  am  bheil 
do  ghath  ?  O  uaigh,  c'àit  am 
bheil  do  bhuaidh  ? 

56  /s  e  am  peacadh  gath  a' 
bhàis;  agus  is  e  neart  a'  pheac- 
aidh  an  lagh : 

57  Ach  buidheachas  do 
Dhia,  a  tha  'toirt  dhuinne  na 
buadha,  tre  ar  Tighearna  losa 
Criosd, 

58  Uime  sin,  mo  bhràithre 
gràdhach,  bithibh-sa  daingean, 
neo-ghluasadach,  a'  sìor- 
mheudachadh  ann  an  obair 
an  Tighearn,  air  dhuibh  fios  a 


CAIB. 

blii  agaibh  nach  'eil  bhur 
saothair  dìomhain  anns  an 
Tighearn. 

CAIB.  XVI. 

ANIS  a  thaobh  an  tionail 
air  son  nan  naonih,  mar 
a  dh'orduich  mi  do  eaglaisibh 
Ghalatia,  mar  sin  deanaibh-sa 
mar  an  ceudna. 

2  Air  ceud  là  gach  seachd- 
uin,  cuireadh  gach  aon  agaibh 
ni  leis  fèin  anns  an  ionmhas, 
a  rèir  mar  a  shoirbhich  leis, 
chum  nach  bi  tionail  r'an  dean- 
amh  'n  uair  a  thig  mise. 

3  Agus  an  uair  a  thig  mi, 
cò  air  bith  iad  a  mholas  sibh 
le  'ur  htrichibh,  cuiridh  mi 
iadsan  a  ghiùlan  bhur  tabhart- 
ais  gu  lerusalem. 

4  Agus  ma's  iomchuidh 
mise  a  dhol  mar  an  ceudna, 
thèid  iadsan  a'm'  chuideachd. 

5  Agus  thig  mi  do  'ur 
n-ionnsuidh-sa,  'n  uair  a  thèid 
mi  troimh  Mhacedonia :  (oir 
tha  mi  dol  troimh  Mhacedo- 
nia :) 

6  Agus  feudaidh  e  bi  gu'm 
fan  mi,  no  eadhon  gu'n  caith 
mi  an  geamhradh  maiUe  ribh, 
chum  gu'n  toir  sibh  air  m'agh- 
aidh  mi,  ge  b'e  àit  d'an  tèid 
mi. 

7  Oir  cha-n  àill  leam  bhur 
faicinn  a  nis  's  an  dol  seachad  ; 
ach  tha  dùil  agam  fantuinn  rè 
tamuill  maille  ribh,  ma  leigeas 
an  Tighearn  dhomh. 

8  Ach  fanaidh  mi  ann  an 
Ephesus  gu  Cuingeis. 

9  Oir  dh'fhosgladh  dorus 
mòr  agus  èifeachdach  dhomh- 


XVI,  345 

sa,  agus  tha  mòran  eascairdean 
ann. 

10  A  nisma  thig  Timoteus, 
feuchaibh  gu'ni  bi  e  gun  eagal 
maille  ribh  :  oir  tha  e  a'  saoith- 
reachadh  ann  an  obair  an 
Tighearna,  mar  a  ta  mise. 

11  Uime  sin  na  deanadli 
neach  sam  bith  tàir  air :  ach 
thugaibh  air  aghaidh  e  'an  sìth, 
chum  gu'n  tig  e  a  m'  ionn- 
suidh-sa :  oir  tha  sùil  agam  ris 
maille  ris  na  bràithribh. 

12  Mu  thimchioll  flrbràthar 
ApoIIois,  ghuidh  mi  gu  dùr- 
achdach  air  teachd  do  'ur 
n-ionnsuidh-sa  maille  ris  na 
bràithribh :  ach  cha  b'i  a  thoil 
air  chor  sam  bith  teachd  's  an 
àm  so ;  ach  thig  e  'n  uair  a 
gheibh  e  àm  iomchuidh. 

13  Deanaibh  faire,  seasaibh 
gu  daingean  's  a'  chreidimh, 
bithibh  fearail,  hithibh  làidir. 

14  Biodh  bhur  n-uile  nithe 
air  an  deanamh  le  gràdh. 

15  Agus  guidheam  oirbh, 
a  bhràithre,  {d's  aithne  dliuibh 
teaghlach  Stephanais,  gur  iad 
ceud  thoradh  Achaia,  agus 
gu'n  d'thugsiad  iad  fèin  chum 
frithealaidh  do  na  naomhaibh ;) 

16  Gu'm  bi  sibh  ùmhal  d'an 
leithidibh  sin,  agus  do  gach 
aon  a  ni  obair  agus  saothair 
maille  ruinne. 

17  Tha  mi  subhach  ri  teachd 
Stephanais,  agus  Fhortunatuis, 
agus  Achaicuis  :  oir  rinn  iad 
suas  a  ni  sin  a  bha  dh'uireas- 
bhuidh  do  'ur  taobhsa. 

1 8  Oir  thug  iad  suaimhneas 
do  m'  spioradsa,  agus  do  'ur 
spioradsa :   uime   sin  biodh 


346 


L  CORINTIANACH. 


meas  agaibh  air  an  leithidibli 
sin. 

19  Tha  eaglaisean  na  h-Asia 
a'  cur  fàilte  oirbh.  Tha  Aeui- 
la  agus  Priscila,  maille  ris  an 
eaglais  a  tha  'n  an  tigh,  a'  cur 
mòr-fhàilte  oirbh  anns  an 
Tighearn. 

20  Tha  na  bràithrean  uile 
a'  cur  fàilte  oirbh.  Cuiribh-sa 
fàilte  air  a  chèile  le  poig 
naoimh. 


21  Fàilte  uamsa  Pòl  le  m' 
làimh  fèin. 

22  Ma  tha  neach  sam  bith 
nach  gràdhaich  an  Tighearn 
losa  Criosd,  biodh  e  'n  a  Ana- 
tema  Maranata. 

23  Gu  robh  gràs  an  Tigh- 
earna  losa  Criosd  maille  ribh. 

24  Mo  ghràdhsa  maille 
ribh  uile  ann  an  Criosd.  A- 
men. 


Dara  Litir  an  ABSTOIL  PHOIL  chum  nan 
CORINTIANACH. 


CAIB.  I. 

POL,  abstol  losa  Criosd  tre 
thoil  Dè,  agus  Timoteus 
ar  bràthair,  chum  eaglais  Dè 
a  ta  ann  an  Corintus,  maille 
ris  na  h-uile  naoimh  a  ta  ann 
an  Achaia  uile : 

2  Gràs  dhuibhse,  agus  sìth 
o  Dhia  ar  n-Athair,  agus  d'n 
Tighearn  losa  Criosd. 

3  Beannaichte  gu  rohli  Dia, 
eadhon  Athair  ar  Tighearna 
losa  Criosd,  Athair  nan  tròc- 
air,  agus  Dia  na  h-uile  chomh- 
f  hurtachd ; 

4  A  tha  'toirt  comhfhurt- 
achd  dhuinne  'n  ar  n-uile  àmh- 
ghar,  chum  sinne  'bhi  comas- 
ach  air  comhf  hurtachd  a  thoirt 
dhoibh-san  a  ta  ann  an  àmh- 
ghar  sam  bith,  tre  a'  chomh- 
fhurtachd  leis  am  bheil  sinn 
fèin  a'  faotainn  comhf  hurtachd 
o  Dhia. 

5  Oir  mar  a  ta  fulangais 
Chriosd  pailt  annainne,  is 
amhuil  sin  a  ta  ar  comhfhurt- 


achd-ne  mar  an  ceudna  pailte 
tre  Chriosd. 

6  Agus  ma  tha  sinn  fuidh 
àmhghar,  is  ann  air  son  bhur 
comhfhurtachd  agus  bhur 
slainte-sa,  a  tha  air  a  h-oib- 
reachadh  le  sibh  a  dh'fhulang 
nam  fulangas  ceudna,  a  tha 
sinne  a'  fulang :  no  ma's  comh- 
fhurtachd  dhuinn,  is  ann  chum 
bhur  comhfhurtachd  agus 
bhur  slàinte-sa. 

7  Agus  a  ta  ar  dòchas  daing- 
ean  do  'ur  taobhsa,  do  bhrìgh 
gu  bheil  fìos  againn,  mar  a  ta 
sibh  'n  ur  luchd-comhpairt  do 
na  fulangasaibh,  gu'm  bi  sibh 
mar  an  ceudna  do'n  chomh- 
fhurtachd. 

8  Oir  cha  b'àill  leinn,  a 
bhràithre,  sibhse  bhi  ainfhios- 
rach  mu  thimchioll  ar  n-àmh- 
ghair  a  thachair  dhuinne  's  an 
Asia,  gu'n  do  bhrùthadh  sinn 
gu  ro  mhòr  thar  ar  neart,  ionn- 
us  gu  robh  sinn  fuidh  amharus 
eadhon  mu'r  beatha : 


9  Ach  bha  againn  binn  ar 
bàis  annainn  fèin,  chum  nach 
biodh  againn  dòigh  annainn 
fèin,  ach  ann  an  Dia  a  dhùisg- 
eas  na  mairbh : 

10  Neach  a  shaor  sinne  o 
bhàs  co  mòr,  agus  a  ta  'g  ar 
saoradh ;  anns  am  bheil  ar 
dòchas  gu'n  saor  e  sinn  fath- 
ast : 

11  Air  dhuibhse  bhi  a'  co- 
oibreachadh  le  chèile  ann  an 
urnuigh  air  ar  son-ne,  chum 
gu  tugar  buidheachas  le  mòr- 
an  air  ar  son-ne,  à  leth  an 
tiodhlaic  a  thugadh  dhuinne, 
tre  mhòran. 

12  Oir  is  e  so  ar  gairdeach- 
as-ne,  fianuis  ar  coguis,  gur 
ann  'an  aon-fhillteachd  agus 
'an  trèibhdhireas  diadhaidh,  a- 
gus  cha-n  ann  'an  gliocas  feòl- 
mhor,  ach  ann  an  gràs  Dè,  a 
chaith  sinn  ar  beatha  's  an  t- 
saoghal,  agus  gu  h-àraidh  do 
'ur  taobhsa. 

13  Oir  cha-n  'eil  sinn  a' 
sgrìobhadh  nithe  sam  bith  eile 
do  'ur  n-ionnsuidh-sa,  ach  nan 
nithe  a  ta  sibh  a'  leughadli, 
no  a  ta  sibh  ag  aideachadh,  a- 
gus  a  ta  dììil  agam  a  dh'aidich- 
eas  sibh  gus  a'  chrìoch  ; 

14  Amhuil  mar  a  dh'aidich 
sibh  'an  càil,  gur  sinne  bhur 
gairdeachas,  mar  is  sibhse  mar 
an  ceudna  ar  gairdeachas-ne 
ann  an  là  an  Tighearn  losa. 

15  Agus  anns  a'  mhuinghin 
so  b'àill  leamsa  teachd  do  'ur 
n-ionnsuidh  air  tùs,  ionnus  gu 
faigheadh  sibhse  ath-ghràs. 

16  Agus  gabhail  uaibhse  gu 
Macedonia,    agus   teachd  o 


B.  I.  347 

Mhacedonia  a  rìs  do  'ur  n- 
ionnsuidh-sa,  agus  a  bhi  air 
mo  thoirt  air  m'aghaidh  leibh- 
se  's  an  t-slighe  gu  ludea. 

17  Uime  sin  an  uair  a  chuir 
mi  so  romham,  an  do  ghnàth- 
aich  mi  eutruimeachd  ?  no  an 
ann  a  rèir  na  feòla  a  ta  mi  'cur 
romham  na  nithe  a  ta  mi  a' 
cur  romham,  ionnus  gu  biodh 
agam  seadh,  seadh,  agus  cha-n 
eadh,  cha-n  eadh  ? 

18  Ach  mar  a  ta  Dia  fìr- 
inneach,  cha  b'e  ar  còmhradh 
ribhse  seadh,  agus  cha-n  eadh  ? 

19  Oir  Mac  Dhè  losa 
Criosd,  a  shearmonaicheadh 
'n  ur  measgsa  leinne,  eadhon 
leamsa,  agus  le  Sihianus,  agus 
le  Timoteus,  cha  robh  e  'n  a 
sheadh  agus  'n  a  cha-n  eadh, 
ach  annsan  bha  seadh. 

20  Oir  geallanna  Dhè  uile 
annsan  is  seadh  iad,  agus  ann- 
san  is  Amen  iad,  chum  glòire 
Dhè  do  ar  taobh-ne. 

21  A  nis  an  ti  a  dhaing- 
nicheas  sinne  maille  ribhse 
ann  an  Criosd,  agus  a  dh'ung 
sinn,  is  e  Dia : 

22  Neach  mar  an  ceudna  a 
chuir  seula  oirnne,  agus  a  thug 
dhuinn  geall  daingnich  an 
Spioraid  ann  ar  cridheach- 
aibh. 

28  Ach  a  ta  mi  a'  gairm 
Dhè  mar  fhianuis  air  m'an- 
am,  gur  ann  chum  sibhse  a 
chaomhnadh  nach  d'thainig  mi 
fathast  gu  Corintus. 

24  Cha-n  e  gu  bhcil  ag- 
ainne  tighearnas  air  bhur 
creidimh-sa,  ach  is  luchd- 
cuideachaidh  sinn  do  'ur  n- 


34S 


11.  CORINTIANACH. 


aoibhneas:  oir  is  ann  tre 
chreidimh  a  sheasas  sibh. 

CAIB.  II. 

ACH  chuir  mi  so  romham 
annam  fèin,  gun  teachd 
a  rìs  fo  dhoilgheas  do  'ur  n- 
ionnsuidh. 

2  Oir  ma  ni  mise  doilich 
sibhse,  cò  e  ma  ta  'ni  subhach 
mise,  ach  an  ti  air  an  do  chuir- 
eadh  doilgheas  leam  ? 

3  Agus  sgrìobh  mi  an  ni  so 
fèin  do  'ur  n-ionnsuidh,  chum 
air  dhomh  teachd,  nach  cuirt- 
eadh  doilgheas  orm  leis  a' 
mhuinntir  sin  o'm  bu  chòir 
dhomh  aoibhneas  fhaotainn, 
air  dhomh  bhi  muinghinneach 
asaibh  uile,  gur  e  m'aoibhneas 
bhur  n-aoibhneas  uile. 

4  Oir  à  trioblaid  mhòir  a- 
gus  cràdh  cridhe,  sgrìobh  mi 
do  'ur  n-ionnsuidh  le  iomadh 
deur ;  cha-n  ann  chum  gu'm 
biodh  doilgheas  oirbh,  ach 
chum  gu'm  biodh  fios  agaibh 
air  a'  ghràdh  a  ta  agam  gu  ro- 
phailte  dhuibh. 

5  Ach  ma  thug  neach  sam 
bith  aobhar  doilgheis  cha  do 
chuir  e  doilgheas  ormsa,  ach 
'an  càil :  chum  naeh  cuirinn 
ro-uallach  oirbh  uile. 

6  Is  leoir  d'a  leithid  sin  do 
dhuine  am  peanas  so,  a  leag- 
adh  air  le  mòran. 

7  lonnus  air  an  làimh  eile, 
gur  mò  is  còir  dhuibh  maith- 
eanas  agus  comhfhurtachd  a 
thoirt  da,  air  eagal  gu'm  biodh 
a  leithid  so  do  dhuine  air 
a  shlugadh  suas  le  anabarra 
doilgheis. 


8  Uime  sin  guidheam  oirbh, 
gu'n  daingnicheadh  sibh  bhur 
gràdh  dha. 

9  Oir  is  ann  chum  na  crìche 
so  a  sgrìobh  mi  do  ^ur  n-ionn- 
suidh,  chum  gu'm  biodh  fios 
bhur  dearbhaidh  agam,  am 
bheil  sibli  iàmhal  anns  na  h- 
uile  nithibb. 

10  Ge  b'e  neach  d'an  toir 
sibh  maitheanas  ann  an  ni  sam 
bith,  bheir  mise  mar  an  ceud- 
na:  oir  ma  thug  mise  maith- 
eanas  ann  an  ni  sam  bith,  ge 
b'e  d'an  d'thug  mi  am  maith- 
eanas,  is  ann  air  bhur  sonsa  « 
thug  mi  e,  'am  fianuis  Chriosd  ; 

11  Air  eagal  gu  faigheadli 
Satan  an  cothrom  oirnn  le 
'chuilbheartachd  :  oir  cha-n 
'eil  sinn  aineolach  air  'inn- 
leachdaibh. 

12  Os  bàrr,  'n  uair  a  thàinig 
mi  gu  Troas  chum  soisgeul 
Chriosd  a  shearmonachadh,  a- 
gus  a  dh'fhosgladh  dorus 
dhomh  leis  an  Tighearn. 

13  Cha  robh  fois  agam  ann 
mo  spiorad,  do  bhrìgh  nach 
d'fhuair  mi  Titus  mo  bhràth- 
air :  ach  air  gabhail  mo  chead 
diubh,  dh'imich  mi  o  sin  do 
Mhacedonia. 

14  A  nis  buidheachas  do 
Dhia,  a  ta  ghnàth  a'  toirt 
oirnne  buadhachadh  ann  an 
Criosd,  agus  a  ta  'foillseachadh 
deadh  fhàile  'eòlais  fèin  leinne 
anns  gach  àit. 

15  Oir  tha  sinne  do  Dhia 
'n  ar  fàile  cùbhraidh  Chriosd, 
anns  an  dream  a  thèarnar,  a- 
gus  anns  an  dream  a  sgriosar : 

16  Do'n  aondream  tha  sinn 


CAIB.  III. 


349 


'n  ar  boltracli  bàis  chum  bàis ; 
agus  do'n  dream  eile,  'n  ar 
boltrach  beatha  chum  beatha : 
agus  cò  a  ta  foghainteach 
chum  nan  nithe  so  ? 

17  Oir  cha-n  'eil  sinne  mar 
mhòran,  a  thruaiUeas  focal 
Dè :  ach  mar  o  thrèibhdhir- 
eas,  ach  mar  o  Dhia,  tha  sinn 
a'  labhairt  am  fianuis  Dè  ann 
an  Criosd. 

CAIB.  III. 

AN  tòisich  sinn  a  rìs  air 
sinn  fèin  a  mholadh?  no 
am  bheil  feum  againn,  mar 
aig  dream  àraidh,  air  litrich- 
ibh  molaidh  do  'ur  n-ionn- 
suidh-sa,  no  air  litrichibh  mol- 
aidh  uaibh? 

2  Is  sibhse  ar  litir-ne  a  ta 
sgrìobhta  'n  ar  cridheachaibh, 
air  a  h-aithneachadh  agus  air 
a  leughadh  leis  na  h-uile 
dhaoinibh  : 

3  Air  dha  bhi  follaiseach 
gur  sibh  litir  Chriosd,  a  f  hrith- 
ealadh  leinne,  a  tha  air  a 
sgrìobhadh  cha-n  ann  le  dubh, 
ach  le  Spiorad  an  Dè  bheò  : 
cha-n  ann  air  clàraibh  cloiche, 
ach  air  clàraibh  feòlmhor  a' 
cridhe. 

4  Agus  tha  a  leithid  so  do 
dhòchas  againne  tre  Chriosd 
a  thaobh  Dhè : 

5  Cha-n  e  gu  bheil  sinn 
foghainteach  uainn  fèin  chum 
ni  sam  bith  a  smuaineachadh 
mar  uainn  fèin  :  ach  is  ann  o 
Dhia  a  ta  ar  foghainteachd ; 

6  A  rinn  sinne  mar  an 
ceudna  'n  ar  ministeiribh  fogh- 
ainteach  an  tiomnaidh  nuaidh ; 


cha-n  ann  do'n  litir,  ach  do'n 
Spiorad :  oir  marbhaidh  an 
litir,  ach  bheir  an  Spiorad 
beatha. 

7  Ach  ma  bha  ministreil- 
eachd  a'  bhàis,  ann  an  sgrìobh- 
adh  air  a  ghearradh  air  clach- 
aibh,  glòrmhor,  ionnus  nach 
b'urrainn  clann  Israeil  amh- 
arc  gu  geur  air  gnùis  Mhaois, 
air  son  glòire  a  ghnùise,  a 
chuireadh  air  cìjI  ; 

8  Cionnus  nach  mò  na  sin 
a  bhios  ministreileachd  an 
Spioraid  glòrmhor  ? 

9  Oir  ma  bha  ministreil- 
eachd  an  dìtidh  glòrmhor,  is 
ro  mhò  na  sin  a  bheir  rainis- 
treileachd  na  fìreantachd  barr- 
achd  ann  an  glòir. 

10  Oir  eadhon  an  ni  a  rinn- 
eadh  glòrmhor,  cha  robh  glòir 
sam  bith  aige  's  a'  chàs  so, 
thaobh  na  glòire  a  tha  'toirt 
barrachd. 

11  Oir  ma  bha  an  ni  a  chuir- 
eadh  air  cùl  glòrmhor,  is  ro 
mhò  na  sin  a  ta  an  ni  a  bhuan- 
aicheas  glòrmhor. 

12  Uime  sin  do  bhrìgh  gu 
bheil  againn  a  shamhuil  so  do 
dhòchas,  tha  sinn  a'  cleachd- 
adh  mòr-dhànachd  cainnte. 

13  Agus  cha-n  'eil  sinn  mar 
Mhaois,  a  chuir  folach  air 
'aghaidh,  chum  nach  amhair- 
ceadh  clann  Israeil  gu  geur 
gu  crìch  an  ni  a  chuireadli  air 
cùl. 

14  Ach  dhaliadh  an  inn- 
tinn:  oir  gus  an  là'n  diugh 
ann  an  leughadh  an  t-seanii- 
tiomnaidh,  tha'ni  folacli  ceud- 
na  a'  fantuinn  gun  atharrach- 


350 


IT.  CORINTIANACH. 


adh,  ni  a  chuireadli  air  cììl 
ann  an  Criosd. 

15  Ach  eadhon  gus  an  là'n 
diugh  'n  uair  a  leughar  Maois, 
tha  am  folach  air  an  cridhe. 

16  Gidheadh  'n  uairaphill- 
eas  e  chum  an  Tighearna, 
togar  am  folach  dheth. 

17  A  nis  is  e  an  Tighearn 
an  Spiorad  sin  :  agus  far  am 
hheil  Spiorad  an  Tighearna, 
tha  saorsa  an  sin. 

18  Ach  air  bhi  dhuinne  uile 
le  aghaidh  gun  fholach,  ag 
amharc  mar  ann  an  sgàthan 
air  glòir  an  Tighearna,  tha 
sinn  air  ar  n-atharrachadh 
chum  na  h-ìomhaigh  ceudna, 
o  ghlòir  gu  glòir,  mar  le  Spior- 
ad  an  Tighearna. 

CAIB.  IV. 
T  'IME  sin,  air  do'n  mhinis- 
\J  treileachd  so  bhi  againn, 
a  rèir  mar  a  fhuair  sinn  tròc- 
air,  cha-n  'eil  sinn  a'  fannach- 
adh : 

2  Ach  chuir  sinn  cùl  ri 
nithibh  folaichte  na  nàire,  gun 
sinn  bhi  a'  siubhal  ann  an 
ceilg,  no  a'  truailleadh  focail 
Dè,  ach  le  foillseachadh  na 
fìrinn,  'g  ar  moladh  fèin  do 
choguis  nan  uile  dhaoine  ann 
an  sealladh  Dhè. 

3  Ach  ma  tha  ar  soisgeul- 
ne  folaichte,  is  ann  dhoibh- 
san  a  ta  caillte  tha  e  folaichte: 

4  Anns  an  do  dhall  dia  an 
t-saoghail  so  inntinn  na  dream 
nach  'eil  'n  an  creidich,  air  eagal 
gu'n  dealraicheadh  orra  sokis 
soisgeil  ghlòrmhoir  Chriosd, 
neach  a's  e  ìomhaigh  Dhè. 


5  Oir  cha-n  'eil  sinne  'g  ar 
searmonachadh  fèin,  ach  losa 
Criosd  an  Tighearn ;  agus  sinn 
fèin  'n  ar  seirbhisich  dhuibhse 
air  son  losa. 

6  Oir  ìs  e  Dia  a  thubhairt 
ris  an  t-sohis  soillseachadh  à 
dorchadas,  a  dhealraich  ann 
ar  cridheachaibhne,  a  thoirt 
soluis  eòlais  glòire  Dhe,  ann 
an  gnùis  losa  Criosd. 

7  Ach  a  ta  an  t-ionmhas  so 
againn  ann  an  soithichibh 
creadha,  chum  gu'm  bi  òir- 
dheirceas  a'  chumhachd  o 
Dhia,  agus  cha-n  ann  uainne. 

8  Tha  sinn  fo  thrioblaid  air 
gach  taobh,  gidheadh  cha-ra  'eil 
sinn  ann  an  teanntachd  ;  tha 
sinn  ann  an  ioma-chomhairle, 
gidheadh  gun  sinn  ann  an  eu- 
dòchas ; 

9  Air  ar  geur-leanmhuinn, 
gidheadh  gun  sinn  air  ar  trèig- 
sinn ;  air  ar  tilgeadh  sìos, 
gidheadh  gun  sinn  air  ar 
sgrios ; 

10  A'  giùlan  a  ghnàth  bàs- 
achaidh  an  Tighearna  losa 
mu'n  cuairt,  anns  a'  chorp, 
chum  gu  biodh  beatha  losa 
mar  an  ceudna  air  a  deanamh 
follaiseach  ann  ar  corp-ne. 

11  Oir  thasinne  a  ta  beò,  a 
ghnàth  air  ar  toirt  chum  bàis 
air  son  losa,  chum  gu  biodh 
mar  an  ceudna  beatha  losa  air 
a  deanamh  follaiseach  'n  ar 
feòil  bhàsmhoirne. 

12  Uime  sin  tha  bàs  ag 
oibreachadh  annainne,  ach 
beatha  annaibh-sa. 

13  Air  dhuinn  an  spiorad 
creidimh  sin  fèin  a  bhi  againn, 


CAIB.  V. 


351 


a  rier  mar  a  ta  e  sgrìobhta, 
Chreid  mi,  agus  uime  sin  labh- 
air  mi :  tha  sinne  a'  creidsinn 
mar  an  ceudna,  agus  uime  sin 
tha  sinn  a'  labhairt ; 

14  Air  dhuinn  fios  a  bhi 
againn,  an  ti  a  thog  suas  an 
Tighearn  losa,  gu'n  tog  e 
sinne  suas  mar  an  ceudna  tre 
losa,  agus  gu'n  cuir  e  'n  a 
làthair  sinn  maille  ribhse. 

15  Oir  tha  na  h-uile  nithe 
air  bhur  sonsa,  chum  gu  biodh 
an  gràs  a  tha  saoibhir,  tre 
bhuidheachas  mhòran,  ro 
phailte  chum  glòire  Dhè. 

16  Uime  sin  cha-n'eil  sinn  a' 
fannachadh,  ach  ged  thruaill- 
ear  ar  duine  o'n  leth  muigh, 
gidheadh  tha  an  duine  o'n  leth 
stigh  air  ath-nuadhachadh  o 
là  gu  là. 

17  Oir  a  ta  ar  n-àmhghar 
eutrom,  nach  'eil  ach  rè  seal- 
ain,  ag  oibreachadh  dhuinne 
trom-chudthrom  glòire  a  ta 
ni's  ro  anabharraich  agus  sìor- 
mhaireannach ; 

18  Air  dhuinn  bhi  ag  amh- 
arc  cha-n  ann  air  na  nithibh  a 
tha  r'am  faicinn,  ach  air  na 
nithibh  nach  'eil  r'am  faicinn  : 
oir  tha  na  nithe  a  chithear, 
aimsireil ;  ach  tha  na  nithe 
nach  faicear,  siorruidh. 

CAIB.  V. 

OIR  a  ta  fios  againn,  nan 
sgaoilteadh  o  chèile  ar 
tigh  talmhaidh  a'  phàilliuin  so 
gu  bheil  againn  aitreabh  o 
Dhia,  tigh  nach  do  thogadh 
\(ì  làrahaibh,  siorruidh  anns  na 
nèamhaibh. 


2  Oir  a  ta  sinn  ri  osnaich 
an  Sc,  a'  miannachadh  bhi  air 
ar  n-eudachadh  le  ar  tigh  o 
nèamh : 

3  O  air  dhuinn  bhi  air  ar 
n-eudachadh,  nach  faighear 
lomnochd  sinn. 

4  Oir  tha  sinne  a  tha  anns 
a'  phàilliun  so  ri  osnaich,  air 
dhuinn  bhi  fuidh  uallaich  : 
cha-n  e  air  son  gu'm  bu  mhiann 
leinn  bhi  air  ar  rùsgadh,  ach 
air  ar  n-eudachadh,  chum  gu 
bi  bàsmhorachd  air  a  slugadh 
suas  le  beatha. 

5  A  nis  an  ti  a  dh'oibrich 
sinne  chum  so  fèin,  is  e  Dia 
e,  a  thug  dhuinne  mar  an 
ceudna  geall-daingnich  an 
Spioraid. 

6  Uime  sin  tlia  sinn  a  ghnàth 
deadh-mhisneachail,airdhuinn 
fios  a  bhi  againn  am  feadh  a  ta 
sinn  aig  an  tigh  's  a'  choluinn, 
gu  bheil  sinn  air  choigrich  o'n 
Tighearn : 

7  (Oir  a  ta  sinn  a'  gluasad 
a  rèir  creidimh,  agus  cha-n 
ann  a  rèir  seallaidh.) 

8  Tha  deadh  mhisneach  ag- 
ainn,  agus  bu  ròghnuiche  leinn 
gu  mòr  bhi  air  choigrich  as  a' 
choluinn,  agus  a  bhi  làthair 
maille  ris  an  Tighearn. 

9  Uime  sin  a  ta  sinn  a'  dean- 
amh  ar  dìchill,  chum  cò  aca 
bhios  sinn  a  làthair  no  air 
choigrich,  gu'm  bi  sinn  tait- 
neach  dàhsan. 

10  Ois  is  èigin  duinn  uile 
bhi  air  ar  nochdadh  an  làthair 
caithir-breitheanais  Chriosd ; 
chum  gu  faigh  gach  neach  na 
nithe  a  rinn  e  's  a'  choluinn,  a 


352 


II.  CORINTIANACH. 


rèir  an  ni  a  rinn  e,  ma's  maith 
no  olc  e. 

11  Uime  sin  air  dhuinn  fìos 
a  bhi  againn  air  uamhas  au 
Tighearna,  tha  sinn  a'  cur 
impidh  air  daoinibh  ;  ach  a  ta 
sinn  follaiseach  do  Dhia,  agus 
tha  dòchas  agam  mar  an  ceud- 
na  gu  bheil  sinn  air  ar  dean- 
amh  foUaiseach  ann  bhur  cog- 
uisibh-sa. 

12  Oir  cha-n  'eil  sinn  'g  ar 
moladh  fèin  a  rìs  dhuibhse, 
ach  a  ta  sinn  a'  toirt  fàth 
uaill  dhuibh  do  ar  taobh,  chum 
gu  bi  freagradh  agaibh  dhoibh- 
san  a  tha  'deanamh  uaill  ann 
an  gnùis,  agus  cha-n  ann  'an 
cridlie. 

13  Oir  ma  tha  sinn  a  dli'- 
easbhuidh  cèille,  is  ann  do 
Dhia:  agus  ma  tha  ar  ciall 
againn,  is  ann  duibh-sa. 

14  Oir  a  ta  gràdh  Chriosd 
'garco-èigneacliadh,air  dhuinn 
breithneachadh  mar  so,  ma 
fhuair  a  h-aon  bàs  air  son 
nan  uile,  gu'n  robh  na  h-uile 
marbh : 

15  Agus  gu'n  d'fhuair  e 
bàs  air  son  nan  uile,  chum 
iadsan  a  ta  beò,  nach  biodh 
iad  à  so  suas  beò  dhoibh  fèin, 
ach  dhasan  a  dh'fhuiling  am 
bàs  air  an  son,  agus  a  dh'èir- 
ich  a  rìs. 

16  Uime  sin,  cba-n  aithne 
dhuinne  à  so  suas  aon  duine  a 
rèir  na  feòla :  seadh,  ged  b' 
aithne  dhuinn  Criosd  a  rèir 
na  feòla,  gidheadh  a  nis  cha-n 
aithne  dhuinn  e  ni's  mò. 

17  Uime  sin  ma  tlia  neach 
sam  bith  aim  an  Criosd,  is 


creutair  nuadh  e :  chaidh  na 
seann  nithe  seach,  feuch,  rinn- 
eadh  na  h-uile  nithe  nuadh. 

18  Agus  is  ann  o  Dhia  a  ta 
na  h-uile  nithe,  neaeh  a  rinn- 
sinne  rèidh  ris  fèin  tre  losa 
Criosd,  agus  a  thug  dhuinn 
ministreileachd  na  rèite ; 

19  Eadhon,  gu  robh  Dia 
ann  an  Criosd,  a'  deanamh  an 
t-saoghail  rèidh  ris  fèin,  gun 
bhi  a'  meas  an  cionta  dhoibh ; 
agus  dh'earb  e  ruinne  focal 
na  rèite. 

20  Uime  sin  is  teachdairean 
sinn  air  son  Chriosd,  mar  gu 
cuireadh  Dia  impidh  leinne  : 
tha  sinne  a'  guidhe  oirbh  as 
Tichd  Chriosd,  bithibh  rèidh 
ri  Dia. 

21  Oir  rinn  e  esan  do  nach 
b'aithne  peacadh,  'n  a  ìobairt- 
pheacaidh  air  arson-ne  ;  chum 
gu  bitheamaid  air  ar  deanamh 
'n  ar  fìreantachd  Dhè  annsan. 

CAIB.  VI. 

UIME  sin  tha  sinn  mt.i 
chomh-oibrichean/e?Wfiw, 
a'  guidhe  oirbh,  gun  sibh  i, 
ghabhail  gràis  Dè  an  dìomh* 
anas : 

2  (Oir  a  ta  e  ag  ràdh,  Ann 
an  àm  taitneach  dh'èisd  mi 
riut, .  agus  ann  an  là  slàinte 
rinn  mi  còmhnadh  leat :  feuch, 
a  nis  an  t-àm  taitneach  ;  feuch, 
a  nis  là  na  slàinte.) 

3  Gun  bhi  'toirt  aobhair  oil- 
bheim  air  bith  ann  an  aon  ni, 
chum  nach  faigheadh  a'  mhi- 
nistreileachd  mi-chliu : 

4  Ach  anns  gach  ni  'g  ar 
dearbhadh  fèin  mar  nihinis- 


CAIB.  VII. 


353 


teiribh  Dhè, 
fhoishidin, 


ann  am  mor- 
ann  an  àmhghar- 
an  Tiireasbhuidh, 


aibh,  ann 

ann  an  teanntachdaibh 

5  Ann  am  buillibh,  ann  am ! 
prìosanaibh,  ann  an  luasgadh  o 
àit  gu  h-àit,  ann  an  saothair, 
ann  am  faire,  ann  an  trasgaibh, 

6  Ann    am  fìor-ghloine, 
ann  an  eòlas,  ann  am  fad-f  hul-  ] 
ancras.    ann   an    caoimbneas, ' 
anns  an  spiorad  naomh,  ann ; 
an  gràdh  gun  cheilg,  i 

7  Ann  am  foeal  na  fìrinn, 
ann  an  cumhachd  Dhè,  le  airm 
na  fireantachd  air  an  làimh 
dheis  agus  chlì, 

8  Tre  urram  asrus  eas-urram. 
tre  mhi-chliu    ao:us  dheadh- 
chliu :  mar  mhealltairibh,  gìdh- ! 
eadh  fìriniieach :  i 

9  Mar  dhream  nach  aith-' 
nichear,  gidheadh  air  am  bheil 
deadh  aithne ;  mar  dhream  a 
ta  'faghail  a'  bhàis.  gidheadh 
feuch,  tha  sinn  beò;  mar| 
dhreara  a  smachdaichear,  agus 
gun  am  niarbhadh ; 

10  ]Mar  dhream  a  ta  bròn- 
ach,  gidheadh  a  ghnàth  a' 
deanamh  gairdeachais ;  mar  i 
dhaoine  bochda,  gidheadh  a  ta\ 
'deanamh  mòrain  saoibhir;  mar 
dhaoine  aig  nach  'eil  ni  sam 
bith,  gidheadh  a'  sealbhachadh 
nan  uile  uithe. 

1 1  Tha  ar  beul-ne  fosgailte 
dhuibhse,  0  a  Chorintianacha, 
tha  ar  cridhe  air  a  dheanamh 
farsuinn. 

12  Cha-n  'eil  sibh  ann  an 
cumhannachd  annainne,  ach 
tha  sibh  ann  an  cumhannachd 
ami  bhur  n-innibh  fein.  ' 


13  A  nis  mar  ath-dhìoladh 
's  an  ni  sin  fèin,  (tha  mi  a'  labh- 
airt  mar  ri  m'  chloinn,ì  bith- 
ibh-sa  farsuinn  mar  an  ceudua. 

14  Na  cuing-cheanglar  gu 
neo-chothromach  sibh  maille 
ri  mi-chreidich :  oir  ciod  e 
caidreabh  na  fìreantachd  ri 
neo-f hìreantachd  ?  ao^us  ciod 
e  comunn  an  t-soluis  ris  an 
dorchadas  ? 

15  Agus  ciod  an  rèite  a  ta 
aig  Criosd  ri  Belial  ?  no  ciod  i 
cuid  a'  chreidich,  maille  ri 
ana-creideach  ? 

16  Agus  ciod  a'  cho-rèite 
a  ta  aig  teampull  Dè  ri  h-ìodh- 
olaibh  ?  oir  is  sibhse  teampull 
an  Dè  bheò  ;  a  rèir  mar  a  thu- 
bhairt  Dia,  Gabhaidh  mise 
còmhnuidh  annta,  agus  gluais- 
idh  mi  'n  am  measg ;  agus  bith- 
idh  mise  a'm'  Dhia  acasan, 
agusbithìdh  iadsan  'n  ansluagh 
agamsa. 

1 7  Uime  sin  thigibh  a  mach 
as  am  meadhon,  agus  dealaich- 
ibh  riu,  tha  an  Tighearn  ag 
ràdh,  agus  na  beanaibh  ris  an 
ni  neòghlan ;  agus  gabhaidh 
mise  a  m'  ionnsuidh  sibh, 

18  Agus  bithidh  mi  a'm' 
Athair  dhuibh,  agus  bithidb 
sibhse  'n  ur  mic  ag-us  'n  ur  nig'h 
eanaibh  dhomhsa,  tha  an  Tigh- 
earn  uile-chumhachdach 
ràdh. 

CAIB.  VII. 

U'IME  sin,  a  mhuinntir  mo 
ghràidh,  air  dhuinu  na 
geallanna  so  bhi  againn,  glan- 
araaid  sinn  fein  o  gach  uile 
shalachar  feòla  agns  spioraid, 
z 


354 


II.  CORINTIANACH. 


a'  coimlilionadh  naomhachd 
ann  an  eagal  Dè 

2  Gabhaibh  ruinne :  cha 
d'rinn  sinn  eucoir  air  aon 
duine,  cha  do  thruaill  sinn  aon 
duine,  cha  do  mheall  sinn  aon 
duine. 

3  Cha-n  ann  chum  bhur  dit- 
idh  a  ta  mi  a'  labhairt  so :  oir 
thubhairt  mi  roimh,  gu  bheil 
sibh  ann  ar  cridheachaibh-ne 
chum  bàsachadh  maille  ribh, 
agus  a  bhi  beò  maille  7'ibh. 

4  Is  mòr  mo  dhànachd 
cainnte  do  'ur  taobhsa,  is  mòr 
m'  uaill  as  bhur  leth  :  lìonadh 
le  comhfhurtachd  mi,  tha  mi 
thar  tomhas  aoibhneach  ann 
ar  n-uile  àmhghar-ne. 

5  Oir  an  uair  a  thàinig  sinn 
gu  Macedonia,  cha  d'fhuair 
ar  feòil  fois  sam  bith  ach  bha 
sinn  fuidh  àmhghar  air  gach 
taobh  ;  an  leth  am  muigh  bha 
còmhraig,  an  leth  a  stigh  bha 
eagal : 

6  Ach  Dia  a  bheir  comh- 
f  hurtachd  dhoibh-san  a  tha  air 
an  leagadh  sìos,  thug  e  comh- 
fhurtachd  dhuinne  le  teachd 
Tliituis : 

7  Agus  cha-n  e  le  a  theachd- 
san  a  mhàin,  ach  mar  an  ceud- 
na  leis  a'  chomhfhurtachd  a 
fhuair  esan  uaibhse,  'n  uair  a 
chuir  e  an  cèill  duinn  bhur 
dian-thogradb,  bhur  caoidh, 
bhur  teas-ghràdh  dhomhsa ; 
air  chor  as  gur  mòid  a  rinn 
mi  gairdeachas. 

8  Oir  ge  do  chuir  mi  doil- 
gheas  oirbh  leis  an  litir,  cha-n 
'eil  aithreachas  orm,  ged  bha 
aithreachas  orni :  oir  tha  mi 


'faicinn  gu'n  do  chuir  an  htir 
sin  doilgheas  oirbh,  ged  nach 
dWinn  i  so  ach  rè  tamuill. 

9  A  nis  tha  gairdeachas 
orm,  cha-n  ann  air  son  sibh  a 
bhi  doilich,  ach  gu  robh  sibh 
doilich  chum  aithreachais  :  oir 
bha  doilgheas  oirbh  air  mhodh 
diadhaidh,  chum  nach  tigeadh 
call  oirbh  ann  an  aon  ni  do  ar 
taobh-ne.  j 

10  Oir  oibrichidh  am  bròn 
diadhaidh  aithreachas    chum  \ 
slàinte  do  nach  gabhar  aith- 
reachas:  ach  oibrichidh  doilgh- 
eas  an  t-saoghail  bàs. 

11  Oir  feuch,  an  ni  so  fèin 
doilgheas  diadhaidh  bhi  oirbh,  j 
ciod  e  meud  an  dììrachd  a  dh'- 
oibrich  e  annaibh,  seadh,  ciod  '• 
an  glanadh  oirbh  fèin,  seadh, 
ciod  an  ro-dhiom,  seadh,  ciod 
an  t-eagal,  seadh,  ciod  an  dian-  j 
thogradh,  seadh,  ciod  an  t-eud, 
seadh,  ciod  an  togradh  diogh- 
altais?  anns  gach  ni  dhearbh 
sibh  sibh  fèin  bhi  glan  's  a'  chùis  : 
so.  I 

12  Uime  sin  ge  do  sgrìobh  i 
mi  do  'ur  n-ionnsuidh,  cha 
b'ann  air  a  shonsan  a  rinn  an 
eucoir,  no  air  a  shonsan  air 
an  d'rinneadh  an  eucoir,  ach  a 
chum  gu  foillsichteadh  dhuibh 
ar  cùram-ne  mu'r  timchiollsa 
am  fianuis  Dè. 

13  Uime  sin  fhuair  sinn 
comhfhurtachd  air  son  bhur  | 
comhf hurtachdsa :  seadh,  bu 
ro  mhò  a  rinn  sinn  gairdeach- 
as,  air  son  gairdeachais  Thi-  '• 
tuis,  do  blirìgh  gu'n  d'fhuair 
a  spiorad  suaimhneas  uaibhse 
uile.  i 


CAIB. 

14  Oir  lìia  rinn  mi  bòsd  sam 
bith  Tis-san  asaiblise,  cba-n  'eil 
nàire  orra ;  acb  mar  a  labhair 
sinn  na  h-uile  nithe  'am  fìrinn 
ribhse,  is  amhuil  sin  a  fhuair- 
adh  fìrinneach  ar  bòsd  asaibh- 
se  ri  Titus. 

15  Agus  a  ta  dùrachd  a 
chridhe-san  ni's  pailte  do  'ur 
taobhsa,  air  dha  bhi  a'  cuimh- 
neachadh  bhur  n-ùmhlachd 
uile,  mar  a  ghabh  sibh  ris  le 
h-eagal  agus  ball-chrith. 

1  6  Uime  sin  tha  gairdeachas 
orm  gu  bheil  dànachd  agam 
asaibh  anns  gach  ni. 

CAIB.  VIII. 

ANIS,  a  bhràithre,  tha  sinn 
a'  toirt  fios  duibh  air  gràs 
.  Dè,  a  thugadli  do  eaglaisibh 
I  Mhacedonia : 

2  Eadhon  gu'n  robh,  ann 
am  mòr-dhearbhadh  àmhghair, 
pailteas  an  aoibhneis,  agus 
doimhne  am  bochdainn,  ro 
phailte  chum  saoibhris  am  fial- 
uidheachd. 

3  Oir  (tha  mi  'toirt  fianuis,) 
gu  robh  iad  uatha  fèin  toileach 
a  rèir  an  comais,  seadh,  thar 
an  comas : 

4  A'  guidhe  oirnne  gu  dùr- 
achdach,  gu'n  gabhamaid  an 
tiodhlac,  agus  comh-roinn  an 
fhrithealaidh  do  na  naomh- 

1  aibh. 

r  5  Agus  cha-n  ann  mar  a 
1  ishaoil  sinne,  ach  thug  siad  iad 
i.  jfèin  air  tùs  do'n  Tighearn,  a- 
gus  'n  a  dheigh  sin  dhuinne  a 
,  rèir  toil  Dè  : 

.     6  Air  chor  as  gu'n  do  chuir 
sinn  impidh  air  Titus,  a  rèir 


VIIL  355 

mar  a  thòisich  e  roimh,  mar 
sin  gu'n  crìochnaicheadh  e 
annaibh-sa  an  gràs  sin  fèin  mar 
an  ceudna. 

7  Uime  sin  mar  a  ta  sibh 
pailte  anns  gach  uile  ni,  ann 
an  creidimh,  ann  an  ùr-labh- 
radh,  agus  ann  an  eòlas,  agus 
ann  an  uile  dhìchioll,  agus  ann 
bliur  gràdh  dhuinne  bithibh 
pailte  anns  a'  ghràs  so  mar  an 
ceudua. 

8  Cha-n  'eil  mi  a'  labhairt 
so  mar  àithne,  ach  a  thaobh 
dùrachd  dhaoine  eile,  agus  a 
dhearbhadh  trèibhdhireas  bhur 
gràidh-sa. 

9  Oir  is  aithne  dliuibh  gràs 
ar  Tighearna  losa  Criosd,  ged 
bha  e  saoibhir,  gidheadh  gu'n 
d'rinneadh  bochd  e  air  bhur 
sonsa,  chum  gu  biodh  sibhse 
saoibhir  tre  a  bhochdainn-san. 

10  Agus  anns  an  ìii  so  tha 
mi  'toirt  mo  chomhairle  :  oir  & 
ta  so  tarbhach  dhuibhse,  a 
thòisich  roimh,  oha-n  e  mhàin 
air  deanamh,  ach  air  a  bhi 
togarrach  a  cheann  bliadhna. 

11  A  nis  air  an  aobhar  sin 
coimhlionaibh  an  gnìomh ; 
ionnus  mar  a  bha  sibh  ullamh 
chum  na  toile,  mar  sin  gum 
bi  sibh  ulJamh  chum  coimh- 
lionaidh  as  na  bheil  agaibh. 

12  Oir  ma  bhios  air  tùs  inn- 
tinn  thoileach  ann,  gabhar  ris 
a  rèir  mar  a  ta  aig  neach,  agus 
cha-n  ann  a  rèir  nan  nitha 
nach  'eil  aige. 

13  Cha-n  ann  chuni  gu'm 
biodh  socair  aig  daoine  eile, 
agus  àmhgliar  agaibh-sa. 

14  Ach  a  thaobh  co-cheart' 


356 


II.  CORINTIANACH. 


ais,  chum  's  an  àm  so  nis  (jùm 
hi  bhur  pailteassa  'n  a  choimh- 
leasachadh  air  an  uireasbhuidh- 
san,  agus  mar  an  ceudna  chum 
gu'm  bi  am  pailteassan  'n  a 
choimhleasachadh  air  bhur  n- 
uireasbhuidh-sa,  air  chor  as 
gu'm  bi  co-cheartas  eadnraibh ; 

15  A  rèir  mar  a  ta  e  sgrìobh- 
ta,  An  ti  a  thionail  mòran,  cha 
robh  anabarr  aige ;  agus  an  ti 
a  thionail  beagan,  cha  robh 
easbhuidh  air. 

16  Ach  buidheachas  do 
Dhia,  a  chuir  an  cùram  dùr- 
achdach  sin  fèin  do  'ur  taobh- 
sa  ann  an  cridhe  Thituis. 

17  Oir  gu  deimliin  ghabh 
e  ris  an  impidh ;  ach  air  dha 
bhi  ni  bu  togarraiche,  cbaidh 
e  d'a  tboil  fèin  do  'ur  n-ionn- 
suidh. 

18  Agus  chuir  sinne  maille 
ris  am  bràthair,  aig  am  bheil  a 
chliu  's  an  t-soisgeul,  feadh  nan 
eaglaisean  uile : 

19  (Agus  cha-n  e  so  a  mhàin, 
ach  thaghadh  e  leis  na  h-eag- 
laisibh  mar  an  ceudna  mar 
chompanach  turuis  dhuinne, 
leis  an  tiodlilac  so  a  fhrith- 
ealadh  leinne  chum  glòire  an 
Tigheama  sin  fèin,  agus  chmn 
foillseachaidh  bhur  n-inntinn 
ullamhsa.) 

20  A'  seachnadh  so,  nach 
tugadh  neach  air  bith  mi-chliu 
dhuinne  thaobh  a'  ph^ilteis  so 
a  f hrithealadh  leinne :  i 

21  Air  dhuinn  bhi  Soìarach-. 
adh  nithe  ciatach,  cha-n  e 
ndiàin  am  fìanuis  an  Tighearn, 
ael]  mar  an  ceudna  am  fianuis 
dhaoine. 


22  Agus  chuir  sinn  maille 
riu  ar  bràthair,  a  dhearbh 
sinn  gu  minic  dùrachdach  'am 
mòran  do  nithibh,  ach  a  nis 
ni's  ro  dhùrachdaiche,  a  thaobh 
an  ro-earbsa  ta  aige  asaibh- 
sa. 

23  Ma  dKfhiosraichear  ni 
sam  bith  mu  Thitus,  is  e  mo 
chompanachsa  e,  agus  mo 
chomh-oibriche  do  'ur  taobh- 
sa:  no  mu  thimchioll  nam 
bràithre,  is  iad  teachdairean 
nan  eaglaisean,  agus  giòir 
Chriosd. 

24  Uime  sin  nochdaibh 
dhoibh-san,  agus  'am  fianuis 
nan  eaglìaisean,  dearbhadh 
bhur  gràidh-sa,  agus  ar  n-uaill- 
ne  ào  'ur  taobh. 

CAIB.  IX. 

OIR  a  thaobh  frithealaidh 
do  na  naomhaibli,  is  neo- 
fheumail  dhomhsa  sgriobhadh 
do  'ur  n-ionnsuidh. 

2  Oir  is  aithne  dliomh  tog- 
arrachd  bhur  n-inntinn,  as  leth 
am  bheil  mi  'deanamh  uaill 
asaibh-sa  ris  na  Macedonaich, 
ag  ràdJi,  Gu  robh  Achaia  ull- 
amh  o  cheann  bliadhna;  agus 
blirosnuich  bhur  n-eudsa  ro- 
mhòran. 

3  Gidheadh  chuir  mi  na 
bràithre  do  'ur  n-ionnsuidh,  air 
eagal  gu'm  biodh  ar  n-uaillne 
asaibh  dìomhain  's  a'  chùis  so  ; 
chum,  mar  a  thubhairt  mi, 
gu'm  biodh  sibh  ullamli : 

4  Air  eagal  ma  thig  na  Ma- 
cedonaich  maille  rium,  agus 
gu'm  faigh  iad  sibhse  neo-ull- 
amh,  gu'm  bi  nàire  oirnne, 


CAIB.  X. 


857 


(gun  a  ràdh  oirbhse,)  à  dàn- 
adas  na  h-uaill  so. 

5  Uime  sin  bhreithnich  mi 
gu'm  b'fheumail  impidh  'chur 
air  na  bràithribh,  iad  a  dhol 
air  tùs  do  'ur  n-ionnsuidh-sa, 
asfus  bhur  tabhartas,  air  an  do 
labhradh  ribh  roimh,  a  dhean- 
amh  deas,  chum  gnm  biodh 
sin  ullamh,  mar  thiodhlac,  a- 
gus  cha-nann  marni  a  dh'ain- 
deoin. 

6  Ach  so  a  ta  mi  ag  ràdh, 
An  ti  a  chuireas  gu  gann, 
buainidh  e  gu  gann  mar  an 
ceudna  ;  agus  an  ti  a  chuireas 
gu  pailte,  buainidh  e  gu  pailte 
niar  an  ceudna. 

7  Thugadh  gach  duine 
seachad  a  rèir  rùin  a  chridhe ; 
na  b'ann  'an  doilgheas,  no  le 
h-èigin  :  oir  is  toigh  le  Dia  an 
neach  a  bheir  seachad  gu  suil- 
bhir. 

8  Agus  is  comasach  Dia  air 
gach  gràs  a  dheanamh  ro 
phailte  dhuibhse,  chum  air 
dhuibh  anns  gach  uile  ni  làn 
leoir  a  bhi  agaibh  a  ghnàth, 
gu'm  biodh  sibh  pailte  chum 
gach  deadh  oibre. 

9  A  rèir  mar  a  ta  e  sgrìobh- 
ta,  Sgaoil  e  a  chuid ;  thug  e 
do  na  bochdaibh :  mairidh 
'fhìreantachd  a  chaoidh. 

10  A  nis  an  ti  a  bheir  sìol 
do'n  fhear-cuir,  agus  aran 
chum  bìdh,  gu  tugadh  e  agus 
gu  meudaicheadh  e  bhur  cur- 
achdsa,  agus  gu  tugadh  e  do 
thoradh  bhur  fìreantachd  fòs.) 

11  Air  dhuibh  bhi  air  bhur 
deanamh  saoibhir  anns  gach 
uile  ni  chum  gach  uile  thabh- 


artais,  ni  a  dh'oibricheas  leinne 
breith-buidheachais  do  Dhia. 

12  Oir  a  ta  frithealadh  na 
seirbhis  so,  cha-n  e  mhàin  a' 
leasachadh  uireasbhuidh  nan 
naomh,  ach  a  ta  e  mar  an 
ceudna  pailte  tre  mhòran 
breith-buidheachais  do  Dhia ; 

13  (Air  dhoibh  bhi  tre 
dhearbhadh  an  fhrithealaidh 
so  a'  toirt  glòire  do  Dhia  air 
son  bhur  n-iàmhlachd  do  shois- 
geul  Chriosd  a  rèir  bhur  n-aid- 
mheil,  agus  air  son  bhur  tabh- 
artais  fhialuidh  dhoibh-san, 
agus  do  na  h-uile  dhaoinibh. 

14  Agus  tre  an  urnuigh  air 
bhur  sonsa,  aig  am  bheil  mòr- 
dhèidh  oirbh  air  son  gràis  Dè 
a  ta  ro  phailte  annaibh. 

15  Buidheachas  do  Dhia  air 
son  a  thiodhlaic  do-labhairt. 

CAIB.  X. 

ANIS  tha  mise  fèin  Pòl  a' 
guidhe  oirbh,  tre  mhacan- 
tas  agus  shèimheachd  Chriosd, 
neach  air  dhomh  a  bhi  làthair 
a  ta  iosal  'n  ur  measg,  ach  air 
dhomh  a  bhi  uaibh  a  ta  dàna 
oirbh : 

2  Ach  tha  mi  ag  iarraidh 
oirbh  a  dK athchuinge,  gun  sibh 
a  thoirt  orm,  an  uair  a  bhios  mi 
làthair,  bhi  dàna,  leis  a'  mhuin- 
ghin  leis  an  saoilear  mi  bhi 
dàna  an  aghaidh  dream  àraidh 
a  tha  'toirt  meas  oirnne,  mar 
gu  bitheamaid  ag  imeachd  a 
rèir  na  feòla. 

8  Oir  ged  tha  sinn  ag  im- 
eachd  anns  an  fheòil,  cha-n 
ann  a  rèir  na  feòla  ta  sinn  a' 
cogadh : 


358 


TI.  CORINTIANACH. 


4  (Oir  ar  n-airm  chogaidh 
cha-n  fheòlmhor  iad,  ach 
cumhachdach  o  Dhia  chum 
daingnichean  a  leagadh :) 

5  A'  tilgeadh  sìos  reuson- 
achaidh,  agus  gach  ni  àrd  a 
dh'àrdaicheas  e  fèin  an  agh- 
aidh  eòlais  Dè,  agus  a'  toirt 
'ani  braighdeanas  gach  smuain 
chum  ùmhlachd  Chriosd  : 

6  Agus  dioghaltas  ullamh 
againn  r'a  dheanamh  air  gach 
uile  eas-iìmhlachd,  'n  uair  a 
choimhlionar  bhur  n-ùmh- 
lachdsa. 

7  Anamhairc  sibh  air  nith- 
ibh  a  rèir  an  coslais  ?  ma  tha 
dòchas  aig  aon  neach  as  fèin, 
gur  le  Criosd  e,  smuainich- 
eadh  e  so  a  rìs  uaith  fèin,  mar 
is  le  Criosd  esan,  gur  le  Criosd 
sinne  mar  an  ceudna. 

8  Oir  ged  'dheanainn  càil- 
eigin  ni's  mò  dh'uaiU  as  ar 
cumhachd-ne,  (a  thug  an 
Tighearna  dhuinn  chum  fògh- 
luim,  agus  cha-n  ann  chum 
bhur  sgriossa,)  cha  bhiodh 
nàire  orm : 

9  Chum  nach  measar  mi 
mar  gu'm  bithinn  a'  cur  eagail 
oirbh  le  litrichibh. 

10  Oir  a  ta  a  litrichean 
(tha  iadsan  ag  ràdh,)  cud- 
thromach  agus  làidir,  ach  a  ta 
a  làthaireachd  chorporra  an- 
mhunn,  agus  a  chainnt  tàireil. 

11  Smuainicheadh  a  leithid 
sin  do  dhuine  so,  mar  a  ta  sinue 
ann  am  focal  tre  litrichibh, 
agus  sinn  as  làthair,  mar  sin 
<jum  hi  sinn  ann  an  gnìomh 
air  dhuinn  a  bhi  làthair. 

12  Oir  cha-n  'eil  a  dhànad- 


as  agàinne  sinn  fèin  a  chur  'an 
àireamh,  no  a  choimeas  ri 
dream  àraidh  a  mholas  iad 
fèin :  ach  air  dhoibh-san  bhi 
'g  an  tomhas  fèin  eatorra  fèin, 
agus  'g  an  coimeas  fèin  riu  fèin 
cha-n  'eil  iad  glic. 

13  Ach  cha  dean  sinne  uaill 
à  nithibh  a  tha  thar  ar  tomhas, 
ach  a  rèir  tonihais  na  riagh- 
ailt  a  roinn  Dia  dhuinne,  eadh- 
on  tomhas  a  ruigeas  oirbhse. 

14  Oir  cha-n 'eil  sinne  'gar 
sìneadh  fèin  thar  ar  tomhas, 
mar  nach  ruigeamaid  sibhse ; 
oir  thàinig  sinn  eadhon  do 
'ur  n-ionnsuidh-sa,  le  soisgeul 
Chriosd : 

15  Gun  sinn  a  bhi  'dean- 
amh  uaill  à  nithibh  a  ta  thar 
ar  tomhas,  eadhon  à  saothair- 
ibh  dhaoine  eile ;  ach  a  ta 
dòchas  againn,'n  uair  a  mheud- 
aichear  bhur  creidimh-sa, 
gu'm  faigh  sinn  farsuinneachd 
gu  pailte  annaibh  a  rèir  ar 
riaghailt-ne, 

16  Chum  an  soisgeul  a 
shearmonachadh  anns  naA-zow- 
adaibh  an  taobh  thall  duibhse, 
agus  cha-n  ann  chum  uaill  a 
dheanamh  ann  an  riaghailt 
duine  eile,  à  nithibh  a  ta  ull- 
amh  a  cheana. 

17  Ach  an  ti  a  ni  uaill, 
deanadh  e  uaill  anns  an  Tigh- 
earn. 

18  Oir  cha-n  e  an  ti  a  mhol- 
as  e  fèin  a  tha  ionmholta,  ach 
an  ti  a  mholas  an  Tighearn. 

CAIB.  XI. 

B'FHEARR     leam  gu'n 
giùlaineadh  sibh  beagan 


CAIB.  XI. 


359 


le  m'  amaideachd ;  agus  da 
rìreadh  giùlainibh  leam. 

2  Oir  a  ta  mi  eudmhor  um- 
aibh  le  h-eud  diadhaidh  ;  oir 
rinn  mi  ceangal-pòsaidh  eadar 
sibh  agus  aon  fhear,  chum 
bhur  cur  mar  òigh  f  hìor-ghloin 
an  làthair  Chriosd. 

3  Ach  a  ta  eagal  orm,  air 
dòigh  sam  bith,  mar  a  mheall  ^ 
an  nathair  Eubha  le  a  cuil- 
bheartachd,  mar  sin  gu'n  tru- 
aillear  bhur  n-inntinn-sa  o'n 
aon-fhillteachd  a  ta  ann  an 
Criosd. 

4  Oir  nan  deanadh  an  neach 
a  thig,  losa  eile  a  shearmon- 
achadh  nach  do  shearmonaich 
sinne,  no  nam  faigheadh  sibh- 
se  spiorad  eile,  nach  d'fhuair 
sibh,  no  soisgeul  eile  ris  nach 
do  ghabh  sibh,  dh'fheudadh 
sibh  gu  maith  giiilan  leis. 

5  Oir  is  i  mo  bharail-sa 
nach  robh  mi  a  bheag  goirid 
air  na  h-abstolaibh  a  b'àirde. 

6  Ach  ged  tJia  mi  neo- 
fhoghluimte  ann  an  cainnt, 
gidheadh  cha-n  'eil  mi  mar  sin 
ann  an  eòlas;  ach  rinneadh 
sinn  làn-fhollaiseach  anns  na 
h-uile  nithibh  'n  ur  raeasgsa. 

7  An  d'rinn  mi  cionta  le 
mi  fèin  ìsleachadh  chum  gu'm 
biodh  sibhse  air  bhur  n-àrd- 
achadh,  no  a  chionn  gu'n  do 
shearmonaich  mi  soisgeul  Dè 
a  nasgaidh  dhuibh  ? 

8  Chreach  mi  eaglaisean 
eile,  a'gabhail  tuarasdail  uatha, 
chum  seirbhis  a  dheanamh 
dhuibhse. 

9  Agus  an  uair  a  bha  mi 
làthair  maille  ribhse  agus  uir- 


easbhuidh  orm,  cha  do  leig 
mi  mo  throm  air  duine  sam 
bith  :  oir  leasaich  na  bràith- 
rean,  a  thàinig  o  Mhacedonia 
m'  uireasbhuidh :  Agus  anns 
na  h-uile  nithibh  choimhid  mi 
mi  fèin  o  m'  throm  a  leigeadh 
oirbhse,  agus  coimhididh. 

10  Mar  a  ta  fìrinn  Chriosd 
annam,  cha  chumar  an  uaill 
so  uam  ann  an  crìochaibh  na 
h-Achaia. 

11  C'ar  son?  An  ann  a 
chionn  nach  'eil  gràdh  agam 
dhuibh  ?  Tha  fios  aig  Dia. 

12  Ach  an  ni  a  ta  mi  'dean- 
amh,  ni  mi  fathast  e,  chum  gu 
toir  mi  air  falbh  cion-fàth 
uathasan  le'm  bu  mhiann 
cion-fàth  fhaotainn,  chum 
anns  an  ni  as  am  bheil  iad  a' 
deanamh  uaill,  gu  faighear  iad 
eadhon  mar  sinne. 

13  Oir  is  ann  d'an  leithid- 
ibh  sin  a  ta  abstola  brèige, 
luchd-oibre  cealgach,  'g  an  cur 
fèin  ann  an  cosamhlachd  abs- 
tola  Chriosd. 

14  Agus  cha-n  iongantach 
sin  :  oir  cuirear  Satan  fèin  an 
cruth  aingil  soillse. 

15  Uime  sin  cha  ni  mòr  e 
ged  chuirear  a  mhinisteirean 
mar  an  ceudna  ann  an  cruth* 
mhinisteirean  na  fìreantachd  ; 
aig  am  bi  an  crìoch  dheireann- 
ach  a  rèir  an  oibre. 

16  A  ta  mi  ag  ràdh  a  rìs, 
Na  measadh  aon  neach  gur 
amadan  mi ;  no  fòs,  gabhaibh 
rium  mar  amadan-fèin,  chum 
gu'n  dean  mi  beagan  uaill  as- 
am  fèin. 

17  An  ni  a  ta  mi  a'  labh 


860 


II.  COMNTIANACH. 


airt ,  cha-u  ann  a  reir  an  Tigh- 
earna  a  ta  mi  'g  a  labhairt,  ach 
mar  gu  b'ann  gu  h-amaideach 
anns  an  dànadas  uaille  so. 

18  Do  bhrìgh  gu  bheil  mòr- 
an  a'  deanamh  uaill  a  rèir  na 
feòla,  ni  mise  uaiU  mar  an 
ceudna. 

19  Oir  giùlainidh  sibh  gu 
toileach  le  amadanaibh,  do 
bhrìgh  gu  bheil  sibh  fein  glic. 

20  Oir  fuilgidh  sibh  ma 
bheir  neach  'an  daorsa  sibh, 
ma  dh'itheas  neach  sibh,  ma 
bheir  neach  bhur  cuid  dhibh, 
ma  dh'àrdaicheas  neach  e  fèin, 
ma  bhuaileas  neach  air  an 
aghaidh  sibh. 

21  Tha  mi  a'  labhairt  a 
thaobh  eas-urraim,  mar  gu'm 
bitheamaid  anmhunn  :  ach,  ge 
b'e  ni  anns  am  bheil  neach  air 
bith  dàna,  (tha  mi  a'  labhairt 
gu  h-amaideach,)  a  ta  mise 
dàna  ann  mar  an  ceudna. 

22  An  Eabhruidhich  iad  ? 
mar  sin  tha  mise  mar  an  ceud- 
na  :  An  Israelich  iad  ?  mar  sin 
tha  mise  mar  an  ceudna :  An 
sliochd  do  Abraham  iad?  tnar 
sin  tha  mise  mar  an  ceudna  : 

23  Am  ministeirean  do 
Chriosd  iad  ?  (tha  mi  a'  labh- 
airt  mar  dhuine  mi-chèiUidh,) 
a  ta  mise  os  an  ceann  's  an  ni 
so  :  ann  an  saothairibh  ni's 
pailte,  ann  am  buillibh  ni's  ro 
mhò,  'am  prìosanaibh  ni's  trice, 
'am  bàsaibh  gu  minic. 

24  Fhuair  mi  o  na  h-Iudh- 
iiich  cùig  uairean  dà  fhichead 
bicille  ach  a  h-aon. 

25  Ghabhabh  le  slataibh 
orm  tri  uairean,  chlachadh  mi 


aon  uair,  dh'fhuiling  mi  long- 
bhriseadh  tri  uairean  ;  là  agus 
oidhche  bha  mi  's  an  doimhne  : 

26  Ann  an  turusaibh  gu 
minic,  ann  an  gàbhadh  aimh- 
nichean,  ann  an  cunnartaibh 
fhear-reubainn,  ann  an  cunn- 
artaibh  o  m'  chinneach  fein 
ann  an  cunnartaibh  o  na  Cinn- 
ich,  ann  an  cunnartaibh  's  a' 
bhaile,  ann  an  cunnartaibh 
's  an  fhàsach,  ann  an  cunnart- 
aibh  's  an  f  hairge,  ann  an  cunn- 
artaibh  'am  measg  bhràithre 
breugach ; 

27  Ann  an  saothair  agus 
sgìos,  'am  fairibh  gu  minic, 
ann  an  ocras  agus  tart,  'an 
trasgaibh  gu  minic,  'am  fuachd 
agus  'an  lomnochduidh. 

28  A  bhàrr  air  na  nithibh 
a  ta  an  leth  muigh,  an  ni  a  ta 
'teachd  orm  gu  lathail,  ro- 
chùram  nan  eaglaisean  uile. 

29  Cò  a  ta  lag,  agus  nach 
'eil  mise  lag  ?  cò  a  ta  'faotainn 
oilbheim,  agus  nach  'eil  mise 
a'  losgadh  ? 

30  INIa's  èigin  domh  uaill 
a  dheanamh,  is  ann  as  na 
nithibh  a  bhuineas  do  m'  an- 
mhuinneachd  a  ni  mi  uaill. 

31  Tha  fios  aig  Dia,  eadhon 
Athair  ar  Tighearna  losa 
Criosd,  a  tha  beannaichte  gu 
siorruidh,  nach  'eil  mi  'dean- 
amh  brèige. 

32  Ann  an  Damascus  chuir 
uachdaran  a'  phobuill  fuidh 
Aretas  an  righ,  freiceadan  air 
baile  nan  Damasceneach,  an 
rùn  mise  a  ghlacadh  : 

33  Ach  tre  uinneig  leig- 
eadh  sìos  ris  a'  bhalla  mi  aun 


CAIB. 

an  cliabh,  agus  chaidh  mi  as  a 
làmhaibh. 

CAIB.  XII. 

GU  deimhin  eha-n  'eil  e 
iomchuidh  dhomhsa  uaill 
a  dheanamh ;  ach  thig  mi 
chum  seallanna  agus  taisbeana 
an  Tighearna. 

2  B'aithne  dhomh  duine 
ann  an  Criosd  ceithir  bliadhna 
deug  roimh  so,  (ma's  anns  a' 
choluinn,  cha-n  fhios  domh ; 
no  as  a'  choluinn,  cha-n  f  hios 
domh ;  aig  Dia  a  ta  fios  ;)  a 
leithid  sin  do  dhuine  thogadh 
chum  an  treas  nèamh. 

3  Agus  b'aithne  dhomh  a 
leithid  sin  do  dhuine,  (ma's 
anns  a'  choluinn,  no  as  a'  chol- 
uinn,  cha-n  fhios  domh  :  aig 
Dia  a  ta  fios ;) 

4  Gu'n  do  thogadh  suas  e 
gu  pàrras,  agus  gu'n  cual  a 
briathra  do-labhairt,  nach  feud 
duine  a  labhairt. 

5  M'a  leithid  sin  do  dhuine 
ni  mi  uaill :  ach  asam  fèin  cha 
dean  mi  uaill,  mur  dean  mi  à 
m'  anmhuinneachdaibh. 

6  Oir  ged  b'àill  leam  uaill 
a  dheanamh,  cha  bhi  mi  a'm' 
amadan ;  oir  labhraidh  mi  an 
fhìrinn  :  gidheadh  a  ta  mi  a' 
cumail  orm  fèin,  air  eagal 
gu'm  bi  meas  aig  duine  dhiom 
thar  mar  a  ta  e  'g  am  f  haicinn, 
no  a'  cluinntinn  umam. 

7  Agus  air  eagal  gu'm  bith- 
inn  air  m'àrdachadh  tljar  tomh- 
as,  tre  ro-mheud  nan  taisbean, 
thugadh  dhomh  sgolb  's  an 
f  heoil,  teachdair  Shatain  chum 
gu'm  buaileadh  e  mi,  air  eagal 


.  XII.  361 

gu'm  bithinn  air  m'àrdachadh 
thar  tomhas. 

8  Air  a  shon  so  ghuidh  mi 
an  Tighearn  tri  uairean,  gu'n 
imicheadh  so  uam. 

9  Agus  thubhairt  e  rium, 
Is  leoir  mo  ghràssa  dhuit ; 
oir  a  ta  mo  chumhachd  air  a 
dheanamh  foirfe  ann  an  an- 
mhuinneachd.  Uime  sin  is 
ro  thoiliche  a  ni  mi  uaill  à 
m'  anmhuinneachdaibh,  chum 
gu'n  gabh  cumhachd  Chriosd 
còmhnuidh  orm. 

10  Uime  sin  tha  mi  'gabhail 
tlachd  ann  an  anmhuinneachd- 
aibh,  'am  maslaibh,  ann  an  uir- 
easbhuidhibh,  ann  an  geur- 
leanmhuinnibh,  ann  an  teannt- 
achdaibh  air  son  Chriosd  ;  oir 
an  uair  a  ta  mi  lag,  an  sin  a 
ta  mi  làidir. 

11  Rinneadh  a'm'  amadan 
mi  le  uaiU  a  dheanamh  ;  dh'- 
èignich  sibhse  mi ;  oir  bu 
chòir  dhomh  bhi  air  mo  mhol- 
adh  leibhse  ;  or  cha  robh  mi 
bheag  sam  bith  fo  na  h-abstol- 
aibh  a's  àirde,  ged  nach  'eil 
annam  ach  neo-ni. 

12  Gu  deimhin  dh'oibrich- 
eadh  comharan  abstoil  ann 
bhur  measgsa  anns  gach  uile 
fhoighidin,  ann  an  comhar- 
aibh  agus  an  iongantasaibh, 
agus  an  cumhachdaibh. 

13  Oir  ciod  an  ni  anns  an 
robh  sibh  ni  bu  lugha  na  eag- 
laisean  eile,  mur  e  nach  do 
leig  mi  fèin  mo  throm  oirbh  ? 
thugaibh  maitheanas  dhomh 
's  an  eucoir  so. 

1 4  Feuch,  a  ta  mi  ullamh  a 
nis  an  treas  uair  gu  teachd  do 


362 


II.  CORINTIANACH. 


'ur  n-ionnsuidh  ;  agus  cha 
chuir  mi  mo  throm  oirbh  ;  oir 
cha-n  e  bhur  cuid  a  tha  mi  'g 
iarraidh,  ach  sibh  fèin :  oir 
cha-n  'eil  e  mar  fhiachaibh  air 
a'  chloinn  ionmhas  a  chruinn- 
eachadh  fa  chomhair  nam  pàr- 
antan,  ach  air  na  pàrantaibh 
fa  chomhair  na  cloinne. 

15  Agus  is  ro  thogarrach 
a  ni  mise  caitheadh  agus  a 
chaithear  mi  air  son  bhur  n- 
anamasa,  ged  mar  is  ro  phailte 
a  ta  gràdh  agam  dhuibh,  gur 
lugba  bhur  gràdhsa  dhomh. 

16  Ach  biodh  e  mar  sin, 
hach  do  chuir  mi  trom  oirbh  : 
gidheadh  air  dhomh  bhi  inn- 
leachdach,  ghlac  mi  le  seòlt- 
achd  sibh. 

17  An  d'rinn  mise  tre  aon 
neach  dhiubhsan  a  chuir  mi 
do  'ur  n-ionnsuidh  buannachd 
dhibh? 

18  Ghuidh  mi  air  Titus  dol 
do  'ur  n-ionnsuidh,  agus  chuir 
mi  bràthair  maille  ris;  an 
d'rinn  Titus  buannachd  dhibh  ? 
nach  do  ghluais  sinn  's  an  aon 
spiorad  ?  agus  anns  na  h-aon 
cheumaibh  ? 

19  A  ris,  am  bheil  sihh  a' 
saoilsinn  gu  bheil  sinne  'gabh- 
ail  ar  leithsgeil  ribh  ?  tha  sinn 
a'  labhairt  am  fianuis  Dè  ann 
an  Criosd ;  ach  a  ta  an  t-iom- 
lan,  a  chàirde,  chum  bhur  fògh- 
luim-sa. 

20  Oir  is  eagal  leam,  air 
dhomh  teachd,  nach  faigh  mi 
sibh  mar  is  miann  leam,  agus 
gu  faighear  mise  dhuibhse  mar 
nach  bu  mhiann  leibh :  air 
eagal   gu'm  bi  connsachadh, 


farmad,  fearg,  comhstri,  ciil- 
chàineadh,  cogarsaich,  àrdain, 
ceannairce  'w  ur  measg  : 

21  Air  eagal  an  uair  a  thig 
mi  a  rìs,  gu'n  ìshch  mo  Dhia 
mi  'n  ur  measg,  agus  gu  dean 
mi  caoidh  air  son  mòrain  do'n 
dream  a  pheacaich  a  cheana, 
agus  nach  do  ghabh  aithreach- 
as  do'n  neòghloine,  agus 
strìopachas,  agus  mhacnus  a 
rinn  iad. 

CAIB.  XIII. 

IS  i  so  an  treas  uair  a  ta  mi 
a'  teachd  do  'ur  n-ionn- 
suidh  :  am  beul  dithis  no  triuir 
do  fhianuisibh  bithidh  gach 
focal  seasmhach. 

2  Dh'innis  mi  cheana,  agus 
tha  mi  roimh-làimh  ag  inns- 
eadh  dhuibh,  mar  gu'm  bith- 
inn  a  làthair  an  dara  uair  ;  a- 
gus  a  nis  air  dhomh  bhi  as 
bhur  làthair,  tha  mi  a'  sgrìobh- 
adh  chum  na  dream  a  pheac- 
aich  roimh  so,  agus  chum 
chàich  uile,  ma  thig  mi  a  rìs, 
nach  caomhain  mi : 

3  0  tha  sibh  ag  iarraidh 
dearbhaidh  air  Criosd  a'  labh- 
airt  annamsa,  neach  do  'ur 
taobhsa,  nach  'eil  anmhunn, 
ach  a  ta  cumhachdach  ann- 
aibh. 

4  Oir  ge  do  cheusadh  e  tre 
anmhuinneachd,  gidheadh  a 
ta  e  beò  tre  chumhachd  Dhè  : 
oir  a  ta  sinne  mar  an  ceudna 
anmhunn  annsan,  gidheadh 
bithidh  sinn  beò  maille  ris  tre 
chumhachd  Dhè  do  'ur  taobh- 
sa. 

5  Ceasnaichibh  sibh  fèin, 


CAIB.  I. 


363 


am  bheil  sìbli  's  a'  chreidimh  ; 
dearbhaibh  sibh  fèin :  nach 
aithne  dhuibh  sibh  fèin,  gu 
bheil  losa  Criosd  annaibh, 
mur  daoine  a  chuireadh  air 
cùl  sibh  ? 

6  Achthadòchas  agamgu'm 
bi  fhios  agaibh  nach  daoine  a 
chuireadh  air  cùl  sinne. 

7  A  nis  tha  mi  'guidhe  air 
Dia  gun  sibhse  a  dheanamh 
uilc  air  bith  :  cha-n  ann  chum 
gu'm  faicear  sinne  bhi  dearbh- 
ta,  ach  chum  gu'n  deanadh 
sibhse  an  ni  sin  a  ta  maith, 
ofed  robh  sinne  mar  dhaoine  a 
chuireadh  air  cùl. 

8  Oir  cha-n  urrainn  sinn  ni 
air  bith  a  dheanamh  an  agh- 
aidh  na  fìrinn,  ach  air  son  na 
firinn. 

9  Oir  tha  siun  subhach  an 
uair  a  tha  ^ìnnfein  anmhunn, 
agus  sibhse  làidir :  agus  tha 
sinn  a'  guidhe  so  mar  an  ceud- 
na,  sibhse  bhi  diongmhalta. 


10  Is  ann  uime  so  a  sgriobh 
mi  na  nithe  so  do  'ur  n-ionn- 
suidh  air  dhomh  bhi  as  bhur 
làthair,  chum  air  dhomh  bhi 
làthair  nach  bithinn  garg,  a 
rèir  a'  chumhachd  a  thug  an 
Tighearna  dhomh  chum  fògh- 
luim,  agus  cha-n  ann  chum 
sgrios. 

11  Fa  dheòidh,  a  bhràithre, 
slàn  leibh  :  bithibh  diongmhal- 
ta,  bithibh  subhach,  bithibh 
a  dh'aon  inntinn,  bithibh  sìoch- 
ail ;  agus  bithidhDia  a'ghràidh 
agus  na  sithe  maille  ribh. 

12  Cuiribh  failte  air  a  chèile 
le  pòig  naoimh. 

13  Tha  na  naoimh  uile  a' 
cur  beannachd  do  'ur  n-ionn- 
suidh. 

14  Gràs  an  Tighearna  losa 
Criosd,  agus  gràdh  Dhè,  agus 
comh-chomunn  an  Spioraid 
naoimh,  gu  robh  maiUe  ribh 
uile.  Amen. 


LrriR  AN  ABSTOIL  PHOIL  chum  nan 
GALATIANACH. 


CAIB.  L 

POL  abstol,  cha-n  ann  o 
dhaoinibh,  no  tre  dhuine, 
ach  tre  losa  Criosd,  agus  tre 
Dhia  an  t-Athair,  a  thog  suas 
e  o  na  marbhaibh,) 

2  Agus  na  bràithrean  uile  a 
tha  maille  rium,  chum  eaglais- 
ean  Ghalatia : 

3  Gràs  duibh,  agus  sìth  o 
Dhia  an  t-Athair,  agus  o  ar 
Tigheam  losa  Criosd, 

4  A  thug  e  fèin  air  son  ar 


peacanna,  chum  gu'n  saoradh 
e  sinn  o'n  droch  shaoghal  a 
ta  làthair,  a  rèir  toile  Dè  agus 
ar  n-Athar-ne  . 

5  Dhàsan  gu  robh  glòir  gu 
saoghal  nan  saoghal.  Amen. 

6  Is  iongnadh  leam  gu'n 
d'atharraicheadh  sibh  co  luath 
uaith-san  a  ghairm  sibh  tre 
ghràs  Chriosd,  gu  soisgeul 
eile : 

7  Ni  nach  soisgeul  eile  ;  ach 
atadream  àraidh  'g'ur  buair- 


364 


GALATIANACH. 


eadh,  le'ii  àill  soisgeul  Chriosd 
a  thilgeadh  bun  os  ceann. 

8  Ach  nan  deanamaidne, 
no  aingeal  o  nèamh,  soisgeul 
eile  a  shearmonachadh  dhuibh, 
ach  an  soisgeul  a  shearmon- 
aich  sinne  dhuibh,  biodh  e 
malluichte. 

9  Amhuil  mar  a  thubhairt 
sinn  roimh,  a  ta  mise  ag  ràdh 
a  nis  a  rìs  mar  an  ceudna,  Ma 
shearmonaicheas  neach  sam 
bith  soisgeul  eile  dhuibh,  ach 
an  soisgeul  a  ghabh  sibh,  biodh 
e  malluichte. 

10  Oir  am  bheil  mi  nis  a' 
cur  impidh  air  daoinibh,  no 
air  Dia  ?  no  ara  bheil  mi  'g 
iarraidh  daoine  a  thoileach- 
adh  ?  oir  nam  bithinn  fathast 
a'  toileachadh  dhaoine,  cha 
bhithinn  a'm'  sheirbhiseach 
aig  Criosd. 

11  Ach  a  ta  mi  toirt  fios 
duibh,  a  bhràithre,  an  soisgeul 
a  shearmonaicheadh  leanisa, 
nach  ann  a  rèir  duine  a  ta  e, 

12  Oir  cha  b'ann  o  dhuine 
a  fhuair  mi  e,  ni  mò  a  theag- 
aisgeadh  dhomh  e,  ach  tre 
fhoillseachadh  losa  Criosd. 

13  Oir  chuala  sibh  mo 
chaithe-beathasa 's  an  ainisir  a 
chaidh  seachad,  ann  an  creid- 
imh  nan  ludhach,  gu'n  d'rinn 
mi  thar  tomhas  geur-Iean- 
mhuinn  air  eaglais  Dè,  agus 
gu'n  d'fhàsaich  mi  i : 

14  Agus  gu'n  d'thàinig  mi 
air  m'aghaidh  ann  an  creid- 
imh  nan  ludhach  thar  mòran 
do  m'  chomh-aoisibh  am  measg 
mo  chinnich  fèin,  air  dhomh 
bhi  ni  bu  ro  eudmhoire  mu 


ghnàthannaibh  mo  shinnsir- 
eachd. 

15  Ach  an  uair  a  b'i  deadh 
thoil  Dè,  a  sgar  o  bhroinn  mo 
mhàthar  mi,  agus  a  ghairm  mi 
tre  a  ghràs, 

16  A  Mhac  fèin  fhoillseach- 
adh  annam,  chum  gu  sear- 
monaichinn  e  am  measg  nan  [ 
Cinneach ;  air  ball  cha  do 
chuir  mi  comhairle  ri  feòil  a- 
gus  fuil : 

17  Ni  mò  chaidh  mi  suas 
gu  lerusalem,  chiura  na  rauinn- 
tir  sin  a  bha  'n  an  abstolaibh 
romham ;  ach  chaidh  mi  gu 
Arabia,  agus  a  rìs  thàinig  mi 
air  m'ais  gu  Damascus. 

18  An  dèigh  sin  an  ceann 
thri  bliadhna,  chaidh  mi  suas  ; 
gu  lerusalem,  a  dh'fhaicinn  ^ 
Pbeadair,    agus    dh'fhan  mi 
maille  ris  cùig  làithean  deug.  ! 

19  Ach  neach  air  bith  eile 
do  na  h-abstolaibh  cha-n  f haca 
mi,  acli  Seumas  bràthair  an  | 
Tighearna. 

20  A  nis  anns  na  nithibh  a 
ta  mi  a'  sgrìobhadh  dhuibh, 
feucli,  an  làthair  Dhè,  cha-n  ; 
'eil  mi  'deanamh  brèige. 

21  'N  a  dhèigh  sin  thàinig 
mi  gu  crìochaibh  Shiria  agus 
Chilicia ; 

22  Agus  cha  robh  eòlas  orra 
a  thaobh  m'  fhaicinn  aig  eag- 
laisibh  ludea,  a  bha  ann  an 
Criosd : 

23  Ach  a  mhàin  chual  iad, 
An  ti  anns  an  àm  a  chaidh  \ 
seachad  a  bha  'g  ar  geur-lean-  ! 
mhuinn,  gu  bheil  e  nis  a'  sear- 
monachadh  a'  chreidimh  a  bha  t 
e  a'  sgrios  roimh  so  •  \ 


CAIB.  IL 


365 


24:  Agus  thug  iad  glòir  do 
Dhia  air  mo  shonsa. 

CAIB.  II. 

A  N  sin  an  ceann  cheithir 
bUadlma  deug  cbaidh  mi 
a  rìs  suas  gu  lerusalem,  maille 
ri  Barnabas,  a'   toirt  Thituis 
leam  mar  an  ceudna. 

2  Aorus  chaidh  mi  suas  a 
rèir  foillseachaidh,  agus  chuir 
mi  an  cèill  dhoibh  an  soisgeul 
a  ta  mi  a'  searmonachadh  am 
measg  nan  Cinneach,  ach  ann 
an  uaignidheas  dhoibh-san  d'an 
robh  meas,  air  eagal  air  chor 
sam  bith  gu'n  ruithinn,  no  gu'n 
do  ruith  nii  'an  dìomhanas. 

3  Ach  cha  b'èigin  do  Thi- 
tus  fèin  a  bha  a'm'  chuideachd, 
bhi  air  a  thimchioll-ghearradh, 
ged  bu  Ghreugach  e : 

4  Agus  sin  air  son  bbràithre 
brèige,  a  ghoid  a  steach  'n  ar 
measg,  a  thàinig  a  steach  an 
uaignidheas  a  dh'fhaicinn  ar 
saorsa  a  ta  againn  ann  an 
losa  Criosd,  chum  ar  toirt  fo 
dhaorsa. 

5  Do  nach  do  ghèill  sinn 
eadhon  rè  uaire  ;  chum  gu'm 
buanaicheadh  firinn  an  t-sois- 
geil  maille  ribhse. 

6  Ach  o'n  dream  sin,  a 
mheasadh  gu'm  bu  ni  èigin 
iad,  (ciod  air  bith  a  bha  iad 
roimh,  cha  'n  'eil  suim  ann 
domhsa :  cha-n  'eil  meas  aig 
Dia  do  phearsa  duine,)  oir  iad- 
san  a  mheasadh  gum  bu  ni 
èigin  iad,  cha  do  pbàirtich  iad 
le'n  còmhradh  bheag  sam  bith 
riumsa. 

7  Ach  air  an  làimh  eìle, 


'n  uair  a  chunnaic  iad  gu'n  d'- 
earbadh  soisgeul  an  neo-tbim- 
chioll-ghearraidb  riumsa,  mar 
a  dJi'earbadh  soisgeul  an  tim- 
chioll-ghearraidb  ri  Peadar ; 

8  (Oir  an  ti  a  dh'oibricb  gu 
h-èifeachdach  ann  am  Peadar 
chum  abstolachd  an  timchioll- 
ghearraidb,  dh'oibjicb,  e  gu 
cumhachdach  annamsa  mar  an 
ceudna  chum  nan  Cinneach  :) 

9  Affus  an  uair  a  thuio^  Seu- 
mas,  agus  Cephas,  agus  Eoin, 
a  tha  air  am  meas  'n  am  puist, 

gràs    a  thuofadb  dhomb. 


an 

thuof 


iad  dhombsa 


^  is  do 

Bbarnabas  deas  làmh  a'  cho- 
muinn;  ionnus  gu  rachamaid 
chum  nan  Cinneach,  agus  iad 
fèin  cbum  an  timcbioll-ghearr- 
aidb. 

10  A  mhàin  b'aill  leo  gu'm 
bitheamaid  cuimlmeacbail  air 
na  bocbdaibh  ;  ni  mar  an  ceud- 
na  a  bha  ro-tboil  agam  fèin  a 
dheanamb. 

11  Ach  an  uair  a  thàinig 
Peadar  gu  Antioch,  sheas  mi 
'n  a  agbaidh  as  an  eudan,  a 
chionn  gu'n  robh  e  r'a  eboir- 
eachadh. 

12  Oir  roimh  do  dhream 
àraidh  teachd  o  Sheumas, 
dh'ith  e  biadh  maille  ris  na 
Cinnich  :  acb  an  uair  a  thàin- 
ig  iadsan,  cbaidh  e  a  tbaobh 
agus  thearbaidh  se  e  fèin,  air 
eagal  na  muinntir  a  bha  do'n 
timcbioll-ghearradb. 

13  Agus  rinn  na  b-Iudhaich 
eile  gnùis-mhealladb  maille  ris 
mar  an  ceudna  ;  ionnus  gu'n 
d'thugadb  Barnabas  mar  an 
ceudna  a  thaobh  le'n  cluain. 


366 


GALATIANACH. 


14  Ach  an  uair  a  chunn- 
aic  mise  nach  do  ghluais  iad 
gìi  trèibhdhireach,  a  rèir  fìr- 
inn  an  t-soisgeil,  thubhairt  mi 
ri  Peadar  'n  am  fìanuis  uile, 
Ma  tha  thusa,  a  tha  a'd'  ludh- 
ach,  a'  caitheadh  do  bheatha 
a  rèir  nan  Cinneach,  agus 
cha-n  ann  a  rèir  nan  ludhacii, 
c'ar  son  a  ta  thu  'g  èigneach- 
adh  nan  Ciniieach  am  beatha 
chaitheadh  mar  na  li-Iudh- 
aich  ? 

15  Air  dhuinne  a  tha  'n  ar 
n-Iudhaich  a  thaobh  nàduir, 
agus  cha-n  ann  'n  ar  peacaicli 
do  na  Cinnich, 

16  Fios  a  bhi  againn  nach 
'eil  duine  air  fliìreanachadh  o 
oibribh  an  lagha,  ach  tre 
chreidimh  losa  Criosd,  chreid 
sinne  fèin  ann  an  losa  Criosd; 
chum  gu'm  bitheamaid  air 
ar  fÌreanachadh  o  chreidimh 
Chriosd,  agus  cha-n  ann  o 
oibribli  an  lagha  :  oir  o  oib- 
ribli  an  lagha  cha  bhi  feòil 
sam  bith  air  a  fìreanachadh. 

17  Ach  air  dhuinn  bhi  'g 
iarraidh  bhi  air  ar  fìreanach- 
adh  tre  Chriosd,  ma  gheibhear 
'n  ar  peacaich  sinn  fèin,  am 
bheil,  uime  sin,  Criosd  'n  a 
mhinisteir  peacaidh  ?  Narleig- 
eadh  Dia, 

18  Oir  ma  thogas  mi  a  rìs 
suas  na  nithe  a  leag  mi,  tha  mi 
'deanamh  ciontach  dhiom  fèin. 

19  Oir  a  ta  mise  tre'n  lagh 
marbli  do'n  lagb,  chum  gu'm 
bithinn  beò  do  Dhia. 

20  Tha  mi  air  mo  cheusadh 
maille  ri  Criosd :  gidheadh  a 
ta  mi  beò ;  ach  cha  mhise. 


ach  Criosd  a  ta  beò  annam : 
agus  a'  bheatha  a  ta  mi  nis 
a'caitheadh  's  an  fheòil,  tha  mi 
'g  a  caitheadh  tre  chreidimh 
Mhic  Dhè,  a  ghràdhaich  mì, 
agus  a  tliug  e  fèin  air  mo 
shon. 

21  Clia-n  'eil  mi  a'  cur  gràis 
Dè  an  neo-bhrìgh  :  oir  ma 
tha  fìreantachd  tre'n  lagh,  is 
aun  guu  aobliar  a  f  huair  Criosd 
bas. 

CATB.  TII. 

OA  Ghalatianacha  amaid- 
each,  cò  a  chuir  druidh- 
eachd  oirbh,  ionnus  nach  biodh 
sibli  ìimhal  do'n  fhìrinn,  d'an 
robli  Criosd  air  a  nochdadh  gu 
soilleir  fa  chomhair  bhur  siìl, 
air  a  cheusadh  'nur  measg? 

2  So  a  mhàin  b'àill  leam 
fhòghlum  uaibh,  An  ann  o 
oibribh  an  lagha  a  fhuair  sibli 
an  Spiorad,  no  o  èisdeachd  a' 
chreidimh  ? 

3  Am  bheil  sibh  co  amaid- 
each  as  sin  ?  air  dhuibh  tòis- 
eachadli  's  an  Spiorad,  am  bheil 
sibh  a  nis  air  bhur  deanamh 
foirfe  leis  an  f heòil  ? 

4  An  d'fhuiling  sibh  na 
h-uiread  sin  do  nithibh  gu 
dìomhain  ?  ma's  ann  da  rìreadh 
gu  dìomhain. 

5  An  ti  uime  sin  a  tha  'frith- 
ealadh  dhuibh  an  Spioraid,  a- 
gus  ag  oibreachadh  mhìor- 
bhuile  'n  ur  measg,  an  ann  tre 
oibribh  an  lagha,  no  tre  èisd- 
eachd  a'  chreidimh  a  ni  e  so  f 

6  Amhuil  mar  a  chreid  A- 
braham  Dia,  agus  a  mheasadh 
sin  dha  mar  fhìreantachd. 


CAIB.  III. 


367 


7  Uime  siu  biodh  f  hios  ag- 
aibh,  an  dream  a  iìia  do'n 
ehreidimh,  gur  iad  sin  claun 
Abrahaim. 

8  Oir  air  fhaicinn  roimh 
do'n  sgriobtuir  gu'm  fìrean- 
aicheadh  Dia  na  Cinnich  tre 
chreidimh,  shearmonaich  e  au 
soisgeul  roimh-làimh  do  A- 
braham,  ag  ràdh,  Beannaich- 
ear  na  h-uile  Chinnich  anuad- 
sa. 

9  Uime  sin  tha  an  dream  a 
tha  do'n  chreidimh,  air  am 
beannachadh  maille  ri  Abra- 
ham,  fìor-chreideach. 

10  Oir  a  mheud  's  a  ta  do 
oibribh  an  lagha,  tha  iad  fo'n 
mhallachadh :  oirata  esgrìobh- 
ta,  Is  malluichte  gach  neach 
nach  buanaich  anns  na  h-uile 
nithibh  a  ta  sgriobhta  ann  an 
leabhar  an  lagha  chum  an 
deanamh. 

11  Ach  is  ni  follaiseach, 
nach  f  ìreanaichear  neach  sam 
bith  tre'n  lagh  am  fianuis  Dè: 
oir,  Bithidh  am  fìrean  beò  tre 
chreidimh. 

12  Agus  cha-n  'eil  an  lagh 
o  chreidimh  :  ach,  An  duine 
a  ni  iad  gheibh  e  beatha  ann- 
ta. 

13  Shaor  Criosd  sinne  o 
mhallachadh  an  lagha,  air  dha 
bhi  air  a  dheanamh  'n  a  mhall- 
achadh  air  ar  son :  oir  a  ta  e 
sgrìobhta,  Is  malluichte  gach 
aon  a  chrochar  air  crann  ; 

14  Chum  gu'n  tigeadh 
beannachadh  Abrahaim  air  na 
Cinnich  tre  losa  Criosd  ;  ionn- 
us  gu  faigheamaid  gealladh 
an  Spioraid  tre  chreidimh. 


15  A  bhràithre,  tha  mi  a' 
labhairt  mar  dhuine ;  ged  nach 
bi  ann  ach  coimhcheangal 
duine,  nia  tha  e  air  a  dh.iing- 
neachadh,  cha  chuir  neach 
air  bith  air  cùl  e,  agus  cha 
chuirear  ni  sam  bith  ris. 

16  A  nis  is  ann  do  Abra- 
ham  a  thugadh  ua  geallanna 
agus  d'a  shìol.  Cha-n  abair 
e,  Agus  do  shìolaibh,  mar 
gu'm  biodh  e  'labhairt  mu 
mhòran ;  ach  mar  mu  aon, 
Agus  do  d'  shìolsa,  neach  a's 
e  Criosd. 

1 7  AgTis  a  ta  mì  ag  ràdh  so, 
nach  fheudar  gu'ncuir  an  lagh, 
a  thugadh  an  ceann  cheithir 
cheud  agus  dheich  bliadhna 
fichead  'n  a  dhèigh,  an  coimh- 
cheangal  an  neo-bhrìgh,  a 
dhaingnicheadh  roimh  le  Dia 
ann  an  Criosd,  ionnus  gu'n 
cuireadh  e  an  gealladh  air  cùl. 

18  Oir  ma's  ann  o'n  lagh  a 
ta  an  oighreachd,  cha-w  'eil  i 
ni's  mò  o'n  ghealladh :  ach 
thug  Diagu  saor  i  do  Abraham 
tre  ghealladh. 

19  C'ar  son  uime  sin  a  thug- 
adh  an  lagh?  thugadh  e  air 
son  eusaontais,  gus  an  tigeadh 
an  sìol,  d'an  d'rinneadh  an 
gealladh ;  air  orduchadh  le 
ainglibh  'an  làimh  eadar- 
mheadhonair. 

20  Anisan  t-eadar-mheadh- 
onair,  cha-n  ann  air  son  aoin  a 
ta  e'n  a  eadar-mheadhonair ; 
ach  is  aon  Dia. 

21  Uime  sin  am  bheil  an 
lagh  an  aghaidh  gheallanna 
Dhè  ?  Nar  leigeadh  Dia :  oir 
nam  biodh  lagh  air  a  thabhairt 


368 


GALATIANACH. 


a  bhiodh  comasach  air  beatha 
'thoirt  uaith,  gu  deimhin  is 
ann  o'n  lagh  a  bhiodh  fìrean- 
tachd, 

22  Ach  dh'fhàg  an  sgriob- 
tuir  na  h-uile  dliaoine  dùinte 
's  a'  pheacadh,  chum  gu'm 
biodh  an  gealladh  tre  chreid- 
imh  losa  Criosd  air  a  thoirt 
dhoibh-san  a  ta  creidsinn. 

23  Ach  mu'n  d'thàinig  an 
creidimh,  choimhideadh  sinn 
fo  'n  lagh,  air  ar  druideadh  a 
steach  chum  a'  chreidimh,  a 
bha  gu  bhi  air  fhoillseachadh. 

24  Uime  sin  b'e  an  lagh, 
ar  n-oid-fhòghluim  g'ar  treòr- 
achadh  gu  Criosd,  chum  gu 
bitheamaid  airar  fìreanachadh 
tre  chreidimh, 

25  Ach  air  teachd  do'n 
chreidimh,  cha-n  'eil  sinn  ni's 
mò  fuidh  oid-fhòghlum. 

26  Oir  is  sibhse  uile  raic 
Dhè  tre  chreidimh  ann  an  losa 
Criosd, 

27  Oir  a  mheud  agaibh  's  a' 
bhaisteadh  do  Chriosd,  chuir 
sibh  umaibh  Criosd, 

28  Cha-n  'eil  ludhach  no 
Greugach,  cha-n  'eil  saor  no 
daor,  cha-n  'eil  firionn  no  boir- 
ionn  ann :  oir  is  aon  sibh  uile 
ann  an  losa  Criosd, 

29  Agus  ma's  le  Criosd  sibh, 
is  sibhsìol  Abrahaim  gun  amh- 
arus,  agus  is  oighreachan  sibh 
a  rèir  a'  gheallaidh. 

CAIB,  IV. 

ANIS  a  ta  mi  ag  ràdh,  am 
feadh  a  bhios  an  t-oighre 
'n  a  leanabh,  nach  'eil  eadar- 
dhealachadh  sam  bith  eadar  e 


agus  seirbhiseach,  ged  is  e 
Tighearn  nan  uile  ; 

2  Ach  a  ta  e  fo  luchd- 
coimhid,  agus  fo  luchd-riagh- 
laidh  gu  teachd  na  h-aimsir  a 
dh'orduich  an  t-athair. 

3  Agus  mar  an  ceudna 
sinne,  'n  uair  a  bha  sinn  'n  ar 
leanabaibh,  bha  sinn  'an  daor- 
sa  fo  cheud  fhòghlum  an 
t-saoghail : 

4  Ach  an  uair  a  thàinig 
coimhlionadh  na  h-aimsir, 
chuir  Dia  a  Mhac  fèin  uaith, 
a  ghineadh  o  mhnaoi,  a  rinn- 
eadh  fuidh'n  lagh, 

5  Chum  gu'n  saoradh  e  iad- 
san  a  bha  fuidh'n  lagh,  ionnus 
gu  faigheamaid-ne  uchd-mhac- 
achd  na  cloinne. 

6  Agus  do  bhrìgh  gur  mic 
sibh,  chuir  Dia  Spiorad  a  Mhic 
fèin  ann  bhur  cridheachaibh, 
ag  èigheach,  Abba,  Athair. 

7  Uime  sin  cha  seirbhiseach 
thu  ni's  mò,  ach  mac ;  agus 
ma's  mac,  is  oighre  mar  an 
ceudna  air  Dia  tre  Chriosd. 

8  Gidheadh,  an  uair  nach 
b'aithne  dhuibh  Dia,  rinn  sibh 
seirbhis  dhoibh-san  nach  'eil 
'n  an  dèe  thaobh  nàduir, 

9  Ach  a  nis  air  dhuibh  Dia 
aithneachadh,  no  mar  is  fearr 
a  dh'fheudar  a  ràdh,  bhi  air 
bhur  n-aithneachadh  le  Dia, 
cionnus  a  ta  sibh  ag  ath-phill- 
eadh  chum  nan  ceud-thoiseach 
anmhunn  agus  bochd,  d'am 
mianu  leibh  bhi  a  rìs  fo  dhaor- 
sa  ? 

10  Tha  sibh  a'  coimhead 
làithean,  agus  mhiosan,  agus 
aimsirean,  agus  bhliadhnan. 


CAIB.  IV 


369 


11  Tha  eagal  orm  do  'ur 
taobh  gu'n  do  chaith  mi  gu 
dìomhain  mo  shaothair  oirbh. 

12  Guidheam  oirbh,  a 
bhràithre,  bithibh  mar  a  ta 
mise ;  oir  a  ta  mise  mar  sibh- 
se  :  cha  d'rinn  sibh  eucoir  sam 
bith  orm. 

13  Tha  fhios  agaibh  gu'm 
b'ann  tre  anmhuinneachd  na 
feòla,  a  shearmonaich  mi 
dhuibh  an  soisgeul  air  tùs. 

14  Agus  air  mo  bhuaireadh 
a  bha  ann  am  fheòil,  cha 
d'rinn  sibh  tarcuis,  agus  cha 
do  ghabh  sibh  gràin  diom ; 
ach  ghabh  sibh  rium  mar  ain- 
geal  Dè,  mar  losa  Criosd. 

15  Ciod  e  ma  seadh  an 
sonas  sin  a  bha  agaibh  ?  oir  a 
ta  mi  'deanamh  fianuis  duibh, 
nam  bu  chomasach  e  gu'n 
spìonadh  sibh  a  mach  bhur 
sùilean  fèin,  agus  gu'n  tugadh 
sibh  dhomhsa  iad. 

16  Uime  sin  an  d'rinneadh 
nàmhaid  duibh  dhiom,  air  son 
mi  dh'innseadh  na  fìrinn 
duibh  ? 

17  Tha  iadsan  eudmhor  um- 
I  aibh,  ach  cha-n  ann  gu  maith  ; 

ach  b'àill  leo  sinne  dhruid- 
,   eadh  a   mach,    chum  gu'm 
biodh  sibhse  eudmhor  umpa 
fèin. 

18  Ach  is  maith  a  bhi  eud- 
mhor  ann  an  ni  maith  a  ghnàth, 

j  agus  cha-n  e  mhàin  an  uair  a 
ta  mise  a  làthair  maille  ribh. 

19  Mo  chlann  bheag,  air 
am  bheil  mi  a  rìs  ri  saothair, 
gus  an  dealbhar  Criosd  ann- 
aibh, 

20  B'àill  leam  bhi  nis  a  làth- 


iair  maìlle  ribh,  agus  mo  gbuth 
a  chaochladh,  oir  a  ta  mi  fuidh 
amharus  umaibh. 

21  Innsibh  dhomh,  sibhse 
le'm  miann  bhi  fo'n  lagh,  nach 
cluinn  sibh  an  lagh  ? 

22  Oir  a  ta  e  sgTÌobhta,  gu 
robh  aig  Abraham  dithis  mhac; 
aon  ri  banoglaich,  agus  am 
mac  eile  ri  mnaoi  shaoir. 

23  Agus  esan  a  bJiaige  ris 
a'bhanoglaich,  ghineadh  a  rèir 
na  feòla  e ;  ach  esan  a  bJi- 
aige  ris  a'  mhnaoi  shaoir,  tre 
gliealladh. 

24  Na  nithe  so  is  samhladh 
iad  ;  oir  is  iad  so  an  dà  choimh- 
cheangal ;  aon  diubh  o  bheinn 
Shinai,  a  ta  a'  breith  chum 
daorsa,  a's  i  Agar. 

25  Oir  is  i  Agar  beinn  Shi- 
nai  ann  an  Arabia,  agus  tha  i 
a'  comh-fhreagradh  do  leru- 
salem  a  tha  nis  ann,  agus 
tha  i  fo  dhaorsa  maiUe  r'a 
cloinn. 

26  Ach  a  ta  an  lerusalem 
a  ta  shuas  saor,  agus  is  màth- 
air  dhuinn  uile  i. 

27  Oir  a  ta  e  sgrìobhta, 
Dean  gairdeachas,  a  bhean 
neo-thorrach  nach  'eil  a'  breith 
cloimie ;  bris  a  mach  agus 
glaodh,  thusanach'eil  ri  saoth- 
air:  oir  is  lìonmhoire  clann 
na  mnà  aonaranaich,  na  na 
muà  aig  am  bheil  fear. 

28  A  nis,  a  bhràithre,  is 
sinne,  mar  a  bha  Isaac,  clann 
a'  gheallaidh. 

29  Ach  mar  a  rinn  esan  a 
rugadh  a  rèir  na  feòla,  's  an  àm 
sin  geur-leanmhuinn  airsan  a 
rugadli  a  rèir  an  .Si»ioraid,  is 

2  A 


370 


GALATIANACH. 


amhuil  sin  a  ta  nis  mar  an 
ceudna. 

30  Ach  ciod  a  ta  an  sgriob- 
tuir  ag  ràdh  ?  Tilg  a  mach  a' 
bhanoglach  agus  a  mac :  oir 
cha  bhi  mac  na  banoglaich 
'n  a  oighre  maille  ric  mac  na 
mnà  saoire. 

31  Uime  sin,  a  bhràithre, 
cha  sinne  clann  na  banoglaich, 
ach  na  mnà  saoire. 

CAIB.  V. 

UIME  sin  seasaibh  gu 
daingean  anns  an  t-saor- 
sa  leis  an  d'rinn  Criosd  saor 
sinn,  agus  na  bithibh  a  rìs  air 
bhur  cuibhreachadh  le  cuing 
na  daorsa. 

2  Feuch,  a  ta  mise  Pòl  ag 
ràdh  ribh,  ma  thimchioll- 
ghearrar  sibh,  nach  bi  tairbhe 
air  bith  dhuibh  ann  an  Criosd. 

3  Oir  a  ta  mi  a  ris  a'  dean- 
amh  fianuis  do  gach  uile 
dhuine  a  thimchioll-ghearrar, 
gu  bheil  e  mar  fhiachaibh  air 
an  lagh  gu  h-iomlan  a  choimh- 
lionadh. 

4  Cha-n  'eil  tairbhe  sam 
bith  ann  an  Criosd  dhuibhse 
a  ta  air  bhur  fìreanachadh 
tre'n  lagh  ;  thuit  sibh  o 
ghràs. 

5  Oir  a  ta  sinne  tre'n  Spior- 
ad  a'  feitheamh  ri  dòchas  fìr- 
eantachd  o  chreidimh. 

6  Oir  ann  an  losa  Criosd, 
cha-n  'eil  èifeachd  sam  bith 
ann  an  timchioll-ghearradh,  no 
ann  an  neo-thimchioll-ghearr- 
adh,  ach  ann  an  creidimh  a 
dh'oibricheas  tre  ghràdh. 

7  Is  maith  a  ruith  sibh; 


cò  a  bhac  sibh  o  bhi  ùmhal 
do'n  fhìrinn  ? 

8  Cha  d'thainig  an  impidh 
so  o'n  ti  a  ghairm  sibh. 

9  Goirtichidh  beagan  do 
thaois  ghoirt  am  meall  uile. 

10  Tha  muinghin  agam  as- 
aibh  's  an  Tighearn,  nach  bi 
sibh  dh'aon  dòigh  air  atharr- 
achadh  inntinn :  ach  an  ti  a 
ta  cur  dragha  oirbh,  giiilainidh 
e  a  bhreitheanas,  cò  air  bith  e. 

11  Agus  mise,  a  bhràithre, 
ma  shearmonaicheas  mi  fath- 
ast  an  timchioll-ghearradh, 
c'ar  son  a  nithear  fathast  geur- 
leanmhuinn  orm?  an  sinbhiodh 
oilbheum  a'  chroinn-cheusaidh 
air  a  chur  air  cùl. 

12  B'fhearrleam  gu'mbiodh 
iadsan  a  ta  cur  mi-shuaimh- 
neis  oirbh  eadhon  air  an  gearr- 
adh  uaibh. 

13  Oir,  a  bhràithre,  ghairm- 
eadh  chum  saorsa  sibh ;  a 
mhàin  na  deanaibh  an  t-saorsa 
'n  a  cion-fàth  do'n  fheòil,  ach 
le  gràdh  deanaibh  seirbhis  d'a 
chèile. 

14  Oir  tha  an  lagh  uile 
air  a  choimhlionadh  ann  an 
aon  fhocal,  eadhon  an  so, 
Gràdhaichidh  tu  do  choimh- 
earsnach  mar  thu  fèin. 

15  Ach  ma  bhios  sibh  a' 
teumadh  agus  ag  itheadh  a 
chèile,  thugaibh  aire  nach 
claoidhear  le  a  chèile  sibh. 

16  A  ta  mi  ag  ràdh  ma 
seadh,  Gluaisibh  's  an  Spiorad, 
agus  cha  choimhlion  sibh  ana- 
miann  na  feòla. 

17  Oir  a  ta  an  fheòil  a' 
miannachadh  an  aghaidh  an 


CAIB.  VI, 


371 


Spioraid,  agus  an  Spiorad  an 
aghaidh  ua  feòla :  agus  a  ta 
iad  sin  an  aghaidh  a  chèile ; 
ionnus  nach  faigh  sibh  na 
nithe  bu  mhiannleibh  a  dhean- 
amh. 

18  Ach  ma  threòraichear 
leis  an  Spiorad  sibh,  cha-n  'eil 
sibh  fuidh'n  lagh. 

19  A  nis  tha  oibre  na  feòla 
foUaiseach,  a's  iad  so,  Adh- 
altrannas,  strìopachas,  neò- 
ghloine,  macnus, 

20  lodhol-aoradh,  druidh- 
eachd,  naimhdeas,  connsach- 
adh,  co-fharpuis,  fearg,  comh- 
stri,  aimhreite,  saobh-chreid- 
imh, 

21  Farmad,  mortadh,  misg, 
ruidhteireachd,  agus  an  leith- 
ide  sin :  mu  bheil  mi  ag  inn- 
seadh  dhuibh  roimh-làimh, 
mar  a  dh'innis  mi  dhuibh  a 
cheana  mar  an  ceudna,  nach 
sealbhaich  iadsan  a  ni  an  leith- 
ide  sin  rìoghachd  Dhè. 

22  Ach  is  e  toradh  an  Spior- 
aid  gràdh,  aoibhneas,  sìth, 
fad-fhulangas,  caomhalachd, 
maitheas,  creidimh, 

23  INIacantas,  stuaim :  an 
I  aghaidh  an  samhuil  sin  cha-n 

'eil  lagh. 

24  Agus  iadsan  a'sleCriosd, 
cheus  iad  an  fheòil,  maille  r'a 
h-an-tograibh  agus  a  h-ana- 
miannaibh. 

25  Ma's  beò  dhuinn  's  an 
Spiorad,  ghiaiseamaid  's  an 
Spiorad  mar  an  ceudna. 

26  Na  bitheamaid  dèidheil 
air  glòir  dhìomliain,  a'  bros- 
nachadh  a  chèile,  a'  gabhail 
fermaid  r'a  chèile. 


CAIB.  VI. 

ABHRAITHRE,  raa  ghkc- 
ar  neach  ann  an  coire  air 
bith  gu  h-obann,  sibhse  a  ta 
spioradail,  togaibh  suas  a 
shamhuil  sin  do  dhuine  ann 
an  spiorad  na  macantachd; 
a'  toirt  aire  dhuit  fèin,  nach 
buairear  thu  mar  an  ceudna. 

2  Giùlainibh  uallacha  a 
chèile,  agus  mar  sin  coimh- 
lionaibh  lagh  Chriosd. 

3  Oir  ma  shaoileas  duine 
gur  ni  èigin  e  fèin,  gun  bhi 
ann  ach  neo-ni,  tha  e  'g  a 
mhealladh  fèin. 

4  Ach  -^dearbhadh  gach 
neach  'obair  fèin,  agus  an  sin 
bithidh  aobhar  gairdeachais 
aige  d'a  thaobh  fèin  a  mhàin, 
agus  cha-n  ann  a  thaobh  neach 
eile. 

5  Oir  giùlainidh  gach  neach 
'uallach  fèin. 

6  Comh-roinneadh  an  neach 
a  ta  air  a  theagasg  's  an  fhocal, 
ris  an  neach  a  ta  'g  a  theagasg, 
anns  na  h-uile  nithibh  maithe. 

7  Na  meallar  sibh ;  cha 
deanar  fanoid  air  Dia  :  oir  ge 
b'e  ni  a  shìol-chuireas  duine, 
an  ni  ceudna  buainidh  e. 

8  Oir  an  ti  a  chuireas  d'a 
fheòil  fèin,  buainidh  e  o'n 
fheòil  truaillidheachd  ;  ach  an 
ti  a  chuireas  do'n  Spiorad, 
buainidh  e  o'n  Spiorad  a' 
bheatha  shuthainn. 

9  Agus  na  sgìthicheamaid 
do  mhaith  a  dheanamh ;  oir 
ann  an  àra  iorachuidh  buain- 
idh  sinn,  mur  fannaich  sinn. 

10  Uime  sin  a  rèir  mara  ta 
cothrom  againn,  deanamaid 


372 


EPHESIANACH. 


maith  do  na  h-uile  dhaoinibh, 
ach  gu  h-àraidh  dhoibh-san  a 
ta  do  theaghlaich  a'  chreid- 
imh. 

11  Tha  sibh  a'  faicinn  meud 
na  litreach  a  sgrìobh  mi  dhuibh 
le  mo  làimh  fèin. 

12  A  mheud  le'm  miann  iad 
fèin  a  thaisbeanadh  gu  sgiamh- 
ach  's  an  fheòil,  tba  iad  'g  ur 
n-èigneachadh  chum  bhi  air 
bhur  timchioll-ghearradh ;  a 
mhàin  chum  nach  deantadh 
geur-leanmhuinn  orra  air  son 
frann-ceusaidh  Chriosd. 

13  Oir  cha-n  'eil  iadsan  fèin 
a  tha  air  an  timchioll-ghearr- 
adh  a'  coimhead  an  lagha : 
ach  is  àill  leo  sibhse  bhi 
air  bhur  timchioll-ghearradh, 
chum  as  gu  dean  iad  uaiU  ann 
bhur  feòil. 

14  Ach  nar  leigeadh  Dia 


gu  deanainn-sa  uaill  ach  ann 
an  crann-ceusaidb  ar  Tighear- 
na  losa  Criosd,  tre'm  bheil  an 
saoghal  air  a  cheusadh  dhomh- 
sa,  agus  mise  do'n  t-saoghal. 

15  Oir  ann  an  losa  Criosd 
cha-n  'eil  èifeachd  air  bith  ann 
an  timchioll-ghearradh,  no 
ann  an  neo-thimchioll-ghearr- 
adh,  ach  ann  an  cruthachadh 
nuadh. 

16  Agus  a  mheud  's  a 
shiubhlas  a  rèir  na  riaghailt  so, 
sìth  orra,  agus  tròcair,  agus 
air  Israel  Dè. 

17  0  so  a  mach  na  cuir- 
eadh  neach  sam  bith  dragh 
orm ;  oir  a  ta  mi  giùlan 
chomharan  an  Tighearna  losa 
ann  mo  chorp. 

18  A  bhràithre,  gu  robh 
gràs  ar  Tighearna  losa  Criosd 
maille  ri  bhur  spiorad.  Amen. 


LiTiR  AN  ABSTOIL  PAOIL  chum  nan 
EPHESIANACH. 


.b  ;  rli  CAIB.  L 

POL,  abstol  losa  Criosd  tre 
thoil  Dè,  chum  nan 
naomh  a  ta  ann  an  Ephesus, 
agus  nan  creideach  ann  an  losa 
Criosd  : 

.  2  Gràs  dhuibh,  agus  sìth  o 
Dhia  ar  n-Atbair,  agus  dn 
Tighearn  losa  Criosd. 

3  Beannaichte  gu  robh  Dia, 
eadhon  Athair  ar  Tighearna 
losa  Criosd,  a  bheannaich 
sinne  leis  gach  uile  bheann- 
achadh  spioradail  ann  an  iod- 
adaihh  nèamhaidh  ann  an 
Criosd : 


4  A  rèir  mar  a  thagh  e 
sinne  annsan,  mun  do  leagadh 
bunait  an  domhain,  chum 
gu'm  bitheamaid  naomha  a- 
gus  neo-choireach  'n  a  làthair- 
san  ann  an  gràdh : 

5  A  roimh-orduich  sinne 
chum  uchd-mhacachd  na 
cloinne  tre  losa  Criosd  dha 
fèin  a  rèir  deadh-ghean  a 
thoile. 

6  Chum  cliu  glòire  a  ghràis, 
tre  an  d'rinn  e  sinne  taitneach 
ann  a  Mhac  gràdhach : 

7  Anns  am  bheil  againne 
saorsa  tre  fhuil-sa?i, 'raaithean- 


CAIB.  II. 


373 


as  nam  peacadh,  a  rèir  saoibh- 
reis  a  ghràis ; 

8  Anns  an  robh  e  ro  phailte 
dhuinne  's  an  uiIeghliocas,agus 
thuigse : 

9  A  dh'fhoillsìch  dhuinn 
rùn-dìomhair  a  thoile,  a  rèir  a 
dheadh-ghean  fèin,  a  rùnaich 
e  ann  fèin  : 

10  Chum  ann  an  fritheal- 
adh  coìmhlionaidh  nan  aimsir, 
gu'n  cruinnicheadh  e  ann  an 
aon  na  h-uile  nithe  ann  an 
Criosd,  araon  na  nithe  a  ta  air 
nèamh,  agus  na  nithe  a  ta  air 
talamh,  eadhon  annsan : 

11  Anns  an  d'fhuair  sinne 
mar  an  ceudna  oighreachd, 
air  dhuinn  bhi  air  ar  roimh- 
orduchadh  a  rèir  rììin  an  ti  a 
ta  'g  oibreachadh  nan  uile  nithe 
a  rèir  comhairle  a  thoile  fèin  ; 

12  lonnus  gu'm  bitheam- 
aid-ne,  a  chuir  air  tùs  dòchas 
ann  an  Criosd,  chum  cliu  a 
ghlòire-san. 

13  Anns  an  do  chuir  sibhse 
mar  an  ceudna  dòchas,  air 
dhuibh  focal  na  fìrinn  a 
chluinntinn,  eadhon  soisgeul 
bhur  slàinte  :  neach  an  dèigh 
dhuibh  creidsinn  ann,  chuir- 
eadh  seula  oirbh  le  Spiorad 
naomh  sin  a'  gheallaidh, 

14  Neach  is  e  geall-daing- 
nich  ar  n-oighreachd-ne,  gu 
teachd  saorsa  na  seilbhe  a 
cheannachadh,  chum  cliu  a 
ghlòire. 

15  Uime  sin  air  cluinntinn 
domhsa  mar  an  ceudna  bhur 
creidimhsa  anns  an  Tighearn 
losa,  agus  bhur  gi-àidh  do  na 
naoimh  uile, 


16  Cha-n  'eil  mi  a'  sgur  do 
bhi  'toirt  buidheachais  air  bhur 
son,  a'  luadh  oirbh  ann  am 
urnuighibh  ; 

17  Gu'n  tugadh  Dia  ar 
Tighearna  losa  Criosd,  Athair 
na  glòire,  spiorad  gliocais  a- 
gus  foiUseachaidh  dhuibh,  ann 
an  eòlas  airsan ; 

18  Sùilean  'ur  n-inntinn  bhi 
air  an  soillseachadh,  chum  fios 
a  bhi  agaibh  ciod  e  dòchas 
a  ghairme-san,  agus  ciod  e 
saoibhreas  glòire  'oighreachd- 
san  anns  na  naomhaibh, 

19  Agus  ciod  e  ro-mheud  a 
chumhachd  do  ar  taobh-ne  a 
ta  creidsinn,  a  rèir  oibreach- 
aidh  a  thrèun  neirt ; 

20  A  dh'oibrich  e  ann  an 
Criosd,  'n  uair  a  thog  e  o  na 
marbhaibh  e,  agus  a  chuir  e 
'n  a  shuidhe  air  a  dheas-làimh 
fèin  e  anns  na  h-ionadaibh 
nèamhaidh, 

21  Gu  ro  àrd  os  eeann  gach 
uile  uachdaranachd,  agus 
cumhachd,  agus  neirt,  agus 
tighearnais,  agus  gach  ainme  a 
dh'ainmichear,  cha-n  e  mhàin's 
an  t-saoghal  so,  ach  's  an  t-saogh- 
al  ri  teachd  mar  an  ceudna  : 

22  Agus  chuir  e  na  h-uile 
nithe  fuidh  a  chosaibh,  agus 
thug  se  e  gu  hhi  'n  a  cheann  os 
ceann  nan  uile  nithe  do'n 
eaglais, 

23  A  ta  'n  a  corp  aige,  làn- 
achd  an  ti  a  ta  lìonadh  nan 
uile  nithe  anns  na  h-uile. 

CAIB.  II. 

AGUS  sibhse  hheothaich  e, 
a   bha  marbh  ann  an 


874 


EPHESIANACH. 


euceartaibh  agus  ann  am  peac- 
aibh ; 

2  Anns  an  do  ghluais  sibh 
's  na  h-amannaibh  a  chaidh 
seachad,  a  rèir  gnàtha  an 
t-saoghail  so,  a  rèir  uachdarain 
cumhachd  an  athair,  an  spior- 
aid  a  tha  nis  ag  oibreachadh 
ann  an  cloinn  na  h-eas-umh- 
lachd  : 

3  Am  mea^  an  robh  againn 
uile  mar  an  ceudna  ar  caithe- 
beatha  roimh  so  ann  an  ana- 
miannaibh  ar  feòla,  a'  dean- 
amh  toil  na  feòla,  agus  nan 
smuainte ;  agus  bba  sinn  a 
thaobh  nàduir  'n  ar  cloinn  na 
feirge,  eadhon  mar  chàch. 

4  Ach  Dia,  a  ta  saoibhir 
ann  an  tròcair,  air  son  a  mhòr- 
ghràidh  leis  an  do  ghràdhaich 
e  sinn, 

5  Eadhon  air  dhuinn  a  bhi 
marbh  ann  am  peacaibh, 
chomh-bheothaichesinn  mailie 
ri  Criosd ;  (le  gràs  tha  sibh 
air  bhur  tèarnadh  ;) 

6  Agus  chomh-thog,  agus 
chomh-shuidhich  e  sinn  ann 
an  ionadaibh  nèamhaidh  ann 
an  losa  Criosd. 

7  Chum  gu'm  foillsicheadh 
e  anns  na  linnibh  ri  teachd 
saoibhreas  ro  phailt  a  ghràis, 
ann  an  caoimhneas  d'ar  taobh- 
ne  tre  losa  Criosd. 

8  Oir  is  ann  le  gràs  a  ta 
sibh  air  bhur  tèarnadli,  tre 
chreidimh  ;  agus  sin  cha-n  ann 
uaibh  fèin :  is  e  tiodhlac  Dhè 
e : 

9  Cha-n  ann  o  oibribh, 
chum  nach  deanadh  neach  air 
bith  uaill : 


10  Oir  is  sinne  'obair-san, 
air  ar  cruthachadh  ann  an  losa 
Criosd  chum  dheadh  oibre, 
air  son  an  d'ulluich  Dia  roimh- 
làimh  sinn,  chum  gu'n  gluais- 
eamaid  annta. 

11  Uime  sin  cuimhnichibh, 
air  dhuibh  a  bhi  's  an  aimsir  a 
•chaidh  thairis  'n  ur  Cinnich 
's  an  f  heòil,  ris  an  abrar  an  neo- 
thimchioU-ghearradh  leosan 
d'an  goirear  an  timchioll- 
ghearradh  làmh-dheanta  's  an 
f  heòil ; 

12  Gu  robh  sibh  's  an  àm  sin 
as  eugmhais  Chriosd,  'n  ur 
coimhich  do  chomh-fhlaith- 
eachd  Israeil,  agus  'n  ur  coig- 
rich  do  choimh-cheanglaibh  a' 
gheallaidh,  as  eugmhais  dòch- 
ais,  agus  gun  Dia  anns  an 
t-saoghal : 

13  Ach  a  nis  ann  an  losa 
Criosd,  tha  sibhse  a  bha  roimh 
so  fad  o  làimh,  air  bhur  toirt 
am  fagus  tre  f  huil  Chriosd. 

14  Oir  is  esan  ar  sìth-ne,  a 
rinn  aon  dhinn  araon,  agus  a 
bhris  sìos  balja  meadhonach 
an  eadar-dhealachaidh ; 

15  Air  dha  an  naimhdeas  a 
chur  air  cùl  tre  'fheòil  fèin, 
eadhon  lagh  nan  àitheanta,  a 
chuireadh  sìos  ann  an  orduigh- 
ibh,  chum  gu'n  deanadh  e  ann 
fèin  do  dhithis  aon  duine 
nuadh,  mar  sin  a'  deanamh 
sìthe : 

16  Agus  gu'n  deanadh  e 
rèidh  faraon  iad  ri  Dia  ann  an 
aon  chorp  tre  a'  chrann-cheus- 
aidh,  air  dha  ann  naimhdeas  a 
mharbhadh  le  sin  : 

17  Agus  thàinig   e  agus 


CAIB.  IIL 


375 


shearmonaicli  e  sìth  dhuibhse 
a  bha  am  fad,  agus  dhoibh- 
san  a  bha  am  fagus. 

18  Oir  trìd-san  tha  araon 
slighe  ag^inngu  dola  steach  tre 
aou  Spiorad  chum  an  Athar. 

19  A  nis  uime  sin  cha-n  'eil 
sibh  ni's  mò  'nur  coigrich  a- 
gus  'n  ur  coimhich,  ach  'u  ur 
luchd  aoin  bhaile  ris  na  naomh- 
aibh,agus'n  ur  muinntir-teagh- 
laich  Dhè ; 

20  Agus  tha  sibh  air  bhur 
togail  suas  air  bunait  nan  ab- 
stol  agus  nam  fàidhean,  air 
bhi  do  losa  Criosd  fèin  'n  a 
chloich-chìxm  na  h-oisinn ; 

21  Anns  am  bheil  an  ait- 
reabh  uile,  ceangailte  gu  ceart 
r'a  chèile,  a'  fàs  suas  chum 
bhi  na  teampull  naomh  's  an 
Tighearn : 

22  Anns  am  bheil  sibhse 
mar  an  ceudna  air  bhur  comh- 
thogail  suas  chum  bhi  'n  ur 
tigh-còmhnuidh  do  Dhia  tre 
an  Spiorad. 

CAIB.  IIL 

AIR  an  aobhar  so,  tha  mise 
Pòl  a'm'  phrìosanach  losa 
Criosd,  air  bhur  sonsa,  a 
Chinneacha ; 

2  O  chuala  sibh  mu  fhrith- 
ealadh  gràis  Dè,  a  thugadh 
dhomhsa  air  bhur  sonsa : 

3  Gu'n  d'rinn  e  aithnichte 
dhomh  tre  fhoillseachadh  an 
rùn-dìomhair,  (mar  a  sgrìobh 
mi  roimh  gu  h-aithghearr, 

4  Leis  am  feud  sibh,  air 
dhuibh  a  leughadh,  m'eòlas 
ann  an  riin-diomhair  Chriosd 
a-thuigsiun ;) 


5  Ni,  ann  an  linniljh  eile, 
air  nach  d'thugadh  fìos  do 
chloinn  nan  daoine,  mar  a  ta 
e  nis  air  fhoiUseachadh  d'a 
abstolaibh  naomha  agus  d'a 
f hàidhibh  tre  an  Spiorad ; 

6  Gu'm  biodh  na  Cinnich 
'n  an  comh-oighreachaibh,  a- 
gus  'n  an  comh-chorp,  agus 
'n  an  luchd-comhpairt  d'a 
ghealladhsan  ann  an  Criosd, 
tre  an  t-soisgeul : 

7  Air  an  d'rinneadh  mise 
a'm'  mhinisteir,  a  rèir  tiodh- 
laic  gràis  Dè  a  thugadh  dhomh, 
a  rèir  oibreachaidh  èifeachd- 
aich  a  chumhachdsan. 

8  Dhomhsa  a's  lugha  na'n 
ti  a's  lugha  do  na  naomhaibh 
uile,  thugadh  an  gràs  so, 
saoibhreas  Chriosd,  nach  feud- 
ar  a  rannsachadh,  a  shearmon- 
achadh  am  measg  nan  Cinn- 
each  ; 

9  Agus  gu'n  deanainn  soill- 
eir  do  na  h-uile  dhaoinibh,  ciod 
e  comunn  an  riiin-dìomhair 
sin,  a  bha  folaichte  ann  an 
Dia  o  thoiseach  an  t-saoghail, 
a  chruthaich  na  h-uile  nithe 
tre  losa  Criosd ; 

10  Chum  gu'n  deantadh 
aithnichte  nis  do  na  h-uachd- 
aranachdaibh,  agus  do  na 
cumhachdaibh,  ann  an  ionad- 
aihh  nèamhaidh,  leis  an  eag- 
lais,  gliocas  eagsamhuil  Dhè, 

11  A  rèir  an  rùin  shiorr- 
uidh  a  rùnaich  e  ann  an  losa 
Criosd  ar  Tighearn  ? 

12  Anns  am  bheil  againn 
dànachd  agus  slighe  gu  dol  a 
steach  ann  am  muinghin  tre  a 
chreidimh-san. 


376 


EPHESIANACH. 


13  Uime  sin  thami  ag  iarr- 
aidh  nach  lagaich  sibh  a  leth 
mo  thrioblaideansa  air  bhur 
son,  ni  a's  e  bhur  glòir-sa. 

14  Air  an  aobhar  so  tha 
mi  a'  lùbadh  mo  ghlùine  do 
Athair  ar  Tighearna  losa 
Criosd, 

15  Air  an  ainmichear  an 
teaghlach  uile  air  nèamh  agus 
air  talamh, 

16  Gu'n  deònaicheadh  e 
dhuibh  a  rèir  saoibhreis  a 
ghlòire,  bhi  air  bhur  neartach- 
adh  gu  treun,  tre  a  Spiorad- 
san  anns  an  duine  an  leth 
stigh ; 

17  lonnus  gu'n  gabh  Criosd 
còmhnuidh  ann  bhur  cridhe 
tre  chreidimh;  chumairdhuibh 
bhi  air  bhur  freumhachadh 
agus  air  bhur  stèidheachadh 
ann  an  gràdh, 

18  Gu'm  bi  sibh  comasach 
maille  ris  na  naomhaibh  uile, 
air  a  thuigsinn  ciod  e  leud,  a- 
gus  fad,  agus  doimhne,  agus 
àirde  ; 

19  Agus  air  gràdh  Chriosd 
aithneachadh,  a  chaidh  thar 
gach  uile  eòlas,  chum  gu'm  bi 
sibh  air  bhur  lionadh  le  uile 
lànachd  Dhè. 

20  A  nis  dhasan  d'an  comas 
na  h-uile  nithe  a  dheanamh  gu 
h-anabarrach  ro  phailt,  thar 
gach  ni  a's  urrainn  sinne  iarr- 
aidh  no  smuaineachadh,  a  rèir 
a'  chumhachd  a  ta  'g  oibreach- 
adh  gu  h-èifeachdach  annainn, 

21  Dhasan  gu  robh  glòir 
anns  an  eaglais  tre  losa  Criosd^ 
air  feadh  gach  uile  linn,  gu 
saoghal  nan  saoghal.  Amen. 


CAIB.  IV. 

T  "IME  sin,  tha  mise  prìos- 
\j  anach  an  Tighearn,  a' 
guidhe  oirbh  gu'n  gluais  sihh 
gu  cubhaidh  do'n  ghairm  leis 
an  do  ghairraeadh  sibh  ; 

2  Leis  gach  uile  irioslachd 
inntinn  agus  mhacantas,  le 
fad-fhulangas,  a'  giùlan  le 
chèile  ann  an  gràdh  ; 

3  A'  deanamh  dìchill  air 
aonachd  an  Spioraid  a  choimh- 
ead  ann  an  ceangal  na  sìthe. 

4  Is  aon  chorp  agus  aon 
Spiorad  a  ta  ann,  amhuil  mar 
an  ceudna  a  ghairmeadh  sibh 
ann  an  aon  mhuinghin  bhur 
gairme ; 

5  Aon  Tighearn,aon  chreid- 
imh,  aon  bhaisteadh, 

6  Aon  Diaagus  Athairnan 
uile,  a  tha  os  ceann  nan  uile, 
agus  tre  na  h-uile,  agus  ann- 
aibh-sa  uile. 

7  Ach  thugadh  gràs  do 
gach  aon  againn,  a  rèir  tomh- 
ais  tiodhlaic  Chriosd. 

8  Uime  sin  a  ta  e  eg  ràdli, 
Air  dol  suas  da  an  àird,  thug 
e  bruid  'am  braighdeanas,  agus 
thug  e  tiodhlacan  do  dhaoin- 
ibh. 

9  (A  nis  gu'n  deachaidh  e 
suas,  ciod  e  ach  gu'n  deach- 
aidh  e  air  tùs  sìos  gu  ionad- 
aibh  ìochdarach  na  talmhainn  ? 

10  An  ti  a  chaidh  sìos,  is  e 
sin  fèin  e  chaidh  suas  mar  an 
ceudna  gu  ro  àrd  os  ceann 
nan  uile  nèamh,  chum  gu'n 
lionadh  e  na  h-uile  nithe.) 

11  Agus  thug  e  dream  àr- 
aidh  gu  bhi  'n  an  abstolaibh  ; 
dream  eile,  gu  bhi  'n  am  fàidh- 


CAIB. 

ibh ;  agus  dream  eile,  gu  bhi 
'n  an  soisgeulaichibh ;  agus 
dream  eile,  gn  bhi  'n  an  aodh- 
airibii,  agus  'n  an  luclid-teag- 
aisg ; 

12  Chumnanaoimh  a  dheas- 
acliadh  chum  oibre  na  niinis- 
treileacbd,  chum  togail  suas 
cuirp  Cliriosd  : 

13  Gus  an  tig  sinn  uile  ann 
an  aonachd  a'  chreidimh,  agus 
eòlais  Mhia  Dhè,  chum  duine 
iomlain,  chum  tomhais  àirde 
lànachd  Chriosd  : 

14  Chum  as  nach  bi  sinn  à 
so  suas  'n  ar  leanabaibh,  air 
ar  tonn-luasgadh,  agus  air  ar 
giùlan  mu'n  cuairt  leis  gach 
uile  ghaoith  teagaisg,  le  cleas- 
achd  dhaoine,  agus  seòltachd 
cealgach,  leis  am  bheil  iad  gu 
h-innleachdach  ri  feall-fholach 
chuni  meallaidh : 

15  Ach  a'  labhairt  na  fir- 
inn  ann  an  gràdh,  gu'm  fàs 
sinn  suas  anns  na  h-uile  nith- 
ibh  chuige-san,  a's  e  an  ceann, 
eadhon  Criosd  : 

16  O'm  bheil  an  corp  uile, 
air  a  cheangal  gu  ceart,  agus 
air  a  dhlììthachadh  tre  an  ni 
sin  a  tha  gach  alt  a'  toirt  uaith, 
a  rèir  oibreachaidh  èifeachd- 
aich  ann  an  tomhas  gach  buill, 
a'  faghail  fàs  cuirp,  chum  a 
thogail  fèin  suas  ann  an  gràdh. 

17  So  uime  sin  a  ta  mi  ag 
ràdh,  agus  a'  guidhe  am  fian- 
uis  an  Tighearna,  gun  sibh  a 
dh'imeachd  à  so  suas  mar  a 
ta  na  Cinnicli  eile  ag  imeachd, 
ann  an  dìomhanas  an  inntinn 
fèin ; 

18  Aig  am  bheil  an  tuigse 


. IV  377 

air  a  dorchachadh,  air  dhoibh 
bhi  'n  an  coimhich  do  bheatha 
Dhè,  thaobh  an  aineolais  a  ta 
annta,  tre  chruas  an  cridhe : 

19  Muinntir,  air  dhoibh 
am  mothachadh  a  chall,  a 
thug  iad  fèin  thairis  do  mhi- 
nàire,  chum  gach  uile  neò- 
ghloine  chur  an  gnìomh  le 
cìocras. 

20  Ach  cha  d'fhòghluim 
sibhse  Criosd  mar  so ; 

21  O  chuala  sibh  e,  agus  o 
theagaisgeadli  leis  sibh,  mar  a 
ta  an  fhìrinn  ann  an  losa  : 

22  Gu'n  cuir  sibh  dhibh, 
thaobh  a'  cheud  chaithe- 
beatha,  an  seànn  duine,  a  tha 
truaillidh  a  rèir  nan  ana-miann 
cealgach  ; 

23  Agus  gu'm  bi  sibh  air 
bhur  n-ath-nuadhachadh  ann 
an  spiorad  bhur  n-inntinn  ; 

24  Agus  gu'n  cuir  sibh  um- 
aibh  an  nuadh-dhuine,  a  tha 
air  a  chruthachadh  a  rèir  Dhè 
'am  fìreantachd  agus  'am  fìor- 
naomhachd. 

25  Uime  sin  air  dhuibh  a' 
bhreug  a  chur  uaibh,  labh- 
raibh  an  fhìrinn  gach  neach 
r'a  choimhearsnach :  oir  is 
buill  sinn  d'a  chèile. 

26  Biodh  fearg  oirbh,  agus 
na  peacaichibh  :  na  luidheadh 
a'  ghrian  air  bhur  corruich  : 

27  Agus  na  tugaibli  àit  do"n 
diabhul. 

28  An  ti  a  ghoid,  na  goid- 
eadh  e  ni's  niò  :  acli  gu  ma 
fearr  leas  saothair  a  dhean- 
amh,  ag  oibreachadh  an  ni  a 
ta  maith  le  a  làmhaibh,  chum 
gu'ni  bi  aige  ni  r'a  phàirteach- 


378 


EPHESIANACH. 


adh  ris  an  neach  air  am  bheil 
uireasbhuidh. 

29  Natigeadhcainntthruaill- 
idh  air  bith  a  mach  as  bhur 
beul,  ach  an  ni  sin  a  ta  maith 
chum  deadh-fhòghluim,  ionn- 
us  gu'n  toir  e  gràs  do'n  luchd- 
èisdeachd. 

30  Agus  na  cuiribh  doilgh- 
eas  air  Spiorad  naomh  Dhe, 
leis  an  do  chuireadh  seula 
oirbh  gu  là  na  saorsa. 

31  Biodh  gach  uile  sheir- 
bhe,  agus  corruich,  agus  fearg, 
agus  gàrrthaich,  agus  toibh- 
eum  air  an  togail  uaibh,  maille 
ris  gach  uile  mhì-run. 

32  Agus  bithibh  caoimhneil 
teo-chridheach  d'a  chèile ;  a' 
toirt  maitheanais  d'a  chèile, 
eadhon  mar  a  thug  Dia  maith- 
eanas  dhuibhse  ann  an  Criosd. 

CAIB.  V. 

UIME  sin  bithibh-sa  'n  ur 
luchd-leanmhuinn  air 
Dia,  mar  chloinn  ghràdhaich  ; 

2  Agus  gluaisibh  ann  an 
gràdh,  eadhon  mar  a  ghràdh- 
aich  Criosd  sinne,  agas  a  thug 
se  e  fèin  air  ar  son,  'n  c  thabh- 
artas  agus  'n  a  ìobairt  deadh- 
fhàile  do  Dhia. 

3  Ach  na  biodh  strìopach- 
as,  agus  gach  uile  neòghloine, 
no  sannt,  uiread  as  air  an  ain- 
meachadh  'n  ur  measg,  mar  is 
cubhaidh  do  naomhaibh  : 

4  No  draosdachd,  no  còmh- 
radh  amaideach,  no  bao-shùg- 
radh,  nithe  nach  'eil  iom- 
chuidh  :  ach  gu  ma  fearr  leibh 
breith-buidheachais. 

5  Oir  a  ta  fios  agaibh  air 


so,  nach  'eil  aig  fear-strìopach- 
ais  air  bith,  no  aig  neach  neò- 
ghlan,  no  aig  duine  sanntach, 
(a  tha  'n  a  fhear  ìodhol-aor- 
aidh,)  oighreachd  ann  an  rìogh- 
achd  Chriosd  agus  Dhè. 

6  Na  mealladh  neach  air 
bith  sibh  le  briathraibh  dìomh- 
ain  :  oir  air  son  nan  nithe  sin 
tha  fearg  Dhè  a'  teachd  air 
cloinn  na  h-eas-ùmhlachd. 

7  Na  bithibh-sa  uime  sin 
'n  'ur  luchd-comhpairt  riu. 

8  Oir  bha  sibh  uair-èigin 
'n  'ur  dorchadas,  ach  a  nis  tha 
sibh  'n  ur  solus  's  an  Tighearn  : 
gluaisibh  mar  chloinn  an  t- 
soluis ; 

9  (Oir  a  ta  toradh  an  Spior- 
aid  anns  an  uile  mhaitheas,  a- 
gus  ionracas,  agus  fhìrinn ;) 

10  A'  dearbhadh  ciod  an 
ni  a  tha  taitneach  do'n  Tigh- 
earn. 

11  Agus  na  biodh  comh- 
chomunn  agaibh  ri  oibribh 
neo-tharbhach  an  dorchadais, 
ach  gu  ma  fearr  leibli  an  cron- 
achadh. 

12  Oir  is  gràineil  eadhon 
r'an  innseadh  na  nithe  a  ta  air 
an  deanamh  leo  'an  uaignidh- 
eas. 

13  Ach  a  ta  na  h-uile  nithe 
a  tha  air  an  cronachadh,  air 
an  deanamh  follaiseach  leis 
an  t-solus  :  oir  gach  uile  ni  a 
ni  soilleir,  is  solus  e. 

14  Uime  sin  a  ta  e  ag  ràdh, 
Mosgail,  thusa  a  tha  a'd'  chod- 
al,  agus  èirich  o  na  marbh- 
aibh,  agus  bheir  Criosd  solus 
duit. 

15  Feuebaibh  uime  sin  gu'n 


CAIB.  VI. 


370! 


gluais  sibh  gu  faicilleach, 
cha-n  ann  mar  amadain,  ach 
mar  dhaoine  glice, 

16  Ag  ath-cheannach  iia  h- 
aimsir,  do  bhrìgh  gu  bheil  na 
làithean  olc. 

17  Air  an  aobhar  sin  na 
bithibh-sa  neo-ghlic,  ach  a' 
tuigsinn  ciod  i  toil  an  Tigh- 
earn. 

18  Agus  na  bithibh  air 
mhisg  le  fìon,  anns  ani  bheil 
anabarr;  ach  bithibh  air  bhur 
lìonadh  do'n  Spiorad : 

19  A'  labhairt  ribh  fèin 
ann  an  salmaibh,ann  an  laoidh- 
ibh,  agus  ann  an  dànaibh  spior- 
adail,  a'  seinn  agus  a'  dean- 
amh  ciuil  'n  'ur  cridhe  do'n 
Tighearn : 

20  A'  toirt  buidheachais  a 
ghnàth  air  sonnan  uile  nithe 
do  Dhia,  eadhon  an  t-Athair, 
ann  an  ainra  ar  Tighearna 
losa  Criosd ; 

21  Air  dhuibh  bhi  ùmhal 
d'a.chèile  ann  an  eagal  Dè. 

22  A  mhnài,  bithibh  ùmhal 
do  'ur  fearaibh  fèin,  mar  do'n 
Tighearn. 

23  Oir  is  e  am  fear  ceann 
ma  mnà,  eadhon  mar  is  e 
Criosd  ceann  na  h-eaglais : 
agus  is  esan  Slànuighear  a' 
chuirp. 

24  Uime  sin  mar  a  ta'n 
eaglais  ùmhal  do  Chriosd,  mar 
sin  biodJi  na  mnài  d'am  fear- 
aibh  fèin  mar  an  ceudna  anns 
gach  ni : 

25  Fheara,  gràdhaichaibh 
bhur  mnài  fèin,  eadhon  mar  a 
ghràdhaich  Criosd  an  eaglais, 
agus  a  thug  se  e  fèin  air  a  son ; 


26  Chum  gu  naomhaich- 
eadh,  agus  gu'n  glanadh  e  i  le 
ionnlad  an  uisge  tre  an  fhocal. 

27  Chum  gu'n  cuireadh  e 
'n  a  làthair  fèin  i  'n  a  h-eaglais 
ghlòrmhoir,  gun  smal,  gun 
phreasadh,  no  ni  air  bith  d'an 
leithidibh  sin  ;  ach  chum  gu'm 
biodh  i  naomh,  agus  neo-lochd- 
ach. 

28  Is  amhluidh  sin  is  còir 
do  na  fearaibh  am  mnài  fèin  a 
ghràdhachadh,  mar  an  cuirp 
fèin :  an  ti  a  ghràdhaicheas  a 
bhean,  tha  e  'g  a  ghràdhach- 
adh  fèin. 

29  Oir  cha  d'thug  duine 
air  bith  riamh  fuath  d'a  fheòil 
fèin  ;  ach  altrumaidh  agus 
eiridnidh  e  i,  eadhon  mar  a  ta 
an  Tighearn  a'  deanamh  do'n 
eaglais  : 

30  Oir  is  buill  sinn  d'a 
chorp,  d'a  fheòil,  agus  d'a 
chnàmhaibh-san. 

31  Air  an  aobhar  so  fàgaidh 
duine  'athair  agus  a  mhàth- 
air,  agus  dlùth-leanaidh  e  r'a 
mhnaoi,  agus  bithidh  an  dithis 
'n  an  aon  fheòil. 

32  Is  dìorahaireachd  mhòr 
so  :  ach  tha  mi  a'  labhairt  mu 
Chriosd  agus  an  eaglais. 

33  Gidheadh,  thugadh  gach 
aon  agaibh-sa  fa  leth  gràdh 
d'a  mhnaoi  amhuil  mar  dha 
fèin  ;  agus  feuchadh  a'  bhean 
gu'n  toir  i  urram  d'a  fear. 

CAIB.  VI. 

ACHLANN,  bithibh  ùmh- 
al  do  'ur  pàrantaibh  fèin 
's  an  Tighearn :  oir  a  ta  so 
ceari. 


380 


EPHESIANACH. 


2  Thoir  urram  do  t'  athair 
agus  do  d'  mhàthair,  (is  i  so  a' 
cheud  àithne  le  gealladh,) 

3  Chum  gu'n  èirich  gu 
maith  dhuit,  agus  gu'm  bi  thu 
fad-shaoghalach  air  an  talamh. 

4  Agus  aithriche,  na  bros- 
nuichibh  bhur  clann  chum 
feirge :  ach  togaibh  iad  ann 
an  oilean  agus  ann  an  teagasg 
an  Tighearna. 

5  A  sheirbhiseacha,  bithibh 
ùmhal  do  'wr  maighstiribh  a 
rèir  na  feòla,  le  h-eagal  agus 
crith,  ann  an  trèibhdhireas 
bhur  cridhe,  mar  do  Chriosd  : 

6  Cha-n  ann  le  sùil-sheir- 
bhis,  mar  dhream  a  ni  toil 
dhaoine,  ach  mar  sheirbhisich 
Chriosd,  a'  deanamh  toil  Dè 
o'n  chridhe ; 

7  Le  deadh  thoil  a'  dean- 
amh  seirbhis,  mar  do'n  Tigh- 
earn,  agus  cha-n  anndodhaoiri- 
ibh  : 

8  Air  dhuibh  fios  a  bhi  ag- 
aibh,  ge  b'e  maith  air  bith  a 
ni  aon  neach,  gu'm  faigh  e  an 
ni  so  fèin  o'n  Tighearn,  ma'^ 
saor  no  daor  e. 

9  Agus  a  mhaighstirean, 
deanaibh-sa  na  nithe  ceudna 
dhoibh-san,  a'  leigeadh  dhibh 
bagraidh :  air  dhuibh  fios  a 
bhi  agaibh  gu  bheil  bhur 
maighstir  fèin  air  nèamh  mar 
an  ceudna,  agus  nach  'eil 
gnùis-bhreth  maille  ris. 

10  Fa  dheoidh,  mo  bhràith- 
re,  bithibh  làidir  's  an  Tigh- 
earn,  agus  ann  an  neart  a 
chumhachdsan. 

11  Cuiribh  umaibh  uile  arm- 
achd  Dhè,  chum  gu'ra  bi  sibh 


comasach  air  seasamh  an  agh- 
aidh  cuilbheirtean  an  diabhuil. 

12  Oir  cha-n  'eil  sinn  a' 
gleaclidadh  a  mJiàin  ri  fuil  a- 
gus  feòil,  ach  ri  uachdaran- 
achdaibh,  ri  cumhachdaibh,  ri 
riaghlairibh  dorchadais  an  t- 
saoghail  so,  ri  aingidheachd 
spioradail  ann  an  ionadaibh 
àrda. 

13  Uime  sin  glacaibh  do  'ur 
n-ionnsuidh  uile  armachd  Dhè, 
chum  gu'm  bi  sibh  comasach 
air  seasamh  an  aghaidh  a 
bhuairidh  's  an  droch  là,  agus 
air  dhuibh  na  h-uile  nithe  a 
dheanamh,  chum  seasamh. 

14  Seasibh  uime  sin,  air 
bhi  do  'ur  leasraidh  air  an 
crioslachadh  le  fìrinn,  agus 
uchd-èididh  na  fìreantachd 
umaibh  ; 

15  Agus  ulluchadh  soisgeil 
na  sìthe  mar  bhrògan  agaibh 
air  bhur  cosaibli ; 

16  Thar  gach  uile  ni,  a' 
glacadh  do  'ur  n-ionnsuidh 
sgèithe  a'  chreidimh,  leis  am 
bi  sibh  comasach  air  uile 
shaighde  teinnteach  an  droch 
Spioraid  a  mhùchadh. 

17  Agus  glacaibh  clogaid 
na  slàinte,  agus  claidheamh 
an  Spiorad,  ni  a's  e  focal  Dhè : 

18  A'  deanamh  urnuigh  a 
ghnàth  leis  gach  uile  ghnè 
urnuigh  agus  asluchaidh  's  an 
Spiorad,  agus  a'  dhanamh  faire 
chum  an  ni  so  fèin  maille  ris 
gach  uile  bhuanachadh,  agus 
ghuidheadh  air  son  nan  naomli 
uile  ; 

19  Agus  air  mo  shonsa, 
chum  gu  toirear  dhomh  comas 


CAIB.  I. 


381 


labhairt,  le  fosgladh  mo  bheòil 
anii  an  dànachd,  chum  gu 
foillsich  mi  rùn-dìomhair  an 
t-soisgeil ; 

20  Air  son  am  bheil  mi 
a'm'  theachdair  ann  an  geimh- 
libh  :  chum  gu  labhair  mi  gu 
dàua  uime,  mar  is  còir  dhomh 
labhairt. 

21  Ach  a  chum  gu'm  bi 
f  hios  agaibh-sa  mar  an  ceudna 
air  na  nithibh  a  bhuineas 
dhomhsa,  agus  ciod  a  tha  mi 
a'  deanamh,  foillsichidh  Tichi- 
cus,  bràthair  gràdhach  agus 
ministeir  fìrinneach  's  an  Tigh- 
earn,  na  h-uile  nithe  dhuibh  : 


22  Neach  a  chuir  mi  do 
'ur  n-ionnsuidh  air  son  au 
aobhair  so  fein  chum  gu'm 
biodh  fìos  nan  nithe  a  bhuin- 
eas  duinne  agaibh,  agus  gu'n 
tugadh  e  comhfhurtachd  do 
'ur  cridhe. 

23  Sìth_^M  robhdo  na  bràith- 
ribh,  agus  gràdh  maille  ri 
creidimh,  o  Dia  an  t-Ath- 
air,  agus  an  Tighearn  losa 
Criosd. 

24  Gu  Tohli  g:  às  maille  riu- 
san  uile  a  ta  gràdhachadh  ar 
Tighearna  ]osa  Lriosd  ann  an 
trèibhdhireas.  Amen. 


LiTiR  AN  ABSTOIL  PHOIL  chum  nan 
PHILIPIANACH. 


CAIB.  L 

POL  agus  Timoteus,  seir- 
bhisich  losa  Criosd,  chum 
nan  uaomh  uile  ann  an  losa 
Criosd,  a  tha  ann  am  Philipi, 
maille  ris  na  easbuigibh  agus 
ris  na  deaconaibh : 

2  Gràs  duibh  agus  sìth  o 
Dhia  ar  n-Athair,  agus  o'n 
Tighearn  losa  Criosd. 

3  Tha  mi  'toirt  buidheach- 
ais  do  m'  Dhia  gach  uair  a 
chuimhnicheas  mi  oirbh, 

4  A  ghnàth  ann  am  uile 
urnuighibh  air  bhur  sonsa  uile, 
le  gairdeachas  a'  deanamh 
guidhe, 

5  Air  son  bhur  comh-roinn 
do'n  t-soisgeul,  o'n  cheud  là 
gus  a  nis ; 

6  Air  dhomh  bhi  dearbhta 
's  an  ni  so  fèin,  eadhon  an  ti 


a  thòisich  deadh  obair  ann- 
aibh,  gu'n  coimhlion  e  i  gu  là 
losa  Criosd : 

7  Eadhon  mar  is  còir  dhomh 
so  a  smuaineachadh  umaibh 
uile,  do  bhrìgh  gu  bheil  sibh 
agam  ann  mo  chridhe,  agus 
gu  bheil  sibh  uile  'n  'ur  luchd 
comh-roinn  do  m'  ghràssa, 
araon  ann  mo  gheimleibh,  a- 
gus  ann  an  seasamh  air  son, 
agus  ann  an  daingueachadh  an 
t-soisgeil. 

8  Oir  is  e  Dia  m'f  hianuis, 
cia  mòr  mo  dhèidh  oirbh  uile, 
ann  an  innibh  losa  Criosd. 

9  Agus  a  ta  mi  a'  guidhe 
so,  gu'm  biodh  bhur  gràdhsa 
air  a  mheudachadh  ni's  mò  a- 
gus  ni's  mò  ann  an  eòlas,  agus 
ann  an  uile  thuigse  : 

10  Chum  ffu'n  dearbh  sibh. 


aSS  PHILIPIANACH. 


na  nithe  a's  fearr ;  chum  gu'm 
bi  sibh  trèibhdhireach,  agus 
gun  tuisleadh  gu  là  Chriosd  ; 

11  Air  bhur  lìonadh  le  tor- 
aibh  na  fìreantaehd,  a  tha  tre 
losa  Criosd  chum  glòire  agus 
cliu  Dhè. 

12  Ach  is  àill  leam,  bhràith- 
re,  fios  a  bhi  agaibh,  na  nithe 
a  tharladh  dhomhsa,  gur  mò 
a  dh'èirich  leo  an  soisgeul  a 
chur  air  aghaidh  : 

13  lonnus  gu  bheil  mo 
gheimhleansa  ann  an  Criosd 
iomraideach  anns  an  lìichairt 
uile,  agus  anns  gach  àit  eile ; 

14  Agus  gu  bheil  mòran  do 
nabràithribh  's  aii  Tighearn  a' 
gabhail  misnich  o  m'  gheimh- 
libh,  leis  an  tuilleadh  mòr- 
dhànachd  a'  labhairt  an  fhoc- 
ail  gun  eagal. 

15  Tha  cuid  gu  dearbli  a' 
searmonachadh  Chriosd  tre 
fharmad  agus  strì,  agus  cuid 
eile  tre  dheadh  tlioil. 

16  Tha  aon  dream  a'  sear- 
monacliadh  Chriosd  tre  chonn- 
spoid,  cha-n  ann  gu  trèibh- 
dhireach,  a'  saoilsinn  àmhghar 
a  chur  ri  m'  gheimhlibh-sa : 

17  Ach  au  dream  eile  o 
ghràdh,  air  dhoibh  fios  a  bhi 
aca  gu'n  do  chuireadh  mise 
gu  seasamh  air  son  an  t-sois- 
geil. 

18  Ciod  ma  ta?  gidheadh 
air  gach  aon  chor,  co  aca  is 
ann  an  coslas  a  mhàin,  no  da 
rìreadh,  tha  Criosd  air  a  shear- 
monachadh  ;  agus  air  a  shon 
so  tha  mise  a'  deanamh  gaird- 
eachais,  seadh,  agus  ni  mi 
^airdeacbas. 


19  Oir  a  ta  fhios  agam  gu'n 
tig  so  chum  slàinte  dhomhsa 
tre  bhur  n-urnuigh-sa,  agus 
tre  fhrithealadh  Spioraid  losa 
Criosd, 

20  A  rèir  mo  ro-dhùil,  agus 
mo  dhòchais,  nach  cuirear 
nàire  orm  ann  an  ni  air  bith, 
ach  leis  an  uile  dhànachd  labh- 
airt,  mar  a  ghnàth,  gu'm  bi 
Criosd  a  nis  mar  an  ceudna 
air  àrdachadh  a'm'  chorpsa, 
ma's  ann  tre  bheatha  no  tre 
bhàs. 

21  Oir  dhomhsa  bhi  beò  is 
e  sin  Criosd,  agus  bàs  fhaot- 
ainn  is  buannachd  dhomh  so. 

22  Ach  ma's  beò  dhomh 
's  an  fheòil,  's  e  so  toradh  m' 
oibre :  ach  ciod  d'an  dean- 
ainn  roghainn,  cha-n  fhios 
domh. 

23  Oir  tha  mi  air  mo  theann- 
achadh  eadar  dhà  ni,air  dhomh 
bhi  togarrach  air  siubhal,  agus 
bhi  maille  ri  Criosd ;  oir  is  e 
so  a's  ro  f hearr : 

24  Gidheadh,  's  e  mi  dh'- 
f  hantuinn  's  an  fheòil  a's  feum- 
aile  dhuibhse. 

25  Agus  air  dhomh  bhi 
cinnteach  dheth  so,  tha  fhios 
agam  gu'm  fuirich  mi  agus 
gu'n  còmhnuich  mi  maille 
ribh  uile,  chum  bhur  cursa 
air  bhur  n-aghaidh,  agus  chum 
gairdeachais  a'  chreidimh  : 

26  Chum  gu'm  bi  bhur 
gairdeachas  ni's  pailte  ann  an 
losa  Criosd  do  m'  thaobhsa, 
air  son  mi  bhi  a  rìs  a  làthair 
maille  ribh. 

27  A  mhàin  caithibh  bhur 
beatha  gu  cubhaidh  do  shois- 


CAIB.  II. 


383 


geul  Chriosd :  chum  cò  aca  a 
thiof  mi  ao^us  a  chi  mi  sibh,  no 
a  bhios  mi  as  làthair,  gu'n 
cluinn  mi  mu  'ur  timchioll, 
gu  bheil  sibh  a'  seasamh  gu 
daingean  ann  an  aon  spiorad, 
le  aon  inntinn,  a'  gleacadh  le 
chèile  air  son  creidimh  an  t- 
soisgeil ; 

28  Gun  gheilt  ann  an  ni 
sam  bith  oirbh  o  bhur  naimh- 
dibh :  ni  a  ta  dhoibh-san  'n  a 
chomhara  cinnteach  air  sgrios, 
ach  dhuibhse  air  slàinte  agus 
sin  o  Dhia. 

29  Oir  thiodhlaiceadh 
dhuibhse  air  son  Chriosd, 
cha-n  e  mhàin  creidsinn  ann, 
ach  mar  an  ceudna  fulang  air 
a  shon ; 

30  Air  dhuibh  an  còmhrag 
ceudna  bhi  agaibh  a  chunnaic 
sibh  annamsa,  agus  a  tha  sibh 
a  nis  a'  cluinntinn  a  bJii  annam. 

CAIB.  II. 

UIME  sin  ma  tha  comh- 
fhurtachd  air  bith  ann 
an  Criosd,  ma  tha  sòlas  air 
bith  gràidh,  ma  tha  comh- 
chomunn  air  bith  an  Spioraid, 
ma  tha  truas  air  bith  agus 
tròcaire : 

2  Coimhlion&ibh  mo  ghaird- 
eachas,  gu'm  bi  sibh  a  dh'aon 
inntinn,  a  dh'aon  ghràdh,  a 
dh'aon  toil,  a  dh'aon  bhreith- 
neachadh. 

3  Na  deanar  aon  ni  tre 
chonnspoid,  no  tre  ghlòir 
dhìomhain,  ach  ann  an  irios- 
lachd  inntinn  measadh  gach 
aon  gur  fearr  neach  eile  na  e 
fèin. 


4  Na  seallaibh  gach  aon  air 
na  nithibh  sin  a  bhuineas  da 
fèin,  ach  gach  aon  air  na  nith- 
ibh  a  bhuineas  do  dhaoinibh 
eile  mar  an  ceudna. 

5  Uime  sin  biodh  an  inn- 
tinn  cheudna  annaibh-sa,  a 
bha  'an  losa  Criosd  : 

6  Neach  air  bhi  dha  ann 
an  cruth  Dhè,  nach  do  mheas 
e  'n  a  reubainn  e  fèin  bhi 
comh-ionann  ri  Dia : 

7  Ach  chuir  se  e  fèin  ann 
an  dìmeas,  a'  gabhail  air  fèin 
cruth  seirbhisich,  air  a  dhean- 
amh  ann  an  coslas  dhaoine : 

8  Agus  air  dha  bhi  air 
fhaghail  ann  an  cruth  mar 
dhuine,  dh'irioslaich  se  e  fèin, 
agus  bha  e  vimhal  gu  bàs, 
eadhon  bàs  a'  chroinn-cheus- 
aidh. 

9  Air  an  aobhar  sin  dh'àrd- 
aich  Dia  e  gu  ro  àrd  mar  an 
ceudna,  agus  thug  e  dha  ainm 
os  ceann  gach  uile  ainme : 

10  Chum  do  ainm  losa 
gu'n  lùbadh  gach  glùn,  do 
nitJiibJi  a  ta  air  nèamh,  agus  do 
nitJiibJi  a  ta  air  thalamh,  agus 
do  nitJiibJi  a  ta  fo  'n  talamh  ; 

11  Agus  gu'n  aidicheadh 
gach  teangadh  gur  e  losa 
Criosd  an  Tighearn,  chum 
glòire  Dhè  an  Athar. 

12  Uime  sin,  a  mhuinntir 
mo  ghràidh,  mar  a  bha  sibh 
ùmhal  a  ghnàth,  cha-n  e  a 
mhàin  a'm'  làthair-sa,  ach  ni's 
ro  mhò  as  mo  lathair,  làn-oib- 
richibh  bhur  slàinte  fèin  le 
h-eagal  agus  ball-chrith. 

13  Oir  is  e  Dia  a  dh'oib- 
richeas  annaibh,  araon  an  toil 


384 


PHILIPIANACH. 


a^^us  an  gnìomh  a  rèir  a 
dheadh-ghean  fèin. 

14  Deanaibh  na  h-uile  nithe 
g'un  ghearan,  agus  gun  deas- 
boireacbd  : 

15  Chumgu'm  bi  sibh  neo- 
choireach,  agus  neo-chronail, 
'n  'ur  cloinn  do  Dhia,  neo- 
lochdacii,  am  meadbon  gineal- 
aich  fhiair  agus  chrosda, 
measg  am  bheil  sibhse  a'  deal- 
rachadli  mar  lòchrain  sholuis 
san  t-saoghal ; 

16  A'  cumail  a  mach  foc- 
ail  na  beatha ;  chum  gu'n  dean 
mise  uaill  ann  an  là  Chriosd, 
do  bhrlgh  nach  do  ruith  mi 
gu  dìomdain,  agus  nach  do 
shaothraich  mi  gu  dìomhain. 

1 7  Seadh  agus  ma  dh'ìobrar 
mi  air  ìobairt  agus  seirbhis 
fhollaiseach  bhur  creidimh-sa, 
tha  aoiblmeas  orm,  agus  tha 
mi  a'  deanamh  gairdeachais 
maille  ribhse  uile. 

18  Air  an  dòigh  cheudna 
biodh  aoibhneas  oirbhse,  agus 
deanaibh  gairdeachas  maille 
riumsa. 

19  Ach  a  ta  dòchas  agam 
anns  an  Tighearn  losa,  Timo- 
teus  a  chur  gu  goirid  do  'ur 
n-ionnsuidh,  chum  gu'm  bi 
mise  mar  an  ceudna  ann  an 
deadh  mhisnich,  air  dhomh 
fios  fhaotainn  ciod  is  cor 
dhuibhse. 

20  Oir  cha-n  'eil  duine  air 
bith  agam  comh-ionann  inn- 
tinn  ris-san,  air  am  bi  cùram 
nan  nithe  a  bhuineas  dhuibhse 
gu  dùraclidach. 

21  Oir  tha  na  h-uile  ag  iarr- 
aidh    nan  nithe  a  bhuineas 


doibh  fèin,  cha-n  iad  na  nithe 
a  bhuineas  do  losa  Criosd. 

22  Ach  is  aithne  dhuibh  a 
dhearbhadhsan,  mar  mhac  d'a 
athair,  gu'n  d'rinn  e  seirbhis 
maille  riumsa  anns  an  t-sois- 
geul. 

23  Uime  sin  tha  dùil  agam 
esan  a  chur  do  ''ur  n-ionmuidh 
air  ball,  co  luath  as  a  chi  mi 
ciod  is  cor  dhomh  fèin. 

24  Ach  tha  earbsa  agam 
anns  an  Tighearn,  gu'n  tig 
mi  fèin  do  'ur  n-ionnsuidh 
gu  h-aithgearr  mar  an  ceud- 
na. 

25  Gidheadh  mheas  mi  gu'm 
b'fheumail  Epaphroditus  mo 
bhràthair,  agus  mo  chomh- 
oibriche,  agus  mo  chomli- 
shaighdear,  ach  bhur  teachd- 
air-sa,  agus  an  ti  a  fhritheil 
do  m'  uireasbhuidh,  a  chur  do 
'ur  n-ionnsuidh. 

26  Oir  bhadèidh  mhòraige 
oirbh  uile,  agus  bha  e  làn 
tuirse,  do  bhrìgh  gu'n  cuala 
sibhse  gu'n  robh  e  tinn. 

27  Agus  gu  geimhin  bha  e 
tinn  fagus  do'n  bhàs :  gidh- 
eadh  rinn  Dia  tròcair  air ;  a- 
gus  cha  b'ann  airsan  a  mhàin, 
ach  ormsa  mar  an  ceudna, 
chum  nach  biodli  doilgheas 
air  muin  doilgheis  orm. 

28  Uime  sin  bu  togarraiche 
a  chuir  mi  do  ^ur  n-ionnsuidh 
e,  chum  air  dhuibli  fhaicinn  a 
rìs,  gu'm  biodh  aoibhneas 
oirbh,  agus  gu'm  bu  lughaid 
mo  dhoilgheassa. 

29  Air  an  aobhar  sin  gabh- 
aibh  ris  's  an  Tighearn  leis  an 
uile   aoibhneas,    agus  biodh 


CAIB.  III. 


385 


meas  niòr  agaibh  air  an  leith- 
idibh  sin : 

30  Do  bhrìgh  air  son  oibre 
Chriosd  gu  robh  e  dlùth  do'n 
bhàs,  agus  nach  robh  suim 
aige  d'a  bheatha  fèin,  chum 
gu'n  deanadh  e  suas  uireas- 
bhuidh  bhur  seirbhis-sa  do  m' 
thaobhsa. 

CAIB.  III. 

OS  bàrr,  mo  bhràithre,  dean- 
aibh  gairdeachas  's  an 
Tighearn.  Gu  deimhin  cha 
leasg  leamsa  na  nithe  ceudna 
a  sgrìobhadh  do  bhur  n-ionn- 
suidh,  ach  dhuibhse  tha  so 
tearuinnte. 

2  Bithibh  air  bhur  faicill  o 
mhadraibh,  bithibh  air  bhur 
faicill  0  dhroch  luchd-oibre, 
coimhidibh  sibh  fèin  o'n 
chomh-ghearradh. 

3  Oir  is  sinne  an  timchioll- 
ghearradh,  a  ta  'deanamh  aor- 
aidh  do  Dhia  's  an  Spiorad,  a- 
gus  a'  deanamh  gairdeachais 
ann  an  losa  Criosd,  agus  nach 
'eil  a'cur  muinghin  's  an  f  heòil : 

4  Ged  dh'fheudainn-sa  mar 
an  ceudna  muinghin  bhi  agam 
's  an  fheòil.  Ma  shaoileas  aon 
neach  eile  gu'm  feud  e  muingh- 
in  a  chur  's  an  f  heòil,  is  mò  na 
sin  a  dJi'fheiidas  mise  : 

5  Air  mo  thimchioll-ghearr- 
adh  air  an  ochdamh  là,  do 
chinneach  Israeil,  do  thrèibh 
Bheniamin,  a'm'  Eabhruidh- 
each  do  na  h-Eabhruidhich ; 
a  rèir  an  lagha,  a'm'  Phairis- 
each ; 

6  A  thaobh  eud,  a'  dean- 
amh  geur-leanmliuinn  air  an 


eaglais  ;  a  rèir  na  fìreantachd 
a  ta  's  an  lagh,  neo-choireach. 

7  Ach  na  nithe  a  bha  'n  am 
buannachd  dhomh,  mheas  mi 
iad  sin'n  ancallair  sonChriosd. 

8  Seadh  gun  amharus,  agus 
tha  mi  a'  meas  nan  uile  nithe 
'n  an  call,  air  son  ro-òirdlieirc- 
eis  eòlais  losa  Criosd  mo 
Thighearna:  air  son  an  d' 
fhuiling  mi  call  nan  uile  nithe, 
agus  tha  mi  a'  meas  gur  aol- 
ach  iad  chum  gu  cosnainn 
Criosd, 

9  Agus  gu  faighear  annsan 
mi,  gun  m'fhìreantachd  fèin 
agam,  a  ta  o'n  lagh,  ach  an 
fhireantacJid  sin  a  ta  trechreid- 
imh  Chriosd,  an  fhìreantachd 
a  ta  o  Dhia  tre  chreidimh : 

10  Chum  eòlas  a  bhi  agam 
airsan,  agus  air  cumhachd  'ais- 
eirigh-san,  agus  air  comh- 
chomunn  'fhulangais,  air  bhi 
dhomh  air  mo  chur  ann  an 
coslas  crutha  r'a  bhàs  ; 

11  Dh'fheuchainn  am  feud- 
ainn  air  aon  chor  teachd  chum 
aiseirigh  nam  marbh. 

12  Cha-n  e  gu'n  d'ràinig  mi 
cheana,  no  gu  blieil  mi  cheana 
foirfe :  ach  tha  mi  a'  leant- 
uinn,  dh'fheuchainn  am  faigh 
mi  greim  do'n  ni  sin  fèin  air 
swi  an  do  ghabhadh  greim 
dhiom  le  losa  Criosd. 

13  A  bhràithre,  cha-n  'eil 
mi  a'  meas  gu'n  do  ghlac  mi 
greim  :  ach  aon  ni  a  ta  vii  a' 
deanamJi,  air  dhomh  na  nithe 
a  ta  air  mo  c\\\A  a  dhìchuimh- 
neachadh,  agus  bhi  'g  am  shìn- 
eadh  fèin  chum  nan  nithe  a  ta 
romliam, 

2  B 


386 


PHILIPIANACH. 


14  Tha  mi  a'  dian-ruith  dh'- 
ionnsuidh  a'  chomhara,  chum 
duaise  àrd-ghairme  Dhè  ann 
an  losa  Criosd. 

15  Uime  sin  mheud  dhinne 
's  a  ta  diongmhalta,  biodh  an 
inntinn  so  againn :  agus  ma 
tha  sibh  ann  an  ni  sam  bith  air 
atharrachadh  inntinn,  foillsich- 
idh  Dia  an  ni  so  fèin  duibh. 

16  Gidheadh,  an  ni  air  an 
d'ràinig  sinn  a  cheana,  gluais- 
eamaid  a  rèir  aoin  riaghailt, 
bitheamaid  a  dh'aon  inntinn. 

17  A  bhràithre,  bithibh-sa 
le  chèile  'n  'ur  luchd-lean- 
mhuinn  ormsa,  agus  thugaibh 
an  aire  dhoibh-san  a  tha  gluas- 
ad  air  an  dòigh  sin,  mar  a  ta 
sinne  'n  ar  n-eisempleir  ag- 
aibh. 

18  (Oir  a  ta  mòran  a'  gluas- 
ad,  mu'n  dubhairt  mi  gu  minic 
ribh,  agus  mu'm  bheil  mi  nis, 
eadhon  a'  gul,  ag  ràdh  ribh, 
()ur  naimhdean  iad  do  chrann- 
ceusaidh  Chriosd : 

19  D'an  deireadh  bhi  air  an 
sgrios,  d'an  dia  am  brù. ;  agus 
aig  am  bheil  an  glòir  'n  an 
iiàire,  aig  am  bheil  an  aire  air 
nithibh  talmhaidh.) 

20  Oir  a  ta  ar  caithe-beatha- 
ne  air  nèamh,  an  t-ionad  as 
am  bheil  dùil  againn  fòs  ris 
an  t-Slànuighear,  an  Tighearn 
losa  Criosd ; 

21  A  chruth-atharraicheas 
ar  corp  dìbhdh,  chum  gu'n 
deanar  e  comh-chosmhuil  r'a 
chorp  glòrmhor  fèin,  a  rèir  an 
oibreachaidh  leis  am  bheil  e 
coniasach  air  na  h-uile  nithe  a 
chur  fo  cheaimsal  fèin. 


CAIB.  VI. 

UIME  sin,  mo  bhràithre 
gràdhach  agus  air  am 
bheil  mo  dhèidh,  m'  aoibhneas 
agus  mo  chrììn,  seasaibh  mar 
so  gu  daingean  san  Tighearn, 
a  mhuinntir  mo  ghràidh. 

2  Tha  mi  a'  guidhe  air  Eu- 
odias,  agus  tha  mi  a'  guidhe 
air  Sintiche,  iad  a  bhi  dh'aon 
inntinn  san  Tighearn. 

3  Agus  tha  mi  ag  iarraidh 
ortsa  mar  an  ceudna,  a  chom- 
panaich  dhìleis,  dean  còmh- 
nadh  ris  na  mnàibh  sin  a  rinn 
saothair  maille  riumsa  's  an 
t-soisgeul,  maille  ri  Clemens, 
agus  a'  chuid  eile  do  m' 
chomh-oibrichibh,  aig  am  bheil 
an  ainmean  ann  an  leabhar  na 
beatha. 

4  Deanaibh  gairdeachas  's  an 
Tighearn  a  ghnàth:  a  rìs  a  ta 
mi  ag  ràdh,  Deanaibh  gaird- 
eachas. 

5  Biodh  bhur  measarrachd 
follaiseach  do  na  h-uile  dhaoin- 
ibh.  Tha  'n  Tighearn  am 
fagus. 

6  Na  biodh  ro-chùram  ni 
sam  bith  oirbh  :  ach  anns  gaeh 
uile  ni  le  h-urnuigh  agus  as- 
luchadh  maille  ri  breith-buidh- 
eachais,  biodh  bhur  n-iarrtuis 
air  an  deanamh  aithnichte  do 
Dhia. 

7  Agus  coimhididh  sìth 
Dhè  a  ta  thar  gach  uile 
thuigse,  bhur  cridhe  agus  bhur 
n-inntinn  ann  an  losa  Criosd. 

8  Fa  dheoidh,  a  bhràithre, 
ge  b'e  nithe  ta  fìor,  ge  b'e 
nithe  ta  urramach,  ge  b'e 
nithe  ta  ceart,  ge  b'e  nithe  ta 


CATB.  IV. 


387 


fìor-ghlan,  ge  b'e  nithe  ta  ion- 
ghràidh,  ge  b'e  nithe  ta  ion- 
niholta ;  ma  tha  deadh-bheus 
air  bith  ann,  ma  tha  moladh 
air  bith  ann,  smuainichibh  air 
na  nithibh  sin. 

9  Na  nithe  sin  araon  a 
dh'fhòghluim,  agus  a  ghabh 
sibh,  agus  a  chual  agus  a 
chunnaic  sibh  annamsa,  dean- 
aibh :  agus  bithidh  Dia  na 
sìthe  maille  ribh. 

10  Ach  rinn  mi  gairdeachas 
gu  mòr  san  Tighearn  do  bhrìgh 
gu'n  d'ath-ùraicheadh  nis  fa 
dheireadh  bhur  cviram  umam- 
sa ;  ni  mar  an  ceudna  anns  an 
robh  sibh  cùramach,  ach  cha 
robh  cothrom  agaibh. 

11  Cha-n  e  gu  bheil  mi  a' 
labhairt  a  thaobh  uireasbh- 
uidh :  oir  dh'fhòghluim  mi, 
ge  b'e  staid  'am  bheil  mi,  bhi 
toilichte. 

12  Is  aithne  dhomh  bhi  ìosal, 
agus  is  aithne  dhomh  mar  an 
ceudna  pailteas  a  mhealtuinn  : 
anns  gach  àit,  agus  anns  na 
h-uile  nithibh  theao-aiso:eadh 
mi,  araon  a  bhi  sàthach  agus 
ocrach,  araon  pailteas  a  sheal- 
bhachadh  agus  uireasbhuidh 
fhulang. 

13  Is  urrainn  mi  na  h-uile 
nithe  a  dheanamh  tre  Chriosd, 
a  neartaicheas  mi. 

14  Gidheadh,  is  maith  a 
rinn  sibh  gu'n  do  chomh- 
phàirticli  sibh  ri  m'  thrioblaid. 

15  Agus  a  nis  biodh  fhios 


agaibh  Philipìanacha,  ann 
an  toiseach  an  t-soisgeil,  'n  uair 
a  dh'fhàg  mi  Macedonia,  nach 
do  roinn  eaglais  air  bith  rium- 
sa,  thaobh  tabhairt  agus  gabh- 
ail,  ach  sibhse  a  mhàin. 

16  Oir  eadhon  ann  an  Te- 
salonica  chuir  sibh  aon  uair  a- 
gus  a  rìs  a  m'  ionnsuidh  leas- 
achadh  do  m'  uireasbhuidh. 

17  Cha-n  e  gu  bheil  mi  ag 
iarraidh  tabhartais :  ach  a  ta 
mi  ao-  iarraidh  toraidh  a  bhios 
pailte  chum  bhur  cunntais-sa. 

18  Ach  a  ta  mi  sealbhach- 
adh  nan  uile  nithe,  agus  tha 
pailteas  agam :  lìonadh  mi,  air 
dhomh  na  nithe  fhaotainn 
o  Epaphroditus  a  chuireadh 
uaibh-sa,  fàile  deadh-chùbh- 
raidh,  ìobairt  thaitneach,  anns 
am  bheil  tlachd  aig  Dia. 

19  Ach  leasaichidh  mo 
Dhiasa  bhur  n-uireasbhuidh 
uile,  a  rèir  a  shaoibhreis  ann 
an  glòir,  tre  losa  Criosd. 

20  A  nis  do  Dhia  agus  ar 
n-Athair-ne  gu  robh  glòir  gu 
saoghal  nan  saoghal.  Amen. 

21  Cuiribh  fàilte  air  gach 
uile  naomh  ann  an  losa  Criosd. 
Tha  na  bràithrean  a  tha  mail)'^ 
rium,  a'  cur  fàilte  oirbh. 

22  Tha  na  naoimh  uile  a' 
cur  fàilte  oirbh,  gu  h-àraidh 
iadsan  a  tha  do  theaghlach 
Cheasair. 

23  Gràs  ar  Tighearna  losa 
Criosd  gu  robh  maille  ribh 
uile.  Amen. 


388 


LiTiR  AN  ABSTOIL  PHOIL  chum  nan 
COLOSIANACH. 


CAIB.  I. 

POL  abstol  losa  Criosd  tre 
thoil  Dè,  agus  Timoteus 
ar  bràthair, 

2  Chum  nan  naomh  agus 
nam  bràthar  dìleas  ann  an 
Criosd,  a  tha  ann  an  Colose : 
Gràs  gii  robh  dhuibh,  agus 
sìth  o  Dhia  ar  n-Athair,  agus 
o  n  Tighearn  losa  Criosd. 

3  Tha  sinn  a'  toirt  buidh- 
eachais  do  Dhia,  agus  Athair 
ar  Tighearna  losa  Criosd,  a' 
sìor-dheanamh  urnuigh  air 
bhur  sonsa ; 

4  0  chuala  sinn  iomradh 
bhur  creidimh  ann  an  losa 
Criosd,  agus  bhiir  gràidh  do 
na  naomhaibh  uile  ; 

5  Air  son  an  dòchais  a  ta 
air  a  thasgaidh  fa  'ur  comhair 
air  nèamh,  air  an  cuala  sibh 
iomradh  roimh  ann  am  focal 
fìrinn  an  t-soisgeil  : 

6  A  thàinig  do  'ur  n-ionn- 
suidh-sa,  mar  anns  an  t-saogh- 
al  uile ;  agus  a  tha  'toirttoraidh 
uaith,  mar  a  ta  e  deanamh  mar 
an  ceudna  'n  'ur  measgsa,  o'n 
là  anns  an  cuala  sibh  e,  agus 
san  d'fhuair  sibh  eòlas  air  gràs 
Dhè  ann  am  fìrinn. 

7  A  rèir  fòs  mar  a  dh'- 
fhòghluim  sibh  o  Epaphras 
ar  comh-sheirbhiseach  gràdh- 
ach-ne,  a  tha  air  bhur  sou- 
sa  'n  a  mhinisteir  dìleas  do 
Chriosd ; 

8  A  chuir  an  cèill  dhuinne 


mar  an  ceudna  bhur  gràdhsa 
anns  an  Spiorad. 

9  Air  an  aobhar  so,  cha-n 
'eil  sinne  mar  an  ceudna  a' 
sgur,  o'n  là  a  chuala  sinn  e,  do 
dheanamh  urnuigh  air  bhur 
sonsa,  agus  a  ghuidheadh 
gu'm  biodh  sibh  air  bhur  lìon- 
adh  le  eòlas  a  thoile,  's  an  uile 
ghliocas  agus  thuigse  spiorad- 
ail ; 

10  Chum  gu'n  gluaiseadh 
sibh  gu  cubhaidh  do'n  Tigh- 
earn  chum  gach  uile  thoil- 
eachaidh,  a'  toirt  toraidh 
uaibh  s'  an  uile  dheadh  obair, 
agus  a'  fàs  ann  an  eòlas  Dè  ; 

11  Air  bhur  neartachadh 
leis  an  uile  neart  a  rèir  a 
chumhachd  ghlòrmhoir-san, 
chum  an  uile  fhoighidin  a- 
gus  fhad-fhulangais  maille  ri 
gairdeachas ; 

12  A'  tabhairt  buidheachais 
do'n  Athair,  a  rinn  sinne  iom- 
chuidh  chum  bhi  'n  ar  luchd- 
comh-pairt  do  oighreachd  nan 
naomh  s'  an  t-solus  : 

13  A  shaor  sinn  o  chumh- 
achd  an  dorchadais,  agus  a 
dh'atharraich  sinn  chum  rìogh- 
achd  Mic  a  ghràidh-san  : 

14  Anns  am  bheil  againn 
saorsa  tre  'fhuil-san,  eadhon 
maitheanas  nam  peacadh ; 

15  Neach  a's  e  ìomhaigh 
an  Dè  neo-fhaicsinnich,  ceud- 
gliin  a'  chruthachaidh  uile  : 

IG  Oir  is  ann  leis-san  a 


CAIB.  1. 


889 


chrutliaiclieadh  na  h-uile  nithe 
a  ta  air  nèamh,  agus  a  ta  air 
talamh,  faicsinneach  agus  neo- 
f haicsinneach,  ma's  àrd-chaith- 
richean  iad,  no  tighearnais,  no 
uachdaranachda,  no  cumh- 
achda ;  is  ann  leis-san  agus 
air  a  shonsan  a  chruthaich- 
eadh  na  h-uile  nithe  : 

17  Agus  tha  esan  roimh  na 
h-uile  nithibh,  agus  trìd-san 
tha  na  h-uile  nithe  a  comh- 
sheasamh. 

18  Agus  is  e  ceann  a'chuirp, 
eadhon  na  h-eaglais :  neach  a's 
e  an  toiseach,  an  ceud-ghin  o 
na  marbhaibh ;  chum  gu'm 
biodh  aige  àrd-cheannas  anns 
na  h"UÌle. 

19  Oir  b'e  deadh  thoil  an 
Athar,  gu'n  còmhnuicheadh 
gach  uile  iomlanachd  annsan  ; 

20  Agus  gu'm  biodli  na 
h-uile  air  an  deanamh  rèidh  ris 
fèin  trìd-san,  air  dha  sìth  a 
dheanamh  tre  fhuil  a  chroinn- 
cheusaidh-san ;  trìd-san  a  ta 
mi  ag  ràdh,  ma's  nithe  iad  a 
ta  air  talamh,  no  nithe  a  ta 
air  nèamh. 

21  Agus  sibhse  a  bha  uair- 
èigin'n  'ur  coimhich,  agus  'n'ur 
naimhdibh  ann  bhur  n-inntinn 
thaobh  dhroch  oibre,  nis  rinn 
e  rèidh  ris  fèin. 

22  Ann  an  corp  'fheòla  fèin 
tre'n  bhàs,  chum  sibhse  a  chur 
naomha,  agus  neo-lochdach, 
agus  neo-choireach,  'n  a  làth- 
air-san  : 

23  Ma  dh'fhanas  sibh  anns 
a'  chreidimh  bunaiteach  agus 
daingean,  gun  bhi  air  bhur 
n-atharrachadh  o  dhòchas  ani 


t-soisgeil,  a  chuala  sibh,  agus 
a  shearmonaicheadh  do  gach 
uile  chreutair  a  ta  fuidh 
nèamh  ;  air  an  d'rinneadh  mise 
Pòl  a'm'  mhinisteir. 

24  Tha  mi  nis  a'  deanamh 
gairdeachais  ann  am  fhulang- 
asaibh  air  bhur  sonsa,  agus  a' 
coimhhonadh  mheud  's  a  ta 
dhèidh-làimh  do  àmhgharaibh 
Chriosd  ann  am  fheòil,  air  son 
'a  chuirp-san,  eadhon  na  h-eag- 
lais : 

25  D'an  d'rinneadh  mise 
a'm'  mhinisteir,  a  rèir  stiùbh- 
ardachd  Dhè,  a  thugadh  dhomh 
air  bhur  sonsa,  a  choimhlion- 
adh  focail  Dè  ; 

26  Eadhon  an  rùn-dìomhair 
a  bha  folaichte  o  na  linnibh, 
agus  o  na  ginealachaibh  a 
chaidh  seachad,  ach  a  nis  a  tha 
air  fhoillseachadh  d'a  naorah- 
aibh-san : 

27  Da'm  bu  toil  le  Dia 
fhoillseachadh  ciod  e  saoibh- 
reas  glòire  an  rùin-dìomhair 
so  am  measg  nan  Cinneach ; 
neach  a  s  e  Criosd  annaibh-sa, 
dòchas  na  glòire ; 

28  Neach  a  ta  sinne  a'  sear- 
monachadh,  a'  toirt  rabhaidh 
do  gach  duine,  agus  a'  teag- 
asg  gach  uile  dhuine  anns  an 
uile  ghliocas;  chum  gu  nochd 
sinn  gach  uile  dhuine  'n  a  làth- 
air-san  iomlan  ann  an  losa 
Criosd  : 

29  An  ni  chum  am  bheil 
mise  mar  an  ceudna  a'  saoith- 
reachadh,  a'  deanamh  sbairn 
a  rèir  'oibreachaidh-san,  a  tha 
'g  oibreachadli  annam  gu 
icurahachdach. 


390 


COLOSIANACH. 


CAIB.  II. 

OIR  b'àill  leam  fios  a  bhi 
agaibh  ciod  e  meud  mo 
chòmhraig  air  bhur  sonsa,  a- 
gus  air  son  na  dream  a  ta  ann 
an  Laodicea,  agus  air  son  a 
mheud  nach  fhaca  m'aghaidh 
anns  an  fheòil : 

2  lonnus  gu'm  faigheadh  an 
cridhe  sòlas,  air  dhoibh  bhi 
air  an  dliìth-cheangal  r'a  chèile 
ann  an  gràdh,  agus  chum 
uile  shaoibhreis  an  làn  dearbh- 
bheachd  tuigse,  chum  eòlais 
rùin-dìomhair  Dhè,  eadhon  an 
Athar,  agus  Chriosd  ; 

3  Anns  am  bheil  uile  ion- 
mhais  a'  ghliocais  agus  an 
eòlais  folaichte. 

4  Agus  so  a  ta  mi  ag  ràdh, 
air  eagal  gu  mealladh  neach 
air  bith  sibh  le  briathraibh 
tairngeach. 

5  Oir  ged  tha  mi  uaibh  's  an 
fheòil,  gidheadh  a  ta  mi  maille 
ribli  's  an  Spiorad,  a'  deanamh 
gairdeachais  agus  a'  faicinn 
bhur  n-orduigh,  agus  seas- 
mhachd  bhur  creidimh  ann 
an  Criosd. 

6  Uime  sin  mar  a  ghabh 
sibh  do  'ur  n-ionnsuldh  an 
Tighearn  losa  Criosd,  gluais- 
ibh  ann  : 

7  Air  dhuibh  bhi  air  bhur 
freumhachadh  agus  air  bhur 
togail  suas  annsan,  agus  air 
bhurdaingneachadh  'sa'chreid- 
imh,a  rèir  mar  a  theagaisgeadh 
sibh,  a'  meudachadh  ann  le 
breith-buidheachais. 

8  Thugaibh  an  aire  nach 
dean  neach  air  bith  foirneart 
oirbh  tre  fheallsanachd  agus 


mealltaireachd  dhìomhain,  a 
rèir  beul-aithris  dhaoine,  a  rèir 
ceud-thoiseacha  an  t-saoghail, 
aguscha-n  ann  a  rèir  Chriosd: 

9  Oir  annsan  tha  uile  iom- 
lanachd  na  diadhachd  a'  gabh- 
ail  còmlinuidh  gu  corporra. 

10  Agus  tha  sibhse  coimh- 
lionta  annsan,  neach  a's  e 
ceann  gach  uile  uachdaranachd 
agus  chumhachd ; 

11  Anns  ani  bheil  sibh  mar 
an  ceudna  air  bhur  timchioll- 
ghearradh  leis  an  timchioll- 
ghearradh  nach  d'rinneadh  le 
làmhaibh,  ann  an  cur  dhibh 
cuirp  pheacanna  na  feòla,  le 
timchioll-ghearradh  Chriosd : 

12  Air  dhuibh  bhi  adhlaicte 
maille  ris  ann  am  baisteadh, 
anns  am  bheil  sibh  mar  an 
ceudna  air  bhur  togail  suas 
maille  ris  tre  chreidimh  oib- 
reachaidh  Dhè,  a  thog  suas 
esan  o  na  marbhaibh. 

13  Agus  sibhse  a  bha  marbh 
'n  'ur  n-euceartaibh  agus  ann 
an  neo-thimchioll-ghearradh 
bhur  feòla,  bheothaich  e  maille 
ris,  a'  maitheadh  dhuibh  nan 
uile  euceart ; 

14  A'  dubhadh  a  mach 
làmh-sgrìobhaidh  nan  orduigh- 
ean  do  ar  taobh-ne,  a  bha  'n  ar 
n-aghaidh,  agus  thug  e  as  au 
t-slighe  i,  air  dha  a  sparradh 
ri  a  chrann-ceusaidh-san : 

1 5  Air  dha  uachdaranachd- 
an  agus  cumhachdana  chreach- 
adh,  rinn  e  ball-sampuill  diubh 
gu  follaiseach,  a'  deanamh 
buaidh-chaithreim  os  an  ceann 
iYen-chrann  ud  fèin. 

16  Uime  sin  natugadh 


CATB.  III. 


391 


neach  breth  oirbh  air  son  bìdh, 
no  dibhe,  no  thaobh  là  feille, 
no  ffealaich  nuaidhe,  no  shàb- 
aide : 

17  A  ta  'n  an  sgàile  air  na 
nithibh  a  ta  ri  teachd  ;  ach  is 
le  Criosd  an  corp. 

18  Na  mealladh  aon  neach 
bhur  duais  uaibh  le  irioslachd 
thoileil,  agus  aoradh  do  aing- 
libh,  a'  foirneadh  a  steach  gu 
dàna  chuni  nan  nithe  nach  fac 
e,  gu  dìomhain  air  a  shèideadh 
suas  le  'inntinn  fheolmhoir 
fèin  ; 

19  Agus  gun  an  ceann  a 
chumail,  o'm  bheil  an  corp 
uile,  air  dha  bhi  air  a  bheath- 
achadh  tre  altaibh  agus  bhann- 
aibh,  agus  air  a  dhlùth-cheang- 
al  r  a  chèile,  a'  fàs  le  fàs  Dè. 

20  Uime  sin  ma  fhuair  sibh 
bàs  maille  ri  Criosd  o  cheud 
thoiseachaibh  an  t-saoghail, 
c  ar  son,  mar  dhaoine  a  ta  beò 
's  an  t-saoghal,  a  tha  sibh  fuidh 
orduighibh, 

21  (Na  bean  ri,  na  blais, 
na  làimhsich  ; 

22  Nithe  a  thèid  uile  a 
neo-ni  le'n  gnàthachadh,)  a 
rèir  àitheantan  agus  teagasga 
dhaoine  ? 

23  Nithe  gun  amharus  aig 
am  bheil  samliladh  gliocais 
anii  an  aoradh  fèin  thoile  agus 
irioslachd,  agus  mi-chaomh- 
nadh  a  'chuirp,  cha-n  ann  'an 
urram  sam  bith  chum  sàsach- 
aidh  na  feòla. 

CAIB.  III. 

UIME    sin    ma  dh'èirich 
sibh  maille  ri  Criosd, 


iarraibh  na  nithe  a  ta  shuas, 
far  am  bheil  Criosd  'n  a  shuidhe 
aig  deas  làimh  Dhè. 

2  Suidhichibh  bhur  n-aigne 
air  na  nithibh  a  ta  shuas,  agus 
cha-n  ann  air  na  nithibh  a  ta 
air  an  talamh. 

3  Oir  a  ta  sibh  marbh,  agus 
tha  bhur  beatha  folaichte 
maille  ri  Criosd  ann  an  Dia. 

4  'N  uair  a  dh'fhoillsichear 
Criosd,  neach  a's  e  ar  beatha- 
ne,  an  sin  bithidh  sibhse  mar 
an  ceudna  air  bhur  foillseach- 
adh  maille  ris  ann  an  glòir. 

5  Uime  sin  claoidhibh  bhur 
buill  a  ta  air  an  talamh,  strìop- 
achas,  neòghloine,  fonn-coll- 
aidh,  ana-mianna,  agus  sannt, 
ni  a's  ìodhol-aoradh  : 

6  Nithe  air  son  am  bheil 
fearg  Dhè  a'  teachd  air  cloinn 
na  h-eas-ùmhlachd. 

7  Anns  an  robh  sibhse  mar 
an  ceudna  a'  gluasad  uair- 
èigin,  'n  uair  a  bha  sibh  a' 
caitheadh  bhur  beatha  'n  am 
measg. 

8  Ach  a  nis  cuiribh-sa  uaibh 
na  nithe  so  uile  ;  fearg,  corr- 
uich,  mì-run,  toibheum,  cainnt 
shalach  as  bhur  beul. 

9  Na  deanaibh  breug  d'a 
chèile,  do  bhrìgh  gu'n  do 
chuir  sibh  dhibh  an  seann 
duine  maille  r'a  ghnìomhar- 
aibh, 

10  Agus  gu'n  do  chuir  sibh 
umaibh  an  duins  nuadh,  a  tha 
air  ath-nuadhachadh  ann  an 
eòlas,  a  rèir  ìombaigl>  an  ti  a 
chruthaich  e. 

11  Far  nach  'eil  Greugach 
no  ludhach,  timchioll-ghearr- 


392 


COLOSIANACH. 


adh,  no  neo-thimcliioll-ghearr- 
adh,  duine  borb,  Sitianach, 
daor  no  saor  :  ach  is  e  Criosd 
na  h-uile,  agus  anns  na  h- 
uile. 

12  Uime  sin  cuiribh-sa  um- 
aibh,  (mar  dhaoine  taghta  Dhè, 
naomha  agus  ionmhuinn,)  inn- 
igh  thròcaire,  caomhalachd, 
irioslachd  inntinn,  macantas, 
fad-f  hulangas ; 

13  A'  giùlan  le  chèile,  agus 
a'  maitheadh  d'a  chèile,  ma 
tha  cùis  ghearain  aig  neach  an 
aghaidh  neach :  mar  a  thug 
Criosd  maitheanas  dhuibhse, 
mar  sin  deanaibh-sa  mar  an 
ceudna. 

14  Agus  thar  na  nithibh  so 
uile,  cuiribh  umaibh  gràdh,  ni 
a's  e  coimhcheangal  na  foir- 
feachd. 

15  Agus  biodh  sìth  Dhè  a' 
riaghladh  ann  bhur  cridhe, 
chum  am  bheil  sibh  mar  an 
ceudna  air  bhur  gairm  ann  an 
aon  chorp  ;  agus  bithibh  taing- 
eil. 

16  Gabhadh  focal  Chriosd 
còmhnuidh  annaibh  gu  saoibh- 
ir  's  an  uile  ghliocas,  a'  teagasg 
agus  a'  comhairleachadh  a 
chèile  lesahnaibh,agus  laoidh- 
ibh,  agus  dànaibh  spioradail, 
a'  deanamh  ciuil,  do'n  Tigh- 
earn  le  gràs  ann  bhur  cridhe. 

17  Agus  gach  ni  air  bith  a 
ni  sibh  ann  am  focal  no  ann 
an  gnìomh  deanaibh  iad  uile 
ann  an  ainm  an  Tighearna 
losa,  a'  toirt  buidheachais  do 
Dhia,  eadhon  an  t-Athair  trìd- 
san. 

18  A  mhnài,  bithibh  ùmh- 


al  do  'ur  fearaibh  fèin,  mar  is 
cubhaidh,  anns  an  Tighearn. 

19  Fheara-pòsda,gràdhaich- 
ibh  bhur  mnài,  agus  na  bith- 
ibh  searbh  'n  an  aghaidh. 

20  Achlann,  bithibh  ùmhal 
do  'ur  pàrantaibli  anns  na  h- 
uile  nithibh  :  oir  a  ta  so  tait- 
neach  do'n  Tighearn. 

21  Aitbriche,  na  brosnuich- 
ibh  bhur  clann  chum  feirge,  air 
eagal  gu'n  caill  iad  am  mis- 
neach. 

22  A  sheirbhiseacha,  bith- 
ibh  ùmhal  do  'ur  maighstiribh 
a  rèir  na  feòla,  anns  na  h-uile 
nitliibh  ;  cha-n  ann  le  seirbhis- 
sùl,  mar  dhream  a  ta  toileach- 
adh  dhaoine,ach  ann  an  trèibh- 
dhireas  cridhe,  ann  an  eagal 
Dè: 

23  Agus  ge  b'e  air  bith  ni 
a  ni  sibh,  deanaibh  o  bhur 
cridhe  e  mar  do'n  Tighearn, 
agus  cha-n  ann  do  dhaoinibh  ; 

24  Air  dhuibh  fios  a  bhi  ag- 
aibh,  gu'm  faigh  sibh  o'n 
Tighearn  duais  na  h-oigh- 
reachd  :  oir  is  ann  do'n  Tigh- 
earn  Criosd  a  tha  sibh  a'  dean- 
amh  seirbhis. 

25  Ach  an  ti  a  ni  eucoir, 
gheibh  e  toilUeanas  na  h-eu- 
corach  a  rinn  e  :  agus  cha-n 
'eil  leth-bhreth  ann. 

CAIB.  IV. 

AMHAIGHSTIREAN, 
thugaibh  do  'ur  seirbhis- 
ich  an  ni  sin  a  tha  ceart  agus 
cothromach,  air  dhuibh  fios  a 
bhi  agaibh  gu  bheil  agaibh 
fèin  maighstir  mar  an  ceudna 
air  nèamh. 


CAIB.  IV. 


2  Buanaichibli  ann  an  urn- 
iiigh,  a'  deanamh  faire  innte 
le  breith-buidheachais ; 

3  Ag  urnuigh  mar  an  ceud- 
na  air  ar  son-ne,  chum  gu 
fosgladh  Dia  dhuinn  dorus  na 
h-ùr-labhraidh,  a  chur  an  cèill 
rùin-dìomhair  Chriosd,  air  son 
am  bheil  mise  ann  an  cuibh- 
reachaibh : 

4  Chum  gu  foillsich  mi  e, 
mar  is  còir  dhomh  labhairt. 

5  Gluaisibh  ann  an  gliocas 
thaobh  na  dream  sin  a  ta  an 
leth  muigh,  ag  ath-cheannach 
na  h-aimsir. 

6  Biodh  bhur  còmhradh  a 
ghnàth  ann  an  gràs,  air  a 
dheanamh  blasda  le  salann, 
chum  gu'm  bi  fhios  agaibh 
cionnus  is  còir  dhuibh  gach 
neach  a  fhreagairt. 

7  Foillsichidh  Tichicus, 
bràthair  gràdhach,  agus  mi- 
nisteir  dìleas,  agus  comh-sheir- 
bhiseach'san  Tighearn,gach  ni 
dhuibh  mu  m'  thimchiollsa : 

8  A  chuir  mi  do  'ur  n-ionn- 
suidh  chum  na  crìche  so  fèin, 
gu'm  biodh  fìos  bhur  staide-sa 
aige,  agus  gu'n  tugadh  e 
comhfhurtachd  do  'ur  cridh- 
eachaibh. 

9  Maille  ri  Onesimus,  bràth- 
air  dìleas  agus  gràdhach,  a  tha 
dhibh  fèin.  Ni  iad  aithnichte 
dhuibh  na  h-uile  nithe  a  tha 
an  so. 

10  Tha  Aristarchus  mo 
chomh-phriosanach  a'  cur 
fàilte  oirbh,  agus  Marcus, 
mac  peathar  do  Bharnabas, 
(mu'n  d'fhuair  sibh  àitheanta; 
ma  thig  e  do  'ur  n-ionnsuidh, 
gabhaibh  ris ;) 


11  Agus  losa,  ris  an  abrar 
lustus,  muinntir  a  tha  do'n 
timchioll-ghearradh.  '^S'  iad 
sin  a  nihàin  mo  chomh-oib- 
richean  chum  rìoghachd  Dhè, 
a  bha  'n  an  comhfhurtachd 
dhomh. 

12  ThaEpaphras,athadhibh 
fèin,  seirbhiseach  Chriosd,  a' 
cur  failte  oirbh,  a  ghnàth  a' 
deanamh  sbairn  dhùrachdaich 
air  bhur  son  ann  an  urnuigh- 
ibh,  chum  gu  seas  sibh  foirfe, 
agus  coimhlionta  ann  an  uile 
thoil  Dhè. 

13  Oirthami  'deanamh  fian- 
uis  dha,  gu  bheil  aige  mòr 
theas-ghràdh  dhuibhse,  agus 
dhoibh-san  a  tha  ann  an  Lao- 
dicea,  agus  do'n  mhuiuntir  a 
tha  ann  an  Hierapolis. 

14  Tha    Lucas  an 
gràdhach,  agus  Demas  a'  cur 
fàilte  oirbh. 

15  Cuiribh  fàilte  air  na 
bràithribh  a  tha  ann  an  Lao- 
dicea,  agus  air  Nimphas,  agus 
air  an  eaglais  a  tlia  'n  a  thigh. 

16  Agus  an  uair  a  leughar 
an  litir  so  'n  'ur  measgsa,  thug- 
aibh  fa'near  gu'n  leughar  i 
ann  an  eaglais  nan  Laodicean- 
ach  mar  an  ceudna  ;  agus  gu'n 
leugh  sibhse  cuideachd  an  litir 
o  Laodicea. 

17  Agus  abraibh  ri  Archip- 
us,  Thoir  an  aire  do'n  mhi- 
nistreileachd  a  f  huair  thu  's  an 
Tighearn,  gu'n  coimhlion 
thu  i. 

18  Fàilte  uamsa  Pòl  le  m' 
làimh  fèin.  Cuinihnichibh  mo 
chuibhreacha.  Gràs  ffu  rohh 
maille  ribh.  Amen. 


lèigh 


394 


Ceud  Litir  an  ABSTOIL  PHOIL  chum  nan 
TESALONIANACH. 


CAIB.  L 

POL,  agus  Siluanus,  agus 
Timoteus  chum  eaglais 
nan  Tesalonianach,  a  tha  ann 
an  Dia  an  t-Athair,  agus  anns 
an  Tighearn  Tosa  Criosd  :  gràs 
duibh,  agus  sìth  o  Dhia  ar  n- 
Athair,  agus  o'n  Tighearn 
losa  Criosd. 

2  Tha  sinn  a'  toirt  buidh- 
eachais  do  Dhia  a  ghnàth  air 
bhur  sonsa  uile,  a'  toirt  iom- 
raidh  oirbh  ann  ar  n-urnuigh- 
ibhne ; 

3  A'  cuimhneachadh  gun 
sgur  obair  bhur  creidimh,  a- 
gus  saothair  bhur  gràidh,  agus 
foighidin  bhur  dòchais  'n  ar 
Tighearn  losa  Criosd,  am  fian- 
uis  Dè,  agus  ar  n-Athar-ne : 

4  Air  dhuinn  fios  a  bhi  ag- 
ainn,  a  bhràithre  gràdhaichte 
le  Dia,  air  bhur  taghadhsa. 

5  Oir  cha  d'thàinig  ar  sois- 
.geul-ne  do  'ur  n-ionnsuidh-sa 
ann  am  focal  a  mhàin,  ach 
mar  an  ceudna  ann  an  cumh- 
achd,  agus  anns  an  Spiorad 
naomh,  agus  ann  am  mòr  làn- 
dearbhachd ;  mar  is  aithne 
dhuibh  ciod  a'  ghnè  dhaoine 
bha  annainn  'n  ur  measg  air 
bhursonsa. 

6  Agus  rinneadh  sibh  'n  'ur 
luchd-ieanmhuinn  oirnne,  a- 
gus  air  an  Tighearn,  'n  uair  a 
ghabh  sibh  ris  an  fhocal  ann 
am  mòr-àmhghar,  le  h-aoibh- 
neas  an  Spioraid  naoimh  : 


7  lonnus  gu  robh  sibh  'n  'ur 
n-eisempleiribh  dhoibh-san  uile 
a  tha  'creidsinn  ann  am  Mace- 
donia,  agus  ann  an  Achaia. 

8  Oir  uaibhse  chaidh  fuaim 
focail  an  Tighearna  mach, 
cha-n  ann  a  mhàin  ann  am 
Macedonia  agus  ann  an  Ach- 
aia,  ach  mar  an  ceudna  anns 
gach  àit,  tha  bhur  creidimh 
ann  an  Dia  air  a  sgaoileadh  a 
mach,  ionnus  nach  'eil  feum 
air  sinne  a  labhairt  ni  air 
bith. 

9  Oir  a  ta  iad  fèin  a'  foill- 
seachadh  mu  ar  timchioll-ne, 
ciod  a'  ghnè  dol  a  steach  a 
bha  againn  do  'ur  n-ionnsuidh- 
sa,  agus  cionnus  a  phill  sibh 
chum  Dhè  o  ìodholaibh,  a 
dheanamh  seirbhis  do'n  Dia 
bheò  agus  fhior, 

10  Agus  gu  feitheamh  r'a 
Mhac  o  nèamh,  a  thog  e  suas 
o  na  marbhaibh,  eadhon  losa 
a  shaor  sinne  o'n  fheirg  a  ta 
ri  teachd. 

CAIB.  IL 

OIR  is  aithne  dhuibh  fèin, 
a  bhràithre,  ar  dol-ne  a 
steach  do  'ur  n-ionnsuidh, 
nach  robh  e  ann  an  dìomhan- 
as : 

2  Ach  fòs  air  dhuinn  ful- 
ang  roimh,  agus  an  dèigh  ar 
maslachaidh  ann  am  Philipi, 
mar  is  aithne  dhuibh,  bha 
dànachd  againn  ann  ar  Dia-ne 


CAIB.  11. 


395 


soisoeul  Dè  a  labhairt  ribhse 
ann  am  mòr-giileachd. 

3  Oir  cha  rohh  ar  n-earail- 
ne  o  mhealltaireachd,  no  o 
neòghloine,  no  ann  an  ceilg : 

4  Ach  mar  a  mheasadb  sinne 
le  Dia  iomchnidh  gu'm  biodh 
an  soisgeul  air  earbsadh  ruinn, 
is  amhuil  sin  a  labhramaid, 
cha-n  ann  mar  dhream  a  tha 
'toileachadh  dhaoine,  ach  Dhè, 
a  tha  'dearbhadh  ar  cridh- 
eacha. 

5  Oir  cha  do  gbnàthaich 
sinn  uair  air  bith  briatbra 
miodalach,  mar  is  aithne 
dhuibb,  no  leithsgeul  sainnt ; 
'5  e  Dia  ar  fianuis  : 

6  Ni  mò  dh'iarr  sinn  urram 
o  dhaoinibb,  no  uaibhse,  no  o 
dhaoinibh  eile,  ged  flieudam- 
aid  ar  trom  a  leagadh  oirbhse, 
mar  abstola  Chriosd. 

7  Ach  bha  sinn  caomh  'n  'ur 
measgsa,  ambuil  a  dh'altrum- 
as  banaltrum  a  clann  fèin  : 

8  Mar  sin,  air  bhi  dhuinne 
ro-dhèidheil  oirbhse,  bu  toil- 
each  leinn  cha-n  e  mhàin  soisg- 
eul  Dhè  a  phàirteacbadh  ribb, 
ach  mar  an  ceudiia  ar  n-anama 
fèin,  do  bhrìgh  gu  robh  sibh 
ro  ionmhuinn  leinn. 

9  Oir  is  cuimhne  leibh,  a 
bbràithre,  ar  saothair,  agus  ar 
sgìos-ne :  oir  air  dhuinn  bhi 
ri  h-obair  a  db'oidhche  agus 
a  là,  cbum  nach  cuireamaid 
trom  air  neacb  sam  bith  ag- 
aibh,  sbearmonaich  sinn  duibh 
soisgeul  Dè. 

10  Is  fianuisean  sibhse,  a- 
gus  Dia,  cia  naomha,  agus  cia 
cothromach,   agus  neo-lochd- 


ach  a  ghiùlain  sinne  sinn  fèin 
'n  'ur  measgsa  a  ta  'creid- 
sinn  : 

11  Mar  is  aithne  dhuibh, 
cionnus  a  db'earailich  sinn, 
agus  a  thug  sinn  combfhurt- 
achd,  agus  a  chuir  sinn  impidh 
air  gach  aon  agaibh  fa  letb, 
(mar  a  ni  Atbair  d'a  chloinn,) 

12  Gu'n  giuaiseadh  sibh 
gu  cubliaidh  do  Dhia,  a  ghairm 
sibli  chum  a  rìoghachd  agus  a 
ghlòire  fèin. 

13  Uime  sin  a  ta  sinne  mar 
an  ceudna  a'  toirt  buidheach- 
ais  do  Dhia  gun  sgur,  do 
bhrìgh  'n  uair  a  ghabh  sibli  ri 
focal  Dè  a  chuala  sibb  uainne, 
gu'n  do  gbabh  sibh  ris  cha-n 
ann  mar  fhocal  dhaoine,  acb, 
(mar  is  e  gu  firinneach,)  focal 
Dè,  a  tha  'g  oibreachadh  gu 
h-èifeacbdach  annaibh-sa  a  ta 
'creidsinn. 

14  Oir  rinneadh  sibhse,  a 
bhràithre,  'n  'ur  luchd-Iean- 
mhuinn  air  eaglaisibh  Dhè, 
ann  an  ludea,  a  tha  ann  an 
losa  Criosd :  oir  dh'fbuiling 
sibbse  na  nithe  ceudna  o  bhur 
luchd-diìthcha  fèin,  mar  a  dK- 
flmiling  iadsan  o  na  h~Iudh- 
aich : 

15  A  chuir  araon  an  Tigb- 
earn  losa,  agus  am  fàidhean 
fèin  gu  bàs,  agus  a  rinn  geur- 
leanmhuinn  oirnne  ;  agus  nach 
'eil  a'  toileachadh  Dhè,  agus 
a  tba'n  aghaidh  nan  uile 
dhaoine  : 

16  A  tha  bacadh  dhinne 
labbairt  ris  na  Cinnicb,  cbum 
gu'm  biodh  iad  air  an  tèarn- 
adh,    chum   sìr-lìonaidh  suas 


396 


I.  TESALONIANACH. 


am  peacanna  :  oir  thàinig  an 
fhearg  orra  mti  dheireadh. 

17  Ach  air  dhuinne,  a 
bhràithre,  bhi  air  ar  dealach- 
adh  uaibhse  rè  tamuil  bhig  'am 
pearsa,  ach  cha-n  ann  'an 
cridhe,  is  ro  mhòid  a  rinri  sinn 
dìchioll  air  bhur  n-aghaidh 
fhaicinn  le  mòr-thogradh. 

18  Uime  sin  bu  mhiann 
leinn  teachd  do  'ur  n-ionn- 
suidh,  (eadhon  leamsa  Pòl,) 
uair  no  dhà :  ach  bhac  Satan 
sinn. 

19  Oir  ciod  ear  dòchas-ne, 
no  ar  n-aoibhneas,  no  ar  crùn- 
uaille  ?  nach  sibhse  fèin  e  am 
fianuis  ar  Tighearna  losa 
Criosd  aig  a  theachd  ? 

20  Oir  is  sibhse  ar  glòir-ne 
agus  ar  n-aoibhneas. 

CAIB.  III. 

AIR  an  aobhar  sin,  an  uair 
nach  b'urrainn  sinn  cum- 
ail  oirnn  fèin  ni  b'f  haide,  bu 
taitneach.  leinn  bhi  air  ar  fàg- 
ail  'n  ar  n-aonar  'am  haile  na  h- 
Aithne : 

2  Agus  chuir  sinn  Timo- 
teus  ar  bràthair  agus  ministeir 
Dhè,  agus  ar  comh-oibriche 
ann  an  soisgeul  Chriosd,  chum 
sibhse  a  dhaingneachadh,  a- 
gus  comhflmrtachd  a  thoirt 
duibh  mu  thimchioll  bhur 
creidimh  ; 

3  Chum  nach  gluaisteadh 
neach  air  bith  agaibh  leis  na 
trioblaidibh  so  ;  oir  a  ta  f  hios 
agaibh  fèin  gu'n  d'orduich- 
eadh  sinn  a  dh'ionnsuidh  so. 

4  Oir  gu  deimhin,  an  uair 
a  bha  sinn  maille  ribh,  dh'innis 


sinn  duibh  roimh-Iàimb,  gu 
robh  sinn  gu  àmhghar  fhul- 
ang ;  eadhon  mar  a  thachair, 
agus  is  aithne  dhuibh. 

5  Air  an  aobhar  so,  'n  uair 
nach  robh  mise  comasach  air 
cumail  orni  fèin  ni  b'  fhaide, 
chuir  mi  a  dh'fhaghail  fios  mu 
'ur  creidimh,  air  eagal  air  chor 
sam  bith  gu'n  do  bhuair  am 
buaireadair  sibh,  agus  gu'm 
biodh  ar  saothair-ne  dìomhain. 

6  Ach  a  nis  an  uair  a  tliàin- 
ig  Timoteus  uaibhse  do  ar  n- 
ionnsuidh-ne,  agus  a  thug  e 
deadh  sgeul  duinn  mu  'ur 
creidimh  agus  bhur  gràdh,  a- 
gus  gu  bheil  cuimhne  mhaith 
agaibh  oirnne  a  ghnàth,  a' 
miannachadh  gu  mòr  sinne 
fhaicinn,  amhiiil  a  ta  sinne 
mar  an  ceudna  sibhse  fhaic- 
inn. 

7  Uime  so,  a  bhràithre, 
fhuair  sinne  comhfhurtachd 
do  'ur  taobh  ann  ar  n-uile 
àmhghar  agus  theinn  tre  bhur 
creidimh-sa : 

8  Oir  a  ta  sinne  beò  a  nis, 
ma  sheasas  sibhse  gu  bunait- 
eacli  's  an  Tighearn. 

9  Oir  ciod  am  buidheachas 
a  dh'fheudas  sinn  ìocadh  do 
Dhia  as  bhur  leth-sa,  air  son 
an  aoibhneis  sin  uile  leis  am 
bheil  sinn  ri  gairdeachas  do 
'ur  taobh  am  fianuis  ar  Dè-ne, 

10  A  dh'oidhche  agus  a  là  a' 
guidlie  gu  ro  dhiirachdach  gu 
faiceamaid  bhur  n-aghaidh-sa, 
agus  gu  leasaicheamaid  uireas- 
bhuidh  bliur  creidimh  ? 

11  A  nis  gu  deanadh  Dia 
fèin,  eadhon  ar  n-Athair,  agus 


CAIB.  IV. 


397 


ar  Tighearna  losa  Criosd  ar 
sliffhe-ne  a  threòrachadh  do 
'ur  n-ionnsuidh-sa. 

12  Agus  gu  tugadh  an  Tigh- 
earn  oirbh  fàs  agus  bhi  ro 
phailt  ann  an  gràdh  d'a  chèile, 
affus  do  na  h-uile  dhaoinibh, 
mar  a  ta  siune  dhuibhse  ; 

13  Chum  gu  daingnich  e 
bhur  cridheacha  neo-choireach 
ann  an  naomhachd  am  fian- 
uis  Dè,  eadhon  ar  n-Athar-ne, 
aiof  teachd  ar  Tiofhearna  losa 
Criosd  maille  r'a  naomhaibh 
uile. 

CAIB.  IV. 

OS  bàrr  ma  ta,  a  bhràithre 
cuireamaid  a  dh'impidh 
agus  a  dh'athchuinge  oirbh 
tre'u  Tighearn  losa,  mar  a 
fhuair  sibh  uainne  cionnus  is 
còir  dhuibh  imeachd,  agus  Dia 
a  thoileachadh,  gu  meudaich- 
eadh  sibh  mar  sin  ni's  mò  a- 
gus  ni's  mò. 

2  Oir  a  ta  f  hios  agaibh  ciod 
iad  na  h-àitheantan  a  thug 
sinne  dhuibh  tre'n  Tighearn 
losa. 

3  Oir  is  i  so  toil  Dhè  eadh- 
on  bhur  naomhachadhsa,  sibh 
a  slieachnadh  strìopachais  : 

4  Gu'm  b'aithne  do  gach 
aon  agaibh  a  shoitheach  fèin  a 
shealbhachadh  ann  an  naomh- 
achd,  agus  ann  an  urram ; 

5  Cha-n  ann  an  am  fonn 
ana-miannach,  mar  a  ni  na 
Cinnich  aig  nach  'eil  eòlas  air 
Dia: 

6  Gun  neach  air  bith  a 
dheanamli  eucoir  no  mealltair- 
eachd  's  a  chùis  air  a  bhràth- 


air ;  do  bhrìgh  gur  e'n  Tigh- 
earn  a  ni  dìoghaltas  air  an 
uile  leithidibh  sin,  a  rèir  mar 
a  dh'innis  sinne  mar  an  ceud- 
na  duibh  roimh,  agus  a  rinn 
sinn  fianuis. 

7  Oir  cha  do  ghairm  Dia 
sinne  gu  neò-ghloine,  ach  gu 
naomhachd. 

8  Uime  sin  an  neach  a  ni 
tàir,  cha-n  ann  air  duine  tha  e 
deanamh  tàir,  ach  air  Dia,  a 
thug  dhuinne  a  Spiorad  naomh 
fèin. 

9  Ach  a  thaobh  gràidh 
bhràthaireil,  cha-n  'eil  feum 
agaibh  mise  a  sgrìobhadh  do 
'ur  n-ionnsuidh :  oir  a  ta  sibh 
fèin  air  bhur  teagasg  o  Dhia 
gràdh  a  thoirt  d'a  chèile. 

10  Agus  gu  deimhin  tha 
sibh  a'  deanamh  so  thaobh 
nam  bràthar  uile,  a  tha  ann 
am  Macedonia  gu  h-iomlan : 
ach  guidhearaaid  oirbh,  a 
bhràithre,  sibh  amheudachadh 
ni's  mò  agus  ni's  mò ; 

11  Agus  gu'n  dean  sibh 
bhur  dìchioll  a  bhi  ciùin,  agus 
bhur  gnothuiche  fèin  a  dhean- 
amh,  agus  saoithreachadh  le 
'ur  làmhaibh  fèin'  (amhuil  a 
dh'àithn  sinne  dhuibh  ;) 

12  Chum  gu'n  gluais  sibh 
gu  cubhaidh  thaobh  na  muinn- 
tir  sin  a  ta  'n  leth  muigh,  agus 
nach  bi  uireasbhuidh  ni  sam 
bith  oirbh. 

13  Ach  cha  b'àill  leam,  a 
bhràithre,  sibh  a  bhi  aineolach 
thaobh  na  muinntir  sin  a  tha 
'n  an  codai,  chum  nach  dean 
sibh  bròn,  eadhon  mar  dhaoine 
eile  aig  nach  'eil  dòchas. 


398 


I.  TESALONIANACH, 


14  Oir  ma  chreideas  sinn 
gu'n  d'fhuair  losa  bàs,  agus 
gu'n  d'èirich  e  rìs,  amhuil  sin 
mar  an  ceudna  an  dream  a 
choidil  ann  an  losa,  bheir  Dia 
maille  ris, 

15  Oir  so  a  ta  sinn  ag  ràdh 
ribh  ann  am  focal  an  Tigh- 
earna,  nach  bi  againne  a  tha 
beò  agus  a  dh'fhàgar  gu  teachd 
an  Tighearna,  toiseach  orra- 
san  a  tlia  'n  an  codal. 

16  Oir  thig  an  Tighearn 
fèin  a  nuas  o  nèamh  le  àrd- 
iolaich,  le  guth  an  àrd-aingil, 
agus  le  trompaid  Dhè :  agus 
èiridh  na  mairbh  ann  an  Criosd 
air  tùs : 

17  Au  dèigh  sin  sinne  a 
bhios  beò  agus  a  dh'fhàgar, 
togar  suas  sinn  maille  riusan 
anns  na  neulaibh,  an  còdhail 
an  Tighearna  's  an  athar  :  a- 
gus  mar  sin  bithidh  sinn  gu 
siorruidh  maille  ris  an  Tigh- 
earn. 

18  Uime  sin  thugaibh  comh- 
fhurtachd  d'a  chèile  leis  na 
briathraibh  so. 

CAIB.  V. 

ACH   mu  thimchioll  nan 
aimsirean  agus  nan  àm 
cha-n  'eil  feum  agaibh 
bhràithre,  mise  a  sgrìobhadh 
do  'ur  n-ionnsuidh. 

2  Oir  a  ta  sàr  fhios  agaibh 
fèin  gu'n  tig  là  an  Tighearna 
mar  ghaduiche  's  an  oidhche. 

3  Oir  an  uair  a  their  iad, 
Sìth  agus  tèaruinteachd,  an  sin 
thig  sgrios  obann  orra,  mar 
shaothair  air  mnaoi  thorraich  ; 
agus  cba  tèid  iad  as 


4  Ach  cha-n  'eil  sibhse,  a 
bhràithre,  's  an  dorchadas,  ionn- 
us  gu'm  beireadh  an  là  sin 
oirbh  mar  ghaduiche. 

5  Is  sibhse  uile  clann  an  t- 
soluis,  agus  clann  an  là :  cha-n 
ann  do'n  oidhche,  no  do'n 
dorchadas  sinn. 

6  Uime  sin  na  coidleamaid 
mar  dhaoine  eile  ;  ach  dean- 
amaid  faire  agus  bitheamaid 
stuama. 

7  Oiran  dream  a  choidleas, 
is  ann  's  an  oidhche  a  choidleas 
iad :  agus  an  dream  a  tha  air 
mhisg,  is  ann  's  an  oidhche  tha 
iad  air  mhisg. 

8  Ach  bitheamaid-ne  a  tha 
do'n  là  stuama,  a'  cur  oirnn 
uchd-èididh  a'  chreidimh  agus 
a'  ghràidh,  agus  mar  chlogaid, 
dòchas  na  slàinte. 

9  Oir  cha  d'orduich  Dia 
sinn  chum  feirge ;  ach  chum 
slàinte  fhaotainn  tre  ar  Tigh- 
earna  losa  Criosd, 

10  A  fhuair  bàs  air  ar  son, 
chum  co  aca  is  faireach  no 
codal  dhuinn,  gu'm  bitheam- 
aid  beò  maille  ris. 

11  Uime  sin  thugaibh  comh- 
fhurtachd  d'a  chèile,  agus 
togaibh  suas  gach  aon  a  chèile, 
eadhon  mar  a  ta  sibh  a'  dean- 
amh. 

12  Agus  guidheamaid  oirbh, 
a  bhràitìire,  aithne  bhi  agaibh 
air  an  dream  a  tha  saoith- 
reachadh  'n  'ur  measg,  agus  a 
tha  os  bhur  ceann  's  an  Tigh- 
earn,  agus  a  tha  'g  'ur  comh- 
airleachadh ; 

13  Agus  meas  mòr  a  bhi 
agaibh  dhiubh  ann  an  gràdh 


CAIB.  I. 


air  son  an  oibre.  Bithibh  sìoch- 
aii  'n  'ur  measg  fèin. 

14  A  nis  guidheamaid  oirbh, 
a  bhràithre,  thugaibh  rabhadh 
dhoibh-san  a  tha  mi-riaghailt 
each,  thugaibh  comhfhurtachd 
dhoibh-san  a  tha  lag-chridh- 
each,  cumaibh  suas  iadsan  a 
ta  anmhunn,  bithibh  foigh- 
idneach  a  thaobh  nan  uile 
dhaoine. 

15  Feuchaibhnach  ìocneach 
olc  air  son  uilc  do  dhuine  sam 
bith  ;  ach  leanaibh-sa  a  ghnàth 
an  ni  a  ta  maith,  araou  do  'ur 
taobh  fèin,  agus  a  thaobh  nan 
uile  dhaoine. 

16  Deanaibh  gairdeachas  a 
ghnàth. 

17  Deanaibh  urnuigh  gun 
sgur. 

1 8  Anns  gach  uile  ni  thug- 
aibh  buidheachas ;  oir  is  i  so 
toil  Dè  ann  an  losa  Criosd  do 
'ur  taobh. 

19  Namùchaibh  anSpiorad. 

20  Na  deanaibh  tàir  air 
fàidheadaireachd. 


21  Dearbhaibh  na  h-uile 
nithe  :  cumaibh  gu  daingean 
an  ni  sin  a  ta  maith. 

22  Seachnaibh  gach  uile 
choslas  uilc. 

23  Agus  gu  deanadh  Dia 
na  sìthe  fèin  naomha  sibh  gu 
h-iomlan ;  agus  deònaich- 
eadJi  Dia  gu'm  bi  bhur  n-uile 
spiorad,  agus  anam,  agus  chorp 
air  an  gleidheadh  gu  neo- 
choireach,  gu  teachd  ar  Tigh- 
earna  losa  Criosd. 

24  Is  fìrinneach  an  Ti  a  ta 
'g  'ur  gairm,  neach  mar  an 
ceudna  a  ni  e. 

25  A  bhràithre,  deanaibh 
urnuigh  air  ar  son-ne. 

26  Cuiribh  fàilte  air  na 
bràithribh  uile  ìe  pòig  naoimh. 

27  Tha  mi  a'  sparradh  oirbh 
à  h-uchd  an  Tighearna,  gu'n 
leughar  an  litir  so  do  na 
bràithribh  naomha  uile. 

28  Gu  rohh  gràs  ar  Tigh- 
earna  losa  Criosd  maille  ribh. 
Amen. 


Dara  Litir  an  ABSTOIL  PHOIL  chum  nan 
TESALONIANACH. 


CAIB.  I. 

POL,  agus  Siluanas,  agus 
Timoteus,  chum  eaglais 
nan  Tesalonianach,  ann  an 
Dia  ar  n-Athair,  agus  anns  an 
'Tighearn  losa  Criosd. 

2  Gràs  gu  rohh  dhuibh,  a 
gus  sìth  o  Dhia  ar  n-Athair, 
agus  o'n  Tighearn  losa  Criosd. 

3  Tha  e    mar  fhiachaibh 


oirnne  buidheachas  a  thoirt 
do  Dhia  a  ghnàth  air  bhur 
sonsa,  a  bhràithre  mar  is 
cubhaidh,  do  bhrìgh  gu  bheil 
bhur  creidimh  a'  fàs  gu  ro 
mhòr,  agus  gu  bheil  gràdh 
gach  aoin  agaibh  uile  a'  meud- 
achadh  d'a  chèile : 

4  lonnus  gu  bheil  sinne  fèiu 
a'  deanamh  uaille  asaibh-sa 
ann  an  eaglaisibh  Dhè,  air  son 


400 


11.  TESALONIANACH. 


bhur  foighidin  agus  bhur  creid- 
imh  ann  bhur  n-uile  gheur- 
leanmhuinnibh  agus  àmhghar- 
aibh  a  tba  sibh  a'  fulang : 

5  Ni  a  ta'no,  chomhara  foll- 
aiseach  air  ceart-bhreitheanas 
Dè,  chum  gu  measar  gur  air- 
idh  sibhse  air  rìoghachd  Dhè 
air  son  am  bheil  sibh  a'  fulang ; 

6  Do  bhrìgh  gur  ceart  an 
ni  do  Dhia,  àmhghar  ìocadh 
dhoibh-san  a  ta  'cur  àmhghair 
oirbh  ; 

7  Agus  dhuibhse  a  ta  fo 
àmhghar,  fois  maille  ruinne, 
'n  uair  a  dh'fhoiUsichear  an 
Tighearn  losa  o  nèamh,  maille 
r'a  ainglibh  cumhachdach. 

8  Ann  an  teine  lasarach,  a' 
deanamh  dioghaltais  air  an 
dream  aig  nach  'eil  ùmhal  do 
Dhia,  agus  nach  'eil  ùmhal  do 
shoisgeul  ar  Tighearna  losa 
Criosd. 

9  Muinntir  air  an  deanar 
peanas  le  sgrios  siorruidh  o 
làthair  an  Tighearn,  agus  o 
ghlòir  a  chunihachd ; 

10  'N  uair  a  thig  e  gu  bhi 
air  a  ghlòrachadh  'n  a  naomh- 
aibh,  agus  chura  gu'n  deanar 
iongantach  e  anntasan  uile 
a  ta  creidsinn  's  an  là  sin,  (do 
bhrìgh  gu'n  do  chreideadh  ar 
fianuis-ne  'n  ur  measgsa.) 

11  Air  an  aobhar  so  tha 
sinne  mar  an  ceudna  a'  dean- 
amh  sìor-urnuigh  aìr  bhur  son- 
sa,  chum  gu  meas  ar  Dia-ne 
gur  airidh  sibhse  air  a'  ghairm 
so^  agus  gu'n  coimhlion  e  uile 
dheadh-ghean  a  mhaitheis, 
agus  obair  a'  chreidimh  le 
cumhachd : 


12  Chum  gu'm  bi  ainm  ar 
Tighearna  losa  Criosd  air  a 
ghlòrachadh  annaibh-sa,  agus 
sibhse  annsan,  a  rèir  gràis 
ar  Dè-ne,  agus  an  Tighearna 
losa  Criosd. 

CAIB.  II 

ANIS  guidheamaid  oirbh, 
a  bhràithre,  thaobh 
teachd  ar  Tighearna  losa 
Criosd,  agus  ar  comhchruinn- 
eachaidh-ne  d'a  ionnsuidh. 

2  Gun  sibh  bhi  gu  h-ealamh 
air  bhur  crathadh  'n  ur  n-inn- 
tinn,  no  fo  bhuaireas,  le  spior- 
ad,  no  le  focal,  no  le  litir,  mar 
uainne,  mar  gu'm  biodh  là 
Chriosd  am  fagus. 

3  Na  mealladh  neach  sam 
bith  sibh  air  aon  chor:  oir 
cha  tig  au  là  sin  mur  tig  air 
tùs  trèigeadh-creidimh,  agus 
mur  foillsichear  duine  sin  a' 
pheacaidh,  mac  an  sgrios  ; 

4  A  tha  'cur  an  aghaidh  a- 
gus  'g  a  àrdachadh  fèin  os 
ceann  gach  ni  ris  an  abrar  Dia, 
no  d'an  deanar  aoradh ;  ionn- 
us  mar  Dhia  gu  bheil  e  'n  a 
shuidhe  ann  an  teampull  Dhè 
'g  a  nochdadh  fèin  gur  Dia  e. 

5  Nach  cuimhne  leibh,  air 
dhomh  bhi  fathast  maille  ribh, 
gu'n  d'innis  mi  na  nithe  so 
dhuibh  ? 

6  Agus  is  aithne  dhuibh 
ciod  a  tha  'bacadh  nis  e  bhi  air 
fhoillseachadh  'n  a  àm  fèin. 

7  Oir  a  ta  rùn-dìomhair  na 
h-ain-diadhachd  ag  oibreach- 
adh  cheana,  a  mhàin  gus  an 
toirear  air  falbh  an  ti  a  ta  nis 
a'  bacadh. 


CAIB.  m 


401 


8  Agns  an  sin  foillsicliear 
an  t-aingidh  sin,  a  chlaoidheas 
an  Tigliearn  le  h-anail  a  bheoil 
fèin,  agus  d'an  cur  e  as  le 
dealradh  a  theachd : 

9  Eadhon  esan,  aig  am  bheil 
a  theachd  a  rèir  oibreachaidh 
Shatain,  raaille  ris  an  uile 
chumhachd,  agus  chomhar- 
aibh,  agus  iongantasaibh  breug- 
ach. 

10  Agus  maille  ri  uile 
mhealltaireachd  na  h-eucor- 
ach  anntasan  a  chaillear ;  a 
chionn  nach  do  ghabh  iad 
gràdli  na  flrinn,  chum  gu  tèar- 
uinteadh  iad. 

11  Agus  air  a  shon  so  cuir- 
idh  Dia  treun-oibreachadh 
meallaidhd'an  ionnsuidh,ionn- 
us  gu'n  creid  iad  a'  bhreug  : 

12  Chum  gu'm  bi  iad  uile 
air  an  dìteadh,  nach  do  chreid 
an  fhìrinn,  ach  aig  an  robh 
tlachd  anns  an  eucoir. 

13  Ach  a  ta  e  mar  fhiach- 
aibh  oirnne  buidheachas  a 
thoirt  do  Dhia  a  ghnàth  air 
bhur  sonsa,  a  bhràithre,  ion- 
mhuinn  do'n  Tighearn,  do 
bhrigli  gu'n  do  thagh  Dia  sibh 
o  thùs  chum  slàinte,  tre 
naomhachadh  an  Spioraid,  a- 
gus  creidsinn  na  fìrinn  : 

14  Chum  an  do  ghairm  e 
sibh  tre  ar  soisgeul-ne,  chum 
sibli  a  dh'fhaotainn  glòire  ar 
Tighearna  losa  Criosd. 

15  Uime  sin,  a  bhràithre, 
seasaibh  gu  daingean,  agus 
cumaibh  na  teagasgan  a  thug- 
adh  dhuibh,  co  dhiubh  is  ann 
le  focal,  no  le  ar  litir-ne. 

16  A  nis  gn'n  tugadh  ar 


Tighearna  losa  Criosd  e  fèin, 
agus  Dia,  eadhon  ar  n-Athair- 
ne,  a  ghràdhaich  sinn,  agus  a 
thug  dhuinn  sòlas  siorruidh, 
agus  dòchas  maith  tre  ghràs, 

17  Comhfhurtachd  do  'ur 
cridhe-sa,  agus  gu  daingnich- 
eadh  e  sibh  anns  gach  uile 
dheadh  fhocal  agus  ghniomh. 

CAIB.  III. 

FA  dheoidh,  a  bhràithre, 
deanaibh  urnuigh  air  ar 
son-ne,  chum  gu'n  ruith  focal 
an  Tighearn,  agus  gu'm  bi  e 
air  a  ghlòrachadh  mar  ann 
bhur  measgsa ; 

2  Agus  chum  gu  saorar 
sinne  o  dhaoinibh  mi-reusonta 
agus  olca  :  oir  cha-n  ann  aig 
na  h-uile  a  ta  creidimh. 

3  Ach  a  ta  an  Tighearn 
dileas  a  dhaingnicheas  agus  a 
choimhideas  o'n  olc  sibh. 

4  Agus  a  ta  earbsa  againn 
's  an  Tighearn  do  'ur  taobhsa, 
gu  bheil  sibh  araon  a'  dean- 
amh,  agus  gu'n  dean  sibh  na 
nithe,  a  tha  sinn  ag  àithneadh 
dhuibh. 

5  Agus  gu  seòladh  an  Tigh- 
earn  bhur  cridheacha  chum 
gràidh  Dhè,  agus  chum  foigh- 
idin  Chriosd. 

6  A  nis  àithneamaid  dhuibh 
a  bhràithre,  ann  an  ainm  ar 
Tighearna  losa  Criosd,  sibh 
fèin  a  dhealachadh  ris  gach 
uile  bhràthair  a  tha  'g  imeachd 
gu  mi-riaghailteach,  agus  cha-n 
ann  a  rèir  an  teagaisg  a  fhuair 
e  uainne. 

7  Oira  ta  fhios  agaibh  fèiu 
ciomius  is  còir  dhuibh  ar  lorg- 

2c 


402 


I.  TIMOTEUS. 


ne  leantuinn  :  oir  cha  do 
ghiùlain  sinne  sinn  fèin  gu  mi- 
riaghailteach  'n  'ur  measg ; 

8  Ni  mò  a  dh'ith  sinn  aran 
duine  sam  bith  a  nasgaidh ; 
ach  le  saothair  agus  an-shocair, 
a  dh'oidhche  agus  a  là  ri  h-ob- 
air,  chum  nach  cuireamaid  ar 
trom  air  aon  agaibh  ; 

9  Cha-n  e  nach  'eil  comas 
againn,  ach  a  chum  gu'n  dean- 
amaid  sinn  fèin  'n  ar  n-eisem- 
pleir  dhuibhse,  gu  ar  leant- 
uinn. 

10  Oir  an  uair  a  bha  sinn 
maille  ribh,  thug  sinn  an 
àithne  so  dhuibh,  mar  àill  le 
neach  obair  a  dheanamh,  gun 
e  dh'itheadh  bidh. 

11  Oir  tha  sinn  a'  cluinn- 
tinn  gu  bheil  daoine  àraidh  ag 
imeachd  gu  mi-riaghailteach 
'n  'ur  measg,  nach  'eil  a'  dean- 
amh  oibre  sam  bith,  ach  a' 
gabhail  gnothuich  ri  nithibh 
nachbuin  doibh. 

12  A  nis  tha  sinn  a'  toirt 
àithne  d'an  leithidibh  sin'  a- 


gus  ag  earail  orra  tre  ar  Tigh- 
earna  losa  Criosd,  le  saoith- 
reachadh  gu  ciùin,  gu'n  ith 
iad  an  aran  fèin. 

13  Agus  sibhse,  a  bhràithre, 
na  sgìthichibh  do  dheanamh 
maith. 

14  Agus  ma  ta  neach  sam 
bith  nach  toir  ùmhlachd  do  ar 
focal-ne  tre  an  litir  so,  comh- 
araichibh  esan,  agus  na  biodh 
comhluadar  agaibh  ris,  chum 
gu'm  bi  nàire  air. 

15  Gidheadh  na  measaibh 
e  mar  nàmhaid,  ach  thugaibh 
comhairle  air  mar  bhràthair. 

16  A  nisgu'n  tugadh  Tigh- 
earna  na  slthe  e  fèin  sìth 
dhuibhse  a  ghnàth,  air  gach 
aon  chor.  Gu  robh  an  Tigh- 
earn  maille  ribh  uile. 

17  Fàilte  uamsa  Pòl  le  m' 
làimh  fèin,  ni  a's  e  an  comhara 
anns  gach  uile  litir :  mar  so 
tha  mi  a'  sgrìobhadh. 

18  Gràs  ar  Tighearna  losa 
Criosd  gu  robh  maille  ribh  uile. 
Amen. 


Ceud  Litir  an  ABSTOIL  PHOIL  chum 
THIMOTEUIS. 


CAIB.  I. 

POL  abstol  losa  Criosd,  a 
rèir  àithne  Dhè  ar  Slàn- 
uighir,  agus  an  Tighearna 
losa  Criosd,  neach  a's  e  ar 
dòchas ; 

2  Chum  Thimoteuis  m'f  hìor 
nihic  anns  a'  chreidimh:  Gràs, 
tròcair,  agus  sìth  o  Dhia  ar  n- 
Athair,  agus  o  losa  Criosd  ar 
Tighearn. 


3  Mar  a  dh'iarr  mi  ort  fan- 
tuinn  ann  an  Ephesus,  'n  uair 
a  chaidh  mi  do  Mhacedonia, 
chum  gu'n  tugadh  tu  ordugh 
do  dhream  àraidh  gun  atharr- 
achadh  teagaisg  a  thoirt  uatha ; 

4  Agus  gun  aire  a  thoirt 
do  sgeulachdaibh,  agus  do 
shloinnteireachd  neo-chrìoch- 
naich,  a  bheir  aobhar  do 
cheisdibh,    ni's   mò    na  do 


CAIB.  L 


403 


f  hòghlum  diadhaidh,  a  tha  tre 
chreidimh :  dean  mar  sin. 

5  A  nis  is  e  a's  crìoeh  do'n 
àithne  gràdh  à  cridhe  glan,  a- 
gus  a  coguis  mhaith,  agus  a 
creidimh  neo-chealgach  : 

6  Nithe  air  do  dhream  àr- 
aidh  claonadh  uatha,  chaidh 
iad  a  thaobh  chum  dìomhan- 
ais  cainnte ; 

7  A'  miannachadh  bhi  'n  an 
luchd-teagaisg  an  lagha,  agus 
gun  iad  a'  tuigsinn  ciod  a  ta 
iad  ag  ràdh,  no  ciod  iad  mu'm 
bheil  iad  a'  toirt  cinnte. 

8  Ach  tha  fhios  againn  gu 
bheil  an  lagh  maith,  ma 
ghnàthaicheas  neacli  gu  dligh- 
each  e : 

9  Air  do  f  hios  so  a  bhi  aige, 
nach  ann  do  dhuine  fìreanach 
a  dh'orduicheadh  an  lagh,  ach 
do  dhaoinibh  neo-dhhgheach 
agus  eas-ùmhal,  dhoibh-san  a 
ta  mi-dhiadhaidh  agus  do 
pheacaich,  do  dhaoinibh  mi- 
naomha  agus  neo-chràbhach, 
do  luchd-marbhaidh  aithriche 
agus  do  luchd-marbhaidh 
mhàithriche,  do  luchd-mort- 
aidh, 

10  Do  luchd-strìopachais, 
do  luchd  ana-mianna  mi-nàd- 
urra,  do  luchd-goid  dhaoine, 
do  bhreugairibh,  do  luchd- 
eithich,  agus  ma  tha  ni  sam 
bith  eile  a  tha'n  aghaidh  teag- 
aisg  fhallain, 

11  A  rèir  soisgeil  ghlòr- 
mhoir  an  Dè  bheannaichte,  a 
dh'earbadh  riumsa. 

12  Agus  a  ta  mi  a'  toirt 
buidheachais  do  losa  Criosd  ar 
Tighearn,  a  neartaich  mi,  do 


bhrìgh  gu'n  do  mheas  e  mi 
dìleas,  'g  am  chur  's  a'  mhinis- 
treileachd  ; 

13  A  bha  roirah  a'm'  fhear- 
labhairt  toibheim,  agus  a'm' 
fhear  geur-leanmhuinn,  agus 
a'm'  dhuine  eucorach.  Ach 
fhuair  mi  tròcair,  do  bhrìgh 
gu'n  d'rinn  mi  so  tre  aineolas, 
ann  am  mi-chreidimh  : 

14  Agus  bha  gràs  ar  Tigh- 
earna  thar  tomhas  ro  phailte 
dhoììih,  maille  ri  creidimh,  a- 
gus  ri  gràdh  a  ta  ann  an  losa 
Criosd. 

15  Is  fior  an  ràdh  so,  agus 
is  airidh  e  air  gach  aon  chor 
air  gabhail  ris,  gun  d'thàinig 
Tosa  Criosd  do'n  t-saoghal  a 
thèarnadh  pheacach  ;  d'am 
mise  an  ceud-fhear. 

16  Gidheadh,  air  a  shon  so 
fhuair  mi  tròcair,  chum  gu'm 
foiUsicheadh  Criosd  annamsa 
air  tils  an  uile  fhad-fhulangas, 
mar  shaimpleir  dhoibh-san  a 
chreideadh  ann,  au  dèigh  so, 
chum  na  beatha  maireann- 
aich. 

17  A  nis  do'n  Righ  shiorr- 
uidh,  neo-thruaillidh,  neo- 
fhaicsinneach,  do  Dhia  a  ta 
mhàin  gHc,  gu  robh  urram  a- 
gus  glòir,  gu  saoghal  nan 
saoghal.  Amen. 

18  An  àithne  so  tha  mi  ag 
earbsadh  riut,  Thimoteuis  a 
mhic,  a  rèir  nam  fàidheadair- 
eachd  a  rinneadh  umad  roimh 
so,  chum  trìd-san  gu'n  cogadh 
tu  deadh  chogadh  ; 

19  A'  coimhead  creidinih 
agus  deadh  choguis  ;  iii  air  do 
chuid  do  dhaoiniòh   a  chur 


404 


I.  TIMOTEUS. 


uatha,  rinn  iad  long-bhriseadh 
thaobh  a'  chreidimh. 

20  D'am  bheil  Himeneus 
agus  Alecsander ;  muinntir  a 
tbug  mise  thairis  do  Shatan, 
chum  le'n  smachdachadh  gu'm 
fòghlumadh  iad  gun  toibheum 
a  labhairt. 

CAIB.  II. 

THA  mi  ag  iarraidh  uime 
sin,  roìmh  na  h-uile  nith- 
ibh,  gu'n  deanar  athchuinge, 
urnuighean,  eadar-ghuidhe,  a- 
gus  breith-buidheachais  air  son 
nan  uile  dhaoine  : 

2  Air  son  rìghrean,  agus 
air  son  nan  uile  a  tha  ann  an 
ùghdarras  :  chum  gu'n  caith 
sinn  ar  beatha  gu  foisneach 
agus  gu  sìochail,  ann  an  uile 
dhiadhachd  agus  chiatachd. 

3  Oir  tha  so  maith  agus 
taitneach  am  fianuis  Dè  ar 
Slànuighir : 

4  Neach  leis  an  àill  na 
h-uile  dhaoiiie  bhi  air  an  tèarn- 
adh,  agus  iad  a  theachd  chum 
eòlas  na  flrinn. 

5  Oir  is  aon  Dia  a  ta  ann, 
agus  aon  eadar-mheadhonair 
eadar  Dia  agus  daoine,  an 
duine  losa  Criosd ; 

6  A  thug  e  fèin  'n  a  èiric 
air  son  nan  uile,  mar  fhianuis 
ann  an  àm  iomchuidh  ; 

7  Chum  an  d'orduicheadh 
mise  a'm'  shearmonaiche,  a- 
gus  a'm'  abstol,  (tha  mi  a' 
labhairt  na  firinn  ann  an 
Criosd,  cha-n  'eil  mi  a'  dean- 
amh  brèige,)  a'm'  fhear-teag- 
aisg  nan  Cinneach  ann  an 
creidimh  agus  ann  am  firinn. 


8  Uime  sin  is  àill  leam  na 
firadheanamh  urnuigh  'sgach 
àit,  a'  togail  suas  làmha 
naomha,  gun  fheirg,  gun  amh- 
arus : 

9  Air  an  dòigh  cheudna,  na 
mnài  a  chur  euclaich  iom- 
chuidh  umpa,  'g  an  sgeadach- 
adh  fèin  le  nàisneachd  agus 
stuaim :  cha-n  ann  le  casadh- 
an  gruaige,  no  le  h-òr,  no  le 
neamhnuidibh,  no  le  culaidh- 
ibh  luachmhor ; 

10  Ach,  (mar  is  cubhaidh 
do  nihnàibh  a  tha  'g  aideach- 
adh  diadhachd,)  le  deadh  oib- 
ribh. 

11  Fòghlumadh  a'  bhean 
ann  an  ciùineas  leis  an  uile 
ùmhlachd. 

12  Ach  cha-n  'eil  mi  a' 
ceadachadh  do  mhnaoi  teag- 
asg  a  thoirt  uaipe,  no  ceannas 
a  ghlacadh  air  an  fhear,  ach 
i  bhi  'n  a  tosd. 

13  Oir  ise  Adhamh  achruth- 
aicheadh  air  tùs,  agus  'n  a 
dheigh  sin  Eubha. 

14  Agus  cha  b'e  Adhamh 
a  mhealladh,  ach  air  do'n 
mhi/aoi  bhi  air  a  mealladh, 
bha  i  's  a'  chionta. 

15  Gidheadh  tèarnar  i  tre 
bhreith  cloinne,  ma  bhuan- 
aicheas  iad  ann  an  creidimh, 
agus  ann  an  gràdh,  agus  ann  an 
naomhachd,  maille  ri  stuaim. 

CAIB.  III. 

IS  ràdh  fìor  so,  Ma  tha  tog- 
radh  aig  aon  duine  chum 
dreuchd  easbuig,  tha  e  miann- 
achadh  deadh  oibre. 

2  Uinie  sin  is  còir  do  eas- 


CAIB.  IV. 


405 


buig  bhi  neo-lochdacli,  'n  a 
fhear  aoin  rahnà,  faireil,  ciall- 
ach,  deadh-bheusach,  fialuidh, 
ealamh  gu  teagasg; 

3  Gun  bhi  'n  a  phòitear,  gun 
bhi  buailteach,  gun  bhi  dèidh- 
eil  air  buannachd  shalaieh; 
ach  macanta,  neo-thuasaid- 
each,  neo-shanntach  ; 

4  'N  a  dhuine  a  riaghlas  a 
thigh  fèin  gu  maith,  aig  ara 
bheil  a  chlann  fo  sraachd 
mailie  ris  an  uile  shuidheach- 
adh-inntinn  ; 

5  (Oir  mur  aithne  do  dhuine 
a  thigh  fèin  a  riaghladh,  cionn- 
us  a  ghabhas  e  cùram  do  eag- 
lais  Dhè?) 

6  Gunbhi  'n  a  nuadh-chreid- 
each,  air  eagal,  air  dha  bhi  air 
atadh  le  h-uabhar,  gu'n  tuit  e 
ann  an  dìteadh  an  diabhuil. 

7  Is  còir  dha  mar  an  ceud- 
na  deadh  theisteas  bhi  aige 
uathasan  a  ta'n  leth  muigh ; 
air  eagal  gu'n  tuit  e  ann  an 
scainnil,  agus  ann  an  ribe  an 
diabhuil. 

8  Mar  an  ceudnais  coir  do 
na  deaconaibh  hlii  suidhichte, 
gun  an  teangadh  bhi  leam  leat, 
gun  bhi  cionail  air  mòran 
fiona,  gun  bhi  dèidheil  air 
buannachd  shalaich  ; 

9  A'  cumail  rùn-dìomhair 
a'  chreidimh  ann  an  coguis 
ghloin. 

10  Agus  biodh  iadsan  mar 
an  ceudna  air  an  dearbhadh 
an  toiseach  ;  agus  an  sin  gnàth- 
aicheadh  iad  dreuchd  deacoin, 
air  dhoibh  bhi  air  amfaghail 
neo-choireach. 

11  Is  amhuil  sin  is  coir  do 


na  mnàibh  bhi  suidhichte,  gun 
bhi  'n  an  luchd-tuaileis  ;  ach 
bhi  raeasarra,  ionraic  's  na  h- 
uile  nithibh. 

1 2  Biodh  na  deacoin  'n  am 
fir  aoin  mhnà,  a'  riaghladh  an 
cloinne,  agus  an  tighe  fèin  gu 
maith. 

13  Oir  an  dream  a  ghnàth- 
aich  dreuchd  deacoin  gu 
maith,  tha  iad  a'  cosnadh 
deadh  cheum  dhoibh  fèin,  agus 
dànaclid  rahòr,  's  a'  chreidinih, 
a  tha  ann  an  losa  Criosd. 

14  Tha  mi  a'  sgrìobhadh 
nan  nithe  so  a  d'ionnsuidh,  'an 
dòchas  teachd  gu  grad  a  d'- 
ionnsuidh : 

15  Ach  raa  ni  rai  raoille, 
chura  gu'm  bi  fhios  agad 
cionnus  is  còir  dhuit  thu  fèin 
a  ghiùlain  ann  an  tigh  Dhè, 
ni  a's  e  eaglais  an  Dè  bheò, 
post  agus  stèidh-dhaingnich 
na  firinn. 

16  Agus  gun  araharus  is 
mòr  rùn-dìorahair  na  diadh- 
achd  :  dh'fhoillsicheadh  Dia  's 
an  fheòil,  dh'fhìreanaicheadh 
e  's  an  spiorad,  chunnacas  le 
ainglibh  e,  shearmonaicheadh 
e  do  na  Cinnich,  chreideadh 
ann  air  an  t-saoghal,  ghabh- 
adh  suas  e  chura  glòire. 

CAIB.  IV. 

ANIS  a  ta  an  Spiorad  ag 
ràdh  gu  soilleir,  anns  na 
h-aimsiribh  deireannach  gu'n 
trèig  dream  àraidh  an  creid- 
imh,  a'  toirt  aire  do  spiorad- 
aibh  raealltach,  agus  do  theag- 
asgaibh  dhearahan ; 

2  Tre  cheilg  bhreugaireaa 


406 


1.  TIMOTEUS. 


air  bhi  d'an  coguisibh  air  an 
losgadh  le  iarunn  dearg ; 

3  A'  toirmeasg-  pòsaidh,  a- 
qus  ag  iarraidh  bidheanna  a 
sheacimadh,  a  chruthaich  Dia 
chum  an  gabhail  maille  ri 
breith-buidheachais  leosan  a 
ta  creidsinn,  agus  aig  am  bheil 
eòlas  na  firinn. 

4  Oir  is  maith  gach  ni  a 
chruthaicl]  Dia,  agus  cha-n 
ion  ni  sam  bith  a  dhiùltadh,  a 
ghabhar  le  breith-buidheach- 
ais  : 

5  Oir  a  ta  e  air  a  naomh- 
achadh  le  focal  Dè  agus  le 
h-urnuigh. 

6  Ma  chuireas  tu  na  nithe 
so  'an  cuimhne  do  na  bràith- 
ribh,  bithidh  tu  a'd'  dheadh 
mhinisteir  do  losa  Criosd,  air 
t'altrum  suas  ann  am  briath- 
raibh  a'  chreidimh,  agus  'an 
deadh  theagaisg,  air  an  do 
ghabh  thu  eòlas: 

7  Ach  diiìlt  sgeulachda  mi- 
dhiadhaidh  shean  bhan,  agus 
cleachd  thu  fèin  chum  diadh- 
achd. 

8  Oir  a  ta  an  cleachda 
corporra  tarbhach  chum  beag 
nithe ;  ach  a  ta'n  diadhachd 
tarbhach  chum  nan  uile  nithe, 
aigam  bheil  gealladh  na  beatha 
a  ta  làthair,  agus  a  chum 
teachd. 

9  Is  ràdh  fìrinneach  so,  a- 
gus  is  airidh  e  air  gach  aon 
chor  air  gabhail  ris. 

10  Oir  is  ann  uime  so  a  ta 
sinn  an  dà  chuid  ri  saothair, 
agus  a'  fulang  maslaidh,  do 
bhrìgh  gu  bheil  dòchas  ag- 
ainm  's  an  Dia  bheò,  neach  a's 


e  Slànuighear  nan  uile  dhaoine 
gu  h-àraidh  nan  creideach. 

11  Aithn  agus  teagaisg  na 
nithe  so. 

12  Na  deanadh  duine  sam 
bith  tarcuis  air  t'òige ;  ach  bi 
thusa  a'd'  eisempleir  do  na 
creidich,  ann  am  focal,  aun 
an  caithe-beatha,  ann  an  gràdh, 
ann  an  spiorad,  ann  an  creid- 
imh,  ann  am  fìor-ghloine. 

13  Gus  an  tig  mi,  thoir  an 
aire  do  leughaireachd,  do  ear- 
ail,  do  theagasg. 

14  Na  dearmad  an  tiodhlac 
a  ta  annad,  a  thugadh  dhuit 
tre  fàidheadaireachd,  maille 
ri  leagadh  làmh  na  seanair- 
eachd  ort. 

15  Smuainich  air  na  nith- 
ibh  sin  ;  thoir  thu  fèin  gu  tur 
dhoibh,  chum  gu'm  bi  do 
theachd  air  d'aghaidh  follais- 
each  do  na  h-uile. 

16  Thoir  aire  dhuit  fèin, 
agus  do  d'theagasg;  buanaich 
annta  :  oir  le  so  a  dheanamh, 
saoraidh  tu  araon  thu  fèin, 
agus  iadsan  a  tha  'g  èisdeachd 
riut 

CAIB.  V, 

NA  garg-chronaich  seanair, 
ach  cuir  impidh  air  mar 
athair,  agus  air  na  h-òig-fhir 
mar  bhràithribh  ; 

2  Namnàiaosdamarmhàith- 
richibh,  na  mnài  òga  mar 
pheathraichibh,  maille  ris  an 
uile  fhìor-ghloine. 

3  Thoir  urram  do  bhant- 
rachaibh  a  tha  'n  am  bantrach- 
aibh  da  rireadh. 

4  Ach  ma  tha  bantrach  air 
bith  aig  am  bheil  clann  no 


CAIB.  V. 


407 


oghachan,  fòghlutnadh  iad  air 
tìis  bhi  dleasdauach  'n  an  tigh- 
ibh  fèin,  agus  ath-dhìol  a  thoirt 
d'am  pàrantaibh :  oir  a  ta  so 
maith  agus  taitneach  am  fian- 
uis  Dè. 

5  A  nis  cuiridh  ise  a  ta  'n  a 
bantraich  da  rìreadh,  agus  air 
a  fàgail  'n  a  h-aonar,  a  dòchas 
ann  an  Dia,  agus  buanaichidh 
ì  a  là  agus  a  dh'oidhche  ann 
an  athchuingibh,  agus  ann  an 
urnuighibh. 

6  Ach  ise  a  tha  caitheadh 
a  beatha  'am  macnus,  air  dhi 
bhi  beò,  tha  i  marbh. 

7  Uime  sin  àithn  na  nithe 
so  dhoibh,  chum  gu'm  bi  iad 
neo-lochdach. 

8  Ach  mur  dean  duine  solar 
air  son  a  cliuideachd  fèin,  agus 
gu  h-àraidh  air  son  muinntir  a 
theaghlaich,  dh'àicheadh  e'n 
creidimh,  agus  is  miosa  e  na 
ana-creideach. 

9  Na  gabhar  bantrach  's  an 
àireamh  a  bhios  fuidh  thri 
fichead  bliadhna  dh'aois,  a  bha 
'n  a  mnaoi  aoin  duine, 

10  Air  am  bheil  teisteas  a 
thaobh  dheadh  oibre  ;  ma  dh'- 
oil  i  clann,  ma  thug  i  aoidh- 
eachd  uaipe,  ma  dh'ionnlaid  i 
cosa  nan  naomh,  ma  dh'fhòir 
i  air  luchd-àmhghair,  ma  lean 
i  gu  dìchiollach  gach  deadh 
obair. 

]  1  Ach  diùlt  na  bantrach- 
an  òga :  oir  an  uair  a  dli'fhàsas 
iad  mear  an  aghaidh  Chriosd, 
is  miann  leo  pòsadh  ; 

12  Muinntir  atafuidh  dhìt- 
eadh,  a  chionn  gu'n  do  thrèig 
iad  an  ceud  chreidimh. 


13  Agus  os  bàrr,  fòghlum- 
iadh  iad  bhi  dìomhanach,  a' 
dol  mu'n  cuaìrt  o  thigh  gu 
tigh  ;  agus  cha-n  e  mhàin 
dìomhanach,  ach  mar  an  ceud- 
na  gabhannach,  agus  a'  gabh- 
ail  gnothuich  ris  na  nithibh 
nach  buin  doibh,  a  labhairt 
nithe  nach  bu  chòir  dhoibh. 

14  Is  àill  leam  uime  sin  na 
mnài  òga  a  phòsadh,  iad  a 
bhreith  cloinne,  a  stiùradh  an 
tighe,  agus  gun  chion-fàth  air 
bith  a  thoirt  dò'n  eas-caraid 
labhairt  gu  toibheumach. 

15  Oir  a  ta  cuid  a  cheana 
air  dol  a  thaobh  an  dèigh  Sha- 
tain. 

16  Ma  tha  aig  creideach  no 
aig  ban-chreideach  bantrach- 
an,  fòireadh  iad  orra,  agus  na 
biodh  an  trom  air  an  eaglais; 
chum  gu'n  dean  i  cabhair  orra- 
san  a  tha  'n  am  bantrachaibh 
da  rìreadh. 

17  Measar  gur  airidh  na 
seanairean  a  riaghlas  gu  maith 
air  urram  dùbailte,  gu  h-àr- 
aidh  iadsan  a  tha  saoithreacii- 
adh  's  an  fhocal  agus  ann  an 
teagasg. 

18  Oir  a  ta  an  sgriobtuir 
ag  ràdh,  Na  ceangail  beul  an 
daimh  a  tlia  'saltairt  an  arbh- 
air  :  agus,  Is  airidh  an  t-oib- 
riche  air  a  thuarasdal. 

19  Na  gabh  casaid  an  agh- 
aidh  seanair,  ach  le  dithis  no 
triuir  do  fhianuisibh. 

20  ladsan  a  tha 'peacachadh 
cronaich  an  làthair  nan  uile, 
chum  gu'n  gabh  càch  eagal 
mar  an  ceudna. 

21  Tha  mi  a'  sparradh  ort 


408 


1.  TIMOTEUS. 


am  fìanuis  Dè,  agus  an  Tigh- 
earna  losa  Criosd,  agus  nan 
aingeal  taghta,  gu'n  eoimhid 
thu  na  nithe  so,  gun  aon  a 
chur  roimh  neach  eile,  gun  ni 
air  bith  a  dheanamh  le  claon- 
bhreth. 

22  Na  leag  do  làmha  gu  h- 
obann  air  duine  sam  bith,  a- 
gus  na  biodh  comhpairt  agad 
do  pheacaibh  dhaoine  eile : 
coimhid  thu  fèin  glan. 

23  Na  h-òl  uisge  ni's  mò, 
ach  cleachd  beagan  fìona  air 
son  do  ghoile,  agus  t'an- 
mhuinneachd  mhinic. 

24  Tha  peacanna  cuid  do 
dhaoinibh  follaiseach  roimh- 
làimh,  a'  dol  rompa  chum 
breitheanais ;  agus  tha  peac- 
anna  dhream  àraidh  'g  an  lean- 
tuinn. 

25  Mar  an  ceudna  tha  deadh 
oibre  cuid  follaiseach  roimh- 
làimh  ;  agus  na  h-oibre  a  ta 
air  ghleus  eile,  cha-n  fheudar 
am  folach. 

CAIB.  VI. 


a  ta  fuidh  'n  chuing 


'n  an  seirbhisich,  gur  airidh 
am  maighstirean  fèin  air  an 
uile  urram  ;  chum  nach  faigh 
ainm  Dhè,  agus  a  theagasg 
toibheum. 

2  Agus  iadsan  aig  am  bheil 
niaighstirean  creideach,  na 
deanadh  iad  tarcuis  orra,  air 
son  gur  bràithrean  iad  :  ach 
gu  ma  fearr  leo  seirbhis  a 
dheanamh  dhoibh,  do  bhrìgh 
gu  bheil  iad  creideach  agus 
ionmhuinn,  'n  an  luchd-comh- 


pairt  do  thiodhlac  «'  ghràis. 
Na  nithe  so  teagaisg  agus  ear- 
ailich. 

3  Ma  bheir  aon  neach  ath- 
arrachadh  teagaisg  uaith,  agus 
nach  aontaich  e  do  bhriath- 
raibh  fallain,  eadhon  do 
bhriathraibh  ar  Tighearna  losa 
Criosd,  agus  do'n  teagasg,  a 
ta  rèir  na  diadhachd  : 

4  Tha  e  uaibhreach,  gun 
eòlas  aige  air  ni  sam  bith,  ach 
e  as  a  chèill  mu  thimchioll 
cheisdean,  agus  bhriathar- 
chonnsachadh,  o'n  tig  farmad, 
conihstri,  anacainnt,  drocli 
amharusan, 

5  Fiar-dheasboireachddhaoi- 
neaigambheil  inntinn  thruaill- 
idh,  agus  as  eugmhais  na  fìr- 
inn,  a'  meas  gur  buannachd 
an  diadhachd :  dealaich  ri  an 
leithidibli  sin. 

6  Ach  is  buannachd  mhòr 
an  diadhachd  maille  ri  toil- 
eachas-inntinn. 

7  Oir  cha  d'thug  sinn  ni 
air  bith  leinn  do'n  t-saoghal 
so,  agus  is  soilleir  nach  urrainn 
sinn  ni  sam  bith  thoirt  as. 

8  Uime  sin  air  dhuinn  biadh 
agus  eudach  a  bhi  againn, 
bitheamaid  toilichte  leo  sin. 

9  Ach  an  dream  le'n  àill 
bhi  beartach,  tuitidh  iad  ann 
am  buaireadh,  agus  ann  an 
ribe,  agus  ann  an  iomadh  ana- 
miann  amaideach  agus  ciurr- 
ail,  a  bhàthas  daoine  ann  am 
milleadh  agus  ann  an  sgrios. 

10  Oir  is  e  gaol  an  airgid 
freumh  gach  uilc :  ni  am  feadh 
a  mhiannaich  dream  àraidh, 
chaidh  iad  air  seacharan  o'u 


CAIB.  I. 


409 


chreidimh,  agus  throinih-lot 
siad  iad  fèin  le  iomadh  cràdh. 

11  Ach  thusa,  O  òglaich 
Dhè,  teich  o  na  nithibh  sin  : 
aofus  lean  fìreantachd,  diadh- 
achd,  creidimh,  gràdh,  foigh- 
idin,  ceaunsachd. 

12  Còmhraig  deadh  chòmh- 
rag  a'  chreidimh,  gabh  greim 
do'n  bheatha  mhaireannaich, 
chum  mar  an  ceudna  an  do 
ghairmeadh  thu,  agus  dh'aid- 
ich  thu  deadh  aidmheil  an  làth- 
air  mhòran  fhianuisean. 

13  Tha  mi  a'  sparradh  ort 
ann  am  fìanuis  Dè,  a  bheoth- 
aicheas  na  h-uile  nithe,  agus 
am  fianuis  losa  Criosd,  a  rinn 
tianuis  air  deadh  aidmheil  an 
làthair  Phontiuis  Pliilait ; 

14  Thu  choimhead  na 
h-àithne  so  gun  smal,  gun 
lochd,  gu  teachd  ar  Tigh- 
earna  losa  Criosd : 

15  Ni,  'n  a  àmaibh  fèin,  a 
dh'fhoillsicheas  an  ti  a  ta 
beannaichte,  agus  a  mhàin 
cumhachdach,  Righ  nan  righ 
agus  Tighearna  nan  tighearna  ; 

16  Neach  'n  a  aonar  aig  am 
bheil  neo-bhàsmhorachd,  a  ta 
'n  a  chòmhnuidh  's  an  t-solus 
dh'ionnsuidh  nach  feudar 
teachd;  neach  nach  faca  duine 


sam  bith,  agus  nach  mò 
dh'fheudas  e  f haicinn  :  dha- 
san  gu  robh  urram  agus  cumh- 
achd  siorruidh.  Amen. 

17  Thoir  àithne  do  na  daoin- 
ibh  a  ta  saoibhir  's  an  t-saoghal 
so,  gun  iad  a  bhi  àrd-inntinn- 
each,  agus  gun  dòchas  a  chur 
ann  an  saoibhreas  neo-chinnt- 
each,  ach  anns  an  Dia  bheò, 
a  tha  toirt  duinn  nan  uile 
nithe  gu  saoibhir  r'am  mealt- 
uinn  : 

18  lad  a  dheanamh  maith, 
iad  a  bhi  saoibhir  ann  an  deadh 
oibribh,  ealamh  gu  roinn, 
comh-pàirteach  ; 

19  A'  tasgaidh  suas  doibh 
fèin  deadh  bhunait  fa  chomh- 
air  an  àm  ri  teachd,  chum  gu'n 
dean  iad  greim  air  a'  bheatha 
mhaireannaich. 

20  O  Thimoteuis,  coimhid 
an  ni  sin  a  dh'earbadh  riut, 
a'  seachnadh  faoin-chòmh- 
raidh  mhi-naomha,  agus  comh- 
chogadh  eòlais  d'an  toirear 
gu  breugach  an  t-ainm  sin. 

21  Ni  air  bhi  do  dhream  àr- 
aidh  ag  aidmheil,  chaidh  iad 
air  seacharan  thaobh  a'  chreid- 
imh.  Gràs  gu  robh  maille 
riut.  Amen. 


Dara  Litir  an  ABSTOIL  PHOIL  chum 
THIMOTEUIS. 


CAIB.  I. 

POL  abstol  losa  Criosd  tre 
thoil  Dè,  a  rèir  geallaidh 
na  beatha,  a  tha  ann  an  losa 
Criosd. 


2  Gu  Timoteus  mo  mhac 
gràdhach :  Gràs,  tròcair,  agus 
sìth  o  Dhia  an  t-Athair,  agus 
0  losa  Criosd  ar  Tighearn. 

3  Tha  mi  'toirt  buidheachais 


410 


II.  TIMOTEUS. 


do  Dhia,  do'm  bheil  mi  a' 
deanarah  seirbhis  o  m  shinn- 
siribh  le  coguis  ghloin,  gu 
bheil  agam  cuimhne  ortsa  a 
ghnàth  a  là  agus  a  dh'oidhche 
ann  am  urnuighibh ; 

4  Air  dhomh  bhi  ro-thogarr- 
achairthusa  fhaicinn,  a'cuimh- 
neachadh  do  dheur,  chum 
gu'm  bi  mi  air  mo  lìonadh  le 
gairdeachas  ; 

5  'N  uair  a  chuimhniclieas 
mi  an  creidimh  neo-chealgach 
a  tha  annadsa,  a  chòmhnuich 
air  tìis  a'd'  shean-mhàthair 
Lois,  agus  a'd'  mhàthair  Eu- 
nice  :  agus  is  deimhin  leam  a 
tha  annadsa  mar  an  ceudna. 

6  Air  an  aobhar  so  tha  mi 
cur  an  cuimhne  dhuit,  thu 
dh'ath-bheothachadh  tiodhlaic 
Dhè,  a  tha  annad  tre  chur  mo 
làmhsa  ort. 

7  Oir  cha  d'thug  Dia 
dhuinne  spiorad  na  geilt ;  ach 
spiorad  a'  chumhachd,  agus 
a'  ghràidh,  agus  na  h-inntinn 
fhallain. 

8  Uime  sin  na  gabhsa  nàire 
do  fhianuis  ar  Tighearna,  no 
dhiomsa  a  phrìosanach :  ach 
biodh  do  chuid  agad  do  àmh- 
gharan  t-soisgeil,  a  rèir  cumh- 
achd  Dhè  ; 

9  A  shaor  sinne  agus  a 
ghairm  sinn  le  gairm  naomh, 
cha-n  ann  a  rèir  ar  n-oibre, 
ach  a  rèir  a  rùin  fèin,  agus 
a  ghràis  a  thugadh  dhuinne 
ann  an  losa  Criosd,  roimh 
thoiseach  an  t-saoghail ; 

10  Ach  a  dh'fhoillsicheadh 
a  nis  troimh  theachd  ar  Slàn- 
uighir  losa  Criosd,  a  chuir  as 


do'n  bhàs,  agus  a  thug  beatha, 
agus  neo-bhàsmhorachd  chura 
soluis,  tre  an  t-soisgeul  ; 

11  Chura  an  d'orduicheadh 
raise  a'ra'  shearmonaiche,  agus 
a'm'  abstol,  agus  a'm'  fhear- 
teagaisg  nan  Cinneach : 

12  An  t-aobhar  air  son  am 
bheil  mi  raar  an  ceudna  a'  ful- 
ang  nan  nithe  so :  gidheadh 
cha-n  'eil  nàire  orra :  oir  a  ta 
fhios  agam  co  ann  a  chreid 
rai,  agus  is  dearbh  leam  gu 
bheil  esan  comasach  air  an 
ni  sin  a  dh'earb  mi  ris  a 
choimhead  fa  chomhair  an  là 
sin. 

1 3  Cum  gu  daingean  samh- 
ladh  firinneach  nam  briathar 
fallain,  a  chuala  tu  uamsa, 
ann  an  creidimh  agus  ann  an 
gràdh  a  ta  ann  an  losa  Criosd. 

14  Coimhid  an  taisgeach 
maith  sin  a  dh'earbadh  riut, 
tre  an  Spiorad  naomh,  a  tha 
chòrahnuidh  annainn. 

15  Tha  fhios  so  agad,  gu'n 
do  phill  iadsan  uile  a  tha  's  an 
Asia  uarasa;  d'ara  bheil  Phi- 
gellus  agus  Hermogenes. 

16  Gu'n  tugadh  an  Tigh- 
earn  tròcair  do  theaghlach 
Onesiphoruis ;  oir  is  minic  a 
thug  e  sòlas  dhomhsa,  agus 
cha  do  ghabh  e  nàire  do  m' 
shlabhraidh. 

17  Ach  anuaira  bha  e  'san 
Ròimh  dh'iarr  e  mach  mi  gu 
dìchiollach,  agus  fhuair  e  mi. 

18  Gu  deònaicheadh  an 
Tighearn  dhasan  gu'm  faigh 
e  tròcair  o'n  Tighearn  's  an  là 
sin :  agus  a  ta  sàr-fhios  agad, 
cia  lìon  nithe  anns  an  d'rinn  e 


CAIB.  II. 


411 


frithealadh  dhomhsa  ann  an 
Ephesus. 

CAIB.  II. 

UIME  sin  bi-sa,  a  mhic, 
làidir  anns  a'  gliràs  a  ta 
ann  an  losa  Criosd. 

2  Agus  na  nithe  a  chuala 
tu  uarasa  am  measg  mhòran 
fhianuisean,  earb  thusa  na 
nithe  sin  fèin  ri  daoinibh  fìr- 
inneach,  a  bhios  iomchuidh 
gu  daoine  eile  a  theagasg  mar 
an  ceudna. 

3  Fuiling  thusa  uime  sin 
cruaidh-chas,  mar  dheadh 
shaighdear  losa  Criosd. 

4  Cha  dean  neach  sam  bith 
a  leanas  an  cogadli  e  fèin  a 
ribeadh  ann  an  gnothuichibh 
na  beatha  so :  chum  gu'n  toil- 
ich  e  an  ti  a  thagh  e  gu  bhi 
'n  a  shaighdear. 

5  Agus  mar  an  ceudna  ged 
ni  fear  air  bith  sbairn,  cha 
chrùnar  e  mur  dean  e  sbairn 
gu  dligheach. 

6  Is  còir  do'n  treabhaiche 
a  shaoithricheas  air  tiis,  comh- 
roinn  fhaotainn  do'n  toradh.  . 

7  Smuainich  air  na  nithibh 
a  ta  mi  ag  ràdh  ;  agus  gu  tug- 
adh  an  Tighearna  dhuit  tuigse 
anns  na  h-uile  nithibh. 

8  Cuimhnich  gu'n  do  thog- 
adh  o  na  marbhaibh  losa 
Criosd,  do  shìol  Dhaibhidh,  a 
rèir  mo  shoisgeil-sa ; 

9  Air  son  am  bheil  mise  a' 
fulang  mar  f hear  droch-bheirt, 
eadhon  gu  geimhlibh ;  ach 
cha-n  'eil  focal  Dè  ceangailte. 

10  Uime  sin  thami  agiom- 
char  nan  uile  nithe  air  son 


nan  daoine  taghta,  chum  gu'm 
faigh  iadsan  mar  an  ceudna 
an  t-slàinte  a  tha  ann  an  losa 
Criosd,  maille  ri  glòir  shiorr- 
uidh. 

11/5  ràdh  fior  so,  Ma  bhàs- 
aicheas  sinn  maille  ris,  gu'm 
bi  sinn  beò  mar  an  ceudna 
maiUe  ris : 

12  Ma  dh'fhuilgeas  sinn, 
rìghichidh  sinn  mar  an  ceud- 
na  maille  ris :  ma  dh'àich- 
eadhas  sinn  e,  àicheadhaidh 
esan  sinne  mar  an  ceudna. 

13  Mur  creid  sinne,  gidh- 
eadh  tha  esan  a'  fantuinn  fìr- 
inneacli ;  cha-n  'eil  e'n  comas 
da  e  fèin  àicheadh. 

14  Cuir  na  nithe  sin  an 
cuimhne  dhoibh,  a'  cur  sparr- 
aidli  orra  am  fianuis  an  Tigh- 
earna,  gun  iad  a  bhi  connsach- 
adh  mu  fhoclaibh  anns  nach 
'eil  tairbhe  sam  bith,  ach  a 
thilgeas  bun  os  ceann  an 
luchd-èisdeachd. 

15  Dean  dìchioll  air  thu 
fèin  a  nochdadh  dearbhta  do 
Dhia,  a'd'  shaothraiche,  nach 
ruig  a  leas  nàire  a  ghabhail,  a' 
roinn  focail  na  fìrinn  gu  ceart. 

16  Ach  seachainn  faoin- 
chainnt  mhi-naomha;  oir  thèid 
iad  air  aghaidh  chum  an  tuiU- 
eadh  mi-dhiadhachd. 

17  Agus  ithidh  am  focal 
mar  chnàmhuinn  ;  c/'am  bheil 
Himeneus  agus  Philetus ; 

18  Muinntir  thaobh  na  fìr- 
inn  a  chaidh  air  seacharan,  ag 
i'àdh  gu'n  deachaidh  an  aiseir- 
igh  cheana  seach ;  agus  a  ta 
'tilgeadh  creidimh  dream  àr- 
aidh  bun  os  ceann. 


412 


II.  TIMOTEUS. 


19  Gidheadh,  a  ta  bunait 
Dhè  a'  seasamh  daingean,  aig 
am  bheil  an  seula  so,  Is  aithne 
do'n  Tighearn  an  dream  sin 
a's  leis.  Agus,  Gach  neach 
a  tha  'g  ainmeachadh  ainm 
Chriosd,  trèigeadh  e  eucoir. 

20  Ach  ann  an  tigh  mòr 
cha-n  e  mhàin  gu  bheil  soith- 
ichean  òir,  agus  airgid,  ach 
mar  an  ceudna  soithiche  fiodha, 
agus  creadha ;  agus  ciiid  diubh 
chum  urraim,  agus  cuid  eile 
clium  eas-urraim. 

21  Uime  sin  ma  ghlanas 
neach  e  fèin  uatha  so,  bithidh 
e  'n  a  shoitheach  chum  urraim, 
air  a  naombachadh,  agus  iom- 
chuidh  chum  feim  a'  mhaigh- 
stir,  deas  chum  gach  uile 
dheadh  oibre. 

22  Teich  uime  sin  o  ana- 
miannaibh  na  h-òige :  ach  lean 
fireantachd,  creidimh,  gràdh, 
sìth,  maille  riusan  a  ta  'gairm 
air  an  Tighearn  o  chridhe  glan. 

23  Ach  seachainn  ceisdean 
amaideach  agus  neo-fhògh- 
luimte,  air  dhuit  fios  a  bhi 
agad  gu'n  tog  iad  connsaich- 
ean. 

24  Agus  cha-n  fheud  òg- 
lach  an  Tighearn  bhi  con- 
spoideach ;  ach  ciùin  ris  na 
h-uile  dhaoinibh,  ealamh  chum 
teagaisg,  foighidneach, 

25  Ann  an  ceannsachd  a' 
teagasg  na  dream  a  sheasas 
'n  a  aghaidh ;  dh'fheuchainn 
an  toir  Dia  uair  air  bith  aith- 
reachas  dhoibh,  chum  aid- 
mheil  na  fìrinn. 

26  Agusairmosgladhdhoibh 
gu'a  tèid  iad  as  o  ribe  an 


diabhuil,  aig  am  bheil  iad  air 
am  beò-ghlacadh  chum  a 
thoile. 

CAIB.  III. 

ACH  biodh  fhios  so  agad, 
gu'n  tig  anns  na  làithibh 
deireannach  aimsire  cunnart- 
ach. 

2  Oir  bithidh  daoine  fèin- 
speiseil,  sanntach,  ràiteachail, 
uaibhreach,  toibheumach,  eas- 
iimhal  do  phàrantaibh,  mi- 
thaingeil,  mi-naomha, 

3  Gun  ghràdh  nàdurra,  'n  an 
luchd  brisidh  coimhcheangail, 
tuaileasach,  neo-gheamnuidh, 
borb,  gun  ghaol  do'n  mhaith, 

4  Fealltach,  ceann-Iaidir, 
àrdanach,  aig  am  bheil  bàrr 
gràidh  do  shàimh  na  'ta  aca  do 
Dhia  ; 

5  Aig  am  bheil  coslas  diadh- 
achd,  ach  a  ta  'g  àicheadh  a 
cumhachd :  o'n  leithidibh  sin 
tionndadhsa  air  falbh. 

6  Oir  is  ann  diubh  so  a  ta 
an  dream  sin  a  dh'èalaidheas  a 
stigh  do  thighibh,  agus  a  bheir 
leo  'am  braighdeanas  mnài 
shuarach  air  an  uallachadh  le 
peacaibh,  air  an  iomain  le 
iomadh  gnè  ana-mianna, 

7  A'  sìr-fhòghlum,  agus 
gun  chomas  doibh  gu  bràth 
teachd  chum  eòlais  na  firinn. 

8  Agus  mar  a  chuir  lann- 
es  agus  lambres  an  aghaidh 
Mhaois,  mar  sin  tha  iadsan 
a'  cur  aa  aghaidh  na  fìrinn  : 
daoine  aig  am  bheil  inntinn 
thruaillidh,  gun  tuigse  thaobh 
a'  chreidimh. 

9  Ach   cha  tèid  iad  nis 


CAIB 

faide  air  an  aghaidh  :  oir  bitb- 
idh  am  mi-cbiall  follaiseach  do 
iia  h-uile  dhaoinibh,  niar  a  bha 
am  mi-chiallsan  mar  an  ceud- 
na. 

10  Acb  a  ta  làn-fhios  agad 
air  mo  tbeagasgsa,  mo  ghuè 
beatba,  mo  run,  mo  chreidimh, 
w'  fhad-fhulangas,  mo  sheirc, 
m'  fhoighidin, 

11  il/o  gbeur-leanmhuinn- 
ibh,  w'f  hulangais  a  thàinig  orm 
ann  an  Antiocb,  ann  an  Ico- 
nium,  ann  an  Listra  ;  ciod  e 
meud  nan  geur-leanmhuinn  a 
ghiùlain  mi :  acb  asda  uile 
shaor  an  Tighearn  mi. 

12  Seadb,  fuilgidh  iadsan 
uile  leis  an  àill  am  beatha  a 
cbaitheadb  gu  diadbaidh  ann 
an  losa  Criosd,  geur-lean- 
nibuinn. 

13  Ach  fàsaidh  drocb 
dbaoine  agus  mealltairean  ni's 
miosa  agus  ni's  miosa,  a'  meall- 
adh,  agus  air  am  mealladh. 

14  Acb  buanaich  thusa  anns 
na  nitbibb  a  db'fliògluim  thu, 
agus  air  an  d'rinneadh  thu 
dearbh-fbiosrach,  air  dhuit 
fios  a  bbi  agad  cia  uaith  a  dh'- 
fhòghluim  thu  iad ; 

15  Agus  o  bba  tbu  a'd' 
leanabh  gu'm  b'  aitbne  dhuit 
na  sgriobtuire  naomba,  a  tha 
comasach  air  do  dheanamb 
glic  cbum  slàinte,  tre'n  cbreid- 
imh  a  ta  ann  an  losa  Criosd. 

16  Tha  an  sgriobtuir  uile 
air  a  dbeacbdadb  le  Spiorad 
Dè,  agus  tha  e  tarbbach  chum 
teagaisg,  chum  spreige,  cbum 
leasacbaidb,  chum.  oilein  ann 
am  fireantachd  : 


\.  IV.  413 

17  Chum  gu'm  bi  òglacb 
Dhè  coimblionta,  làn  deas 
chum  gach  uile  dheadh  oibre. 

CAIB.  IV. 

THA  mi  a'  sparradb  ort 
uime  sin  am  fianuis  Dè, 
agus  an  Tighearna  losa  Criosd, 
a  bbeir  bretb  air  na  beotbaibb 
agus  air  na  marbbaibb,  aig  a 
tbeacbd  dealrach,  agus  ann  a 
rìoghachd  : 

2  Searmonaich  am  focal,  bi 
dù.rachdach  ann  an  àm  agus 
ann  an  an-àm ;  spreig,  cron- 
aicb,  earailich  leis  an  uile  f  bad- 
fhulangas  agus  theagasg. 

3  Oir  tbig  an  t-àm  anns 
nach  bi  fulang  aca  air  teagasg 
fallain :  ach  air  do  cbluasaibh 
tacbasach  bhi  aca,  carnaidh 
iad  suas  dhoibh  fèin  lucbd- 
teagaisg  a  rèir  an  ana-mianna ; 

4  Agus  tionndaidh  iad  an 
cluasan  o'n  fbìrinn,  agus  iom- 
paicbear  iad  chum  sgeulachda 
faoine. 

5  Ach  dean  thusa  faire  anns 
na  h-uile  nitbibh,  fuiling 
eruaidh-cbas,  dean  obair  sois- 
geulaiche,  coimhlion  do  mbin- 
istreileacbd. 

6  Oir  tha  mise  nis  gu  bhi 
air  m'ìobradb,  agus  tba  àni 
mo  shiubhail  am  fagus. 

7  Chòmbraig  mi  an  deadh 
chòmhrag,  cbrìocbnaich  mi 
mo  thurus,  ghleidb  mi  an 
creidimb. 

8  O  so  mach  taisgear  fa  m' 
cliombair  crùn  fìreantacbd,  a 
bheir  an  Tigbearn,  am  breith- 
eamh  cothromacli,  dbomh  's  an 
là  ud  :  agus  cba-n  ann  dhomh- 


414 


TITUS. 


sa  a  mhàin,  ach  dhoibh-san 
uile  mar  an  ceudna,  leis  an 
ionmhuinn  a  theachdsan. 

9  Dean  do  dhìchioll  air 
teachd  a  m'  ionnsuidh  gu 
luath  : 

10  Oir  thrèig  Demas  mi, 
air  dha  an  saoghal  so  a  ta 
làthair  a  ghràdhachadh,  agus 
chaidh  e  do  Thesalonica ; 
Crescens  do  Ghalatia,  Titns 
do  Dhalmatia. 

11  Tha  Lucas  'n  a  aonar 
maille  rium.  Gabh  Marcus 
agus  thoir  leat  e :  oir  tha  e 
feumail  dhomhsa  chum  na 
ministreileachd. 

12  Ach  chuir  mi  Tichicus 
gu  h-Ephesus. 

13  An  fhalluing  a  dh'fhàg 
mi  ann  an  Troas  aig  Carpus, 
'n  uair  a  thig  thu,  thoir  leat, 
agus  na  leabhraichean,  ach  gu 
h-àraidh  na  meambrana. 

14  Rinn  Alecsander  an 
ceard-umha  iomadh  olc  orm  : 
gu  tugadh  an  Tighearn  dha  a 
rèir  a  ghnìomhara : 

15  Bi  thusa  maran  ceudna 
air  t'fhaicill  uaith,  oir  chuir  e 
gu  mòr  an  aghaidh  ar  briath- 
ar-ne. 

16  Aig  mo  cheud  fhreag- 


radh  cha  robh  aon  neach  leam. 
ach  thrèig  na  h-uile  raì :  nar 
agrar  orra  e. 

17  Gidheadh,  sheas  an  Tigh- 
earn  làimh  rium,  agus  neart- 
aich  e  mi ;  chum  triomsa 
gu'm  biodh  an  searmonachadh 
air  a  làn-fhoillseachadh,  agus 
gu'n  cluinneadh  na  Cinnich 
uile  e:  agus  shaoradh  mi  à 
beul  an  leòmhain. 

18  Agus  saoraidh  an  Tigh- 
earn  mi  o  gach  uile  dhroch 
obair,  agus  gleidhidh  e  mi 
chum  a  rìoghachd  nèamhaidh 
fèin  :  dhasan  gu  robh  glòir  gu 
saoghal  nan  saoghal.  Amen. 

19  Cuir  fàilte  air  Prisca,  a- 
gus  air  Acuila,  agus  air  teagh- 
lach  Onesiphoruis. 

20  Dh'fhan  Erastus  ann  an 
Corintus :  ach  dh'fhàg  mi 
Trophimus  gu  tinn  ann  am 
Miletum. 

21  Dean  dìchioll  air  teachd 
roimh  'n  gheamhradh.  Tha 
Eubulus,  agus  Pudens,  agus 
Linus,  agus  Claudia,  agus  na 
bràithrean  uile  a'  cur  fàilte 
ort. 

22  Gu  robh  an  Tighearn 
losa  Criosd  maille  ri  d'  spior- 
ad.  Gràs  maille  ribh.  Amen. 


LiTiR  AN  ABSTOIL  PHOIL  chum  THITUIS. 


CAIB.  I. 

POL  seirbhiseach  Dhè,  agus 
abstol  losa  Criosd,  a  rèir 
creidimh  dhaoine  taghta  Dhè, 
agus  aidmheil  na  fìrinn  a  ta 
rèir  diadhachd  : 

2  A  nn  an  dòchas  ua  beatha 


maireannaich,  a  gheall  Dia, 
do  nach  comasach  breug  a 
dheanamh,  roimh  chruthach- 
adh  an  t-saoghail ; 

3  Ach  dh'fhoillsich  e'  f hocal 
fèin,  ann  an  àm  iomchuidh  tre 
shearmonachadh,   a  dh'earb- 


CAIB.  II. 


415 


adh  riumsa,  a  rèir  àithne  Dhè 
ar  Slànuighir: 

4  Chum  Thituis  jno  dhearbh 
mhic  fèin  a  rèir  a'  chreidimh 
choitchionn  :  Gràs,  tròcair,  a- 
gus  sìth  o  Dhia  an  t-Athair, 
agus  o'n  Tighearn  losa  Croisd 
ar  Slànuighear. 

5  Air  a  shon  so  dh'fhàg 
mi  thu  ann  an  Crete,  chum 
gu'n  cuireadh  tu  'n  ordugh  na 
nithe  a  dh'fhàgadh  gun  dean- 
anih,  agus  gu'n  suidhicheadh 
tu  seanairean  anns  gach  baile, 
a  rèir  mar  a  dh'àithn  mise 
dhuit. 

6  Ma  tha  neach  sam  bith 
neo-lochdach,  'n  a  dhuine  aoin 
mlmà,  aig  am  bheil  a  chlann 
creideach,  nach  'eil  fuidh  mhi- 
chliu  thaobh  ana-caitheimh,  no 
eas-ùmhal  : 

7  Oir  is  còir  do  easbuig  a 
bhi  neo-choireach,  marstiùbh- 
ard  Dhè ;  gun  bhi  fèin-thoil- 
eil,  no  feargach,  no  òlmhar, 
no  buailteach,  no  cionail  air 
buannachd  neòghloin  ; 

8  Ach  aoidheil,  dèidheil  air 
daoinibh  maithe,  ciallach,  coth- 
romach,  naomh,  measarra ; 

9  A'  cumail  an  fhocail  fhior 
gu  daingean  a  rèir  teagaisg, 
chum  gu'm  bi  e  comasach  le 
teagasg  fallain,  araon  earail  a 
tliabhairt,  agus  an  dream  a 
sheasas  'n  a  aghaidh  a  chur  as 
am  barail. 

10  Oir  a  ta  mòran  ann  a 
tha  mi-riaghailteach,  a  labhras 
gu  dìomhain,  agus  a  tha  'n  am 
mealltairibh,  gu  h-àraidh  iad- 
san  a  tha  do'n  timchioll- 
ghearradh  : 


11  Muinntir  a's  còir  am 
beul  a  dhruideadh,  dream  a 
tha  tionndadh  thighean  iomlan 
bun  os  ceann,  a'  teas'aso:  nan 
nithe  nach  còir,  air  ghaol 
buannachd  shalaich. 

12  Thubhairt  neach  àraidh 
dhiubli  fèin,  eadhon  fàidh 
dhiubh  fèin,  Is  breugairèan 
a  ghnàth  na  Crètich,  droch 
fhiadh-bheathaichean,  builg 
mhall. 

13  Tha  an  fhianuis  so  fìor : 
air  an  aobhar  siri  cronaich  gu 
geur  iad,  chum  gu'm  bi  iad 
fallain  's  a'  chreidimh  ; 

14  Gun  bhi  'toirt  aire  do 
fhaoin-sgeulachdaibh  ludh- 
ach,  agus  do  àitheantaibh 
dhaoine,  a  thionndaidheas  o'n 
fhìrinn. 

15  Oir  gu  deimhin  tha  na 
h-uile  nithe  glan  do'n  dream  a 
ta  glan :  ach  dhoibh-san  a  ta 
salach,  agus  mi-chreideach, 
cha-n  'eil  aon  ni  glan ;  ach  tha 
an  inntinn  agus  an  coguis 
fèin  air  an  salachadh. 

16  Tha  iad  a'  gabhail  orra 
eòlas  a  bhi  aca  air  Dia;  ach 
anii  an  oibribh  tha  iad  'g  a 
àicheadh,  air  dhoibh  bhi  gràin- 
eil,  agus  eas-ùmhal,  agus  a 
thaobh  gach  deadh  oibre  as 
eugmhais  tuigse. 

CAIB.  II. 

ACH  labhair  thusa  na  nithe 
a  thig  ri  teagasg  fallain : 
2  Eadhon  na  daoine  aosda 
bhi  aireach,  suidhichte,  meas- 
arra,  fallain  's  a  chreidimh,  ann 
an  gràdh,  ann  am  foighidin  : 
'à  Mar  au  ceudna  na  mnài 


416 


TITUS. 


aosda  bJii  'n  an  giùlan  mar  is 
cubbaidh  do  naomhachd,  gun 
bhi  'n  an  luchd-tuaileis,  gun 
bhi,  trom  air  fion,  bhi  'n  an 
luchd-teagaisg  air  nithibh 
niaithe ; 

4  Chum  gu'n  teagaisg  iad 
na  mnài  òga  bhi  ciallach, 
gràdhach  air  am  fearaibh, 
gràdhach  air  an  cloinn, 

5  Bhi  eagnuidh,  geamnuidh, 
fantuinn  aig  an  tigh,  bhi  maith, 
ùmhal  d'am  fearaibh  chum 
nach  faigh  focal  Dè  mi-chliu. 

6  Cuir  impidh  air  na  daoin- 
ibh  òga  mar  an  ceudna,  iad 
bhi  ciallach. 

7  Anns  na  h-uile  nithibh 
'g  a  d'  nochdadh  fèin  ann  a  d' 
eisempleir  dheadh  oibre :  ann 
an  teagasg  a'  nochdadh  neo- 
thruaillidheachd,  suidheach- 
adh  inntinn,  trèibhdhireis, 

8  Càinnt  fhallain  nach  f heu- 
dar  a  dhìteadh ;  chum  gu'm  bi 
nàire  air  an  neach  a  ta  'n  'ur  n- 
aghaidh,  a  chionn  nach  'eil 
droch  ni  sam  bith  aige  r'a  labh- 
airt  umaibh. 

9  Earailich  seirbhisich  bhi 
ùmhal  d'am  maighstiribh  fèin, 
agus  an  deadh-thoileachadh 
anns  na  h-uile  nithibh :  gun 
bhi  'a  labhairt  'n  an  aghaidh ; 

10  Gun  bhi  a'  ceileachadh 
aou  ni  d'an  cuid,  ach  a'  nochd- 
adh  gach  uile  dheadh  thairis- 
neachd  ;  chum  gu'n  dean  iad 
teagasg  Dhè  ar  Slànuighir 
maiseach  annsanh-uilenithibh. 

11  Oir  dh'fhoillsicheadh 
gràs  slàinteil  Dhè  do  na  h-uile 
dhaoinibh, 

12  A'  teagasg  dhuinn  gach 


mi-dhiadhachd  agus  ana- 
mianna  saoghalta  àicheadh,  a- 
gus  ar  beatha  a  chaitheadh  gu 
stuama,  gu  cothromach,  agus 
gu  diadhaidh  anns  an  t-saoghal 
so  làthair ; 

13  Air  dhuinn  sùil  a  bhi 
againn  ris  an  dòchas  bheann- 
aichte  sin,  eadhon  foillseach- 
adh  glòire  an  Dè  mhòir,  agus 
ar  Slànuighir  losa  Croisd  : 

1 4  A  thug  e  fèin  air  ar  son, 
chum  gu'n  saoradh  e  sinn  o 
gach  aingidheachd,  agus  gu'n 
glanadh  e  dha  fèin  sluagh  son- 
ruiclite,  eudmhor  mu  dheadh 
oibribh. 

15  Nanitheso  labhair,  agus 
earailich,  agus  cronaich  leis 
an  uile  ùghdarras.  Na  dean- 
adh  duine  sam  bith  tàir  ort. 

CAIB.  III. 

CUIR  an  cuimhne  dhoibh 
bhi  ùmhal  do  uachdaran- 
achdaibh  agus  do  chumhaclid- 
aibh,  freagarrach  do  luchd- 
riaghlaidh,  ullamh  chum  gach 
uile  dlieadh  oibre. 

2  Gun  olc  a  labhairt  mu 
neach  air  bith,  bhi  neo-thuas- 
aideach,  mìn,  a'  taisbeanadh 
an  uile  cheannsachd  do  na 
h'uile  dhaoinibh. 

3  Oir  bha  sinne  fèin  uair- 
èigin  eu-cèillidh,  eas-ùmhal, 
air  seacharan,  a'  deanamh 
seirbhis  do  iomadh  gnè  do  ana- 
miannaibh  agus  do  an-toilibh, 
a'  caitheadh  ar  beatha  ann  am 
mì-run  agus  'am  farmad,  fuath- 
thoillteannach  agus  a'  toirt 
fuath  d'a  chèile. 

4  Ach  an  uair  a  dh'fhoill- 


CAIB.  1. 


417 


sicheadb  caoimhneas  agus 
gràdh  Dhè  ar  Slànuighir  do 
dhaoinibb, 

5  Cha-n  ann  o  oibribh  fìr- 
eantachd  e  rinn  sinne,  ach  a 
rèir  a  thròcair  fèin  shaor  e 
siun,  tre  ionnlad  na  h-ath-gbin- 
eamhuinn,  agus  ath-nuadhach- 
adh  an  Spioraid  naoimh  : 

6  A  dhòirt  e  oirnne  gu 
saoibhir,  tre  losa  Criosd  ar 
Slànuighear ; 

7  Chum  air  dhuinn  bhi  air 
ar  fìreanachadb  tre  a  ghràs- 
san,  gu'm  bitheamaid  air  ar 
deanamh  'n  ar  n-oigbreachaibh 
a  rèir  dòchais  na  beatha  mair- 
eannaich. 

8  Is  fìor  an  ràdh  so,  agus 
is  àiU  leam  tbu  thoirt  dearbh- 
chinnte  air  na  nitbibh  sin, 
chum  gu'm  biodh  iadsan  a 
chreid  ann  an  Dia,  cùramach 
air  toiseach  a  bbi  aca  ann  an 
deadh  oibribh :  oir  tha  na  nitbe 
so  maith  agus  tarbhach  do 
dbaoinibh. 

9  Ach  seachainn  ceisdean 
amaideach,  agus  sloinnteir- 
eachd,  agus  conspoidean,  a- 
gus  connsachadh  mu'n  lagh ; 
oir  tha  iad  gun  tairbhe  agus 
dìomhain. 


10  Duine  a  ta  'n  a  shaobh- 
chreideach,  an  dèigb  na  ceud 
agus  an  dara  comhairle  diùlt : 

11  Air  do  fhios  bhi  agad 
gu  bheil  a  leithid  sin  do  dhuine 
air  a  chur  bun  os  ceann,  agus 
gu  bheil  e  a'  peacacbadb,  air 
dha  bbi  air  fhèin-dbìteadh. 

12  'N  uair  a  chuireas  mi 
Artemas  a  d'  ionnsuidh,  no 
Tichicus,  dean  dìchioll  air 
teacbd  a  m'  ionnsuidh  gu 
NicopoHs:  oir  is  ann  an  sin  a 
cbuir  mi  romham  an  geamh- 
radb  a  cbaitbeadh. 

13  Thoir  Senas  am  fear- 
lagha  agus  Apollos  airan  agb- 
aidh  's  an  t-slighe  gu  dùrachd- 
ach,  chum  nach  bi  ni  air  bitb 
dh'uireasbhuidb  orra. 

14  Agus  fògblumadh  ar 
muinntirne  mar  an  ceudna 
deadb  oibre  adheanamb  gu  dùr- 
achdach  fa  chomhair  ghnàth- 
achadh  feumail,  chum  nach  bi 
iad  neo-tharbhach. 

15  Tha'n  dream  a  ta  maille 
rium  uile  a'  cur  fàilte  ort. 
Cuir  fàilte  orrasan,  le'n  ion- 
mhuinn  sinne  's  a'  cbreid- 
imh.  Gràs  maille  ribh  uile. 
Amen. 


LiTiR  AN  ABSTOIL  PHOIL  chum  PHILEMOIN. 


POL,  prìosanach  losaCriosd, 
agus  Timoteus  ar  bràth- 
air'  chum  Philemoin  a's  ion- 
mhuinn  leinn,  agus  ar  comh- 
shaothraiche, 

2  Agus  chum  Aphia  ion- 
mhuinn,  agus   Archipuis  ar 


comh-shaighdear,  agus  chum 
na  h-eaglais  a  ta  ann  do  thigh  : 

3  Grràs  gu  robh  dhuibh,  a- 
gus  sìth  o  Dhia  ar  n-Atbair, 
agus  o'n  Tigbearn  losa  Criosd. 

4  Thami  a'  toirt  buidheach- 
ais  do  m'  Dbia,  a'  sior-thoi:  t 

2  D 


418 


PHILEMON. 


luaidh  ortsa  ann  am  urnuigh- 
ibh, 

5  Air  dhomh  bhi  eluinntinn 
mu  d'  ghràdh,  agus  chreidimh, 
a  tha  agad  a  thaobh  an  Tigh- 
earna  losa,  agus  a  thaobh  nan 
uile  naomh  ; 

6  Chum  gu'm  bi  comh-cho- 
munn  do  chreidimh  eifeachd- 
ach  ann  an  aidmheil  an  uile 
mhaith  a  tha  annaibh  ann  an 
losa  Criosd. 

7  Oir  tha  subhachas  ro  mhòr 
agus  comhfhurtachd  againne 
ann  do  ghràdhsa,  do  bhrìgh 
gu  bheil  innigh  nan  naomh 
air  faotainn  suaimhneis  tromh- 
adsa,  a  bhràthair. 

8  Uime  sin  ged  fheudainn 
bhi  ro  dhàna  ann  an  Criosd, 
chum  an  ni  a  ta  iomchuidh 
àithneadh  dhuitse, 

9  Gidheadh  is  fearr  leam 
air  son  gràidh  impidh  chur 
ort,'  air  bhi  dhomh  mar  Phòl 
aosda,  agus  a  nis  mar  an  ceud- 
na  a'm'  phrìosanach  air  son 
losa  Crosd, 

10  Guidbeam  ort  air  son 
nio  mhic  On^simuis,  a  ghin 
mi  ann  am  ghejmhhbh : 

1 1  Neach  a  Ìbha  uair-èigin 
neo-tharbhach  j^lhuitse,  ach  a 
nis  a  tha  tarbhach  dhuitse  a- 
gus  dhomhsa : 

12  Neach  a  chuir  mi  air  ais : 
uime  sin  gabhsa  ris  mar  ri  m' 
innigh  fèin. 

13  Neach  bu  mhiann  leam 
a  chumail  maille  rium  fèin, 
chum  gu'n  deanadh  e  frith- 
ealadh  dhonih  ann  ad  àite-sa, 
ann  an  geimhlibh  an  t-soisgeil: 

14  Ach  as  eugmhais  t'inn- 


tìnn-sa  cha  bu  toil  leam  ni  sam 
bith  a  dheanamh  ;  chum  nach 
biodh  do  mhaith-sa  mar  gu 
b'ann  a  dh'aindeoin,  ach  o 
d'thoil  fèin. 

15  Oir  theagamh  gur  ann 
air  a  shon  so  a  dh'fhàg  e  thu 
rè  tamuill,  chum  gu'm  faigh- 
eadh  tu  e  gu  siorruidh  ; 

16  Cha-n  ann  à  so  suas  mar 
sheirhhiseach,  ach  os  ceann 
seirbhisich,'nabhràthairgràdh- 
ach,  gu  h-àraidh  dhomh 

gus  naeh  mò  na  sin  dhuitse, 
araon  anns  an  fheòil,  agus 
anns  an  Tighearn  ? 

■  1 7  Uime  sin  ma  mheasas  tu 
mise  mar  fhear  comh-roinne, 
gabh  ris-san  mar  rium  fèin. 

J  8  Agusmarinneeucoir  ort, 
no  ma  dhligheas  e  ni  sam  bith 
dhuit,  cuir  sin  as  mo  leth-sa. 

19  Sgrìobh  mise  Pòl  le  m' 
làimh  fèin  e,  ^agus  dìolaidh  mi 
e :  ged  nach  'eil  mi  ag  ràdh 
riut,  gu'n '  dlighear  leat  thu 
fèin  os  bàrr  dhomh. 

20  Seadh,  abhràthair,  faigh- 
eam  gairdeachas  do  d'  thaobh 
s'  an  Tighearn :  dean  suaimh- 
neach  mo  chridhe  's  an  Tigh- 
earn. 

21  Air  dhomh  bhi  earbsach 
à  d'ùmhlaehd  sgrìobh  mi  a  d'- 
ionnsuidh,  oir  tha  fhios  agam 
gu'n  dean  thusa  mar  an  eeud- 
na  ni's  mò  na  a  ta  mi  ag  ràdh. 

22  Ach  maiUe  ri  so  ulluich 
mar  an  ceudna  fardoeh  air  mo 
shon :  oir  tha  dòchas  agam, 
tre  bhur  n-urnuighibh-sa,  gu'n 
toirear  mi  dhuibh. 

23  ThaEpaphrasmochomh- 
phrìosanach  ann  an  losaCriosd, 


CAIB.  I. 


419 


24  Marcus,  Arlstarchus, 
Demas,  Lucas,  mo  chomh- 
luchd-oibre,  a'  cur  fàìlte  ort. 


25  Gràs  ar  Tighearna  losa 
Criosd  gu  robli  maiUe  ri  'ur 
spiorad-sa.  Amen. 


LiTiR  AN  ABSTOIL  PHOIL  chum  nan 
EABHRUIDHEACH. 


CAIB.  L 

DIA,  a  labhair  o  shean  gu 
minic,  agus  air  iomadh 
dòio:h  ris  na  h-aithrichibh  leis 
na  fàidhibh, 

2  Labhair  e  anns  na  làith- 
ibh  deireannach  so  ruinne  tre 
a  Mhac,  a  dh'orduich  e  'n  a 
oighre  air  na  h-uile  nithibh, 
tre'n  do  chruthaich  e  fòs  na 
saoghail. 

3  Neach  air  bhi  dha  'n  a 
dheah-adh  a  ghlòire-san,  agus 
'n  a  fhior  ìomhaigh  a  phear- 
sa,  agus  a'  cumail  suas  nan 
uile  nithe  le  focal  a  chumh- 
achd,  'n  uair  a  ghlan  e  ar 
peacanna  troimh  fèin,  shuidh 
e  air  deas  làimh  na  mòrachd 
anns  na  h-àrdaibh  : 

4  Air  dha  bhi  air  a  dhean- 
amh  ni's  ro  òirdheirce  na  na 
h-aingil,  mheud  's  gu'n  d' 
fhuar  e  mar  oighreachd  ainm 
bu  ro  fhearr  na  iadsan. 

5  Oir  cò  do  na  h-aingil  ris 
an  dubhairt  e  uair  air  bith,  Is 
tu  mo  Mhacsa,  an  drugh  ghin 
mi  tu  ?  agus  a  ris,  Bithidh 
mise  a'm'  Athair  dha-san,  agus 
bithidh  esan  'n  a  Mhac  dhomh- 
sa. 

6  Agus  a  rìs,  'n  uair  a  tha 
e  a'  tabhairt  a'  cheud-ghiu  a 
steach  do'n  t-saoghal,  a  ta  e 


ag  ràdh,  Agus  deanadh  uile 
aingil  Dè  aoradh  dha. 

7  Agus  a  thaobh  nan  ain- 
geal  a  ta  e  ag  ràdh,  Neach  a  ta 
deanamh  'aingle  'n  an  spiorad- 
aibh,  agus  a  mhinisteirean 
'n  an  lasair  theine. 

8  Ach  ris  a'  Mhac  a  ta  e 
ag  radh,  Tlia  do  righ-chaithir, 
a  Dhè,  gu  saoghal  nan  saogh- 
al ;  is  slat-rìoghail  ro  choth- 
romach  slat  do  rìoghachdsa : 

9  Ghràdhaich  thu  fìreant- 
achd,  agus  thug  thu  fuath  do 
aingidheachd;  uime  sindh'ung 
Dia,  do  Dhiasa,  thu  le  oladh 
aoibhneis  os  eeann  do  chom- 
panacha. 

10  Agus^  Leag  thusa,  a 
Thighearn,.  bunaite  na  tal- 
mhainn  air  tùs ;  agus  is  iad  na 
nèamha  oibre  do  làmh ; 

11  Teirgidh  iadsan,  ach 
mairidh  tusa:  agus  fàsaidh 
iad  uile  sean  mar  eudach  ; 

12  Agus  fìllidh  tu  iad  mar 
bhrat,  agus  caochlaidhear  iad : 
ach  is  tusa  an  ti  ceudna,  agus 
cha-n  fhàilnich  do  bhliadh- 
nachan. 

13  Ach  cò  db  na  h-ainglibh 
ris  an  dubliairt  e  uair  air  bith, 
Suidli  air  mo  dheas-Iàimh,  gus 
an  cuir  mi  do  nainihde  'n  an 
stòl-chos  fo  d'chosaibh  ? 

14  Nach  spiorada  fritheal- 


420 


EABHRUIDHICH. 


aidh  iad  uile,  air  an  cur  a  macli 
chum  frithealaidh  dhoibh-san 
a  bhios  'n  an  oighreachaibh  air 
slàinte  ? 

CAIB.  II. 

UIME  sin  is  eòir  dhuinn 
an  ro  thuilleadh  aire  a 
thoirt  do  na  nithibh  a  chuala 
sinn,  air  eagal  uair  sam  bith 
gu'n  leigeamaid  ruith  leo. 

2  Oir  ma  bha  am  focal  a 
labhradh  le  h-ainglibh  seas- 
mhach,  agus  gu'n  d'f  huair  gach 
uile  bhriseadh  agus  eas-ùmh- 
lachd  dìol-thuarasdal  dligh- 
each ; 

3  Cionnus  a  thèid  sinne  as, 
ma  ni  sinn  dìmeas  air  slàinte 
co  mòr,  a  thòisich  air  tùs  air 
bhi  air  a  labhairt  leis  an  Tigh- 
earn,  agus  a  rinneadh  dearbh- 
ta  dhuinne  leosan  a  chual  e ; 

4  Air  bhi  do  Dhia  a'  dean- 
amh  comh-fhianuis  leo,  araon 
le  comharaibh  agus  le  h-iong- 
antasaibh,  agus  le  feartaibh 
eagsamhla,  agus  le  tiodhlac- 
aibh  an  Spioraid  naoimh,  a 
rèir  a  thoile  fèin  ? 

5  Oir  cha  do  chuir  e  fo 
cheannsal  nan  aingeal  an 
saoghal  ri  teachd,  mu'm  hheil 
sinn  a'  labhairt. 

6  Ach  rinn  neach  fianuis 
aim  an  ionad  àraidh,  ag  ràdh, 
Ciod  e  an  duine  gu'n  cuimh- 
nicheadh  tu  air?  no  mac  an 
duine  gu'm  fiosraicheadh  tu  e? 

7  Kinn  thu  e  rè  tamuill 
bhig  ni's  ìsle  na  na  h-aingil ; 
chrùn  thu  e  le  glòir  agus  le 
/i-urram,  agus  chuir  thu  e  os 
ceann  oibre  do  làmh: 


8  Chuir  thu  na  h-uile  nithe 
sìos  fuidh  a  chosaibh.  Oir 
ann  an  cur  nan  uile  nithe 
fuidh  dha,  cha  d'fhàg  e  ni  air 
bith  gun  chur  fuidhe.  Ach 
a  nis  cha-n  'eil  sinn  a'  faicinn 
nan  uile  nithe  fathast  air  an 
cur  f'a  cheannsal. 

9  Ach  chi  sinn  losa,  a  rinn- 
eadh  rè  ùine  bhig  ni  b'ìsle  na 
na  h-aingil,  chum  tre  ghràs 
Dè  gu'm  blaiseadh  e  bàs  air 
son  gach  uile  dhuine,  tre  fhul- 
ang  a'  bhàis  air  a  chrùnadh  le 
glòir  agus  le  A-urram. 

10  Oir  b'iomchuidh  dhasan, 
air  son  am  bheil  na  h-uile 
nithe,  agus  tre'm  bheil  na  h- 
uile  nithe,  ann  an  tabhairt 
mhòran  mhac  chum  glòire, 
ceannard  an  slàinte  a  dhean- 
amh  foirfe  tre  fhulangasaibh. 

11  Oir  a  ta  araon  an  ti  a 
naomhaicheas,  agus  iadsan  a 
naomhaichear,  uile  o  aon :  air 
an  aobhar  sin  cha  nàr  leis 
bràithrean  a  ghairm  diubh, 

12  Ag  ràdh,  Cuiridh  mi  t'- 
ainm  an  cèill  do  m'  bhràith- 
ribh,  ann  am  meadhon  na  h- 
eaglais  seinnidh  mi  cliu  dhuit. 

13  Agus  a  rìs,  Cuiridh  mi 
mo  dhòchas  ann.  Agus  a  rìs, 
Feuch  mise,  agus  a'  chlann  a 
thug  Dia  dhomh. 

14  Uime  sin,  mheud  gu 
bheil  aig  a'  chloinn  comh- 
roinn  do  fheòil  agus  do  fhuil, 
ghabh  esan  mar  an  ceudna 
roinn  diubh  sin ;  chum  tre'n 
bhàs  gu'n  claoidheadh  e  esan, 
aig  am  bheil  cumhachd  a' 
bhàis,  's  e  sin,  an  diabhul. 

15  Agus  gu'n  saoradh  e 


CATB.  III. 


421 


iadsan  a  bha  tre  eagal  a'  bhàis 
rè  am  beatha  uile  fo  dhaorsa. 

IG  Oir  gu  deimhin  cha  do 
ghabh  e  nadur  nan  aingeal 
air ;  ach  ghabh  e  sìol  A  bra- 
haim  air. 

17  Uime  sin  b'fheumail  da 
anns  na  h-uile  nithibh  bhi  air 
a  dheanamh  cosmhuil  r'a 
bhràithribh  ;  chum  gu'm  biodh 
e  'n  a  àrd-shagart  tròcaireach 
agus  dìleas  ann  an  nithibh  a 
thaobh  Dhè,  chum  rèite  a 
dheanamh  air  son  pheacanna 
an  t-sluaigh : 

18  Oir  a  mheud  gu'n  d'- 
fhuiling  e  fèin,  air  dha  bhi 
air  a  bhuaireadh,  is  comasach 
e  air  cabhair  a  dheanamh  orra- 
san  a  ta  air  am  buaireadh. 

CAIB.  III. 

UIME  sin,  a  bhràithre 
naomha,  a  ta  'n  'ur  luchd- 
comhpairt  do'n  ghairm  nèamh- 
aidh,  thugaibh  fa'near  losa 
Criosd,  abstol  agus  àrd-shag- 
art  ar  n-aidmheil ; 

2  A  bha  dìleas  dhasan  a 
dh'orduich  e,  amhuil  a  bha 
Maois  mar  an  ceudna  'n  a 
thigh-san  uile. 

3  Oir  mheasadh  gu'ra  b'air- 
idh  an  Ti  so  air  glòir  bu  mhò 
na  Maois,  mheud  gu  bheil 
tuilleadh  urraim  aig  an  neach 
a  thog  an  tigh,  na  aig  an  tigh 
fèin. 

4  Oir  tha  gach  uile  thigh 
air  a  thogail  le  aon  èigin ;  ach 
an  ti  a  thog  na  h-uile  nithe, 
is  e  Dia. 

5  Agus  gu  deimhin  bha 
Maois  dìleas  'n  a  thigh-san  uile 


mar  sheirbhiìeach,  chum  fìan- 
uis  air  na  nithibh  sin  a  bha 
gu  bhi  air  na  labhairt  an  dèigh 
sin ; 

6  Ach  Criosd  mar  Mhac  os 
ceann  a  thighe  fèin :  agus  is 
sinne  a  thigh-san,  ma  chumas 
sinn  dànachd,  agus  gairdeach- 
as  an  dòchais,  gu  daingean  gus 
a'  chrìoch. 

7  Uime  sin,  mar  a  ta  an 
Spiorad  naomh  ag  ràdh,  An 
diugh,  ma  chluinneas  sibh  a 
ghuth, 

8  Na  cruaidhichibh  bhur 
cridhe,  mar  anns  a'  bhrosnuch- 
adh,  ann  an  là  a'  bhuairidh  's  an 
fhàsach : 

9  Far  an  do  bhuair  bhur  n- 
aithriche  mi,  agus  a  dhearbh 
iad  mi,  agus  a  chunnaìc  iad 
m'oibre  rè  dhà  fhichead  bliadh- 
na. 

10  Uime  sin  bha  diom  orm 
ris  a'  ghinealach  sin,  agus 
thubhairt  mi,  Tha  iad  a  ghnàth 
air  seacharan  'n  an  cridhe ;  a- 
gus  cha  do  ghabh  iad  eòlas 
air  mo  shb*ghibh-sa. 

11  lonnus  gu'n  d'thug  mi 
mo  mhionnan  a'm'  fheirg, 
Nach  tèid  iad  a  steach  do  m' 
shuaimhneas. 

12  Thugaibh  an  aire,  a 
bhràithre,  air  eagal  gu'm  bi 
ann  an  aon  neach  agaibh  droch 
cridhe  mi-chreidimh,  ann  an 
trèigsinn  an  Dè  bheò. 

13  Ach  earailichibh  a  chèile 
gach  aon  là,  am  feadh  a  ghoir- 
ear  An  là  'n  diugh  dheth  ;  air 
eagal  gu'n  cruaidhichear  neach 
air  bith  agaibh  tre  mhealltair- 
eachd  a'  pheacaidh. 


422 


EABHRUIDHICH. 


14  Oir  rinneadh  sinne'nar 
luchd-comhpairt  do  Chriosd, 
ma  chumas  sinn  toiseach  ar 
muinghin  gu  daingean  gus  a' 
chrìoch ; 

15  Am  feadh  a  theirear, 
An  diugh,  ma  chluinneas  sibh 
a  ghuth,  na  cruaidhichibh 
bhur  cridhe,  mar  anns  a' 
bhrosnuchadh. 

16  Oir  air  do  dhream  àraidh 
cluinntinn,  bhrosnuich  iad : 
ach  cha  b'iadsan  uile  a  thàin- 
ig  a  mach  as  an  Eiphit  le 
Maois. 

17  Ach  cò  ris  a  bha  diom 
air  rè  dhà  fhichead  bliadhna? 
ìiach  ann  riusan  a  pheacaich, 
muinntir  d'an  do  thuit  an  col- 
uinnean  anns  an  f liàsach  ? 

18  Agus  cò  iad  d'an  d'thug 
e  a  mhionnan  nach  rachadh 
iad  a  steach  d'a  shuaimhneas, 
ach  dhoibhsan  nach  do  chreid  ? 

19  Mar  so  chi  sinn  nacli 
b'urrainn  iad  dol  a  steach  air 
son  mi-chreidimh. 

CAIB.  IV. 

UIME  sin  biodh  faitcheas 
oirnn,  air  eagal  air  bhi 
do  ghealladh  dol  a  steach  d'a 
shuaimhneas  air  fhàgail  aq- 
ainn,  gu'n  tigeadh  aon  neach 
agaibh  a  dhèidh-làimh  air. 

2  Oir  shearmonaicheadh  an 
soisgeul  duinne,  amhuil  a  rinn- 
eadh  dhoibh-san  :  ach  cha  robh 
tairbhe  dhoibh  anns  an  fhocal 
a  chaidh  shearmonachadh,  do 
bhrìgh  nach  robh  e  air  a 
mheasgadh  le  creidimh  anns 
an  dream  a  chual  e. 

3  Oir  tha  sinne  a  chreid  a' 


doi  a  steach  do  shuaimhneas, 
amhuil  a  thubhairt  e,  Mar  a 
thug  mi  mo  mliionnan  a'm' 
fheirg,  Nach  tèid  iad  a  steach 
do  m'  shuaimhneas  :  ged  bha 
na  h-oibre  crìochnaichte  o 
thoiseach  an  t-saoghail. 

4  Oir  labhair  e  ann  an  ion- 
ad  àraidh  mu'n  t-seachdamh 
là  air  an  dòigh  so,  Agus 
ghabh  Dia  fois  air  an  t-seachd- 
amh  là  o  'oibribh  uile. 

5  Agus  anns  an  ionad  so  a 
rìs,  Cha  tèid  iad  a  steach  do 
m'  shuaimhneas. 

6  Do  bhrìgh  uime  sin  gu'n 
tuigear  uaith  so  gu'n  tèid 
dream  àraidh  a  steach  ann,  a- 
gus  nach  deachaidh  an  dream, 
d'an  do  shearmonaicheadh  e 
air  tùs,  a  steach  air  son  am 
mi-chreidimh ; 

7  A  rìs,  tha  e  'suidheach- 
adh  là  àraidh,  ag  ràdh  ann  an 
Daibhidh,  An  diugh,  an  dèigh 
aimsir  co  fhada ;  mar  a  their- 
ear,  An  diugh,  ma  chluinneas 
sibh  a  ghuth,  na  cruaidhich- 
ibh  bhur  cridhe. 

8  Oir  nam  biodh  losua  air 
toirt  suaimhneis  dhoibh,  cha 
labhradli  e  an  dèigh  sin  mu  là 
eile. 

9  Uime  sin  dh'fhàgadh  fois 
fa  chomhair  sluaigli  Dhè. 

10  Oir  an  ti  achaidh  steach 
d'a  shuaimhneassan,  ghabh 
esan  tàmli  o  'oibribh-san,  amh- 
uil  a  ghabh  Dia  o  'oibribli 
fèin. 

11  Deanamaid  dìchioll  uime 
sin  air  dol  a  steach  do'n  t- 
suaimhneas  sin,  air  eagal  gu'n 
tuit  aon  neacli  a  rèir  eisem- 


CAIB.  V. 


423 


pleir  cheudna  a'  mhi-clireid- 
imh. 

12  Oir  tha  focal  Dè  beò  a- 
gus  cumhachdach,  agus  ni's 
gèire  na  claidheamh  dà  fhao- 
bhair  air  bith,  a'  ruigheachd 
eadhon  chum  eadar-sgaraidh 
an  anama  agus  an  spioraid, 
agus  nan  alt  agus  nan  smear, 
agus  a'  toirt  breth  air  smuaint- 
ibh  agus  rìinaibh  a'  chridhe. 

13  Agus  cha-n  'eil  creutair 
sam  bith  nach  'eil  follaiseach 
'n  a  làthair-san  :  ach  a  ta  na 
h-uile  nithe  lomnochd,  agus 
fosgailte  do  shùilibh  an  ti 
d'am  feum  sinn  cunntas  a  tha- 
bhairt. 

14  Do  bhrìgh  uime  sin  gu 
bheil  againn  àrd-shagart  mòr, 
a  chaidh  a  steach  do  na  nèamh- 
aibh,  losa  Mac  Dhè,  cumam- 
aid  gu  daingean  n-aidmheil. 

15  Oir  cha-n  'eil  àrd-shag- 
art  againn  nach  'eil  comasach 
air  comh-fhulang'as  a  bhi  aige 
r'  ar  n-anmhuinneachdaibh ; 
ach  a  bhuaireadh  's  na  h-uile 
nithibh  air  an  dòigh  cheudna 
ruinne,  ach  as  eugmhais  peac- 
aidh. 

16  Thigeamaid  uime  sin  le 
dànachd  gu  righ-chaithir  nan 
gràs,  chum  gu  faigh  sinn  tròc- 
air,  agus  gu'n  amais  sinn  air 
gràs  chum  cabhair  ann  an  àm 
feuma. 

CATB.  V. 

OIR  tha  gach  uile  àrd-shag- 
art,  air  a  thoirt  o  mheasg 
dhaoine,  air  orduchadh  air  son 
dhaoine  ann  an  nithibh  a 
thaobh  Dhè,  chum  gu'n  toir 


e  suas  araon  tiodhlacan  agus 
ìobairtean  air  son  pheacanna  : 

2  Neach  a  ta  comasach  air 
truas  a  ghabhail  ris  an  dream 
a  ta  aineolach,  agus  air  seach- 
aran ;  do  bhrìgh  gu  bheil  e 
fèin  mar  an  ceudna  air  a 
chuairteachadh  leh-anmhuinn- 
eachd : 

3  Agus  air  a  shon  so,  is 
còir  dha  ìobradh  air  son  pheac- 
anna,  mar  as  leth  an  t-sluaigh, 
is  amhuil  sin  as  a  leth  fèin 
mar  an  ceudna. 

4  Agus  cha  ghabh  aon  duine 
an  t-urram  so  dha  fèin,  ach  an 
ti  a  ta  air  a  ghairm  o  Dhia, 
mar  bha  Aaron  : 

5  Is  amhuil  sin,  cha  do 
ghlòraich  Criosd  e  fèin,  gu 
bhi  air  a  dheanamh  'n  a  àrd- 
shagart ;  ach  an  ti  a  thubhairt 
ris,  Is  tu  mo  Mhac,  an  diugh 
ghin  mi  thu. 

6  A  rèir  mar  a  ta  e  ag  ràdh 
mar  an  ceudna  ann  an  ionad 
eile,  Is  sagart  thu  gu  siorruidh 
a  rèir  orduigh  Mhelchise- 
deic. 

7  Neach  ann  an  làithibh 
'fheòla,  an  dèigh  dha  urnuigh- 
ean  agus  athchuingean,  maille 
ri  h-àrd-èighich  agus  deuraibb. 
ìobradh  suas  do'n  ti  a  bha 
comasach  air  a  shaoradh  o'n 
bhàs,  agus  dh'èisdeadh  ris 
thaobh  an  ni  roimh  an  robh 
eagal  air. 

8  Ged  bu  Mhac  e,  dh'fhògh- 
luim  e  ùmhlachd  o  na  nithibh 
a  dh'fhuiling  e : 

9  Agus  air  dha  bhi  air  a 
dheanamh  foirfe,  rinneadh  e 
'n  a  ùghdar  slàinte  shiorruidh 


424 


EABHRUIDHICH. 


dhoibh-san  uile  a  bhios  ùmhal 
dha ; 

10  Air  aghairm  le  Dia'na 
àrd-shagart,  a  rèir  orduigh 
Mhelehisedeic. 

11  Mu'm  bheil  mòran  ag- 
ainn  r'a  labhairt,  agus  cruaidh 
r'am  mìneachadh  ;  do  bhrìgh 
gu  bheil  sibh  mall  'n  'ur  n-èisd- 
eachd. 

12  Oir  ged  bu  chòir  dhuibh 
a  rèir  na  h-aimsir  bhi  'n  'ur 
luchd-teagaisg,  tha  feum  ag- 
aibh  gu'n  teagaisgeadh  neach 
dhuibh  a  rìs  ciod  iad  ceud- 
thoiseacha  bhriathar  Dhè ;  a- 
gus  tha  sibh  air  teaclid  chum 
na  h-inbhe  sin,  gur  mò  a  ta 
bainne  dh'uireasbhuidh  oirbh 
na  biadh  làidir. 

18  Oir  gach  neach  a  ta 
'gnàthachadh  bainne,  tha  e 
neo-theòmadh  air  focal  na 
fìreantachd:  oir  is  naoidhean 
e. 

14  Ach  is  ann  do  dhaoin- 
ibh  foirfe  a  bhuineas  biadh 
làidir,  aig  am  bheil  an  ceud- 
faidh,  tre  ghnàthachadh  fada, 
air  an  cleachdadh  ri  eadar- 
dhealachadh  a  chur  eadar 
maith  agus  olc. 

CAIB.  VI. 

UIME  sin  air  fàgail  duinn 
ceud-thoiseacha  teagaisg 
Chriosd,  rachamaid  air  ar 
n-aghaidh  chum  foirfeachd ; 
gun  bhi  rìs  a'  suidheachadh 
bunaite  aithreachais  o  oibribh 
marbha,  agus  creidimh  thaobh 
Dhè, 

2  Bunaite  teagaisg  nam 
baisde,agus  lea  gaidhnan  làmh. 


agus  aiseirigh  nam  marbh,  a- 
gus  breitheanais  shiorruidh. 

3  Agus  ni  sinn  so,  ma 
cheadaicheas  Dia. 

4  Oir  is  eu-comasach  an 
dream  sin  a  chaidli  aon  uair  a 
shoillseachadh,  agus  a  bhlais 
an  tiodhlac  nèamhaidh,  agus 
a  rinneadh  'n  an  luchd-comh- 
pairt  do'n  Spiorad  naomh, 

5  Agus  a  bhlais  deadh 
fhocal  Dè,  agus  cumhachdan 
an  t-saoghail  ri  teachd, 

6  Agus  a  thuit  air  falbh, 
ath-nuadhachadh  chum  aith- 
reachais :  do  bhrìgh  gu  bheil 
iad  a'  ceusadh  Mhic  Dhè  a 
rìs  dhoibh  fèin,  agus  'g  a  chur 
gu  nàire  fhollaisich. 

7  Oir  an  talamh  a  dh'òlas  a 
steach  an  t-uisge  a  tha  teachd 
gu  minic  air,  agus  a  bheir  uaith 
luibheanna  iomchuidh  do'n 
dream  leis  an  saothraichear  e, 
gheibh  ebeannachadh  o  Dhia: 

8  Ach  an  talamh  sin  a  bheir 
uaith  droighionn  agus  drisean, 
tha  e  air  a  chur  air  cùl,  agus 
fagus  do  mhallachadh ;  d'an 
deireadh  bhi  air  a  losgadh. 

9  Ach  is  dearbh  leinn  nithe 
a's  fearr  mu'r  timchiollsa,  a 
mhuinntir  ionmhuinn,  agus 
nithe  a  tha  dlùth  do  shlàinte, 
ged  tha  sinn  a'  labhairt  mar 
so. 

10  Oir  cha-n  'eil  Dia  mi- 
chothromach,  gu'n  dìchuimh- 
nicheadh  e  obair  agus  saoth- 
air  bhur  gràidh,  a  nochd  sibh 
a  thaobh  'ainme-san,  am  feadh 
gu'n  d'rinn  sibh  frithealadh  do 
na  naomhaibh,  agus  gu  bheil 
sibh  a'  frithealadh. 


CATB 

11  Agus  ìs  Tniann  leinne 
gu'n  dean  gacli  aon  agaibh  an 
dùrachd  ceudna  a  nochdadh, 
chum  làn-dearbhatdh  an  dòch- 
ais  gus  a'  chrìoch  : 

12  Chumnachbi  sibh  leasg, 
ach  'n  'ur  luchd-leanmhuinn 
orrasan,  a  tha  tre  chreidimh 
agus  fhoighidin  a'  sealbhach- 
adh  nan  geallanna. 

13  Oir  an  uair  a  thug  Dia 
gealladh  do  Abraham,  do 
bhrìgh  nach  feudadh  e  mionn- 
an  a  thoirt  air  neach  bu  mhò, 
thug  e  mionnan  air  fèin. 

14  Ag  ràdh,  Gu  fìrinneach, 
beannaichidh  mi  gu  mor  thu, 
agus  ni  mi  ro  lìonmhor  thu. 

15  Agus  mar  sin  an  dèigh 
dhasan  feitheamh  gu  foighid- 
neach,  fhuair  e  sealbh  air  a, 
ghealladh. 

16  Oir  gu  deimhin  bheir 
daoine  mionnan  air  an  neach 
a's  mò ;  agus  dhoibh-san  is 
crìoch  air  gach  uile  chonns- 
achadh  mionnan  chum  daing- 
neachaidh. 

17  Uime  sin  air  bhi  do  Dhia 
toileach  air  neo-chaochluidh- 
eachd  a  chomhairle  fheuch- 
ainn  ni's  pailte  do  oighreach- 
aibh  a'  gheallaidh,  dhaingnich 
e  le  mionnaibh  e  : 

18  Chum  tre  dhà  ni  neo- 
chaochluidheach,  anns  an  rohli 
e  eu-comasach  gu'n  deanadh 
Dia  breug,  gu'm  biodh  ag- 
ainne  comhfhurtachd  làidir, 
a  theich  chum  dìdein  gu  greim 
a  dheanamh  air  an  dòchas  a 
chuireadh  romhainn : 

19  Ni  a  tha  againn  mar 
acair  an  anama,  araon  cinnt- 


.  vir.  4-25 

each  agus  daingean,  agus  a 
thèid  a  steach  do'n  ionad  sin 
a  ta'n  taobh  stigh  do'n  bhrat- 
roinn, 

20  Far  an  deachaidh  an 
roimh-ruith-fhear  a  steach  air 
ar  son-ne,  eadhon  losa,  a  rinn- 
eadh  'n  a  àrd-shagart  gu  siorr- 
uidh  a  rèir  orduigh  Mhelchi- 
sedeic. 

CAIB.  VII. 

OIR  b'e  am  Melchisedec  so 
righ  Shaleim,  sagart  an 
Dè  a's  ro  àirde,  neach  a 
chòinnich  Abraham  a'  pilltinn 
o  àr  nan  righrean,  agus  a 
bheannaich  e ; 

2  D'an  d'thug  Abraham 
eadhon  deachamh  do'n  uile : 
neach  a's  e  air  tììs,  air  a  eadar- 
theangachadh,  righ  na  fìreant- 
achd,  agus 'n  a  dhèigh  sin  mar 
ai>  ceudna,  righ  Shaleim,  's  e 
sin,  righ  na  sìthe  ; 

3  Gun  athair,  gun  mhàth- 
air,  gun  sinnsireachd,  gun  tois- 
each  làithean,  gun  deireadh 
beatha  aige  ;  ach  air  a  dhean- 
amh  cosmhuil  ri  Mac  Dhè, 
tha  e  'fantuinn  'n  a  shagart  gu 
siorruidli. 

4  A  nis  thugaibh  an  aire 
cia  mòr  an  duine  so,  d'an 
d'thug  eadhon  am  prìomh-ath- 
air  Abraham  an  deachamh 
do'n  chreich. 

5  Agus  gu  deimhin  iadsan 
do  chloinn  Lebhi,  a  tha  'faot- 
ainn  na  sagartachd,  tha  àith- 
ne  aca  deachamh  a  thogail  o'n 
t-sluagh  a  rèir  an  lagha,  sin  r'a 
ràdh,  o'm  bràithribh  fèin,  ged 
thàinig  iad  a  mach  à  leasraidh 
Abrahaim  : 


426 


EABHRUIDHICH. 


6  Ach  an  ti  nach  'eil  air  a 
shloinneadh  uathasan,  fhuair 
e  deachamh  o  Abraham,  agus 
bheannaich  e  esan  aig-  an  robh 
na  geallanna. 

7  Agus  gun  agadh  sam  bith, 
beannaichear  an  ti  a's  lugha 
leis  an  ti  a's  fearr. 

8  Agus  an  so  tha  daoine  a 
gheibh  bàs  a'  faotainn  deach- 
aimh  :  ach  an  sin  an  ti  aig  am 
bheil  fianuis  gu  bheil  e  beò. 

9  Agus  mar  a  dh'fheudas 
mi  ràdh,  fhuaradh  ann  an  A- 
braham  deachamh  o  Lebhi 
fein,  a  tliogas  an  deachamh: 

10  Oir  bha  e  fathast  ann  an 
leasraidh  'athar,  an  uair  a 
choinnicli  Melchisedec  e. 

11  A  nis  nan  tigeadh  foir- 
feaclid  tre  shagartachd  nan 
Lebhitheach,  (oir  is  ann  r'a 
linn  a  thugadh  an  lagh  do'n 
t-sluagh,)  ciod  am  feum  a  bha 
air  sagart  eile  èi^igh  a  rèir 
orduigh  Melchisedeic,  agus 
nach  biodh  e  air  a  ghairm  a 
rèir  orduigh  Aaroin  ? 

12  Oir  air  do'n  t-sagartachd 
bhi  air  a  h-atharrachadh,  is 
èigin  an  lagh  bhi  air  atharr- 
achadh  mar  an  ceudna. 

13  Oir  an  ti  air  an  labhrar 
na  nithe  sin,  buinidh  e  do 
thrèibh  eile,  do  nach  d'rinn 
aon  neach  frithealadh  aig  an 
altair. 

14  Oir  i$  soilleir  gur  ann  o 
ludah  dh'èirich  ar  Tighearn, 
treubh  air  nach  do  labhair 
Maois  ni  air  bith  thaobh  sag- 
artachd. 

15  Agus  tha  e  fathast  ni's 
ro-shoilleire,  am   feadh  gu'n 


d'èirich  sagart  eile  a  rèir  cos- 
lais  Mhelchisedeic, 

16  A  rinneadh'wa  shagart, 
cha-n  ann  a  rèir  lagha  àithne 
fheòlmhoir,  ach  a  rèir  cumh- 
achd  beatha  gun  chrìoch. 

17  Oir  tha  e  'deanamh  fia- 
nuis,  Gur  sagart  thu  gach  linn 
a  rèir  orduigli  Mhelchisedeic. 

18  Oir  gu  deimhin  tha  an 
àithne  roimhe  airacur  aircùl, 
air  son  i  bhi  anmhunn  agus 
neo-tharbhach. 

19  Oir  cha  d'rinn  an  lagh 
ni  sam  bith  foirfe,  ach  rimi 
toirt  a  steach  dòchais  a's  fearr 
e :  tre'm  bheil  sinn  a  teachd 
am  fagus  do  Dhia. 

20  Agus  a  mheud  nach 
d'ì'inneadh  sagnrt  deth  gun 
mhionnaibh  ; 

21  (Oir  rinneadh  sagarta 
dhiubhsan  as  eugmhais  mhi- 
onnan :  ach  dheth-san  le  mi- 
onnaibh,  tre'n  ti  a  thubhairt 
ris,  Mhionnaich  an  Tighearn, 
agus  cha  ghabh  e  aithreachas, 
Is  sagart  thu  gu  siorruidh,  a 
rèir  orduigh  Mhelchisedeic  ;) 

22  Is  co  mòr  as  sin  a  rinn- 
eadh  losa  'n  a  urras  air  coimh- 
cheangal  a's  fearr. 

23  Agus  bha  gu  deimhin 
mòran  diubhsan  'n  an  sagart- 
aibh,  do  bhrìgh  gu'n  do  bhac- 
adh  dhoibh  leis  a'  bhàs  bhi 
maireann  : 

24  Acli  an  duine  so,  do 
bhrìgh  gu  mair  e  gu  siorruidh, 
tha  sagartachd  neo-chaoch- 
luidheach  aige. 

25  Air  an  aobhar  sin  tha  e 
mar  an  ceudna  comasach  air 
an  dream  a  thig  a  dh'ionn- 


CAIB. 

suidh  Dhè  trìd-san  a  thèar-' 
nadh  gu  h-ìomlan,  do  bhrìg-h 
gu  bheil  e  beò  gu  siorruidh 
gu  eadar-ghuidhe  a  deanamh 
air  an  son. 

26  Oir  bha  shamhuil  sin 
do  àrd-shagart  iomchuidh 
dhuinne,  a  hlia  naomh,  neo- 
lochdach,  neo-thruaillidh,  air 
a  dhealachadh  o  pheacach- 
aibh  agus  a  rinneadh  ni's 
àirde  na  na  nèamha  ; 

27  Nach  feum  gach  là  mar 
na  h-àrd-shagairt  ud  ìobairt- 
ean  thoirt  suas,  air  tùs  air  son 
a  pheacanna  fein,  agus  an 
dèigh  sin  air  son  pJieacaìina 
an  t-sluaigh:  oir  rinn  e  so  aon 
uair,  's  an  àm  a  thug  se  e  fèin 
mar  ìobairt. 

28  Oir  tha  an  lagh  a'  dean- 
amh  àrd-shagarta  do  dhaoin- 
ibh  aig  am  bheil  anmhuinn- 
eachd  ;  ach  focal  nam  mionn- 
an  a  bha  an  dèigh  an  lagha, 
fl'  deanamh  ard-shagairt  do'n 
Mhac,  a  tha  air  a  dheanamh 
iomlan  gu  siorruidh. 

CAIB.  VIII. 

ANIS  is  e  so  suim  nan 
nithe  a  labhair  sinn ;  Tha 
shamhuil  sin  do  àrd-shagart 
againn,  a  tha  air  suidhe  air 
deis  righ-chaithreach  na  mòr- 
achd  anns  na  nèamhaibh  ; 

2  Ministeir  nan  ionad 
naomha,  agus  an  fhìor  phàill- 
iuin,  a  shuidhich  an  Tighearn, 
agus  cha  bu  duine. 

3  Oir  tha  gach  uile  àrd- 
shagart  air  orduchadh  chum 
tiodhlacan  agus  ìobairtean  a 
thoirt  suas :   uinie  sin  b'èigin 


VIII.  427 

gu'm  biodh  aig  an  duine  so 
mar  an  ceudna  ni-èigin  r'a 
thabhairt  suas. 

4  Oir  nam  biodh  e  air  thai- 
amh,  cha  bhiodh  e  'n  a  shagart, 
do  bhrìgh  gu  bheil  sagairt  ann 
a  tha  'tabhairt  suas  'thiodhlac  a 
rèir  an  lagha : 

5  Muinntir  a  tha  'deanamh 
seirbhis  le  samhladh  agus 
sgàile  nan  nithe  nèamhaidh,  a 
rèir  mar  a  dh'orduicheadh  do 
Mhaois  le  Dia  'n  uair  a  bha  e 
air  tì  am  pàilliun  a  chur  suas. 
Oir  feuch,  (a  ta  e  ag  ràdh,) 
gu'n  dean  thu  na  h-uile  nithe 
rèir  an  t-saimpleir  a  nochdadh 
dhuit  's  an  t-sliabh. 

6  Ach  a  nis  fhuair  e  min- 
istreileachd  a's  ro-fhearr,  a 
mheud  gu  bheil  e  mar  an 
ceudna  'n  a  eadar-mheadhonair 
air  coimhcheangal  a's  fearr,  a 
chaidh  dhaingneachadh  air 
geallaibh  a's  fearr. 

7  Oir  nam  biodh  an  ceud 
choimhcheangal  sin  gun  uir- 
easbhuidh  ;  cha-n  iarrtadh  àit 
do'n  dara  coimhcheangal. 

8  Oir,  a'  faotainn  croiu 
doibh,  a  ta  e  ag  ràdh,  Feuch 
thig  na  làithean,  (tha  an  Tigh- 
earn  ag  ràdh,)  anns  an  dean 
mi  coimhcheangal  nuadh  ri 
tigh  Israeil,  agus  ri  tigh  lu- 
dah  : 

9  Cha-nann  a  rèir  a'  choimh- 
cheangail  a  rinn  mi  r'an  aith- 
richibh,  anns  an  là  a  rug  mi 
air  làimh  orra  chum  an  treòr- 
achadli  a  mach  à  talamh  na 
h-Eiphit ;  do  bhrìgh  nacli 
d'fhan  iad  ann  am  choimh- 
cheangal,    agus    chuir  mise 


428 


EABHRUTDHICH. 


suaracli  iadsan,  tha  an  Tigh- 
earn  ag  ràdh. 

10  Oir  is  e  so  an  coimh- 
cheaugal  a  ni  mi  ri  tigh  Israeil 
an  dèigh  nan  làithean  ud,  tha 
an  Tighearn  ag  ràdh  ;  Cuiridh 
mi  mo  reachdan  'n  an  inntinn, 
agus  sgrìobhaidh  mi  iad  air 
an  cridheachaibh :  agus  bith- 
idh  mi  a'm'  Dhia  dhoibh,  agus 
bithidh  iadsan  'n  an  sluagh 
dhomhsa. 

11  Agus  cha  teagaisg  iad 
gach  aon  a  choimhearsnach, 
agus  gach  aon  a  bhrathair,  ag 
ràdh,  Gabh  eòlas  air  an  Tigh- 
earn :  oir  bithidh  eòlas  aca 
uile  orm,  o'n  neach  a's  lugha 
gus  an  neach  a's  mò  dhiubh. 

12  Oir  bithidh  mise  tròcair- 
each  d'an  euceartaibh,  agus 
am  peacanna  agus  an  aingidh- 
eachd  cha  chuimhnich  mi  ni's 
mò. 

13  Am  feadh  a  ta  e  ag  ràdh, 
Coimhcheangal  nuadh,  rinn  e'n 
ceud  choimhcheangal  sean.  A 
nis  an  ni  a  ta  aosda  agus  air 
fàs  sean,  tha  e  fagus  do  dhol 
as  an  t-sealladh. 

CAIB.  IX. 

BHA  ma  seadh  gu  dearbh 
aig  a'  cheud  phailliun  or- 
duighean  a  thaobh  seirbhis 
Dè,  affus  naomh-ionad  saog-h- 
alta. 

2  Oir  dheasaicheadh  an 
ceud  phàilliun,  anns  an  robh 
an  coinnleir,  agus  am  bòrd, 
agus  aran  na  fianuis,  ris  an  ab- 
rar  an  t-iotiad  naomh. 

3  Agus  an  taobh  a  stigh 
do'n    dara    roinn-bhrat,  am 


pàilliun  ris  an  abrar  an  t-ionad 
a's  ro  naomha ; 

4  Anns  an  robh  an  tùiseir 
òir,  agus  àirc  a'  choimhcheang- 
ail  air  a  còmhdacnadh  mu'n 
cuairt  le  h-òr,  anns  an  robh  a' 
phoit  òir  anns  an  robh  ara 
mana  agus  slat  Aaroin  a  bha 
fo  bhlàth,  agus  clàir  a'  choimh- 
cheangail ; 

5  Agus  os  a  ceann,  cherub- 
an  na  glòire,  a'  cur  sgàile  air 
caithir  na  tròcair;  mu  nach 
urrainn  sinn  a  nis  labhairt  fa 
leth. 

6  A  nis  an  uair  a  bha  na 
nithe  so  air  an  cur  an  ordugh 
mar  so,  chaidh  na  sagairt  a 
ghnàth  a  steach  do'n  cheud 
phàilliun,  a'  coimhlionadh  seir- 
bhis  Dè. 

7  Ach  do'n  dara  pàilliun 
chaidh  an  t-àrd-shagart,  'n  a 
aonar  a  steach  aon  uair  's  a' 
bhliadhna,  cha  b'ann  as  eug- 
mhais  fola,  a  thug  e  suas  air 
a  shon  fèin,  agus  air  son  seach- 
arain  an  t-sluaigh : 

8  Air  bhi  do'n  Spiorad 
naomh  a'  nochdadh  so,  naeh 
robh  fathast  an  t-sh'ghe  chum 
an  ionaid  bu  ro-naomha  air  a 
foillseachadh,  am  feadh  a  bha 
an  ceud  phàiUiun  fathast  'n  a 
sheasamh: 

9  Ni  a  bha 'n  a  shamhladh 
do'n  aimsir  a  ta  làthair,  anns 
an  robh  araon  tiodhlacan  agus 
ìobairtean  air  an  toirt  suas, 
nach  robh  comasach  air  an  ti 
a  bha  deanamh  na  seirbhis 
sin  a  dheanamh  coimhlionta, 
thaobh  a  choguis, 

An  t-seirbhis  a  bha  mhàin 


CAIB.  IX. 


429 


ann  am  biadhaibh  agus  aun 
an  deocliaibb,  agus  ann  an 
iomadh  gnè  ionnlaid,  agus 
deas-g-hnàthachaibh  a  thaobh 
na  feòla,  achuireadh  mar  uall- 
aich  orra  gu  àm  an  leasach- 
aidh. 

11  Ach  air  teachd  do 
Chriosd  'n  a  àrd-shagart  nan 
nithe  maithe  a  bha  ri  teachd, 
tre  phàilliun  bu  mhò  agus  bu 
diongmhalta,  nach  d'rinneadh 
le  làmhaibh,  sin  r'a  ràdh,  nach 
robh  do'n  togail  so  ; 

12  Agus  cha  b'ann  tre  f  huil 
ghabhar  agus  laogh,  ach  tre 
fhuil  fèin  a  chaidh  e  steach 
aon  uair  do'n  ionad  naomh, 
air  dha  saorsa  shiorruidh  f  haot- 
ainn  dhuinne. 

13  Oir  ma  ni  fuil  tharbh, 
agus  ghabhar,  agus  luaithre 
aiffhe  air  a  crathadh  air  an 
dream  a  bha  neoghlan,  an 
naomhachadh  chum  glanaidh 
na  feòla ; 

14  Cia  mòr  a's  mò  ni  fuil 
Chriosd,  a  thug  e  fèin  suas 
tre'n  Spiorad  shiorruidh  gun 
lochd  do  Dhia,  bhur  coguis-sa 
ghlanadh  o  oibribh  marbha 
chum  seirbhis  a  dheanamh 
do'n  Dia  bheò  ? 

15  Agus  air  a  shon  so  is 
esan  eadar-mheadhonair  an 
tiomnaidh-nuaidh,  ionnus  tre 
fhulangas  a'  bhàis,  chum  saor- 
sa  nan  euceart  a  blia  fuidh  'n 
cheud  thiomnadh  a  chosnadh, 
gu'm  faigheadh  iadsan  a  ta  air 
an  gairm  gealladh  na  h-oigh- 
reachd  siorruidh. 

16  Oir  far  am  bheil  tiom- 
nadh,  is  èigin  bàs  an  tiom- 


naidh-fhir  a  bhi  ann  mar  an 
ceudna. 

17  Oir  a  ta  tiomnadh  daing- 
ean  an  dèigh  bàis  dhaoine : 
ach  cha-n  'eil  brìgh  sam  bith 
ann  am  feadh  a  ta'n  tiomnaidh- 
fhear  beò. 

18  A  rèir  sin,  ni  mò  bha'n 
ceud  thiomnadh  air  achoisreag- 
adh  as  eugmhais  fola. 

19  Oir  an  uair  a  labhradh 
gach  uile  àithne  rèir  an  lagha 
ris  an  t-sluagh  uile  le  jMaois, 
air  dha  fuil  laogh  agus  gbabh- 
ar  a  ghabhail,  maille  ri  h-uisge, 
agTis  oluinn  scarlaid,  agus 
hisop,  chrath  e  iad  araon  air 
an  leabhar  agfus  air  an  t-sluag'h 

O  O 

uile, 

20  Ag  ràdh,  'S  i  so  fuil  an 
tiomnaidh  a  dh'àithn  Dia 
dhuibh. 

21  Os  bàrr,  chrath  e  mar 
an  ceudna  an  fhuil  air  a' 
phàilliun,  agus  air  soithichibh 
na  naomh-sheirbhis  uile. 

22  Agus  is  beag  nach  'eil 

O  O 

na  h-uile  nithe  air  an  glanadh 
le  fuil  a  rèir  an  lagha ;  agiis 
as  eugmhais  dòrtaidh  fola  cha 
-n  'eil  maitheanas  r'a  fhaot- 
ainn. 

23  B'fheumail  uime  sin 
gu'm  biodh  samhlaidh  nan 
nithe  e  ta  's  na  nèamhaibh  air 
an  glanadh  leo  so ;  ach  na 
nithe  nèamhaidh  fèin  le  ìob- 
airtibh  a  b'f  hearr  na  iad  so  : 

24  Oir  cha  deachaidhCriosd 
a  steach  do  na  h-ionadaibh 
naomha  làmh-dheanta,  nithe 
a  ta  'n  an  samhlachas  air  an 
fhìor  ionad ;  ach  do  nèamh 
fèin,  chum  a  nis  e  fèin  a  nochd- 


430 


EABHRUIDHICH. 


adh  ann  am  fianuis  Dè  air  ar 
son-ne  : 

25  No  fòs  chum  e  fèin  ìob- 
radh  gu  minic,  mar  a  theid  an 
t-àrd-shagart  gach  bliadhna 
steach  do'n  ionad  naomh,  le  fuil 
nach  leis  fèin. 

26  (Oir  mar  sin  b'èigin 
gu'm  fulaingeadh  e  gu  minic 
o  thoiseach  an  t-saoghail ;)  ach 
a  nis  dh'fhoillsicheadh  e  aon 
uair  ann  an  deireadh  an 
t-saoghail,  chum  peacadh  a 
chur  air  cùl  tre  e  fèin  ìobradh. 

27  Agus  amhuil  a  ta  e  air 
orduchadh  do  dhaoinibh  bàs 
fhaotainn  aon  uair,  ach  'n  a 
dhèigh  so  breitheanas : 

28  Mar  sin  thugadh  Criosd 
suas  aon  uair  a  thoirt  air  falbh 
peacanna  mhòran,  ach  an  dara 
uair  as  eugmhais  peacaidh 
foillsichear  e  dhoibh-san  aig 
am  bheil  sùil  ris,  chum  slàinte. 

CAIB  X. 

UIME  sinairbhi  aig  an  lagh 
sgàile  nithe  maithe  ri 
teachd,  agus  cha-n  e  fior-chos- 
las  nan  nithe  fèin,  cha-n  'eil  e 
comasach  dha  an  dream  a 
thig  d'a  ionnsuidh  a  chaoidh 
a  dheanamh  coimhlionta  leis 
na  h-ìobairtibh  sin,  a  bha  iad 
a'  toirt  suas  o  bhliadhna  gu 
bliadhna  a  ghnàth. 

2  Oir  an  sin  nach  sguireadh 
iad  do  bhi  'g  an  toirt  suas  ?  do 
bhrìgh  nach  biodh  aig  kichd 
deanamh  na  naomh-sheirbhis 
tuilleadh  coguis  air  bith  peac- 
aidh,  air  dhoibh  bhi  aon  uair 
air  an  ghmadh. 

3  Ach  anns  na  h-iobairtibh 


sin  nithear  ath-chuimhneach- 
adh  air  na  peacaibh  gach 
bliadhna. 

4  Oir  cha-n  'eil  e'n  comas 
gu  tugadh  fuil  tharbh  agus 
ghabhar  peacanna  air  falbh. 

5  Uime  sin  ag  teachd  dha 
do'n  t-saoghal,  a  ta  e  ag  ràdh, 
lobairt  agus  tabhartas  cha 
b'àill  leat,  ach  dh'ulluich  thu 
corp  dhomhsa  : 

6  Ann  an  ìobairtibh-loisgte, 
agus  ann  an  ìobairtibh  air  son 
peacaidh  cha  robh  tlachd  ag- 
ad  : 

7  An  sin  thubhairt  mise, 
Feuch,  tha  mi  a'  teachd,  (ann 
an  rola  an  leabhair  tha  sud 
sgrìobhta  orm,)  chum  do  thoil- 
sa  a  dheanamh,  O  Dhè. 

8  Air  dha  a  ràdh  roimh  sin, 
lobairt,  agus  tabhartas,  agus 
ìobairte-loisgte,  agus  ìobairt 
air  son  peaeaidh  cha  b'àill 
leat,  agus  cha  robh  do  thlaclid 
annta,  (a  tha  air  an  toirt  suas 
a  rèir  an  lagha ;) 

9  An  sin  thubhairt  e,  Feuch, 
a  ta  mi  a'  teachd  a  dheanamh 
do  thoil-sa,  O  Dhè.  Tha  e 
cur  air  cùl  a'  cheud  ni,  chuni 
gu'n  daingnich  e  an  dara  ni. 

10  Leis  an  toil  so  tha  sinne 
air  ar  naomhachadh,  tre'  toirt 
suas  cuirp  losa  Criosd  aon 
uair. 

1 1  Agus  tha  gach  uile  shag- 
art  a'  seasamh  gach  là,  a' 
frithealadh  agus  a'  toirt  suas 
nan  ìobairt  cbeudna  gu  minic, 
nithe  do  nach  'eil  e'n  comas 
a  chaoidh  peacaiina  thoirt  air 
falbh  : 

12  Ach  an  duine  so,  an 


CAIB.  X. 


431 


deigh  dha  aon  ìobairt  a  thoirt 
suas  air  son  peacaidh,  shuidh 
e  a  ehaoidh  tuilleadh  air  deas 
làimh  Dhè  ; 

13  A'  feitheamh  o  sin  suas 
gus  an  cuirear  a  naimbde  'n  an 
stòl-chos  fo  'chosaibh. 

14  Oir  le  aon  ìòbairt  rinn 
e  chaoidh  foirfe  iadsan  a  taair 
an  naomhachadh. 

15  Agus  tha  an  -Spiorad 
naomh  mar  an  ceudna  a'  dean- 
amh  fianuis  duinne  air  na  nith- 
ihli  so  :  oir  an  dèigh  dha  ràdh 
roimh, 

16  Is  e  so  an  coimhcheang- 
al  a  ni  mi  riu  an  dèigh  nan 
làithean  ud,  tha  an  Tighearn 
ag  ràdh,  Cuiridh  rai  mo  reachd- 
an  'n  an  cridhe,  agus  sgrìobh- 
aidh  rai  iad  air  an  inntinn : 

1 7  Agus  am  peacanna  agus 
an  eucearta  cha  chuimhnich 
mi  ni's  mò. 

18  A  nis,  far  am  bheil 
maitheanas  nan  nithe  so,  cha-n 
'eil  tabhartas  air  son  peacaidh 
ann  ni's  mò. 

19  Uirae  sin,  a  bhràithre, 
do  bhrìgh  gu  bheil  dànachd 
againn  chum  dol  a  steach  d'on 
ionad  a's  naoraha  tre  fhuil 
losa, 

20  Air  slighe  nuaidh  agus 
bheò  a  choisrig  e  dhuinne, 
tre'n  roinn-bhrat,  sin  r' a  ràdh, 
tre  'f  heòil  fèin  : 

21  Agus  do  bhrìgh  gu  bheil 
againn  àrd-shagart  os  ceann 
tighe  Dhè, 

22  Thigearaaid  ani  fagus  le 
cridhe  fìor,  ann  an  làn  dearbh- 
bheachd  a'  chreicTimli,  le  ar 
cridheachaibh  air  an  crath- 


ghlanadh  o  dhroch  coguis,  a- 
gus  le  ar  cuirp  air  an  nigh- 
eadh  le  h-uisge  glan. 

23  Cumamaid  gu  daingean 
aidmheil  ar  dòchais  gun 
chlaonadh,  (oir  is  fìrinneach 
an  ti  a  gheall :) 

24  Agus  thugaraaid  an  aire 
d'a  chèile  chura  ar  brosnach- 
adh  gu  gràdh,  agus  gu  deadh 
oibribh  : 

25  Gun  bhi  leigeadh  dhinn 
sinn  fèin  a  chruinneachadh  an 
ceann  a  chèile,  mar  is  gnàth 
le  dreara  àraidh  ;  ach  a'  comh- 
airleachadh  a  ^heile  :  agus  gu 
raa  mòid  a  nisÌHn  so,  gu  bheil 
sibh  a'  faicinn  an  là  a'  tarruing 
am  fagus. 

26  Oir  ma  pheacaicheas 
sinn  do  ar  toil  fèin  an  dèigh 
dhuinn  edlas  na  fìrinn  fhaot- 
ainn,  cha-n  fhàgar  tuilleadh 
dhuinn  ìobairt  air  son  peac- 
aidh, 

•27  Ach  dùil  eagalach  ri 
breitheanas,  agus  fearg  theinn- 
teach,  a  sgriosas  na  h-eascaird- 
ean. 

28  A  n  neach  a  rinn  tàir  air 
lagh  Mhaois,  bhàsaich  e  gun 
tròcair,  fo  dhithis  no  thriuir 
do  fhianuisibh  : 

29  Cia  mor  is  raò  na  sin 
ara  peanas  a  shaoileas  sibh  air 
ara  measar  esan  toillteanach, 
a  shaltair  fo  'chosaibh  Mac 
Dhè,  agus  a  raheas  mar  ni 
mi-naomha  fuil  a'  choimh- 
cheangail,  leis  an  do  naorah- 
aicheadh  e,  agus  a  rinn  tarcuis 
air  Spiorad  nan  gràs  ? 

30  Oir  is  aithne  dhuinn  an 
Ti  a  thubhairt,  Is  learasa  an 


482 


EABHRUIDHICH. 


dìoghaltas,  agus  bheir  mi  dìol- 
adh  uam,  tha  an  Tighearn  ag 
ràdh :  agus  a  rìs,  Bheir  an 
Tighearn  breth  air  a  shluagh. 

31  Is  ni  eagalach  tuiteam 
ann  an  làmhaibh  an  Dè  bheò. 

32  Ach  biodh  ath-chuimh- 
ne  agaibh  air  na  làithibh  a 
chaidh  seachad,  anns  an 
d'fhuiling  sibh,  an  dèigh 
dhuibh  bhi  air  bhur  soillseach- 
adh,  gleachda  mòr  fulangais; 

33  Ann  an  cuid  am  feadh 
a  rinneadh  sibh  'n  'ur  ball-amli- 
airc,  araon  tre  mhaslaibh  agus 
thrioblaidibh  ;  agus  ann  an 
cuid,  am  feadh  a  rinneadh  sibh 
'n  'ur  companaich  dhoibli-san 
ris  an  do  bhuinèadh  mar  sin. 

34  Oir  bha  comh-fhulangas 
agaibh  riumsa  ann  am  gheimh- 
libh,  agus  ghabh  sibh  le  luath- 
ghair  ri  creachadh  bhur  maoin, 
air  dhuibh  fios  a  bhi  agaibh 
annaibh  fèin  gu  bheil  agaibh 
air  nèamh  maoin  a's  fearr,  a- 
gus  a  ta  maireannach. 

35  Uime  sin  natilgibh  uaibh 
bhur  muinghin,  aig  am  bheil 
mòr  dhiol-thuarasdal. 

36  Oir  a  ta  feum  agaibh 
air  foighidin ;  chum  an  dèigh 
dhuibh  toil  Dè  a  dheanamh, 
gu'm  faigh  sibh  an  gealladh. 

37  Oir  fathast  seallan  beag, 
agus  an  ti  a  ta  ri  teachd  thig 
e,  agus  cha  dean  e  moille. 

38  A  nis  bithidh  am  fìrean 
beò  tre  chreidimh :  ach  ma 
philleas  neach  sam  bitJi  air  ais 
cha  bhi  aig  m'anamsa  tlachd 
ann. 

39  Ach  cha-n  'eil  sinne  do'n 
dream  sin  a  philleas  air  an  ais 


chum  sgrios  ;  ach  do'n  dream 
a  chreideas,  chum  tearnaidh 
an  anama. 

CAIB.  XI. 

ANIS  is  e  creidimh  brìgh 
nan  nithe  ri'm  bheil 
dòchas,  dearbh-chinnte  nan 
nithe  nach  faicear. 

2  Oir  is  ann  tre  so  a  fhuair 
na  sinnsirean  deadh  theisteas, 

3  Tre  chreidimh  tha  sinn 
a'  tuigsinn  gu'n  do  chruth- 
aicheadh  na  saoghail  tre  f  hocal 
Dè,  air  chor  as  nach  d'rinn- 
eadh  na  nithe  a  chithear  do 
nithibh  a  bha  r'am  faicinn. 

4  Tre  chreidimh  thug  Abel 
suas  do  Dhia  ìobairt  ni  b' 
fhearr  na  Cain,  tre  an  d'thug- 
adh  teisteas  dha  gu'n  robh  e 
'n  a  fhìrean,  air  bhi  do  Dhia 
a'  deanamh  fianuis  d'a  thiodli- 
lacaibh  :  agus  tre  sin,  air  dha 
bhi  marbh,  tha  e  fathast  a' 
labhairt. 

5  Tre  chreidimh  dh'atharr- 
aicheadh  Enoch  chum  nach 
faiceadh  e  bàs;  agus  cha  d'- 
fhuaradh  e,  do  bhrigh  gu'n 
d'atharraich  Dia  e  :  oir  roimli 
'atharrachadh  thugadh  fianuis 
da,  Gu'n  do  thaitinn  e  ri  Dia. 

6  Ach  as  eugmhais  creid- 
imh  cha-n  'eil  e'n  comas  a 
thoileachadh  :  oir  is  èigin  do'n 
ti  a  thig  a  dh'ionnsuidh  Dhè 
a  chreidsinn  gu  bheil  e  anu, 
agus  gur  e  an  Ti  e  a  bheir 
duais  do'n  dream  a  dh'iarras  e 
gu  dìchiollach. 

7  Tre  chreidimh  air  doNoah 
rabhadh  fhaotainn  o  Dhia  mu 
thimchioll  nithe  nach  robh  idir 


CAIB.  XI. 


433 


r'am  faicinn,  agus  eagal,  a 
gbabbail,  dh'ulluich  e  àirc 
chuni  tèarnaidh  a  theaghlaich ; 
tre'n  do  dhit  e  an  saoghal,  a- 
gus  rinneadh  e  'n  a  oighre  air 
an  fhìreantachd  a  ta  thaobh 
creidimh. 

8  Tre  chreidimh,  'n  uair  a 
ghairmeadh  Abraham  gu  dol 
a  mach  do  ionad  a  bha  e  gu 
fhaotainn  an  dèigh  sin  mar 
oighreachd,  f  hreagair  e  ;  agus 
dh'imich  e  mach  gun  fhios  a 
bhi  aige  c'àit  an  robh  e  dol. 

9  Tre  chreidimh  bha  e  air 
chuairt  ann  an  tìr  a'  gheall- 
aidh,  mar  ann  an  tìr  choimh- 
ich,  a'  gabhail  còmhnuidh 
ann  am  pàiUiunaibh  maille  ri 
h-Isaac  agus  lacob,  comh- 
oighreachan  a'  gheallaidh 
cheudna. 

10  Oir  bha  sùil  aige  ri  baile 
aig  am  bheil  Ijunaitean,  air  am 
hheil  Dia  'n  a  fhear-dealbhaidh 
agus  'n  a  fhear-togail. 

11  Tre  chreidimh  mar  an 
ceudna  fhuair  Sarah  fèin  neart 
gu  sliochd  a  ghabhail  'n  a 
broinn,  agus  rug  i  leanabh  an 
dèigh  dhi  dol  thar  aois  cloinne,  < 
do  bhrìgh  gu'n  do  mbeas  i 
gu'n  robh  esan  fìrinneach  a 
thug  an  gealladh. 

12  Uime  sin  ghineadh  o  aon 
a  mhàin,  agus  esan  ionann  a- 
gus  marbh,  sliochd  mar  reulta 
nèimh  thaobh  lìonmhoireachd, 
agus  mar  a'  ghaineamh  air 
tràigh  na  faìrge  do-àircamh. 

13  Fhuir  iad  so  uile  bàs 
ann  an  creidimh,  gun  na  geall- 
anna  fhaotainn,  ach  airdhoibh 
am  faicìnn  fad  o  làimb,  (agus 


an  làn-chreidsinn,)  ghabh  iad 
riu,  agus  dh'aidich  iad  gu'm 
bu  choiffrich  affus  luchd-cuairt 
air  an  talamh  iad  fèin. 

14  Oir  an  dream  a  ta  ag 
ràdh  nan  nithe  sin,  tha  iad  a' 
nochdadh  gu  soilleir  gu  bheil 
iad  ag  iarraidh  dùthcha. 

15  Agus  gu  fìrinneach  nam 
biodh  iad  cuimhneachail  air 
an  dhthaich  sin,  as  an  d'thàin- 
ig  iad  a  mach,  dh'fheudadh 
iad  àm  iomchuidh  fhaghail  air 
pilleadh  : 

16  Ach  a  nis  tha  dèidh  aca 
air  dìithaich  a's  fearr,  eadhon 
dìithaich  nèamhaidh  :  uime  sin 
cha  nàr  le  Dia,  gu'n  goirear 
an  Diasan  dheth :  oir  dh'ull- 
uiche  e  dhoibh  baile. 

17  Tre  chreidimh  db'ìobair 
Abraham,  air  dha  bhi  air  a 
dhearbhadh,  a  nihac  Isaac ; 
agus  thug  an  ti  a  fhuair  na 
geallanna  suas  'aon-gbin  mhic ; 

18  Ris  an  dubhradb,  Ann 
an  Isaac  goirear  do  sbliochd  : 

19  A'  meas  gu'm  bu  chom- 
asacb  Dia  air  a  thogail  eadhon 
o  na  marbhaibh ;  o'n  d'fhuair 
se  e  eadhon  ann  an  cosamh- 
lachd. 

20  Tre  chreidimh  bheann- 
aich  Isaac,  lacob,  agus  Esau, 
mu  thimcbioll  nithe  a  bba  ri 
teachd. 

21  Tre  chreidimh  bheann- 
aich  lacob,  ag  fagbail  bàis  da, 
ditbis  mbac  loseiph ;  agus 
rinn  e  aoradh,  a'  leigeadh  a 
chudthrom  air  bàrr  a  bhata. 

22  Tre  chreidimli  rinn  lo- 
se])h,  ri  àm  fagbail  a'  bhàis 
da,  iomradb  air  dol  a  much 

2  E 


434 


EABHRUIDHICH. 


cbloinn  Israeil ;  agus  thug 
e  àithne  mu  thimchioll  a 
chnàmh. 

23  Tre  chreidimh  an  uair 
a  rugadh  Maois,  dh'fliolaich- 
eadh  e  tri  mìosan  le  'phàrant- 
aibh,  do  bhrìgh  gu'm  fac  iad 
gu'm  bu  leanabh  tlachdmhor 
e  ;  agus  cha  robh  eagal  orra 
roimh  àithne  an  righ. 

24  Tre  chreidimh  air  teachd 
gu  h-aois  do  Mhaois,  dhiùlt  e 
bhi  air  a  ghairm  'n  a  mhac  do 
nighinn  Pharaoh  ; 

25  A'  ròghnachadh  àmh- 
ghar  fhulang  maille  ri  sluagh 
Dhè,  roimh  shòlas  a'  pheac- 
aidh  a  mhealtuinn  rè  seal ; 

26  A'  meas  gu'm  bu  mhò 
an  saoibhreas  masladh  Chriosd 
na  ionmhais  na  h-Eiphit :  oir 
bha  sùil  aige  ris  an  luach- 
saoithreaeh. 

27  Tre  chreidimh  thrèig  e'n 
Eiphit,  gun  eagal  a  bhi  air 
roimh  chorruich  an  righ :  oir 
bha  e  làidir  'n  a  inntinn,  mar 
neach  a  bha  faicinn  an  ti  a  ta 
neo-fhaicsinneach. 

28  Tre  chreidimh  ghlèidh 
e  a'  chàisg,  agus  an  dòrtadh 
fola,  chum  nach  beanadh  an  ti 
a  sgrios  na  ceud-ghin  riusan. 

29  Tre  chreidimh  chaidh 
iad  tre  a'  mhuir  ruaidh,  mar 
tre  thalamh  tioram  :  ni  'n  uair 
a  thug  na  h-Eiphitich  ionn- 
suidh  air  a  dheanamh,  bhàth- 
adh  iad. 

80  Tre  chreidimh  thuit  ball- 
acha  lericho,  an  dèigh  bhi  air 
an  cuairteachadh  rè  sheachd 
làithean. 

81  Is  ann  tre  chreidimh 


nach  do  sgriosadh  Rahab  an 
strìopach  maille  riusan  nach 
do  chreid,  'n  uair  a  ghabh  i  ris 
an  luchd-brathaidh  'an  sìth. 

82  Agus  ciod  tuiUeadh  a 
their  mi?  oir  theirgeadh  an 
ùine  dhomh  ann  an  labhairt 
mu  Ghideon,  Bharac,  agus 
Shampson,  agus  lephthah, 
Dhaibhidh  mar  an  ceudna,  a 
gus  Shamuel,  agus  na  fàidh- 
ibh: 

33  Muinntir,  tre  chreid- 
imh,  a  cheannsaich  rìoghachd- 
an,  a  dh'oibrich  fìreantachd,  a 
fhuair  geallanna,  a  dhruid 
beoil  leòmhan, 

84  A  mhùch  neart  teine,  a 
chaidh  as  o  fhaobhar  a'chlaidh- 
eimh,  o  anmhuinneachd  a  rinn- 
eadh  neartmhor,  a  dh'fhàs 
treun  ann  an  cath,  a  chuir  air 
theicheadh  armailte  nan  coimh- 
each. 

35  Fhuair  mnài  am  mairbh 
air  an  togail  a  rìs  gu  beatha : 
agus  chràidh-phianadh  dream 
eile,  gun  iad  a  ghabhail  ri 
saorsa  ;  chum  gu  faigheadh  iad 
aiseirigh  a  b'fhearr. 

86  Fhuair  dream  eile  deuch- 
ainn  do  fhanoidibh,  agus 
do  sgiùrsaibh,  seadh  fòs,  do 
gheimhlibh  agus  do  phrìosan. 

37  Chlachadh  iad,  shàbh- 
adh  as  a  chèile  iad,  bhuair- 
eadh  iad,  chuireadh  gu  bàs  leis 
a'  chlaidheamh  iad  :  chaidh 
iad  mu'n  cuairt  'n  am  fògar- 
aich  ann  an  croicnibh  choir- 
ach  agus  ghabhar,  ann  an  uir- 
I  easbhuidh,  ann  an  trioblaidibh, 
ann  an  cràdh  ; 

!     38  (Dream  air  nach  b'airidh 


CAIB.  XII. 


435 


an  saoglial ;)  a'  dol  air  seacli- 
aran  ann  am  fàsaichibh,  agns 
air  slèibhtibh,  agus  ann  an 
uamhaibh  agus  ann  an  slochd- 
aibh  na  talmhainn. 

39  Agus  air  dhoibh  so  uile 
deadh  theisteas  fhaotainn  tre 
chreidimh,  cha  d'fhuair  iad  an 
gealladh  : 

40  Air  do  Dhia  ni  eigin  a's 
fearr  a  sholar  dhuinne,  ionnus 
nach  biodh  iadsan  air  an  dean- 
amh  foirfe  as  ar  n-eugmhais-ne. 

CAIB.  XII. 

UIME  sin,  air  dhuinne  bhi 
air  ar  cuairteachadh  le 
neul  co  mòr  do  fhianuisibh, 
cuireamaid  dhinn  gach  leth- 
trom,  agus  am  peacadh  a  ta 
gu  furas  ag  iadhadh  umainn, 
agus  ruitheamaid  le  foighidin 
an  rèis  a  chuireadh  romhainn, 

2  Ag  amharc  air  losa,  ceann- 
ard  agus  fear-crìochnaich  ar 
creidimh,  neach  air  son  an 
aoibhneis  a  chuireadh  roimhe, 
a  dh'fhuiling  an  crann-ceus- 
aidh,  a'  cur  na  nàire  an  neo- 
shuim,  agus  a  shuidh  air  deis 
righ-chaithreach  Dè. 

3  Uime  sin  thugaibh  fa'near 
esan  a  dh'fhuiHng  a  shamhuil 
sin  do  ana-cainnt  o  pheacaich 
'n  a  aghaidh  fèin,air  eagal  gu'm 
bi  sibh  sgìth  agus  lag  ann  bhur 
n-inntinnibh. 

4  Cha  do  sheas  sibh  fathast 
gu  fuil,  a'  cathachadh  an  agh- 
aidh  peacaidh. 

5  Agus  dhìchuimhnich  sibh 
an  earail  a  ta  labhairt  ribh  mar 
ri  cloinn,  A  mhic,  na  cuir 
suarach     smachdachadh  an 


Tighearn,  agus  na  fannaich 
'n  uair  a  chronaichear  leis  thu  : 

6  Oir  an  ti  a's  ionmhuinn 
leis  an  Tighearn,  smachdaich- 
idh  se  e,  agus  sgiùrsaidh  e 
gach  mac  ris  an  gabh  e. 

7  Ma  ghiùlaineas  sibh 
smachdachadh,  tha  Dia,  a' 
buntuinn  ribh  mar  ri  cloinn : 
oir  cò  am  mac  nach  smachd- 
aich  an  t'Athair? 

8  Ach  ma  tha  sibh  as  eug- 
mhais  smachdachaidh,  d'am 
bheil  na  h-uile  'n  an  luchd- 
comhpairt,  an  sin  is  clann  dìol- 
ain  sibh,  agus  cha  chlann  dlujli- 
each. 

9  Os  bàrr,  bha  againn 
aithriche  thaobh  na  feòla,  a 
smachdaich  sinn,  agus  thug 
sinn  urram  dhoibh :  nach  mò 
gu  mòr  is  còir  dhuinn  bhi  ùmh- 
al  do  Athair  nan  spiorad,  a- 
gus  a  bhi  beò  ? 

10  Oir  gu  deimhin  smachd- 
aich  iadsan  sinn  rè  beagain  do 
làithibh  a  rèir  an  toile  fèin ; 
ach  esan  chum  ar  leas,  ionnus 
gu'm  bitheamaid  'n  ar  luchd- 
comhpairt  d'a  naomhachd. 

11  Achchamheasarsmachd- 
achadh  air  bith  am  feadh  a  ta 
e  làthair  sòlasach,  ach  doil- 
gheasach:  gidheadh,'n  a  dhèigh 
sin  bheir  e  uaith  toradh  sìoch- 
ail  na  fìreantachd,  do'n  dream 
a  ta  gu  dligheach  air  au 
cleachdadh  ris. 

12  Uime  sin,  togaibh  suas 
na  làmhan  a  ta  air  tuiteam 
sìos  agus  neartaichibh  na  glùine 
laga; 

13  Agus  deanaibh  cos- 
cheuma  dìreach  do  'ur  cos- 


436 


EABHRUIDHICH. 


aibh,  air  eagal  gu'm  bi  an  ni 
sin  a  ta  bacach  air  a  thionnd- 
adh  as  an  t-shghe ;  ach  gu  ma 
mò  bhiodh  e  air  a  shlànuch- 
adh. 

14  Leanaibh  sìth  maille  ris 
na  h-uile  dhaoinibh,  agus 
naomhachd,  ni  as  eugmhais 
nach  faic  neach  air  bith  an 
Tighearn : 

15  A'  toirt  an  ro-aire,  air 
eagal  gu'n  tig  neach  sam  bith 
a  dhèidh-làimh  air  gràs  Dè; 
air  eagal  air  fàs  suas  do 
fhrèimh  seirbhe  sam  bith,  gu'n 
cuir  e  dragh  oirbh,  agus  le  so 
gu'm  bi  mòran  air  an  salach- 
adh  : 

16  Air  eagal  gu'm  bi  fear 
strìopachais  ann,  no  neach  mi- 
naomha  sam  bith,  mar  Esau, 
a  reic  air  son  aoin  ghreim  bìdh 
còir  a  cheud-bhreithe. 

17  Oir  a  ta  fbios  agaibh 
'n  uair  ab'àill  leis  an  dèigh  sin 
am  beannachadh  a  shealbh- 
acbadh,  gu'n  do  dhiùltadhe: 
oir  cha  d'fhuair  e  àit  aith- 
reachais,  ged  d'h'iarr  se  e  gu 
dùrachdach  le  deuraibh. 

18  Oir  cha  d'thàinig  sibh 
chum  an  t-sleibh  ris  am  feud- 
tadh  beantuinn,  agus  a  bha 
losgadh  le  teiiie,  no  chum 
duibhre,  agus  dorchadais,  a- 
gus  doininn, 

19  Agusfuaim  natrompaid, 
agus  guth  nam  briathar,  ionn- 
us  gu'n  do  ghuidh  an  dream  a 
chual  e  nach  labhairteadh  am 
focal  riu  tuilleadh  : 

20  (Oir  cha  b'urrainn  iad 
an  iii  sin  a  chaidh  àithneadh 
dhoibh    iomchar,    Agus  ma 


bheanas  fiu  ainmhidh  ris  an 
t-sliabh,  clacliar  e,  no  cuirear 
sleagh  a  mach  troimhe. 

21  Agus  bu  co  uamhasach 
an  sealladh,  as  gu'n  dubhairt 
Maois,  Tha  eagal  ro  mhòr  a- 
gus  crith  orm :) 

22  Ach  tha  sibh  air  teachd 
gu  sliabh  Shioin,  agus  gu  cai- 
thir  an  Dè  bheò,  an  lerusalem 
nèamhaidh,  agus  cuideachd 
do-àireamh  do  ainglibh, 

23  Gu  làn-choimhthional  a- 
gus  eaglais  nan  ceud-ghin,  a 
tha  sgrìobhta  's  na  nèamhaibh, 
agus  gu  Dia  breitheamh  nan 
uile,  agus  gu  spioradaibh  nam 
fìrean  air  an  deanamh  foirfe, 

24  Agus  gu  losa  eadar- 
mheadhonair  a'  choimcheang- 
ail  nuaidh,  agus  chum  fola  a' 
chrathaidh,  a  tha  labhairt 
nithe  a's  fearr  na,fuil  Abeil. 

25  Thugaibh  an  aire  nach 
diùlt  sibh  esan  a  ta  'labhairt : 
oir  mur  deachaidh  iadsan  as  a 
dhiùlt  an  ti  a  labhair  o  Dhia 
riu  air  thalamh,  is  lugha  gu 
mòr  na  sin  a  tlièid  sinne  as, 
ma  thionndaidheas  sinn  air 
falbh  uaithe-san  a  ta  'labJiairt  o 
nèamh : 

26  Neach  aig  an  do  chrath 
a  ghuth  an  talamh  an  sin  :  ach 
a  nis  gheall  e,  ag  ràdh,  Aon 
uair  eile  fathast  crathaidh  mi 
cha-n  e  an  talamh  a  mhàin, 
ach  nèamh  mar  an  ceudna. 

27  Agus  a  ta  am  focal  so, 
Aon  uair  eile,  a'  ciallachadh 
atharrachaidh  nan  nithe  sin  a 
ghabbas  crathadh,  mar  nithe 
a  riimeadh,  chum  gu  fanadh 
na  nithe  nach  gabh  crathadh 


CAIB. 

28  Uime  sin  air  dhuinne 
rìoghachd  fhaotainn  nach  feu- 
dar  a  ghluasad,  biodh  againn 
gràs,  leis  an  dean  sinn  seirbhis 
gu  taitneach  do  Dhia,  le  h- 
urrara  agus  eagal  diadhaidh  : 

29  Oir  a  ta  ar  Dia-ne  'n  a 
theine  dian-loisgeach. 

CAIB.  XIII. 


lANADH  gràdh  bràthair- 


2  Na  dearmadaibh  aoidh- 
eachd  a  thoirt  do  choigrich ; 
oir  le  so  thug  dream  àraidh 
aoidheachd  do  ainglibh  gun 
fhios  doibh. 

3  Bithibh  cuimhneachail 
orrasan  a  tha  ceangailte,  mar 
gu'm  biodh  sibh  ceangailte 
maille  riu ;  agus  air  an  dream 
a  tha  fulang  anshocair,  mar 
mhuinntir  a  tha  sibh  fèin  mar 
an  ceudna  anns  a'  choluinn. 

4  Tlia-m  pòsadh  urramach 
anns  na  h-uile,  agus  an  leab- 
adh  neo-shalach :  ach  air 
luchd-strìopachais  agus  adh- 
altrannais  bheir  Dia  breth. 

5  Biodh  bhur  caithe-beatha 
gun  sannt;  agus  bithibh  toil- 
ichte  leis  na  nithibh  a  tha 
làthair  agaibh  :  oir  thubhairt 
e,  Cha-n  fhàg,  agus  cha  trèig 
mi  am  feasd  thu. 

6  lonnus  gu'm  feud  sinn  a 
ràdh  gu  dàna,  Is  e'n  Tigliearn 
m'  fhear-cuideachaidh,  agus 
cha-n  eagal  leam  aon  ni  a 
dh'fheudas  duine  dheanamh 
orm. 

7  Bithibh  cuimhneachail  air 
bhur  cinn-iùil,  a  labhair  ribh 
focal  Dè :  leanaibh  an  creid- 


XIII.  437 

imh-san,  a'  beachdachadh  air 
crìch  an  caithe-beatha  : 

8  losa  Criosd  an  dè,  agus 
an  diugh,  agus  gu  siorruidh 
an  ti  ceudna. 

9  Na  bithibh  air  bhur  giùl- 
an  mu'n  cuairt  le  teagasgaibh 
eagsamhla  coimheach  :  oir  is 
maith  an  ni  an  cridhe  bhi  air 
a  dhaingneachadh  le  gràs, 
cha-n  ann  le  biadhaibh,  nithe 
nach  d'thug  tairbhe  do'n  dream 
a  ghnàthaich  iad. 

10  Tha  altair  againne,  dheth 
nach  'eil  còir  acasan  a  bheag 
itheadh,  a  tha'deanamli  seirbh- 
is  do'n  phàillium. 

11  Oir  a  ta  cuirp  nan  ain- 
mhidhean  sin,  aig  am  bheil 
am  fuil  air  a  toirt  a  steach  air 
son  peacaidh  do'n  ionad  naomh 
leis  an  àrd-shagart,  air  an  losg- 
adh  an  leth  muigh  do'n  champ. 

12  Uime  sin  chum  gu'n 
deanadh  losa  an  sluagh  a 
naomhachadh  le  'fhuil  fèin, 
dh'fhuiling  e  mar  an  ceud- 
na  an  taobh  a  muigh  do'n 
gheata. 

13  Air  an  aobhar  sin  rach- 
amaid  a  mach  d'a  ionnsuidh- 
san  an  taobh  a  muigh  do'n 
champ,  a'  giùlan  a  mhaslaidh- 
san. 

14  Oir  an  so  cha-n  'eil  ag- 
ainn  baile  a  mhaireas,  ach  a 
ta  sinn  ag  iarraidh  aoin  a  ta 
ri  teachd. 

15  Uime  sin  trìd-san  thug- 
amaid  suas  ìobairt  buidheach- 
ais  do  Dhia  a  ghnàth,  's  e  sin, 
toradh  ar  bilean,  a'  toirt  mol- 
aidh  d'a  ainm. 

16  Ach  na  dìchuimhnichibb 


438 


SEUMAS. 


maith  a  dheanamh,  agus  comh- 
roinn  a  thoirt  uaibh  :  oir  a  ta 
an  leitbide  sin  do  ìobairtibh 
taitneach  do  Dhia. 

17  Bithibh  ùmhal  do  'ur 
cinn-iùil,  agus  thugaibh  gèiil 
doibh  :  oir  tha  iad  ri  faire  air 
bhur  n-anamaibh,  mar  mhuinn- 
tir  d'an  èigin  cunntas  'thoirt 
uatha :  chum  gu'n  dean  iad  e 
le  gairdeachas,  agus  cha-n  e 
le  doilgheas  :  oir  tha  so  neo- 
tharbhach  dhuibhse. 

18  Deanaibh  urnuigh  air 
ar  son-ne :  oir  is  dòigh  leinn 
gu  bheil  deadh  choguis  againn, 
air  dhuinn  bhi  toileach  ar 
beatha  a  chaitheadh  gu  cubh- 
aidh  anns  na  h'uile  nithibh. 

19  Ach  is  mòid  a  ghuidh- 
eam  oirbh  so  a  dheanamh, 
chum  gur  luathaid  a  dh'aisig- 
ear  mise  dhuibh. 

20  A  nis  gu  deanadh  Dia 
na  sìthe,  a  thug  air  ais  o  na 
marbhaibh  ar  Tighearn  losa, 
àrd-bhuachaill   nan  caorach. 


tre  fhuil  a'  choimhcheagail 
shiorruidh, 

21  Sibhse  coimhlionta  anns 
gach  uile  dheadh  obair,  chum 
sibh  a  dheanamh  a  thoile-san, 
ag  oibreachadh  annaibh  an  ni 
a  ta  taitneach  'n  a  làthair-san, 
tre  losa  Criosd ;  dhasan  qu 
robh  glòir  gu  saoghal  nan 
saoghal.  Amen. 

22  Agusguidheam  oirbh,  a 
bhràithre,  sibh  a  ghiùlan  focal 
na  h-earalach  ;  oir  sgrìobh  mi 
gu  h-aithghearr  do  'ur  n-ionn- 
suidh, 

23  Biodh  fhios  agaibh  gu'n 
do  chuireadh  ar  bràthair  Tim- 
oteus  air  a  chomas ;  maille 
ris-san,  ma  thig  e  gu  goirid, 
chi  mi  sibh. 

24  Cuiribh  fàilte  orrasan 
uile  a  tha  'n  an  cinn-iùil  duibh, 
agus  air  na  naoimh  uile.  Tha 
muinntir  na  h-Eadailt  a'  cur 
fàilte  oirbh. 

25  Gràs  rohh  maille  ribh 
uile.  Amen. 


LiTiR  cHoiTCHioNN  AN  ABSTOIL  SHEUMAIS. 


CAIB.  I. 

THA  Seumas  seirbhiseach 
Dè,  agus  an  Tighearn 
losa  Criosd,  a'  cur  beannachd 
chum  an  dà  thrèibh  dheug  a 
tha  air  an  sgapadh  o  chèile. 

2  Mo  bhràithre,  measaibh 
mar  an  uile  ghairdeachas 
'n  uair  a  thuiteas  sibh  ann  an 
iomadh  gnè  dheuchainnean  ; 

3  Air  dhuibh  fios  so  bhi  ag- 
aidh,  gu'n  oibrich  dearbhadh 
hbur  creidimh  foighidin. 


4  Ach  biodh  aig  an  fhoigh- 
idin  a  h-obair  dhiongmhalta 
fèin,  chum  gu'm  bi  sibh  diong- 
mhalta  agus  iomlan,  gun  uir- 
easbhuidh  ni  sam  bith. 

5  Ma  tha  aon  neach  agaibh 
a  dh'uireasbhuidh  gliocais, 
iarradh  e  o  Dhia,  a  bheir  do 
gach  neach  gu  pailt,  agus  nach 
dean  maoidheamh ;  agus  bheir- 
ear  dha  e. 

6  Ach  iarradh  e  le  creid- 
imh,  gun  bhi  fuidh  amharus 


CAIB.  I. 


439 


sam  bith  :  oir  an  ti  a  tha  fuidh 
amharus,  is  cosmhuil  e  ri  tonn 
na  fairge,  a  shèidear  le  gaoith, 
agus  a  tha  air  a  luasgadh  a 
null  agus  a  nall. 

7  Oir  na  saoileadh  an  duine 
sin  gu'm  faigh  e  ni  air  bith 
o'n  Tighearn. 

8  Tha  fear  na  h-inntinn 
dùbailte  neo-sheasmhach  'n  a 
nile  shlighibh. 

9  Deanadh  am  bràthair  a 
tha  ìosal  gairdeachas  'n  a  àrd- 
achadh  : 

10  Ach  an  duine  saoibhir, 
'n  a  ìsleachadh :  do  bhrìgh 
mar  bhlàth  an  f  heoir  gu'n  tèid 
e  seachad  : 

1 1  Oir  air  èirigh  do'n  ghrèin 
le  dian-theas,  crìonaidh  i  am 
feur,  agus  tuitidh  a  bhlàth,  a- 
gus  thèid  maise  a  dhreach  am 
mugha :  is  amhuil  sin  mar  an 
ceudna  a  sheargas  an  duine 
saoibhir  'n  a  shlighibh. 

12  Is  beannaichte  an  duine 
a  ghiùlaineas  buaireadh  :  oir 
'n  uair  a  dhearbhar  e,  gheibh 
e  crùn  na  beatha,  a  gheall  an 
Tighearn  do'n  dream  a  ghràdh- 
aicheas  e. 

13  Na  abradh  neach  sam 
bith  'n  uair  a  bhuairear  e,  Tha 
mi  air  mo  bhuaireadh  le  Dia : 
oir  cha  chomasach  Dia  a 
bhuaireadh  le  h-olc,  ni  mo  a 
bhuaireas  e  neach  sam  bith. 

14  Ach  tha  gach  duine  air 
a  bhuaireadh,  'n  uair  a  thairng- 
ear,  agus  a  thàlaidhear  e  le 
'ana-miann  fèin. 

15  An  sin  air  bhi  do'n  ana- 
miann  torrach,  beiridh  e  peac- 
adh :  agus  air  do'n  pheacadb 


bhi  air  a  chrìochnachadh,  beir- 
idh  e  bàs. 

16  Na  bithibh  air  bhur 
niealladh,  mobhràithre  gràdh- 
ach. 

17  Tha  gach  uile  dheadh 
thabhartas,  agus  gach  uile 
thiodhlac  iomlan  o'n  àirde,  a' 
teachd  a  nuas  o  Athair  na 
soillse,  maille  ris  nach  'eil  ath- 
arrachadh,  no  sgàile  tionnd- 
aidh. 

18  O  'thoil  fèin  ghin  e  sinn 
le  focal  na  firinn,  chum  gu'm 
bitheamaid  'n  ar  gnè  cheud- 
toraidh  d'a  chreutairibh. 

19  Uime  sin,  mo  bhràithre 
gràdhach,  biodh  gach  duine 
ealamh  chum  èisdeachd,  mall 
chum  labhairt,  mall  chum 
feirge  : 

20  Oir  cha-n  oibrich  fearg 
duine  fìreantachd  Dhè. 

21  Uime  sin  cuiribh  uaibh 
gach  uile  shalachar,  agus  ana- 
bhar  mì-ruin,  agus  gabhaibh 
do  bhur  n-ionnsuidh  le  mac- 
antas  am  focal  a  tha  air  a 
shuidheachadh  annaibh,  a  tha 
comasach  air  bhur  n-anaman 
a  thèarnadh. 

22  Ach  bithibh-sa  'n  'ur 
luchd  chur  an  gnìorah  'an 
fhocail,  agus  na  b'ann  'n  'ur 
hichd-èisdeachd  a  mhàin,  'g  'ur 
mealladh  fèin. 

23  Oir  ma  tha  neach  air 
bith  'n  a  fhear-èisdeachd  an 
fhocail,  agus  cha-n  ann  'n  a 
fhear-deanamh  d'  a  rèir,  is 
cosmhuil  e  ri  duine  a  tha  g' 
amharc  air  'aghaidh  nàdurra 
fèin  ann  an  sgàthan  : 

Oir  bheachdaich  e  air 


440 


SEUMAS. 


fèin,  agus  dh'imicli  e  roimhe, 
agus  dhìchuimhnich  e  air  ball 
ciod  an  coslas  duine  a  bh'ann 
fèin. 

25  Ach  ge  b'e  bheachd- 
aicheas  gu  dùrachdach  air  lagh 
diongmhalta  na  saorsa,  agus  a 
bhuanaicheas  afin,  gun  e  bhi 
'n  a  fhear-èisdeachd  dearmad- 
ach,  ach  'n  a  fhear-deanamh 
na  h-oibre,  bithidh  an  duine 
so  beannaichte  'n  a  dheanadas. 

26  Ma  shaoileas  neach  air 
bith  'n  'ur  measg  gu  bheil  e 
diadhaitlh,  gun  bhi  cur  srèin 
r'a  theangaidh,  ach  a'  raeall- 
adh  a  chridhe  fèin,  is  dìomh- 
ain  diadhachd  an  duine  so. 

27  'S  i  so  an  diadhachdfhìor- 
ghlan  agus  neo-shalach  am  fia- 
nuis  Dè  agus  an  Athar,  dìU- 
eachdain  agus  bantracha  fhìos- 
rachdah  'n  an  trioblaid,  agiis 
neach  'g  a  choimhead  fèin  gun 
smal  o'n  t-saoghal. 

CAIB.  II. 

MO  bhràithre,  na  biodh  ag- 
aibh  creidimh  ar  Tigh- 
earna  losa  Criosd,  Tighearna 
na  glòire,  maille  ri  gnùis 
bhreth. 

2  Oir  ma  thig  a  steach  do 
'ur  coimhthional  duine  air  am 
bheil  fàinne  òir,  ann  an  eud- 
ach  dealrach,  agus  gu'n  tig  a 
steach  mar  an  ceudna  duine 
bochd  ann  an  eudach  suarach ; 

3  Agus  gu'n  amhairc  sibh 
le  meas  air  an  duine  sin  air 
aiii  bheil  an  deadh  thrusgan, 
agus  gu'n  abair  sibh  ris,  Suidh 
thusa  an  so  ann  an  àit  in- 
bheach  ;  agus  gu'n  abair  sibh 


ris  an  duine  bhochd,  Seas  thusa 
an  sin,  no  suidh  an  so  fo  stòl 
mo  chos  : 

4  Nach  'eil  sibh  mar  sin 
leth-bhretheach  annaibh  fèin, 
agus  nach  d'rinneadh  sibh 
'n  'ur  breitheamhnaibh  dhroch 
smuainte  ? 

5  Kisdibh,  mo  bhràithre 
gràdhach,  nach  do  thagh  Dia 
bochdan  an  t-saoghail  so, 
saoibhir  ann  an  creidimh,  a- 
gus  'n  an  oighreachaibh  air  an 
rìoghachd,  a  gheall  e  dhoibh- 
san  a  ghràdhaicheas  e  ? 

6  Ach  thug  sibhse  masladh 
do'n  bhochd.  Nach  'eil  na 
daoine  saoibhir  ri  an-tighearn- 
as  oirbh,  agus  'g  'ur  tarruing 
gu  caithrichibh-breitheanais  ? 

7  Nach  'eil  iad  a'  toirt 
toibheim  do'n  ainm  òirdheirc, 
a  dh'ainmichear  oribh  ? 

8  Ma  choimhlionas  sibh  an 
lagh  rìoghail  a  rèir  an  sgriob- 
tuir,  Gràdhaich  do  choimh- 
earsnach  mar  thu  fèin,  is  maith 
a  ni  sibh : 

9  Ach  ma  ni  sibh  leth- 
bhreth  air  daoinibh,  tha  sibh 
a'  deanamh  peacaidh,  agus  tha 
sibh  air  bhur  fàgail  shìos  leis 
an  lagh  mar  a  luchd-brisidh. 

10  Oir  ge  b'e  neach  a 
choimhideas  an  lagh  uile,  a- 
gus  a  thuislicheas  ann  an  aon 
àithne,  tha  e  ciontach  do'n 
iomlan. 

11  Oir  an  ti  a  thubhairt, 
Na  dean  adhaltrannas,  thu- 
bhairt  e  mar  an  ceudna,  Na 
dean  mortadh.  A  nis  ged 
nach  dean  thu  adhaltrannas, 
gidheadh  ma  ni  thu  mortadh, 


CAIB.  III 


441 


rinneadh  fear-brisidh  an  lagha 
dhiot. 

12  Gu  ma  h-amhluidh  sin 

a  labhras  sibhse,  agus  gu  ma 
h-amhluidh  a  ni  sibh,  mar  iad- 
san  air  an  tèid  breth  a  thoirt 
le  lagh  na  saorsa. 

13  Oir  gheibh  esan  breith- 
eanas  gun  tròcair,  nach  d'rinn 
tròcair  ;  agus  ni  tròcair  gaird- 
eachas  an  aghaidh  breithean- 
ais. 

14  Ciod  an  tairbhe,  mo 
bhràithre,  ged  their  aon  neach 
ufu  bheil  creidimh  aio'e,  ao^us 
gun  oibre  bhi  aige  ?  an  urr- 
ainn  creidimh  a  thèarnadh  ? 

15  Ma  bhios  bràthair  no 
piuthar  lomnochd,  agus  a 
dh'uireasbhuidh  teachd-an-tìr 
lathail ; 

16  Agus  gu'n  abair  neach 
asfaibh-sa  riu,  Imichibh  an  sìth, 
bithibh  air  bhur  garadh,  agus 
bithibh  air  bhur  sàsuchadh : 
gidheadh  nach  toir  sibh  dhoibh 
na  nithe  sin  a  tha  feumail  do'n 
chorp  ;  ciod  an  tairbhe  ta  annf 

17  Is  amhuil  sin  creidimh 
mar  an  ceudna,  mur  bi  oibre 
aige,  tha  e  marbh,  air  dha  bhi 
leis  fèin. 

18  Ach  a  ta  neach  àraidh 
ag  ràdh,  Tha  creidimh  agad- 
sa,  agus  tha  oibre  agamsa: 
nochd  dhomhsa  do  chreid- 
imh  as  eugmhais  t'oibre,  agus 
nochdaidh  mise  dhuitse  mo 
chreidimh  le  m'  oibribh. 

19  Tha  thu  creidsinn  gu 
bheil  aon  Dia  ann ;  is  maith 
a  ni  thu  :  tha  na  deamhain  a' 
creidsinn  mar  an  ceudna,  agus 
tha  iad  a'  criothnachadh. 


20  Ach,  O  dhuine  dhìomh- 
ain,  an  àiU  leat  fios  fhaotainn, 
gu  bheil  creidimh  as  eugmhais 
oibre  marbh  ? 

21  Nach  deachaidhar  n-ath- 
air  Abraham  fhireanachadh  le 
oibribh,  'n  uair  a  thug  e  suas 
a  mhac  Isaac  air  an  altair  ? 

22  Nach  lèir  dhuit  gun 
do  chomh-oibrich  creidimh  le 
'ghniomharaibh,  agus  gu'n  d' 
rinneadh  creidimh  iomlan  le 
oibribh  ? 

23  Agus  choimhlionadh  an 
sffriobtuir  a  ta  asr  ràdh,  Chreid 
Abraham  Dia,  agus  mheasadh 
sin  da  mar  f  hìreantachd  :  agus 
ghoireadh  caraid  Dè  dheth. 

24  Chi  sibh  uime  sin  gu'ni 
fìreanaichear  duine  le  oibribh, 
agus  cha-n  ann  le  creidimh  a 
mhàin. 

25  Amhuil  sin  mar  an  ceud- 
na,  nach  robh  Rahab  an  striop- 
ach  air  a  fireanachadh  \e  oib- 
ribh,  'n  uair  a  ghabh  i  ris  na 
teachdairibh,  agus  a  chuir  i 
mach  air  slighe  eile  iad  ? 

26  Oir  mar  a  ta  an  corp 
marbh  as  eugmhais  an  spior- 
aid,  mar  sin  mar  an  ceudna 
tha  creidimh  marbh  as  eug- 
mhais  oibre. 

CAIB.  III. 

MO  bhràithre,  na  bithidh 
'n  ur  mòran  mhaighstir- 
ean,  air  dhuibh  fios  a  bhi 
agaibh  gu'm  faigh  sinn  an 
tuilleadh  breitheauais. 

2  Oir  ann  am  mòran  nithe 
tha  sinn  uile  ciontach.  Mur 
'eil  duine  ciontach  ann  am 
focal,  is  duine  iomlan  an  ti  sin, 


442 


SEUMAS 


comasach  mar  an  ceudna  air 
srian  a  chur  ris  a'  chorp  uile. 

3  Feuch,  tha  sinn  a'  cur 
shrian  am  beul  nan  each,  chum 
gu'm  bi  iad  ùmhal  dhuinn ; 
agus  tionndaidh  sinn  an  corp 
uile  mu'n  cuairt. 

4  Feuch  mar  an  ceudna  na 
longa,  ged  tha  iad  co  mòr,  a- 
gus  ged  shèidear  iad  le  garbh- 
ghaothaibh,  gidheadh  tìonnd- 
aidhear  mu'n  cuairt  iad  le 
stiùir  ro  bhig,  ge  b'e  taobh 
gus  am  miann  leis  ann  stiìirad- 
air. 

5  Is  amhuil  sin  is  ball  beag 
an  teangadh,  agus  ni  i  mòr- 
uaill.  Feuch,  cia  meud  an 
connadh  a  lasas  teine  beag ! 

G  Agus  is  teine  an  teang- 
adh,  saoghal  do  aingidheachd  : 
mar  sin  tha  an  teangadh  air  a 
suidheachadh  am  measg  ar 
ball,  ionnus  gu'n  salaich  i  an 
corp  gu  h-iomlan,  agus  gu'n 
las  i  cùrsa  an  nàduir  ;  agus  i 
fèin  air  a  lasadh  o  ifrinn. 

7  Oir  a  ta  gach  uile  ghnè 
fhiadh-bheathaiche,  agus  eun- 
laith,  agus  nithe  snàigeach,  a- 
gus  nithe  's  an  fhairge,  air  an 
ceannsachadh  ;  agus  cheanns- 
aicheadh  iad  leis  a'  chinne- 
daoine  : 

8  Ach  cha  chomasach  do 
dhuine  air  bith  an  teangadh 
cheannsachadh ;  is  olc  do- 
chasgaidh  i,  làn  do  nimh 
marbhtacb. 

9  Leathasa  tha  sinn'  beann- 
achadh  Dhè,  eadhon  an  Ath- 
ar ;  agus  leathasa  tha  sinn  a' 
mallachadh  dhaoine,  a  rinn- 
eadh  a  rèir  cosamlilachd  Dhè. 


10  As  an  aon  bheul  tha 
beannachadh  agus  mallachadh 
a'  teachd  a  mach.  Mo  bhràith- 
re,  cha  chòir  do  na  nithibh  so 
bhi  mar  so. 

11  An  cuir  tobar  a  mach 
as  an  aon  sììil  uisge  milis  agus 
searbh  ? 

12  Am  feud  craobh-fhìge, 
mo  bhràithre,  dearcan  oladh 
a  thoirt  uaipe  ?  no  a'  chraobh- 
fhìona,  fìgean?  mar  sin  cha-n 
fheud  tobar  sam  bith  sàile  a- 
gus  uisge  milis  a  thoirt  uaith 
araon. 

13  Cò  a  'n  a  dhuine  glic 
agus  aig  am  bheil  eòlas  'n  'ur 
measg  ?  nochdadh  e  à  deadh 
chaithe-beatha  'oibre  fèin  le 
ceannsachd  gliocais. 

14  Ach  ma  tha  eud  searbh 
agus  comhstri  agaibh  'n  'ur 
cridhe,  na  deanaibh  uaill,  agus 
na  deanaibh  breug  an  aghaidh 
na  fìrinn. 

15  Cha-n  ann  o'n  àirde  tha 
'n  gliocas  so  a'  teachd  a  nuas, 
ach  tha  e  talmhaidh,  collaidh, 
diabhluidh. 

16  Oir  far  am  bheil  farmad 
agus  comhstri,  an  sin  tha  buair- 
eas,  agus  gach  uile  dhroch 
ghnìomh. 

17  Ach  a  ta  an  gliocas  a 
tha  o'n  àirde  air  tiìs  glan,  an 
dèigli  sin  sìochail,  ciììin,  agus 
so-chomhairlich,  làn  do  thròc- 
air  agus  do  dheadh  thoraibh, 
gun  leth-bhreth  agus  gun 
cheilg. 

18  Agus  tha  toradh  na 
fireantachd  air  a  chur  ann 
an  sìth  do  luchd-deanamh  na 
sìthe. 


CAIB.  IV. 


443 


CAIB.  IV. 

CTA  as  a  ta  coganna  agus 
còmhraga  <£  teachd  'n  'ur 
measg?  nach  ann  as  a  so,  eadh- 
on  o  bhur  n-ana-miannaibh,  a 
tha  cogadh  ann  bhur  ballaibh  ? 

2  Tha  sibh  a'  miannachadh, 
agus  cha-n  'eil  agaibh  :  tha 
sibh  a'  marbhadh,  agus  a'  dian- 
shanntachadh,  agus  cha-n  'eil 
e'n  comas  duibh  ni  fhaotainn : 
tha  sibh  a'  cathachadh  agus  a' 
cogadh,  gidheadh  cha-n  'eil 
agaibh,  do  bhrìgh  nach  'eil 
sibh  ag  iarraidh. 

3  Tha  sibh  ag  iarraidh,  a- 
gus  cha-n  'eil  sibh  a'  faotainn, 
do  bhrìgh  gu  bheil  sibh  ag 
iarraidh  gTi  h-olc,  chum  gu'n 
caith  sibh  e  air  bhur  n-ana- 
miannaibh, 

4  Adhaltrannacha,  agus  a 
bhan-adhaltrannacha,  nach  'eil 
fhios  agaibh  gur  naimhdeas  an 
aghaidh  Dhè  càirdeas  an  t- 
saoghail  ?  ge  b'e  aìr  bith  neach 
uime  sin  leis  an  àill  bhi  'n  a 
charaid  do'n  t-saoghal,  tha  e 
'n  a  nàmhaid  do  Dhia. 

5  Am  bheil  sibh  a'  smuain- 
eachadh  gu  bheil  an  sgriobtuir 
gu  dìomhanach  a'  labhairt  ? 
Tha  an  spiorad  a  tha  chòmh- 
nuidh  annainn  a'  togairt  gu 
farmad. 

6  Ach  bheir  e  gràs  a's  mò 
uaith  :  uime  sin  a  ta  e  ag  ràdh, 
Tha  Dia  a'  cur  an  aghaidh  nan 
uaibhreach,  ach  a'  toirt  gràis 
dhoibh-san  a  ta  iriosal. 

7  Uime  sin  ìimhlaichibh 
sibh  fèin  do  Dhia ;  cuiribh  an 
aghaidh  an  diabhuil,  agus 
teichidh  e  uaibh : 


8  Dlùthaichibh  ri  Dia,  agus 
dlùthaichidh  e  ribh  :  glanaibh 
hhur  làmhan,  a  pheacacha,  a- 
gus  glanaibh  hhur  cridhe,  sibh- 
se  aig  am  bheil  an  inntinn 
dhùbailte. 

9  Bithibh  ann  an  àmhghar, 
agus  deanaibh  caoidh,  agus 
gul  :  biodh  bhur  gàire  air  a 
thionndadh  gu  bròn,  agus  hhur 
n-aoibhneas  gu  tuirse. 

10  Irioslaichibh  sibh  fèin 
ara  fìanuis  an  Tighearn,  agus 
àrdaichidh  e  sibh. 

11  Na  labhraibh  olc  niu 
chèile,  a  bhràithre.  An  ti  a 
tha  labhairt  uilc  m'a  bhràthair, 
agus  a'  toirt  breth  air  a  bhràth- 
air,  tha  e  labhairt  uilc  mu'n 
lagh,  agus  a'  toirt  breth  air  an 
lagh :  ach  ma  tha  thu  'toirt 
breth  air  an  lagh,  cha-n  fhear- 
coimhlionaidh  an  lagha  thu, 
ach  breitheamh. 

12  Tha  aon  fhear-tabhairt 
lagha  ann,  a's  urrainn  saoradh 
agus  sgrios  :  co  thusa  a  tha 
'toirt  breth  air  neach  eile  ? 

13  Imichibh  a  nis,  sibhse 
a  ta  ag  ràdh,  Thèid  sinn  an 
diugh  no  màireach  gus  a' 
leithid  so  do  bhaile,  agus  fan- 
aidh  sinn  an  sin  rè  bliadhna, 
agus  ni  sinn  ceannachd,  agus 
gheibh  sinn  buannachd  : 

14  'N  uair  nach  'eil  fhios 
agaibh  ciod  a  tharlas  air  a' 
mhàireach :  oir  ciod  i  bhur 
beatha?  is  deatach  i  a  chith- 
ear  rè  ùine  bhig,  agus  an 
dèigh  sin  a  theid  as  an  t-seall- 
adh. 

15  An  àit  gu''m  hu  choir 
dhuibh  a  ràdh,  ]\Ia's  toil  leis 


444 


SEUMAS. 


an  Tighearn,  bithidh  sinn  beò, 
agas  ni  sinn  so,  no  sud. 

16  Acli  a  nis  tha  sibh  a' 
deanamh  uaille  as  bhur  ràit- 
eachas  fèin :  is  olc  gach  uile 
shamhuil  sin  do  uail. 

17  Uime  sin  dhasan  d'an 
aithne  maith  a  dheanamh,  a- 
gus  nach  dean  e,  is  peacadh  e 
dha. 

CAIB.  V. 

IMICHIBH  a  nis,  a  dhaoine 
saoibhir,  deanaibh  gul  a- 
gus  caoidh  air  son  bhur  n-àmh- 
ghar  a  tha  teachd  oirbh. 

2  Tha  bhur  saoibhreas  air 
truailleadh,  agus  bhur  n-eud- 
ach  air  itheadh  leis  an  leom- 
ann. 

3  Tha  bhur  n-òr  agus  bhur 
n-airgiod  air  meirgeadh  ;  agus 
bithidh  am  meirg-san  'n  a  fhia- 
nuis  'n  'ur  n-aghaidh,  agus  ith- 
idh  i  bhur  feòil  mar  theine : 
thaisg  sibh  ionmhas  fa  chomh- 
air  nan  làithean  deireannach. 

4  Feuch,  tha  tuarasdal  an 
luchd-oibre,  a  bhuain  sìos 
bhur  n-achaidh,  ni  a  chumadh 
uatha  leibhse  le  fèill,  ag  èigh- 
each  :  agus  tha  glaodhaich  na 
muinntir  a  bhuain,  air  dol  a 
stigh  chum  cluasa  Tighearna 
nan  sluagh. 

5  Chaith  sibh  bhur  beatha 
ann  an  sògh  air  thalanih,  agus 
bha  sibh  mear ;  dh'altrum  sibh 
bhur  cridheacha,  mar  ann  an 
là  a'  mharbhaidh. 

6  Dhìt  agus  mharbh  sibh 
am  fìrean,  acfus  cha-n  'eil  e 
cur  'n  'ur  n-aghaidh. 

7  Uime  sin,  a  bhràithre, 


bithibh  foighidneach  guteachd 
an  Tighearna.  Feuch,  feith- 
idh  an  treabhaiche  ri  toradh 
hiachmhor  na  talmhainn,  agus 
fanaidh  e  gu  foighidneach  ris, 
gus  am  faigh  e  an  ceud  uisge 
agus  an  t-uisge  deireannach. 

8  Bithibh-sa  foighidneacli 
mar  an  ceudna ;  socraichibh 
bhur  cridheacha  :  oir  tha 
teachd  an  Tighearn  am  fagus. 

9  Na  deanaibh  gearan  an 
aghaidh  a  chèile,  a  bhràithre, 
chum  nach  dìtear  sibh  :  feuch, 
tha  am  Breitheamh  'n  a  sheas- 
amh  aig  an  dorus. 

10  Gabhaibh,  mo  bhràithre, 
na  fàidhean,  a  labhair  ann  an 
ainm  an  Tighearna,  'n  an  eis- 
empleir  air  anshocair  fhulang, 
agus  air  foighidin. 

11  Feuch,measar  sona  leinn 
iadsanadh'fhuilingeas.  Chuala 
sibh  iomradh  air  foighidin  lob, 
agus  chunnaic  sibh  crìoch  an 
Tighearna  ;  gu  bheil  an  Tigh- 
earna  ro  thiom-chridheach  a- 
gus  tròcaireach. 

12  Ach  roimh  na  h-uile 
nithe,  mo  bhràithre  na  tug- 
aibh  mionnan,  aon  chuid  air 
nèamh,  no  air  an  talamh,  no 
air  aon  mhionnan  eile :  acli 
gu'm  b'e  bhur  comhradh'^e?iA\\, 
seadh,  agus  Cha-n  eadh,  cha-n 
eadh  ;  air  eagal  gu'n  tuit  sibh 
ann  an  dìteadh. 

13  Am  bheil  neach  sam 
bith  fo  thrioblaid  'n  'ur  measg  ? 
deanadh  e  urnuigh.  Ambheil 
neach  sam  bith  subhach? 
seinneadh  e  saihn. 

14  Am  bheil  neach  sam  bith 
tinn  'n  'urmeasg?  cuireadh  e 


CATB.  I. 


445 


fios  air  seanairibh  na  h-eag- 
lais ;  agus  deanadh  iad  ur- 
nuigh  os  a  cheann,  'g  a  ung- 
adh  le  h-oladh  ann  an  ainm  an 
Tighearna : 

15  Agus  slànuichidh  ur- 
nuisrh  a'  chreidimh  an  t-eus- 
lan,  agus  togaidh  an  Tighearn 
suas  e  ;  agus  ma  rinn  e  peac- 
anna,  maithear  dha  iad. 

16  Aidichibh  bhur  lochdan 
d'a  chèile,  agus  deanaibh  urn- 
uigh  air  son  a  chèile,  chum 
gu'u  tèarnar  sibh :  tha  mòr- 
èifeachd  ann  an  urnuigh  dhùr- 
achdaich  an  fhìrein. 

17  Bu  duine  Elias  aig  an 
robh  comh-aigne  ruinne,  agus 


ghuidh  e  gu  dùrachdach  gun 
uisge  bhi  ann  :  agus  cha  d'- 
thàinig  uisge  air  an  talamh  rè 
thri  bliadhna  agus  shè  miosan. 

18  Agus  rinn  e  urnuigh  a 
rìs,  agus  thug  nèamh  uisge 
uaith,  agus  thug  an  talamh  a 
mach  a  thoradh. 

19  A  bhràithre,  ma  thèid 
aon  neach  agaibh-sa  air  seach- 
aran  o'n  fhìrinn,  agus  gu'n 
iompaich  neach  e  ; 

20  Biodh  fhios  aige,  an 
duine  a  dh'iompaicheas  peac- 
ach  o  sheacharan  a  shiighe, 
gu'n  saor  e  anam  o  bhàs,  agus 
gu'm  folaich  e  mòran  pheac- 
anna. 


Ceud  Litir  choitchionn  an  ABSTOIL 
PHEADAIR. 


CAIB.  1. 

PE  A  D  A  R  abstol  losa 
Criosd,  chum  nan  coig- 
reach  a  tha  air  an  sgapadh  tre 
Phontus,  Ghalatia,  Chapado- 
cia,  Asia,  agus  Bhitinia, 

2  A  thaghadh  a  rèir  roimh- 
eòlais  Dhè  an  Athar,  tre 
naomhachadh  an  Spioraid, 
chum  ùmhlachd,  agus  crath- 
adh  fola  losa  Criosd :  Gràs 
agus  sìth  gu  robh  air  am  meud- 
achadh  dhuibhse. 

3  Gu  ma  beannaichte  gu 
robh  Dia  agus  Athair  ar  Tigh- 
earna  losa  Criosd,  neach  a 
rèir  a  mhòr-thròcair,  a  dh'ath- 
ghin  sinne  gu  beò-dhòchas, 
tre  aiseirigh  losa  Criosd  o  na 
marbhaibh, 

4  Chum  oighreachd  neo- 


thruaillidh,  agus  neo-shalaich, 
agus  nach  searg  as,  a  tha  air 
a  coimhead  's  na  mèamhaibh 
dhuibhse, 

5  A  tha  air  bhur  coimhead 
le  cumhachd  Dhè  tre  chreid- 
imh  chum  slàinte,  a  tha  ull- 
amh  r'a  foillseachadh  's  an  aim- 
sir  dheireannaich : 

6  Ni  anns  am  bheil  sibh  a' 
d  ean  amh  m  òr-gh  ai  rd  eaeh  ai  s, 
ged  tha  sibh  a  nis  rè  ùine  bhig, 
(ma's  feumail  e,)  fo  thuirse 
tre  iomadh  buaireadh. 

7  Chum  gu  faighear  dearbh- 
adh  bhur  creidimh,  ni's  luach- 
mhoire  gu  mòr  na  òr  a  thèid 
am  mugha,  ged  dhearbhar  le 
teine  e,  chum  cliu,  agus  urr- 
aim,  agus  glòir  aig  foillseach- 
adh  losa  Criosd  i 


44G 


I.  PIIEADAR. 


8  D'am  bheil  sibh  a'  toirt 
gràidh,  ged  nach  faca  sibh  e; 
agus  ged  nach  'eil  sibh  a  nis 
'g  a  fhaicinn,  air  dhuibh  bhi 
'creidsinn  ann,  tha  sibh  a'  dean- 
amh  mòr-gairdeachais  le  h- 
aoibhneas  air  dol  thar  labhairt, 
agus  làn  do  ghlòir : 

9  A '  faotainn  crìche  bhur 
creidimh,  eadhon  slàinte  bhw 
n-anama : 

10  Slàinte  mu'n  d'fhiosraich 
na  fàidhean,  agus  mu'n  d'rinn 
iad  geur-rannsachadh,  muinn- 
tir  a  rinn  fàidheadaireachd 
mu'n  ghràs  a  bha  gu  teachd 
do  'ur  n-ionnsuidh-sa ; 

]  1  A'  rannsachadh  ciod 
i,  no  ciod  a'  ghnè  aimsir  a 
bha  Spiorad  Chriosd  annta- 
san  a'  foillseachadh,  'n  uair 
a  rinn  e  fìanuis  roimh-làimh 
ar  fulangasaibh  Chriosd,  agus 
a'  ghlòir  a  bha  gu'n  leann- 
tuinn. 

12  Muinntir  d'an  d'fhoill- 
sicheadh,  nach  b'ann  doibh 
fèin,  ach  dhuinne  a  fhritheil 
iad  na  nithe  a  tha  nis  air  an 
cur  an  cèill  duibh  leosan  a 
shearmonaich  an  soisgeul 
duibh  leis  an  Spiorad  naomh 
a  chuireadh  a  nuas  o  nèamh ; 
nithe  air  am  miann  leis  na 
h-ainglibh  beachdachadh. 

13  Uime  sin  crioslaichibh 
leasraidh  bhur  n-inntinn,  bith- 
ibh  measarra,  agus  biodh  dòch- 
as  diongmhaha  agaibh  as  a' 
ghràs  a  bheirear  dhuibh  aig 
foillseachadh  losa  Chriosd ; 

14  Mar  chloinn  ùmhal,  gun 
bhi  'g  'ur  comh-chumadh  fèin 
ris  na  h-ana-miannaibh,  a  bha 


agaibh  roimh  ann  an  àm  bhur 
n-aineolais : 

15  Ach  a  rèir  mar  a  ta  esan 
a  ghairm  sibh  naomh,  bithibh- 
sa  naomha  mar  an  ceudna  'n  'ur 
n-uile  chaithe-beatha : 

16  Do  bhrìgh  gu  bheil  e 
sgrìobhta,  Bithibh-sa  naomha, 
oir  a  ta  mise  naomh. 

17  Agus  ma  ghoireas  sibh 
air  an  Athair,  a  bheir  breth  a 
rèir  oibre  gach  neach,  gun 
chlaon-bhàigh  ri  neach  seach 
a  chèile,  caithibh  aimsir  bhur 
cuairt  an  so  le  h-eagal : 

18  Air  dhuibh  fios  a  bhi  ag- 
aibli  nach  do  shaoradh  sibh  le 
nithibh  truaillidh,  mar  a  ta  air- 
giod  agus  òr,  o  bhur  caithe- 
beatha  dìomhain  a  thugadh 
dhuibh  o  bhur  sinnsireachd  ; 

19  Ach  le  fuil  luachmhoir 
Chriosd,  mar  fhuil  Uain  gun 
chron,  gun  smal : 

20  Neachgudeimhinaroimh- 
orduicheadh  roimh  chruthach- 
adh  an  t-saoghail,  ach  a  dh'- 
fhoillsicheadh  anns  na  h-aim- 
siribh  deireannach  air  bhur 
sonsa ; 

21  Muinntir  trìd-san  a  ta 
'creidsinn  ann  an  Dia  a  thog 
esan  o  na  marbhaibh,  agus  a 
thug  glòir  dha,  chum  gu'm 
biodh  bhur  creidimh  agus  bhur 
muinghin  ann  an  Dia. 

22  Do  bhrìgh  gu'n  do  ghlan 
sibh  bhur  n-anama  le  ùmh- 
lachd  a  thoirt  do'n  fhìrinn  tre 
'n  Spiorad,  chum  gràidh  neo- 
chealgaich  do  na  bràithribh  ; 
feuchaibh  gun  toir  sibli  gràdh 
d'a  chèile  à  cridhe  glan  gu 
dùrachdach : 


CAIB.  II. 


447 


23  Air  dhuibh  bhi  air  bhur 
n-ath-ghineamhuin,  cha-n  ann 
o  shìol  truaillidh,  ach  neo- 
thruaiìHdh,  le  focal  anDè  bheò, 
agus  a  mhaireas  gu  siorruidh. 

24  Oir  tha  gach  uile  fheòil 
mar  fheur,  agus  uile  ghlòir 
dhaoine  mar  bhlàth  an  fheòir. 
Seargaidh  am  feur,  agus  tuit- 
idh  a  bhlàth  dheth  : 

25  Ach  fanaidh  focal  an 
Tighearna  gu  siorruidh.  Asrus 
is  e  so  am  focal  a  shearmon- 
aicheadh  dhuibhse  anns  an  t- 
soisgeul. 

CAIB.  II. 

UIME  sin  a'  cur  uaibh  gach 
uile  mhì-ruin,  agns  gach 
uile  mhealltaireachd,  agus 
chealof,  ao:us  fharmada,  affus 
gach  uile  ana-cainnt, 

2  Mar  naoidheana  air  an  iìr- 
bhreith,  iarraibh  bainue  fìor- 
ghlan  an  fhocail,  chum  as  gu 
f  às  sibh  leis  ; 

3  iNIa  s  e  as  ffu'n  do  bhlais 
sibh  gu  bheil  an  Tighearn 
gràsmhor. 

4  A'  teachd  d'a  ionnsuidh- 
san,  mar  gu  cloich  bheò,  a 
dhiìiltadh  gu  deimhin  le  daoin- 
ibh,  ach  air  a  taghadh  o  Dhia 
agus  luachmhor  ; 

5  Tha  sibhse  mar  an  ceud- 
na  mar  chlochaibh  beò,  air 
bhur  togail  suas  'n  'ur  tigh 
spioradail,  'n  'ur  sagartachd 
naomh,  chum  ìobairte  spior- 
adail  a  thoirt  suas,  taitneach 
do  Dhia  tre  losa  Criosd. 

6  Uime  sin  a  ta  so  mar  an 
ceudna  air  a  chur  sios  anns 
au  sgrìobtuir,  Feuch,  cuiridh 


mi  anrian  Sion  prìomh  chlach- 
oisne  thaghta,  luachmhor :  a- 
gus  an  ti  a  chreideas  ann,  cha 
chuirear  gu  nàire  e. 

7  Dhuibhse  uime  sin  a 
chreideas,  tha  e  luachmhor : 
ach  dhoibh-san  a  tha  eas- 
iìmha],  a'  chlach  a  dhiùlt  na 
clachairean,  rinneadh  ceann 
na  h-oisne  dith, 

8  Agus  clach-thuislidh,  a- 
gus  carraig  oilbheim,  dhoihh- 
san  a  thuislicheas  air  an  fhoc- 
al,  air  dhoibh  bhi  eas-ùmhal, 
chum  mar  an  ceudna  an  d'ord- 
uicheadh  iad. 

9  Ach  is  ginealach  taghta 
sibhse,  sagartachd  rìoghail, 
cinneach  naomh,  sluagh  son- 
raichte ;  chum  gu'n  cuireadh 
sibh  an  cèill  feartan  an  ti  a 
ghairm  à  dorchadas  sibh  chum 
a  sholuis  iongantaich  fèin  : 

10  Nach  robh  uair-èigin 
'n  'ur  sluagh,  ach  a  nis  is  sibh 
sluagh  Dhè :  dream  nach  d'- 
fhuair  tròcair,  ach  a  nis  a  tha 
air  faotainn  tròcair. 

11  A  mhuinntir  mo  ghràidh, 
guidheam  oirbh,  mar  choig- 
rich  agus  luchd-cuairt,  sibh  a 
sheachnadh  ana-mianna  feòl- 
mhor,  a  tha  cogadh  an  agh- 
aidh  an  anama  ; 

12  Air  dhuibhdeadh  chaithe- 
beatha  bhi  agaibh  am  measg 
nan  Cinneach  ;  chum  an  àit 
olc  a  labhairt  umaibh  mar 
luchd  mi-ffhnìomh,  gu'n  dean 
iad  o  bhur  deadh  oibribh  a 
chi  iad,  Dia  a  ghlòrachadh 
ann  an  là  an  fhiosrachaidh. 

13  Uime  sin  bithibh-saùmhal 
do  gach  uile  riaghailt  dhaoine 


448 


1.  PHEADAR. 


air  son  an  Tighearna:  ma's 
ann  do'n  righ,  mar  an  ti  a's 
àirde  inbhe ; 

14  No  do  uachdaranaibh, 
mar  do'n  mhuinntir  a  chuir- 
eadh  uaith  chum  dioghaltais 
air  luchd-deanamh  an  uilc, 
ach  chum  chu  dhoibh-san  a 
ni  maith. 

15  Oir  is  i  toil  Dè  gu'n 
cuireadh  sibhse  le  deadh 
dheanadas  tosd  air  aineolas 
dhaoine  amaideach : 

16  Mar  dhaoine  saor,  agus 
gun  hhur  saorsa  a  ghnàthach- 
adh  mar  bhrat-folaich  do'n 
olc,  ach  mar  sheirbhisich  Dhè. 

17  Thugaibh  urram  do  na 
h-uile  dhaoine.  Gràdhaichibh 
na  bràithre.  Biodh  eagal  Dè 
oirbh.  Thugaibh  urram  do'n 
righ. 

18  A  sheirbhiseacha,  (5z7A^M 
ììmhal  do  'w  maighstiribh 
maille  ris  an  uile  eagal,  chci-n 
e  mhàin  dhoibh-san  a  tha 
maith  agus  ciiiin,  ach  mar  an 
ceudna  dhoibh-san  a  tha  ana- 
mèineach. 

19  Oir  a  ta  so  cliu-thoill- 
teannach,  ma  dh'iomchaireas 
iieach  sam  bith  doilgheas  air 
son  coguis  a  thaobh  Dhè,  a' 
fulang  gu  h-eucorach. 

20  Oir  ciod  an  t-aobhar 
molaidh  a  ta  ann,  ma's  e  an 
uair  a  ghabhar  oirbh  air  son 
bhur  cionta,  gu'n  giùlain  sibh 
gu  foighidneach  e  ?  ach  ma's 
e  'n  uair  a  ta  sibli  a'  deanamh 
maith,  agus  a'  fulang  air  a 
shon,  gu'n  giìilain  sibh  e  gu 
foigbidneach,  tha  so  taitneach 
do  Dhia 


21  Oir  is  ann  a  dh'ionnsuidh 
so  a  ghairmeadh  sibh :  do 
bhrìgh  gu'n  d'fhuiling  Criosd 
mar  an  ceudna  air  bhur  son, 
a'  fàgail  eisempleir  agaibh, 
chum  gu  leanadh  sibh  a 
cheumanna : 

22  Neach  nach  d'rinn  peac- 
adh,  ni  mò  a  fhuaradh  cealg 
'n  a  bheul : 

23  Neach,  'n  uair  a  chàin- 
eadh  e,  nach  do  chàin  a  rìs  ; 
'n  uair  a  dhfhuiling  e,  nach 
do  bhagair ;  ach  a  dh'earb  e 
fèìn  ris-san  a  bheir  breth 
cheart : 

24  Neach  a  ghiùlain  ar 
peacannae  fèin  'n  achorp  fèin 
air  a'  chrann,  chum  air  dhuinn 
bhi  marbh  do'n  pheacadh, 
gu'm  bithecUnaid  beò  do  fhìr- 
eantachd  :  neach  le  a  bhuill- 
ibli-san  a  tha  sibh  air  bhur 
tèarnadh. 

25  Oir  bha  sibh  mar  chaor- 
aich  a'  dol  air  seacharan ;  ach 
philleadh  sibh  a  nis  chum 
Buachaill  agus  Easbuig  bhur 
n-anama. 

CAIB.  III. 

MAR  an  ceudna,  a  mhnài, 
bithibh  ùmhal  do  'ur 
fearaibh  fèin,  chum  ma  tlia 
dream  air  bith  eas-ùmhal  do'n 
fhocal,  gu'ra  bi  iadsan  mar  an 
ceudna,  as  eugmhais  an  fhoc- 
ail,  air  an  cosnadh  le  deadh 
chaithe-beatha  nam  ban. 

2  'N  uair  a  bheachdaicheas 
iad  air  bhur  caithe-beatha 
gheamnuidh  maille  ri  h-eagal. 

3  Na  b'i  bhur  breaghachd, 
figheadh  an  fhuilt  agus  a'  cur 


CAIB.  III. 


449 


òir  oirbh,  aofus  dbeadli  thruso'- 
an  UTnaibb,  a'  bJirèaghachd 
sÌ7i  o'n  letb  muigb  : 

4  Acb  duine  folaicbte  a' 
cbridbe,  ann  an  neo-thruaill- 
idbeacbd  spioraid  mbacanta 
agus  cbiùin,  ni  a  tba  ro  luacb- 
mbor  ann  an  sealladb  Dbè. 

5  Oir  b'ann  mar  so  a  rinn 
na  mnài  naomha  o  sbean,  aig 
an  robh  am  muinorbin  ann  an 
Dia,  iad  fèin  breagba,  air 
dhoibh  bbi  iìmbal  d'am  fear- 
aibh  fèin ; 

6  Ambuil  a  tbug  Sarah 
ùmhlacbd  do  Abrabam,  a' 
gairm  tigbearna  dbeth  :  d'an 
nigheana  sibbse  am  feadb  a  ni 
sibh  gu  maith,  agus  gun  gheilt 
oirbh  le  b-uambas  sam  bith. 

7  Mar  an  ceudna,  fbeara, 
gabbaibh-sa  còmhnuidh  maille 
riu  a  rèir  eòlais,  a'  tabhairt 
urraim  do'n  mhnaoi  mar  an 
soitbeacb  a's  aumbuinne,  agus 
mar  mbuinntir  a  tba  'n  an 
comh-oighreacbaibh  air  gràs 
na  beatba  ;  cbum  nach  cuirear 
bacadb  air  bhur  n-urnuigbibh. 

8  Fa  dbeòidb,  hithihh  uile  a 
db'aon  inntinn,  biodh  comb- 
fhulangas  affaibh  r'a  chèile 
gràdbaicbibh  a  chèile  raar 
bhràitbre,  hithibh  truacanta, 
càirdeil : 

9  Naìocaibh  olc  air  son  uilc, 
no  càineadh  air  son  càinidh  : 
ach'n  a  agbaidh  sin,  beannaich- 


ibh 


air  dhuibh  fios  bbi  agaibh 


gur  ann  a  db'ionnsuidh  so  a 
ghairmeadh  sibh,  cbum  gu'n 
sealbbaicbeadh  sibh  beann- 
achadb  mar  oigbreachd : 


10  Oir 


b"e  le'ra  b'àill 


beatha  a  ghràdhachadh,  agus 
làitbean  maitbe  fbaicinn,  cum- 
adb  e  a  theangadh  o  olc,  agus 
a  bhilean  o  labbairt  ceilor. 

11  Seachnadb  e  olc,  agus 
deanadb  e  maitb ;  iarradh  e 
sìth,  agus  leanadh  e  i. 

12  Oir  tha  siiilean  an  Tisfli- 
earn  air  na  fìreanaibb,  asfus  a 
chluasa  fosg-ailte  r'an  urnuioh  : 
ach  tha  gniìis  an  Tigbearn  an 
agbaidh  na  muiuntir  a  ni  olc. 

13  Agus  cò  e  a  ni  olc  oirbh, 
ma  bhios  sibb  'n  ur  luchd- 
leanmbuiun  air  an  ni  sin  a  ta 
raaith  ? 

14  Ach  eadhon  ma  db'- 
fbuilingeas  sibh  air  sgàth  fìr- 
eantacbd,  is  sona  sibh  :  agus 
na  biodh  fìamh  an  eagail-san 
oirbb,  agus  na  bithibli  mi- 
sbuaimbneacb  ; 

15  Acb  naombaichibh  an 
Tighearn  Dia  ann  bhur  cridh- 
eacbaibh  :  agas  hithibh  ullamh 
a  gbnàth  cbum  freagradb  a 
thoirt,  maille  ri  ceannsacbd  a- 
gus  eagal,  do  gacb  uile  dbuine 
a  dh'iarras  oirbh  reuson  an 
dòcbais  a  tba  annaibb  : 

16  Air  dhuibb  deadh  cbog- 
uis  a  bbi  agaibh  ;  cbum,  'n  uair 
a  tha  iad  a'  labbairt  uilc  'n  'ur 
n-aghaidh  mar  luchd  mi- 
ghnìomh,  gu'n  gabh  iadsan 
nàire,  a  tha  toirt  toibheim  do 
'ur  deadh  chaithe-beatha  ann 
an  Criosd. 

1 7  Oir  is  fearr,  ma's  e  sin 
toil  Dè,  sibh  a  db'fbulang  air 
son  maitb  a  dbeanamh,  na  air 
son  olc  a  dheanamh. 

18  Oir  dh'fbuiling  Criosd 
fèin  aon  uair  air  :on  pheac- 

2  F 


450 


I.  PHEADAR. 


aniia,  am  rirean  air  son  nan 
nea-fhirean,  (chum  gu'n  tug- 
adh  e  sinne  gu  Dia,)  air  dha 
bhi  air  e  chur  gu  bàs  's  an 
f  heòil,  ach  air  a  bheothachadh 
tre  an  Spiorad  : 

19  Leis  an  deachaidh  e  mar 
an  ceudna,  agus  an  do  shear- 
monaich  e  do  na  spioradaibh 
ann  am  prìosan ; 

20  A  bha  o  shean  eas- 
ùmhal,  'n  uair  a  dh'fheith  fad- 
fhulangas  Dè  aon  uair  ann  an 
làithibh  ISioah,  am  feadh  a  bha 
àirc  'g  a  h-ulluchadh,  anns  an 
robh  beagan,  sin  r'a  ràdh, 
ochd  anaman,  air  an  tèarnadh 
tre  uisge. 

21  Tha  am  baisteadh,  mar 
shamhlachas  a  tha  comh- 
f  hreagradh  dha  so,  (cha-n  e  cur 
dhinn  sal  na  feòla,  ach  freag- 
radh  deadh  choguis  thaobli 
Dhè,)  nis  'g  ar  tèarnadh-ne, 
tre  aiseirigh  losa  Criosd  : 

22  Neach  air  dha  dol  gu 
nèamh,  a  tha  air  deas  làimh 
Dhè,  air  do  ainghbh,  agus  do 
uachdranachdaibh,  agus  do 
chumhachdaibh  bhi  air  an  cur 
fo  'cheannsalsan. 

CAIB.  IV. 

UIME  sin,  o  dh'fhuiling 
Criosd  air  ar  son-ne  's  an 
fheòil,  armaichibh-sa  mar  an 
ceudna  sibh  fèin  leis  an  inn- 
tiun  cheudna :  oir  an  ti  a 
dh'fhuiling  anns  an  fheòil, 
sguir  e  do  pheacadh  ; 

2  Chum  nach  caitheadh  e 
fuigheall  'aimsiranns  an  fheòil, 
a  rèir  ana-mianna  dhaoine,  ach 
a  rèir  toile  Dè. 


3  Oir  is  leoir  dhuinn  a' 
chuid  a  chaidh  seachad  do 
aimsir  ar  beatha  gu  toil  nan 
Cinneach  a  dlieanamh,  'n  uair 
a  shiubhail  sinn  ann  am  mac- 
nus,  ann  an  ana-miannaibh, 
ann  an  anabharra  fìona,  ann 
an  geòcaireachd,  ann  am  pòit- 
eireachd,  agus  ann  an  ìodhol- 
aoradh  an-dligheach : 

4  Ni  anns  am  bheil  iad  a' 
gabhail  iongantais,  do  bhrìgh 
nach  'eil  sibhse  a'  ruith  maille 
riu  anns  an  neo-mheasarrachd 
cheudna  gun  tomhas,  a'  labh- 
airt  uilc  umaihli : 

5  Muinntir  a  bheir  cunntas 
dhasan,  a  tha  ullamh  gu  breth 
a  thoirt  air  na  beothaibh  agus 
air  na  marbhaibh. 

6  Oir  is  ann  chum  na  crìche 
so  a  shearmonaicheadh  an  sois- 
geul  dlioibh-san  a  tha  marbh 
mar  an  ceudna,  chum  gu'n 
tugtadh  breth  orra  a  rèir 
dhaoine  s'  an  fheòil,  ach  gu'm 
biodh  iad  beò  a  rèir  Dhè  's  an 
Spiorad. 

7  Ach  a  ta  crloch  nan  uile 
nithe  am  fagus :  uime  sin  bith- 
ibli  measarra,  agus  deanaibh 
faire  chum  urnuigh. 

8  Agus  roimh  na  h-uile  nith- 
ibh  biodh  agaibh  teas-ghràdh 
d'a  chèile ;  oir  cuiridh  gràdh 
folach  air  mòran  pheacanna. 

9  Thugaibh  aoidheachd  d'a 
chèile  gun  gliearan. 

10  A  rèir  mar  a  fhuair  gach 
aon  an  tiodhlac,  7nar  sin  dean- 
aibh  frithealadh  d'a  chèile, 
mar  dheadh  stiiìbhardaibh  air 
o-ràs  eaffsamhuil  Dè. 

11  Ma  labhras  neach  sam 


CAIB.  V. 


451 


bitb,  lahliradh  e  mar  bbrlatb- 
raibb  Dbè ;  ma  tba  neacb 
sam  bitb  ri  fritbealadb,  dean- 
adh  se  e  mar  o'n  cbomas  a 
bbeir  Dia  dha ;  cbum  gu'm 
bi  Dia  air  a  ghlòracbadb  anns 
na  b-uile  nitbibb  tre  losa 
Criosd  :  dbasan  gu  robb  glòir 
agus  cumhachd  gu  saogbal 
nan  saoghaL  Amen. 

12  A  mbuinntir  mo  gbràidh, 
na  biodb  iongantas  oirbb 
tbaobb  na  deucbainn  theinnt- 
icb,  a  tbig  oirbb  cbum  bhur 
dearbbadb,  margu'n  tarladb  ni- 
èigin  neo-gbnàthacb  dbuibb : 

13  Ach  do  bhrìgb  gu  bbeil 
sibb  'n  'ur  lucbd-comhpairt  do 
fbulangasaibh  Cbriosd,  dean- 
aibb  gairdeacbas ;  chum  mar 
an  ceudna,  ann  an  àm  foill- 
seacbaidh  a  ghlòire,  gu'n  dean 
sibb  gairdeachas  le  b-aoibh- 
neas  ro  mbòr. 

14  Ma  mbaslaichear  sibh 
air  son  ainme  Chriosd,  is  sona 
sibh  ;  oir  a  ta  Spiorad  na  glòire, 
agus  Dbè  a'  gabhail  còmb- 
nuidb  oirbb ;  d'an  taobhsan 
gu  deimbin  tba  e  'faotainn 
toibheim,  acb  do  'ur  taobhsa 
tha  e  air  a  ghlòracbadb. 

15  Acb  na  fuilingeadb  aon 
agaibb  mar  mbortair,  no  mar 
ghaduicbe,  no  mar  f  hear  drocb- 
bheirt,  no  mar  neacb  a  gbabh- 
as  gnotbucb  ri  nitbibb  nacb 
buin  da. 

16  Gidbeadb  ma  dh'fhuil- 
ingeas  duine  mar  Cbriosduidb, 
na  biodb  nàire  air;  ach  thug- 
adb  e  glòir  do  Dbia  as  a  letb  so. 

17  Oir  thainiq  a  t-àm  aniis 
an  tòisicb  breitheanas  aig  tigb 


Dbè :  agus  ma  tbòisicbeas  e 
againne,  ciod  is  crìocb  dboibh 
san  a  tha  eas-ìimbal  do  sbois- 
geul  Dè  ? 

18  Agus  ma's  ann  air  èigin 
a  thèarnar  am  fìrean,  c'àit  an 
taisbein  an  duine  mi-dbiadh- 
aidb  agus  peacacb  e  fèin  ? 

19  Uime  sin,  an  dream  a 
db'fhuilingeas  a  rèir  toile  Dè, 
earbadb  iad  an  anama  ris-san 
ann  an  deanamb  maitb,  mar 
ri  Cbruitbear  dìleas. 

CAIB.  V. 

NA  seanairean  a  ta  'n  'iir 
measg'  tha  mi  ag  earail, 
air  bbi  dbomb  fèin  a'  m'  sbean- 
air  mar  an  ceudna,  agus 
a'm'  fbianuis  air  fulangasaibb 
Cbriosd,  agus  mar  an  ceudna 
a'm'  fhear  comhpairt  do'n 
ghlòir  sin,  a  tba  gu  bbi  air  a 
foillseacbadb : 

2  Beatbaichibb  treud  Dbè 
a  tha  'n  'ur  raeasg,  'a  gabhail 
cùraim  dheth,  cba-n  ann  a 
db'aindeoin,  ach  gu  deònacb  ; 
cba-n  ann  air  son  buannacbd 
shalaicb,  acb  le  b-inntinn  eal- 
amb  ; 

3  Ni  mò  mar  thigbearnaibh 
os  ceann  oighreachd  Dhè,  acb 
mar  dbream  a  tba  'n  an  eis- 
empleiribb  do'n  treud. 

4  Agus  an  uair  a  db'fhoill- 
sichear  an  t-àrd-bbuachaill, 
gbeibb  sibb  crìm  na  glòire 
nncb  searg  as. 

5  Mar  an  ceudna,  a  dbaoine 
òga,  bithibh  ùmhal  do  na  sean- 
airibh :  seadh,  bitbibb  uile 
ùmbal  d'a  clièile,  agus  bitbibb 
air  bhur  sgeadachadh  le  h-ir- 


452 


II.  PHEADAR. 


ioslachd  :  oir  tha  Dia  a'  cur  an 
agtiaidh  nan  uaibhreach,  ach 
a'  toirt  gràis  dhoibh-san  a  tha 
iriosal. 

6  Uime  sin  irioslaichibh 
sibh  fèin  fo  làimh  chumhachd- 
aich  Dhè,  chum  as  gu'n  àrd- 
aich  e  sibh  ann  an  àm  iom- 
chuidh : 

7  A'  tilgeadh  bhur  n-uile- 
chùraim  airsan ;  oir  a  ta  ciìr- 
am  aighe  dhibh. 

8  Bithibh  stuama,  deanaibh 
faire ;  do  bhrìgh  gu  bheil  bhur 
nàmhaid  an  diabhul,  mar 
ieòmhan  beuchdach,  ag  im- 
eachd  mu'n  cuairt,  a'  sireadh 
cò  a  dh'fheudas  e  shlugadh 
suas. 

9  Cuiribh-sa  'n  a  aghaidh, 
air  dhuibh  bhi  daingean  's  a' 
chreidimh,  agus  fhios  a  bhi 
agaibh  gu  bheil  na  fulangais 
cheudna  air  an  coimhlionadh 
ann  bhur  bràithribh,  a  tha  's  an 
t-saoghal. 


10  Ach  gu  deanadh  Dia 
fèin  nan  uile  ghràs,  a  ghairm 
sinne  chum  a  ghlòire  shiorr- 
uidh  tre  losa  Croisd,  an  dèigh 
dhuibh  fulang  rè  ùine  bhig, 
iomlan  sibh;  gu  daingnich- 
eadh,  gu  neartaicheadh,  gu 
socraicheadh  e  sibh. 

11  Dhasan  robh  glòir 
agus  cumhachd,  gu  saoghal 
nan  saoghal.  Amen. 

12  Le  Siluanus  bràthair  dìl- 
eas,  (a  rèir  mo  bharail-sa,) 
sgrìobh  mi  do  'ur  n-ionnsuidh 
gu  h-aithghearr,  a'  teagasg, 
agus  a'  deanamh  fianuis,  gur 
e  so  fìor-ghràs  Dè,  anns  am 
bheil  sibh  'n  'ur  seasamh. 

13  Tha  an  eaglais  ann  am 
Babilon,  a  thaghadh  maille 
ribhse,  a'  cur  fàilte  oirbh,  a- 
gus  Marcus  mo  mhac. 

14  Cuiribh  fàilte  air  a  chèile 
le  pòig  ghràidh.  Sìth  gu  robh 
maille  ribh  uile  a  tha  ann  an 
losa  Criosd.  Amen. 


Dara  Litir  choitchionn  an  ABSTOIL 
PHEADAIR. 


CAIB.  I. 

SIMON  Peadar,  seirbhis- 
each  agus  abstol  losa 
Criosd,  dhoibh-san  a  fhuair 
an  creidimh  luachmhor  ceud- 
na  ruiune,  tre  fhìreantachd  ar 
Dè  agus  ar  Slànuighir  losa 
Criosd : 

2  Gu  robh  gràs  agus  sìth 
air  am  meudachadh  dhuibh, 
tre  eòlas  Dè,  agus  losa  ar 
Tighearna, 

'ò  A  rèir  mar  a  dheònuich 


a  chumhachd  diadhaidh-san 
dhuinne  na  nithe  sin  uile  a 
hhuineas  do  bheatha  agus  do 
dhiadhachd,  tre  eòlas  an  ti  sin 
a  ghairm  sinn  chum  giòire,  a- 
gus  deadh-bheus  : 

4  Ti-e  an  d'thugadh  dhuinn 
geallanna  ro  mhòr  agus  luach- 
mhor,  chum  d'an  trìd-san  gu'm 
biodh  sibhse  air  bhur  deanamh 
'n  'ur  luchd-comhpairt  do  nà- 
dur  na  diadhachd,  air  dhuibh 
dol  as  o'n  truaillidheachd  a  ta 


CAIB.  I. 


453 


anns  an  t-saoghal  tre  ana- 
miann. 

5  Agus  a  thuilleadh  air  so, 
air  deanamh  an  uile  dhìchill 
duibhse,  cuiribh  ri  'ur  creid- 
imh,  deadh-bheus ;  agus  ri 
deadh-bheus,  eòlas ; 

6  Agus  ri  h-eòlas,  stuaim  ; 
agus  ri  stuaim,  foighidin  ;  a- 
gus  ri  foighidin,  diadhachd  ; 

7  Agus  ri  diadhachd,  gràdh 
bràthaireil ;  agus  ri  gràdh 
bràthaireil,  seirc. 

8  Oir  ma  bhios  na  nithe  so 
annaibh,  agus  pailte,  bheir  iad 
oirbh  gun  bhi  leasg,  no  mi- 
thorrach  ann  an  eòlas  ar  Tigh- 
earna  losa  Criosd. 

9  Ach  an  ti  aig  nach  'eil  na 
nithe  sin,  tha  e  dall,  agus 
gearr-sheallach,  a'  dìchuimh- 
neachadh  gu'n  do  ghlanadh  e 
o  a  sheann  pheacaibh. 

10  Uime  sin,  a  bhràithre, 
deanaibh  tuilleadhdìchill  chum 
bhur  gairm  agus  bhur  tagh- 
adh  a  dheanamh  cinnteach : 
oir  ma  ni  sibh  na  nithe  so,  cha 
tuit  sibh  a  chaoidh  ; 

11  Oirmar  sin  frithealargu 
pailt  dhuibh  slighe  a  steach  do 
rìoghachd  shiorruidh  ar  Tigh- 
earn  agus  ar  Slànuighir  losa 
Criosd. 

12  Uime  sin  cha  dearmad 
mi  na  nithe  so  ghnàth-chur  an 
cuimhne  dhuibh,  ged  is  aithne 
dhuibh  iad,  agus  ged  tha  sibh 
air  bhur  daingneachadh  's  an 
fhìrinn  a  làthair. 

13  Ach  tha  mi  a'  meas  gur 
còir,amfeadhatami  's  a'phàill- 
iun  so,  sibhse  a  bhrosnuchadh 
ìe  'ur  cur  an  cuimhne  : 


14  Air  dhomh  fios  a  bhi 
agam  gur  fagus  dhomh  àm 
cur  dhiom  mo  phàilliuin  so, 
amhuil  a  dh'fhoillsich  ar  Tigh- 
earn  losa  Criosd  dhomh. 

15  Ach  ni  mise  dìchioll, 
chum  an  dèigh  dhomh  siubh- 
al,  gu'm  bi  agaibh-sa  gnàth- 
chuimhne  air  na  nithibh  so. 

16  Oir  cha  do  lean  sinne 
faoin-sgeulachda  a  dhealbhadh 
gu  h-innleachdach,  'n  uair  a 
chuir  sinn  an  cèill  duibh  cumh- 
achd  agus  teachd  ar  Tiofhearn 
losa  Criosd,  ach  rinneadh  sinn 
'n  ar  sùil-fhianuisibh  air  a 
mhòrachdsan. 

17  Oir  fhuair  e  o  Dhia  an 
t-Athair  urram  agus  glòir, 
'n  uair  a  thàinig  a'  shamhuil  so 
do  ghuth  d'a  ionnsuidh  o'n 
ghlòir  òirdheirc,  Is  e  so  mo 
Mhac  gràdhachsa,  anns  am 
bheil  mo  mhòr-thlachd. 

18  Agus  chuala  sinne  an 
guth  so  a  thàinig  o  nèamh, 
'n  uair  a  bha  sinn  maille  ris  air 
an  t'sliabh  naomh. 

19  Tha  againn  mar  an  ceud- 
na  focal  fàidheadaireachd  a's 
cinntiche ;  d'am  maith  a  ni 
sibh  aire  athoirt,  mar  do  lòch- 
ran  a  tha  'toirt  soluis  uaith  ann 
an  ionad  dorcha,  gus  an  soill- 
sich  an  là,  agus  an  èirich  an 
reult-mhaidne  'n  'ur  cridheach- 
aibh  : 

20  Air  dhuibh  fhios  so  a 
bhi  agaibh  air  tùs,  nach  'eil 
fàidheadaireachd  air  bith  do'n 
pgriobtuir  o  thogradh  dhaoine 
fèin. 

21  Oir  cha  d'thàinig  an 
fhàidheadaireachd  a  rèir  toi 


454 


II.  PHEADAR. 


duine  o  shean :  ach  labhair 
daoine  naomha  Dhè,  mar  a 
sheòladh  iad  leis  an  Spiorad 
naomh. 

CAIB.  II. 

ACH  bha  fàidhean  brèige 
mar  an  ceudna  am  measg 
an  t-sluaigh,  amhuil  a  bhios 
luchd-teagaisg  brèige  'n  'ur 
measgsa,  dream  a  bheir  a 
steach  an  uaignidheas  saobh- 
chreidimh  millteach,  eadhon 
ag  àicheadh  an  Tighearn  a 
cheannaich  iad,  agus  a  bheir 
sgrios  obann  orra  fèin. 

2  Agus  leanaidh  mòran  an 
slighean  millteach  tre  am  faigh 
slighe  na  fìrinn  mi-chliu. 

3  Agus  tre  shannt  ni  iad 
ceannachd  oirbh  le  briathraibh 
mealltach :  dream  nach  'eil 
am  breitheanas  a  nis  o  chian 
a'  deanamh  moille,  agus  cha-n 
'eil  an  sgrios  a'  tur-chodal. 

4  Oir  mur  do  chaomhain 
Dia  na  h-aingil  a  pheacaich, 
ach  air  dha  an  tilgeadh  sìos 
do  ifrinn.  gu'n  d'thug  e  thairis 
iad  gu  bhi  air  an  coimhead 
ann  an  slabhraidhibh  dorch- 
adais,  fa  chomhair  breithean- 
ais ; 

5  Agus  nach  do  chaomhain 
e  an  seann  saoghal,  ach  gu'n 
do  shaor  e  Noali  an  t-ochd- 
amh  pearsa,  searmonaiche  fìr- 
eantachd,  air  dha  an  dìle  a 
thoirt  air  saoghal  nan  daoine 
mi-dhiadhaidh ; 

6  Agus  a'  tionndadh  caith- 
riche  Shodoim  agus  Gho- 
niorrah  gu  luaithre,  gu'n  do 
dhit  e  le  lèir-sgrios  iad,  'g  an 


deanamh  'n  am  ball-sampuill 
dhoibh-san,  a  bhiodh  mi- 
dhiadhaidh  an  dèigh  sin  ; 

7  Agus  gu'n  do  shaor  e  Lot 
am  fìrean,  a  bha  fo  champar 
le  caithe-beatha  neòghloin  nan 
aiugidh : 

8  (Oir  chràidh  an  t-ionracan 
sin,  agus  e  gabhail  còmhnuidh 
'n  am  measg,  'anam  fireanta  o 
là  gu  làj  le  bhi  'faicinn  agus  a' 
cluinntinn  an  gnìomharan  an- 
dligheach :) 

9  Is  aithne  do'n  Tighearn 
na  daoine  diadhaidh  a  shaor- 
adli  o  bhuaireadh,  agus  na 
daoine  eucorach  a  choimhead 
gu  là  a'  bhreitheanais  chum 
peanas  a  dheanamh  orra ; 

10  Ach  gu  h-àraidh  iadsan 
a  leanas  an  fheòil  ann  an  ana- 
miann  na  neòghloine,  agus  a 
ni  tàir  air  uachdaranachd  :  Air 
dhoibh  bhi  an-dàna,  fèin  thoil- 
eil,  cha-n  eagal  leo  ana-cainnt 
a  thoirt  dhoibh-san  a  tha  ann 
an  àrd-inbhe  : 

11  An  uair  nach  toir  aingil 
a's  mò  ann  an  neart  agus  ann 
an  cumhachd,  casaid  thoi- 
bheumach  'n  an  aghaidh  'am 
fìanuis  an  Tighearn. 

12  Ach  iadsan,  mar  ain- 
mhidhean  nàdurra  eu-cèillidh, 
a  rinneadh  gu  bhi  air  an  glac- 
adh  agus  an  sgrios,  air  dhoibh 
bhi  labhairt  gu  toibheumach 
mu  na  nithibh  nach  tuig  iad, 
sgriosar  iad  'n  an  truaillidh- 
eachd  fèin ; 

in  Agus  gheibh  iad  tuaras- 
dal  na  h-euceirt,  mar  dhream 
a  mheasas  mar  shubhachas 
sògh  's  an  là :  is  smala  iad  agus 


CAIB.  III. 


455 


aobhar-maslaìdh,  a'  gabliail 
toileachas-inntinn  'n  am  meall- 
taireachd  fèin,  am  feadh  a  ta 
iad  air  cuirmibh  maille  ribh  ; 

14  Aig  am  bheil  an  sìiilean 
làn  do  adhaltrannas,  agus  do 
nach  'eil  e'n  comas  sgur  do 
pheacadh  ;  a'  mealladh  anama 
neo-shuidhichte ;  aig  am  bheil 
an  cridhe  air  a  chleachdadh  ri 
gnìomharaibh  sanntach ;  clann 
nam  mallachd : 

15  A  thrèig  an  t-slighe 
dhìreach,  agus  a  chaidh  air 
seacharan,  a'  leantuinn  slighe 
Bhalaaim  mliic  Bhosoir,  a 
ghràdhaich  duais  na  h-eucor- 
ach ; 

]  6  Acli  a  f huair  achmhasan 
air  son  'aingidheachd:  oir  labh- 
air  an  asal  bhalbh  le  cainnt 
duine,  agus  thoirmisg  i  mi- 
chiall  an  fhàidh. 

17  Is  tobair  gun  uisge  iad 
so,  neoil  air  an  iomain  le  iom- 
ghaoith  :  fa  chomhair  am  bheil 
duibhre  an  dorchadais  air  a 
thasgaidh  gu  siorruidh. 

18  Oir  an  uair  a  labhras  iad 
briathran  atmhor  dìomhanais, 
meallaidh  iad  tre  ana-miann- 
aibli  na  feòla,  tre  mhacnus, 
iadsan  a  chaidh  gu  glan  as 
uathasan  a  tha  'caitheadh  am 
beatha  ann  an  seacharan : 

19  A'  gealltuinn  saorsa 
dhoibh,  agus  gun  annta  fèin 
ach  tràillean  na  truaillidh- 
eachd :  oir  ge  b'e  ni  le  'm 
buadhaichear  air  duine,  do'n 
ni  sin  fèin  tha  e  air  a  chur  fo 
dhaorsa. 

20  Oir  an  dèigh  dhoibh  dol 
as  o  shalcharaibh  an  t-saoghail 


tre  eòlas  an  Tighearn  agus  an 
t-Slànuighir  losa  Criosd,  ma 
bhios  iad  a  rìs  air  an  ribeadh 
annta,  agus  air  an  cur  fo  ghèill, 
tha  an  deireadh  aca  ni's  miosa 
na  an  toiseacli. 

21  Oir  b'fhearr  dlioibh  gun 
eòlas  a  bhi  aca  air  slighe  na 
fìreantachd,  na,  an  dèigh  a 
h-eòlas  fhaotainn,  pilleadh  o'n 
àithne  naomh  a  thugadh 
dhoibh. 

22  Ach  thachair  dhoibh  a 
rèir  an  t-sean-fhocail  fhìrinn- 
ich,  PhiII  am  madadh  air  ais 
chum  a  sgeith  fèin ;  agus,  A' 
mhuc  a  chaidh  nigheadh, 
chum  a  h-aoirneagan  's  an  làth- 
aich. 

CAIB.  III. 

AN  dara  litir  so,  a  mhuinn- 
tir  mo  ghràidh,  tha  mi  a' 
sgrìobhadh  do  'ur  n-ionnsuidh 
a  nis ;  annta  le  cheile  tha  mi  a' 
brosnachadh  bhur  n-inntinn 
fhìor-ghloin  le  'ur  cur  an 
cuimhne : 

2  Chum  gu'm  bi  sibh  cuimh- 
neachail  air  na  briathraibh  a 
labhradh  roimh  leis  na  fàidh- 
ibh  naomha,  agus  air  ar  n-àith- 
ne-ne,  abstola  an  Tighearn  a- 
gus  an  t-Slànuighir  : 

3  Air  dhuibh  fhios  so  bhi 
agaibli  air  tùs,  gu'n  tig  anns 
na  làithibh  deireannach  luchd- 
fochaid,  ag  imeachd  a  rèir  ?n 
ana-mainn  fèin, 

4  Agus  ag  ràdh,  C'àit  am 
bheil  gealladh  a  theachd  ?  oir 
o  choidil  na  h-aithriche,  tha 
na  h-uile  nithe  a'  fantuinn 
mar  a  bha  iad  o  thoiseach  a' 
chruthachaidh. 


456 


II.  PHEADAR. 


5  Oir  tha  iad  aineolach  air 
so  d'an  deoin,  gu'n  robh  na 
nèamha  ann  o  chian,  agus  an 
talarah  'n  a  sheasamh  as  an 
uisge,  agus  anns  an  uisge,  tre 
f  hocal  Dè  : 

6  Tre'n  deachaidh  an  saogh- 
al  a  bha'n  sin  ann  a  sgrios,  air 
teachd  do'n  dìlinn  air. 

7  Ach  tha  na  nèamha  agus 
an  talamh  a  tha  nis  ann,  leis 
an  fhocal  sin  fèin  air  an  tasg- 
aidh  suas,  agus  air  an  gleidh- 
eadh  fa  chomhair  teine  air 
cheann  là  a'  bhreitheanais,  a- 
gus  sgrios  dhaoine  ain-diadh- 
aidh, 

8  Ach,  a  mhuinntir  mo 
ghràidh,  na  bithibh-sa  aineol- 
ach  air  an  aon  ni  so,  Gu  bheil 
aon  là  aig  an  Tighearn  mar 
mhìle  bliadhna,  agus  mìle 
bliadhna  mar  aon  là. 

9  Cha-n  'eil  an  Tighearn 
mall  a  thaobh  a  gheallaidh, 
(mar  a  mheasas  dream  àraidh 
moille,)  ach  tha  e  fad  fhulang- 
ach  do  ar  taobh-ne,  gun  toil 
aige  dream  sani  bith  a  bhi 
caillte,  ach  na  h-uile  dhaoine 
theachd  gu  h-aithreachas. 

10  Ach  thig  là  an  Tighear- 
na  marghaduiche's  an  oidhche ; 
anns  an  tèid  na  nèamha  thairis 
le  toirm  mhòir,  agus  anns  an 
leagh  na  dùile  le  dian-theas; 
agus  bithidh  an  talamh  mar  an 
ceudna,  agns  na  h-oibre  a  ta 
air,  air  an  losgadh  suas. 

11  Uime  sin  do  bhrìgh 
gu'm  bi  na  nithe  so  uile  air 
an  sgaoileadh  as  a  chèile,  ciod 
a'  ghnè  dhaoine  bu  chòir  a 
bhi  annaibh,  ann  an  caithe- 


beatha  naomh,  agus  diadh- 
achd, 

12  Le  sùil  a  bhi  agaibh  ris, 
agus  luathachadh  chum  teachd 
là  Dhè,  anns  am  bi  na  nèamha 
air  dhoibh  bhi  ri  theine,  air 
an  sgaoileadh  o  chèile,  agus 
anns  an  leaghar  na  diiile  le 
dian-theas  ? 

13  Gidheadh  tha  dùil  ag- 
ainne  ri  nèamhaibli  nuadha  a- 
gus  talamh  nuadh,  a  rèir  a 
gheallaidh,  anns  an  còmhnuich 
fìreantachd. 

14  Uime  sin,  a  mhuinntir 
ionmhuinn,  o  tha  diìil  agaibh 
ris  na  nithibh  sin,  deanaibh 
bhur  dìchioll  chum  gu  faigh- 
ear  leis-san  ann  an  sìth  sibh, 
gun  smal  agus  neo-lochdach  : 

15  Agus  measaibh  gur 
slàinte  fad-fhulangas  ar  Tigh- 
earn ;  amhuil  a  sgrìobh  ar 
bràthair  gràdhach  Pòl  mar  an 
ceudna  do  'ur  n-ionnsuidh,  a 
rèir  a'  ghliocais  a  thugadh  dha ; 

16  Amhuil  mar  'n  alitrich- 
ibh  uile,  a'  labhairt  annta  mu 
na  nithibh  so :  anns  am  bheil 
cuid  do  nithibh  do-thuigsinn, 
a  tha  an  dream  a  tha  neo- 
fhòghlumta  agus  neo-sheas- 
mhach  a'  fìaradh,  arahuil  mar 
na  sgriobtuirean  eile,  chum 
an  sgrios  fèin. 

17  Ach  sibhse,  a  mhuinntir 
mo  ghràidh,  o's  aithne  dhuibh 
na  nithe  so  roimh-Iàimh,  thug- 
aibh  aire  air  eagal  air  dhuibh- 
se  mar  an  ceudna  bhi  air  bhur 
tarruing  air  falbh  le  seacharan 
nan  daoine  ain-diadhaidh,  gu'n 
tuit  sibh  o  bhur  seasmhachd 
fèin. 


CAIB.  I. 


457 


18  Ach  fàsaibli  ann  an  gràs, 
agus  ann  an  eòlas  ar  Tighearn 
agus  ar  Slànuighir  losa  Criosd. 


Dhasan  gu  robh  glòir  a  nis  a- 
gus  gu  siorruidh.  Amen. 


Ceud  Litir  choitchionn  an  ABSTOIL  EOIN. 


CAIB.  I. 

AN  ni  a  bha  ann  o  thùs,  an 
ni  a  chuala  sinne,  a  chunn- 
aic  siun  le  ar  sùihbti,  air  an 
d'ambairc  sinn,  agus  a  iàimh- 
sicb  ar  làmha  thaobh  focail  na 
beatha ; 

2  (Oir  dh'fhoillsicheadh  a' 
bheatha,  agus  chunnaic  sinne 
i,  agus  tha  sinn  a'  deanamh 
fìanuis,  agus  a'  cur  an  cèiU 
dhuibhse  na  beatha  maireann- 
aich  ud  a  bha  maille  ris  an 
Athair,  agus  a  dh'fhoiUsich- 
eadh  dhuinne ;) 

3  An  ni  a  chunnaic  agus  a 
chuala  sinn,  tha  sinn  a'  cur  an 
cèill  duibhse,  chuni  gu'm  bi 
agaibh-sa  mar  an  ceudna  com- 
unn  ruinne :  agus  gu  fìrinn- 
each  tha  ar  comunn-ne  ris  an 
Athair,  agus  r'a  Mhac  losa 
Criosd. 

4  Agus  tha  sinn  a'  sgrìobh- 
adh  nan  nithe  so  do  'ur  n-ionn- 
suidh,  chum  gu'm  bi  bhur 
gairdeachas  coimhhonta. 

5  Agus  is  i  so  an  teachdair- 
eachd  a  chuala  sinn  uaith-san, 
agus  a  tha  sinn  a'  cur  an  cèill 
dhuibhse,  Gur  solus  Dia,  agus 
nach  'eil  dorchadas  air  bith 
annsan. 

6  Ma  their  sinn  gu  bheil 
comunn  againn  ris,  agus  sinn 
a'  giuasad  ann  an  dorchadas, 
tha  sinn  a'  deanamh  brèige, 


agus  cha-n  'eil  sinn  a'  dean- 
amh  na  fìrinn : 

7  Ach  ma  ghhiaiseas  sinn 
anns  an  t-sohis,  mar  a  tha  esan 
'san  t-solus,  tha  comunn  againn 
r'a  chèile,  agus  glanaidh  fuil 
losa  Criosd  a  Mhic  sinn  o 
gach  uile  pheacadh. 

8  Ma  their  sinn  nach  'eil 
peacadh  againn,  tha  sinn  'g  ar 
mealladh  fèin,  agus  cha-n  'eil 
an  fhìrinn  annainn. 

9  Ma  dh'aidieheas  sinn  ar 
peacanna,  tha  esan  fìrinneach 
agus  ceart,  chum  ar  peacanna 
a  mhaitheadh  dhuinn,  agus  ar 
glanadh  o  gach  uile  neo-fhìr- 
eantachd. 

10  Ma  their  sinn  nach  do 
pheacaich  sinn,  tba  sinn  a' 
deanamh  breugaire  dheth-san, 
agus  cha-n  'eil  'fhocal  ann- 
ainn. 

CAIB.  IL 

MO  chlann  bheag,  na  nithe 
so  tha  mi  a'  sgrìobh- 
adh  do  'ur  n-ionnsuidh,  chum 
nach  peacaich  sibh.  Agus  ma 
pheaeaicheas  neach  air  bith, 
tha  fear-tagraitlh  againn  maille 
ris  an  Athair,  losa  Croisd  am 
fìrean  : 

2  Agus  is  esan  an  ìobairt- 
rèitich  air  son  ar  peacanna ; 
agus  cha-n  e  air  son  ar  peac- 
anna  a  mhàin,  ach  mar  an 


458 


L  EOIN. 


ceudna  air  son  peacanna  an 
t-saoghail  uile. 

3  Agus  le  so  tha  fhios  ag- 
ainn  gur  aithne  dhuinn  e,  ma 
choimhideas  sinn  'àitheantan. 

4  An  ti  a  their,  Is  aithne 
dhomh  e,  agus  nach  'eil  a' 
coimhead  'àitheantan,is  breug- 
aire  e,  agus  cha-n  'eil  an  fhìr- 
inn  ann. 

5  Ach  ge  b'e  choimhideas 
'fhocal,  annsan  gu  deimhin 
tha  gràdh  Dhè  air  a  choimh- 
lionadh  :  le  so  is  aithne  dhuinn 
gu  bheil  sinn  annsan. 

6  An  ti  a  their  gu  bheil  e 
fantuinn  annsan,  is  còir  dha- 
san  mar  an  ceudna  gluasad, 
eadhon  mar  a  ghluais  esan. 

7  A  bhràithre,  cha-n  'eil  mi 
a'  sgrìobhadh  àithne  nuaidh 
do  'ur  n-ionnsuidh,  ach  seann 
àithne,  a  bha  agaibh  o'n  tois- 
each  :  is  i  an  t-seann  àithne 
am  focal  a  chuala  sibh  o  thùs. 

8  A  rìs  tha  mi  a'  sgrìobh- 
adh  àithne  nuaidh  do  'ur  n- 
ionnsuidh,  ni  a  ta  fìor  annsan 
agus  annaibh-sa:  do  bhrigh 
gun  d'imich  an  dorchadas 
thairis,  agus  gu  bheil  a  nis  an 
solus  fior  a'  dealrachadh. 

9  An  ti  a  their  gu  bheil  e 
's  an  t-solus,  agus  a  tha  'fuath- 
achadh  a  bhràthar,  tha  e  's  an 
dorchadas  gus  a  nis. 

10  An  ti  aig  am  bheil  gràdh 
d'a  bhràthair,  tha  e  'n  a  chòmh- 
nuidh  's  an  t-solus,  agus  cha-n 
'eil  aobhar  oilbheim  air  bith 
ann. 

1 1  Ach  an  ti  a  ta  'fuathach- 
adh  a  bhràthar,  tha  e  anns  an 
dorchadas,  agus  ag  imeachdl 


anns  an  dorchadas,  agus  cha-n 
aithne  dha  c'àit  am  bheil  e'dol, 
do  bhrìgh  gu'n  do  dhall  an 
dorchadas  a  shùilean. 

12  Tha  mi  a'  sgrìobhadh 
do  'ur  n-ionnsuidh,  a  chlann 
bheag,  do  bhrigh  gu  bheil 
bhur  peacanna,  air  am  maith- 
eadh  dhuibh  air  sgàth  'ainnie- 
san. 

13  Tha  mi  a'  sgrìobhadh  do 
'ur  n-ionnsuidh,  aithriche,  do 
bhrìgh  gu'm  b'  aithne  dhuibh 
esan  a  ta  o  thùs.  Tha  mi  a' 
sgriobhadh  do  'ur  n-ionnsuidh, 
òganacha,  do  bhrìgh  gu'n  d'- 
thug  sibh  buaidh  air  an  droch 
aon.  Tha  mi  a'  sgrìobhadh 
do  'ur  n-ionnsuidh,  a  chlann 
bheag,  do  bhrìgh  gu'm  b'aith- 
ne  dhuibh  an  t-Athair. 

14  Sgrìobh  mi  do  'ur  n- 
ionnsuidh,  aithriche,  do  bhrìgh 
gu'm  b'aithne  dhuibh  an  ti  a 
ta  ann  o  thùs.  Sgrìobh  mi  do 
'ur  n-ionnsuidh,  òganacha,  do 
bhrìgh  gu  bheil  sibh  làidir,  a- 
gus  gu  bheil  focal  Dhè  'n  a 
chòmhnuidh  annaibh,  agus 
gu'n  d'thug  sibh  buaidh  air 
an  droch  aon. 

15  Na  gTàdhaichibh  an 
saoghal,  no  na  nithe  a  ta  's  an 
t-saoghal.  Ma  ghràdhaicheas 
neach  air  bith  an  saoghal,  cha 
-n  'eil  gràdh  an  Athar  ann. 

16  Oir  na  h-uile  a  ta  anns 
an  t-saoghal,  ana-miann  na 
feòla,  agus  ana-miann  nan  sùl, 
agus  uabhar  na  beatha,  cha-n 
ann  o'n  Athair  a  tha  iad,  ach 
o'n  t-saoghal. 

17  Agussiubhlaidhansaogh- 
al  seachad,  agus  'ana-miann : 


CAIB.  III. 


459 


acb  an  ti  a  ni  toil  Dè,  maiiidh 
e  chaoidh. 

18  A  chlann  bheag,  is  i  an 
aimsir  dheireannach  a  tha  aiin: 
agus  mar  a  chuala  sibh  gu'n 
tig-  an  t-ana-criosd,  is  ann  mar 
sin  a  ta  nis  iomadh  ana-criosd 
ann ;  o'm  bheil  sinn  a'  tuig- 
sinn  gur  i  'n  aimsir  dheireann- 
ach  a  ta  ann. 

19  Chaidhiadamaehuainne, 
ach  cha  robh  iad  dhinn :  oir 
nam  biodh  iad  dhinn,  gu 
deimhin  dh'fhanadh  iad  maille 
ruinn  :  ach  chaidh  iad  a  mach, 
chum  gu  deantadh  follaiseach 
iad,  nach  robh  iad  uile  dhinn. 

20  Ach  tha  agaibh-sa  ung- 
adh  o'n  ti  naomh,  agus  is  aith- 
ne  dhuibh  na  h-uile  nithe. 

21  Cha  do  sgrìobh  mi  do 
'ur  n-ionnsuidh,  do  bhrìgh 
nach  aithne  dhuibh  an  fhìr- 
inn  ;  ach  do  bhrìgh  gur  aith- 
ne  dhuibh  i,  agus  nach  'eil 
breug  air  bith  o'n  fhìrinn. 

22  Cò  atha'n  abhreugaire, 
ach  esan  a  dh'àicheadhas  gur 
e  losa  an  Criosd  ?  Is  e  so  an 
t-ana-criosd,  a  tha  'g  àicheadh 
an  Athair  agus  a'  Mhic. 

23  Ge  b'e  neach  a  dh'àich- 
eadhas  am  Mac,  cha-n  'eil  an 
t-Athair  aige  :  [ach  an  ti  a 
dh'aidicheas  am  Mac,  tha  an 
t-Athair  aige  mar  an  ceud- 
na.] 

24  Uime  sin  fanadh  an  ni 
sin  annaibh-sa  a  chuala  sibh  o 
thùs.  Ma  dh'fhanas  an  ni  a 
chuala  sibh  o  thùs  annaibh, 
fanaidh  sibhse  mar  an  ceudna 
anns  a'  Mhac,  agus  anns  an 
Athair. 


25  Agus  is  e  so  an  gealladh 
a  gheall  e  dhuinn,  eadhon  a' 
bheatha  mhaireannach. 

26  Sgrìobh  mi  na  nithe  so 
do  'ur  n-ionnsuidh,  mu  thim- 
chioll  na  dream  a  tha  'g  ur 
mealiadh. 

27  Ach  tha  an  t-ungadh  a 
fhuair  sibh  uaith-san,  a'  fant- 
viinn  annaibh  :  agus  cha-n 
'eil  feum  agaibh  gu'n  teagaisg- 
eadh  aon  neach  sibh :  Ach, 
mar  a  ta  an  t-ungadh  so  fèin 
'g  ur  teagasg  mu  thirachioll 
nan  uile  nithe,  agus  a  ta  e 
fìor,  agus  nach  breug  e,  eadh- 
on  mar  a  theagaisg  e  sibh, 
fanaibh  ann. 

28  Agus  a  nis,  a  chlann 
bheag,  fanaibh  annsan;  chum 
'n  uair  a  dh'fhoillsichear  e, 
gu'm  bi  dànachd  againn,  agus 
nach  bi  nàire  oirnn  'n  a  làth- 
air  aig  a  theachd. 

29  Ma  tha  fhios  agaibh  gu 
bheil  esan  fìreanta,  tha  fhios 
agaibh  gu  bheil  gach  neach  a 
ni  fìreantachd,  air  a  bhreith 
uaith-san. 

CAIB.  III. 

FEUCHAIBH,  ciod  a' 
ghnè  ghràidh  a  thug  an 
t-Athair  dhuinne,  gu'n  goirt- 
eadh  clann  Dè  dhinn !  uime 
sin  cha-n  aithne  do'n  t-saoghal 
sinn,  do  bhrìgh  nach  b'àithne 
dha  esan. 

2  A  mhuinntir  mo  ghràidh, 
a  nis  is  sinne  mic  Dhè ;  agus 
cha-n  'eil  e  soilleir  fathast 
ciod  a  bhitheas  sinn  :  ach  a  ta 
fhios  againn,  'n  uair  a  dh'- 
fhoillsichear  esan,    gu'm  bi 


460 


I.  EOIN. 


sinn  cosmhuil  ris;  oir  chi  sinn 
e  mar  a  ta  e. 

3  Agus  gach  neach  aig  ara 
bheil  an  dòchas  so  ann,  glan- 
aidh  se  e  fèin,  mar  a  ta  esan 
glan. 

4  Ge  b'e  neach  a  ni  peac- 
adh,  tha  e  mar  an  ceudna  a' 
briseadh  an  lagha :  oir  is  e  am 
peacadh  brìseadh  an  lagha. 

5  Agus  tha  fhios  agaibh 
gii'n  d'fhoillsicheadh  esan 
chum  ar  peacanna  thoirt  air 
falbh  ;  agus  cha-n  'eil  peacadh 
sam  bith  annsan. 

6  Gach  neach  a  dh'fhanas 
annsan,  cha  dean  e  peacadh  : 
ge  b'e  air  bith  a  pheacaicheas, 
cha-n  fhac  e  esan,  agus  cha 
robh  eòlas  aige  air. 

7  A  chlann  bheag,  na  meall- 
adh  neach  air  bith  sibh :  an 
ti  a  ni  fìreantachd  is  fìrean  e, 
mar  is  fìrean  esan : 

8  An  ti  a  ni  peacadh,  is 
ann  o'n  diabhul  a  ta  e  :  oir 
tha  an  diabhul  a'  peacachadh 
o  thùs.  Is  ann  chum  na  crìche 
so  a  dh'fhoillsicheadh  Mac 
Dhè,  chum  gu'n  sgriosadh  e 
oibre  an  diabhuil. 

9  Ge  b'e  neach  a  ghineadh 
o  Dhia,  cha  dean  e  j  eacadh  : 
oir  a  ta  a  shìolsan  a'  fantuinn 
ann :  agus  cha-n  'eil  e'n  com- 
as  da  peacadh  a  dheanamh, 
do  bhrìgh  gu'n  do  ghineadh  o 
Dhia  e. 

10  An  so  tha  clann  Dè,  a- 
gus  clann  an  diabhuil  follais- 
each  :  Ge  b'e  neach  nach 
dean  fìreantachd,  cha-n  ann 
o  Dhia  a  tha  e,  no  an  ti  nach 
gràdhaich  a  bhràthair. 


11  Oir  is  i  so  an  teachdair- 
eachd  a  chuala  sibh  o  thùs, 
sinn  a  thoirt  gràidh  d'achèile: 

12  Cha-n  ann  mar  Chaia,  a 
bha  o'n  droch  aon,  agus  a 
mharbh  a  bhràthair:  Agus 
c'ar  son  a  mharbh  se  e  ?  A 
chionn  gu'n  robh  'oibre  fèin 
olc,  agus  oibre  a  bhràthar  fir- 
eanta. 

13  Nabiodhioghnadhoirbh, 
mo  bhràithre,  ged  dh'fhuath- 
aicheas  an  saoghal  sibh. 

14  Tha  fhios  againn  gu'u 
deachaidh  sinn  thairis  o  bhàs 
gu  beatha,  do  bhrìgh  gu  bheil 
gràdh  againn  do  na  bràith- 
ribh  :  an  ti  nach  gràdhaich  a 
bhràthair,  fanaidh  e  ann  am 
bàs. 

15  Gach  neach  a  dh'fhuath- 
aicheas  a  bhràthair,  is  mortair 
e  ;  agus  tha  fhios  agaibh  nach 
'eil  aig  mortair  sam  bith  a' 
bheatha  mhaireannach  a'  fant- 
uinn  ann. 

16  Le  so  is  aithne  dhuinn 
gràdh  Dhè,  do  bhrìgh  gu'n 
do  chuir  esan  sìos  'anam  fèin 
air  ar  son-ne  :  agus  is  còir 
dhuinne  ar  n-anama  fèin  a 
chur  sìos  air  son  nam  bràithre. 

17  Agus  ge  b'e  neach  aig 
am  bheil  maoin  an  t-saoghail 
so,  agus  a  chi  a  bhràthair  ann 
an  uireasbhuidh,  agus  a  dhruid- 
eas  a  chridhe  'n  a  aghaidh, 
cionnus  a  tha  gràdh  Dhè  a' 
gabhail  còmhnuidh  annsan  ? 

18  Mo  chlann  bheag,  na 
gràdhaicheamaid  ann  am  foc- 
ai  no  ann  an  teangaidh ;  ach 
ann  an  gnìomh  agus  ann  am 
fìrinn. 


CAIB.  IV. 


461 


19  Agus  le  so  is  aithne 
dhuinn  gu  bheil  sinn  do'n  f  hìr- 
inn,  agus  bheir  sinn  dearbh- 
bheaelid  do  'ur  cridheachaibh 
'n  a  làthair. 

20  Oir  ma  dhìteas  ar  cridhe 
sinn,  is  mò  Dia  na  ar  cridhe, 
agus  is  aithne  dha  na  h-uile 
nithe. 

21  A  mhuinntir  mo  ghràidh, 
mur  dìt  ar  cridhe  sinn,  tha 
dànachd  againn  a  thaobh 
Dhè. 

22  Agus  ge  b'e  ni  a  dh'iarr- 
as  sinn,  gheibh  sinn  uaith  e, 
do  bhrìgh  gu  bheil  sinn  a' 
coimhead  'àitheantan,  agus  a' 
deanamh  nan  nithe  a  tha  tait- 
neach  'n  a  fliianuis-san. 

23  Agus  is  i  so  'aithne-san, 
gu'n  creideamaid  ann  an  ainm 
a  Mhic  losa  Criosd,  agus  gu'n 
gràdhaicheamaid  a  chèile,  mar 
a  thug  esan  àithne  dhuinn, 

24  Agus  an  ti  a  choimhid- 
eas  'àitheantasan,  tha  e  'gabh- 
ail  còmhnuidh  ann,  agus  esan 
annsan :  agus  le  so  is  aithne 
dhuinn  gu  bheil  esan  a'  fuir- 
each  annainn,  o'n  Spiorad  a 
thug  e  dhuinn. 

CAIB  IV. 

AMHUINNTIR  ion- 
mhuinn,  na  creidibh 
gach  uile  spiorad,  ach  dearbh- 
aibh  na  spioradan,  an  ann  o 
Dhia  a  tha  iad  :  do  bhrìgh  gu 
bheil  mòran  do  fhàidhibh 
brèige  air  dol  a  mach  do'n 
t-saoghal. 

2  Le  so  aithnichibh  Spiorad 
Dhè  :  gach  uile  spiorad  a 
dh'aidicheas    gu'n  d'thàinig 


losa  Criosd  's  an  fheòil,  is  ann 
o  Dhia  a  tha  e. 

'3  Agus  gach  uile  spiorad 
nach  aidich  gu  bheil  Tosa 
Criosd  air  teachd  's  an  fheòil, 
cha-n  ann  o  Dhia  a  tha  e  ;  a- 
gus  is  e  so  spiorad  sin  an  ana- 
criosd,  neach  a  chuala  sibh  e 
bhi  teachd,  agus  a  nis  tha  e 
cheana  anns  an  t-saoghal. 

4  A  chlann  bheag,  tha  sibh- 
se  o  Dhia,  agus  thug  sibh 
buaidh  orrasan;  do  bhrìgh 
gur  mò  esan  a  ta  annaibh-sa, 
na  esan  a  ta  anns  an  t-saoghal. 

5  Tha  iadsan  o'n  t-saoghal : 
uime  sin  tha  iad  a'  labhairt 
mu'n  t-saoghal,  agus  tha'n 
saoffhal  ao^  èisdeachd  riu. 

6  Tha  sinne  o  Dhia  :  an  ti 
aig  am  bheil  eòlas  air  Dia, 
èisdidh  e  ruinne  ;  an  ti  nach 
'eil  o  Dhia,  cha-n  èisd  e  ruinn. 
O  so  aithnichidh  sinn  spiorad 
na  firinn,  agus  spiorad  an  t- 
seacharain. 

7  A  mhuinntir  ionmhuinn, 
gràdhaicheamaid  a  chèile  :  oir 
is  ann  o  Dhia  tha'n  gràdh  ;  a- 
gus  gach  neach  a  ghràdhaich- 
eas,  ghineadh  o  Dhia  e,  agus 
is  aithne  dha  Dia. 

8  An  ti  nach  gràdhaich, 
cha-n  aithne  dha  Dia;  oir  is 
gràdh  Dia. 

9  An  so  dh'fhoillsicheadh 
gràdh  Dhè  dhuinne,  do  bhrìgh 
gu'n  do  chuir  Dia  aon-ghin 
Mhic  do'n  t-saoghal,  chuni 
gu'm  bitheamaid  beò  trìd-san. 

10  An  so  a  ta  gràdh,  cha-n 
e  gu'n  do  ghràdliaich  sinne 
Dia,  ach  gu'n  do  ghràdhaich 
esan  sinne,  agus  gu'n  do  chuir 


462 


I.  EOIN. 


e  a  Mhac  fèin  gu  bhi  'n  a  ìob- 
airt-rèitich  air  son  ar  peac- 
anna. 

11  A  mhuinntir  ionmhuinn, 
ma  ghràdhaich  Dia  sinne  mar 
sin,  tha  e  mar  fhiachaibh 
oirnne  a  chèile  a  ghràdhach- 
adh  mar  an  ceudna. 

12  Cha-n  fhaca  neach  air 
bith  Dia  riamh.  Ma  ghràdh- 
aicheas  sinn  a  chèile,  tha  Dia 
'n  a  chòmhnuidh  annainn,  agus 
tha  a  ghràdh  air  a  choimhlion- 
adh  annainn. 

13  O  so  is  aithne  dhuinn 
gu  bheil  sinne  'n  ar  còmhnuidh 
annsan,  agus  esan  annainne, 
do  bhrìgh  gu'n  d'thug  e  dhuinn 
d'a  Spiorad. 

14  Agus  chunnaic  sinn  agus 
tha  sinn  a'  deanamh  fianuis, 
gu'n  do  chuir  an  t-Athair  am 
Mac  uaith  mar  Shlànuighear 
an  domhain. 

15  Ge  b'e  neach  a  dh'aid- 
icheas  gur  e  losa  Mac  Dhè, 
tha  Dia'n  a  chòmhnuidh  ann- 
san,  agus  esan  ann  an  Dia. 

16  Agus  fhuair  sinn  aithne 
air  agus  chreid  sinn  an  gràdh 
a  tha  aig  Dia  dhuinn.  Is 
gràdh  Dia  ;  agus  an  ti  a  tha 
fantuinn  ann  an  gràdh,  tha  e 
'n  a  chòmhnuidh  ann  an  Dia, 
agus  Dia  annsan. 

17  An  so  tha  ar  gràdh-ne 
air  a  dheanamh  coimhlionta, 
chura  gu'ra  bi  againn  dànachd 
ann  an  là  a'  bhreitheanais  :  do 
bhrìgh  mar  a  tha  esan,  gur 
amhuil  sin  a  thasinne  anns  an 
t-saoghal  so. 

18  Cha-n  'eil  eagal  ann  an 
gràdh  ;    ach    tilgidh  gràdh 


diongrahalta  an  t-eagal  a 
mach  ;  do  bhrìgh  gu  bheil  pian 
's  an  eagal :  an  ti  a  tha  eagal- 
ach,  cha  d'rinneadh  coimh- 
lionta  ann  an  gràdh  e. 

19  Tha  gràdh  againne  dha- 
san,  do  bhrìgh  gu'n  do  ghràdh- 
aich  esan  sinne  an  toiseach. 

20  Ma  their  neach,  Tha 
gràdh  agam  do  Dhia,  agus 
fuath  aige  d'a  bhràthair,  is 
breugaire  e :  oir  an  ti  nach 
gràdhaich  a  bhràthair  a  chunn- 
aic  e,  cionnus  a  dh'fheudas  e 
Dia  nach  fac  e  a  ghràdhach- 
adh? 

21  Agus  an  àithne  so  tha  ag- 
ainn  uaith-san,  An  ti  aghràdh- 
aicheas  Dia,  gu'n  gràdhaich  e 
a  bhràthair  mar  an  ceudna. 

CAIB.  V. 

E  b'e  neach  a  chreideas 
gur  e  losa  an  Criosd, 
ghineadh  o  Dhia  e ;  agus  ge 
b'e  ghràdhaicheas  an  ti  a  ghin, 
gràdhaichidh  e  mar  an  ceudna 
an  ti  a  ghineadh  leis, 

2  0  so  is  aithne  dhuinn  gu 
bheil  gràdh  againn  do  chloinn 
Dè,  'n  uair  a  ghràdhaicheas 
sinn  Dia,  agus  a  choimhideas 
sinn  'àitheantan. 

3  Oir  is  e  so  gràdh  Dhè, 
sinn  a  choimhead  'àitheantan  : 
agus  cha-n  'eil  'àitheantansan 
trom. 

4  Oir  gach  uile  ni  a  ghin- 
ear  o  Dhia,  bheir  e  buaidh  air 
an  t-saoghal :  agus  is  i  so  a' 
bhuaidh  a  bhuadhaicheas  air 
an  t-saoghal,  eadhon  ar  creid- 
imh-ne. 

5  Cò  an  tì  a  bhuadhaicheas 


CAIB.  V. 


463 


air  an  t-saoghal,  acli  esan  a  tha 
'creidsinn  gur  e  losa  Mac 
Dhè. 

6  Is  e  so  esau  a  thàinig  tre 
uisge  agus  tre  fhuil,  losa 
Criosd  ;  cha-n  e  tre  uisge  a 
mhàin,  ach  tre  uisge  agus  fuil : 
agus  is  e  an  Spiorad  a  ni  fia- 
nuis,  do  bhrìgh  gur  ririnn  an 
Spiorad. 

7  Oir  tha  triuir  a  tha  'dean- 
amb  fìanuis  air  nèamh,  an 
t-Athair,  am  FocaJ,  agus  an 
Spiorad  naomh:  agus  an  triuir 
sin  is  aon  iad. 

8  Agus  tha  triuir  a  tha 
'deanamh  fianuis  air  an  talamh, 
an  Spiorad,  agus  an  t-uisge, 
agus  an  fhuil :  agus  thig  an 
triuir  sin  r'a  chèile  ann  an  aon. 

9  Ma  ghabhas  sinn  ri  fia- 
nuis  dhaoine,  's  i  fianuis  Dè  a's 
mò  :  oir  is  i  so  fianuis  Dè,  a 
thug  e  niu  thimchioll  a  Mhic. 

10  An  ti  a  chreideas  ann 
am  Mac  Dhè,  tha'n  fhianuis 
aige  ann  fèin:  an  ti  nach  creid 
Dia,  rinn  e  breugaire  dheth, 
do  bhrìgh  nach  do  chreid  e 
an  fhianuis  a  rinn  Dia  mu 
thimchioll  a  Mhic. 

11  Agus  is  i  so  an  fhianuis, 
gu'n  d'thug  Dia  dhuinn  beatha 
nihaireannach  :  agus  tha  a' 
bheatha  so  'n  a  Mhac. 

12  An  ti  aig  am  bheil  am 
Mac,  tha  beatha  aige :  an  ti 
aige  nach  'eil  Mac  Dhè,  cha-n 
'eil  beatha  aige. 

13  Na  nithe  so  sgrìobh  mi 
do  'ur  n-ionnsuidh,  a  tha  creid- 
sinn  ann  an  ainm  JNIhic  Dhè  ; 
chum  gu'm  bi  fios  agaibh  gu 
bheil  a'  bheatha  mhaireannach 


agaibh,  agus  chum  gu'n  creid 
sibh  ann  an  ainm  Mhic  Dhè. 

14  Agus  is  e  so  an  dòchas 
a  ta  againn  annsan,  ma  dh'iarr- 
as  sinn  ni  sam  bith  a  rèir  a 
thoile,  gu'n  èisd  e  ruinn. 

15  Agus  ma  ta  fhios  againn 
gu'n  èisd  e  ruinn,  ge  b'e  ni  a 
dh'iarras  sinn,  tha  fhios  aof- 
ainn  gu  bheil  ar  n-iarrtuis  a 
dh'iarr  sinn  air  againn. 

16  Ma  chi  neach  sam  bith 
a  bhràthair  a'  peacachadh 
peacaidh  nach  'eil  a  chum 
bàis  iarraidh  e,  agus  bheir  e 
beatha  dha,  dhoibh-san  nach 
'eil  a'  peacachadh  chum  bàis. 
Tha  peacadh  chum  bàis  ann  : 
a  thaobh  sin,  cha-n  'eil  mi  as: 
ràdh  gur  còir  dha  guidheadh. 

17  Is  peacadh  gach  uile 
eucoir  :  agus  tha  peacadh  ann 
nach  'eil  a  chum  bàis. 

18  Tha  fhios  againn  ge  b'e 
neach  a  ghineadh  le  Dia,  nach 
peacaich  e ;  ach  an  ti  a  ghin- 
eadh  o  Dhia,  coimhididh  se  e 
fèin,  agus  cha  bhean  an  droch 
aon  ris. 

19  Thafhios  againn  guraini 
o  Dhia  a  tha  sinne,  agus  tha'n 
saoghal  uile  'na  luidhe'san  olc. 

20  Agus  tha  fhios  againn 
gu'n  d^thàinig  Mac  Dhè,  agus 
gu'n  d'thug  e  tuigse  dhuinn, 
chum  gu'm  b'aithne  dliuinn 
esan  a  ta  fìor :  agus  tha  sinne 
annsan  a  ta  fìor,  ann  a  Mhac 
losa  Criosd.  Is  e  so  an  Dia 
fìor,  agus  a'  bheatha  mhair- 
eannach. 

21  A  chlann  bheag,  coimh- 
idibh  sibh  fèin  o  ìodholaibh 
Amen. 


464 


Dara  Litir  an  ABSTOIL  EOIN. 


CAIB.  L 

AN  seanair  chum  na  ban- 
tigliearna  taghta,  agus 
chum  a  cloinne,  a's  ionmhuinn 
leamsa  anns  an  fhìrinn  ;  a- 
gus  cha-n  ann  leamsa  mhàin, 
ach  Jeosan  uile  mar  an  ceud- 
na  a  ghabh  eòlas  air  an  fhìr- 
inn ; 

2  Air  son  na  firinn  a  tha 
'n  a  còmhnuidh  annainne,  a- 
gus  a  bhios  maille  ruinn  gu 
bràth  : 

3  Gràs,  tròcair,  agus  sìth 
gu  robh  maille  ribh  o  Dhia  an 
t-Athair,  agus  o'ri  Tighearn 
losa  Criosd  Mac  an  Athar, 
ann  am  fìrinn  agus  ann  an 
gràdh. 

4  Bha  gairdeachas  mòr  orm, 
do  bhrìgh  gu'n  d'fhuair  mi 
do  d'  chloinn-sa  ag  imeachd 
anns  an  fhìrinn,  a  rèir  mar  a 
fhuair  sinne  àithne  o'n  Ath- 
air. 

5  Agus  a  nis  guidheam  ort, 
a  bhan-tighearn,  cha-n  e  mar 
gu'n  sgrìobhainn  àithne  nuadh 
a  d'ionnsuidh,  ach  aìi  aithne  a 
bha  againn  o  thùs,  gu'n  gràdh- 
aicheamaid  achèile. 

6  Agus  is  e  so  an  gràdh, 
gu'n  imicheamaid  a  rèir  'àith- 
eantasan.  'S  i  so  an  àithne, 
mar  a  chuala  sibh  o  thùs,  gu'n 
imicheadh  sibh  innte. 

7  Oir  tha  mòran  mhealltair- 


ean  air  teachd  a  steach  do'n 
t-saoghal,  nach  'eil  ag  aid- 
eaehadh  gu  bheil  Criosd  air 
teachd  's  an  fheòil.  Is  meallt- 
air  so  agus  ana-criosd. 

8  Thugaibh  aire  dhuibh 
fèin,  nach  caill  sinn  na  nithe 
sin  a  shaothraich  sinn,  ach  gu 
faigh  sinn  làn-duais. 

9  Ge  b'e  neach  a  bhriseas 
an  lagh,  agus  nach  fan  ann 
an  teagasg  Chriosd,  cha-n  'eil 
Dia  aige :  an  ti  a  dh'fhanas 
ann  an  teagasg  Chriosd,  tha 
araon  an  t-Athair  agus  am 
Mac  aige. 

10  Ma  thig  neach  air  bith 
do  'ur  n-ionnsuidh,  agus  nach 
toir  e  an  teagasg  so  leis,  na 
gabhaibh  e  steach  do  'ur  tigh, 
agus  na  abraibh  ris,  Gu  ma 
subhach  dhuit. 

1 1  Oir  ge  b'e  neach  a  their 
ris,  Gu  ma  subhach  dhuit,  tha 
comhpairt  aige  d'adhroch  oib- 
ribh. 

J2  Air  dhomh  mòran  a  bhi 
agam  r'a  sgriobhadh  do  'ur 
n-ionnsuidh,  cha  b'àill  leam 
scp'iobhadh  le  paipeir  agus 
dubh  ;  ach  tha  dòchas  agani 
teacbd  do  'ur  n-ionnsuidh,  a- 
gus  labhairt  beul  ri  beul,  chum 
gu'm  bi  ar  gairdeachas  coimh- 
lionta. 

13  Tha  clann  do  pheathar 
taghta  a'  cur  fàilte  ort.  Amen. 


465 


Treas  Litir  an  ABSTOIL  EOIN. 


CAIB.  I 

AN  seanair  chum  Ghaiuis 
ghràdhaich,     a's  ion- 
mhuinn  leara  's  an  fhìrinn. 

2  A  bhràthair  ghràdhaich, 
's  e  mo  ghuidheadh  thaobh 
gach  uile  ni  gu  'n  soirbhich- 
eadh  leat  agus  gu'm  biodh  tu 
slàn,  mar  a  ta  soirbheachadh 
le  t'anam. 

3  Oir  rinn  mi  gairdeachas 
gu  mòr  'n  uair  a  thàinig  na 
bràithrean,  agus  a  rinn  iad 
fianuis  do'n  fhìrinn  a  tha  ann- 
adsa,  mar  a  ta  thusa  ag  im- 
eachd  's  an  fhìrinn. 

4  Cha-n 'eilgairdeachas  ag- 
am  a's  mò  na  bhi  'cluinntinn 
gu  bheil  mo  chlann  ag  im- 
eachd  's  an  fhìrinn. 

5  A  bhràthair  ghràdhaich, 
is  dìleas  a  ni  thu  gach  ni  a  ta 
thu  'deananih  do  na  bràithribh, 
agus  do  choigrich ; 

6  Muinntir  a  rinn  fìanuis 
air  do  ghràdh  an  làthair  na 
h-eaglais  :  ma  bheir  thu  air  an 
aghaidh  iad  'n  an  slighe  mar  is 
cubhaidh  do  Dhia,  is  maith  a 
ni  thu  : 

7  Oir  chaidh  iad  a  mach 
air  sgàth  'ainme-san,  gun  ni  air 
bith  a  ghabhail  o  na  Cinnich. 

8  Uime  sin  tha  e  mar 
fhiachaibh  oirnne  gabhail  r'an 
leithidibh  sin,  chvim  gu'm 
bitheamaid  'n  ar  comh-shaoth- 
raichibh  do'n  fhìrinn. 


9  Sgrìobh  mi  chum  na 
h-eaglais  :  ach  cha  ghabh 
Diotrephes,  leis  am  miann 
àrd-cheannas  a  bhi  aige  'n  am 
measg,  ruinne. 

10  Uime  sin  ma  thig  mi, 
cuiridh  mi  an  cuimhne  'oibre 
a  ta  e  deanamh,  a'  bith-labh- 
airt  'n  ar  n-aghaidh  le  briath- 
raibh  aingidh :  agus  cha  leoir 
leis  sin,  ach  ni  mò  a  tha  e  fèin 
a'  gabhail  ris  na  bràithribh,  a- 
gus  tha  e  a'  bacadh  na  dream 
leis  am  b'àill,  agus  'g  an  tilg- 
eadh  mach  as  an  eaglais. 

11  A  bràthair  ghràdhaich, 
na  lean  an  ni  a  ta  olc,  ach  an 
ni  a  ta  maith.  An  ti  a  ni  maith, 
is  ann  o  Dhia  a  ta  e ;  ach  an 
ti  a  ni  olc,  cha-n  fhac  e  Dia. 

12  Tha  deadh  theisteas  air 
Demetrius  o  na  h-uile,  agus 
o'n  fhìrinii  fèin  :  agus  tha 
sinne  mar  an  ceudna  a'  dean- 
amh  fianuis ;  agus  tha  fios  ag- 
aibh  gu  bheil  ar  fianuis-ne 
fìor. 

13  Bha  mòran  agam  r'a 
sgrìobhadh,  ach  cha-n  àill 
leam  sgrìobhadh  le  dubh  agus 
])eann  a  d'ionnsuidh : 

14  Ach  tha  dòchas  agam 
t-fhaiciun  gun  dàil,  agus  labh- 
raidh  sinn  beul  ri  beul.  Sìth 
maille  riut.  Tha  iia  càirdeau 
a'  cur  fàilte  ort.  Cuir  fàilte 
air  na  càirdibh  air  an  ainm. 

2  G 


466 


LlTIR  CHOITCHIONN  AN  ABSTOIL  lUDAIS. 


CATB.  L 

IUDAS  seirbhiseach  losa 
Criosd,  agus  bràthair  Sheu- 
mais,  chum  na  dream  a  tha 
air  an  naomhachadh  le  Dia  an 
t-Athair,  agus  air  an  coimhead 
le  losa  Criosd,  air  an  gairm  : 

2  Gu  robh  tròcair,  agus 
sìth,  agus  gràdh  air  am  meud- 
achadh  dhuibh-sa. 

3  A  mhuinntir  ionmhuinn, 
air  dhomh  an  uile  dhìchioll  a 
dheanamh  chum  sgrìobhadh 
do  'ur  n-ionnsuidh  mu  thim- 
chioll  na  slàinte  choitchionn, 
b'fheumail  domh  sgrìobhadh 
do  bhur  n-ionnsuidh,  'g  'ur 
n-earalachadh  sibh  a  chath- 
achadh  gu  dìchiollach  air  son 
a'  chreidimh  a  thugadh  aon 
uair  do  na  naoimh. 

4  Oir  ghoid  daoine  àraidh 
a  steach,  a  dh'orduicheadh 
roimh  o  shean  chum  an  dìtidh 
so,  daoine  mi-dhiadhaidh,  a' 
tionndadh  gràis  ar  Dè-ne  gu 
macnus,  agus  ag  àicheadh 
Dhè,  a's  aon  Uachdaran  ann, 
agus  ar  Tighearna  losa  Criosd. 

5  Uime  sin  is  àiUleam  bhur 
cur  aii  cuimhne,  ged  bha 
fhios  agaibh  aon  uair  air  so, 
cionnus  an  dèigh  do'n  Tigh- 
earn  am  pobull  a  shaoradh  à 
tìr  na  h-Eiphit,  a  sgrios  e  an 
dèigh  sin  an  dream  nach  do 
chreid. 

6  Agus  na  b-aingil  nach  do 
ghlèidh  an  ceud  inbhe,  ach  a 
dh'fhàg   an  àite-còmhnuidh 


fèin,  choimhid  e  ann  an  geimh- 
libh  siorruidh  fo  dhorchadas, 
fa  chomhair  breitheanais  an  là 
mhòir. 

7  Amhuil  a  ta  Sodom  agus 
Gomorrah,  agus  na  bailte 
mu'n  cuairt  orra,  a  thug  iad 
fèin  thairis  do  strìopachas  air 
a'  mhodh  cheudna,  agus  a  bha 
leantuinn  feòla  coimhich,  air 
an  cur  suas  'n  am  ball-samp- 
uill,  a'  fulang  dioghaltais  teine 
shiorruidh. 

8  Mar  an  ceudna  fòs  tha 
an  luchd-bruadair  sin  a'  sal- 
achadh  na  feòla,  a'  deanamh 
tàir  air  uchdaranachd,  agus  a' 
labhairt  gu  toibheumach  air 
àrd-inbhibh. 

9  Gidheadh  cha  do  ghabh 
Michael  an  t-àrd-aingeal, 
'n  uair  a  chathaich  e  an  agh- 
aidh  an  diabhuil,  agus  a  rinn 
e  deasboireachd  mu  chorp 
Mhaois,  dànadas  air  casaid 
thoibheumach  a  thoirt  'n  a 
aghaidh,  ach  thubhairt  e,  Gu 
cronuicheadh  an  Tighearn  thu. 

10  Ach  tha'n  dream  sin  a' 
labhairt  gu  toibheumach  air 
na  nithibh  nach  aithne  dhoibh  : 
ach  na  nithe  sin  a's  aithne 
dhoibh  air  mhodh  nàdurra, 
mar  ainmhidhibh  gun  reuson, 
tha  iad  'g  an  truailleadh  fèin 
annta, 

11  Is  an-aoibhin  doibh  !  oir 
dh'imich  iad  ann  an  sligbe 
Chain,  agus  ruith  iad  gu  tog- 
arrach  ann  an  seacharan  Bha- 


CATB.  I. 


467 


laaim  air  gliaol  tuarasdail,  a- 
gus  sgriosadh  iad  ann  an  ana- 
cainnt  cheannaircich  Chore. 

12  Is  sniala  iad  sin  aim  bhur 
cuirniibh  gràidh,  'n  uair  a  tha 
iad  air  cuirmibh  maille  ribh, 
'g  am  beathachadh  fèin  gun 
eagal:  is  neòil  gun  uisge, 
air  an  giiìlan  mu'n  cuairt  le 
gaothaibh ;  craobhan  searg- 
mheasach,  gun  toradh  ;  dà 
uair  marbh,  air  an  spìonadh  as 
am  freumliaibh ; 

1 3  Garbh  thonna  na  fairge, 
a  sgeitheas  an  nàire  fèin  mar 
chobhar;  reulta  seachranach, 
d'am  bheil  duibhre  an  dorch- 
adais  gu  siorruidh  air  a  thasg- 
aidh. 

14  Agus  rinn  Enoch  mar 
an  ceudna,  an  seachdamhjoear- 
sa  o  Adhamh,  fàidheadair- 
eachd  orra  sin,  ag  ràdh,  Feuch, 
tha'n  Tighearn  a'  teachd  le 
deich  mìle  d'a  naomhaibh, 

15  A  dheanamh  breitliean- 
ais  air  na  h-uile,  agus  chum 
iadsan  uile  a  tha  mi-dhiadh- 
aidh  'n  am  measg  f  hàgail  ris,  a 
thaobh  an  uile  ghnìomhara 
mi-dhiadhaidh  a  rinn  iad  gu 
mi-dhiadhaidh,  agus  a  thaobh 
an  uile  bhriathar  cruaidhe,  a 
labhair  peacaich  mi-dhiadh- 
aidh  'n  a  aghaidh. 

16  Is  luchd  cànrain  agus 
gearain  an  dream  so,  a  tha  'g 
imeachd  a  rèir  an  ana-miann 
fèin  ;  agus  tha'm  beul  a'  labh- 
airt  bhriathar  atmlior,  agus 
iad  a'  gabhail  iongantais  do 


phearsaibh  dhaoine  air  sgàth 
buannachd. 

17  Ach  cuimhnichibh-sa,  a 
mhuinntir  mo  ghràidh,  na  foc- 
ail  a  labhradh  roimh  le  abstol- 
aibh  ar  Tighearna  losa  Criosd  ; 

18  Mar  a  thubhairt  iad  ribh, 
gu'm  biodh  anns  an  aimsir 
dheireannaich  luchd-fanoid,  a 
ghluaiseadh  a  rèir  an  ana-mi- 
anna  mi-dhiadhaidh  fèin. 

19  'S  iad  sin  an  dream  a 
sgaras  iad  fèin  o  chàch,  coll- 
aidh,  gun  an  Spiorad  aca. 

20  Ach  air  bhi  dhuibhse,  a 
mhuinntir  ionmhuinn,  'gur  tog- 
ail  fèin  suas  ann  bhur  creid- 
imh  ro  naomha,  a'  deanamh 
urnuigh  's  an  Spiorad  naomh, 

21  Coimhidibh  sibh  fèin  ann 
an  gràdh  Dhè,  ìe  sùil  ri  tròc- 
air  ar  Tighearna  losa  Criosd 
chum  na  beatha  maireannaich. 

22  Agus  gabhaibh  truas  do 
dhream  àraidh,  a'  deaiiamh 
eadar-dhealachaidh : 

23  Agus  tèarnaibh  dream 
eile  le  h-eagal,  'g  an  spìonadh 
as  an  teine  ;  a'  fuathachadh 
eadhon  an  eudaich  air  ani 
bheil  smal  na  feòla. 

24  A  nis  dhasan  a  tha  com- 
asach  air  bhur  gleidheadh  o 
thuisleadh,  agus  bhur  cur  gu 
neo-lochdach  an  làthair  a 
ghlòire  le  h-aoibhneas  ro  mhòr, 

25  Do'n  Dia  a  ta  mhàiu 
glic,  ar  Slànuighear,  qii  robh 
glòir  agus  mòralachd,  neart 
agus  cumhachd,  a  nis  agus  air 
feadli  nan  uile  linn.  Amen. 


468 


TAISBEAN  EOIN  an  Diadhair. 


CAIB.  I. 

TAISBEAN  losa  Criosd,  a 
thug  Dia  dha,  a  dh'fhoill- 
seachadh  d'a  sheirbhisich  iiithe 
a's  èigin  teachd  gu  crìch  ann 
an  ùine  ghearr  ;  agus  chuir  e 
teachdaireachd  uaith,  agus  le 
'aingeal  fèin  dh'fhoillsich  e 
iad  d'a  sheirbhiseach  Eoin  : 

2  A  rinn  fianuis  air  focal 
Dè,  agus  air  teisteas  losa 
Criosd,  agus  air  gach  ni  a 
chunnaic  e. 

3  Is  beannaichte  an  ti  a 
leughas,  agus  iadsan  a  dh'- 
èisdeas  ri  briathraibh  na  f  àidh- 
eadaireachd  so,  agus  a  choimh- 
ideas  na  nithe  a  tha  sgrìobhta 
innte :  oir  tha'n  t-àm  am  fagus. 

4  Tj^OIN  chum  nan  seachd 
Xj  eaglaisean  a  ta  's  an 
Asia :  Gràs  dhuibh,  agus  sìth 
o'n  Ti  a  ta,  agus  a  bha,  agus 
a  ta  ri  teachd  ;  agus  o  na 
seachd  spioradaibh  a  tha  'm 
fianuis  a  righ-cliaithreachsan ; 

5  Agus  o  losa  Criosd,  an 
fhianuis  fhìor,  an  ceud-ghin 
o  na  marbhaibh,  agus  uachd- 
aran  rìglire  na  tabnhainn  : 
Dhasan  a  ghràdhaich  sinn,  a- 
gus,  a  dh'ionnlaid  sinn  o  ar 
peacaibh  'n  a  fhuil  fèin, 

6  Agus  a  rinn  rìghre  dhinn 
agus  sagairt  do  Dhia  agus  d'a 
Athair-san;  dhasan  gu  rohli 
glòir  agus  cumhachd  gu  saogh- 
al  nan  saoghal.  Amen. 

7  Feuch,  tha  e  teachd  le 
neulaibh ;  agus  chi  gach  sùil 


e,  agus  iadsan  mar  an  ceudna 
a  lot  e  :  agus  ni  uile  threubha 
na  talmhainn  caoidhair  a  shon- 
san :  gu  ma  h-amhluidh  a 
bhitheas.  Amen. 

8  Is  mise  AlphaagusOmega, 
an  toiseach  agus  an  deireadh, 
tha  an  Tigliearn  ag  ràdh,  a  ta, 
agus  a  bha  agus  a  ta  ri  teachd, 
an  t-Uile-chumhachdach. 

9  Bha  mise  Eoin,  bhur 
dearbh-bhràthair,  agus  bhur 
companach  ann  an  àmhghar, 
agus  ann  an  rìoghachd  agus 
'ani  foighidin  losa  Criosd,  anns 
an  eilean  ris  an  abrar  Patmos, 
air  son  focail  Dè,  agus  air  son 
fianuis  losa  Criosd. 

10  Bha  mi  's  an  Spiorad  air 
là  an  Tighearn,  agus  chuala 
mi  air  mo  chùlaobh  guth  mòr, 
mar  ghuth  trompaid, 

11  Ag  ràdh,  Is  mise  Alpha 
agus  Omega,  an  ceud  neach 
agus  an  neach  deireannach : 
agus  Sgrìobhsa  ann  an  leabh- 
ar  an  ni  a  chi  thu,  agus  cuir  e 
chum  nan  seachd  eaglaisean  a 
tha  's  an  Asia ;  chum  Ephesuis, 
agus  chum  Sniirna,  agus  chum 
Phergamois,  agus  chum  Thia- 
tira,  agus  chum  Shardis,  agus 
chum  Philadelphia,  agus  chum 
Laodicea. 

12  As'us  thionndaidh  mi  a 
dli'fhaicinn  a  ghutha  a  labhair 
rium.  Agus  air  tionndadh 
dhomh,  chunnaic  mi  seachd 
coinnleirean  òir ; 

13  Agus  'am  meadhon  nan 


CAIB.  II. 


469 


seachd  coinnleirean,  neach  cos- 
mhuil  ri  Mac  an  duine,  air  an 
robh  eudach  a  ràinig  sìos  gu 
'shàilibh,  agus  crioslaichte  le 
crios  òir  mu  'chìochaibh. 

14  Blia  a  cheann  agus  'fholt 
geal  mar  oluinn  ghil,  mar 
shneachda;  agus  a  shùilean 
mar  lasair  theine ; 

15  Agus  a  chosa  cosmhuil 
ri  umha  fìor-ghlan,  mar  gu'ni 
bitheadli  iad  a'  dearof-Ioso-adh 
ann  an  àmhuinn ;  agus  a  ghuth 
mar  thoirm  mhòran  uisgeach- 
an. 

16  Agus  bha  aige  'n  a  làimh 
dheis  seachd  reultan :  agus 
claidheamh  geur  dà  fhaobhair 
a'  teachd  a  mach  as  a  bheul : 
agus  bha  a  glmùis  mar  a' 
ghrian  a'  dealrachadh  'n  a  làn 
neart. 

17  Agus  an  uair  a  chunnaic 
mi  e,  thuit  mi  sìos  aig  a  chos- 
aibh  an  riochd  mairbh :  agus 
chuir  e  a  làmh  dheas  orm,  ag 
ràdh  rium,  Na  biodh  eagal  ort : 
is  mise  an  ceud  neaeh  agus  an 
ueach  deireannach. 

IS  /s  mise  an  ti  a  ta  beò, 
agus  abha  marbh;  agus,  feuch, 
tha  mi  beò  gu  saoghal  nan 
saoghal,  Amen;  agus  thaiuch- 
raiche  ifrinn  agus  a'  bhàis 
agam. 

19  Sgrìobhna  nithe  achunn- 
aic  thu,  agus  na  nithe  a  ta 
ann,  agus  na  nithe  a  bhitheas 
an  dèigh  so : 

20  Rùn-dìomhairnanseachd 
reultan  a  chunnaic  thu  ann 
am  làimli  dheis,  agus  nan 
seachd  coinnleirean  òir.  Is 
iad  na  seachd  reultan,  aingil 


nan  seachd  eaglaisean :  agus 
is  iad  na  seachd  coinnleirean 
a  chunnaic  thu,  na  seachd 
eaglaisean. 

CAIB.  11. 

CHUM  aingil  eaglais  Ephe- 
suis,  Sgrlobh ;  Is  iad  so 
na  nithe  a  ta  an  ti  a  tha  cum- 
ail  uan  seachd  reultan  'n  a 
làimh  dheis,  a  tha  'g  imeachd 
ann  am  meadhon  nan  seachd 
coinnleirean  òir,  ag  ràdh  ; 

2  Is  aithne  dhomh  t'oibre, 
agus  do  shaothair,  agus  t'- 
fhoighidin,  agus  nach  urrainn 
thu  giùlan  leosan  a  tha  olc  ; 
agus  gu'n  do  dhearbh  thu  iad- 
san  a  their  gur  abstoil  iad  fèin, 
agus  nach  eadh,  agus  gu'n 
d'f  huair  thu  iad  breugach  ; 

3  Agus  gu'n  do  ghiùlain 
thu,  agus  gu  bheil  foighidin 
agad,  agus  air  sgàth  m'ainme- 
sa  gu'n  d'rinn  thu  saothair,  a- 
gus  nach  d'thug  thu  thairis. 

4  Gidheadh,  tha  ni-èigin 
agam  a  d'  aghaidh,  do  bhrìgh 
gu'n  do  thrèig  thu  do  cheud 
ghràdh. 

5  Cuimhnicli  uime  sin  cia 
uaith  a  thuit  thu,  agus  gabh 
aithreachas,  agus  dean  na 
ceud  oibre ;  no  thig  mi  ort  gu 
grad,  agus  atharraichidh  mi 
do  chionnleir  as  'àit,  mur  gabh 
thu  aithreachas. 

6  Ach  a  ta  so  agad,  gur 
fuathach  leat  oibre  nan  Nicol- 
aiteach,  nithe  mar  an  ceudna 
a's  fuathach  leamsa. 

7  An  ti  aig  am  bheil  cluas, 
èisdeadh  e  ciod  a  ta  an  Spior- 
ad  ag  ràdh  ris  na  h-eaglaisibh  ; 


470 


TAISBEAN. 


Do'n  ti  a  bhuadhaicheas  bheir 
mise  r'a  itheadh  do  chraoibh 
na  beatha,  a  tha  ann  am  meadh- 
on  phàrrais  Dè. 

8  Agus  chum  aingil  eaglais 
Smirna,  sgrìobh,  Na  nithe  so 
a  ta  esan  ag  ràdh,  an  ti  as 
e'n  ceud  neach  agus  an  neach 
deireannach,  a  bha  marbh,  a- 
gus  a  tha  beò  ; 

9  Is  aithne  dliomh  t'oibre, 
agus  t-àmhghar,  agus  do 
bhochdainn,  (gidheadh  a  ta 
thu  beartach,)  agus  is  aithne 
dhomh  toibheum  na  muinntir 
a  their  gur  ludhaich  iad  fèin, 
agus  nacli  eadh,  ach  sionagog 
Shàtain. 

10  Na  biodh  eagal  ort 
roimh  aon  do  na  nithibh  sin  a 
dh'f  huilingeas  tu  :  feuch,  tilg- 
idh  an  diabhul  cuid  dhibh  ann 
am  prìosan,  chum  gu'n  dearbh- 
ar  sibh ;  agus  bithidh  àmh- 
ghar  agaibh  rè  dheich  làith- 
ean  :  bi-sa  firinneacli  gu  bàs, 
agus  bheir  mise  dhuit  crìm  na 
beatha. 

11  An  ti  aig  am  bheil  cluas, 
èisdeadh  e  ciod  a  ta  an  Spior- 
ad  ag  ràdh  ris  na  h-eaglaisibh  : 
An  ti  a  bheir  buaidh,  cha 
chiurrar  leis  an  dara  bàs  e. 

12  Agus  chum  aingil  na  h- 
eaglais  a  ta  ann  am  Pergamos, 
sgrìobh ;  Na  nithe  so  a  ta 
esan,  aig  am  bheil  an  claidh- 
eamh  geur  dà  fhaobhair,  ag 
ràdh : 

13  Is  aithne  dhomh  t'oibre, 
agus  c'àit  am  bheil  thu  a'd' 
chòmhnuidh,  eadhon  far  am 
hheil  caithir  Shàtain:  agus  a 
ta  thu  a'  cumail  m'  ainme-sa 


gu  daingean,  agus  cha  d'  àich- 
eadh  thu  mo  chreidimh,  eadh- 
on  anns  na  làithibh  sin  anns 
an  robh  Antipas  'n  a  f  hianuis 
fhìrinneach  dhomh,  a  mharbh- 
adh  'n  'ur  measg,  far  am  bheil 
Sàtan  'n  a  ehòmhnuidh. 

14  Gidheadh,  tlia  beagan 
agam  a'd'  aghaidh,  do  bhrìgh 
gu  bheil  agad  an  sin  an  dream 
a  tha  'cumail  teagaisg  Bhal- 
aaim,  a  theagaisg  do  Bhalac 
ceap-tuislidh  a  chur  roimh 
chloinn  Israeil,  clmm  nithe  a 
dh'ìobradh  do  dh'ìodholaibh 
itheadh,  agus  strìopachas  a 
dheanamh. 

15  Is  amhuil  sin  a  ta  agad 
mar  an  ceudna  an  dream  a  tha 
'cumail  teagaisg  nan  Nicolait- 
each,  ni  a's  fuathach  leamsa. 

16  Dean  aithreachas,  no 
thig  mi  a  d'ionnsuidh  gu  grad, 
agus  cogaidh  mi  'n  an  aghaidh 
le  claidheamh  mo  bheòil. 

17  An  ti  aig  am  bheil  cluas, 
èisdeadh  e  ciod  a  ta  an  Spior- 
ad  ag  ràdh  ris  na  h-eaglaisibh: 
Do'n  ti  a  bhuadhaicheas  bheir 
mi  r'a  itheadh  do'n  mhana 
fholuichte,  agus  bheir  mi  dha 
clach  glieal,  agus  air  a'  chloich 
ainm  nuadh  sgrìobhta,  nach 
aithne  do  neach  air  bith,  ach 
do'n  ti  a  gheibh  i. 

18  Agus  chum  aingil  na  h- 
eaglais  a  ta  ann  an  Tiatira, 
sgrìobh ;  Na  nithe  so  tha  Mac 
Dhè,  aig  am  bheil  a  shùilean 
mar  lasair  theine,  agus  a  chos- 
an  mar  umha  fìor-ghlan,  ag 
ràdh ; 

19  Is  aithne  dhomh  t'oibre, 
agus  do  ghràdh,  agus  do  sheir- 


CAIB 

bhis,  agus  do  chreidimh,  agus 
t'fhoiohidin,  ag'us  t'oibre  dèir- 
eannach  ;  gu  bheil  iad  ni's  mò 
na  do  cheud  oibre. 

20  Gidheadh,  tha  agam 
beagan  do  nithibh  a'd'  agh- 
aidh,  gu  bheil  thu  a'  fulang 
do'n  mhnaoi  sin  Isebel,  a  tha 
'g  radh  gur  ban-fhàidh  i  fèin, 
mo  sheirbhisich  a  theagasg  a- 
gus  a  mhealladh  chum  strìop- 
achas  a  dheanamh,  agus  nithe 
a  dh'ìobradh  do  ìodholaibh 
itheadh. 

21  Agus  thug  mi  dhi  ùine 
gu  aithreachas  a  ghabhail  d'a 
strìopachas;  agus  cha  doghabh 
i  aithreachas. 

22  Feuch,  tilgidh  mì  i  ann 
an  leabaidh,  agus  iadsan  a  tha 
'deanamh  adhaltrannais  rithe 
ann  an  àmhghar  mòr,  mur 
gabh  iad  aithreachas  d'an 
gnìomharaibh. 

23  Agus  marbhaidh  mi  a 
clann  leis  a'  bhàs ;  agus  bith- 
idh  fhios  aig  na  h-eaglaisibh 
uile  gur  mise  an  ti  sin  a  sgrùd- 
as  na  h-àirnean  agus  na  cridh- 
eachan :  agus  bheir  mi  do  gach 
aon  agaibh-sa  a  rèir  bhur 
n-oibre. 

24  Ach  ribhse  a  ta  mi  àg 
ràdh,  agus  ris  a'  chuid  eile  ann 
an  Tiatira,  Mheud  aig  nach 
'eil  an  teagasg  so,  agus  do 
nach  b'aithne  doimhneachda 
Shàtain,  mar  a  their  iad,  cha 
chuir  mi  uallach  eile  oirbh  ; 

25  Ach  cumaibh  gu  daing- 
ean  an  ni  a  ta  agaibh,  gus  an 
tig  mi. 

26  Agus  an  ti  a  bhuadh- 
aicheas,  agus  a  ghleidheas  m'- 


.  III.  471 

oibre  gus  a'  chrìoch,  dhasan 
bheir  mi  cumhachd  os  ceann 
nan  Cinneach : 

27  (Agus  riaghlaidh  e  iad 
le  slait  iaruinn  :  mar  shoith- 
ichibh  ereadha  brisear  'n  am 
bloighdibh  iad :)  amhuil  a 
fhuair  mise  o  m'  Athair. 

28  Agus  bheir  mi  dha  reult 
na  maidne. 

29  An  ti  aig  am  bheil  ckias, 
èisdeadh  e  ciod  a  ta  an  Spior- 
ad  ag  ràdh  ris  na  h-eaglaisibh. 

CAIB.  III. 

AGUS  chum  aingil  na  h- 
eaglais  a  tha  ann  an 
Sardis,  sgrìobh  ;  Na  nithe  so  a 
ta  an  ti  aig  am  bheil  seachd 
spiorada  Dhè,  agus  na  seachd 
reultan,  ag  ràdh ;  Is  aithne 
dhomh  t'oibre,  gu  bheil  ainm 
agad,  gu  bheil  thu  beò,  gidh- 
eadh  a  ta  thu  marbh. 

2  Bi  faireil,  agus  neartaich 
na  nithe  a  ta  làthair,  agus  a  ta 
ullamh  gu  bàsachadh  :  oir  cha 
d'fhuair  mi  t'oibre  coimhHon- 
ta  am  fianuis  Dè. 

3  Cuimhnich  uime  sincionn- 
us  a  fhuair  agus  a  chuala  tu, 
agus  glèidh,  agus  gabh  aith- 
reachas.  Uime  sin  mur  dean 
thu  faire,  thig  mi  ort  mar 
ghaduiche,  agus  cha  bhi  fios 
agad  ciod  i  an  uair  anns  an 
tig  mi  ort. 

4  Tha  beagan  ainmean  agad 
eadhon  ann  an  Sardis,  nach 
do  shalaich  an  eudach ;  agus 
imichidh  iad  maille  riumsa 
ann  an  culaidhibh  geala:  oir 
is  airidh  iad. 

5  An  ti  a  bheir  buaidh, 


472 


TAISBEAN. 


.^c^eadaichear  e  ann  an  eudach 
geal ;  agus  cha  dubh  mi  mach 
'ainm  à  leabhar  na  beatha,  ach 
aidichidh  mi  'ainm-san  am 
fìanuis  m'  Athar,  agus  am  fian- 
uis  'aingle-san. 

6  An  ti  aig  am  bheil  cluas, 
èisdeadh  e  ciod  a  ta  an  Spior- 
ad  ag  ràdh  ris  na  h-eaglaisibh. 

7  Agus  chuni  aingil  na  h- 
eaglais  ann  am  Philadelphia, 
sgrìobh ;  Na  nithe  so  a  ta  an 
ti  naomh  ag  ràdh,  an  ti  fior, 
an  ti  aig  am  bheil  iuchair 
Dhaibhidh,  an  ti  a  dh'fhosg- 
las,  agus  cha  diìin  neach  air 
bith ;  agus  a  dhùineas,  agus 
cha-n  fhosgail  neach  air  bith  : 

8  Is  aithne  dhomh  t'oibre  : 
feuch,  chuir  mi  dorus  fosgailte 
romhad,  agus  cha-n  urrainn 
neach  air  bith  a  dhììnadh  :  oir 
a  ta  neart  beag  agad,  agus 
ghlèidh  thu  m'  fhocal,  agus 
clia  d'àicheadh  thu  m'ainm. 

9  Feuch,  bheir  mise  orra- 
Han  do  shionagog  Shàtain,  (a 
tha  'g  ràdh  gur  ludhaich  iad 
fèin,  agus  nach  eadh,  ach  a  ta 
deanamh  brèige,)  feuch,  bheir 
mise  orra  gu'n  tig  iad  agus 
gu'n  dean  iad  aoradh  aig  do 
chosaibh,  agus  gu'm  bi  fios  aca 
gu'n  do  ghràdhaich  mise  thu. 

10  A  chionn  gu'n  doghlèidh 
thu  focal  m'  fhoighidin-sa, 
gleidhidh  mise  thusa  mar  an 
ceudna  o  uair  a'  bhuairidh,  a 
thig  air  an  t-saoghal  uile,  a 
dhearbhadh  na  muinntir  sin  a 
tha  'n  an  còmhnuidh  air  an 
taìanih. 

11  Feuch,  tha  mi  a'  teachd 
gii  giad  :  dean  greim  daingean 


air  na  bheil  agad,  chum  nac'a 
glac  neach  air  bith  do  chriin. 

12  An  ti  a  bheir  buaidh,  ni 
mi  e  'n  a  phost  ann  an  team- 
pull  mo  Dhè,  agus  cha  tèid  e 
ni's  mò  a  mach  as:  agus 
sgrìobhaidh  mi  ainm  mo  Dhè 
air,  agus  ainm  caithreach  mo 
Dhè,  cHs  i  lerusalera  nuadh,  a 
tliig  a  nuas  o  nèamh  o  m'  Dhia : 
agus  sgriobhaidk  nii  m'ainm 
nuadh  fèin  air. 

13  An  ti  aig  am  bheil  cluas, 
èisdeadh  e  ciod  a  ta  an  Spior- 
ad  ag  ràdh  ris  na  h-eaglaisibh. 

14  Agus  chum  aingil  na 
h-eaglais  ann  an  Laodicea, 
sgrìobh  ;  Na  nithe  so  a  ta  an 
Amen,  an  fhianuis  dhileas 
agus  fhìrinneach,  toiseach 
cruthachaidh  Dhè  ag  ràdh  ; 

15  Is  aithne  dhomh  t'oibre, 
nach  'eil  thu  aon  chuid  fuar 
no  teth  :  b'fhearr  leam  gu'm 
bitheadh  tu  fuar  no  teth. 

16  Uime  sin  do  bhrìgh  gu 
bheil  thu  meagh-bhlàth,  agus 
nach  'eil  thu  aon  chuid  fuar 
no  teth,  sgeithidh  mi  thu  mach 
as  mo  bheul. 

17  Do  bhrìgh  gu  bheil  thu 
ag  ràdh,  Tha  mi  beartach,  a- 
gus  air  fàs  ann  an  saoibhreas, 
agus  gun  fheum  agam  air  ni 
sam  bith;  agus  gun  fhios  agad 
gu  bheil  thu  dòruinneach,  a- 
gus  truagh,  agus  bochd,  agus 
dall,  agus  lomnochd  : 

18  Comhairlicheam  dhuit 
òr  a  cheannach  uamsa,  air  a 
dhearbhadh  's  an  teine,  chuni 
gu'm  bi  thu  saoibhir ;  agus 
eudach  geal,  chum  gu'n  cònil)- 
daichear  thu,  agus   nach  bi 


CAIB.  IV. 


473 


nàire  do  lomnochduidh  foll- 
aiseach  ;  agus  ung  do  shùile 
le  sàbh-shùl,  chum  gur  lèir 
dhuit. 

19  Mheud  as  is  ionmhuinn 
leam,  tha  mi  a'  cronachadh  a- 
gus  a'  smachdachadh ;  uime 
sin  biodh  agadsa  teas-ghràdh, 
agus  dean  aithreachas. 

20  Feuch,  tha  mi  a'm'  sheas- 
amh  aig  an  dorus,  agus  a'  bual- 
adh  :  ma  dh'èisdeas  neach  sam 
bith  ri  m'  ghuth,  agus  gu'm 
fosgail  e'n  dorus,  thig  mi  a 
steach  d'a  ionnsuidh,  agus 
gabhaidh  mi  mo  shuipeirmaille 
ris,  agus  esan  maille  riumsa. 

21  Do'n  ti  abhuadhaicheas 
bheir  mi  comas  suidhe  maille 
riumsa  air  mo  righ-chaithir, 
amhuil  fòs  a  bhuadhaich  mise, 
agus  a  shuidh  mi  maille  ri 
ni'  Athair  air  a  righ-chaithir- 
san. 

22  An  ti  aig  am  bheil  cluas, 
èisdeadh  e  ciod  a  ta  an  Spior- 
ad  ag  ràdh  ris  na  h-eaglaisibh. 

CAIB.  IV. 

AN  dèigh  so  dh'amhairc  mi, 
agus,  feuch,  bha  dorus 
fosgailte  air  nèamh  ;  agus  bha 
an  ceud  ghuth  a  chuala  mi, 
mar fJiiiaim  trompaid  a'  labh- 
airt  rium,  ag  ràdh,  Thig  a 
nìos  an  so,  agus  nochdaidh 
mise  dhuit  nithe  a's  èigin  tach- 
airt  an  dèigh  so. 

2  Agus  airball  bha  mi  's  an 
Spiorad  :  agus,  feuch,  bharigh- 
chaithir  air  a  suidheachadh  air 
nèamh,  agus  bha  neach  'n  a 
shuidhe  air  an  rigli-chaithir. 

3  Agus  bha  an  ti  a  shuidh, 


r'a  amharc  air,  cosmhuil  ri 
cloich  lasper,  agus  Shardis : 
agus  bha  bogha-frois  timchioll 
na  righ-chaithreach  mu'n 
cuairt,  cosmhuil,  r'a  fhaicinn, 
ri  Enierald. 

4  Agus  timchioll  na  righ- 
chaithreach  mu'n  cuairt  bha 
ceithir  chaithriche  fichead  ;  a- 
gus  air  na  caithrichibh  chunn- 
aic  mi  ceithir  seanaire  fichead 
'n  an  suidhe,  air  an  sgeadaeh- 
adh  ann  an  culaidhibh  geala ; 
agus  bha  ac'  air  an  cinn  crùin 
òir. 

5  Agus  chaidh  a  mach  as 
an  righ-chaithir  dealanaich,  a- 
gus  tairneanaich,  agus  guth- 
anna :  agus  bha  seachd  lòch- 
rain  theine  a'  dearg-lasadh 
am  fianuis  na  righ-chaithreach, 
a's  iad  seachd  spiorada  Dhè. 

6  Agus  roimh  an  righ-chai- 
thir  bha  fairge  ghloine  cos- 
mhuil  ri  criostal :  agus  ann 
am  meadhon  na  righ-chaith- 
reach,  agus  mu'n  cuairt  do'n 
righ  -  chaithir,  bha  ceithir 
bheathaiche  làn  do  shuilibh 
air  am  beulaobh  agus  air  an 
cùlaobh. 

7  Agus  bha  an  ceud  bheath- 
ach  cosmhuil  ri  leòmhan,  agus 
an  dara  beathach  cosmhuil  ri 
laogh,  agus  bha  aig  an  treas 
beathach  aghaidh  mar  dhuine, 
agus  bha  an  ceathramh  beath- 
ach  cosmhuil  ri  iolar  ag  iteal- 
aich. 

8  Agusaigna  ceithirbheath- 
aichibh,  aig  gach  aon  diubh 
fa  leth,  bha  sè  sgiathan  um'n 
cuairt  da,  agus  bha  iad  làn 
do  shùilibh  an  taobh  a  stigh  ; 


474 


TAISBEAN. 


agus  cha  do  sguir  iad  a  là  no 
dh'oidhche,  ag  ràdh,  Naomh, 
naomh,  naomh,  an  Tighearn 
Dia  uile-chumhachdach,  a  bha, 
agus  a  ta,  agus  a  bhitheas. 

9  Agus  an  uair  a  thug  na 
beathaiche  sin  glòir,  agus  urr- 
am,  agus  buidheachas  do'n  ti 
a  bha  'n  a  shuidhe  air  an  righ- 
cliaithir,  a  ta  beò  gu  saoghal 
nan  saoghal, 

10  Thuit  na  ceithir  seanaire 
fìchead  sìos  an  làthair  an  ti  a 
bha  'n  a  shuidhe  air  an  righ- 
chaithir,  agus  rinn  iad  aoradh 
dhasan  a  ta  beò  gu  saoghal 
nan  saoghal,  agus  thilg  iad 
sìos  an  criìin  an  làthair  na 
righ-chaithreach,  ag  ràdh, 

11  Is  airidh  thusa,  a  Thigh- 
earn,  air  glòir,  agus  urram,  a- 
gus  cumhaohd  fhaotainn  ;  oir 
chruthaich  thu  na  h-uile  nithe, 
agus  air  son  do  thoile-sa  tha 
iad,  agus  chruthaicheadh  iad. 

CAIB.  V. 

AGUS  chunnaic  mi  ann  an 
làimh  dheis  an  ti  a  shuidh 
air  an  righ-chaithir,  leabhar 
sgrìobhta  's  an  taobh  a  stigh 
dheth  agus  air  a  chùlaobh,  air 
a  sheulachadh  le  seachd  seul- 
aibh. 

2  Agus  chunnaic  mi  aingeal 
treun  a'  gairm  le  guth  àrd, 
Cò  a's  airidh  air  an  leabhar 
fhosgladh,  agus  air  a  sheul- 
achan  fhuasgladh  ? 

3  Agus  charobh  aon  neach 
air  nèamh,  no  air  thalamh,  no 
fuidh'n  talamh  comasach  air 
an  leabhar  f  hosgladh,  no  seall- 
tuinn  air. 


4  Agus  ghuil  mi  gu  mòr, 
do  bhrìgh  nach  d'  fhuaradh 
aon  neach  a  b'airidh  air  an 
leabhar  fhosgladh,  agus  a 
leughadh,  no  sealltuinn  air. 

5  Agus  thubhairt  aon  do 
na  seanairibh  rium,  Na  guil : 
feuch,  bhuadhaich  an  Leòmh- 
an  a  tha  do  thrèibh  ludah, 
Freumh  Dhaibhidh,  air  an 
leabhar  fhosgladh,  agus  a 
sheachd  seulachan  fhuasgladh. 

6  Agus  dh'amhairc  mi,  a- 
gus,  feuch,  ann  am  meadhon 
na  righ-chaithreach,  agus  nan 
ceithir  bheathaichean,  agus 
ann  am  meadhon  nan  sean- 
airean,  Uan  'n  a  sheasamh  mar 
gu'm  biodh  e  air  a  mharbh- 
adh,  aig  an  robh  seachd  adh- 
aircean,  agus  seachd  sùilean, 
a's  iad  seachd  spiorada  Dhè,  a 
chuireadh  a  mach  chum  na 
tahnhainn  uile. 

7  Agus  thàinig  e,  agus 
ghlac  e  an  leabhar  à  deas 
làimh  an  ti  a  bha  'n  a  shuidhe 
air  an  righ-chaithir. 

8  Agus  an  uair  a  ghlac 
e'n  leabhar,  thuit  na  ceithir 
bheathaichean,  agus  na  ceithir 
seanaire  fichead  sìos  an  làthair 
an  Uain,  agus  aig  gach  aon 
diubh  clàrsaichean,  agus  tùis- 
shoithichean  òir  làn  do  nith- 
ibh  deadh-fhàile,  nithe  a's  iad 
urnuighean  nan  naomh. 

9  Agus  sheinn  iad  òran 
nuadh,  ag  ràdh,  Is  airidh  thusa 
air  an  leabhar  a  ghlacadh,  a- 
gus  a  sheulachan  fhosgladh, 
do  bhrìgh  gu'n  do  mharbh- 
adh  thu,  agus  gu'n  do  shaor 
thu  sinne  do  Dhia  le  t'fhuiì 


CAIB. 

fèin,  as  gach  uile  thrèibh,  agus 
theang-aidh,  agus  shluagh,  a- 
g'us  chinneach  ; 

10  Agus  gu'n  d'rinn  thu 
TÌghrean  dhinn  agus  sagairt 
do  ar  Dia ;  agus  rìofhichidh 
sinn  air  ann  talamh. 

11  Agus  dh'amhairc  mi, 
agus  chuala  mi  guth  mhòran 
aingeal  timchioll  na  righ- 
chaithreach,  agus  nam  beath- 
aichean,  agus  nan  seanairean  ; 
agus  b'e  au  àireamh  deich  mìle 
uair  deich  mìle,  agus  mìlte  do 
mhìltibh  ; 

12  Ag  ràdh  le  guth  àrd,  Is 
airidh  an  t-Uan  a  chaidh 
mharbhadh,  air  cumhachd,  a- 
gus  saoibhreas,  agus  gliocas, 
agus  neart,  agus  urram,  agus 
glòir,  agus  moladh  fhaotainn. 

13  Agus  chuala  mi  gach 
uile  chreutair  a  ta  air  nèamh, 
agus  air  an  talamh,  agus 
fuidh'n  talamh,  agus  a  ta  air 
a'  chuan,  agus  na  h-uile  nithe 
a  ta  annta,  ag  ràdh,  Moladh. 
agus  urram,  agus  glòir,  agus 
cumhachd,  gu  robh  dhasan  a 
ta  'n  a  shuidhe  air  an  righ- 
chaithir,  agus  do'n  Uan  gu 
saoghal  nan  saoghal. 

14  Agus  thubhairt  na  cei- 
thir  bheathaiche,  Amen.  A- 
gus  thuit  na  ceithir  seanaire 
fichead  sìos,  agus  rinn  iad  aor- 
adh  dhasan  a  ta  beò  gu  saogh- 
al  nan  saoghal. 

CAIB.  VI. 

AGUS  chunnaic  mi,  'n  uair 
a  dh'fhosgail  an  t-Uan 
aon  do  na  seulaibh,  agus 
chuala  mi  aon  do  na  ceithir 


VI.  475 

bheathaichibh  ag  ràdh,  mar 
le  fuaim  tairneanaich,  Thig 
agus  faic. 

2  Agus  chunnaic  mi,  agus, 
feuch,  each  geal ;  agus  bha  aig 
an  ti  a  shuidh  air,  bogha :  a- 
gus  thugadh  dha  crùn,  agus 
chaidh  e  mach  a'  buadhach- 
adh,  agus  chum  gu  buadhaich- 
eadh  e. 

3  Agus  an  uair  a  dh'  fhosg- 
ail  e'n  dara  seula,  chuala  mi 
an  dara  beathach  ag  ràdh, 
Thig,  agus  faic. 

4  Affus  chaidh  each  eile 
mach,  a  bìia  dearg ;  agus  thug- 
adh  cumhachd  dhasan  a  shuidh 
air,  chura  sìth  a  thoìrt  o'n  tal- 
amh,  ionnus  gii  marbhadh  iad 
a  chèile :  agus  thugadh  claidh- 
eamh  mòr  dha. 

5  Agus  an  uair  a  dh'fhosg- 
ail  e  an  treas  seula,  chuala  mi 
an  treas  beathach  ag  ràdh, 
Thig,  agus  faic.  Agus  dh'amh- 
airc  mi,  agus,  feuch,  each 
dubh,  agus  bha  aig  an  ti  a 
shuidh  air,  meidh  'n  a  làimh, 

6  Agus  ehuala  mi  guth 
ann  am  meadhon  nan  ceithir 
bheathaichean  ag  ràdh,  Tomh- 
as  cruithneachd  air  son  pegh- 
inn,  agus  tri  tomhasan  eòrna 
air  pheghinn  ;  agus  na  dean 
cron  air  an  oladh,  no  air  an 
fhìon. 

7  Agus  an  uair  a  dh'fhosg- 
ail  e'n  ceathramh  seula,  chuala 
mi  guth  a'  cheathramh  beath- 
aich  ag  ràdh,  Thig,  agus  fac. 

8  Agus  dh'amhairc  mi,  a- 
gus  feuch  each  glas  ;  agus 
b'e  ainm  an  ti  a  shuidh  air, 
am  Bàs,  agus  lean  ifrinn  'n  a 


476 


TAISI3EAN. 


cbuideachd  :  agus  thugadh 
dhoibh-saii  cumhachd  air  a' 
cheathramh  cuid  do'n  talamb, 
a  mharbhadh  le  claidheamh, 
agus  le  gorta,  agus  le  bàs, 
agus  le  fiadh-bheathaichibh  ua 
tahnhainn. 

9  Agus  an  uair  a  dh'fhosg- 
ail  e  an  cùigeadh  seula,  chunn- 
aic  mi  fuidh'n  altair,  anama 
na  muinntir  sin  a  mharbhadh 
air  son  focail  Dè,  agus  air  son 
na  fianuis  a  chum  iad  : 

10  Agus  ghlaodh  iad  le 
guth  mòr,  ag  ràdh,  Cia  fhad 
a  bhitheas,  O  Thighearna 
naoimh  agus  fhìrinnich,  gus 
an  dean  thu  breitheanas,  agus 
an  dìol  thu  ar  fuil-ne  orrasan 
a  ta  'n  an  còmhnuidh  air  an 
talamh  ? 

11  Agus  thugadh  do  gach 
aon  diubh  trusgana  fada  geala, 
agus  chaidh  a  ràdh  riu,  iad  a 
ghabhail  fois  fathast  rè  ùine 
bhig,  gus  am  biodh  an  comh- 
sheirbhisich  mar  an  ceudna, 
agus  am  bràithrean  a  rachadh 
a  mharbhadh  mar  a  chaidh  iad- 
san,  airan  coimhlionadh. 

12  Agus  dh'amhairc  mi 
'n  uair  a  dh'fhosgaile  an  seath- 
adh  seula,  agus,  feuch,  bha 
crith  mhòr  thabnhainn  ann  ; 
agus  dh'fhàs  a'  ghrian  dubh 
mar  shaic-eudach  ròin,  agus 
dh'fhàs  a'  ghealach  mar  fhuils 

18  Agus  thuit  reulta  nèimh 
air  an  talamh,  mar  a  thilgeas 
craobh-fhìge  a  fìgean  an-ab- 
aich,  'n  uair  a  chrathar  i  le 
gaoith  mhòir. 

14  Agus  chaidh  nèamh  thai- 
irs  mar  rola  leabhair  air  fhill- 


eadh  air  a  chèile  ;  agus  dh'ath- 
arraicheadh  gach  beinn  agus 
eilean  as  an  ionadaibh  fèin  : 

15  Agus  dh'fholaich  rìghre 
na  talmhainn,  agus  na  daoine 
mòra,  agus  na  daoine  saoibhir, 
agus  na  h-àrd  cheannardan, 
agus  na  daoine  cumhachdach, 
agus  gach  tràill,  agus  gach 
duine  saor,  iad  fèin  ann  an 
uamhaibh  agus  ann  an  creag- 
aibh  nam  beann  ; 

16  Agus  thubhairt  iad  ris 
na  slèibhtibh  agus  ris  na  creag- 
aibh,  Tuitibh  oirnne,  agus  fol- 
aichibh  siim  o  ghnùis  an  ti  a 
tha  'n  a  shuidhe  air  an  righ- 
chaithir,  agus  o  fheirg  an 
Uain  : 

17  Oir  thàinig  là  mòr 
'fheirge-san  ;  agus  cò  a  dh'- 
fheudas  seasamh  ? 

CAIB.  VII. 

AGUS  an  dèigh  nan  nithe 
sin,  chunnaic  mi  ceithir 
aingil  'n  an  seasamh  air  ceithir 
oisinnibh  na  talmhainn,  a' 
cumail  ceithir  ghaothanna  na 
talmhainn,  chum  nach  sèid- 
eadh  a'  ghaoth  air  an  talamh, 
no  air  an  fhairge,  no  air  aon 
chraoibh. 

2  Agus  chunnaic  mi  ain- 
geal  eile  ag  èirigh  o'n  àird  an 
ear,  aig  an  robh  seula  an  Dè 
bheò  ;  agus  ghlaodh  e  le  guth 
mòr  ris  na  ceithir  aingil,  d'an 
d'thugadh  cumhachd  cron  a 
dheanamh  air  an  talamh  agus 
airan  fhairge, 

3  Ag  ràdh,  na  deanaibh 
dochann  do'n  talamh,  no  do'n 
fhairge,  no  do  na  craobhaibh, 


CAIB 

gus  an  cuir  sinn  seula  air  seir- 
bbisicli  ar  Dè  air  clàraibh  an 
eudain. 

4  Agus  chuala  mi  àireamh 
na  dream  a  slieulaicheadh : 
ceud  aofus  dà  fhichead  aous 
ceithir  mìle,  a  sheulaiciieadh  do 
uile  threubhaibh  chloinnlsraeil. 

5  Do  thrèibh  ludah  sheul- 
aicheadh  dà  mhìle  dheug.  Do 
thrèibh  Reubein  sheulaich- 
eadh  dà  mhìle  dheug.  Do 
thrèibh  Ghad  sheulaicheadh 
dà  mhìle  dheug. 

6  Do  thrèibh  Aseir  sheul- 
aicheadh  dà  mhìle  dheug-.  Do 
thrèibh  Nephtalim  sheulaich- 
eadh  dà  mhìle  dheug.  Do 
thrèibh  Mhanaseis  sheulaich- 
eadh  dà  mhìle  dheug. 

7  Do  thrèibh  Shimeoin 
sheulaicheadh  dà  mhìle  dheug. 
Do  thrèibh  Lebhi  sheulaich- 
eadh  dà  mhìle  dheug.  Do 
thrèibh  Isachair  sheulaicheadh 
dà  mhìle  dheug. 

8  Do  thrèibh  Shabuloin 
sheulaicheadh  dàmhìle  dheug. 
Do  thrèibh  loseiph  sheulaich- 
eadh  dà  mhìle  dheug.  Do 
thrèibli  Bheniamin  sheulaich- 
eadh  dà  mhìle  dheug. 

9  An  dèigh  so  dh'amhairc 
mi,  agus,  feuch,  sluagh  mòr, 
nach  robh  neach  sam  bith 
comasach  air  àireamh,  do  na 
h-uile  chinnich,  agus  threubh- 
aibh,  agus  shluaghaibh,  agus 
theangaidhibh,  'n  an  seasamh 
an  làtliair  na  righ-chaithreach, 
agus  an  làthair  an  Uain,  air  an 

"  sgeadachadh,  le  trusganaibh 
fada  geala,  agus  pailm  aca 
'n  an  làmhaibh  ;  i 


VII.  477 

10  Agus  ghlaodh  iad  le 
guth  àrd,  ag  ràdh,  Slàinte  do 
ar  Dia-ne  a  ta  'n  a  shuidhe 
air  an  righ-chaitliir,  agus  do'n 
Uan. 

11  Agus  sheas  na  h-aingil 
uile  timchioll  na  righ-chaith- 
reach,  agus  nan  seanairean, 
agus  nan  ceithir  bheathaich- 
ean,  agus  thuit  iad  air  an  agh- 
aidh  an  làthair  na  righ-chaith- 
reach,  agus  rinn  iad  aoradh 
do  Dhia, 

12  Ag  ràdh,  Amen  :  Mol- 
adh,  agus  glòir,  agus  gliocas, 
agus  buidheaclias,  agus  urram, 
agus  cumhachd,  agus  neart  qu, 
robh  do  ar  Dia-ne  gu  saoghal 
nan  saoghal.  Amen. 

13  Agus  fhreagair  aon  do 
na  seanairibh,  ag  ràd-h  rium, 
Cò  iad  sin  a  ta  air  an  sgead- 
achadh  le  trusganaibh  fada 
geala?  agus  cia  as  a  thàinig 
iad? 

14  Agus  thubhairt  mi  ris, 
A  Thighearn,  tha  fhios  agad- 
sa.  Agus  thubhairt  e  rium, 
Is  iad  so  iadsan  a  thàinig  à 
h-àmhghar  mòr ;  agus  nigli 
iad  an  trusgain,  agus  rinn  iad 
geal  iad  ann  am  fuil  an  Uain. 

15  Uime  sin  tha  iad  an 
làthair  righ-chaithreach  Dhè, 
agus  a'  deananih  aoraidh  dha 
a  ià  agus  a  dh'oidhche  'n  a 
theampull :  agus  gabhaidli  an 
ti  a  tha  'n  a  shuidhe  air  an 
righ-chaithir  còmhnuidh  'u  am 
measg. 

16  Cha  bhi  ocras  orra  tuill- 
eadh,   no  tart  ni's  mò ;  cha 
mhò  a  bhuaileas  a'ghrian  orra, 
ino  teas  air  bith. 


478 


TAISBEAN. 


17  Oir  beathaicbidh  an  t- 
Uan  a  tba  am  meadhon  na 
righ-cbaithreacb  iad,  agus 
treòraichidh  e  iad  gu  beò- 
tbobraichibh  uisge  :  agus  tior- 
raaichidh  Dia  gacb  deur  o'n 
sijilibb. 

CAIB.  VIII. 

AGUS  an  uair  a  db'fbosg- 
ail  e  an  seacbdamb  seula, 
bha  tosd  air  nèamh  mu  tbim- 
cbioll  leth-uaire. 

2  Agus  chunnaic  mi  na 
seachd  aingil  a  sbeas  am  fia- 
nuis  Dè;  agus  thugadh  dboibh- 
san  seachd  trompaidean. 

3  Agus  thàinig  aingeal  eile, 
agus  sbeas  e  aig  an  altair,  agus 
tìiisear  òir  aige;  agus  tbug- 
adb  dba  mòran  tùise,  chum 
gu'n  tugadb  se  e  maìlle  ri 
urnuighibh  nan  uile  naomb  air 
an  altair  òir,  a  hhcCw  làtbair 
na  righ-chaithreach. 

4  Agus  chaidb  deatacb  na 
tùise  suas  raaille  ri  urnuigbibb 
nan  naomb,  o  làimb  an  aingil, 
an  làtbair  Dhè. 

5  Agus  ghlac  an  t-aingeal 
an  tùiseir,  agus  lìon  se  e  le 
teine  na  b-altarach,  agus  tbilg 
e  air  an  talamb  e  :  agus  bba 
gutbanna,  agus  tairneanaicb, 
agus  dealanaich,  agus  crith- 
thalmhainn  ann. 

6  Agus  dh'ulluich  naseacbd 
aingil  aig  an  robb  na  seachd 
trompaidean  iad  fèin,  chum 
an  sèideadh. 

7  Agus  shèid  an  ceud  ain- 
geal,  agus  bba  clocha-meallain 
ann,  agus  teine  air  am  measg- 
adb  le  fuil,  agus  tbilgeadh  air 


an  talamh  iad  ;  agus  loisgeadh 
an  treas  cuid  do  na  craobb- 
aibb,  agus  ara  feur  glas  uile. 

8  Agus  shèid  an  dara  ain- 
geal,  agus  thilgeadb  mar  gu'm 
bu  bbeinn  mbòr  a'  losgadb  le 
teine  anns  an  fbairge :  agus 
dh'fbàs  an  treas  cuid  do'n 
fhairge  'n  a  fuil : 

9  Agus  f  buair  an  treas  cuid 
do  na  creutairibh  a  bba  anns 
an  fhairge,  aig  an  robh  anam, 
bàs ;  agus  mhilleadb  an  treas 
cuid  do  na  longaibh. 

10  Agus  sbèid  an  treas  ain- 
geal,  agus  thuit  reult  rabòr  o 
nèarah,  a'  dearg-lasadb  mar 
lòcbran,  agus  thuit  i  air  an 
treas  cuid  do  na  h-airahnicb- 
ibh,  agus  air  na  tobraicbibh 
uisge ; 

11  Agus  is  e  an  t-ainm  a 
ghoirear  do'n  reult  Burmaid  : 
agus  rinneadh  an  treas  cuid 
do  na  h-uisgeachaibli  'n  am 
burraaid ;  agus  fbuair  mòran 
dhaoine  bàs  leis  na  b-uisgeach- 
aibh,  do  bbrìgh  gu'n  d'rinn- 
eadli  searbh  iad. 

12  Agus  sbèid  an  ceatb- 
ramb  aingeal,  agus  bhuaileadh 
an  treas  cuid  do'n  ghrèiii,  a- 
gus  an  treas  cuid  do'n  gheal- 
aicb,  agus  an  treas  cuid  do  na 
reultaibb  ;  ionnus  gu  n  d'rinn- 
eadh  an  treas  cuid  diubh 
dorcha,  agus  nach  do  dheal- 
raicb  an  là  rè  an  treas  cuid 
dheth,  no  an  oidhche  air  a' 
mhodh  cbeudna. 

13  Agus  dh'arabairc  rai,  a- 
gus  cbuala  mi  aingeal  ag  iteal- 
aich  ann  am  meadhon  nèimb, 
ag  ràdb  le  gutb  àrd,  Is  truagb, 


CAIB. 

truagh,  tmagh,  do  luchd-àit- 
eachaidh  na  tahnhaiun,  air 
son  guthanna  eile  tronipaid 
iian  tri  aingeal  a  tha  fathast 
gu  sèideadh. 

CAIB.  IX. 

AGUS  shèid  an  cììigeadh 
aingeal  a  thrompaid,  a- 
gus  chunnaie  mi  reult  a'  tuit- 
eam  o  nèamh  chum  na  tal- 
mhainn :  agus  thugadh  dha 
iuchair  sluichd  an  dubh-aig- 
ein. 

2  Agus  dh'fhosgail  e  slochd 
an  dubh-aigein,  agus  dh'èir- 
ich  deatach  as  an  t'slochd, 
mar  dheataich  àmhuinn  mhòir 
theinntich ;  agus  rinneadh  a' 
ghrian  agus  an  t-athar  dorcha 
le  deataich  an  t-sluichd. 

3  Agus  thàinig  a  mach  as 
an  deataich  air  an  talamh  lo- 
ouist ;  agus  thugadh  cumhachd 
dhoibh,  a  rèir  mar  a  tha  cumh- 
achd  aig  scorpionaibh  na  tal- 
mhainn. 

4  Agus  chaidh  a  ràdh  riu 
gun  iad  a  dheanamh  dochann 
air  feur  na  talmhainn,  no  air 
ni  sam  bith  glas,  no  air  craoibh 
sam  bith  ;  ach  air  na  daoinibh 
sin  a  mhàin  aig  nach  'eil  seula 
Dhè  air  clàr  an  eudain. 

5  Agus  thugadh  dhoibh, 
cha-n  e  gu  marbhadh  siad  iad, 
ach  gu'm  biodh  iad  air  am 
pianadh  rè  chùig  mìosa :  agus 
bha  am  pian  cosmhuil  ri  pèin 
scorpion,  'n  uair  a  bhuaileas  e 
duine. 

6  Agus  anns  na  làithibh  sin 
iarraidh  daoine  am  bàs,  agus 
cha-n  fhaigh  iad  e;  agus  bith- 


.  IX.  m 

idh  dèidh  aca  air  bàsachadh 
agus  teicliidh  am  bàs  uatha. 

7  Agus  bha  cruth  nan  lo- 
cust  cosmliuil  ri  h-eachaibh 
air  an  ullucliadh  chum  catha ; 
agus  bha  air  an  cinn  mar  gu'm 
biodh  crùin  cosmhuil  ri  h-òr, 
agus  bha  an  aghaidhean  cos- 
mhuil  ri  h-aghaidhibh  dhaoine. 

8  Agus  bha  folt  orra  cos- 
mhuil  ri  folt  bhan,  agus  bha 
am  ^2ic\2im^Yfhiaclaibh  leòmh- 
an. 

9  Agus  bha  aca  uchd-èid- 
idhean,  mar  uchd-èid'dhean 
iaruinn ;  agus  bha  fuaim  an 
sgiathan  mar  fhuaim  charbada 
mhòran  each  a  ruith  chum 
catha. 

10  Agus  bha  earbuill  aca 
cosmhuil  ri  scorpionaibh ;  a- 
gus  bha  gathanna  'u  an  earb- 
laibh :  agus  b'e  au  cumhachd 
daoine  a  chiurradh  rè  chùig 
mìosa. 

1 1  Agus  bha  righ  aca  os  an 
ceann,  eadhon  aingeal  an  dubh- 
aigein,  agus  's  e  a's  ainm  dha 
's  an  Eabhra,  Abadon,  ach  anns 
a'  Ghrèigis  's  e  a's  ainm  dha 
Apolion. 

12  Chaidhaon  truaighe  thai- 
ris  ;  feuch,  tha  dà  tliruaighe 
ri  teachd  fathast  an  dèigh  so. 

13  Agus  shèid  an  seathadh 
aingeal  a  thrompaid,  agus 
chuala  mi  guth  o  cheithir  adh- 
arcaibh  na  h-altair  òir,  a  tha 
'm  fianus  Dè, 

14  Ag  ràdh  ris  an  t-seath- 
adh  aingeal  aig  an  robh  an 
trompaid,  Fuasgail  na  ceithir 
aingil  a  tha  ceangailte  aig  an 
amhainn  mhòir  Euphrates. 


480 


TAISBEAN. 


15  Agus  dh'fhuasgladh  na 
ceithir  aingil,  a  bha  ulluichte 
fa  chomhair  uaire,  agus  là,  a- 
gus  mìosa,  agus  bliadhna, 
chum  gu'm  marbhadh  iad  an 
treas  cuid  do  dhaoinibh. 

16  Agus  ì)e  àireamh  ar- 
inailtean  a'  mharc-shluaigh 
fichead  mìle  do  dheich  mìlt- 
ibh  :  agus  chuala  mi  an  àir- 
eamh. 

17  Agus  mar  so  chunnaic 
mi  na  h-eich  anns  an  taisbean, 
agus  iadsan  a  shuidh  orra,  aig 
an  robh  uchd-èididhean  do 
theine,  agus  do  hiacint,  agus 
do  phronnusc :  agus  hlia  cinn 
nan  each  mar  chinn  leòmhan  ; 
agus  as  am  beòil  thàinig  a 
mach  teine,  agus  deatach,  a- 
gus  pronnusc, 

18  Leis  na  tri  plàighibh  so 
mharbhadh  an  treas  cuid  do 
dhaoinibh,  leis  an  teine,  agus 
leis  an  deataich,  agus  leis  a' 
phronnusc,  a  chaidh  a  mach 
as  am  beoih 

3  9  Oir  tha  an  cumhcahda 
'n  am  beul,  agus  'n  an  earb- 
laibh  :  oir  bha  an  earbuill  cos- 
mliuil  ri  nathraichibh  nimhe, 
agus  bha  cinn  aca,  agus  leo 
sin  ni  iad  dochann. 

20  Agus  cha  do  ghabh  a' 
chuid  eile  do  na  daoinibh, 
nach  do  mharbhadh  leis  na 
plàighibh  sin,  aithreachas  do 
oibribh  an  làmh,  ionnus  nach 
deanadh  iad  aoradh  do dheamh- 
naibh,  agus  do  dheaibhaibh 
òir,  agus  airgid,  agus  umha,  a- 
gus  cloiche,  agus  fìodha ;  nach 
uriaiim  faicinn,  no  cJuinntinn, 
no  imeachd : 


21  Agus  cha  mhò  a  gbabh 
iad  aithreachas  d'am  mort- 
aibh,  no  d'an  druidheachd,  no 
d'an  strìopachas,  no  d'an  gad- 
achdaibh. 

CAIB.  X. 

AGUS  chunnaic  mi  aingeal 
cumhachdach  eile  a' 
teachd  a  nuas  o  nèamh,  air  a 
sgeadachadh  le  neul,  agus 
bogha-frois  air  a  cheann,  agus 
'aghaidh  mar  a'  ghrian,  agus  a 
chosa  mar  phuist  teine. 

2  Agus  bha  aige  'n  a  làimh 
leabhran  fosgailte  :  agus  chuir 
e  a  chos  dheas  air  an  fhairge, 
agus  a  chos  chlì  air  an  talamh, 

3  Agus  ghlaodh  e  le  guth 
àrd,  mar  a  bheuchdas  leòmh- 
an  :  agus  an  uair  a  ghlaodh  e, 
labhair  seachd  tairneanaich  an 
guthanna  fèin. 

4  Agus  an  uair  a  labhair  na 
seachd  tairneanaich  an  guth- 
anna  fèin,  bha  mi  dol  a 
sgrìobhadh :  agus  chuala  mi 
guth  o  nèamh,  ag  ràdh  rium, 
Seulaich  na  nithe  a  labhair  nu 
seachd  tairneanaich,  agus  na 
sgriobh  iad. 

5  Agus  thog  an  t-aingeal,  a 
chunnaic  mi  'n  a  sheasamh  air 
a'  mhuir,  agus  air  an  talamh, 
a  làmh  gu  nèamh, 

6  Agus  mhionnaich  e  air- 
's  an  a  tha  beò  gu  saoghal  nan 
saoghal,  a  chruthaich  nèamli 
agus  na  nithe  a  ta  ann,  agus 
an  talamh  agus  na  nithe  a  ta 
ann,  agus  an  fhairge  agus  na 
nithe  a  ta  innte,  Nach  bi  aim- 
sir  ann  ni's  mò ; 

7  Ach  ann  an  làithibh  gutha 


CAIB 

an  t-seachdamh  aingil,  'n  uair 
a  thòisicheas  e  air  sèideadh, 
an  sin  gu'm  biodh  rùn-dìomh- 
air  Dhè  air  a  chrìochanachadh, 
mar  a  dh'innis  e  d'a  sheir- 
bhisich  na  fàidhean. 

8  Agus  labhair  an  guth  a 
chuala  mi  o  nèamh,  rium  a  rìs, 
agus  thubhairt  e,  Imicli,  glac 
an  leabhran  a  tha  fosgailte  ann 
an  làimh  an  aingil  a  tha  'n  a 
sheasamh  ai'r  an  fhairge,  agus 
air  an  talamh. 

9  Agus  chaid'h  mi  dh'ionn- 
suidh  an  aingil,  agus  thubhairt 
mi  ris,  Thoir  dhomhsa  an 
leabhran  :  agus  thubhairt  esan 
rium,  Glac,  agus  ith  suas  e  ; 
agus  ni  e  do  bhroinn  searbh, 
ach  bithidh  e  ann  do  bheul 
milis  marmhil. 

10  Agus  ghlac  mi  an  leabh- 
ran  à  làimh  an  aingil,  agus 
dh'ith  mi  suas  e ;  agus  bha 
e  ann  mo  bheul  milis  mar 
nihil ;  agus  an  uair  a  dh'ith  mi 
e>  riniieadh  mo  bhrù  searbh. 

11  Agus  thubhairt  e  rium, 
Is  èigin  duit  arìs  fàidheadair- 
eachd  a  dheanamh  am  fìanuis 
shlògh,  agus  chinneach,  agus 
theanganna,  agus  rìghre  lìon- 
mhor. 

CAIB.  XL 

AGUS  thugadh  dhomhcuilc 
cosmhuil  ri  slait :  agus 
sheas  an  t-aingeal,  ag  ràdh, 
Eirich,  agus  tomhais  teampull 
Dhè,  agus  an  altair,  agus  iad- 
san  a  tha  'deanamh  aoraidh 
ann. 

2  Ach  Pdg  a  mach  a'  chùirt 
a  tha'n  taobh  a  muigh  do'n 


>.  XI.  481 

teampuU,  agus  na  tomhais  i ; 
oir  thugadh  i  do  na  Cinnich : 
agus  saltraidh  iad  fo  'n  cosaibh 
am  baile  naomh  rè  dhà  mhìos 
agus  dhà  fhichead. 

n  Agus  bheir  mise  cumh- 
achd  do  'ra  dhithis  fhianuis- 
ean,  agus  ni  iad  fàidheadair- 
eachd  rè  mìle  agus  dà  cheud 
agus  tri  fichead  là,  eudaichte 
ann  an  saic-eudach. 

4  Is  iad  so  an  dà  chrann 
oladh,  agus  an  dà  choinnleir  a 
tha  'n  an  seasamh  an  làthair 
Dhè  na  talmhainUi 

5  Agus  ma  chiurras  neach 
air  bith  iad,  thèid  teine  a  mach 
as  am  beul,  agus  claoidhidh  e 
an  naimbdean;  agus  ma  chiurr- 
as  neach  air  bith  iad,  is  èigin  da 
bhi  air  a  mharbhadh  mar  so. 

6  Tha  cumhachd  aca  so 
nèamh  a  dhùnadh,  ionnus  nach 
bi'  uisge  ann,  ann  an  làithibh 
am  fàidheadaireachdsan  :  a- 
gus  tha  cumhachd  aca  air  uisg- 
eachaibh  chum  an  tionndadh 
gu  fuil,  agus  an  talamh  a 
bhualadh  leis  an  uile  phlàigh, 
co  minic  's  is  toil  leo. 

7  Agus  an  uair  a  chrìoch- 
naicheas  iad  am  fianuis,  ni  am 
fiadh-bheatbach  a  dh'èireas  as 
an  t-slochd  gun  iochdar  cog- 
adh  'n  an  aghaidhj  agus  blieir 
e  buaidh  orra,  agus  marbhaidh 
e  iad. 

8  Agus  bithidh  an  cuirp 
mharbha  'w  an  luidhe  ann  an 
sràid  a'  bhaile  mhòir,  ris  an 
abrar  gu  spioradail  Sodom  a- 
gus  an  Eiphit,  far  mar  an 
ceudna  an  do  cheusadh  ai 
Tigliearn* 

2  H 


482 


TAISBEAN. 


9  Agus  chi  cuid  do  na  sluagh- 
aibh,  agus  do  threUbhaibh,  a- 
gus  do  theangannaibh,  agus 
do  chinnich,  an  cuirp  mharbha 
rè  thri  làithean  gu  leth,  agus 
cha  leig  iad  an  cuirp  nlharbha 
a  chur  ann  an  uaighibh. 

10  Agus  ni  luchd-àiteach- 
aidh  na  talmhainn  gairdeach- 
as  os  an  Ceann,  agus  bithidh 
iad  subhach,  agus  cuiridh  iad 
tiodhlacan  dh'ionnsuidh  a 
chèile ;  do  bhrìgh  gu'n  do 
phian  an  dà  fhàidh  so  iadsan 
a  bha  chòmhnuidh  air  an  tal- 
amh. 

11  Agus  an  dèigh  thri  làith- 
ean  gu  leth,  chaidh  Spiorad 
na  beatha  o  Dhia  a  steach 
annta,  agus  sheas  iad  air  an 
cosaibh  ;  agus  thuit  eagal  mòr 
orrasan  a  chunnaic  iad. 

12  Agus  chual  iad  guth 
mòr  o  nèamh  ag  ràdh  riu, 
Thigibh  a  nìos  an  so.  Agus 
chaidh  iad  suas  do  nèamh  air 
neul ;  àgus  chunnaic  an  naimh- 
dean  iad. 

13  Agus  anns  an  uair  sin 
fèin  bha  crith  mhòr  thal- 
mhainn  ann,  agus  thuit  an 
deicheamh  Cuid  do'n  bhàile, 
agus  mharbhadh  seachd  mìle 
pearsa's  a'  chrith-thalmhainn : 
agus  ghabh  a'  chuid  eile  eagal, 
agus  thug  iad  glòir  d'O  Dhia 
nèimh, 

]  4  Chaidh  an  dara  truaighe 
thairis :  feuch,  thig  an  treas 
truaighe  gu  h-aithghearr. 

15  Agus  shèid  an  seachd- 
amh  aingeal  a  thrompaid  ;  a- 
gus  bha  guthanna  niòra  air 
nèamh,   ag   radh,  Rinneadli 


rìoghachdan  an  t-saoghail  'w  an 
rioghachdaibh  do  ar  Tighearn, 
agus  d'a  Chriosdsan  ;  agus 
bithidh  e  'n  a  Righ  gu  saoghal 
nan  saoghal. 

16  Agus  thuit  na  ceithir 
seanaire  fichead,  a  bha  'n  an 
suidhe  air  an  caithrichibh  am 
fiauuis  Dè,  sìos  air  an  agliaidh, 
agus  rinn  iad  aOradh  do 
Dhia, 

17  Ag  ràdh,  Bheireamaid 
buidheachas  duitse,  O  Thigh- 
earna  Dhè  uile-chumhachdi 
aich,  a  ta,  agus  a  bha,  agus  a 
bhitheas ;  air  son  gu'n  do 
ghabh  thu  do  chamhachd  mòr 
a  d'ionnsuidh,  agus  gu'n  do 
rìghich  thu. 

18  Agus  bha  fearg  air  na 
cinnich,  agus  thàinig  t'fhearg- 
sa,  agus  àni  nam  marbh  gu'n 
tugtadh  breth  orra*  agus  gu'n 
tugadh  tusaduais  do  d'sheirbh- 
isich  na  fàidhean,  agus  do  na 
naoimh,  agus  dhoibh-san  air 
am  bheil  eagal  t'ainme,  do  na 
big  agus  do  na  mòir,  agus  gu 
sgriosadh  tu  iadsan  a  sgriosas 
an  talamh. 

19  Agus  dh'fhosgladhteam- 
pull  Dè  air  nèamh,  agus 
chunnacas  ann  a  theampuU 
àirc  a'  choimhcheangail :  a- 
gus  bha  dealanaich,  agus  guth- 
anna,  agus  tairneanaich,  agus 
crith-thalmhainn,  agus  clocba- 
meallain  mòra  ann. 

CAIB.  XII. 
A  GUS  chunnacas  iongan- 
-OL  tas  mòr  air  nèamh,  bean 
air    a    sgeadachadh   leis  a' 
ghrèin,  agus  a'  ghealach  fuidh 


CAIB.  XII. 


483 


a  cosaibh,  agus  air  a  ceann 
crùn  do  dhà  reult  dlieug. 

2  Agus  air  dbi  bhi  torrach, 
gblaodh  i,  ri  saothair-chloinne, 
agus  bba  i  air  a  pianadh  chum 
a  h-aisead. 

3  Agus  chunnacas  iongant- 
as  eile  air  nèamb,  agus,  feuch, 
dragon  mòr  dearg,  aig  au  robh 
seachd  cinn,  agus  deich  adh- 
aircean,  agus  air  a  cbinn 
seachd  crùin. 

4  Agus  tharruing  'earball 
an  treas  cuid  do  reultaibh 
nèimb,  agus  thilg  e  iad  clium 
na  talmbainn  :  agus  sheas  an 
dragon  fa  chomhair  na  mnà, 
a  bba  ullamh  gu  bhi  air  a  b- 
aisead,  cbum  a  leanabb  a 
shlugadh  suas  'n  uair  a  bbeir- 
eadh  i  e. 

5  Agus  rug  i  leanabh  mic, 
a  bha  gus  na  cinnich  uile  a 
riaghladh  le  slait  iaruinn :  a- 
gus  thogadh  a  leanabh  suas 
chum  Dbè,  agus  chum  a  righ- 
chaitbreachsan. 

6  Agus  theicb  a'  bhean  do'tì 
fbàsach,  far  am  bheil  aice  ion- 
ad  air  ullucbadh  le  Dia,  chum 
gu'm  biodh  i  air  a  beatliacb- 
adh  an  siu  rè  tnìle  agus  dà 
cheud  agus  tri  fichead  là. 

7  Agus  bha  cogadh  air 
nèamh ;  riUn  Micbael  agus 
'aingil  cogadb  an  aghaidb  an 
dragoin  ;  agus  chog  an  dragon 
agus  'aingil  fèin  ; 

8  Agus  cha  d'tbug  iad 
buaidb,  cba  mhò  a  fbuaradh 
an  àite  ni's  mò  airnèamh. 

9  Agus  tbilgeadb  a  macb 
an  dragon  mòr,  an  t-seann 
nathair  sin,  ris  an  abrar  an 


diabbul  agus  Sàtan,  a  tba 
mealladh  an  t-saoghail  uile : 
tbilgeadh  a  mach  e  cbum  na 
talmbainn,  agus  thilgeadh  a 
macb  'aingil  maille  ris. 

10  Agus  cbuala  mi  guth 
mòr  ag  ràdh  air  nèamb,  A 
nis  tba  slàinte  agus  neart,  a- 
gus  rìogbachd  ar  Dè-ne,  agus 
cumhacbd  a  Chriosd  air 
teachd  ;  oii*  thilgeadh  sios 
fear-casaid  ar  bràitbrean,  a 
bba  'g  an  casaid  an  làtbair  ar 
Dè-ne  a  là  agUs  a  dh'oidhcbe. 

11  Agus  thug  iad  buaidb 
air  tre  fhuil  an  Uain,  agus 
tre  fhocal  am  fianuis-san ;  a- 
gus  cha  do  ghràdhaich  iad  an 
anama  fèin  gu  bàs. 

12  Uime  sin  biodh  gaird- 
eachas  oirbh,  O  a  nèamha,  a- 
gus  oirbhse  a  tha  'n  'ur  còmh- 
nuidb  anntà.  An-aoibhin  do 
lucbd-àiteachaidh  na  talmh- 
ainn,  agus  na  fairge  !  oir  thàin- 
ig  an  diabbul  a  nuas  do  'ur 
n-ionnsuidh,  agus  fearg  ro 
mhòr  air,  do  bhrìgh  gur  fios- 
rach  e  nach  'eil  aige  ach  ùine 
ghearr. 

13  Agus  an  uair  a  chunnaic 
an  dragon  gu'n  do  thilgeadh 
e  cbum  na  talmhainn,  rinn  e 
geur-leanmhuinn  air  a'  mbnaoi 
a  rug  an  leanabh  mic. 

14  Agus  do'n  mbnaoi  tbug- 
adb  dà  sgèith  iolaire  mòire, 
chum  gu'n  rachadh  i  air  iteal- 
aich  leo  do'n  fbàsacb,  cbum 
a  b-ionaid  fèin  ;  far  am  bbe^ 
i  air  a  h-altrum  rè  aimsir,  agus 
airasairean,  agus  letb-aimsir,  o 
agbaidb  na  natbracb. 

15  Agus  thilg  an  uathair  as 


484 


TAISBEAN. 


a  beul  uisge  inar  thuil,  an 
dèigh  na  mnà,  chura  gu'n  tug- 
adh  i  oirre  bhi  air  a  giùlan  air 
falbh  leis  an  t-sruth. 

16  Agus  rinn  an  talamh 
còmhnadh  ris  a'  mhnaoi  ;  a- 
gus  dh'fhosgail  an  talamh  a 
bheul,  agus  shluig  e  suas  an 
tuil,  a  thilg  an  dragon  as  a 
bheul. 

17  Agus  bha  fearg  air  an 
dragon  ris  a'  mhnaoi,  agus 
chaidh  e  dheanamh  cogaidh 
ris  a'  chuid  eile  d'a  sHochd,  a 
tha  coimhead  àitheanta  Dhè, 
agus  aig  am  bheil  fianuis  losa 
Criosd. 

CAIB.  Xtll. 

AGUS  sheas  mi  ai  rgain- 
eimh  na  fairge,  agus 
chunnaic  mi  fìadh-bheathach 
ag  èirigh  suas  as  an  fhairge, 
aig  an  robh  seachd  cinn,  agus 
deich  adhaircean,  agus  air 
'adharcaibh  deich  crùin,  agus 
air  a  chinn  ainm  toibheim. 

2  Agus  bu  chosmhuil  am 
fiadh-bheathach  a  chunnaic  mi 
ri  leopard,  agus  bha  a  chosan 
mar  chosaibh  math-ghamhna, 
agus  a  bheul  mar  bheul  leòmh- 
ain :  agus  thug  an  dragon  a 
neart,  agus  a  cbaithir,  agus 
cumhachd  mòr  dha. 

3  Agus  chunnaic  mi  aon 
d'a  chinn  mar  gu'm  biodh  'e 
air  a  lotadh  gu  bàs ;  agus  leigh- 
iseadh  a  lot  bàsmhor  ;  agus 
ghabh  an  talamh  uile  iongant- 
as  an  dèigh  an  fhiadh-bheath- 
aich. 

4  Agus  rinn  iad  aoradh  do'n 
{Jragon,  a  thug  a  chumhacbd 


do'n  fhiadh-bheathach  :  agus 
rinn  iad  aoradh  do'n  fhiadh- 
bheathachj,  ag  ràdhj  Cò  a  ta 
cosmhUil  ris  àn  f hiadh-bheath- 
ach?  Cò  a  ta  comasach  air 
cogadli  a  dheanamh  n  a  agh- 
aidh  ? 

5  Agus  thugadh  dha  beul 
a'  labhairt  nithe  mòra,  agus 
thoibheùm  ;  agus  thugadh 
cumhachd  dha  cogadh  a 
dheanamh  rè  dhà  mhìos  agus 
dà  fhichead. 

6  Agus  dh'f hosgail  e  'bheul 
ann  an  toibheuni  an  aghaidh 
Dhè,  chum  toibheum  a  thoirt 
d'a  ainm,  agus  d'a  phàilliun, 
agus  do'n  dream  a  ta  'n  an 
còmhnuidh  air  nèamh. 

7  Agus  thugadh  dha  cogadh 
a  dheanamh  an  aghaidh  nan 
naomhj  agus  buaidh  a  thoirt 
orra :  agus  thugadh  dha  cumh^ 
achd  os  ceann  gach  uile 
thrèibhj  agus  theangaidh,  a- 
gus  chinnioh. 

8  Agus  ni  iadsan  uile,  a  tha 
'n  an  còmhnuidh  airan  talamh, 
aoradh  dha,  aig  nach  'eil  an 
ainmean  sgrìobhta  ann  an 
leabhar  beatha  an  Uain,  a 
mharbhadh  o  thoiseach  an 
t-saoghail. 

9  Ma  tha  cluas  aig  neach 
air  bith,  èisdeadh  e. 

10  Ma  bheir  neach  air  bith 
am  braighdeanas,  thèid  e  fèin 
am  braighdeanas :  ma  mharbh- 
as  neach  air  bith  leis  a'  chlaidh- 
eamh,  is  èigin  e  fèin  bhi  air 
a  mharbhadh  leis  a'  chlaidh- 
eamh.  Is  ann  an  so  a  ta 
foighidin  agus  creidimh  nan 
naonih. 


CAIB. 

11  Agus  chunnaic  mi  fiarlh- 
blieatbach  eile  èiriffh  as  an 
talamb  ;  agus  bha  aige  dà  adh- 
airc  cosmbuil  ri  uan,  agus 
labbair  e  mar  dhragon. 

12  Agus  tba  e  a'  cur  an 
gnìomb  cumbachd  a'  cheud 
fhiadh-bheatbaich  uile  'n  a 
fbianuis,  agus  tba  e  toirt  air 
an  talamh,  agus  orrasan  a  tba 
'n  an  còmhnuidh  ann,  aoradh 
a  dheanamh  do'n  cbeudfbiadb- 
bheatbacb,  aig  an  robb  a  lot 
bàsmbor  air  a  leigheas. 

13  Agus  tha  e  a'  deanamb 
chombara  mòra,  ionnus  gu 
bbeil  e  toirt  air  teine  teacbd 
a  nuas  o  nèamb  air  an  talamh, 
ann  am  fianuis  dbaoine. 

14  Agus  tba  e  a'  mealladh 
na  dream  a  tha  'n  an  còmh- 
nuidb  air  an  talamh,  leis  na 
combaraibh  sin  a  tbugadh  dba 
a  dheanamb  an  làtbair  an 
fbiadh-bbeatbaicb,  ag  ràdb  ri 
lucbd-àiteacbaidh  na  tal- 
mhainn,  ìombaigh  a  dbeanamh 
do'n  bbeatbacb  aig  an  robh 
an  lot  claidbeimh,  agus  a  bba 
beò. 

15  x\gus  thuofadb  cumhacbd 
dha  beatha  a  thoirt  do  ìomb- 
aigb  an  fhiadh-bbeathaicb, 
ionnus  gu'n  labbradh  ìornh- 
aigb  an  fhiadh-bbeatbaicb,  a- 
gus  gu'n  tugadb  e  fa  'near  gu'm 
biodb  a  mheud  as  nacb  dean- 
adb  aoradh  do  ìombaigh  an 
fhiadb-bheathaicb,  air  am 
marbhadh. 

16  Agus  tba  e  toirt  air  na 
b-uile  dhaoine,  araon  beag  a- 
gus  mòr,  saoibbir  agus  daoibb- 
ir,  saor  agus  daor,  combara  a 


XIV.  485 

gbabhai}  air  an  làimh  dbeis, 
uo  air  clàr  an  eudain  ; 

17  Agus  nacb  feudadh  neacb 
sam  bitb  ceannach  no  reic,  ach 
esan  aig  am  biodb  an  combara, 
no  ainm  an  fhiadb-bbeatb- 
aich,  no  àireamh  'ainme. 

18  An  so  tha  gliocas.  An 
ti  aig  am  bheil  tuigse,  àir- 
mbeadb  e  àireamb  an  fhiadh- 
bbeatbaich :  oir  is  àireamb 
duine  e ;  agus  is  e  'àireamh 
sè  ceud  agus  tri  ficbead  agus 
sè. 

CAIB.  XIV. 

AGUS  dh'amhairc  mi,  a- 
gus,  feuch,  Uan  'n  a  sheas- 
amh  air  sliabh  Sbioin,  agus 
maille  ris  ceud  agus  dà  fbich- 
ead  agus  ceithir  mìle,  aig  an 
robb  ainm  'Atbarsan  sgriobh- 
ta  air  clàr  an  eudain. 

2  Agus  chuala  mi  guth 
o  fblaitbeanas,  mar  fhuaini 
mhòran:  uisgeacha,  agus  mar 
f  huaim  tairneanaich  mbòir  ; 
agus  cbuala  mi  fuaim  chlàr- 
saii'ean,  a'  deanamh  ciùil  le'n 
clàrsaicbibb  fèin : 

3  Agus  sheinn  iad  mar  gu'm 
b'òran  nuadh  e  an  làtbair  na 
rigb-cbaitbreach,  agus  an  làth- 
air  nan  ceithir  bbeathaichean, 
agus  nan  seanairean  :  agus  cba 
b'urrainn  neacb  sam  bith  an 
t-òran  sin  fhògblum,  ach  an 
ceud  agus  dà  fhichead  agus 
na  ceithir  mìle,  a  shaoradh 
o'n  talamb. 

4  Is  iad  so  an  dream  nach 
do  sbalaicbeadb  le  mnàibb ; 
oir  is  òigbean  iad :  is  iad  so 
an  dream  a  tha  leantuinn  au 


486 


TAISBEAN. 


Uain  ge  b'e  àit  an  tèid  e : 
shaoradh  iad  so  o  mheasg 
dhaoine,  'n  an  ceud  thoradh  do 
Dhia,  agus  do'n  Uan. 

5  Agus  'n  am  beul  cha  d' 
fhuaradh  cealg:  oir  tha  iad 
gun  lochd  an  làthair  righ- 
chaithreach  Dhè. 

6  Agus  cliunnaic  mi  aingeal 
eile  ag  itealaich  ann  am  meadh- 
on  nèimh,  aig  an  robh  an  sois- 
geul  siorruidh  r'a  shearmon- 
achadh  dhoibh-san  a  tha  'n  an 
còmhnuidh  air  an  talamh,  a- 
gus  do  gach  uile  chinneach, 
agus  thrèibh,  agus  theangaidh, 
agus  shluagh, 

7  Ag  ràdh  le  guth  àrd, 
Biodh  eagal  Dè  oirbh,  agus 
thugaibh  glòir  dha ;  oir  thàin- 
ig  uair  a  bhreitheanais :  agus 
deanaibh  aoradh  dhasan  a 
rinn  nèamh,  agus  talamh,  agus 
an  fhairge,  agus  na  tobair 
uisge. 

8  Agus  lean  aingeal  eile,  ag 
ràdh,  Thuit,  thuit  Babilon,  am 
baile  mòr  sin,  do  bhrìgh  gu'n 
d'thug  i  air  gach  uile  chinn- 
each  òl  do  fhìon  feirge  a 
strìopachais. 

9  Agus  lean  an  treas  ain- 
geal  iad,  ag  làdh  le  guth  àrd, 
Ma  ni  neach  air  bith  aoradh 
do'n  fhiadh-bheathach,  agus 
d'a  ìomhaigh,  agus  ma  ghabh- 
as  e  a  chomhara  air  clàr  'eud- 
ain,  no  air  a  làimh, 

10  Olaidli  esan  do  fhjon 
feirge  Dhè,  a  tha  air  a  dhòrt- 
adh  gun  mheasgadh,  ann  an 
cupan  'fheirge-san  ;  agus  bith- 
idh  e  air  a  phianadh  le  teine 
ngus  pronnsuc,  am  fianuis  nan 


aingeal  naomha,  agus  ani  fia- 
nuis  an  Uain. 

11  Agus  bithidh  deatach 
am  pèine-san  ag  èirigh  suas  gu 
saoghal  nan  saoghal :  agus 
cha-n  'eil  fois  sam  bith  a  là  no 
dh'oidhche  acasan  a  ni  aoradh 
do'n  fhiadh-bheathach  aoTis 
d'a  ìomhaigh,  no  aig  neach 
air  bith  a  ghabhas  comhara 
'ainme-san. 

12  An  so  tha  foighidin  nau 
naomh  :  an  so  tha^n  dream  a 
choimhideas  àitheanta  Dhè, 
agus  creidimh  losa. 

13  Agus  chuala  mi  guth  o 
nèamh,  -ag  ràdh  rium,  Sgrìobh, 
Is  beannaichte  na  mairbh  a 
gheibh  bàs  's  an  Tighearn,  à  so 
a  mach  :  Seadh,  a  ta  an  Spior- 
ad  ag  ràdh,  chum  gu  faigh  iad 
fois  o'n  saothair ;  agus  lean- 
aidh  an  oibre  iad. 

14  Agus  dh'amhairc  mi, 
agus  feuch,  neul  geal,  a- 
gus  air  an  neul  neach  'n  a 
shuidhe  cosmhuil  ri  Mac  an 
duine,  aig  an  robh  criìn  òir  air 
a  cheann,  agus  corran  geur 
'n  a  làimh. 

15  Agus  thàinig  aingeal 
eile  mach  as  an  teampull,  a' 
glaodhaich  le  guth  àrd  ris  an 
ti  a  bha  'n  a  shuidhe  air  an 
neul,  Sàth  a  steach  do  chorran, 
agus  buain :  oir  thàinig  àm 
dhuit  buain ;  oir  tha  foghar 
na  talmhainn  abuich. 

16  Agus  shàth  an  ti  a  bha 
'n  a  shuidhe  air  anneul,  a  chorr- 
an  's  an  talamh ;  agus  bhuain- 
eadh  an  talamh. 

17  Agus  thàinig  aingeal 
eile  mach  as  an  teampull  a  ta 


CAIB 

air  nèamh,  agus  corran  geur 
aige-san  mar  an  ceudna. 

18  Agus  thàinig  aingeal 
eile  mach  o'n  altair,  aig  an 
robh  cumhachd  os  ceann  teine, 
agus  ghlaodh  e  le  glaodh  àrd 
ris  an  ti  aig  an  robh  an  corran 
geur,  ag  ràdh,  Sath  a  steach  do 
chorran  geyr,  agus  cnuasaich 
baguidean  fionain  na  tal- 
mhainn:  oir  9,  ta  a  fìon-dhearc- 
an  làn  abuich. 

19  Agus  shàth  an  tTaingeal 
a  chorran  's  an  talamh,  agus 
chnuasaich  e  fìonain  na  talr 
mhainn,  agus  thilg  e  i  ann  am 
fion-amar  mòr  feirge  Dhè. 

20  Agus  shaltradh  am  fìon- 
amar  an  taobh  a  muigh  do'n 
bhaile,  agus  thàinig  fuil  a  mach 
as  an  fhìon-amar,  gu  srèin 
nan  each,  feadh  mhìle  agus 
shè  ceud  stàid. 

CAIB.  XV. 

AGUS  chunnaic  mi  comh- 
ara  eile  air  nèamh,  mòr 
agus  iongantach,  seachd  ain- 
gil  aig  an  robh  na  seachd 
plàighean  deireannach ;  oir 
annta  so  tha  fearg  Dhè  air  a 
coimhlionadh. 

2  Agus  chunnaic  mi  mar 
gu'm  b'fhairge  ghloine,  air  a 
measgadh  le  teine ;  agus  iad- 
san  a  thugbuaidh  air  anfhiadh- 
bheathach,  agus  air  'ìomhaigh, 
agus  air  a  chomhara,  agus  air 
àireamh  'ainme,  'n  an  seasamh 
air  an  fhairge  ghloine,  agus 
clàrsaiche  Dhè  aca. 

3  Agus  tha  iad  a'  seinn  òr- 
ain  Mhaois  òglaich  Dhè,  a- 
gus  òrain  an  Uain,  ag  ràdh, 


.  XV.  487 

Is  mòr,  agus  is  iongantach 
t'oibre,  a  Thighearna  Dhè 
uile-chumhachdaich  ;  is  ceart 
agus  is  fìor  do  shlighean-sa,  a 
Righ  nan  naomh. 

4  Cò  air  nach  biodh  eagal 
romhad,  O  Thighearn,  agus 
nach  tugadh  glòir  do  t'ainm  ? 
oir  is  tusa  a  mhàin  a  ta  naomh  : 
oir  thig  na  li-uile  chinnich,  a- 
gus  ni  iad  aoradh  ann  do  làth- 
air;  do  bhrìgh  gu  bheil  do 
bhreitheanais  air  9,n  deanamh 
follaiseach. 

5  Agus  an  dèigb  so  dh'amh- 
airc  mi,  agus,  feuoh,  dli'fhosg- 
ladh  teampull  pàilliuin  na  fia- 
nuis  air  nèamh. 

6  Agus  thàinig  a  mach  as 
an  teampull  na  seachd  aingil, 
aig  an  robh  na  seachd  plàigh- 
ean,  air  an  sgeadachadh  le  lìon- 
eudach  glan  agus  dealrach, 
agus  air  an  crioslachadh  mu'n 
uchd  le  cripsaibh  òir. 

7  Agus  thug  aon  do  na 
ceithir  bheathaichibh  do  na 
seachd  aingil  seachd  soithich- 
ean  òir,  làn  do  fheirg  an  Dè 
a  ta  beò  gu  saoghal  nan  saogh- 
al. 

8  Agus  lìonadh  an  team- 
pull  le  deataich  o  ghlòir  Dhè, 
agus  o  'chumhachdsan ;  agus 
cha  b'urrainn  neach  sam  bith 
dol  a  stigh  do'n  teampull,  gus 
am  biodh  seachd  plàighean 
nan  seachd  aingeal  air  an 
coimhlionadh. 

CAIB.  XVI. 

AGUS  chuala  mi  guth  mòr 
as  an  teampull,  ag  ràdh 
ris  na  seachd  aingil,  Imichibh, 


488 


TAISBEAN. 


agus  taomaibh  soithiche  feirge 
Dhè  air  an  talamh. 

2  Agus  dh'imich  an  ceud 
aingeal  agus  thaom  e  a  shoith- 
each  air  an  talanih ;  agus  dh'- 
èirich  droch  neasgaid  nimh- 
neach  air  na  daoinibh  sin  aig 
an  robh  comhara  an  fhiadh- 
bheathaich,  agus  orrasan  a 
rinn  aoradh  d'a  ìomhaigh. 

3  Agus  thaom  an  dara  ain- 
geal  a  shoitheach  's  an  f hairge  ; 
agus  rinneadh  i  mar  fhuil 
duine  mhairbh :  agus  fhuair 
gach  anam  beò  bàs  anns  an 
fhairge. 

4  Agus  thaom  an  treas  ain- 
geal  a  shoitheach  anns  na 
h-aimhnichibh  agus  anns  na 
tobraichibh  uisge ;  agus  rinn- 
eadh  iad  'n  am  fuil. 

5  Agus  chuala  mi  aingeal 
nan  uiso'eacha  as'  ràdh,  Is 
cothromach  thusa,  O  Thigh- 
earn,  a  ta,  agus  a  bha,  agus  a 
bhitheas,  do  bhrìgh  gu'n  d' 
thug  thu  breth  air  an  dòigh 
so : 

6  Oir  dhòirt  iadsan  fuil 
naomh  agus  fhàidhean,  agus 
thug  thusa  dhoibh  fuil  r'a  h- 
òl ;  oir  is  toillteanach  iad. 

7  Agus  chuala  mi  neach 
eile  o'n  altair  ag  ràdh,  Seadh, 
a  Thighearna  Dhè  uile-chumh- 
achdaich,  is  fìor  agus  coth- 
romach  do  bhreitheanais. 

8  Agus  tliaom  an  ceathramh 
aingeal  a  shoitheach  air  a' 
ghrèin ;  agus  thugadh  cumh- 
achd  dha  daoine  a  phianadh  le 
h-  ain-teas  teine. 

9  Agus  bha  daoine  air  an 
losgadh  le  teas  mòr,  agus  thug 


iad  toibheum  do  ainm  Dhè, 
aig  am  bheil  cumhachd  air  na 
plàighibh  sin :  agus  cha  d'rinn 
iad  aithreachas,  chum  glòir  a 
thoirt  dhasan. 

10  Agus  thaom  an  cùigeadh 
aingeal  a  shoitheach  air  righ- 
chaithir  an  fhiadh-bheathaioh ; 
agus  rinneadh  a  rìoghachd 
dorcha;  agus  chagainn  daoine 
an  teanganna  tre  phèin, 

11  Agus  thug  iad  toibh- 
eum  do  Dhia  nèimh  air  son 
am  pianta  agus  an  creuchda, 
agus  cha  do  ghabh  iad  aith- 
reachas  d'an  gniomharaibh. 

12  Agus  thaom  an  seath- 
adh  aingeal  a  shoitheach  air 
an  amhainn  mhòir  Euphrates ; 
agus  thiormaicheadh  a  h-uisge, 
chum  gu'n  uUuichteadh  slighe 
rìghrean  na  h-àirde  'n  ear.  , 

13  Agus  chunnaic  mi  teachd 
a  mach  à  beul  an  dragoin,  a- 
gus  a.  beul  an  fhiadh-bheath- 
aich,  agus  à  beul  an  fhàidh- 
bhrèige,  tri  spiorada  neòghlan, 
cosmhuil  ri  losguinn. 

14  Oir  is  iad  sin  spiorada 
dheamhan,  a'  deanamh  chomh- 
ara  a  tha  dol  a  mach  chum 
rìghre  na  talmhainn,  agus  an 
domhain  uile,  gu'n  cruinn- 
eachadh  chum  catha  là  mhòir 
sin  an  Dè  uile-chumhachdaich. 

15  Feuch,  a  ta  mi  a'  teachd 
mar  ghaduiche.  Is  beann- 
aichte  esan  a  ni  faire,  agus  a 
ghleidheas  'eudach,  chum  nach 
imich  e  lomnochd,  agus  nach 
faic  daoine  a  nàire. 

16  Agus  chruinnich  e  iad 
r'a  chèile  chum  ionaid  ris  an 
abrar  san  Eabhra,  Armagedon. 


CAIB. 

17  Agus  thaom  an  seacbd- 
amh  aingeal  a  shoitheach  's  an 
athar ;  agus  thàinig  guth  mòr 
a  mach  à  teampull  nèimh,  o'n 
righ-chaithir,  ag  ràdh,  Tha  e 
deanta. 

18  Agus  bha  guthanna,  a- 
gus  tairneanaich,  agus  dealan- 
aich  ann  ;  agus  bha  crith  mhòr 
thalmhainn  ann,  nach  robh  a 
leithid  ann  o  bha  daoine  air 
an  talamh,  a  samhuil  do  chrith- 
thalmhainn  co  mhòir. 

19  Agus  bha  am  baile  mòr 
air  a  roinn  'n  a  thri  earrann- 
aibh,  agus  thuit  bailtean  nan 
cinneach  :  agus  thàinig  Babi- 
lon  mhòr  an  cuimhne  an  làth- 
air  Dhe,  a  thoirt  di  copan 
fìona  fraoich  'fheirge. 

20  Agus  theich  gach  uile 
eilean  as,  agus  cha  d'fhuaradh 
na  beannta. 

21  Aefus  thàinio-  clacha- 
meallain  mòra  nuas  o  nèamh 
air  daoinibh  gach  clach  co 
throm  ri  talann  :  asrus  thuo- 
daoine  toibheum  do  Dhia,  air 
son  plàigh  nan  cl.'icha-meall- 
ain  ;  oir  bha  am  plàigh-san  ro 
mhòr. 

CAIB.  XVII. 

AGUS  thàinig  aon  do  na 
seachd  aingil  aig  an  robh 
na  seachd  soithichean,  agus 
labhair  e  rium,  ag  ràdh  rium, 
Thig  an  so ;  nochdaidh  mi 
dhuit  breitheanas  na  strìop- 
aiche  mòire,  a  tha  'n  a  suidhe 
air  mòran  uisgeacha : 

2  Ris  an  d'rinn  rìghre  na 
talmhainn  striopachas,  agus 
aig  an  do  chuireadh  luchd- 


XVII.  489 

àiteachaidh  na  talmhainn  air 
mbisg  le  fìon  a  strìopachais. 

3  Agus  thug  e  leis  mi  anns 
an  spiorad  do'n  fhàsach  :  agus 
chunnaic  mi  bean  'n  a  suidhe 
air  fiadh-bheathach  air  dhath 
scarlaid,  làn  do  ainmibh  toibh- 
eim,  air  an  robh  seachd  cinn 
agus  deich  adhaircean. 

4  Agus  bha  a'  bhean  air  a 
sgeadaohadh  ann  am  purpur, 
agus  ann  an  scarlaid,  agus  air 
a  deanamh  breagha  le  h-òr,  a- 
gus  clachaibh  luachmhor,  a- 
gus  neamhnuidibh,  agus  cop- 
an  òir  aice  'n  a  làimh,  làn  do 
g-hràineileachd  affus  do  neò- 
ghloine  a  strìopachais. 

5  Agus  air  clàr  a  h-eudain 
bha  ainm  sgrìobhta,  RUN- 
DIOMH  AIR,  BABILON 
MHOR,  MATHAIR  NAN 
STRIOPACH  AGUS 
GHRAINEILEACHD  A 
NA  TALMHAINN. 

6  Agus  chunnaic  mi  a'bhean 
air  mhisg  le  fuil  nan  naomh, 
agus  le  fuil  fhianuisean  losa: 
agus  an  uair  a  chunnaic  mi  i, 
o-habh  mi  iongantas  le  h-iong- 
antas  mòr. 

7  Agus  thubhairt  an  t-ain- 
geal  rium,  C'ar  son  a  ghabh 
thu  iongantas  ?  Innsidh  mise 
dhuit  rùn-dìomhair  na  mnà,  a- 
gus  an  fhiadh-bheathaich  a 
tha  'g  a  giùlan,  air  am  bheil  na 
seachd  cinn  agus  na  deich 
adhaircean. 

8  Am  fiadh-bheathach  a 
ohunnaic  thu,  bha  e,  agus  cha 
-n  'eil  e  ann ;  agus  èiridh  e 
suas  à  slochd  an  dubh-aigein, 
agus  thèid  e  am  mugha :  agus 


490 


TAISBEAN. 


gabhaìdli  luchd-àiteachaidh  na 
talmhainn,  (aig  nach.  'eil  an 
ainmean  sgrìobhta  ann  an 
leabhar  na  beatha  o  thoiseach 
an  t-saoghail,)  iongantas, 
'n  uair  a  chi  iad  am  fiadhr 
bheathach  a  bha,  agus  nach 
'eil,  ao'us  a  bhitheas  ann. 

9  An  so  a  ta  an  inntinn  aig 
am  bheil  gliocas.  Na  seachd 
cinn  is  seachd  slèibhtean  iad, 
air  am  bheil  a'  bhean  'n  a 
suidhe. 

10  Is  seachd  rìghrean  iad 
mar  an  ceudna:  tha  cùig 
dhiubh  air  tuiteam,  agus  a  ta 
h-aon  ann  :  cha  d'thàinig  am 
fear  eile  fathast ;  agus  an  uair 
a  thig  e,  is  èigin  da  fantuinn 
rè  ìiine  bhig. 

11  Agus  am  fiadh-bheath- 
ach  a  bha,  agus  nach  'eil  ann, 
is  esan  an  t-ochdamh,  àgus 
tha  e  o'n  t-seachdnar,  agus 
thèid  e  am  mugha. 

12  Agus  na  deich  adhairc- 
ean  a  chunnaic  thu,  is  deich 
rìghrean  iad,  nach  d'fhuair 
rìoghachd  fathast,  ach  a  ta 
'faotainn  cumhachd  mar  rìgh- 
rean  rè  aon  uaire  maille  ris  an 
f  h  i  adh  -bh  eath  ac  h . 

13  Tha  aca  sin  aoninntinn, 
agus  bheir  iad  an  neart  agus 
an  cumhachd  do'n  fhiadh- 
bheathach. 

14  Ni  iad  sin  cogadh  an 
aghaidh  an  Uain,  agus  bheir 
an  t-Uan  buaidh  orra :  oir  is 
esan  Tio-liearna  nan  Tiofhear- 
na,  agus  Righ  nan  Righ  ;  agus 
tha  an  dream  a  tha  maiUe  ris, 
air  an  gairm,  agus  air  au 
taghadh,  agus  dìleas, 


15  Agus  tha  e  ag  ràdh 
rium,  Na  h-uisgeaohan  a 
chunnaic  thu,  far  am  bheil  an 
strìopach  'n  a  suidhe,  is  slòigh, 
agus  coimhthionail,  agus  cinn- 
ich,  agus  teanganna  iad. 

16  Agus  na  deach  adhairc- 
ean  a  chunnaic  thu  air  an 
fhiadh-bheathach,  bheir  iad 
sin  fuath  do'n  strìopaich,  agus 
ni  iad  fàs  i,  agus  lomnochd,  a 
gus  ithidh  iad  a  feòil,  agus 
loisgidh  iad  i  le  teine. 

17  Oir  chuirDia 'n  ancridhe 
a  thoil  a  choim.hlionadh,  agus 
a  bhi  dh'aon  chomhairle,  a- 
gus  an  rìoghachd  a  thoirt  do'n 
f  hiadh  -  bheathach,  gus  an 
coimhlionar  briathran  Dliè. 

18  Agus  is  i  a'  bhean  a 
chunnaic  thusa,  am  baile  mòr 
sin,  a  tha  rìoghachadh  os 
ceann  rìghre  na  talmhainn. 

CAIB.  XVIII. 

AGUS  an  dèigh  nan  nithe 
so  chunnaic  mi  aingeal 
eile  'teachd  a  nuas  o  nèamh, 
aig  an  robh  cumhachd  mòr ; 
agus  dhealraich  an  talamh  le 
'ghlòir. 

2  Agus  ghlaodh  e  gu  làidir 
le  guth  mòr,  ag  ràdh,  Thuit, 
thuit  Babilon  mhòr,  agus  rinn  - 
eadh  i  'n  a  h-aite-còmhnuidh 
dheamhan,  'n  a  prìosan  do  gach 
spiorad  neòghlan,  'n  a  h-ionad 
Gumail  do  gach  eun  neòghlan 
agus  fuathmhor, 

3  Oir  dh'òl  na  h-uile  chinn- 
ich  do  fhìon  feirge  a  strìop- 
achais,  agus  rinn  rìghre  na 
taìmhainn  striopachas  rithe,  a- 
gus  rinneadh  saoibhir  ceann- 


CAIB.  XVIIL 


491 


aichean  na  talmhainn  le  pailt- 
eas  a  sògha. 

4  Agus  chuala  mi  guth  eile 
o  nèamh,  ag  ràdh,  Thigibh  a 
mach  aisde,  mo  phobull,  chum 
nach  bi  sibh  comhpairteach 
d'a  peacaibh,  agus  nach  faigh 
sibh  cuid  d'a  plàighibh  ; 

5  Oir  tha  a  peacanna  air 
ruigheachd  suas  gu  nèamh, 
as'us  chuimhnich  Dia  a  h-eu- 
cearta. 

6  Thugaibh  ath-dhìol  di 
mar  a  dhìol  ise  ribh,  agus  thug- 
aibh  dhi  a  dhà  uiread,  a  rèir 
a  hroibre :  auns  a'  chupan  a 
lìon  i,  lìonaibh  a  dbà  uiread 
di. 

7  A  mheud  as  a  ghlòraich 
si  i  fèin,  agus  a  chaith  i  a 
beatha  gu  sòghail,  co  mòr  as 
sid  thugaibh  dhi  do  pheanas 
agus  do  bhròn  :  oir  a  ta  i  ag 
ràdh  'n  a  cridhe  fèin,  Tha  mi 
a'm'  shuidhe  a'm'  bhan-righ- 
inn,  agus  cha  bhantrach  mi. 
agus  cha-n  f  haic  mi  bròn. 

8  Uime  sin  ann  an  aon  là 
thig  a  plàighean,  bàs,  agus 
bròn,  agus  gorta;  agus  loisg- 
ear  i  gu  tur  le  teine :  oir  is 
neartmhor  an  Tighearna  Dia 
a  bheir  breth  oirre. 

9  Agus  ni  rìghre  na  tal- 
mhainn,  a  rinn  strìopachas  a- 
gus  a  chaith  am  beatha  gu 
sòghail  maille  rithe,  gul  agus 
caoidh  air  a  son,  'n  uair  a  chi 
iad  deatach  a  losgaidh, 

10  A'  seasamh  fad  as,  tre 
eagal  a  peanais,  ag  ràdh,  Mo 
thruaighe,  mo  thruaighe !  a 
chaithir  mhòr  sin  Babilon  !  a'| 
chaithir  threun  sin !  oir  ann ! 


an  aon  uair  thàinig  do  bhreith- 
eanas. 

11  Agus  ni  ceannaichean 
na  talmhainn  gul  agus  caoidh 
air  a  son ;  oir  cha  cheannaich 
neach  sam  bith  am  bathar  ni's 
mò. 

12  Bathar  òir,  agus  airgid, 
agus  chlach  luachmhor,  agus 
neamhnuidean,  agus  lìon-eud- 
aich  ghrinn,  agus  phurpuir,  ar 
o-us  shìde  agus  scarlaid,  ao-us 
gach  uile  ghnè  fhiodha  thine, 
agus  gach  uile  ghnè  shoith- 
iche  do  ibhori,  agus  gach 
uile  ghnè  shoithiche  do  fhiodh 
ro  luachmhor,  agus  do  umha, 
agus  do  iarunn,  agus  do  mhar- 


mor 


13  Agus  canal,  agus  nithe 
deadh-fhàile,  agus  oladh-ung- 
aidh,  agus  tùis,  agus  fìon,  agus 
oladh,  agus  min  mhìn,  agus 
cruithneachd,  agus  ainmbidh- 
ean,  agus  caoraich,  agus  eich, 
agus  carbadan,  agus  tràillean, 
agus  anama  dhaoine. 

14  Agus  dh'imich  na  tor- 
aidh,  air  an  robh  mòr  dhèidh 
t'anama,  uait,  agus  dh'imich 
na  h-uile  nithe  annasach  agus 
maiseach  uait,  agus  cha-n 
fhaigh  thu  iad  ni's  mò. 

15  Seasaidh  ceannaichean 
nan  nithe  so  a  rinneadh  saoibh- 
ir  leatha,  am  fad,  air  eag- 
al  a  peanais,  a'  gul  agus  a' 
caoidh, 

16  Agus  ag  ràdh,  Is  truagh, 
am  baile  mòr  sin,  a  bha  air 
a  sgeadachadh  le  lìon-eudach 
grinn,  agus  purpur,  agus  scar- 
laid,  agus  a  bha  air  a  dhean- 
amh  breagha  le  h-òr,  agus  le 


492 


TAISBEAN. 


clachaibh  luachmhor,  agus  le 
neamhnuidibh ! 

J7  Oir  ann  an  aon  uair 
thugadh  saoibhreas  cò  mòr  gu 
neo-ni.  Agus  sheas  gach  uile 
'long-mhaighstir,  agus  gach 
uile  chuideachd  a  thèid  air 
longaibh,  agus  na  seòladair- 
ean,  agus  a'  mheud  's  a  ni 
gnothuichean  air  fairge,  am 
fad, 

18  Agus  ghlaodh  iad,  an 
uair  a  chunnaic  iad  deatach  a 
losgaidh,  ag  ràdh,  CÒ  e  am 
haile  a's  cosmhuil  ris  a'  bhaile 
mhòr  so  ? 

19  Agus  thilg  iad  duslach 
air  an  cinn,  agus  ghlaodh  iad, 
a'  gul  agus  a'  caoidh,  ag  ràdh, 
Is  truagh,  is  truagh,  am  baile 
mòr  sin,  anns  an  d'rinneadh 
saoibhir  iadsan  uile  aig  an 
robh  longa  air  an  fhairge,  tre 
a  ghreadhnachas-san  !  oir  ann 
an  aon  uair  dh'fhàsaicheadh 
e. 

20  Dean  gairdeachas  os  a 
cheann,  O  a  nèamh,  agus  sibh- 
se  abstola  naomha  agus  f  hàidh- 
ean  ;  oir  dhìol  Dia  sibhse  air. 

21  Agus  thog  aingeal  treun 
clach  mar  chloich^mhuilinn 
mhòir,agus  thilg  e  's  an  fhairge 
i,  ag  ràdh,  Is  ann  mar  so  le 
neart  a  thilgear  sìos  am  baile 
mòr  sin  Babilon,  agus  cha-n 
fhaighear  e  ni's  mò. 

22  Agus  cha  chluinnear 
annad  ni's  mò  fuaim  chlàrsair- 
ean,  agus  luchd-ciìiil,  agus 
phìobairean,  agus  thrompad- 
airean  ;  agus  cha-n  fhaighear 
annad  ni's  mò  fear-ceird,  do 
ghnè  ceirde  sam  bith ;  agus 


cha  chluinnear  fuaim  cloiche- 
muilinn  annad  ni's  mò  ; 

28  Agus  cha  soillsich  solus 
coinnle  annad  ni's  mò ;  aofus 
cha  chluinnear  annad  ni's  mò 
guth  fear-bainnse  no  bean- 
bainnse  :  oir  b'iad  do  cheann- 
aichean  daoine  mòra  na  tal- 
mhainn  ;  agus  le  d' dhruidh- 
eachd  bha  na  h-uile  chinnich 
air  am  mealladh  : 

24  Agus  fhuaradh  ann  fuil 
fhàidhean,  agus  naomh,  agus 
nan  uile  dhaoine  a  mharbhadh 
air  an  talamh. 

CAIB.  XIX. 

AGUS  an  dèigh  nan  nithe 
so,  chuala  mi  guth  àrd 
mhòr-shluaigh  air  nèamh,  ag 
ràdh,  Aleluia ;  Slainte,  agus 
glòir,  agus  urram,  agus  cumh- 
achd  do'n  Tighearn  ar  Dia-ne  : 

2  Oir  is  fior  agus  is  coth- 
romach  a  bhreitheanais ;  oir 
thug  e  breth  air  an  strìopaich 
mhòir,  a  thruaill  an  talamh  le 
a  strìopachas,  agus  dhìol  e 
fuii  a  sheirbhiseach  fèin  air  a 
làimli. 

3  Agus  a  ris  thubhairt  iad, 
Aleluia.  Agus  chaidh  a  deat- 
ach  suas  gu  saoghal  nan  saogh- 
al. 

4  Agus  thuit  na  ceithir 
seanaire  fìchead,  agus  na  cei- 
thir  blieathaiche  sìos,  agus 
rinn  iad  aoradli  go  Dhia,  a  bha 
'n  a  shuidhe  air  an  righ-chai- 
thir,  ag  ràdh,  Amen  ;  Aleluia. 

5  Agus  thàinig  guth  a  macli 
o'n  ridh-chaithir,  ag  ràdh, 
Molaibh  ar  Dia-ne,  sibhse  uile 
a's  seirbhisich  dlia,  agus  air 


CAIB. 

am  bheil  'eagalsan,  eadar 
bheag  agus  mhòr. 

6  Agus  chuala  mi  mar  ghuth 
mòr-shluaigh,  agus  mar  fhuaim 
mhòran  uisgeacha,  agus  mar 
thoirm  tairneanaich  chumh- 
achdaich,  ag  ràdh,  Aleluia: 
oir  a  ta  an  Tighearna  Dia  uile- 
chumhachdach  a'  rìoghach- 
adh. 

7  Bitheamaid  aoibhinn  agus 
deanamaid  gairdeachas,  agus 
thugamaid  glòir  dhasan :  oir 
thàinig  pòsadh  an  Uain,  agus 
dh'ulluich  a  bhean  i  fèin. 

8  Agus  thugadh  dhi  gu'm 
biodh  i  air  a  sgeadachadh  le 
lìon-eudach  grinn,  glan  agus 
dealrach :  oir  is  e  an  lion- 
eudach  grinn  fìreantachd  nan 
naomh. 

9  Agus  thubhairt  e  riumj 
Sgrìobh,  Is  beannaichte  iad- 
san  a  tha  air  an  cuireadh  gu 
suipeir-bhainnse  an  Uain.  A- 
gus  thubhairt  e  rium,  Is  iad 
so  briathra  fìrinneach  Dhè. 

10  Agus  thuit  mi  sìos  aig 
a  chosaibhchum  aoradh'dhean- 
amh  dha :  agus  thubhairt  e 
rium,  Feuch  nach  dean  thu  e  : 
is  comh-sheirbhiseach  dhuit 
fèin  misoj  agus  do  d'  bhràith- 
ribh  aig  am  bheil  fìanuis  losa  : 
dean  aoradh  do  Dhia :  oir  is  i 
fìanuis  losa  spiorad  na  fàidh- 
eadaireachd. 

1 1  Agus  chunnaic  mi  nèamh 
air  fhosgladh,  agus,  feuch, 
eacli  geal ;  agus  glioireadh 
do'n  ti  a  shuidh  air  Dìleas,  a- 
gus  Fiòr;  agus  ann  am  fìreant- 
achd  tha  e  deanamh  breith- 
eanais  agus  cogaidh. 


XIX.  493 

12  Agus  bha  a  shiiilean  mar 
lasair  theine,  agus  air  a  cheann 
bha  mòran  chrùn ;  agus  bha 
ainm  aige  sgrìobhta,  nach  b'- 
aithne  do  neach  sam  bith  ach 
e  fèin ; 

13  Agus  bha  e  air  a  sgead- 
achadh  le  trusgan  tumta  'am 
fuil :  agus  is  e'n  t'ainm  a 
ghoirear  dheth,  F  O  C  A  L 
DE. 

14  Agus  lean  na  h-armailt- 
ean  a  bha  air  nèamh  e  air 
eachaibli  geala,  air  an  sgead- 
achadh  le  lìon-eudach  grinn, 
geal  agus  glan. 

15  Agus  as  a  bheul  tha 
claidheamh  geur  a'  dol  a  mach, 
chum  gu'm  buaileadh  e  na 
cinnich  leis  ;  agus  riaghlaidh 
e  iad  le  slait  iaruinn  :  agus  tha 
e  a,'  saltradh  fìon-amair  fraoich 
feirge  an  Dè  uile  chumhachd- 
aich. 

16  Agus  tha  aige  air  a 
thrusgan  agus  air  a  lèis  ainrn 
sgrìobhta,  R  I  G  H  N  A  N 
RIGH,  AGUS  TIGHEAR- 
NA  NAN  TIGHEARNA. 

17  Agus  chunnaic  mi  ain- 
geal  àraidh  'n  a  sheasamh  's  a' 
ghrèin ;  agus  ghlaodh  e  le 
guth  àrd,  ag  ràdh  ris  an  eun- 
laith  uile,  a  bha  'g  itealaicli 
ann  am  meadhon  nèimh,  Thig- 
ibh,  agus  cruinnichibh  sibh 
fèin  chum  suipeir  an  Dè 
mhòir ; 

18  Chum  gu'n  ith  sibh  feòil 
rìghrean,  agus  feòil  àrd- 
cbeannard,  agus  feòil  dhaoine 
cumhachdach,  agus  feòil  each 
agus  na  muinntir  a  shuidh- 
eas  orra,  agus  feòil  nan  uile 


494 


taisbp:an. 


dhaoine,  araon  shaor  agus 
dhaor,  araon  bheag  agus  mhòr. 

19  Agus  chunnaic  mi  am 
fiadh-bheathach,  agus  rìghrean 
na  talmhainn,  agus  an  armail- 
tean  air  an  cruinneachadh,  a 
dheanamh  cogaidh  an  aghaidh 
an  ti  a  bha  'n  a  shuidhe  air  an 
each,  agus  an  aghaidh  'armailt- 
san. 

20  Agus  ghlacadh  ani  fiadh- 
bheathach,  agus  maille  ris-san 
am  fàidh-brèige  a  rinn  mìor- 
bhuilean  'n  a  làthair,  leis  an  do 
mheall  e  an  dream  a  ghabh 
orra  comhara  an  fhiadh- 
bheathaich,  agus  iadsan  a  rinn 
aoradh  d'a  ìomhaigh.  Thilg- 
eadh  iad  sin  'n  an  dithis  beò 
ann  ah  loch  teine  a'  dearg-las- 
adh  le  pronnusc. 

21  Agus  mharbhadh  a' 
chuid  eile  le  claidheamh  an  ti 
a  bha  'n  a  shuidhe  airan  each, 
a  thàinig  a  mach  tis  a  bheul : 
agus  bha  an  eunlaith  uile  air 
an  lìonadh  le'm  feòil. 

CAIB.  XX. 

AGÙS  chunnaic  mi  aingeal, 
a'  teachd  a  nuas  o  nèamh, 
agus  iuchair  sluichd  an  dubh- 
aigein  aige,  agus  slabhraidh 
mhòr  'n  a  làimh. 

2  Agus  rug  e  air  an  dragon, 
an  t-seann  nathair  nimhe  sin, 
a's  e  an  diabhul  agus  Sàtan,  a- 
gus  cheangail  Se  e  rè  mhìle 
blìadhna ; 

3  Agus  thilg  se  e  do  shlochd 
an  dubh-aigein,  agus  dhùin  e 
stigh  e,  agus  chuir  e  seula  air, 
chum  nach  mealladh  e  na  cinn- 
ich  tuilleadhj  gus  an  crìoch- 


naicheadh  am  mìle  bliadhna  : 
agus  an  dèigh  sin,  is  èigin  gu 
fuasgailear  e  rè  ùine  bhig. 

4  Agus  chunnaic  mi  righ- 
chaitlirichean,  agus  shuidh  iad 
orra,  agus  thugadh  breithean- 
as  doibh :  agus  chunnnic  mi 
anaman  na  muinntir  d'an  do 
chuireadh  an  cinn  air  soti  fian- 
uis  losa^  agus  focail  Dè,  agus 
nach  d'rinn  aoradh  do'n 
fhiadh-bheathach,  no  d'aìomh- 
aigh,  agus  nach  do  ghabh  a 
chomhara  air  clàr  an  eUdain, 
no  air  an  làmhaibh  ;  agus  bha 
iad  beòj  agus  rìghich  iad  maille 
ri  Criosd  rè  mhìle  bliadhna. 

5  Ach  cha  d'ath-bheoth- 
aicheadh  a'  chuid  eile  do  na 
mairbh  gus  an  robh  am  mìle 
bliadhna  aii-  an  crìochnachadh. 
Is  i  so  a'  dheud  aiseirigh. 

6  Is  beannaichte  agus  is 
naomha  an  ti  aig  am  bheil 
cuid  anns  a'  cheud  aiseirigh  : 
orra  so  cha-n  'eil  cumhachd 
aig  an  dara  bàs ;  ach  bithidh 
iad  'n  an  sagartaibh  do  Dhia, 
agus  do  Chriosd,  agus  rìghich- 
idh  iad  maille  ris  mìle  bliadh- 
na. 

7  Agus  an  uair  a  chrìoch- 
naichear  am  mìle  bliadhna, 
fuasgailear  Sàtan  as  a  phrìos- 
an, 

8  Agus  thèid  e  mach  a 
mhealladh  nan  cinneach,  a  tha 
ann  an  ceithir  chearnaibh  na 
talmhalnn,  Gog  agus  Magog, 
chum  an  cruinneachadh  gu 
cath  ;  muinntii"  a  tha  ann  an 
àireamh  mar  ghaineimh  na 
fairge. 

9  Agus  chaidh  iad  suas  air 


CAIB. 

leud  na  talmhainn,  agus 
cbuairtich  iad  camp  nan 
naomh,  agus  am  baile  ion- 
mbuinn :  agus  thàinig  teine 
nuas  o  Dhia  à  nèamh,  agus 
cbuir  e  as  doibh. 

10  Agus  thilgeadb  an  diabh- 
ul  a  mheall  iad,  '  s  an  iocb 
theine  agus  phronnuisc,  far  am 
bheil  am  fiadb-bbeathach,  agus 
am  fàidh-brèige,  agus  bithidh 
iad  air  am  pianadh  a  là  agus  a 
dh'oidhcbe,  gu  saogbal  nan 
saoghal. 

11  Agus  ichunnaic  mi  rigb- 
chaithir  mhòr  gheal,  agus  an 
ti  a  sbuidh  oirre,  neacb  d'an 
do  theicb  nèamb  agus  talamb 
o  a  gbnùis  ;  agus  cha  d'fhuar- 
adb  àite  dboibh. 

12  Agus  chunnaic  mi  na 
mairbb,  beag  agus  mòr,  'n  an 
seasamh  am  fianuis  Dè ;  agus 
dh'fhosgladh  na  leabhraich- 
ean :  agus  dh'fbosgladb  leabh- 
ar  eile,  eadhon  leabhar  na 
heatha :  agus  thugadb  breth 
air  na  mairbh  as  na  nitbibh 
sin  a  ba  sgrìoblita  's  na  leabb- 
raicbibh,  a  rèir  an  gnìomhara. 

13  Agus  thug  an  fhairge 
uaipe  na  mairbb  a  bha  innte  \ 
agus  tbug  am  bàs  agus  an 
uaigb  uatba  na  mairbb  a  bha 
annta :  agus  thugadh  bretb 
orragacb  aon  a  rèir  an  gnìomb- 
ara. 

14  Agus  thilgeadh  am  bàs 
agus  ifrinn  do'n  loch  theine : 
Is  e  so  an  dara  bàs. 

15  Agus  ge  b'e  air  bitb 
nacb  d'  fhuaradb  sgrìobhta 
ann  an  leabbar  na  beatha, 
tbilgeadb  e  's  an  loch  tbeine. 


XXI.  495 

CAIB.  XXI. 

AGUS  chunnaic  mi  nèamh 
nuadh,  agus  talamh 
nuadh :  oir  chaidh  an  ceud 
nèamh  agus  an  ceud  talamh 
thairis ;  agus  cha  robh  fairge 
ann  ni's  niò. 

2  Agus  cbunnaic  mise  Eoin 
am  baile  naomb,  lerusalem 
nuadh,  a'  teacbd  a  nuas  o  Dbia 
à  nèamh,  air  ulluchadh  mar 
bhean-bainnse  air  a  sgeadach- 
adh  fa  chombair  a  fif. 

3  Agus  chuala  mi  guth  mòr 
à  nèamh  ag  ràdb,  Feucb,  tha 
pàilliun  Dhè  maille  ri  daoin- 
Ibh,  agus  ni  esan  còmbnuidh 
maille  riu,  agus  bithidb  iadsan 
'n  an  sluagb  dha,  agus  bithidh 
Dia  fèin  maiUe  riu,  agus  'n  a 
Dhia  dhoibh. 

4  Agus  tiormaicbidb  Dia 
gacb  deur  o'n  sùilibh ;  agus 
cha  bhi  bàs  ann  ni's  tiiòj,  no 
bròn,  no  èigbich,  agus  cha 
bbi  pian  ann  ni's  mò ;  oir 
chaidh  na  ceud  nithe  thair- 
is. 

5  Agus  thubhairt  an  ti  a 
bha  'n  a  shuidbe  air  an  rigli- 
cbaithir,  Feuch,  tha  mi  a' 
deanamh  nan  uile  nithe  nuadb. 
Agus  thubhairt  e  r'mm^ 
Sgrìobb,  oir  tba  na  briatbra  so 
fìrinneach  agus  dìleas. 

6  Agus  thubhairt  e  rium^ 
Tba  e  deanta.  Is  mise  Alpha 
agus  Omega,  an  toiseach  agus 
andeireadh:  bheir  mi  dbasan 
air  am  bheil  tart,  dò  tbobar 
uisge  na  beatba  gu  saor. 

7  Sealbhaichidb  an  ti  abheir 
buaidh  na  h-uile  nithe ;  agus 
Ibitbidh  mise  a'm'  Dhia  dhaa 


496 


TAISBEAN. 


san,  agus  bithidh  esan  'n  a 
mhac  dhomhsa. 

8  Ach  aig  an  dream  sin  a 
ta  gealtach,  agus  mi-chreid- 
each,  agus  gràineil,  agus  aig 
luchd  mortaidh,  agus  strìop- 
achais  agus  druidheachd,  agus 
ìodhol-aoraidh,  agus  aig  na 
h-uile  bhreugairibh,  bithidh  an 
cuibhrionn  anus  an  loch  a  ta 
dearg-lasadh  le  teine  agus 
pronnusc;  ni  a's  e  an  dara 
bàs. 

9  Agus  tliàinig  a  m'  ionn- 
suidh  aon  do  na  seachd  aingil, 
aig  an  robh  na  seachd  soith- 
ichean  làn  do  na  seachd  plàigh- 
ibh  deireannach,  agus  labhair 
e  rium,  ag  ràdh,  Thig  an 
so,  nochdaidh  mise  dhuit  a' 
bhean  nuadh-pliòsda,  bean  an 
Uain. 

10  Agus  thug  e  leis  mi  anns 
an  spiorad  gu  beinn  mhòir  a- 
gus  àird,  agus  dh'fheuch  e 
dhomh  am  baile  mòr  sin,  le- 
rusalem  naomh,  a'  teachd  a 
nuas  à  nèamh  o  Dhia, 

11  Aig  an  robh  glòir  Dhè  : 
agus  hha  a  shoillse  cosmhuil 
ri  cloich  ro  luachmhoirj  mar 
chloich  laspisj  soilleir  .  mar 
chriostal ; 

12  Agus  bha  balla  mòr  a- 
gus  àrd  aig,  air  an  robh  dà 
gheata  dheug,  agus  aig  na 
geataibh  dà  aingeal  dbeug,  a- 
gus  ainmean  sgrìobhta  orra, 
eadhon  ainmean  dà  thrèibh 
dheug  chloinn  Israeil. 

13  Air  an  taobh  an  ear,  tri 
gheatacha;  air  an  taobh 
thuath,  tri  gheatacha ;  air  an 
taobh  deas^  tri  gheatacha;  a- 


gus  air  an  taobh  an  iar,  tri 
gheatacha. 

14  Agus  bha  aig  balla  a' 
bhaile  dà  bhunait  dheug,  agus 
anntasan  ainmean  dà  abstol 
deug  an  Uain. 

15  Agus  bha  aig  an  ti  a 
labhair  rium,  cuilc-shlat  òir^ 
chum  gu'n  tomhaiseadh  e  am 
baile,  agus  a  gheatacha,  agus 
a  bhalla. 

16  Agus  tha  am  baile  'n  a 
luidhe  ceithir-chearnach,  agus 
tha  'fhad  co  mòr  r'a  letid :  a- 
gus  thomhais  e  am  baile  leis 
a'  chuilc-shlait,  dà  mhìle  dheug 
stàide :  is  ionnan  fad,  agus 
leud,  agus  àirde  dha. 

17  Agus  thomhais  e  abhalla, 
ceud  agus  dà  fhichead  agus 
ceithir  làmha-coille,  a  rèir 
tomhais  duine,  eadhon  an  ain- 
gil. 

18  Agus  bha  a  bhalla  air  a 
thogail  do  chloich  laspis  ;  agus 
b'oY  fìor-ghlan  am  baile,  cos- 
mhuil  ri  gloin  shoilleir. 

19  Agus  bha  bunaitean 
balla  a'  bhaile  air  an  deanamh 
sgiamhacli  leis  gach  uile  ghnè 
chlocha  luachmhor.  Bu  iaspis 
an  ceud  bunait ;  bu  shaphirj 
an  dara ;  bzi  chalcedon,  an 
treas ;  i'emerald,  an  ceath- 
ramh  hunait ; 

20  Bu  shardonicSj  an  cùig^ 
eadh  ;  bu  shardius,  an  seath- 
adh ;  bu  clirisolit,  an  seachd- 
amh  ;  bu  bheril,  an  t-ochdamh; 
bu  topas,  an  naothadh:  bu 
chrisoprasus,  an  deicheamh ; 
bu  hiacint,  an  t-aon  deug; 
/>'ametist,  an  dara  hunait 
deug. 


CAIB. 

21  Agus  au  dà  gheata  dheug 
bu  dà  neamhnuid  dheug  iad ; 
bha  gach  aon  fa  leth  do  na 
geataibh  air  a  dheanamh  do 
aon  neamhnuid :  agus  b'òr 
fìorghlan  sràid  a'  bhaile,  mar 
ghloin  shoilleir. 

22  Agus  cha-n  fhaca  mi 
teampull  ann :  oir  is  e'n  Tigh- 
earna  Dia  uile-chumhachdach, 
agus  an  t-Uan  a's  teampuU  da. 

23  Agus  cha-n  'eil  feura  aig 
a'  bhaile  air  a  glirèin,  no  air  a' 
ghealaich  a  dheah-achadh  ann : 
oir  shoillsich  glòir  Dhè  e,  a- 
gus  is  e  an  t-Uan  a's  solus  da. 

24  Agus  gluaisidh  cinnich 
na  muinntir  sin  a  shaorar  'n  a 
sholus :  agus  bheir  rìghre  na 
talmhainu  an  glòir  agus  an 
urram  d'a  ionnsuidh. 

25  Agus  cha  dùinear  a 
gheatacha  's  an  là  :  oir  cha  bhi 
oidhche  an  sin. 

26  Agus  bheirear  glòir  agus 
urram  nan  cinneach  d'a  ionn- 
suidh. 

27  Agus  cha  tèid  air  chor 
sam  bith  a  steach  ann  ni  air 
bith  a  shalaicheas,  no  a  dh'oib- 
richeas  gràineileachd,  no  a  ni 
breug :  ach  iadsan  a  mhàin  à 
tha  sgriobhta  ann  an  leabhar 
beatha  an  Uain. 

CAIB.  XXII. 

AGUS  dh'fheuch  e  dhomh 
amhainn  fhìor-ghlan  do 
uisge  na  beatha,  soilleir  mar 
chriostal,  a'  teachd  a  mach  à 
righ-chaithir  Dhè,  agus  an 
Uain. 

2  Ann  am  meadhon  sràide  na 
mithreach,  agus  air  gach  taobh- 


XXII.  497 

do'n  amhainn,  hha  craobh  na 
beatha,  à  giùlan  dà  cjhnè  dheug 
thoraidh,  agus  a'  toirt  a  toraidh 
uaipe  gach  uile  mhìos  ;  agus 
Maduilleadh  nacraoibhe  chum 
leighis  nan  cinneach. 

3  Agus  cha  bhi  mallachd 
air  bith  ann  ni's  mò  :  ach  bith 
idh  riffh-chaithir  Dhè  ao-us  an 
Uain  innte ;  agus  ni  a  sheir- 
bhisich  seirbhis  da. 

4  Agus  chi  iad  'aghaidh  ;  a- 
gus  bithidh  'ainm-san  air  clàr 
an  eudain. 

5  Agus  cha  bhi  oidhche  an 
sin,  agus  cha-n  'eil  feura  aca  air 
coinniJ,  no  air  sokis  na  grèine  ; 
oir  bheir  an  Tighearna  Dia 
solus  doibh:  agus  rìghichidh 
iad  gu  saoghal  nan  saoghal. 

6  Agus  thubhairt  e  riura, 
Tha  na  briathra  so  dìleas  agus 
fìrinneach.  Agus  chuir  an 
Tighearna,  Dia  nam  fàidhean 
naomha,  'aingeal  fèin  a  nochd- 
adh  d'a  sheirbhisich  na  nithe 
sin  a's  èigin  tachairt  gu  h-aith- 
ghearr. 

7  Feuch,  tha  mi  a'  teachd 
gu  luath  :  is  beannaichte  an  ti 
a  choimhideas  briathra  fàidh- 
eadaireachd  an  leabhair  so. 

8  Agus  chunnaic  mise  Eoin 
na  nithe  so,  agus  chuala  mi 
iad :  agus  an  uair  a  chuala 
agus  a  chunnaic  mi  iad,  thuit 
mi  sìos  a'  deanamh  aoraidh 
roimh  chosaibh  an  aingil,  a 
nochd  na  nithe  so  dhomh. 

9  An  sin  tluibhairt  e  rium, 
Feuch  nach  dean  thu  e  :  oir  is 
comh-sheirbhiseach  dhuit  mise, 
agus  do  d'bhràithribh  na  fàidh- 
ean,  agus  dhoibh-san  achoimh- 

2  I 


498 


TAISBEAN. 


ideas  briatliran  an  leahhair  so  : 
dean  aoradh  do  Dhia. 

10  Agus  thubhairt  e  rium, 
Na  seulaich  focail  fàidheadair- 
eachd  an  leabhair  so :  oir  tha 
an  t-àm  ara  fagus. 

11  An  ti  a  ni  eucoir,  dean- 
adh  e  eucoir  a  ghnàth:  agus 
an  ti  a  tha  salach,  biodh  e  sal- 
ach  a  ghuàth :  agus  an  ti  a 
tha  'n  a  fhìrean,  biodh  e  'n  a 
f  liìrean  a  ghnàth  :  agus  an  ti  a 
tha  naomh,  biodh  e  naomh  a 
ghnàth. 

12  Agus,  feuch,  tha  mi  a' 
teachd  gu  h-aithghearr ;  agus 
a  ta  mo  luach-saoithreach 
mailie  riura,  a  thoirt  do  gach 
aon  fa  leth,  a  rèir  raar  a  bhith- 
eas  a  ghnìomhara. 

13  Is  mise  Alpha  agus  O- 
mega,  an  toiseach  agus  a' 
chrìoch,  an  ceud  neack  agus 
an  neacli  deireannach. 

1 4  Is  beannaichte  iadsan  a  ni 
'àitheantasan,  chum  gu'ra  bi 
còir  aca  air  craoibh  na  beatha, 
agus  gu'n  tèid  iad  à  stigh  tre 
na  geataibh  do'n  bhaile. 

15  Oir  an  taobh  a  muigh  tlia 
madraidh,  agus  luchd-druidh- 
eachd,  agus  luchd-strìopacli- 
ais,  agus  luchd-aoraidh,  agus 
luchd  ìodhol-aoraidh,  agus 
gach  neach  a  ghràdhaicheas  à- 
gus  a  ni  breug. 

16  Chuir  mise  losa  m'ain- 


geal  a  dheanamh  fìannis  duibh- 
se  air  na  nithibh  so  anns  na 
h-eaglaisibh.  Is  mise  freumh 
agus  gineal  Dhaibhidh,  an 
reult  dhealrach  agus  mhaidne. 

17  Agus  a  ta  an  Spiorad  a- 
gus  a'  bhean  nuadh-phòsda  ag 
ràdh,  Thig.  Agus  abradb  an 
ti  a  chluinneas,  Thig.  Agus 
an  neach  air  am  blieil  tart, 
thii^eadh  e.  Agusge  b'e  neach 
leis  an  àill,  gabhadh  e  uisge 
na  beatha  gu  saor. 

18  Oir  tha  mi  'deanamh  fia- 
nuis  do  gach  uile  neach  a 
chluinneas  briathra  fàidhead- 
aireaehd  an  leabhair  so,  Ma 
chuireas  neach  air  bith  ris 
na  nithibh  so,  cuiridh  Dia  air- 
san  na  plàighean  a  tha  sgrìobh- 
ta  anns  an  leabhar  so  : 

19  Agus  ma  bheir  neach 
air  bith  o  bhriathraibh  leabh- 
air  na  fàidheadaireachd  so, 
bheir  Dia  a  chuibhrionnsan  à 
leabhar  na  beatha,  agus  as  a' 
bhaile  naomh,  agus  as  na  nith- 
ibh  a  tha  sgrìobhta  anns  an 
leabhar  so. 

20  A  ta  an  ti  a  tha  'toirt 
fianuis  air  na  nithibh  so  ag 
ràdh,  Gu  deimhin  a  ta  mi  a' 
teachd  an  aithghearr.  Amen. 
Seadh,  thig,  a  Thighearna  losa. 

21  Gràs  ar  Tighearna  losa 
Criosd  gii,  rohli  maille  ribh 
uile.  Amen. 


A'  CHRIOCH. 


AILM  DHAIBIIIDII, 


DAN  GAIDHEALACH. 


EDINBUEGH: 

PRUfTED  FOB 

THE  NATIONAL  BIBLE  SOCIETY  OF  SCOTLAND. 


f 


SAILM  DHAIBHIDH. 


SALM  1. 

1  'O  BEANNAICHT' an  duine  sin  nach 
O  'an  conihairle  nan  daoi,  [gluais 
'An  sliglie  fhiair  nan  peacach  baoth', 

'n  a  sheasamh  fòs  nach  bi ; 
'An  caithir  fanoid  luchd  an  spòrs 
nach  togair  suidh'  gu  bràth : 

2  Ach  'g  am  bheil  toil  do  naomh-reachd 

'g  a  smuaineach'  oidhch'  is  là.  [Dhè, 

3  Mar  chraoibh  is  amhluidh  bithidh  e 

'n  cois  aimhne  fàs  a  tà, 
A  bheir  'n  a  h-aimsir  toradh  tròm, 

gun  duilleach  chall  no  blàth. 
Soirbhichidh  leis  gach  ni  d'an  dean : 

4  ui  h-amhluidh  sin  do  bhi 

Na  daoine  peacach  ;  ach  mar  rahoU 
air  fhuadachadh  le  gaoith. 

5  Is  uime  sin  cha  seas  a  suas 

na  h-aingidh  anns  a'  bhreth, 
No  peacaich  ann  an  comunn  naomh 
nam  fìreanach  air  leth. 

6  Oir  's  fiosrach  Dia  air  slighe  ghloiu 

nam  fìreanach  air  fad  ; 
Ach  slighe  fhiar  nam  peacach  baoth', 
Di-mhilltear  i  gu  grad. 

SALM  IL 

1  ARSON  a  ghabh  na  Cinnich  boil', 
's  na  slòigh  le  chèile  cruinn, 

A'smuaineachadh  beairt  dhìomhanaich, 
nach  feudar  chur  an  suim  ? 

2  Rìghre  na  talmhainn  dh'èirich  su'as, 

's  na  h-uachdarain  gu  lèir  ; 
'N  aghaidh  lehobhah  chruinnich  iad  ; 
's  'n  aghaidh  aoin  ungta  Dè. 

3  Nis  briseamaid  an  cuibhreach  dhinn, 

(sud  thubhairt  iad  air  fad.) 
Na  boiun  a  b'àill  leo  iadhadh  oirnn, 
dhinn  tilgeamaid  gu  grad. 

4  An  Ti  air  nèamh  'n  a  shuidhe  ta, 

ni  esan  gàire  riu  ; 
Is  mar  chùis-mhagaidh  bithidh  iàd 
do  Thighearn  àrd  nan  dìxl. 

6  'N  sin  labhraidh  e  am  briathraibh  borb 
'n  a  chorruich  riu  gu  garg  ; 
Is  cuiridh  e  gu  cabhaig  iad, 
le  lasan  is  le  feirg. 

6  Gidheadh  do  dh'  ungadh  leam  mo  Righ 

gu  fìor  air  Sion  caomh  ; 
Is  ehuir  mi  e  'n  a  uachdaran 
suas  air  mo  thulaich  naoimh. 

7  Cuiridh  mi  'n  cèill  an  t-ordugh  ud  ; 

thubhairt  lehobliah  rium, 
•ò 


Is  tu  mo  mhacsa ;  's  ann  an  diugh 

a  ghineadh  thusa  leam. 

8  larr  orm,  's  mar  oighreachd  bheir  mi 

na  fineacha  gu  lèir  :  [dhuit 
'S  mar  sheilbh  ro-dhìleas  bheir  mi  dhuit, 
fad  iomail  crlch'  gach  tìr'. 

9  Nithear  le  slait  de'n  iarunn  chruaidh, 

gu  luath  am  briseadh  leat ; 
'N  am  bloighdibh  beaga  pronnar  iad, 
mar  phota  crè  le  d'  neart. 

10  0  rìghrean,  uime  sin,  a  nis, 

gabhaibh-sa  ciall  gu  lèir  ; 
A  bhreitheamhna  na  talmhainn  fòs, 
grad-fhoghlumaibh  deadh  bheus. 

1 1  Do'n  Tighearna  lehobhah  mòr 

aoraibh-sa  sìos  gu  ceart, 
Le  h-eagal  deanaibh  seirbhis  mhaith 

do  Thighearna  nam  feart, 
'S  le  ball-clirith  deanaibh  gairdeachas. 

12  Do'n  mhac  grad-thugaibh  pòg, 
Air  eagal  gu  las  'fheargsan  ruibh, 

g'ur  milleàdh  anns  an  ròd. 

An  uair  a,  bhitheas  corruich  air 

a'  lasadh  ach  gu  beag. 
Is  beannaicht'  iad,  gach  Uile  neach, 

au  dòchas  air  a  leag. 

SALM  IIL 

1  "VI'ACH  lionmhor  iad  mo  naimhde,Dhia 
Iri   sìor-dhol  am  meud  gach  là  ? 

Is  luchd  mo  thrioblaid  iomadh  iad, 
ag  èiridh  riura  a  ghnàth. 

2  Ri  ra'anara  iomadh  tlieir  nach  'eil 

aon  fhurtachd  aig  an  Dia : 

3  Ach  's  tu  fear-togalach  mo  chinn, 

mo  ghlòir,  is  tu  mo  sgiath. 

4  Air  Dia  do  ghairm  mi  fèin  le  ra'  ghuth, 

dh'  èisd  as  a  thulaicli  naoimh  : 

5  Luidh,  choidil,  agus  mhosgail  mi, 

chum  Dia  mi  suas  gu  caomh. 

6  Cha-n  eagal  leara  deich  raìle  sluagh, 

ged  chuairticheadh  iad  mi. 

7  Mo  Thighearn  èirich  suas  gu  luath, 

is  cuidich  leam,  a  Dhc  : 

Mo  naimhde  bhuail  thu  air  an  gial ; 
bhris  fiacla  fòs  nan  daoi. 

8  'S  le  Dia  an  fhurtachd  :  air  do  shluagh 

do  bheannachd  tha  gun  dìth. 

SALM  IV. 
1  r\  THUSA  Dhia  ud  m'ionracais, 
èisd  rium  tràth  èigheam  riut ; 
'S  tu  dh'fhuasgail  orm  's  rai  ann  an  teinn ; 
fòir  orra,  is  èisd  mo  scread. 


SAILM  V 

2  Mo  ghlòir  cia  fhad,  a  chlann  nan  daoin', 

gu  nàire  chaochl'eas  sibh  ì 
A'  tabhairt  evàidh  do  dliìomhanas, 
is  leanas  bveugau  ruibh  ì 

3  Biodh  agaibh  fios  gu'n  d'  ròghnuich  Dia 

dha  fèin  an  duine  naomli  ; 
'ÌS  uair  dh'èigheas  mi,  bheir  e  gu  beachd 
sar-èisdeachd  do  mo  ghlaodh. 

4  Biodh  eagal  oirbh  's  na  deanaibh  lochd: 

labhraibh  ri  'ur  cridh'  fèin, 
Gu  li-uaigneach  air  'ur  leabaichibh 
bibli  tosdach  raar  an  ceudn'. 

5  Dcadh  ìobairt  thaitneachthugaibh  uaibh, 

do'n  ionracas  a  ghnàtli ; 
'S  'ur  dòchas  cuiribh  ann  an  Dia, 
ag  earbsadh  as  gach  là. 

6  Ni  maith  co  noclidas  duinn  a  nis  ? 

tha  mòran  ac'  ag  ràdh  : 
Ach  dealradh  glan  do  ghnùise,  Dhè, 
tog  oirnne  suas  a  glmàth. 

7  'S  mò  chuir  thu  dh'aoibhneas  ann  am 

no'n  uair  a's  lionmhoir'  coirc,  [chridh', 
No,  aca  sud,  a's  saoibhre  fion 
a'  cinneachduinn  gun  airc. 

8  An  sìth-shàimh  luidhidh  mi  faraon, 

is  coidlidh  mi  le  suain  : 
Oir's  tusa  mhàin  bheir  dhomh,  a  Dhè, 
fo  dhìdean,  còmhnuidli  bhuan. 

SALM  V. 

1  ~f~\  0  m'  bhriathraibh  tabhair  aire,  Dhè, 
JL/  is  beaclidaich  air  mo  smuain. 

2  Eisd  guth  mo  ghlaoidh,  mo  K.ìgh  's  mo 

oir  guidheam  ort  gu  dian.  [Dhia. 

3  Mo  ghuth  do  chluinuear  leat,  a  Dhè, 

air  maduinn  gach  aoin  là  : 
Gu  moch  do  dheanam  urnuigh  riut, 
is  dearcam  ort  a  ghnàth. 

4  Cha  tus'  an  Dia  le  'm  miann  an  t-olc ; 

is  lochd  cha  chaidir  thu  : 

5  Clia  seas  an  t-amadan  a'd'  làth'r  ; 

's  fuath  leat  luchd-uilc  nach  fiu. 

6  Do  sgriosar  leat  luchd-Iabhairt  bhreug : 

is  gràin  le  Dia  faraon 
An  duine  fuileachdach,  's  an  ti 
chuni  cealgaireachd  a  chlaon, 

7  Ach  mise,  thig  mi  chum  do  theach, 

thaobh  meud  do  ghràsa  caomh' : 
Is  ann  ad  eagal  aoraidh  mi, 
m'aghaidh  ri  d'theampull  naomh. 

8  Fa  chiiis  mo  naimhde,  treòraich  mi, 

a'd'  clieartas  naomh,  a  Dhè, 
Is  deansa  romham,  air  gach  ball, 
do  shlighe  dìreach  reidh. 

9  Oir  cha-n  'eil  cinnt  no  ceart  'n  am  beul, 

fior-aing'eachd  annta  ta ; 
An  sgòrnaii  fosgailt'  tha  mar  uaigh, 
le  miodal  teangaidh  tlàtli. 

10  Le'n  comhairlibTi  leig  tuiteam  dhoibh  ; 

sgrios  iad,  a  Dhè,  'n  an  lochd  : 
'N  ani  peacaibh  lionmhor  fuadaich  iad, 
oir  rinn  iad  ccannairc  ort. 
4 


,  VI,  VII. 

11  Ach  aoibhneas  air  gach  neach  gu  robh 

ni  barrant  dhiot  'n  an  airc  : 
Is  deanadh  iad  buan  ghairdeachas, 

oir  ni  thu  dhoibh  cùl-taic' : 
Biodh  annad  ait,  le'n  ionmhuinn  d'ainm, 

12  oir  beannaichidh  tu,  Dhè, 
Am  fìreau  :  ni  thu  le  do  ghràs 

a  chuairteach',  mar  le  sgèith. 

SALM  VL 

1  4  THIGHEARN,  ann  ad  chorruich 
JTjL  na  cronuich  mi  gu  garg  ;  [mhòir 
Na  dean  mo  smachdachadh  gu  gexir, 

an  uair  a  lasas  d'fhearg. 

2  Deau  tròcair  orm,  a  Dhia  nan  gràs, 

oir  lag  tha  mi  gun  cheisd  : 
Dhia,  slànuich  mi  a  nis  a'm'  fheum, 
oir  tha  mo  chnàmhan  brist'. 

3  Tha  m'anara  air  a  chràdh  gu  geur: 

ach  thusa,  Dhè,  cia  fhad  ? 

4  PiII,  fuasgail  m'anam  ;  agus  fòir 

le  tròcair  orm  gu  grad. 

5  Oir  ort,  a  Thighearna,  's  a'  bhàs, 

cha  chuimhnichear  gun  cheisd  : 
Cò  bheir  dhuit  buidheachas  's  an  uaigh, 
no  bheir  ort  luaidh  am  feasd  ? 

6  Le  m'  osnaich  tha  mi  sgìth  ;  's  an  oidhch 

a'  cur  rao  leab'  air  snàmh  : 
Le  m'dheuraibh  m'uirigh  uisgicheam 
's  an  àm  bu  chòir  dhorah  tàrah. 

7  Mo  shiìil  a  ta  air  fàilneachadh 

fa  chùis  mo  bhròin  gach  tràth  ; 
Is  tha  i  dol  gu  h-aois,  air  son 
m'  uil'  eascairde  a  ghnàth. 

8  A  luchd  na  h-aingidheachd  gu  lèir, 

imichibh  uam  am  fad  : 
Oir  chuala  Dia  gu  tròcaireach 
àrd-ghuth  mo  chaoidh  gun  stad. 

9  An  athchulnge  a  chuir  mi  suas, 

chuala  lehobhah  i ; 
Is  gabhaidh  e  gu  toileach  uam 
an  urnuigh  a  ni  mi. 

10  Air  m'  eascairdibh  gu  robh  air  fad 

nàir'  agus  cùradh  geur  : 
Is  pilleadh  iad  air  ais  gu  luath 
le  masladh  mòr  gu  lèir. 

SALM  VII. 

1  /~\  DHI A,  mo  Thighearn,  earbam  riut : 

orm  furtaich  agus  fòir, 
Is  saor  mi  fòs  o  shàruchadh 
mo  nàmh  tha  orm  an  tòir. 

2  Air  eagal,  mar  ni  leòmhantreun, 

gu'n  reubar  m'anam  leis  : 
A'  deanamh  liodairt  air  gu  mìn, 
gun  neach  ga  m'  fhuasgladh  as. 

3  lehobhah  Dhè,  ma  rinn  mi  so ; 

ma  tha  lochd  air  mo  làimh  : 

4  Ma  dh'ìoc  mi  olc  do'n  fhear  a  bha 

an  sìochant  dhomh,  's  an  dàimh  ; 
(Ni  h-amhluidh  sin,  ach  rinn  mi'u  ti 
a  theasairginn  gu  blàth. 


SAILM 

A  bha  gun  aobliai-  is  gTiii  chùis 
'n  a  uàmhaid  dhomh  gach  là.) 

5  Leanadh  an  nàmhaid  m'anam  fèin, 

glacadli  se  e,  's  gu  làr 
Saltradh  mo  bheatha,  leagadh  fòs 
m'urram  's  an  dus  le  tàir, 

6  Eirich,  a'  d'flieirg,  tog  suas  thu  fèia 

fa  chorruich  m'  eascair  thrèin 
Is  cbum  na  breth  a  dh'orduich  thu 
mosgail  fa'm  cliùis,  a  Dhè. 

7  Mar  sin  ni  coimhthional  ari  t-sluaigh 

do  chuairteachadli  gun  tàmh  ; 
Is  uime  sin  fa'n  cìiis,  a  Dhè, 
pill  fèin  gu  ionad  àrd. 

8  Breth  air  au  t-sluagh  gu  lèir  bheir  Dia  : 

rèir  m'ionracais  dean  breth, 
A  rèir  mo  neòchiout  fèiu,  a  Dhèj 
gu  teann  cuir  as  mo  leth. 

9  0  thigeadh  crìoch  air  olc  nan  daoi, 

ach  daingnich  daoine  còir'  : 
'S  feai'-sgrudaidh  cridh',  is  rannsaich  airn' 
Dia  cothromach  na  glòir'. 

10  'S  e  Dia  mo  sgiath,  's  e  dh'fhurtaicheas 

air  iuchd  a'  chridhe  cheirt. 

11  Breitheamh  luchd-còrach  Dia,  gach  là 

am  feirg  ri  luchd  droch-bheirt. 

12  Ma  's  e  's  nach  piU  an  daoi  air  ais, 

a  chlaidheamh  lìomhaidh  Dia  : 
Air  lagh  a  bhogha  chuir  gu  teann, 
gu  caitheamh  ullamh  dian. 

13  Fior-acfuin  agus  innil  bàis 

sin  dlieasaich  e  dha  fèin  ; 
'S  a  shaighde  guineach  leig  e  mach 
an  aghaidh  luchd  dhrochbheus. 

14  Mar  mhnaoi  ri  saoth'r  is  amhluidh  sin, 

an  daoi  ri  olc  a  ta  ; 
Feuch  aimhleas  ghabh  mar  thorachas, 
breug  rugadh  ieis  guu  stà. 

15  Chladhaich  e  slochd,  is  threachail  e, 

is  thuit  's  a'  chlais  a  rinn  : 

16  Thig  'aimhleas  air  a  chloigionn  fèin, 

is  'fhòirueart  air  a  cheann. 

17  A  rèir  a  cheartais  molaidh  mi 

an  Tighearn,  air  gach  àm  : 
Do  ainm  lehobhah  seiunidh  mi, 
oir  's  e  a's  àirde  tli'ann. 

SALM  VIIL 

1  T  EHOBH AH  Dhia,  cia  mòr  tha  d'ainm 

J.  air  feadh  gach  uile  thìr  ! 
Do  ghlòir  do  shocraich  thu  os  ceann 
nam  flaitaeas  is  nan  speur. 

2  A  beul  nan  naoidli  's  nan  ciochran  maoth' 

bhrìgh  d'eascair  dh'orduich  neart, 
An  nàmhaid  chum  gu  coisgeadh  tu, 
's  an  dioghaltach  mi-cheart. 

3  Do  speuran  tràth  thug  mi  fainear, 

obair  do  mheura  fèiu  ; 
A'  ghealach  is  na  reulta  glaià', 
a  dh'orduich  thu  le  chèil' : 


VIII,  IX. 

4  Duine  ciod  e,  gu'n  cuimhnichteadh  1 
no  'mhac  gu'm  fiosraicht'  leat  ? 

5  De'n  iubhe,  's  beag  a  chum  thu  uaith', 
air  'n  d'fhuair  ua  h-aiugil  ceart ; 

Oir  chuir  thu  c(jron  àluinn  air, 
le  maise  's  glòir  tliar  chàch. 

6  Air  oibribh  fòs  do  làmh  thug  thu 
dha  uachdranachd  air  fad. 

Gach  dùile  chuir  fo  'chosaibh  dha, 
a  chruthaich  thuSa  riamli : 

7  Caoraich,  is  buar,  's  gach  ainmhidh  fòs, 
tha  'g  imeachd  air  an  t-sliabh. 

8  An  eunlaith  tha  's  an  athar  shuas, 
au  t-iasg  a  ta  's  à'  chuan, 

'S  na  shiubhlas  fòs  air  slighe  tuinn, 
sin  thug  thu  dha  gu  buan. 

9  A  Dhia,  ar  Tighearn  is  ar  Dia, 
d'ainm-sa  cia  h-uasal  e  ! 

Air  feadh  gach  talinhainn  agus  tìr 
is  mòr  e  sud,  a  Dhè. 

SALM  IX. 

1  1"  B  m'uile  chridhe  bheir  mi  dhuit, 
fl  À  àrd-mholadh  binn,  a  Dhè  ; 

Is  d'oibre  mìorbliuileach  air  fad 
sior  chuiridh  mi  an  cèiU. 

2  Fòs  ni  mi  annad  aoibhneas  ait, 
is  gairdeachas  gu  mòr  : 

Do  d'ainm-sa  seinnidh  raise  cliu, 
O  Thi  a's  àirde  glòir. 

3  A  rls  trath  phillear  air  an  ais, 
nio  naimhde,  thèid  gu  làr  ; 

Oir  tuitidh  iad  is  thèid  doibh  as, 
a'd'fhianuis  fèin  gun  dàil. 

4  Mo  chòir  rinn  thusa  sheasarah  dhomh, 
gu  daingean  ia  gu  treun  : 

A'd'  chaithir  chothroim  shuidh  thu  shuas, 
mar  bhreitheamh  ceart  am  binu. 

5  Is  thug  thu  air  na  cinuich  smachd, 
sgrios  thu  na  daoine  daoi : 

An  ainra  do  chuir  thu  as  gu  glan, 
o  liuu  gu  hnu  a  chaoidli. 

6  (Air  sgrios  an  nàmh  chaidh  crioch  am 
leag  thu  am  bailte  treuu';       [fcasd :) 

An  iomradhsan  's  an  cuimhne  fòs 
do  theirig  sin  lco  fèin. 

7  Ach  mairidh  Dia  gu  bunaiteach : 
chuir  caithir  suas  chuui  breth. 

8  Bheir  air  au  domhan  cothroiu  ceart, 
le  còir  do'n  t-sluagh  fa  leth. 

9  Mar  dhaingneach  bithidh  Dia  nam  feart 
do'n  ti  a  ta  fo  leòu  : 

An  trioblaid,  tearuiunn  dìleas  e, 
ri  faicinn  neach  fo  bhròn. 

10  Gach  neach  'g  am  bheil  air  d'ainm-sa 
ui  dòchas  dhiot,  is  bun  .•  [fios 

Oit  raheud  's  a  ta  ga  d'  iarraidh,  Dhè, 
cha  trèig  thu  iad  gu  tur. 

11  Do'n  Triath  d'an  còmhnuidli  Sionnaomii, 
seinuibh-sa  chu  gu  biun ; 


SALM 


X. 


Aithrisibli  fòs  am  measg  an  t-sluaigh 
iia  giùomharau  a  rinn. 

12  Tràth  ni  e  rannsacliadh  air  fuil, 

'n  sin  cuimhneach  orra  ta  ; 
Cha  leig  air  dearmad  glaodh  nam  bochd, 
a  ghairmeas  air  a  glmàth. 

13  Fòir  orm,  a  Dhè,  is  amhairc  air 

mo  thrioblaid  o  luchd  m'fhuath' ; 
A  Dhe,  a  ta  ga  m'  tliogail  suas 
o  dhorsaibli  bàis  gu  laath. 

14  An  dorsaibh  nighinn  Shioin  chaoimh 

gu  sgaoilinn  d'uile  chliu  : 
Is  ni  mi  gairdeachas  air  sgàth 
na  slàiiite  dheònaich  thu. 
1.3  Thiiit  sios  na  cinnich  anns  an  t-slochd 
a  chladhaich  iad  do  chàch  ; 
Is  anns  an  lion  a  dh'fholuich  iad, 
tha'n  cosa  fèin  an  sàs. 

IG  Aithnicliear  Dia  's  a'  bhreth  a  ni, 
'u  uair  thuiteas  daoi  's  an  drip ; 
Is  ann  an  gniomh  a  làmha  fèin 
teann-ghlacar  e  's  an  rib. 
17  Pillear  luclid-uilc  is  aingidheachd 
gu  li-ifrinn  sìos  gu  lèir  ; 
'S  na  fìneachan  nach  cuimhnich  Dia, 
pillear  iad  sios  le  chèil'. 

15  An  t-ainnis  truagh  cha  tèid  am  feasd, 

air  dearmad  no  air  dìth  ; 
Air  dòclias  fòs  an  duiue  bhochd 
gu  bràth  cha-n  f  haicear  claoidh. 

19  A  Thighearn,  èirich,  's  na  leig  buaidh 

le  neach  d'an  dual  am  bàs  ; 
Breth  thugar  air  na  cinneachaibh 
a'd'fhiauuis  anns  gach  càs. 

20  Cuir  eagal  orrasan  gu  mòr, 

lehobhah  Dhia  nam  feart ; 
Gu'n  aithnicheadh  na  slòigh  gu  lèir 
iad  fèin  nan  daoine  meat'. 

SALM  X. 

1  /^IOD  uime  'n  seas  thu  fad  o  làimh, 

lehobliah  làidir  thrèin  ? 
An  aimsir  teinn  is  trioblaid  mhòir 
an  dean  thu  d'fholach  fèin  'ì 

2  An  droch  dhuin'  tha  na  àrdan  borb 

gu  dian  air  tòir  a'  bhochd  : 
Ach  glacar  iad  's  na  h-innleachdaibh 
a  dhealbh  iad  fèin  chum  lochd. 

3  Oir  ni  an  droch  dhuin'  ràiteachas 

à  miann  a  chridhe  fèin ; 
'S  na  daoine  sanntach  molaidh  e, 
ge  beag  air  Dia  am  mèin. 

4  An  droch  dhuin'  a'ni'  fior-àrdan  gruaidh' 

cha  glioir  e  air  an  Triath  ; 
'Na  chridhe  cha-n  'eil  uair  air  bith 
gnè  smuaineachaidh  air  Dia. 

5  Tha  'uile  slilighe  doilghiosach, 

o  'shealladh  's  àrd  do  bhreth  : 
A'  sèideadh  pluic  gu  fanoideach, 
mu  'eascairdibh  gach  leth 
6 


6  'N  a  chridhe  fèin  do  labhair  e, 

am  feasd  cha  ghluaisear  mi : 
Oir  cha  tig  àmhghar  orm  gu  bràth, 
no  trioblaid  fos  g'am  chlaoidh. 

7  Do'n  iogan,  mhallachadh,  's  do  ghò, 

a  bheulsan  làn  a  ta : 
Tha  aimhleas  mòr  is  dìomhanas 
fo  'theangaidh-san  a  ghnàth. 

8  An  diomhaireachd  nam  bailte  beag* 

gnàth-suidhidh  e  gun  fhios  ; 
Tha  'shiiil  air  bochd  's  air  neòchiontach, 
'gam  mort  an  uaignidheas. 

Tha  'shìiile  nimhneach  mar  an  ceudn', 

ro-ghuineach  geur  gu  lochd, 
A'  dearcadli  ann  an  dìomhaireachd 
chum  sgrios  an  fliìrein  bhochd. 

9  Mar  leòmhan  luidh'  am  foill  a  ta, 

'n  a  thàmh  an  garaidh  dion, 
Ghabhail  nam  bochd :  is  ghlac  e  iad 
'g  an  tarruing  ann  à  lion. 

10  Crùbaidh  is  cromaidh  e  gu  làr, 

chum  dha  nach  mothaich  neach  : 
Le  'laochraibh  clmm  gu'n  leagadh  e 
ara  bochd  a'  gabhaii  seach. 

11  Is  thubliairt  e  'n  a  chridhe  fèin, 

dliìchuimhnich  Dia  gun  cheisd : 
Seadh  dh'fholuich  e  a  ghnìiis  an  cèin, 
cha  lèir  dha  sud  am  feasd. 

12  lehobhah,  èirich  suas  an  àird, 

a  Dliia  ta  neartmhor  treun, 
Togsuasdolàmh:  'snadearmaid  chaoidh 
na  deòraidh  bochd  'n  am  feum. 

13  Na  daoine  dona  c'uim'  an  dean 

iad  tarcuis  ort,  a  Dhè  ? 
An  neach  ud  thubhairt  'n  a  chridh'  fèin, 
cha-n  fhiosraichear  leat  e. 

14  Chunnaìc  thu  sin,  oir  dhuit  is  lèir 

gach  dochair  is  gach  spìd, 
A  chiim  le  d'iàimh  gu  tòir  thu  dhoibh 

comain  an  uilc  a  ni'd  : 
S'  ann  ortsa  dh'fliàg  an  duine  bochd 

e  fèin  a  chur  fo  dhìon, 
O's  tu  fear-cuidich  agus  neart 

nan  dìlleachdan  guu  mhaoin. 

15  Gairdean  an  droch  dhuin'  is  an  daoi 

leòn  tbus',  is  bhris,  a  Dhè  ; 
Is  ranusaich  'uile  lochd  gu  geur, 
gu  ruig  nach  faighear  e. 

16  Gu  suthain  isgu  siorruidh  fòs, 

lehobhah  ta  'n  a  Righ  : 
Sgriosadh  na  cinnich  as  gu  tur, 
is  ghlanadh  as  a  thìr. 

17  Miann  nan  daoin'  ùmhal  chual  tu'  Dhè; 

an  cridhe  ni  thu  gleust ; 
Is  bheir  thu  air  do  chluais  gu  beachd 
an  gearansan  gu'n  èisd  : 

18  A  chumail  ceirt  ri  dìlleachdain, 

's  ri  daoinibh  brùite  truagh', 
A  chum  nach  tugadh  duin'  o'n  ùir 
ui  's  mò  air  fòirneart  luaidh. 


SAILM  XI,  XII, 
SALM  XI. 

1  IV /TO  dhòchas  chuir  mi  ann  an  Dia ; 
ISJL  ciod  uime  'n  abradh  sibh 

lli  m'auam,  chum  mo  chur  air  glieilt, 
teich  as  mar  eun  gu  d'  shliabli  ì 

2  Feuch  chuir  na  h-aiugidh  bogh  air  lagh, 

air  sreing  an  saighead  glileus, 
Thilgeadh  's  an  dòvch'  au  ti  ta  ceart 
'u  a  chridhe  fòs  's  'n  a  bheus. 

3  Ma  thèid  na  bunaite  air  dhìth, 

ciod  ni  au  duine  còir  ? 

4  Tha  Dia  'n  a  theampull  naomh,  iair 

tha  'chaithir  làn  do  ghlòir  :  [nèamh, 
Is  lèir  d'a  shùilibh-san  gach  dtiil, 

's  an  donihan  mhòr  a  ta  : 
Le  'rosgaibh  clann  nan  daoin'  air  fàd 

raunsaichidh  e  a  ghnàth. 

5  Rannsaichidh  Dia  na  fìreanaich  ; 

ach  luchd  nà  h-aingidheachd 
Is  fuath  le  'anam,  is  gach  neach 
thug  spèis  do  ragaireachd. 

6  Air  daoiiiibh  droch-mhuint'  dòirtidh  Dia 

nuas  ribeachan  gun  dìth  ; 
Is  teine,  pronnusc,  's  doiuionil  gharbh, 
cuibhriouu  an  cup'  do  ni. 

7  Oir  Dia  tha  cothromach  is  ceart, 

is  ionmhuinn  leis  a'  chòir  : 
Ag  amharc  air  na  fìreanaibh 
le  deadh  ghnùis  làn  do  ghlòir. 

SALM  XÌL 

1  VriS  fòir,  is  cuidich  leam,  a  Dhè; 

's  gun  deadh  dhuiq'  idir  aun  : 
Ivatreibhdhiriclimeasgchloinn  nan  daoin' 
ri  'm  faghail  tha  ro  ghanu. 

2  Labhraidh  gach  neach   r'a  choimhear- 

a'  bhreug  le  miodal  bèil :  [snach 
Le  cridhe  dìibailt'  làn  do  cheilg, 
sior-labhraidh  iad  ri  chèil'. 

3  Gach  beul  tha  làn  do  ghabhann  tlàth, 

d'an  gnàth  bhi  leam  is  leat ; 
An  teangadh  bhruidhneach  àrdanach 
sgathar  le  Dia  uam  feart. 

4  A  tlmbhairt,  Orra  bheir  sinu  bua,idh 

le'r  teangaidh  fèin  a  mach  ; 
'S  leinn  fèiu  ar  beul :  cò  e  an  Triath 
a  chuireas  sinn  fo  smachd  ì 

5  Ri  sàruchadh  nan  deoradh  truagh', 

ri  osnaich  dhaoine  bochd, 
Jv^is  èiridh  mi,  (ars'  Dia,)  g'an  dioH) 

o'n  dream  ta  bagradh  lochd. 
.  6  Is  fiorghlan  focal  IJhè  gu  dearbh  ; 

amhluidh  niar  airgiod  e, 
A  leaghadh  is  a  ghlanadh  fòs 

seachd  cuairt  an  suacan  crè. 

7  Coimhididh  tus'  iad  uile,  Dhè, 
dionaidh  tu  iad  a  ghnàth. 
O'n  ghinealach  so  nis  a  th'anii, 
's  0  sin  a  mach  gu  bràth. 


XIII,  XIV,  XV. 

8  Gluaisidh  gach  aon  taobh  luchd  an  ui!c, 
is  togaidh  iad  an  ceann  ; 
An  t-àm  's  an  cuircar  suas  gu  h-àrd 
na  daoin'  a's  suaraich'  t'ann. 

SALM  XIII. 

1  /^IA  fliad  a  dhearmadar  mi  leat, 

a  Dhia,  an  ann  gu  bràth  ? 
Cia  fhad  a  cheileas  tu  do  ghiiilis 
0  m'anam  truagh  gach  tràtli  ì 

2  Cia  fhad  bhios  imcheist  ann  am  chom, 

le  cridlie  trom  gach  là  1 
Cia  fhad  a  chuirear  tharum  suas 
an  ti  bha  dhomh  'n  a  nàmh  't 

3  Tabliair  fainear,  is  freagair  mi, 

a  Thighearna  mo  Dhia  ; 
Soillsich  mo  shùile,  codal  trom 
chum  bàis  nach  coidil  nii. 

4  Eagal  gu'n  abair  rium  mo  nàmh, 

chaidh  agam  air  a  nis  ; 
'S  gu'n  dean  mo  nainihde  gairdeachas, 
an  uair  a  dli'  aomar  mis'. 

5  Ach  dh'earb  mi  à  do  ghràs  ;  is  bidh 

mo  spiorad  ait  a'd'  slilàint : 

6  Is  seinnidh  nii  gu  binn  do  Dhia 

air  sou  a  phailteis  ghnà'icht'. 


SALM  XIV. 


1  ' 


A  chridhe  deir  an  t-amadan, 
cha-n  'eil  ann  Dia  air  bith  : 
Taid  truaiilidh,  's  oiUteiI,  fòs  an  gnìomh ; 
cha-n  'eil  anu  neach  ni  maith. 

2  An  Tighearn  dli'amhairc  e  o  nèamh, 

air  cloinn  nan  daoine  nuas  ; 
A  dh'fheuchainn  ah  robh  tuigs'  aig  ncach 
na  dh'iarradh  Dia  nan  gràs. 

3  Ach  chlaon  an  t-iomlan  diubh  a  thaobh, 

ro-shalach  taid  gù  lèir  ; 
Cha-n  'eil  aou  neach  a'  deanamh  maith, 
Cha-n  'eil  fiu  aon  fo'n  speur. 

4  Am  bheil  aig  droch-dhaom'  tuigs'  air  bitli 

tha  'g  itheadh  suas  gu  dian 
Mo  phobuill-sa,  niar  aran  blast', 
's  nach  'eil  a'  gairm  air  Dia. 

5  An  sin  do  ghabh  iad  eagal  mòr, 

air  son  gu  bheil  gu  fìor 
Dia  ann  an  giuealach  is  linn, 
nam  fireanach  do  shior. 

6  Comhairl'  an  truaghain  nàraicb  sibh, 

chibnn  Dia  'n  a  thearmUnn  da ; 

7  A  Sion  0  gu  tigeadh  mach 

slàint'  Israeil  gach  là  ! 

An  uair  bheir  Dia  air  ais  o  bhruid 

a  phobull  fèin  le  chèil', 
Air  lacob  bithidh  aoibhneas  mòr, 

's  aiteas  air  Israel. 

SALM  XV. 

1  f^O  dh'flianas  ann  ad  phàilliun  sbuas  1 
a  Thighearna,  cò  e  ? 


SAILM  XVI,  XVII. 


Air  do  chnoc  naomh  cò  'n  ti  sin  leat 

a  chòmhnuichcas  gach  re  ? 

2  An  ti  a  ghluais  gu  treibhdhireach, 

is  ionracas  a  chleachd, 
Labhras  an  fliìrnin  sin  a  mach 
a  ta  'n  a  cliridhe  steach. 

3  An  ti  nach  dean  air  neach  air  bith, 

cùl-cliàineadli  'ni  feasd  le  'bheul, 
Nach  dean  aon  lochd  d'achoimhearsnach, 
's  nach  tog  air  fòs  droch  sgeuL 

4  A  ni  trom-thailceas  air  an  daoi : 

ach  urram  dhoibh  a  bheir 
D'an  eagal  Dia  ;  's  nach  caochail  mionn 
ged  thigeadh  calldach  air. 

5  Airgiod  air  ocar  nach  do  chuir  ; 

an  aghaidh  fòs  nan  saoi 
Duais  nach  do  ghabh  :  cha  ghluaisear  e 
gu  bràth  mar  sin  a  ni. 

SALM  XV L 

1  "I^HIA,  boimhid  mi,  oir  ahnad  feia 

a  ta  nio  dhòigli  gu  fidr  ; 

2  0  m'anam,  thubhairt  tliu  ri  Dia, 

is  tu  mo  Thriath  gu  sior. 

3  Mo  nihaitheas  ort  gu  dearbh  cha  ruig  ; 

ach  air  na  naoirali  a  ta  i 
Air  thalamli,  's  air  na  ilaithibh  fior,  ' 
'g  am  bheil  mo  ghean  's  mo  ghràdh. 

4  Mòr-mheudaichear  an  doilghios  doibh, 

a  dheifricheas  gu  luath 
Air  lorg  dlièe  eile  choimheach  bhrèig', 

a'  cur  ri  cràbhadh  truagh  : 
An  ìobairt-dhibhe  tha  de  fhuil 

cha-u  ofrail  mi  gun  cheisd, 
Is  air  an  ainmibh  aun  am  bheul 

cha  toir  mi  luaidh  am  feasd. 

5  Cuibhrionn  mo  chup'  is  m'oighreachd  Dia : 

's  tu  sheasas  dhomh  mo  chrann. 

6  An  àitibh  aoibhneach  thuit  mo  libn  : 

's  leam  oighreachd  bhreagh  nach  gann. 

7  Bheir  mise  buidheachas  do  Dhia, 

thug  comhairl'  orm  a'm'  fheum  : 
Tha  m'airne  fòs  an  àm  na  h-oidhch' 
ga  m'  theàgasg  mar  an  ceudn'. 

8  Do  chuir  mi  romham,  anns  gach  bùis, 

an  Tighearn  niòr  a  ghnàth  ; 
Chionn  air  mo  dheas  làimh  gu  bheil  e, 
cha  ghluaisear  mi  gu  bràth. 

9  Mo  chridh'  ni  aoibhneas  uime  sin, 

ni  gairdeachas  mo  ghlòir ; 
ÌHì  m'fheoil  fòs  còmhnuidh  fhoistineach 
le  dion  an  dòchas  mòr. 

10  Oir  anns  an  uaigh  cha-n  fhàgar  leat 

thioi  m'anam,  air  aon  achd  : 
'S  cha  leig  thu  fòs  do  d'sheirceinn  nabmh 
gu'ni  faic  e  truaillidheachd. 

11  Dhomh  sligh'  na  beatha  nochdaidh  tu: 

a'd'  làth'r  làn  aoibhneas  ta, 
Is  aig  do  dheas  làimh  fèin  a  Dhè, 
mòr  shubhachas  gu  bràth. 
8 


SALM  XVIL 

1  ISD  thus',  a  Thighearn,  ris  a'  cìioir, 
JLi  mo  glilaodh  thoir  aire  dha  ; 

Is  cluinn  an  urnuigh  thig  a  mach 
o  m'  bheul  gun  bhreug,  gun  ghò. 

2  Mo  bhreth  o  d'  fhianuis  tliigeadh  i : 

le  d'  shiiilibh  lèirsinneach, 
Seall  air  na  nithibh  sin,  a  Dhè, 
ta  ceart  is  cothromach. 

3  Dhearbh  thu  mo  chridh',  is  dh'fhiosraich 

's  an  oidhche  ;  dii'fìiionn  gu  geur ;  [thu 
Cha  d'fhuair  thu  maoin :  oir  b'e  mo  rùn 
nach  peacaichinn  le  m'  blieul. 

4  Mu  thimchioll  oibre  dhaoine  fòs, 

ghlèidh  mi  mi  fèin  gu  beachd 
Le  guth  do  bhèil,  o  cheumannaibh 
luchd-braid  is  ragaireachd. 

5  Cum  m'  imeachd  suas,  a  Dhia  nam  fcart, 

a'd'  shlighibh  ceart  gu  treun  : 
A'  d'  ròidd)h  dìreach  cum  mi  suas, 
riach  sleamhnuich  uam  mo  cheum. 

6  Oir  ghairni  mi  ort,  a  Dhè,  a  chionn 

gu'n  èisdear  leatsa  rium  ; 
Do  chluas  a  m'  ionnsuidh  crom  a  nuas, 
is  fòs  mo  ghearan  cluinn. 

7  Taisbein  do  chaoimhneas  iongantach, 

tha  gTàdhach  làn  de  chliu  ; 
0  thus'  a  shaoras  le  d'  dheas-làimh, 

an  droing  d'an  dòchas  thu, 
0"n  dream  'n  an  aghaidli  thogas  ceann. 

8  0  coimliid  mi  gu  treun, 

Mar  chloich  do  shùl :  dean  folach  orm, 
fo  sgàil'  do  sgiathan  fèin. 

9  O'n  droch  dhuin'  tlia  ri  fòirneart  orm, 

o  naimhdibh  sgriOsach  trcun, 
A  ta  ga  m'  chuairteachdh  gach  taobh, 
mo  chòimhead  Uatha  dean. 

10  'N  an  saill  a  ta  iad  druidte  suas, 

cainnt  uaibhreach  tha  'n  am  beul. 

11  Chrom  iad  gu  làr,  is  dhearc  le'n  sùil  j 

is  chuairtich  iad  ar  ceUm. 

12  Mar  leòmhan  gionacli  togarach 

chum  cobhartaicli  a  ghnàth. 
Mar  leòmhan  òg  an  dìorahaireachd 
a'  luidh'  am  plaid  a  ta. 

13  Eirich,  a  Dhè,  is  caisg  mo  nàmh, 

leag  sìos  gu  talamii  e  : 
O'n  droch  dhuiu,  ta  'n  a  chlaidheanih 
sacr  m'anaiu  uaith',  a  Dhè.  [dlmit, 

14  O'n  dream  tha  dhuit-sa,  Dhè,  mar  làimh, 

o  dhaoinibh  saogiialt'  dàn', 
'G  am  blieil  an  cuibhrionn  is  an  cuid 

's  a'  bheatha  so  a  mhàin. 
D'am  bheil  thu  tabhairt  làn  am  bronn 

à  d'ionmhas  diomhair  fòs  : 
Tha'n  gineil  lionmhor,  is  am  maoin 

fàgaidh  d'an  leanbaibh  òg'. 

15  Ach  air  mo  àhòhsa,  dearcam  air 

do  ghnùis  am  fireantachd  : 
Air  mosgladh  dhOmh  làn-dhiolar  mi, 
a  Dhè,  le  d'chosamhlachd. 


SALM  XVIII. 


SALM  XVIIL 

1  I  0  ctiioii  ort  fèin.  a  Dhia.  mo  threis. 

2  j.  »X  Mo  charra:g  Dia  gu  ceart, 

Mo  dhaingneach.  is  mo  Shlànuighear  : 

mo  Thiglieam,  is  mo  neart : 
An  ti  "s  an  cuj  mi  dòchas  fòs, 

mo  thargaid  is  mo  sgiath, 
Adharc  mo  shlàinte  e  ga  beachd, 

mo  bhaideal  àrd  's  e  Dia. 

3  Xis  gaiream  air  an  Tigheama, 

dan  dlighear  moladh  sior : 
Mar  sin  o  m  eascairdibh  gu  lèir 
coimhidear  mi  gu  fior. 

4  Chuir  tuilt«  dhroch  dhaoin'  eagal  orm, 

chaidh  umam  guin  an  èig. 

5  Fian  ifrinn  agus  liontan  bàis, 

romham  's  gach  àite  feuch. 

6  A'm'  èigin  ghoir  mi  air  mo  Thriath. 

dh'  èigh  mi  gn  h-àrd  le  m'  ghlaodh : 
Is  as  a  theampuil  naomha  fèin 

dh  eisd  e  mo  ghuth  gu  caomh. 
"X  a  fhianuis  is  "n  a  èisdeachd  fèin, 

mo  ghlaodh  do  ràinig  suas  ; 

7  An  talamh  air  gach  ceum  an  sin 

do  chriothuuich,  chrathadh,  ghluaia  : 

Bunaitean  nan  cnoc  's  nam  beann, 

do  ghluaiseadh  sin  gu  garg, 
Do  chriothnuicheadh  is  chrathdh  iad, 

a  chionn  gu  robh  air  fearg. 

8  Chaidh  deatach  as  a  shròin  a  mach, 

is  teine  loisgeach  mòr 
Chaidh  as  a  bheul,  is  lasadh  leis 
de  eibhlibh  ni  bu  leòr. 

9  Is  lùb  e  fùs  na  nèamha  fuidh', 

's  a  nuas  do  thuirling  e  : 
Fior-dliorchadas  is  dubh-aigein 
bha  sin  fo  chosaibh  Dhè. 

10  Air  chemb  mharcaich  e  gu  h-àrd, 

air  iteig  fòs  do  chaidh  : 
Is  bha  e  Fuath  ag  itealaich, 
air  bharraibh  sgiath  na  gabith'. 

11  Dubh-dhorchadas  mar  dhìomhaireachd 

do  chuir  e  uime  fèin  : 
Bu  phàiUiun  da  na  h-uisgean  dorch'j 
is  neulta  tiugh'  nan  speur. 

12  Do  chaidh  a  neulta  tiugh'  le  chèiT, 

is  clacha-meallain  fòs, 
Is  eibhlean  tein'  air  thoiseach  air, 
o'n  dealradh  bha  'n  a  ghnìiis. 

13  Einn  Dia  sna  speuraibh  taimeanach, 

is  leig  an  Ti  a"s  àird, 
A  ghuth  a  mach,  le  cloich-shneachd 
is  eibhlibh  teith  's  gach  àit.  [chruaidh, 

14  A  shaighde  leig  e  uaith'  a  mach, 

is  sgaoil  e  iad  air  fad, 
Tein-athair  orra  thilg  gu  mòr, 
is  chlaoidheadh  iad  gu  grad. 

15  Aigein  an  uisge  chunn'cas  ris, 

bha  steidh  an  domhain  nochdt' ; 
Le  sèideadh  anail  t'fheirge,  Dhè, 
le  d'  achmhasan  's  do  smachd. 
9 


16  A5  'ionad  àrd  do  chuir  e  nnaa, 

is  bhuin  e  mise  mach, 
Is  rinn  mo  tharming  mar  an  ceudn' 
à  h-uisgibh  iomarcacb. 

17  0  m'eascar  tDuI-chaiseach  is  threnn 

thug  e  dhomh  fuasgladh  deas, 
'S  o  luchd  mo  mhi-ruin  agus  m'fhtiath, 
bu  treis'  gu  mòr  ua  mis'. 

18  An  là  mo  thrioblaid  is  mo  theinn, 

thug  iounsuidh  orm  gun  fhios  : 
Ach  bha  mo  Dhia  'n  alhaice  dhomh, 
cha  sleanihnuich  uam  mo  chos. 

19  Gu  ionad  farsuinn  agns  reidh 

thug  esan  mi  a  mach  : 
Mo  theasairginn  do  rinneadh  leis, 
oir  ghabh  e  annam  tkclid. 

20  Kèir  m'ionracais,  is  gloine  làmh, 

do  chuìtich  Dia  maith  rium  : 

21  Air  seachran  naith'  cha  deachaidh  mi : 

a  shhghe  choimhdeadh  leam. 

22  Oir  'nile  bhreth  a'm'  fiiiauuis  tha : 

a  statuin  uam  nior  chuir. 

23  Bu  treibhdhireach  'n  a  làthair  mi : 

o  m'  aingeachd  fein  do  sguir. 

24  Ilèir  m"ionracais  is  gloine  lànih, 

an  seaUadh  beachd  a  shìd, 
Do  rinneadh  mise  chuìteachadh 
gu  caomh  lè  Dia  nan  dìd. 

23  Do'n  duine  ghràsail.  gràsmhor  thu, 
dìreach  do"n  treibhdhireach. 

26  Glan  thu  do"n  duine  ghlan,  is  fiaf 

do"n  duine  fhiat"  fa  seach. 

27  Isa  daoine  tha  fo  thrioblaid  mhòir, 

]àn-shaoraidh  tu  's  gach  àit ; 
Ach  bheir  thu  nuas  a'  mhtiiuntir  sin 
'g  am  bheil  an  sealladh  àrd, 

^8  Oir  lasaidh  tu  mo  choinneal  domh, 
is  ni  mo  Dhia  's  mo  Righ 
Mo  dhorchadas  a  shoiUseachadh, 
chum  soilleir  glan  gu  "m  bi. 

29  Mor  bhuidheàun  sluaigh,  le  d'  threis',  a 

do  bhriseadh  leam  air  fad  :  Ll^hè, 
Le  neart  mo  Dhia  thar  balla  lenm, 
is  chaidh  mi  fèin  gun  stad. 

30  Ach  Dia,  a  ta  shlighe  ceart : 

is  dhearbhadh  focal  Dè  ; 
Do"n  uile  dhream  a  dh'earbas  as, 
g'an  dion'  is  targaid  e. 

31  Oir  cò  is  Dia,  ach  thusa  Dliè  ? 

cò's  carraig  ach  ar  Triath  ? 

32  Aji  neach  an  ni  mo  shlighe  ceart, 

's  a  bheir  dhomh  neart,  'se  Dia. 

33  Mar  chosaibh  fèidh  ta  luath  chtmi  mitli 

mo  chosa  do  rinn  e, 
Air  m"àitibh  àrd'  ga  m"shocrachadh, 
a  chuji  nach  gluaisteadh  mi. 

34  Gu  comhrag  theagaisg  e  mo  làmh, 

ionnus  gu  d  thug  mi  buaidh, 
A'  briseadh  le  mo  ghairdeinibh 
bogha  do  n  stàilijan  chruaidh. 


SAILM  XIX,  XX. 


35  Thug  thusa  sgiath  do  shlàinte  dhomh, 

do  dheas  làmh  chum  mi  suas  ; 
Thug  orm  do  chaoimhneas  is  do  ghràdh 
gu  h-iubhe  mhòir  gu'n  d'fliàs. 

36  Mo  cheuma  rinn  thu  farsuinn  fo'm 

sin  domh  mar  fhuaradh  thus' ; 
loniius  gur  socrach  sheasas  mi, 
cha  sleamhnuich  uam  mo  chos. 

S7  Lean  mi  mo  naimhde  anns  an  ruaig, 
is  orra  rug  gu  cas  : 
Is  gns  'n  do  chlaoidheadh  iad  gu  lèir, 
nior  pliill  rai  fein  air  m'ais. 

38  Gun  chomas  èirigh  lot  mi  iad, 

is  thuit  iad  sìos  fo  m'  chois. 

39  Le  neart  chum  cath'  's  tu  chrioslaich  mi; 

na  dh'èirich  rium  leag  thus', 

40  Air  mhuineal  thug  thu  dhomh  tno  nàmh ; 

luchd  m'flmath'  gu'n  claoidh  gu  lèir. 

41  Ghlaodh  iad,  's  d'am  furtachd  cha  robh 

air  Dia,  's  clia  d'fhreagair  e.    [neach : 

42  Amhluidh  mar  dhus  a'  dol  le  gaoith, 

gu  mìn  do  phronn  mi  iad  ; 
Is  thilg  mi  iad  a  mach  a  rìs 
mar  chlàbar  air  an  t-sràid. 

43  0  strì  nan  daoine  shaor  thu  mi ; 

rinn  ceann  nan  einneach  dhiom  ; 
Na  daoine  riamh  nach  b'aithne  dhomh, 
ri  seirbhis  dhomh  do  chi  m'. 

44  Air  cluinntinn  dhoibh-san  iomradh  orm, 

gèillidh  iad  dhomh  gun  stad ; 
Is  ni  dhonih  coigrich  mar  an  ceudn' 
an  ìsleachadh  air  fad. 

45  Làn-sheargaidh  is  dubh-chrionaidh  as, 

na  coigi'ich  ud  gu  lèir  ; 
A'  teachd  le  h-eagal  's  uamhunn  mhòr 
a  mach  o'n  garaidh  fèin. 

46  Dia  beò  a  ta,  beannaicht'  gu  robh 

mo  charraig  fèin  gu  brath  : 
Is  Dia  mo  shlàinte  bitheadh  è 
air  'àrdachadh  a  ghnàth. 

47  Mo  dhioghaltas,  's  mo  leasachadh, 

's  e  Dia  a  bheir  a  mach ; 
'S  e  fòs  a  chuireas  dhomh  fo  sùiachd 
nà  slòigh  gu  h-iomadach. 

48  'S  e  dh'fhuasglas  mi  o  m'  eascairdibh  : 

's  tu  thog  mi  thar  gach  neach 
A  dh'èirich  rium ;  is  thug  mi  saor 
o  fhear  ua  h-eucorach. 

49  Am  nieasg  nan  cinneach,  uime  sin, 

bheir  mise  dhuit,  a  Dliè, 
Mòr  bhuidheachas ;  do  d'ainm-sa  fòs 
àrd-mholadh  seinnidh  mi. 

50  Bheir  esan  fuasgladh  mòr  d'a  righ : 

le  pailteas  ni  e  gràs 
Air  Daibhidh,  neach  a  dh'  ungadli  leis, 
is  air  a  shliochd  gu  bràth. 

SALM  XIX. 

1  LOIR  Diièlàn-fhoiIIsichidhnànèamh, 
XJH  's  na  speura  gnìonih  a  làmh. 

2  Tha  là  a'  deananih  sgèil  do  là, 

ìs  oidhche  dh'oidhth'  gun  tàmh 
10 


A'  teagasg  eèlais,  anns  gach  àit. 

3  Oir  cha-n  'eil  ionad  ann, 
No  cainnt,  no  uirghioll  fòs  air  bith, 

nach  cual  an  guth  gach  àm. 

4  Chaidh'm  fuaim  air  feadh  gach  tìre  niach, 

am  focal  chaidh  an  cèin 
Gu  crìch  na  cruinne,  chuir  e  annt' 
buan-phàilliun  àrd  do'n  ghrèin  : 

5  Neachtlia  marnuadh  fhear-pòsda  teachd 

o  'sheòmar  fèin  a  mach, 
Ta  ait,  mar  ghaisgeach  treun  a'  ruith 
a  rèis'  gu  togarach. 

6  A'  dol  a  mach  o  chrìch  nan  speur, 

mun  cuairt  g'an  crìch  a  gbnàth  : 
'S  cha-n  fholuichear  o  theas  na  grèin', 
aon  ni  's  a'  chruinne  ta. 

7  Is  iomlan  lagh  lehobhah  mhòir ; 

an  t-anam  iomp'chidh  e: 
Teisteas  an  Tighearna  tha  dearbh ; 
an  simplidh  glic  's  e  ui. 

8  Tha  statuin  fòs  an  Tighearn  ceart, 

'g  òur  aoibhneis  amis  a'  chridh' ; 
Glan-àithnte  Dè  a'  soillseachadh, 
nan  sùl  nach  maith  a  chi. 

9  Eagal  an  Tighearn  fior-ghlan  e, 

buan-mhaireanach  a  ghnàth: 
Fior  agus  cothromach  air  fad, 
a  bhreitheanais  a  ta. 

10  Is  fearr  r'an  iarraidh  iad  na'n  t-òr, 

an  t-òr  a's  fearr  air  bith : 
Ni  's  milse  na  a'  mhil  ta  iad, 
no  cìr  mheala  r'a  h-ith. 

11  A'  faotainn  rabhaidh  fòs  a  ta 

d'òglachsa  uath'  a  ghnàth, 
'S  'n  an  coimhead  cìiramach  gu  dearbh 
mòr-thuarasdal  a  ta. 

12  Cò  thuigeas  uile  sheachrain  fèin? 

glan  o  lochd  dìomhair  mi. 

13  0  pheacaibh  dànadais  air  ais 

cum  d'òglach  fèin,  a  Dhè ; 
Na  bitheadh  ac'  àrd-cheannas  orm : 

an  sin  biom  treibhdhireach, 
Is  fòs  o'n  pheacadh  mhòr  bidh  mi, 

fior-iont-aic  neòchiontach. 

14  0  Dhià,  mo  neart,  's  mo  shlànuighear, 

an  deadh  thoil  gabh  uam  fèin, 
Na  smuainte  ta  a'm'  chridhe  stigh, 
Ì3  briatbra  glan  mo  bhèil. 

SALM  XX. 

1  U  freagradh  Dia  thu  ann  an  là 
vJT  do  thrioblaid,  is  dò  phèin  ! 
Gu  deanadh  ainm  Dhè  lacoib  fòs 

sior-choimhead  ort  a'd'  fheum : 

2  Gu'n  cuireadh  thugad  cuideachadh, 

tràth,  as  a  theampull  naomh : 
Is  deanadh  e  do  neartachadh 
à  Sion  fèin  gu  caomh. 

3  Cuimhnicheadh  e  gu  gràsmhor  dhnit 

d'uil'  ofraile  gu  grad. 


SAILM  XXI,  XXIL 


Ts  gabhadh  e  gu  taitneach  uait 
d'ìobaii-te  loisgt'  air  fad. 
4  A  rèir  deadh  rùin  do  chridhe  fèin, 
tiùbhradh  e  dhuit  gu  maith ; 
Coimhliouadh  e  gach  comhairle 
tha  anu  ad  chridhe  stigh. 

6  Ni  sinne  aoibhneas  ann  ad  shlàint', 
is  an  ann  ainm  ar  Dia, 
Suas  togaidh  sinn  ar  brataichean: 
Dia  dheònaich'  t'uile  mhiann ! 

6  Nis  's  fiosrach  mi  gu  teasairg  e 

an  ti  a  dh'  ungadh  leis : 
Is  le  nearfc-saoraidh  deas  làimh'  Dhè 
0  nèamh  gu'n  èisdear  ris. 

7  Tha  cuid  ag  earbs'  à  carbadaibh, 

is  cuid  à  h-eachaibh  àrd' ; 
Ach  ainm  an  Tighearna  ar  Dia 
cuimhnichidh  sinn  's  gach  àit. 

8  Dh'  ìslicheadh  iadsan,  's  thuit  iad  sios : 

ach  dh'èirich  sinn  is  sheas. 

9  Dhia,  foir,  is  èisdeadh  ruinu  an  Righ, 

ttkth  ni  sinn  gearan  ria. 

SALM  XXL 

1  A  M  meud  do  neirt-sa,  Dhè  nan  dìil, 
J\.  bidh  aoibhneas  air  aa  Righ : 

Is  ann  ad  shlàinte  tliròcairich 
sòlas  cia  mòr  do  ni  ? 

2  Làn  mhiann  is  rìin  a  chridhe  fèin 

thug  thusa  dha  gu  seth : 
Aon  athchuinge  a  dh'iarr  a  bheul 
cha  d'  riun  thu  air  a  cleith. 

3  Oir  beannachadh  do  mhaitheis  mhòir' 

sin  thug  thu  dha  gu  moch : 
Is  chuir  thu  coron  àrd  m'a  cheann, 

do'n  òr  a's  deirge  dreach. 
i  Do  dh'  iarr  e  ortsa  beatha  bhuan, 

sin  thug  thu  dha  gu  fior : 
Is  thug  thu  sìneadh  saoghail  dha, 

a  chum  bhi  beò  gu  sior. 

)  A  thaobh  na  slàinte  thug  thu  dha, 
is  mòr  a  ghlòir  gach  àmi ; 
Ard-urram  agus  moralachd 
chuir  thusa  air  a  cheann. 
I  Oir  rinneadh  leat  ro-bheannaicht'  e 
air  feadh  gach  rè  gu  beachd ; 
Is  rinn  thu  e  làn-aoibhneach  fòs 
le  d'  ghnùis  an  tròcaireachd. 

Oir  ann  an  Dia  lehobhah  mor 

earbaidh  an  righ  a  ghnàth : 
Tre  thròcair  fòs  an  Ti  a's  àird', 

cha  ghluaisear  e  gu  bràth. 
Aimsidh  do  ghlac  air  d'uile  nàmh  ; 

air  d'eascar  do  làrah  dheas. 
Mar  àmhuinn  theinntich  ni  thu  iad, 

an  aimsir  d'fheirg'  g'an  sgrios : 

'N  a  chorruich  mhòr  ni  Dia  gu  fior, 

an  slugadh  sios  air  fad. 
Is  uitliear  orra  milleadh  fòs 

le  teine  mòr  gu  grad, 
11 


10  An  toradh  sgriosaidli  tu  o'n  tìr, 

's  an  siol  o  dhaoini')h  as. 

11  Oir  riun  iad  feall  u'd  aghaidh :  's  dhealbh 

do-bheart  nach  d'fheud'  cur  leis : 

12  Bheir  thusa  orra,  uime  sin, 

gu'n  tionndaidh  iad  an  cùl, 
Oir  saighde  geur  do  bhogh'  air  sreing 
ri'n  aghaidh  gleusaidh  tu. 

13  Ardaich  thu  fèin,  a'd'  chumhachdaibh, 

a  Thighearna  nam  feart : 
Mar  sin  sior-chanaidh  sinn  do  chliù, 
is  molaidh  siun  do  neart. 

SALM  XXII. 

1  "l\/rO  Dhia,  mo  Dhia  c'uim'  thrèig  thu 
-Lt_L  le  d'fhurtachd  uam  an  cèin  ;  [mi  ì 
0  bhriathraibh  goirt  mo  bliùiridh  àird, 

gun  thnasgladh  orm  a'm'  fheum  ? 

2  Mo  Dhia,  cha  d'  thug  thu  freagradh 

's  an  là  'n  doghairm  mi  ort:  [dhomh, 
An  uair  bu  chòir  dhomlitàmh'san  oidhch', 
cha-n  'eil  mi  fèin  a'm'  thosd. 

3  Gidheadh  tha  thusa  fior-ghlan  naomh' 

a  Dhè,  os  ceann  gach  sgèil, 
A'd'  chòmhnuidh  anns  an  àros  sin, 
's  am  bheil  cliu  Israeil. 

4  Do  rinn  ar  sinnsir  dhiotsa  bun  ; 

Is  shaor  thu  iad  mar  dh'earb. 

5  Do  ghlaodh  iad  riut,  is  shaoradh  iad : 

dh'earb  riut,  gun  aghaidh  dhearg. 

6  Ach  mise  fòs  cha  duin',  ach  cnuimh : 

gràin  dhaoin',  is  tàir  nan  slògh. 

7  Cùis  crathaidh  cinn,  is  casaidh  bhèil, 

spòrs  do  na  chi  jiio  dhòigh. 

8  Ag  ràdh,  Do  rinn  e  bun  à  Dia, 

chum  fuasgladh  air  'na  fheum: 
Nis  deanadh  e  a  theasairginn, 
o  thug  e  dha  làn-spèis. 

9  Ach  's  tus'  an  ti  a  bhuin  a  mach 

a  broinn  mo  mhàtliar  mi ; 
Is  tu  bu  bharrant  dòchais  dhomh, 
'nuair  bha  mi  air  a'  chìch. 

10  O'u  bhroinn  do  thilgeadh  ortsa  mi, 

air  bhith  dhonih  òg  is  maoth  ; 
0  thàinig  mi  o'n  bhroinn  a  mach, 
is  tu  mo  Dhia  ro-chaomh. 

11  A  Dhè  na  bi-sa  fada  uam, 

Oir  's  dlùth  dhomh  trioblaid  theann ; 
'S  gun  agam  neach  gu  m'  chuideachadh 
uo  aon  a  chuireas  Icam. 

12  Do  chuairtich  umam  mòi-an  tharbh, 

mu  ra'  thimchioll  air  gach  làimh  ; 
Dh'iadh  umam  tairbh  ro-Iàidir  bhorb' 
am  Basan  bha  'n  an  tàmh. 

13  Gu  farsuinn  dh'fhosgail  iad  am  beul, 

mar  leòmhan  allta  garg  ; 
A'  tabhairt  sithiilli  reubaidh  orm 
le  bùii'eadh  fiadhaich  borb. 

14  Mar  iiisge  dhòirteadh  mise  mach, 

mo  chnàmhan  sgàint'  o  chèil' : 


SAILM  XXIII,  XXIV. 


Mo  cliridh'  a'm'  chom  an  taobh  a  stigh, 
air  leaghadh  ta  niar  chèir. 

15  Air  tiormachadh  mar  phota  crè 

a  ta  mo  neart,  a  Dhè ; 
Mo  theangadh  leantuinn  tha  ri  m'  ghial, 
gu  h-ùir-bliàis  thug  tliu  mi. 

16  Oir  dh'iadh  mu'n  cuairt  orm  madraidh 

bhuail  uniam  thall  's  a  bhos  [gharg' 
Mòr-blmidheann  luchd  na  h-aingidh- 
lot  iad  mo  làmh  'a  mo  chos.    [eachd  ; 

17  Mo  chnàrahan  uile  feudaidh  ml 

an  àireamh  aon  is  aon : 
Gu  geur  tha  iad  ag  amiiarc  orm, 
a'  dearcadh  orm  gacli  taobh. 

18  Mo  thrusgan  eatorra  do  roinn, 

croinn  tliilg  iad  air  mo  bln-at. 

19  Ach  fad  o  m'  chobhair,  Dhia  mo  neirt, 

na  fan,  ach  deifrich  ort. 

20  Do  m'anam  tabhair  fuasgladh  deas 

o'n  chlaidheamh  sgaiteach  gheur  ; 
Is  m'aon-ghràdh  caonih  gu  saorar  leat, 

o  neart  nam  madradh  treun'. 
210  bheul  nan  leòmhan  làidir  borb' 

Dhè,  fuasgail  orni  gun  stad  : 
0  adharcaibh  nam  buablmll  treun'; 

oir  chual  thu  mi  gu  grad, 

22  Do  m'  bhràithribh  cuiream  d'ainms'  an 

's  an  èireachd  molam  thu.        [cèiU  ; 

23  Shìl  lacoib, 'sa  luchd  eagail  Dè, 

glòir  thugaibh  dha  is  cliu  : 
Oirblis',  larmad  Israeil  air  fad, 
biodh  'eagal-san  gu  mòr  : 

24  Oir  tarcuis  riamh  cha  d'rinn  air  bochd, 

's  uior  ghabh  e  gràin  d'  a  leòn : 

Cha  d'fholuich,  's  cha  do  cheil  a  ghnùis, 
g'a  thrèigsinn  ann  a  theinn  ; 

'Nuair  rinn  e  glaodh  is  gearan  ris, 
thug  èisdeachd  dha  gu  binn. 

25  'S  an  ortsa  bhios  mo  mboladh  àrd 

's  an  cireachdas,  a  Dhè : 
Mo  bhòidean  ìocam  fòs  an  làth'r 
na  dream  d'an  eagal  e. 

26  Na  daoine  sin  tha  macanta 

ithidh,  is  gheibh  an  sàth : 
Na  dh'iarras  Dia  àrd-mholaidh  e; 
bhur  cridh'  bidh  beò  gu  bràth. 

27  PiIIidh  ri  Dia  gach  iomall  tìr', 

is  cuimhnichidh  iad  air : 
Seadh  sluagli  nam  fineacha  gu  lèir 
dhuit  gèill  is  urrara  bheir. 

28  Air  son  gur  le  lehobhah  mòr 

an  rìoghachd  le  còir  cheart : 
'S  am  measg  nam  fineachan  air  fad 
's  leis  uachdranachd  is  neart. 

29  Na  daoine  reamliar  anns  gach  tìr, 

ithidh,  is  gèiUidh  dha  : 
Dha  cromaidh  sìos  na  thèid  's  an  uaigh, 
cha  chum  neach  'anam  beò. 

30  Thig  sliochd  is  seirbhis  ni  do  Dhia, 

dha.  raeasar  iad  mar  linn. 
12 


31  Innsidh  a  cheart  do'n  àl  ri  teachd, 
gu  'm  b'esan  sud  a  rinn. 

SALM  XXIIL 
S  e  Dia  fèin  a's  buachaill  dhomh, 
cha  bhi  mi  ann  an  dìth. 
Bheir  e  fainear  gu'n  luidhinn  sioa 

air  cluainibh  glas'  le  sìth  : 
Is  fòs  ri  taobh  nan  aimhnichean 

thèid  seachad  sios  gu  mall, 
A  ta  e  ga  mo  threòrachadh, 
gu  mìn  rèidh  anns  gach  ball. 

Tha  'g  aisig  m'anara'  dhomh  air  als  • 

's  a'  treòrachadh  mo  cheum 
Air  slighibh  glan'  na  fireantachd, 

air  sgàth  'dheadh  ainme  fèin. 
Seadh  fòs  ged  ghluaisinn  eadhon  trìd 

ghlinn  dorcha  sgàil'  a'  bhàis, 
Aon  olc  no  urchuid  a  theachd  orm 

ni  h-eagal  leam  's  ni  'n  càs  ; 

Air  son  gu  bheil  thu  leam  a  ghnàth, 

do  lorg,  's  do  bhata  treun, 
Tha  iad  a'  tabhairt  comhfhurtachd 

is  fuasglaidh  dhomh  a'm'  fheum. 
Dhomh  dlieasaicli  bord  air  beul  mo  nàml, 

le  h-oladh  dh'ung  mo  clieann ; 
Cur  thairis  tlia  mo  cliupan  fòs,  i 

aig  meud  an  làin  a  t'ann. 

Ach  leanaidh  maith  is  tròcair  rium, 

an  cian  a  bhios  mi  beò  ; 
Is  còmlmuicheam  an  àros  Dè, 

ri  fad  mo  rè  's  mo  lò. 


SALM  XXIV. 


1  ' 


SLE  Dia  an  talamh,  is  a  làn  : 
an  domhan,  's  na  bheil  ann. 
Oir  shocraich  e  air  cuaiitaibh  e, 

air  sruthaibh  leag  gu  teanu. 
Cò  e  am  fear  sin  a  thèid  suas 

gu  tulaich  naomha  Dhè  ? 
Is  fòs  'n  a  ionad  naomhasau, 
cò  sheasas  ann  gu  rèidh  ì 

An  ti  'g  am  bheil  na  lànihan  glan', 

is  cridhe  neòchiontach  ; 
'Anam  nior  thog  ri  dìomhanas, 

's  nior  lùgh  mionn  ìoganach. 
An  ti  sin  beannachadh  o  Dhia 

gheibh  e  gu  saoibhir  pailt, 
Is  ionracas  feraon  o'n  Dia 

's  bun  slàinte  dha  'n  a  airc. 

'S  i  sin  a'  ghinealach  's  an  dream 

a  dh'iarras  e  gu  raòr  ; 
Ta  'g  iarraidh  d'aghaidh  is  do  ghnùiJ 

O  lacoib,  mar  is  còir. 
Togaibh,  0  gheatacha,  bhur  cinn, 

is  èiribh  suas  gu  h-àrd, 
0  dhorsa  siorruidh  ;  Righ  na  glòii' 

gu'n  tigeadh  e  g'a  àit. 

Cò  e  sin  fèin  Ard-Righ  na  glòir'  ? 

an  Tighearn  làidir  treun, 
lehobhah  neartmhor,  cruaidh  an  cath 

bheir  buaìdh  a  mach  dha  fèin. 


SIi 
D 

H 
B 
118. 
12« 

13  A 
lil 
h 
15  i 


SAILM  XXV, 

9  Tog^aibh,  0  gheatacTia,  bhur  cinn, 
is  èiribh  suas  gu  h-àrd, 
0  dhorsa  siorruidh  :  Righ  na  glòir' 
gu'n  tigeadh  e  g'a  àit. 

li*  Cò  e  sin  fèin  Ard-Righ  na  glòir'  ? 
lehobhah  niòr  nan  slògh, 
'Se  fèin  a's  Righ  na  glòir'  a  t'ann, 
guu  choimeas  idir  dha. 

SALM  XXV. 

I  T^HIA,  togara  m'anam  riutsa  suaa. 
JL/  2  Mo  Dhia,  mo  mhuinghinn  dheas ; 
A  m'  ionnsuidh  na  leig  aobhar  uàir' ; 

do  m'eascar  gairdeachas. 

3  Fo  nàir'  is  mhaskidh  ua  leig  neach 

d'au  gnàth  bhi  feitheamh  ort : 
Ach  nàire  gu  robh  air  an  dream 
a  ni  gua  aobhar  lochd. 

4  Foillsich  do  shlighe  dhomh,  a  Dhe , 

a'd'  cheumaibh  teagaisg  mi : 

5  Is  treòraich  mi  a'  d'  fhìrinn  ghloin, 

's  mo  theagasg  dean,  a  Dhè : 
Oir  's  tu  a's  Tighearu  ann  gu  dearbh, 

's  tu  's  slàinte  dhomh  a  ghnàth, 
Is  ort  a  ta  mi  feitlieamh  fòs 

le  foighid  mhòir  gach  là. 

6  Cuimhuich,  a  Dhè,  do  thròcair  chaomh, 

do  chaoimhneas  làn  de  ghràdh  : 
O  chian  nan  cian  a  ta  iad  ann, 
's  an  aimsir  fad  o'n  là. 

7  Na  cuimhnich  peacaidh  m'òige  dhomh  : 

's  na  lochdan  a  rinn  mi ; 
A  rèir  do  thròcair  cuimhnich  orm, 
air  sgàth  do  ghràis,  a  Dhè. 

S  Is  maith  's  is  direach  Dia  nan  dùl : 
is  air  an  aobhar  ud 
Do  nithear  leis  na  peacaich  thruagh' 
a  theagasg  anns  an  ròd. 

9  Treòraichidh  e  na  daoine  ciùin' 

am  breitheanas  gu  ceart : 
'S  ua  daoine  mìne  teagaisgidh 
•  'n  a  shlighe,  Dia  nam  feart. 

10  An  tròcair  is  an  fhìrinn  rèidh 

sud  sligh'  ar  Dè  's  gach  ball ; 
Do'n  dream  a  chumas  gealladh  ris, 
's  nach  leig  a  thcist  air  chall. 

II  Sgàth  d'ainmo,  lagh  mo  chionta  fòs, 

oir  tha  sud  niòr,  a  Dhè. 

12  Cò  'm  fear  d'an  eagal  Dia  ?  'S  an  t-sh'gh' 

's  ion-roghnuidh  seòlaidh  e. 

13  An  seasgaireachd  ni  'anam  tàmh, 

's  le  'shhochd  le  ceart  an  tìr. 

14  Tl)a  rùn  an  Tighearn  aig  an  dream 

d'an  eagal  e  gu  fior : 
Is  nithear  leis  a  chumhnant  fòs 
fhoillseachadh  dlioibh  gu  ceart. 

15  A  ta  mo  shùile  fèin  a  ghnàth 

ri  Tighearna  nam  feart, 

Air  son  gu'n  spìonar  leis  mo  chos 
gu  h-aithghearr  as  an  rib. 
13 


XXVI,  XXVII. 

16  PiU  thugam,  is  dean  tròcair  orm  : 

a'm'  aonar  taim,  's  fo  dlirip. 

17  Tha  teinn  mo  chridh'  a'  dol  am  meud  ; 

saor  mi  o  m'àmhghar  geur. 

18  Seail  air  mo  phèin.  is  m'anshocair, 

's  mo  pheacaidh  lagh  gu  lèir. 

19  Mo  naimhde  guineach  thoir  fainear, 

oir  tha  iad  lionmhor  ann  ; 
Fuath  nimhneach  agus  nii-runach 
tha  aca  dhomh  nach  gann. 

20  Dhia,  coimhid  m'anam,  's  furtaich  orm ; 

ua  leig  fo  nàire  mi ; 
Mo  dhòchas  uile  leig  mi  ort, 
air  son  gur  tu  mo  Righ. 

21  Nis  deanadh  ionracas  is  còir 

mo  dhion  ;  's  mi  feitheamh  ort. 

22  Dhia,  fuasgail  air  cloinn  Israeil, 

o'n  uile  àmhghar  goirfc. 

SALM  XXVI. 

1  r  I  ^HOIR  ormsa  breth,  a  Dhia  nan  dùl, 
jL  a'm'  neòchiont  ghluais  mi  fèin, 

Oir  rinn  mi  dòchas  maith  à  Dia, 
cha  sleamhnuich  uam  mo  cheum. 

2  Dhia,  fionn  mo  chridh',  is  m'àirue  fòs, 

fidir  is  ceasnuich  mi. 

3  Oir  dhearc  mi  air  do  chaoimhneas  gràidh ; 

a'd'  fhìrinn  ghluais  mi,  Dhè. 

4  Le  cuideachd  dhìomhain  riamh  nior 

cha  siubhlam  le  luchd-saoibh.  [shuidh  ; 

5  Is  beag  orm  coimhthional  an  uilc : 

's  cha  suidh  mi  sìos  le  bao'ibh. 

6  An  neòchiont  glanaidh  mi  mo  làmb, 

is  cuairt'cheam  d'altair,  Dhè  ; 

7  Gu  foillsichinn  le  moladh  àrd, 

do  mhiorbhuile  gu  lèir. 

8  Còmhnuidh  do  theach  is  ionmhuinn  leam, 

a  Thighearn  is  a  Dhè, 
Gnàth-àite  bunaidh  d'onorach, 
is  leam  ro  ionmhuinn  e. 

9  Le  peacaichibh,  luchd-deanamh  uilc, 

na  cruinnich  m'anam  bochd, 
Na  cuir  mo  blieatli'  'n  au  cuideachd  sud 
Tha  fuileachdach  gu  lochd. 

10  'G  am  bheil  an  t-aimhleas  mòr  'nan  glaic : 

duais  bhratha  'nan  làimh  dheis, 

11  Ach  gluaisidh  mi  a'm'  neòchiont  fèin, 

a'd'  thròcair  saor-sa  mis'. 

12  'N  a  seasamh  ta  mo  chos  gu  beachd 

air  iouad  còmhnard  rèidh  : 
Is  ann  an  coimhthional  nan  naomh, 
Beannaicheam  thus'  a  Dhè. 

SALM  XXVIL 

1  9Q<  E  Dia  mo  sholus,  is  mo  shlàint', 

lO  cò  chuireas  cagal  orm  ? 
'S  e  neart  mo  bhcatha  Dia  nan  dùl, 
cò  chuireas  fait'cheas  fo'm  ? 

2  Mo  naimhde,  m'eascairdc,  luchd-uilc, 

tràth  thàinig  orm  gu  bras, 
Gu  gionach  dh'itheadh  m'flieòla  suas, 
fhuair  tuisleadh,  thuìt  gu  cu8. 


SAiLM  x:x 

3  Ocd  champaichcadh  a'm'  aghaidh  feachd. 

cha-ii  eagal  )e  mo  chridh' : 
Ged  èireadh  cogadh  m'  aghaidhfòs, 
à  so  mo  bhun  do  ni. 

4  Aon  ni  a  mhiannaich  mi  o  Dhia, 

gu  niiiiic  iarram  e : 
A  bhi  a'm'  chòmhnuidh  feadh  mo  là 
an  tigh  's  an  àros  Dè  ; 

A  chum  gu  faicinn  fèin  gu  glan 

maise  lehobhali  mhòir, 
Gu  fiosraicbinn  's  gu  faighinn  sgeul, 

'n  a  theampul!  mar  is  còir. 

5  Oir  ni  e  m'fliolacli  'n  àm  na  h-airc' 

'n  a  phàilliun  :  dion  do  ni 
An  dìomhaireachd  a  phàilliuin  dhomh  ; 
air  carraig  cuiridh  mi. 

6  Os  ceann  rao  naimhde  ta  mu  m'  chuairt, 

nis  togar  suas  mo  cheann  : 
Glan  ìobairt  aoibhneis  uime  sin 

d'a  phàiUiun  bheirear  leam  : 
is  seinnidh  mi  gu  togarach, 

seadh,  canaidh  mi  gu  binn, 
Ceol  agus  rflpladh  àrd  do  Dhia 

air  feadh  ixio  rè  's  mo  linn. 

7  Le  guth  mo  bheoil  tràth  èigheam  riut, 

thoir  eisdeachd  dhomh,  a  Dhè  : 
Le  iochd  dean  tròcair  orm,  is  fòir, 
gu  gràsmhor  freagair  mi. 

8  larr  m'agliaidh,  'n  uair  thubhairt  thu 

an  sin  thuirt  m'anam  leat,  [rium, 
Do  ghnùis,  is  t'aghaidh  fèin  a  Dhè, 
sin  iarraidh  mi  gu  h-ait. 

9  Na  folaich  uam  do  ghnìiis,  am  feirg 

na  dibir  d'òglach  fèin  : 
'S  tu  chuidich  leam  :  a  Dhè  mo  shlàint' 
na  fàgsa  mi  's  na  trèig. 

10  'N  uair  thrèigeas  m'athair  mi  gu  tur, 

's  mo  mhàthair  fòs  faraon, 
Do  ni  an  Tighearna  an  sin 
mo  thogail  suas  gu  caoin. 

]  1  Dhia,  teagaisg  dhomh  do  shlighe  fèin, 
is  treòraich  mise,  Dhè, 
Fa  chùis  mo  naimhde  mi-runach, 
air  ceumaibh  dìreach  rèidh. 

12  Do  mhi-run  m'eascairde  ro-gheur 

na  tabhair  thairis  mi : 
Oir  dh'èirich  rium  luchd-fianuis  bhreig', 
is  dream  a  bhrùchdas  nimh. 

13  Rachadh  mo  mhisneach  uil'  air  cùl, 

mur  creidinn  maitheas  Dè, 
Gu  faicinn  sin  an  tìr  nam  beò, 
ga  m'  fhuasgladh  ann  am  fheum. 

14  Fuirich  gu  foighidneach  ri  Dia, 

glac  tliugad  misneach  mhòr, 
Is  bheir  e  spionnadh  cridhe  dhuit: 
fuirich  ri  Dia  na  glòir'. 

SALM  XXVIII. 
1    A    DHIA,  mo  charraig,  èigheam  riut, 
J\.  a'd'  thosd  na  bi-sa  uam  : 
Eagal  le  d'  tliosd,  gur  cosmhuil  mi 
ri  dream  thèid  sìos  do'n  uaigh. 
14 


VIII,  XXIX 

2  Guth  m'  athcbuingo,  tràth  èigheam  riut, 

èisd  thus'  an  sin,  a  Dliè  : 
'N  uair  thogas  mi  mo  lànihau  suas 
gu  d'  theampull  naomlia  fèin. 

3  Le  luchd  an  uilc  's  na  h-eucorach, 

na  tarruing  mi  gu  bràth  ; 
R'an  conihearsnaich  a  labhras  slth, 
ach  olc  'n  an  cridhe  ta. 

4  A  rèir  an  oibre,  tabhair  dhoibh, 

a  rèir  an  rùin  chuni  lochd  : 
Is  diolsa  riu  droch  ghniomh  an  làmh, 
amhluidh  mar  thoiU  iad  ort. 

5  Do  bhrìgh  nach  tuig  iad  oibre  Dhè, 

no  gniomh  a  làmha  fòs, 
Do  ni  e  milleadh  orr'  is  claoidh, 
_'s  cha  dean  an  togail  suas. 

6  Air  son  guth  m'  atlichuinge  gu'n  d'eisd, 

mòr-bheaunaiclit'  gu  robh  Dia. 

7  Do  chuir  mo  chridh'  a  dhòchas  ann  ; 

's  e  Dia  mo  neart  's  mo  sgiath. 

Tha  mi  a'  faghail  cuideach'  uaith', 

mar  sin  le  h-aoibhneas  ait 
Mo  chridh'  a  ta  ;  's  le  m'òran  binn 

sior-mholam  e  gu  pailt. 

8  'S  e  Dia  a's  neart,  's  a's  treise  dhoibh, 

oir  tha  e  fèin  gu  deas 
'Na  neart,  's  'n  a  spionnadh  slàinte  dlùth 
do'n  ti  a  dh'  ungadh  leis. 

9  Dhia,  furtaich  air  do  phobull  caomh, 

is  beannaich  d'oighreaclid  fèin : 
Dhoibh  tabhair  beath',  is  teachdantir, 
tog  iad  am  feasd,  a  Dhè. 

SALM  XXIX. 

1  rpHUGAIBH,    a    laochraidh  làidir 
_L   do  Tliigliearna  nam  feart,  [threun. 

Thugaibh  do'n  Tighearn  ud  faraou 
glòir,  urram,  agus  neart. 

2  A'  ghlòir  a's  cubhaidh  fòs  d'a  ainm, 

thugaibh  do'n  I>ia  ro-threun : 
Sleuchdaibh  do'n  Tighearna  faraon 
am  mais'  a  naomhachd  fèin. 

3  Tha  guth  Dhè  air  na  h-uisgeachaibh  ; 

is  fòs  ni  Dia  na  glòir' 
Ard-thairncanach,  is  suidhidh  e 
air  uisgibh  làidir  mòr'. 

4  Tha  guth  an  Tighearna  gu  beachd 

mòr  chumhachdach  is  treun : 
Tha  guth  an  Tighearna  faraon 
làn  moralachd  ann  fèin. 

6  Brisidh  an  Tighearna  le  'ghuth 
na  seudair  a  ta  t'às  ; 
Is  brisear  seudair  Lebanoin 
le  'ghuthsan  aig  a  chruas. 

6  Is  bhcir  e  orra  leum  gu  clist', 

anihluidh  mar  gliamhuinn  bò: 
Sliabh  Sliirioin  is  Lebanoin, 
mar  bhuabhull  meargant'  òg. 

7  Sgoiltidh  guth  Dhè  an  dealanach; 

am  fàsach  crathaidh  e ; 


I 


SAILM  XXX,  XXXI. 


8  Seadh  fàsacb  Chadeis  mar  an  ceudu' 

's  e  Dia  a  chrathas  e. 

9  Bhcir  guth  Dhè  fòs  air  aighibh  àllt' 

grad-sgai-achdaiun  r'  an  laoigh  ; 
Is  lomaidh  sud  iia  coillte  dlùth', 
'a  rùsgadh  bhàrr  nan  craobh : 

Is  ann  a  theampull  naomliasan, 

cuiridh  gach  neach  au  cèill 
Glòir  agus  urram  mòr  ar  Dia ; 

g'  a  mholadhsan  d'a  rèir. 

10  Tlia  Dia  'n  a  chòmhnuidh  air  an  tuil ; 

's  'n  a  shuidh'  am  feasd  'n  a  Rìgh. 

11  Bheir  Dia  d'a  phobull  neart;  is  bheir 

dhoibh  beaunachadh  le  sìth. 

SALM  XXX. 

1  "T^HIA,  raokm  thu,  oir  thog  thu  mi, 
A-J  gàir'  m'eascair  cha  d'rinn  dhìom. 

2  A  Dhia  mo  Thighearn,  glilaodh  mi  riut, 

is  dh'fhurtaich  orm  a'm'  fheum. 

3  Do  thogadh  m'  anam  leatsa,  Dhè 

ghm  as  an  uaigh  a  nios ; 
Is  ghlèidh  thu  mi  gu  tearaint'  beò, 
do'n  t^slochd  nach  rachain  sios. 

4  Do'n  Tighearn  àrd  gu  ceòlmhor  binn 

seinnibh,  a  naomh-shluagh  fèin, 
Ri  cuimlineach'  air  a  naomhachdsan, 
sgaoilibh  a  chliu  an  cèin. 

5  Oir  'fhearg  clia  mhair  ach  mionaid  bheag, 

'n  a  dheadh  ghean  beatha  ta: 
Trath  feasgair  fòs  ged  robh  ann  bròn, 
thig  aoibhueas  leis  an  là. 

6  A'm'  shocair  thubhairt  mi  mar  so, 

cha  ghluaisear  mis'  am  feasd  : 

7  Le  d'thròcair  thug  thu  air  mo  chnoc 

gu  daingean  suas  gu'n  sheas: 
A  Dhè,  do  cheil  thu  orm  do  ghniìis, 
chuir  sin  gu  ti'ioblaid  mi. 

8  Dhia,  ruit  do  ghlaodh  :  is  rinn  ri  Dia 

mo  ghearan  is  mo  chaoidh  : 

9  Ciod  1  an  tairbh'  'a'm  fhuil-sa  ta, 

an  dèigh  mo  chur  's  an  uaigh  ? 
Am  molar  thusa  leis  an  ùir? 
an  toir  air  t'fhìrinn  luaidh  ? 

10  Eisd  rium  a  nis,  a  Dhia  nan  dùl, 

dean  tròcair  orm  is  gràs  ; 
Is  bi-sa,  Dliè,  d'fhear-cuidich  leam, 
'n  uair  tharlas  dhomh  bhi  'n  sàs. 

11  Mo  bhròn  gu  dannsadh  chaochail  thu, 

is  m'eudach  saic  faraon 
Do  sgaoil  thu  dhìom,  is  chrioslaich  mi 
le  h-aoibhneas  air  gach  taobh  : 

12  Mo  ghlòir  gu  seinncadh  dhuit-sa  cliu, 

gun  idir  bhi  'n  a  tosd  : 
A  Dliia  mo  Thighearn,  bheir  mi  dhuit 
mòr-bhuidheachas  am  feasd. 

SALM  XXXI. 

1    A  SADSA,  Dhè,  ni  mise  bun  ; 
Xjl  nàir"  orm  na  leig  am  feasd  : 
Dean  fuasgladh  dhomh  a't'  iom^cas, 
0  thriobiaid  is  o  cheisd. 


2  Do  chluas  a  m'ionnsuidh  crom  a  nnaB, 

is  furtaich  orm  gu  dian  : 
A'd'  charraig  dhaingean  bi-sa  dhomh, 
tigh-tearmuinn  chum  mo  dhion. 

3  Oir's  tu  a's  carraig  dhìleas  dliomh 

's  mo  dhaingneach  làidir  treun, 
Is  uime  siu  sgàth  d'ainme,  Dhè, 
treòraich,  is  stùir  mo  cheum. 

4  Saor  as  an  rib  a  dh'fholaich  iad 

buin  mise  mach,  a  Dhè  : 
Air  son  gur  tus'  an  ti  a  nihàin 
a's  neavt,  's  a's  treòir  dhomh  fèin. 

5  A'd'  làimh-sa  mhàin,  a  Dhia  nan  dùl, 

mo  spiorad  tiomnam  suas  : 
A  Dhia  na  fìrinn,  is  mo  Thriath, 
's  tu  dh'fhuasgail  air  mo  chruas. 

6  Is  fuath  leam  iad  a  bheir  fa'near 

na  breuga  dìomhaineach : 
Ach  dòchas  ann  an  Dia  nan  gnls 
chuir  mi  gu  muinghineach. 

7  A'd'thròcair  bioni  gu  h-aoibhneach  ait : 

oir  thug  thu,  Dhè,  fa'near 
Mo  thrioblaid  ;  's  m'anam  ann  au  teinn 
bha  thusa  fiosrach  air. 

8  Cha  d'riiincadh  leat  mo  dhruidcadh  suaa 

an  làimh  mo  nàmhaid  thrèin  : 
An  àite  farsuiun  shocruicli  thu 
mo  chosan  is  mo  cheum. 

9  0  tlia  mi,  Dhè,  an  trioblaid  mhòir, 

dean  tròcair  orm  gu  cas : 
Mo  shùile,  ra'anam,  is  nio  bholg, 
le  bròn  air  seargadh  as. 

10  Oir  chlaoidhcadh  ni  anam  as  lc  bròn, 

's  mo  bhliadhnacha  le  caoidli : 
Do  bhrìgh  mo  lochd  cliaidh  as  do  m' 
mo  chnàmhan  air  an  claoidh.  [ucart, 

11  Mar  aobhar  fanoid  tha  mi  fòs 

do  m'  cascairdibh  gu  lèir, 
Gu  h-àraidh  do  mo  clioiinliearsnaich, 

mar  nihasladh  tha  mi  fèin  : 
Is  do  luchd  ra'còlais  fòs  a  taim 

a'm'  aobhar  gcilt  is  fuath' : 
Gach  neach  a  chi  mi  air  an  t-sràid, 

a'  teicheadh  uam  gu  luath. 

12  Mar  dhuine  raarbh  air  dol  à  cuimhn'; 

mar  shoitlieach  briste  mi  : 

13  Oir  chualus  toibheum  mòran  dhaoin' ; 

eagal  gach  taobh  do  l)lii : 
A'm'  aghaidh  'n  uair  a  chruinnich  iad, 
dhealbh  iad  mo  bbeatli'  a  sgrios  ; 

14  Ach  dhiotsa,  Dliè,  rinn  niise  buu  ; 

is  tu  mo  Dhia,  deir  mis'. 

15  Tha  m'aimsirean  a'd'  làimh-sa  Dhè, 

orm  furtaich  agus  fòir 
0  làimh  nio  naimlidean,  is  o'n  drcam 
tha  leantuinn  orm  an  tòir. 

16  Do  ghnùis  is  d'aghaidh  dealraicheadb 

air  t'òglach  dìleas  fèin  : 
Air  sgàtli  do  gliràsa  carthannacfcj 
nio  shaoradh  deau  eu  treuu. 
2  K 


SAILM  XXXII,  XXXII L 


17  Na  leig  fo  nàire  mhaslaidh  mi, 

a  Dhia,  oir  gliairm  mi  ort : 
Ach  uàire  biodli  air  luclid  an  uilc  ; 
san  uaigli  bicdh  iad  'nan  tosd. 

18  Cuir  bèil  nam  breug,  a  Dhe,  'uan  tàmh, 

labhras  gu  h-àrdanach, 
'N   aghaidh  nam    fìrean  spreigeadh 
gu  spìdeil  tarcuiseach.  [cruaidh, 

19  Cia  meud  do  mliaith  a  thaìsg  thu  dhoibh, 

d'an  eagal  thu  faraon  ; 
'S  a  rinn  thu  do  na  dh'earbas  riut, 
am  fianuis  chìoinn  nan  daoin'  ! 

20  0  àilgheas  dhaoine  ni  thu  'n  dìon, 

fo  dhìomhaireachd  do  ghniiis' ; 
'S  am  pàilliun  fòs,  o  strì  nan  teaug', 
ni  dìdean  dhoibh  'n  an  cùis. 

21  Dia  gu  ma  beannaichte  gu  bràth ; 

oir  dh'fhoillsich  e  dhomh  fèin 
A  chaoimhneas  càirdeil  iongantach, 
an  caithir  làidir  thrèin. 

22  rhuirt  mi  a'ni'  dheifir,  Scaitht'  tha  mi 

o  bheachd  do  shùl  a  mach  : 
A.ch  chual  thu  'nuair  a  ghlaodh  mi  riut, 
guth  m'asluich  ghearanaich. 

23  G  ràdhaichibh  Dia,  0  naoimh,  air  fad : 

oir  Dia  do'n  treibhdhireach 
D  o  ni  sàr-dhion,  is  diol  gu  pailt 
do'n  uaibhreach  àilgheasach. 

24  S'  bhse  a  chuir  an  Dia  nan  gras 

bhur  dòchas  mar  is  còir, 
Bibh  misneachail,  is  cuiridh  e 
neart  ann  bhur  cridh'  is  treòir. 

SALM  XXXIL 

1  'Q<  BEANNAICHT'  an  duine  sin  a 

k3  'n  a  pheacadh  maitheanas  ;  [fhuair 
A  fhuair  le  tròcair  folach  air 
a  chiont'  is  eusaontas. 

2  'S  beannaicht'  an  ti  nach  agair  Dia 

'n  a  sheachranaibh  ni's  mò  ; 
Is  ann  a  spioi-ad  fòs  nach  'eil 
claon-chealgaireachd  no  gò. 

.3  A'  fantuinn  dhomh  gu  fad  a'm'  thàmh, 
Luidh  air  nio  chnàmhaibh  aois, 
Is  b'amhluidh  sin  gach  là  mo  chor, 
le  dol  do  m'bluiireadli  suas. 

4  Oi  ormsa  bha  do  làmh  gu  trom, 

air  feadh  gach  oidhch'  is  là : 
M   bhrìgli  gu  tart  au  t-samhraidh  theith 
air  ath'rrachadh  a  ta. 

5  Làn-fhoiIIsich  mi  mo  pheacadh  dhuit, 

nior  cheil  mi  m'aingidheachd : 
Aidmheil  (thuirt  mi)  do  Dhia  ni  mis', 
is  mhaith  thu  cron  mo  lochd. 

6  So  fàth  mu'n  guidhe  riut  gach  naomh, 

's  an  àm  am  faighear  thu  : 
Er   dearbìi  an  tuil  nan  uisgean  mòr', 
cha  ruig  iad  air  gu  dlìith. 

7  Tha  thu  a'  t'ionad  foluich  dhomh, 

ni  coimhead  orm  o  tliQÌnn  ; 
g  nithear  leat  mo  chuairteachadh 
le  h-òran  saorsa  binn. 

16 


8  Dhuit  teagaisgidh  is  seòlaidh  mi 

am  bealach  is  an  t-iùil, 
'S  an  tigeadh  dhuitse  triall  gu  ceart ; 
sin  seòlam  dhuit  le.  m'.shùil. 

9  Na  bi  mar  mhuileid,  no  mar  each, 

na  h-ainmhidhean  gun  chèill  : 
Ri'n  cuirear,  chum  nach  tig  iad  ort, 
teann-sparrag  srèin  'n  am  beul. 

10  Is  lionmhor  bròn  aig  luchd  an  uilc  : 

ach  neach  d'am  barrant  Dia, 
Tha  'thròcair  dol  m'a  thimchiollsan 
g'a  dhìonadh  mar  ni  sgiath. 

11  A  dhaoine  treibhdhireach,  an  Dia 

bibh  aoibhneach  agus  ait : 
Is  deanaibh  gairdeaciias,  gach  neach 
'g  am  bheil  an  cridhe  ceart. 

SALM  XXXIII. 

SIBHSE  ta  'n  'ur  fireanaibh, 
biodh  aiteas  oirbh  an  Dia  : 
Oir  's  cubhaidh  do  na  daoinibh  còir, 
bhi  'tabhairt  cliu  do'n  Triath. 

2  Air  clàrsaich  thugaibh  moladh  dha  ; 

is  air  an  t-saltair  ghrinn, 
Air  inneal-ciùil  nan  teuda  deich 
seinnibh  do  Dhia  gu  binn. 

3  Is  canaibh  dhasan  òran  nuadh  : 

àrd-sheinnibh  fonn  gun  stad. 

4  Oii''s  ceart  a  reachd  :  am  firinn  fòs 

ta  'oibre  deant'  air  fad. 

5  Is  ionmhuinn  leis-sau  còir  is  ceart : 

lìon  maitlieas  Dè  gach  tìr. 

6  Rinn  focal  Dè  na  nèamh',  's  an  sluagh 

rinn  guth  a  bheoil  gu  lèir. 

7  Mar  thòrr  a  ta  e  carnadh  suas, 

uisge  na  fairge  mòii-' : 
A'  coimhead  fòs  na  doimhne  suas, 
gu  dìleas  an  tigh-stòir. 

8  Nis  roimh  an  Tighearna  gu  mòr 

biodh  eagal  air  gach  tìr  ; 
Is  air  na  dh'àiticheas  an  saogh'x 
biodh  fiamh  roimh  'ainm  gu  lèir. 

9  Oir  labhair  Dia,  is  rinneadh  e  : 

dh'orduich,  is  chuir  air  chois  : 

10  Chuir  comhairle  nan  sluagh  air  cìll : 

is  innleachd  dhaoin'  air  ais. 

1 1  Tha  comhairle  lehobhah  \nhòir 

gu  seasmhach  buan  am  feasd  : 
Smuaintean  a  chridhe  mar  an  ceudu' 
o  linn  gu  linn  gun  cheisd. 

12  'S  beannaicht'  an  cinneach  sin  'g  am 

mar  Dhia  lehobhah  treun  :  [bheil 
'S  am  pobull  fòs  a  ròghnaich  e 
mar  oighreachd  bhuan  dha  fèin. 

13  Air  chloinn  nan  daoine  seallaidh  Dia, 

o  nèamh  nan  speur  a  uuas. 

14  'S  lèir  dhagach  neach  's  a'  chruinne-chè, 

o  'ioii.ad-còuihuuidh  shuas. 

15  An  cridh'  air  aon  dòigh  chumadh  lei8  ; 

thug  e  fa'  near  an  gniomh. 


SAILM  XXXY. 


16  Cha  tèaruinu  righ  le  meud  a  shluaigh  : 

do'n  laoch.  neart  mor  cha  dion. 

17  An  t-each  an  còmhrag  's  dìomhain  e, 

a  dheaniunh  fortaehd  leis  : 
Xo  dheanamh  fuasglaidh  ri  àm  fèim, 
ge  mòr  a  lilth  's  a  threis'. 

IS  Feuch,  sìdlean  Dè  gu  furachar 
air  a  luchd  eagail  lèia, 
Is  air  an  dream  sin  as  a  ghràs, 
ni  muinghinn  làidir  treun  : 

19  An  anam  clìum  a  dhion  o'n  bhàs, 

's  o'n  ghort  an  cumaU  beò. 

20  Ar  n-anam  feiihidh  e  air  Dia  ; 

ar  neart,  "s  ar  sgiath  gach  lò. 

21  Oir  annsan  ni  ar  cridh'  a  stigh 

ùr-ghairdeachas  gun  dìth : 
Is  cuiridh  sinn  'n  a  ainm  ro-naomh 
ar  muinghinn  fòs  a  chaoidh. 

22  Do  thròcair  gu  robh  oimn  gu  caomh, 

a  Tigheama,  gach  là, 
A  rèù-  mar  chtur  sinn  annad  fèin 
ar  dochas  treun  a  ghnàth. 

SALM  XXXIY. 

1  T  EHOBHAH  beannaicheam  gu  h-àrd, 
-L  gach  ainisir  is  gach  tràth : 

A  chliu  's  a  mholadh  ann  am  bheul 
gu  h-iomraiteach  a  ghnàth. 

2  Is  anns  an  Tigheama  ro-threun 

ni  m  anam  uaill  is  glòir  : 
Ka  daoine  sèimh',  trath  chluinneas  sud, 
ni  gairdeachas  gu  mòr. 

3  Ardaichibh  leamsa  Dia  nam  feart, 

molamaid  'ainm  le  chèil' : 

4  Dh'iarr  mise  Dia.  chual'  e,  is  bhuin 

mi  as  gach  gàbhadh  geur. 

5  Dh  amhairc  iad  air,  is  (ìhealraich  iad ; 

gun  nàire  air  an  gruaidh. 

6  Do  ghlaodh  am  bochd,  is  dh'èisd  ris  Dia, 

Is  dh'fhuasgail  as  gach  truaigh. 

7  Tha  aingeal  Dè  a'  campachadh' 

mu'n  dream  d'an  eagal  e, 
G'am  fuasgiadh  is  g'an  teasairginn 
o'n  tf  ioblaidibh  gu  lèir. 

8  0  blaisibh  agus  faicibh  so. 

gur  maith,  's  gur  mihs  Dia  : 
Am  fear  sin  's  beannaicht'  e  gu  beachd 
a  dh'  earbas  as  an  Triath. 

9  Fior  eagal  Dè,  biodh  oirbh,  a  naoimh  ; 

oir  uireasbhuidh  no  dith 
Cha  bhi  air  a  luchd  eagail-san, 
fior-chràbhadh  dha  a  ni 

10  Bidh  easbhuidh  air  na  leòmhnaibh  òg', 

is  ocras  orr'  air  leth  ; 
Ach  air  an  dream  a  dh'iarras  Dia 
cha  cheilear  aon  ni  maith. 

11  Thigibh  a  chlann,  is  èisdibh  ritim  : 

dhuibh  nochdam  eagal  Dè. 

12  Cò'm  fear  le'm  b'àill  bhi  fada  beò, 

chum  maith  gu  faiceadh  e  ? 

13  Coimhid  do  theangadh  fèin  o'n  olc, 

's  0  labhairt  ceils:'  do  bheuL 


14  Seachainn  an  t-olc,  ìs  dean  am  mrdth  : 
iari-  sìochaint,  's  iean  gu  geur. 

1.5  Tha  sùile  Dhè  air  fireanaibh, 

's  a  chluas  ri'n  glaodh  gu  fior. 

16  Tha  gnùis  Dhè  'n  aghaidh  daoi,  a  chum 
j         an  cuimhne  sgrios  à  tìr. 

17  Do  ghlaodh  na  fireana  ri  Dia, 

is  dh  èisd  e  riu  gu  grad  : 
Thug  fortaehd  agus  inasgkdh  dhoibh 
o'n  àmhgharaibh  air  fad. 

i  18  Do'n  mhuinntir  'g  am  bheil  cridhe  brùitf 
I         is  dlùth  dhoibh  Dia  gun  cneisd : 
I      Xi  esan  furtachd  fòs  do'n  dream 
[         'g  am  bheil  an  spiorad  brist'. 
1 19  Is  Monmhor  trioblaid  agus  teinn 

thig  air  an  fhìrean  chòir  ; 
i      Ach  asd'  air  fad  ni  Dia  nan  gràs 

a  theasairginn  fadheoidh. 

20  A  chnàmhan  uile  coimhdidh  e : 
I         cha-n'eil  a  h-aon  diubh  brisf . 
I  21  Ach  marbhaidh  olc  an  dvdne  dac 
I         is  claoidhear  e  gun  cheisd  : 
I      Is  Inchd  an  fharmaid,  a  bheir  fuatJ 
!         do  dhaoinibh  còir  is  ceart, 

iìlòr-chiontach  fògar  iad  'n  an  lochd, 
di-mhilìtear  iad  gu  beachd. 

22  ATiam  a  sheirbhiseach  gu  lèir 
I         saor  fhuasglaidh  Dia  gach  àm, 
I      Cha  mhillear  idir  neach  dhiubh  sud 
I         chuireas  an  dòchas  ann. 

i  SALiI  XXXY. 

\  1  npAGAIR.  a  Dhia,  ri  luchd  mo  strì ; 
i      _L   cuir  cath  ri  luchd  mo  chath'. 
I  2  Glac  fèin  do  thargaid,  is  do  sgiath, 

èirich,  dean  còmhnadh  maith. 
I  3  Glac  fòs  do  shleagh,  's  air  luchd  mo  thòii 
j       am  bealach  druid  gu  teann  : 
I     Ei  m'anam  abair  fèin  mar  so, 

Is  ml  4o  chòmhnadh  ann. 

4  Trom-nàir'  is  masladh  gu  robh  dhoibh 

ta  'g  iarraidh  m  anam  bhochd : 
Is  pUleadh  iad  le  h-amhluadh  geur, 
ta  smuaineachadh  dhomh  lochd. 

5  Biodh  iad  mar  mhuiLhiein  dol  le  gaoith  : 

'n  an  tòir  biodh  aingeal  Dè  : 

6  Biodh  aingeal  Dè  'g  an  mith  gu  teann 

dorch  sleamhuinn  biodh  an  ceum. 

i  7  Oir  lìontan  leag  iad  air  mo  shon, 
I       gun  aobhar  no  cion-fàth  : 

Is  slochd  gun  aobhar  chladhaich  iad, 
chum  m  anam  chur  an  sàs. 

8  Gun  fliios  da.  thigeadh  doruiun  air, 
'       is  glacar  e  's  an  lìon 

A  dh  fholuich  e  :  's  an  dòruinn  cheudn' 
1       tuiteadh  e  fein  gu  dian. 

9  Xi  m'anam  gairdeachas  an  Dia ; 

"s  "n  a  fhurtachd  sòlas  mòr. 

10  Is  their  mo  chnàmhan  uile  Dhè, 
'       cò  ehoimeas  riuts'  u  còir  ì 


SALM  XXXVI. 


Ni  teasairginn  do'n  duine  bliochd 

o'n  neach  ta  air  ro-tlireun, 
An  t-ainuis  is  am  bochd  o'n  ti 

le'm  b'àiU  a  clilaoidh  gu  lèir. 

1 1  Luchd  fianuis  bhrèige  dh'èirich  rium, 

is  chuir  iad  as  nio  leth 
Na  nitlie  sin  gu  h-eucorach, 
nacli  b'  fliiosvach  mi  ani  bith. 

12  Olc  dhìol  iad  rium  an  eiric  maith, 

chum  m'anani  cluir  fo  leòn. 

13  Ach  mis',  air  bhi  dhoibh  sud  gu  tinn, 

ghabh  umam  culaidh  bhròin  :  | 

M'anam  le  trasgadli  dh'ùmhlaich  mi,  j 
's  phiU  m'urnuigh  ami  am  clirios.  i 

14  Mar  charaid,  bràth'r,  no   fear-caoidli ' 

gu  brònach  crom  gliluais  mis'.  [màtli'r  j 
16  Ach  chruinnich  iad,  is  bha  iad  ait, 
air  bhi  dhomh  ann  an  teinn  : 
Gun  fhios  domh,  chruinnich  cuideachd  ; 
gun  tàmli  mo  reubadh  riun.      [thair,  j 

16  Le  cealgairibh  gu  fanoideach, 

'i:  am  feiscl  rmn  spòrsa  dhiom, 
Do  chasadh  leo  am  fìacla  rium, 
ri  magadh  orm  gu  dian. 

17  Gia  fhad  is  lèir  dhuit  so,  a  Dhè  ? 

saor  m'anam  fèin  gu  cas 
O'm  miUeadhsan  ;  mo  sheirceiu  fòs, 
tèaruinn  o  leòmhnaibh  bras. 

18  Làn-bhuidheachas  do  bheir  mi  dhuit 

am  measg  an  tionail  mhòir  ; 
'S  ani  measg  an  t-sluaigh  tràth  's  liou- 

àrd-mholam  thu  le  glòir.  [nihor  iad, 
1?  Mo  naimhde  tagun  aobhar  rium, 

na  biodh  ac'  aoibhneas  dhiom  : 
Do'n  dream  a  thug  dhomh  fuath  gun 

a'm'  chaogadh  sùl  na  biom.  [chùis 

20  Oir  ann  an  sìth  cha-n'eil  an  tlachd, 

ach  ann  am  bcartaibh  claon, 
An  aghaidh  clhaoine  ciùin  natìr', 
'g  am  buaireadii  air  gach  taobh. 

21  Gu  farsuinn  dli'fhosgail  iad  am  beul, 

is  rium,  ha,  ha,  a  deir, 
Chuunaic  a  nis  ar  sùil  an  ni 
bu  mhiannach  leinn  teachd  air. 

22  Ach  clumnaic  thusa  so,  a  Dhia, 

na  bi  a'd'  thosd  a'm'  flicum  : 
A  Thighearu  is  a  Dhia  nam  fcart, 
na  fuirich  uam  an  cèin. 

23  Tog  ort,  is  mosgail  chum  mo  cheirt, 

fa  m'  cliùis,  mo  Dhia,  's  mo  Righ. 

24  Dhia,  deau  a  rèir  do  cheartais  breth, 

is  dhoibh  ua  b'aoibhneas  mi. 

25  'N  an  cridh'  na  h-abradh  iad  riu  fèin, 

ha,  ha,  's  e  sud  ar  miann  : 
la  fòs  na  h-abradh  iad  a  chaoidh, 
do  shluig  sinn  e  gu  dian. 

26  Biodh  orra  nàir',  is  tairngear  iad 

gu  h-amhluadii  mòr  le  chèil', 
A  ta  gu  suilbhir  is  gu  h-ait, 
ri  faicinn  m'àmhghair  ghèir : 
18 


Is  biodh  iad  air  an  sgeudachadh 

le  masladh  is  le  iiàir', 
Tha  'g  iarraidh  urraim  mhòir  dhoibh  fèin 

a'm'  aghaidh-sa  gun  tàmh. 

27  Biodh  aoibhneas  orra,  's  gairdeachas, 

a  sheasas  dhomh  mo  chòir  : 
Is  abradh  iad,  Mòr-chliu  gu  robh 
do  Thighearna  na  glòir', 

Tha  gabhail  tlachd  do  shonas  buan 
a  sheirbhisich  a  ghnàth. 

28  Is  air  do  cheartas  thig  mo  bheul, 

is  air  do  chliu  gach  là. 


SALM  XXXVI. 

EIR  eusaontas  an  droch-dhuin'  so, 
'n  a  chridhe  stigh  's  'n  a  chliabh 
I'ior-eagal  Dè  am  beachd  a  shùl 
cha-n'ed,  is  cha  robh  riamh. 

2  Oir  ni  e  brionnal  baoth  ris  fèin 
I       a  rèir  mar  thaitneas  ris  ; 
I    A  chionta  gus  am  foillsichear 
I       mar  aobhar  fuath  d'a  sgrios. 

3  Fior-chluaintearachd  is  eucoir  mhòr. 
j        sud  cainnt  a  bheoil  gu  tric  : 
!    Is  sguir  e  fòs  o  dheanamh  maith, 

is  leig  e  dheth  bhi  glic. 

4  Aimhleas  'n  a  leabaidh  tha  e  dealbh' ; 
1       's  an  t-slighe  nach  'eil  ceart 

Shuidhich  is  shocruich  se  e  fèin  ; 
cha-n  oillteil  leis  droch  bheart. 

5  Do  thròcair  tha  's  na  nèamhaibh  shuas, 
a  Thighearn  is  a  Dhè  : 

Gu  ruig  na  neoil,  is  àird  nan  speur, 
làn  ruigidh  dfhh-inn  rèidh. 

6  Do'cheartas  mar  na  slèibhtibh  àrd', 
do  bhreth  mar  dlioimhneachd  mhòir  ; 

Air  duine  's  ainmhidh  ni  thu,  Dhè, 
deadh-clioimhead  agus  fòir. 

7  O  Dhia  !  is  prìseil  urramach 
do  chaoimhneas  gràdhach  caoin  ; 

Fo  sgàil  do  sgèith  ni  uime  sin, 
làn  dòchas  clann  uan  daoin'. 

8  Le  sàill  do  theach  is  t'àrois  phailt 
sàsuichear  iad  gu  mòr  ; 

A  d'amhainn  làn  do  shòlasaibh 
deoch  bheir  thu  dhoibh  r'a  h-òL 

9  Tobar  na  beatha  tha  gu  dearbh 
agadsa,  Dhia  nan  dùl ; 

Is  ann  ad  sholus  dealrach  glan, 
chi  sinne  solus  iùil. 

10  Maireadh  do  chaoimhneas  gràidh,  a  Dhè, 
clo'n  dream  chur  eòlas  ort ; 

Is  buanaich  d'fhìreantachd  faraon 
do  luchd  a'  chridhe  cheirt. 

11  Na  leig  do  chois  an  àrdain  bhuirb 
a'm'  aghaidh  teaclid,  a  Dhè  ; 

Is  làmh  an  di-och  dlmin'  aingidh  fòs 
gu  bràth  iia  gluaiseadh  mi. 

12  An  8in  do  thuit  luchd-deanamh  uilc  ; 
is  leagadh  iad  a  sìos. 


SALM  XXXVII. 


Ag  diobhail  luith  cha-ii  flieudar  leo, 
gu'n  èirich  iad  a  nìos. 

SALM  XXXVII. 

1  T  ASAN  no  compar  na  biodh  ort 
i  À  mu  dhaoinibh  aingidh  olc, 

Is  na  gabh  farmad  ris  an  dreani 
a  bhios  a'  deanamh  lochd. 

2  Oir  amhluidli  mar  is  dual  do'n  fheur, 

glan-sgathar  iad  gu  grad, 
Is  amhluidh  mar  ua  lusa  maoth' 
crion-seargaidh  iad  air  fad. 

3  Cuir-sa  do  dhòchas  ann  an  Dia, 

is  deanar  maitheas  ieat, 
Mar  siu  sior-mbealaidh  tu  an  tìr, 
's  beathaichear  thu  gu  bcaclul. 

4  Gabh  tlachd  au  Dia,  is  bheir  e  dhuit 

làu  rùn  do  cliridh'  a  chaoidh. 

5  Do  shlighe  tabhair  suas  do  Dhia  ; 

earb  ris,  is  bhcir  gu  crìch. 

6  Foillsichidh  e  do  chòir  's  do  cheai't, 

mar  sholus  glan  nan  tràth  ; 
Is  amliluidli  mar  àrd-mheadhon-là 
do  bhreitheauas  a  ghnàth. 

7  Gu  sàmhach  fan  ri  Dia  nan  dùl, 

is  feith  le  foighid  leis  ; 
An  ti  'n  a  shligh'  a  shoirbhicheas, 
na  gabhsa  faraiad  ris : 

Fa  chùis  an  fhir  a  bheir  gu  buil 
a  dhroch-blieart  innleachdach. 

8  Leig  corruich  dhìot,  trèig  fearg :  chum 

na  bi-sa  frionasach.  [uilc 

9  Oir  droch-dhaoin  is  hichd-deanamh  uilc 

glan  sgathar  as  gni  lèir  : 
Ach  hon  'g  am  bheil  an  sùil  ri  Dia, 
buan-mhealaidh  iad  an  tìr. 

10  Oir  feith  gu  foil  rè  tamuiU  bhig, 

's  an  drocli  dhuin'  cha  bhi  ann  : 
'S  'n  a  ionad  fòs,  ma  bheir  fa'near, 
cha  bhi  e  fèin  no  'chlann. 

11  Ach  mealaidh  daoine  sèimh  am  feasd 

am  fearann  is  an  tìr  : 
Lan-shòlas  bheirear  dhoibh  faraon, 
an  saoibhireachd  na  sìth'. 

12  Tha  'n  t-aingidh  cumadh  lochd  do  -' 

's  a'  casadh 'fhiachx  ris  [t-snoi, 

13  Ni  Dia  air  fanoid  :  oir  dha  '8  lèir 

gur  dlùth  air  là  a  sgrios. 

14  Na  h-aingidh  thai-ruing  iad  an  lann  ; 

is  chuir  am  bogh'  air  ghleus, 
A  leagadh  aim-bcartach  is  bhochd, 
's  a  mharbhadh  luchd  deadh  bheu.s. 

15  An  claidheamh  thèid  'n  an  cridhe  fèin, 

thèid  air  am  bogha  claoidh. 

16  'S  fearr  beagan  aig  an  duine  chòir, 

na  saoibhreas  mòr  nan  daoi 

17  Oir  gairdeana  hichd  aingidheachd 

mìn-bhrisear  air  an  cruas  ; 
Ach  daoine  còir  is  fireanach 
ni  Dia  an  cumail  suas. 


18  Air  aimsiribh  nam  fireanach 

is  fiosrach  Dia  gun  cheisLl : 
An  oighreachd  is  an  seilbh  faraon, 
dhoibh  's  maireannach  am  feasd. 

19  Cha  chuirear  iad  gu  rudhadh  gruaidh, 

_'s  an  aimsir  gliàbhaidh  olc  : 
Oir  gheibh  iad  uil'  an  sàth  gu  leòr 
An  làithibh  gaini'e  's  gort'. 

20  Ach  sgriosar  droch  dhaoin'  naimhde 

bidh  iad  mar  shaill  nan  uan  :  [Dhè, 
Làn-mhillear  iad,  is  thèid  dhoibh  as, 
mar  dheataich  nach  'eil  buan. 

21  An  iasachd  gabhaidh  daoine  daoi, 

's  cha  dìol  a  rìs  air  ais  ; 
Am  firean  tha  e  ti-òcaireach, 
is  uithear  ijailteas  leis. 

22  Oir  meud  's  a  fhuair  a  bheannachdsan, 

sior-mheakidh  iad  an  tìr  : 
'S  an  dream  a  gheibh  a  nihallachdsan, 

lom-sgriosar  iad  gu  lèir. 
!  23  Tha  Dia  a'  stiùireadli  cheumanna 

an  duine  naomha  chòir  : 
Is  tha  e  gabhail  tlachd  is  toil' 

d'a  shlighe-sau  gu  mòr. 

1  24  Nan  tarladh  dha  gu'n  tuitcadh  e, 
cha  tilgear  tur  e  sìos  : 
Oir  tha  an  Tigheania  le  'làiuih 
'g  a  chumail  suas  a  rìs. 

25  Bha  uiise  òg,  's  a  nis  an  aois  ; 

is  riamh  cha-n  fhaca  mi 
'j^  a  dhiobrachan  an  duine  còir, 
No  'shliochd  ag  iarraidh  bìdh. 

26  Sior-thruacant'  e,  is  coinglieallach  : 

beannaicht'  a  shliochd  a  ta. 

27  Seachainn  an  t-olc,  is  deau  am  maith, 

is  còmhnuidh  gabh  gu  bi-àth. 

28  Is  toigh  le  Dia  ccart  bhreitheanas, 

a  naoimh  cha  trèig  e  chaoidli  ; 
Sior-choimhdear  iad  :  ach  sgathar  sìos. 
droch  shliochd  nan  daoine  daoi. 

29  MealaidJi  na  fireana  an  tìr  ; 

buan-chòmhnuidh  ni  iad  innt'. 

30  Thig  beul  an  t-saoi  air  gliocas  glan, 
\         a  theang'  air  rogha  cainnt. 

31  Tha  lagh  a  Dhè  'n  a  cliridh'  a  stigh  : 

cha  sleamhnuich  uaitli  a  chcum. 
I  32  Tha'n  droch  dhnin'  feithcamh  air  an 
j         g'a  mharbhadh  is  g'a  theum.  [t-suoi, 

33  Cha-n  fhàg  an  Tighearn  e  'n  a  làimh, 
a  dheanamh  air  droch-bheirt ; 
Cha-n  fhàgar  ris  e  ann  am  binn, 
tràth  chuirear  e  fo  cheirt. 
i  34  Feith  thus'  air  Dia,  's  'n  a  shligh'  gluais 
'         is  àrduichear  leis  thu, 

An  tìr  gu  meal  thu  ;  is  droch  dhaoin' 
I         'g  am  milleadh  chi  do  slniil. 

36  An  duine  malluicht'  chunnaic  nii 
an  neart,  's  an  inbhe  ndiòir, 
'G  a  sgaoileadli  fèin  a  ninch  murcliraoibb, 
a'  fàs  gu  dosracb  ùr  • 


SAILM  XXXVIII,  XXXIX. 


2S  Ach  chaidh  c  scach,  is  feuch  cha  robh  ; 

dh'iarr,  is  cha  d'fhuaras  o. 
37  Amhairc  is  feuch  gur  sìth  is  crioch 

do'n  duine  dhìreach  rèidh. 

3S  Ach  sgriosar  !uc]ul  an  eusaontais, 
is  thèid  dhoibh  as  faraon  : 
Di-mhiUtear  agns  sgathar  sios 

crioch  dheireaunach  dhrocli  dhaoin'. 

39  Ach  furtachd  fliior  nam  firean  fòs, 

thig  sin  o  Dhia  nan  diìl  : 
Is  anus  an  aimsir  thrioblaidich, 
's  e  's  barrant  air  an  cìil. 

40  Thig  treis  is  furtachd  thuc'  o  Dliia, 

le  fuasgladh  au  deadh  àra  : 
Saorar  iad  leis  o  dhaoinibh  olc, 
oir  chuir  iad  muinghinn  ann. 

SALM  XXXVIII. 

1  A  THIGHEARN,  ann  ad  chorruich 
J\.  na  cronuich  mi  gu  garg  ;  [mhèir 
Na  dean  mo  smachdachadh  gu  geur, 

an  uair  a  lasas  d'fhearg. 

2  Oir  tha  do  shaighde  guineach  geur 

sàitht'  annam  fèin  gu  teann  : 
Is  orm  a  ta  do  làmh  gu  trom, 
'g  am  chuuiail  sìos  gach  àm. 

3  Cha-n'eil  maoin  fhallaineachd  a'm'fheòil, 

air  son  do  choiTuich  ghèir  ; 
A'm'  clinàuihaibh  cha-n'eil  tàmh  nofois, 
air  son  uio  pheacaidh  fèin. 

4  Oir  chaidh  mo  pheacaidh  os  mo  cheann  ; 

taid  orm  'n  an  eire  thruim. 

5  Mo  chreuchda  ta  ro-Iobhta,  's  breun  ; 

mo  ghòruich  's  coireach  rium. 

6  Tha  rai  gu  cràiteach,  euslan,  crom, 

a'  triall  gacli  là  le  bròn. 

7  Mo  leasraidh  làn  do  ghalar  breun' : 

gun  fhallaineachd  a'ni'  fheòil. 

8  Taim  lag  is  brìiit' :  a'  bìiireadh  fòs 

trìd  an-shocair  mo  chridh'. 

9  A'd'  làth'r,  a  Dhè,  tha  m'uile  mhiann  : 

cha-n  fholuicht'  ort  mo  cliaoidh. 

10  Mo  chridhe  ta  sior-phloscartaich, 

mo  neart  chaidh  uam  gu  glan  ; 
An  taic  ri  fradharc  geur  mo  shvil, 
sin  agam  fòs  cha  d'fhan. 

11  Tha  luchd  rao  ghaoil  's  mo  chairde 

a'  seasamli  fad  o  'm  bheum,  [caorah 
Mo  choimhearsnaich  is  luchd  rao  phàirt. 
a'  teicheadh  uam  an  cèin. 

12  Sealg  orm  a  ta  luchd  iarraidh  m'anm' : 

luchd  iarraidh  m'uilc  a  ghnàtli, 
A'  labhairt  nithe  aimhleasach, 
's  a'  smuaiueach'  ceilg'  gach  là. 

13  Ach  mise  fòs  raar  bhodltar  nii, 

nach  cluinneadh  guth  uo  sgeul : 
Is  cosmhuil  rai  ri  duiue  balbi), 
gun  chomas  fosglaidh  bèil. 

14  Mar  sin  mar  dhuine  mi  nach  ciainn, 

gun  achrahasan  'n  a  bheul. 
20 


15  Oir  dh'  earb  mi  riut,  a  Dhe,  mo  Thriath : 

Dhia,  freagraidh  tus'  a'm'  fheum. 

16  Thubliairt  mi,  chum  nach  maoidheadh 

thoir  freagradh  dhoinh  gu  cas  ;  [iad, 
Is  chum  nach  dean  iad  gairdeachas 
'n  tràth  shlearahnuicheas  mo  chas. 

17  Oir  's  dlùth  chum  claonaidh  mi,  's  mo 

a'ra'  fhianuis  tha  do  ghnàth.  [bhròn 

18  Mo  lochd  doinnseam,  is  fo  m'  chiont', 

mòr  aimheal  ormsa  ta. 

19  Ach  mheud  's  a  ta'nan  naimhde  dhomh, 

's  ro  bheothail  iad  's  is  treim  ; 
Is  luchd  mo  mhi-rùin  eucorach, 
taid  lioumhor  mar  an  ceudn'. 

20  'S  iad  sin  a's  naimhde  dhomh  gu  fìor, 

luchd-dìolaidh  maith  le  h-olc  ; 
Air  sou  gu  bheil  mi  leantuinn  air 
an  ni  tha  maitli  gun  lochd. 

21  Na  treig  mi,  Thighearna  :  mo  Dhia, 

na  bi-sa  uam  an  cèin. 

22  Dhia,  greas  a  chum  mo  chuideachaidh, 

oir  's  tu  mo  shlàinte  fèin. 

SALM  XXXIX. 

1  rriHUBH  AIRT  mi,bheir  mi  fèin  fa'near 
_L  mo  shlighe  ;  's  ni  mi  fòs 

Mo  theaugadh  choimhead  mar  le  srèin, 
air  bhith  do'n  daoi  a'm'  cliòir. 

2  Dh'fhan  ni  gu  tosdach  balbh  a'm'  thàmh, 

o'n  ni  sin  fèin  bu  mhaith  ; 
Mhosgail  mo  thrioblaid  is  mo  bhròn 
anuani  gu  mòr  a  stigh. 

3  Air  bhith  dhomh  srauaineachadh  marso, 

do  ghabh  mo  chridhe  teas  : 
Is  las  an  teine  :  is  mar  so 
le  m'theangaidh  labhair  mis'  ; 

4  Tlioir  fios,  a  Dhè,  dhorah  air  mo  clirìch, 

tomhas  mo  là  ciod  e  : 
Gu  faighinu  eòlas  agus  fios 
cia  h-anmhunn  gearr  rao  rè. 

5  Feuch  rinn  thu  mar  ieud  bois'  mo  làith', 

mar  neo-ni  agad  m'aois  : 
Gach  neach  d'a  fheabhas,  e  gu  fior, 
's  ui  dìomhanach  gun  phrìs. 

6  An  sarahladh  brèig'  a'  siubhal  fòs 

gach  duine  ta  gu  dearbh  : 
Gun  suaimhneas  fòs  'g  am  buaireadh  fèin, 
an  dìomhanas  gun  tairbh' : 

A'  torradh  nithe,  's  cur  ri  cheil' 
mòr  bheartais  air  gach  dòigli, 

Guu  fhios  co'n  t-oighre  chruinnicheas, 
no  rahealas  iad  fadheòidh. 

7  Ciod  nis  ri'm  feitheam  fèin,  a  Dhè  ? 

mo  dhòchas  dhiot  do  nim'. 
S  Saor  nii  o  ni'uile  lochd  ;  's  na  dean 
ball-maslaidh  an-daoin'  dhìom. 

9  Dh'fhan  mi  a'm'  thosd,  gun  fhosgladh  bèil, 

oir  leatsa  rinncadh  e. 

10  Togdhìom  do  bhuille,  Dhè  :  le  beum 

do  làirahe  chlaoidheadh  mi. 

11  Tràth  chronuichear  leatneachm'a  lochd, 

mar  chnuimh  thèid  as  d'a  shuuadh  : 


SAILM  XL,  XLI. 


Gu  deimhin  fèiu  's  fior-dhìomhanas 
gach  duiu'  air  bith  do'u  t-sluagh. 

12  Dhia  èisd  ri  m'urnuigh,  is  ri  m'  ghlaodh  ; 

i-i  m'  dheòir  a'd'  thosd  na  bi  ; 
Oir  coigreacli  agad,  is  fear-cuairt, 
mar  m'aithrichibh  tha  mi. 

13  Dhia,  coigil  agus  caomhain  mi, 

gu  faighinu  neart  ri  m'  bheò 
Mu'n  siubhail  mi,  a'  dol  do'n  eug, 
's  nach  bi  mi  anu  ni's  mò. 

SALM  XL. 

1  Y\  H'FHEITH  mi  le  foighidmhaith  riDia, 
i  7  chrom  thugam,  dh'èisd  mo  ghuth  : 

2  Is  thug  se  à  sloclid  uamhuinn  mi, 

à  clàbar  criadha  tiugh  : 
Air  carraig  chòmhnaird  chuir  mo  chos  ; 
mo  cheuuian  shocruich  e. 

3  Is  òran  nuadh  chuir  e  a'm'  bheul, 

gu  b'e  sud  moladh  Dhè  : 

Chi  mòran  e,  's  fo  eagal  bi'd, 
is  earbaidli  iad  à  Dia. 

4  'S  beannaicht'  an  duine  sin  gu  dcarbh 

ni  dòchas  as  an  Triatli, 
Is  nach  gabh  thichd  na  toil  air  bith 

do  luchd  an  àrdaiu  mhòir, 
No  fòs  do'n  dream  a  thèid  a  thaobh 

gu  ceilg,  le  saobhadh  glòir'. 

5  Is  lìonmhor  d'oibve  iongantach, 

a  Thighearn  is  a  Dhè, 
'S  do  smuaintean  oinm  :  cha-n  àirmhear 

an  ordugh  dhuit  gu  rèidh  :  [iad 
Na'n  cuirinn  iad  an  cèill  gu  mìu, 

no  fòs  na  'n  innsinn  iad, 
Au  àireamh  rachadh  thar  mo  neart, 

aig  lìonmhoireachd  is  meud. 

6  Ofrail  no  ìobairt  leat  cba  mhiann, 

dh'fhosgail  thu  fèin  mo  chluas  : 
Lochd-ìobairt  agus  ìobairt-loisgt' 
cha  d'iarr  thu  dhuit  chur  suas. 

7  An  sin  do  labhair  mise,  feuch, 

a  uis  a  ta  mi  'teachd : 
An  ròl'  an  leabhair  ormsa  fòs 
sud  sgrìobhta  tha  gu  beachd. 

8  'S  e  sud  mo  thlachd's  mo  mhianu,  a  Dhè, 

do  thoil  gu  deantadh  leam  : 
Do  reachd  gu  dearbh  a  ta  gu  buan 
a'm'  chridhe  stigh,  's  a'm'  chom. 

9  Air  t'fhìreantachd 's  a'  choimieimh  mhòir, 

a  Dhè,  rinn  mise  sgeul : 
Oir  feuch,  a  Diiè,  mar  's  aithue  dhuit, 
nior  chaisg  mi  fèiu  mo  bheul. 

10  A'm'  chridhe  d'fhìreantachd  nior  cheil ; 

ach  d'fhìriun  chuir  mi'u  cèill  ; 
Do  shlàiut','s  do  chaoimhneas  gràdhacli 
o'n  t-sluagh  uior  cheil  mi  fèin.  [caouih 

11  Do  thròcair  chaomh  na  cumsa  uam, 

a  Thighearna  gu  bràth  ; 
•  Do  chaoimhneas  gràdhach,  d'fliirinn  fòs 
gleidheadh  iad  mi  a  glmàtb. 
21 


12  Oir  is  do-àireamh  iad  na  h-uilc 

ta  'g  iadhadh  orm  mu'n  cuairt : 
Do  ghlac  mo  pheacaidh  mi  co  teann 

's  nach  feud  mi  sealltuiun  suas : 
O's  lìoumhoir'  iad  na  folt  mo  chinn, 

is  thrèig  nio  chridhe  mi. 

13  Dhia,  gu  ma  toil  leat  furtachd  orm, 
•  grad-chuidich  leam,  a  Dhè. 

14  Biodli  nàir'  is  amhluadh  dhoibh  faraon, 

do  m'anam  dh'iarras  claoidh  : 
Ruaig  orr'  air  ais,  is  rudhadh  gruaidh', 
le  'm  b'àill  mo  chur  gu  dìth. 

15  Guu  àird,  gun  àiteach'  gu  robh  iad, 

mar  thuai-asdal  d'an  nàir', 
A  thubhairt  rium  gn  fanoideach, 
aha,  aha,  le  gàir. 

16  Aoibhneas  is  aidhear  do  gach  neach, 

'g  a  d'iarraidh  fèin  a  ta : 
Is  abradh  iad  le'n  toigh  do  shlàint' 
Dia  gu  ma  mòr  a  ghnàth. 

17  Ach  mis'  gèd  tha  mi  ainnis  bochd, 

smuainichidh  orm  an  Triath  : 
M'fhear  cabhair  thu  's  mo  Shlànuighear ; 
moille  na  dean,  a  Dhia. 

SALM  XLI. 

1  '  Q  BBANNAICHT'  am  fear  a  bheir  gu 

)0  fa'near  an  duine  bochd  :  [glic 
An  uair  a  thriobìaid  is  a  theinn, 
bheir  Dia  e  saor  o'n  olc. 

2  Ni  Dia  a  dhìon,  's  a  chumail  beò, 

is  beannaicht'  e  's  an  tìr : 
Gu  toil  a  naimhde  mi-runach 
na  tabhair  e  gu  sìor. 

;3  Air  leabadh  'thinneis  iarganaich 
bheir  Dia  dha  neart  is  ti'eòir  : 
A  leabadli  ni  thu  dha  air  fad 
ri  h-àm  a  thinneis  mhòir. 

4  Thubhairt  mi,  deansa  tròcair  orm, 

a  Thighearn  is  a  Dhè  ; 
Is  leighis  m'auam  euslan  bochd, 
oir  t-aghaidh  plieacaich  mi. 

5  Tha'u  dream  sin  a's  fior-naimhde  dhomh 

a'  labhairt  orm  le  beum  : 
0  c'uiu  a  sgriosar  'ainm-san  as, 
's  a  tlièid  e  sìos  do'n  eug  ? 

6  Ma  thig  e  m'amharc,  labhraidli  e 

cainnt  dhìomhanach  le  'bheul  : 
Ta  'chridh'  a'  torradh  nimh  a  stigh, 
's  a  muigh  a'  deanamh  sgèil. 

7  Sìor-chogarsaich  an  cluais  a  chèil', 

luchd  m'  fhuath'  a  ta  air  fad  : 
A'  smuaineachadli  's  a'  cumadh  lochd 
a'm'  aghaidh  fèin  gun  stad. 

8  Droch  thinneas  (deir  iad)  tha  gu  dlìitt 

a'  leantuinn  ris  r'  a  bheò  ; 
Air  bhith  dlia  uis  'na  luidh'  gu  tiuu, 
cha-n  èirich  e  ni's  mò. 

9  Ain  fear  bu  charaid  dìleas  donih, 

vi'u  earbainn  gach  ui  b'àill. 


SAILM  XLII,  XLIII,  XLIV. 

'3  a  dh'iUi  do  m'aran  air  nio  bhòrd, 

a'm'  aghaidh  thog  e  'shàil. 
10  Ach  tliusa,  Dhè,  dean  tròcair  orm, 

is  tog  mi  rìs  an  àird, 
A  clium  gu  tugainn  luigheachd  dhoibh, 

is  comain  cheart  gun  dàil. 


11  Tre  so  is  fiosrach  mi  gu  beachd 

gur  ionnihuinn  leatsa  mi : 
Air  son  nach  d'thug  mo  naimhde  buaidli, 
's  nach  d'rinneadh  leo  mo  chlaoidh. 

12  Ach  mise,  ann  am  ionracas, 

's  tu  sheasas  mi  a  ghnàtli : 
Am  fianuis  fòs  do  glmùise,  Dhè, 
ga  m'  shocruchadh  gu  bràth. 

13  Ichobhah  Dia  chloinn  Israeil, 

beannaicht'  gu  robh  e  fèin, 
0  aois  gu  h-aois  suthain  sìor, 
Amcu,  agus  Amen. 

SALM  XLII. 

'  AR  thogras  fiadh  na  sruthan  uisg' 
le  bùireadh  àrd  gu  geur, 
Mar  sin  tha  m  anam  ploscartaicli, 
ag  èigheach  riutsa,  Dhè. 

2  Tha  tart  air  m'anam  'n  geall  air  Dia, 

'n  geall  air  an  Dia  ta  beò  : 
0  c'uin  a  thig  's  a  noehdar  mi 
am  fianuis  Dhia  na  glòir'  ì 

3  Gach  là  is  oidhch'  is  iad  mo  dheòir 

a's  cuibhrionn  dhomli  's  a's  biadh  ; 
An  uair  a  deir  iad  rium  a  ghnàth, 
c'àit  bheil  a  nis  do  Dhia  'ì 

4  Tha  m'anam  air  a  dliòrtadh  mach, 

a'  cuimhne;ichadh  gach  ni ; 
Oir  chaidh  mi  leis  a'  chuideachd  mhòir, 
'dol  ieo  gu  teampull  Dè  ; 

Seadh  chaidh  mi  leo  le  gairdeachas, 

is  nioladh  fòs  le  chèil', 
Seadh  leis  a'  chuideachd  sin  a  bha 

a"  coimhead  làithe  fèill'. 

5  0  m'anam  !  c'uini'  aleagadh  thu 

le  dìobhail  misnich  sìos? 
Is  c'uim'am  bheil  thu'n  taobh  stigh  dlùoni 
ib  thrioblaid  is  fo  sgìos  'ì 

Cuir  dòchas  daingean  ann  an  Dia, 

oir  fathast  molam  e, 
Air  son  na  furtachd  is  na  slàint' 

thig  dhomh  o  'eudau  rèidh. 

6  Thuit  m'anam  annam  sìos,  a  Dhè, 

ghrad-chuimluiich  nii  'n  sin  ort  ; 
0  thalamh  lordain,  Hermoin  àird, 
0  Mhitsar  fòs  nan  cnoc. 

7  Le  fuaim  do  shruthan  uisge  fèin, 

ta  doimhn'  air  dhoimhne  gairm  : 
Do  stuaidhean,  is  do  tlionnan  àrd' 
dol  tharum  tha  le  toirm. 

8  Orduichidh  Dia  d'a  ghràsaibh  dhomh, 

a  chaoimhneas  anns  an  lò  : 
'S  an  oidliclie  ni  mi  guidhe  's  ceòl 
ri  Dia  a  chum  mi  beò. 

22 


9  Mo  charraig,  c'uim'  a  thrèig  thu  mi  ? 
ri  Dia  a  deir  mi  fèin  : 

Is  e'uim'  am  bheil  mi  triall  fo  bhròn, 
bhrìgh  fòirneirt  m'eascair  thrèin  ? 

10  Mar  lann  a'ra'  chnàmhaibh,  m'eascairdo 
toirt  toibheim  dhomh  n  ta  : 

Tràtli  their  iad  rium  gu  fanoideach, 

c'àit  bheil  do  Dhia  ?  gach  là. 
110  m'anam,  c'uim'  a  leagadh  thu, 

le  diobhail  misnich  sìos  ì 
Is  c'uim'  am  bheil  thu'n  taobh  stigh 

fo  aimheal  is  fo  sgìos  ?  [dhìom 
Cuir  dòchas  daingean  ann  an  Dia  : 

oir  molam  e  a  ghnàth, 
0  's  e  a's  slàinte  do  mo  ghnùis, 

is  e  mo  Dhia  gu  bràth. 

SALM  XLIIL 

1  /^UM  cothrom  rium,  is  tagair  fèin 

mo  chùis,  o'n  fhineach  olc, 
O'n  eucorach,  's  o  fhear  ria  ceilg', 
Dhè,  saorsa  mi  o'n  lochd. 

2  C'ar  son  a  thilg  thu  mise  uait  ? 

's  gur  tu  mo  Dhia  's  mo  threòir  ; 
C'ar  son  bhrìgh  fòirneirt  m'eascairde, 
an  siubhlam  fèin  fo  bhròn  ? 

S  Dhia,  d'fhìrinn  is  do  sholus  glan 
leig  thugam  iad  a  mach  : 
Ga  m'  sheòladh  chum  do  tlmlaich  naoimh, 
's  mo  thabliairt  chum  do  theach. 

4  'N  sin  racham  dh'ionnsuidh  altair  Dhè, 

an  Dè  sin  m'  aoibhneis  mhòir  : 
Air  clàrsaich  bhinn  do  mholani  thu 
0  Dhia,  mo  Dhia  na  glòir'. 

5  0  m'  anam,  c'uim'  a  leagadh  thu, 

le  dìobhail  misnich  sìos  ? 
Is  c'uim'  am  bheil  thu'n  taobh  stigh  dhìom 

fo  aimheal  is  fo  sgìos  ? 
Cuir  dòchas  daingean  ann  an  Dia  ; 

oir  molam  e  a  ghnàth, 
0  's  e  a's  slàinte  do  mo  ghnùis, 

is  e  mo  Dhia  gu  bràth. 

SALM  XLIV. 

1  T  B'R  cluasaibh  chuala  sinn,  a  Dhè, 
J_J  ar  sinnsir  chuir  an  cèill 

Na,  gnìomhara  a  rinneadh  leat, 
'n  an  aimsir,  fad  o  chèin. 

2  Le  d'  làimh  mar  tliilg  thu  mach  na  slòigh, 

is  iadsan  chuir  'n  an  àit : 
Mar  rinn  thu  air  na  cinnich  claoidh, 
ach  dhoibhsan  thug  an  sàth. 

3  Oir  sealbh  's  an  tìr  cha  d'fhuaireadh  leo 

le'n  claidheamli  no  le'n  loimi' 
Nì  mò  a  rinn  an  gairdean  fèin 

an  teasairginn  'n  an  teinn  :  [blmaidh, 
Acli  do  làmh  dheas  thug  dhoibh  a' 

do  ghairdean  neartmhor  treun, 
Is  solus  glan  do  ghnùis',  a  chionn 

gu'n  d'  thug  thu  dhoibhsan  spèis. 

4  Oir  s'  tusa  fèin,  a  Dhia  nam  feart, 

mo  Thighearn  is  mo  Righ  : 


SALM  XLV. 


Furtachd  do  lacob  orduich  uait, 
is  fuasgail  air  gTin  dìth. 
5  'S  anu  tre  do  neartsa  leagar  sìo3 
na  h-uile  's  nainihde  dhuinn  : 
Tre  dainm-sa  saltraidh  sinn  gu  làr 
au  dream  a  dii'èireas  iniinn. 

3  Oir  as  mo  bhogli'  cha  dean  mi  buu, 

cha-n  fhurtachd  dhomh  mo  laun. 
7  Ach  's  tusa  nàirich  luchd  ar  fuath', 

o'r  naimhdibh  shaor  thu  sinu. 
3  Air  feadh  an  là  's  ann  au  Dia, 

a  ni  sinu  uaill  is  glòir  : 
Is  d'ainm-sa  fòs  air  feadh  gach  hnn, 

àrd-mholaidh  sinn  gu  mòr. 

0  Ach  rinn  thu  nis  ar  tilgeadh  dhìot, 
is  nàirich  thusa  sinn  : 
'S  a  mach  le'r  n-armailtibh  's  le'r  feachd 
cha-n  'eil  thu  fèin  dol  leinn. 

10  Gu  teiclieadh  chuir  thu  sinn  air  ais, 

o'n  nàmhaid  gheur  's  a'  chatli : 
Is  luchd  ar  mi-ruin  tha  dhoibh  fèin 
a'  deanamh  creich'  is  sgath'. 

1 1  3Iar  chaoi-aich  thug  thu  sinn  'n  ar  biadh ; 

measg  chinneach  sgaoileadli  sinn. 

12  Reic  thu  do  phobull  fèin  gun  fhiach, 

's  gun  mheud  air  maoin  d'an  cinn. 

13  Do  rinn  thu  toibheum  dhinu  gu  truagh 

d'ar  coimhearsnaich  gu  lèir  : 
Ball-fanoid  do  na  bheil  mu'n  cuairt, 
's  ball-magaidh  mar  an  ceudu". 

Ì4  Am  measg  uan  Geintileach  air  fad, 
gnàth-fhocal  rinn  thu  dhinn  : 
'S  am  raeasg  a'  phobuill  anns  gach  àit 
'n  ar  n-aobhar  crathaidh  ciun. 
:5  Tha  m'  amhluadh  is  mo  mhasladh  geur 
a'm'  fhianuis  fèin  a  ghnàth, 
Rinn  nàir'  is  rudhadli  fòs  mo  ghniaidh' 
m'f  holach  gia  truagh  gach  là. 

16  "S  e  sin  mo  chor  thaobh  guth  an  fhir 

a  chàineas  mi  gu  h-olc, 
'S  a  spreigeas  mi ;  's  a  thaobh  an  nàmh, 
's  an  dioghaltaich  gu  lochd. 

17  Sud  uile  ge  do  thàinig  oirnn, 

nior  dhearmaid  sinne  thu  : 
Cha  d'rinn  sinn  breug  no  briseadh  claou 
'u  aghaidli  do  chìimhnaiut  dhlùth. 

18  Cha  d'  aom  ar  n-aigne  uaitse  riamh, 

ar  cridh'  cha  deach  air  cùl : 
0  d'  shlighe  cha  do  chlaon  ar  cos 
's  cha  deach  air  seachran  iùil. 

19  An  iouad  dhràgon  ge  do  phrona 

thu  sinne  sios  gu  làr, 
Is  ge  do  dh'fholuich  thusa  sinn 
le  sgàil  is  dubhar  bàis. 

20  Ma  's  e  gu'n  leig  sinn  as  ar  cuimhn' 

ainm  uasal  àrd  ar  Dia, 
No  gu  dia  eile  coimheach  brèig" 
ar  làmh  ma  shìn  sinn  riamh  : 

21  Nach  rannsuich  Dia  so  fèiu  a  mach  ì 

oir  aige  ta  làn-f  hios 
23 


Air  dìomhaireachd  a'  chridhe  stigli, 
gach  car  a  t'anu  is  cleas. 

22  Oir,  air  do  shonsa  mharbhadh  sinn, 

air  feadh  an  là  gu  lèir, 
'S  mar  chaoraich  tha  sinu  air  ar  meas, 
a  chasgaireadh  gu  geur. 

23  Mosgail ;  c'ar  son  a  chc  Idleas  tu  ì 

Dliia,  fairich  as  do  shuaiu  ; 
'      Gu  bràth  na  tilg-sa  sinn  a  mach, 
j         na  triall-sa  fada  uainn. 

24  Ciod  uim'  am  fohiich  thu  do  ghnùis  ì 

ciod  uim'  an  deai-maid  thu 
Ar  n-àmhghar,  is  ar  n-èigin  mhòr 
tha  'g  iadhadh  oirnn  gu  dlùth  ì 

25  Oir  chrom  ar  n-anam  sios  do  'n  ìiir, 

ar  brù  ri  talamh  theann. 

26  A'd'  thròcair  èirich,  cuidich  leinn, 

is  furtaich  oirnn  's  an  àm. 

SALM  XLV. 

iiEADH  aobhar  òrain  naoimh  is  ciùiì 
a'  deachdadh  ta  mo  cliridh' : 
Is  labhram  air  na  nithibh  sin 

a  rinn  mi  fèin  do'n  Righ  : 
Mar  pheann  an  làimh  fir-sgriobhaidh 
a  chuireas  sìos  gu  luath,  [dheis, 
Is  amhluidh  sin,  mo  tbeaiigadh  ta 
air  t-uiTam  àrd  a'  luaidh. 

2  Is  maisich'  thu  na  clann  nan  daoin' ; 

gràs  dhòirteadh  aun  ad  bheul : 
Is  air  an  aobhar  sin  rinn  Dia 
do  bheannaehadh  gach  ial. 

3  Deasuich  do  chlaidheamh  air  do  lèis, 

0  thus'  a  ghaisgich  mhòir : 
Le  d'  chumhachd  is  le  d'mhòralachd, ' 
le  gi-eadhnachas  is  glòir., 

4  Bhrìgh  firinn,  suairceis,  agus  ceirt, 

marcaich  gu  buadhach  ài-d, 
Is  nithe  uamhor  teagaisgidh 

do  dheas  làmh  dhuit  's  gach  àit. 
!  5  Rachadh  do  shaighde  geur'  gu  cridh' 
I       gach  eascaraid  an  Righ  : 
I    Tre  sin  am  pobull  tuitidh  fo'd', 
!       is  nithear  leat  an  claoidh. 

6  Gu  suthain  is  gu  siorruidh  ta 
i        do  chaithir  àrd,  a  Dhè  : 
!     Slat-shuaicheantais  do  rloghachdsa 
i        is  slat  ro  chothrom  i. 
I  7  0  's  ionmhuinn  leatsa  còir  is  ceart, 
I       is  thug  thu  fuath  do'n  olc  ; 

Os  ceanu  do  chonipanach  cliuir  Dia, 
do  Dhia-s'  ol'  aoibhueis  ort. 

8  Do'n  alos,  mhirr,  is  chasia, 
o  d'eudach  fìiile  thèid : 
Leo  sud  do  clmir  iad  aoibhneas  ort, 
o  d'  lùchairt  geal  mar  dheud. 
;  9  Am  measg  do  mhuathan  urramach 
j        ta  nigheana  uan  righ  : 

'S  an  òr  na  li-Ophir,  air  do  dheis, 
1       do  bhan-righ  seasaidh  i. 


SAILM  XLVI, 

!0  A  nigliean,  èisd  is  amhairc  fòs, 
is  cromsa  sìos  do  chluas  ; 
Tigh  t'athar,  is  do  mhiiiuntir  fèiu 
ua  cnimhnich  à  so  snas. 

11  Gabhaidh  mar  sin  an  Righ  làn-toil 

do  d'àille  thlachdmhor  fèin  : 
Oir  's  e  do  Thighearn  is  do  Thriath, 
thoir  urram  dha  is  gèill. 

12  Thig  nigheau  Thiruis  thugad  fòs, 

le  tiodhlacaibh  gu  tric  ; 
'S  na  daoine  saoibhir  tha  'n  am  measg 
ag  asluch'  gràis  is  iochd. 

13  Nighean  an  Righ  gu  dearbli  a  stigh, 

tha  uile  làn  do  ghlòir  : 
Tha  'culaidh  eudaich  uimpe  fòs, 
air  oibreachadli  le  h-òr. 

14  Ara  brat  do  obair  ghrèis  le  snàth'd, 

bheirear  i  gus  an  righ  : 
Thig  thugad  luchd  a  coimheadachd, 
's  a  maiglideana  'n  a  dèigh. 

15  Thèid  iad  gu  ciiirt  an  Righ  a  steach, 

ait,  aoibhneach  bheirear  iad. 

16  Air  son  do  shinnsir  bidh  do  chlann, 

mar  plirionnsaibh  anns  gach  àit. 

17  D'ainm  glòrmhor  do  gach  linn  a  thig, 

air  chuimhne  cuiridh  mi : 
Is  bheir  mar  sin  am  pobull  duit 
àrd-mholadh  feadh  gach  rè. 

SALM  XLVI. 

1  '  O  E  Dia  a's  tearmunn  duinn  gu  beachd, 

O  ar  spionnadh  e  's  ar  treis  : 
An  aimsir  carraid  agus  teinn, 
ar  cabhair  e  ro-dheas. 

2  Mar  sin  ged  ghluaist'  an  talamh  trom, 

cha-n  aobhar  eagail  duinn  : 
Ged  thilgeadh  fòs  na  slèibhte  mòr' 
am  builsgein  fairg'  is  tuiun. 

3  Na  h-uisgeacha  le  beucaich  bhuirb, 

ged  rachadh  thar  a  chèil' : 
Le'n  ataireachd  ged  bhiodh  air  chrith 
na  beanntan  àrd'  gu  lèir. 

4  Ta  amhaiun  ann,  le  'sruthaibh  sèimh, 

ni  caithir  Dhè  ro-ait ; 
Fior-àite  naomh  an  ti  a's  àird', 
am  bheil  sior-chòmhnuidh  aig. 

5  Tha  Dia  'n  a  meadhon  innte  stigh  ; 

mar  sin  cha  ghhiaisear  i ; 
Oir  cuideachadh  is  cònihnadh  leath' 
's  e  Dia  gu  moch  a  ni. 

6  Do  ghabh  na  cinnich  boil',  is  ghluais 

na  rìoghachda  gu  cas  : 
Air  cur  do  Dhia  a  ghuth  a  mach, 
do  leagh  an  talanih  as. 

7  Tha  Dia  nan  shiagh  leinn  fèin  a  ghnàth  ; 

Dia  lacoib  's  tearmunn  duinn. 

8  Thigibh,  is  faicibh  oibre  Dè, 

gacli  sgrios  air  tuhunh  rinn. 

9  Gu  h-iomall  fòs  an  domhaiu  mhòir 

au  cogadh  ni  e  chosg  : 
Am  boglia  bhris,  aii  t-sleagh  do  ghe>*-" 
au  carbad-cogaidli  loisg. 

24 


XLVII,  XLVIII. 

10  Bibh  sàmhach,  's  tuigibh  gur  mi  Dia : 

àrduichear  mi  gu  sior 
'Am  measg  nan  sluagh,  biodh  urram 
air  feadh  gach  uiie  thìr.  [dhomh 

11  Tha  Dia  nan  sluagh  ri  còmhnadh  leinn, 

's  an  còmhnuidh  air  ar  crann  : 
Is  e  Dia  lacoib  's  tearmunn  duinn, 
d'ar  furtachd  anns  gach  àm. 

SALM  XLVII. 

1  T>UAILIBH  'ur  basan,  uile  shlòigh, 
i3  ta  chòmhnuidh  anns  gach  àit ; 
Le  guth  's  le  gairdeachas  do  Dhia, 

suas  togaibh  iolach  àrd  : 

2  Oir  Dia  ro-àrd  is  uamhunn  e  ; 

Righ  mòr  os  ceann  gach  tìr'. 

3  Am  jiobull  cuiridh  e  fo'r  smachd, 

fo'r  cois  na  slòigh  gu  lèir. 

4  Mòrachd  lacoib  d'an  d'thug  e  gràdh, 

mar  oighreachd  dhuinne  thagh  : 
6  Chaidh  Dia  le  caithream  àrd  a  suas, 
le  trompaid  's  fuaimueach  bladh. 

6  Seinuibh  do  Dhia,  seinn  moladh  :  seinn 

d'ar  Righ,  seinn  moladh  binn  : 

7  Oir's  Righ  Dia  mòr  os  ceann  gach  tìr', 

seinn  da  gu  h-eòlach  grinn. 

8  Tha  Dia  'n  a  shuidh'  'n  a  chaithir  naoimh 

's  e  's  Righ  air  cinuich  ann. 

9  Priounsa  nan  sluagh  do  chruinnich  iad, 

IJobulI  Dhè  Abrahaim ; 
Air  son  gur  le  lehobhah  mhàin 

sgiath  dhìdein  do  gach  tìr : 
'S  e  fèin  a's  àird'  's  a's  urramaich, 

's  dha  dlighear  moladh  sior. 

SALM  XLVIII. 

1  TS  mòr  lehobhah,  Dia  nam  feart, 
J_  'an  cathair  àird  ar  Dia  ; 

Is  air  sliabh  àrd  a  naomhachd  fèin, 
iou-mholta  chaoidh  an  Triath. 

2  Beinn  Shioin  's  breagh'  a  suidheachadh, 

aoibhneas  gach  fearainu  i ; 
Is  dlùth  dhi  air  au  taobh  mu  thuath, 
tha  caitliir  an  Ard-Righ. 

3  Aithnichear  Dia  'n  a  lùchairtibh, 

mar  thearmunn  anns  gach  airc. 

4  Oir  feuch,  tràth  bha  na  rìghre  cruinn, 

le  chèile  ghabh  iad  thart'. 

5  Chunnaic  iad  sud,  is  b'iongnadh  leo, 

le  cabhaig  dheifrich  as. 

6  Ghlac  eagal  iad  an  sin,  is  pian, 

mar  mhnaoi  ri  saoth'r  gu  cas. 

7  Cabhlach  Tharsuis  le  gaoith  an  ear, 

mìn-bhrisear  leat  gu  luath. 

8  Mar  chual,  is  amhiuidh  chuunaic  sinn, 

am  baile  Rigli  nan  sluagh, 
Am  bail'  ar  Dè  ;  's  e  Dia  gu  bràth 
ni  daingean  e  le  neart.  [caomh, 

9  A'd'   theampull,    air    do  chaoimhneaa 

Dhia,  smuainich  sinn  gu  ceart. 

10  Mar  d'ainm,  is  amhluidh  sin  do  chliu, 

gu  crìch  na  talmhainii  ta ; 


SAILM 

Do  dheas  làmh  làn  de  flùreautaclid, 
Dhia,  auns  gach  beart  a  ghnàth. 

1 1  Beinn  Sbioin  gu  ma  h-aoibhinn  i, 

is  Nigheau  ladah  ait, 
Air  sou  do  bhreitheanas,  a  Dhè, 
ta  cothromach  is  ceart. 

12  Siùbhlaibh  mu  thimchioll  Shioin  naoimh, 

is  cuairt'chibh  i  maraon  : 
Airmhibh  a  baideala  gu  dlùth, 
's  a  turaite  gach  aon. 

13  Thugaibh  fa'near  a  bàbhuin  bhreagh', 

s  a  caisteil  àrd  le  beachd  : 
Chum  siu  gu  cuireadli  sibh  au  cèill 
don  àl  a  ta  ri  teachd. 

14  Oir  's  6  an  Dla  so  fèin  ar  Dia 

gu  siorruidh  is  gu  bràth  : 
'S  e  fòs  a  stiììras  sinu  gu  ceart 
gu  h-uair  is  àm  ar  bàis. 

SALM  XLIX. 

1  ISDIBHSE  80  gach  uile  shluagL, 
Vjì  na  bheil  's  a'  chruiune-chè  : 

2  Is  cluinuibh  eadar  mhòr  is  bheag, 

ma's  bochd  no  beartach  e. 

3  Air  tuigse  smuainichidh  mo  chridh', 

air  gliocas  thig  mo  bheul. 

4  Aomaidh  mo  chhias  gu  samhlacliaibh  : 

nochdam  cainut  dhorch  air  teud. 

0  Droch  làithean  c'uim'  am  b'eagal  leam 
gu'n  cuirinn  iad  au  suim, 
Mòr  aiugidheachd  is  locJid  mo  shal 
tràth  dh'iadh  iad  orm  gu  cruinn  ? 
o  Xa  daoiue  siu  'n  au  saoibiu-eas  mòr 
'ta  deanamli  dòigli  is  treis', 
Is  ann  an  lloumhoireachd  an  stòir 
a  ta  ro-bhòsdail  leis. 

7  A  bhràth'r  cha-n  fliuasgail  neach  dhiubh 

à  gàbliadh  no  à  pèin,  [sud 

thabhairt  èiric  as  do  Dhia, 

ui  fheudar  leis  'n  a  fheum  : 
V-  :  Oir  saors'  au  auama  's  priseil  e, 

sguiridh  e  'm  feasd  gu  bea  h  1 :) 

9  Gu  maireadh  e  gu  siorruidh  beò, 

's  nach  faiceadh  truaiUidheachd. 

10  Oir  chi  e  fòs  na  daoine  glic, 

's  au  dream  air  dliiobhail  cèill ; 
'S  ua  h-ìimaidh,  fìigail  toic  do  chàch, 
is  faghail  bàis  iad  fèin. 

11  "S  e  'u  smuaiueachadh  gu  mair  an  tigh, 

's  an  còmhuuidh  feadh  gach  rè, 
A'  tabhairt  air  am  fearanu  ainm, 
a  i'èir  an  ainme  lèin. 

12  Gidheadh,  au  duiu'  an  urrara  mòr 

cha  mhair  e  auu  gu  buau  : 
Ach  amhluidh  mar  au  t-aiumhidh  truagh 
chum  bàis  a  shiùbhlas  uaimi. 

13  An  slighe  sud  ge  gòrach  i, 

taitnidli  an  cainnt  r'an  sliochd. 

14  Mar  chaoraich  dol  sau  uaigh  tha  iad, 

'n  am  biadh  do'n  bhàs  guu  iochd  : 
25 


XLIX,  L. 

Na  fireanaich  gheibh  os  an  tcauQ 
làn-uachdranachd  gu  moch, 

'S  'n  au  ionad  còmhuuidh  anns  an  uaigh, 
seai-gaidh  an  àill'  's  an  dreach. 

15  Bheir  Dia  do  m'anam  fuasgladh  saor 

0  chumhachd  bàis  is  uaigh', 
Oir  gabhaidli  e  mi  thuige  fèin, 
ga  m'  theasairginn  le  buaidh. 

16  An  uair  a  nithear  saoibhir  neach, 

na  glacadh  faitcheas  thu  ; 
'S  an  t-àm  a  chinueas  glòir  a  theacli, 
ua  cuireadh  sud  ort  tnù. 

17  Oir  'n  uair  a  shiùbhlas  e  do'n  eug, 

aou  ui  cha  toir  e  leis  : 
'S  an  uair  a  thèid  e  sìos  do'n  uaigh, 
a  ghlòir  cha  leau  i  ris. 

18  Seadh  'anam  ge  do  bheannaich  e 

am  feadh  a  bha  e  beò  ; 
'S  thusa,  ma  ni  thu  maith  dhuit  fèin, 
0  dliaoinibh  gheibh  thu  glòir. 

19  Gu  h-àl  a  shinnsear  siùbhlaidh  e, 

solus  cha-n  fhaic  gu  bràth. 

20  An  duiu'  au  urram,  's  e  guu  chèiU, 

mar  aiumhidh  giieibh  e  bàs. 

SALM  L. 

LABHAIR  an  Dia  lehobhah  treuD 
au  talamh  ghairm  gu  lèir, 
;    O'n  àird  an  ear  gu  h-àird  au  iar, 
0  èirigh  gu  luidh  grèin', 

2  A  Sion  àrd,  a's  foirfe  mais', 

do  dhealruich  Dia  nam  feart. 

3  Oir  thig  ar  Dia  's  cha  bhi  'u  a  thosd, 

ach  labhraidh  e  le  ueart : 

Thèid  teine  millteach  roimh  a  ghnùis, 

a'  lasadh  suas  gu  garg  : 
'S  m'a  thimchiollsau  gu  doinionnacli, 

bidh  e  'u  a  cliaoiribh  dearg'. 

4  Air  talamh,  is  air  nèamh  uau  neul, 

àrd-ghairmidli  e  gu  treuu, 
Gu'n  tugadh  e  ceart  bhreitheanas 
air  'uile  phobuU  fèin. 

5  A  m'iounsuidh  cruinnichibh  mo  naoimh, 

is  tioualaibh  an  dream 
A  rinn  gu  dìleas  is  gu  dlùth, 
le  h-ìobairt,  cùmhnant  leam. 

6  A  cheartas-san  ni  nèamh  nau  ncul 

a  chur  an  cèill  'n  a  àm  : 
Oir  's  e  lehobliah  fèin  gu  beachd 
a's  aon  àrd-bhreitheamh  auu. 

7  Mo  phobull  Isra'l  èisdibh  rium, 

is  labhraidh  mi  gu  ceart ; 
A'd'  aghaidh  togam  fiauuis  fhior, 
's  mi  Dia,  do  Dhia  gu  beachd. 

8  Mu  d'ofrailibli  cha-u  agram  thu, 

uo  fòs  mu  t'ìobairt-loisgt', 
Oir  'm  fhianuis  thug  thu  iad  a  glmàth, 
is  fhuaras  iad  gun  fhois. 

9  Oir  as  do  thigli  cha  gliabhairm  uait 

marìobairt  biorach  bò  ; 


SALM  LI. 


'S  cha  ghabhaiiin  gabhar  fliirionn  fòs 
mar  ofrail  as  do  chrò. 

10  Gacli  aiumhidh  beò  a  ta  'au  coiU 

is  leamsa  siu  gu  lèir, 
'S  na  h-uile  sprèidh  air  mhìle  cnoc, 
ta  'g  ioualtradh  air  feur. 

11  An  eunhaith  's  aithne  dhomh  air  fad, 

ta  'g  itealaich  feadh  bheann  : 
'S  leara  gach  fìadh-bheathacli  uile  fòs, 
fcadh  gharbhluich  agus  ghleann. 

12  Geur-ocras  nam  biodh  orm,  no  gort, 

cha  chuirinn  duits'  an  cèill, 
Oir  's  leam  an  domhan  mu'u  iadh  grian, 
is  na  bheil  ann  gu  lèir. 

13  Fuil  ghabhar  'n  e  gu'n  òlainn  uait? 

feòil  tharbh  an  ithinn  i  ? 

14  loc  ìobairt  buidheachais  do  Dhia, 

's  do  bhòidean  do'n  Ard-Righ. 

15  An  là  do  thrioblaid  is  do  theinn, 

goir  orm  an  sin  gu  ceart : 
Ort  fuasglam,  is  bheir  thusa  glòir 
do  m'aiums'  a  chuidich  leat. 

16  Ach  ris  an  droch  dhuin'  labhraidh  Dia, 

mo  statuin  chur  an  cèill 
Am  buineadh  dhuit,  no  ghabhail  fòs 
mo  chùmhnaint  ann  ad  bheul. 

17  Do  m'  achnihasan  o  thug  thu  fuath, 

's  an  spèis  riamh  e  nior  chuir  ; 
Ach  thilg  mo  bhriathran  air  do  chìil, 
'g  an  diìiltadh  uait  gu  tìir  ? 

18  Tràth  chunnaic  thu  an  gaduich'  dàn, 

dli'aontaicli  thu  leis  'n  a  olc : 
'S  le  luchd  an  adhaltranais  a  rìs, 
b'fhear-comuinn  tliu  'nan  lochd. 

19  Do  theangadli  tliug  thu  chumadh  brèig', 

chum  uilc  thug  thu  do  bheul. 

20  Do  d'  bhràtliair  shuidh  thu  thabhaivt 

's  do  mhac  do  mhàtliar  beum'.  [gutìi' ; 

21  Na  nithe  so  do  rinneadh  leat, 

is  dh'fhan  mi  dhiot  a'm'  thosd  ; 
Is  shaoil  thu  mar  a  ta  thu  fèin, 

gu  b'amhhiidh  mi  gach  achd: 
Ach  cronaicheam  do  pheacaidh  dhuit, 

a'  d'  amharc  cuiream  iad  ; 
A  chum  gu  faiceadh  do  dhà  shìiil, 

nacli  fol'chear  ormsa  beud. 

22  0  siblis'  a  dhream  nach  cuimhnich  Dia, 

nis  tuigibh  so  'n  a  àm  ; 
Mu'n  deau  mi  liodart  oirbh  gu  cas, 
guu  neach  d'ur  furtachd  ann. 

23  Au  ti  bheir  ìobairt  molaidh  uaith', 

's  e  sin  bheir  dhomhsa  glòir  : 
Oir  nochdani  slàinte  Dhè  do'n  fhear 
a  ghluaiseas  mar  is  còir. 

SALM  LL 

jEAN  tròcair  orm,  a  Dhia  nan  gràs, 
gu  h-ìochdmhor  saorsa  mis', 
Reir  lìonmhoireachd  do  tliròcair  chaoimh, 
glan  as  m'uil'  eusaontas. 

26 


2  Gu  h-iomlan  ionnail  mi  o  m'  lochd, 

glan  mi  o  m'  chiont'  a'd'  ghràdh : 

3  Oir  tha  mi  'g  aidmheil  m'eusaontais, 

's  lèir  dhomh  mo  lochd  a  ghnàth. 

à  A'  d'aghaidh,d'aghaidh  fèin  a  mhàin; 

do  pheacaich  mi  gu  trom, 
Is  ann  ad  fhianuis  fèin,  a  Dhè, 

an  t-olc  so  riuueadh  leam : 
Do  chum  air  labhairt  duit  a  mach, 

gu  biodh  tu  cothromach  ; 
'S  gu  biodh  tu  glan  tràth  bheir  thu  brethi 

is  ceart  neo-eucorach. 

5  Am  peacadh,  feuch,  do  dhealbhadh  mi^ 

is  ann  an  cionta  fòs 
Do  ghabh  mo  mhàthair  mi  'n  a  broinn, 
tràth  ghineadh  mi  o  thùs. 

6  An  taobh  a  stigh  do'n  chridhe,  feuch, 

an  fhìrinn  's  ionmhuinu  leat : 
'S  an  ionad  fholuicht'  bheir  thu  orm 
gu'n  tuig  mi  gliocas  ceart. 

7  Le  hisop  deansa  mise  glan, 

is  bitheam  glan  gu  beachd  ; 
Dean  m'ionnlad  fòs,  mar  siu  bidli  mi 
ni's  gile  dhuit  na  sneachd. 

8  Guth  subhachais  thoir  orm  gu'n  cluinn,, 

is  fonn  an  aoibhneis  ait, 
Mar  sin  ni  gairdeachas  gu  mòr, 
na  cnàmhan  bhriseadh  leat. 

9  0  m'  pheacaibh  is  o  m'eusaontais 

foluich  do  ghnùis,  a  Dhè  ; 
Mo  sheachrain  is  ni'uil'  eucoir  fòs 
glan  thusa  uam  gu  rèidh. 

10  Dhia,  cruthaich  annam  cridhe  glan; 

ath-nuadhaich  spioi'ad  ceart. 

1 1  Na  tilg  o  d'  shealladh  mi  ;  "s  na  buÌB 

do  spiorad  naomha  leat. 

12  Is  aisig  dhomh  ùr-ghairdeachas 

do  shlàinte  chàirdeil  fèin ; 
Is  deansa  fòs  mo  chumail  suas, 
le  d'  spiorad  saor  gu  treun. 

13  'N  sin  teagaisgeam  do  shlighe,  Dhè, 

do'n  dream  a  bhris  do  reachd  ; 
Is  pillear  riut  le  h-aithreachas 
na  peacaich  thruagh  gu  beachd. 

14  0  chionta  fola  saorsa  mi, 

o  Dhia,  a  Dhè  mo  shlàint' : 
Seinnidh  gu  li-àrd  air  d'fhh-eantaclid 
mo  theangadh  auns  gach  àit. 

15  Mo  bhile,  ta  air  druideadh  suas, 

fosgail,  a  Dhè  nan  gràs  ; 
An  sin  do  mlioladh  le  mo  bheul 
cuiridli  mi'u  cèill  gu  h-àrd. 

16  Oir  ìobairtean  cha-n  iarrar  leat, 

no  bheiriun  duit  gach  rè  : 
An  ofrail-loisgte  fòs  air  bith 
cha-n  'eil  do  thlachd,  a  Dhè. 

17  An  spiorad  briste,  tuirseach,  trom. 

sud  ìobairt  Dhè  nan  dùl  : 
Ri  cridhe  briste  brùit',  a  Dhè, 
gu  bràth  cha  chuir  thu  cùl. 


SAILM  LII,  LIII,  LIV,  LY. 


18  A'd'dheadh-ghean  deansa  maith.  a  Dhia, 

aii"  Sion  do  chuoc  fèin  : 
Eall  in  lerasaleim  gu  luath, 
tog  suas  le  d'  làimh  gu  treiin. 

19  X  sin  taitnidh  ìobairt  cheartais  riut, 

ofrail,  's  làn  ofrail  loisgt' ; 
'X  sin  bheirear  colpaich  dhait-sa  suas, 
air  d'altair  naomh  gun  fhois. 

SALM  LII. 

1  /~1I0D  uime  'u  dean  thu,  ghaisgich 
\y  uaill  as  an  olc  gu  mòr  ì  [thrèin, 
Mairidh  amfeasi  gun  cheann  gim  chrìch, 

deadh  mhaitheas  Righ  na  glòir'. 

2  Do  theang"  a'  dealbh  an  aimhleis  chlaoin; 

chum  ceilg*  mar  ealtuinn  ghèir. 

3  Is  annsadh  leat  au  t-olc  na  maith, 

is  breug  na  briathra  fior. 

4  Atheangadh  chealgach, 's  ionmhuinn  leat 

gach  fbcal  militeach  olc. 

5  Xi  Dia  gu  siorraidh  mar  an  ceudn' 

làn-sgTÌos  a  tharruing  ort : 
Glan-sgathar  thu,  is  as  do  theach 

grad  spìonar  thu  gu  tur, 
A  talamh  is  à  tìr  nam  beò 

buainear  do  fhreumh  à  bun. 

6  Sud  chi  am  firean,  gabhaidh  fiamh, 

is  ni  e  gàire  fòs  : 

7  Feuch,  so  am  fear  nach  d'earb  à  Dia, 

raar  dhaingueach  is  mar  threòir  : 
Ach  auo  an  lìonmhoireachd  a  stòir 

a  dhòchas  chuir  gu  treun, 
'JJ  a  shaoibhreas  is  'n  a  aingidheachd, 

do  neartaich  se  e  fèLn. 

S  Ach  mis'  mar  ìir-chrann  olaidh  ta 
'an  àros  Dè  a  ghnàth : 
A'  cur  mo  dhòchais  ann  a  ghràs, 
ri  fad  mo  rè  's  mo  là. 
9  Gu  siorruidh  suthain  molam  thu, 
chionn  sud  gu'u  d'  rinneadh  leat : 
Feitheam  air  t'ainm.  oir  tha  e  maith, 
an  làth'r  do  naomh  gu  beachd. 

SALM  LIIL 

1  'lVr  A  chrid'ie  deir  an  t-amadan, 

1 1   cha-n  'eil  aun  Dia  air  bith  : 
Taid  truaillidh,  's  gràineil  fòs  an  lochd : 
cha-n  'eil  ann  neach  ni  maith. 

2  Dh'amhairc  au  Tigheama  o  nèamh 

air  cloinn  nan  daoine  nuas, 
A  dh'fheuchainn  an  robh  tuigs' aigneach, 
a  dh'iarradh  Dia  nan  gràs. 

3  An  t-iomlan  diubh  chaidh  air  an  ais, 

ro-shalach  iad  gu  ièir  : 
Cha-n  'eil  aon  neach  a'  deanamh  maith, 
cha-n  'eil  fiu  aon  fo  speur. 

4  Am  bheil  aig  droch  dhaoin'  tuigs'  air  bith 

ta  'g  itlieadh  suas  gu  dian, 
Mo  phobuill-sa  mar  aran  blasd', 
's  uach  'eil  a'  gairm  air  Dia. 

5  An  sin  do  ghabh  iad  eagal  mòr, 

gun  aobhai'  eagail  ann  : 
27 


Sgaoil  Dia  a  chnàmhasan  o  cheQ', 
chuir  sèisdeadh  ort  gu  teaun ; 

Is  mar  an  ceudna  chuir  thu  iad 
gTi  rudhadh  graaidh'  is  uàir', 

Do  bhrìgh  gu  'n  d'rinneadh  orr'  le  Dia 
trom-tharcuis  agus  tàir. 

6  'S  e  so  mo  ghuidh'  is  m  athchuinge, 

gu'u  tugadh  Dia  nam  feart 
Cabhair  d'a  phobull  Israeì, 

à  Sion  fèin  le  neart  ! 
An  uair  bheir  Dia  air  ais  o  bhruid 

a  phobull  fèin  le  chèil', 
Au*  lacob  bithidh  aoibhneas  mòr, 

's  aiteas  air  Israel. 

SALM  LIY. 

1  nPRE  d'ainin-sa  teasaii-g  mise,  Dhè, 
JL  cum  cotbrom  rium  le  d'  ueart. 

2  Eisd  m'urnuigh,  thoir  fa-nenr,  a  Dhè, 

briathra  mo  bhèil  gu  ceun.. 

3  Oir  dh'èirich  coigrich  rium-sa  suas, 

hichd-fòirneirt  tha  gu  dian 
An  tòir  air  m'anam  ;  's  cha  do  chuir 
iad  Dia  fa'n  comhair  riamh. 

4  Ach  feuch,  's  e  Dia  m'fhear-cuideachaidh, 

gu  m'sheasamh  anns  gach  cruas  : 
Bithidh  lehobhah  leis  an  dream 
a  chumas  m'anam  suas. 

5  Aimhleas  do  m'naimhdibh  diolaidh  Dia: 

a'd'  fiiìrinn  dean  an  sgath'. 

6  Gu  toileach  bheir  mi  ìobairt  dhuit : 

Dhè  molam  d'ainm,  ta  maith. 

7  Oir  rinn  e  saors'  is  fuasgladh  dhomh 

o  m'uilo  tbeinn  gu  treun  : 
lonnus  gu  faca  nii  mo  mhiann 
air  m'eascairdibh  gu  lèir. 

SALM  LY. 

1  T>  I  m'urnuigh  èisd  :  's  o  m'  ghuidhe, 
J\i  na  foluicli  thus'  thu  fèin.  [Dhè! 

2  Thcir  aii-e  's  freagradh  dhomh,  ta  caoidii 

le  bròn  's  le  bìiireadh  geur  : 

3  Air  son  guth  m'eascairde  gu  lèir, 

is  fòirneart  fòs  nan  daoi  : 
Oir  euceart  thilg  iad  orm,  am  feirg 
dhomh  thug  iad  fuath  guji  dìth. 

4  Mo  chridh'  a'm'  chom  tha  cràiteach  goirt; 

thuit  ormsa  uandman  bàis. 

5  Crith,  oiUt,  is  uamhuuu  thàinig  orm, 

ga  m'  shhigadii  is  mi  'n  sàs. 

6  'X  sin  thubhairt  mi,  Is  truagh  nach  robh 

sgiath  colmain  agam  nis  ! 
'X  sin  theichiun  as  ag  iteahiich, 
is  ghcibhinn  tàmh  is  fois. 

7  Feuch,  shiubhlainn  fòs  air  ànradh  fad, 

chum  tkimh  am  fàsach  chruaidh  ; 

8  Is  dheanainn  deifir  gu  dol  as 

0  dhoinionn  gharbh  na  gaoith'. 

9  Dhia,  roiiin  is  sgrios  an  toaiig';  'sa  bhùiT 

bha  fòirneart  agus  strì. 

10  Taid  dol  m  a  bhallaibh  oidhcli'  is  là  : 

tha  aimhleas  aun  is  caoidh. 


SATLM 

11  Eucoir  ro-mhòr  is  olc  a  ta 

'n  a  mheadhon  sud  gun  cheisd : 
Seadh  feall  r'a  shràidibh  agus  cealg 
clia  dealaich  sud  am  feasd. 

12  Cha  b'e  mo  iiàinh  thug  masladh  dhomh 

oir  dh'fhuilginn  sud  gu  rèidh  : 
Chab'e  fear  m'fhuath'  a  dh'èirich  rium, 
oir  dhionain  uaith'  mi  fèin. 

13  Ach  thusa,  fear  bu  choimpir  dhomh, 

fear  m'eòlais,  is  fear  m'iiiil ; 

14  Bu  bhlasd'  ar  comhairl',  dol  le  càch, 

gu  h-àros  Dhè  nan  dìil. 

15  Sealbh  gabhadh  orr'  am  bàs  gu  grad, 

's  gu  h-iii-inn  thèid  iad  beò  :  [ghnàth, 
Oir    aingidheachd  'n    au  comhnuidh 
's  'n  am  builsgean  tha  gach  lò. 

16  Ach  mise,  glaodham  suas  ri  Dia, 

saoraidh  lehobhah  mi. 

17  Glaodh  àrd,  is  urnuigh  ni  mi  ris, 

moch,  feasgar,  's  meadhon-là  ; 
[s  èisdidh  e  gu  grad  ri  m'  ghlaodh : 
IS     M'anam  's  e  shaor  an  sìth, 

O'n  chath  's  o'n  cliòmhraig  dh'èirich  rium, 
is  mòran  rium  ri  strì. 

19  Ckiinnidh  an  Dia  ta  làidir  beò, 

's  bheir  dòruinn  orra  's  pian  : 
Seadh  fòs  an  Dia  air  mairioun  ta, 

's  a  bha  o  chian  nan  cian. 
Is  air  an  aobhar  fòs  nach  'eil 

caochladh  air  bith  'n  an  staid, 
Eagal  an  Tighearn  uime  sin 

do  thilg  iad  dhuibh  air  fad. 

20  A  làmh  do  shìn  'n  an  aghaidh  sud, 

a  bha  an  siochaint  ris  : 
A  chumlmant  is  a  nasgadh  dliìth, 
gu  fealltach  orra  bhris. 

21  Bu  shleamhna  briathra  'bhèil  na  'n  t-im, 

acli  cogadh  cruaidli  'n  a  rìin  : 
Bu  bhuige  'chainnt  na  oladh  thlàtli, 
's  i  ghuàth  mar  chlaidheamh  rùisgt' 

22  Ach  tilg-sa  d'eallach  trom  air  Dia, 

's  e  ni  do  chumail  suas  : 
Cha  leig  e  'm  feasd  do'n  fhìrean  chòir, 
0  'shocair  fèin  gu'n  ghiais, 

23  Ach  thus',  a  Thighearna  nam  feart, 

a'd'  chorruich  cheirt  gu  geur, 
An  sloclid  d'am  miUeadh  tilgidh  tu 
aii  aitim  ud  gu  lèir  : 

Na  daoine  sligheacii  fuileachdach, 
cha  mhair  iad  leth  an  iàitli' : 

Acli  annad  cuiridh  mis',  a  Dhè, 
mo  dhòchas  is  mo  dhòigli. 

SALM  LVI. 

1  jTARMSA  dean  iochd,  a  Dhè,  oir  b'àill, 

le  duin'  nio  shlugadli  suas  : 
Esan  a  tha  ga  m'  shàruchadh 
gach  là  lc  cogadh  cruaidh. 

2  Seadh  b'àiU  le  m'eascairdibh  gun  iochd 

mo  shlugadli  suas  gach  là  : 
Oir  's  lionmhor  iad  tha  cogadh  rium 
gun  aobhar  no  cion-fàth. 

28 


LVI,  LVII. 

3  An  làithibh  m'eagail  earbam  riut : 

an  Dia,  a  bhriathar  fèin 

4  Ard  mholaidh  mi,  is  ann  an  Dia 

chuir  mi  mo  dhòigh  gu  treuD. 
Cha  ghabh  mi  gealtachd  uime  sin, 
[       's  am  feasd  cha-n  eagal  leam, 
j    Na  dh'fheudas  feoil  a  dheanamh  orm 
j       do  lochd,  le  iomairt  theaun. 

5  Mo  bhriathar  tha  iad  'fiaradh  fòs, 

gach  là  mar  's  toileach  leo  : 
Chum  doilgheis  agus  dochair  dhomh 
ta  'n  smuainte-san  gach  lò. 

6  Tha  iad  le  chèil'  a'  cruinneachadh, 

is  iad  'g  am  folach  fèin, 
'A  feitheamhm'anam',  air  bhith  dhoibh 
ro  fhurachar  mu  m'cheum. 

I  7  Gu  saor  au  tèid  iad  as  mar  sin, 
le'n  eucoir  mhòir  gun  tàmh  ? 
A'  d'  fheirg-sa  leig  am  pobuU  sìos, 
a  Thighearna  le  d'  làimh. 

8  Mo  sheachrain  air  an  àireamh  leafe, 

a'  d'  shearraig  taisg  mo  dheòir  :' 
Ifach  'eil  iad  anu  ad  leabhar  shìos, 
air  chuimliue  sgrìobht'  gach  uairi 

9  Mo  naimhde  pillidh  air  an  ais, 

tràth  ghaiream  ort  gu  teanu  : 
Is  aithne  dhomhsa  so  gu  beachd, 
oir  tha  leliobhah  leam. 

10  An  Dia,  a  bhriathar  molaidh  mi : 

molam  an  Dia  a  reachd  ; 

11  Au  Dia  do  chuireadh  leam  gu  treu[- 

mo  dhòchas  fèin  gu  beachd. 

Is  air  an  aobhar  ud,  a  Dhè, 

clia-n  eagal  idir  leam 
Na  dh'fheudas  duin'  a  dheanamh  orm, 

nach  'eil  dheth  fèin  ach  fann. 

12  Do  bhòide  ta  iad  ormsa,  Dhè : 

is  ìocam  dhuit-sa  cliu. 

13  Oir  m'anam  bochd  gu  saor  o'n  bhàs, 

gu  gràsiulior  dh'fhuasgail  thu  : 

Is  choimhead  thu  mo  chosa  fòs 
o  shleamhnachadh  ni's  mò, 

A  chum  gu'n  gluaisinn  an  ad  làth'r 
an  solus  dhaoine  beò. 

SALM  LVII. 

1  E AN  tròcair  orm,  a  Dhia  uan  gràs, 
JLJ'  dean  tròcair  orm  gach  rè, 

Oir  annadsa  tha  m'anam  truagh 

a'  cur  a  dhòigh  gu  lèir  : 
Is  gabhaidh  mi  fo  sgàil  do  sgèith 

mo  thearmunn  is  mo  neart, 
Gu  ruig  an  uair  sin  anns  an  tèid 

na  h-uilc  ud  uile  thart'. 

2  Eighidh  mi  ris  an  Dia  a's  àird' ; 

ri  Dia  ta  làidir  treun, 
A  chuireas  leam  gach  cùis  gu  crìch, 
mar  chi  e  ormsa  feum. 

3  Cuiridh  e  neart  o  nèamh,  do  m'  dhìon 

o  bheum  an  fhir  le'm  b'àill 


SAILM  L 

Mo  shlugadh  ;  cuiridh  Dia  a  mach 
'fhìriuu  's  a  ghràs  guu  dàil. 

4  Tha  m'anam  bochd  an  còmhnuidh  fòs 

am  builsgeau  leòmhau  garg', 
Am  measg  na  dreaui  a'm'  luidh'  a  taim 

air  lasadh  ta  le  feirg  : 
Daoiue,  'g  am  bheil  am  fiaela  fòs 

mar  shleagh  's  mar  suaighde  geur  ; 
Mar  chlaidheamh  guineach,  's  amhkiicili 

au  teangadhsan  gu  lèir.  [sin 

5  Os  ceann  nan  nèamh,  Dhia,  tog  thu  fèin  ; 

os  ceann  gach  tìr'  do  ghlòir. 

6  Air  sou  mo  cheuma  ghleus  iad  lìou, 

chi'om  m'anam  sìos  gu  làr  : 
Slochd  romham  chladhaich  iad,  is  thuit 
iad  fèin  's  an  t-slochd  a  rinn. 

7  'S  gleusta  mo  chridhe,  's  gleust',  a  Dhè, 

dhuit  canam  moladh  binn. 

8  Mosgail  mo  ghlòir,  's  a  shaltair  fòs, 

a  chlàrsaich  dìiisg  au  àird : 
Air  maduiun  mosglam  fèiu  gu  moch, 
is  seiuneam  ceòl  gu  h-àrd. 

9  Dhia,  measg  a'  phobuiU,  raolam  thu  ; 

dhuit  seiuneam  measg  an  t-sluaigh  : 

10  Oir  d'fhìriun  is  do  thròcair  mhòr, 

gTi  nèamh  nan  neul  chaidh  suas. 

11  Arduichear  thus',  a  Dhia  nam  feart, 

os  ceanu  àrd-nèamh  uan  speur  : 
Is  togar  suas  do  ghlòir  gu  h-àrd, 
os  ceann  gach  tìr'  gu  lèir. 

SALM  LVIIL 

1  \  N  labhair  sibhs',  a  choimhthionail, 
Xjl  an  fhìrinn  cheart  neo-chlaon  ì 

'S  an  tabhair  sibh  gu  cothromach, 
breth  cheart,  a  chlann  uan  daoin'  ? 

2  Is  ann  bbur  cridh'  tha  sibh  a'  'dealbh' 

mòr  aiugidheachd  guu  tàmh  : 
'S  air  talamh  tha  sibh  tomhas  fòs, 
fòireigin  chruaidh  'ur  làmh. 

3  Luchd-uilc,  o  thig  iad  as  a'  bhroinn, 

siùbhlaidh  air  slighe  fhiair  : 
Tràth  bheirear  iad,  air  seachi'an  thèid, 
a'  labhairt  bhreug  gach  ial. 

4  An  nimh  mar  nimh  na  nathrach  ta : 

mar  nathair  dhruid  a  cluas  ; 

5  Ri  guth  nau  druidh  tlia  eagnaidh  seòlt', 

nach  èisd,  is  fòs  nach  ghiais. 

6  Am  fiacla  bris,  a  Dhè,  'n  am  beul ; 

a  Thighearn  làidir  thrèin, 
Pronn  fiacla  agus  tuisg  ro-mhòr 
nau  leòmhan  òg'  gu  lèir. 

7  Gu'n  leaghadh  iad,  a'  sileadh  sìos, 

mar  uisge  ruith  le  gleann  : 
'S  a  shaighde  bris,  tràtli  cliuireas  e 
a  bhogh'  air  lagli  g-u  teaun. 

8  Mar  .sheilcheig  bhios  a'  leaghadh  as, 

rachadh  iad  as  gu  diau  ; 
Mar  thoi'aicheas  an-abuich  ninà 
na  faiceadh  iad  a'  glirian. 

2y 


i'III,  LIX. 

9  Mu'm  motliaich  seadh  'ur  coireachan 

0  choille  chrionaich  teas, 
Ni  Dia,  's  iad  beò,  'n  a  chorruich  ghèir 
le  cuairt-ghaoith  dhian  an  sgrios. 

10  Bidh  aoibhneas  air  an  fhìrean  chòir, 

'n  uair  chi  e  'n  dioghaltas  : 
Is  ann  am  fuil  hichd-aiugidheachd 
nighidh  e  fòs  a  chos. 

11  Their  duine  'n  sin,  ga  bheil  guu  cheisd, 

deadh  dhuais  aig  daoinibh  còir  ; 
'S  gu  bheil  air  talamh  fòs,  gu  beaclid, 
'n  a  bhreitheamh  Dia  na  glòir'. 

SALM  LIX. 

1  rpEASAIRG,  is  saor  mi,  o  mo  Dhia, 
_L   o  m'  naimhdibli  dh'èireas  rium. 

2  0  luchd  an  uilc  ta  fuileachdach, 

dion  mis',  is  cuidich  leam. 

3  Feuch  'n  aghaidh  m'auam'  luidh  am  fàth 

is  chruinnich  daoine  treuu  : 
Cha-n  ann,  a  Dhia,  air  son  mo  lochd, 
no  cron  a  i'inu  mi  fèin. 

4  A'  ruith  tha  iad,  gun  chron  a'm'  thaobh, 

's  gu  h-ullamh  dol  air  ghleus  : 
Chuni  teachd  do  m'  fhurtachd  mosgail 
is  thoir  fainear  am  beus.  [tràth, 

5  0  Dhè  nan  sluagh,  Dhè  Israeil, 

mosgail  's  gu  fiosraicht'  leat 
Na  cinnich  :  's  na  dean  iochd  air  neach 
gu  h-aingidh  bhris  do  reachd. 

6  Air  teachd  do'n  fheasgar  pillidh  iad  : 

a'  donnalaich  gu  h-àrd, 
Mar  choin,  mu'n  bhail'  a'  cuairteachadh, 
is  amhluidh  sin  tha  iad. 

7  Feuch,  brùchdaidh  iad  a  mach  le'm  beul; 

'n  am  bilibh  claidheamh  geur  ; 
Cò  chluinneas  sin,  no  bheir  fa'near  ? 
's  e  sud  a's  caiuut  dhoibh  fèin. 

8  Ach  thusa,  Dhia  lehobhah  mhòir, 

ni  gàire  fanoid  riu  ; 
Is  mar  bhall-niagaidh  bithidh  fòs 
na  cinnich  aun  ad  shùil. 

9  Air  son  gur  mòr  's  gur  maith  do  neart, 

sìor-fheitheam  ort  a  ghuàtli : 
Do  blirìgli  gu  bheil  dhonih  Dia  nan  dùl, 
'n  a  dhìdeau  dlìith  gu  bràth. 

10  Bi  'dh  Dia  o'u  tig  mo  thròcair  chaomh, 

dol  romham  air  gach  ceum  : 
'S  e  Dia  bheir  dhomh  air  m'  eascairdibh 
nio  rìin  gu  faic  mi  fein. 

11  Mu'm  bi  mo  phobull  dìchuimhneach, 

na  marbh  an  aitim  ud  : 
0  Diiia  ar  sgiath,  sgaoil  iad  le  d'  neart 
is  leag  gu  h-iosal  fo'd. 

12  Fa  lochd  an  teangaidh,  's  caiimt  am  bèil, 

'n  an  àrdan  glacar  iad  : 
Fa  clmis  nam  mallachd,  is  nam  breug 
a  labhair  iad  os  àird. 

13  Sgrios  iad  a'd'  fhcirg,  sgrios  iad  gu  tvur, 

is  thèid  iad  as  gu  dian  : 
Is  tuigidh  'n  sin  gach  uile  thìr, 
righ  lacoib  gur  e  Dia. 


SAILM  LX,  LXI,  LXII. 


14  'S  air  teachd  do'n  fheasgar  pilleadh  iad, 

a'  donnalaich  gu  h-àrd, 
Mar  ohoin,  mu'n  bhail'  a'  cuairteachadh, 
is  anihhiidh  bitheadli  iad. 

15  Ag  iarraidh  bìdli  gu  seachranach, 

's  gu  luaineach  ann  an  teinn  ; 
A'  deanamh  gearain  anns  an  oidhch', 
mur  bi  an  sàth  'u  am  broiun. 

16  Ach  mise  molar  leam  do  neai't ; 

gu  moch  a'  seinu  do  ghràis, 
Air  son  gvir  tu  mo  tiiearmunn  treun, 
's  mo  dhaingneach  fèin  's  gach  càs. 

17  'S  tu  fèin  mo  neart,  dhuit  canam  fonn, 

's  e  Dia  mo  dhìdean  treun  : 
'S  e  'n  Dia  sin  fèin  rinn  tròcair  orm, 
's  a  chuidich  leam  a'm'  fheum. 

SALM  LX. 

1  A    DHE,  do  tliilg  thu  sinnc  uait, 
jljL  dli'  fiiuadaich  thu  sinn  air  fad, 
Oir  bha  thu  ruinn  an  corruicli  ghèir; 

pill  ruinn  thu  fèin  gu  grad. 

2  Chuir  thus'  an  talamh  trom  air  chrith  ; 

is  fòs  do  bliris  thu  e  ; 
Slànuich  a  bliriseadh,  oir  gu  beachd 
air  criotlinachadh  tlia  e. 

3  Do  tliaisbein  thusa  nitlie  cruaidh 

do'n  t-shiagh  a's  leat  le  còir  : 
Fion  buaireasach  chuir  uamhunn  oirnn, 
thug  tlmsa  dlminn  r'a  òl. 

4  Ach  thug  tliu  bratach  àrd,  a  Dhè, 

do'n  dream  d'an  eagal  tliu  : 
A  chum  gu  sgaoilteadh  sud  a  mach, 
blirìgh  firiiin  duit  le  cliu. 

5  O  dhaorsa  chum  gu  saorar  leat 

do  phobuU  ionmhuinn  fèin  : 
Eisd  rium,  is  slànuich  mi  gu  grad 

le  d'  dlieas  làimh  làidir  thrèin. 
€  'Na  naomhaclid  labhair  Dia  nam  feart, 

bidh  aoibhncas  orm  nach  gann  ; 
Air  ISechem  ni  mi  roinn  gu  ceart, 

gleann  Shucoit  toimhsear  leam 

7  'S  leam  Gilead  le  dlighe  cheirt, 

Manaseh  's  leam  gu  beachd  ; 
'S  i  treubh  Ephraini  neart  mo  chinu, 
bheir  ludali  mach  mo  reachd. 

8  Is  soitheach-ionnlaid  Moab  dliomh ; 

tilgeam  tliar  Edom  tliruaigh 
Mo  bhròg  ;  is  ni  mi  caithream  binn 
thar  Palestin  le  buaidh. 

9  Cò  bheir  do'n  chaithir  dhaingcin  mi  ? 

's  gu  Edom  bheir  gu  ceart  ì 

10  Nach  tusa,  Dliia,  le'n  d'thrèigcadh  siiin? 

's  nach  deacliaidh  mach  le'r  feachd  ì 

11  O  thrioblaid  tabhair  còmlinadh  dhuinn, 

oir  's  dìomhaiii  furtachd  dhaoin'. 

12  Tre  Dhia  ni  siiine  treubhantas, 

's  e  sliaitras  naicahde  foiiLh'a. 

SALM  LXI. 

1  ~0  1  glaodh  mo  ghearain  èisd,  a  Dhè 
X\j  is  m'uruuigh  thoir  faineai'. 


0  iomall  talmhainn  èigheam  riut, 

's  mo  chridhe  trom  fo  smal : 
Dhia,  treòraich  chum  na  carraig  mi 

a's  àirde  na  mi  fèin. 
Bu  tearmunn  thu,  's  bu  chaisteal  dhomh 
0  m'eascairdibh  gu  lèir. 

A'd'  phàilliun  naomh  ni  mise  tàmh 

gach  aimsir  is  gach  tràth  : 
Mo  dhòigh  fo  dhubhar  sgàil',  do  sgèith, 

cuiridh  mi  fèin  gu  bràth. 
Oir  chuala  tu  mo  bhòide  naomh', 

's  an  gealladh  a  thug  mi ; 
Oighreachd  na  muinntir  thug  thu  dhomh 
d'an  eagal  d'ainm,  a  Dhè. 

Saoghl'  maireann  agus  aimsir  chian 

bheir  thusa,  Dhia,  do'n  liigh  : 
Mar  iomadh  ginealach  is  linn, 

a  bhliadhnacha  's  tu  ni. 
Mairidh  e  buan  am  fianuis  Dè, 

gu  bunaiteach  's  gu  bràth  : 
Tròcair  is  firinn  deasaich  dha, 
g'a  choimhead-san  gach  tràth. 

8  Mar  sin  gu  siorruidh  seinneam  cliu 
do  d'ainm  ro  uasal  àrd, 
'S  mo  bhòide  naomha  dìolam  dhiut, 
o  là  gu  là  gu  bràth. 

SALM  LXIL 

1  T  E  foighidinn  tha  ra'anam  bochd 
jLÀ  'feitheamh  air  Dia  gu  beachd  : 
'S  ann  uaith'  tha  furtachd  agus  fòir 

orm  air  gach  taobh  a'  teaclid. 

2  'Se  mhàin  a's  carraig  dhìdein  dhomh, 

is  m'fhurtachd  e  ro-dheas  : 
Mo  thearmunn  dìleas  e  faraon, 
gu  mòr  cha  ghluaisear  mis'. 

3  Cia  fhad  a  dhealbhar  aimhleas  leibh  ? 

làn-niharbhar  sibh  gu  beachd, 
Mar  bhall'  air  chrith,  's  mar  ghàradh 
tha  leagadh  oirbh  a'  teachd.  [dh'aom, 

4  0  urram  àrd  ga  thilgeadh  sìos 

tha  'n  comhairlean  a'  ruith  : 
'Si  's  miann  leo  breug:  beannachd  'n  ara 
ach  mallachd  an  taobh  stigh.  [beul, 

5  0  m'anam  feith  gu  foighidneach 

ri  Dia  a  mhàin  mar  chleachd  : 
Oir  annsan  tha  mo  mhuinghinii  threun, 

's  mo  dhòchas  fèin  gu  beachd. 
G  'S  e  mhàin  a's  carraig  dhìleas  dhomh, 

's  e  mhàin  mo  shlàintc  dlicas  : 
Mo  thearmunn  daingcan  e  faraon, 

mar  sin  cha  ghluaisear  mis'. 

7  Mo  shlàinte  ta  's  mo  ghlòir  an  Dia, 

ris  earbam  fèin  a  ghnàth  : 
Carraig  mo  neirt, 's  mo  thearmunn  treun, 
's  e  Dia,  gu  buan  's  gu  bràth. 

8  0  phobuU,  cuiribh  ann  an  Dia 

bhur  dòchas  anns  gach  àm  ; 
'N  a  fln'anuis  dòirtibh  mach  'ur  cridli' 
'£  e  Dia  ar  tearmuun  anu. 


SAILM  LX 

9  'S  ni  dìomhain  daoine  beag'  gu  fior, 
tha  daoine  mòr'  'n  am  brèig  : 
Air  meidh  ri'n  tomhas,  's  eatruim'  iad 
na  dìomhanas  gu  lèir. 

10  'Na,  h-earb  a  foirueart,  's  na  dean  uaill 

à  reubainn  no  droch-bheart : 
Na  socruich  fòs  do  chridli'  air  stòr, 
'n  tràth  chinneas  saoiblireas  leat. 

1 1  Do  labhair  Dia  aon  uair  a  mach  : 

sud  chualas  uair  no  dhà, 
Gur  leis  an  Dia  ta  cumhachdach 
treis  agus  neart  gach  là. 

12  Tròcair,  a  Thighearn,  buinidh  dlmit, 

is  grasa  mòr  faraon  : 
Oir  bheir  thu  rèir  a  ghnìomhara, 
a  luigheachd  do  gach  aon. 

SALM  LXIII. 

1  /~\  DHIA,  is  tu  mo  Dhia,  gu  moch 

iarraidh  mi  tliu  gach  là  : 
Ro-thartmhor  a  ta  m'anam  bochd, 

an  geall  ort  fèin  a  ghnàth  ; 
Tha  miann,  is  ciocras  mòr  air  m'flieoil, 

an  geall  ort  fèin  gach  àm, 
An  tìr  ro-thioraim,  thartmlioir,  theith 

gun  uisg'  air  bith  bhi  ann. 

2  Do  chumhachd  chum  gu  faicinn  fèin, 

's  do  ghlòir  a  ta  ro-chaomh  : 
A  rèir  mar  chunnacas  roimhe  thu, 
le  cliu  a'  d'àros  naomh. 

3  Air  son  gur  fearr  na  beatha  fòs 

do  chaoinihneas  gràdhach  caoin  : 
Ard-mholadh  dhuit  le  h-iomadh  chu 
mo  bhile  bheir  faraon. 

4  Mar  sin  an  cian  a  bhios  mi  beò, 

beaunaicheam  thu  a  ghnàth  : 
Is  ann  ad  naomh  ainm  togam  suas 
mo  làmhan  riut  gach  tràth. 

5  Sàsuichear  ra'anam  mar  le  smior, 

's  le  saill  ro-reamhar  rèidh  : 
Is  bheir  mo  bheul  's  mo  bhile  dhuit 
àrd-mholadh  ait,  a  Dhè : 

6  'N  tràth  ni  mi  air  mo  leabaidli  fòs, 

do  chuimhneachadh  le  tlachd, 
'S  an  àra  na  faire  smuaineach'  ort, 
a'  dol  do'n  oidhche  thart'. 

7  Air  son  gur  tu  b'fhear  cabhair  dhomh 

a  Thighearn  is  a  Dhè ; 
Bidh  aoibhneas  agus  aiteas  orm, 
fo  dhubhar  sgàil  do  sgeith. 

8  Tha  m'anam  leantuinn  riut  gu  dlùth : 

do  dlieas  làrah  chura  mi  suas. 

9  Luchd  iarraidh  m'anam'  bhochd  g'a  sgrios, 

thèid  iadsan  sìos  do'n  uaigh. 

10  Le  faobhar  claidheimh  agus  arm 

sìos  tuitidh  iad  gu  làr  : 
Mar  chuibhrionn  do  na  sionnachaibh 
do  nithear  iad  le  tàir. 

11  Ach  aoibhneach  bidh  an  rìgh  an  Dia: 

na  lìighas  e  gun  bheud 
Ni  iadsan  uaill :  ach  druidear  beul 
gach  neach  a  labhras  breug. 
31 


I,  LXIV,  LXV. 

I  SALM  LXIV. 

I I  rriRATH  ni  mi  urnuigh  riut,  a  Dhè, 
!  _L  thoir  èisdeachd  dhomh  gu  luath; 
I     0  eagal  nàmhaid  coimhid  fòs, 

[       gu  tèaruint'  ra'anam  truagh. 

;  2  0  chorahairl'  dhìomhair  dhaoine  daoi, 

j       o  ionnsuidh  ghairbh  faraon, 

Luchd  deananih  uilc  is  aingidheachd, 
cuir  folacli  orm  gu  caoin. 

3  Au  teangadh  fèin  do  gheuraich  iad, 

mar  chlaidheamh  guineach  geur  ; 
Tha'ra  bogh'  air  lagh,  's  an  saighde  dcaSf 
's  iad  briathra  searbh  am  bèil ; 

4  Gu'n  caitheadh  iad  an  dìomhaireachd 

au  neach  sin  foirfe  ta ; 
Gu  h-obann  taid  'g  a  chaitheamh  fòs, 
gun  eagal  is  gun  sgàth. 

5  A'  gabhail  misneicli  taid  's  an  ole, 

's  a  labhairt  tric  le  chèil' 
Mu  leagadh  lìon  an  uaiguidheas, 
ag  ràdh,  Cò  'n  ti  d'an  lèir? 

6  Gach  olc  do  rannsaich  iad  a  mach ; 

seadh  rinn  iad  sgrìidadh  geur, 
An  rìin  a  stigh  's  ro-dhomhaiu  e, 
's  an  cridhe  mar  an  ceudn'. 

7  Ach  saighead  tilgidh  orra  Dia, 

bhios  guineach  agus  geur  ; 
Grad-bhuailear  agus  lotar  iad, 
'g  an  gortuchadh  gu  lèir. 

8  Mar  sin  bheir  iadsau  orra  fèin 

toradh  an  teang'  gu  grad : 
Gach  uile  neach  d'an  lèir  an  dòigh 
teichidh  iad  uath'  am  fad. 

9  Mòr-eagal  bithidh  air  gach  neach 

is  nochdaidh  obair  Dhè : 
Oir  bheirear  leo  gu  glic  fa'near 
an  gnìomh  ud  a  rinn  e. 

10  Ni  'm  fireau  aoibhneas  mòr  an  Dia, 

a'  cur  a  dhòchais  ann  : 
'S  gach  neach  'g  am  **'-2ÌI  an  cridhe  ceart 
ni  gairdeachas  i.^cn  gann. 

SALM  LXV. 

1  nnHA  ann  an  Sion  'feitheamh  ort 
X   moladh,  a  Dhè,  gun  dìth  : 

'S  ann  duit  a  dhlolar  fòs  gu  pailt 
a'  bhoid  mar  gheallar  i. 

2  0  thus'  a  dh'èisdeas  urnuigh  ghlan, 

's  ann  thugad  thig  gach  aon. 

3  Mo  sheachrain  tha  an  uaclidar  onn: 

Glan  thus'  ar  peacaidh  uainn. 

4  'S  beannaicht'  an  duine  sin  a  chaoidh 

a  thaghar  leatsa,  Dhè, 
'S  a  bheir  thu  fòs  am  fagus  duit: 

còmhnuidh  a'd'  chìiirt  gheibh  e. 
Sàsuichear  sinn  le  maitheas  mòr 

do  theach,  's  do  theampuill  naoimh. 
6  Le  nithibh  uamliasach,  bheir  dhuinn, 

a'd'  cheartas,  freagradh  caomh : 

A  Dhia  ar  slàinte,  's  tu  gu  dearbh, 
làn  dòchas  crìch  gach  tir' ; 

2  L  : 


SAILM  LXVI,  LXVII. 


'S  na  bheil  's  an  fliairge  fada  uainn, 
an  dòchas  's  tu  do  shior. 

6  Le  'neartsan  shocruich  slèibhte  mòr', 

e  crioslaicht'  fòs  le  treis. 

7  'S  e  cliaisgeas  fuaim  gach  mara  's  tuinn, 

is  comh-stri  dbaoiae  leis. 

8  Na  daoine  ta  an  còmhnuidh  thall, 

's  na  tìribh  fad  a  mach, 
a  uamhunn  orra  ta  gu  mòr, 
do  chomhar  mìcrbhuileach : 

Is  tusa  blieir  air  dol  a  mach 
na  maidne  gach  aon  là, 

'S  air  dol  an  fiieasgair  mar  an  cendn' 
bhi  aoibhinn  ait  a  ghnàth. 

9  An  talamh  tha  thi'  '^^osrachadh, 

's  'g  a  uisgeac\.  dh  gu  rèidh : 
Le  amhainn  Dhè  tha  làn  de'n  uisg', 

tròm  beartach  ni  thu  e. 
Dhoibh  arbhar  tha  thu  deasachadh, 

le  d'fhreasdal  caomha  fèin  ; 

10  '8  ag  uisgeachadh  le  pailteas  mòr, 

nan  iomairean  gu  mìn : 

A  sgrioban  leagaidh  tu  a  sìos, 

le  frasaibh  ni  thu  tais ; 
A  chinneas  agus  'fhocliann  fòs, 

beannaichidh  tu  le  mais'. 

11  Mu'n  bhliadhna  coron  tha  thu  cur, 

le  d'  mhaitheas  fèin,  a  Dhè ; 
Tha  saill  a'  sileadh  anns  gach  àit, 
o  d'  cheumaunaibh  gu  rèidh. 

12  Air  cluainibh  glas  an  fliàsaich  luim, 

nuas  silidh  iad  gu  mìn ; 
Na  tulaich  bheag',  gach  taobh  a  ta 
làn  aoibhneis  agus  gean. 

13  Na  cluainean  air  an  sgeudachadh 

le  treudaibh  anns  gach  àit ; 
Na  glinn,  le  h-arbhar  folaichte, 
a'  seinn  le  h-iolaich  àrd. 

SALM  LXVL 

1  rpOGAIBH,  gach  uile  thìr  gu  h-àrd, 
_L  iolach  do  l)hia  nan  dul. 

2  D'a  ainn  ro-uasal  seinnibh  glòir, 

a'  tabhairt  dhasan  cliu. 
.3  Abraibh  ri  Dia,  Cia  h-uamhasach 
gach  beart  do  nithear  leat  ì 
Oir  gèillidh  dhuit  do  naimhde  borb, 
air  son  gur  mòr  do  neai-t. 

4  Sleuchdaidh  gach  uile  thalamh  dhuit, 

ag  iomi'adh  ort  gu  binn  : 
Do  d'ainm  ro-uasal  iongantach 
Ni'd  moladh  mòr  a  sheinn. 

5  Thigibh  an  so  is  amhaircibh 

air  oibribh  Dhè  gu  geur: 
Ta  uamhasach  'n  a  ghnìomharaibh 
air  chloinn  nan  daoin'  gu  lèir. 

6  I\Iar  thalamh  tioram  rinn  e  'n  cuan: 

is  trìd  nan  sruth  bu  luath 
D'an  cois  cliaidh  daoiue ;  'n  uair  a  bha 
sinn  annsan  ait  le  buaidh. 

32 


7  Le  'threun-neart  riaghlaidh  e  a  chaoidh ; 

na  slòigli  d'a  shìiihbh  's  lèir  : 
'S  na  h-àrdaicheadh  luchd-eusaontais 
gu  h-amaideach  iad  fèin. 

8  0  dhaoine,  beannaichibh  ar  Dia, 

àrd-mholaibh  e  gun  chlos. 

9  'S  e  chum  ar  n-anam  beò,  's  e  bheir 

nach  carruichear  ar  cos. 

10  Mar  airgoid  leaghta  ghlan  thu  sinn : 

's  tu  dh'fhidir  sinn,  a  Dhè: 

1 1  Chuir  umainn  lìon  ;  ar  leasraidh  chuir 

fo  dhòrainn  is  fo  phèiu. 

12  Thug  thu  air  daoinibh  marcachd  oirnn, 

tre  theine  's  uisge  chaidh ; 
A  rìs  gu  h-ionad  saoibhir  rèidh, 
's  tu  fèin  tliug  sinn  le  buaidh. 

13  Racham  do  d'  thigh  le  ofrail-loisgt' : 

dhuit  coimhlionam  mo  bhòid, 

14  A  ghealladh  leam  le  fosgladh  bèil, 

tràth  bha  mi  'n  èigin  mhòir. 

15  Do'n  flieudail  reamhar,  ìobairt-loisgt' 

le  tiìis  is  saill  nan  reith' ; 
Ofraii  nam  bò,  's  nan  gabhar  fòs 
sud  bìieir  mi  dhuit  fa  letli. 

16  Thigibh,  is  èisdibh  so,  gach  neach 

air  am  bheil  eagal  l)è, 
Gach  maith  do  rinn  air  ni'anam  bochd, 
sud  aithriseam  gu  rèidh. 

17  Do  ghlaodh  mi  ris  gu  h-àrd  le  m'bheul: 

le  m'theaugaidh  dh'àrdaich'  e. 

18  A'm'  cbridh'  ma  bheir  mi  spèis  do'n  olc, 

cha-n  èisd  an  Tighearn  mi. 

19  Gudearbh  dh'èisdDiarium:  thugfa'near 

guth  m'urnuigh  Righ  nan  dùl. 

20  Moladh  do  Dlna,  nior  cheil  a  ghràs, 

's  mo  ghuidh'  nior  chuir  air  cùl. 

SALM  LXVII. 

1  U'N  deanadh  Dia  mòr  tliròcair  oimn 
\jr  's  ar  beanuachadli  a  ghuàth: 

Is  togadh  e  gu  gràsmhor  oirnn 
deairadh  a  glmuis'  gu  bràth. 

2  .Chum  fios  do  slilighe  bhi  gu  fior 

's  gach  iiile  thir  air  bith : 
Is  iomradh  air  do  shlàinte  chaoim^ 
measg  fhineacha  fa  leth. 

3  Moladh  am  pobull  thus',  a  Dhè : 

moladh  gach  pobull  thu. 

4  Biodh  gairdeachas  air  fineachaibh, 

gu  h-ait  a'  seinn  do  chliìi : 
Oir  ceart-bhreth  bheir thu  air  an  t-sluagh, 
riaghlaidh  air  thalamh  iad. 

5  Moladh  gach  pobull  thus',  a  Dliè: 

moladh  iad  thu  's  gach  àit. 

6  'N  sin  bheir  gach  talamh  is  gach  fonn 

deadh  tlioradh  trom  gu  pailt : 
Is  cuiridh  Dia  ar  Tighearn  oirnn 
a  bheannachadh  gun  airc. 

7  Ni  Dia  ar  beannachadh  gun  cheisd, 

's  bidh  'eagalsan  gu  fior 
Air  gach  aou  neach  a  dh'àiticheas 
lad  iomaill  crìch  gach  tìi''. 


SALM  LXVIII. 


SALM  LXYIII. 


1  IREADH  ar  Dia,  is  sgaoilear  leìs 

an  dream  a's  liaimhde  dha : 
'S  an  aitim  siu  thug  dhasan  fuath, 
teicheadh  o  'ghnìiis  gu  brìith. 

2  Mar  sgapar  deatach,  fuadaich  iad : 

niar  leaghas  teine  cèir, 
Mar  sin  gu  sgriosar  droch  dhaoin'  as 
à  fianuis  Dhè  gu  leir. 

3  Ach  gairdeachas  air  daoinibh  còir, 

is  aoibhneas  gu'n  robh  ac' 
Am  fianuis  Dhè,  le  hiathghair  mhòir, 
's  iad  suilbhir  agus  ait. 

4  Seinnibh  do  Dhia,  sior-mholaibh  'aium: 

àrdaichibli  'n  Ti  a  ta 
Marcachd  air  uèarah,  tre'ainm-san  lAH, 
bibh  ait  'n  a  làth'r  a  ghuàth. 

5  Do  dhìlleachdain  is  athair  Dia ; 

do  bhantraichibh  gun  neart, 
An  tigii  a  naomhachd  tha  e  ghnàth 
'n  a  bhreitheamh  direach  ceart. 

6  Suidhichidh  Dia  'an  teaghlaichibh 

an  dream  tha  uaigneach  truagh  : 
Is  saoraidh  e  gu  tròcaireach 
na  bheil  fo  chuibhreich  chruaidh  ; 

Ach  meud  's  a  bhios  gu  h-eucoracli 

ri  ceannaii'c  is  ri  lochd, 
Ni  iadsan  còmhnuidh  bhunaiteach 

'am  fearaun  tioram  bochd. 

7  Air  ceanu  do  shhxaigh  tràth  dh'imich  thu 

a  Dhè,  's  an  fhàsach  chruaidli ; 

8  Chriothnaich  an  talanih,  shil  an  speur, 

an  làthair  Dhè  nan  sluagh : 

SUabh  Shinai  fèin  tha  daingean  àrd, 
chriothnaich  is  luaisg  gu  mòr, 

An  làtuair  Dhè,  Dè  Israeil, 
tha  urramach  an  giòir. 

9  Shil  thusa,  Tliighearua,  gu  pailt 

frasan  a  nuas  gun  dìth  ; 
Is  shuidhich  agus  dh'fhurtaich  thu 
air  d'oighreachd,  is  i  sgìth. 

10  Bha  fòs  do  choimhthional  's  do  shlua,gh 

'n  an  còmhuuidh  innt',  a  Dhè, 
Do  d'  mhaitheas  rinn  tliu  deasachadh 
do  d'  dhaoinibh  boclida  fèin. 

11  An  Tighearna  ta  làidir  treun, 

leig  e  a  ghuth  a  mach, 
'S  a'  chuideachd  sin  a  dh'fhoillsich  e 
bu  lionmhor  iomarcach. 

12  Rìghrean  nan  armante  's  nam  feachd, 

an  sin  le  deifir  theich : 
'S  ise  a  dh'fhuirich  aig  an  tigh, 
bha  i  a'  roinn  na  creich'. 

13  Measg  phota  luidh  sibh,  ach  bidh  s.bh 

mar  sgiath  nan  cohuan  luath, 
Foluicht'  le  h-airgiod,  is  an  cleit' 
le  h-òr  a's  deirge  snuadh. 

14  Tràth  sga<'il  Dia  uile-chumhachdach 

na  rìghi-eau  inut'  a  steacli: 
'if  sin  hhii  geal  mar  Shahnon  àrd, 
's  i  K  le  làn  de  shueachd. 
33 


15  An  sliabh  ud,  Dhè,  is  cosmbuil  e, 

ri  Basan  measg  nam  beann, 
Mar  Bhasan  mòr  is  amhluidh  e, 
gu  h-àrd  a  thog  a  cheann. 

16  C'ar  son  a  leum  sibh,  bheannta  àrd'f 

's  e  so  àrd-thulaich  Dhè, 
Am  miann  leis  tàmh,  is  bithidh  e 
'n  a  chòmhnuidh  ann  gach  rè. 

17  Tha  carbaid  Dhè  'n  am  fichead  mìl' ; 

mìlte  de  ainglibh  treuu' : 
'N  a  theampull  naomh  tha  Dia  'n  am 
ionnan  's  'n  a  Shinai  fèin.  [measg, 

18  Is  chaidh  thu  suas  air  ionad  àrd, 

thug  bruid  am  braighdeauas, 
Do  dhaoinibh  fhuair  thu  tiodhlaca, 

le'n  dean  thu  toirbheartas : 
'S  ann  cheana  fòs  do'n  mhuinntir  ud 

ro-clieannairceach  a  ta, 
A  chum  gu'm  biodh  lehobhah  Dia 

'n  a  chòmhnuidh  ac'  a  ghnàth. 

19  Dia  gu  ma  beannaicht'  gu  robh  e, 

tha  dòrtadli  oirnn  gach  lò 
A  thiodhlaca,  's  e  Dia  ar  slàint', 
an  Dia  a  chum  sin  beò. 

20  Is  leinn  an  Dia  ta  ìàidir  treun, 

ni  cabhair  anns  gach  càs : 
Do  Dhia  lehobhah  buinidh  fòs 
làn-teasairgiun  o'n  bhàs. 

21  Ach  ceann  a  naimhde  brisidh  Dia; 

is  claigionn  greannach  cruaidh 
An  fhir  a  dh'imicheas  gu  dài 
'n  a  chionta  fèin  gach  uair. 

22  Deir  Dia,  Bheir  mise  air  an  ais 

mo  shluagh  o  Bhasan  àrd  ; 
'S  0  dhoimhneachd  fairge  bheir  mi  rìs, 
a  nìos  iad  le  mòr  bhàigh. 

23  Chum  ann  am  fuil  do  naimhde  dian, 

do  chos  gu'n  deauar  dearg, 
'S  gu'n  tumar  fòs  'u  am  fuil-san  fèin 
teangadh  do  mhadradh  garg'. 

24  Do  thriallsa  chunuaic  iad,  a  Dhè, 

a  Thighearna  ro-chaoimh, 
'S  e  triall  mo  Thighearn  is  mo  Righi 
's  ann  anns  an  àros  naomb. 

25  Luchd-òrain  dh'imich  iad  air  tùs, 

Luchd-inneil  ciiiil  a  ris : 
'Nam  measg  a'  bualadh  thiompan  fòs 
na  maighdeana  gu  mìn. 

26  Deanaibh-sa  Dia  a  bheannachadh, 

'n  'ur  coimhtl  r'jual  le  chèil', 
Eadhon  lehobhah  Dia  nam  feart 
o  thobar  Israeil. 

27  Beniamin  beag  .  'i  triath  an  sud, 

bha  prionnsi-    udah  ann, 
Le'n  comhairl',  ptnonnsan  Naphtali, 
is  prionusan  Shebuluin. 

28  Do  Din'a  'se  dh'àithn  is  dh'orduich  dt 

do  neart  is  fòs  do  threòir : 
An  gnìomh  a  rinn  thu  air  ar  soa 
neartaich,  a  Dhè  na  giòir'. 


3ALM  LXIX. 


29  Air  son  do  theatnpuiU  naoimh,  a  Dhè, 

ta  aig  lerusalem, 
Do  bheir  na  rìghre  ta  mu'n  cuairt 
deadh  thiodhlaca  dhuit  fèin. 

30  Thoir  achuiliasan  do  luchd  nan  sleagh, 

's  do  chuideachd  mbòir  nan  tarbh, 
Do  laoghaibh  fòs  a'  phobuill  ud, 
thoir  achmhasau  gu  garbh, 

Le  mìribh  airgid  gus  an  gèill 
iad  sud  gu  lèir  do  d'  smachd  : 

Sgaoil  thus'  am  pobull  ud,  a  Dhè, 
a  ghabli  do'n  chogadh  tlachd. 

31  Thig  prionnsan  mòr'  o'n  Eiphitmach, 

's  ni  Etiopia  fòs 
A  làmhan  shìneadh  mach  gu  luath 
suas  ri  Ard-Righ  na  glòir'. 

32  0  rìoghachdan  an  domhain  mhòir, 

seinnibli  do  Dhia  gu  grinn ; 
Do'n  Dia  a's  Righ  's  a's  Tighearn  ann, 
seinnibh-sa  moladh  binn. 

33  Do'u  mliarcacli  àrd  air  nèamh  nan  nèamh . 

ta  ann  o'n  ainisir  chèin : 
Feuch,  tha  e  cur  a  mach  a  ghuth', 
a  ghuth'  ta  làidir  treun. 

34  Sìor  thugaibh  neart  do  Dhia :  oir  tha 

a  ghlòir  thar  Israel, 
'S  a  threis  a  ta  's  na  nèamhaibh  àrd, 
's  an  neulaibh  tiugli'  nan  speur. 

35  0  d'uaomh-thigh  's  uamhasach  thu  Dhe : 

Dia  Israeil  gu  beaclid, 
D'a  phobull  blieir  sàr-neart  is  treòir: 
'b  beannaichte  Dia  uam  feart. 

SALM  LXIX. 

1  f\  TEASAIRG  mise,  Dhè  mo  neart, 

oir  dliòirt  na  tuilte  orm, 
Is  tliàinig  fòs  air  m'anam  bochd 
na  li-uisgeacha  le  toirm. 

2  An  làtliaich  dhomhain  tha  mi'n  sàs, 

gun  àit  an  seasainn  ann ; 
Le  h-uisgibh  domhain  ghlacadh  mi, 
is  sruth  dol  thar  mo  cheann. 

3  Taim  sgìth  le  m'  ghlaodhaich ;  agus  tha 

mo  scornan  ìoisgt'  le  tart : 
Mo  shùile  ta  air  l^xilneachadh, 

feitheamh  air  Dia  nam  feart. 
i  Is  lionmlioire  na  falt  mo  chinn 

mo  naimhde  gun  chion-fàth, 
'S  an  dream  ud  fòs  le'm  b'àiU  mo  chlaoidli 

ro  ghuineach  làidir  ta. 

An  sin  an  ni  nach  d'tbug  mi  leam, 
dh'aisig  ni  uam  gu  beachd. 
5  Dhia,  's  fiosrach  tliu  air  m'amaideachd, 

cha-n  fholuicht'  ort  mo  lochd. 
S  Nàir  air  mo  sgàthsa,  Dhè,  na  leig, 
0  Thighearna  nan  sluagh, 
Air  neach  air  bith  do'n  aitim  ud 
tha  'feitheamh  ort  gach  uair : 

An  dream  sin,  0  Dhia  Israeil, 
ga  d'iarraidh  fèin  a  ta, 
34 


Na  leig  gu  bràth  fo  nàire  iad, 
no  masladli  air  mo  ggàth. 

7  Oir  masladli  dh'fhuiling  air  do  sgàth  ; 

lìonadh  mo  ghnìiis  le  nàir'. 

8  Do  m'  bhràthraibh  is  fear  coigreach  mi, 

coimheach  aig  cloiun  mo  mliàth'r. 

9  Le  eud  do  theachsa  shluigeadh  mi ; 

meud  's  a  bheir  masladh  dhuit, 
'S  ann  orms'  an  toiblicum  sud  gu  lèir 
gu  leth-tromach  a  thuit. 

10  M'anam  tràth  thraisg,  's  a  rinn  mi  gul, 

'n  sin  mhasluich  iad  mo  ghniomh. 

11  'S  'n  uair  clmir  mi  uman  eudach  saic, 

ball-magaidh  rinn  iad  dhìom. 

12  Dhoibhsan  a  shuidheas  anns  a'  gheat', 

's  ciiis  chòmhraidli  mi  gach  là: 
"S  do  luchd  na  misg'  ri  àm  am  pòit', 
a'm'  òran  tha  mi  ghnàth. 

13  Ach  mise,  Dhè,  ni'm  urnuigh  riut, 

's  an  uair  a's  taitneach  leat : 
Eisd  rium,  a  Dhè,  rèir  meud  do  ghràis 
le  d'  chabhair  fhior  thoir  neart. 

I 

}  1  i  O'n  làthaich  saor  mi,  0  mo  Dhia ! 
I  chum  fuidh  nach  rachainn  sìos  : 
I      0  luchd  mo  mhi-ruin  teasairg  mi, 

's  o  dhoimhneachd  uisge  nìos. 
Ì.5  Na  rachadh  tharum  tuiiteach  uisg', 

na  sluigeadh  doimhneaclid  mi, 
1      An  slochd  na  druideadh  orm  a  bheul 
I         gu  h-iomlan  chum  mo  chlaoidh. 

16  Eisd  rium,  0  Dhia,  oir  's  maith  do  ghràs : 

piU  rium  a'd'  thròcair  phailt. 

17  Do  ghnìiis  na  ceil  air  t'ògiach  fèin, 

èisd  rium  gu  luath,  's  mi'n  airc. 

18  Ri  m'anam  druid,  is  fuasgail  e : 

o  m'  nàmhaid  dean  mo  dhìon. 

19  Mo  mhasladh,  m'eas-urram,  's  mo  nàir', 

's  mo  naimhde,  's  lèir  dhuit  fèin. 

20  T.o  toibheum  tha  mo  chridhe  brist', 

is  mi  gu  h-iarganach : 
Dh'iarrmi  luchdtruaisis  comhfhurtachd, 
is  dhiubh  cha  d'fhuaras  neach. 

21  Seadh,  thug  iad  domblas  dhomh  mar 

's  'am  ìotadh  thug  fion  geur.  [bhiadh, 

22  Mar  eangach  dhoibh  gu  robh  am  bord ; 

's  mar  rib  an  àgh  gu  lèir. 

23  Gun  lèirsinn  biodh  an  siiilean  dall, 

's  an  leasraidh  ghnàth  air  chrith. 

24  Dòirt  orra  d'fhearg,'s  ie  d'chorruich  ghèir 

glac  iad  gach  uair  sam  bith. 

25  Mar  fhàsach  lom  gun  kiteachadh 

gu  robli  an  tàmh  s  an  teach, 
Is  anns  na  pàiUiunaibh  bu  leo 
còmhnuidh  na  gabhadh  neach. 

26  Oir  lean  iad  le  dian-flioireigneadh 

an  ti  a  bhuailcadh  leat ; 
Is  labhair  iad  chum  doilgheis  mhòir, 
do'n  dream  a  rinn  thu  lot. 

27  Cuir  ciont'  ri  'n  aingidheachd,  's  na  leig 

a'd'  cheartas  iad  a  steach : 


SAILM  LXX,  LXXL 


28  A  leabhar  fòs  uam  beò  gn  tui- 
dubliur  iad  sud  a  mach ; 

Is  maiUe  ris  na  fireanaibh 

a  bhuineas  duit  gun  cheisd. 
Is  aun  au  àireamh  dhaoine  còir 

na  sgrìobhar  iad  am  feasd. 
89  Ach  mise  ta  gTi  h-ainnis  bochd, 

is  làn  do  bhròn  faraon : 
Togadh  do  shlàiute  mi  an  àird, 

a  Dhè,  gu  gi-àsmhor  caoin. 

30  Le  h-òran  binn  sior-niholaidh  mi 

deadh  ainm  mo  Dhè  gach  là, 
'S  a  chliùsau  fòs  sior-thogar  leam 
le  buidheaclias  gu  h-àrd. 

31  'S  fearr  leis  an  Tighearn  sud  gu  mor 

na  damh  ta  adharcach, 
Xo  ìobairt  fòs-a  bheireadh  neach 
do  bhiorach  crobhanach. 

32  Na  daoine  sèimh  tràth  chi  iad  so, 

bidh  aoibhueach  ait  gu  leòr  ; 
Is  bidh  'ur  cridh'-sa  beò  gu  bràth 
ta  'g  iarraidh  Dhè  na  glòir'. 

33  Ri  bochdaibh  èisdidh  Dia,  's  cha  dean 

tàir  air  a  phriosanaich. 

34  Xèamh,  muir,  is  tìr,  gu  moladh  e, 

's  gach  ni  ta  gluasadach. 

35  Oir  bailte  ludah  togaidh  Dia, 

is  saorar  Sion  lejs, 
A  chum  gu  meal  ia&  i  gu  buan, 
'g  a  h-àiteachadh  am  feasd. 

36  Do  shliochd  a  sheirbhiseach  gu  fior, 

is  sealbh  ro-dhìleas  i ; 
'S  an  dream  a  bheir  d'a  ainm-san  gràdli, 
sior-chòmhnuidh  innte  ni. 

SALM  LXX. 

1  T  EHOBHAH  Dhia,  gu  m' theasairginn 
-L  's  gu  m'  chòmhnadh,  deifricli  ort. 

2  Biodh  nàir'  is  amhluadh  air  au  dream 

ta  'g  iarraidh  m  anam'  bhochd : 
Pilleai-  an  dream  ud  air  au  ais, 

le  m'  miann  mo  lochd  a  ghnàth, 
Mòr  amhluadh  gu  i-obh  orra  sud, 

is  rughadh  gi-uaidh  gach  là. 

3  Gum  pillear  iadsan  air  an  ais, 

mar  thuarasdal  d'an  nàir', 
An  dream  a  their  gTi  fauoideach, 
Aha,  aha,  le  tàir. 

4  Aoibhneas  is  aighear,  do  gach  neach 

'g  a  d'  iarraidh  fèin  a  ta  : 
Is  abradh  iad  le  'u  toigh  do  shlàint', 
Dia  gu  ma  mòi-,  a  ghnàth. 

.  5  Ach  mise  ta  gu  h-ainnis  bochd, 
a  m'ionnsuidh  greas,  a  Dhia : 
Mo  chabhair  thu,  's  mo  shlànuighear  • 
moille  na  deau,  mo  Thriath. 

SALM  LXXI. 

1  'Q  AIS^N  ruit  a  ta  mi  'g  earbsadh,  Dliè ; 

lO  nàir'  orm  am  feasd  na  biodh, 

2  A'd'  che:a-tas  fòir,  thoir  orm  dol  as ; 

aom  ri'"'i      chluas,  saor  mi. 


1  3  A'd'  ehaiTaig  còmhnuidJi  bi-sa  dhomh, 
d'au  tàthuicheam  do  shìor  : 
Mo  chaisteal,  is  mo  dhaingneach  thu, 
thug  àithne  chum  mo  dbìon. 

4  A  làimh  nan  aingidh,  0  mo  Dhia, 

dean  fuasgladh  dhomh  a'm'  chruas, 
A  làimh  na  muinntir  eueoraich, 
a  ta  gun  iochd,  gun  truas. 

5  Oir  's  tusa,  Thighearna  mo  Dhia, 

mo  dhòchas  ann  am  fheum' 
0  aois  is  aimsir  m'òige  nuas, 
mo  mhuinghinn  thu  ro-threun. 

I  6  'S  ann  leatsa  chumadh  mise  suas, 

0  thain'geas  as  a'  bhroiun  ; 
A  bolg  mo  mhàthar  bhuin  thu  mi, 
sior-mholam  thu  gu  binn. 

7  Mar  aobhar  iongantais,  a  Dhè, 

aig  mòran  a  ta  mi ; 
Ach  's  tusa  's  tèarmunn  dìleas  dhomh, 
's  mo  spionnadh  mòr  gun  dìth. 

8  Lìonar  mo  bheul  le  d'  mholadhsa, 

's  le  d'urram  fèiu  gach  lò. 

9  Xa  tilg  mi  dhìot  a'm'  aois  ;  's  na  treig 

'n  tràth  dh'fhàilnicheas  mo  threòir. 

10  Oir  m'aghaidh  mheud  's  is  naiinhde 

labhair  gu  sgaiteach  geur :  [dhomh 
'S  an  dream  ta'  brath  air  m'anam  bochd, 
ghabh  comhaii'Ie  le  chèil', 

II  Ag  ràdh,  Do  thrèigeadh  e  le  Dia, 

leanaibh  e  nis  gu  teaun, 
Is  glacaibh,  oir  g'a  theasairginn 
cha-n  'eil  neach  idir  ann. 

12  A  Dhè,  na  bi-sa  fada  uam  ; 

fòir  orm,  mo  Dhia,  gu  luath. 

13  Biodh  nàir'  is  claoidh  air  m'eascairdibh, 

'g  am  bheil  do  m'anam  fuath : 

Masladh  is  nàire  foFcheadh  iad, 
tha  'g  iarraidh  m'uilc  gach  lò. 

14  Sìor-earbam  riut,  is  seinnidh  mi 

do  chliu  ni  's  mò  's  ni  's  mò. 

15  Labhraidh  mo  bheul  air  t'fhìreantachd, 

's  do  shlàint'  gach  là  gun  sgìos  : 
An  àireamh  sud  aig  lìonmhoireachd 
cha-n  fheudar  leam  cliur  sìos. 

16  Tre  neart  an  Tigheama  nio  Dhia, 

fòs  gluaisidh  lui  a  ghnàth  : 
li  ui  mi  sgeul  air  d'fhìreantachd, 
d'fhìreantachd  fèin  a  mhàin. 

17  0  m'òige  rinn  thu  teagasg  dhomh, 

a  Thighearn  is  a  Dhè  : 
Is  chuir  mi  d'oibre  iongantach 
gu  ruige  so  an  cèili. 

18  A  nis  air  bhi  dhomh  aosmhor  liath, 

na  trèig  mi.  Dhia  nam  feart : 
Gu  taisbeanainn  do  neai-t  's  do  tlireÌH, 
do'n  àl  a  t'ann,  's  ri  teachd. 

19  'S  ro-àrd  do  cheartas  fèiu,  a  Dhè, 

is  riun  tbu  bearta  mòr  : 
0  Dhia,  cò  e  a"s  cosmìmil  riut, 
uo  choimeas  riut  is  còir  ì 


SAILM  LX 

20  Trioblaid  ro-mhòr  is  an-sliocair, 

's  tu  fchaisbein  dhomh,  a  Dhè  ; 
Ath-bheothaicliidh,  is  bheir  thu  rìs 
o  dhoimhneaclid  tahnhainn  mi. 

21  Momhòrachd  cuiridh  tus'  am  meud, 

's  bheir  sòlas  air  gach  taobh. 

22  Air  saltair  molam  thu,  mo  Dhia, 

seadh  d'fhìrinn  ta  ro-chaomh. 

Is  seinneam  dhuit  air  clàrsaich  bhinn, 

0  Aoin  naoimli  Israeil. 
2.3  Mo  bhilean  ni  mòr-ghairdeachas, 

trìitli  sheinncam  dhuit  le  m'  bhevd  : 
Bidh  subhaclias  is  aoibhueas  mòr 

air  m'anam  fèin,  a  Dhè, 
A  shaoradh  leat  gu  tròcaireach 

o  'thrioblaidibh  gu  lèir. 

24  Is  bidh  mo  theang'  air  d'fhìreantaclid 
ag  iomradh  feadh  an  là  : 
Oir  nàir'  is  amhluadh  fhuair  an  dream 
'g  iarraidh  mo  lochd  a  ta. 

SALM  LXXIL 

1  T~\  HI A,  thoir  do  bhreitheanas  do'n  righ, 
J_/  is  d'fhìreantachd  d'a  mhac. 

2  Bheir  esan  ceart  biireth  air  do  shluagh, 

's  do  d'  bhoclidaibli  còir  'n  an  airc. 

3  Na  sleibhtean  àrda  bheir  a  mach 

siochaiiit  do'n  t-sluagh  gu  pailt ; 
Is  bheir  na  tulaich  bheaga  sìth 
le  fireantachd  gun  airc. 

4  Air  daoinibh  bochd  a'  phobuill  fòs, 

bheir  esan  breth  gu  ceart ; 
Is  clanu  nan  ainnis  saoraidh  e, 
mìn-bhrisidh  luchd  ain-neai-t. 

5  Am  feadh  bhios  grian  is  gealacii  ann, 

freasdal  do'n  là  's  do'n  oidhch', 
Bidh  d'eagal  orrasan  gu  mòr, 
o  Mnn  gu  linn  a  chaoidh. 

6  Mar  uisge  air  an  fhaiche  bhuaint', 

is  amhluidh  thig  e  nuas  . 
Mar  fhrasaibh  dh'uisgicheas  ani  foun, 
is  ionnau  sin  a  ghràs. 

7  R'a  linn-SQU  bidh  na  fireanaich 

gu  h-iir  a'  fàs  le  blàth  : 
'S  am  feadh  a  bhios  a'  ghealach  ann, 
bidh  siochaint  pailt  a  ghnàth, 

8  Bidh  uachdranachd  aig  mar  an  ceiidn' 

o  thuinn  gu  tuinn  gu  sìor, 
Is  ruigidh  sud  o'n  amhainn  mhòir, 
gu  iomall  crìch  gach  tìr'. 

9  Luchd-còmhnuidhfòsan  fliàsaich  chruaidh 

sleuchdaidh  iad  sìos  'n  a  làtii'r  ; 
A  naimhdean  imlichidh  an  iiir, 
a'  tabhairt  ùmhlachd  dha. 

10  Righ  Tharsis,  is  nan  eileanan, 

tiodhlacan  bheir  iad  uath', 
Bheir  righrcan  Si  eba,  Seba  fòs, 
tabhartais  dha  gu  luath. 

11  Seadh,  fòs  'n  a  fhianuis  sleuchdaidh  sì08 

gach  rigli  air  th;ilamh  ta  : 


Ul,  LXXIU. 

'S  g^ch  ginealach  air  feadh  gach  tìr, 
dha  seii-bliis  ni  a  ghnàth. 

12  An  t-ainnis  bochd  gim  chuideachadh, 

saoraidh  tràth  dh'èigheas  ris. 

13  'S  ni  acarachd  ri  truaghan  bochd, 

is  dìonar  'anam  leis. 

14  'S  e  theasairgeas  an  anam  fòs 

0  fhoill  's  0  fhòirneart  gheur  : 
Is  fòs  'n  a  shiiilibh-san  gun  cheisd, 
's  prìseil  am  fuil  gu  lèir. 

15  Eithidh  e  beò  gu  maireannach, 

òr  Sheba  bheirear  dha  : 
Gnàth-urnuigh  nithear  air  a  shon. 
is  molar  e  gach  là. 

16  'S  an  talamh  cuirear  dorlach  sìl, 

air  mullach  àrd  nam  beann  ; 
Is  bidh  a  thoradh  trom  air  chrith, 
mar  Lebanon  nan  crann. 

An  dream  a  ta  's  a'  chaithir  mhòir, 

bidh  toradh  orr'  is  blàth 
Gu  lìonmhor,  niar  is  dual  do'n  fheur 

air  thalarah  fàs  a  ta. 

17  Eidh  'ainm-san  buan  gu  suthain  sìor, 

co-mhaireann  ris  a'  ghrèin  ; 
Is  annsan  beannaichear  gach  slògh  ; 
's  beannaichear  leo  e  fèin. 

18  Eeannaicht'  gu  robh  an  Tighearn  Dia 

Dia  Israeil  a  ghnàth, 
An  ti  a  mhàin  ni  mìorbhuile 
le  treis  is  neart  a  làimh. 

19  Beannaicht'  gu  robh  gu  siorruidh  buan 

ainm  glòrmhor  uasal  fèin  ; 
Lìonadh  a  ghlòir  gach  uile  thìr, 
Amen,  agus  Amen ! 

SALM  LXXIIL 

1  U  fìrinueach  tha  Dia  ro-mhaith 
vX  do  phobull  Israeil, 

Do'n  dream  'g  am  bheil  an  cridhe  glan, 
tha  Dia  dhoibh  maith  d'a  rèir. 

2  Ach  air  mo  shonsa,  's  beag  nach  d'aom 

mo  chosa  uam  gu  grad  : 
Cha  mhòr  nach  d'rinn  mo  cheuma  fòs 
sleamlinachadh  uam  air  fad. 

3  Ri  amadanaibh  ghabh  mi  tnil, 

ri  faicinn  soirbheis  daoi. 

4  Oir  cuibhrichean  cha-n  'eil  'n  am  bàs  ; 

neart  làidir  's  leo  gun  dìth. 

5  Mar  dhaoinibh  eile  cha-n  'eil  iad 

fo  thrioblaid  no  fo  leòn  : 
'S  cha-n  'eil  iad  air  an  sài-uchadh 
mar  chàch  le  piantaibh  mòr'. 

6  Ardan  mar  shlabhraidh,  uime  sin, 

'g  an  cuairteachadh  a  ta  ; 
Am  foirneart  fèin  'g  an  còmhdachadh 
mar  eudach  thart'  a  ghnàth. 

7  An  siiile  suitmhor  tha  le  saill : 

an  tòic  chaidh  thar  am  miann. 

8  Is  truaillidh  iad,  's  air  fòirncart  geur 

labhraidh  gu  h-aingidh,  dian. 


SALM  LXXIY. 


9  An  iigliaidh  fòs  nan  nèamh  's  nau  spenr 

am  beul  do  thog  iad  suas  ; 
Air  feadh  na  tahuhainn  is  ua  tìr' 
an  teaugadhsan  do  ghhiais. 

10  Fa'n  aobhar  ud  gu  ruige  so, 
.  a  shluaghsau  pillidh  iad  ; 

Is  fàisgear  dhoibh  do  'n  uisge  mach, 
làn  cupaiu  a's  leòr  meud. 

11  Is  their  iad,  Cia  mar  's  lèir  do  Dhia  ? 

'm  bheil  tuigs'  's  au  Ti  a's  àird'  'ì 

12  Feuch,  sud  na  daoi,  tha  soirbheachadh, 

a'  fàs  'u  an  stòr  gach  là. 

13  Mo  chridli'  gu  dearbh  ghlan  miguu  stà, 

's  'an  ueo-chiont'  nigh  mo  làmli ; 

14  Oir  buailt'  is  smachduichte  ta  nii 

gach  maduinn,  's  feadh  gach  là. 

15  Nan  abrainn,  Labhraidh  mi  mar  so, 

feuch,  pheacaichiuu  gu  beachd, 
Au  aghaidh  sliochd  is  gineaiaich 
na  cloinue  's  ioumhuiuu  leat. 

16  Tràtli  smuaiuich  mi  gu'u  tuiginu  so, 

bu  chruaidh-cheisd  orm  au  gnìomh. 

17  Acli  chaidli  mi  steach  do  naomh-thigh 

is  thuig  mi  'n  sin  an  crioch.  [Dhè, 

18  Gu  deimliin  chuir  thu  iad  air  fad 

an  àitibh  sleamhuinn  lom  : 
Is  thilg  thu  iad  a  sìos  g'  an  sgrios 
le  dioghaltas  gu  trom. 

19  Feuch  cionnus  thàinig  orra  claoidh, 

am  miouaid  bliig  ua  h-uair'  ? 
Oir  tha  iad  air  au  sgrios  gu  tur 
le  oillt  is  eagai  mòr. 

Mar  aishng  'u  uair  a  dhiiisgeas  ueach, 
mar  sin,  a  Dhia  nan  shiagh, 

Ni  thusa  dimeas  air  an  dealbh, 
air  niosgladh  dhuit  à  suain. 

21  Mar  so  bha  air  mo  chridhe  cràdh, 

's  am  airnibh  goimh  ro-gheur. 

22  Oir  bha  mi  baoth  is  aineolach  : 

mar  bhrìiid  a'd'  làtii'r,  a  Dhè 

23  Gidheadh,  tha  mise  maille  riut, 

0  Thighearna,  a  ghuàth  : 
Is  air  mo  dheas  làimli  ghlac  thu  mi, 
ga  m'  chumail  suas  gach  là. 

24  Do  uitliear  leat  mo  stiìiradh  fòs 

le  d'  chomhaii'le  a'm'  fheuui, 
Is  gabhaidh  tu  mi  steach  ladheoidh 
a'd'  àros  ghlòrmhor  fèiu. 

25  Cò  th'agam  anns  na  nèamhaibh  shuaa 

ach  tlmsa,  Dhia  nau  dìd  'ì 
Is  cha-u  'eil  ueach  air  thalamh  fòs 
ach  thus'  am  bheil  mo  dlmil, 

26  Mo  clii'idh'  is  m'  flieòil  faraon  a  ta 

air  fàilueachadli  guu  cheisd  : 
Gidheadh  's  e  ueavt  uio  chridhe  Dia, 
's  mo  chuibliriouu  bhuau  am  feasd. 

27  Oir  feuch  iad  siu  tha  fada  uait, 

lèir-sgriosar  iad  gu  luath  : 
Oir  ghearr  thu  as  gach  uile  neach 
air  strìopachas  cliaidh  uait. 
37 


28  Ach  dhomhsa  's  maith  teachd  dlìith  do 
dh'earb  mi  à  Dia  mo  neai't,      [Dhia  ; 
A  chuni  gu  foillsichinn  gu  sìor 
gach  gnìomh  a  rinneadli  leat. 

SALM  LXXIV. 

1  l^'ARSON  a  thilg  thu  sinne  uait  ì 
\y    an  auu  gu  bràth,  a  Dhè  ? 
C'arson  ri  caoraieh  d'ioualtraidh, 

a  las  do  cliorruicli  gheur  ? 

2  Cuimhuich,  a  Dbè,  do  choimhthional 

a  ciieauuuich  thu  o  chèiu  ; 
Slat  d'oighreachd  fòs  a  sliaoradli  loat, 
Sion  do  chòmhuuidh  fèin. 

3  A  chum  nam  fàsacli  siorruidh  buan, 

do  cliosa  tog  gu  grad  ; 
Is  chum  gach  olc  a  riuu  do  uàmh 
a'd'  theampuU  naomh  air  fad. 

4  Do  uaimhde  r;un  iad  beucadh  borb 

measg  coimhthiouail  do  shluaigh'. 
Is  chuir  iad  suas  aui  brataichean 
mar  chomhar  air  am  buaidh. 

5  Bu  cliliùiteach  neach  mar  dheantadh  leia 

a  thuagh  a  thogail  suas, 
Air  crauuaibh  àrda  dosrach  tiugh, 
a  chum  au  leagadh  uuas. 

6  Ach  uis  au  obair  shnaidhte  ghriun, 

le  h-ordaibh  's  tuaghaibh  bhris  ; 

7  Is  chuir  iad  suas  'n  a  lasair  dheirg 

do  theampuU  naomh  'g  a  sgrios  : 

Tigh  còmhnuidh  naomha  d'ainme,  Dhè 

feuch,  thruaill  iad  e  le  tàir, 
'G  a  mjiilleadh  is  'g  a  leagadh  sìos 

co  ìosal  ris  an  làr. 

8  'N  au  cridhe  labliair  iad  mar  so, 

sgriosamaid  iad  le  cìièil': 
Gach  Siuagog  th'aig  Dia  's  au  tìr, 
loisgeadh  iad  leo  gu  lèir. 

9  Ar  comhara  cha-n  fhaicear  leinn  ; 

fàidh  clia-n  'eil  idir  auu, 
Ni  mò  tha  neach  'n  ar  measg  cho  geui 
d'an  ièir  cia  fad  an  t-àm. 

10  Cia  fhad  a  bheir,  0  Dhè  nan  dìil, 

na  uaimhde  toibheum  uath'  ? 
An  toir  au  nàmhaid  beum  am  feas<L 
do  d'aium-sa,  Dhia  uau  sluagli  ? 

11  C'arson  a  pliillear  leat  do  làmh, 

do  dheas  làmh  air  a  h-ais  'ì 
0  buin  a  mach  o  d'  bhrollach  i, 
chum  fuasgladh  oiruu  gu  cas. 

12  Oir  Dia  ua  glòir'  tlia  ueartmhor  àrd, 

0  chiau  is  e  mo  liigli, 
Am  builsgeiu  talmhainu  le  mòr-neart 
ag  oibreach'  slàint'  is  sìth'. 

13  Au  fhairge  sgaoilcadli  leat  le  d'  neart, 

is  cinu  ro-Iàidir  cliruaidli 
Nau  dràgou  bhriseadli  leat  's  an  uisg' 
a'  tabhairt  orra  buaidll. 

14  Cinu  Lebhiatain  àglioir  mhòir 

's  tu  fèiu  a  bìiris  is  phronn  : 


Is  thug  tliu  e  mar  bhiadh  do'n  t-sluagh, 
a  blia  's  au  fhàsach  lom. 


15  'S  tu  sgoilt  an  tobar  is  an  tuil : 

's  tu  thiormaich  aimhne  mòr'. 

16  'S  tu  dheasaich  solus  agus  grian, 

is  leat  an  oidhch',  's  an  lò. 

17  Criocha  na  talmhainn  shocruich  thu  : 

rinn  thu  ap  rsynhradh  teth, 
'S  an  geamh„,>ih  fòs  do  rinneadh  leat, 
'n  an  aimsiribh  fa  leth. 

18  Gu'n  d'thug  na  naimhde  toibheum  uath' 

cuir  sud  air  chuimhne,  Dhè, 
'S  gu'n  d'thug  am  pobull  amaideach 
do  d'ainm  ro-uasal  beum. 

19  Auam  do  cholmain  na  toir  suas 

do  chuideachd  mhòir  nan  daoi : 
Is  coimhthional  do  dheòraidli  bochd 
na  dearmaid  iad  a  chaoidh. 

20  Do  chumlmant  tlioir  fainear,  a  Dhè  , 

oir  àitean  dorcli'  na  tìr', 
Tha  uile  air  an  àiteachadh 
le  luchd  an  fhòirneirt  ghèir : 

21  Na  pillear  air  an  ais  le  nàir' 

na  dh'fhuiling  fòirneart  goirt  : 
An  dream  ta  ainnis  aim-beai-tacli, 
deanadh  iad  moladh  ort. 

22  Tog  ort  is  èirich  suas,  a  Dhè  ; 

tagair  do  chìiis  gu  treun  : 
Cuimhuich  mar  tha  an  t-amadan 
gach  là  'toirt  dhuitse  beum'. 

23  Na  dearmaid  guth  na  muinntir  siu 

'n  an  naimhdibh  dhuit  a  ta  : 
Tha  bruidheann  dhaoiu'  a  dh'èirich  riut, 
sìor-dhol  am  meud  a  ghuàth. 

SALM  LXXV. 

1  |~\HUIT  bheir  sinn  buidheachas,  a  Dhè, 
JlJ  dhuit  buidheachas  a  ghnàth  : 

Oir  foillsichidh  do  mhìorbhuile, 
gur  fagus  d'ainm  gach  là. 

2  Tràth  gheibh  mi  is  a  ghlacar  leam 

coimhthional  niòr  na  tìr', 
Do  ni  mi  dlioibh  deadh  blireitheanas, 
gu  cothromach  's  gu  fior. 

3  Sgaoileadh  an  dùthaich,  is  an  sluagh 

'g  a  h-àiteachadh  a  ta  : 
Acli  mise  cumaidh  suas  gu  treun 
posta  na  tìr'  a  ghuàth. 

4  Tlmbhairt  mi  ris  gach  amadau, 

na  gluais  gu  h-amaideach  : 
'S  ri  luchd  an  uilc,  Na  togaibh  suas 
bhur  n-adharc  àrdanach. 

5  Bhur  n-adharc  fòs  na  togaibh  suas  : 

ri  cainnt  le  muineal  cruaidh. 

6  Cha-n  anu  o'n  ear,  no  'n  iar,  uo  deas, 

thig  urram  mòr  no  buaidh. 

7  Ach  's  breitheamh  Dia  ;  a  leagas  aon, 

's  a  thogas  aon  fa  seach. 

8  Oir  cup  an  làimh  an  Tighearn  ta 

do  'n  fliion  a's  deirge  dreacli : 


SAILM  LXXV,  LXXVI. 

Làn  coimeisg  tha  e,  dòirtidh  Dia 

cuid  as  a  mach  gu  grad  : 
A  dheasgainn  fàisgidh  daoine  daoi, 

is  òlaidh  iad  air  fad. 
Ach  cuiridh  mise  fòs  an  cèill 

gu  suthain  is  gu  sìor, 
Do  Dhia  ud  lacoib  canar  leani 
àrd-mholadh  binn  gu  fior. 


10  Uil'  adharca  nan  daoine  daoi, 
sgathaidh  mi  sìos  's  gach  àit ; 
Acli  adharca  nan  saoi  air  fad 
togar  gu  grad  an  àrd. 

SALM  LXXVI. 

N  ludah  aithnichear  ar  Dia  ; 
's  mòr  'ainm  an  Isra'l  naomh. 
An  Salem  tha  a  phàilliun  fòs, 

a  thàmh  an  Sion  caomh. 
Saighdean  a'  bhogha  bhris  e  'n  sin, 
an  sgiath  's  an  claidheamh  geur. 
An  còmhrag  is  an  cath  faraon, 
bhriseadh  iad  leis  gu  treun. 

Is  mò  do  mhòralachd,  a  Dhè, 

is  raò  gu  mòr  do  ghlòir 
Na  beannta  thog  an  cinn  gu  h-àrd, 

le  cobhartach  ro-mhòr. 
Làn-chreachadh  luchd  a'  chridhe  chailm, 

is  choidil  iad  le  suaiu  ; 
Na  fir  a  bha  'n  an  curaidh  mhòr", 

an  làmha  fòs  clia  d'fhuair. 

0  thus'  a's  Dia  do  lacob  aun, 

le  d'  achmhasan  's  le  d'  neart, 
An  carbad-cogaidh  is  an  t-each 

'n  an  suain  do  chuireadh  leat. 
'S  cùis  eagail  thu,  thu  fèin,  a  Dhè : 

cia  neacli  a  chogas  riut  ? 
No  ann  ad  shealladh  sheasas  suas 

an  uair  bhios  corruich  ort  ì 

Thug  thusa  air  do  bhreitheanas 

o  uèamh  gu'n  cualas  e  : 
Bha  air  an  talamh  eagal  mòr 

's  na  thàmh  ghrad  dh'  fhuirich  e. 

9  Tràth  dh'èirich  Dia  chum  breitheanais, 

a  theasairginn  's  an  àm, 
Gach  uile  dhuine  ciùin  is  sèimh, 
air  talamh  a  bha  anu. 

10  Bheir  fearg  is  corruich  dhaoin'  an  sin 

àrd-mholadh  dhuit  gu  beachd ; 
Is  fuigheall  fòs  na  feirge  mòir', 
làn  clioisgidh  tu  le  d'  neart. 

11  Geallaibh  'ur  bòid  gu  togarach 

d'ur  Dia  lehobhah  àrd  ; 
Is  coimhlionaibli  gu  firinueach 
na  gheallar  leibhse  dha  : 

Gach  neacli  a  ta  m'a  thimchiollsan 

thugadh  iad  dha  'n  a  àin, 
Deadh-thabhai'tais  is  tiodhlaca, 

do'n  ti  's  cùis  eagail  ann. 

12  Is  e  ni  spiorad  phrionnsan  mòr 

a  sgathadh  sìos  le  neart ; 


SAILM  LXX^ 

Do  rìghribh  fòs  a'  chruinne-chè 
's  cìiis  eagail  e  gu  beachd. 

SALM  LXXVII. 

1  ì  \  H'EIGH  mi  ri  Dia  gu  h-àrdlem'ghuth, 
J_/  dh'èigh  mi  le  m'gluith  gu  h-àrtt  , 

Is  thug  e,  'n  uair  a  ghlaodh  mi  ris, 
sàr-èiscleaehd  dliomh  gun  dàil. 

2  An  là  mo  thrioblaid  dh'iarr  mi  Dia  : 

is  shruth  mo  leòn  gun  sgur, 
Rè  fad  na  h-oidhcli' :  is  m'anam  truagh 
sòlas  do  dhiìilt  gu  tur. 

3  Air  Dia  ghrad-chuimlniich  mi  an  sin, 

is  mi  au  trioblaid  ghèir  : 
Ris  rinn  mi  gearan  trom  guu  tàmli' 
chlaoidheadh  mo  spiorad  fèin. 

4  Chum  tliu  rao  shìiil  'n  a  faireachadh  : 

tha  mi  co  iarganach, 
Nach  feud  mi  focal  cainnt  no  sgèil 
labhairt  le  m'  bheul  a  mach. 

5  An  sin  air  làithibli  fad  o  chèin 

smuainich  mi  fèin  le  beachd  ; 
Air  bliadhnaibh  fòs  na  li-aimsir  cèin 
ani  aire  fèin  bha  teachd.  [oidhch', 

6  Seadli  chuimhnich  mi  mo  cheòl  's  an 

's  rinn  caiuut  ri  m'  chridhe  fèiu, 
Is  riun  mo  spiorad  fòs  gun  tàmh, 
le  dicliioll,  sgi-udadh  geur. 

7  An  tilg  an  Tighearn  uaith  gu  biàth  ? 

nach  noclid  e  'gliràdh  ui  's  mò  ì 

8  'N  do  sguir  gu  tur  a  ghràs  am  feasd  ? 

's  a  gliealladh  fad  gach  lò  ? 

9  'N  do  dhearmaid  Dia  gu  fìrinneach 

bhi  gràsmlior  caoin  gu  bràth  ? 
'N  do  dhruid  e  suas  'n  a  cliorruich  mhòir 
a  thròcair  chaomh  's  a  gliràdh  ? 

10  An  sin  ghrad  fhreagair  mi  gu  dearbh 

is  i  so  m'anmhuiun  mliòr  ; 
Ach  bhadlmaidli  deas  làimh'  cuimhnich- 
an  Ti  a's  àirde  giòir.  [eam, 

11  Gnìomhara  Dhè  sior-mheòraicheam, 

mar  rinneadh  leis  gach  beai't, 
Is  d'iongantais  o'u  aimsir  chèin 
sior-chuimhnicheam  gu  beachd. 

12  Air  d'oibribh  uile  mar  an  ceudn' 

smuainichidli  mi  gu  trie  ; 
Is  air  gach  gnìoinli  a  rinneadh  lcat 

sior-labliraidìi  uii  gu  ghc. 
!3  Do  shhghe  ta  's  an  ionad  naomh, 

a  Thigheai'u  is  a  Dliè  : 
Cò  's  coimeas  ann  am  meud  ri  Dia 

a  ta  'n  a  Dhia  dhuinu  fèin  ? 

14  'S  tu  'n  ti  tha  'deanamh  iongantais 

a  Thighenrua  nam  feart ; 
Is  anu  am  measg  a'  pliobuill  fòs 
do  thaisbein  thu  do  neart. 

15  Do  shaoradli  leat  d'an  teasairginn 

do  phobull  dìleas  fèiu, 
Clann  lacoib  agus  loseiph  fòs, 
le  d'  ghairdeau  neai-tmhor  treua. 
39 


711,  LXXVIII. 

16  Chunnaic  na  h-uisgeachan  thft,  Dhe, 

chunnaic  iad  thu  gu  beachd  ; 
Is  ghabh  iad  geilt;  's  air  doimhneachd  fòs 
bha  mòran  ogluidheachd. 

17  An  uisge  dhòirt  na  neoil  a  nuas, 

bu  ro-mhòr  fuaim  nan  speur  ; 
Is  chaidh  do  shaighde  corranach 
a  mach  gu  sgaiteach  geur. 

18  Ard-ghuth  do  thairneanaich  's  an  speur, 

chualas,  a  Dhè,  gu  tric  ; 
An  saoghal  las  le  d'  dhealanaich, 
an  talamh  ghluais  is  chlisg. 

19  Do  cheuma  tha's  an  doimhneachd  mhòir, 

do  shlighe  tha  's  a'  chuan  : 
Ach  luirg  do  chos  cha-n  aithnich  sinn, 
tha  sud  am  folach  uainn. 

20  Is  amhluidh  mar  gu'm  biodh  ann  treud, 

do  phobuU  stitiireadh  leat ; 
Le  deadh  làimh  Mhaois  is  Aaroin  fòs, 
'g  an  treòrachadh  gu  ceart. 

SALM  LXXVIII. 

1  1\ /T  O  phobuU  èisdibh  ri  mo  reachd  : 
Ì.V1.  is  cluinnibh  guth  mo  bhèil. 

2  Am  briathraibh  filidh  cuiridh  mi 

sean-fhocail  dhoi-ch'  an  cèiil : 

3  A  chuala  sinn  o'r  sinnsearaibh, 

is  air  am  b'fhiosrach  sinn, 

4  Cha-n  fholaich  sinn  o'n  ginealach, 

'S  cha  cheil  sinn  iad  o'n  cloinn  ; 

A'  foillseachadh  àrd  mholaidh  Dhè 

do  'n  àl  a  ta  ri  teachd  ; 
'S  na  mlorbhuilean  a  rinneadh  leis, 

a  chumliachd  is  a  neart : 

5  Oir  lagh  an  lacob  dhainguich  e, 
I       Is  reachd  an  Isi'ael, 

A  dh'orduich  e  d'ar  n-aithrichibh, 
d'au  cloinn  aii  cur  an  cèill. 

6  Chuui  fios  bhi  aig  an  àl  ri  tcachd, 

a'  clìlann  a  ta  gun  bhreith  : 
'S  gu'u  innseadh  iad  do'n  linn  'n  an  dèigh 
na  nithe  sin  fa  leth. 

7  An  Dia  gu'n  cuireadh  iad  an  dòigh 

's  nach  deantadh  dicliuimhn'  leo 
Air  oibribh  Dhè,  's  gu'n  gieidheadh  iad 
a  i'eachda  mar  is  còir  : 

8  'S  nach  biodh  iad  mar  an  sinnsireachd, 

lan  ceannairc  is  droch-bheirt, 
Gun  spiorad  tairis  anut'  do  Dhia, 
's  au  cridhe  gun  bhi  ceai't. 
I  9  Clann  Ephraim  le  armaibh  gieust', 
I       air  bogh'  bu  chuimseach  beachd, 
Ach  phill  iad  air  an  ais  le  geilt 
an  làithibh  cath'  is  feachd. 

'  10  Coimlicheaugal  Dhè  nior  ghleidbeadh 
!         is  dhiùlt  iad  gèill  d'a  reachd  ;  [leo 

11  'S  na  mìorbhuilcan  a  nochd  e  dhoibh 

à  'n  cuimhne  leig  gu  beachd. 

12  An  sealladh  sìil  au  aitliriche, 

seadh  fòs  au  tìr  na  li-Eiph  t, 
'S  air  macliair  Shòain  nochdadh  leis 
a  mhìorbhuileau  ro  threuu. 


ISALiiVi  jjA-ÀVIII. 


13  Sgoilt  e  an  fliairg',  's  thug  iadsan  trìd ; 

mar  thorr  na  li-uisgean  sheas. 

14  'S  an  là  le  neul  iad  stiùir,  's  au  oidhch' 

le  solus  tein'  gu  deas 

15  Sgoilt  creag  's  an  fhàsach,  aisde  deoch 

thug,  mar  à  doimhueaclid  mhòir ; 

16  Bhuin  sruth  4  creagaibh,  thu  air  uisg' 

ruitli  sìos  mar  thuil  gu  leòr. 

17  'S  an  fhàsach  pheacaich  iad  ni  's  mò  ; 

is  bhrosnuich  an  t-Ard  Righ. 

18  'N  an  cridhe  chuir  iad  cathadh  air  ; 

d'am  miann  ag  iarraidh  bidh. 

19  Labhair  iad  fòs  an  aghaidh  Dhè ; 

is  tlmbhairt  iad  gu  dian, 
An  urrainn  Dia  's  an  fhàsach  mhòr 
bòrd  dheasachadh  d'ar  miann  ì 

20  Feuch,  bhuail  c  'chreag,  bhrìichd  uisge 

dh'èirich  an  tuil  gu  luath  [mach, 
Am  feud  e  aran  tliabhairt  fòs  ? 
an  deasaich  feòil  d'a  shluagli  ? 

21  Air  cluinntinn  so,  ghabh  corruich  Dia  ; 

ri  lacob  teine  làs, 
Is  dh'èirich  feai'g  ro-dhoinionnach 
ri  Israel  gu  cas : 

22  Chionn  nach  do  chreid  iad  ann  an  Dia, 

's  nach  d'earb  iad  as  a  shlàint' ; 

23  Ged  dh'fhosgail  dorsa  nèamha  fòs, 

's  na  neòil  o'n  àird  ged  dh'àithn. 

24  Ge  d'  dhòirt  e  orra  ìlana  nuas, 

ge  'd  fhuair  iad  coirc  nan  speur. 

25  Biadh  aingeal  dh'ith  iad :  thug  e  dhoibh 

de  lòn  an  sàth  gu  lèir. 

26  'S  an  speur  thug  e  air  gaoith  an  ear 

gu'n  d'imich  i  gu  treun  : 
Is  thug  e  fòs  le  neart  a  steach 
a'  ghaoth  dheas  mar  an  ceudn'. 

27  Fòs  dhòirt  e  orra  naas  mar  dhus, 

do  fheòil  an  uile  shàtli ; 
'S  eoin  iteagach  bu  lìonmhoire 
na  gaineamh  air  an  tràigh. 

28  Do  leig  e  sud  'n  an  camp  a  nnas 

mu'n  cuairt  'n  an  àitean-tàimh. 

29  Seadh  dh'ith  iad  uile  's  shàsaicheadh  ; 

oir  thug  e  dhoibh  an  sàirah. 

30  Cha  robh  iad  air  an  sgarachduinn 

o  mhiann  an  cridhe  fèin  ; 
Ach  air,bhith  acasan  am  biadh 
'g  a  chagnadh  dian  'n  am  beul. 

31 A  chuid  bu  shultmhoir'  dhiubli'sbutrèin', 
ghlac  Dia  'u  a  fiieirg  is  mharbh  : 
'S  an  òigridh  thaglit'  an  Israel, 
ghrad-bhuaileadh  leis  gu  gavbh. 

32  Gidlieadh  an  dèigh  gach  gnìomh  dhiubh 

do  pheacaich  iad  gu  mòr  ;  [sud, 
Is  ge  do  rinn  e  mìorbhuilean, 
nior  chreid  iad  mar  bu  chòir, 

33  An  làitheau  chaith  e,  uime  sin, 

an  dìomlianas  air  fad  ; 
'S  am  bliadhnaidh  thairis  chaidh  ^gu  lèir 
ie  carraid  ghèir  gun  stad. 

4'J 


34  Aiì  nair  a  mharbhadh  leis-san  iad, 

an  sin  ghrad-iarr  siad  e, 
Seadh  phill  iad,  agus  bha  iad  fòs 
gu  moch  ag  iarraidh  Dhè. 

35  Is  chuimhnich  iadsan  gu'm  b'e  Dia, 

an  carraig  threun  a  ghnàth  : 
Is  gu'm  b'e  fòs  an  Dia  a's  àird' 
b'fhear-saoraidh  dhoibh  gach  là. 

36  Ach  riun  iad  miodal  ris  le  'm  beul, 

le  'n  teangaidh  breug  is  gò  : 

37  Cha  robh  an  cridhe  ceart  ;  's  cha  robh 

'n  a  chùmhnant  dileas  da. 

38  Ach  Dia,  gu  iochdmhor  mhaith  an  lochd, 

's  an  sgrios  cha  d'rinn  gu  geur  : 
Bu  tric  a  phill  e  'chorruich  uatii', 
's  nior  dhùisg  e  'fliearg  gu  lèir. 

39  Oir  annta  chuimhnich  e  nach  robh 

ach  feoil  tlièid  as  mar  bhlàth, 
Is  osag  ghaoith'  a  ghabhas  seach, 
's  nach  pill  a  rls  gu  bràth. 

40  Cia  tric  a  bhrosnuicheadh  e  leo 

's  an  fhàsach  thavtmlior  chruaidh  ; 
's  an  dithreabh  chuireadh  corruich  air 
le  eusaontas  an  t-sluaigh? 

41  Seadli  phill  iad  uile  air  an  ais, 

bhrosnuich  iad  Dia  le  chèil' : 
Is  chuir  iad  tomhas  mar  an  ceudn' 
air  Ti  naomh  Israeil. 

42  Dhìchuimhnich  iad,  's  cha  d'thug  faineat 

a  ghairdean  treun  's  a  làmh  : 
No  'n  là  's  an  d'thug  e  furtachd  dhoibh, 
is  fuasgladh  deas  o  'n  nàmh  : 

43  No  fòs  mar  rinneadh  anns  an  Eiph't, 

comhara  Dliè  nam  feart : 
Air  macliair  Sliòain  mar  an  ceudn' 
a  mhìorbhuile  le  neart. 

44  An  srutha  chaochail  e  gu  fuil : 

's  na  h-uillt  nacli  feudtadh  'n  òl. 

45  Chuir  losgainn  thuc',  is  cuileagan  ; 

's  leo  chlaoidheadh  iad  gu  mòr. 

46  An  toradh  thug  e  is  am  bàrr 

do'n  bhurras  sgriosach  bheag 
Is  saothair  fòs  an  làmh  air  fad, 
fo  aiìghios  locust  leag. 

47  Am  fìon-chroinu  bhris  e  mar  an  ceudn' 

le  cloich-shneachd  chruaidh's  gach  àit , 
Is  amhluidh  mhill  le  reodhadli  teann 
an  cranna-figis  àrd. 

48  Am  feudail  thug  e  thairis  fòs 

do'n  chloich-shneachd  sgataich  ghèir  ; 
'S  le  saighdibh  teine-dealanaich, 
ghrad-chuir  e  as  d'an  troud. 

49  Teas  feirge,  trioblaid,  's  corruich  mhòr, 

sud  thiig  e  ovr'  gu  grad; 
Le  ainglibh  olc  a  clun-  'n  am  measg, 
g'an  claoidh  gu  goirt  air  fad. 

50  D'a  chorruich  rinn  e  bealach  rèidb  r 

'n  anam  nior  chum  o'n  biiàs  ; 
Am  beatha  thruagli  thug  thairis  fòs 
do  ghalai'-plàigh  's  do  n  chàs. 


SALM  LXXIX. 


61  Throm-lìlinaiìeaclhleis-san  aims  auEiph't, 
gach  ceud-ghin  a  bha  ann  : 
Toiseach  an  neirt  's  na  pàilliunaibh 
a  blia  aig  gineil  Ham. 

52  Ach  tliug  e  mach  a  phobull  caomh 

mai'  chaoraich  as  an  tìr  : 
Is  rinn  mar  threud  's  an  fhàsacli  mhòr, 
an  treòrachadh  gu  fior. 

53  Leis  stiìiireadh  iad  gu  tèaruinte, 

gun  eagal  is  gun  sgàth  : 
Acli  air  an  naimhdibh  dh'iadh  an  cuan, 
's  an  sluagh  ud  uile  bhàth. 

54  Gu  crìochaibli  iouaid  naomha  fèin 

thug  e  a  phobull  leis  : 
Gu  ruig  an  cnoc  so  choisinn  e, 
's  a  bhuadhaich  a  làmh  dheas. 

55  Thilg  e  na  cinnich  rompa  mach, 

's  an  oighreachd  roinn  le  crann  : 
Do  Isra'l  thug  e'n  àite  sud 
gu  còmhnuidh  ghabhail  ann. 

56  Ach  bhrosuuich  agus  ghrànaich  iad, 

an  Dia  a's  àirde  glòir  ; 
Is  idir  cha  do  choimhid  iad 
a  uaomh-reachd  mar  bu  chòir. 

57  Ach  phill  iad  mar  an  sinnseara, 

's  gu  fealltach  ghluais  air  fad  : 
Mar  bhogha  fiar  chaidli  iad  a  thaobh, 
is  chlaon  iad  uaith  gu  grad. 

58  Le  'n  dealbhaibh,  is  le'n  àitibh  àrd' 

chuir  iad  air  fearg  is  eud  : 

59  Tràth  chuala  Dia  bha  corruich  air 

is  gràin  ri  Israel. 

60  lonnus  a  phobull  gn'n  do  thrèig, 

an  Siloh  chuir  a  làmh  : 
'S  am  pàiUiun  fòs  a  shocruich  e 
measg  dhaoine  ghabhail  tàimh. 

61  Gu  bruid  thug  suas  an  neart,  's  an  glòir 

gu  làimh  nan  naimhde  garg. 

62  Do'n  chlaidheamh  thug  e  suas  a  shluagh, 

ri  'oighreachd  ghabh  e  fearg. 

63  An  teine  loisg  an  òigridh  ghleust' ; 

pòsadh  cha  d'fhuair  an  òigh'n. 

64  An  sagairt  thuit  le  claidheamh  geur  : 

's  cha  d'  rinn  am  bantraich  bròu. 

65  Ghrad-mhosgail  Dia  an  sin,  mar  neach 

ag  èirigh  as  a  shuain  ; 
Mar  churaidh  'n  dèigh  bhi  pòit  air  fion 
tràth  ni  e  iolach  chraaidli.  j 

b6  'N  an  deireadh  bhuaileadh  leis  gu  geur  1 
a  naimhde  fèin  le  tàir  : 
Is  chuir  e  iad  o  sin  a  mach 
gu  niasladh  buan  is  nàir'. 

67  Is  pàilliuu  loseiph  dhiìiltadh  leis  : 

nior  thagh  treubh  Ephraira  fòs : 

68  Acli  thngh  e  ludah,  sliabh  Shioin  fèin 

d'an  d'thug  e  gràdh  gu  mòr. 

69  Thog  esan  'fhàrdoch  naomìi  au  sud, 

mar  lìichairt  àrd  ro-dheas  : 
'S  mar  ionad  àrd  air  talamh  teann 
a  diiamguicii  e  am  feasd. 
41 


70  Is  'òg-lach  Daibhidh  thagh,  is  thug 

o  ciirò  uan  caorach  e : 

71  'S  0  leantuinn  fòs  nan  caorach  trom 

le  h-àl  am  measg  an  sprèidh  ; 

Is  thug  se  e  a  bheathacliadh 

lacoib  a  phobuill  naoimh, 
Is  gineal  Isr'eil  mar  an  ceudn' 

a  b'  oighreachd  dha  ro-chaom; •. 

72  Rèir  ionracais  a  chriòhe  fèiu, 

bheathaich  e  iad  gu  beachd : 
A  rèir  deadh  sheòltachd  fòs  a  làmh 
stiùireadh  leis  iad  gu  ceart. 

SALM  LXXIX. 

1  rriHAINIG,  a  Dhè,  na  fineachan 
X   a  steach  do  d'  oighreachd  fèin, 

Thruaill  iad  do  theampull  naomh,  is 
'n  a  tòrr  lerusalem.  [dh'fhàg 

2  Is  thug  iad  cuirp  do  sheirbhiseach 

mar  bhiadh  do  eoin  nan  speur : 
Is  feoil  do  naomh  mar  ehobhartach, 
do  bheathaichibh  an  t-slèibh. 

3  Mu  thimchioll  fòs  lerusaleira, 

dhòirt  iad  am  fuil  mar  uisg' : 
Is  cha  robh  ueach  g'an  adhlacadh 
'?  g'an  cur  's  an  uaigh  an  taisg. 

4  Ball  fanoid  agus  maslaidh  sinn 

d'ar  coimhearsnachaibh  fèin : 
Ciìis  spòrs'  is  mhagaidh  do  gach  neach 
a  ta  m'ar  cuairt  gu  lèir. 

5  Cia  fhad  a  bhitheas  corruich  ort, 

a  Dhè,  am  bi  gu  bràth  ì 
Is  d'eud  aiu  bi  a'  losgadh  ruinn 
mar  lasair  theith  a  ghliàth  ì 

6  Do  chorruich  air  na  cinnich  dòirt 

aig  nach  'eil  eòlas  ort ; 
Is  airna  rìoghachdaibli  nach  gairm 
air  d'aium,  a  Dhia  nam  feart. 

7  Oir  mhill  iad  lacob,  'fhàrdoch  fòs 

'n  a  fàsach  cliuir  iad  sìos. 

8  I^a  peacaidh  fòs  a  rinneadh  leinn 

na  cuimhnich  dhuiuu  a  rìs  ; 
Tionndadh  gu  luath  do  thruacautas, 

ruigeadh  e  oiruu  mu  thràth  : 
Oir  's  dìblidh  bochd  a  nis  ar  staid 

a'  tuiteam  sìos  gach  là. 

9  Dean  comhnadh  leinu,  0  Dhè  ar  slàint', 

air  sgàth  glòir  d'ainme  fèin  ; 
Sgàth  d'ainme  saor  siim,  agus  glau 
ar  peacaidh  uainn  gu  lèir. 

10  Ciocl  uime  'n  abradh  fineacha, 

c'àit  bheil  a  nis  an  Dia  'ì 
Measg  fhineacha  'n  ar  sealladh  fèin, 
aithuicheadh  iad  an  Triath, 

Le  dioghaltas  a  ghabliail  diubh  ; 

oir  dhòirteadh  leo  guu  iochd 
Fuil  neòchiontach  do  sheirbhiscnch, 

gu  saoibhir  is  gu  tric. 

11  Osnaidh  a' phriosanaicli  a  d' làth'r 

thigeadh,  a  Diiè  uam  icart; 


SAILM  LXXX,  LXXXI 

*S  an  dream  a  dh'orduicheadh  chuin  13 
saorsa,  rèir  nieud  do  neirt.  [bàis 


12  Riusan  tha  dhuinn'n  an  coimhearsnaich 

'n  am  brollach,  diol  am  beum  : 
Gach  masladh  le'n  do  spreig  iad  thu, 
seachd  uaire  piU  riu  tèin. 

13  Treud  d'ionaltraidh,  's  do  phobull  sinn, 

molaidh  sinn  thu  a  ghnàth  ; 
Is  cuiridh  sinn  an  cèili  do  chliu 
o  linu  gu  hnn  gu  bràth. 

SALM  LXXX. 

1  X7 ISD,  aodhair  Israeil,  a  stiìiir 

B  i  losepli  mar  threud  le  d  làimh. 
Thusa  ta  d'  thànih  measg  cheruban, 
dealruich  a  mach  mu  thràth. 

2  An  làthair  Ephraim  's  Bheniamin, 

agus  Mhanaseh  fòs, 
Dùisg-sa  do  chumhachd :  agus  thig 
g'ar  saoradh  mar  is  nòs. 

3  Pill  sinn  a  rìs,  a  Dhè  nam  feart : 

tog  oirnne  suas  gu  h-àrd 
Deadh  dheah-adh  glan  do  ghnìiise  nis, 
is  saorar  sinn  le  d'  ghràs. 

4  Cia  fliad,  a  Thighearna  nan  sluagh, 

a  leanas  corruich  riut, 
Ili  guidhe  ghèir  na  muinutir  sin 
a's  pobull  dìleas  duit  ? 

5  Oir  bheathaich  thu  do  shluagh  gu  lèir 

le  arau  deur  is  bròin : 
Is  tomhas  saoibhir  thug  thu  dhoibh 
do  dheuraibh  goirt  r'an  òl. 

6  Is  rinn  thu  sinn  mar  aobhar  strì 

d'ar  coimliearsnachaibh  fèin : 
'N  ar  n-aobhar  spòrs'  is  abhacais 
d'ar  n-eascairdibh  gu  lèir. 

7  Pill  sinn  a  rìs,  O  Dhè  nan  slògh  ; 

tog  oirnne  suas  gu  h-àrd 
Deadh  dhealradh  glan  go  ghnìiis  a  uis, 
is  saorar  sinn  le  d'  ghràs. 

8  Tluig  thu  fionain  as  an  Eiphit ; 

na  cinnich  tUilg  thu  mach, 
Is  shuidhich  thus'  an  fiiionain  ud 
'n  au  ionad  sud  fa  seach. 

S  Rèitich  thu  àite  dhi  ;  is  ghabh 
1  freumh  gu  daingean  teaiin, 
Le  d'  bheannachadh  ;  is  lionadh  leath' 
an  tìr  o  cheann  gu  ceann. 

10  Na  cnuic  ro-àrda  dh'fholuich  i 

le  sgàil  's  le  diibhar  fèin : 
A  geugan  bha  a  cinneachduinn 
mar  sheudair  àluinn  rèidh. 

11  An  dara  taobh  gu  ruig  an  cuan 

chuir  i  a  maeh  a  meòir  ; 
An  taobh  ud  eil'  a  geugan  shìn 
gu  ruig  an  amhuinn  mhòir. 

12  A  callaid  c'uim'  a  bhriseadh  leat ! 

ioiiuus  gu  bheil  gach  neach 
Thèid  seachad  air  an  rathad  mhòr, 
'g  a  spiouadh  leò  fa  seach. 
42 


!  14 


15 


17 


18 


19 


Tha'n  torc  a  thig  o'n  choille  mach 

'g  a  fàsacha'lii  gu  lèir, 
Tlia  beatliaicii  allt'  na  maclirach  fòs 

'g  a  slugadli  suas  le  chèd'. 
PiU,  guidh'mid  ort,  a  Dhè  nan  sluagh, 

is  seall  o  nèamh  a  nuas, 
Feuch,  agus  fiosraich  fèin  a  nis 
an  fhionain  so  le  truas  : 

Am  fion-lios  sin  a  shuidhich  thu, 

le  neart  do  làimhe  deis' : 
'S  am  meanglan  ud  a  neartaich  thu 

dhuit  fèin  le  lìith  is  treis. 
Le  lasair  theine  loisgeadh  i, 

is  ghearradh  i  a  nuas : 
Làn-mhilleadh  agus  sgriosadh  iad, 
le  achmhasan  do  ghnùis. 

Air  fear  do  dheas  làimh  fèin,  a  Dhè, 

gu  robh  do  làmh  gu  treun  ; 
Air  mac  an  duin'  a  rinneadh  leat 

a  neartachadh  dhuit  fèin. 
Mar  sin  cha  phill  sin  uait  a  rìs  ; 

ath-bheothaich  sinn  gach  lò, 
Is  gairmidh  siim  air  t'ainm  an  sin, 
an  cian  a  bhios  sinn  beò. 

Pill  sinn  a  rìs,  a  Dhè  nam  feart, 

is  foillsich  fèin  gu  h-àrd 
Deadh  dhealradh  glan  do  ghnilis  a  nis, 
is  saorar  sinu  le  d'  ghràs. 

SALM  LXXXI. 

EINNIBH  gu  h-ait  do  Dhia  ar  neart 
Dhia  lacoib  fòs  gu  binn, 

2  Is  glacaibh  salm  is  trompan  fòs  ; 

saltair  is  clàrsach  ghrinn. 

3  An  trompaid  sèidibh  's  an  rè  nuadh : 

air  làithibh  orduicht'  fèiU'. 

4  Bu  lagh  sud  aig  Dia  lacoib  fòs ; 

's  bu  reachd  do  Israel. 

6  Do  loseph  dh'orduich  sud  mar  theist, 
air  dol  dha  ti  id  na  h-Eiph't ; 
'S  an  cualas  cainnt  is  uirghioll  fòs 
nach  tuiginn  as  am  beul. 

6  O'n  uallach  shaor  mi  'ghualasan  ; 

0  obair  chrè  a  làinh. 

7  Ghair  thusa  ann  ad  thrioblaid  orm, 

is  shaor  mi  thu  gun  dàil : 

An  ionad  dìomhair  tairneanaich, 
do  fhreagair  mi  do  ghluodh  : 

Aig  uisgibh  comhstri  Mhcribah, 
do  dhearbh  mi  thu  faraon. 

8  Eisd,  0  mo  shluagh,  is  bheir  mi  dhuit 

deadh  fìiiaimis  fòs  gu  ccart, 
Ma  dh'èisdeas  tu  ri  guth  mo  bhèil, 
0  Israeil  gu  beachd. 

9  Annad  na  biodh  aon  air  bith 

dia  eile  coigreach  brèig', 
Is  do  dhia  coiinheacli  fòs  air  bith 
ua  cromsa  sìos  's  iia  gèill. 

10  'S  mise  do  Dhia  lehobhah  treun, 

thug  thus'  o'u  Eiph't  le  neart ; 


SAILM  LXXXII, 

Gu  farsuinn  fosgail  rium  do  bheul, 
is  lìouam  e  gu  pailt. 

11  Gidheadh  cha  d'  thug  mo  phobull  ièin 

èisdeachd  do  ghuth  mo  bhèil, 
'S  cha  ghabhadh  rium  an  aitim  ud 
a  ghin  o  Israel. 

12  Mar  siu  do  mhiann  an  cridhe  fèin 

thug  mise  thairis  iad  : 
'S  gliìuais  iad  'n  an  comhairle  neo-ghlic 
a'  cur  an  ciont'  am  meud. 

13  0  b'fliearr  gu'm  biodh  mo  pliobull  fèin 

a'  tabhairt  gèiU  do  m'  reachd  : 
Is  fòs  gu'n  gluaiseadh  Israel 
a'm'  slilighibh  fèin  gu  ceart ! 

14  An  naimhde  smachdaichinu  gu  luath, 

le  buaidh  'g  an  leagadli  sìos  ; 
Is  phiUiun  air  an  eascairdibh 
mo  làmh,  g'an  cur  fo  chìs. 

15  Luchd-fuath'  an  Tighearna  mar  sin 

bheireadh  làn-iìmhlaclid  dha ; 
Ach  biodh  an  aimsir-san  ro-bhuan 
is  maireannach  gu  bràth. 

16  Is  bheireadh  e  g'am  beathachadh, 

smior  cruithneachd  fòs  d'a  shluagh : 
Do  làn-dhio!  bheirinn  duit  faraon 
do'n  mhil  o'n  charraig  chruaidh. 

SALM  LXXXIL 

1  A  N  coimhthional  nan  treun  a  ta 
XJL  'n  a  sheasamh  Dia  nam  feart : 
Am  measg  nan  dèe  bheir  esan  breth 

le  cothrom  is  le  ceart. 

2  Cia  fhad  a  bheir  sibh  breitheanas 

gu  h-eucorach  's  gach  cùis  ; 
Toirt  leth-bhreth  air  na  daoinibh  daoi, 
'g  am  meas  a  rèir  an  gnìiis  ì 

3  Do  dhaoinibh  bochd  's  do  dhìlleachdain 

deanaibli-sa  dìou  le  ceart : 
Is  cumaibh  còir  riu  sud  a  ghnàth 
ta  cràiteach  bochd  gun  neart : 

4  An  t-ainnis  lag  's  an  deòradh  truagh, 

sior-theasairgibh  'n  am  feum, 
Deanaibh  o  làimli  nan  aingidh  fòs 
deadh-fhuasgladh  dhoibh  gu  treun. 

5  Eòlas  no  tuisge  cha-n  'eil  ac', 

a'  triall  's  an  dorcha  taid  ; 
Tha  buuaite  na  talmhainn  fòs 
air  gluasad  as  an  àit. 

6  Is  dèe  sibh  (thubhairt  mi,)  's  is  mic 

do'n  Ti  a's  àirde  t'ann  : 

7  Ach  tuitidh,'s  gheibli  sibhbàs  mar  dhaoin', 

's  mar  aon  do  pln-ionusaibh  fann. 

S  Dhia,  èirich,  air  an  talamh  dean 
deadh  bhreitheanas  gu  grad  : 
Oir  gabhaidh  tu  mar  oighreachd  dhuit 
na  fineachan  air  fad. 

SALM  LXXXIIL 
1  ^VTA  bi  a'd'  thosd  a  nis,  na  bi 
J.1   a'd'  thàmh,  0  Dhia  ar  neart, 
Na  bi-sa  samhach  nis  'n  ar  feum, 
Dhia  chumhachdaich  nam  feart. 
13 


LXXXIII,  LXXXIV. 

2  Oir  feuch,  a  ta  do  naimhde  treua 

ri  strì  is  buaireas  àrd  ; 
'S  an  dreani  ud  leis  am  fuathach  thu, 
an  cinn  thog  suas  an  àird. 

3  Oir  dhealbh  iad  olc  gu  cuilbheartach 

'n  aghaidh  do  phobuill  fèin, 
'N  aghaidh  do  mhuinntir  dhìomhair  fòa 
ghabh  comhairle  le  chèil'. 

4  A  deir  iad,  thigibh  leinu  g'an  sgrios 

0  bhi  ni  's  mò  'n  an  sluagh  ; 
A  chum  nach  biodh  air  Israel 
iomradh  gu  bràth  no  luaidli : 

5  Oir  ghabh  iad  comhaii-le  le  chèil'  '• 

a'  d'aghaidh  ceangal  rinn. 

6  Pàilliun  Edoim,  's  IsmaeUch, 

Moab  is  Hagaren  ; 

7  Gebal,  Amon,  's  Amalec. 

Palestin,  's  muinntir  Thior  ; 

8  Dhruid  Asur  leo  :  's  bu  chòmhnadh  iad 

do  ghineil  Lot  gu  fior. 

9  Mar  rinneadh  leat  air  Midian, 

's  air  Sisera  le  chèil'  ; 
Air  labin  aig  sruth  Chisoin  cas 
dean  orra  sud  d'a  rèir  : 

10  Aig  Endor  mar  a  chaidh  an  claoidh 

mar  aolach  air  an  làr. 

1 1  Air  Oreb  mar  rinn  thu  's  air  Seeb, 

dean  air  au  uaislibh  tàir  : 

Mar  Sheba  fòs  is  Shalmuna, 
am  prionnsan  dean  gu  lèir  : 

12  A  thubhairt,  Giacamaid  dhuinn  fèin 

mar  oighreachd  àrois  Dè. 

13  Dean  iad  mar  asbhuain,  o  mo  Dhia  ; 

mar  mholl  roimh  ghaoith  nan  gleann, 

14  Mar  chlaoidheas  teiiie  coillteach  chrìon, 

's  mar  loisgeas  lasair  beann. 

15  Mar  sin  le  d'  dhoininn  orra  sud, 

dean  thusa  tòrachd  dhian  ; 
Le  d'iom-ghaoith  is  le  d'dhoininn  mhòir, 
cuir  orra  geilt  is  fiamh. 

16  An  eudan  Ilon  le  masladh  mòr, 

's  le  rughadh-gruaidh'  gach  rè, 
Gu  ruig  an  uair  an  iarrar  leo 
d'ainm  glòrmhor  fèin,  a  Dhè. 

17  Biodh  amhluadh  orra  mar  an  ceudn', 

is  trioblaid  mhòr  a  chaoidh  : 
Is  glacadh  nàire  mhaslach  iad, 
g'ani  milleadh  is  g'an  claoidh. 

18  Gu'n  aithnich  iad  gur  tusa  mhàin 

d'an  ainm  lehobhah  treuu, 
Tha  d'uachdaran  os  ceann  gach  tìr' 
's  an  domhan  mhòr  gu  lèir. 

SALM  LXXXIV. 

1  /~^IA  mòr  an  airidh-ghràidh  do  theach, 

lehobhah  mhòir  nan  sluagh  ! 
Cia  taitneach  dhomhsa  d'àros  naomh, 
0  Thigliearna  nam  buadli  ! 

2  Tlia  m'anam  fann,  aig  meud  a  mhiann 

air  cìiirtibh  Dhè  gach  lò  : 
Mo  chridh'  is  m'fhcoil  ri  scairteachd 
'n  geall  air  an  Dia  ta  beò.  [chruaidh 


SAILM  LXX: 

3  Feuch  fliuair  au  sud  an  gealbhonn  beag 

tigli  còmhuuidh  raaith  'n  a  f  hemn, 
'S  an  gobhlan-gaoithe  mar  an  ceudn' 

do  sholair  nead  dhi  fèin. 
Is  taisgidh  i  an  sin  a  h-eoin, 

's  a  h-àlach  beag  gun  chlì  : 
Aig  d'altair  fèiu,  0  Dliia  nan  sluagh, 

mo  Thighearn,  is  mo  Righ. 

4  'S  beannaicht'  an  dream  an  còmhnuidh  ta 

a'd'  àros  naomh,  a  Dhè, 
Oir  bheir  iad,  (mar  is  cubhaidh  dhoibh,) 
mòr-mholaclh  dhuit  gàch  rè. 

5  'S  beannaicht'  an  dìiine  sin  'g  am  bheil 

annads'  a  neart  gacli  là  : 
An  dream  'g  am  bheil  'n  an  cridhe  stigh 
do  shlighe  fèin  a  gliuàth. 

^  An  dream  siu  tre  ghleaun  Baca  thèid, 
ni  tobair  ann,  'n  am  feum  : 
Is  lìonaidh  'n  t-uisge  thig  a  nuas 
na  sluic  gu  raig  am  bèil. 

7  Sior-ghluaisidh  iad  mar  sin  gun  sgìos, 

a'  dol  o  neart  gu  neart : 
Au  Sion  nochdar  iad  fadheòidh 
an  làtliair  Dliè  nara  feart. 

8  0  Dliia  nan  skiagh,  chiinn  m'urnuigh 

Dliè  lacoib,  èisd  gu  grad.  [fèiu, 

9  0  Dliia  ar  sgiath,  feuch  's  amhairc  air 

gniiis  d'  ungaidli  fèin  gun  stad. 

10  'S  fearr  là  a'd'  chìiirt  na  mìle  là  : 

b'fliearr  leam  bhi  'dorsaireaclid 
An  àros  Dè,  na  ra'  chòmhnuidh  fòa 
'am  pàiUiun  aingidheaclid. 

11  Oir  's  grian,  's  is  sgiath  lehobhah  dia  ; 

is  bheir  e  gràs  is  giòir  ; 
'S  cha  chum  e  maitli  air  bitli  o'n  dream 
ghluaiseas  gu  dìreacli  còir. 

12  0  Tliigliearn  is  a  Dia  nan  sluagh 

is  beannaiclit'  e  gun  cheisd, 
An  duine  sin,  gu  muinghineach, 
d'an  dòchas  thu  am  feasd. 

SALM  LXXXV. 

1  T^HA  thusa  gràsmlior  fàbliaracli, 

lì  a  Dhè,  do  d'  dhìithaich  fèiu  ; 
Bruid  lacoib  thug  tliu  air  a  h-ais 
a  rìs  le  d'  giiairdean  treun. 

2  Cionta  do  pliobuill  mhaith  thu  fèin  ; 

dli'fiioluicli  thu  'u  uile  loclid. 

3  Clioisg  thu  do  chorruich  uile,  's  phill 

o'n  lasau  a  bha  ort. 

4  Pill  sinn  a  rìs,  a  Dhia  ar  slàint', 

is  tog  do  lasan  dliinn. 

5  Am  bi  do  cliorruich  ruinu  gu  bràtli  ? 

's  an  sìuear  d'fhearg  gach  linn  ì 

6  Nach  deanar  leatsa,  Dijia  nan  gràs, 

a  rìs  ar  tabliairt  beò  : 
Gn'n  deanadh  annad  gairdeachas 
do  phobuU  fèin  gach  lò  'ì 

■.1  Taisbein  do  thròcair  dliuinn  a  uis, 
a  Thighearu  is  a  Dhè  : 
Is  deòuuich  dliuinne  d'fhurtachd  fòs, 
's  do  shiàiute  fèin  gach  rè. 

44 


V,  LXXXVI. 

8  Nis  èisdeam  ris  au  ni  their  Dia  : 

labhraidh  e  sith  gu  beachd 
R'a  phobull  naomh  ;  's  ua  piileadh  iad 
a  rìs  chum  amaideachd. 

9  Gu  dearbh  tha'  chabhair  dlùth  do'n  dream 

d'an  eagal  e  gu  iìor  ; 
Chum  glòir  a  bhi  'n  a  còmhuuidh  fòs, 
gu  bunaiteach  'n  ar  tìr. 

10  Tha  tròcair  ag-us  firiun  ghlan 

air  còmhlachadh  a  chèil'  : 
Tha  ceartas  agus  siochaint  mhaitb 
a'  pògadh  beul  ri  beul. 

11  Is  fàsaidh  as  an  talamh  fòs 

firinn  a  nìos  gu  pailt : 
Is  seallaidh  ceart  is  fireantachd 
o  nèamh  a  nuas  gun  airc. 

12  Is  anihluidh  bheir  lehobhah  dhuinn 

ui  maith  gu  toibheartach  ; 
Is  bheir  ar  fearann  is  ar  fonn 
deadh  thoradh  trom  a  mach 

13  Sìor-ghluaisidh  ceart  is  fireantachd 

'u  a  fhianuis-san  gu  rèidh  : 
Is  sinn  air  sligh'  a  cheumanna 
gu  dìreach  stiiìraidh  e. 

SALM  LXXXVI. 

1  A  OM  rium  do  chluas  is  cluihn  mi,  Dhia, 
-ÌTjL  oir  tha  mi  aiunis  truagh  : 

2  Dean  thusa,  chionu  gu'm  buiu  mi  dhuit, 

m'anam  a  dhìon  gu  luath  : 
Oir  's  tu  mo  Dhia,  saor  d'òglach  fèin 
tha  'g  earbsadh  riut  a  ghuàth. 

3  Dean  tròcair  orm,  a  Dhia,  le  iochd  : 

oir  gaiream  ort  gach  là. 

4  Dean  anam  d'òglaich  dhìleis  fèin 

fior-aoibhinn  agus  ait : 
Air  son  gu'n  togam  riut,  a  Dhè, 

m'anam  gu  lèir  a'm'  airc. 
6  Oir  tha  thu  fèin  ro-mliaith,  a  Dhè, 

làn  iochd  is  acarachd  : 
Is  tha  thu  do  na  ghairmeas  ort, 

pailt  ann  an  tròcaireachd. 

6  Eisd  m'urnuigh,  Dhia  ;  is  thoir  fainear 

guth  gearanach  mo  cliaoidli. 

7  Au  là  mo  thrioblaid  gaiream  ort : 

oir  freagraidh  tusa  mi. 

8  Aui  measg  nan  dèe  cha-n  'eil,  a  Dhia, 

aou  neacli  tha  cosmhuil  riut : 
No  gnìomh  air  bith  tlia  co.snihuil  ris 
gach  gnìomh  a  riuueadli  lcat. 

9  Thig  iad,  gach  cinneach  rinncadh  leat, 

is  sìeuchdaidh  dhi'it,  a  Dhè, 
Is  bheir  iad  glòir  is  uiohidii  àrd 
do  d'ainm-sa  feadh  gacli  rè. 

10  Air  son,  a  Dhè,  gu  bheil  thu  mòr, 

's  gu'u  deanar  oibre  leat 
Tha  mìorbhuileach  ;  's  tu  fèin  a  mhàin 
Dia  cumhachdach  nam  feart. 

11  Do  slighe  teagaisg  dhonili,  a  Dhia, 

a  d'  fhìrinn  gluuisidli  mi : 


SAILM  LXXXVII, 

Chum  eagal  d'ainrae  gu'm  biodh  orm 
mo  chridhe  druid  viut  ièiii. 

12  Le  m'  uile  clu-idh'  àrd  mholam  thu, 

0  Thighearua  mo  Dhia  : 
Do  d'ainm  ro-uasal  bheir  mi  fòs, 
àrd  ghlòir  air  feadh  gach  ial. 

13  Oir  's  mòr  do  thròcair  dhoiuhsa,  Dhè, 

is  fòs  o  ifrinn  shìos 
Thug  thusa  saors'  do  m'anam  bochd, 
is  thog  thu  e  a  uìos. 

14  Luchd-àrdain  dh'èirich  rium,  a  Dhè, 

is  cuideaehd  làidir  dhian, 
'G  iarraidh  m'anam',  ach  thus',  a  Dhè, 
nior  chuir  iad  rompa  riamh. 

i  o  Ach  tha  tliu,  Dhè,  mòr-thròcaireacli, 
ro-iochdmhor  anns  gach  càs  ; 
Chum  feirge  mall,  ach  saoibhir  jjailt 
am  nriun  is  an  gràs. 

16  0  ì^iU  rium,  is  dean  tròcair  orm, 

thoir  neart  do  d'òglaeh  fèin, 
Do  mhac  do  bhanoglaich  faraon 
dean  fuasgladh  aun  a  fheum. 

17  Comhar  air  maith  nochd  dhomhsa,  Dhia, 

ìnchà  m'fhuath'  gu'm  faiceadh  e, 
'S  gu'u  gabhadh  uàir',  a  chionn  gur  tu 
mo  neart,  is  m'  fhurtachd  fèin. 

SALM  LXXXVII. 

1  ^  I  ^HA  'bhunaite 's  na  slèibhtibh  naomh' : 

2  i   'S  ro-ionuiliu.iucach  le  Dia 
Geatacha  Shioin,  thar  gach  àit 

a  bha  aig  lacob  riamh, 

3  Nithe  ro-ghlòrnilior  innsear  ort, 

a  chaithir  àluinn  Dè. 
t  Rahab,  is  Babel  cuiuihnicheam, 
do'n  dream  d'an  aithne  mi ; 

Gabh  beachd  air  Tirus  mar  an  ceudn', 

is  dìithaich  Phalestin,  - 
Maille  ri  Etiopia : 

am  fear  so  rngadh  'n  sin. 

5  Mu  thimchioll  Sliioin  theirear  so, 

am  fear  so  rugadh  fòs, 
'S  am  fear  ud  innt' ;  an  Ti  a's  àird 
socraichidh  i  air  cliòir. 

6  Tràth  sgrìobhas  Dia  le  cuimhne  mhaith 

na  fineacha  fa  leth, 
'N  sin  àirmhidh  e  gu'm  b'ann  an  sud 
bha  'm  fear  so  air  a  bhreith. 

7  Luchd-seinn  nan  òran  bidh  an  sud, 

luchd  innil-ciuil  d'an  rèir  : 
'S  ann  annad  fèin,  a  Dhia  nan  gi'às, 
mo  thobair  tha  gu  lèir. 

SALM  LXXXVIII. 

1  lEHOBHAH  Dbia  mo  Shlànuighir, 
JL  ort  ghair  mi  dli'oidhch'  's  a  là. 

2  A'd'  fhianuis  thigeadli  m'urnuigh  fòs : 

is  èisd  mo  ghlaodh  a  ghnàth. 

3  Oir  m'anam  làn  do  thriolilaid  ta  ; 

's  do'n  uaigh  mo  bheatha  dlùth. 

4  Seadh  mheasadh  nii  niar  iieach  thèid  sìos 

do'u  t  slochd,  is  mi  guu  iùth. 
45 


LXXXVIII,  LXXXIX.  - 

6  Saor  tha  mi  measg  nam  marbli.  is  fÒ8 
niar  mharbh  's  an  uaigh  gun  deò, 
A  sgathadh  sìos  le  d'  ìàimh  gu  beachd, 
's  nach  cuimhnichear  ni  's  mò. 

6  Chuir  thu  mi'n  àite  domhain,  dorcl 
's  an  t-slochd  a's  ìsle  t'aim. 

7  Is  chlaoidh  thu  mi  le  d'  t'iouuaibh  àrd', 
luidh  orrasa  d'fhearg  gu  teaun. 

8  Chuir  thu  luchd  m'eòlais  fada  uam  : 
's  ro-sgreataidh  mise  leò  : 

Mar  neach  am  prìosan  druidt'  a  taim, 
nach  faigli  a  mach  ni's  mò. 

9  Do  bhrìgh  mo  thrioblaid  tha  mo  shùil 
ri  caoidh  is  bròn  a  ghnàth  : 

Mo  làmhan  shìn  mi  riut,  a  Dhè, 
is  ghairm  mi  ort  gach  là. 

10  Do  mhìorbhuile  do'n  di-eam  thamarbh, 
a  Dhè,  an  taisbeiri  thu  ? 

Au  èirich  iad  a  nìos  a  rìs, 
a  tliabhairt  dhuitse  cliu  ? 

11  Do  thròcair  is  do  chaoimhneas  caomk 
ani  foiHsichear  's  an  uaigh  ? 

Air  d'fhìriun  ann  an  sgrios  a'  bhàis, 
le  neach  an  toirear  luaidh  ? 

12  Am  bi  maoin  eòlais  ann  an  dorch' 
air  d'fheartaibh  mìorbhuileach  ? 

No  'm  bi  an  tìr  na  dìchuimlm'  fios, 
uo  beachd  air  d'flùreantachd  ? 

13  Ach  riutsa  ghlaodh  mi,  O  mo  Dhia: 
gu  moch  theid  m'urnuigh  suas. 

14  Dhia'  c'uim  an  tilg  thu  m'anam  uait  ? 
's  an  cum  thu  uam  do  ghnùis  ? 

16  0  m'  òige  tha  mi  air  mo  chràdh, 
ro-dhlùth  do  bhàs  is  uaigh  ; 
Air  dhomh  bhi  fulang  t'uamhasan, 
tha  mi  an  imcheist  chruaidh  : 

16  Oir  dli'imich  tharum  d'fhearg  gu  trom ; 
chlaoidh  d'uamhais  mi  a  ghnàth  : 

17  Mar  uisge  chaidh  iad  timchioU  orm, 
ga  m'  chuairteachadh  gach  là. 

18  Mo  charaid  chuir  thu  uani  am  fad, 
's  am  fear  thug  dliomhsa  gràdh : 

Luciid  m'eòlais  mar  an  ceudua  tha 
an  dorchadas  'n  an  tàmh. 

SALM  LXXXIX. 

1  A  m  tròcair  Dè  sior-sheinnidh  mi 
X\.  is  ni  mi  oin-e  sgenl ; 
0  àl  gu  h-àl  gu  maireannacli 

air  d'fhìrinn  thig  mo  blienl. 

2  Oir  tliubhairt  mi,  gu'n  togar  suas 
do  thròcair  rahòr  do  shior  : 

Is  d'fhìrinn  cheart  's  na  nèamhaibh  àrd' 
socruichear  leat  gu  fior. 

3  Coimhcheangal  rinu  mi  ri  m'Aon  naomb 
a  ròghnaicli  mi  gu  sìor  : 

'S  do  l3haibliidli  tlia  'n  a  òglach  dhomh, 
mhionnaich  mi  fèiu  gu  fior. 

4  Socraichidh  mi  gu  daingean  buan 
do  ghinealach  's  do  shiol, 

Do  chaithir  rioghail  togam  suas 
o  linn  gu  linn  gu  slor. 


SALM  LXXXIX. 


5  Molaitìli  na  nèamhan  àrd'  gu  binn 

do  niliìorbhuilean,  a  Dhè  ; 
Is  d'rhìrinn  aun  au  coinihtliioual 
do  chloinne  naomha  fèin. 

6  Oir  cò  's  na  nèamliaibli  choimeasar 

ri  Dia  lehobhah  mòr  'ì 
Is  cò  ta  measg  nau  cumhachdach 
cosmhuil  ri  Dia  na  glòir'  ì 

7  An  coimhthional  nau  naomh  gu  beachd 

's  cùis  eagail  Dia  guu  cheisd  : 
Ard-urram  o  gach  neach  mu'n  cuairt 
dha  's  dleasdauacli  am  feasd. 

8  0  Thighearna  's  a  Dhia  nau  sluagh, 

cò  'n  Triath  siu  anu  au  neart 
Is  cosmhuil  riut  ì  a'd'  fhìrinn  fòs 
ga  d'  chuairteacliadh  gu  beachd  ? 

9  Ard-onfha  cuain  is  fairge  mòir, 

's  tu  clmireas  iad  fo  reachd  : 
A  tonnan  àrd'  tràth  dh'èireas  suas, 
coisgidh  tu  iad  le  smachd. 

10  Mar  dhuine  buailte  dol  do'n  eug, 

mlnu-plironnadh  Rahab  leat : 
Do  nainihde  sgaoil  tliu  as  a  chèil' 
le  d'  ghairdean  treun  's  le  d'  neart. 

11  Is  leatsa,  Dhè,  na  flaitheanais, 

's  an  talamh  ta  fo'r  bonn  : 
'S  tu  dhaingiiich  fòs  an  cruinue-cè, 
le  'làn  do  thoradh  trom. 

12  An  àirde  deas  is  tuath  faraon, 

do  chruthaicheadh  iad  leat : 
SHabli  Thaboir  agus  Hermoiu  àird 
a'd'  ainm  bidh  aoibhneach  ait. 

13  Tha  agad  gairdean  cumhachdach : 

a  ta  do  làmh  ro-tlireun, 
A  Dliè,  a  ta  do  dheas  làmh  fòa 
àrduichte  mar  an  ceudn'. 

14  Mar  àite  tàimh  do  d'  cliaithir  righ 

tha  cothrom  agus  ceart : 
Bidli  tròcair  agus  firinn  fòs 

dol  roimh  do  glmùis  gu  beachd. 

15  'S  beannaicht'  an  sluagh  a  thuigeas  fòs 

an  fhuaim  tha  aoiblmeach  ait : 
An  solus  glan  do  ghnìiis',  a  Dhè, 
sior-ghkiaisidh  iad  gu  ceart. 

16  A'd'  ainms'  air  feadh  an  là  bidh  iad 

gu  h-aoibhneach  mar  bu  chòir : 
Is  ann  ad  fhìreantachd  faraon, 
àrduichear  iad  gu  mòr. 

17  Oir  mais'  is  glòir  an  spionnaidh  sud 

is  tus'  a  mhàin,  a  Dliè  : 
Ar  n-adharc  ann  ad  chaoimhneas  caomh 
àrduichear  leat  gu  treun. 

18  Oir  's  e  lehobhah  Dia  nam  feart, 

ar  targaid  is  ar  .sgiath  ; 
■  'S  e  'n  ti  ro-naomh  sin  Israeil 
ar  n-Ard  Righ  is  ar  Triath. 

19  An  taisbean,  anns  an  àm  sin  fèin, 

labliair  thu,  Dhè,  gu  ceart 
Ri  d'  dliuine  naoinh  ;  is  thubhairt  thu, 
le  firinn,  is  gu  beachd  ; 
46 


Leag  mise  's  chuir  mi  cuideachadh 
air  gaisgeach  treun  nam  buadli ; 

Is  dh'àrduich  mi  gu  mòr  an  neach 
a  thagh  mi  as  an  t-sluagh. 

20  B'e  Daibhidh  neach  a  fliuaradh  leam, 

mo  sheirbhiseach  ro  chaomh  ; 
'S  e  sin  an  neach  a  rinneadh  leam 
ungadh  le  m'oladh  naomh. 

21  Is  socruichear  mo  làmh  do  shior 

gu  dìleas  daingean  leis  ; 
Is  ni  mo  ghairdean  cumhachdach 
a  neartachadh  le  treis. 

22  Le  mac  an  uilc  cha  chlaoidhear  e  ; 

a  namh  cha  tog  dheth  cìs. 

23  Buailidh  mi'eascairde  'n  alàth'r, 

leagaidh  mi  'nàmh  a  sìos. 

24  Ach  bidli  mo  tròcair  maille  ris. 

is  m'fhìrinu  mar  an  ceudn' : 
Is  'adharcsan  a'm'  ainm-sa  fòs 
bidh  àrdaichte  gu  treun. 

25  A  làmhsan  cuiridh  mi  's  a'  chuan, 

's  na  sruthaibh  a  làmh  dheas. 

26  Carvaig  mo  shlàinte,  their  e  rium, 

m'athair,  mo  Dhia,  's  mo  threis. 

27  Mo  cheud-ghin  ni  mi  dheth  faraou, 

àrduichte  thar  gach  righ. 

28  Mo  chùmhnant  seasaidh  daingean  Iei8 , 

mo  ghràs  dha  gleidhidh  mi. 

29  Is  bheir  mi  air  a  shliochd  gu  maii 

iad  feadh  gach  linn  gu  bràth ; 
'S  a  chaithir  rioghail  uasal  àrd 
mar  làithe  nèimh  a  ghnàth. 

30  Ma  's  e  's  gu'n  trèig  a  chlann  mo  lagh, 

's  nach  gluais  iad  ann  am  reachd  ; 

31  Gu'n  truaill  iad  m'àitheanta  ro-naomh, 

m'iarrtuis  nach  cum  gu  ceart : 

32  Fiosraichidh  mi  an  sin  gu  beachd 

ìe  slait,  an  eucoir  chlaon  ; 
Am  peacaidh  fiosraicheam  's  an  lochd, 
le  sgiùrsadh  goirt  faraon. 

33  Gidheadh,  gu  tur  rao  chaoimhneas-gràidh 

cha  bhuin  mi  uaith  gun  cheisd  : 
Cha-n  fhuiling  mi  gu'm  breugaichear, 
mo  ghealladh  fior  am  feasd. 

34  Mo  choimhcheangal  cha  bhrisear  leam, 

no'n  cùmhuant  rinn  mi  ris  ; 
'S  am  focal  a  chaidh  as  mo  bheul, 
am  feasd  cha  chaochail  mis'. 

35  Oir  aon  uair  mhionnaich  mi  mar  so, 

's  ann  air  mo  naomhachd  fèin, 
Do  Dhaibhidh  tha  'n  a  òglach  dhomh, 
am  feasd  uach  dean  mi  breug. 

36  Bithidh  a  shliochd  's  a  ghinealach 

sior-mhaireannach  gach  ial, 
'S  a  chaithir  rioghail  bithidh  i 
a'm'  fhianuis  mar  a'  ghrian. 

37  Is  bithidh  mar  a'  ghealach  ghlau 

gu  daingean  buau  do  shior  : 
'S  mar  fhiauuis  anns  na  nèamhaibh  àrJ 
bhios  tairis  agus  fior. 


SALM  XC. 


38  Ach  thilg  thu  uait,  is  threig  gu  tur, 
is  ghabh  thu  gi-àin  a  uis  ; 
'S  an  ti  dh'uug  thu  le  d'oladh  naomh, 
tha  thu  'an  corruich  ris. 
S9  Coimhcheangal  d'òglaich  dhìleis  fèiii, 
sgaoil  thusa,  Dhè,  le  tàir  : 
'S  a  clioron  uasal  thruailleadli  leat, 
'g  a  thilgeadh  air  an  làr. 

40  A  gharadh  dìdein  bliriseadh  leat ; 

's  a  dhaingneach  làidir  leag. 

41  Mar  chobhartach  e  do  luchd-ròid  : 

d'a  choimhearsnaich  mar  sgeig. 

42  Làmh  dheas  a  nàmhaid  thog  thu  suas  : 

uil'  eascaird'  rinn  thu  ait. 

43  Is  pliill  thu  faobhar  'arm  ;  's  a'  chath 

cha  d'thug  thu  dhasan  neart. 

44  Choisg  thu  a  ghlòir,  's  a  chaithir-righ 

leag  thusa  sìos  ga  lài-. 

45  Is  aimsir  'òige  ghearradh  leat ; 

chònihdaich  thu  e  le  nàir'. 

46  Cia  fhad  a  dh'fholuicheas  tu,  Dhè,  ■** 

thu  fèin  a  chaoidh  nan  cian  '? 
An  loisg  do  cliorruich  fòs  gu  cas, 
mar  theine  lasrach  dian  ì 

47  Tabhair  fainear  is  cuimhnich  fèin 

gioi-rad  mo  rè  's  mo  lò  : 
C'arson  a  rinn  thu  clann  nan  daoin' 
mar  dhlomhanas  no  ceò  ì 

48  Cò  e  am  fear  am  measg  nam  beò, 

am  bàs  nach  faicear  leis  ? 
No  'anam  fèin  o  làimh  na  h-uaigh', 
an  teasairg  e  le  treis  ? 

49  C'àitbhpil  do  chaoimhneas-gràidh,aDhè, 

a  thaisbein  thu  o  thìis, 
A  mhionnaich  thu  air  t'fhìrinn  cheirt 
do  Dhaibhidh  'chumail  suas  ? 

50  Cuimhnich,  a  Thighearn,  toibheum  ti'om 

do  sheirbhiseach  gu  lèir  : 
Is  mar  a  ghiiilain  mis'  a'm'  uchd 
masladh  a'  phobuill  thrèiu, 

51  Le'n  d'thug  do  naimhde  masladh  uath' 

gun  aobhar,  Dhè  nam  feart, 
Oir  mhasluich  iadsan  ceumanna 
an  ti  a  dh'  ungadh  leat. 

52  Mòr-bheannaicht'  agus  cliìiiteacli  fòs 

gu  i-obh  lehobliah  treun, 
Gu  siori-uidh  suthain  fad  gach  rè  ! 
Amen  agus  Amen. 


SALM  XC. 

'       TU  b'ionad  còmhnuidh  dhuinn  gach 
a  Thighearna  na  glòir' ;  [linn, 
2  Cian  mu'n  do  ghineadh  fòs  na  cnuic, 
's  na  slèibhte  beag  no  mòr. 
Cian  mu'n  do  dhealbh  thu'n  talamh  trom, 

no'n  cruinne-cè  le  d'  neart ; 
0  bhitli-bliuantachd  gu  bith-bhuantachd, 
is  tusa  Dia  gu  beachd. 

S  Gu  neo-ni  iiillear  leatsa  rìs 
an  f^nine  truagh  g'a  sgrios ; 

47 


Is  their  thu  fòs,  0  chlann  nan  daoin' 
grad-phillibh  air  'ur  n-ais. 

4  Oir  mìle  bliadhn'  a'd'  shealladh  fèiu, 

mar  an  là  'n  dè  a  ta, 
'N  tràth  thèid  e  seach  :  is  amhluidh  fòa 
mar  fhorair'  oidhch'  a'd'  làtli'r. 

5  Dh'fliuadaich  thu  sìos  iad  mar  le  sruth 

mar  chodal  iad  no  suain  : 
'S  a'  mhaduinn  bidh  iad  mar  am  feur 
gu  moch  a  dh'èireas  suas. 

6  Air  niaduinn  brisidh  e  fo  bhlàth, 

is  fàsaidh  e  gu  h-àrd  : 
Ri  àm  an  fheasgair  gearrar  e, 
is  seargaidh  air  an  làr. 

7  Oir  chaitheadh  sinn  1e  d'  chorruich  ghèir ; 

chlaoidh  d'fheargsa  sinn  gu  tur. 
3  Ar  peacaidh  dhìomhair,  is  ar  lochd, 
an  sealladh  d'eudain  chuir. 

9  Oir  ann  ad  fiieirg  ar  n-uile  làith' 

tha  teireachduinn  fa  seach  : 
Is  chaithear  leinn  ar  bliadhnaidh  fòs, 
mar  sgeul  a  dh'innseadh  neach. 

10  'S  iad  làith'  ar  bliadhna  mar  an  ceudn' 

tri  fichead  bliadhn'  's  a  deich, 
No,  feudaidh  bith,  le  tuilleadh  neart 

ceith'r  fichead  bliadhn'  do  neach  : 
Gidheadh  clia-n  'eil  'n  an  spionnadh  sud 

ach  cràdh  is  cùradh  geur  : 
Oir  sgathar  sìos  gu  h-ealamh  e, 

is  siùbhlaidh  sinn  gu  lèir. 

11  Cò  aig  am  blieil  deadh  thuigs'  is  fios 

air  neart  do  chorruich  fèin  ? 
Is  amhluidh  fòs  mar  d  eagal  mòr, 
tha  lasair  d'fheirg'  d'  a  rèir. 

12  O  teagaisg  dhuinn,  a  Dhè  nam  feart, 

mar  àirnihear  leinn  ar  làitli' ; 
A  chum  ar  cridh'  a  shocruchadh 
air  gliocas  eeart  gach  tràth. 

13  0  Thighearna  lehobhah  mhòir, 

pill  fèiii  a  rìs  :  cia  fliad  ? 
Mu  thinichioU  staid  do  sheirbhiseach 
gabh  aithreachas  gu  grad. 

14  0  dean  ar  sàsuchadh  gii  moch 

le  d'  thròcair  chaoimh,  a  Dhè, 
A  chum  gu'm  bi  sinn  aoibhneach  ait, 
ri  fad  ar  là  's  ar  rè. 

15  Dean  subhach  sinn  a  rèir  nan  là 

a  cliràidh  thu  sinn  gu  goirt : 
A  rèir  nam  bliadhna  ud  furaon 
am  faca  sinn  an  t-olc. 

16  Taisbeau  do  d'  sheirbhisich  do  ghnìomh, 

faiceadh  an  clann  do  ghlòir. 

17  Is  bitlieadh  mais'  ar  Tigliearn  Dia 

a'  dealradh  oirun  gu  mòr. 

Na  gnìonihara  a  rinn  ar  lànih, 
socruich  iad  dlniinn,  a  Dliè  ; 

Na  gnìoniliara  a  riniieadli  fcinn, 
dean  daingean  iad  gu  icìi: 

9 


8AILM  XCl,  XCIl. 


SALM  XCJ. 


1  A  N  neach  sin  tha  'n  a  thànih  gach  uair 
j\.  an  ioiiad  uaigiieacli  Uhè, 

Fo  sgàii  an  Uilc-cluimhachdaich 
buan-chòmlinuidli  ni  gach  lè. 

2  Their  nii  a  nis  mu  tliimcliioll  I)hè, 

mo  thearniunn  e,  's  mo  neart ; 
Mo  dliaiiigucacii  :  cuiream  dòchas  ann  : 
mo  Dliia,  's  e  Dia  nam  feart. 

3  Gu  dearbh  o  rib  an  eunadair 

ni  esan  fuasgladh  ort, 
Is  ni  do  shaoradh  mar  an  ceudn'  ) 
o'n  [jiilàigh  tha  gràineil  goirt. 

4  Le  'itcicli  ni  e  d'fholach  fòs, 

bidh  t'eMi'bsa  fuidh  a  sgèith  ; 
Is  'flùrinn  bidh  'n  a  targaid  dhuit, 
mar  sgèith  do  d'  dliìon  gach  rè. 

5  Fa  chùis  an  uamhais  anns  an  oidhch' 

cha  bhi  ort  geilt  no  .sgàth  ; 
No  fòs  fa  cliùis  na  saighde  bhios 
a'  ruith  air  feadh  an  là : 

6  Chabhi  maoin  eagail  ort  roimh'njphlàigh 

tha  triail  an  dorcljadas  : 
iNo  fòs  fa  cliùis  an  uilc  a  bhios 
mu  mhcadlion  là  ri  sgrios. 

ì  Bidh  mìle  tuiteam  sìos  ri  d'  thaobh, 
deicli  mìle  fòs  ri  d'  dheis  ; 
Ach  olc  dliiubli  sud  clia  tig  a'd'  chòir 
no  'm  fagns  tlu;t  am  fcasd. 

8  A  mhàiii  le  d'  sliùilibli  soallaidh  tu, 

is  bheir  fu'itcar  le  bcaclid  : 
Drocli  cUiiol  is  tuarasdal  nan  daoi, 
gun  cheisd  do  cliitliear  lcat. 

9  A  cliionn  gu'n  d'  ròghnaich  thusa  Dia, 

mar  cliòiiiiiniiidh  dliuit  gach  àm, 
An  Dia  uil  tlia  'ii  a  tliearmunn  domh, 
's  e  'n  Ti   as  àirdc  t'anii  : 

10  Aon  olc  clia-ii  ciricli  dliuit  ;  is  plàigh 

do  d'fliardaicli  clia  tig  dlùch. 

11  Oir  blieir  e  àitlin'  d'a  aiiiglibh,  chum 

a'd'  ròd  gu'u  d.on  iad  tlui. 

12  Is  togaidli  iadsan  thusa  suas 

gu  li-àrd  air  liiiÌLi  r  am  bos  ; 
Eagal  gu'iu  liua,ilteadii  leat  air  cloich, 
aon  ua  r  air  bitii  do  clios. 

13  Air  k'òiuliaii  is  air  natliair  nimh' 

guii  dòraiiiu  saltrar  leat : 
Proiinaidli  tu  'ii  (liàgon  sìos  le  d'  chois, 
's  au  ieàiniiaii  òg  ie  d'  ncart. 

14  A  chionn  gur  ionniliuinn  leis-san  mi, 

sàr-fliiia>gladli  blicir  nii  dlia  ; 
Air  m'aiiim  a  cliioun  gur  eòlach  e, 
àrdaiclieain  e  gacli  là. 

15  Gairidli  c  onii,  is  fi  e.igram  e : 

'n  a  tliriobiaid  b.tlicam  leis  ; 
Onoir  is  urraui  blieir  ini  dlia, 
Ì8  fuasglam  air  gu  deas. 

16  Le  saoghal  fad  is  maircannach 

Bàauicheam  e  gu  lcòr : 
48 


Mo  shlàinte  dhasan  mar  an  ceuda' 
foillsichidh  mi  gu  mòr. 

SALM  XCIL 
1  T>  HI  'tabhairt  buidlieachais  do  Dhia, 


's  ni  sàr-nihaitli  maiseach  e  ; 
Bhi  tabliairt  cliu,  0  Thi  a's  àird', 
do  t'ainm-sa  feadh  gach  rè  : 
■2  Do  cliaoimhneas-gràidh  's  a'  mhaduinn 
gach  là  blii'  cur  an  cèill  ;  [mlioich, 
'S  air  d'fliìrinn  ta  neo-mhearachdach, 
gach  oidhch'  bhi  deauamh  sgèil, 

3  Air  inneal-ciùil  nan  teuda  deich, 

is  air  an  t-saltair  ghrinn  ; 
'S  air  clàrsaich  le  guth  fonnmhor  àrd, 
a  sheiiuieas  ceòl  gu  binn. 

4  Oir  tre  do  ghnìomliara,  a  Dhè, 

rinn  thu  mi  aoibhin  ait  ; 
*  Is  ann  an  oibribh  fòs  do  làmh 
nim'  gairdeachas  gu  pailt. 

5  D'  oibre-sa,  Dhè,  cia  iongantach  ! 

do  smuainte  cò  d'an  lèir  ? 

6  An  t-amadan  cha  tuig  e  so, 

's  cha  n  eòl  do'n  amhlair  e. 

7  Tràtli  cliinneas  luchd  na  h-aingidheachd 

a  nìos  mar  chiiuieas  feur, 
Tràth  bliitlieas  fòs  luchd-deanamh  uilc 
a'  tàs  fo  bliiàth  gu  lèir  : 

'S  e  sud  is  deireadli  dhoibh  fadheòidh 
gu'n  sgriosar  iad  am  feasd. 

8  Acli  thu.sa,  Dhè,  gu  siorruidh  ta 

àrd-urramach  gim  clieisd. 

9  Oir  feucli,  do  naimhde  fèin,  a  Dhè, 

oir  feuch,  do  naimlide  fèin, 
Làn-sgiiosar  iad  :  iom-sgaoilear  fòs 
luchd-aingidheachd  gu  lèir : 

10  Ach  m'adharc  togaidh  tusa  suas, 

mar  adharc  buabhuill  àird': 
Le  h-oladli  ghloin  nec-Lliruaillidh  ùir, 
ungar  mi  tèin  le  d'  ghràs. 

11  Chi  mi  mo  mliiann  air  m'eascairdibh  ; 

is  cluinnidli  fòs  mo  chlu:is 
A  toil  air  luchd  na  h-aingidheachd, 
a'm'  aghaidh  dh'èa-cas  suas. 

12  Bidh  piseach  air  an  fhìrean  chòir 

niar  pliailm-chrann  ùrar  glas  : 
Mar  slicudar  àrd  air  Lebauon, 
a'  fàs  gu  dìreach  braa. 

13  An  dream  tlia  air  an  suidheachadh 

an  tigh  's  an  àros  Dè 
An  cùirtibh  greadhnach  àrd'  ar  Dia, 
tìor-fliàsaidh  iad  gach  rè. 

14  San  àm  am  bi  iad  aosmhor  liath, 

bheir  iad  mòr  mhcas  a  mach  ; 
Is  bithidli  sultmhor  le  deadh  bhlàth 
dhiiibh  sud  gacli  uile  neach. 

15  A  cliuni  gu  feuch  iad  gu  bheil  Dia 

rc-cliothromach  is  ceart  ; 
Mo  cliarraig  e,  's  clia-n  'eil  ann  fèin 
aon  eucoir  uo  droch  bbeart 


SAILM 

SALM  XCIIL 

1   T  S  Rigli  Dia,  air  a  sgeudach.idh 
1.  le  mòralachil  gach  àm  ; 
Ta  air  a  sgeudachaclh  le  neart, 

is  criosluichte  gu  teann. 
Shoeruicheadh  leis  an  cruinne-ce, 
nach  gluaisear  e  a  chaoidh. 
°2  Do  chaithir  daingean  ta  o  chian  ; 
's  ta  fdin  gun  tùs  gun  chrìoch. 

3  Do  thog  na  tuiltean  suas,  a  Dhe, 

na  tuiltean  thog  an  guth  ; 
Seadh  thog  na  tuilte  suas  gu  h-àrd 
an  tonna  mòr  gu  tiugh. 

4  Is  treisc  Dia  ta  cliòiuhnuidh  shuas 

na  fuaim  nan  uisge  garbli' ; 
Is  treise  Dia  na  suniainnean, 
is  tonna  cuaiu  gu  dearbh. 

5  A  ta  do  theisteis  is  do  reachd 

ro-dhaingean  agus  fior  : 
Tha  naoaihaciid  ioiuchuidh  air  do  thigh, 
a  Dhè  uaui  feart,  gu  sìor. 

SALM  XCIV. 

1  ì~\  DHIA,d'ambuin  ccart-dhioghaltas, 
\J  lehobhah  neartnihoir  thrèin, 
D'am  buin  a  mhàin  ceart-dhioghaltas, 

gu  dealracli  nochd  thu  fèin. 

2  0  Biireithcimh  cheirt  natahuhainn  deau 

thu  fèin  a  thogail  suas  ; 
Is  ìoc  do  luchd  an  uaibhreachais 
ceart-luigheaclid  agus  duais. 

3  Cia  fhad  a  ni  kiclid  aingidheachd, 

cia  fhad,  a  Dhia,  a  ni 
Luchd  aiiìgidlicachd  iir-ghairdeachas, 
le  aoibhueas  mòr  gun  dith  ? 

4  Gia  fhad  a  bhriiclid.ir  briathra  leò, 

a'  toachd  air  nithibh  cruaidh  ì 
'S  a  bhitlieas  luehd  na  h-aingidheachd, 
ri  ràiteachas  is  uaill  ? 

5  Bliris  iad  do  shhiagli  gu  mìn,  a  Dhè, 

is  t'oighreaclid  clilaoidli  gu  goirt. 

6  Bantracha,  coigrich,  's  dìlleaclulain, 

'g  atn  marbliadli,  is  'g  am  mort. 

7  Thcir  iad  gidheadh,  cha  lèir  do  Dhia, 

is  fòs  ni  mò  a  ni 
Dia  lacoib  sud  a  thoirt  fa'near, 
's  cha  chuir  am  feasd  am  prìs. 

8  O  dhaoine  brìiidcil  measg  au  t-sluaigh, 

nis  tuigibh  agaibh  fèin, 
Is  amadain,  cia  fhad  a  bliios 
sibh  gabhail  tliugaibh  cèiH'  ? 

9  An  ncach  a  chuir  air  faillein  cluas, 

am  bi  gun  clilàisteachd  ghèir  ? 
An  Ti  a  dliealbli  an  t-sùil  faraon, 
nach  ann  da  fèin  is  lèir  ? 

10  'N  ti  smaclidaicheas  na  fineachan, 

an  e  nacli  cronuich  e  ? 
An  ti  bheir  eòlas  do  gach  neacb, 
an  neach  gun  eòlas  e  ? 
11.  Air  smuaintibh  dhaoin'  is  fiosrach  Dia, 
gur  diuiubau  iad  gu  beachd. 


;,  XCIV,  XCV. 

12  Dhia,  's  beannaicht'  iad  d'an  toir  tìm 
is  teagasg  as  do  reachd :  [smuchu 

I  13  Chum  fois  gu'n  tugadh  tusa  dhoibh. 

1  o  làithibh  àmhghair  olc, 

j      Gu  ruig  an  uair  an  Lladhiiichear 
1         do  dhaoinibh  daoi  aiì  slochd. 

14  Oir  Dia  cha  tilg  e  dheth  am  feasd 

an  sluagli  d'an  d'thug  e  spèis  : 
'S  ni  mò  na  sin  a  thrèigear  leis 
an  oighreachd  a's  leis  fèin. 

15  Ach  pillidh  breitheanas  a  rìs 

ri  fireantaclid  air  ais  : 
Is  hichd  a'  chridhe  threibhdhirieh 
leanaidh  'n  a  dèigh  gu  cas. 

16  An  agiiaidh  fòs  luchd-deanamh  uilc 

cò  dh'èireas  ieam  an  àird  ì 
An  aghaidh  luchd  na  h-aingidheachd 
cò  sheasas  air  mo  phàirt  ? 

17  Mur  bitheadh  Dia  lehobhah  leara 

ga  m'  chuideachadh  le  buaidli, 
'S  beag  nach  robh  ni'anam  bochd  an 
gu  tosdach  anns  an  uaigh.  [tàmh 

18  Tràth  thubhairt  mi,  a  ta  mo  chos 

air  sleamhnachadh  uam  sìos  ; 
Do  thròcair  chaomhsa  'u  sin,  a  Dliè, 
chmn  suas  mi,  agus  dhìou. 

19  Air  bhith  do  m'  smuainte  muladacb, 

is  lìonmhor  ann  am  chom, 
Do  chomhfhurtachdsa  thug  an  sin 
sòlas  do  manam  trom. 

20  Aig  caithir  rioghail  hichd  an  mlc 

'm  bi  comunn  riut  gu  bcachd, 
Tha  dealbh  gu  seòlta  ainihleis  nibòir, 
's  'g  a  orduchadli  le  reachd  ? 

21  An  aghaidli  an'ma  'n  fhìrein  cliòir 

chruinniclioadh  leò  gu  illìith  ; 
A  dh'fliàgail  ris  fuil  neoi  hio.ituich, 
le  brcitheanas  nach  fiù. 

22  Ach  Dia  mo  dliaingncach  's  c  :  mo  Dhia 

mo  cliarraig  dhìou  gach  lò. 

23  'S  e  dhìolas  orra  sud  air  ais 

gach  eucoir  rinncadli  leo, 

An  sgatliadh  sìos  do  nitliearlcis 

gu  ceart  'n  an  eucoir  fèin  ; 
Is  ni  leliobhah  mòr  ar  Dia, 

an  sgathadh  sìos  gu  trcuo. 

SALM  XCV. 

l^  TIIIGIBII,  seinneamaid  do  Dbia: 
vJ'  thigeadh  gach  iicach  'n  a  làth'r  ; 
Do  charraig  tlirèin  ar  slàintc  fòs, 
togamaid  iolacli  àrd. 

2  A  steacii  'n  a  fliiaiiuis  thigeamaid 

le  buidheaclias  gacli  la  : 
Togamaid  ceòl  gu  suilbliireacb 
a'  seiun  le  sahiiaibh  dha  : 

3  Is  Dia  ro-mhòr  Ichobliali  treun  ; 

righ  mòr  os  ceanii  gacli  dia. 

4  Doimhneachd  natdmliamn  tlia'nalàimh 

's  leis  ueart  uau  cuuc  's  luw  aliabb. 


SAILM  XC 

5  'S  e  rinn  an  cuan  tha  farsuinn  mòr, 

tha  còir  aig  air  is  sealbh  ; 
'S  an  talanih  tioram  le  a  làimh 
's  e  cliruthaich  is  a  dhealbh. 

6  0  thigibh  agus  sleuchdaraaid, 

is  deanar  cromadh  leinn  ; 
Is  air  ar  glùinibh  tuiteamaid 
do  'n  Dia  a  chruthaich  sinn  : 

7  Oir  's  e  ar  Dia,  is  sinn  a  shluagh, 

a  bheathaich  e  mar  threud, 
Caoraich  a  làimh' :  ma  dh'  èisdear  leibh 
an  diugh  r'  a  ghuth  gun  bhreug. 

8  Na  cruaidhichear  'ur  cridhe  leibh, 

mar  anns  a'  chonih-stri  dhian, 
Mar  rinneadh  leibli  's  an  fliàsach  chruaidh 
ga  m'  bhuaireadh  le  bhur  miann  : 

9  Tràth  dh'fhionn  's  a  dliearbh  'ur  sinnsir 

's  mo  glmìomh  tràth  cliuunaic  iad.  [mi, 

10  An  t-àl  ud  rè  dà  fhichead  bliadhn' 

chuir  campar  orm  is  eud : 

Thubhairt  mi,  'S  pobull  iad  'g  am  bheil 
droch  chridhe  seacliranach  : 

Is  air  mo  shlighibh  nacli  do  ghabh 
riamh  eòlas  firinneacli : 

11  D'an  d'thug  mi  fèin  mo  mhionnan  mòr 

a'm'  fheirg  's  a'm'  chorruicli  ghèir, 
Nach  rachadh  iad  a  chaoidh  a  steach 
do  m'ionad-suaiuilincas  fèia. 

SALM  XCVL 

1  ANAIBH  do'n  Tighearn  òran  nuadh, 
vy  gach  aon  tìr,  canaibh  dha. 

2  Seinnibh  do  Dhia  :  'a.inm  beannaichibh, 

nochdaibli  a  shlàint'  gach  là. 

3  Am  meav'^g  nam  fìneachan  gu  lèir 

sìor-tliaisbeinibli  a  ghlòir  : 
Am  measg  gach  pobuill  aithrisibln 
a  mlnorbhuile  ro-mhòr. 

4  Oir  's  mòr  leliobhah  Dia  nam  feart, 

's  ion-mholta  feadh  gach  rè  ; 
Is  aobliar  eagail  e  faraOn 
os  ceann  nan  uilc  dhèe  : 

5  Oir  uile  dhèe  nam  fineachan 

is  ìodhoil  iad  gu  lèir  : 
Ach  's  e  lehobhah  Cruithfhear  hrd 
nam  flaitheas  is  nan  speur. 

t>  Ard-urram  agus  mòralachd 
'n  a  fhianuis-san  a  ta  : 
Treun-spionnadh  agus  maisealachd 
'n  a  tlieanrpull  naomh  a  gliuàth. 

7  0  fhineacha  nan  slògli  gu  lèir 

thugaibh  do  Dhia  nam  feart ; 
Tbugaibli  do'n  Thigearna  faraon 
glòir,  urram,  agus  neart. 

8  A'  ghlòir  a's  cubhaidh  fòs  d'a  ainm, 

do'n  Tighearn  thugaibh  iiaibh  : 
Thigibh  d'a  chiìirtibh  naomha  steach, 
is  tlmgaibh  ofrail  leibli. 

9  Do  Dhia  Ichobhah  slcuchdaibh  sìoa 

am  mais'  a  naomhaclid  fèin  : 
Biodh  eagal  oirbh,  gach  uile  thir, 
'u  a  fliianui8-san  gu  lèir. 


'I,  XCVIL 

10  Abraibh  measg  fiiineach,  gu  bheil  Dia. 

riaghladh  mar  righ  gu  beachd. 
Buan-dhaingnichear  an  domhan  leis  ; 
air  daoinibh  bheir  breth  cheart. 

11  Biodh  aoibhneas  air  na  nèamhaibh  àrd' 

is  biodh  an  talamh  ait ; 
Beucadh  an  cuan  gu  farumach, 
's  a  lànachdsan  gu  pailt. 

12  Biodli  aoibhneas  air  a'  mhachair  fÒ8, 

is  air  gach  ni  a  t'ann  : 
An  sin  bidh  aiteas  air  gach  coill', 
is  air  gach  craoibh  is  crann. 

13  An  làthair  Dhè  ;  oir  tha  e  teachd. 

oir  tha  e  teachd  gu  breth  ; 
Air  talamh  chuni  gu'n  deantadh  leia 
ceart-blireitheanas  fa  leth : 

Le  ceartas  maitli  bheir  e  a  mach 

breth  sir  a'  chruinne-cliè  ; 
Blieir  air  a'  phobull  breitheanas 

le  firinn  fiiior-ghloin  rèidh. 

SALM  XCVIL 

1  TEHOBHAH  mòr  's  e  tha  'n  a  Rìgh, 
X  biodh  aiteas  air  gach  tìr ; 

'S  air  eileanaibh  tha  lìonmhor  ann, 
biodh  gairdeachas  gu  lèir. 

2  Tha  neula  tiugli'  is  dorchadas 

m'a  thimchioll  air  gach  letli : 
'S  e  's  còmhnuidh  fòs  d'a  chaithir-righ 
deadh  chothrom  is  ceart-bhreth. 

3  Tha  teine  millteach  roimh  a  ghnùià 

ag  imeachd  air  gacii  àird, 
Le'n  loisgear  suas  gu  lasarach 
a  naimhdean  anns  gach  àit. 

4  Le  solus  glan  a  dheaknaich 

dhcalruich  an  cruiune-cè  : 
Chunnaic  an  talamh  sud  gu  dearbh, 
ghrad-chlisg  is  chriotlmuicli  e. 

5  Na  cnuic,  an  làtnair  Dhia  nan  dùl, 

■  leagh  as  air  fad  mar  chèir  ; 
Roinili  ghnùis  Ai'd-Righ  an  domhain 
leagh  iadsan  as  gu  lèir.  [mhòir 
S  Na  nèamha  cuiridh  'n  cèill  a  cheart ; 
is  chi  gacli  sluagh  a  ghlòir. 

7  Do  dliealbhaibh  snaighte  meud  's  a  chrom 

gu'n  robh  dhoibh  amhluadh  mòr, 

Tha  deanamh  uail'  is  ràiteachais 

à  iodholaibh  nach  fiù  ; 
Gach  uile  dhèe  a  ta  sibh  ann, 

sleuchdaibli  do  Dhia  nan  dùl. 

8  Rinn  Sion  aoibhneas  na.cli  bu  ghann, 

an  uair  a  chual  i  'n  sgeul, 
Rinu  nighean  ludah  gairdeachaa 
mu  d'  bhreitheanais,  a  Dhè. 

9  Oir  tha  thu,  Dhia  lehobhah,  àrd 

os  ceann  gach  uile  thìr : 
Tha  thu  air  d'àrdachadh  gu  mòr, 
os  ceann  gach  dia  gu  lèir. 

10  Sibhse  le'n  ionmhuinn  Dia  ro-naomh, 

fuathaichibh  olc  a  chaoidh  ; 


SAILM  XCVII 

Anam  a  naomh  sìor-ghleidhidh  e ; 
saoraidh  o  làimh  nau  daoi. 

11  Cuirear  mar  phòr  gu  frasach  pailt, 

solus  do'n  fhireanach ; 
Is  aoibhneas  dhoibh-san  fòs  a  ta  ^ 

'n  an  cridhe  treibhdhireach. 
1-2  Biodli  aiteas  oirbh  an  Dia  na  glòir', 

O  fhireana  gu  lèir  : 
Is  thugaibh  buidheachas  do  Dhia, 

ri  cuimhn'  a  naomhachd  fèin. 

SALM  XCVIII. 

1  f\  SEINNIBH  òrau  nuadh  do  Dhia, 
\_J  rinn  bearta  mìorbhuileach  : 

'S  i  'dheas  làmh  fèin  's  a  ghairdean  uaomh 
thug  dliasan  buaidh  a  mach. 

2  Feuch,  thaisbein  Dia  gu  follaiseach 

'fhurtachd  's  a  shlàinte  nihòr  ; 
Am  fiauuis  chinneach  nochdadh  leis 
'fhìreantachd  fèia  gu  leòr. 

3  Chuimhnich  e  'flnrinu  is  a  ghràs 

do  theaghlach  Israeil ; 
Is  slàiut'  ar  Dia-ne  chunnaic  fòs 
gach  iomall  tìr  gu  lèir. 

4  Do  Dhia  lehobhah  togaibh  suas 

àrd-iolach  ait,  gach  tlr  : 
Togaibh  bhur  guth  :  bibh  subhach  fòs, 
is  seinnibh  moladh  fior. 

8  Do  Dhia  lehobhah  mòr  nam  feart 
seiiuiibli  air  clài-saich  ghrinu  ; 
Le  clàrsaich  (deirim)  seinuibh  dha, 
le  gutli  na  saihn  gu  binn. 
€  Le  fuaim  na  h-adhairc  seinnibh  dha, 
's  le  guth  na  trompaid  àird' : 
Do  Dhia  an  t-Ard-Righ  seinnibh  fòs, 
le  iolach  ait  's  gach  àit. 

7  Beucadh  an  fhairge  mhòr  gu  borb, 

's  an  làn  tha  innt'  le  chèil' ; 
An  domhan,  is  gach  dìiil  a  ta 
an  còmhn  iidh  anu  gu  lèir. 

8  Buaileadh  na  tuilte  mòr'  am  bos' ; 

na  slèibhte  bitheadli  ait, 

5  An  làthair  Dhè  ;  oir  tha  e  teachd 

air  talamh  thabhairt  ceirt : 

Le  ceartas  maith  bheir  e  a  mach 

breth  air  a'  chruinne-chè ; 
Eheir  air  a'  phobuU  breitheanas 

le  cothrom  fioi'-ghlan  rèidh. 

8ALM  XCIX. 

1  rr^HA  Dia'n  a  Righ,  is  criothnaicheadh 
JL  gach  uile  shluagli  air  bith  - 
'S  e  shuidheas  eadar  cherubau, 
biodh  air  au  talarah  crith. 

12  An  Sion  tha  lehobhah  mòr, 

is  àrd  os  ceann  gach  sluaigh. 

3  D'ainm  mòr  ro-uamlior  molar  leo, 

oir  tha  e  naomh  r'a  luaidh. 

4  Istoic:h  le  neart  an  Righ  ceart-blucth 

'8  tu  shocruicheas  a'  cheart ; 
61 


[,  XCIX,  C,  01. 

An  lacob  breitheanas  is  còir 
cuiridh  tu  'n  gnìomh  gu  beachd. 

5  Ar  Dia  lehobhah  àrdaichibh, 

is  sleuchdaibh  dha  gu  caomh, 
Aig  stòl  a  chos  gu  h-urramach  ; 
oir  tha  e  fèin  ro-naomh. 

6  Am  measg  a  shagart  Aaron  's  Maois, 

bha  Samuel  de'n  dream 
A  ghair  air  'ainm  :  dh'iarr  iadsan  Dia, 
fhreagair  e  iad  's  an  àm. 

7  Am  baideal  neoil  gu  gràsmhor  caoin 

labhair  an  Tighearn  riu  : 
Na  h-àitheantan  a  thug  e  dhoibh, 
's  a  theisteas  ghleidheadh  leo. 

8  lehobhah  Dia,  thug  freagradh  dhoibh  ; 

's  tu  'n  Dia  a  mhaith  an  lochd, 
Ge  d'  rinn  thu  orra  dioghaltas 
air  son  an  innleachd  olc. 

9  Ar  Dia  lehobhah  àrdaichibh 

's  'n  a  thulaich  naomh  a  ghnàth, 
Sios  sleuchdaibh  dha  gu  h-iriosal ; 
oir  's  naomh  ar  Dia  gu  bràth. 

SALM  C. 

1  rpOGADH  gach  tìr  àrd-iolach  glaoidh 
X  do  Dhia  lehobhah  mòr. 

2  Thigibh,  is  deauaibh  seirbhis  ait, 

'n  a  làthair-san  le  ceòl. 

3  Biodh  agaibh  fios  gur  easan  Dia, 

's  e  rinn  sinn,  's  cha  sinn  fèin  ; 
A  phobull  sinu,  's  a  chaoraich  fòa 
dh'ioualtradh  leis  gu  lèir. 

4  Thigibh  a  nis  le  buidheachaa 

'n  a  gheataibh-san  a  steach, 
Is  thigibh  fòs  le  moladh  mòr 

an  cìiirtibh  naomh'  a  theach  : 
Is  'thugaibh  dha  mòr-bhuidheachas, 

'ainm  beannaichibh  gu  binn. 

5  Oir  Dia  ta  maitli,  tha  thròcair  buan, 

is  'fhìi'inu  feadh  gach  linn. 

SALM  CI. 

1  "ORilìTH  cheart  is  tròcaircanar  leam 

fì  Dhè,  seinneam  dhuit  le  ceòl. 

2  Is  iomchaireani  mi  fèin  gu  glic 

air  slighe  fhoirfe  chòir. 
0  c'uin  do  m'ionusuidh-sa  a  thig 

thu  fèin,  a  Dhia  nam  feart  ? 
A  steach  a'm'  fliàrdaich  gluaisidh  mi 

le  cridhe  fior-ghlan  ceart. 

3  Fa  comhair  fòs  mo  shùile  fèin 

cha  chuir  mi  olc  am  feasd  ; 
Obair  luchd-ceannairc  's  fuathach  leam, 
's  cha  lean  i  rium  gun  cheisd. 

4  An  cridhe  iargalt  ceannairceach 

uam  triallaidh  e  an  cèin  : 
Eòlas  no  furan  air  an  daoi 
a  chaoidh  cha  chuir  mi  fèin. 

5  An  tì  bheir  beum  d'a  choimhearsnacLf 
'       lom-sgriosai(rh  mi  aa  'àit ; 


SAILM 

A.n  ^ridhe  borb  cha-n  fliuiling  mi, 
no  ìieach  a  sheallas  àrd. 

6  Bidli  m'  air'  air  fireannaibli  na  tìr', 

gu'n  gabh  iad  còmhnuidh  leam  : 
An  ti  bhios  foirfe  glan  'n  a  bheus, 
's  e  's  òglacli  dhomh  gach  àm. 

7  Fear  deanamh  ccilg'  is  mealltaireachd, 

a'ni'  thigli-sa  clia-n  fhaigh  tàmh  ; 
A'm'  làtluiir,  neach  a  labhras  breug 
cha-n  flmiricli  e  gu  bràth  : 

8  Lom-sgriosaidh  mise  fòs  gu  moch 

gacli  droch  dhuiu'  as  an  tìr, 
Chum  luchd  an  uilc  a  sgathadh  aa 
o  chaitliir  Diiè  gu  lèir. 

SALM  CII. 

1  T)  I  m'  urnuigh  èisd,  lehobhali  Righ  ; 
X\)  is  ruigeadh  ort  mo  glilaodh. 

2  Na  foluicli  uam  do  ghnìus  's  an  là 

thig  trioblaid  orni  gach  taobh  : 
'S  an  là  au  gairm  mi  ort  gu  geur, 

crom  thugam  fèin  do  chluas  ; 
Is  freagair  mi  gu  deifireach, 

a'  furtachd  air  mo  chruas. 

;ì  Do  blirìgh  gu  bheil  mo  làith'  mar  cheò 
a'  teireacliduinn  a  glinàth  ; 
Mar  lic  an  teinntein  's  amhluidh  sin 
mo  chnàmhan  loisgte  ta. 
'1  Trom-bhuaiìte  tha  mo  chridhe  bochd, 
is  sliearg  e  mar  am  feur  ; 
[onnus  nach  cuimline  leam  gu  beachd 
greim  arain  chur  a'm'  bhcul. 

5  Le  guth  mo  chaoidh,  mo  chnàmhan  lean 

rinn  m'  chraicionn  fèin  gu  teann : 

6  Mar  phelican  an  fliàsaich  mi, 

's  mar  chaillich-oidhch'  nam  beann. 

7  Ri  faire  taim  gu  furachair, 

is  cof  nihuil  mi  a  ghnàth 
Ri  gealbhonn  beag  'na  aonar  fòs 
air  nuillach  tiglie  ta. 

S  Ri  fad  an  là  mo  naimhde  garg' 
ga  m'  mhasluchadli  gu  geur  ; 
'S  an  dream  a  ta  air  boile  rium 
a'm'  aghaidli  mhionnaicli  iad. 
'.ì  Le  m'  dhcnrail)li  choimhmeasg  mi  mo 
mar  aran  dh'ith  mi  luath',     [dheoch  ; 
II)  Trc  lasan  d'fheirg'  ;  oir  thog  tliu  mi 
is  leag  thu  rìs  gu  tinagh. 

1 1  Mar  sgàile  chlaon  mo  làithean  sìos  ; 

is  slicarg  mì  fèin  mar  fheur. 
\2  Ach  mairidh  tus',  am  feasd,  a  Dhè, 

's  do  chuimhne  fèin  gu  sìor. 
!;j  Nis  èiridli  tu  a  dlicanamh  gràis 

air  Sion  naomh  gu  dlìith  : 
Oir  àm  a  cabhair  tlia  air  teaclid. 

seadh,  'n  t-àm  a  dh'orduich  thu. 

1 1  Oir  d'òglaich  tha  a'  gabhail  tlachd 
"n  a  clachaibh  breagh'  gacli  uair  ; 
Tha.  deadh  thoil  aig  do  sheirbhisich 
d'a  iuaithre  is  d'a  h-ìiir. 

52 


OII,  CIIL 

L5  Mar  sin  bidh  air  na  fineachaibh 
1         eagal  roimh  ainm  an  Triath  : 
I      Is  air  gach  righ  air  thalanih  ta 
i         bidli  roimh  do  ghlòir-sa  fiamk, 

IS  'N  uair  thogar  Sion  suas  le  Dia 
taisbeanar  e  'n  a  ghlòir. 

17  Urnuigh  nam  bochd  bheir  e  fa'neLii 

's  cha  diìilt  e  iad  le  tàir. 

18  Do  'n  àl  a  ta  ri  teachd  'n  ar  dèigh, 

sud  sgrìobhar  dhoibh  gu  beaclid  ; 
'S  an  dream  a  ghinear  o  so  suas, 
molaidh  iad  Dia  nam  feart. 

i  19  Oir  dh'amhairc  e  a  nuas  gu  beach'l. 
o  àird  a  naomhachd  fèin  ; 
Is  air  an  talamh  dh'amhairc  Dia, 
a  nuas  o  nèamh  nan  speur. 
20  A  clduinntinn  osnaich  ghearanacb 
a'  phrìosanaich  ta  'n  sàs  ; 
(,'iium  fuasgladh  air  a'  mhuinntir  sin 
a  dh'orduicheadh  chum  bàis. 

-1  An  Sion  chum  a  chur  an  cèill 
ainm  uasal  àrd  ar  Dia, 
'S  a  dh'innseadh  an  lerusalem 
moladh  is  cliìi  an  Triath. 

22  An  t-àm  a  bhios  na  fineacha 

air  cruinneachadh  le  chèil' ; 
'S  gu  seirbhis  Dè  tràth  thiouailcar 
ua  rìoghachda  gu  lèir. 

23  Air  feadh  na  slighe  is  an  ròid 

mo  threòir  do  lagadh  leis  : 
Mo  làithe  chuir  au  giorrad  fòs. 
'2  i     'S  mar  so  do  labhair  mis, 

Mo  Dhia,  na  glacar  mi  le  bàs, 
i         niu  thimchioll  leth  mo  là  : 
i      0  aois  gu  h-aois  gu  maireannacli, 
j         do  bhliadhnaidh  buan  a  ta. 

26  0  chian  leag  thusa  bunaite, 
na  talmhainn  so,  a  Dliè  ; 
Is  iad  na  nèamha  fior-ghlan  àrd' 
oibre  do  iàinba  fèin. 

26  Teirgidh  iodsan  's  thèid  iad  as, 

acli  mairidh  tusa,  Dhè  : 
Seadh  teirgidh  iadsan  "s  gabhaidli  8c:>  5, 
mar  eudach  scan  gu  lèir : 

Feuch  caochlaidh  tu  mar  thrusgan  ia  i. 
is  caochl'ear  iad  gun  cheisd. 

27  Tha  tlius'  a  mhàin  gun  cliaochladh  oi 

's  do  bhliadhnaidli  buan  am  feasd. 

28  Didh  clann  do  sheirbhiseacli,  a  Diiè, 

maireannach  buan  a  ghnàth  : 
Is  ann  ad  fhianuis  socruichear 
an  ginealsan  gu  bràth. 

SALM  CIIL 

3  /"\  M'ANAM,  beannaich  thusa  ni3' 
an  Dia  lehobliah  mòr: 
Moladh  gach  ni  an  taobh  stigh  dhioni 
'ainm  naomlia  mar  is  còir. 
j  2  0  m'anam,  beannaich  fèin  a  nis 
lehobìiah  mòr  do  Dhia  : 


SALM  OIV. 


Na  dìclminilinich  na  tiodhlacan 
a  dheòuuich  dhuit  an  Triath. 

3  'S  e  mhaitheas  duit  gu  gràsmhor  caoin 

gach  peacadh  annad  fèin  : 
'S  e  bheir  dhuit  slàiut',  is  furtachd  fòs, 
o  d'euslaintibh  gu  lèir. 

4  Do  bheatha  fòs  o  sgrios  a'  bhàis, 

's  e  dli'fhuasglas  duit  gu  pailt : 
'S  e  chrùnas  thu  le  coron  gràidh, 
's  le  tròcair  chaoimh  gun  airc. 

5  Le  'nihaitheas  is  le  'thiodhlacaibli 

sàr-lìonaidh  e  do  bheul : 
S  tha  d'òige  air  a  nuadliachadh 
mar  iolair  luath  nan  speur. 

6  Air  sgàth  na  muinntir  ud,  a  ta 

le  fòirneart  air  an  claoidh, 
Ceartas  is  breitlieanas  faraon, 
's  e  Dia  ni  dhoibh  gun  dìth. 

7  Do  Mhaois  an  neach  a  b'  òglach  dlia 

a  shlighe  chuir  e  'n  cèill : 
Is  mar  au  ceudua  'ghnìomhara 
do  clilannaibh  Israeil. 

8  Tha'n  Tighearn  iochdmhor  tròcaireach, 

's  mall  'fhearg,  's  is  pailt  a  ghi-às. 

9  Cha  bhi  e  tagradh  ruinn  do  sliior 

's  cha  ghleidh  e  'fhearg  gu  bràth. 

10  A  rèir  ar  peacaidh  ioraarcaich, 

dioghaltas  oirnn  cha  d'rinn  ; 
'S  a  rèir  ar  ciont'  is  eusaontais 
cha  d'thug  e  luiglieachd  dhuinn. 

1 1  Oir  mar  cs  ceann  na  talmhainn  ta 

na  speuran  àrd  gach  rè, 
Is  anihluidh  sin  tha  'thi-òcair  mòr 
do'n  ch-eam  d'an  eagal  e 

12  Mar  tha  an  àrd  an  ear  's  an  iar 

a'  gabliail  fad  o  clièil' ; 
'S  co  fhad  a  chuireas  Dia  nan  gi'às 
ar  peacaidh  uainn  gu  lèir. 

13  Amhluidh  mar  ghablias  athair  dàiniii 

is  truas  d'a  lcanbaibh  maoth, 
Mar  sin  d'a  fhìor  luchd-eagail  fèin 
Dia  gabhaidh  truas  gu  caomh. 

l'l  Oir  's  aithne  dhasan  agus  's  lèir 
ar  crutli  's  ar  dealbh  gu  ceart  ; 
Gur  duslach  talnihainn  sinn  air  fad, 
is  cuimhne  leis  gn  beachd. 
J5  An  duine  truagli,  a  ta  a  làith' 
amhluidh  mar  fheur  a  ghnùth  ; 
Mar  bhàrr  na  luibh'  air  macliair  l'òs 
a  ta  e  fas  fo  bhlàth. 

16  Oir  gabhaidh  thairis  osag  ghaoith', 

's  cha  bhi  e  idir  ann  ; 
'S  cha-n  fhaicear  e  san  ionad  ud 
an  robh  e  fàs  gu  teann. 

17  Ach  mairidh  tròcair  Dhègu  sìor 

do'n  dream  d'an  eagal  e, 
Is  fòs  do  chloinn  an  cloinne-san 
bidli  'fhìreantachd  gach  rè  : 

18  Do  n  aitim  ud  a  chumas  ria 

an  cùmlinant  rinn  e  riu  ; 
53 


'S  a  chuimhnicheas  'uil'  àitheaìitaa, 
a  chum  gu'n  deant'  iad  leo. 

19  Dia  shocruich  anns  na  uèamhaibh  ÒJ^ 

a  chaithir  riogliail  fèin  ; 
A  rìoghachd  tha  an  uaclidar  fòa 
os  ceann  gach  ni  fo  'n  ghrein. 

20  Sìor-bheannaichibh  leliobliah  mòr, 

0  'aingle  treun  an  neart, 
Tha  'deanamh  iarrtuis  mar  is  còir  j 
's  a'  tabhairt  gèill  d'a  rcachd. 

21  Gach  uile  shluagh  a  bhuineas  da, 

beannaichibh  Dia  a  nis  ; 
A  sheirbhisich  le  'n  coimliliouar 
gach  ni  a's  toileach  leis. 

22  'UiI'  oibre,  fcadh  a  thiglieai-nais, 

a  rinneadìi  leis  an  Triath, 
An  righ  lehobhah  beannaicliibh  i 
0  m'anam,  beannaich  Dia. 

SALM  CIV 

1  /~\  M'AN  AM,  beannaich  thusa  Dia  : 
\y  mo  Dliia,  's  tu  'n  Triath  ro-mhòr  5 

j    Tha  thusa  air  do  sgeadachadh 
I      ■  le  rnòi'alachd  is  glòir. 

2  Seadh  chuir  thu  solus  dealrach  glau, 

mar  tlirusgan  umad  fèin  ; 
Is  shìu  tliu  mach,  is  sgaoileadh  leat, 
mar  chiiirtein  uèamh  nan  speur. 

3  Sailean  a  sheòmar  leagadli  leis 

air  uisgcachaibh  mar  stèidh  ; 

Mar  charbad  rinn  na  neula  tiugh, 
j        's  e  ruitli  air  sgiathaibh  gaoith', 
i  4  'S  e  fèin  a  rinn  na  h-aingil  fòs 
j       'n  an  spioraid  làidir  threun  ; 

'S  e  rinn  'n  an  teine  lasarach 
I       a  theachdairean  gu  lèir. 

5  .Is  bunaite  na  talmhainn  fòs 

i        shocruicheadh  leis  'n  an  àit 
I     A  chum  nach  gluaist'  as  'ionad  e 
'        a  chaoidli  nan  cian  gu  bràth. 
;  C  Is  dh'fholuich  thu  le  doinihneachd  e, 
i        ceart  mar  gu'm  b'ann  le  brat : 

Os  ceann  nam  beann  's  nan  sleibhte  àrd* 
ua  h-uisgeaclia  do  stad. 

7  Air  cluinntinn  doibh  guth  d'achniliassiiu, 

theich  iad  air  falbh  gu  cas  : 
Is  fòs  ri  gnth  do  thairneanaich, 
le  deifir  chaidli  iad  as. 

6  Ri  taobh  nani  beann  chaidh  iad  a  suiia, 

's  a  sìos  air  feadli  nan  glcann  : 
Gu  ruig  an  t-àit'  a  dh'orduicli  thu 
's  a  shocruich  thu  gu  teann. 

9  Chuir  thusa  ronipa  criocha  buan 
nach  tèid  iad  tliarta  null  : 
'S  nach  pill  iad  air  an  ais  a  rìs 
dh'fholacli  na  tìr'  lo  tuinn. 
1 10  Cniridli  e  mach  na  tobraicliean 
i         air  feadh  nan  glac  's  nan  gleann 
j      A  ta  gun  tàmh  le  'n  si'uthaibh  br 
1         a'  ruitii  air  l'eadli  uani  bcauii. 


SALM  CV. 


11  Do  bheathaichibli  ua  niacliarach 

deoch  blieiv  e  dhoibh  r'a  h-ùl : 
'S  na  h-asaii  fhiadiiaicli  coisgidh  iad 
an  tart  's  an  ìota  mòr. 

12  Am  fagus  doibh  ni  eoin  nan  speur, 

tigh  clìitlior  tàimh  dlioibli  fèin  : 
Is  cadar  gheugan  cuirear  leo 
an  ceileir  binn  an  cèill. 

13  Uisgichidh  e  o  'slieòmraibh  àrd' 

na  beannta  mòr'  gun  tànih  : 
An  talamh  tioram  gheibh  a  dhìol 
le  toradli  giùomli  do  làmh. 

14  Bheir  e  air  feur  bhi  fàs  do'n  sprèidh, 

's  air  luibh  bhi  fàs  gun  sgìos 
Do  dhaoinibh,  chum  gu'n  tugadh  iad 
o'n  talamh  biadh  a  nìos : 

15  Is  fion  a  chuireas  cridiie  dhaoin' 

air  shubhachas  's  air  ghean, 
Is  oladh  fòs  a  ni  an  gnìiis 

le  maise  deah-ach  glan. 
'S  e  bheir  dhoibh  aran  mar  an  ceudn' 

fhreasdal  am  feum  gu  leòr, 
An  cridhe  dhaoin'  a  chuireas  neart, 

le  misneich  mhaith  is  treòir. 

16  Tha  craobhan  àrd'  an  Tigliearua 

ro  làn  do  bhrìgh  gu  lèir, 
Is  seudair  mhaiseach  Lebauoin 
a  shuidhicheadh  leis  fèin. 

17  Is  bithidh  nid  's  an  ionad  ud 

aig  eunlaith  luath  nan  speur : 
Na  craobhan  giumhais  aig  an  storc 
mar  iouad  tàimh  dhi  fèiu. 

18  An  tearmunn  fèin,  am  beantaibh  àrd', 

na  gabhair  fliiadhaich  leag ; 
Na  coinein  bheaga  mar  an  ceudn' 
an  còsaibh  blàth  nan  creag. 

19  A'  ghealach  dh'orduich  esau  fòs 

a  sgarachduiun  nau  tràth  : 
Is  8ig  a'  ghrèin  tha  eòlas  maith 
mar  luidheas  i  gach  là. 

20  Do  nithear  leatsa  dorchadas, 

is  thig  an  oidhch'  gu  grad  ; 
jft.n  siu  bidh  beathaich  allt'  na  coill 
a'  dol  a  mach  air  fad. 
23  Ri  beucadh  bidh  na  leòmhain  òg' 
ag  iarraidh  cobhartaich, 
Is  bithidh  iad  ag  iarraidh  bìdh 
air  Dia  ro-chumhachdach. 

22  An  sin  'n  uair  dh'èireas  suas  a'  ghrian, 

cruiimichidh  iad  le  chèil', 
Gu  h-uaigneach  luidhidh  iad  a  stigh 
'n  an  garaidh  dìdein  fèin. 

23  Is  thèid  au  duine  mach  an  sin 

gu  'obair  mar  is  còir, 
Js  leanaidh  e  gu  dìchiollach 
a  shaothair  gu  tràth-nòin'. 

24  Cia  lìonmhor  d'oibre  mòr',  a  Dlic  ! 

'an  gliocas  rinn  tlm  iad  : 
An  talamh  fòs  le  d'  shaoibhreas  mòt, 
tha  làn  air  i'ad  's  air  leud. 


25  Mar  sin  an  cuan  tlia  farauinn  mor, 

's  gach  ni  a  shnàgas  ann, 
Na  beathaichean  tha  beag  is  mòr, 
gun  orra  cunntas  cheann. 

26  Tha  longan  siubhal  anu  gu  tiugh  ; 

's  tha'n  Lebhiàtau  mòr, 
A  chumadh  is  a  dhealbhadh  leat, 
ri  sìigradh  ann  le  treòir. 

27  Na  slòigh  ud  uile  tha,  a  Dhè, 

a'  feitheamh  ort  a  ghnàth, 
A  chum  dhoibh  biadh  gu'n  tugadh  tu 
ga'n  cumail  beò  geach  tràth. 

2iS  Na  bheir  thu  dhoibh  a'd'  thoirbheartas 
'g  a  tliional  sud  tha  iad  : 
Tràth  dh'fhosglas  tu  do  làmh  gu  pailt, 
le  maith  sàr-lìonar  iad. 

29  Air  folach  dhuit  do  ghnùis  a  rìs, 

thig  cabhag  ori-'  air  fad  ; 
Eugaidh,  tràth  bheir  thu  asd  an  deò. 
pillidh  ri  'n  ùir  gu  g)-ad. 

30  Do  spiorad  fèin  g'an  cruthachadh, 

rìs  cuirear  leat  a  mach  : 
A^ìiaidh  na  talmhainn  mar  an  ceudn' 
nuadhaichidh  tu  le  dreach. 

31  Bidh  glòir  an  Triath  ro-mhaireannach 

air  feadh  gach  linn  am  feasd ; 
Is  ni  lehobliah  gairdeachas 
'n  a  ghnìomharaibh  gun  cheisd. 

32  Air  sealltuinn  air  an  talamh  dha, 

criotlinaichidh  e  gu  grad  ; 
Tràth  bheanas  e  ri  slèibhtibh  àrd' 
bidh  deatach  dhiubh  air  fad. 

33  Do  Dhia  lehobhah  seinnidh  mi 

an  cian  a  bhios  mi  beò  ; 
Is  bheir  mi  moladh  mòr  do  m'  Dliia 
ri  fad  mo  rè  's  mo  lò. 

34  'S  ro-mhilis  blast'  mo  smuaintean  air ; 

biom  ait  an  Dia  a  ghuàth. 

35  Gu'n  tigeadh  sgrios  air  peacaichibh, 

mach  as  au  tìr  gu  bràth, 
'S  na  biodh  na  h-aiugidh  ann  ni  's  mò, 

0  m'anam,  moladh  seinn 
Do  Dhia  leliobhah  ;  seinneamaid 

le  h-AUeluia  binu. 

SALM  CV. 

1  f  \  THUGAIBHbuidheachasdoDhia; 

air  'ainm-sau  gairibh  fèin  ; 
Is  cuiribh  fòs  a  ghnìorahara 
am  measg  nan  sluagh  au  cèill. 

2  Sciunibh  do  Dhia  lehobliah  mòr, 

sailm  .seinnibh  dha  gu  binn; 
Is  aithrisibh  gu  h-iomlan  fòs 
na  mìorbhuileau  a  rinn. 

3  As  'ainm  ro-naomhasan  faraon 

deanaibh  deadh-uaill  is  glòir  ; 
Biodh  gairdeachas  air  cridh'  an  dream 
dh'iarras  lehobhah  mòr. 

4  larraibh  lehobhah  mòr  nam  feart, 

•iarraibh  a  ncart  a  ghnàth  ; 


SALM  CV. 


A  gliiiùis  ta  gi-àsmhor  fìibharach, 
sìor-iarraibh  i  gu  bràth. 

S  Cuimhnichibh  fòs  na  mìoi'bhuile 
a  rinneadh  leis  gu  treun  : 
A  ghnìomhara  ro-iongaiitach, 
is  breitheanais  a  blièil ; 
■6  O  sibhs'  a  ghineil  Abrahaim, 
deadh  òglaicli  dhìleis  Dè: 
Sibhse  chlann  lacoib  mar  an  cudn', 
a  ròghnuich  e  dha  fèin. 

7  'S  esan  ar  Tighearn  is  ar  Dia, 

lehobhah  mòr  gu  fior  : 
Tha  'bhreitheanais  ro  chothroniach 
air  sgaoileadh  feadh  gach  tìr'. 

8  Oir  chuimhnich  e  gu  siorruidh  buan 

a  choimhcheangal  gu  beachd; 
'S  am  focal  fòs  a  dh'orduicli  e 
do  mhìltibh  àl  ri  tcachd ; 

9  An  coimhcheangal  a  rinn  e  fèin 

ri  Abraham  gu  caoin, 
'S  na  mionnan  a  thug  e  le  'bheul 
do  Isaac  òglach  caomh  : 

10  Is  amhluidli  sin  do  lacob  fòs 

dliaingnich  se  e  mar  reachd  ; 
Mar  chiomhcheangal  gu  siorruidh  buan 
do  Israel  gu  beachd  : 

11  Ag  ràdh,Tìr  Chanaain  bheirmi  dhuibh, 

mar  chrann  bhur  u-oighreachd  fèin. 

12  'N  uair  bha  iad  tearc,  's  'nam  buidhinn 

's  'n  an  coigricli  iunt'  gu  lèir  L'^hig, 

13  Is  air  bhi  dhoibh  ag  imeachd  fòs 

o  thìr  gu  tìr  gun  tàmh  ; 
A'  triall  feadh  sluaigh  is  rìoghachda, 
nach  fac'  iad  riamh  roimh  làimh ; 

14  Cha  d'  leig  le  neach  an  gortachadh  ; 

ach  smachdaich  air  an  sgàth 
Mor-rìghre  neartmhor  cumhachdach ; 
's  a  riu  mar  so  ag  ràdh  ; 

15  '  Feuchaibh  nach  bean  sibh  ris  an  dream 

a  dh'  ungadh  leam  gu  caomh  : 
Is  fòs  na  deanaibh  cron  air  bith 
no  lochd  air  m'  fhàidhibh  naomh.' 

16  Fòs  ghairm  e  gorta  steach  do  'n  tìr, 

is  lorg  an  arain  bliris. 

17  Ach  chuir  e  losepli  rompa  sìos, 

reiceadh  mar  thràill  gun  fhios. 

18  Le  geimhlibh  dhochainn  iad  a  chos', 

luidh  e  an  iarunn  teaim  ; 

19  Gu  'n  uair  an  d'thàinig  focal  Dè; 

is  dhearbh  sud  e  's  an  àm. 

■20  An  rigli  an  sin  chuir  airsan  fios, 
is  dh'fhuasgail  air  gu  caoin  : 
Seadh  uachdaran  nani  fineaclia 
is  leig  se  e  fa  sgaoil. 
■21  Is  air  a  theaghlach  tliug  e  dha 
àrd-thighearnas  gu  lèir : 
Ard-uachdranachd  a  stòrais  mhòir, 
thug  esan  dha  d'a  rèir. 

22  A  cheangal  mar  achiteadh  dha 
àrd-cheauuardan  na  tìr' ; 


'S  gu'n  tugadh  e  d'a  sheaiiairibb 
teagasg  air  gliocas  fior. 

23  Do  rìoghachd  na  h-Eiphit  thàinig  fòs 

clann  Israeil  gu  lèir, 
'S  bha  I^cob  is  a  shliochd  air  chuairfi 
au  talamh  Cham  le  chèil' : 

24  Thug  esan  air  a  phobull  fèin 

an  sin  ro-lìonnihor  fas, 
Is  ni  bu  treise  rinn  e  iad 
na'n  naimhdean  anns  gach  càs. 

25  Cridhe  an  dream  ud  dh'iompaich  e 

thoirt  fuath  d'a  phobull  naomh, 
'S  gu'm  buineadh  iad  gu  cealgach  olc 
r'a  sheirbliisich  ro-chaomh. 

26  An  sin  chuir  e  'dheadh  òglach  Maois, 

Aaron  a  thagh  e  fèin. 

27  Kochd  iad  a  bliearta  niìorbhuileach, 

an  talamh  Cham  gu  treun. 

28  Chuir  orra  duibhre,  's  dhorchaicheadli ; 

'n  sin  thug  iad  gèill  d'a  ghuth. 

29  Dh'iompaich  gu  fuil  an  uisgeachan, 

is  mharbh  e  'n  t-iasg  'n  an  sruth. 

30  Is  losgainn  ann  an  lìonmhoireachd 

sin  bhrìichd  an  tìr  a  mach, 
Am  fàrdaichibh  an  rìghre-san, 

's  nan  seòmraichibh  a  steach. 
3S  Air  'iarrtus  thàinig  iomadh  gnè 

do  chuileagaibh  gu  grad : 
Iti  miala  lìoiiaihor  mar  an  ceudn' 

'n  an  criochaibh  fèin  air  fad. 

32  Air  son  an  uisge  thug  e  dhoibh 

clach-shneaciid  gu  frasach  geur, 
Is  lasair  theine-dliealanaich 
air  feadh  na  tìr'  gu  lèir. 

33  Na  craobhan  fion,  is  fige  fòs 

glirad-bhuaileadh  leis  gu  troni  ; 
Is  bliriseadh  agus  reubadh  leis 
gach  craim  a  bha  'n  am  fonn. 

34  Thug  esan  àithne  's  thàinig  iad, 

locuist  gu  lìonmhor  ann, 
'S  na  burruis  sgriosach  iomarcach, 
gun  orra  cunntas  ciieann  ; 

35  Gach  luibh  's  an  fhearann  dh'itheadh  leo ; 

is  dh'itheadh  leo  gach  meas. 
3G  Bhuail  e  gach  ccud-ghin  anns  an  tlr, 
toiseach  am  brìgh  's  an  treis'. 

37  Le  h-òr  's  le  h-airgiod  thug  e  mach 

a  phobull  fèin  gun  dìth  ; 
'S  cha  robh  'n  an  treubhaibh-san  air  fad 
neach  euslainteach  gun  chlì. 

38  Bu  shubhach  leis  na  h-Eiphitich 

'n  uair  chaidh  iad  uath'  a  mach. 
Oir  thuit  an  cagalsan  gu  mòr 
le  h-uamhunn  air  gach  neach. 

39  Neul  os  an  ceann  sgaoil  csan  mach 

mar  bhrat  no  cìiirtcin  mòr  ; 
Le  teine  mar  an  ceudn'  's  an  oidhch' 
thug  solus  dlioibh  gu  leòr. 

40  Am  pobull  dh'iarr,  is  thug  e  dlioibh 

na  gearra-goirt  gu  pailt ; 


SALM  CVI. 


'S  le  h-aran  nèimh  o  speuraibh  àrd' 
thug  dhoibh  an  sàth  gun  airc. 

11  A'  charraig  sgoilt  e,  bhrùchd  a  mach 
na  ii-uisgeaclia  gu  leòr  ; 
Is  aniis  au  fliàsacli  thartmhor  theth 
niitli  iad  niar  amhainn  mhòir. 

42  Cliioiiii  gu'n  do  cliuimhnicli  e  an  siu 

'fliocal  's  a  ghealiadh  naomh 
Is  mar  an  ceudna  Abraham 
'òglach  ro-dhìleas  caomh. 

43  Is  uime  sin  thug  e  a  mach 

a  siiiuagh  le  li-aoiblineas  mòr; 
'S  a  diiaoiue  fèiii  a  ròglinaich  e, 
le  gairdeachas  is  ceòl. 

44  Is  fearunn  fòs  nam  fineacha 

thug  esan  dlioibh  air  fad  ; 
Is  inlieal  iad  mar  aii  oiglireachd  fèin 
sauthair  nan  cinneacli  ud. 

45  A  chum  gu'n  tugadh  iad  fa'near 

a  reaclula  mar  is  còir, 
'S  gu'n  gleidlieadii  iad  a  lagh  faraon, 
Molaibli  lchobliah  mòr. 

SALM  CVL 

1  f  \  TflUGAIBH  moladh  mòr  do  Dliia, 

is  buidlicaclias  faraon, 
Oir  tlia  e  inaitli,  mairidli  gu  bràtli 
a  tliròcair  ghràsinlior  cliaoin. 

2  Gnìomliara  trcuu'  leliobhah  mliòir, 

co  dirflieudas  cliur  an  cèiil  ì 
Cò  dh'fljeudas  fòs  a  chliu  ro-mhòr 
a  thaisbcanadh  gu  lèir  ? 

3  'S  beannaiclit'  an  aitim  ud  gu  beaclid 

a  glilcidlieas  breitlieanas, 
'S  an  r.each  ud  fòs  a  ni  gach  uair 
ceartas  is  ionracas. 

4  Dliia,  cuimhuicli  ormsa,  leis  a'  ghràdh 

tliug  tliu  do  d'  phobuli  fèin  ; 
0  tliig  le  d'  sldàinte  sliòlasaich 
gu  in'  fliiosrachadh  a'm'  fhcum. 

5  Gu  faic  sinn  maith  do  dhaoine  taght 

's  gu'n  dean  sinn  aoibhneas  mòr 
'N  aii  aoiblineas  sud  ;  's  le  t'oigla-eachd 
gu'n  dean  sinn  uaiU  is  glòir.  [fèin 

6  Do  plicacaicli  sinn  le'r  sinnscaraibh  ; 

is  fòs  do  riuneadh  leinn, 
Mòr  cliiont'  a'  d'  aghaidli  lèin,  a  Dhè  ; 
gu  h-aingidh  phcacaich  sinn. 

7  Ar  sinnscara  cha  d'tlnig  fa'ncar 

do  bliearta  mìorbliuileach, 
A  rinnoadh  leat  an  tìr  na  h-Eiph't 

gu  treunmhor  cumliachdacli ; 
Is  lìomnlioircaclid  do  tliròcair  chaoimli' 

dhìcliuinilinicli  iad  gu  truagh  ; 
'S  iad  aig  a'  inhuir  ga  d'  blirosnachadh, 

ri  cois  na  fairge  ruaidh'. 

8  Ach  thcasairg  e  gu  tèai-uiut'  iad, 

air  .sgàtli  dlieadli  ainnie  fèin  ; 
A  cliuiii  gu'n  noclidadli  e  mar  sin 
a  chumliaclida  ro-threun. 
56 


9  Leig  e  a  mach  geur  aclimhasa!i 

is  thiormaicli  a'  mhuir  ruadh ; 
Is  stiìiir  e  troimh  an  doimhneachd  iad^ 
Mar  troimh  au  ihàsach  chruaidh. 

10  0  Ikimh  an  ti  thug  dhoibhsan  fuath, 

dh'fluiasgail  e  'phobuU  fèin, 

11  'S  o  làinih  an  naimhde  mi-runach 

shaoradh  leis  iad  gu  treun. 
Is  dh'fholuich  uisg'  an  eascairde : 
cha  d'fhan  fiu  aou  diubh  beò. 

12  Clireid  iad  an  sin  a  bhriathrasan, 

's  a  chliu  do  sheinneadh  leo. 

13  Air  dearmad  leigeadh  leo  gu  cas 

a  giinìomhara  ro-threun  ; 
Cha  d'fhuirich  iad  gu  foighidneach 
r'a  chonihairl'  eagimidh  fèin. 

14  'S  an  fhàsach  ghlac  miann  ciocrach  iad,, 

'n  sin  bhuair  iad  Dia  gu  luath. 

15  An  iarrtus  thug  e  dhoibh,  ach  chuir 

caoil'  air  an  anam  truagh. 

16  'S  a'  champa  gliabh  iad  farmad  mòr 

ri  Maois  an  duine  caomh, 
'S  ri  Aaron  neacli  a  ròghnaich  Dia 
dha  fèin  'n  a  shagart  naomh. 

17  A_n  talanih  dh'fhosgail  e  a  bheul, 

shluig  Datau  sìos  gu  grad  ; 
Buidliinn  Abiraim  mar  an  ceudn' 
dh'fholuich  e  iad  air  fad. 

18  Is  fòs  am  measg  an  cuideachdsan 

ghrad-las  an  teine  tetii ; 
Is  loisg  an  lasair  suas  gu  lèir 

na  li-aingidh  ud  fa  leth. 
1.9  Dliealbh  iad  an  sin  is  rinn  iad  liiogh, 

gu  truagh  aig  Horeb  àrd, 
'S  do'n  ìonihaigh  leaght'  a  rinneadh  leo- 

aoradh  tliug  iad  gun  dàil. 

20  Is  amhluidh  chaochail  iad  gu  bochd, 

an  Dia  's  an  glòir  gu  lèir, 
Gu  cosamhlachd  is  ìomhaigh  fhaoin 
an  daimh  a  dh'itheas  feur. 

21  An  Dia  tliug  tèarnadh  dhoibh  'n  am  feum; 

dhìchuimlinich  iad  gu  grad  ; 
An  neach  le  'n  d'  rinneadh  bearta  mòr' 
an  tìr  na  h-Eiph't  air  fad  : 

22  Is  gnìonihara  ro-iongantach 

an  dùtliaich  Cliam  le  buaidh, 
Mar  sin  is  nithe  uamhasach 
ri  cois  na  fairge  ruaidli': 

23  Thubliairt  e  air  an  aobhar  sin 

gu'm  millt'  iad  leis  gu  lèir, 
Mur  seasadh  òglach  taghta,  Maois, 
fa  chomhair,  anns  a'  bheum  : 

A  clium  gu'n  deant'  a  cliorruicli  mliòr 

a  philleadh  air  a  h-ais, 
Eagal  'n  a  flieirg  gu'n  deanadh  e 
a  phobull  fein  a  sgrios. 
21  Dhiìilt  iad  le  tàir  an  tìr  ro-mhaith  ; 

nior  clireid  iad  focal  Dè  : 
25  'N  am  pailliunaibli  rinn  monmhor  mÒTf, 
's  d'a  ghuth  clia  d'tlmg  iad  gèilL 


SALM  CVII. 


26  An  sm  n  an  aghaidb  thog  e  'làmh, 

g'au  sgrios  's  an  fhàsach  lom  : 

27  A  sgrios  an  sliochd  measg  fhineacha, 

's  ga'n  sgaoileadh  feadli  gach  fuinn. 

28  Ri  Baal-peor  mar  an  ceudn', 

naisg  siad  iad  fèin  gu  dlùth : 
Is  dh'ith  iad  cuid  do  ìobairtibh 
nau  ìodhol  marbh'  nach  fiìi. 

29  Bhrosnuich  iad  e  mar  sin  gu  feirg, 

le'u  innleaciidaibh  gu  tnuigh  : 
Is  bhris  a'  phlàigli  an  sin  gu  mòr 
a  steach  am  measg  an  t-sluaigh. 

30  Sheas  Fliinehas,  is  rinn  e  'n  ceart ; 

'n  sin  sguir  a'  phlàigh  d'an  claoidh  : 

31  Sud  mheasadli  dha  mar  fhìreantachd 

0  linn  gu  linn  a  chaoidh. 

32  Aig  uisge  comh-stri  Mheribah 

blirosnuich  iad  Dia  a  rìs  ; 
Air  chor,  fa  chìiis  a'  phobuill  ud, 
gu'n  d'  èirich  olc  do  Mhaois. 

33  Oir  rinneadh  leo  a  spioradsan 

a  bhrosnachadh  gu  geur : 
lonnus  gu'u  d'  labhair  e  an  sin 
gu  cabhagach  le  'bhenl. 

34  Na  cinnich  cha  do  sgriosadli  leo 

mar  dh'àithn  lehobhah  dhoibh  : 

35  Ach  mheasg  iad  leis  na  fineachaibh, 

Ì3  dh'fnòghluim  iad  an  dòigh. 

36  Do  ìodholaibh  nam  fineacha 

iad  seirbhis  rinn  gu  truagh : 
Bha  sud  mar  lìon  's  mar  ribe  dhoibh, 
le'n  ghlacadh  iad  gu  luath. 

37  Seadh  thug  iad  suas  mar  ìobairtean 

do  dheamhnaibh  's  dhealbhaibh  brèig 
Am  mic  's  an  nigheana  faraon, 

an  aghaidh  naomh-reachd  Dhè. 
3>  Is  fuil  nan  neòcliiontach  gu  truagli 

do  dhòirteadh  leo  gun  sgàth  ; 
B'i  fuil  am  mac  's  an  nighean  fèin 

a  dhòirt  iad  gun  chiou-fàth, 

Do  ìodholaibh  Chanaain  fòs 

mar  ìobairt  thug  an  sliochd  ; 
Mar  sin  do  thruaiUeadh  leo  an  tìr, 

le  fuil  gun  truas  gun  iochd. 
39  Is  amhluidh  sin  le'n  gnìomharaibh 

do  thruailleadh  leo  iad  fèin  : 
Chaidh  iad  air  strìopachas  o  Dhia 

le  'n  innleachdaibh  gu  lèir. 

4;i  Fa  'n  aobliar  ud  las  con-uich  Dhè 
r'a  phobull  fèin  gu  teth  : 
lonnus  gu'n  ghabh  e  gràin  gu  mòr 
d'a  oighreachd  air  gach  leth. 
1 1  Is  amhluidh  rinn  e  'n  tabhairt  suas 
do  làimh  nam  fineach  fiat' ; 
Is  thug  thu  dhoibh  mar  uachdaraiu, 
an  dream  a  dh'fhuathaich  iad. 

<2  Riuneadh  gu  mòr  an  sàruchadh  ^ 
le  'n  naimhdibh  làidir  treun' ; 
Is  leagadh  iad  gu  h-ìosal  sìos 
fo'n  làimh  sud  mar  an  ceudn'. 
r»7 


43  Gu  minic  thug  e  saorsa  dhoibn  ; 

ach  bhrosnuich  iad  e  rìs 
Le'n  comhairlibh,  is  leagadh  iad 
air  son  an  ceannairc  sìos. 

44  Ach  thug  e  'n  àmhghar  mòr  fainear, 

tràtli  chualadh  leis  an  glaodh  ; 

45  Is  chuimhiiich  e  dhoibh  mar  an  ceudn' 

a  cìiìiinhnant  gràsnihor  caomh  ; 
Is  ghabh  e  aithreachas  a  rèir 
mòr-shaoibhireachd  a  ghràis : 
4G  'S  'n  an  sealladhsan  rinn  braighde  diabfe 
fhuair  e  dhoibh  iochd  is  truas. 

47  Thusa  lehobhah  mliòir  ar  Dia, 

dean  saoradh  dhuinn  'n  ar  feum, 
Is  dean,  am  measg  nam  fineacha, 

ar  tional  leat  gu  lèir  : 
Do  t'ainm  ro-naomh  gu'n  tugamaid 

mor-bhuidheachas  gu  pailt' : 
Do  chliu  's  do  mhoiadh  mòr  faraon 

gu  seinneamaid  gu  h-ait. 

4S  'S  beannaicht'  an  Triath,  Dia  Israeil, 
o  chian  nan  cian  gu  bràth  : 
Abradh  an  sluagli  gu  lèir,  Amen  ! 
molaibli-sa  Dia  a  ghnàth. 

SALM  CVIL 

1  f\  THUGAIBH  moladh  mòr  do  Dhia^ 
\_/  is  buidheachas  faraon, 
Oir  tha  e  maith,  's  mairidh  gu  bi'àth 
a  thròcair  ghràsmhor  chaoin. 
■2  PobuII  lehobhah  shaoradh  leis, 
labhradh  mar  so  gun  tàmh, 
A'  mhuinntir  ud  a  bhuin  e  saor 
a  mach  o  làimh  an  nàmh  : 

:!  Is  as  gach  fearann  is  gach  tìr 
do  chruinnicheadh  iad  leis, 
0  'n  àird  an  ear,  's  o'n  àird  an  iar, 
o'n  àirde  tuath,  is  deas. 

4  'S  an  fhàsach  iad  air  seachran  cliaidb 

an  ionad  falamh  fàs  ; 
Is  bail'  air  bith  clia  d'fhuaradh  leo 
gu  còmhnuidh  ann  no  tàmh. 

5  Ocrach  is  ìotmhor  bha  iad  fòs  ; 

chlaoidlieadh  an  anam  truagh. 

6  Ghlaodh  iad  an  sin  ri  Dia  'n  an  teinn, 

shaor  iad  o'n  àmhghar  chruaidh. 

7  Stiùir  esan  agus  threòruich  iad 

air  bealach  ceart  fa'n  cois, 
A  chum  gu'n  rachadh  iad  fadheoidb 
gii  baile  tàimh  is  fois'. 

8  0  b'fhearr  gu'm  moladh  daoine  Dia 

air  son  a  mhaitheis  chaoin, 
'S  air  son  a  bhearta  iongantach 
rinn  e  do  chloinn  nan  daoin' ! 

9  Oir  ni  e  'n  t-anam  miannach  troni 

a  sliàsuchadh  gun  airc, 
'S  an  t-anam  cìocrach  lìonaidh  e 
le  'mhaitheas  fèin  gu  pailt. 

10  An  dream  a  shuidh  an  dorchada^, 

is  ann  an  dubliar  bàis  ; 


SALM  CVIII. 


Po  chuibhreach  ta  an  kmhghar  truagh, 
's  au  iaruun  cruaidh  au  sàs  ; 
21  Air  sou  gu'u  robh  iacl  ceannairceach 
an  aghaidh  briathra  Dhè, 

'S  air  comhairle  an  Ti  a's  àird' 
gu'u  d'rinn  iad  tàir  gu  lèir  j 

12  Air  sin  an  cridhe  leag  e  sìos 

le  saothair  is  le  pèin  ; 
Thuit  iad,  is  aon  neach  cha  robh  ann 
g'an  cuideachadh  'n  am  feum  : 

13  Ghlaodh  iad  au  sin  ri  Dia  'n  an  airc, 

dh'fhuasgail  o'u  teinn  gu  grad. 
J4  O'n  dorcha  bhuin,  's  o  dhubliar  bàis, 
's  an  cuibhreach  bhris  air  fad, 

!.5  O  b'fhearr  gu'm  moladh  daoine  Dia 
air  son  a  mhaitheis  chaoin, 
'S  air  son  a  bhearta  iongantach 
rinn  e  do  chloinn  nan  daoin' ! 
16  Chionn  gu'n  do  bhriseadh  leis  le  'neart 
na  geatan  prais  gu  lèir  ; 
Na  stapuill  iaruinu  is  na  croiun 
sgaoil  esan  as  a  chèil'. 

.1 7  Bha  amadain  le  'n  cron  's  le  'n  lochd, 
fo  àmhgliar  goirt  an  sàs. 

18  Bha  'n  anam  gabhail  gràin  do  bhiadli, 

's  iad  dlìith  do  dhorsaibh  bàis. 

19  Ghlaodh  iad  an  sin  ri  Dia'n  am  feum, 

dh'fhuasgail  o'n  teinn  gu  grad. 

20  Le  'fhocal  rinn  e  'n  slàuuchadh : 

is  shaor  o'n  sgrios  air  fad. 

21  0  b'fhearr  gu'm  moladh  daoine  Dia 

air  son  a  nihaitheis  chaoin, 
'S  air  son  a  bhearta  iongantach 

rinn  e  do  chloinu  nan  daoin' ! 
i22  Thugadh  iad  ìobairt  buidlieachais 

is  cliu  do  Dhia  na  glòir' ; 
Aithriseadh  iad  a  ghniomhara, 

le  subhachas  is  ceòl. 

23  Luchd-loingeis  thèid  air  muir,  's  a  bhios 

ri  gnìomh  an  uisgibh  buan  ; 

24  Dhoibh  sud  is  lèir  mòr-oibre  Dhè, 

's  a  mhìorbhuilean  's  a'  chuan. 

25  Air  'iarrtus,  dùisgear  leis  a'  ghaoth 

gTi  h-àrd  's  gu  doinionnach  : 
Le  'n  togar  suas  gu  h  atmlior  borb 
a  thonna  garbh'  fa  seach. 

-26  Tha  iad  ag  èirigh  suas  gu  nèamh  : 
's  a  rìs  dol  domhain  sìos  ; 
lonnus  gu'n  d'  leagh  an  anam  truagh 
le  trioblaid  chruaidh  's  le  sgìos. 
27  Dol  thuig'  is  uaith,  gu  tuisleach  fòg, 
amhluidh  niar  dhuin'  air  mhisg  ; 
lonnus  gu'n  d'  thrèig  gu  buileach  iad 
gach  gliocas  bha  'n  am  measg. 

■J'S  Ghlaodh  iad  ri  Dia  'n  an  teinn ;  is  shaor 

e  iad  o'u  trioblaid  gheir. 
Ghrad-chuireadh  leis  an  stoirm  gu  fèitb, 

's  na  tuinn  'n  an  tàmh  gu  lèir ; 
iio  An  sin  thit  iad  ro-ait,  air  son 

gu  bheil  iad  sàrahach  beù  : 


'S  gu'n  d'thug  e  iad  do'n  chaladli  sin, 
's  do'n  phort  bu  mhiannach  leo. 

310  b'fliearr  gu'm  moladh  daoine  Dia 
air  son  a  mhaitheis  chaoin, 
'S  air  son  a  bhearta  iongantach 
rinn  e  do  chloinn  nan  daoin' ! 
32  Is  fòs  an  coirahthional  an  t-sluaigh 
àrd-mholar  e  gu  mòr ; 
'S  an  cruinneachadh  nan  seauair  glic' 
cliu  thugar  dha  is  glòir. 

•  33  Aimhniche  ni  'n  am  fàsach  lom, 
I         tobair  'n  an  talamh  cruaidh  : 

34  Tìr  bheartach  ni  e  fàs,  air  son 

mòr  aingidheachd  an  t-sluaigh. 
'  35  Am  fàsach  tioram  tionndaidh  e 
j         gu  uisge  tàimh  nach  gann, 

'S  gu  tobair  fìor-uisg'  iompaichidh 
I         am  fearann  tartmhor  teann. 

36  Do  dhaoinibh  ocrach  bheir  e  sud 

mar  àite  fois'  is  tàimh  ; 
A  chum  gu'n  deasuicht'  caithir  leo 
chum  còmhnuidh  ann  a  ghnàth. 

37  Chum  craobhan  fion'  a  shuidheachadh, 

is  sìol  a  chur  's  an  fhonn, 
A  bheir  a  mach  's  an  aimsir  cheirt 
cinneas  is  toradh  trom. 

35  Bheannaich  e  fòs  am  pobull  ud 

is  dh'fhàs  iad  lìonmhor  mòr  ; 
'S  nior  leig  e  dhoibh  dol  air  an  ais 
'n  am  feudail  no  'n  an  stòr. 

39  Lughdaichear  iad  gidheadh  a  rls, 

is  leigear  iad  gu  bochd, 
Le  sàruchadh  is  àmhghar  geur, 
is  doilgheas  brònach  goirt. 

40  Air  prionnsaibh  dòirtear  tarcuis  leis, 

's  an  fhàsach  mar  an  ceudn', 
Cuiridh  e  iad  air  seachran  fiar, 
gun  bhealach  ann  d'an  ceum. 

41  'S  0  thrioblaid  togaidh  e  am  bochd, 
i         's  ni  teaghlach  dha  mar  threud. 

42  Sud  chi  na  fireana,  's  bidh  ait, 

is  druidear  beul  nam  beud. 

43  Cò  iad  tha  glic,  's  a  bheir  fainear 

na  nithe  sud  gu  ceart  ? 
'S  iad  sin  a  thuigeas  tròcair  chaomh 
is  maitheas  Dhè  nam  feart. 

SALM  CVIII. 

1  1\/rO  chridh'  tha  ann  am  fonn,  a  Dbè, 
jJ/A.  gu  socair  mar  is  còir ; 

Is  seinnidh  mi  gu  ceòlmhor  dhuit, 
is  molam  thu  le  m'  ghlòir. 

2  Mosglaibh,  is  èiribh  grad  an  àird, 

'shaltair  's  a  chlàrsach  ghrinn  : 
Mosglaidh  mi  fèin,  is  èiridh  mi 
gu  moch  chum  ceòl  a  sheinn, 

3  0  Thighearna  lehobhah  rahòir, 

measg  chinneach,  raolara  thu, 
'S  am  measg  an  t-sluaigli  gu  h-urramach 
krd-seinnidh  mi  do  chliu. 


SALM  CIX. 


4  Oir  tba  do  thròcair  mòr  os  ceami 

nan  nèamha  shuas  gn  lèir : 
Is  migidh  t'fhìrinn  mar  an  ceudn' 
gu  neultaibh  àrd'  nan  speur. 

5  Bi  thusa,  Dhè,  os  ceann  nan  nèamh 

air  t'àrdachadh  gu  mòr ; 
Is  fòs  os  ceann  gach  uile  thìr 
togar  gu  sìor  do  ghlòir. 

6  A  chum  gu  deanar  fuasgladh  leat 

do  d'  phobull  ionmhuinn  fèin, 
0  teasairg  mi  le  d'  ghairdean  deas, 
is  freagair  mi  a'm'  fheum. 

7  'N  a  naomhachd  labhair  Dia  nam  feart : 

bidh  aoibhneas  orm  nach  gann, 
Air  Sechem  ni  mi  roinn  gu  ceart, 
gleann  Shucoit  toirahsear  leam. 

8  'S  leam  Gilead  le  dlighe  cheirt, 

ilanaseh  's  leam  gu  beachd ; 
'S  i  treubh  Ephraim  neart  mo  chinn : 
bheir  ludah  mach  mo  reachd. 

9  Is  soitheach-ionnlaid  Moab  dhorah. 

tilgeam  thar  Edom  thruaigh 
Mo  bhròg  :  Ls  ni  mi  caithream  binn 
thar  Palestin  le  buaidh. 

10  Cò  bheir  do  'n  chaithir  dhaingein  mi  ì 

's  gu  h-Edom  bheir  gu  ceart  ? 

11  Xach  tusa,  Dhè,  le'n  d"thrèigeadh  sinn  ? 

's  nach  tèid  thu  mach  le'r  feachd  ? 

12  0  thrioblaid  tabhair  còmhnadh  dhuinn, 

oir  's  dìomhain  furtachd  dhaoin'. 

13  Trìd  Dhè  ni  sinne  treubhantas : 

's  e  shaltras  naimhde  fodh'nn. 


12 


13 


14 


15 


16 


17 


*0 


SALM  GIX 

DHIA,  ta  t" aobhar  molaidh  dhomh. 
gu  balbh  a"d"  thosd  na  bi. 

2  Oir  beul  nan  daoi,  's  nam  feaUtach  tha 

gnàth-fhosgailt'  air  mo  thì  : 
Le  teangaidh  bhreugaich  labhair  iad 
a'm'  aghaidh-sa  a  ghnàth. 

3  Chuairtich  iad  mi  le  briathraibh  fuath' : 

cliuir  cath  orm  gun  chion-fàth. 

4  Air  son  mo  ghaoiltaid  nainihdeildhomli. 

is  mi  ri  umuigh  ghnàth. 

5  OIc  dhìol  iad  rium  an  èiric  maith, 

is  fuath  air  son  mo  ghràidh. 

6  Fear  droch-bheirt  cuir-sa  os  a  cheann  : 

biodh  Satan  aig  a  dheis. 

7  Urnuigh  gu  robh  'n  a  peacadh  dha, 

fagar  am  binn  e  rìs. 

8  Gearr  gn  robh  'aois  ;  is  glacadh  neach 

oifig  's  a  dhreuchd  gun  iochd. 

9  Gu'n  robh  a  bhean  'n  a  ban-treabhaicli, 

's  'n  an  dìlleachdain  a  shliochd. 

10  Air  seachran  biodh  a  shlioclid  a  ghnìu'  . 

ag  iarraidh  dèirc'  'n  am  feum  ; 
Is  as  an  àitibh  falamh  fàs 
ag  iarraiilh  bìdh  dhoibh  fein. 

11  Ga'n  glac.".r  fòs  le  Inchd  nam  fiach 

oracu  Jii  a  bhuin^jis  ila: 


'S  a  shaothair-san  mar  chobhartaicù, 

gu'm  buineadh  coigrich  leo. 
Xa  biodh  neach  ann  ni  tròcair  air  ; 

na  bitheadh  fòs  a  h-aon 
A  ghabhas  truas  d'a  shliochd,  a  bhios 

'u  an  dìlleachdain  gun  mhaoin. 

Sgrios  gu  robh  air  a  ghineil-san, 

g'an  sgathadh  as  gu  lèir ; 
Gu"n  cuirear  as  an  ainm  air  fad, 

"s  an  àl  a  thig  'n  an  dèigh. 
Aingidheachd  'aithriche  gu"n  robh 

air  chuimbn'  aig  Dia  a  ghnàth  : 
Is  ciont'  a  mhàtliar  mar  an  ceudn' 

na  cuirear  as  gu  bràtb. 

Gu  robh  iad  air  an  taisbeanadh 

am  fianuis  Dhè  do  shìor  ; 
A  chum  gu'n  sgatbadb  e  a  mach 

an  iomradh  as  an  tìr. 
Oir  dhearmaid  e  bhi  tròcaireach, 

is  sliàmich  e  am  bocbd, 
'S  an  t-ainnis,  cbum  gu  marbbadh  e 

neach  'g  an  ro'bb  cridbe  jroirt. 


ilar  thug  e  toil  do  mhallachadb, 

mallaicht'  biodh  e  gacb  là  : 
Is  mar  nach  b'àiU  leis  beannachadh, 
na  èireadh  beannacbd  dba. 
IS  Amhluidb  mar  rinneadh  leis  e  fèin 
a  cbuairteachadb  gacb  àm. 
Le  b-eascaint  is  le  maUachadh, 
ceai-t  mar  le  trusgan  teann, 

■3  ambluidb  gu  tigeadh  sud  gu  bear.hd 

mar  uisge  steacb  'n  a  chom, 
'S  mar  oladh  drìiidheadh  sud  gu  gcur 
1         'n  a  chnàmbaibh  fèin  gu  trom. 
1 19  Biodh  sud  mar  eudach  uime-san, 
'g  a  "fholach  air  gach  tràtli : 
Is  amhluidh  mar  an  crios  a  bbios 
'g  a  cbrioslachadh  a  ghnàth. 

•20  O'n  Tighearaa  gu'n  toirear  sud 
do  m'  naimhdibb  mar  an  duais, 
"S  do'n  dream  an  aghaidh  m'anam' 
gnàth-Iabhairt  uilc  gun  truas. 

21  Ach  air  mo  cbrann  bi  thusa,  Dhè, 

air  sgàth  d'aium'  uasail  fèin  ; 
Do  bhrìgh  gu  bheil  do  thròcair  maith, 
dean  saoi-adh  dhomh  a'm'  fbeum. 

22  Oir  tha  mi  aim-beartach  gu  beachd, 

is  tba  mi  ainnis  lom, 
A  ta  mo  cbridhe  air  a  lot 

an  taobh  a  stigh  de  nv  chom. 
2:3  Is  ambluidb  ta  mi  gabhaii  seach 

mar  sgàil  a'  claonadh  sìos  ; 
Air  m"fhuadach'  mar  an  locust  trtiaj-I: 

tbuig'  agus  uaith  a  rìs. 

c  ilo  ghlùine  ta  air  fàilneachadh, 
aig  meud  mo  thraisg  a  ghnàth  : 

Is  m  fheòil  aig  diobhail  siuU'  is  sult' 
air  seai-gadh  as  a  ta. 

A'm'  aobiiar  fochaid  tha  mi  fòiì 
do'n  aitim  ud  gu  lèir : 


SAILM  CX,  CXI,  CXII. 


Clii-ath  iad  an  cinn  gu  fanoideach, 
tràth  bhcall  iad  orm  gu  geur. 

26  Fòir  orm,  a  Thighcarna  mo  Dhia ; 

a'd'  thròcair  cuidicli  mi 

27  Gu'n  tuig  iad  gur  i  so  do  làmh, 

's  gur  tu  rinn  sud,  a  Dhè. 

28  'N  trath  bliitheas  iad  ri  mallachadh, 

beannaicli-sa  sinn  gu  pailt ; 
Biodli  orra  nàir',  air  èirigli  dhoibh  ; 
ach  d'òglaclisa  biodh  ait. 

29  Gu  robli  iad  air  an  cuairtcachadh 

m'uii'  cascairde  le  nàir' ; 
'S  mar  flialluinn  air  an  uachdar  biodh 
an  aniliiuadi)  fèin  le  tàir. 

30  Acli  niise,  glinàth,  àrd-niliolaidh  mi 

leliobliali  Dia  ie  ni'  blieul ; 
Is  fòs,  am  measg  a'  choinilithionail, 
cuiridli  mi  'cliliu  an  cèili. 

31  Oir  tlia  c  leis  an  duine  blioclid 

'n  a  slieasainli  air  a  dlieis, 
G'a  tlieasairginii  o'n  dream  le  'mb'àill 
'anamsan  fhàgail  ris. 

SALM  CX. 

1  rpHUBIIAIRT  lehobliah  rimoThriath, 
X   Bi  d'  sliuiillie  uir  nio  dlieis, 

D'  uil'  eascairde  gu'n  cuir  nn  dliuit 
'n  aii  stòl  fo  blioiin  do  cliois'. 

2  A  Sioii  cuiridli  Dia  a  niach 

slat-i>liuaiclieantais  do  iieirt. 
'S  am  builsgean  d'eascairde  gu  lèir 
bi  fcin  a'u'  uachdran  ceai  t. 

S'  Bithidli  do  phobull  taghta  fèin 

ro-tlioileacli  niar  is  còir, 
'S  an  là  siii  r.inis  ani  foillsich  thu 

do  cliuniliaclida  gu  mòr  : 
Am  niais'  's  au  sgèimh  na  naomhrchd 

0  bholg  na  maidiie  nioith,  [glajnu, 
Iilar  dlicalt  a  tliig  a  nuns  o  nèamh, 

tha  d'òigridli  iomarcach. 

4  Do  mliionnaich  Dia  Icliobliali  niòr, 

's  cha-n  iiithreacli  ieis  gu'n  d'rinn, 
Rèir  orduigli  niliaith  Jllielcliiscdeic, 
gur  Siigai  t  thu  gacli  liiin. 

5  An  Tiglicania  ta  air  do  dlicis, 

trom-bliuailcar  lcis  gu  garg 
Mòr  rìglircan  làidir  cundiachdach. 
's  an  là  a  lasas  'fhcai-g. 

€  Bheir  csan  brcth  me.isg  fhincachan, 
lìonaidh  gach  àit  gu  fìor 
Le  corpaibh  marbh' :  is  lotar  lcis 
na  h-uachdrain  thar  gach  tìr. 

3  Is  anns  an  t-slighe  òlaidh  e, 

rìcoch  as  na  srutliaibh  luath' ; 
la  air  an  aobliar  ud  fa-dhcòidh 
togaidli  e  'cheanu  le  buaidh. 

SALM  CXL 
H  TV  yTOLAIBHSE  Dia,  sior-mholams  o 
le  m'uilc  chridh'  gu  h-àrd  ; 
An  coimhthional  nam  firean  còir', 
"e  a  chuideachd  iniiòir  'b  gach  àit 
GO 


2  Tha  gnlomharan  an  Tighean.a 

iomarcach  niòr  gu  lèir ; 
Is  leis  an  dream  le'n  tlachdmhor  iaci, 
ramisaichear  iad  gu  geur. 

3  Tha  'obair-san  ro-urramacli, 

ro-ghlòrmhor  i  gun  cheisd ; 
Tha  fireantachd  lehobliali  fòs 
buan  mhaireannacli  ani  feasd. 

4  A  glmìomhara  ro-iongantach, 

air  cliuindine  chuir  gu  beachd: 
A  ta  lehobliah  gràsmlior  caoin, 
is  làn  do  thruacantachd. 

5  Thug  esan  biadh  is  lòn  do'n  dream 

d'  an  eagal  e  a  ghnàth, 
'S  a  choimhcheangal  a  rinn  e  leo 
cuimhnicliidli  e  gu  bràth. 

6  Ncart  'oibre  iongantucli  chuir  Dia 

an  cèiU  d'a  phobull  fèin  ; 
A  thabhairt  doibh  mar  sheiibh  gu  buan 
oighreachd  nan  sluagh  gu  lèir. 

7  Fìrinn  is  ceartas  gnìomh  a  làmh ; 

'uil'  àitheantan  tìia  fìor. 

8  Deanta  le  ceartas  fìrinneach  ; 

taid  seasmhach  buan  do  sliìor. 

9  Shaoradh  le  Dia  a  pliobull  fèiu; 

is  dli'orduich  e  am  feasd 
A  choimhcheangal :  tha  'ainm-san  naomh 
is  urrainach  gun  cheisd. 

10  Se  tùs  a'  gldiocais  eagal  Dè, 

tha  dcaiih  tliuigs'  aig  an  dream 
Le'n  coimhlioiiar  a  rcachdasau; 
mairidh  a  chliu  gach  àm. 


SALM  CXIL 


THUGAIBH  mol.adh  niòrdoDhia: 
's  beannaiclit'  an  ti  gu  bcachd 
D'  .an  eagal  Dia,  's  a  gliablias  toil 
gu  mòr  d'a  lagli  's  d'a  rcachd. 

2  Bidh  'shliochdsan  làidir  anus  an  tìr, 

's  ro-blicannaiclit'  sìol  naii  saoi. 

3  Bidh  maoin  is  saoiblircas  niòr  'n  athigh 

bidh  'cheartas  buau  a  chaoidh. 

4  Tràth  bhitheas  saoi  an  dorchadas, 

'n  sin  èiridli  solus  da : 
Tha  e  fìor-gliràsuihor  tròcaircach 
is  cothromacli  a  glniàtli. 

5  Is  truacant'  fcs,  dcadli-clioinghcall.ach, 

an  duine  maith  a  cliao.dh  ; 
Is  bheirear  leis  gu  seòita  giic 
a  ghnothuiche  gu  crìch : 

6  Gu  dearbli  cha  tig  aon  ni  am  fcasd 

le'n  gluaiscar  e  gu  niòr ; 
Ach  cuimhn'  is  iomratlli  niaith  achaoidli 
bidh  air  an  fldrcan  cliòir. 

7  Is  airsan  cha  bhi  f^dteachas, 

air  cluinntinn  dha  droch-sgèil ; 
Tha  'chridiie  socradi  muingnmucach 
an  Dia  leliobhah  trcun. 

8  Tha  'chridhe  air  a  shocrachadh, 

cha  bhi  air  gcilt  uo  lìamh, 


S.ULM  cxiir 

Gu  ruìg  an  uair  am  faicear  leis 

air  eascairdibli  a  mliiann. 
S  Sgaoil  e  a  chuid,  is  thug  do'n  bochd 

's  buan  'fhìreautachd  ain  feasd ; 
Bidh  'adharc  air  a  h-àrdachadh 

le  urram  mòr  gun  cheisd. 

JO  Cràdhar  an  daoi,  tràth  chi  e  so  ; 
casaidh  e  'fhiacla  geur', 
Seargaidh  e  as :  is  sgriosar  mianu 
nan  aingidh  ud  gu  lèir. 

SALM  CXIII. 

1  IITOLAIBHSB  Dia,  0  molaibh  e, 
1.tX  òglacha  dìleas  Dè ; 
Ard-mliolaibii  fòs  gu  h-urramach 

dead  ainm  lehobhali  tlirèin. 

2  Ainm  Dhè  biodh  beanuaichte  gu  mòr, 

o'n  àm  80  is  gu  bràth. 

3  0  èirigh  gu  ruig  luidhe  grèin', 

ainm  Dhè  ion-mholta  ta. 

4  'S  àrd  tliar  gach  tir  lehobhah  mòr, 

's  a  ghlòir  thar  nèamlia  fòs. 

5  Co  's  coinieas  i'is  an  Tighearna 

ar  Dia,  ta  chòmhnuidh  shuas  ì 

6  'S  esanan  neach  a  chromas  sìos, 

's  a  dh'ìslicheas  e  fèin, 
Dh'amharc  gacli  ni  's  an  talamh  ta, 
's  an  nèamhaibh  àrd'  nan  speur. 

7  Togaidli  e  'n  deòradh  truagh  o'n  dus; 

's  am  bochd  o'n  òtrach  bhreun  ; 

8  G'an  cur  'n  an  suidli'  le  priounsaibh  àrd' ; 

le  prionnsaibh  'phobuili  fèiu. 

5  Bheir  e  do'n  mlinaoi  a  ta  gun  sliochd 

tigh  còmhnuidh  teaglihiich  mhòir' ; 
Gu  bhi  'n  a  niàthair  aoibhueach  mhac. 
Molaibhse  Dia  ua  glòir'. 

SALM  CXIV. 

1  A       teachd  do  Isra  I  as  an  Eiph't, 
J\.  's  do  lacob  mach  o'u  dream 
'G  an  robh  an  caimit  ro-cliruaidli  is  dhorch 

aig  coinihichcas  an  tcaiig'. 

2  Bha  ludah  diia  mar  chòinlmuidh  naomli, 

bu  rìdghachd  Isra'l  leis. 

3  Air  faicinn  sud,  glirad-thcich  an  cuan; 

srutb  lordain  pliiil  air  ais. 

4  Mar  reithe  bras  lcum  beannta  suas; 

leum  cnocau  boag'  niar  uain : 

6  lordan,  c'  arson  a  phill  air  d'ais? 

c'  arsou  a  theich  thu,  cliuainl 
t)  C'arson  a  leum  sibh,  shlèiblite  àrd', 
mar  reitlie  meargaut  bràs  ì 
C'arson,  mar  uain  uan  caonich  fòs, 
a  leum  sibh,  chnoca  gUis'  ] 

7  0  thalaimh,  criothnaich  fòs  le  geilt, 

roimh  ghnùis  lehobhah  mliòir  ; 
0  criothnaich  fòs  lc  geilt  roiuih  ghnùis, 

Dhè  lacoib  mar  is  còir  ! 
Oir  thionndaidh  e  an  ailbhinn  theann 

gu  loch  do  uisge  tàiiiih, 
'S  a'  charraig  chruaidh  gu  tobar  uisg', 

le  cumhachdaibh  a  làimh'. 
(»1 


CXIV,  CXV,  CXVI. 

SALM  CXV. 

1  y\HUINNE  cha-n  ann,  a  Thriafii,  cha-u 
J.  /  ach  do  d'ainm  uasal  fèin  [ann, 
Tabhair  an  cliu  's  a'  ghlòir,  air  sgàth 

do  ghràis  is  d'fliìrinn  rèidh. 

2  C'  .arson  a  thcireadh  fineacha, 
c'àit  bheil  au  Dia  a  nis? 

;>  Ar  Dia  a  ta  air  nèanih,  is  rinn 
gach  gnìomh  bu  toileach  leis. 

4  An  ìodhoil  's  airgiod  iad  is  òr, 
gnìomh  làmlia  dhaoine  fèin. 

5  Tha  bèil  ac'  lcis  nach  labhair  iad ; 
is  sìiilean,  leis  nach  lèir. 

6  Tha  cluasan  ac',  's  cha  cliluinn  iad  leo; 
is  sròin',  gun  fliàilc  annt'. 

7  An  làmh  gvm  chlì,  an  cos  gun  cheum ; 
an  scornan  gun  smid  chainnt'. 

8  ladsan  a  dhealbh  's  a  ghèilleas  doibh, 
's  ro-chosmhuil  iad  riu  fèin. 

9  0  Isra'I,  deansa  bun  à  Dia ; 
'se  'n  sgiatli,  's  an  còinlinadh  treun. 

10.  Thigh  Aaroin,  0  dean  bun  à  Dia; 
'se  'n  còmhnadh,  isi  an  sgiath. 

11  Luclid-eagail  Dè,  làn-earbaibh  as: 
an  sgiath  's  au  neart  'se  Dia. 

12  leliobhah  Dia  bha  cuimhneach  oirnn; 
beannaichidh  e  sinn  fèin  ; 

Beannaicliear  leis  tigh  Israeil, 
's  tigli  Aaroin  mar  an  ceudn'. 

13  ìsa,  big  's  na  mòir  d'an  cagal  Dia, 
beaiiuaicliidh  e  gu  caoin. 

14  Cuiridli  e  sibli  an  lìonuilioircachd, 
sibh  fèin  's  'ur  sliochd  faraon. 

15  Is  bcannaicht'  sibh  o'n  Tighearna, 
rinn  nèanih  is  làr  gu  lèir. 

16  An  talaiiili  thug  do  chloinn  nan  daoin'; 
's  lcis  fèiii  àrd  nèamli  nan  speur. 

17  Na  mairbli,  no'n  dream  thèid  tosdach 
do'n  uaigh,  clia  nihol  iad  Dia.  [slos 

18  Ach  molnr  leiun  e  nis,  's  gu  bràtli. 
Molaibii  gu  h-Li  d  an  Triath. 

SALM  CXVI. 

1  TS  toigh  leam  Dia,  air  son  gii'n  d'èisd 
X  ri  m'  ghuth,  's  ri  m'urnuigh  fòs. 

2  A  cliioiin  gu'n  d'aom  e  riuin  a  chluais 
sior-èiglieam  ris  ri  m'  blieò. 

3  Cliaidli  umam  dòruinn  genr  a'  bliàis, 
ghlac  piaiitan  ifriun  mi : 

Theann-glilacadli  mi  le  trioblaid  thruaigh, 
is  ànilighar  cruaidh  do  in'  chlaoidh. 

4  Air  ainm  leliobhah  ghair  mi  'n  sin ; 
(mar  so  a'  labliairt  ris,) 

0  Dhia  nio  Tliigliearu,  guidheam  ort, 
saor  m'  auam  boclid  a  iiis. 

5  A  ta  lehobhah  gràsnihor,  ccart; 
's  is  tròcaireach  ar  Dia. 

6  'S  e  ghlcidheas  daoine  siinplidli  ciùin': 
lag  bha  mi,  's  dh'fhòir  aii  Triath. 

7  0  m'anam,  feuch  gu'ni  pill  tliu  iiis, 
gu  d'  shuaimimc^^     gu  d'  uiauib  ; 


SAILM  CXVII,  CXVIII 

Oir  dheònuich  Dia  gu  saoibhir  dhuit 

niòr  thoirbhc;irt;is  a  làimh'. 
0  ghàbhadh  is  o  chunnart  l»àis 

sliaor  tliusa  ni'anam  bochd ; 
Mo  chosan  shaor  o  shleanihnachadh, 

's  mo  shùil  o  dheuraibli  goirt'. 

S  Au  sealladh  Dhè,  an  tìr  nam  beò, 
gu  dìreacli  gluaisear  leani. 

10  Do  bhrìgh  gu  'n  chreid  mi,  labhair  mi ; 

's  nii  air  mo  chlaoidh  gu  trom. 

11  A'm'  dheifir  thubliairt  mi  mar  so ; 

'S  breugacli  gacli  duin'  air  bith. 

12  Ciod  dli'  ìocas  mi  do  Dliia,  air  son 

na  rinn  e  dhomh  do  mlikith  ì 

13  Cupan  na  slàinte  glacar  leam, 

air  ainm  Diiè  gaiream  fèin. 

14  locam  mo  bhòid  do  Dhia,  a  nis 

an  làth'r  a  shluaigli  gu  lèir. 

15  Aig  Dia  's  ro-piirìseil  bàs  a  naomh. 


8  'S  fearr  na  bhi  'g  earbs'  à  duine  beò, 
ar  dòchas  chur  an  Dia. 

9  'S  fearr  na  bhi  'g  earbs'  à  prionnsaibh  niùr', 
ar  dòchas  chur  's  an  Triath. 

10  Do  chuairtich  umam  air  gach  làimh 
na  dìithchanna  gu  lèir  : 

Ach  sgatham  agus  sgriosam  iad, 
an  aium  lehobhah  tbrèin. 

11  Do  chuairtich  iad  mi  air  gach  taobh, 
chuairtich  iad  mise  fòs  ; 

Ach  sgatham  agus  sgriosam  iad 
an  ainm  lehobhah  mliòir. 

12 


16 


17 


Dliè,  d'òglauh  's  nii  gu  beachd  ; 
'S  mi  d'òglach,  mac  do  bhaiioglaich  ; 
rao  chuiblireach  ssaoileadh  leat. 


Bheir  mise  ìobairt-molaidh  dhuit ; 
air  ainm  Dliè  gaiream  fèin. 

18  locam  mo  bhòid  do  Dhia,  a  nis 

an  làth'r  a  shluaigh  gu  lèir. 

19  An  cìiivtibh  àluinn  àrois  Hè, 

a'd'  bhuilsgean  fèin  gu  fior, 
0  chaithir  àrd  lcrusaleim. 
Molaibh  au  Triath  gu  sior. 

SALM  CXVIL 

THUGAIBH  moladh  mòr  doDhia, 
gach  fiiie  t'aiin  fa  leth  ; 
Seadh  niolaibh  Dia  gu  foiiumhor  àrd, 

guch  uiie  shkiagli  air  bith. 
Oir  's  mòr  a  cliaomihneas  tròcaireach, 

a  dheònuich  e  dhuinn  fèin  ; 
Tha  firinn  Dè  sior-mliaireannach. 
Molaibh  lehobhah  treun. 

SALM  CXVIII. 

MOLAIBH  Dia,  oir  tha  e  maith, 
sìor  nihairidh  tròcair  Dhè: 
Abradh  clann  Israeil  a  nis, 
gur  buan  a  ghràs  gach  rè. 
Tigh  Aaroin  abradh  iad  a  nis, 

sìor-mliairidli  tròcair  Dliè. 
Abradh  an  di  cam  d'an  eagal  Dia, 
gur  buan  a  ghràs  gach  rè. 

A'm'  èigin  ghair  mi  air  an  Triath: 

fhreagair  e  mi  gu  deas, 
An  ionad  fai-suinn  agus  rèidh 

shocruich  e  mi  le  treis. 
Tha  Dia  lehobhah  air  mo  chrann, 

cha-n  eagal  leam  a  cbaoidh, 
Aon  ni  a  dh'fheudas  clann  nan  daoin' 

a  dheauamh  orin  ga  ni'  chlaoidh. 

Measg  luchd  mo  chuideachaidh  tha  Dia 

a'  seasamh  leain  gu  beachd : 
Air  Inchd  nio  mhi-ruin,  uiine  sin, 

chi  mi  mo  mhiann  a'  teachd. 
(;'2 


o 


Mar  bheachaibh  chuairtich  iad,  acli 
iad  as  mar  theine  dris  ;  [chaidh 
Oir  ann  an  aiiim  lehobhah  thrèin 
ni  mi  gu  lèir  an  sgrios. 

13  Ga  m'  leagadh,theann  thuormgudlììth; 
ach  chuidich  leamsa  Dia. 

14  'Se  Dia  mo  cheòl,  's  mo  shlàinte  fòs, 

is  e  mo  threòir  an  Triath. 

15  Guth  gairdeachais  is  slàinte  ta 

am  pàilliunaibh  nan  saoi  : 
Deas  lamh  lehobhah  uile  thrèin 
fhuaradh  gu  treubhach  i. 

16  Ta  gairdean  deas  an  Tighearna 

air  'àrdachadh  gu  mòr  ; 
Is  rinneadh  bearta  treubhantais 
le  deas  làimh  Dhè  na  glòir'. 

17  Cha-n  fliaigh  mi  bàs,  ach  maii'eam  bcò, 

is  innseam  oibre  Dhè. 

18  Throm-smachdaich  Dia  mi,  ach  gu  bàs 

cha  d'tluig  e  tliairis  mi. 

19  0  fosglaibh  dhomh  gu  farsuinn  rèidh 

geatan  an  ionracais : 
Is  rachani  orrasan  a  steach  : 
lehobhah  molaidh  mis'. 

20  So  dorus  Dè,  air  'n  tèid  a  steach 

na  daoine  còire  naomh'. 

21  Sior-mholam  thu,  oir  chual'  thu  mi  ; 

is  tu  mo  shiàiute  chaomh. 

22  A'  chlach  a  dhiiilt  na  clachairean, 

clach-chinn  na  h-oisinn  i. 

23  'S  e  Dia  rinn  sud,  's  ro-iongantach 

'n  ar  sìiilibh-ne  an  gnìomh. 

24  So  fèin  an  là  a  dh'orduich  Dia, 

's  am  bi  sinn  suilbhir  ait. 

25  Fòir,  guidheam,  guidheam  ort,  a  Dhè  ; 

nis  soirbhich  leinn  gu  pailt. 
2G  Beannaiclit'  gu  robh  an  neach  a  thig 
an  ainiu  lehobliah  thrèin  : 
Thug  sinne  beannaclid  oirbhse  mach, 
à  tigh  lehobhah  fèin. 

27  'S  e  Dia  lehobhah  dhealraich  oimn 

ceangiaibh  le  cordaibh  cruaidh, 
Ei  adharcaibh  na  h-altaii*'  naoimh', 
an  ìobairt  bheir  sibh  uaibh. 

28  'S  tusa  mo  Dhia,  is  molam  thu  : 

àrdaioheam  thu,  mo  Dliia. 

29  0  molaibh  Dia,  oir  tha  e  maith 

sior-mliairidli  gràs  au  Triatli 


SALM  CXIX. 


SALM  CXIX. 


ALEPH. 


1  'Q  BEANNAICHT'andreanithafoirfe 

O  's  an  t-slighe  cihìrich  clieirt ;  [glan 
An  dream  a  ghluaiseas  ann  au  lagh 
àrd-Thighcarna  nam  feart. 

2  'S  beannaicht'  an  aitim  ud  faraou 

le  'n  coimhdear  teisteas  Dè, 
'S  a  dli'iarras  e  gu  dìch;ollach, 
le  'u  uile  chriiihe  fèin. 

3  'Na  shlighibhsan  sior-ghluaisear  leo, 

's  cha  dean  iad  aingidheachd. 

4  Dh'àithn  tliu  dliuinu  gu  coimheadamaid 

gu  dìchioilach  do  reachd. 

5  0  stiìiir  mo  cheum,  'sgu  coimlidear  leam 

do  reachda  dìreach  fèiu  ! 

6  Cha  ghabii  mi  nàir',  tràth  bheir  mi  spèis 

do  d'àitheantaibh  gu  lèir. 

7  Le  cridhe  treibhdhireach  gun  ghò 

mòr-mholam  tliu  gu  bìnn, 
Tràth  dh  fiiòghlumas  mi  breitheanais 
do  chcartais  naomha  ghrinu. 

8  'S  e  so  mo  rùn  gu  coimhdear  leam 

do  reachda  naomh  a  glinàth: 
O  Thigheai  ua,  na  trèig-sa  mi 
gu  lijuileach  no  gu  bràth. 

3.  BETH. 

!>  Ciod  leis  an  glan  an  t-òganach 
a  shìiglie  fèin  gu  ceart  ? 
Trìd  faicill  nUiaith  is  furachrais, 
rèir  d'fhocaii  is  do  reachd. 

10  Le  m'uiìe  cliridhe  fèin,  a  Dhè, 

dh'  iarradh  leam  tliu  gu  caomh ; 
Na  Jeig  dhomh  dnl  air  seacharau 
0  u'aitheantaibh  i-o-naomh. 

11  Air  eagal  peacaidh,  dh'fholuich  mi 

a'm'  chridhe  d'fliocal  ceart. 

12  0  teagaisg  diionih  do  reachda  naonili' 

's  beaunaiclit'  thu,  Dhia  uam  feart. 

13  Le  m'  bliilibh,  breitheanais  do  bhèii 

nochd  mi  air  fad  's  air  leud. 

14  Slighe  do  tlieistcis  b'aoibhnich'  leam, 

na  saoibhrcas  mòr  d'a  mheud. 

15  Socraichidh  mi  mo  smuaineachadh 

air  àit  ieantaibh  do  reachd  ; 
Aii-  ceumanuaibli  do  sliliglie  fèin 
sior-dhearcaidh  mi  le  beachd. 

16  Gabhaidli  mi  tlaehd  is  ciata  mhaith 

do  d'  statuisibh  gu  lèir: 
Air  dearmad  fòs  cha  lcig  mi  chaoidh 
deadh  fhocal  glan  do  bhèil. 

»•  GIMEL. 

17  Rlumsa  ta  m'òglach  dhuit,  a  Dhè, 

dean  toirbhe.irtas  gach  àm  ; 
A  clium  gu  bitliinn  beò,  is  fòs 
gu'n  coimhdear  d'fhocal  leam. 

18  Fosgail  mo  shìiileau,  's  chi  u.i  'n  sin 

mòr-iougautais  do  reachd. 

19  'S  coigrcach  air  thalauih  ini ;  na  ceil 

ornj  d'àitheanta  ro-cheart. 
63 


20  Tha  m'anam  briste  brùite  stigb 
:         is  muladach  a  ghuàth  ; 

'      Aig  meud  mo  thograidli  is  mo  mhiaiiia 
do  d'bhreitheanais  gach  tràth. 

21  Luchd-uabhair  mhallaiclit'  smachdaich 

a  chlaon  o  d'iarrtus  ceart.  [thu, 

22  Cuir  spìd  is  masladh  fada  uam, 

oir  choimh  leadh  leam  do  reachd. 

23  A'ni'  aghaidh  labhair  prionnsan  mòr', 

air  suidhe  dhoibli  le  chèil': 
Ach  air  do  statuisibh  ro-naomh 
do  smuainich  d'òglach  fèin. 

24  A  ta  mi  'gabhail  tlaclid  gu  mòr 

do  d'theisteis  naoniha  fèin  ; 
Is  mar  an  ceudna  tha  iad  dhomh 
'u  au  comhairlich  a'm'  fheum, 

1.  BALETn. 

25  Tha  m'anam 'leautuinn  ris  an  ùir: 

rèir  d'fhocail  bcothaich  mi. 

26  Nochd  mi  mo  shligli',  is  dh'èisd  tliu  rium: 

seòl  dhoudi  do  lagh,  a  Dhè. 

27  Air  slighe  fliior-ghloiu  d'aitlieanta 

thoir  dhomhsa  tuigse  glieur  ; 
Mar  sin  air  d'oibribh  ioiigautach 
labhram,  'g  an  cur  an  cèid. 

28  Tha  m'auam  leaghadh  as  le  bròn : 

rèir  d'fljocail  deònuich  ncart. 

29  Cur  slighe  bhreugacli  fada  uaui  ; 

a'd'  gliràs  tlio.r  dliomli  do  reachd. 

30  Slighe  na  firinn  foirfe  gloin, 

is  i  bu  roghaiuu  lcaui  : 
Is  chuir  mi  do  clieart  bhreitheanais 
fa  m'  chomhair  fèiu  gach  àm. 

31  Lean  mi  gu  dlùth  's  gu  fiiiciUeach 

ri  d'  theisteis  uaouilia  fèin  : 
Na  cnir  gu  h-amhluadh  nàire  mi, 
0  Tliighearua  ro  tlirèiu. 
S2  An  slighe  fhior-gliloiu  d'aitheanta 
sior-ruithidh  mi  le  tlachd  ; 
Tràth  nitliear  leat  mo  chridhe  teann 
a  chur  am  farsuiuueaclid. 


h. 


HE. 


33  Sliglie  do  statuin  teagaisg  dhomh, 

U  Dhia  leliobhah  thrèiu. 
Is  coimhdeam  i  gu  dìcliiollach, 
gu  crìch  uio  shaoghail  fciu. 

34  Tuigs'  agus  eòlas  tabliair  dliomh, 

is  coindulidh  nu  do  reachd; 
Is  fòs  le  m'uile  chridhe  foiu 
coiuihdear  Icam  e  gu  beaclul. 

35  An  ccum  do  lagh'  thoir  orm  bhi  triall 

oir  leam  's  ro-thlachdndior  e. 

36  Gu  d'  theisteis  uaoinh',  's  cha-n  ann  gu 

mo  cliridlie  lìib,  a  Dhè.  [sànut 

37  Mo  sliiiile  pill  uiu'u  auiliairc  mi 

air  dìouiliauas  gun  stà: 
Ach  auu  do  shlighibh  uaomha  fèin 
ath-bheutha;ch  mi  a  gliuuth. 
oS  0  daiugnich  d'fhocal  firiuueach 
do  d'ògiach  fèiu  gu  mòr ; 


SALM  CXIX. 

Do'n  neach  i\mg  suas  e  fein  air  fad       \  Le  gealladh  cinnteach  thubhairt  mi, 
do  d'eagal  mar  is  còir.  gu  coimhdinn  d'flincal  fèin. 

S9  Pill  uani  an  nàir  a's  eagal  leam  ;  5S  Le  m'uile  chridhe  dh'iarr  mi  ort 

oir  's  niaith  do  bhreth,  a  Dhè.  do  ghnùis  's  do  gin-àsa  saor : 

■iO  Feuch,  's  miannach  leamsa  d'àitheauta:  A  rèir  do  bhriathair  fhirinnich 
a'd'  cheartas  beothaich  mi.  dean  tròcair  orm  gu  caoin.  ' 


1.  VAU. 

41  ThigeaJh  do  thròcair  mar  an  ceudn' 
a  m'ionnsuidli  fèin,  a  Dhè; 
Do   chonihfhurtachd,  's    do  shlàinte 
a  rèir  do  gheallaidli  fèin.  [chaomli, 
■i2  Mar  sin  do'n  neach  bheir  masladh  dhomh, 
bidli  agam  freagradh  deas  : 
Oir  ann  ad  fhocal  firinneach 

nio  dhòclias  cuiridli  niis'.  * 

43  Focal  na  firinn  na  buin  leat 

gu  h-ionilan  as  mo  bheul ; 
Oir  ann  ad  bhreitheanais  ro-chcart 

a  ta  mo  dhòchas  fèin. 
14  Mar  sin  gu  suthain  is  gu  sior, 

gnàth-choimhdidh  mi  do  reachd  ■ 
t5  Air  son  gu'n  iarram  d'àitlieanta, 

gluaiseam  am  farsuinneaclid. 

46  Ri  rìghribh  labhrara  air  do  theist, 

gun  amhluadh  orm  no  sgàth. 

47  Is  gabham  tlachd  do  d'àitheantaibh, 

's  ann  doibh  a  thug  mi  gràdh. 

48  Ri  d'àitheantaibh  d'an  d'  thug  mi  toil, 

togam  mo  làmha  fèin  : 
Is  ann  ad  statuisibh  ro-naomh 
bitheam  ri  cnuasachd  ghèir. 


49  Cuimlmich  am  focal  ud,  a  Dhè, 

do  d'òglach  fèin  a  nis, 
Thug  thu  mar  bharrant  dòchais  dhomh, 
's  thug  orm  gu'n  d'earb  mi  ris. 

50  'S  e  so  mo  chomhfhurtachd  ro-mhòr 

a'm'  theinn  's  a'm'  ànihghar  geur : 
Oir  rinn  do  bhriathar  firinneach 
m'atli-blieothachadh  gu  treun 

51  Bha  mi  mar  aobhar  fanoid  mhòir 

aig  daoinibh  àrdanach  ; 
Gidliea.dh  cha  d'  aom  mi  o  do  lagh, 
lc  claonadh  seachranach. 

52  Do  bhreitheanais  a  ta  o  chian, 

chuimhnich  mi,  Dhia,  gu  lèir : 
Is  glilac  mi  tliugam  fèin  an  sin 
deadh  chomhfhurtachd  a'm'  fhèum. 

53  Air  son  gu'n  d'  thrèig  an  daoi  do  lagli, 

ghlac  uamhunii  mi  gu  mòr. 
»4  An  tigh  mo  chuairt  is  m'eil-thire, 
do  statuin  b'iad  mo  cheòl. 

55  Chuimhnich  mi  d'ainm  's  an  oidhch',  a 

ischoimhdeadh  leam  doreachd.  [I)i;i3, 

56  B'e  so  mo  chuid,  oir  choimhid  mi 

d'iarrtuis,  a  Dhe,  gu  beachd. 

n,  CHETH. 

57  Mo  chuibhrionn  is  mo  chrannchur  thu, 

0  Thighearn  is  »  T)h6 ; 

64 


59  Do  chnuasaich  mi  mo  shlighe  fèin, 

's  ri  d'  theisteas  phill  mo  chos. 

60  Rinn  deifir  choimliead  d  àitheauta 

's  nior  ghabh  mi  tàmh  iio  fois. 

61  Chreach  buidlieann  aingidh  mi;gidheadfa 

nior  dhearmaid  mi  do  reachd. 

62  Eiream  mu  mhoadhon  oidliche,  chum 

gu  molaui  do  bhreth  cheart. 

63  'S  fear  comuinn  nii  is  companach 

do  n'  dream  d'an  eagal  thu ; 
'S  do  'n  aitim  ud  a  choimhdeas  fòs 
d'fhìor-àitheantan  gu  diùth. 

64  A  Thighearna,  tlia'n  talamh  làn 

do  d'  ghràs  's  do  d'  thròeair  chaoimh : 
Tuigs'  agus  eòlas  tabhair  dhomh 
a'd'  statuisibh  ro-uaomh. 

B.  TETH. 

G.5  Do  d'òglach  rinn  thu  maith,  a  Dhè, 
a  rèir  do  bhriathair  cheirt. 

66  Deadh  tliuigs'  is  eòlas  teagaisg  dhomh 

oir  chreid  mi  fèin  do  reachd. 

67  Mun  robh  mi  'n  teinn,  air  seachraii 

ach  d'fhocal  ghlèidh  mi  nis.  [chaidli 

68  'S  maith  tlius',  is  nithear  niaitheas  leat. 

a'd'  statuin  teagaisg  mis'. 

69  A'm'  aghaidh  luchd  an  àrdain  bhuirb 

dhealbh  breuga  baoth  le  chèii' : 
Ach  gleidhidh  mise  d'àitheanta 
le  m'  chridhe  fèin  gu  lèir. 

70  Tha  'n  cridhe-san  co  reamhar  fòs, 
I         ri  saiU  aig  meud  an  sògh : 

i      Ach  gabhaidh  mise  tlachd  dhomli  fèin 
I         a'd'  laghsa,  Dhè,  gach  lò. 

i  71  'S  maith  dhomhs'  a  nis  gu  robh  mi  fèia 
I         an  teinn  's  an  àmhghar  geur, 
i      A  chum  gu  fògiilumainn  le  beachd 
do  statuin  cheart  gu  lèir. 

72  'S  fearr  dhomh  gu  mòr  an  lagh  a  ta 

a'  teachd  o  d'  bheul  a  mach, 
Na  mìlte  mòr  do'n  airgiod  ghlan, 
's  do'n  òr  a's  deirge  drcach. 

1,  roD. 

73  Do  rinn,  's  do  dhealbh  do  làmhan  mi ; 

dean  tuigseach  mi  d'a  rèir. 
A  chum  gu  faighinn  eòlas  maith 
Air  d'àitheantaibh  gu  lèir. 

74  Tràth  chi  luchd  d'eagail  mi,  bi'd  ait: 

oir  dh'  earb  mi  as  do  tlieist. 

75  Diiia,  's  ccart  do  bhreitheauais,  's  le  còii 

leòu  thusa  mi  gun  cheisd. 

76  Dhè,  guidheam,  ort,  do  thròcair  chaoin 

bhi  dhomh  mar  chomhfhurtachd : 
A  rèir  an  fhocail  labliair  thu 
ri  d'òglach  fèin  gu  beachd. 


SALM 


GXIX. 


77  0  tliigeadh  tliugam  fèin  a  nis 

do  thròcar  chaonih,  a  Dhè, 
Ga  m  chuniail  beò  :  oir  's  e  do  lagh 
nio  thlachd  's  mo  mhiaun  gach  rè. 

78  Biodh  nàir'  air  luchd  an  àrdain  mhòir, 

bhuiu  riumsa,  gun  cliiou-fath, 
Gu  fealltach  fiar  ;  ach  sniuainicheam 
air  d  aitheantaibh  a  ghnàth. 

79  Pilleadh  hichd  d'eagail  rium,'san  dream 

ta  eòlach  air  do  theist. 
SO  Gu  robh  mo  chridhe  ceart  a'd'  rearhd, 
nach  uàraichear  mi  'm  feasd. 

2.  CAPH. 

81  Tha  m'anam  air  a  chlaoidli  gu  mòr, 

feitheamh  do  shlàinte,  Dhè  : 
Ach  tha  mo  dhòchas  buuaiteach 
a'  d'  fhocal  tairis  fèin. 

82  A'  feitheamh  d'  f  hocail  chaith  mo  shìiil : 

furtachd,  0  c'uin  a  ni  ? 

83  Oir  taim  mar  shearraig  anns  an  toit ; 

's  do  reachd  nior  dhjarmaid  mi. 

84  Cia  lìon  iad  làithean  d'òglaich  fèin  ì 

is  fòs,  a  Dliè,  cia  uair 
Chuireas  tu  breitheanas  an  gnìomh 
o>Ta  ta  ornis'  an  tòir? 

85  An  dream  ta  làn  do  'n  àrdan  bliorb, 

cliladhaich  iad  dhomh  gu  beachd 
Sluichd  dhomhain,  chum  mo  ghlacadli 
nach  robh  a  rèir  do  reachd.  [leo, 

86  An  tòir  gu  fealltach  tlia  iad  orm  ; 

Dhè,  cuidich  leam  gu  grad  ; 
Oir  tairis  agus  firinneach 
tha  d'àitheantan  air  fad. 

87  Air  talamli  chaidh  acli  beag  mo  chlaoidh; 

nior  tlirèig  mi  d'iarrtus  naomh. 

88  'S  gu'n  coimhdinn  teisteas  fior  do  bhèil, 

ath-bheothaich  mi  gu  caomb 

V.  LAMED. 

89  Tha  d'fiiocail  bunaiteach  gu  bràth, 

's  na  nèamhaibh  àrd',  a  Dhè  : 

90  Tha  d'fliìrinn  is  do  thairisneachd 

buan-mhaireannacli  gach  rè  : 
Do  dhaingnicheadh  an  talamh  leat, 
's  na  slieasamh  tha  d'a  rèir. 
;  91  Taid  buan  an  diugh  rèir  d'orduigh  fèin  ; 
do  mhuinntir  iad  gu  lèir. 

ì  92  Mur  bhitii  gu  'n  ghabh  mi  ciata  mhòr 
do  d'fhocal  firinneach, 
Ghrad-fhàiluichinn  is  gheibhinn  bàs 
a'm'  àmhghar  iomarcach. 
1 93  D'iarrtuis  cha  dìchuimhnich  mi  chaoidh ; 

oir  bheothaich  thu  mi  leo. 
'94  'S  leat  mi,  fòir  orm  ;  oir  dh'iarr  mi  fèin 

d'àitheanta-sa  gàch  lò. 
\  95  Bha  luchd  an  uilc  gu  furachar 

ga  ra'  fheitheamh  chum  mo  sgrios ; 
Ach  air  do  theisteas  firinneach 
le  m'  smuaintibh  dearcaidh  mis'. 
88  Chuiinaic  mi  crioch  gach  ni  a  ta 
aa'  bheatha  so  d'  a  mheud : 


Ach  d'àitline  tlia  gun  tomhaa  fOi 
aig  farsuinneachd  is  leud. 

S.  MEM. 

97  Cia  ionmhuinn  leani  do  laghsa,  Dhè ! 

mo  smuaineach'  e  gach  là. 

98  Thar  m'eascar  thug  thu  gliocas  dhomlj 

le  d'  reachd,  ta  leam  a  ghnàth. 

99  Is  tuigsich'  mi  n'aii  aitim  ud 

thug  teagasg  dhomh  gu  lèir  ; 
BiirìgTi  gur  ann  air  do  theisteas  naomb 
taim  smuaineachadh  gu  geur. 

100  Taim  tuigseach  eagnuidh  fòs  os  ceanu 

gach  seanair  anns  an  tìr: 
Air  son  guu  choimhdeadh  leam  gu 
iarrtuis  do  reachd  gu  fior.  [beachd 

101  Phill  mi  mo  clios  o  ròd  gach  uilc, 

gu'n  coimhdinn  d'fhocal  ceart. 

102  Nior  chlaon  mi  fòs  o  d'  bhreitheanais  ; 

oir  tlieagaisgeadh  mi  leat. 

103  Le  m'  bhlas  cia  milis,  0  mo  Dhia, 

do  bhriathra  ceart  gu  lèir  ! 
do  m'  chàirean  's  mìlse  iad  gTi  mòr 
na  mil  air  feadli  mo  bhèih 

104  Tre  d'àitheanta  taim  faghail  fòs 

tuigs'  agus  eòlais  mhaith  ; 
Is  uime  sin  's  ro-fhuathacli  leam 
gach  slighe  cham  air  bith. 

ì.  NUN. 

105  Is  lòchran  d'fhocal  fèin  do  m'  chois, 

solus  do  m'  cheum  gu  beachd. 

106  Do  mhionnaich  mi,  's  ni  mi  d'a  rèir  % 

gu'n  coimhdinn  fèin  do  reachd. 

107  Tha  mis'  au  trioblaid  iomarcaich, 

0  Thighearna  nam  feart : 
A  rèir  an  fhocaii  labhair  thu, 
ath-bheothaich  mi  le  d'  neart. 

108  Gabh  uam  gu  taitneach,  guidheam  crt, 

ofrail  mo  bhèil  a  nis, 
A  bheir  mi  dhuit  gu  toileach  saor; 
stiiiir  mi  a'd'  bhreitheaiiais. 

109  Tha  m'anam  bochd  a'm'  làimh  a  glinàth: 

ach  chuimhnich  mi  do  reaclid. 

1 10  Leag  droch  dliaoin'  romliam  lion  ;  gidh- 

nior  chlaon  o  d'iarrtus  ceart.  [eadh 

111  Do  theisteis  fhior  ghabh  mise  fèin 

niar  m'  oighreaclid  bhuan  am  feasd ; 
Oir  's  iad  a  bheir  do  m'chridhe  leòintf 
mòr-shubhachas  gun  cheisd. 

1 12  Dh'aom  nii  mo  chridhe  fòs  a  chum 

gu  deanar  leani  a  ghnàth, 
Do  statuin  cheart  a  chur  an  gnìomh, 
o  so  a  mach  gu  bràth. 

B.  SAMECn. 

113  Is  fuath  leam  snmainte  dìomhanach  ; 

do  d'  reachd  acl)  thug  mi  gi-àdh. 

114  'S  tu  m'  ionad-foluich,  's  tu  mo  sgiath : 

à  d'fliocal  m'  earbsa  ta. 

115  O  sibhs'  a  chlcachd  bhi  deanainh  uilc, 

ìmichibh  uam  a  nis  ; 


SALM  CXIX. 


Oir  àitheanta  mo  Thighoarna 
le  cùrain  coimhdidli  niis'. 

J 16  Rèir  d'fhocail  dean  mo  chumaìl  suas, 
a  chum  gu  mairinn  beò  ; 
'S  na  leig  fo  nàire  mi,  fa  chùis 
mo  dliòcliais  fein  gach  lò. 

117  Nearfcaich  mi,  's  tearnaidh  mise  slàn  ; 

sior-dliearcam  air  do  reachd. 

118  Shaltair  tiiu  air  na  chhion  o  d'  lagh  ; 

oir  's  breug  ani  feali  gu  beachd. 

119  Mar  shal  drocli-nihiotail  tilgear  uait 

gach  daoi  air  thalamh  ta : 
Is  uime  sin  's  ro-cliaomh  leam  fèin 
teisteis  do  bhèil  a  glinàth. 

120  Do  cliriothnaich  m'flieòil  fa'n  eagal  ud 

a  gliabii  mi  romhad  fèin  ; 
Is  iìoiiadh  mi  le  uamhunn  fòs, 
fa  d'  blireitheanais  gu  lèir. 

5.  AIN. 

121  Rinn  mi  breth  chothromach  ;  na  fàg 

fo  ioulid  liichii  m'  fliòinieirt  mi. 

122  Air  d'òglacli  'n  urras  bi  chum  niaith  ; 

iia  leig  lujhd-buirb  do  m'  clilaoidh. 

123  Mo  shùilean  tlia  air  fàilneachadh 

feitheain!i  do  slilàiiite,  Dhè  ; 
'S  a'  feitlu'amh  gus  aii  coimhlionar 
deadli  bliriatliar  cearfc  do  blièil. 

124  Ri  d'òglacli  buin  a  rèir  do  ghràis, 

seòl  dlioinli  do  lagli  gu  beaclid. 

125  'S  mi  d'òglach,  tabliair  eòlas  domh, 

gu'n  tuigiiiii  fèni  do  reaclid. 

126  'S  mitliicli  dliuit  giiìomli  a  tliaisbeanadh, 

a  Dhè  Icholdiah  thrèin  : 
Oir  sgaoileadli  agus  bhriseadh  leò 
d'àifclieaiita  naomh'  gu  lèir. 

127  Fa'n  aobliar  ud,  O  Tliighearna, 

gu  de.irlih  is  ioiimliuiiin  leam 
D'àitheanta  fèin  os  ceann  an  òir, 
an  òir  a's  fearr  a'  t'ann. 

128  Measain  d'uil'-iarrtuis,  uime  sin, 

bhi  anns  gacli  aon  ni  ccart ; 
Is  fuatliacli  fòs  ie  m'  ciiridhe  fèin 
gach  siighe  blirèig'  gu  beachd. 

S.  PE. 

129  Tha  d'fliocal  is  do  thcisteis  fèin, 

a  Dliè,  ro-iotigaiitach : 
Is  uiiiie  sin  ni  m  aiiain  bochd. 
'n  coiiiiliead  gu  ciiramach. 

130  Bheirtioniisgnadli  d'fliocail  solusmaith 

ri  dol  a  sti^Ii  'n  a  plià.rt ; 
Do  dliaoiiiibli  sìmplulh  aineolach, 
do  blic.r  e  eòlas  àrd. 

131  Gu  farsuinn  dh  fliosgail  mi  mo  bheul, 

a'  plosc.irtaicli  i;u  niòr  : 
Fa  nilioud  iiio  thoil'  do  d'àitheantaibh 
bliiuni  iiiuladacli  gu  leòr. 

132  Seall  agus  aniliairc  orin,  a  Dhia, 

deaii  tròi;;i.r  orni  gu  caomh  ; 
Mar  riniicadli  lc.it  a  glinàth  ilo'n  dream 
lc'm  b'ioumhuinu  d'aium  ro-uaomh. 
C(> 


133  Peacadh  na  bioclh  an  uachdar  orm  i 

a'd'  fhocal  stiùir  mo  cheum. 

134  0  fliòirneart  dhaoine  teasairg  mi ; 

is  coimhdeam  t'iarrtuis  fèin. 

135  Dealradli  do  ghnùis'  air  d'òglach  tog, 

seòl  dhomh  do  statuin  cheart. 

136  Ruith  srutlia  dlieur  o  m'  shùiUbh  fòs, 

air  briseadh  leo  do  reachd. 

%,  TSADDL 

137  "S  ro-chothromach  thu  fèin,  a  Dhè, 

's  is  dìreacli  rèidh  do  bhreth. 

138  Do  tlieistcis  dh'àithn  tliu  dhuinn,  a  ta 

ro  tliairis  ceart  gach  leth 

139  Do  rinn  nio  ghràdh  is  m'eud  ro-mhòr 

mo  cliaitheadh  as  gu  lèir  ; 
Do  bhrìgh  gu'n  dhearinaid  m'eascairde 
deadh  bhriathra  ceart  do  bhèil. 

140  'S  ro-fhiorghlan  d'fliocal ;  uime  sin 

's  ioiiniliuinn  le  d'òglach  e. 

141  Taim  suarach  beag,  gidheadh  doreachd 

air  dichuimhn'  nior  leig  mi. 

142  Do  clieartas  fèin  is  ceartas  e 

ta  siorruidh  buan  gu  bràth  ; 
Is  amliluidh  sin  do  lagh  ro-cheart 
'u  a  fhìrinn  ghloiu  a  ta. 

143  Ghlac  trioblaid  mi,  isghabh  orm  greim 

teinn  agus  àmligliar  geur  ; 
Gidheadh  a  ta  mo  thlaclid  gu  mòr 
a'd'  àitlieaiitaibh  gu  lèir. 

144  Ceartas  do  theisteis  fèin,  a  Dhè, 

tha  siorruidh  buan  gun  cheisd  : 
Deadh  tliuigse  tabhair  thusa  dbonih, 
is  bitheam  beò  am  feasd. 

p.  KOPH. 

145  Ghlaodh  mi  le  m'  uile  chridh' ;  a  DM 

èisd,  's  coinihdidh  nii  do  reachd. 

146  Ghlaodh  mise  riut,  fòir  orm  ;  's  an  sÌD 

coiinhdeain  do  thei.st  gu  beachd. 

147  Do  thioniisgain  mi  roimh  'n  chamhan- 

is  ghlaodh  mi  riutsa,  Dhè  ;  [aich, 
Oir  tha  nio  dhòchas  bunaiteach 
a'd'  fhocal  daingeau  fèiu. 

148  Mo  shùilean  tha  ni's  furachair' 

na  forair'  theann  na  h-oidhch' ; 
A  cliuin  gn  bithinn  smuaineachadh 
air  d'fliocnl  fèin  a  chaoidh. 

149  A  rèir  do  chaoimlineis  thròcairich 

èisd  fèin  ri  m'  ghuth  a  nis  : 
A  rèir  do  blireitheanais  ro-mhòir, 
leliobliali,  beothaich  mis'. 

150  Luchd  leanmliuinn  uilc  tha  teannadh 

a  ta  iad  fad  o  d'  reachd.  [orm : 

151  Dhè,  tha  tliu 'm  fagus  :  agus  tha 

d'uil'  iarrtuis  fior  is  ceart. 

152  Fa  thimcliioll  fòs  do  theisteas  naomh', 

o  thoisoach  b'fliiosrach  mi, 
Gu'n  d'rinneadh  leat  an  socrachadh 
a  chum  bhi  buan  gach  rè. 


SAILM  CXX,  CXXI,  CXXll. 


RESH. 

153  Ambairc,  a  Dhè,  air  ni'àmlighar  goirt, 

is  tuasgail  orm  a'm'  fheum  ; 
Fa'n  aobhar  nach  do  dliearmaid  mi 
an  reachd  a  dli'àithn  thu  fèiii. 

154  Tagair  mo  chùis,  is  fuasgail  orm  ; 

rèir  d'fhocail  cum  mi  beò. 

155  'S  fad  slàint'  o  luchd  an  uilc  :  air  son 

do  reachd  nach  iarrar  leo. 

156  'S  ro-lionmbor  mòr  do  thròcair  chaomh 

a  Thighearn  is  a  Dhè  : 
A  rèir  do  bhreitheanais  ro-cheirt 
deau  beothail  ealamh  mi. 

157  'S  Iioumhor  luchd  leanmhuinn  orm  an 

is  m'eascairde  faraou  ;  [toir 
Ach  mis'  o  d'  theisteas  firinneacb, 
cba  deach'  air  seachran  claon. 

158  Chunnaic  mi  peacaicb,  chràidh  sud  mi, 

do  reachd  oir  bhriseadh  leo. 

159  Feucb  mar  is  ioumhuinu  leam  dolagh  ; 

a'd'  chaoimhneas  cum  mi  beò. 

160  A  Thighearna  tha  d'fhocal  fèin 

o  thoiseach  daingean  fior  ; 
Is  tlia  do  bhreitlieanais  air  fad 
ceart  agus  buan  gu  sìor. 

V,  SCHIN. 

161  Eba  prionnsan  làidir  orm  an  tòir, 

gun  aobhar  no  cion-fàth  ; 
Acb  air  mo  chridh'  tha  eagal  mòr 
roimh  d'fhocal  fèin  a  ghnàth. 

162  Tha  aiteas  orm  ri  d'fhocal  maith, 

mar  neacli  fhuair  creach  gun  tòir. 

163  'S  oillteil  's  is  fuath  leam  bi-eug ;  ach 

mi  gràdh  do  d'  lagh  gu  mòr.  [thug 

164  Tha  mi  a'  tabhairt  molaidb  dhuit 

seachd  uairean  gach  aon  là, 
Air  son  do  bhreitheanais  gu  lèir 
ta  ceart,  a  Ubè,  gu  bràth. 

165  'S  mòr  sìth  na  muinntir  ud  a  ta 

a'  tabhairt  gràidh  do  d'  reachd  ; 
Cba-n  èirich  tuisleadh  idir  dboibh, 
no  oilbheum  fòs  gii  bcachd. 

166  Ri  d'sblàinte  db'fheith  mi  fèin,  a  Dbè ; 

coimhdeam  do  reachd  air  chòir. 

167  Do  tbeisteis  choimhid  m'anam  fèin  ; 

's  ionmliuinn  leam  iad  gu  mòr. 

168  Do  theisteis  agus  d'àitheanta, 

do  cboimbdeadh  leam  a  ghnàtb  ; 
Oir  thamo  sbligheanna  gu  lèir 
fa  d'  chomhair  fèin  gach  là. 

n.  TAU. 

169  Thigeadh  mo  glilaodb  am  fagns  duit, 

a'd'  fhianuis  fèin,  a  Dhè: 
Is  fòs  rèir  d'fbocail  fhìriunich 
dean  tuigseacb  eòlach  mi. 

170  A'd'  làthair  tbigeadb  m'  athcbuinge  ; 

rèir  d'fhocail  ormsa  fòir. 

171  Air  tcagasg  dhuit  do  statum  dhomh, 

Dio  bheul  bbeir  dhuitse  glòir. 
67 


172  Labbraidh  mo  theang'air  d'fiioeal  fior ; 

olr  tha  d'uil'  iarrtuis  ceart. 

173  Deanadh  do  làmhsa  còmbnadh  le;iiu  ; 

oir  ròghnaich  mi  do  reacbd. 
17-t  A'  feitheamb  air  do  shlàinte,  Dbè, 
bhiom  fèin  gu  tuirseacb  trom  ; 
Is  mar  an  ceudna  tha  do  reachd 
ro-tblachdmlior  ciatacb  leam. 

175  Deònuich  do  m'anam  bochd  bhi  beò, 

is  dhuitse  bbeir  e  glòir  : 
Is  deanadh  do  cheart-blu-eitbeanais 
deadh  chòmbnadli  dhomh  le  fòir. 

176  Do  cbaidh  mi  fèin  air  seacharan 

mar  chaoraicb  chaiUte  thruaigh  : 
larr  d'òglach,oir  cha  d'  leig  do  d'  reacbi' 
dol  as  mo  chuimbne  uam. 

SALM  CXX. 

1  \  'M'  èigin  gblaodb  mi  suas  ri  Dia, 
Jl\.  is  db'  èisd  e  rium  gach  rè. 

2  O'n  teangaidb  cbealgaich,  m'anam  saor; 

's  o  bbeul  nam  breug,  a  Dhè. 

3  Ciod  bbeirear  dhuit,  no  nithear  ort, 

a  tbeangadh  làn  do  gbò  ? 

4  Mar  shaighdibb  laoich,  's  iad  geuraichte, 

mar  eibhlibh  aiteil  beò. 

5  Mo  thruaighe  mi,  gu  bheil  mo  chuairt 

'am  Mesecb  ;  is  mo  tbàmb 
Am  bùthaibb  Cbedair  clioigrich  bhuirb, 
gu  muladach  gun  dàimh  ! 

6  Rinn  m'anam  còmbnuidh  fbada  bhuan 

le  neacb  tbug  fuath  do  sbìth. 

7  Gu  cogadb  tha  iad  togarach  ; 

air  sìtb  'n  tràth  labbras  mi. 


SALM  CXXI. 


J  sbùile  togam  suas  a  chum 
nam  beanu,  o'n  tig  mo  neart. 
'2  O'n  Dia  rinn  talamh  agus  nèamh, 

tha  m'fhurtachd  uile  teacbd. 
o  Cha  leig  do  d'  chois  air  cbor  air  bitli 
gu'n  sleamhnuich  i  gu  bràtb  ; 
Tàmb-neul  cba  tig  sin  air  an  neacb 
's  fear-coimhid  ort  a  gbnàth. 

4  Feucb,  air  fear-coimbid  Israeil, 

codal  clia-n  aom  no  suain  : 

5  'S  e  Dia  d'fhear-coimbid  ;  'se  do  sgàil 

air  do  làimb  dbeis  gu  buan. 

6  A'  ghrian  cha  bhuail  i  tbu  's  an  là, 

no  gbealach  fòs  's  an  oidhch'. 

7  M  Dia  do  cboimbead  o  gach  olc ; 

ni  d'anam  dbìon  a  chaoidh. 

8  Do  dhol  a  mach,  's  do  tbeacbd  a  stcach, 

coimbididh  Dia  a  ghnàth  ; 
O'n  aimsir  so  a  nis  a  t'ann, 
's  0  sin  a  mach  gu  bràth. 

SALM  CXXII. 
1 T3  HAaoibhneas  ormtràtb  thubiiairt  iad. 


Gu  tigb  Dhè  tiieid  sinn  suas. 
2  A'd'  dhorsaibb,  O  lerusalem, 
ar  cosa  seasaidh  fòs. 


SAILM  CXXIII,  CXXIV,  C 

lorusalem  mar  cliaitliir  i, 

tliogadli  gu  dìlcas  dlùth  ;  ^ 
D'aa  tèid  iia  treubhan  suas  gu  lèir, 

's  iad  treubhau  Dhè  uan  dùl  : 

Gu  teisteas  Israeil,a  chum 

ainm  Dliè  gu  moladh  iad. 
OÌT  caitlirichean  clium  breth  tha'n  sin  ; 

's  le  teaghlach  Dhaibhidh  iad. 
Sior-ghuidliibli  do  lerusalem 

sìtli-shàimh  is  sonas  mòr: 
A'  mliuiniitir  sin  le'n  ionmhuinn  thu 

soirbhichidh  iad  gu  leòr. 

An  taobh  a  stigh  do  d'  bhallachaibli, 

biodh  sìth  is  sonas  maith ;  ! 
Dcadh  shoirbheas  fòs  gu  robh  gu  bràth  | 

a'd'  lùchairt  àird  a  stigh. 
Air  sgàth  mo  bhràithrean  's  luchd  nio  ^ 

dhuit  guidheam  sìth  a  ghnàth.  [ghaoil, 
Air  sgàth  tigh  naomh  ar  Tighearn  Dia,  ' 

iarram  do  leas  gu  bràth.  ' 


SALM  CXXIII. 

1  ~\  rO  shùile  togam  riutsa  ta 

1t J_  'n  còmhnuidh  air  nèamh  nan  speur. 
■-  i'euch,  mar  tha  sùil  nan  seirbhiseach 
air  làimh  am  maighstir  fèin, 
'S  niar  shùile  banoglaich  air  làimh 

a  ban-tighearn  faraon, 
Fe.thidh  ar  sùil  air  Dia,  gus  'n  dean 
tì  tròcair  oirnn  gu  caoin. 

Dean  tròcair  oirnn,  lehobhah  Dhia, 

dean  tròcair  oirnn  gu  luath  ; 
Oir  tha  sinn  air  ar  lìonadh  làn 

do  tharcuis  is  do  fhuath. 
f  Le  fanoid  luchd  na  seasgaireaclid, 

ilonadli  ar  n-anam  bochd  ; 
"S  le  spìd  na  muiuntir  ud  a  ta 

làn  àrdain  is  an-iochd 

SALM  CXXIV. 

IS  abradh  Israel  gu  fior, 
mur  biodh  lehobhah  leinn  : 
Mur  biodh  lehobhah  as  ar  leth, 
tràth  dh'èirich  daoine  ruinn  ; 
'N  sin  dheantadh  leo  ar  slugadh  Lcò, 

'n  tràth  las  an  corruich  ruinn. 
Is  ruitlieadh  tharuinn  tuilte  bras, 
sruth  làidir  thar  ar  ceann. 

'N  sin  rachadh  thar  ar  n-anam  bocìul, 

i!a  tuiltean  àrd'  gu  lèir. 
Moladh  do  Dhia,  nach  d'  thug  e  sinu 

mar  chreich  d'am  fiaclaibh  geur'. 
•Mar  eun  à  lìon  an  uunadair, 

ar  n-anam  truagh  chaidh  as  : 
LUiriseadh  an  lìon  is  sgaoileadh  e, 

is  shaoradh  sinn  gu  cas. 

Ar  còmlinadh  ta's  ar  cuideachadh 

an  aium  lehobhah  thrèin: 
J.n  neach  a  riiin  an  talamh  fòs, 
ù  a  chruthuicli  nì'andi  nan  sj  cur. 


XXV,  CXXVI.  CXXvII. 

SALM  CXXV. 

^r^HA'N  dream  ni  dòchas  ann  an  Dla 
X   mar  shhabh  Shioin  a  ghnàth, 
Nach  feudar  fòs  a  charuchadh, 

ach  mhaireas  ann  gu  bràth. 
Ceart  mar  a  ta  na  beannta  tric 

timchioU  lerusaleim, 
Tha  Dia  mar  sin,  a  nis  's  gu  sìor, 

timchioll  a  phobuill  fèin. 

Oir  slat  luchd-uilc  cha  ghabh  i  tàmh 

air  chraun  uan  daoine  còir : 
Eagal  gu'n  sìn  ua  fireanaich 

an  làmh  gu  peacadh  mòr. 
An  aitim  ud  tlia  maith,  a  Dhè, 

do  mhaitheas  pàirtich  leò  ; 
Is  leis  an  dream  tha  trèibhdhireach 

's  'nan  cridhe  ta  gun  ghò. 

Ach  iadsan  uile  thèid  a  thaobh 
d'au  slighibh  claon  le  chèil', 

lomainidh  Dia  le  luchd  an  uilc. 
'S  bidh  sìth  air  Israel 


SALM  CXXVL 


1  ' 


TRATH  thug  lehobhah  air  ah-aii 
J.^   bruid  Shioin,  b'  iounan  sinn 
Is  daoiue  chunnaic  aisling  mhòr, 

's  a  udiosgail  as  an  suain. 
Lìonadh  ar  beul  le  gàir  an  sin, 

's  ar  teangadh  fòs  le  ceòl ; 
Am  measg  nan  cinneach  thubhairt  iad, 
Rinu  Dia  dhoibh  bearta  mòr'. 

Rinn  Dia  mòr-bhearta  air  ar  son, 

chuir  oirnue  gairdeachas. 
lehobhah,  pill  ar  bruid  a  rìs, 

mar  sliruth  's  au  àirde  deas. 
ladsau  a  chuir  gxi  deurach  sìol, 

gu  subhach  ni  iad  buain. 
An  neach  gu  cur  a  thèid  a  macb 

le  sìol  ro-pln-ìseil  caoin, 

Air  bhith  dha  gul  gu  muladach, 

'g  a  iomchar  sud  gu  fonn, 
Le  h-aiteas  pillidh  e  gu  dearbh, 

a'  giùlau  sgTiaba  troni'. 

SALM  CXXVII. 

MUR  tog  lehobhah  fèiu  an  tigh, 
luchd-togail  tba  iad  faoin  ; 
Mur  glèidh  lehobhah  'm  baile  fòs, 

luclid-faire  chaiil  an  saoth'r. 
Dhuibh  's  dìomhain  bhi  ri  nioch-eirigh, 

"s  an  oidhch'  ri  caithris  bhuain, 
Bhi  'g  itheadh  arain  bròin ;  mar  sin 
d'a  sheirciu  bheir  e  suain. 

'Se  Dia  bheir  toradh  bronn  mar  dhuais  ; 

niar  oighreachd  bheir  e  clann. 
Eidh  mic  na  h-òig'  mar  shaighdibh  geur', 

'u  làimh  ghaisgich  thrèin  gach  àm. 
Is  sona  'm  fear  'gam  bi  dhiubh  sud 

a  ghlac  's  a  dhorlach  làn  ; 
Guu  rughadh  labhraidh  iad  's  a'  gheat' 

r'  an  i;a:ndidibh  olc  gu  dàu. 


bAlLM  CXXVIII,  CXXIX 
SALM  CXXVIII. 

1  5Q  BEANNAICHT'  gach  aou neach air 

O  eagal  lehobhah  mhòir ;     [ani  blieil 
Ì5  ann  an  slighibh  fiorghlan  Dè 
stiviireas  a  cheum  air  chòir. 

2  <  'ir  toradh  gnìomh  do  làmha  fèin, 

ithidh  tu  e  gu  h-ait : 
Beannaichear  thu  gu  mòr  mar  sin, 
's  bidh  sonas  ort  gu  pailt. 

3  ^(ar  fhìouain  tharbhaich  bidli  do  bheau 

taobh  stigh  do  d'fliàrdaicli  fèiu  ; 
lk>  chlann  mar  òg  chroinn-olaidh  iiir 
timchioll  do  bhùird  gu  lèir. 

4  Feuch,  's  amhluidh  sin  a  bheannaichear 

an  neach  d'an  eagal  Dia. 
6  A  Sion  gheibh  thu  beannachadh, 
is  sonas  pailt  o'n  Triath  ; 

Is  chi  tliu  maith  lerusaleim 
rè  fad  do  làith'  gu  lèir. 

6  Seadh,  clann  do  chioinne  chi  thu  fòs, 

Ì8  sìth  air  Israel. 

SALM  CXXIX. 

1  T)U  tric  a  chràidh  iad  mi  o  m'  oig', 
_D  deir  Israel  gu  truagh  : 

2  0  m'  òige  chràidh  iad  mi  gu  tric, 

gidheadh  cha  d'  thug  iad  buaidh. 

5  'N  luchd-treabhaidh  tlireabh  iad  air  nio 

tharruing  iad  claisean  fad.     [dhruim  ; 

4  Ach  's  ceart  lehobhah,  's  bhriseadh  leis 

cordau  nau  daoi  gu  grad. 

5  Air  naimhdibh  Shioin  gu  robh  nàir', 

's  rachadh  air  cùl  gu  luath : 
€  Mar  fheur  air  mullach  tighe  ta, 
a  shearg  mu'n  d'fhàs  e  suas : 

7  Ni  leis  nacli  lìonar  glac  an  fliir 

a  bhios  gu  tric  a'  buain  ; 
Is  leis  nach  lìonar  sgiath  au  ti, 
a  bhios  ri  ceangal  sguab. 

8  Ni  mò  their  kichd  an  rathaid  riu, 

Gu  robh  oirbh  beannachd  Dhè  ; 
Tha  sinue  fòs  'gar  beannachadli, 
an  ainm  lehobhah  thrèiu. 

SALM  CXXX. 

1  rf^  'N  doimhne,  0  lehobhah  Dhè, 
v_/  do  ghlaodh  mi  riutsa  suas. 

2  Dhia,  èisd  ri  m'  ghuth  gu  furachar  ; 

's  ri  m'urnuigh  croui  do  chluas. 

5  Ma  chomhraichear  leat  aingidheachd, 

a  Dhè,  cò  sheasas  riut  ì 
4  Ach  agad-sa  ta  iochd  :  a  chum 
gu'n  striochdt'  a'd'  eagal  dhuit. 

6  Ei  Dia  tha  mise  feitheamh,  fòs 

tha  m'anam  feitheauih  ris  ; 
Is  ann  a  bhriatliar  firinneach 
mo  dhòchas'cuiridh  uiis'. 
(S  Tha  m'anam  bochd  ni  's  furachaii-' 
a'  feitheamli  Dliè  a  ghnàth, 
Na  bhios  luchd  f'aire  maidne  fòs 
ri  sgarachdainn  nau  iràth : 
69 


,  CXXX,  CXXXI,  CXXXIL 

j    Ni  's  furachair',  a  deiream  fòs, 
I       'g  a  fheitheamh-sau  gun  ghò, 

Na  bhios  luchd-faire  anns  an  oidhch' 
1       ri  teachd  a  steach  do'n  lò. 

7  Biodh  dochas  Israeil  an  Dia  : 
oir  tha  a  thròcair  mòr ; 

'S  ann  aig  an  Tighearna  gu  beaclid 
tha  fuasgladh  pailt  gTi  leòi*. 

8  Is  bheir  e  fèin  gun  cheisd  air  bith 
d'a  phobull  Israel, 

Làn-shaorsadh  agus  fuasgladh  glan 
o'n  aingidheachd  gu  lèir. 

SALM  CXXXL 

i  ^  ^Vr^  chridhe  cha-n  'eil  àrdanach, 
j     iVJL  no  fòs  mo  shìiil,  a  Dhè  ; 

Nior  ghluais  mi  ann  an  cùisibh  mòr', 
a's  àirde  ua  mi  fèiu. 
.  2  Gu  dearbh,  mar  naoidheau  chaoidh  o'a 
!        chum  mi  mi  fèin  a'm'  thosd  :  [chìch, 
Mar  naoidheau  chaidli  o  cliìch  amhàth'r, 
is  amliluidh  m'anam  bochd. 

i  3  Biodh  dòchas  maith  aig  Israel 
au  Dia  lehobhah  treuu, 
O'n  aimsir  so  a  nis  a  t'ann, 
's  air  feadh  gach  linu  au  cèin. 

SALM  CXXXII. 

1  A  IR'  Daibhidh  deansa  cuimhne,  Dhè, 
JTjL  's  air  uile  àuihghar  geur  : 

2  Mar  thug  e  mionu'  do  Dhia,  is  bòid 
do  Dhia  ud  lacoib  treun, 

3  Do  m'thigh  cha  tèid  mi  fèiu  a  steach, 
no  air  mo  leabaidh  suas  : 

4  Do  m'  shùilibh  codal  fòs  cha  leig, 
no  do  mo  rosgaibh  suain  ; 

5  Gu  ruig  an  uair  am  faigh  mi  àit 
doDhialehobhah  treun, 

Is  ionad-còmhnuidh  bunaiteach 
do  Dhia  ud  lacoib  fèin. 
I  tì  Feuch,  ann  an  crìochaibh  Ephrata, 
i        do  chuala  sinn  an  sgcul ; 
I     Air  machairibh  nau  coiUteau  dlìith, 
fhuair  sinu  e  mar  an  ceudn' 

7  Aig  stol  a  choise  sleuchdaidh  siun, 
an  àros  Dhè  nam  feai  t. 

8  Eirich,  a  Dhc,  gu  d'ionad  tàimh  ; 
thu  fèiu  is  àirc  do  neirt. 

9  Sgeudaicht'  gu  robh  do  shagairt-sa 
a  ghnàth  le  h-ionracas  ; 

Is  deauadh  do  luchd-muinntir  uaomh 
guu  tàmh  ùr-gliairdeachas. 

10  Air  sgàth  do  sheirbhiseach  ro-chaomh, 
Daibiiidh  do'n  d'thug  thu  buaidh, 

Aghaidh  an  ti  a  dh'  ungadh  leat, 
na  cuir  air  ais  gu  truagh. 
n  Do  Dhaibhidh  mhionnaich  Dia  gu  fior ; 
's  clia  phill  e  uaith'  am  feasd, 
A'd'  chaithir-rioghail  cuiridh  mi 
d'iarmad  's  do  shliochd  gun  cheisd. 


SAILM  CXXXIII, 

12  Ma  ni  do  chlann  mo  choimhcheangal 

a  choimhead,  is  mo  reachd, 
An  teist  a  ni  mi  theagasg  dhoibh, 

ma  chumar  leo  gu  ceart : 
An  sUochdsan  suidliidli  mar  an  ceudn' 

a'd'  chaithir-righ,  gu  bràth. 

13  Oir  mhiannaich  agus  ròghnaich  Dia 

Sion  mar  ionad  tàimh  ; 

14  'Si  so  mo  thàmh  's  mo  shuaimhneas  fòs, 

gu  sutliain  is  gu  sìor  : 
An  so  ni  niise  iìirdach  dhomh, 
oir  's  i  mo  mhiann  gu  fior. 

15  Mor-bheannaicheam  a  stòr  gu  pailt ; 

diolam  a  bochd  le  lòn. 

16  Le  slàint'  a  sagairt  eudaicheam  ;  > 

's  a  naoimh  ni  iolach  mhòr.  / 

17  Bheir  mi  an  sin  gu  h-ìirar  glas 

air  adharc  Dhaibhidh  fàs  ; 
Is  lòchran  dh'  orduich  mi  do  'n  ti 
a  dh'ungadh  leam  tre  ghiàs. 

18  Cuairtichidh  mi  a  naimhde-san 

le  nàir'  is  rughadh-gruaidh' : 
Ach  air-san  bidh  a  clioron  fèiu 
a'  fàs  le  h-iomadh  buaidh. 

SALM  CXXXIIL 

1  FEUCH,  cia  meud  am  maith  a  nis, 
yj'  cia  meud  an  tlachd  faraon, 
Bràithrean  a  bhi  'n  an  còmhnuidh  ghnàth 

an  sìth  's  an  ceangal  caoin. 

2  Mar  oladh  phrìseil  air  a'  cheann, 

ruith  air  an  fheusaig  sìos, 
Air  feusaig  Aaroin,  agus  shruth 
gu  iomall  'eudaich  rìs. 

3  Mar  dhealt  air  Hermon,'s  mar  an  drìichd 

air  slèibhtibh  Shioin  shuas  ; 
'N  sin  dh'orduich  Dia  am  beamiiichadh 
a'  bheatha  shiorruidh  bhuan. 

SALM  CXXXIV. 

1  OGLACHA  lehobhah  mhòir, 
\J  beannaichibh  Dia  a  chaoidh  ; 
Sibhse  le  'n  gnàth  bhi  'n  àros  Dè 

'n  'ur  seasamh  feadh  na  h-oidhch'. 

2  'N  a  theampull  togaibh  suas  'ur  làmh, 

beannaichibh  Dia  nam  feart. 

3  Beannaicheadh  Dia  à  Sion  thu, 

rinn  neàmh  is  làr  le  neart. 

SALM  CXXXV. 

1  "1% /rOLAIBHSE  Dia,  àrd-mholaibh  fòs 
Ì.YjL  deadh  ainm  lehobhah  threin, 

Is  thugaibh  cliù  is  moladh  dha, 
òglacha  Dhè  gu  lèir. 

2  0  sibhae  ta  'n  'ur  seasamh  fòs 

an  tigh  lehobhah  mhòir, 
An  cìiirtibh  àluinn  tigh'  ar  Dia, 
molaibh  e  mar  is  còir. 

3  Molaibh  an  Tighearna,  do  bhrigh 

gu  bheil  e  maith  gach  rè  : 
D'a  ainm-san  seinnibh  moladh  ait, 
uir  's  ni  ro-thlachmhor  e. 


CXXXIV,  cxxxv. 

4  Oir  lacob  fòs  do  ròghnaich  Dia 

'n  a  tiiròcair  mhòir  dha  fèiu : 
Dha  fèin  mar  ionmhas  is  mar  sheilbli. 
do  thagh  e  Israel. 

5  Oir  's  fiosrach  mi  's  is  deimhin  leaui 

gu  bheil  lehobhah  mòr, 
Gu  bheil  ar  Tighearua  fai-aoa 
os  ceann  gach  dia  an  glòir. 

6  Gach  ni  air  bith  bu  mhianiiach  leis, 

rinn  Dia  an  nèanih  nan  spcur, 
'S  air  talanih,  's  anns  na  cuantaibh  niùr', 
's  na  doimhneachdaibh  gu  lèir. 

:  7  Bheir  esan  air  a'  cheò  dol  suas 
0  chrìch  a'  chruinne-chè; 
Is  uisge  ni  le  dealanaich  ; 
gaoth  as  a  stòr  bheir  e. 
8  Gach  cèud-ghin  anns  an  Eiphit  bha, 
do  bhuaileadh  leis  gu  trom  ; 
Do  dhuine  's  ainmhidh  anns  gach  àit, 
ag  imeachd  bha  air  fonn. 

!  9  0  Eiphit !  chuir  e  comhara, 
is  niìorbhuile  le  chèil', 
A'd'  bhuilsgeansa  ;  's  air  Pharaoh  fòs 
's  air  òglachaibh  gu  lèir. 

10  Na  cinnich  lìonmhor  chlaoidheadh  leis 

mharbh  rìghrean  cumhachdach. 

11  Do  mharbhadh  Og  righ  Bhàsain  leis, 

Sihon  nan  Amorach : 

Gach  uile  rìoghachd  mar  an  ceudu', 
cia  h-iomadh  ta  iad  ann, 
Lom-sgriosadh  agus  mhilleadh  leia, 
d'an  robh  an  tìr  Chanaain  : 

12  Am  fonii  's  am  fearann  sud  air  fad, 

mar  oighreachd  thiodlaic  e  ; 
Mar  oighreachd  do  chloinn  Israeil, 
a  ijhobull  dìleas  fèin. 

13  Tha  d'ainm,  a  Thighearna  nam  feait, 

buan-mhaireannach  a  ghnàth  ; 
Tha  d'iomradh  buan  air  chuimline,  Dhe„ 
o  linn  gu  linn  gu  bràth. 

14  Oir  air  a  phobull  fèin  ni  Dia 

ceart  bhreitheanas  gu  beachd  ; 
Is  gabhaidh  esan  aithreachas 
m'a  òglachaibh  le  iochd. 

15  lodhoil  nan  cinneach  tha  do'n  òr, 

's  do'n  airgiod  ghlas  faraon  ; 
Is  cha-n  'eil  annt'  ach  dìomhanas 
rinneadh  le  làmhaibh  dhaoin'. 

16  Tha  beul  ac',  is  gun  chòmhradh  ann  ; 

is  sùilean,  leis  nach  lèir. 

17  Tha  cluasan  ac',  's  cha  chluinn  iad  leo  ;, 

gun  anail  fòs  'n  am  beul. 

:  18  A'  mhuinntir  tha  'g  an  deanamh  siid, 
ro-chosmhuil  iad  riu  fèin  ; 
'S  amhluidh  gach  neach  ta  annta  i'ò.s 
ag  earbsa  mar  an  ceudn'. 
19  0  beannaichibh  Ichobhah  mòr, 
a  theaghlach  Israeil ; 
'S  a  theaglach  Aaroin,  beannaichib}» 
an  Tigliearna  le  chcil'. 


SAILM  CXXXVI,  CXXXVII. 


20  0  tlioaglach  Lebhi,  beannaichibh, 

is  thugaibh  cliu  do  Dhia  : 
Sibhse  d'an  eagal  Dia  faraon, 
mòr-bheannaichibh  an  Triath. 

21  A  Sion  beanuaicht'  gu  robh  Dia, 

'g  am  bheil  a  chòmhnuidh  bhuan 
An  caithir  naoirah  lerusaleim, 
Molaibhse  Dia  gach  uair. 

SALM  CXXXVL 

1  f  \  THUG  AIBH  buidheachas  do  Dhia, 
\_/  do  bhrìgh  gur  sàr-mhaith  e ; 

Air  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh, 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

2  Thugaibh  do  Dhia  nan  uile  dhia 

mòr  bhuidheachas  le  chèil' ; 
Air  son  gu  mair  a  thròcair  a  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

3  Thugaibh  do  Thriath  nan  uile  thriath 

mòr  bhuidheachas  gu  lèir  ; 
Air  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feudh  guch  rè. 

4  Do'n  Ti  'n  a  aonar  fòs  a  rinn 

mòr  mhìorbhuile  gu  treun  ; 
Air  son  gu  mair  a  tliròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

5  Do'n  Ti  le  gliocas  iongantach 

a  chruthaich  nèamh  nan  speur  : 
Air  son  gu  mair  a  tliròcair  cliaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

6  Do'n  Ti  a  sliìn  air  uachdar  tuina 

an  talamh  troni  gu  lèir  ; 
Air  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

7  Do'n  Ti  a  rinn  na  soluis  mhòr' 

ta  'soiUseachadh  nan  speur  ; 
Air  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

8  A'  ghrian  gu  h-uachdranachd  's  au  là, 

chum  dhuinne  gu'm  bu  lèir  ; 
Air  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

9  A'  ghealach  is  na  reulta  glan" 

a'  riaghladh  oidhch'  le  chèil'. 
Air  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

10  Do'n  Ti  rinn  bualadh  trom  san  Eipli't 

air  ceud-ghin  dhaoin'  is  spreidh  ; 
Air  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

1 1  Thug  as  am  builsgean-san  a  macli 

a  phobull  Israel ; 
Air  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

12  Le  neart  a  gliairdein  sìnte  mach, 

's  le  làimh  a  ta  ro-threun  ; 
Air  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè 

13  Do'n  Ti  a  sgoilt  an  fhairge  ruadh, 

'd  a  roinnibh  as  a  chèil' ; 
71 


Air  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rj. 

14  Is  troimh  a  meadlion  stiìiradh  leis, 

gu  tèaruint'  Israel  ; 
Air  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè, 

15  'S  an  fhairge  ruaidh  do  sgriosadh  leis 

Pharaoh  's  a  shluagh  gu  lèir  ; 
Air  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

16  Do'n  Ti  sin  tre  an  fhàsach  mhòr 

a  stiìiir  a  mhuinntir  fèin  ; 
Air  son  gu  mair  a  thròcair  chaomk 
gu  siorruidh  feadh  gach  i-è. 

17  Dhasan  a  bhuail  's  a  h;t  gu  trom 

na  rìghrean  làidir  treuu' ; 
Air  sou  gu  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

18  Is  rìghrean  uasal  ioniraiteach, 

mharbh  e  le  'ghairdean  fèin  ; 
Air  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

19  Seadh  Sihon  righ  nan  Amorach, 

bha  naimhdeil  guineach  geur  ; 
Air  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè  : 

20  Is  Og  air  Basan  bha  'na  righ, 

do  mharbh  is  chasgair  e  ; 
Air  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadli  gach  rè. 

21  Is  thug  e  fòs  mar  òighreachd  bhuaia 

am  fearann-san  gu  lèir ; 
Air  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè  : 

22  Au  oighreachd  tlmg  do  Israel, 

òglach  ro  dhìleas  fèin  ; 
Air  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

23  Neach,  air  bhi  dhuiiin  ro-ìosal  truagh, 

a  chuimhnich  oirnn  'n  ar  feum  ; 
Air  son  gu  mair  a  tiiròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadli  gach  rè. 

24  Gu  tèaruint'  blmin  sinn  a  mach 

o  neart  ar  naimhde  treun' ; 
Air  son  gu  mair  a  thròcair  chaorah 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

25  Tha  tabhairt  beatha  do  gach  feòil 

is  lòin  do'n  uile  chrè  ; 
Air  son  gu  mair  a  thròcair  chaonih 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

26  O  thugaibh  moladh  agus  cliu 

do  ÌJhia  nan  nèamh  's  nan  speur  : 
Air  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

SALM  CXXXVIL 

1  A  TG  sruthaibh  coiniheach  Bhabiloin,. 
J\.  shuidh  .sinn  gu  brònach  bochd  ; 
An  sin  air  Sion  chuimhnich  sinn, 

is  ghuileadh  leinn  gu  goirt. 

2  Air  glieugaibh  seilich  chrochadh  leinn 

ar  clàrsaichean  an  sin. 


SAILM  GKXÌ 

3  Oir  iadsan  a  rinn  braighde  dhinn 

dh'iarr  òran  oirun  is  gean  : 

Seadh  iadsan  le'n  do  chreachadh  sinn 
dh'iarr  luathghair  oirnn  is  ceòl ; 

Seinuibh  do  laoidhibh  Shioin  duinn, 
(ars'  iadsan)  inar  bu  nòs. 

4  tìr  choigrich  cia  niar  dh'fheudar  leiun 
oran  leliobhah  sheinn  ? 

5  Mur  cuinihn'clieam  thu,  lei-usalem, 

ri  m'  dheis  nior  lean  a  seirm. 

>S  Mo  theangadh  leanadh  teann  ri  m'ghial, 
mur  cuinihnichear  thu  leam  ; 
Mur  fearr  leam  na  m'uil'  aoiblmeas  àrd 
caithir  lerusaleim. 
7  Clann  Edoim  cuimhnich  thusa,  Dhè, 
oir  thubhairt  iad  le  tàir, 
An  làitlìibh  truagh'  lerusaleim, 
leag,  leag  i,  sìos  gu  làr. 

5  O  nighean  uaibhreach  Bhabiloin 

a  dh'fhàsaichear  gu  lèir : 
Is  sona  dha,  mar  rinn  thu  oirnn 
a  dhìolas  dhuit  d'a  rèir. 
'■'.)  Is  sona  dhasan  ghlacas  fòs 

do  mliaoth-clilann  bheag  is  thruagh, 
'S  a  phronnas  iad  gun  acarachd, 
ri  clachaibh  daingean  cruaidh'. 

SALM  CXXXVIIL 

1  "T  E  m'uìle  chridh'  àrd-mholara  thu, 
J-J  àrd-mholam  thu  gu  caomh 

2  'jSI  làthair  nan  dia.  Is  sleuchdam  dhuit, 

m'aghaidh  ri  d'theampull  naomh, 
Is  molam  d'ainm,  bhrìgh  d'fhìrinn  cheirt 

's  do  chaoimhneis  ghràdhaich  fèin  : 
Oir  d'fhocal  fìorghlan  dh'àrdaich  thu, 

os  ceann  d'uil'  ainm'  gu  lèii'. 

3  'S  an  là  a  ghlaodh  mi  riut,  a  Dhè, 

fhreagair  thu  mi  gu  luath  ; 
Is  thug  thu  spionuadh  dhomh  gu  leòr, 
le  treòir,  a'm'  anam  truagh. 

4  Bheir  rìghre  mòr'  ua  cruinne  dhuit, 

àrd-mholadh  binn  gu  lèir, 
'S  an  uair  an  cluinnear  leo,  a  Dhia, 
deadh  bliriathra  glan  do  bhèil. 

6  An  slighibh  fòs  lehobhah  mhòir, 

seinnidh  iad  ceòl  gu  h-ait ; 
Air  son  gur  urramach,  's  gur  àrd 

glòir  àluinn  Dhè  nam  feart. 
■6  Ge  h-àrd  lehobhah,  seallaidh  e 

air  daoinibh  umhal  còir  ; 
Ach  's  lèir  dha'n  dream  ud,  fad  o  làimli, 

tha  làn  do'n  àrdan  mhòr. 

7  Ged  ghluaisinn  ann  am  builsgean  fòs 

na  trioblaid  mòir'  do  m'  chlaoidh, 
A  ta  mi  fiosrach  dòchasach 

gu  beothaich  thusa  mi : 
An  aghaidh  corruich  mòir'  mo  nàmh, 

do  làmhsa  sinear  leat : 
Is  ni  do  dheas  làmh  anii  am  fheum 

mo  theasairgiiin  le  neart. 


IVIII,  CXXXIX. 

8  Gach  ni  air  bith  a  bhuineas  domh, 
coimhlionaidh  Dia  gu  treun  : 
Is  buan  do  ghràs,  a  Dhia,  gu  bràth 
oibre  do  làmh  na  trèig. 

SALM  CXXXIX. 

1  T^O  rannsuich  thu  's  is  aithne  dhuit 
jLJ  mise,  lehobhah  thrèin  : 

2  Mo  shuidh',  is  m'  èirigh  's  aithne  ihuit ; 

's  lèir  dhuit  mo  smuain  an  cèin. 

3  Mo  cheuma  is  mo  luidhe  sìos, 

do  cluiairtich  thu  gu  dlìith  ; 
Is  air  mo  shlighibh  fèin  gu  lèir, 
's  geur  fhiosrach  eòlach  thu. 

!  4  Feuch  cha  'n  'eil  focal  mòr  no  beag 
no  cainnt  air  bith  a'm'  bheul, 
Mu'n  labhram  sud,  a  Dhia  nam  feart, 
I       nach  aithne  dhuit  gu  lèir. 
I  5  Do  cliuairtich  thu  mi  air  gach  taobh, 
j       romham  faraon  's  am  dhèigh  ; 
;    Do  làmh  ta  neartmhor  cumhachdach 
;       leag  thusa  oi-m,  a  Dhè. 

I  6  Tha  'n  t-eòlas  so  ro  iongantach, 
is  ormsa  tha  e  cruaidh  ; 
Cha  i'uig'  mi  air,  oir  tha  e  àrd 
r'  a  thuigsinn  is  r'a  luaidh. 

7  Cia  'n  t-àit  air  bith  am  feud  mi  dol 

o  d'  spiorad  glic,  a  Dhè  ì 
0  d'  ghnùis  ta  uile-lèirsinneach 
cia  'n  taobh  a  theicheas  mi  ] 

8  Nan  rachainn  suas  air  nèamh  nan  speur, 

a  ta  thu  fèin  an  sud  ; 
Nan  luidliinn  ann  an  ifrinn  shìos, 
tha  thu  's  an  ionad  ud. 

9  Air  bharraibh  sgiath  na  maidne  fòs 

nan  siùbhlainn  fad  o  làimh, 
Gu  h-iomallaibh  na  fairge  mòir' 
clium  còmhuuidh  agus  tàimh  ; 

I "  Stiìiraidh  tu  mi  an  sin,  a  Dhè, 
le  d'  làimh  ta  treun  an  neart ; 
Ts  nithear  leat  mo  chumail  fòs 
le  d'  dheas  làimh  mhòir  gu  beachd. 
i  ì  iVan  abrainn,  gu  dean  dorchadas 
gu  deimhin  m'fliolach  uait ; 
Bidh  'n  oidhche  fèin  mar  sholus  glan 
ag  iadhadh  orm  mu'n  cuairt. 

12  Cha-n  flioluich  uaitse  dorchadas, 

's  co-shoilleir  oidhch'  is  là  ; 
'S  ceart-ionnan  duits'  an  duibhre  dorcli 
is  solus  glan  nan  tràth. 

13  Oir  feuch  ghabh  thusa  sealbh  gu  mocli 

air  m'airnibh  is  mi  maoth  ; 
'S  ann  leat  a  rinneadh  m'fholach  fòs 
am  broinn  mo  mhàthar  chaoimh. 

14  Ax'd-mholam  thu,  oir  's  uamhasach, 

's  is  mìorbliuileacli  mo  dhealbh  : 
Tha  d'oibre  iongantach  ;  's  is  lèir 
do  m'anam  sin  gu  dearbh. 
]  5  Tràth  rinneadh  mi  'an  dìomhaireachd, 
ì        'a  a  dhealbhadh  mi  gu  ceart, 

Aii  àitibh  iochdrach  talmliainn  shìos ; 
bu  lèir  dhuit  brìgh  mo  ueirt. 


SAILM  ( 

16  Mo  clieud-flias  an-abiiieh  guu  dreach, 

do  d'  shùilibh-sa  bu  ièir  ; 
Mo  bhuill  gu  h-iomlun  chuireadh  sìos 

sgi-ìobht  ann  ad  leabhar  fèiu  ; 
Gidheadh  ri  aimsir  is  ri  ìiin, 

do  dhealbhadli  iad  's  an  àin  ; 
Air  bhi  dhoibh  roimhe  sin  gun  dreach 

"s  nach  robh  a  h-aon  diubh  ann. 

17  'S  ro-phrìseil  uime  sin,  a  Dhè, 

do  smuaintean  uile  leam : 
'S  ro-lìonmhor  mòr  r'an  àireamh  iad, 
's  r'an  cur  air  cunntas  cheann. 

18  Ri  'n  àireamh  's  mòr  gur  lìonmhor'  iad 

na  gaineamh  mhìu  ua  tràigh' : 
Air  mosgladh  as  mo  chodal  domh, 
taim  maille  riut  a  ghnàth. 

19  Marbhar  an  t-aingidh  leat  gu  beachd, 

0  Thighearna  ro-tlu-èiu  : 
A  nis,  0  dhaoine  fuileachdach, 
iniichibh  uam  an  cèin. 

20  Oir  labhair  iad  a'd'  aghaidh,  Dhc, 

le  aing'eachd  eusaontais ; 
Is  thug  do  naimhde  mi-runach 
d'ainm  naomh  an  dìomliauas. 

21  Nach  'eil  mi  tabhairt  fuath,  a  Dhia, 

do'n  dream  thug  dhuit-sa  fuath  ì 
Nach  'eil  mi  gabhad  gràin  do'n  dream 
a'd'  aghaidh  dh'èirich  suas  ? 

22  Fuath  iom'an  thug  mi  dhoibli  gu  beachd  : 

mar  naimhdibh  iiim'  am  meas. 
•23  Eannsaich  mi,  Dhè,  mo  cliridhe  faic ; 
mo  smuainte  feach,  dearbli  mis'. 

24  Feuch  agus  aTuliairc  fèin  ain  bheil 
sligh'  aiugidh  olc  a'm'  cliiè  ; 
Is  anns  an  t-slighe  shiorruidh  chòir 
gu  dìi-each  treòraich  mi. 

SALM  CXL. 

I        'N  droch-dhuin'  saor  is  teasairg  mi, 
V_/    0  Dhia  lehobhah  naoimh  : 
O'n  fliear  a  ta  ri  fòireigueadh 
dean  dìdean  dhomh  gu  caomh. 
•2  'N  an  cridh  tha  iad  a'  smuaineachadh 
air  aimhleas  mòr  gach  là  ; 
Chum  cath'  is  comhraig  chruaidh  tha  iad 
air  cruinneachadh  a  ghuàth. 

3  Mar  theangaidh  nathr.ich,  rinneadh  leo 

an  teangadh  sgaiteach  geur  : 
A  ta  ninih  mbillteach  nathrach  fùs 
am  folach  ann  am  beul. 

4  O  làimh  nan  daoì,  glèidh  mise,  Dho  ; 

's  0  luchd  an  fhòirneirt,  dìon  ; 
Mo  cheuman  thilgeadh  bun  ob  ceauu 
se  sud  an  rìin  's  am  miauu. 

5  Dh'fliohiich  na  h-uaiblirich  ribe  dhomh, 

is  corda  fòs  gu  m'  sgrios  ; 
Ri  taobh  a'  bhealaicli  sgaoil  iad  lìon, 
is  leag  iad  ceap  gun  l  liios. 

6  Ki  Dia  lehobluih  tlmbliairt  mi, 

'S  tu  fèin  gu  beach'l  mo  Dhia  ; 
Eisr  ri  guth  m'  athchuinge  a  uia, 
O  Tliighearn  is  a  Thriath. 


ÌXL,  CXLx. 

7  Is  tu  a's  spionnadh  slàinte  dhonih, 
lehobhah  Dhia  nani  flath  ; 

Ouir  dìon  is  folach  air  mo  cheaun 
an  aimsir  teinn  is  catli'. 

8  r^a  deònuich  miann  an  aingidh  uilc 
0  Thighearna  nam  feart ; 

'Ais-innleachd  fòs  na  soirbhich  leis, 
mu'u  dean  iad  uaill  'u  an  neart. 

9  Ach  cinn  an  dream  a  chuairticli  mi 
gach  taobh  le  tuaileas  bhreug, 

Gu  robh  iad  air  am  folach  fòs 
le  aimhleas  niòr  am  bèil. 

10  Orra  gu'n  tuiteadh  eibhle  loisgt'  ; 
tilg  iad  's  au  teine  beò  : 

An  slocbdaibh  donihain  sìos,  a  cliuu 
nacb  èa-ich  iad  ni  's  mò. 

11  Na  daingnichear  air  talamh  fòs 
feai--labliairt  uilc  a  cbaoidh  : 

Biodh  olc  a'  sealg  fir-fòireiguidh, 
g'a  leagadh  is  g'a  clilaoitlh. 

12  Is  aitbne  dhomlisa  gu  deau  Dia 
do'n  dream  ta  'n  àmbghar  goirt, 

An  cùis  a  sheasamb  dhoibh  gu  treun, 
is  còir  nan  daoine  bochd. 
1:3  Do  bhcir  na  fireana  gu  dearbh 
do  t'aiiim-sa  moladh  mòr  ; 
Bidh  còndmuidb  bbuan  a'  d'fhianuis  fèiu, 
a  Dhè,  aig  daoine  còir. 

SALM  CXLL 

1  DHIA,  a  ta  mi  'g  èigheach  riut, 
\_/  dean  deifir  tbugam  fèin  ; 
Is  tabliair  èisdeachd  fus  do  m'  gbuth; 

tràtb  gblaodham  riut  a'm'  fbeum. 

2  Mar  bboitrach  tùis  a'd'  lathair  suas, 
mar  sin  biodh  m'urnuigh  riut ; 

Is  togail  suas  mo  làmh  gu'n  robh 
mar  'n  ìobairt  fheasgau-  dhuit. 

;3  Cuir  faire  ar  mo  bheul,  a  Dhia  ; 
dorus  mo  bbèil-sa  glèidh. 

4  Gu  drocb-bbeirt,  no  gu  olc  air  bith 
na  aom  mo  cbridh',  a  Dbè  : 

Eagal  lc  luchd  na  h-aingidheachd, 

gu"n  cuiriun  olc  an  giiìomb, 
Ge  milis  blasd'  an  sògli  's  an  glcus, 
cha-n  ith  mi  fèin  maoiu  diubh. 

5  Buaileadh  am  firean  mi  le  smachd, 
gabbaidli  mi  siu  gu  caondi : 

Gabbaidh  mi  uaith  an  t-aclnuhasan, 

mar  oladh  plirìseil  nibaoth  ; 
Cba  bbris  ani  bualadb  ud  mo  cheann 

oir  fos  tbèid  m'uruuigh  suas, 
Tràth  bbios  au  aitini  ud  gu  truagh 
'n  an  àmbgbar  cruaidli  an  sàs. 

6  Tràth  thilgearsìos  air  clacbaibh  cruaidh, 
am  breitlicandnia  gu  lèir  ; 

'N  sin  clniunidh  iad,  oir  's  milis  binn, 
deadh  bliriathra  grinu  mo  bhèil. 

7  Ar  cuàmhau  fòs  aig  beul  na  h-uaigh' 
do  sgaoileadh  leò  lc  tair. 

Màr  ghcarrar  is  mar  sgoiitear  fiodh 
'n  a  spealtuibh  air  an  làr. 


8  Ach  tha  mo  shùilean  riutsa  suas, 

leliobhah  Dhia  nam  feart : 
Na  fàgsa  iii'anaui  bochd  gun  treòir, 
's  tu  fèin  nio  dhòigh  's  uio  neart. 

9  O  teasairg  mi  o'n  rib',  a  Dhè, 

a  leag  iad  chum  mo  sgrios  ; 
'S  o  lìoutaibh  iuchd  ua  h-aiugidheachcl 
a  dh'fholuich  iad  guu  fliios. 

10  Ach  tuiteadh  luchd  na  h-aingidheachd 

'n  an  lioiitaibh  riuneadh  leò, 
Am  fcadh  bhios  mise  gabliail  thart', 
's  a'  tèaruadli  asda  beò. 

SALM  CXLII. 

1  HLAODH  mi  ri  Diale  m'ghuth  ;  is 
vJT  le  m'  gliuth  riuu  m'uruuigh  ris.  [fòs 

2  Mo  chaoidli  'u  a  fhiauuis  dliòirt  mi  mach, 

's  nio  tlirioblaid  dli  fiioillsich  mis'. 

3  Tiàth  blia  mo  spiorad  bàite  stigh, 

'n  sin  b'aithne  dhuit  mo  clieum  ; 
'S  a'  bliealacli  san  do  shiubliail  mi, 
gun  fhios  do  leag  iad  lìon. 

4  Dh'amhairc  mi  air  mo  dlieis,  is  dh'fheuch, 

's  clia  robh  fcar  m'eòlais  ann  ; 
No  neach  do  m'anam  blieireadh  spèis 
thrèig  cabliair  mi  's  au  àm. 

5  0  Thighearua,  do  ghlaodh  mi  riut, 

is  tlmbliairt  mi  guu  gliò, 
Gur  tu  a's  tèarmunn  dìleas  domh, 
's  mo  chuid  an  tìr  nam  beò. 

6  Chionn  gu  'n  do  chlaoidheadh  mi  gu 

èisd  ri  mo  ghlaodh  's  an  àm  ;  [oruagh, 
Is  saor  mi  o  luchd  m'fhòirneirt  mhòir, 
oir  's  treise  leo  na  leam. 

7  A  prìosan  m'anam  buin  a  mach, 

t'ainm-sa  gu  molar  leam  : 
Is  iadhaidh  umam  fireana, 
oir  ni  thu  pailteas  rium. 

SALM  CXLIIL 

1  T>  I  m'uriiuigh  èisd,  is  aom  do  chluas 
JAj  ri  m'atlichuinge,  a  Dhè  -, 

A'  d'fhìrinn,  is  a'd'  cheartas  àrd, 
gu  gràsnihor  freagair  mi. 

2  Na  tionnsgain  ann  am  breitheauas 

le  d'òglach  dìleas  fèin  : 
Oir  's  dearbh  nach  saorar  duine  beò 
a'  d'fhianuis  ann  am  binn. 

3  Oir  lean  an  nàmhaid  eucòracli 

le  tòir  ghèir  m'anam  bochd, 
Mo  bheatha  thilg  e  sìos  le  tàir, 

leag  ris  an  làr  gun  iochd  : 
Is  cliuir  e  mi  an  dorcliadas 

chum  còmhnuidh  ann  gu  truagh  ; 
Is  ionnan  mi  's  an  dreauj  gu  dearbl; 

bhiodh  fada  marbh  's  an  uaigli. 

4  Is  uime  sin  tha  m'anam  bàit' 

gu  cràiteach  ann  am  chom  : 
Mo  cliridh'  a'm'  chliabh  gu  muladach, 
air  fàs  gu  tuirseach  trom. 

5  Na  làith'  o  cliian  do  chuimhnich  mi, 

iaim  cnuasachadh  gun  tàmh 
74 


SAILM  CXLII,  CXLIII,  CXLIV. 

D'  oibre  gu  lèir ;  's  a'  snmaineachadh 
air  gnìomharaibh  do  làmh. 


6  Mo  lànihan  sliìn  mi  riutsa  suaa. 

an  geall  tha  m'anam  ort, 
Amhluidli  mar  bhitheas  fearann  cruaidlÈ 
air  tiormachadh  le  tart. 

7  Eisd  rium,  a  Thighearna,  gu  grad ; 

chaidh  as  do  m'anam  bochd  : 
Do  ghnùis  na  ceil,  clium  nach  bi  mi 
mar  dhream  thèid  sìos  do'n  t-slochd. 

8  Thoir  orm  gu'n  cluinnear  leam,  gu  moclt, 

guth  binn  do  chaoimhneis-ghràidh  ; 
Oir  annad  chuir  mi  fèin  gu  mòr 

mo  dhòchas  is  mo  dhòigh  : 
Am  bealach  fòs  an  gluaisear  leam, 

thoir  orm  gu'n  aithnich  mi : 
Oir  riutsa  tha  mi  togail  suas 

mo  spioraid  thruaigh,  a  Dhè. 

9  0  m'  naimhdibh  guineach  teasairg  mì, 

0  Thighearn  is  a  lligh  : 
A  d'ionnsuidh  theich  mi  fòs,  a  chum 
gu  foluicht'  leatsa  mi. 

10  Do  thoil  a  dheananih  teagaisg  dhomb,, 

oir  's  tu  mo  Dhia  gu  beachd  : 
O's  maith  do  spiorad  ;  treòruich  mi 
gu  tìr  na  fireantachd. 

11  Sgàth  d'ainme  beothaich  mi  gu  treun, 

a  Dhè  lehobhah  mhòir  : 
Sgàth  d'fhìreantachd,saor  m'anambochcì 
o  tlirioblaid  ghoirt  's  o  leòn. 

12  Cuir  as  do  m'  naimhdibli  tre  do  ghràs, 

is  sgrios  iad  sin  gu  lèir 
A  ta  cur  m'anam'  thruaigh  fo  leòu  ; 
oir  's  mise  d'òglach  fèiu. 

SALM  CXLIV. 

1  "DEANNATCHT'  gu  robh  lehobhah 
J3  mo  charraig  e  's  mo  threòir ;  [treuii 
Mo  lànih  a  tlieagaisgeas  gu  cath, 

'sgu  corahrag  mhaith  mo  mheòir : 

2  Mo  mhaith,  mo  dhìon,  'smo  bhaideal  àr  L 

mo  shlànuighear,  's  mo  sgiath  ; 
'S  e  cheannsaicheus  mo  dhaoine  fo'm 
mo  mhuiughinn  is  e  Dia. 

3  Dhia,  ciod  e  'n  duine,  gu  bheil  tha 

a'  gabhail  eòlais  air  ? 
No  ciod  e  mac  an  duine  fòs 
gu'n  d'thug  thu  e  fa'near  ? 

4  An  duine,  's  cosmhuil  e  gu  fior 

ri  dìomhanas  gun  stà  ; 
'S  a  làith'  niar  sgàil,  's  mar  fhaileas  fòs 
a'  gabìiail  seach  a  ta. 

5  0  lùb,  a  Dhia,  do  fhlaithcis  àrd, 

thig  fèin  gun  dàil  a  nuas  : 
Bean  ris  na  slèibhtibh  mòr'  le  d'  neart„ 
is  uatli'  tlièid  deatach  suas. 

6  Cuir  uait  a  mach  do  dliealanacli, 

is  sgaoil  iad  sud  air  fad  : 
Is  tilg  a  inach  do  shaighdo  geur', 
is  claoidhear  iad  gu  grad. 


SAILM  CXLT,  CXLVI. 


7  Sìn  uait  do  làmli  à  t'ionad  àrd, 
saor  nii,  is  fuasgail  orm, 
0  uisgibh  làidir  iomarcach, 
's  0  làimh  nan  coigreach  borb', 
S  ladsan  'g  am  bheil  am  bèil  "a'  teachd 
air  dìomhanas  gacli  lò  • 
An  deas  làmh  sud,  is  deas  làmh  i 
làu  ìogain  agus  gò. 

9  Dliuit  seinneam  òran  nuadh,  a  Dhe, 

's  ann  air  an  t-saltair  ghrinn  ; 
Air  inneal  ciìiil  uau  teuda  deich, 
dhuit  seinneam  nioladh  binn. 

10  'S  e  Uia  a  bheir  do  rìghribh  mòr' 

slaint'  agus  buaidh  gu  treun, 
'S  e  shaoras  Daibhidh  'ùglach  caomh 
o'n  chlaidheamh  raliillteacli  gheur. 

11  Saor  mi,  is  fuasgail  orm  o  làimh 

nau  coimheach,  'g  am  bheil  beul 
Làn  dìomhanais  :  's  an  deas  làmh  fòs 
'n  a  deas  làimh  foiU'  is  brèig'. 

12  A  chum  gu'm  bioJh  ar  niic  a  fàa 

mar  ìir-chrann  suas  'n  an  òig'  : 
'S  ar  nigheaua  mar  chlachaibh  sualdlit' 
an  oisinn  lùchaii  t  mhòir. 

13  Ar  saibhlean  làn  do'n  uile  stòr ; 

ar  treudan  fòs  a'  breith 
Nam  uiìltean,  scadh  deich  mìitean  fòs 
'n  ar  macliairibh  gach  leth. 

14  Ar  daimh  gu  h  obair  làidir  calm, 

gun  biiriseadh  mach  no  steach  , 
A  chnm  'n  ar  sràidibh  fòs  nach  biodh 
guth  caoidii'  gu  gearanach. 

15  'S  beannaicht'  am  pobull  sin  a  ta 

's  an  inbhe  so  gu  beachd  ; 
'S  beanuaiclit'  am  pobull  fòs,  d'an  Dia, 
leliobhah  Triath  uam  feart. 

SALM  CXLV. 

1    A  RDUICIIEAM  tiiu,  mo  Dliia,  's  mo 
J-  \  t'ainm  beamiaiclieam gu bràth.  [Righ ; 
■2  Do  d'ainm  am  feasd  blieir  mise  cliu  ; 
àrduicheam  thu  gach  là. 
Tha  Dia  leliobliah  mòr  gu  dearbh ; 

ion-mholta  Dia  gu  mòr : 
Cha-n  fheudar  meud  a  mhòrachdsan 
a,  rannsachadh  gu  leòr. 

4  Molaiilh  gach  àl  do  ghnìomhara 
do'n  ài  a  thig  'n  an  dèigh  ; 
Is  d'oibre  cumliachdach  ro  mhòr 
sior  chuirear  leò  an  ceill. 
S)  Urram  do  mhòraclid  ghlòrmhoir  fèin 
cuiridh  mi'n  caill  gu  beiichd  ; 
Air  d'oibribh  iongaiitach  gu  lèir 
labhram,  a  Dhè  nam  feart. 

•6  Labliraidh  daoiu'  oile  fòs  air  neart 
do  bhearta  namliasach  ; 
Is  mise  foills  cheaui  gn  mòr 
do  mliòraclid  iongantach. 
7  Ts  cuirear  leo  an  cèill  gu  pailt 
iomradh  do  mhaitheis  mliòir; 
.^0  cheartas  gla.n,  is  t'  om-acas 
molaidh  gu  biun  !e  ccòl. 


8  Tha'n  Tiglieania  ro-ghràsmlior  caoin, 

is  làn  do  thruacantachd  ; 
A  ta  e  mall  chum  feirg',  is  fòs 
pailt  ann  an  tròcaireachd. 

9  Is  maith  lehobhah  do  gach  dàil  ; 

tha  'thròcair  chaomh  gu  beachd 
Os  ceann  gach  obair  agus  gnìomh 
a  riuueadh  leis  le  ueart. 

10  Dliia,  molaidh  d'oibre  thu  air  fad  ; 

le  d'  naomhaibh  molar  thu  : 

11  Air  glòir  do  rìogliaclid  labhraidh  iad ; 

innsidh  do  neart  le  cliu. 

12  A  chum  a  bhearta  cundiachdach 

gu'n  tuigeadh  clann  uan  daoin' ; 
Gu  bheil  a  rìogliaclid  làn  do  ghlòir, 
is  mòralacbd  faraou. 

13  Do  rìoghachd  fèin,  is  rìoghachd  i 

ta  siorruidh  buan  gu  beachd  ; 
Is  mairidh  d'uachdranachd  gu  bràth 
air  feadh  gach  àil  ri  teachd. 

14  Cumaidh  leliobhah  suas  le  neart 

au  dream  tlia  'tuiteam  sìos  ; 
'S  an  dreani  tlia  claonadh  chum  an  làir, 
togaidh  e  'n  àird  a  rìs. 

15  Tha  sùile  fòs  gacli  dùil'  air  bith 

a'  feitlieandi  ort,  a  Righ  ; 
Is  tha  thu  amis  na  tràtliaibh  ceart 
a'  tabliairt  dlioibli  am  bìdh. 

16  A'  ta  thu  ann  ad  tluiirbheartas 

'fosgladh  do  làimli'  gn  mòr, 
Is  m  ann  gach  mthe  beò  air  bith 
sàsuichear  leat  gu  leòr. 

17  Tha  Dia  'n  a  uile  shlighibh  ceart, 

is  iiaomh  'n  a  uilc  glinìomh. 

18  'S  dlùth  Dia  do  mheud  's  a  ghairmeas 

seadh  ghairmeas  air  gu  fior.  [air 

19  Deadh  mliiann  gach  ueach  d'an  eagal  e, 

coinihlioiiaidh  e  gu  pailt ; 
Is  èisdidli  esaii  fòs  r'an  glaodh, 
saoraidh  e  lad  'n  an  airc. 

20  An  drcam  tlia'  tnl  hnirt  graidh  do  Dhia 

dlio.bli  ni  e  tèuiiiiunn  deas  ; 
Acli  fòs  iia  Ii-aiiigi(lli  oic  gu  lèir 
do  ni  e  lè:n  an  sgrios. 

21  A'  luaidh  air  cliu  lehobliah  tlirèin, 

bitliidh  mo  bheul  gun  cheisd: 
'Aiiim  naondia  beaniiaiclieadli  gach  feoil 
gu  siorruidli  buaii  am  feasd. 

SALM  CXLVL 

1  T~^IA  molnibli  ;  mol,  0  m'auam,  Dia. 

2  JlJ  Molaidli  iiii  D!a  ri  m'  blieò  : 
Ard-soinnidli  m;6C  cliu  do  m'  Dhia, 

ri  fail  mo  rè  's  nio  lò. 

3  Ka  earliailih  is  na  dcaiiaibh  buQ 

à  prioniisaibh  làidir  trenn'  ; 
Ko  fòs  à  iiiac  aoin  (Inin'  a  t'ann, 
's  gun  fliui  tachd  auu  li  fcuui. 

4  Tlia  'aiiail  san  'dol  as  a  mach, 

tlièitl  e  g'a  ùir  air  ais, 
Thèid  as  d'a  siiinaiiitibii  faoin  gu  lèir, 
'è  au  là  sin  lcin  gu  tas. 


SAILM  CXLVII,  CXLVIIL 


È  'S  beannaicht'  an  diiine  sin  'g  ani  blieil 
Dia  lacoib  mar  a  neart  ; 
'G  ani  bheil  a  dliòchas  ann  a  Dhia, 
leliobhali  Triatli  nam  feart. 

G  'S  e  chrutliaich  nèamh,  is  muir,  is  tìr, 
's  gacli  aon  ni  aniita  ta ; 
'S  e  choimhdeas  firiiin  mar  an  ceudn' 
gu  siorruidh  is  gu  bràth. 

7  Ri  daoinibh  ta  ib  fliòirneart  mòr, 

cumaidh  e  còir  gu  cuoin, 
Bheir  biadh  do'n  ocracli  ;  cuiridh  Dia 
na  priosauaich  fo  sgaoil. 

8  'S  e  Dia  ta  fosgladh  sùil  nan  dall  ; 

togaidh  Icliobhah  mòr 
An  dream  a  ta  air  croinadh  sìos: 
is  caomli  leis  daoine  còir. 

9  Dia  seasaidli  bantrach  's  dìlleachdan, 

's  e  's  dìon  do  'n  ciioigreacli  ann  : 
Ach  slighe  fhiar  nau  daome  daoì 
tilgidh  e  bun  os  ceaun. 

10  Bidh  Dia  'n  a  Ard-Righ  mòr  gu  bràth, 

do  Dliia-sa,  Siiion  naomh  ; 
0  linn  gii  liuii  gu  maireannach. 
Molaibhse  Dia  gu  caomh. 

SALM  CXLVII. 

1  1%  TOLAIBHSE  Dia  ;  oir  's  maith  bhi 
l.VX  àrd-mlioladh  binn  d'ar  Dia,  [seinn 
Oir  's  tlaclidmhor  e  's  is  maiseil  sud, 

bhi  'tabliairt  cliu  do'n  Triath. 

2  Suas  togaidli  Dia  lerusalem  ; 

cruinnichidh  e  ri  chèil', 
An  dream  d'an  d'  rinneadh  dìobaraich, 
de  ghineal  Israeil. 

3  Do'n  aitim  'g  am  bheil  cridhe  brùit' ; 

bheir  esan  slàinte  mhòr  : 
Is  ceanglaidli  suas  gu  faicilleach 
gach  cneadh  ta  orra  's  Icòn. 

4  Na  reulta  lìonmhor  àirmliear  leis  ; 

'g  an  ainmeacliadh  gu  lèir. 

5  Is  niòr  ar  Dia,  's  is  mòr  a  neart ; 

guu  tomhas  air  a  chèiU. 

6  Togaidh  leliobhah  suas  gu  dearbh 

na  daoine  ciùin  a  rìs, 
Is  leagar  leis  na  daoi  le  tàir, 
gu  làr,  'g  an  tilgeadh  sìos. 

7  Seinnibh  do  Dhia  lehobliah  mòr, 

le  buidlicaebas  gu  binn  : 
Seinnibh  d'ar  Dia-nc  moladh  ài-d 
air  teud  na  clàrsaich  grinu. 

8  'Se  dh'fliol'cheas  nèamh  le  neulaibh  tiugh', 

dh'ulluicheas  uisge  fòs 
Do'u  talamh  ;  's  e  bheir  air  an  fheur 
blii  fas  air  slèibhtibh  mòr'. 

9  Do'n  ainmliidh  's  do  gach  beathach  beò, 

l'heir  esan  lòn  gun  dìth  ; 
Is  do  na  fithich  òg'  faraon 
a  ghlaodhas  'g  iarraidh  bìdh. 

An  ncart  an  eich  cha  bhi  a  dhùi! 
go  mòr  a  lùth  's  a  threis ; 
76 


Cha  gliabh  e  tlachd  an  cosaibh  fir 

slieasas  gu  dìreach  deas. 

11  Tha  Dia  a'  gabliail  tlachd  gu  mòr 

do'n  dream  d'an  eagal  e, 
Chuiroas  an  dòclias  is  an  dòigh 
'n  a  thròcair-san  gach  rè. 

12  Thoir  moladh,  0  lerusalem, 

do  Dhia  lehobhah  mòr, 
Do  d'  Dhia-sa  tabhair  moladh  fior, 
0  Shion,  mar  is  còir. 
1.3  Croinn-dhruididh  fòs  do  dhorsa  mòr' 
do  neartaicii  e  gu  maith  ; 
Is  bheannaich  e  do  shliochd  gu  lèir 
a'd'  mheadhon  fèin  a  stigh. 

14  'S  e  chuireas  ann  ad  chriochaibh  fòs 

sìtli  agus  sonas  mòr  : 
'S  e  ni  le  smior  a'  cliruithneaehd  ghlois 

do  sliàsucliadli  gu  leòr. 
16  'S  e  chuireas  'àithne  mach  air  tìr, 

ni  'fliocal  ruitli  gu  luath. 

16  Bheir  sneachd  mar  olainn  ;  sgaoilidh  e 

an  liath-reodh  mar  an  luath. 

17  Leac-eighe  tilgidh  e  a  mach, 

mar  ghreamanna  nach  gann  ; 
Is  anns  au  fhuachd  a  rinneadh  leis, 
cò  dli'fheudas  seasamh  ann  ? 

18  Cuiridh  e  'fhocal  mòr  a  mach, 

is  leaghar  iad  a  rìs  : 
Air  sèideadh  dha  le  gaoith  an  sin, 
sruthaidh  na  tuilte  sìos. 

19  Do  lacob  tha  e  'foillseachadh 

a  bhriathar  fior-glilan  naomh, 
A  statuiu  is  a  bhreitlieanais 
do  Israel  gu  caomh. 

20  So  maitheas  nach  do  dheònaich  e 

dh'aon  chinneach  ta  fo  'n  ghrèin  : 
A  bhreitheanais  clia  b'aithne  dhoibh. 
Molaibh  lehobhah  treun. 

SALM  CXLVIIL 

1  ll/rOLAIBHSB  Dia.  Ard-mholaibh 
±Vx  lehobhah  mòr  gu  bràth,  [fòs 
O  nèamh  nan  speur  ;  molaibhse  Dia, 

's  na  h-ionadaibh  a's  àird'. 

2  Uil'  aingle  Dhè,  mòr-mholaibh  e : 

molaibh  e,  'shluagli  gu  lèir. 

3  O  ghrian  's  a  ghealach,  molaibh  e, 

's  a  reulta  glan  nan  speur. 

4  O  nèamha  àrd'  nan  uile  nèamh, 

is  uisgeachan  a  ta 
An  còmhnuidh  shuas  os  ceann  nan  speur, 
molaibhse  Dia  a  ghnàth. 
r>  Thugadh  iad  cliu  is  moladh  binn 
do  ainm  leliobhah  thrèin  ; 
Oir  chuir  e  'àithne  mach  le  neart, 
is  rinneadh  iad  d'a  rèir. 

6  Do  rinn  e  fòs  an  daingneachadh 
a  chum  bhi  buan  a  ghnàth  : 
Is  chuir  e  statuin  orra  sud 
nach  tèid  air  chùl  gu  bràth. 


SAILM  ( 

y  (yn  talamh  fòs  a  ta  fo  nèamli, 
molaibh  lehobhah  treun  ; 
Uil'  dhràgoua  i-o-uamliasach, 
's  a  dhoimhneachda  gu  lèir. 

8  Tein'-athair  agus  clach-shueachd  chruaidh 

an  ceò  thèid  suas,  's  an  sneachd  ; 
Gaoth  dhoinionnach  a'  coimhliouadh 
a  bhriathar-san  gu  lcachd. 

9  Na  slèibhte  farsuinn  atmhor  mòr', 

's  na  tulaich  fos  le  chèiF : 
Gach  craobh  bheir  toradh  agus  blàth, 
's  na  seudair  àrd'  gu  lèir. 

10  Gach  beathach,  ainmhidh,  is  gach  dùil 

a  shnàigeas  air  an  làr, 
'S  gach  eunlaith  sgiathach  iteagacli, 
ta  'g  itealaich  gu  h-àrd. 

11  Gach  righ  air  thalamh,  làidir  mòr, 

's  gach  pobull  fòs  air  bith ; 
Na  prionnsan  is  luchd  breitheanais 
tha  thar  gach  tìr  fa  leth. 

12  Na  h-òig-fheara  ta  calma  deas, 

's  na  maighdeana  le  chèil' ; 
Na  seanaire  ta  eòlach  glic, 
's  gach  leanabh  òg'  gu  lèir, 

13  Ainm  Dhè  àrd-mholadh  iad,  oir  tha 

'ainm-san  a  mhàin  ro-mhòr : 
Os  ceann  na  tahnhainn  is  nannèamh, 
air  àrdachadh  tha  'ghiòir. 

14  Adharc  a  shluaigh  leis  àrdaichear, 

seadh  cliu  a  naomh  gii  lèir, 
Sluaigh  Israeil,  tha  dhasan  dlùth, 
Molaibh  lehobhah  treun. 

SALM  CXLIX. 

1  IVTOLAIBHSE  Dia  ;  is  oran  nuadh 
-LVX  seinnibh  do  Dhia  gu  caomh ; 
Seinnibh  a  mholadh-san  gu  binn, 

an  coimhthional  uan  naomh. 

2  Biodh  Isra'l  aoibhneach  ann  an  Dia  ; 

an  Ti  a  chruthaioh  e  ; 
Deanadh  clann  Shioin  gairdeachas 
'n  an  Righ  air  feadh  gach  rè. 

3  Is  anns  an  dannsadh  thugadh  iad 

d'a  ainm-san  moladh  binn  : 
A  chliu  le  tiompan  seinneadh  iad, 
is  leis  a'  chlàrsaich  ghrinn. 
t  Oir  tha  lehobhah  'gaUiaiI  tlachd 
'n  a  phobull  dìleas  fèin : 
77 


XLIX,  CL. 

Ro-sgianihach  tòs  le  shlàinte  m 
na  daoine  sèimh  gu  lèir. 

5  Biodh  air  na  daoinibh  naomh'  au  sin 

ùr-ghairdeachas  an  glòir : 
Is  air  an  leabaidh  seinneadh  iad 
do  Dhia  le  h-iolaich  mhòir. 

6  Gu'n  robh  àrd-chliu  an  Tigliearna 

gu  dligheach  ann  ara  beul 
Is  ann  an  làimh-san  fòs  gu  robh 
claidheamh  dà-fhaobhair  geur. 

7  A  chum  gn  deant'  air  fineachaibh 

làn-dìoghaltas  gu  lèir: 
Is  mar  an  ceudna  air  na  slòigli 

làn-smachdachadh  gu  geur. 
S  A  chum  gu'n  deant'  an  rìghrean-san 

a  chur  fo  chuibhreich  ghèir  ; 
Fuidh  gheimhlibh   teaun  do'n  iarui!» 

an  uaisle  mòr'  gu  lèir.  [chruaicilv 

9  Chum  dioghaltas  a  chur  an  gnìomh, 
ta  sgrìobht'  'n  a  fhocal  ceart : 
So  cliu  nam  fireanach  gu  lèir. 
Molaibhse  Dia  nam  feart 

SALM  CL. 

1  OLAIBHSE  Dia.  'N  a  theampu!! 
J3i  molaibhse  Dia  gu  mòr  :  [naomb 
'An  speuraibh  àrd'  a  chumhachd  fòs 

molaibh  e  mar  is  còii'. 

2  Air  son  a  ghnìomhara  ro-threun, 

molaibhse  Dia  's  gach  àit  ; 
A  rèir  a  mhòrachd  molaibh  e, 
's  a  ghlòir  a  ta  ro-àrd. 

3  Le  guth  na  trompaid  mar  an  ceudn' 

molaibhse  Dia  gu  binn : 
Air  clàrsaich  seinuibh  moladh  dha,- 
is  air  an  t-saltair  ghrinn. 

4  Le  tiompan  thugaibh  moladh  dha, 

's  an  dannsadh  mar  an  ceudn'  ; 
Le  organ  togaibh  suas  a  chliu, 
's  le  inneal-ciùil  nan  teud. 

5  Air  ciombalaibh  ta  labhar  biun 

molaibhse  Dia  gun  tàmh  : 
Molaibhse  Dia  air  ciombalaibh, 
ni  toirm  is  fuaim  ro-àrd. 

6  Gach  uile  dhùil  sam  bith  ta  beò, 

'g  am  bheil  an  deò  'n  an  crè, 
Ard-mholadh  iadsan  Dia  gu  mòr. 
Molaibh  leliobhah  treun. 


A'  CHRIOCH. 


{ 


LAOIDHEAN 

0  NA 


SGRIOPTUIKIBH  NAOMHA. 


LAOIDH  I.    Genesis  i. 

ONEO-NIèireadli  talamh  's  nèamh, 
80  labliair  guth  an  Triath  : 
O  neo-ni  dli'èirich  talamh  's  nèamh, 
gu  h-iimhal  mar  a  dh'iarr. 

2  Shuidli  air  an  aigein  duiblire  tiugh, 

thuirt  Dia,  Biodh  solus  ann ; 
Ghrad-las  an  solus  dealrach  glan, 
's  an  duibhre  theich  gu  teann. 

3  Do  neulaibh  dh'àithn  e  togail  suas, 

suas  thog  na  neoil  d'a  reir ; 
Le'n  ionmhas  uisg  'sgaoil  iad  's  gaeh  àit, 
a'  snàmh  air  feadh  nan  speur. 

4  Dh'àithu  e  do'n  uisg'  a  luidh  air  fonn 

grad-thional  gu  h-aon  àit ; 
Dhian-ruith  an  f  hairge,  tonn  air  thonn 
is  f  euch  an  talamh  tràight' ! 

5  Le  lùibhibh  gorm  is  craobhaibh  meas, 

chòmhdaich  e  'n  talamh  lom ; 
Mu'n  d'  thàinig  f  ras  no  drìichd  o'n  speur, 
's  mu  'n  d'  èirich  grian  air  fonn. 

6  Sgeadaich  e  'n  sin  na  nèamhan  àrd' ; 

gu  dealrach  las  a'  ghrian  : 
A'  ghealach  is  na  reulta  dhùisg, 
a  chuntas  mhìos  is  bhliadhn'. 

7  Do'n  uisge  dhealbh  lehobhah  treun 

gach  gineal  èisg  sa'  chuan  ; 
Is  ghairm  o'n  doimhne  mar  an  ceudn' 
gach  eun  san  ealtainn  shuas. 

8  Gach  dùile  beò  air  thalamh  ta 

dhealbli  thu  le  d'  làimh,  fa  leth  ; 
Do'n  leòmhan  bhorb  's  do'n  chnuimheig 
thug  thu  maraon  am  bith.    [fhao  in 

9  An  duine  chruthaich  thu  fadheoidh, 

a'd  choslas  glòrmhor  fèin, 
Gu  bhi  'na  uachdran  dligheach  fior 
os  ceann  gach  ni  fo'n  ghrèin. 

10  T'uil'  oibre  'n  sin  a'd'  làth'r,  a  Dhè, 

gu  ciatach  àluinn  sheas  ; 
Sheall  thu,  is  thuirt  gu  robh  gach  ui 
gu.  fìor-mhaith  agus  deas. 

11  Cia  glòrmhor  t'oibre-sa  gu  lèir ! 

cia  treun  thu  fèin  an  neart ; 
Co  'n  ti  nach  tugadli  dhuit-sa  cliù ! 
molams'  thu.    Dhia  nam  feart ! 

LAOIDH  IL    Gen.  xxviii.  20-22. 

DHE  Bhèteil !  le  d'làimh  thoirbhear- 
's  tu  bheathaich  t'Isra'l  fèìn  :  [taich 
'S  a  threòraich  feadh  an  turuis  sgith,  ( 
ar  sinnseara  gu  lèir ;  I 
79 


2  Ar  bòid  's  ar  n-urnuigh  nis  a  ts 

aig  lath'r  do  chaithir  gliràis  ; 
Bi  leinn,  O  Dhia  ar  n-aithriche  ! 
's  na  diobair  sinn  gu  bràth. 

3  Tre  cheumaibh  dorch'  ar  beatha  'u  s<^ 

O  treòraich  tliusa  sinn  ; 
'S  o  là  gu  là  ar  teachd-an-tir, 

's  ar  n-èidibh-cuirp  thoir  dhuinu. 

4  Fo  sgàil  do  sgèith,  0  dean  ar  dìon 

gu  crìch  ar  seachrain  sgith, 
Is  thoir  d'ar  n-an'maibh  fois  fadheòiilì; 
a'd'  chòmlmuidh  shuas  an  sìth. 

5  Na  tiodhlaca  so,  Dhè  nan  gràs, 

thoir  dhuinn  o  d'làimh  gu  fial ; 
'S  a  nis,  's  o  so  a  mach  gu  bràth, 
is  tu  a  ghnàth  ar  Dia. 

LAOIDII  III.    lob  i.  21. 

LOMNO  CHD  mar  thàìnig  sinn  a  steacl, 
do  'n  t-saoghal  so  air  tùs, 
Is  amhluidh  thèid  sinn  lomnochd  as, 
is  taisgear  sinn  san  ùir. 

2  Gach  ni  ri  'n  canar  leinn  gu  faoin 

ar  maoin  's  ar  stòras  fèin, 
Is  iasad  goirid  aoin  là  e, 
's  grad-dhìolar  e  gu  lèir. 

3  'Se   Dia   bheir  dhuinn   gach  comh- 

no  ghearrasiad  air  falbh ;  [fhurtachdl, 
Ma  thug  e  leis,  'se  f  èin  thug  uaith : 
beannaicht'  gacli  uair  biodh  'ainm  ! 

4  Beannaicht'  gu  siorruidh  gu  robh  Ditì  i 

cha  ghearain  sinn  ni  'a  mò ; 
Docrach  no  socrach  biodh  ar  cor, 
dhuits',  Athair,  gu  robh  glòir. 

LAOIDH  IV.    lob  iii.  17-20. 

GIA  sàmhach  ciùin  an  talla  dorch 
san  gabh  sinn  uile  tàmh  ; 
An  tir  na  dichuimh'  far  nacli  gluais 
aon  fhuathas  sinn  no  nàmh. 

2  Cia  tosdach  sèimh  an  leabadJi  'n  uaigh, 

a  ghabhail  suain  is  fois  ;  [innt' 
Thèid  crioch  air  dragh  luchd-euceii't 
's  gheibh  daoine  sg'ith  innt'  clos. 

3  Innte  cha  chaoidh  am  priosanach 

ni  's  mò  mar  fhuair  e  chlaoidh ; 
Cha  dochainn  smachd  an  droch  rig!: 
bhuirb, 

's  is  balbh  guth  mhiUt  fhir  dhaoi, 

4  Tha  lag  is  làidir,  beag  is  mòr, 

co-shìnt  san  uaigh  le  chèil' ; 
Tha   naimhdean   sàmbach   taobh  li 
is  Inchd  na  conihstri  rèidh.  [taobli, 
2  o 


LAOIDH  V.  VL  VII.  Vni, 
6  Co-ionnan  coidlidli  iad  air  fad 
fo  ghlasaibh  teann  a'  bhàis, 
Gu'n  uair  an  gairmear  iad  le  Dia 
'na  fhianuis  là  a'  bhràtli. 


LAOIDII  V.    lob  V.  6-12. 

AMHGIIAR  o'n  duslach   ged  nach 
o'n  ìiir  ged  nacli  tig  bròn  ;  [dùisg, 
Gidheadh  is  lionnihor  iad  na  h-uUc 
th'  air  mac  an  duine  'n  tòir. 

2  Amhluidh  mar  dh'eireas  srada  suas 

gu  luath  air  lorg  a  cheil' : 
Mar  sin  tha'n  duinc  air  a  bhretii 
gu  bròn  is  cùradh  geur. 

3  Ach  earbam-sa  ri  Dia  mo  chùis, 

is  deanam  m'urnuigh  ris  ; 
RiaghJadh  an  domhain  tha  'na  làimh, 
gu  'làthair  teicliidh  mis'. 

4  Tha  'oibie  lionmhor  agus  mòr, 

cò  chuireas  iad  an  ceill  ? 
An  t-anam  brònach  ni  e  ait, 
'S  an  t-anam  lag  ni  treun. 

LAOIDH  VL    lob  viii.  11-22. 

GUN  làthach  am  fàs  luachau"  ghlas? 
no  seilisteir  gun  sruth  ? 
Ged  i'hàs,  is  diombuan  gearran  cuairt, 
seargaidh,  gm\  bhuain,  an  cruth. 

2  Is  ionnan  dòchas  baoth  an  daoi, 

nach  feud  a  chaoidh  bhi  buau  ; 
Mar  lion  an  damhain-allaidh  fhaoin, 
thèid  leis  gach  gaoth  mu'n  cuairt. 

3  Trath  leigeas  e  a  thaic  r'a  thigh, 

aomaidh  gach  clach  is  crann  ; 
'S  luath  ghreimicheas  e  ris,  ach  's 
luaith' 

thèi<i  'fhardoch  bun  os  ceann. 

4  Ged  fliàs  'iia  ghàradh  ris  a'  ghrèin 

a  gheuga  dosrach  ìir  ; 
'S  ged  sgaoil  e  'fhreumhan  domhain 
do-spjonta  ta  car  ìiin' :  [teann 

5  Gidheadh  airteachd  d'a  bhinn  o  nèauih, 

spionar  a  fhreumh  à  buu  ; 
'Aite  cha  'n  aithnich  e  ni's  mò ; 

caochlaidh  a  ghlòir  gu  tur.  [daoi, 
<5  Feuch,  's  amhluidh  gàirdeachas  nan 
ni  tàir  air  nanmlireachd  Dhè ; 
Grad-thuitidh  iad  :  's  co  grad  a  thig 
'naii  àite  daoine  scimh. 

7  Ach  Dia  nan  gràs,  le  cumhachd  mòr, 
ni  daoine  còir  a  dhion  ; 
An  cridlie  lionaidh  e  le  gean, 
's  am  beul  le  moladh  sior. 

LAOIDH  VII.    lob  ix.  2-10 

A  M  bi  siol  Adhaimh  saor  o  chiont', 
'/\     no  glan  aui  Kanuis  Dè? 
Ma  tliagi  as  e  rèir  ccartais  ruinn, 
fa'  smachd  thèid  sinn  do'n  eug. 
'J  Gu  geur-cliuiseach  ma  thoinihseas  e 
gach  smuain,  is  euth,  is  gniomh  ; 
"80 


Leithsgeul,  air  son  mo  mhile  ciont' 
a  dhealbh  cha'n  uiTaLn  mi. 


3  Is  glic  a  chridh'  's  is  treun  a  làmh, 
's  nach  aingidh  dàn  an  sluagh 
A  thogas  ceann  an  aghaidh  Dhia ; 
cò  riamh  thug  air-san  buaidh  ? 

1  Roimh   'fheirg,   na  slèibhte  crioih- 

is  clisgidh  iad  o'm  bonn  ;  [naichidh, 
O  'bhunchar  luaisgidh  null  's  a  nall, 
le  garbh-chrith,  'n  talamh  trom. 

5  Ma  thoirmisgeas  e  èirigh  grèin', 

cha'n  èirich  grian  gu  bràth  : 
Dubh-neulach  ni  e  'n  speur  air  fad, 
's  gach  reu!  thèid  as  'na  smàl. 

6  Coisichidh  Dia  san  fhairge  ghairbh 

carbad  do  ghaothaibh  ni ; 
A  shlighe  àrd  cò  lorgaicheas 
a  cheuma  dorch'  co  chi  ? 

LAOIDH  VIIL    lob  xiv.  1-15. 

ODHUINE  th'air  do  bhreth  le  nmaoi, 
cia  tearc  is  truagh  do  làith' ! 
O'n  duslach  tliàinig  thu,  is  thèid 
gu  d'  dhuslach  fèin  gu  dàil. 

2  Mar  mhaotli-Ius  fasaidh  tu  fo  bhlàth 

is  gheibh  thu  bàs  gu  beachd: 
Mar  fhaileas  teichidh  tu  gu  luath, 
's  cha  bhuan  air  thalamh  neach. 

3  Làn  ciont'  is  truaigh,  an  seas  aon  dìiil, 

fa  chomhair  siiilean  Dè? 
Co  chaoidh  bheir  uisge  soilleir  glaii 
à  tobar  salach  crèidh  ? 

4  Arjàithean  air  an  àireamh  ta, 

's  gun  tàmh  a'  gabbail  seach ; 
Is  goii  id  gus  an  tig  an  uair 
a  ni  do'u  uaigh  ar  teach. 

5  Dhè  mhòir !  na  smachdaich  aun  ad 

an  tomhas  goirid  faoin,  [fheug 
Do  làithibh  diouibuan  an-shocrach 
tliug  thu  do  chloinn  nan  daoin'. 

6  Ged  chiionas  lus,  clia'n  fliaigh  e  bàs, 

tliig  'fhas  ri  h-ùine  nios ; 
'S  ged  sheargas  ciaobh  sa'  gheamhradh 
ni'u  t-earracb  nuadh  i  ris.  [fhuar 

7  Ach  aon  uair  's  gu'm  faigh  duine  bàs, 

clia  phill  a  liiith'  ni  's  mò ; 
A  bhcatha  clia  dean  earrach  nuadh, 
's  air  'uaigh  clia  bhris  an  lò. 

8  Amhluidh  mar  shruth  a  ruitheas  bras, 

's  nach  pill  air  ais  r'a  sliliabh  ; 
Tha  làith'  is  bliaiilinaidh  's  linn  dol 
'b  cha  phill  ri  ueach  an  triall.  [seach, 

9  San  uaigh  'n  tràth  luidheas  duine  sios, 

coidliilh  e  'n  dion  a'  bhais ; 
'S  clia  dùisg  e  tuilk'adh  gus  an  tèid 

an  cruinne-cè  'iia  smàl. 
10  O  biodh  an  uaigh  'na  leabadh  thàimh 

dhonih  fèin,  gu  là  mo  'J'hriath, 
San  èirich  nii  gu  h-aobhach  suas 

le  naouih-shluag  maiseaeh  Dhia  ! 


LAOIDH  IX.  X.  XI.  XII.  XIII. 


11  San  dòchas  ait,  le  foighid  mliòir, 
feithidli  mi  ordugh  Nèimh, 
A  thig  saii  àm  a  shonruicli  Dia 
an  triall  mi  thuige  fèin. 

LAOIDH  IX.    lob  xxvi.  6-14. 

CO  ghleachdas  ris  a'  ghairdean  threun 
a  dliealbh  na  speuran  àrd'  ? 
No  c'àit  am  folaich  neach  e  fèin 
o'n  t-siiiJ  d'an  lèir  gach  òit? 

2  'Na  shealladh-san  tha  ifrinn  fèin 

is  leii'-sgrios  uile  rùisgt' : 
'S  au  ceilear  lochd  air  bith  no  beud 
o  fhradharc  geur  a  shùl  ? 

3  Air  neo-ni  chroch  e'n  domhan  mòr, 

's  an  àirde  tuath  do  sgaoil 
Ar  ionad  falamh,  agus  phaisg 
tiisge  sna  neulaibh  faoin'. 

4  Tràth  chithear  cumhachd  Dhè's  gach 

tha  sgàil  'ga  fholach  fèin  ;  [àit, 
Tha  'chaithir  cuairtichte  le  neòil, 
's  do  dliuine  beò  cha  lèir. 

■6  Onfha  na  fairge  piUidh  e 

le  tri'iigh,  air  meud  a  neirt 
Is  air  a'  chrìch  a  tliug  e  dhi 
cha  tèid  i  chaoidh  a  thart. 
€  Eoimh  achmhasan  lehobhah  thrèin, 
tha  talamh  's  nèamh  air  chrith  : 
Clisgidh  an  stcidh  ma  lasas  suas 
a  chorruich  uair  air  bith. 

7  Gun  doinionn  luaisgidh  e  au  cuan, 

's  tògaidh  e  suas  a  thuinn  ; 
'S  an  t-uaibhreach  tilgidh  e,  gun  nànih, 
0  'àirde  bun  os  ceann 

8  'S  e  rionasnèanih  le  cuideachd  naomh, 

's  a  ni  iad  aobhacli  ait; 
Ach  sliochd  na  natliracli  tilgidh  sios 
gu  ionad  claoidh  le  smachd. 

9  D'a  oibribh  's  beag  a  chithear  leinn, 

's  cha  tuig  sinn  iad  sin  fèin  : 
Ach  tairneanach  a  chumhachd  mhòir, 
cò  dh'fheudas  chur  an  cèiil  ? 

LAOIDH  X.    Gnath-fhocail  i.  20-31. 

AN  coimhtliional  nan  iomadh  slògh, 
is  anns  na  ròidibh  tiugh', 
Ki  cloinn  nan  daoin'  tha  Gliocasnèimh 
a'  togail  suas  a  gliutli' ; 

2  Cia  fhad  a  ni  luchd  fanoid  tàir 
.  air  firinn  's  gràsa  Dhè? 

'S  a  bheir  sibh,  amadatia,  spèis 
d'ur  toil  mhi-clièillidh  fèiu  ? 

3  Pillibh  air  m'  earails',  air  'ur  n-ais, 

is  bidh  sibh  sona  chaoidli : 
Pillibh,  's  a  chum  bhur  beannachadh, 
mo  spiorad  bheir  mi  dhuibh. 

4  Ach  mur  toir  sibh  mo  ghuth  fa'near, 

's  mur  èisd  sibh  ri  mo  glilaodh  : 
Tràth  ghlaodhas  sibhs'an  làbhur  nairc, 
'ur  n-athchuinge  bidh  faoin. 
81 


5  Tràth  ghlacas  lèir-sgrios  sibh  'na  ciiMU-t, 

mar  iora-ghaoth  luath  nan  speur. 
Ni  mise  fanoid  air  'ur  caoidh, 

's  'ur  n-ui-nigh  chaoidh  cha'n  èisd. 

6  O'n  ròghnaich  sibh  roimh  bheatha  bàs, 

's  èigin  gu  bràth  bhi  truagh  ; 
Oir  ciod  air  bith  a  chuireas  neach, 
dheth  sin  ni  'n  neach  sin  buain. 

LAOIDH  XI.   Gnath-fhoc.  iii.  13-17. 

CIA  sona  'n  ti  do  theagasg  Dhè ! 
bheir  èisdeachd  gach  aon  uair  ; 
'S  ri  giiocas  nèimh,  le  mòvan  tlachd, 
philleas  gu  moch  a  chluas  ? 

2  Is  fearr  a  stòr  na  'n  t-ionmhas  faoin 

a  ta  san  t-saogh'l  gu  lèir  ; 
'S  is  luachmhoire  a  dhuais  gu  mòr 
na  òr  a'  chruinne-chè. 

3  Tha  saoghal  fada  'na  làimh  dheis, 

is  urram  'na  làimh  chli  ; 
ladsan  air  fad  a  bheir  dha  gràdh, 
's  leo  saoibhreas,  slàint',  is  sith. 

4  Do  'n  òg  'ua  shlighe  fhiorghlau  rèidl 

sòlas  bheir  e  gu  pailt, 
'S  do  'n  aosda  bheir  e  coron  glòir, 
's  tròcair  o  Dhia  gun  airc. 

5  An  uair  tha  dìchioU  dhaoine  mòr, 

tha  'dhuais-san  mòr  d'a  rèir  : 
Do  shòlasaibh  tha  'shlighe  làu ; 
is  sith  a  ghuàth  's  gach  ceum. 

LAOIDH  XII.   Gnath-fhoc,  vi.  6-12. 

EIRICH  a  lundaire  gu  grad, 
'Sthoirortan  seangan  beag  gunstad, 
Oir  ged  nach  d'f huair  e  riamh  fear-iìiil', 
No  neach  g'a  ghreasadh  air  a  chid ; 

2  Fa  chomhair  geamhraidh  ni  e  deas, 
A'  cuimhneachadh  gun  tàmh  a  leas; 
San  t-sanihradh  trusaidh  e  a  lòn, 
San  fhoghar  iomlau  tha  a  stòr. 

3  Ach  c'  uin'  a  dh'èireas  tus'o  d'  shuaiu? 
A  luudaire,  nach  dùisg  thu  suas? 
Cha'n  iarr  do  leisg  ach  tuiUeadh  tàimh, 
Le  clò  do'u  t-sùil,  is  pasgadh  làmh. 

1  Ach  feuch  !  tha  bochdaiuu  agus  bròn, 
Ag  iadhadh  air  gach  làimh  a'd'  chòir; 
'S  mar  giiaisgeach  armach  teachd  a'd' 

dhàil,  [sàii. 
Trom-bhruthaidh  iad  do  cheann  fo"u 

LAOIDH  Xni.  Gnath-fhoc.  viu.  22-3  ì 

BIBH  tosdach  uile,  chlann  nau  daoin 
tràth  ghlaodhas  Gliocas  Dè, 
A  bhriathra  thugar  leibh  fa'near, 
's  d'a  earail  tluigaibh  gèill. 

2  Bu  mhise  Annsachd  Dhè  o  tlms, 

mu'u  robh  na  ueainha  ann  ; 
'S  mu'n  d'fhuair  an  douihau  mòr  a 
bha  mise,  fpadh  gach  àm.  [bhith, 

3  Mu'n  robh  ann  slèibhte  mòr  no  beag', 

mu'n  robh  ann  muir  no  tir, 


LAOIDH  XIV. 


XV.  XVI.  XVII. 


No  ni  air  bith  sa'  cliriiinne-chè ; 
aig  deas  làimh  Dlie  bha  mi. 

4  Tràtli  dhealbh  e  neòil  is  athar  àrd, 

an  talamh  tràight'  's  an  cuan, 
'S  tràth  ghearr  e  'n  criochan  doibh  fe 
bha  mise  leis  san  uair.  [leth, 

5  Tràth  chroch  e  'n  talamh  cothrom 

gun  taic  ris  o  aon  taobh,  [aicht' 
Dhearc  mi  le  galrdeachas  an  sin 
au'  ionad  còmhnuidh  dhaoin'. 

6  Dhealbh  smuain  mo  chridh'  o  shior- 

ruidheachd 
làn-tearmunn  doibh  o'n  bhàs  ; 
Neo-chaochlaidheach,  uaith  sin  gu  so, 
tha  m'iochd  dhoibh  is  mo  ghràdh. 

7  Ei  m'  theagasg  èisdibh  uime  sin, 

is  gheibh  sibh  beatha  uaith, 
Is  sona  'n  ti  bheir  gèill  do  m'  lagh ; 
bidh  'n  ti  nach  tabhair  truagh. 

8  Is  mise  ni  gu  nèanoh  an  t-iiil, 

's  an  slighe  rèidh  do  m'  shluagh: 
Tlia  bèatha  's  càirdeas  aig  gach  neach 
a  leanas  mi  gach  uair. 

9  Ach  's  naimhde  mòr'd'an  an'maibh  fèin 

na  dhiultas  gèill  do  m'  reachd ; 
'S  na  bheir  sior-fhuath  do  m'theagasg 
naomh, 

chum  ifrinn  thèid  gu  beachd. 

LAOIDH  XIV.    Ecles.  vii.  2-6. 

OSIBHS'  air  fad  le  'm  b'  àill  bhi  glic, 
bibh  tric  an  tigh  a'  bhròin  : 
Oir  luath  no  mall  tha  sinn  gu  lèir 
ri  fulang  pèin  is  leòn. 

2  Is  fearr  gu  mòr  bhi  giiilan  goimh, 

o  àmhghar  tigh  na  caoidh  ; 
Na  'n  cridh'  a  lot  le  sòlas  baoth, 
an  cuideachd  dhaoine  daoi. 

3  'N  tràth  bhios  an  aghaidh  tuirseach 

's  an  t-sìiil  a'  sileadh  dheur,  [trom, 
Gheibh  smuainte  naomh'  san  anam 
's  ni  iad  ni  's  fearr  an  gnè.  [tamh, 

4  An  duine  crionna  thèid  gu  ti'ic 

gu  bothan  bochd  a'  bhròin  ; 
Ach  leis  an  dream  air  bheagan  cèill' 
is  aoibhinn  talla  cheòil. 

5  Is  diombuan  aighear  dhaoine  daoi, 

's  is  dlùth  dhoibh  àmhghar  truagh  : 
Mar  bhoisge  fuaimneach  droighinn 
fhaoin 

ghrad-chaochlaidheas  gu  luath. 

LAOIDH  XV.    Ecles.  ix.  4,  5,  6,  10. 
7  O  E  nis  an  t-àm  bhi  rèidh  ri  Dia  ; 
ÌO  'S  e  nis  an  t-àm  thòirt  gèill  do'u 
Triatli ; 

Am  f  eadh  a  mhaireas  là  nan  gràs  ; 
Feudaidh  gach  neach  dol  as  o'n  bhàs. 
2  'S  i  so  an  uair  a  sheachnadh  truaigli', 
'S  a  thabhairt  nèimh  a  mach  le  buaidh ; 
Si 


So  cothrom  aigh,  ta  dian-dhol  seach. 
Deanar  deadh  bhuil  dheth  leis  gacb 
neach. 

3  Is  fios  do'n  bheò  gu  faigh  e  bàs, 
Air  dichuimhn'  tha  gach  marbh  aa 

tràs :  [aimn, 
An  cuimhne  dh'fhalbh,  is  dh'fhalbh  an 
Cha'n  aithnich'r  iad,  's  cha'n  aithne 

dhoibh. 

1  Theirig  an  gràdh,  sguir  am  fuath, 
'S  tha'm  farmad  sinte  leo  san  uaigh ; 
Cha'n  eòl  doibhnisambithfo'nghrèin; 
An  saothair  sguLr  maraon  liu  fèin. 

5  Dean  dichioU  uime  sia  'na  thràth, 
Crioch  a  cliur  air  saothair  do  làmh  ; 
Oir  saothair,  seòl,  no  obaLr  ghlic. 
Cha  deanar  leat  gu  bràth  fo  'n  lic. 

6  San  uaigh,  do'm  bheil  sLan  uile  triall, 
Maith'neas  cha'n  fhaigh,  's  cha  d'fhu- 

aradh  riamli ; 
Gun  chaochla'  bithidh  cor  gach  neach 
Gu  àm  d'a  bhinne  teachd  a  mach. 

LAOIDH  XVI.    Ecles.  xii.  1. 

GUIMHNICH  do  Dhia  an  làithibh  t'òig 
làithibh  gun  bhròn  gun  chal ; 
Mu'n  tig  na  bhadhnaidh  breòite  tinn, 
's  am  fàs  air  t'inntinn  smal. 

2  Mu'n  tig  gu  àirde  cruas  do  chxidh', 

gTad-sgriobh  air  lagh  do  Dhia  ; 
'S  do  Chruithfhear  cuimhnich  fòs  an 
mu  'm  fàs  thu  aosmhor  liatli.  [tràs, 

3  Oir,  goirid  uait  tha  pian  is  bròn, 

na  neòil  tha  clieana  dliith 
Ni  t'aoiblmess  dorch,  is  t'òige  sean. 
a'  cur  do  ghean  air  chìd, 

4  'S  gearr  gus  an  gearain  thu  gu  goirt 

fo  sprochd  is  iarguin  aois'. 
'S  an  cuimlmich  thu  air  aighear  t'òig', 
nach  pill  ni  's  mò  do  d'thaobh. 

LAOIDH  XVII.    Isaiah  i.  10-19. 

AMHAITHEAN  Shodoim!  gabhaibli 
do  fhocal  Righ  nam  feachd ;  [suini 
Fheara  Ghomorah  !  thigibh  dliith, 
is  bithidh  iunh'l  d'a  reachd. 

2  Mar  so  a  deir  e,  Ciod  is  brigh 

d'ur  n-iobairtibh  gun  stà '? 
Tha  m'  altair  sgith  d'ur  tiodhlacaibfi, 
's  ghabh  mi  d'ur  n-aoradh  gràin. 

3  Ged  las  'ur  n-iobairtean  gu  nèamh. 

's  ged  dliorchaich  tiiis  an  speur : 
Gidheadh  bheir  mise  fuath  is  gràiii  ■ 
do  ghiomh  'ur  làmh  's  duibh  feiii. 

4  Bhur  trasg  's  'ur  n-urnuigh  's  f  uathacb 

's  'ur  làithe  f  èiU  f  araon  ;  [leam, 
Oir  tha  'ur  cridhe  làn  do  cheilg, 
"s  'ur  sUghe  cam  is  claon. 

5  Glanaibh  'ur  làmhan  o  gach  ole,  ] 

's  na  deanaibh  lochd  ni  '3  mò  ; 


LAOIDH  XVm.  X 

"Xur  giùlaii  uile  bithibh.  ceai't, 
's  'uur  cridiie  glan,  gun  ghò. 

6  Xa  tairgibh  dhomhsa  urram  faoin, 

aeh  foghlumaibh  mo  leachd : 
Teauu-thagraibh  ciiis  ua  bautraich 
truaigh 

"s  air  faun  na  deana  ibb  lochd. 

7  Au  sin,  dearg  mar  chorcur  ged  robh 

"ur  lochdau,  nighear  uaibh 
An  sal,  is  bidh  sibh  glan.  tre  ghràs, 
mar  shueachd  a's  àille  suuadh. 

LAOIDH  XTin.    Isaiah  ii.  2-6. 

EUCH !  èiridh  san  Unn  dheireannaich 
naomh  theampull  Dhia  na  glòir', 
Os  ceann  nam  beaun  's  nan  slèibhtean 
f àth  iongaintais  ro  mhòir  1       [àrd' ; 
i  D'a  ionnsuidh  thig  na  cinnich  ait. 
gach  teangadh  's  treubh  le  chèO." : 
Ag  ràdh,  Suas  greasamaid  gim  dàil 
gu  teampull  àiuinn  Dè. 

S  An  solus  thig  O  Shion  àrd 

dealraidh  f eadh  dhùthcha  cèiu ; 
"S  do  'u  Kigh  'na  shuidh'  air  Salem  ta 
bheirear  "s  gach  àite  gèUl. 

4  ^leasg  chinneach  "s  eilean  iomallach 

àrd-shuidhidh  e  gu  breth 
Is  smachduichear  "na  cheartas  leis 
gach  uile  shluagh  fa  leth. 

5  Le  connspoid  is  le  h-an-iochd  borb 

cha  bhuairear  linn  nan  gràs ; 
S  a  speal  is  coltar  iompaichear 

gach  claidheamh  's  inneal  bàis. 
Le  nàmh  ni  "s  mò  cha  chasgrar  nàmh 

's  cha  bhi  san  àraich  caoidh  : 
Cha  chruiuuich  trompaid  slòigh  r"a  chèU', 

's  cha  'n  eighear  cath  a  chaoidh. 

7  O  ghineil  lacoib,  uime  sin, 

thigibh  gu  teampuU  Dè  ; 
'S  'na.  sholus-san  ta  deab-ach  glan, 
sior  thriaUàmaid  gu  nèamh. 

LAOIDH  XIX.  Isaiah  vs..  2-8. 

EL'CH  !  dh"èirich  solus  air  na  slòigh 
bha  chòmhnuidh  'n  duibhrebàis; 
Is  air  an  t-sluagh  a  bha  fo  sgàU, 
nis  dhealraich  Ghrian  nan  gràs. 
2  A  d'ionnsuidh-sa,  a  Ghrian  an  aigh ! 
le  fàilte  tliig  gach  sluagh, 
"S  iad  aoibhinn  mar  luchd  buaiu  o"n 
's  am  foghar  taisgte  suas.  [fhàich, 

8  Oir  thog  thu  dhinn  ar  n-eaUach  ghoirt. 

is  lotadh  leat  ar  nàmh,  [sìos 
Le  d'  ghairdeau  treuu  ghrad-thUg  thu 
luchd  mi-ruin  chum  an  làir. 

4  Mar  laoch  a'  ruith  feadh  fola  "s  àir, 

tha  Slanuighear  nam  buadh  ; 
Mar  cheumaibh  dhealanàich  nau  speur 
bheir  thu  fo  gheUl  gach  sluagh. 

5  Feuch  dhuinne  rugadh  Mac  an  aigh  ; 

fhuair  sinn  Slànuighear  treun  I 
8?] 


[X.  XX.  XXI.  XXII. 

I     Gach  treubh  air  thalaiuh  gèiUidh  dha, 

1  is  aingle  nèimh  gu  lèir. 

6  Prionnsa  na  siochaint  canar  ris, 
's  e"n  Ti  ta  ghc  is  treun  ; 
Le  ceartas  riaghlaidh  e  gach  sluagh, 
o  'chaithir  shuas  air  nèamh. 

LAOIDH  XX.  Isaiah  xxiv.  1-7. 

CIA  glòrmhor  àluiun  caithir  Dhe  ! 
Sion  cia  breagh  a  suuadh ! 
Innte  chuir  Dia  a  chaithir-righ, 
chum  marsuinn  siorruidh  buan. 
2  A  baUa  dionaidh  e  le  'ghràs, 
gu  làr  cha  tuit  i  chaoidh  ; 
Xi  slàinte  tèarmunn  di  gach  taobh, 
's  ifrinn  cha  'n  fheud  a  claoidh. 

t  3  A  dhorsa  siorruidh.  èiribh  suas. 

fosglaibh  gu  luath  o  chèU" ;  [a  steach 
'S  gu"n  rachadh  naomh-shluagh  Dhè 
I        a  thug  d"a  reachd-san  gèUI. 

4  An  so  gun  airceas  mealaidh  sibh 

s'ith  shòlasach  gu  bràth  ; 
Sibhse  le  n"  ionmhuiun  àrd-ainm  Dhè 
's  tha  deanaruh  buin  a  'ghràs. 

5  Earbaibh  à  Dia,  szor-earbaibh  as  ; 

gach  eagal  fògraibh  uaibh  ; 
Aig  Dia  tha  cumhachd  chum  "ur  dìon, 
feadh  Unn  nau  liun  gu  buan. 

6  Còmhnuidh  nan  di-och  dhaoia',  ged  is 

bheir  Dia  le  'làimh  i  uuas ;  [àrd 
'S  am  mòr-chuis  tUgidh  esan  sios, 
eo  'iosal  ris  au  uaigh. 

7  Saltraidh  am  bochd  an  sin  le  tàir, 

àir  àrois  àrd'  nau  daoi : 
Tràth  bhios  iad  s'iute  air  an  làr, 
gun  èirigh  'n  àird  a  chaoidh. 

LAOEDH  XXI.    Isaiah  xxxiu.  10-18. 
O  !  gach  aonneach  fad  as  no  dlùth 
do'n  chùis  so  gabhaibh  suim : 
Bidh  àgh  is  beannachd  aig  na  naoimh, 
ach  sgriosar  daoine  daoi. 

2  Au  ti  bhios  ionraic  treibhdliireach 

fa  chomhair  Dhè  gach  uair. 
I     Ili  gnìomh  gun  iochd  nach  cuir  a  làmh, 
's  air  brèig  gu  bràth  nach  luaidh  ; 

!  3  An  ti  nach  laimhsich  duais  au  uUc, 
I        's  gu  ceUg  nach  buair  an  saogh'l. 
Xach  seaU  gun  ghràin  air  lochd  air  bitli, 
's  nach  gluais  air  slighe  chlaoin: 

4  An  ti  sin  còmhnuidh  gheibh  gu  brnth 

an  daingneach  làidir  Dhè : 
Guu  easbhuidh  gheibh  e  'theachd-antir, 
is  caisgear  iota  "s  fheiuu. 

5  Fadheòidh  bidh  Nèamh  dha  fosgaihe, 

le  dorsaibh  farsuinn  fial, 
'Se  le  Righ  nan  righrean  bithidh  e 
gu  tèaruint'  feadh  gach  ial. 

LAOIDH  XXII.    Isaiah  xl.  27-^1 

C'  ARSOX  a  dhòirtcar  leat  a  macii 
do  chaoidh,  gun.  d  ..U  ri  ioohd'/ 


F 


LAOIDH  XXIU.  XXIV.  XXV. 


Ceart  mar  nach  tugadh  Dia  fa'  near 
cùis  neach  air  bith  d'a  shliochd. 

2  Esan  a  chruthaich  talamh  's  nèamh, 

am  bheil  a  thearmunn  gann? 
No  'm  feud  an  lamh  a  dhealbh  gach  ni 
f às  sgith  gu  bràth  no  fann  ? 

3  Maith,  glic,  is  uile-chumhachdach, 

tha  'n  Triath  a  ta  'gar  dion ; 
A  shlighe  ged  nach  lèir  do  neach, 
is  ceart  e  anns  gach  gniomh. 

4  'S  mòr  fàth  ar  misnich,  uime  sin, 

fo  cheannsal  Dhia  na  sluagh  ; 
Do  'n  fhìrean  lag  bheir  esan  neart, 
's  do'n  anmhunn  bheir  e  buaidh. 

5  Caillidh  na  daoine  sean  an  treòir, 

's  an  òigridh  fien  an  lùth  ; 
Ach  mheud  's  a  dh'fheith  ri  Dia  nan 
tha  slàinte  dhoibhsan  dliith.  [gràs. 

6  Le  cosaibh  lùthar  siubhlaibh  iad 

san  t-slighe  dh'  ionnsuidh  glòir' ; 
'S  fàsaidh  an  neart  mar  thriallas  iad, 
'nan  giùlan  diadhaidh  còir. 

7  Air  sgiathaibh  creidimh  èiridh  iad, 

mar  iolar  luaih  nan  speur, 
Os  ceann  an  t  saoghail  dhorcha  so, 
gu  Dia  an  àirde  nèimh. 

LAOIDH  XXIII.  Isaiah  xUi.  1-13. 

FEUCH  m'òglach !  feuch  mo  sheircinn 
's  e  àrdaicht'ann  am  neart;  [ghràidh 
]Mo  roghainn  e  do'n  t-sluagh  gu  lèir, 
dha  thug  mi  spèis  gu  beachd. 

2  Airsan  gu  saoibhir  tuirlingidh 

mo  Spiorad  naomha  fèin, 
Chum  anns  na  dùthchaibh  iomallach 
mo  bhreth  gu'n  cuir  e  'n  cèiU. 

3  Sèimh  agus  ciùin,  gun  gheilt  no  buirb, 

bheir  esan  breth  neo-chlaon ;  [brùit', 
Cha  bhris  e  'm  feasd  a'  chuilc  tha 
's  cha  mhùch  e'n  lasair  chaol. 

4  Gu  lasair  sèidear  leis  an  t-srad  ; 

do'n  lag  bheir  e  làn-bhuaidh  ; 
Feadh  mhòr-thir  's  eileansgaoilidh'eud, 
is  gèilUdh  dha  gach  sluagh. 

5  So  deir  an  Dia  ghairm  nèamh  gu  bith, 

's  a  las  na  lòchrain  iùil, 
A  thug  do  'n  duine  spiorad  glic, 
"s  a  dhealbh  gach  uile  dhviil : 

6  "S  tu  m'  Fhàidh,  a  ghairm  's  a  thog 

mi  suas ! 
gach  uair  is  leat  mo  neart ; 
O  m'  uile  chumhachd  gheibh  thu  treòir 
gu  d'  chòmhnadh  anns  gach  beairt. 

7  Annadsa  ni  mi  ris  gach  tir 

coimhcheangal  siorruidh  gràidh, 
Thoirt  saorsa  do  na  braighdibh  leòint', 
's  do  chinnich  eòlas  aigh. 
tt  Na  dorsa  prais  grad-bhrisidh  tu, 
'a  na  glasa  làidir  teann  . 

84 


Is  solus  aoibhinn  agus  saors' 
bheir  thu  do  'n  daor  's  do'n  dall. 
9  'S  mise  lehobhah  ;  's  e  sin  m'  ainm 
air  feadh  gach  uile  ial ;  [faoinV 
Mo  ghlòir  cha  bhuin  do  dhealbhaibhi 
's  mi  fèin  a'm'  aonar  Dia. 

10  Feuch  !  choimlionadh  a  nis  gach  ni 

gheall  mi  o  shean  do'n  t-saogh'l ; 
'S  na  nithe  gheallar  lcam  an  tràs 
coimhUonar  iad  faraon. 

11  Canaibh  do  'n  Tighearn  òran  nuadh  t 

air  'ainm  biodh  luadh  's  gach  àit ; 
Feadh  muir,  is  tìr,  is  innse  cian, 
biodh  moladh  Dhia  gu  bràth. 

12  A  chaithir  mhòr !  is  f hàsaich  fhaoin  ! 

molaibh  araon  ar  Dia  ; 
'Sa  mhachair  thugaibh  moladh  dha, 
's  na  bheil  'nurtàmh  feadh  shliabh. 

13  Seinnidh   gach   sluagh,   gu  h-aon- 

sgeulach, 
glòir  ion-mholt'  Dhè  bhith-bhuain ;. 
'S  do'n  chaithream  aoibhinn  agus  throm> 
co-fhreagradh  fonn  is  cuan ! 

LAOIDH  XXIV.    Isaiah  xlix.  13-17. 

AXEAMHA  togaibh  luathghair  ait ; 
a  thalamh,  binn-cheol  seinn ; 
A  shlèibhte,  canaibh  co-sheirm  chiìdly 
's  gach  dùil  air  feadh  gach  linn  ! 

2  Feuchaibh  cia  tròcaireach  ar  Dia ! 

cluinnibh  a  bhriathra  gràis  ; 
Do'n  anam  thruagh  bheir  comfhurt- 
is  saors'  o  dhochann  bàis.  [achd, 

3  Sguiribh,  an  làithibh  goirt  'ur  claoidh', 

d'uir  caoidh  's  d'ur  gearan  cruaidli : 
An  saoil  sibh  qach  toir  Dia  fa  'near 
staid  gach  aoin  neach  d'a  shluagh  ? 

4  An  diobair  màthair  ciochran  maoth 

a  broUaich,  le  h-an-iochd  ? 
Nach  maothaich  osna  's  deòir  a  cridh'' 
's  nach  gabh  i  truas  d'a  sliochd? 

5  Ach,  arsa  Dia,  ged  chaochail  iochd 

d'a  gineil  anns  gach  mnaoi, 
Mo  ghaol  is  m'iochd-sa  do  mo  shluagh, 
gun  chaochladh  mairidh  chaoidh. 

6  Domhain  air  dearnaibh  mo  dhà  làimh^ 

ainm  Shioin  ghearr  mi  sios  ; 
A  balla  briste  càiridh'  mi, 
's  a  h-àrois  togaidh  ris. 

LAOIDHXXV.  Isaiahliii. 

CIA  tearc  an  dream,  le  creidimh  beò' 
a  ghabhas  eòlas  uainn ; 
Xo  mhotliaicheas  o'm  fiosrach  f  èin, 
mòr-chimahachd  Dhe  nan  sluagh  ? 
2  ThalOSAteachd!  gun  ghreadh  nachas, 
a  dh'fhoillseachadh  cia  dlìith  ; 
Oir  àille  thalmhaidh  air  cha  bhi, 
no  bheag  do  ioghnadh  shùl. 

3  Mar  chinneas  ann  ani  fàsach  fhaoiu 
luibh  mhaoth,  gun  chùram  sluaijj;h. 


LAOIDH  XXVI.  XXVII. 


Mar  sin,  san  t-saoghal  aingidh  so, 
<ih"fhàs  Criosd  fo  ainneart  suas. 

4  Fo  dliimeas  is  fo  tharcuis  dhaoin', 

f  eueh  f  ear  an  àmhghair  thruaigh ! 
Is  bròn  a"  leautuinn  ris  gun  chlos, 
an  taobh  a  blios  do  'n  uaigh. 

5  Acli  cha  b"e  fein,  ach  sinne  thoiU 

gach  cràdh  a  rinn  a  leòn  ; 
Oir,  neochiontach  sheas  e  'nar  riocbd 
's  gu  h-iochdmhorghabh  arbròn. 
(i  Gidheadh  mar  dhroch  dhuin'  mheas- 
's  mar  f hògarach  o  ghràs :     [adh  e, 
Ti  àth  dhòirt  e  "fhuil  air  son  an  t-sluaigh, 
fo  osnaidh  chruaidh  a'  bhàis. 

7  Le  'naomh-fhuil  nigh  e  dhiun  guglan, 

ar  truaiUidheachd  's  ar  lochd ; 
Leighis  a  chreuchdan,  's  shaor  a  bhàs 
gu  bràth  ar  n-an"ma  bochd. 

8  Chaidh  daoine  daU  is  ceannairceach 

air  seachran  trua",  mar  threud ; 
Ach  ghiulain  Criosd  ar  n-eusaontas, 
is  dhlol  ar  n-uile  bheud. 

9  Fo  bhuiLLibh  trom'  ar  smachdachaidh. 

feuch  giulan  caomh  INIhic  Dhè  I 
Mar  uan  a'  chasgraidh,  "s  amhluidh  sin, 

cha  d"fhosgail  e  a  bheul. 
'■)  A  neochionta  cò  dh  "fhoUlsicheas  ! 

's  e'n  cuibhreach  chruaidh  an  sàs? 
Feuch  dJjiteadli  e  le  samJiladhreachd, 

is  thugadh  seaeà  gu  bàs. 
1  Le  peacaich  luidh  e  sìos  san  dus, 

na  beartaich  thug  dha  uaigh : 
Mar  chaith  e  'bheatha,  chriochnaich  e, 

gun  chiont',  air  meud  a  thruaigh', 

12  Mar  so  ge  d'  bhruthadh  e  le  Dia, 

dh'èirich  ar  Triath  a  rìs, 
Oir  lobairt  iomlan  aoin  Mhic  f  èin 
dhiol  ceartas  Dè  gu  sior : 

13  Oir,  arsa  Dia,  làn-shoirbhichidh 

mo  thlachd  'na  làimh  gun  cheisd ; 
Bidh  'ghineaHlonmhor  feadh  gach  linn, 
's  bidh  inbhe  mòr  am  feasd. 

14  Bidh  'anam  ait  tràth  dhearcas  e 

air  toradh  pailt  a  phèin  : 
Is  bheir  na  slòigh  a  shlànuich  e, 
cliu  s'ior  d"an  Slàn"ear  treun. 
lò  Eoinnidh   e   chreach   le  laochraibh 
treun ' ; 

's  do  'n  eug  bheir  gach  aon  nàmh ; 
Le  ciontaich  ge  d'  luidh  e  san  uaigh, 

dh'eirich  le  buaidh  an  àird. 
16  Dh"fhuiling  e  dh'iolaidh  cionta  dhaoin' 

a  dh"fhaotainn  sith'  d"a  shluagh  ; 
'S  mar  charaid  sior-bheò  nis  airnèamh, 

tagraidh  e"n  cùis  gach  uair. 

LAOIDH  XXVI.    Isaiah  Iv. 

ODHAOIXE  tartmhor !  thigibh  chum 
sruth  pailt  nan  uisge  beò  ; 
An  nasgaidh  gheibh  am  bochd  a  dhiol, 
gun  airgiod  is  gun  òr. 

8.5 


2  C'ar  son  a  struidheas  sibh'ur  maoin 

air  nithibh  faoin'  nach  biadh  ; 
'S  a  chaiUeas  sibh  "ur  saoth"r  gach  là, 
mu  ni  nach  sàsuich  miann  ? 

3  Gu  deònach  cromaibh  riums"  'ur  cluaa, 

ma  's  àill  leibh  suaimhneas  fìor  ; 
Le  m"  theagasg  bidh  "ur  n-an"ma  beò, 
is  gheibh  sibh  sòlas  sior. 

4  Eisdibh,  is  mairibh  beò  gu  bràth ! 

mo  chìimhnant  gràsmhor  's  leibh  ; 
An  tròcair  a  rinn  Daibhidh  ait, 
gun  airc  bheir  mise  dhuibh. 

6  Mar  fhianuis  ròghnaich  's  thog  mi  e, 
mar  cheannard  treun  do  m'  shluagh ; 
Gach  fine  gairmidh  e  o  chein, 
's  bheir  iad  fo  'bhrataich  buaidh. 

6  Feuch  criocha  cian  nach  b'aithne  dhuit, 

is  do  nach  b"aithne  thu.  [ichidh, 
Ard-fhàidh !    a  d"ionnsuidh  cruian-. 
's  do  m'  ainm-sa  bheir  iad  cliu. 

7  Grad-iarraibh  Dia  am  f eadh  tha  "chluae 

'ga  cromadh  nuas  r'  ur  glaodh : 
"S  'nuair  tha  e  tairgseadh  dhuibh  a 
gabhaibh  ri  'shlàinte  shaor.  [ghràis. 

8  Trèigeadh  an  t-aingidh  'shlighe  chlaon, 

's  an  droch  dhuin'  smuain  a  chridh'. 
Is  pUleadh  iad  ri  Dia  gun  dàil, 
is  gheibh  iad  slàint'  is  sith. 

9  Oir  Dia  tha  saoibhir  ann  an  iochd. 

is  laghaidh  e  gach  beud ; 
Cha'n  ionnan  nàdur  dha  "s  do  dhaoin', 
a  thròcair  chaomh  cha  trèig. 

10  Oir  mar  is  àrd  an  speur,  deir  Dia, 

os  ceann  na  talmhainn  faoin 
'S  co-àrd  tha  m'iùil  's  mo  smuainte-aa 
thar  iùl  is  smuainte  dhaoin". 

11  Xuas  sUidh  frasa  sneachd  is  uisg', 

's  cha  phUl  a  ris  an  àird, 
An  talamh  gus  an  taisich  iad 
a  ghiùlan  lòin  's  gach  àit. 

12  Mar  so  aon  ghuth  a  labhras  mis' 

cha  tig  air  ais  gun  bhuil ;  [dùil. 
Mo  ghamn  gheibh  eisdeachd  o  gach 
is  bidh  iad  ùmh'l  do  m"  thoU. 

13  N'  sin  stiùrar  dùthchan  iompaichte, 

le  h-aoibhneas  is  le  fois  : 
Ka  slèibhte  seinnidh  air  gach  taobh  : 
buadidh  gach  craobh  a  bos. 

14  An  àite  droighinn  agus  dris 

bidh  ìir-chroinn  uaine  fàs  ;  [dùil, 
Mar  so  sior-mhairibh ;  's  bheir  gach 
àrd-chUu  do  Dhia  nan  gràs. 

LAOIDH  XXVn.    Isaiah  IvU.  15,  U. 

EISDIBH!  gach  neach  air  thalamli 
guth  Dhè  ro-aird  is  naoùnh  ; 
'S  iad  so  a  bhriathra  tròcaireach, 
fàth  dòchais  cliloinn  nan  daoin',- 
2  An  àirde  nèimh  mo  chaithir  righ, 
o  shiorrui"chd  shocruich  niis" ; 


LAOIDH  XXVIll.  XXIX.  XXX.  XXXI.  XXXII. 


'8  leam  cliu  nan  aingeal  feadh.  gacli 
's  gacli  buaidh  ta  iomlan  leis.  [linn, 

3  Gidheadh    o    m'   ionad  còmhnuidh 
sealladh  ni  nuas  a  ghnàth.  [shuas, 
Air  luchd  a'  chridhe  bhriste  bhrùit', 
's  'nam  bìithan  ni  mi  tàmb  : 

1  A  cbeangal  suas  an  spioraid  blirùit' 

's  g'a  thoirt  o'n  ùir  a  nìos  ; 
'S  a  bheòthachadli  nan  an'nia  truagh' 
tha  dol  do'n  uaigh  a  sìos. 

■5  Na  h-an'ma  sin  a  dhealbh  mi  fèin, 
gheibh  tearuinteachd  f  o  m'  ghràs  ; 
Tagradh  cha  dean  mi  riu  do  shior, 
mun  tuit  iad  sìos  a'm'  làth'r. 

LAOIDH  XXVIII.    Isaiah  Ivii.  5-9. 

FEUCH !  ciod  an  trasg  is  aill  le  Dia, 
au  e  blii  cianail  trom ! 
No  sgeadaichte  le  samhladh  bròin, 
is  aghaidh  leòinte  chrom  ? 
-  An  ionmhuinn  leamsa  èididh  bròin, 
deir  Righ  na  glòir'  e  f èin '? 
Le  ceann  air  lùbadh,  's  gnùis  fo  smal, 
am  faigh  sibh  uamsa  spèis  ? 

3  Ei  daoine  truagh  'gan  sàruchadh, 

cum  baigh  is  cotlirom  maith  ; 
'S  do  dhaoine  bochd  is  an-shocrach 
gabh  curam,  's  biodh  ort  rath.' 

4  Do'ndilleachd  ocrach  thoir  do  bhiadh, 

's  biodh  d'fhardach  fial  gach  uair 
Do'n  choigreach  tha  gun  àite  tàimh, 
's  do'n  acrach  dhiblidh  thruagh. 

5  Còmhdaich  an  lomnochd,  dion  am 

tog  suas  an  ti  f o  leòn  ;  [fuar, 
'S  na  druid  do  chridhe  le  h-an-iochd 
o  neach  air  bith  san  fheòil. 

6  An  sin  mar  mhaduinn  shoilleir  chiùin, 

bidh  t'ùiu'  air  thalamh  bhos ; 
Air  t'uile  shlighe  dealraidh  Dia, 
's  o  t'  iarguin  gheibh  thu  fois. 

LAOIDH  XXIX.    Tuir  iii.  37-40. 

AM  measg  nan  cumhachdach  cò  'n  ti 
a  bheir  gu  crìch  na  's  àill  ? 
Xach  'eil  gach  ni  sa'  chruinne-chè, 
fo  ordugh  Dhè  a  mhainn : 

2  'S  esan  a  ni  ar  n-aoibhneas  mòr, 

no  bheir  dhuinn  bròn  fa  seach  ; 
'S  i  'làmh  a  dhealbh  an  solus  iuU, 
's  do  dhuibii-neòil  thug  an  dreach. 

Ciod  uim'  an  gearain  duine  beò, 

'ga  leòn  fo  smachdach'  Dhè? 
A  chum  a  leas  tha  Dia  'ga  chlaoidh 

gu  tlioirt  d'a  ionnsuidh  fèin. 
t  0  dhaoine  !  rannsaichibh  gu  geur, 

gach  ceum  d'ur  slighe  chlaoin  ; 
'S  pillibh  o  'r  seachranaibh  gu  Dia, 

thaobh  meud  a  thròcair  chaoin. 


LAOIDH  XXX.    Hosea  vi.  l^. 

THIGIBH,  is  rachamaid  ga  Dia, 
le  chridhe  tiamhaibli  bròin : 
Ge  d'  pheacaich  sinn,  ni  esan  iochd 
air  an'maibh  briste  leòint'. 

2  Air    'iarrtus    dùisgidh    'n  doinionn 

is  fàsaidh  balbh  a  rìs  ;  [gharbh, 
Is  ged  tha  'ghairdean  treun  gu  sgrios, 
tha  e  co  treun  g'ar  dion. 

3  B'  fhada  's  bu  chian  ar  u-oidhche 

bhròin, 

bheir  teachd  an  lò  dhuinn  gean ; 
Oir  thig  ar  Dia  is  fògraidh  e 
gach  dòlas  ruinn  a  lean. 

4  'X  sin  gheibh  sinn  eòlas  air  a  ghràdh, 

ma  thig  sinn  dhasan  dlùth  ; 
Bidh  'ghnùis  mar  ghrein  na  maidne 
's  a  ghuth  mar  inneal-ciùil.  [gloin', 

5  Mar  dhrùchd  air  bhàrr  nan  luibhean 

maoth  ; 

's  iad  air  gach  taobh  f o  bhlàth  •, 
No  mar  na  frasan  thig  a  nuas 
air  f earann  cruaidh  is  fas  ; 

6  Mar  sin  ni  dealradh  gnùis  ar  Dè 

ar  n  an'ma  aoibliinn  ait: 
Fograidh  e  duibhre  's  doilghios  uainn, 
is  ni  sinn  uaill  gun  airc. 

LAOIDH  XXXL    Micah  vi.  0-.^. 

CIA  leis  a  thig  mi  'm  fìanuis  Dhè, 
àrd  thriath  a'  chruinne-chè  ! 
No  ciod  an  ìobairt  bheir  mi  dha, 
chum  e  bhi  ghnàth  rium  rèidh  ? 

2  An  toilich  mile  iobairt-loisgt', 

le'm  boltrach  tuis'  an  Triath  ? 
Deich  mile  sruthan  olaidh  'n  leòr, 
's  gach  ainmhidh  beò  san  t-sliabh? 

3  Mus  leòr,  an  gabh  e  mo  cheud-ghin, 

an  riochd  mo  bheatha  fèin  ; 
Toradli  mo  chuirp  an  èiric  m'  an'm' 
chum  bhi  's  gach  àm  rium  rèidh  ? 

4  Cha'n  fhoghainn  so  :  is  aobhar  gràin 

le  Dia  gach  cràbhadh  saoi ; 
'N  fhocal  leig  e  ris  a  rùn, 

a  stiùradh  chloinn  nan  daoin'. 

5  0  dliuine !  so  na  dh'iarr  e  ort ;  ■ 

dean  ceartas,  miannaich  iochd  ; 
Gu  h-umhal  gluais  an  làth'r  do  Dhia, 
is  dean  a  riar  gu  giic. 

LAOIDH  XXXII.    Habac.  iii.  17,  18. 

GHAOIDH  ged  nach  toir  crann  fige 
blàth, 

's  nacli  fàs  air  fion-chrann  meas ; 
Saoth'r  a'  chroinn-ohxidh  ged  a  thrcig, 

's  fàs  dèis  'gun  bhi  air  slios ; 
2  Gach  treud  o'n  mhainnir  ged  a  bhuail 

grad  f  liuathas  'nuair  nach  saoil : 
Greigh  ged  nach  fàg  an  t-Earrach 

no  bò  air  uachdar  j'aoin  ;  [cmaidli, 


LAOIDH  XXXin. 


XXXIV.  XXXV. 


5  Gidheadli  san  Triath  bidh  mise  ait, 
is  ni  mi  uaill  'na  ghràdh  ; 
Mòr  aoibhneas  ni  mi  ann  am  Dliia ; 
's  e  Dia  mo  shlaint'  gu  bràth. 
4  Blieir  Dia  dhomh  neart  chum  ruitl.  gu 
mar  fhiadh  air  fireach  àrd  :  [dian 
Is  bheir  e  mi  gu  riogh'chd  na  giòir', 
fa  sheola  caomh  a  ghràis. 

•5  'Se  Dia  mo  stòr,  mo  bheatha  's  m'iiil 
o'n  tig  mo  liith  's  mo  threis  ; 
Gainne  no  gort',  beatha  no  bàs, 
cha  sgar  o  'ghràdh  mi  'm  feasd. 

LAOIDH  XXXIII.    ]\Iat.  vi.  9-14. 

ATHAIK,  gach  dùil  a  bhos  is  shuas  ! 
d'an  dual  gach  cliu  is  glòir ; 
A'd'  làthair  striochdaidh  sinne  sìos, 
gu  h-ìosal  mar  is  còir. 

2  T'ainm  naomhaichear  's  na  h-uile  àit, 

is  aoradh  dha  gach  slògh  ; 
Craobh-sgaoil  do  Shoisgeul,  's  thoir 
dha  buaidh, 
is  luathaich  fiogh'chd  na  glòir'. 

3  Deanadh  gach  diiil  air  thalamh  bhos 

do  thoil  mar  aingiibh  nèimh ; 
Dhi  gèiUeadh  iad  le  cridhe  ait 
s'  le  giulan  macant'  sèimh. 

4  Ar  n-aran  làthail  deònuich  dhuinn, 

is  cridhe  taingeU  leis  ; 
Is  ciod  air  bith  a's  cuibhrionn  duinn, 
do  bheannachd  biodh  'na  chois. 

•5  Maith  dhuinn  ar  fiacha  trom,  a  Dhè, 
a  rèir  mar  mliaithear  leinn, 
D'ar  feichnibh  fèin  an  euceartan, 
's  gach  beum  a  thug  iad  dhuinn. 
'6  Na  leig  am  buaireadh  sinn,  a  Dhè, 
ach  glèidh  sinn  o  gach  lochd  ; 
Oir  rioghaclid,  cumhachd,  agus  glòir, 
is  leat  le  còir  gu  beachd. 

LAOIDH  XXXIV.    Mat.  xi.  25-30. 

BUIDHEAGHAS    follaiseach  thug 
d'a  Athair  fèin,  ag  ràdh,  [Criosd 
Sior-bheannaicht'   bi-sa,   Dhia  nam 
o  linn  gu  linn  gu  bràth  !  [feart, 
2  'S  tu  cheU  air  daoiuibh  saogh'lta  giic 
dearbh-fhiriun  shlàinteil  nèimh, 
Gidheadh  a  thaisbein  soilleir  i 
do  leanbaibli  ùmhal  seimh. 

5  'Si  so  do  thoil-sa,  Athair  chaoimh ! 

's  do  naomh-reachd  seasmhach  buan; 
Na  iarradh  aingle  naomh'  no  daoin' 
làn-f  hios  an  aobhair  uainn. 

4  Gach  uile  chumhachd  dhomhs'  thug 

dha  mhàin  is  fios  mo  ghnè  ;    [Dia ; 
Is  dhomh-sa  mhàin  a  ghnè-san  's  eòl, 
's  do'n  dream  d'an  seòl  mi  e. 

5  0  sibhse  ta  le  uallach  trom 

an  uilc  's  an  eagail  leòint', 
87 


Thigibh  a  m'ionnsuidh-sa,  is  gheibh 
bhur  n-anama  fois  is  treoir. 

6  Le  cridhe  umhal  togarach 

mo  chuing-satogaibh  oirbh :  [reachd, 
Do  m'  cheannsal  gèillibh,  is  do  m' 
gu  beachd  cha  'n'eil  e  doirbh. 

7  Oir  caomh  tha  mise  agus  sèimh, 

's  cha  dean  mo  chuing  'ur  cràdh  ; 
Foghlmnaibh  uam,  's  'ur  n-an'ma  sgith 
fois  shiorruidh  gheibh  is  àgh. 

LAOIDH  XXXV.    Matt.  xxvi.  26-29. 
O  AN  oidhche  san  do  bhrathadh  los', 
lO    'S  e  rèidh  gu  'bheatha  leigeadh  sios, 

Ghlac  e  aran,  bheannaich  e,  [nèamh. 

Toirt    buidheachais   do    lligh  nan 

2  'N  sin  thubhairt  e  r'a  chàirdibh  gaoil, 
('S  e  briseadh  'n  t-samhlaidh  sin  air 

'fheòil,) 

Glacaibh,  itliibh  ;  uaith  so  gu  brath, 
Air  chuimhne  gieidhibh  là  mo  bhàis. 

3  Ghlac  e  an  cupan  fòs  'na  làimh, 
Is  thog  e  rìs  a  ghuth  an  àird, 
Trath  labhair  e  le  briathraibh  sith', 
Is  teas-ghràdh  lasadh  suas  'na  chiidh' : 

4  M'fhuil,  amhuil  so,  bheir  mise  seach, 
Mar  èiric  an'm'  air  son  gach  neach  ; 
So  seula  ciimhnaint  slàint'  is  gràis', 
Cruaidh-naisgte  leamsa  ann  am  bhàs. 

5  Làn  luchdaichte  le  gràdh  do  dhaoin', 
Tha'n  cupan  so,  's  an  ioc-shlàiut'  saor; 
Gabhaibh  dheth  uile,  's  bithibh  beò  ; 
Bibh  crdmhneach  orms'  thug  suas  aa 

deò. 

LAOIDH  XXXVI.    Air  sheòl  eile. 

SAì^  oidhch'  an  d'  èirich  gach  aon  nàmh, 
an  aghaidh  Slànuighear  dhaoiu', 
Ghlac  e,  's  e  rèidh  gu  dol  gu  bas, 
aran  'na  làmhaibh  uaomli'. 

2  'S  air  toirt  da  buidheachais  do  Dhia, 

tha  riaghlaidh  talamh  's  nèimh, 
An  t-aran  bhris,  mar  shamhl'  air  flieoil, 
is  thuirt  gu  foil  r'a  threud  ; 

3  Mo  chorp-sa  briste,  amhuil  so, 

feuch  bheìr  mi  dhuibh  gu.  saoi ; 
Oir  air  'ur  sonsa  bhriseadh  e, 
's  air  son  a'  chinne-daoin'. 

4  Glacaibh  is  ithibh,  uime  sin, 

is  cuimhnichibh  mo  bhàs, 
Gacli  uair  a  ni  sibh  'n  obair  cheudn' 
'na  dhèigh  so,  gu  là  bhrath. 

5  Ghlac  e  an  sin  'na  làimh  an  cup', 

's  thug  buidheachas  faraon, 
Bha  'chridhe  laiste  le  teas  ghràdh, 
shruth  slàint'  o  'bhilibh  caoiu. 

6  Feuch  amhuil  so  blieir  mise  m'fhuil, 

gu'r  tèarn'  o  ghuin  a'  bhàis  ;  [saor 
Gabhadh  gach  neach ;  tha  'n  iocshlaint 
do  gach  uil'aon  le'n  àill. 


liAOlDII  XXXVI.  XXXVII.  XXXVIII.  XXXIX.  XL. 


7  Air  feadh  gath   linn  sior-cliuimh- 
nichibh, 

mòr-shaoibhreasm'iochd  'smoghrais, 
So  seul  a'  chùmhnaint  ni  mi  ruibh, 
is  cuimhneachan  mo  bhàis. 

LAOIDH  XXXVI.    Luc  i.  46-56. 

NI  m'anam  uaill  is  gairdeachas 
an  Dia  mo  shlàiute  chaoinih ; 
Oir  thog  a  mhaitheas  Inilt  suas 
o  m'iubhe  shuaraich  fhaoin. 

2  Canar  mi  sona  leis  gach  linn, 

oir  rinn  mo  Dhia  orm  iochd, 
Is  naomha  'ainm,  's  is  buan  a  ghràs, 
nis  is  gach  tràth  gu  beachd. 

3  Feuch,  dh'flioillsich  Dia  a  ghairdean 

an  t-uaibhreach  thrèig  e  tur ;  [treun, 
Luchd-àrdain  thilg  o'n  caitliir-righ, 
's  an  t-iosal  thog  o'n  dus. 

4  An  t-ocrach  shàsuich  e  le  lòn, 

an  saoibhir  leòn  le  gort', 
Ili  luclid  an  àilgliios  chuir  e  cùl, 
is  thug  a  rùn  do'u  bhochd. 

5  Chuimhnich  e  'thròcair  is  a  ghràs 

do  lacob  òglach  fèin, 
Is  thug  8  cabhair,  mar  a  gheall, 
san  aimsir  fad  o  chèin. 

LAOIDH  XXXVII.    Luc.  ii.  8-1.5. 

AIR  bhith  do  bhuachaillibh  le  chèil' 
a'  faireadh  treud  san  oidhch', 
Thaisbeanadh  Aingeal  doibh  o  nèamh, 
's  am  magh  lion  e  le  soills'. 

2  Bu  mhòr  an  oillt',  ach  thuirt  e  riu, 

na  gabhaibh  geilt  no  sgàth, 
Oir  sgeul  ro  ait  tha  agam  dhuibh, 
is  do  gach  linn  gu  bràth. 

3  'N  diugh  rugadh  dhuibh  am  baile  'nRigh, 

an  Slànuighear,  seadh  Criosd, 
Feuch,  cluinnibh  uamsa  comhara, 
le  'm  mothaich  sibh  gur  fior :  ['n  sin 

4  An  naoidhean  nèamhaidh  ghèibh  sibh 

foUais  do  rosgaibh  dhaoin', 
Se  paisgt'  an  trusgan  an-uasal, 
's  na  luidh'  am  prasaich  fhaoin. 

5  Labhair  an  Seraph  so,  's  air  ball 

bha  'm  magh  do  Ainglibh  làn, 
A'  seinn  gu  bmn  do  Dhia  na  sìth', 
's  b'  e  so  bu  bhrigh  d'au  dàn,  [shuas, 

6  "  Gach  glòir  do  Dhia  sna  nèamhaibh 

sìth  bhuan  air  thalamh  ta ;  [daoin" 
Nochd  Dia  'dheadh-thoil  do'n  chinne 
's  cha  traogh  am  feasd  a  ghràdh. 

LAOIDH  XXXVTII.    Luc.  ii.  25-33. 

DO  Shimeon  an  duine  naomh 
dh'innseadh  le  Spiorad  Dhia, 
Gu  faiceadh  e  roimh  iiair  a  bhàis, 
an  Slàn'ear,  Criosd  an  Triath. 
2  An  gealladh  sòlasach  so  dh'fhei**' 
an  naomh,  o  là  gu  là ; 

SK 


Is  cha  do  mhealladh  e  'na  dhùil, 
choimhlionadh  chùis  'na  tràtli. 

3  'Nuair  thugadh  losa  rèir  an  lagh 

a  stigh  do  'n  teanipuU  naomh, 
Do  Shimeon  dh'fhoillsicheadh  cò  e, 
le  Spiorad  nèimh  gu  saor. 

4  'Na  ghairdean  aosda  ghlac  an  naomli 

an  naoidhean,  's  thug  e  itliu 
Do  Dhia,  's  e  seinn  le  aoibhneas  àrd^ 
's  le  gairdeachas  'na  ghnùis. 

5  "  Nis  leig  do  t'òglach  triall  an  sìtìi 

chum  siorruidheachd  mar  gheall ; 
O'n  chunnaic  mi  do  shlàint',  a  Thriatk 
mo  thriall  na  bitheadh  mall. 

6  Na  làmhan  so,  a  ghlac  mo  Righ, 

na  glacadh  ni  'na  dhèigh  ; 
'S  na  sùilean  so  a  cliunnaic  Criosd, 
na  faiceadh  ni  fo'n  ghrèin. 

7  Tha'n  t-slàinte  gheall  thu  dhuinn  f 

's  a  cho-gheall  thu  faraon,  [shean,; 
A'dearbhadh  dliuinn  gur  fior  do  ghràdh, 
gu  bràth  do'n  chinne-daoin. 

8  So  GrifMi  an  aigh  le'm  fògrar  duibhr' 

a'  GF'jintiIich  gun  iùl, 
Is  anns  aa  cuir  do  theaghlach  taght' 
clann  Israeil  an  diiil. 

LAOIDH  XXXIX.    Luc.  ix.  18,  19. 

CLULNNIBH  sgeul  ait ;  Tha  los'  air 
ri'n  robh  o  shean  ar  dùil !  [teachd 
Lionar  gach  cridh'  le  gairdeachas, 
seinnear  gu  bràth  a  chliu. 

2  Tha'n  Spiorad  dhòirteadh  air  gu  pailt„ 

ri  fhaicinn  anns  gach  ni : 
Tha  gliocas,  cumhachd,  eud,  is  gràdh, 
dealrach  'na  u  ile  ghniomh. 

3  Le  'theachd,  làn   shaorar  braighde 

truagh' 

bh'aig  Satan  fo  chruaidh-ghlais  ; 
Oir  sgaoilidh  e.gach  cuibhreach  theann. 
is  sgealbaidh  dorsa  prais. 

4  Le  'theachd,  neul  cionta  thèid  air  chùl,. 

's  thig  fradharc  iùil  do'n  dall ; 
Clàisteachddo'n  bhodhar,'s  cainnt  do'ni 
's  do'n  bhacach  lùth  nam  baU.  [bhalbh, 

5  Le'theachd,gheibhbochd  is  uir-eas'ack 

làn  dìol  do  shaoibhreas  gràis  ; 
An  cridhe  briste  ceanglar  suas, 
an  t-anam  truagh  bidh  slàn. 

6  Thàinig  là-saoraidh  ait  o'r  Dia, 

's  maithear  ar  fiacha  dhuinn  : 
Oir  choimhlion  Dia  a  ghealladh  raòr^ 
is  bidh  e  'n  còmhnuidh  leinn. 

7  Hosana  ait  do  Righ  na.  sith' ! 

o  so  a  mach  gu  bràth  ; 
Co-fhreagradh  nèamh,  is  muir,  is  tìr^ 
le  co-sheirm  shiorruidh  dha. 

LAOIDH  XL.    Luc.  xv.  13-25. 

LE  misg  is  mi-bheus  'nuair  a  chaitk 
an  struidhear  truagh  a  mhaoin. 


LAOIDH  XLI.  XLII.  XLlli.  XLi\' 


'S  e  'g  iarraidh  lòin  am  measg  nam  muc, 
do  plilaosgaibli  falamh  faoin'. 

2  Ged  bhàsaicliinn  thuirt  e,  le  gort', 

am  fearann  coigreach  cein,  [tràiU 
An  teaghlach  m'athar  gheibh  gach 
na  's  aill  le  'chridhe  fein. 

3  Nis  pillidh,  's  tuitidh  mi  a  sios 

an  làthair  m'  Athar  chaoimh  ; 
Och  !  pheacaich  is  clia'n  aii  idh  mi, 
air  t'iochd-sa  no  iochd  nèimh. 

4  Ag  ràdh  so,  gu  tigh  'Athar  phill, 

le  inntinn  thuirseach  throm  ; 
Tràth  chunnaic  'athair  e  fad  as, 
las  tlus  is  iochd  'na  chom. 

5  Ghrad-ruith'nachòdhail,'s thugepòg, 

le  f  uran  mòr  d'a  mhac  ; 
Isb'aithreachleisanstruidhearthruagli 
gu'n  d'thug  e  fuath  d'a  smachd. 

6  Och  !  pheacaich,  is  cha'u  airidh  mi, 

air  t'iochd-sa  no  iochd  nèimh  ; 
Dean  mi  a'm'  sheirbhiseach  a  mhàin, 
O  Athàir  chàirdeU  chaoimh ! 

7  Thugaibh  a  mach,  ars'  'Athair  ait, 

a'  chulaidh  thaghta  dha? 
'S  gach  iochd  is  urram  diolamaid 
do'n  iompachan  gun  dàil : 

8  Oir  bha  e  marbh,  is  tha  e  beò  ; 

caillte,  's  fadheòidh  air  sgeul ; 
Biodh  gaLrdeachas  oirnn  uime  sin, 
's  biodh  so  'na  làtha  fèill'. 

9  Mar  sin  bidh  gairdeachas  air  nèamh 

tràth  thèarnar  peacach  baoth  ; 
Le  pilleadh  dha  le  h-aithreachas 
gu  'Athair  iochdmhor  caomh. 

LAOIDH  XLL    Eoin  iii.  14-19. 

'~VT  UAIR  thogadhsuasannathairphrais 
1\     le  Maois,  san  fhàsach  chruaidh, 
Dhearc  oirre  'n  dream  bha  dliith  do'n 
is  shlànuicheadh  an  sluagli ;  [bhàs, 

2  Mar  so  tha  Criosd  air  àrdachadh, 

gu  slainte  thabhairt  duinn  ; 
Seallaidh  na  slòigh  chaidh  lot  an  àh'd, 
is  slànuichear  gach  tinn. 

3  Cia  an-mhor  tròcair  Dhia  nan  gràs  : 

cia  paQt  a  ghràdh  is  'iochd, 
A  thug  a  mliac  mar  lobairt  suas, 
a  dh'fhulang  truaigh'  'nar  riochd ! 

4  Cha'n  ann  a  dliiteadh  cloinn  nan  daoin' 

a  thàinig  Criosd  o  nèamh  ; 
Geur-lann  gu  sgrios  cha  robh  'na  làimh 
no  bagradh  bàis  'na  bheul. 

6  Le  creidimh  slainteil  gèiUibh-sa, 
&  luchd  mi-bheus,  d'a  reachd  ; 
Is  bheir  e  tèaruint'  sibh  an  sith, 
g'a  riogh'chd  a  ta  ri  teachd. 
6  Ach  leanaidh  dioghaltas  gu  luath 
an  sluagh  nach  gèill  'na  thràth, 
An  dream  ni  cimeas  air  mac  Dhè, 
's  nach  èisd  ri  tairgs'  a  ghràis, 
89 


LAOIDH  XLII.    Eoin  xiv.  1-7. 

UAIBH  f ògraibh  eagal's  iomgain  cridfe 
's  na  biodh  'ur  dòchas  fann ; 
Earbaidh  d  freasdal  Dè  a  ghiiàth, 
's  a'  m'  Ghràdh-sa  gach  aou  àm. 
ì,  Gu  àros  m'  Atliar  pillidh  mi, 
ann  's  lionmhor  ionad  tàimh  : 
'S  is  dealrach  glòir  na  rioghachd  sLd,. 
'ga  lionadh  air  gach  làimh. 

3  Mur  biodh  na.nithe  so  mar  so, 

dhuibh  dh'innsinn  sin  o  thùs ; 
Cha  mheallainn  sibh  le  dòchas  baotii, 
no  muinghinn  fhaoiu  mu'n  chiiis. 

4  Roimhibh  thèidmise  chum,  'nur  nainm,,. 

gu'n  gabhainn  sealbh  air  nèamh  ; 
'S   gu'n  uUuichinn  a'  m'  rioghachd 
gu  siorruidh  àite  tàimh.  [dhuibh. 

5  Ach  piUidh  mi  air  m'ais  a  ris, 

is  bheir  mi  sibhse  leam  ; 
An  sin  cha  dealaich  sinn  ni  's  mò, 
's  cha  bhi  sibh  brònach  trom. 

6  A'  bheatha,  'n  fhirinn,  is  an  rod 

a  threòraicheas  gu  nèamh, 
Is  mise  sui ;  's  na  leanas  mi, 
gu  sonas  bheir  mi  iad. 

LAOIDH  XLin.    Eoin  xiv.  25-28. 

MO  ghuth  cha  chluinn  sibh  tuilleadh. 
nis, 

ghairm  m'  Athair  mi  chum  nèimh, 
O'n  tig  an  comhf  hurtair  gun  dàU, 
an  Spiorad  gràsmhor  naomh. 

2  A'm'  aium-sa  cuiridh  'n  t-Athair  e, 

a  dheanamh  dhuibli  an  iiiil ; 
A  thoirt  na  chuala  sibh  'nur  cuimhn', 
's  a  dh'f  hoiUseachadh  gach  cìiis. 

3  Mo  shìth  mar  bheannachd  dealachaidh.,, 

's  mar  dhilib  gheibh  sibh  'n  tràs  ; 
Mo  shith  bheir  dhuibh  lan-chomhfhurt- 
'nur  beatha  is  'nur  bàs.  [achd,. 

4  A  rèir  droch  nòis  an  t-saoghail  chlaoin,. 

cha  mheall  mi  sibh  gun  cheisd 
Is  gealladh  gun  a  choimhlionadh 
cha  toir  mi  dhuibh  am  f  easd. 

5  A'd'  ghealladh,  Thriath,  ni  sinne  bun,. 

rè  fad  ar  turuis  fhaoin  ; 
'S  ar  n-earbsa  làidir  bidh  a'd'  ghradh,. 
ri  fàghail  dhuinn  an  t-saogh'l. 

LAOIDH  XLIV.    Eoin  xix.  30. 

FEUCH !  losa  ceusda  air  a'  chrann ! 
's  a  chcann  a'  liibadh  nuas ; 
'  Fhuil  chraobhach  o  gach  creuchd  a'ruith, 
is  cruitheachd  bàis  'na  ghruaidh. 

2  "  Tha'n  obair  criochnaicht, "— Labhair  è, 

's  e  tiomn'  a  spioraid  siias ; 
Lub  e  a  cheann  's  cha  d'fhuiling  e 
gnè  tuilleadh  pèin  no  truaigh.' 

3  "  Tha'n  obair  criochnaicht," — Bliàsaich 

air  8on  a'  chinne-daoin  ;'  [Crìosd 


LAOIDH  XLY.  XLVI.  XLYII.  XLVni.  XLIX. 


Làn-f huasgladh  thug  e  dhuinn  o'n  bhàs ; 

o  chumhachd  Shatain  shaor. 
■4  "Tha'n  obair  criochnaicht," — Sguira 

le  'bhròn,  ]e  'shaoth'r  's  le  fhuil  [leòn : 
Làn-cheannsaich  e  gach  uile  nàijih, 

is  chreach  e  iad  gu  tur. 

5  "Tha'nobair criochnaicht," — 's  linn an 
do  linn  an  t-Soisgeil  ghèill :  [Lagli' 
Seann  nithe  chaidh  a  nis  air  chùl, 
's  tha  'n  saoghal  iir  gu  lèir. 

LAOIDHXLV.    Ilom.  ii.  4-8. 

DHAOINE  daoi !  an  dean  sibh  tàir 
air  gràs  is  f  oighid  Dhia  ? 
'S  an  dean  sibh  fanoid  air  a  neart  ? 
an  gleachd  sibh  ris,  gun  chiall  ? 

2  A  chionn  gu  bheil  a  thròcair  pailt, 

is'  ihoighdinn  cho  buan, 
Am  meudaich  sibh  'ur  seacharain, 
's  am  peacaich  sibh  gach  uair? 

3  A  ghin  mhi-thaingeil !  nach  ro-mhò 

bu  chòir  do  mhaitheas  Dè, 
Do  stiùradh dh'ionnsuidh aithreachais, 
's  do  tharruing  thuige  fèin; 

4  Am  f  earr  leat  corruich  chur  air  Dia, 

's  an  Triath  bhi  dhuit  'na  nàmh, 
Is  ionmhas  feirge  thasgaidh  suas, 
ni  truagii  thu  là  a'  bhràth. 

5  An  ]à  sin  's  dluth,  le  'dhioghaltas, 

's  do  bhinne  ni  e  teann  : 
Thig  f  earg  is  claoidh  ort  air  gach  làimh, 
gun  neacli  gu  d'  thèarnadli  ann. 

6  Ach  iadsan  uir  thug  gèill  do'n  Triath, 

's  a  ghluais  gu  diadhaidh  naomh. 
Gheibli  crìm  na  beatha  mar  an  duais 
bliith-bhuain,f  ad  saogli'l  nan  saogh'l. 

LAOIDH  XLVI.    Eom.  iii.  19-22. 

CIA   diomhain   earbsa    chloinn  nan 
à  saoth'r  an  làmha  fèin.  [daoin' 
0  nàdur  truaiUidli  ceannairceach 
cha  sruth  ach  olc  's  mi-bheus. 
.  2  Biodh  ludhaich's  Geintilich  'nan  tosd, 
gun  fhocal  as  am  beul ;  [t-sluagh 
'S  na  deanadli  duin'  air  bith  do'n 
aon  uail  am  fìanuis  Dè. 

3  An  gràs  a  ni  dliinn  fireana, 

clia  toill  ar  gniomh'ra  fèin  ; 
Oir  ditidh  'n  Lagh  gach  duine  beò 
gu  bròn  bith-bliuan  is  pèin. 

4  losa  !  tràth  dh'earbas  sinn  à  t'ainm, 

cia  luachmhor  dhuiun  do  ghràs  ! 
Do  gliras  !  a  bheir  dhuinn  fireantaclid, 
's  do'r  n-anam  dìon  gu  bràth. 

LAOIDH  XLVII.    Fvom.  vi.  1-7. 

AlVt  buanaicli  sinn  gu  dàn  'nar  ciont', 
bhrigli  saoibln'eis  gràsa  Chriosd? 
Nar  leigeadh  Dia  gu  faigh  gu  bràth 
an  smuain  so  tàmh  'nar  cridli'. 
90 


2  Tràth  thugadh  sinn  do  Dhia  gu  moch, 
ri  droch-blieirt  chuir  sinn  cùl ; 
Is  gheall  sin  gluasad  fad  ar  làith' 
mar  chruthach  àluinn  ùr. 

8  Do'n  pheacadhbliàsaich  sinn  le  Criosd ; 
leis  dh'èirich  sinn  o'n  uaigli 
Gu  beatha  naoimh,  a  tlireòraicheas 
gu  beatha  glilòrmlioir  shuas. 
4  Seadh,  nis  cha  tràillean  sinu  ni  's  mo, 
do  pheacadh  no  do  bhàs  : 
Oir  dh'f  huasgail  Criosd  gach  cuibhreach 
is  mliill  ar  n-uile  nàmh.  [dhinn, 

LAOIDH  XLVm.    Eom.  viii.  31. 

LE  creidimh  's  dochas  fògramaid, 
geilt,  ciont',  is  dòruinn  uainn  ; 
'Se  Dia  ar  caraid,  's  mor  a  threis ; 
cia  'n  t-eascair  blieir  oirnn  buaidh? 

2  An  Ti  thug  'aon-mhac  air  ar  son, 

mar  chobhartach  do'n  bhàs  ; 
Xach  toir  gach  tiodhlac  eile  dhuinn  ? 
's  an  ceil  e  oirnn  a  ghràs  ? 

3  Feuch,  f huair  sinn  anns  a  gliibht bu  i  iiliò 

làn-cliòir  air  nithibli  's  lugh'  ; 
Tha  Criosd  air  nèamh  is  talamli  fòs, 
'na  earlas  a  ir  gach  àgli. 

4  Cò  nis  a  cliuireas  ciont'  à  leth 

sluaigh  thaghta  Dhè  nan  gràs? 
Cò  dhiteas  iad?  no  dhiultas  sìth, 
o  dh'  fhuiling  Criosd  am  bàs  ? 

5  Dh'  fhuiling  e  'm  bàs,  acli  dh'  èirich  e 

gu  deas  làimh  Dhè  le  buaidh  ; 
'X  sin  tagraidh  e  ar  cùis  do  shior, 

is  bheir  làn  dion  d'a  sliluagh. 
G  Cò  nis  ma  ta  a  sgaras  sinn 

o  chaidreamli  caomli  ar  Triath  ? 
An  sgaoil  aon  neach  an  cuibhreaclisin 

a  cheangail  sinu  r'ar  Dia  ? 

7  Ged  èirich  dragh,  's  ged  bhagair  bàs, 

's  ged  iadh  gach  namli  mu'n  cuairt, 
Tre  Chriosd  bheir  sinn  gu  dùlanach, 
orr'  uiie  tuilleadh  's  buaidh. 

8  Ifriun  no  talamh,  beath'  no  bàs, 

no  sàruch  ùine  buain', 
0  giiràdli  ar  Triath  cha  dealaich  sinn, 
's  cha  sgar  am  feasd  sinn  uaith. 

9  Blieir  so  dhuinn  sonas  f eadh  gacli  linn, 

mar  riun  e  gus  au  tràs  ; 
O  sliiorruidheachd  gu  siorruidheaclid 
blieir  Criosd  d'ar  n-an'maibh  gràdh. 

LAOIDH  XLIX.    1  Cor.  xiii. 

LE  briatliraibh  dhaoin'is  aingie  nèimh, 
ged  labhrainn  le  sgèimh  ghrinn ; 
Impidh  ged  chuirinu  air  gach  neacli 
le  teangaidli  bhla ìda  bliinn  : 
2  Ard-fliiosachd  Faidh  ged  bu  leam, 
's  ged  f  hoillsichinn  rùn  Dè  ; 
Gun  ghràdh,  is  faoin  gach  ni  dhiubh  so, 
cha  dean  lad  dhomh  gnè  f  heim  ; 


LAOIDH  L.  LI. 


3  Ged  ath'iTaichinn  le  creidimh  treun, 

na  slèibhtean  as  an  ceal, 
Is  neo-ni  mi  gun  seirc  is  gràdh, 
cha  mhair  mo  ghràs  ach  seal. 

4  Ged  bheathaichinn  le  m'  mhaoin  am 

's  mo  chorp  ged  loisginn  fòs,  [bochd, 
Air  son  mo  chreidimh,  'smigunghràdh, 
cha  diong  e  bheag  f  adheòidh. 

5  'S  fad-fhulangach  neo-fharmadach, 

's  is  cairdeil  gràdh  gun  cheisd ; 
Cha  dean  e  uaill  a  bheartaibh  fein, 
's  cha  sèidear  suas  e  'm  feasd. 

6  Droch  amharus  cha  blii  aig  gràdh, 

's  ni  foighid  ri  droch  dhaoin' : 
'S  fàth  bròin  leis  iomradh  uile  is  ciont; 
's  is  toigh  leis  'n  fhirinn  chaoin. 

7  Giùlan  neo-iomchuidh  's  fuath  I  seivc, 

's  fèin-spèis  nan  cleasa  claon  ; 
Tha  'eridhe  làn  le  iochd  is  blàs 
do  chàch  air  feadh  an  t-sao'il. 

8  Giulainidh  gràdh  fad  iiine  mhòir', 

le  dòchas  nithe  's  fearr  ; 
'S  fuilingidh  è  gu  macant  sèimh 
iom'  eucoir  agus  tàir. 

9  Air  nèamh  is  talamh,  feadh  gach  cian 

sior-riaghlaichidh  caomh-sheirc  ; 
Tràth  sguireas  teangadh  's  fiosachd 
Fàidh, 

buan-mhairidh  gradh  gun  cheisd. 

10  'S  neo-fhoirfe  'n  so  gach  gràsairbith, 

ach  tionnsgnaidh  làithe  's  f earr, 
'S  aa  tig  lan-iomlaineachd  a  steach, 
's  an  teich  gach  ni  tha  cearr. 

11  An  tràs  'nar  n-òige  gluaisidh  sinn 

mar  naoidheana  gun  iiil : 
Chum  f oirf 'eachd ;  ach  'nuair  dh'fhàsas 
thèid  leanbaidheachd  air  chù.1.  [siun, 

12  Air  thalamh  mar  tre  dhubh-neul  dorch' 

is  leir  dhuinn  dealradh  Dhè  ; 
Ach  gnùis  ri  gnùis  an  nèamh  na  glòir' 
gu  soillear  chi  sinn  e. 

13  Tha  creidimh,  dòchas  agus  gràdh, 

an  tràs  an  so  le  chèil' ; 
Ach  creidimh  's  dòchas  fàilnichidh, 
's  buan-mhairidh  gràdh  gaeh  rè. 
1-4  Oir  sluigear  dòchas  le  làn-sheilbh, 
is  creidimh  le  beachd  sùl ; 
'S iad  so  na  meadhoin,  's  i  chrioch  gràdh 
nach  tèid  gu  bràth  air  chùJ. 

LAOIDH  L.    1  Cor.  xv.  52-58. 

LE  fuaim  na  trompaid  deireannaich 
criothnaichidh  'm  fonn  gu  garbh  : 
Fosglaidh  gach  uaigh  is  brùchdaidh 
nios 

chum  siorrui'chd  cuirpnam  marbh. 
2  i'euch,  èiridh  cuirp  nan  saoi  an  sin 
le  misnich  is  mòr  sgèimh, 
lad  bàsmhor  thuit,  aeh  èiridh  chum 
neo-bhàsinhoraclid  air  nèamh. 


3  Feuch  fàistneachd  fhior  nam  Fàidhear» 

coimhlionta  nis  gu  beachd ;  [naomh' 
Gu  gèilleadh  bàs  do  bheatha  shior, 
's  gu  criochnaicheadh  an  gleachd. 

4  Suas  togadh  creidimh  luathgair  ait, 

is  canadh  e  mar  laoidh, 
C'àit  nis  am  bheil  do  ghath,  a  Bhàis? 
c'  ait,  Uaigh,  am  bheil  do  bhuaidh  ? 

5  B'i  choguis  chiontach  gath  a  bhàis, 

teann-shaithte  'n  cridhe  'n  daoi ; 
'S  b'e  'n  Lagh  a  thug  do  chiont'  a  neart 
gu  luchd  a'  pheacaidh  chlaoidh. 

6  Ach  beannaicht'  gu  robh  Dia  gu  bràthf 

a  chuir  ar  nàmh  fo  chois, 
'S  a  thug  dhuinn  trid  ar  CeannaLi-d 
buaidh  shiorruidh  agus  fois.  [Criosi 

7  Fa  'n  aobhar  sin,  le  dùrachd  cridh', 

d'ar  Righ  bheir  sinne  geill ; 
Làn-dearbhta  gufaigh  siun  fadheòidh,. 
crùn  glòir'  an  rioghachd  nèimh. 

LAOIDH  LL    2  Cor.  v.  1-11, 

RAD  -THUITID  H  'n  corp  so  sìos  do'u 
'na  smùr  fo  chumhachd  bàis  :  [ùii- 
Ach  gheibh  ar  n-an'ma  còmhnuidh  's 
gu  h-àrd  le  Dia  nan  gràs  :  [fearr. 

2  Gheibh  an'ma  naomh'  an  còmhnuidh 

san  tigh  a  thog  dhoibh  Dia ;  ['n  sin 
Tràth  shaorar  iad  o'n  phriosan  thruagh, 
san  bheil  an  cuairt  rè  cian. 

3  D'ar  n-uallach  talmhaidh  sgìth,  mar  so 

's  tric  thairngear  osna  leinn  ; 
Ach  saoraidh  'm  bàs  gu  caomh  sinit 
is  dhachaidh  suas  thèid  sinn.  [uaith, 

4  Oir  tha  ar  n-earbs  à  tigh  a's  fearr, 

tràth  dh'fhàgas  sinn  a'  chriadh  ; 
Cha'n  e  bhi  rùisgt'  ach  sgeadaichte. 
ri  'm  bheil  ar  dùil  's  ar  miann. 

5  So  dòchas  ait  nan  an'ma  naomh' 

o  'n  Slàn'ear  caomh  an  tràs, 
A  thug  an  Spiorad  dhoibh  maraon^ 
mar  sheul  is  earlais  gràidh. 

6  Sior-ghluaisidh  sinn  le  creidimh  beò. 

an  gealladh  glòrmhor  Dhia ; 
'S  bidh  sinn,  rè  fad  ar  cuairt'  sa,'  chorp, 
ag  osnaich  'n  dèigli  ar  Triath. 

7  Na  's  ait  le  'r  n-an'maibh  fhaotainn 

's  ro-fhada  leinn  e  uainn  ;     ['s  f:ul. 
Air  imricli  b'  ait  leinn  dol  o  'n  fhoòil, 
's  ar  comhnuidh  fhaotainn  shuas. 

8  Ach  anns  a'  chorp,  no  as  a'  chorp. 

an  so  no  'n  sin  'gam  bi, 
Sinn  fèin   thoii't  suas  do  sheirbhia 
'se  so  ar  miann  gu  sior.  [Dhia, 

9  Chum  caithir-bhreitheanais  Mliic  D!iè, 

feuch,  thèid  gach  uile  neach  ; 
A  dh'fhaotainn  pèin  no  turasdail, 
mar  thoiU  iad  uaith  fa  seach. 


LAOIDH  LU.  LIIl.  LIV.  LV.  LVI. 


10  Breth  chotliromacli  neo-chlaon  an  sin 
gheibh  deadh-ghniomh  agus  lochd ; 
'S  bidh  cor  gach  neach  gu  siorruidh, 
a  bheus,  ma's  maith  no  olc.  [rèu- 

LAOIDH  LII.    Philip.  ii.  7-12. 

SIBHSE  ta  ainmichte  air  Criosd, 
leanaibh  gu  sior  a  cheum  ; 
'Nur  n-inntinn  is  'nur  coluadar  ■» 
bibh  cosmhuil  ris  gu  lèir.  [Criosd, 
2  Cruth  's  coslas   Dhè   ged  bha  air 
's  uil'  ìomhaigh  Iligh  na  glòir' 
Ged  b'ionnan  nàdur  's  inbhe  dhoibh, 
co-ionnan  air  gach  doigh ; 

5  Gidheadh  a  mhòrachd  chuir  e  thaobh, 

is  daoineachd  ghabh  air  fèin 
Chum  siune  shaoradh,  chuir  e  sgàil, 

rè  seal,  air  àiileachd  nèimh. 
4  Seadli  chiom  ar  Slànuighear  a  s'ios 

gu  inbhe  losal  tràiU ;  [ceus' 
Striochd  e  do'n  bhàs,  seadh  bàs  na 

an  ro-mhòr  pèin  is  nàir. 

6  Feuch  dh'àrdaich  Dia,  fa'n  aobhar  sia 

an  Triath  a  shaor  a  shluagh  ; 
Thug  e  dha  rioghachd  thar  gach  righ, 
is  ainm  thar  ainm  r'a  luadh. 

6  A  chmn  do  ainm  an  Tighearn  los' 

gu'n  strioclid  gach  uile  ghlìin, 
Sna  nèamhaibh  shuas,  air  talamh  bhos, 
gu  h-urramach  's  gu  h-ìunh'l. 

7  Seadh  striochdaidh  dhasan  mar  an 

is  gcillidh  ifrinn  shios  :  [ceudn', 
Gach  treubh  is  teangadh  's  diiil  a  t' 
aidichidh  'ainm  gu  sìor.  [ann, 

LAOIDII  Lin.    1  Tesal.  iv.  13-18. 

BIODH  misneach  aig  luchd-muinnth 
tràth  chi  iad  luchd  an  gaoU  [Chriosd, 
A'  dol  gu  codal  ann  an  los', 
cha  'n  i  so  crioch  an  sao'il. 

2  C'ar  son  ma  ta  bhios  sibh  ri  bròn, 

mar  dliream  gun  dòchas  mòr  ; 
Am  bheil  sa'  bhàs  ach  teachdair  sith 
'gan  gairm  gu  riogh'chd  na  glòir'? 

3  Mar  chaochail  Criosd'  's  mar  dhùisg 

le  buaidh  o  staid  a'  bhàis :    [e  suas 
Is  amhluidh  dh'cireas  fos  a  shluagh 
le  Inathghair  là  a'  bhràth. 

4  <)  thig  an  ià  san  tuirling  Criosd, 

le  h-iolaich,  o  na  ueòil, 
1  ^e  gTith  Ard-aingil's  fuaim  na  truimp, 
a  cliluinn  gach  marbh  is  beò. 

5  'N  sin  ath'rraichear  an  dream  tha  beò, 

's  dùisgear  na  slòigh  ta  marbh  ; 
Ldubhraidh  gach  uaigh  na  fhuair  i  fèin, 
's  bidh  slèibht'  air  chrith  gu  garbh. 
€  Eiridh  na  naoimh  a  s'.ias  air  tùs, 
o'n  ùir  le  h-aoibhneas  mòr ; 
Ni  aiugle  Dlrè  an  coinneachadii, 
's  an  togaii  leo  gu  glòir. 


7  Le  chèile  thèid  iad  suas  gu  h-ait. 

gu  tigh  an  Athar  chaoimh,  [Traith, 
Sam  faigh  iad  còmhuuidh  shior  le  'u 
gun  iarguin  is  gun  chlaoidh. 

8  Fòs  tamull  beag,  is  ruigidh  sinn 

an  caladh  ait  fadheòidh, 
San  coinnich  sinn  na  sgaradh  uaiun, 
's  cha  dealaich  sinn  ni  's  niò. 

LAOIDH  LIV.    2  Tim.  i.  12. 


HA  'n  aobhar  ndire  leamsa  Criosd, 
na  'chùis  a  dhion  gu  beaclid  : 


A  crann  a  cheusaidh  ni  mi  uaili ; 
gèilleam  gach  uair  d'a  reachd. 

2  lOSA,  mo  DHIA  !  is  eòl  dhomh'aimiL, 

is  earbam  as  gu  bràth ; 
Cha  nàraich  esan  m'anam  truagh, 
's  cha  chum  e  uam  a  ghràs. 

3  Daingean  is  buan,  mar  chaithir  Dhia, 

gach  cian  tha  gealladh  Chriosii ; 
O  !  's  tèaruint'  m'anam-sa  'na  làimh, 
gu  là  a  theachd  a  ris. 

4  San  là  sin  fàilticliidh  e  m'  ainm, 

an  làthair  'Athar  chaoimh  ; 
Is  sealbh  san  Nuadh  lerusalem 
do  m'anam  bheLr  le  naoinih. 

LAOIDH  LV.    1  Tim.  iv.  5,  7,  8,  18 

CHRIOCHNAICH  mi  nis  mo  chath  's 
mo  rèis ; 
is  dlùth  dhomh  eug  is  uaigh; 
M'anam  a  choisrig  mi  do  Dhia, 
triallaidh  gu  neamh  le  buaidh. 

2  Le  annaibh  neamliaidh  chuir  mi'n  cath, 

fo  bhrataich  Chriosd  mo  Thriath : 
Ruith  mi   mo  rèis,  mo  dhilseachd 
dhearbh, 
's  tha  m'  earbs'  &  duais  o  m'  Dhia. 

3  Fa m' chonihair-sa th aisg  Dia air nèamh, 

gu  tèaruint'  crùn  ua.glòir' ; 
A  chuireas  a  làmh-san  air  mo  cheaim 
air  teachd  do'n  là  mhòr. 

4  Mo  Dhia  cha  d'   orduich  dhomhsa 

an  coron  so  mar  dhuais  ;  [mhàin 
Ach  do  gach  neach  le'n  ionmhuinn 
a  mhic,  o  ncamh  a  nuas.  [teachd 

5  O  lochd  's  0  chunnart  dionaidh  Criosd; 

mo  choimhead  ni  gach  uair ; 
'S  gu  tèaruint'  m'aiiani  treòraichidh 
gu  riogh'chd  na  glòire  shuas. 

6  Bheir  mi,    le  còinlmadh   treun  mo 

dùlau  do  Lfrinn  fèln  ;        [  Thriath, 
Is  dhasan  gu  robh  glòir  ro-àr(? 
is  cliu  gu  bràth.    Amen  ! 

LAOIDH  LVI.   Titus  iii.  3-9. 

AIDICHIDH  sinn  le  tuirse  cridh' 
ro  mheud  ar  ciont',  a  Dhè, 
B'  araaideach  faoin  ar  n-uile  smuairi, 
's  clia  b'fhearr  ar  giulan  gnè. 


LAOIDH  LVEL  LVIU.  LLX. 


2  Ach  thoir,  O  m'anam,  cliu  is  giàdh 
do  àrd-ainm  Righ  nan  sluagh, 
Nach  d'fhag  thu  'm  feasd,  gun  teusair- 
am  peacadh,  nàii-e,  's  truaigh.  [gimi, 

;3  Gha  'n  ann  tre  oibribh  fireantachd, 
no  gniomh  ar  làmha  fein, 
Ach  tre  ghràs  Dhè,  aii  losa  Criosd, 
a  shaoi-ar  sinn  o  phein. 

4  Is  ann  an  tròca'ir  Dhè  a  mhàin, 

a  ta  ar  muinghinn  threun  ; 
A  thròcair  shaor  ar  n-an'ma  truagh', 
's  ghlan  uainn  gach  ciout'  is  beud. 

-ò  Tha'n  Spiorad  dhòirteadh  oirnn  tre 
a'  nigheadh  dliinn  gach  sal,  [los', 
A'  fadadh  teas  ghj-àidh  feadh  ar  cridh', 
's  'gar  deanamh  naomha  glan. 
"€  Mar  so,  làu-fliìreanaicht'  le  gràs  ; 

gach  là  le  beatha  nuaidh  [leiun, 
Sior  ghluaisidh  sinn,  's  an  Spiorad 
gu  ruig  ar  n-oighreachd  shuas. 

7  Na  h-uile  'gam  bheil  shamhuil  so 
do  chreidiinh  's  dòchas  naomh, 
Sior-dhearbhadh  iad,  le  giùlau  maith, 
nach  'eil  au  dòchas  faoin. 

LAOIDH  LVn.    Eabh.  iv  14. 

IOSA  Mac  Dhè,  leig  aon  uair  sios 
a  bheath'  air  son  a  shluaigli. 
Tha  nis  a'  tagradh  'n  cùis  air  neamh 
mar  shagart  treun  bheir  buaidh. 

2  Tre  beatha  's  bàs  sior-leanamaid 

ri  Criosd  gu  daingean  dlùth  : 
O  chreidiuih  's  dòchas  gheibh  sinn 
ÌB  thèid  gach  geilt  air  chùl.  [neart 

3  Gu  borb  cha  bhuin  ri  laigse  dhaoin' 

caomh-Shagart  àrd  an  àigh  ; 
Tha  'chridhe  làn  do  thi  uacautachd, 

tha  'anam  làn  do  ghràdh. 
•4  Co-fhulangas  tlia  aig  an  Triath 

air  iarguin  's  laigs'  a  sliluaigh  ; 
Oir.dh'fliiosraich  e  'na  pheaisa  fèin 

gach  deuchainn  agus  truaigh'. 

5  Dh'fhiosraich  e  'na  phearsa  fèin, 

gidheadh  as  euginliais  lochd: 
Oir  nàdur  duine  ge  do  ghabh, 

clia  b'aithne  dha-san  olc. 
€  Bu  tuirseach  deui  ach  air  ar  son, 

a  chaith  e  'làith'  fo  'n  ghrèin  ; 
'S  ge  h-àrd  e  iiis  air  deas  làimh  Dhè, 

co-mhothaichidh  ar  pèin. 

7  Le  dànachd  naomha,  uime  sin, 
thèid  sinn  gu  'chaitliir-ghràis ; 
Is  fàth  gach  gcaraiu  dòii  tidh  sinn 
'na  fhianuis  anns  gach  càs; 
S  A  chum  gu'n  còrnhnadh  esiui  leinn 
rèir  saoibhii  eaclid  a  ghràis  ; 
'S  gu'n  tugadh  e  d'ar  u-aii'maibh  lag 
neart  agus  f  oia  gu  bràth. 


LAOIDH  LVIIL    Air  dhòigh  eile. 

SAN  teampull  am  bheU  Dia  'na  thàmh, 
(Tigli  nach  dothogadli  riamh  le  làiuih, 
Tha  Sagart  àid  a'  chinne-daoin', 
Ar  Slànuighear  's  ar  caraid  caoin. 

2  Esan  a  sheas  an  àit  a  shluaigh, 
Dhoirt  'fhuil  'nau  riochd,  's  a  luidh 

san  uaigh, 
Tha  cuimhneach  orra  fòs  air  nèamh, 
An  Slàuuighear  's  an  caraid  sòimh. 

3  Ge  h-àrd  e  nis  sna  nèamhaibh  shuas 
Tha  'shiiil  a'  dearcadli  oirnn  a  nuas  ; 
Lan  sgeadaichte  le  nadur  dhaoin', 
Tha  e  mìn  eòlach  air  an  saoth'r, 

4  Co-fhulangas  tha  aige  ghnàth. 

'S  co-mhothachadh  ri 'r  n-uile  chràdh ; 
Tha  cuimhn'  aig  air  a  thrioblaid  fèin 
A  dheoir,  a  ghoimh,  is  'osnaich  gheur. 

5  Gach  dòrainn  dh'fheudas oirnne teachd, 
Fo  shamhuil  sin  rinn  esan  gleachd ; 
D'ar  n-uile  bhròn  tha  'chuid-san  mòr, 
Is  bheir  e  cabhair  dhuinn  gu  leòr. 

6  Fa  'u  aobhair  sin  thèid  sinn  gu  dàn 
Le  'r  n-uile  ghearan  gus  a  làth'r; 
Is  guidhidh  sinn  a  chòmhnadh  treun 
G'ar  cuideachadh  an  uair  ar  fèim. 

LAOIDH  LIX.    Eabh.  xii.  1-13. 

FEUCH  neoilro-thiugh  dofhianuisibh 
ag  iadhadh  oirnn  mu  'n  cuairt : 
An  dèigh,  mar  siane,  fulang  cian, 
thug  Dia  leis  iad  a  suas. 

2  Air  loi-g  nan  naomh  so  ruitheamaid, 

chum  Chriosd,  le  foighid  bhuain  ; 
Gach  leth-trom  's  peacadh  leanail- 
grad-thilgeamaid  fad  uainn.  [teach 

3  Ach  riaghailt-stiùraidh  's  fearr  na  so, 

's  ion  thoirt  fa'near  air  tùs  ; 
Eisempleir  Ii^'  a  stiùras  sinn, 
tre  chreidimh  chum  f^i-  crìun. 

4  Ili  'r  Ceaunard,  suas  sior-dhearcamaid. 

neach,  air  son  aoibhneis  mhòir 
Bha  roimhe,  dh'f  huiling  ceusadli's  nàir 
's  an  tràs  tha  riaghladh  'n  glòh'. 

5  Ma  gliiulaiu  Criosd  gu  foighidneach 

dioch  chainnt  is  fanoid  slaaigh, 
'N  ion  duiiie,  'nuair  ar  sàruchaidh, 
blii  gearan  cràidh  no  truaigh'  y 

6  Ei  deucliainn  ghaii  bhand'rinusibhstrì 

mar  los',  gu  fuil  is  bàs'? 
Is  focal  Dè  'u  do  dheai  uiaid  sibh, 
tha  gealltuiun  duibh  a  ghràis. 

7  A  mhic,  deir  e,  le  foigliidinn, 

sior-fhuiliug  mo  chaonih-smachd, 
Is  creid,  'nuair  dlieaiblias  àmbghar 
gu  bheil  aig  Dia  dhiot  tiachd.  [tliu, 

8  Teagaisgidh  'n  t-Atliair  caoinh  mar  so 

a  naomh-clilann  dliileas  fèin, 
G'  ain  flosrachadh  le  docair  chruaidh, 
's  le  iomadh  truaigh  is  pèin. 


LAOIDII  LX.  LXI.  LXII.  LXIIL 


9  Chi  sinn  niar  so  gur  toigli  Jeis  sinu, 
tràth  Bmachdaichear  sinn  leis, 
'S  nach  leig  e  uaitli  air  seachrau  sinn, 
guu  suim  air  bith  d'ar  leas. 

10  Do  ghuth  ar n- Athar thalmhaidh bhos, 

nach  tric  a  thug  sinn  gèill  ? 
'S  do  thoil  ar  n-Athar  nèamhaidh  shuas 
nach  toir  sinn  suas  sinn  fein  ? 

11  Bheir  Athair  talmhaidh  smachd  gutric, 

guu  i'hios  c'ar  son  d'a  chloinn  ; 
Ach  Dia  a  mhàin  a  chum  ar  leas, 
blieir  dochair  's  euslaint  dhuinn. 

12  Is  deacair  leiune  achnihasau 

is  smachdachadh  ar  De  ; 
Ach  toradh  sith,  is  fireantachd 
gu  siorruidh  thig  'nan  dèigh. 

13  A  nis  ma  ta  na  meathar  sinn 

le  misnich  lag  ni  's  mò  ; 
Ach  earbamaid  à  tròcair  Dhè, 
's  dha  gèilleamaid  r'ar  beò. 

LAOIDH  LX.    Eabh.  xiii.  20,  21. 

ATHAIR  na  sith',  's  a  Dhè  na  seirc ! 
do  d'  neart  bheir  sinne  cliu  ; 
Au  neart  a  dhùisg  ar  n-Aodhair  suas, 
le  buaidh,  o  ghlaìs  na  li-ùir'. 
2  O'n  ìdr  thog  thu  ai  Triatli  an  àird, 
gun  spàirn  o  chuibhreich  bàis  ; 
Mar  sin  le  'fhuil  is  'aiseirigh, 
shior  naisg  e  'n  cùmhnant  gràis. 

S  Le  d'  spiorad  seulaich  sinn,  a  Dhè, 
is  dean  sinn  ùmh'l  do  d'  thoil ; 
Chum  as  o  d'  naomh-reachd  nach  bi 
air  seachran  truagh  a'  doL  [sinn 
4  0  !  sgrìobh  do  lagli  air  clàr  ar  cridli' 
'nar  gniomli  sior-dhealradh  e  ? 
'Nsinruigidh  sinu,f  o  cheannsal  Chriosd, 
air  seilbh  au  rioghachd  nèimh. 

LAOIDH  LXI.    1  Pead.  i.  3-4. 

BE  ANN  AIC  HT'gu  robh  ar  Dia  gu  sior , 
caomh  Athair  Chriosd  ar  Triath ; 
Beannaicht'  gu  robh  a  thròcair  mhòr, 
's  a  mhòrachd  feadh  gach  ial. 
2  O'n  uaigh  tràth  thog  thu  ris  do  Mhac, 
's  a  ghlac  thu  e  gu  nèamh, 
Làn-chLnnteach  rinn  thu  sinne  fòs 
gu'n  toir  tliu  beò  sin  fèin. 

8  Ei  oighreachd  shiorruidh  ann  an  glòir 
beò  dhòchas  thug  thu  dhuinn  ; 
Oighreachdneo-tliruaillidh  saorosmal, 
a  mhaireas  feadh  gach  linn. 
4  Gu  ruige  sin,  le  d  'chumhachd  treun, 
làn  theaniint'  bidh  gach  naomh  ; 
Tre  chreidimh  stiùrar  sinn  gu  slàint' 
le  gràs  do  Spioraid  Naoimh. 

L.AOIDH  LXIL    2  Pead.  iii.  3-14. 

FLvJCH  !  anns  na  làithibh  deireannach 
suas  èiridh  gineal  olc  ;  [sriau 
D'am  miannaibh  peacach  bheir  iad 
's  'nam  briathraibh  their  mar  so  • 
94 


2  C'  àit  bheil  an  gealladh  thuirt  o  sheaii 

gu  robh  am  breitheamh  dlùth  ? 
O  linn  ar  sinnsear  gus  a  so, 
cha'n  fhaic  sinn  gnè  do  mhùth. 

3  Tha  bliadhn'  air  bhliadnaibh  ruitli  guB 

mar  bha  o  thùs  an  t-sao'il:  [tamL, 
'S  mar  thonn  air  thuinn  a'ruith  g  n  traigh, 
gu  bràth  bidh  gineal  dhaoin'. 

4  So  deir  iad,  aineolachd  d'an  deòin 

gu'n  d'  dhòirteadh  tuil  a  nuas, 
A  sgrios  an  saoghal  ceaunairceach 
a  chaidli  air  seachran  truagh. 

5  Ach  sgrios  nach  ionnan  gheibh  an 

s' na  daoine  olc  a  t'ann;  [saogh'l-s- 
Le  teine  lasrach  miUear  iad, 
's  is  gearr  gu  ruig  an  t-àm. 

6  Ge  fada  leis  na  naoimh  an  ùin', 

's  an  dùil  ri  teachd  au  Triath, 
'ÌSTa  shealladh-sau  is  ionnau  là 
is  linn,  no  mìle  bliadhn'. 

7  Cha  dichuimhn'geallaidhrugarCriosd. 

ach  gaol  blii  'n  sith  ri  daoin' ; 
A'  feitheamh  dh'fheuch  am  pillear  leo, 
's  an  iarr  iad  tròcair  chaoin. 

8  Gidlieadh  marghaduichannsanoidhch' 

nach  cum  na  croinn  a  mach, 
Grad-thuirlingidh  an  Triath  a  nuas, 
's  thig  fuathas  air  gach  neach. 

9  Le  tairneanaich  's  le  dealan  speur, 

na  uèamha  teichidh  as  ; 
Na  dùileanleaghaidh,  'sthèidansaogh'! 
'na  chaoiribh  le  dian  theas. 

10  O'n  thèid  gach  ni  mar  so  a  sgrios, 

mar  fhuair  sinn  fios  o  Dhia, 
Nach  iomchuidh  dhuinne  deasachadli 
fa  chomhair  teachd  ar  Triath. 

11  Cia  naomh  bu  chòir  dhuinn  bhi  gach  uair 

'nar  smuain ,  'nar  cainnt,  's  'nar  gniomh , 
'Nuair  tha  ar  sìiil  ri  crich  an  t-saogh'l 
's  ri  caochladh  gach  aoin  ni? 

LAOIDH  LXIIL    1  Eoin  iii.  1-4. 

FEUCH !    saoibhreas   iongantach  a 
thug  Dia  ar  slàinte  dhuinn,  [ghràidh 
Peacach  is  truaiUidh  fòs  ged  bha, 
clann  dha-san  rinneadh  dhinn. 

2  Folaicht'  tha  'n  t-urram  so  an  tràa, 

's  ro-àrd  à  sealladh  dhaoin  ; 
Mar  so  air  Criosd  e  fèin  san  fheòil 
neo-eòlach  bha  an  sàogh'l. 

3  Is  àrd  ar  n-inbhe  cheana  'n  go, 

ach  's  àirde  bhios  siun  shuas ; 
Gidheadh  an  inbhe  sin  cha  lèir 
do  neach  f o  'n  ghrèin  san  uairs'. 

4  Ach  's  lèir  dhuinn  so,  gu  faic  sian  DiOy 

ar  Triath,  seadh  gnùis  ri  gnùis  ; 
'S  gu'n  iompaichear  gu  'choslaa  sinn 
tràth  mhosglas  sinn  o'n  ùir. 

5  Gach  neach  'gam  bheil  an  dòcha,?  so, 

'na  chòmhradh  is  'na  gnìomh, 


JLAOIDH  LXIV.  LXV.  LXVI.  LXVH. 


Biodh  deigh  aig  air  blii  naomh  is  glan, 
ceart  amhuil  a  bha  Criosd. 

LAOIDH  LXIV.    Taisb.  i.  5-9. 

DHASAN  a  ghràdhaich  an  'ma  dhaoin', 
's  a  dhòirt  gach  braon  d'a  fhuil, 
A  chmn  ar  cionta  ghlanadh  uaian, 
's  ar  deanamh  naomh  gu  tur  : 

2  Dhasan  ruin  sagairt  's  rìghrean  dhinn, 

air  feadh  gach  linn,  do  Dhia, 
Biodh  moladh,  \irram  agus  gràdh, 
gu  bràth  air  f eadh  gach  ial. 

3  lAonar  gach  beul  le  bian-cheòl  da, 

's  gach  cridh'  le  teas-ghràdh  caonih, 
Air  talamh  canar  moladh  dha, 
's  gu  h-àrd  le  ainglibh  naomh'  I 

4  Feuch  teachd  mhic  Dè  air  neulaibh 

's  ro-ait,  le  'shluagh  an  là;  [tiugh', 
Achguilidh  a  luchd-casgraidh  truagh, 
le  àmhghar  is  le  cràdh. . 

5  'S  tu'n  ceud  neach,  's  an  neach  deir- 

eannach, 
's  leat  bith  gun  tiis  gun  chrioeh  ; 
Maith,  glic,  is  uile-chumhachdach, 
bha,  tha  thu,  's  bithidh  chaoidh. 

LAOIDH  LXV.   Taisb.  v.  6. 

Am  caithir  rioghail  'Athar  fèin, 
f  euch  dealradh  glòir'  an  Uain  ; 
Ur-urram  deasaicliibh  d'a  aiam, 
is  bibh  le  taing  'ga  luadh. 
2  Feuch,  ìosal  aig  a  chosaibh  striochdt' 
tha'n  Eaglais  shiorruidh  shuas, 
Le  boltrach  cìibhraidh  ìobairt  thiiis' 
's  le  clàraibh  ciùil  ri  f uaim. 

8  Is  iad  so  urnuighean  nan  naomh, 
's  na  laoidhean  tha  iad  seinn  ; 
Ei'nurnuighcromaidh  Criosda  chluas, 
dò'n  luathghair  gabhaidh  suim. 
4  Rvin  dìorahair   siorruidh  do  thoil' 
O  Athair,  cò  d'an  lèir  ?  [naoimh, 
Cò  ach  do  mhac  a  leughas  sin, 
's  a  dh'fhuasgaUeas  gach  seul ! 

6  Cluinn  !  armaUt  nèimh  le'n  luathghair 

timchioll  na  caithreach-righ  ;  [ait, 
Mìlte  do  mhUtibh  's  àireamh  dhoibh, 
ach  's  aon  a  mhàia  an  cridli'. 

6  'S  airidh  aa  t-Uan,  a  dh'  ìobaireadh, 

deir  iad,  air  inbh'  ro-ard ! 
'S  airidh,  oLr  b'e  ar  n-ìobairt-ne, 
co-fhreagradh  daoin'  's  gach  àit ! 

7  Is  airidh  an  t-Uan,  a  striochddo'nbhàs, 

air  àgh  is  beannachd  buan  ; 
Biodh  slàinte,  glòir,  is  aoibhneas  àrd 
gu  bràth  air  ceann  an  Uain ! 

8  O'r  cionta  shaor  e  sinn  le  'fhuil, 

's  thug  braighde  truagh'  à  pèin ; 
Einn  sagairt  's  righrean  dhinn  do  Dhia, 
gu  riaghladh  shuas  leis  f  èin. 

9  As  gach  aon  teangaidh  agus  tir, 

thional  's  thug  Criosd  a  shliochd ; 
95 


Gach  dùthaich  chèin  is  innis  cuain, 
fios  fhuair  air  saoibhreas  'iochd. 

10  'S  ahidh  air  gèUl  's  air  ceannsal  Criosd, 

air  talamh  's  nèamh  gu  bràth ; 
Is  cliu  ni  's  fearr  na  's  urrainn  daom', 
thugadh  naomh-aiagle  dha ! 

11  Gach  neach  tha  'g  àiteachadh  nan 

no  chruinne-chè  a  bhos  ;  [nèamh, 
Gach  dùil  air  bith,  do  Eigh  nan  sluagh,- 
seiaaibh  gach  uair  guu  fhois. 

12  An  cruthach'  aontaicheadh  gu  lèir, 

thoLrt  gèiU  is  cliu  do  'n  Triath, 
Thariaghladh  annsnanèamhaibh  shuas, 
's  do  'n  Uan  air  f  eadh  gach  ial. 

LAOIDH  LXVI.   Taisb.  vii.  15. 

GIA  deabach  glòir  a  'mhaith-shluaigh 
an  trusgain  ùr'  cia  geal !        [ud ! 
Cionnus  a  thàiaig  iad  gu  soUls' 
's  cò  dh'ionnlaid  dhiubh  gach  sal  ? 

2  Feuch,  sud  an  dream  a  ràinig  nèamh, 

troimh  dheuchainn  ghairbh  is  chru- 
'S  a  nigh  antrusgainann  am  fuU,  [aidh, 
fuU  ioc-shlainteach  an  Uain. 

3  Nis  sleuchdar  leo  le  glùnaibh  lùbt 

gu  h-ìimh'l  aig  caithir  Dhia  ; 
'S  le  an'maibh  cràbhach  mo  laidh  iad 
a  mhòrachd  feadh  gach  ial.  [Dhè, 

4  Gach  cridh'  bidh  ait  le  làth'reachd 

's  gach  beul  am  fonn  gu  semn ; 
Co-fhreagraidh  'n  teampuU  naomh 
d'au  àrd  Hosana  bhinn.  [gach  tràth 

5  Ocras  no  tart  cha  chlaoidh  an  sin, 

no  boisge  loisgeach  grèin ; 
'S  e  Dia  an  "grian,  's  o  dhealradh 
sior-sgaoUidh  là  an  cèin.  [caomh, 

6  Stiùraidh  an  t-Uan  a  naomh-threud 

gu  tobar  slàint'  nach  traigh ;  [fèin 
Is  tiormaichidh  gu  bràth  o'n  gruaidh 
deur  truaighe,  bròia  is  cràidh. 

LAOIDH  LXVn.    Taisb.  xxi.  1-9. 

N ACH  glòrmhor  àrd  an  sealladh  so, 
chithear  le  sùUibh  dhaoin' ! 
Am  fonn's  an  fhairge  gabhaU  seach, 
's  na  speura  sean  maraon. 

2  O  nèamh  thig  Nuadh  lerusalem, 

làn  ulluichte  d'a  Righ ; 
Feuch  nis  gach  ni  ath-nuadhaichte ; 
is  fhuair  sian  àgh  gu  sìor. 

3  Cliu  seinnidh  aingle  coimheadachd, 

is  armailt  fhlathail  nèimh. 
Feuch,  chi  gach  sùil  a'  chaithir  righ 
air  an  suidh  losa  fèin.  [nuas 

4  Dh'  atharraich  Dia  chum  dhaoin'  a 

a  phàiUiun  uasal  naomh  : 
Le  daoin'  tha  chòmhnuidh ;  's  iad  a 
shluagh ; 

's  d'a  shluagh  's  e  'n  tearmun  caomh. 

5  Deur  mulaid  siabaidh  e  le  'làimh 

gu  cairdeal  bhàrr  an  gruaidh  ; 

2  i> 


I.  II. 


Is  eugaidli  eagal,  caoidh,  is  cràdh, 
is  àmhgliar,  bàs,  is  uaigh. 

6  Feuch,  gach  ni  saoghalt'  caochlaidh 

so  deir  an  Righ  sior-bheò ;       [mi ! 
An  domhan  as  an  amharc  thèid, 
's  cha  ruith  ùin'  fèia  ni  's  mò. 

7  'S  mi'n  ceud  neach,  's  an  neach  deir- 

eannach, 
gun  ath'rrachadh,  gu  bràth ; 
ATAIM:  so  m'ainm  's  mo  chuimh- 

neachan 
air  f eadh  gach  lion  gu  bràth ; 

8  Do  dhaoinibh  bheir  mo  ghràsa  pailt 

ni  maith,  gun  luach,  gu  saor ; 
O  dhuine  thartmhoir,  òl  do  dhìol 
do  'n  loc-shlàint  so  nach  traogh. 


9  Do'n  ti  bheir  buaidh  air  eusaontas, 
bheir  mise  oighreachd  mic  ; 
Is  aidhichidh  mi  'n  lath'r  gach  sluaigh, 
a  ghluasad  naomha  glic. 

10  Ach  daoiiie  neòghlan  's  breugairean 

's  luchd-muirt  thug  spèis  do  bhàs, 
Le  mheud  's  a  dhiùlt  gu  h-amaideach 
mo  ghràs,  le  fanoid  's  tàir  ; 

11  A'  m'  fhianuis  tUgear  fada  sìos, 

an  cmbhreich  sliiorruidh  chruaidh, 
Gu  builsgean  fairge  lasaraich, 
sam  faigh  iad  peanas  buan. 

12  0  bitheam-sa  air  deas  làimh  Chriosd, 

tràth  dhiobras  f onn  is  cuan ; 
Is  faigheam  failte  uaith  air  m'  ainm 
gu  sonas  anmhor  buan. 


DANA  SPIORADAIL. 


DAN.  I. 

AIR  t'uile  thròcair,  O  mo  Dhia, 
tràth  dhearcas  mi  gu  dlìith, 
A'  mosgiadh  suas  tha  m'anam  blàth, 
le  h-ioglmadh,  gràdh,  is  cliu. 

2  Cha'n  urrainn  mi  le  briathraibh  beòU, 

an  taing  a  chur  an  cèiQ, 
Tha  lasadh  ann  am  chridhe  stigh, 
ach  dhuits'  an  sin  is  lèir. 

3  Do  fhreasdal  chum  mo  bheatha  beò, 

gun  uireasbhuidh,  gun  dìth, 
Ei  àm  dhomh  bhi  sa  bhr  oinn  a'm'  thosd, 
's  an  crochadh  ris  a'  chich. 

4  Ri  m'ghearan  is  ri  m'osnaich  mhaoth, 

chrom  thu  gu  caomh  do  chluas, 
'S  mu  m  b'urrainm  mi  aon  urnuigh 
dhealbh, 
do  'n  bhalbh  ghabh  thusa  truas. 

5  Tiodhlaca  lionmhor  dheònaich  t'iochd 

gu  tric  do  m'anam  maoth,  [neart, 
Mun  robh  a'm'  chridhe  leanbaidh 
a  thoirt  fa'near  a  h-aon. 

6  Tràth  ruith  mi  dian,  gun  mhotha  chadh, 

an  ceumaibh  sleamhna  m'  òig' ; 
Do  làmh  nach  facas,  dhìon  is  stiiiir, 
is  chum,  gu  so,  mi  beò. 

7  O  iomadh  slochd  do-lèirsinn  leam, 

o  rib  is  eangach  bàis, 
'S  o  bhuairibh  cealgach  blasd'  an  uilc, 
thug  thu  mi  tèaruint'  slàn. 

8  Tràth  shearg  mo  ghruaidh  f  o  anshocair 

rinn  thus  i  nuadh  le  slàiat';  [bròn 
'S  tràth  bha  mi  bàitht'  am  peacadh  's 
do  m'anam  dheònaich  gràs. 
96 


9  Shruth  mile  sochaìr  shaoghalta, 
o  d'  làimh  ro  fhaoilidh  chaota ; 
Is  ann  an  caraid  dileas  dliith, 
dhìiblaich  tha  m'  uUe  mhaoin. 

10  Deich  mile  mhilte  comhar  gràidh 

fhuair  mi  gach  là  o  m'  Dliia ; 
Is  ni  nach  lugha,  cridhe  ait, 
a  mheal  le  tlachd  iad  riamh. 

11  Ain  fad  is  beò  mi  molaidh  mi 

àrd-righ  mo  bheatha  's  m'iùil ; 
'S  an  dèigh  mo  bhàis,  an  saoghal  cèin 
cuiridh  mi  'n  cèiU  a  chliu. 

12  Tràth  theirgeas  nèamh,  is  muir,  is  tir, 

's  thig  crioch  air  là  is  oidhch', 
Mo  chridhe  taingeU  seinnidh  cliu 
do  Dhia  nau  diU  a  chaoidh. 

13  Feadh  linnte  bith-bhuantachd  gu  lèir 

togaidh  mi  òran  binn  ; 
Ach  O !  's  ro  ghoirid  bith-bhuantachd. 
gu  moladh  Dhè  a  sheiim. 


DAN.  n. 

NA  speuran  àrd  a's  aUle  dreach,  [mach, 
'S  a  sgaoil  an  gorm-bhrat  cian  a 
Le  'n  reultaibh  dealrach  maiseach 
grinn,  [bliinn. 
Tha  seinn  d'an  Cruithear  co-sheirm 
2  Tha  ghrian  gun  sgios  o  là  gu  là, 
A'  sgaoUeadh  cliu  a  Dia  's  gach  àit, 
'S  a  glaodhaich  feadh  gach  tir  fa  lcth, 
"  Cia  treun  an  Dia  thug  dhomh  mo 
bhith"! 


DAN.  ni.  IV.  V. 


3  An-moch,  tràth  dh'aomas  neòil  nan 

spenr, 

Togaidh  a'  ghealach  ait  an  sgeul ; 
'S  do'n  talamh,  chluinn  le  tosd  a  guth, 
Innsidh  i  cò  thug  dhi  a  cruth. 

4  Na  m'dte  reul  tha  dh'ise  dlùth, 
Gach  solus  eile  's  lòchran  iùil, 
Canaidh  an  sgeul  so  fad  is  cian, 
O  'n  àird  an  ear  gu  ruig  an  iar. 

5  Sàmhach  is  ciùin  ged  tha  an  triall, 
Mu  'n  talamh  dhorcha  so  ag  iadh ; 
Guth  ged  nach  cluinnear  fos  no  fuaim, 
Nan  imeachd  dealrach  tosdàch  shuas  ; 

6  Gidheadh  le  cluaisibh  tuigse  glic, 
Gluinnear  am  fonn  's  an  ceòl  gu  tric, 
A'  seinn  gun  tàmh  air  f  eadh  gach  linn, 
"  Is  tusa,  Dhia,  a  chruthaich  sinn." 

DAN.  ni. 

TRATH  dh'èireas  mi  le  ciont'  is  geilt, 
o  leabaidh  dhoLrch  a'  bhàis, 
'S  a  chi  mi  m'  Breitheamh  gniiis  ri 
cò  ghiulaineas  a  làth'r.        [gnùis : 

2  Ma  's  e  's  gu  bheil  mo  chridh'  f o  gheilt, 

seadh  cheana  leis  an  smuain 
Tràth  dh'fheudar  tròcair  fhaotainn 
is  maitheanas  gu  saor ;  [pailt, 

3  O  cionnus  idir  sheasas  mi, 

tràth  dh'  fhoiUsichear  thu,  Righ, 
A'd'  shuidh'  air  caithir  bhreitheanais, 

a  thoirt  air  m'anam  binn'. 
■i  Ach  dh'innis  thu  do  luchd  a'  bhròin, 

tha  leònt'  air  son  an  lochd, 
Gu'm  faigh  an  iirnuigh  is  an  caoidh 

sàr-èisdeachd  uait  gu  beachd. 

5  O  seall  ma  ta  air  bròn  mo  chridh' 
mu  'm  bi  e  liiilleadh  's  mall, 
'S  èisd  acain  bàis  mo  Shlànuighir 
a  ghuidh  dhomh  slàint'  gu  teann. 
G  Mo  dJi  iiil  ri  maitheanas,  a  Dhè, 
cha  chaill  mi  fèin  gu  bràth ; 
Oir  's  ann  a  chosnadh  maitheanais 
a  fhuair  do  Mhac  am  bàs. 

DAN.  IV. 

FAILTE  do  'n  là  san  d'  èirich  Criosd, 
le  cumhachd  nios  o'n  uaigh  ; 
'S  an  d'  fhuair  e  air  gach  uiJe  nàmh, 
air  ifrinn  's  bàs  làn-bhuaidh. 
2  'Na  leabaidh  thosdaich  anns  an  uir 
ghabh  Eigh  nan  dùl  a  thàmh, 
97 


Gu  ruijf  an  treas  là  giormhoLr  sin 
a  shonraich  e  roirnh  làimh. 

3  Chuir  Lfrinn  's  uaigh  an  lamh  r'a  chèil, 

g'a  chumail  shios  fo  ghlais ; 
Ach  bhris  an  gaisgeach  dheth  gach 
is  dhùisg  e'n  àird  gu  cas.  [sàs 

4  Do  t'ainm  ro  àrd,  a  Thriath  nam 

gach  uair  bheir  sinne  cliu ;  [buadh, 
'S  le  'r  n-ait  Hosana  f  àiltichidh 
an  là  san  d'èirich  thu. 

5  Slainte  is  cliu  gun  chrich  d'ar  Dia, 

an  Triath  e'n  d'  shaoradh  sinn ; 
Dha  seinneadh  nèamh  is  fonn  is  cuan 
gach  uair  Hosana  bhinn. 

6  Do'n  Ath'r,  do'n  Mhac,  's  do'n  Spiorad 

an  t-aon  Dia  beò  is  fìor,  [Naomh, 
Biodh  glòir  mar  bha,  a  ta,  's  bhios, 
o  so  a  mach  gu  sìor. 

DAIT.  V. 

THAINIG  an  uair :  's  tha  mis'  a'  triall ; 
Chual  mi  'n  guth  ta  ga  m'  ghairm 
gu  Dia 

Sguireadh  m'uil'  àmhghar  nis,  a  Righ, 
'S  ceadaich  do  t'òglach  triall  an  sìth. 

2  Clirìochnaich  mi  nis  mo  chath  's  mo 

rèis  [rèidh ; 

Mo  dhuais  tha  cinnteach,  's  m'anam 
Tha  m'f  hianuis  shuas  le  Dia  nan  gràs, 
Mo  theisteas  anns  na  nèamhaibh  àrd'. 

3  M'  earbsa  cha'n  'eil  a'm'  neòchiont  f èin ; 
Striochdam  san  dus  am  fianius  Dè ; 
Tre  fuil  is  fearta  Chriosd  a  mhàin, 
Iha  m'earbs  a'  d'iochd,  O  Dhia  'sa  d'- 

shlaint.  [t-saogh'l 

4  Cha  chruaidh  leam  dealach'  ris  an 
Mur  cruaidh  bhi  fàgail  luchd  mo 

ghaoil ; 

Leighis  am  bròn,  a  Dhia  nan  gràs, 
'S  ri  call  dhoibh  caraid,  cum  riu  bàigh. 

5  ALr  t'iarrtus  tha  mi  falbh  gun  dàil, 
Mo  spiorad  tiomnam  suas  do  d'làimh ; 
O  !  sìn  a  mach  do  ghairdean  treun, 

'S  0  ghath  a  bhàis  dìon  mi  le  d'  sgèith. 

6  Thaiuig  an  uair  :  's  tha  mis'  a'  triall ; 
Chual  mi  'n  guth  ta  ga  m'  ghairm  gu 

Dia; 

Sguireadh  m'  uU'  àmhghar  nis,  a  Righ, 
'S  ceadaich  do  t'òglach  triall  an  sith. 


ORAWrOED  AITD  M'CABB,  PEINTEES,  16  QTTEEN  STREET.  EDrNBtTRGH.