Skip to main content

Full text of "Tiomnadh Nuadh ar Tighearna agus ar Slanuighir Iosa Criosd, eadar-theangaichte o'n Ghreugais chum Gaelic Albannaich"

See other formats


National  Library  of  Scotland 

■iiiiiiiiiii 

*B000501617* 


TIOMNADH  NUADH 

AR 

TIGHEARNA  AGUS  AR  SLANUIGHIR 

IOSA  CRIOSD. 

EADAR-THEANGAICHTE 

0;N  GHREUGAIS  CHUM  GAELIC  ALBANNAICH. 

4i 


THE  NATIONAL  BIBLE  SOCIETY  OF  SCOTLAND  ; 
Head  Offices— 5  St.  Andrew  Square,  Edinburgh, 
and  224  West  George  Street,  Glasgow. 

Gaelic  24mo.  Testament. 


LEABHRAICHEAN 

AN 

TIOMNAIDH-NUAIDH. 


SOISGEUL  Mhata,  anns 

am  bheil  28 

Soisgeul  Mharcuis  .  .  16 
Soisgeul  Lucais  ...  24 
Soisgeul  Eoin  ...  .21 
Gnìomhara  nan  Abstoì  .  28 
Litir  Phoil  chum  nan 
Romhanach  .    .    .  .16 

I.  Corintianach    .    .  .16 

II.  Corintianach  ...  13 
Galatianach  ...  .6 
Ephesianach  ....  6 
Philipianach    ...  .4 

Colosianach  4 

I.  Litir  Phoil  chum  nan 

Tesalonianach    ...  5 


II.  Litir  Phoil  chum  nan 


Tesalonianach    ...  3 

I.  Timoteuis    ...  .6 

II.  Timoteuis    ....  4 

Tituis  3 

Philemoin  1 

Eabhruidheach  .  .  .13 
Litir  Sheumais  ....  5 
Litir  I.  Pheadair  .  .  .5 
Litir  II.  Pheadair  ...  3 
Litir  I.  Eoin  ...  .5 
Litir  II.  Eoin  ....  1 
Litir  III.  Eoin  ...  1 
Litir  Iudais  .....  1 
Taisbeanadh  Eoin    .     .  22 


Digitized  by  the  Internet  Archive 
in  2013 


http://archive.org/details/tiomnadhnuadhart1892chur 


AN  SOISGKUL 

A  REIR 

M   H  A  T  A. 


CAIB.  I. 

2  Sinnsearachd,  18  gineamhuinn, 
21  brei*h,  23  cgus  mìneachadh 
ainm  Chriosd. 

T  EABHARginealaiehlosa 
Criosd,  mhicDhaibhidh, 
nrhic  Abrahaim. 

2  Ghin  Abraham  Isaac, 
agus  ghin  Isaac  Iacob,  agus 
ghin  Iacob  ludas  agus  a 
bhràithrean. 

3  Agus  ghin  Iudas  Phares 
agus  Sara  o  Thamar,  agus 
ghinPharesEsrom,  agus  ghin 
Esrom  Aram. 

4  Agus  ghin  Aram  Amina- 
dab,  agus  ghin  Aminadab 
Naason,  agus  ghin  Naason 
Salmon. 

5  Agus  ghin  Salmon  Boos 
o  Rachab,  agus  ghin  Boos 
Obed  o  Rut,  agus  ghin  Obed 
Iese. 

6  Agus  ghin  Iese  Daibhidh 
an  righ,  agus  ghin  Daibhidh 
an  righ  Soìomon  o'n  mhnaoi 
a  bha  aig  Urias. 

7  A.gus  ghin  Solomon  Ro- 
boam,  agus  ghin  Hoboam 
Abia,  agus  ghin  Abia  Asa. 

8  Agus  ghin  Asa  Iosaphat, 
agus  ghin  losaphat  loram, 
agus  ghin  Ioram  Osias. 

9  Agus  ghin  Osias  Ioatam, 
agus  ghin  Ioatam  Achas,  agus 
ghin  Achas  Esecias. 

1 


10  Agus  ghin  Esecias  Ma- 
nases,  agus  ghinManases  A- 
mon,  agus  ghin  Amon  Iosias. 

11  Agus  ghin  Iosias  Iecho- 
nias  agus  a  bhràithre,  mu  àm 
an  giùlain  do  Bhabilon. 

12  Agus  an  dèigh  an  toirt 
do  Bhabilon,  ghin  lechonias 
Salatiel,  agus  ghin  Salatiel 
Serobabel. 

13  Agus  ghin  Serobabel 
Abiud,  agus  ghin  Abiud  Eli- 
acim,  agus  ghin  Eliacim  A- 
sor. 

14  Agus  ghin  Asor  Sadoc, 
agus  ghin  Sadoc  Achim,  agus 
ghin  Achim  Eliud.  _ 

15  Agus  ghin  Eliud  Elea- 
sar,  agus  ghin  Eleasar  Ma- 
tan,  agus  ghin  Matan  Iacob. 

16  Agus  ghin  Iacob  Ioseph 
fear  Mhuire,  o'n  d'rugadh 
Iosa,  d'an  goirear  Criosd. 

17  Uime  sin  nah-uile  ghin- 
ealaich  o  Abraham  gu  Daibh- 
idh,  is  ceithir  ginealaich 
deug  iad  ;  agus  o  Dhaibhidh 
gu  bruid  Bhabiloin,  ceithir 
ginealaich  deug  ;  o 
bhmid  Bhabiloin  gu  Criosd, 
ceithir  ginealaich  deug. 

18  Agus  mar  so  bha  breith 
Iosa  Criosd  :  oir  an  dèigh  do 
cheangal-pòsaidh  bhi  air  a 
dheanamh  eadar  a  mhàthair 
Muire  agus  Ioseph,  roimh 
dhoibh    teachd  cuideachd, 


MATA  II. 


f  huaradh  torrach  i  o'n  Spior- 
ad  Naomh. 

19  Ach  air  bhi  do  loseph 
a  fear  'na  dhuine  cothromach, 
agus  gun  toil  aige  ball-sam- 
puill  a  dheanamh  dhi,  bu 
mhiann  leis  a  cur  uaith  os 
ìosaL 1 

20  Ach  ag  smuaineachadh 
nan  mthe  sin  dha,  feuch, 
dh'f  hoillsich  aingeal  an  Tigh- 
earn  e  fèin  da  ann  am  bruad- 
ar,  ag  ràdh,  A  Ioseph,  a 
mhic  Dhaibhidh,  na  biodh 
eagal  ort  do  bhean  Muire  a 
ghabhail  a  d'ionnsuidh  :  oir 
an  ni  a  ta  air  a  ghineamhuin 
mnte,  is  ann  o'n  Spiorad 
Naomh  e. 

21  Agus  beiridh  i  mac, 
agus  bheir  thu  losa  mar  ainm 
air ;  oir  saoraidh  2  e  a  shluagh 
fèin  o'm  peacaibh. 

22  (Agus  rinneadh  so  uiie 
chum  gu  coimhliontadh  an 
ni  a  thubhairt  an  Tighearna 
leis  an  f  hàidh,  ag  radh, 

23  Feuch,  bithidh  maigh- 
dean  torrach,  agus  beiridh  i 
mac,  agus  bheir  iad  Emanuel 
mar  ainm  air,  is  ionnan  sin 
r'a  ràdh,  air  eadar-theang- 
achadh,  Dia  maille  ruinn.) 

24  Agus  air  mosgladh  do 
ioseph  as  a  chodal,  rinn  e 
mar  a  dh'iarr  aingeal  an  Tigh- 
earn  air,  agus  ghabh  e  d'a 
ionnsuidh  a  bhean  : 

25  Agus  cha  d'aithnich  e 
i  gus  an  d'rug  i  a  ceud-ghin 
mic  ;  agus  thug  e  Iosa  mar 
ainm  air. 

CAIB.  II. 

1  Thim  na  drvidhean  urram  do 
Qhriosd:  14  'lheich  Ioseph  leis 
dd'n  Jvip/tit,  lfi  agus  mharbh  lle- 
rod  ìia  leanahana. 


A  GUS  an  uair  a  rugadh 
Iosa  ann  am  Betlehem 
Iudea,  ann  an  làithibh  He- 
roid  an  righ,  feuch,  thàinig 
druidhean3  o'n  àird  an  ear 
gu  lerusalem, 

2  Ag  ràdh,  C'àit  am  bheil 
righ  sin  nan  ìudhach  a  ta  air 
a  bhreith  1  oir  chunnaic  sinne 
a  reult  san  àird  an  ear,  agus 
a  ta  sinn  air  teachd  a  thabh- 
airt  aoraidh4  dha. 

3  An  uair  a  chual  Herod 
an  righ  sin,  bha  e  fo  thriob- 
laid5,  agus  Ierusalem  uile 
maille  ris. 

4  Agus  air  cruinneachadh 
nan  àrd-shagart  uile  dha, 
agus  sgrìobhaichean  an  t- 
sluaigh,  dh'fheòraich  e 
dhiubh  c'àit  an  robh  Criosd 
gu  bhi  air  a  bhreith. 

5  Agus  thubhairt  iad  ris, 
Ann  am  Betlehem  Iudea : 
oir  mar  so  sgrìobhadh  leis  an 
fhàidh, 

6  Agus  thusa  Bhetlehem 
an  tìr  ludah,  cha  tu  idir  a's 
lugha  am  measg  cheannnrd5 
Iuda:  oir  asadsa  thig  Uachd- 
aran  a  stiùras  mo  shluagh 
Israel. 

7  An  sin,  air  cio  Herod  na 
druidhean  a  ghairm  os  ìosal 
d'a  ionnsuidh,  gheur-fhios- 
raich  e  dhiubh  cia  an  t-àm 
an  d'f  hoillsicheadh  an  reult. 

8  Agus  chuir  e  iad  gu^Bet- 
lehem,  agus  thubhairt  e, 
Imichibh,  agus  iarraibh  gu 
dìchiollach  an  naoidhean ; 
agus  an  dèigh  dhuibh  'f  haot- 
ainn7,  innsibh  dhomhsa  e, 
chum  gu  racham-sa  fèin,  agus 
gu  deanam  aoradh  dha. 

9  Agus  an  uair  a  chual  iad 
an  righ,  dh'imich  iad ;  agus, 


I  an  vaiynidheas.     9  slànuieìiidh.       5  air  a  bhuaireadh. 

3  daoine  glice.         *  onoir.  6  phrùmnsadh.       7  J'haylual. 

2 


MAT. 


'A  II. 


feuch,  chaidh  an  reult  a 
chunnaic  iad  san  àird  an  ear 
rompa,  gus  an  d'thàinig  i 
agus  gu'n  do  stad  i  os  ceann 
an  ionaid  an  robh  an  naoidh- 
ean. 

10  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  iad  an  reult,  rinn  iad 

.  gairdeachas  le  h-aoibhneas 
ro  mhòr. 

11  Agus  air  dol  a  steach 
dhoibh  do'n  tigh,  f  huair  iad 
an  naoidhean  maille1  r'a 
mhàthair  Muire,  agus  thuit 
iad  sìos,  agus  rinn  iad  aoradh 
dha:  agus  air  fosgladh  an 
ionmhas  dhoibh,  thug  iad  dha 
tiodhlacan  ;  òr,  agus  tùis, 
agus  mirr. 

12  Agus  air  faotainn  rabh- 
aidh  o  Dhia  ann  am  bruadar, 
gun  iad  a  philltinn  a  dh' 
ionnsuidh  Heroid,  chaidh  iad 
d'an  dùthaich  fèin  air  slighe 
eile. 

13  Agus  an  uair  a  dh'im- 
ìch  iad  air  an  ais,  feuch, 
nochdadh  aingeal  an  Tigh- 
earna  do  loseph  ann  am 
bruadar,  ag  ràdh,  Eirich, 
agus  gabh  an  naoidhean  agus 
a^  mhàthair,  agus  teich  do'n 
Eiphit,  agus  bi  an  sin  gus  an 
labhair  mise  riut :  oir  iarraidh 
Herod  an  naoidhean  g'a 
mhilleadh. 

14  Agus  dh'èirich  e,  agus 
ghabh  e  d'a  ionnsuidh  an 
naoidhean  agus  a  mhàthair 
san  oidhche,  agus  dh'imich 
e  do'n  Eiphit : 

15  Agus  bha  e.  an  sin  gu 
bàs  Heroid :  a  chum  gu 
coimhliontadh  an  ni  a  labhair 
an  Tighearna  leis  an  fhàidh, 
ag  ràdh,  A  mach  as  an  Eiphit 
ghoir  mi  mo  Mhac. 

16  An  sin  an  uair  a  chunn- 


aic  Herod  gu'n  d'rian  na 
druidhean  fanoid  air2,  las  e 
le  feirg  ro-mhòir,  agus  chuir 
e  luchd-millidh  uaith,  agus 
mharbh  e  na  bha  do  leana- 
baibh  mac  am  Betlehem, 
agus  'na  crìochaibh  uile,  o 
aois  dhà  bhliadhna  agus 
fuidh,  a  rèir  na  h-aimsir  a 
dh'fhòghluim  e  gu  dìchioll- 
ach  o  na  druidhibh. 

17  An  sin  choimhlionadh 
an  ni  a  labhradh  le  leremias 
am  fàidh,  ag  ràdh, 

18  Chualas  guth  ann  an 
Kama,  caoidh,  agus  gul,  agus 
bròn  ro  mhòr,  Hachel  a' 
caoineadh  a  cloinne,  agus 
cha  b'àill  leatha  sòlas  a 
ghabhail,  a  chionn  'nach  'eii 
iad  heo. 

19  Ach  an  uair  a  dh'eug 
Herod,  feuch,  nochdadh  ain- 
geal  an  Tigliearn  ann  am 
bruadar  do  loseph  san  Ei- 
phit, 

20  Ag  ràdh,  Eirich,  agus 
gabh  an  naoidhean  agus  a 
mhàthair,  agus  imich  gu  ta- 
lamh  Israeil :  oir  fhuair  an 
dream  a  bha  'g  iarraidh  ana- 
ma  an  leinibh  bàs. 

21  Agus  dh'èirich  esan, 
agus  ghabh  e  an  leanabh 
agus  a  mhàthair  d'a  ionn- 
suidh,  agus  thàinig  e  gu 
talamh  Israeil. 

22  Ach  an  uair  a  chual  e 
gu'n  robh  Archelaus  'na  righ 
an  tìr  ludea  an  àit  Heroid 
'athar,  bha  eagal  air  dol  an 
sin:  ach,  air  faotainn  da 
rabhaidh  o  Dhia  ann  am 
bruadar,  thionndaidh  e  gu 
crìochaibh  Ghalile : 

23  Agus  thàinig  e  agus 
ghabh  e  còmhnuidh  ann  am 
baile  d'an  goirear  Nasaret,  a 


1  am.  fochair 

3 


•giCn  do  mheall  ?ia  druidhean  s. 


MATA  III. 


chum  gu  coimhliontadh  an 
ni  a  labhradh  leis  na  fàidhibh, 
Gu  goirear  Nasarach  dheth. 

CAIB.  III. 

1  Teagasg,  dreuchd,  agus  caitheamh- 
beatha  Eoin  Bhaiste.  7  Thug  e 
achmhasan  do  na  Phairisich. 
13  Bhaist  e  Criosd  ann  an  uisge 
Iordain. 

\  GUS  anns  na  làithibh  sin 
thàinig  Eoin  Baiste,  a' 
searmonachadh    am  fàsach 
Iudea, 

2  Agus  ag  ràdh,  Gabhaibh 
aithreachas  :  oir  a  ta  rìogh- 
achd  nèimh  am  fogus. 

3  Oir  is  e  so  an  ti  ud  mu'n 
do  labhair  Esaias  am  fàidh, 
ag  ràdh,  Guth  an  ti  a  ghlaodh- 
as  anns  an  f  hàsach,  Ulluich- 
ibh  slighe  an  Tighearna, 
deanaibh  a  cheumanna  dì- 
reach. 

4  Agus  bha  a  chulaidh  aig 
Eoin  do  fhionna  chàmhal, 
agus  crios  leathair  aige  tim- 
chioll  a  leasraidh  ;  agus  is  e 
bu  bhiadh  dha  locuist  agus 
mil  f  hiadhaich. 

5  Chaidhlerusalem  a  mach 
d'a  ionnsuidh  an  sin  agus  Iu- 
dea  uile,  agus  luchd-àiteach- 
aidh  na  dùthcha  timchioll 
lordain  uile. 

6  Agus  bhaisteadh  iad  leis- 
san  ann  an  Iordan,  ag  aid- 
eachadh 1  am  peacanna. 

7  Ach  an  uair  a  chunnaic  e 
mòran  do  na  Phairisich,  agus 
do  na  Sadusaich  a'  teachd  a 
chum  abhaistidh-san,  thubh- 
airt  e  riu,  A  shìol  nan  nath- 
raiche  nimhe,  cò  a  thug  rabh- 
adh  dhuibh-sa  teicheadh  o'n 
f  heirg  a  ta  ri  teachd  1 

8  Air  an  aobhar  sin,  thug- 
aibh  a  mach  toradh  iom- 
chuidh  do'n  aithreachas. 


9  Agus  na  smuainichibh  a 
ràdh  annaibh  fèin,  A  ta  Abra- 
ham  'na  athair  againn  :  oir  a 
ta  mi  ag  ràdh  ribh,  gur  com- 
asach  Dia  air  clann  a  thog- 
ail  suas  a  dh'  Abraham  do 
na  clochaibh  sin. 

10  Agus  a  nis  a  ta  an  tuadh 
air  a  cur  ri  freumh  nan  crann : 
air  an  aobhar  sin,  ge  b'e 
crann  nach  toir  a  mach  tor- 
adh  maith,  gearrar  e,  agus 
tilgear  san  teine  e. 

11  Gu  deimhin  a  ta  mise 
'gur  baisteadh  le  h-uisge  chum 
aithreachais  ;  ach  an  ti  a  thig 
a'm'  dhèigh,  is  cumhachd- 
aiche  e  na  mi,  agus  cha'n 
airidh  mise  air  a  bhrògan  a 
ghiùlan :  baistidh  esan  sibh 
ìeis  an  Spiorad  Naomh,  agus 
le  teine  : 

12  Aig  am  bheil  a  ghuit 
'na  làimh,  agus  glanaidh  e 
gu  ro  bhaileach  'ùrlar-bual- 
aidh,  agus  cruinnichidh  e  a 
chruithneachd  d'a  thigh-tasg- 
aidh 2 :  ach  loisgidh  e  am 
moll  le  teine  nach  feudar  a 
mhùchadh. 

13  An  sin  thàinig  Iosa  o 
Ghalile  gu  Iordan  a  dh'ionn- 
suidh  Eoin,  chum  gu'mbiodh 
e  air  a  bhaisteadh  leis. 

14  Ach  bhac  Eoin  e,  ag 
ràdh,  A  ta  feum  agamsa  bhi 
air  mo  bhaisteadh  leatsa, 
agus  am  bheil  thusa  a'  teachd 
a  m'  ionnsuidh-sa  ì 

15  Agus  fhreagair  Iosa 
agus  thubhairt  e  ris,  Leig 
do)n  chtìis  a  bhi  mar  so  a  nis  : 
oir  mar  so  is  iomchuidh 
dhuinn  gach  uile  fhìreant- 
achd  a  choimhlionadh.  An 
sin  dh'fhulaing  e  dha. 

16  Agus  un  uair  a  bhaist- 
eadh  Iosa,  chaidh  e  air  ball 


1  aidwheil. 

4 


2  thaisg-thigh. 


MATA  IV. 


suas  as  an  uisge ;  agus,  feuch, 
dh'fhosgladh  nèamh  dha, 
agus  chunnaic  e  Spiorad  Dè 
a'  tuirling1  mar  choluman, 
agus  a'  teachd  air-san  : 

17  Agus,  feuch,  guth  o 
nèamh,  ag  ràdh,  Is  e  so  mo 
Mhac  gràdhach,  anns  am 
bheil  mo  mhòr-thlachd. 

CAIB.  IV. 

1  Bhuair  an  diabhul  Criosd.  17  An 
dèigh  do  Iosa  buadhachadh  air, 
thòisich  e  air  searmonachadh. 
24  Shlànuich  e  sluagh  a  bha 
euslan. 

A  N  sin  threòraicheadh  losa 
-^X  leis  an  Spioraddo'n  f  hàs- 
ach,  chum  gu'm  biodh  e  air 
a  bhuaireadh  leis  an  diabhul. 

2  Agus  an  uair  a  thraisg  e 
dà  f  hichead  là  agus  dà  f  hich- 
ead  oidhche,  an  dèigh  sin 
bha  ocras  air. 

3  Agus  air  teachd  do'n 
bhuaireadair  d'a  ionnsuidh 
thubhairt  e,Ma's  tu  MacDhè, 
thoir  àithne  do  na  clochaibh 
so  a  bhi  'nan  aran. 

4  Ach  f  hreagair  esan  agus 
thubhairt  e,  A  ta  e  sgrìobhta, 
Cha'n  ann  le  h-aran  a  mhàin 
a  bheathaichear  duine,  ach 
ieis  gach  uile  f  hocal  a  thig  o 
bheul  Dè. 

5  An  sin  thug  an  diabhul 
e  do'n  bhaile  naomh,  agus 
chuir  e  air  binnein  an  team- 
puill  e. 

6  Agus  thubhairt  e  ris, 
Ma's  tu  Mac  Dhè,  tilg  thu 
fèin  sìos  :  oir  a  ta  e  sgrìobhta, 
gu  toir  e  àithne  d'a  ainglibh 
mu  d'  thimchioll,  agus  tog- 
aidh  iad  suas  thu  'nan 
làmhaibh,  chum  nach  buail 
thu,  uair  air  bith,  do  chos 
air  cloich. 

7  Thubhairt  Iosa  ris  a  rìs, 


1  teachd  a  nuas.        2  dearbh. 

5 


A  ta  e  sgrìobhta,  Cha  bhuair2 
thu  an  Tighearna  do  Dhia. 

8  Thug  an  diabhul  e  a  rìs 
chum  beinne  ro  àird,  agus 
nochd  e  dha  uile  rìoghachdan 
an  domhain,  agus  an  glòir  ; 

9  Agus  thubhairt  e  ris,  Iad 
so  uile  bheir  mise  dhuit,  ma 
thuiteas  tu  sìos  agus  ma  ni 
thu  aoradh  dhomhsa. 

10  An  sin  thubhairt  Iosa 
ris,  Imich  uam,  a  Shatain  : 
oir  a  ta  e  sgrìobhta,  Bheir 
thu  aoradh  do'n  Tighearna 
do  Dhia,  agus  dhasan  ^na' 
aonar  ni  thu  seirbhis. 

11  An  sin  dh'f  hàg  an  diabh- 
ul  e  ;  agus,  feuch,  thàinig 
aingil  agus  f  hritheil  iad  da. 

12  Ach  an  uair  a  chual 
Iosa  gu'n  do  chuireadh  Eoin 
an  làimh,  dh'imich  e  do 
Ghalile. 

13  Agus  air  fàgail  Nasaret 
da,  thàinig  e  agus  ghabh  3  e 
còmhnuidh  ann  an  Caper- 
naum,  a  ta  ri  taobh4  na 
fairge,  ann  an  leth-iomall 
Shabuloin  agus  Nephtalim 

14  A  chum  gu'n  coimh- 
liontadh  an  ni  a  labhradh  le 
Esaias  am  fàidh,  ag  ràdh, 

15  Talamh  Shabuloin,  agus 
talamh  Nephtalim,  slighe  na 
fairge  air  an  taobh  thall  do 
Iordan5,  Galile  nan  Cinn- 
each  : 

16  Am  pobull  a  bha  'nan 
suidhe  an  dorchadas,  chunn- 
aic  iad  solus  mòr ;  agus  a 
ta  solus  air  èirighdo  nadaoin- 
ibh  a  bha  'nan  suidhe  an  tìr 
agus  an  sgàil  a'  bhàis. 

17  O  sin  a  mach  thòisich 
Iosa  air  searmoin  a  dhean- 
amh,  agus  a  ràdh,  Gabhaibh 
aithreachas,  oirata  rìoghachd 
nèimh  am  fogus. 


*rinn.   *ehois.    $ri  taobh  lordatn, 
A  2 


MATA  V. 


18  Agus  ag  imeachd  do 
losa  ri  taobh  fairge  Ghalile, 
chunnaic  e  dithis  bhràithre, 
Simon  d'an  goirear  Peadar, 
agus  Aindreas  a  bhràthair,  a' 
tilgeadh  lìn  san  f  hairge  :  (oir 
b'iasgairean  iad.) 

19  Agus  thubhairt  e  riu, 
Leanaibh  mise,  agus  ni  mi 
iasgairean  air  daoinibh  dhibh. 

20  Agus  airballdh'fhàg  iad 
na  iìonta,  agus  lean  iad  esan. 

21  Agus  air  triall  da  as  a 
sin,  chunnaic  e  dithis  eile 
bhràithre,  Seumas  mac  She- 
bede,  agus  Eoin  a  bhràthair, 
ann  an  luing  maille  r'an 
athair  Sebede,  a'  càradh  an 
lìon  :  agus  ghairm  e  iad. 

22  Agus  air  ball  dh'fhàg 
iad  an  long  agus  an  athair, 
agus  lean  iad  e. 

#  23  Agus  dh'imich  Iosa 
timchioll  Ghalile  uile,  a' 
teagasg  'nan  sionagogaibh, 
agus  a'  searmonachadh  sois- 
geil  na  rìoghachd,  agus  a' 
slànuchadh  gach  gnè  thinnis, 
agus  gach  gnè  eucail  am 
measg  an  t-sluaigh. 

24  Agus  chaidh  a  chliu 
feadh  Shiria  uile  :  agus  thug 
iad  d'a  ionnsuidh  iadsan  uile 
a  bha  euslan,  agus  a  bha  air 
an  cuibhreachadh  le  galar- 
aibh,  agus  iomadh  gnè  phian- 
ta,  agus  iadsan  aig  an  robh 
deamhain  annta,  agus  air  an 
robh  an  tuiteamas1,  agus 
luchd  pairilis2;  agus  shlàn- 
uich  e  iad. 

25  Agus  lean  cuideachd 
mhòr  e  o  Ghalile,  agus  o 
Dhecapolis,agus  o  Ierusalem, 
agus  o  Iudea,  agus  o  na 
crìochaibh  a  ta  an  taobh  thall 
do  Iordan. 


I  tinneas  na  gealaich,  tutteamach. 
1  crith-ghalair.. 


CAIB.  V. 

1  Searmoin  Chriosd  air  «'  bheinn, 
anns  am  hheil  na  h-ochd  beann- 
achdan,  17  agus  mìneachadh  an 
lagha. 

A  GUS  an  uair  a  chunnaic 
Iosa  an  sluagh,  chaidh 
e  suas  air  beinn  ;  agus  air 
suidhe  dha,  thàinig  a  dheis- 
ciobuil  d'a  ionnsuidh. 

2  Agus  dh'fhosgail  e  a 
bheul,  agus  theagaisg  e  iad, 
ag  ràdh, 

3  Is  beannaichte  iadsan  a 
ta  bochd  'nan  spiorad  :  oir  is 
leo  rìoghachd  nèimh. 

4  Is  beannaichte  iadsan  a 
ta  ri  bròn .  oir  gheibh  iad 
sòlas. 

5  ls  beannàichte  na  daoine 
macanta3:  oir  sealbhaichidh 
iad  an  talamh  mar  oigh- 
reachd. 

6  Is  beannaichte  an  dream 
air  am  bheil  ocras  agus  tart 
na  còrach 4 :  oir  sàsuichear 
iad. 

7  Is  beannaichte  na  daoine 
tròcaireach :  oir  gheibh  iad 
tròcair. 

•  8  Is  beannaichte  na  daoine 
a  ta  glan  'nan  cridhe  :  oir  chi 
iad  Dia. 

9  Is  beannaichte  luchd- 
deanamh  na  sìthe  :  oir  goir- 
ear  clann  Dè  dhiubh. 

10  Is  beannaichte  an  dream 
a  ta  fulang  geur-leanmhuinn 
air  son  na  còrach  :  oir  is 
leosan  rìoghachd  nèimh. 

11  Is  beannaichte  bhitheas 
sibh  an  uair  a  bheir  daoine 
anacainnt  dhuibh^  agus  a  ni 
iad  geur-leanmhuinn  oirbh, 
agus  a  labhras  iad  gach  uile 
dhroch  f  hocal  ribh  gu  breug- 
ach,  air  mo  sgàth-sa. 


3  ciidn. 
*  a1  cheartais,  na  flreantachd, 


MATA  V 


12  Peanaibh  gairdeachas, 
agus  bithibh  ro  shubhach  ; 
oir  is  rnòr  bhur  duais  air 
nèamh  :  oir  mar  sin  rinn  iad 
geur  -  leanmhuinn  air  na 
fàidhibh  a  bha  roimhibh. 

13  Is  sibhse  salann  na 
talmhainn  :  gidheadh  ma 
ehailleas  an  salann  a  bhlas, 
ciod  leis  an  saillear  e  ì  cha'n 
'eil  feum  ann  o  sin  suas,  ach 
a  thilgeadh  mach,  agus  a 
shaltairt  fo  chosaibh  dhaoine. 

14  Is  sibhse  solus  an  t- 
saoghail.  Cha'n  fheudar 
baile  a  ta  air  a  shuidheachaclh 
air  sliabh  f  holach. 

15  Agus  cha  las  daoine 
coinneal,  chum  gu'n  cuir  iad 
i  fuidh  shoitheach,  ach  ann 
an  coinnleir,  agus  ni  i  solus 
do  na  bheil  a  stigh. 

16  Gu  ma  h-ann  mar  sin  a 
dhealraicheas  bhur  solus  an 
làthair  dhaoine,  chum  gu  faic 
ìad  bhur  deadh  oibre,  agus 
gu  toir  iad  glòir  do  bhur  n- 
Athair  a  ta  air  nèamh. 

17  Na  measaibh  gu'n  d'- 
thàinig  mise  a  bhriseadh 1  an 
laghano  nam  fàidhean ;  cha'n 
ann2  a  bhriseadh  a  thàinig 
mi,  ach  a  choimhlionadh. 

18  Oir  a  ta  mi  ag  ràdh3 
ribh  gu  minneach,  Gus  an 
tèid 4  nèamh  agus  talamh 
thairis,  cha  tèid  aon  lide5  no 
aon  phunc  do'n  iagh  thairis, 
gus  an  coimhlionar  gach  aon 
ni. 

19  Air  an  aobhar  sin  ge 
b'e  neach  a  bhriseas  aon  do 
na  h-àitheantaibh  so  a's 
lugha,  agus  a  theagaisgeas 
daoine  mar  sin,  goirear  an 
duine  a's  lugha  dheth  ann 
an  rìoghachd  nèimh  :  ach  ge 


b'e  neach  a  ni,  agus  a  theag- 
aisgeas  iadt  goirear  duine 
mòr  dheth  ann  an  rìoghachd 
nèimh. 

20  Oir  a  ta  rni  ag  ràdh  ribh, 
Mur  toir  bhur  fireantachd-sa 
barrachd  air  flreantachd  nan 
sgrìobhaiche  agusnam  Phair- 
iseach,  nach  tèid  sibh,  air 
chor  air  bith,  a  steach  do 
rìoghachd  nèimh. 

21  Chuala  sibh,  gu'ndubh- 
radh  ris  na  sinnsiribh,  Na 
dean  mortadh ;  agus  ge  b'e 
neach  a  ni  mortadh,  bithidh 
e  an  cunnart  a'  bhreitheanais. 

22  Ach  a  ta  mise  ag  ràdh 
ribh,  Ge  b'e  neuch  aig  am 
bi  fearg  r'a  bhràthair  gun 
aobhar,  gu'm  bi  e  an  cunn- 
art  a'  bhreitheanais :  agus 
ge  b'e  neach  a  their  r'a 
bhràthair,  Raca,  gu'm  bi  e 
an  cunnart  na  comhairle . 
ach  ge  b'e  neach  a  their, 
Amadain,  gu'm  bi  e  an  cunn- 
art  teine  ifrinn. 

23  Uime  sin  ma  bheir  thu 
do  thabhartas6  chum  na  h- 
altarach7,  agus  gu'n  cuimhn- 
ich  thu  an  sin  gu  bheil  ni 
air  bith  aig  do  bhràthair  a'd' 
aghaidh ; 

24  Fàg  do  thabhartas  an 
sin  an  làthair  na  h-altarach, 
agus  imich,  agus  dean  rèite 
air  tùs  ri  cl'  bhràthair,  agus 
an  dèigh  sin  thig  agus  tabh- 
air  uait  do  thiodlac. 

25  Bi  rèidh  ri  d'  eascaraid 
gu  luath,  am  feadh  a  bhios  tu 
maille  ris  san  t-slighe  :  air 
eagal  gu'n  toir  an  t-eascar- 
aid  thairis  thu  do'n  bhreith- 
eamh,  agus  gu'n  toir  am 
breitheamh  thu  do'n  mhaor, 
agus  gu  tilgear  am  prìosan  thu . 


1  a  sgaoileadh.       m  2  ni  h-ann, 
3  deirim,  theiream. 


4  an  dUhèid.  5  aon  iota 
6  thiodhlac.         7  altaire. 


MATA  V. 


26  A  ta  mi  ag  ràdh  riut  gu 
firinneach  nach  tèid  thu  mach 
as  a  sin,  gus  an  ìoc  thu  an 
fheoirling1  dheireannach. 

27  Chuala  sibh  gu'n  dubh- 
radh  ris2  na  sinnsiribh,  Na 
dean  adhaltrannas. 

28  Ach  a  ta  mise  ag  ràdh 
ribh,  Ge  b'e  neach  a  dh'amh- 
airceas  air  mnaoi  chum  a 
miannachadh,  gu'n  d'rinn  e 
adhaltrannas  leatha  cheana 
'na  chridhe. 

29  Agus  ma  bheir  do  shùil 
dheas  aobhar  tuislidh  dhuit, 
spìon  a  mach  i,  agus  tilg  uait 
i :  oiris  fearr  dhuit  gu  sgriosar 
aon  do  d'  bhallaibh,  na  do 
chorp  uile  bhi  air  a  thilgeadh 
do  ifrinn. 

30  Agus  ma  bheir  do  làmh 
dheas  oilbheum  dhuit,  gearr 
dhìot  i,  agus  tilg  uait  i :  oir  is 
fearr  dhuit  gu  sgriosar  aon  do 
d'  bhallaibh,  na  do  chorp 
uile  bhi  air  a  thilgeadh  do 
ifrinn. 

31  Agus  a  dubhradh,  Ge 
b'e  chuireas  a  bhean  phòsda 
air  falbh,  thugadh  e  litir- 
dhealaich  dhi. 

32  Ach  a  ta  mise  ag  ràdh 
ribh,  Ge  b'e  neach  achuireas 
air  falbh  a  bhean-phòsdafèin, 
ach  a  mhàin  air  son  strìop- 
achais,  gu  bheil  e  toirt  oirre 
adhaltrannas  a  dheanamh  : 
agus  an  ti  a  phòsas  a'  bhean 
sin  a  chuireadh  air  falbh,  a 
ta  e  a'  deanamh  adhaltran- 
nais. 

33  Mar  an  ceudna,  chuala 
sibh  gu'n  dubhradh  ris  na 
sinnsiribh,  Natabhairmionn- 
an  eitheich,  ach  coimhlion  do 
xnhionnan  do'n  Tighearna. 

34  Ach  a  ta  mise  ag  ràdh 
ribh,   Na  tugaibh  mionnan 


idir :  na  tugaibh  air  nèarnh, 
oir  is  è  righ-chaithir  Dhè  e. 

35  'N&tugaibh  air  an  talamh, 
oir  is  e  stòl  a  chos  e :  na  tug- 
aibh  air  Ierusalem,  oir  is  e 
baile  an  righ  mhòir  e. 

36  Na  tabhair  mionnan  air 
do  cheann,  oir  cha'n  urrainn 
thu  aon  f  huiltein  a  dheanamh 
geal  no  dubh. 

37  Ach  gu  ma  h-e  is  còmh- 
radh  dhuibh,  Seadh,  seadh : 
Ni  h-eadh,  ni  h-eadh  ;  oir 
ge  b'e  ni  a  bhios  os  ceann  so, 
is  ann  o'n  olc  a  ta  e. 

38  Chuala  sibh  gu'n  dubh- 
radh,  Sùil  air  son  sùla,  agus 
fiacail  air  son  fiacla. 

39  Ach  a  ta  mise  ag  ràdh 
ribh,  Na  cuiribh  an  aghaidh 
an  uilc  :  ach  ge  b'e  neach  a 
bhuaileas  tu  air  do  ghial  deas, 
tionndaidh  thuige  an  gial  eile 
mar  an  ceudna. 

40  Agus  an  ti  le'm  b'àill 
thusa  a  thagradh  san  lagh, 
agus  do  chòta  a  bhuin  dìot, 
leig  leis  d'f  halluinn  mar  an 
ceudna. 

41  Agus  ge  b'e  bheir  leis 
air  feadh  mìle  a  dh'aindeoin 
thu,  imich  leis  air  feadh  dhà 
mhìle. 

42  Tabhair  do'n  ti  a  dh'iarr- 
as  ort ;  agus  uaithsan  le'm  bu 
mhiann  iasachd  fhaotainn 
uait,  na  pill  air  falbh. 

43  Chuala  sibh  gu'n  dubh- 
radh,  Gràdhaichidh  tu  do 
choimhearsnach,  agus  bith- 
idh  fuath  agad  do  d'  nàmhaid. 

44  Ach  a  ta  mise  ag  ràdh 
ribh,  Biodh  gràdh  agaibh  do 
bhur  naimhdibh,  beannaich- 
ibh  an  dream  a  mhallaich- 
eas  sibh,  deanaibh  maith 
do  na  daoinibh  air  am  beag 
sibh,  agus  deanaibh  urnuigh 


1  furthing.  Sasg. 

8 


I 


2  ìeìs, 


MATA  VI. 


air  son  na  muinntir  a  ta  bun- 
tuinn  ribh  gu  naimhdeil,  agus 
a  ta  'g  ur  geur-leanmhuinn  : 

45  A  chum  gu'm  bi  sibh 
'nur  cloinn  aig  bhur  n- Athair 
a  ta  air  nèamh  :  oir  a  ta  esan 
a'  tabhairt  air  a  ghrèin  fèin 
èirigh  air  na  droch  dhaoinibh, 
agus  air  na  deadh  dhaoinibh, 
agus  a'cur  uisge  air  na  f  ìrean- 
aibh  agus  air  na  neo-f  hìrean- 
aibh. 

46  Oir  ma  bhios  gràdh 
agaibh  do'n  mhuinntir  aig  am 
bheil  gràdh  dhuibh,  ciod  an 
duais  a  gheibh  sibh  ì  nach 
'eil  eadhon  na  cìs-mhaoir  a' 
deanamh  an  ni  ceudna  ì 

47  Agus  ma  chuireas  sibh 
fàilte  air  bhur  bràithribh  fèin 
a  mhàin,  ciod  a  tha  sibh  a' 
deanamh  thar  chàch?  nach 
'eil  na  cìsmhaoir  fèin  a'  dean- 
amh  an  ni  ceudna? 

48  Air  an  aobhar  sin  bith- 
ibh-sa  coimhlionta1  mar  a  ta 
bhur  n- Athair  a  ta  air  nèamh 
coimhlionta. 

CAIB.  VI. 

ì  Tha  Criosda'  labhairt  mu  dhèirc, 
5  mu  umuigh,  14  mu  mhaitheanas 
d'ar  bràithribh,  16  mu  thrasgadh, 
25  agus  mu  ro-chùram  an  t-saogh- 
ail  so. 

nPHUGAIBH  an  aire  nach 
toir  2  sibh  bhur  dèirc  am 
fianuis  dhaoine,  chum  gu'm 
faicear  leo  sibh ;  no  cha'n 
f  haigh  sibh  tuarasdal  o  bhur 
n-Athair  a  ta  air  nèamh. 

2  Uime  sin,  an  uair  a  bheir 
thu  do  dhèirc,  na  toir  fa'near 
galltromp  a  shèideadh  romh- 
ad,  mar  a  ni  na  cealgair- 
ean,  anns  na  sionagogaibh, 
agus  anns  na  sràidibh,  chum 
gufaigh  iad  glòir  o  dhaoinibh. 
Gu  firinneach  a  ta  mise  ag 


ràdh  ribh,  gu  bheil  an  tuaras- 
dal  aca. 

3  Ach  an  uair  a  bheir  thusa 
dèirc,  na  biodh  fios  aig  do 
làimh  chlì  ciod  a  ta  do  làmh 
dhèas  a'  deanamh  ; 

4  Chum  gu'm  bi  do  dhèiic 
an  uaignidheas  :  agus  bheir 
t' Athair  a  chi  an  uaignidheas, 
duais  dhuitse  gu  follaiseach. 

5  Agus  an  uair  a  ni  thu 
urnuigh,  na  bi  mar  luchd  an 
f  huar-chràbhaidh  :  oir  is  ion- 
mhuinn  leo  urnuigh  a  dhean- 
amh  anns  na  sionagogaibh , 
agus  ann  an  coinneachadh 
nan  sràid  'nan  seasamh,  chum 
gu  faicear  le  daoinibh  iad, 
Gu  deimhin  tha  mise  ag  ràdh 
ribh,  gu  bheil  an  tuarasdal 
aca. 

6  Ach  thusa,  an  uair  a  ni 
thu  urnuigh,  imich  a  steach 
do  d'  sheòmar,  agus  air  dùn- 
adh  do  dhoruis  duit,  dean 
urnuigh  ri  t'Athair  a  ta  an 
uaignidheas,  agus  bheir  t' Ath- 
air  a  chi  an  uaignidheas, 
duais  dhuit  gu  follaiseach. 

7  Ach  an  uair  a  ni  sibh 
urnuigh  na  gnàthaichibh  ath- 
iarrtais  dhìomhain,  mar  na 
Cinnich  :  oir  saoilidh  iadsan 
gu'n  èisdear  riu  air  son  lìon- 
mhoireachd  am  focla. 

8  Uime  sin  na  bithibh-sa 
cosmhuil  riu  ;  oir  a  ta  fios  aig 
bhur  n- Athair  cia  iad  na  nithe 
a  ta  dh'uireasbhuidh  oirbh, 
mu'n  iarr  sibh  air  iad. 

9  Air  an  aobhar  sin  dean- 
aibh-sa  urnuigh  air  a'  mhodh 
so  :  Ar  n-Athair  a  ta  air 
nèamh,  Gu  naomhaichear 
t'ainm. 

10  Thigeadh  do  rìoghachd. 
Deanar  do  thoil  air  an  talamh , 
mar  a  nithear  air  nèamh 


l.foirfe,  dhmqmhaìta, 

9 


2  dcan. 


MATA  VI. 


11  Tabhair  dhuinn  an  diugh 
ar  n-aran  laitheil. 

12  Agus  maith  dhuinn  ar 
fiacha,  amhuil  mar  a  mhaith- 
eas  sinne  d'ar  luchd-fiach  K 

13  Agus  na  leig  am  buair- 
eadh  sinn  ;  ach  saor  sinn  o 
olc :  oir  is  leatsa  an  rìogh- 
achd,  agus  an  cumhachd,  agus 
a'  ghlòir,  gu  siorruidh.  Amen. 

14  Oir  ma  mhaitheas  sibh 
an  cionta  do  dhaoinibh, 
maithidh  bhur  n  -  Athair 
nèamhaidh  dhuibh-sa  mar 
an  ceudna  : 

15  Ach  mur  maith  sibh  an 
cionta  do  dhaoinibh,  cha  mhò 
a  rnhaitheas  bhur  n-Athair 
dhuibh-sa  bhur  cionta. 

16  Agus  an  uair  a  ni  sibh 
trasgadh,  na  bitheadh  gruaim 
air  bhur  gnùis,  mar  luchd  an 
f  huar-chràbhaidh  s  oir  cuir- 
idh  iadsan  mi-dhreach  air  an 
aghaidh  chum  gu  faicear  le 
daoinibh  iad  a  bhi  trasgadh. 
Tha  mi  ag  ràdh  ribh  gu  firinn- 
each,  gu  bheil  an  tuarasdal 
aca. 

17  Ach  thusa,  an  uair  a 
ni  thu  trasgadh,  cuir  oladh 
air  do  cheann,  agus  ionnail 
t'aghaidh2 : 

18  Chum  nach  faicear  le 
daoinibh  gu  bheil  thu  a'  dean- 
amh  trasgaidh,  ach  le  t'Ath- 
air  a  ta  an  uaignidheas : 
agus  bheir  t'Athair  a  chi  an 
uaignidheas,  duais  dhuit  gu 
follaiseach. 

19  Na  taisgibh  dhuibh  fèin 
ionmhais  air  an  talamh,  far  an 
truaill3  an  leomann4  agus  a' 
mheirg  e,  agus  far  an  cladh- 
aich  na  meirlich  a  stigh  agus 
an  goid  iad. 

20  Ach  taisgibh  ionmhais 
dhuibh  fèin  air  nèamh,  far 

l  feichneinihh.   2  fe.vdan. 
3  mill. 

10 


nach  truaill  an  leomann  no  a' 
mheirg,  agus  nach  cladhaich, 
agus  nach  goid  na  meirlich. 

21  Oir  ge  b'e  àit  am  bheil 
bhur  n-ionmhas,  is  ann  an  sin 
a  bhios  bhur  chridhe  mar  an 
ceudna. 

22  Is  ì  an  t-sùil  solus  a' 
chuirp  :  uime  sin  ma  bhios  do 
shùil  glan,  bithidh  do  chorp 
uile  lan  soluis. 

23  Ach  ma  bhios  do  shùil 
gu  h-olc,  bithidh  do  chorp 
uile  dorcha.  Air  an  aobhar 
sin  ma  tha  an  solus  a  ta  annad 
'na  dhorchadas,  cia  mòr  an 
dorchadas  sin. 

24  Cha'n  urrainn  neach  air 
bith  seirbhis  a  dheanamh  do 
dhà  Thighearn  :  oir  an  dara 
cuid  bithidh  fuath  aige  do 
neach  aca,  agus  gràdh  do 
neach  eile  ;  no  gabhaidh  e  le 
neach  aca,  agus  ni  e  tàir  air 
neach  eile.  Cha'n  urrainn 
sibh  seirbhis  a  dheanamh  do 
Dhia  agus  do  Mhamon. 

25  Uime  sin,  a  ta  mise  ag 
ràdh  ribh,  Na  biodh  ro-chùr- 
am  oirbh  mu  thimchioll  bhur 
beatha,  ciod  a  dh'itheas  no 
dh'òlas  sibh  ;  no  mu  thim- 
chioll  bhur  cuirp,  ciod  a 
chuireas  sibh  umaibh.  Nach 
mò  a'  bheatha  na  'm  biadh, 
agus  an  corp  na'n  t-eudach  1 

26  Amhaircibh  air  eunlaith 
an  athair  :  oir  cha  chuir  iad 
sìol,  agus  cha  bhuain  iad, 
agus  cha  chruinnich  iad  an 
saibhlibh :  gidheadh  a  ta 
bhur  n-Athair  nèamhaidh- 
sa  'g  am  beathachadh.  Nach 
fearr  sibhse  gu  mòr  na  iadsan  1 

27  Agus  cò  agaibh  le  mòr- 
chùram  a  dh'fheudas  aon 
làmh-choille5  a  chur  r'a  àirde 
jgjgl  

4  an  revdan,  «'  mhiol-chrìon. 
5  hhann-làmh. 


MATA  VII. 


28  Agus  c'ar  son  a  ta  sibh 
ro  chùramach  mu  thimchioll 
bhur  culaidh?  fòghlumaibh 
cionnus  a  ta  na  lilighean  a' 
fàs  sa'  mhachair  ;  cha  saoth- 
raich  iad,  agus  cha  snìomh 
iad. 

29  Gidheadh  a  ta  misè  ag 
ràdh  ribh,  Nach  robh  Solamh 
fèin  'na  uile  ghlòir,  air  eud- 
achadh  mar  aon  diubh  so. 

30  Air  an  aobhar  sin,  ma 
iha  Dia  mar  sin  a'  sgeadach- 
udh  feoir  na  macharach'  a  ta 
an  diugh  ann,  agus  am  màir- 
each  air  a  thilgeadh  san 
àmhuinn,  nach  mò  na  sin 
a  sgeadaiclieas  e  sibhse,  a 
dhaoine  air  bheag  creidimh  1 

31  Uime  sin  na  bithibh  làn 
do  chùram,  ag  radh,  Ciod  a 
dh'ithèas  sinn?  no  ciod  adh'- 
òlas  sinn  1  no  ciod  a  chuireas 
sinn  umainn  1 

32  (Oir  iad  so  uile  iarraidh 
na  Cinnich ;)  oir  a  ta  fios  aig 
bhur  n-Athair  nèamhaidh  gu 
bheil  feum  agaibh-sa  air  na 
nithibh  so  uile. 

33  Ach  iarraibh  air  tùs 
rìoghachd  Dhe,  agus  'fhìr- 
eantachd-san,  aguscuirearna 
nithe  so  uile  ribh. 

34  Uime  sin,  na  bitheadh 
ro-chùram  oirbh  mu  thim- 
chioll  an  là  màireach  :  oir 
bithidh  a  làn  do  chùram  air 
an  là  màireach  mu  thimchioll 
a  nithe  fèin :  is  leor  do'n  là 
'olc  fèin. 

CAIB.  VII. 

I  Tha  ar  Slànuighear  «'  cronuchadh 
breth  ghrad,  6  «'  toirmeasg  nithe 
naomha  chur  an  neo-shuim,  7  agvs 
ag  orduchadh  urnuigh  a  dheanamh. 
13  Chomhairlich  e  do  gach  neach 
dol  a  steach  air  an  dorus  chu.mii- 
ann 


1  caimein.  2  no 

11 


"VTA  tugaibh  brèth,  chum 
^  nach  toirear  breth  oirbh : 

2  Oir  a  rèir  na  breth  a 
bheir  sibh,  bheirear  breth 
oirbh  :  agus  leis  an  tomhas 
le'n  tomhais  sibh,  tomhaisear 
dhuibh  a  rìs. 

3  Agus  c'ar  son  a  ta  thu  a' 
faicinn  an  smùirnein 1  a  ta  an 
sùil  do  bhràthar,  ach  nach 
'eil  thu  toirt  fa'near  an  t-sail 
a  ta  ann  do  shùil  fèin  ì 

4  No  cionnus  a  their  thu  ri 
d'bhràthair,  Fulaing  dhomh 
an  smùirnein  a  spìonadh  as 
do  shùil;  agus,  feuch,  an  t- 
sail  ann  do  shùil  fèin  1 

5  A  chealgair,  buin  air  tùs 
an  t-sail  as  do  shùil  fèin ; 
agus  an  sin  is  lèir  dhuit  gu 
maith  an  smùirnein  a  bhun- 
tuinn  à  sùil  do  bhràthar. 

6  Na  toiribh  an  ni  naomh 
do  na  madraibh,  agus  na  tilg- 
ibh  bhur  nèamhnuidean  am 
flanuis  nam  muc,  air  eagal 
gu  saltair  iad  orra  ie'n  cos- 
aibh,  agus 2  air  pilltinn  doibh 
gu  reub  iad  sibh  fèin  as  a 
chèile. 

7  Iarraibh,  agus  bheirear 
dhuibh-  siribh3,  agus  gheibh 
sibh  :  buailibh  an  dwus,  agus 
fosgailear  dhuibh  . 

8  Oir  gach  uile  neach  a 
dh'iarras,  glacaidh  e  :  agus 
ge  b'e  a  shireas,  gheibh  e  : 
agus  do'n  ti  a  bhuaileas  an 
dorus,  fosgailear. 

9  Oir  cò  an  duine  agaibh- 
sa,  ma's  e's  gu'n  iarr  a  mhac 
aran,  a  bheir  cloch  dha? 

10  Agus  ma's  iasg  a  dh'- 
iarras  e,  an  tabhair  e  nathair 
dhaT 

11  Air  an  aobhar  sin  ma's 
aithne  dhuibhsa  a  ta  olc, 
tiodhlacan  maithe  a  thabhaii  1 


3  lorgaichihh. 


MATA  VII. 


do  bhur  cloinn,  nach  mò  na 
sin  a  bheir  bhur  n-Athair  a 
ta  air  nèamh  nithe  maithe 
dhoibhsan  a  dh'iarras  air  iad  ? 

12  Uime  sin,  gach  uile  ni 
bu  mhiann  leibh  daoine  a 
dheanamh  dhuibh-sa,  dean- 
aibh-sa  a  leithid  dhoibhsan 
mar  an  ceudna :  oir  is  e  so 
an  lagh  agus  na  fàidhean. 

13  Imichibh  a  steach  air 
an  dorus  chumhann  ;  oir  is 
farsuinn  an  dorus,  agus  is 
ìeathan  an  t-slighe  a  ta  treòr- 
achadh  chum  sgrios,  agus  is 
lìonmhor  iad  a  ta  dol  a  steach 
oirre  : 

14  Ach  is1  cumhann  an 
dorus,  agus  is  aimhleathan 
an  t-slighe  a  ta  treòrachadh 
chum  na  beatha,  agus  is  tearc 
iad  a  ta  'g  amas  oirre. 

15  Coimhidibh  sibh  fèin  o 
na  fàidhibh  brèige,  a  thig  d'ur 
n-ionnsuidh  ann  an  culaidh- 
ibh  chaorach,  ach  a  ta  o'n 
leth  a  stigh  'nam  madaibh- 
ailuidh. 

16  Air  an  toraibh  aith- 
nichidh  sibh  iad  :  an  tionail 
daoine  dearcan  -  f  ìona  do 
dhrisibh,  no  figèan  do  na 
foghannanaibh2  ì 

17  Agus  mar  sin  bheir  gach 
uile  chrann  maith  toradh 
maith  :  ach  bheir  an  droch 
chrann  droch  thoradh. 

18  Cha'n  f  heud  a'  chraobh 
mhaith  droch  thoradh  a  ghiùl- 
an3,  no  an  droch  chraobh 
toradh  maith  a  thabhairt. 

19  Gach  uile  chrann  nach 
giùlain  toradh  maith,  gearrar 
sìos  e,  agus  tilgear  san  teine  e. 

20  Air  an  aobhar  sin,  is 
ann  air  an  toraibh  a  dh'aithn- 
icheas  sibh  iad. 


21  Cha'n  è  gach  uile  neach 
a  their  riumsa,  A  Thighearn, 
a  Thighearn,  a  thèid  a  steach 
do  rìoghachd  nèimh  ;  ach  an 
ti  a  ni  toil  m'  Athar-sa  a  ta 
air  nèamh. 

22  Is  iomadh  iad  a  their 
riumsa  san  là  ud,  A  Thigh- 
earn,  a  Thighearn,  nach  d'- 
rinn  sinn  fàidheadairèachd  a' 
t'ainm-sa'?  agus  a'  t'ainm-sa 
nach  do  thiig  sinn  a  mach 
deamhain?  agus  a'  t'ainm-sa 
nach  d'rinn  sinn  iomadh 
miorbhuile  ì 

23  Agus  an  sin  aidichidh 
mise  gu  follaiseach  dhoibh, 
Cha  b'aithne  dhomh  riamh 
sibh :  imichibh  uam,  a  luchd- 
deanamh  na  h-eucorach. 

24  Air  an  aobhar  sin,  gach 
uile  neach  a  chluinneas  na 
briathra  so  agamsa,  agus  a  ni 
iad,  samhluichidh  mi  e  ri 
duine  glic,  a  thog  a  thigh  air 
carraig 

25  Agus  thuirling4  an  t- 
uisge,  agus  thàinig  na  tuil- 
tean,  agus  shèid  na  gaothan, 
agus  bhuail  iad  air  an  tigh 
sin  :  agus  cha  do  thuit  e,  oir 
bha  a  bhunadh  suidhichtè  air 
carraig. 

26  Agus  gach  uile  neach  a 
chluinneas  na  briathra  so 
agamsa,  agus  nach  coimhlion 
iad,  samhluichear  e  ri  duine 
amaideach  a  thog  a  thigh  air 
a'  ghaineamh  : 

27  Agus  thuirling  an  t- 
uisge,  agus  thàinig  na  tuil- 
tean,  agus  shèid  na  gaothan, 
agus  bhuail  iad  air  an  tigh 
sin  :  agus  thuit  e ;  agus  bu 
mhòr  a  thuiteam. 

28  Agus  tharladh5,  an  uair 
a  chrìochnaich  Iosa  na  briatli- 


i  do  bhrìgh  gur.    2  cluaranaibh. 
3  iomchar. 

12 


4  thàinig  a  ?iuas. 

5  thachair. 


MATA 


VIII. 


ra  so,  gu'n  do  ghaoh  am  po- 
bull  iongantas  r'a  theagasg- 
san : 

29  Oir  theagaisg  e  iad  mar 
neach  aig  an  robh  cumh- 
achd1,  agus  cha'n  ann  mar 
na  sgrìobhaichean. 

CAIB.  VIII. 

I  Ghlan  Criosd  an  lohhar  ;  5  shlàn- 
uich  e  seirbhiseach  «'  Chaiptin- 
ceud ;  14  agus  màthair-chèile 
Pheadair:  23  Chiùbiich  e  an 
fhairge,  28  agus  thilg  e  mach 
deamhain  à  dithis  dhaome. 

À  GUS  air  teachd  a  nuas 
o'n  bheinn  dha,  lean 
cuideachd  mhòr  e. 

2  Agus,  feuch,  thàinig 
lobhar,  agus  rinn  e  aoradh 
dha,  ag  ràdh,  A  Thighearna, 
ma's  àill  leat,  is  comasach 
thu  air  mise  a  ghlanadh. 

3  Agus  shìn  Iosa  mach  a 
làmh,  agus  bhean  e  ris,  ag 
ràdh,  Is  àill  leam  ;  bi  thusa 
glan.  Agus  air  ball  bha  a 
luibhre  air  a  glanadh. 

4  Agus  thubhairt  Iosa  ns, 
Feuch  nach  innis  thu  do 
dhuine  sam  bith,  ach  imich, 
taisbein  thu  fèin  do'n  t-sag- 
art,  agus  thoir  d'a  ionnsuidh2 
an  tiodhlac  a  dh'àithn  Maois, 
mar  fhianuis  dhoibh. 

5  Agus  air  dol  do  Iosa  a 
steach  do  Chapernaum,thàin- 
ig  d'a  ionnsuidh  Caiptin- 
ceud,  a'  guidhè  air, 

6  Agus  ag  ràdh,  A  Thigh- 
earna,  tham'òglacn'naluidhe 
a  stigh  am  pairilis,  agus  air  a 
phianadh  gu  h-anabarrach. 

7  Agus  thubhairt  Iosa  ris, 
Thèid  mise,  agus  slànuichidh 
mi  e. 

8  Agus  air  freagairt  do'n 
Chaiptm-ceud,  thubhairt  e, 
A  Thighearna,  cha'n  airidh 


mise  air  thusa  a  theachd  a 
steach  fo  m'  chleith  :  ach  a 
mhàin  abair  am  focal,  agus 
slànuichear  m'òglach. 

9  Oir  is  duine  mise  fèin  a 
ta  fuidh  ughdarras,  aig  am 
bhèil  saighdeara  fodham  :  a- 
gus  their  mi  ris  an  f  hear  so, 
Imich,  agus  imichidh  e :  agus 
ris  an  fhear  so  eile,  Thig, 
agus  thig  e  :  agus  ri  m' 
sheirbhiseach,  Dean  so,  agus 
ni  se  e. 

10  'Nuair  a  chual  Iosa 
so,  ghabh  e  iongantas,  agus 
thubhairt  e  ris  a'  mhuinntir  a 
lean  e,  Gu  firinneach  a  ta  mi 
ag  ràdh  ribh,  ann  an  Israel 
fèin  nach  d'fhuair  mi  creid- 
imh  cò  mòr  as  so. 

11  Agus  a  ta  mi  ag  ràdh 
ribh,  gu'n  tig  mòran  o'n  àird 
an  ear,  agus  o'n  àird  an  iar, 
agus  gu'n  suidh  iad  maille  ri 
Abraham,  agus  Isaac,  agus 
Iacob,  ann  an  rìoghachd 
nèimh  : 

12  Ach  gu'n  tilgear  clann 
na  rìoghachd  ann  an  dorch- 
adas  a  ta  'n  leth  a  muigh  ; 
bithidh  an  sin  gul  agus  giosg- 
an3  fhiacal. 

13  Agus  thubhairt  Iosa  ris 
a'  Chaiptin  -  ceud,  Imich 
romhad,  agus  biodh  dhuit  a 
rèir  mar  a  chreid  thu.  Agus 
shlànuicheadh  'òglach  air  an 
uair  sin  fèin. 

14  Agus  an  uair  a  thàinig 
Iosa  gu  tigh  Pheadair,  chunn- 
aic  e  màthair  a  mhnà  'na 
luidhe,  agus  i  ann  am  fiabh- 
rus4. 

15  Agus  bhean  e  r'a  làimh, 
agus  dh'f  hàg  am  fiabhrus  i : 
agus  dh'èirich  i,  agus  rmn  i 
frithealadh  dha5. 

16  Agus  an  uair  a  bha  am 


1  ughdarras       2  thuige,  chuige. 


3  snagardaich,  ^anteasatch.  6doiòh 


MATA  VIII. 


feasgar  air  teachd,  thug  iad 
d'a  ionnsuidh  mòran  anns  an 
robh  deamhain ;  agus  thilg  e 
na  spioraid  a  mach  le  'f  hocal, 
agus  shlànuich  e  iad  uile  a 
bha  eùslan : 

17  A  chum  gu'n  coimh- 
liontadh1  an  ni  alabhradh  le 
Esaias  am  fàidh,  ag  ràdh, 
Ghabh  esan  ar  n-anmhuinn- 
eachdan  air  fèin,  agus  ghiùl- 
ain  e  ar  n-euslaintean. 

18  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  losa  sluagh  mòr  m'a  thim- 
chioll,  dh'àithn  e  dol  à  sin 
do'n  taobh  eile. 

19  Agus  thàinig  sgrìobh- 
aiche  àraidh,  agus  thubhairt 
e  ris,  A  mhaighstir,  leanaidh 
mise  thu,  ge  b'e  taobh  a  thèid 
thu. 

20  Agus  thubhairt  Iosa  rìs, 
Tha  tuill  aig  na  sionnaich, 
agus  nid  aig  eunlaith  an  ath- 
air 2 ;  ach  cha'n  'eil  aig  Mac 
an  duine  ionad  anns  an  cuir 
e  a  cheann  fuidh. 

21  Agus  thubhairt  fear  eile 
d'a  dheisciobluibh  ris,  A 
Thighearna,  leig  dhomh-sa 
imeachd  air  tùs  agus  m' 
athair  adhlacadh. 

22  Ach  thubhairt  Iosa  ris, 
Lean  mise,  agus  leig  leis  na 
mairbh  am  mairbh  fèin  adh- 
lacadh. 

23  Agus  air  dol  dhasan  a 
steach  do  luing,  lean  a  dheis- 
ciobuil  e. 

24  Agus,  feuch,  dh'èirich 
doinionn3  mhòr  air  an  f  hairge, 
ionnus  gu'n  d'fholaich  na 
tuinn  an  long  :  ach  blia  esan 
'na  chodal. 

25  Agus  thàinig  a  dheis- 
ciobuil  d'a  ionnsuidh,  agus 
dhùisg  iad  e,  ag  ràdh,  A 


Thighèarn,  teasairg  sinn  :  a 
ta  sinn  caillte. 

26  Agus  thubhairt  e  riu, 
C'ar  son  a  ta  sibh  eagalach, 
sibhse  air  bheag  creidimh? 
An  sin  dh'èirich  e,  agus 
chronuich  e  na  gaothan  agus 
an  f  hairge  ;  agus  bha  ciuine 
mhòr  ann. 

27  Ach  ghabh  na  daoine 
iongantas,  ag  ràdh,  Ciod4  e 
ghnè  dhuine  so,  gu  bheil  na 
gaotha  fèin  agus  an  fhairge 
ùmhal  dha  ? 

28  Agus  air  teachd  dha 
do'n  taobh  eile,  gu  tìr  na  Ger- 
geseneach5,  thachair  dithis 
dhaoine  air,  anns  an  robh 
deamhain,  a'  teachd  a  mach 
as  na  h-àitibh  adhlaic,  agus 
iad  ro  gharg,  ionnus  nach 
feudadh  duine  sam  bith  an  t- 
slighe  sin  a  ghabhail. 

29  Agus,  feuch,  ghlaodh 
iad,  ag  ràdh,  Ciod  e  ar  gnoth- 
uch-ne  riut,  Iosa  a  Mhic 
Dhè?  An  d'thàinig  thu  an 
so  g'ar  pianadh  roimh  an 
àm? 

30  Agus  bha  treud  mòr 
mhuc  am  fad  uatha,  ag  ionalt- 
radh. 

31  Agus  dh'iarr  na  deamh- 
ain  a  dh'athchuinge  airsan, 
ag  ràdh,  Ma  thilgeas  tu  mach 
sinn,  leig  dhuinn  dol  san 
treud  mhuc  ud. 

32  Agus  thubhairt  e  riu, 
Imichibh.  Agus  air  dol  a 
mach  dhoibh,  chaidh  iad  anns 
an  treud  mhuc  :  agus,  feuch, 
ruith  an  treud  mhuc  uile  gu 
dian  sìos  air  ionad  corrach6, 
do'n  chuan ;  agus  chailleadh 
sna  h-uisgeachaibh  iad. 

33  Agus  theich  na  buach- 
aillean,  agus  chaidh  iad  do'n 


1  Air  chor  as  grCn  do  choimhlìon- 
adh.  2  aidheir. 

14 


3  sioirm.  4  Creud. 

6  Gadareneach.      6  cas. 


MATA  IX. 


bhaile,  agus  dh'innis  iad  na 
nithe  so  uile,  agus  na  thachair 
dhoibhsan  anns  an  robh  na 
deamhain. 

34  Agus,  feuch,  chaidh  am 
baile  uile  a  mach  a  choinn- 
eachadh  Iosa  •  agus  an  uair 
a  chunnaic  iad  e,  ghuidh  iad 
air  imeachd  as  an  crìochaibh- 
san. 

CAIB.  IX. 

1  An  deigh  do  Chriosd  neach  air  an 
robh  atn  pairilis  a  ìeigheas,  9 
ghairm  e  Mata  o  bhòrd  na  cìse ; 
10  dtiith  e  maille  ri  cìsmhaoir 
agus  ri  peacaich  ;  20  shlànuich  e 
hcan  air  an  robh  dortadh  fola  ; 
32  agus  duine  balbh  anns  an  robh 
deamhan. 

A  GUS  air  dol  an  luing  dha, 
J-*-  chaidh  e  thar  an  ukge, 
agus  thàinig  è  d'a  bhaile 
fèin. 

2  Agus,  feuch,  thug  iad  d'a 
ionnsuidh  duine  air  an  robh 
am  pairilis,  'na  luidhe  air 
leabaidh  :  agus  an  uair  a 
chunnaic  Iosa  an  creidimh, 
thubhairt  e  ri  fear  na  pairilis, 
Biodh  deadh  mhisneach  agad, 
a  mhic,  a  ta  do  pheacanna  air 
am  maitheadh  dhuit. 

3  Agus,  feuch,  thubhairt 
dream  àraidh  do  na  sgrìobh- 
aichibh  annta  fèin,  A  ta  am 
fear  so  a'  labhairt  toibheim1. 

4  Agus  air  do  Iosa  an 
smuaintean  f  haicinn,  thubh- 
airt  e,  C'ar  son  a  ta  sibh  a' 
smuaineachadh  uilc  ann  bhur 
cridheachaibh  1 

5  Oir  cia  is  usadh  a  ràdh, 
A  ta  do  pheacanna  air  am 
maitheadh  dhuit'?  no  a  ràdh, 
Eirich  agus  imich? 

6^  Ach  a  chum  gu'm  bì  fios 
agaibh  gu  bheil  cumhachd 
aig  Mac  an  duine  peacanna 
a  mhaitheadh  air  an  talamh, 


1  dia-mhashichaidh. 

15 


(thubhairt  e  an  sin  ri  fear  na 
pairilis,)  Eirich,  tog  do  leab- 
aidh,  agus  imich  do  d'  thigh. 

7  Agus  dh'èirich  e,  agus 
chaidh  e  d'a  thigh  fèin. 

8  Ach  an  uair  a  chunnaic 
am'  pobull  so,  ghabh  iad  ion- 
gantas,  agus  thug  iad  glòir  do 
Dhia,  a  thug  a  leithid  so  a 
chumhaehd  do  dhaoinibh. 

9  Agus  ag  dol  do  losa  as 
an  àite  sin,  chunnaic  e  duine 
'na  shuidhe  aig  bòrd  na  cìse, 
d'am  b'ainm  Mata  ;  agus 
thubhairt  e  ris,  Lean  mise. 
Agus  dh'èirich  e,  agus  lean 
se  e. 

10  Agus  tharladh,  air 
suidhe  do  Iosa  aig  biadh  san 
tigh,  feuch,  thàinig  mòran 
chìsmhaor  agus  pheacnrh, 
agus  shuidh  iad  sìos  ioìimìo 
ris-san  agus  r'a  dheisciob- 
luibh. 

11  Agus  an  uair  a  chunnaic 
na  Phairisich  so,  thubhairt 
iad  r'a  dheìsciobluibh,  C'ar 
son  a  dh'itheas  bhur  maigh- 
stir-sa  maille  ri  cis-mhaor- 
aibh  agus  ri  peacachaibh  ? 

12  Ach  an  uair  a  chual 
losa  so,  thubhairt  e  riu,  Cha'n 
ann  aig  a'  mhuinntir  a  ta 
slàn  a  ta  feum  air  an  lèigh, 
ach  aig  a'  mhuinntir  a  ta 
euslan. 

13  Ach  imichibh  agus  fògh- 
lnmaibh  ciod  is  ciall  da  so, 
Tròcair  is  àill  leam,  agus 
cha'n  ìobairt :  oir  cha  d'- 
thàinig  mise  a  ghairm  nam 
flreanach,  ach  nam  peacach 
chum  aithreachais. 

14  An  sin  thàinig  deisciob- 
uil  Eoin  d'a  ionnsuidh,  ag 
ràdh,  C'ar  son  atasinne  agus 
na  Phairisich  a'  trasgadh  gu 
minic,  ach  ni  'm  bheil  do 
dheisciobuil-sa  a'  trasgadh  ? 

1 5  A  gus  thubhairt  Iosa  riup 


MATA  IX. 


Am  feud  clann  seòmair  an 
f  hir-nuadh-phòsda1  bhi  bròn- 
ach,  am  feadh  a  bhitheas  am 
fear-nuadh-pòsda  maille  riu  1 
Ach  thig  na  làithean  anns  an 
toirear  am  fear-nuadh-pòsda 
uatha,  agus  an  sin  ni  iad 
trasgadh. 

16  Cha  chuir  dume  sam 
bith  mìr  do  eudach  nuadh  air 
sean  eudach  :  oir  buinidh  an 
ni  a  chuireadh  g'a  lìonadh 
suas  as  an  eudach,  agus  nìth- 
ear  an  reubadh  ni's  miosa. 

17  Cha  mhò  a  chuireas 
daoine  fion  nuadh  ann  an 
seann  searragaibh  2 :  no  bris- 
ear  na  searragan,  agus  dòirtear 
am  fìon,  agus  caillear  na 
searragan :  ach  cuiridh  iad 
fion  nuadh  ann  an  searragaibh 
nuadha,  agus  bithidh  iad 
araon  slàn. 

18  'Nuair  a  bha  e  a'  labh- 
airt  nan  nithe  so  riu,  feuch, 
thàinig  uachdaran  àraidh, 
agus  thug  e  aoradh  dha,  ag 
ràdh,  Fhuair  mo  nighean  bàs 
air  ball3:  ach  thig-sa  agus 
cuir  do  làmh  oirre  agus  bithidh 
i  beò. 

19  Agus  dh'èirich  Iosa, 
agus  lean  e  fèin  agus  a 
dheisciobuil  e. 

20  (Agus,  feuch,  thàinig 
bean,  air  an  robh  dòrtadh  fola 
rè  dhà  bhliadhna  dheug,  air 
a  chùlaobh,  agus  bhean  i  ri 
iomall  'eudaich : 

21  Oir  thu.bhairt  i  innte 
fèin,  Ma  bheanas  mi  ach  ri 
'eudach,  bithidh  mi  slàn. 

22  Ach  air  tionndadh  do 
Iosa  mu'n  cuairt,  chunnaic  e 
i,  agus  thubhairt  e,  A  nighean, 
biodh  deadh  mhisneach  agad ; 
shlànuich  do  chreidimh  thu. 


Agus  bha  a'  bhean  slàn  o'n 
uair  sin.) 

23  Agus  an  uair  a  thàinig 
Iosa  gu  tigh  an  uachdarain, 
agus  a  chunnaic  e  an  luchd- 
ciùil,  agus  a'  chuideachd  a' 
deanamh  toirm  bhròiu, 

24Thubhairt  e  riujmichibh 
roimhibh,  oir  cha'n  'eil  an 
nigheanag4  marbh  ach  'na 
codal.  Agus  rinn  iad  gàire 
fochaid  ris. 

25  Ach  an  uair  a  chuireadh 
a'  chuideachd  a  mach,  chaidh 
e  a  steach,  agus  rug  e  air 
làimh  oirre,  agus  dh'èirich  an 
nigheanag. 

26  Agus  chaidh  iomradh 
sin  a  mach  air  feadh  na  tìre 
sin  uile. 

27  Agus  an  uair  a  dh'imich 
Iosa  as  a  sin,  lean  dithis  dhall 
e,  ag  èigheach,  agus  agràdh, 
A  Mhic  Dhaibhidh,dean  tròc- 
air  oirnne. 

28  Agus  an  uair  a  thàinig 
e  steach  do'n  tigh,  thàinig 
na  doill  d'a  ionnsuidh  :  agus 
thubhairt  losa  riu,  Am  bheiì 
sibh  a'creidsinn  gur  comasach 
mise  so  a  dheanamh  1  Thubh- 
airt  iad  ris,  A  ta,  a  Thigheam. 

29  An  sin  bhean  e  r'an 
sùilibh,  ag  ràdh,  Biodh  e 
dhuibh  a  rèir  bhur  creidimh. 

30  Agus  dh'fhosgladh  an 
sùilean,  agus  bhagair  Iosagu 
geur  iad5,  ag  ràdh,  Faicibh 
nach  faigh  neach  air  bith  fios 
air  so : 

31  Ach  an  uair  a  dh'imich 
iad  a  mach,  sgaoil  iad  a  chliù 
air  feadh  na  dùthcha  sin  uile. 

32  Agus  ag  dol  dhoibhsan 
a  mach,  feuch,  thug  iad  d'a 
ionnsuidh  duine  balbh  anns 
an  robh  deamhan. 


1  /hir-na-bainnse.  ;  Vihuideilibh. 
3  a  nis. 

16 


4  cailin. 
^lhvg  losa  sparradh  gew  doibh. 


MATA  X. 


33  Agus  an  dèigh  do'n 
deamhan  a  bhi  air  a  thilgeadh 
a  mach,  labhair  am  balbhan : 
agus  ghabh  an  sluagh  iong- 
antas,  ag  ràdh,  Cha'n  f  hacas 
a  leithid  so  ann  an  Israel 
riamh. 

34  Ach  thubhairt  na  Phair- 
isich,  Troimh  phrionnsa  nan 
deamhan  a  ta  e  a'  tilgeadh  a 
mach  dheamhan. 

35  Agus  ghabh  Iosa  mu 
chuairt  nan  uile  chaithrichean 
agus  bhailtean1,  a'  teagasg 
'nan  sionagogaibh,  agus  a' 
searmonachadh  soisgeil  na 
rìoghachd,  agus  a'slànuchadh 
gach  uile  euslaint  agus  eucail 
am  measg  a'  phobuill. 

36  Ach  an  uair  a  chunnaic 
e  an  sluagh,  ghabh  e  truas 
diubh,  air  son  gu'n  robh  iad 
air  fannachadh,  agus  air  an 
sgapadh  o  chèile,  mar  chaor- 
aich  aig  nach  'eil  buach- 
aill 2. 

37  An  sin  thubhairt  e  r'a 
dheisciobluibh,  Gu  deimhin 
is  mòr  am  fogharadh,  ach  is 
tearc  an  luchd-oibre. 

38  Uime  sin,  guidhibh-sa 
air  Tighearn  an  fhogharaidh, 
luchd-oibre  chur  a  mach 
chum  'fhogharaidh  fèin. 

CAIB.  X. 

1  Chuir  Criosd  a  mach  a  dhà  Ahstol 
deuff,  agw  thug  e  cumhachd  dhoibh 
mìorbhuilean  a  dheanamh:  5  theag- 
aisg  e  iad:  16  thug  e  misneach 
dhoibh  an  aghaidh  geur  -  lean- 
mhuhm,  40  agus  gheall  e  beann- 
achadh  dd'n  dream  a  ghabhadh  riu. 

A  GUS  air  gairm  a  dhà 
-^dheisciobul  deug  d'a  ionn- 
suidh,  thug  e  cumhachd 
dhoibh  an  aghaidh  nan  spior- 
ad  neòghlan,  gu'n  tilgeadh 
a  mach,  agus  a  shlànuchadh 

1  bhailte  mòra  agus  beaga. 

2  aodhaire. 
*an  ti  a  thug  thairis  esan, 

17 


gach  gnè  euslaint,  agus  gach 
gnè  eucail. 

2  Agus  is  iad  so  ammean 
an  dà  Abstol  deug  ;  an  ceud 
fhear,  Simon  d'an  goirear 
Peadar,  agus  Aindreas  a 
bhràthair,  Seumas  mac  She- 
bede,  agus  Eoin  a  bhràth- 
air ; 

3  Philip  agus  Bartolemeu, 
Tomas,  agus  Mata  an  cìs- 
mhaor,Seumas  macAlpheuis, 
agus  Lebeus  d'an  co-ainm 
Tadeus ; 

4  Simon  an  Canaanach, 
agus  ludas  Iscariot,  an  neach 
fòs  a  bhrath  esan  3. 

5  Chuir  losa  an  dà  f  hear 
dheug  so  a  mach  a'  tabhairt 
àithne  dhoibh,  ag  ràdh,  Na 
gabhaibh  gu  slighe  nan  Cinn- 
each,  agus  na  rachaibh  a 
steach  do  aon  bhaile  abhuin- 
eas  do  na  Samaraich  4  : 

6  Ach  gu  ma  fearr  leibh 
dol  a  dh'ionnsuidh  chaorach 
chaillte  tighe  Israeil. 

7  Agus  air  imeachd  dhuibh, 
searmonaichibh,  ag  ràdh,  A 
ta  rìoghachd  nèimh  am  fagus. 

8^  Leighisibh  an  dream  a 
ta  tinn,  glanaibh  na  lobhair, 
[dùisgibh  na  mairbh,]  tilgibh 
amach  nadeamhain  :  a  nasg- 
aidh  f  huair  sibh,  a  nasgaidh 
thugaibh  uaibh. 

9  Na  solairibh  òr,  no  airg- 
iod,  no  umha  ann  bhur  spor- 
anaibh5 ; 

10  No  màla  chum  bhur 
turuis,  no  dà  chòta,  no  brògan , 
no  bataichean  :  (oir  is  airidh 
am  fear-oibre  air  a  lòn6.) 

11  Agus  ge  b'e  air  bith 
caithir  no  baile  d'an  tèid  sibh 
a  steach  feòraichibh  cò  a  ta 
'nadheadh  airidhinnte  ;  agus 

*  Samaritans.  Sasg. 
5criosaibh. 
6  is  fiù  am  fear-oibre  a  bhiadh, 


MAT 


'A  X. 


fanaibh  an  sin  gus  am  fàg  sibh 
an  t-àite  sin. 

12  Agus  'nuair  a  thig  sibh 
steach  do  thigh,  beannaichibh 
dha. 

13  Agus  ma's  airidh  an  tigh 
sin,  thigeadh  bhur  sìth  air; 
ach  mur  airidh,  pilleadh  bhur 
sìth  do  bhur  n-ionnsuidh  fèin 
a  rìs. 

14  Agus  ge  b'e  neach  nach 
gabh  ribh,  agus  nach  èisd  ri 
'ur  briathraibh ;  air  dol  a 
rnach  as  an  tigh,  no  as  a' 
bhaile  sin  dhuibh,  crathaibh 
dhibh  duslach  bhur  cos. 

15  Gu  deimhin  tha  mi  ag 
ràdh  ribh,  gur  so-iomchaire  a 
bhitheas  staid  fearainn  Sho- 
doim  agus  Ghomorah  an  là 
a'  bhreitheanais,  na  staid  a' 
bhaile  sin. 

16  Feuch,cuiream-sasibh- 
se  mach  mar  chaoraich  am 
measg  mhadadh-alluidh :  air 
an  aobhar  sin  bithibh-sa  glic 
mar  na  nathraiche,  agus  neò- 
chronail  mar  na  columain. 

17  Ach  bithibh  air  bhur 
faicill  o  dhaoinibh,  oir  bheir 
iad  an  làimh  sibh  do  chomh- 
airlibh,  agus  sgiùrsaidh  iad 
sibh  'nan  sionagogaibh  : 

18  Agus  bheirear  sibh  an 
làthair  uachdaran  agus  rìgh- 
rean  air  mo  sgàth-sa,  mar 
fhianuis  dhoibh-san  agus  do 
na  Cinnich1. 

19  Ach  an  uair  a  bheir  iad 
an  làmh  sibh,  na  biodh  e  'na 
ro-chàs  oirbh  cionnus  no  ciod 
a  labhras  sibh  ;  oir  bheirear 
dhuibh,  san  uair  sin  fèin,  an 
ni  a  labhras  sibh. 

20  Oircha  sibhse  a  labhras, 
ach  Spiorad  bhur  n-Athar 
fèin  a  labhras  annaibh. 

21  Agus  bheir  am  bràthair 


a  bhràthair  fèin  suas  chum 
bàis,  agus  an  t-athair  am  mac ; 
agus  èiridh  a'  chlann  an  agh- 
aidh  am  pàrantan,  agus  bheir 
iad  fa'near  gu  cuirear  gu  bàs 
iad. 

22  Agus  bithidh  fuath  aig 
na  h-uile  dhaoinibh  dhuibh 
air  son  m'ainme-sa  :  ach,  ge 
b'e  bhuanaicheas  gus  a' 
chrìoch,  is  e  so  a  thèarnar2. 

23  Agus  an  uair  a  ni  iad 
geur-leanmhuinn  oirbh  sa' 
bhaile  so,  teichibh  gu  baile 
eile  ;  oir  gu  deimhin  tha  mi 
ag  ràdh  ribh,  Nach  imich  sibh 
air  feadh  bhailtean  Israeil 
mu'n  tig  Mac  an  duine. 

24  Cha'n  'eil  an  deisciobul 
os  ceann  a  mhaighstir,  no  an 
seirbhiseach  os  ceann  a  thigh- 
earna. 

25  Is  leòr  do'n  deisciobul 
a  bhi  mar  a  mhaighstir,  agus 
do'n  t-seirbhiseach  a  bhi  mar 
a  thighearn:  ma  ghoir  iad 
Beelsebub  do  f  hear  an  tighe, 
nach  mò  na  sin  a  ghoireas  iad 
ed'a  mhuinntir  ì 

26  Uime  sin  na  biodh  eagal 
oirbh  rompa  :  oir  cha'n  'eil 
ni  sam  bith  folaichte,  nach 
foillsichear ;  agus  an  ceilt, 
nach  aithnichear. 

27  An  ni  a  dh'innseas  mise 
dhuibh  san  dorchadas,  labh- 
raibh  e  san  t-solus ;  agus 
an  ni  a  chluinneas  sibh  sa' 
chluais,  searmonaichibh  e.air 
mullach  nan  tighean. 

28  Agus  na  biodh  eagal  na 
muinntir  sin  oirbh  a  mharbhas 
an  corp,  ach  aig  nach  'eil 
comas  an  t-anam  a  mharbh- 
adh  :  ach  gu  ma  mò  bhitheas 
eagal  an  Ti  sin  oirbh,  a's  urr- 
ainn  an  corp  agus  an  t-anam  a 
mhilleadh  araon  an  ifrinn. 


nan  ayhaìdh-san  agus  an  aghaidh 

18 


nan  Geintileach.    1  :  slrfàìiuiehear, 


MATA  XI. 


29  Nacli  'eil  dà  ghealbhonn  | 
air  an  reiceadh  air  f  heoirling : 
agus  cha  tuit  a  h-aon  diubh 
air  an  talamh  as  eugmhais 
freasdaii  bhur  n-Athar-sa. 

30  Ach  a  ta  eadhon  fuilt- 
eine  bhur  cìnn  uile  air  an 
aireamh. 

31  Air  an  aobhar  sin  na 
biodh  eagal  oirbh,  is  fearr 
sibhse  na  mòran  ghealbhonn. 

32  Uime  sin,  ge  b'e  dh'- 
aidicheas  mise  am  fianuis 
dhaoine,  aidichidh  mise  esan 
mar  an  ceudna  am  fianuis 
m'Athar  a  ta  air  nèamh. 

33  Ach  ge  b'e  dh'àich- 
eadhas  mise  am  fianuis 
dhaoine,  àicheadhaidh  mise 
esan  am  fianuis  m'Athar  a  ta 
air  nèamh. 

34  Na  measaibh  gu'n  d'- 
thàinig  mise  a  chur  sìthe 1  air 
an  talamh :  cha'n  ann  a  chur 
sìthe  a  thàinig  mi,  ach  a  chur 
claidheimh : 

35  Oir  thàinig  mi  a  chur 
duine  an  aghaidh  'athar,  agus 
na  nighinn  an  aghaidh  a 
màthar,  agus  bean  a'  mhic 
an  aghaidh  a  màthar-chèile. 

36  Agus  is  iad  muinntir  a 
theaghlaich  fèin  a  bhitheas 
'nan  naimhdibh  do  dhuine. 

37  An  ti  a  ghràdhaicheas 
athair  no  màthair  ni's  mò  na 
mise,  cha'n  airidh  orm  e2: 
agus  an  ti  a  ghràdhaicheas 
mac  no  nighean  os  mo  cheann- 
sa,  cha'n  airidh  orm  e  : 

38  Agus  an  ti  nach  glac  a 
chrann-ceusaidh,  agus  nach 
lean  mise,  cha'n  airidh  orm  e. 

39  An  ti  a  gheibh  'anam, 
caillidh  se  e  :  ach  an  ti  a 
chailleas  'anam  air  mo  shonsa, 
gheibh  se  e ì 

40  An  ti  a  ghabhas  ribhse, 


gabhaidh  e  numsa ;  agus  an 
ti  a  ghabhas  riumsa,  gabh- 
aidh  e  ris  an  ti  a  chuir  uaith 
mi. 

41  An  ti  a  ghabhas  ri  fàidh 
an  ainm  fàidh,  gheibh  e  duais 
fàidh ;  agus  an  ti  a  ghabhas 
ri  firean  an  ainm  firein, 
gheibh  e  duais  firein. 

42  Agus  ge  b'e  bheir  cupan 
a  dh'uisge  fuar  a  mhàin  r'a 
òl  do  aon  neach  do  na  daoin- 
ibh  beaga  so,  an  ainm  deis- 
ciobuil,  gu  deimhìn  tha  mi 
ag  ràdh  ribh,  nach  caill  e  air 
chor  sam  bith  a  dhuais. 

CAIB.  XI. 

1  Chuir  Eoiti  a  dheisciobuil  a  dìC- 
ionnsuidh  Chriosd.  7  Fianuis 
Chriosd  mu  thimchioll  Eoin.  18 
Barail  an  t-sluaigh  mu  thimchioll 
Eoiìi  agus  ?nu  thimchioll  Chriosd. 
20  Chronuich  Criosd  muinntir 
Bhetsaida,  §.c.  28  A  ghairm 
tròcaireach  dò'?i  t-sluagh  a  ta  fo 
throm  uallaich. 

A  GUS  tharladh,  an  uair  a 
J--*-  chrìochnaich  Iosa  àith- 
eantan  a  thabhairt  d'a  dhà 
dheisciobul  deug,  gu'n  d'- 
imich  e  as  a  sin  a  theagasg 
agus  a  shearmonachadh  'nam 
bailtibh. 

2  A  nis  an  uair  a  chual 
Eoin  sa'  phrìosan  gnìomhara 
Chnosd,  chuir  e  dithis  d'a 
dheisciobìuibh  d'a  ionnsuidhy 

3  Agus  thubhairt  e  ris,  An 
tusa  an  ti  ud  a  bha  ri  teachd, 
no  am  bi  sùil  againn  ri  neach 
eile? 

4  Fhreagair  Iosa  agus 
thubhairt  e  riu,  Imichibh  agus 
innsibh  do  Eoin  na  nithe  a 
ta  sibh  a'  cluinntinn  agus  a' 
faicinn  : 

5  A  ta  na  doill  a'  faotainn3 
an  radhairc,  agus  na  bacaich 
ag  imeachd,  a  ta  na  lobhair 


l  slochaint,  ichrfn  fhiù  e  mise. 

19 


3  faghail. 


MATA  XI. 


air  an  glanadh,  agus  naboth- 
air  a'  cluinntinn,  a  ta  na 
mairbh  air  an  dùsgadh,  agus 
an  soisgeul  air  a  shearmon- 
achadh  do  na  boehdaibh. 

6  Agus  is  beannaichte  an 
ti  nach  faigh  oilbheum  ann- 
amsa. 

7  Agus  air  imeachd  dhoibh- 
san  air  falbh,  thòisich  Iosa 
air  labhairt  ris  an  t-sluagh 
mu  thimchioll  Eoin,  ag  ràdh, 
Ciod  e  an  ni  a  chaidh  sibh  a 
mach  do'n  fhàsach  a  dh'- 
f  haicinn  1  an  i  cuilc  air  a 
crathadh  le  gaoith  1 

8  Ach  ciod  e  an  ni  a  chaidh 
sibh  a  mach  a  dh'f  haicinn  ? 
an  e  duine  air  a  sgeadachadh 
ann  an  eudach  mìn  ?  feuch, 
a'  mhuinntir  a  chaitheas  eud- 
ach  mìn,  is  ann  an  tighibh 
nan  rìghrean  a  ta  iad. 

9  Ach  ciod  e  an  ni  a 
chaidh  sibh  a  mach  a  dh'- 
f  haicinn  1  An  e  fàidh  ì  seadh, 
tha  mi  ag  ràdh  ribh,  agus  ni's 
mò  na  fàidh. 

10  Oir  is  e  so  an  ti  mu'm 
bheil  e  sgrìobhta,  Feuch, 
cuiream  -  sa  mo  theachdair 
roimh  do  ghnùis,  a  dh'ulluich- 
eas  do  shlighe  romhad. 

11  Gu  deimhin  tha  mi  ag 
ràdh  ribh,  'nam  measg-san  a 
rugadh  le  mnaibh,  nach  d'- 
èirich  neach  a's  mò  na  Eoin 
Baiste :  gidheadh,  an  ti  sin 
a's  lugha  an  rìoghachd  nèimh, 
is  mò  e  na  esan. 

12  Agus  o  làithibh  Eoin 
Baiste  gus  a  nis,  a  ta  rìogh- 
achd  nèimh  a'  fulang  ainneirt, 
agus  luchd  na  h-ainneirt  'ga 
glacadh  le  làmhachas-làidir. 

13  Oir  rinn  na  fàidhean 
uile,  agusanlagh  fàidheadair- 
eachd  gu  àm  Eoin. 


14  Agus  ma's  toil  leibh  a 
ghabhaii,  is  e  so  Elias  a  bha 
ri  teachd. 

15  Ge  b'e  aig  am  bheil 
cluasan  chum  èisdeachd, 
èisdeadh  e. 

16  Ach  co  ris  a  shamhluich- 
eas  mise  an  ginealach  so  ?  Is 
cosmhuil  e  ri  cloinn  a  shuidh- 
eas  anns  a'  mhargadh1,  agus 
ag  èigheach  r'an  companaich. 

17  Agus  ag  ràdh,  Rinn 
sinne  pìobaireachd  dhuibhse, 
ach  cha  d'rinn  sibhse  dannsa : 
rinn  sinne  tuireadh2  dhuibh- 
se,  ach  cha  d'rinn  sibhse  gul. 

18  Oir  thàinig  Eoin  cha'n 
ann  ag  itheadh  no  ag  òl,  agus 
tha  iad  ag  ràdh ,  A  ta  deamhan 
aige. 

19  Thàinig  Mac  an  dume 
ag  itheadh  agus  ag  òl,  agus 
tha  iad  ag  ràdh,  Eeuch,  duine 
geòcach  agus  pòiteir  fiona, 
caraid  chìs  -  mhaor  agus 
pheacach :  ach  a  ta  gliocas 
air  a  fireanachadh  le  a  cloinn. 

20  An  sm  thòisich  e  air 
achmhasan  a  thabhairt  do  na 
bailtibh  anns  am  mò  a  rinn- 
eadh  d'a  oibribh  cumhachd- 
ach,  air  son  nach  d'rinn  iad 
aithreachas. 

21  Is  an-aoibhinn  duit,  a 
Chorasin  ;  is  anaoibhinn  duit, 
a  Bhetsaida :  oir  nam  biodh 
na  h-oibre  cumhachdach  a 
rinneadh  annaibh-sa,  air  an 
deanamh  ann  an  Tirus  agus 
ann  an  Sidon,  is  fada  o'n  a 
dheanadh  iad  aithreachas  ann 
an  saic  -  eudach  agus  an 
luaith. 

22  Ach  tha  mi  ag  ràdh  ribh, 
Gu'm  bi  staid  Thiruis  agus 
Shidoin  ni's  so-iomchaire  ann 
an  là  a'  bhreitheanais,  na  \ 
bhitheas  bhur  staid-sa. 


1  anns  na  margaibh, 

20 


I 


2  caoine, 


MATA  XII. 


23  Agus  thusa,  a  Chaper- 
naum,  a  ta  air  do  thogail 
suas  gu  nèamh,  tilgear  sìos 
gu  h-ifrinn  thu :  oir  nam 
biodh  na  h-oibre  cumhachd- 
ach  a  rinneadh  annad-sa,  air 
an  deanamh  ann  an  Sodom, 
dh'f  hanadh  e  gun  a  sgrios  gus 
an  diugh. 

24  Ach  tha  mi  ag  ràdh 
ribh,  gur  so-iomchaire  a 
bhitheas  e  do  f  hearann  Sho- 
doim  ann  an  là  a'  bhreith- 
eanais,  na  dhuitse. 

m  25  Anns  an  àm  sin  f  hreag- 
air  Iosa  agus  thubhairt  e, 
Tha  mi  a'  toirt  buidheachais 
dhuit,  O  Athair,  Thighearna 
nèimh  agus  na  talmhainn, 
air  son  gu  d'f  holuich  thu  na 
nithe  so  o  dhaoinibh  eagnuidh 
agus  tuigseach,  agus  gu  d'- 
f  hoillsich  thu  iad  do  leanab- 
aibh. 

26  Seadh,  Athair,  dobhrìgh 
gu'm  b'ann  mar  sin  a  bha  do 
dheadh  thoil-sa. 

27  A  ta  na  h-uile  nithe  air 
an  tabhairt  thairis  dhomhsa 
o  m'  Athair  :  agus  cha'n 
aithne  do  neach  air  bith  am 
Mac,  ach  do'n  Athair :  ni 
mò  is  aithne  do  neach  air 
bith  an  t-Athair,  ach  do'n 
Mhac,  agus  do  gach  aon  d'an 
àill  leis  a'  Mhac  f  hoillseach- 
adh. 

28  Thigibh  a  m'  ionnsuidh- 
sa,  sibhse  uile  a  ta  ri  saoth- 
air,  agus  fuidh  throm  uallaich, 
agus  bheir  mise  suaimhneas 1 
dhuibh. 

29  Gabhaibh  mo  chuing 
oirbh,  agus  fòghlumaibh  uam, 
oir  a  ta  mise  macanta  agus 
iriosal2  an  cridhe :  agus  gheibh 
sibh  fois  do  bhur  n-anamaibh. 

30  Oir  a  ta  mo  chuing-sa 


fois.      2  ùmhal     3  tre  tryt 
21 


so-iomchair,  agus  a  ta  m'uall- 
ach  eutrom. 

CAIB.  XII. 

1  Chronuich  Criosd  doille  nam 
Phairiseach  mu  thimclnoll  brisidh 
na  sàbaid,  3  le  sgriobtuiribh,  11  le 
reuson,  13  agus  le  miorbhuil.  22 
Shlànuich  e  an  duine  dall  agus 
balbh  anns  an  robh  deamhan.  31 
Cha  mhaithear  toibheum  au  agn 
aidh  an  Spioraid  naoimh. 

/^HATDH  Iosa  san  àm  sin 
^  air  là  na  sàbaid  troimh 
na  h-achaibh  arbhair,  agus 
bha  ocras  air  a  dheisciobuil, 
agus  thòisich  iad  air  diasan 
arbhair  a  bhuain,  agus  ith- 
eadh. 

2  Ach  an  uair  a  chunnaic 
na  Phairisich  so,  thubhairt 
iad  ris,  Feuch,  a  ta  do  dheis- 
ciobuil  a'  deanamh  an  ni  nach 
còir  a  dheanamh  air  là  na 
sàbaid. 

3  Agus  thubhairt  esan  riu, 
Nach  do  leugh  sibh  ciod  a 
rinn  Daibhidh  an  uair  a  bha 
ocras  air  fèin,  agus  air  a' 
mhuinntir  a  bha  maille  ris ; 

4  Cionnus  a  chaidh  e  steach 
do  thigh  Dhè,  agus  a  dh'ith  e 
aran  na  fianuis4,  nach  robh 
ceaduichte  dha  fèin  itheadh, 
no  dhoibhsan  a  bha  maille 
ris,  ach  do  na  sagartaibh  a 
mhàin  1 

5  No  nach  do  leugh  sibh 
san  lagh,  gu  bheil  na  sagairt 
anns  an  teampull  air  làithibli 
na  sàbaid  a'  briseadh  na  sàb- 
aid,  agus  iad  neò-chiontach  ì 

6  Ach  a  ta  mise  ag  ràdh 
ribh,  gu  bheil  san  ionad  so 
neach  a's  mò  na'n  teampull. 

7  Agus  nam  biodh  fhios 
agaibh  ciod  is  ciall  da  so, 
Tròcair  is  àill  leam  agus  cha'n 
ìobairt,  cha  dìteadh  sibh  an 
dream  a  ta  neò-chiontach. 


4  an  t-aran  taìsbeania. 


MATA  XII. 


8  Oir  is  e  Mac  an  duine 
Tighearna  na  sàbaid. 

9  Agus  air  dha  imeachd  as 
a  sin,  chaidh  e  steach  d'an 
sionagog ; 

10  Agus,  feuch,  bha  duine 
ann  aig  an  robh  làmh  shearg- 
ta :  agus  dh'f  heòraich  iad 
dheth,  ag  ràdh,  Am  bheil  e 
ceaduichte  leigheas  a  dhean- 
amh  air  làithibh  na  sàbaid  1 
chum  gu'm  biodh  cùis  dhìtidh 
aca  'na  aghaidh. 

11  Agus  thubhairt  esan  riu, 
Cò  agaibh-sa  an  duine  aig  am 
bi  aon  chaora,  agus,  ma  thuit- 
eas  i  ann  an  slochd  air  là  na 
sàbaid,  nach  beir  e  oirre,  agus 
nach  tog  e  nìos  i  ì 

12  Nach  mòr  ma  ta  is  fearr 
duine  na  caora'?  Uime  sin, 
a  ta  e  ceaduichte  maith  a 
dheanamh  air  làithibh  na 
sàbaid. 

13  An  sin  thubhairt  e  ris 
an  duine,  Sìn  a  mach  do  làmh : 
agus  shìn  e  mach  i ;  agus  bha 
i  air  a  h-aiseag  slàn,  mar  an 
iàmh  eile. 

14  Ach  chaidh  na  Phairis- 
ich  a  mach,  agus  chum  iad 
comhairle  'na  aghaidh,  cionn- 
us  a  dh'f  heudadh  iad  a  mhill- 
eadh. 

15  Ach  an  uaìr  a  thuig 
Iosa  so,  dh'imich  e  as  a  sin  : 
agus  lean  slòigh  mhòr  e,  agus 
ìeighis  e  iad  uile. 

16  Agus  thug  e  sparradh 
dhoibh  chum  nach  deanadh 
iad  aithnichte 1  e  : 

17  A  chum  gu  coimbliont- 
adh  an  ni  a  labhradh  le  Esaias 
am  fàidh,  ag  ràdh, 

18  Feuch,  mo  sheirbhiseach 
fèin  a  thagh  mi ;  m'aon  gràdh- 
ach  anns  am  bheil  tlachd  aig 
m'anam  :    cuiridh   mi  mo 


Spiorad  fèin  air,  agus  nochd- 
aidh  e  breitheanas  do  na 
Cinnich. 

19  Cha  dean  e  strì,  agus 
cha  ghlaodh  e  ;  ni  mò  a 
chluinneas  neach  air  bith  a 
ghuth  air  na  sràidibh. 

20  Cha  bhris  e  a'  chuiic 
bhrùite,  agus  cha  mhùch  e  an 
lìon  as  am  bi  deatach,  gus  an 
tabhair  e  mach  breitheanas 
chum  buaidh. 

21  Agus  is  ann  a  ainm-san 
a  bhitheas  miiinighinn  aig  na 
Cinnich. 

22  An  sin  thugadh  d'a 
ionnsuidh  duine  anns  an  robh 
deamhan,  dall  agus  balbh  : 
agus  shlànuich  se  e,  ionnus 
gu'n  do  labhair  am  balbhan 
agus  gu'n  robh  an  dall  a' 
faicinn. 

23  Agus  ghabh  am  pobull 
uile  iongantas,  agus  thubh- 
airt  iad,  An  e2  so  Mac 
Dhaibhidh? 

24  Ach  an  uair  a  chuala 
na  Phairisich  so,  thubhairt 
iad,Cha'n  'eilamfear  so  atilg- 
eadh  a  mach  dheamhan,  ach 
troimh  Bheelsebub  prionn- 
sa  nan  deamhan. 

25  Agus  thuig  Iosa  an 
smuaintean,  agus  thubhairt 
e  riu,  Gach  rìoghachd  a  ta 
roinnte  'na  h-aghaidh  fèin, 
nìthear  'na  fàsach  i  ;  agus 
gach  uile  bhaile  no  tigh  a  ta 
roinnte  'na  aghaidh  fèin,  cha 
seas  e. 

26  Agus  ma  thilgeas  Satan 
a  mach  Satan,  a  ta  e  noinnte 
'na  aghaidh  fèin ;  air  an 
aobhar  sin  cionnus  a  sheasas 
a  rìoghachd  1 

27  Agus  ma  tha  mise  troimh 
Bhe-elsebub  a'  tilgeadh  a  mach 
dheamhan,  troimh  cò  ambheil 


1  follus, 

'22 


i  Nach  e  ? 


MATA  XII. 


bhur  clann-sa  'gan  tilgeadh  a 
mach  1  Uime  sin  bithidh  iad 
'nam  breitheamhnaibh  oirbh  : 

28  Ach  ma's  ann  le  Spiorad 
Dhè  a  ta  mise  a'  tilgeadh 
a  mach  dheamhan,  thainig 
rìoghachd  Dhè  do  bhur  n- 
ìonnsuidh-sa 5. 

29  No  cionnus  is  urrainn 
neach  dol  do  thigh  duine 
làidir  ]  agus  airneis  a  thighe 
a  chreachadh,  mur  ceangail  e 
air  tùs  an  duine  làidir  1  agus 
an  sin  creachaidh  e  a  thigh. 

30  An  ti  nach  'eil  leam, 
tha  e  a  m'  aghaidh  ;  agus  an 
ti  nach  cruinnich  leam,  sgap- 
aidh  e. 

31  Air  an  aobhar  sm  tha 
mi  ag  ràdh  ribh,  Gu  maith- 
ear  gach  peacadh  agus  gach 
toibheum  do  dhaoinibh  :  gidh- 
eadh  cha  mhaithear  toibh- 
eum  an  aghaidh  an  Spioraid 
Naoimh  do  dhaoinibh. 

32  Agus  ge  b'e  neach  a 
labhras  focal  an  aghaidh 
Mhic  an  duine,  maithear  dha 
e  :  ach  ge  b'e  neach  a  labhras 
an  aghaidh  an  Spioraid 
Naoimh,  cha  mhaithear  dha 
e,  anns  an  t-saoghal  so,  no 
anns  an  t-saoghal  a  ta  ri 
teachd. 

33  An  dara  cuid  deanaibh 
a'  chraobh  maith,  agus  a 
toradh  maith  ;  no  deanaibh 
a'  chraobh  truaillidh,  agus  a 
toradh  truaillidh  :  oir  is  ann 
air  a  toradh  a  dh'aithnichear 
a'  chraobh. 

34  A  shliochd  nan  nath- 
raiche  nimhe,  cionnus  a  dh'- 
fheudas  sibh  nithe  maithe  a 
labhairt,  o  a  ta  sibh  fèin  olc  ? 
oiris  ann  àpailteas  a'  chridhe 
a  labhras  am  beul. 

35  Bheir  duine  maith  a 


mach  nithe  maithe  à  deadh 
ionmhas  a  chridhe2:  agus 
bheir  an  droch  dhuine  mach 
droch  nithe  as  a  dhroch  ion- 
mhas. 

36  Ach  tha  mi  agràdh  ribh, 
Gu'n  toir 3  daoine  cunntas 
ann  an  là  a'  bhreitheanais  air 
son  gach  focail  dhìomhain  a 
labhras  iad. 

37  Oir  is  ann  le4  d'f  hoclaib  h 
a  shaorar  thu,  agus  is  ann  le 
d'f  hoclaibh  a  dhìtear  thu. 

38  An  sin  f  hreagair  dream 
àraidh  do  na  sgrìobhaichean 
agus  do  naPhairisich,ag  ràdh, 
A  mhaighstir,  bu  mhiann 
leinn  comhara  f  haicinn  uait. 

39  Ach  fhreagairesan  agus 
thubhairt  e  riu,  A  ta  gineal- 
ach  olc  agus  adhaltrannach 
ag  iarraidh  comhara,  agus 
cha  toirear  comhara  dhoibh, 
achcomhar'an  f  hàidh  lonais. 

40  Oir  inar  a  bha  lonas 
am  broinn  na  muice-mara  tri 
làithean  agus  tri  oidhchean  ; 
is  ann  mar  sin  a  bhitheas  Mac 
an  duine  ann  an  cridhe  na 
talmhainn  tri  làithean  agus 
tri  oidhchean. 

41  Eiridh  muinntirNinebh- 
eh  sa'  bhreitheanas  maille 
ris  a'  ghinealach  so,  agus 
dìtidh  iad  e ;  oir  rinn  iad 
aithreachas  aig  searmoin 
Ionais  j  agus,  feuch,  a  ta  ni'  s 
mò  na  Ionas  an  so. 

42  Eiridh  ban-righinn  na 
h-àirde  deas  sa'  bhreitheana  s 
maille  ris  a'  ghinealach  so, 
agus  dìtidh  i  e  :  oir  thàinig  i 
o  na  h-àitibh  a's  iomallaich 
do'n  talamh  a  dh'èisdeachd 
gliocais  Sholaimh ;  agus, 
feuch,  a  ta  ni's  mò  na  Solamh 
an  so. 

43  An  dèigh  do'n  spiorad 


tlmgaibh-se.  3  as  a  dheadh  ionmhas. 

23 


3  tabhair.         *  as,  à. 


MATA 


XIII. 


neo-ghlan  dol  a  macli  à  duine, 
imichidh  e  troimh  ionadaibh 
tìorma,  ag  iarraidh  fois,  agus 
cha'n  fhaigh  e. 
•  44  An  sin  their  e,  Pillidh 
mi  do  m'  thigh  as  an  d'thàinig 
mi ;  agus  air  teachd  dha, 
gheibh  e  falamh,  sguabta, 
agus  deadh-mhaiseach  e. 

45  Imichidh  e  an  sin,  agus 
bheir  e  leis  seachd  spioraid 
eile  a's  miosa  na  e  fèin,  agus 
thèid  iad  a  steach  agus  gaibh- 
aidh  iad  còmhnuidh  an  sin  : 
agus  bithidh  staid  dheireann- 
ach  an  duine  sin  ni's  miosa 
naathoiseach.  Isanneadhon 
mar  sin  a  thachaireas  do'n 
ghinealach  aingidh  so. 

46  Agus  air  dhabhi  fathast 
a'  labhairt  ris  a'  phobull, 
feuch,  sheas  a  mhàthair  agus 
a  bhràithrean  a  muigh,  ag 
iarraidh  labhairt  ris. 

47  An  sin  thubhairt  neach 
èigin  ris,  Feuch,  a  tà  do 
mhàthair,  agus  do  bhràith- 
rean  'nan  seasamh  a  muigh, 
ag  iarraidh  labhairt  riut. 

48  Ach  f  hreagair  esan  agus 
thubhairt  e  ris  an  ti  a  dh'innis 
so  dha,  Cò  i  mo  mhàthair? 
agus  cò  iad  mo  bhràithrean  ? 

49  Agus  air  sìneadh  a 
iàimhe  chum  a  dheisciobul, 
thubhairte,  Feuch  mo  mhàth- 
air,  agus  mo  bhràithrean  ! 

50  Oir  ge  b'e  neach  a  ni 
toilm'Atharsaa  ta  air  nèamh, 
is  e  sin  fèin  mo  bhràthair, 
agus  mo  phiuthair,  agus  mo 
mhàthair. 

CAIB.  XIII. 

1  Cosamhlachd  an  t-sloladair  agus 
an  t-sìl,  18  air  eadar-mhìneach- 
adh.  24  Cosamhlachd  a?  chogail ; 
31  an  t-sìl  mhustaird ;  33  na 
laibhin ;  44  an  ionmhais  fhol- 
aichte ;  45  agus  na  ntamhnuid. 
54  liinn  muinntir  a  dhùthcha 
iàir  air  Criosd. 

24 


A  IR  an  là  sin  fèin  chaidh 
■^*-  Iosa  mach  as  an  tigh, 
agus  shuidh  e  ri  taobh  na 
fairge. 

2  Agus  chruinnich  sluagh 
mòr  d'a  ionnsuidh,  air  chor 
as  air  dol  a  steach  do  luing 
dha,  gu'n  do  shuidh  e  ;  agus 
sheas  an  sluagh  uile  air  an 
tràigh. 

3  Agus  labhair  e  mòran  do 
nithibh  riu  ann  an  cosamhl- 
achdaibh1,  ag  ràdh,  Feuch, 
chaidh  sìoladair  a  mach  a 
chur  sìL 

4  Agus  ag  cur  an  t-sìl  da, 
thuit  cuid  dheth  ri  taobh  an 
rathaid  ;  agus  thàinig  na  h- 
eunlaith  agus  dh'ith  iad  e. 

5  Thuit  cuid  air  ionadaibh 
creagach,  far  nach  robh  mòr- 
an  talmhainn  aige  ;  agus  air 
ball  dh'fhàs  e  suas,  do 
bhrìgh  nach  robh  doimhn- 
eachd  talmhainn  aige. 

6  Ach,  air  èirigh  do'n 
ghrèin,  dhothadh  e ;  agus,  do 
bhrìgh  nach  robh  freumh  aige, 
shearg  e  as. 

7  Agus  thuit  cuid  am 
measg  droighinn :  agus  dh'- 
f  hàs  an  droighionn  suas,  agus 
mhùch  se  e. 

8  Ach  thuit  cuid  eile  am 
fearann  maith,  agus  thug  e 
toradh  a  mach,  cuid  a  cheud 
uiread,  cuid  a  thri  fichead, 
cuid  a  dheich  thar  fhichead 
uiread  'sa  chuireadh. 

9  Ge  b'e  neach  aig  am 
bheil  cluasa  chum  èisdeachd, 
èisdeadh  e. 

10  Agus  thàinig  na  deis- 
ciobuil,  agus  thubhairt  iadris, 
C'ar  son  a  ta  thu  a'  labhairt 
riu  ann  an  cosamhlachdaibh  ì 

11  Fhreagair  esan  agus 
thubhairt  e  riu,  Do  bhrìgh 


1  parablaiòh,  comhadaibh. 


MATA  XIII. 


gu'n  d  thugadh  dhuibh-sa 
eòlas  a  bhi  agaibh  air  rùn 
dìomhair  rìoghachd  nèimh, 
ach  dhoibhsan  cha'n  'eil  so 
air  a  thoirt. 

12  Oir  ge  b'e  neach  aìg  am 
bheil,  dnasan  bheirear,  agus 
bithidh  aige  an  tuilleadh 
pailteis:  ach  ge  b'e  neach 
aig  nach  'eil,  uaithsan  bheir- 
ear  eadhon  an  ni  a  ta  aige. 

^3  Uime  sin,  a  ta  mise  a' 
labhairt  riu  ann  an  cosamhl- 
achdaibh ,  do  bhrìgh  air  dhoi  bh 
faicmn  nach  faic  iad,  agus  a' 
cluinntinn  nach  cluinn  iad, 
agus  nach  tuig  iad. 

14  Agus  annta-san  a  ta 
fàidheadaireachd  Esaias  air 
a  coimhlionadh,  a  ta  'g  ràdh, 
Le  h-èisdeachd  cluinnidh 
sibh,  agus  cha  tuig  sibh ; 
agus  le  h-amharc  chi  sibh, 
agus  cha'n  aithnich  sibh. 

15  Oir  a  ta  cridhe  a'  phob- 
uill  so  air  fàs  reamhar,  agus 
an  cluasan  mall  chum  èisd- 
eachd,  agus  dhruid  iad  an 
sùilean  ;  air  eagal  uair  air 
bith  gu'm  faiceadh  iad  le'n 
sùilibh,  agus  gu'n  cluinneadh 
iad  le'n  cluasaibh,  agus  gu'n 
tuigeadh  iad  le'n  cridhe,  agus 
gu'm  biodh  iad  air  an  iom- 
pachadh,  agusgu'n  slànuich- 
inn-sa  iad. 

16  Ach  is  beannaichte  bhur 
sùilean-sa,  oir  a  ta  iad  a' 
faicinn ;  agus  bhur  cluasan, 
oir  a  ta  iad  a'  cluinntinn. 

17  Oir  tha  mi  ag  ràdh  ribh 
gu  fireannach,  Gu'm  b'iom- 
adh  fàidh  agus  firean  leis  am 
bu  mhiann  na  nithe  so  f  haic- 
;mn,  a  ta  sibhse  a'  faicinn, 
aguS  nach  fac  siad  iad :  agus 
na  nithe  so  chluinntinn,  a  ta 
sibhse  a'  cluinntinn,  agus 
nach  cual  iad. 

18  Eisdibh,  air  an  aobbar 

25 


sin,  ri  cosamhlachd  an  t-sìol- 
adair. 

19  An  uair  a  chluinneas 
neach  air  bith  focal  narìogh- 
achd,  agus  nachtoir  e  fa'near 
e thig  an  droch  spiorad,  agus 
bheir  e  air  falbh  an  ni  a 
chuireadh  'na  chridhe  :  is  e 
so  esan  anns  an  do  chuireadh 
an  sìol  ri  taobh  an  rathaid. 

20  Ach  esan  a  f  huair  sìol 
ann  an  àitibh  creagach  2,  is  e 
so  an  ti  a  chluinneas  am  focal, 
agus  a  ghabhas  e  air  ball  le 
gairdeachas ; 

21  Gidheadh  cha'n  eiì 
freumh  aige  ann  fèin,  ach  fan- 
aidh  e  rè  tamuill:  agus  an 
uair  a  thig  trioblaid  no  geur- 
leanmhuinn  air  son  an  f  hoc- 
ail,  air  ball  gheibh  e  oil- 
bheum. 

22  Esan  mar  an  ceudna  a 
ghabh  sìol  am  measg  an 
droighinn,  is  e  so  an  ti  a  ta 
'cluinntinn  an  f  hocail ;  agus 
a  ta  ro-chùram  an  t-saoghaii 
so,  agus  mealltaireachd  bear- 
tais  a'  mùchadh  an  fhocail, 
agus  bithidh  e  gun  toradh. 

^  23  Ach  an  ti  ud  a  ghabh 
sìol  ann  an  deadh  fhearann, 
is  e  sin  an  neach  a  ta  'cluinnt- 
inn  an  f  hocail,  agus  'ga  thoirt 
fa'near  ;  neachmaranceudna 
tha  'giùlan  toraidh,  agus  a  ta 
toirt  a  mach  cuid  a  cheud 
uiread,  cuid  a  thri  fichead, 
agus  cuid  eile  a  dheich  thar 
fhichead  uiread  'sa  chuireadh. 

24  Chuir  e  cosamhlachd 
eile  mach  dhoibh,  ag  ràdh, 
Is  cosmhuil  rìoghachd  nèimh 
ri  duine  a  chuir  sìol  maith 
'na  f  hearann  : 

25  Agus  an  uair  a  bha 
daoine  'nan  codal,  thàinig  a 
nàmhaid  agus  chuir  e  coga 


l  naeh  tuig  se  e.  ^clochach 


MAtA 


XIII. 


nm  measg  a'  chruitlmeachd, 
agus  dh'imich  e  roimhe. 

26  Ach  an  uair  a  thàinig 
an  t-arbhar  fuidh  dhèis,  agus 
a  thug  e  mach  a  thoradh,  dh'- 
f  hoillsich  an  cogal  e  fèin  mar 
an  ceudna. 

27  AgUs  air  teachd  do 
sheirbhisich  f  hir  an  -  tighe 
thubhairt  iad  ris,  A  Thigh- 
earna,  nach  do  chuir  thusa 
sìòlmaith  ann  ad  fhearann? 
c'àite,  ma  seadh,  as  an  d'- 
f  huair  e  an  cogal  ì 

28  Thubhairt  esan  riu, 
Itirm  nàmhaid  èigin  so.  Agus 
tlmbhairt  na  seirbhisich  ris, 
An  àill  leat,  uime  sin,  gu'n 
tèid  sinne  agus  gu'n  cruinn- 
ich  sinn  ri  chèile  iad? 

29  Ach  thubhairt  esan, 
Cha'n  àill ;  air  eagal  'nuair  a 
chruinnicheas  sibh  an  cogal, 
gu  spìon  sibh  an  cruithneachd 
maille  ris. 

30  Leigibh  leo  fàs  araon 
gus  an  tig  am  fogharadh : 
agus  an  àm  an  fhogharaidh 
their  mise  ris  an  luchd-buan- 
aidh,  Cruinnichibh  air  tùs  an 
cogal,  agus  ceanglaibh  e  'na 
cheanglachanaibh 1  chum  a 
losgaidh :  ach  cruinnichibh  an 
cruithneachd  dom'  shabhal. 

31  Chuir  e  mach  cosamhl- 
achd  eile  dhoibh,  ag  ràdh,  A 
ta  rìoghachd  nèimh  cosmhuil 
ri  gràinne  do  shìol  mustaird, 
a  ghabh  neach  agus  a  chuir 
e  'na  f  hearann. 

32  Ni  gun  amharus  a's 
lugha  do  gach  uile  phòr 2 : 
giaheadh  air  fàs  da,  is  e  a's 
mò  do  ria  luibheanaibh,  agus 
fàsaidh  e  'na  chrann  :  ionnus 
gu'n  tig  eunlaith  an  athair, 
àgus  gu'n  dean  iad  nìd  'na 
gheugaibh. 


33  Cosamhlachd  eile  labh-  . 
air  e  riu ;  Is  cosmhuil  rìogh-  j 
achd  nèimh  ri  taois  ghoirt3,  { 
a  ghabh  bean  agus  a  dh'f  hol- 
aich  i  ann  an  tri  tomhasaibh  a 
mine,  gus  an  do  ghoirticheadh  I 
an  t-iomlan. 

34  Na  nithe  sin  uile  labhair 
Iosa  ris  a'  phobull  ann  àn  j: 
cosamhlachdaibh  ;  agus  gun  | 
chosamhlachd  cha  do  labhair  ^ 
e  riu :  >t 

35  A  chum  gu  coimhliont- 
adh  an  ni  a  labhradh  leis  an  D 
fhàidh,  ag  ràdh,  Fosglaidh  a 
mi  mo  bheul  ann  an  cosamhl-  J 
achdaibh,  cuiridh  mi'n  cèill  j 
nithe  a  bha  folaichte  o  thois-  ' 
each  an  t-saoghail4. 

36  An  sin  chuir  Iosa  am  j 
pobull  air  falbh,  agus  chaidh  j 
e  steach  do'n  tigh  :  agus 
thàinig  a  dheisciobuil  d'a  I 
ionnsuidh,  ag  ràdh,  Mìnich  \ 
dhuinne  cosamhlachd  cogaii  D 
an  fhearainn. 

37  Agus   fhreagair  esan 
agus  thubhairt  e  riu,  An  ti  a  J 
chuireas  an  sìol  maith  is  e 
Mac  an  duine  e  . 

38  'S  e  'm  fearann  an  \ 
domhan  :  agus  is  e  an  sìol  ! 
maith  clann  na  rìoghachd  j 
ach  is  e  an  cògal  clann  an 
droch  spioraid : 

39  'S  e  an  nàmhaid  a  chuir  s 
iad  an  diabhul :  's  e  am  fogh-  |  , 
aradh  deireadh  an  t-saoghail :  1 
agus  is  iad  na  buanaichean  ? 
na  h-aingil. 

40  Agus   amhuil   mar  a :  13 
chruinnichear  an  cogal,  agus  | 
a  loisgear  le  teine  e,  is  ann  a 
mar  sin  a  bhitheas  ann  an! 
deireadh  an  t-saoghail  so-  ei 

41  Cuiridh  Mac  an  duine  SE 
'aingil  uaith,  agus  tionailidh  111 
iad  as  a  rìoghachd  na  h-uilc  D 


1  thrnsaichibh.    2  7os.    8  laihhin. 

26 


MATA 


XIII. 


nithe  a  bheir  oilbheum,  agus 
iadsan  a  ta  deanamh  aingidh- 
eachd ; 

42  Agus  tilgidh  siad  iad 
anns  an  àmhuinn  air  dearg- 
lasadh  :  an  sin  bithidh  gul 
agus  gìosgàn  f  hiacal. 

43  An  sin  dealraichidh  na 
fireana  mar  a'  ghrian,  ann  an 
rìoghachd  an  Athar  fèin.  Ge 
b'e  aig  am  bheil  cluasa  chum 
èisdeachd,  èisdeadh  e. 

44  A  rìs,  a  ta  rìoghachd 
nèimh  cosmhuil  ri  ionmhas 
aìr  f  holach  am  fearann  ;  ni  an 
dèigh  fhaotainn,  a  dh'fhol- 
aich  duine,  agus  air  sgàth  a 
ghairdeachais  air  a  shon,  dh'- 
imich  e  agus  reic  e  na  bha 
aige  uile,  agus  cheannaich  e 
am  fearann  sin. 

45  A  rìs,  is  cosmhuil  rìqgji- 
achd  nèimh  ri  ceannaiche 
àraidh  ag  iarraidh  neamh- 
nuide  maiseach : 

46  Agus  air  amas1  da  air 
aon  nèamhnuid  ro-luach- 
mhoir,  dh'imich  e  agus  reic  e 
na  bha  aige,  agus  cheannaich 
e  i. 

47  A  rìs,  a  ta  rìoghachd 
nèimh  cosmhuil  ri  lìon  air  a 
thilgeadh  san  fhairge,  agus 
a  chruinnich  do  gach  uile 
sheòrsa  èisg : 

48  Àgus  air  dha  bhi  làn, 
tharruing  na  h-iasgairean  e 
chum  na  tràighe,  agus  air 
suidhe  dhoibh,  chruinnich 
iad  na  h-èisg  mhaithe  ann  an 
soithichibh,  ach  thilg  iad  na 
droch  tisg  a  mach. 

49  Is  ann  mar  sin  a  bhith- 
eas  ann  an  deireadh  an  t- 
saoghail :  thèid  na  h-aingil  a 
mach,  agus  dealaichidh  iad 
na  droch  dhaoine  à  measg 
nam  fireanach  ; 


anmseachd. 

27 


50  Agus  tiìgidh  siad  iad 
san  àmhuinn  theintich  *  aa 
sin  bithidh  gul  agus  gìosgan 
fhiacal. 

51  Thubhairt  Iosa  riu,  An 
do  thuig  sibh  na  nithe  so 
uile  ì  thubhairt  iad  ris, 
Thuig,  a  Thighearn. 

52  Agus  thubhairt  esan 
riu,  Air  an  aobhar  sin,  gach 
uile  sgrìobhaiche  a  ta  fògh- 
luimte  chumrìoghachdnèimh, 
is  cosmhuil  e  ri  fear-tighe,  a 
bheir  a  mach  as  'ionmhas 
nithe  nuadha  agus  sean. 

53  Agus  thachair,  an  uair 
a  chrìochnaich  losa  na  cos- 
amhlachda  so,  gu'n  d'imich  e 
as  a  sin. 

54  Agus  an  uair  a  thàinig 
e  d'a  dhùthaich  fèin,  theag- 
aisg  e  iad  'nan  sionagog, 
ionnus  gu'n  do  ghabh  iad 
iongantas,  agus  gu'n  dubhairt 
iad,  C'àit  an  d'fhuair  am 
fear  so  an  gliocas  so,  agus 
feartan  ud  ? 

55  Nach  è  so  mac  an  t- 
saoir  1  nach  e  ainm  a  mhàthar 
Muire  ?  nach  iad  a  bhràithre, 
Seumas,  agus  Ioses,  agus  Si- 
mon,  agus  Iudas  1 

56  Agus  a  pheathraichc, 
nach  'eil  iad  uile  maille 
ruinn  ?  c'àit  uime  sin  an 
d'f  huair  an  duine  so  na  nithe 
ud  uile  1 

57  Agus  fhuair  iad  oil- 
bheum  ann.  Ach  thubhairt 
Iosa  riu,  Cha'n  'eil  fàidh  gun 
urram,  ach  'na  dhùthaicli 
fèin,  agus  'na  thigh  fèin. 

58  Agus  cha  d'rinn  e  mòr- 
an  do  oibribh  cumhachdach 
an  sin,  air  son  am  mi-chreid- 
imh. 

CAIB.  XIV. 

1   Baratl   Ileioìd  mu  thimchioll 
Chriosd.   3  Chàtdh  en  ceann  a 
1     bhuntainn   a  dh1  Eoin  Baiste. 


MATA  XIV. 


13  Chaidh  Iosa  gu  ionad  fàsail, 
15  far  an  do  bheathaich  e  cùig 
mìle  fear  le  cùig  aranaibh,  agus 
dà  iasg.  22  DhHmich  e  air  an 
fhairge  a  dh' 'ionnsuidh  a  dheis- 
ciobul.  34  Shlànuich  e  sluagh  a 
bha  euslan, 

OAN  àm  sin  chual  Herod 
an  Tetrarch  cliù  Iosa. 

2  Agus  thubhairt  e  r'a 
sheirbhisich,  Is  e  so  Eoin 
Baiste ;  dh'èirich  e  o  na 
marbhaibh,  agus  uime  sin  a 
ta  feartan  air  an  oibreachadh 
leis. 

3  Oir  'nuair  a  ghlac  Herod 
Eoin,  cheangail  se  e,  agus 
thilg  e  am  prìosan  e  air  son 
Herodiais,  mnà  Philip  a 
bhràthar  fèin. 

4  Oir  thubhairt  Eoin  ris, 
Cha'n  'eil  e  dligheach  dhuit 
i  bhi  agad. 

5  Agus  an  uair  bu  mhiann 
leis  a  chur  gu  bàs,  bha  eagal 
a'  phobuill  air,  oir  bha  meas 
fàidh  aca  air. 

6  Ach  an  uair  a  bha  co- 
ainm  là-breithe  Heroid  air  a 
chumail,  rinn  nighean  Herod- 
iais  dannsa  'nan  làthair,  agus 
thaitinn  i  ri  Herod  : 

7  Ionnus  gu'n  do  gheall  e 
ie  mionnaibh,  gu  tugadh  e 
dhi  ge  b'e  air  bith  ni  a  dh'- 
ìarradh  i. 

8  Agus  air  dhise  bhi  air  a 
teagasg  le  a  màthair  roimh 
làimh,  thubhairt  i,  Thoir1 
dhomh  an  so  ceann  Eoin 
Baiste  air  mèis. 

9  Agus  bha  'n  righ  doilich  : 
«ach  air  son  a  mhionnan,  agus 
na  muinntir  a  bha  'nan  suidhe 
aig  biadh  maille  ris,  dh'àithn 
e  a  thabhairt  di. 

10  Agus  air  cur  fir-marbh- 
aidh  uaith,  bhum  e  a  cheann 
do  Eoin  anns  a'  phrìosan. 

11  Agus  thogadh  a  cheann 


air  mèis,  agus  thugadh  do'n 
chailin  e :  agus  thug  ise  d'a 
màthair  e. 

12  Agus  thàinig  a  dheis- 
ciobuil,  agus  thug  iad  an  corp 
leo,  agus  dh'adhlaic  iad  e, 
agus  thàinig  iad  agus  dh'innis 
iad  sin  do  Iosa. 

13  An  uair  a  chual  losa  so, 
chaidh  e  as  a  sin  air  luing  gu 
ionad  fàsail  air  leth  :  agus  an 
uair  a  chual  am  pobull  sin, 
lean  iad  d'an  cois  e  as  na 
bailtibh. 

14  Agus  air  dol  a  mach  do 
Iosa,  chunnaic  e  coimhthional 
mòr,  agus  ghabh  e  truas  mòr 
dhiubh,  agus  shlànuich  e  an 
dream  aca  bha  euslan. 

15  Agus  an  uair  a  b'- 
fheasgar  e,  thàinig  a  dheis- 
ciobuil  d'a  ionnsuidh,  ag 
ràdh,  Is  àite  fàsail  so,  agus 
a  ta  an  t-àm  a  nis  air  doi 
seachad ;  cuir  an  sluagh  air 
falbh,  chum  gu'n  tèid  iad  do 
na  bailtibh,  agus  gu'n  ceann- 
aich  iad  biadh  dhoibh  fèin. 

16  Ach  thubhairt  Iosa  riu, 
Cha  ruig  iad  a  leas  falbh  ; 
thugaibh-sa  dhoibh  r'a  ith- 
eadh. 

17  Agus  thubhairt  iad  ris, 
Cha'n  'eil  againn  an  so  ach 
cùig  arain  2,  agus  dà  iasg. 

18  Thubhairt  esan  riu, 
Thugaibh  an  so  iad  a  m' 
ionnsuidh-sa. 

19  Agus  dh'àithn  e  do'n 
t-sluagh  suidhe  sìos  air  an 
f  heur,  agus  ghlac  e  na  cùig 
arain,  agus  an  dà  iasg,  agus 
air  amharc  dha  suas  gu 
nèamh,  bheannaich  agus 
bhris  e,  agus  thug  e  na  h- 
arain  d'a  dheisciobluibh,  agus 
thug  na  deisciobuil  do'n  t- 
sluagh  iad. 


1  Tabhair. 

28 


2  builionna. 


MATA  XV. 


20  Agus  dh'ith  iad  uile, 
agus  shàsuicheadh  iad :  agus 
thog  iad  làn  dà  chliabh  dheug 
do'n  bhiadh  bhriste,  a  bha 
dh'-fhuigheall1  aca. 

21  Agus  bha  iadsan  a  dh'- 
ith  mu  thimchioll  cùig  mìle 
fear,  thuilleadh  air  mnaibh 
agus  air  cloinn. 

22  Agus  air  ball  cho- 
èignich  Iosa  a  dheisciobuil 
gu  dol  an  luing,  agus  dol 
roimhe  do'n  taobh  eile,  gus 
an  cuireadh  esan  an  sluagh 
air  falbh. 

23  Agus  an  uair  a  leig  e  an 
sluagh  uaith,  chaidh  e  suas 
air  beinn  'na  aonar  a  dhean- 
amh  urnuigh  :  agus  an  uair 
a  bha  am  feasgar  air  teachd, 
bha  e  an  sin  'na  aonar. 

24  Ach  bha  an  long  san 
àm  sin  am  meadhon  na  fairge, 
air  a  tilgeadh  a  null  agus  a 
nall  leis  na  tonnaibh  :  oir 
bha  a'  ghaoth  'nan  aghaidh. 

25  Agus  anns  a'  cheath- 
ramh  faire  do'n  oidhche, 
chaidh  Iosa  d'an  ionnsuidh, 
ag  imeachd  air  an  f  hairge. 

26  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  na  deisciobuil  e  ag  im- 
eachd  air  an  f  hairge,  bha  iad 
fo#  bhuaireas,  ag  ràdh,  Is 
spiorad  a  ta  ann  ;  agus 
ghlaodh2  iad  a  mach  le  h- 
eagal. 

27  Ach  labhair  Iosa  riri 
air  ball,  ag  ràdh,  Biodh  mis- 
neach  mhaith  agaibh  ;  is  mise 
i  ta  ann,  na  biodh  eagal 
Dirbh. 

28  Agus  f  hreagair  Peadar 
:  agus  thubhairt  e,  A  Thigh- 
ìarna,  ma's  tu  a  ta  ann,  iarr 
)rmsa  teachd  a  d'ionnsuidh 
ùr  na  h-uisgeachaibh. 

29  Agus  thubhairt  esan, 

1  dJCfhuighleuch. 

29 


Thig.  Agus  an  uair  a  bha 
Peadar  air  teachd  a  nuas  as 
an  luing,  dh'imich  e  air  na 
h-uisgeachaibh,  chum  teachd 
gu  h-Iosa. 

30  Ach  an  uair  a  chunnaic 
e  a'  ghaoth  làidir,  ghabh  e 
eagal :  agus  an  uair  a  thòisich 
e  air  dol  fuidh,  ghlaodh  e,  ag 
ràdh,  A  Thighearna,  fòir  orm. 

31  Agus  air  ball  shìn  Iosa 
mach  a  làmh,  agus  rug  e  air, 
agus  thubhairt  e  ris,  O  thusa 
air  bheag  creidimh,  c'ar  son 
a  bha  thu  fo  amharus  1 

32  Agus  an  uair  a  chaidh 
iad  a  steach  do'n  luing,  choisg 
a'  ghaoth. 

33  An  sin  thàinig  iadsan  a 
bha  san  luing,  agus  rinn  iad 
aoradh  dha,  ag  ràdh,  Gu 
firinneach  is  tu  Mac  Dhè. 

34  Agus  an  uair  a  chaidh 
iad  do'n  taobh  eile,  thàinig 
iad  gu  talamh  Ghenesaret. 

35  Agus  an  uair  a  f  huair 
luchd  an  àite  sin  fiosrachadh 
uime,  chuir  iad  fios  air  feadh 
na  tìre  sin  uile  air  gach  taobh 
dhiubh,  agus  thug  iad  d'a 
ionnsuidh  an  dream  sin  uile 
a  bha  euslan. 

36  Agus  ghuidh  iad  air,  gu 
feudadh  iad  beantuinn  ri 
iomall  'eudaich  a  mhàin  : 
agus  a  mheud  dhiubh  as  a 
bhean,  shlànuicheadh  gu  h- 
iomlan  iad. 

CAIB.  XV. 

1  Chronuich  Criosd  na  sgrìcbhaich- 
ean  agus  na  Phairisich  air  son 
àitheanta  Dhè  a  bhriseadh  Wn 
gnàthachadh-san ;  11  tha  e  a' 
teagasg  nach  e  an  ni  a  thèid  a 
steach  do'n  bheul  a  thruailleas  an 
duine.  21  Shlànuich  e  nighean  na 
?mià  do  mhuinntir  Chanaain. 

N  sin  thàinigsgrìobhaich- 

ean   agus  Phainsich  o 

2  dìCèigh. 


A 


MATA  XV. 


lerusaiem  gu  Ic-sa,  ag  ràdh, 

2  C'ar  son  a  ta  do  dheis- 
ciobuil  a'  dol  an  aghaidh 
gnàthachaidh  nan  sinnsear? 
oir  cha'n  ionnlaid  iad  an 
làmhan  an  uair  a  dh'itheas 
iad  aran. 

3  Ach  f  hreagair  esan  agus 
thubhairt  e  riu,  C'ar  son  a 
ta  sibhse  a'  briseadh  àithne 
Dhè  le  bhur  gnàthachadh 
fèin? 

4  Oir  thug  Dia  àithne,  ag 
ràdh,  Thoir  urram  do  t'athair 
agus  do  d'  mhàthair :  agus  ge 
b'e  mhallaicheas 1  'athair  no 
'mhàthair,  cuirear  gu  bàs  e. 

5  Ach  their  sibhse,  Ge  b'e 
neach  a  their  r'a  athair  no 
r'a  mhàthair,  Biodh  e  'na 
thiodhlac  do'n  teampull  gach 
ni  leis  am  feudadh  tu  buann- 
achd  f  haotainn  uamsa ; 

6  Nach  feum  e  urram  a 
thabhairt  d'a  athair  no  d'a 
mhàthair.  Mar  sin  chuir 
sibhse  an  neò-bhrigh  àithne 
Dhè  le  bhur  gnàthachadh 
fèin. 

7  A  chealgairean,  is  maith 
a  rinn  Esaias2  fàidheadair- 
eachd  m'  ur  timchioll,  ag 
ràdh, 

8  A  ta  an  sluagh  so  a' 
dlùthachadh  riumsa  le  'm 
beul,  agus  a'  toirt  urram 
dhomh  le'm  bilibh :  ach  a  ta 
an  cridhè  fada  uam. 

9  Ach  is  ann  an  dìomhanas 
a  ta  iad  a'  deanamh  aoraidh 
dhomhsa,  a'  teagasg  àitheanta 
dhaoine  mar  theagasg. 

10  Agus  air  gairm  an  t- 
slòigh  dha,  thubhairt  e  riu, 
Eisdibh  agus  tuigibh : 

11  Cha'n  e  an  ni  a  thèid  a 
steach  sa'  bheul  a  shalaicheas 
an  duine  ;  ach  an  ni  a  thig  a 


mach  as  a'  bheul,  is  e  so  a 
shalaicheas  an  duine. 

12  An  sin  thàinig  a  dheis- 
ciobuil,  agus  thubhairt  iad 
ris,  Am  bheil  f  hios  agad  gu'n 
do  ghabh  na  Phairisich  oil- 
bheum,  an  dèigh  dhoibh  na 
briathran  ud  a  chluinntinn  1 

13  Ach  fhreagair  esan  agus 
thubhairt  e,  Gach  uile  luibh 
nach  do  shuidhich  m'  Athair 
nèamhaidh-sa,  spìonar  à 
bhun  è. 

14  Leigibh  leo  :  is  cinn- 
iùil  dhall  nan  dall  iad.  Agus 
ma  threòraicheas  dall  dall 
eile,  tuitidh  iad  araon  anns  a' 
chlais. 

15  Agus  fhreagair  Peadar 
agus  thubhairt  e  ris,  Minich 
dhuinn  a'  chosamlachd  sin. 

16  Agus  thubhairt  Iosa, 
Am  bheil  sibhse  fathast  mar 
an  ceudna  gun  tuigse  ! 

17  Nach  'eil  sibh  a'  tuigsinn 
fathast  ge  b'e  ni  a  thèid  a 
steach  sa'  bheul,  gu'n  tèid  e 
sa'  bhroinn,  agus  gu'n  tilgear 
a  mach  do'n  t-slochd  shal- 
chair  e  ì 

18  Ach  na  nithe  sin  a  thig 
a  mach  as  a'  bheul,  a  ta  iad 
a'  teachd  o'n  chridhe,  agus 
is  iad  sin  a  shalaicheas  an 
duine. 

19  Oir  is  ann  as  a'  chridhe 
thig  droch  smuainte,  mortadh, 
adhaltrannas,  strìopachas, 
gadachd3,  fìanuis  bhrèige, 
toibheum. 

20  Is  iad  so  na  nithe  a 
shalaicheas  an  duine  :  ach 
itheadh  le  làmhaibh  gun  ionn- 
lad,  cha  salaich  sin  an  duine. 

21  Agus  air  dol  do  Iosa  as 
a  sin,  chaidh  e  gu  crìochaibh 
Thiruis  agus  Shidoin. 

22  Agus,  feuch,  thàinig 


'  ch  à  in  eas.       2  Isa  iah . 

30 


3  gaduigheachd. 


MATA  XV. 


bean  do  mhuinntir  Chanaain 
o  na  crìochaibh  sin,  agus 
ghlaodh  i  ris,  ag  ràdh,  Dean 
tròcair  orm,  a  Thighearn,  a 
Mhic  Dhaibhidh ;  a  ta  mo 
nighean  air  a  buaireadh  gu 
truagh  le  deamhan. 

23  Ach  cha  d'thug  esan 
freagradh  sambilh  dhi.  Agus 
thàimg  a  dheisciobuil  d'a 
ionnsuidh,  agus  dh'iarr  iad 
air,  ag  ràdh,  Cuir  air  falbh  i, 
oir  tha  i  a'  glaodhaich  'nar 
dèigh. 

24  Ach  f  hreagair  esan  agus 
thubhairte,  Cha  do  chuireadh 
mise  ach  a  chum  chaorach 
chaillte  thighe  Israeil. 

25  An  sin  thàinig  ise  agus 
rinn  i  aoradh  dha,  àg  ràdh,  A 
Thighearna,  cuidich  leam  K 

26  Ach  f  hreagair  esan  agus 
thubhairt  e,  Cha  chòir  aran 
na  cloinne  a  ghlacadh,  agus 
a  thilgeadh  chum  nan  con. 

27  Agus  thubhairt  ise,  Is 
fior,  a  Thighearn :  ach  ithidh 
na  coin  do'n  sbruileach2  a 
thuiteas  o  bhord  am  maigh- 
stirean. 

28  An  sin  fhreagair  Iosa 
agus  thubhairt  e  rithe,  O 
bhean,  is  mòr  do  chreidimh  : 
biodh  e  dhuit  mar  is  toil  leat. 
Agus  rinneadh  a  nighean  slàn 
o'n  uiir  sin  a  mach. 

29  Agus  air  imeachd  do 
losa  as  a  sin  thàinig  e  làimh 
rì  fairge  Ghalile ;  agus  an 
uair  a  chaidh  e  suas  air  beinn, 
shuidh  e  sìos  an  sin. 

30  Agus  thàinig  mòr- 
shluagh  d'a  ionnsuidh,  agus 
aca  maille  riu  bacaich,  doill, 
balbhain,  daoine  ciurramach, 
agus  mòran  eile,  agus  thilg 
ìad  sìos  aig  cosaibh  losa  iad, 
agus  shlànuich  e  iad  : 


31  lonnus  gu'n  do  ghabh 
an  sluagh  iongantas  'nuair  a 
chunnaic  iad  na  balbhain  a' 
labhairt,  na  daoine  cmrram- 
ach  slàn,  na  bacaich  ag 
imeachd,  agus  na  doill  a 
faicinn  :  agus  thug  ìad  glòiv 
do  Dhia  Israeil. 

32  An  sin  ghairm  losa  a 
dheisciobuil  d'a  ìonnsuidh, 
agus  thubhairt  e,  A  ta  mi  a' 
gabhail  truais  do'n  t-sluagh, 
oir  dh'fhan  iad  maille  rium 
a  nis  rè  thri  làithean,  agus 
cha'n  'eil  ni  air  bith  aca  r'a 
itheadh  :  agus  cha  chuir  mi 
uam  'nan  trasg  iad,  air  eagaì 
gu  fannuich  iad  air  an  t- 
slighe. 

33  Agus  thubhairt  a  dheis- 
ciobuil  ris,  Cia  as  a  gheibh- 
eamaid  na  h-uireadadh'aran 
san  fhàsach,  as  bu  leòir  a 
shàsuchadh  slòigh  co  mhòr  ? 

34  Agus  thubhairt  Iosa  riu, 
Cia  lìon  aran  a  ta  agaibh  1  a- 
gus  thubhairt  iadsan,  Seachd, 
agus  beagan  a  dh'iasgaibh 
beaga. 

35  Agus  dh'àithn  e  do'n  t- 
sluagh  suidhe  sìos  air  an  làr 

36  Agus  air  glacadh  nan 
seachd  aran  agus  nan  iasg 
dha,  agus  air  tabhairt  buidh- 
eachais*  bhris  e  iad,  agus 
thug  e  d'a  dheisciobluibh, 
agus  thug  na  deisciobuil  do'n 
t-sluagh  iad. 

37  Agus  dh'ith  iad  uile, 
agus  shàsuicheadh  iad  :  agus 
thog  iad  do'n  bhiadh  bhriste 
a  dh'fhàgadh  làn  sheachd 
bascaid. 

38  Agus  b'iad  a'  mhuinntir 
a  dh'ith,  ceithir  mìle  fear, 
thuilleadh  air  mnaibh  agus 
air  cloinn. 

39  Agus  air  dha  an  sluagh 


tfòirorm.        *crumbs.  Sasg. 


3  air  breth  buidheachais. 


MATA  XVI. 


a  leigeadh  uaith,  chaidh  e  air 
ìuing,  agus  thàinig  e  gu 
cnochaibh  Mhagdala. 

CAIB.  XVI. 

1  Dh'iarr  na  Phairisich  comhara. 
6  Thug  Iosa  rabhadh  d1  a  dheisciob- 
luibh  mu  thimchioll  droch  theag- 
aisg  nam  Phairiseach  agus  nan 
Sadusach.  13  Barail  an  t-sluaigh 
mu  thimchioll  Chriosd.  21  Roimh- 
znnis  e  a  bhàs ;  23  agus  chronuich 
e  Peadar. 

A  GUS  air  teachd  do  na 
Phairisich  agus  do  na 
Sadusaich  'g  a  dhearbhadh1, 
dh'iarr  iad  air  comhar'  a 
nochdadh  dhoibh  o  nèamh. 

2  Ach  fhreagair  esan  agus 
thubhairt  e  riu,  An  uair  is 
feasgar  e,  their  sibh,  Bithidh 
deadh  aimsir  ann  ;  oir  a  ta  an 
t-athar  dearg : 

3  Agus  air  maduinn,  Bith- 
idh  droch  aimsir  ann  an  diugh  j 
oir  a  ta  an  t-athar  dearg  agus 
dorcha.  A  chealgairean,  is 
aithne  dhuibh  breth  a  thoirt 
air  gnùis  an  athair,  agus  nach 
'eil  e'n  comas  duibh  comh- 
aran  nan  aimsir  a  thuigsinn  ? 

4  A  ta  ginealach  aingidh 
agus  adhaltrannach  ag  iarr- 
aidh  comhara,  agus  cha  toir- 
ear  comhara  dhoibh,  ach 
comhar,  an  fhàidh  Ionais. 
Agus  air  dha  am  fàgail,  dh'- 
imich  e  as  a  sin. 

5  Agus  an  uair  a  thàinig  a 
dheisciobuil  a  dh'ionnsuidh 
na  taoibh  eile,  dhì-chuimh- 
nich  iad  aran  a  thabhairt  leo. 

6  Agus  thubhairt  Iosa  riu, 
Thugaibh  an  aire,agus  gleidh- 
ibh  sibh  fèin  o  thaois  ghoirt 
nam  Phairiseach,  agùs  nan 
Sadusach. 

7  Agus  bha  iad  a'  reus- 
o  achadh   eatorra  fèin,  ag 


V»  afheui  hatnn,  V  a  bhuatreadh. 


ràdh,  Is  ann  air  son  nach 
d'thug  sinn  aran  leinn. 

8  Agus  'nuair  a  thuig  Iosa 
sin,  thubhairt  e  riu,  O  sibhse 
air  bheag  creidimh,  c'ar  son 
a  ta  sibh  a'  reusonachadh 
eadaraibh  fèin,  gur  ann  a 
chionn  nach  d'thug  sibh 
aran  leibh  ? 

9  Nach  'eil  sibh  fathast  a' 
tuigsinn,  no  a'  cuimhneach- 
adh  nan  cùig  aran  nan  cùig 
mìle,  agus  cia  lìon  cliabh  a 
thog  sibh  1 

10  No  nan  seachd  aran  nan 
ceithir  mìle,  agus  cia  lìon 
bascaid  a  thog  sibh  1 

11  Cionnus  nach  'eil  sibh 
a'  tuigsinn,  nach  ann  mu  aran 
a  thubhairt  mi  ribh,  sibh  a 
bhi  air  bhur  faicill  o  thaois 
ghoirt  nam  Phairiseach,  agus 
nan  Sadusach? 

12  An  sin  thuig  iad  cionnus 
nach  d'iarr  e  orra  bhi  air  am 
faicill  o  thaois  ghoirt  an  arain , 
ach  o  theagasg  nam  Phairis- 
each,  agus  nan  Sadusach. 

13  Agus  air  teachd  do 
Iosa  gu  crìochaibh  Chesarea 
Philipi,  dh'fheòraich  e  d'a 
dheisciobluibh,  ag  ràdh,  Cò 
tha  daoine  ag  ràdh  is  e  Mac 
an  duine  1 

14  Agus  thubhairt  iadsan, 
Tha  cuid  ag  ràdh  Eoin  Baiste, 
cuid  Elias,  agus  cuid  eile 
Ieremias2,  no  aon  do  na 
fàidhibh. 

15  Thubhairt  esan  riu,  Ach 
cò  tha  sibhse  ag  ràdh  is  mi  ? 

16  Agus  fhreagair  Simon 
Peadar  agus  thubhairt  e,  ls 
tusaCriosd,  Mac  an  Dèbheò. 

17  Agus  fhreagair  Iosa 
agus  thubhairt  eris,  Isbeann- 
aichte  thusa,  a  Shimoin  Bhar- 
Iona;  oir  cha  d'fhoillsich 


5  ìeremiah. 


MATA 


XVII. 


fuil  agus  reoil  sin  duitse,  ach 
m'  Athair-sa  a  ta  air  nèamh. 

18  Agus  a  ta  mise  ag  ràdh 
riut,  Gur  tusa  Peadar,  agus 
air  a'  charraig1  so  togaidh 
mise  m'  eaglais:  agus  cha 
toir  geatachan  ifrinn  buaidh 
oirre. 

19  Agus  bheir  mi  dhuit 
mchraiche  rìoghachd  nèimh : 
agus  ge  b'e  ni  a  cheanglas 
tusa  air  talamh  bithidh  e 
ceangailte  air  nèamh ;  agus 
ge  b'e  ni  a  dh'fhuasglas  tusa 
air  talamh,  bithidh  e  fuasg- 
ailte  air  nèamh. 

20  An  sin  dh'àithn  e  d'a 
dheisciobluibh  gun  iad  a  dh'- 
innseadh  do  neach  air  bith, 
gu'm  b'esan  Iosa  an  Criosd. 

21  O'n  àm  sin  a  mach 
thòisich  Iosa  air  a  nochdadh 
d'a  dheisciobluibh,  gur  èigin 
dhasan  dol  suas  gu  Ierusalem, 
agus  mòran  do  nithibh  f  hul- 
ang  o  na  seanairibh,  agus 
na  h-àrd-shagartaibh,  agus 
na  sgrìobhaichibh,  agus  a  bhi 
air  a  chur  gu  bàs,  agus  a  bhi 
air  a  thogail  suas  air  an  treas 
là. 

22  Agus  ghabh  Peadar  e, 
agus  thòisich  e  air  achmhasan 
a  thabhairt  dha,  ag  ràdh,  Gu 
ma  fada  sin  uaitse,  a  Thigh- 
earna  ;  cha  tachair  sin  duitse. 

23  Ach  air  tionndadh 
dhasan,  thubhairte  ri  Peadar, 
Imich  air  mo  chùl,  a  Shatain  ; 
is  oilbheum  dhomh  thu:  oir 
cha'n  'eil  spèis  agad  do  nith- 
ibh  Dhè,  ach  do  nithibh 
dhaoine. 

24  An  sm  thubhairt  losa 
r'a  dheisciobluibh,  Ma's  àill 
le  neach  air  bith  teachd  a'm' 
dhèigh-sa,  àicheadhadh  se  e 
fèin,  agus  togadh  e  air  a 


petra.  Gr.         2  iomlait 

33 


chrann-ceusaidh,  agus  lean- 
adh  e  mise. 

25  Oir  ge  b'e  neach  le'm 
b'àill  'anam  a  ghleidheadh, 
caillidh  se  e;  agus  ge  b'e 
neach  a  chailleàs  'anam  air 
mo  sgàth-sa,  gheibh  se  e. 

26  Oir  ciod  an  tairbhe  a  ta 
ann  do  dhuine,  ged  chosnadh 
e  an  saoghaLuile,  agus  'anam 
fèin  a  chall?  no  ciod  i  a' 
mhalairt2  a  bheir  duine  air 
son  'anama. 

27  Oir  thig  Mac  an  duine 
ann  an  glòir  'Athar,  maille 
r'a  ainglibh ;  agus  an  sin 
bheir  e  do  gach  neach  a  rèir 
a  ghnìomhara. 

28  Gu  deimhin  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh,  Gu  bheil  cuid 
do'n  dream  a  ta  'nan  seas- 
amh  an  so,  nach  blais  bàs, 
gus  am  faic  iad  Mac  an  duine 
a'  teachd  'na  rìoghaehd  fèin. 

CAIB.  XVII. 

1  Atharrachadh  agus  dealrachadh 
crutha  losa.  14  Shlànuich  e  an 
leanabh  air  an  robh  an  tuiteamas. 
22  D/ttnnis  e  yhulangas  roimh 
làimh,  24  agus  d/Cloc  e  a'  chìs. 

A  GUS  an  dèigh  shè  làith- 
ean,  ghabh  Iosa  Peadar, 
agus  Seumas,  agus  Eoin  a 
bhràthair,  agus  threòraich  e 
iad  air  leth  gu  beinn  àrd, 

2  Agus  dh'atharraicheadh 
a  chruth  'nan  làthair;  agus 
dhealraich  'aghaidh  mar  a' 
ghrian,  agus  rinneadh  'eud- 
ach  geal  mar  an  solus. 

3  Agus,  feuch,  chunncas 
leo3  Maois  agus  Elias  a' 
còmhradh  ris. 

4  An  sin  f  hreagair  Peadar, 
agus  thubhairt  e  ri  Iosa,  A 
Thighearn,  is  maith  dhuinne 
bhi  an  so :  raa's  àill  leatsa, 
deanamaid  tri  pàilliuna4  an 
so .    aon  dhuitse,   aon  do 


dh,fhoiUsic/ieadh  dhoibh.  4  bothain. 


MATA 


XVII. 


Mhaois,  agus  aon  do  Elias. 

5  Air  dha  bhi  fathast  a' 
labhairt,  feuch,  thilg  neul 
soillseach  sgàile  orra :  agus, 
feuch,  guth  as  an  neul,  ag 
ràdh,  Is  e  so  mo  Mhac  gràdh- 
ach-sa,  anns  am  bheil  mo 
mhòr-thlachd,  èisdibh  ris. 

6  Agus  an  uair  a  chuala  na 
deisciobuil  so,  thuit  iad  air  an 
aghaidh,  agus  ghabh  iad  eagal 
ro  mhòr. 

7  Agus  thàinig  Iosa  agus 
bhean  e  riu,  agus  thubhairt  e, 
Eiribh,  agus  na  biodh  eagal 
oirbh. 

8  Agus  an  uair  a  thog  iad 
suas  an  sùilean,  cha'n  fhac 
iad  neach  air  bith,  ach  Iosa 
'na  aonar. 

9  Agus  an  àm  dhoibh 
ieachd  a  nuas  o'n  bheinn, 
thug  losa  àithne  dhoibh,  ag 
ràdh,  Na  innsibh  do  neach 
air  bith  an  ni  a  chunnaic 
sihh,  gus  an  èirich  Mac  an 
duine  o  na  marbhaibh. 

10  Agus  dh'fheòraich  a 
dheisciobuil  dheth,  ag  ràdh, 
C'ar  son  ma  seadh  a  their 
na  sgrìobhaichean,  gur  èigin 
Eìias  a  theachd  air  tùs  1 

11  Agus  fhreagair  losa 
agus  thubhairt  e  riu,  Thig 
Elias  gu  nrinneach  air  tùs, 
agus  aisigidh  e  na  h-uile 
nithe : 

12  Ach  a  ta  mise  ag  ràdh 
ribh,  Gu'n  d'thàinig  Elias  a 
cheana,  agus  cha  d'aithnich 
iad  e,  ach  rinn  iad  gach  ni 
bu  toii  leo  ris :  is  ann  mar 
sin,  mar  an  ceudna,  a  dh'- 
fhulaingeas  Mac  an  dume 
uatha. 

13  An  sin  thuig  na  deis- 
ciobuil  gu'm  b'ann  mu  Eoin 
Baiste  a  labhair  e  riu. 


14  Agus  an  uair  a  thàinig 
iad  chum  an  t-sluaigh,  thàinig 
duine  àraidh  d'a  ionnsuidh,  a' 
tuiteam  air  a  ghlùinibh  dha, 
agus  ag  ràdh, 

15  A  Thighearna,  dean 
tròcair  air  mo  mhac,  oir  a  ta 
e  gu  tinn  leis  an  tuiteamas1, 
agus  is  mòr  an  cràdh  a  ta  e 
a'  fulang  :  oir  a  ta  e  gu  minic 
a'  tuiteam  san  teine,  agus  gu 
tric  san  uisge. 

16  Agus  thug  mi  e  dh'- 
ionnsuidh  do  dheisciobuil, 
agus  cha  b'urrainn  iad  a 
leigheas. 

17  Agus  fhreagair  losa 
agus  thubhairt  e,  A  ghineal- 
aich  neo  -  chreidich,  agus 
choirbte,  cia  f  had  a  bhitheas 
mi  maille  ruibh  1  cia  f  had 
a  dh'f hulaingeas  mi  sibh  1 
thugaibh  a  m'  ionnsuidh-sa 
an  so  e. 

18  Agus  chronuich  losa 
an  deamhan,  agus  dh'imich 
e  as  :  agus  shlànuicheadh  an 
leanabh  o'n  uair  sin  a  mach. 

19  An  sin,  an  uair  a 
thàinig  na  deisciobuil  chum 
Iosa  fa  leth,  thubhairt  iad, 
C'ar  son  nach  b'  urrainn 
sinne  a  thilgeadh  a  machj 

20  Agus  thubhairt  losa 
riu,  Air  son  bhur  mi-chreid- 
imh :  oir  gu  flrinneach  tha 
mi  ag  ràdh  ribh,  Nam  biodk 
agaibh  creidimh  mar  ghràinne 
mustaird,  theireadh  sibh  ris 
a'  bheinn  so,  Atharraich  à 
so  an  sud,  agus  dh'atharr- 
aicheadh  i ;  agus  cha  bhiodh 
ni  air  bith  eu  -  coinasach 
dhuibh. 

21  Gidheadh,  cha  tèid  a' 
ghnè  so  mach,  ach  le  h- 
urnuigh  agus  le  trasgadh. 

22  Agus  am  feadh  a  bha 


i  tuiteamach,  guin  na 

34 


rè,  tirmeas  na  gealaich. 


MATA 


XVIII. 


lad  a'  fantuirm  ann  an  Ga- 
lile,  thubhairt  Iosa  riu,  Bith- 
idh  Mac  an  duine  air  a  bhrath 
thairis  do  làmhaibh  dhaoine  : 

23  Agus  marbhaidh  iad  e, 
ach  an  treas  là  èiridh  e. 
Agusbha  iadsan  ro  bhrònach. 

24  Agus  air  teachd  dhoibh 
do  Chapernaum,  thàinig 
luchd-togail  na  cìse  gu 
Peadar,  agus  thubhairt  iad 
risy  Nach  'eil  bhur  maighstir- 
sa  ag  ìocadh  na  cìse ! 

25  Thubhairt  esan,  A  ta. 
Agus  an  uair  a  chaidh  e  steach 
do'n  tigh,  labhair  losa  ris 
air  tùs,  ag  ràdh,  Ciod  i  do 
bharail-sa,  a  Shimoin?  co 
uaith  a  ta  rìghrean  na  talmh- 
ainn  a'  togail  càine  no  cìse 1  ì 
An  ann  o'n  cloinn  fèin,  no  o 
choigrich  ? 

26  Thubhairt  Peadar  ns, 

0  choigrich.  Thubhairt  losa 
ris-san,  Air  an  aobhar  sin  a 
ta  a'  chlann  saor. 

27  Gidheadh,  chum  nach 
tugamaid  oilbheum  dhoibh, 
imich  thusa  chum  na  fairge, 
agus  tilg  dubhan  innte,  agus 
tog  an  ceud  iasg  a  thig  a  nìos  : 
agus  air  fosgladh  a  bheoil 
duit,  gheibh  thu  bonn  airgid ; 
sin  gabh,  agus  tabhair  dhoibh 
air  mo  shon-sa,  agus  air  do 
shon  fèin. 

CAIB.  XVIII. 

1  Thug  Criosd  àithne  d?a  dheis- 
ciobluibh  bhi  ùmhal  agus  neo- 
chronail,  7  oilbheum  a  sheacìmadh, 
agus  gun  iad  a  dheanamh  tàir  air 
cloinn  bhig.  15  Labhair  Criosd 
?nu  thìmchioll  maitheanais.  23 
Cosamhlachd  an  righ  a  ghabh 
cunntas  d'a  sheirbhisich. 

A  N  N  S  ■  an  àm  sin  fèin 
^*-  thàinig  na  deisciobuil 
chum  Iosa,  ag  ràdh,  Cò  is 
mò  ann  an  rìoghachd  nèimh  ? 


2  Agus  air  do  Iosa  leanabh 
beag  a  ghairm  d'a  ionnsuidh, 
chuir  e  'nam  meadhon  e, 

3  Agus  thubhairt  e,  Gu 
fìrinneach  tha  mi  ag  ràdh 
ribh,  Mur  iompaichear  sibh, 
agus  mur  bi  sibh  mar  leanab- 
ana,  nach  tèid  sibh  a  steach 
do  rìoghachd  nèimh. 

4  Air  an  aobhar  sin,  ge  b'e 
dh'ìslicheas  e  fèin  mar  an 
leanaban  so,  'se  sin  fèin  is  mò 
ann  an  rìoghachd  nèimh. 

5  Agus  ge  b'e  ghabhas  aon 
leanaban  d'a  leithid  so  ann 
am  ainm  -  sa,  gabhaidh  e 
mise. 

6  Ach  ge  b'e  neach  a  bheir 
oilbheum  do  aon  neach  do'n 
mhuinntir  bhig  so  a  ta  creid- 
sinn  annam-sa,  b'f  hearr  dha 
gu'^u  oiodh  cloch-mhuilinn 
air  a  crochadh  r'a  mhuineal, 
agus  gu'm  biodh  e  air  a 
bhàthadh  ann  an  doimhne  na 
fairge. 

7  Is  an-aoibhinn  do'n  t- 
saoghal  air  son  oilbheuman  : 
oir  is  èigin  do  oilbheumaibh 
teachd ;  ach  is  an-aoibhinn 
do'n  duine  sin  troimh  an  tig 
an  t-oilbheum. 

8  Uime  sin,  ma  bheir  do 
làmh  no  do  chos  aobhar  oil- 
bheim  2  dhuit,  gearr  dhìot  iad, 
agus  tilg  uait  iad:  is  fearr 
dhuit  dol  a  steach  do'n 
bheatha  air  leth-chois  no  air 
leth-làimh,  na  dà  làimh  no 
dà  chois  a  bhi  agad,  agus  thu 
bhi  air  do  thilgeadh  anns  an 
teine  shiormidh. 

9  Agus  ma  bheir  do  shùil 
aobhar  oilbheim  dhuit,  spìon 
asad  i,  agus  tilg  uait  i:  is 
fearr  dhuit  dol  a  steach  chum 
na  beatha  air  leth-shùil,  na 
dà  shùil  a  bhi  agad  agus  thu 


1  gearraidh  no  duilinne. 

35 


2  tmslidn. 


MATA 

bhi  air  do  thilgeadh  ann  an 
teine  ifrinn. 

10  Thugaibh  an  aire  nach 
dean  sibh  tarcuis  air  aon 
neach  do'n  mhuinntir  bhig 
so  3  oir  tha  mise  ag  ràdh  ribh, 
gu  bheil  an  aingil-san  air 
nèamh  a'  faicinn  a  ghnàth 
gnùis  m'Athar-sa,  a  ta  air 
nèamh. 

11  Oir  thàinig  Mac  an 
duine  a  shaoradh  an  ni  sin  a 
bha  caillte. 

12  Ciod  is  barail  dhuibhse  ? 
ma  bhitheas  aig  duine  ceud 
caora,  agus  gu'n  tèid  aon 
diubh  air  seacharan,  nach 
fàg  e  na  naoi  caoraich  dheug 
agus  ceithir  fichead  air  na 
beanntaibh,  agus  nach  tèid 
e  dh'iarraidh  na  caorach  a 
chaidh  air  seacharan. 

13  Agus  ma  tharlas  da 
gu'm  faigh  e  i,  gu  deimhin  a 
ta  mi  ag  ràdh  ribh,  Gu'n 
dean  e  tuilleadh  gairdeachais 
air  son  na  caorach  sin,  na  air 
son  nan  naoi  caorach  dheug 
agus  ceithir  fichead,  nach 
deachaidh  air  seacharan. 

14  Mar  so  cha'n  e  toil  bhur 
n-Athar-sa  a  ta  air  nèamh, 
gu'n  rachadh  aon  neach  do'n 
mhuinntir  bhig  so  a  chall. 

15  Uime  sin  ma  pheacaich- 
eas  do  bhràthair  a'd'  aghaidh, 
imich  agus  innis  a  lochd  dha1 
eadar  thu  fèin  agus  esan  a 
mhàin  :  ma  dh'èisdeas  e  riut, 
choisinn  thu  do  bhràthair. 

16  Ach  mur  èisd  e  riut, 
thoir2  leat  aon  no  dithis  eile, 
chum  gu'm  bi  gach  ni  air  a 
dheanamh3  seasmhach  am 
beul  dithis  no  triuir  do 
fhianuisibh. 

17  Agus  ma  dhiultas  e 


*  spreig,  tagair  ris. 
3  tabhaii\ 

36 


XVIII. 

iadsan  èisdeachd,  innis  do'n 
eaglais  e  :  ach  ma  dhiultas  e 
'n  eaglais  èisdeachd,  biodh  e 
dhuit  mar  Gheintileach,  agus 
mar  chìs-mhaor. 
^  18  Gu  deimhin  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh,  Ge  b'e  air  bith 
nithe  a  cheanglas  sibhse  air 
talamh,  bithidh  iad  ceang- 
ailte  air  nèamh  :  agus  ge  b'e 
air  bith  nithe  a  dh'f  huasglas 
sibhse  air  talamh,  bithidh  iad 
fuasgailte  air  nèamh. 

19  A  rìs  tha  mi  ag  ràdh 
ribh,  Ma  chòirdeas  dithis 
agaibh  air  thalamh  mu  thim- 
chioll  aoin  ni  a  dh'iarras  iad, 
nìthear  so  dhoibh  le  m' Athair- 
sa  a  ta  air  nèamh. 

20  Oir  ge  b'e  àit  am  bheil 
dithis  no  triuir  air  an  cruinn- 
eachadh  an  ceann  a  chèile 
a'm'  ainm-sa,  a  ta  mise  an 
sin  'iiam  meadhon. 

21  Air  dol  do  Pheadar  d'a 
ionnsuidh  san  àm  sin,  thubh- 
airt  e,  A  Thighearna,  cia 
minic  a  pheacaicheas  mo 
bhràthair  a'm'  aghaidh,  agus 
a  mhaithèas  mi  dha  1  An  ann 
gu  ruig  an  seachdamh  uair  1 

22  Thubhairt  Iosa  ris, 
Cha'n  abair  mi4  riut,  gus  an 
seachdamh  uair,  ach  gu 
deich  agus  tri  fichead  seachd 
uairean. 

23  Air  an  aobhar  sin,  is 
cosmhuil  rìoghachd  nèimh 
ri  righ  àraidh  le'm  b'àill 
cunntas  a  dheanamh  r'a 
sheirbhisich. 

24  Agus  an  uair  a  thòisìch 
e  air  cunntas  a  dheanamh, 
thugadh  aon  d'a  ionnsuidh 
air  an  robh  aige  deich  mìle 
tàlann  : 

25  Ach  do  bhrìgh  nach 


3  «'  chùis  uile  air  a  deanamh. 
4  Ni  abram. 


MATA 

robh  aige  ni  leis  an  dìoladh 
e,  dh'àithn  a  thighearn  e  fèin, 
agus  a  bhean,  agus  a  chlann, 
agus  na  h-uile  nithe  a  bha 
aige  a  reiceadh,  agus  dìoladh 
a  dheanamh. 

26  Air  an  aobhar  sin  thuit 
an  seirbhiseach  sin  sìos,  agus 
rinn  e  umhlachd  dha,  ag 
ràdh,  A  Thighearn,  dean 
foighidinn  rium,  agus  ìocaidh 
mi  dhuit  an  t-iomlan. 

27  An  sin,  air  do  thighearn 
an  òglaich  sin  truas  mòr  a 
ghabhail  dheth,  leig  e  a  chead 
da,  agus  mhaith  e  na  flacha 
dha. 

28  Ach,  an  uair  a  chaidh 
an  seirbhiseach  sin  fèin  a 
mach,  fhuair  e  aon  d'a  chomh- 
sheirbhisich  air  an  robh  aige 
ceud  peghinn  :  agus  chuir  e 
làmh  ann,  agus  rug  e  air 
sgornan  air,  ag  ràdh,  Ioc 
dhomh  na  bheil  agam  ort. 

29  Agus  thuit  a  chomh- 
sheirbhiseach  sìos  aig  a  chos- 
aibh,  agus  ghuidh  e  air,  ag 
ràdh,  Dean  foighidinn  rium, 
agus  ìocaidh  mi  dhuit  an  t- 
iomlan. 

30  Agus  cha  b'àill  leis-san 
sin:  ach  dh'imich  e  agus 
thilg  e  am  prìosan  e,  gus  an 
ìocadh  e  na  flachan, 

31  Agus  an  uair  a  chunnaic 
achomh-sheirbhisich  nanithe 
a  rinneadh,  bha  iad  ro  dhoil- 
ich,  agus  thàinig  iad,  agus 
dh'fhoillsich  iad  d'an  tigh- 
earn  gach  ni  a  rinneadb. 

32  An  sin  ghairm  a  thigh- 
earn  air,  agus  thubhairt  e  ris, 
A  dhrochsheirbhisich,mhaith 
mi  dhuit  na  fiachan  ud  uile, 
do  bhrìgh  gu'n  do  chuir  thu 
impidh  orm ; 

33  Nach  bu  chòir  dhuitse, 


XIX. 

mar  an  ceudna,  tròcair  a 
dheanamh  air  do  chomh- 
sheirbhiseach  fèin,  amhuil 
mar  a  rinn  mise  tròcair  ortsa  ì 

34  Agus  ghabh  a  thighearn 
fearg,  agus  thug  e  do  na 
ceusadairibh 1  e,  gus  an  ìoc- 
adh  e  'fhiachan  uile  dha. 

35  Agus  mar  sin  ni  m'- 
Athair  nèamhaidh  ribhse, 
mur  maith  gach  aon  agaibh 

0  bhur  cridheachaibh  d'a 
bhràthair  an  cionta. 

CAIB.  XIX. 

1  Shlànuich  Criosd  a\  mhuinntir  a 
bha  tinn  :  3  /hreagair  e  na  Phair- 
isich  mu  thtmchioll  dealachaidh  : 
10  nochd  e  chiin  a  ta  am  pòsadh 
feumail;  lSagusghabh  e  ri  cloinn 
bhìg. 

A  GUS  tharladh2,  an  uair 
a  chrìochnaich  losa  na 
briathra  sin,  gu'n  d'imich  e 
o  Ghalile,  agus  thàinig  e  gu 
crìochaibh  Iudea,  airantaobh 
thall  do  lordan  : 

2  Agus  lean  sluagh  mòr  e, 
àgus  shlànuich  e  iad  an  sin. 

3  Thàinig  na  Phairisich 
mar  an  ceudna  d'a  ionnsuidh 
'ga  dhearbhadh3,  agus  ag 
ràdh  ris,  Am  bheil  e  cead- 
uichte  do  dhuine  a  bhean  a 
chur  uaith  air  gach  uile 
aobhar 1 

4  Agus  f  hreagair  esan  a- 
gus  thubhairt  e  riu,  Nach  do 
leugh  sibh,  An  ti  a  rinn  air 
tùs  iad,  gu'n  d'rinn  e  iad  fear 
agus  bean  1 

5  Agus  thubhairt  e,  Air  an 
aobhar  so  fàgaidh  duine 
'athair  agus  a  mhàthair,  agus 
dlùth-leanaidh  e  r'amhnaoi : 
agus  bithidh  iad  araon  'nan 
aon  fheoil. 

6  Air  an  aobhar  sm,  cha 
dithis  iad  ni's  mò,  ach  aon 
fheoil.    Uime  sin,  an  ni  a 


1  tormentors,  Sas^.      2  thachair. 

37 


3  V  a  fhevchaìtm,  V  a  bhuaìreadh. 


MATA  XIX. 


cheangail  Dia,  na  sgaoileadh 
dume. 

7  Thubhairt  iad  ris,  C'ar 
son,  ma  seadh,  a  dh'àithn 
Maois  litir-dhealaich  a  thabh- 
airt  dhi,  agus  a  cur  air  falbh  ? 

8  Thubhairt  esan  riu,  Dh'- 
f  hulaing  Maois  dhuibh-sa  air 
son  cruais  bhur  cridhe,  bhur 
mnài  a  chur  uaibh  :  ach  cha 
robh  e  mar  sin  o  thùs. 

9  Agus  tha  mise  ag  ràdh 
ribh,  Ge  b'e  chuireas  uaith 
a  bhean,  ach  air  son  strìop- 
achais,  agus  a  phòsas  bean 
eile,  a  ta  e  a'  deanamh  adhal- 
trannais  :  agus  ge  b'e  neach 
a  phòsas  ise  a  chuireadh  air 
falbh,  a  ta  e  a'  deanamh 
adhaltrannais. 

10  Thubhairt  a  dheisciob- 
uil  ris,  Ma's  e  sin  cor  an 
f  hir  r'a  mhnaoi,  cha'n  'eil  am 
pòsadh  maith  r'a  dheanamh. 

11  Ach  thubhairt  esan  riu, 
Cha'n  'eil  na  h-uile  dhaoine 
comasach  air  a'  chainnt  so  a 
ghabhail,  ach  iadsan  d'an  d'- 
thugadh  e. 

12  Oir  a  ta  cuid  'nan  caill- 
teanaich,  a  rugadh  mar  sin 
o  bhroinn  am  màthar  ;  agus 
a  ta  cuid  do  chaillteanaich 
ann,  a  rinneadh  'nan  caill- 
teanaich  le  daoinibh  ;  agus  a 
ta  caillteanaich  ann,  a  rinn 
iad  fèin  'nan  caillteanaich  air 
son  rìoghachd  nèimh.  Ge 
b'e  neach  a  ta  comasach  air  a 
ghabhail  d'aionnsuidh,  gabh- 
adh  se  e. 

13  An  sin  thugadh  clann 
bheag  d'a  ionnsuidh,  chum 
gu  cuireadh  e  a  làmhan  orra, 
agus  gu'n  deanadh  e  urnuigh  : 
agus  chronuich  na  deisciobuil 
ìad. 

14  Ach  thubhairt  Iosa, 
Fulaingibh  do  na  leanab- 
aibh,  agus  nabacaibh  dhoibh 

38 


teachd  a  m'  ionnsuidh  :  oir 
is  ann  d'an  leithidibh  siu  a  ta 
rìoghachd  nèimh. 

15  Agus  an  dèigh  dha  a 
làmhan  a  chur  orra,  dh'imich 
e  as  a  sin. 

16  Agus,  feuch,  thàinig 
neach  agus  thubhairt  e  ris,  A 
mhaighstir  mhaith,  ciod  am 
maith  a  ni  mi  chum  gu  faigh 
mi  a'  bheatha  mhaireann- 
ach? 

17  Agus  thubhairtesanris, 
C'ar  son  a  ghoireadh  tu  maith 
dhiom-sa?  cha  'n  'eil  aon 
neach  maith  ach  a  h-aon, 
eadhon  Dia :  ach  ma's  àill 
leat  dol  a  steach  chum  na 
beatha,  coimhid 1  na  h-àith- 
eanta. 

18  Thubhairt  esan  ris,  Cia 
iad?  agus  thubhairt  Iosa,  Na 
dean  mortadh.  Na  dean 
adhaltrannas.  Na  goid.  Na 
toir  fianuis  bhrèige. 

19  Thoir  urram  do  t'athair, 
agus  do  d'  mhàthair :  agus, 
Gràdhaich  do  choimhear- 
snach  mar  thu  fèin. 

20  Thubhairt  an  t-òganaph 
ris,  Choimhid  mi  iad  sin  uile 
o  m'òige  :  ciod  a  ta  dh'uir- 
easbhuidh  orm  fathast  1 

21  Thubhairt  Iosaris,_Ma's 
àill  leat  bhi  coimhlionta, 
imich,  reic  na  bheil  agad, 
agus  tabhair  do  na  bochd- 
aibh,  agus  gheibh  thu  ion- 
mhas  air  nèamh ;  agus  thig, 
agus  lean  mise.  ' 

22  Ach  an  uair  a  chual  an 
t-òganach  na  bnathra  sin, 
dh'f  halbh  e  gu  brònach  :  oir 
bha  mòr-shaoibhreas  aige. 

23  An  sin  thubhairt  Iosa 
r'a  dheisciobluibh,  Gufirinn- 
each  tha  mi  ag  ràdh  ribh,  gu 
bheil  e  cruaidh  air  duine 


'  gleidh. 


MATA  XX. 


saoibhh  dol  a  steach  do  rìogh- 
achd  nèimh. 

24  Agus  a  rìs  tha  mi  ag 
ràdh  ribh,  Gur  usadh  do 
chàmhal  dol  troimh1  chrò 
snàthaid,nado  dhuine  saoibh- 
ir  dol  a  steach  do  rìoghachd 
Dhè. 

25  Agus  'nuair  a  chual  a 
dheisciobuil  so,  ghabh  iad 
ìongantas  mòr,  ag  ràdh,  Cò 
ma  seadh  an  neach  a  dh'- 
f  heudas  a  bhi  air  a  shaoradh  1 

26  Ach  air  amharc  do  Iosa 
orra,  thubhairt  e  riu,  Do 
dhaoinibh  a  ta  so  eu-comas- 
ach,  ach  do  Dhia  a  ta  na 
h-uile  nithe  comasach. 

27  An  sin  f  hreagair  Pead- 
ar,  agus  thubhairteris,Feuch, 
thrèig  sinne  na  h-uile  nithe, 
agus  lean  sinn  thusa  ;  air  an 
aobhar  sin  ciod  a  gheibh  sinn? 

28  Agus  thubhairt  Iosa  riu, 
Gu  deimhin  a  ta  mi  ag  ràdh 
ribh,  Sibhse  a  lean  mise,  anns 
an  ath-ghineamhuin2,  an  uair 
a  shuidheas  Mac  an  duine  air 
caithir  a  ghlòire  fèin,  gu'n. 
suidh  sibhse  mar  an  ceudna 
air  dà  chaithir  dheug,  a'  toirt 
breth  air  dà  thrèibh  dheug 
Israeil. 

29  Agus  ge  b'e  neach  a 
thrèig  tighean,  no  bràithrean, 
no  peathraichean,  no  athair, 
no  màthair,  no  bean-phòsda, 
no  clann,  no  fearann  air  sgàth 
m'ainme-sa,  gheibh  e  a'  cheud 
uiread,  agusa'  bheathamhair- 
eannach  mar  oighreachd. 

30  Ach  a  ta  mòran  air 
thoiseach  abhitheas  air  dheir- 
eadh ;  agus  air  dheireadh,  a 
bhitheas  air  thoiseach. 

CAIB.  XX. 

1  Dhearbh  Criosd,  le  cosamhlachd 
air  a  ghabhaii  o  luchd  saoithreach 

l  trld,  tre. 

5  ath-ùrachadhy  ath-chruthachadh 

39 


ann  an  gàradh  fiona,  nach  'eil 
Dia  fo  fhiachaibh  do  dhuine  air 
bith  :   17  roimh-hmis  e  a  bhàs 
20  agus  theagaisg   e  d^a  dheis 
ciobluibh  bhi  umhal. 

is  cosmhuil  rioghachd 
nèimh  ri  fear-tighe,  a 
chaidh  a  mach  moch  air 
mhaduinn  a  thuarasdalach- 
adh  luchd-oibre  d'a  ghàradh 
fiona  3. 

2  Agus  an  dèigh  dha  cord- 
adh  ris  an  luchd-oibre  air 
pheghinn  Romhanaìch  san  là, 
chuir  e  d'a  ghàradh  fiona  iad. 

3  Agus  an  uair  a  chaidh  e 
mach  timchioll  na  treas  uaire, 
chunnaic  e  dream  eile  'nan 
seasamh  dìomhanach  sa' 
mhargadh. 

4  Agus  thubhairt  e  riu, 
Imichibh-sa  mar  an  ceudna 
do'n  ghàradh  fhìona,  agus  ge 
b'e  ni  a  bhitheas  ceart,  bheir 
mi  dhuibh  e.  Agus  dh'imich 
iad. 

5  An  uaìr  a  chaidh  e  mach 
a  rìs  timchioll  na  seathadh 
agus  na  naothadh  uaire,  rinn 
e  mar  an  ceudna. 

6  Agus  an  uair  a  chaidh  e 
mach  mu  thimchioll  na  h- 
aoin  uaire  deug,  fhuair  e 
dream  eile  'nan  seasamh 
dìomhanach,  agus  thubhairt 
e  riu,  C'ar  son  a  ta  sibh  'nur 
seasamh  an  so  feadh  an  là, 
dìomhanach  1 

7  Thubhairt  iad  ris,  A 
chionn  nach  do  thuaras- 
dalaich  dume  air  bith  sinn. 
Thubhairt  esan  riu,  Imich- 
ibh-sa  mar  an  ceudna  do'n 
ghàradh  f  hìona,  agus  ge  b'e 
ni  a  ta  ceart,  gheibh  sibh  e. 

8  Agus  'nuair  thàinig  am 
feasgar,  thubhairt  tighearn 
a'  ghàraidh  f hìona  sin  r'a 
stiùbhard4,  Gairm  an  luchd- 

^fhion-lios. 
•*  fhear-riaghlaidh. 


MATA  XX. 


oibre,  agus  thoir  dhoibh  an 
tuarasdal,  a'  tòisèachadh  o'n 
dream  a  thàinig  inu  dheireadh 
gu  ruig  na  ceud  daoine, 

9  Agus  an  uair  a  thàinig 
iadsan  a  thuarasdalaicheadh  mu 
thimchioll  na  h-aoin  uaire 
deug,  fhuair  gach  duine 
dhiubh  peghinn 

10  Ach  an  uair  a  thàinig 
an  ceud  dream,  shaoil  iadsan 
gu'm  faigheadh  iad  ni  bu 
mhò ;  ach  f  huair  gach  aon 
diubh  mar  an  ceudna  pegh- 
inn. 

11  Agus  air  dhoibh  'f  haot- 
ainn,  rinn  iad  gearan  an 
aghaidh  f  hir-an-tighe, 

12  Ag  ràdh,  An  dream  sin 
a  thàinig  mu  dheireadh,  cha 
d'rinn  iad  obair  ach  aon  uair, 
agus  rinn  thu  iad  ionann 
ruinne1,  a  ghiùlain  uallach  2 
agus  teas  an  là. 

13  Ach  f  hreagair  esan  agus 
thubhairt  e  ri  fear  dhiubh,  A 
charaid,  cha'n  'eil  mi  a' 
deanamh  eucoir  ort :  nach  do 
choird  thu  rium  air  pheghinn  1 

14  Tog  leat  do  chuid  fèin, 
agus  imich  romhad :  is  i  mo 
thoil-sa  a  thabhairt  do'n  ti  so 
a  thàinig  mu  dheireadh,  mar 
a  thug  mi  dhuit-sa. 

15  Nach  'eil  e  ceaduichte 
dhomh-sa  an  ni  a's  toil  leam 
a  dheanamh  ri  mo  chuid 
fèin  1  am  bheil  do  shùil-sa  olc, 
air  son  gu  bheil  mise  maith  1 

16  Mar  sin  bithidh  an 
dream  dheireannach  air  thois- 
each,  agus  an  dream  a  ta  air 
thoiseach  air  dheireadh  :  oir 
a  ta  mòran  air  an  gairm,  ach 
beagan  air  an  taghadh. 

17  Agus  a'  dol  do  Iosa 
suas  gu  Ierusalem,  thug  e  an 
dà  dheisciobul  deug  leis  a 


leth-taobh  anns  an  t-slighe, 
agus  thubhairt  e  riu, 

18  Feuch,  a  ta  sinn  a'  dol 
suas  gu  Ierusalem ;  agus 
bithidh  Mac  an  duine  air  a 
bhrath  thairis  do  na  h-àrd- 
shagartaibh,  agus  do  na 
sgrìobhaichibh,  agus  dìtidh 
iad  chum  bàis  e. 

19  Agus  bheir  iad  thairis 
e  do  na  Cinnich  chum  fanoid 
a  dheanamh  air,  agus  chum  a 
sgiùrsadh,  agus  a  cheusadh  : 
ach  an  treas  là  èiridh  e  a  rìs. 

20  An  sin  thàinig  d'a  ionn- 
suidh  màthair  cloinne  She- 
bede,  maille  r'a  mic,  a'  toirt 
aoraidh  dha,  agus  ag  iarraidh 
ni  àraidh  air, 

21  Agus  thubhairt  esan 
rithe,  Ciod  a  b'àill  leat? 
Thubhairt  i  ris,  Abair 3  gu'n 
suidh  iad  so  mo  dhithis  mhac, 
fear  aca  air  do  làimh  dheis, 
agus  fear  eile  air  do  làimh 
chlìj  a'd'  rìoghachd. 

22  Ach  f  hreagair  Iosa  agus 
thubhairt  e,  Cha'n  'eil  f  hios 
agaibh  ciod  a  ta  sibh  ag  iarr- 
aidh.  Am  bheil  sibh  comas- 
ach  air  a'  chupan  sin  òl  a 
dh'òlas  mise,  agus  a  bhi  air 
bhur  baisteadh  leis  a'  bhaist- 
eadh  leis  am  baistear  mise  ? 
Thubhairt  iad  ris,  A  ta  sinn 
comasach. 

23  Agus  thubhairt  esan 
riu,  Olaidh  sibh  gu  deimhin 
do  m'  chupan-sa,  agus  baist- 
ear  sibh  leis  a'  bhaisteadh  leis 
a.m  baistear  mise :  ach  suidhe 
air  mo  làimh  dheis  agus  chlì, 
cha  leamsa  sin  a  thabhairt, 
ach  dhoibh-san  d'  am  bheil  e 
air  ulluchadh  le  m'  Athair-sa. 

24  Agus  'nuair  a  chual  an 
deichnear  so,  bha  iad  diomb- 
ach  air  an  dithis  bhràithre. 


I  aaus  sinne.         2 « dWiomchaìr       eallach.  3  Deònuich. 

40 


MATA 

25  Ach  ghairm  Iosa  iad 
d'a  ionnsuidh,  agus  thubhairt 
e,  A  ta  f  hios  agaibh  gu  bheil 
aig  uachdaranaibh1  nan  Cinn- 
each  tighearnas  orra,  agus  gu 
bheil  aig  an  daoinibh  mòra 
smachd  orra. 

26  Ach  mar  sin  cha  bhi  e 
'nur  measg-sa :  ach  ge  b'e 
neach  le'm  b'àill  a  bhi  mòr 
'nur  measg,  biodh  e  dhuibh 
'na  fhear-frithealaidh. 

27  Agus  ge  air  bith  le'm 
b'àill  toiseach  a  bhi  aige 
'nur  measg,  biodh  esan  'na 
sheirbhiseach  dhuibh : 

28  Amhuil  mar  nach  d'- 
thàinig  Mac  an  duine  chum 
gu'n  deantadh  frithealadh 
dha,  ach  a  dheanamh  frith- 
ealaidh,  agus  a  thabhairt  'an- 
ama  fèin  mar  èinc  air  son 
mhòran. 

29  Agus  ag  dol  a  mach 
dhoibh  à  Iericho,  lean  sluagh 
mòr  e : 

30  Agus,  feuch,  dithis 
dhaoine  dalla,  a  bha  'nan 
suidhe  ri  taobh  na  slighe, 
'nuair  a  chual  iad  gu'n  robh 
Iosa  a'  dol  seachad,  ghlaodh 
iad,  ag  ràdh,  Dean  tròcair 
oirnne,  a  Thighearn,  a  Mhic 
Dhaibhidh. 

31  Agus  chronuich  an 
sluagh  iad,  chum  gu'm  biodh 
iad  'nan  tosd :  ach  is  mòid 2 
a  ghlaodh  iadsan  ag  ràdh, 
Dean  tròcair  oirnn,  a  Thigh- 
earn,  a  Mhic  Dhaibhidh. 

32  Agus  sheas  Iosa,  agus 
ghairm  e  iad,  agus  thubhairt 
e,  Ciod  is  àill  leibh  mise  a 
dheanamh  dhuibh  ? 

33  Thubhairt  iadsan  ris,  A 
Thighearn,  ar  sùilean  a  bhi 
3Ìr  am  fosgladh. 


I  priormsaibh.  2  mò, 
.3  avu  dàil,  ian  xiaìr. 

41 


XXI. 

34  Agus  ghabh  losa  truas 
dhiubh,  agus  bhean  e  r'an 
sùilibh :  agus  air  ball 3  thàinig 
radharc  d'an  sùilibh,  agus 
lean  iad  e. 

CAIB.  XXI. 

1  Mharcaich  Iosa  gu  Ierusalem  nir 
asail;  12  thilg  e  mach  an  luchd- 
reicidh  agus  ceannachd  as  an 
tearnpull ;  1J  mhalluìch  e  an 
crann-fìge,  23  chuir  e  na  sagairt 
'nan  tosd ;  28  agus  chronuich  e 
iad  le  cosamhlachd. 

A  GUS  an  uair  a  dhruid  ìad 
ri  Ierusalem,  agus  a 
thàinig  iad  gu  Betphage,  gù 
sliabh  nan  crann-oladh,  an 
sin  chuir  Iosa  dithis  d'a  dheis- 
ciobluibh  uaith, 

2  Ag  ràdh  riu,  Rachaibh 
do'n  bhaile  a  ta  thall  fa  'ur 
comhair,  agus  air  ball  gheibh 
sibh  asal  cèangailte  a?m,  agus 
lothmaille  rithe4:  fuasglaibh, 
agus  thugaibh  a  m'  ionnsuidh 
iad. 

3  Agus  ma  labhras  aon 
duine  ni  airbithribh,  abraibh, 
Gu  bheil  feum  aig  an  Tigh- 
earn  orra  ;  agus  cuiridh  e 
uaith  air  ball  iad. 

4  Hinneadh  na  nithe  so 
uile,  chum  gu'n  coimhliont- 
adh  an  ni  a  labhradh  leis  an 
f  hàidh  ag  ràdh, 

5  Innsibh  do  nighean  Shi- 
oin,  Feuch,  a  ta  do  Righ  a' 
teachd  a  d'  ionnsuidh  gu 
ciùin,  agus  e  'na  shuidhe  air 
asail,  agus  air  lòth5  mac  na 
h-asail. 

6  Agus  dh'imich  na  deis- 
ciobuil,  agus  rinn  iad  mar  a 
dh'àithn  Iosa  dhoibh ; 

7  Agus  thug  iad  an  asal 
agus  an  loth  leo,  agus  chuir 
iad  am  falluinnean6  orra,  agus 


4  y?ia  fochair.         5  btoraiche. 
6  eitdach  uachdatì . 


MATA  XXI. 


chuir  iad  esati  'na  shuidhe  air 
am  muin. 

8  Agus  sgaoil  mòr-shluagh 
am  falluinnean  air  an  t-slighe ; 
agus  ghearr  dream  eile  geuga 
do  na  crannaibh,  agus  leag 
iad  air  an  t-slighe  iad. 

9  Agus  thog  an  sluagh  a 
bha  roimhe  agus  'na  dhèigh 
iolach,  ag  ràdh,  Hosanna  do 
Mhac  Dhaibhidh :  beann- 
aichte  gu  robh  an  Ti  a  thig 
ann  an  ainm  an  Tighearna  ; 
Hosanna  anns  na  h-àrdaibh. 

10  Agus  'nuair  thàinig  e 
steach  do  lerusalem,  ghluais- 
eadh  am  baile 1  uile,  ag  ràdh, 
Cò  e  so  1 

11  Agus  thubhairt  an 
sluagh,  Is  e  so  Iosa  am  fàidh 
o  Nasaret  Ghalile. 

12  Agus  chaidh  Iosa  a 
steach  do  theampull  Dè,  agus 
diilg  e  mach  iadsan  uile  a 
bha  reic  agus  a'  ceannach 
anns  an  teampull,  agus  thilg 
o  buird  luchd-malairt2  an 
airgid  thairis,  agus  caithriche 
luchd-reicidh  nan  columan. 

13  Agus  thubhairt  e  riu,  A 
ta  e  sgrìobhta,  Goirear  tigh 
urnuigh  do  m'  thigh-sa  ;  ach 
rinn  sibhse  'na  ghàraidh 
luchd-reubainn3  e. 

14  Agus  thàinig  na  doiìl 
agus  na  bacaich  d'a  ionn- 
suidh  anns  an  teampull,  agus 
shlànuich  e  ìad. 

15  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  na  h-àrd-shagairt  agus  na 
sgrìobhaichean  na  gnìomh- 
aran  iongantach  a  rinn  e, 
agus  a  chlann  a'  glaodhaich 
san  teampull,  agus  ag  ràdh, 
Hosanna  do  MÌiac  Dhaibh- 
idh,  bha  corruich  mhòr  orra. 

16  Agus  thubhairt  iad  ris, 


An  cluinn  thu  ciod  a  ta  a 
mhuinntir  sin  ag  ràdh  1.  Agus 
thubhairt  Iosa  riu,  A  ta  mi 
'cluinntinn  ;  nach  do  leugh 
sibhse  riamh,  Abeul  naoidh- 
ean  agus  chìochran  choimh- 
lion  thu  moladh  1 

17  Agus  an  uair  a  dh'f  hàg 
e  iad,  chaidh  e  mach  as  a' 
bhaile  gu  Betani,  agus  dh'- 
f  han  e  an  sin. 

18  Agus  an  uair  a  phill  e 
chum  a'  ohaile  air  mhaduinn, 
bha  ocras  air. 

19  Agus  air  dha  crann- 
f  ìge  f  haicinn  air  an  t-slighe, 
thàinig  e  d'a  ionnsuidh,  agus 
cha  d'f  huair  e  ni  air  bilh  air, 
ach  duilleach  a  mhàin  ;  agus 
thubhairt  e  ris,  Na  fàsadh4 
toradh  o  so  suas  gu  bràth  ort. 
Agus  chrìon  ann  crann-fìge 
air  ball. 

20  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  na  deisciobuil  e,  ghabh 
iad  iongantas,  ag  ràdh,  Cia 
luath  a  shearg  an  crann-f  ìge 
as? 

21  Agus  fhreagair  Iosa 
agus  thubhairt  e  riu,  Gu 
deimhin  a  ta  mi  ag  ràdh  ribh, 
ma  bhitheas  creidimh  agaibh, 
agus  nach  bi  sibh  fo  amharus, 
cha'n  e  mhàin  gu'n  dean  sibh 
an  ni  a  rinneadh  do'n  chrann- 
f  hìge,  ach  mar  an  ceudna  ma 
their  sibh  ris  a'  bheinn  so, 
Togar  thu,  agus  tilgear  san 
f  hairge  thu,  bithidh  e  cleanta  I 

22  Agus  ge  b'e  air  bith 
nithe  a  dh'iarras  sibh  ann 
bhur  n-urnuigh,  ma  chreideas 
sibh,  gheibh  sibh  iad. 

23  Agus  an  uair  a  thàinig 
e  do'n  teampull,  thàinig  na 
h-àrd-shagairt  agus  seanair- 
ean  a'  phobuill  d'aionnsuidh, 


*  cì1  chaithir. 
2  iomlait 

42 


3  'na  uaìmh  chreachadaìrean,  'na 
shlochd  mheirleach.   4  Nar  fhàsadh. 


MATA  XXI. 


agus  e  a'  teagasg,  ag  ràdh  ris, 
Ciod  e  an  t-ùghdarras  leis1 
am  bheil  thusa  a'  deanamh 
nan  nithe  soì  agus  cò  thug 
an  cumhachd  so  dhuit  ì 

24  Agus  fhrèagair  Iosa 
agus  thubhairt  e  riu,  Eeòr- 
aichidh  mise  mar  an  ceudna 
aon  ni  dhibh-sa,  agus  ma 
dh'innseas  sibh  dhomh  e, 
innsidh  mise  dhuibh-sa,  air 
mhodh  ceudna,  cia  an  t- 
ùghdarras  leis  am  bheil  mi 
deanamh2  nan  nithe  so. 

25  Baisteadh  Eoin,  cia  as 
a  thàinig  e  1  O  nèamh,  no  o 
dhaoinibM  Ach  reusonaich 
iadsan  'nam  measg  fèin,  ag 
ràdh,  Ma  their  sinn,  O 
nèamh,  their  esan  ruinn,  C'ar 
son,  ma  seadh,  nach  do  chreid 
sibh  e  ì 

26  Ach  ma  their  sinn,  O 
dhaoinibh,  a  ta  eagal  a'  phob- 
uill  oirnn  ;  oir  a  ta  meas  fàidh 
aig  gach  uile  dhuine  air  Eoin. 

27  Agus  fhreagair  ìad 
Iosa,  agus  thubhairt  iad, 
Cha'n  'eil  f  hios  againn.  Agus 
thubhairt  esan  riu,  Ni  mò 
dh'innseas  mise  dhuibh  -  sa 
cia  an  t-ùghdarras  leis  am 
bheil  mi  deanamh  nan  nithe 
so. 

28  Ach  ciod  i  bhur  barail- 
sa?  Bha  aig  duine  àraidh 
dithis  mhac,  agus  thàinig  e 
dh'ionnsuidh  a'  cheud  mhic, 
agus  thubhairt  e,  A  mhic, 
imich,  dean  obair  an  diugh 
a'm'  ghàradh  fiona. 

29  Agus  fhreagair  esan 
agus  thubhairt  e,  Cha  dean  : 
ach  'na  dhèigh  sin,  ghabh  e 
aithreachas  agus  dh'imich  e. 

30  Agus  thàinig  e  gus  an 
dara  mac,  agus  thubhairt  e 
mar  an  ceudna.  Agus  fhreag- 


air  esan  agus  thubhairt  e, 
TMd,aThighearn  j  gidheadh 
cha  deachaidh  e. 

31  Cò  do'n  dithis  a  rinn 
toil  'athar  1  Thubhairt  iadsan 
ris,  An  ceud  fhear.  Thubh- 
airt  Iosa  riu,  Gu  firinneach 
tha  mise  ag  ràdh  ribh,  gu'n 
tèid  na  cìs-mhaoir  agus  na 
strìopaichean  do  rìoghachd 
Dhè  roimhibh-sa. 

32  Oir  thàinig  Eoin  do  'ur 
n-ionnsuidh  an  slighe  na 
flreantachd,agus  cha  do  chreid 
sibh  e :  ach  chreid  na  cìs- 
mhaoir  agus  na  strìopaichean 
e.  Agus  ge  do  chunnaic 
sibhse  so,  cha  do  ghabh  sibh 
aithreachas  'na  dhèigh  sin,  a 
chum  gu'n  creideadh  sibh  e. 

33  Eisdibh  ri  cosamhlachd 
eile  :  Bha  fear-tighe  àraidh 
ann,  a  phlannduich  fìon-lios, 
agus  chuir  e  gàradh3  m'a 
thimchioll,  agus  chladhaich 
e  ionad-bruthaidh  an  fhìona 
ann,  agus  thog  e  tùr,  agus 
shuidhich  e  air  tuath  e  ;  agus 
chaidh  e  fèin  air  choigrich. 

34  Agus  an  uair  a  dhruid 
riu  àm  an  toraidh,  chuir  e  a 
sheirbhisich  a  dh'ionnsuidb 
na  tuatha,  a  dh'fhaotainn  a 
thoraidh. 

35  Agus  rug  an  tuath  air  a 
sheirbhisich,  agus  ghabh  iad 
air  fear  dhiubh,  agus  mharbh 
iad  fear  eile,  agus  chlach  iad 
fear  eile. 

36  A  rìs,  chuir  e  seirbhis- 
ich  eile  uaith,  tuilleadh  na 
sa  cheud  chuideachd ;  agus 
rinn  iad  orra-san  mar  an 
ceudna. 

37  Ach  ma  dheireadh,  chuii 
e  a  mhac  fèin  d'an  ionnsuidh, 
ag  ràdh,  Bheir  iad  urram  do 
mo  mhac. 


1  trìd.        2  trìd  an  deanam, 

43 


3  dìge,  callaid. 


MATA 

38  Ach  an  uair  a  chunnaic 
an  tuath  am  mac,  thubhairt 
iad  eatorra  fèin,  'S  e  so  an 
t-Oighre,  thigibh,  marbham- 
aid  e,  agus  glacamaid  'oighr- 
eachd-san  dhuinn  fèin. 

39  Agus  rug  iad  air,  agus 
thilg  iad  a  mach  as  an  fhìon- 
lios  e,  agus  mharbh  iad  e. 

40  Air  an  aobhar  sin,  an 
uair  a  thig  Tighearn  an  fhìon- 
lios  sin,  ciod  a  ni  e  ris  an 
tuath  sin  1 

41  Thubhairtiadris,  Sgrios- 
aidh  e  gu  truagh  na  droch 
dhaoine  sin,  agus  suidhichidh 
e  am  flon-lios  air  tuath  eile, 
a  bheir  a  thoraidh  dha  'nan 
aimsiribh  fèin. 

42  Thubhairt  Iosa  riu, 
Nach  do  leugh  sibh  riamh 
anns  na  sgriobtuiribh,  A' 
chlach  a  dhiult  na  clachair- 
ean,  rinneadh  i  'na  cloich- 
chinn  na  h-oisne  :  is  e  an 
Tighearn  a  rinn  so,  agus  a  ta 
e  iongantach  'nar  sùilibh- 
ne? 

43  Uime  sin  tha  mi  ag  ràdh 
ribh,  Gu'n  toirear  rìoghachd 
Dhè  uaibh-se,  agus  gu'n  toir- 
ear  do  chinneach  eile  i,  a  bheir 
a  toraidh  uatha. 

44  Agus  ge  b'e  neach  a 
thuiteas  air  a'  chloich  so, 
briscar  e  ;  ach  ge  b'e  air  an 
tuit  i,  ni  i  mìn-luaithie 
dheth. 

45  Agus  an  uair  a  chuala 
na  h  -  àrd  -  shagairt  agus  na 
Phairisich  a  chosamhlachda- 
san,  thuig  iad  gu'm  b'ann 
mu'n  timchioll  fèin  a  labh- 
air  e. 

46  Ach  an  uair  bu  mhiann 
leo  breith  air1,  bha  eagal  a' 
phobuill  orra,  oir  bha  meas 
fàidh  aca  air-san. 


1  è'àill  ìeo  làmh  a  chur  ann. 
44 


XXII. 

CAIB.  XXII. 

1  Cosamhlachd  bainnse  mhic  an 
Righ.  g  Gairm  nan  Cinneach  : 
12  peanas  an  fhir  a  bha  dìCuir- 
easbhuidh  trusgain  na  bainnse. 
15  Is  còir  cìs  ìocadh  do  Cheasar. 
23  Barail  mhearachdach  nan 
Sadusach  mu  thimchioll  aiseirigh 
nam  marbh. 

\  GUS  fhreagair  Iosa,  agus 
labhair  e  riu  a  rìs  ann  an 
cosamhlachdaibh,  ag  ràdh, 

2  Is  cosmhuil  rìoghachd 
nèimh  ri  righ  àraidh,  a  rinn 
banais  -  phòsaidh  d'a  mhac 
fèin ; 

3  Agus  chuir  e  a  sheirbhis- 
ich  a  ghairm  na  muinntir  a 
fhuair  cuireadh  chum  na 
bainnse  :  ach  cha  b'àill  leo- 
san  teachd. 

4  A  rìs,  chuir  e  d'an  imn- 
suidh  seirbhisich  eile,  agràdh, 
Abraibh-sa  ris  a'  mhuinntir 
d'an  d'thugadh  cuireadh, 
Feuch,  dheasaich  mi  mo 
dhìnneir :  a  ta  mo  dhaimli 
agus  mo  sprèidh  bhiadhta  air 
am  marbhadh,  agus  a  ta  na 
h-uile  nithe  ullamh  ;  thigibh 
chum  na  bainnse. 

5  Ach  chuir  iadsan  an 
suarachas  e,  agus  dh'imich 
iad  rompa,  fear  dhiubh  d'a 
fhearann,  agus  fear  eile  chum 
a  cheannachd : 

6  Agus  rug  a'  chuid  eile 
dhiubh  air  a  sheirbhisich,  agus 
thug  iad  masladh  dhoìbh,  agus 
mharbh  siad  iad. 

7  Ach  an  uair  a  chual  an 
righ  so  ghabh  e  fearg  ;  agus 
chuir  e  'armailtean  uaithe, 
agus  sgrios  e  an  luchd-mort- 
aidh  sin,  agus  loisg  e  am 
baile-san. 

8  An  sin  thubhairt  e  r'a 
sheirbhisich,  Gu  firinneach  a 
ta  a'  bhanais  ullamh,  gidh- 
eadh  an  dream  a  f  huair  cuir- 


MATA  XXII. 


eadh  cha  b'airidh  iad  air1. 

9  Air  an  aobhar  sin  imich- 
ibh-sa  gus  na  rathaidibh 
mòra,  agus  a  lìon  daoine  's  a 
gheibh  sibh,  cuiribh  iad  chum 
na  bainnse. 

10  Agus  chaidh  na  seirbh- 
isich  sin  a  mach  air  na  rath- 
aidibh,  agus  chruinnich  iad 
gach  uile  neach  a  f  huair  iad, 
eadar  olc  agus  mhaith  :  agus 
lìonadh  tigh  na  bainnse  le 
muinntir  a  shuidh  chum  bìdh . 

11  Agus  air  dol  a  steach 
do'n  righ  a  dh'fhaicinn  nan 
aoidhean,  chunnaic  e  an  sin 
duine  aig  nach  robh  trusgan 
na  bainnse  uime  : 

12  Agus  thubhairt  è  ris,  A 
charaid,  cionnus  a  thàinig 
thusa  steach  an  so,  gun  trus- 
gan  na  bainnse  umad  ì  Ach 
dh'f  han  esan  'na  thosd. 

13  An  sin  thubhairt  an 
righ  ris  na  seirbhisich,  Air  a 
cheangal  duibh  eadar  chosan 
agus  làmhan,  togaibh  leibh  e, 
agus  tilgibh  e  anns  an  dorch- 
adas  iomallach  :  an  sin  bith- 
idh  gul  agus  gìosgan  fhiac- 
al. 

14  Oir  a  ta  mòran  air  an 
gairm,  ach  beagan  air  an 
taghadh. 

15  An  sin  dh'imich  na 
Phairisich,  agus  ghabh  iad 
comhairle  cionnus  a  dh'- 
f  heudadh  iad  esan  a  ribeadh 2 
'na  chainnt. 

16  Agus  chuir  iad  d'a 
ionnsuidh  an  deisciobuil  fèin, 
maille  ri  luchd-leanmhuinn 
Heroid,  ag  ràdh,  A  mhaigh- 
stir,  a  ta  fhios  againn  gu 
bheil  thusa  fior,  agus  gu  bheil 
thu  teagasg  slighe  Dhè  ann 
am  firinn,  agus  nach  'eil  suim 


agad  do  dhuine  sam  bith  : 
oir  cha'n  'eil  th.u  ag  amharc 
air  pearsaibh  3  dhaoine. 

17  Uime  sin  innis  dhuinne 
do  bharail,  Am  bheil  e  cead- 
uichte  cìs  a  thabhairt  do 
Cheasar,  no  nach  'eil  1 

18  Ach  air  tuigsinn  am 
mìruin  adh'Iosa,  thubhairt  e, 
C'ar  son  a  ta  sibh  ga  m' 
bhuaireadh,  a  chealgairean  1 

m  19  Nochdaibh  dhomhsa 
airgiod  na  cìse.  Agus  thug 
iad  d'a  ionnsuidh  peghinn4. 

20  Agus  thubhairt  e  riu, 
Co  dha  a  bhuineas  an  dealbh 
so,  agus  an  sgrìobhadh  a  ta 
m'a  thimchioll? 

21  Thubhairt  iadsan  ris, 
Do  Cheasar.  An  sin  thubh- 
airt  esan  riu,  Thugaibh  uime 
sin  do  Cheasar  na  nithe  a's 
le  Ceasar  ;  agus  do  Dhia,  na 
nithe  a's  le  Dia. 

22  Agus  an  uair  a  chual 
iad  so,  ghabh  iad  iongantas, 
agus  dh'fhàg  iad  e,  agusdh'- 
imich  iad  rompa. 

23  Air  an  là  sin  fèin  thàin- 
ig  d'a  ionnsuidh  na  Sadus- 
aich,  a  their  nach  'eil  aiseirigh 
ann,  agus  chuir  iad  ceisd 
air. 

24  Ag  ràdh,  A  mhaighstir, 
thubhairt  Maois,  Ma  gheibli 
duine  bàs  gun  chlann  aige, 
gur  còir  d'a  bhràthair  a  bhean- 
san  a  phòsadh  a  dhlighe 
daimhey  agus  sliochd  a  thog- 
ail  d'a  bhràthair. 

25  A  nis  bha  seachdnar 
bhràithre  'nar  measg-ne  ;  a- 
gus  air  do'n  cheud  fhear 
dhiubh  bean  a  phòsadh, 
f  huair  e  bàs,  agus  do  bhrìgh 
nach  robh  sliochd  aige,  dh- 
fhàg  e  a  bhean  d'a  bhràthair. 


1  cha  by/ìiù,  iad  e.    2  ghlacadh. 
3  grvàis.  Gr. 

45 


Vionnan  a'  pheghbm  Romhanach 
agns  1\, 


MATA 


XXIII. 


26  Agus  thachair  mar  an 
ceudna  do'n  dara,  agus  do'n 
treas  bràthair,  gu  ruig  an 
seachdamh. 

27  Agus  'nan  dèigh  uile 
f  huair  a'  bhean  bàs  mar  an 
ceudna. 

28  Air  an  aobhar  sìn  anns 
an  aiseirigh,  cò  do'n  t-seachd- 
nar  d'am  bean  i  ì  Oir  bha  i 
aca  uile. 

29  Agus  f  hreagair  losa  a- 
gus  thubhairt  e  riu,  A  ta  sibh 
air  seacharan1,  gun  eòìas 
agaibh  air  na  sgriobtuiribh, 
no  air  cumhachd  Dhè  : 

30  Oir  anns  an  aiseirigh 
cha  dean  iad  pòsadh,  ni  mò  a 
bheirear  am  pòsadh  iad ;  ach 
a  ta  iad  mar  aingil  Dhè  air 
nèamh. 

31  Ach  mu  thimchioll 
aiseirigh  nam.  marbh,  nach  do 
leugh  sibh  an  ni  sin  a  labh- 
radh  ribh  le  Dia,  ag  ràdh, 

32  Is  mise  Dia  Abrahaim, 
agus  Dia  Isaaic,  agus  Dia 
lacoib  ì  cha'n  e  Dia,  Dia 
nam  marbh,  ach  nam  beò. 

33  Agus  an  uair  a  chual 
am  pobull  so,  ghabh  iad  iong- 
antas  r'a  theagasg-san. 

34  Ach  an  uair  a  chuala 
na  Phairisich  gu'n  do  chuir 
e  na  Sadusaich  'nan  tosd, 
chrmnnicheadh  iad  an  ceann 
a  chèile. 

35  An  sin  chuir  neach 
àraidh  dhiubh,  a  b'f hear  teag- 
aisg  an  lagha,  ceisd  air,  'ga 
dhearbhadh,  agus  ag  ràdh, 

36  A  mhaighstir,  cia  i  an 
àithne  a's  mò  san  lagh? 

37  Thubhairt  Iosa  ris, 
Gràdhaichidh  tu  an  Tighearn 
do  Dhia  le  t'uile  chridhe,  a- 
gus  le  t'uile  anam,  agus  le 
t'uile  inntinn. 


'  iomroll. 

46 


38  Is  i  so  a'  cheud  àithne 
agus  an  àithne  mhòr. 

39  Agus  is  cosmhuil  an 
dara  rithe  so,  Gràdhaichidh 
tu  do  choimhearsnach  mar 
thu  fèin. 

40  Air  an  dà  aithne  so 
tha'n  lagh  uile,  agus  na 
fàidhean  an  crochadh. 

41  Ach  air  do  na  Phairis- 
ich  bhi  cruinn  an  ceann 
a  chèile,  dh'fheòraich  Iosa 
dhiubh, 

_  42  Ag  ràdh,  Ciod  i  bhur  bar- 
ail-sa  mu  thimchioll  Chriosd  ? 
cò  d'am  mac  e?  thubhairt 
iadsan  ris,  Do  Dhaibhidh. 

43  Thubhairt  esan  riu, 
Cionnus  ma  seadh  a  ghoir- 
eas  Daibhidh  san  spiorad  a 
Thighearna  dheth,  ag  ràdh, 

44  rrhubhairt  an  Tighearn 
ri  m'  Thighearn,  Suidh  airmo 
làimh  dheis,  gus  an  cuir  mi 
do  naimhdean  'nan  stòl  fo 
d'  chosaibh'? 

45  Air  an  aobhar  sin,  ma 
ghoireas  Daibhidh  a  Thigh- 
earn  dheth,  cionnus  is  mac 
dhae'! 

46  Agus  cha  b'urrainn  aon 
neach  freagradh  sam  bith  a 
thabhairt  air ;  ni  mò  a  bha 
chridhe  aig  aon  neach,  o'n  là 
sin  suas,  ni  air  bith  f  heòrach 
dheth. 

CAIB.  XXIII. 

1  Chomhairlich  Criosd  do,n  t-sluagh 
iisdeachd  ri  deadh  theagasg  nau 
sgrìobhaichean,  agus  na?n  Phairis- 
each  :  ach  gun  an  droch  eisemplezr 
a  leantumn :  5  is  còir  d'a  dheis- 
ciobluibh  bhi  air  am  faicill  an 
aghaidh  an  uabhair. 

A  N  sin  labhair  Iosa  ris  an 
^  t-sluagh,  agus  r'a  dheis- 
ciobluibh  fèin, 

2  Agràdh,  A  ta  na  sgrìobh- 
aichean  agus  na  Phairisich 
'nan  suidhe  ann  an  caithir 
Mhaois  : 


MATA 


XXIII. 


3  Air  an  aobhar  sin,  na  h- 
uile  nithe  dh'iarras  iad  oirbh- 
sa  a  choimhead  \  coimhid- 
ibh  agus  deanaibh  iad ;  ach 
na  deanaibh  a  rèir  an  oibre  : 
oir  their  iad,  agus  cha  dean 
iad. 

4  Oir  ceanglaidh  iad  uall- 
aiche 2  troma,  agus  do-iom- 
char,  agus  cuiridh  siad  iad  air 
guailnibh  dhaoine ;  gidheadh 
cha  charuich  iad  fèin  iad  le 
h-aon  d'am  meuraibh. 

5  Ach  an  oibre  uile  a  ta  iad 
a'  deanamh  chum  a  bhi  air 
am  faicinn  le  daoinibh  :  ni 
iad  am  philacteridh  leathan, 
agus  iomall  an  eudaich  mòr  ; 

6  Agus  is  ionmhuinn  leo 
na  ceud  ionada-suidhe  anns 
na  fèillibh,  agus  na  ceud 
chaithriche  anns  na  coimh- 
thionalaibh, 

7  Agus  fàilte  fhaghail  air 
na  margaibh,  agus  daoine  a 
ghairm  Rabbi,  Kabbi  dhiubh. 

8  Ach  na  goirear  Rabbi 
dhibhse :  oir  is  aon  àrd- 
mhaighstir  a  ta  agaibh,Criosd; 
agus  is  bràithre  sibh  fèin  uile. 

9  Agus  na  goiribh  bhur  n- 
athair  do  dhuine  sam  bith 
air  thalamh  :  oir  is  aon  Ath- 
air  a  ta  agaibh,  a  ta  air 
nèamh. 

10  Cha  mhò  a  ghoirear 
àrd-mhaighstirean  dhibh  :  oir 
is  aon  àrd-mhaighstir  a  ta 
agaibh,  Criosd.  _ 

11  Ach  an  ti  a's  mò  'nur 
measg,  bithidh  e  'na  òglach 
agaibh. 

12  Agus  ge  b'e  neach  a 
dh'àrdaicheas  e  fèin,  ìslichear 
e  ;  agus  ge  b'e  neach  a  dh'- 
ìslicheas  e  fèin,  àrdaichear  e. 

13  Ach    is  an-aoibhinn 


1  ghleidheadh. 
2  eaUacha. 

47 


dhuibh-sa,  a  sgrìobhaichean. 
agus  Phairiseacha,  a  cheal- 
gairean,  do  brìgh  gu  bheil 
sibh  a'  druideadh  rìoghachd 
nèimh  an  aghaidh  dhaoine  : 
oir  cha  tèid  sibh  fèin  a  steach, 
agus  cha'n  fhulaing  sibh  do'n 
dream  ata  dol  a  stigh  dol  ann. 

14  Is  an-aoibhinn  dhuibh, 
a  sgrìobhaichean  agus  Phair- 
iseacha,  a  chealgairean ;  oir 
a  ta  sibh  ag  itheadh  suas 
tighean  bhantrach,  agus  air 
sgàth  deadb  choslais  a'  dean- 
amh  urnuighean  fada  ;  uime 
sin  gheibh  sibh  an  damnadh 
a's  mò. 

15  Is  an-aoibhinn  dhuibh, 
a  sgrìobhaichean  agus  Phair- 
iseacha,  a  chealgairean  ;  oir 
cuairtichidh  sibh  muir  agus 
tìr  chum  aon  duine  a  dhean- 
amh  do  bhur  creidimh  fèin ; 
agus  an  uair  a  bhitheas  e 
deanta,  ni  sibh  mac  ifrinn 
dheth  dà  uair  ni's  mò  na  sibh 
fèin. 

16  Is  an-aoibhinn  dhuibh, 
a  chinn-iùil3  dhalla,  a  their, 
Ge  b'e  duine  a  bheìr  mionn- 
an  air  an  teampull,  cha  ni 
air  bith  sin  :  ach  ge  b'e  bheir 
mionnan  air  òr  an  teampuill, 
a  ta  e  ceangailte4. 

17  Amadana,  agus  k 
dhaoine  dalla  !  oir  cò  aca  is 
mò  an  t-òr,  no  an  teampull  a 
ta  naomhachadh  an  òir  ? 

18  Agus,  Ge  b'e  bheir 
mionnan  air  an  altair,  cha'  n 
'eil  suim  ann :  ach  ge  b'e 
bheir  mionnan  air  an  tiodhlac 
a  ta  oirre,  a  ta  e  ceangailte. 

19  Amadana,  agus  a 
dhaoine  dalla  !  oir  cò  aca  is 
mò  an  tiodhlac,  no'n  altair  a 
ta  naomhachadh  an  tiodhlaic  1 


3  a  luchd-seòhiidJi,  a  thrbraichccru 
4  fiiid/t  fhiuchaibh. 


MATA 

20  Air  an  aobhar  sin,  ge 
o'e  mhionnaicheas  air  an 
altair,  a  ta  e  a'  mionnachadh 
oirre  fèin,  agus  air  gach  ni  a 
ta  oirre. 

21  Agus  ge  b'e  mhionn- 
aicheas  air  an  teampull,  a  ta 
e  a'  mionnachadh  air  san,  a- 
gus  air  an  Ti  a  ta  'na  chòmh- 
nuidh  ann. 

22  Agus  ge  b'e  neach  a 
mhionnaicheas  air  nèamh,  a 
ta  e  a'  mionnachadh  air  righ- 
chaithir  Dhè,  agus  airsan  a 
ta  'na  shuidhe  oirre. 

23  Is  an-aoibhinn  dhuibh, 
a  sgrìobhaichean  agus  Phair- 
iseacha,  a  chealgairean  :  oir 
a  ta  sibh  a'  toirc  an  deachamh 
as  a'  mhionnt,  agus  an  anìse, 
agus  a'  chuimin,  agus  dhìobair 
sibh  nithe  cudthromach  an 
lagha,  comrom,  tròcair,  agus 
firinn:  bu  chòir  dhuibh  iad 
so  a  dheanamh,  agus  gun 
iad  sud  fhàgail  gun  dean- 
amh. 

24  A  chinn-iùil  dhalla,  a 
shìolaidheas1  a'  mhìn-chuil- 
eag,  agus  a  shluigeas  an 
càmhal. 

25  Is  an-aoibhinn  dhuibh, 
a  sgrìobhaichean  a^us  Phair- 
iseacha,  a  chealgairean ;  oir 
glanaidh  sibh  an  taobh  a 
muigh  do'n  chupan,  agus  do'n 
mhèis,  ach  a  ta  iad  an  taobh 
a  stigh  làn  do  reubainn,  agus 
do  eucoir2. 

26  Phairisich  dhoill,  glan 
air  tùs  an  taobh  a  stigh  do'n 
chupan  agus  _  do'n  mhèis, 
chum  gu'm  bi  an  taobh  a 
muigh  dhiubh  glan  mar  an 
ceudna. 

27  Is  an-aoibhinn  dhuibh, 
a  sgrìobhaichean  agus  Phair- 
iseacha,  a  chealgairean :  oir 


1  soagas. 

4B 


XXIII. 

is  cosmhuil  sibh  ri  uaighibh 
gealaichte,  a  ta  deadh-mhais- 
each  air  an  taobh  a  muigh, 
ach  air  an  taobh  a  stigh  a  ta 
làn  do  chnàmhaibh  dhaoine 
marbha,  agus  do'n  uile  shal- 
achar. 

28  Mar  an  ceudna,  a  ta 
sibhse  an  leth  a  muigh  am 
fianuis  dhaoine  ann  an  coslas 
fhìreana,  ach  san  taobh  a 
stigh  làn  ceilg,  agus  eusaont- 
ais. 

29  Is  an-aoibhinn  dhuibh, 
a  sgrìobhaichean  agus  Phair- 
iseacha,  a  chealgairean ;  oir 
a  ta  sibh  a'  togail  àitean- 
adhlacaidh  nam  fàidhean, 
agus  a'  deanamh  leac-lithidh 
nam  firean  deadh-mhaiseach. 

30  Agus  ag  ràdh,  Nam 
bitheamaid  ann  an  làithibh 
ar  n-aithriche,  cha  bhith- 
eamaid  compàirteach  riu  am 
fuil  nam  fàidhean. 

31  Mar  sin  a  ta  sibh  'nur 
fianuisibh  'nur  n-aghaidh  fèin, 
gur  sibh  clann  na  muinntir  a 
mharbh  na  fàidhean. 

32  Mar  sin  lìonaibh-sa  suas 
tomhas  bhur  n-aithriche. 

33  A  nathraiche,  a  shìol  nan 
nathraiche  nimhe,  cionnus  a 
dh'fheudar  leibh  dol  as  o 
dhamnadh  ifrinn. 

34  Airan  aobhar  sin,  feuch, 
cuiream-sa  do  'ur  ionnsuidh 
fàidhean,  agus  daoine  glice, 
agus  sgrìobhaichean ;  agus 
cuid  dhiubh  marbhaidh  agus 
cèusaidh  sibh,  agus  cuid 
dhiubh  sgiùrsaidh  sibh  ann 
bhur  sionagogaibh,  agus  ni 
sibh  geur-leanmhuinn  orra  o 
bhaile  gu  baile : 

35  Chum  gu'n  tig  oirbh 
gach  uile  fhuil  fhìreanta  a 
dhòirteadh  air  an  talamh,  o 


2  dli 'aìiabltqra. 


MATA 

fhuil  Abeil  fhìreanta,  gu  fuil 
Shachariais,  mhic  Bharach- 
iais,  a  mharbh  sibh  eadar  an 
teampull  agus  an  altair. 

36  Gu  firinneach  a  ta  mi 
ag  ràdh  ribh,  Gu'n  tig  na 
nithe  so  uile  air  a'  ghinealach 
so. 

37  A  Ierusalem,  a  Ierusa- 
lem,  a  mharbhas  na  fàidhean, 
agus  a  chlachas  an  dream  a 
chuirear  a  d'ionnsuidh,  cia 
minic  a  b'àill  leam  do  chlann 
a  chruinneachadh  r'a  chèile, 
mar  a  chrainnicheas  cearc  a 
h-eoin  fuidh  a  sgiathaibh, 
agus  cha  b'àill  leibh ! 

38  Feuch,  fàgar  bhur  tigh 
agaibh  'na  f  hàsach. 

39  Oir  tha  mise  ag  ràdh 
ribh,  nach  faic  sibh  mise  o  so 
suas,  gus  an  abair  sibh,  Is 
beannaichte  an  Ti  a  thig  ann 
an  ainm  an  Tighearn. 

CAIB.  XXIV. 

1  Dtiinnis  Criosd  roimh- làimh 
sgrios  lerusaleim  :  3  ciod  iad  agus 
cia  mòr  na  trioblaidean  a  bMtheas 
roimhe  sin:  29  comharan  a 
theachd  gu  breitheanas.  36  Do 
bhrìgh  gu  bheil  là  «'  bhreithean- 
ais  foluichte,  is  c'òir  do  gach  neach 
faire  a  dheanamh. 

À  GUS  chaidh  Iosa  mach, 
^  agus  dh'imich  e  o'n  team- 
pull  mK  agus  thàinig  a  dheis- 
ciobuil  d'a  ionnsuidh,  a 
nochdadh  dha  aitreabh  an 
teampuill. 

2  Agus  thubhairt  Iosa  riu, 
Nach  faic  sibh  iad  so  uile? 
gu  firinneach  tha  mi  ag  ràdh 
ribh,  Nach  fàgar  clach  air 
muin  cloiche  an  so,  nach 
tilgear  sìos. 

3  Agus  air  suidhe  dha  air 
sliabh  nan  crann  -  oladh, 
thàinig  a  dheisciobuil  d'a 
ionnsuidh  an  uaignidheas1, 


XXIV. 

ag  ràdh,  Innis  dhumne,  c\ùn 
a  thig  na  nithe  sin  gu  crìch  ? 
agus  ciod  e  comhara  do 
theachd-sa,  agus  deiridh  an 
t-saoghail  1 

4  Agus  f  hreagair  Iosa  agus 
thubhairt  e  riu,  Thugaibh  an 
aire  nach  meall  aon  neach 
sibh  : 

5  Oir  thig  mòran  a'm' 
ainm-sa,  ag  ràdh,  Is  mise 
Criosd;  agus  meallaidh  iad 
mòran. 

6  Agus  cluinnidh  sibh  cog- 
anna,  agus  tuairisgeul2  chog- 
anna  :  thugaibh  an  aire  nach 
bi  sibh  fo  amhluadh 3 :  oir  is 
èigin  do  na  nithibh  sin  uile 
teachd  gu  crìch4,  ach  cha'n 
'eil  an  deireadh  ann  fathast. 

7  Oir  èiridh  cinneach  an 
aghaidh  cinnich,  agus  rìogh- 
achd  an  aghaidh  rìoghachd  : 
agus  bithidh  gorta,  agus 
plàighean,  agus  criothanna- 
talmhainn  ann  am  mòran  àit- 
ean. 

m  8  Agus  chaV  eil  annta  so 
uile  ach  toiseachthruaighean. 

9  An  sin  bheir  iad  thairis 
sibh  chum  àmhghair,  agus 
marbhaidh  iad  sibh,  agus 
bithidh  fuath  aig  gach  uile 
chinneach  dhuibh  air  sgàth 
m'ainme-sa. 

10  Agus  an  sin  gabhaidh 
inòran  oilbheum,  agus  brath- 
aidh  iad  a  chèile,  agus  bithidh 
fuath  aca  d'a  chèile. 

11  Agus  èiridh  mòran  do 
f  hàidhibh  brèige,  agus  meall- 
aidh  iad  mòran. 

m  12  Agus^  do  bhrìgh  gu'm 
bi  an  eucoir  air  a  meudach- 
adh,  fuaraichidh  gràdh  mhòr- 
an. 

13  Ach  ge  b'e  bhitheas 


1  os  ìosal. 

2  iomradh. 

49 


3  bhuaireas. 
*  tachairt. 


MATA 


XXIV. 


seasmhach  chum  na  crìche, 
is  e  so  a  thèarnar1. 

14  Agus  bithidh  soisgeul 
so  na  rìoghachd  air  a  shearm- 
onachadh  air  feadh  an  domh- 
ain  uile,  mar  fhianuis  do  na 
h~uile  chinnich  :  agus  an  sin 
thig  an  deireadh. 

15  Air  an  aobhar  sin,  an 
uair  a  chi  sibhse  gràineileachd 
an  lèir-sgrios,  air  an  do  labh- 
air  Daniel  am  fàidh,  'na  seas- 
amh  ann  an  ionad  naomh, 
(tuigeadh  an  ti  a  leughas.) 

16  An  sin  teicheadh  iadsan 
a  ta  ann  an  Iudea,  chum  nam 
beann : 

17  An  ti  a  ta  air  mullach 
an  tighe,  na  tigeadh  e  nuas  a 
thabhairt  ni  sam  bith  leis  as 
a  thigh  : 

18  Agus  an  ti  a  ta  sa' 
mhachair,  na  pilleadh  e  air 
ais  a  thogail  'f  halluinn  leis. 

19  Agus  is  an-aoibhinn  do 
na  mnaibh  torrach,  agus 
dhoibh-san  a  bheir  cìoch 
uatha  sna  làithibh  sin. 

20  Ach  guidhibh-sa  gun 
bhur  teicheadh  a  bhì  sa' 
gheamhradh,  no  air  an  t-sàb- 
aid: 

21  Oir  anns  an  àm  sin 
bithidh  àmhghar  mòr  ann, 
amhuil  nach  robh  ann  o  thùs 
an  domhain  gus  a  nis,  agus 
nach  mò  a  bhitheas  a  chaoidh. 

22  Agus  mur  biodh  na 
làithean  sin  air  an  giorrach- 
adh,  cha  bhiodh  feoil  sam 
bith  air  a  tèarnadh :  ach  ai: 
son  nan  daoine  taghta  bithidh 
na  làithean  sin  air  an  giorr- 
achadh. 

23  An  sin  ma  their  aon 
duine  ribh,  Feuch,  a  ta  Criosd 
an  so,  no  an  sud ;  na  creid- 
ibh  e: 


24  Oir  èiridh  Criosdan 
brèige,  agus  fàìdhean  brèige, 
agus  ni  iad  comharan  agus 
mìorbhuilean  mòra,  ionnus 
gu  mealladh  iad,  nam  feud- 
adh  e  bhi,  na  daoine  taghta 
fèin. 

25  Feuch,  dh'innis  mi 
dhuibh  e  roimh-làimh. 

26  Uime  sin  ma  their  iad 
ribh,  Feuch,  a  ta  e  san  fhàs- 
ach,  na  rachaibh  a  mach  : 
feuch,  atae  sna  seòmraichibh 
uaigneach,  na  creidibh  àn. 

27  Oir  a  rèir  mar  a  thig  an 
dealanach  o'n  àird  an  ear, 
agus  a  dhealraicheas  i  gus  an 
àird  an  iar  ;  mar  sin  mar  an 
ceudna  bhitheas  teachd  Mhic 
an  duine. 

28  Oir  ge  b'e  ait2  am  bi  a' 
chairbh3,  is  ann  an  sin  a 
chnnnnichear  na  h-iolairean. 

29  Air  ball  an  dèigh  triob- 
laid  nan  làithean  ud,  dorch- 
aichear  a'  ghrian,  agus  cha 
tabhair  a'  ghealach  a  solus, 
agus  tuitidh  na  reultan  o 
nèamh,  agus  bithidh  cumh- 
achdan  nan  nèamh  air  an 
crathadh. 

30  Agus  an  sin  foillsichear 
comhara  Mhic  an  duine  an 
nèamh :  agus  an  sin  ni  uile 
threubha  na  talmhainn  bròn, 
agus  chi  iad  Mac  an  duine 
a'  teachd  air  neulaibh  nèimh, 
le  cumhachd  agus  glòir  ro 
mhòir. 

31  Agus  cuiridh  e  mach 
'aingil  le  fuaim  mhòir  na 
gall-truimp,  agus  cruinnich- 
idh  iad  a  shluagh  taghta  o  na 
ceithir  gaothaibh,  o  ìeth-iom- 
all  nèimh  gus  an  leth-iomall 
eile. 

32  Ach  fòghlumaibh  cos 
amhlachd  o'n  chrann-f  hìge  : 


I  a  shlàwàchcar , 

50 


2  bail.         3  a  chlosach. 


MATA 


XXV. 


an  uair  a  bhitheas  a  gheug  a 
nis  maoth,  agus  a  dh'fhàsas 
an  duilleach,  aithnichidh  sibh 
gur  fagus  an  samhradh  : 

33  Agus  mar  an  ceudna, 
an  uair  a  chi  sibhse  na  nithe 
sin  uile,  biodh  nos  agaibh  gu 
bheil  e  am  fagus,  eadhon  aig 
na  dorsaibh. 

34  Gu  deimhin  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh,  Nach  tèid  an  gin- 
ealach  so  fèin  thairis,  gus  an 
tachair  na  nithe  so  uile. 

35  Thèid  nèamh  agus  tal- 
amh  thairis,  ach  cha  tèid  mo 
bhriathra-sathairis  achaoidh. 

36  Ach  cha'n  'eil  flos  an 
là  no  na  h-uaire  sin  aig  duine 
air  bith,  no  fòs  aig  ainglibh 
nèimh,  ach  aig  m'Athair-sa 
a  mhàm. 

37  Ach  amhuil  a  bha  làith- 
ean  Noe,  mar  sin  mar  an 
ceudna  bithidh  teachd  Mhic 
an  duine. 

38  Oir  mar  a  bha  iad  anns 
na  làithibh  roimh  an  tuil  ag 
itheadh  agus  ag  òl,  a'  pòsadh 
agus  a'  toirt  am  pòsadh,  gus 
an  là  an  deachaidh  Noe  a 
steach  san  àirc. 

39  Agus  nach  robh  fhios 
aca  gus  an  d'thàinig  an  tuil, 
agus  an  do  thog  i  leatha  iad 
uile  ;  mar  sin  mar  an  ceudna 
bithidh  teachd  Mhic  an  duine. 

40  An  sin  bithidh  dithis 
air  a'  mhachair  ;  gabhar  fear 
aca,  agus  fàgar  am  fear  eile. 

41  Bithidh  dithis  bhan  a' 
meileadh 1  anns  a'  mhuilean  ; 
gabhar  a  h-aon  aca,  agus 
fàgar  an  aon  eile  2. 

42  Uime  sin  deanaibh-sa 
faire,  oir  cha'n  'eil  fhios 
agaibh  cia  an  uair  an  tig  bhur 
Tighearn. 

43  Ach  ata  f  hios  so  agaibh, 


namb'f  hiosrach  fear  an  tighe 
cia  an  uair  an  tigeadh  an 
gaduiche,  gu'n  deanadh  e 
faire,  agus  nach  fulaingeadh 
e  gu'm  bristeadfe  a  thigh 
troimh. 

44  Uime  sin,  oithibh-sa 
ullamh  mar  an  ceudna  :  oit 
is  ann  an  uair  nach  saoil  sibh, 
a  thig  Mac  an  duine. 

45  Cò  e,  ma  seadh,  a  ta 
'na  òglach  firinneach  agus 
glic,  a  chuir  a  Thighearn  os 
ceann  a  mhuinntir,  a  thabh- 
airt  bìdh  dhoibh  'na  àm  fèin  1 

46  Is  beannaichte  an  t- 
òglach  sin,  a  gheibh  a  Thigh- 
earna,  ri  àm  dha  teachd,  a' 
deanamh  mar  sin. 

47  Gu  deimhin  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh,  gu'n  cuir  se  e  os 
ceann  a  mhaoin  guh-iomlan. 

48  Ach  ma  their  an  droch 
sheirbhiseach  ud  'nachridhe, 
A  ta  mo  Thighearn  a'  cur 
dàil  'na  theachd  ; 

49  Agus  ma  thòisicheas  e 
air  a  chomhsheirbhisich  a 
bhualadh,  agus  air  itheadh 
agus  òlmaille  ri  luchd-misge  ; 

50  Thig  Tighearn  an  òg- 
laich  sin  ann  an  là  nach  'eil 
sùil  aige  ris,  agus  ann  an 
uair  nach  flos  da, 

51  Agus  gearraidh  e  'na 
bhloighdibh  e,  agus  bheir  e  a 
chuibhrionn  da  maille  ris  na 
cealgairibh  :  an  sin  bithidh 
gul  agus  gìosgan  f  hiacal. 

CAIB.  XXV. 

1  Cosamhlachd  nan  deieh  òighean, 
14  agus  nan  tàlann  :  31  mar  an 
ceudna  rnhi-innsee.dh  mun  bhretth- 
eanas  dheireannach. 

A  N  sin  samhlaichear  rìogh- 
Q  achd  nèimh  ri  deich  òigh- 
ibh,  a  thug  leo  an  lòchrain, 
agus  a  chaidh  a  mach  an 


1  bleath. 

51 


2  an  tè  eile 


MATA  XXV. 


còdhail  an  fhir  nuadh- 
phòsda1. 

2  Agus  bha  cùignear  dhiubh 
glic,  agus  cùignear  amaid- 
each. 

3  Thug  iadsan  abha  amaid- 
each  an  lòchrain  leoy  ach  cha 
d'thug  iad  oladh  leo. 

4  Ach  iadsan  a  bha  glic, 
thug  iad  oladh  leo  'nan  soith- 
ichibh  maille  r'an  lòchran- 
aibh. 

5  Agus  air  deanamh  maille 
d'on  fhear  nuadh  -  phòsda, 
thuit  clò  codail  orra  uile,  agus 
suain  2. 

6  Ach  anns  a'  mheadhon- 
oidhche,  rinneadh  glaodh, 
Feuch,  a  ta  am  fear  nuadh- 
pòsda  a'  teàchd ;  rachaibh  a 
mach  g'a  choinneachadh. 

7  An  sin  dh'èirich  na  h- 
òighean  ud  uile,  agus  dheas- 
aich  iad  an  lòchrain. 

8  Agus  thubhairt  na  h- 
òighean  amaideach  riusan  a 
bha  glic,  Thoiribh  dhuinne 
cuid  do  bhur  n-oladh  ;  oir  a 
ta  ar  lòchrain  a'  dol  as. 

9  Ach  fhreagair  iadsan  a 
bha  glic,  ag  ràdh,  Air  eagal 
nach  bi  na  's  leòir  ann  dhuinn 
fèin  agus  dhuibh-san,  gu  ma 
fearr  leibh  dol  a  chum  an 
luchd-reicidh,  agus  ceann- 
aichibh  dhuibh  fèin. 

10  Agus  am  feadh  a  bha 
iad  a'  dol  a  cheannach,  thàin- 
ig  am  fear  nuadh-pòsda ;  a- 
gus  chaidh  iadsan  a  bha  ull- 
amh  a  steach  leis  chum  a' 
phòsaidh,  agus  dhruideadh 
an  dorus. 

11  'Na  dhèigh  sin,  thàinig 
mar  an  ceudna  na  h-òighean 
eile,  ag  ràdh,  AThigheam,  a 
Thighearn,  fosgail  dhuinne. 


1  fhir-na-bainnse.       Zrinn  iad 
U'àsal  vile,  agus  choidiì  iad. 

52 


12  Ach  f  hreagair  esan  agus 
thubhairt  e,  Gu  deimhin  a  ta 
mi  ag  ràdh  ribh,  nach  aithne 
dhomh  sibh. 

13  Deanaibh  faire  air  an 
aobhar  sin,  do  bhrìgh  nach 
aithne  dhuibh  an  là  no  an 
uair,  air  an  tig  Mac  an  duine. 

14  Oir  is  cosmhuil  e3  ri 
duine  a'  dol  air  choigrich,  a 
ghairm  a  sheirbhisich,  agus  a 
thug  dhoibh  a  mhaoin  : 

15  Agus  do  h-aon  diubh 
thug  e  cùig  tàlanna,  agus  do 
neach  eile  a  dhà,  agus  do 
neach  eile  a  h-aon  ;  do  gach 
aon  fa  leth  a  rèir  a  chomais  ; 
agus  airball  ghabh  e  a  thurus. 

16  Agus  dh'imich  esan 
a  fhuair  na  cùig  tàlanna, 
agus  rinn  e  ceannachd  leo, 
agus  bhuannaich  e  cùig  tàl- 
anna  eile. 

17  Agus  mar  an  ceudna 
esan  afhuair  a  dhà,  bhuann- 
aich  e  dithis  eile. 

18  Ach  an  ti  a  f  huair  a  h- 
aon,  dh'imich  e  agus  chladh- 
aich  e  san   talamh,  agus 
dh'fholaich     e    airgiod    a  j 
mhaighstir. 

19  An  dèigh  aimsir  f  hada 
thàinigTighearnanan  seirbh- 
iseach  sin,  agus  rinn  e  cunnt-  1 
as  riu. 

20  Agus  thàinig  esan  a  !  5 
f  huair  na  cùig  tàlanna,  agus  i  1( 
thug  e  leis  cùig  tàlanna  eile,  1 
ag  ràdh,  A  Thighearna,  thug 
thu  dhomhsa  cùig  tàlanna :  i1 
feuch,  bhuannaich  mi  cùig  f 
tàlanna  eile  thuilleadh  orra.    I  , 

21  AgusthubhairtaThigh-  511 
earna  ris,  Is  maith,  a  dheadh 
sheirbhisich  fhìrinnich;  bha  ^ 
thusa    nrinneach    ann    am    j  . 
beagan,cuiridhmiseos  ceann  !  ej 


3  is  cosmhuil  rìoghaclid  nèimh. 


MATA 

mhòran  tliu  :  imich  a  steach 
do  aoibhneas  do  Thighearn. 

22  Agus  thàinig  esan  a 
fhuair  an  dà  thàlann,  agus 
thubhairt  e,  A  Thighearna, 
thug  thu  dhomh-sa  dà  thàl- 
ann  :  feuch,  bhuannaich  mi 
dà  thàlann  eile  thuilleadh 
orra. 

23  Thubhairt  a  Thighearna 
ris,  Is  maith,  a  dheadh 
sheirbhisich  f  hìrinnich ;  bha 
thusafìrinneach  ann  am  beag- 
an  do  nithibh,  cuiridh  mise  os 
ceann  mòran  do  nithibh  thu  : 
imich  a  steach  do  aoibhneas 

!  do  Thighearn. 

24  Ach  an  uair  a  thàinig 
esan  a  f  huair  an  t-aon  tàlann, 

i  thubhairt  e,  A  Thighearna, 
j  bha  fhios  agam  gur  duine 
cruaidh  thu,  a  bhuaineas  san 
àite  nach  do  chuir  thu,  agus  a 
thionaileas  san  ionad  anns 
nach  do  sgaoil  thu  ; 

25  Agus  air  dhomh  bhi  fo 
eagal,  chaidh  mi  agus  dh'- 
fholaich  mi  do  thàlann  san 
talamh :  feuch,  sin  agad  do 

!  chuid  fèin. 
a  i     26  Fhreagair  a  Thighearn 

I  agus  thubhairt  e  ris,  A 
1  sheirbhisich  uilc  agus  leisg, 
J  bha  f  hios  agad  gu  buaininn- 
l'  sa  san  àit  anns  nach  do  chuir 
mi,  agus  gu  tionalainn  as  an 
1  ionad  anns  nach  do  sgaoil 
iS    mi ; 

^  27  Bu  chòir  dhuit,  uime 
aS  sin,  m'airgiod  a  thabhairt 
}}  do'n  luchd-malairt,  agus  air 
1!5  dhomh  teachd,  gheibhinn  mo 
j  chuid  fèin  maille  r'a  riadh. 
ij'  28  Buinibh  uaith,  uime  sin, 
■j  an  tàlann,  agus  thugaibh 
Aa  dhàsan  e,  aig  am  bheil  na 
^  deich  tàlanna. 
m     29  (Oir  do  gach  neach  aig 


XXV. 

am  bheil,  bheirear,  agusbith- 
idh  aige  gu  pailt :  ach  uaith- 
san  aig  nach  'eil,  bheirear 
eadhon  an  ni  sin  a  ta  aige.) 

30  Agus  tilgibh  an  seirbh- 
iseach  mi-tharbhach  so  do 
dhorchadas  iomallach  :  an 
sin  bithidh  gul  agus  gìosgan 
fhiacal. 

31  An  uair  a  thig  Mac  an 
duine  'na  ghlòir,  agus  na  h- 
aingil  naomha  uile  maille  ris, 
an  sin  suidhidh  e  air  caithir 
rìoghail  a  ghlòire : 

32  Agus  cruinnichear  'na 
làthair  na  h  -  uile  chinnich  ; 
agus  sgaraidh  e  iad  o  chèile, 
amhuil  a  sgaras1  buachaill 
na  caoraich  o  na  gabhraibh  : 

33  Agus  cuiridh  e  na  caor- 
aich  air  a  làimh  dheis,  ach  na 
gabhair  air  a  làimh  chlì. 

34  An  sin  their  an  Righ 
riusan  air  a  dheis,  Thigibh,  a 
dhaoine  beannaichte  m'  Ath- 
ar-sa,  sealbhaichibh  mar 
oighreachd  an  rioghachd  a 
ta  air  a  deasachadh  dhuibh  o 
leagadh  bunaite  an  domhain  : 

35  Oir  bha  mi  ocrach,  agus 
thug  sibh  dhomh  biadh :  bha 
mi  tartmhor2,  agus  thug  sibh 
dhomh  deoch  :  bha  mi  a'  m' 
choigreach,  agus  thug  sibh 
aoidheachd  dhomh  : 

36  Lomnochd,  agus  dh'- 
eudaich  sibh  mi :  bha  mi 
euslan,  agus  thàinig  sibh 
g'am  amharc  :  bha  mi  am 
priosan,  agus  thàinig  sibh  a 
m'  ionnsuidh. 

37  An  sin  freagraidh  na 
fìreana  e,  ag  ràdh,  A  Thigh- 
earna,  c'uin  a  chunnaic  sinn 
ocrach  thu,  agus  a  bheath- 
aich  sinn  thu  1  no  tartmhor, 
agus  a  thug  sinn  deoch  dhuit  'ì 

38  No  c'uin  a  chunnaic 


*  thearbaidheas. 

53 


2  ìotmhor,  pàiteach. 


MATA 


XXVI. 


sinn  a'd'  choigreach  thu,  agus 
athug  sinn  aoidheachd  dhuit? 
no  loninochd,  agus  a  dh'eud- 
aich  sinn  thu  ? 

39  No  c'uin  a  chunnaic 
sinn  euslan  thu,  no  am  prìos- 
an,  agus  a  thàinig  sinn  a 
d'ionnsuidh  1 

40  Agus  freagraidh  an 
Righ,  agus  their  e  riu,  Gu 
deimhin  a  ta  mi  ag  ràdh  ribh, 
a  mheud  's  gu'n  do  rinn  sibh 
e  do  aon  do  na  bràithribh  a's 
lugha  agam-sa,  rinn  sibh 
dhomh-sa  e. 

41  An  sin  their  e  mar  an 
ceùdna  riusan  air  an  làimh 
chlì,Imichibh  uam,  a  shluagh 
malluichte,  dh'ionnsuidh  an 
teine  shiorruidh,  adh'ulluich- 
eadh  do'n  diabhul  agus  d'a 
ainglibh  : 

42  Oir  bha  mi  ocrach,  agus 
cha  d'thug  sibh  dhomh  biadh  ; 
bha  mi  tartmhor,  agus  cha 
d'thug  sibh  dhomh  deoch  : 

43  Bhami  a'm'  choigreach, 
agus  cha  d'  thug  sibh  aoidh- 
eachd  dhomh :  lomnochd, 
agus  cha  d'eudaich  sibh  mi : 
euslan,  agus  am  prìosan,  agus 
cha  d'thàinig  sibh  g'am  amh- 
arc. 

44  An  sin  freagraidh  iadsan 
mar  an  ceudna  e,  ag  ràdh, 
AThighearna,  c'uina  chunn- 
aic  sinne  thu  ocrach,  no  tart- 
mhor,  no  d'  choigreach,  no 
lomnochd,  no  euslan,  no  am 
prìosan,  agus  nach  do  f hrith- 
eil  sinn  dhuit  ì 

45  An  sin  freagraidh  esan 
iad,  ag  ràdh,  Gu  deimhin  a 
ta  mi  ag  ràdh  ribh,  a  mheud 
as  nach  d'rinn  sibh  e  do'n 
neach  a's  lugha  dhiubh  so, 
cha  d'rinn  sibh  dhomh-sa  e. 

46  Agus  imichidh  iadsan 


chum  peanais  shiorruidh ; 
ach  na  fìreana  chum  na 
beatha  maireannaich. 

CAIB.  XXVI. 

1  Ghahh  ìia  h-uachdaram  comhai^le 
clium  Iosa  a  ghlacadh,  agus  a  chur 
gu-bàs.  6  DÌCung  òean  àraidh 
a  clieann  le  oladh  luachrnhoir. 
14  lieic  ludas  e  ris  na  h-àrd- 
shagairt.  17  DìCith  Criosd  a1 
chàisg  maille  fa  dheisciobluibh. 

AGUS  tharladh,  'nuair  a 
^*-  chriochnaich  Iosa  na 
briathra  so  uile,  gu'n  dubh- 
airt  e  r'a  dheisciobluibh, 

2  A  ta  fhios  agaibh  gu 
bheil  a'  chàisg  an  dèigh  dà 
là,  agus  a  ta  Mac  an  duine 
air  a  bhrath  chum  a  cheus- 
adh  K 

3  An  sin  chruinnichuachd- 
arain  nan  sagart,  agus  na 
sgrìobhaichean,  agus  sean- 
airean  a'  phobuill,  gu  talla 
an  àrd-shagairt,  d'an  goirear 
Caiaphas, 

4  Agus  ghabh  iad  comh- 
airle  le  chèile  chum  Iosa  a 
ghlacadh  le  feall,  agus  a  chur 
bàs. 

5  Ach  thubhairt  iad,  Na 
deanamaid  e  san  fhèill,  air 
eagal  gu'm  bi  buaireas  am 
measg  a'  phobuill. 

6  Agus  air  do  Iosa  a  bhi 
ann  am  Betani,  ann  an  tigh 
Shimoin  an  lobhair, 

7  Thàinig  bean  d'a  ionn- 
suidh  aig  an  robh  bocsa 
alabastair  làn  do  oladh  ro 
luachmhoir,  agus  dhòirt  i  air 
a  cheann  e,  agus  e  'na  shuidhe 
aig  biadh. 

8  Ach  an  uair  a  chunnaio 
a  dheisciobuil  sin,  bha  fearg 
orra,  ag  ràdh,  Ciod  is  ciall 
do'n  ana-caitheadh  so  1 

9  Oir  dh'f  heudadh  an  oladh 
so  bhi  air  a  reiceadh  air 


l  hheirear  thairis  Mac  an 

54 


duine  gu  bhì  air  a  cheusad/i. 


MATA 

mhòran,  agus  a  bhi  air  a  toirt 
do  na  bochdaibh. 

10  Ach  air  aithneachadh 
so  do  Iosa,  thubhairt  e  riu, 
C'ar  son  a  ta  sibh  a'  cur 
dragha  air  a'  mhnaoi  1  oir 
rinn  i  deadh  obair  dhomhsa. 

11  Oir  a  ta  na  bochdan 
agaibh  a  ghnàth  maille  ribh, 
ach  cha'n  'eil  mise  agaibh  a 
ghnàth. 

12  Oir  air  dòrtadh  na  h- 
oladh  so  dhi  air  mo  chorp-sa, 
is  ann  fa  chomhair  m'adhlaic 
a  rinn  i  e. 

13  Gu  deimhin  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh ,  Ge  b'e  àit  am  bi 
an  soisgeul  so  air  a  shearmon- 
achadh  air  feadh  an  t-saogh- 
ail  gu  h-iomlan,  aithrisear  an 
ni  a  rinn  a'  bhean  so,  mar 
chuimhne  oirre. 

14  An  sin  dh'imich  aon 
do'n  dà  fhear  dheug,  d'am 
b'ainm  ludas  Iscariot,  chum 
nan  àrd-shagart. 

15  Agus  thubhairt  e,  Ciod 
a  bheir  sibh  dhomh-sa,  agus 
brathaidh  mi  dhuibh  e  1  Agus 
chòird  iad  ris  air  dheich  buinn 
f  hichead  airgid. 

16  Agus  o'n  àm  sin  a  mach 
dh'iarr  e  fàth  1  air  esan  a 
bhrath. 

17  Agus  air  a'  cheud  là  do 
fhèilL  an  arain  neo-ghoirt- 
ichte,  thàinig  na  deisciobuil 
chum  Iosa,  ag  ràdh  ris,  C'àit 
an  àill  leat  sinne  a  dh'ulluch- 
adh  dhuit,  chum  gu'n  ith  thu 
a'  chàisg. 

18  Agus  thubhairt  esan, 
Kachaibh  do'n  bhaile  gu 
leithid  so  do  dhuine,  agus 
abraibh  ris,  Tha  am  maigh- 
stir  ag  ràdh,  A  ta  m'àm  am 
fagus,  cumaidh  mi  a'  chàisg 


XXVI. 

aig  do  thigh-sa  maille  ri  m' 
dheisciobluibh. 

19  Agus  rinn  na  deisciobuil 
mar  a  dh'orduich  Iosa  dhoibh, 
agus  dheasaich  iad  a'  chàisg. 

20  Agus  an  uair  a  thàinig 
am  feasgar,  shuidh  e  maille 
ris  an  dà  f  hear  dheug. 

21  Agus  ag  itheadhdhoibh, 
thubhairt  e,  Gu  deimhin  a  ta 
mi  ag  ràdh  ribh,  gu'm  brath 
fear  dhibh  mise. 

22  Agus  bha  iad  ro  bhròn- 
ach,  agus  thòisich  gach  aon 
aca  fa  leth  air  a  ràdh  ris,  Am 
mise  e,  a  Thighearn  1 

23  Agus  fhreagair  esan 
agus  thubhairt  e,  An  ti  a 
thumas  a  làmh  sa'  mhèis 
maille  rium-sa,  brathaidh 
esan  mi. 

24  Gu  deimhin  a  ta  Mac 
an  duine  ag  imeachd,  a  rèir 
mar  a  ta  e  sgrìobhta  m'a 
thimchioll :  ach  is  an-aoibhin 
do'n  duine  sin  le'm  brathar 
Mac  an  duine  :  bu  mhaith 
do'n  duine  sin  mur  beirte 
riamh  e. 

25  An  sin  f  hreagair  ludas 
a  bhrath  e,  agus  thubhairt  e, 
A  mhaighstir,  am  mise  e  ? 
Thubhairt  esan  ris,  Thubhairt 
thu. 

26  Agus  ag  ìtheadh  dhoibh, 
ghlac  losa  aran,  agus  air  tabh- 
airt  buidheachais,  bhris  se  e2, 
agus  thug  e  do  na  deisciob- 
luibh  e,  agus  thubhairt  e, 
Gabhaibh,  ithibh  ;  is  e  so  mo 
chorp-sa. 

27  Agus  air  glacadh  a' 
chupain,  agus  air  tabhairt 
buidheachais,  thug  e  dhoibh 
e,  ag  ràdh,  Olaibh  uile  dheth  : 

28  Oir  is  i  so  m'fhuil-sa 
an    tiomnaidh 3    nuaidh,  a 


1  cothrom.  2  agus  bheannatch^ 
agus  bhris  se  e. 

55 


3  «'  choimkcheanyail. 


MATA 

dhòirtear  air  son  mhòran 
chum  maitheanais  pheac- 
anna. 

29  Ach  tha  mi  ag  ràdh 
ribh,  Nach  òl  mi  à  so  suas 
do  thoradh  so  na  fionain1,  gus 
an  là  sin  an  òl  mi  e  nuadh 
maille  ribh  ann  an  rìoghachd 
m'Athar. 

30  Agus  air  dhoibh  laoidh 
a  sheinn,  chaidh  iad  a  mach 
gu  sliabh  nan  crann-oladh. 

31  An  sin  thubhairt  Iosa 
riu,  Gheibh  sibh  uile  oil- 
bheum  annam-sa  an  nochd ; 
oir  a  ta  e  sgrìobhta,  Buailidh 
mi  am  buachaill,  agus  sgapar 
caoraich  an  treuda. 

32  Ach  an  dèigh  dhomhsa 
èirigh  a  rìs,  thèid  mi  roimhibh 
do  Ghalile. 

33  Agus  f  hreagair  Peadar 
agus  thubhairt  e  ris,  Ged 
gheibh  gach  uile  dhaoine  oil- 
bheum  annad,  cha'n  fhaigh 
mise  oilbheum  gu  bràth. 

34  Thubhairt  Iosa  ris,  Gu 
deimhin  a  ta  mi  ag  ràdh  riut, 
air  an  oidhche  so  fèin  mu'n 
goir  an  coileach,  gu'n  àich- 
eadh  thu  mi  tri  uairean. 

35  Thubhairt  Peadar  ris, 
Ged  a  b'èigin  dhomh  bàsach- 
adh  maille  riut,  cha'n  àich- 
eadh  mi  thu.  Agus  thubh- 
airt  na  deisciobuil  uile  mar 
an  ceudna. 

36  An  sin  thàinig  Iosa 
maille  riu  gu  ionad  d'an  goir- 
ear  Getsemane,  agus  thubh- 
airt  e  ris  na  deisciobluibh, 
Suidhibh-sa  an  so,  gus  an 
tèid  mise  a  dheanamh  ur- 
nuigh  an  sud. 

37  Agus  thug  e  Peadar  leis, 
agus  dithis  mhac  Shebede, 
agus  thòisich  e  air  a  bhi  bròn- 
ach,  agus  ro  dhoilgheasach. 


1  fiueamhain.  ìlir. 

56 


XXVI. 

38  An  sin  thubhairt  e  riu, 
A  ta  m'anam  ro  bhrònach, 
eadhon  gu  bàs :  fanaibh-sa 
an  so,  agus  deanaibh  faire 
maille  riumsa, 

39  Agus  dh'imich  e  beagan 
air  adhart2,  agus  thuit  e  air 
aghaidh,  a'  deanamh  urnuigh, 
agus  ag  ràdh,  O  m'  Athair, 
ma  dh'f  heudas  e  bhi,  rachadh 
an  cupan  so  seachad  orm  ; 
gidheadh,  na  biodh  e  mar  is 
àill  leamsa,  ach  mar  is  toil 
leatsa. 

40  Agus  thàinig  e  chum 
nan  deisciobul,  agus  f  huair  e 
'nan  codal  iad,  agus  thubh- 
airt  e  ri  Peadar,  An  ann  mar 
sin,  nach  b'  urrainn  sibh  faire 
a  dheanamh  aon  uair  a  mhàin 
maille  riumsa? 

41  Deanaibh  faire  agus 
urnuigh,  chum  nach  tuit  sibh 
am  buaireadh :  a  ta  gun  amh- 
arus  an  spiorad  togarach ; 
ach  a  ta  'n  f  heoil  anmhunn3. 

42  A  rìs  an  dara  uair,  dh'- 
imich  e  agus  rinn  e  urnuigh, 
ag  ràdh,  O  m'  Athair,  mur 
feudar  gu'n  tèid  an  cupan  so 
seachad  orm,  gun  mi  'ga  òl, 
do  thoil-sa  gu  robh  deanta. 

43  Agus  thàinig  e  agus 
f  huair  e  iad  a  rìs  'nan  codal : 
oir  bha  an  sùilean  trom. 

44  Agus  dh'fhàg  e  iad, 
agus  dh'imich  e  a  rìs,  agus 
rinn  e  urnuigh  an  treas  uair, 
ag  ràdh  nam  briathra  ceudna. 

45  An  sin  thàinig  e  chum 
a  dheisciobul,  agus  thubhairt 
e  riu,  Coidlibh  roimhibh  a  nis, 
agus  gabhaibh  fois  ;  feuch,  a 
ta  an  uair  air  druideadh,  agus 
a  ta  Mac  an  duine  air  a 
bhrath  thairis  do  làmhaibh 
pheacach. 

46  Eiribh,  imicheamaid  : 


2  ttir  aghaidh.  3  iaffc 


MATA 

feuch,  a  ta  an  ti  a  bhrathas 
mise  am  fagus. 

47  Agus  air  dha  bhi  fathast 
a'  labhairt,  feuch,  thàinig 
Iudas,  aon  do'n  dà  fhear 
dheug,  agus  maille  ris  cuid- 
eachd  mhòr  le  claidhibh  agus 
bataibh  o  na  h-àrd-shagart- 
aibh  agus  o  sheanairibh  a' 
phobuill. 

48  A  nis  bha  an  ti  a  bhrath 
esan  air  tabhairt  comhara 
dhoibh,  ag  ràdh,  Ge  b'e  neach 
a  phògas  mise,  is  e  sin  e ; 
deanaibh  greim  air. 

49  Agus  air  ball  thàinig  e 
chum  Iosa,  agus  thubhairt  e, 
Fàilte  dhuit,  a  mhaighstir; 
agus  phòg  se  e. 

50  Ach  thubhairt  Iosa  ris, 
A  charaid,  c'ar  son  a  thàinig 
thu  1  An  sin  thàinig  iad,  agus 
chuir  iad  làmh  ann  an  Iosa, 
agus  ghlac  iad  e. 

51  Agus,  feuch,  shìn  a  h- 
aon  diubhsan  a  bha  maille  ri 
Iosa  a  làmh,  agus  tharruing 
e  a  chlaidheamh,  agus  air  dha 
seirbhiseach  an  àrd-shagairt 
a  bhualadh,  ghearr  e  a  chluas 
dheth. 

52  An  sin  thubhairt  Iosa 
ris,  Cuir  a  rìs  do  chlaidheamh 
air  ais  'na  ionad  fèin :  oir 
iadsan  uile  a  ghlacas  an 
claidheamh,  tuitidh  iad  leis 
a'  chlaidheamh. 

53  An  saoil  thusa  nach 
feud  mise  a  nis  m'  Athair  a 
ghuidhe,  agus  bheir  e  dhomh 
tuilleadh  na1  dà  legion  deug 
do  ainglibh  ì 

54  Ach  cionnus  an  sin 
bhiodh  na  sgriobtuirean  air 
an  coimhlionadh,  a  tha.  'g 
ràdh  gur  ann  mar  so  is  èigin 
tachairt  ì 

55  Anns  an  uair  sin  fèin 


XXVI. 

thubhairt  Iosa  ris  an  t-sluagh, 
An  d'thàinig  sibh  a  mach 
mar  gu  b'ann  an  aghaidh 
gaduiche,  le  claidhibh  agus 
bataibh  chum  mise  a  ghlac- 
adh?  Bha  mi  gach  là  a'm' 
shuidhe  maille  ribh  san 
teampull  a'  teagasg,  agus  cha 
do  chuir  sibh  làmh  annam. 

56  Ach  thachair  so  uile, 
chum  gu'm  biodh  sgriobtuire 
nam  fàidhean  air  an  coimh- 
lionadh.  An  sin  thrèig  na 
deisciobuil  uile  e,  agus  theicn 
iad. 

57  Agus  air  dhoibh-san 
Iosa  a  ghlacadh,  thug  iad  leo 
e  gu  Caiaphas  an  t-àrd-shag- 
art,  far  an  robh  na  sgrìobh- 
aichean  agus  na  seanairean 
air  cruinneachadh. 

58  Ach  lean  Peadar  e  fad 
uatha,  eadhon  gu  talla  an  àrd- 
shagairt,  agus  chaidh  e  steach, 
agus  shuidh  e  maille  ris  na 
seirbhisich,  a  dh'f  haicinn  na 
crìche. 

59  Agus  dh'iarr  na  h-àrd- 
shagairt  agus  na  seanairean, 
agus  a'  chomhairle  uile,  fian- 
uis  bhrèige  an  aghaidh  Iosa, 
chum  a  chur  gu  bàs. 

60  Ach  cha  d'f  huair  ìad : 
seadh,  ged  thàinig  mòran 
do  fhianuisibh  brèige,  cha 
d'fhuair  iad.  Fa  dheòidh 
thàinig  dà  f  hianuis  bhrèige, 

61  Agus  thubhairt  iad, 
Thubhairt  am  fear  so,  Is  urr- 
ainn  mise  teampull  Dè  a 
leagadh,  agus  a  thogail  a  rìs 
an  tri  làithibh. 

62  Agus  air  do'n  àrd-shag- 
art  èìrigh,  thubhairt  e  ris, 
Nach  freagair  thu  bheag  ì 
Ciod  e  a  ta  iad  sìn  a'  toirt 
fianuis 2  a'd'  aghaidh  1 

63  Ach  dh'fhan  Iosa  'na 


2  a'  fianuiseudh. 


MATA  XXVII. 


tbosd.  Agus  fhreagair  an  t- 
ard-shagart  agus  thubhairt  e 
ris,  A  ta  mi  ga  d'  mhionn- 
achadh  air  an  Dia  bheò,  gu'n 
innseadh  tu  dhuinn,  an  tu 
Criosd  Mac  Dhè. 

64  Thubhairt  losa  ris, 
Thubhairt  thu  :  gidheadh  tha 
mi  ag  ràdh  ribh,  'Na  dhèigh 
so  chi  sibh  Mac  an  duine  'na 
shuidhe  air  deas  làimh  cumh- 
achd  Dhè,  agus  a'  teachd  air 
neulaibh  nèimh. 

65  An  sin  reub  an  t-àrd- 
shagart  'eudach,  ag  ràdh, 
Gu'n  do  labhair  e  toibheum  ; 
ciod  a.m  feum  tuilleadh  a  ta 
againn  air  fianuisibh  ]  feuch, 
a  nis  chuala  sibh  a  thoibheum. 

66  Ciod  i  bhur  barail-sa  1 
Fhreagair  iadsan  agus  thubh- 
airt  iad,  A  ta  e  toillteanach 
air  a'  bhàs. 

67  An  sin  thilg  iad  smugaid 
'na  eudan,  agus  bhuail  iad  le 
am  basaibh  e  ;  agus  ghabh 
cuid  eile  air  le  slataibh, 

68  Ag  ràdh,  Dean  fàidhead- 
aireachd1  dhuinn,  a  Chriosd, 
Cò  e  a  bhuail  thu  1 

69  Agus  shuidh  Peadar  a 
mach  anns  an  talla :  agus 
thàinig  cailin  àraidh  d'a  ionn- 
suidh,  ag  ràdh,  Bha  thusa 
mar  an  ceudna  maille  ri  losa 
o  Ghalile. 

70  Ach  dh'àicheadh  esan 
'nan  làthair  uile,  ag  ràdh, 
Cha'n  'eil  f  hios  agam  ciod  a 
ta  thu  ag  ràdh. 

71  Agus  air  dol  a  mach  dha 
do'n  fhor-dhorus,  chunnaic 
cailin  eile  e,  agus  thubhairt  i 
riu-san  a  bha  'n  sin,  Bha  'm 
fear  so  mar  an  ceudna  maille 
ri  losa  o  Nasaret. 

72  Agus  dh'àicheadh  e  a 
rìs  le  mionnaibh,  ag  ràdh, 


Cha'n  aithne  dhomh  an  duine. 

73  Agus,  tamull  beag  'na 
dhèigh  sin,  thàinig  an  dream 
a  bha  'nan  seasamh  a  làthair, 
agus  thubhairt  iad  ri  Peadar, 
Gu  firinneach  is  ann  diubh 
sud  fèin  tha  thusa ;  oir  a  ta 
do  chainnt  ga  d'  bhrath. 

74  An  sin  thòisich  e  ri 
mallachadh  agus  mionnach- 
adh,  ag  ràdh,  Cha'n  aithne 
dhomh  an  duine.  Agus  air 
ball  ghoir  an  coileach. 

75  Agus  chuimhnich  Peadar 
briathran  Iosa,  a  thubhairt 
ris,  Mu'n  goir  an  coiieach, 
àicheadhaidh  tu  mi  tri  uair- 
ean.  Agus,  air  dol  a  macr- 
dha,  ghuil  e  gu  geur2. 

CAIB.  XXVII. 

1  Cheangail  na  h-uachdarain  agus 
na  seanairean  Criosd,  agus  thug 
iad  thairis  e  do  Philat.  3  Chroch  j 
Iudas  e  fèin.  19  Phuair  Pilat  j 
rabhadh  o  ^mhnaoi  mu  thimchioll  : 
Chriosd,  20  diì'ionnlaid  e  a  làmh-  j 
an;  26  agus  leig  e  Barabas  fa  \ 
sgaoil. 

A  IR  teachd  do'n  mhaduinn,  j 

ghabh  uachdarain  nan 
sagart  uile,  agus  seanairean  i 
a'    phobuill,    comhairle  le 
chèile  an  aghaidh  losa,  chum 
a  chur  gu  bàs. 

2  Agus  air  dhoibh  esan  a 
cheangal,  thug    iad  leo  e,  , 
agus  thug  iad  thairis  e  do  , 
Phontius  Pilat  an  t-uachd-  j  , 
aran.  !  2 

3  An  sin,  an  uair  a  chunn- 
aic  Iudas  a  bhrath  e,  gu'n  t 
do  dhìteadh  e,  ghabh  e  aith-  s 
reachas,  agus  thug  e  air  an  c 
ais  na  deich  buinn  fhichead  i;  \ 
airgid  do  na  h-àrd-shagart- 
aibh,  agus  do  na  seanairibh,  r 

4  Ag  ràdh,  Pheacaich  mi,  t 
ann  am  brath  na  fola  neòch-  ( 
iontaich.  Ach  thubhairt  iad-  ; 


1  fàistneachd. 

58 


MATA 

san,  Ciodesm  duinne  ;  amh- 
airc  thusa  air  sin. 

5  Agus  air  tilgeadh  uaith 
nam  bonn  airgid  anns  an 
teampull,  dh'imich  e  roimhe, 
agus  chaidh  e  agus  chroch1 
se  e  fèin. 

6  Agus  ghlac  na  h-àrd- 
shagairt  na  buinn  airgid,  agus 
thubhairt  iad,  Cha  chòir  an 
cur  san  ionmhas,  oir  is  luach 
fola  iad. 

7  Agus  air  gabhail  comh- 
airle  dhoibh,  cheannaich  iad 
leo  fearann  a'  chriadhadair  2, 
chum  a  bhi  'na  àit-adhlaic 
do  choigrich3. 

8  Air  an  aobhar  sin  goirear 
do'n  fhearann  sin,  Fearann 
na  fola,  gus  an  là'n  diugh. 

9  (An  sin  choimhlionadh 
an  ni  a  labhradh  le  Ieremias 
am  fàidh,  ag  ràdh,  Agus 
ghabh  iad  na  deich  buinn 
fhichead  airgid,  luach  an  ti 
a  mheasadh,  neach  a  mheas 
iadsan  a  bha  do  chloinn  Is- 
raeil, 

10  Agus  thug  siad  iad  air 
son  fearainn  a'  chriadhadair, 
mar  a  dh'orduich  an  Tigh- 
earna  dhomh-sa.) 

11  Agus  sheas  Iosa  an 
làthair  an  uachdarain  :  agus 
dh'f  hiosraich  an  t-uachdaran 
dheth,  ag  ràdh,  An  tusa  Kigh 
nan  Iudhach  ì  Agus  thubh- 
airt  Iosaris,  Thubhairt  thu. 

12  Agus  an  uair  a  chuir 
na  h-àrd-shagairt  agus  na 
seanairean  cionta  as  a  leth, 
cha  do  fhreagair  e  ni  sam 
bith. 

„  13  An  sin  thubhairt  Pilat 
ris,  Nach  cluinn  thu  cia  lìon 
nithe  air  am  bheil  iad  a' 
toirt  fianuis  a'd'  aghaidh  ? 


XXVII. 

14  Agus  cha  d'thug  e 
freagradh  dha  air  aon  f  hocal , 
ionnus  gu'n  do  ghabh  an 
t-uachdaran  iongantas  ro 
mhòr. 

15  A  nis  ri  àm  na  fèille, 
chleachd  an  t-uachdaran  aon 
phrìosanach  a  b'àill  leo  chur 
fa  sgaoil  do'n  phobull. 

16  Agus  bha  aca,  san  àm 
sin,  prìosanaeh  ro  chomhar- 
aichte,  d'am  b'ainm  Barabas. 

17  Air  an  aobhar  sin,  an 
uair  a  bha  iad  cruinn  an 
ceann  a  chèile,  thubhairt 
Pilat  riu,  Cò  is  àill  leibh  mise 
a  chur  fa  sgaoil  duibh  1  Bar- 
abas,  no  losa,  d'an  goirear 
Criosd  1 

18  Oir  bha  fhios  aìge  gu'm 
b'ann  o  f  harmad  a  thug  iad 
thairis  e. 

19  Agus  an  uair  a  bha  e 
'na  shuidhe  air  caithir  a' 
bhreitheanais,  chuir  a  bhean 
teachdaireachd  d'a  ionnsuidh, 
ag  ràdh,  Na  biodh  agad-sa 
gnothuch  sam  bith  ris  an 
fhìrean4  sin  :  oir  is  mòr  a 
dh'fhulaing  mise  an  diugh 
ann  am  bruadar,  air  a  shon- 
san. 

20  Ach  chuir  na  h-àrd- 
shagairt  agus  na  seanairean 
impidh  air  a'  phobull  gu'n 
iarradh  iad  Barabas,  agus  gu 
milleadh  iad  Iosa. 

21  Agus  fhreagair  an  t- 
uachdaran  agus  thubhairt  e 
riu,  Cò  do'n  dithis  is  àil] 
leibh  mise  a  chur  fa  sgaoil 
duibh  ì  Thubhairt  iadsan, 
Barabas. 

22  Thubhairt  Pilat  riu, 
Ciod  ma  seadh  a  nimi  ri  Iosa, 
d'an  goirear  Criosd  ?  Thubh- 
airt  iad  ris  uile,  Ceusar  e. 


1  thacM. 

.  *f/itr  deanamh  shoithiche  creadha 

59 


3  choigreachaibL 
4  ioniacan. 


MATA 

23  Agus  thubhairt  an  t- 
uachdaran,  C'ar  son  ì  ciod 
an  t-olc  a  rinn  e  1  ach  is  mò 
gu  mòr  a  ghlaodh  iadsan,  ag 
ràdh,  Ceusar  e. 

24  Agus  an  uair  a  chunnaic 
Pilat  nach  do  bhuadhaich  e 
bheag  sam  bith,  ach  gu'n 
d'èirich  an  tuilleadh  buaireis, 
ghabh  e  uisge,  agus  dh'ionn- 
laid  e  a  làmhan  am  fianuis  an 
t-sluaigh,  ag  ràdh,  A  ta  mise 
neò-chiontach  do  fhuil  an 
fhìrein  so  ;  faicibh-sa  sin. 

25  Agus  fhreagairam  pob- 
ull  uile,  agus;thubhairt  iad, 
Biodh  'fhuil  oirnne,  agus  air 
ar  cloinn. 

26  An  sin  leig  e  fa  sgaoil 
Barabas  dhoibh  :  ach  air  dha 
losa  a  sgiùrsadh,  thug  e 
thairis  e  chum  a  cheusadh. 

27  An  sin  thug  saighdearan 
an  uachdarain  leo  Iosa  do 
thalla  a'  bhreitheanais,  agus 
chruinnich  iad  a'  bhuidheann 
uile  m  a  thimchioll. 

28  Agus  air  dhoibh  a  rùsg- 
adh  *,  chuir  iad  uime  falluinn 
scarlaid. 

29  Agus  air  dhoibh  crùn 
droighinn  fhigheadh,  chuir 
iad  m'a  cheann  e,  agus  slat 
chuilce  'na  làimh  dheis  :  agus 
lùb  iad  an  glùn  'na  làthair, 
agus  rinn  iad  fanoid  air,  ag 
ràdh,Gu'm  beannaichearthu, 
a  Righ  nan  Iudhach. 

30  Agus  thilg  iad  smugaid 
air,  agus  ghlac  iad  an  t-slat 
chuilce,  agus  bhuail  iad  sa' 
cheann  e. 

31  Agus  an  dèigh  dhoibh 
fanoid  a  dheanamh  air,  thug 
ìad  an  f  halluinn  dheth,  agus 
chuir  iad  'eudach  fèin  uime, 
agus  thug  iad  leo  e  chum  a 
cheusadh. 


xx  vn. 

32  Agus  an  uair  a  chaidh 
iad  a  mach,  fhuair  ìad  duine 
o  Chirene,  d'am  b'ainm  Si- 
mon :  esan  dh'èignich  iad 
chum  a  chrann-ceusaidh-san 
a  ghiùlan. 

33  Agus  an  uair  a  thàimg 
iad  gu  ionad  d'an  ainm  Gol- 
gota,  sin  r'a  radh,  àite  cloig- 
inn. 

34  Thug  iad  dha  r'a  òl  fion 
geur,  measgta  le  domblas : 
agus  air  dha  a  bhlasadh, 
cha'n  òladh  se  e. 

35  Agus  an  uair  a  cheus 
iad  e,  roinn  iad  a  thrusgan 
eatorra,  a'  tilgeadh  crann- 
chuir :  chum  gu'n  coimh- 
liontadh  an  ni  a  labhradh  leis 
an  f  hàidh,  Roinn  iad  m'eud- 
ach  eatorra,  agus  chuir  iad 
crannchur  air  mo  bhrat. 

36  Agus  shuidh  iad,  agus 
rinn  iad  faire  air  an  sin  : 

37  Agus  chuir  iad  a  chùis- 
dhìtidh  sgrìobhta  os  a  cheann, 
IS  E  SO  IOSA  RIGH 
NAN  IUDHACH. 

38  An  sin  cheusadh  maille 
ris  dà  ghaduiche2;  fear  air 
a  làimh  dheis,  agus  fear  eile 
air  a  làimh  chlì. 

39  Agus  thug  iadsan  a  bha 
dol  seachad,  toibheum  dha, 
a'  crathadh  an  ceann, 

40  Agus  ag  ràdh,  Thusa  a 
leagas  an  teampull,  agus  a 
chuireas  suas  an  tri  làithibh 
e,  fòir  ort  fèin  :  ma's  tu  Mac 
Dhè,  thig  a  nuas  o'n  chrann- 
cheusaidh. 

41  Mar  an  ceudna,  thubh- 
airt  na  h-àrd-shagairt,  maille 
ris  nasgrìobhaichibh,  agusna 
seanairibh,  a'  fanoid  air, 

42  Shaor  e  daoine  eile,  e 
fèin  a  shaoradh  ni  'n  comas- 
ach  e  :  ma's  e  Righ  Israei!, 


1  'eudach  a  thoìrt  dheth. 

60 


?dà Jhear~reubainn,dà  chreachadair. 


MATA  XXVII. 


thigeadh  e  nis  a  nuas  o'n 
chrann-cheusaidh,agus  creid- 
idh  sinn  e. 

43  Chuir  e  a  dhòigh  an 
Dia ;  saoradh  e  a  nis  e,  ma 
tha  toil  aige  dha :  oir  thubh- 
airt  e,  Is  mise  Mac  Dhè. 

44  Agus  thug  na  gaduich- 
ean  a  cheusadh  maille  ris, 
am  beum  ceudna  dha. 

45  A  nis,  o'n  t-seathadh 
uair  bha  dorchadas  air  an  tìr 
uile,  gus  an  naothadh  uair. 

46  Agus  mu  thimchioll  na 
naothadh  uaire,  dh'èigh  Iosa 
le  guth  àrd,  ag  ràdh,  Eli,  eli, 
lama  sabachtani  1  is  e  sin  r'a 
ràdh,  Mo  Dhia,  mo  Dhia, 
c'ar  son  a  thrèig  thu  mi  ì 

47  Agus  air  cluinntinn  sin 
do  chuid  diubhsan  a  bha  'nan 
seasamh  an  sin,  thubhairt 
iad,  A  ta  am  fear  so  a'  glaodh- 
aich  air  Elias. 

48  Agus  air  ball  ruith  a 
h-aon  diubh,  agus  ghabh  e 
spong,  agus  lìon  e  do  f  hìon 
geur  i,  agus  air  dha  a  cur  air 
slait  chuilce,  thug  e  dha  r'a 
òl. 

49  Ach  thubhairt  càch, 
Leig  dha,  faiceamaid  an  tig 
Elias  g'a  thèarnadh. 

50  Agus  an  uair  a  dh'èigh 
Iosa  a  rìs  le  glaodh  mòr,  thug 
e  suas  a  spiòrad. 

51  Agus,  feuch,  reubadh 
brat-roinn  an  teampuill  'na 
dhà  chuid,  o  mhullach  gu 
ìochdar ;  agus  chrìothnuich 
an  talamh,  agus  sgoilteadh 
na  creagan : 

52  Agus  dh'fhosgladh  na 
h-uaighean,  agus  dh'èirich 
mòran  do  chorpaibh  nan 
naomh,  a  bha  'nan  codal, 

53  Agus  chaidh  iad  a  mach 
jas  na  h-uaighibh  an  dèigh 

'aiseirigh-san,  agus  chaidh  iad 
a  steach  do'n  bhaile  naomh, 
61 


agus  nochdadh  ìad  do  mhòr- 
an. 

54  A  nis,  an  uair  a  chunn- 
aic  an  ceannard-ceud,  agus 
iadsan  a  bha  maille  ris  a 
coimhead1  losa,  a'  chrith- 
thalmhainn,  agus  na  nithe 
eile  a  rinneadh,  ghabh  iad 
eagal  mòr,  ag  ràdh,  Gu  flrinn- 
each  b'e  so  Mac  Dhè. 

55  Agus  bha  an  sin  mòran 
bhan  (ag  amharc  am  fad)  a 
lean  Iosa  o  Ghalile,  a'  frith- 
ealadh  dha : 

56  Am  measg  an  robh 
Muire  Magdalen,  agus  Muire 
màthair  Sheumais  agus  Io- 
seis,  agus  màthair  cloinne 
Shebede. 

57  Agus  air  teachd  do'n 
f  heasgar,  thàinig  duine 
saoibhir  o  Arimatea,  d'am 
b'ainm  Ioseph,  a  bha  e  fèin 
'na  dheisciobul  aig  Iosa  mar 
an  ceudna. 

58  Chaidh  esan  gu  Pilat, 
agus  dh'iarr  e  corp  Iosa  :  an 
sin  dh'àithn  Pilat  an  corp  a 
thabhairt  da. 

59  Agus  ghlac  Ioseph  an 
corp,  agus  phaisg  e  ann  an 
lìon-eudach  fìor-ghlan  e, 

60  Agus  chuir  se  e  'na 
uaigh  nuaidh  fèin,  a  chladh- 
aich  e  ann  an  carraig  :  Agus 
charuich  e  clach  mhòr  gu 
dorus  na  h-uaighe,  agus  dh'- 
imich  e  roimhe. 

61  Agus  bha  Muire  Mag- 
dalen,  agus  a'  Mhuire  eile 
'nan  suidhe  fa  chomhair  na 
h-uaighe. 

62  A  nis  air  an  là  màireach, 
an  là'n  dèigh  an  ulluchaidh, 
chruinnicheadh  na  h-àrd- 
shagairt  agus  na  Phairisich 
gu  Pilat, 

63  Ag  ràdh,  A  Thighearn, 


1  gleidheadh. 


MATA  XXVIII. 


is  cuimhne  leinn  an  uair  a 
bha  am  mealltair  ud  fathast 
beò,  gu'n  dubhairt  e,  Eiridh 
mi  an  dèigh  thri  làithean. 

64  Orduich,  uime  sin,  an 
uaigh  a  bhi  air  a  coimhead 
gu  cinnteach,  gus  an  treas  là, 
air  eagal  gu'n  tig  a  dheisciob- 
uil  san  oidhche,  agus  gu'n 
goid  iad  leo  e,  agus  gu'n 
abair  iad  ris  an  t-sluagh, 
Dh'èirich  e  o  na  marbhaibh  • 
agus  mar  sin  bithidh  am  mear- 
achd  deireannach  ni's  miosa 
na'n  ceud  mhearachd, 

65  Thubhairt  Pilat  riu, 
Tha  faire  agaibh  ;  imichibh, 
deanaibh  an  uaigh  cho  tèar- 
uinte  's  is  aithne  dhuibh. 

66  Agus  dh'imich  iad,  a- 
gus  rinn  iad  an  uaigh  cinnt- 
each,  a'  cur  seula  air  a' 
ehloich,  maille  ri  faire. 

CAIB.  XXVIII. 

't  Tha  aiseirigh  Chriosd  air  «'  cur 
mi  cèìll  do  na  mnaìbh:  9  nochd 
C  iosd  e  fèin  doibh.  11  Thug  na 
h-àrd-shagairt  airgiod  do  na 
saighdearaibh  chum  giCn  abradh 
iad  gu,n  do  ghoideadh  as  'uaigh  e. 

A  N  dèigh  na  sàbaid,  aig 
briseadh  na  faire  air  a' 
cheud  là  do'n  t-seachduin, 
thàinigMuire  Magdalen,  agus 
a'  Mhuire  eile,  a  dh'f  haicinn 
na  h-uaighe. 

2  Agus,  feuch,  bha  crith- 
tfialmhainn  mhòr  ann ;  oir 
fiàinig  aingeal  an  Tighearna 
nuas  o  nèamh,  agus  air  teachd 
dha,  charuich  e  a'  chlach  o'n 
dorus,  agus  shuidh  e  oirre. 

3  Agus  bha  a  ghnùis  mar 
dhealanach,  agus  'eudach 
geal  mar  shneachdadh, 

4  Agus  air  eagal  roimhe 
chriothnuich  an  luchd-coimh- 
id l,  agus  chaidh  iad  an 
riochd  mairbh. 


5  Ach  f  hreagair  an  t-aing- 
eal  agus  thubhairt  e  ris  na 
mnaibh,  Na  biodh  eagal 
oirbhse  :  oir  a  ta  f  hios  agam 
gu  bheil  sibh  ag  iarraidh  Iosa, 
a  chaidh  cheusadh. 

6  Cha'n  'eil  e  'n  so;  oir 
dh'èirich  e,  mar  a  thubhairt 
e  :  thigibh,  faicibh  an  t-àit  an 
robh  an  Tighearn  'na  luidhe. 

7  Agus  imichibh  gu  luath, 
agus  innsibh  d'a  dheisciob- 
luibh  gu'n  d'èirich  e  o  na 
marbhaibh  :  agus,  feuch,  tha 
e  dol  roimhibh  do  Ghalile ; 
an  sin  chi  sibh  e ;  feuch, 
thubhairt  mise  ribh  e. 

8  Agus  dh'imich  iad  gu 
luath  o'n  uaigh,  le  h-eagal 
agus  mòr-ghairdeachas,  agus 
ruith  iad  a  dh'innseadh  d'a 
dheisciobluibh. 

9  Agus  agimeachd  dhoibh- 
san  a  dh'innseadh  d'a  dheis- 
ciobluibh,  feuch,  thachairlosa 
fèin  orra,  ag  ràdh,  Fàilte 
dhuibh.  Agus  thàinig  iad 
am  fagus  da,  agus  rug  iad  air 
a  chosaibh,  agus  rinn  iad 
aoradh  dha2.  j 

10  An  sin  thubhairt  Iosa  j 
riu,  Na  biodh  eagal  oirbh  : 
imichibh,  abraibh  ri  m' 
bhràithribh  iadsan  a  dhol  do 
Ghalile,  agus  an  sin  chi  iad 
mi. 

11  Agus  an  uair  a  bha  j 
iadsan  ag  imeachd,  feuch, 
thàinig  cuid  do'n  luchd-faire 
do'n  bhaile,  agus  nochd  iad 
do  nah-àrd-shagartaibh  gach  ai 
ni  a  thachair.  j  co 

12  Agus  air  cruinneachadh  k 
dhoibh-san  an  ceann  a  chèile  sii 
maille  ris  na  seanairibh,  agus 
air  gabhail  comhairle  dhoibh,  an. 
thug  iad  mòran  airgid  do  na  j  sli| 
saighdearaibh, 


1  luchd-faire. 

62 


*  thug  iaà  wram  dha. 


MARC  1. 


13  Ag  ràdh,  Abraibh-sa 
gu'n  d'thàinig  a  dheisciobuil 
anns  an  oidhche,  agus  gu'n 
do  ghoid  iad  e,  an  uair  a  bha 
sinne  'nar  codal. 

14  Agus  ma  chluinneas  an 
t-uachdaran  so,  cuiridh  sinne 
impidh  air,  agus  ni  sinn 
sibhse  tèaruinte. 

15  Agus  ghabh  iad  an  t- 
airgiod,  agus  rinn  iad  mar  a 
theagaisgeadh  dhoibh :  agus 
a  ta  a'  chainnt  so  air  a  h- 
aithris  am  measg  nan  Iudhach 
gus  an  là'n  diugh. 

16  An  sin  chaidh  an  t-aon 
deisciobul  deug  do  Ghalile, 
do'n  bheinn  far  an  d'orduich 
Iosa  dhoibh. 

17  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  iad  e,  rinn  iad  aoradh 


dha :  ach  bha  cmà  &ca  fo 
amhams. 

18  Agus  thàinig  losa,  agus 
labhair  e  riu ,  ag  ràdh,Thugadh 
dhomh-sa  gach  uile  chumh- 
achd  air  nèamh  agus  air  tal- 
amh. 

19  Uime  sin  imichibh-sa, 
agus  deanaibh  deisciobuil  do1 
gach  uile  chinneach,  'gam 
baisteadh  ann  an  ainm  an 
Athar,  agus  a'  Mhic,  agus  an 
Spioraid  naoimh ; 

20  A'  teagasg  dhoibh  gach 
uile  nithe  a  dh'àithn  mise 
dhuibh  a  choimhead  :  Agus, 
feuch,  a  ta  mise  maille  ribh 
a  ghnàth,  gu  deireadh  an  t- 
saoghail.  Amen. 


1  iompaicMbh,  teagaisgibh. 


An  SOISGEUL  a 


CAIB.  I. 

■  1  DreuchdEoin  Bhaiste.  9  Bhaist- 
1  eadh  losa.  14  Shearmonaich  e  sois- 
D  geul  rìoghachd  Dht.  16  Ghairm 
,  ;  e  Peadar,  Aindreas,  Seumas  agus 
u       Eoin.    23  Leighis  e  aon  anns  an 

robh  deamhan,  32  agus  mòran  do 

mhuinntir  a  bha  euslan. 

\    ^POISEACH  Soisgeil  Iosa 
J  i  J"  Criosd,  Mhic  Dhè  : 
jj      2  A  rèir  mar  a  ta  e  sgrìobhta 
I   anns  na    fàidhibh,  Feuch, 

cuiream  mo  theachdair  roimh 
I  do  ghnùis,  a  dh'ulluicheas  do 
I  shlighe  romhad 
^  3  Guth  an  ti  a  dh'èigheas 
|  anns  an  fhàsach,  Ulluichibh 
1  slighe  an  Tighearna,  dean- 

aibh  a  cheumanna  dìreach. 


reir  MHARCUIS. 

4  Bha  Eoin  a'  baisteadìi 
anns  an  fhàsach,  agus  a' 
searmonachadh  baistidh  an 
aithreachais  chum  maithean- 
ais  pheacanna. 

5  Agus  chaidlì  a  mach  d'a 
ionnsuidh  tìr  Iudea  uile,  agus 
luchd- àiteachaidh  1  lerusa- 
leim,'  agus  bhaisteadh  leis  iad 
uile  ann  an  amhainn  lordain, 
ag  aideachadh  am  peacanna. 

6  Agus  bha  Eoin  air  eud- 
achadh2  le  fìonna  chàmhal, 
agus  crios  leathair  m'a  leas- 
raidh  ;  agus  bu  bhiadh  dha 
locuist  agus  mil  f  hiadhaich. 

7  Agus  shearmonaich  e,  as 
radh,  A  ta  neach  a'  teachd 


1  luchd-aitìch. 
63 


2  a/';  chbtnhdach. 


MARC  I. 


a'm  dhèigh  a  s  eumhachd- 
aiche  na  mise,  neach  nach 
airidh  mise  air  cromadh  sìos 
agns  barr-iall  a  bhròg  f  huasg- 
ladh. 

8  Bhaist  mise  gu  dearbh 
sibh  le  h-uisge  :  ach  baistidh 
esan  sibh  leis  an  Spiorad 
Naomh. 

9  Agus  tharladh  anns  na 
làithibh  sin,  gu'n  d'thàinig 
losa  o  Nasaret  Ghalile,  agus 
bhaisteadh  e  le  h-Eoin  ann 
an  Iordan. 

10  Agus  air  ball,  an  uair  a 
chaidh  e  suas  as  an  uisge, 
chunnaic  e  na  nèamhan  air 
am  fosgladh,  agus  an  Spiorad 
mar  choluman  a'  teachd  a 
nuas  air. 

11  Agus  thàinig  guth  o 
nèamh,  ag  ràdh,  Is  tusa  mo 
Mhac  gràdhach,  anns  am 
bheil  mo  mhòr-thlachd. 

1*2  Agus  air  ball,  tharruing 
an  Spiorad  e  do'n  fhàsach. 

13  Agus  bha  e  'n  sin  san 
fhàsach  dà  fhichead  là  air  a 
bhuaireadh  le  Satan,  agus  bha 
e  maille  ris  na  fiadh-bheath- 
aichibh,  agus  f  hritheil  na  h- 
aingil  dha. 

14  Agus  an  dèigh  Eoin  a 
chur  am  prìosan,  thàinig  Iosa 
do  Ghalile,  a'  searmonachadh 
soisgeil  rìoghachd  Dhè, 

15  Agus  ag  ràdh,  Choimh- 
lionadh  an  aimsir,  agus  a  ta 
rìoghachd  Dhè  am  fagus  ; 
deanaibh-saaithreachas,  agus 
creidibh  an  soisgeul. 

16  Agus  aii  dha  bhi  'g  im- 
eachd  ri  taobh  fairge  Ghalile, 
chunnaic  e  Simon,  agus  Ain- 
dreas  a  bhràthair,  a'  tilgeadh 
lìnsanfhairge:  (oirb'iasgair- 
ean  iad.) 

17  A  gus  thubhairt  Iosa  riu, 


Thigibii  a'm  dh^igh-sa,  agu& 
ni  mi  'nui  iasgairibh  air 
daoinibh  sibh. 

18  Agus  air  ball  dh'fhàg 
ìad  an  lìonta,  agus  lean  ìad 
esan. 

19  Agus  an  uair  a  chaidh 
e  beagan  air  aghaidh  as  a  sin, 
chunnaic  e  Seumas  muc  She- 
bede,  agus  Eoin  a  bhràthair, 
agus  iad  san  luing  a'  càradh 
an  lìonta. 

20  Agus  air  baìl  ghairm  e 
iad ;  agus  dh'f  hàg  iad  Sebede 
an  athair  san  luing  maille  ris 
an  luchd-tuarasdail,  agus  lean 
iad  esan. 

21  Agus  chaidh  iad  a  steach 
do  Chapernaum ;  agus  air 
ball  air  dha  dol  a  stigh  do'n 
t-sionagog1  air  an  t-sàbaid, 
theagaisg  e. 

22  Agus  ghabh  ìad  ìon- 
gantas  r'a  theagasg  :  oir  bha 
e  'g  an  teagasg  mar  neach 
aig  an  robh  ùghdarras,  agus 
cha  b'ann  mar  na  sgrìobh- 
aichean. 

23  Agus  bha  'nan  sion- 
agog-san  neach  anns  an  robh 
spiorad  neòghlan,  agus 
ghlaodh  e, 

24  Ag  ràdh,  Leig  leinn ; 
ciod  ar  gnothuch-ne  riut, 
Iosa  o2  Nasaret  ?  an  d'thàinig 
thu  g'ar  sgrios-ne  ì  Is  aithne 
dhomh  cò  thu,  aon  naomh 
Dhè. 

25  Agus  chronuich  losa  e, 
ag  ràdh,  Bi  a'd'  thosd,  agus 
thig  a  mach  as. 

26  Agus  an  uair  a  reub  an 
spiorad  neòghlan  e,  agus  a 
ghlaodh  e  le  guth  àrd,  thàinig 
e  mach  as. 

27  Agus  ghabh  iad  mòr, 
iongantas  uile,  ionnus  gu'n 
robii  iad  a'  cur  na  ceisde  so 


1  tigh-aoraidh. 

64 


3  bho,  à. 


r'a1  chèile,  ag  ràdh,  Ciod  e 
so  ?  Ciod  e  an  teagasg  nuadh 
so  1  oir  le  h-ùghdarras  a  ta  e 
toirt  orduigh  eadhon  do  na 
spioradaibh  neòghlan,  agus 
tha  iad  ùmhal  dha. 

28  Agus  chaidh  a  chliu  air 
ball  a  mach  air  feadh  na  tìre 
uile  timchioll  Ghalile. 

29  Agus  gun  dàil,  air 
dhoibh  dol  a  mach  as  an  t- 
sionagog,  chaidh  iad  a  steach 
do  thigh  Shimoin  agus  Aind- 
reais,  maille  ri  Seumas  agus 
Eoin. 

30  Ach  bha  màthair-chèile 
Shimoin  'na  luidhe  ann  am 
fiabhrus  ;  agus  ghrad  labhair 
ìad  ris  uimpe. 

31  Agus  thàinig  esan  agus 
thog  e  i,  a'  breith  air  làimh 
oirre ;  agus  air  ball  dh'f  hàg 
am  fiabhras  i,  agus  fhritheil 
i  dhoibh. 

32  Agus  an  uair  a  bha  'm 
feasgar  ann,  air  do'n  ghrèin 
dol  fuidhe,  thug  iad  d'a  ionn- 
suidh  iadsanuile  abhaeuslan, 
agus  iadsan  anns  an  robh 
deamhain. 

33  Agus  bha  'm  baile  uile 
air  a  chruinneachadh  chum 
an  doruis. 

34  Agus  leighis  e  mòran 
air  an  robh  iomadh  gnè  euc- 
ail,  agus  thilg  e  mach  mòran 
dheamhan,  agus  cha  d'fhul- 
aing  e  do  na  deamhnaibh 
labhairt,  air  son  gu'm  b'aithne 
dhoibh  e. 

35  Agus  air  dha  èirigh  sa' 
mhaduinn,  fada  roimh  là, 
chaidh  e  mach,  agus  dh'imich 
e  gu  àite  fàsail2,  agus  rinn  e 
urnuigh  an  sin. 

36  Agus  lean  Simon,  agus 
an  dream  a  bha  maille  ris  e. 


1  air  a. 

2  dìomhair.  uaigneach.  t 

65 


C  f. 

37  Agus  air  'fhaotainn 
doibh  thubhairt  iad  ris,  A  ta 
gach  uile  neach  ga  d'iarraidh. 

38  Agus  thubhairt  esan  riu, 
Rachamaid3  a  dh'ionnsuidh 
nam  bailtean  eile  làimh  ruinn, 
chum  gu'n  searmonaich  mi 
an  sin  mar  an  ceudna  :  oir  is 
ann  a  chum  na  crìche  so 
thàinig  mise  mach. 

39  Agus  shearmonaich  e 
'nan  sionagogaibh  air  feadh 
Ghalile  uile,  agus  thilg  e 
mach  na  deamhain. 

40  Agus  thàinig  lobhar  d'a 
ionnsuidh,  a'  guidhe  air,  agus 
a'  lùbadh  a  ghlùin  da,  agus 
ag  ràdh  ris,  Ma's  àill  leat, 
tha  thu  comasach  air  mise  a 
dheanamh  glan. 

41  Agus  ghabh  Iosa  truas 
mòr  dheth  4,  agus  air  sìneadh 
a  mach  a  làimhe,  bhean  e  ris, 
agus  thubhairt  e  ris,  Is  àill 
leam ;  bi-sa  glan. 

42  Agus  co  luath  as  a  labh- 
air  e,  air  ball  dh'fhalbh  an 
luibhre5  uaith,  agus  rinneadh 
glan  e. 

43  Agus  thuge  geur-ordugh 
dha,  agus  air  ball  chuir  e  air 
falbh  e ; 

44  Agus  thubhairt  e  ris, 
Feuch  nach  innis  thu  bheag 
do  neach  air  bith :  ach  imich, 
nochd  thu  fèin  do'n  t-sagart, 
agus  tabhair  mar  ìobairt  air 
son  do  ghlanaidh  na  nithe  a 
dh'àithn  Maois,  mar  f  hianuis 
dhoibh. 

45  Agus  air  dhasan  dol  a 
mach,  thòisich  e  air  innseadl; 
gu  ro  fhollaiseach,  agus  air 
a'  chùis  a  sgaoileadh  mu'?i 
cuairt,  air  chor  as  nach  feud- 
adh  Iosa  dol  tuilleadh  gu 
follaiseach    a   steach  do'n 


3  itnicheamaid,  the.irigeamaid. 
*  ris.  5  milire. 


MARC  II. 


bhaile ;  acli  bha  e  mach  ann 
an  àitibh  uaigneach :  agus 
tHinig  iad  d'a  ionnsuidh  as 
gach  àird. 

CAIB.  II. 

1  Leighis  Criosd  neach  air  an  robh 
am  pairilis:  14  ghairm  e  Mata  o 
ùite  togail  na  cìse :  16  dKith  e 
maill*  ri  cis-mhaoir  agus  ri 
peacaich:  18  g.habh  e  leith-sgeul 
a  dheisciobul  air  son  nach  robh 
iad  a'  trasgadh. 

A  GUS  an  dèigh  làithean 
àraidh,  chaidh  e  a  rìs  a 
steach  do  Chapernaum ;  agus 
chualas  esan  a  bhi  san  tigh. 

2  Agus  air  ball  chruinnich- 
eadh  mòran  an  ceann  a 
chèile,  air  chor  as  nach  robh 
àit  a  chumadh  iady  eadhon 
timchioll  an  doruis :  agus 
labhair  e  am  focal  riu. 

3  Agus  thàinig  iad,  a'  toirt 
d'a  ionnsuidh  neach  air  an 
robh  ampairilis,  aira  ghiùlan 
le  ceathrar. 

4  Agus  a  chionn  nach  b'- 
urrainn  iad  teachd  am  fagus 
da  leis  an  t-sluagh,  rùisg  iad 
mullach  an  tighe  anns  an 
robh  e :  agus  air  dhoibh  a 
tholladh,  leig  iad  sìos  an 
leabadh  air  an  robh  an  neach 
a  bha  tinn  leis  a'  phairilis, 
'na  luidhe. 

5  'Nuair  chunnaic  losa  an 
creidimh-san,  thubhairt  e  ris 
an  neach  air  an  robh  am 
pairilis,Amhic,  tha  do  pheac- 
anna 1  air  am  maitheadh 
dhuit. 

6  Ach  bha  dream  àraidh 2 
do  na  sgriobhaichibh  'nan 
suidhe  an  sin,  agus  iad  a' 
reusonachadh'nan  cridheach- 
aibh  fèin, 

7  C'ar  son  a  ta  am  fear  so 
a'  labhairt  toibheim  mar  so  1 
Cò  dh'fheudas  peacanna  a 


mhaitheadh  ach  Dia  a 
mhàin? 

8  Agus  air  ball,  air  aithn- 
eachadh  do  Iosa  'na  spiorad 
fèin  gu'n  robh  iadsan  a'  reus- 
onachadh  mar  sin  annta  fèin, 
thubhairt  e  riu,  C'ar  son  a  ta 
sibh  a'  reusonachadh  nan 
nithe  sin  ann  bhur  cridheach- 
aibh? 

9  Cò  aca  is  usadh  a  ràdh 
ris  an  neach  air  am  bheil  am 
pairilis,  Tha  do  pheacanna 
air  am  maitheadh  dhuit,  no 
a  ràdh,  Eirich,  agus  tog  do 
leabhadh,  agus  imich  ì 

10  Ach  a  chum  gu'm  bi 
flos  agaibh  gu  bheil  ùghdarras 
aig  Mac  an  duine  peacanna 
a  mhaitheadh  air  thalamh, 
(thubhairt  e  ris  an  f  hear  air 
an  robh  am  pairilis,) 

11  A  ta  mi  ag  ràdh  riut, 
Eirich,  agus  tog  do  leabadh, 
agus  imich  do  d'  thigh. 

12  Agus  dh'èirich  esan  air 
ball,  agus  thog  e  an  leabadh 
agus  chaidh  e  mach  'nam 
fianuis  uile,  ionnus  gu'n  robh 
mòr-iongantas  orrauile,  agus 
gu'n  do  ghlòraich  iad  Dia, 
ag  ràdh,  Cha'n  f  haca  sinne 
riamh  a  leithid  so. 

13  Agus  chaidh  e  mach  a 
rìs  ri  taobh  na  mara. ;  agus 
thàinig  an  sluagh  uile  d'a 
ionnsuidh,  agus  theagaisg  e 
iad. 

14  Agus  ag  dol  seachad  da, 
chunnaic  e  Lebhi  mac  Alph- 
euis  'na  shuidhe  aig  àite 
togail  na  cìse,  agus  thubh- 
airt  e  ris,  Lean  mise.  Agus 
dh'èirich  e,  agus  lean  se  e. 

15  Agus  tharladh,  'nuair  a 
shuidh  losa  chum  bìdh  'na 
thigh-san,  gu'n  do  shuidh 
mòran     chìs  -  mhaor  agus 


1  pheacaidh. 

66 


*  àraid. 


MARC  II. 


pheacach  maiile  ri  losa,  agus 
r'a  dheisciobluibh :  oir  bha 
mòran  ann,  agus  lean  ;ade. 

16  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  na  sgrìobhaichean  agus 
na  Phairisich  esan  ag  itheadh 
maille  ri  cìs-mhaoraibh  agus 
ri  peacachaibh,  thubhairt  iad 
r'a  dheisciobluibh,  C'ar  son 
a  ta  e  ag  itheadh  agus  ag  òl 
maille  ri  cìs-mhaoraibh  agus 
ri  peacachaibh  1 

17  Agus  an  uair  a  chuala 
Iosaso,  thubhairteriu,  Cha'n 
'eil  feum  aca-san  a  ta  slàn  air 
an  lèigh,  ach  aca-san  a  ta 
tinn :  cha  d'  thàinig  mise  a 
ghairm  nam  hrean,  ach  nam 
peacach  chum  aithreachais. 

18  Agus  bu  ghnàth  le 
deisciobluibh  Eoin,  agus  nam 
Phairiseach  a  bhi  trasgadh  1 : 
agus  thàinig  iad,  agus  thubh- 
airt  iad  ris,  C'ar  son  a  ta 
deisciobuil  Eoin,  agus  nam 
Phairiseach  ri  trasgadh,  agus 
nach  'eil  do  dheisciobuil-sa 
a'  trasgadh. 

19  Agus  thubhairt  Iosa  riu, 
Am  bheil  clann  seòmair  an 
f  hir  nuadh-phòsda  comasach 
air  trasgadh  a  dheanamh,  am 
feadh  a  bhitheas  am  fear 
nuadh-pòsda  maille  riu  2  7  am 
feadh  a  ta  am  fear  nuadh- 
pòsda  aca  maille  riu,  cha'n 
f  heud  iad  trasgadh  a  dhean- 
amh. 

20  Ach  thig  na  làithean 
anns  an  toirear  am  fear  nuadh- 
pòsda  uatha ;  agus  an  sin  ni 
iad  trasgadh  sna  làithibh 
sin. 

21  Agus  cha'n  'eil  duine 
sam  bith  a  dh'fhuaigheasmìr 
do  eudach  nuadh  air  sean 
eudach ;  no,  ma  dtifhuaigh- 


1  trosgadh.       2 'nam  fochair. 
3  leathar-hlmidealaibh, 

67 


eas,  buinidh  am  mìr  nuadh4 
a  chuireadh  g'a  lìonadh  suas, 
as  an  t-sean  eudach,  agus 
nìthear  an  reubadh  ni's 
miosa. 

22  Agus  cha  chuir  duine 
air  bith  fion  ùr  ann  an  seann 
searragaibh3;  no  brisidh  am 
fion  nuadh  na  searragan, 
agus  dòirtear  am  fion,  agus 
caillear  na  searragan  :  ach  is 
còir  fion  nuadh  a  chur  ann  an 
searragaibh  nuadha. 

23  Agus  tharladh  gu'n 
deachaidh  e  troimh4  na  h- 
achaibh  arbhair  air  là  na 
sàbaid ;  agus  thòisich  a 
dheisciobuil,  ag  imeachd 
dhoibh,  ris  na  diasan  arbhair 
a  spìonadh. 

24  Agus  thubhairt  naPhair- 
isich  ris,  Feuch,  c'ar  son  a 
ta  iad  a'  deanamh  an  ni  nach 
'eil  ceaduichte  air  là  na  sàb- 
aid? 

25  Agus  thubhairtesan  rm, 
Nach  do  leugh  sibhse  riamh 
ciod  a  rinn  Daibhidh  'nuair 
a  bha  uireasbhuidh  air,  agus 
ocras  air  fèin  agus  orra-san  a 
bha  maille  ris  1 

26  Cionnus  a  chaidh  e 
steach  do  thigh  Dhè  ann  an 
làithibh  Abiatair  an  àrd-shag- 
airt,  agus  a  dh'ith  e  aran  na 
fianuis5  nach  'eil  ceaduichte 
do  neach  air  bith  itheadh, 
ach  do  na  sagartaibh,  agus  a 
thug  e,  mar  an  ceudna,  do'n 
dream  a  bha  maille  ris  ? 

27  Agus  thubhairt  e  riu, 
Dh'orduicheadh  an  t-sàbaid 
air  son  an  duine,  cha'n  e  an 
duine  air  son  na  sàbaid  ì 

28  Air  an  aobhar  sin,  is 
Tighearna6Mac  an  duine  air 
an  t-sàbaid  fèin. 


4  trìd,  airfeadh. 
5  an  t-aran  taisbeanta.  6  Maighstir, 


CAIB.  III. 

1  Leighis  Criosd  an  duine  aig  an 
robh  an  làmh  sheargta,  11  Chron- 
uich  e  na  spiorada  neò-ghian  ; 
13  agus  thagh  e  dà  abstol  deug, 
22  Dhearbh  e  aingidheachd  an  t- 
sluaigh  a  bha  'g  ràdh  gu'n  robh  e 
«'  tilgeadh  dheamhan  a  tnach  le 
Beelsebub. 

A  GUS  chaidh  e  rìs  a  steach 
^do'n  t-sionagog  ;  agus  bha 
an  sin  duine  aig  an  robh 
làmh  sheargta. 

2  Agus  rinn  iad  faire  air,  a 
dh'f  heuchainn  an  leighiseadh 
se  e  air  là  na  sàbaid,  chum 
gu'm  biodh  cùis-dhìtidh  aca 
'na  aghaidh l. 

3  Agus  thubhairt  e  ris  an 
duine  aig  an  robh  an  làmh 
sheargta,  Eirich  sa'  mheadh- 
on. 

4  Agus  thubhairt  e  riu,  Am 
bheil  e  ceaduichte  maith  a 
dheanamh  air  làithibh  na 
sàbaid,  no  olc?  anam  a 
thèarnadh,  no  a  sgrios  1  ach 
dh'f  han  iadsan  'nan  tosd. 

5  Agus  an  uair  a  dh'amh- 
airc  e  mu'n  cuairt  orra  le 
feirg2,  air  dha  bhi  doilich  air 
son  cruais  an  cridhe,  thubh- 
airt  e  ris  an  duine,  Sìn  a  mach 
do  làmh.  Agus  sliìn  e  mach 
i  :  agus  rinneadh  slàn  i  mar 
an  làmh  eile. 

6  Agus  chaidh  na  Phairis- 
ich  a  mach,  agus  ghabh  iad 
comhairle  air  ball  maille  ri 
luchd-leanmhuinn  Heroid  'na 
aghaidh-san,  cionnus  a  dh'- 
f  heudadh  iad  a  sgrios  3. 

7  Ach  chaidh  Iosa  maille 
r'a  dheisciobluibh  aleth  chum 
na  mara :  agus  lean  sluagh 
mòr  e  o  Ghalile,  agus  o  Iu- 
dea, 

8  Agus  o  Ierusalem,  agus 
o  Idumea,  agus  o  thaobh 
thall  lordain  ;  agus  iadsan  a 


C  III. 

bha  timchioll  Thiruis  agus 
Shidoin,  thàinig  cuideachd 
mhòr  dhiubh  d'a  ionnsuidh, 
'nuair  a  chual  iad  cia  mòr  na 
nithe  a  rinn  e. 

9^  Agus  thubhairt  e  r'a 
dheisciobluibh,  long  bheag  a 
bhi  feitheamh  air,  air  son  an 
t-sluaigh,  chum  nach  dòmh- 
luicheadh  iad  e  : 

10  Oir  leighis  e  mòran ; 
ionnus  gu'n  do  dhlùth-theann 
iad  ris,  a  mheud  's  air  an 
robh  plàighean,  chum  gu'm 
beanadh  iad  ris. 

11  Agus  na  spiorada 
neòghlan,  an  uair  a  chunnaic 
iad  e,  shleuchd  iad  da,  agus 
ghlaodh  iad,  ag  ràdh,  Is  tusa 
Mac  Dhè. 

12  Agus  thug  e  sparradh 
teann  4  dhoibh  nach  deanadh 
iad  aithnichte  e. 

13  Agus  chaidh  e  suas  gu 
beinn,  agus  ghairm  e  iadsan 
a  b'àill  leis  :  agus  thàinig  iad 
d'a  ionnsuidh. 

14  Agus  dh'orduich  e  dà 
fhear  dheug,  chum  gu'm 
biodh  iad  maillè  ris,  agus 
gu'n  cuireadh  e  mach  iad  a 
shearmonachadh ; 

15  Agus  gu'm  biodh  aca 
cumhachd  a  leigheas  eu- 
slainte,  agus  a  thilgeadh  a 
mach  dheamhan. 

16  Agus  air  Simon  thug 
e  Peadar  mar  cho-ainm  : 

17  Agus  Seumas  mac  She- 
bede,  agus  Eoin  bràthair 
Sheumais,  (agus  orra-san 
thug  e  Boanerges  mar  cho- 
ainm,  is  e  sin  ri  ràdh,  Clann 
na  tairneanaich,) 

18  Agus  Aindreas,  agus 
Philip,  agus  Bartolomeus, 
agus  Mata,  agus  Tomas,  agus 
Seumas  mac  Alpheuis,  agus 


•  dha.         2  diomb. 

68 


3  mhillcadh.       * geur-àithne. 


MAR' 

Tadeus,    agus    Simon  an 
Canaanach, 

19  Agus  Iudas  Iscariot,  an 
neach  sin  a  bhrath  e :  agus 
chaidh  iad  do  thigh. 

20  Agus  chruinnicheadh 
an  sluagh  a  rìs,  ionnus  nach 
robh  e'n  comas  doibh  uiread 
as  aran  itheadh. 

21  Agus  an  uair  a  chual  a 
chairdean  so,  thàinig  iad  a 
mach  a  bhreith  air :  oir  thubh- 
airt  iad,  Tha  e  air  mhi-chèill. 

22  Agus  tnubhairt  na 
sgrìobhaichean  a  thàinig  a 
nuas  o  Ierusalem,  A  taBeel- 
sebub  aige,  agus  is  ann  troimh 
phrionnsa  nan  deamhan  a  ta 
e  tilgeadh  a  mach  dheamh- 
an.  i 

23  Agus  ghairm  e  iad  d'a  j 
ionnsuidh,  agus  thubhairt  e  j 
riu  ann  an  cosamhlachdaibh, 
Cionnus  a  dh'f  heudas  Satan 
Satan  a  thilgeadh  a  mach  ? 

24  Agus  ma  bhitheas  rìogh- 
achd  roinnte  'na  h-aghaidh 
fèin,  cha'n  urrainn  an  rìogh- 
achd  sin  seasamh. 

25  Agus  ma  bhitheas  tigh 
air  a  roinn  'na  aghaidh  fèin, 
cha'n  urrainn  an  tigh  sm 
seasamh. 

26  Agus  ma  dh'èireas  Satan 
'na  aghaidh  fèin,  agus  gu'm 
bi  e  roinnte,  cha'n  urrainn 
e  seasamh,  ach  a  ta  crìoch 
aige. 

27  Cha'n  urrainn  neach 
air  bith  dol  a  steach  do  tliigh 
duine  làidir,  agus  'airneis  a 
thogail  leis,  mur  ceangail 
e  'n  duine  làidir  an  toiseach  ; 
agus  an  sin  creachaidh  e  a 
thigh. 

28  Gu  deimhin  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh,  Gu  maithear  na 
h-uile  pheacanna  do  chloinn 


damnaìdh.  hreitheanais. 

69 


:  iv. 

nan  daoine,  agus  g  ch  toibh- 
eum  a  labhras  iad. 

29  Ach  ge  b'e  labhras 
toibheum  an  aghaidh  anSpior- 
aid  Naoimh,  cha'n  fhaigh  e 
maitheanas  a  chaoidh,  ach 
a  ta  e  an  cunnart  peanais  1 
shiorruidh ; 

30  Air  son  gu'n  dubhairt 
ìad,  Tha  spiorad  neòghlan 
aige. 

31  An  sin  thàinig  a  bhràith- 
rean  agus  a  mhàthair,  agus 
air  dhoibh  seasamh  a  muigh, 
chuir  iad  fìos  d'a  ionnsuidh, 
a'  gairm  air. 

32  Agus  bha  'n  sluagh  'nan 
suidhe  m'a  thimchioll ;  agus 
thubhairt  iad  ris,  Feuch,  a  ta 
do  mhàthair  agus  do  bhràith- 
rean  a  muigh  ga  d'  iarraidh. 

33  Agus  fhreagair  e  iad, 
ag  ràdh,  Cò  i  mo  mhàthair, 
no  mo  bhràithrean  ì 

34  Agus  sheall  e  mu'n 
cuairt  orra-san  a  bha  'nan 
suidhe  m'a  thimchioll,  agus 
thubhairt  e,  Feuch  mo  mhàth- 
air  agus  mo  bhràithrean. 

35  Oir  ge  b'e  neach  a  ni 
toil  Dè,  is  esan  mo  bhràthair, 
agus  mo  phiuthair,  agus  mo 
mhàthair. 

CAIB.  IV. 

1  Cosamhlachd  an  t-sìoladair,  agns 
a  bhrìgh.  21  Is  còir  dhuinn  solus 
ar  n-eòlais  a  phàirteachadh  rt 
muinntir  eile.  26  Cosamhlachd 
an  t-sìl  a  ta  fàs  an  uaignidheas, 
30  agus  «'  ghràinne  rnhustaiid. 
39,  Chiùinich  Criosd  onfha  na 
fairge. 

A  GUS  thòisich  e  air  teagasg 
a  rìs  làimh  ris  a'  mhuir  ; 
agus  chruinnicheadh  sluagh 
mòr  d'a  ionnsuidh,  ionnus 
gu'n  deachaidh  e  steach  do 
luing,  agus  gu'n  do  shuidh  e 
air  a'  mhuir ,  agus  bha'n 
sluagh  uile  ri  taobh  na  mara 
air  tìr. 

C2 


MARC  IV. 


2  Agus  theagaisg  e  dhoibh 
mdran  do  nithibh  ann  an  cos- 
amhlachdaibh,  agus  thubh- 
airt  e  riu  'na  theagasg, 

3  Eisdibh  ;  Feuch,  chaidh 
fear-cuir 1  a  mach  a  chur  sìl : 

4  Agus  tharladh  'nuair 
chuir  e  an  sìol,  gu'n  do  thuit 
cuid  deth  ri  taobh  an  rath- 
aid,  agus  thàinig  eunlaith  an 
athair,  agus  dh'ith  iad  suas  e. 

5  Agus  thuit  cuid  eile  dheth 
air  fearann  creagach,  far  nach 
robh  mòr  thalamh  aige  \  agus 
air  ball  dh'fhàs  e  suas,  do 
bhrìgh  nach  robh  doimhne 
talmhainn  aige  : 

6  Ach  air  do'n  ghrèin  èirigh , 
loisgeadh  e  ;  agus  a  chionn 
nach  robh  freumh 2  aige, 
shearg  e  as. 

7  Agus  thuit  cuid  eile  am 
measg  droighinn,  agus  dh'- 
f  hàs  an  droighionn  suas,  agus 
thachd  se  e,  agus  cha  d'thug 
e  toradh  uaith. 

8  Agus  thuit  cuid  eile  air 
talamh  maith3,  agus  thug  e 
toradh  uaith  a'  fàs  suas  agus 
a'  meudachadh  ;  agus  thug  e 
mach,  cuid  a  dheich  thar 
fhichead  uiread,  agus  cuid 
a  thri  fichead  uiread,  agus 
cuid  a  cheud  uiread  's  a 
chuireadh. 

9  Agus  thubhairt  e  riu,  An 
ti  aig  am  bheil  cluasa  chum 
èisdeachd,  èisdeadh  e. 

10  Agus  an  uair  a  bha  e 
'na  aonar,  dh'f hiosraich  iad- 
san,  a  bha  mu'n  cuairt  da4, 
maille  ris  an  dà  i  hear  dheug, 
an  cosamhlachd  deth. 

11  Agus  thubhairt  e  riu, 
Dhuibhse  thugadh  eòlas  a 
ghabhail  air  nithibh  dìomhair 
rìoghachd  Dhè  :  ach  dhoibh- 
san  a  ta  an  leth  muigh  nìthear 


gach    ni   an  cosamhlachd- 
aibh  : 

12  Chum  as  ag  faicinn 
doibh  gu'm  faic  iad,  agus 
nach  aithnich  iad,  agus  ag 
cluinntinn  doibh  gu'n  cluinn 
iad,  agus  nach  tuig  iad  ;  air  j 
eagal  àm  air  bith  gu'm  pill- 
eadh  iad,  agus  gu'm  biodn  j 
am  peacanna  air  am  maith-  | 
eadh  dhoibh. 

13  Agus  thubhairt  e  riu, 
Nach  aithne  dhuibh  an  cos- 
amhlachd  so  ?  agus  cionnus 
ma  ta  a  thuigeas  sibh  gach 
uile  chosamhlachd  1 

14  Tha  'm  fear-cuir  a'  cur 
an  fhocail. 

15  Agus  is  iad  so  iadsan  ri 
taobh  an  rathaid,  anns  an  j 
cuirear  am  focal,  an  dèigh 
dhoibh  a  chluinntinn,  air  ball  ; 
a  ta  Satan  a'  teachd,  agus  a'  ì 
togail  leis  a.n  f  hocail,  a  shìol- 
chuireadh   'nan    cridheach-  : 
aibh. 

16  Agus  is  iad  so  iadsan  i 
mar  an  ceudna  a  chuireadh  \. 
air  fearann  creagach ;  muinn- 
tir,  an  uair  a  chluinneas  iad 
am  focal,  a  ghabhas  e  air  ball 
le  gairdeachas : 

17  Agus  cha'n  'eil  freumh 
aca  annta  fèin,  ach  maindh 
iad  rè  sealain ;  'na  dhèigh 
sin,  'nuair  a  dh'èireas  amh- 
ghar5  no  geur-leanmhuinn  air 
son  an  fhocail,  air  ball  a  ta 
iad  a'  gabhail  oilbheim. 

18  Agus  is  iad  so  iadsan  s « 
a  chuireadh  am  measg  an 
droigninn,  an  dream  a  dh'-  !  i 
èisdeas  ris  an  f  hocal ;         .  ;  ( 

19  Agus  a  ta  ro-chùram  j 
an  t-saoghail  so,  agusmeall-  jf 
taireachd  saoibhreis,  agus  f 
anamianna  nithe  eile  teachd  I . 
a  steach,  agus  a'  tachdadh  i 


ì-sioladair.    2  freumhach.   3  tnath.         4  'ua  fhochair.  ^tnoblaid. 
70 


an  f  hocail,  agus  nìthear  neo- 
thorach  e. 

20  Agus  is  iad  so  iadsan  a 
chuireadh  ann  an  talamh 
maith ;  an  dream  a  chluinneas 
am  focal,  agus  a  ghabhas  e, 
agus  a  bheir  a  mach  toradh, 
cuid  a  dheich  thar  fhichead 
uiread,  cuid  a  thri  fichead 
uiread,  agus  cuid  a  cheud 
uiread  as  a  chuireadh. 

21  Agus  thubhairt  e  riu, 
An  toirear  coinneal  chum 
gu'n  cuirear  i  fuidh  bheul 
soithich,  no  fuidh  leabaidh? 
nach  ann  a  chum  a  cur  ann 
an  coinnleir? 

22  Oir  cha'n  'eil  ni  air  bith 
foluichte,  nach  foillsichear ; 
agus  cha  robh  ni  air  bith  an 
cleith1,  nach  tigam  follais2. 

m  23  Ma  tha  cluasa  chum 
eisdeachd  aig  neach  air  bith, 
èisdeadh  e. 

24  Agus  thubhairt  e  riu, 
Thugaibh  fa'near  ciod  a 
chluinneas  sibh  :  leis  an 
tomhas  a  thomhaiseas  sibh, 
tomhaisear  dhuibh  fèin ;  agus 
bheirear  tuilleadh  dhuibh-sa 
ta  'g  èisdeachd. 

25  Oir  ge  b'e  neach  aig 
am  bheil,  bheirear  dha :  agus 
ge  b'e  neach  aig  nach  'èil, 
bheirear  uaith  an  ni  sin  fèin 
a  ta  aige. 

26  Agus  thubhairt  e,  Is 
amhuil  rioghachd  Dhè,  mar 
gu'n  cuireadh  duine  sìol  anns 
an  talamh. 

27  Agus  gu'n  coidleadh  e, 
agus  gu'n  èireadh  e  a  dh'- 
oidhche  agus  a  là,  agus  gu'n 
gineadh  an  sìol,  agus  gu'm 
fàsadh  e  suas,  air  dòigh  nach 
f  hios  da. 


an  uaignidìieas. 
2  os  àira\ 

71 


:  iv. 

28  Oir  bheir  an  talamh  a 
mach  toradh  uaith  fèin,  air 
tùs  am  fochann,  a  rìs  an  dias, 
an  dèigh  sin  an  làn  arbhar 
anns  an  dèis. 

29  Ach  an  uair  a  ta  'n  tor- 
adh  abaich,  air  ball  cuiridh  e 
an  corran  ann,  a  chionn  gu 
bheil  am  fogharadh  air  teachd. 

30  Agus  thubhairt  e,  Ciod 
an  ni  ri  'n  samhluich  sinn 
rìoghachd  Dhè  ì  no  ciod  e  an 
cosamhlachd  leis  an  coimh- 
meas  sinn  i3? 

31  Is  cosmhuil  i  ri  gràinne 
mustaird,  ni,  'nuair  a  chuirear 
san  talamh  e,  a's  lugha  do 
na  h-uile  phòraibh  a  ta  air 
thalamh. 

32  Ach  an  dèigh  a  chur, 
fàsaidh  e  suas,  agus  cinnidh 
e  ni's  mò  na  luibh  sam  bith 
eile,  agus^  fàsaidh  geugan 
mòra  air;  ionnus  gu'm  feud 
eunlaith  an  athair  nid  a 
dheanamh  fuidh  a  sgàile. 

33  Agus  le  iomadh  d'a 
leithidibh  sin  do  chosamh- 
lachdaibh  labhair  e  am  focal 
riu,  a  rèir  mar  a  b'urrainn 
iad  a  chluinntinn. 

34  Ach  gun  chosamhlachd 
cha  do  labhair  e  riu:  Agus 
mhìnich  e  na  h-uile  nithe  d'a 
dheisciobluibh  fèin  air  leth. 

35^  Agus  thubhairt  a  riu  air 
an  là  sin  fèin,  air  teachd  do'n 
f  heasgar,  Rachamaid  thairis 
do'n  taobh  eile. 

36  Agus  an  uair  a  sgaoil 
ìad  an  coimhthional,  thug  iad 
leo  esan  anns  an  luing  mar  a 
bha  e ;  agus  bha  longa  beaga 
eile  maille  ris4  mar  an  ceudna. 

37  Agus  dh'èirich  doinionn5 
mhòr  ghaoithe,  agus  leum  na 


3  an  coibhearta  rìs  an  coibheart- 
azc/t  stnn  i? 

4  '?ia  fhochatr.       *  stoi 


tonnan  a  steaeh  do'n  luing, 
air  chor  as  gu'n  robh  i  nis 
làn. 

38  Agus  bha  esan  ann  an 
deireadh  na  luinge,  'na  chodal 
air  cluasaig1:  agus  dhùisg 
iad  e,  agus  thubhairt  iad  ris, 
A  mhaighstir,  nach  'eil  suim 
agad  gu'n  caillear  sinn  1 

39  Agus  dh'èirich  e,  agus 
chronuich  e  a'  ghaoth,  agus 
thubhairt  e  ris  an  fhairge, 
Tosd,  bi  sàmhach.  An  sin 
luidh  a'  ghaoth,  agus  bha 
fèath2  mòr  ann. 

40  Agus  thubhairt  e  riu, 
C'ar  son  a  ta  sibh  co  eagalach  % 
cionnus  nach  'eil  creidimh 
agaibh. 

41  Agus  ghabh  iad  eagal 
ro  mhòr,  agus  thubhairt  iad 
r'a  chèile,  Ciod  e  an  duine 
so,  gu  bheil  a'  ghaoth,  agus 
an  fhairge  fèin  umhal  da? 

CAIB.  V. 

1  Air  do  Chriosd  na  deamhain  a 
chur  a  mach  as  an  duine  anns  an 
robh  legion  diubh ,  13  chaidh  iad  a 
stigh  anns  na  mucaibh.  23  Leighis 
e  a1  bhean  air  an  robh  dòrtadh 
fola,  35  agus  thog  e  o  na  marbh- 
aibh  nighean  laìruis. 

À  GUS  thàinig  iad  gu  taobh 
eile  na  mara,  gu  dùthaich 
nan  Gadarach. 

2  Agus  an  uair  a  chaidh  e 
mach  as  an  luing,  air  ball 
thachair  air  as  na  h-àitibh- 
adhlaic,  duine  anns  an  robh 
spiorad  neòghlan, 

3  Aig  an  robh  a  chòmh- 
nuidh  sna  h-àitibh-adhlaic  ; 
agus  cha  b'urrainn  neach  air 
bith  a  cheangal,  eadhon  le 
slabhraidhibh : 

4  Oir  chaidh  a  cheangal 
gu  tric  le  geimhlibh  agus  le 
slabhraidhibh,  agus  tharruing 
e  na  slabhraidhean  as  a  cheile, 


1  adhartan.  2  ciùine. 

72 


t  V. 

agus  mhìn-bhris  e  na  geimh- 
lean :  Agus  cha  b'urrainn 
duine  sam  bith  a  cheannsach- 
adh. 

5  Agus  bha  e  ghnàth,  a 
là  agus  a  dh'oidhche,  sna 
beanntaibh,  agus  sna  h-ion- 
adaibh-adhlaic,  a'  glaodhaich 
agus  'ga  ghearradh  fèin  le 
clachaibh. 

6  Ach  an  uair  a  chunnaic 
e  Iosa  fada  uaith,  ruith  e  agus 
shleuchd  e  dha, 

7  Agus  ghlaodh  e  le  "gutli 
mòr,  agus  thubhairt  e,  Ciod 
mo  ghnothuch-sa  riut,  Iosa, 
a  Mhic  anDè  a's  ro  àirde  % 
tha  mi  a'  cur  ort  à  h-uchd 
Dè,  gun  mo  phianadh. 

8  (  Oir  thubhairt  e  ns,  Thig 
a  mach  as  an  dume,  a  spioraid 
neò-ghloin.) 

9  Agus  dh'fhiosraich  e 
dheth,  Ciod  is  ainm  dhuif? 
Agus  f  hreagair  esan,  ag  ràdh, 
Legion  is  ainm  dhomh  :  oir  a 
ta  sinn  mòran  ann. 

10  Agus  ghuidh  e  gu  ro 
gheur  air,  gun  e  g'an  cur  a 
mach  as  an  dùthaich  sin. 

11  Agus  bha  treud  mòr 
mhuc  an  sin,  ag  ionaltradh 
am  fagus  do'n  bheinn  3. 

12  Agus  ghuidh  na  deamh- 
ain  uile  air,  ag  ràdh,  Cuir 
sinne  dh'ionnsuidh  nam  muc, 
chum  gu'n  rachamaid  a  steach 
annta. 

13  Agus  air  ball  thug  losa 
cead  doibh;  agus  air  dol  a 
mach  do  na  spioradaibh 
neòghlan,  chaidh  iad  a  stigh  - 
anns  na  mucaibh,  agus  ruith 
an  treud  sìos  gu  dian  le  àite 
cas  do'n  f hairge,  (bha  iad  mu 
thimchìoll  dà  mhìle,)  agus 
thachdadh  iad  san  f  hairge. 

14  Agus  theich  iadsan  a 


3  do  na  slèibhtibh. 


bha  'g  ionaltradh  nam  muc, 
agus  dh'innis  iad  sin,  araon 
anns  a'  bhaile,  agus  anns  an 
tìr.  Agus  chaidh  iad  a  mach 
a  dh'f  haicinn  ciod  e  an  ni  ud 
a  thachair. 

15  Agus  thàinig  iad  cham 
Iosa,  agus  chunnaic  iad  an  ti 
anns  an  robh  an  deamhan, 
agus  aig  an  robh  an  legion, 
'na  shuidhe,  agus  'eudach 
uime,  agus  a  chiall  aige  ;  agus 
ghabh  iad  eagal. 

16  Agus  dh'innis  iadsan  a 
chunnaic  e  dhoibh,  cionnus 
a  thachair  do'n  ti  anns  an 
robh  an  deamhan,  agus  mu 
thimchioll  nam  muc. 

17  Agus  thòisich  iad  ri 
guidhe  air  imeachd  a  mach 
as  an  crìochaibh. 

18  Agus  air  dha  dol  a  stigh 
san  luing,  ghuidh  an  ti  anns 
an  robh  an  deamhan  air,  gu'm 
feudadh  e  bhi  maille  ris. 

19  Gidheadh  cha  do  leig 
Tosa  leis,  ach  thubhairt  e  ris, 
Imich  dhachaidh  dh'ionn- 
suidh  do  mhuinntir,  agus 
innis  dhoibh  meud  nan  nithe 
a  rinn  an  Tighearna  dhuit, 
agus  gu'n  d'rinn  e  tròcair  ort. 

20  Agus  dh'imich  esan,  a- 
gus  thòisich  e  ri  chur  aiv  cèill 
ann  an  Decapolis  meud  nan 
nithe  a  rinn  Iosa  dha :  agus 
ghabh  iad  iongantas  uile. 

21  Agus  'nuair  a  chaidh 
Iosa  a  rìs  thairis  anns  an 
luing  do'n  taobh  eile,  chruinn- 
icheadh  sluagh  mòr  d'a  ionn- 
suidh ;  agus  bha  e  làimh  ris 
a'  mhuir. 

22  Agus,  feuch,  thàinig 
aon  do  uachdaranaibh  nan 
sionagog,  d'amb'ainmlaims ; 
agus  an  uair  a  chunnaic  e 
esan,  leig  se  e  fèin  sìos  aig  a 
chosaibh. 

23  Agus  ghuidh  e  gu  dùr- 

73 


3  V. 

achdach  air,  ag  ràdh,  A  ta 
mo  nighean  bheag  ann  an 
cunnart  grad  bhàis ;  thig,  tha 
mi  a'  guidhe  ort,  agus  leag 
do  làmhan  oirre  chum  gu'n 
slànuichear  i,  agus  mairidh  i 
beò. 

24  Agus  dh'imich  Iosa 
maille  ris  ;  agus  lean  sluagh 
mòr  e,  agus  dhòmhluich  iad  e. 

25  Agus  bha  bean  àraidh 
an  sin,  air  an  robh  dòrtadh 
fola  rè  dha  bhliadhna  dheug, 

26  Agus  dh'fhulaing  i 
mòran  o  iomadh  lèigh,  agus 
chaith  i  na  bha  aice,  agus  cha 
b'f  heairrd  i  bheag  e,  ach  gu'm 
bu  mhiosd ; 

27  'Nuair  a  chual  i  iom- 
radh  air  Iosa,  thàinig  i  am 
measg  an  t-sluaigh  o  chùl- 
aobh,  agus  bhean  i  r'a  eud- 
ach : 

28  Oirthubhairti,Madh'- 
fheudas  mi  beantuinn  ach 
r'a  eudach,  slànuichear  mi. 

29  Agus  air  ball  thiorm- 
aicheadh  tobar  a  fola;  agus 
dh'aithnich  i  air  a  corp  fèin, 
gu'n  do  leighiseadh  i  o'n 
phlàigh  sin. 

30  Agus  dh'aithnich  Iosa 
air  ball  ann  fèin  gu'n  deach- 
aidh  cumhachd  a  mach  as, 
agus  air  dha  tionndadh  san 
t-sluagh,  thubhairt  e,  Cò  a 
bhean  ri  m'  eudach  1 

t  31  Agus  thubhairt  a  dheis- 
ciobuil  ris,  A  ta  thu  faicinn 
gu  ^  bheil  an  sluagh  ga  d' 
dhòmhlachadh,  agus  an  abair 
thu,  Cò  a  bhean  rium  1 

32  Agus  dh'amhairc  e 
mu'n  cuairt  g'a  faicinn-sa  a 
rinn  so. 

33  Ach  air  do'n  mhnaoi 
bhi  fo  eagal  agus  air  chrith, 
air  aithneachadh  an  ni  a 
rinneadh  innte,  thàinig  i,  a- 
gus  leig  si  i  fèin  sìos  'na  làth- 


air,  agus  dh'innis  i  an  f  hìrinn 
uile  dha. 

34  Agus  thubhairt  e  rithe, 
A  nighean,  shlànuich  do 
chreidimh  thu ;  imich  an  sìth, 
agus  bi  slàn  o  d'  phlàigh. 

35  Am  feadh  a  bha  e 
fathast  a'  labhairt,  thàinig 
dream  o  thigh  uachdarain  na 
sionagoig,  ag  ràdh,  Fhuair  do 
nighean  bàs;  c'ar  son  a 
chuireadh  tu  tuilleadh  dragha 
air  a'  mhaighstir? 

36  Cò  luath  is  a  chual  Iosa 
an  còmhradh  so  a  labhradh, 
thubhairt  e  ri  uachdaran  na 
sionagoig,  Na  biodh  eagal  ort, 
a  mhàin  creid. 

37  Agus  cha  d'fhulaing  e 
do  neach  air  bith  a  leantuinn, 
ach  Peadar,  agus  Seumas,  a- 
gus  Eoin  bràthair  Sheumais. 

38  Agus  thàinig  e  gu  tigh 
uachdarain  nasionagoig,  agus 
chunnaic  e  an  iomairt 1  agus 
iadsan  a  bha  gul,  agus  a' 
caoineadh  gu  mòr. 

39  Agus  'nuair  thàinig  e  a 
steach,  thubhairt  e  riu,  C'ar 
son  a  ta  sibh  ris  an  iomairt 
so,  agus  ri  bròn'?  cha'n  'eil 
an  nigheanag2  marbh,  ach  'na 
codal. 

40  Agus  rinn  iadsan  gàire 
fanoid  air3:  ach  air  dhasan 
an  cur  uile  mach,  thug  e  leis 
athair  agus  màthair  na  nigh- 
inn,  agus  iadsan  a  bha  maille 
ris,  agus  chaidh  e  steach  far 
an  robh  an  nigheanag  'na 
luidhe. 

41  Agus  rug  e  air  an  nigh- 
eanaig  air  làimh,  agus  thubh- 
airt  e  rithe,  Talitha-cumi ;  's 
e  sin,  air  eadar-mhineachadh, 
A  chailin,  (a  ta  mise  ag  ràdh 
riut,)  èirich. 


:  VI. 

42  Agus  air  ball  dh'èirich 
an  nigheanag,  agus  dh'imich 
i ;  oir  bha  i  dà  bhliadhna 
dheug  a  dh'aois:  agus  ghabh 
iad  iongantas  anabarrach. 

43  Agus  thug  e  ordugh 
teann  doibh,  nach  faigheadh 
duine  air  bith  fios  air  so ;  agus 
dh'àithn  e  caileigin  a  thoirt  di 
r'a  itheadh. 

CAIB.  VI. 

1  Rinneadh  tàir  air  Criosd  le 
muinntir  a  dhùthcha.  7  Thug  e 
cumhachd  dd'n  dà  fhear  dheug  os 
ceann  spiorada  neòghlan.  14  lom- 
adh  barail  mu  Chriosd.  16  Chuir- 
eadh  an  ceann  do  Eoin  Baiste. 

A  GUS  chaidh  e  mach  as  a 
sin,  agus  thàinig  e  d'a 
dhùthaich  fèin ;  agus  lean  a 
dheisciobuil  e. 

2  Agus  an  uair  a  thàinig 
an  t-sàbaid,  thòisich  e  air 
teagasg  anns  an  t-sionagog: 
agus  air  do  mhòran  a  chluinn- 
tinn,  ghabh  iad  iongantas,  ag 
ràdh,  Cia  uaith  a  ta  na  nithe 
sin  aig  an  fhear  so?  Agus 
ciod  e  an  gliocas  so  thugadh 
dha,  gu  bheil  a  leithid  so  do 
f  heartaibh  air  an  deanamh  le 
a  làmhaibh-san  ? 

3  Nach  e  so  au  saor  mac 
Mhuire,  bràthair  Sheumais, 
agus  Ioseis,  agus  ludais,  agus 
Shimoin?  Agus  nach  'eil  a 
pheathraiche  an  so  maille  j  1 
ruinn'?  Agus  fhuair  iad  oil-  | 
bheum  ann  4. 

4  Ach  thubhairt  Iosa  riu, 
Cha'n  'eil  fàidh  gun  urram,  I  i 
ach  'na  dhùthaich  fèin,  agus  ii 
am  measg  a  chàirdean,  agus  ! 
'na  thigh  fèin. 

5  Agus  cha  robh  e  'n  m 
comas  da  mìorbhuil  air  bith  j  bl 
a  dheanamh  an  sin,  saor  o  I  iai 
gu'n  do  chuir  e  a  làmhan  air  ! 


1  am  buaireas. 
2  nìonag. 

74 


3  gàire  fockaid  ris. 
4  ghabh  iad  oilbheum  ris. 


MARC  VI. 


beagan  do  mhuinntir  a  bha 
tinn,  agus  gu'n  do  leighis  e 
iad. 

6  Agus  bha  iongantas  air, 
air  son  am  mi  -chreidimh. 
Agus  ehaidh  e  timchioll  nam 
bailtean,  a'  teagasg. 

7  Agus  ghairm  e  d'a  ìonn- 
suidh  an  dà  f  hear  dheug,  agus 
thòisich  e  air  an  cur  a  mach 
dithis  agus  dithis  ;  agus  thug 
e  dhoibh  cumhachd  air  spior- 
adaibh  neòghlan : 

8  Agus  dh'àithn  e  dhoibh 
gun  ni  air  bith  thoirt  leo  air 
son  na  slighe,  ach  lorg  a 
mhàin ;  gun  mhàla,  gun  aran, 
gun  airgiod  'nan  sporan  ; 

9  Ach  bonn-bhròga1  bhi 
air  an  cosaibh,  agus  gun  dà 
chòta  bhi  umpa. 

10  Agus  thubhairt  e  riu, 
Ge  b'e  ionad  air  bith  anns 
an  tèid  sibh  a  steach  do  thigh, 
an  sin  fanaibh  gus  am  falbh 
sibh  as  an  àite  sin. 

11  Agus  cò  air  bith  iad 
nach  gabh  ribh,  agus  nach 
èisd  ribh,  air  dhuibh  imeachd 
as  an  àite  sin,  crathaibh  an 
duslach  a  bhitheas  fo  'ur 
cosaibh,  mar  fhianuis  'nan 
aghaidh.  Gu  deimhin  a  ta 
mi  ag  ràdh  ribh,  Gur  so-iom- 
chaire2  a  bhitheas  e  do  Sho- 
dom  agus  do  Ghomorah  ann 
an  là  a'  bhreitheanais,  na 
do'n  bhaile  sin. 

12  Agus  chaidh  iad  a  mach, 
agus  shearmonaich  iad  gu'n 
deanadh  daoine  aithreachas. 

13  Agus  thilg  iad  a  mach 
mòran  dheamhan,  agus  dh'- 
ung  iad  le  h-oladh  mòran  a 
bha  tinn,  agus  leighis  siad 
iad. 

14  Agus  chual  Herod  an 
righ  uime,  (oir  chaidh  'ainm 


1  cttarain.         3  so-fhulaing . 


am  follais  ; )  agus  thubhairt 
e,  A  ta  Eoin  Baiste  air  èirigh 
o  na  marbhaibh,  agus  uime 
sin  a  ta  feartan  air  an  oib- 
reachadh  leis. 

15  Thubhairt  cuid  eile,  Gur 
e  Elias  a  fann.  Agus  thubh- 
airt  cuid  eile,  Gur  faidh  a 
t'ann,  no  mar  aon  do  na 
fàidhibh. 

16  Ach  an  uair  a  chual 
Herod  so,  thubhairt  e,  Is  e 
Eoin  d'an  do  chuir  mise  an 
ceann,  a  th'ann  ;  dh'èirich  e 

0  na  marbhaibh. 

17  Oir  chuir  Herod  fèin  a 
mach  agus  ghlac  e  Eoin,  agus 
cheangail  e  ann  am  prìosan 
e,  air  son  Herodiais  bean 
phòsda  Philip,  a  bhràthar 
fèin,  do  bhrìgh  gu'n  do  phòs 
e  i. 

18  Oir  thubhairt  Eoin  ri 
Herod,  Cha'n  'eil  e  ceaduichte 
dhuit  bean  do  bhràthar  a  bhi 
agad. 

19  Uime  sin  bha  diom3 
mòr  aig  Herodias  ris,  agus  bu 
mhiann  leatha  a  chur  gu  bàs  , 
ach  cha  b'urrainn  i. 

20  Oir  bha  eagal  Eoin  air 
Herod,  air  dha  flos  a  bhi  aige 
gu'm  bu  duine  ceart  agus 
naomh  e,  agus  thug  e  fa'near4 
e ;  agus  ^nuair  a  chual  se  e, 
rinn  e  mòran  do  nithibh  air  a 
chomhairle,  agus  dh'èisd  e  ris 
gu  toileach. 

21  Agus  air  teachd  do  là 
iomchuidh,  rinn  Herod,  air 
co-ainm  an  là  an  d'rugadh  e, 
suipeir  d'a  uaislibh,  agus  d?a 
àrd-cheannardaibh,  agus  do 
mhaithibh  Ghalile  : 

_  22  Agus  an  uair  a  chaidh 
nighean  Herodiais  so  steach, 
agus  a  rinn  i  dannsa,  thaitinn 

1  ri  Herod  agus  riu-san  a 


3  diomb.         4  choimhid  se. 


shuidh  maille  ris,  agus  thubh- 
airt  an  righ  ris  a'  chailin,  Iarr 
ormsa  ge  b'e  ni  is  àill  leat, 
agus  bheir  mi  dhuit  e. 

23  Agus  thug  e  mionnan 
di,  Ge  b'e  ni  a  dh'iarras  tu 
orm,  bheir  mi  dhuit  e,  gu  leth 
mo  rìoghachd. 

24  Agus  an  uair  a  chaidh 
i  mach  thubhairt  i  r'a  màth- 
air,  Ciod  a  dh'iarras  mi  ì  A- 
gus  thubhairt  ise,  Ceann  Eoin 
Bhaiste. 

25  Agus  chaidh  i  air  ball 
le  cabhaig  a  steach  a  dh'ionn- 
suidh  an  righ,  agus  dh'iarr  i, 
ag  ràdh,  Is  àill  leam  gu'n 
tugadh  tu  dhomh,  gun  dàil, 
ceann  Eoin  Bhaiste  air  mèis. 

26  Agus  bha  'n  righ  ro 
dhoilich;  gidheadh  air  son  a 
mhionnan,  agus  an  dream  a 
bha  'nan  suidhe  maille  ris, 
cha  robh  toil  aige  a  diultadh. 

27  Agus  air  ball,  chuir  an 
righ  a  mach  fear-millidh,  agus 
dh'àithn  e  a  cheann  a  thoirt 
a  steach  :  agus  dh'imich  esan 
agus  thug  e  an  ceann  deth 
anns  a'  phrìosan  • 

28  Agus  thug  e  a  cheann 
leis  air  mèis,  agus  thug  e  do'n 
chailin1  e:  agus  thug  an 
cailin  d'a  màthair  e. 

29  Agus  an  uair  a  chual  a 
dheisciobuil  sin,  thàinig  iad 
agus  thog  iad  a  chorp,  agus 
chuir  iad  ann  an  uaigh  e. 

30  Agus  chruinnicheadh  na 
h-Abstoil  chum  Iosa,  agus 
dh'innis  iad  da  na  h-uile 
nithe,  araon  gach  ni  a  rinn 
iad,  agus  gach  ni  a  theagaisg 
iad. 

31  Agus  thubhairt  e  riu, 
Thigibh-sa  air  leth  do  àit 
uaigneach,  agus  gabhaibh 
fois  car  tamuill  bhig :  Oir 


1  VI. 

bha  mòran  a'  teachd  agus  a* 
dol.  agus  cha  robh  ùine  aca 
uiread  as  biadh  itheadh. 

32  Agus  chaidh  iad  gu  àite 
fàsail  ann  an  luing  air  leth. 

33  Agus  chunnaic  an  sluagh 
iadsan  a'  falbh,  agus  dh'aith- 
nich  mòran  e,  agus  ruith  iad 
d'an  cois  as  na  bailtibh  uile 
an  sin,  agus  bha  iad  rompa, 
agus  chruinnicheadh  iad  d'a 
ionnsuidh. 

34  Agus  an  uair  a  chaidh 
Iosa  mach,  chunnaic  e  sluagh 
mòr,  agus  ghabh  e  truas  mòr 
dhiubh,  a  chionn  gu'n  robh 
iad  '  mar  chaoraich  gun 
bhuachaill  aca :  agus  thòisich 
e  air  mòran  do  nithibh  a 
theagasg  dhoibh.  ^ 

35  Agus  an  uair  a  bha  nis 
mòran  do'n  là  air  dol  seach- 
ad2,  thàinig  a  dheisciobuil 
d'a  ionnsuidh,  ag  ràdh,  A  ta 
'n  t-àite  so  fàs,  agus  a  ta 
nis  mòran  do'n  là  air  dol 
thairis : 

36  Leigairfalbh  iad,  chum 
gu  tèid  iad  do'n  tìr  mu'n 
cuairt,  agus  do  na  bailtibh, 
agus  gu  ceannaich  iad  biadh 
dhoibh  fèin :  oir  cha'n  'eil  ni 
air  bith  aca  r'a  itheadh. 

37  Ach  fhreagair  esan,  a- 
gus  thubhairt  e  riu,Thugaibh- 
sa  dhoibh  r'a  itheadh.  Agus 
thubhairt  iadsan  ris,  An  tèid 
sinn  agus  an  ceannaich  sinn 
luach  dhà  cheud  peghinn  a 
dh'aran,  chum  gu  tugamaid 
dhoibh  ni  r'a  itheadh  ? 

38  Ach  thubhairt  esan  nu, 
Cia  lìon  builinn  3  a  ta  agaibh  1 
rachaibh  agus  faicibh.  Agus 
air  faotainn  fios  doibh,  thubh- 
airt  iad,  Cùig,  agus  dà  iasg. 

39  Agus  dh'àithn  e  dhoibh 
a  thoirt  orra  uile  suidhe  sìos 


l  ghruagaich,  nlonaig, 

76 


a  air  a  chaitheadh. 


3  aran. 


MAKC  VII. 


'nan  cuideachdaibh  air  an 
f  heur  uaine. 

40  Agus  shuidh  iad  sìos 
'nan  buidhnibh  fa  leth,  'nan 
ceudaibh,  agus  'nan  leth- 
cheudaibh. 

41  Agus  air  dha  na  cùig 
builinnean  agus  an  dà  iasg  a 
ghabhail,  agus  amharc  suas 
gu  nèamh,  bheannaich,  agus 
bhris  e  na  builinnean,  agus 
thug  e  d'a  dheisciobluibh 
iady  chum  gu'n  cuireadh  iad 
rompa  iad ;  agus  roinn  e  an 
dà  iasg  orra  uile. 

42  Agus  dh'ith  iad  uile, 
agus  shàsuicheadh  iad. 

43  Agus  thog  iad  dà  chliabh 
dheug  làn  do'n  bhiadh  bhriste, 
agus  do  na  h-iasgaibh. 

44  Agus  b'iad  an  dream  a 
dh'ith  do  na  builinnibh  cùig 
mìle  fear. 

45  Agus  air  ball  cho-èign- 
ich  e  a  dheisciobuil  gu  dol 
anns  an  luing,  agus  dol 
roimhe  dh '  ionnsuidh  na 
taoibh  thall  gu  Betsaida,  gus 
an  cuireadh  e  an  sluagh  air 
talbh. 

46  Agus  an  uair  a  chuir  e 
air  falbh  iad,  chaidh  e  gu 
beinn  a  dheanamh  urnuigh. 

47  Agus  an  uair  a  bha  an 
t-anmoch  ann,  bha  an  long 
am  meadhon  na  mara,  agus 
esan  'na  aonar  air  tìr. 

48  Agus  chunnaic  e  iadsan 
air  am  pianadh  ag  iomramh  ; 
oir  bha  a'  ghaoth  'nan  agh- 
aidh ;  agus  thàinig  e  d'an 
ionnsuidh  mu  thimchioll  na 
ceathramh  faire  do'n  oidhche, 
ag  imeachd  air  a'  mhuir,  agus 
b'àill  leis  dol  seachad  oirre. 

49  Ach  an  uair  a  chunnaic 
ìadsan  e  ag  imeachd  air  a' 
mhuir,  shaoil  iad  gu'm  bu 
tannasg  a  bh'ann ;  ngus 
ghlaodh  iad. 

77 


50  (Oir  chunnaic  iad  uile 
e,  agus  bha  iad  fo  bhuaireas : ) 
Agus  air  ball  labhair  e  riu, 
agus  thubhairt  e  riu,  Biodh 
misneach  mhaith  agaibh  ;  is 
mise  ta  ann,  na  biodh  eagal 
oirbh. 

51  Agus  chaidh  e  suas  d'an 
ionnsuidh  do'n  luing ;  agus 
luidh  a'  ghaoth  :  agus  bha 
uamhas  mòr  thar  tomhas  orra, 
agus  ghabh  iad  iongantas. 

52  Oir  cha  d'  thug  iad  fa'- 
near  mìorbhuìl  nam  builinn- 
ean ;  oir  bha'n  cridhe  air  a 
chruadhachadh. 

53  Agus  an  uair  a  chaidh 
iad  thairis,  thàinig  iad  gu 
talamh  Ghenesaret,  agus 
tharruing  iad  gu  tìr. 

54  Agus  an  uair  a  thàinig 
iad  a  mach  as  an  luing,  air 
ball  dh'aithnich  iad  e. 

55  Agus  ruith  iad  air  feadh 
na  tìre  sin  uile  mu'n  cuairt, 
agus  thòisich  iad  air  an 
dream  a  bha  tinn  a  ghiùlan 
mu'n  cuairt  air  leabaichibh, 
ge  b'e  àit  an  cual  iad  esan  a 
bhi. 

56  Agus  ge  b'e  air  bith 
bailte,  no  caithriche,  no  dùth- 
aich  an  deachaidh  e  steach. 
chuir  iad  na  daoine  tinn  air 
na  sràidibh,  agus  ghuidh  iad 
air  gu'm  feudadh  iad  bean- 
tuinn  a  mhàin  ri  iomall  'eud- 
aich :  agus  a  mheud  is  a 
bhean  ris,  leighiseadh  iad. 

CAIB.  VII. 

1  Fhuair  na  Phairisich  coire  do  na 
deisciobluibh  do  bhrìgh  gifn  d'ith 
iad  le  làmhaibh  neo-ionnlaidte. 
14  Cha  saìaich  biadh  an  duine. 
24  Leighis  Criosd  nighean  aig  an 
robh  spiorad  neò-ghlan,  31  agus 
duine  a  bha  bodhar. 

\  GUS  chruinnicheadh  na 
^*-  Phairisich  d'a  ionnsuidh, 
agus  dream   ;ìraidh   do  na 


MARC  VII. 


sgrìobhaichibh  a  thàinig  o 
Ierusalem. 

2  Agus  an  uair  a  chunnaic 
iad  cuid  d'a  dheisciobluibh 
ag  itheadh  arain  le  làmhaibh 
salach,  (sin  r'a  ràdh  neo- 
ìonnlaidte,)  fhuair  iad  cron 
doibh. 

3  Oir  cha'n  ith  na  Phairis- 
ich,  agus  na  h-Iudhaich  uile, 
biadh,  mur  ionnlaid  iad  an 
làmhan  gu  minic,  a'  coimh- 
ead  beul-aithris  nan  sean- 
airean. 

4  Agus  air  dhoibh  teachd 
o'n  mhargadh,  mur  tum1  siad 
iad,  cha'n  ith  iad.  Agus  a 
ta  mòran  do  nithibh  eile  a 
ghabh  iad  orra  a  choimhead, 
mar  a  ta  nigheadh  chupan, 
agus  phoitean,  agus  shoith- 
iche  umha2,  agus  leabaich- 
ean  3. 

5  A.n  sin  dh'f  heòraich  na 
Phairisich  agus  na  sgrìobh- 
-ichean  dheth,  C'ar  son  nach 
'eil  do  dheisciobuil  ag  im- 
eachd  a  rèir  beul-aithris  nan 
seanairean,  ach  a  ta  iad  ag 
itheadh  arain  le  làmhaibh 
neo-ionnlaidte  1 

6  Ach  f  hreagair  esan  agus 
thubhairt  e  riu,  Is  maith  a 
rinn  Esaias  fàidheadaireachd 
mu  bhur  timchioll-sa,  a 
chealgairean,  a  rèir  mar  a  ta 
e  sgrìobhta,  A  ta  am  pobull 
so  toirt  urraim  4  dhomh-sa  le 
'm  bilibh,  ach  a  ta  an  cridhe 
fada  uam. 

7  Ach  is  ann  gu  dìomhan- 
ach  a  ta  iad  a'  toirt  aoraidh 
dhomh-sa,  a'  teasgasg  àith- 
eanta  dhaoine  mar  theagasg. 

8  Oir  air  dhuibh  àithne 
Dhè  a  thrèigsinn,  a  ta  sibh  a' 
cumail  orduchaidh  dhaoine, 
mar  a  ta  nigheadh  phoitean 


agus  chupan :  agus  mòrau 
eile  d'an  leitiidibh  sin  a  ta 
sibh  a'  deanamh. 

9  Agus  thubhairt  e  riu,  Is 
maith  a  ta  sibh  a'  cur  air  cù] 
àithneDhè,chum  gu'n  coimh- 
id  sibh  bhur  orduchadh  fèin. 

10  Oir  thubhairt  Maois, 
Thoir  urram  do  t'athair,  agus 
do  d'  mhàthair :  agus,  Ge 
b'e  neach  a  mhallaicheas 
athair  no  màthair,  cuirear  gu 
cinnteach  gu  bàs  e. 

11  Ach  their  sibhse,  Ma 
their  neach  r'a  athair,  no  r'a 
mhàthair,  Biodh  e  'na  Chorb- 
an,  sin  r'aràdh,  'na  thiodhlac 
do'n  teampull,  ge  b'e  ni  leis 
am  faigheadh  tu  tairbhe 
uamsa : 

12  Nach  leig  sibh  dha  à  sin 
suas  ni  sam  bith  a  dheanamh 
air  son  'athar,  no  a  mhàthar  ? 

13  A'  cur  focail  Dè  an  neò- 
bhrigh  le  bhur  beul-aithris 
fèin,  a  dh'aithris  sibh  :  _  agus 
mòran  d'an  leithidibh  sin  do 
nithibh  a  ta  sibh  a'  deanamh. 

14  Agus  'nuair  a  ghairm  e 
an  sluagh  uile  d'a  ionnsuidh, 
thubhairt  e  riu,  Eisdibh 
riumsa  uile,  agus  tuigibh  : 

15  Cha'n  'eil  ni  sam  bith 
o'n  taobh  a  muigh  do'n  duine, 
a  thèid  a  steach  ann,  d'am 
bheM  e  'n  comas  a  shalachadh; 
ach  na  nithe  tha  teachd  a 
mach  as,  is  iad  sin  a  ta  sal- 
achadh  an  duine. 

16  Ge  b'e  aig  am  bheil 
cluasa  chum  èisdeachd,  èisd- 
eadh  e. 

17  Agus  an  uair  a  chaidh  e 
steach  do'n  tigh  o'n  t-sluagh, 
chuir  a  dheisciobuil  ceisd  air 
mu  thimchioll  a'  chosamh- 
lachd. 

18  Agus  thubhairt  e  riu, 


1  ionnlaìd.         2  prais. 

78 


3  àiteacha-suidhe .  ^owkc 


Am  bheil  sibhse  mar  so  fath- 
ast  gun  tuigse?  Nach^  'eil 
fhios  agaibh,  ge  b'e  ni  air 
bith  athèid  a  steach  san  duine 
o'n  leth  a  muigh,  nach  'eil  e 
'n  comas  da  esan  a  shalach- 
adhì 

19  Do  bhrìgh  nach  tèid  e 
steach  d'a  chridhe,  ach  do'n 
bhroinn,  agus  thèid  e  mach 
do'n  t-slochd  shalchair,  a' 
glanadh  gach  uile  bhìdh. 

20  Agus  thubhairt  e,  Is  e 
an  ni  a  thig  a  mach  as  an 
duine,  a  shalaicheas  an  duine. 

21  Oir  is  ann  o'n  taobh  a 
stigh,  à  cridhe  dhaoine,  a  thig 
a  mach  droch  smuaintean, 
adhaltrannas,  strìopachas, 
mortadh, 

22  Goid,  sannt,  aingidh- 
eachd,  mealltaireachd,  mac- 
nus1,  droch  shùil,  toibheum, 
uabhar,  amaideachd : 

23  A  ta  na  h-uilc  so  uile 
a'  teachd  a  mach  o'n  taobh  a 
stigh,  agus  a'  salachadh  an 
duine. 

24  Agus  air  dha  èirigh  as 
a  sin^chaidh  e  gu  crìochaibh 
Thiruis  agus  Shidoin  :  agus 
an  uair  a  chaidh  e  steach  do 
thigh,  cha  b'àill  leis  flos  a 
bhi  aig  neach  sam  bith  air ; 
gidheadh  cha'n  fheudadh  e 
bhi'm  folach. 

25  Oir  chuala  bean  uime, 
aig  an  robh  nighean  bheag, 
anns  an  robh  spiorad  neò- 
ghlan  agus  thàinig  i  agus 
thuit  i  aig  a  chosaibh  : 

26  (Agus  bu  phreugach  a' 
bhean,  Banshiropheniseach 
a  thaobh  cinnich;)  agus 
ghuidh  i  air  gu'n  tilgeadh  e 
an  deamhan  a  mach  as  a 
nighinn. 

27  Agus  thubhairt  Iosa 


!  VII. 

nthe,  Fulaing  do'n  chìoinn 
air  tùs  a  bhi  air  an  sàsuchadh : 
oir  cha  'n'eil  e  iomchuidh 
aran  na  cloinne  a  ghabhail, 
agus  a  thilgeadh  chum  nan 
con. 

28  Agus  f  hreagair  ise  agus 
thubhairt  i  ris,  Is  fìor  sin,  a 
Thighearn :  gidheadh  ithidh 
na  coin  fo  'n  bhord  do  sbruil- 
each  na  cloinne. 

29  Agus  thubhairt  esan 
rithe,  Air  son  na  cainnte  so 
fèin,  imich  romhad ;  a  ta  an 
deamhan  air  dol  a  mach  à  d' 
nighinn. 

.  30  Agus  an  uair  a  bha  ise 
air  teachd  a  dh'ionnsuidh  a 
tighe,  fhuair  i  an  deamhan 
air  dol  a  mach,  agus  a  nigh- 
ean  air  a  cur  'na  luidhe  air  an 
leabaidh. 

31  Agus  a  rìs,  'nuair  a  dh'- 
imich  e  o  chrìochaibh  Thiruis 
agus  Shidoin,  thàinig  e  gu 
muir  Ghalile,troimh  mheadh- 
on  chrìoch  Dhecapolis. 

32  Agus  thug  iad  d'a  ionn- 
suidh  duine  bodhar,  aig  an 
robh  staduich  'na  chainnt: 
agus  ghuidh  iad  air  gu'n  cuir- 
eadh  e  a  làmh  air. 

33  Agus  thug  e  a  leth  o'n 
t-sluagh  e,  agus  chuir  e  a 
mheoir  'na  chluasaibh,  agus 
shil 2  e,  agus  bhean  e  r'a 
theangaidh. 

34  Agus  air  dha  amharc 
suas  gu  nèamh,  rinn  e  osna, 
agus  thubhairt  e  ris,  Eph- 
phata,  is  e  sin  r'a  ràdh,  Bì 
fosgailte. 

35  Agus  àir  ball  dh'f  hosg- 
ladh  a  chluasan,  agus  dh'- 
f  huasgladh  ceangal  a  theang- 
aidh,  agus  labhair  e  gu  ceart. 

36  ^  Agus  dh'àithn  e  dhoibh 
gun  iad  a  dh'innseadh  sin  do 


1  amaisceachd. 

79 


2  sheil. 


neach  air  bith :  ach  mar  is 
mò  a  thoirmisg  esan  doibh, 
bu  mhòid  gu  ro  mhòr  a  chuir 
iadsan  an  gniomh  am  follais 1 ; 

37  Agus  bha  iad  gu  ro 
mhòr  air  an  lìonadh  le  h-iong- 
antas,  ag  ràdh,  Rinn  e  na 
h-uile  nithe  gu  maith  :  tha  e 
araon  a'  tabhairt  air  na  bodh- 
air  gu'n  cluinn  iad,  agus  air 
na  bailbh  gu'n  labhair  iad. 

CAIB.  VIII. 

1  Bheathaich  Criosd  an  sluagh  gu 
mìorbhuileach.  11  Dhiùlt  e  comh- 
ar'  a  thoirt  do  ?ia  Phairisich  : 
14  DlCiarr  e  air  a  dheisciobu.il 
bhi  air  am  faicill  an  aghaidh 
taois  ghoirt  nam  Phairiseach  agus 
Heroid:  22  Thvg  e  a  radharc  do 
dhuine  dall. 

A  NNS  na  làithibh  sin,  air 
J-*-  do  shluagh  ro  mhòr  a bhi 
ann,  agus  gun  ni  air  bith  aca 
r'a  itheadh,  ghairm  Iosa  a 
dheisciobuil  d'a  ionnsuidh, 
agus  thubhairt  e  riu, 

2  A  ta  truas  mòr  agam  do'n 
t-sluagh,  do  bhrìgh  gu'n 
d'f  han  iad  a  nis  tri  làithean 
maille  rium,  agus  nach  'eil 
ni  air  bith  aca  r'a  itheadh ; 

t  3  ^  Agus  ma  leigeas  mi  d'an 
tighibh  fèin  'nan  trasg 2  iad, 
fannuichidh  iad  air  an  t- 
slighe :  oir  thàinig  cuid  aca 
am  fad. 

4  Agus  f  hreagair  a  dheis- 
ciobuil  e,  Cia  as  a  dh'fheudas 
neach  iad  so  a  shàsuchadh  le 
h-aran  an  so  san  f  hàsach  1 

5  Agus  dh'fhiosraich  e 
dhiubh,  Cia  lìon  builinn  a 
ta  agaibh  1  Agus  thubhairt 
iadsan,  Seachd. 

6  Agus  thug  e  ordugh 
do'n  t-sluagh  suidhe,  sìos  air 
an  làr :  agus  ghlac  e  na 
seachd  builinnean,  agus  air 
toirt  buidheachais,  bhris  e, 


VIII. 

agus  thug  e  iad  d'a  dheis- 
ciobluibh,  chum  gu'n  cuir- 
eadh  iad  'nan  làthair  iad  : 
agus  chuir  iad  sìos  an  làthair 
an  t-sluaigh  iad. 

7  Agus  bha  aca  beagan 
a  dh'iasgaibh  beaga  :  agus 
bheannaich  e  iad,  agus  dh'- 
àithn  e  an  cur  sìos  'nan  làth- 
air  mar  an  ceudna. 

8  Agus  dh'ith  iad,  agus 
shàsuicheadh  iad  :  agus  thog 
iad  làn  sheachd  bascaidean 
do'n  bhiadh  bhriste,  a  bha 
dh'fhuigheall 3  aca. 

9  Agus  bha  iadsan  a  dh'ith 
mu  thimchioll  cheithir  mìle ; 
agus  leig  e  air  falbh  iad. 

10  Agus  air  ball  chaidh  e 
steach  an  iuing  maille  r'a 
dheisciobluibh,  agus  thàinig 
e  gu  crìochaibh  Dhalmanuta. 

11  Agus  thàinig  na  Phair- 
isich  a  mach :  agus  thòisich 
iad  ri  ceisdean  a  chur  air,  ag 
iarraidh  comhara  uaith  o 
nèamh,  'ga  dhearbhadh. 

12  Agus  air  deanamh  osna 
dhasan  'na  spiorad,  thubhairt 
e,  C'ar  son  a  ta  an  ginealach 
so  ag  iarraidh  comhara?  gu 
deimhin  a  ta  mise  ag  ràdh 
ribh  nach  toirear  comhara 
do'n  ghinealach  so. 

13  Agus  dh'fhàg  e  iad,  a- 
gus  air  dha  dol  a  steach  do'n 
luing  a  rìs,  chaidh  e  do'n 
taobh  eile. 

14  Agus  dhì-chuimhnich  na 
deisciobuil  aran  a  thoirt  leo  ; 
agus  cha  robh  aca  ach  aon 
bhuilinn4  maille  riu  san  luing. 

15  Agus  dh'àithn  e  dhoibh, 
ag  ràdh,  Thugaibh  an  aire ; 
bithibh  air  bhur  faicill  an 
aghaidh  taois  ghoirt  nam 
Phairiseach,  agus  taois  ghoirt 
Heroid. 


1  os  àird,  2  trosg. 

80 


3  dJÌ'fhHÌghleach.       *  aran. 


MAKC 

16  Agus  bha  iadsan  a' 
reusonachadh  'nam  measg 
fèin,  ag  ràdh,  ls  ann  air  son 
nach  'eil  aran  againn  atae. 

17  Agus  air  aithneachadh 
sin  do  Iosa,  thubhairt  e  riu, 
C'ar  son  a  ta  sibh  a'  reuson- 
achadh  do  bhrìgh  nach  'eil 
aran  agaibh  ?  Nach  'eil  f  hios 
agaibh  fathast,  agus  nach  'eil 
sibh  a'  tuigsinn?  am  bheil 
bhur  cridhe  fathast  air  a 
chruadhachadh  1 

18  Air  dhuibh  sùilean  a 
bhi  agaibh,  nach  faic  sibh? 
agus  air  dhuibh  cluasan  a  bhi 
agaibh,  nach  cluinn  sibh?  a- 
gus  nach  'eil  sibh  a'  cuimh- 
neachadh  ì 

19  An  uair  a  bhris  mi  na 
cùig  builinnean  am  measg 
nan  cùig  mìle,  cia  lìon  cliabh 
làn  do  bhiadh  briste  a  thog 
sibhì  Thubhairt  iadsan  ris, 
A  dhà  dheug. 

20  Agus  an  uair  a  bhris  mi 
na  seachd  am  measg  nan 
ceithir  mìle,  cia  lìon  bascaid 
làn  do  bhiadh  briste  a  thog 
sibh  1  Agus  thubhairt  iadsan, 
Seachd. 

21  Agus  thubhairt  e  nu, 
Cionnus  nach  'eil  sibh  a' 
tuigsinn  1 

22  Agus  thàinig  e  gu  Bet- 
saida :  agus  thug  iad  d'a 
ionnsuidh  duine  dall,  agus 
ghuidh  iad  air  gu'm  beanadh 
e  ris. 

23  Agus  rug  e  air  làimh  an 
doill  agus  threòraich  e  mach 
as  a'  bhaile  e ;  agus  air  dha 
a  shileadh  a  chur  air  a  shùil- 
ibh,  agus  a  làmhan  a  chur 
air,  dh'f heòraich  e  dheth  an 
robh  e  faicinn  ni  aìr  bith. 

24  Agus  dh'amhairc  esan 
suas,  agus  thubhairt  e,  A  ta 
mi  faicinn  dhaoine  mar 
chraobhan  ag  imeachd. 

81 


VIII. 

25  'Na  dhèigh  sm,  chuir  e 
a  làmhan  a  rìs  air  a  shùilibh, 
agus  thug  e  air  amharc  suas  : 
agus  dh'aisigeadh  a  radharc 
dhaf  agus  chunnaic  e  gach 
uile  dhuine  gu  soilleir. 

26  Agus  chuir  e  dh'ionn- 
suidh  a  thighe  fèin  e,  ag  ràdh, 
Na  rach  a  steach  do'n  bhaile, 
agus  na  innis  do  neach  air 
bith  anns  a'  bhaile  e. 

27  Agus  chaidh  losa  agus 
a  dheisciobuil  a  mach  gu 
bailtibh  Chesarea  Philipi :  a- 
gus  air  an  t-slighe  chuir  e 
ceisd  air  a  dheisciobluibh,  ag 
ràdh  riu,  Cò  a  tha  daoine  ag 
ràdh  is  mise  1 

28  Agus  fhreagair  iadsan, 
Eoin  Baiste  ;  agus  cuid  eile, 
Elias ;  agus  cuid  eile,  Aon  do 
na  fàidhibh. 

m  29  Agus  thubhairt  esan 
riu,  Ach  cò  a  tha  sibhse  ag 
ràdhismi?  Fhreagair  Pead- 
ar  agus  thubhairt  e  ris,  Is  tu 
Criosd. 

30  Agus  thug  e  sparradh 
dhoibh  gun  iad  a  dh'innseadh 
so  uime  do  neach  sam  bith. 

31  Agus  thòisich  e  r'an 
teagasg,  gur  èigin  do  Mhac 
an  duine  mòran  do  nithibh 
fhulang,  agus  a  bhi  air  a 
dhiultadh  leis  na  seanairibh, 
agus  na  h-àrd-shagartaibh, 
agus  na  sgrìobhaichibh,  agus 
a  bhi  air  a  chur  gu  bàs,  agus 
èirigh  a  rìs  an  dèigh  thri 
làithean. 

32  Agus  labhair  e  a'  chainnt 
so  gu  follaiseach.  Agus  rug 
Peadar  air,  agus  thòisich  e 
r'a  chronuchadh. 

33  Ach  air  dhasan  tionn- 
dadh  mu'n  cuairt,  agus  amh- 
arc  air  a  dheisciobluibh, 
chronuich  e  Peadar,  ag  ràdh, 
Imich  air  mo  chùlaobh,  a 
Shatam  •  oii  cha'n  'eil  spèis 


agad  do  nithibh  Dhè1,  ach 
do  nithibh  dhaoine. 

34  Agus  air  gairm  an  t- 
sluaigh,  agus  a  dheisciobul 
d'a  ionnsuidh,  thubhairt  e 
riu,  Ge  b'e  neach  leis  an  àill 
teachd  a'm'  dhèigh-sa,  àich- 
eadhaidh  se  e  fèin,  agus  tog- 
adh  e  a  chrann-ceusaidh,  a- 
gus  leanadh  e  mise. 

35  Oir  ge  b'e  neach  leis  an 
àill  'anam  fèin  a  choimhead, 
caillidh  se  e ;  ach  ge  b'e 
neach  a  chailleas  'anam  air 
mo  shon-sa,  agus  air  'son  an 
t-soisgeil,  coimhididh  esan  e. 

36  Oir  ciod  e  an  tairbhe  do 
dhuine,  ged  chosnadh  e  an 
saoghal  gu  h-iomlan,  agus 
'anam  a  chall  ì 

37  No  ciod  a  bheir  duine 
an  èiric  'anama? 

38  Oir  ge  b'e  neach  a 
ghabhas  nàire  dhiomsa,  agus 
do  m'fhoclaibh,  anns  a' 
ghinealach  adhaltrannach  a- 
gus  olc  so,  dheth-san  gabh- 
aidh  Mac  an  duine  nàire, 
'nuair  a  thig  e  an  glòir '  Athar, 
maille  ris  na  h  -  ainglibh 
naomha. 

CAIB.  IX. 

1  DIì1  atharraicheadh  cruth  Iosa. 
11  Theagaìsg  e  a  dheisciobuil  mu 
thimchioll  teachd  Eliais  :  14  Thilg 
e  mach  Spiorad  balbhagus  bodhar  : 
30  Roimh  -  innis  e  a  bhùs  agus 
^aiseirigh. 

A  GUS  thubhairt  e  riu,  Gu 
^  deimhin  a  ta  mi  ag  ràdh 
ribh,  gu  bheil  cuid  dhiubhsan 
a  ta  'nan  seasamh  an  so,  nach 
blais  bàs,  gus  am  faic  iad 
rìoghachd  Dhè  a'  teachd  le 
cumhachd. 

2  Agus  an  ceann  shè  làith- 
ean,  thug  Iosa  Peadar,  agus 
Seumas,  agus  Eoin  leis,  agus 
threòruich  e  iad  leo  fèin  air 


C  IX. 

leth  gu  beinn  àird :  agus  dh'- 
atharraicheadh  a  chruth  'nam 
flanuis. 

3  Agus  rinneadh  'eudach 
dealrach,  ro  gheal  mar  an 
sneachdadh;  air  mhodh  nach 
robh  e'n  comas  do  ghlanadair 
eudaich  sam  bith  air  talamh 
a  ghealachadh. 

4  Agus  dh'fhoillsicheadh 
dhoibh  Elias  maille  ri  Maois : 
agus  bha  iad  a'  còmhradh  ri 
Iosa. 

5  Agus  fhreagair  Peadar, 
agus  thubhairt  e  ri  Iosa,  A 
mhaighstir,  is  maith  dhuinne 
bhi  an  so :  air  an  aobhar  sin 
deanamaid  tri  pàilliuna2 ;  aon 
duitse,  agus  aon  do  Mhaois, 
agus  aon  do  Elias. 

6  Oir  cha  robh  f  hios  aige 
ciod  a  theireadh  e:  oir  bha 
iad  fuidh  eagal  ro  mhòr. 

7  Agus  thàinig  neul  a  chuir  , 
sgàile  orra,  agus  thàinig  guth 
as  an  neul,  ag  ràdh,  Is  e  so 
mo  Mhac  gràdhach-sa  èisd- 
ibh  ris. 

8  Agus  air  ball,  an  uair  a 
dh'amhairc  iad  mu'n  tim- 
chioll,  cha'n  fhac  iad  neach 
air  bith  à  sin  suas,  ach  Iosa  | 
'na  aonar  maille  riu. 

9  Agus  ag  teachd  dhoibh 
a  nuas  o'n  bheinn,  dh'àithn 

e  dhoibh  gun  na  nithe  a  j 
chunnaic  iad   innseadh  do 
neach  sam  bith,  gus  an  èir- 
eadh  Mac  an  duine  a  rìs  o  na 
marbhaibh. 

10  Agus  ghlèidh  iad  a' 
chainnt  so  aca  fèin,  a'  fios«  j 
rachadh  d'a  chèile  ciod  bu 
chiall  do'n  aiseirigh  o  na 
marbhaibh. 

11  Agus  dh'fheòraich  iad 
deth,  ag  ràdh,  C'ar  son  a  ta 
na  sgrìobhaichean  ag  ràdh,  | 


'  cìuC n  'etì  d'  aire  aìr  idthibh  JDhc. 

82 


2  bothaìn. 


MARC  IX. 


gur  èigin  Elias  a  theachd  air 
tùs? 

12  Agus  f  hreagair  esan  a- 
gus  thubhairt  e  riu,  Thig 
Elias  gu  deimhin  air  tùs,  agus 
aisigidh  e  na  h-uile  nithe,  a- 
gus  mar  a  ta  e  sgrìobhta  mu 
Mhac  an  duine,  gu  bheil  e 
gu  mòran  do  nithibh  f  hulang, 
agus  a  bhi  air  a  chur  an 
dìmeas. 

13  Ach  a  ta  mi  ag  ràdh 
ribh,  gu  bheil  Elias  da  rìreadh 
air  teachd,  agus  rinn  iad  ris 
gach  ni  a  thogair  iad,  a  rèir 
mar  a  ta  e  sgrìobhta  uime. 

14  Agus  'nuair  thàinig  e 
chum  a  dheisciobul,  chunn- 
aic  e  sluagh  mòr  mu'n  tim- 
chioll,  agusna  sgrìobhaichean 
a'  deasboireachd  riu. 

15  Agus  air  ball  bha  'n 
sluagh  uile,  'nuair  a  chunnaic 
iad  e,  fo  uamhas  mòr,  agus 
airdhoibh  ruith  d'aionnsuidh, 
chuir  iad  fàilte  air. 

16  Agus  dh'f  hiosraich  e  do 
na  sgrìobhaichibh,  Ciod  e  mu 
am  bheil  sibh  a'  deasboir- 
eachd  riu  1 

17  Agus  air  freagairt  do 
neach  do'n  t-sluagh,  thubh- 
airt  e,  A  mhaighstir,  thug  mi 
mo  mhac  a  d'  ionnsuidh,  anns 
am  bheil  spiorad  balbh  : 

18  Agus  ge  b'e  ionad  sam 
bith  an  glac  se  e,  a  ta  e  'ga 
tharruing  as  a  chèile  ;  agus  a 
ta  e  cur  cobhair  as  a  bheul, 
agus  a'  gìosgarnaich  le  'fhiac- 
laibh,  agus  a  ta  e  a'  seargadh 
as :  agus  thubhairt  mi  li  d' 
dheisciobluibh,  iad  g'a  chur 
a  mach,  agus  cha  b'urrainn 
iad. 

19  Ach  fhreagair  esan,  a- 
gus  thubhairt  e  ris,  O  chinn- 
ich  gun  chreidimh,  cia  fhad 


a  bhitheas  mi  maille  ribhì 
cia  fhad  a  dh'fhuilgeas  mi 
sibh?  thugaibh  e  a  m'ionn- 
suidh. 

20  Agus  thug  iad  d'a  ionn- 
suidh  e :  agus  an  uair  a 
chunnaic  se  e,  reub  an  spior- 
ad  air  ball  e ;  agus  thuit  e  air 
an  talamh,  agus  bha  e  'ga 
aoirneagan1  fèin,  agus  a'  cur 
cobhair  as  a  bheuL 

21  Agus  dh'fhiosraich  e 
d'a  athair,  Cia  f  had  an  aimsir 
o  thàinig  so  air  ì  agus  thubh- 
airt  e,  O  bha  e  'na  leanabh. 

22  Agus  gu  minic  thilg  e 
san  teine  e,  agus  anns  an 
uisge,  chum  gu  milleadh  se 
e :  ach  ma  ta  thusa  comasach 
air  ni  sam  bith  a  dheanamh, 
gabh  truas  dinn,  agus  cuidich 
leinn. 

23  Ach  thubhairt  Iosa  ris, 
Ma  's  urrainn  thusa  creidsinn, 
a  ta  gach  aon  ni  comasach 
do'n  neach  a  chreideas. 

24  Agus  ghlaodh  athair  an 
leinibh  a  mach  air  ball,  agus 
thubhairt  e  le  deuraibh,  A  ta 
mi  creidsinn,  a  Thighearn  ; 
cuidich  thusa  le  mo  mhi- 
chreidimh. 

25  Agus  an  uair  a  chunnaic 
Iosa  an  sluagh  a'  ruith  cuid- 
eachd,  chronuich  e  an  spiorad 
neòghlan,  ag  ràdh  ris,  A 
spioraid  bhailbh  agus  bhodh- 
air,  a  ta  mi  ag  orduchadh 
dhuit,  Thig  a  mach  as,  agus 
na  rach2  a  steach  ann  ni's 
mò. 

26  Agus  ghlaodh  an  spiorad, 
agus  reub  e  gu  ro  ehràiteach 
e,  agus  chaidh  e  mach  as : 
agus  bha  e'n  riochd  mairbh, 
ionnus  gu'n  dubhairt  mòran, 
Tha  e  marbh. 

27  Ach  air  do  Iosa  a  ghlac- 


1  aomeagan,  aonairt. 

83 


2  feiriff,  gabh. 


MARC  IX. 


adh  air  làimh,  thog  e  suas  e, 
agus  dh'  èirich  e. 

28  Agus  an  uair  a  chaidh 
e  steach  do'n  tigh,  dh'f  hios- 
raich  a  dheisciobuil  deth  an 
uaignidheas,  C'ar  son  nach 
b'  urrainn  sinne  a  thilgeadh 
mach  1 

29  Agus  thubhairt  esan  riu, 
Cha'n  eil  e  comasach  gu'n 
tèid  a'  ghnè  so  mach  le  ni  air 
bith,  ach  le  h-urnuigh  agus 
trasgadh. 

30  Agus  dh'imich  iad  as  a 
sin,  agus  chaidh  iad  troimh 
Ghalile  :  agus  cha  b'àill  leis 
f  hios  so  bhi  aig  aon  neach. 

31  Oir  theagaisg  e  a  dheis- 
ciobuil  fèin,  agus  thubhairt  e 
riu,  A  ta  Mac  an  duine  air  a 
thabhairt  thairis  do  làmhaibh 
dhaoine,  agus  cuiridh  iad  gu 
bàs  e  ;  agus  an  dèigh  a  chur 
gu  bàs  èiridh  e  a  rìs  an  treas 
là. 

32  Ach  cha  do  thuig  iad  a' 
chainnt  so,  agus  bha  eagal 
orra  fheòraich  dheth. 

33  Agus  thàinig  e  gu  Ca- 
pernaum;  agus  air  dha  bhi 
san  tigh,  dh'fhiosraich  e 
dhiubh,  Ciod  e  mu'n  robh 
sibh  a'  deasboireachd  eadar- 
aibh  fèin,  air  an  t-slighe? 

34  Ach  dh'fhan  iadsan 
'nan  tosd :  oir  air  an  t-slighe 
bha  iad  a'  reusonachadh  eat- 
orra  fèin,  co  aca  bu  mhò  a 
hhiodh. 

35  Agus  air  suidhe  dha, 
ghairm  e'n  dà  fhear  dheug 
d'a  ionnsuidh,  agus  thubhairt 
e  riu,  Ge  b'e  neach  leis  am 
miann  a  bhi  air  thoiseach, 
bithidh  esan  air  dheireadh  air 
chàch  uile,  agus  'na  sheirbh- 
ìseach  do  na  h-uile. 

36  Agus  ghabh  e  leanabh, 


agus  chuir  e  'nam  meadhon 
e :  agus  an  uair  a  thog  e  suas 
'na  uchd  e,  thubhairt  e  riu. 

37  Ge  b'e  neach  a  ghabhas 
ri  h-aon  d'an  leithidibh  so  do 
leanabaibh  a'm'  ainm-sa,  a 
ta  e  a'  gabhail  riumsa ;  agus 
ge  b'e  neach  a  ghabhas  rium- 
sa,  cha  mhise  ris  am  bheil  e 
a'  gabhail,  ach  an  Ti  a  chuir 
uaith  mi. 

38  Agus  fhreagair  Eoin 
e,  ag  ràdh,  A  mhaighstir, 
chunnaic  sinne  neach  nach 
'eil  'gar  leantuinn1  a'  tilgeadh 
a  mach  dheamhan  a'd'  ainm- 
sa;  agus  bhac2  sinn  e,  a 
chionn  nach  'eil  e  'gar  lean- 
tuinn  fèin 

39  Ach  thubhairt  Iosa,  Na 
bacaibh  e :  oir  cha'n  'eil  neach 
sam  bith  a  ni  mìorbhuil  a'm' 
ainm-sa,  d'am  bheil  e'n  com- 
as  olc  a  labhairt  gu  h-eal- 
amh  umam. 

40  Oir  ge  b'e  neach  nach 
'eil  'nar  n-aghaidh,  a  ta  e 
leinn3. 

41  Oir  ge  b'e  neach  a  bheir 
cupan  uisge  dhuibh-sa  r'a  òl 
a'm'  ainm-sa,  a  chionn  gur 
le  Criosd  sibh,  gu  deimhin  a 
ta  mi  ag  ràdh  ribh,  nach  caill 
e  a  dhuais. 

42  Agus  ge  b'e  bheir  aobhar 
oilbheim  do  aon  neach  do 
na  h-aonaibh  beaga  so,  a  ta 
creidsinn  annam-sa,  b'  f  hearr 
dha  gu'm  biodh  clach-mhuil- 
inn  air  a  crochadh  m'a  mhuin- 
eal,  agus  gu'm  biodh  e  air  a 
thilgeadh  san  f  hairge. 

43  Agus  ma  bheir  do  làmh 
aòbhar  oilbheim  dhuit,  gearr 
dhiot  i :  is  fearr  dhuit  dol  a 
steach  do'n  bheatha  air  leth- 
làimh,  na  dà  làimh  a  bhi 
agad,  agus  dol  gu  h-ifrinn, 


1  leanmlminn.       2  thoirmisg. 

84 


3  'nur  n-aghaidh  a  ta  e  Isibh. 


do'n  teine  nach  mùchar  a 
chaoidh  ; 

44  Far  nach  bàsaich  an 
cnuimh,  agus  nach  tèid  an 
teine  as. 

45  Agus  ma  bheir  do  chos 
aobhar  oilbheim  dhuit,  gearr 
dhiot  i :  is  fearr  dhuit  dol  a 
steach  do'n  bheatha  air  leth- 
chois,  na  dà  chois  a  bhi  agad; 
agus  a  bhi  air  do  thilgeadh 
ann  an  ifrinn,  do'n  teine  nach 
mùchar  a  chaoidh ; 

46  Far  nach  bàsaich  an 
cnuimh,  agus  nach  tèid  an 
teìne  as. 

47  Agus  ma  bheir  do  shùil 
aobhar  oilbheim  dhuit,  spìon 
asad  i:  is  fearr  dhuit  dol  a 
steach^  do  rìoghachd  Dhè  air 
aon  sùil,  na  dà  shùil  a  bhi 
agad,  agus  a  bhi  air  do  thilg- 
eadh  ann  an  teine  ifrinn  ; 

48  Far  nach  bàsaich  an 
cnuimh,  agus  nach  tèid  an 
teine  as. 

49  Oir  saillear  gach  aon 
neach  le  teine,  agus  saillear 
gach  aon  ìobairt  le  salann. 

50  Is  maith  an  salann : 
ach  ma  chailleas  an  salann  a 
shaillteachd,  ciod  e  leis  an 
dean  sibh  deadh-bhlàsda  el 

j  Biodh  agaibh  salann  annaibh 
I  fèin,  agus  bithibh  sìochail 
r'a  chèile. 

CAIB.  X. 

1  A  ta  Criosd  a*  deasboireachd  ris 
na  Phairisich  mu  thimchioll  deal- 
achaidh  fir  agus  mnà  pòsda  :  13 
bheannaìch  e  clann  a  thugadh  d'a 
ionnsuidh.  32  Roimh-innis  e  a 
bhàs  agus  'aiseirigh.  46  DlCaisig 
\        e  a  radharc  do  Bhartimeui. 

\  GUS  air  èirigh  dha  as  a 
■     sin,  thainig  e  gu  crìoch- 
i     aibh  Iudea  troimh  an  dùth- 
j     oich  a  ta  air  an  taobh  thall  do 
lordan :  agus  thàinig  slòigh 
d'a  ionnsuidh  a  rìs  ;  agus  mar 
85 


C  X. 

bu  ghnàth  leis,  theagaisg  e 
iad  a  rìs. 

2  Agus  thàinig  na  Phairis- 
ich  d'a  ionnsuidh,  agus  dh'- 
f  hiosraich  iad  deth,  Am  bheil 
e  ceaduichte  do  dhuine  a 
bhean  a  chur  air  falbh  ì  'ga 
dhearbhadh. 

3  Ach  f  hreagair  esan  agus 
thubhairt  e  riu,  Ciod  a  cìh'- 
aithn  Maois  dhuibh  ? 

4  Agus  thubhairt  iadsan, 
Thug  Maois  cead  duinn  litir- 
dhealaich  a  sgrìobhadh,  agus 
a  cur  air  falbh. 

5  Agus  f  hreagair  Iosa  agus 
thubhairt  e  riu,  Air  son  cruais 
bhur  cridhe,  sgrìobh  e  an 
àithne  so  dhuibh. 

6  Gidheadh  o  thoiseach  na 
cruitheachd,  rinn  Dia  iad  fear 
agus  bean. 

7  Air  an  aobhar  so,  fàgaidli 
duine  'athair  agus  a  mhàthair, 
agus  dlùth  -  leanaidh  e  r'a 
mhnaoi-phòsda : 

8  Agus  bithidh  iad  araon 
'nan  aon  f  heoil ;  ionnus  nacli 
dithis  ìad  o  sin  suas,  ach  aon 
fheoil. 

9  Air  an  aobhar  sin,  an  ni 
a  chuir  Dia  cuideachd,  na 
cuireadh  duine  o  chèile. 

10  Agus  anns  an  tigh,  dh'- 
f  heòraich  a  dheisciobuil  deth 
a  rìs  mu  thimchioll  an  ni 
cheudna. 

11  Agus  thubhairt  e  riu, 
Ge  b'e  neach  a  chuireas  air 
falbh  a  bhean  fèin,  agus  a 
phòsas  bean  eile,  a  ta  e  a' 
deanamh  adhaltrannais  ^na 
h-aghaidh. 

12  Agus  ma  chuireas  bean 
air  falbh  a  fear  fèin,  agus  ma 
bhitheas  i  air  a  pòsadh  ri  fear 
eile,  a  ta  i  a'  deanamh  adhalt- 
rannais. 

^  13  Agus  thug  iad  leanabana 
d'a  ionnsuidh,  chum  gu'm 


MARC  X. 


beanadh  e  riu;  agus  chron- 
uich  adheisciobuil  a'  mhuinn- 
tir  a  thug  leo  iad. 

14  Ach  an  uair  a  chunnaic 
losa  sin,  bha  e  ro  dhiombach, 
agus  thubhairt  e  riu,  Leigibh 
do  na  leanabanaibh  teachd  a 
m'  ionnsuidh,  agus  na  bacaibh 
iad :  oir  is  ann  d'an  leithidibh 
a  ta  rioghachd  Dhè. 

15  Gu  deimhin  a  ta  mi  ag 
ràdh  nbh,  Ge  b'e  neach  nach 
gabh  rìoghachd  Dhè  mar 
leanabh  beag,  nach  tèid  e  gu 
bràth  a  steach  innte. 

16  Agus  ghlac  e  'na  uchd 
iad,  agus  chuir  e  a  làmhan 
orra,  agus  bheannaich  e  iad. 

17  Agus  an  uair  a  chaidh 
e  mach  air  an  t-slighe,  thàinig 
neach  'na  ruith,  agus  leig  se 
e  fèin  air  a  ghlùinibh  dha,  a- 
gus  dh'fheòraieh1  e  dheth,  A 
mhaighstir  mhaith,  ciod  a  ni 
mi  chum  gu  sealbhaich  mi  a' 
bheatha  mhaireannach  1 

18  Agus  thubhairt  losa  ris, 
C'ar  son  a  ghoireas  2  tu  maith 
dhiomsa?  cha'n  'eil  neach 
sam  bith  maith,  ach  a  h-aon, 
is  e  sin  Dia. 

19  Is  aithne  dhuit  na  h- 
àitheanta,  Na  dean  adhal- 
trannas,  Na  dean  mortadh, 
Na  goid,  Na  toir  fìanuis 
bhrèige,  Na  dean  eucoir3, 
Thoir  urram  do  t'athair,  agus 
do  d'  mhàthair. 

20  Ach  fhreagair  esan 
agus  thubhairt  e  ris,  A 
mhaighstir,  choimhid  mi  iad 
so  uile  o  m'òige. 

21  Agus  air  amharc  do 
Iosa  air,  ghràdhaich  se  e,  a- 
gus  thubhairt  e  ris,  A  ta  aon 
nidh'uireasbhuidh  ort :  imich, 
reic  na  bheil  agad,  agus  tabh- 
air  do  na  bochdaibh,  agus 


bithidh  agad  ionmhas  air 
nèamh ;  agus  thig,  tog  an 
crann  -  ceusaidh,  agus  lean 
mise. 

22  Agus  bha  doilghios 
airsan  air  son  nam  briathra 
sin,  agus  dh'f  halbh  e  gu  tuirs- 
each  ;  oir  bha  mòran  saoibh- 
reis  aige. 

23  Agus  air  amharc  do 
Iosa  mu'n  cuairt,  thubhairt  e 
r'a  dheisciobluibh,  Cia  deac- 
air4  do'n  mhumntir  sin  aig 
am  bheil  mòr-shaoibhreas  dol 
a  steach  do  rìoghachd  Dhè  I 

24  Agus  bha  mòr-uamhas 
air  na  deisciobluibh  air  son 

a  bhriathra.    Ach  fhreagair  j 
Iosa  a  rìs,  agus  thubhairt  e  ! 
riu,  A  chlann,  cia  deacair 
dhoibh  -  san  a  chuireas  an 
dòigh  ann  an  saoibhreas,  dol 
a  steach  do  rìoghachd  Dhè  !  j 

25  Is  usadh  do  chàmhal 
dol  troimh  chrò  na  snàthaid, 
na  do  dhuine  saoibhir  dol  a 
steach  do  rìoghachd  Dhè. 

26  Ach  bha  uamhas  orra- 
san  thar  tomhas,  ag  ràdh  eat- 
orra  fèin,  Cò,  ma  seadh,  a  ; 
dh'fheudas  a  bhi  air  a  shaor- 
adh? 

27  Agus  air  do  Iosa  amh- 
arc  orra,  thubhairt  e,  Do 
dhaoinibh  a  ta  so  eu-comas- 
ach,  ach  cha  'n'eil  e  do  Dhia : 
oir  do  Dhia  a  ta  na  h-uiie 
nithe  comasach. 

28  Agus  thòisich  Peadar 
air  a  ràdh  ris,  Feuch,  thrèig 
sinne  na  h-uile  nithe,  agus 
lean  sinn  thusa. 

29  Ach  fhreagair  Iosa,  a-  i 
gus  thubhairt  e,  Gu  deimhin  ! 
a  ta  mi  ag  ràdh  ribh,  nach  : 
'eil  neach  sam  bith  a  dh'f  hàg 
tigh,  no  bràithre,  no  peath-  j 
raiche,  no  athair,  no  màthair,  ' 


1  dWj'hìosraich.       3  ghairmeas. 

86 


3  mealltaireaehd.       4  doilich. 


MA.RC  X. 


no  bean  -  phòsda,  no  clann, 
no  fearann,  air  mo  shonsa  a- 
gus  air  son  an  t-soisgeil, 

30  INach  faigh  a  cheud 
uìread  san  aimsir  so  fèin, 
tighean,  agus  bràithrean,  a- 
gus  peathraichean,  agus 
màthraichean,  agus  clann, 
agus  fearann,  maille  ri  geur- 
leanmhuinn;  agus  anns  an 
t-saoghal  a  ta  ri  teachd,  a' 
bheatha  mhaireannach. 

31  Ach  a  ta  mòran  air  thùs, 
a  bhitheas  air  dheireadh ;  a- 
gus  air  dheireadh,  d  bhitheas 
air  thùs. 

32  Agus  bha  iad  air  an  t- 
slighe  a'  dol  suas  gu  Ierusa- 
lem  :  agus  bha  Iosa  ag  im- 
eachd  rompa;  agus  ghlac 
uamhas  iad,  agus  ag  dhoibh 
esan  a  leantuinn,  bha  eagal 
orra.  Agus  thug  e  an  dà 
f  hear  dheug  air  leth  a  rìs,  a- 
gus  thòisich  e  air  na  nithe  a 
bha  gu  tachairt  da  innseadh 
dhoibh, 

33  Ag  ràdhy  Feuch,  a  ta 
sinn  a'  dol  suas  gu  Ierusa- 
lem  ;  agus  bithidh  Mac  an 
duine  air  a  thoirt  thairis  do 
na  h-àrd-shagartaibh 2,  agus 
do  na  sgrìobhaichibh  :  agus 
dìtidh  iad  chum  bàis  e,  agus 
bheir  iad  thairis  e  ao  na 
Cinnich  ; 

34  Agus  ni  iad  fanoid  air, 
agus  sgiùrsaidh  iad  e,  agus 
tilgidh  iad  smugaid  air,  agus 
cuiridh  iad  gu  bàs  e :  agus 
air  an  treas  là  èiridh  e  a  rìs. 

35  Agus  thàinig  d'a  ionn- 
suidh  Seumas  agus  Eoin,  mic 
Shebede,  ag  ràdh,  Amhaigh- 
stir,  is  aill  leinn  gu'n  dean 
thu  dhuinne  ge  b'e  ni  a  dh'- 
iarras  sinn. 

36  Agus  thubhairt  esan 


l  prlomh-sJtagasrtaibh. 

87 


riu,  Ciod  is  àill  leibh  mise 
a  dheanamh  dhuibh  1 

37  Agus  thubhairt  iadsan 
ris,  Deònuich  dhuinne  gu'n 
suidheamaid,  a  h-aon  air  do 
làimh  dheis,  agus  am  fear 
eile  air  do  làimh  chlì,  ann  do 
ghlòir. 

38  Ach  thubhairt  Iosa  riu, 
Cha'n  aithne  dhuibh  ciod  a 
ta  sibh  ag  iarraidh  :  am  bheiì 
sibh  comasach  air  a'  chupan 
òl  a  dh'òlas  mise'?  agus  a 
bhi  air  bhur  baisteadh  ìeis  a' 
bhaisteadh  leis  am  baistear 
mise ì 

39  Thubhairt  iadsan  ris,  A 
ta  sinn  comasach.  Ach  thubh- 
airt  Iosa  riu,  Olaidh  sibhse 
gu  deimhin  an  cupan  a  dh'- 
òlas  mise ;  agus  baistear  sibh 
leis  a'  bhaisteadh  leis  am 
baistear  mise  : 

40  Ach  suidhe  air  mo  làimh 
dheis,  agus  air  mo  làimh  chlì, 
cha  leamsa  sin  r'a  thabhairt, 
ach  dhoibh-san  d'an  d'ull- 
uicheadh  e. 

41  Agus  air  cluinntinn  so 
do'n  deichnear,  thòisich  iad 
air  mòr-chorruich  a  ghabhail 
ri  Seumas  agus  Eoin. 

42  Ach  ghaiim  losa  iad 
d'a  ionnsuidh,  agus  thubhairt 
e  riu,  A  ta  f  hios  agaibh  gu 
bheil  aca-san  a  ta  air  am 
meas  mar  uachdarain  air 
na  Cinnich,  àrd-thighearnas 
orra  ;  agus  gu  bheil  aig  an 
daoinibh  mòra  làn-ùghdarras 
orra. 

43  Ach  cha  bhi  e  mar  sin 
'nur  measgsa:  ach  ge  b'e 
neach  le'n  àill  a  bhi  mòr  'nur 
measg,  bithidh  e  'na  òglach 
agaibh : 

44  Agus  ge  b'e  neach  agaibh 
le'n  àill  toiseach  a  bhi  aige, 
bithidh  e  'na  sheirbhiseach 
do  na  h-uile. 


MARC  XI. 


45  Oir  cha  d'thàinig  eadhon 
Mac  an  duine  chum  gu'n 
deantadh  frithealadh  dha,  ach 
a  dheanamh  frithealaidh,  a- 
gus  a  thoirt  'anama  fèin  mar 
èiric  air  son  mhòran. 

46  Agus  thàinig  iad  gu 
lericho :  agus  air  imeachd 
dhasan  agus  d'a  dheisciob- 
luibh,  agus  do  shluagh  mòr, 
a  mach  à  Iericho,  bha  Barti- 
meus  an  dall,  mac  Thimeuis, 
'na  shuidhe  ri  taobh  na  slighe, 
ag  iarraidh  dèirce. 

47  Agus  an  uair  a  chual  e 
gu'm  b'e  Iosa  o  Nasaret  a 
bh'ann,  thòisich  e  ri  glaodh- 
aich,  agus  a  ràdh,  Iosa,  Mhic 
Dhaibhidh,  dean  tròcair  orm. 

48  Agus  chronuich  mòran  e, 
chum  gu'm  biodh  e  'na  thosd  : 
ach  bu  ro  mhòid  a  ghlaodh 
esan,  A  Mhic  Dhaibhidh, 
dean  tròcair  orm, 

49  Agus  sheas  Iosa,  agus 
dh'àithn  e  esan  a  ghairm  d'a 
lonnsuidh:  agus  ghairm  iad 
an  dall,  ag  ràdh  ris,  Biodh 
misneach  agad,  èirich  ;  tha  e 
ga  d'ghairm. 

50  Agus  air  dhasan  'f  hall- 
uinn1  a  thilgeadh  uaith,  dh'- 
èirich  e,  agus  thàinig  e  gu 
Iosa. 

51  Agus  f  hreagair  losa,  a- 
gus  thubhairt  e  ris,  Ciod  is 
àill  leat  mise  a  dheanamh 
dhuit  1  Thubhairt  an  dall  ris, 
A  Thighearn,  mi  dh'fhaot- 
ainn  mo  radhairc. 

52  Agus  thubhairt  Iosa  ris, 
Imich ;  shlànuich  do  chreid- 
imh  thu .  Agus  air  ball  f huair 
e  a  radharc,  agus  lean  e  Iosa 
san  t-slighe. 

CAIB.  XL 

1  Mharcaich  losa  gu  buadhack  do 
lerusalem ;   12   mhalluich   e  «' 


1  1 'cudach-uachdair \ 

88 


chraobh  air  an  robh  duilleach  gun 
mheas  ;  15  ghlan  e  an  teampull : 
20  dliearalaich  e  a  dheisciobuil 
chum  iad  a  bhi  seasmhach  sa' 
chreidimhy  S&c. 

\  GUS  an  uair  a  thàinig  iad' 
am  fagus  do  Ierusalem, 
gu  Betphage  agus  Betani,  aig 
sliabh  nan  crann-oladh,  chuir 
e  uaith  dithis  d'a  dheisciob- 
luibh, 

2  Agus  thubhairt  e  riu, 
Rachaibh  do'n  bhaile  ud 
thall  fa  bhur  comhair;  agus 
air  ball  an  uair  a  thèid  sibh  a 
steach  ann,  gheibh  sibh  searr- 
ach  ceangailte,  air  nach  do 
shuidh  aon  duine  riamh ; 
fuasglaibh  e,  agus  thugaibh 
leibh  e 

1 3  Agus  ma  their  neach  air 
bith  ruibh,  C'ar  son  a  ta  sibli 
a'  deanamh  so  \  abraibh,  Gu 
bheil  feum  aig  an  Tighearn 
air ;  agus  air  ball  cuiridh  e'n 
so  e. 

4  Agus  dh'imich  iad,  agus 
f  huair  iad  an  searrach  ceang- 
ailte  a  muigh  aig  an  dorus, 
aig  coinneachadh  dà  shlighe ; 
agus  dh'fhuasgail  iad  e. 

5  Agus  thubhairt  cuid 
dhiubh-san,  a  bha  'nan  seas- 
amh  an  sin,  riu,  C'ar  son  a 
ta  sibh  a'  fuasgladh  an  t- 
searraich  ? 

6  Agus  thubhairt  iadsan 
riu  mar  a  dh'àithn  losa 
dhoibh :  agus  leig  iad  uatha 
iad. 

7  Agus  thug  iad  an  sean  - 
ach  chum  Iosa,  agus  chuir 
iad  am  falluinnean  air ;  agus 
shuidh  esan  air. 

8  Agus  sgaoil  mòran  am 
falluinnean  fèin  air  an  t- 
slighe  :  agus  ghearr  cuid  eile 
geugan  do  na  craobhaibh, 
agus  sgaoil  ìad  air  an  t-slighe 
iad. 

9  Agus  ghlaodh  iadsan  a 


MARC  XI. 


bha  'g  imeachd  roimhe,  agus 
ìadsan  a  bha  'ga  leantuinn, 
ag  ràdh,  Hosanna,  is  beann- 
aichte  an  ti  a  ta  teachd  ann 
an  ainm  an  Tighearn. 

10  Is  beannaichte  rìogh- 
achd  ar  n-Athar  Daibhidh,  a 
ta  teachd  [ann  an  ainm  an 
Tighearna  ;J  Hosanna  anns 
na  h-àrdaibh. 

11  Agus  chaidh  Iosa  a 
steach  do  Ierusalem,  agus 
do'n  teampull ;  agus  an  uair 
a  dh'amhairc  e  air  gach  ni 
mu'n  cuairt,  agus  a  bha  'm 
feasgar  a  nis  air  teachd,  chaidh 
e  mach  gu  Betani  maille  ris 
an  da  f  hear  dheug. 

12  Agus  air  an  là  màireach, 
'nuair  a  chaidh  iad  a  mach  à 
Betani,  dh'fhàs  e  ocrach. 

13  Agus  air  faicinn  craoibh- 
f  hìge  fada  uaith,  air  an  robh 
duilleach,  thàinig  e,  dh'- 
fheuchainn  am  faigheadh  e 
ni  sam  bith  oirre :  agus  air 
dha  teachd  d'a  h-ionnsuidh, 
cha  d'fhuair  e  ni  sam  bith 
ach  duilleach  ;  oir  cha  robh 
àm  tionail  nam  fìge  fathast 
ann. 

14  Agus  fhreagair  Iosa  a- 
gus  thubhairt  e  rithe,  Nar 
itheadh  neach  sam  bith  tor- 
adh  dhiotsa  o  so  suas  a 
chaoidh.  Agus  chual  a  dheis- 
ciobuil  e. 

15  Agus  thàinig  iad  gu  le- 
rusalem :  agus  chaidh  Iosa  a 
steach  do'n  teampull,  agus 
thòisich  e  air  an  dream  a  bha 
reiceadh  agus  a'  ceannach 
san  teampull  a  chur  a  mach, 
agus  thilg  e  thairis  bùird 
luchd  malairt  an  airgid,  agus 
caithriche  na  muinntìr  a  bha 
reiceadh  choluman  : 

16  Agus  cha'n  fhuilgeadh 


e  gu'n  giùlaineadh1  neach 
sam  bith  soitheach  troimh  an 
teampull. 

17  Agus  theagaisg  e,  ag 
ràdh  riu,  Nach  'eil  e  sgrìobh- 
ta,  Goirear  tigh  urnuigh  do 
m'  thighsa  do2  na  h-uile 
chinnich  1  Ach  rinn  sibhse  'na 
gharaidh  luchd-reubainn  e. 

18  Agus  chuala  na  sgrìobh- 
aichean  agus  na  h-àrd-shag- 
airt3  so,  agus  dh'iarr  iad 
cionnus  a  dh'fheudadh  iad 
esan  a  mhilleadh  :  oir  bha 
'eagal-san  orra,  do  bhrìgh 
gu'n  robh  an  sluagh  uile  fo 
iongantas  mòr  r'a  theagasg. 

19  Agus  an  uair  a  bha  am 
feasgar  air  teachd,  chaidh  e 
mach  as  a'  bhaile4. 

20  Agus  air  mhaduinn,  ag 
gabhail  seachad  dhoibh, 
chunnaic  iad  an  crann-fìge 
air  crìonadh  o  f  hreumhaibh. 

21  Agus  air  cuimhneach- 
adh  do  Pheadar,  thubhairt  e 
ris,  A  mhaighstir,  feuch,  a  ta 
a'  chraobh-fhìge,  amhaliuich 
thu,  air  crìonadh. 

22  Agus  f  hreagair  l'osa,  a- 
gus  thubhairt  e  riu,  Biodh 
creidimh  Dhè  agaibh. 

23  Oir  gu  deimhin  a  ta  mi 
ag  ràdh  ribh,  ge  b7e  neach  a 
their  ris  a'  bheinn  so,  Togar 
thu,  agus  tilgear  san  fhairge 
thu,  agus  nach  bi  fo  amharus 
'na  chridhe,  ach  a  chreideas 
gu'n  tachair  na  nithe  a  their 
e,  thig  gach  ni  a  their  e  gu 
crìch  dha. 

24  Air  an  aobhar  sin  tha 
mi  ag  ràdh  ribh,  Ge  b'e  nithe 
air  bith  a  dh'iarras  sibh  ann 
an  urnuigh,  creidibh  gu'm 
faigh  sibh,  agus  gheibh  sibh. 

25  Agus  an  uair  a  sheasas 
sibh  a'  deanamb  urnuigh, 


1  iomchaireadh,        ^leis.  3  priomh-shagairt.        4  a*  chaithir. 

89 


MARC  XII. 


maithibh,  ma  ta  ni  air  bith 
agaibh  an  aghaidh  aoin 
duine ;  chum  gu  maith  bhur 
n-Athair  a  ta  air  nèamh  bhur 
peacanna  fèin  duibhse. 

26  Ach  mur  maith  sibhse, 
cha  mhò  a  mhaitheas  bhur 
n-Athair  a  ta  air  nèamh  bhur 
peacanna  fèin  duibhse. 

27  Agus  thàinig  iad  a  rls 
gulerusalem :  agus  airdhasan 
bhi  a'  spaisdeireachd 1  anns 
an  teampull,  thàinig  d'a 
ionnsuidh  na  h-ard-shagairt2, 
agus  na  sgrìobhaichean,  agus 
na  seanairean. 

28  Agus  thubhairt  iad  ris, 
Ciod  e  an  t-ùghdarras  leis  am 
bheil  thu  a'  deanamh  nan 
nithe  so  1  Agus  cò  thug  dhuit 
an  t-ùghdarras  so  chum  na 
nithe  so  dheanamh  ? 

29  Agus  f  hreagair  Iosa  a- 
gus  thubhairt  e  riu,  Feòraich- 
idh  mise  mar  an  ceudna  aon 
ni  dhibhse,  agus  freagraibh 
mi,  agus  innsidh  mise  dhuibh- 
sa  ciod  e  an  t-ùghdarras  leis 
am  bheil  mi  deanamh  nan 
nithe  so. 

30  An  ann  o  nèamh,  no  o 
dhaoinibh  a  thàinig  baisteadh 
Eoin  1  freagraibh  mi. 

31  Agus  bha  iad  a'  reuson- 
achadh  eatorra  fèin,  ag  ràdh, 
Ma  their  sinn,  O  nèamh ; 
their  esan  ruinn,  C'ar  son  ma 
seadh  nach  do  chreid  sibh  e  ? 

32  Ach  ma  their  sinn,  O 
dhaoinibh  ;  bha  eagal  an  t- 
sluaigh  orra ;  oir  b'e  meas 
gach  uile  air  Eoin  gu'm  b'- 
f  hàidh  e  gu  fTrinneach. 

33  Agus  air  freagairt 
dhoibh,  thubhairt  iad  ri  losa, 
Cha'n  'eil  f  hios  againn.  Agus 
f  hreagair  Iosa  agus  thubhairt 
e  riu,  Cha  mhò  a  dh'innseas 


1  sràideìs. 

90 


mìse  dhuibhse  ciod  e  an  t- 
ùghdarras  leis  am  bheil  mi 
deanamh  nan  nithe  so. 

CAIB.  XII. 

1  DJCinnis  Criosdrounh-làimh  diùlt- 
adh  nan  ludfiach,  agus  gairm  na?i 
Cinneach.  ^  13  Sheachainn  e  an 
ribe  a  chuir  na  Phairistch,  agus 
na  Herodianaick  roimhe :  18 
nochd  e  mearachd  nan  Sad?isach 
mu  thimchioll  aiseirigh  nam 
marbh. 

A  GUS  thòisich  e  air  labh- 
airt  riu  ann  an  cosamh- 
lachdaibh.  Shuidhich  duine 
àraidh  fion-lios,  agus  chuir  e 
gàradh  mu'n  cuairt  air,  agus 
chladhaich  e  ionad-bruthaidh 
nam  fion  dhearc,  agus  thog  e 
tùr,  agus  shuidhich  e  air 
tuath  e,  agus  ghabh  e  a  thur- 
us  as  a  dhùthaich. 

2  Agus  san  àm  dhligheach 
chuir  e  seirbhiseach  a  dh'- 
ionnsuidh  na  tuatha,  chum 
gu'm  faigheadh  e  do  thoradh 
an  fhìon-lios  o'n  tuath. 

3  Ach  aij*  dhoibh-san  esan 
a  ghlacadh,  bhuail  iad  e,  a- 
gus  chuir  iad  uatha  falamh  e. 

4  Agus  a  rls  chuir  e  seirbh- 
iseach  eile  d'an  ionnsuidh  | 
agus  chlach  iad  e,  agus  reub 
iad  a  cheann,  agus  chuir  iad 
uatha  e  le  h-easurram. 

5  Agus  a  rls  chuir  e  neach 
eile  d'an  ionnsuidh ;  agus  esan 
mharbh  iad :  agus  mòran  eile, 
a'  bualadh  cuid  diubh,  agus 
a'  marbhadh  cuid  eile. 

6  Fathast  uime  sm,  air  dha 
aon  Mhac  a  bhi  aige,  a  b' 
ionmhuinn  leis,  chuir  e  esan 
mar  an  ceudna  fa  dheòidh 
d'an  ionnsuidh,  ag  ràdh,  Bheir 
iad  urram  do  m'  Mhac. 

7  Ach  thubhairt  an  tuath 
sin  'nam  measg  fèin,  Is  e  so 
an  t-oighre  ;  thigibh,  marbh- 


2  prlomk-shagairt. 


MAIIC  XII. 


amaid  e,  agus  bithidh  an 
oighreachd  againn  fèin. 

8  Agus  rug  iad  air,  agus 
mharbh  iad  e,  agus  thilg  ìad 
a  mach  as  an  f  hìon-lios  e. 

9  Ciod  e  uime  sin  a  ni 
Tighearn  an  f  hìon-lios  ?  Thig 
e  agus  sgriosaidh  e  'n  tuath 
sin,  agus  bheir  e  am  f  ìon-lios 
do  dhaoinibh  eile. 

10  Nach  do  leugh  sibh  an 
sgriobtuir  so?  A'  chlach  a 
dhiùlt  na  clachairean,  rinn- 
eadh  ceann  na  h-oisinn  dith. 

11  Kinneadh  so  leis  an 
Tighearn,  agus  is  iongantach 
e  'nar  sùilibh-ne. 

12  Agus  dh'iarr  ìad  breith 
air,  ach  bha  eagal  an  t-sluaigh 
orra ;  oir  thuig  iad  gu'm  b'ann 
'nan  aghaidh  fèin  a  labhair  e 
an  cosamhlachd :  agus  air 
fhàgail  doibh,  dh'imich  iad 
rompa. 

13  Agus  chuir  iad  d'a 
ionnsuidh  dream  àraidh  do 
na  Phairisich,  agus  do  luchd- 
leanmhuinn  Heroid,  chum 
gu'n  glacadh  iad  e  'na  chainnt. 

14  Agus  air  dhoibh  -  san 
teachd,  thubhairt  iad  ris,  A 
mhaighstir,  a  ta  f  hios  againn 
gu  bheil  thusa  firinneach,  a- 
gus  nach  'eil  suim  agad  do 
neach  air  bith :  oir  cha'n 
'eil  thu  ag  amharc  air  gnùis 
dhaoine,  ach  a'  teagasg  slighe 
Dhè  ann  am  firinn.  Am 
bheil  e  ceaduichte  cìs  a  thoirt 
do  Cheasar,  no  nach  'eil  ì 
an  tabhair,  no  nach  tabhair 
sinn  i  1 

15  Ach  air  dhasan  an  cealg 
a  thuigsinn,  thubhairt  e  riu, 
C'ar  son  a  ta  sibh  ga  m' 
bhuaireadh?  thugaibh  pegh- 
inn  a  m'  ionnsuidh,  chum 
gu'm  faic  mi  i. 

16  Agus  thug  iad  d'a  ionn- 
mtidh  i,  agus  thubhairt  e  riu, 

91 


Cò  d'an  ìomhaigh  so,  agus 
co  d'  am,  buin  an  sgrìobhadh 
so?  Agtis  thubhairt  iadsan 
ris,  Do  Cheasar. 

17  Agus  f  hreagair  Iosa,  a- 
gus  thubhairt  e  riu,  Thugaibh 
do  Cheasar  na  nithe  a's  le 
Ceasar,  agus  do  Dhia  na  nithe 
a's  le  Dia.  Agus  ghabh  iad 
iongantas  ris. 

18  An  sin  thàinig  na  Sa- 
dusaich  d'a  ionnsuidh,  a  ta 
'g  ràdh  nach  'eil  aiseirigh 
ann  ;  agus  dh'f  heòraich  iad 
deth,  ag  ràdh, 

19  A  mhaighstir,  sgrìobk 
Maois  dhuinne,  Nam  faigh- 
eadh  bràthair  duine  air  bith 
bàs,  agus  gu'm  fàgadh  e  bean, 
agus  nach  fàgadh  e  clann. 
gu'n  gabhadh  a  bliràthair  s 
bhean  d'a  ionnsuidh,  agus 
gu'n  togadh  e  sliochd  d'a 

,  bhràthair. 

20  A  nis  bha  seachdnar 
bhràithrean  ann :  agus  ghabh 
an  ceud  fhear  dhiubh  bean, 
agus  an  uair  a  dh'eug  e,  cha 
d'fhàg  e  sliochd. 

21  Agus  ghabh  an  dara 
fear  i,  agus  fhuair  esan  bàs, 
agus  cha  mhò  a  dh'f  hàg  esan 
sliochd :  agus  an  treas  fear 
mar  an  ceudna. 

22  Agus  gha.bh  ant-seachd- 
nar  i,  agus  cha  d'fhàg  iad 
sliochd  :  'nan  dèigh  uile, 
chaochail  a'  bhean  mar  an 
ceudna. 

23  Anns  an  aiseirigh  uime 
sin,  an  uair  a  dh'èireas  iad, 
cò  dhiubh  d'am  bean  i  ?  oir 
bha  i  aig  an  t-seachdnar  'na 
mnaoi. 

24  Agus  fhreagair  Iosa  a- 
gus  thubhairt  e  riu,  Nach  'eil 
sibh  uime  sin  ann  am  mear- 
achd,  do  bhrìgh  nach  'eiì 
eòlas  agaibh  air  na  sgriobt- 
uiribh,  no  air  cumhachd  Dhè  ? 


MARC  XII. 


25  Oir  an  uair  a  dh'èireas 
lad  o  na  marbhaibh,cha  phòs 
iad,  ni  mò  a  bheirear  am 
pòsadh  iad ;  ach  a  ta  iad  mar 
tia  h-aingil  a  ta  air  nèamh. 

26  Ach  mu  thimchioll  nam 
marbh,  gu'n  èirich  iad,  nach 
do  leugh  sibh  ann  an  leabhar 
Mhaois,  cionnus  a  labhair 
Dia  ris  anns  a'  phreas,  ag 
ràdh,  Is  mise  Dia  Abrahaim, 
agus  Dia  Isaaic,  agus  Dia  Ia- 
coib? 

27  Cha  'n  e  Dia  nam  marbh 
e,  ach  Dia  nam  beò:  tha 
sibhse  uime  sin  ann  am  mear- 
achd  mòr. 

28  Agus  thàinig  neach  do 
na  sgrìobhaichibh,  agus  an 
uair  a  chual  e  iadsan  a'  deas- 
boireachd  r'a  chèile,  agus  a 
thuig  e  gu'n  do  fhreagair  e 
gu  maith  iad,  chuir  e  ceisd 
air,  Cia  i  a'  cheud  àithne  do 
na  h'àitheaìitaibh  uile? 

29  Agus  f  hreagair  Iosa  e, 
S  i  so  a'  cheud  àithne  do  na 
h-àitheantaibh  uile,  Eisd,  O 
Israeil,  an  Tighearn  ar  Dia- 
ne,  is  aon  Tighearn  e ; 

30  Agus  gràdhaichidh  tu 
an  Tighearn  do  Dhia  le  d'- 
uile  chridhe,  agus  le  d'uile 
anam,  agus  le  d'uile  inntinn, 
agus  le  d'uile  neart :  is  i  so  a' 
cheud  àithne : 

31  Agus  is  cosmhuU  an 
dara  àithne  rithe  so,  Gràdh- 
aichidh  tu  do  choimhearsnach 
mar  thu  fèin :  cha'n^  'eil 
àithne  eile  ann  a's  mò  na 
iad  so. 

32  Agus  thubhairt  an 
sgrìobhaiche  ris,  Is  maith  gu 
firinneach,  a  Mhaighstir,  a 
thubhairt  thu :  oir  a  ta  aon 
Dia  ann,  agus  cha'n  'eil  ath- 
arrach  ann  ach  e  fèin. 

33  Agus  esan  a  ghràdhach- 
adh  leis  an  uile  chridhe,  agus 

92 


leis  an  uile  thuigse,  agus  leis 
an  uile  anam,  agus  leis  an 
uile  neart,  agus  neach  a 
ghràdhachadh  a  choimhears- 
naich  mar  e  fèin,  is  mò  sin 
na  na  h-uile  làn  ìobairte- 
loisgte,  agus  thabhartasa. 

34  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  Iosa  gu'n  do  fhreagair  e 
gu  tuigseach,  thubhairt  e  ris, 
Cha'n  'eil  thu  fada  o  rìogh- 
achd  Dhè.  Agus  cha  robh 
a  mhisnich  aig  neach  air  bith 
o  sin  suas  ceisd  a  chur  air. 

35  Agus  f  hreagair  Iosa  a- 
gus  thubhairt  e,  a'  teasgasg 
anns  an  teampull,  Cionnus  a 
tha  na  sgrìobhaichean  ag  ràdh 
gur  e  Criosd  Mac  Dhaibhidh  Ì 

36  Oir  thubhairt  Daibhidh 
fèin  troimh  an  Spiorad  naomh , 
Thubhairt  an  Tighearn  ri  mi' 
Thighearn-sa,  Suidh  air  mo 
làimh  dheis,  gus  an  cuir  mi 
do  naimhde  'nan  stòl  fo  d' 
chosaibh ; 

37  Air  an  aobhar  sin,  a  ta 
Daibhidh  fèin  a'  gairm  a 
Thighearna  dheth ;  cionnus 
ma  seadh  is  e  a  mhac  e  1  A- 
gus  dh'èisd  am  mòr-shluagh 
ris  gu  taitneach. 

38  Agus  thubhairt  e  riu 
'na  theagasg,  Bithibh  air  bhur 
faicill  o  na  sgrìobhaichibh, 
leis  an  ionmhuinn  imeachd 
ann  an  culaidhibh  fada,  agus 
fàilte  fhaotainn  air  na  marg- 
aibh, 

39  Agus  na  ceud  chaith- 
riche  anns  na  sionagogaibh, 
agus  na  ceud  aiteacha-suidhe 
aig  na  fèillibh ; 

40  A  dh'itheas  suas  tighean 
bhantrach,  agus  air  sgàth 
deadh  choslais  a  ni  urnuigh- 
ean  fada :  gheibh  iad  sin  an 
dìteadh 1  a's  mò. 


pennas  damnadh. 


MARC  XIII. 


41  Agus  air  do  losa  suidhe 
fa  chomhair  àite-coimhid  an 
ionmhais,  thug  e  fa'near 
cionnus  a  bha  'm  pobull  a' 
cur  an  airgid  anns  an  ion- 
mhas:  agus  chuir  mòran  do 
dhaoinibh  saoibhir  mòran 
ann. 

42  Agus  air  teachd  do 
bhantraich  bhochd,  thilg  i 
dà  bhonn  bheag  ann,  a  ni 
feoirling. 

43  Agus  air  dha  a  dheis- 
ciobuil  a  ghairm  d'a  ionn- 
suidh,  thubhairt  e  riu,  Gu 
deimhin  a  ta  mi  ag  ràdh  rib3i, 
gu'n  do  chuir  a'  bhantrach 
bhochd  so  tuilleadh  san  ion- 
mhas,  na  iadsan  uile  a  thilg 
ann. 

44  Oir  thilg  iadsan  uile 
ann  d'am  mòr-phailteas  ;  ach 
thilg  ise  as  a  gainne  na  bha 
aice  uile,  eadhon  a  beathach- 
adh  gu  h-iomlan. 

CAIB.  XIII. 

1  Dh'innis  Criosd  roimh  -  laimh 
sgrios  an  teampuill,  9  geur-lean- 
mhuinn  air  son  an  t-soisgeil,  10  gur 
èigin  an  soisgeul  a  bhi  air  a 
shear?no?iachadh  do  gach  uile 
chinneach  ;  14  agus  guùn  tig  àmh- 
ghara  mòra  air  na  h-Iudhaich. 

À  GUS  an  uair  a  bha  e  dol 
a  mach  as  an  teampull, 
thubhairt  neach  d'a  dheis- 
ciobluibh  ris,  A  Mhaighstir, 
feuch  ciod  e  a'  ghnè  chlach 
so,  agus  ciod  e  a'  ghnè  ait- 
reibh  so! 

2  Agus  f  hreagair  Iosa  agus 
thubhairt  e  ris,  Am  faic  thu 
an  aitreabh  mhòr  so'?  cha'n 
f  hàgar  clach  air  muin  cloiche, 
nach  sgarar  o  chèile. 

3  Agus  'nuair  a  shuidh  e 
air  sliabh  nan  crann-oladh, 
fa  chomhair  an  teampuill,  dh'- 
f  heòraich  Peadar,  agus  Seum- 


as,  agus  Eoin,  agus  Aindreas 
an  uaignidheas  deth ; 

4  Innis  duinne  c'uin  a 
bhitheas  na  nithe  sin,  agus 
ciod  e  an  comhara  'nuair  a 
bhitheas  na  nithe  sin  gu  lèir 
air  an  coimhlionadh. 

5  Agus  f  hreagair  Iosa  iad, 
agus  thòisich  e  air  a  ràdh, 
Thugaibh  an  aire  nach  mealì 
aon  neach  sibh : 

6  Oir  thig  mòran  ann  am 
ainm-sa,  ag  ràdh,  Is  mise  e  : 
agus  meallaidh  iad  mòran. 

7  Agus  an  uair  a  chluinn- 
eas  sibh  coganna,  agus  tuair- 
isgeul1  choganna,  na  biodh 
buaireas  oirbh :  oir  is  èigin 
iad  so  a  theachd ;  ach  cha 
'n'eil  an  deireadh  ann  fathast. 

8  Oir  èiridh  cinneach  an 
aghaidh  cinnich,  agus  rìogh- 
achd  an  aghaidh  rìoghachd: 
agus  bithidh  critheanna 
talmhainn  ann  an  iomadh  àit, 
agus  bithidh  gorta  agus  triob- 
laidean  ann :  is  iad  sin  tois- 
each  dhòruinnean2. 

9  Ach  thugaibh  an  aire 
dhuibh  fèin :  oir  bheir  iad 
thairis  sibh  do  chomhairlibh  : 
agus  anns  na  sionagogaibh 
sgiùrsar  sibh,  agus  cuirear 
sibh  an  làthair  uachdaran  a- 
gus  rìghrean  air  mo  shonsa, 
mar  fhianuis  dhoibhsan3. 

10  Agus  is  èigin  air  tùs  an 
soisgeul  a  bhi  air  a  shearmon- 
achadh  do  na  h-uile  chinn- 
ich. 

11  Ach  an  uair  a  bheir  iad 
leo  sibh,  'gur  tabhairt  thairis, 
na  biodh  e  'na  ro-chùram 
oirbh  ciod  e  a  labhras  sibh. 
agus  na  smuainichibh  roimh- 
làimh  air:  ach  ge  b'e  ni  a 
bheirear  dhuibh  san  uair  sin 
fèin,    abraibh   e :    oir  cha 


l  iomraidhean.      3  àmhgharan. 

93 


MAHC 

sibhse  ta  labhairt,  ach  an 
Spiorad  naomh. 

12  Agus  bheir  am  bràthair 
a  bhràthair  thairis  chum  bàis, 
agus  an  t-athair  a  mhac  :  a- 
gus  èiridh  a'  chlann  suas  an 
aghaidh  am  pàranta,  agus 
bheir  iad  fa'near  an  cur  gu 
bàs. 

13  Agus  bithidh  sibh  air 
bhur  fuathachadh  leis  na  h- 
uile  dhaoinibh  air  sgàth  m'- 
ainme-sa :  ach  an  ti  a  bhuan- 
aicheas  chum  na  crìche,  is  e 
so  a  shaorar. 

14  Ach  an  uair  a  chi  sibh 
gràineileachd  an  lèir-sgrios, 
air  an  do  labhair  Daniel  am 
fàidh,  'na  seasamh  anns  an 
ionad  nach  bu  chòir  dhi, 
(tuigeadh  an  ti  a  leughas,) 
an  sin  teicheadh  iadsan,  a  ta 
ann  an  tìr  Iudea,  chum  nam 
beann  : 

15  Agus  na  tigeadh  esan  a 
ta  air  mullach  an  tighe,  a 
nuas  do'n  tigh,  agus  na  rach- 
adh  e  steach,  a  thoirt  ni  air 
bith  as  a  thigh. 

16  Agus  an  ti  a  ta  sa' 
mhachair,  na  pilleadh  e  air 
ais  a  thogail  'f  halluinn  leis. 

17  Ach  mo  thruaigh  iad 
na  mnài  sin  a  ta  torrach,  a- 
gus  iadsan  a  ta  toirt  cìche  sna 
làithibh  sin ! 

18  Agus  guidhibh-sa  gun 
bhur  teicheadh  a  bhi  sa' 
gheamhradh. 

19  Oir  bithidh  àmhghar 
anns  na  làithibh  sin,  amhuil 
nach  robh  a  leithid  ann  o 
thoiseach  na  cruitheachd  a 
chruthaich  Dia,  gus  a  nis,  a- 
gus  nach  mò  a  bhitheas. 

20  Agusmur  giorraicheadh 
an  Tighearn  na  làithean  ud, 
cha  rachadh  feoil  air  bith  as  : 
ach  air  son  an  t-sluaigh 
thaghta,    a  thagh    e  fèin, 

94 


XIII. 

ghiorraich  e  na  làithean  ud. 

21  Agus  an  sin  ma  their 
neach  air  bith  ribh,  Feuch,  a 
ta  Criosd  an  so,  no,  Feuch,  a 
ta  e  'n  sin,  na  creidibh  e: 

22  Oir  èiridh  Criosdan 
brèige,  agus  fàidhean  brèige, 
agus  ni  iad  comharan,  agus 
mìorbhuilean,  chum,  nam  bu 
chomasach  e,  na  daoine  taghta 
fèin  a  mhealladh. 

23  Agus  thugaibh-sa  an 
aire:  feuch,  roimh-innis  mi 
dhuibh  na  h-uile  nithe. 

24  Ach  anns  na  làithibh 
sin,  an  dèigh  an  àmhghair 
ud,  bithidh  a'  ghrian  air  a 
dorchachadh,  agus  cha  toir  a' 
ghealach  a  solus  uaipe 1 ; 

25  Agus  tuitidh  reulta 
nèimh,  agus  bithidh  na  cumh- 
achdan  a  ta  sna  nèamhaibh 
air  an  crathadh. 

26  Agus  an  sin  chi  iad  Mac 
an  duine  a'  teachd  anns  na 
neulaibh,  maille  ri  mòr- 
chumhachd,  agus  glòir. 

27  Agus  an  sin  cuiridh  e 
'aingil  a  mach,  agus  cruinn- 
ichidh  e  r'a  chèile  a  dhaoine 
taghta  fèin  o  na  ceithir  gaoth- 
aibh,  o  leth-iomall  na  talmh- 
ainn  gu  leth-iomall  nèimh. 

28  A  nis  fòghlumaibh  cos- 
amhlachd  o  'n  chraoibl  - 
f  hìge :  An  uair  a  bhitheas  a 
geug  a  nis  maoth,  agus  a 
chuireas  i  mach  a  duilleach, 
a  ta  f  hios  agaibh  gu  bheil  an 
samhradh  am  fagus  ; 

29  Agus  mar  an  ceudna 
sibhse,  an  uair  a  chi  sibh  na 
nithe  sin  tachairt,  biodh  f  hios 
agaibh  gu  bheil  e  'm  fagus, 
eadhon  aig  na  dorsaibh. 

30  Gu  deimhin  a  ta  mi 
ag  ràdh  ribh,  nach  tèid  an 
ginealach2  so  thairis,  gus  an 


1  uaithe.  9  linn. 


MARC 

coimhlionar  na  nithe  sin  uile. 

31  Thèid  nèamh,  agus  tal- 
amh  seach ;  ach  cha  tèid 
m'fhocail-sa  seach  a  chaoidh. 

32  Ach  cha'n  'eil  fios  an 
Ià  no  na  h-uaire  sin  aig  neach 
air  bith,  cha'n  'eil  aig  na  h- 
ainglibh  a  ta  air  nèamh,  no 
aig  a'  Mhac,  ach  aig  an  Ath- 
air. 

33  Thugaibh  fa'near,  dean- 
aibh  faire  agus  urnuigh :  oir 
cha'n  'eil  fhios  agaibh  c'uin 
a  thig  an  t-àm. 

34  Oir  a  ta  Mac  an  duine 
mar  dhuine  a  chaidh  air 
thurus,  agus  a  dh'f  hàg  a  thigh 
fèin,  agus  a  thug  d'a  sheirbh- 
isich  cumhachd,  agus  'obair 
fèin  do  gach  neach,  agus  a 
thug  àithne  do'n  dorsair  faire 
a  cfheanamh. 

35  Uime  sin  deanaibh-sa 
faire,  (oir  cha'n  'eil  fhios 
agaibh  c'uin  a  thig  maighstir 
an  tighe  ;  an  ann  air  feasgar, 
no  air  mheadhon-oidhche,  no 
aig  gairm-choileach,  no  anns 
a'  mhaduinn ; ) 

36  Air  eagal  air  teachd  dha 
gu  h-obann,  gu'm  faigh  e  sibh 
'nur  codal. 

37  Agus  na  nithe  a  ta  mi 
ag  ràdh  ribhse,  a  ta  mi  ag 
ràdh  ris  na  h-uile  dhaoinibh, 
Deanaibh  faire. 

CAIB.  XIV. 

1  Comhairle  an  aghaidh  Chriosd.  3 
Dhòirteadh  oladh  phrìseil  air  a 
cheann.  10  Reic  Iudas  a  M.haigh- 
stir  air  son  airgid.  12  Tha  Criosd 
fèin  ag  innseadh  roimh  -  làimh 
cionnus  a  bha  e  gu  hhi  air  a 
bhrath  le  h-aon  d'a  dheisciobhibh. 

À  GUS  bha  a'  chàisg,  agus 
fèill  an  arain  neò-ghoirt- 
ichte  an  dèigh  dà  là :  agus 
dh'iarr  na  h-àrd-shagairt  agus 
na  sgrìobhaichean,  cionnus  a 


XIV. 

ghlacadh  ìad  esan  le  foill'j 
agus  a  chuireadh  iad  gu  bàs  e. 

2  Ach  thubhairt  iad,  Cha'n 
ann  air  an  fhèill,  air  eagal 
gu'n  èirich  buaireas  am  measg 
an  t-sluaigh. 

3  Agus  air  bhi  dha  ann  am 
Betani,  ann  an  tigh  Shimoin 
an  lobhair,  an  uair  a  bha  e 
'na  shuidhe  air  bòrd,  thàinig 
bean,  aig  an  robh  bocsa  alab- 
astair  do  oladh  spicnaird,  ro 
luachmhoir  ;  agus  bhris  i  am 
bocsa,  agus  dhòirt  i  air  a 
cheann  e. 

4  Agus  bha  cuid  diubh 
diombach  annta  fèin,  agus  ag 
ràdh,  C'ar  son  a  rinneadh  an 
t-ana-caitheadh  so  air  an 
oladh  1 

5  Oir  dh'f  heudadh  i  bhi  air 
a  reiceadh  air  son^  tuilleadh 
na  tri  cheud  peghinn,  agus 
air  a  toirt  do  na  bochdaibh . 
Agus  rinn  iad  gearan  'na  h- 
aghaidh. 

6  Ach  thubhairt  Iosa,  Leig- 
ibh  leatha  ;  c'ar  son  a  ta  sibh 
cur  dragha  oirre'?  rinn  i  obair 
mhaith  ormsa. 

7  Oir  a  ta  na  bochdan  a 
ghnàth  maille  ribh,  agus  ge 
b'e  uair  is  àill  leibh,  feudaidh 
sibh  maith  dheanamh  dhoibh  : 
ach  cha'n  'eil  mise  a  ghnàtb 
agaibh. 

8  Rinn  i  na  dh'fheudadi 
i ;  thàinig  i  roimh-làimh  a 
dh'ungadh  mo  chuirp  chun 
adhlaic. 

9  Gu  deimhin  a  ta  mi  at 
ràdh  ribh,  Ge  b'e  earrann 
air  bith,  air  feadh  an  domhair 
uile,  am  bi  an  soisgeul  so  ai 
a  shearmonachadh,  bitbidr 
mar  an  ceudna  an  ni  so  a  rini 
i  air  innseadh,  mar  chuimhnc 
oirre. 


i  feill. 

95 


MARC  XIV. 


10  Agus  dh'imich  Iudas 
Iscariot,  aon  do'n  dà-fhear 
dheug,  chum  nan  àrd-shagart, 
gu  esan  a  bhrath  dhoibh. 

11  Agus  'nuair  a  chual 
iadsan  so,  bha  iad  aoibhneach, 
agus  gheall  iad  airgiod  a  thoirt 
da.  Agus  dh'iarr  e  cionnus 
a  dh'fheudadh  e  gu  h-iom- 
chuidh  esan  a  bhrath. 

12  Agus  air  a'  cheud  là  do 
fhèill  an  arain  neo-ghoirt- 
ichte,  an  uair  bu  ghnàth  leo 
an  t-uan  càisge  a  mharbhadh, 
thubhairt  a  dheisciobuil  ris, 
C'àit  an  toil  leat  sinne  dhol  a 
dh'ulluchadh,  chum  gu'n  ith- 
eadh  tu  a'  chàisg? 

13  Agus  chuir  e  dithis  d'a 
dheisciobluibh,  agus  thubh- 
airt  e  riu,  Rachaibh  a  steach 
do'n  bhaile,  agus  coinnichidh 
duine  sibh  a'  giùlan  soithich 
uisge  :  leanaibh  e. 

14  Agus  ge  b'e  àit  an  tèid 
e  stigh,  abraibh-sa  ri  fear-an- 
tighe,  Tha  am  Maighstir  ag 
ràdh,  C'àit  am  bheil  an 
seòmar  aoidheachd,  anns  an 
ith  mi  a'  chàisg  maille  ri  m' 
dheisciobluibh  1 

15  Agus  nochdaidh  esan 
dhuibh  seòmar  àrd,  farsuinn, 
'na  làn  uidheam  agus  deas- 
aichte :  an  sin  ulluichibh 
dhuinn. 

16  Agus  chaidh  a  dheis- 
eiobuil  a  mach,  agus  thàinig 
iad  do'n  bhaile,  agus  fhuair 
iad  mar  thubhairt  e  riu ;  agus 
;lh'ulluich  iad  a'  chàisg. 

17  Agus  air  teachd  do'n 
f  heasgar,  thàinig  esan  maille 
ris  an  dà  f  hear  dheug. 

18  Agus  an  uair  a  bha  iad 
'nan  suidhe,  agus  ag  itheadh, 
thubhairt  Iosa,  Gu  deimhin  a 
ta  mi  ag  ràdh  ribh,  gu'm  brath 


aon  agaibh-sa,  a  ta  'g  itheadb 
maille  rium,  mise. 

19  Agus  thòisich  iad  air  a 
bhi  dubhach,  agus  a  ràdh  ris 
an  dèigh  a  chèile,  Am  mise 
e  't  agus  fear  eile,  Am  mise  e  1 

20  Agus  air  freagairt  dhà- 
san  thubhairt  e  riu,  Is  fear  do'n 
dà  f  hear  dheug  e,  a  ta  tumadh 
maille 1  riumsa  sa'  mhèis. 

21  A  ta  mac  an  duine  gu 
deimhin  ag  imeachd,  mar  a 
ta  e  sgrìobhta  uime,  ach  is 
an-aoibhinn  do'n  f  hear  sin  le 
'rn  brathar  Mac  an  duine : 
bu  mhaith  do'n  duine  sin  mur 
beirteadh  riamh  e. 

22  Agus  ag  itheadh  dhoibh, 
ghlac  Iosa  aran,  agus  andèigh 
a  bheannachadh,  bhrìs  e,  a- 
gus  thug  e  dhoibhsan  e,  agus 
thubhairt  e,  Gabhaibh,  ith- 
ibh  :  is  e  so  mo  chorp-sa. 

23  Agus  air  glacadh  a' 
chupain,  agus  air  tabhairt2 
buidheachais,  thug  e  dhoibh- 
san  e  :  agus  dh'òl  iad  uile  as. 

24  Agus  thubhairt  e  riu,  Is 
i  so  m'f  huil-sa  anTiomnaidh- 
nuaidh,  a  dhòirtear  air  son 
mhòran. 

25  Gu  deimhin  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh,  Nach  òl  mi  ni's 
mò  do  thoradh  na  fìonain3, 
gus  an  là  sin  an  òl  mi  nuadh 
e  ann  an  rìoghachd  Dhè. 

26  Agus  air  dhoibh  laoidh 
a  sheinn,  chaidh  iad  a  mach 
gu  sliabh  nan  crann-oladh. 

27  Agus  thubhairt  Iosa  riu, 
Gheibh  sibh  uile  oilbheum 
annam-sa  an  nochd  :  oir  a  ta 
e  sgrìobhta,  Buailidh  mi  am 
buachaill,  agus  sgapar  na 
caoraich. 

28  Ach  an  dèigh  dhomh 
èirigh,  thèid  mi  roimhibh  do 
Ghalile. 


1  marnon. 

96 


2  breith.       3  flneamhuin. 


MARC  XIV. 


29  Ach  thubhairt  Peadar 
ris,  Ged  fhaigh  iadsan  uile 
oilbheum  annad,  gidheadh 
cha  'n  fhaigh  mise  e. 

30  Agus  thubhairt  Iosa  ris, 
Gu  deimhin  a  ta  mi  ag  ràdh 
riut,  An  diugh,  air  an  oidhche 
so  fèin,  mu'n  goir  an  coileach 
dà  uair,  gu'n  àicheadh  thusa 
mi  tri  uairean. 

31  Ach  is  ro  mhòid  a  thubh- 
airt  esan,  Ged  is  èigin  domh 
am  bàs  fhulang  maille  riut, 
cha'n  àicheadh  mi  chaoidh 
thu.  Agus  mar  sin  thubhairt 
cùch  uile  mar  an  ceudna. 

32  Agus  thàinig  iad  gu 
ionad  d'am  b'  ainm  Getsem- 
ane  ;  agus  thubhairt  e  r'a 
dheisciobluibh,  Suidhibh-sa 
an  so,  gus  an  dean  mise 
urnuigh. 

33  Agus  thug  e  leis  Pead- 
ar,  agus  Seumas,  agus  Eoin, 
agus  thòisich  e  air  a  bhi  fuidh 
uamh-chrith,  agus  fuidh  an- 
abarra  bròin. 

34  Agus  thubhairt  e  riu, 
Tha  m'anam  ro  bhrònach, 
eadhon  gu  bàs :  fanaibh-sa 
an  so,  agus  deanaibh  faire. 

35  Agus  chaidh  e  beagan 
air  aghaidh,  agus  thuit  e  air 
an  talamh,  agus  rinn  e  urn- 
uigh,  nam  bu  chomasach  e, 
gu'n  rachadh  an  uair  thairis 
air. 

36  Agus  thubhairt  e,  Ab- 
ba,  Athair,  a  ta  gach  ni  so- 
dheanta  dhuitse ;  cuir  an 
cupan  so  seachad  orm :  gidh- 
eadh,  na1  b'e  an  ni  a  b'àill 
leamsa,  ach  an  ni  a's  toil 
leatsa. 

37  Agus  thàinig  e,  agus 
fhuair  e  iadsan  'nan  codal, 
agus  thubhairt  e  ri  Peadar, 
A  Shimoin,  am  bheil  thu  a'd' 


chodal?  nach  b'urrainn  tliu 
faire  a  dheanamh  aon  uair  ì 

38  Deanaibh  faire  agus 
urnuigh,  chum  nach  tuit  sibh 
am  buaireadh  :  a  ta  an  spiorad 
gu  deimhin  togarrach,  ach  a 
ta  an  fheoil  anmhunn2. 

39  Agus  air  dha  imeachd  a 
rìs,  rinn  e  urnuigh,  ag  ràdh 
nam  briathra  ceudna. 

40  Agus  an  uair  a  phill  e, 
f  huair  e  iad  a  rìs  'nan  codal, 
(oir  bha'n  sùilean  trom,)  a- 
gus  cha  robh  f  hios  aca  cionn- 
us  a  bheireadh  iad  freagradh 
air. 

41  Agus  thàinig  e  an  treas 
uair,  agus  thubhairt  e  riu, 
Coidlibh  roimhibh  a  nis,  agus 
gabhaibh  fois :  is  leoir  e, 
thàinig  an  uair  ;  feuch,  a  ta 
Mac  an  duine  air  a  bhrath 
thairis  do  làmhaibh  nam 
peacach. 

42  Eiribh,  imicheamaid  ; 
feuch,  a  ta  an  ti  a  bhrathas 
mise  am  fagus. 

43  Agus  air  ball,  air  dha 
bhi  fathast  a'  labhairt,  thàinig 
Iudas,  aon  do'n  dà  fhear 
dheug,  agus  sluagh  mòrmaille 
ris  le  claidhibh  agus  bataibh, 
o  na  h-àrd-shagartaibh,  agus 
na  sgrìobhaichibh,  agus  na 
seanairibh. 

44  Agus  bha  an  ti  a  bhrath 
esan  air  toirt  comhara  dhoibh, 
ag  ràdh,  Ge  b'e  neach  d'an 
toir  mise  pòg,  is  e  sin  e ; 
glacaibh  e,  agus  thugaibh 
leibh  e  gu  tèaruinte. 

45  Agus  air  teachd  dha, 
chaidh  e  air  ball  d'a  ionn- 
suidh-sa,  agus  thubhairt  e, 
Fàilte  dhuit,  a  mhaiglistir ; 
agus  phòg  se  e. 

46  Agus  chuir  iadsan  làmh 
ann,  agus  ghlac  iad  e. 


1  nior. 

97 


2  W. 


MARC  XIV. 


t  47  Agus  air  tarruing  claidh- 
eìinh  do  f  hear  do  na  bha  làth- 
air,  bhuail  e  òglach  an  àrd- 
shagairt,  agus  ghearr  e  a 
ehluas  deth. 

48  Agus  f  hreagair  Iosa  a- 
gus  thubhairt  e  riu,  An  d'- 
thàinig  sibh  a  mach  gu  mo 
ghlacadh-sa,  mar  gu  b'ann 
an  aghaidh  fir-reubainn  le 
cìaidhibh  agus  le  bataibh  I 

49  Bha  mi  gach  là  maille 
ribh  san  teampull,  a'  teagasg, 
agus  cha  do  ghlac  sibh  mi : 
ach  a  ta  so  chum  gu  biodh  na 
sgriobtuirean  air  an  coimh- 
iionadh. 

50  Agus  air  do  na  h-uile  a 
thrèigsinn,  theich  iad. 

51  Agus  lean  òganach  àr- 
aidh  e,  aig  an  robh  lìon-eudach 
air  a  chur  m'  a  chorp  lomn- 
ochd  ;  agus  rug  na  h-òganaich 
air. 

52  Ach  air  dhasan  an  lìon- 
eudach  fhàgail,  theich  e 
lomnochd  uatha. 

53  Agus  thug  iad  leo  Iosa 
chum  an  àrd-shagairt :  agus 
chruinnicheadh  maille  ris  na 
h-àrd;shagairt  uile,  agus  na 
seanairean,  agus  na  sgrìobh- 
aichean. 

54  Agus  lean  Peadar  e  fada 
uatha,  gus  an  deachaidh  e 
steaeh  do  thalla  an  àrd-shag- 
airt :  agus  bha  e  'na  shuidhe 
maille  ris  na  seirbhisich,  agus 
'ga  gharadh  ris  an  teine. 

55  Agus  dh'iarr  na  h-àrd- 
shagairt,  agus  a'  chòmhairle 
uile  fìanuis  an  aghaidh  losa, 
chum  a  chur  gu  bàs  ;  agus 
cha  d'fhuair  iad. 

56  Oir  rinn  mòran  dhaoine 
fianuis  bhrèige  'na  aghaidh, 
ach  cha  do  choird  am  fianuis 
r'a  chèile1. 


57  Agus  dh'èirich  dream 
àraidh,  agus  thug  iad  fìanuis 
bhrèige  'na  aghaidh,  ag  ràdh, 

58  Chuala  sinne  e  ag  ràdh, 
Leagaidh  mi  sìos  an  teampull 
so,  a  rinneadh  le  làmhaibh, 
agus  an  tri  làithibh,  togaidh 
mi  teampull  eile,  neo-dheanta 
le  làmhaibh. 

59  Agus  mar  sin  fèin  cha 
robh  am  fianuis  a'  teachd  r'a 
chèile. 

60  Agus  air  èirigh  suas 
do'n  àrd-shagart  sa'  mheadh- 
on,  chuir  e  ceisd  air  Iosa,  ag 
ràdh,  Nach  toir  thu  freagradh 
air  bith  uait?  ciod  sin  mu 
bheil  iad  so  a'  toirt  fianuis 
a'd'  aghaidh  1 

61  Ach  dh'fhan  esan  'na 
thosd,  agus  cha  do  f  hreagair 
e  ni  sam  bith.  A  rìs  dh'- 
fheòraich  an  t-àrd  -  shagart 
deth,  agus  thubhairt  e  ris,  An 
tu  Criosd,  Mac  an  ti  bheann- 
aichte  ? 

62  Agus  thubhairt  Iosa,  Is 
aii :  agus  chi  sibh  Mac  an 
duine  'na  shuidhe  air  deas 
làimh  cumhachd  Dhè,  agus 
a'  teachd  le  neulaibh  nèimh. 

63  An  sin  reub  an  t-àrd- 
shagart  'eudach,  agus  thubh- 
airt  e,  Ciod  am  feum  a  ta 
againn  tuilleadh  air  fianuis- 
ibh? 

64  Chuala  sibh  an  toibh- 
eum :  ciod  i  bhur  barail-sa  ì 
Agus  thug  iad  uile  breth  'na 
aghaidh  gu'n  do  thoill  e  am 
bàs. 

65  Agus  thòisich  cuid  diubh 
air  smugaid  a  thilgeadh  air, 
agus  'aghaidh  f  holach,  agus 
a  bhualadh  le'n  dornaibh,  a- 
gus  a  ràdh  ris,  Dean  faidh- 
eadaireachd  :  agus  ghabh  na 
seirbhisich  le  'm  basaibh  air. 


*  cha  robh  am  fianuis  ionnan,     cha  d'  fhoghainn  am  fianuis. 

98 


MARC  XV. 


66  Agus  air  do  Pheadar 
a  bhi  shìos  anns  an  talla, 
thàinig  aon  do  bhanoglaich 
an  àrd-shagairt : 

67  Agus  'nuair  a  chunnaic 
i  Peadar  'ga  gharadh,  agus 
air  dhi  beachdachadh  air, 
thubhairt  i  ris,  Bha  thusa 
cuideachd  maille  ri  Iosa  o 
Nasaret. 

68  Ach  dh'àicheadh  esan, 
ag  ràdh,  Cha'n  aithne  dhomh, 
agus  cha'n  'eil  mi  tuigsinn 
ciod  a  ta  thu  'g  ràdh.  Agus 
chaidh  esan  a  mach  do'n 
f  hor-dhorus 1 ;  agus  ghoir  an 
coileach. 

69  Agus  air  do  bhanoglaich 
fhaicinn  a  rìs,  thòisich  i  air 
a  ràdh  riu-san  a  bha  'nan 
seasamh  a  làthair,  Is  ann 
diubh  a  ta  'm  fear  so. 

70  Agus  dh'àicheadh  e  rìs. 
Agus  an  ceann  beagan  'na 
dhèigh  sin,  thubhairt  iadsan 
a  bha  'nan  seasamh  a  làthair 
a  rìs  ri  Peadar,  Gu  nrinneach 
is  ann  diubh  sud  thu  :  oir  is 
Galilèach  thu,  agus  is  cosmh- 
uil  do  chainnt  riu. 

71  Ach  thòisich  esan  air 
mallachadh  agus  air  mionn- 
achadh,  ag  ràdh,  Cha'n 
aithne  dhomh  an  duine  so 
mu  'm  bheil  sibh  a'  labhairt. 

72  Agus  ghoir  an  coileach 
andarauair.  Aguschuimhn- 
ìch  Peadar  am  focal  a  thubh- 
airt  Iosa  ris,  Mu'n  goir  an 
coileach  dà  uair,  àicheadh- 
aidh  tu  mi  tri  uairean.  Agus 
an  uair  a  smuainich  e  air, 
ghuil  e. 

CAIB.  XV. 

1  Thugadh  losa  ceangailte  an  làth- 
air  Philait.  17  Chuireadh  coron 
tgithich  air,  £0  agus  chaidh  fan- 
oid  a  dheanamh  air.  21  JD/i'- 
fhannuich  e  le  giùlan  ay  chroinn- 


1  ugh-doruf.  sgàth-thigh. 
99 


cheusaidh ;  C7  chrochadh  e  eadar 
dà  ghaduiche,  %c. 

\  GUS  airbail  sa'  mhaduinn 
^  chum  na  h-àrd-shagairt 
maille  ris  na  seanairibh,  agus 
na  sgrìobhaichibh,  agus  a' 
chomhairle  gu  h  -  iomlan, 
comhairle,  agus  air  dhoibh 
losa  a  cheangal,  thug  iad  leo 
e,  agus  thug  iad  thairis  e  do 
Philat. 

2  Agus  dh'f  hiosraich  Pilat 
deth,  An  tusa  righ  nan  Iudh- 
ach?  Agus  air  freagairt  dha, 
thubhairt  e  ris,  Thubhairt 
thu  e. 

3  Agus  chuir  na  h-àrd- 
shagairt  mòran  do  nithibh  as 
a  leth  :  ach  cha  do  f  hreagair 
esan  aon  ni. 

4  Agus  chuir  Pilat  a  rìs 
ceisd  air,  ag  ràdh,  Nach 
freagair  thu  ni  sam  bith  ? 
feuch  cia  lìon  nithe  air  am 
bheil  iad  sin  a'  toirt  fianuis 
a'd'  aghaidh. 

5  Ach  cha  do  fhreagair 
Iosa  ni  sam  bith  tuilleadh ; 
air  chor  as  gu'n  do  ghabh 
Pilat  iongantas. 

6  A  nis  air  an  fhèill  bu 
ghnàth  leis  aon  phrìosanach, 
ge  b'e  air  bith  a  dh'iarradh 
iad,  a  leigeadh  as  doibh. 

7  Agus  bha  neach  àraidh 
d'am  b'ainm  Baiabas,  ceang- 
ailte  maille  r'a  chompanaich 
ceannairce,  muinntir  a  bha 
air  deanamh  mortaidh  anns 
a'  cheannairc. 

8  Agus  air  glaodhaich  gu 
h-àrd  do'n  t-sluagh,  thòisich 
iad  air  ìarraidh  orr,  a  dheanamh 
dhoibh  mar  a  rinn  e  an  còmh- 
nuidh. 

9  Ach  f  hreagair  Pilat  iad, 
ag  ràdh,  An  àill  leibh  gu'n 
cuir  mi  righ  nan  Iudhach  fa 
sgaoil  duibh? 

10  (Oir  bha  fhios  aige 


MARC  XV. 


gu'm  b'ann  troimh  fharmad 
a  thug  na  h  -  àrd  -  shagairt 
thairis  e.) 

11  Ach  bhrosnuich  na  h- 
ard-shagairt  an  sluagh,  chum 
gu'm  b'fhearr  leis  Barabas  a 
chur  fa  sgaoil  doibh. 

12  Agus  fhreagair  Pilat, 
agus  thubhairt  e  riu  a  rìs, 
Ciod  ma  seadh  is  àill  leibh 
mi  a  dheanamh  ris  an  duine 
sm,  do  an  goir  sibh  Righ  nan 
1  udhach  ? * 

13  Agus  ghlaodh  iad  a  rìs, 
Ceus  e. 

14  An  sin  thubhairt  Pilat 
i  iu,  C'ar  son,  ciod  e  'n  t-olc 
a  rinn  e  ì  Ach  bu  ro  mhòid 
u  ghlaodh  iadsan,  Ceus  e. 

15  Agus  air  do  Philat  bhi 
toileach  gnìomh  taitneach  a 
<  theanamh  do'n  t-sluagh,  dh'- 
t  huasgail  e  Barabas  dhoibh, 
agus  thug  e  thairis  Iosa,  an 
dèigh  dha  a  sgiùrsadh,  chum 
a  cheusadh. 

16  Agus  thug  na  saighd- 
earan  leo  e  steach  do'n  talla, 
eadhon  cùirt  an  uachdarain 1 : 
agus  ghairm  iad  a'  chuideachd 
uile  an  ceann  a  chèile. 

17  Agus  chuir  iad  uime 
eudach  purpuir2,  agus  air 
dhoibh  coron  droighinn  f  high  - 
eadh,  chuir  iad  air  e.  ^ 

18  Agus  thòisich  iad  air 
beannachadh  dha,  ag  ràdh, 
Fàilte  dhuit,  a  Righ  nan 
ludhach! 

19  Agus  bhuail  iad  sa' 
cheann  e  le  slait  chuilce,  agus 
thilg  iad  smugaid  air,  agus  a' 
iìibadh  an  glùn,  rinn  iad  aor- 
adh  dha3. 

20  Agus  an  dèigh  dhoibh 
tanoid  a  dheanamh  air,  thug 
iad  deth  an  t-eudach  purpuir, 


t  pretorinm.        2  corcuir. 
3  thua  iad  urram  da. 

100 


agus  chuir  iad  'eudach  fèin 
uime,  agus  thug  iad  a  mach 
e  chum  gu'n  ceusadh  iad  e. 

21  Agus  dh'èignbh  iad 
duine  àraidh  bha  dol  seachad, 
Simon  o  Chirene,  (athair 
Alecsandeir  agus  Rufuis,  a 
bha  teachd  as  a'  mhachair,) 
chum  a  chrann  -  ceusaidh  a 
ghiùlan. 

22  Agus  thug  iad  e  gu  ionad 
d'am  V  ainm  Golgota,  is  e  sin 
air  eadar-theangachadh,  àite 
cloiginn. 

23  Agus  thug  iad  da  r'a  51, 
fion  air  a  mheasgadh  le  mirr : 
ach  cha  do  ghabh  esan  e. 

24  Agus  an  uair  a  cheus 
iad  e,  roinn  iad  a  thrusgan, 
a'  tilgeadh  croinn  air,  ciod  a 
chuid  a  bhiodh  aig  gach  duine 
dheth. 

25  Agus  bha  'n  treas  uatr 
ann  ;  agus  cheus  iad  e. 

26  Agus  bha  sgrìobhadh  a 
chùise-dìtidh  air  a  sgrìobhadh 
os  a  cheann,  RIGH  NAN 
IUDHACH. 

27  Agus  cheus  iad  maille 
ris  dà  ghaduiche 4 ;  fear  air  a 
làimh  dheis,  agus  fear  air  a 
làimh  chlì. 

28  An  sin  choimhlionadh 
an  sgriobtuir,  a  thubhairt, 
Agus  bha  e  air  àireamh  am 
measg  nan  ciontach. 

29  Agus  thug  iadsan  a  blia 
dòl  seachad  anacainnt  da,  a' 
crathadh  an  ceann,  agus  ag 
ràdh,  O  thusa  a  leagas  an 
teampull,  agus  a  thogas  e  ann 
an  tri  làithibh, 

30  Fòir  ort  fèin,  agus  thig5 
a  nuas  o'n  chrann-cheusaidh. 

31  Agus  mar  an  ceudna 
thubhairt  na  h-àrd-shagairt 
agus  na  sgrìobhaichean  r'a 


4  dà  chreachadair,  dà  fhear-reub- 
ainn.  5  iàr. 


chèile,  a'  fanoid  air,  Shaor  e 
daoine  eile ;  cha'n  'eil  e 
comasach  air  e  fèin  a  shaor- 
adh. 

32  Thigeadh  a  nis  Criosd 
Righ  Israeil  a  nuas  o'n 
chrann  -  cheusaidh,  chum 
gu'm  faic  agus  gu'n  creid 
sinn.  Agus  thug  iadsan  a 
chaidh  cheusadh  maille  ris, 
anacainnt  da. 

33  Agus,  an  uair  a  thàinig 
an  seathadh  uair,  bha  dorch- 
adas  air  an  talamh  uile,  gu 
ruig  an  naothadh  uair. 

34  Agus  air  an  naothadh 
uair,  dh'èigh  Iosa  le  guth  àrd, 
ag  radh,  Eloi,  Eloi,  lama 
sabachtani?  is  e  sin,  air 
eadar  -  theangachadh,  Mo 
Dhia,  mo  Dhia,  c'ar  son  a 
thrèig  thu  mi  ì 

35  Agus  air  cluinntinn  sin 
do  chuid  diubh-san  a  bha  'nan 
seasamh  a  làthair,  thubhairt 
iad,  Feuch,  a  ta  e  a'  gairm 
Eliais. 

36  Agus  ruith  fear  diubh, 
i  agus  air  dha  spòng  a  lìonadh 
|  do  f  hìon  geur  agus  a  cur  air 

slait  chuilce,  thug  e  deoch 
dha,  ag  ràdh,  Leigibh  leis; 
faiceamaid  an  tig  Elias  g'a 
thoirt  a  nuas. 

37  Agus  air  do  Iosa  èigh- 
each  le  guth  àrd,  thug  e  suas 
an  deò. 

38  Agus  bha  brat-roinn  an 
teampuill  air  a  reubadh  'na 
dhà  chuid  o  mhullach  gu 
ìochdar. 

39  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  an  ceannard-ceud,  a  bha 
'na  sheasamh  fa  chomhair, 
gu'n  d'thug  e  suas  an  deò,  a' 
glaodhaich  mar  sin,  thubh- 
airt  e,  Gu  fìrinneach  b'e  'n 
duine  so  Mac  Dhè. 

i    40   Agus   bha,  mar  an 
I  ceudna,  mnài  am  fad  uatha 
10] 


Z  XV. 

ag  amharc :  'nam  measg  sin 
bha  Muire  Magdalen,  agus 
Muire  màthair  Sheumais  bu 
lugha,  agus  Ioseis,  agus  Sa- 
lome  ; 

41  Muinntir  a  lean  e  mar 
an  ceudna,  an  uair  a  bha  e 
an  Galile,  agus  a  bha  frith- 
ealadh  dha ;  agus  mòran  eile 
do  mhnaibh  a  chaidh  siias 
maille  ris  gu  Ierusalem. 

42  Agus  a  nis  air  teachd 
do'n  fheasgar,  (do  bhrìgh 
gu'm  b'e  là  an  ulluchaidh  e, 
eadhon  an  là  roimh  an  t-sàb- 
aid,)  ^ 

43  Thàinig  Ioseph  o  Arim- 
atea,  comhairleach  urramach, 
aig  an  robh,  mar  an  ceudna, 
sùil  ri  rìoghachd  Dhè,  agus 
chaidh  e  steach  gu  dàna  dh'- 
ionnsuidh  Philait,  agus  dh'- 
iarr  e  corp  Iosa. 

44  Agus  b'ioghnadh  le  Pi- 
lat  ma  bha  e  cheana  marbh  : 
Agus  air  dha  an  ceannard- 
ceud  a  ghairm,  dh'f  hiosraich 
e  dheth,  An  robh  fad  o  f  huair 
e  bàs. 

45  Agus  air  dha  fìos  f  haot- 
ainn  o'n  cheannard  -  ceud, 
thug  e  'n  corp  do  Ioseph. 

46  Agus  cheannaich  esan 
lìon-eudach  grinn,  agus  thug 
e^  nuas  e,  agus  phaisg  e  san 
lìon-eudach  e,  agus  chuir  se 
e  ann  an  uaigh 1  a  chladh- 
aicheadh  à  carraig,  agus  char- 
uich  e  clach  gu  dorus  na  h- 
uaighe. 

47  Agus  dh'amhairc  Muire 
Magdalen,  agusMuire  màthair 
Ioseis,  air  an  àite  san  do 
chuireadh  e. 

CAIB.  XVI. 

1  Chuir  aingeal  an  ciill  aiseirigh 
Chriosd  do  thri  mnaibh.  9  Dhy- 
fhoillsicheadh  Criosd  do  Mhuire 


1  àit-adhlacaidh. 


MAKC  XVI. 


Magdalen :  12  Chunncas  e  ledithis 
a  bha  dol  do'n  dùthaich ;  14  an 
dèigh  sin  leis  na  h-Abstoil.  15 
Chuir  e  mach  iad  a  shearmonach- 
adh  an  t-soisgeil. 

A  GUS  air  dol  do'n  t-sàb- 
aid  seachad,  cheannaich 
Muire  Magclalen,  agus  màth- 
air  Sheumais,  agus  Salome, 
spìosraidh  deadh  fhàile1, 
chum  air  dhoibh  teachd  gu'n 
ungadh  iad  e. 

2  Agus  thàinig  iad  gu  ro 
mhoch  air  maduinn  a'  cheud 
là  do'n  t-seachduin  chum  na 
h-uaighe,  aig  èirigh  na  grèine. 

3  Agus  thubhairt  iad  eat- 
orra  fèin,  Cò  a  charuicheas 
dhuinn  a'  chlach  o  dhorus  na 
h-uaighe? 

4  (  Agus  air  dhoibh  amharc, 
chunnaic  iad  gu'n  robh  a' 
chlach  air  a  h-atharrachadh 
air  falbh,)  oir  bha  i  ro  mhòr. 

5  Agus  air  dhoibh  dol  a 
stigh  do'n  àit-adhlaic,  chunn- 
aic  iad  òganach  'na  shuidhe 
air  an  làimh  dheis,  uime  an 
robh  trusgan  fada  geal ;  agus 
bha  eagal  orra. 

6  Agus  thubhairt  esan  riu, 
Na  biodh  eagal  oirbh :  a  ta  | 
sibh  ag  iarraidh  Iosa  o  Na-  | 
saret,  a  cheusadh  :  dh'èirich 
e,  cha'n  'eil  e  ?n  so :  faicibh 
an  t-àit  anns  an  do  chuir  , 
iad  e : 

7  Ach  imichibh,  innsibh 
d'a  dheisciobluibh  agus  do 
Pheadar,  gu  bheil  e  dol  | 
roimhibh  do  Ghalile :  chi 
sibh  an  sin  e,  mar  thubhairt 
e  ribh. 

8  Agus  air  dol  a  mach 
dhoibh,  theich  iad  o'n  uaigh ; 
oir  bha  ball-chrith  agus  uamh- 
unn  orra  :  agus  cha  dubhairt 
iad  ni  sam  bith  ri  neach  air 
bith  ;  oir  bha  eagal  orra. 


9  Agus  air  èirigh  do  Iosa 
sa'  mhaduinn  air  a'  cheud  là 
do'n  t-seachduin,  nochdadh 
e  air  tùs  do  Mhuire  Magda- 
len,  as  an  do  thilg  e  seachd 
deamhain. 

10  Agus  air  imeachd  dhise, 
dh'innis  i  sin  dhoibh-san  a 
bha  maille  ris,  agus  iad  ri 
bròn  agus  gul. 

11  Agus  iadsan,  an  uair  a 
chual  iad  gu'n  robh  e  beò,  a- 
gus  gu'm  facadh  leatha-san  e, 
cha  do  chreid  iad. 

12  'Na  dhèigh  sin,  nochd- 
adh  e  do  dhithis  diubh  ann 
an  cruth  eile,  ag  imeachd 
dhoibh,  agus  iad  a'  dol  do'n 
dùthaich. 

13  Agus  dh'imich  iadsan 
agus  dh'innis  iad  e  do  chàch : 
agus  cha  mhò  a  chreid  iad 
iadsan. 

14  An  dèigh  sin  nochdadh 
e  do'n  aon  f  hear  deug,  agus 
iad  'nan  suidhe  aig  biadh,  a- 
gus  thilg  e  orra  am  mi-chreid- 
imh,  agus  an  cruas-cridhe,  a 
chionn  nach  do  chreid  iad 
iadsan  a  chunnaic  e  an  dèigh 
dha  èirigb. 

15  Agus  thubhairt  e  riu, 
Imichibh  air  feadh  an  t-saogh- 
ail  uile,  agus  searmonaichibh 
an  soisgeul  do  gach  dùil 2. 

16  Ge  b'e  chreideas  agus  a 
bhaistear,  saorar  e,  ach  ge  b'e 
nach  creid,  dìtear  e. 

17  Agus  leanaidh  na 
comharan  so  an  dream  a 
chreideas :  Ann  am  ainm-sa 
tilgidh  iad  a  mach  deamh- 
ain ;  labhraidh  iad  le  3  teang- 
aibh  nuadha ; 

18  Togaidh  iad  nathraiche 
nimhe  ;  agus  ma  dh'òlas  iad 
ni  air  bith  marbhtach,  cha 
chiùrr  e  iad ;  cuiridh  iad  an 


l  hiib/tean  cùbhraidh, 

102 


3  creutair.         3  ann  an. 


LUCAS  lì 


Ìàmhan  air  daoinibh  tinne, 
agus  bithidh  iad  gu  maith. 

19  Mar  sin,  an  dèigh  do'n 
Tighearna  Iabhairt  riu, 
ghabhadh  suas  gu  nèamh  e, 
agus  shuidh  e  air  deas  làimh 
Dhè. 


20  Agus  air  dhoibh-san 
dol  a  mach,  shearmonaich  iad 
anns  gach  àit,  air  bhi  do'n 
Tighearn  a'  co -oibreachadh 
leo,  agus  a'  daingneachadh 
an  fhocailleisnacomharaibh 
a  lean  e.  Amen. 


An  soisgeul 


CAIB.  I. 

]  Boimh-radh  Lucais  d'a  shoisgeul 
gu  h-iorntan.  5  Ghabhadh  Eoin 
Baiste  am  broinn  a  mhàthar,  26 
agus  Criosd  am  broinn  Mhuire. 
39  Fàidheadaireachd  Elisabet,  a- 
yus  Mhuire  mu  thimchioll  Chriosd. 
57  Breith  Eoin  Bhaiste. 

T)0  bhrìgh  gu'n  do  ghabh 
mòran  os  làimh  eachd- 
raidh  sgrìobhadh  ann  an  ord- 
ugh  air  na  nithibh  sin  a  ta 
air  an  coimhlionadh 1  'nar 
measg-ne, 

2  A  rèir  mar  a  dh'aithris 
na  daoine  sin  dhuinne  iad,  a 
chunnaic  iad  o  thùs  le  'n 
sùilibh,  agus  a  bha  'nan 
luchd  -  frithealaidh  an  fhoc- 
àii: 

3  Cìmnncas  dhomh-sa  mar 
an  ceudna,  a  Theophiluis  ro 
òirdheirc,  air  faotainn  dearbh 

(  fhios  nan  uile  nithe  dhomh 
i  i  o'n  fhior  thoiseach,  sgrìobh- 

i  adh  a  d'  ionnsuidh  -  sa  an 
j  ordugh, 

4  Chum  gu'm  biodh  fios 
j    agad  air  cinnteachd  nan  nithe 

anns  an  deachaidh  do  theag- 
it  asg. 

1 1  5  T£HA  ann  an  làithibh 
ji  j  Heroid  righ  Iudea,  sag- 

ii  art  àraidh  d'am  b'ainm  Sach- 


lc  ìàn  dearbhadh  air  an  cret'dsinn. 

103 


A   REIR  LUCAIS. 

anas,  do  sheal2  Abia :  agus 
bhi  a  bhean  do  nigheanaibli 
Aaroin,  agus  ò'ainm  dhi  Eli- 
sabet. 

6  Agus  bha  iad  le  chèile 
ionraic  am  hanuis  Dè,  ag  im- 
eachd  ann  an  uile  àitheant- 
aibh  agus  orduighibhanTigh- 
earna,  gu  neo-lochdach. 

7  Agus  cha  robh  duine 
cloinne  aca,  do  bhrìgh  gu'n 
robh  Elisabet  neo-thorrach3, 
agus  bha  iad  le  chèile  aos- 
mhor. 

8  Agus  tharladh,  am  feadh 
a  bha  esan  a'  frithealadh  mar 
shagart  an  làthair  Dhè  ann 
an  ordugh  a  sheala, 

9  A  rèir  gnàtha  na  sagart- 
achd,  b'e  a  chrannchur  tùis  a 
losgadh,  air  dha  dol  a  steach 
do  theampull  an  Tighearn. 

10  Agus  bha  coimhthional 
an  t-sluaigh  uile  a'  deanamh 
urnuigh  a  muigh,  ri  àm  na 
tùise. 

11  Agus  chunncas  leis-san 
aingeal  an  Tighearna  'na 
sheasamh  air  taobh  deas  alt- 
arach  na  tùise. 

12  Agus  an  uair  a  chunnaic 
Sacharias  e,  bha  e  fo  thriob- 
laid,  agus  thuit  eagal  air. 


^  chàrsa,  roinn.        *  gun  sìiochd. 


LUCAS  I. 


13  Ach  thubhaiit  an  t- 
aingeal  ris,  Na  gabh  eagal,  a 
Shachariais ;  oir  f  huair  t'urn- 
uigh  èisdeachd,  agus  beiridh 
do  bhean  Elisabet  mac  dhuit, 
agus  bheir  thu  Eoin  mar  ainm 
air. 

14  Agus  bithidh  aoibhneas 
agus  subhachas  ort ;  agus  ni 
mòran  gairdeachas  r'abhreith . 

15  m  Oir  bithidh  e  mòr  an 
lùthair  an  Tighearn,  agus 
dia'n  òl  e  fion  no  deoch 
làidir;  agus  bithidh  e  air  a 
lionadh  leis  an  Spiorad 
naomh,  eadhon  o  bhroinn  a 
mhàthar. 

16  Agus  pillidh  e  mòran 
do  chloinn  Israeil  chum  an 
Tighearn  an  Dè. 

17  Agus  thèid  e  roimhe-san 
ann  an  spiorad  agus  ann  an 
cumhachd  Eliais,  a  thionnd- 
adh  cridhe  nan  aithriche  chum 
na  cloinne,  agus  nan  eas- 
umhal  gu  gliocas  nam  firean, 
a  dh'ulluchadh  pobuill  deas 
do'n  Tighearn. 

18  Agus  thubhairt  Sacha- 
rias  ris  an  aingeal,  Cionnus  a 
bhios  fhios  so  agam?  oir  is 
seann  duine  mise,  agus  a  ta 
mo  bhean  aos-mhor. 

19  Agus  fhreagair  an  t- 
aingeal  agus  thubhairt  e  ris, 
Is  mise  Gabriel  a  sheasas  an 
làthair  Dhè ;  agus  chuireadh 
mi  a  labhairt  riut-sa,  agus  a 
dh'innseadh  an  naidheachd1 
mhaith  so  dhuit, 

20  Agus,  feuch,  bithidh  tu 
balbh  agus  gun  chomas  labh- 
airt,  gus  an  là  anns  an  tig  na 
nithe  so  gu  crìch,  a  chionn 
nach  do  chreid  thu  mo 
bhriathra-sa,  a  bhitheas  air 
an  coimhlionadh  'nan  àm 
fein. 


21  Agus  bha  am  pobull  a' 
feitheamh  ri  Sacharias,  agus 
b'iongantach  leo  a'  mhoille  a 
rinn  e  san  teampull. 

22  Agus  an  uair  a  thàinig 
e  mach,  chab'urrainn  elabh- 
airt  riu  :  agus  thuig  iad  gu'm 
i'ac  e  sealladh  2  nèamhaidh  san 
teampull :  oir  bha  e  smèid- 
eadh  orra,  agus  dh'f  han  e  'na 
thosd. 

23  Agus  tharladh,  an  uair 
a  choimhlionadh  làithean  a 
fhrithealaidh,  gu'ndeachaidh 
e  d'a  thigh  fèin. 

24  Agus  an  dèigh  nan 
làithean  sin  dh'f  hàs  a  bhean 
Elisabet  torrach,  agus  dh'- 
fholaich  si  i  fèin  rè  chùig 
mìosan,  ag  ràdh, 

25  Is  ann  mar  so  a  rinn  an 
Tighearna  dhomh  anns  na 
làithibh  air  an  d'amhairc  e 
orm,  a  thogail  diom  mo  mhas- 
laidh  am  measg  dhaoine. 

26  Agus  anns  an  t-seath- 
adh  mìos,  chuireadh  an  t- 
aingeal  Gabriel  o  Dhia,  gu 
caithir  do  Ghalile,  d'am  b'- 
ainm  Nasaret, 

27  Dh'ionnsuidh  òigh  a  bha 
fo  cheangal  pòsaidh  aig  fear 
d'am  b'ainm  Ioseph,  do  thigh 
Dhaibhidh ;  agus  ò'e  ainm 
na  h-òigh  Muire. 

28  Agus  air  dol  a  steach 
do'n  aingeald'ah-ionnsuidh, 
thubhairt  e,  Fàilte  dhuit,  o 
thusa  d'an  do  nochdadh  mòr 
dheadh-ghean,  a  ta  an  Tigh- 
earna  maille  riut :  is  beann- 
aichte  thu  am  measg  bhan. 

29  Agus  an  uair  a  chunnaic 
i  e,  bha  i  fo  thrioblaid  inntinn 
air  son  a  chainnte,  agus  a' 
reusonachadh  ciod  a'  ghnè 
altacha-beatha  dh'fheudadh 
bhi  'n  so. 


I  nuatdkeqchd.  noimheachd. 

y04 


'  taisbean. 


30  Agus  thubhairt  an  t- 
aingeal  rithe,  Na  biodh  eagal 
ort,  a  Mhuire  :  oirfhuair  thu 
deadh-ghean  o  Dhia. 

31  Agus,  feuch,  gabhaidh 
tu  a'  d'bhroinn,  agusbeiridh 
tu  mac,  agus  bheir  thu  Iosa 
mar  ainm  air. 

32  Bithidh  e  mòr,  agus 
goirear  Mac  an  Ti  a's  ro 
àirde  dheth ;  agus  bheir  an 
Tighearna  Dia  dha  righ- 
chaithir  athar  fèin  Dhaibhidh. 

33  Agus  bithidh  e  'na  Bigh 
air  tigh  Iacoib  gu  bràth,  agus 
cha  bhi  crìoch  air  a  rìogh- 
achd. 

34  Agus  thubhairt  Muire 
ris  an  aingeal,  Cionnus  a 
bhitheas  so,  do  bhrìgh  nach 
'eil  aithne  agam-sa  air  duine  ì 

35  Agus  fhreagair  an  t- 
aingeal  agus  thubhairt  e  rithe, 
Thig  an  Spiorad  naomh  ort, 
agus  cuiridh  cumhachd  an  Ti 
a's  àirde  sgàil  ort :  uime  sin 
an  ni  naomh  sin  a  bheirear 
leat,  goirear  Mac  Dè  dheth. 

36  Agus,  feuch,  do  bhan- 
charaid  Elisabet,  a  ta  ise  fèin 
torrach  air  mac  'na  sean  aois  ; 
agus  is  e  so  an  seathadh  mìos 
dhise  d'an  goirteadh  bean  neo- 
thorrach  ; 

37  Oir  cha  'n  'eil  ni  sam 
bith  do-dheanta  do  Dhia. 

38  Agus  thubhairt  Muire, 
Feuch  banoglach  an  Tigh- 
earna ;  biodh  e  dhomh-sa  a 
rèir  t'fhocail.  Agus  dh'- 
fhalbh  an  t-aingeal  uaipe1. 

39  Agus  air  èirigh  doMhuire 
sna  làithibh  sin,  chaidh  i  le 
cabhaig  do  dhùthaich  nam 
beann,  gu  baile  do  Iuda, 

40  Agus  chaidh  i  steach  do 
thigh  Shachariais,  agus  chuir 
i  fàilte  air  Elisabet. 


VS  I. 

41  Agus  tharladh,  an  uair 
a  chual  Elisabet  beannach- 
adh  Mhuire,  gu'n  do  leum  an 
naoidhean  'na  broinn :  agus 
lìonadhElisabet  leis  anSpior- 
ad  naomh. 

42  Agus  ghlaodh  i  mach  le 
guth  àrd,  agus  thubhairt  i, 
Is  beannaichte  thu  am  measg 
bhan,  agus  is  beannaichte 
toradh  do  bhronn. 

43  Agus  cionnus  a  dh'èiiich 
so  dhomh-sa,  gu'n  tigeadh 
màthair  mo  Thighearn  a  m' 
ionnsuidh  1 

44  Oir  feuch,  co  luath  as  a 
thàinig  fuaim  do  bheannach- 
aidh  a'm'  chluasaibh,  bhriosg 
an  naoidhean  le  h-aoibhneas 
ann  mo  bhroinn. 

45  Agus  is  beannaichte  ise 
a  chreid  :  oir  coimhlionar 2 
na  nithe  a  labhradh  rithe  leis 
an  Tighearn. 

46  Agus  thubhairt  Muire, 
A  ta  m'anam  ag  àrd-mholadh 
an  Tighearn, 

47  Agus  a  ta  mo  spiorad 
a'  deanamh  gairdeachais  ann 
an  Dia  mo  Shlànuighear  : 

48  Do  bhrìgh  gu'n  d'amh- 
airc  e  air  staid  ìosail  a  bhan- 
oglaich :  oir  feuch,  o  so  suas 
goiridh  gach  linn  beannaichte 
dhiom. 

49  Do  bhrìgh  gu'n  d'rinn 
an  Ti  a  ta  cumhachdach  nithe 
mòra  dhomh  ;  agus  is  naomh 
'ainm. 

50  Agus  a  ta  thròcair-san 
o  linn  gu  linn,  do'n  dream 
d'an  eagal  e. 

51  Nochd  e  neart  le  'ghaird- 
ean,  sgap  e  na  h-uaibhrich 
ann  an  smuaintibh  an  cridhe 
fèin. 

52  Thug  e  nuas  na  daoiDC 
cumhachdach  o'n  caithrich 


1  naithe. 

105 


?>a  chrèid  gn7i  cointhlionar 


ibh  rìoghail,  agus  dh'àrdaich 
e  iadsan  a  bha  ìosal. 

53  Lìon  e  'n  dream  a  bha 
ocrach  le  nithibh  maithe ; 
agus  chuir  e  uaith  na  daoine 
saoibhir  falamh. 

54  Rinn  e  còmhnadh1  ri 
Israel  òglach  fèin,  ann  an 
cuimhneachadh  a  thròcair : 

55  Mar  a  labhair  e  r'ar  n- 
aithrichibh,  do  Abraham  agus 
d'a  shliochd  gu  bràth. 

56  Agus  dh'fhan  Muire 
maille  rithe  mu  thimchioll 
thri  mìosan,  agus  phill  i  d'a 
tigh  fèin.^ 

57  A  nis  thàinig  làn  inbhe 
Elisabet,  gu'm  biodh  i  air  a 
h-aisead  ;  agus  rug  i  mac. 

58  Agus  chual  a  coimh- 
earsnaich  agus  acàirdean  mar 
a  nochd  an  Tighearna  mòr- 
thròcair  dhi :  agus  rinn  iad 
gairdeachas  maille  rithe. 

59  Agus  tharladh  air  an 
ochdamh  là  gu'n  d'thàinig 
iad  a  thimchioll-ghearradh  an 
naoidhein :  agus  ghairm  iad 
Sachanas  deth,  a  rèir  ainme 
'athar. 

60  Agus  f  hreagair  a  mhàth- 
air,  agus  thubhairt  i,  Ni  h- 
eadh ;  ach  goirear  Eoin 
deth. 

61  Agus  thubhairt  iad  rithe, 
Cha'n  'eil  aon  neach  do  d' 
chàirdibh  d'  an  gairmear  an 
t-ainm  so. 

62  Agus  smèid  iad  air 
'athair,  ciod  an  t'ainm  a  b'àill 
leis  thoirt  air. 

63  Agus  air  iarraidh  clàir- 
sgrìobhaidh  dhasan,  sgrìobh 
e,  ag  ràdh,  Is  e  Eoin  is  ainm 
dha.  Agus  ghabh  iad  iong- 
antas  uile. 

64  A  gus  air  ball  dh'f  hosg- 
ladh  a  bheul,  agus  dh'fhuasg- 


1  conguamh.  Eir. 

106 


LS  I. 

ladh  a  theangadh,  agus  labh- 
air  e,  a'  moladh  Dhè. 

65  Agus  thàinig  eagal  air 
an  coimhearsnaich  uile  :  agus 
dh'aithriseadh  na  nithe  sin  gu 
lèir  feadh  dhùthaich  àrd  Iu- 
dea  uile. 

66  Agus  iadsan  uile  a 
chuala  na  nithe  sin,  thaisg  iad 
'nan  cridhe  iad,  ag  ràdh, 
Ciod  a'  ghnè  leinibh  a  bhith- 
eas  an  soì  Agus  bha  làmh 
an  Tighearna  maille  ris. 

67  Agus  bha  Sacharias 
'athair  air  a  lìonadh  leis  an 
Spiorad  naomh,  agus  rinn  e 
fàidheadaireachd,  ag  ràdh, 

68  Gu  ma  beannaichte  an 
Tighearna  Dia  Israeil,  air  son 
gu'n  d'f  hiosraich  e,  agus  gu'n 
d'thug  e  saorsa  d'a  phobull, 

69  Agus  gu'n  do  thog  e 
suas  dhuinne  adharc  slàinte, 
ann  an  tigh  Dhaibhidh  òg- 
laich  fèin : 

70  A  rèir  mar  a  labhair  e  le 
beul  'f  hàidhean  naomha  fèin, 
a  bha  ann  o  thoiseach  an 
t-saoghail ;  m 

71  A  thoirt  saorsa  dhuinn 
o  ar  naimhdibh,  agus  o  làimh 
na  muinntir  sin  uile  le'm 
fuathach  sinn : 

72  A  choimhlionadh  na 
tròcair  a  gheall  e  d'ar  n-aith- 
richibh,  agus  a  chuimhn- 
eachadh  a  choimhcheangaiì 
naoimh  fèin : 

73  Na  mionnan  a  mhionn- 
aich  e  d'ar  n-athair  Abraham, 

74  Gu'n  tugadh  e  dhuinn, 
air  dhuinn  bhi  air  ar  saoradh 
o  làimh  ar  naimhde,  gu'n 
deanamaid  seirbhis  dha  as 
eugmhais  eagail, 

75  Ann  an  naomhachd  a- 
cus  ann  am  flreantachd  'na 
làthair  fèin,  uile  làithean  ar 
beatha. 

76  Agus  thusa.  a  leinibh, 


LUCAS  II. 


goirear  dhiot  Fàidh  an  Ti  a's 
àirde :  oir  thèid  thu  roimh 
aghaidh  an  Tighearn,  a  dh'- 
ulluchadh  a  shlighe  ; 

77  A  thoirt  eòlais  na 
slàinte  d'a  phobull,  ann  am 
maitheanas  am  peacanna, 

78  Troimh  thròcair  ro  mhòir 
ar  Dè-ne,  leis  an  d'f  hiosraich 
an  ùr-mhaduinn  o'n  ionad  a's 
àirde  sinn, 

79  A  thoirt  soluis  dhoibh- 
san  a  ta  'nan  suidhe  ann  an 
sgàil  a'  bhàis,  a  threòrachadh 
ar  cos  air  slighe  na  sìthe. 

80  Agus  dh'f  hàs  an  lean- 
abh,  agus  neartaicheadh  an 
spiorad  e,  agus  bha  e  san 
fhàsach  gu  là  'f  hoillseach- 
aidh  do  Israel. 

CAIB.  II. 

1  Mheas  Augustus  Impireachd  nan 
Romhanachuile.  6  BreithChriosd: 
8  chuir  aingeal  so  an  cèill  do  na 
buachaiìlibh  :  13  thug  mòran  diubh 
cliù  do  Dhia  air  a  shon.  £1  Tha 
Criosd  aira  thimchioll-ghearradh. 

\  GUS  tharladh  sna  làithibh 
•  sin,  gu'n  deachaidh  ord- 
ugh  a  mach  o  Cheasar  Au- 
gustus,  an  domhan  uile  a 
mheas  l. 

2  (Agus  rinneadh  an  ceud 
mheas  so  'nuair  a  bha  Cire- 
nius  'na  uachdaran  air  Siria.) 

3  Agus  chaidh  iad  uile 
chum  a  bhi  air  am  meas,  gach 
aon  fa  leth  d'a  bhaile  fèin. 

4  Agus  chaidh  Ioseph  mar 
an  ceudna  suas  o  Ghalile,  à 
baile  Nasaret,  do  Iudea,  gu 
baile  Dhaibhidh,  d'an  gairm- 
ear  Betlehem  (do  bhrìgh  gu'n 
robh  e  do  thigh  agus  do 
shliochd  Dhaibhidh,) 

5  Chum  gu  biodh  e  air  a 
mheas  maille  ri  ÌNluire  a  bha 
fo  cheangal  pòsaidh  dha,  agus 
i  mòr-thorrach. 


6  Agus  tharladh,  am  feadh 
a  bha  iad  an  sin,  gu'n  do 
choimhlionadh  làithean  a  h- 
inbhe,  chum  i  bhi  air  a 
h-aisead. 

7  Agus  rug  i  a  ceud-ghin 
mic,  agus  phaisg  i  e  am  brat- 
speilidh,  agus  chuir  i  'na 
luidhe  am  prasaich  e ;  do 
bhrìgh  nach  robh  àit  aca  san 
tigh-òsda. 

8  Agus  bha  anns  an  dùth- 
aich  sin  buachaillean  a'  fant- 
uinn  a  muigh,  agus  a'  dean- 
amh  faire-oidhche  air  an 
treud. 

9  Agus,  feuch,  thàioig 
aingeal  an  Tighearn  orra,  a- 
gus  dhealraich  glòir  an  Tigh  - 
earna  mu'n  timchioll;  agus 
ghabh  iad  eagal  mòr. 

10  Agus  thubhairt  an  t- 
aingeal  riu,  Na  biodh  eagaì 
oirbh  :  oir  feuch,  a  ta  mi  as; 
innseadh  dhuibh  deadh  sgèil 
mhòr-aoibhneis,  a  bhitheas 
do'n  uile  shluagh  : 

11  Oir  rugadh  dhuibh  an 
diugh  Slànuighear,  ann  am 
baile  Dhaibhidh  2,  neach  a's 
e  Criosd  an  Tighearna. 

12  Agus  bithidh  so  'na 
chomhara  dhuibh :  Gheibh 
sibh  an  naoidhean  paisgte  ann 
am  brat  spèilidh,  'na  luidhe 
am  prasaich. 

13  Agus  air  ball  bha  maille 
ris  an  aingeal  cuideachd  mhòr 
do  armailtibh  nèimh,  a'  mol- 
adh  Dhè,  agus  ag  ràdh, 

14  Glòir  do  Dhia  anns  na 
h-àrdaibh,  agus  air  talamh 
sith,  deadh-ghean  do  dhaoin- 
ibh. 

15  Agus  tharladh,  'nuair  a 
dh'fhalbh  na  h-aingil  uatha 
do  nèamh,  gu'n  dubhairt  na 
buachaillean  r'a  chèile,Rach- 


l  an  impireachd  7/ile  a  sgrìobhadh  an     cìs-chlàr.     ^ancaithir  Vhaibhtdh. 
107  i 


LUCAS  II. 


amaid  a  nis  eadhon  do  Bhet- 
lehem,  agus  faiceamaid  an  ni 
so  a  rinneadh,  a  dh'f  hoillsich 
an  Tighearna  dhuinne. 

16  Agus  thàinig  iad  gu 
grad,  agus  f  huair  iad  Muire 
agus  Ioseph,  agus  an  leanabh 
'na  luidhe  sa'  phrasaich. 

17  Agus  an  uair  a  chunnaic 
iad  sin,  dh'aithris  iad  an  ni  a 
dh'innseadh  dhoibh  mu  thim- 
chioll  an  leinibh  so. 

18  Agus  ghabh  gach  neach 
a  chuala  so,  iongantas  ris  na 
nithibh  sin  a  dh'innseadh 
dhoibh  leis  na  buachaillibh. 

19  Ach  ghlèidh  Muire  na 
nithe  sm  uile,  a'  beachd- 
smuaineachadh  orra 1  'na 
cridhe. 

20  Agus  phill  na  buach- 
aillean,  a'  tabhairt  glòire  agus 
molaidh  do  Dhia  air  son  nan 
nithe  sin  uile  a  chual  agus  a 
chunnaic  iad,  a  rèir  mar  a 
labhradh  riu. 

21  Agus  an  uair  a  choimh- 
lionadh  ochd  làithean  chum 
an  leanabh  a  thimchioll- 
ghearradh,  thugadh  IOSA 
mar  ainm  air,  eadhon  an  t- 
ainm  a  ghairm  an  t-aingeal 
deth  mu'n  do  ghabhadh  sa' 
bhroinn  e. 

22  Agus  an  uair  a  choimh- 
lionadh  làithean  a2  glanaidh, 
a  rèir  lagha  Mhaois,  thug  iad 
esan  gu  Ierusalem,  chum  a 
thaisbeanadh  do'n  Tigh- 
earna ; 

23  (Mar  a  ta  e  sgrìobhta 
ann  an  lagh  an  Tighearna, 
Gach  ceud-ghin  mic  a  dh'- 
fhosglas  a'  bhrù,  gairmear 
naomh  do'n  Tighearn  e  ;) 

24  Agus  a  thoirt  ìobairt  a 
rèir  mar  a  theirear  ann  an 


lagh  an  Tighearna,  dà  3  thurt* 
ur,  no  dà  choluman  òg. 

25  Agus,  feuch,  bha  duine 
ann  an  Ierusalem  d'am  b'- 
ainm  Simeon ;  agus  bha  'n 
duine  so  ionraic  agus  diadh- 
aidh,  agus  bha  dùil  aige  ri 
sòlas  Israeil :  agus  bha'n 
Spiorad  naomh  air. 

26  Agus  dh'f  hoillsicheadh 
dha  leis  an  Spiorad  naomh, 
nach  faiceadh  e  bàs,  gus  am 
faiceadh  e  Criosd  an  Tigh- 
earn. 

27  Agus  thàinig  e  le  treòr- 
achadh  an  Spioraid  do'n 
teampull :  Agus  an  uair  a 
thug  na  pàrantan  an  leanabh 
Iosa  a  stigh,  chum  gu'n  dean- 
adh  iad  air  a  shon  a  rèir 
gnàthachaidh  an  lagha, 

28  An  sin  ghlac  esan  'na 
uchd4  e,  agus  bheannaich  e 
Dia,  agus  thubhairt  e, 

29  A  nis,  a  Thighearn,  a 
ta  thu  leigeadh  do  d'  sheirbh- 
iseach  siubhal  an  sìth,  a  rèir 
t'fhocail ; 

30  Oir  chunnaic  mo  shùil- 
ean  do  shlàinte, 

31  A  dh'ulluich  thu  roimh 
ghnùis  nan  uile  shluagh  : 

32  Solus  a  shoillseachadh 
nan  Cinneach,  agus  glòir  do 
phobuill  Israeil. 

33  Agus  ghabh  Ioseph  a- 
gus  a  mhàthair  iongantas  mu 
na  nithibh  a  labhradh  uime. 

34  Agus  bheannaich^  Si- 
meon  iad,  agus  thubhairt  e 
ri  Muire  a  mhàthair,  Feuch, 
chuireadh  an  leanabh  so  chum 
tuiteam  agus  aiseirigh  mhòr- 
an  ann  an  Israel,  agus  'na 
chomhar'  an  aghaidh  an 
labhrar : 

35  ( Agus  thèid  claidheamh 


1  'gan  tomhaa.  Gr, 
3  an. 
108 


3  Cdraid,  Paidhir. 
iair  a  ghairdeinibh. 


LUCAS  III. 


troimh  d'anam-sa  fèin,)  chum 
gu'm  foillsichear  smuainte 
cndheacha  mhòran. 

36  Agus  bha  Anna  ban- 
f  haidh,  nighean  Phanueil,  do 
thrèibh  Aseir ;  bha  i  ro  aos- 
mhor,  agus  chaith  i  seachd 
bliadhna  maille  ri  fear  o  àm 
dhi  bhi  'na  h-òigh  : 

37  Agus  bu  bhantrach  i 
mu  thimchioll  ceithir  bliadh- 
na  agus  ceithir  fìchead  a  dh- 
aois,  nach  deachaidh  o'n 
teampull,  a'  deanamh  seirbhis 
do  Dhia  a  là  agus  a  dh'  oidhche 
le  trasgadh  agus  le  h-urnuigh. 

38  Agus  air  teachd  dhise  a 
stigh  san  uair  sin  fèin,  thug  i 
moladh  do'n  Tighearn,  agus 
labhair  i  m'athimchioll  riusan 
uile  aig  an  robh  sùil  ri  saorsa 
ann  an  Ierusalem. 

39  Agus  an  uair  a  choimh- 
lion  iad  na  h-uile  nithe  a  rèir 
lagha  an  Tighearna,  phill  iad 

;  do  Ghalile,  d'am  baile  fèin 
Nasaret. 

I  40  Agus  dh'f  hàs  an  lean- 
abh,  agus  neartaicheadh  an 
spiorad  e,  air  a  lìonadh  le 
gliocas ;  agus  bha  gràsa  Dhè 
air. 

41  Agus  chaidh  a  phàranta 
gach  bliadhna  gu  Ierusalem, 
aig  fèill  na  càisge. 
j  42  Agus  'nuair  a  bha  e  dà 
j  bhliadhna  dheug  a  dh'aois, 
j  chaidh  iad  suas  gu  Ierusalem, 
!  a  rèir  gnàtha  na  fèille. 

43  Agus  air  coimhlionadh 
!  nan  làithean  sin  doibh,  'nuair 
a  phill  iadsan,  dh'fhan  an 
leanabh  Iosa  'nan  dèigh  ann 
I  an  Ierusalem  ;  agus  cha  robh 
I  flos  aig  Ioseph  no  aig  a  mhàth- 
j  air  air  sin. 

j  t  44  Ach  air  dhoibh  a  shaoil- 
!  sinn  gu'n  robh  e  sa'  chuid- 
|  eachd,  dh'imich  iad  astar  là ; 
!  agus  dh'iarr  iad  e  measg  an 
109 


càirdean,  agus  an  luchd-eòl- 
ais. 

45  Agus  an  uair  nach  d'- 
fhuair  iad  e,  phill  iad  gu  le- 
rusalem,  'ga  ìarraidh. 

46  Agus  tharladh  an  dèigh 
thri  làithean,  gu'n  d'fhuair 
iad  e  santeampull,  'nashuidhe 
am  meadhon  an  luchd-teag- 
aisg,  araon  'gan  èisdeachd, 
agus  a'  cur  cheisd  orra. 

47  Agusghabh  a'  mhuinntir 
a  chual  e  uile  iongantas  r'a 
thuigse  agus  r'a  fhreagraibh. 

48  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  iad  e,  ghlac  uamhas  iad  : 
agus  thubhairt  a  mhàthair  ris, 
A  mhic,  c'ar  son  a  rinn  thu 
mar  so  oirnn  1  feuch,  bha 
t'athair  agus  mise  gu  brònach 
ga  d'iarraidh. 

49  Agus  thubhairt  esan  riu, 
C'ar  son  a  bha  sibh  ga  m' 
iarraidh?  nach  robh  fhios 
agaibh  gu'm  bu  chòir  dhomh- 
sa  bhi  ann  an  tigh  m'Athar1 1 

50  Agus  cha  do  thuig  iad- 
san  an  ni  a  labhair  e  riu. 

51  Agus  chaidh  e  sìos 
maille  riu,  agus  thàinig  e  gu 
Nasaret,  agus  bha  e  ùmhal 
doibh :  ach  ghlèidh  a  mhàth- 
air  na  nithe  sin  uile  'na 
cridhe. 

52  Agus  thàinig  Iosa  air 
aghaidh  ann  an  gliocas  agus 
am  meudachd,  agus  ann  an 
deadh  -  ghean  aig  Dia,  agus 
aig  daoinibh. 

CAIB.  III. 

1  Searmonachadh  Eoih  Bhatste.  15 
'Fhianuis  mu  thimchioll  Chriosd. 

20  Chuir  Ilerod  Eoiu  amprìosan. 

21  Bhaisteadh  Criosd,  agus  J'huair 
e  fianuis  o  nèamh.  23  Aois  agu\ 
sinnsireachd  Chriosd. 

ANIS  anns  a'  chùigeadh 
^  bliadhna  deug  do  impir- 
eachd  Thiberiuis  Cheasair, 


1  ?nu  ghnodndcmbh  irì  Athar. 


LUCAS  III. 


air  bhi  do  Phontius  Pilat  'na 
uachdaran  air  ludea,  agus 
Herod  'na  Thetrarc  air  Ga- 
lile,  agus  Philip  a  bhràthair 
'naThetrarc  air  Iturea  agus 
dùthaich  Thrachonitis,  agus 
Lisanias  'na  Thetrarc  air 
Abilene. 

2  An  uair  a  bha  Annas  a- 
gus  Caiaphas  'nan  àrd-shag- 
artaibh,  thàinig  focal  Dè 
chum  Eoin,  mhic  Shacha- 
riais,  anns  an  fhàsach. 

3  Aejus  thàinig  e  do'n  dùth- 
aich  uile  timchioll  Iordain,  a' 
searmonachadh  baistidh  an 
aithreachais,  chum  maith- 
eanais  pheacanna ; 

4  Mar  a  ta  e  sgrìobhta  ann 
anleabhar  bhriathra  an  f  hàidh 
Esaiais,  ag  ràdh,  Guth  an  ti 
a  dh'èigheas  anns  an  f  hàsach, 
Ulluichibh  slighe  an  Tigh- 
earna,  deanaibh  a  cheumanna 
dìreach. 

5  Bithidh  gach  gleann  air 
a  lìonadh,  agus  gach  beinn 
agus  cnoc  air  an  ìsleachadh  ; 
agus  bithidh  na  nithe  cama 
air  an  deanamh  dìreach,  agus 
na  slighean  garbha  air  an 
deanamh  rèidh ; 

6  Agus  chi  gach  uile  f  heoil 
slàinte  Dhè. 

7  Uime  sin  thubhairt  e  ris 
an  t-sluagh  a  thàinig  a  mach 
chum  bhi  air  am  baisteadh 
leis,  A  shìl  nan  nathraiche 
nimhe,  cò  thug  rabhadh 
dhuibh  -  sa  teicheadh  o'n 
f  heirg  a  ta  ri  teachd  ] 

8  Air  an  aobhar  sin  thug- 
aibh  a  mach  toradh  iom- 
chuidh  an  aithreachais,  agus 
na  tòisichibh  air  a  ràdh  ann- 
aibh  fèin,  A  ta  Abraham  'na 
Athair  againn  :  oir  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh,  gur  comasach  Dia 
do  na  clachaibh  so  air  clann 
a  thogail  suas  do  Abraham. 

UO 


9  Agus  a  nis  fèin  a  ta  an 
tuagh  air  a'  cur  ri  bun  nan 
craobh:  air  an  aobhar  sin 
gach  craobh  nach  toir  a  mach 
toradh  maith,  gearrar  sìos  ì, 
agus  tilgear  san  teine  i. 

10  Agus  dh'fhiosraich  an 
sluagh  dheth,  ag  ràdh,  Ciod 
uime  sin  a  ni  sinne  1 

11  Agus  fhreagair  esan  a- 
gus  thubhairt  e  riu,  An  ti  aig 
am  bheil  dà  chòta,  roinneadh 
e  ris  an  ti  aig  nach  'eil ;  agus 
an  ti  aig  am  bheil  biadh,  dean- 
adh  e  mar  an  ceudna. 

12  Agus  thàinig  mar  an 
ceudna  cìs-mhaoir  gu  bhi  air 
am  baisteadh,  agus  thubhairt 
iad  ris,  A  mhaighstir,  ciod  a 
ni  sinne  1 

13  Agus  thubhairt  esan  riu, 
Na  deanaibh1  ni  air  bith 
os  ceann  na  dh'orduicheadh 
dhuibh. 

14  Agus  dh'fhiosraich  na 
saighdearan  mar  an  ceudna 
dheth,  ag  ràdh,  Agus  ciod  a 
ni  sinne  %  Agus  thubhairt  e 
riu,  Na  deanaibh  fòirneart  air 
neach  sam  bith,  no  casaid- 
bhrèige,  agus  bithibh  toilichte 
le  'ur  tuarasdal. 

15  Agus  air  bhi  do'n  phob- 
ull  a  feitheamh,  agus  na  h- 
uile  dhaoine  a'  reusonachadh 
'nan  cridheachaibh  fèin  mu 
thimchioll  Eoin,  am  b'e 
Criosd  a  bh'ann  ; 

16  Fhreagair  Eoin,  ag  ràdh 
riu  uile,  Tha  mise  gu  dearbh 
'gur  baisteadh  le  h  -  uisge  ; 
ach  a  ta  neach  a'  teachd  a's 
cumhachdaiche  na  mise,  agus 
cha'n  airidh  mise  air  barr-iall 
a  bhròg  f  huasgladh  :  baistidh 
esan  sibh  leis  an  Spiorad 
naomh,  agus  le  teine. 

17  Aig  am  bheil  a  ghuit2 


1  togaibh.      3  imieal:fasgnaidh. 


LUCAS  IV. 


'na  làimh,  agus  ro  ghlanaidh 
e  'ùrlar,  agus  cruinnichidh  e 
an  cruithneachd  d'a  thigh- 
tasgaidh ;  ach  loisgidh  e  am 
moll  le  teine  nach  f  heudar  a 
mhùchadh. 

18  Agus  ag  earalachadh 
mòran  do  nithibh  eile,  shear- 
monaich  e  do'n  t-sluagh. 

19  Ach  air  do  Herod  an 
Tetrarc  bhi  air  a  chronachadh 
leis  air  son  Herodiais  bean  a 
bhràthar  (Philip,)  agus  air 
son  gach  olc  a  rinn  Herod. 

20  Chuir  e  so  ris  gach  olc 
eile,  gu'n  do  dhruid  e  Eoin 
am  prìosan. 

21  Agus  tharladh,  'nuair  a 
bha  'n  sluagh  uile  air  am 
baisteadh,  air  do  Iosa  mar  an 
ceudna  bhi  air  a  bhaisteadh, 
agus  e  ri  ùrnuigh,  gu'n  d'- 
f  hosgladh  nèamh, 

|  22  Agus  gu'n  d'thàinig  an 
Spiorad  naomh  a  nuas  air  an 
coslas  corporra,  mar  cholum- 
an,  agus  gu'n  d'thàinig  guth 
o  nèamh,  ag  ràdh,  Is  tusa  mo 
Mhac  gràdhach,  anns  am 
bheil  mo  mhòr-thlachd1. 

23  Agus  thòisich  Iosa  fèin 
air  a  bhi  mu  thimchioll  deich 
bliadhna  fichead  a  dh'aois, 
air  dha  bhi,  (a  rèir  barail 
dhaoine,)  'na  mhac  do  Ioseph, 
mac  Heli, 

24  _  Mhic  Mhatait,  mhic 
Lebhi,  mhic  Mhelchi,  mhic 
Ianna,  mhic  Ioseiph, 

25  Mhic  Mhatatiais,  mhic 
Amois,  mhic  Nauim,  mhic 
Esli,  mhic  Nage, 

26  Mhic  Mhaait,  mhic 
Mhatatiais,  mhic  Shemei,  mhic 
Ioseiph,  mhic  Iudah, 

27  Mhic  Ioanna,  mhic 
Rhesa,  mhic  Shorobabeil, 
mhic  Shalatieil,  mhic  Neri, 


annadsa  tha  mi  ìàn-toiìichte. 
111 


|  28  Mhic  Mhelchi,  mhic  Adi , 
mhic  Chosaim,  mhic  Elmod- 
aim,  mhic  Eir, 

29  Mhic  Iose,  mhic  Elieseir, 
mhic  Ioreim,  mhic  Mhatait, 
mhic  Lebhi, 

30  Mhic  Shimeoin,  mhic  Iu- 
dah,  mhic  Ioseiph,  mhic  Io- 
nain,  mhic  Eliacim, 

31  Mhic  Mhelea,  mhic 
Mhainain,  mhic  Mhatata,  mhic 
Natain,  mhic  Dhaibhidh, 

32  Mhic  Iese,  mhic  Obeid, 
mhic  Bhoos,  mhic  Shalmoin, 
mhic  Naasoin, 

33  Mhic  Aminadaib,  mhic 
Araim,  mhic  Esroim,  mhic 
Phareis,  mhic  Iudah, 

34  Mhic  Iacoib,  mhlc  Isaaic , 
mhic  Abrahaim,  mhic  Thara, 
mhic  Nachoir, 

35  Mhic  Sharuich,  mhic 
Hagau,  mhic  Phaleic,  mhic 
Ebeir,  mhic  Shala, 

36  Mhic  Chainain,  mhic 
Arphacsaid,  mhic  Shem,  mhic 
Noe,  mhic  Lameich, 

37  Mhic  Mhatusala,  mhic 
Enoich,  mhic  Iareid,  mhic 
Mhaleleeil,  mhic  Chainain, 

38  Mhic  Enois^  mhic  Shet, 
mhic  Adhaimh,  mhic  Dhè. 

CAIB.  IV. 

1  Buaireadh  agus  trasgadh  Chriosd : 

13  Thug  e  buciidh  air  an  diabhul ; 

14  thòisich  e  ri  searmonachadh . 
16  Ghabh  pobnl  Nasuret  iongantas 
r'afhcclaibh  gràstnhor.  33  Leighis 
e  an  duine  san  robh  dea?nhan,  38 
agus  màthair-chèile  Pheadair,  Sfc. 

A  GUS  air  do  Iosa  bhi  làn 
t  do'nSpioradnaomh,phill 
e  air  ais  o  lordan,  agus  threòi  - 
aicheadh  e  leis  an  Spiorad 
do'n  f  hàsach, 

2  Agusbha  e  air  abhuair- 
eadh  rè  dhà  f  hichead  là  leis 
an  diabhul ;  agus  cha  d'ith  e 
ni  sam  bith  anns  na  làithibh 
sin :  agus  air  dhoibh  bhi  air 


LUCAS  IV. 


an  ciìochnachadh,  an  sin  dh'- 
fhàs  e  ocrach. 

3  Agus  thubhairt  an  diabh- 
ul  ris,  Ma's  tu  Mac  Dhè, 
abair  ris  a'  chloich  so  bhi  'na 
h-aran. 

4  Agus  fhreagair  Iosa  e, 
ag  ràdh,  A  ta  e  sgrìobhta, 
nach  ann  le  h-aran  a  mhàin 
a  thig  duine  beò,  ach  le  gach 
uile  f  hocal  Dè. 

5  Agus  air  do'n  diabhul  a 
thoirt  gu  beinn  àrd,  nochd  e 
dha  uile  rìoghachdan  an 
domhain  ann  am  mionaid 
aimsir. 

6  Agus  thubhairt  an  diabh- 
ul  ris,  Bheir  mise  an  cumh- 
achd  so  uile  dhuit,  agus  an 
glòir  ;  oir  thugadh  dhomh-sa 
sin  ;  agus  bheir  mi  e  do  neach 
air  bith  a's  toil  leam. 

7  Uime  sin  rna  ni  thu 
aoradh  dhomh-sa,  is  leat  iad 
uile. 

8  Agus  f  hreagair  Iosa  agus 
thubhairt  e  ris,  Tàr  air  mo 
chùlaobh,  a  Shatain :  oir  a 
ta  e  sgrìobhta,  Ni  thu  aoradh 
do'n  Tighearn  do  Dhia,  agus 
dhàsan  'na  aonar  ni  thu 
seirbhis. 

9  Agus  thug  se  e  gu  Ieru- 
salem,  agus  chuir  e  air  binn- 
ein  an  teampuill  e,  agus 
thubhairt  e  ris,  Ma's  tu 
Mac  Dhè,  tilg  thu  fèin  sìos 
à  so. 

10  Oir  a  ta  e  sgrìobhta, 
Bheir  e  àithne  d'a  ainglibh 
mu  d'  thimchioll,  thusa  a 
choimhead. 

11  Agus  togaidh  iad  suas 
Jiu  'nan  làmhaibh,  air  eagal 
gu'm  buail  thu,  uair  air  bith, 
do  chos  air  cloich. 

12  Agus  air  freagairt  do 
losa  thubhairt  e  ris,  A  dubh- 


radh,  Na  buair1  thusa  an 
Tighearna  do  Dhia. 

13  Agus  an  uair  a  chrìoch- 
naich  an  diabhul  am  buair- 
eadh  uile,  dh'imich  e  uaith  rè 
tamuill. 

14  Agus  phill  Iosa  ann  an 
cumhachd  an  Spioraid  chum 
Ghalile ;  agus  chaidh  'iom- 
radh-san  air  feadh  na  dùthcha 
mu'n  cuairt  gu  h-iomlan. 

15  Agus  theagaisg  e  'nan 
sionagogaibh,  a'  faotainn 
glòire  o  na  h-uile  dhaoinibh. 

16  Agus  thàinig  e  gu  Na- 
saret,  far  an  d'àraicheadh  e  : 
agus  chaidh  e  steach,  mar  bu 
ghnàth  leis,  air  là  na  sàbaid 
do'n  t-sionagog,  agus  dh'- 
èirich  e  'na  sheasamh  chum 
leughaidh. 

17  Agus  thugadh  dha 
leabhar  an  f  hàidh  Esaiais  ; 
agus  air  fosgladh  an  leabhair 
dha,  f  huair  e  an  t-àit  anns  an 
robh  e  sgrìobhta, 

18  Tha  Spiorad  an  Tigh- 
earn  orm,  do  bhrìgh  gu'n 
d'ung  e  mi  a  shearmonachadh 
an  t-soisgeildo  nabochdaibh ; 
chuir  e  mi  a  shlànuchadh  na 
muinntir  aig  am  bheil  an 
cridhe  briste,  a  ghairm2  fuasg- 
laidh  do  na  braighdibh,  agus 
aiseagan  radhairc  d^  aa  doill3, 
a  thoirt  saorsa  do'n  mhuinntir 
a  ta  brùite, 

19  A  shearmonachadh 
bliadhna  thaitnich  an  Tigh- 
earn. 

20  Agus  air  dùnadh  an 
leabhair  dha,  thug  e  do'n 
f  hear  -  frithealaidh  e,  ^  agus 
shuidh  e :  agus  bha  sùilean 
na  bha  san  t-sionagog  uile  a' 
geur-amharc  airsan. 

21  Agus  thòisich  e  air  a 
ràdh  riu,  An  diugh  a  ta  an 


Na  dearbh. 

rvz 


%a  shearmonachadh,  $dx!!;<iòh. 


LUCAS  IV. 


!  sgriobtur  so  air  a  clioimhlion- 
adh  ann  bhur  cluasaibh-sa. 

22  Agus  thug  iad  uile  fian- 
!  uis  da,  agus  ghabh  iad  iong- 
!  antas  ris  na  briathraibh  gràs- 

mhor  a  thàinig  a  mach  as  a 
bheul.  Agus  thubhairt  iad, 
Nach  e  so  mac  Ioseiph  ì 

23  Agus  thubhairt  e  riu, 
ì  Gun  amharus  thubhairt  sibh 
i  rium   an   gnàth-f  hocal  so, 

A  leigh,  leighis  thu  fèin  :  ge 
!  b'e  air  bith  iad  na  nithe  a 
I  chuala  sinn  a  rinneadh  leat 
I  an  Capernaum,  dean  mar  an 

ceudna  iad  an  so  a'  d'  dhùth- 
:  aich  fèin. 

24  Agus  thubhairt  e,  Gu 
deimhin  a  ta  mi  ag  ràdh  ribh, 

:  nach  'eil  fàidh  air  bith  tait- 
i'  neach  'na  dhùthaich  fèin. 

25  Ach  gu  nrinneach  a  ta 
ji  mise  ag  ràdh  ribh,  gu'n  robh 
i  mòran  bhantrach  ann  an 
|  Israel  an  làithibh  Eliais,  an 
ì  uair  a  dhruideadh  nèamh  rè 

thri  bliadhna  agus  shè  mìos- 
an,  agus  a  bha  gortamhòr  air 
1  feadh  na  tìre  uile. 

26  Ach  cha  do  chuireadh 
Elias  dh'ionnsuidh  aoin 
diubh,  ach  gu  Sarepta  Shid- 
oin,  chum  mnà  a  bha  'na 

!  bantraich. 

27  Agus  bha  mòran  lobhar 
ann  an  Israel  ri  linn  Eliseuis 

I  an  f  hàidh;  agus  cha  do  ghlan- 
!  adh  ah-aon  aca,  ach  Naaman 
an  Sirianach. 

28  Agus  lìonadh  iadsan 
uile  a  bha  san  t-sionagog  le 
leirg,  an  uair  a  chual  iad  na 
nithe  sin  ; 

29  Agus  dh'èuich  iad  suas, 
agus  thilg  iad  a  mach  as  a' 
bhaile  e,  agus  thug  iad  leo  e 
gu  maluidh  a'  chnoic1,  air  an 
j  robh  am  baile  togta,  chum  a 


beul-bhrvach  a'  c/tnoic. 

113 


thilgeadh  sios  an  coinneamh 
a  chinn. 

30  Ach  air  gabhail  dhasan 
troimh  am  meadhon  dh'- 
f  halbh  e, 

31  Agus  chaidh  e  sìos  gu 
Capernaum,  baile  do  Ghalile, 
agus  bha  e  'gan  teagasg  air 
làithibh  na  sàbaid : 

32  Agus  ghabh  iad  iong- 
antas  r'a  theagasg  ;  do  bhrìgh 
gu'n  robh  'f  hocal  le  cumh- 
achd. 

_  33  Agus  bha  anns  an  t- 
sionagog  duine  anns  an  robh 
spiorad  deamhain  neòghloin, 
agus  ghlaodh  e  le  guth  mòr, 

34  Ag  ràdh,  Leig  leinn  ; 
ciod  e  ar  gnothuch-ne  riut, 
losa  o  Nasaret  ì  an  d'thàinig 
thu  g'ar  sgrios'?  a  ta  fhios 
agam  cò  thu,  Aon  naomh 
Dhè. 

35  Agus  chronuich  Iosa  e, 
ag  ràdh,  Bi  a'  d'  thosd,  agus 
thig  a  mach  as.  Agus  air 
do'n  deamhan  esan  a  thilg- 
eadh  sìos  'nam  meadhon, 
thàinig  e  mach  as,  gun  chiurr- 
adh  sam  bith  a  dheanamh 
air. 

36  Agus  thàinig  uamhas 
orra  uile,  agus  labhair  iad  r'a 
chèile,  ag  ràdh,  Ciod  a'  ghnè 
cainnte  so  1  oir  le  h-ùghd- 
arras  agus  cumhachd  a  ta  e 
toirt  orduigh  do  na  spiorad- 
aibh  neòghlan,  agus  tha  iad 
a'  teachd  a  mach. 

37  Agus  chaidh  iomradh 
airsan  a  mach  feadh  gach 
àite  do'n  dùthaich  mu'n 
cuairt. 

38  Agus  dh'èirich  e  as  an 
t-sionagog,  agus  chaidh  e 
steach  do  thigh  Shimoin  ;  a- 
gus  bha  fiabhrus  mòr  air 
màthair-chèile  Shimoin;  agus 
ghuidh  iad  àir  as  a  leth. 

39  Agus  air  dha  seasamh 


os  a  ceann !,  chronuich  e  am 
riabhrus,  agus  dh'fhàg  e  i. 
Agus  dh'èirich  ise  air  ball, 
agus  rinni  frithealadh  dhoibh. 

40  Agus  ag  dol  fuidhe  na 
grèine,  iadsan  uile  aig  an 
robh  daoine  euslan  le  iomadh 
gnè  tinnis,  thug  iad  d'a  ionn- 
suidh  iad  :  agus  chuir  esan  a 
làmhan  air  gach  aon  diubh, 
agus  leighis  e  iad. 

41  Agus  chaidh  mar  an 
ceudna  deamhain  a  mach  à 
mòran,  a'  glaodhaich  agus  ag 
ràdh,  Is  tu  Criosd  Mac  Dhè. 
Agus  chronuich  e  iad,  agus 
cha  d'fhulaing  e  dhoibh 
labhairt :  oir  bha  f  hios  aca 
gu'm  b'  esan  Criosd. 

42  Agus  air  teachd  do'n  là, 
chaidh  e  mach,  agus  dh'imich 
e  gu  àite  fàsail :  agus  bha'n 
sluagh  'ga  iarraidh,  agus 
thàinig  iad  d'a  ionnsuidh, 
agus  b'àill  leo  a  chumail, 
chum  nach  rachadh  e  uatha. 

43  Ach  thubhairt  esan  riu, 
Is  èigin  dhomh-sa  rìoghachd 
Dhè  a  shearmonachadh  do 
bhailtibh  eile  mar  an  ceudna ; 
oir  is  ann  chum  so  a  chuir- 
eadh  mi. 

44  Agus  shearmonaich  e 
ann  an  sionagogaibh  Ghalile. 

CAIB.  V. 

1  Theagaisg  Criosd  an  sluagh  à 
luing  Pheadair j  4  le  tarruing 
mhìorbhuileach  eisg  nochde  cionn- 
us  a  bha  e  gu  Peadar  agus  a 
chompanaich  a  dheanamh  'nan 
iasgairibh  air  daoinibh  :  12  ghlan 
e  neach  a  bha  'na  lobhar,  4;c. 

A  GUS  tharladh,  'nuair  a 
^  bha  am  pobull  a'  dlùth- 
theannadh  air,  chum  focal 
Dè  èisdeachd,  gu'n  do  sheas 
e  làimh  ri  loch  Ghenesaret, 

2  Agus  chunnaic  e  dà 
luing  2  'nan  seasamh  ri  taobh 


.S  V. 

an  locha :  ach  bha  na  h-tasg- 
airean  air  dol  a  mach  asda, 
agus  a'  nigheadh  an  lìonta. 

3  Agus  chaidh  a  steach  do 
aon  do  na  longaibh  bu  le  Si- 
mon,  agus  dh'iarr  e  air  dol  a 
mach  beagan  o  thìr :  agus  air 
suidhe  dha,  theagaisg  e  an 
sluagh  as  an  luing. 

4  A  nis  an  uair  a  sguir  e 
do  labhairt,  thubhairt  e  ri  Si- 
mon,  Cuir  a  mach  chum  na 
doimhne,  agus  leigibh  sìos 
bhur  lìonta  chum  tarruing. 

5  Agus  fhreagair  Simon, 
agus  thubhairt  e  ris,  A 
mhaighstir,  shaothraich  sinn 
feadh  na  h-oidhche  uile,  agus 
cha  do  ghlac  sinn  ni  sam 
bith :  ach  air  t'fhocal-sa 
leigidh  mi  sìos  an  lìon. 

6  Agus  an  uair  a  rinn  iad 
so,  chuairtich  iad  tachdar3 
mòr  èisg;  ionnus  gu'n  do 
bhriseadh  an  lìon. 

7  Agus  smèid  iad  air  an 
companaich,  a  bha  san  luing 
eile,  teachd  agus  còmhnadh 
a  dheanamh  leo.  Agus  thàin- 
ig  iad,  agus  lìon  iad  an  dà 
luing,  ionnus  gu'n  robh  iad 
an  inbhe  dol  fuidhe. 

8  'Nuair  a  chunnaic  Simon 
Peadar  so  thuit  e  sìos  aig 
glùinibh  Iosa,  ag  ràdh,  Imich 
uam-sa,  a  Thighearn,  oir  is 
duine  peacach  mi. 

9  Oir  ghlac  uamhas  e  fèin 
agus  iadsan  uile  bha  maille 
ris,  air  son  an  tarruing  èisg  a 
ghlac  iad : 

10  Agus  mar  an  ceudna 
Seumas  agus  Eoin,  mic  She- 
bede,  a  bha  'nan  companaich 
aig  Simon.  Agus  thubhairt 
Iosa  ri  Simon,  Nabiodh  eagal 
ort;  k  so  suas  glacaidh  tu 
daoine. 


t  htfmh  rtihè.  ibharc 

114 


*àirearnh. 


LUCAS  V. 


11  Agus  an  uair  a  thug  iad 
an  longa  gu  tìr,  dh'fhàg  iad 
na  h-uile  nithe,  agus  lean  iad 
esan. 

12  Agus  an  uair  a  bha  esan 
ann  am  baile  àraidh,  feuch 
duine  làn  do  luibhre:  agus 
air  dha  Iosa  f  haicinn,  thuit 
e  sìos  air  'aghaidh,  agus 
ghuidh  e  air,  ag  ràdh,  A  | 
Thighearn,  ma's  toil  leat,  tha 
thu  comasach  air  mise  a 
ghlanadh. 

13  Agus  shìn  e  a  làmh, 
agus  bhean  e  ris,  ag  ràdh,  Is 
toil  leam  ;  bi  glan.  Agus  air 
ball  dh'f  hàg  an  luibhre  e. 

14  Agus  dh'àithn  e  dha, 
gun  innseadh  do  neach  air 
bith  :  Ach  imichr  agus  nochd 
thu  fèin  do'n  t-sagart,  agus 
thoir  seachad  air  son  do 
ghlanaidh,  mar  a  dh'àithn 
Maois,  mar  f  hianuis  doibh. 

15  Ach  bu  mhòid  a 
sgaoileadh  'iomradh-san :  a- 
gus  thàinig  sluagh  mòr  an 
ceann  a  chèile  chum  èisd- 
eachd,  agus  a  bhi  air  an 
slànuchadh  leis  o'n  eucailibh. 

16  Agus  chaidh  e  air  leth 
chum  an  f  hàsaich,  agus  rinn 
e  urnuigh. 

17  Agus  tharladh  air  là 
àraidh,  'nuair  a  bha  e  a'  teag- 
asg,  gu'n  robh  'nan  suidhe  an 
sin  Phairisich  agus  luchd- 
teagaisg  an  lagha,  a  thàinig 
as  gach  uile  bhaile  do  Gha- 
lile,  agus  do  Iudea,  agus  o 
Ierusalem  :  agus  bha  cumh- 
achd  an  Tighearn  a  làthair 
chum  an  slànuchadh. 

18  Agus,  feuch,  ghiulain 
daoine  air  leabaidh  duine  air 
an  robh  am  pairilis:  agus 
dh'iarr  ìad  a  thoirt  a  steach, 
agus  a  chur  'na  làthair-san. 

19  Agus  an  uair  nach  d'- 
f  huair  iad  seòl  air  am  feudadh 

115 


iad  a  thoirt  a  steach,  le  meud 
na  cuideachd,  chaidh  iad  suas 
air  an  tigh,  agus  leig  iad  sìos 
troimh  mhullach  an  tighe  e 
fèin  agus  a  leabadh,  anns  a' 
mheadhon  an  làthair  Iosa. 

20  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  e  an  creidimh,  thubhairt 
e  ris,  Adhuine,  thado  pheac- 
anna  air  am  maitheadh  dhuit. 

21  Agus  thòisich  na  sgrìobh- 
aichean  agus  na  Phairisich 
air  reusonachadh,  ag  ràdh, 
Cò  e  so  a  ta  labhairt  toibheim? 
cò  dh'fheudas  peacanna  a 
mhaitheadh  ach  Dia  a  mhàin  1 

22  Ach  air  aithneachadh 
an  smuainte  do  losa,  f  hreag- 
air  e  agus  thubhairt  e  riu, 
Ciod  a  ta  sibh  a'  reusonach- 
adh  'nur  cridheachaibh  f 

23  Co  acais  usadh  a  ràdh, 
Tha  do  pheacanna  air  am 
maitheadh  dhuit,  no  ràdh, 
Eirich  agus  imich  1 

24  Ach  a  chum  gu'm  bi 
fìos  agaibh  gu  bheil  cumhachd 
aig  Mac  an  duine  peacanna 
a  mhaitheadh  air  talamh, 
(thubhairt  e  ri  fear  na  pairil- 
is,)  A  ta  mi  ag  ràdh  riut, 
èirich,  agus  tog  do  leabadh, 
agusimich  do  d'  thigh. 

25  Agus  dh'èirich  e  air  ball 
'nan  làthair,  agus  thog  e  an 
leabadh  air  an  robh  e  'na 
luidhe,  agus  chaidh  e  d'a 
thigh  fèin  a'  toirt  glòire  do 
Dhia. 

j  26  Agus  ghlac  uamhas  iad 
uile,  agus  thug  iad  glòir  do 
Dhia,  agus  lìonadh  le  h-eagal 
iad,  ag  ràdh,  Chunnaic  sinne 
nithe  do-chreidsinn1  an  diugh. 

27  Agus  an  dèigh  nan 
nithe  sin,  chaidh  e  mach, 
agus  chunnaic  e  cìs-mhaor 
d'am    b'ainm    Lebhi,  'na 


1  ioìigantach. 


LUCAS  VI. 


sliuidhe  aig  àite  togail  na 
cìse ;  agus  thubhairt  e  rìs, 
Lean  mise. 

28  Agus  air  fàgail  nan  uile 
nithe  dha,  dh'èirich  e,  agus 
lean  se  e. 

29  Agus  rinn  Lebhi  fèisd 1 
mhòr  dha  'na  thigh  fèin :  agus 
bha  cuideachd  mhòr  do  chìs- 
mhaoraibh,  agus  do  mhuinn- 
tir  eile  a  shuidh  maille  riu. 

30  Agus  rinn  an  sgrìobh- 
aichean  agus  am  Phairisich 
gearan  an  aghaidh  a  dheis- 
ciobul-san,  ag  ràdh,  C'ar  son 
a  ta  sibh  ag  itheadh,  agus  ag 
òl  maille  ri  cìs-mhaoraibh 
'igus  ri  peacachaibh  ? 

31  Agus  f  hreagair  Iosa  a- 
gus  thubhairt  e  riu,  Cha'n 
'eil  feum  aca-san  a  ta  slàn 
air  an  leigh,  ach  aca-san  a  ta 
tinn. 

32  Cha  d'thàinig  mise  a 
ghairm  nam  f  ìrean,  ach  nam 
peacach  chum  aithreachais. 

33  Agus  thubhairt  iadsan 
ris,  C'ar  son  a  ta  deisciobuil 
Eoin  gu  tric  ri  trasgadh2, 
agus  a'  deanamh  urnuigh, 
agus  mar  an  ceudna  deisciob- 
uil  nam  Phairiseach ;  ach  a 
ta  do  dheisciobuil-sa  ag  ith- 
eadh  agus  ag  òl  1 

34  Agus  thubhairt  esan  riu, 
Am  feud  sibh  a  thoirt  air 
cloinn  seòmair  an  f  hir  nuadh- 
phòsda  trasgadh  a  dheanamh, 
ara  feadh  a  ta  am  fear  nuadh- 
pòsda  maille  riu  1 

35  Ach  thig  na  làithean  an 
uairabheirearam  fear  nuadh- 
pòsda  uatha  ;  an  sin  ni  iad 
trasgadh  anns  na  làithibh  sin. 

36  Agus  labhair  e  mar  an 
ceudna  cosamhlachd  riu;  Cha 
chuir  neach  air  bith  mìr  a 


dh'  eudach  nuadh  air  sean 
eudach :  no,  reubaidh  an  t- 
eudach  nuadh  e,  agus  cha  tig 
am  mìr  do'n  eudach  nuadh 
ris  an  t-sean  eudach. 

37  Agus  cha  chuir  duine 
sam  bith  fìon  nuadh  ann  an 
seann  searragaibh  ;  no,  bris- 
idh  am  f  ìon  nuadh  na  searr- 
agan,  agus  dòirtear  e  fèin, 
agus  caillear  na  searragan. 

38  Ach  is  còir  fìon  nuadh 
a  chur  ann  an  searragaibh 
nuadha  ;  agus  bithidh  iad  le 
chèile  tèaruinte. 

39  Agus  cha  'n  'eil  duine 
sam  bith,  air  dha  sean  fhìon 
òl,  a  dh'iarras  air.  ball  fìon 
nuadh :  oir  their  e,  Is  e  an 
sean  fhìon  a's  fearr. 

CAIB.  VI. 

1  Chronuich  Criosd  doille  nam 
Phairiseach  mu  thimchioll  coimh- 
ead  na  sàòaid,  le  sgriobtur,  le 
reuson,  agus  le  mìorbhuil ;  13 
thagh  e  dà  abstol  deug  ;  17  shlàn- 
uich  e  mumntir  a  bha  tinn. 

A  GUS  tharladh  air  a'  cheud 
.  là  sàbaid  an  dèigh  an  dara 
là  do  fhèill  na  càisge 3,  gu'n 
deachaidh  e  troimh  nah-ach 
aibh  arbhair;  agus  spìon  a 
dheisciobuil  na  diasan  arbh- 
air,  agus  dh'ith  iad,  an  dèigh 
am  bruthadh  le'n  làmhaibh 

2  Agus  thubhairt  cuid  do 
na  Phairisich  riu,  C'ar  son  a 
ta  sibh  a'  deanamh  an  ni  nach 
'eil  ceaduichte  r'a  dheanamh 
air  làithibh  na  sàbaid  1 

3  Agus  fhreagair  Iosaiad, 
agus  thubhairt  e,  Nach  do 
leugh  sibhse  an  ni  so  rinn 
Daibhidh,  'nuair  a  bha  ocras 
air  fèin,  agus  orra-san  a  bha 
maille  ris ; 

4  Cionnus  a  chaidh  e  steach 
do  thigh  Dhè,  agus  a  ghabh  e 


1  cnirm.       2  trosgadh. 

116 


3  air  an  dara  là  sàbaid  an  dcigh  na 
sàbairi. 


LUCAS  VI. 


ai  an  na  fianuis l,  agus  a  dh'ith 
e  fèin,  agus  thug  e  mar  an 
eeudna  dhoibh-san  a  bha 
maille  ris  ;  ni  nach  'eil  cead- 
uichte  itheadh  ach  do  na 
sagartaibh  a  mhàin  ì 

5  Agus  thubhairt  e  riu,  Is 
Tighearn  Mac  an  duine  air 
an  t-sàbaid  fèin. 

6  Tharladh  mar  an  ceudna 
airsàbaid  eile,gu'n  deachaidh 
e  steach  d'on  t-sionagog,  agus 
gu'n  do  theagaisg  e ;  agus 
bha  an  sin  duine,  aig  an  robh 
a  làmh  dheas  air  seargadh. 

7  Agus  rinn  na  sgrìobh- 
aichean  agus  na  Phairisich 
faire,  a  dh'fheuchainri  an  leigh- 
iseadh  e  air  an  t-sàbaid; 
chum  gu'm  faigheadh  iad 
cùis-dhìtidh  2  'na  aghaidh. 

8  Ach  thuig  esan  an 
smuaintean,  agus  thubhairt  e 
ris  an  duine  aig  an  robh  an 
làmh  sheargta,  Eirich,  agus 
seas  a  mach  sa'  mheadhon. 
Agus  dh'èirich  esan,  agus 
sheas  e. 

9  An  sm  thubhairt  Iosa 
riu,  Feòraichidh  mise  aon  ni 
dhibh ;  Am  bheil  e  cead- 
uichte  air  làithibh  na  sàbaid 
maith  a  dheanamh,  no  olc  1 
anam  a  shaoradh,  no  a  sgrios  1 

10  Agus  air  dha  amharc 
mu'n  cuairt  orra  uile,  thubh- 
airt  e  ris  an  duine,  Sìn  a 
mach  do  làmh.  Agus  rinn 
1 3  sin  :  agus  dh'aisigeadh  a 
liàmh  slàn  da  mar  an  làmh 
sile. 

11  Agus  lìonadh  iad'san  do 
Imuthach;  agus  labhair  iad 

a  chèile,  ciod  a  dheanadh 
ad  ri  Iosa. 

12  Agus  anns  na  làithibh 
in  chaidh  esan  gu  beinn 
.  dheanamh  urnuigh,  agus 


1  an  t-aran  taisbeanta. 
II? 


bhuanaich  e  rè  na  h-oidhche 
ann  an  urnuigh  ri  Dia3. 

13  Agus  air  teachd  do'n  là, 
ghairm  e  d'a  ionnsuidh  a 
dheisciobuil ;  agus  thagh  e 
dà  fhear  dheug  asda,  d'ando 
ghairm  e  Abstoil : 

14  Simon,  (a  dh'ainmich 
e  mar  an  ceudna  Peadar,) 
agus  Aindreas  a  bhràthair, 
Seumas  agus  Eoin,  Philip  a- 
gus  Bartolomeus, 

15  Mata  agus  Tomas,  Seu- 
mas  mac  Alpheuis,  agus  Si- 
mon  d'an  goirear  Selotes, 

16  Iudas  bràthair  Sheumais, 
agus  ludas  Iscariot,  esan  a 
bha  'na  f  hear-brathaidh. 

17  Agus  thàinig  e  nuas  leo, 
agus  sheas  e  air  ionad  còmh- 
nard,  agus  coimhthional  a 
dheisciobul,  agus  buidheann 
mhòr  shluaigh  o  Iudea  uile 
agus  o  Ierusalem,  agus  o 
chois  fairge  Thiruis  agus 
Shidoin,  muinntir  a  thàinig 
g'a  èisdeachd,  agus  gu  bhi 
air  an  leigheas  o'n  euslaint- 
ibh  ; 

18  Agus  iadsan  a  bha  air 
am  pianadh  le  spioradaibh 
neòghlan  :  agus  leighiseadh 
iad. 

19  Agus  dh'iarr  an  sluagh 
uile  beantuinn  ris  :  oir  chaidìi 
cumhachd  a  mach  as,  agus 
shlànuich  e  iad  uile. 

20  Agus  thog  e  suas  a 
shùilean  air  a  dheisciobluibh, 
agus  thubhairt  e,  Is  beann- 
aichte  sibhse  ta  bochd  :  oir  is 
leibh  rìoghachd  Dhè. 

21  Is  beannaichte  sibhse  ta 
ocrach  a  nis  ;  oir  sàsuichear 
sibh.  _  Is  beannaiclite  sibhse 
ta  caoidh  a  nis  :  oir  gàiridh 
sibh. 

22  Is  beannaichte  sibh, 

2  cùis-chasaid.   3  tigh-urnuigk  D/ic. 


LUCAS  VI. 


'nuair  a  bheir  daoine  fuath 
dhuibh,  agus  a  chuirèas  iad 
as  an  cuideachd  sibh,  agus  a 
bheir  iad  cainnt  mhaslach 
dhuibh,  agus  a  thilgeas  iad  a 
mach  bhur  n-ainm  mar  olc, 
air  son  Mhic  an  duine. 

23  Deanaibh-sa  gairdeach- 
as  san  là  sin,  agus  leumaibh 
le  h-aoibhneas  :  oir  feuch,  is 
mòr  bhur  duais  air  nèamh  : 
oir  is  ann  mar  sin  a  rinn  an 
aithriche  air  na  fàidhibh. 

24  Ach  is  an-aoibhinn 
duibhse  tasaoibhir:  oirfhuair 
sibh  bhur  sòlas. 

25  Is  an-aoibhinn  duibhse 
ta.  sàitheach :  oir  bithidh 
ocras  oirbh.  Is  an-aoibhinn 
duibhse  ta  gàireachdaich  a 
nis  :  oir  ni  sibh  bròn  agus 
gul. 

26  Is  an-aoibhinn  duibhse 
'nuair  a  labhras  daoine1 
maith  umaibh  :  oir  is  ann 
mar  sinn  a  rinn  an  aithriche 
ris  na  fàidhibh  brèige. 

27  Ach  a  ta  mi  ag  ràdh 
ribhse  ta  'g  èisdeachd,Gràdh- 
aichibh  bhur  naimhde,  dean- 
aibh  maith  dhoibh-san  le'm 
fuathach  sibh  ; 

28  Beannaichibh  iadsan  a 
ta  'gur  mallachadh,  agus 
deanaibh  urnuigh  air  son  na 
muinntir  a  ta  buntuinn  gu 
naimhdeil  ribh. 

29  Ris  an  ti  a  bhuaileas 
thu  air  aon  ghial,  cum  an  gial 
eile  ;  agus  do'n  ti  a  bheir  t'- 
fhalluinn  dhiot,  na  bac  do 
chòta  mar  an  ceudna. 

30  Thoir  do  gach  neach  a 
dh'iarras  ort ;  agus  o'n  neach 
a  bheir  uait  do  mhaoin,  na 
ìarr  air  ais  i. 

31  Agus  mar  a  b'àill  leibh 
daoine  a  dheanamh  dhuibh, 


1  tta  h-uile  dkaoine. 

118 


2  coingheall. 


deanaibh-sa  mar  an  ceudna 
dhoibhsan. 

32  Oir  ma  ghràdhaicheas 
sibh  iadsan  aig  am  bheil 
gràdh  dhuibh,  ciod  am  buidh 
eachasataagaibM  oirgràdh 
aichidh  peacaich  fèin  ar 
dream  aig  am  bheil  gràdh 
dhoibh. 

33  Agus  ma  ni  sibh  maith 
do'n  mhuinntir  a  ni  maith 
dhuibh,  ciod  am  buidheachas 
a  ta  agaibh  ì  oir  ni  peacaich 
an  ni  so  fèin  mar  an  ceudna, 

34  Agus  ma  bheir  sibh  ias- 
achd2  dhoibhsan  o'm  bheil 
dùil  agaibh  ri  fhaotainn 
rìs,  ciodam  buidheachas  a  ta 
agaibh  ì  oir  bheir  peacaich 
fein  iasachd  do  pheacach- 
aibh,  chum  gu'm  faigh  iad  jjj 
uiread  a  rìs. 

35  Ach  gràdhaichibh-sa  g 
bhurnaimhde,  agusdeanaibh  |,' 
maith,^  agus  thugaibh  iasachd, 
gun  dùil  a  bhi  agaibh  ri  ni 
sam  bith  'na  èiric 3 :  agus 
bithidh  bhur  duais  mòr,  agus 
bithidh  sibh  'nur  cloinn  do' 
Ti  a's  àirde:  oir  a  ta  esan 
tabhartach  dhoibhsan  a  tami 
thaingeal  agus  olc. 

36  Bithibh-sa  uime  sir. 


tròcaireach,  mar  a  ta  bhui: 
n-Athair  tròcaireach. 

37  Agus  na  tugaibh  bretl 
agus  cha  toirear  breth  oirbh 
na  dìtibh,agus  cha  dìtear  sibh 
thugaibh  maitheanas,  agu: 
bheirear  maitheanas  dhuibh 

38  Thugaibh  uaibh,  agu 
bheirear  dhuibh;deadh  thomh 
as,  air  a  gheinneadh,  agus  ai 
a  chrathadh  ri  chèile,  agu 
a'  cur  thairis,  bheir  daoin 
ann  bhur  n-uchd  ;  oir  leis  a 
tomhas  le'n  tomhais  sibh 
tomhaisear  dhuibh  a  rìs. 


3  gnn  bhur  dòchas  a  chaU. 


r. 


taai 


LUCAS  VII. 


39  Agus  labhair  e  cosamh- 
lachd  nu,  Am  feud  an  dall 
dall  a  threòrachadh  \  nach 
tuit  iad  le  chèile1  ann  an 
slochd  ì 

40  Cha'n  'eil  an  deisciolml 
os  ceann  a  mhaighstir :  ach 
ge  b'e  neach  a  ta  coimhlionta, 
bithidh  e  mar  a  mhaighstir. 

41  Agus  c'ar  son  a  ta  thu 
faicinn  an  smùirnein  a  ta  an 
sùil  do  bhràthar,  agus  nach 
'eil  thu  toirt  fa'near  an  t-sail 
a  ta  ann  do  shùil  fèin  ? 

42  No  cionnus  a  dh'f  heud- 
as  tu  ràdh  ri  do  bhràthair,  A 
bhràthair,  leig  dhomh  an 
smùirnein  a  thoirt  à  d'  shùil, 
agus  nach  'eil  thu  toirt  fa'- 
uear  an  t-sail  a  ta  ann  do 
jhùil  fèin  ?  A  chealgair,  tilg 
i  mach  air  tùs  ant-sail  as  do 
shùil  fèin,  agus  an  sin  is  lèir 
ihuit  gu  soilleir  an  smùirnein 
i  ta  ann  an  sùil  do  bhràthar 
i  thoirt  aisde. 

43  Oir  cha  deadh  chraobh 
i  bheir  amach  droch  thoradh: 
tgus  cha  droch  chraobh  a 
)heir  a  mach  deadh  thoradh. 

44  Oir  aithnichear  gach 
:raobh  air  a  toradh  :  oir  cha 
ionail  daoine  fìgean  do 
Ihroighionn,  no  caoran  f  ìona 
lo'n  f  hearr-dhris. 

45  Bheir  duine  maith  ni 
aaith  a  mach  à  deadh  ion- 
ahas  a  chridhe  ;  agus  bheir 
.roch  dhuine  ni  olc  a  mach 
.  droch  ionmhas  a  chridhe  : 
ir  is  ann  à  pailteas  a  chridhe 
.  labhras  a  bheul. 

46  Agus  c'ar  son  a  ghoir- 
!as  sibh,  a  Thighearn,  a 
l'highearn,  dhiom-sa,  agus 

ach  dean  sibh  na  nithe  a  ta 
I  ii  ag  ràdh  ? 

j  47  Gach  neach  a  thig  a  m' 


'  araon. 

119 


ionnsuidh-sa,  agus  a  chìuinn- 
eas  mo  bhriathra,  agus  a  ni 
iad,  feuchaidh  mi  dhuibh  co 
ris  is  cosmhuil  e  : 

48  Is  cosmhuil  e  ri  duine 
a  thog  tigh,  agus  a  chladh- 
aich  domhain,  agus  a  chuir  a' 
bhunait  air  carraig :  agus  an 
uair  a  thàinig  an  tuil,  bhuail 
an  sruth  gu  dian  air  an  tigh 
sih,  agus  cha  b'urrainn  e 
charachadh  ;  oir  bha  e  air  a 
shuidheachadh  2  air  carraig. 

49  Ach  an  ti  a  chluinneas, 
agus  nach  dean,  is  cosmhuil  e 
ri  duine  a  thog  tigh  air  an 
talamh  gun  bhunait,  air  an 
do  bhuail  an  sruth  gu  dian, 
agus  air  ball  thuit  e ;  agus 
bu  mhòr  tuiteam  an  tighe  sin. 

CAIB.  VII. 

1  Leighis  Criosd  seirbhiseach  ceann- 
aird-ceud.  11  Thog  e  mac  na 
bantraich  ann  an  Nain  d'n  bhàs  : 
19  dhearbh  e  do  theachdairibh 
Eoin,  le  oibribh  mìorbhuileach  a 
rinn  e  'nan  làthair,  giCm  tfe 
fèin  an  Criosd  a  bha  ri  teachd; 
24  nochd  e  do'n  t-sluagh  ciod  i  a 
bharail  mu  Eoin,  4c 

A  NIS  an  uair  a  chrìoch- 
naich  e  a  bhriathra-san 
uile  ann  an  èisdeachd  an  t- 
sluaigh,  chaidh  e  steach  do 
Chapernaum. 

2  Agus  bha  seirbhiseach 
ceannaird-ceud  àraidh,  a  b' 
ionmhuinn  leis,  gu  tinn,  agus 
ri  h-uchd  bàis. 

3  Agus  an  uair  a  chual  e 
mu  Iosa,  chuir  e  seanairean 
nan  Iudhach  d'a  ionnsuidh, 
a'  cur  impidh  air  gu'n  tigeadh 
e,  agus  gu'n  leighiseadh  e  a 
sheirbhiseach. 

4  Agus  an  uair  a  thàinig 
iad  gu  Iosa,  ghuidh  iad  air  gu 
dùrachdach,  ag  ràdh,  Gu'm 
b'airidh  e  gu'n  deanadh  esan 
so  dha : 

Vstèidheachadh. 


LUCAS  VII. 


5  Oir  is  toigh  leis  ar  cinn- 
each-ne,  agus  thog  esan 
dhuinn  sionagog1. 

6  Agus  chaidh  Iosa  maille 
riu.  Ach  air  dha  bhi  nis 
f'agus  do'n  tigh,  chuir  an 
ceannard  -  ceud  càirdean  d'a 
ionnsuidh,  ag  ràdh  ris,  A 
Thighearn,  na  cuir  dragh  ort 
fèin ;  oir  cha'n  airidh  mise 
gu'n  rachadh  tu  steach  fo  m' 
chleith  : 

7  Uime  sin  cha  mhò  a 
mheas  mi  gu'm  b'airidh  mi 
fèin  air  teachd  a  d'  ionn- 
suidh  :  ach  a  mhàin  abair  am 
focal,  agus  slànuichear  m' 
òglach. 

8  Oir  is  duine  mise  fèin  air 
mo  chur  fo  ùghdarras,  aig  am 
bheil  saighdeara  fodham ;  a- 
gus  their  mi  ris  an  fhear  so, 
Imich,  agus  imichidh  e ;  agus 
ri  fear  eile,  Thig,  agus  thig  e  ; 
agusri  m'  sheirbhiseach,  Dean 
so,  agus  ni  se  e. 

9  Agus  an  uair  a  chual 
losa  na  nithe  so,  ghabh  e 
iongantas  ris,  agus  air  tionn- 
dadh  dha,  thubhairt  e  ris  an 
r-sìuagh  a  lean  e,  A  ta  mi  ag 
ràdh  ribh,  nach  d'fhuair  mi 
creidimh  co  mòr  as  so,  ann 
an  Israel  fèin. 

10  Agus  air  pilltinn  air  an 
ais  do'n  tigh  do  na  teachdair- 
ibh  a  chuireadh  d'a  ionnsuidh, 
f  huair  iad  an  seirbhiseach  a 
bha  tinn,  slàn. 

11  Agus  tharladh,  an  là 
'na  dhèigh  sin,  gu'n  deach- 
aidh  e  chum  baile  d'an  gairm- 
ear  Nain  ;  agus  chaidh  a 
dheisciobuil 2  maille  ris,  agus 
sluagh  mòr. 

12  A  nis  an  uair  a  thàinig 
e  am  fagus  do  gheata  a' 

1  thog  esan  ar  sìonagog. 
2  mòran  d\i  dkeisciobhdbh. 

120 


23 


bhaile,  feuch,  ghiùlaineadh  a 
mach  duine  marbh,  aon  mhac 
a  mhàthar,  agus  bu  bhantrach 
i :  agus  bha  sluagh  mòr  dc 
mhuinntir  a'  bhaile  maille 
rithe. 

13  Agus  an  uair  a  chunn 
aic  an  Tighearn  i,  ghabh 
truas  dith,  agus  thubhairt  e 
rithe,  Na  guil. 

14  Agus  thàinig  e  agus 
bhean  e  ris  a'  ghiùlan3;  (a 
gus  sheas  iadsan  a  bha  'ga 
iomchar;)  agus  thubhairt  e, 
Oganaich,  a  ta  mi  ag  ràdh 
riut,  èirich. 

15  Agus  dh'èirich  an  duine 
bha  marbh  'na  shuidhe,  agu$;  i; 
thòisich  e  airlabhairt:  agu: 
thug  e  d'a  mhàthair  e. 

16  Agus  ghlac  eag 
uile :  agus  thug  iad  glòir  dc 
Dhia,    ag   ràdh,  Dh'èiricl 
fàidh  mòr  'nar  measg-ne 
gus,  Dh'amhairc  Dia  air  % 
shluagh  fèin. 

17  Agus  chaidh  an  t-iom 
radh  so  mach  airsan  air  feadl  ^ 
Iudea  uile,  agus  na  dùthchc 
mu'n  cuairt  uile. 

18  Agus  dh'innis  a  dheis-§fe 
ciobuil  do  Eoin  mu  thimchiol 
nan  nithe  sin  uile. 

19  Agus  ghairm  Eoin  d'c 
ionnsuidh  dithis  àraidh  d'i 
dheisciobluibh,  agus  chuir  ( 
iad  gu  Iosa,  ag  ràdh,  An  tust  t 
esan  a  bha  ri  teachd,  no  m 
bi  sùil  againn  ri  neach  eile  1 

20  Agus  air  teachd  do  m 
daoinibh  d'a  ionnsuidh 
thubhairt  iad,  Chuir  Eoir 
Baiste  sinne  a  d'  ionnsuidh 
ag  ràdh,  An  tusa  an  ti  a  bhsl 

ri  teachd,  no  'm  bi  sùil  againij  tìi^s 
ri  neach  eile  'ì 

21  Agus  anns  an  uair  sii;!  \ 

3  chiste  mhairbh. 


U. 
U 

li 


h 
25. i 


I 


LUCAS  VII. 


fèin  leighis  e  mòran  o  'n 
1  euslaintibh  agus  o  'm  plàigh- 
jibh,  agus  o  dhroch  spiorad- 
1 1  aibh  ;  agus  thug  e  'n  radharc 
j  |  do  mhòran  a  bha  dall. 
j  22  Agus  f  hreagair  Iosa,  a- 
.  ;us  thubhairt  e  riu,  Imichibh- 
Jsa  agus  innsibh  do  Eoin  na 
t  S  aithe  a  chunnaic  agus  a 
muala  sibh,  gu  bheil  na  doill 
Ji'  faicinn,  na  bacaich  ag  im- 
i.hachd,  na  lobhair  air  an 
tl  ;lanadh,  na  bodhair  a'  clninn- 
2 1  ;inn,  na  mairbh  air  an  dùsg- 
1 1  idh,  an  soisgeul  air  a  shear- 
jnonachadh  do  nabochdaibh. 
K  ;  23  Agus  is  beannaichte 
B  bsan  nach  faigh  oilbheum 
b  |  mnamsa. 1 

24  Agus  an  uair  a  dh'f  halbh 

0  j  eachdairean  Eoin,  thòisich  e 
|  i  iir  labhairt  ris  an  t-sluagh 
1 1  nu  thimchioll  Eoin,  Ciod  an 
Jda  chaidh  sibh  a  mach  do'n 

1  hàsach  a  dh'f  haicinn  ì  an  i 
uilc  air  a  crathadh  le  gaoith  1 

m.  25  Ach  ciod  e  an  ni  chaidh 
l !  ibh  a  mach  a  dh'f  haicinn  1 
]  ;  n  e  duine  air  a  sgeadachadh 

nn  an  eudach  mìn'?  feuch, 
|  idsan  a  ta  sgeadaichte  le 
jjj  udach   rìomhach,   agus  a' 

aitheadh  am  beatha  gu  sògh- 
d'i  il,  is  ann  an  cùirtibh  nan 
1  'ghrean  a  ta  iad. 
,r  j  26  Ach  ciod  e  an  ni  chaidh 
^  Ibh  a  mach  a  dh'f haicinn  1 
|i  n  e  fàidh'ì  seadh,  a  ta  mi  ag 
ei  idh  ribh,  agus  ni's  mò  na 
,1  ph. 

j|  27  Is  e  so  an  ti  mu'm  bheil 
:0is  sgrìobhta,  Feuch,  cuiridh 
•j  d  mo  theachdair  roimh  do 
KjJanùis,  a  dh'ulluicheas  do 
„jj  ilighe  romhad. 

I  28  Oir  a  ta  mi  ag  ràdh 
,  jlbh,  'Nam  measg-san  a  rug- 

|lh  le  mnaibh,  cha'n  'eil 


•  1  uach  gahh  oilbheum  rium-sa. 


fàidh  a's  mò  na  Eoin  Baiste  : 
gidheadh  an  ti  a's  lugha  ann 
an  rìoghachd  Dhè,  is  mò  e  na 
esan. 

29  Agus  dh'f  hìreanaich  am 
pobull  uile  a  chual  e,  agus  na 
cìs-mhaoir,  Dia,  air  dhoibh 
bhi  air  am  baisteadh  le  baist- 
eadh  Eoin. 

30  Ach  chuir  na  Phairisich 
agus  an  luchd-lagha  cùl  ri 
comhairle  Dhè  d'an  taobli 
fèin,  am  feadh  nach  do  bhaist- 
eadh  iad  leis. 

31  Agus  thubhairt  an  Tigh- 
earna,  Cò  ris  uime  sin  a 
shamhlaicheas  mi  daoine  a' 
ghinealaich  so  1  agus  cò  ris  a 
ta  iad  cosmhuil  1 

32  A  ta  iad  cosmhuil  ri 
cloinn  a  ta  'nan  suidhe  sa' 
mhargadh,  agus  a  dh'èigheas 
r'a  chèile,  ag  ràdh,  Ilinn  sinne 
pìobaireachd  dhuibh-sa,  agus 
cha  d'rinn  sibhse  dannsa : 
rinn  sinne  tuireadh  dhuibh- 
sa,  agus  cha  d'rinn  sibhse 

33  Oir  thàinig  Eoin  Baiste, 
cha'n  ann  ag  itheadh  arain, 
no  ag  òl  f  ìona ;  agus  their 
sibh,  A  ta  deamhan  aige. 

34  Thàinig  Mac  an  duine 
ag  itheadh  agus  ag  òl ;  agus 
their  sibh,  Feuch  duine  geòc- 
ach,  agus  pòitear-fìona,  car- 
aid  chìs-mhaor  agus  pheac- 
ach. 

35  Ach  a  ta  gliocas  air  a 
fìreanachadh  le  a  cloinnuile. 

36  Agus  dh'iarr  duine 
àraidh  do  na  Phairisich  air, 
gu'n  itheadh  e  biadh  maille 
ris.  Agus  chaidh  e  steacli 
do  thigh  an  Phairisich,  agus 
shuidh 2  e  sìos  chum  bidh. 

37  Agus,  feuch,  an  uair  a 
fhuair  bean  anns  a'  bhaile, 


2  luidh.  Qr. 


LUCAS  Vlll. 


d  bha  'na  peacach,  fios  gu'n 
robh  e  'na  shuidhe  aig  biadh 
ann  an  tigh  an  Phairisich, 
thug  i  leatha  bocsa  alabastair 
làn  do  oladh  chubhraidh, 

38  Agus  sheas  i  aig  a  chos- 
aibh  air  a  chùlaobh  a'  gul,  a- 
gus  thòisich  i  air  a  chosan  a 
f  hliuchadh  le  a  deuraibh,  a- 
gus  thiormaich  i  iad  le  folt  a 
cinn,  agus  phòg  i  a  chosa, 
agus  dh'ung  i  leis  an  oladh 
iad. 

39  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  ara  Phairiseach,  a  thug 
cuireadh  dha,  so,  labhair  e  ann 
fèin,  ag  ràdh,  Nam  b'f  hàidh 
an  duine  so,  bhiodh  fhios 
aige  cò  i  a'  bhean  so  a  ta 
beantuinn  ris,  agus  ciod  is 
gnè  dhi ;  oir  is  peacach  i. 

40  Agus  f  hreagair  losa,  a- 
gus  thubhairt  e  ris,  A  Shimoin, 
a  ta  ni  agam  ri  ràdh  riut. 
Agus  thubhairt  esan,  A 
mhaighstir,  abair  e. 

41  Bha  aig  fear-fiacha 
àraidh  dithis  do  fhèichnein- 
ibh  :  bha  aige  air  aon  f  hear 
cùig  ceud  peghinn,  agus  air 
an  f  hear  eile  ìeth-cheud. 

42  Agus  do  bhrìgh  nach 
robh  aca  ni  leis  an  dìoladh 
iad,  mhaith  e  gu  saor  dhoibh 
araon.  Innis  dhomh-sa  uime 
sin,  cò  dhiubh  is  mò  a  ghràdh- 
aicheas  eì 

43  Agus  fhreagair  Simon 
agus  thubhairt  e,  Is  i  mo 
bharail  gur  e  an  neach  is  mò 
d'an  do  mhaith  e.  Agus 
thubhairt  e  ris,  Is  ceart  a  thug 
thu  breth. 

44  Agus  air  tionndadh  ris 
a  mhnaoi,  thubhairt  e  ri  Si- 
mon,  Am  faic  thu  a'  bhean 
so  I  thàinig  mi  steach  do  d' 
thigh,  cha  d'thug  thu  dhomh 
uisge  chum  mo  chos ;  ach 
dh'ionnlaid  ise  mo  chosa  le 

122 


deuraibh,  agus  thiormaich  ì 
iad  le  folt  a  cinn. 

45  Cha  d'thug  thusa  dhomh 
pòg:  ach  o  thàinig  ise1  stigh, 
cha  do  sguir  i  a  phògadh  mo 
chos. 

46  Cha  d'ung  thusa  mo 
cheann  le  h-oladh  :  ach  dh'- 
ung  ise  mo  chosa  le  h-oladh 
chùbhraidh. 

47  Uime  sin  a  ta  mi  ag 
ràdh  riut,  Gu  bheil  a  peac- 
anna  a  ta  lìonmhor,  air  am 
maitheadh ;  air  an  aobhar 
sin2  ghràdhaich  i  gu  mòr : 
ach  ge  b'e  neach  d'am  maith- 
ear  beagan,  bithidh  a  ghràdh 
beag. 

48  Agus  thubhairt  e  rithe, 
Tha  do  pheacanna  air  am 
maitheadh. 

49  Agus  thòisich  iadsan  a 
bha  'nan  suidhe  aig  biadh 
maille  ris,  air  a  ràdh  annta 
fèin,  Cò  e  so  a  ta  eadhon  a' 
maitheadh  pheacanna? 

50  Agus  thubhairt  e  ris  a' 
mhnaoi,  Shlànuich  do  chreid- 
imh  thu;  imich  an  sìth. 

CAIB.  VIII. 

1  Fhritheil  mnà'i  do  Chriosd  le  atn 
7naoin.m  4  An  dèigh  do  Chriosd 
searmoin  a  dheanamh  o  àit  gu.  h- 
àìt,  agus  e  air  a  leantuinn  le 
abstolaibh,  lahhair  e  cosamhlachd 
an  t-sìoladair,  16  agus  na  coinnle  ; 
21  chnir  e  an  cèill  cò  iad  a  mhàth- 
air,  agus  a  bhràithrean. 

AGUS  tharladh  an  dèigh 
^  sin,  gu'n^  d'imich  esan 
troimh  gach  caithir  agus  baile, 
a'  searmonachadh,  agus  a' 
cur  an  cèill  soisgeil  rìoghachd 1 
Dhè,  agus  an  dà  f  hear  dheug 
maille  ris ; 

2  Agus  mnài  àraidh  a  leigh- 
iseadh  o  dhroch  spioradaibh 
agus  o  euslaintibh,  Muire 
d'an  gairmear  Magdalen,  as 


1  mi.  2  oir. 


LUCAS  VIII. 


;  an  cleachaidh  seachd  deamh- 
|  ain. 

3  Agus  Ioanna  bean  Chusa 
;  stiùbhaird  Heroid,  agus  Su- 

sanna,  agus  mòran  eile,  a 
1  bha  frithealadh  dha  le  am 
maoin. 

4  Agus  an  uair  a  chruinn- 
ich  sluagh  mòr,  agus  a  thàinig 
iad  as  gach  baile  d'a  ionn- 
suidh,  labhair  e  ann  an  cos- 
amhlachd : 

5  Chaidh  fear-cuir  a  mach 
a  chur  a  shìl :  agus  ag  cur 
da,  thuit  cuid  ri  taobh  an 
rathaid ;  agus  shaltradh  sìos 

:    e,  agus  dh'ith  eunlaith  an  ath- 
air  suas  e. 

6  Agus  thuit  cuid  eile  air 
:    carraig,  agus  air  fàs  da,  shearg 

e,  do  bhrìgh  nach  robh  sùgh 
a  |  aige. 

ii  7  Agus  thuit  cuid  eile  am 
a  !  measg  droighinn,  agus  dh'- 
1    f  hàs  an  droighinn  maille  ris, 

i agus  thachd  se  e. 
i      8  Agus  thuit  cuid  eile  air 
j   talamh  maith,  agus  dh'f  hàs  e 
suas,  agus  thug  e  toradh  uaith 
a  cheud  uiread  as  a  ckuireadh. 
Agus  air  dha  na  nithe  sin  a 
I  ràdh,  ghlaodh  e,  Ge  b'e  aig 
;  am  bheil  cluasa  chum  èisd- 
j  eachd,  èisdeadh  e. 
J      9    Agus    dh'fhiosraich  a 
dheisciobuil  deth,  ag  ràdh, 
Ciod  e  an  cosamhlachd  so? 
^lj    10  Agus  thubhairt  esan, 
[:A  Thugadh    dhuibhsa  eòlas 
:e  1  fhaotainn  air  rùn  dìomhair 
."3:    ìoghachd  Dhè ;  ach  do  chàch 
M  m  cosamhlachdaibh,  ionnus 
.J|ìg  faicinn  doibh  nach  faic- 
"ihadh  iad,  agus  ag  cluinntinn 
.  ;D,J  ìoibh  nach  tuigeadh  iad. 
t  11  Ach  is  e  so  an  cosamh- 
|  achd  :  Is  e  an  sìol  focal  Dè. 
;u  t ;    12  Iadsan  ri  taobh  an  rath- 


aid,  is  iad  sin  a  dh'èisdeas  5 
'na  dhèigh  sin  a  ta  an  diabhul 
a'  teachd,  agus  a'  togail  air 
falbh  an  fhocail  as  an  cridh- 
eachaibh,  air  eagal  gu'n  creid- 
eadh  iad  agus  gu'm  biodh  iad 
air  an  saoradh. 

13  An  dream  air  a'  charr- 
aig,  is*iad  sin  iadsan,  an  uair 
a  dh'èisdeas  iad,  a  ghabhas 
am  focal  d'an  ionnsuidh  le 
gairdeachas,  ach  cha'n  'eil 
aca  so  freumh,  muinntir  a 
chreideas  rè  tamuill,  agus  an 
àm  buairidh  a  ta  tuiteam  air 
falbh. 

14  Agus  an  ni  a  thuit  am 
measg  droighinn,  is  iad  sin 
an  dream  a  dh'èisdeas,  agus 
air  dhoibh  dol  a  mach,  a  ta 
iad  air  an  tachdadh  le  cùram, 
agus  le  saoibhreas,  agus  le 
sàimh  na  beatha  so,  agus  cha 
'n  'eil  iad  a'  toirt  toraidh 
uatha  chum  foirfeachd. 

15  Ach  an  ni  a  thuit  san 
talamh  mhaith,  is  iad  sin 
iadsan,  air  dhoibh  am  l«ocal 
èisdeachd,  a  ta  'ga  choimhead 
ann  an  cridhe  treibh-dhireach 
agus  maith,  agus  a'  toirt  tor- 
aidh  uatha  la  foighidìnn1. 

'  16  Cha'n  'eil  neach  air  bitli, 
air  dha  coinneal  a  lasadh, 
a  dh'fholaicheas  fo  shoith- 
each  i,  no  chuireas  fo  leab- 
aidh  i :  ach  cuiridh  e  ann  an 
coinnleir  i,  chum  gu'm  faic 
iadsan  a  thig  a  stigh  an  solus. 

1 17  Oir  cha  'n  'eil  ni  sam 
bith  t  folaichte,  nach  deanar 
follaiseach ;  no  uaigneach, 
nach  aithnichear,  agus  nach 
tig  am  follais  2. 

18  Air  an  aobhar  sin  thug- 
aibh  fa'near  cionnus  a  dh'- 
èisdeas  sibh :  oir  ge  b'e  neach 
aig  am  bheiì,  bheirear  dha  ; 


1  seastnhachd. 

123 


*  os  à  ird. 


LUCAS  VIII. 


agus  ge  b'e  neach  aig  nach 
'eil,  bheirear  uaith  eadhon  an 
ni  sin  a  shaoilear  a  bhi  aige. 

19  An  sin  thàinig  d'a  ionn- 
suidh  a  mhàthair  agus  a 
bhràithre,  agus  cha  b'urrainn 
iad  teachd  am  fagus  da  leis 
an  dòmhlas. 

20  Agus  dh'innseadh  dha 
Je  dream  àraidh,  a  thubhairt, 
Tha  do  mhàthair  agus  do 
bhràithre  m  'nan  seasamh  a 
muigh,  agiarraidh  t'fhaicinn. 

21  Agus  fhreagair  esan 
agus  thubhairt  e  riu,  Is  iad 
mo  mhàthair  agus  mo  bhràith  - 
rean  iadsan  a  dh'èisdeas  ri 
focal  Dè,  agus  a  ni  e. 

22  Agus  tharladh  air  là 
àraidh,  gu'n  deachaidh  e  fèin 
agus  a  dheisciobuil  a  stigh  do 
luing :  agus  thubhairt  e  riu, 
Rachamaid  thairis  gu  taobh 
thall  an  locha.  Agus  chuir 
iad  a  mach  o  thìr. 

23  Ach  ag  seòladh  dhoibh, 
thuit  codal  airsan :  agus 
thàinig  ànradh1  gaoithe  a 
nuas  air  an  loch,  agus  lìonadh 
iad  le  h-uisge,  agus  bha  iad 
ann  an  gàbhadh. 

24  Agus  thàinig  iad  d'a 
ionnsuidh,  agus  dhùisg  iad 
e,  ag  ràdh,  A  mhaighstir,  a 
mhaighstir,  tha  sinn  caillte  ! 
An  sin  dh'èirich  esan,  agus 
chronuich  e  a'  ghaoth,  agus 
onfa  an  uisge  :  agus  sguir  iad, 
agus  thàinig  fèath  2  ann : 

25  Agus  thubhairt  e  riu, 
C'àit  am  bheil  bhur  creidimh'! 
agus  air  dhoibh  bhi  fo  eagal, 
ghabh  iad  iongantas,  ag  ràdh 
r'a  chèile,  Ciod  a'  ghnè 
dhume  so  l  oir  a  ta  e  toirt 
àithne  do  na  gaothaibh,  agus 
do'n  uisge  fèin,  agus  a  ta  iad 
umhal  dha. 

1  doinivnn,  stoirm.       3  tiiiine. 

124 


26  Agus  thàinig  iad  air  tìr 
aig  dùthaich  nan  Gadaren- 
each,  a  ta  thall  fa  chomhair 
Ghalile. 

27  Agus  an  uair  a  chaidh 
e  mach  air  tìr,choinnich  duine 
àraidh  as  a'  bhaile  e,  anns 
an  robh  deamhain  rè  aimsir 
f  hada,  agus  aig  nach  biodh 
eudach  uime,  agus  nach 
fanadh  ann  antigh,  ach  anns 
na  h-àitibh-adhlaic. 

28  An  uair  a  chunnaic  e 
Iosa,  ghlaodh  e  mach,  agus 
thuit  e  sìos  'na  làthair,  agus 
thubhairt  e  le  guth  àrd,  Ciod 
e  mo  ghnothuch-sa  riut,  Iosa, 
a  Mhic  an  Dè  a's  ro  àirde  ? 
guidheam  ort,  na  pian  mi. 

29  (Oir  bha  e  air  toirt 
àithne  do'n  spiorad  neòghlan 
dol  a  mach  as  an  duine  Oir 
bu  tric  a  rug  e  gu  naimhdeil 
air :  agus  cheangladh  e  le 
slabhruidhibh,  agus  choimb- 
ideadh  an  geimhlibh  e  ;  agus 
air  briseadh  a  chuibhreachn 
dha,  dh'iomaineadh  e  leis  aw 
deamhan  do'n  f  hàsach.) 

30  Agus  dh'f  hiosraich  Iosa 
dheth,  ag  ràdh,  Ciod  is  ainm 
dhuit?  agus  thubhairt  esan, 
Legion :  do  bhrìgh  gu'n 
deachaidh  mòran  dheamhan 
a  steach  ann. 

31  Agus  ghuidh  iad  air, 
gun  àithne  thoirt  doibh  dol 
sìos  do'n  doimhneachd  3. 

32  Agus  bha  treud  lìon- 
mhor  mhuc  an  sin,  agionalt- 
radh  air  an  t-sliabh  :  agus 
ghuidh  iad  air  cead  a  thoirt 
doibh  dol  a  steach  annta. 
Agus  thug  e  cead  doibh. 

33  An  sin  air  dol  do  na  j 
deamhnaibh  a  mach  as  an 
duine,  chaidh  iad  anns  na 
mucaibh  :  agus  ruith  an  treud 


3  dubli-aigean. 


LUCAS  VIII. 


mhuc  gu  dian  sìos  le  bruth- 
ach 1  do'n  loch,  agus  thachd- 
adh  2  iad. 

34  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  an  dream  a  bha  'gam 
biadhadh  an  ni  a  rinneadh, 
theich  iad,  agus  dh'innis3 
iad  e  anns  a'  bhaile,  agus 
anns  an  dùthaich. 

35  Agus  chaidh  iadsan  a 
mach  a  dh'f  haicinn  an  ni  a 
rinneadh ;  agus  thàinig  iad 
gu  Iosa,  agus  fhuair  iad  an 
duine  as  an  deachaidh  na 
deamhain,  'na  shuidhe  aig 
cosaibh  Iosa,  air  eudachadh, 
agus  e  'na  chèill :  agus  ghabh 
iad  eagal. 

36  Agus  dh'innis  an  dream 
a  chunnaic  e  dhoibh,  cionnus 
a  shlànuicheadh  an  duine  san 
robh  na  deamhain. 

37  An  sin  dh'iarr  muinntir 
dùthcha  nan  Gadareneach 
uile  airsan  imeachd  uatha ; 
oir  ghlacadh  le  h-eagal  mòr 
iad  :  agus  chaidh  e  san  luing, 
agus  phill  e  air  ais  a  rìs. 

38  A  nis  ghuidh  an  duine 
as  an  deachaidh  na  deamhain 
air,  e  fèin  a  bhi  maille  ris  : 
ach  chuir  Iosa  uaith  e,  ag 
ràdh, 

39  Pill  do  d'  thigh  fèin, 
agus  cuir  an  cèill  meud  nan 
nithe  a  rinn  Dia  dhuit.  Agus 
dh'imich  e  roimhe,  ag  inns- 
eadh  gu  follaiseach  air  feadh 
a'  bhaileuile,  meud  nan  nithe 
a  rinn  Iosa  dha. 

40  Agus  tharladh,  an  uair 
a  phill  Iosa  air  ais,  gu'n  do 
ghabh  an  sluagh  gu  toileach 
ris :  oir  bha  iad  uile  'ga 
fheitheamh. 

41  Agus,  feuch,  thàinig 
duine  d'am  b'ainm  Iairus,  a 

I  

1  leathad,  àite  corrach, 
Ibhàthadh. 

125 


bha  'na  uachdaran  air  an 
t-sionagog ;  agus  thuit  e  aig 
cosaibh  Iosa,  agus  ghuidh  e 
air  gu'n  tigeadh  e  d'a  thigh  : 

42  Do  bhrìgh  gu'n  robh 
aon-ghin  nighinn  aige,  mu 
thimchioll  dà  bhliadhna 
dheug,  agus  i  faotainn  a' 
bhàis.  (Ach  air  dha  bhi  'g 
ìmeachd,  bha'n  sluagh  'ga 
theannadh. 

43  Agus  thhinig  bean  air 
an  robh  dòrtadh  fola  dà 
bhliadhna  dheug,  agus  a 
chaith  a  beathachadh  uile  ri 
leighibh,  agus  nach  b'urr- 
ainn  bhi  air  a  leigheas  le 
neach  air  bith, 

44  Thàinig  ise  air  a  chul- 
aobh,  agus  bhean  i  ri  iomall 
'eudaich  :  agus  sguir  a  dòrt- 
adh  fola  air  ball. 

45  Agus  thubhairt  Iosa, 
Cò  bhean  rium  1  Air  àicheadh 
do  nah-uile,  thubhairtPead- 
ar  ris,  agus  iadsan  a  bha 
maille  ris,  A  mhaighstir,  tha'n 
sluagh  ga  d'  dhòmhlachadh, 
agus  ga  d'  theannadh,  agus 
an  abair  thu,  Cò  bhean  rium  { 

46  Agus  thubhairt  Iosa, 
Bhean  neach  èigin  rium  :  oir 
mhothaich  mi  cumhachd  a' 
dol  asam. 

47  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  a'  bhean  nach  robh  i  an 
ain-f  hios4,  thàinig  i  air  chrith , 
agus  a'  sleuchdadh  dha,  chuir 
i'n  cèill  da,  an  làthair  an  t- 
sluaighuile,  c'ar  son  abhean 
i  ris,  agus  mar  a  shlànuich- 
eadh  i  gu  grad. 

48  Agus  thubhairt  esan 
rithe,  A  nighean,  biodh  mis- 
neach  agad :  shlànuich  do 
chreidimh  thu  ;  imich  an 
sìth.) 


3  theich  iad,  (agu$  chaidh  iad,)  ayus 
dh'iìinis.         4  atn  folach. 


LUCAS  IX. 


49  Am  feadh  a  bha  e  fath- 
ast  a'  labhairt,  thàinig  neach 

0  thigh  Uachdarain  na  sion- 
agoig,  ag  ràdh  ris,  Tha  do 
nighean  marbh ;  na  cuir 
dragh  air  a'  mhaighstir. 

50  Ach  an  uair  a  chual 
losa  so,  fhreagair  se  e,  ag 
ràdh,  Na  biodh  eagal  ort :  a 
mhàin  creid,  agus  bithidh  i 
air  a  slànuchadh. 

51  Agus  an  uair  a  chaidh 
e  do'n  tigh,  cha  do  leig  e  le 
neach  air  bith  dol  a  stigh,  ach 
Peadar,  agus  Eoin,  agus  Seu- 
mas,  agus  athair  agus  màth- 
air  na  nighinn. 

52  Agusbhaiad  uile  a'  gul, 
agus  a'  deanamh  caoidh  air  a 
son  :  ach  thubhairt  esan,  Na 
guilibh  ;  cha  'n  'eil  i  marbh, 
ach  'na  codal. 

53  Agus  rinn  iad  gàire 
fanoid  ris,  do  bhrìgh  gu'n  robh 
fhios  aca  gu'n  robh  i  marbh. 

54  Agus  air  dha  an  cur  a 
mach  uile,  ghlac  e  air  làimh 
i,  agus  ghlaodh  e,  ag  ràdh,  A 
nighean,  èirich. 

55  Agus  thàinig  a  spiorad 
air  ais,  agus  dh'èirich  i  air 
ball ;_  agus  dh'àithn  e  biadh 
a  thoirtdi. 

56  Agus  ghlac 1  uamhas 
mòr  a  pàrantan  2  :  ach  thug 
esan  àithne  dhoibh  gun  an  ni 
a  rinneadh  innseadh  do  neach 
air  bith. 

CAIB.  IX. 

1  Chuir  Criosd  a  mach  'ahstoil  a 
dlì1  oihreachadh  mhiorbhuile,  agus 
a  shearmonachadh.  7  Bha  tog- 
radh  aig  Herod  Criosd  fhaicinn. 
17  Thug  Criosd  lòu  do  chùig  mìle 
gu  mìorbhuileach,  22  dìi'innis  e 
'thulangas  roimh-ìaimh.  28  Ath- 
arrachadh  a  chrutìta. 

A  GUS  ghairm  e  an  dà  f  hear 
^*-  dheug3  an  ceann  a  chèile, 


I  ghabh.        *  a  ginteirean, 
3  a  dhà  dheisciobul  deug 

126 


agus  thug  e  cumhachd  agus 
ùghdarras  doibh  air  na  h-uile 
dheamhnaibh,  agus  a  chum 
euslaintean  a  leigheas. 

2  Agus  chuir  e  mach  iad 
a  shearmonachadh  rìoghachd 
Dhè,  agus  a  shlànuchadh 
nan  euslan. 

3  Agus  thubhairt  e  riu,  Na 
tugaibh  ni  air  bith  leibh  chum 
na  slighe,  bataiche,  no  màla. 
no  aran,  no  airgiod;  ni  mò 
bhios  dà  chòta  aig  gach  fear 
agaibh. 

4  Agus  ge  b'e  air  bith  tigh 
d'an  tèid  sibh  a  steach,  fan- 
aibh  an  sin,  agus  à  sin  rach- 
aibh  a  mach  4. 

5  Agus  cò  air  bith  iad  nach 
gabh  ribh,  air  dhuibh  dol  a 
mach  as  a'  bhaile  sin,  crath- 
aibh  dhibh  eadhon  an  dusl- 
ach  obhur  cosaibh  mar  f  hian- 
uis  'nan  aghaidh. 

6  Agus  chaidh  iadsan  a 
mach,  agus  ghabh  iad  troimh 
na  bailtibh,  a'  searmonachadh 
an  t-soisgeil,  agus  a'  leigheas 
anns  gach  àit. 

7  Agus  chual  Herod  an 
Tetrarc  na  h-uile  nithe  a  rinn- 
eadh  leis :  agus  bha  e  an 
imcheist,do  bhrìgh  gu'n  dubh- 
radh  le  cuid,  gu'n  robh  Eoin 
air  èirigh  o  na  marbhaibh ; 

8  Agus  le  cuid,  gu'n  d'- 
f  hoillsicheadh  Elias  ;  agus  le 
cuid  eile,  gu'n  robh  aon  do 
na  sean  f  hàidhibh  air  èirigh 
a  rìs. 

9  Agus  thubhairt  Herod,  j 
Thug  mise  an  ceann  do  Eoin  :  ì 
ach  cò  e  am  fear  so  mu  'm ) 
bheil  mi  cluinntinn  5  aleithid 
so  do  nithibh  ?  Agus  dh'iarrl 
e  f  haicinn. 

10  Agus  air  pilltinn  do  na 


tfanaihh  an  sin  gus  am  fàg  sibh\\\^, 
an  t-dit.       5  mnyn  cluinneam.  I 


LUCAS  IX. 


h-abstolaibh,  dh'innis  iad  dha 
gach  ni  a  rinn  iad.  Agus 
thug  e  leis  iad,  agus  chaidh 
e  fa  leth  gu  àite  fàsail,  a 
bhuineadh  do'n  bhaile  d'an 
goirear  Betsaida. 

11  Agus  an  uair  a  fhuair 
an  sluagh  flos  ctir,  lean  iad  e  : 
agus  ghabh  e  d'a  ionnsuidh 
iad,  agus  labhair  e  riu  mu 
thimchioll  rìoghachd  Dhè, 
agus  leighis  e  iadsan  aig  an 
robh  feum  air  leigheas. 

12  Agus  an  uair  a  thòisich 
an  là  air  teireachdainn,  thàin- 
ig  an  dà  f  hear  dheug,  agus 

;  thubhairt  iad  ris,   Cuir  air 
|  falbh  an  sluagh,  chum  gu'n 
\  tèid  iad  do  na  bailtibh  agus 
!  do'n  tìr  mu'n  cuairt,  agus 
gu'n  gabh  iad  tàmh  agus 
gu'm  faigh  iad  biadh  ;  oir 
tha  sinn  an  so  an  àite  fàsail. 

13  Ach  thubhairt  esan  riu, 
Thugaibh-sa  dhoibh  ni  r'a 
itheadh.  Agus  _  thubhairt 
iadsan,  Cha'n  'eil  againn 
tuilleadh  na  cùig  builinnean 
agus  dà  iasg  :  mur  tèid  sinn 
agus  biadh  a  cheannach  do'n 
t-sluagh  so  uile. 

14  Oir  bha  iad  mu  thim- 
chioll  cùig  mìle  fear.  Agus 
thubhairt  e  r'a  dheisciob- 
luibh,  Cuiribh  'nan  suidhe 
iad,  leth-cheud  anns  gach 
cuideachd. 

15  Agus  rinn  iad  mar  sin, 
agus  chuir  iad  'nan  suidhe  iad 
uile. 

16  Agus  ghabh  e  na  cùig 
builinnean  agus  an  dà  iasg, 
a.gus  air  amharc  suas  gu 
tièamh,  bheannaich  e  iad, 
igus  bhris  e,  agus  thug  e  d'a 
iheisciobluibh  iad  gu'n  cur 
m  làthair  an  t-sluaigh. 

1     17  Agus  dh'ith  iad,  agus 
>hàsuicheadh  iad  uile  :  agus 
I  .hogadh  dà  chliabh  dheus  do 
127 


bhiadh  bnste,  a  faha  dh7- 
f  huigheall  aca. 

18  Agus  tharladh,  air  dha 
bhi  ri  urnuigh  fa  leth,  gu'a 
robh  a  dheisciobuil  maille 
ris :  agus  dh'f  heòraich  e 
dhiubh,  ag  ràdh,  Cò  tha  an 
sluagh  ag  ràdh  is  mise  ? 

19  Fhreagair  iadsan  agus 
thubhairt  ìad,  Eoin  Baiste : 
ach  tha  cuid  ag  ràdh  Elias  : 
agus  cuid  eile,  gu  bheil  aon 
do  na  sean  fhàidhibh  air 
èirigh  a  rìs. 

20  Thubhairt  e  nu,  Ach 
cò  tha  sibhse  ag  ràdh  is  mi  ? 
Agus  f  hreagair  Peadar,  agus 
thubhairt  e,  Criosd  Dhè. 

21  Agus  air  dha  sparradh 
teann  a  thoirt  doibh,  dh'àithn 
e  gun  iad  a  dh'innseadh  so 
do  neach  sam  bith  ; 

22  Ag  ràdh,  Gur  èigin  do 
Mhac  an  duine  mòran  f  hul- 
ang,  agus  a  bhi  air  a  dhiùltadh 
leis  na  seanairibh,  agus  na 
h-àrd-shagartaibh,  agus  na 
sgrìobhaichibh,  agus  a  bhi 
air  a  chur  gu  bàs,  agus  air  a 
thogail  suas  air  an  treas  là, 

23  Agus  thubhairt  e  riu 
uile,  Ma's  àill  le  neach  air 
bith  teachd  a'm'  dhèigh-sa, 
àicheadhadh  se  e  fèin,  agus 
togadh  e  a  chrann-ceusaidh 
gach  là,  agus  leanadh  emise. 

24  Oir  ge  b'e  neach  le'm 
b'àill  'anam  a  thearnadh, 
caillidh  se  e :   ach  ge  b'e 

|  neach  a  chailleas  'anam  air 
mo  sgàth-sa,  saoraidh  esan  e. 

|  25  Oir  ciod  e  an  tairbhe  do 
dhuine,  ged  chosnadh  e  an 
saoghal  gu  h-iomlan,  agus  e 
fèin  a  chall,  no  bhi  air  a 
sgrios  ? 

26  Oir  ge  b'e  neach  a 
ghabhas  nàire  dhiom-sa  agus 
do  m'  bhriathraibh,  gabh- 
aidh  Mnc   an   duine  nàire 


dheth-san,  an  uair  a  thig  e 
'na  ghlòir  fèin,  agus  an  gtòir 
'Athar,  agus  nan  aingeal 
naomha. 

27  Ach  a  ta  mise  ag  ràdh 
ribh  gu  f  ìrinneach,  gu  bheil 
cuid  'nan  seasamh  an  so, 
nach  blais  bàs,  gus  am  faic 
iad  rìoghachd  Dhè. 

28  Agus  tharladh,  mu 
thimchioll  ochd  làithean  an 
dèigh  nam  briathra  so1,  gu'n 
d'thug  e  leis  Peadar,  agus 
Eoin,  agus  Seumas,  agus  gu'n 
deachaidh  e  suas  gu  beinn  a 
dheanamh  urnuigh. 

29  Agus  an  uair  a  bha  e  ri 
urnuigh,  bha  dreach  a  ghnùise 
air  atharrachadh,  agus  rinn- 
eadh  'eudach  geal  agus  deal- 
rach. 

30  Agus,  feuch,  bha  dithis 
f  hear  a'  còmhradh  ris,  eadhon 
Maois  agus  Elias, 

31  A  nochdadh  ann  an 
glòir,  agus  a  bha  labhairt  m'a 
bhàs2,  a  bha  esan  gu  choimh- 
lionadh  ann  an  Ierusalem. 

32  Ach  bha  Peadar,  agus 
iadsan  a  bha  maille  ris,  trom 
'nan  codal :  agus  an  uair  a 
dhùisg  iad,  chunnaic  iad  a 
ghlòir,  agus  an  dithis  f  hear  a 
bha  'nan  seasamh  maille  ris. 

33  Agus  an  uair  a  bha 
iadsan  m  a'  dealachadh  ris, 
thubhairt  Peadar  ri  Iosa,  A 
mhaighstir,  is  maith  dhuinne 
bhi  an  so ;  agus  deanamaid 
tri  pàilliuna3,  aon  duitse,  a- 
gus  aon  do  Mhaois,  agus  aon 
do  Elias  ;  gun  f  hios  aige  ciod 
a  bha  e  ag  ràdh. 

34  Am  feadh  a  bha  e  ag 
ràdh  so,  thàinig  neul,  agus 
ehuir  e  sgàile  orra :  agus 
ghabh  iad  eagal  an  uair  a  bha 


LUCAS  IX. 

iad  a'  dol  a  stigh  san  neuì. 

35  Agus  thàinig  guth  as  an 
neul,  ag  ràdh,  Is  e  so  mo 
Mhac  gràdhach-sa ;  èisdibh 
ris. 

36  Agus  an  uair  a  rinneadh 
an  guth  so,  fhuaradh  Iosa 
'na  aonar  :  agus  dh'fhan 
iadsan  'nan  tosd,  agus  cha 
d'innis  iad  do  neach  air  bith, 
anns  na  làithibh  sin,  aon  ni 
do  na  chunnaic  iad. 

37  Agus  tharladh,  an  là 
'na  dhèigh  sin,  an  uair  a 
thàinig  iad  a  nuas  o'n  bheinn, 
gu'n  do  thachair  sluagh  mòr 
air. 

38  Agus,  feuch,  ghlaodh 
duine  àraidh  do'n  t-sluagh 
ag  ràdh,  A  mhaìghstir,  tha 
mi  a'  guidhe  ort,  amhairc  air 
mo  mhac,  oir  is  e  m'aon  duine 
cloinne  e  4. 

39  Agus,  feuch,  a  ta  spior 
ad  a'  breith  air,  agus  a  ta  e 
gu  h-obann  ag  èigheach  ;  a- 
gus  a  ta  e  'ga  tharruing  as  a 
chèile,  air  chor  as  gu  bheil  e 
cur  cobhair  a  mach,  agus  an 
dèigh  a  chomh-bhruthadh  is 
gann  a  dh'f  hàgas  se  e. 

40  Agus  ghuidh  mi  air  do 
dheisciobluibh  gu'n  cuireadh 
iad  a  mach  e,  agus  cha  b'urr- 
ainn  iad. 

41  Agus  fhreagair  Iosa  a- 
gus  thubhairt  e,  O  ghineal 
aich  mhi  -  chreidich  agus 
f  hiair6,  cia  fhad  a  bhios  rni 
maille  ribh,  agus  a  dh'f  huilc, 
eas  mi  sibh  ?  Thoir  an  so  do 
mhac. 

42  Agus  am  feadh  a  bha  € 
fathast  a'  teachd,  thilg  an 
deamhan  sìos  e,  agus  reub  se 
e :  agus  chronuich  Iosa  an 
spiorad  neòghlan,  agusshlàn^ 


: 


fj 


: 


1  van  nithe  so. 
2  'u'u  shinbhal.       3  bothain. 

128 


4  is  e  nfaoìi  gkin  e. 
5  choirbte. 


LUCAS  IX. 


i  uìch  e  an  leanabh,  agus  thug 

i  e  d'a  athair  e. 

i      43  Agus  ghabh  iad  uamhas 

niìe  ri  mòr-chumhachd  Dhè. 
i  Ach  air  dhoibh  uile  bhi  gabh- 
i ;  ail  iongantais  ris  na  h-uile 
i  nithibh  a  rinn  Iosa,  thubhairt 
i  e  r'a  dheisciobluibh, 

44  Taisgibh  na  briathra  so 
i   ann  bhur  cluasaibh  :  oir  tha 

:Mac  an  duine  gu  bhi  air  a 
a  thoirt  thairis  do  làmhaibh 
a  dhaoine. 

i,  45  Ach  cha  do  thuig  iadsan 
i! ;  an  còmhradh  so,  agus  bha  e 
|  folaichte  uatha  air  chor  as 
|  jì  nach  b'aithne  dhoibh  e 1 :  a- 
i,  gus  b'eagalach  leo  ceisd  a 
ìlefeur  air  mu  thimchioll  a' 
i;  |!  chòmhraidh  so. 
ie  I  46  An  sin  dh'èirich  deasb- 
I  oireachd  eatorra,  cò  aca  bu 
[•  mhò  a  bhitheadh. 
i«  I  47  Agus  air  do  losa 
a- 1|  smuaintean  an  cridhe  fhaic- 
a  inn,  ghabh  e  leanabh,  agus 
it  1  chuir  e  làimh  ris  fèin  e, 
anj  48  Agus  thubhairt  e  riu, 
i|  Ge  b'e  ghabhas  ris  an  leanabh 

so  ann  am  ainm-sa,  tha  e  a' 
io  gabhail  rium-sa :  agus  ge  b'e 
M  neach  a  ghabhas  rium-sa,  tha 
[.  e  gabhail  ris  an  ti  a  chuir 

uaith  mi :  oir  an  neach  a's 

tugha  'nur  measg-sa  uile, 
4.  bithidh  esan  mòr. 
||  49  Agus  fhreagair  Eoin, 
n  figus  thubhairt  e,  A  mhaigh- 
i|l  Uir,  chunnaic  sinne  duine  àr- 
5  2  lidh  a'tilgeadh  mach  dheamh- 

in  a'  d'ainm-sa ;  agus  bhac 
J  dnn  e,  a  chionn  nach  'eil  e 
J  l  'gar  leantuinn-ne. 
I     50  Agus  thubhairt  Iosa  ris, 
j  Na  bacaibh  e:   oir  ge  b'e 
3.  jiach  'eil  'nar  n-aghaidh,  tha 

b  leinn. 


51  A  nis,  an  uair  a  choimh- 
lionadh  làithean  a  ghabhaiì 
suas,  shuidhich  e  a  ghnùis 
chum  dol  gu  Ierusalem  ; 

52  Agus  chuir  e  teachd- 
airean  roimh  a  ghnùis  :  agus 
dh'imich  iad,  agus  chaidìi 
iad  a  steach  do  bhaile  leis  na 
Samaritanaich,  a  dh'ulluch- 
adh  air  a  shon-san. 

53  Agus  cha  do  ghabh 
iadsan  ris,  achionn  gu'nrobii 
'aghaidh  mar  gu'm  biodh  e 
dol  gu  lerusalem. 

54  Agus  an  uair  a  chunnaic 
a  dheisciobuil  Seumas  agus 
Eoin  so,  thubhairt  iad,  A 
Thighearn,  an  àill  leat  gu'n 
abramaid2  teine  a  theachd  a 
nuas  o  nèamh,  agus  an  losg- 
adh,  eadhon  mar  a  rinn  Elias? 

55  Ach  thionndaidh  esan 
agus  chronuich  e  iad,  agus 
thubhairt  e,  Cha'n  'eil  f  hios 
agaibh  ciod  a'  ghnè  spioraiJ 
d'am  bheil  sibh : 

56  Oir  cha  d'thàinig  Mac 
an  duine  a  sgrios  anama 
dhaoine,  ach  g'an  saoradh. 
Agus  chaidh  iad  gu  baile  eile. 

57  Agus  tharladh,  an  uair 
a  bha  iad  ag  imeachd  air  an 
t-slighe,  gu'n  dubhairt  duine 
àraidh  ris,  A  Thighearn ,  lean  - 
aidh  mise  thu  ge  b'e  àit  an 
tèid  thu. 

58  Agus  thubhaìrtlosa  ris, 
Tha  tuill3  aig  na  sionnaich, 
agus  nid  aig  eunlaith  an 
athair  ;  ach  cha'n  'eil  àit  aig 
Mac  an  duine  anns  an  cuir  e 
a  cheann  fuidhe. 

59  Agus  thubhairt  e  ri 
duine  eile,  Lean  mise  :  ach 
thubhairt  esan,  AThighearn, 
leig  dhomh  dol  air  tùs  agus 
m'athair  adhlac. 


1  chum  nach  mothaicheadh  uid  e. 

129 


2  ordìiicheamoid. 
garaidh,  brochddh. 


LUCAS  X. 


60  Aeh  thubhairt  Iosa  ris, 
Leig  leis  na  mairbh  am  rnairbh 
fèin  adhlac  ;  ach  imich  thusa 
agus  searmonaich  rìoghachd 
Dhè. 

61  Agus  thubhairt  neach 
eile  mar  an  ceudna,  A  Thigh- 
earn,  leanaidh  mise  thu  :  ach 
leig  dhomh  air  tùs  mo  chead 
a  ghabhail  diubhsan  a  ta  aig 
mo  thigh. 

62  Ach  thubhairt  losa  ns, 
Cha'n  'eil  neach  air  bith,  a 
ehuireas  a  làmh  ris  a'  chrann- 
araidh,  agus  a  sheallas  'na 
dhèigh,  iomchuidh  air  son 
rìoghachd  Dhè. 

CAIB.  X. 

I  Chmr  Criosà '  a  mach  dliaon  uair 
deich  agus  tri  fichead  deisciobui  a 
shearm.onachadh ;  17  d/iiarr  e 
orra  hhi  iriosal  agus  dliinnis^  e 
dhoibh  ciod  e  an  ni  anns  am  buin- 
eadh  dhoibh  gairdeachas  a  dhean- 
amh.  41  Chronuich  e  Marta. 

AN  dèigh  nan  nithe  sin, 
dh'orduich  an  Tighearna 
mar  an  ceudna  deichnear 
agus  tri  fichead  eile,  agus 
chuir  e  lìon  dithis  agus  dithis 
roimh  a  ghnùis  iad,  do  gach 
baile,  agus  àit,  anns  an  robh 
e  fèin  gu  teachd. 

2  Air  an  aobhar  sin  thubh- 
airt  e  riu,  Tha  am  fogharadh 
gu  f  ìrinneach  mòr,  ach  a  ta 
an  luchd-oibre  tearc  :  guidh- 
ibh  uime  sin  air  Tighearn  an 
fhogharaidh,luchd-oibre  chur 
a  mach  chum  'fhogharaidh 
fèin. 

3  Imichibh:  feuch,  a  ta 
mise  'gur  cur  a  mach  mar 
uain  am  measg  mhadadh- 
alluidh. 

4  Na  giùlainibh  sporan, 
no  màla,  no  brògan  ;  agus  na 
oeannaichibh  do  neach  air 
bith  san  t-slighe. 

5  Agus  ge  b'e  tigh  d'an 

]30 


tèid  sibh  a  steach,  abraibh 
air  tùs,  Sìth  do'n  tigh  so. 

6  Agus  ma  bhios  mac  na 
sìthe  an  sin  gabhaidh  bhur 
sìth  còmhnuidh  air :  ach 
mur  bi,  pillidh  bhur  sìth  do 
bhur  n-ionnsuidh 1  fèin  a  rìs. 

7  Agus  fanaibh  anns  an 
tigh  sin,  ag  itheadh  agus  ag 
òl  nan  nithe  abheirear  dhuibh: 
oir  is  airidh  an  t-oibriche  air 
a  thuarasdal.  Na  rachaibh  o 
thigh  gu  tigh. 

8  Agus  ge  b'e  baile  d'an 
tèid  sibh  a  steach,  agus  san 
gabh  iad  ribh,  ithibh  na  nithe 
sin  a  chuireas  iad  'nur  làthair. 

9  Agus  leighisibh  a'  mhuinn- 
tir  a  ta  euslan  ann,  agus 
abraibh  riu,  Tha  rìoghachd 
Dhè  air  teachd  am  fagus 
duibh. 

10  Ach  ge  b'e  baile  d'an 
teid  sibh  a  steach,  agus  nach 
gabh  iad  ribh,  air  dhuibh  dol 
a  mach  air  a  shràidibh,  ab 
raibh, 

11  Eadhon  duslach  bhur 
baile  a  lean  ruinn,  tha  sinne 
a'  glanadh  dhinn  'nur  n- 
aghaidh-sa ;  gidheadh,  biodh 
fhios  so  agaibh  gu'n  do 
dhruid  rìoghachd  Dhè  ribh 

12  Ach  a  ta  mise  ag  ràdh 
ribh,  gur  so-iomchaire  abhith- 
eas  e  do  Shodom  san  là  ud 
na  do'n  bhaile  sin. 

13  Is  an-aoibhinn  duit,  a 
Chorasin  !  is  an-aoibhinn 
duit,  a  Bhetsaida!  oir  nam 
bitheadh  na  h-oibre  cumh- 
achdach  a  rinneadh  annaibh- 
sa  air  an  deanamh  ann  an 
Tirus  agus  ann  an  Sidon,  is 
fad  o'n  a  dheanadh  iad  aith- 
reachas,  'nan  suidhe  ann  an 
saic-eudach  agus  ann  an 
luaithre. 

1  thugaibh. 


LUCAS  X. 


14  Ach  bithidh  e  ni's  so- 
I    iomchaire1  do  Thirus  agus 

do  Shidon  anns  a'  bhreith- 
eanas,  na  dhuibh-sa. 

15  Agus  thusa,  a  Chaper- 
i  naum,  a  ta  air  t'àrdachadh 
j   gu  nèamh,  tilgear  sìos  gu  h- 

ifrinn  thu. 

16  Esan  a  dh'èisdeas  ribhse, 
èisdidh  e  rium-sa :  agus  esan 

I  a  dhiùltas  sibhse,  tha  e  ga 
I  mo  dhiùltadh-sa :    agus  an 
neach  a  dhiùltas  mise,  tha  e 
a'  diùltadh  an  ti  a  chuir  uaith 
■  mi. 

17  Agus  phill  an  deich- 
near  agus  an  tri  nchead  le 
gairdeachas,  ag  ràdh,  aThigh- 
earn,  a  ta  na  deamhain  fèin 

I  fo  smachd  againne  troimh 
|   t'  ainm-sa. 

18  Agus  thubhairt  e  riu, 
Chunnaic  mi  Satan,  mar 
cihealanach  a'  tuiteam  o 
nèamh. 

19  Feuch,  a  ta  mi  toirt 
dhuibh  cumhachd  saltairt  air 

|  nathraichibh,  agus  air  scorp- 
ionaibh,  agus  air  uile  neart 
an  nàmhaid  ;  agus  cha  ghoirt  - 
ich  ni  air  bith  air  aon  dòigh 

!  sibh. 

20  Gidheadh  na  deanaibh 
gairdeachas  air  son  gu  bheil 
na  spioraid  fo  bhur  smachd  ; 

i  ach  deanaibh  gairdeachas  air 
1  son  gu  bheil  bhur  n-ainmean 
sgrìobhta  anns  na  nèamhaibh . 

21  Anns  an  uair  sin  fèin 
rinn  Iosa  gairdeachas  'na 
spiorad,  agus  thubhairt  e, 

:  Tha  mi  toirt  buidheachais 
duit,  O  Athair,  a  Thighearn 
nèimh  agus  talmhainn,  air 

I  son  gu'n  d'fholaich  thu  na 
nithe  sin  o  dhaoinibh  glice 

I  agus  tuigseach,  agus  gu'n 

I  d'fhoillsichthuiaddonaoidh- 


1  so-fhulainge. 

131 


eanaibh  :  seadh,  Athair,  oìr 
is  ann  mar  sin  bu  toil  leatsa. 

22  Tha  na  h-uile  nithe  air 
an  tabhairt  domh-sa  le  m' 
Athair  :  agus  cha'n  aithne  do 
neach  air  bith  cò  e  am  Mac, 
ach  do'n  athair ;  no  cò  e  an 
t-athair  ach  do'n  Mhac,  agus 
an  neach  d'an  àill  leis  a' 
Mhac  fhoillseachadh. 

23  Agus  air  tionndadh  r'a 
dheisciobluibh,  thubhairt  e 
riu  an  uaignidheas,  Is  beann- 
aichte  na  sùilean  a  chi  na 
nithe  ta  sibhse  a'  faicinn  : 

24  Oir  a  ta  mi  ag  ràdh  ribh, 
Gu'm  b'iomadh  fàidh  agus 
righ,  le'm  bu  mhiann  na 
nithe  fhaicinn  a  ta  sibhse  a' 
faicinn,  agus  nach  fac  iad; 
agus  na  nithe  a  chluinntinn,  a 
ta  sibhse  a'  cluinntinn,  agus 
nach  cual  iad. 

25  Agus,  feuch,  sheas 
fear-lagha  àraidh  suas,  'ga 
dhearbhadh2,  agus  ag  ràdh, 
A  mhaighstir,  ciod  a  ni  mi 
chum  gu  sealbhaich  mi  a' 
bheatha  mhaireannach  ì 

26  Agus  thubhairt  e  ris, 
Ciod  a  tha  sgrìobhta  sanlagh  ì 
cionnus  a  leughas  tu  ì 

27  Agus  agfreagairt  dasan, 
thubhairt  e,  Gràdhaichidh  tu 
an  Tighearna  do  Dhia  le  d'- 
uile  chridhe,  agus  le  d'uile 
anam,  agus  le  d'uile  neart, 
agus  le  d'uile  inntinn;  agus 
do  choimhearsnach  mar  thu 
fèin. 

28  Agus  thubhairt  esan  ris, 
Is  ceart  a  f  hreagair  thu ; 
dean-sa  so,  agus  bithidh  tu 
beò. 

29  Ach  air  dhasan  toil  a 
bhi  aige  e  fèin  fhìreanachadh, 
thubhairt  e  ri  Iosa,  Agus  cò 
e  mo  choimhearsnach  'l 


*  V«  bhuaireadh. 


LUCAS  XI. 


30  Agus  fhreagair  Iosa, 
agus  thubhairt  e,  Chaidh 
duine  àraidh  sìos  o  Ierusalem 
gu  Iericho,  agus  thuit  e  am 
measg  luchd  reubainn1,  agus 
air  dhoibh  a  rùsgadh,  agus  a 
iotadh,  dh'imich  iad  rompa, 
air  fhàgail-san  doibh  leth- 
mharbh. 

31  Agus  tharladh,  gu'n 
d'imich  sagart  àraidh  sìos  air 
an  t-slighe  sin  :  agus  an  uair 
a  chunnaic  se  e,  ghabh  e 
seachad  air  an  taobh  eile. 

32  Agus  mar  an  ceudna, 
air  do  Lebhitheach  bhi  dlùth 
do'n  ionad  sin,  thàinig  e  agus 
dh'amhairc  e  air,  agus  ghabh 
e  seachad  air  an  taobh  eile. 

33  Ach  air  do  Shamaritan- 
ach  àraidh  bhi  gabhail  an 
rathaid,  thàinig  e  far  an  robh 
esan  :  agus  an  uair  a  chunnaic 
se  e,  ghabh  e  truas  mòr  deth, 

34  Agus  thàinig  e  d'a  ionn- 
suidh,  agus  cheangail  e  suas  a 
chreuchdan,  a'  dortadh  oladh 
agus  fìona  annta,  agus  chuir 
e  air  'ainmhidh  fèin  e,  agus 
thug  e  gu  tigh-òsda  e,  agus 
ghabh  e  cùram  dheth. 

35  Agus  air  an  là  màir- 
each,  'nuair  a  dh'fhalbh  e, 
thug  e  mach  dà  pheghinn 
Romhanach,  agus  thug  e  do 
f  hear  an  tigh-òsda  iad,  agus 
thubhairt  e  ris,  Gabh  cùram 
dheth  ;  agus  ge  b'e  ni  tuill- 
eadh  a  chaitheas  tu,  an  tràth 
philleas  mise  air  m'ais,  dìol- 
aidh  mi  dhuit  e. 

36  Cò  a  nis  do'n  triuir  so, 
a  shaoileas  tu,  bu  choimh- 
earsnach  dhasan  a  thuit  am 
measg  an  luchd-reubainn  ? 

37  Agus  thubhairt  esan, 
An  ti  a  rinn  tròcair  air.  An 
sin  thubhairt  Iosa  ris,  Imich 


1  chreachadairean, 

132 


thusa,  agus  dean  mar  an 
ceudna. 

38  Agus  ag  imeachd 
dhoibh,  chaidh  e  steach  do 
bhaile  àraidh ;  agus  ghabh 
bean  àraidh,  d'am  b'ainm 
Marta,  d'a  tigh  fèin  e. 

39  Agus  bha  piuthar  aice 
d'an  goirte  Muire,  a  shuidh 
aig  cosaibh  Iosa,  agus  a  bha 
'g  èisdeachd  'f  hocail. 

40  Ach  bha  Marta  air  a  ro 
chùradh  le  mòran  fritheal- 
aidh,  agus  air  seasamh  dhi 
'na  làthair,  thubhairt  i,  A 
Thighearn,  nach  'eil  suim 
agad  gu'n  d'fhàg  mo  phiuthai 
mise  a'm'  aonar  ri  frithealadh  ì 
uime  sin  abair  rithe  cuid- 
eachadh  leam. 

41  Agus  f  hreagair  Iosa,  a- 
gus  thubhairt  e  rithe,  a 
Mharta,  a  Mharta,  tha  thusa 
làn  cùraim,  agus  dragha  mu 
thimchioll  mòrain  do  nithibh: 

42  Ach  a  ta  aon  ni  feumail. 
Agus  rinn  Muire  roghainn 
do'n  chuid  mhaith  sin,  nach 
toirear  uaipe. 

CAIB.  XI. 

1  Theagaisg  Criosd  d'a  dheisciob- 
luibh  urnitìgh  a  dheanamh  gu 
bithchionta.  14  Thilg  e  mach 
deamhan  a  bha  balbh,  agus  chron- 
uich  na  Phairisich  air  son  an 
toibheitn.  26  Nochd  e  cò  iad  a  ta 
beannaichte . 

A  GUS  tharladh  air  dha  bhi 
^  ann  an  ionad  àraidh  ri 
h-urnuigh,  ^nuair  a  sguir  e, 
gu'n  dubhairt  neach  àraidh 
d'a  dheisciobluibh  ris,  A 
Thighearna,  teagaisg  dhuinne 
urnuigh  a  dheanamh,  mar  a 
theagaisg  Eoin  d'a  dheisciob- 
luibh  fèin. 

2  Agus  thubhairt  e  riu, 
'Nuair  a  ni  sibh  urnuigh, 
abraibh,  Ar  n-Athair  a  ta  air 
nèamh,  Gu  naomhaichear 
t'ainm.    Thigeadh  do  riogh- 


LUCAS  XI. 


^chd.  Deanar  do  thoil,  mar 
air  nèamh,  gu  ma  h-amhluidh 
sin  air  thalamh. 

3  Thoir  dhuinn  o  là  gu  là 
ar  n-aran  lathail. 

4  Agus  maith  dhuinn  ar 
peacanna  :  oir  a  ta  sinne  fèin 
a'  maitheadh  do  gach  aon  air 

;  am  bheil  nachan  againn.  A- 
gus  na  leig  ann  am  buaireadh 
sinn,  ach  saor  sinn  o'n  olc. 

5  Agus  thubhairt  e  riu,  Cò 
agaibh-sa  aig  am  bi  caraid, 
agus  a  thèid  d'a  ionnsuidh 
air  mheadhon-oidhche,  agus 
a  their  ris,  A  charaid,  thoir 

i  dhomh  tri  builinnean  air  ias- 
,  achd; 

6  Oir  thàinig  caraid  dhomh 
i  a  m'  ionnsuidh  as  a  shlighe, 

1  i  agus  cha  'n  'eil  ni  agam  a 
i  j  ehuireas  mi  'na  làthair  : 
i  |    7  Agus  gu'm  freagair  esan 
i   o'n  taobh  a  stigh  agus  gu'n 

i  abair  e,  Na  cuir  dragh  orm  : 
tha  'n  dorus  a  nis  air  a  dhùn- 
*  !|  adh,  agus  tha  mo  chlann 
i  i  raaille  rium  san  leabaidh  ; 

lcha'n  fhaigh  mi  èirigh  agus 

t \an  toirt  duit. 

I    8  A  ta  mi  ag  ràdh  ribh, 
Ged  nach  èirich  e  agus  nach 
•  jtoir  e  dha,  air  son  gur  e  a 
.  Icharaid  e;  gidheadh  air  son 
it<  |a  liosdachd1,  èiridh  e  agus 
||bheir  e  dha  mheud  as  a  ta 
ièi  |j  Ih'uireasbhuidh  air. 
h  n  1 1  9  Agus  a  ta  mise  ag  ràdh 
:e,  I  'ibh,  Iarraibh,  agus  bheirear 
sià||\huibh:  siribh,  agus  gheibh 
ibh  ;  buailibh  an  dorus,  agus 
'osgailear  dhuibh. 

10  Oir  gach  neach  a  dh'- 
arras,  glacaidh  e  :  agus  an  ti 
shireas,  gheibh  e :  agus  do'n 
a  bhuaile&s,  fosgailear. 
.  11  Ma  dh'iarras  mac  aran 
Ìr  aon  neach  agaibh-sa  ta 


1  dhian-iarrtachd. 

133 


'na  athair,  an  toir  e  dha  clach  ? 
no  ma  dtiiarras  e  iasg,  an  toir 
e  nathair  dha  an  àit  èisg? 

12  No  ma  dh'iarras  e  ubh, 
an  toir  e  scorpion  da  1 

13  Air  an  aobhar  sin,  ma's 
aithne  dhuibh-sa  a  ta  olc, 
tiodhlacan  maithe  a  thoirt  do 
'ur  cloinn,  nach  mòr  is  mò 
na  sin  a  bheir  bhur  n-Athair 
nèamhaidh  an  Spiorad  naomh 
dhoibh-san  a  dh'iarras  air  e  ? 

14  Agus  bha  e  tilgeadh  a 
mach  deamhain,  agus  bha  e 
balbh.  Agus  air  dol  do'n 
deamhan  a  mach,  labhair  am 
balbhan ;  agus  ghabh  an 
sluagh  iongantas. 

15  Ach  thubhairt  cuid 
diubh,  Is  ann  troimh  Bheel- 
sebub  ceannard2  nan  deamh- 
an  a  ta  e  tilgeadh  mach 
dheamhan. 

16  Agus  dh'iarr  dream  eiie 
dhiubh,  'ga  dhearbhadh, 
comhar  air  o  nèamh. 

17  Ach  air  dhasan  an 
smuaintean  a  thuigsinn, 
thubhairt  e  riu,  Gach  rìogh- 
achd  a  ta  roinnte  'na  h-agh- 
aidh  fèin,  fàsaichear  i ;  agus 
gach  tigh  a  ta  roinnte  'na  agh- 
aidh  fèin,  tuitidh  e. 

18  Agus  ma  tha  Satan  mar 
an  ceudna  air  a  roinn  'na  agh- 
aidh  fèin,  cionnus  a  sheasas 
a  rìoghachd'?  oir  tha  sibhse 
ag  ràdh,  gu  bheil  mise  troimh 
Bheelsebub  a'  tilgeadh  a  mach 
dheamhan. 

19  Agus  ma  's  ann  troimh 
Bheelsebub  a  ta  mise  a'  tilg- 
eadh  mach  dheamhan,  cò  e 
troimh  am  bheil  bhur  clann- 
sa  'gan  tilgeadh  mach  1  uime 
sin  bithidh  iadsan  'nam 
breitheamhnaibh  oirbh. 

20  Aeh  ma  's  ann  le  meur 

2  prionnsadh,  ceann-feadhna. 


LUCAS  XI. 


Dhè  a  ta  mise  a'  tilgeadh 
mach  dheamhan,  tha  rìogh- 
achd  Dhè,  gun  teagamh,  air 
teachd  oirbhse. 

21  'Nuair  a  ghleidheas 
duine  làidir  fo  armaibh  a 
thalla  1  fèin,  tha  na  bhuineas 
da  ann  an  sìth. 

22  Ach  an  uair  a  thig  duine 
a's  treise  na  e,  agus  a  bheir 
e  buaidh  air,  bheir  e  uaith 
'armachd  uile  anns  an  robh 
a  dhòigh,  agus  roinnidh  e  a 
chreach. 

23  An  neach  nach  'eil 
leam-sa,  tha  e  a'm'  aghaidh ; 
agus  an  neach  nach  'eil  a' 
cruinneachadhleam-sa,  sgap- 
aidh  e. 

24  'Nuair  a  thèid  an  spiorad 
neòghlan  a  mach  à*  duine, 
imichidh  e  troimh  ionadaibh 
tiorma,  ag  iarraidh  foise :  a- 
gus  an  uair  nach  faigh  e  sin, 
their  e,  Pillidh  mi  dh'ionn- 
suidh  mo  thighe  as  an  d' 
thàinig  mi. 

25  Agus  air  dha  teachd, 
gheibh  se  e  air  a  sguabadh 
agus  air  a  dheanamh  mais- 
2ach. 

26  An  sin  ìmichidh  e,  agus 
bheir  e  leis  seachd  spioraid 
eile  a's  miosa.  na  e  fèin ;  agus 
air  dhoibh  dol  a  steach,  gabh- 
aidh  iad  còmhnuidh  an  sin  : 
agus  bithidh  deireadh  an 
duine  sin  ni's  roiosa  na  a 
thoiseach. 

27  Agus  an  uair  a  bha  e 
labhairt  nan  nithe  so,  thog 
bean  àraidh  do'n  t-sluagh  a 
guth,  agus  thubhairt  i  ris,  Is 
beannaichte  a.'  ì)hrù  a  ghiùl- 
ain  thu,  agus  na  cìochan  a 
dheoghail  thu. 

28  Ach  thubhairt  esan,  Is 
raò  gur  beannaichte  iadsan  a 

1  a  c/iùirt, 

134 


dh'èisdeas  ri  focal  Dè,  agus 
a  choimhideas  e. 

29  Agus  an  uair  a  chruinn- 
ich  an  sluagh  gu  tiugh  d'a 
ionnsuidh,  thòisich  e  air  a  ràdh, 
Is  droch  ghinealach  so  :  tha 
iad  ag  iarraidh  comhara  ;  a- 
gus  cha  toirear  comhara 
dhoibh,  ach  comhara  Ionais 
an  f  hàidh. 

30  Oir  mar  a  bha  Ionas  'na 
chomhara  do  mhuinntir  Nin- 
ebheh,  is  ann  mar  sin  mar 
an  ceudna  bhiosMac  anduine 
do'n  ghinealach  so. 

31  Eiridh  ban-righinn  na 
h-àirde  deas  suas  anns  a' 
bhreitheanas  maille  ri  daoin- 
ibh  a'  ghinealaich  so,  agus 
dìtidh  i  iad  :  oir  thàinig  ise  o 
iomallaibh  na  talmhainn,  a 
dh'èisdeachd  ri  gliocas  Shol- 
aimh  ;  agus,  feuch,  [a  ta  ni's 
mò  na  Solamh  an  so. 

32  Eiridh  muinntir  Nin- 
ebheh  suas  anns  a'  bhreith- 
eanas  maille  ris  a'  ghinealach 
so,  agus  dìtidh  iad  e  :  oir  rinn 
iadsan  aithreachas  le  searm- 
oin  Ionais  :  agus,  feuch,  a  ta 
ni's  mò  na  lonas  an  so. 

33  Cha  'n  ^eil  neach  sam 
bith,  air  dha  coinneal  a  las 
adh,  a  chuireas  am  folach  i, 
no  fo  shoitheach  ;  ach  ann 
an  coinnleir,  chum  gu'm  faic 
an  dream  a  thig  a  stigh  an 
solus. 

34  Is  i  an  t-sùil  solus  a' 
chuirp  :  uime  sin  an  uair  a 
bhios  do  shùil  glan,  bithidli! 
do  chorp  uile  làn  soluis :  acli 
an  uair  a  bhios  do  shùil  olc 
bithidh  do  chorp  mar  arjagus 
ceudna  dorcha. 

35  Uime  sin  thoir  an  aire 
nach  bi  an  solus  a  ta  annac 
'na  dhorchadas. 

36  Air  an  aobhar  sin,  vsà 
bliitheas  do  chorp  uile  soills' 


LUCAS  XI. 


each,  gun  chuid  sam  bith 
dheth  dorcha,  bithidh  e  soills- 
each  gu  h-iomlan,  mar  an 
uair  a  shoillsicheas  coinneal 
thu  le  dealradh. 

37  Agus  a'  labhairt  dhasan, 
dh'iarr  Phairiseach  àraidh  air 
a  dhinneir  a  ghabhail  maille 
ris  :  agus  chaidh  e  stigh,  agus 
shuidh  e  chum  bìdh. 

38  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  am  Phairiseach  sin,  b'- 
ioghnadh  leis  nach  d'ionnlaid 
se  e  fèin  roimh  a  dhinneir. 

39  AgusthubhairtanTigh- 
earna  ris,  A  nis,  Phairiseacha, 
glanaidh  sibhse  an  taobh  a 
muigh  do'n  chupan  agus  do'n 
mhèis :  ach  a  ta  'n  taobh  a 
stigh  dhibh  làn  do  reubainn 
agus  do  aingidheachd. 

40  Amadana,  an  ti  a  rinn 
an  ni  a  ta  'n  taobh  a  muigh, 
nach  do  rinn  e  an  ni  a  ta  'n 
taobh  a  stigh  mar  an  ceudna  % 

41  Ach  thugaibh  uaibh 
dèirc  do  na  nithibh  a  ta  ag- 
aibh  :  agus,  feuch,  a  ta  na 
h-uile  nithe  glan  duibh. 

42  Ach  is  an  -  aoibhinn 
duibh,  Phairiseacha  :  oir  a  ta 
sibh  a'  toirt  deachaimh  à 
mionnt,  agus  à  nì,  agus  as 
gach  uile  ghnè  luibhean,  agus 
a'  gabhail  thairis  air  breith- 
eanas  agus  air  gràdh  Dhè  : 
bu  chòir  dhuibh  iad  so  a 
dheanamh,  agus  gun  iad  sud 
i  hàgail  gun  deanamh. 

43  Is  an-aoibhinn  duibh, 
Phairiseacha :  oir  is  ionmh- 
uinn  leibh  na  ceud  àiteacha- 

I  suidhe  anns  na  sionagogaibh, 
agus  fàilte  fhaotainn  air  na 
margaibh. 
I  44  Is  an-aoibhinn  duibh,  a 
I  sgriobhaichean  agus  Phairis- 
|  eacha,  a  chealgairean  :  oir  a 
L.ia  sibh  mar  uaighean  nach 
I  fa'icear,  agus  do  nach  toir  na 
135 


daoine  a  ta  'g  imeachd  thairis 
orra,  an  aire. 

45  Agus  fhreagair  duine 
àraidh  do'n  luchd-lagha,  agus 
thubhairt  e  ris,  A  mhaighstir, 
le  so  a  labhairt,  tha  thu  toirt 
maslaidh  dhuinne  mar  an 
ceudna. 

46  Agus  thubhairt  esan,  Is 
an-aoibhinn  dhuibh-sa  mar 
an  ceudna,  a  luchd-lagha : 
oir  a  ta  sibh  a'  cur  uallacha 
troma  do-ghiùlan  air  daoinibh, 
agus  cha  bhean  sibh  fèin  ris 
na  h-uallaichibh  le  h-aon  do 
bhur  mèuraibh. 

47  Is  an-aoibhinn  duibh  : 
oir  a  ta  sibh  a'  togail  àitean- 
adhlaic  nam  fàidhean,  agus 
is  iad  bhur  n-aithriche  a 
mharbh  iad. 

48  Gu  deimhin  a  ta  sibh  a' 
toirt  fianuis  gu  bheil  sibh  ag 
aontachadh  le  gnìomharaibh 
bhur  n-aithriche :  oir  mharbh 
iadsan  gu  deimhin  iad,  agus 
ta  sibhse  a'  togail  an  àitean- 
adhlaic. 

49  Air  an  aobhar  sin  thubh- 
airt  gliocas  Dè,  Cuiridh  mise 
fàidhean,  agus  abstoil  d'an 
ionnsuidh,  agus  cuid  diubh 
marbhaidh  iad,  agus  cuid  eile 
geur-leanaidh  iad : 

50  Chum  gu'n  agrar  air  a' 
ghinealach  so  fuil  nam  fàidh- 
ean  uile  a  dhòirteadh  o  thois- 
each  an  domhain  ; 

51  O  fhuil  Abeil  gu  fuil 
Shachariais,  a  mhilleadh 
eadar  an  altair  agus  an  team- 
pull :  g\i  deimhin  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh,  gu'n  agrar  i  air  a' 
ghinealach  so. 

52  Is  an-aoibhinn  duibh, 
a  luchd-lagha  :  oir  thug  sibh 
air  falbh  iuchair  an  eòlais: 
cha  deachaidh  sibh  fèin  a 
steach,  agus  an  dream  a  bha 
dol  a  steach,  bhac  sibh  iad 


LUCAS  XII. 


53  Agus  an  uair  a  bha  e 
labhairt  nan  nithe  so  riu, 
tliòisich  na  sgrìobhaichean  a- 
gus  na  Phairisich  air  a  chur 
thuige  gu  dian,  agus  a  tharr- 
uing  gu  labhairt  air  mòran  do 
nithibh : 

54  A'  deanamh  feall-aire 
air,  agus  ag  iarraidh  ni  èigin 
a  ghlacadh  as  a  bheul,  chum 
gu'm  biodh  cùis-dhìtidh  aca 
'na  aghaidh. 

CAIB.  XII. 

1  Shearmonaich  Criosd  d'a  dheis- 
ciobluibh  iad  a  sheachnadh  cèilg, 
agus  geilt  ann  an  cur  a  theagaisg 
an  cèill.  13  Rabhadh  do'n  t-sluagh 
a  bhi  air  am  faicill  an  aghaidh 
sainnt.  22  Cha'n  fheud  sinn  bhi 
ro  chùramach  mxi  nithibh  talmh- 
aidh. 

A  NNS  an  àm  sin,  an  uair 
a  bha  sluagh  gun  àireamh 
air  cruinneachadh,  ionnus 
gu'n  robh  iad  a'  saltairt  air  a 
chèile,  thòisich  e  air  a  ràdh 
r'a  dheisciobluibh  fèin, 
Roimh  gach  ni  bithibh  air 
bhur  faicill  o  thaois  ghoirt 
nam  Phairiseach,  eadhon 
cealgaireachd. 

2  Oir  cha'n  'eil  ni  air  bith 
foluichte,  nach  foillsichear : 
no  uaigneach,  air  nach  faigh- 
ear  fios. 

3  Air  an  aobhar  sin  ge  b'e 
ni  a  labhair  sibh  san  dor- 
chadas,  cluinnear  e  san  t- 
solus :  agus  an  ni  a  labhair 
sibh  sa'  chluais  an  seòmraich- 
ìbh  uaigneach,  gairmear  e  air 
mullach  nan  tighean. 

4  Agus  a  ta  mi  ag  ràdh 
ribhse,  mo  chàirde,  Na  biodh 
eagal  oirbh  roimh  'n  mhuinn- 
tir  sin  a  mharbhas  an  corp, 
agus  'na  dhèigh  sin  aig  nach 
eil  ni  tuilleadh  dh'fheUdas 
iad  a  dheanamh : 

5  Ach  nochdaidh  mi  dhuibh 
cò  e  roimh  an  còir  dhuibh 

136 


eagal  a  bhi  oirbh :  Biodh 
eagal  an  Ti  ud  oirbh,  aig  am 
bheil  cumhachd,  an  dèigh 
neach  a  mharbhadh,  a  thilg- 
eadh  do  ifrinn ;  seadh,  a  ta 
mi  ag  ràdh  ribh,  Biodh  eagal 
an  Ti  so  oirbh. 

6  Nach  'eil  cùig  gealbhoinn 
air  an  reiceadh  air  dhà 
fheoirling1,  agus  cha'n  'eil 
aon  diubh  air  dhearmad  am 
fianuis  T)è1 

^  7  Ach  a  ta  eadhon  fuilt- 
eine  bhur  cinn  uile  air  an 
àireamh.  Uime  sin  na  biodh 
eagal  oirbh :  is  fearr  sibhse 
na  mòran  ghealbhonn. 

8  Agus  a  ta  mise  ag  ràdh 
ribh,  Ge  b'e  neach  a  dh'- 
aidicheas  mise  am  flanuis 
dhaoine,  aidichidh  Mac  an 
duine  esan  mar  an  ceudna  an 
làthair  aingle  Dhè. 

9  Ach  ge  b'e  neach  a  dh'- 
àicheadhas  mise  am  fianuis 
dhaoine,  àicheadhar  esan  am 
fianuis  aingle  Dhè. 

10  Agus  ge  b'e  neach  a 
labhras  focal  an  aghaidh 
Mhic  an  duine,  maithear  dha 
e :  ach  do'n  ti  a  labhras 
toibheum  an  aghaidh  an 
Spioraid  naoimh,  cha  toirear 
maitheanas. 

11  Agus  an  uair  a  bheir  iad 
sibh  chum  nan  sionagog,  a- 
gus  nan  uachdaran,  agus  nan 
daoine  cumhachdach,  na 
biodh  e  'na  ro-chùram  oirbh 
cionnus  no  ciod  a  f  hreagras 
sibh,  no  ciod  a  their  sibh  : 

12  Oir  teagaisgidh  an 
Spiorad  naomh  dhuibh,  anns 
an  uair  sin  fèin,  na  nithe  a's 
còir  dhuibh  a  ràdh. 

13  Agus  thubhairt  neach 
àraidh  do'n  t-sluagh  ris,  A 
mhaighstir,  abairri  m'  bhràth- 


»  farthtngs.  Sasg. 


air  an  oighreachd  a  roinn 
rium. 

14  Agus  thubhairt  e  ris,  A 
dhuine,  cò  a  chuir  mise  a'm' 
bhreitheamh,  no  a'm'  fhear- 
roinn  os  bhur  ceann  1 

15  Agus  thubhairt  e  riu, 
Thugaibh  an  aire,  agus  gleidh- 
ibh  sibh  fèin  o  shannt :  oir 
cha'n  ann  am  mòr-phailteas 
nan  nithe  a  ta  e  sealbhachadh 
tha  beatha  an  duine. 

16  Agus  labhair  e  cosamhl- 
achd  riu,  ag  ràdh,  Thug  fear- 
ann  duine  shaoibhir  àraidh 
bàrr  pailte  uaith : 

17  Agus  smuainich  e  ann 
fèin,  ag  ràdh,  Ciod  a  ni  mi, 
a  chionn  nach  'eil  agam  àit 
anns  an  cruinnich  mi  mo 
thoraidh  1 

18  Agus  thubhairt  e,  Ni 
mi  so :  leagaidh  mi  mo 
shaibhlean,  agus  togaidh  mi 
saibhlean  a's  mò ;  agus  cruinn- 
ichidh  mi  annta  sin  mo  thor- 
aidh  uile,  agus  mo  mhaoin. 

19  Agus  their  mi  ri  m' 
anam,  Anam,  a  ta  agad  mòr- 
an  do  nithibh  maithe  air  an 
tasgaidh  fa  chomhair  mòrain 
bhliadhnacha ;  gabh  fois,  ith, 
òl,  agus  bi  subhach. 

20  Ach  thubhairt  Dia  ris, 
Amadain,  air  an  oidhche  so 
fèin  iarrar  t'anam  uait:  an 
sin  cò  dha  a  bhuineas  na  nithe 
sìn  a  dh'ulluich  thu'! 

21  Is  ann  mar  sin  a  ta  an 
ti  a  thaisgeas  ionmhas  dha 
fèin,  agus  nach  'eil  saoibhir  a 
thaobh  Dhè. 

22  Agus  thubhairt  e  r'a 
dheisciobluibh,  Uime  sin  a  ta 
mise  ag  ràdh  ribh,  na  biodh 
ro-chùram  oirbh  mu  thim- 
chioll  bhur  beatha,  ciod  a 
dh'itheas  sibh  ;  no  mu  thim- 
chioll  bhur  cuirp,  ciod  a 
chuireas  sibh  umaibh. 

137 


S  XII. 

23  Is  mò  a'  bheatha  na  'm 
biadh,  agus  an  corp  na  'n  t- 
eudach. 

24  Thugaibh  fa'near  na 
fithich  :  oir  cha  'n  'eil  iadsan 
a'  cur  no  buain ;  cha  'n  'eil 
aca  tigh-tasgaidh  no  sabhal  ; 
agus  a  ta  Dia  'gam  beath- 
achadh :  Cia  mòr  is  fearr 
sibhse  na  an  eunlaith  1 

25  Agus  cò  agaibh-sa,  le 
ro-chùram,  is  urrainn  aon 
làmh-choille 1  a  chur  r'a  àirde 
fèin  ? 

26  Mur  'eil  sibh  uime  sm 
comasach  air  an  ni  a's  lugha 
a  dheanamh,  c'ar  son  a  ta 
sibh  ro  chùramach  mu  nith- 
ibh  eile  ì 

27  Thugaibh  fa'near  na 
lilighean,  cionnus  a  ta  iad  a' 
fàs  :  cha'n  'eil  iad  a'  saoith- 
reachadh,  no  a'  snìomh  : 
gidheadh  a  ta  mi  ag  ràdh 
ribh,  nach  robh  Solamh  fèin 
'na  ghlòir  uile,  air  a  sgead- 
achadh  mar  aon  diubh  so. 

m  28  Agus  ma  tha  Dia  ma  r 
sin  a'  sgeadachadh  an  fheoir, 
a  ta  'n  diugh  sa'  mhachair, 
agus  am  màireach  air  athilg- 
eadh  san  àmhuinn ;  nach  mòr 
is  mò  a  sgeadaicheas  e  sibhse, 
O  dhaoine  air  bheag  creid- 
imh? 

29  Uime  sin  na  iarraibh-sa 
ciod  a  dh'itheas  sibh,  no  ciod 
a  dh'òlas  sibh,  agus  na  bith- 
ibh  amharusach. 

30  Oir  na  nithe  so  uile  ta 
Cinnich  an  t-saoghail  ag  iarr- 
aidh :  ach  a  ta  f  hios  aig 
bhur  n-Athair-sa  gu  bheil 
feum  agaibh  air  na  nithibh 
sin. 

31  Ach  iarraibh-sa  rìogb- 
achd  Dhè,  agus  cuirear  na 
nithe  so  uile  ribh. 


I  bhan-lamh. 


LUCAS  XII. 


32  Na  biodh  eagal  ort,  a 
threud  bhig;  oir  is  e  deadh 
thoil  bhur  n-Athar  an  rìogh- 
achd  a  thoirt  duibh. 

33  Reicibh  nabheil  agaibh, 
agus  thugaibh  dèirc  uaibh : 
deanaibh  dhuibh  fèin  sporain 
nach  fàs  sean,  ionmhas  nach 
teirig  anns  na  nèamhaibh, 
far  nach  tig  gaduiche  am 
fagus,  agus  nach  truaill  an 
reudan1. 

34  Oir  ge  b'e  àit  am  bheil 
bhur  n-ionmhas,  an  sin  bith- 
idh  bhur  cridhe  mar  an  ceud  - 
na. 

35  Biodh  bhur  leasraidh 
crioslaichte  mu'n  cuairt,  agus 
hhivr  lòchrain  air  an  lasadh  ; 

36  Agus  sibh  fèin  cosmhuil 
ri  daoinibh  a  ta  feitheamh  an 
Tighearna,  'nuair  a  philleas 
e  o'n  phòsadh ;  chum  air  dha 
teachd  agus  bualadh,  gu'n 
grad-f  hosgail  iad  dha. 

37  Is  beannaichte  na 
seirbhisich  sin,  a  gheibh  an 
Tighearna,  'nuair  a  thig  e,  ri 
faire  :  gu  deimhin  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh,  gu'n  crioslaich  se 
e  fèin  mu'n  cuairt,  agus  gu'n 
cuir  e  'nan  suidhe  iad  chum 
bìdh,  agus  gu'n  tig  e  mach 
agus  gu'n  dean  e  frithealadh 
dhoibh. 

38  Agus  ma  thig  e  san  dara 
faire,  no  ma  thig  e  san  treas 
faire,  agus  gu'm  faigh  e  iad 
mar  sin,  is  beannaichte  na 
seirbhisich  sin. 

39  Agus  biodh  cinnt  agaibh 
air  so,  nam  biodh  fhios  aig 
fear  an  tighe  cia  an  uair  anns 
an  tigeadh  an  gaduiche,  gu'n 
deanadh  e  faire,  agus  nach 
fuilgeadh  e  a  thigh  a  bhi  air 
a  tholladh  troimh. 

40  Bithibh-sa  uime  sin 


deas  mar  an  ceudna :  oir  thig 
Mac  an  duine  'nuair  nach 
saoil  sibh. 

m  41  Agus  thubhairt  Peadar 
ris,  A  Thighearn,  an  ann 
ruinne  a  ta  thu  labhairt  a' 
chosamhlachd  so,  no  ris  gach 
uile'? 

42  Agus  thubhairt  anTigh- 
earn,  Cò  e  uime  sin  an  stiùbh- 
ard  fìrinneach  agus  glic  sin, 
a  chuireas  a  Thighearn  os 
ceann  a  theaghlaich,  a  thoirt 
doibh  an  cuibhrionn  bìdh  'na 
àm  fèin? 

43  Is  beannaichte  an  seirbh  - 
iseach  sin,  a  gheibh  a  Thigh- 
earn,  an  uair  a  thig  e,  a'  dean- 
amh  mar  sin. 

44  Gu  fìrinneach  a  ta  mi 
ag  ràdh  ribh,  gu'n  cuir  se  e 
os  ceann  na  bheil  aige. 

45  Ach  matheir  an  seirbh- 
iseach  sin  'na  chridhe,  Tha 
mo  Thighearn  a'  cur  dàile  'na 
theachd;  agus  ma  thòisicheas 
e  air  na  h-òglaich  agus  na 
banòglaich  a  bhualadh,  agus 
itheadh,  agus  òl,  agus  a  bhi 
air  mhisg  : 

46  Thig  Tigheam  an  t- 
seirbhisich  sin  ann  an  là  nach 
'eil  sùil  aige  ris,  agus  ann  an 
uair  nach  flos  da,  agus  gearr- 
aidh  e  'na  bhloighdibh  e 2,  a  - 
gus  bheir  e  a  chuibhrionn  dn 
maille  ris  na  mi-chreidich. 

47  Agus  an  seirbhiseacli 
sin  d'am  b'aithne  toil  a 
mhaighstir,  agus  nach  d'ull- 
uicli  e  fehi,  agus  nach  d'rinn 
a  rèir  a  thoile,  buailear  e  le 
mòran  bhuillean. 

48  Ach  an  ti  do  nach  b'- 
aithne,  agus  a  rinn  nithe  a 
b'airidh  air  buillibh,  buailear 
esan  le  beagan  do  hhidllibh. 
Oir  gach  neach  d'an  d'thug- 


3  sgaraidh  e  uaith  e. 


LUCA 

adii  mòran,  iarrar  mòran 
uaith  :  agus  ge  b'e  ri  'n  d'- 
earbadh  mòran,  iarrar  an 
tuilleadh  air. 

49  Thàinig  mise  a  chur 
teine  air  an  talamh,  agus  ciod 
is  àill  leam,  ma  ta  e  cheana 
air  f  hadadh. 

50  Ach  a  ta  baisteadh  agam 
ri  bhi  air  mo  bhaisteadh  leis, 
agus  cionnus  a  ta  mi  air  mo 
theannadh  gus  an  coimh- 
lionar  e ! 

51  Am  bheil  sibh  a'  saoil- 
sinn  gu'n  d'thàinig  mise  a 
thoirt  sìthe  air  an  talamh  !  ni 
h-eadh,  a  ta  mi  ag  ràdh  ribh, 
ach  aimhreit. 

52  Oir  bithidh  a  so  suas 
cùignear  an  aon  tigh  air  an 
roinu,  triuir  an  aghaidh  dithis, 
agus  dithis  an  aghaidh  triuir. 

53  Bithidh  an  t-athair  air 
a  roinn  an  aghaidh  a'  mhic, 
agus  am  mac  an  aghaidh  an 
athar  ;  a'  mhàthair  an  aghaidh 
na  nighinn,  agus  an  nighean 
an  aghaidh  na  màthar ;  a' 
mhàthair  -  chèile  an  aghaidh 
mnà  a  mic,  agus  bean  a'  mhic 
an  aghaidh  a  màthar-chèile. 

54  Agus  thubhairt  e  mar 
an  ceudna  ris  an  t-sluagh, 
'Nuair  a  chi  sibh  neul  ag 
èirigh  san  àird  an  iar,  air  ball 
their  sibh,  A  ta  fras  a'  teachd ; 
agus  a  ta  e  mar  sin. 

55  Agus  an  uair  a  chi  sibh 
a'  ghaoth  à  deas  a'  sèideadh, 
their  sibh,  Bithidh  teas  ann  ; 
agus  a  ta  e  tachairt. 

56  A  chealgairean,  is  aithne 
dhuibh  breth  a  thoirt  air  agh- 
aidh  nan  speur,  agus  na 
talmhainn  ;  ach  cionnus  nach 
'eil  sibh  a'  toirt  breth  air  an 
aimsir  so  ? 

57  Agus  c'ar  son  nach  'eil 


XIII. 

sibh  eadhon  uaibh  fèin  a' 
breithneachadh  an  ni  sin  a 
ta  ceart 1 

58  'Nuair  athèid  thu  maiile 
ri  d'  eascaraid  chum  an 
uachdarain,  dean  dìchioll  san 
t-slighe  air  bhi  air  do  shaor- 
adh  uaith1;  air  eagal  gu'n 
tarruing  e  chum  a'  bhreith- 
eimh  thu,  agus  gu'n  toir  am 
breitheamh  thairisdo'n  mhaor 
thu,  agus  gu'n  tilg  am  maor 
am  prìosan  thu. 

59  A  ta  mi  ag  ràdh  riut 
nach  tèid  thu  mach  as  a  sin 
gus  an  ìoc  thu  eadhon  a* 
pheghinn  dheireannach. 

CAIB.  XIII. 

1  Shearmonaich  Criosd  aithreachas, 
ò'n  sgrios  a  thàinig air  na  Gali- 
lèaich,  agus  air  muinntir  eile.  6 
Cosamhlachd  na  craoibhe  -fhìgi 
gun  toradh.  11  Shlànuich  Criosà 
bean  a  bha  air  a  cromadh^  le  h- 
eucail  phiantaich  rè  ochd  bliadhua 
dcug. 

A  GUS  bha  làthair  san  àm 
sin  daoine  àraidh  adh'- 
innis  dha  mu  thimchioll  nan 
Galilèach,  muinntir  a  mheasg 
Pilat  am  fuil  maille  r'an  ìob- 
airtibh. 

2  Agus  f  hreagair  Iosa  agus 
thubhairt  e  riu,  Am  bheil 
sibh  a'  saoilsmn  gu'n  robh  na 
Galilèaich  sin  'nam  peacaich 
ni's  mò  na  na  Galilèaich  uile, 
air  son  gu'n  d'f  hulaing  iad  a 
leithid  so? 

3  Ni  h-eadh,  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh  :  ach  mur  dean 
sibhse  aithreachas,  sgriosar 
sibh  uile  mar  an  ceudna. 

4  No  na  h-ochd  fir  dheug 
sin  air  an  do  thuit  an  tìir  ann 
an  Siloam,  agus  a  mharbli 
iad,  an  saoil  sibh  gu'n  robh 
iadsan  'nam  peacaich2  os 
ceann   nan  uile  dhaoine  a 


*  air  a  bhi  rèidh  ris. 

139 


2  fcichneinibh 


LL'CAS  XIII. 


bha  'nan  còmhnuidh  an  Ieru- 
salem  ? 

5  Ni  h-eadh,  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh :  ach  mur  dean 
sibhse  aithreachas,  sgriosar 
sibh  uile  mar  an  ceudna. 

6  Labhair  e  mar  an  ceudna 
an  cosamhlachd  so  :  Bha  aig 
duine  àraidh  crann  -  f  ìge 
suidhichte'naghàradh  fìona1: 
agus  thàinig  e  ag  iarraidh 
toraidh  air,  agus  cha  d'- 
f  huair  e. 

7  An  sin  thubhairt  e  ris  a' 
ghàradair2,  Feuch,  a  ta  mi 
rè  thri  bliadhna  a'  teachd  a 
dh'iarraidh  toraidh  air  a' 
chrann-f  hìge  so,  agus  cha  'n 
'eil  mi  faotainn  a  bheag : 
gearr  sìos  e,  c'ar  son  a  ta  e 
fàsachadh  na  talmbainn  ? 

8  Agus  f  hreagair  esan  agus 
thubhairt  e  ris,  A  Thigh- 
earna,  leig  leis  air  a'  bhliadh- 
na  so  mar  an  ceudna,  gus  an 
cladhaich  mi  m'a  thimchioll, 
agus  gu'n  cuir  mi  aolach3 
irìa  hhun : 

9  Agus  ma  ghiùlaineas  e 
toradh,  is  maithsm:  ach  mur 
giùlain,  'na  dhèigh  sin  gearr- 
aidh  tu  sìos  e. 

10  Agus  bha  e  a'  teagasg 
an  aon  do  na  sionagogaibh  air 
an  t-sàbaid. 

11  Agus,  feuch,  bha  bean 
àraidh  a  làthair  aig  an  robh 
spiorad  anmhuinneachd  rè 
ochd  bliadhna  deug,  agus 
bha  i  air  a  cromadh  ri  chèile, 
agus  gun  chomas  aice  air 
chor  sam  bith  i  fèin  a  dhìr- 
eachadh. 

12  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  Iosa  i,  ghairm  e  d'a  ionn- 
suidh  i,  agus  thubhairt  e 
rithe,  A  bhean,  tha  thu  air 


1  fhlon-lios.         2  ghairdinear. 
3  inneir.        4  air  do  shaoradh, 
140 


d'  fhuasgladh4  o  d'  anmh- 
uinneachd 

m  13  Agus  chuir  e  a  làmhan 
oirre  ;  agus  air  ball5  rinneadh 
dìreach  i,  agus  thug  i  glòir  do 
Dhia. 

14  Agus  fhreagair  uachrl- 
aran  na  sionagoig,  agus  e  làn 
do  f  heirg  air  son  gu'n  d'rinn 
Iosa  leigheas  air  là  na  sàbaid, 
agus  thubhairt  e  ris  an  t- 
sluagh,  Tha  sè  làithean  anns 
an  còir  obair  a  dheanamh  ; 
orra  so  air  an  aobhar  sin  thig- 
ibh,  agus  bithibh  air  bhur 
leigheas,  agus  na  b'ann  air  là 
na  sàbaid. 

15  An  sin  fhreagair  an 
Tighearn  e,  agus  thubhairt  e, 
A  chealgair6,  nach  fuasgail 
gach  aon  agaibh  a  dhamh  no 
'asal  o'n  phrasaich,  agus  nach 
toir  e  gu  uisge  e  air  là  na 
sàbaid  ì 

16  Agus  nach  bu  chòir  a' 
bhean  so,  a  ta  'na  nighinn 
do  Abraham,  a  cheangail  Sa- 
tan  a  nis  rè  ochd  bliadhna 
deug,  a  bhi  air  a  fuasgladh 
o'n  chuibhreach  so  air  là  na 
sàbaid  1 

17  Agus  an  uair  a  thubhairt 
e  na  nithe  sin,  chuireadh  a 
naimhdèan  uile  gu  nàire ; 
ach  rinn  an  sluagh  uile  gaird- 
eachas,  air  son  nan  uile  nithe 
glòrmhor  a  rinneadh  leis. 

18  An  sin  thubhairt  e,  Co 
ris  a  ta  rìoghachd  Dhè  cos- 
mhuil  1  agus  co  ris  a  shamh- 
laicheas  mi  i  1 

19  Tha  i  cosmhuil  ri 
gràinne  do  shìol  mustaird,  a 
ghabh  duine,  agus  a  chuir  e 
'na  ghàradh :  agus  dh'fhàs  e, 
agus  rinneadh  craobh  mhòr 
dheth ;   agus  rinn  eunlaith 


5  san  iiair  sin  fcin. 
6  A  chealgairean. 


LUCAS  XIII. 


an  athair  nid  'na  geug- 
aibh. 

20  Agus  thubhairt  e  a  rìs, 
Co  ris  a  shamhlaicheas  mi 
rìoghachd  Dhè  1 

21  Tha  i  cosmhuil  ri  taois 
ghoirt 1  a  ghabh  bean  agus  a 
dh'f  holaich  i  an  tri  tomhas- 
aibh  mine,  gus  an  do  ghoirt- 
icheadh  an  t-iomlan. 

22  Agus  chaidh  e  troimh 2 
gach  caithir  agus  baile  beag, 
W'  teagasg,  agus  a'  gabhail 
na  slighe  gu  Ierusalem. 

23  An  sin  thubhairt  neach 
àraidh  3  ris,  A  Thighearn,  an 
tearc  iad  a  shaorar?  Agus 
thubhairt  esan  riu, 

24  Deanaibh  spairnchruaidh 
gu  dol  a  stigh  air  a'  gheata 
chumhann  :  oir  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh,  gu'n  iarr  mòran 
dol  a  stigh,  agus  nach  urr- 
ainn  iad. 

25  O'n  uaira  dh'èheas  fear 
an  tighe,  agus  a  dhùineas  e 
'n  dorus,  agus  a  thòisicheas 
sibhse  air  seasamh  a  muigh, 
agus  an  dorus  a  bhualadh, 
ag  ràdh,  A  Thighearn,  a 
Thighearn,  fosgail  duinn  ;  a- 
gus  air  dhasan  freagairt  their 
e  ribh,  Cha'n  aithne  dhomh 
sibh,  cò  as  a  ta  sibh  : 

26  An  sin  tòisichidh  sibh 
air  a  radh,  Dh'ith  sinn  agus 
dh'òl  sinn  a'd'  làthair,  agus 
theagaisg  thu  'nar  sràidibh. 

27  Ach  their  esan,  A  ta  mi 
ag  ràdh  ribh,  ^  cha'n  aithne 
dhomh  sibh,  cò  as  a  ta  sibn ; 
imichibh  uam  uile,  a  luchd- 
deanamh  na  h-eucorach. 

28  An  sin  bithidh  gulagus 
gìosgan  fhiacal,  an  uairachi 
sibh  Abraham,  agus  Isaac, 
agus  Iacob,  agus  na  fàidhean 
uile  ann  an  rìoghachd  Dhè, 


J  laibhin.       2  tre>  trld, 

141 


agus  sibh  fèin  air  bhur  tilg- 
eadh  a  mach. 

29  Agus  thig  iad  o'n  àird 
an  ear,  agus  o'n  àird  an  iar, 
agus  o'n  àirde  tuath  agus 
deas,  agus  suidhidh  iad  ann 
an  rìoghachd  Dhè. 

30  Agus,  feuch,  a  ta  daoine 
air  dheireadh  a  bhitheas  ak 
thoiseach,  agus  air  thoiseach 
a  bhitheas  air  dheireadh. 

31  Air  an  là  sin  fèin  thàin- 
ig  Phairisich  àraidh  d'aionn- 
suidh,  ag  ràdh  ris,  Gabh4  a 
mach  agus  imich  à  so:  oir 
thatoil  aigHeroddomharbh- 
adh. 

32  Agus  thubhairt  e  riu, 
Imichibh  agus  innsibh  do'n 
t-sionnach  sin,  Feuch,  a  ta 
mi  tilgeadh  mach  dheamhan, 
agus  a  ta  mi  deanamh  leigheas 
an  diugh,  agus  am  màireacli, 
agus  air  an  treas  là  bith- 
idh  mi  air  mo  dheanamh 
foirfe. 

33  Gidheadh,  is  èigin  domh 
imeachd  an  diugh  agus  am 
màireach,  agus  an  là  'na 
dhèigh  sin  :  oir  cha'n  f  heud 
e  bhi  gu'n  cuirear  fàidh  gu 
bàs  a  mach  à  Ierusalem. 

34  A  Ierusalem,  a  Ierusa- 
lem,  a  mharbhas  na  fàidhean, 
agus  a  chlachas  an  dream  a 
chuirear  a  d'  ionnsuidh  :  cia 
minic  a  Vàill  leam  do  chlann 
a  chruinneachadh,  mar  a 
chruinnicheas  cearc  a  h-àlaclì 
fuidh  a  sgiathaibh,  agus  cha 
b'àillleibh! 

35  Feuch,  dh'f  hàgadh  bhur 
tigh  fàs  agaibh :  agus  gu 
deimhin  a  ta  mi  ag  ràdh  ribli , 
nach  faic  sibh  mise,  gus  an 
tig  an  t-àm,  anns  an  abair 
sibh,  Is  beannaichte  an  ti  a 
thig  an  ainm  an  Tighearnn. 


3  àraid.         4  Theùiff,  Ixach. 


LUCAS  XIV. 


CAIB.  XIV. 

?  Snlànuich  Criosd  neach  air  an 
robh  a'  mheud-bhronn,  7  theagaisg 
e  inoslachd.  16  Le  cosamhiachd 
nasuipeir  mòire,  nochd  e  cionnus  a 
bhios  daoine^  saoghalta,  ani  tàir 
air  focal  Dè,  air  an  druideadh  a 
mach  à  rìoghachd  nèimh. 

AGUS  tharladh,  an  tràth 
•  chaidh  e  gu  tigh  uachdar 
ain  àraidh  do  na  Phairisich  a 
dh'itheadh  bìdh  air  là  na 
sàbaid,  gu'n  robh  iad  a'  dean- 
amh  geur-f  haire  air. 

2  Agus,  feuch,  bha  duine 
àraidh  'na  làthair  air  an  robh 
a'  mheud-bhronn  K 

3  Agus  f  hreagair  Iosa,  a- 
gus  labhair  e  ris  an  luchd- 
lagha,  agus  ris  na  Phairisich, 
ag  ràdh,  Am  bheil  e  cead- 
uichte  leigheas  a  dheanamh 
air  là  na  sàbaid  1 

4  Ach  dh'f  han  iadsan  'nan 
tosd,  Agus  air  dha  breith  air, 
leighis  se  e,  agus  leig  e 
uaith  e : 

5  Agus  fhreagaireiadsan2, 
ag  ràdh,  Cò  agaibh-sa,  ma 
thuiteas  'asal  no  a  dhamh 
ann  an  slochd,  nach  tarruing 
a  mach  gu  grad  e  air  là  na 
sàbaid  ? 

6  Agus  cha  b'urrainn  iad 
a  fhreagairt  a  rìs  anns  na 
nithibh  sin, 

7  Agus  labhair  e  cosamhl- 
achd3  riu-san  a  fhuair  cuir- 
eadh,  'nuair  a  thug  e  fa'near 
mar  a  thagh  iad  na  ceud  àit- 
eacha-suidhe,  ag  ràdh  riu. . 

8  'Nuair  a  gheibh  thu  cuir- 
eadh  o  neach  air  bith  chum 
bainnse,  na  suidh  anns  a' 
cheud  àit ;  air  eagal  gu'n  d' 
fhuair  duine  a's  urramaiche 
na  thusa  cuireadh  uaith  ; 

9  Agus  gu'n  tig  an  ti  a 
thug  cuireadh  dhuitse  agus 


dhàsan,  agus  gu'n  abair  e 
riut,  Thoir  àit  do'n  duine  so  ; 
agus  gu'n  tòisich  thusa  an 
sin  le  nàire  air  suidhe  anns 
an  àit  a's  ìsle. 

10  Ach  an  uair  a  gheibh 
thu  cuireadh,  imich  agus 
suidh  anns  an  àit  a's  ìsle  ; 
chum,  'nuair  a  thig  esan  a 
thug  cuireadh  dhuit,  gu'n 
abaireriut,  A  charaid,  suidh 
suas  ni's  àirde  :  an  sin  gheibh 
thu  urram  an  làthair  na 
muinntir  a  ta  'nan  suidhe  air 
bord  maille  riut. 

11  Oir  ge  b'e  neach  a  dh'- 
àrdaicheas  e  fèin,  ìslichear  e  ; 
agus  ge  b'e  neach  a  dh'ìslich- 
eas  e  fèin,  àrdaichear  e. 

12  An  sin  thubhairt  e  ris 
an  ti  mar  an  ceudna  a  thug 
cuireadh  dha,  ']>(uair  a  ni 
thu  dinneir  no  suipeir,  na 
gairm  do  chàirdean,  no  do 
bhràithre,  no  do  luchd-dàimh, 
no  do  choimhearsnaich 
shaoibhir  ;  air  eagal  gu'n  toir 
iadsan  mar  a.n  ceudna  cuir- 
eadh  dhuitse  a  rìs,  agus  gu'm 
faigh  thu  à'  chomain  cheud- 
na. 

13  Ach  an  uair  a  ni  thu 
cuirm4,  gairm  na  bochdan, 
na  daoine  ciurramach,  na 
bacaich,  na  doill : 

14  Agus  bithidh  tu  beann- 
aichte,  a  chionn  nach  urrainn 
iad  a'  chomain  cheudna  thoirt 
duit :  oir  gheibh  thu  comain 
ann  an  aiseirigh  nam  f  ìrean. 

15  Agus  an  uair  a  chual 
aon  do  na  shuidh  maille  ris 
air  bord  na  nithe  sin,  thubh- 
airt  e  ris,  Is  beannaichte  an 
ti  sin  a  dh'itheas  aran  ann 
an  rìoghachd  Dhè. 

16  Ach  thubhairt  esan  ris, 
Rinn  duine  àraidh  suipeir 


l  dropsy.  Sas<.'.   'llahhah  e  rin  a  rìs.  3  comhad,  parabal.  *fàsd. 

142 


mhòr,  agus  thug  e  cuireadh 
do  mhòran : 

17  Agus  chuir  e  a  sheirbh- 
iseach  uaith  an  àm  na  suipeir 
a  ràdh  ris  a'  mhuinntir  a  f  huair 
cuireadh,  Thigibh,  oir  a  ta 
na  h-uile  nithe  a  nis  ullamh. 

18  Agus  thòisich  iad  uile 
a  dh'aon  ghuth  air  an  leith- 
sgeul  a  ghabhail.  Thubhairt 
an  ceud  fhear  ris,  Cheann- 
aich  mi  fearann,  agus  is  èigin 
domh  dol  a  mach  agus  fhaic- 
inn :  tha  mi  ag  guidhe  ort, 
gabh  mo  lethsgeul. 

19  Agus  thubhairt  fear  eile, 
Cheannaich  mi  cùig  cuing 
dhamh,  agus  a  ta  mi  dol 
g'an  dearbhadh  i  tha  mi  ag 
guidhe  ort,  gabh  mo  leith- 
sgeul. 

20  Agus  thubhairt  fear 
eile,  Phòs  mi  bean,  agus  air 
an  aobhar  sin  cha'n  'eil  e  'n 
comas  domh  teachd. 

21  Agusthàinig  anseirbhis- 
each  sin,  agus  dh'innis  e  na 
nithe  sin  d'a  thighearn.  An 
sin  air  gabhail  feirge  do  f  hear 
an  tighe,  thubhairt  e  r'a 
sheirbhiseach,  Gabh  a  mach 
gu  grad  gu  sràidibh  agus  gu 
caol-shràidibh  a'  bhaile,  agus 
thoir  a  stigh  an  so  na  bochdan, 
agus  na  daoine  ciurramach, 
agus  na  bacaich,  agus  na 
doill. 

22  Agus  thubhairt  an 
seirbhiseach,  A  Thighearn, 
rinneadh  mar  a  dh'òrduich 
thu,  gidheadh  tha  àite  falamh 
ann  fathast. 

23  Agus  thubhairt  an  Tigh- 
earna  ris  an  t-seirbhiseach, 
Gabh  a  mach  gus  na  rath- 
aidibh  mòra  agus  na  gàrach- 
aibh,  agus  co-èignich  iad  gu 
teachd  a  steach,  chum  gu'm 
bi  mo  thigh  air  a  lìonadh. 

24  Oir  a  t.a  mi  ng  ràdh  ribh, 

143 


*  XIV. 

nach  blais  aon  do  na  daoinìbh 
ud  a  f  huair  cuireadh,  do  m' 
shuipeir-sa. 

25  Agus  bha  sluagh  mòr 
ag  imeachd  maille  ris :  agus 
air  dha  tionndadh,  thubhairt 
e  riu, 

26  Ma  thig  neach  air  bith 
a  m'  ionnsuidh-sa,  agus  nach 
fuathaich  e  'athair,  agus  a 
mhàthair,  agus  a  bhean- 
phòsda,  agus  a  chlann  agus 
a  bhràithrean,  agus  a  pheath- 
raichean,  seadh,  agus  a 
bheathamar  an  ceudna,  cha'n 
'eil  e'n  comas  da  bhi  'na 
dheisciobul  dhomh-sa. 

_  27  Agus  ge  b'e  neach  nach 
giùlain  a  chrann-ceusaidh, 
agus  nach  lean  mise,  cha'n 
'eil  e  'n  comas  da  bhi  'na 
dheisciobul  dhomh-sa. 

28  Oir  cò  am  fear  agaibh- 
sa  leis  am  miann  tùr  a  thog- 
ail,  nach  suidh  sìos  air  tùs, 
agus  nach  meas  an  costus,  a 
dh'f  heuchainn  am  bheil  aige 
na  chuireas  crìoch  air  ? 

29  Air  eagal  an  dèigh  dha 
a  bhunadh  a  leagadh,  agus 
gun  bhi  comasach  air  crìoch 
a  chur  air,  gu'n  tòisich  na  h- 
uile  a  chi  e  ri  fanoid  air. 

30  Ag  ràdh,  Thòisich  an 
duine  so  air  tigh  a  thogail, 
agus  cha  b'urrainn  e  a 
chrìochnachadh. 

31  No  cò  an  righ,  ag  dol  a 
mach  dha  gu  cogadh  an  agh- 
aidh  righ^  eile,  nach  suidli 
sìos  air  tùs,  agus  nach  gabh 
comhairle,  a  dh'fheuchainn 
an  urrainn  e  le  deich  mìle 
coinneamh  a  thoirt  dàsan  n 
ta  teachd  le  fichead  mìle  'na 
aghaidh  1 

32  No  air  bhi  dhàsan  fath- 
ast  fad  uaith,  cuiridh  e  teachd- 
aireachd  a  dh'iarraidh  cumli- 
achan  sìthe. 


33  Mar  sin  mar  an  ceudna, 
gach  neach  agaibh-sa,  nach 
trèig  na  h-uile  nithe  a  ta 
aige,  cha'n  'eil  e'n  comas  da 
bhi  'na  dheisciobul  dhomh- 
sa. 

34  Tha  'n  salann  maith :  ach 
ma  chailleas  an  salann  a 
bhlas,  ciod  e  ìeis  an  deanar 
deadh-bhlasda  e  t 

35  Cha'n  'eil  e  iomchuidh 
chum  na  talmhainn,  no  chum 
an  dùnain  1  ;  ach  tilgidh 
daoine  mach  e.  An  ti  aig 
am  bheil  cluasa  chum  èisd- 
eachd,  èisdeadh  e. 

CAIB.  XV. 

4  Cosamhlachd  na  caorach  caillte, 
8  «'  mhìr  airgid,  11  agus  «'  mhic 
struidheil. 

AN  sin    thàinig  na  cìs- 
mhaoir  uile  agus  na  peac- 
aich  am  fagus  da,  chum  èisd- 
eachd  ris. 

2  Agus  rinn  na  Phairisich 
agus  na  sgrìobhaichean  gear- 
an,  ag  ràdh,  Tha  am  fear  so 
gabhail  pheacach  d'a  ionn- 
suidh,  agus  ag  itheadh  maille 
riu. 

3  Agus  labhair  esan  an 
cosamhlachd  so  riu,  ag  ràdh, 

4  Cò  an  duine  dhibhse  aig 
am  bheil  ceud  caora,  ma 
chailJeas  e  aon  diubh,  nach 
fàg  an  naoi  deug  agus  an 
ceithir  fichead  anns  an  f  hàs- 
ach,  agus  nach  tèid  an  dèigh 
na  caorach  a  chailleadh,  gus 
am  faigh  e  i  ì 

5  Agus  air  dha  a  faotainn, 
cuiridh  e  air  a  ghuaillibh  i  le 
gairdeachas. 

6  Agus  an  uair  a  thig  e 
dhachaidh,  gairmidh  e  a 
chàirdean  agus  a  choimh- 
earsnaich  an  ceann  a  chèile, 


>  xv. 

ag  ràdh  riu,  Deanaibh  gaird- 
eachas  maille  rium-sa,  a 
chionn  gu'n  d'f  huair  mi  mo 
chaora  bha  caillte. 

7  Mar  sin,  a  ta  mi  ag  ràdh 
ribh,  gu'm  bi  aoibhneas,  air 
nèamh  air  son  aoin  pheacaich 
a  ni  aithreachas,  ni's  mò  na 
air  son  naoi  deug  agus  ceithir 
fichead  fìrean,  aig  nach  'eil 
feum  air  aithreachas. 

8  No  cò  a'  bhean  aig  am 
bheil  deich  buinn  airgid,  ma 
chailleas  i  aon  bhonn  diubh , 
nach  las  coinneal,  agus  nach 
sguab  an  tigh,  agus  nach  iarr 
gu  dìchiollach  gus  am  faigh 
ie? 

9  Agus  air  dhi  fhaotainn, 
gairmidh  i  a  ban-chairdean 
agus  a  ban-choimhearsnaich 
an  ceann  a  chèile,  ag  ràdh, 
Deanaibh  gairdeachas  leam- 
sa,  oir  fhuair  mi  am  bonn  a 
chaill  mi. 

10  Mar  an  ceudna  a  ta  mi 
ag  ràdh  ribh,  A  ta  gaird- 
eachas  an  làthair  aingle  Dhè, 
air  son  aoin  pheacaich  a  ni 
aithreachas. 

11  Agus  thubhairt  e,  Bha 
aig  duine  àraidh  dithis  mhac  : 

12  Agus  thubhairt  am  mac 
a  b'  òige  dhiubh  r'a  athair, 
Athair,  thoir  dhomh-sa  a' 
chuid-roinn  a  thig  orrn  do  cV 
mhaoin.  Agus  roinn  e  eat- 
orra  a  bheathachadh. 

13  Agus  an  dèigh  beagain 
do  làithibh,  chruinnich  am 
mac  a  b'òige  a  chuid  uile, 
agus  ghabh  e  a  thurus  do 
dhùthaich  fad  air  astar,  agus 
an  sin  chaith  e  a  mhaoin  le 
beatha  struidheasaich  2. 

14  Agus  an  uair  a  chaith  e 
a  chuid  uile,  dh'èirich  gorta 
ro  mhòr  san  tìr  'sin  j  agus 


1  btraich. 

144 


2  ana-Cflithtich, 


thòisich  e  ri  bhi  ann  an  nir- 
easbhuidh. 

15  Agus  chaidh  e  agus 
cheangail  se  e  fèin  ri  aon  do 
shaor-dhaoinibh  na  dùthcha 
sin  ;  agus  chuir  e  d'a  f  hear- 
ann  e,  a  bhiadhadh 1  mhuc. 

16  Agus  bu  mhiann  leis  a 
bhrù  a  lìonadh  do  na  plaosg- 
aibh2  a  bha  na  mucan  ag 
itheadh ;  ach 3  cha  d'thug 
neach  air  bith  dha. 

17  Agus  an  uair  a  thàinig 
e  d'a  ionnsuidh4  fèin,  thubh- 
airt  e,  Cia  lìon  do  luchd- 
tuarasdail  m'athar-sa  aig  am 
bheil  aran  gu  leoir 5  agus  r'a 
sheachnadh,  'nuair  a  ta  mise 
a'  bàsachadh  le  gorta  ì 

18  Eiridh  mi,  agus  thèid 
mi  dh'ionnsuidh  m'athar,  a- 
gus  their  mi  ris.  Athair, 
pheacaich  mi  an  aghaidh 
f  hlaitheanais,  agus  a'  d'  làth- 
air-sa. 

19  Agus  cha'n  airidh6  mi 
tuilleadh  gu'n  goirte  do  mhac- 
sa  dhiom  :  dean  mi  mar  aon 
do  d'  luchd-tuarasdail. 

20  Agus  dh'èirich  e,  agus 
chaidh  e  dh'ionnsuidh  'athar. 
Ach  air  dha  bhi  fathast  fad 
uaith,  chunnaic  'athair  e, 
agus  ghabh  e  truas  mòr  dheth, 
agus  ruith  e,  agus  thuit  e 
air  a  mhuineal,  agus  phòg 
se  e. 

21  Agus  thubhairt  am  mac 
ris,  Athair,  pheacaich  mi  an 
aghaidh  f  hlaitheanais,  agus 
a'  d'  làthair-sa,  agus  cha'n 
airidh  mi  tuilleadh  gu'n  goirte 
do  mhac  dhiom. 

22  Ach  thubhairt  an  t- 
athair  r'a  sheirbhisich,  Thug- 
aibh  a  mach  a'  chulaidh  a's 
fearr,  agus  cuiribh  uime  i; 


S  XV. 

agus  cuiribh  fàinne  air  a 
làimh,  agus  brògan  air  a 
chosaibh. 

23  Agus  thugaibh  an  so  an 
laogh  biadhta,  agus  marbh- 
aibh  e  ;  agus  itheamaid  agus 
biomaid  subhach : 

24  Oir  bha  mo  mhac  so 
marbh,  agus  tha  e  beò  a  rìs  ; 
bha  e  caillte,  agus  f  huaradh 
e.  Agus  thòisich  iad  air  bhi 
subhach. 

25  A  nis  bha  a  mhac  bu 
shine  mach  san  f  hearann  : 
agus^  an  uair  a  thàinig  e,  agus 
a  thàr7  e  am  fagus  do'n  tigh, 
chual  e  an  ceòl  agus  an 
dannsa. 

26  Agus  ghairm  e  d'a  ionn- 
suidh  aon  do  na  h-òglaich, 
agus  dh'fhiosraich  e  ciod  bu 
chiall  do  na  nithibh  sin. 

27  Agus  thubhairt  esanris, 
Thàinig  do  bhràthair;  agus 
mharbh  t'athair  an  laogh 
biadhta,  a  chionn  gu'n  d'- 
fhuair  e  rìs  slàn  fallain  e. 

28  Agus  ghabh  esan  fearg, 
agus  cha  b'àill  leis  dol  a  stigh: 
air  an  aobhar  sin  thàinig  ^ath- 
air  a  mach,  agus  chuir  e  imp- 
idh  air. 

29  Ach  fhreagair  esan  agus 
thubhairt  e  r'a  athair,  Feuch, 
a  ta  mise  a'  deanamh  seirbhis 
duit  an  uiread  so  do  bhliadh- 
nachaibh,  agus  uaìr  air  bith 
cha  do  bhris  mi  t'àithne,  gidh- 
eadh  cha  d'thug  thu  meann 
riamh  dhomh,  chum  gu'm 
bithinn  subhach  maille  ri  mo 
chàirdibh. 

30  Ach  an  uair  a  thàinig 
do  mhac  so,  a  dh'ith  suas  do 
bheathachadh  maille  ri  strìop- 
aichibh,  mharbh  thu  an  laogh 
biadhta  dha. 


1  bhnachailleachd. 
3  CQchallaibh.  oir. 

145 


4  thuìge,  chuige.  5  leòr. 
6  cka'n  f/iiù.  tharruing. 


LUCAS  XVI. 


31  Agus  thubhairt  e  ris,  A 
mhic,  tha  thusa  a  ghnàth 
maille  rium,  agus  na  h-uile 
nithe  a's  leamsa,  is  leatsa  iad. 

32  Bu  chòir  dhuinn  a  bhi 
subhach,  agus  aoibhneach ; 
oir  bhadobhràthair  so  marbh, 
agus  tha  e  beò  a  rìs ;  agus 
bha  e  caillte,  agus  f  huaradh  e. 

CAIB.  XVI. 

]  Cqsanihlachd  an  stiùbhaird  eucor- 
aich.  14  Chronuich  Crtosd  cealg 
nam  Phairiseach  sanntach.  VJ 
Cosamhlachd  «'  gheòcair  shaoìbhir, 
agus  an  duine  bhochd  Lasaruis. 

À  GUS  thubhairt  e  mar  an 
-^ceudna  r'a  dheisciobluibh, 
Bha  duine  saoibhir  àraidh 
ann  aig  an  robh  stiùbhard ; 
agus  chasaideadh  ris  e,  mar 
neach  a  bha  deanamh  ana- 
caithidh  air  a  mhaoin. 

2  Agus  ghairm  se  e,  agus 
tlubhairt  e  ris,  Ciod  e  so  a  ta 
mi  cluinntinn  mu  d'  thim- 
chioll  1  thoir  cunntas  air  do 
stiùbhardachd ;  oir  cha'n 
Ì heud  thu  bhi  ni's  faide  a'  d' 
stiùbhard. 

3  An  sin  thubhairt  an 
stiùbhard  ann  fèin,  Ciod  a  ni 
mi  1  oir  a  ta  mo  mhaighstir  a' 
toirt  na  stiùbhardachd  uam  : 
cha'n  urrainn  mi  ruamhar  a 
dheanamh,  is  nàr  leam  dèirc 
iarraidh. 

4  A  ta  f  hios  agam  ciod  a 
ni  mi,  chum  'nuair  a  chuirear 
as  an  stiùbhardachd  mi,  gu'n 
gabh  iad  a  steach  d'an  tigh- 
ibh  mi. 

5  Agus  air  dha  gach  aon 
diubhsan  air  an  robh  fìachan 
aig  a  Thighearn  a  ghairm  d'a 
ionnsuidh,  thubhairt  e  ris  a' 
cheud  fhear,  Cia  meud  a  ta 
aig  mo  Thighearn  ortsa  1 

6  Agus  thubhairt  esan, 


1  bat.  2  omer. 

146 


Ceud  tomhas  1  oladh.  Agus 
thubhairt  e  iìs,  Gabh  do 
sgrìobhadh,  agus  suidh  sìos 
gu  h-ealamh,  agus  sgrìobh 
leth-cheud. 

7  An  sin  thubhairte  rifear 
eile,  Agus  cia  meud  a  ta  aig 
ortsa?  Agus  thubhaìrt  esan, 
Ceud  tomhas  2  cruithneachd. 
Agus  thubhairt  e  ris,  Gabh 
do  sgrìobhadh,  agus  sgrìobh 
ceithir  fìchead. 

8  Agus  mhol  an  Tighearn 
an  stiùbhard  eucorach,  do 
bhrìgh  gu'n  d'rinn  e  gu  glic  : 
oir  a  ta  clann  an  t-saoghail 
so  'nan  ginealach  fèin  ni's 
glice  na  clann  an  t-soluis. 

9  Agus  a  tà  mise  ag  ràdh 
ribh,  Deanaibh  dhuibh  fèin 
càirdean  le  Mamon  na  h- 
eucorach ;  chum  'nuair  a 
shiubhlas  sibh3,  gu'n  gabhar 
sibh  do  àitibh-còmhnuidh 
siorruidh. 

10  An  ti  a  ta  fìrinneach 
anns  an  ni  a's  lugha,  tha  e 
fìrinneach  mar  an  ceudna 
ann  am  mòran ;  agus  an  ti  a  i 
ta  eucorach  anns  an  ni  a's 
lugha,  tha  e  eucorach  ann 
am  mòran  mar  an  ceudna. 

11  Air  an  aobhar  sin,  mur 
robh  sibh  f  ìrinneach  anns  an 
t-saoibhreas  eucorach,  cò  a 
dh'earbas  ribh  an  saoibhreas 
fìor?  ; 

12  Agus  mur  robh  sibh 
f  ìrinneach  ann  an  cuid  duine 
eile,  cò  a  bheir  dhuibh  an  ni 
a's  leibh  fèin  1 

13  Cha'n  'eil  seirbhiseach 
sam  bith  comasach  air  seirbhis 
a  dheanamh  do  dhà  thigh-  ] 
earn  ;  oir  an  dara  cuid  fuath-  | 
aichidh  e  aon  diubh,  agus 
bheir  e  gràdh  do'n  fhear 
eile;  no  gabhaidh  e  le  aon 


3  y7mair  is  bàs  duibh, 

1 


LUCAS  XVI. 


diubh  agus  ni  a  tàir  air  an 
fhear  eile.  Cha'n  'eil  sibh 
comasach  air  seirbhis  a 
dheanamh  do  Dhia  agus  do 
Mhamon. 

14  Agus  chuala  na  Phairis- 
ich,  abha  sanntach,  na  nithe 
sin  uile  :  agus  rinn  iad  fanoid 
air. 

15  Agus  thubhairt  e  riu, 
Is  sibhse  an  dream  a  ta  'gur 
f  ìreanachadh  fèin  am  fianuis 
dhaoine ;  ach  is  aithne  do 
Dhia  bhur  cridheachan  :  oir 
an  ni  sin  a  ta  ro  mheasail  aig 
daoinibh,  is  gràineileachd  e 
am  fianuis  Dè. 

16  Bha  an  lagh  agus  na 
fàidhean  ann  gu  teachd  Eoin : 
o  sin  tha  rìoghachd  Dhè  air 
a  searmonachadh l,  agus  a  ta 
gach  duine  a'  dol  le  dian 
strì  a  steach  innte. 

17  Agus  is  usadh  do  nèamh 
agus  do'n  talamh  dol  thairis, 
na  do  aon  lide  do'n  lagh 
tniteam, 

18  Gach  neach  a  chuireas 
uaith  a  bhean,  agus  a  phòsas 
bean  eile,  tha  e  deanamh 
adhaltrannais :  agus  ge  b'e 
neach  a  phòsas  a  bhean  a 
chuireadh  air  falbh  o  a  fear, 
tha  e  deanamh  adhaltrannais. 

19  Bha  duine  saoibhir 
àraidh  ann,  a  bha  air  a  sgead- 
achadh  le  purpur  2  agus  lìon- 
eudach  grinn,  agm  bha  e  caith- 
eadh  a  bheatha  gach  là  gu 
sòghaille  mòr-ghreadhnachas: 

20  Agus  bha  duine  bochd 
àraidh  ann,  d'am  b'ainm  La- 
sarus,  a  chuireadh  'na  luidhe 
aig  a  dhorus,  làn  do  chreuchd- 
aibh, 

21  Agus  bu  mhiann  leis 
bhi  air  a  shàsuchadh  leis  an 
sbruileach  a  bha  tuiteam  o 


bhord  an  duine  shaoibhir ; 
seadh,  agus  thàinig  na  mad- 
raidh  agus  dh'imlich  ìad  a 
chreuchdan. 

22  Agus  tharladh  gu'n  d'- 
fhuair  an  duine  bochd  bàs, 
agus  gu'n  do  ghiùlaineadh 
leis  na  h-ainglibh  e  gu  uchd 
Abrahaim :  f  huair  an  duine 
saoibhir  bàs  mar  an  ceudna, 
agus  dh'adhlaiceadh  e. 

23  Agus  ann  an  ifrinn  thog 
e  suas  a  shùilean  air  dha  bhi 
ann  am  piantaibh,  agus 
chunnaic  e  Abraham,  fad 
uaith,  agus  Lasarus  'nauchd. 

24  Agus  ghlaodh  e,  agus 
thubhairt  e,  Athair  Abra- 
haim,  dean  tròcair  orm,  agus 
cuir  Lasarus,  chum  gu'n  tum 
e  bàrr  a  mheoir  ann  an  uisge, 
agus  gu'm  fuaraich  e  mo 
theangadh ;  oir  a  ta  mi  air 
mo  ro  phianadh  san  lasair  so. 

25  Ach  thubhairt  Abra- 
ham,  A  mhic  cuimhnich  gu'n 
d'f  huair  thusa  do  nithe  maithe 
ri  àm  dhuit  bhi  beò,  agus 
Lasarus  mar  an  ceudna  droch 
nithe  :  ach  a  nis  a  ta  esan  a' 
faotainn  sòlais,  agus  a  ta 
thusa  air  do  phianadh. 

26  Agus  abhàrr  air  souile, 
tha  doimhne  mhòr  air  a  cur 
eadar  sinne  agus  sibhse,  air 
chor  agus  iadsan  le  am  b'àill 
dol  à  so  do  'ur  ionnsuidh-sa, 
nach  'eil  e  'n  comas  doibh ; 
agus  nach  mò  tha  e  'n  comas 
do  aon  neach  teachd  as  sin 
d'  ar  n-ionnsuidh-ne. 

27  An  sin  thubhairt  e, 
Uime  sin  tha  mi  a'  guidhe 
ort,  athair,  gu'n  cuireadh  tu 
e  gu  tigh  m'athar : 

28  Oir  a  ta  cuignear 
bhràithrean  agam  ;  chum 
gu'n  toir  e  fianuis  doibh,  air 


I  soisgmlachadh 

147 


3  gorm  dhearg,  corcur. 


LUCAS  XVII. 


eagal  gu'n  tig  iadsan  mar  an 
ceudna  do'n  ionad  ro  phiant- 
ach  so. 

29  Thubhairt  Abraham  ris, 
Tha  Maois  agus  na  fàidhean 
aca,  èisdeadh  iad  riusan. 

30  Agus  thubhairt  esan, 
Ni  h-eadh,  Athair  Abrahaim : 
ach  ma  thèid  neach  d'an 
ionnsuidh  o  na  marbhaibh, 
ni  iad  aithreachas. 

31  Agus  thubhairt  e  rìs, 
Mur  èisd  iad  ri  Maois  agus 
ris  na  fàidhibh,  cha  mhò  a 
chreideas  iad,  ged  èireadh 
neach  o  na  marbhaibh. 

CAIB.  XVII. 

1  Theagaisg  Criosd  gur  còir  dkuinn 
aobhar  oilbheim  a  sheachnadh,  3  a- 
gus  maitheanas  a  thoirt  d'a  chèile  ; 
6  nochd  e  mòr  -  chumliachd  beò- 
chreidtmh  :  7  tha  sinnefo  cheangal 
do  Dhia,  ach  chayn  'eil  esan  mar 
sin  dhuinne. 

AN  sin    thubhairt   e  r'a 
dheisciobluibh,  Cha'n 
f  heudar  nach  tig  oilbheuman : 
ach  is  an  -  aoibhinn  dasan 
troimh  an  tig  iad. 

2  B'f  hearr  dha  gu'm  biodh 
clach-mhuilinn  air  a  croch- 
adh  m'a  mhuineal,  agus  gu'm 
biodh  e  air  a  thilgeadh  san 
fhairge,  na  gu'n  tugadh  e 
oilbheum 1  do  aon  neach  do'n 
mhuinntir  bhig  so. 

3  Thugaibh  an  aire  dhuibh 
f'èin  :  ma  pheacaicheas  do 
bhràthair  a'd'  aghaidh,  cron- 
uich  e ;  agus  ma  ghabhas  e 
aithreachas,  thoir  maitheanas 
da. 

4  Agus  ma  pheacaicheas  e 
a'd'  aghaidh  seachd  uairean 
san  là,  agus  gu'm  pill  e  riut 
seachad  uairean  san  là,  ag 
ràdh,  Tha  aithreachas  orm  ; 
thoir  maitheanas  da. 

5  Agus  thubhairt  na  h- 


abstoil  ris  anTighearn,  Meud* 
aich  ar  creidimh. 

6  Agus  thubhairt  an  Tigh- 
earn,  Nam  biodh  agaibh  creid- 
imh  mar  ghràinne  do  shìol 
mustaird,  theireadh  sibh  ris 
a'  chraoibh  Shicamin  so,  Bi 
air  do  spìonadh  as  do 
fhreumhaibh,  agus  bi  air  do 
shuidheachadh  sa'  chuan  ? 
agus  bhitheadh  1  ùmhal 
duibh. 

7  Ach  cò  agaibh-se  aig  am 
bheil  seirbhiseach  a'  treabh- 
adh,  no  ri  buachailleachd,  a 
their  ris,  an  dèigh  dha  teachd 
a  steach  o'n  f  hearann,  Thig 
air  ball,  agus  suidh  sìos  chum 
bìdh? 

8  Agus  nach  dòchadh  e 
ràdh  ris,  Ulluich  ni  a  ghabhas 
mise  gu  m'  shuipeir,  agus 
crioslaich  thu  fèin,  agus  frith- 
eil  domh,  gus  an  ith  agus  an 
òl  mi ;  agus  'na  dhèigh  sin 
ithidh  agus  òlaidh  tusa? 

9  An  toir  e  buidheachas 
do'n  t-seirbhiseach  sin  do 
bhrìgh  gu'n  d'rinn  e  na  nithe 
a  dh'orduicheadh  dha?  cha 
saoil  mi  gu'n  toir. 

10  Mar  sin  sibhse,  'nuair 
a  ni  sibh  na  h-uile  nithe  a 
dh'àithneadhdhuibh,  abraibh, 
Is  seirbhisich  neo-tharbhach 
sinn :  oir  rinn  sinn  a  mhàin 
an  ni  bu  dligheach  dhuinn  a 
dheanamh. 

11  A  nis,  ag  dol  suas  da 
gu  Ierusalem,  chaidh  e  troimh 
mheadhon  Shamaria  agus 
Ghalile2. 

12  Agus  an  uair  a  bha  e 
dol  a  stigh  do  bhaile  àraidh, 
thachair  deichnear  dhaoine 
air  a  bha  'nan  lobhair,  a  sheas 
fad  uaith  : 

13  Agus  thog  iad  suas  an  | 


aobhar  tuislidh. 

148 


'  eadar  Samaria  agns  Galile, 


LUCAS  XVII. 


guth,  ag  ràdh,  Iosa,  a  mhaigh- 
stir,  dean  tròcair  oirnn. 

14  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  e  iad,  thubhairt  e  riu, 
Imichibh,  nochdaibh  sibh 
fein  do  na  sagartaibh.  Agus 
ag  imeachd  dhoibh,  ghlanadh 
iad. 

15  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  aon  diubh  gu'n  do  leigh- 
iseadh  e,  phill  e  air  ais,  a' 
toirt  glòire  do  Dhia  le  guth 

àrd, 

16  Agus  thuit  e  air  agh- 
aidh  aig  a  chosaibh-san,  a' 
toirt  buidheachais  da :  agus 
bu  Shamaritanach  e. 

17  Agus  f  hreagair  Iosa  a- 
gus  thubhairt  e,  Nach  do 
ghlanadh  deichnear  1  ach  an 
naoinear,  c'àit  am  bheil  iad? 

18  Cha  d'fhuaradh  a  phill 
a  thoirt  glòire  do  Dhia,  ach 
an  coigreach  so. 

19  Agus  thubhairt  e  ris, 
Eirich,  imich ;  shlànuich  do 
chreidimh  thu. 

20  Agus  an  uair  a  dh'- 
f  heòraich  na  Phairisich  dheth, 
c'uin  a  thigeadh  rìoghachd 
Dhè,  fhreagair  e  iad  agus 
thubhairt  e,  Cha  tig  rìogh- 
achd  Dhè  air  chor  gu  moth- 
aichear  i l: 

I  21  Cha  mhò  a  their  iad, 
IFeuch  an  so,  no,  Feuch  an 
l  m :  oir  feuch,  a  ta  rìoghachd 
Dhè  an  taobh  a  stigh  dhibh2. 

22  Agus  thubhairt  e  ris  na 
leisciobluibh,  Thig  na  làith- 
?an  anns  am  miannach  leibh 
ton  do  làithibh  Mhic  an  duine 
haicinn,  agus  cha'n  fhaic 
ibh  e. 

23  Agus  their  iad  ribh, 
euch  an  so,  no,  Feuch  an 
ud :  na  rachaibh,  agus  na 
sanaibh  iad. 


24  Oir  mar  a  ta  an  dealan- 
ach  a  dhealraicheas  o  aon 
ionad  fo  nèamh,  a'  soillseach- 
adh  gus  an  ionad  eile  fo  nèamh, 
mar  sin  a  bhitheas  Mac  an 
duine  mar  an  ceudna  'na  ìà 
fèin. 

25  Ach  is  èigin  da  air  tùs 
mòran  do  nithibh  fhulang, 
agus  a  bhi  air  a  dhiultadh 
leis  a'  ghinealach  so. 

26  Agus  mar  a  bha  e  ann 
an  làithibh  Noe,  mar  sin  mar 
an  ceudna  bithidh  e  ann  an 
làithibh  Mhic  an  duine  : 

27  Bha  iad  ag  itheadh  agus 
ag  òl,  a'  pòsadh  agus  air  an 
toirt  am  pòsadh,  gus  an  là  an 
deachaidh  Noe  a  steach  do'n 
àirc  :  agus  thàinig  an  dìle3, 
agus  sgrios  i  iad  uile. 

28  Amhuil  fòs  mar  a  thach- 
air  ann  an  làithibh  Lot ;  bha 
iad  ag  itheadh  agus  ag  òl,  a' 
ceannach  agus  a'  reiceadh,  a' 
planndachadh  agus  a'  togail 
aitreabh : 

29  Ach  air  an  là  sin  fèin 
anns  an  deaehaidh  Lot  a 
mach  à  Sodom,  fhrasadìt 
teine  agus  pronnasag  o 
nèamh,  agus  sgrios  e  iad  uile. 

30  Is  ann  mar  sin  a  bhith- 
eas  anns  an  là  am  foillsichear 
Mac  an  duine. 

31  Anns  an  là  sin,  an  ti 
bhios  air  mullach  an  tighe, 
agus'airneis  anns  an  tigh,  na 
tigeadh  e  nuas  gu  a  toirt  leis : 
agus  an  ti  a  ta  sa'  mhachair, 
na  pilleadh  esan  air  ais  mar 
an  ceudna. 

32  Cuimhnichibh  bean  Lot. 

33  Ge  b'e  neach  a  dh'- 
iarras  a  bheatha  fèin  a  thèarn- 
adh,  caillidh  e  i ;  agus  ge  b'e 
neach  a  chailleas  a  bheatha, 
gleidhidh  esan  i. 


gu  mothaickear  dhi. 
149 


2  cheana  'nur  measa.      3  fW|/t 


LUCAS  XVIII. 


34  A  ta  mi  ag  ràdh  ribh, 
aims  an  oidhche  sin  bithidh 
dithis  dhaoine  san  aon  leab- 
aidh ;  gabhar  aon  diubh,  agus 
iàgar  am  fear  eile. 

35  Bithidh  dithis  bhan  a' 
bleath 1  cuideachd ;  gabhar 
aon  diubh  agus  fàgar  a'  bhean 
eile. 

36  Bithidh  dithis  dhaoine 
anns  a'  mhachair ;  gabhar 
aon  diubh  agus  fàgar  am  fear 
eile. 

37  Agus  fhreagair  iadsan 
agus  thubhairt  iad  ris,  C'àit, 
a  Thighearn  1  agus  thubhairt 
esan  riu,  Ge  b'e  àit  am  bi  an 
corp,  an  sin  cruinnichear  na 
h-iolairean. 

CAIB.  XVIII. 

I  Mu  thimchìoll  na  bantraich  liosda. 
9  Mu'n  1  hairiseach  agus  mu,n 
chìs-mhaor.  18  B'ùill  le  uachd- 
aran  àraidh  Criosd  a  leantuinn, 
ach  a  ta  e  air  a  bhacadh  lc  a 
shaoibhreas.  31  Roimh  -  innìs 
Criosd  a  bhàs. 

A  GUS  labhair  e  cosamhi- 
achd  riu,  a'  nochdadh 
gur  còir  urnuigh  a  dheanamh 
a  ghnàth,  agus  gun  fhann- 
achadh2 ; 

2  Ag  ràdh,  Bha  breitheamh 
ann  am  baile  àraidh,  air  nach 
robh  eagal  Dè,  agus  aig  nach 
robh  urram  do  dhuine  : 

3  Agus  bha  bantrach  àraidh 
sa'  bhaile  sin,  agus  thàinig  i 
d'a  ionnsuidh,  ag  ràdh,  Cum 
còir  rium  an  aghaidh  mo 
nàmhaid. 

4  Agus  cha  b'àill  leis  rè 
tamuill :  ach  'na  dhèigh  sin 
thubhairt  e  ann  fèin,  Ged 
nach  'eil  eagal  Dè  orm,  no 
urram  agam  do  dhuine  ; 

5  Gidheadh  air  son  gu  bheil 
a'  bhantrach  so  cur  dragha 
orm,  cumaidh  mi  còir  rithe, 


air  eagal  le  a  sìr-theachd  gu'n 
sgìthich  i  mi. 

6  Agus  thubhairt  an  Tigh- 
earn,  Eisdibh  ciod  a  ta  am 
breitheamh  eucorach  ag  ràdh. 

7  Agus  nach  dean  Dia 
dioghaltas  air  son  a  dhaoino 
taghta  fèin,  a  ta  ag  èigheach 
ris  a  là  agus  a  dh'oidhche, 
ged  tha  e  fad  -  f hulangach 
mu'n  timchioll  ? 

8  A  ta  mi  ag  ràdh  ribh  gu'n 
dean  e  dioghaltas  air  an  son 
gu  luath.  Gidheadh,  an  uair 
a  thig  Mac  an  duine,  am 
faigh  e  creidimh  air  an  tal- 
amh  ì 

9  Agus  labhair  e  an  cos- 
amhlachd  so  ri  dream  àraidh 
a  bha  'g  earbsadh  asda  fèin 
gu'n  robh  iad  'nam  nrean- 
aibh,  agus  a  bha  deanamh 
tàir  air  dream  eile  : 

10  Chaidh  dithis  dhaoine 
suas  do'n  teampull  a  dhean- 
amh  urnuigh  ;  fear  diubh  'na 
Phairiseach,  agus  am  fear  eile 
'na  chìs-mhaor. 

11  Sheas  am  Phairiseach 
leis  fèin,  agus  rinn  e  urnuigh 
mar  so,  A  Dhè,  tha  mi  toirt 
buidheachais  duit  nach  'eil 
mi  mar  a  ta  daoine  eile,  ^nan 
luchd  -  foireigin,  eucorach, 
adhaltrannach,  no  eadhon 
mar  an  cìs-mhaor  so. 

12  Tha  mi  a'  trasgadh3  dà 
uair  san  t-seachduin,  tha  mi 
toirt  deachaimh  as  na  h-uile 
nithibh  a  ta  mi  sealbhach- 
adh. 

13  Agus  air  seasamh  do'n 
chìs-mhaor  fad  air  ais,  cha 
b'àill  leis  fiù  a  shùl  a  thogail 
suas  gu  nèamh,  ach  bhuail 
e  'uchd,  ag  ràdh,  A  Dhia, 
dean  tròcair  ormsa  ta  am 
pheacach. 


'  meUeadh.       2  sgìtheaclutdh. 

150 


3  trosgadh. 


LUCAS 


XVIII. 


14  A  ta  mi  ag  ràdh  ribh, 
gu'n  deachaidh  am  fear  so 
sìos  d'a  thigh  air  fhirean- 
achadh  ni's  mò  na'm  fear  ud 
eile  :  oir  ge  b'e  neach  a  dh'- 
àrdaicheas  e  fèin,  ìslichear  e ; 
agus  ge  b'e  a  dh'ìslicheas  e 
fèin,  àrdaichear  e. 

15  Agus  thug  iad  d'a  ionn- 
suidh  mar  an  ceudna  naoidh- 
eana,  chum  gu'm  beanadh  e 
riu  :  agus  an  uair  a  chunnaic 
na  deisciobuil  so,  chronuich 
siad  iad. 

16  Ach  air  do  losa  an  gairm 
d'a  ionnsuidh,  thubhairt  e, 
Fuilgibh  do  na  leanabaibh 
teachd  a  m'  ionnsuidh-sa,  a- 
gus  na  bacaibh  iad  ;  oir  is 
ann  d'an  leithidibh  so  a  ta 
noghachd  Dhè. 

17  Gu  deimhin  a  ta  mi  ag 
i  àdh  ribh,  ge  b'e  nach  gabh 
noghachd  Dhè  mar  leanabh 
beag,  nach  tèid  e  air  chor  sam 
bith  a  steach  innte. 

18  Agus  dh'fheòraich 
uachdaran  àraidh  dheth,  ag 
radh,  A  mhaighstir  mhaith, 
ciod  a  ni  mi  chum  gu  sealbh- 
aich  mi  a'  bheatha  mhaireann- 
ach  1 

19  Agus  thubhairt  losa  ris, 
C'ar  son  a  ghoireas  tu  maith 
dhiom-sa'?  cha'n  'eil  neach 
sam  bith  maith  ach  a  h-aon, 
eadhon  Dia. 

20  Is  aithne  dhuit  na  h- 
àitheanta,  Na  dean  adh- 
altrannas,  Na  dean  mortadh, 
Na  goid,  Na  toir  fianuis 
bhrèige,  Thoir  urram 1  do  t'- 
athair  agus  do  d'  mhàthair. 

21  Agus  thubhairt  esan, 
Choimhid  mi  iad  sin  uile  o 
m'  òige. 

22  Agus  an  uair  a  chual 
losa  so,  thubhairt  e  ris*  Tha 


aon  ni  fathast  a  dh'uireas- 
bhuidh  ort;  reic  na  h-uile 
nithe  a  ta  agad,  agus  roinn 
air  na  bochdaibh,  agus  bith- 
idh  agad  ionmhas  air  nèamh  ; 
agus  thig,  agus  lean  mise. 

23  Agus  an  uair  a  chual  e 
so,  bha  e  ro  dhoilich  ;  oir  bha 
mòr-bheartas  aige. 

24  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  losa  gu'n  robh  e  làn  tuirse, 
thubhairt  e,  Cia  deacair 
dhoibhsan 2  aig  am  bheil 
saoibhreas,  dol  a  steach  do 
rìoghachd  Dhè ! 

25  Oir  is  usadh  do  chàmhal 
dol  troimh  chrò  snàthaid,  na 
do  dhuine  saoibhir  dol  a  steach 
do  rìoghachd  Dhè. 

26  Agus  thubhairt  iadsan 
a  chuaia  so,  Cò  ma  seadh  a 
dh'fheudas  bhi  air  a  shaor- 
adh? 

27  Ach  thubhairt  esan,  Na 
nithe  a  ta  eu-comasach  do 
dhaoinibh,  tha  iad  comasach 
do  Dhia. 

28  An  sin  thubhairt  Peadar, 
Feuch,  thrèig  sinne  na  h-uile 
nithe,  agus  lean  sinn  thusa. 

t  29  Agus  thubhairt  esan 
riu,  Gu  deimhin  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh,  nach  'eil  aon  neach 
a  thrèig  tigh,  no  pàrantan-,  no 
bràithrean,  no  bean-phòsda, 
no  clann  air  son  rìoghachd 
Dhè, 

30  Nach  faigh  mòran  ni's 
mò  anns  an  aimsir  so  a  ta 
làthair,  agus  anns  an  t-saogh- 
al  a  ta  ri  teachd,  a'  bheatha 
mhaireannach. 

31  Agus  ghabh  e  an  dà 
fhear  dheug  d'a  ionnsuidh, 
agus  thubhairt  e  riu,  Feuch, 
a  ta  sinn  a'  dol  suas  gu  Iem- 
salem,  agus  bithidh  na  h-uile 
nithe  a  ta  sgrìobhta  leis  na 


l  ono'ir. 
151 


2  cruaidh  orra-san. 


LUCAS  XIX. 


fàidhibh  mu  Mhac  an  duine, 
air  an  coimhlionadh. 

32  Oir  bheirear  thairis  e  do 
na  Cinnich,  agus  thèid  fanoid 
a  dheanamh  air,  agus  mas- 
luichear  e,  agus  tilgear  smug- 
aid  air : 

33  Agus  sgiùrsaidh  agus 
marbhaidh  iad  e  :  agus  air  an 
treas  là  èiridh  e  a  rìs. 

34  Agus  cha  do  thuig  iad- 
san  aon  ni  dhiubh  so  :  agus 
bha  na  briathra  so  foluichte 
orra,  agus  chab'aithne  dhoibh 
na  nithe  a  chaidh  labhairt. 

35  Agus  tharladh,  'nuair  a 
dhruid  e  ri  Iericho,  gu'n  robh 
dall  àraidh  'na  shuidhe  ri 
taobh  na  slighe,  ag  iarraidh 
dèirce  ; 

36  Agus  air  cluinntinn  an 
t-sluaigh  a' dol  seachad,  dh'- 
t'  hiosraich  e  ciod  e  so. 

37  Agus  dh'innis  iad  da, 
gu'm  b'e  Iosa  o  Nasaret  a  bha 
^abhail  seachad. 

38  Agus  ghlaodh  e,  ag  ràdh, 
losa,  Mhic  Dhaibhidh,  dean 
tròcair  orm. 

39  Agus  chronuich  iadsan 
a  bha  air  thoiseach  e,  chum 
gu'm  biodh  e  'na  thosd  :  ach 
bu  mhòid  gu  mòr  a  ghlaodh 
esan,  A  Mhic  Dhaibhidh, 
dean  tròcair  orm. 

40  Agus  air  seasamh  do 
losa,  dh'àithn  e  a  thoirt  d'a 
ionnsuidh  :  agus  an  uair  a 
thàinige  am  fagus  da,  dh'- 
i  hiosraich  e  dheth, 

41  Ag  ràdh,  Ciod  is  àill 
leat  mise  a  dheanamh  dhuit  1 
agus  thubhairt  esan,aThigh- 
earn,  mi  dh'fhaotainn  mo 
radhairc. 

42  Agus  thubhairt  Iosa  ris, 
Faigh1  do  radharc  :  shlànuich 
<io  chreidimh  thu. 

1  Gabìu 

152 


43  Agus  air  ball  fhuaire 
a  radharc,  agus  lean  se  e,  a' 
toirt  glòire  do  Dhia  :  agus 
thug  an  sluagh  uile  cliù  do 
Dhia,  'nuair  a  chunnaic  iad 
so. 

CAIB.  XIX. 

7  M.u  thimchìoll  Shacheuis  à1  chìs 
mhaoir.  ì  1  JSJa  deich  puind  airgid. 
28  Mharcaich  Criosd  do  Ierusalem 
le  greadhnachas  ;  41  rinne  caoidh 
air  a  son ;  45  thìlg  e  mach  an 
luchd  ceannachd  agus  reicidh  us 
an  teampull. 

\  GUS  air  do  losa  dol  a 
steach,  chaidh  e  troimh 
lericho. 

2  Agus,  feuch,  bha  duine 
ann  d'am  b'ainm  Sacheus, 
agus  b'àrd  chìs-mhaor  esan, 
agus  bha  e  saoibhir  : 

3  Agus  bha  dèidh  aige  air 
Iosa  f  haicinn,  cò  e ;  agus  cha 
b'urrainn  e  air  son  an  t- 
sluaigh,  a  chionn  gu'n  robh 
e  iosal  'na  phearsa. 

4  Agus  ruith  a  roimhe,  agus 
streap  e  suas  ann  an  craoibh 
Shicamoir,  chum  gu  faiceadh 
se  e  ;  oir  bha  e  gus  an  t-slighe 
sin  a  ghabhail. 

5  Agus  an  uair  a  thàinig 
losa  chum  an  àite  sin,  air 
dha  amharc  suas,  chunnaic 
se  e,  agus  thubhairt  e  ris,  A 
Shacheuis,  thig  a  nuas  gu 
grad;  oir  is  èigin  domh-sa 
stad  an  diugh  aig  do  thigh. 

6  Agus  thàinig  e  nuas  le 
cabhaig,  agus  ghabh  e  ris  gu 
subhach. 

7  Agus  an  uair  a  chunnaic 
ìad  so,  rinn  iad  uile  gearan, 
ag  ràdh,  Gu'n  deachaidh  e 
steach  air  aoidheachd  gu 
duine  a  ta  'na  pheacach. 

8  Agus  sheas  Sacheus  agus 
thubhairt  e  ris  an  Tighearn, 
Feuch,  a  Thighearn,  a  ta  mi 
toirt  leth  mo  mhaoin  do  na 
bochdaibh  :    agus  ma  thug 


LUCAS  XIX. 


mi  aon  ni  o  neach  air  bith  1 
le  casaid  bhrèige l,  tha  mi 
toirt  dha  a  cheithir  uiread. 

9  Agus  thubhairt  Iosa  ris  2, 
Thàinig  slàinte  an  diugh  a 
dh'ionnsuidh  an  tighe  so,  do 
bhrìgh  gur  mac  do  Abraham 
esan  mar  an  ceudna. 

10  Oir  thàinig  Mac  an 
duine  a  dh'iarraidh  agus  a 

hèarnadh  an  ni  sin  a  bha 
caillte. 

11  Agus  ag  cluinntinn  nan 
nithe  sin  dhoibh,  chuir  e  ris, 
agus  labhair  a  cosamhlachd, 
do  bhrìgh  gu'n  robh  e  am 
fagus  do  lerusalem,  agus 
gu'n  do  shaoil  iadsan  gu'm 
biodh  rìoghachd  Dhè  air  a 
grad-  f  hoillseac  hadh . 

12  Air  an  aobhar  sin  thubh- 
airt  e,  Chaidh  duine  uasal 
iraidh  do  dhùthaich  fad  as  a 
dh'fhaotainn  rìoghachd  dha 
fèin,  agus  aphilltinn  air  ais. 

13  Ach  ghairm  e  a  dheich 
seirbhisich 3,  agus  thug  e 
dhoibh  deich  puind,  agus 
thubhairt  e  riu,  Cuiribh  gu 
buil  iad,  gus  an  tig  mise. 

14  Ach  bha  fuath  aig 
muinntir  a  dhùthcha  dha, 
agus  chuir  iad  teachdaireachd 
'na  dhèigh,  ag  ràdh,  Cha'n 
àill  leinn  an  duine  so  bhi  'na 
righ  oirnn. 

15  A  nis  an  uair  a  phill  e 
air  ais,  an  dèigh  dha  an  rìogh- 
achd  fhaotainn,  an  sin  dh'- 
orduich  e  na  seirbhisich  ud 
bhi  air  an  gairm  d'a  ionn- 
suidh,  d'an  d'thug  e  an  t- 
airgiod,  chum  gu'm  biodh 
f  hios  aige  ciod  a  bhuannaich 
gach  aon  diubh  leis  a  bhuil- 
eachadh. 

16  An  sin  thàinig  an  ceud 


fhear,  ag  ràdh,  A  Thighearn  ? 
bhuidhinn  do  phund  deich 
puind. 

17  Agus  thubhairt  e  ris,  Is 
maith,  a  dheadh  sheirbhisich  : 
do  bhrìgh  gu'n  robh  thusa 
f  ìrinneach  ann  an  ro  bheag- 
an,  biodh  agad-sa  uachdaran- 
achd  air  deich  bailtibh. 

18  Agus  thàinig  an  dara 
fear,  ag  ràdh,  A  Thighearn, 
rinn  do  phund  cùig  puind. 

19  Agus  thubhairt  e  ris-san, 
Bi-sa  mar  an  ceudna  os  ceann 
chùig  bailtean. 

20  Agus  thàinig  fear  eile, 
ag  ràdh,  a  Thighearn,  feuch 
do  phund,  a  bha  agam-sa 
taisgte  ann  an  neapaicin 4 : 

21  Oir  bha  eagal  orm  romh- 
ad,  do  bhrìgh  gur  duine 
geur-theann  thu :  tha  thu  a' 
togail  an  ni  nach  do  leag  thu, 
agus  a'  buain  an  ni  nach  do 
chuir  thu. 

22  Agus  thubhairt  e  ris, 
As  do  bheul  fèin  bheir  mi 
breth  ort,  a  dhroch  sheirbb- 
isich.  ^  Bha  fhios  agad  gu'm 
bu  duine  geur-theann  mi,  a' 
togail  an  ni  nach  do  leag  mi, 
agus  a'  buain  an  ni  nach  do 
chuir  mi : 

23  Air  an  aobhar  sin,  c'ar 
son  nach  d'thug  thu  m'  airg- 
iod  do'n  luchd-malairt 5,  agus 
air  teachd  dhomh-sa  thogainn 
e  le  riadh  ì 

24  Agus  thubhairte  riusan 
a  bha  'nan  seasamh  a  làthair. 
Thugaibh  uaith  am  pund, 
agus  thoiribh  dhasan  e  aig  am 
bheil  na  deich  puind. 

25  (Agus  thubhairt  iad  ris, 
A  Thighearn,  tha  deich  puind 
aige;) 

26  Oir  a  ta  mi  ag  ràdh 


1  gu  h-eucorach.      2  ni*a  thimchioll. 
3  deiclmear  d'a  sheirbhisich. 

153 


4  brcid,  ìàmh-anart.  a  nach  do 

chìdr  thu  nC  airgiod  do**  òf^'ic. 


LUCAS  XIX. 


ribh,  Gu'n  toirear  do  gach 
neach  aig  am  bheil :  ach 
uaithsan  aig  nach  'eil,  bheir- 
ear  eadhon  an  ni  sin  a  ta  aige. 

27  Ach  thugaibh  an  so  na 
naimhdean  ud  agam-sa,  leis 
nach  b'àill  mise  bhi  am  righ 
os  an  ceann,  agus  marbhaibh 
a'm'  f  hianuis  iad. 

28  Agus  air  dha  so  a  ràdh, 
dh'imich  e  rompa,  a'  dol  suas 
gu  Ierusalem. 

29  A  nis  an  uair  a.  dhruid 
e  ri  Betphage  agus  Betani, 
ìàimh  ris  an  t-sliabh  d'an 
gairmear 1  sliabh  nan  crann- 
oladh,  chuir  e  dithis  d'a 
dheisciobluibh  uaith, 

30  Ag  ràdh,  Imichibh  do'n 
bhaile  ta  fa  bhur  comhair  ; 
anns  am  faigh  sibh,air  dhuibh 
dol  a  steach,  searrach  ceang- 
a.ilte,  air  nach  do  shuidh  aon 
duine  riamh  :  fuasglaibh,  a- 
gus  thugaibh  an  so  e. 

31  Agus  ma  dh'f  hiosraich- 
eas  neach  air  bith  dhibh, 
C'ar  son  a  ta  sibh  'g  a  f  huasg- 
ladh  1  mar  so  their  sibh  ris,  A 
ta  feum  aig  an  Tighearn  air. 

32  Agus  air  imeachd  dhoibh- 
san  a  chuireadh  air  falbh, 
fhuair  iad  mar  thubhairt  e 
riu. 

33  Agus  an  uair  a  bha  iad 
a'  fuasgladh  an  t-searraich, 
thubhairt  a  shealbhadairean 
riu,  C'ar  son  a  ta  sibh  a' 
fuasgladh  an  t-searraich  ? 

34  Agus  thubhairt  iadsan, 
Tha  feum  aig  an  Tighearn  air. 

35  Agus  thug  iad  gu  Iosa 
e  :  agus  thilg  iad  am  falluinn- 
ean  air  an  t-searrach,  agus 
chuir  iad  Iosa  air. 

36  Agus  ag  imeachd  dhàs- 
au,  sgaoil  iad  am  falluinnean 
fuidhe  air  an  t-slighe. 


37  Agus  an  uair  a  thàinig 
e  am  fagus,  eadhon  gu  dol 
sìos  slèibh  nan  crann-oladh, 
thòisich  mòr-chuideachd  nan 
deisciobul  uile  ri  gairdeachas 
a  dheanamh,  agus  moladh  a 
thoirt  do  Dhia  le  guth  àrd, 
air  son  nan  uile  oibre  cumh- 
achdach  a  chunnaic  iad. 

38  Ag  ràdh,  Gu  ma  beann- 
aichte  an  righ  a  ta  teachd 
ann  an  ainm  an  Tighearna : 
sìth  air  nèamh,  agus  glòir 
anns  na  h-àrdaibh. 

39  Agus  thubhairt  cuid  do 
na  Phairisich  o  mheasg  an  t- 
sluaigh  ris,  A  mhaighstir, 
cronuich  do  dheisciobuil. 

40  Agus  fhreagair  esan, 
agus  thubhairt  e  riu,  A  ta  mi 
ag  ràdh  ribh,  nam  fanadh 
iad  sin  'nantosd,  gu'n  glaodh- 
adh  na  clacha  fèin. 

41  Agus  an  uair  a  thàinig 
e  am  fagus,  chunnaic  e  am 
baile,  agus  ghuil  e  airashon. 

42  Ag  ràdh,  Nam  b'aithne 
dhuit2,  eadhon  dhuitse,  air 
bheag  sam  bith  ann  ad  là  sò 
fèin,  na  nithe  a  bhuineas  do 
d'  shìth  !  ach  a  nis  a  ta  iad 
folaichte  o  d'  shùilibh. 

43  Oir  thig  na  làithean  ort, 
anns  an  tilg  do  naimhde  dìg 
mu  d'  thimchioll,  agus  an 
iadh  iad  umad  mu'n  cuairt, 
agus  an  druid  iad  a  stigh  aii 
gach  taobh  thu, 

44  Agus  an  leag  iad  co 
ìosal  ris  an  làr  thu,  agus  do 
chlann  annad,  agus  nach  fàg 
iad  annad  clach  air  muin 
cloiche  ;  do  bhrìgh  nach  b'- 
aithne  duit  aimsir  t'f  hiosrach- 
aidh. 

45  Agus  chaidh  e  steach 
do'n  teampull,  agus  thòisich 
e  air  an  dream  abha  reiceadh, 


l  d'an  goirear,  ris  an  ahrai 

154 


2  O  grCm  Vaithne  dhuit. 


LUCAS  XX. 


agus  a'  ceannach  ann  a  thilg- 
eadh  mach, 

46  Ag  radh  riu,  Tha  e 
sgrìobhta,  Is  tigh  urnuigh  mo 
thigh-sa  ;  ach  rinn  sibhse  'na 
gharaidh  luchd-reubainn  e. 

47  Agus  bha  e  gach  là  a' 
teagasg  san  teampull.  Ach 
dh'iarr  na  h-àrd-shagairt  a- 
gus  na  sgrìobhaichean,  agus 
ceannardan  a'  phobuill  esan 
a  mhilleadh, 

48  Gidheadh  cha  robh  f  hios 
aca  ciod  a  dheanadh  iad  :  oir 
bha  am  pobull  uile  ag  èisd- 
eachd  ris  le  ro-aire. 

CAIB.  XX. 

1  Dhearbh  Criosd  giCn  robh  ùghd- 
arras  aige,  le  ceisd  mu  bhaisteadh 
JEoin.  9  Cosamhlachd  an  fhìon- 
lios.  19  Mìi  thimchioll  cìs  a  thoirt 
do  Cheasar.  27  Dhearbh  e  mear- 
achd  nan  Sadusach,  a  bha  'g 
àicheadh  aiseirigh  nam  marbh. 

A  GUS  tharladh  air  aon  do 
na  làithibh  sin,  an  uair  a 
bha  e  teagasg  a'  phobuill  san 
teampull,  agus  a'  searmon- 
achadh  an  t-soisgeil,  gu'n 
d'thàinig  na  h-àrd-shagairt 
agus  na  sgrìobhaichean  air, 
maille  ris  na  seanairibh. 

2  Aguslabhair  iad  ris,  ag 
ràdh,  Innis  duinn  ciod  e  an 
t-ùghdarras  leis  am  bheil  thu 
a'  deanamh  nan  nithe  so  \  no 
cò  esan  a  thug  an  t-ùghd- 
arras  so  dhuit? 

3  Agusfhreagairesan  agus 
thubhairt  e  riu,  Feòraichidh 
mise  mar  an  ceudna  aon  ni 
dhibhse  ;  agus  freagraibh  mi : 

4  Baisteadh  Eoin,  an  ann 

0  nèamh  a  bha  e,  no  o  dhaoin- 
ibh? 

5  Agus  reusonaich  iad  eat- 
jorra  fèin,  ag  ràdh,  Ma  their 

1  sinn,  O  nèamh ;  their  esan, 
C'ar  son  ma  ta  nach  do  chreid 
sibh  e  ? 

6  Ach  ma  their  sinn,  O 

155 


dhaoinibh,  clachaidh  an 
sluagh  uile  sin  ;  oir  is  deimhin 
leo  gu'm  b'f  hàidh  Eoin. 

7  Agus  fhreagair  iadsan, 
Nach  robh  f  hios  aca  cia  uaith 
a  bha  e. 

8  Agus  thubhairt  Iosa  riu, 
Ni  mò  a  dh'innseas  mise 
dhuibh-se  ciod  e  an  t-ùghd- 
arras  leis  am  bheil  mi  dean- 
amh  nan  nithe  so. 

9  An  sin  thòisich  e  air  a' 
chosamhlachd  so  a  labhairt 
ris  an  t-sluagh  ;  Phlannduich 
duine  àraidh  fìon-lios,  agus 
shuidhich  e  air  tuath  e  ;  agus 
chaidh  e  air  choigrich  rè 
aimsir  f  hada. 

10  Agus  anns  an  àm  dhligh- 
each  chuir  e  seirbhiseach  a 
dh'ionnsuidh  na  tuatha,  chum 
gu'n  tugadh  iad  da  do  thoradh 
an  f  hìon-lios  :  ach  ghabh  an 
tuath  air,  agus  chuir  iad  uatha 
falamh  e. 

11  Agus  a  rìs  chuk  e  seir- 
bhiseach  eile  uaith  agus 
ghabh  iad  airsan  mar  an 
ceudna,  agus  mhaslaich  iad  e, 
agus  chuir  iad  uatha  falamh  e. 

12  Agus  a  thuilleadh  air 
sin  chuir  e  an  treas  seirbhis- 
each  uaith ;  agus  lot  iad  esan 
mar  an  ceudna,  agus  thilg 
iad  a  mach  e. 

13  An  sin  thubhairt  Tigh- 
earn  an  f  hìon-lios,  Ciod  a  ni 
mi?  cuiridh  mi  mo  Mhac 
gràdhachdW ionnsuidh :  feud- 
aidh  e  bi,  'nuair  a  chi  iad  e, 
gu'n  toir  iad  urram  dha. 

14  Ach  an  uair  a  chunnaic 
an  tuath  e,  reusonaich  iad 
eatorra  fèin,  ag  ràdh,  Is  e 
so  an  t-oighre  s  thigibh, 
marbhamaid  e,  chum  gu'm 
bi  an  oighreachd  againn  fèin. 

15  Agus  thilg  iad  a  mach 
as  an  fhìon-ìios  e,  agus 
mharbh  iad  e.  Ciod  uime  sin 


LUCAS  XX. 


a  ni  Tighearn  an  fhìon-lios 
riu  % 

16  Thig  e  agus  sgriosaidh 
e  an  tuath  ud,  agus  bheir  e 
am  fìon-lios  do  dhaoinibh 
eile.  Agus  an  uair  a  chual 
iad  soy  thubhairt  iad,  Nar 
leigeadh  Dia. 

17  Agus  air  dhàsan  amharc 
orra,  thubhairt  e,  Ciod  e  so 
ma  seadh  a  ta  sgrìobhta,  A' 
chlach  a  dhiùlt  na  clach- 
airean,  rinneadh  ceann  na  h- 
oisne  dhith  ? 

18  Ge  b'e  neach  a  thuiteas 
air  a'  chloich  sin,  brisear  e  : 
ach  ge  b'e  neach  air  an  tuit  i, 
pronnaidh  i  gu  luaithre  e. 

19  Agus  anns  an  uair  sin 
fèin,  dh'iarr  na  h-àrd-shagairt 
agus  na  sgrìobhaichean  làmh 
a  chur  ann ;  ach  bha  eagal 
an  t-sluaigh  orra ;  oir  thuig 
lad  gu'm  b'ann  'nan  agh- 
aidh  fèin  a  labhair  e'n  cos- 
amhlachd  so. 

20  Agus  rinn  iad  geur- 
fhaire  air,  agus  chuir  iad  a 
mach  luchd-feill,  a  leigeadh 
orra  fèin  a  bhi  'nara  fìrean- 
aibh,  chum  gu'n  deanadh 
iad  greim  air  'f  hoclaibh,  air 
chor's  gu'n  tugadh  iad  thairis 
e  do  chumhachd  agus  do 
ùghdarras  an  uachdarain. 

21  Agus  dh'fhiosraich  iad 
deth,  ag  ràdh,  A  mhaighstir, 
tha  fìos  againn  gu  bheil  thu 
a'  labhairt  agus  a'  teagasg  gu 
ceart,  agus  nach  'eil  suim 
agad  do  phearsa  duine  sam 
bith,  ach  gu  bheil  thu  teagasg 
slighe  Dhè  a  rèir  na  f  ìrinn. 

22  Am  bheil  e  ceaduichte 
dhuinn  cìs  a  thoirt  do  Cheas- 
ar,  no  nach  'eil  t 

23  Ach  thuig  esan  an 
cuilbheartachd,  agus  thubh- 
airt  e  riu,  C'ar  son  a  ta  sibh 
ga  m'  bhuaireadh  ì 

156 


24  Nochdaibh  dhomh  pegh- 
inn  :  co  leis  an  dealbh  agus 
an  sgrìobhadh  a  ta  oirre  ? 
Fhreagair  iadsan  agus  thubh- 
airt  iad,  Le  Ceasar. 

25  Agus  thubhairt  esan  riu, 
Thugaibh-se  air  an  aobhar  sin 
do  Cheasar  na  nithe  a's  le 
Ceasar,  agus  do  Dhia  na 
nithe  a's  le  Dia. 

26  Agus  cha  b'urrainn  iad 
greim  a  dheanamh  air  'f  hoc- 
laibh  am  fianuis  an  t-sluaigh  : 
agus  ghabh  iad  iongantas  r'a 
f  hreagradh,  agus  dh'f  han  iad 
'nan  tosd. 

27  An  sin  thàinig  d'a  ionn- 
suidh  dream  àraidh  do  na 
Sadusaich,  a  ta  'g  àicheadh 
gu  bheil  aiseirigh  ann,  agus 
dh'fhiosraich  iad  deth, 

28  Ag  ràdh,  A  mhaighstir, 
sgriobh  Maois  dhuinn,  Nam 
faigheadh  bràthair  duine  aii 
bith  bàs,  agus  bean-phòsda 
aige,  agus  gu'm  faigheadh  e 
bàs  gun  chlann,  gu'n  gabh- 
adh  a  bhràthair  a  bhean, 
agus  gu'n  togadh  e  suas 
sliochd  d'a  bhràthair. 

29  Air  an  aobhar  sin,  bha 
seachdnar  bhràithrean  ann : 
agus  ghabh  an  ceud  fhear 
bean,  agus  fhuair  e  bàs  gun 
chlann. 

30  Agus  ghabh  an  dara 
fear  i  mar  mhnaoi,  agus 
fhuair  esan  bàs  gun  chlann. 

31  Agus  ghabh  an  treas 
fear  i ;  agus  mar  an  ceudna 
an  t-seachdnar.  Agus  cha 
d'fhàg  iadclann,  agus  fhuairl 
iad  bàs. 

32  Madheireadh  uile  f  huair 
a'  bhean  bàs  mar  an  ceudna. 

33  Anns  an  aiseirigh  uimej 
sin,  co  dhiubh  d'  am  bean  i  ?j 
oir  bha  i  aig  an  t-seachdnai 
'na  mnaoi. 

34  Agus  fhreagair  Iosa, 


LUCAS  XXI. 


■;aii 
■S 

S 

■  lo* 


agus  thubhairt  e  riu,  Tha 
clann  an  t-saoghail  so  a' 
pòsadh,  agus  air  an  toirt  am 
pòsadh  : 

35  Ach  an  dream  sin  a 
mheasar  gur  airidh  iad  air  an 
t-saoghal  ud  fhaghail,  agus 
an  aiseirigh  o  na  marbhaibh, 
cha'n  'eil  ìad  a'  pòsadh,  no 
air  an  toirt  am  pòsadh. 

36  Agus  cha'n  urrainn  iad 
bàs  f  haghail  ni's  mò  ;  oir  tha 
iad  an  co-inbhe  ris  na  h- 
ainglibh  ;  agus  is  iad  clann 
Dè  iad,  air  bhi  dhoibh  'nan 
cloinn  do'n  aiseirigh. 

37  Ach  gu'n  èirich  na 
mairbh,  noch'i  Maois  fèin  aig 
a'  phreas,  un  uair  a  ta  e  a' 
gairm  do'n  Tighearn,  Dia  A- 
brahaim,  agus  Dia  Isaaic, 
agus  Dia  Iacoib. 

38  A  nis  cha'n  e  Dia  nam 
marbh  e,  ach  nam  beò :  oir  a 
ta  iad  uile  beò  dhàsan, 

39  An  sin  fhreagair  dream 
àraidh  do  na  sgrìobhaichibh, 
ngus  thubhairt  iad,  A  mhaigh- 
stir,  is  maith  a  labhair  thu. 

46  Agus  cha  robh  chridhe 
aca  tuilleadh  ni  sam  bith 
f  heòraich  dheth. 

41  Agus  thubhairt  e  riu, 
Cionnus  a  their  iad  gur  e 
Criosd  mac  Dhaibhidh  ? 

42  Agus  tha  Daibhidh  fèìn 
ag  ràdh  ann  an  leabhar  nan 
Salm,  Thubhairt  an  Tighearn 
ri  mo  Thighearn,  Suidh  air 
rnio  làimh  dheis, 

43  Gus  an  cuir  mi  do 
raimhde  'nan  stòl  fo  do  chos- 
libh. 

44  Tha  Daibhidh  air  an 
iiobhar  sin  a'  gairm  a  Thigh- 

arna  dheth,  cionnus  ma 
eadh  is  e  mhac  e? 

45  An  sin  thubhairt  e  r'a 
heisciobluibh,  ann  an  èisd- 
achd  an  t-shiaieth  uile, 

157 


46  Thugaibh  an  aire  dhuibh 
fèin  o  na  sgrìobhaichibh,  leis 
am  miann  imeachd  ann  an 
culaidhibh  fada,  agus  leis  an 
ionmhuinn  fàilte  fhaotainn  air 
na  margaibh,  agus  na  caith- 
richean  a's  àirde  anns  na 
sionagogaibh,  agus  na  ceud 
àiteacha  suidhe  aig  fèillibh  ; 

47  A  shluigeas  suas  tighean 
bhantrach,  agus  air  sgàth 
deadh  choslais  a  ni  urnuigh- 
ean  fada  :  gheibh  iad  sin  an 
dìteadh  a's  mò. 

CAIB.  XXI. 

1  M/tol  C/iqsd  a1  bhantrach  bhuckd : 
4  roimh-innis  e  sgrios  anteamp- 
uill,  agus  bhaile  lerusaleim;  25 
mar  an  cetidna  na  comharan  bhioò 
ann  roimh  an  la  d^eireannach. 
34  Earail chum  faire  a  dheanamh. 

\  GUS  air  dha  amharc  suas, 
chunnaic  e  na  daoine 
saoibhir  a'  tilgeadh  an  tiodh- 
lacan  ann  an  àite-coimhead 
an  ionmhais. 

2  Agus  chunnaic  e  mar 
an  ceudna  bantrach  bhochd 
àraidh  a'  tilgeadh  dà  leth- 
f  heoirling  an  sin. 

3  Agus  thubhairt  e,  Gu 
fìrinneach  a  ta  mi  ag  ràdh 
ribh,  gu'n  do  chuir  a'  bhant- 
rach  bhochd  so  ni's  mò  ann 
na  iad  uile. 

4  Oir  thilg  iad  so  uile  d'am 
pailteas  a  steach  do  thiodh- 
lacaibh  Dhè  :  ach  thilg  ise 
d'a  h-uireasbhuidh  fèin  am 
beathachadh  uile  a  bha  aice. 

5  Agus  air  do  chuid  diubh 
bhi  labhairt  mu'n  teampull, 
mar  a  bha  e  air  a  dhean- 
amh  maiseach  le  clachaibh 
sgiamhach,  agus  le  tiodhlac- 
aibh,  thubhairt  e, 

6  A  thaobh  nan  nithe  so  a 
chi  sibh,  thig  na  làithean, 
anns  nach  fàgar  clach  air 
muin  cloiche  dhiubht  nac'.i 
tilgear  sìos. 


LUCAS  XXI. 


7  Agusdh'f  hiosraich  iadsan 
deth,  ag  ràdh,  A  mhaighstir, 
e'uin  ma  ta  bhitheas  na  nithe 
so  ì  agus  ciod  e  an  comhara 
'nuair  a  bhios  na  nithe  so  gu 
teachd  gu  crìch  ? 

8  Agus  thubhairt  esan, 
Feuchaibh  nach  meallar  sibh; 
oir  thig  mòran  ann  am  ainm- 
sa,  ag  ràdh,  Is  mise  Criosd; 
agus  a  ta  an  t-àm  am  fagus ; 
uime  sin  na  leanaibh  iad. 

9  Ach  an  uair  a  chluinneas 
sibh  mu  chogannaibh,  agus 
mu  cheanaaircibh l,  na  biodh 
•mòr-gheilt  oirbh  :  oir  is  èigin 
do  na  nithibh  so  tachairt  air 
tùs ;  ach  cha  'n  'eil  a'  chrìoch 
air  ball. 

10  An  sin  thubhairt  e  nu, 
Eiridh  cinneach  an  aghaidh 
cinnich,  agus  rìoghachd  an  ] 
aghaidh  rìoghachd  : 

11  Agus  bithidh  critheanna 
mòra  talmhainn  ann  an  iom- 
adh  àit,  agus  gortaidh,  agus 
plàighean  ;  agus  nithe  uamh- 
asach,  agus  comharan  mòra 
o  nèamh. 

12  Ach  rompa  so  uile  cuir- 
idh  iad  làmh  annaibh-sa,  a- 
gus  geur-  leanaidh  iad  sibh, 
'gur  tabhairt  thairis  do 
cnoimh-thionalaibh  2,  agus  do 
phrìosanaibh,  'gur  tabhairt 
chum  rìghrean  agus  uachd- 
aran  air  sgàth  m'ainme-sa. 

13  Agus    tacharaidh  so 
dhuibh-se  mar  fhianuis. 

14  Air  ati  aobhar  sin 
daingnichibh  ann  bhur  cridh- 
eachaibh,  gunsmuaineachadh 
roimh  làimh,  ciod  a  f  hreagras 
sibh  air  bhur  son  fèin  : 

15  Oir  bheir  mise  dhuibh 
beul  agus  gliocas,  nach  bi 
bhur  naimhdean  uile  comas- 


òhuaireas,  èirigh-mach. 
8  shioìiagoqaibh, 

l$ì 


ach  air  labhairt  no  cur  'na 
aghaidh. 

16  Agus  brathar  sibh  le 
'w  pàrantaibh,  agus  le  W 
bràithribh,  agus  le  'wr  luchd 
dàimhe,  agus  le  'ur  càirdibh  ; 
agus  bheir  iad  fa'near  cuid 
dhibh  a  chur  gu  bàs. 

17  Agus  bithidh  fuath  aìg 
na  h-uile  dhaoinibh  dhuibh 
air  son  m'ainme-sa. 

18  Ach  cha  chaillear  fuilt-  \ 
ein3  do  ghruaig  bhur  cinn. 

19  Ann  bhur  foighidinn  ! 
seaìbhaichibh  bhur  n-anama  i 
fèin. 

20  Agus  an  uair  a  chi  sibh  | 
Ierusalem  air  a  cuairteachadh  ! 
le  armailtibh,  an  sin  biodh  \ 
fhios  agaibh  gu  bheil  a  fàs-  i 
achadh  am  fagus. 

21  (An  sin  teicheadh  iad-  ] 
san  a  ta  ann  an  ludea  chum  ! 
nam  beann,)  agus  imicheadh  1 
iadsan  a  ta  'na  meadhon-sa  I 
mach  aisde ;  agus  na  rachadh 
iadsan  a  ta  sa'  mhachair,  a 
steach  innte. 

22  Oir  is  iad  sin  làithean ( 
an  dioghaltais,  chum  gu'n  j 
coimhlionar  na  h-uile  nithe  a 
ta  sgrìobhta. 

23  Ach  mo  thruaigh  na 
mnài  a  bhios  torrach,  agus 
iadsan  a  bhios  toirt  ciche 
anns  nalàithibh  sin  !  oir  bith- 
idh  teanntachd4  mhòr  san 
dùthaich,  agus  fearg  air  a' 
phobull  so. 

24  Agus  tuitidh  iad  le 
faobhar  a'  chlaidheimh,  agus 
bheirear  iad  am  braighdeanas 
chum  nan  uile  chinneach  :i 
agus  bithidh  lerusalem  air  a  A 
saltairt  sìos  fuidh  na  Cinnichj 
gus  an  coimhlionar  aimsirej 
nan  Cinneach.  S 


3  rbinneag.  \ 

4  a-uaùih-chàs, 


LUCAS  XXII. 


:.:lf 


25  Agus  bithidh  comharan 
anns  a'  ghrèin,  agus  anns  a' 
ghealaich,  agus  anns  na  reult- 
aibh  ;  agus  air  an  talamh  airc 
nan  cinneach,  ann  an  ioma- 
chomhairle ;  an  cuan  agus  na 
tonnan  a'  beuchdaich ; 

26  Cridhe  dhaoine  'gan 
trèigsinn  troimh  eagal,  agus 
feitheamh  nan  nithe  sin  a  ta 
teachd  air  an  domhan :  oir 
bithidh  cumhachdan  nan 
nèamh  air  an  crathadh. 

27  Agus  an  sin  chi  iad 
Mac  an  duine  a'  teachd  ann 
an  neul,  le  cumhachd  agus 
mòr-ghlòir. 

28  Agus  an  uair  a  thòis- 
ieheas  na  nithe  so  air  tach- 
iirt,  an  sin  amhaircibh  suas, 
igus  togaibh  bhur  cinn ;  oir 
ì  ta  bhur  saorsa  am  fagus. 

29  Agus  labhair  e  cosamhl- 
lichd  riu,    Amhaircibh  air 

chraoibh-f  hìge,  agus  na 
uaobhan  uile  ; 

30  'Nuair  a  bhios  iad  a 
heana  a'  cur  a  mach  an 
luillich,  tha  sibh  a'  faicinn, 
gus  ag  aithneachadh  uaibh 
èin,  gu  bheil  an  samhradh  a 
tis  am  fagus. 

31  Agus  mar  an  ceudna 
ibhse,  'nuair  a  chi  sibh  na 
ithe  so  a'  tachairt,  biodh 
hios  agaibh  gu  bheil  rìogh- 
chd  Dhè  fagus  do  làimh. 

32  Gu  deimhin  a  ta  mi 
g  ràdh  ribh,  nach  tèid  an 
inealach  1    so  thairis,  gus 


.,,  n  coimhlionar  na  nithe  sa 
1  ile. 

II  33  Thèid  nèamh  agus  tal- 
llncih  thairis :  ach  cha  tèid 
lio  bhriathra-sa  thairis  a 
Ijiaoidh. 

i  34  Agus  thugaibh  an  aire 


dhuibh  fèin,  air  eagal,  uair 
air  bith,  gu'm  bi  bhur  cridhe 
fuidh  uallaich  le  geòcair- 
eachd2,  agus  le  misg3,  agus 
le  ro-chùram  mu  nitfiibh  na 
beatha  so,  agus  gu'n  tig  an  là 
sin  oirbh  gu  h-obann. 

35  Oir  mar  ribe  thig  e  air 
na  h-uile  dhaoinibh,  a  ta  'g 
àiteachadh  aghaidh  na  talmh- 
ainn  uile. 

36  Deanaibh-se  air  an 
aobhar  sin  faire,  a'  deanamh 
urnuigh  gach  àm,  chum  gu 
measar  gur  airidh  sibh  air  dol 
as  o  na  mthibh  sin  uile  a  ta 
gu  teachd,  agus  seasamh  an 
làthair  Mhic  an  duine. 

37  Agus  bha  e  san  là  a' 
teagasg  san  teampull,  agus 
san  oidhche  chaidh  e  mach, 
agus  dh'f  han  e  air  an  t-sìiabh, 
d'an  goirear  sliabh  nan  crann- 
oladh. 

38  Agus  thàinig  an  sluagh 
uile  gu  moch  d'a  ionnsuidh 
san  teampull,  a  dh'èisdeachd 
ris. 

CAIB.  XXII. 

1  Ghahh  na  h-Tudhaich  comhairle 
an  aghaidh  losa.  3  Dlfaom  i$a- 
tan  iiidas  gu  esan  a  bhruth.  7 
Dìiiilluich  na  h-ahstoil  o1  chàisg. 
19  D/iorduich  Criosd  an  t-suipeir- 
naomh.  32  Dfiiunis  e  do  Pheudar 
nnch  dìobradh  a  chreidimh  e ;  34 
ach  giin  ùicheadhadh  e  esan  tri 
uuirean. 

A  NIS  dhruid  riu  fèill4  an 
^  arain  neo  -  ghoirtichte, 
d'an  goirear5  a'  chàisg. 

2  Agus  bha  na  h-àrd-shag- 
airt^  agus  na  sgrìobhaichean 
ag  iarraidh  cionnus  a  dh'- 
fheudadh  iad  esan  a  chur  gu 
bàs;  oir  bha  eagal  an  t- 
sluaigh  orra. 

3  An  sin  chaidh  Satan  ann 


1  lin?i. 


2  craos. 

159 


3  meisg. 


4  jèisd.  gairmear. 
6  prìomh-shagairt. 


LUCAS  XXII. 


an  ludas  d'an  co-ainm  Iscar- 
iot,  a  bha  do  àireamh  an  dà 
fhir  dheug. 

4  Agus  dh'imich  e,  agus 
labhair  e  ris  na  h-àrd-shag- 
artaibh  agus  ri  ceannardaibh 
an  teampuiiL,  cionnus  a  bhrath- 
adh  se  esan  doibh. 

5  Agus  bha  iad  subhach, 
agus  rinn  iad  coimhcheangal 
airgiod  a  thoirt  da. 

6  Agus  gheall  esan,  agus 
dh'iarr  e  àm  iomchuidh  air  a 
bhrath  dhoibh,  gun  an  sluagh 
a  bhi  làthair. 

7  An  sin  thàinig  là  an 
arain  neo-  ghoirtichte,  anns 
am  b'èigin  an  t-uan-càisge  a 
mharbhadh. 

8  Agus  chuir  e  uaith  Peadar 
agus  Eoin,  ag  ràdh,  Imich- 
ìbh,  agus  ulluichibh  dhuinn 
a'  chàisg,  chum  gu'n  ith 
sinn  i. 

9  Agus  thubhairt  iadsan 
ris,  C'àit  an  àill  leat  sinn  a 
dh'ulluchadh  ì 

10  Agus  thubhairt  e  riu, 
Feuch,  air  dhuibh  dol  a 
steach  do'n  bhaile,  tacharaidh 
oirbh  duine,  a'  giùlan  soithich 
uisge;  leanaibh  e  do'n  tigh 
anns  an  tèid  e  steach. 

11  Agus  abraibh  ri  fear  an 
tighe,  Tha  am  maighstir  ag 
ràdh  riut,  C'àit  am  bheil  an 
seòmar  aoidheachd  anns  an 
Uh  mi  a'  chàisg  maille  ri  mo 
dheisciobluibh  ? 

12  Agusfeuchaidhedhuibh 
•\:d-sheòmar  farsuinn  uidh- 
imichte  :  ulluichibh  an  sin. 

13  Agus  dh'imich  iad  agus 
fhuair  iad  mar  thubhairt  e 
riu  :  agus  dh'ulluich  iad  a' 
chàisg. 

14  Agus  an  tràth  thàinig 
an  uair,  shuidh  e  sìos,  agus 
an  dà  abstol  deug  maille  rìs. 

15  Agus  thubhairt  e  riu, 

160 


Le  mòr-thogradh  mhiana- 
aich  mi  a'  chàisg  so  itheadh 
maille  ribh  roimh  dhomh  ful- 
ang  : 

16  Oir  a  ta  mi  ag  ràdh  ribh, 
nach  ith  mi  dhith  tuilleadh, 
gus  an  coimhlionar  i  ann  an 
rìoghachd  Dhè. 

17  Agus  ghlac  e  cupan,  a- 
gus  air  dha  buidheachas  a 
thabhairt,  thubhairt  e,  Gabh- 
aibh  so,  agus  roinnibh  eadar- 
aibh  fèin  e. 

18  Oir  a  ta  mi  ag  ràdh 
ribh,  nach  òl  mi  do  thoradh 
na  fìonain,  gus  an  tig  rìogh- 
achd  Dhè. 

19  Agus  ghlac  e  aran,  agus 
an  dèigh  buidheachas  a  thabh- 
airt,  bhris  e,  agus  thug  e 
dhoibh-san  e,  ag  ràdh,  Is  e 
so  mo  chorp-sa  a  ta  air  a 
thoirt  air  bhur  son-sa :  dean- 
aibh  so  mar  chuimhneachan 
ormsa. 

20  Agus  mar  an  ceudna 
an  cupan,  an  dèigh  na  suip- 
eir,  ag  ràdh,  Is  e  an  cupan  sc 
an  tiomnadh  nuadh  ann  an: 
fhuil-sa,  a  dhòirteadh  aii 
bhur  son-sa. 

21  Ach  feuch,  làmh  an  t 
a  bhrathas  mise  maille  riurr 
air  a'  bhòrd. 

22  Agus  gu  fìrinneach 
ta  Mac  an  duine  ag  imeachd  ! 
a  reir  mar  a  dh'orduicheadh 
ach  is  an-aoibhinn  do'n  duin< 
sin  leis  am  brathar  e. 

23  Agus  thòisich  iadsai! 
air  fiosrachadh  eatorra  fèinj 
cò  aca  bha  gus  an  ni  so 
dheanamh. 

24  Agus  bha  mar  an  ceudn; 
comhstri  eatorra,  co  aca  bvj 
mhò  a  bhiodh. 

25  Ach  thubhairt  esan  nu| 
A  ta  aig  rìghribh  nan  Cinn 
each  tighearnas  orra ;  agu 
goirear  daoine  fiala  dluubhsr.r 


LUCAS  XXII. 


i   ag  am  bheil  ùghdarras 1  orra. 
26  Ach  na  bithibh-sa  mar 
sin :  ach  an  neach  a's  mò 
'nur  measg,  biodh  e  mar  an 
neach  a's  òige2;  agus  an  ti 

I  a's  àirde,  mar  esan  a  ta  ri 
frithealadh. 

.1    27  Oir  co  aca  is  mò,  an  ti  a 

I I  shuidheas  air  bòrd,  no  esan  a 
.1  fhritheileas'!  nach  e  an  ti  a 
1 1  shuidheas ;  ach  a  ta  mise 

I  'nur  measg  -  sa  mar  f  hear- 
i'J  frithealaidh. 

||  28  Is  sibhse  iadsan  a  dh'- 
1  jfhan  maille  rium-sa  ann  am 

dheuchainnibh  3 ; 
!11S     29  Agus  a  ta  mise  ag  ord- 
1  uchadh   dhuibh  rìoghachd, 
:  {  mar  a  dh'orduich  m'  Athair 
;(jdhomh-sa; 

1]   30  Chum  gu'n  ith  agus 
:,.  gu'n  òl  sibh  air  mo  bhòrd-sa 
3  jann  am  rìoghachd,  agus  gu'n 
suidh  sibh  air  caithrichibh 
J  rìoghail,  a'  toirt  breth  air  dà 
jj  thrèibh  dheug  Israeil. 
jjl    31  Agus  thubhairt  an  Tigh- 
!  a  ìarn,  A  Shimoin,  a  Shimoin, 
l  jj  euch,  dh'iarr  Satan  sibhse, 
bhum    bhur    criaradh  mar 
Dj  :hruithneachd. 
afJ    32  Ach  ghuidh  mise  air  do 
honsa,  nach   diobradh  do 
l  :hreidimh  thu  :  agus  an  uair 
Jj  .  dh'iompaichear  thu4,  neart- 
:  J|  ich  do  bhràithre. 

33  Agus  thubhairt  esan  ris, 
V.  Thighearn,  tha  mise  ullamh 
.  J  u  dol  maille  riut  araon  chum 
d  jrìosain,  agus  a  chum  bàis. 
.  ]    34  Agus  thubhairt  esan,  A 
i  mi  ag  ràdh  riut,  a  Phead- 
i  ir,  nach  goir  an  coileach  an 
|Cn  iugh,  gus  an  àicheadh  thu 
;    I  i  uairean  gur  aithne  dhuit  mi. 

I  35  Agus  thubhairt  e  riu, 
; .  -^uair  a  chuir  mi  uam  sibh 
j  —  ■  .  — 

;j  I  smac/id,  cumliachd, 

2  a's  lugjia. 

161 


gun  sporan,  agus  gun  miiàla, 
agus  gun  bhrògan,  an  robh 
uireasbhuidh  ni  sam  bith 
oirbh'?  Agus  thubhairt  iad, 
Cha  robh. 

36  An  sin  thubhairt  e  riu, 
Ach  a  nis  ge  b'e  aig  am  bheil 
sporan,  togadh  se  e,  agus  mar 
an  ceudna  a  mhàla  :  agus  an 
ti  aig  nach  'eil  claidheamh, 
reiceadh  e  'fhalluinn,  agus 
ceannachadh  e  aon. 

37  Oir  a  ta  mi  ag  ràdh 
ribh,  gur  èigin  fathast  an  ni 
so  ta  sgrìobhta  a  choimhlion- 
adh  annam-sa,  Agus  bha  e 
air  àireamh  am  measg  nan 
ciontach  :  oir  a  ta  crìoch  aig 
na  nithibh  ud,  a  ta  mu  m' 
thimchioll-sa. 

38  Agus  thubhairt  iadsan, 
A  Thighearn,  feuch,  a  ta  dà 
chlaidheamh  an  so.  Agu.s 
thubhairt  esan  riu,  Is  leoir  e. 

39  Agus  air  dha  dhol  a 
mach,  chaidh  e,  mar  bu 
ghnàth  leis,  gu  sliabh  nan 
crann-oladh ;  agus  lean  a 
dheisciobuil  e. 

40  Agus  an  uair  a  thàinig 
e  do'n  àit,  thubhairt  e  riu, 
Deanaibh  urnuigh,  chuni 
nach  tuit  sibh  ann  am  buair- 
eadh. 

41  Agus  thairngeadh  esan 
uatha  mu  thimchioll  urchuir 
chloiche,  agus  leig  se  e  fèm 
air  a  ghlùinibh,  agus  rinn  e 
urnuigh, 

42  Ag  ràdh,  Athair,  ma's 
toil  leat,  cuir  an  cupan  so 
seachad  orm5:  gidheadh,  na 
b'i  mo  thoil-sa,  ach  do  thoil- 
sa  gu  robh  deanta. 

43  Agus  dh'fhoillsicheadh 
dha  aingeal  o  nèamh,  'ga 
neartachadh. 


3  blmairibh. 
*f/hios  tu  air  tionndadh.    5  tharnm. 


LUCAS  XXII. 


44  Agus  air  dha  bhi  ann 
an  cruaidh-ghleachd  anama, 
rinn  e  urnuigh  ni  bu  dùrachd- 
aiche  :  agus  bha  'f  hallas  mar 
bhraonaibh  mòra  fola  a'  tuit- 
eam  sìos  air  an  talamh. 

45  Agus  air  dha  èirigh  o 
urnuigh,  thàinig  e  chum  a 
dheisciobul,  agus  fhuair  e 
'nan  codal  iad  troimh  thuirse. 

46  Agus  thubhairt  e  riu, 
C'ar  son  a  ta  sibh  'nur  codal  ? 
èin  bh ,  agus  deanaibh  urnuigh , 
chum  nach  tuit  sibh  ann  am 
buaireadh. 

47  Agus  an  uair  a  bha  e 
fathast  a'  labhairt,  feuch 
sluagh,  agus  dh'imich  esan 
d'am  b'  ainm  Iudas,  aon  do'n 
dà  f  hear  dheug,  rompa,  agus 
dhruid  e  ri  Iosa,  chum  a 
phògadh. 

48  Ach  thubhairt  losa  ris, 
A  Iudais,  am  bheil  thu  le 
pòig  a'  brath  Mhic  an  duine  ? 

49  Agus  an  uair  a  chunnaic 
iadsan  a  bha  mu  thimchioll- 
san  an  ni  a  bha  gu  tachairt, 
thubhairt  iad  ris,  AThighearn, 
am  buail  sinnleis  a'  chlaidh- 
eamh  ì 

50  Agus  bhuail  aon  diubh 
seirbhiseach  an  àrd-shagairt, 
agus  ghearr  e  dheth  a  chluas 
dheas. 

51  Agus  fhreagair  Iosa  a- 
gus  thubhairt  e,  Fulaingibh 
gu  so.  Agus  bhean  e  r'a 
chluais,  agus  shlànuich  e  i. 

52  An  sin  thubhairt  Iosa 
ris  na  h-àrd-shagartaibh  agus 
ri  ceannardaibh  an  teampuill, 
agus  ris  na  seanairibh,  a 
thàinig  d'a  ionnsuidh,  An  d'- 
thàinig  sibh  a  mach  le  claidh- 
ibh  agus  le  bataibh,  mar  gu  b' 
ann  an  aghaidh  fir-reubainn  ll 


i  creachadair,  meirlich. 
2  agus  thvg  iad  *. 

162 


53  'Nuair  a  bha  mi  gach  là 
mailie  ribh  san  teampull,  cha 
do  shìn  sibh  a  mach  bhur 
làmhan  a'm'  aghaidh :  ach 
is  i  so  bhur  n-uair-sa,  agus 
cumhachd  an  dorchadais, 

54  An  sin  rug  iad  air,  agus 
thug  iad  leo  e 2  do  thigh 
an  àrd-shagairt.  Agus  lean 
Peadar  am  fad  uailh  e. 

55  Agus  air  dhoibh  teine 
f  hadadh  ann  am  meadhon  an 
talla,  agus  suidhe  sìos  maille 
ri 3  chèile,  shuidh  Peadar 
'nam  meadhon. 

56  Ach  chunnaic  cailin 
àraidh  e  'na  shuidhe  aig  an 
teine,  agus  air  dhi  amharc 
gu  geur  air,  thubhairt  i,  Bha 
'm  fear  so  mar  an  ceudna 
maille  ris. 

57  Agus  dh'àicheadh  esan 
e,  ag  ràdh,  A  bhean,  cha'n 
aithne  dhomh  e. 

58  Agus  beagan  'na  dhèigh 
sin  chunnaic  neach  eile  e, 
agus  thubhairt  e,  Is  ann 
diubh  thusa  mar  an  ceudna. 
Agus  thubhaìrl  Peadar,  A 
dhuine,  cha'n  ann. 

m  59  Agus  mu  thimchioll 
ùine  aoin  uaire  'na  dhèigh 
sin,  chòmhdaich  4  neach  eile 
air,  ag  ràdh,  Gu  f  irinneach 
bha  am  fear  so  mar  an  ceud- 
na  maille  ris;  oir  is  Gali- 
lèach  e. 

60  Agus  thubhairt  Peadar, 
A  dhuine,cha'n  aithne  dhomh 
ciod  a  ta  thu  'g  ràdh.  Agus 
air  ball,  am  feadh  a  bha  e 
i'athast  a'  labhairt,  ghoir  an 
coileach. 

61  Agus  air  lìonndadh  do'n 
Tighearn,  dh'amhairc  e  aii 
Peadar ;  agus  chuimhnich 
Peadar  focal  an  Tighearna 


3  am  fochair. 
*  chathaich. 


LUCAS 


XXIII. 


mar  thubhairt  e  ris,  Mun  goir 
an  coileach,  àicheadhaidh  tu 
mi  tri  uairean.  ^ 

62  Agus  chaidh  Peadar  a 
mach,  agus  ghuil  e  gu  goirt. 

63  Agus  rinn  na  daoine,  a 
chum  Iosa,  fanoid  air,  'ga 
bhualadh. 

64  Agus  an  uair  a  dh'fhol- 
uich  iad  a  shùilean,  bhuail 
iad  e  san  aghaidh,  agus  dh'- 
t  hiosraich  iad  deth,  ag  ràdh, 
Dean  fàidheadaireachd  cò  e 
a  bhuail  thu  ì 

65  Agus  labhair  iad  mòran 
do  nithibh  eile  gu  toibheum- 
ach  'na  aghaidh. 

66  Agus  an  uair  a  bha  an 
là  airteachd,chruinnich  sean- 
adh  an  t^sluaigh,  agus  na  h- 
àrd-shagairt,  agus  na  sgrìobh- 
aichean  an  ceann  a  chèile, 
agus  thug  iad  esan  chum  an 
comhairle, 

67  Ag  ràdh,An  tusaCriosd? 
innis  dhuinn.  Agus  thubh- 
airt  e  riu,  Ma  dh'innseas  mi 
dhuibh,  cha  chreid  sibh  : 

68  Agus  ma  dh'fhiosraich- 
eas  mi  ni  air  bith.  cha  toir  sibh 
treagradh  dhomh,  agus  cha 
leig  sibh  as  mi. 

69  O'n  àm  so  bithidh  Mac 
an  duine  'na  shuidhe  air  deas 
làimh  cumhachd  Dhè. 

70  An  sin  thubhairt  iad 
uile,  An  tusa  ma  seadh  Mac 
Dhè'!  m  Agus  thubhairt  e  riu, 
A  ta  sibhse  ag  ràdh  gur  mi. 

71  Agus  thubhairt  iad, 
Cioà  tuilleadh  am  feum  a  ta 
againn  air  fianuis  1  oir  chuala 
sinn  fèin  i  as  a  bheul  fèin. 

CAIB.  XXIII. 

1  Chasaid  na  h-Iudhaich  Criosd  an 
làthair  Philait.  8  Rirìn  Herod 
j  fanoid  air.  12  Rinneadh  Herod 
t  agus  Pilat  'nan  càirdibh.  18 
i    Dh  Harradk  Barabas  leis  an  t- 


sluagh,  agus  air  fhuasgladh  le 
Pilat,  thug  e  losa  thairis  gu  bhi 
air  a  cheusadh. 

À  GUS  air  èirigh  d'an  cuid- 
-  eachd  uile,  thug  iad  e  gu 
Pilat. 

2  Agus  thòisich  iad  air  a 
chasaid,  ag  ràdh,  Fhuair  sinn 
am  fear  so  a'  claonadh  a' 
chinnich,  agus  a'  bacadh  cìs 
a  thoirt  do  Cheasar,  ag  ràdh, 
Gur  e  fèin  Criosd  an  righ. 

3  Agus  dh'f  hiosraich  Piìat 
deth,  ag  ràdh,  An  tusa  righ 
nan  Iudhach?  agus  fhreagair 
esan  agus  thubhairt  e,  A  ta 
thu  'g  a  ràdh. 

4  An  sin  thubhairt  Pilat 
ris  na  h-àrd-shagartaibh  agus 
ris  an  t-sluagh,  Cha*n  'eil  mi 
faotainn  coire  air  bith  san 
duine  so. 

5  Agus  bha  iadsan  ni  bu 
ro  dhèine,  ag  ràdh,  Tha  e 
buaireadh  an  t-sluaigh,  a' 
teagasg  troimh  ludea  uile,  a' 
tòiseachadh  o  Ghalile  gus  an 
àit  so. 

6  'Nuair  a  chuala  Pilat  mu 
Ghalile,  dh'f  hiosraich  e  am 
bu  Ghalilèach  an  duine. 

7  Agus  an  uair  a  chual  e  gu'm 
b'ann  fo  uachdaranachd  1 
Heroid  a  bha  e,  chuir  se  e  gu 
Herod,  a  bha  e  fèin  ann  an 
Ierusaìem  sna  làithibh  sin. 

8  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  Herod  Iosa,  bha  aoibh- 
neas  mòr  air  :  oir  bha  dèidl) 
aige  rè  ùine  fhada  air  escin 
f  haicinn,  do  bhrìgh  gu'n  cuaJ 
e  mòran  uime ;  agus  bhu 
dùil2  aige  gu'm  faiceadh  e 
mìorbhuil  èigin  air  a  dhean- 
amh  leis. 

9  An  sin  dh'fheòraich  e 
mòran  do  cheisdibh  dheth  ; 
ach  cha  d'thug  e  freagradh 
sam  bith  air. 


lfo  chumhachd,  to  riaghladh. 

163 


»  dòchas. 


LUCAS 

10  Agus  sheas  na  h-àrd- 
shagairt  agus  na  sgrìobhaich- 
ean  'ga  chasaid  gu  dian. 

11  Ach  chuir  Herod  agus  a 
luchd-cogaidh  an  neo-mheas 
e,  agus  rinn  iad  fanoid  air, 
agus  an  dèigh  a  sgeadachadh 
an  eudach  dealrach 1  chuir  e 
air  ais  gu  Pilat  e. 

12  Agus  rinneadh  Pilat  a- 
gus  Herod  'nan  càirdibh  d'a 
chèile  san  là  sin  :  oir  bha  iad 
roimhe  sin  an  naimhdeas  r'a 
chèile. 

13  Agus  an  nair  a  ghairm 
Pilat  an  ceann  a  chèile  na 
h-àrd-shagairt,  agus  na  h- 
uachdarain,  agus  an  sluagh, 

14  Thubhairt  e  riu,  Thug 
sibh  a  m'ionnsuidh-sa  an 
duine  so,  mar  neach  a  ta 
tionndadh  an  t-sluaigh  a 
thaobh  :  agus,  feuch,  air 
dhomh  a  cheasnachadh  ann 
bhur  làthair,  cha  d'f  huair  mi 
coire  air  bith  san  duine  so 
thaobh  nan  nithe  sin  mu  'm 
bheil  sibh  a'  deanamh  casaid 
air ; 

15  No  mar  an  ceudna  He- 
rod  :  oir  chuir  mi  d'a  ionn- 
suidh  sibh,  agus,  feuch,  cha 
d'rinneadh  ni  air  bith  leis2 
toilltinneach  air  bàs. 

16  Uime  sin,  air  dhomh-sa 
a  smachdachadh,  leigidh  mi 
as  e. 

17  (Oir  b'èigin  da  aon  a 
leigeadh  as  doibh  air  an 
i'hèill.) 

18  Agus  ghlaodh  iad  a 
mach  dh'aon  ghuth,  ag  ràdh, 
Beir  uainn  am  fear  so,  agus 
leig  air  a  chomas  duinne  Ba- 
rabas : 

19  (Neach  air  son  ceann- 
airc  àraidh  a  rinneadh  anns 
a'  bhaile,  agus  air  son  mort- 


1  ro  gheal.    ^aViit,    3  baS'bhualadh. 

164 


XX 111. 

aidh,  a  thilgeadh  ani  priosan.) 

20  Àir  an  aobhar  sin  labh- 
air  Pilat  riu  a  rìs,  air  dha  bhi 
toileach  Iosa  a  chur  fa  sgaoil. 

21  Ach  ghlaodh  iadsan,  ag 
ràdh,  Ceus  e,  ceus  e. 

22  Agus  thubhairt  e  riu  an 
treas  uair,  C'ar  son  ?  ciod  an 
cron  a  rinn  e  1  cha  d'  f  huair 
mise  cùis  bhàis  air  bith  ann  : 
uime  sin,  an  dèigh  dhomh 
a  smachdachadh,  leigidh  mi 
as  e. 

23  Agus  luidh  iadsan  air 
le  guthaibh  mòra,  ag  iarr- 
aidh  esan  a  che.  sadh  :  agus 
bhuadhaich  an  gut»  anna-san,  ; 
agus  gtithanna  nan  àrd-shag- 
art. 

24  Agus  thug  Pilat  bretli 
gu'n  deanta  na  dh'iarr  iad. 

25  A  gus  leig  e  mach  dhoibii 
esan  a  thilgeadh  am  prìosan 
air  son  ceannairc  agus  mort- 
aidh,  an  neach  a  dh'iarr  iad  ; 
ach  thug  e  thairis  Iosa  d'an 
toil. 

26  Agus  an  tràth  thug  iad  i 
leo  e,  rug  iad  air  Simon,  duine  i 
àraidh  o  Chirene,    a   bha  ; 
teachd  o'n  dùthaich,  agus 
chuir  iad  an  crann-ceusaidh 
air,  g'a  ghiùlan  an  dèigh  Iosa. 

27  Agus  lean  cuideachd 
mhòr  e  do'n  t-sluagh,  agus  | 
do  mhnaibh,  a  bha  mar  an  i[ 
ceudna  ri  bròn3,   agus  'ga  ! 
chaoineadh-san. 

28  Ach  air  tionndadh  do 
Iosa  riu,  thubhairt  e,  A  nigh-  j 
eana  Ierusaleim,  na  guilibh  ;! 
air  mo  shonsa,  ach  guilibh  l<\ 
air  bhur  son  fèin,  agus  air  son  0 
bhur  cloinne : 

29  Oirfeuch,  atanalàith-|  * 
ean  a'  teachd,  anns  an  abair 
iad,  Is  beannaichte  na  mnài 
neo-thorrach4,  agus  nabronna 


4  sheasrra,  gun  sliochd. 


LUCAS  XXIII. 


nach  do  ghiùlain  clann,  agus 
na  cìocha  nach  d'thug  bainne. 

30  An  sin  tòisichidh  iad  air 
a  ràdh  ris  na  beanntaibh, 
Tuitìbh  oirnne ;  agus  ris  na 
cnocaibh,  Folaichibh  sinn. 

31  Oir  ma  m\iad  na  nithe 
so  ris  a'  chrann  ùr,  ciod  a  ni 
iad  ris  a'  chrìonaich  1 

32  Agus  thugadh  mar  an 
ceudna  dithis  eile,  a  bha  'nan 
luchd  droch-bheirt,  chum  bhi 
air  an  ceusadh  maille  ris. 

33  Agus  an  uair  a  thàinig 
iad  do'n  àit  d'an  goirear 
Calbhari l,  an  sin  cheus  iad  e 
fèin,  agus  na  droch  dhaoine ; 
fear  dhiubh  air  a  làimh  dheis, 
agus  am  fear  eile  air  a  làimh 
chlì. 

34  An  sin  thubhairt  Iosa, 
Athair,  maith  dhoibh ;  oir 
cha'n  'eil  f  hios  aca  ciod  a  ta 
iad  a'  deanamh.  Agus  roinn 
iad  'eudach,  agus  thilg  iad 
crannchur  air. 

35  Agus  sheas  an  sluagh 
ag  amharc:  agus  rinn  na 
h-uachdarainfanoid  cirmaille 
riu-san,  ag  ràdh,  Shaor  e 
daoine  eile ;  saoradh  se  e  fèin, 
ma's  e  so  Criosd,  aon  taghta 
Dhè. 

36  Agus  rinn  na  saigh- 
dearan  mar  an  ceudna  fanoid 
air,  a'  teachd  d'a  ionnsuidh, 
agus  a'  tairgseadh  f  ìon  geur 
dha, 

37  Agus  ag  ràdh,  Ma's  tu 
righ  nan  Iudhach,  teasairg 
thu  fèin. 

38  Agus  bha  sgrìobhadh 
mar  an  ceudna  air  a  sgrìobh- 
adh  os  a  cheann,  ann  an  li- 
trichibh  Grèigis,  agus  Laidin, 
agus  Eabhra,  IS  E  SO 
RIGH  NAN  IUDHACH. 

39  Agus  thug  aon  do  na 


l  àit  a'  chlaÌQÌnn, 

165 


droch  dhaoinibh  a  cnrochadh, 
toibheum  dha,  ag  ràdh,  Ma's 
tu  Criosd,  saor  thu  fèin  agus 
sinne. 

40  Ach  fhreagair  am  fear 
eile,  agus  chronuich  se  e,  ag 
ràdh,  Nach  'eil  eagal  Dè  ort, 
agus  gu  bheil  thu  fo  'n  aon 
dìteadh  ris  ? 

41  Agus  sinne  da  rìreadh 
an  ceartas ;  oir  a  ta  sinn  a' 
faotainn  nan  nithe  sin  a  thoill 
ar  gnìomharan :  ach  cha  d'- 
rinn  an  duine  so  cron  airbith. 

42  Agus  thubhairt  e  ri  Iosa, 
A  Thighearn,  cuimhnich 
ormsa  'nuair  a  thig  thu  do  d' 
rìoghachd. 

43  Agus  thubhairt  Iosaris, 
Gu  deimhin  a  ta  mi  ag  ràdh 
riut,  gu'm  bi  thu  maille  rium- 
sa  an  dìugh  ann  am  pàrras. 

44  Agus  bha  e  mu  thim- 
chioll  na  seathadh  uaire,  agus 
bha  dorchadas  air  an  talamh 
uile  gus  an  naothadh  uair. 

45  Agus  dhorchaicheadh  a' 
ghrian,  agus  reubadh  brat- 
roinn  an  teampuill  'na 
mheadhon. 

46  Agus  an  uair  a  ghlaodh 
Iosa  le  guth  mòr,  thubhairt  e 
Athair,  a  ta  mi  tiomnadh  mo 
spioraid  a'd'  làmhaibh-sa : 
agus  an  uair  a  thubhairt  e  so, 
thug  e  suas  an  deò. 

47  A  nis  an  uair  a  chunn- 
aic  an  ceannard-ceud  an  ni 
a  rinneadh,  thug  e  glòir  do 
Dhia,  ag  ràdh,  Gu  f  ìrinneach 
b'ionracan  an  duine  so. 

48  Agus  an  sluagh  uile  a 
chruinnich,  dh'ionnsuidh  an 
t-seallaidh  sin,  an  uair  a 
chunnaic  iad  na  nithe  a  rinn- 
eadh,  phill  iad  air  an  ais,  a' 
bualadh  an  uchd. 

49  Agus  sheas  a  luchd- 
eòlais  uile,  agus  na  mnài  a 
lean  e  o  Ghaìilc,  am  i\d 

F  2 


uaith,  ag  amharc  air  na  nith- 
ibh  sin. 

50  Agus,  feuch,  duine 
àraidh  d'  am  b'  ainm  Ioseph, 
comhairleach,  a  bha  'na 
dhuine  maith,  agus  'na  f  hìr- 
ean  ; 

51  (Cha  d'aontaich  an 
duine  so  d'an  comhairle,  no 
d'an  gnìomh;)  O  Arimatea, 
baile  leis  na  h-ludhaich; 
neach  mar  an  ceudna  aig  an 
robh  sùil  ri  rìoghachd  Dhè. 

52  Chaidh  esan  gu  Pilat, 
agus  dh'iarr  e  corp  losa. 

53  Agus  air  dha  a  thoirt  a 
imas,  phaisg  e  ann  an  lìon- 
eudach  e,  agus  chuir  e  ann 
an  uaigh  e  a  chladhaicheadh 
à  carraig,  anns  nach  do  chuir- 
eadh  aon  duine  riamh  roimhe. 

54  Agus  b'e  sin  là  an  ull- 
uchaidh,  agus  bha  an  t-sàbaid 
am  fagus. 

55  Agus  lean  na  mnài  a 
thàinig  maille  ris  o  Ghalile, 
agus  chunnaic  iad  an  uaigh, 
agus  cionnus  a  chuireadh  a 
chorp. 

56  Agus  phill  iad,  agus 
dh'ulluich  iad  spìosraidh1  a- 
gus  oladh  deadh  fhàile  ;  agus 
ghabh  iad  tàmh  air  là  na  sàb- 
aid,  a  rèir  na  h-àithne. 

CAIB.  XXIV. 

1  Chuireadh  aiseirigh  Chriosd  an 
cèill  le  dà  aingeal  do  na  innaibh  a 
thàinig  a  dìC amharc  na  h-uaighe: 
13  Dtij'hoilUicheadh  Criosd  Jèin 
do'n  dithis  dheisciobuì  a  chuidh  gu 
h-  Eniaus :  36  '««  dhèigh  sin  dti- 
j'hoillsicheadh  e  do  na  h-abstolaibh, 
agus  chronuich  e  iad  air  son  am 
mi-chreidimh. 

A  NIS  air  a'  cheud  là  do'n 
t-seachduin,  gu  ro  mhoch 
air  mhaduinn,  thàinig  iad 
chum  na  h-uaighe,  a'  toirt  leo 
nan  spìosraidh  a  dh'ulluich 


l  luibhtan  cùbhraidh. 

166 


5  XXIV. 

!  iad,   agas  mnài  àraidh  eìle 
maille  riu. 

2  Agus  f  huair  iad  a'  chlach 
air  a  caruchadh  o'n  uaigh. 

3  Agus  air  dhoibh  dol  a 
steach,  cha  d'f  huair  iad  corp 
an  Tighearn  losa. 

4  Agus  am  feadh  abhaiad 
an  ioma-cheisd  mu'n  ni  so, 
feuch,  sheas  dithis  dhaoine 
làimh  riu  ann  an  eudaichibh 
dealrach. 

5  Agus  air  dhoibh  bhi  fuidh 
eagal,  agus  a'  cromadh  an 
aghaidh  chum  na  talmhainn, 
thubhairt  iad  riu,  C'ar  son  a 
ta  sibh  ag  iarraidh  an  ti  a  ta 
beò,  am  measg  nam  marbh? 

6  Cha  'n  'eil  e  an  so,  ach 
dh'èirich  e :  cuimhnichibh 
mar  a  labhair  e  ribh  air  dha 
bhi  fathast  ann  an  Galile, 

7  Ag  ràdh,  Is  èigin  do 
Mhac  an  duine  bhi  air  a  thoirt 
thairis  do  làmhaibh  dhaoine 
peacach,  agus  a  bhi  air  a 
cheusadh,  agus  èirigh  a  rìs 
an  treas  là. 

8  Agus  chuimhnich  iad  a 
bhriathran. 

9  Agus  air  dhoibh  pilltinn 
o'n  uaigh,  dh'innis  iad  na 
nithe  so  uile  do'n  aon  f  hear 
deug,  agus  do  chàch  uile. 

10  Agus  b'i  Muire  Magda- 
len,  agus  Ioanna,  agus  Muire 
màthair  Sheumais,  agus  mnài 
eile  maille  riu,  a  dh'innis 
na  nithe  so  do  na  h-abstol- 
aibh. 

11  Agus  mheasadh  am 
briathra  leo-san  mar  sgeula 
faoine,  agus  cha  do  chreid 
siad  iad. 

12  An  sin  air  èirigh  do 
Pheadar,  ruith  e  chum  na  h- 
uaighe ;  agus  air  dha  cromadli 
sìos,  chunnaic  e'n  lìon-eud- 
ach  'na  luidhe  leis  fèin,  agus 
dh'fhalbh  e,  a'  gabhail  iong- 


LUCAS 

antais  leis  fèin  rau'n  ni  so  a 
rinneadh. 

13  Agus,  feuch,  bha  dithis 
diubh  a'  dol  air  an  là  sin  fèin 
gu  baile  d'am  b'ainm  Emaus, 
a  bha  tri  fichead  stàid  o  Ieru- 
salem. 

14  Agus  bha  iad  a'  labh- 
airt  eatorra  fein  mu  thim- 
chioll  nan  nithe  ud  uile  a 
thachair. 

15  Agus  an  uair  a  bha  iad 
a'  còmhradh,  agus  a'  co-reus- 
onachadh,  thàinig  Iosa  e  fèin 
am  fagus,  agus  dh'imich  e 
maille  riu. 

16  Ach  bha'n  sùilean  air 
an  cumail,  air  chor  as  nach 
d'aithnich  iad  e. 

17  Agus  thubhairt  e  riu, 
Ciod  e  an  còmhradh  so  air 
am  bheil  sibh  a'  teachd  ead- 
araibh  fèin,  ag  imeachd 
dhuibh,  agus  sibh  dubhach  ? 

18  Agus  fhreagair  fear 
diubh  d'am  b'ainm  Cleopas, 
agus  thubhairt  e  ris,  Am 
bheil  thusa  a  mhàin  a'd' 
choigreach  an  Ierusalem,  a- 
gus  gun  fhios  agad  air  na 
nithibh  a  rinneadh  innte  ànns 
na  làithibh  so  1 

19  Agus  thubhairt  e  riu, 
Ciod  na  nithe  1  Agus  thubh- 
airt  iadsan  ris,  Na  nithe  a 
thaobh  losa  o  Nasaret,  a  bha 
'na  f  hàidh  cumhachdach  ann 
an  gnìomh  agus  ann  am  focal 
am  fianuis  L)è,  agus  an  t- 
sluaigh  uile : 

20  Agus  cionnus  a  thug 
|na  h  -  àrd  -  shagairt  agus  ar 
J  n-uachdarain  thairis  chum 
dìtidh  bàis  e,  agus  a  cheus 
I  iad  e. 

j  21  Ach  bha  dùil  againne 
ìgu'm  b'esan  an  ti  a  bha  gu 
jlsrael  a  shaoradh ;  agus  a 


XXIV. 

thuilleadh  air  so  uile,  ìs  e  'n 
diugh  an  treas  là  o  rinneadh 
na  nithe  so. 

22  Agus  mar  an  ceudna, 
chuir  mnài  àraidh  dhinn  fèin, 
a  chaidh  gu  moch  a  dh'ionn- 
suidh  na  h-uaighe,  mòr- 
ìoghnadh1  oirnn: 

23  Agus  an  uair  nach  d'- 
fhuair  iad  a  chorp,  thàinig 
iad,  ag  ràdh,  gu'm  fac  iad 
sealladh  do  ainglibh,  a  thubh- 
airt  gu  bheil  e  beò. 

24  Agus  chaidh  dream 
àraidh  dhiubhsan  a  bha  maille 
ruinn  fèin,  chum  na  h-uaighe, 
agus  fhuair  iad  eadhon  mar 
thubhairt  na  mnài ;  ach  cha'n 
fhac  iad  esan. 

25  An  sin  thubhairt  e  riu, 
O  dhaoine  amaideach2,  agus 
mall  -  chridheach  a  chreid- 
sinn  nan  nithe  sin  uile  a 
labhair  na  fàidhean ! 

26  Nach  b'èigin  do  Chriosd 
na  nithe  so  f  hulang,  agus  doì 
a  steach  d'a  ghlòir  1 

27  Agus  air  dha  tòiseach- 
adh  o  Mhaois,  agus  o  na 
fàidhibh  uile,  dn'eadar-mhìn- 
ich  e  dhoibh  anns  na  sgriobt- 
uiribh  uile  na  nithe  m'a 
thimchioll  fèin. 

28  Agus  dhruid  iad  ris  a' 
bhaile,  d'an  robh  iad  a*  dol : 
agus  leig  esan  air  gu'n  rach- 
adh  e  ni  b'f  haide. 

29  Ach  cho-èignich  iadsan 
e,  ag  ràdh,  Fan  maille  ruinne, 
oir  a  ta  e  dlùth  do'n  f  heasgar, 
agus  tha  deireadh  an  là  ann. 
Agus  chaidh  e  steach  a  dh'- 
f  huireach  maille  riu. 

30  Agus  an  uair  a  shuidh  e 
gu  biadh  maille  riu,  air  dha 
aran  a  ghlacadh,  bheannaich 
se  e,  agus  bhris  se  e,  agus  thug 
e  dhoibh  e. 


i  uamhas. 

167 


I 


5»  neo-infiothachail. 


31  Agus  dh'fhosgladh  an 
sùilean,  agus  dh'aithnich  iad 
e ;  agus  chaidh  e  as  an  t- 
sealladh. 

32  Agus  thubhairt  iad  r'a 
chèile,  Nach  robh  ar  cridhe 
a'  lasadh  annainn,  am  feadh 
a  bha  e  a'  labhairt  ruinn  air 
an  t-slighe,  agus  an  uair  a 
dh'fhosgail  e  dhuinn  na 
sgriobtuirean  ì 

33  Agus  dh'èirich  iad 
air  an  uair  sin  fèin,  agus 
phill  iad  gu  Ierusalem,  agus 
fhuair  iad  an  t-aon  fhear 
deug  cruinn  an  ceann  a 
chèile,  agus  an  dream  a  bha 
maille  riu, 

34  Ag  ràdh,  Dh'èirich  an 
Tighearna  da  rìreadh,  agus 
chunncas  le  Simon  e. 

35  Agus  dh'innis  iad  na 
nithe  a  rinneadhaìr  an  t-slighe, 
agus  mar  a  dh'aithnicheadh 
leo  e  ann  am  briseadh  an 
arain. 

36  Agus  ag  labhairt  nan 
nithe  so  dhoibh,  sheas  Iosa 
fèin  'nam  meadhon,  agus 
thubhairt  e  riu,  Sìth  maille 
ribh. 

37  4^n  bna  iadsan  fuidh 
gheilt-chrith  agus  fuidh  eagal, 
agus  shaoil  iad  gur  spiorad  a 
chunnaic  iad. 

38  Agus  thubhairt  e  riu, 
C'ar  son  a  ta  sibh  fo  bhuair- 
eas1,  agus  c'ar  son  a  ta 
smuaintean  ag  èirigh  suas  ann 
bhur  cridheachaibh? 

39  Feuchaibh  ~mo  làmh- 
an  agus  mo  chosan,  gur  mi 
fèin  a  th'ann :  laimhsichibh 
mi,  agus  faicibh ;  oir  cha'n 
'eil  aig  spiorad  feoil  agus 
cnàmha,  mar  a  chi  sibh 
agam-sa. 


1  thrioUaid. 

168 


XXIV. 

40  Agus  an  uair  a  thubh- 
airt  e  so,  nochd  e  dhoibh  a 
làmhan  agus  a  chosan. 

41  Agus  air  dhoibh  bhi 
fathast  mi-chreideach  troimh 
aoibhneas,  agus  iad  fuidh 
iongantas,  thubhairt  e  riu, 
Am  bheil  biadh  sam  bith 
agaibh  an  so  ? 

42  Agus  thug  iad  da  mìr 
do  iasg  ròiste,  agus  do  chìr- 
mheala. 

43  Agus  ghlac  se  e,  agus 
dh'ith  e  'nam  fianuis. 

44  Agus  thubhairt  e  riu,  Is 
iad  so  na  briathran  a  labhair 
mi  ribh,  'nuair  a  bha  mi  fath-  . 
ast  maille  ribh ,  gur  èigin  do  na 
h-uile  nithibh  a  ta  sgrìobhta 
ann  an  lagh  Mhaois,  agus 
anns  na  fàidhibh,  agus  anns 
na  salmaibh  mu  m'  thim- 
chioll-sa,  bhi  air  an  coimh- 
lionadh. 

45  An  sin  dh'f  hosgail  e  an  s 
tuigse,  chum  gu'n  tuigeadh 
iad  na  sgriobtuirean. 

46  Agus  thubhairt  e  riu,  ; 
Mar  so  a  ta  e  sgrìobhta,  agus  i 
mar  so  b'èigin  do  Chriosd  ! 
fulang,  agus  èirigh  o  na  i 
marbhaibh  an  treas  là  : 

47  Agus  aithreachas  agus 
maitheanas  peacaidh  bhi  air 
an  searmonachadh  'na  ainm- 
san,  do  na  h-uile  chinnich,  j 
a'  tòiseachadh  aig  Ierusalem.   :  % 

48  Agusisfianuiseansibhse 
air  na  nithibh  so. 

49  Agus,  feuch,  cuiridh 
mise  geaìladh  m' Athar  oirbh2: 
ach  fanaibh-sa  ann  am  baile  j  • 
Ierusaleim,  gus   an  sgead- 
aichear  le  cumhachd  o  na  h-  t 
àrdaibh  sibh. 

50  Agus  thug  e  mach  iad  |  ] 
co  f  had  ri3  Betani ;  agus  thog  1  ,  ( 
■   ì 

2  cuiridk  mise  na  ghcaìl  m1  Athair  9 
(Tnr  n-ionnmiM,  *as.        |  ^ 


EOIN  I. 


e  suas  a  làmhan,  agusbheann- 
aich  e  iad. 

51  Agus  am  feadh  a  bha 
e  'gam  beannachadh,  dheal- 
aicheadh  riu  e,  agus  thogadh 
suas  gu  nèamh  e. 

52  Agus  rinn  iad  aoradh 


dha,  agus  phili  iad  gu  leru- 
salem  le  gairdeachas  mor : 

53  Agus  bha  iad  a  ghnàth 
anns  an  teampull,  a'  moladh 
agus  a'  beannachadh  Dhè. 
Amen. 


An  SOISGEUL  a  ueir  EOIN. 


CAIB.  I. 

1  Diadhachd,  daoineachd,  agus 
dreuchd  losa  Criosd.  15  Fia?iuis 
Eoin.  -  37  Gairm  Aindreais, 
Pheadair,  43  Phihp,  45  agus 
Netanaeil. 

A  NNS  an  toiseach  bha  am 
,  Focal,  agus  bha  am  Focal 
maille  ri  Dia,  agus  b'e  am 
Focal  Dia. 

2  Bha  e  so  air  tùs  maille 
ri  Dia. 

3  Rinneadh  nah-uile  nithe 
leis ;  agus  as  'eugmhais  cha 
d'rinneadh  aon  ni  a  rinn- 
eadh. 

4  Ann-san  bha  beatha, 
agus  b'i  a'  bheatha  solus 
dhaoine. 

5  Agus  tha  'n  solus  a'  soill- 
seachadh  anns  an  dorchadas, 
agus  cha  do  ghabh  an  dorch- 
adas  e. 

6  Chuireadh  dume  o  Dhia, 
d'am  b'ainm  Eoin. 

7  Thàinig  esan  mar  f  hian- 
ms,  chum  fianuis  a  thoirt 
mu'n  t-solus,  chum  gu'n 
creideadh  na  h-uile  trìdsan. 

8  Cha  b'esan  an  solus  sin, 
ach  chuireadh  e  chum  gu  tug- 
adh  e  fianuis  mu'n  t-solus. 

9  B'e  so  an  solus  fior  a  ta 
soillseachadh  gach  uile  dhuine 

169 


tha  teachd  chum  an  t-saogh- 
ail. 

10  Bha  e  anns  an  t-saoghal, 
agus  rinneadh  an  saoghal  leis, 
agus  cha  d'aithnich  an  saogh- 
al  e. 

11  Thàinig  e  dh'ionnsuidh 
a  dhùthcha  fèin,  agus  cha  do 
ghabh  a  mhuinntir  fèin  ris. 

12  Ach  a  mheud  as  a 
ghabh  ris,  thug  e  dhoibh 
cumhachd  a  bhi  'nan  cloinn 
do  Dhia,  eadhon  dhoibh-san  a 
ta  creidsinn  'na  ainm  : 

13  A  bha  air  an  gineamh- 
uin,  cha'n  ann  o  fhuil,  no  o 
thoil  na  feòla,  nò  o  thoil  duine, 
ach  o  Dhia. 

14  Agus  rinneadh1  am 
Focal  'na  fheoil,  agus  ghabh 
e  còmhnuidh  'nar  measg-ne, 
(agus  chunnaic  sinn  a  ghlòir, 
mar  ghlòir  aoin-ghin  Mhic 
an  Athar,)  làn  gràis  agus 
fìrinn. 

15  (Thug  Eoin  fianuis 
uime,  agus  ghlaodh  e,  ag 
ràdh,  Is  e  so  an  ti  mu'n  do 
labhair  mi,  An  ti  a  ta  teachd 
a'm'  dhèigh,  tha  toiseach  àig 
orm  ;  oir  bha  e  romham.) 

16  Agus  as  a  lànachd-san 

i  dlCfhùs. 


EOIN  I. 


fhuair  sinne  uile,  agus  gràs 
air  son  gràis. 

17  Oir  thugadh  an  lagh  le 
Maois,  ach  thàinig  an  gràs 
agus  an  fhirinn  le  Iosa 
Criosd. 

18  Cha'n  fhaca  neach  air 
bith  Dia  riamh  ;  an  t-aon- 
ghin  Mic,  a  ta  ann  an  uchd 
an  Athar,  is  esan  a  dh'f  hoill- 
sich  e. 

19  Agus  is  e  so  fìanuis 
Eoin  :  An  uair  a  chuir  na 
h-Iudhaich  sagairt  agus  Le- 
bhithich  o  Ierusalem,  chum 
gu'm  fiosraicheadh  iad  deth, 
Cò  thusa?  m 

20  Dh'aidich  esan,  agus 
cha  d'àicheadh  e  ;  ach  dh'- 
aidich  e,  Cha  mhi  Criosd. 

21  Agus  dh'fhiosraich  iad 
deth,  Ciod  ma  seadh  ì  An  tu 
Elias?  Agus  thubhairte,  Cha 
mhi.  An  tu  am  fàidh  1  Agus 
f  hreagair  e,  Cha 

22  An  sin  thubhairt  iad  ris, 
Cò  thu  ì  chum  gu'n  toir  sinn 
freagradh  dhoibh-san  a  chuir 
uatha  sinn  :  ciod  a  tha  thu 
'g  ràdh  mu  do  thimchioll 
feiii  ì 

23  Thubhairt  e,  ls  mise 
guth  an  ti  a  ghlaodhas 1  anns 
an  fhàsach,  Deanaibh  dìr- 
each  slighe  an  Tighearna, 
mar  thubhairt  am  fàidh  E- 
saias. 

24  Agus  an  dream  a  chuir- 
eadh  leis  an  teachdaireachd, 
b'ann  do  na  Phairisich  iad, 

25  Agus  dh'f  hiosraich  iad 
deth,  agus  thubhairt  iad  ris, 
C'ar  son  ma  seadh  a  ta  thu 
a'  baisteadh,  mur  tu  Criosd, 
no  Elias,  no  am  fàidh? 

26  Fhreagair  Eoin  iad,  ag 
ràdh,  A  ta  mise  a'  baisteadh 
le  h-uisge ;  ach  a  ta  neach 


'na  sheasamh  'nur  measg, 
nach  aithne  dhuibh ; 

27  Is  e  so  an  ti,  a  ta  teachd 
a'm'  dhèighsa,  aig  am  bheil 
toiseach  orm,  neach  nach 
airidh  mise  air  barr-iall  a 
bhròige  fhuasgladh. 

28  Rinneadh  na  nithe  sp 
ann  am  Betani2  air  an  taobh 
thall  do  Iordan,  far  an  robh 
Eoin  a'  baisteadh. 

29  Air  an  là  màireach 
chunnaic  Eoin  Iosa  a'  teachd 
d'a  ionnsuidh,  agus  thubhairt 
e,  Feuch  Uan  Dè,  a  ta  toirt 
air  falbh  peacaidh  an  t-saogh- 
ail ! 

30  Is  e  so  an  ti  rau'n  dubh- 
airt  mi,  Tha  fear  a'  teachd 
a'm'  dhèigh,  aig  am  bheil 
barrachd  orm  ;  oir  bha  e 
romham. 

31  Agus  cha  robh  aithne 
agam-sa  air :  ach  a  chum 
gu'm  bitheadh  e  air  fhoill- 
seachadh  do  Israel,  uime  sin 
thàinig  mi  a'  baisteadh  le  h- 
uisge. 

32  Agus  thug  Eoin  fianuis, 
ag^  ràdh,  Chunnaic  mi  an 
Spiorad  a'  teachd  a  nuas  mar 
choluman  o  nèamh,  agus 
ghabh  e  còmhnuidh  air. 

33  Agus  cha  b'aithne 
dhomhsa  e  :  ach  an  ti  a  chuir 
mi  a  bhaisteadh  le  h-uisge, 
thubhairt  esan  rium,  Ge  b'e 
air  am  faic  thu  an  Spiorad  a' 
teachd  a  nuas  agus  a'  gabhail 
còmhnuidh  air,  is  e  sin  an  ti 
a  bhaisteas  leis  an  Spiorad 
naomh. 

34  Agus  chunnaic  mi,  agus 
rinn  mi  fianuis,  gur  e  so  Mac 
Dhè. 

35  Air  an  là  màireach  a  rjs 
sheas  Eoin,  agus  dithis  d'a 
dheisciobluibh  ; 


1  Is  mise  esan  aig  am  bheil  a  ghntU     ng  èigheach.  3  Betabara. 

170 


EOIN  II. 


36  Agus  air  dha  amharc  air 
Josa,  agus  e  ag  imeachd l, 
thubhaiit  e,  Feuch  Uau  Uè  ! 

37  Agus  chual  an  dithis 
dheisciobul  e  a'  labhairt,  agus 
lean  iad  losa. 

33  Agus  air  tionndadh  do 
Iosa,  chunnaic  e  iad  'g  a 
leantuinn,  agus  thubhairt  e 
riu,  Ciod  a  ta  sibh  ag  iarr- 
aidh?  Thubhairt  iadsan  ris, 
Rabbi,  (is  e  sin  r'a  ràdh, 
air  eadar-theangachadh,  A 
mhaighstir,)  c'àit  am  bheil 
thu  gabhail  còmhnuidh  ì 

39  Thubhairtenu,  Thigibh 
agus  faicibh.  Thàinig  iad 
agus  chunnaic  iad  c'àit  an 
robh  e  gabhail  còmhnuidh, 
agus  dh'fhan  iad  maille  ris 
an  là  sin  :  oir  bha  e  mu  thim- 
chioll  na  deicheamh  uaire. 

40  B'e  Aindreas,  bràthair 
Shimoin  Pheadair,  aon  do'n 
dithis  a  chual  Eoin  a  Labhairt, 
agus  a  lean  esan. 

41  Fhuair  esan  air  tùs  a 
bhràthair  fèin  Simon,  agus 
thubhairt  e  ris,  Fhuair  sinne 
am  Mesias,  is  e  sin,  air  eadar- 
thèangachadh,  Criosd2. 

42  Agus  thug  e  chum  Iosa 
e  ;  Agus  an  uair  a  dh'amh- 
airc  losa  air,  thubhairt  e,  Is 
tusa  Simon  mac  Iona  :  gairm- 
ear  Cephas  dhiot,  is  e  sin  air 
eadar-theangachadh,Peadar3. 

43  Air  an  là  'na  dhèigh 
sin,  bu  toil  le  Iosa  dol  a  mach 
do  Ghalile,  agus  fhuair  e 
Philip,  agus  thubhairt  e  ris, 
Lean  mise. 

44  A  nisbha  Philip  oBhet- 
saida,  baile  Aindreais  agus 
ì  headair. 

45  Fhuair  Philip  Natanael, 
agus  thubhairt  e  ris,  Fhuair 


sinne  an  ti  mu'n  do  sgrìobh 
Maois  anns  an  lagh,  agus  na 
fàidhean,  losa  o  Nasaret,  mac 
Ioseiph. 

46  Agus  thubhairt  Nata 
nael  ris,  Am  feud  ni  maith 
air  bith  teàchd  à  Nasaret? 
Thubhairt  Philip  ris,  Thig 
agus  faic. 

47  Chunnaic  Iosa  Natanael 
a'  teachd  d'a  ionnsuidh,  agus 
thubhairt  e  uime,  Feuch  Is- 
raeleach  da  rireadh,  anns 
nach  'eil  cealg ! 

48  Thubhairt  Natanael  ris, 
Cionnus  is  aithne  dhuit  mi  ? 
Fhreagair  losa  agus  thubh- 
airt  e  ris,  Mun  do  ghairm 
Philip  thu,  'nuair  a  bha  thu 
fo  'n  chrann-f  hìge,  chunnaic 
mise  thu. 

49  Fhreagair  Natanael  a- 
gus  thubhairt  e  ris,  Rabbi,  is 
tusa  Mac  Dhè  ;  is  tu  Righ 
Israeil. 

50  Fhrea§air  Iosa  agus 
thubhaiit  e  ns,  A  chionn  gu'n 
dubhairt  mi  riut,  chunnaic 
mi  thu  fo  'n  chrann-fhìge,  am 
bheil  thu  creid-sinn  ?  cìii  thu 
nithe  a's  mò  na  iad  so. 

51  Agus  thubhairt  e  ris, 
Gu  deimhin  deimhin  a  ta  mi 
ag  ràdh  ribh,  'Na  dhèigh  so 
chi  sibhnèamh  fosgailte,agus 
aingil  Dhè  a'  dol  suas  agus  a 
teachd  a  nuas  air  Mac  an 
cluine. 

CAIB.  II. 

1  Rinn  Criosd  jìon  do'n  uisge  :  1G 
chaidh  e  do  Chapemanrn,  agus  do 
Ieinsalem.  11  far  an  do  ghlan  e 
an  teanipnll  o  luchd  reicidh  agns 
ceannachd :  19  rointh-in'/ts  e  a 
òhds  agus  'ais-eirigh.  £3  Chreid 
mòran  ann  air  son  a  mhlorhhuil- 
ean,  ach  cha  d'earb  sè  e  fcin  riu. 

\  GUS  air  an  treas  là  bha 
^  pòsadh  ann  an  Cana  Gha- 


i  a*  srdid-imeachd. 
2  Christcs,  Gr.  i.  e.  Aon  ungta 

171 


3  Fetros,  Cr.  i.  t.  carraig. 


Hle  ;  agus  bha  màthair  Iosa 
an  sin. 

2  Agus  f  huair  Iosa  mar  an 
ceudna  agus  a  dheisciobuil 
cuireadh  chum  a'  phòsaidh. 

3  Agus  air  teireachdainn 
do'n  f  hìon,  thubhairt  màthair 
Iosa  ris,  Cha'n  'eil  f  ìon  aca. 

4  Thubhairt  Iosa  rithe, 
Ciod  e  mo  ghnothuch-sa  riut, 
a  bhean'ì  cha  d'thàinig  m' 
uair-sa  fathast. 

5  Thubhairt  a  mhàthair  ris 
an  luchd  frithealaidh,  Ge  b'e 
ni  a  their  e  ribh,  deanaibh  e. 

6  Agus  bha  sè  soithichean 
uisge  do  chloich  air  an  cur  an 
sin,  a  rèir  gnàtha  glanaidh 
nan  Iudhach,  a  ghabhadh  dà 
fheircin  no  tri  gach  aon 
diubh. 

7  Thubhairt  Iosa  riu,  Lìon- 
aibh  na  soithiche  le  uisge. 
Agus  lìon  siad  iad  gus  am 
beul. 

8  Agus  thubhairt  e  riu, 
Taìrngibh  a  nis,  agus  thug- 
aibh  chum  uachdarain  na 
cuirme1.  Agus  thug  iad 
ami  e. 

9  'Nuair  a  bhlais  uachd- 
aran  na  cuirme  an  t-uisge 
a  rinneadh  'na  fhìon,(agus 
cha  robh  f  hios  aige  cia  as  a 
thàinig  e ;  ach  bha  f  hios  aig 
an  luchd-frithealaidh  atharr- 
uing  an  t-uisge,)  ghairm 
uachdaran  na  cuirme  am  fear 
nuadh-pòsda  2. 

10  Agus  thubhairt  e  ris, 
Cuiridh  gach  duine  fìon 
maith  a  làthair  air  tùs ;  agus 
an  uair  a  dh  òlas  daoine  gu 
leoir,  an  sin  am  fìon  a's  miosa: 
ach  ghlèidh  thusa  am  fìon 
raaith  gus  a  nis. 

11  An  toiseach  so  do 
mhìorbhuilibh  rinn  Iosa  ann 


an  Cana  Ghalile,  agus  dh'- 
fhoillsich  e  a  ghlòir;  agus 
chreid  a  dheisciobuil  ann. 
^  12  An  dèigh  so  chaidh  e 
sìos  do  Chapernaum,  e  fèin, 
agus  a  mhàthair,  agus  a 
bhràithrean,  agus  a  dheis- 
ciobuil ;  agus  cha  d'f  han  iad 
ann  rnòran  do  làithibh. 

13  Agus  bha  càisg  nan 
Iudhach  am  fagus ;  agus 
chaidh  Iosa  suas  gu  Ierusa- 
lem. 

14  Agus  fhuair  e  'nan 
suidhe  anns  an  teampull 
luchd-reicidh  cruidh3,  agus 
chaorach,  agus  choluman,  a- 
gus  luchd  malairt  an  airgid : 

15  Agus  air  deanamh 
sgiùrsair4  dha  do  chordaibh 
caola,  dh'fhuadaich  e  mach 
as  an  teampull  iad  uile,  agus 
na  caoraich  agus  an  crodh  ; 
agus  dhòirt  e  mach  airgiod  an 
luchd:malairt,  agus  thilg  e 
na  buird  thairis ; 

16  Agus  thubhairt  e  riu- 
san  a  bha  reiceadh  choluman, 
Togaibh  iad  sin  à  so;  na 
deanaibh  tigh  m'  Athar-sa 
'na  thigh  marsandachd. 

17  Agus  chuimhnich  a 
dheisciobuil  gu'n  robh  e 
sgrìobhta,  Dh'ith  eud5  do 
thighe  suas  mi. 

18  An  sin  f  hreagair  na  h- 
Iudhaich,  agus  thubhairt  iad 
ris,  Ciod  an  comhar  a  nochdas 
tu  dhuinne,  do  bhrìgh  gu  bheil 
thu  deanamh  nan  nithe  sin  ? 

19  Fhreagair  Iosa  agus 
thubhairt  e  riu,  Leagaibh  sìos 
an  teampull  so,  agus  an  tri 
làithibh  cuiridh  mise  suas  e. 

20  An  sin  thubhairt  na  h- 
Iudhaich,  Se  bliadhna  agus 
dà  fhichead  bha  an  team- 
pull  so  'ga  thogail,  agus  an 


1  ftùde.       3  fear  ?ia  bainnse,         3  dhamh.      4  entyt.     5  ro-c/iùra??i. 

172 


cuir  thusa  suas  an  tri  làith- 
ibhe? 

21  Ach  labhair  esan  mu 
theampull  a  chuirp. 

22  Uime  sin  an  uair  bha  e 
air  èirigh  o  na  marbhaibh, 
chuimhnich  a  dheisciobuil 
gu'n  dubhairt  e  so :  agus 
chreid  iad  an  sgriobtuir,  agus 
am  focal  a  thubhairt  Iosa. 

23  A  nis  an  uair  a  bha  e 
an  Ierusalem  aig  a'  chàisg, 
air  an  f  hèill  *,  chreid  mòran 
'na  ainm,  an  uair  a  chunnaic 
iad  na  mìorbhuilean  a  rinn  e. 

24  Ach  cha  d'earb  Iosa  e 
fèin  riu,  do  bhrìgh  gu'm  b'- 
aithne  dha  na  h-uile  dhaoine, 

25  Agus  nach  robh  feum 
aige  neach  air  bith  a  dhean- 
amh  fianuis  airduine  :  oir  bha 
f  hios  aige  ciod  a  bha  anns  an 
duine. 

CAIB.  III. 

1  Theagaisg  Criosd  do  Nicodemus 
Jeum  na  h-athghineamhuin.  11 
Mu  chreidimh  'na  bhàs.  16  Mòr- 
ghràdh  Dhè  dò'n  chinne-daoine. 
23  Baisteadh,  fianuis,  agus  teag- 
asg  Eoin. 

\  GUS  bha  duine  do  na 
P-  Phairisich,  d'am  b'ainm 
Nicodemus,  a  bha  'na  uachd- 
aran  air  na  h-Iudhaich : 

2  Thàinig  esan  chum  Iosa 
san  oidhche,  agus  thubhairt  e 
ris,  A  mhaighstir,  tha  fhios 
againn  gur  fear-teagaisg  thu 
a  thàinig  o  Dhia :  oir  cha'n 
urrainn  duine  air  bith  na 
mìorbhuile  so  dheanamh  a  ta 
thusa  a'  deanamh,  mur  bi  Dia 
maille  ris. 

3  Fhreagair  Iosa  agus 
thubhairt  e  ris,  Gu  deimhin 
deimhin  a  ta  mi  ag  ràdh  riut, 
mur  beirear  duine  a  rìs  2,  nach 
feud  e  rìoghachd  Dhè  f  haic- 
ìnn. 


III. 

4  Thubhairt  Nicodemus 
ris,  Cionnus  a  dh'fheudas 
duine  bhi  air  a  bhreith  'nuair 
a  ta  e  aosda'?  am  bheil  e 
comasach  air  dol  a  stigh  an 
dara  uair  do  bhroinn  a  mhàth- 
ar,  agus  a  bhi  air  a  bhreith  ì 

5  FhreagairIosa,Gudeimh- 
in  deimhin  a  ta  mi  ag  ràdh 
riut,  mur  bi  duine  air  a 
bhreith  o  uisge,  agus  o'n 
Spiorad,  cha  'n  urrainn  e  dol 
a  steach  do  rìoghachd  Dhè. 

6  An  ni  sin  a  ta  air  a 
bhreith  o'n  f  heoil,  is  feoil  e  ; 
agus  an  ni  si  nata  air  a  bhreith 
o'n  Spiorad,  is  spiorad  e. 

7  Na  gabh  iongantas  gu'n 
dubhairt  mi  riut,  Is  èigin 
duibh  bhi  air  bhur  breith  a  rìs. 

8  Tha  a'  ghaoth  a'  sèideadh 
far  an  àill  leatha,  agus  tha 
thu  a'  cluinntinn  a  fuaim, 
ach  cha'n  'eil  f  hios  agad  cia 
as  a  tha  i  teachd,  no  c'àit  a 
tha  i  dol :  is  ann  mar  sin  a 
tha  gach  neach  a  tha  air  a 
bhreith  o'n  Spiorad. 

9  Fhreagair  Nicodemus 
agus  thubhairt  e  ris,  Cionnus 
a  dh'f  heudas  na  nithe  so  bhi  ì 

10  Fhreagair  Iosa  agus 
thubhairt  e  ris,  Am  bheiì 
thusa  a'd'  f  hear-teagaisg  Is- 
raeil,  agus  nach  aithne  dhuit 
na  nithe  so  ì 

11  Gu  deimhin  deimhin  a 
ta  mi  ag  ràdh  riut,  gu  bheil 
sinne  a'  labhairt  an  ni  aJs  fìos 
duinn,  agus  a'  toirtfianuis  air 
an  ni  sin  a  chunnaic  sinn  ; 
agus  cha  ghabh  sibhse  ar 
fianuis. 

_  12  Ma  dh'innis  mi  dhuibli 
nithe  talmhaidh,  agus  nach 
creid  sibh,  cionnus  a  chreid- 
eas  sibh  ma  dh'innseas  mi 
dhuibh  nithe  nèamhaidh? 


J  an  àni  na  fèisde, 
173' 


o'n  àirde. 


EOIiV  III. 


13  Agus  cha  deachaidh  aon 
neach  suas  ao  iièamh,  ach  an 
ti  a  thàinig  d  nuas  o  nèamh, 
Mac  an  duine  a  ta  air 
nèamh. 

14  Agus  mar  a  thog  Maois 
suas  an  nathair  san  f  hàsach, 
ìs  ann  mar  sin  is  èigin  do 
Mhac  an  duine  bhi  air  a 
thogail  suas : 

15  Chum  as  ge  b'e  neach  a 
chreideas  ann,  nach  sgriosar 
e  »|  ach  gu'm  bi  a'  bheatha 
mhaireannach  aige. 

16  Oir  is  ann  mar  sin  a 
ghràdhaich  Dia  an  saoghal, 
gu'n  d'thug  e  'aon-ghin  Mhic 
fèin,  chum  as  ge  b'e  neach  a 
chreideas  ann,  nach  sgriosar 
e,  ach  gu'm  bi  a'  bheatha 
shiorruidh  aige. 

17  Oir  cha  do  chuir  Dia  a 
"V'Ihac  do'n  t-saoghal,  chum 
g  i'ndìteadh  e  an  saoghal,  ach 
a  chum  gu'm  biodh  an  saogh- 
al  air  a  shaoradh  trìd-san. 

18  An  ti  a  chreideas  ann, 
cha  dìtear  e  :  ach  an  ti  nach 
creid,  tha  e  air  a  dhìteadh 
cheana,  a  chionn  nach  do 
chreid  e  an  ainm  aoin-ghin 
Mhic  Dhè. 

19  Agus  is  e  so  an  dìteadh, 
gu'n  d'thàinig  an  solus  do'n 
t-saoghal,  agus  gu'n  do 
ghràdhaich  daoine  an  dorch- 
adas  ni's  mò  na'n  solus,  a 
chionn  gu'n  robh  an  gnìomh- 
aran  olc. 

20  Oir  gach  neach  a  ta 
deanamh  uilc,  tha  e  toirt 
fuatha  do'n  t-solus,  agus  cha 
'n  'eil  e  teachd  chum  an  t- 
soluis,  air  eagal  gu'm  biodh 
'oibre  air  an  cronachadh. 

21  Ach  an  ti  a  ni  an  f  hìr- 
inn,  thig  e  chum  an  t-soluis, 
chum  gu'm  bi  'oibre  follais- 


\  hi  t>  cn\ììte. 

174 


each,  gur  ann  an  Dia  a  rinn- 
eadh  iad. 

22  An  dèigh  sin  thàinig 
Iosa  agus  a  dheisciobuil  do 
thìr  Iudea ;  agus  dh'f  han  e  an 
sin  maille  riu,  agus  bhaist  e. 

23  Agus  bha  Eoin  mar  an 
ceudna  a'  baisteadh  ann  an 
Enon,  làimh  ri  Salim,  do 
bhrìgh  gu'n  robh  mòran  uisg- 
eachan  an  sin ;  agus  thàinig 
iad,  agus  bhaisteadh  iad. 

24  Oir  cha  robh  Eoin  fath- 
ast  air  athilgeadh  am  prìosan. 

25  An  sin  dh'èirich  ceisd 
eadar  deisciobuil  Eoin  agus 
nah-Iudhaich,  mu  thimchioli 
glanaidh. 

26  Agus  thàinig  iad  chum 
Eoin,  agus  thubhairt  iad  ris, 
A  mhaighstir,  an  ti  a  bha 
maille  riut  an  taobh  thall  do 
lordan,  d'an  d'thug  thu  fian- 
uis,  feuch,  tha  esan  a'  baist- 
eadh,  agus  tha  na  h-uile 
dhaoine  a'  teachd  d'a  ionn- 
suidh. 

27  Fhreagair  Eoin  agus 
thubhairt  e,  Cha  'n  'eil  duine 
comasach  air  ni  sam  bìth  a 
ghabhail,  murbi  e  air  athoirt 
da  o  nèamh. 

28  Tha  sibhse  fein  a'  toirt 
fianuis  dhomh-sa,  gu'n  dubh- 
airt  mi,  Cha  mhi  Criosd,  ach 
gu'n  do  chuireadh  roimhe  mi.  • 

29  An  ti  aig  am  bheil  a' 
bhean  nuadh-phòsda,  is  e  am 
fear  nuadh-pòsda  e  :  ach  car- 
aid  an  f  hir  nuadh-phòsda,  a  I 
ta  'na  sheasamh  agus  ag  èisd- 
eachd  ris,  tha  e  a'  deanamh 
gairdeachais  mhòir  air  son 
gutha  an  f  hir  nuadh-phòsda : 
uime  sin  tha  mo  ghairdeachas  | 
so  air  a  choimhlionadh. 

30  Is  èigin  dasan  fàs,  ach  l 
dhomh-sa  bhi  air  mo  luchd- 
achadh. 

31  An  ti  a  thig  a  nuas  tha 


LOIN  IV. 


e  os  ceann  nan  uile  ;  an  ti  a  j 
tha  o'n  talamh,  tha  e  talmh- 
aidh,  agus  labhraidh  e  air 
mhodh  talmhaidh  :  an  ti  a 
thig  o  nèamh,  tha  e  os  ceann 
nan  uile. 

32  Agus  an  ni  a  chunnaic 
agus  a  chual  e,  air  sin  tha  e 
toirt  fìanuis  ;  agus  cha'n  'eil 
aon  duine  a'  gabhail  r'a 
fhianuis. 

33  An  ti  a  ghabh  r'a  f  hian- 
uis-san,  chuir  e  a  sheula  ris, 
gu  bheil  Dia  f  ìor. 

34  An  ti  achuirDiauaith, 
tha  e  a'  labhairt  bhriathra 
Dhè :  oir  cha'n  ann  a  rèir 
tomhais  a  tha  Dia  a'  toirt  an 
Spioraid  da. 

35  Is  toigh  leis  an  Athair 
am  Mac,  agus  thug  e  na  h- 
uile  nithe  'na  làimh. 

36  An  ti  a  chreideas  anns 
a'  Mhac,  tha  a'  bheatha 
mhaireannach  aige;  ach  an 
ti  nach  'eil  a'  creidsinn  anns 
a'Mhac,cha'nfhaicabeatha;  | 
ach  a  ta  fearg  Dhè  a'  gabhail  ! 
còmhnuidh  air. 

CAIB.  IV. 

1  Rinn  Criosd  còmhradh  ris  a" 
Bhan-samaraich,agus  dlCfhotllsich 
se  e  Jèin  di.  27  Tha  ' 'dheisciobuil 
fo  iongantas.  31  Chuir  e  an  cèill 
doibh  'eud  Jèiu  air  songlòire  Dhè. 
39  Chreid  mòran  do  na  Samaraich 
ann. 

\  IR  an  aobhar  sin,  an  uair 
a  thuig  Iosa  gu'n  cuala 
na  Phairisich  gu'n  robh  e  a' 
deanamh  agus  a'  baisteadh 
tuilleadh  dheisciobul  naEoin, 

2  (  Ged  nach  do  bhaist  Iosa  | 
fèin  iad  ach  a  dheisciobuil,)  j 

3  Dh'fhàg  e  Iudea,  agus 
chaidh  e  a  rìs  do  Ghalile. 

j    4  Agus  b'èigin  da  dol  troimh 
11  Shamaria. 

5  An  sin  thàinig  e  gu  baile 


a  bhuineadh  do  Shamaria,  ris 
an  abrar  Sichar,  fagus  do'n 
fhearann  a  thug  Iacob  d'a 
mhac  Ioseph. 

6  A  nis  bha  tobar  Iacoib 
an  sin.  Uime  sin  air  do  losa 
bhi  sgìth  le  a  thurus,  shuidh 
e  mar  sin  làimh  ris  an  tobar  ; 
agus  bha  e  mu  thimchioll  na 
seathadh  uaire. 

7  Thàinig  bean  o  Shamaria 
a  tharruing  uisge  :  thubhairt 
losa  rithe,  Thoir  dhomh-sa 
deoch. 

8  Oir  bha  a  dheisciobuil  air 
dol  do'n  bhaile  a  cheannacii 
bìdh. 

9  An  sin  thubhairt  a'  bhean 
o  Shamaria  ris,  Cionnus  a  ta 
thusa  agus  gur Iudhach  thu,ag 
iarraidh  deoch  uam-sa,  a  ta  am 
Bhan-samaritanaich  1  oir  cha 
'n  'eil  comunn  aig  na  h-Iudh- 
aich  ris  na  Samaritanaich. 

10  Fhreagair  losa  agus 
thubhairt  e  rithe,  Nam  b'- 
àithne  dhuit  tiodhlac  1  Dhè, 
agus  cò  e.a  ta  'g  ràdh  riut, 
Thoir  dhomh  deoch,  dh'iarr- 
adh  tu  airsan,  agus  bheir- 
eadh  e  uisge  beò  dhuit. 

11  Thubhairt  a'  bhean  ris, 
A  Thighearn,  cha  'n  'eil  inn- 
eal  tarruing  agad,  agus  tha'n 
tobar  domhain  :  uime  sin  cia 
as  a  ta  an  t-uisge  beò  sin 
agadì 

12  Am  mò  thusa  na  ar  n- 
athair  lacob,  a  thug  dhuinne 
an  tobar  so,  agus  a  dh'òl  as  e 
fèin,  agus  a  chlann,  agus  a 
sprèidh  1 

13  Fhreagair  losa  agus 
thubhairt  e  rithe,  Ge  b'e 
neaoh  a  dh'òlas  do'n  uisge  so, 
bithidh  tart  2  air  a  rìs  : 

14Ach  ge  b'e  neach  adh'- 
òlas  do'n  uisge  a  bheir  mise 


1  (oirhheartas. 

175 


3  ìota. 


dha,  cha  bhi  tart  gu  bràth 
ai^:  ach  an  t-uisge  a  bheir 
mise  dha,  bithidh  e  'na  thobar 
uisge  ann,  a'  sruthadh  suas 
chum  na  beatha  maireann- 
aich. 

15  Thubhairt  a'  bhean  ris, 
A  Thighearn,  thoir  dhomh-sa 
an  t-uisge  so,  chum  nach  bi 
tart  orm,  agus  nach  tig  mi  an 
so  a  tharruing. 

16  Thubhairt  Iosa  rithe, 
Imich,  gairm  t'fhear-pòsda, 
agus  thig  an  so. 

17  Fhreagair  a'  bhean  agus 
thubhairt  i,  Cha  'n  'eil  fear 
agam.  Thubhairt  Iosa  rithe, 
Is  maith  a  thubhairt  thu, 
Cha'n  'eil  fear  agam  : 

18  Oir  bha  cùignear  f  hear 
agad,  agus  esan  a  ta  agad  a 
nis,  cha'n  e  t'f  hear  fèin  e : 
thubhairt  thu  so  gu  f  ìor. 

19  Thubhairt  a'  bhean  ris, 
A  Thighearn,  tha  mi  faicinn 
gur  fàidh  thu. 

20  Rànn  ar  n-aithriche 
aoradh  san  t-sliabh  so  j  agus 
tha  sibhse  ag  ràdh,  gur  ann 
an  Ierusalem  a  ta  an  t-ionad 
anns  an  còir  aoradh  a  dhean- 
amh. 

21  Thubhairt  Iosa  rithe,  A 
bhean,  creid  mise,  gu  bheil 
an  uair  a'  teachd,  anns  nach 
dean  sibh  aoradh  do'n  Athair 
aon  chuid  san  t-sliabh  so,  no 
ann  an  Ierusalem. 

22  Tha  sibh  a'  deanamh 
aoraidh  do'n  ni  nach  aithne 
dhuibh :  tha  sinne  a'  dean- 
amh  aoraidh  do'n  ni  a's  aithne 
dhuinn  :  oir  is  ann  o  na  h- 
Iudhaich  a  ta  slàinte. 

23  Ach  a  ta  an  uair  a' 
teachd,  agus  a  ta  i  nis  ann, 
anns  an  dèan  am  f  ìor  luchd- 
aoraidh  aoradh  do'n  Athair 
ann  an  spiorad  agus  ann  am 
fìrmn;  oir  a  ta  an  t-Atha}r 

m 


IV. 

ag  iarraidh  an  leithide  so  do 
luchd-aoraidh. 

24  Is  Spiorad  Dia,  agus  is 
èigin  d'a  luchd-aoraidh,  aor- 
adh  a  dheanamh  dha  an 
spiorad  agus  am  f  ìrinn. 

25  Thubhairt  a'  bhean  ris, 
Tha  f  hios  agam  gu  bheil  am 
Mesias  a'  teachd,  ris  an  abrar 
Criosd :  'nuair  a  thig  esan 
innsidh  e  na  h-uile  nithe 
dhuinn. 

26  Thubhairt  Iosa  rithe,  Is 
mise  e,  a  ta  labhairt  riut. 

27  Agus  air  a  so  thàinig  a 
dheisciobuil,  agus  b'iongant- 
ach  leo  gu'n  robh  e  labhairt 
ris  a'  mhnaoi :  ach  cha  dubh- 
airt  aon  neach,  Ciod  a  tha  thu 
'g  iarraidh?  no,  C'ar  son  a 
tha  thu  labhairt  rithe'? 

28  An  sin  dh'f  hàg  a'  bhean 
a  soitheach  uisge,  agus  dh'- 
fhalbh  i  do'n  bhaile,  agus 
thubhairt  i  ris  na  daoinibh, 

29  Thigibh,  faicibh  duine 
a  dh'innis  dhomh-sa  na  h-uile 
nithe  a  rinn  mi  riamh  :  Nach 
e  so  Criosdj? 

30  An  sin  chaidh  iad  a 
mach  as  a'  bhaile,  agus  thàin- 
ig  iad  d'a  ionnsuidh-san. 

31  San  àm  sin  fèin  ghuidh 
a  dheisciobuil  air,  ag  ràdh,  A 
mhaighstir,  ith. 

32  Ach  thubhairt  esan  rìu, 
Tha  agam-sa  biadh  r'a  ith- 
eadh  air  nach  'eil  f  hios  ag- 
aibh-sa. 

33  Uime  sin  thubhairt  na 
deisciobuil  r'a  chèile,  An  d'- 
thug  neach  air  bith  ni  d'a 
ionnsuidh  r'a  itheadh  1 

34  Thubhairt  Iosa  riu,  Is 
e  mo  bhiadh-sa  toil  an  ti  a 
chuir  uaith  mi  a  dheanamh, 
agus  'obair  a  chrìochnach- 
aah, 


1  4n  e  so  Criosd  ? 


35  Nacli  abair  sibhse,  A  ta 
ùiiie  cheithir  mìosan  ann  fath- 
ast,  agus  an  sin  thig  am  fogh- 
aradh  1  feuch,  a  ta  mi  ag  ràdh 
ribh,  Togaibh  suas  bhur  sùil- 
ean,  agus  seallaibh  air  na 
h  -  achaibh  ;  oir  a  ta  iad  a 
cheana  geal  chum  an  f  hogh- 
araidh. 

36  Agus  an  ti  a  bhuaineas 
tha  e  faotainn  tuarasdail,  a- 
gus  a'  cruinneachadh  toraidh 
chum  na  beatha  maireann- 
aich ;  chum  gu'n  dean  an  ti 
a  chuireas,  agus  an  ti  a 
bhuaineas,  gairdeachas  le 
chèile *. 

37  Agus  an  so  tha  an  ràdh2 
ud  fìor,  Gu  bheil  neach  a' 
cur,  agus  neach  eile  a'  buain. 

38  Chuir  mise  sibhse  a 
bhuain  an  ni  sin  nach  do 
|  shaothraich  sibh :  shaothraich 
daoine  eile,  agus  chaidh  sibhse 
steach  'nan  saothair. 

39  Agus  chreid  mòran  do 
Shamaritanaich  a'  bhaile  sin 
ann,  air  son  cainnte  na  mnà, 
a  thug  fianuis,  ag  ràdh,  Dh'- 
innis  e  dhomh  na  h-uile  nithe 
a  riny  mi  riamh. 

40  Uime  sin  an  uair  a 
thàinig  na  Samaritanaich  d'a 
ionnsuidh,  ghuidh  iad  air 
fantuinn  maille  riu :  agus 
Ih'f  huirich  e  an  sin  dà  là. 

41  Agus  chreid  mòran 
-  ivulleadh  air  son  'f hocail  fèin : 

!  42  Agus  thubhairt  iad  ris 
V  mhnaoi,  Tha  sinn  a'  creid- 
nnn  cha'n  ann  à  so  suas  air 

»  >on  do  chòmhraidh  -  sa  :  oir 
jihuala  sinn  fèin  e,  agus  a  ta 

^  |  hios  againn  gur  e  so  da  rìr- 

9  |;adh  Criosd,  Slànuighear  an 

\  j-saoghail. 

(  j  43  Agus  an  dèigh  dà  là 


*  IV. 

dh'fhalbh  e  as  a  sin,  agus 
chaidh  e  do  Ghalile  : 

44  Oir  thug  Iosa  fèin  fìan- 
uis,  nach  'eil  urram  aig  fàidh 
'na  thìr  fèin. 

45  Uime  sin,»  an  uair  a 
thàinig  e  do  Ghalile,  ghabh 
na  Galilèaich  ris,  air  dhoibh 
na  nithe  sin  uile  fhaicinn  a 
rinn  e  ann  an  Ierusalem  air 
an  f  hèill :  oir  chaidh  iadsan 
mar  an  ceudna  chum  na  fèille. 

46  An  sin  thàinig  losa  a 
rìs  do  Chana  Ghalile,  far  au 
d'rinn  e  f  ìon  do'n  uisge.  A- 
gus  bha  duine  cumhachdach  3 
àraidh,  aig  an  robh  a  mhac 
gu  tinn  ann  an  Capernaum. 

47  'Nuair  a  chual  esan  gu'n 
robh  Iosa  air  teachd  à  Iudea 
do  Ghalile,  chaidh  e  d'a 
ionnsuidh,  agus  ghuidh  e  air 
gu'n  rachadh  e  sìos,  agus  gu'n 
slànuicheadh  e  a  mhac :  oir 
bha  e  ri  h-uchd  bàis. 

48  An  sin  thubhairt  Iosa 
ris,  Mur  faic  sibh  comharan 
agusmìorbhuilean,  chachreid 
sibh. 

49  Thubhairt  an  duine 
cumhachdach  ris,  A  Thigh- 
earn,  rach4  sìos  mum  faigh 
mo  leanaban  bàs. 

50  Thubhairt  Iosa  ris,  Im- 
ìch  ;  tha  do  mhac  beò.  Agus 
chreid  an  duine  am  focaì  a 
labhair  Iosa  ris,  agus  dh'- 
imich  e. 

51  Agus  am  feadh  a  bha  e 
fathast  a'  dol  sìos,  choinnich 
a  sheirbhisich  e,  agus  dh'innis 
iad  da,  ag  ràdh,  Tha  do  mhac 
beò5. 

52  An  sin  dh'fhiosraich  e 
dhiubh  anuair  anns  an  deach- 
aidh  e  am  feabhas :  agus 
thubhairt  iad  ris,  An  dè  aìr 


cuideachd,  maraon. 
3  an  gnàth-fhocal. 

177 


3  mòr,  rìoghqil, 
*  theifiy,  faìbh,  gabh.     5  ffU  maith 


EOIN  V. 


an  t-seachdamh  uair  dh'f  hàg 
am  fìabhrus  e. 

53  An  sin  dh'aithnich  an 
t-athair  gu'm  ò'i  an  uair  sin 
fèin,  anns  an  dubhairt  Iosa 
ris,  Tha  do  mhac  beò;  agus 
chreid  e  fèin,  agus  a  theagh- 
Jach  uile. 

54  'Se  so  a  rìs  an  dara 
mìorbhuil  a  rinn  Iosa,  'nuair 
a  thàinig  e  à  Iudea  do  Gha- 
lile. 

CAIB.  V. 

I  Leighis  Tosa  air  là  na  sàbaid  an 
duine  a  bha  fuidh  leòn  rè  ochd 
bliadhna  deug  thar  Jhichead:  10 
Rinn  na  h-  ìudhaich  uime  si?i 
connsachadh  ris,  agus  geur-leanmh- 
uinn  air. 

-'KTA  dhèigh  so  bha  fèill 
nan  Iudhach  ann ;  agus 
chaidh  losa  suas  gu  lerusa- 
lem. 

2  A  nis  a  ta  ann  an  Ieru- 
salem,  làimh  ri  geata1  nan 
caorach,  lochan  ris  an  abrar 
sa'  chainnt  Eabhruidhich, 
Betesda,  aig  am  bheil  cùig 
tighean-fasgaidh  2. 

3  Annta  sin  bha'nan  luidhe 
mòr-bhuidheann  do  dhaoinibh 
euslan,  dalla,  bacach,  seargta, 
a'  feitheamh  ri  caruchadh  an 
uisge.  _ 

4  Oir  chaidh  aingeal  sìos 
an  àm  àraidh  san  lochan,  a- 
gus  chuir  e  an  t-uisge  troimh 
chèile :  uime  sin  an  ceud 
neach  a  rachadh  sìos  ann,  an 
dèigh  cur  troimh  chèile  an 
uisge,  rinneadh  slàn  e  a  dh'- 
aon  tinneas  a  bhiodh  air, 

5  Agus  bha  duine  àraidh 
an  sin,  a  bha  ochd  bliadhna 
deug  thar  fhichead  ann  an 
euslaint. 

6  'Nuair  a  chunnaic  losa 
esan  'na  luidhe,  agus  fios  aige 
gu'n  robh  e  nis  ùine  fhada 


1  marxadh. 


mar  sin,  thubhairt  e  ris,  Am 
miann  leat  bhi  air  do  dhean- 
amh  slàn? 

7  Fhreagair  an  duine  euslan 
e,  A  Thighearn,  cha'n  'eil 
duine  agam,  an  uair  a  chuir- 
ear  an  t-uisge  troimh  a  chèile, 

a  chuireas  anns  an  lochan  j 
mi :  ach  am  feadh  a  ta  mise 
teachd,  tha  neach  eile  a'  dol 
sìos  romham. 

8  Thubhairt  Iosa  ris,  Eir-  : 
ich,  tog  do  leabadh,  agus 
imich. 

9  Agus  air  ball  rinneadh 
an  duine  slàn,  agus  thog  e  a 
leabadh,  agus  dh'imich  e : 
agus  bha'n  t-sàbaid  ann  air 
an  là  sin. 

10  Uime  sin  thubhairt  na 
h-Iudhaich  ris  an  ti  a  shlàn- 
uicheadh,  Is  i  an  t-sàbaid  a 
ta  ann  ;  cha'n  'eil  e  dligheach 
dhuit  do  leabadh  a  ghiulan. 

11  Fhreagair  e  iad,  An  ti  j 
a  rinn  slàn  mi,  thubhairt  esan  „ 
rium,  Tog  do  leabadh  agus 
imich  ? 

12  An  sin  dh'f  hiosraich  iad 
deth,  Cò  an  duine  a  thubhairt  ,  1 
riut,  Tog  do  leabadh  agus  e 
imich  'ì 

13  Agus  cha  robh  f  hios  aig  l, 
an  ti  a  shlànuicheadh,  cò  e  :  °!! 
oir  chaidh  losa  as  a  shealladh,  c" 
air  do  mhòr-shluagh  bhi  anns  011 
an  àit. 

14  'Na  dhèigh  so  fhuair  'j 
Iosa  e  anns  an  teampull,  agus  ™ 
thubhairt  e  ris,  Feuch,  rinn-  S1J 
eadh  slàn  thu  :  na  peacaich  a(; 
ni's  mò,  air  eagal  gu'n  tach-  ,*: 
air  ni's  miosa  dhuit.  J11 

15  Dh'imich  an  duine,  a-  11 
gus  dh'innis  e  do  na  h-Iudh-  »Jf 
aich  gu'm  b'e  Iosa  rinn  slàn  e.  |  « 

16  Agus  air  a  shon  so  rinn  j  jji] 
na  h  -Iudhaich  geur  -  lean- 1  m 
 |  toirt  i 

3  sgatli-thighean.  \  Ca 


EOIN  V. 


I    mkuinn  air  Iosa,  agus  dh'iarr 
iad  a  mharbhadh,  do  bhrìgh 
I   gu'n  d'rinn  e  na  nithe  so  air 
I   an  t-sàbaid. 

17  Ach  fhreagair  Iosa  iad, 
J  Tha  m'Athair  ag  oibreachadh 

gus  a  nis,  agus  tha  mise  ag 
oibreachadh. 

18  Uime  sin  bu  mhòid  a 
dh'iarr   na   h  -  ludhaich  a 

:  mharbhadh,  a  chionn  nach 
e  mhàin  gu'n  do  bhris  e  an 
t-sàbaid,  ach  gu'n  dubhairt  e 
mar  an  ceudna  gu'm  b'e  Dia 
'Athair-san,  'ga  dheanamh 
fèin  co-ionann  ri  Dia. 

19  Air  an  aobhar  sin 
fhreagair  Iosa,  agus  thubh- 
airt  e  riu,  Gu  deimhin  deimh- 
in  a  ta  mi  ag  ràdh  ribh,  nach 
'eil  am  Mac  comasach  air  ni 
sam  bith  a  dheanamh  uaith 
fèin,  ach  an  ni  a  chi  e  an  t- 
Athair  a'  deanamh :  oir  ge 
b'e  nithe  a  ni  esan,  na  nithe 
sin  fèin  ni  am  Mac  mar  an 
ceudna. 

20  Oir  is  ionmhuìnn  leis 
an  Athair  am  Mac,  agus  a  ta 
e  a'  foillseachadh  dha  nan 
uile  nithe  a  tha  e  fèin  a'  dean- 
i  amh  :  agus  foillsichidh  e  dha 
oibre  a's  mò  na  iad  so,  air 
chor  as  gu'm  bi  iongantas 
oirbhse. 

21  Oir  mar  a  ta  an  t- Athair 
a'  dùsgadh,  agus  a'  beothach- 
adh  nam  marbh,  is  amhuil 

>fl| [sin  a  ta  am  Mac  a  beothach  - 

adh  an  dream  a's  àill  leis. 
-  t    22  Oir  cha'n  'eil  an  t-Ath- 
:  llair  a'  toirtbreth  air  duine  sam 
iiijbith  ;  ach  thug  e  gach  uile 
1  bhreitheanas  do'n  Mhac  : 
23  Chum  gu'n  tugadh  na 
:*ih-uile  dhaoine  urram  do'n 
'■  'BMhac,  amhuil  mar  a  ta  iad  a' 
'  J  itoirt  urraim  do'n  Athair.  An 
^  I jti  nach  'eil  a'  toirt  urraim 
0  do'n  Mhac,  cha'n  'eil  e  toirt 


urraim  do'n  Athair  a  chuir 
uaith  e. 

24  Gu  deimhin  deimhin  a 
ta  mi  ag  ràdh  ribh,  An  ti  a 
dh'èisdeas  ri  m'  fhocal-sa, 
agus  a  ta  creidsinn  anns  an 
ti  a  chuir  uaith  mi,  tha  a' 
bheatha  mhaireannach  aige, 
agus  cha  tig  e  chum  dìtidh  ; 
ach  chaidh  e  thairis  o  bhàs  gu 
beatha. 

25  Gu  deimhin  deimhin  a 
ta  mi  ag  ràdh  ribh,  Gu  bheii 
an  uair  a'  teachd,  agus  gu 
bheil  i  nis  ann,  anns  an  cluinn 
na  mairbh  guth  Mhic  Dhè  ; 
agus  an  dream  a  chluinneas, 
bithidh  iad  beò. 

26  Oir  mar  a  ta  aig  an 
Athair  beatha  ann  fèin,  is 
amhuil  sin  a  thug  e  do'n 
Mhac  beatha  a  bhi  aig  ann 
fèin ; 

27  Agus  thug  e  mar  an 
ceudna  dha  ùghdarras  chum 
breth  a  thabhairt,  do  bhrìgh 
gur  e  Mac  an  duine. 

28  Na  gabhaibh  iongantas 
deth  so ;  oir  a  ta  an  uair  a' 
teachd,  anns  an  cluinn  iadsan 
uile  a  ta  sna  h-uaighibh  a 
ghuthsan : 

29  Agus  thèid  iad  a  rnach  , 
iadsan  a  rinn  maith,  chum 
aiseirigh  na  beatha ;  agus  iad- 
san  a  rinn  olc,  chum  aiseirigh 
an  damnaidh 

30  Cha'n  'eil  mise  comas- 
ach  air  ni  sam  bith  a  dhean- 
amhuamfein:  marachluinn- 
eas  mi  bheir  mi  breth  :  agus 
a  ta  mo  bhreitheanas  ceart ; 
do  bhrìgh  nach  'eil  mi  ag 
iarraidh  mo  thoile  fèin,  ach 
toil  an  Athar  a  chuir  uaitli  mi 

31  Ma  bheir  mise  fianuis 
mu  m'  thimchioll  fèin,  cha'n 
'eil  m'  fhianuis  fìor1. 


1  iomchutdh. 


EOIN  VI. 


32  Tha  neach  eile  a'  toirt 
fìanuis  mu  m'  thimchioll,  a- 
gus  a  ta  f  hios  agam  gur  fìor 
an  f  hianuis  a  ta  e  deanamh 
mu  m'  thimchioll. 

33  Chuir  sibhse  chum  Eoin, 
agus  thug  e  fianuis  do'n 
r'hìrinn. 

34  Ach  cha'n  'eil  mise  a' 
gabhail  fianuis  o  dhuine  :  ach 
a  ta  mi  ag  ràdh  nan  nithe  so, 
chum  gu'm  bi  sibhse  air  bhur 
tèarnadh. 

35  B'esan  an  lòchran  lasar- 
ach 1  agus  dealrach :  agus 
bha  sibhse  toileach  car  tamuill 
gàirdeachas  a  dheanamh  'na 
sholus. 

36  Ach  a  ta  agam-sa  fianuis 
a's  mò  na  fianuis  Eoin  :  oir  na 
h-oibre  a  thug  an  t-Athair 
dhomh-sa  chum  gu'n  crìoch- 
naichinn  iad,  tha  na  h-oibre 
sin  fèin  a  tha  mise  a'  deanamh, 
a'  toirt  fianuis  mu  m'  thim- 
chioll,  gu'n  do  chuir  an  t- 
Athair  uaith  mi. 

37  Agus  an  t-Athair  fèin  a 
chuir  uaith  mi,  thug  e  fian- 
uis  mu  m'  thimchioll.  Cha 
chuala  sibh  riamh  a  ghuth, 
ni  mò  a  chunnaic  sibh  a 
choslas. 

38  Agus  cha'n  'eil  'f  hocal- 
san  agaibh  a'  gabhail  còmh- 
nuidh  annaibh  :  oir  an  ti  sin 
a  chuir  esan  uaith,  cha'n  'eil 
sìbh  'ga  chreidsinn. 

39  Rannsaichibh 3  na 
sgriobtuirean,  oir  a  ta  sibh 
a'  saoilsinn  gu  bheil  a' 
bheatha  mhaireannach  ag- 
aibh  annta-san;  agus  is  iad 
sin  a  ta  toirt  fianuis  mu  m' 
thimchioll-sa. 

40  Gidheadh  cha'n  àill 
leibh  teachd  am'  ionnsuidh- 


1  lasta.   2  Tha  sibha1 Tannsachadh. 
3  gìòire. 

180 


sa,  chum  gu'm  faigheadh  sibh 
beatha. 

41  Cha'n  'eil  mise  a'  gabh- 
ail  urraim3  o  dhaoinibh. 

42  Ach  is  aithne  dhomh 
sibhse,  nach  'eil  gràdh  Dhè 
agaibh  annaibh. 

43  Thàinig  mise  au  ainm 
m'  Athar,  agus  cha'n  'eil  sibh 
a'  gabhail.  rium :  ma  thig 
neach  eile  'na  ainm  fèin, 
gabhaidh  sibh  ris-san. 

t  44  Cionnus  a  dh'fheudas 
sibh  creidsinn,  a  ta  gabhail 
urraim  o  chèile,  agus  nach 
'eil  ag  iarraidh  an  urraim  a 
thig  o  Dhia  a  mhàin  ? 

45  Na  saoilibh  gu'n  dean 
mise  bhur  casaid  ris  an 
Athair  :  tha  aon  a  tha  dean- 
amh  casaid  oirbh,  Maois, 
anns  am  bheil  sibh  a'  cur 
bhur  dòchais  4. 

46  Oir  nan  creideadh  sibh 
Maois,  chreideadh  sibh  mise : 
oir  sgrìobh  esan  mu  m' 
thimchioll. 

47  Ach  mur  creid  sibh  a 
sgrìobhadh-san,   cionnus  a 
chreideas  sibh  mo  bhriathra 
sa. 

CAIB.  VI. 

1  Bheathaich  Criosd  cùig  mlle 
fearle  cùig  huilinnihh  arain  agus 
dà  iasg :  15  Air  an  aobhar  sint 
Vàill  leìs  an  t-sluagh  esan  a 
dheanamh  fna  righ:  16  Ach  air 
dhasan  a  sgaradh  fèin  uatha, 
chaidh  e  suas  gu  heinn,  agus  dhf- 
imich  e  air  aì  chuan  a  dlì'ionnsuidh 
a  dheisciohul. 

*'W'A  dhèigh  sin  chaidh  Iosa 
^  thar  muir5  Ghalile,  no 
Thiberiais. 

2  Agus  lean  sluagh  mòr  e, 
do  bhrìgh  gu'm  fac  iad  a 
mhìorbhuilean  a  rinn  e  air  an 
dream  a  bha  euslan. 

3  Agus  chaidh  Iosa  suas 


h 


4  as  am  bheil  sibh  ag  earbsadh. 
5  fairge. 


EOTN  VI. 


air  beinn,  agus  shuidh  e  an 
sin  mailb  r'a  dheisciob- 
luibh. 

4  Agus  bha  a'  chàisg,  fèill 
nan  Iudhach,  am  fagus. 

5  An  sin  an  uair  a  thog 
Iosa  suas  a  shùilean,  agus  a 
chunnaic  e  gu'n  d'  thàinig 
buidheann  mhòr  shluaigh  d'a 
ionnsuidh,  thubhairt  e  ri 
Philip,  Cia  an  t-àit  as  an 
ceannaich  sinn  aran  chum 
gu'n  ith  iad  so  1 

6  (Ach  thubhairt  e  so  'ga 
dhearbhadh-san;  oir  bhafhios 
aige  fèin  ciod  a  dheanadh  e.) 

7  Fhreagair  Philip  e,  Cha 
leoir  dhoibh  luach  dhà  cheud 
peghinn  a  dh'aran,  chum  gu'n 
gabhadh  gach  aon  diubh 
beagan. 

8  Thubhairt  aon  d'a  dheis- 
ciobluibh,  Aindreas,  bràthair 
Shimoin  Pheadair,  ris, 

9  Thaòganach  an  so,  aig 
am  bheil  cùig  builinnean 
eòrna,  agus  dà  iasg  bheag : 
ach  ciod  iad  so  am  measg  na 
li-uiread  ? 

10  Agus  thubhairt  losa, 
Thugaibh  air  na  daoinibh 
suidhe  sìos.  A  nis  bha  mòran 
feoir  anns  an  àit.  Air  an 
aobhar  sin  shuidh  na  daoine 
sìos,  an  àireamh  timchioll 
chùig  mìle. 

11  Agus  ghlac  Iosa  na 
builinnean,  agus  air  tabhairt1 
buidheachais  da,  roinn  e  air 
na  deisciobluibh  iady  agus  na 
deisciobuil  orra-san  a  shuidh: 
agus  mar  an  ceudna  do  na 
h-iasgaibh  beaga,  mheud  as  a 
b'àill  leo. 

12  'Nuair  a  shàsuicheadh 
iad,  thubhairt  e  r'a  dheis- 
ciobluibh,  Cruinnichibh  am 
biadli  briste  a  ta  thuiìleadh 


J  breith, 

181 


ann,  chum  nach  caillear  a 
bheag. 

13  Air  an  aobhar  sin, 
chruinnich  iad  e  r'a  chèile, 
agus  lìon  iad  dà  chliabh 
dheug  do  sbruileach  nan  cùig 
builinnean  eòrna,  a  bha  dh'- 
f  huigheall  aig  a'  mhuinntir  a 
dh'ith. 

14  An  sin,  an  uair  a  chunn- 
aic  na  daoine  sin  ammìorbh- 
uil  arinn  Iosa,  thubhairtiad, 
Gu  fìrinneach  is  e  so  am 
fàidh  a  bha  gu  teachd  chum 
an  t-saoghail. 

15  Uime  sin,  an  uair  a  thuig 
Iosa  gu'n  robh  iad  air  ti- 
teachd  agus  breith  air  le 
làimh  làidir,  chum  gu'n  dean- 
adh  iad  righ  dheth,  dh'imich 
e  rìs  do'n  bheinn  ^na  aonar. 

16  Agus  an  uair  a  thàinig 
am  feasgar,  chaidh  a  dheis- 
ciobuil  sìos  chum  na  mara. 

17  Agus  air  dol  an  luing 
dhoibh,  chaidh  iad  thar  a' 
mhuir  gu  Capernaum  :  agus 
bha  an  dorchadas  a  nis  ann, 
agus  cha  robh  Iosa  air  teachd 
d^an  ionnsuidh. 

18  Agus  ag  sèideadh  do 
ghaoith  mhòir,  dh'èirich  a' 
mhuir. 

19  Uime  sin,  an  uair  a  rinn 
iad  iomramh  timchioll  cùig 
no  deich  thar  fhichead  do 
stàidibh,  chunnaic  iad  Iosa 
ag  imeachd  air  a'  mhuir,  a- 
gus  a'  druideadh  ris  anluing ; 
agus  ghabh  iad  eagal. 

20  Ach  thubhairt  esanriu, 
Is  mise  ta  ann  ;  na  biodh 
eagal  oirbh. 

21  Uime  sin,  ghabh  iad  gu 
toileach  a  steach  do'n  luing 
e :  agus  air  ball  ràinig  an 
long  an  tìr  gus  an  ìobh  iad  a' 
dol. 


EOIN  VI. 


22  Air  an  là  'na  dhèigh 
sin,  an  uair  a  chunnaic  an 
sluagh  a  sheas  air  taobh  eile 
na  mara,  nach  robh  long1 
eile  an  sin,  ach  an  long  sin 
anns  an  deachaidh  a  dheis- 
ciobuil  a  steach,  agus  nach 
deachaidh  Iosa  san  luing 
nraille  r'a  dheisciobluibh, 
ach  gu'n  d'fhalbh  a  dheis- 
ciobuii  'nan  aonar ; 

23  (Gidheadhthàiniglonga 
beaga  eile  o  Thiberias,  làimh 
ris  an  àit  san  d'ith  iad  an  t- 
aran,  an  dèigh  do'n  Tighearn 
buidheachas  a  thoirt ;) 

24  Uime  sin,  an  uair  a 
chunnaic  an  sluagh  nach  robh 
losa  an  sin,  no  a  dheisciobuil, 
chaidh  iad  fèin  mar  an  ceudna 
ann  an  longaibh,  agus  thàinig 
iad  gu  Capernaum,  ag  iarr- 
aidh  Iosa. 

25  Agus  air  dhoibh  f  haot- 
ainn  air  an  taobh  thall  do'n 
mhuir,  thubhairt  iad  ris,  A 
mhaighstir,  c'uin  a  thàinig 
thu  an  so  1 

26  Fhreagair  Iosa  iad  agus 
thubhairt  e,  Gu  deimhin 
deimhin  a  ta  mi  ag  ràdh  ribh, 
Tha  sibh  ga  m'iarraidh,  cha'n 
ann  a  chionn  gu'm  faca  sibh 
namìorbhuilean,ach  a  chionn 
gu'n  d'ith  sibh  do  na  builinn- 
ibh,  agus  gu'n  do  shàsuich- 
eadh  sibh. 

27  Deanaibh  saothair  cha'n 
ann  air  son  a'  bhìdh  a  theirg- 
eas,  ach  air  son  a'  bhìdh  a 
mhaireas  chum  na  beatha 
siorruidh,  a  bheir  Mac  an 
duine  dhuibh  :  oir  esan  sheul- 
aich  2  Dia  an  t-Athair. 

28  An  sin  thubhairt  iadris, 
Ciod  a  ni  sinn,  chum  as  gu'n 
oibrich  sinn  oibre  Dhè? 

29  Fhreagair   Iosa  agus 


Ibarc,  bdt. 

182 


thubhairt  e  riu,  Is  i  so  obair 
Dhè,  gu'n  creid  sibh  anns  an 
ti  a  chuir  e  uaith. 

30  Uime  sin  thubhairt  iad 
ris,  Ciod  an  comhar  a  ni 
thusa  ma  ta,  chum  gu'm  faic 
sinn,  agus  gu'n  creid  sinn  thu ! 
ciod  an  obair  a  ni  thu  1 

31  Dh'ith  ar  n-aithriche 
mana  san  f  hàsach ;  a  rèir  mar 
a  ta  e  sgrìobhta,  Thug  e 
dhoibh  aran  o  nèamh  r'a  ith- 
eadh. 

32  An  sin  thubhairt  Iosa 
riu,  Gu  deimhin  deimhin  ata 
mi  ag  ràdh  ribh,  nach  d'thug 
Maois  dhuibh  an  t-aran  o 
nèamh  ;  ach  a  ta  m'  Athair- 
sa  a'  toirt  dhuibh  an  arain 
f  hìor  o  nèamh. 

33  Oir  is  e  sin  aran  Dhè  a 
ta  teachd  a  nuas  o  nèamh, 
agus  a  ta  tabhairt  beatha  do'n 
t-saoghal. 

34  An  sin  thubhairt  iad  ris, 
A  Thighearn,  thoir  dhuinne 
an  t-aran  so  an  còmhnuidh. 

35  Agus  thubhairt  Iosa 
riu,  Is  mise  aran  na  beatha  j 
an  ti  a  thig  a  m'  ionnsuidh- 
sa,  cha  bhi  ocras  gu  bràth 
air ;  agus  an  ti  a  direideas 
annam-sa,  cha  bhi  tart  gu 
bràth  air. 

36  Ach  mar  a  thubhairt 
mi  ribh,  ged  chunnaic  sibh 
mi,  cha'n  'eil  sibh  a'  creid- 
sinn. 

37  Gach  ni  a  bheir  an  t- 
Athair  dhomh-sa,  thig  e  a  m' 
ionnsuidh  ;  agus  an  ti  a  thig 
a  m'  ionnsuidh,  cha  tilg  mi 
air  chor  sam  bith  a  mach  e. 

38  Oir  thàinig  mi  nuas  o 
nèamh,  cha'n  ann  chum  gu'n 
deanainn  mo  thoil  fèin,  ach 
toil  an  ti  a  chuir  uaith  mi. 

39  Agus  is  i  so  toil  an  A- 


'ì  chomhraich,  shonratch. 


EOIN  VI. 


tha  a  chuir  uaith  mi,  nach 
caillinn  a  bheag  sam  bitli 
do'n  uile  a  thug  e  dhomh,  ach 
gu'n  togainn  suas  e  rìs  air  an 
ìà  dheireannach. 

40  Agus  is  i  so  toil  an  ti  a 
chuiruaith  mi,  gu'm  biodh  a' 
bheatha  mhaireannach  aig 
gach  neach  a  chi  am  Mae, 
agus  a  chreideas  ann:  agus 
togaidh  mise  suas  e  air  an  là 
dheireannach. 

41  An  sin  rinn  na  h-Iudh- 
aich  gearan  uime,  a  chionn 
gu'n  dubhairt  e,  Is  mise  an 
t-aran  a  thàinig  a  nuas  o 
nèamh. 

42  Agus  thubhairt  iad, 
Nach  e  so  Iosa  mac  Ioseiph, 
neach  aig  an  aithne  dhuinn 
'athair  agus  a  mhàthair? 
cionnus  ma  seadh  a  ta  e  ag 
ràdh,  Thàinig  mi  nuas  o 
nèamh. 

43  Air  an  aobharsin  flireag- 
air  Iosa  agus  thubhairt  e  riu, 
Na  deanaibh  gearan  'nur 
measg  fèin. 

44  Cha'n  urrainn  neach  air 
bith  teachd  m'  ionnsuidh- 
sa,  mur  tarruing  an  t-Athair 
a  chuir  uaith  mise  e:  agus 
togaidh  mise  suas  e  air  an  là 
dheireannach. 

45  Tha  e  sgrìobhta  sna 
fàidhibh,  Agus  bithidh  iad 
uile  air  an  teagasg  o  Dhia. 
Uime  sin  gach  1  neach  a 
chuala,  agus  a  dh'f  hòghluim 
o'n  Athair,  thig  e  a  m'  ionn- 
suidh-sa. 

46  Cha  'n  e  gu'm  faca 
neach  sam  bith  an  t-Athair, 
ach  an  ti  a  ta  o  Dhia ;  chunn- 
aic  esan  an  t-Athair. 

47  Gu  deimhin  deimhin  a 
ta  mi  ag  ràdh  ribh,  An  ti  a  ta 


creidsinn  annam-sa,  tha  a' 
bheatha  mhaireannach  aige. 

48  Is  mise  aranna  beathu. 

49  Dh'ith  bhur  n-aithriche 
mana  san  f  hàsach  agus  f  huai  r 
iad  bàs. 

50  Is  e  so  an  t-aran  a  tli  u 
teachd  a  nuas  o  nèamh,  chum 
as  gun  ith  neach  dheth,  aftfe 
nach  faigh  e  bàs. 

51  Is  mise  an  t-aran  beò , 
a  thàinig  a  nuas  o  nèamh  : 
ma  dh'itheas  neach  air  bith 
do'n  aran  so,  bithidh  e  beò  gu 
siormidh :  agus  an  t-aran  a 
bheir  mise  uam,  is  e  m'f  heoil 
e,  a  bheir  mi  air  son  beatha 
an  t-saoghail. 

52  Air  an  aobhar  sin  bha 
connsachadh2  aignah-Iudh- 
aich  r'a  chèile,  ag  ràdh, 
Cionnus  a  dh'fheudas  an 
duine  so  'f  heoil  a  thoirt  duinn 
r'a  itheadh. 

53  An  sin  thubhairt  Iosa 
riu,  Gu  deimhin  deimhin  a 
ta  mi  ag  ràdh  ribh,  mur  ith 
sibh  feoil  Mhic  an  duine,  a- 
gus  mur  òl  sibh  'f  huil,  cha'n 
'eil  beatha  agaibh  annaibh. 

54  Esan  a  dh'itheas  m' 
fheoil-sa,  agus  a  dh'òlas  m' 
fhuil-sa,  a^  ta  a'  bheatha 
shiorruidh  aige  ;  agustogaidh 
mise  suas  e  air  an  là  dheii  - 
eannach. 

55  Oirisbiadh  gufìrinneacli 
m'fheoil,  agus  is  deoch  gu 
fìrinneach  m'  fhuil. 

56  Esan  a  dh'itheas  m*- 
f  heoil-sa,  agus  a  dh'òlas  m'- 
f  huil-sa,  tha  e  gabhail  còmh  - 
nuidh  annam-sa,  agus  mise 
annsan. 

57  Mar  a  ta  'n  t-Athair 
beò  a  chuiruaith  mise3,  agus 
a  ta  mise  beò  troimh4  an 


i  Gach. 
3  deasboireachdj  tagradTi. 
183 


S  Mar  a  chuir  an  t-Athair  bcb 
uaiih  tnise.         *  tr$. 


EOIN 

Athair ;  is  amhuil  sin  esan  a 
ùh'itheas  mise,  bithidh  e  mar 
an  ceudna  beò  tromham-sa1. 

58  Is  e  so  an  t-aran  sin  a 
thàinig  a  nuas  o  nèamh ; 
cha'n  e  mar  a  dh'ith  bhur 
n-aithrichemana,  agus  f  huair 
iad  bàs  :  esan  a  dh'itheas  an 
t-aran  so,  bithidh  e  beò  am 
ieasd. 

59  Thubhairt  e  na  nithe  so 
anns  an  t-sionagog,  an  uair  a 
bha  e  a'  teagasg  an  Caper- 
naum. 

60  Uime  sin  'nuair  a  chual 
mòran  d'a  dheisciobluibh  so, 
thubhairt  iad,  Is  cruaidh  a' 
chainnt  so ;  cò  a  dh'f  heudas 
èisdeachd  rithe. 

61  'Nuair  a  thuig  Iosa  ann 
fèin  gu'n  robh  a  dheisciobuil 
n  gearan  uime  so,  thubhairt  e 
riu,  Am  bheil  so  a'  toirt  oil- 
bheim  dhuibh-sa  1 

62  Agus  ciod  nam  faiceadh 
sibh  Mac  an  duine  a'  dol  suas 
do'n  àit  anns  an  robh  e 
roimhe  ì 

63  Ise  an  Spiorad  a  bheoth- 
aicheas ;  cha'n  'eil  tairbhe 
air  bith  san  f  heoil :  nabriath- 
ran  a  tha  mise  a'  labhairt 
ribh,  is  spiorad  agusisbeatha 
iad. 

64  Ach  a  ta  cuid  dibhse 
nach  'eil  a'  creidsinn.  ^  (Oir 
b'aithne  do  Iosa  o  thùs,  cò 
iad  nach  robh  a'  creidsinn, 
agus  cò  an  ti  a  bhrathadh  e. ) 

65  Agus  thubhairt  e,  Air 
an  aobhar  sin  thubhairt  mi 
ribh,  nach  urrainn  neach  air 
bith  teachd  a  m'  ionnsuidh, 
mur  bi  e  air  a  thoirt  da  o  m'- 
Athair. 

66  O'n  àm  sin  chaidh  mòr- 
an  d'a  dheisciobluibh  air  an 


VII. 

ais,  agus  cha  d'imich  iad  ni's 
mò  maille  ris. 

67  An  sin  thubhairt  Iosa 
ris  an  dà  fhear  dheug,  An 
àill  leibhse  falbh  cuideachd  1 

68  An  sin  f  hreagair  Simon 
Peadar  e,  A  Thighearn,  co 
dh'ionnsuidh  an  tèid  sinn  ? 
agad-sa  tha  briathra  na 
beatha  maireannaich. 

69  Agus  a  ta  sinne  a'  creid- 
sinn,  agus  a  ta  f  hios  againn 
gur  tusa  Criosd  2  Mac  an  Dè 
bheo. 

70  Fhreagair  Iosa  iad,Nach 
do  thagh  mise  sibhse  dà  f  hear 
dheug,  agus  a  ta  fear  agaibh 
'na  dhiabhul  1 

71  Ach  labhair  e  mu  Iudas 
Iscariot,  mac  Shimoin  :  oir  is 
e  so  an  ti  a  bha  gu  esan  a 
bhrath,  air  dha  bhi  'na  aon 
do'n  dà  f  hear  dheug. 

CAIB.  VII. 

1  Chronuich  losa  àrd-inntinn  agus 
dànadas  a  chairdean  :  10  chaidh  e 
suas  o  Ghalile  gufèill  nam  pàill- 
iuri;  14  agus  theagaisg  e  anns  an 
teampull.  40  lomadh  gnh  bharail 
mu  thimchioll  Iosa  am  measg  an 
t-sluaigh. 

A  GUS  an  dèigh  nan  nithe 
sin,  bha  Iosa  ag  imeachd 
mu'n  cuairt  ann  an  Galile  : 
oir  cha  b'àill  leis  a  bhi  'g 
imeachd3  ann  an  Iudea,  a 
chionn  gu'n  robh  na  h-Iudh- 
aich  ag  iarraidh  a  mharbh- 
adh. 

2  Agus  bhafèill  nan  ludh- 
ach,  eadhori  fèill  nam  pàilliun, 
am  fagus. 

3  Uime  sin  thubhairt  a 
bhràithre  ris,  Imich  as  so  a- 
gus  rach4  do  Iudea,  chum  gu 
faic  do  dheisciobuil  mar  an 
ceudna  t'oibre  a  tha  thu  a' 
deanamh. 


*  triom-sa. 

-  an  Criosd.  am  Mesias. 
184 


3  co m h nu idh  a  ghabhail. 
4  thein'g. 


4  Oir  cha  dean  neach  air 
bith  aon  ni  am  folach,  a  dh'- 
iarras  e  fèin  a  bhi  am  follais 1 : 
ma  tha  thu  a'  deanamh  nan 
nithe  so,  nochd  thu  fèin  do'n 
t-saoghal. 

5  Oir  cha  do  chreid  a 
bhràithre  fèin  ann. 

6  An  sin  thubhairt  Iosa 
riu,  Cha  d'thàinig  m'  àm-sa 
fathast ;  ach  a  ta  bhur  n-àm- 
sa  ghnàth  deas. 

7  Cha'n  'eil  e'n  comas  do'n 
t-saoghal  sibhse  fhuathach- 
adh  ;  ach  fuathaichidh  e 
mise,  do  bhrìgh  gu  bheil 
mi  toirtnanuism'a  thimchioll, 
gu  bheil  'oibre  olc. 

8  Rachaibh-sa  suas  chum 
na  fèille  so:  cha  tèid  mise 
suas  fathast  chum  na  fèille 
so,  do  bhrìgh  nach  'eil  m'  àm 
fathast  air  a  choimhlionadh. 

9  'Nuair  thubhairt  e  na 
nithe  so  riu,  dh'fhan  e  an 
Galile. 

10  Ach  an  uair  a  chaidh  a 
bhràithre  suas,  an  6Ìn  chaidh 
esan  suas  mar  an  ceudna  chum 
na  fèille,  cha'n  ann  am  foll- 
ais2,  ach  mar  gu  b'ann  an 
uaignidheas  3. 

11  An  sin  dh'iarr  na  h- 
Tudhaich  e  air  an  fhèill,  agus 
thubhairt  iad,  C'àit  am  bheil 
e? 

12  Agus  bha  borbhan4 
mòr  am  measg  an  t-sluaigh 
m'a  thimchioll:  oir  thubh- 
airt  cuid,  Is  duine  maith  e  : 
ach  thubhairt  cuid  eile,  Cha'n 
eadh5;  ach  a  ta  e  mealladh 
an  t-sluaigh. 

13  Gidheadh  cha  do  labh- 
air  neach  sam  bith  gu  foll- 
aiseach  uime,  air  eagal  nan 
Iudhach. 


VII. 

14  A  nis  mu  mheadhon  na 
fèille,  chaidh  Iosa  suas  do'n 
teampull,  agus  theagaisg  e. 

15  Agus  ghabh  na  h-Iudh- 
aich  iongantas,  ag  ràdh, 
Cionnus  is  aithne  do'n  duine 
so  litrichean,  agus  nach  d'- 
f  hòghluim  e  1 

16  Fhreagair  Iosa  iad,  a- 
gus  thubhairt  e,  Cha  leam 
fèin  mo  theagasg,  ach  leis-san 
a  chuir  uaith  mi. 

17  Ma's  àill  le  neach  sam 
bith  a  thoil-san  a  dheanamh, 
bithidh  fios  aige  mu'n  teagasg, 
an  ann  o  Dhia  a  ta  e,  no  'm 
bheil  mise  a'  labhairt  uam 
fèin. 

18  An  ti  a  labhras  uaith 
fèin,  thae  'g  iarraidh  a  ghlòire 
fèin :  ach  ge  b'e  dh'iarras 
glòir  an  ti  a  chuir  uaith  e,  tha 
esan  fìrinneach,  agus  cha'n 
'eil  eucoir6  air  bith  ann. 

19  Nach  d'thug  Maois  an 
lagh  dhuibh,  agus  gidheadh 
cha'n  'eil  aon  neach  agaibh 
a'  coimhlionadh  an  lagha? 
C'ar  son  a  ta  sibh  ag  iarraidh 
mise  a  mharbhadh  1 

20  Fhreagair  an  sluagh  a- 
gus  thubhairt  iad,  Tha  deamh- 
an  agad  :  cò  tha  'g  iarraidh 
do  mharbhadh  ì 

21  Fhreagair  Iosa  agus 
thubhairt  e  riu,  Ilinn  mise 
aon  obair,  agus  a  ta  iongantas 
oirbh  uile  air  an  aobhar  sin. 

22  Thug  Maois  dhuibh  an 
timchioll-ghearradh,  (cha'n  e 
gur  ann  o  Mhaois  a  ta  e, 
ach  o  na  h-aithrichibh,)  agus 
timchioll-ghearraidh  sibhse 
duine  air  an  t-sàbaid. 

23  Ma  tha  duine  air  an  t- 
sàbaid  a'  gabhail  timchioll- 
ghearraidh,chum  nach  bi  lagh 


1  bhi  iomraideach.       ?  o$  àird. 
3  (>  v  ìosat* 

185 


*  ccgarsaich.       ^  Ki  h-eadh. 
B  cealy. 


EOIN  VII. 


Mhaois  air  a  bhriseadh ;  am  j 
bheil  fearg  agaibh  rium-sa,  a 
chionn  gu'n  d'rinn  mi  duine 
uile  slàn  air  an  t-sàbaid  1 

24  Na  tugaibh  breth  a  rèir 
coslais,  ach  thugaibh  breth 
cheart. 

25  An  sin  thubhairt  cuid 
do  mhuinntir  Ierusaleim, 
Nach  e  so  esan  a  tha  iad  ag 
iarraidh  a  mharbhadh  ì 

26  Agus,  feuch,  tha  elabh- 
airt  gu  follaiseach,  agus  cha'n 
'eil  iad  ag  ràdh  ni  sam  bith 
ris :  am  bheil  dearbh-fhios 
aig  na  h-uachdarain  gur  e  so 
da  rìreadh  Criosd  ì 

27  Gidheadh    is  aithne 
dhuinn  an  duine  so  cia  as  1 
da :  ach  an  uair  a  thig  Criosd,  j 
cha'n  aithne  do  neach  air  bith  ; 
cia  as  da. 

28  An  sin  ghlaodh  Iosa  san 
teampull,  agus  e  a'  teagasg, 
a'g  ràdh,  Is  aithne1  dhuibh 
araon  mise,  agus  cia  as  domh  j 
agus  cha  d'thàinig  mi  uam 
fein,  ach  a  ta  esan  fìor  a  chuir 
uaith  mi,  air  nach  'eil  eòlas 
agaibh-sa. 

29  Ach  a  ta  eòlas  agam-sa 
a.ir  ;  oir  is  ann  uaith  a  ta  mi, 
àgus  chuir  esan  uaith  mi. 

30  An  sin  dh'iarr  iad  a 
ghlacadh  :  ach  cha  do  chuir 
iieach  air  bith  làmh  ann,  a 
chionn  nach  robh  'uair-san 
fathast  air  teachd. 

31  Agus  chreid  mòran  do'n 
t-sluagh  air,  agus  thubhairt 
iad,  'Nuair  a  thig  Criosd,  an 
dean  e  ni's  mò  do  mhìor- 
bhuilibh  na  iad  sin  a  rinn  an 
duine  so 1 

32  Chuala  na  Phairisich 
gu'n  robh  an  sluagh  a'  borbh- 
anaich   nan   nithe  so  m'a 


1  An  aithne. 
2  thv.bhairt  losa  riu. 

186 


thimchioll :  agus  chmr  na 
Phairisich  agus  na  h-àrd- 
shagairt  maoir  g'a  ghlacadh.  j 

33  An  sin  thubhairt  Iosa2,  \ 
Fathast  tamull  beag  tha  mise 
maille  ribh,  agus  an  sm  a  ta  I 
mi  dol  chum  an  ti  a  chuii 
uaith  mi. 

34  Iarraidh  sibh  mi,  agus  i; 
cha'n  fhaigh  sibh  mi:  agus  ' 
do'n  àit  am  bi  mi,  cha'n  urr- 
ainn  sibhse  teachd. 

35  An  sin  thubhairt  an  h-  ; 
Iudhaich  eatorra  fèin,  C'àit 
an  tèid  am  fear  so,  nach  faigh  ; 
sinn  e^  an  tèid  e  chum  na  i 
muinntir  a  ta  air  an  sgapadh 
am  measg  nan  Greugach,  a- 
gus  an  teagaisg  e  na  Greug- 
aich? 

36  Ciod  i  a'  chainnt  so  a 
thubhairt  e,  Iarraidh  sibh  mi, 
agus  cha'n  fhaigh  sibh  mi:  \ 
agus  do'n  àit  am  bheii  mise, 
cha'n  urrainn  sibhse  teachd  ì 

37  Air  an  là  dheireannach,  i 
là  mòr  sin  na  fèille,  sheas  I 
losa  agus  ghlaodh  e,  ag  ràdh,  ■ 
Ma  tha  tart  air  neach  sam  j 
bith,  thigeadh  e  a  m'ionn- 
suidh-sa,  agus  òladh  e. 

38  An  ti  a  chreideas  annam-  ! 
sa,  mar  a  ta  an  sgriobtuir  ag  j 
ràdh,  sruthaidh  as  a  bhroinn3  | 
aimhnichean  do  uisge  beò.  j 

39  (Ach  labhair  e  so  mu'n  j 
Spiorad,  a  bha  iadsan  a 
chreideadh  annsan  gu  f  hagh-  j 
aiL:  oircha  robh  an  Spiorad4  | 
fathast  air  a  thabhairt,  do  ; 
bhrìgh  nach  robh  Iosa  fathast 
air  a  ghlòrachadh.) 

40  Uime  sin,  an  uair  a 
chuala  mòran  do'n  t-sluagh  ! 
a'  chainnt  so,  thubhairt  iad, 
Gu  fìrinneach  is  e  so  arn 
fàidh. 


3  a  chom,  a  chliabh. 
4  Spiorad  naomh. 


EOIN  VIII. 


41  Thubhairt  cuid  eile,  Is 
e  so  Criosd.  Ach  thubhairt 
dream  eile,  An  ann  o  Ghalile 
a  thig  Criosd  ? 

42  Nach  dubhairt  an 
sgriobtuir,  Gu'n  tig  Criosd  do 
shìol  Dhaibhidh,  agus  à  Bet- 
lehem,  am  baile  san  robh 
Daibhidh  l 

43  Air  an  aobhar  sin  dh'- 
èirich  eas-aonachd1  am  measg 
an  t~siuaigh  air  a  shon-san. 

44  Agus  b'àill  le  cuid 
diubh  a  ghlacadh  ;  ach  cha 
do  chuir  duine  air  bith  làmh 
ann. 

45  An  sin  thàinig  na  maoir 
chum  nan  ard-shagart  agus 
nam  Phairiseach  ;  agus 
thubhairt  iadsan  riu,  C'arson 
nach  d'thug  sibh  leibh  e? 

46  Fhreagair  na  maoir,  Cha 
do  labhair  duine  riamh  mar 
an  duine  so. 

47  An  sin  fhreagair  na 
Phairisich  iad,  Am  bheiì 
sibhse  mar  an  ceudna  air 
bhur  mealladh  ? 

48  A  a  do  chreid  aon  air 
bith  do  na  h-uachdarain  ann, 
no  do  na  Phairisich  1 

49  Ach  an  sluagh  so  aig 
nach  'eil  eòlas  an  lagha,  tha 
iao!  malluichte. 

50  Thubhairt  Nicodemus 
riu,  (esan  a  thàinig  d'a  ionn- 
suidh  san  oidhche,  air  dha 
bhi  'na  aon  diubh,) 

51  Am  bheil  ar  lagh-nc 
toirt  breth  air  duine  sam  bith 
gus  an  cluinn  e  uaith  fèin  an 
toiseach,  agus  gus  am  bi  f  hios 
aige  ciod  a  tha  e  a'  deanamh  ? 

52  Fhreagair  iadsan  agus 
thubhairt  iad  ris,  Am  bheil 
t.husa  mar  an  ceudna  o  Gha- 
lile'i  Rannsaich,  agus  faic: 


'  roinn,  connsachadh.  *  Rannsaich 
agus  faicnach  èirich  fàidh  à  Galile. 

187 


oir  à  Galile  cha  d'èirich 
fàidh-. 

53  Agus  dh'imich  gach  aon 
d'a  thigh  fèin. 

CAIB.  VIII. 

1  Thug  Criosd  aJ  bhean  a  ghlacadh 
an  adlialtrannas  as  saor :  12 
sheaiìnonaich  e  gur  e  fcin  solus 
an  t-saoghail,  agus  dhearhh  e  gu 
bheil  a  theagasg  ceart.  33  l'hreag- 
air  e  ua  h-ludhaich  a  hha  deanamh 
bòsd  à  Hbraham. 

A  CH  chaidh  Iosa  chum 
sleibh  nan  crann-oladh : 

2  Agus  gu  moch  air  mhad- 
uinn  thàinig  e  rìs  do'n  team- 
pull,  agus  thàinig  an  sluagh 
uile  d'a  ionnsuidh  ;  agus  air 
suidhe  dha,  theagaisg  e  iad. 

3  Agus  thug  na  sgrìobh- 
aichean  agus  na  Phairisich 
bean  d'a  ionnsuidh  a  ghlac- 
adh  an  adhaltrannas ;  agus 
air  dhoibh  a  cur  anns  a' 
mheadhon, 

4  Thubhairt  iad  ris,  A 
mhaighstir,  ghlacadh  a'  bhean 
so  anns  a'  ghnìomh  fèin,  a' 
deanamh  adhaltrannais. 

5  A  nis  dh'àithn  Maois 
dhuinn  san  lagh,  an  leithide 
so  a  chlachadh  :  ciod  ma 
seadh  a  ta  thusa  ag  ràdh  ? 

6  Thubhairt  iad  so  'ga 
dhearbhadh 3,  chum  gu'm 
biodh  aca  cùis-chasaid  'na 
aghaidh.  Ach  chrom  Iosa 
sìos,  agus  sgrìobh  e  le  'mheur 
air  an  làr,  (mar  nach  biodh 
e  'gan  cluinntinn.) 

7  Mar  sin  air  dhoibh  buan- 
achadh  a'  feòraich  dheth, 
thog  se  e  fèin  suas  agus 
thubhairt  e  riu,  An  neach  a 
ta  gun  pheacadh  agaibh-sa, 
tdgeadh  e  a'  cheud  chlach 
oirre. 


8  'ga  fhevchahm.'ga  bhuaireadJi. 


EOIN 


VIII. 


8  Agus  chrom  e  sìos  a  rìs 
agus  sgrìobh  e  air  an  làr. 

9  Agus  an  uair  a  chual 
iadsan  so,  (air  dhoibh  bhi  air 
an  agairt  le'n  coguis1  fèin,) 
chaidh  iad  a  mach  an  dèigh 
a  chèile,  a'  tòiseachadh  aig 
an  dream  bu  shine,  gus  an 
dream  mu  dheireadh :  agus 
dh'fhàgadh  'na  aonar  Iosa, 
agus  a'  bhean  'na  seasamh 
sa'  mheadhon. 

10  Agus  'nuair  a  dh'èirich 
Iosa  suas,  agus  nach  fac  e 
aon  air  bith  ach  a'  bhean, 
thubhairt  e  rithe,  A  bhean, 
c'àit  am  bheil  iad  sud  do 
luchd-casaid?  an  do  dhìt 
duine  air  bith  thu  ì 

11  Thubhairt  ise,  Cha  do 
dhìt  aon  duine,  a  Thigh- 
earn.  Agus  thubhairt  losa 
rithe,  Cha  mhò  a  tha  mise 
ga  d'  dhìteadh  :  imich  romh- 
ad,  agus  na  peacaich  ni  's 
mò. 

12  An  sin  labhair  Iosa  riu 
a  rìs,  ag  ràdh,  Is  mise  solus 
an  t-saoghail :  an  ti  a  leanas 
mise,  cha  siubhail  e  an  dorch- 
adas,  ach  bithidh  solus  na 
beatha  aige. 

13  Uime  sin  thubhairt  na 
Phairisich  ris,  Tha  thu  toirt 
rìanuis  mu  d'  thimchioll  fèin  ; 
cha'n  'eil  t'f  hianuis  f  ìor. 

14  Fhreagair  Iosa,  agus 
thubhairt  e  riu,  Ged  tha  mi 
toirt  nanuis  mu  m'  thimchioll 
fein,  gidheadh  a  ta  m'  f  hian- 
uis  f  ìor :  oir  a  ta  f  hios  agam 
cia  as  a  thàinig  mi,  agus  c'àit 
am  bheil  mi  dol ;  ach  cha'n 
'eil  f  hios  agaibh-sa  cia  as  a 
thàinig  mi,  no  c'àit  am  bheil 
mi  dol. 

15  Tha  sibhse  a'  toirt  breth 
a  rèir  na  feòla ;   cha'n  'eil 


i  coimh  fhlos,  coìnsiehs.  \ 

188 


mise  a'  toirt  breth  air  aon 
duine. 

16  A  gus  gidheadh  ma  bheir 
mise  breth,  tha  mo  bhreth 
f  ìrinneach  :  oir  cha'n  'eil  mi 
a'm'  aonar,  ach  mise  agus  an 
t-Athair  a  chuir  uaith  mi. 

17  Agus  a  ta  e  sgrìobhta 
ann  bhur  lagh  fèin,  gu  bheil 
fianuis  dithis  dhaoine  fìor. 

18  Is  aon  mise  a  ta  dean-  • 
amh  nanuis  mu  m'  thimchioll 
fèin,  agus  a  ta  an  t-Athair  a  , 
chuir  uaith  mi,  a'  deanamh 
fianuis  mu  m'  tlrimchioll. 

19  An  sin  thubhairt  iad  ; 
ris,  C'àit  am  bheil  t'  Athair  'ì 
Fhreagair  Iosa,  Cha'n  aithne  j 
dhuibhse  aon  chuid  mise  no 
m'  Athair :  nam  biodh  eòlas 
agaibh  ormsa,  bhiodh  eòlas 
agaibh  air  m'  Athair  mar  an 
ceudna. 

20  Labhair  Iosa  na  briathra 
so  an  tigh-coimhead  an  ionmh-  : 
ais,  ag  teagasg  dha  san  team- 
pull :  agus  cha  do  chuir  duine 
air  bith  làmh  ann ;  oir  cha 
robh  'uair  fathast  air  teachd.  i 

21  An  sin  thubhairt  Iosa  |  i 
riu  a  rìs,  Tha  mise  a'  falbh, 
agus  iarraidh  sibh  mi,  agus  I 
bàsaichidh  sibh  ann  bhur  a 
peacadh ;  cha'n  urrainn 
sibhse  teachd  do'n  àit  am  i 
bheil  mise  a'  dol.  a 

22  An  sin  thubhairt  na  h- !  « 
Iudhaich,  Am  marbh  se  e!  i 
fèin  ì  do  bhrìgh  gu  bheil  e  'g  ii 
ràdh,  Far  am  bheil  mise  a' 
dol,  cha'n  urrainn  sibhse  ail 
teachd.  i 

23  Agus  thubhairt  e  riu,  [ 
Tha  sibhse  o  shìos,  tha  mise  k 
o  shuas :  tha  sibhse  do'n  t-  i 
saoghal  so,  cha  'n  'eil  mise  k 
do'n  t-saoghal  so. 

24  Uime  sin  thubhairt  mi  ì\ 
ribh,  Gu'm  bàsaich  sibh  ann 
bhur  peacaibh  :  oir  mur  crcid 


EQXN 

sibh  gur  mise  e,  gheihh  sibh 
bàs  ann  bhur  peacaibh. 

25  An  sin  thubhairt  iad  ris, 
Cò  thusa?  Agus  thubhairt 
Iosa  riu,  Àn  noach  sin  fèin  a 
thubhairt  mi  ribh  o  thùs. 

26  Tha  mòran  agam  ri  ràdh, 
agus  r'a  bhreithneachadh 
m'ur  timchioll-sa :  ach  a  ta 
an  ti  a  chuir  uaith  mi  fìrinn- 
each  ;  agus  a  ta  mise  a'  labh- 
airt  ris  an  t-saoghal  nan  nithe 
a  chuala  mi  uaith-san. 

27  Cha  do  thuig  iad  gu'm 
b'ann  mu  thimchioll  an  Athar 
a  labhair  e  riu. 

28  An  sin  thubhairt  Iosa 
riu,  'Nuair  a  thogas  sibh  suas 
Mac  an  duine,  an  sin  bithidh 
nos  agaibh  gur  mise  e l,  agus 
nach  'eil  mi  deanamh  ni  sam 
bith  uam  fèin ;  ach  mar  a 
theagaisg  m'  Athair  mi,  gu 
bheil  mi  labhairt  nan  nithe  so. 

29  Agus  tha  'n  ti  a  chuir 
uaith  mi  maille  rium :  cha 
d'f  hàg  an  t-Athair  a'm'  aonar 
mi,  do  bhrìgh  gu  bheil  mi 
deanamh  a  ghnàth  nan  nithe 
sin  a's  taitneach  leis. 

30  An  uair  a  bha  e  labhairt 
nan  nithe  so,  chreid  mòran 
ann. 

31  An  sin  thubhairt  Iosa 
ris  na  h  -  Iudhaich  a  chreid 
ann,  Ma  bhuanaicheas  sibh 
ann  am  fhocal-sa,  bithidh 
sibh  da  rìreadh  'nur  deisciob- 
uil  agam ; 

32  Agus  bithidh  eòlas  ag- 
aibh  air  an  fhìrinn,  agus  ni 
an  f  hìrinn  saor  sibh. 

33  Fhreagair  iad  e,  Is  sinne 
sliochd  Abrahaim,  agus  cha 
robh  sinn  riamh  fo  dhaorsa 
aig  duine  sam  bith  :  cionims 
1  ta  thusa  ag  ràdh,  Bithidh 
sibh  saor? 


1  bithidh  fios  orraiòh  co  mise. 

189 


VIII. 

34  Fhreagair  losa  iad,Gu 
deimhin  deimhin  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh,  ge  b'e  ni  peacadh, 
is  seirbhiseach  do'n  pheac- 
adh  e. 

35  Agus  cha'n  fhan  an 
seirbhiseach  san  tigh  gu 
bràth :  ach  fanaidh  am  mae 
gu  bràth. 

36  Uime  sìn  ma  ni  am  Mac 
saor  sibh,  bithidh  sibh  saor 
da  rìreadh. 

37  Tha  fhios  agam  gur 
sibh  sliochd  Abrahaim ;  ach 
a  ta  sibh  ag  iarraidh  mise  a 
mharbhadh,  do  bhrìgh  nacli 
'eil  àit  aig  m'  f  hocal  annaibh. 

38  Tha  mise  a'  labhairt  an 
ni  sin  a  chunnaic  mi  aig  m' 
Athair ;  agus  tha  sibhse  a' 
deanamh  an  ni  a  chunnaic 
sibh  aig  bhur  n-athair  fèin. 

39  Threagair  iadsan  agus 
thubhairt  iad  ris,  Is  e  Abra- 
ham  ar  n-athair-ne.  Thubh- 
airt  Iosa  riu,  Nam  bu  chlann 
do  Abraham  sibh,  dheanadh 
sibh  oibre  Abrahaim. 

40  Ach  a  nis  tha  sibh  ag 
iarraidh  mise  a  mharbhadh, 
duine  a  dh'innis  duibh  an 
f  hìrinn,  a  chuala  mi  o  Dhia : 
cha  d'rinn  Abraham  so. 

_  41  Tha  sibhse  a'  deanamh 
oibre  bhur  n-athar  fèin.  An 
sin  thubhairt  iad  ris,  Cha  d'- 
rugadh  an  strìopachas  sinne  ; 
tha  aon  Athair  againn,  eadhoìi 
Dia. 

m  42  An  sin  thubhairt  Iosa 
riu,  Nam  b'e  Dia  bhur  n- 
Athair,  ghràdhaicheadh  sibh 
mise:  oir  chaidh  mise  mach, 
agus  thàinig  mi  o  Dhia ;  agus 
cha  d'thàinig  mi  uam  fèin, 
ach  chuir  esan  uaith  mi. 

43  C'ar  son  nach  'eil  sibh 
a'  tuigsinn  mo  chòmhraidh  1 
do  bhrìgh  nach  urrainn  sibh 
èisdeachd  ri  m'  fhocal. 


EOIN 

44  Tha  sibhse  o  bhur  n- 
athair  an  diabhul,  agus  is  iad 
ana-mianna  bhur  n-athar  a's 
toil  leibh  a  dheanamh  :  bha 
esan  'na  mhortair1  o  thùs, 
agus  eha  d'  fhàn  e  san  f hìr- 
ìrin,  a  chionn  nach  'eil  fìrinn 
ann.  'Nuair  a  labhras  e 
breug,  is  ann  uaith  fèin  a  ta 
e  labhairt :  oir  is  breugair  e, 
agus  is  e  athair  na  brèige. 

45  Agus  do  bhrìgh  gu  bheil 
mise  ag  innseadh  na  fìrinn, 
cha'n  'eil  sibh  ga  m'  chreid- 
sinn. 

46  Cò  agaibh-sa  chuireas 
peacadh  as  mo  leth-sa?  agus 
ma  tha  mi  ag  innseadh  na 
fsrinn,  c'ar  son  nach  'eil  sibh 
ga  m'  chreidsinn  ? 

47  An  ti  a  ta  o  Dhia,  èisd- 
idh  e  ri  briathraibh  Dhè: 
uime  sin  cha'n  'eil  sibhse  ag 
èisdeachd,  a  chionn  nachann 
o  Dhia  a  ta  sibh. 

48  An  sin  f  hreagair  na  h- 
ludhaich,  agus  thubhairt  iad 
vis,  Nach  maith  a  thubhairt 
sinn  gur  Samaritanach  thu, 
agus  gu  bheil  deamhan  agad  ! 

49  Fhreagair  Iosa,  Cha'n 
'eil  deamhan  agam  ;  ach  a  ta 
mi  toirt  urraim  do  m'  Athair, 
agus  a  ta  sibhse  toirt  eas- 
urraim  dhomh-sa. 

50  Agus  cha'n  'eil  mi  ag 
iarraidh  mo  ghlòire  fèin  :  tha 
neach  a  ta  'g  iarraidh  agus  a' 
toirt  breth. 

51  Gu  deimhin  deimhin 
a  ta  mi  ag  ràdh  ribh,  Ma 
choimhideas  neach  m'f  hocal- 
sa,  cha'n  fhaic  e  bàs  am 
feasd. 

52  An  sin  thubhairt  na  h- 
Iudhaich  ris,  A  nis  tha  f  hios 
againn  gu  bheil  deamhan  a- 


VIII. 

gad.  Fhuair  Abraham  bàs, 
agus  na  fàidhean ;  gidheadh 
a  ta  thusa  ag  ràdh,  Ma 
choimhideas  duine  m'f  hocal- 
sa,  cha  bhlais  e  bàs  am 
feasd. 

53  Am  mò  thusa  na  ar  n- 
athair  Abraham,  a  fhuair 
bàs  1  agus  f  huair  na  fàidhean 
bàs :  cò  a  tha  thu  deanamh 
dhiot  fèin  1 

54  Fhreagair  Iosa,  Ma  tha 
mi  toirt  glòire  dhomh  fèin, 
cha  'n  'eil  ach  neo-ni  a'm' 
ghlòir :  is  e  m'  Athair  a  ta 
toirt  glòire  dhomh,  neach  a 
ta  sibhse  ag  ràdh  gur  e  bhur 
Dia  e : 

55  Gidheadh  cha  do  ghabh 
sibh  eòlas  air ;  ach  a  ta 
eòlas  agam-sa  air :  agus  nan 
abrainn,  Nach  aithne  dhomh 
e,  bhithinn  cosmhuil  ribhse 
a'm'  bhreugair  :  ach  is  aithne 
dhomh  e,  agus  a  ta  mi  coimh- 
ead2  'fhocail. 

56  Bha  dèidh3  mhòr  aig 
Abraham  bhur  n-athair-sa 
air  mo  là-sa  f  haicinn  :  agus 
chunnaic  se  e,  agus  rinn  e 
gairdeachas. 

57  An  sin  thubhairt  na  h- 
Iudhaich  ris,  Cha'n  'eil  thu 
fathast  leth-cheud  bliadhna 
dh'aois,  agus  am  faca  tu 
Abraham  ? 

58  Thubhairt  Iosa  riu,  Gu 
deimhin  deimhin  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh,  Mun  robh  Abra- 
ham  ann,  A  TA  MISE. 

59  An  sin  thog  iadsan 
clachan  chum  an  tilgeadh  air: 
ach  dh'fholaich  Iosa  e  fèin, 
agus  chaidh  e  mach  as  an 
teampull,  a'  dol  troimh  am 
meadhon,  agusmar  sinchaidh 
e  seachad. 


*ia  fhear-millidh  dhaoine. 

190 


a  gleidheadh. 
*  togradh.  gairdeacha*. 


EOIN  IX. 


CAIB.  IX. 

1  Dh'aisigeadh  a  radharc  do  dhnine 
a  rugadh  dall:  13  Thugadhe  chum 
natn  Phuirùeach  :  lò  ghabh  iad 
corruich  ris,  agus  ihilg  iad  mach  as 
an  t-siouagog  e  ;  35  ach  a  ta  Ciiosd 
o'  gabhail  ris.  39  Cò  iadsan  a  ta 
Criosd  a'  soillseachadh. 

\  GUS  an  uair  a  ghabh 
r^  losa  seachad,  chunnaic  e 
duine  a  bha  dall  o  rugadh  e. 

2  Agus  dh'fheòraich  a  dheis- 
ciobuil  deth,  ag  ràdh,  A 
mhaighstir,  cò  a  pheacaich, 
an  duine  so,  no  a  phàrantan, 
gu'n  d'rugadh  dall  e  ] 

3  Fhreagair  Iosa,  Cha  do 
j     pheacaich    aon    chuid  an 

duine  so,  no  a  phàrantan  : 
ach  a  chum  gu'm  foillsichte 
oibre  Dhè  ann. 

4  Is  èigin  domh-sa  oibre 
an  ti  a  chuir  uaith  mi  a 
dheanamh,  am  feadh  is  là 
e  :  tha'n  oidhche  a'  teachd, 

,    Jnuair  nach  urrainn  aon  duine 
obair  a  dheanamh, 

5  Am  feadh  a  ta  mise  san 
i    t-saoghal,  is  mi  solus  an  t- 

saoghail. 

6  'Nuair  a  thubhairt  e  na 
nithe  so,  chuir  e  sile  air  an 

h-  talamh,  agus  rinn  e  criadh1 
i:  do'n  t-sile,  agus  sgaoil  e  a' 
m     chriadh  air  sùilibh  an  doill. 

7  Agus  thubhairt  e  ris, 
Imich,  ionnlaid  ann  an  lochan 

G:  Shiloaim,  (is  e  sin  air  eadar- 
!  theangachadh,  Air  a  chur.) 
Uime  sin  dh'imich  e,  agus 
dh'ionnlaid  e,  agus  thàinig  e 

;:     a'  faicinn. 

8  Uime  sin  thubhairt  na 
;l  coimhearsnaich,  agus  iadsan 

; ;  i!  a  chunnaic  dall  e  roimhe  sin, 
;  Nach  e  so  esan  a  bha  'na 
L;     shuidhe  ag  iarraidh  na  dèirce? 

9  Thubhairt  cuid,  Is  e  so 
t  e  ;  cuid  eile,  Tha  e  cosmhuil 


ris :  thubhairt  e  fèin,  Is 
mise  e. 

10  Air  an  aobhar  sin  thubh- 
aiit  iad  ris,  Cionnus  a  dh'- 
fhosgladh  do  shùilean? 

11  Fhreagair  esan  agus 
thubhairt  e,  Ilinn  duine  d'an 
ainm  Iosa  criadh,  agussgaoil 
e  air  mo  shùilibh  i,  agus 
thubhairt  e  rium,  Imich  gu 
lochan  Shiloaim,  agus  ionn- 
laid  :  agus  dh'imich  mi  agus 
dh'ionnlaid  mi,  agus  fhuair 
mi  mo  radharc. 

12  An  sin  thubhairtiad  ris, 
C'àit  am  bheil  e  1  Thubhairt 
esan,  Cha'n  aithne  dhomh. 

13  Thug  iad  chum  nam 
Phairiseach  esan  abha  roimhe 
dall. 

14  Agus  b'i  an  t-sàbaid  a 
bha  ann  an  uair  a  rinn  Iosa 
a'  chriadh,  agus  a  dh'fliosgail 
e  'shìulean. 

m  15  An  sin  a  rìs  dh'f  heòr- 
aich  na  Phairisich  dheth  mar 
an  ceudna  cionnus  a  f  huair  e 
a  radharc.  Agus  thubhairt 
esan  riu,  Chuir  e  criadh  air 
mo  shùilibh,  agusdh'ionnlaid 
mi,  agus  tha  mi  a'  faicinn. 

16  Uime  sin  thubhairt  cuid 
do  na  Phairisich,  Cha'n  'eil 
an  duine  so  o  Dhia,  do 
bhrìgh  nach  'eil  e  gleidheadh 
na  sàbaid.  Thubhairt  cuid 
eile,  Cionnus  a  dh'fheudas 
duine  a  ta  'na  pheacach,  an 
leithide  so  do  mhìorbhuilibh 
a  dheanamh  1  Agus  bha  eas- 
aonachd  2  'nam  measg. 

17  Thubhairt  iad  a  rìs  ris 
an  duine  dhall,  Ciod  a  ta 
tliusa  ag  ràdh  uime  a  thaobh 
gu'n  d'fhosgail  e  do  shùil- 
ean  1  Agus  thubhairt  esan,  Is 
fàidh  e. 

18  Ach  cha  do  chreid  na 


1  ìnthach. 

191 


*  roinn,  sgaradh. 


EOIN  IX. 


h-ludhaich  m'a  thimchioll, 
gu'n  robh  e  dall,  agus  gu'n 
d'ihuair  e  a  radharc,  gus  an 
do  ghairm  iad  pàrantan  an  ti 
a  f  huair  a  radharc* 

19  Agus  dh'f  hiosraich  iad 
dhiubh,  ag  ràdh,  An  e  so 
bhur  mac-sa,  a  ta  sibh  ag 
ràdh  a  rugadh  dall  1  cionnus 
ma  seadh  a  ta  e  nis  a'  faicinn? 

20  Fhreagair  a  phàrantan 
iad  agus  thubhairt  iad,  Tha 
f  hios  againn  gur  e  so  ar  mac, 
agus  gu'n  do  rugadh  dall  e  : 

21  Ach  cionnus  a  ta  e  nis 
a'  faicinn,  cha  'n  'eil  fhios 
againn  ;  no  cò  a  dh'f  hosgail 
a  shùilean,  cha'n  aithne 
dhuinn :  tha  e  fèin  air  teachd 
gu  aois,  feòraichibh  dheth, 
labhraidh  e  air  a  shon  fèin. 

22  Thubhairt  a  phàrantan 
na  briathra  so,  a  chionn  gu 
robh  eagal  nan  Iudhach  orra  ; 
oir  shuidhich  na  h-Iudhaich 
a  cheana  eatorra  fèin,  Nan 
aidicheadh  duine  sam  bith 
gu'm  b'esan  Criosd,  gu'n 
rachadh  a  chur  as  an  t-sion- 
agog. 

23  Air  an  aobhar  sin  thubh- 
airt  a  phàrantan,  Tha  e  air 
teachd  gu  aois,  feòraichibh 
dheth  fèin. 

24  Air  an  aobhar  sin,  ghairm 
iad  an  dara  uair  an  duine  a 
bha  dall,  agus  thubhairt  iad 
ris,  Thoir  glòir  do  Dhia  :  tha 
fhios  againne  gur  peacach 
an  duine  so. 

25  An  sin  fhreagair  esan 
agus  thubhairt  e,  Am  peacach 
e  cha'n  aithne  dhomh  :  air 
aon  ni  tha  fhios  agam,  air 
dhomh  bhi  dall,  gu  bheil  mi 
nis  a'  faicinn. 

26  Ach  thubhairt  iad  ris 
a  rìs,  Ciod  a  rinn  e  dhuit  'ì 
cionnus  a  dh'fhosgail  e  do 
shuilean  ? 

192 


27  Ehreagair  e  iad,  Dh'- 
innis  mi  dhuibh  a  cheana. 
agus  chad'èisd  sibh  ;  c'ar  son 
a  b'àill  leibh  a  chluinntinn 
a  ris  1  am  bheil  a'  mhiann 
oirbhse  bhi  'nur  deisciobuil 
aige  mar  an  ceudna  ì 

28  An  sin  chàin  iad  e, 
agus  thubhairt  iad,  Is  tusa 
a  dheisciobul  ;  ach  is  sinne 
deisciobuil  Mhaois. 

29  Tha  f  hios  againn  gu'n 
do  labhair  Dia  ri  Maois  :  ach 
mu  thimchioll  an  fhir  so, 
cha'n  'eil  fhios  againn  cia 
as  da. 

30  Fhreagair  an  duine  agus 
thubhairt  e  riu,  An  so  tha  ni 
iongantaeh,  nach  'eil  fhios 
agaibh  cia  as  da,  agus  gu'n 
d'f  hosgail  e  mo  shùilean ; 

31  Ach  a  ta  f  hios  againn 
nach  èisd  Dia  ri  peacaich : 
ach  ma  ta  neach  air  bith  'na 
fhear-aoraidh  do  Dhia,  agus 
a'  deanamh  a'  thoile,  ris-san 
èisdidh  e. 

32  O  thoiseach  an  t-saogh- 
ail  cha  chualas  gu'n  d'- 
fhosgail  aon  neach  sùilean 
duine  a  rugadh  dalì. 

33  Mur  biodh  an  duine  so 
o  Dhia,  cha  b'urrainn  e  ni 
sam  bith  a  dheanamh. 

34  Fhreagair  iadsan  agus 
thubhairt  iad  ris,  Rugadh 
thusa  uile  ann  am  peacaibh, 
agus  am  bheil  thu  'gar  teag- 
asg-ne'?  agus  thilg  iad  a 
mach  e. 

35  Chual  Iosa  gu'n  do  thilg 
iad  a  mach  e ;  agus  air  dha 
fhaotainn,  thubhairt  e  ris, 
Am  bheil  thu  creidsinn  ann 
am  Mac  Dhè  ? 

36  Fhreagair  esan  agus 
thubhairt  e,  Cò  e,  a  Thigh- 
earn,  chum  gu'n  creid  mi 
ann  ? 

37  Agus  thubhairt  Iosa  ris, 


EOIN  X. 


Chunnaic  thu  araone,  agus  an 
ti  a  ta  labhairt  riut,  is  esan  e. 

38  Agus  thubhairt  esan, 
Tha  mi  creidsinn,  a  Thigh- 
earn.  Agusrinneaoradhdha. 

39  Agus  thubhairt  Iosa,  Is 
ann  chum  breitheanais  a 
thàinig  mise  chum  an  t-saogh- 
ail  so,  chum  iadsan  nach  'eil 
a'  faicinn,  gu'm  faiceadh  iad  ; 
agus  gu'm  biodh  iadsan  a  ta 
faicinn,  air  an  deanamh  dall. 

40  Agus  chuala  cuid  do  na 
Phairisich  a  bha  maille  ris, 
na  nithe  so,  agus  thubhairt 
iad  ris,  Am  bheil  sinne  dall 
mar  an  ceudna  1 

41  Thubhairt  Iosa  rm,  Nam 
bitheadh  sibhdall,  chabhiodh 
peacadh  agaibh :  ach  a  nis 
a  ta  sibh  ag  ràdh,  Is  lèir 
dhuinn  :  uime  sin  tha  bhur 
peacadh  a'  fantuinn. 

CAIB.  X. 

1  Is  e  Criosd  an  dorus  agus  an  deadh 
bhuachaill.  19  lomadh  gnt  bhar- 
ail  ni'a  thimchioll.  24  dhearbh  e 
le  \>ibribh  gur  e  jèin  Criosd  Mac 
Dhè  ;  39  chaidh  e  as  o  na  h-Iudh- 
aich;  40  agùs  ràinig  e  taobh 
thall  Iordain,  far  an  do  chreid 
mòran  anti. 

/^IU  deimhin  deimhin  a  ta 
^  mi  ag  ràdh  ribh^  An  ti 
nach  tèid  a  stigh  troimh  an 
dorus  do  chrò  nan  caorach, 
ach  a  theid  suas  air  sheòl  eile, 
is  gaduiche  agus  fear-reubainn 
esan. 

2  Ach  an  ti  a  thèid  a  steach 
air  an  dorus,  is  esan  buachaill 
nan  caorach. 

3  Dhàsan  fosglaidh  an 
dorsair ;  agus  èisdidh  na 
caoraich  r'a  ghuth  :  agus 
gairmidh  e  a  chaoraich  fèin 
air  an  ainm,  agus  treòraich- 
idh  e  mach  iad. 

4  Agus  an  uair  a  chuireas 


e  mach  a  chaoraich  fèin, 
imichidh  e  rompa,  agus  lean- 
aidh  na  caoraich  e  :  oir  is 
aithne  dhoibh  a  ghuth. 

5  Agus  cha  lean  iad  coig  • 
reach,  ach  teichidh  iad  uaith, 
do  bhrìgh  nach  aithne  dhoibh 
guth  choigreach. 

6  An  cosamhlachd  so  labh- 
air  Iosa  riu  :  ach  cha  do  thuig 
iadsan  ciod  iad  na  nithe  a 
labhair  e  riu. 

7  An  sin  thubhairt  Iosa  riu 
a  rìs,  Gu  deimhin  deimhin  a 
ta  mi  ag  ràdh  ribh,  gur  mise 
dorus  nan  caorach. 

8  Iadsan  uile  a  thàinig 
romham-sa,  is  gaduichean  a- 
gus  luchd-reubainn  iad  :  ach 
cha  d'èisd  na  caoraich  riu. 

9  Is  mise  an  dorus  :  ma 
thèid  neach  air  bith  steach 
tromham-sa,  tèarnar  e,  agus 
thèid  e  steach  agus  a  mach, 
agus  gheibh  e  ionaltradh. 

10  Cha  tig  an  gaduiche  ach 
a  ghoid,  agus  a  mharbhadh, 
agus  a  mhilleadh:  thàinig 
mise  chum  gu'm  biodh  beatha 
aca,  agus  gu'm  biodh  i  aca 
ni's  pailte. 

11  Is  mise  am  ouachaill 
maith:  leigidh1  ambuachaill- 
maith  'anam  sìos  air  son  nan 
caorach. 

12  Ach  amfear-tuarasdail, 
agus  an  ti  nach  e  am  buach- 
aill,  agus  nach  leis  fèin  na 
caoraich,  chi  e  am  madadh- 
alluidh  a'  teachd,  agus  fàg- 
aidh  e  na  caoraich,  agus  teich- 
idh  e :  agus  glacaidh  am 
madadh  alluidh  iad,  agus 
sgapaidh  e  na  caoraich. 

13  Ach  teichidh  am  fear- 
tuarasdail,  a  chionn  gur  fear- 
tuarasdail  e,  agus  nach  'eil 
suim  aige  do  na  caoraich. 


I  cuiridh. 

193 


2  an  (•cioàhaiic. 


EOIN  X. 


14  Is  mise  an  buacbaili 
maith,  agus  is  aithne  dhomh 
mo  chaoruich  fèin,  agus  aithn- 
ichear  le  wt'  chaoraich  fèin  mi. 

15  Mar  ìs  aithne  do'n 
Atìiair  mise,  mar  sin  is  aithne 
dhomh-sa  an  t-Athair:  agus 
a  ta  mi  leigeadh  m'anama 
sìos  air  son  nan  caorach. 

16  Agus  a  ta  caoraich  eile 
agam,  nach  'eil  do'n  chrò  so : 
is  èigin  domh  iad  sin  mar  an 
ceudna  thoirt  a  stigh,  agus 
èisdidh  iad  ri  m'  ghuth  ;  agus 
bithidh  aon  treud  ann,  agus 
aon  bhuachaill. 

17  Air  an  aobhar  so  is 
ioiimhuinn 1  leis  an  Athair 
mise,  air  son  gu'n  leig  mi  sìos 
m'anam,  chum  gu'n  glac  mi 
e  a  rìs. 

18  Cha'n  'eil  neach  air  bith 
'ga  thoirt  uam,  ach  a  ta  mi 
'ga  leigeadh  sìos  uam  fèin  : 
tha  cumhachd  agam  a  leig- 
eadh  sìos,  agus  tha  cumhachd 
agam  a  ghlacadh  a  rìs.  An 
àithne  so  fhuair  mi  o  m' 
Athair. 

19  Air  an  aobhar  sin,  dh'- 
èirich  eas-aonachd  a  rìs  am 
measg  nan  Iudhach  air  son 
nam  briathra  so. 

20  Agus  thubhairt  mòran 
diubh,  Tha  deamhan  aige,  a- 
gus  tha  e  air  bhoile2;  c'ar 
son  a  tha  sibh  ag  èisdeachd 
ris? 

21  Thubhairt  cuid  eile, 
Cha'n  iad  so  briathra  duine 
anns  am  bheil  deamhan  ;  am 
bheil  deamhan  comasach  air 
sùilean  nan  dall  fhosgladh'? 

22  Agus  bha  fèill-chuimhne 
an  ath-choisreagaidh3  ann  an 
lerusalem ,  agus  b'e  an  geamh- 
radh  a  bha  ann. 


23  Agus  bha  losa  a'  siaid- 
imeachd  san  teampull  ann  an 
sgàth-thigh4  Sholaimh. 

24  An  sin  chruinnich  na 
h-Iudhaich  m'a  thimchioll, 
agus  thubhairt  iad  ris,  Cia 
'f  had  a  chumas  tu  ar  n-anama 
an  amharus?  ma's  tu  Criosd, 
innis  dhuinn  gu  follaiseach. 

25  Fhreagair  losa  iad,  Dh'- 
innis  mi  dhuibh,  agus  cha  do 
chreid  sibh  :  na  h-oibre  a  ta 
mi  deanamh  an  ainm  m' 
Athar,  tha  iad  sin  a'  toirt 
fianuis  mu  m'  thimchioll. 

26  Ach  cha'n  'eil  sibhse  a' 
creidsinn  ;  oircha'n  ann  do  m' 
chaoraich  sibh,  mar  thubhairt 
mi  ribh. 

27  Tha  mo  chaoraich-sa  ag 
eisdeachd  ri  m'  ghuth,  agus 
is  aithne  dhomh  iad,  agus 
leanaidh  iad  mi : 

28  Agus  bheir  mi  a'  bheatha 
mhaireannach  dhoibh ;  agus 
cha  sgriosar5  iad  am  feasd,  ni 
mò  a  spìonas  neach  air  bith  as 
mo  làimh  iad. 

29  M' Athair  a  thug  dhomh-  j 
sa  iad>  is  mo  e  na  na  h-uile  ; 
agus  cha'n  urrainn  neach  air  \ 
bith  an  spìonadh  d  làimh  m'  »fl 
Athar.  k 

30  Mise  agus  an  t-Athair, 

is  aon  sinn.  }  ( 

31  Uime  sin  thog  na  h-  >tt 
ludhaich  clachan  a  rìs  chum  I  'k 
a  chlachadh. 

32  Fhreagair  Iosa  iad,  ì  - 
Nochd  mi  dhuibh  mòran  do  9:, 
oibribh  maithe  o  m'  Athair  ;  \ 
cia  do  na  h-oibribh  sin  air  H 
son  am  bheil  sibh  ga  m'  ! 
chlachadh  ?  \ 

33  Fhreagair  na  h-Iudh- 
aich  e,  ag  ràdh,  Air  son  oibre  | 
maithe  cha  'n  'eil  sinn  ga  d'  j  ^ 


1  toiffh.  2  mhi'chèilt. 
8  feill  an  ath-vuadhachaìdh. 

194 


4  àileir. 
5  chaillear. 


EGIN  XI. 


chlachadh ;  ach  air  son  toibh- 
eim,  agus  air  son,  air  bhi 
dhuitse  a'd'  dhuine,  gu  bheil 
thu  deanamh  Dè  dhiot  fèin. 

34  Fhreagair  Iosa  iad, 
Nach  'eil  e  sgrìobhta  ann 
bhur  lagh-sa,  Thubhairt  mi, 
Is  dèe  sibh  1 

35  Ma  thubhairt  e  dèe  riu- 
san,  dh'ionnsuidh  an  robh 
focal  Dè,  agus  nach  feudar 
an  sgnobtuir  a  bhriseadh1 ; 

36  An  abair  sibh  ris-san, 
a  naonihaich  an  t-Athair, 
agus  a  chuir  e  chum  an  t- 
saoghail,  Tha  thu  a'  labhairt 
toibheim  ;  air  son  gu'n  dubh- 
airt  mi,  Is  mi  Mac  Dhè ; 

37  Mur  dean  mi  oibre  m' 
Athar,  na  creidibh  mi. 

38  Ach  ma  ni,  ged  nach 
creid  sibh  mise,  creidibh  na 
h-oibre,  chum  gu'm  bi  fios 
agaibh,  agus  gu'n  creid  sibh 
gu  bheil  an  t-Athair  annam- 
sa,  agus  mise  ann-san. 

39  Uime  sin  dh'iarr  iad  a 
rìs  a  ghlacadh  :  ach  chaidh  e 
as  an  làimh. 

40  Agus  chaidh  e  rìs  do'n 
taobh  thall  do  Iordan,  do'n 
ionad  anns  an  robh  Eoin  air 
tùs  ri  baisteadh  ;  agus  rinn  e 
còmhnuidb  an  sin. 

41  Agus  thàinig  mòran  d'a 
lonnsuidh,  agus  thubhairt  iad, 
Cha  d'  rinn  Eoin  aon  mhìor- 
bhuil :  ach  bha  na  h-uile  nithe 
thubhairt  Eoin  mu'n  duine 
so  f ìor. 

ix  42  Agus  chreid  mòran  san 
àit  sin  air. 

CAIB.  XI. 

i  Thog  Criosd  suas  Lasarus  an  dèigk 
dha  bìd  ceithir  lùithean  san  uaigh. 
45  Chreid  mòran  do  na  h-hidhaieh. 
47  Chum  na  h-ài  d-shagairt  agus 
na  Phairisich  comhaiile  an  agh- 
aidh  Chriosd. 


1  sgaoilcadh. 

195 


A  NIS  bha  duine  àraidh  gu 
.   tinn,  d'am  b'ainm  Lasarus 
o  Bhetani,  baile  Mhuire  agus 
Mharta  a  peathar. 

2  ( B 'i  Mhuire  sin  a  dh'uni; 
an  Tighearn  le  oladh  luach- 
mhoir,  agus  a  thiormaich  a 
chosan  le  a  folt,  aig  an  robh 
a  bràthair  Lasarus  gu  tinn.) 

3  Uime  sin  chuir  a  pheatn- 
raiche  fìos  d'a  ionnsuidh,  ag 
ràdh,  A  Thighearn,  feuch, 
tha'n  ti  a's  ionmhuinn  leat 
tinn. 

4  'Nuair  a  chual  Tosa  50, 
thubhairt  e,  Cha'n  'eil  an 
tinneas  so  chum  bàis,  ach  a 
chum  glòire  Dhè,  chum  gu'm 
bi  Mac  Dhè,  air  a  ghlòrach- 
adh  d'a  thaobh. 

5  A  nis  b'ionmhuinn  le 
Iosa  Marta,  agus  a  piuthar, 
agus  Lasarus. 

6  Uime  sin  an  uair  a  chual 
e  gu'n  robh  esan  tinn,  dh'- 
f  han  e  fathast  dà  là  anns  an 
ionad  an  robh  e. 

7  'Na  dhèigh  sin  thubhairt 
e  r'a  dheisciobluibh,  Rach- 
amaid  a  rìs  do  ludea. 

8  Thubhairt  a  dheisciobuil 
ris,  A  Mhaighstir,  a  nis  dh'- 
iarr  na  h-Iudhaich  do  chlach- 
adh  ;  agus  am  bheil  thu  dol  a 
ris  an  sin  ì 

9  Fhreagair  Iosa,  Nach  ?eii 
dà  uair  dheug  san  là  ]  Ma 
dh'imicheas  duine  anns  an 
là,  cha  tuislich  e,  oir  tha  e 
faicinn  soluis  an  t-saoghail  so : 

10  Ach  ma  dh'imicbeas 
duine  anns  an  oidhche,  tuis- 
lichidh  e,  do  bhrìgh  nach  'eil 
an  solus  ann. 

11  Na  nithe  so  labhair  e  : 
agus  'na  dhèigh  sin  thubhairt 
e  riu,  Tha  ar  caraid  Lasarus 
'na  chodal :  ach  a  ta  mise  a' 
dol  chum  gu'n  dùisg  mi  as  a 
chodal  e. 


mm 

12  An  sin  thubhaìrt  a 
dheisciobuil,  A  Thighearn  ma 
tha  e  'na  chodal,  bithidh  e 
slàn. 

13  Gidheadh  labhair  Iosa 
m'à  bhàs  :  ach  shaoil  iadsan 
gu'n  do  labhair  e  mu  thim- 
chioll  fois  codail. 

14  An  sin  thubhairt  Iosa 
riu  gu  soilleir,  Fhuair  Lasarus 
bàs  : 

15  Agus  a  ta  mi  subhach 
air  bhur  sonsa  nach  robh  mi 
an  sin,  chum  gu'n  creid  sibh ; 
ach  rachamaid  d'a  ionn- 
suidh. 

16  An  sin  thubhairt  Tomas, 
ris  an  abrar  Didimus,  r'a  cho- 
dheisciobluibh,  Rachamaid- 
ne  mar  an  ceudna,  chum 
gu'm  faigh  sinn  bàs  maille 
ris. 

17  An  sin  an  uair  a  thàinig 
Iosa,  f  huair  se  e  an  dèigh  dha 
bhi  cheana  ceithir  làithean 
san  uaigh. 

18  ( A  nis  bha  Betani  fagus 
do  Ierusalem,  mu  thimchioll 
cùig  stàide  deug  uaith.) 

19  Agus  thàinig  mòran  do 
na  h-Iudhaich  chum  Mharta 
agus  Mhuire,  gu  comh-f hurt- 
achd  a  thoirt  doibh  a  thaobh 
am  bràthar. 

20  An  sin  an  uair  a  chuala 
Marta  gu'n  robh  Iosa  a' 
teachd,  chaidh  i  'na  chòdhail : 
ach  shuidh  Muire  san  tigh. 

21  An  sin  thubhairt  Marta 
ri  Iosa,  A  Thighearn,  nam 
biodh  tusa  an  so,  cha  'n 
fhaigheadh  mo  bhràthaìr 
bàs. 

22  Ach  a  ta  f  hios  agam  a 
nis  fèin,  ge  b'e  air  bith  nithe 
a  dh'iarras  tu  air  Dia,  gu'n 
toir  Dia  dhuit  iad. 

23  Thubhairt  losa  rithe, 
Kiridh  do  bhràthair  a  rìs. 

24  Thubhairt  Marta  rfs, 

196 


m 

Tha  fhios  agam  gu  n  èinch  e 
a  rìs  san  aiseirigh  air  an  là 
dheireannach. 

25  Thubhairt  Iosa  rithe,  Is 
mise  an  aiseirigh,  agus  a' 
bheatha :  an  ti  a  chreideas 
annam-sa,  ged  gheibheadh  e 
bàs,  bithidh  e  beò ; 

26  Agus  ge  b'e  neach  a  ta 
beò,  agus  a'  creidsinn  annam- 
sa,  cha'n  fhaigh  e  bàs  am 
feasd.  Am  bheil  thu  creid- 
sinn  so  ? 

27  Thubhairt  i  ris,  Tha,  a 
Thighearn  :  tha  mi  creidsinn 
gur  tusa  Criosd,  Mac  Dhè,  a 
bha  gu  teachd  chum  an  t- 
saoghail. 

28  Agus  air  dhi  na  nithe  so 
ràdh,dh'f  halbh  i,  agus  ghairm 
i  a  piuthar  Muire  an  uaig- 
nidheas1,  ag  ràdh,  Thàinig 
am  Maighstir,  agus  tha  e  ga 
d'ghairm. 

29  'Nuair  a  chual  ise  sirt, 
dh'èirich  i  gu  grad,  agus 
thàinig  i  d'a  ionnsuidh. 

30  A  nis  cha  robh  Iosa 
fathast  air  teachd  do'n  bhaile, 
ach  bha  e  anns  an  àit  an  do 
choinnich  Marta  e. 

31  An  sin  na  h-Iudhaich  a 
bha  maille  rithe  san  tigh,  a- 
gus  a'  toirt  comhfhurtachd 
dhi,  'nuair  a  chunnaic  iad 
Muire  gu'n  d'èirich  i  gu  grad, 
agus  gu'n  deachaidh  i  mach, 
lean  iad  i,  ag  ràdh,  Tha  i  dol 
chum  na  h-uaighe,  a  chaoin- 
eadh  an  sin. 

32  An  sin  an  uair  a  thàinig 
Muire  do'n  àit  an  robh  Iosa, 
agus  a  chunnaic  i  e,  thuit  i 
aig  a  chosaibh,  ag  ràdh  ris,  A 
Thighearn,  nam  biodh  tusa 
an  so,  cha'n  fhaigheadh  mo 
bhràthair  bàs. 

33  Uime  sin  an  uair  a 


1  os  ìosal. 


EOI 

chunnaic  Iosa  i  a'  gul,  agus 
na^  h-Iudhaich  a  thàinig 
maille  rithe  a'  gul  mar  an 
ceudna,  rinn  e  osna  'na  spior- 
ad,  agus  chuir  se  e  fèin  fo 
àmhghar 

34  Agus  thubhairt  e,  C'àit 
an  do  chuir  sibh  e  ì  Thubh- 
airt  iad  ris,  A  Thighearn, 
thig  agus  faic. 

35  Ghuil  Iosa. 

36  An  sin  thubhairt  na  h- 
ludhaich,  Feuch  cionnus  a 
ghràdhaich  se  e ! 

37  Agus  thubhairt  cuid 
diubh,  Nach  feudadh  an 
duine  so  a  dh'fhosgail  sùil- 
ean  an  doill,  a  thoirt  fa'near 
nach  faigheadh  eadhon  am 
fear  so  bàs  ì 

38  Uime  sin  thàinig  Iosa, 
ag  osnaich  a  rìs  ann  fèin, 
chum  na  h-uaighe.  Agus  b' 
uaimh  2  i,  agus  bha  clach  air 
a  cur  oirre. 

39Thubhairt  Iosa,  Togaibh 
a'chlach.  Thubhairt  Marta, 
piuthar  an  duine  mharrbh, 
ris,  A  Thighearn,  tha  nis 
droch  bholadh  dheth ;  oir  is 
e  so  an  ceathramh  là3. 

40  Thubhairt  Iosa  rithe, 
Nach  dubhairt  mi  riut,  Ma 
chreideas  tu,  gu'm  faic  thu 
glòir  Dhè  ? 

41  An  sin  thog  iad  a'  chlach 
(o'rc  àit  anns  an  robh  an  duine 
marbh  air  a  chur. )  Agus  thog 
losa  suas  a  shùilean,  agus 
thubhairt  e,  Athair,  tha  mi 
toirt  buidheachais  duit,  gu'n 
d'èisd  thu  rium. 

42  Agusbha  fhios  agam  gu 
bheil  thu  ag  èisdeachd  rium 
a  ghnàth  :  ach  thubhairt  mi  e 
air  son  an  t-sluaigh  a  tha  'nan 
seasamh  mu  m'  thimchioll, 


N"  XI. 

chum  gu'n  creid  iad  gu'n  do 
chuir  thusa  uait  mi. 

43  Agus  an  uair  a  labhair 
e  na  nithe  so,  ghlaodh  e  ìe 
guth  mòr,  A  Lasaruis,  thig  a 
mach. 

44  Agus  thàinig  esan  a  bha 
marbh  a  mach,  agus  a  chosan 
agus  a  làmhan  ceangailte  leis 
an  eudach-mhairbh  :  agus 
bha  'aghaidh  ceangailte  mu'n 
cuairt  le  neapaicin.  Thubh- 
airt  Iosa  riu,  Fuasglaibh  e, 
agus  leigibh  leis  imeachd. 

45  An  sin  chrèid  mòran  do 
na  h-Iudhaich  ann,  a  thàinig 
chum  Mhuire,  agus  a  chunn- 
aic  na  nithe  a  rinn  Iosa. 

46  Ach  dh'fhalbh  cuid 
chum  nam  Phairiseach  agus 
dh'innis  iad  dhoibh  na  nithe 
a  rinn  Iosa. 

47  An  sin  chruinnich  na 
h-àrd-shagairt  agus  naPhair- 
isich  comhairle,  agus  thubh- 
airt  iad,  Ciod  a  tha  sinn  a' 
deanamh  1  oir  a  ta  an  duine 
so  deanamh  mòrain  mhìor- 
bhuile. 

48  Ma  leigeas  sinn  leis 
air  an  dòigh  so,  creididh  na 
h-uile  dhaoine  ann ;  agus 
thig  na  Romhanaich 4,  agus 
sgriosaidh  iad  5  ar  n-àit,  agus 
ar  cinneach. 

49  An  sin  thubhairt  fear 
àraidh  dhiubh  d'  am  Vaìnm 
Caiaphas,  air  dha  bhi  'na 
àrd-shagart  air  a'  bhliadhna 
sin,  riu,  Cha'n  aithne  dhuibh 
ni  sam  bith. 

50  Ni  mò  tha  sibh  a'  toirt  fa'- 
near  ^ur  iomchuidh  dhuinne 
gu'm  faigheadh  aon  duine  bàs 
air  son  an  t-sluaigh,  agus 
nach  biodh  an  cinneach  uile 
air  a  sgrios. 


1  thrioblaid.       2  chnas. 
^tha  e  ceithir  làithean  san  vaigh. 

197 


4  Romanatch. 
5  dithichidh  iad,bheir  iacl  air  falbh, 


EOIN 


XII. 


51  Ach  cha  b'ann  uaith 
fèin  a  labhair  e  so :  ach  aii 
dha  bhi  'na  àrd-shagart  air  a' 
bhliadhna  sin,  rinn  e  fàidh- 
eadaireachd  gu'm  faigheadh 
losa  bàs  air  son  a'  chinnich 
sin  ; 

52  Àgus  cha'n  ann  air  son 
a'  chinnich  sin  a  mhàin,  ach 
a  chum  mar  an  ceudna  gu'n 
cruinnicheadh  e  an  ceann  a 
chèile  'nan  aon  clann  Dhè  a 
bha  air  an  sgapadh. 

53  Uime  sin  o'n  là  sin  a 
mach,  chuir  iad  an  comhairle 
r'a  chèile  chum  esan  a  chur 
gu  bàs. 

54  Air  an  aobhar  sin,  cha 
d'imich  Iosa  ni's  mò  gu  foll- 
aiseach 1  am  measg  nan  ludh- 
ach  ;  ach  chaidh  e  as  a  sin  do 
dhùthaich  làimh  ris  an  fhàs- 
ach,  gu  baile  ris  an  abrar 
Ephraim,  agus  an  sin  ghabh 
e  còmhnuidh  maille  r'a 
dlieisciobluibh. 

55  Agus  bha  càisg  nan 
ludhach  am  fagus :  agus 
chaidh  mòran  suas  as  an 
dùthaich  do  lerusalem  roimh 
an  chàisg,  chum  iad  fèin  a 
ghlanadh. 

56  An  sin  dh'iarr  iad  Iosa, 
agus  labhair  iad  r'a  chèile 
'nan  seasamh  san  teampulì, 
Ciod  bhur  barail-sa  1  an  e 
nach  tig  e  chum  na  fèille  ì 

57  A  nis  bha  araon  na  h- 
àrd-shagairt  agus  na  Phair- 
isich  air  toirt  àithne,  nam 
biodh  fhios  aig  neach  airbith 
c'àit  an  robh  e,  gu'n  inn- 
seadh  se  e,  chum  gu'nglacadh 
iad  e. 

CAIB.  XII. 

1  Ghabh  losa  Ieith-sgeul  Mhnire  air 
son  yìCn  dfuvg  i  a  chosan.  9 
Thdiuig  an  sluagh  '?ia?rt  buidh- 


I  nibh  a  dlCfhatctnn  Lasarms.  10 
Ghabh  na  h-ùrd-shagairt  cornh* 
airle  chum  Lasarus  a  mharbhadh. 
12  Mharcaich  Criosdgulerusalem. 

A  N  sin  thàinig  losa,  sè 
làithean  roimh  an  chàisg, 
gu  Betani,  far  an  robh  Lasa- 
rus  a  bha  marbh,  neach  a 
thog  esan  o  na  marbhaibh. 

2  Uimesin  rinn  iad  suipeir 
dha  an  sin ;  agus  bha  Marta 
a'  frithealadh  :  ach  bha  Lasa- 
rus  'na  aon  diubh-san  a 
shuidh  air  bord  maille  ris. 

3  An  sin  ghabh  Muire 
pund  do  oladh  spicnaird  ro 
luachmhoir,  agus  dh'ung  i 
cosan  losa,  agus  thiormaich  i 
a  chosan  le  a  folt :  agus  lìon- 
adh  an  tigh  le  fàile2  chùbh- 
raidh  na  h-oladh. 

4  An  sin  thubhairt  aon  d'a 
dheisciobluibh,  Iudas  lsca- 
riot,  mac  Shimoin,  a  bha  gu 
esan  a  bhrath, 

5  C'ar  son  nach  do  reiceadh 
an  oladh  so  air  son  tri  cheud 
peghinn,  agus  nach  d'thugadh 
do  na  bochdaibh  e  1 

6  Thubhairt  e  so,  cha 
b'ann  a  chionn  gu'n  robh 
suim  aige  do  na  bochdaibh  ; 
ach  a  chionn  gu'm  bu  ghad- 
uiche  e,  agus  gu'n  robh  an 
sporan  aige,  agus  gu'n  do 
ghiùlain  e  na  nithe  a  chuir- 
eadh  ann. 

7  An  sin  thubhairt  losa, 
Leig  leatha  :  fa  chomhair  la 
m'  adhlaic  ghlèidh  i  so. 

8  Oir  tha  na  bochdan  a 
ghnàth  agaibh  maille  ribh, 
ach  cha  'n  'eil  mise  agaibh  a 
ghnàth. 

9  Agus  bha  f hios  aig  sluagh 
mòr  do  na  h-Iudhaich  gu'n 
roì)h  e  an  sin  :  agus  thàinii; 
iad,  cha'n  ann  a  mhàin  airson 
losa,  ach  a  chum  gu'm  faic- 


1  os  à  ird. 

198 


i 


2  boltì  ach 


EOIN  XII. 


eadh  iad  mar  an  ceudna  La- 
sarus,  a  thog  esan  o  na 
marbhaibh. 

10  Ach  ghabh  na  h-àrd- 
shagairt  comhairle,  chum  La- 
sarus  mar  an  ceudna  a 
mharbhadh  ; 

11  Do  bhrìgh  air  a  shon- 
san  gu'n  d'imich  mòran  do  na 
h-Iudhaich,  agus  gu'n  do 
chreid  iad  ann  an  Iosa. 

12  Air  an  là  màireach,  air 
eluinntinn  do  mhòr-shluagh 
a  thàinig  chum  na  fèille1, 
gu'n  robh  Iosa  a'  teachd  gti 
lerusalem, 

13  Ghlac  iad  geuga  pailme, 
agus  chaidh  iad  a  mach  'na 
chòdhail,  agus  ghlaodh  iad, 
Hosanna,  beannaichte  gu 
robh  Iligh  Israeil  a  tha  teachd 
ann  an  ainm  an  Tighearn  ! 

14  Agus  air  do  losa  asal 
òg  f  haotainn,  shuidh  e  air  ;  a 
rèir  mar  a  ta  e  sgrìobhta, 

15  Na  biodh  eagal  ort,  a 
nighean  Shioin  :  feuch,  a  ta 
do  Iligh  a'  teachd,  'na  shuidhe 
air  loth  asail. 

16  Cha  do  thuig  a  dheis- 
ciobuil  na  nithe  so  air  tùs  : 
ach  an  uair  a  ghlòraicheadh 
Iosa,  an  sin  chuimhnich  iad 
gu'n  robh  na  nithe  so  sgrìobh- 
ta  uime,  agus  gu'n  d'rinn  iad 
na  nithe  so  dha. 

17  Uime  sin  rinn  an  sluagh 
a  bha  maille  ris  fianuis,  gu'n 
do  ghairm  e  Lasarus  as  an 
uaigh,  agus  gu'n  do  thog  e  o 
na  marbhaibh  e. 

18  Airan  aobhar  sm  mar  an 
ceudna,  choinnich  an  sluagh 
e,  do  bhrìgh  gu'n  cual  iad  gu'n 
d'rinn  e  am  mìorbhuil  so. 

19  Thubhairt  na  Phairisich 
uime  sin  eatorra  fèin,  Am 
faic  sibh  nach  'eil  sibh  a' 


buadhachadh  bheag  sam  bitht 
feuch,  tha'n  saoghal  air  doì 
'na  dheigh. 

20  Agus  bha  Greugaich 
àraidh  am  measg  na  muinntii 
a  chaidh  suas  chum  aoradh 
a  dheanamh  aig  an  fhèiìl: 

21  Air  an  aobhar  sin  thàin- 
ig  iadsan  gu  Philip,  a  bha  o 
Bhetsaida  Ghalile,  agus  dh'- 
iarr  iad  air,  ag  ràdh,  A 
Thighearn,  bu  mhiann  leinn 
Iosa  fhaicinn. 

22  Thàinig  Philip  agusdh'- 
innis  e  do  Aindreas ;  agus 
a  rìs  dh'innis  Aindreas  agus 
Philip  do  Iosa. 

23  Agus  f  hreagair  Iosa  iad, 
ag  ràdh,  Thàinig  an  uair, 
chum  gu'm  biodh  Mac  an 
duine  air  a  ghlòrachadh. 

24  Gu  deimhin  deimhin  a 
ta  mi  ag  ràdh  ribh,  Mur 
faigh  an  gràinnecruithneachd 
a  thuiteas  anns  an  talamh 
bàs,  fanaidh  e  'na  aonar  :  ach 
ma  gheibh  e  bàs,  bheir  e 
toradh  mòr  uaith. 

25  Esan  a  ghràdhaicheas 
'anam,  caillidh  se  e ;  agus 
esan  a  dh'fhuathaicheas 
'anam  anns  an  t-saoghal  so, 
gleidhidh  se  e  chum  na  beatha 
maireannaich. 

26  Ma  ni  neach  air  bith 
seirbhis  dhomhsa,  leanadh  e 
mi ;  agus  ge  b'e  àit  am  bi 
mise,  an  sin  bithidh  mo 
sheirbhiseach  mar  an  ceudna: 
ma  ni  neach  seirbhis  dhomh- 
sabheir  m' Athair  urram2  dha. 

27  A  nis  tha  m'anam  fo 
àmhghar3;  agus  ciod  a  their 
mi  ì  Athair,  saor  mi  o'n  uair 
so :  ach  is  ann  air  a  shon  so  a 
thàinigmi  chum  nah-uaire  so. 

28  Athair,  glòraich  t'ainm. 
An  sin  thàinig  guth  o  nèamh, 


ifèisde.  *onoir. 

199 


'  bhuatreas ,  thrioblatd. 


EOIN  XII. 


ag  ràdìi,  Ghlòraich  mi  àraon 
e,  agus  glòraichidh  mi  rìs  e. 

29  Uime  sin  thubhairt  an 
sluagh  a  sheas  a  làthair,  agus 
a  chuala  so,  Gu'n  robh  tairn- 
eanach  ann  :  thubhairt  cuid 
eile,  Labhair  aingeal  ris. 

30  Fhreagair  Iosa  agus 
thubhairt  e,  Cha'n  ann  air 
mo  shon-sa  thainig  an  guth 
so,  ach  air  bhur  son-sa. 

31  A  nis  tha  breitheanas 
an  t-saoghail  so  ann  :  a  nis 
tilgear  uachdaran  an  t-saogh- 
ail  so  mach. 

32  Agus  mise,  ma  thogar 
suas  o'n  talamh  mi,  tairngidh 
mi  na  h-uile  dhaoine  a  m'- 
ionnsuidh. 

33  (Ach  thubhairt  e  so,  a' 
ciallachadh  ciod  a'  ghnè  bàis 
a  gheibheadh  e.) 

34  Fhreagair  an  sluagh  e, 
Chuala  sinne  as  an  lagh, 
gu'm  fan  Criosd  gu  siorruidh : 
agus  cionnus  a  ta  thusa  ag 
ràdh,  Gur  èigin  do  Mhac  an 
duine  bhi  air  a  thogail  suas  1 
cò  e  Mac  an  duine  so  1 

35  An  sin  thubhairt  Iosa 
riu,  Fathast  rè  tamuill  bhig 
tha'n  solus  maille  ribh  : 
gluaisibh  am  feadh  's  a  ta 
solus  agaibh,  chum  nach  beir 
an  dorchadas  oirbh  :  oir  an 
ti  a  ta  ag  imeachd  san  dorch- 
adas,  cha'n  aithne  dha  c'àit 
am  bheil  e  dol. 

36  Am  feadh  asata'n  solus 
agaibh,  creidibh  san  t-solus, 
chum  gu'mbi  sibh  'nur  cloinn 
do'n  t-solus.  Labhair  Iosa  na 
nitheso,  agus  dh'f  halbh  e,  a- 
gus  dh'fholaich  se  e  fèin  uatha. 

37  Ach  ge  do  rinn  e  a 
choimhlion  so  do  mhìorbh- 
uilibh  'nan  làthair,  cha  do 
chreid  iad  ann  : 

38  Chum  gu'm  biodh  briath- 
ran  an  fhàidh  Esaiais  air  an 

200 


coimhlionadh,  a  thubhaht  e, 
A  Thighearn,  cò  a  chreid  ar 
n-aithris-ne 1 1  agus  cò  dha 
dh'f  hoillsicheadh  gairdean  an 
Tighearna  ? 

39  Air  an  aobhar  so  cha 
robh  e'n  comas  doibh  creid- 
sinn,  do  bhrìgh  gu'n  dubhairt 
Esaias  a  rìs, 

40  Dhall  e  an  sùilean,  a- 
gus  chruaidhich  e  an  cridhe, 
chum  nach  faiceadh  iad  le'n 
sùilibh,  agus  nach  tuigeadh 
iad  le'n  cridhe,  agus  nach 
pilleadh  iad,  agus  gu'n  slàn- 
uichinn  iad. 

41  Thubhairt  Esaias  na 
nithe  so,  'nuair  a  chunnaic  e 
a  ghlòir-san,  agus  a  labhair  e 
uime. 

42  Gidheadh  chreid  mòran 
do  na  h-Uachdaranaibh  fèin 
ann :  ach  air  son  nam  Phair- 
iseach  cha  d'aidich  iad  e,  air 
eagal  gu'n  cuirte  mach  as  an 
t-sionagog  iad. 

43  Oir  b'annsa  leo  glòir 
dhaoine  na  glòir  Dhè. 

44  Agus  ghlaodh  Iosa,  a- 
gus  thubhairt  e,  An  ti  a  ta 
creidsinn  annam-sa,  cha'n 
ann  annam-sa  thae  creidsinn, 
ach  anns  an  tiachuiruaithmi. 

45  Agus  an  ti  a  tha  ga  m' 
f  haicinn-sa,  tha  e  faicinn  an 
ti  a  chuir  uaitii  mi. 

46  Thàinig  mi  a'm'  sholus 
chum  an  t-saoghail,  chum 
ge  b'e  chreideas  annam,  nach 
fanadh  e  an  dorchadas. 

47  Agus  ma  chluinneas 
neach  airbith  mobhriathran- 
sa,  agus  nach  creid  e,  cha  'n 
'eil  mise  'ga  dhìteadh  :  oir 
cha  d'thàinig  mi  a  dhìteadh 
an  t-saoghail,  ach  a  shaoradh 
an  t-saoghail. 

48  An  ti  a  tha  cur  cùil 

1  iomradh-?ie. 


EOIN 


XIII. 


rium-sa,  agus  nach  'eil  a' 
gabhail  ri  m'  bhriathraibh, 
tha  aige  neach  a  bheir  breth 
air:  am  focal  a  labhair  mi, 
bheir  e  sin  breth  air  san  là 
dheireannach. 

49  Oir  cha  do  labhair  mi 
uam  fèin;  ach  an  t-Athair  a 
chuir  uaith  mi,  thug  e  àithne 
dhomh,  ciod  a  theirinn,  agus 
ciod  a  labhrainn, 

50  Agus  a  ta  fhios  agam 
gur  beatha  mhaireannach 
'àithne-san:  air  an  aobhar 
sin  na  nithe  tha  mi  a'  labh- 
airt,  mar  thubhairt  an  t- 
Athair  rium,  mar  sin  a  ta  mi 
a'  labhairt. 

CAIB.  XIII. 

1  Kiffh  Criosd  cosan  nan  deisciobul ; 
13  dtiearail  e  orra  bhi  iriosal  agus 
seirceil;  18  dh 'innis  eroimh -laimli, 
agus  dtifhoillsich  e  do  Eoin  ìe 
comhara,  gtùm  Ve  Iudas  a  bhrath- 
adh  e. 

A  NIS  roimh  fhèill  na 
càisge,  air  do  Iosa  flos  a 
bhi  aige  gu'n  robh  'uair  air 
teachd,  anns  an  rachadh  e  as 
an  t-saoghal  so  chum  an 
Athar,  air  dha  a  mhuinntir 
fèin  a  bha  anns  an  t-saoghal 
a  ghràdhachadh,  ghràdhaich 
e  gu  crìch  iad. 

2  Agus  an  uair  a  bha  'n  t-. 
suipeir  thairis1,  (air  do'n 
diabhul  a  nis  a  chur  an  cridhe 
ludais  Iscarioit,  mhic  Shi- 
moin,  esan  a  bhrath,) 

3  Air  aithneachadh  do  Iosa 
gu'n  d'thug  an  t-Athair  nah- 
uile  nithe  'na  làmhaibh,  agus 
gur  ann  o  Dhia  a  thàinig  e, 
agus  gur  ann  a  dh'ionnsuidh 
Dhè  a  bha  e  dol ; 

4  Dh'èirich  e  o  'shuipeir, 
agus  chuir  e  dheth  'fhall- 
uinn2,  agus  ghlac  e  làmh-an- 


art,  agus  cheangail  e  uime  e. 

5  'Na  dhèigh  sin,  thaom  e 
uisge  ann  an  soitheach-ionn- 
laid,  agus  thòisich  e  air  cosan 
nan  deisciobul  ionnlad,  agus 
an  tiormachadh  leis  an  làmh- 
anart  a  bha  ceangailte  uime. 

6  An  sin  thàinig  e  gu 
Simon  Peadar :  agus  thubh- 
airt  esan  ris,  A  Thighearn, 
am  bheil  thusa  ag  ionnlad  mo 
chosan-sa'f 

7  Fhreagair  Iosa  agus 
thubhairt  e  ris,  An  ni  so  ta 
mi  deanamh  cha'n  aithne 
dhuitse  a  nis ;  ach  bithidh 
fios  agad  air  an  dèigh  so. 

8  Thubhairt  Peadar  ris, 
Cha  nigh  thu  mo  chosan-sa 
gu  bràth.  Phreagair  Iosa  e, 
Mur  nigh  mi  thu,  cha'n  'eil 
cuid  agad  maille  rium. 

9  Thubhairt  Simon  Peadai- 
ris,  A  Thighearn,  cha'n  iad 
mo  chosan  a  mhàin,  ach  mar 
an  ceudna  mo  làmhan  agus 
mo  cheann. 

m  10  Thubhairt  losa  ris,  An 
ti  a  ta  air  ionnlad,  cha  'n  'eil 
feum  aige  ach  a  chosan  ionn- 
lad,  ach  tha  e  gu  h-iomlan 
glan :  agus  a  ta  sibhse  glan, 
ach  cha'n  'eil  sibh  uile  gian. 

11  Oir  bha  fhios  aige  cò 
a  bhrathadh  e ;  uime  sin 
thubhairt  e,  Cha  'n  'eil  sibh 
uile  glan. 

12  An  sm,  an  dèigh  dha 
an  cosan  ionnlad,  agus  'f  hall- 
uinn  a  ghabhail  d'a  ionn- 
stiidh,  shuidh  e  a  rìs,  agus 
thubhairt  e  riu,  Am  bheil 
fhios  agaibh  ciod  a  rinn  mi 
dhuibh  1 

13  Tha  sibh  a'  gairm  Maigh 
stir,  agus  Tighearn  dhiom-sa 
agus  tha  sibh  ag  ràdh  g 
maith  ;  oir  is  mi  sin. 


aii  uair  a  bha  ìad  fan  suipcir. 

201 


2  endach-uac/idair. 


EOIIS 

14  Uimesinmadh'ionnlaid 
mise,  bhur  Tighearn  agus 
bhur  Maighstir,  bhur  cosan- 
sa,  is  còir  dhuibh-sa  mar  an 
ceudna  cosan  a  chèile  ionn- 
lad. 

15  Oir  thug  mi  eisempleir 
dhuibh,  chum  mar  a  rinn  mise 
dhuibh,  gu'n  deanadh  sibhse 
mar  an  ceudna. 

16  Gu  deimhin  deimhin  a 
ta  mi  ag  ràdh  ribh,  Cha  mhò 
an  t-òglach  na  'mhaighstir, 
agus  cha  mhò  an  teachdair 
na  an  ti  a  chuir  uaith  e. 

17  Ma's  aithne  dhuibh  na 
nithe  so,  is  beannaichte  sibh 
ma  ni  sibh  iad. 

18  Cha'n  'eil  mi  labhairt 
oirbh  uile :  is  aithne  dhomh 
cò  a  thagh  mi :  ach  is  èigin 
an  sgriobtuir  a  choimhlion- 
adh,  An  ti  a  ta  'g  itheadh 
arain  maille  rium,  thog  e  a 
shàil  a'm'  aghaidh. 

19  A  nis  a  ta  mi  ag  ràdh 
so  ribh  mun  tig  e  gu  crìch, 
chum,  'nuair  a  tharlas  e,  gu'n 
creid  sibh  gur  mise  e. 

20  Gu  deimhin  deimhin  a 
ta  mi  ag  ràdh  ribh,  an  ti  a 
ghabhas  ri  neach  sam  bith  a 
chuireas  mise  uam,  gabhaidh 
e  rium-sa ;  agus  an  ti  a ghabh- 
as  rium-sa,  gabhaidh  e  ris  an 
ti  a  chuir  uaith  mi. 

21  Air  do  Iosa  na  nithe  so 
ràdh,  bha  e  fo  thrioblaid  'na 
spiorad,  agus  rinn  e  fianuis, 
agus  thubhairt  e,  Gu  deimh- 
in  deimhin  a  ta  mi  ag  ràdh 
ribh,  gu'm  brath  aon  agaibh 
mise. 

22  An  sin  dh'amhairc  na 
deisciobuil  air  a  chèile,  fo 
amharus  co  uime  a  labhair  e. 

23  A  nis  bha  aon  d'a  dheis- 
i'iobluibh,  'na  ìuidhe  an  uchd1 


J  ag  aomadh  i  %  uc/id. 

202 


XIII. 

losa,  neach  a  b'ionmhuinn  le 
Iosa. 

24  Air  an  aobhar  sin  smèid 
Simon  Peadar  airsan,  gu'm 
feòraicheadh  e  co  uime  a 
labhair  e. 

25  An  sin  air  dhasan  aom- 
adh  ri  uchd  Iosa,  thubhairt 
e  ris,  A  Thighearn  cò  e? 

26  Fhreagair  Iosa,  Is  e  an 
tì  sin  e,  d'an  toir  mise  an 
greim,  an  dèigh  dhomh  a 
thumadh.  Agus  an  uair  a 
thum  e  an  greim,  thug  se  e 
do  ludas  Iscariot,  mac  Shi- 
moin. 

27  Agus  an  sin  an  dèigh 
a'  ghreama,  chaidh  Satan  a 
steach  ann-san.  An  sin 
thubhairt  Iosa  ris,  An  ni  a 
ta  thu  a'  deanamh,  dean  gu 
grad  e. 

28  A  nis  cha  do  thuig  aon 
diubh-san  a  bha  'nan  suidhe 
air  a'  bhord  c'ar  son  a  thubh- 
airt  e  so  ris. 

29  Oir  shaoil  cuid  diubh, 
do  bhrìgh  gu'n  robh  an  sporan 
aig  Iudas,  gu'n  dubhairt  Iosa 
ris,  Ceannaich  na  nithe  a  ta 
dh'uireasbhuidh  oirnn  chuni 
na  fèille ;  no  gu'n  tugadh  e 
ni-èigin  do  na  bochdaibh. 

30  An  sin  an  dèigh  dhasan 
•an  greim  a  ghabhail,  chaidh 
e  mach  air  ball ;  agus  bha'n 
oidhche  ann. 

31  Uime  sin,  'nuair  a 
chaidh  esan  a  mach,  thubh- 
airt  Iosa,  A  nis  a  ta  Mac  an 
duine  air  a  ghlòrachadh,  agus 
tha  Dia  air  a  ghlòrachadh 
ann. 

32  Ma  tha  Dia  air  a  ghlòr- 
achadh  ann,  glòraichidh  Dia 
esan  mar  an  ceudna  ann  fèin, 
agus  air  ball  glòraichidh  se  e. 
^  33  A  chlann  bheag,  fathast 
ùine  bheag  tha  mise  maille 
ribh.  Iarraidh  sibh  mi :  agus 


EOIN  XIV. 


mar  a  thubhairt  mi  ris  na  h- 
Iu,.haich,  Do'n  àit  an  teid 
mise,  cha  'n  'eil  e  'n  comas 
duibhse  teachd  ;  mar  sin  a  ta 
mi  ag  ràdh  ribhse  nis 

34  Aithne  nuadh  tha  mi 
toirt  dhuibh,  Gu'n  gràdhaich 
sibh  a  chèile  ;  mar  a  ghràdh- 
aich  mise  sibhse,  gu'n  gràdh- 
aich  sibh  fèin  a  chèile  mar 
an  ceudna. 

35  Le  so  aithnichidh  na  h- 
uile  dhaoine  gur  sibh  mo 
dheisciobuil  -  sa,  ma  bhios 
gràdh  agaibh  fèin  d'a  chèile. 

36  ThubhairtSimonPeadar 
ris,  A  Thighearn,  c'àit  a  thèid 
thu  ì  Fhreagair  Iosa  e,  Do'n 
àit  an  tèid  mi,  cha'n  urrainn 
thusa  nismo  leantuinn ;  gidh- 
eadh  leanaidh  tu  mi  'na  dhèigh 
so. 

37  Thubhairt  Peadar  ris,  a 
Thighearn,  c'ar  son  nachurr- 
ainn  mi  do  leantuinn  a  nis  1 
Leigidh  mi  sìos  m'anam  air 
do  shon. 

38  Fhreagair  Iosa  e,  An 
leig  thu  t'anam  sìos  air  mo 
slionsal  Gu  deimhin  deimhin 
a  ta  mi  ag  ràdh  riut,  Nach 
goir  an  coiieach,  gus  an  àich- 
eadh  thu  mi  tri  uairean. 

CAIB.  XIV. 

1  Thug  Criosd  com.hfhurtachd  à'a 
dheiscioblnihh  le  dòchas  jhlaith- 
eanais :  fi  dliinuis  e  gur  e  J'cin  an 
t-slighc,  an fhlrinn,agus  a'  bheatha, 
agus  gur  aon  e  fcin  agns  an  t- 
Athair  :  13  thug  e  jìcs  doibh  gu,m 
bi  an  umnighean  'ìia  ainm  san 
èifeachdach. 

^M~A  biodh  bhur  cridhe  fo 
thrioblaid 1 :  tha  sibh  a' 
creidsinn  ann  an  Dia,  creid- 
ibh  annam-sa  mar  an  ceud- 
na  2. 

2  Ann  an  tigh  m'  Athar-sa 
tha  iomadh  àite-còmhnuidh  : 


bhuaireas.  3  creidibh  ann 

203 


mur  biodh  e  mar  sin,  dh'inn- 
sinn-sa  dhuibh.  Tha  mi  dol 
a  dh'ulluchadh  àite  dhuibh. 

3  Agus  ma  thèid  nii  agus 
gu'n  ulluich  mi  àit  dhuibh, 
thig  mi  rìs,  agus  gabhaidh  mi 
sibh  a  m'  ionnsuidh  fèin ; 
chum  far  am  bheil  mise,  gu'm 
bi  sibhse  mar  an  ceudna. 

4  Agus  is  aithne  dhuibh 
c'àit  am  bheil  mi  dol,  agus  is 
aithne  dhuibh  an  t-slighe. 

5  Thubhairt  Tomas  ris,  A 
Thighearn,  cha'n  'eil  fhios 
againn  c'àit  am  bheil  thu  dol ; 
agus  cionnus  a  dh'fheudas 
eòlas  na  slighe  bhi  againn  1 

6  Thubhairt  Iosa  ris,  Is 
mise  an  t-slighe,  agus  an 
f  hìrinn,  agus  a'  bheatha : 
cha  tig  aon  neach  chum  an 
Athar  ach  tromham-sa. 

7  Nam  b'aithne  dhuibh 
mise,  b'aithne  dhuibh  m'Ath- 
air  mar  an  ceudna :  agus  à  so 
suas  is  aithne  dhuibh  e,  agus 
chunnaic  sibh  e. 

8  Thubhairt  Philip  ris,  A 
Thighearn  foillsich  an  t-Ath- 
air  dhuinne,  agus  is  leoir 
leinn  e. 

9  Thubhairt  Iosa  ris,  Am 
bheil  mise  ùine  co  fhada 
maille  ribh,  agus  nach  aithne 
dhuit  fathast  mi,  Philipl  an 
ti  a  chunnaic  mise,  chunnaic 
e  'n  t-Athair :  agus  cionnus 
a  ta  thu  ag  ràdh,  Foillsich  an 
t-Athair  dhuinn  ? 

10  Nach  'eil  thu  creidsinn 
gu  bheil  mise  anns  an  Athair, 
agus  an  t- Athair  annam-sa  1 
na  briathran  a  ta  mi  labhairt 
ribh,  cha'n  ann  uam  fèin  a  ta 
mi  'gan  labhairt :  ach  an  t- 
Athair,  a  ta  gabhail  còmh- 
nuidh  annam-sa,  tha  esan  a' 
deanamh  nan  oibre. 


an  D?a,  agu^  creidibh  annam-sa. 


EOIxV 

11  Creidibh  mise  gu  bheil 
mi  anns  an  Athair,  agus  an 
t  -  Athair  annam  -  sa ;  no, 
creidibh  mi  air  son  nan  oibre 
fèin. 

12  Gu  deimhin  deimhin  a 
ta  mi  ag  ràdh  ribh,  An  ti  a 
chreideas  annam-sa,  na  h- 
oibre  a  ta  mise  a'  deanamh, 
ni  esan  mar  an  ceudna ;  agus 
ni  e  oibre  a's  mò  na  iad  so,  do 
bhrìgh  gu  bheil  mise  dol  chum 
m'Athar. 

13  Agus  ge  b'e  ni  a  dh'- 
iarras  sibh  a'm'  ainm-sa,  ni 
mise  sin :  chum  gu'm  bi  an 
t-Athair  air  a  ghlòrachadh 
anns  a'  Mhac. 

14  Ma  dh'iarras  sibh  ni  air 
bith  a'm'  ainm-sa,  ni  mise  e. 

15  Ma's  toigh  leibh  mise, 
coimhidibh  m'àitheantan  : 

16  Agus  guidhidh  mise  an 
t-Athair,  agus  bheir  e  dhuibh 
Comhfhurtair1  eile,  chum  gu 
i'an  e  maille  ribh  gu  bràth  ; 

17  Spiorad  na  f  irinn ; 
neach  nach  urrainn  an  saogh- 
al  a  ghabhail,  do  bhrìgh  nach 
'eiì  e  'ga  f  haicinn,  agus  nach 
aithne  dha  e :  ach  is  aithne 
dhuibhse  e,  oir  tha  e  fantuinn 
maille  ribh,  agus  bithidh  e 
annaibh. 

18  Cha'n  f  hàg  mi  sibh  'nur 
dllleachdain ;  thig  mi  do  'ur 
n-ionnsuidh. 

19  Tamull  beag  fathast,  a- 
gus  cha'n  fhaic  an  saoghal 
mi  tuilleadh  ,  ach  chi  sibhse 
mi :  do  bhrìgh  gu  bheil  mise 
beò,  bithidh  sibhse  beò  mar 
an  ceudna. 

20  Anns  an  là  sin  bithidh 
fìos  agaibh  gu  bheii  mise  ann 
am  Athair,  agus  sibhse  ann- 
am-sa,  agus  mise  annaibh-sa. 

21  An  ti  aig  am  bheil  m' 


XIV. 

àitheanta-sa,  agus  a  ta  gan 
coimhead,  is  esan  aig  am 
bheil  gràdh  dhomh-sa :  agus 
an  ti  aig  am  bheil  gràdh 
dhomh-sa,  gràdhaichear  le 
m'  Athair  e,  agus  gràdhaich- 
idh  mise  e,  agus  foillsichidh 
mi  mi  fèin  da. 

22  Thubhairt  Iudas  (cha'n 
e  Iscariot,)  ris,  AThighearn, 
c'ar  son  a  dh'f  hoillsicheas  tu 
thu  fèin  dhuinne,  agus  nach 
dean  thu  sin  do'n  t-saoghal  1 

23  Fhreagair  Iosa  agus 
thubhairt  e  ris,  Ma  ghràdh- 
aicheas  neach  mise,  coimhid- 
idh  e  m'  f  hocal :  agus  gràdh- 
aichidh  m'Athair  esan,  agus 
thig  sinn  d'a  ionnsuidh,  a- 
gus  ni  sinn  còmhnuidh  maille 
ris. 

24  An  ti  nach  gradhaich 
mise,  cha  choimhid  e  mo 
bhriathra :  agus  am  focal  a 
ta  sibh  a'  cluinntinn,  cha 
leam-sa  e,  ach  leis  an  Athair 
a  chuir  uaith  mi. 

25  Na  nithe  so  labhair  mi 
ribh,  airdhomhbhim'chòmh- 
nuidh  maille  ribh : 

26  Ach  an  Comhfhurtair, 
an  Spiorad  naomh,  a  chuireas 
an  t-Athair  uaith  a'm'  ainm- 
sa,  teagaisgidh  esan  dhuibh 
na  h-uile  nithe,  agus  cuiridh 
e'n  cuimhne  duibh  na  h-uile 
nithe  a  labhair  mise  ribh. 

27  Tha  mi  fàgail  sìthe  ag- 
aibh,  mo  shìth-sa  a  ta  mi  toirt 
duibh  :  cha'n  ann  mar  a  bheir 
an  saoghal,  a  tha  mise  toirt 
duibh.  Na  biodh  bhur  cridhe 
fo  thrioblaid,  agus  na  biodh 
eagal  air. 

28  Chuala  sibh  marthubh- 
airt  mi  ribh,  Tha  mi  falbh, 
agus  thig  mi  rìs  do  'ur  n- 
ionnsuidh.  Nam  biodh  gràdh 


Fear-comhaii k,  FearMìil. 


agaibh  dliomh  -  sa,  bhiodh 
aoibhneas  oirbh,  a  chionn 
gu'n  dubhairt  mi,  Tha  mi 
dol1  chum  an  Athar :  oir  is 
mò  m'Athair  na  mise. 

29  Agus  a  nis  dh'innis  mi 
dhuibh  so  roimh  dha  teachd 
gu  crìch,  chum,  'nuair  a  thig 
e  gu  crìch,  gu  creideadh  sibh. 

30  A  so  suas  cha  labhair 
rai  mòran  ribh  :  oir  a  ta 
uachdaran  an  t-saoghail  so  a' 
teachd,  agus  cha'n  'eil  ni  air 
bith  aige  annam-sa. 

31  Ach  a  chum  gu'm  bi 
fios  aig  an  t-saoghal  gur 
ionmhuinn  leam  an  t- Athair  ; 
agus  mar  a  thug  an  t-Athair 
àithne  dhomh,  mar  sin  a  ta 
mi  a'  deanamh.  Eiribh,  rach- 
amaid  as  so. 

CAIB.  XV. 

1  An  sòlas  a  ta  aig  deiscioòhdbh 
Chriosd  ;  9  an  gaol  agus  an  coimh- 
cheangal  a  ta  eadar  iad  agusesan. 
18  Comhf  hurtachd  fuidh  fhuath 
agus  gheur-leanmhuinn  an  _  t- 
saoghail  so.  iiù  Dreuchd  an  Spior- 
aid  naoimh,  agus  nan  abstol. 

TS  mise  an  fhìonain  fhìor, 
agus  is  e  m'Athair  an 
treabhaiche  2. 

2  Gach  uile  gheug  annam- 
sa  nach  'eil  a'  giùlan  toraidh, 
bheir  e  air  falbh  ;  agus  gach 
uile  gheug  a  ta  tabhairt  tor- 
aidh,  glanaidh  e  i,  chum  gu'n 
giùlan  i  tuilleadh  toraidh. 

3  A  nis  a  ta  sibhse  glan 
tre  an  fhocal  a  labhair  mi 
ribh. 

4  Fanaibh  annam-sa,  agus 
mise  annaibh-sa.  Mar  nach 
urrainn  a'  gheug  toradh  a 
thoirt  uaipe3  fèin,  mur  fan  i 
sanfhìonain,  cha  mhò  is  urr- 
ainn  sibhse,  mur  fan  sibh 
annam-sa. 


1  a  chionn  gu  hheil  mi  doì. 
3  tuathanach. 

205 


\  XV. 

5  Is  mise  an  fhìonain, 
sibhse  na  geuga :  an  ti  a  dh'- 
fhanas  annam-sa,  agus  mise 
annsan,  bheir  esan  mòr-thor- 
adh  uaith  ;  oir  as  m'  eug- 
mhais-sa  cha'n  urrainn  sibh 
aon  ni  a  dheanamh. 

6  Mur  fan  neach  annam- 
sa,  tha  e  air  a  thilgeadh  a 
mach  mar  ghèig,  agus  air 
crìonadh 4 ;  agus  tionaiìidh 
daoine  iad,  agus  tilgidh  iad 
san  teine  iad,agus  loisgear  iad. 

7  Ma  dh'f  hanas  sibh  annam- 
sa,  agus  ma  dh'fhanas  m'- 
fhocail-sa  annaibh-se,  iarr- 
aidh  sibh  gach  ni  a's  àill 
leibh,  agus  nìthear  dhuibh  e. 

8  An  so  tha  m'  Athair-sa 
air  a  ghlòrachadh,  gu'n  toir 
sibhse  mòr-thoradh  uaibh  ; 
agus  bithidh  sibh  'nur  deis- 
ciobuil  dhomh-sa. 

9  Mar  a  ghràdhaich  an  t- 
Athair  mise,  mar  sin  ghràdh- 
aich  mise  sibhse :  fanaibh 
ann  am  ghràdh-sa. 

10  Ma  choimhideas  sibh 
m'àitheanta,  fanaidh  sibh  ann 
am  ghràdh  ;  mar  a  choimhid 
mise  àitheanta  m'Athar,  agus 
a  tha  mi  a'  fantuinn  'na 
ghràdh. 

m  11  Na  nithe  so  labhair  mi 
ribh,  chum  gu  fanadh  mo 
ghairdeachas  annaibh,  agus 
gu'm  biodh  bhur  gairdeachas- 
sa  làn. 

12  Is  i  so  m'àithne-sa,  gu'n 
gràdhaich  sibhse  a  chèile, 
mar  aghràdhaich  mise  sibhse. 

13  Gràdh  a's  mò  na  so 
cha'n  'eil  aig  neach  air  bitli , 
gu'n  leigeadh  duine  'anam 
sìos  air  son  a  chairdean. 

I     14  Is  sibhse  mo  chairdean- 
sa,  ma  ni  sibh  gach  ni  a 


3  uaithc. 

I     *  ir.ar  ghùig  a  ta  e  air  crìor.adh. 


EOIJN 


XVI. 


ta  mi  ag  àithneadh  dhuibh. 

15  A  so  suas  cha  ghairm 
mi  seirbhisich  dhibh ;  oir 
cha'n  aitline  do'n  t-seirbhis- 
each  ciod  a  ta  a  Thighearn 
a'  deanamh  .  ach  ghairm  mi 
càirde  dhibh  ;  oir  na  h-uile 
nithe  a  chuala  mi  o  m'  Athair, 
thug  mi  fios  duibhse  orra. 

16  Cha  sibhse  a  thagh  mise, 
ach  is  mise  a  thagh  sibhse, 
agus  dh'orduich  1  mi  sibh, 
chum  gu'n  rachadh  sibh,  agus 
gu'n  tugadh  sibh  a  mach  tor- 
adh,  agus  gu  maireadh  bhur 
toradh  :  chum  ge  b'e  ni  a  dh'- 
iarras  sibh  air  an  Athair 
ann  am  ainm-sa,  gu'n  toir  e 
dhuibh  e. 

17  Tha  mi  'g  àithneadh 
nan  nithe  so  dhuibh,  chum 
gu'n  gràdhaich  sibh  a  chèile. 

18  Ma  tha  an  saoghal  'gur 
fuathachadh,  tha  fhios  ag- 
aibh  gu'n  d'  fhuathaich  e 
mise  roimhibh. 

19  Nam  b'ann  do'n  t- 
saoghal  sibh,  ghràdhaicheadh 
an  saoghal  a  chuid  fèin  :  ach 
do  bhrìgh  nach  ann  do'n  t- 
saoghal  sibh,  ach  gu'n  do 
thagh  mise  sibh  as  an  t- 
saoghal,  uime  sin  tha  fuath 
aig  an  t-saoghal  duibh. 

20  Cuimhnichibh  am  focal 
a  thubhairt  mi  ribh,  Cha  'n 
'eil  an  seirbhiseach  ni's  mò 
na  a  Thighearn.  Ma  rinn 
iad  geur-leanmhuinn  ormsa, 
ni  iad  geur-leanmhuinn  oirbh- 
se  mar  an  ceudna :  ma 
choimhid  ìad  m'fhocal-sa, 
coimhididh  iad  bhur  focal-sa 
mar  an  ceudna. 

21  Ach  na  nithe  so  uile  ni 
iad  oirbh  air  son  m'ainme-sa, 
do  bhrìgh  nach  aithne  dhoibh 
esan  a  chuir  uaith  mi. 


1  shuidhich,  shonraich. 

206 


22  Mur  bithinn-sa  air 
teachd,  agus  air  labhairt  riu, 
cha  bhiodh  peacadh  aca  :  ach 
a  nis  cha'n  'eil  leithsgeul  am 
peacaidh  aca. 

23  An  ti  aig  am  bheil  fuath 
dhomh-sa,  tha  fuath  aige  do 
m'Athair  mar  an  ceudna. 

24  Mur  bithinn-sa  air  dean- 
amh  nan  oibre  'nam  measg 
nach  d'rinn  aon  neach  eile, 
cha  bhiodh  peacadh  aca  :  ach 
a  nis  chunnaic  siad  iad,  agus 
dh'fhuathaich  iad  araon  mise 
agus  m'Athair. 

25  Ach  rinneadh  so  chum 
gu'n  coimhliontadh  am  focal 
a  ta  sgrìobhta  'nan  lagh  fèin, 
Dh'fhuathaich  iad  mi  gun 
aobhar. 

26  Ach  an  uair  a  thig  an 
Comhfhurtair,  a  chuireas 
mise  do  'ur  ionnsuidh  o'n 
Athair,  Spiorad  na  f  ìrinn,  a 
tha  teachd  a  mach  o'n  Athair, 
ni  esan  flanuis  mu  m'  'thim- 
chioll-sa. 

27  Agus  ni  sibhse  fìanuis 
mar  an  ceudna,  do  bhrìgh  gu 
bheil  sibh  maille  rium  o  thùs. 

CAIB.  XVI. 

1  Thug  Cricsd  comhfhurtachd  d'a 
dheisciobluihh  an  aghaidh  triohlaid 
le  gealladìi  an  Spioraid  naoimh, 
agus  'aiseirigh  agus  a  dhol  suas 
air  nèarnh ;  23  thug  e  cinnte 
dhpibh  giCm  hi  na  h-urnuìghean  a 
nithenr  ^na  ainm-san  taitneach 
d'a  Athair. 

"VF  A  nithe  so  labhair  mi  ribh, 
•hr  chum  nach  faigheadh3 
sibh  oilbheum. 

2  Cuiridh  iad  as  an  t-sion- 
agog  sibh :  seadh,  thig  an 
uair,  ge  b'e  neach  a  mharbh- 
as  sibh,  gu'n  saoil  e  gu  bheil 
e  deanamh  seirbhis  do  Dhia. 

3  Agus  ni  iad  na  nithe  so 3, 
do  bhrìgh  nach  aithne  dhoibh 
an  t- Athair,  no  mise. 


2  gabhadh.    2  na  nithe  so  [dhuihh,'] 


EOIN 

4  Ach  dh'innis  mi  na  nithe 
so  dhuibh,  chum  'nuair  a  thig 
an  t-àm,  gu'n  cuimhnich 
sibh  gu'n  d'innis  mi  dhuibh 
ìad.  Ach  cha  dubhairt  mi  na 
nithe  so  ribh  o  thùs,  do  bhrigh 
gu'n  robh  mi  maille  ribh. 

5  Ach  a  nis  a  ta  mi  dol 
chum  an  ti  a  chuir  uaith  mi ; 
agus  cha  'n  'eil  a  h-aon  ag- 
aibh-sa  a'  feòraich  dhiom, 
C'àit  tha  thu  dol  ] 

6  Ach  a  chionn  gu'n  dubh- 
airt  mi  na  nithe  so  ribh,  lìon 
do-bhròn  bhur  cridhe. 

7  Gidheadh  a  ta  mi  ag 
innseadh  dhuibh  na  fìrinn, 
Is  buannachd  dhuibh  mise  a 
dh'f  halbh  :  oir  mur  fàlbh  mi, 
cha  tig  an  Comhfhurtair  do 
'ur  n-ionnsuidh-sa ;  ach  ma 
dh'fhalbhas  mi,  cuiridh  mi 
esan  do  'ur  n-ionnsuidh. 

8  Agus  an  uair  a  thig  esan, 
bheir  e  dearbh-shoilleireachd 
do'n  t-saoghal  mu  pheacadh, 
agus  mu  fhìreantachd,  agus 
mu  bhreitheanas : 

9  Mu  pheacadh,  do  bhrìgh 
nach  'eil  iad  a'  creidsinn 
annasa-sa ; 

10  Mu  fhìreantachd,  do 
bhrìgh  gu  bheil  mi  dol  a  dh'- 
ionnsuidh  m'  Athar,  agus 
nach  faic  sibh  ni's  mò  mi ; 

11  Mu  bhreitheanas,  a 
chionn  gu  bheil  uachdaran  an 
t-saoghail  so  air  a  dhìteadh. 

12  Tha  mòran  nithe  agam 
fathast  ri  ràdh  ribh,  ach  cha'n 
urrainn  sibh  an  giùlan  an 
tràth  so. 

13  Ach  an  uair  a  thig  esan, 
Spiorad  na  fìrinn,  treòraich- 
ìdh  e  sibh  chum  gach  uile 
f  hìrinn :  oir  cha  ìabhair  e 
uaith  fèin  :  ach  labhraidh  e  na 
h-uile  nithe  a  chluinneas  e : 
agus  foillsichidh  e  dhuibh-se 
nithe  a  tari  teachd. 

207 


XVI. 

14  Bheir  esan  glòir  dhomh- 
sa :  oir  gheibh  e  do  m'  chuid- 
se,  agus  nochdaidh  e  dhuibh- 
se  e. 

15  Na  h-uile  nithe  a  ta  aig 
an  Athair,  is  leam-sa  iad : 
air  an  aobhar  so  thubhairt 
mi,  gu'm  faigh  e  do  m'  chuid- 
se,  agus  nochdaidh  e  dhuibh- 
se  e. 

16  Tamull  beag  agus  cha'n 
fhaic  sibh  mi ;  agus  a  rìs, 
tamull  beag  agus  chi  sibh 
mi,  do  bhrìgh  gu  bheil  mi 
dol  chum  an  Ath  ir. 

17  An  sin  thubhairt  cuid 
d'a  dheisciobluibh  eatorra 
fèin,  Ciod  e  so  a  ta  e  ag  ràdh 
ruinn,  Tamull  beag  agus 
cha'n  fhaic  sibh  mi :  agus  a 
rìs,  tamull  beag  agus  chi  sibh 
mi :  agus,  Do  bhrìgh  gu  bheil 
mi  dol  chum  an  Athar  \ 

18  Air  an  aobhar  sin  thubh- 
airt  iad,  Ciod  e  so  a  ta  e  ag 
ràdh,  Tamull  beag'?  Cha'n 
'eil  sinne  a'  tuigsinn  ciod  a  ta 
e  ag  ràdh. 

19  A  nis  dh'  aithnich  Iosa 
gu'n  robh  toil  aca  f  heòraich 
dheth,  agus  thubhairt  e  riu, 
Am  bheil  sibh  a'  feòraich 
'nur  measg  fèin  mar  athubh- 
airt  mi,  Tamull  beag  agus 
cha'n  f  haic  sibh  mi :  agus  a 
rìs,  tamull  beag  agus  chi  sibh 
mi  ? 

20  Gu  deimhin  deimhin  a 
ta  mi  ag  ràdh  ribh,  gu'n  dean 
sibhse  gul  agus  caoidh,  ach 
ni  an  saoghal  gairdeachas  : 
agus  bithidh  sibhsedo-bhròn- 
ach,  ach  pillear  bhur  bròn  gu 
gairdeachas. 

21  'Nuair  a  bhios  bean  ri 
saothair-chloinne,  bithidh  i  fo 
dhoilgheas,  chionn  gu  bheil  a 
h-uair  air  teachd :  ach  an 
uair  a  bheireas  i  an  leanabh, 
cha  chuimhnich  i  a  h-àmh- 


EOIM 


XVII. 


ghar  ni's  mò,  tre  aoibhneas 
gu'n  d'rugadh  duine  chum  an 
t-saoghail. 

22  Agus  a  ta  nis  uime  sin 
doilgheas  oirbh-sa  :  ach  chi 
mise  a  rìs  sibh,  agus  ni  bhur 
cridhe  gairdeachas,  agus  bhur 
gairdeachas  cha  bhuin  neach 
air  bith  uaibh. 

23  Agus  air  an  là  sin  cha'n 
fheòraich  sibh  ni  air  bith 
dhiom-sa 1 :  Gu  deimhin 
deimhin  a  ta  mi  ag  ràdh  ribh, 
Ge  b'e  nithe  dh'iarras  sibh 
air  an  Athair  ann  am  ainm- 
sa,  gu'n  toir  e  dhuibh  iad. 

24  Gus  a  so  chad'iarrsibh 
ni  air  bith  ann  am  ainm-sa  : 
iarraibh,  agus  gheibh  sibh, 
chum  gu'm  bi  bhur  n-aoibh- 
neas  làn  2. 

25  Na  nithe  so  labhair  mi 
ribh  am  briathraibh  dorcha3  : 
ach  thig  an  uair  anns  nach 
labhair  mi  ni's  mò  ribh  am 
briathraibh  dorcha,  ach  inn- 
sidh  mi  gu  soilleir  mu'n  Ath- 
air  dhuibh. 

26  Anns  an  là  sin  iarraidh 
sibh  a'm'  ainm-sa :  agus  cha  'n 
'eiì  mi  ag  ràdh  ribh,  gu'n  guidh 
mi  an  t-Athair  air  bhur  son  : 

27  Oir  is  toigh  leis  an  Ath- 
air  fèin  sibh,  air  son  gu'n 
d'thug  sibh  gràdh  dhomh-sa, 
agus  gu'n  do  chreid  sibh  gur 
ann  o  Dhia  a  thàinig  mi. 

28  Thàinig  mi  mach  o'n 
Athair,  agusthami  air  teachd 
chum  an  t-saoghail :  a  rìs, 
tha  mi  fàgail  an  t-saoghail, 
agus  a'  dol  chum  an  Athar. 

29  Thubhairt  a  dheisciob- 
uil  ris,  Feuch,  a  nis  tha  thu 
labhairt  gu  soilleir,  agus  cha 
'n  'eil  thu  labhairt  cosamhl- 
achd  air  bith. 


*  chan  iarr  sibh  ?ii  air  lith  ormsa, 
2  coimhlionta. 

208 


30  A  nis  tiia  f  hios  againn 
gur  aithne  dhuit  na  h-uiìe 
nithe,  agus  nach  feum  thu 
duine  air  bith  a  dh'f  heòraich 
dhiot :  air  a  shon  so  tha  sinn 
a'  creidsinn  gur  ann  o  Dhia 
a  thàinig  thu. 

31  Fhreagair  Iosa  iad,  Am 
bheil  sibh  a  nis  a'  creidsinn  ì 

32  Feuch,  thig  an  t-àm4, 
seadh,  tha  e  cheana  air 
teachd,  anns  an  sgapar  o 
chèile  sibh,  gach  aon  g'a 
ionad  fèin,  agus  am  fàg  sibli 
mise  a'm'  aonar:  gidheadh 
cha  'n  'eil  mise  a'm'  aonar, 
oir  tha  an  t-Athair  maille 
rium. 

33  Na  nithe  so  labhair  mi 
ribh,  chum  gu'm  biodh  sìth 
agaibh  annam-sa.  Anns  an 
t  -  saoghal  bithidh  àmhghar 
agaibh :  ach  biodh  deadh 
mhisneach  agaibh,  thug  mise 
buaidh  air  an  t-saoghal. 

CAIB.  XVII. 

1  Tha  Criosd  a'  deanamh  urnuigh 
r'a  Athair  gu\n  glòraicheadh  se  e, 
6  giCn  coimhideadh  e  'abstoil,  11 
ann  an  aonachd,  17  agus  anns  an 
fhìrinn  ;  H0  gìCn  glòraicheadh  e 
iad,  agusna  h-uile  chreidichmaille 
ris  J'èin  air  nèamh. 

T  ABHAIRIosanabrìathra 
so  ;  agus  thog  e  suas  a 
shùilean  gu  nèamh,  agus 
thubhairt  e,  Athair,  thàinig 
an  uair;  glòraich  do  mhac, 
chum  gu'n  glòraich  do  Mhac 
thusa  mar  an  ceudna  : 

2  Chum,  mar  a  thug  thu 
cumhachd  dha  air  gach  feoil, 
na  h-uile  a  thug  thu  dha,  gu'n 
tugadh  esandhoibha'  bheatha 
mhaireannach. 

3  Agus  is  i  so  a'  bheatha 
mhaireannach,  eòlas  a  bhi 
aca  ortsa  an  t-aon  Dia  fìor, 


3  an  comhadaibh. 
4  an  uair. 


EOIN 


XVII. 


agus  air  Iosa  Criosd  a  chuir 
thu  uait. 

4  Ghlòraich  mise  thasa  air 
thalamh :  chrìochnaich  mi  'n 
obair  a  thug  thu  dhomh  r'a 
dhèanamh. 

5  Agus  a  nis,  Athair,  glòr- 
aich  thusa  mise  maille  riut 
fèin1,  leis  a'  ghlòir  a  bha  agam 
mailleriutmunrobh  an  saogh- 
al  ann. 

6  Dh'f  hoillsich  mise  t'ainm 
do  na  daoinibh  a  thug  thu 
dhomh  as  an  t-saoghal:  bu 
leatsa  iad,  agus  thug  thu 
dhomh-sa  iad ;  agus  choimhid 
iad  t'f  hocal. 

7  A  nis  thuig  iad  gur  ann 
uait  a  tha  na  h-uile  nithe,  a 
thug  thu  dhomh-sa. 

8  Oir  thug  mi  dhoibh  na 
briathran  a  thug  thusa  dhomh ; 
agus  ghabh  siad  iad,  agus 
thuig  iad  gu  fìrinneach  gur 
ann  uait-sa  thàinig  mi,  agus 
chreid  iad  gu'n  do  chuir  thu 
uait  mi. 

9  Air  an  son-san  tha  mi 
guidhe  :  cha'n  'eil  mi  guidhe 
air  son  an  t-saoghail,  ach  air 
son  na  muinntir  sin  a  thug 
thu  dhomh,  oir  is  leatsa  iad. 

10  Agus  is  leatsa  na  h-uile 
nithe  a's  leamsa,  agus  is 
leamsa  na  nithe  a's  leatsa  ; 
agus  a  ta  mi  air  mo  ghlòrach- 
adh  annta. 

11  Agus  a  nis  cha'n  'eil 
mise  ni's  mò  anns  an  t-saogh- 

j  al,  ach  a  ta  iadsan  san  t- 
|  saoghal,  agus  a  ta  mise  a' 
!  teachd  a  d'  ionnsuidh  -  sa. 
I  Athair  naoimh,  coimhid  iad- 

san  tre  t'ainm2,  a  thug  thu 
I  dhomh-sa,  chum  gu'm  bi  iad 

'nan  aon,  mar  a  ta  sinne. 
!    12  Am  feadh  a's  bha  mise 
I  maille  riu  anns  an  t-saoghal, 
[i  _ 

[1  1  «V  fhianuis.      2  ann  ad  ainni. 

209 


choimhid  mi  iad  tre  t'ainm- 
sa  :  ghlèidh  mi  a'  mhuinntir 
a  thug  thu  dhomh,  agus  cha 
do  chailleadh  a  h-aon  diubh, 
ach  mac  an  sgrios  :  chum  gu 
biodh  an  sgriobtuir  air  a 
choimhlionadh. 

13  Agus  a  nis  tha  mi 
teachd  a  d'ionnsuidh-sa ;  a- 
gus  tha  mi  labhairt  nan  nithe 
so  anns  an  t-saoghal,  chum 
gu'm  biodh  mo  ghairdeachas 
aca  air  a  choimhlionadh  annta . 

14Thugmi  t'f  hocal  dhoibh ; 
agus  thug  an  saoghal  fuath 
dhoibh,  air  son  nach  ann  do'n 
t-saoghal  iad,  mar  nach  'eil 
mise  do'n  t-saoghal. 

15  Cha'n  'eil  mi  guidiie 
gu'n  tugadh  tu  as  an  t- 
saoghal  iad,  ach  gu'n  coimh- 
ideadh  tu  o'n  olc  iad. 

16  Cha'n  'eil  iadsan  do'n 
t-saoghal,  mar  nach  'eil  mise 
do'n  t-saoghal. 

17  Naomhaich  iad  troimh 
anfhìrmn3:  is  e  t'fhocal-sa 
an  f  hìrinn. 

18  Mar  a  chuir  thusa  mise 
chum  an  t-saoghail,  mar  sin 
chuir  mise  iadsan  chum  an  t- 
saoghail. 

19  Agus  air  an  sonsan  tha 
mise  ga  m'  naomhachadh 
fèin,  chum  gu'm  bi  iadsan 
mar  an  ceudna  air  an  naomh- 
achadh  troimh  an  f  hìrinn. 

20  Agus  cha'n  'eil  mi 
guidhe  air  an  sonsan  a  mhàin, 
ach  mar  an  ceudna  air  son 
na  muinntir  sin  a  chreideas 
annam-sa  troimh  am  focal- 
san : 

21  Chum  gu'm  bi  iad  uile 
'nan  aon  ;  chum  mar  a  ta 
thusa,  Athair,  annam-sa,  a- 
gus  mise  annad-sa,  gu'm  bi 
iadsan  mar  an  ceudna  'nan 


3  tre  ffàirinu' 


EOIN 

aon  annain-ne ;  chum  gu'n 
creid  an  saoghal  gu'n  do  chuir 
thusa  uait  mi. 

22  Agus  thug  mise  dhoibh- 
san  a'  ghlòir  a  thug  thusa 
dhomh-sa  chum  gu'm  bi  iad 
'nan  aon,  mar  a  ta  sinne  'nar 
n-aon ; 

23  Misè  annta-san,  agus 
thusa  annam-sa,  chum  gu'n 
deanar  coimhlionta  iad  ann 
an  aon ;  agus  a  chum  gu'm 
bi  fìos  aig  an  t-saoghal  gu'n 
do  chuir  thusa  uait  mi,  agus 
gu'n  do  ghràdhaich  thu  iad- 
san,  mar  a  ghràdhaich  thu 
mise. 

24  Athair,  is  àill  leam  an 
dream  a  thug  thu  dhomh, 
gu'm  bi  iad  maille  rium,  far 
am  bheil  mi ;  chum  gu  faic 
iad  mo  ghlòir  a  thug  thu 
dhomh  :  oir  ghràdhaich  thusa 
mi  mun  do  leagadh  bunaite 
an  domhain. 

25  Athair  chothromaich, 
cha  b'aithne  do'n  t-saoghal 
thusa ;  ach  b'aithnedhomh-sa 
thu,  agus  thuig  iad  so  gu'n  do 
chuir  thusa  uait  mi. 

26  Agus  dh'f  hoillsich  mise 
t'ainm  dhoibh,  agus  foillsich- 
idh  mi  e,  chum  gu'm  bi  an 
gràdh  leis  an  do  ghràdhaich 
thu  mise,  annta-san,  agus 
mise  annta. 

CAIB.  XVIII. 

1  Bhrath  Iudas  losa,  6  Thuit  na 
maoir  air  an  talamh.  10  Ghearr 
Peadar  cluais  Mhalchuis  dheth. 
12  Ghlac  na  maoir  Iosa,  ugus  thug 
iad  gu  Annas  agus  Caiaphas  e. 
15  Aicheadh  Pheadair. 

'  ATUAIIl  a  labhair  Iosa  na 
x^  briathra  so,  chaidh  e 
maille  '  r'a  dheisciobluibh 
thairis  air  sruth  Chedroin,  far 
an  robh  lios,  anns  an  deach- 
aidh  e  fèin  agus  a  dheisciob- 


XVIIL 

2  Agus  b'aithne  do  ludas, 
a  bhrath  esan,  an  t-àit :  oir 
thàinig  Iosa  gu  tric  an  sin 
maille  r'a  dheisciobluibh. 

3  An  sin,  air  do  Iudas  buidh  - 
eann  agus  maoir  fhaotainn  o 
na  h-àrd-shagairt  agus  na 
Phairisich,  thànig  e  do'n  àit 
sin  le  leusaibh,  agus  lòchran- 
aibh,  agus  armaibh. 

4  TJime  sin  air  do  Iosa  fios 
a  bhi  aige  air  na  h-uile  nith- 
ibh  a  bha  gu  teachd  air, 
chaidh  e  mach,  agus  thubh- 
airt  e  riu,  Cò  tha  sibh  ag 
iarraidh  1 

5  Fhreagair  iadsan  e,  Iosa 
o  Nasaret,  Thubhairt  Iosa  riu, 
Is  mise  e,  Agus  sheas  mar 
an  ceudna  Iudas,  a  bhrath 
esan,  maille  riu. 

6  An  sin  co  luath  's  a 
thubhairt  e  riu,  Is  mise  e, 
chaidh  iad  air  an  ais,  agus 
thuit  iad  air  an  làr. 

7  An  sin  dh'fheòraich  e 
dliiubh  a  rìs,  Cò  tha  sibh  ag 
iarraidh  1  Thubhairt  iadsan, 
Iosa  o  Nasaret. 

8  Fhreagair  Iosa,  Thubh- 
airt  mi  ribh  gur  mise  e. 
Uime  sin  ma's  mise  tha  sibh 
ag  iarraidh,  leigibh  leo  sin 
falbh  : 

9  Chum  gu'n  coimhlion- 
tadh  am  focal  a  labhair  e,  An 
dream  a  thug  thu  dhomh,  cha 
do  chaill  mi  aon  diubh. 

10  An  sin  air  do  Shimon 
Peadar  claidheamh  a  bhi  aige, 
tharruing  se  e,  agus  bhuail  è 
òglach  an  àrd-shagairt,  agus 
ghearr  e  a'  chluas  dheas  deth. ; 
Agus  b'e  ainm  an  òglaich 
Malchus. 

^  11  An  sin  thubhairt  Iosa 
ri  Peadar,  Cuir  do  chlaidh- 
eamh  san  truaill :  an  cupan 
a  thug  m'  Athair  dhomh-sat 
nach  òl  mi  e  * 


EOIN 


XVIII. 


12  An  sin  mg  a'  bhuidh- 
eann,  agus  an  eeannard,  agus 
maoir  nan  Iudhach  air  Iosa, 
agus  cheangail  iad  e, 

13  Agus  thug  iad  leo  e  air 
tùs  gu  Annas ;  (oir  b'esan 
athair-cèile  Chaiaphais,  a  bha 
'na  àrd-shagart  air  a'  bhliadh- 
na  sin.) 

14  A  nis  Ve  Caiaphas  a 
thug  comhairle  do  na  h-Iudh- 
aich,  gu'm  b'iomchuidh  gu'm 
faigheadh  aon  duine  bàs  air 
son  an  t-sluaigh. 

15  Agus  lean  Simon  Peadar 
agus   deisciobul    eile  Iosa. 

I  B'aithne  do'n  àrd-shagart  an 
'  deisciobul  sin,  agus  chaidh  e 
steach  maille  ri  Iosa  do  chùirt 
]  an  àrd-shagairt. 

16  Ach  sheas  Peadar  aig 
andorusanlethmuigh.  Uime 
sin,  chaidh  an  deisciobul  sin 
eile  a  b'aithne  do'n  àrd-shag- 
art  a  mach,  agus  labhair  e  ris 
a'  bhan-dorsair,  agus  thug  e 
Peadar  a  steach. 

17  An  sin  thubhairt  a' 
|  bhanoglach  a  bha  gleidheadh 

an  doruis  ri  Peadar,  Nach 
ann  do  dheisciobluibh  an 
duine  so  thusa  mar  an  ceud- 
na?  thubhairt  esan,  Cha'n 
j  ann. 

18  Agus  bha  na  seirbhisich 
|!  agus  na  maoir  'nan  seasamh, 
I  j  air  dhoibh  teine  guail  a  chur 

I  suas,  oir  bha'm  fuachd  ann, 

II  agus  bha  iad  'gan  garadh  fèin  : 
||  agus  bha  Peadar 'na  sheasamh 
i  maille  riu,  agus  'ga  gharadh 
l  fèin. 

I  19  An  sin  dh'fhiosraich  an 
lit-àrd -shagart  do  losa  mu 

I  thimchioll  a  dheisciobul,  agus 
l|mu  thimchioll  a  theagaisg. 

I I  20  Fhreagair  Iosa  e,  Labh- 
i  jair  mise  gu  follaiseach 1  ris  an 


t-saoghal ;  theagaisg  mi  a 
ghnàth  anns  an  t-sionagog. 
agus  anns  an  teampull,  far 
am  bheil  na  h-Iudhaich  a' 
cruinneachadh  as  gach  àit ; 
agus  am  folach  cha  do  labhair 
mi  ni  air  bith. 

21  C'ar  son  a  ta  thu  fios- 
rachadh  dhiom-sa?  Fiosraicli 
dhiubh-san  a  chuala,  ciod  à 
thubhairt  mi  riu  :  feuch,  a  ta 
f  hios  aca-san  ciod  a  thubhaii  t 
mi. 

22  Agus  an  uair  a  thubh- 
airt  e  na  nithe  so,  bhuail  aon 
do  na  maoraibh,  a  bha  'na 
sheasamh  a  làthair,  a  bhas 
air  Iosa,  ag  ràdh,  An  ann 
mar  so  a  fhreagras  tu  an  t- 
àrd-  shagart  ? 

23  Fhreagair  Iosa  e,  Ma 
labhair  mi  gu  h-olc,  dean 
fianuis  air  an  olc  :  ach  ma's 
ann  gu  maith,  c'ar  son  a  ta 
thu  ga  m'  bhualadh  ? 

24  (A  nis  chuir  Annas  e 
ceangailte  gu  Caiaphas  an  t- 
àrd-shagart.) 

25  Agus  bha  Simon  Peadar 
'na  sheasamh  agus  'ga  ghar- 
adh  :  Uime  sin  thubhairt  iad 
ris,  Nach  aon  d'a  dheisciob- 
luibh  thusa  mar  an  ceudna'l 
Dh'àicheadh  esan,  agus 
thubhairt  e,  cha  mhi. 

26  Thubhairt  aon  do 
sheirbhisich  an  àrd-shagairt, 
(caraid  do'n  fhear  do'n 
ghearr  Peadar  a  chluas,) 
Nach  faca  mise  thu  san  lios 
maille  ris? 

27  An  sin  dh'àicheadh 
Peadar  a  rìs,  agus  air  ball 
ghoir  an  coileach. 

28  An  sin  thug  ìad  Iosa  o 
Chaiaphas  gu  àit  a'  bhreitli- 
eanais  :  agus  b'i  mhaduinn  a 
bh'ann,  agus  cha  deachaidli 
iad  fèin  do  àit  a'  bhreithean- 
ais,  chum  nach  biodh  iad  air 


EOIN 

an  salachadh ;  ach  gu'n  ith- 
eadh  iad  a'  chàisg. 

29  An  sin  chaidh  Pilat  a 
mach  d'an  ionnsuidh-san,  a- 
gus  thubhairt  e,  Ciod  a'  chas- 
aid  a  tha  sibh  a'  toirt  an  agh- 
aidh  an  duine  so  ì 

30  Fhreagair  iadsan  agus 
thubhairt  iad  ris,  Mur  b'f  hear 
droch-bheirt  e,  cha  tugamaid 
thairis  dhuitse  e. 

31  An  sin  thubhairt  Pilat 
riu,  Gabhaibh-sa  e,  agus  thug- 
aibh  breth  air  a  rèir  bhur 
lagha  fèin.  An  sin  thubhairt 
na  h-Iudhaich  ris,  Cha'n  'eil 
e  ceaduichte  dhuinne  neach 
air  bith  a  chur  gu  bàs  : 

32  Chum  gu'm  biodh  focal 
losa  air  a  choimhlionadh,  a 
labhair  e,  a'  ciallachadh  ciod 
a  ghnè  bàis  a  bha  e  gu  f  haot- 
ainn. 

33  An  sin  chaidh  Pilat  a 
steach  a  rìs  do  àit  a'  bhreith- 
eanais,  agus  ghairm  e  Iosa, 
agus  thubhairt  e  ris,  An  tusa 
Righ  nan  Iudhach? 

34  Fhreagair  Iosa  e,  Am 
bheil  thu  ag  ràdh  so  uait  fèin, 
no  an  d'innis  daoiìie  eile  dhuit 
e  mu  m'  thimchioll-sa  ì 

35  Fhreagair  Pilat,  An 
ludhach  mise?  Thug  do 
chinneach  fèin,  agus  na  h- 
àrd-shagairt  thairis  dhomh-sa 
thu  :  ciod  a  rinn  thu  ì 

36  Fhreagair  Iosa,  Cha'n 
ann  do'n  t-saoghal  so  tha  mo 
rìoghachd-sa:  nam  b'ann 
do'n  t-saoghal  so  bhiodh  mo 
rìoghachd,  dheanadh  mo 
sheirbhisich  cogadh,  chum 
nach  tugtadh  thairis  do  na  h- 
ludhaich  mi :  ach  a  nis 
cha'n  ann  o  so  a  ta  mo 
rìoghachd. 

37  Air  an  aobhar  sin  thubh- 


1  nile  [a  rìs.'] 

212 


XIX. 

airt  Pilat  ris,  An  righ  thu 
ma  seadh?  Fhreagair  Iosa, 
Thubhairt  thusa  gur  righ  mi. 
'S  ann  chum  na  crìche  so  a 
rugadh  mi,  agus  chum  na 
crìche  so  thàinig  mi  do'n  t- 
saoghal,  chum  gu'n  deanainn 
fianuis  do'n  fhìrinn*  Gach  j 
neach  a  ta  air  taobh  na  fìrinn, 
èisdidh  e  ri  m'  2;huth-sa. 

38  _  Thubhairt  Pilat  ris, 
Ciod  i  an  fhìrinn?  Agus  air 
dha  so  a  ràdh,  chaidh  e  mach 
a  rìs  chum  nan  Iudhach, 
agus  thubhairt  e  riu,  Cha'n 
'eil  mise  a'  faotainn  coire  air 
bith  ann. 

39  Ach  a  ta  gnàth  agaibh- 
sa,  gu'n  leiginn  as  duine 
dhuibh  air  a'  chàisg :  uìme 
sin  an  àill  leibh  mi  a  leigeadh 
righ  nan  Iudhach  fa  sgaoil 
duibh? 

40  An  sin  ghlaodh  iadsan 
uile1,  ag  ràdh,  Cha'n  e  an  j 
duine  so,  ach  Barabas.  A  nis 
b'fhear-reubainn  Barabas. 

CAIB.  XIX. 

lChaidh  Criosd a sgiùrsadh.  a  chrùn- 
adh  le  droighinn,agns  a  bhiialadh. 
4  Bha  Pilat  togarrach  a  leigeadh\\ 
fa  sgaoil,  ach  air  dha  bhi  air  aom-  \ 
adh  le  gàraich  nun  Iudhach,  thvg\ 
e  thairis  e  gu  bhi  air  a  cheusadh. 
23  Thilg  iad  croinn  air  'eudach. 

AN  sin  air  an  aobhar  sin 
ghlac  Pilat  Iosa,  agus 
sgiùrs  se  e. 

2  Agus  dh'f  high  na  saighd-l  j 
earan  crùn  droighinn,  agusf 
chuir  iad  air  a  cheann  e,  aguf 
chuir  iad  falluinn  phurpuir; 
uime, 

3  Agus  thubhairt  iadj 
Fàilte  ort,  a  righ  nan  Iudh  j 
ach !  agus  bhuail  iad  le'n 
basaibh  e.  j 

4  An  sin  chaidh  Pilat  sj 
mach  a  rìs,  agus  thubhairt  ij 

— "  

2  choratir. 


EOIN 

riu,  Feuch,  a  ta  mise  'ga 
thoirt  a  mach  do  'ur  n-ionn- 
suidh,  chum  gu'm  bi  flos 
agaibh  nach  'eil  mise  faotainn 
coire  sam  bith  ann. 

5  An  sin  thàinig  Iosa 
rnach,  agus  an  crùn  droigh- 
inn  air,  agus  an  fhalluinn 
phurpuir  uime.  Agus  thubh- 
airt  Pilat  riu,  Feuch  an 
duine J 

6  Uime  sm,  an  uair  a 
chunnaic  na  h  -  àrd  -  shagairt 
agus  na  maoir  e,  ghlaodh 
iad,  ag  ràdh,  Ceus  e,  ceus  e. 
Thubhairt  Pilat  riu,  Gabh- 
aibh-sa  e,  agus  ceusaibh  e: 
oir  cha'n  'eil  mise  a'  faotainn 
coire  sam  bith  ann. 

!  7  Fhreagair  na  h-Iudhaich 
H  Tha  lagh  againne,  agus  a 
reir  ar  lagha-ne  is  còir  a  chur 
ìgu  bàs,  air  son  gu'n  d'rinn  e 
,Mac  Dhè  dheth  fèin. 
I  8  Uime  sin  an  uair  a  chuala 
Pilat  a'  chainnt  sin,  bu  mhòid 
a  bha  dh'eagal  air ; 
I  9  Agus  chaidh  e  steach  a 
jrìs  do  ait  a'  bhreitheanais, 
igus  thubhairt  e  ri  Iosa,  Cia 
is  duit?  ach  cha  d'thug  Iosa 
ì'reagradh  air. 

10  An  sin  thubhairt  Pilat 
tl  'is,  Nach  labhair  thu  riumsa? 
j pach  'eil  fhios  agad  gu  bheil 
fpumhachd  agam-sado  cheus- 
Ljidh,  agus  gu  bheil  cumhachd 
'igam  do  chur  fa  sgaoil  ì 
I  11  Fhreagair  Iosa,  Cha 
ij)hiodh  cumhachd  air  bith 
{.jigad  a'm'  aghaidh-sa,  mur 
]  ugtadh  dhuit  o'n  àird  e ;  air 
liun  aobhar  sin  an  ti  a  thug 
I  nise  thairis  dhuit,  tha  aige- 
j  |  an  am  peacadh  a's  mò. 
j  12  Agus  o  sin  suas  dh'iarr 
f  rilat  a  chur  fa  s^aoil :  ach 
ijhlaodh  na  Iudhaich,  ag 
I  ,àdh,  Ma  leigeas  tu  am  fear 
lìo  fa  sgaoil,  cha  charaid  do 
213 


XIX. 

Cheasar  thu  :  ge  b'e  neach 
a  ta  'ga  dheanamh  fèin  'nu 
righ,  tha  e  labhairt  an  aghaidh 
Cheasair. 

13  Uime  sin,  an  uair^  a 
chuala  Pilat  a'  chainnt  sin, 
thug  e  mach  Iosa,  agus  shuidh 
e  air  a'  chaithir-bhreitheanais, 
anns  an  ionad  ris  an  abrar  an 
Leac  -  ùrlar,  ach  anns  an 
Eabhra1,  Gabata. 

14  Agus  b'e  là  ulluchaidh 
na  càisge  e,  agus  mu  thjm- 
chioll  na  seathadh  uaire : 
agus  thubhairt  e  ris  na  h- 
Iudhaich,  Feuch  bhur  righ  ! 

15  Ach  ghlaodh  iadsan  a 
mach,  Beir  uainn,  beir  uainn, 
ceus  e.  Thubhairt  Pilat  riu, 
An  ceus  mi  bhur  righ-sa  '? 
Fhreagair  na  h-àrd-shagairt, 
Cha'n  'eil  righ  againne  ach 
Ceasar. 

16  An  sin  air  an  aobhar 
sin  thug  e  thairis  dhoibh  e, 
gu  bhi  air  a  cheusadh.  Agus 
ghlac  iad  Iosa,  agus  thug  ìad 
leo  e. 

17  Agus  chaidh  e  mach,  a' 
giùlan  a  chrann  -  ceusaidh , 
do'n  ionad  d'an  goirear  àit  a" 
chloiginn,  d'an  ainm  san 
Eabhra,  Golgota. 

18  An  sin  cheus  iad  e, 
agus  dithis  eile  maille  ris, 
fear  air  gach  taobh,  agus  Iosa 
sa'  mheadhon. 

19  Agus  sgrìobh  Pilat  mar 
an  ceudna  tiodal,  agus  chuir 
e  air  a'  chrann-cheusaidh  e. 
Agus  b'e  an  sgrìobhadh, 
IOSA  O  NASAKET  RIGH 
NAN  ITJDHACH. 

20  Uime  sin,  leugh  mòran 
do  na  h-Iudhaich  an  tiodal 
so :  oir  bha'n  t-àit  anns  an 
do  cheusadh  Iosa  fagus  do'n 
bhaile  :  agus  bha  an  sgrìobh- 


i  Eabhruis, 


EOIN 


XIX. 


adh  an  Kabhra,  an  Greugais, 
agus  ar*  Laidin. 

21  An  sin  thubhairt  àrd- 
shagairt  nan  Iudhach  ri  Pilat, 
Na  sgrìobh,  Kigh  nan  Iudh- 
ach ;  ach  gu'n  dubhairt  e 
fèin,  Is  mi  righ  nan  Iudhach. 

22  Fhreagair  Pilat,  An  ni 
a  sgrìobh  mi,  sgrìobh  mi  e. 

23  An  sin  an  uair  a  cheus 
na  saighdearan  Iosa,  ghlac 
iad  a  thrusgan,  (agusrinniad 
ceithir  earrannan,  earrann  do 
gach  saighdear,)  agusa  chòta 
mar  an  ceudna :  agus  bha'n 
còta  gun  fhuaigheal,  air 
fhigheadh  o  bhràigh  sios  gu 
h-iomlan. 

24  Thubhairt  iad  uime  sin 
eatorra  fein,  Na  reubamaid  e, 
ach  tilgeamaid  croinn  air,  cò 
aig  a  bhitheas  e :  chum  gu'n 
coimhliontadh  an  sgriobtuir, 
a  ta  'g  ràdh,  Roinn  iacl  mo 
thrusgan  eatorra,  agus  thilg 
iad  croinn  air  mo  bhrat.  Air 
an  aobhar  sin,  rinn  na  saighd- 
earan  na  nithe  so. 

25  A  nis  sheas  làimh  ri 
crann  -  ceusaidh  Iosa,  a 
mhàthair,  agus  piuthar  a 
mhàthar,  Muire  bean  Chleo- 
phais,  agus  Muire  Magdalen. 

26  Uime  sin,  an  uair  a 
chunnaic  Iosa  a  mhàthair, 
agus  an  deisciobul  a  b'ion- 
mhuinn  leis  'na  sheasamh  a 
làthair,  thubhairte  r'amhàth- 
air,  A  bhean,  feuch  do  mhac  ! 

27  An  sin  thubhairt  e  ris 
an  deisciobul,  Feuch  do 
mhàthair!  Agus  o'n  àm  sin 
a  mach  thug  an  deisciobul 
sin  leis  i  d'a  thigh  fèin. 

28  An  dèigh  so,  air  do  losa 
fios  a  bhi  aige  gu'n  robh  na 
h-uile  nithe  a  nis  air  an 
crìochnachadh,  chum  gu'n 
coimhliontadh  an  sgriobtuir, 
thubhaht  e,  Tha  tart  orm. 

214 


29  A  nis  bha  an  sin  soith- 
each  làn  do  fhìon  geur  :  agus 
air  dhoibh-san  spong  a  lìon- 
adh  do'n  f  hìon  gheur,  agus  a 
chur  air  hisop,  shin  iad  chum 
a  bheoil  e. 

30  An  sin  an  uair  a  ghabh 
Iosa  am  fìon  geur,  thubhairt 
e,  Tha  e  crìochnaichte  :  agus  j 
air  cromadh  a  chinn  da,  thug 

e  suas  a  spiorad. 

31  An  sin  chum  nach  fan- 
adh  na  cuirp  air  a'  chrann- 
cheusaidli  air  an  t-sàbaid,  a 
chionn  gu'm  b'e  là  an  ull- 
uchaidh  a  bha  ann,  (oir  bu 
là  mòr  an  là  sàbaid  sin,) 
dh'iarr  na  h-Iudhaich  air 
Pilat  gu'n  rachadh  an  luirgne  j 
a  bhriseadh,  agus  gu'n  tug-  ] 
tadh  air  falbh  iad. 

32  An  sin  thàinig  nasaighd- 
earan,  agus  bhris  iad  luirgne 
a'  cheud  fhir,  agus  luirgne 
an  fhir  eile,  cheusadh  maille 
ris. 

33  Ach  air  dhoibh  teachd 
chum  losa,  an  uair  a  chunn- 
aic  iad  gu'n  robh  e  cheana; 
marbh,  cha  do  bhris  iad  a 
luirgne-san. 

34  Ach  lot  fear  do  na 
saighdearaibh  a  thaobh  le 
sleagh,  agus  air  ball  thàinig 
a  mach  fuil  agus  uisge. 

35  Agus  thug  an  ti  a 
chunnaic  sin  fìanuis,  agus  as 
ta  'f hianuis  fìrinneach  :  agus 
a  ta  fhios  aige  gu  bheil  e 
laì)hairt  na  fìrinn,  chum  gu'r 
creideadh  sibhse. 

36  Oir  rinneadh  na  nith( 
so  chum  gu'n  coimhliontadl] 
an  sgriobtuir,  Cha  bhriseai 
cnàimh  dheth. 

37  Agus  a  rìs  a  ta  sgriobtui  j 
eile  ag  ràdh,  Amhaircidh  iact 
airsan  a  lot  iad1.  j 


i  shàth  iad  trohnhe. 


EOIN  XX. 


38  'Na  dhèigh  so,  dh'iarr 
loseph  o  Arimatea,  (a  bha 
'na  dheisciobul  aig  Iosa,  ach 
am  folach  air  eagal  nan  ludh- 
ach,)  air  Pilat  comas  corp 
Iosa  a  thoirt  leis  :  agus  leig 
Pilat  sin  leis.  Thàinig  e  air 
an  aobhar  sin,  agus  thug  e 
leis  corp  Iosa. 

39  Thàinig  mar  an  ceudna 
Nicodemus,  (a  thàinig  air  tùs 
gu  Iosa  san  oidhche,)  agus 
thug  e  leis  mu  thimchioll  ceud 
pund  do  mhirr  agus  do  aloes 
air  am  measgadh  feadh  a 
chèile. 

40  An  sin  ghabh  iad  corp 
tosa,  agus  cheangail1  iad 

ann  an  lìon-eudaichibh, 
tnaille  ris  an  spìosraidh  2,  mar 
,s  gnàth  leis  na  h-Iudhaich 
idhlac  a  dheanamh  3. 

41  A  nis  bha  lios  anns  an 
ìit  an  do  cheusadh  e;  agus 
mns  an  lios  uaigh  nuadh, 
inns  nach  do  chuireadh  aon 
luine  riamh. 

42  Air  an  aobhar  sm,  air 
on  ulluchaidh  càisge  nan 
Aidhach,  do  bhrìgh  gu'n  robh 
.n  uaigh  am  fagus  chuir  iad 
osa  an  sin. 

CAIB.  XX. 

Thàinig  Muire  chnmna  h-uaìghe; 
3  ùgus  Peadar  agus  Eoin,  agus 
iad  gun  f  hios  aca  air  aiseiiigh 
Chriosd.  14  Dlifhoillsicheadh 
Criosd  do  Mhuire  Magdalen,  19 
agus  d'a  dheisciohluihh.  1A  Mi- 
chreidimh  agus  aidmheil  Thomais. 

\IR  a'  cheud  là  do'n  t- 
seachduin  thàinig  Muire 
lagdalen  gu  moch,  agus  an 
2  orchadas  fathast  ann,  chum 
a  h-uaighe,  agus  chunnaic 
a'  chlach  air  a  togail  o'n 
aigh. 

2  Ruith  i  an  sin,  agus 


1  phaisg. 
matlle  ris  na  bnhhihh  aibhraidh, 

215 


thàinig  i  gu  Simon  Peadar, 
agus  gus  an  deisciobul  eile  a 
b'ionmhuinn  le  losa,  agus 
thubhairt  i  riu,  Thug  iad  leo 
an  Tighearn  as  an  uaigh,  a- 
gus  cha'n  'eil  fhios  againn 
c'àit  an  do  chuir  iad  e. 

3  Uime  sin  chaidh  Peadar 
a  mach,  agus  an  deisciobul 
sin  eile,  agus  thàinig  iad  chum 
na  h-uaighe. 

4  Agus  ruith  iad  'nan  dithis 
cuideachd 4 :  agus  ruith  an 
deisciobul  eile  ni  bu  luaithe 
na  Peadar,  agus  thàinig  e  air 
tùs  chum  na  h-uaighe. 

5  Agus  air  cromadh  sìos 
da,  chunnaic  e'n  lìon-eudach 
'na  luidhe ;  gidheadh  cha 
deachaidh  e  steach. 

6  An  sin  thàinig  Simon 
Peadar  'ga  leantuinn,  agus 
chaidh  e  steach  do'n  uaigh  5, 
agus  chunnaic  e'n  lìon-eud- 
ach  'na  luidhe ; 

7  Agus  an  neapaicin  a  bha 
m'a  cheann,  cha'n  ann  'na 
luidhe  maille  ris  an  lìon-eud- 
ach,  ach  air  leth  air  f  hilleadh 
ann  an  aon  àit. 

8  An  sin  chaidh  a  steach 
mar  an  ceudna  an  deisciobul 
sin  eile  a  thàinig  air  tùs  chum 
na  h-uaighe,  agus  chunnaic, 
agus  chreid  e. 

9  Oir  chadothuigiad  fath- 
ast  an  sgriobtuir,  gu'm  b'èigin 
gu'n  èireadh  esan  a  rìs  o  na 
marbhaibh. 

10  An  sin  dh'imich  na 
deisciobuil  a  rìs  chum  an 
cuideachd  fèin. 

11  Ach  sheas  Muire  aig  an 
uaigh  a  muigh,  a'  gul:  agus 
ag  gul  di  chrom  i  sìos,  ag 
amharc  a  steach  do'n  uaigh, 

12  Agus  chunnaic  i  dà 

3  spìosraidh  chur  air  corp  ;  embalm. 
Sasg.   *maraon.     6  ùit-adhlacatdh. 


EOIN  XX. 


aingeal  ann  an  culaidhibh 
geala,  'nan  suidhe,  fear  aig 
a'  cheann,  agus  fear  aig  na 
cosaibh,  san  àit  an  robh  corp 
losa  'na  luidhe : 

13  Agus  thubhairt  iadsan 
rithe,  A  bhean,  c'ar  son  a  ta 
thu  gul  ?  Thubhairt  i  riu,  Air 
son  gu'n  d'thug  iad  mo  Thigh- 
earn  leo,  agus  nach  'eil  f  hios 
agam  c'àit  an  do  chuir  iad  e. 

14  Agus  an  uair  a  thubh- 
airt  i  so,  phill  i  air  a  h-ais, 
agus  chunnaic  i  Iosa  'na 
sheasamh,  agus  cha  d'aithn- 
ich  i  gu'm  b'e  Iosa  bha  ann. 

15  Thubhairt  Iosa  rithe,  A 
bhean,  c'ar  son  a  ta  thu  gul  1 
cò  tha  thu  'g  iarraidh?  air 
saoilsinn  d'ise  gu'm  b'e  an 
garàdair  a  bh'ann,  thubhairt 
i  ris,  A  thighearn,  ma  thug 
thusa  leat  e,  innis  dhomhsa 
c'àit  an  do  chuir  thu  e,  agus 
bheir  mise  leam  e. 

16  Thubhairt  losa  rithe, 
A  Mhuire.  Air  tionndadh 
dh'ise,  thubhairt  i  ris,  Rab- 
boni,  'se  sin  r'a  ràdh,  A 
Mhaighstir. 

17  Thubhairt  Iosa  rithe, 
Na  bean  rium  ;  oir  cha  deach- 
aidh  mi  fathast  suas  chum 
m'  Athar :  ach  imich  chum 
mo  bhràithre,  agus  abair  riu, 
Tha  mise  dol  suas  chum  m' 
Athar  fèin  agus  bhur  n- 
Athar-sa,  agus  chum  mo  Dhè 
fèin  agus  bhur  Dè-sa. 

18  Thàinig  Muire  Magda- 
len  agus  dh'innis  i  do  na 
deisciobluibh,  gu'm  fac  i  an 
Tighearn,  agus  gu'n  dubh- 
airt  e  na  nithe  so  rithe. 

19  Agus  air  teachd  do'n 
fheasgar  an  là  sin  fèin,  air  a' 
cheud  là  do'n  t-seachduin, 
agus  na  dorsa  dùinte  far  an 
robh  na  deisciobuil  cruinn  air 
eagal  nan  ludhach,  thàinig 

216 


Iosa  agus  sheas  e  sa'  mheadh- 
on,  agus  thubhairt  e  riu,  Sìth 
dhuibh. 

20  Agus  air  dha  so  9  ràdh, 
nochd  e  dhoibh  a  làmhan  a- 
gus  a  thaobh.  An  sin  bha 
aoibhneas  air  na  deisciobluibh 
an  uair  a  chunnaic  iad  an 
Tighearn. 

21  An  sin  thubhairt  Iosa 
riu  a  rìs,  Sìth  dhuibh  :  mar  a 
chuir  an  t- Athair  uaith  mise, 
mar  sin  a  ta  mise  'gur  cur-sa 
uam. 

22  Agus  air  dha  so  a  ràdh, 
shèid  e  orra,  agus  thubhairt  e 
riu,  Gabhaibh-sa  an  Spiorad 
naomh. 

23  Cò  air  bith  iad  d'am 
maith  sibh  am  peacanna,  tha 
iad  maithte  dhoibh  ;  agus  cò 
air  bith  iad  d'an  cum  sibh  am 
peacanna  gun  am  maitheadh, 
tha  iad  air  an  cumail. 

24  Ach  cha  robh  Tomas, 
aon  do'n  dà  f  hear  dheug,  d'an 
goirear  Didimus,  maille  riu, 
'nuair  a  thàinig  Iosa. 

25  Uime  sin  thubhairt  na 
dheisciobuil  eile  ris,  Chunn- 
aic  sinne  an  Tighearn.  Ach 
thubhairt  esan  riu,  Mur  faic 
mise  aileadh  1  nan  tairngean 
'na  làmhaibh,  agus  mur  cuir 
mi  mo  mheur  ann  an  aileadli 
nan  tairngean,  agus  mur  cuir  j 
mi  mo  làmh  'na  thaobh,  cha 
chreid  mi. 

26  Agus  an  ceann  ochcl 
làithean  'na  dhèigh  sin,  bhaa 
dheisciobuil  a  rìs  a  stigh,  agus 
Tomas  maille  riu :  thàinig 
Iosa,  agus  na  dorsa  dùinte, 
agus  sheas  e  sa'  mheadhon 
agus  thubhairte,  Sìth  dhuibh 

27  'Na  dhèigh  sin  thubh 
airt  e  ri  Tomas,  Cuir  an  so  do 
mheur,  agus  feuch  mo  làmh 


*  lorff,  àit. 


EOIN 


XXI. 


an ;  agus  sìn  an  so  do  làmh, 
agus  cuir  a'm'  thaobh  i :  agus 
na  bi  mi-chreideach,  ach 
creideach. 

28  Agus  fhreagair  Tomas, 
agus  thubhairt  e  ris,  Mo 
Thighearn  agus  mo  Dhia. 

29  Thubhairt  Iosa  ris,  Air 
|son  gu  faca  tu  mi,  aThomais, 
jchreid  thu :  is  beannaichte 
iadsan  nach  faca,  agus  a 
chreid. 

I  30  Agus  rinn  losa  gu  f  ìr- 
ij'inneach  mòran  do  mhìorbh- 
uilibh  eile  am  fianuis  a  dheis- 
Ipiobul,  nach  'eil  sgrìobhta 
|san  leabhar  so. 
;|  31  Ach  tha  iad  so  sgrìobh- 
)j:a,  chum  gu'n  creideadh  sibh 
|kur  e  Iosa  an  Criosd  Mac 
Jphè,  agus  ag  creidsinn  duibh, 
lu'm  biodh  agaibh  beatha 
piroimh  'ainm-san. 

CAIB.  XXI. 

1  Dti f  hoillsich  Criosd  e  fèin  a  rìs 
l>  d'a  dheisiiobhiibh,  agus  dtiaith- 
t'|  nicheadh  leoeleis  an  tarrubig  mlibr 
fcl  èisg :  12  Ghabh  e  a  dhinneir 
lii  maiUe  riu:  15  thug  e  sparradh  do 
■f  Pheadar  'uain  agus  a  chaoraich  a 
nf  bhiadhadh ;  18  roimh-innis  e  a 
H  bhàs  dha. 

mk  N  dèigh  nan  nithe  sin  dh'- 
|ì     f  hoillsich  losa  e  fèin  a  rìs 
|  ra  dheisciobluibh  aig  muir 
9> J'hiberiais  ;  agus  air  an  dòigh 
b  )  hochd  se  e  ftin  : 
3 !  2  Bha  mailìe  r'a  chèile  Si- 
•f  kon  Peadar,    agus  Tomas 
I  'an  goirear  Didimus,  agus 
I  atanael  o  Chàna  Ghalile, 
jyus  mic  vShebede,  agusdithis 
'  le  d'a  dheisciobluibh. 

3  Thubhairt  Simon  Peadar 
Rji,  Tha  mi  dol  a  dh'iasgach. 
rlìubhairt  ìadsan  ris,  Tha 
fi  ine  a'  dol  maille  riut.  Dh'- 
uich  iad  a  mach,  agus  chaidh 
|il  a  steach  doluing  air  ball ; 


agus  cha  do  ghlac  lad  ni  air 
bith  an  oidhche  sin. 

4  Ach  an  uair  a  bha  a' 
mhaduinn  a  nis  air  teachd, 
sheas  Iosa  air  an  tràigh  1  : 
gidheadh  cha  robh  fhios  aig 
na  deisciobluibh  gu'm  b'e 
Iosa  bha  ann. 

_  5  An  sin  thubhairt  Iosa 
riu,  A  chlann,  am  bheil  biadh 
air  bith  agaibh  ì  Fhreagair 
iadsan  e,  Cha'n  'eil. 

6  Agus  thubhairt  esan  riu, 
Tilgibh  an  lion  air  an  taobh 
deas  do'n  luing,  agus  gheibh 
sibh.  Thilg  iad  uime  sin, 
agus  a  nis  chab'urrainn  iad  a 
tharruing  air  son  lìonmhoir- 
eachd  an  èisg. 

7  Uime  sin  thubhairt  an 
deisciobul  sin,  a  b'ionmhuinn 
le  Iosa,  ri  Peadar,  ls  e'n 
Tighearn  a  ta  ann.  A  nis 
an  uair  a  chuala  Simon  Pead- 
ar  gur  e  anTighearn  a  bh'ann , 
cheangail  e  a  chòt-uachd- 
air  uime,  (oir  bha  e  lomn- 
ochd,)  agus  thilg  se  e  fèin  sa' 
mhuir. 

8  Thàinig  na  deisciobuil 
eile  ann  an  luing  bhig ;  (oir 
cha  robh  iad  fada  o  triìr,  ach 
mu  thimchioll  dà  cheud  làmh- 
choille2,)  aJ  tarruing  an  lìn 
èisg. 

9  Uime  sm  an  uair  a  thàin- 
ig  iad  air  tìr,  chunnaic  iad 
grìosach  an  sin,  agus  iasg  air 
a  chur  oirre,  agus  aran. 

10  Thubhairt  Iosa  riu, 
Thugaibh  an  so  do'n  iasg  a 
ghlac  sibh  a  nis. 

11  Chaidh  Simon  Peadar 
suas,  agus  tharruing  e  an  lìon 
gu  tìr,  làn  do  iasgaibh  mòra, 
ceud  agus  leth-cheud  agus 
tri :  agus  ged  bha'n  uiread  sin 
ann,  cha  do  bhriseadh  an  lìon. 


1  a'  chladach. 

217 


2  ban?i-!à  tith. 


EOIN 


XXI. 


12  Thubhairt  Iosa  riu, 
Thigibh,  gabhaibh  bhur  dìnn- 
eir.  Agus  cha  robh  a  chridhe1 
aig  a  h-aon  do  na  deisciob- 
luibh  fheòraich  dheth,  Cò 
thusa?  oir  dh'aithnich  iad 
gur  e  an  Tighearn  a  bha  ann. 

13  An  sin  thàinig  Iosa, 
agus  ghlac  e  aran,  agus  thug 
e  dhoibh  e,  agus  iasg  mar  an 
ceudna.  .  . 

14  Is  i  so  a  nis  an  treas 
uair  a  nochd  Iosa  e  fèin  d'a 
dheisciobluibh,  an  dèigh  dha 
èirigh  o  na  marbhaibh. 

15  An  sin  an  dèigh  dhoibh 
an  dìnneir  a  ghabhail,  thubh- 
airt  Iosa  ri  Simon  Peadar,  A 
Shimoin  mhic  lonais,  am  bheil 
barrachd  gràidh  agad  dhomh- 
sa  orra  sin  ì  Thubhairt  e  ris, 
Tha,  a  Thighearn ;  tha  fìos 
agad  gur  toigh  leam  thu. 
Thubhairt  e  ris,  Beathaich 
m'  uain. 

16  Thubhairt  e  ris  a  rìs  an 
dara  uair,  A  Shimoin  mhic 
Ionais,  an  toigh  leat  mise? 
Thubhairt  e  ris,  Seadh,  a 
Thighearn  ;  tha  flos  agad  gur 
toigh  leam  thu.  Thubhairt  e 
rìs,  Beathaich  mo  chaoraicli 2. 

17  Thubhairt  e  ris  an  treas 
uair,  A  Shimoin  mhic  Ionais, 
an  toigh  leat  mise?  Bha 
Peadar  doilich  a  chionn  gu'n 
dubhairt  e  ris  an  treas  uair, 
An  toigh  leat  mise?  Agus 
thubhairt  e  ris,  A  Thighearn, 
is  aithne  dhuit  na  h-uile  nithe : 
tha  f  hios  agad  gur  toigh  leam 
thu.  Thubhairt  Iosa  ris, 
Beathaich  mo  chaoraich. 

18  Gu  deimhin  deimhin  a 
ta  mi  ag  ràdh  riut,  an  uair  a 
bha  thu  òg,  chrioslaich  thu 
thu  fèin,  agus  dh'imich  thu  an 
aobh  bu  mhiann  leat :  ach  an 


uair  abhios  tu  aosmhor,  sìnidh 
tu  mach  do  làmhan,  agus 
crioslaichidh  neach  eile  thu. 
agus  bheir  e  thu  an  taobh 
nach  àill  leat. 

19  So  thubhairt  e,  a'  ciall- 
achadh  ciod  a'  ghnè  bàis  leis 
an  tugadh  e  glòir  do  Dhia. 
Agus  air  dha  so  a  ràdh, 
thubhairt  e  ris,  Lean  mise. 
.  20  An  sin  air  do  Pheadar 
tionndadh,  chunnaic  e  an 
deisciobul  a  b'ionmhuinn  le 
Iosa,  a'  leantuinn  ;  an  ti  mar 
an  ceudna  a  luidh  air  uchd 
Iosa  air  a  shuipeir,  agus  a 
thubhairt  ris,  A  Thighearn, 
cò  e  a  bhrathas  thu  'i 

21  Air  do  Pheadar  esan 
f  haicinn,  thubhairt  e  ri  Iosa, 
A  Thìghearn,  ciod  a  ni  ara 
fear  so  ì 

\  22  Thubhairt  Iosa  ris,  Ma  s 
àill  leam-sa  e  dh'fhantuinn 
gus  an  tig  mi,  ciod  e  sin  duitse ! 
Lean  thusa  mise. 

23  Uime  sin  chaidh  an 
ràdh  so  mach  am  measg  nam 
bràithre,  nach  faigheadh  an 
deisciobul  sin  bàs  :  gidheadh 
cha  dubhairt  Iosa  ris,  nach 
faigheadh  e  bàs :  ach,  Ma's 
i  mo  thoil-sa  e  dh'f  hantuinn 
gus  an  tig  mi,  ciod  e  sin 
duitse  ì 

24  Is  e  so  an  deisciobul  a 
ta  deanamh  fianuis  air  na 
nithibh  so,  agus  a  sgrìobh  na 
nithe  so :  agus  a  ta  f  hios 
againne  gu  bheil  'fhianuis 
f  ìor. 

25  Agus  a  ta  mar  an  ceucìna 
mòran  àb  nithibh  eile  a  rinn 
Iosa,  agus  nam  biodh  iad  uile 
sgrìobhta,  is  i  mo  bharail  nach 
cumadh  an  saoghal  fèin  na 
rachadh  a  sgrìobhadh  do 
leabhraichibh.  Amen. 


1  mhimich. 
218 


2  !>i  (Tardhaire  air  tno  chaoraich. 


GNIOMHARA  NAN  ABSTOL. 


CAIB.  I. 

J  Dol  suas  Tosa  gu  nèamh.  10  An 
dèigh  a  dìiol  suas  thug  dù  aingeal 
rabhadh  do  na  h-abstolaibh  iad  a 
d/iimeuchd  rompa,  agus  a  shoc- 
rachadh  an  inntiun  air  'atlt- 
theachd-san:  12  a  rèir  siu  phill 
tad,  agus  rinu  iad  urnuigh,  agus 
thagh  iud  Matias  'na  Abstol  an 
ait  ludais. 

T)  INN  mi  an  ceud  leabhar, 
a  Theophiluis,  mu  thim- 
chioll  nan  uile  nithe  a  thòis- 
ich1  Iosa  air  a  dheanamh 
agus  a  theagasg. 

2  Gus  an  là  an  do  thogadh 
suas  e,  an  dèigh  dha,  troimh 
an  Spiorad  Naomh,  àitheant- 
an  a  thoirt  do  na  h-abstoìaibh 
a  thagh  e : 

3  D'an  d'rinn  e  mar  an 
ceudna  e  fèin  a  nochdadh 
beò  an  dèigh  'fhulangais,  le 
mòran  do  chomharaibh  f  ìrinn- 
each,  air  dha  bhi  air  f  haicinn 
leo  feadh  dhà  fhichead  là, 
agus  e  labhairt  mu  na  nithibh 
sin  a  bhuineadh  do  rìoghachd 
Dhè  : 

4  Agus  air  dha  bhi  maille 
riu,  dh'àithn  e  dhoibh  gun 
iad  a  dhol  o  lerusalem,  ach 
feitheamh  ri  gealladh  an 
Athar,  ars'  esan,  a  chuala  sibh 
uamsa. 

5  Oir  bhaist  Eoin  gu 
deimhin  le  uisge :  ach  baist- 
ear  sibhse  leis  an  Spiorad 
naomh,  air  bheag  do  làithibh 
an  dèigh  so. 

6  Uime  sin  an  uair  a 
:hruinnich  iad  an  ceann  a 
:hèile,  dh'f  heòraich  iad  deth, 


•  thinnyisgnin . 

219 


ag  ràdh,  A  Thighearn,  an 
aisig  thu  san  àm  so  an  rìogh- 
achd  do  Israel  ì 

7  Ach  thubhairt  esan  riu, 
Cha  bhuin  e  dhuibh-sa  fìos 
nan  aimsir  no  nan  àm  f  haot- 
ainn,  a  chuir  an  t-Athair  'na 

!  chumhachd  fèin. 

8  Ach  gheibh  sibhse  cumh- 
achd  an  uair  a  thig  an  Spiorad 
naomh  oirbh :  agus  bithidh 
sibh  'nur  fianuisibh  dhomh-sa, 
araon  ann  an  Ierusalem,  agus 
ann  an  Iudea  uile,  agus  ann 
an  Samaria,  agus  gu  iomall 
na  talmhainn. 

9  Agus  an  uair  a  thubhairt 
e  na  nithe  so,  thogadh  suas 
e,  agus  iadsan  'ga  f  haicinn  ; 
agus  thug  neul  as  an  seall- 
adh  e. 

10  Agus  am  feadh  a  bha 
iadsan  a'  geur-amharc  gu 
nèamh,  agus  esan  a'  dol  suas, 
feuch,  sheas  dithis  fhear 
làimh  riu  ann  an  eudach 
geal , 

11  Agus  thubhairt  iad, 
Fheara  Ghalile,  c'ar  son  a  ta 
sibh  'nur  seasamh  ag  amharc 
gu  nèamh]  An  t-losa  so  a 
thogadh  suas  uaibh  gu  nèamh , 
is  amhuil  sin  a  thig  e,  mar  a 
chunnaic  sibh  e  a'  dol  gu 
nèamh. 

12  An  sin  phill  iad  gu  le- 
rusalem,  o'n  t-sliabh  ris  an 
abrar  s/iaò/i  nam  crann-oladh, 
a  tha'm  fagus  do  lerusalem, 
astar  là  sàbaid  as. 

13  Agus  an  uair  a  thàinig 
iad  a  stigh,  chaidh  iad  suas 
do  sheòmar  uachdarach,  far 


GNIOMHAHA  II. 


an  robli  a'  fantuinn  Peadar, 
agus  Seumas,  agus  Eoin,  a- 
gus  Aindreas,  Philip,  agus 
Tomas,  Bartolomeus,  agus 
Mata,  Seumas  mac  Alpheuis, 
agus  Simon  Selotes,  agus 
ludas  bràthair  Sheumais. 

14  Bhuanaich  iad  so  uile  a 
dh'aon  inntinn  ann  an  urn- 
uigh,  [agus  an  guidhe,]  maille 
ris  na  mnaibh,  agus  Muire 
màthair  Iosa,  agus  maille  r'a 
bhràithribh. 

15  Agus  anns  na  làithibh 
sin  dh'  èirich  Peadar  ann  am 
meadhon  nan  deisciobul,  a- 
.^us  thubhairt  e,  (b'e  àireamh 
nan  ainm  a  bha  làthair,  mu 
thimchioll  ceud  agus  fìch- 
ead,) 

16  Fheara  agus  a  bhràithre, 
b'èigin  an  sgriobtuir  so  bhi 
air  a  choimhlionadh,  a  roimh- 
labhair  an  Spiorad  naomh  le 
beul  Dhaibhidh  timchioll  Iu- 
dais,  a  bha  'na  cheann-iùil1 
aca-san  a  ghlac  Iosa. 

17  Oir  bha  e  air  àìreamh 
maille  ruinne,  agus  f  huair  e 
cuibhrionn  do'n  f  hrithealadh 
so. 

18  A  nis  cheannaich  am 
fear  so  fearann  le  duais  na  h- 
eucorach;  agus  air  dha  tuit- 
eam  sìos  air  'aghaidh2,  sgàin 
e  sa'  mheadhon,  agus  bhràchd 
a  mhionach  uile  mach. 

19  Agus  rinneadh  so  aitli- 
nichte  do  luchd-àiteachaidh 
lerusaleim  uile ;  air  chor  as 
gu'n  abrar  ris  an  f  hearann  sin 
'nan  cainnt  fèin,  Aceldama, 
sin  ri  ràdh,  Fearann  fola. 

20  Oir  a  ta  e  sgrìobhta  ann 
an  leabhar  nan  Salm,  Biodh 
'àite-còmhnuidh  'na  f  hàsach, 
agus  na  gabhadh  neach  sam 


bith  tàmhann:  agus,  Glacadh 
neach  eile  a  dhreuchd3. 

21  Air  an  aobhar  sin,  is 
còir  aon  do  na  daoinibh  sin  a 
bha  maille  ruinne,  rè  na  h- 
aimsir  sin  nile  anns  an  deacìi- 
aidh  an  Tighearn  Iosa  steacli 
agus  a  mach  'nar  measg-ne, 

22  A'  tòiseachadh  o  bhaist- 
eadh  Eoin,  gus  an  là  an  do 
thogadh  suas  uainn  e,  bhi  air 
a  dheanamh  'na  f  hianuis  air 
'aiseirigh-san  maille  ruinne. 

23  Agus  shonraich  iad 
dithis,  Ioseph  ris  an  abrar 
Barsabas,  d'am  bu  cho-ainm 
lustus,  agus  Matias. 

24  Agus  rinn  iad  urnuigh, 
agus  thubhairt  iad,  Thusa  a 
Thighearn,  d'an  aithne  cridh- 
eacha  nan  uile  dhaoine,  foill- 
sich  cò  do'n  dithis  so  a  thagh 
thu, 

25  A  ghabhail  cuibhrinn 
do'n  fhrithealadh  agus  do'n 
abstolachd  so,  o'n  do  thuit 
Iudas  le  seacharan4,  gu  dol 
d'a  àit  fèin. 

26  Agus  thilg  iad  an 
crannchur;  agus  thuit  an 
crannchur  air  Matias ;  agus 
bha  e  air  àireamh  maille  ris 
an  aon  abstol  deug. 

CAIB.  II. 

1  XAonadh  na  h-ahstoil  leis  an 
Spiorad  nao?nh,  agus  lahhair  iad 
iomadh  gnt  cainnte  ;  7  ghahh  cvid 
iongantas  riu,  agus  Hnn  cuid  eile 
fanoid  orra :  14  Nochd  Peadar 
gu?n  do  lahhair  na  h-ahstoil  le 
cumhachd  an  Spioraid  naoimh, 

A  GUS  an  uair  a  thàinig  là 
_   na  cuingis5,  bha  iad  gu 
lèir  a  dh'aon  inntinn  ann  an 
aon  àit. 

2  Agus  thàinig  gu  h-obann 
toirm  o  nèamh,  mar  shèideadh 
gaoithe  ro  thrèin,  agus  lìon  ; 


eliti  - 
U 

febii 


1  threòruiche.  *  an  comhair  «  4  a  dh\fhàg  ludas.  6  an  vair  a 
chi?m.  3  oifia.  choimhlionadh  là  na  cuingis. 

220 


GNIOMHARA  II. 


an  tigh  uile  far  an  robh  iad 
'nan  suidhe. 

3  Agus  dh'f hoillsicheadh 
dhoibh  teanganna  sgoilte,  mar 
do  theine,  agus  shuiclh  e  air 
gach  aon  diubh  fa  leth  : 

4  Agus  lìonadh  iad  uile 
leis  an  Spiorad  naomh,  agus 
thòisich  iad  air  labhairt  le 
teangaibh  eile,  a  reir  mar  a 
thug  an  Spiorad  comas  labh- 
airt  dhoibh. 

5  Agus  bha  a'  gabhail 
còmhnuidh  ann  anlerusalem, 
Iudhaich,  daoine  cràbhach, 
do  gach  uile  chinneach  fo 
nèamh. 

6  A  nis,  an  uair  a  sgaoil- 
eadh  an  t-iomradh  so,  thàinig 
an  sluagh  an  ceann  a  chèile, 
agus  bha  iad  fo  amhluadh, 
do  bhrìgh  gu'n  cuala  gach 
aon  iad  a'  labhairt  'nan  càn- 
ain1  fèin. 

7  Agus  bha  iad  uile  fo 
uamhas  agus  ghabh  iad  iong- 
antas,  ag  ràdh  r'a  chèile, 
Feuch,  nach  Galilèich  iad 
sin  uile  a  ta  labhairt? 

8  Agus  cionnus  a  ta  sinne 
'gan  cluinntinn  gach  aon  'nar 
cànain  fèin,  anns  an  d'rugadh 
sinn? 

9  Partaich,  agus  Medich, 
agus  Elamaich,  agus  luchd- 
àiteachaidh  Mhesopotamia, 
ludea,  agus  Chapadocia, 
Phontuis,  agus  Asia, 

10  Phrigia,  agus  Pham- 
philia,  na  h  -  Eiphit,  agus 
chrìoch  na  Libia  timchioll 
Chirene,  agus  coigrich  o'n 
Ròimh,  Iudhaich  agus  Pros- 
elitich2, 

11  Muinntir  Chrete,  agus 
Arabia,  tha  sinn  'gan  cluinn- 


1  cainnt.  2  i,  e.  Geintilich 

c  dh' ' iompaicheadh  gu  crcidimh  nan 
Iudhach, 

221 


tinn  a'  labhairt  'nar  teang- 
aibh  fèin  gnìomhara  mòralach 
Dhè. 

12  Agus  bha  iad  uile  fo 
uamhas,  agus  ann  an  ioma- 
chomhairle,  ag  ladh  gach  aon 
r'a  chèile,  Ciod  is  ciall  da 

so  ? 

13  Ach  thubhairt  dream 
eile  a'  fanoid,  Tha  na  daoine 
so  làn  do  f  hìon  ùr. 

14  Ach  air  seasamh  do 
Pheadar  maille  ris  an  aon 
fhear  deug,  thog  e  a  ghuth, 
agus  thubhairt  e  riu,  Pheara 
Iudea,  agus  sibhse  uile  a 
luchd  -  àiteachaidh  Ierusa- 
leim,  biodh  fios  so  agaibh, 
agus  èisdibh  ri  m'  bhriath- 
raibh-sa  : 

15  Oir  cha  'n  eil  iad  so  air 
mhisg,  mar  a  ta  sibhse  a' 
meas,  oir  is  i  an  treas  uair 
do'n  là3  a  ta  ann. 

16  Ach  is  e  so  an  ni  a 
chaidh  labhairt  leis  an  f  hàidh 
Ioel: 

17  Agus  tarlaidh4  anns  na 
làithibh  deireannach,  (arsa 
Dia,)  dòirtidh  mise  do  m' 
Spiorad  air  gach  uile  f  heoiì  ; 
agus  ni  bhur  mic  agus  bhur 
nigheana  fàidheadaireachd, 
agus  chi  bhur  n - òganaich 
seallanna,  agus  bruadaraidh 
bhur  seann  daoine  bruad- 
aran  5 : 

18  Agus  dòirtidh  mise  air 
m'òglaich,  agus  air  mo  bhan- 
oglaich  do  m'  Spiorad  anns 
na  làithibh  sin  ;  agus  ni  iad 
fàidheadaireachd : 

19  Agus  nochdaidh  mise 
iongantais  anns  na  nèamh- 
aibh  shuas,  agus  comharan 
air  an  talamh  shìos  ;  fuil,  a- 


3  i.  e.  an  naolh  dìi  uair  roimh 
mheadhon-là.       m        4  tachairidh. 
\  5  chi  bhur  seann  àaoine  aislingean 
H 


GNIOMHARA  II. 


gus  teine,  agus  duibh-neul 
deataich. 

20  Iompaichear  a'  ghrian 
gu  dorchadas,  agus  a'  gheal- 
ach  gu  fuil,  mun  tig  là  mòr 
agus  comharaichte  sin  an 
Tighearna : 

21  Agus  tarlaidh,  ge  b'e 
neach  a  ghairmeas  air  ainm 
an  Tighearna,  gu'n  tèarnar  e. 

m  22  Fheara  Israeil,  èisdibh 
ris  na  briathraibh  so  ;  Iosa  o 
Nasaret,  duine  a  dhearbhadh 
leDia'nurmeasg-sa,  lecumh- 
achdaibh  agus  le  mìorbhuilibh 
agus  le  comharaibh,  a  rinn 
Dia  leis-san  'nur  meadhon-sa, 
mar  a  ta  f  hios  agaibh  fèin  ; 

23  An  duine  so,  athugadh 
thairis  le  comhairle  chinntich 
agus  roimh-eòlas  Dè,  ghlac 
sibhse,  agus  le  làmhaibh 
dhroch  dhaoine  1  cheus  agus 
mharbh  sibh  e2 : 

24  Neach  a  thog  Dia  suas, 
air  dha  piantan3  a'  bhàis 
f  huasgladh  ;  do  bhrìgh  nach 
robh  e'n  comas  gu'n  cumtadh 
esan  leis : 

25  Oir  thubhairt  Daibhidh 
m'a  thimchioll,  Chunnaic 
mi  an  Tighearn  romham  a 
ghnàth ;  oir  a  ta  e  aig  mo 
dheas  làimh,  chum  nach 
gluaisteadh  mi. 

26  Air  an  aobhar  so  rinn 
mo  chridhe  gairdeachas,  agus 
rinnmotheangadh  aoibhneas: 
tuilleadh  fòs,  gabhaidh  m' 
fheoil  còmhnuidh  f  hoisneach 
ann  an  dòchas4 : 

27  Do  bhrìgh  nach  fàg  thu 
m'anam  shìos  ann  an  ifrinn  5, 
ni  mò  a  dh'f  huilingeas  tu  do 
d'  naomh  Aon  fèin  gu  faic  e 
truaillidheachd. 

28  Dh'f  hoillsich  thu  dhomh- 


'  le  làmhan  aingidh.      2  'nuair  a 
rii\n  sibh  fanoid  air,  mharbh  sihh  e. 
3  cuihhreach,  hoinn. 

222 


sa  slighean  na  beatha  ;  lìon- 
aidh  tu  mi  do  shubhachas  le 
d'  ghnùis. 

29  Fheara  agus  a  bhràithre, 
leigibh  leam-sa  labhairt  gu 
dàna  ribh  mu'n  phrìomh- 
athair  Daibhidh,  araon  gu'n 
d'fhuair  e  bàs,  agus  gu'n  d'- 
adhlaiceadh  e,  agus  gu  bheiì 
'uaigh  maille  ruinne  gus  an 
là  an  diugh : 

30  Air  an  aobhar  sin  air 
dha  bhi  'na  fhàidh,  agusfios- 
rach  gu'n  do  mhionnaich  Dia 
le  mionnaibh  dha,  do  thoradli 
a  leasraidh,  a  rèir  na  feòla, 
gu  togadh  e  suas  Criosd,  gu 
suidhe6  air  a  righ-chaithir- 
san. 

31  Air  dhasan  so  a  roimh- 
fhaicinn,  labhair  e  muaiseir- 
igh  Chriosd,  nach  d'fhàgadh 
'anam  ann  an  ifrinn7,  agus 
nach  fac  'fheoil  truaillidh- 
eachd. 

32  An  t-Iosa  so  thog  Dia 
suas,  air  am  bheil  sinne  uile 
'nar  fianuisibh, 

^  33  Uime  sin,  air  dha  bhi 
air  àrdachadh  le  8  deas  làimh 
Dhè,  agus  gealladh  an  Spior- 
aid  naoimh  fhaotainn  o'n 
Athair,  dhòirte  mach  an  ni 
so,  a  tha  sibhse  nis  a'  faicinn 
agus  a'  cluintinn. 

34  Oir  cha  deachaidh 
Daibhidh  suas  chum  nan 
nèamh  :  ach  a  ta  e  fèin  ag 
ràdh,  Thubhairt  an  Tighearn 
ri  m'  Thighearn,  Suidh  air  mo 
làimh  dheis, 

35  Gus  an  cuir  mi  do 
naimhde  'nan  stòl  fo  d'  chos- 
aibh. 

36  Uime  sin  biodh  fios  gu 
cinnteach  aig  tigh  Israeil  uile, 
gu'n  d'rinn  Dia  'na  Thigh- 


4  earbsa.         5  san  uaigh. 

6  gu'u  suidhicheadh  e. 
7  san  uaigh,  ^aig. 


GNIOMHARA,  III. 


earn  agus  'na  Chriosd,  an  t- 
Iosa  so  fèin,  a  cheus  sibhse. 

37  A  nis  an  uair  a  chual 
ìad  so,  bha  iad  airam  bioradh 
'nan  cridhe,  agus  thubhairt 
iad  ri  Peadar,  agus  ris  a' 
chuid  eile  do  na  h-abstolaibh, 
Fheara  agus  a  bhràithre,  ciod 
a  ni  sinn  1 

38  An  sin  thubhairt  Peadar 
riu,  Deanaibh  aithreachas, 
agus  bithibh  air  bhur  baist- 
eadh  gach  aon  agaibh  ann 
an  ainm  Iosa  Criosd,  chum 
maitheanais  pheacanna,  agus 
gheibh  sibh  tiodhlac  an  Spior- 
aid  naoimh. 

39  Oir  a  ta  an  gealladh 
dhuibh-sa,  agus  do  'urcloinn, 
agus  do  na  h-uile  a  ta  fad  o 
làimh,  eadhon  a  mheud  as  a 
ghairmeas  an  Tighearn  ar  Dia. 

40  Agus  le  mòran  do 
bhriathraibh  eile  rinn  e  flan- 
uis  agus  dh'earalaich  eiad1, 
ag  ràdh,  Saoraibh  sibh  fèin 
o'n  ghinealach  fhiar2  so. 

41  An  sin  bhaisteadh  iad- 
san  a  ghabh  r'a  fhocal  gu 
toileach :  agus  an  là  sin  fèin 
chuireadh  riu  timchioll  tri 
mìle  anam. 

42  Agus  bhuanàich  iad  gu 
seasmhach  ann  an  teagasg 
nan  abstol,  agus  ann  an  co- 
chomunn,  agus  ann  am  bris- 
eadh  arain,  agus  ann  an 
urnuighibh. 

43  Agus  thàinig  eagai  air 
gach  anam :  agus  rinneadh 
mòran  do  mhìorbhuilibh  agus 
do  chomharaibh  leis  na  h- 
abstolaibh. 

44  Agus  bha  ìadsan  uile  a 
chreid  ann  an  aon  àit,  agus 
bha  na  h-uile  nithe  aca  coit- 
chionn  3 ; 


'  chomhairlick  e  iad,  ghuidh  e  orra. 
2  olc.       3  ann  an  comhpairt. 

223 


45  Agus  reic  iad  an  seilbh 
agus  am  maoin,  agus  roinn 
iad  air  na  h-uile  iad,  a  rèir 
mar  a  bha  feum  gach  neach. 

46  Agus  ag  buanachadh 
dhoibh  gach  là  a  dh'aon  inn- 
tinnannsan  teampull,  agus  a' 
briseadh  arain  o  thigh  gu  tigh, 
chaith  iad  am  biadh  le  gaird- 
eachas  agus  le  aon-f  hillteachd 
cridhe, 

47  A'  moladh  Dhè,  agus 
deadh-ghean  aca  o'n  t-sluagh 
uile.  Agus  chuir  an  Tigh- 
earn  gach  là  ris  an  eaglais  an 
dream  a  thèaruinnear. 

CAIB.  III. 

1  Leighis  Peadar  agus  JEoin  duinc 
bacach ;  12  dlCinnis  iad  dd'n  t- 
sluagh  a  bha  air  cruinneachadìi 
nach  d,rinneadh  am  mìorbhuil  so 
le  naomhachd  nan  Abstol,  ach  le 
cumhachd  diadhaidh  Chriosd ;  13 
chronuich  siad  iad  air  son  esan  a 
chur  gu  bàs. 

A  GUS  chaidh  Peadar  agus 
Eoin  le  chèile  suas  do'n 
teampull,  aig  uair  na  h-urn- 
uigh,    eadhon  an  naothadh 
uair  4. 

2  Agus  bha  duine  àraidh  a 
bha  'na  bhacach5  o  bhroinn  a 
mhàthar  air  a  ghiùlan,  neach 
a  chuireadh  gach  là  aig  dorus 
sin  an  teampuill  ris  an  abrar 
Sgiamhach,  a  dh'iarraidh 
dèirce  orra-san  a  bha  dol  a 
steach  do'n  teampull : 

3  Neach,  an  uair  a  chunn- 
aic  e  Peadar  agus  Eoin  air  tì 
dol  a  steach  do'n  teampull,  a 
dh'iarr  dèirc. 

4  Agus  air  do  Pheadar 
sealltuinn  gu  geur  air,  maille 
ri  Eoin,  thubhairt  e,  Amh- 
airc  oirnne. 

5  Agus  thug  esan  aire 
dhoibh  an  dòchas  gu'm  faigh- 
eadh  e  ni-èigin  uatha. 


4  i.  e.  an  treas  uair  an  dèigh  mheadh- 
on-ìà.  5  chriovlach. 


GJNIOMHAKA  111. 


6  An  sin  thubhairt  Peadar, 
Airgiod  no  òr  cha'n  'eil  agam ; 
ach  an  ni  a  ta  agam,  sobheir 
mi  dhuit :  An  ainm  Iosa 
Criosd  o  Nasaret,  èirich  agus 
imich. 

7  Agus  air  dha  breith  air  a 
làimh  dheis,  thog  e  suas  e; 
agus  air  ball  neartaicheadh 
'aobrunnan  agus  a  throidh- 
ean. 

8  Agus  leum  e  suas,  agus 
sheas  e,  agus  dh'imich  e,  a- 
gus  chaidh  e  steach  maille 
riu  do'n  teampull,ag  imeachd, 
agus  a'  leumnaich,  agus  a' 
toirt  cliù  do  Dhia. 

9  Agus  chunnaic  an  sluagh 
uile  e  ag  imeachd,  agus  a' 
toirt  cliù  do  Dhia. 

10  Agus  dh'aithnich  iad 
esan  gu'm  b'e  a  bha  'na 
siuidhe  aig  geata  Sgiamh- 
ach  an  teampuill  ag  iarraidh 
dèirce :  agus  lìonadh  iad  le 
h-iongantas  agus  le  h-uamhas 
air  son  an  ni  sin  a  thachair 
dha. 

11  Agus  ag  cumail  Phead- 
air  agus  Eoin,  [do'n  bhacach 
a  chaidh  leigheas,]  ruith  an 
sluagh  uile  d'an  ionnsuidh 
anns  an  sgàth-thigh  1  ris  an 
abrar  sgàth-thigh  Sholaimh, 
làn  iongantais. 

12  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  Peadar  so,  f  hreagair  e  an 
sluagh,  Fheara  Israeil,  c'ar 
son  a  ta  iongantas  oirbh  mu'n 
ni  so  1  no  c'ar  son  a  ta  sibh 
a'  geur-amharc  oirnne,  mar 
gu  b'ann  le  ar  cumhachd  no 
ar  naomhachd  fèin  a  thug 
sinn  air  an  duine  so  imeachd  1 

13  Ghlòraich  Dia  Abra- 
haim,  agus  Isaaic,  agus  Ia- 
coib,  Dia  ar  n-aithriche  a 


1  àileir,  phòrsa.        2  thabhairt. 
3  Ceann-iuil,  Ceaunard. 
*  chum  gu  tiy  amamiajois  o  làthair 


Mhac  losa  ;  a  thug  sibhse 
thairis,  agus  a  dh'àicheadh 
sibh  an  làthair  Philait,  an 
uair  a  b'i  a  bhreth  a  chur  fa 
sgaoil. 

14  Ach  dh'àicheadh  sibhse 
an  t-Aon  naomh,  agus  am 
Fìrean,agus  dh'iarr  sibhmort- 
air  a  thiodhlacadh 2  dhuibh  ; 

15  Agus  mharbh  sibli 
Prionnsa  3  na  beatha,  a  thog 
Dia  o  na  marbhaibh ;  air  am 
bheil  sinne  'nar  fianuisibh. 

16  Agus  tre  chreidimh  'na 
ainm  neartaich  e  an  ti  so,  a 
tha  sibhse  a'  faicinn,  agus  a's 
aithne  dhuibh :  seadh,  thug 
'ainm-san  agus  an  creidimh 
a  ta  trìd-san,  dhasan  an  t- 
slàinte  iomlan  so  'nur  làth- 
air-sa  uile. 

17  Agus  a  nis,  abhràithre, 
thaf  hios  agam  gur  ann  troimh 
aineolas  a  rinn  sibh  e,  mar  a 
rinn  mar  an  ceudna  bhur  n- 
uachdarain. 

18  Ach  choimhlion  Dia  air 
an  dòigh  so  na  nithe  sin  a 
roimh-f  hoillsich  e  le  _  beul 
'f  hàidhean  uile,  gu'm  fuiling- 
eadh  Criosd. 

19  Air  an  aobhar  sin,  dean- 
aibh-sa  aithreachas  agus  bith- 
ibh  air  bhur  n-iompachadh, 
chum  gu'm  bi  bhur  peacanna 
air  an  glanadh  as,  'nuair  a 
thig  amanna  flonnuaireachd  o 
làthair  an  Tighearn ; 

20  Agus  a  chuireas  e  Iosa 4 
Criosd  d'ur  ionnsuidh,  a 
chaidh  roimh-orduchadh  5 : 

21  Neach  is  èigin  do  nèamh 
a  ghabhail  gu  aimsiribh  aisig 
nan  uile  nithe,  air  an  do  labh- 
air  Dia  le  beul  'fhàidhean 
naomha  uile,  o  thoiseach  an 
t-saoghail. 

an  'Viqhearna,  agus  gu  cuir  e  lo»a 
5  roirnhe  so  a  shearmonaichcadit 
dhuibh. 


GNIOMHAIiA  IV. 


22  Oir  gu  fìrinneach  thubh- 
airt  Maois  ris  na  h-aithrich- 
ibh,  Togaidh  an  Tighearn 
bhur  Dia  suas  fàidh  dhuibh, 
do  'ur  bràithribh,  mar  mise ; 
ris-san  èisdidh  sibh  anns  na 
h-uile  nithibh  a  labhras  e 
ribh. 

23  Agus  tarlaidh,  gach 
anam  nach  èisd  ris  an  f  hàidh 
sin,  gu'n  sgriosar  a  mach  as 
an  t-sluagh  e. 

24  Seadh,  dh'fhoillsich  na 
fàidhean  uile  o  Shamuel,  agus 
iadsan  a  lean  o  sin,  a  mheud 
diubh  as  a  labhair  roimh- 
làimh  mu  na  làithibh  so. 

25  Is  sibhse  clann  nam 
fàidhean,  agus  a'  choimh- 
cheangail  a  rinn  Dia  r'ar  n- 
aithrichibh,  ag  ràdh  ri  Abra- 
ham,  Agus  ann  ad  shliochd- 
sa  bithidh  uile  theaghlaiche 
na  talmhainn  air  am  beann- 
achadh. 

26  Air  do  Dhia  a  Mhac 
Iosa  thogail  suas,  chuir  e  do 
7ur  n-ionnsuidh-sa  e  air  tùs, 
chum  gu'm  beannaicheadh  e 
sibh,  leis  gach  aon  agaibh 
iompachadh  o  bhur  lochd- 
aibh. 

CAIB.  IV. 

1  Chuir  uachdarain  nau  Iudhach 
Peadar  agus  Eoin  ampriosan,  air 
son  iad  a  bhi  searmonachadh  losa 
dd'n  t-sluagh ;  5  an  dèigh  an 
ceasnachadh  dìC '  aidichPeadar gic 'n 
do  leighiseadh  am  bacach  le  cumh- 
achddiadhaidh  losa  a  mhàin,  agus 
gur  ann  trìd-sun  'na  aonar  a  ta 
slàinte  shiorruidh  r'a  faghail. 

À  GUS  am  feadh  'sabhaiad 
a'  labhairt  ns  an  t-sluagh, 
thàinig  orra  na  sagairt,  agus 
ceannard  an  teampuill,  agus 
na  Sadusaich  ; 

2  Agus  bha  iad  fo  dhoilgh- 
eas  gu'n  robh  iadsan  a'  teag- 
asg  an  t-sluaigh,   agus  a' 


searmonachadh  tre  Iosa  ais- 
eirigh  nam  marbh. 

3  Agus  chuir  iad  làmli 
annta,  agus  chuir  iad  am 
prìosan  iad  gus  an  là  màir- 
each 1 :  oir  b'e  nis  am  feasgar 
a  bh'ann. 

4  Gidheadh  chreid  mòran 
diubh-san  a  chual  am  focal ; 
agus  b'e  àireamh  nan  daoine 
timchioll  chùig  mìle. 

5  Agus  tharladh  air  an  là 
màireach,  gu'n  do  chruinnich- 
eadh  an  ceann  a  chèile  an 
uachdarain,  agus  an  seanair- 
ean,  agus  an  sgrìobhaichean 
ann  an  lerusalem, 

6  Agus  Annas  an  t-àrd- 
shagart,  agus  Caiaphas,  agus 
Eoin,  agus  Alecsander  2,  agus 
a  mheud  as  a  bha  do  chinn- 
each  an  àrd-shagairt. 

7  Agus  air  dhoibh  iadsan  a 
chur  anns  a'  mheadhon,  dh'- 
fhiosraich  iad,  Ciod  e  an 
cumhachd,  no  ciod  e  an  t- 
ainm  anns  an  d'rinn  sibh  so  ì 

8  An  sin  air  do  Pheadar 
bhi  air  a  lìonadh  leis  an  Spior- 
ad  naomh,  thubhairt  e  riu, 
Uachdarana  a'  phobuill,  agus 
a  sheanairean  Israeil, 

9  Ma  tha  sinne  an  diugh 
air  ar  ceasnachadh  mu'n 
deadh  ghnìomh  a  rinneadh 
do'n  duine  euslan,  cionnus  a 
shlànuicheadh  e ; 

10  Biodh  e  aithnichte 
dhuibh-se  uile,  agus  do  phob- 
ull  Israeil  uile,  gur  ann  tre 
ainm  Iosa  Criosd  o  Nasaret, 
a  cheus  sibhse,  a  thog  Dia  o 
na  marbhaibh,  eadhon  trìd- 
san  a  ta  'n  duine  so  'nasheas- 
amh  an  so  'nur  làthair-sa 
slàn. 

11  Is  ì  so  a'  chlach  a 
dhiùltadh   leibhse,   a  luchd 


1  gns  an  hl  air  ?ia  mhàireach. 

225 


3  Alastair. 


GNIOMHARA  IV. 


togail,  a  rinneadh  'na  ceann 
na  h-oisne. 

12  Agus  cha'n  'eil  slàinte 
ann  an  neach  air  bith  eile : 
oir  cha  'n  'eil  ainm  air  bith 
eile  fo  nèamh  air  a  thoirt  am 
measg  dhaoine,  tre  am  feud 
sinn  bhi  air  ar  tèarnadh1. 

13  A  nis  an  uair  a  chunn- 
aic  iad  dànachd  Pheadair  a- 
gus  Eoin,  agus  a  thuig  iad 
gu'm  bu  daoine  gun  f  hòghlum 
agus  cumanta  iad,  ghabh  iad 
iongantas ;  agus  dh'aithnich 
siad  iad2  gu'n  robh  iadsan 
maille  ri  Iosa. 

14  Agus  air  faicinn  an 
duine  a  leighiseadh  'na  sheas- 
amh  maille  riu,  cha  robh  ni 
air  bith  aca  ri  ràdh  'na  agh- 
aidh. 

15  Agus  an  dèigh  dhoibh 
orduchadh  dhoibh-san  dol  a 
mach  as  a'  chomhairle,  chuir 
iad  an  cinn  cuideachd3, 

16  Ag  ràdh,  Ciod  a  ni  sinn 
ris  na  daoinibh  so  1  Oir  gu'n 
deachaidh  mìorbhuil  aith- 
nichte4  dheanamh  leo,  a  ta 
e  follaiseach  do  luchd-àit- 
eachaidh  Ierusaleim  uile,  a- 
gus  cha'n  urrainn  sinne  àich- 
eadh. 

17  Ach  a  chum  nach 
sgaoilear  e  ni's  mò  air  feadh 
an  t-sluaigh,  bagramaid  orra 
gu  geur,  gun  iad  a  labhairt 
ni's  mò  ri  neach  air  bith  anns 
an  ainm  so. 

18  Agus  air  dhoibh  an 
gairm,  dh'àithn  iad  dhoibh 
gun  iad  a  labhairt  air  chor 
sam  bith,  no  a  theagasg  ann 
an  ainm  Iosa. 

19  Ach  fhreagair  Peadar 
agus  Eoin  agus  thubhairt  iad 
riu,  Am  bheil  e  ceart  am 


1  slànuchadk,  sàbhaladh. 
2  thug  iad  aire  dhoibh. 

226 


fianuis  Dè,  èisdeachd  ribhse 
roimh  Dhia,  thugaibh  fèin 
breth. 

20  Oir  cha'n  'eil  e'n  comas 
duinne  gun  na  nithe  a  chunn- 
aic  agus  a  chuala  sinn  a  labh- 
airt. 

21  Agus  air  dhoibh-san 
tuilleadh  bagraidh  a  dhean- 
amh  orra,  leig  iad  as  iad,  gu'n 
dòigh  air  bith  fhaotainn  air 
am  feudadh  iad  peanas  a 
dheanamh  orra,  air  son  an  t- 
sluaigh  :  oir  bha  na  h-uile  a' 
toirt  glòire  do  Dhia  air  son  an 
ni  a  rinneadh. 

22  Oir  bha  an  duine  air 
an  d'rinneadh  am  mìorbhuii 
leighis  so  tuilleadh  as  dà 
fhichead  bliadhna  dh'aois. 

23  Agus  an  uair  a  leigeadh 
as  iad,  thàinig  iad  dh'ionn- 
suidh  am  muinntir  fèin,  agus 
dh'innis  iad  na  h-uile  nithe 
a  thubhairt  na  h-àrd-shagairt, 
agus  na  seanairean  riu. 

24  Agus  an  uair  a  chual 
iadsan  so,  thog  iad  suas  a  dh'- 
aon  inntinn  an  guth  ri  Dia, 
agus  thubhairt  iad,  A  Thigh- 
earn,  is  tusa  an  Dia  a  rinn 
nèamh  agus  talamh,  agus  an 
fhairge,  agus  na  h-uile  nithe 
ta  annta : 

25  A  thubhairt  le  beul 
Dhaibhidh  do  sheirbhisich , 
C'ar  son  a  ghabh  na  Cinnich 
boil,  agus  a  smuainich  an 
sluagh  nithe  dìomhanach  1 

26  Sheas  rìghrean  na  talmh- 
ainn  suas,  agus  chruinnich- 
eadh  na  h-uachdarain  an 
ceann  a  chèile,  an  aghaidh 
an  Tighearn,  agus  an  aghaidh 
a  Chriosd5. 

27  Oir  gu  fìrinneach 
chruinnicheadh  an  ceann  a 


3  an  comhatrle  r'a  chèile.  *soiUeir. 
5  an  aghaidh  Aoin  ungta-san. 


GNIOMHAHA  V. 


chèile,  an  aghaidh  do  Leinibh 
naoimh  Iosa,  a  dh'ung  thu, 
araon  Herod  agus  Pontius 
Pilat,  maille  ris  na  Cinnich, 
agus  sluagh  Israeil. 

28  A  dheanamh  gach  m  a 
roimh-orduich  do  làmh  agus 
do  chomhairle  a  bhi  deanta. 

29  Agus  a  nis,  a  Thigh- 
earn^  amhairc  air  am  bag- 
raidhibh :  agus  dèonaich  do 
d'  sheirbhisich  fèin,  t'f  hocal 
a  labhairt  leis  gach  uile  dhàn- 
achd. 

30  Le  d'  làimh  a  shìneadh 
a  mach  chum  leighis :  agus 
gu'm  bi  comharan  agus 
mìorbhuilean  air  an  deanamh 
tre  ainm  do  Leinibh  naoimh 
losa. 

31  Agus  air  dhoibh  urnuigh 
a  dheanamh,  chrathadh  an  t- 
àit  anns  an  robh  iad  cruinn  ; 
agus  lìonadh  iad  uile  do'n 
Spiorad  naomh,  agus  labhair 
iad  focal  .Dè  le  dànachd. 

32  Agus  bha  aig  a'  chuid- 
eachd  a  chreid  aon  chridhe, 
agus  aon  anam :  agus  ni  mò 
a  thubhairt  neach  air  bith 
dhiubh,  gu'm  bu  leis  fèin  aon 
ni  a  shealbhaich  e  ;  ach  bha 
na  h-uile  nithe  coitchionn1 

ì  aca. 

33  Agus  le  mòr-chumhachd 
thug  na  h-abstoil  flanuis  air 

Ì  aiseirigh  an  Tighearna  Iosa  : 
n     agus  bha  mòr-ghràs  orra  uile. 

34  Agus  ni  mò  a  bha  aon 
neach  uireasbhuidheach  'nam 
measg :   oir  a  mheud  as  a 

an  bha 'nan  sealbhadaraibh  fear- 
ainn,  no  thighean,  air  dhoibh 

■&  an  reiceadh,  thug  iad  luach 
nan  nithe  a  chaidh  reiceadh 

a  I     35  Agus  chuir  iad  aig  cos- 
j  aibh  nan  abstol  e :  agus  roinn- 


1  ann  an  comhpairt. 

227 


eadh  e  air  gach  neach  a  rèir 
'fheuma. 

36  Agus  air  do  fhearann 
a  bhi  aig  Ioses  d'an  do  ghoir- 
eadh  leis  na  h-abstolaibh 
Barnabas,  (is  e  sin,  air  eadar- 
theangachadh,  Mac  na  comh- 
fhurtachd,)  Lebhitheach, 
d'am  bu  dùthaich  Ciprus. 

37  Reic  se  e,  agus  thug  e'n 
t-airgiod,  agus  chuir  e.  aig 
cosaibh  nan  abstol  e. 

CAIB.  V. 

1  Air  son  an  cèilge  thuit  Ananias 
agus  Saphira  sìos  maròh  le  cron- 
achadh  Pheadair.  12  Mòran 
mhìorbhuilean  air  an  oilneach- 
adh ;  17  chuireadh  na  h-ahstoil  a 
rìs  am  prìosan,  19  ach  a  ta  iad  air 
an  leigeadh  as  le  aingcal. 

A  CH  reic  fear  àraidh  d'am 
^  b'aim  Ananias,  maiìle 
r'a  mhnaoi  Saphira,  sealbh 
fearainn, 

2  Agus  cheil  e  cuid  do'n 
luach,  le  fios  a  mhnà,  agus 
air  dha  cuid  -  èigin  a  thoirt 
leis,  chuir  e  aig  cosaibh  nan 
abstol  e. 

3  Ach  thubhairt  Peadar, 
Ananiais,  c'ar  son  a  lìon 
Satan  do  chridhe  a  dheanamh 
brèige  do'n  Spiorad  naomh, 
agus  a  cheiltinn  cuid  do  luach 
an  fhearainn? 

4  Am  feadh  's  a  dh'f  huir- 
ich  e  gun  reiceadh,  nach  bu 
leat  fèin  e  ?  agus  an  dèigh  a 
reiceadh  nach  robh  e  a'd' 
chomas  fèin?  c'ar  son  a 
smuainich  thu  ann  do  chridhe 
an  gnìomh  so?  cha  d'rinn 
thu  breug  do  dhaoinibh,  ach 
do  Dhia. 

5  Agus  an  uair  a  chuala 
Ananias  na  briathra  so,  thuit 
e  sìos,  agus  chaidh  an  deò 
as :  agus  thàinig  eagal  mòr 
air  na  h-uile  a  chuala  na 
nithe  so. 

6  Agus  air  èirigh  do  na  h- 


CNIOMHARA  V. 


ùganaich,  phaisg  iad  an  eud- 
ach-mairbh  e,  agus  air  dhoìbh 
a  ghiùlan  a  mach,  dh'adhlaic 
iad  e. 

7  Agus  tharladh,  timchioll 
tri  uaire  'na  dhèigh  sin,  gu'n 
d'thàinig  a  bhean  a  steach, 
gun  fhios  aice  air  an  ni  a 
rinneadh. 

8  ^  Agus  f  hreagair  Peadar  i, 
Innis  dhomh-sa  an  ann  air 
an  uiread  so  reic  sibh  am 
fearann?  Agus  thubhairt  ise, 
Is  ann,  air  son  an  uiread 
sin. 

9  An  sin  thubhairt  Peadar 
rithe,  C'ar  son  a  cho-aontaich 
sibh  Spiorad  an  Tighearna 
a  dhearbhadh 1  ?  feuch,  tha 
cosan  na  muinntir  a  dh'- 
adhlaic  t'fhear  aig  an  dorus, 
agus  giùlainidh  iad  thusa 
mach. 

10  An  sin  thuit  i  air  ball 
ajg  a  chosaibh,  agus  chaidh 
an  deò  aisde  :  agus  air  do  na 
h-òganaich  teachd  a  steach, 
fhuair  iad  i  marbh,  agus  air 
dhoibh  a  giùlan  a  mach,  dh'- 
adhlaic  iad  làimh  r'a  fear  i. 

11  Agus  thàinig  eagal  mòr 
air  an  eaglais  uile,  agus  air 
na  h-uile  a  chuala  na  nithe 
so. 

12  Agus  rinneadh  mòran 
chomharan  agus  mhìorbhuil- 
ean  am  measg  a'  phobuill  le 
làmhaibh  nan  abstol ;  (agus 
bha  iad  uile  dh'aon.  inntinn 
ann  an  sgàth-thigh2  Shol- 
aimh  : 

13  Agus  cha  robh  chridhe 
aig  aon  do  chàch  e  fèin  a 
cheangal  riu : )  ach  bha  mòr- 
mheas  aig  a'  phobull  orra. 

14  Agus  is  mòid  a  chnir- 
eadh  creidich  ris  anTighearn, 


*a  blmuireadh.      2  àilear,  pùrsa. 
s/uaah  vìòr. 

228 


buidheann  mhòr3  araon  do 
f  hearaibh  agus  do  mhnaibh : 

15  Air  chor  as  gu'n  d'thug 
iad  a  mach  a'  mhuinntir 
euslan  air  na  sràidibh,  agus 
gu'n  do  chuir  iad  air  leab- 
aichibh  agus  air  uirighibh4 
iad,  chum  ag  teachd  do 
Pheadar  gu'n  cuireadh  'fhail- 
eas,  mur  bu  lugha,  sgàile5 
air  neach  èigin  aca. 

16  Agus  thàinig  mar  an 
ceudna  mòr-shluagh  as  na 
bailtibh  mu'n  cuairt  air  leru- 
salem,  a'  toirt  leo  muinntii 
euslain,  agus  dream  a  bha 
air  am  buaireadh  le  spiorad- 
aibh  neòghlan  :  agus  leighis- 
eadh  iad  uile. 

17  An  sin  dh'èirich  an  t- 
àrd-shagart,  agus  iadsan  uile 
a  bha  maille  ris,  (eadhon 
luchd-bharail  nan  Sadusach, ) 
agus  lìonadh  iad  le  tnùth  6, 

18  Agus  chuir  iad  làmh 
anns  na  h-abstolaibh,  agus 
chuir  iad  sa'  phrìosan  chum- 
anta  iad. 

19  Ach  dh'fhosgail  aing- 
eal  an  Tighearna  dorsan  a' 
phrìosain  san  oidhche,  agus 
thug  e  iadsan  a  mach,  agus 
thubhairt  e, 

20  Imichibh,  agus  ag  seas- 
amh  dhuibh  labhraibh  san 
teampull  ris  an  t-sluagh,  uile 
bhriathra  na  beatha  so. 

21  Agus  an  uair  a  chual 
iad  so,  chaidh  iad  gu  moch  a 
steach  do'n  teampull,  agus 
theagaisg  iad.  Ach  thàinig 
an  t-àrd-shagart  agus  iadsan 
a  bha  maille  ris,  agus  ghairm 
iad  a'  chomhairle,  agus  sean- 
adh  chloinn  Israeil  uile  an 
ceann  a  chèile,  agus  chuir 
iad  do'n  phrìosan  chum  gu'n 


4  òoitc/ies,  Saso-. 
5  dnbhar.  6  tud. 


GNIOMHARA  V 


tugtadh  iaclsan  d'an  ionnsuidh. 

22  Ach  an  uair  a  thàinig 
na  maoir,  cha  d'fhuair  iad 
sa'  phrìosan  iad,  agus  air 
pilltinn  dhoibh,  dh'innis  iad, 

23  Ag  ràdh,  Fhuair  sinne 
gu  fìrinneach  am  prìosan 
dùinte  gu  ro  thèaruinte,  agus 
an  luchd-coimhead  'nan  seas- 
amh  a  mach  fa  chomhair  nan 
dorsan ;  ach  an  uair  a  dh'- 
fhosgail  sinn,  cha  d'fhuair 
sinn  aon  duine  a  stigh. 

24  A  nis  an  uair  a  clmal 
an  t-àrd-shagart,  agus  ceann- 
ard  an  teampuill,  agus  uachd- 
arain  nan  sagart  na  briathra 
so,  bha  iad  fo  amharus  mu'n 
timchioll  ciod  gus  an  tigeadh 
so. 

25  An  sin  thàinig  neach 
àraidh  agus  dh'innis  e  dhoibh, 
agràdh,  Feuch,  atanadaoine 
a  chuir  sibh  sa'  phrìosan,  'nan 
seasamh  san  teampull,  agus 
a'  teagasg  a'  phobuill. 

26  An  sin  dh'imich  an 
ceannard  maille  ris  na  maor- 
aibh,  agus  thug  e  leis  iad  gun 
ainneart :  (oir  bha  eagal  orra 
roimh  an  t-sluagh,  gu'm 
biodh  iad  air  an  clachadh 
leo.) 

27  Agus  an  uair  a  thug  iad 
leo  iad,  chuir  iad  ann  am  nan- 
uis  na  comhairle  iad;  agus 
dh'f  heòraich  an  t-àrd-shagart 
diubh, 

;  28  Ag  ràdh,  Nach  d'thug 
sinne  geur-ordugh  dhuibh  gun 
teagasg  a  dheanamh  san  ainm 
so?  agus,  feuch,  lìon  sibh 
Ierusalem  le  'ur  teagasg,  agus 
is  àill  leibh  fuil  an  duine  so  a 
tharruing 1  oirnne. 

29  An  sin  f  hreagair  Peadar 
agus  na  h-abstoil  eile,  agus 
thubhairt  iad,  Is  còir  gèill  a 


thoirt  do  Dhia  ni's  mò  na  do 
dhaoinibh. 

30  Thog  Dia  ar  n-aithriche 
Iosa,  a  mharbh  sibhse  agus  a 
chroch  sibh  air  crann. 

31  Esan  dh'àrdaich  Dia  le 
a  dheas  làimh  'na  Cheannard2 
agus  na  Shlànuighear,  a 
thoirt  aithreachais  agus  maith- 
eanais  pheacanna  do  Israel. 

32  Agus  tha  sinne  'nar  fian- 
uisibh  dha  air  na  nithibh  so  > 
agus  mar  an  ceudna  an 
Spiorad  naomh,  a  thug  Di&. 
dhoibhsan  a  ta  ùmhal  dha. 

33  Agus  an  uair  a  chuaS 
iadsan  so,  bha  iad  air  an  gon- 
adh  3,  agus  ghabh  iad  comh- 
airle  an  cur  gu  bàs. 

34  An  sin  dh'èirich  Phair- 
iseach  àraidh  anns  a'  chomh- 
airle,  d'am  b'ainm  Gamaliel, 
fear  teagaisg  an  lagha,  air  an 
robh  meas  aig  an  t-sluagh 
uile,  agus  dh'orduich  e  na  h- 
abstoil  a  chur  a  mach  rè 
tamuill ; 

35  Agus  thubhairt  e  riu, 
Fheara  Israeil,  thugaibh  aire 
dhuibh  fèin,  ciod  a  ta  roimh- 
ibh  a  dheanamh  mu  thim- 
chioll  nan  daoine  sm. 

36  Oir  roimh  na  làithibh  so 
dh'èirich  Teudas  suas,  ag 
ràdh,  gu'm  bu  neach  èigin 
mòr  e  fèin,  agus  cheangail 
àireamh  dhaoine,  timchioll 
ceithir  cheud,  iad  fèin  ris  : 
mharbhadh  esan,  agus  a 
mheud  'sa  dh'aontaich  leis, 
sgaoileadh  iad  uile  as  a  chèile, 
agus  chaidh  iad  gu  neo-ni. 

37  Andèighanfhirsodh'- 
èirich  Iudas  an  Galilèach 
suas,  ann  an  làithibh  na  cìs- 
mheasaidh,  agus  tharruing 
e  mòran  sluaìgh  'na  dhèigh  : 
sgriosadh  esan  mar  an  ceud- 


1  thoirt.  2  Phrionnsa. 

229 


3  chrts  iàd  am  fìacht, 
ìi  'J. 


GNIOMHARA  VI. 


na,  agus  a  mheud  's  a  ghèill 
da1,  sgapadh  iad  uile. 

38  Agus  a  nis  a  ta  mi  ag 
ràdh  ribh,  Fanaibh  o  na 
daoinibh  so,  agus  leigibh  leo : 
oir  ma's  ann  o  dhaoinibh  a 
ta  a'  chomhairle  so,  no  an 
obair  so,  thig  i  gu  neo- 
bhrigh  2 : 

39  Ach  ma's  ann  o  Dhia 
a  ta  i,  cha'n  urrainn  sibhse 
a'  cur  gu  neo-bhrigh :  air 
eagal  gu'n  tarladh  gu'm  faigh- 
ear  sibh  eadhon  a'  cogadh  an 
aghaidh  Dhè. 

40  Agus  dh'aontaich  iad 
leis  -  san :  agus  an  uair  a 
ghairm  iad  na  h-abstoil,  agus 
a  ghabh  iad  orra,  dh'orduich 
iad  dhoibh  gun  labhairt  ann 
an  ainm  Iosa,  agus  leig  iad 
as  iad. 

41  Agus  dh'imich  ìadsan  o 
làthair  na  comhairle,  le  gaird- 
eachas  a  chionn  gu'n  do 
mheasadh  gu'm  b'airidh  iad 
air  eas-urram  f  hulang  air  son 
'ainme-san. 

42  Agus  gach  là  anns  an 
teampull,  agus  o  thigh  gu  tigh, 
cha  do  sguir  iad  a  bhi  teag- 
asg,  agus  a'  searmonachadh 
losa  Criosd. 

CAIB.  VI. 

1  Thagh  na  h-abstoil  seachdnar  gu 
jritìiealadh  do  uireasbhuidh  nam 
bochd :  5  b'aon  diubh  so  Stephan, 
neach  a  bha  làn  do  chreidimh,  a- 
gus  d'on  Spioradnaomh:  12  Chaidh 
a  ghlacadh  agus  agairt  gu  h-eucor- 
ac/i  an  làthair  na  comhairle. 

A  GUS  anns  na  làithibh  sin, 
an  uair  a  bha  àireamh  nan 
deisciobul  a'  meudachadh, 
dh'èirich  gearan  am  measg 
nan  Greugach  an  aghaidh  nan 
Eabhrach,  a  chionn  gu'n  do 
dhearmaideadh  ambantraich- 
ean  san  fhrithealadh  làitheil. 


i  dh'earb  as.        3  thèid  as  dlth , 
230 


2  An  sin  ghairm  an  da 
fhear  dheug  mòr-chuideachd 
nan  deisciobul  d'an  ionn- 
suidh,  agus  thubhairt  iad, 
Cha'n  'eil  e  iomchuidh  sinne 
dh'fhàgail  focail  Dè,  agus  a 
f  hrithealadh  do  bhordaibh. 

3  Uime  sin,  a  bhràithre, 
iarraibh  a  mach  'nur  measg 
seachdnar  dhaoine  fo  dheadh 
iomradh,  làn  do'n  Spiorad 
naomh  agus  do  ghliocas,  a 
chuireas  sinne  os  ceann  an 
dreuchd  so  3. 

4  Ach  buanaichidh  sinne  a 
ghnàth  ann  an  urnuigh,  agus 
am  ministreileachd  an  fhocail. 

5  Agus  bha  chainnt  so 
taitneach  an  làthair  na  mòr- 
chuideachd  uile  :  agus  thagh 
iad  Stephan,  duine  làn  do 
chreidimh,  agus  do'n  Spiorad 
naomh,  agus  Philip,  agus 
Prochorus,  agus  Nicanor,  a- 
gus  Timon,  agus  Parmenas, 
agus  Nicolas  proseliteach  do 
mhuinntir  Antioch. 

6  Chuir  iad  iadsan  an  làth- 
air  nan  abstol :  agus  air  dean- 
amh  urnuigh  dhoibh,  chuir 
iad  an  làmhan  orra. 

7  Agus  dh'fhàs  focal  Dè  ; 
agus  mheudaicheadh  àireamh 
nan  deisciobul  gu  ro  mhòr 
ann  an  Ierusalem ;  agus  bha 
cuideachd  mhòr  do  na  sagart- 
aibh  ùmhal  do'n  chreidimh. 

8  Agus  rinn  Stephan,  làn 
do  chreidimh  agus  do  chumh- 
achd,  mìorbhuilean  agus 
comharan  mòra  am  measg  an 
t-sluaigh. 

9  An  sin  dh'èirich  dream 
àraidh  do'n  t-sionagog,  ris  an 
abrar  sionagog  nan  Libertin- 
each  4,  agus  nan  Cirenianach, 
agus  mhuinntir  Alecsandria, 
agus  na  dream  o  Chilicia, 


*nah-oibre.       *  Saoirsineach. 


GNIOMHARA  VII. 


agus  o'n  Asia,  a'  deasboir- 
eachd  ri  Stephan. 

10  Agus  cha  b'urrainn  iad 
cur  an  aghaidh  a'.  ghliocais 
agus  an  spioraid  leis  an  do 
labhair  e. 

11  An  sin  thug  iad  a  steach 
an  uaignidheas  daoine  a 
thubhairt,  Chuala  sinne  e 
labhairt  bhriathra  toibheum- 
ach  an  aghaidh  Mhaois,  agus 
Dhè. 

12  Agus  dhùisg  iad  suas  an 
sluagh,  agus  na  seanairean, 
agus  na  sgrìobhaichean,  agus 
thàinig  iad  air,  agus  ghlac  iad 
e,  agus  thug  iad  an  làthair  na 
comhairle  e, 

13  Agus  chuir  iad  suas 
fìanuiseanbrèige,  a  thubhairt, 
Cha'n  'eil  an  duine  so  a'  sgur 
do  labhairt  bhriathra  toibh- 
eumach1  an  aghaidh  an  ionaid 
naoimh  so,  agus  an  lagha. 

14  Oir  chuala  sinn  e  ag 
ràdh,  gu'n  sgrios  an  t-Iosa  so 

0  Nasaret  an  t-àit  so,  agus 
gu'n  caochail  e  na  gnàthanna2 
a  thug  Maois  dhuinne. 

15  Agus  air  dhoibh-san 
uile  a  bha  'nan  suidhe  sa' 
chomhairle  amharc  gu  geur 
air,  chunnaic  iad  'aghaidh 
mar  aghaidh  aingil. 

CAIB.  VII. 

1  Air  do  Stephan  comas  fhaghail 
Jreagairt  air  a  shon  j'ein,  2  nochd 
e  gu]n  d,rinn  Abraham  aoradh  do 
Dhia  gv  taitneach  ;  37  gi£n  d'- 
thug  Maois  fèin  Jianuis  mu 
Chriosd ;  51  chronuich  e  na  h- 
ludhaich  air  sqn  an  ceannairc, 
agus  morta  Chriosd. 

A  N  sin  thubhairt  an  t-àrd- 
shagart,  Am  bheil  ma  ta 
na  nithe  so  mar  so  1 

2  Agus  thubhairt  esan, 
Fheara,  a  bhràithre,  agus 
Snthriche,  èisdibh ;  Dh'fhoill- 
ìùcheadh  Dia  na  glòire  d'ar 


m  viaslach.   1  cleachian,  ordniahean. 

I  231 


n-athair  Abraham,  'nu^ir  a 
bha  e  ann  am  Mesopotamia, 
mun  do  ghabh  e  còmhnuidh 
ann  an  Charan. 

3  Agus  thubhairt  e  ris, 
Rach  a  mach  à  d'  thìr  fèin, 
agus  o  d'  chinneach,  agus 
thig  chum  na  tìre  a  nochdas 
mise  dhuit. 

4  An  sin  chaidh  esan  a 
mach  àtalamh  nan  Caldèach, 
agus  ghabh  e  còmhnuidh  ann 
an  Charan  :  agus  as  a  sin,  an 
dèigh  bàis  'athar,  dh'atharr- 
aich  se  e  do'n  fhearann  so 
anns  am  bheil  sibhse  nis  'nur 
còmhnuidh. 

5  Agus  cha  d'thug  e  dha 
oighreachd  sam  bith  ann,  cha 
d'thugym  leud  troidhe:  gidh- 
eadh  gheall  e  gu'n  tugadh  e 
mar  sheilbh  e  dha  fèin  agus 
d'a  shliochd  'na  dhèigh,  ged 
nach  robh  fathast  duine 
cloinne  aige. 

6  Agus  labhair  Dia  air  an 
dòigh  so,  Gu'm  biodh  a 
shliochd  air  chuairt  ann  an 
dùthaich  choigrich,  agus  gu'n 
deanadh  iad  tràillean  diubh, 
agus  gu'm  buineadh  iad  gu 
h-olc  riu  rè  ceithir  cheud 
bliadhna. 

7  Agus  air  a'  chinneach 
sin  d'am  bi  iadsan  fo  dhaorsa, 
bheir  mise  breth,  arsa  Dia : 
agus  an  dèigh  nan  nithe  sin 
thig  iad  a  mach,  agus  ni  iad 
seirbhis  dhomh-sa  anns  ar> 
àit  so. 

8  Agusthugedhacoimh-ch- 
eangal3  an  timchioll-ghearr- 
aidh :  agus  mar  sin  ghin 
Abmham  Isaac,  agus  thim- 
chioll-ghearr  se  e  airan  ochd- 
amh  là :  agus  ghin  Isaac 
Iacob,  agus  Iacob  an  dà 
phrìomh-athair  dheug. 


*  cùnradh,  cùmhnant . 


GNIOMHARA  VII. 


9  Agus  a'  gabhail  farmaid, 
reic 1  na  prìomh-aithriche 
loseph  do'n  Eiphit :  ach  bha 
Dia  maille  ris, 

10  Agus  shaor  se  e  as  a 
thrioblaidibh  uile,  agus  thug 
e  deadh-ghean  2  agus  gliocas 
da  an  làthair  Pharaoh  righ  na 
h-Eiphit;  agus  chuir  se  e 
'na  uachdaran  air  an  Eiphit, 
agus  air  a  theaghlach  fèin 
uile. 

11  Nis  thàinig  gorta  agus 
àmhghar  mòr  air  an  Eiphit 
uile,  agus  air  talamh  Chan- 
aain ;  agus  cha  d'f  huair  ar 
n-aithriche  teachd-an-tìr3. 

12  Ach  an  uair  a  chuala 
Iacob  gu'n  robh  arbhar  san 
Eiphit,  chuir  e  mach  ar  n- 
aithriche  air  tùs. 

13  Agus  air  an  dara  uair 
rinneadh  Ioseph  aithnichte 
d'a  bhràithribh ;  agus  rinn- 
eadh  cinneach  Ioseiph  foll- 
aiseach  do  Pharaoh. 

14  An  sin  chuir  Ioseph^os 
uaith,  agus  ghairm  e  d'a 
ionnsuidh  Iacob  'athair,  agus 
a  luchd-dàimhe  uile,  cùig 
anama  deug  agus  tri  fichead. 

15  Agus  chaidh  Iacob  sìos 
do'n  Eiphit,  agus  fhuair  e 
bàs,  e  fèin  agus  ar  n-aith- 
riche. 

16  Agus  ghiùlaineadh  thair- 
is  iad  gu  Sichem,  agus  chuir- 
eadh  iad  anns  an  àit-adhlaic  a 
cheannaich  Abraham  air  suim 
airgid  o  mhic  Emoir,  athar 
Shicheim. 

17  Ach  an  uair  a  dhruid  àm 
a'  gheallaidh,  a  mhionnaich 
Dia  do  Abraham,  dh'f  hàs  an 
sluagh  agus  rinneadh  iad  lìon- 
mhor  san  Eiphit, 


1  chreic.       2  bàigh,  fàbhor. 
8  btalachd.       4  Ghiùlaìn  se  efèiri. 
5  nach  fàsadh  sliochd  orra,  nach 

232 


18  Gus  an  d'èirich  righ 
eile,  do  nach  b'aithne  Ioseph. 

19  Bhuin  esan4  gu  cuil- 
bheirteach  r'ar  cinneach,  agus 
rinn  e  olc  air  ar  n-aithrichibh, 
air  chor  as  gu'n  d'thug  e  orra 
an  naoidheana  a  thilgeadh 
mach,  chum  nach  sìolaich- 
eadh  iad5. 

20  Anns  an  àm  sin  rugadh 
Maois,  agus  bha  e  ro  sgiamh- 
ach,  agus  dh'altrumadh  e  tri 
mìosan  ann  an  tigh  'athar  : 

21  Agus  an  uair  a  thilg- 
eadh  a  mach  e,  thog  nighean 
Pharaoh  leatha  e,  agus  dh'- 
altrum  6  i  e  mar  mhac  dhi  fèin . 

22  Agus  dh'f  hòghlumadh 7 
Maois  ann  an  uile  ghliocas 
nan  Eiphiteach,  agus  bha 
e  cumhachdach  am  briath- 
raibh  agus  an  gnìomharaibh . 

23  Agus  an  uair  a  bha  e  dà 
fhichead  bliadhna  iomlan  a 
dh'aois,  thàinig  e  'na  chridhe 
abhràithre  clannlsraeil  f  hios- 
rachadh  8. 

24  Agus  air  dha  duine  àr- 
aidh  dhiubh  f  haicinn  a'  fulang 
eucoir,  theasairg  se  e,  agus 
air  bualadh  anEiphitichdha, 
rinn  e  dioghaltas  do'n  fheai 
air  an  d'rinneadh  an  eucoir : 

25  Oir  shaoil  e  gu'n  tuig- 
eadh  a  bhràithre,  gu'n  tugadh 
Dia  le  a  làimh-san  saorsa 
dhoibh ;  ach  cha  do  thuig 
iadsan. 

26  Agus  air  an  là  'na 
dhèigh  sin  nochd  se  e  fèin 
doibh  agus  iad  a'  comhstri, 
agus  b'àill  leis  sìth  a  dhean- 
amh  eatorra 9,  ag  ràdh,  A 
dhaoine,  is  bràithre  sibh  fèin  ; 
c'ar  son  a  ta  sibh  a'  dean- 1 
amh  eucoir  air  a  chèile  1 


maireadh  iad  beò.  6  dlCoil. 

7  dh' 'iunnsaicheadh.      8  dola  sheali 
tuinn  a  bhràithre  cloinn  Israeil, 
9  an  cur  rtidh. 


GNIOMHARA  VII. 


27  Ach  chuir  am  fear  a 
rinn  an  eucoir  air  a  choimh- 
earsnach  uaith  e,  ag  ràdh, 
Cò  a  rinn  thusa  a'd'  uachd- 
aran  agus  a'd'  bhreitheamh 
oirnne  1 

28  Am  miann  leat  mise  a 
mharbhadh,  mar  mharbh  thu 
an  t-Eiphiteach  an  dè  1 

29  An  sin  theich  Maois  air 
son  an  fhocail  so,  agus  bha 
e  'na  choigreach  ann  an 
dùthaich  Mhidiain,  far  an  do 
ghin  e  dithis  mhac. 

30  Agus  an  uair  a  choimh- 
lionadh  dà  f  hichead  bliadhna, 
dh'f  hoillsicheadh  dha  ann  am 
fàsach  beinne  Shina,  aingeal 
/in  Tighearn  ann  an  lasair 
f/ieine  ann  am  preas. 

31  Agus  an  uair  a  chunn- 
dic  Maois  so,  ghabh  e  iong- 
antas  mu'n  t-sealladh  ;  agus 
air  dha  teachd  am  fagus  gu 
beachdachadh  air,  thàinig 
guth  an  Tighearna  d'a  ionn- 
suidh, 

32  Ag  ràdh,  Is  mise  Dia 
t'aithriche,  Dia  Abrahaim, 
agus  Dia  Isaaic,  agus  Dia 
lacoib.  An  sin  chriothnuich 
Maois,  agus  cha  robh  chridhe 
aige  amharc  *. 

33  An  sin  thubhairt  an 
Tighearn  ris,  Fuasgail  do 
bhrògan  o  d'  chosaibh  :  oir 
is  talamh  naomh  an  t-àit  air 
am  bheil  thu  a'd'  sheasamh. 

34  Chunnaic  mi  gu  cinn- 
teach  àmhghar  mo  phobuill  a 
ta  san  Eiphit,  agus  chuala  mi 
an  osnaidh,  agus  thàinig  mi 
nuas  g'an  saoradh.  Agus  a 
nis  thig,  cuiridh  mi  do'n 
Eiphit  thu. 

35  Am  Maois  so  fèin  a 
dhiùlt  iadsan,  ag  ràdh,  Cò 
rinn  uachdaran  agus  breith- 


eamh  dhiot-sa?  esan  chuir 
Dia  gu  bhi  'na  uachdaran  a- 
gus  na  fhear-saoraidh  le 
làimh  an  aingil  a  dh'fhoiìl- 
sicheadh  dha  sa'  phreas. 

36  Thug  esan  a  mach  iad 
an  dèigh  dha  mìorbhuilean, 
agus  comharan  a  dheanamh 
ann  an  tìr  na  h-Eiphit,  agus 
anns  a'  mhuir  ruaidh,  agus 
anns  an  f  hàsach  rè  dhà  f  hich- 
ead  bliadhna. 

37  Is  e  so  am  Maois  ud  a 
thubhairt  ri  cloinn  Israeil, 
Togaidh  an  Tighearn  bhur 
Dia  suas  fàidh  dhuibh  do  'ur 
bràithribh,  cosmhuil  rium-sa  ; 
ris-san  èisdidh  sibh. 

38  So  esan  a  oiia  san  eag- 
lais  anns  an  f  hàsach,  maille 
ris  an  aingeal  a  labhair  ris 
ann  am  beinn  Shina,  agus 
maille  r'ar  n  -  uithrichibh- 
ne :  neach  a  f  huair  briathra 
na  beatha2  chum  an  toirt 
dhuinne : 

39  Do  nach  b'àill  le  ar  n- 
aithrichibh  bhi  ùmhal,  ach 
chuir  iad  uatha  e,  agus  'nan 
cridhe  phill  iad  air  an  ais 
do'n  Eiphit, 

40  Ag  ràdh  ri  Aaron,  Dean 
dhuinne  dèe  a  thèid  romh- 
ainn :  oir  mu  thimchioll  a' 
Mhaois  so,  a  thug  a  mach 
sinn  à  tìr  na  h-Eiphit,  cha'n 
'eil  f  hios  againn  ciod  a  dh'- 
èirich  dha. 

41  Agus  rinn  iad  laogh  sna 
làithibh  sin,  agus  thug  iad 
ìobairt  do'n  dealbh,  agus  rinn 
iad  gairdeachas  ann  an  oibribh 
an  làmha  fèin. 

42  An  sin  phill  Dia,  agus 
thug  e  thairis  iad  chum  aor- 
adh  a  dheanamh  do  armailt 
nèimh,  a  rèir  mar  a  ta  e 
sgrìobhta    ann    an  lcabhar 


1  aire  a  thabhairt, 

233 


3  na  beò'bhriaihra. 


GNIOMHARA  VII. 


nam  fàidhean,  An  d'thug 
sibh  dhomh-sa  beathaichean 
marbhta,  agus  ìobairte  rè  dhà 
fhichead  bliadhna  anns  an 
fhàsach,  O  a  thigh  Israeil? 

43  Seadh,  thog  sibh  suas 
pàilliun  Mholoich,  agus  reult 
bhur  de  Remphain,  dealbhan 
a  rinn  sibh  chum  aoraidh 
dhoibh :  uime  sin  atharraich- 
idh  mi  sibh  an  taobh  thall  do 
Bhabilon. 

_  44  Bha  pàilliun  na  fianuis 
aig  ar  n-aithrichibh  san  f  hàs- 
ach,  a  rèir  mar  a  dh'àithn  an 
ti  a  labhair  ri  Maois,  gu'n 
deanadh  se  e  a  rèir  an  t- 
samhlaidh1  a  chunnaic  e. 

45  An  ni  a  thug  mar  an 
ceudna  ar  n-aithriche  a  bha 
'nan  dèigh,  a  steach  maille  n 
losa  do  sheilbh  nan  Cinneach, 
a  thilg  Dia  a  mach  roimh 
ghnùis  ar  n-aithriche,  gu 
làithibh  Dhaibhidh ; 

46  Neach  a  f  huair  deadh- 
ghean  am  fianuis  Dhè,  agus 
a  dh'iarr  pàilliun  fhaotainn 
do  Dhia  Iacoib. 

47  Ach  thog  Solamh  tigh 
dha. 

48  Gidheadh  cha'n  'eil  an 
ti  a's  àirde  a'  gabhail  còmh- 
nuidh  ann  an  teampluibh 
làmh-dheanta ;  mar  a  ta  am 
fàidh  ag  ràdh, 

49  Is  e  nèamh  mo  righ- 
chaithir,  agus  an  talamh  stòl 
mo  chos :  ciod  an  tigh  a 
thogas  sibh  dhomh  ì  a  ta  an 
Tighearn  ag  ràdh :  no  ciod  e 
ionad  mo  thàimh  1 

50  Nach  do  rinn  mo  làmh 
na  nithe  so  uile  ? 

51  A  dhaoine  cruaidh- 
mhuinealach,  agus  neo-thim- 
chioll-ghearrta  ann  an  cridhe 
agus  ann  an  cluasaibh,  tha 


sibh  a  ghnàth  a'  cur  an  agh- 
aidh  an  Spioraid  naoimh : 
mar  a  riim  bhur  n-aithriche, 
mar  sin  a  ta  sibhse  a'  deau- 
amh. 

52  Cò  do  na  fàidhibh  air 
nach  d'rinn  bhur  n-aithriche 
geur  -  leanmhuinn  1  agus 
mharbh  siad  iadsan  a  roimh- 
fhoillsich  teachd  an  Fhìrein 
ud ;  air  an  robh  sibhse  a  nis 
'nur  luchd  -  brathaidh,  agus 
'nur  mortairibh : 

53  Sibhse  a  f  huair  an  lagh 
le  frithealadh  nan  aingeal, 
agus  nach  do  choimhid  e. 

54  'Nuair  a  chual  iad  na 
nithe  sin,  bha  iad  air  an 
gonadh  'nan  cridhe,  agus  chas 
iad  am  fiaclan  ris. 

55  Ach  air  dhasan  bhi  làn 
do'n  Spiorad  naomh,  dh'amh- 
airc  e  gu  geur  suas  gu  nèamh, 
agus  chunnaic  e  glòir  Dhè, 
agus  Iosa  'na  sheasamh  air 
deas  làimh  Dhè ; 

56  Agus  thubhairt  e,  Feuch, 
tha  mi  faicinn  nan  nèamh 
fosgailte,  agus  Mac  an  duine 
'na  sheasamh  air  deas  làimh 
Dhè. 

57  An  sin  ghlaodh  iadsan 
le  guth  mòr,  agus  dhruid  2  iad 
an  cluasan,  agus  leum  iad  air 
a  dh'aon  inntinn. 

58  Agus  air  dhoibh  a  thilg- 
eadh  a  mach  as  a'  bhaile3, 
chlach  iad  e:  agus  thilg  na 
fianuisean  an  eudach  sìos  aig 
cosaibh  òganaich,  d'am 
b'ainm  Saul. 

59  Agus  chlach  iad  Ste- 
phan,  agus  e  a'  gairm  air 
Criosd,  agus  ag  ràdh,  A  Thigh- 
earn  Iosa,  glac  mo  spiorad. 

60  Agus  air  dha  a  leigeadli 
fèin  air  a  ghlùinibh,  ghlaodh 
e  le  guth  mòr,  A  Thighearn, 


'  an  t  saimpleir,  an  t-samìilachais.         2  dhÌLÌn.  stop.        3  chaithir, 

234 


GNIOMHARA  VIII. 


na  cuir  am  peacadh  so  as  an 
leth.  Agus  air  dha  so  a  ràdh, 
choidil  e. 

CAIB.  VIII. 

1  Shearmonaicheadh  an  soisgeul  arin 
an  Samaria  le  Philip,  a  bhaist 
rnòran,  agus  am  measg  chàich 
Simon  an  Druidh.  14  Thàinig 
Peadar  agus  Eoiu  a  dhaingueach- 
adh  na  h-eaglais ;  17  le  cur  un 
làmh  air  an  dream  a  chreid,  bha 
an  Spiorad  naomh  air  a  thiodh- 
lacadh. 

A  GUS  bha  Saul  ag  aont- 
r*~  achadh  le  a  bhàs-san. 
Agus  dh'èirich  anns  an  àm 
sin  geur-leanmhuinn  mhòr  an 
aghaidh  na  h-eaglais  a  bha 
ann  an  Ierusalem  ;  agus  bha 
iad  uile  air  an  sgapadh  air 
feadh  tìre  Iudea,  agus  Sham- 
aria,  ach  na  h  -  abstoil  a 
mhàin. 

2  Agus  ghiùlain  daoine 
diadhaidh 1  Stephan  chum 
'adhlaic,  agus  rinn  iad  caoidh 
mhòr  air  a  shon. 

3  Ach  bha  Saul  a'  fàsach- 
adh  na  h-eaglais,  a'  dol  a 
steach  do  gach  tigh  ;  agus  ag 
tarruing  a  mach  fhear  agus 
bhan,  chuir  e  am  prìosan  iad. 

4  Uime  sin  dh'imich  an 
dream  a  sgapadh,  feadh  gach 
àite,  a'  searmonachadh  an 
fhocail. 

5  An  sin  chaidh  Philip 
sìos  do  bhaile  Shamaria,  agus 
shearmonaich  e  Criosd  doibh. 

6  Agus  thug  an  sluagh  a 
dh'aon  toil  aire  do  na  nithibh 
a  labhradh  le  Philip,  ag  èisd- 
eachd  ris2,  agus  a'  faicinn 
nam  mìorbhuile  a  rinn  e. 

7  Oir  chaidh  spiorada 
neòghlan  a  mach  à  mòran 
anns  an  robh  iad,  a'  glaodh- 
aich  le  guth  mòr :  agus  chaidh 
mòran  air  an  robh  am  pair- 


ilis3,  agus  a  bha  'nam  bac- 
aich,  a  shlànuchadh. 

8  Agus  bha  gairdeachas 
mòr  sa'  bhaile  sin. 

9  Ach  bha  roimhe  sin  duine 
àraidh  sa'  bhaile  sin  d'  am 
b'ainm  Simon,  a  ghnàthaich 
druidheachd,  agus  a  mheall4 
muinntir  Shamaria,  ag  ràdh 
gu'm  bu  neach  mòr  èigin  e 
fèin. 

10  Dhasan  thug  iad  uile 
aire  o'n  bheag  gus  a'  mhòr, 
ag  ràdh,  Is  e  an  duine  so 
cumhachd  mòr  Dhè. 

11  Agus  thug  iad  an  aire 
dha,  a  chionn  gu'n  do  mheall 
e  iad  rè  ùine  fhada  le  a 
dhruidheachd. 

12  Ach  an  uair  a  chreid 
iad  Philip,  a'  searmonachadh 
nan  nithe  a  bhuineas  do 
rìoghachd  Dhè,  agus  do  ainm 
Iosa  Criosd,  bhaisteadh  iad 
eadar  fheara  agus  mhnài. 

13  An  sin  chreid  Simon 
fèin  mar  an  ceudna :  agus  an 
uair  a  bhaisteadh  e,  dh'fhan 
e  maille  ri  Philip,  agus  a' 
faicinn  nan  comhara  agus 
nam  feartan  a  rinneadh, 
ghabh  e  iongantas  ro  mhòr. 

14  Agus  an  uair  a  chuala 
na  h-abstoil  a  bha  ann  an 
Ierusalem,  gu'n  do  ghabh 
Samaria  focal  Dhè,  chuir  iad 
d'an  ionnsuidh  Peadar  agus 
Eoin : 

15  Agus  an  uair  a  chaidh 
iad  sìos,  ghuidh  iad  air  an  son 
gu'm  faigheadh  iad  an  Spior- 
ad  naomh. 

16  (Oir  cha  d'thàinig  e 
fathast  a  nuas  air  aon  aca  : 
ach  a  mhàin  bhaisteadh  iad 
ann  an  ainm  an  Tighearna 
iosa.) 


1  cràbhach.  2  riu. 

3  crith-ghalar  ;  palsy.  Sasg. 

235 


4  a  chuir  uamhas  air,  a  eftuir  'nam 
breathal. 


GNIOMHARA  VIII. 


17  An  sin  chuir  iad  an 
làmhan  orra,  agus  f  huair  iad 
an  Spiorad  naomh. 

18  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  Simon  gu'n  robh  an  Spior- 
ad  naomh  air  a  thoirt  tre 
làmhan  nan.  abstol  a  chur 
orra,  thairg  e  airgiod  dhoibh, 

19  Ag  ràdh,  Thugaibh 
dhomh-sa  mar  an  ceudna  an 
cumhachd  so,  ge  b'e  neach 
air  an  cuir  mi  mo  làmha,  gu'm 
faigh  e  an  Spiorad  naomh. 

20  Ach  thubhairt  Peadar 
ris,  Gu  rachadh  t'airgiod  am 
mugha  maille  riut  fèin,  a 
chionn  gu'n  do  mheas  thu 
gu'm  feudtadh  tiodhlac  Dhè 
a  cheannach  le  h-airgiod. 

21  Cha'n  'eil  agad  cuid  no 
crannchur  sa'  chùis  so  :  oir 
cha'n  'eil  do  chridhe  dìreach1 
am  fìanuis  Dhè. 

22  Gabh  aithreachas  uime 
sin  do  t'olc  so,  agus  guidh 
air  Dia,  ma  dh'fheudar  gu 
maithear  dhuit  smuaine  do 
chridhe. 

23  Oir  a  ta  mi  'gad  f  haic- 
ìnn  ann  an  domblas  na 
seirbhe,  agus  fo  chuibhreach 
na  h-eucorach. 

24  An  sin  fhreagair  Simon, 
agus  thubhairt  e,  Guidhibh- 
sa  an  Tighearn  air  mo  shon, 
nach  tig  aon  do  na  nithibh 
sin  a  thubhairt  sibh  orm. 

25  An  sin  air  dhoibh-san 
fianuis  a  dheanamh  agus  focal 
an  Tighearn  a  labhairt,  phill 
iad  gulerusalem,agus  shearm- 
onaich  iad  an  soisgeul  ann 
am  mòran  do  bhailtibh  nan 
Samaritanach. 

26  Agus  labhair  aingeal  an 
Tighearna  ri  Philip,  ag  ràdh, 
Eirich  agus  imich  chum  na 
h-àirde  deas,  chum  na  slighe 


I  ceart,  treihhdhireack. 

236 


a  ta  dol  sìos  o  Ierusalem  gu 
Gasa,  a  ta  'na  fhàsach2. 

27  Agus  dh'èirich  e,  agus 
dh'imich  e :  agus,  feuch, 
duine  àraidh,  caillteanach  o 
Etiopia,  aig  an  robh  mòr- 
ùghdarras  fo  Chandace  ban- 
righinn  na  h-Etiopia,  agus  a 
bha  os  ceann  a  h-ionmhais 
uile,  agus  a  bha  air  teachd  gu 
Ierusalem  chum  aoradh  a 
dheanamh, 

28  Bha  e  a'  pilltinn  air  ais , 
agus  'na  shuidhe  'na  charbad, 
agus  bha  e  a'  leughadh  an 
fhàidh  Esaiais. 

29  An  sin  thubhairt  an 
Spiorad  ri  Philip,  Imich  am 
fagus,  agus  druidris  a'  charb- 
ad  so. 

30  Agus  ruith  Philip  d'a 
ionnsuidh,  agus  chuala  se  e 
a'  leughadh  an  fhàidh  Esai- 
ais,  agus  thubhairt  e,  Am 
bheil  thu  a'  tuigsinn  nan 
nithe  a  tha  thu  a'  leugh- 
adh? 

31  Agus  thubhairt  esan, 
Cionnus  is  urrainn  mi,  mur 
seòl  neach  èigin  mi?  Agus 
dh'iarr  e  air  Philip  teachd  a 
nìos,  agus  suidhe  maille  ris. 

32  A'  chuibhrionn  do'n 
sgriobtuir  a  bha  e  leughadh, 
b'i  so  i,  Thugadh  e  mar  chaora 
chum  marbhaidh  ;  agus  mar 
uan  a  ta  'na  thosd  am  fianuis 
an  f  hir-lomairt,  mar  sin  cha 
d'f  hosgail  e  a  bheul : 

33  'Na  ìsleachadh  thugadh 
a  bhreitheanas  air  falbh  :  a- 
gus  cò  a  nochdas  a  ghineal- 
ach  ?  oir  thogadh  a  bheatha 
o'n  talamh. 

34  Agus  f  hreagair  an  caillt- 
eanach,  agus  thubhairt  e  ri 
Philip,  Guidheam  thu,  co 
uime  tha  am  fàidh  ag  ràdh 


2  troimh  an.  fhàsach. 


GNIOMHARA  IX. 


so  ?  uime  fèin,  no  mu  neach 
èigin  eile  ? 

35  An  sin  dh'fhosgail 
Philip  a  bheul,  agus  a'  tòis- 
eachadh  o'n  sgriobtuir  sin, 
shearmonaich  e  Iosa  dha. 

36  Agus  an  uair  a  dh'- 
imich  iad  àir  an  t-slighe, 
thàinigiad  guh-uisge  àraidh : 
agus  thubhairt  an  cailltean- 
ach,  Feuch,  uisge ;  ciod  a 
ta  bacadh  mise  bhi  air  mo 
bhaisteadh  ? 

37  Agus  thubhairt  Philip, 
Ma  tha  thu  a'  creidsinn  le  d' 
uile  chridhe,  feudaidh  tu. 
Agus  f  hreagair  e  agus  thubh- 
airt  e,  Tha  mi  a'  creidsinn 
gur  e  Iosa  Criosd  Mac  Dhè. 

38  Agus  dh'àithn  e  'n  carb- 
ad  a  sheasamh  :  agus  chaidh 
iad  sìos  le  chèile  do'n  uisge, 
araon  Philip  agus  an  caillt- 
eanach  ;  agus  bhaist  se  e. 

39  Agus  an  uair  a  thàinig 
iad  a  nìos  as  an  uisge,  thug 
Spiorad  an  Tighearna  Philip 
leis,  aguscha'n  fhac  an  caillt- 
eanach  tuilleadh  e  :  agus  dh'- 
imich  e  air  'aghaidh  le  gaird- 

40  Àch  fhuaradh  Philip 
ann  an  Asotos  :  agus  shearm- 
onaich  e  anns  na  bailtibh 
uile,  a'  dol  troimh  ari  dùth- 
aich,  gus  an  d'thàinig  e  gu 
Cesarea. 

CAIB.  IX. 

1  Tha  Saul,  air  dha  bhi  V  imeachd 
gu  Damascus,  air  a  leagadh  sìos 
ffu  talamh  le  solus,  agus  guth  o 
nèamh  :  10  ghairmeadh  e  chum 
na  h-abstolachd,  18  agus  bhaist- 
eadh  e  le  Ananias  :  20  shear?non- 
aich  e  Criosd  gu  dàna.  31  Leigh- 
eas  Peadar  Eneas  do'u  phairilis  ; 
38  thug  e  Tabita  beò. 

A  GUS  air  do  Shaul  bhi 
!  x  fathast  a'  sèideadh  bag- 
i  raidh,  agus  àir 1  an  aghaidh 


1  marhhaidh.        2  ihachair. 

237 


dheisciobul  an  Tighearna , 
chaidh  e  chum  an  àrd-shag- 
airt. 

2  Agus  dh'iarr  e  litricliean 
uaith  gu  Damascus  chum  nan 
sionagog,  chum  nam  faigh- 
eadh  e  aon  neach  do'n  t-slighe 
so,  co  aca  b'f  hir  no  mnài  iad, 
gu'n  tugadh  e  leis  ceangailte 
gu  Ierusalem  ìad. 

3  Agus  ag  imeachd  dhci, 
tharladh  2  gu'n  do  dhruid  e  ri 
Damascus:  agus  dhealraicli 
gu  h-obann  mu'n  cuairt  air 
solus  o  nèamh. 

4  Agus  air  tuiteam  dha  air 
an  talamh,  chual  e  guth  ag 
ràdh  ris,  A  Shauil,  A  Shauil, 
c'ar  son  a  ta  thu  'gam  gheur- 
leanmhuinn-sa? 

5  Agus  thubhairt  esan,  Cò 
thu,  a  Thighearn  ?  Agus 
thubhairt  an  Tighearn,  Is 
mise  Iosa  a  ta  thusa  a' 
geur-leanmhuinn  :  is  cruaid  h 
dhuitse  breabadh  an  aghaidh 
nan  dealg. 

6  Agus  air  dhasan  bhi  air 
chrith  agus  làn  uamhuinn, 
thubhairt  e,  A  Thigheam, 
ciod  is  àill  leat  mise  a  dhean- 
amh  1  Agus  thubhairt  an 
Tighearn  ris,  Eirich,  agus 
rach3  a  steach  do'n  bhaile, 
agus  innsear  dhuit  ciod  is 
còir  dhuit  a  dheanamh. 

7  Agus  sheas  na  daoine  bha 
'g  imeachd  maille  ris  'nan 
tosd,  a'  cluinntinn  a'  ghutha, 
ach  gun  neach  air  bith  f  haic- 
inn. 

:  8  Agus  dh'èirich  Saul  o'n 
talamh,  agus  air  fosgladh  a 
shùl  dha,  cha'n  fhac  e  neach4 
air  ^  bith  :  ach  air  dhoibli 
breith  air  a  làimh,  threòraich 
iad  e  gu  Damascus. 

9  Agus  bha  e  tri  làithcan 


3  theirìg,  gabh.  4/ri. 


G-NTOMJ 

gun  radharc,  agus  cha  d'ith 
agus  cha  d'òl  e  ni  air  bith. 

10  Agus  bha  deisciobul  àr- 
aidh  ann  an  Damascus,  d'am 
b'ainm  Ànanias }  agus  thubh- 
airt  an  Tighearn  ris  ann  am 
foillseachadh1,  Ananiais.  A- 
gus  thubhairt  esan,  Feuch  a 
ta  mi  an  so,  a  Thighearn. 

11  Agus  thubhairt  an  Tigh- 
earn  ris,  Eirich,  agus  imich 
do'n  t-sràid,  ris  an  abrar 
Dìreach,  agus  iarr  ann  an  tigh 
Iudais,  duine  o  Tharsus  d'an 
goirear  Saul :  oir  feuch,  a  ta 
e  ri  urnuigh, 

12  Agus  chunnaic  e  ann 
am  foillseachadh  duine  d'an 
ainm  Ananias,  a'  teachd  a 
steach,  agus  a'  cur  a  làimhe 
air,  chum  gu'm  faigheadh  e  a 
radharc. 

13  An  sin  f  hreagair  Ana- 
nias,  A  Thighearn,  chuala 
mi  o  mhòran  mu'n  duine  so, 
cia  lìon  olc  a  rinn  e  do  d' 
naomhaibh  ann  an  Ierusalem: 

14  Agus  ata  an  so  ùghdarr- 
as  aige  o  uachdaranaibh  nan 
sagart,  iadsan  uile  a  cheangal 
a  ta  gairm  air  t'ainm-sa2. 

15  Ach  thubhairt  an  Tigh- 
earn  ris,  Imich  ;  oir  is  soith- 
each  taghta  dhomh-sae,  chum 
m'ainm  a  ghiùlan  am  fianuis 
nan  Cinneach,  agus  rìghrean, 
agus  chloinn  Israeil. 

16  Oir  nochdaidh  mise  dha 
cia  mòr  na  nithe  a's  èigin  da 
f  hulang  air  sgàth  m'ainme-sa. 

17  Agus  dh'imich  Ananias, 
agus  chaidh  e  steach  do'n 
tigh  ;  agus  chuir  e  a  làmhan 
air,  agus  thubhairt  e,  A 
Shauil,  a  bhràthair,  chuir  an 
Tighearn,  (eadhon  Iosa  a  dh'- 
fhoillsicheadh  dhuitse  anns 
an  t-slighe  air  an  d'thàinig 


AKA  IX. 

thu,)  mise  chum  gu'm  faigh- 
eadh  tu  do  radharc,  agus  gu'm 
biodh  tu  air  do  lìonadh  leis  an 
Spiorad  naomh. 

18  Agus  air  ball  thuit  o 
'shuilibh  mar  gu'm  biodh 
lannan ;  agus  dh'aisigeadh  a 
ràdharc  dha  gun  dàil,  agus 
air  dha  èirigh,  bhaisteadh  e. 

1 19  Agus  an  uair  a  ghabh  e 
biadh,  neartaicheadh  e.  An 
sin  bha  Saul  làithean  àraidh 
maille  ris  na  deisciobluibh  a 
bha  ann  an  Damascus. 

20  Agus  air  ball  shearmon- 
aich  e  Iosa3  anns  na  sionag- 
ogaibh,  gur  esan  Mac  Dhè. 

21  Achbhanah-uileachual 
e  fo  uamhas,  agus  thubhaiit 
iad,  Nach  e  so  esan  a  bha 
sgrios  ann  an  Ierusalem  iad- 
san  a  bha  gairm  air  an  ainm 
so,  agus  a  thàinig  an  so  chum 
na  crìche  so,  gu'n  tugadh  e 
ceangailte  iad  dh'ionnsuidli 
uachdarana  nan  sagart  ì 

1 22  Ach  bu  mhòid  a  neart- 
aicheadh  Saul,  agus  chuir  e 
gu  h-amhluadh  na  h-Iudh- 
aich  a  bha  chòmhnuidh  ann 
an  Damascus,  a'  dearbhadh 
gur  e  so  an  Criosd. 

23  Agus  air  dol  do  mhòran 
làithean  seachad,  rinn  na  h- 
ludhaich  comhairle  r'a  chèile 
esan  a  mharbhadh : 

24  Ach  thugadh  fios  do 
Shaul  air  am  fèill 4 :  agus  bha 
faire  aca  air  na  geatachaibh 
a  là  agus  a  dh'oidhche  chum 
a  mharbhadh. 

m  25  An  sin  ghabh  na  deis- 
ciobuil  e  san  oidhche,  agus 
chuir  iad  a  mach  thar  a' 
bhalla  e,  agus  leig  iad  sìos 
ann  an  cliabh  e. 

26  Agus  an  uair  a  thàinig 
Saul  gu  Ierusalem,  dh'fheuch 


*  sealladh. 


2«  tha  air  an  gairm     air  Caimn.       *  Criosd.  *ceilff. 

238 


GMOMHARA  IX. 


e  ri  e  fèin  a  cheangal  ris  na 
deisciobluibh  :  ach  bha  eagal 
orra  uile  roimhe,  agus  cha  do 
chreid  iad  gu'm  bu  deisciob- 
ul  e. 

27  Ach  ghabh  Barnabas 
d'a  ionnsuidh  e,  agus  thug  e 
chum  nan  abstol  e,  agus  chuir 
e'n  cèill  doibh  cionnus  a 
chunnaic  e'n  Tighearn  anns 
an  t-slighe,  agus  gu'n  do 
labhair  e  ris,  agus  cionnus  a 
shearmonaich  e  gu  dàna  ann 
an  Damascus  an  ainm  Iosa. 

28  Agus  bha  e  maille  riu 
a'  teachd  a  steach,  agus  a' 
dol  a  mach  ann  an  Ierusalem. 

29  Agus  labhair  e  gu  dàna 
an  ainm  an  Tighearna  Iosa, 
agus  rinn  e  deasboireachd  an 
aghaidh  nan  Greugach  :  ach 
chuir  iadsan  rompa  esan  a 
mharbhadh. 

30  Ach  an  uair  a  thuig  na 
bràithre  so,  thug  iad  sìos  e  gu 

j  Cesarea,  agus  chuir  iad  air 
I  falbh  gu  Tarsus  e. 
I  31  An  sin  bha  fois  aig  na 
1  n-eaglaisibh  troimh  Iudea 
uile,  agus  Ghalile,  agus 
Shamaria,  agus  air  dhoibh 
bhi  air  an  togail  suas,  agus  a' 
.  siubhal  ann  an  eagal  an 
|  Tighearn,  agus  an  comhf  hurt- 
ìjachd1  an  Spioraid  naoimh, 
t\  mheudaicheadh  gu  mòr  iad. 
I  32  Agus  tharladh,  air  do 
jPheadar  imeachd  troimh  gach 
l\àite,  gu'n  deachaidh  e  sìos 
klmar  an  ceudna  chum  nan 
Inaomh  a  bha  gabhail  còmh- 
I  nuidh  ann  an  Lida. 
I  33  Agus  fhuair  e  an  sin 
i  jiuine  àraidh  d'am  b'ainm 
jEneas,  a  bha  rè  ochd  bliadh- 
I :|aa  air  a  leabaidh,  agus  e  gu 
I  jinn  leis  a'  phairilis^. 
i  j   34  Agus  thubhairt  Peadar 


ris,  Eneais,  tha  Iosa  Criosd 
ga  d'  leigheas  :  èirich  agus 
dean  do  leabadh.  Agus  air 
ball  dh'èirich  e. 

35  Agus  chunnaic  iadsan 
uile  e,  a  bha  chòmhnuidh 
ann  an  Lida,  agus  ann  an 
Saron,  agus  phill  iad  chum 
an  Tighearn. 

36  A  nis  bha  ban-deisciob- 
ul  àraidh  ann  an  Iopa  d'am 
b'ainm  Tabita,  'se  sin,  air 
eadar-theangachadh,Dorcas : 
bha  a'  bhean  so  làn  do  dheadh 
oibribh,  agus  do  dhèircibh  a 
rinn  i. 

37  Agus  tharladh  anns  na 
làithibh  sin,  air  dhi  bhi  gu 
tinn  gu'n  d'fhuair  i  bàs  : 
Agus  air  dhoibh  a  h-ionnlad, 
chuir  iad  ann  an  seòmar 
uachdarach  i. 

38  Agus  air  do  Lida  bhi 
fagus  do  Iopa,  agus  air 
cluinntinn  do  na  deisciob- 
luibh  gu'n  robh  Peadar  an  sin, 
chuir  iad  dithis  dhaoine  d'a 
ionnsuidh,  a'  guidhe  air  e 
theachd  d'an  ionnsuidh  gun 
dàil. 

39  An  sin  dh'èirich  Pead- 
ar,  agus  chaidh  e  maille  riu. 
Agus  an  uair  a  bha  e  air 
teachd,  threòraich  iad  suas  e 
do'n  t-seòmar  uachdarach : 
agus  sheas  no  bantraichean 
uile  làimh  ris  a'  caoineadh, 
agus  a'  nochdadh  nan  còta 
agus  nan  trusgan  a  rinn 
Dorcas  am  feadh  a  bha  i 
maille  riu. 

40  Ach  air  do  Pheadar  an 
cur  a  mach  uile,  leig  se  e  fèin 
air  a  ghlùinibh  agus  rinn  e 
urnuigh  ;  agus  air  dha  tionn- 
dadh  ris  a'  chorp,  thubhaii  t  e, 
A  Thabita,  èirich.  Agus  dh' 
fhosgail  ise  a  sùilean:  Agus 


còiìt hn a dh ,  cuideachadh, 

239 


2  chrith-yhalar. 


GNIOMHARA  X. 


air  dhi  Peadar  f  haicinn,  dh'- 
èirich  i  'na  suidhe. 

41  Agus  thug  e  a  làmh 
dhi,  agus  thog  e  'na  seasamh 
i ;  agus  an  uair  a  ghairm  e 
na  naoimh  agus  na  bantraich- 
ean,  chuir  e  'nan  làthair  beò  i. 

42  Agus  fhuaradh  fios  air 
so  tre  Iopa  uile  ;  agus  chreid 
mòran  anns  an  Tighearn. 

43  Agus  tharladh  gu'n 
d'fhan  e  mòran  do  làithibh 
ann  an  Iopa  maille  ri  Si- 
mon  àraidh  fear-deasachaidh 
leathair. 

CAIB.  X. 

1  Air  do  Chornelius,  duine  cràbh- 
ach,  àitlme  fliaotainn  o  aingeal, 
chuir  efios  air  Peadar,  11  a  bha 
air  a  theagasg  ann  an  taisbean 
gun  e  dheanamh  tàir  air  na 
Cinnich:  34  Am  feadh  a  bha  e 
searmonachadh  Chriosd  do  Chor- 
nelius  agxts  d'a  chuideachd,  thàin- 
ig  an  Spiorad  naomh  nuas  orra, 
agus  hhaisteadh  iad. 

À  GUS  bha  duine  àraidh 
-^f-  ann  an  Cesarea,  d'am 
b'ainm  Cornelius,  ceannard- 
ceud  do'n  chuideachd  ris  an 
abrar  a  chuideachd  Eadailt- 
each, 

2  Duine  crabhach,  agus  air 
m  robh  eagal  Dè  maille  r'a 
thigh  uile,  a  bha  toirt  mòrain 
dèirce  do'n  t-sluagh,  agus  a' 
deanamh  urnuigh  ri  Dia  a 
ghnàth. 

3  Chunnaic  e  ann  an  seall- 
adh1  gu  soilleir,  mu  thimchioll 
na  naothadh  uaire  do'n  là, 
aingeal  Dè  a'  teachd  a  stigh 
d'a  ionnsuidh,  agus  ag  ràdh, 
A  Chorneliuis. 

4  Agus  air  dhasan  amharc 
gu  geur  air,  ghabh  e  eagal, 
agus  thubhairt  e,  Ciod  e,  a 
Thighearn?  Agus  thubhairt 
e  ris,  Chaidh  t'urnuighean 


I  foilhe.achudh,  taisbeanadh. 
2  i.  e.  meadlion-ìà. 
240 


agus  do  dhèircean  suas  mn\ 
chuimhneachan  ann  am  fìan 
uis  Dè. 

5  Agus  a  nis  cuir  daoine 
gu  Iopa,  agus  cuir  fìos  air  Si- 
mon,  d'an  co-ainm  Peadar  : 

6  Tha  e  air  aoidheachd  i 
maille  ri  Simon  àraidh  fear- 
deasachaidh  leathair,  aig  am 
bheil  a  thigh  làimh  ris  an 

f  hairge :  innsidh  esan  duit 
ciod  is  còir  dhuit  a  dhean- 
amh. 

7  Agus  an  uair  a  dh'f  halbh 
an  t>aingeal  a  labhair  ri  Cor- 
nelius,  ghairm  e  d^a  ionnsuidh 
dithis  do  mhuinntir  a  thighe, 
agus  saighdear  cràbhach  do'n 
dream  a  bha  ghnàth  a'  feith- 
eamh  air ; 

8  Agus  an  uair  a  chuir  e 
an  t-iomlan  an  cèill  doibh, 
chuir  e  iad  gu  Iopa. 

9  Agus  air  an  làmàireach, 
'nuair  a  bha  iadsan  air  an 
turus,  agus  a'  teachd  am 
fagus  do'n  bhaile,  chaidh  j 
Peadar  suas  air  mullach  an  h 
tighe  a  dheanamh  urnuigh, 
mu  thimchioll  na  seathadh 
uaire  2. 

10  Agusdh'fhàseroocrach,  j 
agus  bu  mhiann  leis  bìadh 
itheadh :  ach  am  feadh  a  bha 
iadsan  ag  ulluchadh,  thuit  e 
ann  an  neul, 

11  Agus  chunnaic  e  nèamh  ; 
fosgailte,  agus  soitheach  àr- 
aidh  a'  teachd  a  nuas  d'a 
ionnsuidh,  mar  bhraith-lìn3 
mhòir,  ceangailte  air  a  ceithir  j 
oisnibh 4,  agus  air  a  leigeadh 
sìos  air  an  talamh  ;  fj 

12  Anns  an  robh  gach  uile  | 
ghnè  bheathaiche  ceithir-  \% 
chosach  na  talmhainn,  a-j  % 
gus  bheathaiche  allta,  agusi  fC 
  Ji 

;5  lìon-eudacli. 
i  braunaibh. 

! 


GNIOMHARA  X. 


bìiiasda  snàigeach,  agus  eun- 
laith  an  athair.  _ 

13  Agus  thàinig  guth  d'a 
ìonnsuidh,  Eirich,  a  Phead- 
air  ;  rnarbh  agus  ith. 

14  Ach  thubhairt  Peadar, 
Ni  h-eadh,  a  Thighearn ;  oir 
cha  d'ith  mi  riamh  aon  ni 
coitchionn1  no  neòghlan. 

15  Agus  thubhairt  an  guth 
ris  a  rìs  an  dara  uair,  Na 
nithe  sin  a  ghlan  Dia,  na 
gairm  thusa  coitchionn. 

16  Agus  rinneadh  so  tri 
uairean :  agus  thogadh  an 
soitheach  a  rìs  suas  gu  nèamh. 

17  A  nis  an  uair  a  bha 
Peadar  fo  amharus  ann  fèin 
ciod  bu  chiall  do'n  t-sealladh 
a  chunnaic  e,  feuch,  bha  na 
daoine  a  chuireadh  o  Chor- 
nelius,  an  dèigh  dhoibh  tigh 
Shimoin  iarraidli,  'nan  seas- 
amh  aig  an  dorus. 

18  Agus  air  gairm  dhoibh, 
dh'f  heòraich  iad  an  robh  Si- 
mon  d'an  co-ainm  Peadar, 
air  aoidheachd  an  sin. 

19  Am  feadh  a  bha  Pèadar 
a'  smuaineachadh  air  an  t- 
sealladh,  thubhairt  an  Spiorad 
ris,  Feuch,  tha  triuir  dhaoine 
ga  d'iarraidh. 

20  Uime  sin  èirich,  agus 
gabh  sìos,  agus  imich  maille 
riu,  gun  amharus  air  bith  a 
bhi  ort:  oir  is  mise  a  chuir 
uam  iad. 

21  Agus  chaidh  Peadar 
sìos  chum  nan  daoine,  [a 
chuireadh  d'a  ionnsuidh  o 
Chornelius,]  agus  thubhairt 
e,  Feuch,  is  mise  an  ti  a  tha 
sibh  ag  iarraidh :  ciod  e  an 
t-aobhar  mu'n  d'thàinig  sibh  ì 

22  Agus  thubhairt  iadsan, 
Fhuair  Cornelius  an  ceann- 
ard-ceud,  duine  cothromach, 


1  cumauta. 

241 


air  am  bheil  eagal  Dè,  agus 
fo  dheadh  ainm2  aig  cinneach 
nan  Iudhach  uile,  rabhadh  o 
Dhia  le  aingeal  naomh,  fios 
a  chur  ortsa  d'a  thigh,  agus 
briathran  a  chluinntinn  uait. 

23  An  sin  ghairm  e  steach 
iad,  agus  thug  e  aoidheachd 
dhoibh.  Agus  air  an  là  màir- 
each  dh'imich  Peadar  maille 
riu,  agus  chaidh  dream  àraidh 
do  na  bràithribh  o  Iopa  mailìe 
ris. 

24  Agus  air  an  là  màireach 
chaidh  iad  a  steach  do  Ches- 
area :  agus  bha  Cornelius  a' 
feitheamh  riu,  agus  air  gairm 
a  luchd-dàimh  agus  a  chàirde 
dìsle  an  ceann  a  chèile. 

25  Agus  an  uair  a  bha 
Peadar  a'  dol  a  steach,  choinn- 
ich  Cornelius  e,  agus  thuit'e 
sìos  aig  a  chosaibh,  agus  rinn 
e  aoradh  dha. 

26  Ach  thog  Peadar  suas 
e,  ag  ràdh,  Seas  suas ;  is 
duine  mise  mar  an  ceudna. 

27  Agus  ag  còmhradh  ris, 
chaidh  e  steach,  agus  f  huair 
e  mòran  cruinn. 

28  Agus  thubhairt  e  riu, 
Tha  flos  agaibh  gu  bheil  e 
mi-dhligheach  do  dhuine  a 
tha  'na  ludhach,  comhluadar 
a  chumail  ri  neach  a  tha  do 
chinneach  eile,  no  teachd  am 
fagus  da;  ach  nochd  Dia 
dhomh-sa,  gun  duine  air 
bith  a  ghairm  coitchionn  no 
neòghlan. 

29  Uime  sin  thàinig  mise 
'nuair  a  chuireadh  fios  orm, 
gun  aon  ni  a  ràdh  'na  agh- 
aidh:  air  an  aobhar  sih  tha 
mi  feòraich  c'ar  son  a  chuir 
sibh  fios  orm  ì 

30  Agus  thubhairt  Corne- 
lius,  O'n  cheathramh  là  gus 


2  air  am  bhe.il  deadh  theistea* 


GNIOMHARA  X. 


an  uaìr  so  bha  mì  a'  deanamh 
trasgaidh ;  agus  air  an  naoth- 
adh  uair  bha  mi  ^  deanamh 
urnuigh  ann  mo  thigh,  agus, 
f'euch,  sheas  duine  a'm'  làth- 
air  ann  an  eudach  dealrach1. 

31  Agus  thubhairt  e,  A 
Chorneliuis,  f  huair  t'urnuigh 
èisdeachd2,  agus  tha  do  dhèir- 
cean  air  an  cuimhneachadh 
am  fianuis  Dè. 

32  Uime  sin  cuir  gu  Iopa, 
agus  cuir  fios  air  Simon,  d'an 
co-ainm  Peadar ;  tha  e  air 
aoidheachd  ann  an  tigh  Shi- 
moin,  fear-deasachaidh  leath- 
air,  làimh  ris  a'  mhuir ;  neach, 
'nuair  a  thig  e,  a  labhras  riut. 

33  Uime  sin  chuir  mi  air 
ball  nos  ort ;  agus  is  maith  a 
rinn  thu  teachd.  Air  an 
aobhar  sin  tha  sinne  uile  an 
so  a  làthair  am  fianuis  Dè,  a 
dh'èisdeachd  nan  uile  nithe  a 
tha  air  an  àithneadh  dhuit-se 
le  Dia. 

34  An  sin  dh'fhosgail 
Peadar  a  bheul,  agus  thubh- 
airt  e,  Gu  fìrinneach  tha  mi 
'g  aithneachadh  nach  'eil  Dia 
ag  amharc  air  pearsaibh  seach 
a  chèile : 

35  Ach  anns  gach  uile 
chinneach  a  ta  an  neach  air 
am  bheil  'eagal-san,  agus  a 
ta  'g  oibreachadh  f  ìreantachd, 
taitneach  aige. 

36  Am  focal  a  chuir  Dia 
gu  cloinn  Israeil  a'  searm- 
onachadh  sìth  tre  Iosa  Criosd, 
(neach  is  e  Tighearna  nan 
uile,) 

37  Am  focal  sin  is  aithne 
dhuibh,  a  sgaoileadh  air  feadh 
tìre  Iudea  uile,  agus  a  thòisich 
o  Ghalile,  an  dèigh  a'  bhaìst- 
idh  a  shearmonaich  Eoin : 


38  Cionnus  a  dh'ung  Dia 
Iosa  o  Nasaret  leis  an  Spiorad 
naomh,  agus  le  cumhachd ; 
neach  a  chaidh  mu'n  cuairt 
a'  deanamh  maith,  agus  a' 
slànuchadh  nan  uile  a  bha 
air  am  foir-eigneachadh3  leis 
an  diabhul :  oir  bha  Dia 
maille  ris. 

39  Agus  tha  sinne  'nar 
fianuisibh  air  na  h-uile  nith- 
ibh  a  rinn  e,  araon  ann  an 
tìr  nan  Iudhach,  agus  ann  an 
Ierusalem  ;  neach  a  mharbìi 
iad,  'ga  chrochadh  air  crann  : 

40  Esan  thog  Dia  suas  air 
an  treas  là,  agus  nochd  se  e 
gu  follaiseach ; 

41  Cha'n  ann  do'n  t-sluagh 
uile,  ach  do  fhianuisibh,  a 
thaghadh  le  Dia  roimh-làimh, 
eadhon  dhuinne,  a  dh'ith  agus 
a  dh'òl  maille  ris  an  dèigh 
dha  èirigh  o  na  marbhaibh. 

42  Agus  dh'àithn  e 
dhuinne  searmonachadh  do'n 
t-sluagh,  agus  fianuis  a 
dheanamh  gur  esan  a  dh'- 
orduicheadh  le  Dia  'na 
bhreitheamh  air  bheòthaibh 
agus  air  mharbhaibh. 

43  Dhasan  tha  na  fàidhean 
uile  a'  toirt  fianuis,  gu'm  faigh 
gach  neach  a  chreideas  ann 
maitheanas  'nam  peacaibh  tre 
'ainm-san. 

44  Am  feadh  a  bha  Pead- 
ar^  fathast  a'  labhairt  nam 
briathra  sin,  thuirling4  an 
Spiorad  naomh  orra-san  uile 
a  chual  am  focal. 

45  Agus  ghabh  na  creidich 
do'n  timchioll-ghearradh,  a 
mheud  diubh  'sa  thàinig 
maille  ri  Peadar,  iongantas 
mòr,  do  bhrìgh  gu'n  do  dhòirt- 
eadh  air  na  Cinnich  mar  an 


I  ro  gheal. 
2  AK 'Hsdeadh  ri  fvrnuigh. 

242 


3  thngadh  fo  cheannsal, 
4  thvit. 


GNIOMHARA  XI. 


ceudna  tiodhlac  an  Spioraid 
naoimh. 

46  Oir  chuala  siad  iad  a' 
labhairt  le  teangaibh,  agus  ag 
àrd-mholadh  Dhè.  An  sin 
f  hreagair  Peadar, 

47  Am  feud  neach  sam 
bith  uisge  a  thoirmeasg,  chum 
nach  rachadh  iad  so  abhaist- 
eadh,  a  fhuair  an  Spiorad 
naomh,  co  maith  ruinne? 

48  Agus  dh'orduieh  e  iad  a 
bhi  air  am  baisteadh,  ann  an 
ainm  an  Tighearna.  An  sin 
ghuidh  iad  air  fantuinn  maille 
rni  làithean  àraidh. 

CAIB.  XI. 

1  Fhuaradh  cron  do  Pheadar  air  S071 
comhluadar  a  ghleidheadh  ns  na 
Cinnich  :  4  dhHnnise  a  reusou, 
agus  thaitinn  sin  r'a  luchd-dìtidh. 
19  Sgaoileadh  an  soisgeul  feadh 
Phenice,  agus  Chipruis,  agus  An- 
tioch.  kò  Dh'  ainmicheadh  na 
deisciobuil  'nan  Criosduidhean  air 
tùs  ann  an  Antioch, 

À  GUS  chuala  na  h-abstoil 
agus  na  bràithrean  a  bha 
ann  an  Iudea,  gu'n  do  ghabh 
na  Cinnich  mar  an  ceudna  ri 
focal  Dè. 

2  Agus  an  uair  a  chaidh 
Peadar  suas  gu  Ierusalem, 
rinn  iadsan  a  bha  do'n  tim- 
chioll-ghearradh  conspoid  ris, 

3  Ag  ràdh,  Chaidh  thu 
steachadh'ionnsuidh  dhaoine 
nach  robh  air  an  timchioìl- 
ghearradh,  agus  dh'ith  thu 
maille  riu. 

4  Agus  thòisich  Peadar, 
jagus  chuir  e'n  t-iomian  an 
lcèill  doibh  an  ordugh,  ag 
jradh, 

i  5  Bha  mi  ann  am  baile  1 
l'Iopa  ri  urnuigh ;  agus  ann  an 
llneul  chunnaic  mi  sealladh, 
l|5oitheach  àraidh  a'  teachd  a 
Ìjiruasi  mar  bhraith-lìn  mhòir, 
l  ir  a  leigeadh  a  nuas,  o 


nèamh  air  a  ceithir  oisnibh  2 ; 
agus  thàinig  i  a  m'  ionnsuidh- 
sa. 

6  Agus  air  dhomh  beachd- 
achadh  gu  geur  oirre,  thug  mi 
fa'near,  agus  chunnaic  mi 
beathaiche  ceithir-chosach  na 
talmhainn,  agus  na  fiadh- 
bheathaiche,  agus  na  biasda 
snàigeach,  agus  eunlaith  an 
athair. 

7  Agus  chuala  mi  guth  ag 
ràdh'rium,  Eirich,  a  Phead- 
air ;  marbh  agus  ith. 

8  Ach  thubhairt  mise,  Ni 
h-eadh,  a  Thighearn:  oii 
cha  deachaidh  riamh  aon  ni 
coitchionn  no  neòghlan  a 
steach  do  m'  bheul. 

9  Ach  fhreagair  an  guth 
mi  an  dara  uairo  nèamh,  JSf  a 
nithe  a  ghlan  Dia  na  meas 
thusa  neòghlan3. 

10  Agus  rinneadh  so  tri 
uairean:  agus  thogadh  an 
t-iomlan  arìs  suas  gu  nèamh. 

11  Agus,  feuch,  air  ball 
bha  triuir  dhaoine  air  teachd 
chum  an  tighe  anns  an  robh 
mi,  a  chuireadh  o  Chesarea  a 
m'  ionnsuidh. 

12  Agus  thubhairtan  Spiorad 
rium  dol  maille  riu,  gun  amh- 
arus  air  bith  a  bhi  orm.  A- 
gus  chaidh  mar  an  ceudna  an 
t-seathnar  bhràithre  so  maille 
rium,  agus  chaidh  sinn  a 
steach  do  thigh  an  duine  : 

13  Agus  nochd  e  dhuinn 
cionnus  a  chunnaic  e  aingeal 
'na  sheasamh  ^na  thigh,  a 
t.hubhairt  ris,  Cuir  daoine  gu 
Iopa,  agus  cuir  fios  air  Simon, 
d'an  coainm  Peadar ; 

14  Neach  alabhras  briathra 
riut,  leis  an  tèarnar4  thu  fèin 
agus  do  thigh  uile. 

15  Agus  an  uair  a  thòisich 


» caithir,  '  beaniiaibh. 

243 


a  vòifchionn 


*  saorar. 


GNIOMHARA  XII. 


mì  air  labhairt,  thuirling 1  an 
Spiorad  naomh  orra-san,  mar 
oirnne  air  tùs. 

16  An  sin  chuimhnich 
mise  focal  an  Tighearna,  inar 
a  thubhairt  e,  Bhaist  Eoin 
gun  amharus  le  h-uisge ;  ach 
baistear  sibhse  leis  an  Spiorad 
naomh. 

17  Uime  sin  ma  thug  Dia 
dhoibh  -  san  a  cho  -  ionnan 
tiodhlaca  ruinne,  a  chreid 
anns  an  Tigheara  Iosa  Criosd, 
cò  mise  gu'm  bithinn  comas- 
ach  bacadh  a  chur  air  Dia  ì 

18  Agus  an  uair  a  chual  iad 
na  nithe  so,  thosd  iad,  agus 
thug  iad  glòir  do  Dhia,  ag 
ràdh,  Thug  Dia  ma  seadh  mar 
an  ceudna  do  na  Cinnich 
aithreachas  chum  na  beatha. 

19  A  nis  chaidh  iadsan  a 
sgapadh  a  mach  leis  an  àmh- 
ghar2  a  dh'èirich  air  son 
Stephain,  gu  ruig  Phenice, 
agus  Ciprus,  agus  Antioch, 
gun  am  focal  a  labhairt  ri 
aon  neach  ach  ris  na  h-Iudh- 
aich  a  mhàin. 

20  Agus  bha  cuid  diubh  o 
Chiprus,  agus  o  Chirene, 
dream  air  dhoibh  dol  a  steach 
do  Antioch,  a  labhair  ris  na 
Greugaich,  a'  searmonach- 
adh  an  Tighearna  Iosa. 

21  Agus  bha  làmh  an 
Tighearna  maille  riu  :  agus 
chreid  àireamh  mhòr,  agus 
phill  iad  chum  an  Tighearn. 

22  Agus  thàinig  sgeula  air 
na  nithibh  sin  gu  cluasaibh 
na  h-eaglais  a  bha  ann  an  Ie- 
rusalem  ;  agus  chuir  iad  Bar- 
nabas  uatha,  chum  gu'n  rach- 
adh  e  gu  Antioch  : 

23  Neach  an  uair  a  thàinig 
e,  agus  a  chunnaic  e  gràs 
Dhè,  a  rinn  gairdeachas,  a- 


gus  a  dh'earail  orrauile,  gu'n 
dlùth-leanadh  iad  ris  anTigh- 
earn  le  rùn  cridhe. 

24  Oir  bha  e  'na  dhuine 
maith,  agus  làn  do'n  Spiorad 
naomh,  agus  do  chreidimh. 
Agus  chuireadh  sluagh  mòr 
ris  an  Tighearn. 

25  An  sin  chaidh  Barnabas 
guTarsus,adh'iarraidhShauil. 

26  Agus  air  dha  f  haotainn, 
thug  e  leis  e  gu  Antioch.  A- 
gus  tharladh,  gu'n  robh  iad 
rè  bliadhna  iomlain  air  an 
cruinneachadh  maille  ris  an 
eaglais,  agus  gu'n  do  theag- 
aisg  iad  sluagh  mòr ;  agus 
gu'n  do  ghoireadh  Criosd- 
uidhean  do  na  deisciobluibh 
air  tùs  ann  an  Antioch. 

27  Agus  anns  na  làitnibh 
sin  thàinig  fàidhean  o  Ierusa- 
lem  gu  Antioch. 

28  Agus  air  seasamh  suas 
do  aon  diubh  d'amb'ainm  Ag- 
abus,  dh'fhoillsich  e  troimh 
an  Spiorad,  gu'm  biodh  gorta 
mhòr  air  feadh  an  domhain 
uile3:  ni  mar  an  ceudna  a 
thachair  ri  linn  Chlaudiuis 
Cheasair. 

29  An  sin  chuir  gach  aon 
do  na  deisciobluibh  roimhe,  a 
rèir  a  chomais,  còmhnadh  a 
chur  chum  nam  bràithrean, 
a  bha  chòmhnuidh  ann  an 
Iudea. 

30  Ni  mar  an  ceudna  a 
rinn  iad,  agus  chuir  e  chum 
nan  seanairean  le  làimh 
Bharnabais  agus  Shauil. 

CAIB.  XII. 

1  Rinn  Herod  geur-leanmhuinn  aìr 
na  Criosduidhibh,  2  mharbh  e  Seum- 
as,  3  agus  chuir  e  Peadar  am 
priosan,  neach  a  thngadh  a  mach 
le  aingeal  tre  urnuighibh  na  h- 
eaglais  :  23  Bhuaileadh  Herod  le 
aingeal,  agus  bhàsaich  e  gu  truagh. 


1  thuit. 


2  triobhàd. 

244 


3  ?ui  tìre  vite. 


GNIOMHARA  XII. 


À  NIS  mu'n  àm  sin,  shìn 
•^T"  Herod  an  righ  a  làmhan, 
a  dheanamh  uilc  air  dream 
àraidh  do'n  eaglais. 

2  Agus  mharbh  e  Seumas 
bràthair  Eoin  leis  a'  chlaidh- 
eamh. 

3  Agus  an  uair  a  chunnaic 
e  gu'n  do  thaitinn  sin  ris  na 
h-Iudhaich,  chaidh  e  air  agh- 
aidh  a  ghlacadh  Pheadair 
mar  an  ceudna.  (  Agus  b'iad 
làithean  an  arain  neo-ghoirt- 
ichte  a  bh'ann.) 

4  Agus  ghlac  e  agus  chuir 
e'm  prìosan  e,  agus  thug  se  e 
i'a  ghleidheadh  do  cheithir 
cheathrar  shaighdearan,  fa 
rùn  a  thoirt  a  mach  do'n  t- 
sluagh  an  dèigh  na  càisge. 

5  Air  an  aobhar  sin  ghleidh- 
eadh  Peadar  anns  a'  pbrìosan: 
ach  bha  bith-urnuigh  1  air  a 
deanamh  leis  an  eaglais  ri 
Dia  air  a  shon. 

6  Agus  an  uair  a  b'àill  le 
Herod  a  thoirt  a  mach,  san 
oidhche  sin  fèin  bha  Pead- 
ar  'na  chodal  eadar  dithis 
shaighdearan,  ceangailte  le 
dà  shlabhruidh  :  agus  bha'n 
luchd  faire  fa  chomhair  an 
doruis  a'  coimhead  a'  phrìos- 
ain. 

7  Agus,  feuch,  thàinig 
aingeal  an  Tighearn  air,  agus 
dhealraich  solus  anns  a' 
phrìosan :  agus  bhuail  e  taobh 
Pheadair,  agus  dhùisg  se  e, 

ì  ag  ràdh,  Eirich  gu  grad.  A- 
gus  thuit  a  cheanglaiche  d'a 
|  làmhaibh. 

\  [  8  Agus  thubhairt  an  t- 
||aingeal  ris,  Crioslaich  thu 
Ijfèin,  agus  ceangail  ort  do 
ijbhonn-bhrògan2:  agus  rinn  e 
Imar  sin.    Agus  thubhairt  e 


gnàtk-urnuigh,  sìor-urmtigh, 
2  chuarain, 
245 


ris,  Tilg  t'fhalluinn3  umad, 
agus  lean  mise. 

9  Agus  chaidh  e  mach, 
agus  lean  se  e  ;  agus  cha  robli 
f  hios  aige  gu'n  robh  e  f  ìor  an 
ni  a  rinneadh  leis  an  aingeal : 
ach  shaoil  e  gu'm  bu  taisb- 
ean  4  a  chunnaic  e. 

10  Agus  air  dhoibh  dol 
troimh  'n  cheud  agus  an  dara 
faire,  thàinig  iad  chum  a 
gheata  iaruinn  a  ta  treòrach- 
adh  do'n  bhaile,  a  dh'f  hosg- 
ail  doibh  leis  fèin:  agus  air 
dol  a  mach  dhoibh,  chaidh 
iad  air  an  aghaidh  troimh  aon 
sràid,  agus  air  ball  dh'f  halbli 
an  t-aingeal  uaith. 

11  Agus  an  uair  a  thàinig 
Peadar  d'a  ionnsuidh  fèin, 
thubhairt  e,  A  nis  tha  f  hios 
agam  gu  fìrinneach  gu'n  do 
chuir  an  Tighearn  'aingeal 
uaith,  agus  g'un  do  shaor  e 
mi  o  làimh  Heroid,  agus  o 
uile  dhùil  pobuill  nan  Iudh- 
ach. 

12  Agus  an  uair  a  smuain- 
ich  e  air  a'  chùis,  thàinig  e  gu 
tigh  Mhuire  màthar  Eoin, 
d'an  co-ainm  Marcus,  far  an 
robh  mòran  cruinn,  agus  iad 
ri  urnuigh. 

13  Agus  an  uair  a  bha 
Peadar  a'  bualadh  doruis  a' 
gheata,  thàinig  gruagach  d'am 
b'  ainm  Roda  a  dh'èisdeachd. 

14  Agus  an  uair  a  dh'- 
aithnich  i  guth  Pheadair,  tre 
aoibhneas  cha  d'fhosgail  i 
an  geata,  ach  ruith  i  stigh, 
agus  dh'innis  i  gu'n  robh 
Peadar  ^na  sheasamh  aig  a' 
gheata. 

15  Ach  thubhairtiadrithe, 
Tha  thu  air  mhi-chèill.  Ach 
bha  ise  toirt  dearbh-chinnte 5 


3  do  bhì'àt,  fsudach-uachdair. 
^sheaUadh.        5  cathachadh 


GNIOMHARA  XIII. 


gu'n  robh  eraar  sin.  An  sin 
thubhairt  iad,  Is  e  'aingeal  a 
ta  ann. 

16  Ach  bhuanaich  Peadar 
a'  bualadh  an  doruis :  agus  an 
uair  a  dh'fhosgail  iad,  agus 
a  chunnaic  iad  e,  bha  iad  làn 
uamhais. 

17  Ach  air  dhasan  smèid- 
eadh  orra  le  a  làimh  iad  a  bhi 
'nan  tosd,  chuir  e'n  cèill 
doibh  cionnus  a  thug  an  Tigh- 
earn  as  a'  phrìosan  e.  Agus 
thubhairt  e  Innsibh  na  nithe 
so  do  Sheumas  agus  do  na 
bràithribh.  Agus  air  dol  a 
ìnach  dha,  chaidh  e  gu  àit  eile. 

18  Agus  air  teachd  do'n  là 
bha  iomairt 1  nach  bu  bheag 
am  measg  nan  saighdearan, 
ciod  a  thachair  do  Pheadar. 

19  Agus  an  uair  a  dh'iarr 
Herod  e,  agus  nach  d'fhuair 
se  e,  rannsaich  e  an  luchd- 
coimhead,  agus  dh'orduich  e 
an  toirt  air  falbh  chumjpeanais. 
Agus  chaidh  e  sìos  o  ludea 
gu  Cesarea,  agus  rinne  còmh- 
nuidh  an  sin. 

20  Agus  bha  fearg  mhòr 
aig  Herod  ri  muinntir  Thiruis 
agus  Shidoin :  ach  thàinig 
iadsan  a  dh'aon  inntinn  d'a 
ionnsuidh,  agus  air  dhoibh 
Blastus  seomradair  an  righ  a 
thoirt  air  an  crann,  dh'iarr 
iad  sìth  ;  do  bhrìgh  gu'n  robh 
an  tìr  air  a  beathachadh  le 
tìr  an  righ. 

21  Agus  air  là  orduichte, 
air  do  Herod  bhi  air  a  sgeud- 
achadh  le  eudach  rìoghail, 
agus  'na  shuidhe  air  a  righ- 
chaithir,  labhair  e  gu  deas- 
bhriathrach  riu2. 

22  Agus  rinn  an  sluagh 
iolach3,  ag  ràdh,  Is  guth  JJè 
$0,  agus  cha  ghuth  duine. 


I  buaìreas. 

246 


23  Agus  air  ball  bhuail 
aingeal  an  Tighearn  e,  do 
bhrìgh  nach  d'thug  e  a'  ghlòir 
do  Dhia  :  agus  dh'itheadh  le 
cnuimhibh  e,  agus  chaidh  an 
deò  as. 

24  Ach  dh'fhàs  focal  an 
Tighearn  agus  mheudaich- 
eadh  e. 

25  Agus  phill  Barnabas 
agus  Saul  o  Ierusalem,  air 
dhoibh  am  ministrileachd  a 
choimhlionadh,  a'  toirt  leo 
mar  an  ceudna  Eoin,  d'an 
co-ainm  Marcus. 

CAIB.  XIII. 

1  Thaghadh  Pòl  agus  Barnabas  gu 
dol  chum  nau  Cinneach.  7  A  \ 
thimchioll  Shergiuis  Pauhds,  agus 
Elimais  an  druidh.  14  Shearm- 
onaich  Pòl  aig  Antioch,  gur  e 
Iosa  an  Criosd.  42  Chreid  na 
Cinnich,  ach  labhair  na  h-Iudh- 
aich  an  ughaidh  na  f  ìriìin. 

A  NIS  bha  anns  an  eaglais 
abha  aig  Antioch,  fàidh- 
ean,  agus  luchd-teagaisg  àr-  | 
aidh  ;  mar  a  ta  Barnabas,  a- 
gus    Simeon   ris  an  abrar  1 
Niger,  agus  Lucius  o  Chirene,  P 
agus  Manaen  comh-alta  He-  ml 
roid  an  Tetrairc,  agus  Saul.    ;  3a 

2  Agus  air  dhoibh  bhi  ri 
ministrileachd  do'n  Tighearn, 
agus  a'  trasgadh,  thubhairt 
an  Spioi"ad  naomh,  Cuiribli  pi 
air  leth  dhomh-sa  Barnabas  li 
agus  Saul,  chum  na  h-oibre  m 
gus  an  do  ghairm  mi  iad. 

3  An  sin  air  dhoibh  trasg-  b 
adh  agus  urnuigh  a  dhean-  i'n 
amh,  agus  an  làmhan  a  chur  m 
orra,  leig  iad  uatha  iad. 

4  Mar  sin  air  dhoibh-sana  1% 
bhi  air  an  cur  a  mach  leis  arj 
Spiorad  naomh,  chaidh  iac  K:: 
sìos  gu  Seleucia;  agus  o  sirl  ^ 
sheòl  iad  gu  Ciprus. 

5  Agus  air  dhoibh  bhi  ani  f; 
 [Pt5! 

3  rinn  c  òraid  doibh.       3  gàin  \ 


tiNIOMHARA  XIII. 


an  Salamis,  shearmonaich  iad 
focal  Dè  ann  an  sionagogaibh 
nan  Iudhach  :  agus  bha  mar 
an  ceudna  Eoin  aca  mar 
f  hear-frithealaidh. 

6  Agus  an  uair  a  chaidh  iad 
troimh  an  eilean  gu  Paphos, 
fhuair  iad  druidh  àraidh, 
fàidh  brèige,  Iudhach,  d'am 
b'ainm  Bar-iesus : 

7  Neach  a  bha  maille  ri 
Sergius  Paulus  an  t-uachd- 
aran,  duine  tuigseach ;  air 
dhasan  Barnabas  agus  Saul  a 
ghairm  d'a  ionnsuidh,  dh'iarr 
e  focal  Dè  a  chluinntinn. 

8  Ach  chuair  Elimas  an 
druidh,  (oir  is  ann  mar 
so  a  dh'eadar-theangaichear 
ainm,)  'nan  aghaidh,  ag 
iarraidh  an  t-uachdaran  a 
thionndadh  o'n  chreidimh. 

9  An  sin  air  bhi  do  Shaul, 
(d'an  goirear  Pòl,)  làn  do'n 

!  Spiorad  naomh,  agus  ag  amh- 
arc  gu  geur  air, 
t    10  Thubhairt  e,  O  thusa  a 
ta  làn  do'n  uile  cheilg,  agus 
ido'n  uile  dhroch-bheirt,  a 
mhic  an  diabhuil,  a  nàmhaid 
na  h-uile  fhìreantachd,  nach 
sguir  thu  do  f  hiaradh  shligh- 
san  dìreach  an  Tighearna  1 
11  Agus  feuch  a  nis,  tha 
li  àmh  an  Tighearn  ort,  agus 
Ijrithidh  tu  dall,  gun  a'  ghrian 
Jj'haicinn  rè  tamuill.  Agus 
lùr  ball  thuit  ceò  agus  dorch- 
.lidas  air ;  agus  a'  tionndadh 
:|jnu'n  cuairt,  dh'iarr  e  dream  a 

Ilhreòraicheadh  air  làimh  e. 
12  An  sin  an  uair  a  chunn- 
ic  an  t-uachdaran  an  ni  a 
Ijinneadh,  chreid  e,  air  dha 
j jhi  làn  iongantais  mu  theag- 
1  sg  an  Tighearna. 
1  13  Agus  air  gabhail  luinge 
,Io  Phòì  agus  d'a  chuideachd 
I  Phaphos,  thàinig  iad  gu 
^l'erga  na  Pamphilia:  agus 
247 


air  do  Eoin  am  fàgail,  phiil 
e  gu  lerusalem. 

14  Ach  air  dhoibh-san 
imeachd  o  Pherga,  thàinig 
iad  gu  Antioch  na  Pisidia, 
agus  chaidh  iadasteach  do'n 
t-sionagog  air  là  na  sàbaid, 
agus  shuidh  iad. 

15  Agus  an  dèigh  leughadli 
an  lagha  agus  nam  Fàidhean, 
chuir  uachdarain  na  sionag- 
oig  d'an  ionnsuidh,  ag  ràdh, 
Fheara  agus  a  bhràithre,  ma 
tha  focal  earail  agaibh  do'n 
t-sluagh,  abraibh  e. 

16  An  sin  an  uair  a  sheas 
Pòl  suas  agus  a  smèid  e  orra 
le  'làimh,  thubhairt  e,  Fheara 
Israeil,  agus  sibhse  air  am 
bheil  eagal  Dè,  èisdibh. 

17  Thagh  Dia  a'  phobuilì 
so  Israeil  ar  n-aithriche,  agus 
dh'àrdaich  e'm  pobull  'nuair 
a  bha  iad  air  choigrich  ann 
an  tìr  na  h-Eiphit,  agus  le 
làimh  àrd  thug  e  iad  a  mach 
aisde. 

18  Agus  mu  thimchioll 
ùine  dhà  fhichead  bliadhna 
ghiùlain  e  le'm  beusaibh1 
anns  an  fhàsach. 

19  Agus  an  uair  a  sgrios  e 
seachd  cinnich  ann  an  tìr 
Chanaain,  roinn  e  am  fear- 
ann  orra-san  le  crannchur. 

20  Agus  'na  dhèigh  sin  mu 
thimchioll  ceithir  cheud  agus 
leth-cheud  bliadhna,  thug  e 
dhoibh  breitheamhna,  gu  Sa- 
muel  am  fàidh. 

21  Agus  'na  dhèigh  sin 
dh'iarr  iad  righ  :  agus  thug 
Dia  dhoibh  Saul  mac  Chis, 
duine  do  thrèibh  Bheniamin, 
rè  dhà  f  hichead  bliadhna. 

22  Agus  air  dha  esan  ath- 
arrachadh,  thog  e  suas  Daibh- 
idh  gu  bhi  'na  righ  dhoibh  ; 


1  dìCalirum  e  iad. 


GNIOMHARA  XIII. 


d'an  d'thug  e  mar  an  ceudna 
fìanuis,  ag  ràdh,  Fhuair  mi 
Daibhidh  mac  Iese,  duine  a 
rèir  mo  chridhe  fèin,  a  ni  m' 
uile  thoil. 

23  Do  shliochd  an  duine  so 
thog  Dia  suas  do  Israel  a  rèir 
a  gheallaidh  Slànuighear, 
eadhon  losa  : 

24  Air  do  Eoin  roimh  a 
theachd-san,  baisteadh  an 
aithreachais  air  tùs  a  shear- 
monachadh  do  phobull  Is- 
raeil  uile. 

25  Agus  mar  a  choimhlion 
Eoin  a  thriall l,  thubhairt  e, 
An  ti  a  ta  sibh  a'  saoilsinn  is 
mise,  cha  mhi  e.  Ach  feuch, 
a  ta  neach  a'  teachd  a'm' 
dhèigh,  nach  airidh  mi  air 
brògan  a  chos  fhuasgladh. 

26  Fheara  agus  a  bhràithre, 
a  chlann  fìne  Abrahaim,  agus 
a  mheud  agaibh  air  am  bheil 
eagal  Dè,  is  ann  do  'ur  n- 
ionnsuidh-sa  a  chuireadh  foc- 
al  na  slàinte  so. 

27  Oir  iadsan  a  ta  chòmh- 
nuidh  ann  an  lerusalem,  agus 
an  uachdarain,  air  dhoibh 
bhi  aineolach  airsan,  agus  air 
foclaibh  nam  Fàidhean  a  ta 
air  an  leughadh  gach  sàbaid, 
ìeesari  a  dhìteadh  choimhlion 
siad  iad. 

28  Agus  ged  nach  d'f  huair 
iad  coire  bàis  air  bith  ann, 
dh'iarr  iad  air  Pilatgu'n  cuirt- 
eadh  esan  gu  bàs. 

29  Agus  an  uair  a  choimh- 
lion  iad  na  h-uile  nithe  bha 
sgrìobhtamu  'thimchioll,thug 
iad  a  nuas  o'n  chrann  e,  agus 
chuir  iad  ann  an  uaigh  e. 

30  Ach  thog  Dia  suas  o 
na  marbhaibh  e  : 

31  Agus  chunncas  e  rè 


mòrain  làithean  leo-san  a 
chaidh  suas  maille  ris  o 
Ghalile  gu  Ierusalem,  dream 
a  ta  'nam  fianuisibh  dha-san 
do'n  t-sluagh. 

32  Agus  a  ta  sinne  a' 
soisgeulachadh  dhuibh-se  a' 
gheallaidh2,  a  rinneadh  do 
na  h-aithrichibh, 

33  Gu'n  do  choimhlion  Dia 
so  dhuinne  an  clann,  air  dha 
losa  thogail  suas  ;  mar  a  ta  e 
sgrìobhta  mar  an  ceudna  san 
dara  Salm,  Is  tu  mo  Mhac-sa, 
an  diugh  ghin  mi  thu.  j 

34  Agus  mar  dhearbhadh 
gu'n  do  thog  e  suas  e  o  na 
marbhaibh,  gun  e  a  philltinn 
air  ais  tuilleadh  chum  truaill- 
idheachd,  thubhairt  e  mar  so,  I 
Bheir  mise  dhuibh  tròcaire 
cinnteach  Dhaibhidh.  11 

35  Uime  sin  thubhairt  e  ,  11 
mar  an  ceudna  ann  an  Salm  f 
eile,  Cha'n  fhuiling  thu  do 

d'  Aon  naomh  gu'm  faic  e  ° 
truaillidheachd :  9 

36  0irandèighdoDhaibh-  f 
idh  a  ghinealach  fèin  a  riar-  ^f 
achadh  a  rèir  toil  Dhè,  choidil  .  ■ 
e,  agus  chuireadh  e  chum  aic 
'aithriche,  agus  chunnaic  e  Pl 
truaillidheachd : 

37  Ach  an  ti  a  thog  Dia  suas, 
cha'n  fhac  e  tmaillidheachd.  \b 

38  Uime  sin  biodh  fhios  |; 
agaibh-sa,    fheara    agus   a  ^ 
bhràithre,  gur  ann  tre'n  duine  ;JS 
so  a  ta  maitheanas  pheac- 
anna  air  a  shearmonachadh  *k 
dhuibh :  f  tò; 

39  Agus  trìd-san  a  ta  gach  Idto 
neach  a  chreideas  air  a  shaor-  k; 
adh  o  na  h-uile  nithibh,  (  ìnè 
nach  robh  e'n  comas  duibl 
bhi  air  bhur  saoradh  le  lagl  Ie  . 
Mhaois. 


l  a  thurus,  a  chùrsa. 

248 


2  a§  innseadh  deadh  sgtilduibhse 
^adhon  «'  gheallaidh. 


GNIOMHARA,  XIV, 


40  Thugaibh  aire  uime  sin, 
nach  tig  oirbh  an  ni  a  ta  air  a 
ràdh  anns  na  Fàidhibh ; 

41  Feuchaibh,  a  luchd- 
tarcuis,  agus  gabhaibh  iong- 
antas,  agusrachadh  as  duibh1: 
oir  oibrichidh  mise  obair  ann 
bhur  làithibh-sa,  obair  nach 
creid  sibh  idir,  ge  do  chuir- 
eadh  duine  an  cèill  duibh  e. 

42  Agus  an  uair  a  chaidh 
na  h-Iudhaich  a  mach  as  an 
t-sionagog,  ghuidh  na  Cinn- 
ich  gu'n  rachadh  na  briathra 
so  a  labhairt  riu  fèin  an  t- 
sàbaid  'na  dhèigh  sin. 

43  A  nis  an  uair  a  sgaoil 
an  coimhthional,  lean  mòran 
do  na  h-Iudhaich  agus  do  na 
proselitich  chràbhach  Pòl  a- 
gus  Barnabas:  agus  labhair 
iadsan  riu,  agus  chuir  iad 
impidh  orra  fuireach  ann  an 
gràs  Dhè. 

44  Agus  air  an  là  sàbaid  a 
b'fhaigse,  is  beag  nach  do 
chruinnich  am  baile  gu  h- 
iomlan  a  dh'èisdeachd  ri  focal 
Dè. 

45  Ach  an  uair  a  chunn- 
aic  na  h-Iudhaich  na  slòigh, 
lìonadh  iad  le  h-eud2,  agus 
labhair  iad  an  aghaidh  nan 
!  nithe  sin  a  labhradh  le  Pòl, 
I  a'  labhairt  'nan  aghaidh  agus 
|a'  tabhairt  toibheim. 

46  An  sin  dh'f  hàs  Pòl  a- 
[gus    Barnabas  dàna,  agus 

thubhairt  iad,  B'èigin  focal 
IDè  bhi  air  a  labhairt  ribhse 
ìiir  tùs :  ach  do  bhrìgh  gu'n 

!Io  chuir  sibh  cùl  ris,  agus  gur 
|  bhur  breth  oirbh  fèin  nach 
liiridh  sibh  air  a'  bheatha 
|inhaireannach,  feuch,  a  ta 

1  inne  a'  pilltinn  chum  nan 

^inneach. 


chaibh  as  an  t-seaìladlu 
2  tnùth. 

.  249 


47  Oir  is  ann  mar  sin 
a  dh'àithn  an  Tighearna 
dhuinn,  ag  ràdh,  Chuir  mi 
thu  mar  sholus  do  na  Cinnich , 
chum  gu'm  bitheadh  tu  mar 
shlàinte  gu  iomall  na  talmh- 
ainn. 

48  Agus  an  uair  a  chuala 
na  Cinnich  so,  rinn  iad  gàird- 
eachas,  agus  ghlòraich  ìadfoc- 
al  an  Tighearna :  agus  chreid 
a  mheud  'sa  bha  orduichte  3 
chum  na  beatha  maireann- 
aich. 

49  Agus  sgaoileadh  focal 
an  Tighearna  feadh  na  tìre 
uile. 

50  Ach  bhrosnuich  na  h- 
Iudhaich  na  mnài  chràbhach 
agus  urramach,  agus  daoine 
uaisle4  na  caithreach,  agus 
thog  iad  geur-leanmhuinn  air 
Pòl  agus  Barnabas,  agus 
thilg  iad  a  mach  as  an  crìoch- 
aibh  iad. 

51  Ach  chrath  iadsan  dus- 
lach  an  cos  dhiubh  'nan  agh- 
aidh,  agus  thàinig  iad  gu 
Iconium. 

52  Agus  bha  na  deisciob- 
uil  air  an  lìonadh  le  h-aoibh- 
neas,  agus  leis  an  Spiorad 
naomh. 

CAIB.  XIV. 

1  Dhian-ruagadli  Pòl  agus  Barna- 
baso  Iconium.  8  Aig  Listra  leigh- 
eas  Pòl  crioplack:  uime  sin 
mheasadh  iad  ^nan  diathaibh.  19 
Chlachadh  Pòl:  21  chaidh  ìad 
triomh  iomadh  eaglais,  a'  daing- 
neachadh  nan  deisciobul  ann  an 
creidimh  agus  ann  am  joighidiu. 

A  GUS  tharladh  ann  an  Ico- 
^  nium,  gu'n  deachaidh  iad 
araon  a  steach  do  shionagog 
nan  Iudhach,  agus  gu'n  dp 
labhair  iad  air  chor  as  gu'n 
do  chreid  cuideachd  mhòr  do 


air  an  cnr  an  orditgh. 
tj'i'ìomh-dhaoiue. 


GNIOMH 

na  h-Iudhaich,  agus  mar  an 
ceudna  do  na  Greugaich. 

2  Ach  bhrosnuich  na  h- 
ludhaich  mhi-chreideach,  a- 
gus  lìon  ìad  do  dhroch  rùn 
inntinn  nan  Cinneach  an 
aghaidh  nam  bràithre. 

3  Uime  sin  dh'fhan  iad 
aimsir  fhada  a'  labhairt  gu 
dàna  mu  thimchioll  an  Tigh- 
earn,  a  rinn  fianuis  do  fhocal 
a  ghràis,  agus  a  thug  fa'near 
comharan  agus  mìorbhuilean 
a  bhi  air  an  deanamh  le'n 
làmhaibh-san. 

4  Ach  bha  sluagh  a'  bhaile 
air  an  roinn :  agus  bha  cuid 
diubh  leis  na  h-Iudhaich, 
agus  cuid  eile  leis  na  h-abs- 
tolaibh. 

5  Agus  an  uair  a  thugadh 
ionnsuidh  araon  leis  na  Cinn- 
ich,  agus  mar  an  ceudna  leis 
na  h-Iudhaich,  maille  r'an 
uachdaranaibh,  chum  iadsan 
a  mhaslachadh  agus  a  chlach- 
adh, 

6  'Nuair  a  thuig  iadsan  so, 
theich  iad  gu  Listra  agus 
Derbe,  bailte  do  Licaonia, 
agus  chum  na  dùthcha  mu'n 
cuairt : 

7  Agus  bha  iad  a'  searmon- 
achadh  an  t-soisgeil  an  sin. 

8  Agus  bha  ann  an  Listra 
duine  àraidh  gun  lùth  'na 
chosaibh  'na  shuidhe,  a  bha 
bacach  o  bhroinn  a  mhàthar, 
neach  nach  d'imich  riamh  : 

9  Chual  esan  Pòl  a'  labh- 
airt:  neach  air  dha  amharc 
gu  geur  air,  agus  a  thuigsinn 
gu  robh  creidimh  aige  chum 
a  leigheas, 

10  Thubhairt  e  le  guth  àrd, 
Seas  suas  gu  dìreach  air  do 
chosaibh.  ^  Agus  leum  esan 
agus  dh'imich  e. 


lRA  XIV. 

11  Agus  an  uair  a  chunnaic 
an  sluagh  an  ni  a  rinn  Pòl, 
thog  iad^  an  guth,  ag  ràdh 
ann  an  cànain  Licaonia,  Tha 
na  Dèe  air  teachd  a  nuas  an 
coslas  dhaoine  d'ar  n-ionn- 
suidh-ne. 

12  Agus  ghoir  iad  do  Bhar- 
nabas,  lupiter ;  agus  doPhòl, 
Mercurius,  do  bhrìgh  gu'm  I 
b'e  am  prìomh-fhear-labh- 
airt  e. 

13  An  sin  thug  sagart  Iu- 
piteir,  a  bha  fa  chòmhair  an 
caithreach  -  san,  tairbh  agus 
blàth-fhleasgaidh1  chum  nan 
geata,  agus  b'àill  leis  ìobairt 
a  dheanamh  maille  ris  an  t- 
sluagh. 

14  Ach  an  uair  a  chuala 
na  h-abstoil  Barnabas  agus 
Pòl  so,  reub  iad  an  eudach, 
agus  ruith  iad  a  steach  am 
measg  an  t-sluaigh,  ag  èigh- 
each, 

15  Agus  ag  ràdh,  Adhaoine, 
c'ar  son  a  ta  sibh  a'  deanamh 
nan  nithe  so?  oir  is  daoine  | 
sinne    cosmhuil    ribh    fèin  n: 
thaobh  fulangais2,  a'  searm- 
onachadh  dhuibh-se,  pilltinn  uj( 
o  na  nithibh  dìomhain  sin  iDj 
chum  an  Dè  bheò,  a  rinn  jDj 
nèamh  agus  an  talamh,  agus  ^ 
an  cuan,  agus  na  h-uile  nithe  \  j 
a  ta  annta  :  |re 

16  Neach  anns  na  linnibb  )j 
a  chaidh  seachad,  a  dh'f  huil- 
ing  do  na  h-uile  Chinnicli  ^ 
imeachd  'nan  slighibh  fèin.  jf 

17  Gidheadh,  cha  d'fhàc 

se  e  fèin  gun  fhianuis,  ai  ^ 
deanamh  maith,  agus  a'  toirj  | ' 
dhuinn  uisge  o  nèamh,  agui 
aimsire  tarbhach,  a'  lìonadl  f^; 
ar  cridheacha  le  biadh  agu:  f 
le  subhachas. 

18  Agus  ag  ràdh  nan  nith  <  jj , 


1  lus-chràna. 
250 


GNIOMHARA  XV. 


so  dhoibh,  is  gann  a  chum 
iad  an  sluagh  gun  ìobairt  a 
dheanamh  dhoibh. 

19  Agus  thàinig  ludhaich 
o  Antioch  agus  o  Iconium, 
agus  chomhairlich  iad  an 
sluagh,  agus  air  dhoibh  Pòl 
a  chlachadh,  tharruing  iad  a 
mach  as  a'  bhaile  e,  a'  saoil- 
sinn  gu  robh  e  marbh. 

20  Ach  air  seasamh  do  na 
deisciobluibh  m'a  thimchioll, 
clh'èirich  e,  agus  chaidh  e 
steach  do'n  bhaile  ;  agus  air 
an  là  màireach  dh'imich  e 
maille  ri  Barnabas  gu  Derbe. 

21  Agus  an  uair  a  shearm- 
onaich  iad  an  soisgeul  do'n 
bhaile  sin,  agus  a  rinn  iad 
mòran  dheisciobul,  phill  iad 
gu  Listra,  agus  Iconium,  agus 
Antioch, 

22  A'  neartachadh  anama 
nan  deisciobul,  agus  ag  earail1 
orra  buanachadh  sa'  chreid- 
imh,  agus  a  teagasg  gur  ann 
tre  iomadh  àmhghar  is  èigin 
duinn  dol  a  steach  do  rìogh- 
achd  Dhè. 

23  Agus  an  uair  a  dh'ord- 
uich  iad  seanairean  dhoibh 
anns  gach  eaglais,  agus  a 
rinn  iad  urnuigh  maille  ri 
trasgadh,  dh'earb  siad  iad 
ris  an  Tighearn,  anns  an  do 
chreid  iad. 

24  Agus  an  dèigh  dhoibh 
dol  troimh  Phisidia,  thàinig 
iad  gu  Pamphilia. 

|  25  Agus  air  dhoibh  am 
jfocal  a  labhairt  ann  am  Per- 
|;a,  chaidh  iad  sìos  gu  Atalia : 
|  '  26  Agus  sheòl  iad  as  a 
[Uin  gu  Antioch,  an  t-àit  o'n 
lì'earbadh  iad  ri  gràs  Dhè, 
ìhum  na  h-oibre  a  choimhlion 
ad. 

27  A  gus  an  uair  a  thàinig 


iad,  agus  a  chruinnich  iad  an 
eaglais  an  ceann  a  chèile, 
dh'aithris  iad  meud  nan  nithe 
a  rinn  Dia  leo,  agus  gu'n 
d'fhosgail  e  dorus  creidimh 
do  na  Cinnich. 
#  28  Agus  dh'f  han  iad  an 
sin  aimsir  nach  bu  bheag 
maille  ris  na  deisciobluibh. 

CAIB.  XV. 

1  Dtièirich  connsachadh  mòr  mu 
thimchioll  an  timchioll -ghearr- 
aidh:  6  chum  na  h-abstoil  comh- 
airle  mu'n  chùis  sin,  22  agus  chuir 
iad  ordugh  na  comhairle  ann  an 
litrichibh  chum  nan  eaglaisean. 
36  Clmir  Pòl  agus  Barnabas  a 
mach  aìr  a  chèile,  agus  dhealaich 
iad. 

A  GUS  theagaisg  dream 
àraidh,  a  thàinig  a  nuas 
o  Iudea,  na  bràithre,  ag  ràdh, 
Mur  timchioll-ghearrar  sibh 
a  rèir  gnàtha  Mhaois,  cha 
'n'eil  e'n  comas  duibh  bhi  air 
bhur  tearnadh  2. 

2  Uime  sin  air  do  Phòl, 
agus  do  Bharnabas  connsach- 
adh  agus  deasboireachd  nach 
bu  bheag  a  bhi  aca  riu,  dh'- 
orduich  iad  Pòl  agus  Barna- 
bas,  agus  dream  àraidh  eile 
dhiubh  fèin,  a  dhol  suas  chum 
nan  abstol  agus  nan  seanair- 
ean  gu  Ierusalem  mu  thim- 
chioll  na  ceisde  so. 

3  Agus  air  dhoibh  bhi  air 
an  toirt  air  an  aghaidh  leis  an 
eaglais,  chaidh  iad  troimh 
Phenice,  agus  Shamaria,  a' 
cur  an  cèill  iompachaidh  nan 
Cinneach :  agus  thug  iad 
aoibhneas  mòr  do  na  bràith- 
ribh  uile. 

4  Agus  an  uair  a  thàinig 
iad  gu  lerusalem,  ghabhadh 
riu  leis  an  eaglais,  agus  na 
h-abstolaibh,  agus  na  sean- 
airibh,    agus   dh'innis  iad 


gnidhe. 

251 


7  slànncJiadh. 


GNIOMH 


ARA  XV 


meud  nan  nitlie  a  rinn  Dia 
ìeo-san. 

5  Ach  dh'èirich  dream 
àraidh  do  bharail  nam  Phairis- 
each  a  bha  'nan  creidich,  ag 
ràdh,  Gur  còir  an  timchioll- 
ghearradh,  agus  àithneadh 
dìwibh  lagh  Mhaois  a  choimh- 
ead. 

6  Agus  thàinig  na  h-abstoil 
agus  na  seanairean  an  ceann 
a  chèile  a  dh'fheuchainn 
mu'n  chùis  so. 

7  Agus  an  dèigh  mòrain 
deasboireachd,  dh'èirich  Pea- 
dar  agus  thubhairt  e  riu, 
Fheara  agus  a  bhràithre,  tha 
f  hios  agaibh  o  cheann  fhada 
gu'n  do  ròghnuich  Dia  'nar 
measg-ne,  o  m'  bheul-sa  gu'n 
cluinneadh  na  Cinnich  focal 
an  t-soisgeil,  agus  gu'n  creid- 
eadh  iad : 

8  Agus  rinn  an  Dia  d'an 
aithne  an  cridhe,  nanuis 
dhoibh,  a'  tabhairt  an  Spior- 
aid  naoimh  dhoibh,  mar  a 
thug  e  dhuinne ; 

9  Agus  cha  d'rinn  e  eadar- 
dhealachadh  eadar  sinne  agus 
iadsan,  a'  glanadh  an  cridhe 
le  creidimh. 

10  C'ar  son  uime  sin  a  nis 
a  ta  sibh  a'  brosnuchadh 
Dhè1,  le  cuing  a  chur  air 
muineal  nan  deisciobul,  nach 
robh  aon  chuid  ar  n-aithriche 
no  sinne  comasach  air  a 
giùlan  1 

11  Gidheadh  a  ta  sinn  a' 
creidsinn,  tre  ghràs  an  Tigh- 
earna  Iosa  Criosd,  gu  saorar 
sinn  amhuil  mar  iadsan. 

12  An  sin  dh'fhan  a'  chuid- 
eachd  uile  'nan  tosd,  agus 
thug  ìad  èisdeachd  do  Bhar- 
nabas  agus  do  Phòl,  ag  inn- 
seadh  meud   nan  comhara 


agus  nam  miorbhuile  a  rir:n 
Dia  leo-san  am  measg  nan 
Cinneach. 

13  Agus  an  dèigh  dhoibh 
bhi  'nan  tosd,  f  hreagair  Sea- 
mas,  ag  ràdh,  Pheara  ugus  a 
bhràithre,  èisdibh  riumsa : 

14  Chuir  Simeon  an  cèill 
cionnus  a  dh'f  hiosraich  Dia 
na  Cinnich  air  tùs  le  pobull 
a  ghabhail  as  am  measg  d'a 
ainm  fèin. 

15  Agus  do  so  tha  briathra 
nam  fàidhean  a'  co-fhreag- 
airt ;  a  rèir  mar  a  ta  e 
sgrìobhta, 

16  An  dèigh  so  pillidh  mi, 
agus  togaidh  mi  suas  a  rìs 
pailliun  Dhaibhidh,  a  ta  air 
tuiteam ;  agus  togaidh  mi  a 
rìs  an  ni  a  thuit  deth,  agus 
cuiridh  mi  suas  e  : 

17  Chum  gu'n  iarr  fuigh- 
eall  nan  daoine  an  Tighearn, 
agus  na  h-uile  Chinnich,  air 
an  goirear  m'ainm-sa,  tha  an 
Tighearn  ag  ràdh,  a  ta  dean- 
amh  nan  nithe  sin  uile. 

18  Aithnichte  do  Dhia  tha 
'oibre  fèin  uile  o  thoiseach  an 
t-saoghail. 

19  Uime  sin  is  i  mo 
bhreth-sa,  nach  cuir  sinn  mi- 
shuaimhneas2  orra-san  do  na 
Cinnich,  a  ta  air  pilltinn 
chum  Dhè : 

20  Ach  gu'n  sgrìobh  sin 
d'an  ionnsuidh,  iad  a  sheach- 
nadh  truaillidheachd  ìodhola, 
agus  strìopachais,  agus  ni 
tachdta,  agus  fola. 

21  Oir  a  ta  aig  Maois,  o  na 
linnibh  cian  anns  gach  baile,; 
daoine  a  ta  'g  a  shearmon-i 
achadh,  air  dha  bhi  air  a 
leughadh  gach  là  sàbaid  anns 
na  sionagogaibh. 

22  An  sin  chunncas  iom- 


a  cuì'  catharhaìdh  aìr  Dia,  «' 

252 


1  dragh. 


GNIOMHARA  XV. 


chuidh  do  na  h-abstolaibh, 
agus  do  na  seanairibh,  maille 
ris  an  eaglais  uile,  daoine 
taghta  dhiubh  fèin  a  chur  gu 
Antioch,  maille  ri  Pòl  agus 
Barnabas  ;  eadhon,  Iudas  d'an 
co-ainmBarsabas,  agusSilas, 
daoine  inbheach  am  measg 
nam  bràithre : 

23  Agus  sgrìobh  iad  litriche 
leo  air  an  dòigh  so,  Tha  na 
h-abstoil,  agus  na  seanairean, 
agus  na  bràithrean  a'  cur 
beannachdchum  nambràithre 
do  na  Cinnich  a  ta  ann  an 
Antioch,  agus  ann  an  Siria, 
agus  ann  an  Cilicia  : 

24  Do  bhrìgh  gu'n  cuala 
sinne,  gu'n  do  chuir  dream 
àraidh  a  chaidh  uainne  mi- 
shuaimhneas  oirbh  le  briath- 
raibh,  ag  atharrachadh 1  bhur 
n-inntinn,  ag  ràdh,  Gur  còir 
dhuibh  bhi  air  bhur  timchioll- 
ghearradh,  agus  an  lagh  a 
choimhead ;  do  nach  d'thug 
sinne  a  leithid  sin  a  dh'- 
àithne  : 

25  Chunncas  iomchuidh 
duinne,  air  dhuinn  bhi  cruinn 
a  dh'aon  toil,  daoine  taghta 
a  chur  do  'ur  n-ionnsuidh-sa, 
maille  ri  ar  òràii/mò/igràdhach 
Barnabas  agus  Pòl  • 

26  Daoine  a  thug  an  anama 
fèin  air  son  ainme  ar  Tigh- 
earna  Iosa  Criosd. 

27  Chuir  sinn  uime  sin 
Iudas  agus  Siias  uainn,  a 
dh'innseas  dhuibh  na  nithe 
>eudna  le  cainnt  bheoil. 

28  Oir  chunncas  iomchuidh 
do'n  Spiorad  naomh  agus 
dhuinne,  gun  ni  air  bith  tuìll- 
eadh  a  chur  oirbh  a  dh'uall- 
aich  ach  na  nithe  feumail  so ; 

29  Sibh  asheachnadh  nithe 
i  chaidh  ìobradh  do  ìodhol- 


1  a'  daingneacìtadh, 

253 


aibh,  agus  fola,  agus  nl 
tachdta,  agus  strìopachais : 
uatha  so  ma  choimhideas  sibh 
sibh  fèin,  ni  sibh  gu  maith. 
Slàn  leibh. 

30  Uime  sin  an  uair  a 
leigeadh  uatha  iad,  thàinig 
iad  gu  Antioch :  agus  air 
cruinneachadh  an  t-sluaigh 
dhoibh,  thug  iad  seachad  an 
litir. 

31  Agus  an  uair  a  leugh 
iad  sin,  rinn  iad  gairdeachas 
air  son  na  comhf  hurtachd. 

32  Agus  air  bhi  do  Iudas 
agus  do  Shilas  'nam  fàidhibh 
iad  fèin,  le  mòran  bhriath- 
raibh  dh'earailich  agus  neart- 
aich  iad  na  bràithre. 

33  Agus  air  fuireach  ìè 
ùine  dhoibh,  leigeadh  air  falbh 
an  sìth  iad  o  na  bràithribh 
chum  nan  abstol. 

34  Gidheadh  chunncas 
iomchuidh  do  Shilas  còmìi- 
nuidh  a  dheanamh  an  sin. 

35  Dh'fhan  Pòl  mar  an 
ceudna  agus  Barnabas  ann 
an  Antioch,  a'  teagasg  agus 
a'  searmonachadh,  maille  ri 
mòran  eile  mar  an  ceudna, 
focail  an  Tighearna. 

36  Agus  an  dèigh  làithean 
àraidh,  thubhairt  Pòl  ri  Bar- 
nabas,  Pilleamaid  agus 
faiceamaid  ar  bràithre,  anns 
gach  baile  anns  an  do  shearm- 
onaich  sinn  focal  an  Tigh- 
earna,  cionnus  a  ta  iad. 

37  Agus  b'àill  le  Barnabas 
ìad  a  thoirt  Eoin,  d'an  co- 
ainm  Marcus,  leo. 

38  Ach  cha  do  mheas  Pòl 
gu'm  bu  chòir  dhoibh  esan,  a 
dh'fhalbh  uatha  o  Pham- 
philia,  agus  nach  deachaidh 
maille  riu  chum  na  h-oibre,  a 
thoirt  leo. 

39  Dh'èirich  uime  sin 
conspoid  catorra  cho  dian,  as 


GNIOMHARA  XVI. 


gu'n  do  sgaradh  o  clièile  iad : 
agus  mar  sin  thug  Barnabas 
ìeis  Marcus,  agus  chaidh  e 
air  luing  gu  Ciprus ; 

40  Achthagh  Pòl  Silas, 
agus  dh'imich  e,  air  dha  bhi 
air  earbsadh  ri  gràs  Dè  leis 
na  bràithribh. 

41  Agus  shiubhail  e  troimh 
Shiria  agus  Chilicia,  a'  daing- 
neachadh 1  'nan  eaglaisean. 

CAIB.  XVI. 

1  Thimchioll-ghearr  Pòl  Timoteus : 
7  ghairmeadh  e  leis  an  Spiorad  o 
dhùthaich  gu  dùthaich  ;  14  d/i'- 
iompaich  e  Lidia:  16  thilg  e  a 
mach  spiorad  fiosachd:  19  uime 
sin  bha  e  fcin  agus  Silas  air  an 
sgiùrsadh,  agus  air  an  cur  am 
prìosan.  26  Dlì'fhosgladh  dorsan 
rt'  phrìosan,  agus  dttiompaicheadh 
an  dorsair. 

A  N  sin  thàinig  e  gu  Derbe 
^1-  agusListra:  agus,  feuch, 
bha  deisciobul  àraidh  an  sin, 
d'am  b'ainm  Timoteus,  mac 
mnà  àraidh  do'n  chinneach 
Iudhach  a  bha  'na  creideach ; 
ach  bu  Ghreugach  a  b'athair 
dha: 

2  A  bha  fo  dheadh  ainm 
aig  na  bràithre  a  bha  ann  an 
Listra  agus  ann  an  Iconi- 
um. 

3  Bha  toil  aig  Pòl  am  fear 
so  a  dhol  a  mach  maille  ris  ; 
agus  ghabh  e  agus  thim- 
chioll  -  ghearr  se  e,  air  son 
nan  ludhach  a  bha  anns  na 
h-àitibh  sin  :  oir  bha  flos  aca 
uile  gu'm  bu  Ghreugach 
'athair. 

4  Agus  mar  a  shiubhail 
lad  troimh  na  bailtibh,  thug 
iad  doibh  na  h-orduighean 
r'an  coimhead,  a  dh'orduich- 
eadh  leis  na  h-abstolaibh  a- 
gus  na  seanairibh  a  bha  ann 
an  Ierusalem. 


1  a'  neartachadh. 
2  Spiorad  losa. 
8  taishean.  4  pvìomh. 

254 


5  Agus  mar  sin  bha  na  h- 
eaglaisean  air  an  daingneach- 
adh  anns  a'  chreidimh,  agus 
mheudaicheadh  iad  gach  là 
an  àireamh. 

6  A  nis  an  uair  a  chaidh 
iad  troimh  Phrigia,  agus  tìr 
Ghalatia,  agus  a  bhacadh 
dhoibh  leis  an  Spiorad  naomh 
am  focal  a  labhairt  san  Asia, 

7  An  dèigh  dhoibh  teachd 
gu  Misia,  dh'fheuch  iad  ri 
dol  gu  Bitinia :  ach  cha  do 
leig  an  Spiorad2  leo. 

8  Agus  air  dhoibh  gabhail 
seachad  air  Misia,  chaidh  iad 
sìos  gu  Troas. 

9  Agus  chunncas  sealladh3 
le  Pòl  san  oidhche  :  Sheas 
duine  àraidh.  o  Mhacedonia, 
agus  ghuidh  e  air,  ag  ràdh, 
Thig  thairis  gu  Macedonia, 
agus  cuidich  leinne. 

10  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  _  e  an  sealladh,  air  ball 
dh'iarr  sinn  dol  thairis  gu 
Macedonia,  a'  dearbh-thuig- 
sinn  gu'n  do  ghairm  an  Tigh- 
earna  sinn  chum  an  soisgeul 
a  shearmonachadh  dhoibh. 

11  Uime  sin  air  dhuinn 
long  a  ghabhail  o  Throas, 
thàinig  sinn  gu  dìreach  gu 
Samotracia,  agus  air  an  là  'na 
dhèigh  sin  gu  Neapolis ; 

12  Agus  o  sin  gu  Philipi, 
ceud4  bhaile  na  cuid  sin  do 
Mhacedonia,  agiis  ò'ùr- 
threabhachas5  e:  agus  bha 
sinn  a  chòmhnuidh  anns  a' 
bhaile  sin  làithean  àraidh. 

13  Agus  air  là  na  sàbaid 
chaidh  sinn  a  mach  as  a' 
bhaile  ri  taobh  aimhne,  far 
am  b'àbhaisturnuigh  adhean- 
amh6;  agus  air  dhuinn 
suidhe,  labhair  sinn  ris  na 


5  cholamhuinn  ;  colony.  Sasg. 

6  far  am  Vàbhaist  do  thigh  urn 
itìgh  a  bhi. 


GNIOMHAKA  XVI. 


mnaibh  a  chruinnicheadh  an 
sin. 

14  Agus  dh'èisd  bean  àraidh 
ruinn  d'am  b'ainm  Lidia, 
bean  -  reicidh  purpuir  *,  o 
bhaile  Thiatira,  a  bha  dean- 
amh  aoraidh  do  Dhia;  aig 
an  d'f  hosgail  an  Tighearn  a 
cridhe,  ionnus  gu'n  d'thug  i 
aire  do  na  nithibh  a  labhradh 
le  Pòl. 

15  Agus  an  uair  a  bhaist- 
eadh  i,  agus  a  teaghlach, 
ghuidh  i  oimn,  ag  ràdh,  Ma 
mheas  sibh  mise  bhi  dìleas 
do'n  Tighearn,  thigibh  a 
steach  do  m'  thigh,  agus 
deanaibh  còmhnuidh  ann. 
Agus  cho-èignich  i  sinn. 

16  Agus  tharladh,  ag  dol 
dhuinne  chum  urnuigh,  gu'n 
do  thachair  oirnn  banoglach 
àraidh  aig  an  robh  spiorad 
fìosachd,  a  thug  mòr-bhuann- 
achd  d'a  maighstiribh  le  fios- 
achd  a  dheanamh  ; 

17  Lean  ise  Pòl  agus  sinne, 
agus  ghlaodh  i,  ag  ràdh,  Is 
iad  na  daoine  so  seirbhisich 
an  Dè  a's  ro  àirde,  a  ta  a' 
nochdadh  dhuinne  slighe  na 
slàinte. 

18  Agus  rinn  i  so  rè  mòrain 
do  làithibh.  Ach  air  do  Phòl 
a  bhi  doilich,  thionndaidh  e 
agus  thubhairt  e  ris  an  Spior- 
ad,  A  ta  mi  toirt  orduigh 
dhuit  ano  an  ainm  Iosa 
Criosd  dol  a  mach  aisde. 
Agus  chaidh  e  mach  air  an 
uair  sin  fèin. 

19  Agus  an  uair  a  chunnaic 
a  maighstirean  gu'n  d'f  halbh 
dòchas2  am  buannachd,  rug 
iad  air  Pòl  agus  air  Silas, 
agus  tharruing  iad  do'n 
mhargadh  iad,  chum  nan 
uachdaran  ; 


corcuir.  2  earbsa., 

255 


20  Agus  air  dhoibh  an  toirt 
chum  luchd  -  riaghlaidh  a 
bhaile,  thubhairt  iad,  Tha  na 
daoine  so  a'  buaireadh  ar  baile 
gu  ro  mhòr,  air  dhoibh  bhi 
'nan  Iudhaich, 

21  Agus  a  ta  iad  a'  teagasg 
ghnàthanna  nach  'eil  cead- 
uichte  dhuinne  a  ghabhail  no 
leantuinn,  do  bhrìgh  gur 
Komhanaich  sinn. 

22  Agus  dh'èirich  an  sluagh 
dh'aon-f  heachd  'nan  aghaidh : 
agus  reub  na  h-uachdarain 
an  eudach  diubh,  agus  dh'- 
àithn  iad  an  sgiùrsadh  le 
slataibh. 

23  Agus  an  dèigh  dhoibh 
iomadh  buille  a  leagadh  orra, 
thilg  iad  am  prìosan  iad,  a' 
toirt  sparraidh  do  fhear- 
coimhead  a'  phrìosain  an 
gleidheadh  gu  tèaruinte. 

24  Neach  air  dha  an  àithne 
sin  fhaotainn,  a  thilg  iad 
do'n  phrìosan  a  b'fhaide  a 
stigh,  agus  a  dhaingnich  an 
cosa  sa'  cheap. 

25  Agus  mu  mheadhon- 
oidhche  air  do  Phòl  agus  do 
Shilas  urnuigh  a  dheanamh, 
sheinn  iad  laoidh  -  mholaidh 
do  Dhia;  agus  chuala  na 
prìosanaich  iad. 

26  Agus  gu  h-obann  bha 
crith-thalmhainn  mhòr  ann, 
air  chor  as  gu'n  do  chrathadh 
bunaitean  a'  phrìosain  :  agus 
air  ball  dh'fhosgladh  na 
dorsan  uile,  agus  dh'fhuasg- 
ladh  cuibhreacha  gach  neach 
aca. 

27  Agus  air  do  fhear- 
coimhead  a'  phrìosain  dùsg- 
adh  à  codal,  agus  air  faicinn 
dorsa  a'  phrìosain  fosgailtc, 
tharruing  e  a  chlaidheamh, 
air  ti3  e  fèin  a  mharbhadh,  a' 


s  fu  rùn. 


GNIOMHAllA  XVII. 


saoilsinn  gu  robli  na  prìosan- 
aich  air  teicheadh. 

28  Ach  ghlaodh  Pòl  le 
guth  àrd,  ag  ràdh,  Na  dean 
cron  sam  bith  ort  fèin ;  oir 
tha  sinn  uile  an  so. 

29  Agus  air  gairm  soluis 
dasan,  leum  e  steach,  agus 
thàinig  e  air  chrith,  agus 
thuit  e  sìos  an  làthair  Phòil 
agus  Shilais ; 

30  Agus  air  dha  an  toirt  a 
mach,  thubhairt  e,  A  mhaigh- 
stirean,  ciod  is  còir  domh 
adheanamh  chum  gu  tèarnar1 
mi  ? 

31  Agus  thubhairt  iadsan, 
Creid  anns  an  Tighearn  Iosa 
Criosd,  agus  tèarnar  thu  fèin, 
agus  do  thigh. 

32  Agus  labhair  iad  focal 
an  Tighearna  ris,  agus  riu- 
san  uile  a  bha  'na  thigh. 

33  Agus  air  dha  an  toirt 
leis  air  an  uair  sin  fèin  do'n 
oidhche,  nighe  an  creuchdan ; 
agus  bhaisteadh  e  fèin,  agus 
a  mhuinntir  uile,  gun  dàil. 

34  Agus  an  uair  a  thug  e 
d'a  thigh  iad,  chuir  e  bord 
rompa,  agus  rinn  e  gaird- 
eachas  maille  r'a  theaghlach 
uile,  a'creidsinn  ann  anDia. 

35  Agus  air  teachd  do'n 
là,  chuir  an  luchd-riaghlaidh 
na  maoir  uatha,  ag  ràdh, 
Leig  air  an  comas  na  daoine 
sin. 

36  Agus  dh'innis_  fear- 
coimhead  a'  phrìosain  na 
briathra  so  do  Phòl,  Gu'n  do 
chuir  an  luchd-riaghlaidh  fios 
uatha  sibhse  a  leigeadh  as : 
uime  sin  rachaibh  a  mach, 
agus  imichibh  an  sìth. 

37  Ach  thubhairt  Pòl  riu, 
an  dèigh  dhoibh  ar  sgiùrsadh 
gu  foliaiseach  gun  ardìteadh, 


agus  gur  Komhanaich  sinn, 
thilg  iad  am  prìosan  sinn  ; 
agus  a  nis  am  b'àill  leo  arcur 
a  mach  an  uaignidheas  1 
cha'n  eadh  gu  deimhin  ;  ach 
thigeadh  iad  fèin  agus  thug- 
adh  iad  a  mach  sinn. 

38  Agus  dh'innis  na  maoir 
nabriathra  sin  do  na  h-uachd- 
aranaibh :  agus  ghabh  iad 
eagal  an  uair  a  chual  iacl 
gu'm  bu  Romhanaich  iad. 

39  Agus  thàinig  iad  agus 
chuir  iad  impidh  orra,  agus 
air  dhoibh  an  toirt  a  mach, 
ghuidh  iad  orra  imeachd  a 
mach  as  a'  bhaile. 

40  Agus  air  dol  a  mach  as 
a'  phrìosan  doibh,  chaidh  iad 
a  steach  do  thigh  Lidia :  a- 
gus  an  uair  a  chunnaic  iad  na 
bràithre,  thugiadcomhfhurt- 
achd  dhoibh,  agus  dh'imich 
iad  rompa. 

CAIB.  XVII. 

1  Shearmonaich  Pòl  aig  Tesalonica, 
4  far  an  do  cJireid  cuid  agus  an 
d'rinn  cuid  eile  geur-leanmhuinn 
air.  10  Chuireadh  e  gu  Berea, 
agus  shearmonaich  e  an  sin.  13 
Èiuneadh  geur-leanmhuinu  air  ; 
15  thàinig  e  gu  baile  na  h-Aiihne, 
agus  shearmonaich  e  dhoibìi  an 
Dia  beò. 

À  NIS  air  dhoibh  imeachd 
troimh  Amphipolis,  agus 
Apolonia,    thàinig    iad  gu 
Tesalonica,  far  an  robh  sion- 
agog  aig  na  h-Iudhaich  : 

2  Agus  mar  bu  ghnàth  le 
Pòl,  chaidh  e  steach  d'an 
ionnsuidh,  agus  air  tri  làith- 
ibh  sàbaid  reusonaich  2  e  riu 
as  na  sgriobtuiribh, 

3  Gam  fosgladh  agus  a' 
dearbhadh  gu'm  b'èigin  do 
Chriosd  fulang,  agus  èirigh  a 
rìs  o  na  marbhaibh  :  agus 
gur  e  an  t-Iosa  so  a  ta  mise 


1  saora?',  slànuichear. 

256 


2  thagatr. 


GNIOMHARA  XVII. 


a'  searmonachadh  dhuibh, 
Criosd. 

4  Agus  chreid  cuid  diubh, 
agus  lean  iad  ri  Pòl  agus  ri 
Silas  :  agus  do  na  Greugaich 
chràbhach  buidheann  mhòr, 
agus  do  na  mnaibh  inbheach 
àireamh  nach  bu  bheag. 

5  Ach  air  do  na  h-Iudhaich 
mi-chreideach  bhi  air  am 
brosnuchadh  le  tnùth1,  ghabh 
iad  d'an  ionnsuidh  droch 
dhaoine  àraidh  do  na  corr- 
aibh-margaidh2,  agus  air  tion- 
al  cuideachd  mòire  dhiubh, 
chuir  iad  am  baile  uile  thar  a 
chèile,  agus  chuairtich  iad 
tigh  Iasoin,  agus  dh'iarr  iad 
an  toirt  a  mach  chum  an  t- 
sluaigh. 

6  Agus  an  uair  nach  d'- 
f  huair  siad  iad,  tharruing  iad 
lason,  agus  bràithrean  àr- 
aidh  chum  uachdaran  a' 
bhaile,  ag  èigheach,  Tha  na 
daoine  so  a  chuir  an  saoghal 
bun  os  ceann,  air  teachd  an 
so  mar  an  ceudna  ; 

7  D'and'thuglason  aoidh- 
eachd  :  agus  a  ta  iad  so  uile 
a'  cur  an  aghaidh  orduigh 
Cheasair,  ag  ràdh,  Gu  bheil 
righ  eile  ann,  eadhon  Iosa. 

8  Agus  chuir  iad  buaireas  3 
fo'n  t-sluagh,  agus  fo  uachd- 
arain  a'  bhaile,  'nuair  a  chual 
iad  na  nithe  so. 

9  Agus  an  uair  a  ghabh  iad 
urras4  o  Iason,  agus  o  chàch, 

j  leig  iad  uatha  iad. 

10  Agus  air  ball  chuir  na 
bràithre  Pòl  agus  Silas  san 
oidhche  gu  Berea :  agus  air 
iteachd  dhoibh-san  an  sin, 
lchaidh  iad  a  steach  do  shion- 
agog  nan  Iudhach. 

11  Bha  iad  sin  ni  b'uaisle 


na  muinntir  Thesalonica,  oir 
ghabh  iad  am  focal  d'an 
ionnsuidh  leis  an  uile  thog- 
radh,  a'  rannsachadh  nan 
sgriobtuir  gach  aon  là,  a  d/i'- 
fheuchainn  an  robh  na  nithe 
sin  mar  so. 

12  Uime  sin  chreid  mòran 
diubh  ;  agus  mar  an  ceudna 
do  mhnaibh  uaisle  do  na 
Greugaich,  agus  do  f  hearaibh 
àireamh  nach  bu  bheag. 

13  Ach  an  uair  a  thuig  na 
h-Iudhaich  o  Thesalonica 
gu'n  do  shearmonaicheadh 
focal  Dè  le  Pòl  am  Berea, 
thàinig  iad  an  sin  mar  an 
ceudna,  a'  brosnuchadh  an 
t-sluaigh. 

14  An  sin  air  ball  chuir  na 
bràithrean  uatha  Pòl,  chum 
gu'n  rachadh  e  mar  gu  b'ann 
chum  na  mara  :  ach  dh'f  han 
Silas  agus  Timoteus  an  sin 
fathast. 

15  Agus  threòraich  luchd- 
coimheadachd  Phòil  e  gu 
haile  na  h- Aithne  5 :  agus  air 
faghail  àithne  dhoibh  gu  Silas 
agus  Timoteus,  iad  a  theachd 
d'a  ionnsuidh-san  mar  bu 
luaithe,  dh'imich  iad  rompa. 

16  A  nis  am  feadh  a  bha 
Pòl  a'  feitheamh  riu  san 
Aithne,  bha  a  spiorad  air  a 
bhrosnuchadh6  ann,  do  bhrìgh 
gu'm  fac  e  am  baile  làn 
ìodhol-aoraidh. 

17  Air  an  aobhar  sin  rinn  e 
deasboireachd  ris  na  h-Iudh- 
aich,  agus  ris  na  daoinibh 
cràbhach  anns  an  t-sionagog, 
agus  air  a'  mhargadh  gach  ìà 
riu-san  a  thachair  air. 

18  An  sin  thug  feallsan- 
aich7  àraidh  do  nah-Epicur- 
aich,  agus  do  na  Stoicich, 


5  Athens.  Sasg. 
6  hlntaireadh. 
7  daoine  fòghlumta,  eagnuidhean 


GNIOMHARA  XVII. 


aghaidh  air ;  agus  thubhairt 
cuid,  Ciod  a  b'àill  leis  an 
f  hear  bhith-bhriathrach  so  a 
ràdh  ?  thubhairt  cuid  eile,  Is 
cosmhuil  gu  bheil  e  a'  searm- 
onachadh  dhèe  coimheach ; 
do  bhrìgh  gu'n  do  shearmon- 
aich  e  dhoibh  losa,  agus  an 
aiseirigh. 

19  Agus  rug  iad  air,  agus 
thug  iad  leo  e  gu  Areopagus, 
ag  ràdh,  Am  feud  sinn  fios 
fhaotainn  ciod  e  an  teagasg 
nuadh  1  so,  a  labhrar  leat  1 

20  Oir  a  ta  thu  toirt  nithe 
àraidh  neo-ghnàthach  chum 
ar  cluasan  :  b'àill  leinn,  uime 
sin,  fios  f  haotainn  ciod  is  ciall 
doibh  sin. 

21  (Oir  cha  do  chaith 
muinntir  na  h-Aithne  uile 
agus  a'  choigrich  a  bha  air 
chuairt  'nam  measg,  an  ùine 
ri  ni  air  bith  eile,  ach  ri  inns- 
eadh,  no  ri  cluinntinn  noimh- 
eachd  èigin.) 

22  An  sin  air  seasamh  do 
Phòl  am  meadhon  Areopag- 
uis,  thubhairt  e,  A  mhuinntir 
na  h-Aithne,  tha  mi  faicinn 
gu  bheil  sibh  anns  na  h-uile 
nithibh  cràbhach  thar  tomh- 
as : 

23  Oir  air  dhomh  bhi  dol 
seachad,  agus  ag  amharc  air 
bhur  nithibh  naomha,  f  huair 
mi  altair  air  an  robh  an 
sgrìobhadh  so,  DO'N  DIA 
NEO-AITHNICHTE.Uime 
sin  esan  d'am  bheil  sibh  a' 
deanamh  aoraidh  gu'n  eòlas 
agaibh  air,  is  e  a  ta  mise  a' 
searmonachadh  dhuibh. 

24  An  Dia  a  rinn  m  an 
saoghal,  agus  na  h-uile  nithe 
a  ta  ann,  do  bhrìgh  gur  e  fèin 
Tighearna  nèimh  agus  na 
talmhainn,  cha'n  'eil  e  gabh- 


ail  còmhnuidh  ann  an  teamp- 
luibh  làmh-dheanta : 

25  Ni  mò  abheirear  aoradh 
dha  le  làmhaibh  dhaoine,  mar 
gu'm  biodh  uireasbhuidh  ni 
sam  bith  air ;  oir  is  e  fèin  a  ta 
toirt  do  na  h-uile  beatha,  agus 
anail,  agus  nan  uiie  nithe  : 

26  Agus  rinn  e  dh'aon 
f  huil  uile  chinnich  dhaoine, 
chum  iad  a  ghabhail  còmh- 
nuidh  air  aghaidh  na  talmh- 
ainn  uiìe,  agus  shonraich2 
e  na  h-amanna  roimh-ord- 
uichte,  agus  crìochan  an 
àite-còmhnuidh  ; 

27  Chum  gu'n  iarradh  iad 
anTighearn,  adh'fheuchainn 
an  tarladh  dhoibh,  le  mìn- 
rannsachadh,  gu'm  faigheadh 
iad  e,  ged  nach  'eil  e  fada  o 
gach  aon  againn : 

28  Oir  annsan  tha  sinn 
beò,  agus  a'  gluasad,  agus 
tha  ar  bith  againn ;  mar 
a  thubhairt  mar  an  ceudna 
dream  àraidh  do  'ur  bàrdaibh 
fèin,  Oir  is  sinne  fòs  a  ghin- 
eal-san. 

29  Uime  sin  do  bhrìgh  gur 
sinne  gineal  Dè,  cha  chòir 
dhuinn  a  shaoilsinn  gu  bheil 
an  Diadhachd  cosmhuil  ri 
h-òr,  no  ri  h-airgiod,  na  ri 
cloich,  nithe  a  ghearradh3  le 
h-ealadhain  agus  innleachd 
dhaoine. 

30  A  nis  air  doDhia  amh- 
arc  thairis  air  aimsiribh  an 
aineolais  so,  tha  e  nis  ag  àith- 
neadh  do  na  h-uile  anns  gach 
àit  aithreachas  a  dheanamh  : 

31  Do  bhrìgh  gu'n  do 
shuidhich  e  là  anns  an  toir  e 
breth  air  an  t-saoghal  am 
f  ìreantachd,  tre'n  duine  sin  n 
dh'orduiche  ;  agusairso  thug 
e  dearbhadh  do  na  h-uile 


1  ìwmha.       3  shuidhich. 

258 


3  a  dJmaladh,  a  gJiràbJialadh. 


GNIOMHARA  XVIII. 


dhaoinibh,  le  esan  a  thogail 
suas  o  na  marbhaibh. 

32  Agus  an  uair  a  chual  iad 
mu  aiseirigh  nam  marbh, 
rinn  cuid  diubh  fanoid  :  ach 
thubhairt  cuid  eile,  Eisdidh 
sinn  riut  a  rìs  mu'n  ni  so. 

33  Agus  mar  sin  chaidh 
Pòl  a  mach  as  am  meadhon. 

34  Gidheadh,  lean  euid  do 
dhaoinibh  ris,  agus  chreid 
iad.  'Nam  measg  so  bha 
Dionisius  an  t-Areopagach, 
agus  bean  d'am  b'ainm  Dam- 
aris,  agus  dream  eile  maille 
riu. 

CAIB.  XVIII. 

J  Rinn  Pòl  obair  le  a  làmhaiò/t 
fèin,  agus  shearmonaich  e  do  na 
Cinnich  ann  an  Corintus  :  9  Thug 
an  Tighearyi  misneach  dlia  ann 
an  taisbean  :  12  chaidh  a  chasaid 
an  làthair  an  uachdarain  Ghalio, 
ach  leigeadh  as  e :  18  'na  dhèigh 
sin,  chaidh  e  o  bhaile  gu  baile, 
agus  neartaich  e  na  deisciobuil,  $c. 

A  N  dèigh  nan  nithe  so, 
^7  dh'-f  hàg  Pòl  baile  na  h- 
Aithne,  agus  thàinig  e  gu 
Corintus ; 

2  Agus  fhuair  e  Iudhach 
àraidh  d'am  b'ainm  Acuila,  a 
rugadh  am  Pontus,  air  ùr- 
theachd  as  an  Eadailt,  maille 
r'amhnaoi  Priscila,  (achionn 
gu'n  d'orduich  Claudius  do 
na  h-Iudhaich  uile  an  Ròimh 
fhàgail,)  agus  thàinig  e  d'an 
ionnsuidh. 

3  Agus  a  chionn  gu'n  robh 
e  a  dh'aon  cheird  riu,  dh'- 
f  han  e  maille  riu,  agus  bha  e 
agobair,  (oirbu  cheird  doibh 
bhi  deanamh  phàilliuna.) 

4  Agus  thagair 1  e  anns  an 
t-sionagog  gach  aon  là  sàbaid, 
agus  chuir  e  impidh  air  Iudh- 
aich  agus  Greugaich. 

5  Agus  an  uair  a  thàinig 
Silas  agus  Timoteus  o  Mha- 


cedonia,  bhaPòl  air  a  theann- 
adh  'na  spiorad,  agus  rinn  e 
fìanuis  do  na  h-Iudhaich, 
gu'm  b'e  Iosa  an  Criosd. 

6  Agus  an  uair  o  chuir  iad 
'na  aghaidh,  agus  a  labhair 
iad  toibheum,  chrath  e  'eud- 
ach,  agus  thubhairt  e  riu, 
Biodh  bhur  fuil  air  bhur  ceann 
fèin ;  tha  mise  glan :  à  so 
suas  thèid  mi  chum  nan  Cinn- 
each. 

7  Agus  chaidh  e  as  a  sin, 
agus  thàinig  e  gu  tigh  duine 
àraidh  d'am  b'ainm  Iustus, 
a  bha  deanamh  aoraidh  do 
Dhia,  agus  aig  an  robh  a 
thigh  làimh  ris  ant-sionagog. 

8  Agus  chreid  Crispus, 
prìomh  2-uachdaran  na  sion- 
agoig  anns  an  Tighearna, 
maille  r'a  theaghlach  uile : 
agus  chreid  mòran  do  na 
Corintianaich,  air  dhoibh 
èisdeachd  ris,  agusbhaisteadh 
iad. 

9  An  sin  thubhairtan  Tigh- 
earn  ri  Pòl  ann  an  sealladh  3 
san  oidhche,  Na  biodh  eagal 
ort,  ach  labhair,  agus  na  bi 
a'd'  thosd : 

10  Oir  a  ta  mise  maille 
riut,  agus  cha  toir  duine  sam 
bith  ionnsuidh  ort,  chum  do 
chron  a  dheanamh  :  oir  a  ta 
mòr-shluagh  agam-sa  anns  a' 
bhaile  so. 

11  Agus  dh'fhan  ebliadh- 
na  agus  sè  mìosan  an  sin,  a' 
teagasg  focail  Dè  'nam  measg. 

12  Agus  an  uair  a  bha 
Galio  'na  uachdaran  air  A- 
chaia,  dh'èirich  na  h-Iudh- 
aich  a  dh'aon  inntinn  an 
aghaidh  Phòil,  agus  thug  iad 
e  gu  caithir  a'  bhreitheanais, 

13  Ag  ràdh,  Tha'n  duine 
so  a'  comhairleachadh  dhaoine 


^  reusonaich. 

259 


3  àrd.  *taisbea?i. 


GNIOMHARA  XVIII. 


aoradh  a  dheanamh  do  Dhia 
an  aghaidh  an  lagha. 

14  Agus  an  uair  a  bha  Pòl 
dol  a  dh'f  hosgladh  a  bheoil, 
thubhairt  Galio  ris  na  h- 
Iudhaich,  Nam  b'eucoir  no 
droch  ghnìomh  a  bhiodh  ann, 
O  Iudhacha,  bu  reusonta  gu'n 
giùlaininn  leibh : 

15  Ach  ma's  ceisd  ata  ann 
timchioll  fhocla  agus  ainm- 
ean,  agus  bhur  lagha  fèin, 
amhaircibh  fèin  air  sin ;  oir 
cha'n  àill  leam-sa  bhi  m' 
bhreitheamh  air  an  leithidibh 
sin  do  nithibh. 

16  Agus  dh'fhuadaich  e 
iad  o  chaithir  a'  bhreitheanais. 

17  An  sin  rug  na  Greug- 
aich  uile  air  Sostenes,  uachd- 
aran  na  sionagoig,  agus  ghabh 
iad  an  làthair  caithir  a' 
bhreitheanais  :  agus  cha  do 
ghabh  Galio  suim  do  ni  sam 
bith  dhiubh  sin. 

18  Agus  dh'fhan  Pòl  fath- 
ast  ùine  mhaith  sa  bhaile  sin, 
agus  an  sin  an  dèigh  a  chead 
a  ghabhail  do  na  bràithribh, 
chaidh  e  air  luing  o  sin  gu 
Siria,  agus  maille  ris-sanPris- 
cila  agus  Acuila  ;  an  dèigh  a 
cheann  a  bhearradh 1  ann  an 
Cenchrea  :  oir  bha  bòid  air. 

19  Agus  thàinig  e  gu  h- 
Ephesus,  agus  dh'fhàg  e  iad- 
san  an  sin  :  ach  chaidh  e  fèin 
a  steach  do'n  t-sionagog,  agus 
reusonaich  e  ris  na  h-Iudh- 
aich. 

20  Agus  an  uair  a  dh'iarr 
iad  air  fuireach  maille  riu  ni 
b'f  haide,  cha  d'aontaich  e  : 

21  Ach  ghabh  e  a  chead 
diubh,  ag  ràdh,  Is  èigin 
dhomh,  air  gach  aon  chor,  an 
fhèill2  so  a    ta    teachd  a 


I  à  hmadh.  *anfhèisd. 
y  au  eagar.       4  tet/t, 

260 


choimhead  ann  an  Ierusa- 
lem :  ach  pillidh  mi  a  rìs  do 
'ur  n-ionnsuidh-sa,  ma's  toil 
le  Dia.  Agus  sheòl  e  o  E- 
phesus. 

22  Agus  thàinig  e  tìr  aig 
Cesarea,  agus  air  dha  dol  suas 
agus  fàilt  a  chur  air  an  eaglais, 
chaidh  e  sìos  gu  Antioch. 

23  Agus  an  uair  a  dh'f  han 
e  rè  tamuill  an  sin,  dh'imich 
e,  agus  chaidh  e  an  ordugh3 
troimh  thìr  Ghalatia  uile  agus 
Phrigia,  a'  neartachadh  nan 
deisciobul  uile. 

24  Agus  thàinig  gu  h- 
Ephesus  Iudhach  àraidh  d'am 
b'  ainm  Apollos,  a  rugadh 
an  Alecsandria,  duine  deas- 
bhriathrach,  agus  cumhachd- 
ach  anns  na  sgriobtuiribh. 

25  Bha'n  duine  so  air  a 
theagasg  ann  an  slighe  an 
Tighearn;  agus  air  dha  bhi 
dian4  'na  spiorad,  labhair 
agus  theagaisg  e  gu  dìchioll- 
ach  na  nithe  a  bhuineadh 
do'nTighearn,  agus  gun  eòlas 
aige  ach  air  baisteadh  Eoin. 

26  Agus  thòisich  e  air 
labhairt  gu  dàna  san  t-sion- 
agog.  •  Agus  air  do  Acuila 
agus  do  Phriscila  a  chluinn- 
tinn,ghabhiad  d'an  ionnsuidh 
e,  agus  mhìnich  iad  dha  slighe 
Dhè  ni  bu  choimhlionta. 

27  Agus  an  uair  bu  mhiann 
leis  dol  gu  Achaia,  an  dèigh 
a  chomhairleachadh,  sgrìobh 
na  bràithre  chum  nan  deis- 
ciobul  iad  a  ghabhail  ris : 
neach,  air  dha  teachd,  a  rinn 
còmhnadh5  mor  riu-san  a 
chreid  tre  ghràs : 

28  Oir  le  mòr-dhìchioll 
rinn  e  deasboireachd 6  ris  na 
h-Iudhaich  gu  follaiseach,  a' 


5  còghnadh,  congnamh. 
a  le  mòr-sbaim  thagair  e. 


GNIOMHARA  XIX. 


dearbhadh  leis  na  sgriobtuir- 
ibh,  gur  e  Iosa  an  Criosd. 

CAIB.  XIX. 

1  Tha  an  Spiorad  naomh  air  a 
thabhairt  le  làmhaibh  Phòil.  9 
'Jhug  7ia  h-Judhaich  toibheum  d?a 
theagasg,  a  bha  air  a  dhaingneach- 
adh  le  mìorbhuilibh.  13  Bhuail- 
eadh  na  h-Iudhaich  a  bha  cur 
spiorada  fo  gheasaibh  leis  an 
Viabhul.  iy  Loisgeadh  leabh- 
raiche  druidheachd. 

\  GUS  tharladh,  'nuair  a 
f*  bha  Apollos  ann  an  Cor- 
ìntus,  air  do  Phòl  dol  troimh 
crìochaibh  uachdarach, 
gu'n  d'thàinig  e  gu  Ephesus. 
Agus  air  faotainn  dheisciobul 
àraidh, 

2  Thubhairt  e  riu,_  An 
d'fhuair  sibh  an  Spiorad 
naomh  o  chreid  sibh  1  Agus 
thubhairt  iadsan  ris,  Cha 
chuala  sinn  uiread  as  gu 
bheil  Spiorad  naomh  ann. 

3  Agus  thubhairt  e  riu, 
Ciod  ma  seadh  anns  an  do 
bhaisteadh  sibh  ?  Agus 
tlmbhairt  iadsan,  Am  baist- 
eadh  Eoin. 

4  An  sin  thubhairt  Pòl, 
1  Bhaist  Eoin  gu  deimhin  le 

baisteadh  an  aithreachais,  ag 
jradh  ris  an  t-sluagh,  iadsan 
|  a  chreidsinn  anns  an  neach 
f  a  bha  gu  teachd 'na  dhèigh- 

san,  sin  r'a  ràdh,  ann  an  Iosa 
ijCriosd. 

5  Agus  an  uair  a  chual  iad 
),  bhaisteadh  iad  ann  an 

iiiinm  an  Tighearna  Iosa. 

6  Agus  air  do  Phòl  a  làmh- 
Im  a  chur  orra,  thàinig  an 
ppiorad  naomh  orra;  agus 
I  abhair  iad  le  teangaibh,  agus 
i  inn  iad  fàidheadaireachd. 

7  Agus  bha  ann  uile  tim- 
Ihioll  dà  fhear  dheug. 

;  |  8  Agus    chaidh    esan  a 


1  «'  cur  spiorada  fo  mhionnaibh, 

261 


steach  do'n  t-sionagog,  agus 
labhair  e  gu  dàna  rè  thri 
mìosan,  a'  deasboireachd  a- 
gus  a'  comhairleachadh  nan 
nithe  a  bhuineas  do  rìogh- 
achd  Dhè. 

9  Ach  an  uair  a  chruadh- 
aicheadh  cuid,  agus  nach  do 
chreid  iad,  ach  a  labhair  iad 
olc  mu'n  t-slighe  sin  an  làth- 
air  an  t-sluaigh,  dh'fhàg  e 
iad,  agus  sgar  e  na  deisciobuil 
uatha,  agus  bha  e  gach  là  a' 
deasboireachd  ann  an  sgoil 
neach  àraidh  d'am  Vainm 
Tirannus. 

10  Agus  rinneadh  so  rè 
dhà  bhliadhna;  air  chor^  as 
gu'n  cuala  luchd-àiteachaidh 
na  h-Asia  uite,  eadar  Iudh- 
aich  agus  Ghreugaich,  focal 
an  Tighearna  Iosa. 

11  Agus  rinn  Dia  mìorbh- 
uilean  nach  bubheag  le  làmh- 
aibh  Phòil : 

12  Air  chor  as  gu'n  d'thug- 
adh  o  'chorp-san  chum  nan 
daoine  tinne,  neapaicinne  no 
aprain,  agus  gu'n  d'fhalbh 
an  euslaintean  uatha,  agus  gu 
deachaidh  na  droch  spioraid 
a  mach  asda. 

13  Agus  ghabh  dream 
àraidh  do  na  h-Iudhaich,  a 
bha  Jg  imeachd  o  àit  gu  h-àit, 
a'  cur  spiorada  fo  gheasaibh1, 
os  làimh  ainm  an  Tighearna 
Iosa  ainmeachadh  os  ceann 
na  muinntir  sin  anns  an  robh 
droch  spioraid,  ag  ràdh,  Cuir- 
eamaid  fo  gheasaibh  sibh  tre 
Iosa  a  ta  Pòl  a'  searmonach- 
adh. 

14  Agus  bha  aig  Scebha 
Iudhach  àraidhy  aon  do  na  h- 
àrd  -  shagartaibh,  seachdnar 
mhac  a  bha  deanamh  so. 

15  Agus  fhreagair  an  droch 

«'  tilgeadh  a  mach  spìorada. 

I  2 


GNIOMHARA  XIX. 


spiorad,  agus  thubhairt  e, 
Tha  eòlas  agam  air  losa,  a- 
gus  is  aithne  dhomh  Pòl : 
ach  cò  sibhse  ? 

16  Agus  leum  an  duine 
anns  an  robh  an  droch  spiorad 
orra,  agus  air  dha  làmh  an 
uachdar  f  haotainn  orra,  thug 
e  buaidh  orra,  air  chor  as 
gu'n  do  theich  iad  a  mach  as 
an  tigh  sin  lomnochd  agus 
reubta. 

^  17  Agus  fhuair  na  h-Iudh- 
aich  uile  agus  mar  an  ceudna 
na  Greugaich  a  bha  thàmh 
ann  an  Ephesus  fios  air  so  ; 
agus  thuit  eagal  orra  uile, 
agus  bha  ainm  an  Tighearna 
losa  air  àrdachadh. 

18  Agus  thàinig  mòran 
diubh-san  a  chreid,  ag  aid- 
eachadh,  agus  ag  innseadh 
an  gnìomhara. 

19  Agus  thug  mòran  diubh- 
san  abha  gnàthachadh  dhroch 
innleachda,  an  leabhraiche 
leo,  agus  loisg  siad  iad  am 
fianuis  nan  uile :  agus  dh'- 
àireamh  iad  an  luach,  agus 
fhuair  iad  e  'na  leth-cheud 
mìle  bonn  airgid. 

20  Mar  sin  le  cumhachd 
dh'fhàsagusbhuadhaichfocal 
an  Tighearn. 

21  Agus  an  uair  a  choimh- 
lionadh  na  nithe  so,  chuir 
Pòl  roimhe  'na  spiorad,  an 
dèigh  dha  imeachd  troimh 
Mhacedonia,  agus  Achaia, 
dol  gu  Ierusalem,  ag  ràdh, 
An  dèigh  dhomh  bhi  an  sin, 
is  èigin  domh  an  Roimh 
fhaicinn  mar  an  ceudna. 

22  Agus  air  dha  dithis 
dhiubh-san  a  bha  frithealadh 
dha,  Timoteus,  agus  Erastus, 
a  chur  do  Mhacedonia,  dh'- 


fhan  e  fèin  rè  tamuill  san 
Asia. 

23  Agus  dh'èirich  mu'n 
àm  sin  iomairt1  nach  bu 
bheag  mu  thimchioll  na  slighc 
sin. 

24  Oir  bha  ceard  -  airgid 
àraidh  d'am  b'ainm  Deme- 
trius  ann,  a  bha  deanamh 
theampull  airgid2  do  Dhiana, 
agus  a  thug  buannachd  nach 
bu  bheag  do'n  luchd-ceirde  ;• 

25  Agus  air  dha  iadsan  a 
chruinneachadh  an  ceann  a 
chèile,  agus  a'  mhuinntir  eile 
a  bha  dh'aon  cheird  riu, 
thubhairt  e,  Fheara,  tha  f  hios 
agaibh  gur  ann  o'n  cheird  so 
a  ta  ar  beartas  3  againne : 

26  Os  bàrr,  tha  sibh  a' 
faicinn  agus  a'  cluinntinn  gu 
bheil  am  Pòl  so  le  'chomh- 
airle  air  tionndadh  air  falbh 
sluaigh  mhòir,  cha  'n  e  a 
mhàin  ann  an  Ephesus,  ach 
cha  mhòr4  san  Asia  uile,  ag 
ràdh,  Nach  dèe  iad  a  nìthear 
le  làmhaibh  : 

27  Air  chor  as  nach  e 
mhàin  gu  bheil  e'n  cunnart 
gu'n  deanar  tàir  air  ar  ceird ; 
ach  mar  an  ceudna  gu  cuirear 
teampull  na  ban-dè  mòire 
Diana  an  neo-phrìs,  agus 
gu  claoidhear  a  mòrachd-sa, 
d'am  bheil  an  Asia  uile,  a- 
gus  an  domhan  a'  deanamh 
aoraidh. 

28  Agus  an  uair  a  chual 
iadsan  so,  lìonadh  le  feirg 
iad,  agus  ghlaodh  iad,  ag 
ràdh,  Is  mòr  Diana  nan 
Ephesianach. 

29  Agus  bha  am  baile  uile 
air  a  lìonadh  le  mi-riaghailt :  %i 
Agus  ruith  iad  a  dh'aon  toil  ; 
chum  àite  -  cruinnich  an  t- 


1  buaireas. 
*  deaUh-theampult. 

262 


3  sqiòhreas. 
4  air  bìieag  rtithe 


GNIOMHARA  XX. 


sluaigb,  a'  tarruing  leo 
Ghaiuis  agus  Aristarchuis 
Macedonaich,  luchd  comh- 
thuruis  Phòil. 

30  Agus  an  uair  a  b'àill  le 
Pòl  dol  a  steach  chum  an  t- 
sluaigh,  cha  do  leig  na  deis- 
ciobuil  leis. 

31  Agus  mar  an  ceudna 
chuir  cuid  do  uachdaranaibh 
na  h-Asia,  a  bha  'nan  càird- 
ibh  dha,  fios  d'a  ionnsuidh, 
a'  guidhe  air  nach  rachadh 
e  gu  àite  -  cruinnich  an  t- 
sluaigh. 

32  Ghlaodh  uime  sin  cuid 
diubh  aon  ni,  agus  cuid  ni 
eile :  oir  bha  an  coimhthional 
troimh  a  chèile,  agus  cha 
robh  fios  aig  a'  chuid  bu  mhò 
c'ar  son  a  thàinig  iad  cuid- 
eachd. 

33  Agus  tharruing  iad  a 
mach  Alecsander  as  an  t- 
sluagh,  airbhi  do  na  h-Iudh- 
aich  'ga  iomain  rompa.  A- 
gus  smèid  Alecsander  le 
'laimh,  agus  b'àill  leis  a 
leithsgeul  a  ghabhail  ris  an 
t-sluagh. 

34  Ach  an  uair  a  thuig  iad 
givm  b'  Iudhach  e,  rinneadh 
ard-iolach  leo  uile  mu  thim- 
chioll  ùine  dhà  uair,  a'  glaodh- 
aich,  Is  mòr  Diana  nan  Ephe- 
sianach. 

35  Agus  an  uair  a  chiùin- 
ich  an  clèireach1  an  sluagh, 
thubhairt  e,  Pheara  Ephesuis, 
cò  an  duine  aig  nach  'eil  fios 
gu  bheil  baile2  nan  Ephesian- 
ach  a'  deanamh  aoraidh  do'n 
bhan-dia  mhòir  Diana,  agus 
do'n  dealbh  a  thuit  a  nuas  o 
Iupiter  1 

36  Air  an  aobhar  sin  do 
bhrìgh  nach  fheudar  cur  an 


Clèireach-sgrìobhaidh  'a  bhaile. 
2  caithir. 

263 


aghaidh  nan  nithe  so,  is  còir 
dhuibhse  bhi  ciùin,  agus  gim 
ni  sam  bith  a  dheanamh  gu 
h-obann. 

37  Oir  thug  sibh  an  so  na 
daoine  so,  ged  nach  'eil  iad 
a'  creachadh  theampull,  no  a 
toirt  toibheim  d'ar  ban-dia. 

38  Uime  sin  ma  ta  aig 
Demetrius  agus  aig  an  luchd- 
ceird  a  ta  maille  ris,  cùis  an 
aghaidh  neach  air  bith,  tha'n 
lagh  rèidh  dhoibh,  agus  tha 
uachdarain  ann;  agradh  iad 
a  chèile. 

39  Ach  ma  ta  ceisd  sam 
bith  agaibh  mu  nithibh  eile, 
rèitichear  sin  ann  an  coimh- 
thional  dligheach. 

40  Oir  tha  sinn  an  cunnart 
bhi  air  ar  n-agairt  air  son 
ceannairc  air  an  la'n  diugh, 
do  bhrìgh  nach  'eil  cùis  sam 
bith  againn  a  dh'f  heudas  sinn 
a  thoirt  seachad  mar  aobhar 
a'  chruinneachaidh  so. 

41  Agus  air  dha  so  a  ràdh, 
sgaoil  e  an  coimhthional. 

CAIB.  XX. 

1  Ckaidh  Pòl  do  Mhacedonia:  7 
fhritheil  e  suipeir  an  Itghearn, 
agus  shearmonaich  e.   9  Air  a\> 

,  Eutichus  tuiteam  sìos  an  cruth 
mairbh,  thogadh  mas  beò  e.  17 
Aig  Miletus  ghairm  Pòl  seanair- 
ean  na  h-eaglais  an  ceann  a  chèile, 
agus  dlCinnis  e  dhoibh  ciod  a  bhu 
ffti  tachairt  dha  fèin,  %c. 

AGUS  an  dèigh  do'n 
chomh-ghàir3  sgur,  ghairm 
Pòl  na  deisciobuil  d'a  ionn- 
suidh,  agus  air  dha  a  chead 
ghabhail  diubh4,  thriall  e  gu 
dol  do  Mhacedonia. 

2  Agus  air  dha  dol  troimh 
na  criochaibh  sin,  agus  mòr- 
earail  a  dheanamh  orra, 
thàinig  e  do'n  Ghrèig; 


3  bhiiaireas. 
4  an  glacadh  'na  tichd. 


GNIOMHARA  XX. 


3  Agus  dh'fhàn  e  an  sin 
tri  mìosan :  agus  an  uair  a 
bha  na  h-Iudhaich  ri  feall- 
fholach1  air  a  shon,  agus  e 
air  ti2  dol  air  luing  do  Shiria, 
chuir  e  roimhe  pilltinn  troimh 
Mhacedonia. 

4  Agus  chaidh  'na  chuid- 
eachd  gu  h-Asia,  Sopater  o 
Bherea ;  agus  do  mhuinntir 
Thesalonica,  Aristarchus  a- 
gus  Secundus  ;  agus  Gaius  o 
Dherbe,  àgus  Timotheus ; 
agus  do  mhuinntir  na  h-Asia, 
Tichicus  agus  Trophimus. 

5  Air  dhoibh  so  imeachd 
romhain-ne  dh'fheith  iad 
ruinn  ann  an  Troas. 

6  Agus  sheòl  sinn  o  Phi- 
lipi,  an  dèigh  làithean  an 
arain  neo  -  ghoirtichte,  agus 
thainig  sinn  d'an  ionnsuidh- 
san  gu  Troas  ann  an  cùig 
ìàithibh,  far  an  d'fhan  sinn 
seachduin. 

7  Agus  an  ceud  là  do'n  t- 
seachduin,  air  do  na  deis- 
ciobluibh  cruinneachadh  an 
ceann  a  chèile  a  bhriseadh 
arain,  shearmonaich  Pòl 
doibh,  agus  a  rùn  air3  imeachd 
uatha  air  an  là  màireach,  agus 
lean  e  air  labhairt  gu  meadh- 
on-oidhche. 

8  Agus  bha  mòran  lòchran 
anns  an  t-seòmaruachdarach, 
far  an  robh  iad  cruinn. 

9  Agus  bha  oganach  àraidh 
d'am  b'ainm  Eutichus  'na 
shuidhe  ann  an  uinneig,  air 
tuiteam  gu  trom  'na  chodal : 
agus  air  do  Phòl  bhi  rè  fad  a' 
searmonachadh,  shàruich- 
eadh  leis  a'  chodal  e,  agus 
thuit  e  sìos  o'n  treas  lobhta, 
agus  thogadh  marbh  e. 

10  Agus  chaidh  Pòl  sìos, 


agus  thuit  e  air,  agus  air  dha , 
a  ghlacadh  'na  uchd,  thubh- 
airt  e,  Na  biodh  trioblaid* 
oirbh ;  oir  a  ta  'anam  ann. 

11  Agus  air  dol  suas  da  a 
rìs,  bhris  e  aran  agus  dh'ith 
e,  agus  labhair  e  riu  rè  ùine 
f  hada,  eadhon  gu  teachd  na 
maidne,  agus  mar  sin  dh'- 
f  halbh  e. 

12  Agus  thug  iad  leo  an  t- 
òganach  agus  e  beò,  agus 
rinn  iad  gairdeachas  nach  bu 
bheag. 

13  Agus  air  dhuinne  im- 
eachd  air  thoiseach  chum  na 
luinge,  sheòl  sinn  gu  Asos, 
fa  rùn  Pòl  a  ghabhail  a  steach 
an  sin :  oir  is  ann  mar  sin  a 
dh'orduich  è,  a  cur  roimhe 
gu'n  imicheadh  e  fèin  d'a 
chois. 

14  Agus  an  uair  a  choinn- 
ich  e  sinn  aig  Asos,  ghabh 
sinn  a  steach,  agus  thàinig 
sinn  gu  Mitilene. 

15  Agus  air  seòladh  dhuinn 
as  a  sin,  thàinig  sinn  air  an 
là  màireach  fa  chomhair 
Chiois;  agus  air  an  là  'na 
dhèigh  sin  thàinig  sinn  gu 
Samos,  agus  dh'fhan  sinn 
aig  Trogillium ;  agus  air  an 
là  b'fhaisge  thàinig  sinn  gu 
Miletus. 

16  Oir  chuir  Pòl  roirnhe 
seòladh  seach  Ephesus,  chum 
nach  tarladh  dha  moille  a 
dheanamh  anns  an  Asia :  oir 
rinn  e  cabhag5,  chum  nam 
feudadh  e,  bhi  ann  an  Ieru- 
salem  air  là  na  Cuingeis. 

17  Agus  chuir  e  nos  o 
Mhiletus  gu  h-Ephesus,  agus 
ghairm  e  d'a  ionnsuidh  sean- 
airean  na  h-eaglais. 

18  Agus  an  uair  a  thàinig 


1  a'  luidlie  am  folach,  am  plaid. 
'•i  u  ràìi  air.       3  air  bhi  fuidhe. 
264 


4  buaireas. 
5  bha  deifir  air. 


GNIOMHARA  XX. 


ìad  d'a  ionnsuidh,  thubhairt 
e  riu,  Tha  fhios  agaibh, 
cionnus  a  bha  mi  'nur  measg 
anns  an  uile  aimsir,  o'n  cheud 
là  a  thàinig  mi  do'n  Asia. 

19  A'  deanamh  seirbhis 
do'n  Tighearn  leis  gach  uile 
irioslachdinntinn,agus  maille 
ri  mòran  dheur,  agus  dheuch- 
ainnean,  a  thachair  dhomh  le 
ceilg  nan  Iudhach. 

20  Agus  cionnus  nach  do 
ghlèidh  mi  ni  sam  bith  am 
folach  a  bha  feumail  dhuibhse, 
gun  a  nochdadh  dhuibh,  agus 
gun  sibhse  a  theagasg  am 
follais,  agus  o  thigh  gu  tigh, 

21  A'  deanamh  fianuis 
araon  do  na  h-Iudhaich,  agus 
do  na  Greugaich,  mu  aith- 
reachas  a  thaobh  Dhè,  agus 
mu  chreidimh  a  thaobh  ar 
Tighearna  Iosa  Criosd. 

22  Agus  a  nis  feuch,  a  ta 
mi  dol  gu  Ierusalem  ceang- 
ailte  san  Spiorad,  gun  fhios 
agam  ciod  iad  na  nithe  a  tharl- 
as  dhomh  an  sin  ; 

23  Ach  a  mhàin  gu  bheil 
an  Spiorad  naomh  a'  deanamh 
flanuis  anns  gach  baile,  ag 
ràdh,  Gu  bheil  geimhlichean 
agus  trioblaidean 1  a'  feith- 
eamh  orm. 

24  Ach  cha  'n  eil  suim 
agam  do  ni  air  bith,  ni  mò  tha 
mi  a'  measadh  m'anama  fèin 
luachmhor  dhomh,  chum  gu 
crìochnaich  mi  mo  thurus2 
le  h-aoibbneas,  agus  gu  coimh- 
lioti  mi  a'  mhinistreileachd  a 
fhuair  mi  o'n  Tighearn  losa, 
a  dheanamh  fìanuis  do  shoisg- 
eul  gràis  Dhè. 

25  Agus  a  nis  feuch,  a  ta 
jfhios  agam  nach  faic  sibhse 
uile,  measg  an  d'imich  mise 


ì  1  jàmhghair.  2  thriall,  chùrsa. 
3  gablìam  sibhse  mar  fhianuisiòh. 

265 


a'  searmojnachadh  rìoghachd 
Dhè,  mo  ghnùis  ni's  mò. 

26  Uime  sin  a  ta  mi  a' 
deanamh  fianuis  duibh  3  air  an 
là'n  diugh,  gu  bheil  mise 
glan  o  fhuil  nan  uile. 

27  Oir  cha  do  sheachainn 
mi  uile  chomhairle  Dhè  fhoill- 
seachadh  dhuibh. 

28  Air  an  aobhar  sin  thug- 
aibh  aire  dhuibh  fèin,  agus 
do'n  treud  uile,  air  an  d'rinn 
an  Spiorad  naomh  luchd- 
coimhead4  dhibh,  a  bheath- 
achadheaglaisDhè5,acheann- 
aich  e  le  'fhuil  fèin. 

29  Oir  a  ta  fhios  agam-sa 
air  so,  an  dèigh  m'  imeachd- 
sa  gu'n  tig  madaidh-allaidh 
gharga  'nur  measg,  nach 
caomhain  an  treud. 

30  Agus  èiridh  daoine 
dhibh  fèin,  a  labhras  nithe 
fiara,chum  deisciobuil  a  tharr- 
uing  'nan  dèigh  'fèin. 

31  Uime  sin  deanaibh  faire, 
a'  cuimhneachadh  nach  do 
sguir  mise  rè  thri  bliadhna,  a 
chomhairleachadh  gach  aon 
agaibh  a  là  agus  a  dh'oidhche 
le  deuraibh. 

32  Agus  a  nis,  abhràithre, 
earbam  sibh  ri  Dia,  agus  ri 
focal  a  ghràis,  a  ta  comasack 
air  bhur  togail  suas,  agu» 
oighreachd  a  thoirt  duibh  àm 
measg  na  muinntir  sin  uile  a 
ta  air  an  naomhachadh. 

33  Cha  do  shanntaich  mi 
airgiod,  no  òr,  no  eudach 
duine  sam  bith. 

34  Seadh,  is  aithne  dhuibh 
fèin,gu'n  do  f  hritheil  na  làm  h  - 
an  so  do  m'  uireasbhuidh 
fèin,  agus  do'n  mhuinntir  sin 
a  bha  maille  rium. 

35  Nochd  mi  na  h-uile  nithe 


4  easbuiycan. 
5  eaglais  an  Tighcama. 


GNIOMHawA  XXI. 


èhuibh,  gur  ann  le  saoith- 
reachadh  mar  so  is  còir  dhuibh 
còmhnadh  a  dheanamh  riu- 
san  a  ta  anmhunn 1 ;  agus 
focaii  an  Tighearna  Iosa 
a  chuimhneachadh,  mar  a 
thubhairt  e,  Tha  e  ni's  beann- 
aichte  ni  a  thoirt  na  ghabhail. 

36  Agus  air  dha  na  briathra 
so  a  radh,  leig  se  e  fèin  air  a 
ghlùinibh,  agus  rinn  e  urn- 
uigh  maille  riu  uile. 

37  Agus  ghuil  iad  uile  gu 
goirt,  agus  thuit  iad  air  muin- 
eal  Phòil,  agus  phòg  iad  e, 

38  Air  dhoibh  bhi  gu  h- 
àraidh  brònach  air  son  nam 
briathra  so  a  thubhairt  e, 
Nach  faiceadh  iad  a  ghnùis- 
san  ni's  mò.  Agus  thug  iad 
coimheadachd  dha  chum  na 
luinge. 

CAIB.  XXI. 

1  Cha  gabhadh  Pòl  comhairleachadh 
o  dhol  gu  lerusalem.  8  Mu  Philip 
an  soisgeulaiche,  agus  a  cheathrar 
nighean  a  bha  ^nam  ban-fhàidhibh. 
17  Thàinig  Pol  gu  lerusalem, 
27  far  an  robh  e  air  a  ghlacadh 
agus  an  cunnart  mòr.  31  Theas- 
airgeadh  e  leìs  an  àrd-chaiptin. 

A  GUS  air  dhuinn  dealach- 
adh  riu-san,  sheòl  sinn 
romhainn,  agus  thàinig  sinn 
gu  dìreach  gu  Coos,  agus  air 
an  là  màireach  gu  Kodos, 
agus  as  a  sin  gu  Patara  : 

2  Agus  air  dhuinn  long 
fhaotainn  a  bha  a'  gabhail 
thairis  gu  Phenicia,  chaidh 
sinn  air  bord,  agus  sheòl  sinn 
romhainn. 

3  Agus  air  dhuinn  teachd 
an  sealladh  Chipruis,  agus 
fhàgail  air  an  làimh  chlì, 
sheòl  sinn  gu  Siria,  agus 
thàinig  sinn  tìr  aig  Tirus : 
oir  is  ann  an  sin  a  bha  an 
long  gus  a  luchd  a  chur  a 
machi 


4  Agus  air  dhuinn  deis- 
ciobuil  fhaotainn,  dh'fhan 
sinn  an  sin  seachd  làithean  ; 
muinntir  a  thubhairt  ri  Pòì 
tre'n  Spiorad,  gun  e  dhol  suas 
gu  Ierusalem. 

5  Agus  an  uair  a  chrìoch- 
naicheadh  na  làithean  sin, 
chaidh  sinn  a  mach,  agus 
thriall  sinn  romhainn ;  agus 
thàinig  iadsan  uile  maille  ri 
mnaibh  agus  ri  cloinn  Jnai 
cuideachd,  a  mach  as  a 
bhaile  :  agus  chaidh  sinn  aii 
ar  glùinibh  air  an  tràigh,  agus 
rinn  sinn  urnuigh. 

6  Agus  an  dèigh  dhuinn 
air  cead  a  ghabhail  d'a  chèile, 
chaidh  sinn  do'n  luing  ;  agus 
phill  iadsan  d'an  tighibh  fèin. 

7  Agus  an  uair  a  chrìoch- 
naich  sinn  ar  turus2  o  Thirus, 
thàinig  sinn  gu  Ptolemais, 
agus  chuir  sinn  fàilte  air  na 
braithribh,  agus  dh'fhan  sinn 
aon  là  maille  riu 

8  Agus  air  an  là  màireach, 
air  dhuinne,  a  bha  do  chuid- 
eachdPhòil,  imeachd,  thàin- 
ig  sinn  gu  Cesarea ;  agus 
chaidh  sinn  a  steach  do  thigh 
Philip  an  t-soisgeulaiche, 
(a  bha  do'n  t-seachdnar,)  a- 
gus  dh'f  han  sinn  aige. 

9  Agus  bha  ceathrar  nigh- 
ean  aige-san,  òighean,  a  bha 
ri  fàidheadaireachd. 

10  Agus  ag  fantuinn  duinn 
mòran  do  làithibh  an  sin, 
thàinig  a  nuas  o  Iudea  fàidh 
àraidh,  d'am  b'ainm  Agabus. 

11  Agus  an  uair  a  thàinig 
e  d'ar  n-ionnsuidh-ne,  ghabh 
e  crios  Phòil,  agus  cheangail 
e  a  làmhan  agus  a  chosan  fèin, 
agus  thubhairt  e,  Mar  so  tha 
an  Spiorad  naomh  ag  ràdh, 
Is  ann  mar  so  a  cheanglas  na 


*  laq. 

266 


3  triall,  taisdeal,  cùrsa. 


GMOMHARA  XXI. 


n-Iudhaich  ann  an  lerusalem 
an  duine  d'am  buin  an  crios 
so,  agus  bheir  iad  thairis  e  do 
làmhaibh  nan  Cinneach. 

12  Agus  an  uair  a  chuala 
sinne  na  nithe  so,  ghuidh 
sinn  fèin  agus  muinntir  an 
àite  air,  gun  e  dhol  suas  gu 
Ierusalem. 

13  An  sin  fhreagair  Pòl, 
Ciod  is  ciall  duibh  a'  gul, 
agus  a'  briseadh  mo  chridhe 1 
oir  a  ta  mise  ullamh  cha'n  e 
a  mhàin  gu  bhi  air  mo  cheang- 
al,  ach  eadhon  gu  bàsachadh 
ann  an  lerusalem  air  son 
ainme  an  Tighearna  losa. 

14  Agus  an  uair  nach  gabh- 
adh  e  comhairle,  sguir  sinne, 
ag  radh,  Deanar  toil  an  Tigh- 
earna. 

15  Agus  an  deigh  nan 
làithean  so,  air  dhuinn  bhi 
ullamh1,  chaidh  sinn  suas  gu 
Iemsalem. 

16  Agus  chaidh  mar  an 
ceudna  maiile  ruinn  cuid  do 
na  deisciobluibh  o  Chesarea, 
a'  toirt  leo  Mhnasoin  o  Chip- 
rus,  seann  deisciobul  àraidh, 
aig  an  robh  sinn  gu  bhi  air 
aoidheachd. 

.  17  Agus  an  uair  a  thàinig 
sinn  gu  Ierusalem,  ghabh  na 
bràithre  ruinn  gu  subhach. 

18  Agus  air  an  ath  là, 
chaidh  Pòl  maille  ruinne  dh'- 
ionnsuidh  Sheumais ;  agus 
bha  na  seanairean  uile  a 
làthair. 

19  Agus  air  dhàsan  fàilte 
chur  orra,  chuir  e'n  cèill 
doibh  fa  leth  na  nithe  a  rinn 
Dia  le  'mhinistreileachd-san 
am  measg  nan  Cinneach. 

20  Agus  an  uair  à  chual 
ìadsan  so,  thug  iad  glòir  do'n 


1  thog  sinìi  ar  n-airneis,  agus,  %c. 

ZdoDhia. 
3  arèir  gnàthanna  [an  lagha.] 

267 


Tighearn 2,  agus  thubhairt 
iad  ris-san,  Tha  thu  faicinn, 
a  bhràthair,  cia  lìon  mìle  do 
na  h-Iudhaich  a  ta  creidsinn  ; 
agus  tha  iad  uile  ro  eudmhoi 
mu'n  lagh. 

21  Agus  chual  iad  umad- 
sa,  gu  bheil  thu  teagasg  do 
na  h-Iudhaich  uile  a  ta  measg 
nan  Cinneach,  Maois  a 
thrèigsinn,  ag  ràdh  riu,  Nach 
còir  dhoibh  an  clann  a  thim- 
chioll-ghearradh,  no  gluasad 
a  rèir  nan  gnàth3. 

22  Ciod  uime  sin  a  nìthear  ? 
Gun  teagamh,  is  èigin  do'n 
t-sluagh  cruinneachadh :  oir 
cluinnidh  iad  gu'n  d'thàinig 
thu. 

23  Uime  sin  dean  so  a  ta 
sinne  ag  ràdh  riut :  Tha 
ceathrar  f  hear  maille  ruinne, 
air  am  bheil  bòid  ; 

#  24  Thoir4  iadsan  leat,  agus 
bi  air  do  ghlanadh  mailleriu, 
agus  dean  costus 5  leo,  chum 
gu  bearr6  iad  an  cinn:  agus 
gu'm  bi  fhios  aig  na  h-uile 
nach  'eil  ach  neo-ni  anns  na 
chual  iad  mu  d'  thimchioll- 
sa,  ach  gu  bheil  thu  fèin  mar 
an  ceudna  ag  imeachd  gu 
riaghailteach,  agus  a'  coimh- 
ead  an  lagha. 

25  Ach  mu  thimchioll  nan 
Cinneach  a  chreid,  sgrìobh 
sinne  agus  b'i  ar  breth,  gun 
iad  a  ghleidheadh  a  h-aon  do 
na  nithibh  sin,  ach  a  mhàin 
iad  fèin  a  choimhead  o  nith- 
ibh  a  chaidh  ìobradh  do  ìodh- 
olaibh,  agus  o  fhuil,  agus  o 
ni  tachdta,  agus  o  strìop- 
achas. 

26  An  sin  ghabh  Pòl  na 
daoine  ;  agus  air  an  là  màir- 
eaeh  air  dha  bhi  air  a  ghlan- 

•»  Beir. 

z>  caitheamh,  cosgus. 
6  lom. 


GNIOMHARA  XXI. 


adh  maille  riu,  chaidh  e  steach 
do'n  teampull,  a'  foillseach- 
adh  coimhlionaidh  làithean 
a'  ghlanaidh,  gus  an  tugtadh 
tabhartas  air  son  gach  aon 
aca. 

27  Agus  an  uair  a  bha  na 
seachd  làithean  air  bheag 
nithe1  air  an  coimhlionadh, 
air  do  na  h-Iudhaich  o'n  Asia 
esan  fhaicinn  san  teampull, 
bhrosnuich  iad  am  pobull 
uile,  agus  chuir  iad  làmh 
ann, 

28  Ag  èigheach,  Fheara 
Israeil,  cuidichibh :  is  e  so 
an  duine  a  ta  teagasg  nan 
uile  dhaoine  anns  gach  àit  an 
aghaidh  a'  phobuill,  agus  an 
lagha,  agus  an  àite  so  :  agus 
os  bàrr,  thug  e  steach  Greug- 
aich  do'n  teampull,  agus 
shalaich  e'n  t-ionad  naomh 
so. 

29  (Oir  chunnaic  iad 
Trophimus  an  t-Ephesianach 
roimhe  sin  anns  a'  bhaile 
maille  ris,  agus  shaoil  iad 
gu'n  d'thug  Pòl  a  steach  do'n 
teampull  e.) 

30  Agus  ghluaiseadh  am 
baile  gu  h-iomlan,  agus  ruith 
an  sluagh  cuideachd :  agus 
air  dhoibh  breith  air  Pòl, 
tharruing  iad  a  mach  as  an 
teampull  e  :  agus  air  ball 
dhùineadh  na  dorsa. 

31  Agus  an  uair  a  b'àill 
leò  a  mharbhadh,  chaidh 
sgeula  dh'ionnsuidh  àrd- 
cneannaiid  na  cuideachd, 
gu'n  robh  lerusalem  uile  thar 
a  cheile2 : 

32  Neach  air  ball  a  thug 
leis  saighdearan,  agus  ceann- 
ardan-cheud,  agus  a  ruith 
sìos  d'an  ionnsuidh:  Agus 
an  uair  a  chunnaic  iadsan  an 


»  c/ia  mhbr,         •  f'o  bhuaireas . 

268 


t  -  àrd  -  cheannard  agus  na 
saighdearan,  sguir  iad  do 
bhualadh  Phòil. 

33  An  sin  thàinig  an  t-àrd- 
cheannard  am  fagus  agus  rug 
e  air,  agus  dh'àithn  e  a 
cheangal  le  dà  shlabhraidh ; 
agus  dh'fhiosraich  e,  Cò  e, 
agus  ciod  a  rinn  e. 

34  Agus  ghlaodh  aon  chuid 
am  measg  an  t-sluaigh  aon 
ni,  agus  cuid  eile  ni  eile  : 
agus  an  uair  nach  robh  e  an 
comas  da  cinnteachd  na  cùise 
a  thuigsinn  air  son  na  h-àrd- 
bhruidhne,  dh'orduich  e  esan 
a  thoirt  do'n  chaisteal. 

35  Agus  an  uair  a  thàimg 
e  chum  na  staidhreach,  tharl- 
adh  gu'n  do  ghiùlaineadh  e 
leis  na  saighdearaibh,  air  son 
foireigin  an  t-sluaigh. 

36  Oir  lean  am  mòr- 
shluagh  e,  a'  glaodhaich, 
Beir  uainn  e. 

37  Agus  an  uair  a  bha  Pòl  : 
gu  bhi  air  a  thoirt  a  steach 
do'n  chaisteal,  thubhairt  e  8? 
ris  an  àrd  -  cheannard,  An  •' 
cead  domh-sa  ni  a  labhairt  k 
riut?  agus  thubhairt  esan,  j  • 
An  labhair  thu  Grèigis? 

38  Nach  tusa  an  t-Eiphit- 
each  sin  a  thog  ceannairc 
roimh  na  làithibh  so,  agus  a 
thug  leat  do'n  f  hàsach  ceithir  s'  > 
mìle  fear  a  bha  'nan  luchd- 
mortaidh  ì 

39  Ach  thubhairt  Pòl,  Is  ^ 
duine  mise  a  tha  a'm'  Iudhach 
gun  amharns  o  Tharsus,  saor- 
dhuine  do  bhaile  ro  inbheach 
ann  an  Cilicia:  agus  guidh- 
eam  ort,  thoir  cead  domh  j  jl 
labhairt  ris  an  t-sluagh. 

40  Agus  an  uair  a  thug  e  \  ' 
cead  da,  Air  do  Phòl  seasamh 
air  an  staidhir,  smèid  e  le 
'làimh  air  an  t-sluagh,  ag 
iarraidh  èisdeachd :  agus  air 


GNIOMHARA  XXII. 


fantuinn  ro  thosdach  dhoibh- 
san,  labhair  e  riu  sa'  chànain 
Eabhruidhich,  ag  radh. 

CAIB.  XXII. 

1  Chuir  Pòl  ffit  pailt  an  ccill  cioim- 
us  a  dti iompaicheadh  e  churn  a' 
chreidimh,  17  agìis  a  ghairmeadh 
e  chumnah-abstolachd.  22'Nuair 
a  dtiainmich  e  na  Cinnich,  thog 
am  pobull  aon  ghàir  ris :  24  Bho 
e  gu  bhi  air  a  sgiùrsadh  ;  25  ach 
airdha  a  chòir-shaorsa  mar  Jtiomh- 
anach  agairt,  leìgeadh  as  e. 

"pHEARA,  abhràithre,  agus 
aithriche,  èisdibh-sa  ri  m' 
dhìon-chainnt1  ribh  a  nis: 

2  (Agus  an  uair  a  chual 
iadsan  gu'n  do  labhair  e  riu 
sa'  chànain  Eabhruidhich,  bu 
mhòid  a  thosd  iad :  agus 
thubhairt  esan,) 

3  Is  Iudhach  mise  da  rìr- 
eadh,  a  rugadh  ann  an  Tarsus 
na  Cilicia,  ach  a  dh'oiìeadh 2 
sa'  bhaile  so,  aig  cosaibh 
Ghamalieil,  agus  a  theagaisg- 
eadh  gu  coimhlionta  a  rèir 
gnàtha  lagha  nan  aithriche, 
agus  bha  mi  eudmhor  a  thaobh 
Dhè,  mar  a  ta  sibhse  uile  an 
diugh. 

4  Agus  rinn  mi  geur- 
leanmhuinn  gu  bàs  air  an  t- 
slighe  so,  a'  ceangal  fhear 
agus  bhan,  agus  'gan  tarruing 
gu  prìosan : 

5  Maf  a  ni  an  t-àrd-shagart 
mar  an  ceudna  flanuis  dhomh, 
agus  còmhairle  nan  seanair- 
ean  uile;  o'n  d'fhuair  mise 
mar  an  ceudna  litriche  chum 
nam  bràithre,  agus  chaidh  mi 
gu  Damascus,  chumandream 
a  bha'n  sin  a  thoirt  ceangailte 
gu  Ierusalem,  chum  gu  deant- 
adh  peanas  orra. 

6  Agus  tharladh,  air  dhomh 
bhi  'g  imeachd,  agus  a' 
druideadh  ri  Damascus  mu 


1  tno  leithsgml. 


mheadhon-là,  gu'n  do  dheal- 
raich  gu  h-obann  o  nèamh 
solus  mòr  mu'n  cuairt  orm. 

7  Agus  thuit  mi  air  an 
talamh,  agus  chuala  mi  guth 
ag  ràdh,  A  Shauil,  a  Shauil, 
c'ar  son  a  ta  thu  'gam  gheur- 
leanmhuinn-sa  ? 

8  Agus  f  hreagair  mise,  Cò 
thu,  a  Thighearn?  Agus 
thubhairt  e  rium,  is  mise 
losa  o  Nasaret,  air  am  bheil 
thusa  a'  deanamh  geur- 
leanmhuinn. 

9  Agus  chunnaic  na  daoine 
a  bha  maille  rium  an  solus  gu 
deimhin,  agus  ghabh  iad 
eagal ;  ach  cha  chual  iad 
guth  an  ti  a  labhair  rium-sa. 

10  Agus  thubhairt  mise, 
Ciod  a  ni  mi,  a  Thighearn  ] 
Agus  thubhairt  an  Tighearn 
rium,  Eirich,  agus  imich  gu 
Damascus,  agus  an  sin 
labhrar  riut  mu  thimchioll 
nan  nithe  sin  uile  a  dh'- 
orduicheadh  dhuitse  a  dhean- 
amh. 

11  Agus  an  uair  nach  bu 
lèir  dhomh  tre  ghlòir  an  t- 
soluis  sin,  air  dhomh  bhi  air 
mo  threòrachadh  air  làimh 
leo-san  a  bha  mailie  rium, 
thàinig  mi  gu  Damascus. 

12  Agus  air  do  dhuine 
àraidh  cfam  b'ainm  Ananias, 
a  bha  cràbhach  a  rèir  an 
lagha,  agus  air  an  robh  deadh 
theisteas  aig  na  h-Iudhaicli 
uile  a  bha  chòmhnuidh  an 
sin , 

13  Teachd  a  m'  ionnsuidh, 
agus  seasamh  làimh  rium, 
thubhairt  e  rium,  A  Shauil  a 
bhràthair,  faigh  do  radharc. 
Agus  air  an  uair  sin  fèin 
dh'amhairc  mi  suas  air. 

14  Agus  thubhairt  esan, 


2  thogadh  suas. 


GjSIOMHAKA  XXII. 


Tbagh  Dia  ar  n-aithriche 
roirnh  -  làimh  thusa,  chum 
gu'n  gabhadh  tu  eòlas  air  a 
thoil,  agus  gu'm  faiceadh  tu 
an  t-Aon  cothromach  sin, 
agus  gu'n  cluinneadh  tu  guth 
as  a  bheul. 

15  Oir  bithidh  tu  a'd' 
f  hianuis  aige  chum  nan  uile 
dhaoine,  air  na  nithibh  a 
chunnaic  agus  a  chuala  tu. 

16  Agus  a  nis  c'ar  son  a  ta 
thu  a'  deanamh  moille  1  Eir- 
ich,  agus  bi  air  do  bhaist- 
eadh,  agus  ionnlaid  uait  do 
pheacanna,  a'  gairm  air  ainm 
an  Tighearn. 

17  Agus  tharladh,  'nuair  a 
phill  mise  gu  Ierusalem,  agus 
a  bha  mi  a'  deanamh  urnuigh 
san  teampull,  gu'n  deachaidh 
mi  ann  an  neul, 

18  Agus  gu'm  faca  mi  esan 
ag  ràdh  rium,  Dean  deifir, 
agus  imich  gu  grad  à  leru- 
salem ;  oir  cha  ghabh  iad  ri 
d'  theisteas  mu  m'  thimchioll- 
sa. 

19  Agus  thubhairt  mise,  A 
Thighearn,  tha  fhios  aca  gu 
robh  mise  a'  tilgeadh  am 
prìosan,  agus  a'  sgiùrsadh 
anns  gach  sionagog  iadsan  a 
chreid  annad-sa : 

20  Agus  an  uair  a  dhòirt- 
eadh  fuil  do  mhairtirich1 
Stephain,  bha  mise  mar  an 
ceudna  a'm'  sheasamh  a  làth- 
air,  agus  ag  aontachadh  leìs 
a  mharbhadh,  agus  a'  coimh- 
ead  eudaich  na  muinntir  a 
mharbh  e. 

21  Agus  thubhairt  e  rium, 
Imich :  oir  cuiridh  mise  thu 
am  fad  chum  nan  Cinneach. 

22  Agus  dh'èisd  iad  ris  gus 
an  fhocal  so,  agus  thog  iad 
an  s'm  an  guth  gu  h-àrd,  ag 


ràdh,  Beir  o'n  talamh  a 
leithid  so  do  dhuine ;  oir  cha 
chòir  e  bhi  beò. 

23  Agus  an  uair  a  bha 
iadsan  ag  èigheach  agus  a' 
tilgeadh  dhiubh  an  eudaich, 
agus  a'  tilgeadh  luaithre  san 
athar2, 

24  Dh'àithn  an  t-àrd- 
cheannard  esan  a  thoirt  do'n 
chaisteal  ag  orduchadh  a 
cheasnachadh  le  a  sgiùrsadh  , 
chum  gu  faigheadh  e  fios  ciod 
i  a'  choire  mu'n  robh  iad  a' 
glaodhaich  mar  sin  'na  agh- 
aidh. 

25  Agus  an  uair  a  bha  iad 
'ga  cheangal  le  iallaibh, 
thubhairt  Pòl  ris  a'  cheann- 
ard-ceud  a  sheas  a  làth- 
air,  Am  bheil  e  ceaduichte 
dhuibhse  duine  a  ta  'na 
Romhanach  a  sgiùrsadh,  agus 
gun  e  air  a  dhìteadh  1 

26  Agus  an  uair  a  chual  an 
ceannard-ceud  so,  dh'imich  e 
agus  dh'innis  e  do'n  àrd- 
cheannard,  ag  ràdh,  Thoir 
fa'near  ciod  a  ni  thu ;  oir  is 
Komhanach  an  duine  so. 

27  An  sin  thàinig  an  t- 
àrd-cheannard  d'a  ionnsuidh, 
agus  thubhairt  e  ris,  Innis 
domh-sa,  an  Jtomanach  thu  | 
Agus  thubhaìrt  esan,  Is  mi. 

28  Agus  fhreagair  an  t- 
àrd-cheannard,  Is  mòr  an  t- 
suim  air  an  do  cheannaich 
mise  an  t-saorsa  so.  Agus 
thubhairt  Pòl,  Ach  rugadh 
mise  saor. 

29  An  sin  dh'imich  iadsan  "k 
uaith  air  ball  a  bha  gus  al 
cheasnachadh :  agus  ghabh  an 
t-àrd-cheannard  mar  an  ceud- 
na  eagal  'nuair  a  thuig  e  gu'm 
bu  Komhanach  e,  agus 
chionn  gu'n  do  cheangail  se  e.| 


2  aidhear. 


GNIOMHARA  XXIII. 


30  Agus  air  an  la  màireaoh, 
air  dha  bhi  togarrach  air  fios 
cinnteach  f  haotainn  ciod  i  a' 
choire  a  bha  na  h-Iudhaich  a' 
cur  as  aleth,  dh'fhuasgail  se  e 

0  a  chuibhreachaibh,  agus 
dh'àithn  e  do  na  h-àrd-shag- 
artaibh  agus  d'an  comhairle 
uile  teachd  a  làthair,  agus  air 
dha  Pòl  a  thoirt  sìos,  chuir  e 
'nam  fianuis  e. 

CAIB.  XXIII. 

1  Thagair  Pòl  a  chùis.  £  DlCord- 
uich  Ananias a  bhualadh  7  Conns- 
achadh  am  measg  a  luchd-casaid. 
11  Thug  Dia  misneach  dha.  14 
Nochdadh  feall  ?iaìi  ludhach  an 
aghaidh  Phòil  do'n  àrd-cheannard. 
23  Chuir  se  e  gu  Felics  an  t-uachd- 
aran. 

A  GUS  air  dearcadh  do  Phòl 
air  a'  chomhairle,  thubh- 
airt e,  Phearaa^ws  a  bhràithre, 
anns  an  uile  dheadh  choguis 
chaith  mise  mo  bheatha  a 
thaobh  Dhè  gus  an  là'n  diugh. 

2  Agus  dh'àithn  an  t-àrd- 
shagart  Ananias  dhoibh-san 
a  bha  'nan  seasamh  làimh  ris, 
a  bhualadh  air  a  bheul. 

3  An  sin  thubhairt  Pòl  ris, 
Buailidh  Dia  thusa,  a  bhalla 
ghealaichte :  oir  am  bheil 
thusa  a'd'  shuidhe  a  thoirt 
breth  ormsa  a  rèir  an  lagha, 
agus  an  aghaidh  an  lagha  ag 
orduchadh  mo  bhualadh  ? 

4  Agus  thubhairt  iadsan  a 
sheas  làimh  ris,  Am  blieil 
thusa  a'  toirt  ana-cainnt 1  do 
àrd-shagart  Dhè  1 

5  An  sin  thubhairt  Pòl, 
Cha  robh  fhios  agam2,  a 
bhràithre,  gu'm  b'e  an  t-àrd- 
shagart  e  :  oir  ata  e  sgrìobhta, 
Na  labhair  olc  mu  uachdaran 
do  phobuill. 

6  Ach  an  uair  a  thuig  Pòl, 
gu  robh  cuid  diubh  'nan  Sa- 


dusaich,  agus  a'  chuid  eile 
'nam  Phairisich,  ghlaodh  e 
anns  a'  chomhairle,  Fheara 
agus  a  bhràithre,is  Phairiseach 
mise,  mac  Phairisich  :  is  ann 
à  leth  dòchais  agus  aiseirigh 
nam  marbh,  a  tha  mi  air  mo 
thoirt  am  breitheanas. 

7  Agus  air  dhasan  so  a  labh- 
airt,  dh'èirich  comhstri  eadar 
na  Phairisich :  agus  na  Sa- 
dusaich  :  agus  roinneadh  an 
coimhthional  an  aghaidh  a 
chèile. 

8  Oir  tha  na  Sadusaich  ag 
ràdh  nach  'eil  aiseirigh,  no 
aingeal,  no  spiorad  ann  ;  ach 
a  ta  na  Phairisich  ag  aideach- 
adh  gach  aon  diubh  3. 

9  Agus  dh'èirich  gàir4  mhòr: 
agus  air  seasamh  suas  do  na 
sgrìobhaichibh  a  bha  air  taobh 
nam  Phairiseach,  chathaich 
iad  'ìian  aghaidh,  ag  ràdh, 
Cha'n  'eil  sinne  faotainn5 
cron  air  bith  san  duine  so : 
ach  ma  labhair  spiorad  no 
aingeal  ris,  na  cogamaid  an 
aghaidh  Dhè. 

10  Agus  an  uair  a  dh'èirich 
connsachadh  mòr  eatm^-a,  àir 
do'n  àrd-cheannard  bhi  fo 
eagal  gu'n  rachadh  Pòl  a 
tharruing  as  a  chèile  leo,  dh'- 
àithn  e  do  na  saighdearaibh 
dql  sìos,  agus  esan  a  thogail 
leis  an  làimh  làidir  as  am 
meadhon,  agus  a  thoirt  do'n 
chaisteal. 

11  Agus  air  an  oidhche  'na 
dhèigh  sin,  sheas  an  Tighearn 
làimh  ris,  agus  thubhairt  e, 
Biodh  misneach  mhaith  agad, 
a  Phòil ;  oir  mar  a  rinn  thu 
fianuis  mu  m'  thimchioll-sa 
ann  an  Ierusalem,  is  amhuil 
sin  is  èigin  duit  fianuis  a 


1  càineadh. 
2  Cha  d'thug  mifà'near. 

271 


Z'gan  aideachadh  le  cht  ik'. 
4  iulach.       5  faghail,  faghainn 


GNIOMHARA  XXIII. 


dheanamh  anns  an  Ròimh. 

12  Agus  air  teachd  do'n  là, 
chruinnich  dream  àraidh  do 
na  h-Iudhaich  an  ceann  a 
chèile1,  agus  chuir  siad  iad 
fèin  fo  mhallachadh,  ag  ràdh, 
nach  itheadh  agus  nach  òladh 
iad  gus  am  marbhadh  iad 
Pòl. 

13  Agus  bha  iad  os  ceann 
dà  f  hichead  fear  a  rinn  an  co- 
mhionnachadh  so. 

14  Agus  thàinig  iad  chum 
nan  àrd-shagart,  agus  nan 
seanairean,  agus  thubhairt 
iad,  Chuir  sinne  sinn  fèin  fo 
àrd-mhallachadh,  nachblais- 
eamaid  ni  sam  bith  gus  am 
marbhamaid  Pòl. 

15  A  nis  uime  sin  iarraibh- 
sa  maille  ris  a'  chomhairle 
air  an  àrd-cheannard,  gu'n 
tugadh  e  do  'ur  n-ionnsuidh- 
sa  e  am  màireach,  mar  gu 
biodh  a  rùn  oirbh  flos  f  haot- 
ainn  ni  bu  choimhlionta  air 
ni  èigin  m'a  thimchioll ;  agus 
tha  sinne  deas  chum  esan  a 
mharbhadh,  mu'n  tig  e'm 
fagus  duibh. 

16  Agus  an  uair  a  chuala 
mac  peathar  Phòil  am  feall- 
fholach2  so,  thàinig  e,  agus 
air  dha  dol  a  steach^  do'n 
chaisteal,  dh'innis  e  sin  do 
Phòl. 

17  An  sin  ghairm  Pòl  d'a 
ìonnsuidh  aon  do  na  ceann- 
ardaibh-cheud,  ag;us  thubh- 
airt  e,  Thoir  an  t-òganach  so 
chum  an  àrd-cheannaird ; 
oir  a  ta  ni  àraidh  aige  r'a 
innseadh  dha. 

18  An  sin  thug  e  leis  e, 
agùs  threòraich  se  e  chum  an 
àrd-cheannaird,  agus  thubh- 
airt  e,  Ghairm  Pòl  am  prìos- 


anach  mise  d'a  ionnsuidh, 
agus  ghuidh  e  orm  an  t-ògan- 
ach  so  thoirt  a  d'  ionnsuidh- 
sa,  aig  am  bheil  ni-èigin  r'a 
innseadh  dhuit. 

19  An  sin  rug  an  t-àrd- 
cheannard  air  a  làimh,  agus 
chaidh  e  a  leth-taobh  an 
uaignidheas  maille  ris,  agus 
dh'f  hiosraich  e  dheth,  Ciod  a 
tha  agad  r'a  innseadh  dhomh- 
sa? 

20  Agus  thubhairt  esan, 
Ilinn  na  h-Iudhaich  comh- 
airle  iarraidh  ortsa,  gu'n  tug- 
adh  tu  Pòl  am  màireach  do'n 
chomhairle,  mar  gu'm  biodh 
iad  gu  rannsachadh  ni's  gèire 
a  dheanamh  air  ni-èigin  m'a 
thimchioll. 

21  Ach  na  aontaich  thusa 
leo  :   oir  a  ta  os  ceann  d 
f  hichead  fear  dhiubh  ri  feall 
fholach  'na  aghaidh,  a  chuir 
iad  fèin  fo  mhallachadh,  nach 
ith  agus  nach  òl  iad  gus  am 
marbh  iad  e  :  agus  a  nis  th 
iad  ullamh,  a'  feitheamh  r 
gealladh  uaitse. 

22  An  sin  leig  an  t-àrd 
cheannard  uaith  an  t-ògan 
ach,  agus  dh'àithn  e  dha,  ag 
ràdh,  Feuch  nach  innis  thu  do 
neach  sambith,  gu'n  d'fhoiil 
sich  thu  na  nithe  so  dhomh 
sa. 

23  Agus  ghairm  e  d'a  ionn 
suidh  dà  cheannard-ceud,  a 
gus  thubhairt  e,  Ulluichibh 
dà  cheud  saighdear  a  thèid 
gu  Cesarea,  agus  deich  agu 
tri  fìchead  marcach,  agus  dà 
cheud  fear-sleagha,  air  an 
treas  uair  do'n  oidhche. 

24  Agus  ulluichibh  eich 
chum  air  dhoibh  Pòl  a  chui 
orra,  gu'n  toir  iad  e  gu  tèar-J 


1  rinn  dream  àraidh  do  na  h-hidh~ 
aich  comh-bhayin  fa  c/icile 

272 


*  plaidluidhe. 


GNIOMHAKA  XXIV. 


umte  chum  an  uachdarain 
l'elics. 

25  Agus  sgrìobh  e  litir  air 
|  a'  mhodh  so  : 

26  Beatha  agus  slàinte  o 
Chlaudius  Lisias,  chum  an 
uachdarain  ro  òirdheirc  Fe- 

I  lics. 

27  Ghlacadh  an  duine  so 
I  leis  na  h-Iudhaich,  agus  an 
i  uair  a  bha  iad  air  ti  a  mharbh- 
i  adh,  thàinig  mise  orra  le 
I  saighdearaibh,  agus  thug  mi 
ì  dhiubh  e,  a'  tuigsinn  gu'm 
i  bu  Romhanach  e. 

;  28  Agus  air  dhomh  bhi 
.  I  toileach  air  fios  an  aobhair 
j  fhaotainn  air  son  an  d'agair 
p  ,  iad  e,  thug  mi  sìos  e  chum  an 
ij  i  comhairle-sàn : 

I  29  Agus  thuig  mi  gum 
a  robh  e  air  agairt  mu  cheisd- 
-  i  ibh  d'an  lagh  fèin,  gun  ni  sam 
n  j  bith  air  a  chur  as  a  leth  a 

';  I  b'airidh  air  bàs  no  air  ceang- 

;'t  laichibh. 

m  I    30  Ach  an  uair  a  dh'inn- 
julseadh  dhomh  gu'n  robh  na 
i  jjlh-Iudhaich  gu  feall  a  chaith- 
|eadh  air  an  duine,  air  ball 
i.  jchuir  mi  a  d'ionnsuidh-sa  e, 
lagus  thug  mi  àithne  mar  an 
':v  iceudna    d'a  luchd-casaid, 
.',  J  ?ach  cùis  a  bha  aca  'na  agh- 
r  Jìidh  a  chur  an  cèill  a'd'  làth- 
"4.  (iir-sa.    Slàn  leat. 

31  An  sin  air  do  na  saigh- 
learaibh  Pòl  a  ghabhail,  a 
èir  mar  a  dh'àithneadh 
Ihoibh,  thug  iad  san  oidhche 

gu  Antipatris. 

32  Agus  air  an  là  màireach 
ìg  iad  do'n  mharc-shluagh 
iol  leis,  agus  phill  iad  fèin 
'o'n  chaisteal. 

33  Agus  an  uair  a  chaidh 
id  a  stigh  do  Chesarea,  agus 
I  thug  ìad  an  litir  dom  uachd- 

I  

1  catnnt-  f hear. 

I  273 


aran,  chuir  ìad  mar  an  ceudna 
Pòl  'na  f  hianuis. 

34  Agus  an  uair  a  leugh  an 
t-uachdaran  an  litir,  dh'- 
fhiosraich  e  cò  an  dùthaich 
o'n  robh  e.  Agus  an  uair  a 
thuig  e  gur  ann  o  Chilicia 
bha  e, 

35  Thubhairt  e,  Eisdidh 
mi  riut,  'nuair  a  thig  do 
luchd-casaid  mar  an  ceudna. 
Agus  dh'àithn  e  esan  a 
choimhead  ann  an  talla- 
breitheanais  Heroid. 

CAIB  XXIV. 

1  Air  do  Phòl  a  bhi  air  a  chasaid 
le  Tertullus  an  cainnt-fhear,  lo 
jhreagair  e  air  a  shon  fèin  thaobh 
a  chaithe-beatha  agus  a  theagaisg  ♦ 
shearmonaich  e  Criosd  do,n  uachd- 
aran  agus  d?a  mhnaoi.  26  Bha 
sùil  aìge-san  ri  airgiod  fhaotainn 
uaith,  ach  an  dlomhanas. 

A  GUS  an  ceann  chùig 
^  làithean  'na  dhèigh  sin 
chaidhAnanias  an  t-àrd-shag- 
art  sìos  maille  ris  na  seanair- 
ibh,  agus  ri  Tertullus  fear- 
tagraidh 1  àraidh,  muinntir  a 
nochd  iad  fèin  an  làthair  an 
uachdarain  an  aghaidhPhòil. 

2  Agus  an  uair  a  ghairm- 
eadh  a  mach  e,  thòisich  Ter- 
tullus  air  a  chasaid,  ag  ràdh, 
Do  bhrìgh  gu  bheil  sinn 
tromhad-sa  a'  mealtuinn  mòr- 
shìth,  agus  gu'n  d'rinneadh 
iomadh  deadh  ghnìomh  do'n 
chinneach  so  tre  do  ghliocas- 
sa, 

3  Tha  sinne  gabhail  ri  so, 
anns  gach  àm  agus  anns  gach 
àit,  Fhelics  ro  òirdheirc, 
maille  ris  gach  uile  bhuidh- 
eachas. 

4  Ach,  chum  nach  cuirinn 
mòr-mhoille  ort,  guidheam 
oit,  do  d'  shuairceas  gu'n 
èisd  thu  ruinn  gu  h-ath- 
ghoirid. 

5  Oir  fhuair  sinn  am  fear 


GJNIOMHARA  XXIV. 


so  'na  phlàigh,  agus  a'  dùsg- 
adh1  nan  Iudhach  uile  gu 
ceannairc  air  feadh  an  domh- 
ain,  agus  'na  cheann-feadhna 
do  luchd  saobh-chreidimh 
n  an  Nasarenach. 

6  Neach  mar  an  ceudna  a 
thogair  an  teampull  a  shal- 
achadh  ;  agus  a  ghlac  sinne, 
agus  b'àill  leinn  breth  a  thoirt 
air  a  rèir  ar  lagha  fèin  : 

7  Ach  air  teachd  do  Lisias 
an  t-àrd-cheannard  oirnn, 
thug  e  le  mòr-ainneart  as  ar 
làmhaibh  e. 

3  Ag  àithneadh  d'a  luchd- 
casaid  teachd  a  d'  ionnsuidh- 
sa  ;  neach  o'm  feud  thu  le  a 
cheasnachadh,  fios  fhaotainn 
air  na  h-uile  nithibh  a  tha 
sinne  a'  cur  as  a  leth. 

9  Agus  dh'aontaich  na  h- 
ludhaich  mar  an  ceudna,  ag 
ràdh,  Gu'n  robh  na  nithe  sin 
mar  sìn. 

10  An  sin  air  do'n  uachd- 
aran  smèideadh  air  Pòl  e  a 
labhairt,  fhreagair  esan,  Is 
mòid  mo  mhisneach  gu  freag- 
airt  air  mo  shon  fèin,  gu  bheil 
f  hios  agam  go  robh  thusa  rè 
mòrainbhliadhna  a'd'bhreith- 
eamh  air  a'  chinneach  so. 

11  Oir  feudaidh  tu  fios 
fhaotainn,  nach  mò  na  dà  là 
dheug  o  chaidh  mi  suas  gu 
Ierusalem  a  dheanamh  aor- 
aidh. 

12  Agus  cha  d'fhuair  iad 
mi  a'  deasboireachd  n  aon 
neach  san  teampull,  no  a' 
brosnuchadh  an  t-sluaigh  gu 
ceannairc,  aon  chuid  sna  sion- 
agogaibh,  no  anns  a'  bhaile. 

13  Ni  mò  is  urrainn  iad  na 
nithe  sin  a  dhearbhadh  a  tha 
iad  a'  cur  as  mo  leth 


14  Ach  tha  mi  ag  aideach- 
adh  so  dhuitse,  gur  ann  a  rèir 
na  slighe  sin  ris  an  abair  iad- 
san  saobh-chreidimh,  a  ta 
mise  a'  deanamh  aoraidh  do 
Dhia  m'aithriche,  a'  creidsinn 
nan  uile  nithe  a  ta  sgrìobhta 
san  lagh  agus  anns  na  fàidh- 
ibh: 

15  Agus  a  ta  dòchas  agam 
an  Dia,  ris  am  bheil  sùil  mar 
an  ceudna  aca  fèin,  gu'n  tig 
aiseirigh  nam  marbh,  nam 
fìrean  araon  agus  nan  neo- 
fhìrean. 

16  Agus  an  so  tha  mi  a' 
saoithreachadh  a  ghnàth  cog- 
uis2  neo-lochdach  abhi  agam 
a  thaobh  Dhè,  agus  a  thaobh 
dhaoine. 

17  A  nis  an  dèigh  mòrain 
bhliadhna,  thàinig  mi  a  thoirt 
dèirce  chum  mo  chinnich, 
agus  thabhartas. 

18  Air  a  so  f huair  Iudhaich 
àraidh  o'n  Asia  mi  air  mo 
ghlanadh  san  teampull,  gun 
sluagh,  agus  gun  bhuaireas. 

19  Muinntir  d'am  bu  chòir 
bhi'n  so  a'd'  làthair-sa,  aguà 
m'agairt,  nam  biodh  ni  sam 
bith  aca  a'm'  aghaidh. 

20  No  abradh  iad  so  fèin 
ma  fhuair  iad  eucoir3  sam 
bith  annam-sa,  'nuair  a  sheas 
mi  an  làthair  na  comhairle  ; 

21  Mur  ann  a  mhàin  air  son 
an  aoin  fhocail  so,  aghlaodli 
mi  a'm'  sheasamh  'nan 
measg,  Gur  ann  air  son  ais 
eirigh  nam  marbh,  a  ta  mi  ài 
mo  thoirt  _  gu  breitheana: 
leibhse  an  diugh. 

22  Agus  an  uair  a  chual 
Felics  na  nithe  so,  air  dh 
eòlas  ni  bu  diongmhalta  bl 
aige  air  an  t-slighe  sin  chui' 


(uas 
elini 

27 

najii 

bhi  t 

PòJce, 


kk- 

Tì'tr.  - 

k.Tr 

h- 


1  brosniichadh. 

274 


ì 


'  coimk-f  hios,  coinsiens. 
*mì-gnìomh. 


GNIOMHARA  XXV. 


e  air  dàil  iad,  ag  ràdh,  'Nuair 
a  thig  Lisias  an  t-àrd-cheann- 
ard  a  mias,  làn-rannsaichidh 
mi1  bhur  cùis. 

23  Agus  dh'àithn  e  do 
cheannard-ceudPòl  a  ghleidh- 
eadh,  agus  e  bhi  fuasgailte 
aige,  agus  gun  neach  d'a 
mhuinntir  fèin  a  bhacadh  o 
fhrithealadh  dha,  no  teachd 
d'a  ionnsuidh. 

24  Agus  an  dèigh  làithean 
àraidh,  'nuair  a  thàinig  Felics 
maille  r'a  mhnaoi  Drusilla,  a 
bha  'na  Ban-Iudhach,  chuir 
e  fios  air  Pòl,  agus  dh'èisd  e 
ris  mu  thimchioll  a'  chreidìmh2 
ann  an  Criosd. 

25  Agus  air  dhasan  bhi  a' 
reusonachadh  mu  fhìreant- 
achd,  stuaim3  agus  breith- 
eanas  ri  teachd,  ghabh  Felics 
eagal  mòr,  agus  f  hreagair  e, 
Imich  romhad  an  tràth  so ; 
'nuair  a  bhios  ùine  agam, 
cuiridh  mi  fips  ort. 

26  Bha  dùil  aige  mar  an 
ceudna  gu  rachadh  airgiod  a 
thoirt  da  le  Pòl,  chum  gu'm 
fuasgladh  se  e :  uime  sin 
chuir  e  fios  air  ni  bu  trice, 
agiis  labhair  e  ris. 

27  Ach  air  do  dhà  bhliadh- 
na  bhi  air  an  coimhlionadh, 
thàinig  Porcius  Festus  an  àit 
Fhelics  :  agus  air  do  Fhelics 
bhi  toileach  comain  a  chur 
air  na  h-Iudhaich  4,  dh'fhàg  e 
Pòl  ceangailte. 

CAIB.  XXV. 

1  Chasaid  na  h-Iudhaich  Pòl  an 
làthair  Fhestuis :  8  fhreagair 
Pòl  air  a  shon  fèin,  11  agus  thog 
e  a  chùis  gu  Ceasar.  14  D/i'- 
fhosgail  Festus  cùis  Phòil  do  A- 
gripa,  agus  dliinnis  e  nach  d?- 
fhuaradh  coire  air  bith  ann  a 
Vairidh  air-bds. 


1  bithidh  làn-fìiìos  agam  aìr, 
?na  creidimh.        3  measarrachd. 

275 


A  NIS  'nuair  a  thàinig  Fes- 
tus  do'n  mhòr-roinn5, 
an  ceann  tri  làithean  chaidh 
e  suas  o  Chesarea  gu  Ierusa- 
lem. 

2  Agus  nochd  an  t-àrd- 
shagart  agus  maithean  nan 
Iudhach  iad  fèin  'na  làthair 
an  aghaidh  Phòil,  agus  chuir 
iad  impidh  air, 

3  Ag  iarraidh  fabhoir  'na 
aghaidh,  gu'n  cuireadh  e  fios 
air  gu  Ierusalem,  agus  iad 
a  dheanamh  feall-f holach6 
chum  esan  a  mharbhadh  air 
an  t-slighe. 

4  Ach  fhreagair  Festus, 
Gu'm  bu  chòirPòl  a  ghleidh- 
eadh  ann  an  Cesarea,  agus 
gu'n  rachadh  e  fèin  an  sin 
gu  h-aithghearr. 

5  TJime  sin,  ars'  esan,  rach- 
adh  iadsan  'nur  measg  a  dh'- 
fheudas,  sìos  maille  riumsa, 
agus  ma  ta  coire  air  bith  san 
duine  so,  cuireadh  iad  sin  as 
a  leth. 

6  Agus  air  dha  fantuinn 
'nam  measg  os  ceann  deich 
làithean,  chaidh  e  sìos  do 
Chesarea;  agus  air  an  ià 
màireach  shuidh  e  air  a' 
chaithir-bhreitheanais,  agus 
clh'àithn  e  Pòl  a  thoirt  a 
làthair. 

7  Agus  an  uair  a  thàinig 
esan,  sheas  na  h-Iudhaich  a 
thàinig  a  nuas  o  Ierusalem 
m'a  thimchioll,  a'  cur  choir- 
eanna  lìonmhor  agus  mòra  à 
leth  Phòil,  nach  b'urrainn  iad 
a  dhearbhadh  : 

8  'Nuair  a  fhreagair  esan 
'ga  shaoradh  fèin,  Cha  d'- 
rinn  mi  cionta  sam  bith  an 
aghaidh  lagha  nan  ludhach, 
no  'n  aghaidh  an  teamp- 

4  gnìomh  taitneach  a  dheanamh  do 
na  h-Iudhaich.  5  earrainn  ; 

province.  Sasg.  6  plaid-luidhe. 


GNIOMHARA  XXV. 


uill,  no  'n  aghaidh  Cheasair. 

9  Ach  air  bhi  do  Fhestus 
togarrach  air  toileachas-inn- 
tinn  athoirtdo  na  h-Iudhaich, 
f  hreagair  e  Pòl,  agus  thubh- 
airt  e,  An  àill  leatsa  dol  suas 
gu  Ierusalem,  agus  an  sin 
dol  fo  bhreitheanas  thaobh 
nan  nithe  sin  ann  mo  làth- 
air-sa? 

10  An  sin  thubhairt  Pòl, 
Tha  mi  m'  sheasamh  aig 
caithir  -  breitheanais  Cheas- 
air,  far  an  còir  breth  a  thoirt 
orm :  air  na  h-Iudhaich  cha 
d'rinn  mi  eucoir  sam  bith, 
mar  is  maith  a  ta  fios  agad- 
sa. 

11  Oir  ma  tha  mi  deanamh 
eucoir,  agus  ma  rinn  mi  ni 
sam  bith  a  thoill  bàs,  cha'n 
'eil  mi  diùltadh  bàs  f  hulang : 
ach  mur  'eil  ni  sam  bith 
dhiubh  sin  fìor  a  tha  iad  so 
a'  cur  as  mo  leth,  cha'n  f  heud 
duine  sam  bith  mo  thoirt 
thairis  doibh 1 .  Tha  mi  togail 
mo  chùis  gu  Ceasar. 

12  An  sin  an  dèigh  do 
Fhestuslabhairt  ris  a*  chomh- 
airle,  f  hreagair  e,  An  do  thog 
thu  do  chùis  gn  Ceasar?  gu 
Ceasar  thèid  thu. 

13  Air  dol  do  làithibh 
àraidh  seachad,  thàinig 
Agripa  an  righ  agus  Bernice 
gu  Cesaiea  a  chur  fàilte  air 
Festus. 

14  Agus  air  dhoibh  mòran 
làithean  a  chaitheadh  an  sin, 
chuir  Festus  cùis  Phòil  an 
cèill  do'n  righ,  ag  ràdh,  Dh'- 
f  hàgadh  duine  àraidh  le  Felics 
'na  phrìosanach. 

15  Air-san,  an  uair  a  bha 
mise  ann  an  Ierusalem,  rinn 


1  cha'n  f/ieud  duine  sam  bith  an 
toileachadh  ìe  mise  a  thoirt  thairis 
doibh.  *  dìtidh. 

276 


na  h-àrd-shagaht  agus  sean- 
airean  nan  Iudhach  casaid 
rium,  ag  iarraidh  binne2'na 
aghaidh. 

16  D'an  d'thug  mise  am 
freagradh  so,  Cha'n  e  gnàth  | 
nan  Romhanach  duine  sam  | 
bith  a  thoirt  thairis  chum  j 
bàis3,  gus  am  bi  aig  an  neach 

a  tha  air  agairt,  a  luchd- 
casaid  aghaidh  ri  h-aghaidh, 
agus  gu'm  bi  cothrom  aige  air 
e  fèin  a  shaoradh  o'n  choire 
a  chuireadh  as  a  leth. 

17  _  Uime  sin,  an  uair  a 
thàinig  iad  araon  an  so,  gun 
mhoille  sam  bith  shuidh  mi 
air  an  là  màireach  sa'  chaith- 
ir  -  bhreitheanais,  agus  dh'- 
àithn  mi'n  duine  a  thoirt  a 
làthair. 

18  Agus  an  uair  a  sheas  a  i 
luchd-casaid4  m'a  thimchioll ,  3 
cha  do  chuir  iad  coire  air  g 
bith  as  a  leth  do  na  nithibh  a  l 
shaoil  mise : 

19  Ach  thug  iad  ceisdean  m 
àraidh  'na  aghaidh  mu  thim-  ti 
chioll  an  creidimh5  fèin,  agus  j  i 
mu  thimchioll  Iosa  àraidh,  a  t  i, 
f  huair  bàs,  neach  a  thubhairt  I  i 
Pòl  a  bhi  beò. 

20  Agus  a  chionn  gu  robh 
mise  amharusach  mu  thim- 
chioll  an  leithid  sin  do  , 
cheisdibh,  dh'f heòraich  mi  ■ 
dheth6  am  b'àill  leis  dol  suas  j 
gu  Ierusalem,  agus  an  sin 
dol  fo  bhreitheanas  mu  na 
nithibh  so. 

21  Ach  an  nair  a  dh'iarr 
Pòl  a  choimhead  gus  am 
fiosraichteadh  a  chùis-san  lei 
Augustus,  dh'àithn  mi  e  bhi 
air  a  ghleidheadh  gus  an 
cuirinn  gu  Ceasar  e. 


3  millidh.         4  luchd-tagraidh, 
5  nu,  saohh'chreidirnh. 
6  thubhairt  mi  ris. 


GNIOMHARA,  XXVI. 


22  An  sin  thubhairt  Agripa 
ri  Festus,  B'àill  leamsa  fèin 
an  duine  so  chluinntinn.  Am 
màireach,  thubhairt  esan, 
cluinnidh  tu  e. 

23  Uime  sin  air  an  là 
màireach,  'nuair  a  thàinig 
Agripa,  agus  Bernice,  le  mòr- 
ghreadhnachas,  agus  a  chaidh 
iad  a  steach  maille  ris  na 
h  -  àrd  -  cheannardaibh  agus 
prìomh  -  dhaoinibh  na  caith- 
reach  do'n  ionad  èisdeachd, 
air  do  Fhestus  àithne  a  thoirt, 
thugadh  Pòl  a  làthair. 

24  Agus  thubhairt  Festus, 
A  righ  Agripa,  agus  sibhse  a 
dhaoine  uile  a  ta  làthair  an 
so  maille  ruinn,  tha  sibh  a' 
faiciim  an  duine  so,  mu'n  do 
chuir  sluagh  nan  ludhach 
uile  impidh  ormsa,  araon  ann 
an  Ierusalem,  agus  an  so,  a' 
glaodhaich  nach  bu  chòir  e 
bhi  ni  b'f  haide  beò. 

25  Ach  an  uair  a  thuig  mise 
nach  d'rinn  e  ni  sam  bith  a 
thoill  bàs,  agus  a  chionn  gu'n 
do  thog  e  fèin  a  chùis  gu 
Augustus,  shonraich  mi  a 
chur  d'a  ionnsuidh. 

26  Mu  nach  'eil  ni  sam 
bith  cinnteach  agam  r'a 
sgriobhadh  chum  mo  Thigh- 
earn.  Uime  sin  thug  mi 
mach  e  do  'ur  n-ionnsuidh- 
sa,  agus  gu  h-àraidh  a  d' 
ionnsuidh-sa,  a  righ  Agripa, 
lchum  an  dèigh  rannsachadh 
a  dheanamh,  gu'm  biodh 
jagam  ni  èigin  r'a  sgrìobhadh. 

27  Oir  is  mi-reusonta  a'm' 
bheachd-sa  prìosanach  a  chur 
\uam  agus  gun  na  cùisean  a  ta 
i'na  aghaidh  ainmeachadh. 

CAIB.  XXVI. 

I  Anlàthair  Agripa,  chuir  Pbl  an 
1  cèill  a  chaithe-beatha  o  \bige,  12 
I  agus  cionnus  a  dli'iompaicheadh  e 
i  gu  m)orbhuileach,  agus  a  ghairm- 

277 


eadh  e  gu  bhi  'na  abstol.  24  Chuit 
Festus  as  a  leth  gu  robh  e  air  a 
chuthach,  ach  fhreagair  esan  gu 
sèimh. 

A  N  sin  thubhairt  Agripa  ri 
^*-  Pòl,  Tha  cead  agad  labh- 
airt  air  do  shon  fèin.  An 
sm  shìn  Pòl  a  mach  a  làmh, 
agus  fhreagair  e  air  a  shon 
fèin, 

2  A  ta  mi  'gam  mheas  fèin 
sona,  a  righ  Agripa,  do  bhrìgh 
gu  bheil  mi  gu  freagairt  air 
mo  shon  fèin  an  diugh  a'd' 
làthair-sa,  thaobh  nan  nithe 
sin  uile  a  ta  air  an  cur  as  mo 
leth  leis  na  h-Iudhaich. 

3  Gu  h-àraidh,  a  chionn 
gu  bheil  thusa  eòlach1  air 
gach  gnàth  agus  ceisd  a  tha 
am  measg  nan  ludhach  :  uime 
sin  guidheam  ort,  èisd  rium 
gu  foighidneach. 

4  Tha  mo  bheatha-sa  o 
m'òige,  a  chaitheadh  air  tùs 
am  measg  mo  chinnich  fèin 
ann  an  Ierusalem,  aithnichte 
do  na  h-Iudhaich  uile  ; 

5  D'am  b'aithne  mi  o  thùs, 
(nam  b'àill  leo  fianuis  a 
dheanamh,)  gu'n  do  chaith 
mi  mo  bheatha  a'm'  Phairis- 
each,  a  rèir  an  luchd  comh- 
bharail  a's  teinne  d'ar  creid- 
imh-ne. 

6  Agus  a  nis  tha  mi  a'  m' 
sheasamh  fo  bhreitheanas  air 
son  dòchais  a'  gheallaidh  a 
rinneadh  le  Dia  d'ar  n- 
aithrichibh  : 

7  Chum  am  bheil  dùil  aig 
ar  dà  thrèibh  dheug  -  ne 
teachd,  a'  deanamh  seirbhis 
do  Dhia  a  là  agus  a  dh' 
oidhche  do  ghnàth  ;  agus  air 
son  an  dòchais  so  tha  mise,  a 
righ  Agripa,  air  m'agairt  leis 
na  h-Iudhaich. 


1  [gur  aitltne  dliomlì\gu  bheil  tkitsu 
eblach. 


GNIOMHARA  XXVI. 


8  C'ar  son  a  mheasar1 
leibhse  mar  ni  do-chreidsinn, 
gu'n  dùisgeadh  Dia  na 
mairbh  ì 

9  Gu  deimhin  mheas  mise 
annam  fèin,  gu'm  bu  chòir 
dhomh  mòran  nithe  a  dhean- 
amh  an  aghaidh  ainme  Iosa 
o  Nasaret. 

10  Ni  mar  an  ceudna  a 
rinn  mi  ann  an  Ierusalem  : 
agus  air  faotainn  ùghdarrais 
o  na  h  -  àrd  -  shagartaibh, 
dhruid  mi  mòran  do  na 
naoimh  am  prìosanaibh;  a- 
gus  an  uair  a  chuireadh  gu 
bàs  iad,  thug  mi  mo  ghuth 
'nan  aghaidh. 

11  Agus  a'  deanamh  pean- 
ais  orra  gu  minic  anns  gach 
sionagog,  cho-èignich  mi  iad 
gu  toibheum2  a  labhairt;  a- 
gus  air  dhomh  bhi  gu  ro 
mhòr  air  bhoile  ?nan  agh- 
aidh,  rinn  mi  geur-lean- 
mhuinn  orra,  eadhon  gu  bailt- 
ibh  coigreach. 

12  Air  a  so,  'nuair  a  bha 
mi  dol  gu  Damascus,  le 
cumhachd  agus  barantas3  o 
na  h-àrd-shagartaibh : 

13  Mu  mheadhon-là,  O  a 
righ,  chunnaic  mi^  air  an  t- 
slighe  solus  o  nèamh,^  bu 
shoilleire  na  solus  na  grèine, 
a'  dealrachadh  mu'n  cuairt 
orm,  agus  orra-san  a  bha  'g 
imeachd  maille  rium. 

14  Agus  an  uair  a  thuit 
sinn  uile  air  an  talamh, 
chuala  mi  guth  a'  labhairt 
rium,  agus  ag  ràdhanns  a' 
chainnt  Eabhruidhich,  A 
Shauil,  a  Shauil,  c'ar  son  a 
ta  thu  ga  m'  gheur-lean- 
mhuinn?  Is  cruaidh  dhuitse 


1  Car  son?  am  measar. 
2  gu  beum  a  thahhairt  do  ainm  losa. 
3  ùghdarras,  coma^ 

278 


bhi  breabadh  an  aghaidh  nan 
dealg. 

15  Agus  thubhairt  mise, 
Cò  thu,  a  Thighearn  1  Agus 
thubhairtesan,  Is  miselosa  a 
ta  thusa  a'  geur-leanmhuinn. 

#  16  Ach  èirich,  agus  seas 
air  do  chosaibh ;  oir  dh'- 
fhoillsich  mi  mi  fèin  duit 
chum  na  crìche  so,  gu'n  ord- 
uichinn  thu  a'd'  mhinisteir 
agus  a'd'  fhianuis  araon  air 
na  nithibh  sin  a  chunnaic 
thu,  agus  air  na  nithibh 
anns  am  foillsich  mi  mi  fein 
duit ; 

17  Ga  d'  shaoradh  o'n  t- 
sluagh,  agus  o  na  Cinnich, 
chum  am  bheil  mi  nis  ga  d' 
chur, 

18  A  dh'fhosgladh  an  sùl, 
chum  gu  tionndaidh  iad4  o 
dhorchadas  gu  solus,  agus  o 
chumhachd  Shatain  gu  Dia, 
chum  gu  faigh  iad  maitheanas 
pheacanna,  agus  oighreachd 
maille  ris  a'  mhuinntir  sin  a 
ta  air  an  naomhachadh  tre'n 
chreidimh  a  ta  annam-sa. 

19  Uime  sin,  a  righ  Agripa, 
cha  robh  mi  eas-ùmhal  do'n 
taisbean  nèamhaidh : 

20  Ach  shearmonaich  mi 
air  tùs  dhoibhsan  ann  an 
Damascus,  agus  ann  an  Ieru- 
salem,  agus  air  feadh  tìre 
Iudea  uile,  agus  an  sin  do  na^ 
Cinnich,  iad  a  dheanamh 
aithreachais  agus  pilltinn  ri 
Dia,  a'  deanamh  oibre  iom- 
chuidh  an  aithreachais5. 

21  Air  son  nan  nithe  s(; 
ghlac  na  h-Iudhaich  mi  sai; 
teampull,  agus  b'àill  leo  m< 
mharbhadh6. 

22  Uime  sin  air  dhomii 


4  agvs  gus  tionndadh.  5  cnhhaià 
do  aithreachas,  airidh  air  aiti 
rcachas.       6  làmh  a  chur  annam 


GNIOMHARA  XXVII. 


còmhnadh  f  haotainn  o  Dhia, 
bhuanaich  mi  gus  an  là'n 
diugh,  a'  deanamh  fianuis 
do'n  bheag  agus  do'n  mhòr, 
gun  ni  air  bith  a'  labhairt  ach 
na  nithe  sin  a  thubhairt  na 
fàidhean  agus  Maois  a  bha 
gu  teachd ; 

23  Gu  robh  Criosd  gu  ful- 
ang,  agns  gu  robh  e  gu  èirigh 
an  ceud  neach  o  na'  marbh- 
aibh,  agus  gu'm  foillsicheadh 
e  solus  do'n  phobull,  agus  do 
na  Cinnich. 

24  Agus  air  dha  bhi  labh- 
airt  nan  nithe  so  air  a  shon 
fèin,  thubhairt  Festus  le  guth 
àrd,  Thathu  air  mhi-chèill 1  a 
Phòil :  tha  mòr-f  hòghlum  ga 
d'  chur  air  bhoile. 

25  Ach  thubhairtesan,  Cha 
'n  'eil  mi  air  bhoile,  Fhestuis 
ro  òirdheirc  ;  ach  tha  mi  a' 
labhairt  bhriathra  na  fìrinn 
ogus  na  cèille. 

26  Oir  a  ta  fhios  aig  an  righ 
roimh  am  bheil  mise  a'  labh- 
mt  gu  saor,  air  na  nithibh 
>o :  oir  tha  cinnt  agam  nach 
eil  a  h-aon  do  na  nithibh  so 
in  ain-fhios  da ;  oir  cha'n 
mn  an  cùil  e  rinneadh  so. 

27  Am  bheil  thu  creidsinn 
ìam  fàidhean,  a  righ  Agripa? 
ha  fhios  agam  gu  bheil  thu 
g  an  creidsinn. 

#  28  An  sin  thubhairt  Agripa 
p  Pòl,  Is  beag  nach  'eil  thu 
|gam    aomadh    gu   bhi  am 
^hriosduidh. 
29  AgusthubhairtPòl,B'e 
ao  ghuidhe  air  Dia,  gu'm 
•iodh  cha'n  e  mhàin  thusa, 
|  ch  mar  an  ceudna  iadsan 
'  ile  a  tha 'g  èisdeachd  rium 
n  diugh,  ann  am  beag  agus 
m  mòr,  mar  a  ta  mise,  saor  o 
ia  geimhlibh  so. 


l  air  a  chuthach. 

279 


30  Agus  air  dha  na  briathra 
so  a  labhairt,  dh'èirich  an 
righ,  agus  an  t-uachdaran, 
agus  Bernice,  agus  an  dream 
a  shuidh  maille  riu  : 

31  Agus  an  uair  a  chaidh 
iad  a  leth-taobh,  labhair  iad 
r'a  chèile,  ag  ràdh,  Cha  'n 
'eil  an  duine  so  a'  deanamh 
ni  air  bith  toillteanach  air  bàs, 
no  air  geimhlibh. 

32  An  sin  thubhairt  Agripa 
ri  Festus,  Dh'fheudtadh  an 
duine  so  a  leigeadh  as,  mur 
bhiodh  gu'n  do  thog  e  a  chùis 
gu  Ceasar. 

CAIB.  XXVII. 

1  Ghabh  Pòl  long  do'n  Ròimh ;  9 
dliinnis  e  roimh-laimh  cunnart  an 
turuis,  ach  cha  tfthugadh  creideas 
da.  14  Luaisgeadh  ìad  null  agus 
a  naìl  le  stoirm,  agus  dh\fhuili?ig 
iad  long-bhrisidh ;  44  gidheadh 
thàinig  iad  air  tìr  gu  ttaruinte. 

AGUS  an  uair  a  thugadh 
breth  sinne  a  sheòladh 
do'n  Eadailt,  thug  iad  Pòi 
thairis,  maille  ri  prìosanaich 
àraidh  eile,  do  cheannard- 
ceud  d'am  b'ainm  Iulius,  do 
chuideachd  Augustuis. 

2  Agus  air  dhuinn  dol  air 
luing  le  Adramitium,  thog 
sinn  ar  seòil,  a'  cur  romhainn 
seòladh  seachad  aircrìochaibh 
na  h-A  sia,  air  do  Aristarchus 
Macedonach  o  Thesalonica 
bhi  maille  ruinn. 

3  Agus  air  an  là  màireach, 
thàinig  sinn  gu  Sidon.  Agus 
air  do  lulius  buntainn  gu 
suairce2  ri  Pòl,  leig  e  dha  dol 
a  dh'ionnsuidh  a  chàirde 
chum  comhfhurtachd  fhaot- 
ainn. 

4  Agus  air  dhuinn  stiùradh 
as  a  sin,  sheòl  sinn  fo  Chip- 
rus,  a  chionn  gu  robh  na 
gaotha  3  'nar  n-aghaidh. 


2  caoimhneil.       3  an  soirbheas. 


GNIOMHARA  XXVII. 


5  Agus  an  uair  a  sheòl  sinn 
troimh'n  fhairge  ta  làimh  ri 
Cilicia  agus  Pamphilia,  thàin- 
ig  sinn  gu  Mira  baile1  do 
Licia. 

6  Agus  fhuair  an  ceannard- 
ceud  long  an  sin  o  Alecsan- 
dria,  a  bha  seòladh  do'n  Ead- 
ailt,  agus  chuir  e  sinn  a  steach 
innte. 

7  Agus  an  uair  a  sheòl 
sinn  gu  mall  rè  mòrain  do 
làithibh,  agus  a  thàinig  sinn 
airèigin  fa  chomhair  Chnid- 
uis,  a  chionn  nach  do  leig  a' 
ghaoth  leinn,  sheòl  sinn  fo 
Chrete,  fa  chomhair  Shal- 
mone ; 

8  Agus  air  dhuinn  seòladh 
air  èigin  seachad  air,  thàinig 
sinn  gu  ionad  àraidh  ris  an 
abrar,  Na  calaidh  sgiamhach, 
am  fagus  d'an  robh  baile 
Lasea. 

9  Agus  air  do  mhòran  ùine 
dol  seachad,  'nuair  a  bha 
seòladaireachd  a  nis  cunn- 
artach,  a  chionn  gu'n  deach- 
aidh  an  trasgadh2  cheana 
seachad,  chomhairlich  Pòl 
ictd, 

10  Ag  ràdhriu,  Fheara,  tha 
mi  faicinn  gu'm  bi  an  t-seòl- 
adaireachd  so  le  dochann  agus 
call  mòr,  cha'n  e  mhàin  do'n 
luchd  agus  do'n  luing,  ach 
d'ar  n-anamaibh  fèin. 

11  Gidheadh,  is  mò  chreid 
an  ceannard-ceud  an  seòladair 
agus  maighstir  na  luinge,  na 
na  nithe  a  labhradh  le  Pòl. 

12  Agus  a  chionn  gu'n  robh 
an  caladh  neo-iomchuidh  gus 
an  geamhradh  a  chaitheadh 
ann,  b'i  comhairle  na  cuid  bu 
mhò  seòladh  as  a  sin  mar  an 
ceudnn,  agus  nam  feudadh 


1  caithir. 

.stoirmeil 


2  trosgadh. 
'nar  n-aghaidTi, 


]  i. 


280 


iad  air  chor  sam  bith  teachd 
gu  Phenice,  caladh  do  Chrete 
a  ta  ag  amharc  chum  an  iar- 
dheas,  agus  an  iar-thuath, 
agus  fantuinn  rè  a'  gheamh- 
raidh  an  sin. 

13  Agus  an  uair  a  shèid  a' 
ghaoth  à  deas  gu  ciùin,  shaoil 
iad  gu  d'fhuair  iad  an  rùn, 
agus  ag  togail  an  seòl  dhoibh , 
stiuir  iad  ri  taobh  Chrete. 

14  Ach  an  ceann  beagain 
'na  dhèigh  sin,  shèid  gaoth 
anrathach  3  'na  h-aghaidh 4, 
ris  an  abrar  Euroclidon. 

^  15  Agus  air  bhi  do'n  luing 
air  a  fuadachadh,  agus  gun 
chomas  di  dol  an  aghaidh  na 
gaoithe,  leig  sinn  ruith  dhi. 

16  Agus  air  dhuinn  ruith  a 
stigh  fuidh  eilean  beag  àraidh 
d'am  b'ainm  Clauda,  is  ann 
le  èigin  a  ràinig  sinn  air  a' 
bhàta : 

17  Agus  air  dhoibh  a  thog- 
aìl  suas,  ghnàthaich  iad  gach  ;aio 
gleus  còmhnuidh,  a'  criosadhj  lai 
na  luinge  fuipe ;  agus  airi  chai 
dhoibh  bhi  fo  eagal  gu'n  tuit-  im, 
eadh  iad  sa'  bheò-ghaineimh,  % 'J 
leig  iad  an  seòil  sìos,  agusi  tilg 
mar  sin  dh'iomaineadh  iad.  j  tl  ■ 

18  Agus  air  dhuinne  bh:  itb 
gu  ro  mhòr  air  ar  luasgadh 
leis  an  doininn6,  air  an  là'n; 
dhèigh  sin  thilg  iad  a  mach  a, 
luchd ; 

19  Agus  air  an  treas 
thilg  sinn  le  ar  làmhaibh  fèii 
a  mach  acfuinn  na  luinge, 

20  Agus  an  uair  nach  robl 
a'  ghrian  no  na  reulta  r'ar 
faicinn  rè  mòrain  do  làithibbf 
agus  a  luidh  doinionn  nac 
bu  bheag  oirnn,  thugadh  a 
sin  uainn  gach  uile  dhòch; 
gu  teasairgteadh  sinn. 

S  sdìdeadli  o  thonn  gu  tonn. 
*»  stoirm. 


\t< 

'€, 

igus 

k 

lesi 
M'- . 
aa  i 

iad 


GNIOMHARA  XXVII. 


21  Ach  air  dhuinn  bhi  fada 
'nar  trasg,  an  sin  air  seasamh 
do  Phòl  'nam  meadhon,thubh«. 
airt  e,  Fheara,  bu  chòir  dhuibh 
mo  chomhairle-sa  ghabhail, 
agus  gun  fhuasgladh  o  Chrete, 
agus  an  dochann  agus  an  call 
so  a  sheachnadh. 

22  Agus  a  nis  guidheam 
oirbh,  biodh  misneach  mhaith 
agaibh :  oirchabhi  call  anama 
sam  bith  'nur  measg,  ach  a 
•nhàin  na  luinge. 

23  Oir,  air  an  oidhche  nochd, 
iheas  làimh  rium-sa  aingeal 
m  Dè  sin,  d'am  buin  mi, 
igus  d'am  bheil  mi  deanamh 
ì  eirbhis, 

24  Ag  ràdh,  A  Phòil,  na 
■iodh  eagal  ort ;  is  eigin  duit 
hi  air  do  thoirt  an  làthair 
jpeasair:  agus,  feuch,  thiodh- 
dc  1  Dia  dhuit  iadsan  nile  a 
i  seòladh  maille  riut. 

25  Uime  sin,  fheara,  biodh 
^aibh  deadh  mhisneach  :  oir 
ta  mi  creidsinn  Dhè,  gu'n 

ai  chair  ceart  mar  a  labhradh 
iim. 

26  Ach  is  èigin  duinn  bhi  air 
tilgeadh  air  eilean  àraidh. 

(  27  Agus  an  uair  a  bha  an 

athramh  oidhche  deug  air 
|  ichd,  air  dhuinne  bhi  air  ar 

Ideadh  null  agus  a  nall2 
n    an    cuan    Adria,  mu 

|  ìeadhon-oidhche  b'i  barail 
;  ]m  maraichean  gu  robh  iad 
itjifagus  do  thìr  èigin  : 
?1 1:28  Agus  air  leigeadh  na 
Jjàdhe  sìos  doibh  3,  fhuair  iad 

il  doimhne  fichead  aitheamh  ; 

•1  ìs  an  uair  a  chaidh  iad 
jligan  air  an  aghaidh,  leig 
:  Ai  sìos  an  luaidh  a  rìs,  agus 

I  air  iad  i  'na  cùig  aith- 

l|(ih  deug. 


29  An  sin  air  dhoibh  bhi 
fo  eagal  gu'm  buaileadh  iad 
air  ionadaibh  garbha,  thilg 
iad  ceithir  acraichean  à  deir- 
eadh  na  luinge,  agus  ghuidh 
iad  an  là  a  theachd. 

30  Agus  an  uair  a  bha  na 
maraichean  air  tì4  teicheadh 
a  mach  as  an  luing,  agus  a 
leig  iad  sìos  am  bàta  do'n 
fhairge,  a'  gabhail  orra  bhi 
tilgeadh  a  mach  acraichean  à 
toiseach  na  luinge. 

31  Thubhairt  Pòl  ris  a' 
cheannard-ceud,  agus  ris  na 
saighdearaibh,  Mur  fan  iad 
sin  san  luing,  cha  'n  'eil  e'n 
comas  duibh  bhi  àir  bhur 
teasairginn. 

32  An  sin  ghearr  na 
saighdearan  cùird^  a'  bhàta, 
agus  leig  iad  leis  tuiteam 
sìos. 

33  Agus  am  feadh  a  bha  an 
là  a'  teachd,  thug  Pòl  a 
chomhairle  orra  uile  biadh  a 
ghabhail,  ag  ràdh,  Is  e  so  an 
ceathramh  là  deug  dhuibh  a' 
feitheamh,  agus  a'  fantuinn 
'nur  trasg,  gun  bhiadh  sam 
bith  a  ghabhail. 

34  Uime  sin  guidheam  oirbh 
biadh  a  ghabhail ;  oir  a  ta  so 
chum  bhur  slàinte :  oir  cha 
chaillear  5  fuiltean  à  ceann  a 
h-aon  agaibh. 

35  Agus  air  dha  na  nithe 
so  a  labhairt,  agus  aran  a 
ghlacadh,  thug  e  buidheachas 
do  Dhia  'nan  làthair  uile; 
agus  air  dha  a  bhriseadh, 
thòisich  e  ri  itheadh. 

36  An  sin  ghlac  iad  uile 
deadh  mhisneach,  agus  ghabh 
iad  biadh  mar  anceudna. 

37  Agus  bha  sinn  a  dh'- 
anamaibh  uile  anns  an  luing, 


1  dheònnich. 
2  chiàge  agus  xiaith. 

231 


3  grmmachadh  dhoibh. 
* fonn.        5  tuit. 


GNIOMHARA  XXVIII. 


dà  cheud  agus  sè  deug  agus 
tri  fìchead. 

38  Agus  an  uair  a  shàsuich- 
eadh  iad  le  biadh,  dh'eutrom- 
aich  iad  an  long,  agus  thilg 
iad  a  mach  an  cruithneachd 
san  fhairge. 

39  Agus  an  uair  a  bha'n 
là  air  teachd,  cha  d'aithnich 
iad  am  fearann :  ach  thug 
iad  an  aire  do  lùib1  àraidh 
aig  an  robh  tràigh,  anns  an 
robh  mhiann  orra,  nam  b'urr- 
ainn  iad,  an  long  a  chur  gu 
tìr. 

40  Agus  air  togail  nan 
acraichean  doibh,  leig  iad  ris 
an  f  hairge  i,  agus  an  uair  a 
dh'fhuasgail  iad  ceanglaich- 
ean  na  stiùire,  agus  a  thog 
iad  am  prìomh-sheòl 2  ris  a' 
ghaoith,  sheòl  iad  chum  na 
tràighe. 

41  Agus  air  tuiteam  dhoibh 
ann  an  ionad  àraidh  far  an  do 
choinnich  dà  f  hairge  a  chèile, 
bhuail  iad  an  long  air  grund ; 
agus  air  sàthadh  d'a  toiseach 
sa'  ghrund,  dh'fhan  e  gun 
charachadh,  ach  bhriseadh  a 
deireadh  le  ainneart  nan 
tonn. 

42  Agus  b'i  comhairle  nan 
saighdearan  gu  marbhadh  iad 
na  prìosanaich,  air  eagal  gu'n 
snàmhadh  neach  sam  bith 
dhiubh  a  mach,  agus  gu  rach- 
adh  iad  as. 

43  Ach  air  do'n  cheannard- 
ceud  bhi  toileach  Pòl  a  theas- 
airginn,  chum  e  air  ais  #  o'n 
comhairle  iad,  agus  dh'àithn 
e  dhoibh-san  d'am  b'aithne 
snàmh,  iad  ftìn  a  thilgeadh 
sa'  chuan  air  tùs,  agus  dol  a 
mach  air  tìr : 

44  Agus  do  chàch  dh'àithn 
e,  cuiddiubh  dhol  air  clàraibh, 


agus  cuid  eile  air  mìribh  briste 
do'n  luing :   agus  mar  sin 
tharladh  gu'n  deachaidh  iad 
uile  tèaruinte  gu  tìr. 
CAIB.  XXVIII. 

1  An  dèigh  au  long-bhrisidh  thitg  an 
sluagh  borb  aoidheachd  gu  suairce 
do  Phòl.  5  Cha  do  chiùrradh  a 
làmh  le  nathair  nirnhe  a  lean 
rithe.  8  Shlànuich  e  mòran  eucaile 
san  eilean.  11  Ghabh  iadan  turus 
chumna  Ròimhe.  17  Chuir  Pòl 
an  cèill  do  na  h-Iudhaich  aobhar 
a  theachd  dd'n  Ròimh, 

A  GUS  an  uair  a  thèarnadh 
■^*-  iad,  thuig  iad  an  sin 
gu'm  b'e  Melita  ainm  an 
eilein. 

2  Agus  nochd  an  sluagh 
borb  caoimhneas  nach  bu 
bheag  dhuinn  :  oir  air  fadadh 
teine  dhoibh,  ghabh  iad  ruinn 
uile,  air  son  an  uisge  a  bha 
ann,  agus  airsonanfhuachd. 

3  Agus  air  do  Phòl  dorlach  \ 
bhioran  a  thional,  agus  an  cur 
air  an  teine,  thàinig  nathairj 
nimhe  mach  as  an  teas,  agusj 
shàs  i  'na  làimh.  I 

4  Agus  an  uair  a  chunnaicl 
an  sluagh  borb  a'  bhèisd  arl 
crochadh  r'a  làimh,  thubhair  1 
iad  r'a  chèile,  Gu  cinnteaclf 
is  mortair  an  duine  so,  d< 
nach  fuiling  dioghaltas  bhj 
beò,  ged  tìieasairgeadh  o'l 
fhairge  e. 

5  Agus  air  dhasan  a'  bhèisij 
a  chrathadh  dheth  anns  al 
teine,  cha  d'fhulaing  e  ^ocrl 
ann  sam  bith. 

6  Ach  bha  iadsan  a'  feitH 
eamh  c'uin  a  dh'atadh  e,  » 
a  thuiteadh  e  sìos  niarbh  M 
h-obann  :  ach  an  uair  a  drM 
fheith  iad  ùine  fhada,  agM 
nach  fac  iad  dochann  ssK 
bith  a  teachd  air,  chaochm, 
iad  an  inntinn,  agus  thubhaj|: 
iad  gur  Dia  e. 


3  an  seòl  mò* 


GNIOMHARA  XXVIII. 


7  Agus  bha  mu  thimchioll 
an  àite  sin  fearann  aig 
prìomh  -  dhuine  an  eilein, 
d'am  b'ainm  Publius,  a  ghabh 
ruinne  agus  a  thug  rè  thri 
làithean  aoidheachd  dhuinn 
gu  càirdeil. 

8  Agus  tharladh  gu  robh 
athair  Phubliuis  'na  luidhe 
gu  tinn  le  fiabhrus1,  agus 
gearrthach  fola  :  air  do  Phòl 
dol  a  teach  d'a  ionnsuidh, 
rinn  e  urnuigh,  agus  air  dha 
a  làmhan  a  chur  air,  leigheas 
se  e. 

9  Agus  an  uair  a  rinneadh 
so,  thàinig  mar  an  ceudna 

j  muinntir  eile  a  bha  euslan 
I  san  eilean  d'a  ionnsuidh,  a- 
!  gus  leighiseadh  iad  : 

10  Muinntir  mar  an  ceudna 
I  a  thug  mòr-urram  dhuinn ;  a- 
I  jgus  an  uair  a  dh'fhalbh  sinn, 
i  \  chuir  iad  na  nithe  sin  leinn  a 
à  jbha  feumail  duinn. 

,;t     11    Agus   an  dèigh  thri 
Imìosa  sheòl  sinn  ann  an  luing 
d  \o  Alecsandria,  a  chaith  an 
.£  i;eamhradh  san  eilean  d'am 
m  shuaitheantas  Castor  agus 
jPollucs. 
jo,  i  l  12  Agus  an  uair  a  chaidh 
I  .inn  air  tìr2  aig  Siracuse,  dh'- 
j  l  'han  sinn  an  sin  tri  làithean. 

[  13  Agus  air  seòladh  dhuinn 
ii  ìimchioll  as  a  sin,  thàinig 
-  liinn  gu  Kegium :   agus  an 
:  [I  eann    là   'na   dhèigh  sin 
I  hèid  a'  ghaoth  k  deas,  agus 
J  iàinig  sinn  an  t-ath  là  gu 
,  ,1'uteoli : 

l-  w  14  Air  dhuinn  bràithrean 
.  ilaaotainn  an  sin,  chuireadh 
japidh    oirnn   leo  fantuinn 
1  m bachd  làithean  maille  riu  : 

i rfl'us  mar  s^n  tnria^  sm  cnum 
..  Ròimhe. 


1  teasaich. 
2  air  teachd  tìr  dfadnu. 

283 


15  Agus  as  a  sin,  air  faot- 
ainn  ar  sgèil  do  na  bràithribh, 
thàinig  iad  'nar  coinneamh 
gu  Apii-forum,  agus  na  Tri 
tighibh-òsda ;  agus  an  uair  a 
chunnaic  Pòl  iad,  thug  e 
buidheachas  do  Dhia,  agus 
ghabh  e  misneach. 

16  Agus  an  uair  a  thàinig 
sinn  do'n  Kòimh  thug  an 
ceannard  -  ceud  thairis  na 
prìosanaich  do  cheannard  an 
f  hreiceadain :  ach  thugadh 
comas  do  Phòl  a  bhi  leis 
fèin3,  maille  ri  aon  saighdear 
a  bha  'ga  ghleidheadh. 

17  Agus  tharladh,  an  dèigh 
thri  làithean,  gu'n  do  ghairm 
Pòl  maithean4  nan  Iudhach 
an  ceann  a  chèile.  Agus  an 
uair  a  chruinnicheadh  iad, 
thubhairt  e  riu,  Fheara  agm 
a  bhràithre,  ged  nach  d'rinn 
mise  ni  sam  bith  an  aghaidh 
a'  phobuill,  no  ghnàthanna 
nan  aithriche,  thugadh  thairis 
mi  a'm'  phriosanach  o  Ieru- 
salem  do  làmhaibh  nan  Romh- 
anach. 

18  Muinntir  an  dèigh 
dhoibh  mo  cheasnachadh,  leis 
am  bu  mhiann  mo  leigeadh 
as,  a  chionn  nach  robh  coire 
bàis  sam  bith  annam. 

19  Ach  an  uair  a  bha  na 
h-Iudhaich  a'  labhairt  an  agh- 
aidh  so,  b'èigin  domh  mo  chùis 
a  thogail  gu  Ceasar ;  cha'n  e 
gu  bheil  coire  sam  bith  agam 
r'a  chur  à  leth  mo  chinnich. 

20  Air  an  aobhar  so  uime 
sin  chuir  mi  fios  oirbhse, 
chum  gu  faicinn  sibh  agus 
gu'n  labhrainn  ribh:  oir  is 
ann  air  son  dòchais  Israeil  a 
ta  mi  ceangailte  leis  an  t- 
slabhraidh  so. 


3  far  am  òu  toil  leis. 
4  uaidean,  prlomh-dJiaotne. 


GNIOMHARA  XXVIII. 


21  Agus  thubhairt  iadsan 
ris,  Cha  d'f  huair  sinne  litriche 
sam  bith  à  ludea  mu  d'  thim- 
chioll,  cha  mhò  a  dh'fhoill- 
sich  no  dh'innis  aon  do  na 
bràithribh  a  thàinig,  olc  sam 
bith  umad. 

22  Ach  bu  mhaith  leinn  a 
chluinntinn  uaitse  ciod  i  do 
bharail :  oir  mu  thimchioll 
na  gnè-chreidimh  so  tha  f  hios 
againn  gu'n  labhrar  sgach  àit 
'na  h-aghaidh, 

23  Agus  air  suidheachadh 
là  ris,  thàinig  mòran  d'a  ionn- 
suidh  chum  a  cheithreanna ; 
d'an  do  mhìnich  e  rìoghachd 
Dhè,  a'  deanamh  flanuis 
uimpe,  agus  a'  cur  impidh 
orra  thaobh  nan  nithe  a 
bhuineas  do  Iosa,  araon  à 
ìagh  Mhaois,  agus  as  na 
taidhibh,  o  mhoch-thrath  gu 
feasgar. 

24  Agus  chreid  cuid  na 
nithe  a  labhradh,  agus  cha  do 
chreid  cuid  eile  dhiubh. 

25  Agus  air  dhoibh  bhi  an 
aghaidh  a  chèile,  sgaoil  iad, 
air  do  Phòl  aon  fhocal  a 
ràdh,  Is  maith  a  labhair  an 
Spiorad  naomh  tre'n  f  hàidh 
Esaias,  r'ar  n-aithrichibh, 

26  Ag  ràdh,  Imich  chum 
a'  phobuill  so,  agus  abair, 


1  cha  lcir  dhuihh 
2  tììaìL  dhruid. 

2S4 


Le  cluinntinn  cluinnidh  sibh, 
agus  cha  tuig  sibh ;  agus  le 
faicinn  chi  sibh,  agus  cha'n 
aithnich  sibh1. 

27  Oir  a  ta  cridhe  a'  phob- 
uill  so  air  fàs  reamhar,  agus 
tha  iad  a'  cluinntinn  gu  trom2 
le'n  cluasaibh,  agus  chaog3 
iad  an  sùilean  ;  air  eagal  gu 
faiceadh  iad  ie'n  sùilibh,  agus 
gu'n  cluinneadh  iad  le'?t 
cluasaibh,  agus  gu'n  tuig- 
eadh  iad  le'n  cridhe,  agus 
gu'm  pilleadh  iad  agus  gu'n 
slànuichinn-sa  iad. 

28  Uime  sin  biodh  fhios 
agaibh-sa,  gu'n  do  chuireadh 
slàinte  Dhè  chum  nan  Cinn- 
each  agus  èisdidh  iadsan. 

29  Agus  an  uair  a  thubh- 
airt  e  na  briathra  so,  dh'imich 
na  h-Iudhaich  rompa,  agus 
bha  mòr-reusonachadh 4  aca 
eatorra  fèin. 

30  Agus  dh'fhan  Pòl  dà 
bhliadhna  iomlan  'na  thigh 
màil5  fèin,  agus  ghabh  e 
na  h-uile  dhaoinibh  a  thàini 
d'a  ionnsuidh, 

31  A'  searmonachadhrìogh 
achd  Dhè,  agus  a'  teagas 
nan  nithe  a  bhuineas  &o 
Tighearna  Iosa  Criosd,  lei 
an  uile  dliànachd,  gun  toirm 
easg. 


'1  mòr-dheasboireackd. 
o  tkìgh-rèidh. 


LITIR  AN  ABSTOIL  PHOIL  CHUM  NAN 


ROMHANACH. 


CAIB.  I. 

Mhol  Pòl  a  dhreuchd  do  na  Romh- 
anaich,  agus  dhHnnis  e  a  thogradh 
gu  teachd  d'a?i  ionnsuidh.  16  Ciod 
e  soisgeul  Chriosd,  agus  an  fhìr- 
eantachd  a  ta  e  a1  foìlUeachadh. 
18  Tha  fearg  aig  Dia  ris  gachuile 
ghnè  peacaidh.  21  Ciod  iad  peac- 
anna  nan  Cinneach. 

DOL     seirbhiseach  Iosa 
Criosd,  a  ghairmeadh  'na 
abstol  a  chuireadh  air  leth1 
chum  Soisgeil  Dè, 

2  (A  roimh-gheall  e  le 
fhàidhibh  fèin  anns  na 
sgriobtuiribh  naomha.) 

3  Mu  thimchioll  a  Mhic 
Iosa  Criosd  ar  Tighearn,  a 
rinneadh  do  shìol  Dhaibhidh, 

rèir  na  feòla ; 

4  A  dhearbhadh2  bhi  'na 
Mhac  do  Dhia  le  cumhachd, 

rèir  Spioraid  na  naomh- 
achd,  tre  aiseirigh  o  namarbh- 
aibh : 

5  Tre  an  d'fhuair  sinne 
gràs  agus  abstolachd  chum 
umhlachd  a'  chreidimh  am 
measg  nan  uile  chinneach  air 
sgàth  'ainme-san : 

6  Ammeasg  am  bheil  sibhse 
mar  an  ceudna  air  bhur  gairm 
le  Iosa  Criosd : 

7  Chum  nan  uile  a  ta  san 
Roimh,  air  an  gràdhachadh 
le  Dia,  air  an  gairm  'nan 
naoimh :  Gràsgu  roò/idhuibh- 
se,  agus  sìth3  o  Dhia  ar  n- 
'Ythair,  agus  o'n  Tighearn 
[osa  Criosd. 

8  Air  tùs,  tha  mi  toirt 


1  sgaradh.       2  dlCorduicheadh. 
3  siothchaiut. 

285 


buidheachais  do  m'  Dhia  tre 
Iosa  Criosd.  air  bhur  son-sa 
uile,  do  bhrìgh  gu  bheil  bhur 
creidimh  iomraideach  air 
feadh  an  domhain  gu  lèir. 

9  Oir  is  e  Dia  m'f  hianuis, 
d'am  bheil  mi  a'  deanamh 
seirbhis  le  m'  spiorad  ann  an 
soisgeul  a  Mhic,  gu  bheil  mi 
gun  sgur  a'  deanamh  luaidh 4 
oirbh, 

10  A  ghnàth  a'  guidhe  ann 
am  urnuighibh,  (nam  feud- 
ainn  a  nis  fa-dheoidh  air  aon 
chor  le  toil  Dè  turus  soirbh- 
easach  f  haotainn,)  ri  teachd 
do  'ur  n-ionnsuidh-sa. 

11  Oir  a  ta  deidh5  agam 
air  sibhse  fhaicinn,  ionnus 
gu  pàirtich  mi  tiodhlac  àraidh 
spioradail  ribh,  chum  bhur 
neartachadh ; 

12  Sin  ri  ràdh,  chum  gu 
faigh  mi  comhf  hurtachd  ann- 
aihh-sa6,  tre  chreidimh  a 
chèile,  bhur  creidimh-sa,  a- 
gus  mo  chreidimh-sa. 

13  Agus  cha'n  àill  leam, 
a  bhràithre,  e  bhi'n  ain-f  hios 
duibhse  gu'n  do  chuir  mi 
romham  gu  minic  teachd  do 
'ur  n-ionnsuidh,  (ach  bhac- 
adh  mi  gus  a  so,)  chum-gu 
faighinn  toradh  èigin  'nur 
measg-sa  fòs,  mar  am  measg 
nan  Cinneach  eile. 

14  Oir  a  ta  mi  fo  fhiach- 
aibh  araon  do  na  Greugaich, 
agus  do  na  daoinibh  borba, 


4  iomraidh.  6  togradh. 

6  maraon  ribhse. 

K 


ROMHANACH  I. 


araon  dhoibh-san  a  ta  glic, 
agus  dhoibh-san  a  ta  neo- 
ghlic. 

15  Uime  sin,  mheud  's  a  ta 
an  comas  domh,  tha  mi  ull- 
amh  chum  an  soisgeul  a 
shearmonachadh  dhuibh-se 
mar  an  ceudna  a  ta  san 
Ròimh. 

16  Oir  cha  nàr  leam-sa 
soisgeul  Chriosd :  oir  is  e 
cumhachd  Dhè  e  chum  slàinte 
do  gach  neach  a  chreideas, 
do'n  Iudhach  air  tùs,  agus 
mar  an  ceudna  do'n  Ghreug- 
ach. 

17  Oir  a  ta  fìreantachd 
Dhè  air  a'  foillseachadh  ann 
tre  chreidimh  gu  creidimh  : 
mar  a  ta  e  sgrìobhta,  Bithidh 
am  f  ìrean  beò  tre  chreidimh. 

18  Oir  a  ta  fearg  Dhè  air 
a  foillseachadh  o  nèamh  an 
aghaidh  gach  uile  mhi- 
dhiadhaidheachd,  agus  eucoir 
dhaoine,  a  tha  bacadh1  na 
fìrinn  ann  an  neò-fhìreant- 
achd : 

19  Do  bhrìgh  gu  bheil  an 
ni  air  am  feudar  fios  fhaot- 
ainn  a  thaobh  Dhè  folìaiseach 
annta-san  2  j  oir  rinn  Dia  foìl- 
aiseach  dhoibh  e. 

20  Oir  riamh  o  chruthachadh 
an  t-saoghail  a  ta  a  nithe-san 
nach  feudar  fhaicinn,  eadhon 
a  chumhachd  siorruidh  agus 
a  Dhiadhachd,  air  am  faicinn 
gu  soilleir,  air  dhoibh  bhi  so- 
thuigsinn  o  na  nithibh  a  rinn- 
eadh  ;  chum  gu  biodh 3  iad 
gun  leithsgeul  aca : 

21  Do  bhrìgh  'nuair  a  b' 
aithne  dhoibh  Dia,  nach  d' 
thug  iad  glòir  dha  mar  Dhia, 
agus  nach  robh  iad  taingeil, 
ach  gu'n  d'fhàs  iad  dìomhain 


'nan  reusonachadh  fèin,  agus 
gu'n  do  dhorchaicheadh  an 
cridhe  amaideach. 

22  Ag  ràdh  gur  daoine 
glice  iadfèin,  rinneadh  amad- 
ain  diubh : 

23  Agus  chaochail4  ìad 
glòir  an  Dè  neo-thruaillidh 
gu  dealbh  a  rinneadh,  agus  ri 
eunlaith,  agus  ainmhidhibh 
ceithir-chosach,  agus  bhèisd- 
ibh  snàigeach. 

24  Uime  sin  thug  Dia 
thairis  iad  mar  an  ceudna,  tre 
ana-miannaibh  an  cridhe  fèin, 
chum  neò-ghloine,  a  thoirt 
easurraim  d'an  corpaibh  fèin 
eatorra  fèin  : 

25  Muinntir  a  chaochail 
fìrinn  De  gu  brèig,  agus  a 
thug  aoradh  agus  a  rinn 
seirbhis  do'n  chreutair  ni's 
mò  na  do'n  Chruithear,  a 
ta  beannaichte  gu  siorruidh. 
Amen. 

26  Air  a  shon  so  thug  Dia 
thairis  iad  do  ana-miannaibh 
gràineil:  oir  chaochail  eadh- 
on  am  mnài  an  gnàthachadh 
nàdurra  chum  a' .  ghnàtha  a  ta 
an  aghaidh  nàduir  : 

27  Agus  mar  an  ceudna  na 
fir,  air  trèigsinn  doibh  gnàth- 
achadh  nàdurra  na  mnà,  loisg- 
eadh  iad  le'n  togradh  d'a 
chèile,  firionnaich  ri  firionn- 
aich  ag  oibreachadh  gràineil- 
eachd5  agus  iad  a'  faotainn 
dìol-thuarasdail  an  seacharain 
annta  fèin,  mar  bu  chòir. 

28  Agus  amhuil  mar  nach 
bu  taitneach  leo  eòlas  Dè  a 
chumail,  thug  Dia  thairis  iad 
do  inntinn  mhi-chèillidh,  a| 
dheanamh  nithe  nach  robhf 
iomchuidh  : 

29  Air  dhoibh  bhi  air  an1 


'  cuììiail.  3  'narn  meas-g. 

3  iònnus  gu  bheil. 

286 


4  dh' 'atharraich. 
$an  ni  sin  a  ta  mi-chiatach. 


lìonadh  do'n  uile  eucoir, 
strìopachas,  olc,  shannt,  mhì- 
run  :  làn  do  fharmad,  do 
mhortadh,  do  chonnsachadh l, 
do  cheilg,  do  dhroch-bheus- 
S  aibh 3 ;  'nan  luchd-cogars- 
aich, 

30  'Nan  luchd-anacainnt 3, 
'nanluchd-fuath  airDia,  'nan 

i  luchd  -  tarcuis,  uaibhreach, 
'nan  luchd-ràiteachais4,  'nan 
luchd-cumadhuilc,eas-ùmhal 

i  do  phàrantaibh, 

31  Eu-cèillidh,  'nan  luchd- 
brisidh  coimhcheangail,  gun 
ghràdh  nàdurra,  do-rèiteach- 

:  ;  aidh,  neo-thruacanta : 
!     32  Muinntir  d'an  aithne 
ceartas  Dè,  gu  bheil  iadsan 
-    a  ni  an  leithide  sin  do  nith- 
]    ibh    toillteannach    air  bàs, 
:  |  gidheadh  cha'n  e  mhàin  gu 
i  bheil  iad  fèin  'gan  deanamh, 
I  ach  a  ta  mar  an  ceudna  tlachd 
aca  do'n  mhuinntir  a  ni  iad. 

CAIB.  II. 

I  1  ladsan  a  ta  peacachadh,  ged  tha 
iad  a'  cronachadh  so  an  daoinibli 
o!i      eile,  chd'n  urrainn  iadan  leithsgeul 
2U  I    fèin  a  ghabhail,  6  agus  is  lugha 
j    gu  mòr  na  sin  a  dìCfheudas  iad 
dol  as  o  cheart-bhreitheanas  Dè, 
jjl  I    ma's  Iudhaich  no  Cinnich  iad. 

>  [TIME  sin  a  ta  thu  gun 
isj  w  leithsgeul,  O  a  dhuine, 
i't  co  air  bith  thu  a  tha  toirt 

breth  :  oir  an  uair  a  tha  thu 
m  toirt  breth  air  neach  eile,  tha 
4  thu  ga  d'  dhìteadh  fèin  ;  oir 
.  :(  thusa  a  tha  toirt  breth,  tha 

[thu  deanamh  nan  nithe  sin 
: :  ifèin. 

IÌ    2  Ach  a  ta  fios  againne  gu 
.r  ;  Ibheil  breitheanas  Dè  a  rèir 
I  f ìrinn,  an  aghaidh  na  muinn- 
I  tir  a  tha  deanamh  an  leithide 
ìin. 

t  I  j  3  Agus  an  saoil  thusa  so, 


1  chomhstri. 
■  t .  :  2  an-amkiueachd,  eascaoineachd. 

287 


JACH  II. 

O  a  dhuine,  a  tha  toirt  breth 
orra-san  a  ni  an  leithide  sin, 
agus  a  ta  'gan  deanamh  thu 
fèin,  gu'n  tèid  thu  as  o  bhreith- 
eanas  Dè  ì 

4  No  'n  dean  thu  tarcuis 
air  saoibhreas  a  mhaitheis, 
agus  'fhoighidin,  agus  'fhad- 
fhulangais,  gun  fhios  bhi 
agad  gu  bheil  maitheas  Dè 
ga  d'  threòrachadh  chum  aith- 
reachais  1 

5  Ach  a  rèir  do  chruais  agus 
do  chridhe  neo-aithreachaiì, 
a  ta  thu  càrnadh  5  suas  feirge 
dhuit  fèin  fa  chomhair  là  na 
feirge,  agus  foillseachaidh 
ceart-bhreitheanais  Dè ; 

6  A  bheir  do  gach  aon  a 
rèir  a  ghnìomhara ; 

7  Dhoibh-san  a  ta  le  buan- 
achadh  gu  foighidneach  ann 
an  deadh  obair,  ag  iarraidh 
glòire,  agusurraim6,  agusneo- 
bhàsmhorachd,  a'  bheatha 
mhaireannach : 

8  Ach  dhoibh-san  a  ta 
conspoideach,  agus  nach  'eil 
ùmhal  do'n  f  hìrinn,  ach  a  ta 
ùmhal  do'n  eucoir,  diom  agus 
fearg  j 

9  Amhgharagusteanntachd 
air  gach  anam  duine  a  ta 
deanamh  uilc,  do'n  Iudhach 
air  tùs,  agus  mar  an  ceudna 
do'n  Ghreugach  • 

10  Ach  glòir,  agus  urram, 
agus  sìth,  do  gach  duine  a  ni 
maith,  do'n  Iudhach  air  tùs, 
agus  do'n  Ghreugach  mar  an 
ceudna  : 

11  Oir  cha'n  'eil  spèis  aig 
Dia  do  phearsa  seach  a  chèile. 

12  Oir  a  mheud  as  a  pheac- 
aich  gun  an  lagh,  sgriosar 
iad  gun  an  lagh^  agus  a 
mheud  as  a  pheacaich  fuidh 


3  'Nau  hcchd  cùl-chàinendh. 
^l'hstail.      *  tasgfaidh.  suuoir. 


KOMHANACH  II. 


àii  lagh,  dìtear  ìad  leis  an 
lagh  ; 

13  (Oir  cha'n  iad  luchd- 
èisdeachd  an  lagha  a  ta  'nam 
fìreanaibh  am  fianuis  Dè, 
ach  bithidh  luchd-deanamh 
an  lagha  air  am  fìreanach- 
adh1. 

14  Oir  an  uair  a  ta  na 
Cinnich  aig  nach  'eil  lagh, 
a  thaobh  nàduir  a'  deanamh 
nan  nithe  a  ta  san  lagh,  air 
dhoibh-san  a  bhi  gun  lagh 
tha  iad  'nan  lagh  dhoibh  fèin  : 

15  Muinntir  a  ta  nochdadh 
obair  an  lagha  sgrìobhta  'nan 
cridheachaibh,  air  bhi  d'an 
coguis  a'  deanamh  fianuis  leo, 
agus  an  smuaintean  eatorra 
fèin  'gan  agairt,  no  a'  gabhail 
an  leithsgeil :) 

16  San  là  anns  an  toir  Dia 
breth  air  nithibh  uaigneach 
clhaoine,  a  rèir  mo  shoisgeil- 
sa,  tre  Iosa  Criosd. 

17  Feuch,  goirear  Iudhach 
dhiot-sa,  agus  tha  thu  cur 
dòigh  san  lagh,  agus  a'  dean- 
amh  uaill  à  Dia ; 

18  Agus  is  aithne  dhuit  a 
thoil,  agus  a  ta  thu  a'  dearbh- 
adh  nan  nithe  2  a's  fearr,  air 
dhuit  bhi  air  do  theagasg  as 
an  lagh, 

19  Agus  a  ta  thu  dòchasach 
gur  ceann-iuil3  thu  fèin  do  na 
cìoill 4,  solus  dhoibhsan  a  ta 
an  dorchadas, 

20  Fear-fòghluim  dodhaoin- 
ibh  neo-eagnaidh,  fear-teag- 
aisg  do  leanabaibh,  aig  am 
bheil  samhladh  aneòlais  agus 
na  f  ìrinn  a  ta  san  lagh. 

21  Thusa  uime  sin  a  ta 
teagasg  neach  eile,  nach  'eil 
thu   ga  d'  theagasg  fèin? 


'  air  an  saoradh,  air  au  glanadh  n 
chionta.  2  a1  gahhail  tlaclid  do 

na  ìiithibh.        3  fear-seòlaidh. 

288 


thusa  a  ta  searmonachadh 
gun  ghoid  a  dheanamh,  am 
bheil  thu  ri  goid  '{ 

22  Thusa  tha  'g  radh  gun 
adhaltrannas  a  dheanamh,  am 
bheil  thu  deanamh  adhalt- 
rannais?  thusa  le'n  gràin 
ìodhola5,  am  bheil  thu  ri 
naomh-ghoid  ? 

23  Thusa  a  ta  deanamh 
uaill  as  an  lagh,  an  tabhair 
thu,  le  briseadh  an  lagha,  eas- 
urram  do  Dhia  ? 

24  Oir  a  ta  ainm  Dhè  a' 
faotainn  toibheim  do  'ur 
taobh-sa  am  measg  nan  Cinn- 
each,  mar  a  ta  e  sgrìobhta. 

25  Oir  a  ta  tairbhe  gu  f  ìr- 
inneach  anns  an  timchioll- 
ghearradh,  ma  ghleidheas  tu 
an  lagh  :  ach  ma's  fear-bris- 
idh  an  lagha  thu,  tha  do 
thimchioll-ghearradh  'na  neo- 
thimchioll-ghearradh  dhuit. 

26  Uime  sin,  ma  ghleidh- 
eas  an  neo-thimchioll-ghearr- 
adh6  fìreantachd  an  lagha, 
nach  measar  a  neo-thim- 
chioll  -  ghearradh  -  san  mar 
thimchioll-ghearradh  ì 

27  Agus  nach  dìt  an  neo- 
thimchioll-ghearradh  thaobh 
nàduir,  a  ta  a'  coimhlionadh 
an  lagha,  thusa  a  tha  tre'n 
litir  agus  tre'n  timchioll- 
ghearradh  a'd'  fhear-brisidh 
an  lagha? 

28  Oir  cha'n  ludhach  esan, 
a  tha  mar  sin  o'n  leth  muigh : 
agus  cha'n  e  sin  an  timchioll- 
ghearradh,  a  tha  gu  follais- 
each  san  fheoil. 

29  Ach  is  Iudhach  esan,  a 
thamar  sin  san  taobh  a  stigh7; 
agus  is  e  sin  an  timchioll- 
ghearradh  a  tha  sa'  chridhe, 


4  dallaihh.  ^dealhhan. 
c  esan  a  thavco-thimchioll-gheai  rta, 
7  sau  ionad  fh-tlaichte. 


HOMHANACH  III. 


agus  san  spiorad,  cha'n  ann 
san  litir  aig  am  bheil  a  chliù 
cha'n  ann  o  dhaoinibh,  ach  o 
Dhìa. 

CAIB.  III. 

1  Sochair  nau  Iudhach ;  3  nach  do 
chaill  iad:  9  gidheadh  dhfhàg 
an  lagh  shios  ìad  mar  an  cèudna 
thaobh  peacaidh.  20  Uime  sin 
cha  'n  'eil  feòil  air  bith  air  an 
saoradh  tre'n  lagh,  28  ack  a  ta  na 
h-uile  air  an  suoradh  tre  ckreidimh 
a  mhàin. 

/^IOD  e  uime  sin  barrachd 
an  Iudhaich  ?  no  ciod  e 
tairbhè  an  timchioll-ghearr- 
aidh  ? 

2  Is  mòr  sin  air  gach  dòigh  : 
air  tùs,  do  bhrìgh  gur  ann 
riu-san  a  dh'earbadh  briathra1 
Dhè. 

3  Oir  ciod  e  sin  ged  nach 
do  chreid  cuid  ì  an  dean  am 
mi-chreidimh-san  fìrinn  Dhè 
gun  èifeachd  1 

4  Nar  leigeadh  Dia :  ach 
biodh  Dia  fior,  agus  gach 
duine  'na  bhreugaire  ;  a  rèir 
mar  a  ta  e  sgrìobhta,  Chum 
gu  bi  thu  ceart  ann  ad 
bhriathraibh,  agus  gu'n  toir 
thu  buaidh  'nuair  a  bheirear 
breth  ort. 

5  Ach  ma  mholas  ar  n- 
eucoir-ne  fìreantachd  Dhè, 
ciod  a  their  sinn?  am  bheil 
Dia  eucorach  a  tha  deanamh 
dioghaltais?  (tha  mi  a'  labh- 
airt  mar  dhuine,) 

6  Nar  leigeadh  Dia:  no 
cionnus  a  bheir  Dia  breth  air 
an  t-saoghal  1 

7  Oir  ma  ta  fìrinn  Dhè  tre 
mo  bhrèig-sa  air  a  meudach- 
adh  chum  a  ghlòire-san  ;  c'ar 
son  a  ta  mise  air  mo  dhiteadh 
mar  pheacach  1 

.  8  Agus  c'ar  son  nach  dean 
sinn  olc,  chum  gu'n  tigmaith 


as?  (mar  a  labhrar  gu  toibh- 
eumach  umainne,  agus  mar  a 
thubhairt  cuid  gu  bheil  sinn 
ag  ràdh,  muinntir  d'  ambheil* 
an  dìteadh  a  rèir  ceartais. 

9  Ciod  uime  sin  ì  am  bheil 
barrachd  againne  1  cha'n  'eil 
air  aon  chor :  oir  dhearbli 
sinn  roimhe  gu  bheil  araon 
na  h-Iudhaich  agus  na  Cinn- 
ich  uile  fo  pheacadh; 

10  Mar  a  ta  e  sgrìobhta, 
Cha'n  'eil  ionracan  ann, 
cha'n  7eil  fiù  a  h-aon  : 

11  Cha'n  'eil  neach  ann  a 
thuigeas,  cha'n  'eil  neach  ann 
a  tha  'g  iarraidh  Dhè. 

12  Chlaon  iad  uile  as  an 
t-slighe,  tha  iad  uile  mi- 
tharbhach  ;  cha'n  ^eil  neach  a 
tha  deanamh  maith,  cha'n  'eil 
fiù  a  h-aon. 

13  Is  uaigh  fhosgailte  an 
sgòrnach ;  labhair  iad  cealg 
le'n  teangaibh  ;  tha  nimh  nan 
nathracha  nimhe  fo  'mbilibh. 

14  Aig  am  bheil  am  beul 
làn  do  mhallachadh  agus  do 
sheirbhe  : 

15  Tha  an  cosan  luath  a 
dhòrtadh  fola : 

16  Tha  lèir-sgrios  agus 
truaighe  ?nan  slighibh : 

17  Agus  slighe  na  sìthe  clia 
b'aithne  dhoibh  : 

18  Cha'n  'eil  eagal  Dè  fa 
chomhair  an  sùl. 

19  A  nis  tha  fhios  againn 
ge  b'e  nithe  a  ta'n  lagh  a' 
labhairt,  gur  ann  riu-san  a  ta 
fuidh  ( 'n  lagh  a  tha  e  'gan 
labhairt :  chum  gu  druideai 
gach  uile  bheul,  agus  gu'm 
bi  an  saoghal  uile  air  f  haot- 
ainn  ciontach  am  fianuis 
Dè3. 

20  Uime  sin  cha  bhi  i'eòii 


1  oracla.  3  a 

289 


3  buailteach  do  bhreth  Dhè,  buaìli- 
each  do  dhlteadk  ì)hi. 


ROMHANACH  IV. 


air  bith  air  a  f ìreanachadh 1 
'na  f  hianuis-san,  tre  oibribh 
an  lagha :  oir  is  ann  tre  an 
lagh  a  ta  eòlas  peacaidh. 

21  Ach  a  nis  tha  fìreant- 
achd  Dhè  air  a  foillseachadh 
as  eugmhais  an  lagha,  a'  faot- 
ainn  fianuis  o'n  lagh  agus  o 
na  fàidhibh ; 

22  Eadhon  f  ìreantachd 
Dhè  tre  chreidimh  Iosa 
Criosd,  do  na  h-uile,  agus 
air  na  h-uile  a  chreideas  ;  oir 
cha'n  'eil  eadar-dhealachadh 
ann  : 

23  Oir  pheacaich  na  h-uile, 
agus  tha  iad  air  teachd  gearr2 
air  glòir  Dhè ; 

24  Air  dhoibh  bhi  air  am 
fìreanachadh  gu  saor  le  a 
ghràs,  tre  an  t-saorsa  a  ta  ann 
an  Iosa  Criosd : 

25  Neach  a  shònraich  Dia 
'na  ìobairt-rèitich,  tre  chreid- 
imh  'na  f  huil,  chum  'f  hìreant- 
achd  f  hoillseachadh  le  maith- 
eanas  nam  peacanna  a  chaidh 
seachad,  tre  fhad-f  hulangas 
Dè 

26  A  dh'fhoillseachadh, 
tha  mi  ag  ràdhy  'f  hìreantachd- 
san  san  àm  a  ta  làthair; 
chum  gu'rn  biodh  e  cothrom- 
ach,  agus  gu'm  fìreanaich- 
eadh  e  an  ti  a  chreideas  ann 
an  Iosa. 

27  C'ait  uime  sin  am  bheil 
uaill?  Dhruideadh  a  mach  i. 
Ciod  e  an  lagh  leis  an  do 
dhruideadh  a  mach  i?  ane  lagh 
nan  oibre  ?  Cha'n  e ;  ach  tre 
lagh  a'  chreidimh. 

28  Tha  sinn  uime  sin  a' 
meas  gu  bheil  duine  air  f  hìr- 
eanachadh  tre  chreidimh  as 
eugmhais  oibre  an  lagha. 

29  An  e  Dia  nan  Iudhach 


1  saoradh,  glanadh. 
2  fa  dheireadh,  a  dheidh-laimh. 

290 


a  mhàin  e  1  Nach  e  mar  an 
ceudna  Dia  nan  Cinneach? 
Gu  deimhin  nan  Cinneach 
mar  an  ceudna : 

30  Do  bhrìgh  gur  aon  Dia  , 
a  dh'f  hìreanaicheas  3  a  a 
timchioll-ghearradh  o  chreid- 
imh,  agus  an  neo-thimchioll- 
ghearradh  tre  chreidimh. 

31  Am  bheil  sinn  uime  sin 
a'  cur  an  lagha  an  neo-bhrìgh 
tre'n  chreidimh?  Nar  lèig- 
eadh  Dia :  ach  a  ta  sinne  a' 
daingneachadh4  an  lagha. 

CAIB.  IV. 

1  Mheasadh  creidimh  Abrahaim 
dha  rnar  fhlreantachd,  10  mun  do 
thimchioll-ghearradh  e.  13  Tre 
chreidimh  a  mhàin  shealbhaich  e 
fèin  agus  a  shliochd  an  gealladh. 
16  ls  e  Ahraham  athair  nan  uile 
dhaoine  a  ta  creidsinn.  £4  Bith- 
idh  ar  creidimh-ne  mar  an  ceudna 
air  a  mheas  dhuinn  mar  fhìreant- 
acìid. 

/^IOD  ma  ta  a  their  sinn  a 
f  huair  ar  n-athair  Abra- 
ham  a  rèir  na  feòla  1 

2  Oir  ma  dh'fhìreanaich- 
eadh  Abraham  le  oibribh, 
tha  aobhar  uaill  aige,  ach 
cha'n  ann  a  thaobh  Dhè. 

3  Oir  ciod  a  ta  an  sgriobtuir 
ag  ràdh?  Chreid  Abraham 
Dia,  agus  mheasadh  sin  da 
mar  f  hìreantachd. 

4  A  nis  do'n  ti  a  ni  obair 
cha'n  ann  mar  ghean-maith5 
a  mheasar  an  tuarasdal,  ach 
mar  f  hiachaibh. 

5  Ach  do'n  ti  nach  dean 
obair,  ach  a  ta  creidsinn 
anns  an  ti  a  dh'f  hìreanaicheas 
an  duine  mi  -  dhiadhaidh, 
measar  a  chreidimh  mar  f  hìr- 
eantachd. 

6  Amhuil  mar  a  ta  Daibh- 
idh  a'  cur  an  cèill  beannach- 
adh  an  duine  sin  d'am  meas 

8  a  shaoras,  a  ghairmeas  glan. 
4  a*  neartacliadh.       6  mar  Jhàb/tor. 


ROMHANACH  IV. 


Dia  f  ìreantachd  as  eugmhais 
oibre,  ag  ràdh, 

7  Is  beannaichte  iadsan  a 
fhuair  maitheanas  'nan  eu- 
ceirtibh,  agus  aig  am  bheil 
am  peacanna  air  am  folach. 

8  Is  beannaichte  an  ti  nach 
cuir  an  Tighearn  peacadh  as 
a  leth. 

9  Am  bheil  ma  ta  am 
beannachadh  so  teachd  air  an 
timchioll-ghearradh  a  mhàin, 
no  mar  an  ceudna  air  an  neo- 
thimchioll  -  ghearradh  1  Oir 
tha  sinn  ag  ràdh  gu'n  do 
mheasadh  creidimh  do  Abra- 
ham  mar  f  hìreantachd. 

10  Cionnus  ma  ta  a  mheas- 
adh  dha  e  ?  An  ann  an  uair 
a  bha  e  san  timchioll-ghearr- 
adh,  no  san  neo-thimchioll- 
ghearradh?  Cha'n  ann  san 
timchioll-ghearradh,  ach  san 
neo-thimchioll-ghearradh. 

11  Agus  fhuair  e  comhar 
an  timchioll-ghearraidh,  seula 
fìreantachd  a'  chreidimh  a 
bha  aige  san  neo-thimchioll- 
ghearradh,  chum  gu'm  biodh 
e  'na  athair  acasan  uile  a  ta 
creidsinn  san  neo-thimchioll- 
ghearradh,  chum  gu  measadh 
fìreantachd  dhoibh-san  mar 
an  ceudna: 

12  Agus  'na  athair  an  tim- 
chioll-ghearraidh  dhoibh-san 
nach  'eil  a  mhàin  do'n  tim- 
chioll-ghearradh,  ach  mar  an 
ceudna  a  ta  'g  imeachd  ann 
an  ceumaibh  a'  chreidimh  ar 
n-Athar  Abrahaim,  a  bha 
aige  san  neo  -  thimchioll- 
ghearradh. 

13  Oir  cha  b'ann  tre'n  lagh 
a  thugadh  an  gealladh  do 
Abraham  no  d'a  shìol,  Gu'm 
biodh  e  'na  oighre  air  an  t- 
saoghal,  ach  tre  fhìreantachd 
a'  chreidimh.* 

14  Oir  ma  ta  iadsan  a 

291 


bhuineas  do'n  lagh  nan 
oighreachaibh,  tha  creidimh 
air  a  dheanamh  dìomhain, 
agus  an  gealladh  gun  bhrìgh  : 

15  A  chionn  gu  bheil  an 
lagh  ag  oibreachadh  feirge  • 
oir  far  nach'eil  lagh,  cha'n 
'eil  an  sin  briseadh  lagha. 

16  Uime  sin  is  ann  o 
chreidimh  a  ta  'n  oighreachd, 
ionnus  gu'm  hiodh  i  tre  ghràs  • 
chum  gu'm  biodh  an  gealladh 
daingean  do'n  t-sìol  uile, 
cha'n  ann  a  mhàin  dhoibh- 
san  a  bhuineas  do'n  lagh,  ach 
mar  an  ceudna  dhoibh-san  a 
bhuineas  do  chreidimh  Abra- 
haim,  neach  is  e  ar  n-athair- 
ne  uile, 

17  (A  rèir  mar  a  ta  e 
sgrìobhta,  Dh'orduich  mi  thu 
a'd'  athair  mhòran  chinn- 
each,)  'na  làthair-sa  anns  an 
do  chreid  e,  eadhon  Dia,  a  ta 
beothachadh  nam  marbh,  a- 
gus  a  ta  gairm  nan  nithe  sin 
nach  'eil  idir  ann  mar  gu'm 
biodh  iad  ann : 

18  Neach  an  aghaidh 
dòchais  a  chreid  an  dòchas, 
chum  gu'm  biodh  e  'na  athair 
mhòran  chinneach;  a  rèir 
mar  a  dubhradh,  Mar  so 
bithidh  do  shliochd. 

19  Agus  air  dha  gun  bhi 
anmhunn  an  creidimh,  cha 
do  chuir  e  an  suim  gu  robh  a 
chorp  fèin  a  nis  marbh,  air 
dha  bhi  timchioll  ceud 
bliadhna  dh'aois,  no  mairbhe 
bronn  Shara : 

20  Agus  cha  do  chuir  e  an 
amharus  gealladh  Dhè  le  mi- 
chreidimh  ;  ach  bha  e  .  làidir 
an  creidimh,  a'  toirt  glòire  do 
Dhia : 

21  Agus  bha  làn-deimhin 
aige,  an  ti  a  thug  an  gealladh, 
gur  comasach  esan  air  a 
choimhlionadh. 


IIOMIIANACH  V. 


22  Agus  uime  sin  mheas- 
adh  so  dhasan  mar  fhìreant- 
achd. 

23  A  nis  cha  b'ann  air  a 
shon-san  a  mhàin  a  sgrìobh- 
adh,  gu'n  do  mheasadh  so 
dha  ; 

24  Ach  air  ar  son-ne  mar 
an  ceudna,  d'am  measar  e, 
ma  chreideas  sinn  annsan  a 
thog  suas  Iosa  ar  Tighearn  o 
na  marbhaibh, 

25  A  thugadh  thairis  air 
son  ar  ciontaidh,  agus  a  thog- 
adh  suas  a  rìs  air  son  ar 
f  ìreanachaidh. 

CAIB.  V. 

1  Air  dhuinn  bhi  air  ar  saoradh  o 
chionta  peacaidh  tre  chreidimh, 
tha  sìth  againn  ri  Dia,  agus 
gairdeachas  ann  an  dòchas :  8  do 
bhrìgh  gìCn  d\fhuair  sinn  rèite 
tre^  fhuil  Chriosd,  'ìiuair  bu 
naìmhde  sinn,  is  mò  gu  mòr  na 
sin  a  shaorar  sinn  a  nis  air  dhuinn 
an  rèite  fhaotainn. 

TTIME  sin  air  dhuinne  bhi 
air  ar  f  ìreanachadh 1  tre 
chreidimh,  tha  sìth  againn  ri 
Dia,  tre  an  Tighearn  Iosa 
Criosd  • 

2  Tre'm  bheil  againn  mar 
an  ceudna  slighe  gu  dol  a 
steach  tre  chreidimh  chum  a' 
ghràis  so  anns  am  bheil  sinn 
'nar  seasamh,  agus  a  ta  sinn 
a'  deanamh  gairdeachais  an 
dòchas2  glòire  Dhè, 

3  Agus  cha'n  e  so  a  mhàin, 
ach  a  ta  sinn  mar  an  ceudna 
a'  deanamh  uaill  ann  an 
trioblaidibh,  do  bhrìgh  gu 
bheil  fios  againn  gu'n  oibrich 
trioblaid3  foighidin  ; 

4  Agus  foighidin,  dearbh- 
adh4  ;  agus  dearbhadh,  dò- 
chas : 


1  saoradh,  glanadh  o  chionta. 

2  earbsa,  dùil.  _  3  àmhghar. 
4  fìdreachadh,  fcin-fhiusrachadh. 

292 


5  Agus  cha  nàraich  an 
dòchas,  do  bhrìgh  gu  bheil 
gràdh  Dhè  air  a  dhòrtadh  a 
mach  ann  ar  cridheachaibh, 
tre'n  Spiorad  naomh  a  thug- 
adh  dhuinne. 

6  Oir  air  dhuinne  bhi 
fathast  gun  neart,  ann  an  àm 
iomchuidh  bhàsaich  Criosd 
air  son  nan  daoine  neo-dhiadh- 
aidh. 

7  Oir5  is  gann  a  dh'fhuil- 
ingeas  duine  bàs  air  son  duine 
chothromaich ;  ach  theagamh 
gu'm  biodh  aig  neach  èigin 
do  mhisnich  eadhon  bàs  fhul- 
ang  air  son  duine  mhaith. 

8  Ach  a  ta  Dia  a'  moladh 
a  ghràidh  fèin  duinne,  do 
bhrìgh  an  uair  a  bha  sinn 
fathast  'nar  peacaich  gu'n 
d'fhuiling  Criosd  bàs  air  ar 
son. 

9  Is  mò  gu  mòr6  uime  sin, 
air  dhuinn  a  nis  bhi  air  ar 
fìreanachadh  tre  'fhuil,  a 
shaorar7  trìdsan  o  fheirg 
sinn. 

10  Oir  ma  'se  air  dhuinn 
bhi  'nar  naimhdibh,  gu'n 
d'rinneadh  rèidh  ri  Dia  sinn 
tre  bhàs  a  Mhic ;  is  mò  gu 
mòr,  air  dhuinn  bhi  air  ar 
deanamh  rèidh,  a  shaorar  tre 
a  bheatha  sinn 

11  Agus  cha'n  e  mhàin 
sin,  ach  a  ta  sinn  a'  deanamh 
gairdeachais  an  Dia,  tre  ar 
Tighearna  Iosa  Criosd,  tre 
an  d'fhuair  sinn  a  nis  an 
rèite. 

12  Uime  sin  mar  a  thàinig 
peacadh  a  steach  do'n  t- 
saoghal  tre  aon  duine,  agus 
bàs  tre'n  pheacadh  ;  mar  sin 
mar  an  ceudna  thàinig  bàs  air 


5  A  nis. 
6  Is  mòr  is  mò. 
7  thèarnar,  shùbhalar. 


IIOMHANACH  VI. 


na  h-uile  dhaoinibh,  do 
bhrìgh  gu'n  do  pheacaich  iad 
uile1. 

13  Oir  gus  an  lagh,  bha 
peacadh  anns  an  t-saoghal : 
ach  cha  chuirear  peacadh  à 
leth  dhaoine  far  nach  'eil  lagh. 

14  Gidheadh,  rìoghaich  am 
bàs  o  Adhamh  gu  Maois, 
eadhon  air  an  dream  nach  do 
pheacaich  a  rèir  coslais  eas- 
umhlachd  Adhaimh,  neach  is 
e  samhladh 2  an  ti  ud  a  bha 
ri  teachd : 

15  Ach  cha'n  ann  mar  an 
cionta,  atha'n  saor-thiodhlac. 
Oir  ma  f  huair  mòran  bàs  tre 
chionta  aoin,  is  mò  gu  mòr 
na  sin  a  tha  gràs  Dhè,  agus  an 
tiodhlac  troimh  ghràs  a  ta 
tre  aon  duine,  Iosa  Criosd, 
pailte  do  mhòran. 

16  Agus  cha'n  ann  mar  tre 
aon  duine  a  pheacaich 3,  mar 
sin  a  tha'n  tabhartas  :  oir  bha 
am  breitheanas  tre  aon  chionta, 
chum  dìtidh :  ach  a  ta'n 
saor  -  thabhartas  o  mhòran 
chiontaibh  chum  fìreanach- 
aidh. 

17  Oir  ma's  e  as  tre  chionta 
aon  duine,  gu'n  do  rìoghaich 
am  bàs  tre  aon,  is  mò  gu  mòr 
na  sin  a  rìoghaicheas  iadsan, 
a  gheibh  pailteas  gràis,  agus 
tabhartais  na  f  ìreantachd,  ann 
am  beatha  tre  aon,  eadhon 
Iosa  Criosd. 

18  Uime  sin  mar  tre  chionta 
aoin  duineA  a  thàinig  breitheanas 
air  na  h-uile  dhaomibh  chum 
dìtidh,  is  amhuil  sin  mar  an 
ceudna  tre  f  hìreantachd  aoin5, 
thàinig  an  saor-thiodhlac  air  na 
h-uile  dhaoinibh  chum  f  ìrean- 
achaidh  na  beatha. 


1  ann-san  san  do  pheacaich  na  h-uile. 
^samhlachas,  comh-choslas,  dealbh. 
3  tre  aonpheacadh. 

293 


19  Oir  mar  tre  eas-umn- 
lachd  aoin  duine  a  rinneadh 
mòran  'nam  peacaich,  is 
amhuil  sin  tre  ùmhlachd  aoin 
duine  a  nìthear-mòran  'nam 
fìreanaibh. 

20  Ach  thàinig  an  lagh  a 
steach,  chum  gu  meudaicht- 
eadh  an  cionta :  ach  far  an 
do  mheudaicheadh  am  peac- 
adh,  bu  ro  mhò  amheudaich- 
eadh  gràs : 

21  Chum  as  mar  a  rìogh- 
aich  am  peacadh  chum  bàis, 
mar  sin  gu'n  rìoghaicheadh 
gràs  tre  fhìreantachd  chum 
na  beatha  maireannaich,  tre 
Iosa  Criosd  an  Tighearn. 

CAIB.  VI. 

1  Clufn  fheud  sinn  ar  beatha  a 
chaitheadh  am  peacadh ;  oir  a  ta 
sinn  marbh  dha  mar  tha  'm  baist- 
eadh  a'  dearbhadh.  12  Na  biodtt 
rioghachadh  aig  «'  pheacadh  ni's 
mò,  18  do  bhrìgh  giCn  d'thug  sinn 
sinn  fein  thairis  do  sheirbhis  na 
fìreantachd. 

/^IOD  ma  ta  a  their  sinn  1 
V  Am  buanaich  sinn  am 
peacadh,  chum  gumeudaich- 
ear  gràs  1 

2  Nar  leigeadh  Dia  :  cionn- 
us  a  dh'fheudas  sinne  a  ta 
marbh  do'n  pheacadh,  ar 
beatha  a  chaitheadh  ni's  faide 
ann? 

3  Nach  'eil  fhios  agaibh,  a 
mheud  againn  as  a  bhaisteadh 
ann  an  Iosa  Criosd,  gu'n  do 
bhaisteadh  chum  a  bhàis 
sinn? 

4  Air  an  aobhar  sin  dh'- 
adhlaiceadh  sinn  maille6ris 
tre'n  bhaisteadh  chum  bàis  : 
ionnus  mar  a  thogadh  Criosd 
suas  o  na  marbhaibh  le  glòir7 
an  Athar,  mar  sin  gu  gluais- 


*  tre  aon  chionta. 
6  tre  aon  f  hìreantachd.      6  maraon, 
7  cumhachd. 


ROMHANACH  VI. 


eamaìd-ne  mar  an  ceudna 
ann  an  nuadhachd  beatha. 

5  Oir  ma  chaidh  ar  suidh- 
eachadh  maraon  ann  an  coslas 
a  bhàis,  bithidh  sinn  mar  an 
ceudna  air  ar  suidheachadh  ann 
an  coslas  'aiseirigh. 

6  Air  f  hios  so  a  bhi  againn, 
gu  bheil  ar  seann  duine  air  a 
cheusadh  maille  ris,  ionnus 
gu'm  biodh  corp  a'  pheacaidh 
air  a  sgrios,  chum  à  so  suas 
nach  deanamaid  seirbhis  do'n 
pheacadh. 

_  7  Oir  an  ti  a  fhuair  bàs, 
rinneadh  saore  o'npheacadh. 

8  A  nis  ma  f  huair  sinn  bàs 
maille  ri  Criosd,  tha  sinn  a' 
creidsinn  gu'm  bi  sinn  beò 
maille  ris  mar  an  ceudna : 

9  Air  dhuinn  nos  a  bhi 
againn  air  do  Chriosd  èirigh 
o  na  marbhaibh,  nach  bàsaich 
e  ni's  mò ;  cha  'n  'eil  tigh- 
earnas  aig  a'  bhàs  ni's  mò  air. 

10  Oir  a  mheud  gu'n  d' 
fhuair  e  bàs,  is  ann  do'n 
pheacadh  a  f  huair  e  bàs  aon 
uàir  a  mhàin :  ach  a  mheud 
gu  bheil  e  beò,  is  ann  do 
Dhia  a  ta  e  beò. 

11  Mar  sin  mar  an  ceudna 
measaibh-sa  gu  bheil  sibh 
fèin  gu  deimhin  marbh  do'n 
pheacadh,  ach  beò  do  Dhia 
tre  Iosa  Criosd  ar  Tighearna. 

12  Air  an  aobhar  sin,  na 
rìoghaicheadh  am  peacadh 
ann  bhur  corp  bàsmhor,  air 
chor  as  gu'n  tugadh  sibh 
ùmhlachd  dha  'na  anamiann- 
aibh. 

13  Agus  na  tugaibh  bhur 
buill  'nan  armaibh  euceirt1 
do'n  pheacadh  :  ach  thug- 
aibh  sibh  fèin  do  Dhia,  mar 
dhream  a  ta  beò  o  na  marbh- 
aibh,  agus  bhur  buill  'nan 


armaibh  fìreantachd  do  Dhia. 

14  Oir  chabhi  aig  a'  pheac- 
adh  tighearnas  oirbh :  oir 
cha'n'eil  sibh  fuidh  'n  lagh, 
ach  fuidh  ghràs. 

15  Ciod  uime  sm?  am 
peacaich  sinn,  do  bhrìgh  nach 
'eil  sinn  fuidh  'n  lagh,  ach 
fuidh  ghràs?  Nar  leigeadh 
Dia. 

'm  16Nach  'eil  fhios  agaibh,  an 
ti  d'an  toir  sibh  sibh  fèin  mar 
sheirbhisich  chum  ùmhlachd, 
gur  seirbhisich  sibh  do'n  ti 
d'an  dean  sibh  ùmhlachd ; 
ma's  anndo'n  pheacadh  chum 
bàis,  no  do  ùmhlachd  chum 
fìreantachd. 

17  Ach  buidheachas  do 
Dhia,  an  dèigh  dhuibh  a  bhi 
'nur  seirbhisich  do'n  pheac- 
adh,  gu'n  d'thug  sibh  o  bhur 
cridhe  ùmhlachd  do'n  chum- 
adh  teagaisg  sin  d'an  d'thug- 
adh  sibh  thairis  2. 

18  Air  dhuibh  ma  ta  bhi 
air  bhur  deanamh  saor  o'n 
pheacadh,  rinn  sibh  seirbhis 
do'n  fhìreantachd. 

19  Tha  mi  labhairt  mar 
dhuine,  air  son  anmhuinn- 
eachd  bhur  feòla-sa :  oir  mar 
a  thug  sibh  bhur  buill  mar 
sheirbhisich  do  neòghloine, 
agus  do  euceart  chum  euceirt, 
amhuil  sin  a  nis  thugaibh 
bhur  buill  mar  sheirbhisich 
do'n  fhìreantachd,  chum 
naomhachd. 

20  Oir  an  uair  a  bha  sibh 
'nur  seirbhisich  do'n  pheac- 
adh,  bha  sibh  saor  o'n  fhìr- 
eantachd. 

21  Air  an  aobhar  sin,  ciod 
an  toradh  a  bha  agaibh  an  sin 
anns  na  nithibh  sin,  a  ta  nis 
a'  cur  nàire  oirbh?  oir  is  e 
crìoch  nan  nithe  sin  am  bàs. 


leucorach.  ^ris  an  do  chomh- 

294 


chumadh  sibh,  a  thugadh  dkuiòh, 


ROMHANACH  VII. 


22  Ach  a  nìs  air  dhuibh 
bhi  saor  o'n  pheacadh,  agus 
'nur  seirbhisich  do  Dhia,  tha 
bhur  toradh  agaibh  chum 
naomhachd,  agus  a'  chrìoch 
a'  bheatha  mhaireannach. 

23  Oir  is  e  tuarasdal  a' 
pheacaidh  am  bàs:  ach  is 
e  saor-thiodhlac 1  Dhè  a' 
bheatha  mhaireannach,  tre 
Iosa  Criosd  ar  Tighearna. 

CAIB.  VII. 

1  Cha  rn  'eil  aig  an  lagh  cumhachd 
os  ceann  dvine  nVs  faide  na's  beò 
e.  4  Ach  tha  sinne  marbh  do'n 
lagh  ;  7  gidheadh  chaJn  'eil  an  lagh 
'na  pheacadh,  12  ach  naomh,  ceart, 
agus  maith,  Sf,c. 

1^~ACH  'eil  fhios  agaibh,  a 
fr-  bhràithre,  (oir  is  annriu- 
san  d'an  aithne  an  lagh  a  ta 
mi  labhairt,)  gu  bheil  tigh- 
earnas  aig  an  lagh  air  duine, 
am  fad  is  beò  e  1 

2  Oir  a'  bhean  a  ta  pòsda 
ri  fear,  tha  i  ceangailte  leis  an 
lagh  r'a  fear  am  fad  is  beò  e  : 
ach  ma  gheibh  a  fear  bàs,  tha 
i  fuasgailte  o  lagh  a  fir.  . 

3  Uime  sin  am  feadh  is  beò 
a  fear,  ma  phòsar  i  ri  fear  eile, 
goirear  ban-adhaltranach  dhi : 
ach  ma  gheibh  a  fear  bàs,  tha 
i  saor  o'n  lagh  sin,  air  chor 
as  nach  ban-adhaltranach  i, 

|  ged  robh  i  aig  fear  eile. 

4  Air  an  aobhar  sin,  mo 
!  bhràithre,  tha  sibhse  mar  an 
i  ceudna  marbh  do'n  lagh  tre 
jchorp  Chriosd;  ionnus  gu'm 
'biodh  sibh  pòsda  ri  fear  eile, 
\iadhon  ris-san  a  thogadh  o  na 
ijmarbhaibh,  chum  gu'n  tug- 
iiimaid  toradh  a  mach  do 

|Dhia. 

5  Oir  an  uair  a  bha  sinn 
an  f  heòil,  bha  miannan  nam 
>eacanna,  tre'n  lagh,  ag  oib- 


reachadh  ann  ar  buill2,  chum 
toradh  a  thoirt  a  mach  gu 
bàs. 

6  Ach  a  nis  tha  sinn  air  ar 
deanamh  saor  o'n  lagh,  air 
dha  sin  a  bhi  marbh  3  leis  ap 
do  chumadh  sinn ;  chum  gu'n 
deanamaid  seirbhis  ann  an 
nuadhachd  spioraid,  agus 
cha'n  ann  an  seanachd  na 
litreach. 

7  Ciod  uime  sin  a  their 
sinn?  am  bheil  an  lagh  'na 
pheacadh?  Nar  leigeadh  Dia. 
Ni  h-eadh,  cha  b'aithne 
dhomh  peacadh,  ach  tre'n 
lagh :  oir  cha  bhiodh  eòlas 
agam  air  sannt,  mur  abradh 
an  lagh,  Na  sanntaich  4. 

8  Ach  air  do'n  pheacadh 
fàth  5  a  ghlacadh  tre'n  àithne, 
dh'oibrich  e  annam  gach  uile 
ghnè  an-tograidh  :  oir  as  eug- 
mhais  an  lagha  bha  am  peac- 
adh  marbh. 

9  Oir  bha  mise  beò  as  eug- 
mhais  an  lagha  uair-èigin : 
ach  air  teachd  do'n  àithne, 
dh'ath-bheothaich  am  peac- 
adh,  agus  f  huair  mise  bàs. 

10  Agus  an  àithne  a  dh'- 
orduicheadh  chum  beatha, 
fhuaradh  dhomh-sa  chum 
bàis  i. 

11  Oir  air  do'n  pheacadh 
fàth  a  ghlacadh  tre'n  àithne, 
mheall  e  mi,  agus  le  sin 
mharbh  e  mi. 

12  Air  an  aobhar  sin  iha'xi 
lagh  naomh  ;  agus  a  ta  an 
àithne  naomh,  agus  cothrom- 
ach,  agus  maith. 

13  Uime  sin  an  dVinneadh 
an  ni  sin  a  bha  maith,  'iia 
bhàs  domh-saì  Nar  leig- 
eadh  Dia.  Ach  am  peacadh, 
chum  gu  faicteadh  6  gur  peac- 


1  ghibht.  2  ballaibh. 

*air  dhutnn  bàsachadh  do'n  ni. 

295 


4  miannaich.         5  cethrcm. 
6  leigteadh  ris. 


ROMHANACH  VIII. 


adh  e,  ag  oibreachadh  bàis 
annam-sa,  leis  an  ni  sin  a  ta 
maith ;  chum  tre'n  àithne 
gu'm  fàsadh  am  peacadh  ro 
pheacach. 

14  Oir  a  ta  fhios  againne 
gu  bheil  an  lagh  spioradail : 
ach  a  ta  mise  feòlmhor,  air 
mo  reiceadh  fuidh'n  pheac- 
adh. 

15  Oir  an  ni  a  ta  mi  dean- 
amh,  cha  taitneach  leam  e  : 
oir  an  ni  a  b'àill  leam,  cha'n 
e  a  ta  mi  a'  deanamh ;  ach 
an  ni  a's  fuathach  leam,  is  e 
sin  a  ta  mise  a'  deanamh. 

16  Uime  sin,  ma  tha  mi 
deanamh  an  ni  nach  b'àill 
leam,  tha  mi  'g  aontachadh 
leis  an  lagh,  gu  bheil  e 
maith. 

17  A  nis  ma  ta  cha  mhise 
ni's  mò  a  tha  deanamh  so, 
ach  am  peacadh  a  tha  gabhail 
còmhnuidh  annam. 

18  Oir  a  ta  fhios  agam, 
annam-sa,  (sin  ri  ràdh,  ann 
am  fheòil,)  nach  'eil  maith 
sam  bith  a'  gabhail  còmh- 
nuidh :  oir  tha'n  toil  a  làthair 
maille  rium,  ach  dòigh  sam 
bith  chum  maith  a  dheanamh 
cha'n  'eil  mi  faotainn 1  : 

19  Oir  cha'n  'eil  mi  dean- 
amh2  am  maith  bu  mhiann 
leam .  ach  an  t-olc  nach  b'- 
àill  leam,  is  e  sin  a  ta  mi  a' 
deanamh. 

20  A  nis  ma  tha  mi  a' 
deanamh  an  ni  nach  b'àill 
leam,  cha  mhise  ni's  mò  a  ta 
deanamh  so,  ach  am  peacadh 
a  tha  gabhail  còmhnuidh 
annam. 

21  Uime  sin  tha  mi  faot- 
ainn  lagha,  'nuair  a  b'àill 
leam  am  maith  a  dheanamh, 


gu  bheil  an  t-olc  a  làthair 
agam. 

22  Oir  a  ta  tlachd  agam 
an  lagh  Dhè,  a  rèir  an  duine 
an  taobh  a  stigh  : 

23  Ach  tha  mi  faicinn 
laghaeile  a'm'  bhuill  acogadh 
an  aghaidh  lagha  m'inntinn, 
agus  ga  m'  thoirt  am  bruid  do 
lagh  a'  pheacaidh,  a  ta  ann 
am  bhuill. 

24  Och  is  duine  truagh  mi ! 
cò  a  shaoras  mi  o  chorp  a 
bhàis  so  1 

25  Tha  mi  toirt  buidheach- 
ais  do  Dhia  3,  tre  Iosa  Criosd 
ar  Tighearna.  Uime  sin,  tha 
mise  fèin  leis  an  inntinn  a' 
deanamh  seirbhis  do  lagh 
Dhè ;  ach  leis  an  f  heoil  do 
lagh  a'  pheacaidh. 

CAIB.  VIII. 

1  Tha  iadsan  a  ta  ann  an  Criosd, 
agus  a?  caitheadh  am  heatha 
a  rèir  an  Spioraid,  saor  odhìteudh. 
5  Ciod  an  cron  a  thig  d'n  j'heòil, 
14  agus  ciod  am  maith  a  thig  d'n 
Spiprad;  17  agus  ciod  e  bhi  'nar 
cìoinn  do  Dhia  ;  19  dream  aig  am 
hheil,  roimh  na  h-uile  nithe,  dèidh 
air  an  saorsa,  Sgc. 

AIR,  an  aobhar  sin  cha'n 
'eil  a  nis  dìteadh  sam  bith 
do'n  dream  sin  a  tha  ann  an 
Iosa  Criosd,  a  tha  gluasad4 
cha'n  ann  a  rèir  na  feòla,  acli 
a  rèir  an  Spioraid. 

2  Oir  shaor  lagh  Spioraid 
na  beatha,  ann  Iosa  Criosd, 
mise  o  lagh  a'  pheacaidh  agus 
a'  bhàis. 

3  Oir  an  ni  nach  robh  an 
comas  do'n  lagh  a  dheanamh, 
do  bhrìgh  gu  robh  e  anmhunn 
tre'n  fheoil,  ag  cur  a  Mhic 
fèin  do  Dhia  an  coslas  feòla 
peacaich,  agus  'na  ìobairt  air 
son  peacaidh,  dhìt  e  am  peac- 
adh  san  f  heòil : 


1  ni  faigheam. 
3  nVn  deanam. 

296 


Sghràs  Dhè. 
4  fl'  siubhal,  ag  imeachd. 


ROMHANACH  VIII. 


4  Chum  gu'm  biodh 
fìreantachd  an  lagha  air  a 
coimhlionadh  annain-ne,atha 
gluasad  cha'n  ann  a  rèir  na 
ì'eòla,  ach  a  rèir  an  Spioraid. 

5  Oir  an  dream  a  ta  a  rèir 
na  feòla,  tha  an  aire  air  na 
nithibh  sin  a  bhuineas  do'n 
f  heòil ;  ach  an  dream  a  ta  a 
rèir  an  Spioraid,  air  na  nith- 
ibh  sin  a  bhuineas  do'n  Spior- 
ad. 

6  Oir  an  inntinn  fheòl- 
mhor  is  bàs  i ;  ach  an  inntinn 
spioradail  is  beatha  agus 
sìth 1  i : 

7  Do  bhrìgh  gur  naimh- 
deas  an  inntinn  f  heòlmhoran 
aghaidh  Dhè  :  oir  cha  'n  'eil 
i  ùmhal  do  lagh  Dhè,  agus 
cha  mhò  a  tha'n  comas  di 
bhL 

8  Uime  sm  cha'n  urramn 
iadsan  a  tha  san  f  heòil  Dia  a 
thoileachadh. 

9  Ach  cha'n  'eil  sibhse  san 
fheòil,  ach  san  Spiorad,  ma 
tha  Spiorad  Dhè  a'  gabhail 
còmhnuidh  annaibh.  A  nis 
mur  'eil  Spiorad  Chriosd  aig 
neach,  cha  bhuin  e  dha. 

10  Agus  ma  tha  Criosd 
annaibh,  tha'n  corp  marbh  gu 
deimhin  a  thaobh  peacaidh  ; 
ach  is  beatha  an  spiorad  a 
thaobh2  fìreantachd, 

11  Ach  ma  tha  Spiorad  an 
ti  a  thog  Iosa  o  na  marbh- 
aibh  a  gabhail  còmhnuidh 
annaibh,  an  ti  a  thog  Criosd 
o  na  marbhaibh,  beothaich- 
ìdh  e  mar  an  ceudna  bhur 

l  cuirp  bhàsmhor-sa,  tre  a 
Spiorad-san  a  ta  chòmhnuidh 
annaibh. 

12  Uime  sm,  a  bhràithre, 
tha  smn  fo  f  hiachaibh,  cha'n 


1  siothchaim f. 
-  tre,  air  sgdth. 
297 


ann  do'n  fheòil,  chum  ar 
beatha  a  chaitheadh  a  rèir  na 
feòla. 

13  Oir  ma  chaitheas  sibh 
bhur  beatha  a  rèir  na  feòla, 
gheibh  sibh  bàs :  ach  ma 
mharbhas  sibh  tre'n  Spiorad 
gnìomhara  an  colla,  bithidh 
sibh  beò. 

14  Oir  a  mheud  's  a  ta  air 
an  treòrachadh  le  Spiorad 
Dhè,  is  iad  mic  Dhe 

15  Oir  cha  d'fhuair  sibh 
Spiorad  na  daorsa  a  rìs  chum 
eagail ;  ach  f  huair  sibli 
Spiorad  na  h-uchd-mhac- 
achd,  tre  an  glaodh3  sinn, 
Abba,  Athair. 

16  Tha  an  Spiorad  fèin  a' 
deanamh  fianuis  maille  r'ar 
spiorad-ne,  gur  sinn  clann 
Dhè: 

17  Agus  ma's  clann,  is 
oighreachan ;  oighreachan  air 
Dia,  agus  comh-oighreachan 
maille  ri  Criosd :  ma  ^se  is 
gu'm  fuiling  sinn  maille  ris, 
chum  gu  glòraichear  sinn 
maille  ris  mar  an  ceudna. 

18  Oir  tha  mi  a'  measadh 
nach  airidh  fulangais  na  h- 
aimsir  a  ta  làthair  bhi  air  an 
coimhmeas  ris  a'  ghlòir  a  dh'- 
f  hoillsichear  annainn. 

19  Oir  a  ta  dùil  dhùrachd- 
ach  a'  chmthachaidh 4  a' 
feitheamh  ri  foillseachadh 
cloinne  Dhè. 

20  Oir  chuireadh  an  cruth- 
achadh  fo  dhìomhanas,  cha'n 
ann  le  'thoil,  ach  trìdsan  a 
chuir  fo  dhìomhanas  e ; 

21  An  dòchas  gu'n  saorar 
an  cruthachadh  fèin  fòs  o 
dhaorsa  na  truaillidheachd, 
gu  saorsa  glòrmhor  eloinnc 
Dhè. 


2  eigh,  gairm. 
*  a  chreutair. 


IIOMHANACH  VIII. 


22  Oir  a  ta  f  hios  againne 
gu  bheil  an  cruthachadh  uile1 
ag  osnaich,  agus  am  pèin  gu 
ièhymar  mhnaoi  ri  saothair, 
gus  an  àm  so : 

23  Agus  cha'n  eso  a  mhàin, 
ach  sinn  fèin  mar  an  ceudna, 
aig  am  bheil  ceud  thoradh  an 
Spioraid,  tha  eadhon  sinne  ag 
•osnaich  annainn  fèin,  a'  feith- 
eamh  ris  an  uchd-mhacachd, 
eadhon  saorsa  ar  cuirp. 

24  Oir  is  ann  le  dòchas  a 
shaorar  sinn :  ach  dòchas  a 
chithear,  cha  dòchas  e:  oir 
an  ni  a  ta  an  duine  faicinn, 
c'ar  son  a  bhios  dòchas  aige 
ris? 

25  Ach  ma  tha  dòchas2 
againn  ris  an  ni  nach  'eil  sinn 
a'  faicinn,  feithidh  sin  gu 
foighidneach  ris. 

26  Tha  an  Spiorad  fèin  mar 
an  ceudna  a'  deanamh  còmh- 
naidh  le  ar  n-anmhuinn- 
eachd  :  oir  cha'n  aithne 
dhuinn  ciod  a  ghuidheamaid 
mar  bu  chòir  dhuinn  ;  ach  a 
ta  an  Spiorod  fèin  a'  deanamh 
eadar-ghuidhe3  air  ar  son  le 
osnaibh  do-labhairt. 

27  Agus  is  aithne  dhasan 
a  ta  rannsachadh  nan  cridh- 
eachan  ciod  i  inntinn  an 
Spioraid,  do  bhrìgh  gu  bheil 
e  a'  deanamh  eadar-ghuidhe 
air  son  nan  naomh  a  rèir  toil 
Dè. 

28  Agus  a  ta  f  hios  againn 
gu'n  comh-oibrich  na  h-uile 
nithe  chum  maith,  do'n  dream 
aig  am  bheil  gràdh  do  Dhia, 
mdlwn  dhoibh-san  a  ghairm- 
eadh  a  rèir  a  rùin. 

29  Oir  an  dream  a  roimh- 
aithnich  e,  roimh-orduich  e 
iad  mar  an  ceudna,  clium  bhi 


1  gach  uile  chrcutair. 
2  sùil.       3  guidhe.        4  dealbh. 

298 


comh-chosmhuil  ri  ìomhaigh 
a  Mhic,  chum  gu'm  biodh 
esan  'na  cheud-ghin  am 
measg  mòrain  bhràithre. 

30  Agus  an  dream  a  roimh- 
orduich  e,  ghairm  e  iad  mar 
an  ceudna  :  agus  an  dream  a 
ghairm  e,  dh'fhìreanaich  e 
mar  an  ceudna :  agus  an 
dream  a  dh'fhìreanaich  e, 
ghlòraich  e  mar  an  ceudna. 

31  Ciod  uime  sin  a  their 
sinn  ris  na  nithibh  sin  ?  Ma 
tha  Dia  leinn,  cò  dh'fheudas 
bhi  'nar  n-aghaidh  1 

32  An  ti  nach  do  chaomh- 
ain  a  Mhac  fèin,  ach  a  thug 
thairis  e  air  ar  son-ne  uile, 
cionnus  maille  ris-san  nach 
toir  e,  mar  an  ceudna,  dhuinn 
gu  saor  na  h-uile  nithe  ? 

33  Cò  a  chuireas  coire  sam 
bith  à  leth  daoine  taghta 
Dhè?  Is  e  Dia  a  dh'fhìrean- 
aicheas  5, 

34  Cò  a  dhìteas  1  Ise  Criosd 
a  f  huair  bàs,  seadh  tuilleadh 
fòs,  a  dh'èirich  a  rìs,  agus  a 
ta  air  deas  làimh  Dhè,  neach 
a  ta  mar  an  ceudna  a'  dean- 
amh  eadar  -  ghuidhe  air  ar 
son-ne. 

35  Cò  a  sgaras6  sinn  o 
ghràdh  Chriosd?  an  dean 
trioblaid,  no  àmhghar,  no 
geur-leanmhuinn,  no  gorta, 
no  lomnochduidh,  no  cunn- 
art,  no  claidheamh? 

36  (A  rèir  mar  a  ta  e 
sgrìobhta,  Air  do  shon  -  sa 
mharbhadh  sinn  rè  an  là; 
mheasadh  sinn  mar  chaoraich 
chum  marbhaidh. 

37  Ni  h-eadh,  ach  anns  na 
nithibh  sin  uile  tha  sinn  a' 
toirt  tuilleadh  agus  buaidh, 
trìd-san  a  ghràdhaich  sinn. 


5  a  shaoras,  a  ghairmeas  glan  o 
chionta.  6  dhealaicheas. 


38  Oir  a  ta  dearbh-bheachd 
agam,  nach  bi  bàs,  no  beatha, 
no  aingil,  no  uachdaran- 
achda,  no  cumhachda,  no 
nithe  a  ta  làthair,  no  nithe  a 
ta  ri  teachd, 

39  No  àirde,  no  doimhne, 
no  creutair  sam  bith  eile, 
comasach  air  sinne  a  sgaradh 

0  ghràdh  Dhè  a  ta  ann  an 
Iosa  Criosd  ar  Tighearn. 

CAIB.  IX. 

1  Tha  Pòl  doilich  air  son  nan  Iudh- 
ach.  1  Cha  b 'iad  sliochd Abrahaim 
uile  clann  a?  gheallaidh.  18  'ì'ha 
Dia  a'  deanamh  tròcair  air  an 
dream  a's  toil  leis.  21  Feudaidh 
an  cumadair  an  ni  a's  àill  leis  a 
dheauamh  ris  a1  chriadh. 

A  TA  mi  a'  labhairt  na 
^  fìrinn  ann  an  Criosd, 
cha  dean  mi  breug,  (air  bhi 
do  m'  choguis  a'  deanamh 
fianuis  domh  san  Spiorad 
naomh:) 

2  Gu  bheil  doilgheas  mòr 
orm,  agus  cràdh  air  mo  chridhe 
an  còmhnuidh. 

3  Oir  ghuidhinn  mi  fèin  a 
bhi  dealaichte1  o  Chriosd, 
air  son  mo  bhràithre,  mo 
luchd-dàimh  a  thaobh  na 
feòla : 

4  A  ta  'nan  Israelich ;  d'am 
buin  an  uchd-mhacachd,  agus 
a'  ghlòir,  agus  na  coimh- 
cheangail,  agus  tabhairt  an 
lagha,  agus  seirbhis  De,  agus 
na  geallanna  ; 

*  5  D'am  buin  na  h-aith- 
riche,  agus  o'm  bheil  Criosd 
a  thaobh  na  feòla,  neach  is 
e  Dia  os  ceann  nan  uile, 
beannaichte  gu  siorruidh. 
Amen. 

6  Cha'n  e  gu  bheil  focal 
Dè  gun  èifeachd.    Oir  cha'n 


1  malluichte,  air  mo  dheanamh 
a,m>  mhaUachadh. 

299 


ACH  IX. 

Israelich  iadsan  uile  a  ta  o 
Israel 

7  Agus  ni  mò  do  bhrìgh 
gur  sliochd  do  Abraham  iad, 
a  ta  iad  uile  'nan  cloinn :  ach, 
Ann  an  Isaac  ainmichear  do 
shìol. 

8  Is  e  sin  ri  ràdh,  Cha'n 
iad  clann  na^  feòla  clann 
Dhe :  ach  is  iad  clann  a' 
gheallaidh  a  mheasar  mar 
shìol. 

9  Oir  is  e  so  focal  a' 
gheallaidh,  A  rèir  an  àm  so2 
thig  mi,  agus  bithidh  mac  aig 
Sara. 

10  Agus  cha'n  e  mhàin  so, 
ach  Kebeca  mar  an  ceudna 
'nuair  a  thoirrcheadh  i  o  aon, 
eadhon  Isaac  ar  n-athair-ne ; 

11  (Oir  mun  do  rugadh  na 
naoidheana,  agus  mun  d'rinn 
iad  maith  no  olc,  chum  gu'm 
biodh  rùn  Dè  a  rèir  an  tagh- 
aidh  seasmhach,  cha'n  ann  o 
oibribh  ach  o'n  ti  a  ghairm- 
eas ;) 

12  A  dubhradh  rithe,  Ni 
an  neach  a's  seine  seirbhis 
do'n  neach  a's  òige. 

13  A  rèir  mar  a  ta  e 
sgrìobhta,  Ghràdhaich  mi  la- 
cob,  ach  dh'fhuathaich  mi 
Esau. 

14  Ciod  a  their  sinn  ma 
ta?  am  bheil  eucoir  maille  ri 
Dia?  Nar  leigeadh  Dia. 

15  Oir  a  ta  e  ag  ràdh  ri 
Maois,  Ni  mi  tròcair  air  an 
neach  air  an  dean  mi  tròcair, 
agus  gabhaidh  mi  truas  do'n 
neach  d'an  gabh  mi  truas. 

16  _  Uime  sin  cha'n  ann 
o'n  ti  leis  an  àill,  no  o'n  ti 
a  ruitheas,  ach  o  Dhia  a  ni 
tròcair. 

17  Oir  a  ta  an  sgriobtuir 


2  Air  an  am  so. 


KOMHANACH  IX. 


ag  ràdh  ri  Pharaoh,  Is  ann 
chum  na  crìche  so  fèin  a  thog 
mi  suas  thu,  chum  gu'm 
foillsichinn  mo  chumhachd 
annad,  agus  chum  gu'm  biodh 
m'ainm  iomraìdeach  air  feadh 
na  talmhainn  uile. 

18  Uime  sin  ni  e  tròcair 
air  an  ti  a's  àill  leis,  agus  an 
ti  a's  àill  leis  cruaidhichidh  e. 

19  Their  thu  ma  ta  rium, 
C'ar  son  a  ta  e  ma  seadh  a' 
faghail  croin  ì  oir  cò  a  chuir 
an  aghaidh  a  thoile  ? 

20  Ni  h-eadh  ach,  O  a 
dhuine,  cò  thusa  a  ta  tagradh 
an  aghaidh  Dhè  1  An  abair 
an  ni  a  chumadh  ris  an  ti  a 
chum  e,  C'ar  son  a  rinn  thu 
mi  mar  so  1 

21  Nach  'eil  cumhachd 
aig  a'  chriadhadair 1  air  a' 
chriadh,  ionnus  gu'n  dean- 
adh  e  do'n  aon  mheall  aon 
soitheach  chum  urraim2,  a- 
gus  soitheach  eile  chum  eas- 
urraim. 

22  Ciod  ma's  e,  air  bhi 
do  Dhia  toileach  'fhearg  a 
nochdadh,  agus  a  chumhachd 
a  dheanamh  aithnichte,  gu'n 
d'  fhuiling3  e  le  mòr  fhad- 
f  hulangas  soithiche  na  feirge 
air  an  ulluchadh  chum  sgrios : 

23  Agus  chum  gu'n  dean- 
adh  e  aithnichte  saoibhreas 
a  ghlòire  air  soithichibh  na 
tròcair,  a  dh'ulluich  e  roimh- 
làimh  chum  glòire, 

24  Eadhon  sinne  a  ghairm 
e,  cha'n  e  mhàin  do  na  h- 
ludhaich,  ach  mar  an  ceudna 
do  na  Cinnich. 

25  Mar  a  ta  e  ag  ràdh  mar 
an  ceudna  ann  an  Hosea, 
Goiridh  mi  mo  phobull 
diubh-san  nach  robh  'nam 


1  fear  demamh  shoilhiche  creadha. 
2  onoir. 

300 


pobull  domh;  agus  bean 
ghràdhach  dh'ise  nach  robh 
ghràdhach. 

26  Agus  tarlaidh,  anns  an 
ionad  san  dubhradh  riu,  Cha 
sibh  mo  phobull-sa;  an  sin 
gu'n  goirear  Clann  an  Dè 
bheò  dhiubh. 

27  Tha  Esaias  mar  an 
ceudna  ag  èigheach  mu  thim- 
chioll  Israeil,  Ged  tha  àir- 
eamh  chloinn  Israeil  mar 
ghaineamh  na  fairge,  is  fuigh- 
eall  a  thèarnar. 

28  Oir  crìochnaichidh  e  an 
obair,  agus  gearraidh  e  goirid 
i  an  ceartas4 :  do  bhrìgh  gu'n 
dean  an  Tighearn  obair  ghoir- 
id  air  an  talamh. 

29  Agus  mar  a  thubhairt 
Esaias  roimhe,  Mur  fàgadh 
Tighearn  nan  sluagh  sìol  ag- 
ainne,  dheantadh  sinn  mar 
Shodom,  agus  bhitheamaid 
cosmhuil  ri  Gomorrah. 

30  Ciod  a  their  sinn  ma 
seadh?  Gu'n  d'ràinig  na 
Cinnich,  nach  robh  a  lean- 
tuinn  f  ìreantachd,  air  f  ìreant- 
achd,  eadhon  an  f  hìreantachd 
a  ta  o  chreidirnh : 

31  Ach  cha  do  ràinig  Is- 
rael,  a  bha  leantuinn  lagha 
na  fìreantachd,  air  lagh  na 
fìreantachd. 

32  C'ar  son?  A  chionn 
nach  ann  o  chreidimh,  ach 
mar  gu'm  b'ann  o  oibribh  an 
lagha  a  dh'iarr  iad  i :  oir 
thuislich  iad  air  a'  chloich- 
thuislidh  sin ; 

33  Mar  a  ta  e  sgrìobhta, 
Feuch,  cuiream  ann  an  Sion 
clach-thuislidh,  agus  carraig 
oilbheim  :  agus  gach  neach  a 
chreideas  ann-san,  cha  chuir- 
ear  gu  nàire  e. 


3  giCn  do  ghiùhnn. 
4  f  lreantac'id, 


ROMHANACH  X. 


CAIB.  X. 

1  TAa  an  sgriobtuir  a'  nochdadh  an 
eadar-àhealachaidh  a  ta  eadar 
fìreantachd  an  lagha,  agus  a1 
chreidimh;  11  agus  nach  cuirear  a 
h-aon  do  na  h-ludhaich,  no  do  na 
'Cinnich  sin  uilea  chreideas,fuidh 
amhluadh. 

A  BHRAITHRE,  is  e  dùr- 
achd1  mo  chridhe,  agus 
m'  urnuigh  ri  Dia  air  son 
Israeil,  gu'm  biodh  iad  air  an 
tearnadh. 

2  Oir  a  ta  mi  deanamh 
fìanuis  doibh,  gu  bheil  eud2 
aca  thaobh  Dhè,  ach  cha'n 
ann  a  rèir  eòlais. 

3  Oir  air  dhoibh  bhi  ain- 
eolachair  fìreantachdDhè,  a- 
gus  ag  iarraidh  am  fìreantachd 
ìèin  a  chur  air  chois,  cha  do 
strìochd  3  iad  do  f  hìreantachd 
Dhè. 

4  Oir  is  e  Criosd  crìoch  an 
lagha,  chum  fìreantachd  do 
gach  neach  a  chreideas. 

5  Oir  a  ta  Maois  a'  cur  an 
cèill  na  fìreantachd  a  ta  o'n 
lagh,  eadhon,  An  duine  a  ni 
na  nithe  sin,  gu'm  bi  e  beò 
leo. 

6  Ach  mar  so  a  ta  an  f  hìr- 
eantachd  a  ta  o  chreidimh 
ag  ràdh,  Na  abair  ann  do 
chridhe,  Cò  thèid  suas  air 
nèamh  1  (sin  r'a  ràdh  a  thoirt 
Chriosd  a  nuas ;) 

I  7  No,  Cò  a  thèid  sìos  do'n 
jioimhne?  (sin  r'a  ràdh,  a 
Ihoirt  Chriosd  a  rìs  air  ais  o 
pa  marbhaibh  :) 

8  Ach  ciod  a  ta  i  ag  ràdh  ? 
Tha  'm  focal  am  fagus  duit, 
Imn  do  bheul,  agus  ann  do 
:hridhe ;  'se  sin  focal  a' 
i  hreidimh  a  tha  sinne  a' 
learmonachadh, 
1  9  Ma  dh'aidicheas  tu  le  d' 


bheul  an  Tighearn  Iosa,  a- 
gus  ma  chreideas  tu  ann  do 
chridhe,  gu'n  do  thog  Dia  o 
na  marbhaibh  e,  gu'n  saorar 
thu. 

10  Oir  is  ann  leis  a'  chridhe 
a  chreidear  chum  f  ìreantachd, 
agus  leis  a'  bheul  a  dh'aidich- 
ear  chum  slàinte. 

11  Oir  a  ta  an  sgriobtuir 
ag  ràdh,  Ge  b'e  neach  a 
chreideas  ann-san  cha  nàr- 
aichear  e. 

12  Oir  cha'n  'eil  eadar- 
dhealachadh  eadar  an  t-Iudh- 
ach  agus  an  Greugach :  oir 
an  t-aon  Tighearn  a  ta  os 
ceann  nanuile,  tha  e  saoibhir 
do  na  h-uile  a  ghairmeas  air. 

13  Oir  ge  b'e  neach  a 
ghairmeas  air  ainm  an  Tigh- 
earna,  tèarnar  e. 

14  Ach  cionnus  a  ghairm- 
eas  iad  airsan  anns  nach  do 
chreid  iad  ì  agus  cionnus  a 
chreideas  iad  anns  an  ti  air 
nach  cual  iad  iomradh?  agus 
cionnus  a  chluinneas  iad  gun 
searmonaiche  ì 

15  Agus  cionnus  a  ni  iad 
searmoin,  mur  cuirear  iad? 
mar  a  ta  e  sgrìobhta,  Cia 
sgiamhach  cosa  na  muinntir 
sin  a  ta  searmonachadh  soisg- 
eil 4  na  sìthe,  a  ta  toirt  sgèil 
aoibhneich  air  nithibh  maithe? 

16  Ach  cha  robh  iad  uile 
ùmhal  do'n  t-soisgeul.  Oir 
tha  Esaias  ag  ràdb,  A  Thigh- 
earn,  cò  a  chreid  ar  n-aithris- 
ne5  ? 

17  Uime  sin,  is  ann  o  èisd- 
eachd  a  thig  creidimh,  agus 
èisdeachd  tre  f  hocal  Dè. 

18  Ach  a  ta  mi  ag  ràdh, 
Nach  cual  iad?  Chuala  gu 
deimhin,  chaidh  am  fuaim  air 


i.làn  toil. 
?  teas-ghràdh.  ^ghèill, 

301 


*  soisgeulachadh . 
6  na  chual  e  nainne. 


ROMHANACH  XI. 


feadh  gach  tìre  a  mach,  agus 
am  briathra  gu  iomallaibh  an 
domhain. 

19  Ach  a  ta  mi  ag  ràdh, 
Nach  robh  fios  aig  Israel? 
Air  tùs,  tha  Maois  ag  ràdh, 
Cuiridh  mi  eud  oirbh  le  Cinn- 
each  nach  'eil  'nan  Cinneach, 
agus  le  Cinneach  neo-thuigs- 
each  cuiridh  mi  fearg  oirbh. 

20  Ach  a  ta  Esaias  ro 
dhàna,  agus  a  ta  e  ag  ràdh, 
Fhuaradh  mi  leo-san  nach 
d'iarr  mi;  dh'fhoillsicheadh 
mi  dhoibh-san  nach  d'f  hios- 
raich  air  mo  shon. 

21  Ach  ri  Israel  a  ta  e  ag 
ràdh,  Shìn  mi  mach  mo  làmh- 
an  rè  an  là  gu  h-iomlan  ri 
pobull  eas-ùmhal  agus  a 
labhras  a'm'  aghaidh. 

CAIB.  XI. 

1  Cha  do  thilg  Dia  lsraeil  uile 
uaith.  7  Thaghadh  cuidr  ged 
chruaidhicheadh  a'  chuid  eile. 
16  Tha  dòchas  miCn  ath-philleadh. 
38  Cha'nfheud  na  Cinnich  uaill- 
thàir  a  dheanamh  orra;  Q6oir  tha 
gealladhgu'n  ttarnar  iad. 

A  TA  mi  ag  ràdh  ma  seadh, 
An  do  thilg  Dia  a  phob- 
ull  uaith  1  Nar  leigeadh  Dia. 
Oir  is  Israeleach  mise  fèin 
mar  an  ceudna,  do  shliochd 
Abrahaim,  do  thrèibh  Bhen- 
iamin, 

2  Cha  do  thilg  Dia  uaith  a 
phobull  a  roimh-aithnich  e. 
Nach  'eil  fhios  agaibh  ciod  e 
a  ta  an  sgriobtuir  ag  ràdh 
mu  Elias  ì  cionnus  a  ta  e  a' 
deanamh  eadar-ghuidhe 1  ri 
Dia  an  aghaidh  Israeil,  ag 
ràdh, 

3  A  Thighearn,  mharbh 
iad  t'fhàidhean,  agus  leag 
iad  sìos  t'altairean ;  agus  dh'- 
fhàgadh  mise   a'm'  aonar, 


1  a' tagradh 

302 


agus  tha  iad  ag  iarraidh  m'- 
anama. 

4  Ach  ciod  a  ta  freagradh 
Dhè  agràdhris?  Dh'fhàgmi 
dhomh  fèin  seachd  mìle  fear, 
nach  do  lùb  an  glùn  do 
dhealbh  Bhaail. 

5  Agus  mar  sm  mar  an 
ceudna  tha  san  àm  so  a  làth- 
air  fuigheall  a  rèir  taghaidh 
a'  ghràis. 

6  Agus  ma's  ann  tre  ghrà^, 
cha'n  ann  o  oibribh  ni's  mò  ; 
no  cha  ghràs  gràs  ni's  mo. 
Ach  ma's  annooibribh,  cha'n 
ann  o  ghràs  à  sin  suas :  no 
cha'n  obair  à  sin  suas  obair. 

7  Ciod  ma  seadh  1  An  ni 
sin  a  ta  Israel^  ag  iarraidh, 
cha  do  ràinig  e  air  ;  ach  ràinig 
an  taghadh  air,  agus  chaidh 
a'  chuid  eile  a  dhalladh  : 

8  Mar  a  ta  e  sgrìobhta, 
Thug  Dia  dhoibh  spiorad  na 
suaine,  sùilean  chum  nach 
faiceadh  iad,  agus  cluasan 
chum  nach  cluinneadh  iad, 
gus  an  là  an  diugh. 

9  Agus  a  ta  Daibhidh,  ag 
ràdh,  Biodh  am  bord  mar 
ribe,  agus  mar  inneal-gìac- 
aidh,  agus  mar  cheap-tuis- 
lidh,  agus  mar  dhìol-thuar- 
asdail  dhoibh : 

10  Biodh  an  sùilean  air  an 
dorchachadh,  chum  nach  faic 
iad  ;  agus  crom-sa  an  druim 
an  còmhnuidh. 

11  A  ta  mi  ag  ràdh  uime 
sin,  An  do  thuislich  iad 
ionnus  gu'n  tuiteadh  iad'il 
Nar  leigeadh  Dia :  ach  tre  ar 
tuiteam-san  tha  slàinte  ah 
teachd  chum  nan  Cinneach  j 
chum  iadsan  a  bhrosnuchadl  I 
gu  h-eud. 

12  Ma's  e  an  tuiteam-sa: 
saoibhreas  an  domhain,  agu 
an  lughdachadh  saoibhrea 
nan  Cinneach,  cia's  mò  ni 


ROMHANACH  XI. 


i! 


sin  a  bhitheas  an  lànachd  ì 

13  Oir  is  ann  ribhse  a  ta 
mi  a'  labhairt,  a  Chinneacha ; 
do  bhrìgh  gur  mi  abstol  nan 
Cinneach,  thami  toirturraim 
do  m'  dhreuchd 1 : 

14  Ma  dh'fheudas  mi  air 
chor  sam  bith  mo  choimh- 
fheòil  a  bhrosnuchadh  gu 
h-eud,  agus  gu'n  tearuinn  mi 
dream  àraidh  dhiublw 

15  Oir  ma's  e  an  tilgeadh- 
san  air  falbh  rèiteachadh  an 
domhain;  ciod  e  an  ath- 
ghabhail,  ach  beatha  o  na 
marbhaibh  1 

16  Oir  ma  ta  an  ceud-thor- 
adh  naomh,  tha  am  meall 
naomh  mar  an  ceudna:  agus 
ma  ta  an  f  hreumh  naomh,  tha 
na  geuga  mar  sm  mar  an 
ceudna. 

17  Agus  ma  tha  cuid  do  na 
geugaibh  air  am  briseadh 
dheth,  agus  gu  bheil  thusa, 
abhaa'd'  chrann-oladh  fìadh- 
aich,  air  do  shuidheachadh 
'nam  measg,  agus  maille  riu 
a'  faotainn  comh-pairt  do 
f  hrèimh  agus  do  reamhrachd 
a'  chroinn-oladh ; 

18  Na  dean  uaill  an  agh- 
aidh  nan  geug:  ach  ma  ni 
thu  uaill  'nan  aghaidh,  cha 
tusa  a  dh'iomchaireas  an 
fhreumh,  ach  an  fhreumh 
thusa, 

19  Their  thu  uime  sin, 
Bhriseadh  dheth  na  geuga, 
chum  gu  suidhichteadh  mise 
'nan  àit. 

20  Ro  mhaith  ;  air  son  am 
mi  chreidimh  bhriseadh  iad- 
san  dheth,  agus  a  ta  thusa  a' 
seasamh  tre  chreidimh.  Na 
bi  àrd-inntinneach,  ach  fo 
jeagal. 

21  Oir  mur  do  chaomhain 


Dia  na  geuga  nàdurra,  biodh 
eagal  ort  nach  caomhain  e 
thusa  mar  an  ceudna. 

22  Feuch  uime  sin  maith- 
eas  agus  geur-cheartas  Dè  : 
geur-cheartas  d'an  taobhsan 
a  thuit ;  ach  do  d'  thaobh-sa, 
maitheas,  ma  bhuanaicheas 
tu  'na  mhaitheas  ;  agus  mur 
buanaich,  gearrar  dheth  thusa 
mar  an  ceudna. 

23  Agus  suidhichear  iadsan 
mar  an  ceudna,  mur  buanaich 
iad  'nam  mi-chreidimh  :  oir  a 
ta  Dia  comasach  air  an  suidh- 
eachadh  a  rìs. 

24  Oir  ma  ghearradh  thusa 
as  a'chrann-oladhabhafiadh- 
aich  a  thaobh  nàduir,  agus 
gu'n  do  shuidhicheadh  ann 
an  deadh  chrann-oladh  thu  an 
aghaidh  nàduir ;  cia  mòr  a's 
mò  na  sin  a  shuidhichear  na 
geuga  nàdurra  'nan  crann- 
oladh  fèin  ì 

25  Oir  cha  b'àill  leam,  a 
bhràithre,  sibhse  bhi  aineol- 
ach  air  an  rùn-dìomhair  so, 
(chum  nach  biodh  sibh  glic 
'nur  barail  fèin,)  gu'fi  do 
tharladh  doille  ann  an  cuid 
do  Israel,  gus  an  tig  iom- 
laineachd  nan  Cinneach  a 
steach. 

26  Agus  mar  sin  bithidh 
Israel  uile  air  an  tèarnadh 2 : 
mar  a  ta  e  sgrìobhta,  Thig  am 
Fear-saoraidh  o  Shion,  agus 
tionndaidhidh  e  mi-dhiadh- 
achd  o  Iacob : 

27  Oir  is  e  so  mo  choimh- 
cheangal  riu,  'nuair  a  bheir 
mi  air  falbh  am  peacanna. 

28  Thaobh  an  t-soisgeil,  is 
naimhdean  iad  air  bhur 
sonsa :  ach  a  thaobh  an  tagh- 
aidh,  tha  iad  gradhaichte  air 
son  nan  aithriche. 


1  o  ìfig. 

303 


ROMHANACH  XII. 


29  Oir  a  ta  tiodhlacan  agus 
gairm  Dhè  gun  aithreachas. 

30  Oir  mar  a  bha  sibhse 
roimhe  so  eas-ùmhal  do  Dhia, 
ach  a  nis  a  f  huair  sibh  tròcair 
tre  am  mi-chreidimh-san : 

31  Amhuil  sin  a  ta  iadsan 
san  àm  so  eas-ùmhal J,  chum 
tre  bhur  tròcair-sa  gu'm  faigh 
iad  tròcair  mar  an  ceudna. 

32  Oir  dhruid  Dia  iad  uile 
annam  mi-chreidimh2,  chum 
tròcair  a  dheanamh  air  na  h- 
uile. 

33  O  doimhne  saoibhris 
araon  gliocais  agus  eòlais 
Dè  !  Cia  do-rannsachaidh  a 
bhrèitheanais,  agus  do-lorg- 
achaidh  a  shlighean ! 

34  Oir  cò  aig  an  robh  fios 
inntinn  an  Tighearna,  no  cò 
bu  chomhairleach  dha  ? 

35  No  cò  thug  dha  air  tùs, 
agus  a  làn'dìolar  a  rìs  dha  e  ì 

36  Oir  is  ann  uaithe-san, 
agus  trid-san,  agus  air  a  shon- 
san  a  ta  na  h-uile  nithe : 
dha-san  gu  robh  glòir  gu  siorr- 
uidh.  Amen. 

CAIB.  XII. 

1  Is  còir  do  thròcair  Dhè  sinne 
aomadh  gu  Dia  a  thoileachadh ; 
3  cha  chòir  do  dhuine  sam  bith 
meas  tuilleadh  as  maith  bhi  aige 
dheth  fèin  :  6  ach  is  còir  do  gach 
aon  feitheamh  air  an  drcuchd  sin, 
a  dìCearbadh  ris.  9  Tha  grùdh, 
agus  mòran  do  dhleasdanais  eile 
air  an  iarraidh  uainn. 

A  III  an  aobhar  sin  guidh- 
^*-  eam  oirbh,  a  bhràithre, 
tre  thròcairibh  Dhè,  bhur 
cuirp  a  thoirt  'nam  beo-ìob- 
airt,  naomh,  thaitnich  do 
Dhia,  ni  as  e  bhur  seirbhis  3 
reusonta. 
2  A  gus  na  bithibh  air  bhur 


l  cha  do  chreid  iadsan. 

2  eas-umhlachd. 
^aoradh.  ^stuaim. 

304 


cumadh  ris  an  t-saoghal  so  : 
ach  bithibh  air  bhur  cruth- 
atharrachadh  tre  ath-nuadh- 
achadh  bhur  n-inntinn,  chum 
gu'n  dearbh  sibh  ciod  i  toil 
mhaith,  thaitneach,  agus 
dhiongmhalta  sin  Dhè. 

3  Oir  a  ta  mi  ag  ràdh, 
troimh  a'  ghràs  a  thugadh 
dhomh-sa,  ris  gach  neach 
'nur  measg,  gun  smuaineach- 
adh  uime  fèin  ni's  àirde  na  's 
còir  dha  smuaineachadh ;  ach 
smuaineachadh  am  measarr- 
achd  4,  a  rèir  mar  a  roinn  Dia 
ris  gach  neach  tomhas  a' 
chreidimh. 

4  Oir  mar  a  ta  mòran 
bhall  againn  ann  an  aon 
chorp,  agus  nach  e'n  t-aon 
ghnìomh  5  a  th'aig  gach  ball ; 

5  Amhuil  sin  ged  tha  sinne 
'nar  mòran,  is'aon  chorp  ann 
an  Criosd  sinn,  agus  is  buill 
sinn  gach  aon  fa  leth  d'a 
chèile. 

6  Uime  sin  air  bhi  do 
thiodhlacaibh  againn,  eadar- 
dhealaichte6  a  rèir  a'  ghràis 
a  thugadh  dhuinn,  ma's  fàidh- 
eadaireachd,  deanamaidfàidh- 
eadaireachd  a  rèir  tomhais  a' 
chreidimh : 

7  No  ma's  frithealadh, 
thugamaid  aire  d'ar  fritheal- 
adh  ;  no  an  ti  a  theagaisgeas, 
thugadh  e  aire  d'a  theagasg  ; 

8  No  an  ti  a  bheir  earail 7, 
tìiugadh  e  aire  d'a  earail :  an  ti 
a  roinneas  an  dèirc,  roinneadh 
e  i  an  treibhdhireachd8;  an 
ti  a  riaghlas,  deanadh  se  e\e 
dùrachd ;  an  ti  a  ni  tròcair, 
deanadh  se  e  gu  suilbhir. 

9  Biodh  hhur  gràdh  gun 
clieilg.    Biodh  gràin  agaibh 


Sobair,  oifig. 
eagsamhuil.       7  comhairle, 
8  aon-fhillteachd. 


KOMHANACH  XIII. 


do'n  olc,  dlùth-leanaibh  ris 
an  ni  a  tha  maith. 

10  Bithibh  teo-chridheach 
d'a  chèile  le  gràdh  bràthair- 
eil,  ann  an  urram  a'  toirt 
toisich  gach  aon  d'a  chèile  : 

11  Gun  bhi  leasg  ann  an 
gnothuichibh :  dùrachdach 1 
'nur  spiorad ;  a'  deanamh 
seirbhis  do'n  Tighearn  : 

12  A'  deanamh  gairdeach- 
ais  an  dòchas  :  foigbidneach 
an  trioblaid ;  maireannach 
ann  an  urnuigh : 

13  A'  comh-roinn  ri  uir- 
easbhuidh  nan  naomh ;  a' 
gnàthachadh  aoidheachd. 

14  Beannaichibh  an  dream 
a  ta  deanamh  geur-lean- 
-nhuinnoirbh:  beannaichibh, 
agus  na  mallaichibh. 

15  Deanaibh  gairdeachas 
maille  riu-san  a  ta  ri  gaird- 
eachas,  agus  caoidh  maille 
riu-san  a  ta  ri  caoidh. 

16  Bithibh  a  dh'aon  rùn2 
d'a  chèile.  Na  biodh  bhur 
cion  air  nithibh  àrda3,  ach 
cuiribh  sibh  fèin  an  comh- 
inbhe  riu-san  a  ta  ìosal.  Na 
bithibh  glic  'nur  barail  fèin. 

17  Na  ìocaibh  olc  air  son 
uilc  do  dhuine  sam  bith. 
Ulluichibh  nithe  ciatach  am 
flanuis  nan  uile  dhaoine. 

18  Ma  dh'fheudas  e  bhi, 
mheud  's  a  ta  e'n  comas 
duibh,  bithibh  an  sìth  ris  na 
h-uile  dhaoinibh. 

19  A  chàirde  gràdhach,  na 
deanaibh  dioghaltas  air  bhur 
son  fèin,  ach  thugaibh  àit 
do'n  f  heirg :  oir  a  ta  e 
sgrìobhta,  Is  leam-sa  diogh- 
altas;  ìocaidh  mi,  tha  an 
Tighearn  ag  ràdh. 


1  beothail,  faobharach. 
2  inntinn,  toil, 
8  Na  bithibh  àrd-inntinneach. 

305 


20  Uime  sin  ma  bhios  do 
nàmhaid  ocrach,  thoir  biadh 
dha;  ma  bhios  etartmhor4, 
thoir  deoch  dha :  oir  le  so  a 
dheanamh  carnaidh  tu  eibhle 
teine  air  a  cheann. 

21  Na  tugadh  buaidh  ort 
leis  an  olc,  ach  thoir-sa5 
buaidh  air  an  olc  leis  a' 
mhaith. 

CAIB.  XIII. 

1  Umhlachd,  agus  dleasdanais  eile 
a?s  còir  dhuinn  chur  an  gnìomk 
do  uachdaranaibh.  8  'Se  gràdh 
coimhlionadh  an  lagha.  11  Tha 
geòcaireachd,  agus  misg,  agus 
oibre  an  dorchadais  ro  neo-chubh- 
aidh  do  àm  an  t-soisgeil. 

TDIODH  gach  anam6  ùmhal 
do  na  h-àrd-chumhachd- 
aibh.  Oir  cha'n  'eil  cumh- 
achd  ann  ach  o  Dhia:  agus 
na  cumhachdan  a  ta  ann,  is 
ann  le  Dia7  a  dh'orduicheadh 
iad. 

m  2  Air  an  aobhar  sin,  ge  b'e 
air  bith  a  chuireas  an  aghaidh 
a'  chumhachd,  tha  e  cur  an 
aghaidh  orduigh  Dhè:  agus 
iadsan  a  chuireas  'na  agh- 
aidh,  gheibh  iad  breitheanas 8 
dhoibh  fèin. 

3  Oir  cha'n  'eil  uachdarain 
'nan  aobhar  eagail  do  dheadh 
oibribh,  ach  do  dhroch  oib- 
ribh.  Uime  sin,  am  miaiin 
leat  bhi  gun  eagal  an  uachd- 
arain  ort?  dean  am  maith, 
agus  gheibh  thu  cliù  uaith. 

4  Oir  is  esan  seirbhiseach 
Dhè  chum  maith  dhuit.  Ach 
ma  ni  thu  an  t-olc,  biodh 
eagal  ort;  oir  cha'n  ann  gu 
dìomhain  a  tha  e  giùlan  a' 
chlaidheimh :  oir  is  e  seir- 
bhiseach  Dhè  e,  'na  dhiogh- 
altairfeirge  air  an  ti  a  ni  olc. 


4  ìotmhor.  ^beir-sa. 
6  gach  neach.       1  fuidh  Dhia. 
8  dìteadh. 


KOMHANACH  XIV. 


5  Uime  sin  is  èigin  bhi 
ùmhal,  cha'n  ann  a  mhàin 
air  son  feirge,  ach  mar  an 
ceudna  air  son  coguis. 

6  Oir,  air  an  aobhar  so, 
tha  sibh  mar  an  ceudna  a' 
toirt  cìse  dhoibh:  oir  is  iad 
seirbhisich  Dhè  iad,  a'  sìor- 
fheitheamh  air  an  ni  sofèin. 

7  Air  an  aobhar  sin  thug- 
aibh  do  na  h-uile 1  an  dlighe 
fèin :  càin  dhasan  d'an  dligh- 
ear  càin,  cìs  dhasan  d'an 
dlighear  cis,  eagal  dhasan 
d'an  dlighear  eagal,  agus  urr- 
am  dhasan  d'an  dlighear  urr- 
am. 

8  Na  biodh  fiacha  sam  bith 
aig  aon  neach  oirbh,  ach  a 
mhàin  a  chèile  a  ghràdhach- 
adh  :  oir  an  ti  aig  am  bheil 
gràdh  do  neach  eile,  choimh- 
lion  e  an  lagh. 

9  Oir  an  ni  so,  Na  dean 
adhaltrannas,  Na  dean  mort- 
adh,  Na  goid,  Na  ctean  fian- 
uis  bhrèige,  Na  sanntaich ; 
agus  ma  tha  àithne  sam  bith 
eile  ann,  tha  i  air  a  cur  sìos 
gu  h-aithghearr  fo  'n  fhocal 
so,  Gràdhaich  do  choimh- 
earsnach  mar  thu  fèin. 

10  Cha  dean  gràdh  lochd 
do  choimhearsnach :  air  an 
aobhar  sin  is  e  an  gràdh 
coimhlionadh  an  lagha. 

11  Agus  so,  air  dhuibh  flos 
na  h-aimsir  a  bhi  agaibh,  gur 
mithich  dhuinn  a  nis  mosg- 
ladh  o  chodal :  oir  a  ta  ar 
slàinte  nis  ni's  faigse  na 
'nuair  a  chreid  sinn. 

12  Tha  cuid  mhòr  do'n 
oidhche  air  dol  seachad2,  tha 
an  là  am  fagus  :  uime  sin 
cuireamaid  dhinn  oibre  an 
dorchadais,  agus  cuireamaid 


1  do  gach  neach. 
2  tharuinn.         3  èididh. 

306 


umainn  armachd3  an  t-soluis. 

13  Gluaiseamaid  gu  cubh- 
aidh  mar  anns  an  là ;  cha'n 
ann  an  ruidhteireachd4  agus 
am  misg,  no  an  seòmradair- 
eachd  agus  am  macnus,  no 
an  aisith  agus  am  farmad. 

14  Ach  cuiribh  umaibh  an 
Tighearn  Iosa  Criosd,  agus  i 
na  deanaibh  ulluchadh  air 
son  na  feòla,  chum  a  h-ana- 
mhianna  a  choimhlionadh. 

CAIB.  XIV. 

1  Cha'n  fheud  daoine  tàir  a  dhean- 
amh,  no  chèile  a  dhìteadh  air  son  , 
nithe  coimhdheis:  13  ach  bhi  , 
faicilleach  gun  oilbheum  a  thoirt  I 
seachad;  15  oir  dhearbh  an  t-abstol  \ 
gu  bheil  sin  mi-cheaduichte,  le  j  , 
iomadh  reuson. 

r|ABHAIEH  ris  an  neach 
^    a    ta   anmhunn5    sa'  1 
chreidimh,  ach   cha'n   ann  \  1 
chum  deasboireachd  amhar-  ? 
usach. 

^  2  Oir  a  ta  aon  a'  creid-  j  ^ 
sinn  gu'm  feud  e  na  h-uile  n 
nithe  itheadh  :  ach  a  ta  esan  8 
a  ta  anmhunn  ag  itheadh  m 
luibheanna. 

3  Na  deanadh  esan  a  ta  'g  * 
itheadh,  tàir  airsan  nach  'eil  j  > 
ag  itheadh  ;  agus  na  tugadh  |  }jr 
esan  nach  'eil  ag  itheadh,  . 
breth  air  an  ti  a  dh'itheas : 
oir  ghabh  Dia  ris. 

4  Cò  thusa  a  ta  toirt  breth  jjj 
air  seirbhiseach  duine  eile?  j 
d'a  mhaighstir  fèin  seasaidhy 
no  tuitidh  e:  seadh,  cumar  i 
suas  e ;  oir  is  comasach  Dia 
air  a  chumail  'na  sheasamh. 

5  Tha  meas  aig  neach  air  ■ 
là6  thar  là:  agus  tha  meas  j 
aig  neach  eile  air  gach  là  mar  , 
a  chèile.  Biodh  làn-dearbh- 
adh  aig  gach  duine  'na  inn- ! 
tinn  fèin. 


*  anabhar.  6  lag. 

e  sui m  aig  neach  do  là. 


KOMHANACH  XIV. 


6  An  ti  aig  am  bheil  suim 
do'n  là,  is  ann  do'n  Tighearn 
a  tha  suim  aige  dha  ;  agus  an 
ti  aig  nach  'eil  suim  do'n  là, 
ìs  ann  do'n  Tighearn  nach 
'eil  suim  aige  dha.  An  ti  a 
ta  'g  itheadh,  is  ann  do'n 
Tighearn  a  tha  e  'g  itheadh, 
oir  tha  e  toirt  buidheachais 
do  Dhia ;  agus  an  ti  nach  'eil 
ag  itheadh,  is  ann  do'n  Tigh- 
earn  nach  ith  e,  agus  bheir  e 
buidheachas  do  Dhia. 

7  Oir  cha'n  'eil  a  h-aon 
againn  beò  dha  fèin,  agus 
cha'n  'eil  a  h-aon  againn  a' 
bàsachadh  dha  fèin. 

8  Oir  ma's  beò  dhuinn,  is 
ann  do'n  Tighearn  a  tha  sinn 
beò :  agus  ma's  bàs  duinn, 
is  ann  do'n  Tighearn  a  tha 
sinn  a'  bàsachadh  :  uime  sin 
ma's  beatha  no  bàs  dhuinn, 
is  leis  an  Tighearn  sinn. 

9  Oir  is  ann  chum  so  a 
fhuair  Criosd  bàs,  agus  a 
dh'èirich  e,  agus  a  tha  e  beò 
a  rìs,  chum  gu'm  biodh  e  'na 
Thighearn  air  na  beothaibh 
àgus  air  na  marbhaibh. 

|  10  Ach  c'ar  son  a  ta  thusa 
ja'  toirt  breth  air  do  bhràth- 
lair?  no  c'ar  son  a  ta  thusa 
'H  deanamh  tarcuis  air  do 
Ibhràthair?  oir  seasaidh  sinn 
Ilgu  lèir  am  flanuis  caithir- 
jibreitheanais  Chriosd. 
I  11  Oir  a  ta  e  sgrìobhta, 
j\Mar  is  beò  mise,  a  ta  an 
fjrighearn  ag  ràdh,  lùbaidh 
Uajach  glùn  dhomh-sa,  agus 
klìidichidh  gach  teangadh  do 
i  Dhia. 

i  12  Air  an  aobhar  sin,  bheir 
I  i;ach   aon   againn  cunntas 

|jime  fèin  do  Dhia. 

!  13  Uime  sin  na  tugamaid 
i'  'preth  air  a  chèile  ni's  mò : 


ach  gu  ma  fearr  leibh  a 
bhreth  so  thoirt,  gun  aobhar- 
tuiteam  no  oilbheim  a  thoirt 
do  bhràthair. 

14  Oir  a  ta  f  hios  agam,  a- 
gus  is  dearbh  leam  anns  an 
Tighearn  losa,  nach  ?eil  ni 
sam  bith  neòghlan  dheth 
fèin :  ach  do'n  ti  a  mheasas 
ni  sam  bith  neòghlan,  dhasan 
atae  neòghlan. 

15  Ach  ma  bhios  doilgheas 
air  do  bhràthair  air  son  bìdh, 
a  nis  cha'n  'eil  thu  a'  gluasad 
a  rèir  a'  ghràidh.  Na  sgrios1 
le  d'  bhiadh  esan  air  son  an 
d'f  huiling  Criosd  bàs. 

16  Air  an  aobhar  sin,  na 
labhrar  olc  mu  bhur2  maith. 

17  Oir  cha  bhiadh  agus 
deoch  rìoghachd  Dhè,  ach 
fìreantachd,  agus  sìth,  a- 
gus  aoibhneas  san  Spiorad 
naomh. 

18 1  Oir  ge  b'e  ni  seirbhis 
do  Chriosd  anns  na  nithibh 
so,  tha  e  taitneach  do  Dhia, 
agus  tha  e  dearbhta  do  dhaoin- 
ibh. 

m  19  Uime  sin  leanamaid  na 
nithe  a  bhios  chum  sithe3,  a- 
gus  na  nithe  a  bhios  chum 
togail  suas  a  chèile. 

20  Na  sgrios  obair  Dhè  air 
son  bìdh.  Gu  deimhin  tha 
na  h-uile  nithe  glan ;  ach  is 
olc  do'n  duine  sin  a  dh'itheas 
le  h-oilbheum. 

21  Jsmaith  an  ni  gun  fheoil 
itheadh,  no  fìon  òl,  no  ni  air 
bith  a  dheanamh  leis  am  faigh 
do  bhràthair  tuisleadh  no 
oilbheum,  no  leis  an  deanar 
lag  e. 

22  Am  bheil  creidimh  agad  1 
Biodh  e  agad  dhuit  fèin  am 
fianuis  Dè  :  Is  beanniachte 
an  duine  sin  nach  dìt  e  fèin 


1  ciiìr  am  miigka.       2  'nr, 

307 


3  a  stiùras  chnm  sìochaint. 


ROMHANACH  XV. 


anns  an  ni  sin  a  mheasas  e 
ceaduichte. 

23  Ach  esan  a  ni  eadar- 
dhealachadh1  tha  e  air  a 
dhìteadh  ma  dh'itheas  e,  a 
chionn  nach  ann  o  chreidimh 
atha  e  ag  itheadh:  oir  gach 
ni  nach  'eil  o  chreidimh,  is 
peacadh  e. 

CAIB.  XV. 

1  Is  còir  dhoibh-saìi  a  tha  làìdir 
giùlan  leo-san  a  ta  anmhunn.  2 
Chà'nfheud  sinnsimi  fein  a  thoil- 
eachadh,  3  oir  cha  d'rinn  Criosd 
sìti,  7  ach  gabhail  r'a  chèile,  mar 
a  rinn  Criosd  ruinn  uile,  9  araon 
ris  na  h-hidhaich  agus  ris  na 
Cinnich. 

TTIME  sin  is  còir  dhuinne 
a  ,  ta  làidir,  giùlan  le 
anmhuinneachd  na  muinntir 
sin  a  ta  lag,  agus  gun  sinn 
fèin  a  thoileachadh. 

2  Toilicheadh  gach  aon 
againn  a  choimhearsnach  g'a 
mhaith  chum  a  thogail  suas. 

3  Oir  cha  do  thoilich 
eadhon  Criosd  e  fèin ;  ach  a 
rèir  mar  a  ta  e  sgrìobhta, 
Thuit  toibheum2  na  muinn- 
tir  sin  a  thug  toibheum  dhuit 
ormsa. 

4  Oir  ge  b'  iad  nithe  air 
bith  a  sgrìobhadh  roimh  so, 
is  ann  chum  ar  teagaisg-ne  a 
sgrìobhadh  iad;  chum  tre 
fhoighidin  agus  comhfhurt- 
achd  nan  sgriobtuir  gu'm 
biodh  dòchas3  againne. 

5  A  nis  gu  tugadh  Dia  na 
foighidin  agus  na  comhf  hurt- 
achd  dhuibh-sa  bhi  dh'aon 
inntinn  a  thaobh  a  chèile,  a 
rèir  Iosa  Criosd : 

6  Chum  gu'm  feud  sibh  a 
dh'aon  inntinn,  agus  le  aon 
bheul,  glòir  a  thoirt  do  Dhia, 
eadhon  Athair  ar  Tighearna 
Iosa  Criosd. 


7  Uime  sm  gabhaibh-sa  r'a 
chèile,  eadhon  mar  a  ghabh 
Criosd  ruinne,  chum  glòire 
Dhè. 

8  A  nis  a  ta  mi  ag  ràdh, 
Gu  robh  Iosa  Criosd  'na 
mhinisteir  an  timchioll- 
ghearraidh  air  son  f  ìrinn  Dè, 
chum  geallanna  nan  aith- 
riche  a  dhaingneachadh : 

9  Agus  chum  gu'n  tugadh 
na  Cinnich  glòir  do  Dhia  air 
son  a  thròcair :  a  rèir  mar  a 
ta  e  sgrìobhta,  Air  an  aobhar 
so  aidichidh  mi  thu4  am 
measg  nan  Cinneach,  agus 
seinnidh  mi  ceol  do  d'  ainm. 

10  Agus  a  rìs  a  ta  e  ag 
ràdh,  Deanaibh  gairdeachas, 
a  Chinneacha,  maille  r'a 
phobull-san. 

11  Agus  a  rìs,  Molaibh  an 
Tighearn,  a  Chinneacha  uile, 
agus  thugaibh  cliù  dha,  a 
shlòigh  uile. 

12  Agus  a  rìs  a  ta  Esaias 
ag  ràdh,  Bithidh  freumh  Iese 
antij  agus  an  ti  a  dh'èireas 
suas  chum  uachdaranachd  bhi 
aige  air  na  Cinnich,  annsan 
cuiridh  na  Cinnich  an  dòchas. 

13  A  nis  gu'n  lìonadh  Di' 
an  dòchais  sibhse  do'n  uil 
aoibhneas  agus  shìth5  ann 
an  creidsinn,  chum  gu'm  b" 
sibh  pailt  ann  an  dòchas,. 
tre  chumhachd  an  Spioraic 
naoimh. 

14  Agus  a  ta  cinnt  agam- 
sa  fèin  do  'ur  taobh-sa,  m< 
bhràithre,  gu  bheil  sibhse  lail 
do  mhaitheas,  air  bhur  lìon , 
adh  leis  an  uile  eòlas,  agu 
comasach  mar  an  ceudna  ai 
a  chèile  a  chomhairleachadhf 

15  Gidheadh,  a  bhràithre 
sgrìobh  mi  do  'ur  n-ionnsuid 


1  a  ta  fuidh  amharus. 
2  masladh.       3  dùil,  earbsa. 

308 


4  aidicheam  dhuit,  bheiream  clt 
dhuit.      Sshlochaini,     C  theagas, 


ROMHANACH  XV. 


leis  an  tuilleadh  dànadais,  an 
càileigin,  mar  gu  cuirinn  an 
cuimhne  sibh,  air  son  a'  ghràis 
a  thugadh  dhomh-sa  o  Dhia. 

16  Ionnus  gu'm  bithinn 
a'm'  mhinisteir  aig  Iosa  Criosd 
do  na  Cinnich,  a'  frithealadh 
soisgeil  Dè,  chum  gu'm  biodh 
tabhartas1  nan  Cinneach  tait- 
neach,  air  a  naomhachadh 
leis  an  Spiorad  naomh. 

17  Uime  sin  tha  aobhar 
uaill  agam  tre  Iosa  Criosd, 
anns  na  nithibh  sin  a  bhuin- 
eas  do  Dhia. 

18  Oir  cha  bhi  dànachd 
agam  labhairt  air  a'  bheag  do 
na  nithibh  sin,  nach  d'oib- 
rich  Criosd  leam,  chum  na 
Cinnich  a  dheanamh  ùmhal 
am  focal  agus  an  gnìomh. 

19  Le  cumhachd  chomh- 
iiran  agus  mhìorbhuilean 2, 
ie  cumhachd  Spioraid  Dè; 
i  onnus  o  Ierusalem  agus  mu'n 
|:uairt  gu  Iliricum,  gu'n  do 
làn-shearmonaich  mi  soisgeul 

'jjvhriosd. 

20  Seadh,  mar  sin  bha  ro 
hèidh  agam  air  an  t-soisgeul 
shearmonachadh,  cha'n  ann 

ionad  san  robh  Criosd  air 
inmeachadh,  chum  nach 
»gainn  air  bunait  neach  eile  : 

21  Ach  a  rèir  mar  a  ta  e 
;rìobhta,  Chi  iadsan  ris  nach 

labhradh  uime  ;  agus  tuig- 
h  iadsan,  nach  cuala. 

22  Uime  sin  mar  an  ceudna 
mireadh  gu  minic  bacadh 
m  o  theachd  do  'ur  n-ionn- 
idh-sa. 

23  Ach  a  nis  do  bhrìgh 
ch  'eil  agam  ionad  ni's  mò 
ns  na  crìochaibh  so,  agus 

bheil  mòr-thogradh  agam 
cheann  mòrain  bhliadh- 


ofrail,  ìobairt.  2  comhar- 
»  agus  mtorbhuiìibh  treuna. 

309 


nacha  teachd  do  'ur  n-ionn- 
suidh-sa ; 

24  Ge  b'e  uair  a  thriallas 
mi  do'n  Spàinn,  thig  mi  do 
'ur  n-ionnsuidh-sa ;  oir  tha 
dùil  agam  sibhse  f  haicinn  san 
dol  seachad,  agus  bhi  air  mo 
thoirt  air  m'  aghaidh  leibhse 
chum  an  ionaid  sin,  ma  bhios 
mi  air  tùs  an  càileigin  air  mo 
lìonadh  le  'ur  comhluadar-sa. 

25  Ach  a  nis  tha  mi  dol  gu 
Ierusalem,  a'  fhrithealadh  do 
na  naomhaibh. 

26  Oir  bu  toil  leo-san  ann 
am  Macedonia,  agus  ann  an 
Achaia,  comh  -  roinn  àraidh 
a  dheanamh  ris  na  naomh- 
aibh  bochda  ta  ann  an  Ieru- 
salem. 

27  Bu  toil  leo  gu  deimhiiL 
agus  tha  iad  fo  fhiachaibh 
dhoibh.  Oir  ma  rinneadh  na 
Cinnich  'nan  luchd  comhpairt 
d'an  nithibh  spioradail-san, 
is  còir  dhoibh  ministreileachd 
a  dheanamh  dhoibh-san  sna 
nithibh  a  bhuineas  do'n  chol- 
uinn.3 

28  Uime  sin  air  dhomh  so 
a  chrìochnachadh,  agus  an 
uair  a  sheulaicheas  mi  an 
toradh  so  dhoibh,  gabhaidh 
mi  do  'ur  taobh-sa4  do'n 
Spàinn. 

29  Agus  a  ta  f  hios  agam, 
air  dhomh  teachd  do  'ur  n- 
ionnsuidh-sa,  gu'n  tig  mi  ann 
an  lànachd  beannachaidh 
soisgeil  Chriosd. 

30  A  nis  guidheam  oirbh, 
a  bhràithre,  air  sgàth  an  Tigh- 
earna  Iosa  Criosd,  agus  air 
son  gràidh  an  Spioraid,  gu'n 
dean  sibh  gleachda5  maille 
rium-sa  ann  an  urnuighibh 
air  mo  shon  ri  Dia ; 


3  feòlmhor. 
^  bhur  ròd-sa.        6  spairn. 


ROMHANACH  XVI. 


31  Chum  gu  saorar  mi 
uatha-san  nach  'eil  a'  creid- 
sinn  ann  an  Iudea ;  agus 
chum  gu'm  bi  mo  sheirbhis 
air  son1  Ierusaleim,  taitneach 
do  na  naomhaibh : 

32  Chum  gu'n  tig  mi  do 
'ur  n-ionnsuidh-sa  le  h-aoibh- 
neas  tre  thoil  Dè,  agus  gu  faigh 
mi  suaimhneas  maille  ribh. 

33  A  nis  gu  robh  Dia  na 
sìthe  maille  ribh  uile.  Amen. 

CAIB.  XVI. 

1  Thug  Pòl  ordugh  do  na  brdithribh 
fàilte  chur  air  mòran ;  17  agus 
'  chomhairlich  e  dhoibh  aire  a  thoirt 
dd'n  mhuinntir  a  ta  togail  conn- 
saich  agus  #'  toirt  oilbheim:  21 
agus  au  dèigh  iomadh  beannachd 
chrìochnaich  e  le  breith- buidh- 
eachais  do  Dhìa. 

HPHA  mi  ag  earbadh  ribh2 
Phebe  ar  piuthar,  a  ta 
'na  searbhanta  do'n  eaglais  a 
tha  ann  an  Cenchrea  : 

2  Chum  gu'n  gabh  sibh 
nthe  anns  an  Tighearn,  mar 
ìs  cubhaidh  do  naomhaibh, 
agus  gu'n  dean  sibh  còmh- 
nadh  rithe  anns  gach  gnothuch 
anns  am  bi  feum  aice  oirbh : 
oir  rinn  i  fèin  còmhnadh  ri 
mòran,  agus  rium-sa  mar  an 
ceudna. 

3  Cuiribh  fàilte  air  Priscila 
agus  Acuila  mo  chomh-oib- 
richean  ann  an  Iosa  Criosd  : 

4  (Muinntir  a  leag  sìos  am 
muineal  fèin  air  son  m'anama- 
sa  :  d'am  bheil  a'  toirt  buidh- 
eachais  cha'n  e  mhàin  mise, 
ach  mar  an  ceudna  eaglaisean 
nan  Cinneach  uile.) 

5  Mar  an  ceudna  cuiribh 
fàilte  air  an  eaglais  a  tha  'nan 
tigh-san.  Cuiribh  fàilte  air 
Epenetus  a's  ionmhuinn  leam- 
sa,  neach  is  e  ceud  thoradh 
Achaia3  do  Chriosd. 


1  thaobh, 
*  Molam  dhuibh,  earbam  ribh. 

310 


6  Cuiiibh  fàiìte  air  Muire, 
a  rinn  saothair  mhòr  air  ar 
son-ne4. 

7  Cuiribh  fàilte  air  Andro- 
nicus  agus  Iunias  mo  luchd- 
dàimh  agus  mo  chomh-phrìos- 
anaich,  a  tha  cliùiteach  am 
measg  nan  abstol,  agus  a  bha 
ann  an  Criosd  romham-sa. 

8  Cuiribh  fàilte  air  Am- 
plias  a's  ionmhuinn  leam-sa 
san  Tighearn. 

9  Cuiribh  fàilte  air  Urba- 
nus  ar  comh-oibriche  ann  an 
Criosd,  agus  air  Stachis  fear 
mo  ghràidh-sa. 

10  Cuiribh  fàilte  air  Apelles 
a  tha  dearbhta  ann  an  Criosd. 
Cuiribh  fàilte  orra-san  a  tha 
do  theaghlach  Aristobuluis. 

11  Cuiribh  fàilte  air  Hero- 
dion  mo  charaid.  Cuiribh  fàilte 
orra-san  do  theaghlach  Nar- 
cisuis,  a  tha  san  Tighearn. 

12  Cuiribh  fàilte  air  Tri- 
phena  agus  Triphòsa,  mnài  a 
tha  saoithreachadh  san  Tigh- 
earn.  Cuiribh  fàilte  air  PersÌE 
a's  ionmhuinn  leam,  bean  £ 
shaothraich  gu  mòr  anns  ar 
Tighearn. 

13  Cuiribh  fàilte  air  Rufu' 
a  tha  taghta  san  Tighearn,  al 
gus  air  a  mhàthair  agus  mJ 
mhàthair-sa. 

14  Cuiribh  fàilte  air  Asinj 
critus,  Phlegon,  Hermas,  Paj 
trobas,  Hermes,  agus  air  n 
bràithribh  a  tha  maille  riu. 

15  Cuiribh  fàilte  air  Philc) 
logus,  agus  Iulia,  air  Nereuij 
agus  a  phiuthar,  agus  Olirr 
pas,  agus  na  naoimh  uile  a  tr 
maille  riu. 

16  Cuiribh  fàilte  air  a  chèi 
le  pòig  naoimh.  Tha  eaglaij 
ean   Chriosd5  a'  cur  fai|l 
oirbh. 


3  Asia.  *  air  bhtir  so?i-sa.\ 
5  eaglaisean  Chriosd  (uile.) 


ROMHANACH  XVI. 


17  A  nis  guidheam  oirbh,  a 
bhràithre,  comharaichibh  iad- 
san  a  tha  togail  roinnean1 
agus  a'  toirt  oilbheim,  an  agh- 
aidh  an  teagaisg  a  dh'f  hògh- 
luim  sibh ;  agus  seachnaibh 
ìad. 

18  Oir  cha'n  'eil  anleithide 
so  a'  deanamh  seirbhis  do  'ur 
Tighearna  Iosa  Criosd,  ach 
d'am  broinn  fèin ;  agus  a  ta 
iad  le  briathraibh  mìlse  agus 
le  miodal  a'  mealladh  cridh- 
eacha  na  muinntir  sin  a  ta 
neo-lochdach2. 

19  Oir  a  ta  bhur  n-ùmh- 
iachd-sa3  air  teachd  chum 
nan  uile  dhaoine.  Uime  sin 
a  ta  mise  a'  deanamh  gaird- 
eachais  do  'ur  taobh-sa : 
gidheadh  b'àill  leam  sibhse 
bhi  giic  chum  a'  mhaith, 
ach  aon-fhillte  thaobh  an 
uilc. 

k  20  Agus  bruthaidh  Dia  na 
_  sìthe  4  Satan  fo  'ur  cosaibh  gu 
i  h-aithghearr.  Gràs  5  ar  Tigh- 
earna  Iosa  Criosd  gu  robh 
(mailleribh.  Amen. 

21  ThaTimoteusmo  chomh- 
oibriche  a'  cur  fàilte  oirbh, 
&  agus  Lucius  agus  Iason  a- 


1  sgaraìh,  aimhreite,  chonnsaichean 
2  nack  'etl  olc* 

311 

V 


gus  Sosipater,  mo  luchd- 
dàimhe. 

22  Tha  mise  Tertius,  a 
sgrìobh  an  litir  so,  a'  cur 
fàilte  oirbh  san  Tighearn. 

23  Tha  Gaius,  a  tha  toirt 
aoidheachd  dhomh-sa  agus 
do'n  eaglais  uile,  a'  cur  fàilte 
oirbh.  ThaErastus  stiùbhard 
a'  bhaile  a'  cur  fàilte  oirbh, 
agus  Cuartus  bràthair. 

24  Gràs  ar  Tighearna  Iosa 
Criosd  gu  robh  maille  ribh 
uile.  Amen. 

25  A  nis  dhasan  a  tha 
comasach  air  sibhse  a  dhaing- 
neachadh  a  rèir  mo  shois- 
geil-sa,  agus  searmonachaidh 
Iosa  Criosd,  (arèir  foillseach- 
aidh  an  rùin-dìomhair,  a  bha 
am  folaeh  o  thoiseach  an 
domhain, 

26  Ach  adh'fhoillsicheadh 
a  nis,  agus  tre  sgriobtuiribh 
nam  fàidhean,  a  rèir  àithne 
an  Dè  bhith-bhuain,  a  tha 
air  a  dheanamh  aithnichte  do 
na  h-uile  chinnich  chum 
ùmhlachd  a'  chreidimh.) 

27  Do  Dhia  a  tha  mhàin 
glic,  gu  robh  glòir  tre  Iosa 
Criosd  gu  siorruidh.  Amen. 


3  eliiì  bhur  n-iimhlachd-sa, 
4  siotkchaint.  ^Dcadh-ghcan. 


CEUD  LITIR  AN  ABSTOIL  PHOIL  CHUM  NAN 


CORINTIANACH. 


CAIB.  I. 

I  An  dèigh  fàilte  agus breith-buidh- 
eachais,  12  dh' 'earalaich  an  t-abstol 
?ta  Corintianaich,  agus  chronuich 
e  iad  air  son  an  aimhrèite.  18 
Sgriosaidh  Dia  gliocas  nan  daoine 
eagniiidh  le  amaideachd  searmon- 
achaidh,  4'C. 

T>OL  a  gliairmeadh  gu  bhi 
'na  abstol  do  Iosa  Criosd, 
tre  thoil  Dè,  agus  Sostenes 
ar  bràthair 

2  Chum  eaglais  Dè,  a  ta 
ann  an  Corintus,  chum  an 
dream  a  tha  air  an  naomh- 
achadh  ann  an  Iosa  Criosd, 
air  an  gairm  gu  bhi  'nan 
naoimh,  maille  riu-san  uile  a 
tha  gairm  air  ainm  ar  Tigh- 
earna  Iosa  Criosd  anns  gach 
àit,  an  Tighearna-san,  agusar 
Tighearna-ne : 

3  Gràs  dhuibh-se,  agus  sìth 
o  Dhia  ar  n- Athair,  agus  o  'n 
Tighearn  Iosa  Criosd. 

4  Tha  mi  toirt  buidheach- 
ais  do  m'  Dhia  a  ghnàth  do 
'ur  taobh-sa,  air  son  gràs  Dhè 
a  thugadh  dhuibh-se  ann  an 
losa  Criosd ; 

5  Air  son  gu'n  d'rinneadh 
saoibhir  leis-san  sibh  anns 
gach  uile  ni,  anns  gach 
ùr-labhradh,  agus  anns  gach 
eòlas  : 

6  A  rèir  mar  a  dhaingnich- 
eadh  fìanuis  Chriosd  ann- 
aibh  : 

7  lonnus  nach  'eil  sibh  an 
dèigh-làimh  ann  an  tiodhlac 


1  easaonachda,  sgaraidh. 
«  bhreth. 

312 


sam  bith ;  a'  feitheamh  ri 
foillseachadh  ar  Tighearna 
Iosa  Criosd, 

8  Neach  mar  an  ceudna  a 
dhaingnicheas  sibh  gus  a' 
chrìch,  chum  gu9m  bi  sibh  neo- 
lochdach  ann  an  là  ar  Tigh- 
earna  Iosa  Criosd, 

9  Tha  Dia  f  ìrinneach,  leis 
an  do  ghairmeadh  sibh  chum 
comh-chomuinn  a  mhic  Iosa 
Criosd  ar  Tighearna. 

10  A  nis  guidheam  oirbh, 
a  bhràithre,  tre  ainm  ar  Tigh- 
earna  Iosa  Criosd,  gu'n  labh- 
air  sibh  uile  an  t-aon  ni,  agus 
nach  bi  romnean1  'nur  measg; 
ach  gu'm  bi  sibh  ceangailte 
r'a  chèile  gu  diongmhalta  ann 
an  aon  inntinn,  agus  ann  an 
aon  bharail 2. 

11  Oir  nochdadh  dhomh- 
sa,  a  bhràithre,  m'ur  tim- 
chioll-sa,  leo-san  a  tha  do 
theaghlach  Chloe,  gu  bheil 
comhstri 3  nur  measg. 

12  A  nis  a  ta  mi  ag  ràdh 
so,  gu'n  abair  gach  aon  ag- 
aibh,  Is  le  Pòl  mise 4 ;  agus  is  | 
le  Apollos  mise ;  agus  is  le 
Cephas  mise ;  agus  is  le 
Criosd  mise. 

13  Am  bheil  Criosd  air  a 
roinn  1  ane  Pòl  a  cheusadli 
air  bhur  son  1  no  an  arm 
an  ainm 
sibh? 

14  Tha  mi  toirt  buidheach 
ais  do  Dhia,  nach  do  bhaisi 


Phòil'  a  bhaisteadhj  fa5 


1,0 


3  connsachadh. 
4  Js  ieisciobxd  do  Phòltnise. 


I.  CORIN TI ANACH  II. 


mi  aon  agaibh,  ach  Crispus 
agus  Gaius  : 

15  Air  eagal  gu'n  abradh 
neach,  gu'n  do  bhaist  mi 
a'm'  ainm  fèin. 

16  Agus  bhaist  mi  mar  an 
ceudna  teaghlach  Stephanais : 
a  thuilleadh  air  so,  cha'n  f hios 
domh  an  do  bhaist  mi  aon 
neach  eile. 

17  Oir  cha  do  chuir  Criosd 
mi  a  bhaisteadh,ach  a  shearm- 
onachadh  an  t-soisgeil ;  cha'n 
ann  an  gliocas  focail,  chum 
nach  cuirteadh  crann-ceus- 
aidh  Chriosd  an  neo-bhrìgh. 

18  Oir  a  ta  searmonach- 
adh  a'  chroinn-cheusaidh  'na 
amaideachd  dhoibh-san  a 
chaillear;  ach  dhuinne  a 
shaorar,  ise  cumhachd  Dhè  e. 

19  Oir  a  ta  e  sgrìobhta, 
Sgriosaidh  mi  gliocas  nan 
duoine  glice,  agus  cuifidh  mi 
air  cùl  tuigse  nan  daoine  tuigs- 
each. 

20  C'àit  am  bheil  an  duine 
glic?  c'àit  am  bheil  an 
sgrìobhaiehe  1  c'àit  am  bheil 
deasboir  an  t-saoghail  so? 
Nach  do  rinn  Dia  gliocas  an 
t-saoghail  so  amaideach  1 

21  Oir  an  uair,  ann  an 
gliocas  Dè,  nach  b'aithne 
do'n  t-saoghal,  tre  ghliocas, 
Dia,  bu  toil  le  Dia  le  amaid- 
leachd  an  t-searmonachaidh 
iadsan  a  thèarnadh1  a  ta 
LTeidsinn. 

22  Oir  a  ta  na  h-Iudhaich 
jag  iarraidh  comhara,  agus  a 
lca  na  Greugaich  a'  sireadh 
kliocais  : 

I  23  Ach  a  ta  sinne  a' 
jiearmonachadh  Cliriosd  air  a 
shheusadh,  'na  cheap-tuislidh 
jlo  na  h-Iudhaich,  agusdona 
!  jreugaich  'na  amaideachd  ; 


1  a  shaoradh.  a  shlànuchadh. 

313 


24  Ach  dhoibh-san  a  ta  aìr 
an  gairm,  araon  Iudhaich 
agus  Greugaich,Criosd  cumh- 
achd  Dhè  agus  gliocas  Dhè  : 

25  Do  bhrìgh  gur  glice 
amaideachd  Dhè  na  daoine, 
agus  gur  treise  anmhuinn- 
eachd  Dhè  na  daoine. 

26  Oir  chi  sibh  fèin  bhur 
gairm,  a  bhràithre,  nach 
iomadh  iad  a  ta  glic  a  thaobh 
na  feòla,  nach  iomadh  cumh- 
achdach,  nach  iomadh  uasal  a 
ta  air  an  gairm  . 

27  Ach  ròghnuich  Dia 
nithe  amaideach  an  t-saogh- 
ail  so,  chum  gu'n  cuireadh  e 
nàire  air  na  daoinibh  glice ; 
agus  ròghnuich  Dia  nithe 
anmhunn  an  t-saoghail,  chum 
gu'n  cuireadh  e  gu  nàire  na 
nithe  cumhachdach ; 

28  Agus  nithe  an-uasal  an 
t-saoghail,  agus  nithe  tarcuis- 
each  ròghnuich  Dia,  agus  na 
nithe  nach  'eil  ann,  chum 
gu'n  cuireadh  e  na  nithe  a  ta 
ann,  an  neo-bhrìgh : 

29  Ionnus  nach  deanadh 
feòil  sam  bith  uaill  'na  fhian- 
uis. 

30  Ach  uaithe-san  a  ta 
sibhse  ann  an  losa  Criosd, 
neach  a  rinneadh  dhuinne  le 
Dia  'naghliocas,  'nafhìreant- 
achd,  'na  naomhachd,  agus 
'na  shaorsa : 

31  Ionnus,  a  rèir  mar  a  ta 
e  sgrìobhta,  An  ti  a  ni  uaill, 
deanadh  e  uaill  anns  an 
Tighearn. 

CAIB.  II. 

1  Chuir  Pòl  an  cèill  ged  nach  'eil 
a  shearmonachadh  ann  au  oirdh- 
eirceas  cainnte,  4  no  ann  ayi 
gliocas  dhaoine ;  5  gidheadh  gu 
bìieil  e  «'  co-sheasamh  ann  an 
cumhachd  Dhè,  agus  a'  toirt 
harrachd  air  gliocas  an  t-saoghaìl 
agus  air  cumhachd  dhaoine. 

A  GUS  an  uair  a  thàinig 
^*"  mise  do  'ur  n-ionnsuidh- 


I.  COBINTIANACH  II. 


sa,  a  bhràithre,  cha  b'ann  le 
oirdheirceascainnte,  no  glioc- 
ais  a  thàinig  mi,  a'  cur  an 
cèill  duibh  teisteis  Dhè. 

2  Oir  chuir  mi  romham  gun 
eòlas  a  ghabhail 1  air  ni  sam 
bith  'nur  mcasg,  ach  air  Iosa 
Criosd,  agus  esan  air  a  cheus- 
adh. 

3  Agus  bha  mi  'nur  measg 
ann  an  anmhuinneachd,  a- 
gus  ann  an  eagal,  agus  am 
mòr-chrith. 

4  Agus  cha  robh  m'fhocal 
agusmo  shearmonachadh  ann 
am  briathraibh  mìlse2  glioc- 
ais  dhaoine>ach  ann  an  làn- 
dearbhadh  an  Spioraid,  agus 
a'  chumhachd  : 

5  Chum  gu'm  biodh  bhur 
creidimh-sa^  cha'n  ann  an 
gliocasdhaoine,  ach  ancumh- 
achd  Dhè. 

6  Ach  gidheadh  tha  sinn 
a'  labhairt  gliocais  am  measg 
nandaoine  iomlan:  achcha'n 
e  gliocas  an  t-saoghail  so,  no 
uachdarana  an  t-saoghail  so, 
a  thèid  an  neo-bhrìgh  : 

7  Ach  tha  sinn  a'  labhairt 
gliocaisDè  ann  an  rùn-dìomh- 
air,  a'  ghliocais  sin  a  bha  fol- 
aichte,  a  dh'orduich  Dia 
roimh  an  t-saoghal3  chum  ar 
glòir-ne : 

8  An  gliocas  nach  b'aithne 
do  aon  neach  do  uachdaran- 
aibh  an  t-saoghail  so  :  oir 
nam  b'aithne  dhoibh  e,  cha 
cheusadh  iad  Tighearn  na 
glòire. 

9  Ach  a  rèir  mar  a  ta  e 
sgrìobhta,  Cha'n  fhaca  sùil, 
agus  cha  chuala  cluas,  agus 
cha  d'thàinig  ann  an  cridhe 
duine,  na  nithe  a  dh'ulluich 


1  aithne  a  bhi  agarn. 
^iairngeach,  drùiteach. 
3  roimh  na  linnibh. 
<  fios  nan  yiithe  sin  againn. 

314 


Dia  dhoibh-san  aig  am  bheil 
gràdh  dha. 

10  Ach  dh'fhoillsich  Dia 
dhuinne  iad  le  a  Spiorad  fèin : 
oir  tha  an  Spiorad  a'  ranns- 
achadh  nanuile  nithe,  eadhon 
nithe  doimhne  Dhè. 

11  Oir  cò  an  duine  d'an 
aithne  nithe  duine,  ach  do 
spiorad  an  duine  a  ta  ann? 
mar  sin  cha'n  'eil  fios  aig 
neach  sam  bith  air  nithibh 
Dhè,  ach  aig  Spiorad  Dhè. 

12  A  nisfhuair  sinne,  cha'n 
e  spiorad  an  t-saoghail,  ach 
an  Spiorad  a  ta  o  Dhia  ;  chum 
gu'm  biodh  aithne  againn  air 
na  nithibh  sin4  a  thugadh 
dhuinn  gu  saor  o  Dhia. 

13  Nithe  mar  an  ceudna  a 
ta  sinn  a'  labhairt,  cha'n  ann 
am  briathraibh  a  theagaisg- 
eas  gliocas  dhaoine,  ach  am 
briathraibh  a  theagaisgeas  an 
Spiorad  naomh;  a'  coimhmeas 
nithe  spioradail  ri  nithibh 
spioradail5. 

14  Ach  cha  ghabh  an  duine 
nàdurra  ri  nithibh  Spioraid 
Dè:  oir  is  amaideaehd  leis 
iad;  agus  cha  'n  'eil  e'n  comas 
da  eòlas  a  ghabhail  on-a,  do 
bhrìgh  gur  ann  air  mhodh 
spioradail  a  thuigear6  iad. 

15  Ach  bheir  an  duine 
spioradail  breth  air  na  h-uile 
nithibh,  gidheadh  cha  'n  'eil 
e  fèin  fo  bhreth  duine  sam 
bith. 

16  Oir  cò  d'am  b'aithne 
inntinn  an  Tigheavn,  agus  a 
theagaisgeas  e  ?  ach  tha  inn- 
tinn  Chriosd  againne. 

CAIB.  III. 

1  Tha  bainne  iomchuidh  air  soì 
cloinne.  3  Tha  strì  agus  aimhrèit 


6  o'  mìneachadh  nithe  spioradat 
am  briathraibh  spioradail. 

6  breithnichear,  ynhothaicheaf. 


I.  COKINTI 

^nan  cornhara  cinnteach  air  inn- 
tinn  fheòlmhoir .  7  Cha'n  'eilanns 
an  ti  a  shuidhicheas,  agus  anns  an 
ti  a  dhhdsgiclteas,  ach  neo-ni.  9 
Is  comh-oibrichean  ministeire  an 
t-soisgeil  do  Dhia.  11  'Se  Criosd 
an  t-aon  bhunait. 

AGUS,  a  bhràithre,  cha'n 
fheudainn-sa  labhairt 
ribhse  mar  ri  daoinibh  spior- 
adail,  ach  mar  ri  daoinibh 
feòlmhor,  amhuil  ri  naoidh- 
eanaibh  ann  an  Criosd. 

2  Bheathaich  mi  le  bainne 
sibh,  agus  cha'n  ann  le  biadh : 
oir  fathast  cha  b'urrainn  sibh 
a  ghabhail,  agus  a  nis  fèin 
cha'n  urrainn  sibh. 

3  Oir  a  ta  sibh  fathast 
feòlmhor  :  oir  a  thaobh  gu 
bheil  farmad  'nur  measg, 
agus  strì,  agus  aimhrèite, 
nach  'eil  sibh  feòlmhor,  agus 
ag  imeachd  mar  dhaoine  1 

4  Oir  an  uair  a  ta  neach 
ag  ràdh,  Is  le  Pòl  mise ;  agus 
neach  eile,  Is  le  Apollos 
mise ;  nach  'eil  sibh  feòl- 
mhor  ? 

5  Cò  e  ma  seadh  Pòl,  agus 
cò  e  Apollos,  ach  ministeir- 
ean  tre'n  do  chreid  sibh, 
eadhon  mar  a  thug  an  Tigh- 
èarn  do  gach  aon  1 

6  Shuidhich  mise,  dh'uisg- 
ich  Apollos:  ach  'se  Dia  a 
ithug  am  fàs. 

7  Uime  sin  ma  seadh ,  cha'n 
l'eil  anns  an  ti  a  shuidhicheas 
lìno  anns  an  ti  a  dh'uisgicheas, 
Jibngh  sam  bith  ;  ach  ann  an 
.ijDia  a  ta  toirt  an  fhàis. 

8  An  ti  a  shuidhicheas, 
ìgus  an  ti  a  dh'uisgicheas,  is 
ion  iad :  agus  gheibh  gach 
lon  a  dhuais  fèin,  a  rèir  a 
ihaothair  fèin. 

I'  9  Oir  is  comh  -luchd- 
>ibre  do  Dhia  sinne:  is  sibhse 


lNACH  III. 

treabhachas1  Dhè,  is  sibh  ait- 
reabh  Dhè. 

10  A  rèir  gràis  Dè  a  thug- 
adh  dhomh-sa  mar  fhear- 
togail  aitreabh  glic  leag  mi 
am  bunait,  agus  a  ta  neach 
eile  a'  togail  air,  ach  thugadh 
gach  neach  an  aire  cionnus 
a  thogas  e  air. 

11  Oir  bunait2  eile  cha'n 
urrainn  duine  sam  bith  a 
leagadh 3,  ach  am  bunait  a 
leagadh  a  cheana,  eadhon  Iosa 
Criosd. 

12  A  nis  ma  thogas  neach 
air  a'  bhunait  so,  òr,  airgiod, 
clachaluachmhor,  fiodh,  feur, 
connlach  ; 

13  Nithear  obair  gach  aoin 
duine  follaiseach  :  oir  nochd- 
aidh  an  là  i,  do  bhrìgh  gu'm 
foillsichear  i  le  teine ;  agus 
dearbhaidh  an  teine  obair 
gach  aoin,  ciod  is  gnè  dhith. 

14  Ma  dh'fhanas  obair 
neach  sam  bith  a  thog  e  air, 
gheibh  e  duais. 

15  Ma  loisgear  obair  neach 
sam  bith,  fuilgidh  e  call :  ach 
saorar  e  fèin ;  gidheadh  mar 
tre  theine. 

16  Nach  'eil  f  hios  agaibh 
gur  sibh  teampull  Dè,  agus 
gu  bheil  Spiorad  Dè  'na 
chòmhnuidh  annaibh  ì 

17  Ma  thruailleas  neach 
airbithteampullDhè,  sgrios- 
aidh  Dia  an  ti  sin :  oir  a  ta 
teampull  Dhè  naomh,  agus  is 
sibhse  e. 

18  Na  mealladh  neach  air 
bith  e  fèin :  ma  shaoileas 
neach  air  bith  'nur  measg  e 
fcin  bhi  glic  san  t-saoghal  so, 
biodh  e  'na  amadan,  chum 
gu'm  bi  e  glic. 

19  Oir  is  amaideachd  aig 
Dia  gliocas  an  t-saoghail  so  : 


1  (uathanachd. 

315 


2  bunachar,  bonn. 


S  a  chur. 


I.  CORINTIANACH  IV. 


oir  a  ta  e  sgrìobhta,  Glacaidh 
e  na  daoine  glice  'nan  inn- 
leachdaibh  fèin. 

20  Agus  a  rìs,  Is  aithne 
do'n  Tighearn  smuainte  nan 
daoine  glice,  gur  dìomhain 
iad. 

21  Uime  sin  na  deanadh 
neach  air  bith  uaill  à  daoin- 
ibh  :  oir  is  leibhse  na  h-uile 
nithe : 

22  Ma'sePòl,  no  Apollos, 
no  Cephas,  no  an  saoghal, 
no  beatha,  no  bàs,  no  nithe 
a  ta  làthair,  no  nithe  a  ta  ri 
teachd ;  is  leibhse  iad  uile  ; 

23  Agus  is  le  Criosd  sibhse; 
agus  is  le  Dia  Criosd. 

CAIB.  IV. 

1  Ciod  e  am  meas  a  bhuineadh  do 
dhaoinibh  bhi  aca  air  ministeiribli. 
7  Cha  'n  Jeil  againn  ni  air  bith  ach 
na  fhuair  sinn.  9  Na  h-abstoil 
'nam  ball-amhairc  dd'n  t-saoghal, 
do  ainglibh,  agus  do  dhaoinibh, 
13  mar  shal  agus  anabas  an  t- 
saoghail;  15  gidheadh  is  iad  ar 
n-aithriche  ann  an  Criosd,  16  agus 
bu  chòir  dhuinn  an  leantuinn. 

"DIODH  a  shamhuil  so  do 
mheas  aig  duine  dhinne, 
mar  mhinisteiribh  Chriosd, 
agusmm-stiùbhardaibh.1  rùna- 
dìomhair  Dhè. 

2  Os  bàrr  iarrar  ann  an 
stiùbhardaibh,  gu  faighear 
neach  dìleas. 

3  Ach  agam-sa  is  ro  bheag 
an  ni  gu'n  tugtadh  breth  orm 
leibhse,  no  le  breitheanas 
duine :  seadh,  cha  'n  'eil  mi 
toirt  breth  orm  fèin. 

4  Oir  cha'n  fhios  domh  ni 
sam  bith  do  m'  thaobh  fèin  ; 
gidheadh  cha'n  'eil  mi  le  so 
air  m'f  hìreanachadh :  ach  is 
e  an  Tighearn  an  ti  a  bheir 
breth  orm. 

5  Uime  sin  na  tugaibh 
breth  air  ni  sam  bith  roimh  an 

1  luchd-frithealaidh  air» 

316 


àm,  gus  an  tig  an  Tighearn, 
neach  faraon  a  bheir  gu  soill- 
eireachd  nithe  folaichte  an 
dorchadais,  agus  a  dh'f  hoill- 
sicheas  comhairlean  nan 
cridheachan :  agus  an  sin 
gheibh  gach  neach  cliù  o 
Dhia. 

6  Agus,  a  bhràithre,  ghabh 
mi  na  nithe  so  a  m'  ionnsuidh 
fèin,  agus  a  dh'ionnsuidh 
Apollois  ann  an  samhladh 2, 
air  bhur  sonsa ;  chum  gu 
fòghlumadh  sibh  uainne,  gun 
bharail  a  bhi  agaibh  air  daoin- 
ibh  os  ceann  na  bheil  sgrìobh- 
ta,  chum  nach  biodh  a  h-aon 
agaibh  air  a  shèideadh  suas 
air  son  aoin  duine  an  aghaidh 
duiue  eile. 

7  Oir  cò  tha  deanamh 
eadar-dhealachaidh  ortsa  o 
neach  eile  ì  Agus  ciod  e  a  ta 
agad  nach  d'fhuair  thu?  a 
nis  ma  f  huair  thu  e,  c'ar  son 
a  ta  thu  deanamh  uaill  mar 
nach  faigheadh  tu  e  ? 

8  A  nis  tha  sibh  sàitheach, 
a  nis  rinneadh  saoibhir  sibh, 
rìoghaich  sibh  as  ar  n-eug- 
mhais-ne  :  Agus  bu  nlhiann 
leam  gu'm  bu  rìghre  sibh 
chum  gu'm  biodhmaid-ne 
'nar  rìghribh  maille  ribh 

9  Oir  is  i  mo  bharail  gu'n 
do  chuir  Dia  sinne  na  h- 
abstoil  a  mach  mu  dheireadh, 
mar  dhream  a  ta  air  an  ord-1 
uchadh  chum  bàis.  Oir  rinn 
eadh  sinn  'nar  ball-amhairc ; 
do'n  t-saoghal,  agus  do  aing- 
libh,  agus  do  dhaoinibh. 

10  Is  amadain  sinne  air  sor 
Chriosd,  ach  a  ta  sibhse  gli< 
ann  an  Criosd  :  iha  sinne  lag' 
ach  a  ta  sibhse  làidir :  a  ' 
sibhse  ann  an  urram,  acl 
sinne  ann  an  eas-urram. 


m'l 
eas  ai 

Cric. 

: 


2  coslas.       3  sealladh,  spenclair. 


i.V 


I.  CORINT 

11  Gus  an  uair  so  fèin,  tha 
sinn  araon  ocrach,  agus  ìot- 
mhor,  agus  lomnochd,  agus 
air  ar  bualadh  le  dornaibh  l, 
agus  gun  aon  àite-còmhnuidh 
seasmhach  againn : 

12  Agus  ri  saothair,  ag 
oibreachadh  le  ar  làmhaibh 
fèin :  Air  fulang  anacainnt 
Ihuinn,  tha  sinn  a'  beann- 
achadh :  'nuair  a  gheur- 
leanar  sinn  tha  sinn  'ga 
f  hulang : 

13  Air  faghail  toibheim 
dhuinn,  tha  sinn  a'  guidhe  : 
rinneadh  sinn  mar  shalachar 
an  t-saoghail,  mar  anabas 
nan  uile  nithe  gus  an  là'n 
diugh : 

14  Cha'n  'eil  mi  a'  sgrìobh- 
adh2  nan  nithe  so  a  chur 
nàire  oirbh,  ach  mar  mo 
chloinn  ghràdhaich  a  ta  mi 
'gur  comhairleachadh. 

15  Oir  ged  bhi 3  deich  mile 
luchd  teagaisg  agaibh  ann  an 
Criosd,  gidheadh  cha'n  'eil 

gaibh  mòran  aithriche :  oir 
mn  an  losa  Criosd,ghin  mise 
ibh  troimh  an  t-soisgeul. 

16  Uime  sin  guidheam 
)irbh,  bithibh  'nur  luchd- 
eanmhuinn  ormsa4. 

17  Chum  na  crìche  so  chuir 
ni  Timoteus  do  'ur  n-ionn~ 
uidh,  neach  a  ta  'na  mhac 
ràdhach  dhomh,  agus  dìleas 
an  Tighearna,  neach  a  chuir- 
as  an  cuimhne  dhuibh  mo 
hlighean-sa  a  ta  ann  an 
"riosd,  a  rèir  mar  a  ta  mi 
^agasg  anns  gach  àit  anns 
lach  eaglais. 

18  A  nis  a  ta  cuid  air  an 
sideadh  suas,  mar  nach  tig- 
m  do  ?ur  n-ionnsuidh. 


■ 


1  do  dhornaibh. 
2         sgrìobham.       3  ma  ta. 
4  air  t/i'eisempleir-sa, 

317 


IANACH  V. 

19  Gidheadh  thig  mi  do 
'ur  n-ionnsuidh  gu  h-aith- 
ghearr,  ma's  toil  leis  an  Tigh- 
earn,  agus  bithidh  fios  agam, 
cha'n  ann  air  cainnt  na 
muiantir  a  ta  air  an  sèideadh 
suas,  ach  air  an  cumhachd. 

20  Oir  cha'n  ann  am  focaì 
a  ta  rìoghachd  Dhè,  ach  ann 
an  cumhachd. 

21  Ciod  is  àill  leibhl  Ati 
tig  mi  do  'ur  n-ionnsuidh  ìe 
slait,  no  ann  an  gràdh,  agus 
ann  an  spiorad  na  macant- 
achd5? 

CAIB.  V. 

1  A  ta  an  duine  neòghlan  nVs  ?nò 
'na  chùis-nàire  dhoibh,  na  _  'na 
aobhar  gairdeachais.  7  Is  còir  ati 
t-seann  gheur-thaois  a  glilanadh  a 
mach.  10  Is  còir  peacaich  ghràin- 
eil  a  sheachnadh. 

HPHA  e  air  aithris  gu  coitch- 
ionn6git  bheil  neò-ghloine,7 
^nur  measg,  agus  a  leithid 
sin  do  neòghloine,  nach  'eil 
uiread  as  air  ainmeachadh  am 
measg  nan  Cinneach,  gu'm 
biodh  aig  neach  bean  'athar. 

2  Agus  a  ta  sibh  air  bhur 
sèideadh  suas,  agus  cha  d'rinn 
sibh  bròn  mar  bu  chòir,  chum 
gu  tugtadh  air  falbh  uaibh  am 
fear  a  rinn  an  gnìomh  so. 

3  Oir  gu  deimhin  airdhomh- 
sa  bhi  uaibh  an  corp,  ach  a 
làthair  agaibh  an  spiorad,thug 
mi  breth  cheana,  mar  gu  bith- 
inn  a  làthair,  air  an  neach  a 
rinn  so  mar  so ; 

4  An  ainm  ar  Tighearna 
Iosa  Criosd,  air  dhuibhse, 
agus  do  m'  spiorad-sa  bhi 
cruinn  an  ceann  a  chèile, 
maille  ri  cumhachd  ar  Tigh- 
earna  Iosa  Criosd, 

5  A  shamhuil  so  do  dhuine 


5  ceannsachd.  6  cumanta- 

7  strìopachas. 


CORINTIANACH  VI. 


a  thoirt  thairis  do  Shatan 
chum  sgrios  na  feòla,  chum 
gu'm  bi  an  spiorad  air  a  shaor- 
adh 1  ann  an  là  an  Tighearna 
Iosa. 

6  Cha  'n  'eil  bhur  n-uaill 
maith  :  nach  'eil  f  hios  agaibh 
gu'n  goirtich2  beagan  do 
thaois  ghoirt3  am  meall  uile? 

7  Glanaibh  a  mach  uime 
sin  an  t-seann  thaois  ghoirt, 
chum  gu'm  bi  sibh  'nur  meall 
nuadh,  mar  a  ta  sibh  neo- 
ghoirtichte.  Oir  a  ta  eadhon 
Criosd  ar  ri-uan  càisge  air 
ìobradh  air  ar  son. 

8  Uime  sin  cumamaid  an 
fhèill4,  na  b'ann  le  seann 
thaois  ghoirt,  no  le  taois 
ghoirt  a'  mhì-ruin  agus  an 
uilc  j  ach  le  aran  neo-ghoirt- 
ichte  an  trèibhdhireis  agus 
na  f  ìrinn. 

9  Sgrìobh  mi  do  'ur  n-ionn- 
suidh  ann  an  litir,  gun  chomh- 
luadar  a  bhi  agaibh  ri  luchd- 
neò-ghloine  5. 

10  Gidheadh  cha'n  ann  gu 
h-uile  ri  luchd-neòghloine  an 
t-saoghail  so,  no  ri  luchd- 
sainnt,  no  luchd-foireigne  6, 
no  luchd  ìodhol-aoraidh  ;  oir 
an  sin  b'èigin  duibh  dol  a 
mach  as  an  t-saoghal. 

11  Ach  a  nis  sgrìobh  mi 
do  'ur  n-ionnsuidh,  gun 
chomhluadar  a  ghlèidheadh, 
ma  ta  neach  air  bith  ris  an 
abrar  bràthair  'na  fhear- 
neòghloine,  no  sanntach,  no 
'na  fhear  ìodhol-aoraidh,  no 
'na  fhear-anacainnt,  no  'na 
mhisgeir,  no  'na  fhear-foir- 
eigne,  maille  r'a  leithid  so 
do  dhuine  gun  uiread  as  biadh 
itheadh. 

1  shàbhaladh,  thèarnadh. 
Igeuraich.  3  gheur-thaois. 

ianfhèisd.         5  strìopachais. 

318 


12  Oir  ciod  e  mo  ghnoth- 
uch-sa  breth  a  thoirt  orra-san 
a  ta  am  muigh  \  nach  'eiì 
sibhse  a'  toirt  breth  air  an 
dream  a  ta  stigh  ] 

13  Ach  a  ta  Dia  a'  toirt 
breth  orra-san  a  ta  an  leth 
muigh.  Uime  sin  cuiribh  air 
falbh  an  droch  dhuine  sin  as 
bhur  meadhon  fèin  7. 

CAIB.  VI. 

1  Cha'n  fheud  na  Corintianaich 
dragh  a  chur  air  am  bràithribh 
Wn  agairt  chum  lagha,  6  gu  h- 
àraidh  an  làlhair  nan  ana-creid- 
each.  9  Cha  sealbhaich  na  neo- 
fhìreanaich  rìoghachd  Dhè.  15 
'S  iad  ar  cuirp  buill  Chriosd, 
19  agus  teampuill  an  Spiordid 
naoimh:  16  Uimesin  chd'n Jlieud- 
ar  an  truailleadh. 

A  M  bheil  a  chridhe  aig  aon 
■™  neach  agaibh,  aig  am 
bheil  cùis  an  aghaidh  duine 
eile,  dol  fo  bhreitheanas  nan 
daoine  eucorach,  agus  cha'n 
ann  fo  bhreitheanas  nan  naomh? 

2  Nach  'eil  fhios  agaibli 
gu'n  toir  na  naoimh  breth 
air  an  t-saoghal?  agus  ma 
bheirear  breth  air  an  t-saogh- 
al  leibhse,  an  e  nach  fiù  sibh 
bhi  'nur  breithibh  air  na 
cùisibh  a's  lugha  ? 

3  Nach  'eil  fhios  agaibh 
gu'n  toir  sinne  breth  air 
ainglibh  ?  cia  mò  na  sin 
air  nithibh  a  bhuineas  do'n 
bheatha  so? 

4  Uime  sin  ma  tha  breith- 
eanais8  agaibh  mu  thim- 
chioll  nan  nithe  sin  a  bhuin- 
eas  do'n  bheatha  so,  cuiribh 
'nan  suidhe  chum  breitheaiiais 
an  dream  a's  lugha  mi 
anns  an  eaglais. 

5  Chum  bhur  nàire  tha  mi 
a'  labhairt.    An  ann  mar  sin 


s  reubainnt  ana-cothrom. 

1  as  bhur  cuideachd. 
8  ca  ìthriche-breitheana  is. 


I.  CORINTIANACH  VI. 


nach  'eil  aon  duine  glic  'nur 
measg  1  nach  'eii  fiù  a  h-aon 
a's  urrainn  breth   a  thoirt 
i    eadar  a  bhràithre  ì 

6  Ach  a  ta  bràthair  a'  dol 
gu  lagh  le  bràthair,  agus  so  an 
làthair  nan  ana-creideach. 

7  A  nis  uime  sin  a  ta  gu 
cinnteach  lochd  'nur  measg, 
do  bhrìgh  gu  bheil  sibh  a' 
dol  gu  lagh  r'a  chèile  :  c'ar 
son  nach  fearr  leibh  eucoir 
fhulang?  c'ar  son  nach  fearr 
leibh  calldach  a  ghabhail  ? 

8  Gidheadh  a  ta  sibh  a' 
deanamh  eucoir  agus  dìobh- 
ail l,  agus  sin  air  bhur  bràith- 
ribh? 

9  Nach  'eil  fhios  agaibh 
nach  sealbhaich  luchd  dean- 
amh  na  h-eucorach  rloghachd 
Dhè  ì  Na  meallar  sibh  :  cha 
sealbhaich  luchd-strìopach- 
ais,  no  luchd  ìodhol-aor- 
aidh,  noluchd-adhaltrannais, 
no   luchd-macnuis,  no  na 

I   daoine  a  ta  ciontach  do  neògh- 
loine  mhi-nàdurra, 

10  No  gaduichean,  no 
daoine  sanntach,  no  misgeir- 
ean,  no  luchd-anacainnt,  no 

ì  luchd  -  foireigne,  rìoghachd 
Dhè. 

11  Agus  mar  so  bha  cuid 
i  dibhse :    ach  a  ta  sibh  air 

bhur  n-ionnlad,  ach  ata  sibh 
air  bhur  naomhachadh  ;  ach 
a  ta  sibh  air  bhur  f  ìreanach- 
adh  ann  an  ainm  an  Tigh- 
earna  Iosa,  agus  tre  Spiorad 
ar  Dè-ne. 

12  Tha  na  h-uile  nithe 
ceaduichte  dhomh-sa,  ach 
cha'n  'eil  na  h-uile  nithe 
iomchuidh2;  tha  na  h-uile 
nithe  ceaduichte  dhomh,  ach 
cha  chuirear  mi  fo  chumh- 
ìchd  ni  sam  bith. 


1  diùbhaìl. 

319 


13  -  Tha  am  biadh  air  son  na 
bronn,  agus  a'  bhrù  air  son 
a'  bhìdh  :  ach  sgriosaidh  Dia 
faraon  so  agus  sud.  A  nis 
cha'n  ann  do  neòghloine  a 
tha  an  corp,  ach  do'n  Tigh- 
earn  :  agus  an  Tighearn  do'n 
chorp. 

14  Agus  thog  Dia  faraon 
an  Tighearn  suas,  agus  tog- 
aidhe  sinne  suas  tre  a  chumh- 
achd  fèin  mar  an  ceudna. 

15  Nach  'eil  f  hios  agaibh, 
gur  iad  bhur  cuirp  buill 
Chriosd?  uime  sin  an  gabh 
mise  buill  Chriosd,  agus  an 
dean  mi  buill  strìopaich 
dhiubh  1  Nar  leigeadh  Dia. 

16  An  e  nach  'eil  fios  ag- 
aibh,  an  ti  sin  a  tha  ceang- 
ailte  ri  strìopaich,  gur  aon 
chorp  rithe  e  1  Oir  (a  ta  e  ag 
ràdh, )  bithidh  dithis  'nan  aon 
fheòil. 

.  17  Ach  an  ti  a  tha  ceang- 
ailte  ris  an  Tighearn,  is  aon 
Spiorad  ris  e. 

18  Teichibh  o  strìopachas. 
Tha  gach  aon  pheacadh  a  ni 
duine  an  leth  muigh  do'n 
chorp  :  ach  an  ti  a  ni  strìop- 
achas,  tha  e  peacachadh  an 
aghaidh  a  chuirp  fèin. 

19  An  e  nach  'eil  fhios 
agaibh  gur  e  bhur  corp  team- 
pull  an  Spioraid  naoimh  a  ta 
annaibh,  a  ta  agaibh  o  Dhia, 
agus  cha  leibh  fèin  sibh  ì 

20  Oir  cheannachadh  le 
luach  sibh :  uime  sin  thug- 
aibh  glòir  do  Dhia  le  bhur 
corp,  agus  le  bhur  spiorad, 
a's  le  Dia. 

CAIB.  VII. 

1  Mu  phòsadh.  10  Cha  chòir  ào 
bhannaibh-pòsaidh  bhi  air  am 
fuasgladh  air  bheag  aobhair.^  13 
Is  còir  do  gach  duine  bhi  toilichte 


2  tarbhach. 


T.  CORINTIANACH  VIT 


le  a  gkairm.  25  Car  son  is  còir 
roghvinn  a  dheanamh  do  òigk- 
eachd:  35  na  reusoin  air  son  am 
Au  chòir  pòsadh,  no  gun  pkòsadh. 

\  NIS  a  thaobh  nan  nithe 
^  mu'n  do  sgrìobh  sìbh  a 
m'  ionnsuidh :  Is  maìth  do 
fhear  gun  bheantuinn  ri 
mnaoi. 

2  Gidheadh,  chum  strìop- 
achas  a  sheachnadh,  biodh  a 
bhean  fèin  aig  gach  fear,  a- 
gus  aig  gach  mnaoi  a  fear 
fèin. 

3  Thugadh  am  fear  an 
deadh-ghean  dligheach  do'n 
mhnaoi ;  agus  a'  bhean  mar 
an  ceudna  do'n  f  hear. 

4  Cha'n  'eil  comas  a  cuirp 
fèin  aig  a'  mhnaoi,  ach  aig 
an  f  hear :  agus  mar  an  ceud- 
na  cha'n  'eil  comas  a  chuirp 
fèin  aig  an  f  hear,  ach  aig  a' 
mhnaoi. 

5  Na  cumaibh  bhur  dlighe 
o  chèile,  ach  le  toil  a  chèile 
rè  tamuill,  chum  sibh  fèin  a 
thoirt  do  thrasgadh  agus  do 
urnuigh;  agus  thigibh  cuid- 
eachd  a  rìs,  chum  nach  buair 
Satan  sibh  air  son  bhur  neo- 
gheamnuidheachd. 

6  Ach  tha  mi  a'  labhairt 
so  mar  ni  ceaduichte1,  agus 
cha'n  ann  mar  àithne. 

7  Oir  bu  mhiann  leam  gu'm 
biodh  na  h-uile  dhaoine  mar 
mi  fèin :  gidheadh  a  ta  a 
thiodhlac  fèin  aig  gach  duine 
o  Dhia,  aig  aon  neach  mar 
so,  agus  aig  neach  eile  mar 
sud. 

8  Uime  sin  a  ta  mi  ag  radh 
ris  an  dream  nach  'eil  pòsda, 
agus  ris  na  bantrachaibh,  Is 
maith  dhoibh  ma  dh'fhanas 
iad  eadhon  mar  a  ta  mise. 

9  Gidheadh  mur  fheudar 


1  mar  chomhairle. 
9  mhi-chreideach,  gun  chreidimh, 

320 


leo  iad  fèin  a  ghleidheadh 
geamnuidh,  pòsadh  iad  :  oir  is 
fearr  pòsadh  na  losgadh. 

10  Agus  dhoibh-san  a  ta 
pòsda  tha  mi  ag  àithneadh, 
gidheadh  cha  mhise,  ach  an 
Tighearn,  gun  a'  bhean  a 
dhealachadh  r'a  fear : 

11  Ach  ma  dhealaicheas  i, 
fanadh  i  gun  phòsadh,  no 
biodh  i  rèidh  r'a  fear:  agus 
na  cuireadh  am  fear  uaith  a 
bhean. 

12  Ach  ris  a'  chuid  eile  a 
ta  mise  ag  ràdh,  cha'n  e 
an  Tighearn,  Ma  bhios  aig 
bràthair  sam  bith  bean  ana- 
creideach2,  agus  gu  bheil  i 
toileach  còmhnuidh  a  ghabh- 
ail  maille  ris,  na  cuireadh  e 
uaith  i. 

13  Agus  a'  bhean  aig  am 
bheil  fear  ana-creideach,  agus 
gu  bheil  esan  toileach  còmh- 
nuidh  a  ghabhail  maille  rithe, 
na  cuireadh  i  uaipe  e3. 

14  Oir  a  ta  am  fear  ana- 
creideach  air  a  naomhachadh 
leis  a'  mhnaoi4,  agus  a  ta  a' 
bhean  ana  -  creideach  air  a 
naomhachadh  leis  an  fhear5: 
no  bhiodh  bhur  clann  neò- 
ghlan ;  ach  a  nis  a  ta  iad 
naomha. 

15  Ach  ma  dh'fhalbhas 
am  fear  ana-creideach,  falbh- 
adh  e.  Cha'n  'eil  bràthair  | 
no  piuthar  fo  dhaorsa  'nan  | 
leithidibh  sin  do  chàsaibh: 
ach  ghairm  Dia  sinne  chum 
sìthe. 

16  Oir  ciod  am  flos  a  ta  I 
agad-sa,  O  bhean,  nach  saor6  | 
thu  t'fhear?  no  ciod  am  flos  j 
a  ta  agad-sa,  O  f hir,  nach 
saor  thu  do  bhean  1 

17  Ach  a  rèir  mar  a  roinn  l 


3  na  fàgadh  i  e.  4  sa'  mhnaot. 
5  saufhear.       6  slànuich,  sàbhaii* 


I.  CORINTIANACH  VII. 


Dia  ris  gach  duine,  mar  a 
ghairm  an  Tighearn  gach 
aon,  mar  sin  gluaiseadh  e : 
agus  mar  sin  a  ta  mise  'g 
orduchadh  anns  na  h-eaglais- 
ibh  uile. 

18  An  do  ghairmeadh 
neach  sam  bith  agus  e  tim- 
chioll-ghearrta '!  na  deanar  e 
neo-thimchioll-ghearrta  :  an 
do  ghairmeadh  neach  sam 
bith  gun  e  bhi  timchioll- 
ghearrta?  natimchioll-ghearr- 
ar  e. 

19  Cha  'n  'eil  èifeachd  san 
timchioll-ghearradh,  agus  cha 
'n  'eil  èifeachd  san  neo-thim- 
chioll-ghearradh,  ach  ann  an 
coimhead  àitheanta  Dhè. 

20  Fanadh  gach  aon  anns 
a'  ghairm  anns  an  do  ghairm- 
eadh  e. 

21  An  do  ghairmeadh  thu 
a'd'  sheirbhiseach1 1  na  biodh 
suim  agad  dheth;  ach  ma 
dh'f  heudas  tu  bhi  saor,  gu  ma 
h-e  sin  do  roghainn. 

22  Oir  an  ti  à  ghairmeadh 
san  Tighearn  'na  sheirbhis- 
each,  is  duine  saor  an  Tigh- 
earn  e  :  mar  an  ceudna  an  ti 
a  ghairmeadh  agus  e  saor,  is 
e  seirbhiseach2  Chriosd  e. 

23  Cheannachadh  air  luach 
sibh ;  na  bithibh  'nur  seir- 
bhisich  do  dhaoinibh, 

24  A  bhràithre,  san  staid 
mns  an  do  ghairmeadh  gach 
jieach,  an  sin  fanadh  e  maille 
ji  Dia. 

1  25  A  nis  thaobh  òighean, 
ha  'n  'eil  àithne  agam  o'n 

pighearn  :.  gidheadh  tha  mi 
airt  #  breth 5,  mar  neach  a 
huair  tròcair  o'n  Tighearn 
u  bhi  dìleas. 

26  Tha  mi  a'  meas  uime 


fl'a'  dhaor-òglach,  a'd'1  thràill. 
2  daor-òglach. 

321 


sin  gu  bheil  so  maith  air  son 
na  teanntachd  a  ta  làthair,  a 
ta  mi  ag  ràdh,  gu  bheil  e  maith 
do  dhuine  bhi  mar  sin. 

27  Am  bheil  thu  ceangailte 
ri  mnaoi?  na  iarr  fuasgladh. 
Am  bheil  thu  fuasgailte  o 
mhnaoi  ì  na  iarr  bean. 

28  Ach  ma  phòsas  tu,  cha 
do  pheacaich  thu ;  agus  ma 
phòsas  òigh,  cha  do  phcac- 
aich  i :  gidheadh,  bithidh  aig 
an  leithidibh  so  trioblaid  san 
f  heòil ;  ach  tha  mi  'gur 
caomhnadh. 

29  Ach  a  ta  mi  ag  ràdh  so, 
a  bhràithre,  gu  bheil  an  aimsir 
goirid  sna  bheil  ri  teachd  : 
ionnus  faraon  gu'm  bi  iadsan 
aig  am  bheil  mnài,  mar  nach 
biodh  mnài  aca ; 

30  Agus  iadsan  a  ta  ri 
caoidh,  mar  nach  biodh  iad 
ri  caoidh  ;  agus  iadsan  a  ta  ri 
gairdeachas,  mar  mhuinntir 
nach  'eil  ri  gairdeachas ;  agus 
iadsan  a  ta  ri  ceannachd,  mar 
dhaoine  nach  'eil  a'  sealbhach- 
adh ; 

31  Agus  iadsan  a  ta  gnàth- 
achadh  an  t-saoghail  so,  mar 
dhream  nach  'eil  'ga  mhi- 
ghnàthachadh 4 ;  oir  thèid 
sgiamh5  an   t-saoghail  so 

SGctcllclcl 

32  Ach  b'àill  leam  sibhse 
bhi  gun  ro-chùram.  An  ti 
nach  'eil  pòsda,  bithidh  cùr- 
am  nan  nithe  sin  a  bhuineas 
do'n  Tighearn  air,  cionnus  a 
thoilicheas  e  an  Tighearn . 

33  Ach  an  ti  a  ta  pòsda, 
bithidh  cùram  nithe  an  t- 
saoghail  air,  cionnus  a  dh'- 
fheudas  e  a  bhean  a  thoil- 
eachadh. 

34  Tha  mar  an  ceudna  eadar- 


S  hheiream  mo  bhreth. 
4  'ffa  chaitheadh.   5  dreach,cumad/t. 


I.  CORINTIANACH  VIII. 


dhealachadh  eadar  bean  agus 
òigh :  tha  cùram  oirre-sa  nach 
'eil  pòsda  mu  nithibh  an 
Tighearna,  chum  gu'm  bi  i 
naomh,  faraon  'na  corp  agus 
'na  spiorad ;  ach  bithidh  cùr- 
am  air  a' mhnaoi  a  ta  pòsda 
mu  nithibh  an  t-saoghail, 
cionnus  a  dh'f  heudas  i  toil  a 
fìr  a  dheanamh. 

35  Agus  so  tha  mi  a'  labh- 
airt  chum  bhur  tairbhe  fèin ; 
cha'n  ann  chum  gu'n  cuirinn 
ribe 1  oirbh,  ach  a  chum  an 
ni  sin  a  ta  ciatach2,  agus 
gu'm  feitheadh  sibh  air  an 
Tighearn  gun  bhuaireadh. 

36  Ach  ma  shaoileas  duine 
sam  bith  gu  bheil  e  'ga  ghiùl- 
an  fèin  gu  mi  -  chiatach 
thaobh  a  mhaighdin,  ma 
chaidh  blàth  a  h-aimsir 
thairis,  agus  gur  còir  a  dhean- 
amh  mar  sin,  deanadh  e  na's 
àill  leis,  cha'n  'eil  e  a'  peac- 
achadh :  pòsadh  iad. 

37  Gidheadh,  an  ti  sin  a 
tha  suidhichte  gu  daingean 
'na  chridhe,  agus  gun  èigin 
sam  bith  air,  ach  aig  am  bheil 
cumhachd  air  a  thoil  fèin,  a- 
gus  a  chuir  roimhe  'na  chridhe 
a  mhaighdean  a  choimhead, 
tha  e  a'  deanamh  gu  maith. 

38  Uime  sin  ma  seadh,  a 
ta  an  ti  a  bheir  seachad  am 
pòsadh  i,  a'  deanamh  gu 
maith;  ach  a  ta  an  ti  nach 
toir  ann  am  pòsadh  i,  a'  dean- 
amh  ni's  fearr. 

39  Tha  a'  bhean  ceangailte 
leis  an  lagh  rè  na  h-ùine  a's 
beò  d'a  fear :  ach  ma  gheibh 
a'  fear  bàs,  tha  i  saor  gu  pòs- 
adh  ri  aon  neach  a's  toil 
ìeatha;  a  mhàin  anns  an 
Tighearn. 


1  riabh. 
9  cubhaidh,  tlachdmhor. 

322 


40  Ach  tha  i  ni's  sona,  ma 
dh'fhanas  i  mar  sin,  a  rèir 
mo  bhreth-sa:  agus  is  i  mo 
bharail-sa3  gu  bheil  Spiorad 
Dhè  agam. 

CAIB.  VIII. 

1  Is  còir  fantuinn  o  bhìdheannaibh 
a  dlCìobradh  do  \  ìodholaibh.  8 
Cha'n  fheud  sinn  ar  saorsa 
Chriosduidh  a  mhi-ghnàthachadh, 
chum  oilbheim  d]ar  bràithribh ; 
11  ach  is  còir  dhuinn  ar  n-eòlas  a 
chìosachadh  le  gràdh. 

A  NIS  a  thaobh  nithe  a 
dh'ìobradh  do  ìodholaibh, 
tha  fhios  againn  gu  bheil 
eòlas  againn  uile.  Ataidh 
an  t-eòlas  suas,  ach  bheir 
gràdh  foghlum. 

2  Agus  ma  ta  aon  duine  a' 
saoilsinn  gu  bheil  eòlas  ni 
sam  bith  aige,  cha'n  aithne 
dha  aon  ni  fathast  mar  bu 
chòir  dha  aithneachadh. 

3  Ach  ma  tha  gràdh  aìg 
duine  sam  bith  do  Dhia,  tha 
esan4  aìr  aithneachadh  leis. 

4  Uime  sin,  mu  thimchioll 
itheadh  nan  nithe  sin  a  dh'- 
ìobradh  do  ìodholaibh,  tha 
fhios  againne  nach  ni  air 
domhan  ìodhol,  agus  nach  'eil 
Dia  sam  bith  eile  ann  ach  a 
h-aon. 

5  Oir  ged  tha  iad  ann  ris 
an  abrar  Dèe,  ma's  ann  air 
nèamh  no  air  talamh,  (amh- 
uil  mar  a  ta  iomadh  Dia,  a- 
gus  iomadh  Tighearn  ann,) 

6  Gidheadh  dhuinne  cha'n 
'eil  ach  aon  Dia,  an  t-Athair, 
o'm  bheil  na  h-uile  nithe,  a- 
gus  sinne  air  a  shon-san5; 
agus  aon  Tighearn  Iosa 
Criosd,  tre  am  bheil  na  h-uile 
nithe,  agus  sinne  trìd-san 

7  Gidheadh  cha  'n'eil  an 
t-eòlas  so  anns  na  h-uile 


3  tha  mi  ctnnteach. 

4  an  duine  so.        5  annsan. 


I.  CORINTIANACH  IX. 


dhaoinibh :  oir  tha  cuid  le 
coguis  thaobh  an  ìodhoil  gus 
an  àm  so,  ag  itheadh  a'  bhìdh 
mar  ni  a  dh'ìobradh  do  ìodhol ; 
agus  air  d'an  coguis  a  bhi 
anmhunn,  tha  i  air  a  salach- 
adh. 

8  Ach  cha  mhol  biadh  sinn 
do  Dhia:  oir  ma  dh'itheas 
sinn,  cha'n  f  heirrd  sinn  e  ; 
ni  mò  mur  ith  sinn,  is  misd 
sinn  e. 

9  Ach  thugaibh  an  aire 
nach  bi  an  comas1  so  a  ta 
agaibh  air  aon  dòigh  'na 
aobhar  oilbheim  do'n  dream 
a  ta  lag. 

10  Oir  ma  chi  neàch  thusa 
aig  am  bheil  eòlas  a'  suidhe 
chum  bìdh  ann  an  teampull 
ìodhoil,  nach  neartaichear 
coguis  an  ti  sin  a  ta  lag  chum 
na  nithe  sin  a  dh'ìobradh  do 
ìodholaibh  itheadh : 

11  Agus  tre  t'eòlas-sa  an 
tèid  do  bhràthair  lag  am 
mugha2,  air  son  an  d'fhuair 
Criosd  bàs  % 

12  Ach  le  peacachadh 
dhuibh  mar  sin  an  aghaidh 
nam  bràithre,  agus  le  an 
coguis  anmhunn  a  lotadh, 
tha  sibh  a'  peacachadh  an 
aghaidh  Chriosd. 

13  Uime  sin  ma  bheir 
biadh  aobhar  oilbheim  do  m' 
bhràthair,  cha'n  ith  mi  feòil 
a  chaoidh,  chum  nach  toir 
mi  aobhar  oilbheim  do  m' 

|  bhràthair. 

CAIB.  IX. 

1  Nochd  an  t-abstol  a  shaorsa,  7  a- 
gus  gxCm  buineadh  dd'n  mhinisteir 
\     bhi  air  a  bheathachadh  leis  an 
t-soisgeul:  \5  gidheadh  d'a  dheadh- 
ghean  maith  fèin  gii'n  d'fhan  esan 
II    o  bhi  costail  dhoibh,  22  agus  o 


1  «'  chòir,  an  cumhachd. 
2  an   sgriosar,   an   caillear  do 
bhuìthair  lag.     3  cnmhachd,  còir. 

323 


oilbheum  a  thoirt  do  neach  sam 
bith  an  cùisibh  coimh-dheis. 

^TACH  abstol  mise?  nach 
^  'eilmisaor?  Nach  f  haca 
mi  Iosa  Criosd  ar  Tighearn? 
nach  sibhse  m'obair  sanTigh- 
earn  1 

2  Mur  'eil  mi  a'm'  abstol 
do  dhaoinibh  eile,  gidheadh 
gu  cinnteach  tha  mi  dhuibh- 
se ;  oir  is  sibhse  seula  m' 
abstolachd  anns  anTighearn. 

3  Is  e  so  mo  fhreagradh 
do'n  dream  a  chuireas  ceisd 
orm. 

4  Nach  'eil  againne  comas3 
itheadh  agus  òll 

5  Nach  'eil  againne  comas 
piuthar,  bean-phòsda  a  thoirt 
leinn  mu'n  cuairt,  amhuil 
mar  na  h-abstoil  eile,  agus 
bràithrean  an  Tighearn,  agus 
Cephas 1 

6  No  am  bheil  mise  agus 
Barnabas  a  mhàin,  gun  chom- 
as  againn  bhi  saor  o  obair  ? 

7  Cò  a  thèid  chum  cogaidh 
uair  air  bith  air  a  chostus 
fèin?  cò  a  shuidhicheas 4 
fìon-lios,  agus  nach  ith  d'a 
thoradh?  no  cò  a  bheathaich- 
eas  treud,  agus  nach  blais  do 
bhainne  an  treud? 

8  An  ann  mar  dhuine  a  ta 
mi  a'  labhairt  nan  nithe  so'l 
no  nach  abair  an  lagh  na 
nithe  so  mar  an  ceudna  ? 

9  Oir  a  ta  e  sgrìobhta  ann 
an  lagh  Mhaois,  Na  cuir 
ceangal  air  beul  an  daimh  a 
tha  saltairt5  an  arbhair.  Am 
bheil  cùram  nan  damh  air 
Dia? 

10  No  nach  'ann  gu  h- 
àraidh 6  air  ar  son-ne  a  ta  e 
ag  ràdh  so?   gu  deimhin  is 


4  phlamidaicheas . 
5  «'  bualadh,  «'  briseadh. 
S  gu  h-uile. 


I.  CORINTIANACH  IX. 


ann  air  ar  son-ne  tha  e 
sgrìobhta  :  chum  gur  ann  an 
dòchas  is  còir  do'n  treabh- 
aiche  treabhadh ;  agus  a 
chum  an  neach  a  bhuaileas 
ann  an  dòchas,  gu'm  bi  e  'na 
f  hear  comhpairt  d'a  dhòchas. 

11  Ma  chuir  sinne  nithe 
spioradail  dhuibh-se1,  an  ni 
mòr  e  ma  bhuaineas  sinn  bhur 
nithe  feòlmhor-sa  ì  ^ 

12  Ma  tha  muinntir  eile 
'nan  luchd-comh-pairt  do'n 
chumhachd2  so  thairis  oirbh, 
naeh  mò  is  còir  dhuinne  bhi  ? 
Gidheadh,  cha  do  chuir  sinn 
an  cumhachd  so  an  cleachda  ; 
ach  a  ta  sinn  a'  fulang  nan 
uile  nithe,  chum  nach  cuir- 
eamaid  bacadh  air  soisgeul 
Chriosd. 

13  Nach  'eil  fhios  agaibh 
gu  bheil  iadsan  a  ta  saoith- 
reachadh  mu  thimchioll  nithe 
naomha,  air  am  beathachadh 
o'n  teampull'?  agus  iadsan  a 
ta  frithealadh  do'n  altair,  gu 
bheil  comh-roinn3  aca  ris  an 
altair? 

14  Agus  mar  sm  dh'orduich 
an  Tighearn  mar  an  ceudna 
dhoibh-san  a  ta  searmonach- 
adh  an  t-soisgeil,  an  teachd- 
an-tìr  fhaotainn  o'n  t-sois- 
geul. 

15  Ach  cha  do  ghnàthaich 
mise  a  h-aon  diubh  so,  agus 
cha  do  sgrìobh  mi  na  nithe 
so,  chum  gu'n  deantadh  mar 
sin  dhomh:  oir  b'fhearr 
dhomh  am  bàs  fhaghail,  na 
gu'n  cuireadh  neach  air  bith 
m'uaill  an  neo-bhrìgh. 

16  Oir  ged  shearmonaich 
mi  an  soisgeul,  cha  'n  'eil 
aobhar  uaill  agam :  oir  a  ta 


1  annaibh-sa. 
ì  QÌioirias,  ^comh-paift. 
4  Jridiealadli,  cùrarrìi 
324 


èigin  air  a  cur  orm  }  seadh, 
is  an-aoibhinn  domh,  mur 
searmonaich  mi  an  soisgeul. 

17  Oir  ma's  ann  gu  toil- 
each  a  ta  mi  deanamh  so,  tha 
duais  agam :  ach  ma's  ann  ! 
an  aghaidh  mo  thoile  a  tha 
ministreileachd 4  air  a  h- 
earbsadh  rium, 

18  Ciod  i  mo  dhuais  ma 
seadh  ?  eadhon  so,  chum  'nuair 
a  ta  mi  searmonachadh  an 
t-soisgeil,  gu'n  suidhichinn3 
soisgeul  Chriosd  gun  chostus, 
chum  nach  mi-ghnàthaichinn 
mo  chumhachd  san  t-sois- 
geul. 

19  Oir  ged  tha  mi  saor  o 
na  h-uile  dhaoinibh,  gidh- 
eadh  rinn  mi  mi  fèin  a'm' 
sheirbhiseach6  do  na  h-uile, 
chum  gu'n  cosnainn  an  tuill- 
eadh. 

20  Agus  rinneadh  mi  do 
na  h-Iudhaich  mar  Iudhach, 
chum  gu'n  cosnainn  na  h- 
Iudhaich;  dhoibh-san  a  ta 
fuidh  'n  lagh,  mar  dhuine 
fuidh  'n  lagh,  chum  gu'n 
cosnainn  iadsan  a  ta  fuidh  n 
an  lagh ; 

21  Dhoibh-san  a  ta  gun  j 
lagh,  mar  dhuine  gun  lagh,  '.; 
(ged  nach  ^eil  mi  gun  lagh  ,': 
do  Dhia,   ach  fo  lagh  do 
Chriosd,)   chum  gu'n  cos- 
nainn  iadsan  a  ta  gun  lagh.    I  M 

22  Rinneadh  mi  dhoibh-  ;  ' 
san  a  ta  anmhunn7  mar  dhuine 
anmhunn,  chum  gu'n  cos- 
nainn  an  dream  a  ta  an-  j  ^ 
mhunn :  Bha  mi  san  uile  i  ^ 
chruth  do  na  h-uile,  chum  air  ^ 
gach  uile  dhòigh  gu'n  saor-  [flE 
ainn8  cuid  èigin. 

23  Agus  co  tha  mi  a'  ^ 


Sdeanaiìin.  6  am'  thràill.  j 

7  lag.  m  6  slànvichinn,  tèarnuinn,  ' 
sdòhalainn. 


I.  COUINTIANACH  X. 


deanamh  air  son  an  t-soisgeil, 
chum  gu'm  bi  mi  a'm'  f  hear 
comh-roinne  dheth1. 

24  Nach  'eil  fhios  agaibh 
iadsan  ata  ruith  anns  a'  bhlàr- 
rèise,  gu'n  ruith  iad  uile,  ach 
is  aon  duine  a  gheibh  an 
duais2?  gu  ma  h-amhuil  a 
ruitheas  sibhse,  ionnus  gu'n 
glac  sibh  an  duais. 

25  Agus  a  ta  gach  uile 
ghleachdair  measarra  anns  na 
h-uile  nithibh :  a  nis  a  ta 
iadsan  a'  deanamh  sìn  chum 
gu'm  faigh  iad  crùn  truaill- 
idh  ;  ach  sinne  air  son  crùin 
neo-thruaillidh. 

26  Uime  sin  is  amhuil  a  ta 
mise  a'  ruith,  cha'n  ann  mar 
gu  neo-chinnteach  3  :  is  amh- 
uil  a  ta  mi  a'  cur  catha,  cha'n 
ann  mar  neach  a  bhuaileas 
an  t-athar : 

27  Ach  tha  mi  a'  trom- 
bhualadh  mo  chuirp,  agus 
'ga  chur  fuidh  smachd :  air 
eagal  air  chor  sam  bith  an 
dèigh  dhomh  searmonachadh4 
do  dhream  eile,  gu'n  cuirear 
mi  fèin  air  cùl 5. 

CAIB.  X. 

1  Tha  sacramainte  nan  Indhach 
'nan  samhladh  air  ar  sacramaint- 
ibh-ne,  14  agus  am  peanas  mar 
rabhadh  dhuinn  ìodhol-aoradh  a 
sheachnadh.  21  Chà'n  Jheud  sinn 
bhi  'tiar  luchd  comh-pairt  do  bhord 
an  Tighearna,  agus  dhiabhul  far- 
aon,  §c. 

f\S  bàrr,  a  bhràithre,  cha 
|  b'àill  leam  sibhse  a  bhi 
t!  aineolach,  gu  robh  ar  n-aith- 
;  riche  uile  fuidh  'n  ueul,  agus 
|  gu'n  deachaidh  iad  uile  troimh 

'n  mhuir ; 
2  Agus  gu'n  do  bhaisteadh 


1  gtfm  bi  comh-pairt  agam  dheth 
maille  ribhse.  2  geall. 

I  3  mar  neach  nach  'eil  amfollais. 

f  gairm  a  thoirt. 
i   5  gu  diùltar,  gu  tilgear  mifèin. 

325 


iad  uile  do  Mhaois  san  neuì, 
agus  anns  a'  mhuir  ; 

3  Agus  gu'n  d'ith  iad  uiìe 
an  t-aon  bhiadh  spioradail  ; 

4  Agus  gu'n  d'òl  iad  uile 
an  t-aon  deoch  spioradail  : 
(oir  dh'òl  iad  do'n  charraig 
spioradail  sin  a  lean  iad :  agus 
b'i  a'  charraig  sin  Criosd :) 

5  Ach  le  mòran  diubh  chs 
robh  Diatoilichte6 :  oir  sgrios- 
adh  san  f  hàsach  iad. 

6  A  nis  bha  na  nithe  sin 
'nan  saimpleiribh 7  dhuinne, 
chum  nach  miannaicheamaid 
droch  nithe,  eadhon  mar  a 
mhiannaich  iad-san. 

7  Agus  na  bithibh-sa  'nur 
luchd-ìodholaoraidh,  mar  a 
bha  cuid  diubh-san  ;  a  rèir 
mar  a  ta  e  sgrìobhta,  Shuidh 
am  pobull  sìos  a  dh'itheadh 
agus  a  dh'òl,  agus  dh'èirich 
iad  a  chluicheadh. 

8  Agus  na  deanamaid 
strìopachas,  mar  a  rinn  cuid 
diubhsan,  agus  a  thuit  diubh 
an  aon  là  tri  mìle  flchead. 

9  Agus  na  dearbhamaidu 
Criosd,  mar  a  dhearbh  cuid 
diubh-san,  agus  a  sgriosadh 
iad  le  nathraichibh  nimhe. 

10  Agus  na  deanaibh-sa 
gearan,  mar  a  rinn  cuid 
diubh-san  gearan,  agus  a 
sgriosadh  iad  leis  an  sgrios- 
adair9. 

11  A  nis  thachair  na  nithe 
so  uile  dhoibhsan  mar  eis- 
empleiribh  :  agus  sgrìobhadh 
iad  chum  teagaisg10  duinne, 
air  am  bheil  deireadh  an 
domhain11  air  teachd. 

12  Uime  sin  an  ti  a  shaoil- 
eas  a   bhi  'na  sheasamh, 


6  cha  do  thaitinn   mòran  diubh 
ri  Dia. 
7  sgàilibh,  samhlcrchasaibh. 
8  buaireamaid.       9  mìiilltcaT. 
10  rabhaidh.  11  nan  tinn, 

L  2 


I.  CORINTIANACH  X. 


thugadh  e  aire  nach  tuit  e. 

13  Cha  do  thachair  deuch- 
ainn1  air  bith  ribh,  ach  ni  a 
ta  coitchionn2  do  dhaoin- 
ibh  :  ach  tha  Dia  dìleas,  nach 
leig  dhuibh  bhi  air  bhur  feuch- 
ainn  thar  bhur  comas ;  ach 
a  ni  maille  ris  an  deuchainn 
slighe  dol  as  mar  an  ceudna, 
chum  gu'm  bi  sibh  comasach 
air  a  giùlan. 

14  Air  an  aobhar  sin,  a 
mhuinntir  mo  ghràidh,  teich- 
ibh  o  ìodhol-aoradh. 

15  Tha  mi  a'  labhairt  mar 
ri  daoinibh  tuigseach  :  thug- 
aibh-sa  breth  air  an  ni  a  ta 
mi  ag  ràdh. 

16  Cupan  a'  bheannach- 
aidh  a  ta  sinne  a'  beannach- 
adh,  nach  e  comunn  fola 
Chriosd  e  ?  An  t-aran  a  ta 
sinn  a'  briseadh,  nach  e  com- 
unn  cuirp  Chriosd  e  ì 

17  Oir  ged  tha  sinne  'nar 
mòran,  is  aon  aran3,  agus 
aon  chorp  sinn :  oir  a  ta 
againn  uile  comh-pairt  do'n 
aon  aran. 

18  Thugaibh  fa'near  Israel 
a  rèir  na  feòla :  nach  'eil 
aca-san  a  ta  'g  itheadh  nan 
ìobairt  comh-roinn  ris  an 
altair  ì 

19  Ciod  a  their  mi  uime 
sin  1  gu  bheil  brìgh  air  bith 
anns  an  ìodhol,  no  gu  bheil 
brìgh  air  bith  san  ni  a  dh'ìob- 
radh  do  ìodholaibh. 

20  Ach  tìia  mi  ag  ràdh,  na 
nithe  a  ta  na  Cinnich  ag  ìob- 
radh,  gur  ann  do  dheamh- 
naibh  a  tha  iad  'gan  ìobradh, 
agus  nach  ann  do  Dhia  :  agus 
cha  b'àill  leam  comunn  a  bhi 
agaibh-sa  ri  deamhnaibh. 

21  Cha  'n  'eil  e  an  comas 


duibh  cupan  an  Tighearn  òì, 
agus  cupan  dheamhan.  Cha 
'n  'eil  e  an  comas  duibh 
comh-roinn  a  bhi  agaibh  do 
bhord  an  Tighearn,  agus  do 
bhord  dheamhan. 

22  Am  brosnuich  smn  an 
Tighearn  gu  feirg?  an  treise 
sinn  na  esan  1 

23  Tha  na  h-uile  nithe 
ceaduichte  dhomh  -  sa,  ach 
cha  'n  'eil  na  h-uile  nithe 
iomchuidh4:  tha  na  h-uile 
nithe  ceaduichte  dhomh-sa, 
ach  cha  toir  na  h-uile  nithe 
fòghlum. 

24  Na  ìarradh  neach  air 
bith  an  ni  sin  a  bhuineas  dha 
fèin ;  ach  iarradh  gach  aon 
an  ni  sin  a  thig  ri  maith  neach 
eile. 

25  Ithibh  gach  ni  a  reicear 
am  margadh  na  feòla,  gun 
cheisd  air  bith  fheòraich  air 
son  coguis. 

26  Oir  is  leis  an  Tighearn 
an  talamh,  agus  a  làn. 

27  Ma  bheir  aon  neach 
dhiubh  -  san  nach  'eil  'nan 
creidich  cuireadh  dhuibh, 
agus  gur  toil  leibh  dol  maille 
ris  ;  ithibh  gach  ni  a  chuirear 
roimhibh,  gun  ni  sam  bith 
fheòraich  air  son  coguis. 

28  Ach  ma  their  duine  sam 
bith  ribh,  Dh'ìobradh  an  ni 
so  do  ìodholaibh,  na  ithibh, 
air  a  shon-san  a  nochd  dhuibh 
e,  agus  air  son  coguis  5.  Oir 
is  leis  anTighearn  an  talamh, 
agus  a làn. 

29  Air  son  coguis,  a  ta  mi 
ag  ràdh,  cha  'n  i  do  choguis 
fèin,  ach  coguis  an  neach  ud 
eile :  oir  c'ar  son  a  bheirear 
breth  air6  mo  shaorsa-sa  le 
coguis  duine  eile  ì 


1  bnaireadh,  cruaidh-fheucJiainn,  3  bhuilinn.         4  tarbhach. 

dearbhadh.  2  cumavla,  5  coimh-fAios,  coinsiens.     G  dhitear. 

326 


I.  CORINTÌANACH  XX, 


^  30  Oir,  ma  tha  comh-pairt 
bìdh  agam-sa  tre  ghràs,  c'ar 
son  a  labhrar  olc  umara  a 
thaobh  an  ni  sin  air  son  am 
bheil  mi  a'  toirt  buidheachais? 

31  Uime^  sin  cò  aca  dh'ith- 
eas  no  dh'òlas  sibh,  no  ge  b'e 
ni  a  ni  sibh,  deanaibh  na  h- 
uile  nithe  chum  glòire  Dhè. 

32  Na  tugaibh  aobhar  oil- 
bheim  do  na  h-Iudhaich,  no 
do  na  Greugaich,  no  do  eaglais 
Dè  : 

33  A  rèir  mar  a  ta  mise  a' 
deanamh  toile  nan  uile  dhaoine 
anns  na  h-uile  nithibh,  gun 
bhi  'g  iarraidh  mo  bhuann- 
achd  fèin,  ach  buannachd 
mhòran,  chum  gu  tèarnar 
iad. 

CAIB.  XI. 

1  Fhuair  Pòl  cron  do  tia  Corintian- 
aich,  gu  robh  fnan  coimhthionail 
amfir  a'  deanamh  urnuigh,  agus 
an  cinn  air  an  còmhdachadh,  agus 
a?n  mnài  gun  chbmhdachadh  air 
an  cinn:  17. agus  do  bhrigh  gu 
robh  gu  coitchionn  an  cruinneach- 
adh  cha,n  ann  chum  maith,  ach 
chum  uilc. 

"glTHIBH-SA  'nur  Iuchd- 
leanmhuinnorm-sa^amh- 
uil  mar  a  ta  mise  air  Criosd. 

2  A  nis  a  ta  mi  'gur  mol- 
adh,  a  bhràithre,  do  bhrìgh 
gu  bheil  cuimhne  agaibh 
ormsa  anns  na  h-uile  nithibh, 
agus  gu  bheil  sibh  a'  coimh- 
ead  nan  orduighean,  mar  a 
thug  mise  dhuibh  iad. 

3  Ach  bu  mhiann  leam 
fios  a  bhi  agaibh,  gur  e  Criosd 
ceann  gach  fir,  agus  gur  e 
am  fear  ceann  na  mnà,  agus 
gur  e  Dia  ceann  Chriosd. 

4  Gach  fear  a  ta  deanamh 
urnuigh  no  fàidheadaireachd, 
a?;us  folach  air  a  cheann,  tha 
e  toirt  eas-urraim  d'a  cheann. 


air  nC  eùempleir-sa.    3  grànna. 
3  fhofach.  4  nior, 

327 


5  Ach  gach  bean  a  ta 
deanamh  urnuigh  no  fàidh- 
eadaireachd,  gun  f  holach  air 
a  ceann,  tha  i  toirt  eas-urraim 
d'a  ceann  :  oir  is  ionnan  sin 
agus  ged  bhiodh  i  air  a  bearr- 
adh. 

6  Oir  mur  bi  folach  air 
ceann  na  mnà,bearrar  i  mar  an 
ceudna  :  ach  ma's  grannda 2 
do  mhnaoi  i  bhi  air  a  bearr- 
adh  no  air  a  lomadh,  cuireadh 
i  folach  oirre. 

7  Oir  gun  amharus  cha 
chòir  do  fhear  a  cheann  a 
chòmhdachadh 3,  do  bhrìgh 
gur  e  ìomhaigh  agus  glòir 
Dhè  :  ach  is  i  a'  bhean  glòir 
an  f  hir. 

8  Oir  cha'n  'eil  am  fear 
o'n  mhnaoi  ach  %!  bhean  o'n 
fhear. 

^  9  Agus  cha  do 4  chruth- 
aicheadh  am  fear  air  son  na 
mnà,  ach  a'  bhean  air  son  an 
fhir. 

10  Uime  sin  is  còir  do'n 
mhnaoi  cumhachd5  a  bhi 
aice  air  a  ceann,  air  son  nan 
aingeal. 

11  Gidheadh,  cha'n  'eil  am 
fear  as  eugmhais  na  mnà,  no 
a'  bhean  as  eugmhais  an  f  hir 
anns  an  Tighearn. 

12  Oir  mar  a  ta  a'  bhean 
o'n  fhear,  is  amhuil  sin  a  ta 
'm  fear  tre'n  mhnaoi  mar  an 
ceudna  :  ach  is  ann  o  Dhia  a 
ta  na  h-uile  nithe. 

13  Measaibh  annaibh  fèin  : 
am  bheil  e  ciatach  do  mhnaoi 
urnuigh  a  dheanamh  ri  Dia 
gun  f  holach  air  a  ceann. 

14  Nach  'eil  nàdur  fèin  a' 
teagasg  dhuibn,  ma  bhios 
gruag  f  hada  air  fear,  gur  nàr 
dhae? 


5'sesin  r'a  ràdh  folach,a  leigeilfhak- 
inn  gu  bheili  fo  chumhachd  a  fir. 


I.  CORINTIANACH  XI. 


15  Acli  ma  bhios  gruag 
f  hada  air  mnaoi,  is  glòir  dhi 
e :  oir  thugadh  a  gruag  dhi 
air  son  còmhdaich1. 

16  Ach  ma  bhios  neach  air 
bith  connspaideach,  cha  'n 
'eil  a  leithid  sin  do  ghnàth- 
achadh  againne,  no  aig  eag- 
laisibh  Dhè. 

17  A  nis  anns  an  ni  so  a 
ta  mi  cur  an  cèill  duibh,  cha 
mhol  mi  sibh,  do  bhrìgh  gu 
bheil  sibh  a'  teachd  an  ceann 
a  chèile,  cha'n  ann  chum  an 
ni  a's  fearr,  ach  an  ni  a's 
miosa. 

18  Oir  air  tùs,  'nuair  tha 
sibh  a'  cruinneachadh  an 
ceann  a  chèile  san  eaglais, 
tha  mi  cluinntinn  gu  bheil 
roinnean2  'nur  measg ;  agus 
tha  mi  an  cuid  ga  chreidsinn . 

19  Oir  is  èigin  saobh- 
chreidimh3  a  bhi  eadaraibh, 
chum  gu'n  deanar  follaiseach 
an  dream  a  ta  dearbhta  'nur 
measg. 

20  Uime  sin  an  uair  a  thig 
sibh  an  ceann  a  chèile  do 
aon  ait,  cha'n  e  sin  suipeir  an 
Tighearn  itheadh. 

21  Oir  ithidh  gach  aon  air 
tùs  a  shuipeir  fèin,  agus  a  ta 
neach  ocrach,  agus  neach  eile 
air  mhisg. 

22  An  e  nach  'eil  tighean 
agaibh  chum  itheadh  agus  òl 
annta?  no  am  bheil  sibh  a' 
deanamh  tàire  air  eaglais  I)è, 
agus  a'  nàrachadh  na  muinn- 
tir  aig  nach  'eil?  Ciod  a  their 
mi  ribh?  Am  mol  mi  sibh 
anns  a'  chiiis  so  ?  cha  mhol. 

23  Oir  fhuair  mise  o'n 
Tighearn  an  ni  mar  an  ceud- 
na  a  thug  mi  dhuibh-sa,  Gu'n 


1  folaich.    leas-aonachda,  sgaraidh, 

3  suohìi-bharailean,  iiriceachd. 

4  breith.        5  air  a  thabhairt, 

^chìon  cuimhne  onma. 

328 


do  ghlac  an  Tighearn  Iosa 
aran,  anns  an  oidhche  an  do 
bhrathadh  e  : 

24  Agus  air  tabhairt4  buidh- 
eachais,  bhris  se  e,    agus  | 
thubhairt  e,Gabhaibh,ithibh; 

is  e  so  mo  chorp-sa,  a  ta  air  a 
bhriseadh 6  air  bhur  sonsa  : 
deanaibh  so  mar  chuimh- 
neachan  ormsa6. 

25  Agus  air  a'  mhodh 
cheudna  an  cupan,  an  dèigh 
na  suipeir,  ag  ràdh,  Is  e  an 
cupan  so  an  coimhcheang- 
al7  nuadh  ann  am  fhuil- 
sa  :  deanaibh-sa  so,  cia  minic 
as  a  dh'òlas  sibh  e,  mar 
chuimhneachan  ormsa. 

26  Oir  cia  minic  as  a  dh'- 
itheas  sibh  an  t-aran  so,  agus 
a  dh'òlas  sibh  an  cupan  so, 
tha  sibh  a'  foillseachadh  bàis 
an  Tighearna  gus  an  tig  e. 

27  Uime  sin,  ge  b'e  neach 
a  dh'itheas  an  t-aran  so,  agus8 
a  dh'òlas  cupan  so  an  Tigh- 
earna  gu  neo-iomchuidh, 
bithidh  e  ciontach  do  chorp 
agus  do  f  huil  an  Tighearna. 

28  Ach  ceasnuicheadh9 
duine  e  fèin,  agus  mar  sin  à 
itheadh  e  do'n  aran  so,  agus  i 
òladh  e  do'n  chupanso: 

29  Oir  ge  b'e  dh'itheas  agus 

a  dh'òlas  gu  neo-iomchuidh,  2 
tha  e  'g  itheadh  agus  ag  òl  !  .; 
breitheanais  dha  fèin,  do  i  : 
bhrìgh  nach  'eil  e  a'  deanamh  j  le; 
aithne  air  corp  an  Tighearn 10.  | 

30  Air  a  shon  so  tha  mòran  |  ;: 
'nur  measg  lag  agus  tinn,  I  hi\ 
agus  tha  mòran  'nan  codal. 

31  Oir  nan  tugamaid  breth 
oirnn  fèin,  cha  tugtadh  breth  r 
oirnn. 

32  Ach  an  uair  a  bheirear  '  ] 

_  j  ^ 

T  tiomnadh.      *no.      » dearbhadh.  \,  ^ 
15  deanamheadar-dìiealacìutidh  eadar  . 
corp  an  Tighearna  agus  biadh  eile. 


I.  CORINTIANÀCH  XII. 


oreth  oirnn,  tha  sinn  air  ar 
smachdachadh  leis  an  Tigh- 
earn,  chuni  nach  bitheamaid 
air  ar  dìteadh  maille  ris  an 
t-saoghal. 

33  Uime  sin,  mo  ohràithre, 
'nuair  a  thig  sibh  an  ceann  a 
chèile  chum  itheadh  fanaibh 
r'a  chèile. 

34  Agus  mabhios  ocras  air 
aon  neach,  itheadh  e  aig  an 
tigh  ;  chum  nach  tig  sibh  an 
ceann  a  chèile  gu  breith- 
eanas1.  Agus  cuiridh  mise 
gach  ni  eile  an  ordugh  'nuair 
a  thig  mi. 

CAIB.  XII. 

1  Tha  tìodhlacan  spioradail  iomad- 
ach  thaobh  ffnè,  7  gidheadh  a  ta 
iad  uile  gu  tairbhe,  8  agus  chimi 
71  a  crìche  so  air  an  toirt  aìr 
caochladh  dòigh :  12  chum  a  rèir 
?nar  a  ta  buill  a'  chuirp  nàdurra 
uile  chum  maise,  22  agus  seirbhis 
an  aoin  chuiip ;  2J  mar  sin  gu 
bitheamaid-ne  d'a  chèile,  a  dheau- 
amlisuas  cuirp  dldomhair  Chriosd. 

\  XI S  a  thaobh  thiodldaca  2 
"^-  spioradail,  a  bhràithre, 
cha'n  àill  leam  sibh  bhi  ain- 
eolach. 

2  Tha  fios  agaibh  gu  robh 
sibh  ;nur  Cinnich,  air  bhur 
tarruing  gu  ìodholaibh  bal- 
bha,  a  rèir  mar  a  threòraich- 
eadh  sibh. 

3  Uime  sin  tha  mi  toirtfios 
duibh,  nach  abair  duine  sam 
bith  a  tha  labhairt  o  Spiorad 
Dhè,  gu  bheil  Iosa  mall- 
uichte;  agus  nach  urrainn 
duine  sam  bith  a  ràdh  gur  e 
Iosa  an  Tighearn,  ach  tre  an 
Spiorad  naomh. 

4  A  nis  tha  eadar-dheal- 
achadh  thiodhlaca  ann,  ach 
cha'n  'eil  ach  aon  Spiorad  ann. 

5  Agus  tha  eadar-dheal- 
achadh    frithealaidh 3  ann, 


1  ckttm  dìtidh.         2  nithe. 

329 


gidheadh  cha'n  'eiL  ach  aon 
Tighearn  ann. 

6  Agus  tha  eadar-dheal- 
achadh  oibreachaidh  ann,  ach 
is  e  an  t-aon  Dia,  a  tha  ag 
oibreachadh  nan  uile  nitlie 
anns  na  h-uile. 

7  Ach  ata  foillseachadh  an 
Spioraid  air  a  thoirt  do  gach 
neach,  chum  tairbhe. 

8  Oir  do  aon  duine  tha 
focal  a'  ghliocais  air  a  thoirt 
leis  an  Spiorad :  agus  do 
dhuine  eile  focal  an  eòlais 
leis  an  Spiorad  cheudna  : 

9  Do  neach  eile  creidimli 
leis  an  Spiorad  sin  fèin ;  do 
dhuine  eile  tabhartas  leighis 
tre  an  Spiorad  cheudna  ; 

10  Do  neach  eile  oibreach- 
adh  mhìorbhuile  ;  do  neach 
eile  fàidheadaireachd ;  do 
neach  eile  aithneachadh 
spiorad;  do  neach  eile  iom- 
adh  gnè  theangadh  ;  agus  do 
neach  eile  eadar-mhìneach- 
adh  theangadh. 

11  Ach  na  nithe  sin  uile 
tha  an  t-aon  Spiorad  ceudna 
ag  oibreachadh,  a'  roinn  ris 
gach  aon  fa  leth  a  rèir  mar  is 
àill  leis. 

12  Oir  mar  is  aon  an  corp, 
agus  mòran  do  bhuill4  aige, 
agus  a  ta  uile  bhuill  an  aoin 
chuirp  sin,  ge  h-iomadh  iad, 
'nan  aon  chorp  ;  mar  sin  a  ta 
Criosd. 

13  Oir  tre  aon  Spiorad 
bhaisteadh  sinn  uile  do  aon 
chorp,  ma's  Iudhaich  sinn  no 
Greugaich,  ma's  daorno  saor 
sinn  ;  agus  thugadh  deoch  r*a 
h-òl  duinn  uile  chum  aoin 
Spioraid. 

14  Oir  cha'n  aon  bhall  an 
corp,  ach  mòran. 


3  mhiniitreileaclid,  dhrer.chd. 
•»  bhallaiblK 


1.  COMNTIANACH  XIII. 


15  Ma  their  a'  chos,  Do 
bhrìgh  nach  mi  an  làmh, 
cha'n  ann  do'n  chorp  mi; 
nach  'eil  i  do'n  chorp  air  a 
shon  sin  ? 

16  Agus  ma  their  a'  chluas, 
Do  bhrìgh  nach  mi  an  t-sùil, 
cha'n  ann  do'n  chorpmi; 
nach  ann  do'n  chorp  i  air 
a  shon  sin  ? 

17  Nam  biodh  an  corp  uile 
'na  shùil  c'àit  am  biodh  a' 
chlaisteachd  ?  Nam  biodh  e 
uile  'na  chlaisteachd,  C'àit 
am  biodh  an  f  hàile 1 ? 

18  Ach  a  nis  shuidhich  Dia 
na  buill  gach  aon  diubh  sa' 
chorp,  mar  bu  toil  leis. 

19  Agus  nam  biodh  iad 
uile  'nan  aon  bhall,  c'àit  am 
biodh  an  corp  ? 

20  Ach  a  nis  tha  iad  'nam 
mòran  bhall,  ged  nach  'eil 
ann  ach  aon  chorp. 

21  Agus  cha'n  urrainn  an 
t-sùil  a  ràdh  ris  an  làimh, 
Cha'n  'eil  feum  agam  ort :  no 
a  ris,  ann  ceann  ris  na  cos- 
aibh,  Cha'n  'eil  feum  agam 
oirbhse. 

22  Ach  gu  ro  mhòr  ni's  mò 
tha  na  buill  sin  do'n  chorp, 
a's  anmhuinne2  a  thaobh 
coslais,  feumail. 

23  Agus  air  na  buill  sin 
do'n  chorp  a's  lugha  urram 
'nar  measg-ne,  tha^  sinn  a' 
cur  an  tuilleadh  urraim ;  agus 
na  buiLl  sin  dhinn  a's  lugha 
maise,  tha  aca  sin  gu  ro  mhòr 
an  tuilleadh  maise. 

24  Oir  air  na  buill  mhais- 
each  againn  cha'n  'eil  uir- 
easbhuidh  :  ach  rinn  Dia  an 
corp  a  chomh-chumadh  r'a 
chèile,  air  dha  an  tuilleadh 
urraim  gu  mòr  a  thoirt  do'n 
chuid  air  an  robh  uireasbhuidh : 


1  holadh.  3  laiye. 

330 


25  Chum  nach  biodh  eas- 
aonachd  air  bith  sa'  chorp  ; 
ach  gu'm  biodh  an  t-aon 
chùram  aig  na  buill  d'a 
chèile. 

26  Agus  ma  dh'fhuilgeas 
aon  bhall,  comh-f  huilgidh  na 
buill  uile :  no  ma  gheibh 
aon  bhall  urram,  ni  na  buill 
uile  gairdeachas  maille  ris. 

27  A  nis  is  sibhse  corp 
Chriosd,  agus  is  buill  sibh  fa 
leth. 

28  Agus  chuir  Dia  dream 
àraidh  san  eaglais,  air  tùs 
abstola,  san  dara  àitfàidhean, 
san  treas  àit  luchd-teagaisg, 
a  rìs  mìorbhuilean,  'na  dhèigh 
sin  tabhartais  leighis,  luchd- 
cuideachaidh,  uachdaran- 
achda,  iomadh  gnè  theang- 
adh. 

29  Am  bheil  na  h-uile  'nan 
abstolaibh?  Am  bheil  na  h- 
uile  ;nam  fàidhibh  1  Am  bheiL 
na  h-uile  'nan  luchd-teag- 
aisg  ?  Am  bheil  na  h-uile  'nan 
luchd-deanamh  mhìorbhuile '{ 

30  Am  bheil  aìg  na  h-uile 
tabhartais  leighis  ì  An  labh- 
air  na  h-uile  le  teangaibh? 
An  dean  na  h-uile  eadar- 
theangachadh  ? 

31  Ach  biodh  miann  dùr- 
achdach  nan  tiodhlacan  a's 
fearr  oirbh:  agus  gidheadh 
tha  mise  a'  nochdadh  dhuibh 
slighe  a's  ro  f  hearr. 

CAIB.  XIII. 

1  Chà'n  'eil  brìgh  sam  bith  anns  na 
tìodhlacaibh  uile,  d'am  feabhas, 
as  eugmhais  à1  ghràidh  :  4  cliù,  «' 
ghràidhy  13  agus  a  bharrachd  air 
dòchas  agus  creidimh. 

±ED  labhrainn  le  teang- 
T  aibh  dhaoine,  agus  aing- 
eal,  agus  gun  ghràdh3  agam, 
tha  mi  a'm'  umha4  a  ni  fuaim, 

3  seirc.  iphrats. 


G1 


I.  CORINTIANACH  XIV. 


no  a'm'  chiombal  a  ni  gleang- 
arsaich. 

2  Agus  ged  robh  agam 
fàidheadaireachd,  agus  ged 
thuiginn  na  h-uile  rùna- 
dìomhair,  agus  gach  uile  eòl- 
as;  agus  ged  bhiodh  agam 
gach  uile  ghnè  creidimh, 
ionnus  gu'n  atharraichinn 
slèibhte,  agus  mi  gun  ghràdh 
agam,  cha'n  'eil  annam  ach 
neoni. 

3  Agus  ged  chaithinn  mo 
mhaoin  uile  chum  na  bochdan 
a  bheathachadh,  agus  ged 
bheirinn  mo  chorp  chum  a 
losgadh,  agus  gun  ghràdh 
agam,  cha'n  'eil  tairbhe  sam 
bith  dhomh  ann. 

4  Tha  an  gràdh  fad-fhul- 
angach,  agus  caoimhneil;  cha 
ghabh  an  gràdh  farmad  ;  cha 
dean  an  gràdh  ràiteachas1, 
cha'n  'eil  e  air  a  shèideadh 
suas, 

5  Cha  ghiùlain  se  e  fèin 
gu  mi-chiatach,  cha'n  iarr  e 
na  nithe  sin  a  bhuineas  da 
fèin,cha'n'eil  e  so-bhrosnuch- 
aidh  chum  feirge,  cha  smuain- 
ich  e  olc  sam  bith, 

6  Cha  dean  e  gairdeachas 
san  eucoir,  ach  ni  e  gaird- 
eachas  san  f  hìrinn  : 

7  Fuilgidh2  e  na  h-uile 
nithe,  creididh  e  na  h-uile 
nithe,  bithidh  sùil3  aige  ris 
na  h-uile  nithibh,  giùlainidh 
e  na  h-uile  nithe. 

8  Cha  tèid  an  gràdh  air 
cùl  a  chaoidh :  ach  ma's 
fàidheadaireachda  ta  ann, 
thèid  iad  air  cùl ;  ma'steang- 
lidh,  sguiridh  iad  ;  ma's  eòl- 
is,  cuirear  air  cùl  e. 

9  Oir  a  ta  eòlas  againn 


1  ftin-uaill. 
1còmhdaichidh,folaichidh. 
3  dòchas,  earbsa. 

331 


ann  an  cuid,  agus  tha  sinn  ri 
fàidheadaireachd  annan  cuid. 

.  10  Ach  an  uair  a  thig  an 
ni  a  ta  iomlan,  cuirear  air  cùl 
an  ni  sin  nach  'eil  ach  ann 
an  cuid. 

11  'Nuair  a  bha  mi  a'm' 
leanaban,  labhair  mi  mar 
leanaban,  thuig  mi  mar  lean- 
aban,  reusonaich4  mi  mar 
leanaban  :  ach  air  fàs  domh 
a'm'  dhuine,  chuir  mi  na 
nithe  leanabaidh  air  cùl. 

12  Oir  tha  sinn  a'  faicinn 
san  àm  so  gu  dorcha  tre 
ghloin  5  ;  ach  an  sin  chi  sinn 
aghaidh  ri  h-aghaidh  :  san  àm 
so  is  aithne  dhomh  ann  an 
cuid  ;  aeh  an  sin  aithnichidh 
mi  eadhon  mar  a  ta  aithne 
orm. 

13  Agus  a  nis  fanaidh 
creidimh,  dòchas6,  gràdh,  na 
tri  nithe  so ;  ach  is  e'n  gràdh 
a's  mò  dhiubh  so. 

CAIB.  XIV. 

1  Mhol  Pòl  fàidheadaireachd,  2 
agus  thug  e  vrram  dhi  roimh  labh- 
airt  le  teangaibh,  6  le  cosa?nhlachd 
air  a  thoirt  o  innealaibh-ciùil : 
12  is  còir  an  gudthachadh  faraon, 
chum  togail  suas  na  h-eaglais, 
11  mar  d1  chrìoch  sin  gus  an  <£'- 
orduicheadh  iad. 

T  EANAIBH  gràdh,  agus 
biodh  mòr-mhiann7  thiodh- 
laca  spioradail  oirbh,  ach  gu 
ma  mò  bhur  togradh  gu'n 
deanadh  sibh  fàidheadair- 
eachd. 

2  Oir  an  ti  a  labhras  ann 
an  teangaidh choimhich8,  cha'n 
ann  ri  daoinibh  a  labhras  e, 
ach  ri  Dia :  oir  cha'n  'eil 
neach  sam  bith  'ga  thuigsinn ; 
ged  tha  e  anns  an  Spiorad  a' 
labhairt  rùna-dìomhair. 


4  smuainich.  5  ann  an  sgàthan, 
6earbsa.  7 dhcidh,  iariius. 

8  choigrich. 


I.  COMNTIANACH  XIV. 


3  Ach  an  ti  a  tha  deanamh 
fàidheadaireachd,  tha  e  a' 
ìabhairt  ri  daoinibh  chum 
teagaisg1,  agus  chum  earail, 
agus  chum  comhf  hurtachd. 

4  An  ti  a  ta  labhairt  an 
teangaidh  choimhich,  tha  e  'ga 
theagasg  fein  2 :  ach  an  ti  a  ni 
fàidheaciaireachd,  tha  e  teag- 
asg  na  h-eaglais. 

5  Bu  mhaith  leam  gu  labh- 
radh  sibh  uile  le  teangaibh, 
ach  b'fhearr  leam  sibh  a 
dheanamh  fàidheadaireachd, 
oir  is  mò  an  ti  a  ni  fàidhead- 
aireachd,  na  an  ti  a  labhras 
le  teangaibh,  mur  eadar- 
theangaich  e3,  chum  gu  faigh- 
eadh  an  eaglais  fòghlum. 

6  A  nis,  a  bhràithre,  ma 
thig  mi  do  'ur  n-ionnsuidh  a' 
labhairt  le  teangaibh,  ciod 
an  tairbhe  a  ni  mi  dhuibh, 
mur  labhair  mi  ribh  am  foill- 
seachadh,  no  an  eòlas,  no  am 
fàidheadaireachd,  no  an  teag- 
asg? 

7  Air  an  dòigh  cheudna,  na 
nithe  gun  anam  a  ni  fuaim, 
ma's  pìob  no  clàrsach,  mur 
dean  iad  eadar-dhealachadh 
'nam  fuaimibh,  cionnus  a 
thuigear  an  ri  a  sheinnear  air 
a'  phìob  no  air  u'  chlàrsaich? 

8  Oir  ma  bheir  a'  ghall- 
tromp  fuaim  neo-chinnteach 
uaipe4,  cò  a  dh'ulluicheas 
e  fèin  chum  a'  chatha  1 

9  Is  amhuil  sin  sibhse,  mur 
labhair  sibh  leis  an  teangaidh 
briathra  so-thuigsinn,  cionn- 
us  a  dh'aithnichear  an  ni  a 
labhrar'?  oir  is  ann  ris  an 
athar  a  labhras  sibh. 

10  Tha,  feudaidh  e  bi,  an 
uiread  do  ghuthannaibh5  san 


1  fòghluim,  togail  suas. 

2  'ga  thogail  fèin  suas. 

3  mur  eadar-theangaic/i  ne.'icli. 
4  uaithe.    &cliai>mtibh,  chdnaviibh, 

332 


t-saoghal,  agus  cha'n  'eil  a 
h-aon  diubh  gun  bhlagh6. 

11  Uime  sin,  mur  tuig  mi 
brìgh  a'  ghutha,  bithidh  mi 
do'n  ti  a  labhras,  borb  7 ;  agus 
bithidh  an  ti  a  labhras,  borb 
dhomh-sa. 

12  Mar  sin  mar  an  ceudna 
sibhse,  do  bhrìgh  gu  bheil 
dèigh  agaibh  air  tiodhlacaibh 
spioradail,  iarraibh  sibh  fèin 
a  thoirt  barrachd  chum  fògh- 
luim 8  na  h-eaglais. 

13  TJime  sin,  an  ti  a  labh- 
ras  ann  an  teangaidh  choimh- 
ichy  guidheadh  e  gu'n  dean- 
adh  e  eadar-theangachadh. 

14  Oir  ma  ni  mise  urnuigh 
ann  an  teangaidh  choimhich 
tha  mo  spiorad  a'  deanamh 
urnuigh,  ach  tha  mo  thuigse 
neo-tharbhach. 

15  Ciod  ma  seadh  ?  ni  mi 
urnuigh  leis  an  spiorad,  agus 
ni  mi  urnuigh  leis  an  tuigse 
rnar  an  ceudna  :  seinnidh  mi 
leis  an  Spiorad,  agus  seinnidh 
mi  leis  an  tuigse  mar  an 
ceudna. 

16  No  'nuair  a  bheann 
aicheas  tu  leis  an  spiorad 
cionnus  a  their  an  ti,  a  th 
ann  an  àit  an  duine  gun 
f  hòghlum,  Amen  ri  d'  bhreith 
buidheachais,  o  nach  aìthne 
dha  an  ni  a  ta  thu  ag  ràdh  ì 

17  Oir  gu  deimhin  a  ta 
thusa  toirt  buidheachais  gu 
maith,  gidheadh  cha'n  'eil  an 
neach  eile  air  a  theagasg  9. 

18  Tha  mi  toirt  buidheach- 
ais  do  m'  Dhia,  gu  bheil  nu 
a'  labhairt  le  teangaibh  tuill- 
eadh  na  sibh  uile : 

19  Ach  b'f  hearr  leam  cùk| 
focail  a  labhairt  san  eaglais 


6  bhrìgh,  seudh. 
7Jiadhaich,  barharra. 
9  togaiì  sèias.      3  air  fhòghlum. 


1.  CORINTIANACH  XIV. 


le  m'  thuigse,  chum  gu  teag- 
aisginn  daoine  eile  mar  an 
ceudna,  na  deich  mìle  focal 
ann  an  teangaidh  choimhich. 

20  A  bhràithre,  na  bithibh- 
sa  'nur  leanabaibh  an  tuigse : 
gidheadh,  ann  am  mìrun1 
bithibh  'nur  leanabaibh,  ach 
ann  an  tuigse  bithibh  'nur 
daoine  foirfe. 

21  Tha  e  sgrìobhta  san 
lagh,  Labhraidh  mi  ris  a' 
phobull  so  ann  an  teangaibh 
eile,  agus  am  bilibh  eile : 
gidheadh  an  dèigh  sin  uile 
cha'n  èisd  iad  rium,  tha  an 
Tighearn  ag  ràdh. 

22  Uime  sin  a  ta  teanganna 
coimlieach  'nan  comhara,  cha'n 
ann  do'n  dream  a  ta  creid- 
sinn,  ach  dhoibh-san  a  ta  mi- 
chreideach :  ach  a  ta  fàidh- 
eadaireachd  cha'n  ann  air  an 
son-san  nach  'eil  a'  creidsinn, 
ach  air  an  son-san  a  tha 
creidsinn. 

23  Uime  sin  ma  chruinn- 
icheas  an  eaglais  uile  san  aon 
àit,  agus  ma  labhras  iad  uile 
le  teangaibh  coimheach,  agus 
gu'n  tig  dream  a  ta  gun 
f  hòghlum  a  steach,  no  daoine 
mi  -  chreideach,  nach  abair 
iad  gu  bheil  sibh  air  a' 
chuthach2? 

24  Ach  ma  ni  iad  uile 
fàidheadaireachd,  agus  gu'n 
tig  duine  gun  chreidimh  a 
steach,  no  neach  a  ta  gun 
fhòghlum,  cronuichear3  e  leis 
na  h-uile,  agus  bheirear  breth 
air  leis  na  h-uile : 

25  Agus  mar  sin  a  ta  nithe 
folaichte  a  chridhe  air  am 

i  foillseachadh ;  agus  mar  sin, 
air  dha  tuiteam  air  aghaidh, 


1  droch-mhtin,  olc. 
•  air  mhi-chèill,  air  bltoile. 
3  spreagar,  comhairlichear. 

333 


ni  e  aoradh  do  Dhia,  ag 
aithris4  gu  bheil  Dia  gu 
fìrinneach  annaibh-sa. 

26  Ciod  e  sin  ma  ta,  a 
bhràithre'?  'nuair  tha  sibh  a' 
teachd  an  ceann  a  chèile,  tha 
salm,  tha  teagasg,  tha  teang- 
adh,  tha  foillseachadh,  tha 
eadar-theangachadh,  aig  gach 
aon  agaibh.  Deanar  na  h- 
uile  nithe  chum  fòghluim5. 

27  Ma  labhras  aon  neach 
ann  an  teangaidh  choimhich, 
labhradh  dithis,  no  air  a' 
chuid  a's  mò  triuir,  agus  sin 
an  dèigh  a  chèile ;  agus  dean- 
adh  a  h-aon  eadar-theangach- 
adh. 

28  Ach  mur  bi  eadar- 
theangair  ann,  fanadh  e  'na 
thosd  san  eaglais ;  no  labh- 
radh  e  ris  fèin,  agus  ri  Dia. 

29  Labhradh  dithis  no  triuir 
do  na  fàidhibh,  agus  thugadh 
a'  chuid  eile  breth. 

30  Ach  ma  dh'f  hoillsichear 
ni  do  neach  eile  a  tha  'na 
shuidhe,  biodh  an  ceud  dhirìne 
'na  thosd. 

31  Oir  feudaidh  sibh  uile 
fàidheadaireachd  a  dhean- 
amh  gach  aon  an  dèigh  a 
chèile,  chum  gu  faigh  na  h- 
uile  fòghlum,  agus  na  h-uile 
comhfhurtachd. 

32  Agus  a  ta  spiorada6 
nam  fàidhean  ùmhal  do  na 
fàidhibh. 

33  Oir  cha'n  e  Dia  ughdair 
na  mi-riaghailt7,  ach  na  sìthe, 
mar  ann  an  eaglaisibh  nan 
naomh  uile. 

34  Biodh  bhur  mnài  'nan 
tosd  sna  h  -  eaglaisibh  ;  oii 
cha'n  'eil  e  ceaduichte  dhoibh 
labhairt ;  ach  is  cùirdlwibh  bhi 


4     foillseachadh.      5  togail  suas. 

6  tiodhlaca  spioradail. 

7  eas  ordui(/h,  tuairgnc. 


I.  CORINTIANACH  XV. 


ùmhal,  mar  a  ta  an  lagh  mar 
an  ceudna  ag  ràdh. 

35  Agus  ma's  miann  leo 
m  sam  bith  f  hòghlum,  feòr- 
aicheadh  iad  d'am  fearaibh 
fèin  aig  an  tigh  e  :  oir  is  mi- 
chiatach  do  mhnaibh  labhairt 
san  eaglais. 

36  An  ann  uaibhse  thàinig 
focal  Dè  a  mach  ?  no  an  ann 
do  'ur  n-ionnsuidh-sa  a  mhàin 
a  thàinig  e. 

37  Ma  shaoileas  duine  sam 
bith1  gur  fàidh,  no  gur  duine 
spioradail  e  fèin,  aidicheadh 
e  na  nithe  a  ta  mise  a'  sgrìobh- 
adh  do  'ur  n-ionnsuidh,  gur 
iad  àitheantan  an  Tighearna. 

38  Ach  ma  tha  neach  sam 
bith  aineolach,  biodh  e  ain- 
eolach. 

39  Uime  sin,  a  bhràithre, 
biodh  ro-thogradh  agaibh  air 
fàidheadaireachd  a  dhean- 
amh,  agus  na  bacaibh  labh- 
airt  le  teangaibh. 

40  Deanar  na  h-uile  nithe 
gu  deadh-mhaiseach,  agus  a 
rèir  orduigh. 

CAIB.  XV. 

1  O  aiseirigh  Chriosd,  12  dhearbh 
an  t-abstoì  gu'n  èirich  sinne,  an 
aghaidh  na  muinntir  sin  a  tha  'g 
àicheadh  aiseirigh  na  colla :  21 
Toradh,  35  agus  dòigh  na  h-ais- 
eirigh,  51  agus  caochladh  na 
muinntir  sin  a  gheibhear  beò  air 
an  là  dheireannach. 

r\S  bàrr,  a  bhràithre,  tha 
^  mi  cur  an  cèill  duibh  an 
soisgeul  a  shearmonaich  mi 
dhuibh,  ris  an  do  ghabh  sibhse 
mar  an  ceudna,  agus  anns 
am  bheil  sibh  'nur  seas- 
amh  ; 

2  Troimh  mar  an  ceudna 
am  bheil  sibh  air  bhur  tèarn- 
adh,  ma  chumas   sibh  gu 


daingean2  an  ni  a  shearmon- 
aich  mi  dhuibh,  mur  do  chreid 
sibhse  gu  dìomhain. 

3  Oir  thug  mi  dhuibh  air 
tùs  an  ni  a  f  huair  mi  mar  an 
ceudna,  Gu'n  d'f  huair  Criosd 
bàs  air  son  ar  peacanna  a  rèir 
nan  sgriobtuir : 

4  Agus  gu'n  d'adhlaiceadh 
e,  agus  gu'n  d'èirich  e  a  rìs 
air  an  treas  là  a  rèir  nan 
sgriobtuir : 

5  Agus  gu  facas  e  le  Ce- 
phas,  'na  dhèigh  sin  leis  an 
dà  f  hear  dheug. 

6  'Na  dhèigh  sin,  chunncas 
e  le  tuilleadh  as  cùig  ceud 
bràthair  air  aon  àm ;  d'am 
bheil  a'  chuid  a's  mò  beò  gus 
a  nis,  ach  a  ta  cuid  dhiubh 
'nan  codal. 

7  'Na  dhèigh  sin,  chunncas 
e  le  Seumas ;  agus  a  rìs  leis 
na  h-abstolaibh  uile. 

8  'Nan  dèigh  uile  chunncas 
leam-sa  e  mar  an  ceudna, 
mar  neach  a  rugadh  ann  an 
an-àm. 

9  Oir  is  mi  a's  lugha  do  na 
h-abstolaibh,  neach  nach  fiù 
abstol  a  ghairm  dhiom,  do 
bhrìgh  gu'n  robh  mi  a'  geur- 
leanmhuinn  eaglais  Dè. 

10  Ach  tre  ghràs  Dè  tha 
mi  an  ni  a  ta  mi3:  agus  cha 
robh  a  ghràs,  a  bhuilicheadh 
orm,  gun  bhrìgh  ;  ach  shaoth- 
raich  mi  ni's  pailte  na  iad 
uile ;  gidheadh  cha  mhise, 
ach  gràs  Dè  a  bha  maille 
rium. 

11  Uimè  sin  cò  air  bith  iad 
dhÌ7in,  mise  no  iadsan,  is  ann 
mar  so  tha  sinne  a'  searmon- 
achadh,  agus  is  ann  mar  so  a 
chreid  sibhse. 

12  A  nis  ma  shearmon-  ; 


1  Ma  tha  duine  sam  bith  cinnteach. 

334 


2  rna  ghleidheas  sibh  air  chuimhie. 
3  is  mi  an  ni  a's  mi. 


I.  COKINTIANACH  XV. 


;  jaichear  Criosd  gu'n  d'èirich 
je  o  na  marbhaibh,  cionnus  a 

.  ;  ta  cuid  'nur  measg  -  sa  ag 
ràdh,  Nach  'eil  aiseirigh  nam 
ijmarbh  ann? 

13  Ach  mur  'eil  aiseirigh 
inam  marbh  ann,  ni  mò  a  dh'- 
èirich  Criosd. 

14  Agus  mur  d'èirich 
IlCriosd,  gu  deimhin  is  dìomh- 
jjain  ar  searmoin-ne,  agus  is 
jàìomhain  bhur  creidimh-sa 

'  jmar  an  ceudna. 

]  15  Seadh  fhuaradh  sinne 
,  'nar  fianuisibh  brèige  air  Dia ; 
')  jìo  bhrìgh  gu'n  d'rinn  sinn 
J  ifianuis  a  thaobh  Dhè,  gu'n 
|  |lo  thog  e  suas  Criosd :  neach 
J  jnach  do  thog  e  suas,  mur  èirich 

jaa  mairbh. 

16  Oir  mur  èirich  na 
J  lonairbh,  ni  mò  a  dh'èirich 
*■  priosd: 

17  Agus  mur  d'èirich 
1  priosd,  tha  bhur  creidimh-sa 
*j  Iromhain ;  tha  sibh  fathast 
:ì  tnn  bhur  peacaibh. 

I  18  Mar  sin  mar  an  ceudna 
3  I  ha  an  dream  a  choidil  ann 
J  kn  Criosd,  caillte. 
•j    19  Ma's  anns  a'  bheatha 

^o  a  mhàin  a  tha  dòchas 
,  igainn  ann  an  Criosd,  is  sinn 
J  l  s  truaighe  do  na  h-uile 
1  llhaoinibh. 

20^Ach  a  nis  tha  Criosd 
1  liir  èirigh  o  na  marbhaibh, 
:i  \igus  rinneadh  an  ceud  thor- 
j|idh  dhiubh-san  a  choidil 
^ileth. 

j  I  21  Oir  mar  is  ann  tre  dhuine 
j  ìhàinig  am  bàs,  is  ann  tre 
;[  Ihuine  thig  aiseirigh  nam 
I  |narbh  mar  an  ceudna. 
I  22  Oir  mar  ann  an  Adhamh, 
I  i  ta  na  h-uile  a'  faghail  a' 
i  bhàis,  is  amhuil  sin  mar  an 


1  a  chiiireas  e  sios. 

335 


ceudna  a  nìthear  na  h-uile 
beò  ann  an  Criosd. 

23  Ach  gach  uile  dhuine 
'na  ordugh  fèin :  Criosd  an 
ceud  thoradh,  'na  dhèigh  sin 
iadsan  a's  le  Criosd  aig  a 
theachd. 

24  An  sin  bithidh  a'  chrìoch 
dheireannach,  'nuair  a  bheir 
e  suas  an  rìoghachd  do  Dhia, 
eadhon  an  t-Athair ;  'nuair  a 
chuireas  e  as  do1  gach  uile 
uachdaranachd,  agus  gach 
uile  ùghdarras,  agus  chumh- 
achd. 

25  Oir  is  èigin  gu'n  riogh- 
aich  e,  gus  an  cuir  e  a 
naimhdean  uile  fo  a  chos- 
aibh. 

26  Sgriosar  an^  nàmhaid 
deireannach,  am  bàs. 

27  Oir  chuir  e  na  h-uile 
nithe  fo  a  chosaibh,  Ach  an 
uair  a  ta  e  ag  ràdh  gun  do 
chuir  e  na  h-uile  nithe  fuidh, 
is  ni  follaiseach  gu  bheil  esan 
a  chuir  na  h-uile  nithe  fuidh, 
an  leth  muigh  dheth  so. 

28  Agus  an  uair  a  chuirear 
na  h-uile  nithe  fuidh,  an  sin 
bithidh  am  Mac  fèin  fo  'n  ti 
a  chuir  na  h-uile  nithe  fuidh- 
san,  chum  gu'm  bi  Dia  'na 
uile  anns  na  h-uile. 

29  No  ciod  a  ni  ìadsan  a 
bhaistear  air  son  nam  marbh, 
mur  èirich  na  mairbh  air  aon 
dòigh?  c'ar  son  ma  seadh  a 
bhaistear  iad  air  son  nam 
marbh  ? 

30  Agus  c'ar  son  a  ta  sinne 
an  gàbhadh  gach  uair  1 

31  Air  bhur  gàirdeachas- 
sa^  a  tha  agam  ann  an  Iosa 
Criosd  ar  Tighearn,  tha  mi 
faghail  a'  bhàis  gach  là. 

32  Ma  chòmhraig  3  mi  mar 


2  «'  ghairdeachas  air  bhur  sonsa. 
3  chcg  ?/ìi,  chuir  mi  catk. 


1.  CQItlNTIANACH  XV. 


dhume  1  ri  fiadh-bheathaich- 
ibh  ann  an  Ephesus,  ciod  i 
mo  thairbhe,  mur  èirich  na 
mairbh?  itheamaid  agus  òlam- 
aid,  oir  am  màireach  gheibh 
sinn  bàs. 

33  Na  meallar  sibh  : 
truaillidh  droch  chomhluad- 
ar  2  deadh  bheusa 

34  Dùisgibh  chum  f  ìreant- 
achd 3,  agus  na  deanaibh 
peacadh  ;  oir  cha'n  'eil  eòlas 
Dè  aig  cuid ;  chum  bhur 
nàire  tha  mi  a'  labhairt  so. 

35  Ach  their  neach  èigin, 
Cionnus  a  dh'èireas  na 
mairbh  1  agus  ciod  a'  ghnè 
cuirp  leis  an  tig  iad  ì 

36  Amadain,  an  ni  sin  a 
chuireas  tu,  cha  bheothaich- 
ear  e,  mur  bàsaich  e  air  tùs : 

37  Agus  an  ni  a  chuireas 
tu,  cha'n  e  an  corp  a  bhitheas 
a  ta  thu  cur,  ach  gràinne 
ìom,  feudaidh  e  bi  do  chruith- 
neachd,  no  do  sheòrsa  èigin 
eile : 

38  Ach  a  ta  Dia  a'  toirt 
cuirp  dha  rrrar  bn  toil  leis, 
agus  do  gach  uile  shìol  a 
chorp  fèin. 

39  Cha'n  aon  fheòil  gach 
uile  f  heòil :  ach  a  ta  feòil  air 
leth  aig  daoinibh,  agus  feòil 
eile  aig  ainmhidhibh,  feòil 
eile  aig  iasgaibh,  agus  feòil 
eile  aig  eunlaithibh. 

40  Agus  a  ta  cuirp  nèamh- 
aidh  ann,  agus  cuirp  thal- 
mhaidh  :  gidheadh  a  ta  glòir 
air  leth  aig  na  corpaibh  nèamh- 
aidh,  agus  giòir  eile  aig  na 
corpaibh  talmhaidh. 

41  Tha  aon  ghlòir  aig  à' 
ghrèin,  agus  glòir  eile  aig  a' 
ghealaich,  agus  glòir  eile  aig 
na  reultaibh  ;  oir  a  ta  eadar- 


dhealachadh  eadar  reult  agus 
reult  thaobh  glòire. 

42  Agus  is  ann  mar  sinn  a 
bhios  aiseirigh  nam  marbh. 
Cuirear  ann  an  truaillidh- 
eachd  e ;  togar  ann  an  neo- 
thruaillidheachd  e. 

43  Cuirear  e  ann  an  easurr- 
am,  togar  ann  an  glòir  e : 
cuirear  ann  an  anmhuinn- 
eachd  e,  èiridh  e  ann  an 
cumhachd : 

44  Cuirear  e  'na  chorp 
nàdurra,  èiridh  e  'na  chorp 
spioradail.  Tha  corp  nàdurra 
ann,  agus  corp  spioradail. 

45  Agus  mar  so  tha  e 
sgrìobhta,  Rinneadh  an  ceud 
dhuine  Adhamh  'na  anam 
beò,  an  t-Adhamh  deireann- 
ach  'na  Spiorad  a  bheoth- 
aicheas. 

46  Gidheadh  cha'n  e  an  ni 
spioradail  a  bha  ann  air  tùs, 
ach  an  ni  nadurra  ;  agus  'na 
dhèigh  sin  an  ni  spioradail. 

47  An  ceud  duine  o'n 
talamh,  talmhaidh :  an  dara 
duine,  an  Tighearn  o  nèamh. 

48  Mar  an  duine  talmhaidh, 
is  amhuil  sin  iadsan  a  tm 
talmhaidh  :  agus  mar  a  ta  an 
duine  nèamhaidh,  is  ann  mai 
sin  iadsan  a  ta  nèamhaidh. 

49  Agus  mar  a  ghiùlair 
sinn  ìomhaigh  4  an  duint 
thalmhaidh,  giùlanaidh  sinr 
mar  an  ceudna  ìomhaigh  ar 
duine  nèamhaidh. 

50  A  nis  so  a  ta  mi  ag  ràdh : 
a  bhràithre,  nach  feudar  h 
feòil  agus  fuil  rìoghachd  Dht 
a  shealbhachadh ;  ni  mò  i 
shealbhaicheas  truaillidh- 
eachd  neo-thruaillidheachd. 

51  Feuch,  tha  mi  a'  labh 
airt  ni  dìomhair  rìbh ;  Ch; 


1  n  rcir  gnàtha  dhaoine. 

2  droch  chomhradh. 

336 


3  gu  ceart,  gu  cubhaidh. 

4  dcalòh,  dreqch,  cosfas. 


I.  COKINTIANACH  XVI. 


choidil  sinn  uile,  ach  caoch- 
laidhear  sinn  uile, 

52  Ann  an  tiota1,  am  priob- 
adh  na  sùl,  ri  guth  na  tromp- 
aid  deireannaich,  (oir  sèididh 
an  trompaid,)  agus  6iridh  na 
mairbh  neo-thruaillidh,  agus 
caochlaidhear  sinne. 

53  Oir  is  èigin  do'n  chorp 
thruaillidh  so  neo-thruaillidh- 

achd  a  chur  uime,  agus  do'n 
ihorp  bhàsmhor  so  neo-bhàs- 
horachd  a  chur  uime. 

54  Agus  an  uair  a  chuireas 
an  corp  truaillidh  so  neo- 
hruaillidheachd  uime,  agus 
ì  chuireas  an  corp  bàsmhor  so 
ìeo-bhàsmhorachd  uime,  an 
>in  coimhlionar  am  focal  a  ta 
sgrìobhta,  Shluigeadh  suas  am 
)às  le  buaidh. 

55  O  bhàis,  c'àit  am  bheil 
lo  ghath?  O  uaigh,  c'àit  am 
heil  do  bhuaidh  % 

56  Is  e  am  peacadh  gath  a' 
>hàis ;  agus  is  e  neart  a' 
)heacaidh  an  lagh : 

57  Ach  buidheachas  do 
Ohia,  a  tha  toirt  dhuinne  na 
•uadha,  tre  ar  Tighearna  Iosa 
priosd. 

58  Uime  sin,  mo  bhràithre 
rràdhach,  bithibh-sa  daing- 
an,  neo-ghluasadach,  a'  sìor- 
aheudachadh  ann  an  obair 
n  Tighearn,  air  dhuibh  fios 
.  bhi  agaibh  nach  'eil  bhur 
aothair  dìomhain  anns  an 
fighearn. 

CAIB.  XVI. 

Ghuidh  Pòl  air  na  Corintianaich 
fuasgladh  air  tiireasbhuidh  nam 

bràithre  bochda  annan  lcrusalem ; 

10  mhol  e  Timoteus ;  13  agus  an 

dèigh  chomhairlean  càirdeil,  19 
I  chrìochnaich  e  a?i  litir  le  iomudh 
fàilte. 


„    Iplatha,  mionaid. 
,2  taisgeadh  gach  aon  agaihh  làimh 
is  ann  an  stòr. 

337 


A  NIS  a  thaobh  an  tionail 
•     air  son  nan  naomh,  mar 
a  dh'orduich  mi  do  eaglaisibh 
Ghalatia,  mar  sin  deanaibh- 
sa  mar  an  ceudna. 

2  Air  ceud  là  gach  seachd- 
uin,  cuireadh  gach  aon  agaibh 
ni  leis  fèin  anns  an  ionmhas2, 
a  rèir  mar  a  shoirbhich  leis, 
chum  nach  bi  tionail  r'an 
deanamh  'nuair  a  thig  mise. 

3  Agus  an  uair  a  thig  mi, 
cò  air  bith  iad  a  mholas  sibh 
le  'ur  litrichibh,  cuiridh  mi 
iadsan  a  ghiùlan  bhur  tabh- 
artais  gu  Ierusalem. 

4  Agus  ma's  iomchuidh 
mise  a  dhol  mar  an  ceudna, 
thèid  iadsan  a'm'  chuideachd . 

5  Agus  thig  mi  do  'ur  n- 
ionnsuidh-sa,  'nuair  a  thèid 
mi  troimh  Mhacedonia  :  (oir 
tha  mi  dol  troimh  Mhacedo- 
nia:) 

6  Agus  feudaidh  e  bi  gu'm 
fan  mi,  no  eadhon  gu'n  caith 
mi  an  geamhradh  maille  ribh, 
chum  gu'n  toir  sibh  air 
m'aghaidh  mi,  ge  b'e  àit  d'an 
tèid  mi. 

7  Oir  cha'n  àill  leam  bhur 
faicinn  a  nis  san  dol  seachad ; 
ach  tha  dùil  agam  fantuinn  rè 
tamuill  maille  ribh,  ma  leigeas 
an  Tighearn  dhomh. 

8  Ach  fanaidh  mi  ann  an 
Ephesus  gu  Cuingeis. 

9  Oir  dh'fhosgladh  dorus 
mòr  agus  èifeachdach  dhomh- 
sa,  agus  tha  mòran  eascaird- 
ean3  ann. 

10  A  nis  ma  thig  Timoteus, 
feuchaibh  gu'm  bi  e  gun  eagal 
maille  ribh :  oir  tha  e  a' 
saoithreachadh  ann  an  obair 
an  Tighearna,  mar  a  ta  mise. 


3  luchd  cur  an  aghaidh  an  t- 
soisgeil. 


I.  CORINTIANACH  XVI. 


11  Uime  sin  na  deanadh 
neach  sam  bith  tàir  air :  ach 
thugaibh  air  aghaidh  e  an 
sìth,  chum  gu'n  tig  e  a  m' 
ionnsuidh  -  sa :  oir  tha  sùil 
agam  ris  maille  ris  na  bràith- 
ribh. 

12  Mu  thimchioll  ar  bràthar 
Apollois,  ghuidh  mi  gu  dùr- 
achdach  air  teachd  do  'ur  n- 
ionnsuidh-sa  maille  ris  na 
bràithribh :  ach  cha  b'i  a 
thoil  air  chor  sam  bith  teachd 
san  àm  so  ;  ach  thig  e  'nuair 
a  gheibh  e  àm  iomchuidh. 

13  Deanaibh  faire,  seas- 
aibh  gu  daingean  sa'  chreid- 
imh,  bithibh  fearail *,  bithibh 
làidir2. 

14  Biodh  bhur  n-uile  nithe 
air  an  deanamh  le  gràdh. 

15  Agus  guidheam  oirbh, 
a  bhràithre  (o's  aithne  dhuibh 
teaghlach  Stephanais,  gur  iad 
ceud  thoradh  Achaia,  agus 
gu'n  d'thug  siad  iad  fèin 
chum  frithealaidh  do  na 
naomhaibh ;) 

16  Gu'm  bi  sibh  ùmhal 
d'an  leithidibh  sin,  agus  do 
gach  aon  a  ni  obair  agus 
saothair  maille  ruinne. 


1  duineil. 
2  neartaichibh  sibh  fèin. 


17  Tha  mi  subhach  rl 
teachd  Stephanais,  agus 
Fhortunatuis,  agus  Achai- 
cuis  :  oir  rinn  iad  suas  an  ni 
sin  a  bha  dh'uireasbhuidh  do 
'ur  taobh-sa. 

18  Oir  thug  iad  suaimhneas3 
do  m'  spiorad-sa,  ag-us  d'  ur 
spiorad-sa:  uime  sin  biodh 
meas  agaibh  air  an  leithidibh 
sin  4. 

19  Tha  eaglaisean  na  h- 
Asia  a'  cur  fàilte  oirbh.  Tha 
Acuila  agus  Priscila,  maille 
ris  an  eaglais  a  tha  'nan  tigh, 
a'  cur  mòr-f  hàilte  oirbh  anns 
an  Tighearn. 

20  Tha  na  bràithrean  mle 
a'  cur  fàilte  oirbh.  Cuiribh- 
sa  fàilte  air  a  chèile  le  pòig 
naoimh. 

21  Fàilte  uamsa  Pòl  le  m' 
làimh  fèin. 

22  Ma  tha  neach  sam  bith 
nach  gràdhaich  an  Tighearn 
Iosa  Criosd,  biodh  e  'na 
Anatema  Maranata  5. 

23  Gu  robh  gràs  an  Tigh- 
earna  Iosa  Criosd  maille  ribh. 

24  Mo  ghràdh-sa  maille 
ribh  uile  ann  an  Iosa  Criosd. 
Amen. 


4  aiihnichtbh  an  leithide  sm 

5  biodh  e  malluichte  gu  òrdt/t. 


DARA  LITIR  AN  ABSTOIL  PHOIL  CHUM  NAN 


CORINTIANACH. 


CAIB.  L 

1  Thìig  an  t-abstol  Pò*  misneach 
do  na  Corintianaich  an  aghaidh 
thrioblaid  thaobh  na  comìi-fhurt- 
achd  agns  an  fhuasglaidh  'a  thug 
Dia  dhasan  fna  uile  thrioblaidibh 
fèin,  8  gu  sonruichte  Jna  chuunart 
san  Asia;  12  agus  ghairm  e  an 
coguis-san,  agus  a  choguis  fèin 
chum  fianuis  gu!n  do  shearmon- 
aich  e  an  soisgeul  gu  trèibh-dhir- 
each,  8ffl. 

TDOL,  abstol  losa  Criosdtre 
thoil  Dè,  agus  Timoteus, 
ar  bràthair,  chum  eaglais  Dè 
a  ta  ann  an  Corintus,  maille 
ris  na  h-uile  naoimh  a  ta  ann 
an  Achaia  uile : 

2  Gràs  dhuibhse,  agus  sìth1 
o  Dhia  ar  n-Athair,  agus  o'n 
Tighearna  Iosa  Criosd. 

3  Beannaichte  gu  robh  Dia, 
-■eadhon  Athair  ar  Tighearna 
iHlosa  Criosd,  Athair  nan  tròc- 
KjBair,  agus  Dia  nah-uile  chomh- 

lifhurtachd  ; 

Jm\   4  A  tha  toirt  comhf hurt- 
i  ichd   dhuinne  'nar  n-uile 
,, «  ìmhghar 2,  chum  sinne  bhi 
bomasach  air  comh-fhurtachd 
(  \ì  thoirt  dhoibh-san  a  ta  ann 
B.  in  àmhghar  sam  bith,  tre  a' 
t  phomh-f  hurtachd    leis  am 
bheil  sinn  fèin  a'  faotainn 
i  bomh-fhurtachd  o  Dhia. 

|  5  Oir  mar  a  ta  fulangais 
(  phriosd3  pailt  annainne,  is 
|  imhuil  sin  a  ta  ar  comhf  hurt- 
•  ichd-ne  mar  an  ceudna  pailte 

I  !re  Chriosd. 

II  6  Agus  ma  tha  sinn  fuidh 
i;  iimhghar,  is  ann  air  son  bhur 


comh-fhurtachd  agus  bhur 
slàinte-sa,  a  tha  air  a  h-oib- 
reachadh  le  sibh  a  dh'f  hulang 
nam  fulangas  ceudna,  a  tha 
sinne  a'  fulang:  no  ma's 
comhfhurtachd  dhuinn,  is 
ann  chum  bhur  comhfhurt- 
achd  agus  bhur-  siàinte-sa. 

7  Agus  a  ta  ar  dòchas 
daingean  do  'ur  taobh-sa,  do 
bhrìgh  gu  bheil  fios  againn, 
mar  a  ta  sibh  'nur  luchd- 
comhpairt  do  na  fulangas- 
aibh,  gu'm  bi  sibh  mar  an 
ceudna  do'n  chomhfhurt- 
achd. 

8  Oir  cha  b'àill  leinn,  a 
bhràithre,  sibhse  bhi  ain- 
f  hiosrach  mu  thimchioll  ar  n- 
àmhghair  a  thachair  dhuinne 
san  Asia,  gu'n  do  bhruthadh 
sinn  gu  ro  mhòr  thar  ar  neart, 
ionnus  gu  robh  sinn  fuidh 
amharus  eadhon  mu'r  beatha: 

9  Ach  bha  againn  binn  4  ar 
bàis  annainn  fèin  chum  nach 
biodh  againn  dòigh  annainn 
fèin,  ach  ann  an  Dia  a 
dhùisgeas  na  mairbh : 

10  Neach  a  shaor  sinne  o 
bhàs  co  mòr,  agus  a  ta  'gar 
saoradh ;  anns  am  bheil  ar 
dòchas  gu'n  saoresimifathast: 

11  Air  dhuibhse  bhi  a'  co- 
oibreachadh  le  chèile  ann  an 
urnuigh  air  ar  son-ne,  chum 
gu  tugar  buidheachas  le 
mòran  air  ar  son-ne,  à  leth 
an  tiodhlaic  a  thugadh 
dhuinne,  tre  mhòran. 


*  sìothchaint.         2  thrìoblaid,       *fulangais  air  son  Chriusd.  *  breth. 


II.  CORINT 


TANACH  II. 


12  Oir  is  e  so  ar  gàirdeach- 
as-ne,  fianuis  ar  coguis,  gur 
ann  an  aon-f  hillteachd 1  agus 
an  trèibhdhireas  diadhaidh  2, 
agus  cha'n  ann  an  gliocas 
feòlmhor,  ach  ann  an  gràs 
Dè,  a  chaith  sinn  ar  beatha 
san  t-saoghal,  agus  gu  h-àr- 
aidh  do  'ur  taobh-sa. 

13  Oir  cha'n  'eil  sinn  a' 
sgrìobhadh  nithe  sam  bith 
eile  do  'ur  n-ionnsuidh-sa, 
ach  nan  nithe  a  ta  sibh  a' 
leughadh3,  no  a  ta  sibh  ag 
aideachadh,  agus  a  ta  dùil 
agam  a  dh'aidicheas  sibh  gus 
a'  chrìoch ; 

14  Amhuil  mar  a  dh'aidich 
sibh  an  càil,  gur  sinne  bhur 
gàirdeachas.  mar  is  sibhse 
mar  an  ceuana  ar  gàirdeachas- 
ne  ann  an  là  an  Tighearn 
losa. 

15  Agus  anns  a'  mhuin- 
ghin  so  b'àill  leam-sa  teachd 
do  'ur  n-ionnsuidh  air  tùs, 
ionnus  gu  faigheadh  sibhse 
ath-ghràs4. 

16  Agus  gabhail  uaibhse5 
gu  Macedonia,  agus  teachd 
o  Mhacedonia  a  rìs  do  ?ur  n- 
ionnsuidh-sa,  agus  a  bhi 
air  mo  thoirt  air  m'aghaidh 
leibhse  san  t-slighe  gu  Iudea. 

17  Uime  sin  an  uair  a  chuir 
mi  so  romham,  an  do  ghnàth- 
uich  mi  eutruimeachd  6 1  no 
an  ann  a  rèir  na  feòla  a  ta  mi 
cur  romham,  na  nithe  a  ta  mi 
a'  cur  romham,  ionnus  gu 
biodh  agam  seadh,  seadh, 
agus  cha'n  eadh,  cha'neadh? 

18  Ach  mar  a  ta  Dia  fìrinn- 
each,  cha  b'e  ar  còmhradh 
ribhse  seadh,  agus  cha'n 
eadh  'i 


1  sùmipluidheachd. 
2  an  trcibhdhireas  à's  mò;  tfèihh- 
dhireas  Vc.Gr.  3  a\s  aitlme  dhuibh, 

340 


19  Oir  Mac  Dhè  losa 
Criosd,  a  shearmonaicheadh 
'nur  measg-sa  leinne,  eadhon 
leam-sa,  agus  le  Siluanus,  a- 
gus  le  Timoteus,  cha  robh  e 
'na  sheadh  agus  'na  cha'n 
eadh,  ach  ann-san  bha  seadh. 

20  Oir  geallanna  Dhè  uile 
ann-san  is  seadh  iad,  agus 
ann-san  is  Amen  iad,  chum 
glòire  Dhè  do  ar  taobh-ne. 

21  A  nis  an  ti  a  dhaing- 
nicheas  sinne  maille  ribhse 
ann  an  Criosd,  agus  a  dh'ung 
sinn,  is  e  Dia: 

22  Neach  mar  an  ceudna  a 
chuir  seula  oirnne,  agusa  thug 
dhuinn  geall-daingnich 7  an 
Spioraid  ann  ar  cridheach- 
aibh. 

23  Ach  a  ta  mi  a'  gairm 
Dhè  mar  fhianuis  air  m'- 
anam  8,  gur  ann  chum  sibhse 
a  chaomhnadh  nach  d'thàinig 
mi  fathast  gu  Corintus. 

24  Cha'n  e  gu  bheil  ag- 
ainne  tighearnas  air  bhur 
creidimh-sa,  ach  is  luchd- 
cuideachaidh  sinn  do  'ur  n- 
aoibhneas :  oir  is  ann  tre 
chreidimh  a  sheasas  sibh. 

CAIB.  II. 

1  Air  do  Phòl  an  reuson  a  chur  an 
cèill  air  son  nach  dUhàiyiig  e  dm 
ionnsuidh  nan  Corintianach,  6  dh'- 
iarr  e  orra  muitheanas  agus 
comhfhurtachd  a  thoirt  do,n  duine 
a  dhruideadh  a  mach  leo  as  an 
eaglais,  10  eadhon  mar  a  thug  e 
fèin  mar  an  ceudna  maitheanas 
da,  air  son  ^fhìor-aithreachais. 

A  CH  chuir  mi  so  romham 
annam  fèin,  gun  teachd 
a  rìs  fo  dhoilgheas  do  'ur  n- 
ionnsuidh. 

2  Oir  ma  ni  mise  doilich 
sibhse,  cò  e  ma  ta  ni  subhach 


4  ath-thiodhlac . 
*>dol  hhur  rathad-sa.  &iomluas. 
7  earlas.       8  an  aghaidh  m'anama. 


II.  CORINTIANACH  III. 


mise,  ach  an  ti  air  an  do 
chuireadh  doilgheas  leam  ? 

3  Agus  sgrìobh  mi  an  ni  so 
fèin  do  'ur  n-ionnsuidh,  chum 
air  dhomh  teachd,  nach  cuirt- 
eadh  doilgheas  orm  leis  a' 
mhuinntir  sin  o'm  bu  chòir 
dhomh  aoibhneas  fhaotainn, 
air  dhomh  bhi  muinghinneach 
asaibh  uile,  gur  e  m'aoibh- 
neas  bhur  n-aoibhneas  uile. 

4  Oir  à  trioblaid  mhòir  agus 
cràdh  cridhe,  sgrìobh  mi  do 
'ur  n-ionnsuidh  le  iomadh 

|  deur ;  cha'n  ann  chum  gu'm 
biodh  doilgheas  oirbh,  ach 
i  chum  gu'm  biodh  fios  agaibh 
:  air  a'  ghràdh  a  ta  agam  gu  ro 
|  phailte  dhuibh. 

5  Ach  ma  thug  neach  sam 
i  bith  aobhar  doilgheis,  cha  do 
i  chuir  e  doilgheas  ormsa,  ach 

an  càil ;  chum  nach  cuirinn 
ì  ro  uallach  oirbh  uile. 

6  Is  leoir  d'a  leithid  sin  do 
dhuine  am  peanas  so,  a  leag- 
adh  air  le  mòran. 

7  Ionnus  air  an  làimh  eile, 
gur  mò  is  còir  dhuibh  maith- 
eanas  agus  comhf  hurtachd  a 
thoirt  da,  air  eagal  gu'm 
biodh  a  leithid  so  do  dhuine 
air  a  shlugadh  suas  le  anab- 
arra  doilgheis. 

8  Uime  sin  guidheam  oirbh, 
gu'n  daingnicheadh  sibh  bhur 
jgràdh  dha. 

9  Oir  is  ann  chum  na  crìche 
so  a  sgrìobh  mi  do  'ur  n-ionn- 
midh,  chum  gu'm  biodh  fios 
bhur  dearbhaidh  agam,  am 
bheil  sibh  ùmhal  anns  na  h- 
nile  nithibh. 

10  Ge  b'e  neach  d'  an  toir 
>ibh  maitheanas  ann  an  ni 
;am  bith,  bheir  mise  mar  an 
I  -eudna :  oir  ma  thug  mise 
naitheanas  ann  an  ni  sam 


1  am  pearsa.      3  shhbmichear. 
341 


bith,  ge  b'e  d'an  d'thug  mi 
am  maitheanas,  is  ann  air 
bhur  sonsa  a  thug  mi  e,  am 
fianuis  1  Chriosd , 

11  Air  eagal  gu  faigheadh 
Satan  an  cothrom  oirnn  le 
'chuilbheartachd :  oir  cha'n 
'eil  sinn  aineolach  air  'inn- 
leachdaibh. 

12  Os  bàrr,  'nuair  a  thàinig 
mi  gu  Troas  chum  soisgeul 
Chriosd  a  shearmonachadh,  a- 
gus  a  dh'fhosgladh  dorus 
dhomh  leis  an  Tighearn, 

13  Cha  robh  fois  agam  ann 
mo  spiorad,  do  bhrìgh  nach 
d'f  huair  mi  Titus  mo  bhràth- 
air  :  ach  air  gabhail  mo  chead 
diubh,  dh'imich  mi  o  sin  do 
Mhacedonia. 

14  A  nis  buidheachas  do 
Dhia,  a  ta  ghnàth  a'  toirt 
oirnne  buadhachadh  ann  an 
Criosd,  agus  a  ta  foillseach- 
adh  deadh  fhàile  'eòlais  fèin 
leinne  anns  gach  àit. 

15  Oir  tha  sinne  do  Dhia 
'nar  fàile  cùbhraidh  Chriosd, 
anns  an  dream  a  thèarnar2, 
agus  anns  an  dream  a  sgrios- 
ar  3 : 

16  Do'n  aon  dream  tha 
sinn  'nar  boltrach  bàis  chum 
bàis;  agus  do'n  dream  eile, 
'nar  boltrach  beatha  chum 
beatha:  agus  cò  a  ta  fogh- 
ainteach  chum  nan  nithe  so  1 

17  Oir  cha  'n  'eil  sinne  mar 
mhòran,  a  thruailleas  focal 
Dè :  ach  mar  o  thrèibhdhir- 
eas,  ach  mar  o  Dhia,  tha  sinn 
a'  labhairt  am  fianuis  Dè  ann 
an  Criosd  4. 

CAIB.  III. 

1  Air  eagal  qtCn  cuireadh  luchd- 
teagaisg  brèige  as  a  leth  gtt  robh  e 
deanamh  iiaill  gu  dìomhain.  nochd 
Pòl  gu  robh  grùsa  nan  Corintian- 
ach   ^naJi    aobhar    molaidh    a  a 


3«  chaillear.      *  ?nu  Chriosd, 


II.  CORINTIANACH  III. 


mhinistreileachd.  6  Air  so  chòmh- 
shìn  e  ministeirean  an  lagha,  agus 
an  t-soisgiil  r'a  chèile,  12  agus 
dhearbh  e  gu'n  robh  a  mhinistreil- 
eachd-san  ro  òirdheìrc. 

A  N  tòisich  sinn  a  rìs  air 
^  sinn  fèin  a  mholadh  1  no 
am  bheil  feum  againn,  mar 
aig  dream  àraidh,  air  litrich- 
ibh  molaidh  do  'ur  n-ionn- 
suidh-sa,  no  air  litrichibh  mol- 
aidh  uaibh  1 

2  Is  sibhse  ar  litir-ne  a  ta 
sgrìobhta'nar1  cridheachaibh, 
air  a  h-aithneachadh  agus  air 
a  leùghadh  leis  na  h-uile 
dhaoinibh : 

3  Air  dha  bhi  follaiseach 
gur  sibh  litir  Chriosd,  a 
f  hrithealadh  leinne,  a  tha  air 
a  sgrìobhadh  cha'n  ann  le 
dubh,  ach  le  Spiorad  an  Dè 
bheò  ;  cha'n  ann  air  clàraibh 
cloiche,  ach  air  clàraibh  feòl- 
mhor  a'  chridhe. 

4  Agus  tha  a  leithid  so  do 
dhòchas  2  againne  tre  Chriosd 
a  thaobh  Dhè : 

5  Cha'n  e  gu  bheil  sinn 
foghainteach  uainn  fèin  chum 
ni  sam  bith  a  smuaineachadh3 
mar  uainn  fèin  :  ach  is  ann  o 
Dhia  a  ta  ar  foghainteachd  ; 

6  A  rinn  sinne  mar  an  ceud- 
na  'nar  ministeiribh  foghaint- 
each  an  tiomnaidh  nuaidh  4  ; 
cha'n  ann  do'n  litir,  ach  do'n 
Spiorad :  oir  marbhaìdh  an 
litir,  ach  bheir  an  Spiorad 
beatha. 

7  Ach  ma  bha  mìnistreil- 
eachd5  a'  bhàis,  ann  an 
sgrìobhadh  air  a  ghearradh6 
air  clachaibh,  glòrmhor,  ionn- 
us  nach  b'urrainn  clann  Is- 
raeil  amharc  gu  geur  air 
gnùis  Mhaois,  air  son  glòire 


1  ann  ar.  3  dlCearbsa. 
3  a  tnheas,  a  reusonachadh. 
4  «'  t  hoimhcheangail  nuaidh. 

342 


a  ghnùise,  achuireadh  air  cùf ; 

8  Cionnus  nach  mò  na  sin 
a  bhios  ministreileachd  an 
Spioraid  glòrmhor  1 

9  Oir  ma  bha  ministreil- 
eachd  an  dìtidh  glòrmhor,  is 
ro  mhò  na  sin  a  bheir  minis- 
treileachd  na  fìreantachd 
barrachd  ann  an  glòir. 

10  Oir  eadhon  an  ni  a  rinn- 
eadh  glòrmhor,  cha  robh  glòit 
sam  bith  aige  sa'  chàs  so, 
thaobh  na  glòire  a  tha  toirt 
barrachd. 

11  Oir  ma  bha  an  ni  a 
chuireadh  air  cùl  glòrmhor, 
is  ro  mhò  na  sin  a  ta  an  ni  a 
bhuanaicheas  glòrmhor. 

12  Uime  sin  do  bhrìgh  gu 
bheil  againn  a  shamhuil  so 
do  dhòchas7,  tha  sinn  a' 
cleachdadh  mòr  -  dhànachd  8 
cainnte. 

13  Agus  cha  ^n  'eil  sinn 
mar  Mhaois,  a  chuir  folach 
air  'aghaidh,  chum  nach  amh- 
airceadh  clann  Israeil  gu  geur 
gu  crìch  an  ni  a  chuireadh 
air  cùl. 

14  Ach  dhalladh  an  inntinn 
oir  gus  an  là'n  diugh  ann  an 
leughadh  an  t-seann-tiomn- 
aidh9,  tha'm  folach  ceudna 
a'  fantuinn  gun  atharrachadh 
ni  a  chuireadh  air  cùl  ann  an 
Criosd. 

_  15  Ach  eadhon  gus  an  là'n 
diugh  'nuair  a  leughar  Maois, 
tha  am  folach  air  an  cridhe 

16  Gidheadh  'nuair  a  phill- 
eas  e  chum  an  Tighearna 
togar  am  folach  dheth. 

17  A  nis  is  e  an  Tighearr 
an  Spiorad  sin  :  agus  far  arr 
bheil  Spiorad  an  Tighearna 
tha  saorsa  an  sin. 


Sfnthealadh.  « ghràbhaladh. 
1  earbsa.  8  shoiUeireachd. 

9  7ia  seann-tiomnaidh. 


1 


IL  CORINTIANACH  IV. 


18  Ach  air  bhi  dhuinne 
uile  le  aghaidh  gun  fholach, 
ag  amharc  mar  ann  an  sgàth- 
an  air  glòir  an  Tighearna,  tha 
sinn  air  ar  n-atharrachadh 
chum  na  h-ìomhaigh1  ceudna, 
!  o  ghlòir  gu  glòir,  mar  le 
i  Spiorad  an  Tighearna. 

CAIB.  IV. 

1  Chuir  Pòlan  cèillgrfn  do  shearm- 
onaich  e  an  soisgeul  le  dìchioll 
agus  ann  an  trèibh-dhireas  ;  6  agiis 
cionnus  a  dìCoibrich  na  trioblaid- 

'.  ean  agus  an  geur-leanmhuinn  a 
dlCfhuiling  e  air  a  shon,  chum 
cliù  cumhachd  Dhè,  12  agus  chum 
maith  na  h-eaglais. 

j  TTIME  sin,  air  do'n  mhin- 
Jìf  istreileachd  so  bhi  againn, 
j  a  rèir  mar  a  f  huair  sinn  tròc- 
air,  cha'n  'eil  sinn  a'  fannach- 
ì  adh2: 

2  Ach  chuir  sinn  cùl  ri 
nithibh  folaichte  na  nàire3, 
j  gun  sinn  bhi  a'  siubhal  ann 
j  an  ceilg,  no  a'  truailleadh 
t    focail  Dè,  ach  le  foillseachadh 
I    na  f  ìrinn,  'gar  moladh  fèin  do 
choguis  nan  uile  dhaoine  ann 
r  ;  an  sealladh  Dhè. 
'      3  Ach  ma  tha  ar  soisgeul- 
]  I  ne  folaichte 4,  is  ann  dhoibh- 
I  san  a  ta  caillte5  tha  e  fol- 
I  I  aichte : 
I     4  Anns  an  do  dhall  dia  an 
t-saoghail  so  inntinn  nadream 
nach  'eil  'nan  creidich,  air 
eagal    gu'n  dealraicheadh 
orra  solus  soisgeil  ghlòrmhoir 
Chriosd,  neach  a's  e  ìomhaigh 
Dhè. 

5  Oir  cha'n  'eil  sinne  'gar 
searmonachadh  fèin,  ach  Iosa 
Criosd  an  Tighearn ;  agus 
sinn  fèin^  'nar  seirbhisich 
dhuibhse  air  son  Iosa. 

6  Oir  is  e  Dia  a  thubhairt 


1  an  dealbha,  an  riochda. 
2  a'  lagachadh. 
3  «'  mhaslaidh,  na  h-eas-onoir. 

343 


ris  an  t-solus  soillseachadh  à 
dorchadas,  a  dhealraich  ann 
ar  cridheachaibh-ne,  a  thoirt 
soluis  eòlais  glòire  Dhè,  ann 
an  gnùis  Iosa  Criosd. 

7  Ach  a  ta  an  t-ionmhas 
so  againn  ann  an  soithichibh 
creadha,  chum  gu'm  bi  òir- 
dheirceas  a'  chumhachd  o 
Dhia,  agus  cha'n  ann  uainne. 

8  Tha  sinn  fo  thrioblaid  air 
gach  taobh,  gidheadh  cha'n 
'eil  sinn  ann  an  teanntachd  6 ; 
tha  sinn  ann  an  ioma-chomh- 
airle,  gidheadh  gun  sinn  ann 
an  eu-dòchas ; 

'  9  Air  ar  geur-leanmhuinn, 
gidheadh  gun  sinn  air  ar 
trèigsinn ;  air  ar  tilgeadh 
sìos,  gidheadh  gun  sinn  air 
ar  sgrios ; 

10  A'  giùlan  a  ghnàth 
bàsachaidh  anTighearnalosa 
mu'n  cuairt,  anns  a'  chorp, 
chum  gu  biodh  beatha  Iosa 
mar  an  ceudna  air  a  deanamh 
follaiseach  ann  ar  corp-ne. 

11  Oir  tha  sinne  a  ta  beò, 
a  ghnàth  air  ar  toirt  chum 
bàis  air  son  Iosa,  chum  gu 
biodh  mar  an  ceudna  beatha 
Iosa  air  a  deanamh  follais- 
each  'nar  feoil  bhàsmhoir-ne. 

■  12  Uime  sin  tha  bàs  ag 
oibreachadh  annain-ne,  ach 
beatha  annaibh-sa. 

13  Air  dhuinn  an  spiorad 
creidimh  sin  fèin  abhi  againn, 
a  rèir  mar  a  ta  e  sgrìobhta, 
Chreid  mi,  agus  uime  sin 
labhair  mi :  tha  sinne  a' 
creidsinn  mar  an  ceudna, 
agus  uime  sin  tha  sinn  a' 
labhairt ; 

14  Air  dhumn  fios  a  bhiì 
againn,  an  ti  a  thog  suas  an 


*fo  fholach. 
*  a  tha  'gan  sgrios  fèìn. 
6  cumhainneachd. 


II.  CORINTIANACH  V. 


Tighearn  Iosa,  gu'n  tog  e 
sinne  suas  mar  an  ceudna  tre 
losa,  agus  gu'n  cuir  e  'na 
làthair  sinn  maille  ribhse. 

15  Oir  tha  na  h-uile  nithe 
air  bhur  sonsa,  chum  gu 
biodh  an  gràs  a  tha  saoibhir, 
tre  bhuidheachas  mhòran,  ro 
phailte  chum  glòire  Dhè. 

16  Uime  sin  cha'n  'eil 
sinn  a'  fannachadh,  ach  ged 
thruaillear  ar  duine  o'n  leth 
muigh,  gidheadh  tha  an  duine 
o'n  leth  stigh  air  ath-nuadh- 
achadh  o  là  gu  là. 

17  Oir  a  ta  ar  n-àmhghar 
eutrom,  nach  'eil  ach  rè 
sealain  l,  ag  oibreachadh 
dhuinne  trom  -  chudthrom 
glòire  a  ta  ni's  ro  anabharr- 
aich  agus  sìor-mhaireannach ; 

18  Air  dhuinn  bhi  ag  amh- 
arc  cha'n  ann  air  na  nithibh 
a  tha  r'am  faicinn,  ach  air 
na  nithibh  nach  'eil  r'am 
faicinn :  oir  tha  na  nithe  a 
chithear,  aimsireil ;  ach  tha 
rra  nithe  nach  faicear,  siorr- 
uidh. 

CAIB.  V. 

1  Chuir  Pòl  an  cèill  gu\n  robh  e  an 
dòchas  glòire  siorruidh,  agus  le 
sàil  rithe,  agus  ris  a1  bhreth 
dheireannaich,  a'  deanamh  dìchill 
air  deadh  choguis  a  choimhead ; 
12  cha'n  ann  chum  gu  deanadh 
e  bòsd  as  fèin  a  thaobh  so,  14  ach 
mar^  neach  a  fhuair  beatha  o 
Chriosd,  a  ta  e  dìchiollach  chum 
a  bheatha  a  chaitheadh  do  Chriosd 
a  mhàin. 

f)IR  a  ta  fios  againn,  nan 
^J  sgaoilteadh  o  chèile  ar 
tigh  talmhaidh  a'  phàilliuin 
so,  gu  bheil  againn  aitreabh  o 
Dhia,  tigh  nach  do  thogadh 
le  làmhaibh,  siorruidh  anns 
na  nèamhaibh. 
2  Oir  a  ta  sinn  ri  osnaich 


I 

an  so,  a'  miannachadh  bhi 
air  ar  n-eudachadh2  le  ar  tigh 
o  nèamh : 

3  O  air  dhuinn  bhi  air  ar 
n-eudachadh,  nach  faighear 
lomnochd  sinn. 

4  Oir  tha  sinne  a  tha  anns 
a'  phàilliun  so  ri  osnaich,  air 
dhuinn  bhi  fuidh  uallaich : 
cha'n  e  air  son  gu'm  bu  \ 
mhiann  leinn  bhi  air  ar  rùsg- 
adh,  ach  air  ar  n-eudachadh, 
chum  gu  bi  bàsmhorachd  air 
a  slugadh  suas  le  beatha. 

5  A  nis  an  ti  a  dh'oibrich 
sinne  chum  so  fèin,  is  e  Dia 
e,  a  thug  dhuinne  mar  an  i 
ceudna  geall-daingnich  3  an 
Spioraid. 

6  Uime  sin  tha  sinn  a 
ghnàth  deadh-mhisneachail,  ! 
air  dhuinn  fios  a  bhi  againn 
am  feadh  a  ta  sinn  aig  an  1 
tigh  sa'  choluinn,  gu  bheil 
sinn  air  choigrich  o'n  Tigh-  1 
earn  : 

7  (Oir  a  ta  sinn  a'  gluasad4 
a  rèir  creidimh,  agus  cha'n 
ann  a  rèir  seallaidh.) 

8  Tha  deadh  mhisneach  ; 
againn,  agus  bu  ròghnuiche  j 
leinn  gu  mòr  bhi  air  choigrich  1 
as  a'  choluinn,  agus  a  bhi 
làthair  maille  ris  an  Tighearn. 

9  Uime  sin  a  ta  sinn  a'  i 
deanamh  ar  dìchill,  chum  cò 
aca  bhios  sinn  a  làthair,  no 
air  choigrich,  gu'm  bi  sinn  j 
taitneach  dhàsan. 

10  Oir  is  èigin  duinn  uile 
bhi  air  ar  nochdadh  an  làthair  i 
caithir-breitheanais  Chriosd ;  j 
chum  gu  faigh  gach  neach  na  j 
nithe  a  rinn  e  sa'  choluinn,  a 
rèir  an  ni  a  rinn  e,  ma's  maith 
no  olc  e. 

11  Uime  sin,  air  dhuinn ; 


1  tiota,mionaid.  3  earlas. 

2  cluth-endachadh,  còmhdachadh .       *  «'  gluasachd,  ag  imeachd,  à1  siubhal 

344 


II.  CORINTIANACH  VI, 


fìos  a  bhi  againn  air  uamhas 
an  Tighearna,  tha  sinn  a'  cur 
impidh  air  daoinibh ;  ach  a 
ta  sinn  follaiseach  do  Dhia, 
agus  tha  dòchas  agam  mar  an 
ceudna  gu  bheil  sinn  air  ar 
deanamh  follaiseach  ann  bhur 
coguisibh-sa. 

12  Oir  cha  'n  'eil  sinn  'gar 
moladh  fèin  a  rìs  dhuibhse, 
ach  a  ta  sinn  a'  toirt  fàth  1 
uaill  dhuibh   do  ar  taobh, 

i  chum  gu  bi  freagradh  agaibh 
idhoibh-san  a  tha  deanamh 
|  uaill  ann  an  gnùis,  agus  cha'n 
jann  an  cridhe. 

13  Oir  ma  tha  smn  a 
dh'easbhuidh  cèille,  is  ann 
jio  Dhia :  agus  ma  tha  ar 
liall  againn,  is  ann  duibh-sa. 
i  14  Oir  a  ta  gràdh  Chriosd'gar 
j;o-èigneachadh,  air  dhuinn 
|>reithneachadh  mar  so,  ma 
jhuair  a  h-aon  bàs  air  son 

[  jian  uile,  gu'n  robh  na  h-uile 
.  jaarbh : 

I  15  Agus  gu7n  d'fhuair  e 
4 1  às  air  son  nan  uile,  chum 
D  jidsan  a  ta  beò,  nach  biodh 

|id  à  so  suas  beò  dhoibh  fèin, 
I,  ph  dhàsan  a  dh'f  huiling  am 
ne  às  air  an  son,  agus  a  dh'èir- 
i  :h  a  rìs. 

16  Uime  sin,  cha'n  aithne 
3  jiuinne  à  so  suas  aon  duine 
'  j'l  rèir  na  feòla :  seadh,  ged 
„  cj  II  aithne  dhuinn  Criosd  a 
Q0  ir  na  feòla,  gidheadh  a  nis 
':m  jia'n  aithne  dhuinn  e  ni's 


17  Uime  sin  ma  iha  neach 
m  bith  ann  an  Criosd,  is 
sutair  nuadh  e :  chaidh  na 
mn  nithe  seach,  feuch, 
ineadh  na  h-uile  nithe 
|  adh. 

18  Agus  is  ann  o  Dhia  a 


>throim.  2  chuir  e  annainne.  Gr. 
3  air  son,  an  àit. 

345 


ta  na  h-uile  nithe,  neach  a 
rinn  sinne  rèidh  ris  fèin  tre 
Iosa  Criosd,  agus  a  thug 
dhuinn  ministreileachd  na 
rèite ; 

19  Eadhon,  gu  robh  Dia 
ann  an  Criosd,  a'  deanamh 
an  t-saoghail  rèidh  ris  fèin, 
gun  bhi  a'  meas  an  cionta 
dhoibh  ;  agus  dh'earb  e 
ruinne  2  focal  na  rèite. 
t  20  Uime  sin  is  teachdairean 
sinn  air  son  Chriosd,  mar  gu 
cuireadh  Dia  impidh  leinne  : 
tha  sinne  a'  guidhe  oirbh  as 
uchd  3  Chriosd,  bithibh  rèidh 
ri  Dia. 

21  Oir  rinn  e  esan  do  nach 
b'aithne  peacadh,  'na  ìobairt- 
pheacaidh  air  arsonne ;  chum 
gu  bitheamaid  air  ar  deanamh 
'nar  f  ìreantachd  Dhè  annsan. 
CAIB.  VI. 

1  Gu\n  do  dhearhh  Pòl  e  fèin  hia 
mhinisteir  fìrinneach  do  Chriosd, 
araon  le  earailibh,  3  agus  le 
ionracas  a  bheathu,  4  agus  leis 
gach  gnt  trioblaid  agus  maslaidh 
fhulang  gu  foighidneach  air  son. 
an  t-soisgeil:  10  umpa  so  labhair 
e  gu  dàna  riu,  a  chionn  gu  robh  a 
chridhe  fosgailte  dhoibh. 

TTIME  sin  tha  sinn  mar 
V  chomh  -  oibrichean  kis- 
san,  a'  guidhe^  oirbh,  gun  sibh 
a  ghabhail  gràis  Dè  an  dìomh- 
anas : 

2  (Oir  a  ta  e  ag  ràdh,  Ann 
an  àm  taitneach  dh'èisd  mi 
riut,  agus  ann  an  là  slàinte 
rinn  mi  còmhnadhleat:  feuch, 
anisant'àmtaitneach;  feuch, 
a  nis  là  na  slàinte.) 

3  Gun  bhi  toirt  aobhair 
oilbheim  air  bith  ann  an  aon 
ni,  chum  nach  faigheadh  a' 
mhinistreileachd  4  mi-chliù : 

4  Ach  anns  gach  ni  'gar 
dearbhadh  fèin  mar  mhinis- 


4  [«r]  ministreileachd,  [«r]  frith- 
ectladh. 


II.  COKINTIANACH  VI. 


teiribh  Dhè,  ann  am  mòr- 
f  hoighidin,  ann  an  àmhghar- 
aibh,  ann  an  uireasbhuidh, 
ann  an  teanntachdaibh, 

5  Ann  am  buillibh,  ann 
am  prìosanaibh,  ann  an  luas- 
gadh  o  àit  gu  h-àit,  ann  an 
saothair,  ann  am  faire,  ann 
an  trasgaibh, 

6  Ann  am  fìor-ghloine, 
ann  an  eòlas,  ann  am  fad- 
fhulangas,  ann  an  caoimh- 
neas,  anns  an  spiorad  naomh1, 
ann  an  gràdh  gun  cheilg, 

7  Ann  am  focal  na  fìrinn, 
ann  an  cumhachd  Dhè,  le 
airm  na  fìreantachd  air  an 
làimh  dheis  agus  chlì, 

8  Tre  urram  agus  eas- 
urram,  tre  mhi-chliù  agus 
dheadh-chliù :  mar  mheallt- 
airibh,  gidheadh  f  ìrinneach ; 

9  Mar  dhream  nach  aith- 
nichear,  gidheadh  air  am 
bheil  deadh  aithne ;  mar 
dhream  a  ta  faghail  a'  bhàis, 
gidheadh  feuch,  tha  sinn 
beò  ;  mar  dhream  a  smachd- 
aichear,  agus  gun  am  marbh- 
adh; 

10  Mar  dhream  a  ta  bròn- 
ach,  gidheadh  a  ghnàth  a' 
deanamh  gàirdeachais ;  mar 
dhaoine  bochda,  gidheadh  a 
ta  deanamh  mòrain  saoibhir  ; 
mar  dhaoine  aig  nach  'eil  ni 
sam  bith,  gidheadh  a'  sealbh- 
achadh  nan  uile  nithe. 

11  Tha  ar  beul-ne  fosgailte 
dhuibhse,  O  a  Chorintian- 
acha,  tha  ar  cridhe  air  a 
dheanamh  farsuinn. 

12  Cha'n  'eil  sibh  ann  an 
cumhannachd  annain-ne,  ach 
tha  sibh  ann  an  cumhann- 
achd  ann  bhur  n-innibh  fèin. 

13  A  nis  mar  ath-dhìoladh 
san  ni  sin  fèin,  (tha  mi  a' 

1  leis  an  Spiorad. 

346 


labhairt  mar  ri  wr'chloinn,) 
bithibh-sa  farsuinn  mar  an 
ceudna. 

14  Na  cuing-cheanglar  gu 
neo-chothromach  sibh  mailie 
ri  mi-chreidich :  oir  ciod  e 
caidreabh  na  fìreantachd  ri 
neo-fhìreantachd'!  agus  ciod 
e  comunn  an  t-soluis  ris  an 
dorchadas  1 

15  Agus  ciod  an  rèite  a  ta 
aig  Criosd  ri  Belial  ?  no  ciod 
i  cuid  a'  chreidich,  maille  ri 
ana-creideach  1 

16  Agus  ciod  a'  cho-rèite 
a  ta  aig  teampull  Dè  ri  h- 
ìodholaibh2?  oir  is  sibhse 
teampull  an  Dè  bhèò ;  a  rèir 
mar  a  thubhairt  Dia,  Gabh- 
aìdh  mise  còmhnuidh  annta, 
agus  gluaisidh  ,  mi  'nam 
measg ;  agus  bithidh  mise 
a'm'  Dhia  aca-san,  agus  bith- 
idh  iadsan  'nan  sluagh  agam 
sa. 

17  Uime  sin  thigibh  a  mact :L  2,- 
as  am  meadhon,  agus  deal- Lt~ 
aichibh  riu,  tha  anTighean  §( 
ag  ràdh,  agus^  na  beanaibl|u  ] 
ris  an  ni  neòghlan;  aguLf^ 
gabhaidh  mise  a  m'ionnsuidjLjQ 

18  Agus  bithidh  mi  a'm 
Athaii  dhuibh,  agus  bithidl 
sibhse  'nur  mic  agus  'nu 
nigheanaibh  dhomh-sa,  th 
an  Tighearn  uiie-chumhachd|  ^ 
ach  ag  ràdh. 


CAIB.  VII. 


1  Dh'earailìch  Pòl  na  Corintia 
aich  chum  gloine  beatha,  2  ag  Klr an  r 
chum  an  inntinn  bhi  aca  dhàs^  1 
a  ta  aige  dhoibh:  3  air  eagal  . 
saoilteadh  gu'n  robh  e  cur  so  . 
amharus,  chuir  e  an  ctill  Si  f  L- 
ineud  «'  chomhfhurtachd  a  fhuA  ^  ■ 
e  'na  thrioblaidibh,  o'n  sgeuV 
thug  Titus  dha  air  am  bròn  dia<\ 
aidh. 


3  dealbhaibh. 


prtv 
ifee : 


1% 


II.  COEINTIANACH  VII. 


TTIME  sin,  a  mhuinntir  mo 
^  ghràidh,  air  dhuinn  na 
geallanna  so  bhi  againn, 
glanamaid  sinn  fèin  o  gach 
uile  shalachar  feòla  agus 
spioraid,  a'  coimhlionadh 
naomhachd  ann  an  eagal 
j  Dè. 

2  Gabhaibh  ruinne :  cha 
d'rinn  sinn  eucoir  air  aon 
duine,  cha  do  thruaill  sinn 
aon  duine,  cha  do  mheall 
sinn  aon  duine. 

3  Cha'n  ann  chum  bhur 
dìtidh  a  ta  mi  a'  labhairt  so : 
oir  thubhairt  mi  roimh,  gu 
bheil  sibh  ann  ar  cridheach- 
aibh-ne  chum  bàsachadh 
maille  ribh,  agus  a  bhi  beò 
maille  ribh. 

4  Is  mòr  mo  dhànachd 
cainnte  do  'ur  taobh-sa,  is 
mòr  m'  uaill  as  bhur  leth : 
iìonadh  le  comhf  hurtachd  mi, 
tha  mi  thar  tomhas  aoibh- 
neach  ann  ar  n-uile  àmhghar- 

15  Oir  an  uair  a  thàinig  sinn 
u  Macedonia,  cha  d'fhuair 
r  feòil  fois  sam  bith,  ach  bha 
inn  fuidh  àmhghar  air  gach 
aobh  ;  an  leth  am  muigh  bha 
òmhraig,  an  leth  a  stigh  bha 
6  Ach  Dia  a  bheir  comh- 
hurtachd  dhoibh-san  a  tha 
ir  an  leagadh  sìos,  thug  e 
omhfhurtachd  dhuinne  le 
sachd  Thituis  : 
7  Agus  cha'n  e  le  a 
jreaehd-san  a  mhàin,  ach 
ìar  an  ceudna  leis  a'  chomh- 
purtachd  a  fhuair  esan 
laibhse,  'nuair  a  chuir  e  an 
*3ill  duinn  bhur  dian-thog- 
wdh,  bhur  caoidh3,  bhur  teas- 
Miràdh  dhomh-sa;  air  chor 


as  gur  mòid  a  rinn  mi  gaird- 
eachas. 

8  Oir  ged  chuir  mi  doilgh- 
eas  oirbh  leis  an  litir,  cha'n 
'eil  aithreachas  orm ;  ged  bha. 
aithreachas  orm:  oir  tha  mi 
faicinn  gu'n  do  chuir  an  litir 
sin  doilgheas  oirbh,  ged  nach 
d'rinn  i  so  ach  rè  tamuill. 

9  A  nis  tha  gàirdeachas 
orm,  cha'n  ann  air  son  sibh  a 
bhi  doilich,  ach  gu  robh  sibh 
doilich  chum  aithreachais3 : 
oir  bha  doilgheas  oirbh  air 
mhodh  diadhaidh,  chum  nach 
tigeadh  call  oirbh  ann  an  aon 
ni  do  ar  taobh-ne. 

10  Oir  oibrichidh  am  bròn 
diadhaidh  aithreachas  chum 
slàinte  do  nach  gabhar  aith- 
reachas  :  ach  oibrichidh  doil- 
gheas  an  t-saoghail  bàs. 

11  Oir  feuch,  an  ni  so  fèin 
doilgheas  diadhaidh  bhi  oirbh, 
ciod  e  meud  an  dùrachd  a 
dh'oibrich  e  annaibh,  seadh, 
ciod  an  glanadh  oirbh  fèin 4, 
seadh,  ciod  an  ro-dhiom, 
seadh,  ciod  an  t-eagal,  seadh, 
ciod  an  dian-thogradh,  seadh, 
ciod  an  t-eud,  seadh,  ciod  an 
togradh  dioghaltais  ?  anns 
gach  ni  dhearbh  sibh  sibh 
fèin  bhi  glan  sa'  chùis  so. 

12  Uime  sin  ged  sgriobh 
mi  do  'ur  n-ionnsuidh,  cha 
b'ann  air  a  shon-san  a  rinn 
an  eucoir,  no  air  a  shon-san 
air  an  d'rinneadh  an  eucoir, 
ach  a  chum  gu  foillsicht- 
eadh  dhuibh  ar  cùram-ne 
mu'r  timchioll-sa  am  fianuis 
Dè. 

13  Uime  sin  fhuair  sinn 
comhfhurtachd  air  son  bhur 
comhf  hurtachd  -  sa  :  seadh, 
bu  ro  mhò  a  rinn  sinn  gaird- 


1  uarnhwm.       2  bròn. 

347 


3  atharrachadh  inntinn. 
4  an  saoradh,  an  leith-sgeul. 


II.  CORINTIANACH  VIII. 


eachas,  air  son  gairdeachais 
Thituis,  do  bhrìgh  gu'n  d' 
t'huair  a  spiorad  suaimhneas 
uaibhse  uile. 

14  Oir  ma  rinn  mi  bòsd1 
sam  bith  ris-san  asaibh-se, 
cha'n  eil  nàire  orm ;  ach  mar 
a  labhair  sinn  na  h-uile  nithe 
am  fìrinn  ribhse,  is  amhuil 
sin  a  f  huaradh  fìrinneach  ar 
bòsd  asaibh-se  ri  Titus. 

15  Agus  a  ta  dùrachd  a 
chridhe-san  ni's  pailte  do  'ur 
taobh-sa,  air  dha  bhi  a' 
cuimhneachadh  bhur  n-ùmh- 
lachd  uile,  mar  a  ghabh  sibh 
ris  le  h  -  eagal  agus  ball- 
chrith. 

16  Uime  sin  tha  gaird- 
eachas  orm  gu  bheil  dànachd 
agam  asaibh  anns  gach  ni. 

CAIB.  VIII. 

1  Bhrosnuich  Pòl  na  Corintianaich 
gu  tional  seirceil  a  dheanamh  air 
son  nan  naomh  bochda  ann  an  Ie- 
rusalem,  le  eisempleir  nam  Mace- 
donach,  7  le  moladh  an  dian-thog- 
raidh  a  bha  aca  ftin  roimh,  9  le 
eisempleir  Chriosd,  14  agus  leis  an 
tairbhe  spioradail  a  thigeadh  dhoibh 
fèin  6'n  tabhartas  sin. 

A   NIS,  a  bhràithre,  tha 
sinn  a'  toirt  fios  duibh 
air  gràs  Dè,  a  thugadh  do 
eaglaisibh  Mhacedonia : 

2  Eadhon  gu'n  robh,  ann 
am  mòr-dhearbhadh  àmh- 
ghdir,  pailteas  an  aoibhneis, 
agus  doimhne  am  bochduinn, 
ro  phailte  chum  saoibhreis 
am  fìaluidheachd.2. 

3  Oir  (tha  mi  loirt  flanuis,) 
gu  robh  iad  uatha  fèin  toileach 
a  rèir  an  comais,  seadh,  thar 
an  comas : 

4  A'  guidhe  oirnne  gu 
dùrachdach,  gu'n  gabhamaid 

1  uaill,  mòr-dhuil. 
2 an  daonnachda. 
2  a  bha  dòcìias  uyaimie. 

348 


an  tiodhlac,  agus  comh-roinn 
an  f  hrithealaidh  do  nanaomh- 
aibh. 

5  Agus  cha'n  ann  mar  a 
shaoil  sinne3,  ach  thug  siad 
iad  fèin  air  tùs  do'n  Tighearn, 
agus  'na  dhèigh  sin  dhuinne  a 
rèir  toil  Dè : 

6  Air  chor  as  gu'n  do  chuir 
sinn  impidh  air  Titus,  a  rèir 
mar  a  thòisich  e  roimh,  mar 
sin  gu'n  crìochnaicheadh  e 
annaibh-sa  an  gràs 4  sin  fèin 
mar  an  ceudna. 

7  Uime  sin  mar  a  ta  sibh 
pailte  anns  gach  uile  ni,  ann 
an  creidimh,  ann  an  ùr- 
labhradh,  agus  ann  an  eòlas9 
agus  ann  an  uile  dhìchioll3 
agus  ann  bhur  gràdh  dhuinne, 
bithibh  pailte  anns  a'  ghràs 
so  mar  an  ceudna. 

8  Cha'n  ^eil  mi  a'  labhairt5 
so  mar  àithne,  ach  a  thaobh 
dùrachd  dhaoine  eile,  agus 
a  dhearbhadh  trèibhdhireas 
bhur  gràidh-sa. 

9  Oir  is  aithne  dhuibh  gràs 
ar  Tighearna  Iosa  Criosd,  ged 
bha  e  saoibhir,  gidheadh  gu'n 
d'rinneadh  bochd  e  air  bhur 
sonsa  chum  gu  biodh  sibhse 
saoibhir  tre  a  bhochduinn 
san. 

10  Agus  anns  an  ni  so  tha 
mi  toirt  mo  chomhairle  :  oir 
ta  so  tarbhach6  dhuibhse, 
thòisich  roimh,  cha'n  e  mhàin 
air  deanamh,  ach  air  a  bhi 
togarrach  o  cheann  bliadhna 

11  A  nis  air  an  aobhar  sir 
coimhlionaibh  an  gnìomh7 
ionnus  mar  a  bha  sibh  ullaml; 
chum  na  toile,  mar  sin  gu'?? 
bi  sibh  ullamh  chum  coimh' 
lionaidh  as  na  bheil  agaibh 


4  tiod!dac._       5  jvV'rc  labhram, 
G  iomchubhaidh. 
r  au  deanamh. 


II.  CORINTIANACH  IX. 


12  Oir  ma  bhios  air  tùs 
inntinn  thoileach  ann,  gabhar 
ris  a  rèir  mar  a  ta  aig  neach, 

'agus  cha'n  ann  a  rèir  nan 
nithe  nach  'eil  aige. 

13  Cha'n  ann  chum  gu'm 
biodh  socair  aig  daoine  eile, 
agus  amhghar  agaibh-sa. 

14  Ach  a  thaobh  co-cheart- 
ais,  chum  san  àm  so  nis  gum 
bi  bhur  pailteas  -  sa  'na 
clioimhleasachadh  air  an  uireas- 
bhuidh-san,  agus  mar  an 
ceudna  chum  gu'm  bi  am 
pailteas-san  'na  choimhleas- 
achadh  air   bhur  n-uireas- 

i  bhuidh-sa,  air  chor  as  gu'm 
i  bi  co-cheartas  eadaraibh; 

15  A  rèir  mar  a  ta  e 
sgrìobhta,  An  ti  a  thionail 
mòran,  cha  robh  anabarr 
aige:  agus  an  ti  a  thionail 
beagan,  cha  robh  easbhuidh 
air. 

16  Ach  buidheachas  do 
Dhia,  a  chuir  an  cùram  dùr- 

15  achdach  sin  fèin  do  'ur  taobh- 
1  sa  ann  an  cridhe  Thituis. 
3  17  Oir  gu  deimhin  ghabh 
■?  e  ris  an  impidh ;  ach  air  dha 
1  bhi  ni  bu  togarraiche,  chaidh 
)  e  d'a  thoil  fèin  do  'ur  n-ionn- 
j  fciidh. 

^  18  Agus  chuir  sinne  maille 
,  ris  am  bràthair,  aig  am  bheil 
9  a  chliù  san  t-soisgeul,  feadh 
J;  nan  eaglaisean  uile : 
H  19  (Agus  cha'n  e  so  a 
:!  mhàin,  ach  thaghadh  e  leis 
jj  na  h-eaglaisibh  mar  an  ceud- 
n  jna  mar  chompanach  turuis 
.j  dhuinne,  leis  an  tiodhlac  so 
1 1  fhrithealadh  leinne  chum 
I Ulòire  an  Tighearna  sin  fèin, 

Ijìgus  chum  foiilseachaidh  bhur 
S p-inntinn  ullamh-sa.) 
20  A'  seachnadh  so,  nach 
jìugadh  neach  aìr  bith  mi- 


chliù  dhuinne  thaobh  a' 
phailteis  so  a  fhrithealadh 
leinne : 

21  Air  dhuinn  bhi  solar- 
achadh  nithe  ciatach,  cha'n 
e  mhàin  am  flanuis  an  Tigh- 
earn,  ach  mar  an  ceudna  am 
flanuis  dhaoine. 

22  Agus  chuir  sinn  maille 
riu  ar  bràthair,  a  dhearbh 
sinn  gu  minic  dùrachdach  am 
mòran  do  nithibh,  ach  a  nis 
ni's  ro  dhùrachdaiche,  a 
thaobh  an  ro-earbsa  ta  aige 1 
asaibh-sa. 

23  Ma  dh'fhiosraichear  ni 
sam  bith  mu  Thitus,  is  e  mo 
chompanach-sa  e,  agus  mo 
chomh-oibriche  do  'ur  taobh- 
sa:  no  mu  thimchioU  nam 
bràithre,  is  iad  teachdairean 
nan  eaglaisean,  agus  glòir 
Chriosd. 

24  Uime  sin  nochdaibh 
dhoibh-san,  agus  am  fianuis 
nan  eaglaisean,  dearbhadh 
bhur  gràidh-sa,  agus  ar  n- 
uaill-ne  do  'ur  taobh. 

CAIB.  IX. 

1  DhHnnis  Pòl  an  reuson  air  soti, 
ged  tfaithìie  dha  mòr-thogradh  nan 
Corintianach,  an  do  chuir  e  Titus 
agus  na  bràiihre  roimh-laimh  d'aìi 
ionnsuidh  g'am  brosnuchadh  gu 
dèirc  a  thoirt  gu  pailte,  do  bhrìgh 
gur  gìik  shìol-chuir  iad,  10  a  bheir 
bàrr  pa ilte  dho ib h  f  è in . 

r)IR  a  thaobh  frithealaidh 
do  na  naomhaibh,  is  neo- 
fheumail  dhomh-sa  sgrìobh- 
adh  do  'ur  n-ionnsuidh. 

2  Oir  is  aithne  dhomh  tog- 
arrachd  bhur  n-inntinn,  as 
leth  am  bheil  mi  deanamh2 
uaill  asaibh-sa  ris  na  Mace- 
donaich,  ag  ràdh,  Gu  robh 
Achaia  uìlamh  o  cheann 
bliadhna ;  agus  bhrosnuica 
bhur  n-eud-sa  ro  mkòran. 


1  agam. 

349 


2  an  deanam, 
M 


11.  CORINTIANACH  X. 


3  Gidheadh  chuir  ini  na 
bràithre  do  'ur  n-ionnsuidh,  air 
eagal  gu'm  biodh  ar  n-uaill- 
ne  asaibh  dìomhain  sa'  chùis 
so ;  chum  mar  a  thubhairt  mi, 
gu'm  biodh  sibh  ullamh  : 

4  Air  eagal  ma  thig  na 
Macedonaich  maille  rium, 
agus  gu'm  faigh  iad  sibhse 
neo-ullamh,  gu'm  bi  nàire 
oirnne,  (gun  a  ràdh  oirbhse,) 
à  dànadas  na  h-uaill  so. 

5  Uime  sin  bhreithnich  mi 
gu'm  b'f  heumàil  impidh  chur 
air  na  bràithribh,  iad  a  dhol 
air  tùs  do  'ur  n-ionnsuidh-sa, 
agus  bhur  tabhartas,  air  an 
do  labhradh  ribh  roimh,  a 
dheanamh  deas,  chum  gu'm 
biodh  sin  ullamh,  mar 
thiodhlac l,  agus  cha'n  ann 
mar  ni  a  dh'aindeoin. 

6  Ach  so  a  ta  mi  ag  ràdh, 
An  ti  a  chuireas  gu  gann, 
buainidh  e  gu  gann  mar  an 
ceudna  ;  agus  an  ti  a  chuir- 
eas  gu  pailte,  buainidh  e  gu 
pailte  mar  an  ceudna. 

7  Thugadh  gach  duine 
seachad  a  rèir  rùin  a  chridhe ; 
na  b'ann  an  doilgheas,  no 
lè  h-èigin :  oir  is  toigh  le 
Dia  an  neach  a  bheir  seachad 
gu  suilbhir. 

8  Agus  is  comasach  Dia  air 
gach  gràs  a  dheanamh  ro 
phailte  dhuibh-se,  chum  air 
dhuibh  anns  gach  uile  ni  làn 
leoir  a  bhi  agaibh  a  ghnàth, 
gu'm  biodh  sibh  pailte  chum 
gach  deadh  oibre. 

9  A  rèir  mar  a  ta  e  sgrìobh- 
ta,  Sgaoil  e  achuid;  thug  e 
do  na  bochdaibh  :  mairidh 
'fhireantachd  a  chaoidh. 

10  A  nis  an  ti  a  bheir  sìol 
do'n  fhearcuir2,  agus  aran 


chum  bidh,  gu  tugadh  e  agus 
gu  meudaicheadh  e  bhur  cur- 
achd-sa,  agus  gu  tugadh  e  do 
thoradh  bhur  fìreantachd' 
fàs.) 

11  Air  dhuibh  bhi  air  bhur 
deanamh  saoibhir  anns  gach 
uile  ni  chum  gach  uile  thabh- 
artais,  ttì  a  dh'oibricheas 
ìeinne  breith-buidheachais  do 
Dhia. 

12  Oir  a  ta  frithealadh  na 
seirbhis  so,  cha'n  e  mhàin  a' 
leasachadh  uireasbhuidh  nan 
naomh,  ach  a  ta  e  mar  an 
ceudna  pailte  tre  mhòran 
breith-buidheachais  do  Dhia ; 

13  (Air  dhoibh  bhi,  tre 
dhearbhadh  an  fhrithealaidh 
so,  a'  toirt  glòire  do  Dhia  air 
son  bhur  n-ùmhlachd  do 
shoisgeul  Chriosd  a  rèir  bhur 
n-aidmheil,  agus  air  son  bhur 
tabhartaisfhialuidh3  dhoibh- 
san,  agus  do  na  h-uile  dhaoin- 
ibh : 

14  Agus  tre  an  urnuigh  air 
bhur  son-sa,  aig  am  bheil 
mòr-dhèidh  oirbh  air  son 
gràis  Dè  a  ta  ro  phailte  ann- 
aibh. 

15  Buidheachas  do  Dhia 
air  son  a  thiodhlaic  do-labh- 
airt4. 

CAIB.  X. 

1  An  aghaidh  nan  abstol  brèige,  a 
bka  deanamh  tùir  air  anmhuinn- 
eachd  a phearsa  agus  air  a  làthair- 
eachd  chorporra,  chuir  Pòl  an 
cttll  an  neart  agus  an  t-ùghdarras 
spioradail  sin  leis  an  d'armaich- 
eadh  e  an  aghaidh  cumhachdan  a 
naimhdean  uile,  %c. 

À  NIS  tha  mise  fèin  Pòl  a' 
guidhe  oirbh,  tre  mhao 
antas     agus  shèimheacha 
Chriosd,  neach  air  dhomh  a 
bhi   làthair  a  ta  ìosal  'nur 


cu:  - 
h, 

iiàire 


1  ghean-maith. 
idtfn  t-sìoladair. 

350 


3  dhaonnachdaich. 
<  do-chur  a/i  cèiU. 


II.  CORINTIANACH  X. 


measg,  ach  air  dhomh  a  bhi 
uaibh  a  ta  dàna  oirbh  : 

2  Ach  tha  mi  ag  iarraidh 
oirbh  a  dh'athchuinge,  gun 
sibh  a  thoirt  orm,  an  uair  a 
bhios  mi  làthair,  bhi  dàna, 
leis  a'  mhuinghin1  leis  an 
saoilear  mi  bhi  dàna  an  agh- 
aidh  dream  àraidh  a  tha  toirt 
meas  oirnne,  mar  gu  bitheam- 
aid  ag  imeachd  a  rèir  na 
feòla. 

3  Oir  ged  tha  sinn  ag  im- 
eachd2  anns  an  f  heòil,  cha'n 
ann  a  rèir  na  feòla  ta  sinn  a' 
cogadh : 

4  (Oir  ar  n-airm  chogaidh 
eha'n  fheòlmhor  iad,  ach 
cumhachdach  o  Dhia  chum 
daingnichean  a  leagadh :) 

5  A'  tilgeadh  sìos  reuson- 
achaidh,  agus  gach  ni  àrd  a 
dh'àrdaicheas  e  fèin  an  agh- 
aidh  eòlais  Dè,  agus  a'  toirt 
am  braighdeanas  gach  smuain 
chum  ùmhlachd  Chriosd : 

6  Agus  dioghaltas  ullamh 
againn  r'a  dheanamh  air  gach 
uile  eas-ùmhlachd,  'nuair  a 
chomhlionar  bhur  n-ùmh- 
lachd-sa. 

7  An  amhairc  sibh  air 
nithibh  a  rèir  an  coslais  1  ma 
tha  dòchas3  aig  aon  neach  as 
fèiri,  gur  le  Criosd  e,  smuain- 
icheadh  e  so  a  ris  uaith  fèin, 
mar  is  le  Criosd  esan,  gur  le 
Criosd  sinne  mar  an  ceud- 
na. 

8  Oir  ged  dheanainn  càil- 
eigin  ni's  mò  dh'uaill  as  ar 
cumhachd-ne,  (a  thug  an 
Tighearna  dhuinn  chum  fògh- 

I  luim4  agus  cha'n  ann  chum 
fj  bhur  sgrios-sa,)  cha  bhiodh 
nàire  orm : 

9  Chum  nach  measar  mi 


mar  gu'm  bithinn  a'  cur  eag- 
ail  oirbh  le  litrichibh. 

10  Oir  a  ta  a  litrichean, 
(tha  iadsan  ag  ràdh,)  cud- 
thromach  agus  làidir,  ach  a 
ta  a  làthaireachd  chorporra 
anmhunn5,  agus  a  chainnt 
tàireil. 

11  Smuainicheadh  a  leithid 
sin  do  dhuine  so,  mar  a  ta 
sinne  ann  am  focaltrelitrich- 
ibh,  agus  sinn  as  làthair,  mar 
sin  gu'ra  bisinn  ann  angnìomh 
air  dhuinn  a  bhi  làthair. 

12  Oir  cha'n  'eiì  a  dhàn- 
adas6  againne  sinn  fèin  a 
chur  an  àireamh,  no  a  choi- 
meas  ri  dream  àraidh  a  mholas 
iad  fèin :  ach  air  dhoibh-san 
bhi  'gan  tomhas  fèin  eatorra 
fèin,  agus  'gan  coimeas  fèin 
riu  fèin,  cha'n  'eil  iad  glic. 

13  Ach  cha  dean  sinne 
uaill  à  nithibh  a  tha  thar  ar 
tomhas,  ach  a  rèir  tomhais 
na  riaghailt7  a  roinn  Dia 
dhuinne,  eadhon  tomhas  a 
ruigeas  oirbhse. 

14  Oir  cha'n  eil  sinne  'gar 
sìneadh  fèin  thar  ar  tomhas, 
mar  nach  ruigeamaid  sibhse  ; 
oir  thàinig  sinn  eadhon  do  'ur 
n-ionnsuidh-sa8,  le  soisgeul 
Chriosd : 

15  Gun  sinn  a  bhi  dean- 
amh  uaill  à  nithibh  a  ta  thar 
ar  tomhas,  eadhon  a  saoth- 
airibh  dhaoine  eile;  ach  a 
ta  dòchas  againn,  'nuair  a 
mheudaichearbhur  creidimh- 
sa,  gu  faigh  sinn  farsuinn- 
eachd  gu  pailte  annaibh  a 
rèir  ar  riaghailt-ne, 

16  Chum  an  soisgeul  a 
shearmonachadh  anns  na  h- 
ionadaibh  an  taobh  thall  duibh- 
se,  agus  cha'n  ann  churu  uaiil 


1 7ithisnich,  urrasachd. 
^gluasad,  siubhal.        3  earbsa. 

351 


^togail  suas.     &lag.     6 a  mhisnich, 
7  riagha il.        8  thugaibh-sa. 


II.  CORINTIANACH  XI. 


a  dheanamh  ann  an  riaghailt 
duine  eile,  à  nithibh  a  ta  ull- 
amh  a  cheana. 

17  Ach  an  ti  a  ni  uaill, 
deanadh  e  uaill  anns  an  Tigh- 
earn. 

18  Oir  cha'n  e  an  ti  a 
mholas  e  fèin  a  tha  ion- 
mholta1,  ach  an  ti  a  mholas 
an  Tighearn. 

CAIB.  XI. 

1  Tre  ro-mheud  cùraim  Phòil  do  na 
Corintia7iaic/i,  thòisich  e  dKain- 
deoin  ri  e  fèin  a  mholadh  ;  5  dìì1- 
irinis  e  nach  robh  e  a  bheag  goirid 
air  na  h-abstoil  bu  mhò,  7  gu'n  do 
shearmonaich  e  an  soisgeul  dlioibh 
gu  saor,  13  agus  nochd  e  nach  robh 
e  a  bheag  a  dheidh-làimh  air  an 
luchd-oibre  chealgach  sin,  thaobh 
aon  sockair  a  bhuineadh  do'n 
lagh,  %$. 

D'FHEARR,    leam  gu'n 
giùlaineadh  sibh  beagan 
le  m'  amaideachd ;  agus  da 
rìreadh  giùlainibh  leam. 

2  Oir  a  ta  mi  eudmhor 
umaibh  le  h-eud  diadhaidh  ; 
oir  rinn  mi  ceangal-pòsaidh 
eadar  sibh  agus  aon  fhear, 
chum  bhur  cur  mar  òigh  fhìor- 
ghloin  an  làthair  Chriosd. 

3  Ach  a  ta  eagal  orm,  air 
dòigh  sam  bith,  maramheall 
an  nathair  Eubha  le  a  cuil- 
bheartachd,  mar  sin  gu'n 
truaillear  bhur  n-inntinn- 
sa  o'n  aon-f  hillteachd  a  ta 
ann  an  Criosd. 

4  Oir  nan  deanadh  an 
neach  a  thig,  Iosa  eile  a 
shearmonachadh  nach  do 
shearmonaich  sinne,  no  nam 
faigheadh  sibhse  spiorad  eile, 
nach  d'fhuair  sibh,  no  soisg- 
eul  eile  ris  nach  do  ghabh 
sibh,  dh'fheudadh  sibh  gu 
maith  giùlan  leis. 

5  Oir  is  i  mo  bharail-sa 
nach  robh  mi  a  bheag  goirid 


air  na  h-abstolaibh  a  b'àirde. 

6  Ach  ged  tha  mi  neo- 
fhòghluimte  ann  an  cainnt, 
gidheadh  cha'n  'eilmi  marsui 
ann  an  eòlas  ;  ach  rinneadh 
sinn  làn-fhollaiseach  anns  na 
h-uile  nithibh  'nur  measg-sa. 

7  An  d'rinn  mi  cionta  le 
mi  fèin  ìsleachadh  chum  gu'm 
biodh  sibhse  air  bhur  n-àrd- 
achadh,  no  a  chionn  gu'n  do 
shearmonaich  mi  soisgeul  De 
a  nasgaidh  dhuibh  1 

8  Chreach  mi  eaglaisean 
eile,  a  gabhail  tuarasdail 
uatha,  chum  seirbhis  a  dhean- 
amh  dhuibhse. 

9  Agus  an  uair  a  bha  mi 
làthair  maille  ribhse  agus 
uireasbhuidh  orm,  chadoleig 
mi  mo  throm  air  duine  sam 
bith  :  oir  leasaich  na  bràith- 
rean,  a  thàinig  o  Mhacedo- 
nia,  m'uireasbhuidh :  Agus 
anns  na  h-uile  nithibh 
choimhid  mi  mi  fèin  o  m' 
throm  a  leigeadh  oirbhse,agus 
coimhididh. 

10  Mar  a  ta  f  ìrinn  Chriosd 
annam,  cha  chumar  an  uaill 
so  uam  ann  an  crìochaibh  na 
h-Achaia. 

11  C'ar  son?  An  ann  a 
chionn  nach  'eil  gràdh  agam 
dhuibh  ì  Tha  fìos  aig  Dia. 

12  Ach  an  ni  a  ta  mi  dean- 
amh,  ni  mi  fathast  e,  chum  gu 
toir2  mi  air  falbh  cionfàth3 
uatha-san  le'm  bu  mhiann 
cion-fàth  fhaotainn,  chum 
anns  an  ni  as  am  bheil  iad  a' 
deanamh  uaill,  gu  faighear 
iad  eadhon  mar  sinne. 

13  Oiris  annd'an  leithidibh 
sin  a  ta  abstola  brèige,  luchd- 
oibre  cealgach,  'gan  cur  fèin 
ann  an  cosamhlachd  abstola 
Chriosd. 


1  dearhhta. 

352 


2  gearr.         3  cothropi. 


II.  CORINTIANACII  XI. 


14  Agus  cha'n  iongantach 
siìi :  oir  cuirear  Satan  fèin  an 
cruth 1  aingil  soillse. 

15  TJime  sin  cha  ni  mòr  e 
ged  chuirear  a  mhinisteirean 
mar  an  ceudna  ann  an  cruth 
mhinisteirean  na  f  ìreantachd; 
aig  ambi  an  crìoch  dheireann- 
ach  a  rèir  an  oibre. 

16  A  ta  mi  ag  ràdh  a  rìs, 
Na  measadh  aon  neach  gur 
amadan  mi ;  no  fòs,  gabh- 
aibh  rium  mar  amadan  fèin 
chum  gu'n  dean  mi  beagan 
uaill  asam  fèin. 

17  An  ni  a  ta  mi  a  labhairt, 
cha'n  ann  a  rèiranTighearna, 
a  ta  mi  'ga  labhairt,  ach  mar 
gu  b'ann  gu  h-amaideach 
anns  an  dànadas  uaille  so. 

18  Do  bhrìgh  gu  bheil 
mòran  a'  deanamh  uaill  a 
rèir  na  feòla,  ni  mise  uaill 
mar  an  ceudna. 

19  Oir  giùlainidh  sibh  gu 
toileach  le  amadanaibh,  do 
bhrìgh  gubheil  sibh/ei?i  glic. 

20  Oir  fuilgidh  sibh  ma 
bheir  neach  an  daorsa  sibh, 
ma  dh'itheas  2  neach  sibh,  ma 
bheir  neach  bhur  cuid  dhibh, 
ma  dh'àrdaicheas  neach  e 
fèin,  ma  bhuaileas  neach  air 
an  aghaidh  sibh. 

21  Tha  mi  a'  labhairt  a 
thaobh  eas-urraim,  mar  gu'm 
bitheamaid  anmhunn  :  ach, 
ge  b'e  ni  anns  am  bheil 
neacli  air  bith  dàna,  (tha  mi 
a'  labhairt  gu  h-amaideach,) 
a  ta  mise  dàna  ann  mar  an 
ceudna. 

22  An  Eabhruidhich  iad? 
mar  sin  tha  mise  mar  an 
ceudna  :  An  Israelich  iad  ì 
mar  sin  tha  mise  mar  an  ceud- 
na  :  An  sliochd  do  Abraham 


iad  1  mar  sin  tha  mise  mar  an 
ceudna  : 

23  Am  ministeirean  do 
Chriosd  iad  ?  (tha  mi  a' 
labhairt  mar  dhuine  mi- 
chèillidh,)  a  ta  mise  os  an 
ceann  san  ni  so :  ann  an  saoth- 
airibh  ni's  pailte,  ann  am 
buillibh  ni's  ro  mhò 3,  am 
priosanaibh  ni's  trice,  am 
bàsaibh  gu  minic. 

24  Fhuair  mi  o  na  h- 
Iudhaich  cùig  uairean  dà 
fhichead  buille  ach  a  h-aon. 

25  Ghabhadh  le  slataibh 
orm  tri  uairean,  chlachadh 
mi  aon  uair,  dh'f  huiling  mi 
long-bhriseadh  tri  uairean  ; 
là  agus  oidhche  bha  mi  san 
doimhne  : 

26  Ann  an  turusaibh  gu 
minic,  ann  an  gàbhadh  aimh- 
nichean,  ann  an  cunnartaibh 
f  hear-reubainn,  ann  an  cunn- 
artaibh  o  m'  chinneach  fèin, 
ann  an  cunnartaibh  o  na 
Cinnich,  ann  an  cunnartaibh 
sa'  bhaile,  ann  an  cunnart- 
aibh  san  fhàsach,  ann  an 
cunnartaibh  san  f  hairge,  ann 
an  cunnartaibh  am  measg 
bhràithre  breugach  4  ; 

27  Ann  an  saothair  agus 
sgìos5,  am  fairibh  gu  minic, 
ann  an  ocras  agus  tart,  an 
trasgaibh  guminic,  amfuachd 
agus  an  lomnochduidh. 

28  A  bhàrr  air  na  nithibh 
a  ta  an  leth  muigh,  an  ni  a 
ta  teachd  orm  gu  lathail,  ro 
chùram  nan  eaglaisean  uile. 

29  Cò  a  ta  lag,  agus  nach 
'eil  mise  lag?  cò  atafaotaiun 
oilbheim,  agus  nach  'eil  mise 
a'  losgadh  1 

30  Ma's  èigin  domh  uailì 
a  dheanamh,  is  ann  as  na 


1  riochd.  2  chlaoidheas. 

3  thar  tomlias. 

353 


4  fallsa,  mealìtach. 
5  sgìos  agics  briseadh-cridhe. 


ii.  ookint: 


'IANACH  XII. 


nithibh  a  bhuineas  do  m'  an- 
mhuinneachd  a  ni  mi  uaill. 

31  Tha  fios  aig  Dia,  eadhon 
Athair  ar  Tighearna  Iosa 
Criosd,  a  tha  beannaichte  gu 
siorruidh,  nach  'eil  mi  dean- 
amh  brèige. 

32  Ann  anDamascus  ehuir 
uachdaran  a'  •phobuill  fuidh 
Aretas  an  righ,  freiceadan 
air  baile  nan  Damasceneach, 
an  rùn  mise  a  ghlacadh  : 

33  Ach  tre  uinneig  leigeadh 
sìos  ris  a'  bhalla  mi  ann  an 
cliabh,  agus  chaidh  mi  as  a 
làmhaibh. 

CAIB.  XII. 

1  Chum  abstolachd  a  mholadh,  ged 
jheudadh  Pòl  uaill  a  dheanamh 
as  a  thaisbeinibh  iongantach,  9 
gidheadh  is  fearr  leis  uaill  a 
dheanamh  as  ' 'anmhuinneachd ; 
11  jhuair  e  cron  doibh  a  chionn 
giCn  d,èignich  iad  chum  na  h-uaille 
dìomhain  so. 

(^U  deimhin  cha'n  'eil  e 
^  iomchuidh  dhomh-sauaill 
a  dheanamh  :  ach  thig^  mi 
chum  seallanna  agus  taisb- 
eana  an  Tighearna. 

2  B'aithne  dhomh  duine 
ann  an  Criosd  ceithir  bliadhna 
deug  roimh  so,  (ma's  anns 
a'  choluinn,  cha'n  fhios 
domh;  no  as  a'  choluinn, 
cha'n  f  hios  domh ;  aig  Dia  a 
ta  fios;)  a  leithid  sin  do 
dhuine  thogadh  chum  an 
treas  nèamh. 

3  Agus  b'aithne  dhomh  a 
leithid  sin  do  dhuine,  (ma's 
anns  a'  choluinn,  no  as  a' 
choluinn,  cha'n  f  hios  domh  : 
aig  Dia  a  ta  fios  ;) 

4  Gu'n  do  thogadh  suas  e 
gu  pàrras,  agus  gu'n  cual  e 
briathra  do  -  labhairt,  nach 
feud  duine  a  labhairt l. 


1  nach  urrainn  duine  a  labhairt. 
2  Luigsibh. 

354 


5  Ma'  leithid  sin  do  dkuine 
ni  mi  uaill :  ach  asam  fèin 
cha  dean  mi  uaill,  mur  dean 
mi  à  m'  anmhuinneachd- 
aibh  2. 

6  Oir  ged  b  aill  leam  uaill 
a  dheanamh,  cha  bhi  mi  a'm' 
amadan  ;  oir  labhraidh  mi  an 
f  hìrinn  :  gidheadh  a  ta  mi  a' 
cumail  orm  fèin,  air  eagal 
gu'm  bi  meas  aig  duine  dhiom 
thar  mar  a  ta  e  'gam  fhaicinn, 
no  a'  cluinntinn  umam. 

7  Agus  air  eagal  gu'm 
bithinn  air  m'àrdachadh  thar 
tomhas,  tre  ro  -  mheud  nan 
taisbean,  thugadh  dhomh 
sgolb  san  fheoil,  teachdair  ; 
Shatain  chum  gu'm  buaileadh 

e  mi 3,  air  eagal  gu'm  bithinn 
air  m'àrdachadh  thartomhas. 

8  Air  a  shon  so  ghuidh  mi 
an  Tighearn  tri  uairean,  gu'n  i 
imicheadh  so  uam. 

9  Agus  thubhairt  e  rium, 
Is  leoir  mo  ghràs-sa  dhuit : 
oir  a  ta  mo  chumhachd  air  a 
dheanamh  foirfe  ann  an 
anmhuinneachd.  Uime  sinn 
is  ro  thoiliche  a  ni  mi  uaill  à 
m' anmhuinneachdaibh,chum 
gu'n  gabh  cumhachd  Chriosd 
còmhnuidh  orm. 

10  Uime  sin  tha  mi  gabhail 
tlachd  arm  an  anmhuinn- 
eachdaibh,  am  maslaibh,  ann  j 
an  uireasbhuidhibh,  ann  an  f) 
geur  -  leanmhuinnibh,  ann  'J 
an  teanntachdaibh 4  air  son  ,  1  j 
Chriosd  :  oir  an  uair  a  ta  mi  !  }[ 
lag,  an  sin  a  ta  mi  làidir.  ; 

11  Rinneadh  a'm'  amadan  J 'J 
mi  le  uaill  a  dheanamh  ;  * 
dh'èignich  sibhse  mi :  oir  bu 
chòir  dhomh  bhi  air  mo  mhol-  j  " 
adh  leibhse  :  oir  cha  robh  mi  j  :i\ 
bheag  sam  bith  fo  na  h-ab- !  55 


3  chum  gabhail  Je  dornaibh  orm. 
4  trioblaidibh,  aindmsibh. 


II.  COMNTIANACH  XIII. 


stolaibh  a's  àirde,  ged  nach 
'eil  annam  ach  neo-ni. 

12  Gu  deimhin  dh'oihrich- 
eadh  comharan  abstoil  ann 
bhur  measg-sa  anns  gach 
uile  fhoighidin,  ann  an 
comharaibh  agus  an  iong- 
antasaibh,  agus  an  cumh- 
achdaibh1. 

13  Oir  ciod  an  ni  anns  an 
robh  sibh  ni  bu  lugha  na 
eaglaisean  eile,  mur  e  nach 
do  leig  mi  fèin  mo  throm 
oirbh?  thugaibh  maitheanas 
dhomh  san  eucoir  so. 

14  Feuch,  a  ta  mi  ullamh 
a  nis  an  treas  uair  gu  teachd 
do  'ur  n-ionnsuidh ;  agus  cha 
chuir  mi  mo  throm  oirbh ;  oir 
cha'n  e  bhur  cuid  a  tha  mi  'g 
iarraidh,  ach  sibh  fèin  :  oir 
cha  'n  'eil  e  mar  f  hiachaibh 
air  a'  chloinn  ionmhas  a 
chruinneachadh  fa  chorahair 
nam  pàrantan,  ach  air  na 
pàrantaibh  fa  chomhair  na 
cloinne. 

15  Agus  is  ro  thogarrach  a 
B  ni  mise  caitheadh,  agus  a 

Ichaithear  mi  air  son  bhur 
n-anama-sa,  ged  mar  is  ro 
phailte  a  ta  gràdh  agam 
dhuibh,  gurlugha  bhur  gràdh- 
sa  dhomh. 
16  Ach  biodh  e  mar  sin, 
nach  do  chuir  mi  trom  oirbh : 
||  gidheadh  air  dhomh  bhi  inn- 
\  jleachdach,  ghlac  mi  le  seòlt- 
Jiachd  sibh. 

1 !  17  An  d'rinn  mise  tre  aon 
I  Ineach  dhuibhsan  a  chuir  mi 
■  lo  'ur  n-ionnsuidh  buann- 
I  |ichd  dhibh? 

i  I  18  Ghuidh  mi  air  Titus  dol 
t uo  'ur  n-ionnsuidh,  agus  cìiuìi' 
;||m  bràthair  maille  ris  :  an  d' 
1 S  ìnn  Titus  buannachd  dhibh? 


gnìomharaibh  cumhachdach. 

355 


nach  do  ghluais  sinn  san  aon 
spiorad  ì  agus  anns  na  h-aon 
cheumaibh  ì 

19  A  rìs,  am  bheil  sibh  a' 
saoilsinn  gu  bheil  sinne  gabh- 
ail  ar  leithsgeil  ribh?  tha 
sinn  a'  labhairt  am  fianuis 
Dè  ann  an  Criosd  :  ach  a  ta 
an  t-iomlan,  a  chàirde,  chum 
bhur  fòghluim-sa2. 

20  Oir  is  eagal  leam,  air 
dhomh  teachd,  nach  faigh  mi 
sibh  mar  is  miann  leam,  a- 
gus  gu  faighear  mise  dhnibh- 
se  mar  nach  bu  mhiann  leibh : 
air  eagal  gu'm  bi  connsach- 
adh,  farmad,  fearg,  comhstri, 
cùl  -  chàineadh,  cogarsaich, 
àrdain 3,  ceannairce  'nur 
measg : 

21  Air  eagal  an  uair  a  thig 
mi  a  rìs,  gu'n  ìslich  mo  Dhia 
mi  'nur  measg,  agus  gu  dean 
mi  caoidh  air  son  mòrain  do'n 
dream  a  pheacaich  a  cheana, 
agus  nach  do  ghabh  aith- 
reachas  do'n  neò-ghloine,  a- 
gus  strìopachas,  agus  mhac- 
nus  a  rinn  ìad. 

CAIB.  XIII. 

1  Bhagair  Pòl  cumhachd  'abstolachd 
an  aghaidh  pheucach  cruaidh- 
mhuinealach  :  5  agus  chomliairlich 
e  dhoibh  an  creidimh  a  dhearbhadh, 
7  agus  am  beatka  a  leasachadh 
mun  tig  e:  11  chomh-dhùin  e  an 
litir  le  earail  choitchionn  agus  le 
h-ùrnuigh. 

TS  i  so  an  treas  uair  a  ta  mi 
a'  teachd  do  'ur  n-ionns- 
uidh  :  am  beul  dithis  no  triuir 
do  fhianuisibh  bithidh  gach 
focal  seasmhach. 

2  Dh'innis  mi  cheana,  agus 
tha  mi  roimh-làimh  ag  inns- 
eadh  dhuibh,  mar  gu'm  i>ith- 
inn  a  làthair  an  dara  uair  ; 
agus  a  nis  air  dhomh  bhi  as 


2  bhur  togail  suas. 
3  àrd-inntinneachd,  atmhoireachd. 


II.  COMNTIANÀCH  XIII. 


bhur  làthair,  thami  a'  sgrìobh- 
adh  chum  na  dream  a  pheac- 
aich  roimh  so,  agus  chum 
chàich  uile,  ma  thig  mi  a 
rìs,  nach  caomhain  mi : 

3  O  tha  sibh  ag  iarraidh 
dearbhaidh  air  Criosd  a' 
labhairt  annam-sa,  neach  do 
'ur  taobh-sa  nach  'eil  an- 
mhunn,  ach  a  ta  cumhachd- 
ach  annaibh. 

4  Oir  ged  cheusadh  e  tre 
anmhuinneachd,  gidheadh  a 
ta  e  beò  tre  chumhachd 
Dhè :  oir  a  ta  sinne  mar  an 
ceudna  anmhunn  ann-san, 
gidheadh  bithidh  sinn  beò 
maille  ris  tre  chumhachd  Dhè 
do  'ur  taobh-sa. 

5  Ceasnaichibh  sibh  fèin, 
am  bheil  sibh  sa'  chreidimh  ; 
dearbhaibh  sibh  fèin :  nach 
aithne  dhuibh  sibh  fèin,  gu 
bheil  Iosa  Criosd  annaibh, 
mur  daoine  a  chuireadh  air 
cùl 1  sibh  ì 

6  Ach  tha  dòchas  agam 
gu'm  bi  fhios  agaibh  nach 
daoine  a  chuireadh  air  cùl 
sirme. 

7  A  nis  tha  mi  guidhe  air 
Dia  gun  sibhse  a  dheanamh 
uilc  air  bith ;  cha'n  ann 
chum  gu'm  faicear  sinne  bhi 
dearbhta,  ach  chum  gu'n 
deanadh  sibhse  an  ni  sin  a 
tamaith2,  ged  robh  sinne  mar 


dhaoine  a  chuireadh  aìr  cùl. 

8  Oir  cha'n  urrainn  sinn 
ni  air  bith  a  dheanamh  an 
aghaidh  na  fìrinn,  ach  air 
son  na  fìrinn. 

9  Oir  tha  sinn  subhach  an 
uair  a  tha  sinn/em  anmhunn, 
agus  sibhse  làidir :  agus  tha 
sinn  a'  guidhe  so  mar  an 
ceudna,  sibhse  bhi  diong- 
mhalta. 

10  Is  ann  uime  so  a  sgrìobh 
mi  na  nithe  so  do  'ur  n'ionn- 
suidh  air  dhomh  bhi  as  bhur 
làthair,  chum  air  dhomh  bhi 
làthair  nach  bithinn  garg,  a 
rèir  a'  chumhachd  a  thug 
an  Tighearna  dhomh  chum 
fòghluim3,  agus  cha'n  ana  | 
chum  sgrios. 

11  Fa  dheòidh,  a  bhràithre,  j 
slàn  leibh :   bithibh  diong- 
mhalta4,    bithibh  subhach, 
bithibh  adh'aoninntinn,  bith- 
ibh  sìochail ;  agus  bithìdh  Dia  \ 
a'  ghràidh  agus  na  sìthe 5 1 
maille  ribh. 

12  Cuiribh  fàilte  air  a  L 
chèile  6  le  pòig  naoimh. 

13  Tha  na  naoimh  uile  a'  p 
cur  beannachd  do  'ur  n-  j  <>: 
ionnsuidh. 

14  Gràs  an  Tighearna  losa  ì  n 
Criosd,  agus  gràdh  Dhè,  agus :  5 
comh-chomunn  an  Spioraidj 
naoimh,  gu  robh  maille  ribh  j 
uile.  Amen. 


1  daoine  neo-dhearbhta. 
8  tiatach.         3  tosaìl  suas. 


4  foirfe,  iomlan.  5  sìothchaint. 
'6  Altaichibh  beatha  a  ckèile. 


LITIR  AN  ABSTOIL  PHOIL  CHUM  NAN 


GALATIANACH. 


CAIB.  I. 

%  Tha  ìongantas  air  Pòl  gxCn  do 
thrèig  na  Galatianaich  esan  agus 
an  soisgeul  cò  luath :  8  agus 
mhalluich  e  an  dream  sin  a 
shearmonaicheas  aon  soisgeul  eile 
ach  na  shearmonaich  e  ftin;  11 
dh\fhòghluim  è'n  soisgeul  cha  Vann 
o  dhaoinibh,  ach  o  Dhia,  13  agus 
nochd  e  ciod  a  ghnè  duine  bha  ann 
?nun  do  ghairmeadh  e. 

TDOL  abstol,  (cha'n  ann  o 
dhaoinibh,  no  tredhuine, 
nch  tre  Iosa  Criosd,  agus  tre 
Dhia  an  t-Athair,  athog  suas 
e  o  na  marbhaibh,) 

2  Agus  na  bràithrean  uile 
a  tha  maille  rium,  chum  eag- 
laisean  Ghalatia : 

3  Gràs  duibh,  agus  sìth  o 
Dhia  an  t-Athair,  agus  o  ar 
Tighearn  Iosa  Criosd, 

4  A  thug  e  fèin  air  son  ar 
peacanna,  chum  gu'n  saoradh 
e  sinn  o'n  droch  shaoghal  a 
ta  làthair,  a  rèir  toile  Dè  agus 
ar  n- Athar-ne : 

5  Dhàsan  gu  robh  glòir  gu 
saoghal  nan  saoghal.  Amen. 

6  Is  iongnadh  leam  gu'n 
d'atharraicheadh 1  sibh  co 
luath  uaith-san  a  ghairm  sibh 
tre2  ghràs  Chriosd,  gu  sois- 
geul  eile : 

7  Ni  nach  soisgeul  eile ;  ach 
a  ta  dream  àraiah  'gur  buair- 
eadh,  le'n  àill  soisgeul 
Chriosd  a  thilgeadh  bun  os 
ceann3. 

8  Ach  nan  deanamaid-ne, 
no  aingeal  o  nèamh,  soisgeul 


eile  a  shearmonachadh  dhuibh, 
ach  an  soisgeul  a  shearmon- 
aich  sinne  dhuibh,  biodh  e 
malluichte. 

9  Amhuil  mar  a  thubhairt 
sinn  roimh,  a  ta  mise  ag  ràdh 
a  nis  a  rìs  mar  an  ceudna, 
Ma  shearmonaicheas  neach 
sambith  soisgeul  eile  dhuibh, 
ach  an  soisgeul  a  ghabh  sibh, 
biodh  e  malluichte. 

10  Oir  am  bheil  mi  nis  a' 
cur  impidh  air4  daoinibh,  no 
airDia?  no  am  bheil  mi  'g 
iarraidh  daoine  a  thoileach- 
adh  ?  oir  nam  bithinn  fathast 
a'  toileachadh  dhaoine,  cha 
bhithinn  a'm'  sheirbhiseach 
aig  Criosd. 

11  Ach  a  ta  mi  toirt  fios 
duibh,  a  bhràithre,  an  sois- 
geul  a  shearmonaicheadli 
leam-sa,  nach  ann  a  rèir  duine 
a  ta  e. 

12  Oir  cha  b'ann  o  dhuine 
a  fhuair  mi  e,  ni  mò  a  theag- 
aisgeadh  dhomh  e,  ach  tre 
f  hoillseachadh  Iosa  Criosd. 

13  Oir  chuala  sibh  mo 
chaithe-beatha-sa5  san  aimsir 
a  chaidh  seachad,  ann  an 
creidimh  nan  Iudhach,  gu'n 
d'rinn  mi  thar  tomhas  geur- 
leanmhuinn  air  eaglais  Dè, 
agus  gu'n  d'f  hàsaich  mi  i : 

14  Agus  gu'n  d'thàinig  mi 
air  m'aghaidh  ann  an  creid- 
imh  nan  Iudhach  thar  mòran 
do  m'  chomh  -  aoisibh  am 


1  gtCn  fPthugadh  thairts.  3  fhiaradh,  chlaon-thruaìllcadh . 

2  chum,  4a'  cur  m'earbsa  à.      $mo ghiùlan. 

357  M  2 


GALATIANÀCH  II. 


measg  mo  chinnich  fèin,  air 
dhomh  bhi  ni  bu  ro  eudmhoire 
mu  ghnàthannaibh  mo  shinn- 
sireachd. 

15  Ach  an  uair  a  b'i  deadh 
thoil  Dè,  a  sgar  o  bhroinn  mo 
mhàthar  mi,  agus  a  ghairm 
mi  tre  a  ghràs, 

16  A  Mhac  fèin  fhoills- 
eachadh  annam1,  chum  gu 
searmonaichinn  eam  measg 
nan  Cinneach;  air  ball  cha 
do  chuir  mi  comhairle  ri  feòil 
agus  fuil : 

17  Ni  mò  chaidh  mi  suas 
gu  Ierusalem,  chum  na 
muinntir  sin  a  bha  'nan  ab- 
stolaibh  romham ;  ach  chaidh 
mi  gu  Arabia,  agus  a  rìs 
thàinig  mi  air  m'ais  gu  Da- 
mascus. 

18  An  dèigh  sin  an  ceann 
thri  bliadhna,  chaidh  mi  suas 
gu  Ierusalem,  a  dh'fhaicinn 
Pheadair,  agus  dh'fhan  mi 
maille  ris  cùig  làithean  deug. 

19  Ach  neach  air  bith  eile 
do  na  h-abstolaibh  cha'n 
f  haca  mi,  ach  Seumas  bràth- 
air  an  Tighearna. 

20  A  nis  anns  na  nithibh 
a  ta  mi  a'  sgrìobhadh  dhuibh, 
feuch,  an  làthair  Dhè,  cha'n 
eil  mi  deanamh  brèige. 

21  'Na  dhèigh  sin  thàinig 
mi  gu  criochaibh  Shiria  agus 
Chilicia ; 

22  Agus  cha  robh  eòlas 
orm  athaobh  m'  fhaicinn  aig 
eaglaisibh  Iudea,  a  bha  ann 
an  Criosd: 

23  Ach  a  mhàin  chual  iad, 
An  ti  anns  an  àm  a  chaidh 
seachad  a  bha  'gar  geur-lean- 
mhuinn,  gu  bheil  e  nis  a' 
searmonachadh  a'  chreidimh 
a  bha  e  a'  sgrios  roimh  so2; 


24  Agus  thug  iad  glòir  do  I 
Dhia  air  mo  shon-sa. 

CAIB.  II. 

1  Ckuir  an  t-abstol  an  ctill  c'uin  a    I  ■ 
chaidk  e  suas  gu  Iermalem,  agus  I 
c'ar  son  nach  do  thimckioll-ghearr-  I 
adh  Titns.  11  Chuir  e'n  aghaidh  1; 
Pheadair,  agus  dli'innis  e  dha  a  {!., 
renson,  14  c'ar  son  a  ta  e  fèin,  a- 
gus  muinntir  eile,  a  tha  'nan  lndh- 
aich,  à1  creidsinn  gu'm  bi  iad  air 
am  fìreanachadk  tre  chreidimh 
ann  an  Crioàd,  agus  cha'n  arni  tre 
oibribk. 

A  N  sin,  an  ceann  cheithir 
bliadhna  deug,  chaidh  mi 
arìssuas  gu  Ierusalem,  maille 
ri  Barnabas,  a'  toirt  Thituis 
leam  mar  an  ceudna. 

2  Agus  chaidh  mi  suas  a  ! 
rèir  foillseachaidh,  agus  chuir 
mi  an  cèill  dhoibh  an  soisgeul 
a  ta  mi  a'  searmonachadh  am 
measg  nan  Cinneach,  ach  ann 
an  uaignidheas  dhoibh  -  san 
d'an  robh  meas,  air  eagal  air 
chor  sam  bith  gu'n  ruithinn, 
no  gu'n  do  ruith  mi  an  dìomh- 
anas. 

3  Ach  cha  b'èigin  do  Thitus 
fèin  a  bha  a'm'  chuideachd, 
bhi  air  a  thimchioll-ghearr-  i 
adh,  ged  bu  Ghreugach  e : 

4  Agus  sin  air  son  bhràithre 
brèige  a  ghoid  a  steach3  'nar 
measg,  a  thàinig  a  steach  an 
uaignidheas4  a  dh'  fhaicinn  j 
ar  saorsa,  a  ta  againn  ann  an  j 
Iosa  Criosd,  chum  ar  toirt  fo 
dhaorsa. 

5  Do  nach  do  ghèill  sirm 
eadhon  rè  uaire ;  chum  gu'm 
buanaicheadh 5  f  ìrinn  an  t-  j 
soisgeil  maille  ribhse. 

8  Ach  o'n  dream  sin,  a 
mheasadh  gu'm  bu  ni  èigin 
iad,  (ciod  air  bith  a  bha  iad 
roimh,  cha  'n  'eil  suim  ann 
domh-sa :  cha'n  'eil  meas  aig  i 


1  leam.  *-uair-eigin . 

3  a  thugadh  steack  os  ìosal. 

358 


<  os  losuL 


5  fanadh. 


GALATIANACH  II. 


Dia  do  phearsa  duine,)  oir 
iadsan  a  mheasadh  gum  bu 
ni  èigin  iady  cha  do  phàirtich 
iad  le'n  còmhradh  bheag  sam 
bith  rium-sa. 

7  Ach  air  an  làimh  eile, 
'nuair  a  chunnaic  iad  gu'n  d' 
earbadh  soisgeul  an  neo-thim- 
chioll  -  ghearraidh  rium  -  sa, 
mar  a  dh'earbadh  soisgeul  an 

|  timchioll-ghearraidh  ri  Pead- 

1  ar ; 

,    8  (Oir  an  ti  a  dh'oibrich 
gu  h-èifeachdach 1  ann  am 
jPeadar  chum  abstolachd  an 
|  timchioll  -  ghearraidh ,  dh'- 
oibrich  e  gu  cumhachdach 
annam-sa   mar  an  ceudna 
i:hum  nan  Cinneach :) 
jj  9  Agus  an  uair  a  thuig 
peumas,  agus  Cephas,  agus 
Soin,  a  tha  air  am  meas  'nam 
i>uist2,   an  gràs  a  thugadh 
jlhomh,  thug  iad  dhomh-sa 
,  gus  do  Bharnabas  deas  làmh 
i,  '  chomuinn ;  ionnus  gu  rach- 
maid  chum  nan  Cinneach,  a- 
us  iad  fèin  chum  an  tim- 
jhioll-ghearraidh. 
j  10  A  mhàin  b'àill  leo  gu'm 
itheamaid  cuimhneachail  air 
ffll  a  bochdaibh;  ni  mar  an 
at I pudna  a  bha  ro-thoil3  agam 
A  in  a  dheanamh. 
J  11  Ach  an  uair  a  thàinig 
Jjsadar  gu  Antioch,  sheas  mi 
t  J  a  aghaidh  as  an  eudan,  a 
l  ionn  gu'n  robh  e  r'a  choir- 
^ljchadh. 

:ìJk  12  Oir  roimh  do  dhream 
-j.lìidh  teachd  o  Sheumas, 
I  'ith  e  biadh  maille  ris  na 
1  nnich :  ach  an  uair  a  thàinig 
-1  Isan,  chaidh  e  a  thaobh  a- 
li ;  thearbaidh  se  e  fèin,  air 
-w  ;al  na  muinntir  a  bha  do'n 
:l|  ichioll-ghearradh. 
~  \ —  

j'u  bhrìoghmhor.  ^postaibh. 
3  ro-thogradk, 

359 


13  Agus  rinn  na  h-Iudhaich 
eile  gnùis-mhealladh  maille 
ris  mar  an  ceudna ;  ionnus 
gu'n  d'thugadh  Barnabas  mar 
an  ceudna  a  thaobh  le'n 
cluain4. 

14  Ach  an  uair  a  chunnaic 
mise  nach  do  ghluais  iad  gu 
trèibhdhireach5,  a  rèir  fìrinn 
an  t-soisgeil,  thubhairt  mi  ri 
Peadar  'nam  fìanuis  uile,  Ma 
tha  thusa,  a  tha  a'd'  Iudhach, 
a'  caitheadh  do  bheatha  a  rèir 
nan  Cinneach,  agus  cha'n 
ann  a  rèir  nan  Iudhach,  c'ar 
son  a  ta  thu  'g  èigneachadh 
nan  Cinneach  am  beatha 
chaitheadh  mar  na  h-Iudh- 
aich? 

15  Air  dhuinne  a  tha  }nar 
n-Iudhaich  a  thaobh  nàduir, 
agus  cha'n  ann  'nar  peacaich 
do  na  Cinnich, 

16  Fios  a  bhi  againn  nach 
'eil  duine  air  fhkeanachadh 
o  oibribh  an  lagha,  ach  tre 
chreidimh  Iosa  Criosd,  chreid 
sinne  fèinn  ann  an  Iosa 
Criosd;  chum  gu'm  bith- 
eamaid  air  ar  fìreanachadh 
o  chreidimh  Chriosd,  agus 
cha'n  ann  o  oibribh  an  lagha : 
oir  o  oibribh  an  lagha,  cha 
bhi  feòil  sam  bith  air  a  f  ìrean- 
achadh. 

17  Ach  air  dhuinn  bhi  'g 
iarraidh  bhi  air  ar  f  ìreanach- 
adh  tre  Chriosd,  ma  gheibhear 
'nar  peacaich  sinn  fèin,  am 
bheil,  uime  sin,  Criosd  'na 
mhinisteir  peacaidh  ì  Nar 
leigeadh  Dia. 

18  Oir  ma  thogas  mi  a  rìs 
suas  na  nithe  a  leag  mi,  tha 
mi  deanamh  ciontach  dhiom 
fèm. 

19  Oir  a  ta  mise  tre'n  lagh 


4  gnùis-mhealladh,  ceilg. 
6  san  t-slighe  dhìrich. 


GALATIANACH  III. 


marbh  do'n  lagh,  chum  gu'm  I 
bithinn  beò  do  Dhia. 

20  Tha  mi  air  mo  cheasadh 
maille  ri  Criosd  :  gidheadh  a 
ta  mi  beò ;  ach  cha  mhise, 
ach  Criosd  a  ta  beò  annam : 
agus  a'  bheatha  a  ta  mi  nis  a' 
caitheadh  san  fheòil,  tha  mi 
ga  caitheadh  tre  chreidimh 
Mhic  Dhè,  a  ghràdhaich  mi, 
agus  a  thug  e  fèin  air  mo 
shon. 

21  Cha'n  'eil  mi  a'  cur 
gràisDè  an  neo-bhrìgh1 :  oir 
matha  f  ìreantachd  tre'n  lagh, 
is  ann  gun  aobhar  a  fhuair 
Criosd  bas. 

CAIB.  III. 

1  Dhfheòraich  an  t-abstol  ciod  a 
dh'aom  na  Galatianaich  gus  an 
creidimh  a  thrèigsinn,  agus  dòìgh 
a  chur  san  lagh.  6  Thà'n  dream  a 
tha  creidsinn  air  am  fìreanachadh, 
9  agus  air  am  beamiachadh  maille 
ri  Abraham:  10  dhearbh  Folso  le 
iomadh  reuson. 

f\  A  Ghalatianacha  amaid- 
■  each,  cò  a  chuir  druidh- 
eachd  oirbh,  ionnus  nach 
biodh  sibh  ùmhal  do'n  fhìr- 
inn,  d'an  robh  Criosd  air  a 
nochdadh  gu  soilleir2  fa 
chomhair  bhur  sùl,  air  a 
cheusadh  'nur  measg  1 

2  So  a  mhàin  b'àill  leam 
fhòghlum  uaibh,  An  ann  o 
oibribh  an  lagha  a  f  huair  sibh 
an  Spiorad,  no  o  èìsdeachd  a' 
chreidimh  ? 

3  Am  bheil  sibh  co  amaid- 
each  as  sin  ?  air  dhuibh  tòis- 
eachadh  san  Spiorad,  am 
bheil  sibh  a  nis  air  bhur 
deanam  hfoirfe  leis  an  fheòil  1 

4  An  d'f  huiling  sibh  na  h- 
uiread  sin  do  nithibh  gu 
dìomhain?  ma's  ann  da  rìr- 
eadh  gu  diomhain. 

5  An  ti  uime  sin  a  tha 


1  air  cid.        2  gu  dealbhach. 

360 


frithealadh  dhuibh  an  Spior- 
aid,  agus  ag  oibreachadh 
mhìorbhuile  'nur  measg,  an 
ann  tre  oibribh  an  lagha,  no 
tre  èisdeachd  a'  chreidimh  a 
ni  e  so? 

6  Amhuil  mar  a  chreid 
Abraham  Dia,  agus  a  mheas- 
adh  sin  dha  mar  fhìreant- 
achd. 

7  Uime  sin  biodh  f  hios  ag- 
aibh  an  dream  a  tha  do'n 
chreidimh,  gur  iad  sin  clann 
Abrahaim. 

8  Oir  air  fhaicinn  roimh 
do'n  sgriobtuir  gu'm  fìrean- 
aicheadh  Dia  na  Cinnich  tre  i  \f 
chreidimh,   shearmonaich  e  K 
an  soisgeul  roimh-làimh  do  j  E 
Abraham,  ag  ràdh,  Beann- 
aichear  na  h-uile  Chinnich  , 
annad-sa. 

9  Uime  sin  tha  an  dream  a  r's 
tha  do'n  chreidimh,  air  am 
beannachadh  maille  ri  Abra- 1  , 
ham,  fìor-chreideach. 

10  Oir  a  mheud  's  a  ta  do  y 
oibribh  an  lagha,  tha  iad  |ai 
fo'n  mhallachadh  ;  oir  a  ta  e  B 
sgrìobhta,  ls  malluichte  gach!  ^ 
neach  nach  buanaich3  anns! 
na  h-uile  nithibh  a  ta  sgriobh-! 

ta  ann  an  leabhar  an  laghtj  y 
chum  an  deanamh. 

11  Ach  is  ni  follaiseach  . 
nach  f  ìreanaichear  neach  sanl 
bith  tre'n  lagn  am  fianu'is  Dè  j  { 
oir,  Bithi    am  f  ìrean  beò  tn  E . 
chreidimh. 

12  Agus  cha  'n  'eil  an  lag1  : 
ochreidimh:  ach,  An  duin  ; 
a  ni  iad  gheioh  e  beath;  ii: 
annta4. 

13  Shaor  Criosd  sinne  i](ì 
mhallachadh  an  lagha,  a  fs 
dha  bhi  air  a  dheanamh  i 
mhallachadh  air  ar  son  :  oir  ( 

ta  e  sgrìobhta,  Is  malluich'! 


8/a».  4  leo. 


GALATIANACH  III. 


gach  aon  a  chrochar  air 
crann ; 

14  Chum  gu'n  tigeadh 
beannachadh  Abrahaim  air 
na  Cinnich  tre  Iosa  Criosd ; 
ionnus  gu  faigheamaid  geall- 
adh  an  Spioraid  tre  chreid- 
imh. 

15  A  bhràithre,  tha  mi  a' 
labhairt  mar  dhuine ;  ged 
nachbi  annachcoimhcheang- 
al1  duine,  ma  tha  e  air  a 
dhaingneachadh,  cha  chuir 
neach  air  bith  air  cùl  e,  agus 
cha  chuirear  ni  sam  bith  ris. 

16  A  nis  is  ann  do  Abra- 
ham  a  thugadh  2  na  geallanna 
agus  d'a  shìol.  Cha'n  abair 
e,  Agus  do  shìolaibh,  mar 
gu'm  biodh  e  labhairt  mu 
mhòran ;  ach  mar  mu  aon, 
Agus  do  d'  shìol-sa,  neach 
a's  e  Criosd. 

17  Agus  a  ta  mi  ag  ràdh  so, 
nach  f heudar  gu'n  cuir  an 
lagh,  a  thugadh  an  ceann 
cheithir  cheud  agus  dheich 
bliadhna  fichead  'na  dhèigh, 
an  coimhcheangal  an  neo- 
bhrìgh,  a  dhaingnicheadh 
roimh  le  Dia  ann  an  Criosd, 
ionnus  gu'n  cuireadh  e  an 
gealladh  air  cùl. 

18  Oir  ma's  ann  o'n  lagh 
a  ta  an  oighreachd,  cha  'n'eil 
i  ni's  mò  o'n  ghealladh  :  ach 
thug  Dia  gu  saor  i  do  Abra- 
ham  tre  ghealiadh. 

19  C'ar  son  uime  sin  a 
thugadh  an  lagh?  thugadh  e 
air  son  eusaontais,  gus  an 
tigeadh  an  sìol,  d'an  d'rinn- 
eadh  an  gealladh ;  air  ord- 
uchadh  le  ainglibh  an  làimh 
eadar-mheadhonair. 

20  A  nis  an  t-eadar- 
mheadhonair,  cha'n  ann  air 


son  aoin  a  ta  e  'na  eadar- 
mheadhonair ;  ach  is  aon 
Dia. 

21  Uime  sin  am  bheil  an 
lagh  an  aghaidh  gheallanna 
Dhè  ?  Nar  leigeadh  Dia  :  oir 
nam  biodh  lagh  air  a  thabh- 
airt  a  bhiodh  comasach  air 
beatha  thoirtuaith,  gudeimh- 
in  is  ann  o'n  lagh  a  bhiodh 
fìreantachd. 

22  Ach  dh'f  hàg  an  sgriob- 
tuir  na  h-uile  dliaoine  dùinte 
sa'  pheacadh,  chum  gu'm 
biodh  an  gealladh  tre  chreid- 
imh  Iosa  Criosd  air  a  thoirt 
dhoibh-san  a  ta  creidsinn. 

23  Ach  mu'n  d'thàinig  an 
creidimh,  choimhideadh  sinn 
fo  'n  lagh,  air  ar  druideadh 
a  steach  chum  a'  chreidimh, 
a  bha  gu  bhi  air  f  hoillseach- 
adh. 

24  Uime  sin  b'e  an  lagh, 
ar  n-oid-fhòghluim  3  g'ar 
trebrachadh  gu  Criosd,  chum 
gu  bitheamaid  air  ar  f  ìrean- 
achadh  tre  chreidimh. 

25  Ach  air  teacbd  do'n 
chreidimh,  cha'n  'eil  sinn  ni's 
mò  fuidh  oid-fhòghluim. 

26  Oir  is  sibhse  uile  mic 
Dhè  tre  chreidimh  ann  an 
losa  Criosd. 

27  Oir  a  mheud  agaibh  'sa 
bhaisteadh  do  Chriosd,  chuir 
sibh  umaibh  Criosd. 

28  Cha'n  'eil  ludhach  no 
Greugach,  cha'n  'eil  saor  no 
daor,  cha'n  'eil  mionn  no 
boirionn4  ann :  oir  is  aon 
sibh  uile  ann  an  Iosa  Criosd. 

29  Agus  ma's  le  Criosd 
sibh,  is  sibh  sìol  Abrahaim 
gun  amharus,  agus  is  oigli- 
reachan  sibh  a  rèir  a'  ghealì- 
aidh. 


l  cunradh,  cùmhnaut. 
+  htbhradh,  rinncadh. 

361 


GALATIANACH  IV. 


CAIB.  IV. 

1  Bha  sinn fuidìCn  lagh,  gus  an  d1- 
thàinig  Criosd,  mar  a  ta  an  t- 
oighre  fuidh  a  thuiteir  gus  an  tig 
e  gu  h-aois.  5  Ach  shaor  Criosd 
sinn  o'n  lagh:  J  uime  sin  cha'n 
'eil  sinn  'nar  seirbhisich  ni's  faide 
dha.  14  Chuir  Pòl  an  cuimhne 
dJwibtian  deadh-ghean  dàsan,  agus 
a  dheadh-rùin  fèin  doibh-san. 

A  NIS  a  ta  mi  ag  ràdh,  am 
feadh  a  bhios  an  t-oighre 
'na  leanabh,  nach  'eil  eadar- 
dhealachadh  sam  bith  eadar 
e  agus  seirbhiseach,  ged  is  e 
Tighearn  nan  uile ; 

2  Ach  a  ta  e  fo  luchd- 
coimhid1,  agus  fo  luchd- 
riaghlaidh  gu  teachd  na  h- 
aimsir  a  dh'orduich  an  t- 
athair. 

3  Agus  mar  an  ceudna 
sinne,  'nuair  a  bha  sinn  'nar 
leanabaibh,  bha  sinn  an 
daorsa  fo  cheud  f  hòghlum  an 
l-saoghail : 

4  Ach  an  uair  a  thàinig 
coimhlionadh  na  h-aimsir, 
chuir  Dia  a  Mhac  fèin  uaith, 
a  ghineadh  o  mhnaoi,  a  rinn- 
eadh  fuidh'n  lagh, 

5  Chum  gu'n  saoradh  e 
iadsan  a  bha  fuidh'n  lagh, 
ionnus  gu  faigheamaid-ne 
uchd-mhacachd  na  cloinne. 

6  Agus  do  bhrìgh  gur  mic 
sìbh,  chuir  Dia  Spiorad  a 
Mhic  fèin  ann  bhur  cridh- 
eachaibh,  ag  èigheach,  Abba, 
Athair. 

7  Uime  sin  cha  seirbhis- 
each  thu  ni's  mò,  ach  mac ; 
agus  ma's  mac,  is  oighre  mar 
an  ceudna  air  Dia  tre  Chriosd. 

8  Gidheadh,  an  uair  nach 
b'aithne  dhuibh  Dia,  rinn 
sibh  seirbhis  dhoibh-san  nach 
'eil  'nan  dèe  thaobh  nàduir. 

9  Ach  a  nis  air  dhuibh  Dia 


aithneachadh,  no  mar  is  fearr 
a  dh'fheudar  a  ràdh,  bhi  air 
bhur  n-aithneachadh  le  Dia, 
cionnus  a  ta  sibh  ag  ath- 
philleadh  chum  nan  ceud- 
thoiseach  anmhunn  agus 
bochd2,  d'am  miann  leibh  bhi 
a  rìs  fo  dhaorsa  ì 

10  Tha  sibh  a'  coimhead 
làithean,  agus  mhìosan,  agus 
aimsirean,  agus  bhliadhnan. 

11  Tha  eagal  orm  do  'ur 
taobh  gu'n  do  chaith  mi  gu 
dìomhain  mo  shaothair  oirbh. 

12  Guidheam  oirbh,  a 
bhràithre,  bithibh  mar  a  ta 
mise ;  oir  a  ta  mise  mar 
sibhse :  cha  d'rinn  sibh  eucoir 
sam  bith  orm. 

13  Tha  fhios  agaibh  gu'm 
b'ann  tre  anmhuinneachd  na 
feòla,  a  shearmonaich  mi 
dhuibh  an  soisgeul  air  tùs. 

14  Agus  air  mo  bhuaireadh 
a  bha  ann  am  fheòil,  cha  d'- 
rinn  sibh  tarcuis,  agus  cha 
do  ghabh  sibh  gràin  diom3; 
ach  ghabh  sibh  rium  mar 
aingeal4  Dè,  mar  Iosa 
Criosd. 

15  Ciod  e  ma  seadh5  an 
sonas  sin  a  bha  agaibh  ì  oir  a 
ta  mi  deanamh  fianuis  duibh, 
nam  bu  chomasach  e,  gu'n 
spìonadh  sibh  a  mach  bhur 
sùilean  fèin,  agus  gu'n  tugadh 
sibh  dhomh-sa  iad. 

16  Uime  sin  an  d'rinneadh 
nàmhaid  duibh  dhiom,  air  son 
mi  dh'innseadh  na  fìrinn 
duibh'J 

17  Tha  iadsan  eudmhor 
umaibh,  ach  cha'n  ann  gu 
maith  ;  ach  b'àill  leo  sinne 
dhruideadh  a  mach,  chum 
gu'm  biodh  sibhse  eudmhor 
umpa  fèin. 


1  thuiteiribh.  s  cha  do  chuir  sibh  cùl  ris. 

2  anmhnmuuireasbhuidhcnch.  4 theachdair.      5  C'dit  am  bheil. 

362 


galatia: 


.NACH  V. 


18  Ach  is  maith  a  bhi  eud- 
mhor  ann  an  ni  maith  a 
ghnàth,  agus  cha'n  e  mhàin 
an  uair  a  ta  mise  a  làthair 
maille  ribh. 

19  Mo  chlann  bheag,  air 
am  bheil  mi  a  rìs  ri  saothair, 
gus  an  dealbhar  Criosd  ann- 
aibh, 

20  B'àill  leam  bhi  nis  a 
làthair  maille  ribh,  agus  mo 
ghuth  a  chaochladh,  oir  a  ta 
mi  fuidh  amharus  umaibh. 

21  Innsibh  dhomh,  sibhse 
le'm  miann  bhi  fo'n  lagh, 
nach  cluinn  sibh  an  lagh  1 

22  Oir  a  ta  e  sgrìobhta,  gu 
robh  aig  Abraham  dithis 
mhac  ;  aon  ri  banoglaich  *, 
agus  am  mac  eile  ri  mnaoi 
shaoir. 

23  Agus  esan  a  bliaige  ris 
a'  bhanoglaich,  ghineadh  a 
rèir  na  feòla  e ;  ach  esan  a 
bh'aige  ris  a'  mhnaoi  shaoir, 
tre  ghealladh. 

24  Na  nithe  so  is  samhladh 
iad2;  oir  is  iad  so  an  dà 
choimhcheangal 3 ;  aon  diubh 
o  bheinn  Shinai,  ata  a'  breith 
chum  daorsa,  a's  i  Agar. 

25  Oir  is  i  Agar  beinn 
Shinai  ann  an  Arabia,  agus 
tha  i  a'  comh-f  hreagradh  do 
Ierusalem  a  tha  nis  ann,  agus 
tha  i  fo  dhaorsa  maille  r'a 
cloinn. 

26  Ach  a  ta  an  lerusalem 
a  ta  shuas  saor,  agus  is 
màthair  dhuinn  uile  i. 

27  Oir  a  ta  e  sgrìobhta, 
Dean  gairdeachas,  a  bhean 
neo-thorrach 4  nach  'eil  a' 
breith  cloinne;  bris  a  mach 
agus  glaodh,  thusa  nach  'eil 
ri  saothair :  oir  is  lìonmhoire 


*  tnnaoz  dhaoir,  han-tràill. 
2  asdii  so  tha  nieile  r 'a  thuigsinn. 
3  chunihtiant, 

363 


clann  na  mnà  aonaranaich5, 
na  na  mnà  aig  am  bheil  fear. 

28  A  nis,  a  bhràithre,  is 
sinne,  mar  a  bha  Isaac,  clann 
a'  gheallaidh. 

29  Ach  mar  a  rinn  esan  a 
rugadh  a  rèir  na  feòla,  san 
àm  sin  geur-leanmhuinn  air- 
san  a  rugadh  a  rèir  an  Spior- 
aid,  is  amhuil  sin  a  ta  nis 
mar  an  ceudna. 

30  Ach  ciod  a  ta  an  sgriob- 
tuir  ag  ràdh  1  Tilg  a  mach  a' 
bhanoglach  agus  a  mac  :  oir 
cha  bhi  mac  na  banoglaich 
'na  oighre  maille  ri  mac  na 
mnà  saoire. 

31  Uime  sin,  a'  bhràithre, 
cha  sinne  clann  na  banog- 
laich,  ach  na  mnà  saoire. 

CAIB.  V. 

1  Bhrosnuich  an  t-abstol  na  Gala- 
tianaich  gu  seasamh  nan  saorsa,  3 
agus  gun  an  timchioll-ghearradh  a 
ghnàthachadh :  13  ach  roghuinn 
a  d/teanamh  do  ghràdh,  ni  a's  e 
coitnhliottadh  an  lagha:  19  chuir 
e  sìos  oibre  na  feòla. 

TTIME  sin,  seasaibh  gu 
daingean  anns  an  t-saor- 
sa  leis  an  d'rinn  Criosd  saor 
sinn,  agus  na  bithibh  a  rìs 
air  bhur  cuibhreachadh  le 
cuing  na  daorsa. 

2  Feuch,  a  ta  mise  Pòl  ag 
ràdh  ribh,  ma  thimchioll- 
ghearrar  sibh,  nach  bi  tairbhe 
airbith  dhuibh  ann  an  Criosd. 

3  Oir  a  ta  mi  a  rìs  a'  dean- 
amh  fianuis  do  gach  uile 
dhuine  a  thimchioll-ghearrar, 
gu  bheil  e  mar  fhiachaibh 
air  an  lagh  gu  h-iomlan  a 
choimhlionadh. 

4  Cha'n  'eil  tairbhe  sam 
bith  ann  an  Criosd  dhuibhse  6 
a  ta  air  bhur  fìreanachadh 


4  iheasg,  gun  sliochd, 
5  trcigte. 

6  rinneadh  Criosd gun  tairbhe dfthibìit 


GALATIANACH  V. 


tre'a  lagh ;  thuit  sibh  o  ghràs. 

5  Oir  a  ta  sinne  tre'n 
Spiorad  a'  feitheamh  ri  dòch- 
as  f  ìreantachd  o  chreidimh. 

6  Oir  ann  an  Iosa  Criosd, 
cha'n  'eil  èifeachd 1  sam  bith 
ann  an  timchioll-ghearradh, 
no  ann  an  neo-thimchioll- 
ghearradh,  ach  ann  an  creid- 
ìmh  a  dh'oibricheas  tre 
ghràdh. 

7  Is  maith  a  ruith  sibh ; 
cò  a  bhac  sibh  o  bhi  ùmhal 
do'n  f  hìrinn  1 

8  Cha  d'tliàinig  an  impidh 
so  o'n  ti  a  ghairm  sibh. 

9  Goirtichidh2  beagan  do 
thaois  ghoirt  am  meall  uile. 

10  Tha  muinghin  agam 
asaibh  san  Tighearn,  nach 
bi  sibh  dh'aon  dòigh  air 
atharrachadh  inntinn :  ach 
an  ti  a  ta  cur  dragha  oirbh, 
giùlainidh  e  a  bhreitheanas, 
cò  air  bith  e. 

11  Agus  mise,  a  bhràithre, 
ma  shearmonaicheas  mi  fath- 
ast  an  timchioll-ghearradh, 
c'ar  son  a  nìthear  fathast 
geur-leanmhuinn  orml  an 
sin  bhiodh  oilbheum  a' 
chroinn-cheusaidh  air  a  chur 
air  cùl. 

12  B'  fhearr  leam  gu'm 
biodh  iadsan  a  ta  cur  mi- 
shuaimhneis3  oirbh,  eadhon 
air  an  gearradh  uaibh  4, 

13  Oir,  a  bhiàithre,  ghairm- 
eadh  chum  saorsa  sibh ;  a 
mhàin  na  deanaibh  an  t-saorsa 
'na  cion-fath  do'n  fheòil,  ach 
le  gràdh  deanaibh  seirbhis 
d'a  chèile. 

14  Oir  tha  an  lagh  uile  air 
a  choimhlionadh  ann  an  aon 


1  brìgh,  ueart. 
2  Geuraichidh.  3  dragha. 

4  air  an  gearradh  as  bhur  comu&n. 

5  siubhlaibh,  imichibh. 
6  mi-nùire.  7  buidseachas. 

364 


fhocal,  eadhon  an  so,  Gràdh- 
aichidh  tu  do  choimhearsnach 
mar  thu  fèin. 

15  Ach  ma  bhios  sibh  a' 
teumadh  agus  ag  itheadh  a 
chèile,  thugaibh  aire  nach 
claoidhear  le  a  chèile  sibh. 

16  A  ta  mi  ag  ràdh  ma 
seadh,  Gluaisibh 5  san  spior- 
ad,  agus  cha  choimhlion  sibh 
anamiann  na  feòla. 

17  Oir  a  ta  an  fheòil  a' 
miannachadh  an  aghaidh  an 
Spioraid,  agus  an  Spiorad  an 
aghaidh  na  feòla :  agus  a  ta 
iad  sin  an  aghaidh  a  chèile  ; 
ionnus  nach  faigh  sibh  na 
nithe  bu  mhiann  leibh  a 
dheanamh. 

18  Ach  ma  threòraichear 
leis  an  Spiorad  sibh,  cha'n 
'eil  sibh  fuidh'n  lagh. 

19  A  nis  tha  oibre  na  feòla 
follaiseach,  a's  iad  so,  Adh- 
altrannas,  strìopachas,  neò- 
ghloine,  macnus6, 

20  Iodhol-aoradh,  druidh- 
eachd 7,  naimhdeas,  conn- 
sachadh,  co-f  harpuis 8,  fearg, 
comhstri,  aimhreite,  saobh- 
chreidimh9, 

21  Farmad,  mortadh,  misg, 
ruidhteireachd 10,  agus  an 
leithide  sin :  mu  bheil  mi 
ag  innseadh  dhuibh  roimh- 
làimh,  mar  a  dh'innis  mi 
dhuibh  a  cheana  mar_  an 
ceudna,  nach  sealbhaich  iad- 
san  a  ni  an  leithide  sin  rìogh- 
achd  Dhè11. 

22  Ach  is  e  toradh  an 
Spioraid  gràdh,  aoibhneas, 
sìth,  fad-f  hulangas,  caomhal- 
achd,  maitheas,  creidimh 12. 

23  Macantas 13,  stuaim :  an 


8  comortus.  ?  ciriceachd. 

10  anabharr,  geòcaireachd,  craos. 

11  rìoghachd  Dhc  mar  oighreachd. 
Vijìrinn.  13  aùineas. 


GALATIANACH  VI. 


aghaidh  an  samhuil  sin  cha'n 
'eil  lagh. 

24  Agus  iadsan  a's  le 
Criosd,  cheus  iad  an  fheòil, 
maille  r'a  h-an-tograibh  agus 
a  h-ana-miannaibh. 

25  Ma's  beò  dhuinn  san 
Spiorad,  gluaiseamaid  san 
Spiorad  mar  an  ceudna. 

26  Na  bitheamaid  dèidheil 
air  glòir  dhìomhain1,  a'  bros- 
nachadh  a  chèile,  a'  gabhail 
farmaid  r'a  chèile. 

CAIB.  VI. 

'  DlCiarr  Pòl  air  na  Galatianaich 
buntainn  gu  sèimh  ri  bràthair  a 
thuislich,  2  agus  uallach  a  chiile 
a  ghiùlan,  6  bhi  tabhartach  d'an 
luchd-teagaisg,  9  agus  gun  sgìth- 
eachadh  do  mhaith  a  dheanamh ; 
12  nochde  ciod gus  am  bìieil  iadsau 
a  ta  searmoìiachadh  an  timchioll- 
ghearraidh. 

A  BHRAITHRE,  ma 
ghlacar  neach  ann  an 
coire  air  bith  gu  h-obann, 
sibhse  a  ta  spioradail,  togaibh 
suas  a  shamhuil  sin  do  dhuine 
ann  an  spiorad  na  macant- 
achd2 ,  a'  toirt  aire  dhuit 
fèin,  nach  buairear  thu  mar 
an  ceudna. 

2  Giùlainibh  uallacha3  a 
chèile,  agus  mar  sin  coimh- 
lionaibh  lagh  Chriosd. 

3  Oir  ma  shaoileas  duine 
gur  ni  èigin  e  fèin,  gun  bhi 
ann  ach  neo-ni,  tha  e  'ga 
mhealladh  fèin. 

4  Ach  dearbhadh  gach 
neach  'obair  fèin,  agus  an 
sin  bithidh  aobhar  gaird- 
eachais4  aige  d'a  thaobh 
fèin5  a  mhàin,  agus  cha'n 
ann  a  thaobh  neach  eile. 

5  Oir  giùlainidh  gach  neach 
'uallach  fèin. 

6  Comh-roinneadh  an  neach 


earraghloir.  2  chiùineis. 
*  eallacha.  4  uaill. 

365 


a  ta  air  a  theagasg  san  f  hocal, 
ris  an  neach  a  ta  'ga  theagasg, 
anns  nah-uile  nithibhmaithe. 

7  Na  meallar  sibh ;  cha 
deanar  fanoid  air  Dia  s  oir 
ge  b'e  ni  e  shìol-chuireas 
duine,  an  ni  ceudna  buain- 
idh  e. 

8  Oir  an  ti  a  chuireas  d'a 
fheòil  fèin,  buainidh  e  o'n 
fheòil  truaillidheachd ;  ach 
an  ti  a  chuireas  do'n  Spiorad, 
buainidh  e  o'n  Spiorad  a' 
bheatha  shuthainn. 

9  Agus  na  sgìthicheamaid 
do  mhaith  a  dheanamh :  oir 
ann  an  àm  iomchuidh  buain- 
idh  sinn,  mur  fannaich6  sinn. 

10  Uime  sin  a  rèir  mar  a 
ta  cothrom7  againn,  deanam- 
aid  maith  do  na  h-uile 
dhaoinibh,  ach  gu  h-àraidli 
dhoibh-san  a  ta  do  theaghlach 
a'  chreidimh. 

11  Tha  sibh  a'  faicinn 
meud  na  litreach  a  sgrìobh 
mi  dhuibh  le  mo  làimh  fèin. 

12  A  mheud  le'  m'  miann 
iad  fèin  a  thaisbeanadh  gu 
sgiamhach  san  f  heòil,  tha  iad 
'gur  n-èigneachadh  chum  bhi 
air  bhur  timchioll-ghearradh ; 
a  mhàin  chum  nach  deantadh 
geur-leanmhuinn  orra  air  son 
crann-ceusaidh  Chriosd. 

13  Oir  cha'n'  eil  iadsan 
fèin  a  tha  air  an  timchioll- 
ghearradh  a'  coimhead  an 
lagha  :  a.ch  is  aill  leo  siblise 
bhi  air  bhur  timchioll-ghearr- 
adh,  chum  as  gu  dean  iad 
uaill  ann  bhur  feòil. 

14  Ach  nar  leigeadh  Dia 
gu  deanainn-sa  uaill  ach  ann 
an  crann-ceusaidh  eir  Tigh- 
earna  Iosa  Criosd,  tre'm  bheil 
an  saoghal  air  a  cheusadh 


5  annj'iin.  c  laga ic h . 

"  fàth. 


EPHESLANACH  1. 


dhomh-sa,  agus  mise  do'n  | 
t-saoghal. 

15  Oir  ann  an  Iosa  Criosd 
cha'n  'eil  èifeachd  air  bith 
ann  an  timchioll-ghearradh, 
no  ann  an  neo  -  thimchioll- 
ghearradh,  ach  ann  an  cruth- 
achadh 1  nuadh. 

16  Agus  a  mheud  's  a 


1  creutatr. 


shiubhlas  a  rèir  na  riaghailt 
so,  sìth  orra,  agus  tròcair, 
agus  air  Israel  Dè. 

17  O  so  a  mach  na  cuir- 
eadh  neach  sam  bith  dragh 
orm ;  oir  a  ta  mi  giùlan 
chomharan  an  Tighearna  Iosa 
ann  mo  chorp. 

18  A  bhràithre,  gu  robh 
gràs  ar  Tighearna  Iosa  Criosd 
maille  ri  bhur  spiorad.  Amen. 


LITIR  AN  ABSTOIL  PHOIL  CHUM  NAN 
EPHESIANACH. 


CAIB.  I. 

1  An  deigh  fàilte,  3  agus  breitk- 
buidheachais  airsòn  nan  Ephe- 
sianach,  4  labhair  Pòl  mu  thugh- 
adh,  6  agus  uchd-mhacachd  thaobh 
gràis,  11  ni  à's  e  am  fìor-thobar 
o'm  bheil  slàinte  a?  chinne-daoine 
sruthadh,  S^c. 

T>OL,  abstol  Iosa  Criosd 
tre  thoil  Dè,  chum  nan 
naomh  a  ta  ann  an  Ephesus, 
agus  nan  creideach  ann  an 
Iosa  Criosd  : 

2  Gràs  dhuibh,  agus  sìth  o 
Dhia  ar  n-Athair  agus  o'n 
Tigheam  Iosa  Criosd. 

3  Beannaichte  gu  robh  Dia, 
eadhonAthair  arTighearnalo- 
sa  Criosd,  a  bheannaich  sinne 
leis  gach  uile  bheannachadh 
spioradail  ann  an  ionadaibh 
nèamhaidh 1  ann  an  Criosd  : 

4  A  rèir  mar  a  thagh  e 
sinne  ann-san,  mun  do  leag- 
adh  bunait  an  domhain,  chum 
gu'm  bitheamaid  naomha, 
agus  neo-choireach  'na  làth- 
air-san  ann  an  gràdh  : 


I  nithibh  n'eamhaidh. 

366 


5  A  roimh-orduich  sinne 
chum  uchd-mhacachd  na 
cloinne  tre  Iosa  Criosd  d'ia 
fèin,  a  rèir  deadh-ghean  a 
thoile. 

6  Chum  cliù  glùire  a  ghràis, 
tre  an  d'rinn  e  sinne  taitneach2 
ann  a  Mhac  gràdhach  : 

7  Anns  am  bheil  againne 
saorsa3  tre  'fhuil-san,  maith 
eanas  nam  peacadh,  a  rèi 
saoibhreis  a  ghràis  ; 

8  Anns  an  robh  e  ro  phailt 
dhuinne^  san  uile  ghliocas, 
agus  thuigse  : 

9  A  dh'fhoillsich  dhuinn 
rùn-diomhair  a  thoile,  a  rèir 
a  dheadh  ghean  fèin  a  rùn- 
aich  e  ann  fèin  : 

10  Chum  ann  am  fritheal- 
adh  coimhlionaidh  nan  aim- 
sir,  gu'n  cruinnicheadh  e  ann 
an  aon  na  h-uile  nithe  ann 
an  Criosd,  araon  na  nithe  a 
ta  air  nèamh  agus  na  nithe  a 
ta  air  talamh,  eadhon  ann 


2  tre  an  do  nochd  c  dJnriime  vìbr 
I  dheaidh-ghean.  3  fuasglàdh 


EPHESIANACH  II. 


11  Anns  an  d'f  huair  sinne 
mar  an  ceudna  oighreachd, 
air  dhuinn  bhi  air  ar  roimh- 
orduchadh  a  rèir  rùin  an  ti  a 
ta  'g  oibreachadh  nan  uile 
nithe  a  rèir  comhairle  a 
thoile  fèin ; 

12  Ionnus  gu'm  bitheamaid- 
ne,  a  chuir  air  tùs  dòchas 
ann  an  Criosd,  chum  cliù  a 
ghlòire-san. 

13  Anns  an  do  chuir  sibhse 
mar  an  ceudna  dòchas,  air 
dhuibh  focal  na  fìrinn  a 
chluinntinn,  eadhon  soisgeul 
bhur  slàinte :  neach  an  dèigh 
dhuibh  creidsinn  ann,  chuir- 
eadh  seula  oirbh  le  Spiorad 
naomh  sin  a'  gheallaidh, 

14Neach  is  e  geall-daing- 
nich 1  ar  n-oighreachd-ne,  gu 
teachd  saorsa  na  seilbhe  a 
cheannachadh 2  chum  cliù  a 
ghlòire. 

15  Uime  sin  air  cluinntinn 
domh-sa  mar  an  ceudna  bhur 
creidimh-sa  anns  an  Tigh- 
earn  Iosa,  agus  bhur  gràidh 
do  na  naoimh  uile, 

16  Cha'n  'eil  mi  a'  sgur3 
do  bhi  toirt  buidheachais  aìr 
bhur  son,  a'  luadh  oirbh  ann 
am  urnuighibh ; 

17  Gu'n  tugadh  Dia  ar 
TighearnalosaCriosd,  Athair 
na  glòire,  spiorad  gliocais 
agus  foillseachaidh  4  dhuibh, 
ann  an  eòlas  air-san  5  ; 

18  Sùilean  'ur  n-inntinn 
bhi  air  an  soillseachadh, 
chum  fios  a  bhi  agaibh  ciod 
e  dòchas  a  ghairme-san,  agus 
ciod  e  saoibhreas  glòire  'oigh- 
reachd-san  anns  na  naomh- 
aibh, 

19  Agus  ciod  e  ro-mheud 


1  earlas.  _  2  dìCj'lmasgladh. 

*  Ni'n  sguiream.       4  taisheanaid/i. 
6  chum  esan  aideachadh. 

367 


a  chumhachd  do  ar  taobh-ne 
a  ta  creidsinn,  a  rèir  oib- 
reachaidh  a  thrèun  neirt ; 

20  A  dh'oibrich  e  ann  an 
Criosd,  'nuair  a  thog  e  o  na 
marbhaibh  e,  agus  a  chuir  e 
'na  shuidhe  air  a  dheas-làimh 
fèin  e  anns  na  h-ionadaibh 
nèamhaidh, 

21  Gu  ro  àrd  os  ceann 
gach  uile  uachdaranachd, 
agus  cumhachd,  agus  neirt, 
agus  tighearnais,  agus  gach 
ainme  a  dh'ainmichear,  cha'n 
e  mhàin  san  t-saoghal  so,  ach 
san  t-saoghal  ri  teachd  mar 
an  ceudna : 

22  Agus  chuir  e  na  h-uile 
nithe  fuidh  a  chosaibh,  agus 
thug  se  e  gu  bhi  'na  cheann 
os  ceann  nan  uiìe  nithe  do'n 
eaglais, 

23  A  ta  'na  corp  aige, 
lànachd  an  ti  a  ta  lìonadh 
nan  uile  nitke  anns  na  h- 
uile. 

CAIB.  II. 

1  Le  bhi  coimheas  r'a  chèile  ciod  a 
bha  sinn  thaobh  nùduir,  5  agus 
ciod  a  tha  sinn  thaobh  gràis, 
10  chuir  Pòl  an  ctill  gun  d'rinn- 
eadh  siwi  air  son  dheadh  oibre ; 
agus  air  dhuinn  bhi  air  ar  toirt 
am  fagus  tre  Chriosd,  11  nach 
còir  dhuinn  ar  beatha  a  ehaith- 
eadh  mar  Chinnich,  19  ac/t  mar 
luchd  aoin  bhaile  ris  na  naoim/i, 
agus  mar  theaghlach  Dhc. 

A  GUS  sibhse  bheothaich  e, 
a  bha  marbh  ann  an 
euceartaibh  agus  ann  am 
peacaibh  ; 

■  2  Anns  an  do  ghluaìs 6 
sibh  sna  h-amannaibh  a 
chaidh  seachad,  a  rèir 
gnàtha7  an  t-saoghail  so,  a 
rèir  uachdarain  8  cumhachd 
an  athair,  an  spioraid  a  tha 


6  Aìtns  an  rob/i  sibh  ag  imeachd. 
'  giiàt/iachaidh.         ■  pHtìniisa 


EPHESIANACH  II. 


nis  ag  oibrcachadh  ann  an 
cloinn  na  h--easumhlachd : 

3  Am  measg  an  robh 
againn  uile  mar  an  ceudna 
ar  caithe  -  beatha  roimh  so, 
ann  an  ana  -  miannaibh  ar 
feòla,  a'  deanamh  toil  na 
feòla,  agus  nan  smuainte 1 ; 
agus  bha  sinn  a  thaobh  nàduir 
'nar  cloinn  na  feirge,  eadhon 
mar  chàch. 

4  Ach  Dia,  a  ta  saoibhir 
ann  an  tròcair,  air  son  a 
mhòr  -  ghràidh  leis  an  do 
ghràdhaich  e  sinn, 

5  Eadhon  air  dhuinn  a 
bhi  marbh  ann  am  peacaibh, 
chomh  -  bheothaich  e  sinn 
maille  ri  Criosd;  (le  gràs  tha 
sibh  air  bhur  tèarnadh2;) 

6  Agus  chomh-thog,  agus 
chomh-shuidhich  e  sinn  ann 
an  ionadaibh  nèamhaidh  ann 
an  Iosa  Criosd : 

7  Chum  gu'm  foillsicheadh 
e  anns  na  linnibh  ri  teachd 
saoibhreas  ro  phailt  a  ghràis, 
ann  an  caoimhneas  d'ar  taobh- 
ne  tre  Iosa  Criosd. 

8  Oir  is  ann  le  gràs  a  ta 
sibh  air  bhur  tèarnadh,  tre 
chreidimh :  agus  sm  cha'n 
ann  uaibh  fèin ;  is  e  tiodhlac3 
Dhè  e : 

9  Cha'n  ann  o  oibribh, 
chum  nach  deanadh  neach 
air  bith  uaill : 

10  Oir  is  sinne  'obair-san, 
air  ar  cruthachadh  ann  an 
Iosa  Criosd  chum  dheadh 
oibre,  airson  and'ulluich  Dia 
roimh-làimh  sinn,  chum  gu'n 
gluaiseamaid  annta. 

11  Uime  sin  cuimhnichibh, 
air  dhuibh  a  bhi  san  aimsir  a 
chaidh  thairis  'nur  Cinnich 


1  na  /i-inntinn,  a?  chridhe. 
2  slànuchadh,  saoradh,  sàbhaladh. 

363 


san  fheòilris  an  abrar  an 
neo-thimchioll-ghearradh  leo- 
san  d'an  goirear  an  timchioll- 
ghearradh  làmh-dheanta  san 
f  heòil ; 

12  Gu  robh  sibh  san  àm 
sin  as  eugmhais  Chriosd,  'nur 
coimhich  do  chomh-fhlaith- 
eachd4  Israeil,  agus  'nur 
coigrich  do  choimh-cheang- 
laibh  a'  gheallaidh,  as  eug- 
mhais  dòchais,  agus  gun  Dia 
anns  an  t-saoghal : 

13  Ach  a  nis  ann  an  Iosa 
Criosd,  tha  sibhse  a  bha 
roimh  so  fad  o  làimh,  air 
bhur  toirt  am  fagus  tre  f  huil 
Chriosd. 

14  Oir  is  esan  ar  sith-ne, 
a  rinn  aon  dhinn  araon,  agus 
a  bhris  sìos  balla  meadhonach 
an  eadar-dhealachaidh ; 

15  Air  dha  an  naimhdeas 
a  chur  air  cùl  tre  'f  heòil  fèin, 
eadhon  lagh  nan  àitheanta,  a 
chuireadh  sìos  ann  an  orduigh- 
ibh,  chum  gu'n  deanadh  e 
ann  fèin  do  dhithis  aon  duine 
nuadh,  mar  sin  a'  deanamh 
sìthe : 

16  Agus  gu?n  deanadh  e 
rèidh  faraon  iad  ri  Dia  ann 
an  aon  chorp  tre  a'  chrann- 
cheusaidh,  air  dha  an  naimh-. 
deas  a  mharbhadh  le  sin  ; 

17  Agus  thàinig  e  agus 
shearmonaich  e  sìth5  dhuibhse 
a  bha  am  fad,  agus  dhoibh- 
san  a  bha  am  fagus. 

18  Oir  trìd-san  tha  araon 
slighe  againn  gu  dol  a  steach 
tre  aon  Spiorad  chum  an 
Athar. 

19  A  nis  uime  sin,  cha  'n 
'eil  sibh  ni's  mò  'nur  coigrich 
agus  'nur  coimhich,  ach  'nur 


3  saor-thahliartas. 

4  chomìi-cliomunn. 

5  sìothchaiut. 


EPHESIANACH  III. 


\uchd  aoin  bhaile  ris  na 
naomhaibh,  agus  'nur  muinn- 
tir-teaghlaich  Dhè ; 

20  Agus  tha  sibh  air  bhur 
togail  suas  air  bunait  nan 
abstol  ag;us  nam  fàidhean,  air 
bhi  do  losa  Criosd  fèin  'na 
chloich-chiniì  na  h-oisinn  ; 

21  Anns  am  bheil  an  ait- 
reabh  uile,  ceangailte  gu  ceart 
r'a  chèile,  a'  fàs  suas  chum 
bhi  'na  teampull  naomh  san 
Tighearn : 

22  Anns  am  bheil  sibhse 
mar  an  ceudna  airbhurcomh- 
thogail  suas  chum  bhi  'nur 
tigh-còmhnuidh  do  Dhia  tre 
an  Spiorad. 

CAIB.  III. 

1  lìinneadh  an  rùn-dìomhair ,  6 
gu'm  biodh  na  Cinnich  air  an 
saoradh,  fhoillseachadh  do  Phòl; 
18  agus  thugadh  an  gràs  dhàsan 
sin  a  shearmonachadh :  13  dKiarr 
e  air  na  Ephesianaich  gun  iad  a 
dh\fhannachadh  air  son  a  thrioh- 
laid-san. 

A  IR  an  aobhar  so,  tha  mise 
■^*  Pòl  a'm'phrìosanachlosa 
Criosd,  air  bhur  sonsa,  a 
Chinneacha : 

2  O  chuala1  sibh  mu  f  hrith- 
ealadh  gràis  Dè,  a  thugadh 
dhomh-sa  air  bhur  sonsa2: 

3  Gu'n  d'rinn  e  aitknichte 
dhomh  tre  f hoillseachadh3 
an  rùn  -  dìomhair,  (mar  a 
sgrìobh  mi  roimh  gu  h-aith- 
ghearr, 

4  Leis  am  feud  sibh,  air 
dhuibh  a  leughadh,  m'eòlas 
ann  an  rùn-dìomhair  Chriosd 
a  thuigsinn ;) 

5  Ni,  ann  an  linnibh  eile, 
air  nach  d'thugadh  fios  do 
chloinn  nan  daoine,  mar  a 
ta  e  nis  air  fhoillseachadh 
d'a  abstolaibh  naomha  agus 


1  Ma  chuala.  2  d?ur  taobhsa. 
3  thaisbean.      4  iomadh-gnttheach. 

369 


d'a  f  hàidhibh  tre  an  Spiorad  } 

6  Gu'm  biodh  na  Cinnich 
'nan  comh-oighreachaibh,  a- 
gus  'nan  comh-chorp,  agus 
'nan  luchd  -  comhpairt  d'a 
ghealladh-san  ann  an  Criosd, 
tre  an  t-soisgeul : 

7  Air  an  d'rinneadh  mise 
a'm'  mhinisteir,  a  rèir  tiodh- 
laic  gràis  Dè  athugadh  dhomh, 
a  rèir  oibreachaidh  èifeachd- 
aich  a  chumhachd-san. 

8  Dhomh-sa,  a's  lugha 
na'n  ti  a's  lugha  do  na  naomh- 
aibh  uile  thugadh  an  gràs  so, 
saoibhreas  Chriosd,  nach 
feudar  a  rannsachadh,  a 
shearmonachadh  am  measg 
nan  Cinneach  ; 

9  Agus  gu'n  deanainn  soill- 
eir  do  na  h-uile  dhaoinibh,  ciod 
e  comunn  an  rùin-dìomhair 
sin,  a  bha  folaichte  ann  an 
Dia  o  thoiseach  an  t-saoghail, 
a  chruthaich  na  h-uile  nithe 
tre  Iosa  Criosd ; 

10  Chum  gu'n  deantadh 
aithnichte  nis  do  na  h-uachd- 
aranachdaibh,  agus  do  na 
cumhachdaibh  ann  an  ion- 
adaibh  nèamhaidh,  leis  an 
eaglais,  gliocas  eagsamhuil4 
Dhè, 

11  A  rèir  an  rùin  shiorr- 
uidh5  a  rùnaich  e  ann  an  Iosa 
Criosd  ar  Tighearn : 

12  Anns  am  bheil  againn 
dànachd  agus  slighe  gu  dol  a 
steach  ann  am  muinghin  tre 
a  chreidimh-san. 

13  Uime  sin  tha  mi  ag 
iarraidh  nach  lagaich  sibh  à 
leth  mo  thrioblaidean-sa  air 
bhur  son,  ni  a's  e  bhur  glòir- 
sa. 

14  Air  an  aobhar  so  tha  mi 
a'  lùbadh  mo  ghlùine  do  Atli- 


6  A  rèir  roimh-shuidhcachaid h 
nan  linn. 


KPHESIANACH  IV. 


air  ar  Tighearna  Iosa  Criosd, 

15  Air  an  ainmichear  an 
teaghlach  uile  air  nèamh  agus 
air  talamh, 

16  Gu'n  deònaicheadh  e 
dhuibh  a  rèir  saoibhreis  a 
ghlòire,  bhi  air  bhur  neart- 
achadh  gu  treun1,  tre  a  Spior- 
ad-san  anns  an  duine  an  leth 
stigh ; 

17  Ionnus  gu'n  gabh  Criosd 
còmhnuidh  ann  bhur  cridhe 
tre  chreidimh ;  chum  air 
dhuibh  bhi  air  bhur  frenmh- 
achadh,  agus  air  bhur  stèidh- 
eachadh2  ann  an  gràdh, 

18  Gu'm  bi  sibh  comasach 
maille  ris  na  naomhaibh  uile, 
air  a  thuigsinn  ciod  e  leud, 
agus  fad,  agus  doimhne,  agus 
àirde ; 

19  Agus  air  gràdh  Chnosd 
aithneachadh,  a  chaidh  thar 
gach  uile  eòlas,  chum  gu'm 
bi  sibh  air  bhur  lìonadh  le 
uile  lànachd  Dhè. 

20  A  nis  dhàsan  d'an 
comas  na  h-uile  nithe  a 
dheanamh  gu  h-anabanach 
ro  phailt,  thar  gach  ni  a's 
urrainn  sinne  iarraidh  no 
smuaineachadh,  a  rèir  a' 
chumhachd  a  ta  'g  oibreach- 
adh  gu  h-èifeachdach  ann- 
ainn, 

21  Dhàsan  gu  robh  glòir 
anns  an  eaglais  tre  Iosa 
Criosd,  air  feadh  gach  uile 
linn,  gusaoghal  nansaoghal. 
Amen. 

CAIB.  IV. 

1  T)1C  earalaich  an  t-abstol  na  Ephe- 
sianaich  chum  aonachd ;  7  aaus 
chuir  e  an  ctill  giCn  oVthug  l)ia 
chum  7ia  crìche  so  tiodhlacan  eag- 
samhuil  do  dhaoinibh,  13  ionnus 
gtùm  hiodh  'eaglais  air  a  togail, 
16  agus  giCm  fàsadh  i  suas  ann 
an  Criosd. 


T  T IME  sin,  tha  mise  prìos- 
^  anach  an  Tighearn,  a' 
guidhe  oirbh  gu'n  gluais3 
sibh  gu  cubhaidh  do'n  ghairm 
leis  an  do  ghairmeadh  sibh  ; 

2  Leis  gach  uile  irioslachd 
inntinn  agus  mhacantas,  le 
fad-fhulangas,  a'  giùlan  le 
chèile  ann  an  gràdh  ; 

3  A'  deanamh  dìchill  air 
aonachd  an  Spioraid  a 
choimhead  ann  an  ceangal4 
na  sìthe. 

4  Is  aon  chorp  agus  aon 
Spiorad  a  ta  ann,  amhuil  mar 
an  ceudna  a  ghairmeadh  sibh 
ann  an  aon  mhuinghin  bhur 
gairme  ; 

5  Aon  Tighearn,  aon  chreid- 
imh,  aon  bhaisteadh, 

6  Aon  Dia  agus  Athair  nan 
uile,  a  tha  os  ceann  nan  uile, 
agus  tre  na  h-uile,  agus  ann- 
aibh-sa  uile. 

7  Ach  thugadh  gràs  do  gach 
aon  againn,  a  rèir  tomhais 
tiodhlaic  Chriosd. 

8  Uime  sin  a  ta  e  ag  ràdh, 
Air  dol  suas  da  an  àird,  thug 
e  bruid  am  braighdeanas,  a- 
gus  thug  e  tiodhlacan  do 
dhaoinibh. 

9  (A  nis  gu'n  deachaidh  e 
suas,  ciod  e  ach  gu'n  deach- 
aidh  e  air  tùs  sìos  gu  ionad- 
aibh  ìochdarach  na  tal- 
mhainn  ? 

10  An  ti  a  chaidh  sìos,  is 
e  sin  fèin  e  a  chaidh  suas 
mar  an  ceudna  gu  ro  àrd  os 
ceann  nan  uile  nèamh,  chum 
gu'n  lìonadh  e  na  h-uile 
nithe.) 

11  Agus  thug  e  dream  àr- 
aidh  gu  bhi  'nan  abstolaibh  ; 
dream  eile,  gu  bhi  'nam 
fàidhibh  ;   agus  dream  eile, 


*  le  cumhachd.  ^imich,  siubhail. 

2  bonn-  shnidheachadh.  4  comh-bhann. 

370  * 


EPHESI AN ACH  IV. 


gu  bhi  'nan  soisgeulaichibh  ; 
agus  dream  eile,  gu  bhi  'nan 
aodhairibh1,  agus  'nan  luchd- 
teagaisg ; 

12  Chum  na  naoimh  a 
dheasachadh  2  chum  oibre  na 
ministreileachd,  chum  togail 
suas  cuirp  Chriosd : 

13  Gus  an  tig  sinn  uile 
ann  an  aonachd  a'  chreidimh, 
agus  eòlais  Mhic  Dhè,  chum 
duine  iomlain,  chum  tomhais 
àirde  lànachd  Chriosd : 

14  Chum  as  nach  bi  sinn  a 
so  suas  'nar  leanabaibh,  air 
ar  tonn-luasgadh,  agus  air  ar 
giùlan  mu'n  cuairt  leis  gach 
uiìe  ghaoith  teagaisg,  le  cleas- 
achd  dhaoine,  agus  seòltachd 
cealgach,  leis  ambheiliadgu 
h-innleachdach  ri  feall-f  hol- 
ach  chum  meallaidh : 

15  Ach  a'  labhairt  na  fìr- 
ìnn  ann  an  gràdh,  gu'm  fàs 

,  sinn  suas  anns  na  h-uile 
3    nithibh  chuige-san  3,  a's  e  an 

ceann,  eadhon  Criosd  : 
!     16  O'm  bheil  an  corp  uile, 
\    air  a  cheangal  gu  ceart,  agus 

air  a  dhlùthachadh  tre  an  ni 

0  sin  a  tha  gach  alt  a'  toirt 
uaith,  a  rèir  oibreachaidh  èif- 

f  eachdaich  ann  an  tomhas 
.  gach  buill,  a'  faghail  fàs 
j.  cuirp,  chum  a  thogail  fèin 
;.    suas  ann  an  gràdn. 

17  So  uime  sin  a  ta  mi  ag 
ji  ràdh,  agus  a'  guidhe  am  fìan- 
,j    uis  an  Tighearna,  gun  sibh  a 

01  dh'imeachd  à  so  suas  mar  a 
p  tanaCinnicheileagimeachd, 

ann  an  dìomhanas  an  inntinn 

r  fèin ; 

jj.  ^  18  Aig  am  bheil  an  tuigse 

\  air  a  dorchachadh,  air  dhoibh 

t  bhi  'nan  coimhich  do  bheatha 

k  Dhè,  vthaobh  an  aineolais  a 


1  .buachaillibh. 
a  dhcanamh  iomlan,  a  cheangal gu 

371 


ta  annta,  tre  chruas  an  cridhe: 

19  Muinntir,  air  dhoibh 
am  mothachadh  a  chall,  a 
thug  iad  fèin  thairis  do  mhi- 
nàire4,  chum  gach  uile  neò- 
ghloine  chur  an  gnìomh  le 
cìocras. 

20  Ach  cha  d'fhòghluim 
sibhse  Criosd  mar  so  ; 

21  O  chuala5  sibh  e,  agus 
o  theagaisgeadh  leis  sibh, 
mar  a  ta  an  f  hìrinn  ann  an 
Iosa : 

22  Gu'n  cuir  sibh  dhibh, 
thaobh  a'  cheud  chaithe- 
beatha,  an  seann  duine,  a  tha 
truaillidh  a  rèir  nan  ana- 
miann  cealgach ; 

23  Agus  gu'm  bi  sibh  air 
bhur  n-ath-nuadhachadh  ann 
an  spiorad  bhur  n-inntinn  ; 

24  Agus  gu'n  cuir  sibh  um- 
aibh  an  nuadh-dhuine,  a  tha 
air  a  chruthachadh  a  rèir 
Dhè  am  f  ìreantachd  agus  am 
fìor-naomhachd. 

25  Uime  sin,  air  dhuibh  a' 
bhreug  a  chur  uaibh,  labh- 
raibh  an  f  hìiinn  gach  neach 
r'a  choimhearsnach :  oir  is 
buill  sinn  d'a  chèile. 

26  Biodh  fearg  oirbh,  agus 
na  peacaichibh :  na  luidh- 
eadh  a'  ghrian  air  bhur  corr- 
uich  : 

27  Agus  na  tugaibh  àit 
do'n  diabhul. 

28  An  ti  a  ghoid,  na  goid- 
eadh  e  ni's  mò :  ach  gu  ma 
fearr  leis  saothair  a  dhean- 
amh,  ag  oibreachadh  an  ni  a 
ta  maith  le  a  làmhaibh,  chum 
gu'm  bi  aige  ni  r'a  phàirt- 
eachadh  ris  an  neach  air  am 
bheil  uireasbhuidh. 

29  Na  tigeadh  cainnt 
thruaillidh  air  bith  mach  as 


diongmhalta  fa  chcile.     3  ann  saju 
tmhàcn-W,  &  Ma  chnala. 


EPHESIANACH  V. 


hhur  beul,  ach  an  ni  sin  a 
ta  maith  chum  deadh-fhògh- 
ìuim,  ionnus  gu'n  toir  e  gràs 
do'n  luchd-èisdeachd. 

30  Agus  na  cuiribh  doil- 
gheas  air  Spiorad  naomh  Dhè, 
leis  an  do  chuireadh  seula 
oirbh  gu  là  na  saorsa, 

31  Biodh  gach  uile  sheirbhe, 
agus  corruich,  agus  fearg,  a- 
gus  gàrrthaich1,  agus  toibh- 
eum2  air  an  togail  uaibh, 
maille  ris  gach  uile  mhì- 
run. 

32  Agus  bithibh  caoimh- 
neil,teo-chridheach  d'a  chèile; 
a'  toirt  maitheanais  d'a  chèile, 
eadhon  mar  a  thug  Dia  maith- 
eanas  dhuibh-se  ann  an 
Criosd, 

CAIB.  V. 

1  An  dtigh  earailean  coitchionn 
chumgràidh,  3  chum  strìopachas  a 
sheachnadh,  4  agus  na  h-uile  neò- 
ghloine,  1  gun  chomhluadar  a 
chumail  ri  daoinibh  aingidh,  15 
imeachd  gu  faicilleach,  18  agus 
bhi  air  an  lìonadh  leis  an  Spiorad, 
22  labhair  Pòl  mu  dhleasdanas- 
aibh  fa  leth. 

TTIME  sin  bithibh-sa  'nur 
luchd  -  leanmhuinn  air 
Dia,  mar  chloinn  ghràdh- 
aich ; 

2  Agus  gluaisibh  ann  an 
gràdh,  eadhon  mar  a  ghràdh- 
aich  Criosd  sinne,  agus  a 
thug  se  e  fèin  air  ar  son,  'na 
thabhartas  agus  'na  ìobairt 
deadh-f  hàile  do  Dhia, 

3  Ach  na  biodh  strìop- 
achas,  agus  gach  uile  neò- 
ghloine,  no  sannt,  uiread  as 
air  an  ainmeachadh  'nur 
measg,  mar  is  cubhaidh  do 
naomhaibh  :" 

4  No  draosdachd3,  no  còmh- 
radh  amaideach,  no  bao- 
shùgradh,    nithe    nach  'eil 


iomchuidh  :  ach  gu  ma  fearr 
leibh  breith-buidheachais. 

5  Oir  a  ta  fios  agaibh  air 
so,  nach  'eil  aig  fear-strìop- 
achais  air  bith,  no  aig  neach 
neò-ghlan,  no  aig  duine  sann- 
tach,  (a  tha 'na  fhearìodhol- 
aoraidh,)  oighreachd  ann  an 
rìoghachd  Chriosd  agus  Dhè. 

6  Na  mealladh  neach  air 
bith  sibh  le  briathraibh 
dìomhain :  oir  air  son  nan 
nithe  sin  tha  fearg  Dhè  a' 
teachd  air  cloinn  na  h-eas- 
ùmhlachd. 

7  Na  bithibh-sa  uime  sin 
'nur  luchd-comhpairt  riu. 

8  Oir  bha  sibh  uair-èigin 
'nur  dorchadas,  ach  a  nis  tha 
sibh  ?nur  solus  san  Tighearn  : 
gluaisibh  mar  chloinn  an  t- 
soluis ; 

9  (Oir  a  ta  toradh  an  Spior- 
aid  4  anns  an  uile  mhaitheas, 
agus  ionracas,  agus  f  hìrinn ;) 

10  A'  dearbhadh  ciod  an  ni 
a  tha  taitneach  do'n  Tigh- 
earn. 

11  Agus  na  biodh  comh- 
chomunn  agaibh  ri  oibribh 
neo-tharbhach  an  dorchadais 
ach  gu  ma  fearr  leibh  an  cron- 
achadh. 

12  Oir  is  gràineil  eadhon 
r'an  innseadh  na  nithe  a  ta 
air  an  deanamh  leo  an  uaig- 
nidheas  5. 

13  Ach  a  ta  na  h-uile  nithe 
a  tha  air  an  cronachadh,  air 
an  deanamh  follaiseach  leis 
an  t-solus  :  oir  gach  uile  ni  a 
ni  soilleir,  is  soluse. 

14  Uime  sin  ata  e  ag  ràdh 
Mosgail,  thusa  a  tha  a'  d: 
chodal,  agus  èirich  o  na 
marbhaibh,  agus  bheir  Criosd 
solus  duit. 


31]  i; 


1  àrd-ghlaodhaich. 
^anacainnt. 

372 


3  graosdachd,  cainnt  shalach. 

4  an  t-soluis.         5  os  tosal- 


EPHESIA^ACH  V. 


15  Feuchaibh  uime  sin 
gu'n  gluais  sibh  gu  faicill- 
eacii,cha'n  ann  mar  amadain, 
ach  mar  dhaoine  glice, 

16  Ag  ath-cheannach 1  na 
h-aimsir,  do  bhrìgh  gu  bheil 
na  làithean  olc. 

17  Air  an  aobhar  sin  na 
bithibh-sa  neo  ghlic,  ach  a' 
tuigsinn  ciod  i  toil  an  Tigh- 
earn. 

18  Agus  na  bithibh  air 
mhisg  le  f  ìon,  anns  am  bheil 
anabarr ;  ach  bithibh  air  bhur 
lìonadh  do'n  Spiorad : 

19  A'  labhairt  ribh  fèin2 
ann  an  salmaibh,  ann  an 
laoidhibh,  agus  ann  an  dàn- 
aibh  spioradail,  a'  seinn  agus 
a'  deanamh  ciùil  'nur  cridhe 
do'n  Tighearn : 

20  A'  toirt  buidheachais  a 
ghnàth  air  son  nan  uiìe  nithe 
do  Dhia,  eadhon  an  t- Athair, 
ann  an  ainm  ar  Tighearna 
losa  Criosd ; 

21  Air  dhuibh  bhi  ùmhal 
d'a  chèile  ann  an  eagal  Dè. 

22  A  mhnài,  bithihh  ùmhal 
do  'ur  fearaibh  fèin,  mar 
do'n  Tighearn. 

23  Oir  is  e  am  fear  ceann 
na  mnà,  eadhon  mar  is  e 
Criosd  ceann  na  h-eaglais  : 
agus  is  esan  Slànuighear  a' 
chuirp. 

24  Uime  sin,  mar  a  ta'n 
eaglais  ùmhal  do  Chriosd, 

jmar  sin  biodh  na  mnài  d'am 
jfearaibh  fèin  mar  an  ceudna 
ianns  gach  ni : 

I  25  Fheara,  gràdhaichibh 
Ibhur  mnài  fèin,  eadhon  mar 
1 3i  ghràdhaich  Criosd  an  eag- 
I  Jais,  agus  a  thug  se  e  fèin  air 
lii  son  ; 

1   26  Chum  gu  naomhaich- 


eadh,  agus  gu'n  glànadh  e  i 
le  ionnlad  an  uisge  tre  an 
fhocal. 

27  Chum  gu'n  cuireadh  e 
'na  làthair  fèin  i  'na  h-eaglais 
ghlormhoir,  gun  smal,  gun 
phreasadh3,  no  ni  air  bith 
d'an  leithidibh  sin ;  ach  chum 
gu'm  biodh  i  naomh,  agus 
neo-lochdach  4. 

28  Is  amhluidh  sin  is  còir 
do  na  fearaibh  am  mnài  fèin 
a  ghràdhachadh,  mar  an 
cuirp  fèin :  an  ti  a  ghràdh- 
aicheas  a  bhean,  tha  e  'ga 
ghràdhachadh  fèin. 

29  Oir  cha  d'thug  duine 
air  bith  riamh  fuath  d'a 
f  heòil  fèin ;  ach  altrumaidh 
agus  eiridnidh6  è  i,  eadhon 
mar  a  ta  an  Tighearn  a' 
deanamh  do'n  eaglais : 

30  Oir  is  buill  sinn  d'a 
chorp,  d'a  fheòil,  agus  d'a 
chnàmhaibh-san. 

31  Air  an  aobhar  so  fàg- 
aidh  duine  'athair  agus  a 
mhàthair,  agus  dlùth-lean- 
aidh  e  r'a  mhnaoi,  agus  bith- 
idh  an  dithis  'nan  aon  f  heòil. 

32  Is  dìomhaireachd  mhòr 
so  :  ach  tha  mi  a'  labhairt  mu 
Chriosd  agus  an  eaglais. 

33  Gidheadh,  thugadh  gach 
aon  agaibh-sa  fa  leth  gràdh 
d'a  mhnaoi,  amhuil  mar  dha 
fèin ;  agus  feuchadh  a'  bhean 
gu'n  toir  i  urram  d'a  fear. 

CAIB.  VI. 

1  Dleasdanas  cloinne  d'am  pàrant  - 
aibh,  5  agus  sheirhhiseach  d'am 
maighstiribh.  10  Is  cogadh  ar 
beatha,  12  cha,n  ann  a  mhàin  an 
aghaidh  fola  agus  feòla,  ach  mar 
an  ceudna  an  aghaidh  naimhde 
spioradail.  13  Airm  a1  chriosd- 
aidh,  18  agus  cionnns  is  còir  a7i 
gnàthachadh. 


1  /1'  fvaspladh. 
2  'kw  measg  fcin,  fa  chèile. 

373 


3  chasadh.    _  tgnnffhò. 
5  giullaichdidh. 


EPHESIANACH  VI. 


À  CHLANN,bithibhùmhal 
-^-  do  'ur  pàrantaibh  fèin 
san  Tighearn :  oir  a  ta  so 
ceart. 

2  Thoir  urram 1  do  t'  athair 
agus  do  d'  mhàthair,  (is  i  so 
a'  cheud  àithne  le  gealladh,) 

3  Chum  gu'n  èirich  gu 
maith  dhuit,  agus  gu'm  bi 
thu  fad-shaoghalach  air  an 
talamh. 

4  Agus  aithriche,  na  bros- 
nuichibh  bhur  clann  chum 
feirge  :  ach  togaibh  2  iad  ann 
an  oilean  agus  ann  an  teagasg 
an  Tighearna. 

5  A  sheirbhiseacha,  bithibh 
ùmhal  do  'ur  maighstiribh  a 
rèir  na  feòla,  le  h-eagal3a- 
gus  crith,  ann  an  trèibhdhir- 
eas  bhur  cridhe,  mar  do 
Chriosd : 

6  Cha'n  ann  le  sùil- 
sheirbhis,  mar  dhream  a  ni 
toil  dhaoine,  ach  mar  sheirbh- 
isich  Chriosd,  a'  deanamh 
toil  Dè  o'n  chridhe  ; 

7  Le  deadh  thoil  a'  dean- 
amh  seirbhis,  mar  do'n  Tigh- 
earn,  agus  cha'n  ann  do 
dhaoinibh : 

8  Air  dhuibh  flos  a  bhi 
agaibh,  ge  b'e  maith  air  bith 
a  ni  aon  neach,  gu'm  faigh  e 
an  ni  so  fèin  o'n  Tighearn 
ma's  saor  no  daor  e. 

9  Agus  a  mhaighstirean, 
deanaibh-sa  na  nithe  ceudna 
dhoibh-san,  a'  leigeadh  dhibh 
bagraidh  :  air  dhuibh  flos  a 
bhi  agaibh  gu  bheil  bhur 
maighstir  fèin  air  nèamh  mar 
an  ceudna,  agus  nach  'eil 
gnùis-bhreth  maille  ris. 

10  Fadheoidh,  mobhràithre, 
bithibh  làidir  san  Tighearn, 


1  onoir.         2  altrumaibh. 
3  faiteheas.  _      4  droch  spioradaibh. 
6  nca?nhaidh.       6  criosrachadh. 

374 


agus  ann  an  neart  a  chumh- 
achd-san. 

11  Cuiribh  umaibh  uile 
arrnachd  Dhè,  chum  gu'm 
bi  sibh  comasach  air  seasamh 
an  aghaidh  cuilbheirtean  an 
diabhuil. 

12  Oir  cha'n  'eil  sinn  a' 
gleachdadh  a  mhàin  ri  fuil 
agus  feòil,  ach  ri  uachdar- 
anachdaibh,  ri  cumhachd- 
aibh,  ri  riaghlairibh  dorchad- 
ais  an  t-saoghail  so,  ri  aing- 
idheachd  spioradail4  ann  an 
ionadaibh  àrda5. 

13  Uime  sin  glacaibh  do 
'ur  n-ionnsuidh  uile  armachd 
Dhè,  chum  gu'm  bi  sibh 
comasach  air  seasamh  an 
aghaidh  a'  bhuairidh  san  droch 
là,  agus  air  dhuibh  na  h-uile 
nithe  a  dheanamh,  chum  seas- 
amh. 

14  Seasaibh  uime  sin,  air 
bhi  do  'ur  leasraidh  air  an 
crioslachadh6  le  fìrinn,  agus 
uchd-èididh  na  fìreantachd7 
umaibh ; 

15  Agus  ulluchadh  soisgeil 
na  sìthe  mar  bhrògan  agaibh 
air  bhur  cosaibh ; 

16  Thar  gach  uile  ni,  a' 
glacadh  do  'ur  n-ionnsuidh 8 
sgèithe  a'  chreidimh,  leis  am 
bi  sibh  comasach  air  uile 
shaighde9  teinteach  an  droch 
Spiaraid  a  mhùchadh. 

17  Agus  glacaibh  clogaid 
na  slàinte,  agus  claidheamh 
an  Spioraid,  ni  a's  e  focal,c 
Dhè: 

18  A'  deanamh  ùrnuìgh  s 
ghnàth  leis  gach  uile  ghn( 
urnuigh  agus  asluchaidh  sar 
Spiorad,  agus  a'  deanaml 
faire  chum  an  ni  so  fèin  maill< 


'  an  tonracais. 
9 ghathan. 


*  chugaibì 
1°  briathar, 


PHILIPIANACH  I. 


ris  gach  uile  bhuanachadh, 
agus  ghuidheadh  air  son  nan 
naomh  uile ; 

19  Agus  air  mo  shonsa, 
chum  gu  toirear1  dhomh  comas 
labhairt,  le  fosgladh  mo  bheòil 
ann  an  dànachd,  chum  gu 
foillsich  mi  rùn-dìomhair  an 
t-soisgeil ; 

20  Air  son  am  bheil  mi 
a'm'  theachdair  ann  an 
geimhlibh  :  chum  gu  labhair 
mi  gu  dàna  uime,  mar  is  còir 
dhomh  labhairt. 

21  Ach  a  chum  gu'm  bi 
f  hios  agaibh-sa  mar  an  ceudna 
air  na  nithibh  a  bhuineas 
dhomh-sa,  agus  ciod  a  tha  mi 

1  tiubhrar. 


a'  deanamh,  foillsichidh  Tich- 
icus,  bràthair  gràdhach  agus 
ministeir  f  ìrinneach  san  Tigh- 
earn,  na  h-uile  nithe  dhuibh  : 

22  Neach  a  chuir  mi  do 
'ur  n-ionnsuidh  air  son  an 
aobhair  so  fèin,  chum  gu'm 
biodh  fìos  nan  nithe  a  bhuin- 
eas  duinne  agaibh,  agus  gu'n 
tugadh  e  comhfhurtachd  do 
'ur  cridhe. 

23  Sìth  gu  robh  do  na 
bràithribh,  agus  gràdh  maille 
ri  creidimh,  o  Dhia  an  t- 
Athair,  agus  anTighearnlosa 
Criosd. 

24  Gu  robh  gràs  maille  riu- 
san  uile  a  ta  gràdhachadh  ar 
Tighearna  Iosa  Criosd  ann 
an  trèibhdhireas.  Amen. 


LITIR  AN  ABSTOIL  PHOIL  CHUM  NAN 
PHILIPIANACH. 


CAIB.  I. 

1  Chuir  an  t-abstol  an  cèill  a  bhuìdh- 
eachas  do  Dhia,  agus  a  ghràdh  do 
na  Philipianaich,  air  son  toraidh 
an  creidimh,  agus  an  comhpairt 
'na  fhulangas  ;  9  rinn  e  urnuigh 
a  ghnàth  ri  Dia  gu,m  fàsadh  iad 
ann  angràs  :  12  nochde  antairbhe 
a  fhuair  creidimh  Chriosd  o  f/ml- 
angas  san  anns  an  Ròimh. 

pOL  agus  Timoteus,  seir- 
bhisich  Iosa  Criosd,  chum 
tian  naomh  uile  ann  an  Iosa 
Criosd,  a  tha  ann  am  Philipi, 
uaille  ris  na  easbuigibh1  a- 
?us  ris  na  deaconaibh2; 

2  Gràs  duibh  agus  sìth  o 
Dhia  ar  n-Athair,  agus  o'n 
Fighearn  Iosa  Criosd. 

3  Tha  mi  toirt  buidheachais 


do  m'  Dhia  gach  uair  a 
chuimhnicheas  mi  oirbh, 

4  A  ghnàth  ann  am  uile 
urnuighibh  air  bhur  sonsa 
uile,  le  gàirdeachas  a'  dean- 
amh  guidhe, 

5  Air  son  bhur  comh-roinn 
do'n  t-soisgeul,  o'n  cheud  là 
gus  a  nis  ; 

6  Air  dhomh  bhi  dearbhta 
as  an  ni  so  fèin,  eadhon  an 
ti  a  thòisich  deadh  obair  ann- 
aihh,  gu'n  coimhlion  e  i  gu 
là  Iosa  Criosd : 

7  Eadhon  mar  is  còirdhomh 
so  a  smuaineachadh  umaibh 
uile,  do  bhrìgh  gu  bheil  sibh 
agam  ann  mo  chridhe,  agus 


1  luchd-coimhid. 

375 


3  lnchd-f  rithealaidh,  foirfeachaibh. 


FHILIPIANACH  1. 


gu  bheil  sibh  uile  'nur  luchd 
comh-roinn  do  m'  ghràs-sa, 
araon  ann  mo  gheimhlibh,  a- 
gus  ann  an  seasamh  air  son, 
agus  ann  an  daingneachadh 
an  t-soisgeil. 

8  Oir  is  e  Dia  m'fhianuis, 
cia  mòr  mo  dhèidh  oirbh  uile, 
ann  an  innibh  Iosa  Criosd. 

9  Agus  a  ta  mi  a'  guidhe 
so,  gu'm  biodh  bhur  gràdh-sa 
aìr  a  mheudachadh  ni's  mò 
agus  ni's  mò  ann  an  eòlas, 
agus  ann  an  uile  thuigse  : 

10  Chum  gu'n  dearbh  sibh 
na  nithe  a's  fearr1;  chum 
gu'm  bi  sibh  trèibhdhireach, 
agus  gun  tuisleadh2  gu  là 
Chriosd ; 

11  Air  bhur  lìonadh  le 
toraibh  na  f  ìreantachd,  a  tha 
tre  Iosa  Criosd  chum  glòire 
agus  cliù  Dhèc 

12  Ach  is  àill  leam,  a 
bhràithre,  fios  a  bhi  agaibh, 
na  nithe  a  tharladh  dhomh-sa, 
gur  mò  a  dh'èirich  leo  an 
soisgeul  a  chur  air  aghaidh : 

13  Ionnus  gu  bheil  mo 
gheimhlean-sa  ann  an  Criosd 
iomraideach  anns  an  lùch- 
airt  uile,  agus  anns  gach  àit 
eile ; 

14  Agus  gu  bheil  mòran  do 
na  bràithribh  san  Tighearn  a' 
gabhail  misnich  o  m'  gheimh- 
libh,  leis  an  tuilleadh  mòr- 
dhànachd  a'  labhairt  an  f  hoc- 
ail3  gun  eagal. 

15  Tha  cuid  gu  dearbh  a' 
searmonachadh  Chriosd  tre 
f  harmad  agus  strì,  agus  cuid 
eile  tre  dheadh  thoil. 

16  Tha  aon  dream  a' 
searmonachadh  Chriosd  tre 
chonnspoid,  cha'n  ann  gu 
trèibhdhireach,   a'  saoilsinn 


1  a  tha  eadar-dhealaichte, 
2  gun  bhi  'nur  n-aobhar  oilb/tetm, 

376 


àmhghar  a  chur  ri  m'  gheimh- 
libh-sa : 

17  Ach  an  dream  eile  o 
ghràdh,  air  dhoibh  fios  a  bhi 
aca  gu'n  do  chuireadh  mise 
gu  seasamh  air  son  an  t- 
soisgeil. 

18  Ciod  ma  ta?  gidheadh 
air  gach  aon  chor,  co  aca  is 
ann  an  coslas  a  mhàin,  no  da 
rìreadh,  tha  Criosd  air  a 
shearmonachadh  ;  agus  air  a 
shon  so  tha  mise  a'  deanamh 
gàirdeachais,  seadh,  agus  ni 
mi  gàirdeachas. 

19  Oir  a  ta  fhios  agam 
gu'n  tig  so  chum  slàinte4 
dhomh-satre  bhur  n-urnuigh- 
sa,  agus  tre  f  hrithealadh 
Spioraid  Iosa  Criosd, 

20  A  rèir  mo  ro-dhùil5,  a-  j 
gus  mo  dhòchais,  nach  cuirear 
nàire  orm  ann  an  ni  air  bith, 
ach  leis  an  uile  dhànachd 
labhairt,  mar  a  ghnàth,  gu'm 
bi  Criosd  a  nis  mar  an  ceudna 
air  àrdachadh  a'm'  chorp-sa, 
ma's  ann  tre  bheatha  no  tre 
bhàs. 

21  Oir  dhomh-sa  bhi  bec 
is  e  sin  Criosd,  agus  bàs 
fhaotainn6  is  buannachd 
dhomh  so. 

22  Ach  ma's  beò  dhomh 
san  fheòil,  's  e  so  toradh  m 
oibre :  ach  ciod  d'an  dean- 
ainn  roghainn,  cha'n  fhios 
domh. 

23  Oir  tha  mi  air  mo  theann- 
achadh  eadar  dhà  ni,  ai 
dhomh  bhi  togarrach  ai 
siubhal,  agus  bhi  maille  r 
Criosd ;  oir  ì:;  e  so  a's  r< 
f  hearr : 

24  Gidheadh,  's  e  mi  dh' 
fhantuinn  san  fheòil  a 
feumaile  dhuibh-se. 


3  focail  (De.)        4  saorsa. 
5  ?/i'earbsa.  6  Jhaghail. 


PHILIPIANACH  II. 


25  Agus  air  dhomh  bhi 
cinnteach  dheth  so,  tha  f  hios 
agam  gu'm  fuirich  mi  agus 
gu'n  còmhnuich  mi  maille 
ribh  uile,  chum  bhur  cur-sa 
air  bhur  n  -  aghaidh,  agus 
chum  gàirdeachais  a'  chreid- 
imh1 : 

,  26  Chum  gu'm  bi  bhur 
gàirdeachas  ni's  pailte  ann 
an  Iosa  Criosd  do  m'  thaobh- 
sa,  air  son  mi  bhi  a  rìs  a 
làthair  maille  ribh. 

27  A  mhàin  caithibh  bhur 
beatha  gu  cubhaidh  do  shois- 
geul  Chriosd:  chum  cò  aca 
a  thig  mi  agus  a  chi  mi  sibh, 
!no  a  bhios  mi  as  làthair,  gu'n 
cluinn  mi  mu  'ur  timchioll, 
gu  bheil  sibh  a'  seasamh  gu 
daingean  ann  an  aon  spiorad, 
le  aon  inntinn,  a'  gleacadh 
le  chèile  air  son  creidimh  an 
t-soisgeil ; 

28  Gun  gheilt2  ann  an  ni 
sam  bith  oirbh  o  bhur  naimh- 
iibh :  ni  a  ta  dhoibh-san  'na 
!  :homhara  cinnteach  air  sgrios, 
ich  dhuibh-se  air  slàinte,  a- 
*us  sin  o  Dhia. 

29  Oir  thiodhlaiceadh 3 
H  ilhuibh-se  air  son  Chriosd, 
i  ma'n  e  mhàin  creidsinn  ann, 

ich  mar  an  ceudna  fulang  air 
:  l shon ; 

.à:  30  Air  dhuibh  an  còmhrag 
ij'.eudna  bhi  agaibh  a  chunn- 

:..Miic  sibh  annam-sa,  agus  a 
Ljha  sibh  a  nis  a'  cluinntinn  a 

jw  hi  annam. 

CAIB.  II. 

I    DJC  earalaich  Pòl  na  Philipian- 
:  ■  ttich  chum  aonachdagus  irioslachd 
./;«  inntinn,  le  eisempleir  ìsleachaidh 
agus  ài dachaidh  Chriosd  ;  1  £  chum 
iad  a  dìiol  air  an  aghaidh  gu  cùr- 


1  chum  cur  air  aghaìdh  bhur  creid- 
nh  agus  blmr  gàirdeachais. 
2  uamhas,  eagal,  ghiorag, 
3  thugadh  gu  saor. 

377 


amach  ann  an  slighe  na  slàinte, 
ionnus  gu'm  biodh  iad  'nan  solus 
do'n  t-saoghal  aingidh,  16  agus 
nan  cumhfhurtachd  dhàsan  an 
abstol-san. 

r  JIME  sin,  ma  tha  comh- 
fhurtachd  air  bith  ann 
an  Criosd,  ma  tha  sòlas  air 
bith  gràidh,  ma  tha  comh- 
chomunn  air  bith  an  Spioraid, 
ma  tha  truas4  air  bith  agus 
tròcair  ; 

2  Coimhlionaibhmo  ghàird- 
eachas,  gu'm  bi  sibh  a  dh'aon 
inntinn,  a  dh'aon  ghràdh,  a 
dh'aon  toil,  a  dh'aon  bhreith- 
neachadh5. 

3  Na  deanar  aon  ni  tre 
chonnspoid,  no  tre  ghlòir 
dhìomhain,  ach  ann  an  irios- 
lachd  inntinn  measadh  gach 
aon  gur  fearr  neach  eile  na  e 
fèin. 

4  Na  seallaibh  gach  aon 
air  na  nithibh  sin  a  bhuineas 
da  fèin,  ach  gach  aon  air  na 
nithibh  a  bhuineas  do  dhaoin- 
ibh  eile  mar  an  ceudna. 

5  Uime  sin  biodh  an  inn- 
tinn  cheudna  annaibh-sa,  a 
bha  ann  an  Iosa  Criosd  : 

6  Neach  air  bhi  dha  ann 
an  cruth  Dhè,  nach  do  mheas 
e  'na .  reubainn  e  fèin  bhi 
comh-ionann  ri  Dia : 

7  Ach  chuir  se  e  fèin  ann 
an  dìmeas6,  a'  gabhail  air 
fèin  cruth  seirbhisich,  air  a 
dheanamh  ann  an  coslas 
dhaoine : 

8  Agus  air  dha  bhi  air 
fhaghail  ann  an  cruth  mar 
dhuine,  dh'irioslaich  se  e  fèin, 
agus  bha  e  ùmhal  gu  bas,  eadh- 
on  bàs  a'  chroinn-cheusaidh. 

9  Air  an  aobhar  sin  dh'àrd- 


4  tiom-chridheachd. 
5  toirt  aire  do^n  aon  m. 
6  dìt-fholamhuicli  se  e  J'Ctn. 


PHILIPXANACH  IX. 


aich  Dia  e  gu  ro  àrd  mar  an 
ceudna,  agus  thug  e  dha 
ainm  os  ceann  gach  uile 
ainme  : 

10  Chum  do  ainm 1  Iosa 
gu'n  lùbadh  gach  glùn,  do 
nithibh  a  ta  air  nèamh,  agus 
do  nithibh  a  ta  air  thalamh, 
agus  do  nithibh  a  ta  fo  'n 
talamh ; 

11  Agus  gu'n  aidicheadh 
gach  teangadh  gur  e  Iosa 
Oriosd  an  Tighearn,  chum 
glòire  Dhè  an  Athar, 

12  Uime  sin,  a  mhuinntir 
mo  ghràidh,  mar  a  bha  sibh 
ùmhal  a  ghnàth,  cha'n  e  a 
mhàin  a'm'  làthair-sa,  ach 
ni's  ro  mhò  as  mo  làthair, 
làn-oibrichibh  bhur  slàinte 
fèin  le  h-eagal  agus  ball- 
chrith. 

13  Oir  is  e  Dia  a  dh'oib- 
richeas  annaibh,  araon  an 
toil  agus  an  gnìomh  2  a  rèir  a 
dheadh-ghean  fèin. 

14  Deanaibh  na  h-uile  nithe 
gun  ghearan3,  agus  gun  deas- 
boireachd : 

15  Chum  gu'm  bi  sibh  neo- 
choireach,  agusneo-chronail4, 
?nur  cloinn  do  Dhia,  neo- 
lochdach,  am  meadhon  gin- 
ealaich  fhiair  agus  chrosda  5, 
measg  am  bheil  sibhse  a' 
dealrachadh  mar  lòchrain 
sholuis  san  t-saoghal ; 

16  A'  cumail  a  mach6 
focail  na  beatha  ;  chum  gu'n 
dean  mise  uaill  ann  an  là 
Chriosd,  do  bhrìgh  nach  do 
ruith  mi  gu  diomhain,  agus 
nach  do  shaothraich  mi  gu 
dìomhain. 

17  Seadh  agus  ma  dh'ìobrar 
mi  air  ìobairt  agus  seirbhis 
fhollaiseach  bhur  creidimh- 


1  ann  an  ainm.       2  an  deanamh. 
^m/tonm/wr.  *  glan.neo-thruaillidh,  1 
378 


sa,  tha  aoibhneas  orm,  agus 
tha  mi  a'  deanamh  gàirdeach- 
ais  maille7  ribhse  uile. 

18  Air  an  dòigh  cheudna 
biodh  aoibhneas  oirbh-se, 
agus  deanaibh  gàirdeachas 
maille  rium-sa. 

19  Ach  a  ta  dòchas  agam 
anns  an  Tighearn  Iosa,  Ti- 
moteus  a  chur  gu  goirid  do 
'ur  n-ionnsuidh,  chum  gu'm 
bi  mise  mar  an  ceudna  ann 
an  deadh  mhisnich,  air  dhomh 
fios  f haotainn  ciod  is  cor 
dhuibh-se. 

20  Oir  cha'n  'eil  duine  air 
bith  agam  comh-ionann  inn- 
tinn  ris-san,  air  am  bi  cùram 
nan  nithe  a  bhuineas  dhuibh- 
se  gu  dùrachdach. 

21  Oir  tha  na  h-uile  ag 
iarraidh  nan  nithe  a  bhuineas 
doibh  fèin,  cha'n  iad  na  nithe 
a  bhuineas  do  Iosa  Criosd. 

22  Ach  is  aithne  dhuibh  a 
dhearbhadh  -  san,  mar  mhac 
d'a  athair,  gu'n  d'rinn  e 
seirbhis  maille  rium-sa  anns 
an  t-soisgeul. 

23  Uime  sin  tha  dùil  agam 
esan  a  chur  do  'ur  n-ionnsuidh 
air  ball,  co  luath  as  a  chi  mi: 
ciod  is  cor  dhomh  fèin. 

24  Ach  tha  earbsa  agam 
anns  an  Tighearn,  gu'n  tig 
mi  fèin  do  'ur  n-ionnsuidh  gu 
h-aithghearr  mar  an  ceudna. 

25  Gidheadh  mheas  mi 
gu'm  b'fheumail  Epaphrod- 
itus  mo  bhràthair,  agus  mo 
chomh  -  oibriche,  agus  mo 
chomh  -  shaighdear,  ach  bhui 
teachdair-sa,  agus  an  ti  s| 
f  hritheil  do  m'  uireasbhuidh  | 
a  chur  do  'ur  n-ionnsuidh. 

26  Oir  bha  dèidh  mhòl 
aige  oirbh  uile,  agus  bha  <J 


5  tharsuing.  6  os  àìrd. 

7  ?naraon. 


PHILIPIANACH  III. 


làn  tuirse,  do  bhrìgh  gu'n 
cuala  sibhse  gu'n  robh  e 
tinn. 

27  Agus  gu  dèimhin  bha  e 
tinn  fagus  do'n  bhàs :  gidh- 
eadh  rinn  Dia  tròcair  air ; 
agus  cha  b'ann  airsan  a 
mhàin,  ach  ormsa  mar  an 
ceudna,  chum  nach  biodh 
doilgheas  air  muin  doilgheis 
orm. 

28  Uime  sin  bu  togarraiche 
a  chuir  mi  do  'ur  n-ionnsuidh 
e,  chum  air  dhuibh  f  haicinn 
a  rìs,  gu'm  biodh  aoibhneas 
oirbh,  agus  gu'm  bu  lughaid 

I  mo  dhoilgheas-sa. 

29  Air  an  aobhar  sin, 
j  gabhaibh  ris  san  Tighearn 

ìeis  an  uile  aoibhneas,  agus 
biodh  meas  mòr  agaibh  air 
j  an  leithidibh  sin  : 

30  Do  bhrìgh,  air  son  oibre 
Chriosd,  gu  robh  e  dlùth  do'n 
bhàs,  agus  nach  robh  suim 
aige  d'a  bheatha1  fèin,  chum 

i  gu'n  deanadh  e  suas  uireas- 
I  bhuidh  bhur  seirbhis-sa  do  m' 
ij  thaobh-sa. 

CAIB.  III. 

I  1  Thug  Pòl  rabhadh  do  na  Phiiip- 
ianaich  iad  bhi  air  am  faicill  o 
luchd-teagaisg  brèige  an  timchioll- 

1  ghearraidh  ;  4  nochd  e  gu  bheil 
aige  fèi?i  tuilleadh  aobhair  na 
aca-san,  earbsadh  à  fìreantachd 

b     an  lagha  ;  7  ni  gidheadh  mheas  e 

|  mar  aolach  agus  chall  chum  losa 
Criosd  agus  fhìreantackd-san  a 
chosnadh. 

j  C\  S  bàrr,  mo  bhràithre, 
deanaibh  gairdeachas 
san  Tighearn.  Gu  deimhin 
cha  leasg  2  leam-sa  na  nithe 
ceudna  a  sgrìobhadh  do  bhur 
n-ionnsuidh,  ach  dhuibh-se 
tha  so  tèaruinnte  3. 
2  Bithibh  air  bhur  faicill  o 


auam,        'i  cftruaidh,  doilìch, 
Ssàbhalta. 

379 


mhadraibh,  bithibh  air  bhur 
faicill  o  dhroch  luchd-oibre, 
coimhidibh  sibh  fèin  o'n 
chomh-ghearradh. 

3  Oir  is  sinne  an  timchioll- 
ghearradh,  a  ta  deanamh 
aoraidh  do  Dhia  san  Spiorad, 
agus  a'  deanamh  gàirdeachais 
ann  an  losa  Criosd,  agus 
nach  'eil  a  cur  muinghin 
san  f  heòil : 

4  Ged  dh'f  heudainn  -  sa 
mar  an  ceudna  muinghin  bhi 
agam  san  f  heòil.  Ma  shaoil- 
eas  aon  neach  eile  gu'm  feud 
e  muinghin  a  chur  san  f  heòil, 
is  mò  na  sin  a  dh'fheudas 
mise : 

5  Air  mo  thimchioll-ghearr- 
adh  air  an  ochdamh  là,  do 
chinneach  Israeil,  do  thrèibh 
Bheniamin,  a'm'  Eabhruidh- 
each  do  na  h-Eabhruidhich  ; 
a  rèir  an  lagha,  a'm'  Phairis- 
each ; 

6  A  thaobh  eud,  a'  dean- 
amh  geur-leanmhuinn  air  an 
eaglais  ;  a  rèir  na  fìreantachd 
a  ta  san  lagh,  neo-choireach. 

7  Ach  na  nithe  a  bha  'nam 
buannachd  dhomh,  mheas  mi 
iad  sin  'nan  call  air  son 
Chriosd. 

8  Seadh  gun  amharus,  agus 
tha  mi  a'  meas  nan  uile  nithe 
'nan  call,  air  son  ro  òir- 
dheirceis  4  eòlais  losa  Criosd 
mo  Thighearna  :  air  son  an 
d'  f  huiling  mi  call  nan  uile 
nithe,  agus  tha  mi  a'  meas 
gur  aolach  iad  chum  gu 
cosnainn  5  Criosd, 

9  Agus  gu  faighear  ann- 
san  mi,  gun  m'fhìreantachd 
fèin  agam.  a  ta  o'n  lagh,  ach 
an  fhìreantachd  sin  a  ta  tre 
chreidimh  Chriosd,  an  fhìr- 


4  ro-phrìseileachd. 
6  gur  e  mo  bhuannachd. 


PHILIPIANACH  IV. 


eanteachd  a  ta  o  Dhia  tre 
chreidimh  : 

10  Chum  eòlas  a  bhi  agam 
airsan,  agus  air  cumhachd 
'aiseirigh-san,  agus  air  comh- 
cliomunn  'f  hulangais,  air  bhi 
dhomh  air  mo  chur  ann  an 
coslas  crutha  r'a  bhàs 1 : 

11  Dh'f  heuchainn  am  feud- 
ainn  air  aon  chor  teachd 
chum  aiseirigh  nam  marbh. 

12  Cha'n  e  gu'n  d'ràinig 
mi  cheana,  no  gu  bheil  mi 
cheana  foirfe  :  ach  tha  mi  a' 
ìeantuinn,  dh'f  heuchainn  am 
l'aigh  mi  greim  do'n  ni  sin 
fèin  air  son  an  do  ghabhadh 
greim  dhiom  le  Iosa  Criosd. 

13  A  bhràithre,  cha'n  'eil 
mi  a'  meas  gu'n  do  ghlac  mi 
greim :  ach  aon  ni  a  ta  mi 
a'  deanamh,  air  dhomh  na 
nithe  a  ta  air  mo  chùl  a  dhì- 
chuimhneachadh,  agus  bhi  'g 
am  shìneadh  fèin  chum  nan 
nithe  a  ta  romham, 

14  Tha  mi  a'  dian-ruith 
dh'ionnsuidh  a'  chomhara, 
chum  duaise  2  àrd  -  ghairme 
Dhè  ann  an  Iosa  Criosd. 

15  Uime  sin,  mheud  dhinne 
's  a  ta  diongmhalta,  biodh  an 
inntinn  so  againn  :  agus  ma 
tha  sibh  ann  an  ni  sam  bith 
air  atharrachadh  inntinn, 
foillsichidh  Dia  an  ni  so 
fèin  duibh. 

16  Gidheadh,  an  ni  air 
an  d'ràinig  sinn  a  cheana, 
gluaiseamaid  a  rèir  aoin 
riaghailt,  bitheamaid  adh'aon 
inntinn. 

17  A  bhràithre,  bithibh-sa 
le  chèile  'nur  luchd-lean- 
mhuinn  ormsa,  agus  thugaibh 
an  aire  dhoibh-san  a  tha 
gluasad  air  an  dòigh  sin  mar 


a  ta  sinne  'nar  n-eisempleir 
agaibh. 

18  (Oir  a  ta  mòran  a' 
gluasad,  mu'n  dubhairt  mi 
gu  minic  ribh,  agus  mu'm 
bheil  mi  nis,  eadhon  a'  gul, 
ag  ràdh  ribh,  gur  naimhdean 
iad  do  chrann  -  ceusaidh 
Chriosd  : 

19  D'an  deireadh  bhi  air 
an  sgrios,  d'an  dia  am  brù  ; 
agus  aig  am  bheil  an  glòir 
'nan  nàire,  aig  am  bheil  an 
aire  air  nithibh  talmhaidh.) 

20  Oir  a  ta  ar  caithe- 
beatha-ne3  air  nèamh,  an 
t-ionad  as  am  bheil  dùil 
againn  fòs  ris  an  t-Slànuigh- 
ear,  an  Tighearn  Iosa  Criosd  ; 

21  A  chruth-atharraicheas 
ar  corp  dìblidh,  chum  gu'K 
deanar  e  comh-chosmhuil  r'a 
chorp  glòrmhor  fèin,  a  rèir 
an  oibreachaidh  leis  am  bheil 
e  comasach  air  na  h  -  uile 
nithe  a  chur  fo  cheannsal 
fèin. 

CAIB.  IV. 

1  O  chomhairlibh  mionaideach,  4 
chaidh  an  t-abstol  air  aghaidh 
chum  earaileaii  coitchionn ;  10 
iiochd  e  cìonnus  a  rinn  e  gaird- 
eachas  air  son  an  tabhartais  dha, 
agus  e  'na  hiidhe  am  pr  ìosan ; 
19  agus  chrìochnaich  e  le  h-urrà 
uigh  agus  beauuachdaibh. 

TTIME  sin,  mo  bhràithre 
^  _  gràdhach  agus  air  am 
bheil  mo  dhèidh,  m'aoibhneas 
agus  mo  chrùn,  seasaibh  mar 
so  gu  daingean  san  Tighearn, 
a  mhuinntir  mo  ghràidh. 

2  Tha  mi  a'  guidhe  air 
Euodias,  agusthami  a'  guidhe 
air  Sintiche,  iad  a  bhi  dh'aon 
inntinn  san  Tighearn. 

3  Agus  tha  mi  ag  iarraidh 
ortsa    mar    an    ceudna,  a 


1  air  mo  dheanamh  a  rcir  a  bhdis.        2  gìU,         l  giùlan,  conbhursaid. 

380 


PHILIPIA. 


NACH  IV. 


chompanaicli  dhìleis,  dean 
còmhnadh  ris  na  mnàibh  sin 
a  rinn  saothair  maille  rium- 
sa  san  t-soisgeul,  maille  ri 
Clemens,  agus  a'  chuid  eile 
i  do  m'  chomh-oibrichibh,  aig 
!  am  bheil  an  ainmean  ann  an 
leabhar  na  beatha. 

4  Deanaibh  gàirdeachas  san 
Tighearn  a  ghnàth  :  a  rìs  a 
ta  mi  ag  ràdh,  Deanaibh 
gàirdeachas. 

5  Biodh  bhur  measarrachd 1 
>\  follaiseach  do  na  h  -  uile 
!  dhaoinibh.  Tha  'n  Tighearn 
I  am  fagus. 

6  Na  biodh  ro-chùram  ni 
sam  bith  oirbh  :  ach  anns 
gach  uile  ni  le  h-urnuigh 

;^  agus  asluchadh  maille  ri 
ì  breith  -  buidheachais,  biodh 

j!  bhur  n-iarrtuis  air  an  dean- 
!  amh  aithnichte  do  Dhia. 

7  Agus  coimhididh  sìth 
Dhè,  a  ta  thar  gach  uile 
thuigse,  bhur  cridhe  agus 
bhur  n-inntinn  ann  an  Iosa 
Criosd. 

8  Fa  dheoidh,  a  bhràithre, 
ge  b'e  nithe  ta  fìor,  ge  b'e 
nithe  ta  urramach2,  ge  b'e 
nithe  ta  ceart,  ge  b'e  nithe  ta 
fìor-ghlan,  ge  b'e  nithe  ta 

!  ion  -  ghràidh  3,  ge  b'e  nithe 
ta  ionmholta  ;  ma  tha  deadh- 
bheus 4  air  bith  ann,  ma  tha 
moladh  air  bith  ann,  smuain- 
ichibh  air  na  nithibh  sin. 

9  Na  nithe  sin  araon  a 
dh'fhòghluim,  agus  a  ghabh 
sibh,  agus  a  chual  agus  a 
chunnaic  sibh  annam  -  sa, 
deanaibh :  agus  bithidh  Dia 
na  sìthe  maille  ribh. 

10  Achrinn  mi  gàirdeachas 
gu  mòr  san  Tighearn,  do 
bhrìgh  gu'n  d'ath-ùraicheadh 


nis  fa  dheireadh  bhur  cùram 
umam-sa  ;  ni  mar  an  ceudna 
anns  an  robh  sibh  cùramach, 
ach  cha  robh  cothrom  agaibh. 

11  Cha'n  e  gu  bheil  mi  a' 
labhairt5  a  thaobh  uireas- 
bhuidh :  oirdh'fhòghluimmi, 
ge  b'e  staid  am  bheil  mi,  bhi 
toilichte. 

12  Is  aithne  dhomh  bhi 
ìosal,  agus  is  aithne  dhomh 
mar  an  ceudna  pailteas  a 
mhealtuinn :  anns  gach  àh% 
agus  anns  na  h-uile  nithibh 
theagaisgeadh  mi,  araon  a  bhi 
sàthach  agus  ocrach,  araon 
pailteas  a  shealbhachadh  agus 
uireasbhuidh  f  hulang. 

13  Is  urrainn  mi  na  h-uile 
nitheadheanamhtre  Chriosd, 
a  neartaicheas  mi. 

14  Gidheadh,  is  maith  a 
rinn  sibh  gu'n  do  chomh- 
phàirtich  sibh  ri  m'  thriob- 
laid. 

15  Agus  a  nis  biodh  f  hios 
agaibh-sa,  a  Philipianacha, 
ann  an  toiseach  an  t-soisgeil, 
'nuair  a  dh'fhàg  mi  Macedo- 
nia,  nach  do  roinn  eaglais  air 
bith  rium-sa,  thaobh  tabhairt 
agus  gabhail,  ach  sibhse  a 
mhàin. 

16  Oir  eadhon  ann  an  Te- 
salonica  chuir  sibh  aon  uair 
agus  a  rìs  a  m'  ionnsuidh 
leasachadh  do  m'  uireas- 
bhuidh. 

17  Cha'n  e  gu  bheil  mi  ag 
iarraidh  tabhartais  :  ach  a  ta 
mi  ag  iarraidh  toraidh  a  bhios 
pailte  chum  bhur  cunntàis- 
sa. 

18  Ach  a  ta  mi  sealbhach- 
adh  nan  uile  nithe,  agus  tha 
pailteas  agam :  lìonadh  mi, 
air  dhomh  na  nithe  fhaotainn 


1  cothrom,  ciùineas.      2  ciatach, 
3  a  ia  gràdhach,  càirdeil. 

381 


4  subhailc. 
6  Ni  h-e  gtCn  labhram. 

N 


COLOSIANACH  I. 


o  Epaphroditus  a  chuireadh 
uaibh-sa,  fàile  deadh-chùbh- 
raidh1,  ìobairt  thaitneach, 
anns  am  bheil  tlachd  aig 
Dia. 

19  Ach  leasaichidh  mo 
Dhia-sa  bhur  n-uireasbhuidh 
uile,  a  rèir  a  shaoibhreis  ann 
an  glòir,  tre  losa  Criosd. 

20  A  nis  do  Dhia  agus  ar 
n-Athair-ne  gu  robh  glòir  gu 


1  fàile  deadh-bholaidh. 


saoghal  nan  saoghal.  Amen. 

21  Cuiribh  fàilte  air  gach 
uile  naomh  ann  an  losa 
Criosd.  Tha  na  bràithrean 
a  tha  maille  rium,  a'  cur 
fàilte  oirbh. 

22  Tha  na  naoimh  uile  a' 
cur  fàilte  oirbh,  gu  h-àraidh 
iadsan  a  tha  do  theaghlach 
Cheasair. 

23  Gràs  ar  Tighearna  Iosa 
Criosd  gu  robh  maille  ribh 
uile.  Amen. 


LITIR  AN  ABSTOIL  PHOIL  CHUM  NAN 
COLOSIANACH. 


CAIB.  I. 

1  An  dèigh  fàilte  chur  air  na  Co- 
losianaich,  thug  Pol  buidheachas 
do  Dhia  air  son  an  creidimh, 
7  dhaingnich  e  teagasg  Epaphrais, 
9  ghuidh  e  guùm  biodh  an  gràs 
air  a  mheudachadh,  14  chuir  e  an 
cèill  cò  e  am  f  ìor  Chriosd,  21  ugus 
thug  e  misneach  dhoibh  gugabhail 
ri  Criosd. 

"DOL  abstol  Iosa  Criosd  tre 
thoil  Dè,  agus  Timoteus 
ar  bràthair, 

2  Chum  nan  naomh  agus 
nam  bràthar  dìleas  ann  an 
Criosd,  a  tha  ann  an  Colose  : 
Gràs  gu  robh  dhuibh,  agus 
sìth  o  Dhia  ar  n-Athair,  a- 
gus  o'n  Tighearn  losa  Criosd. 

3  Tha  sinn  a'  toirt  buidh- 
eachais  do  Dhia,  agus  Athair 
ar  Tighearna  Iosa  Criosd,  a' 
sìor-dheanamh  ùrnuigh  air 
bhur  son-sa ; 

4  0  chuala  sinn  iomradh 
bhur  creidimh  ann  an  Iosa 
Criosd,  agus  bhur  gràidh  do 
na  naomhaibh  uile  ; 

5  Air  son  an  dòchais  a  ta 
air  a  thasgaidh  fa  'ur  comh- 

382 


air  air  nèamh,  air  an  cuala 
sibh  iomradh  roimh  ann  am  j 
focal  f  ìrinn  an  t-soisgeil : 

6  A  thàinig  do  'ur  n-ionn- 
suidh-sa,  mar  anns  an  t- 
saoghal  uile  ;  agus  a  tha  toirt 
toraidh  uaith,  mar  a  ta  e 
deanamh  mar  an  ceudna  'nur 
measg-sa1,  o'n  là  anns  an  j 
cuala  sibh  e,  agus  san  d'- 
fhuair  sibh  eòlas  air  gràs 
Dhè  ann  am  fìrinn. 

7  A  rèir  fòs  mar  a  dh'- 
fhòghluim  sibh  o  Epaphras 
ar  comh-sheirbhiseach  gràdh-  j 
ach-ne,  a  tha  air  bhur  son-  l 
sa  'na  mhinisteir  dìleas  do  J 
Chriosd ; 

8  A  chuir  an  cèill  dhuinne  , 
mar  an  ceudna  bhur  gràdh-sa  j  ^ 
anns  an  Spiorad. 

9  Air  an  aobhar  so,  cha'n  ^ 
reil  sinne  mar  an  ceudna  a'  ^ 
sgur  o'n  là  a  chuala^  sinn  e,  ^ 
do   dheanamh    ùrnuigh  aii 
bhur  son-sa,  agus  a  ghuidh- 


1  annaibh  se. 


COLOSIANACH  1. 


eadh  gu'm  biodh  sibh  air 
bhur  lìonadh  le  eòlas  a  thoile, 
san  uile  ghliocas  agus  thuigse 
spioradail ; 

10  Chum  gu'n  gluaiseadh 
sibh  gu  cubhaidh  do'n  Tigh- 
earn  chum  gach  uile  thoil- 
eachaidh l,  a'  toirt  toraidh 
uaibh  san  uile  dheadh  obair, 
agus  a'  fàs  ann  an  eòlas  Dè  ; 

11  Air  bhur  neartachadh 
leis  an  uile  neart  a  rèir  a 
chumhachd  ghlòrmhoir  -  san, 
chum  an  uile  f  hoighidin  agus 
fhad-fhulangais  maille  ri 
gàirdeachas. 

12  A'  tabhairt  buidheach- 
ais  do'n  Athair,  a  rinn  sinne 
iomchuidh  chum  bhi  'nar 
luchd-comhpairt  do  oigh- 
reachd  nan  naomh  san  t- 
solus : 

13  A  shaor  sinn  o  chumh- 
achd  an  dorchadais,  agus  a 
dh'atharraichsinn  chum  rìogh- 
achdMic  a  ghràidh-san: 

14  Anns  am  bheil  againn 
saorsa  tre  'fhuil-san  eadhon 
maitheanas  nam  peacadh : 

15  Neach  a's  e  ìomhaigh2 
anDè  neo-f  haicsinnich,ceud- 
ghin  a'  chruthachaidh  uile  3  : 

16  Oir  is  ann  leis-san  a 
chruthaicheadh  na  h-uile 
nithe  a  ta  air  nèamh,  agus  a 
ta  air  talamh,  faicsinneach 
agus  neo-f  haicsinneach,  ma's 
àrd-chaithrichean  iad,  no 
tighearnais,  no  uachdaran- 
achda,  nocumhachda;  isann 
jleis-san  agus  air  a  shon-san 
a  chruthaicheadh  na  h-uile 
nithe : 

|  17  Agus  tha  esan  roimh  na 
jh-uile  nithibh,  agus  trìd-san 

tha  na  h-uile  nithe  a'  comh- 

sheasamh. 


18  Agus  is  e  ceann  a' 
chuirp,  eadhon  na  h-eaglais: 
neach  a's  e  an  toiseach,  an 
ceud-ghin  o  na  marbhaibh ; 
chum  gu'm  biodh  aige  àrd- 
cheannas  anns  na  h-uile. 

19  Oir  b'e  deadh  thoil  an 
Athar,  gu'n  còmhnuicheadh 
gach  uile  iomlanachd  ann- 
san ; 

20  Agus  gu'm  biodh  na  h- 
uile  air  an  deanamh  rèidh 
ris  fèin  trìd-san,  air  dha  sìth 
a  dheanamh  tre  fhuil  a 
chroinn-cheusaidh-san ;  trìd- 
san,  a  ta  mi  ag  ràdh,  ma's 
nithe  iad  a  ta  air  talamh,  no 
nithe  a  ta  air  nèamh. 

m  21  Agus  sibhse  a  bha  uair- 
èigin  'nur  coimhich,  agus  'nur 
naimhdibh  ann  bhur  n-inntinn 
thaobh  dhroch  oibre,  nis  rinn 
e  rèidh  ris  fèin. 

22  Ann  an  corp  'fheòla 
fèin  tre'n  bhàs,  chum  sibhse 
a  chur  naomha,  agus  neo- 
lochdach,  agus  neo-choir- 
each,  'na  làthair-san : 

23  Ma  dh'f  hanas  sibh  anns 
a'  chredimh  bunaiteach4  a- 
gus  daingean,  gun  bhi  air 
bhur  n-atharrachadh  o  dhòch- 
as  an  t-soisgeil,  a  chualasibh, 
agus  a  shearmonaicheadh  do 
gach  uile  chreutair  a  ta  fuidh 
nèamh^  air  an  d'rinneadh 
mise  Pol  a'm'  mhinisteir. 

24  Tha  mi  nis  a'  deanamh 
gàirdeachais  ann  am  f  hulang- 
asaibh  air  bhur  son-sa,  agus 
a'  coimhlionadh  mheud  's  a 
ta  dhèigh-làimh  do  àmhghar- 
aibh  Chriosd  ann  am  fheòil 
air  son  a  chuirp-san,  eadhor. 
na  h-eaglais  : 

25  D'an  d'rinneadh  misc 
a'm'  mhinisteir,  a  rèir  stiùbh- 


|  ^chum  a  thoileachadh  sna  h-uile 
Mìthibh  -coslas,  riochd 

383 


3  nan  uile  chreutazr, 
istcidhichte. 


COLOSIANACH  II. 


ardachd  Dhè  a  thugadh 
dhomh  air  bhur  son-sa,  a 
choimhlionadh  focail  Dè  ; 

26  Eadhon  an  rùn-dìomhair 
a  bha  folaichle  o  na  linnibh, 
agus  o  na  ginealachaibh  a 
chaidh  seachad,  ach  a  nis  a  tha 
air  f  hoillseachadh  d'anaomh- 
aibh-san : 

27  D'am  bu  toil  le  Dia 
f  hoillseachadh  ciod  e  saoibh- 
reas  glòire  an  rùin-dìomhair 
so  am  measg  nan  Cinneach ; 
neach  a's  e  Criosd  annaibh- 
sa,  dòchas1  na  glòire ; 

28  Neach  a  ta  sinne  a' 
searmonachadh,  a'  toirtrabh- 
aidh  do  gach  duine,  agus  a' 
teagasg  gach  uile  dhuine  anns 
an  uile  ghliocas ;  chum  gu 
nochd  sinn  gach  uile  dhuine 
'na  làthair-san  iomlan  ann 
an  Iosa  Criosd : 

29  An  ni  cbum  am  bheil 
mise  mar  an  ceudna  a'  saoith- 
reachadh,  a'  deanamh  sbairn 
a  rèir  'oibreachaidh-san,  a 
tiia  'g  oibreachadh  annam  gu 
cumhachdach. 

CAIB.  II. 

ì  Dììearalaich  Pòl  na  Colosianaìch 
a  bhi  bunaiteach  ann  an  Criosd, 
8  agus  a  bhi  air  am  faicill  o 
bheul-aithrisibh-dìomhain,  18  o 
aoradh  do  ainglibh,  20  agus  o 
dheas-ghnàthachaibh  an  lagha, 
nithe  a  chrìocìmaicheadh  ami  an 
Criosd. 

b'àill  leam  fios  a  bhi 
^  agaibh  ciod  e  meud  mo 
chòmhraig  airbhur  son-sa,  a- 
gus  air  son  na  dream  a  ta  ann 
an  Laodicea,  agus  air  son  a 
mheud  nach  fhaca  m'agh- 
aidh  anns  an  f  heòil :  ^ 

2  Ionnus  gu'm  faigheadh 
an  cridhe  sòlas,  air  dhoibh 


1  muinghin.         2  aidmheil. 
3  seòlta,  drùiteach.      *  aoib/meis. 
5  daingneachd. 

384 


bhi  air  an  dlùth-cheangal  r'a 
chèile  ann  an  gràdh,  agus 
chum  uile  shaoibhreis  an  làn 
dearbh-bheachd  tuigse,  chum 
eòlais 2  rùin-diomhair  Dhè, 
eadhon  an  Athar,  agus 
Chriosd ; 

3  Anns  am  bheil  uile 
ionmhais  a'  ghliocais  agus  an 
eòlais  folaichte. 

4  Agus  so  a  ta  mi  ag  ràdh, 
air  eagal  gu  mealladh  neach  I 
air  bith  sibh  le  briathraibh 
tairngeach  3. 

5  Oir  ged  tha  mi  uaibh  san 
fheòil,  gidheadh  a  ta  mi 
maille  ribh  san  Spiorad,  a' 
deanamh  gairdeachais  4,  agus 
a'  faicinn  bhur  n-orduigh,  a- 
gus  seasmhachd  5  bhur  creid- 
imh  ann  an  Criosd.  , 

6  Uime  sin  mar  a  ghabh 
sibh  do  'ur  n-ionnsuidh  an  \ 
Tighearn  Iosa  Criosd,  gluais-  t 
ibh  ann :  j 

7  Air  dhuibh  bhi  air  bhur  I  ] 
freumhachadh  agus  air  bhur  u 
togail  suas  annsan,  agus  j. 
air  bhur  daingneachadh  sa'  I  • 
chreidimh,  a  rèir  mar  a  theag-  ,) 
aisgeadh  sibh,  a'  meudach-  j  C{ 
adh  ann  le  breith  -  buidh-  ;| 
eachais. 

8  Thugaibh  an  aire  nach  I  cj 
dean  neach  air  bith  foirneart  « 
oirbh6  tre  fheallsanachd7  a*  ea, 
gus  mealltaireachd  dhìomh- 
ain,    a    rèir    beul  -  aithris  8 ) 
dhaoine,  a  rèir  ceud-thois- 1 ! 
eacha   an   t-saoghail,   agus  ; 
cha'n  ann  a  rèir  Chriosd : 

9  Oir  annsan  tha    uile  ^ 
iomlanachd9  na  diadhachd  „ 
a'  gabhail  còmhnuidh  gu  cor-  [ 
porra.  ni 

10  Agus  tha  sibhse  coimh-|  je 


cobhartach  dhibh.  ~~~ 
7 fhòghlum  saoghalta.     t  \ 
t'teagasg  dhaoine  o  làimh  gu  làimh  j,r 
9  lànuchd. 


COLOSIANACH  III. 


iionta  annsan,  neach  a's  e 
ceann  gach  uile  uachdaran- 
achd  agus  chumhachd ; 

11  Anns  am  bheil  sibh  mar 
an  ceudna  air  bhur  timchioll- 
ghearradh  leis  an  timchioll- 
ghearradh  nach  d'rinneadh 
le  làmhaibh,  ann  an  cur 
dhibh  cuirp  pheacanna  na 
feòla,  le  timchioll-ghearradh 
Chriosd  : 

12  Air  dhuibh  bhi  adhlaicte 
maille  ris  ann  am  baisteadh, 
anns  am  bheil  sibh  mar  an 
ceudna  air  bhur  togail  suas 
maille  ris  tre  chreidimh  oib- 
reachaidh  Dhè,  a  thog  suas 
esan  o  na  marbhaibh. 

13  Agus  sibhse  a  bha 
marbh  'nur  n-euceartaibh  a- 
gus  ann  an  neo-thimchiolì- 
ghearradh  bhur  feòla  bheoth- 
aich  e  maille  ris,  a  maitheadh 
dhuibh  nan  uile  euceart ; 

14  A'  dubhadh  a  mach 
làmh-sgrìobhaidh  nan  ord- 
uighean  do  ar  taobh-ne1,  a 
bha  'nar  n  -  aghaidh,  agus 
thug  e  as  an  t-slighe  i,  air 
dha  a  sparradh  ri  a  chrann- 
ceusaidh-san : 

15  Air  dha  uachdaranachd- 
an  agus  cumhachdan  a 
chreachadh2,  rinn  e  ball- 
sampuill  diubh  gu  follais- 
each,  a'  deanamh  buaidh- 
chaithreim  os  an  ceann  tre'?t 
chrann  ud  fèin. 

16  Uime  sin  na  tugadh 
aon  neach  breth  oirbh  air  son 
bìdh,  no  dibhe,  no  thaobh  là 
fèille,  no  gealaich  nuaidhe, 
no  shàbaide : 

17  A  ta  'nan  sgàile  air  na 
nithibh  a  ta  ri  teachd  ;  ach  is 
le  Criosd  an  corp. 


1  a  bha  gabhaìl  romhainn. 
'ìfhaobhachadh,  chur  as  an  armaìbh. 
3  d'ieònach. 

385 


18  Na  mealladh  aon  neach 
bhur  duais  uaibh  le  irioslachd 
thoileil3,  agus  aoradh  do 
ainglibh,  a'  foirneadh  a  steach 
gu  dàna  chum  nan  nithe 4 
nach  fac  e,  gu  dìomhain  air 
a  shèideadh  suas  le  'inntinn 
f  heòlmhoir  fèin ; 

19  Agus  gun  an  ceann  a 
chumail,  o'm  bheil  an  corp 
uile,  air  dha  bhi  air  a  bheath- 
achadh  tre  altaibh  agus 
bhannaibh,  agus  air  a  dhlùth- 
cheangal  r'a  chèile,  a'  fàs  le 
fàs  Dè. 

20  Uime  sm  ma  fhuair 
sibh  bàs  maille  ri  Criosd  o 
cheud  -  thoiseachaibh  an  t- 
saoghail,c'ar  son,  mar  dhaoine 
a  ta  beò  san  t-saoghal,  a  tha 
sibh  fuidh  orduighibh, 

21  (Na  bean  ri,  na  blais, 
na  làimhsich  ; 

22  Nithe  a  thèid  uile  a 
neo-ni  le'n  gnàthachadh.)  a 
reir  àitheantan  agus  teagasga 
dhaoine  1 

23  Nithe  gun  amharus  aig 
am  bheil  samhladh  gliocais 
ann  an  aoradh  fèin-thoile  agus 
irioslachd,  agus  mi-chaomh- 
nadh  a'  chuirp,  cha'n  ann  an 
urram  sam  bith  chum  sàsach- 
aidh  na  feòla5. 

CAIB.  III. 

1  Nochd  Pòl  do  na  Colosianaich 
c'àit  an  còir  dhuinn  Criosd  iarr- 
aidh;  5  Chomhairlich  e  dhoibh  au 
ana-mianna  feòlmhor  a  chlaoidh, 
10  an  seann  duine  chur  dhiubh, 
agus  Criosd  a  chur  umpa ;  12 
dh,earalaich  e  iad  chum  seirce,  is 
irioslachd,  agus  iomadh  dhleasdan- 
ais  eile. 

TTIME  sin  ma  dh'èirich 
m V  sibh  maille  ri  Criosd, 
iarraibh  na  nithe  a  ta  shuas, 


4  'ga  shàihadh  fcirt  sna  nithibh. 

5  ach  gun  fheum  sam  bith  churn 
sàsachaidh  na  feòla. 


COLOSIANACH  III. 


far  am  bheilCriosd  'na  shuidhe 
aig  deas  làimh  Dhè. 

2  Suidhichibh  bhur  n-aigne 
air  na  nithibh  a  ta  shuas, 
agus  cha'n  ann  air  na  nithibh 
a  ta  air  an  talamh. 

3  Oir  a  ta  sibh  marbh, 
agus  tha  bhur  beatha  fòlaichte 
maille  ri  Criosd  ann  an 
Dia. 

4  'Nuair  a  dh'fhoillsichear 
Criosd,  neach  a's  e  ar  beatha- 
ne,  an  sin  bithidh  sibhse  mar 
an  ceudna  air  bhur  foillseach- 
adh  maille  ris  ann  an  glòir. 

5  Uime  sin  claoidhibh 1 
bhur  buill  a  ta  air  an  talamh, 
striopachas,neòghloine,  fonn- 
collaidh,  ana-mianna,  agus 
sannt,  ni  a's  ìodhol-aoradh  ; 

6  Nithe  air  son  am  bheil 
fearg  Dhè  a'  teachd  air  cloinn 
na  h-eas-ùmhlachd. 

7  Anns  an  robh  sibhse 
mar  an  ceudna  a'  gluasad 
uair-èigin  2,  'nuair  a  bha  sibh 
a'  caitheadh  bhur  beatha 
'nam  measg3. 

8  Ach  a  nis  cuiribh  -  sa 
uaibh  na  nithe  so  uile ;  fearg, 
corruich,  mì-run,  toibheum, 
cainnt  shalach  as  bhur  beul. 

9  Na  deanaibh  breug  d'a 
chèile,  do  bhrìgh  gu'n  do 
chuir  sibh  dhibh  an  seann 
duine  maille  r'a  ghnìomhar- 
aibh, 

10  Agus  gu'n  do  chuir  sibh 
umaibh  an  duine  nuadh,  a 
tha  air  ath-nuadhachadh  ann 
an  eòlas,  a  rèir  ìomhaigh  an 
ti  a  chruthaich  e. 

11  Far  nach  'eil  Greugach 
no  Iudhach,  timchioll-ghearr- 
adh,  no  neo  -  thimchioll- 
ghearradh,  duine  borb  4, 
Sitianach,  daor  no  saor  :  ach 


is  e  Criosd  na  h-uile,  agus 
anns  na  h-uile. 

12  Uime  sin  cuiribh  -  sa 
umaibh,  (mar  dhaoine  taghta 
Dhè,  naomha  agus  ion- 
mhuinn,)  innigh5  thròcaire, 
caomhalachd,  irioslachd  inn- 
tinn,  macantas6,  fad-fhul- 
angas ; 

13  A'  giùlan  le  chèile,  a- 
gus  a'  maitheadh  d'a  chèile, 
ma  tha  cùis  ghearain  aig 
neach  an  aghaidh  neach :  mar 
a  thug  Criosd  maitheanas 
dhuibhse,  mar  sin  deanaibh- 
sa  mar  an  ceudna. 

14  Agus  thar  na  nithibh 
so  uile,  cuiribh  umaibh  gràdh  7, 
ni  a's  e  coimhcheangal  na 
foirfeachd. 

m  15  Agus  biodh  sìth  Dhè  a' 
riaghladh  ann  bhur  cridhe, 
cham  am  bheil  sibh  mar  an 
ceudna  air  bhur  gairm  ann 
an  aon  chorp ;  agus  bithibh 
taingeil. 

16  Gabhadh  focal  Chriosd 
còmhnuidh  annaibh  gu 
saoibhir  san  uile  ghliocas, 
a'  teagasg  agus  a'  comhairl- 
eachadh  a  chèile  le  salmaibh, 
agus  laoidhibh,  agus  dànaibh 
spioradail,  a'  deanamh  ciùil 
do'n  Tighearn  le  gràs  ann 
bhur  cridhe. 

17  Agus  gach  ni  air  bith 
a  ni  sibh  ann  am  focal  no 
ann  an  gnìomh,  deanaibh  iad 
uile  ann  an  ainm  an  Tigh- 
earna  Iosa,  a'  toirt  buidh- 
eachais  do  Dhia,  eadhon  an 
t-Athair  trìd-san. 

18  A  mhnài,  bithibh  ùmh- 
al  do  'ur  fearaibh  fèin,  mar 
is  cubhaidh,  anns  an  Tigh- 
earn. 

19  Fheara  -  pòsda,  gràdh- 


1  marbhaibh.  2  roimh.  6  tiom-chridhe.  6  ciàineas. 

3  anuta.         4  fmdhaich,  barbarra.  7  seirc,  carthannachd. 

386 


COLOSIANACH  IV. 


aichibh  bhur  mnài,  agus  na 
bithibh  searbh 1  'nan  agh- 
aidh. 

20  A  chlann,  bithibh  ùmhal 
do  'ur  pàrantaibh  anns  na 
h-uile  nithibh :  oir  a  ta  so 
taitneach  do'n  Tighearn. 

21  Aithriche,  na  brosnuich- 
ibh  bhur  clann  chum  feìrge, 
air  eagal  gu'n  caill  iad  am 
misneach. 

22  A  sheirbhiseacha,  bith- 
ibh  ùmhal  do  'ur  maighstiribh 
a  rèir  na  feòla,  anns  na  h- 
uile  nithibh ;  cha'n  ann  le 
seirbhis-sùl,  mar  dhream  a 
ta  toileachadh  dhaoine,  ach 
ann  an  trèibhdhireas  2  cridhe, 
ann  an  eagal  Dè  : 

23  Agus  ge  b'e  air  bith  ni 
a  ni  sibh,  deanaibh  o  bhur 
cridhe  e,  mar  do'n  Tighearn, 
agus  cha'n  ann  do  dhaoin- 
ibh; 

24  Air  dhuibh  fios  a  bhi 
agaibh,  gu'm  faigh  sibh  o'n 
Tighearn  duais  na  h-oigh- 
reachd :  oir  is  ann  do'n 
Tighearn  Criosd  a  tha  sibh 
a'  deanamh  seirbhis. 

25  Ach  an  ti  a  ni  eucoir, 
gheibh  e  toillteanas  na  h- 
eucorach  a  rinn  e :  agus  cha'n 
'eil  leth-bhreth  ann. 

CAIB.  IV. 

1  Chuir  Pòl  impidh  air  na  Colosian- 
aich  bhi  dùrachdach  ann  an  urn- 
uigh,  5  agus  gluasad  gu  glic 
thaobh  na  muiìintir  sin  nach  'eil 
fathast  air  teachd  chum  fìor  eòlais 
Chriosd.  10  Chuir  e  fùilte  orra, 
agus  ghuidh  e  gach  uile  gh?iè 
soìrbheis  doibh, 

A  MHAIGHSTIKEAN, 
x  *-  thugaibh  do  'ùr  seirbhis- 
ich  an  ni  sin  a  tha  ceart  agus 
cothromach,  air  dhuibh  nos  a 
bhi  agaibh,  gu  bheil  agaibh 


1  garg.  2  aon-fhillteachd. 

3  a  labhairt. 

387 


fèin  maighstir  mar  an  ceudna 
air  nèamh. 

2  Buanaichibh  ann  an 
urnuigh,  a'  deanamh  faire 
innte  le  breith  -  buidheach- 
ais ; 

3  Ag  urnuigh  mar  an 
ceudna  air  ar  son-ne,  chum 
gu  fosgladhDiadhuion  dorus 
na  h-ùr-labhraidh,  a  chur  an 
cèill 3  rùin-dìomhair  Chriosd, 
air  son  am  bheil  mise  ann  an 
cuibhreachaibh  : 

4  Chum  gu  foillsich  mi  e, 
mar  is  còir  dhomh  labhairt. 

5  Gluaisibh  ann  an  gliocas 
thaobh  na  dream  sin  a  ta  an 
leth  muigh,  ag  ath-cheann- 
ach  4  na  h-aimsir. 

6  Biodh  bhur  còmhradh  a 
ghnàth  ann  an  gràs5,  air  a 
dheanamh  blasda  le  salann, 
chum  gu'm  bi  fhios  agaibh 
cionnus  is  còir  dhuibh  gach 
neach  a  f  hreagairt. 

7  Foillsichidh  Tichicus, 
bràthair  gràdhach,  agus  min- 
isteir  dìleas,  agus  comh- 
sheirbhiseach  san  Tighearn, 
gach  ni  dhuibh  mu  m' 
thimchioll-sa  : 

8  A  chuir  mi  do  'ur  n- 
ionnsuidh  chum  na  crìche  so 
fèin,  gu'm  biodh  fios  bhur 
staide-sa  aige,  agus  gu'n 
tugadh  e  comhfhurtachd  do 
'ur  cridheachaibh. 

9  Maille  ri  Onesimus, 
bràthair  dìleas  agus  gràdh- 
ach,  a  tha  dhibh  6  fèin.  Ni 
iad  aithnichte  dhuibh  na  h- 
uile  nithe  a  tha  an  so. 

10  Tha  Aristarchus  mo 
chomh  -  phriosanach  a'  cur 
fàilte  oirbh,  agus  Marcus, 
mac  peathar  do  Bharnabas, 
(mu  'n  d'  fhuair  sibh  àith- 


4  a'  fuasgladh. 
5  le  gràs,  grdsail.  6  uaibh. 


I.  TESALONIANACH  I. 


eanta  ;  ma  thig  e  do  'ur  n- 
ionnsuidh,  gabhaibh  ris ;) 

11  Agus  Iosa,  ris  an  abrar 
Iustus,  muìnntir  a  tha  do'n 
timchiòll-ghearradh.  'S  iad 
sin  a  mhàin  mo  chomh-oib- 
richean  chum  rìoghachd  Dhè, 
a  bha  'nan  comhfhurtachd 
domh. 

12  Tha  Epaphras,  a  tha 
dhibh  fèin,  seirbhiseach 
Chriosd,  a'  cur  fàilte  oirbh,  a 
ghnàth  a'  deanamh  sbàirn 
dhùrachdaich  air  bhur  son 
ann  an  urnuighibh,  chum  gu 
seas  sibh  foirfe,  agus  coimh- 
lionta  ann  an  uile  thoil  Dhè. 

13  Oir  tha  mi  deanamh 
tìanuis  dha,  gu  bheil  aige  mòr 
theas-ghràdh  dhuibh-se,  agus 
dhoibh-san  a  tha  ann  an  Lao- 
dicea,  agus  do'n  mhuinntir 
a  tha  ann  an  Hierapolis. 


14  Tha  Lucas  an  lèigli 
gràdhach,  agus  Demas  a'  cur 
fàilte  oirbh. 

15  Cuiribh  fàilte  air  na 
bràithribh  a  tha  ann  an  Lao- 
dicea,  agus  air  Nimphas,  agus 
air  an  eaglais  a  tha  'nathigh. 

16  Agus  an  uair  a  leughar 
an  litir  so  'nur  measg-sa, 
thugaibh  fa'near  gu'n  leughar 
i  ann  an  eaglais  nan  Laodi- 
ceanach  mar  an  ceudna ;  a- 
gus  gu'n  leugh  sibhse  cuid- 
eachd  an  litir  o  Laodicea. 

17  Agus  abraibh  ri  Archi- 
pus,  Thoir  an  aire  do'n 
mhinistrileachd  a  f  huair  thu 
san  Tighearn,  gu'n  coimh- 
lion  thu  i. 

18  Fàilte  uam-sa  Pòl  le  m' 
làimh  fèin.  Cuimhnichibh 
mo  chuibhreacha.  Gràs  gu 
robh  maille  ribh.  Amen. 


CEUD  LITIR  AN  ABSTOIL  PHOIL  CHUM  NAN 
TESALONIANACH. 


CAIB.  I. 

1  Thug  Pòl  fios  do  va  Tesalonìan- 
aìch  co  chuimhneachail  as  a  bha  e 
orra  anns  gach  àm,  ann  am  breith- 
buidheachais  agus  ùrnuigh  air  an 
son ;  5  agus  mar  an  ceudna  co 
dhearbhta  ys  a  bha  e  do  fhirinn, 
agus  do  thrèibhdhireas  an  creid- 
imh,  agus  an  iompachaidh  ri  Dia. 

TDOL,  agus  Siluanus,  agus 
Timoteus  chum  eaglais 
nan  Tesalonianach,  a  tha  ann 
an  Dia  an  t-Athair,  agus 
anns  an  Tighearn  Iosa  Criosd: 
gràs  duibh,  agus  sìth  o  Dhia 
ar  n-Athair,  agus  o'n  Tigh- 
earn  Iosa  Criosd. 

2  Tha  sinn  a'  toirt  buidh- 
cachais  do  Dhia  a  ghnàth  air 
383 


bhur  son-sa  uile,  a'  toirt 
iomraidh  oirbh  ann  ar  n-urn- 
uighibh-ne ; 

3  A'  cuimhneachadh  gun 
sgur  obair  bhur  creidimh,  a- 
gus  saothaìr  bhur  gràidh,  agus 
foighidin  bhur  dòchais  'nar 
Tighearn  Iosa  Criosd,  am 
fianuis  Dè,  agus  ar  n-Athar- 
ne : 

4  Air  dhuinn  fios  a  bhi  ag- 
ainn,  a  bhràithre  gràdhaichte 
le  Dia,  air  bhur  taghadh-sa1. 

5  Oir  cha  d'thàinig  ar  sois- 
geul-ne  do  'ur  n-ionnsuidh- 


1  air  thnr  taghadh  -sa  le  Dia. 


1.  TESALONTANACH  II. 


sa  ann  am  focal  a  mhàin,  ach 
mar  an  ceudna  ann  an  cumh- 
achd,  agus  anns  an  Spiorad 
naomh,  agus  ann  am  mòr  làn- 
dearbhachd ;  mar  is  aithne 
dhuibh  ciod  a'  ghnè  dhaoine 
bha  annainn  'nur  measg  air 
bhur  sonsa. 

6  Agus  rinneadh  sibh  'nur 
luchd-leanmhuinn  oirnne,  a- 
gus  air  an  Tighearn,  'nuair  a 
ghabh  sibh  ris  an  f  hocal  ann 
am  mòr-àmhghar,  le  h-aoibh- 
neas  an  Spioraid  naoimh : 

7  Ionnus  gu  robh  sibh  'nur 
n-eisempleiribh  1  dhoibh-san 
uile  a  tha  creidsinn  ann  am 
Macedonia,  agus  ann  an 
Achaia. 

8  Oir  uaibhse  chaidh  fuaim 
focail  an  Tighearna  mach, 
cha'n  ann  a  mhàin  ann  am 
Macedonia  agus  ann  an 
Achaia,  ach  mar  an  ceudna 
anns  gach  àit,  tha  bhur  creid- 
imh  ann  an  Dia  air  a  sgaoil- 
eadh  a  mach,  ionnus  nach 
'eil  feum  air  sinne  a  labhairt 
ni  air  bith. 

9  Oir  a  ta  ìad  fèin  a'  foill- 
seachadh  mu  ar  timchioll- 
ne,  cìod  a  ghne  dol  a  steach  a 
bha  againn  do  'ur  n-ionn- 
suidh-sa,  agus  cionnus  a 
phill  sibh  chum  Dhè  o  ìodhol- 
aibh,  a  dheanamh  seirbhis 
do'n  Dia  bheò  agus  f  hìor, 

10  Agus  gu  feitheamh  r'a 
Mhac  o  nèamh,  athog  e  suas 
o  na  marbhaibh,  eadhon  losa 

0  shaor2  sinne  o'n  f  heirg  a  ta 
ri  teachd. 

CAIB.  II. 

1  Chuir  Pòl  an  cèill  cionnus  a  chaidh 
an  soisgeul  a  shearmonachadh  do 
na  Tesalonianaich,  agus  ciod  an 


1  Samhlachasuibh.        2  a  shaoras. 
3  maille  ri  gleachda  mòr. 


dòigh  aìr  an  do  gliabh  iad  rìs.  1 
'J'hug  e  reuson  seachad  c'ar  son  a 
bha  e  co  fhada  uatha,  agus  mai  an 
ceudnac'ar  sona  ta  nis  a  thogradh 
co  mòr  r'am  J'aicinn. 

f\YK  is  aithne  dhuibh  fèin, 
a  bhràithre,  ar  dol-ne  a 
steach  do  'ur  n-ionnsuidh, 
nach  robh  e  ann  an  dìomh- 
anas : 

2  Ach  fòs  air  dhuinn  fulang 
roimh,  agus  an  dèigh  ar  mas- 
lachaidh  ann  am  Philipi,  mar 
is  aithne  dhuibh,  bha  dàn- 
achd  againn  ann  ar  Dia-ne 
soisgeul  Dè  a  ]abhairt  ribhse 
ann  am  mòr-ghleachd  3. 

3  Oir  cha  robh  ar  n-earail- 
ne  o  mhealltaireachd,  no  o 
neòghloine,  no  ann  an  ceilg  : 

4  Ach  mar  a  mheasadh 
sinne  le  Dia  iomchuidh  gu'm 
biodh  an  soisgeul  air  earbsadh 
ruinn,  is  amhuil  sin  a  labhra- 
maid,  cha'n  ann  mar  dhream 
a  tha  toileachadh  dhaoine, 
ach  Dhè,  a  tha  dearbhadh 
ar  cridheacha. 

_  5  Oir  cha  do  ghnàthaich 
sinn  uair  air  bith  briathra 
miodalach,  mar  is  aithne 
dhuibh,  no  leithsgeul  sainnt ; 
's  e  Dia  ar  fianuis  : 

6  Ni  mò  dh'iarr  sinn  urr- 
am  4  o  dhaoinibh,  no  uaibhse, 
no  o  dhaoinibh  eile,  ged  f  heud- 
amaid  ar  trom  a  leagadh 
oirbhse,  mar  abstola  Chriosd. 

7  Ach  bha  sinn  caomh 
'nur  measg-sa,  amhuil  a  dh'- 
altrumas  5  banaltrum  a  clann 
fèin : 

8  Mar  sin,  ar  bhi  dhuinne 
ro  dheidheil  oirbhse6,  bu 
ìoileacli  leinn  cha'n  e  mhàin 
soisgeul  Dhè  a  phàirteachadh7 
ribh,  ach  mar  an  ceudna  ar 


389 


iglòir.  5  dh 'eiridneas 

6ro  dheothasach  umaibh-se. 
7  a  chomh-roinn, 
N  2 


I.  TESALONIANACH  III. 


n-anama  fèin  do  bhrìgh  gu 
robh  sibh  ro  ionmhuinn  leinn. 

9  Oir  is  cuimhne  leibh,  a 
bhràithre,  ar  saothair,  agus  ar 
sgìos-ne :  oir  air  dhuinn  bhi 
ri  h-obair  a  dh'oidhche  agus 
a  là,  chum  nach  cuireamaid 
trom  air  neach  sam  bith 
agaibh,  shearmonaich  sìnn 
duibh  soisgeul  Dè. 

10  Is  fianuisean  sibhse, 
agus  Dia,  cia  naomha,  agus 
cia  cothromach1,  agus  neo- 
lochdach  aghiùlain  sinne  sinn 
fèin  'nur  measg-sa  a  ta  creids- 
inn  : 

11  Mar  is  aithne  dhuibh 
cionnus  a  dh'earailich  sinn, 
agus  a  thug  sinn  comhf  hurt- 
achd,  agus  a  chuir  sinn  imp- 
idh  air  gach  aon  agaibh  fa 
leth,  (mar  a  ni  Athair  d'a 
chloinn,) 

12  Gu'n  gluaiseadh  sibh  gu 
cubhaidh  do  Dhia,  a  ghairm 
sibh  chum  a  rioghachd  agus 
a  ghlòire  fèin. 

13  Uime  sin,  a  ta  sinne 
mar  an  ceudna  a'  toirt  buidh- 
eachais  do  Dhia  gun  sgur,  do 
bhrìgh  'nuair  a  ghabh  sibh  ri 
focal  Dè  a  chuala  sibh  uainne, 
gu'n  do  ghabh  sibh  ris  cha'n 
ann  mar  f  hocal  dhaoine,  ach, 
(maris  e  gu  fìrinneach,)  focal 
Dè,  a  tha  'g  oibreachadh  gu 
h-èifeachdach  annaibh-sa  a  ta 
creidsinn. 

14  Oir  rinneadh  sibhse,  a 
bhràithre,  'nur  luchd-lean- 
mhuinn  air  eaglaisibh  Dhè, 
a.nn  an  Iudea,  a  tha  ann  anlosa 
Criosd :  oir  dh'f  huiling  sibhse 
na  nithe  ceudna  o  bhur  luchd- 
dùthcha  fèin,  mar  adlifhuil- 

iadsan  o  na  h-Iudhaich  : 

15  A  chuir  araon  an  Tigh- 
carn  Iosa,  agus  am  fàidhean 


fèin  gu  bàs,  agus  a  rinn  geur- 
leanmhuinn  oirnne ;  agus 
nach  'eil  a'  toileachadh  Dhè, 
agus  a  tha'n  aghaidh  nan 
uile  dhaoine  : 

16  A  tha  bacadh  dhinne 
labhairt  ris  na  Cinnich,  chum 
gu'm  biodh  iad  air  an  tèar- 
nadh2,  chum  sìr-lìonaidh  suas 
am  peacanna  :  oir  thàinig  an 
f  hearg  orra  mu  dheireadh  3. 

17  Ach  air  dhuinne,  a 
bhràithre,  bhi  air  ar  dealach- 
adh  uaibhse  rè  tamuil  bhig 
am  pearsa,  ach  cha  'n  ann  an 
ciidhe,  is  ro  mhòid  a  rinn 
sinn  dìchioll  air  bhur  n-agh- 
aidh  fhaicinn  le  mòr-thog- 
radh. 

18  Uime  sin  bu  mhiann 
leinn  teachd  do  'ur  n-ionns- 
uidh,  (eadhon  leam-sa  Pòl,) 
uair  no  dhà  :  ach  bhac  Satan 
sinn. 

19  Oir  ciod  e  ar  dòchas-ne, 
no  ar  n  -  aoibhneas,  rio  ar 
crùn-uaille  1  nach  sibhse  fèin 
e  am  fianuis  ar  Tighearna 
Iosa  Criosd  aig  a  theachd  ] 

20  Oir  is  sibhse  ar  glòir-ne 
agus  ar  n-aoibhneas. 

CAIB.  III. 

1  Dhearbh  Pòl  a  mhòr-ghràdh  do 
na  Tesalonianaich,  le  Tirnoteus  a 
chur  d'an  ionnsuidh  chum  an 
neartachadh  agus  comhfhurtachd 
a  thoirt  doibli,  agus  le  a  ghaird- 
eachas  fna?i  deadh  ghiùlan%  18 
agus  le  umuigh  a  dheanamh  air 
an  son. 

A  IR-  an  aobhar  sin,  an  uair 
^*-  nach  b'urrainn  sinn  cum- 
ail  oirnn  fèin  ni  b'fhaide, 
bu  taitneach  leinn  bhi  air  ar 
fàgail  'nar  n-aonar  am  baile  m 
/i-Aithne  : 

2  Agus  chuir  sinn  Timo- 
teus  ar  bràthair  agus  min- 
isteir  Dhè,  agus  ar  comh- 


lOii 
.fe 


1  h-ìonraict         '2  sldnuchadh, 

390 


3  gus  a'  chuid  a?s  faide. 


I.  TESALONIANACH  IV. 


oibriche  ann  an  soisgeul 
Chriosd,  chum  sibhse  a 
dhaingneachadh,  agus  comh- 
f  hurtachd  a  thoirt  duibh  mu 
thimchioll  bhur  creidimh  ; 

3  Chum  nach  gluaisteadh 1 
neach  air  bith  agaibh  leis  na 
trioblaidibh  so  ;  oir  a  ta  f  hios 
agaibh  fèin  gu'n  d'orduich- 
eadh  sinn  a  dh'ionnsuidh  so. 

4  Oir  gu  deimhin,  an  uair 
a  bha  sinn  maille  ribh,  dh'- 
innis  sinnduibh  roimh-làimh, 
gu  robh  sìnn  gu  àmhghar2 
f  hulang ;  eadhon  mar  a 
thachair,  agus  is  aithne 
dhuibh. 

5  Air  an  aobhar  so,  nuair 
nach  robh  mise  comasach  air 
cumail  orm  fèin  ni  b'  fhaide, 
chuir  mi  a  dh'fhaghail  fìos 
mu  'ur  creidimh,  air  eagal 
air  chor  sam  bith  gu'n  do 
bhuair  am  buaireadair  sibh, 
agus  gu'm  biodh  ar  saothair- 
ne  dìomhain. 

6  Ach  a  nis  an  uair  a 
thàinig  Timoteus  uaibhse  do 
ar  n-ionnsuidh-ne,  agus  a 
thug  e  deadh  sgeul  duinn  mu 
bhur  creidimh  agus  bhur 
gràdh,  agus  gu  bheil  cuimhne 
mhaith  agaibh  oirnne  a 
ghnàth,  a'  miannachadh  gu 
mòr  sinne  fhaicinn,  amhuil 
a  ta  sinne  mar  an  ceudna 
sibhse  fhaicinn. 

7  tJime  so,  a  bhràithre, 
fhuair  sinne  comhfhurtachd 
do  'ur  taobh  ann  ar  n-uile 
àmhghar  agus  theinn,  tre 
bhur  creidimh-sa : 

8  Oir  a  ta  sinne  beò  a  nis, 
tna  sheasas  sibhse  gu  bunait- 
sach  san  Tighearn. 

9  Oir  ciod  am  buidheachas 
i  dh'fheudas  sinn  ìocadh  do 
Dhia  as  bhur  leth-sa,  air  son 


an  aoibhneis  sin  uiie  leis  am 
bheil  sinn  ri  gairdeachas  do 
'ur  taobh  am  fianuis  ar  Dè-ne, 

10  A  dh'oidhche  agus  a  là 
a'  guidhe  gu  ro  dhùrachdach, 
gu  faiceamaid  bhur  n-agh- 
aidh-sa,  agus  gu  leasaicheam- 
aid  uireasbhuidh  bhur  creid- 
imh  1 

11  A  nis  gu  deanadh  Dia 
fèin,  eadhon  ar  n  -  Athair, 
agus  arTighearna  Iosa  Criosd 
ar  slighe-ne  a  threòrachadh 
do  ?ur  n-ionnsuidh-sa. 

12  Agus  gu  tugadh  an 
Tighearn  oirbh  fàs  agus  bhi 
ro  phailt  ann  an  gràdh  d'a 
chèile,  agus  do  na  h-uile 
dhaoinibh,  mar  a  ta  sinne 
dhuibhse  ; 

13  Chum  gu  daingnich  e 
bhur  cridheacha  neo-choir- 
each  ann  an  naomhachd  am 
fianuis  Dè,  eadhon  ar  n- 
Athar  -  ne,  aig  teachd  ar 
Tighearna  Iosa  Criosd  maille 
r'a  naomhaibh  3  uile. 

CAIB.  IV. 

1  Chuir  Vòlimpidh  air  na  Tesalon- 
ianaich  dol  air  an  aghaidh  anns 
gach  uile  ghnè  dhiadhachd,  6  am 
beatlia  a  chaitheadh  gu  naomha 
agus  gu  cothromach,  9  a  chèile  u 
ghràdhachadh,  1 L  agus  an  gnoth- 
uichean  Jczn  a  leantuinn  gu 
sdmhach. 

f~\$  bàrr  ma  ta,  a  bhràithre, 
cuireamaid  a  dh'imrjidh 
agus  a  dh'athchuinge  oirbh 
tre'n  Tighearn  Iosa,  mar  a 
f  huair  sibh  uainne  cionnus  is 
còir  dhuibh  imeachd,  agus 
Dia  a  thoileachadh,  gu 
meudaicheadh  sibh  mar  sin 
ni's  mò  agus  ni's  mò. 

2  Oir  a  ta  f hios  agaibh 
ciod  iad  na  h-àitheantan  a 
thug  sinne  dhuibh  tre'n 
Tighearn  Iosa. 


'  gluaisfeadh.  2  trioblaid 

391 


3  maille  fa  ainglibb  naomha. 


I.  TESALONLAN  ACH  IV. 


^  3  Oir  is  i  so  toil  Dhè, 
eàdhon  bhur  naomhachadh- 
sa,  sibh  a  sheachnadh  strìop- 
achais  : 

4  Gu'm  b'aithne  do  gach 
aon  agaibh  a  shoitheach  fèin 
a  shealbhachadh  ann  an 
naomhachd,  agus  ann  an 
urram 1 ; 

5  Cha'n  ann  ann  am  fonn 
ana-miannach,  mar  a  ni  na 
Cinnich  aig  nach  'eil  eòlas 
air  Dia : 

6  Gun  neach  air  bith  a 
dheanamh  eucoir  no  meall- 
taireachd  sa'  chùis  air  a 
bhràthair ;  do  bhrìgh  gur  e'n 
Tighearn  a  ni  dìoghaltas  air 
an  uile  leithidibh  sin,  a  rèir 
mar  a  dh'innis  sinne  mar  an 
ceudna  duibh  roimh,  agus  a 
rinn  sinn  fianuis. 

7  Oir  cha  do  ghairm  Dia 
sinne  gu  neòghloine,  ach  gu 
naomhachd. 

8  Uime  sin  an  neach  a  ni 
tàir,  cha'n  ann  air  duine  tha 
e  deanamh  tàir,  ach  air  Dia, 
a  thug  dhuinne  a  Spiorad 
naomh  fèin. 

9  Ach  a  thaobh  gràidh 
bràthaireil,  cha'n  'eil  feum 
agaibh  mise  a  sgrìobhadh  do 
Jur  n-ionnsuidh  :  oir  a  ta  sibh 
fèin  air  bhur  teagasg  o  Dhia 
gràdh  a  thoirt  d'a  chèile. 

10  Agus  gu  deimhin  tha 
sibh  a'  deanamh  so  -thaobh 
nam  bràthar  uile,  a  tha  ann 
am  Macedonia  gu  h-iomlan  : 
ach  guidheamaid  oirbh,  a 
bhràithre,  sibh  a  mheudach- 
adh  ni's  mò  agus  ni's  mò  ; 

11  Agus  gu'n  dean  sibh 
bhur  dìchioll  a  bhi  ciùin, 
agus  bhur  gnothuiche  fèin  a 
dheanamh,  agus  saoithreach- 
adh   le  'ur  làmhaibh  fèin, 

J  onoir, 

392 


(amhuil  a  dh'àithn  sinne 
dhuibh  ; 

12  Chum  gu'n  gluais  sibh 
gu  cubhaidh  thaobh  na 
muinntir  sin  a  ta  'n  leth 
muigh,  agus  nach  bi  uireas- 
bhuidh  ni  sam  bith  oirbh. 

13  Ach  cha  b'àill  leam,  a 
bhràithre,  sibh  a  bhi  aineol- 
ach  thaobh  na  muinntir  sin 
a  tha  'nan  codal,  chum  nach 
dean  sibh  bròn,  eadhon  mar 
dhaoine  eile  aig  nach  'eil 
dòchas. 

14  Oir  ma  chreideas  sinn 
gu'n  d'f  huair  Iosa  bàs,  agus 
gu'n  d'èirich  e  rìs,  amhuil 
sin  mar  an  ceudna  an  dream 
a  choidil  ann  an  Iosa,  bheir 
Dia  maille  ris. 

15  Oir  so  a  ta  sinn  ag  ràdh 
ribh  ann  am  focal  an  Tigh- 
earna,  nach  bi  againne  a  tha 
beò  agus  a  dh'fhàgar  gu 
teachd  anTighearna,  toiseach 
orra-san  a  tha  'nan  codal. 

16  Oir  thig  an  Tighearn 
fèin  a  nuas  o  nèamh  le  àrd- 
iolaich2,  le  guth  an  àrd-aingil, 
agus  le  trompaid  Dhè:  agus 
èiridh  na  mairbh  ann  an 
Criosd  air  tùs : 

17  An  dèigh  sin,  sinne  a 
bhios  beò  agus  a  dtrfhàgar, 
togar  suas  sinn  maille  riu-san 
anns  na  neulaibh,  an  còdhail 
an  Tighearna  san  athar  :  agus 
mar  sin  bithidh  sinn  gu  siorr- 
uidh  maille  ris  an  Tighearn. 

18  Uime  sin  thugaibh 
comhf  hurtachd  d'a  chèile  leis 
na  briathraibh  so. 


CAIB.  V. 

1  Chaidh  an  t-abstol  air  aghaìdh  annm 
an  lahhairt  mu  theachd  Chriosàm 
gu  breitheanas,  16  thug  e  iomadjtM 
comhairle  seachad,  23agus  chomhA\ 
dhùin  e  an  litir. 


JL  TESALONIANACH,  V. 


A  CH  mu  thimchioll  nan 
fr  aimsirean  agus  nan  àm 
cha'n  'eil  feum  agaibh-sa,  a 
bhràithre,  mise  a  sgrìobhadh 
do  'ur  n-ionnsuidh. 

2  Oir  a  ta  sàr  f  hios  agaibh 
fèin  gu'n  tig  là  an  Tighearna 
mar  ghaduiche  san  oidhche. 

3  Oir  an  uair  a  their  iad, 
Sìth  agus  tèaruinteachd,  an 
sin  thig  sgrios  obann  orra, 
mar  shaothair  air  mnaoi  thorr- 
aich  ;  agus  cha  tèid  iad  as. 

4  Ach  cha'n  'eil  sibhse,  a 
bhràithre,  san  dorchadas,  ion- 
nus  gu'm  beireadh  an  là  sin 
oirbh  mar  ghaduiche. 

5  Is  sibhse  uile  clann  an  t- 
soluis,  agus  clann  an  là  :  cha'n 
ann  do'n  oidhche,  no  do'n 
dorchadas  sinn. 

6  Uime  sin  na  coidleamaid 
mar  dhaoine  eile  ;  ach  dean- 
amaid  faire  agus  bitheamaid 
stuama1. 

7  Oir  an  dream  a  choidleas, 
is  anns  an  oidhche  a  choidleas 
iad:  agus  an  dream  a  tha  air 
mhisg,  is  anns  an  oidhche 
tha  iad  air  mhisg. 

8  Ach  bitheamaid-ne  a  tha 
do'n  là  stuama,  a'  cur  oirnn 
uchd-èididh  a'  chreidimh  a- 
gus  a'  ghràidh,  agus  mar 
chlogaid,  dòchas2  na  slàinte. 

9  Oir  cha  d'orduich3  Dia 
sinn  chum  feirge  ;  ach  chum 
slàinte  f  haotainn  tre  ar  Tigh- 
earna  Iosa  Criosd, 

10  A  f  huair  bàs  air  ar  son, 
chum  co  aca  is  faireach  no 
codal  dhuinn,  gu'm  bitheam- 
aid  beò  maille  ris. 

;  11  Uime  sin  thugaibh  comh- 
fhurtachd  d'a  chèile,  agus 
togaibh  suas  gach  aon  a 
chèi]e,  eadhon  mar  a  ta  sibh 


measarra.  learbsa. 
3  cha  do  shonraich. 

393 


a'  deanamh. 

12  Agus  guidheamaid  oirbh, 
a  bhràithre,  aithne  bhi  agaibh 
air  an  dream  a  tha  saoith- 
reachadh  'nur  measg,  agus  a 
tha  os  bhur  ceann  san  Tigh- 
earn,  agus  a  tha  'gur  comh- 
airleachadh ; 

13  Agus  meas  mòr  a  bhi 
agaibh  dhiubh  ann  an  gràdh 
air  son  an  oibre.  Bithibh 
sìochail  'nur  measg  fèin. 

14  A  nis  guidheamaid 
oirbh,  a  bhràithre,  thugaibh 
rabhadh  dhoibh-san  a  tha 
mi  -  riaghailteach,  thugaibh 
comhf  hurtachd  dhoibh-san  a 
tha  lag-chridheach,  cumaibh 
suas  iadsan  a  ta  anmhunn4, 
bithibh  foighidneach  athaobh 
nan  uile  dhaoine. 

15  Feuchaibh  nach  ìoc 
neach  olc  air  son  uilc  do 
dhuine  sam  bith  ;  ach  lean- 
aibh-sa  a  ghnàth  an  ni  a  ta 
maith,  araon  do  'ur  taobh 
fèin,  agus  a  thaobh  nan  uile 
dhaoine. 

16  Deanaibh  gàirdeachas 
a  ghnàth. 

17  Deanaibh  urnuigh  gun 
sgur. 

18  Anns  gach  uile  ni  thug- 
aibh  buidheachas  ;  oir  is  i  so 
toil  Dè  ann  an  Iosa  Criosd 
do  'ur  taobh. 

19  Na  mùchaibh  anSpior- 
ad. 

20  Na  deanaibh  tàir  air 
fàidheadaireachd. 

21  Dearbhaibh  na  h-uile 
nithe  :  cumaibh  gu  daingean 
an  ni  sin  a  ta  maith. 

22  Seachnaibh  gach  uile 
choslas  uilc. 

23  Agus  gu  deanadh  Dia 
na  sìthe  fèin  naomha  sibh  gu 


4  deanaibh  cùl-taice  dhoibh-san 
la  lag. 


II.  TESALOl 

fa-iomlan  ;  agus  gu  deònaich- 
eadh  Dia  gu'm  bi  bhur  n-uile 
spiorad,  agus  anam,  agus 
chorp  air  an  gleidheadh  gu 
neo-choireach,  gu  teachd  ar 
Tighearna  Iosa  Criosd. 

24  Is  fìrinneach  an  Ti  a  ta 
'gur  gairm,  neach  mar  an 
ceudna  a  ni  e. 

25  A  bhràithre,  deanaibh 


IANACH,  I. 

urnuigh  air  ar  son-ne. 

26  Cuiribh  fàilte  air  na 
bràithribh  uile  le  pòig  naoimh. 

27  Tha  mi  a'  sparradh 
oirbh  à  h-uchd  an  Tighearna, 
gu'n  leughar  an  litir  so  do  na 
bràithribh  naomha  uile. 

28  Gu  robh  gràs  ar  Tigh- 
earna  Iosa  Criosd  maille  ribh. 
Amen. 


DARA  LITIR  AN  ABSTOIL  PHOIL  CHUM  NAN 
TESALONIANACH. 


CAIB.  I. 

1  Thug  Polfios  dona  Tesalonianaich 
air  an  deadh  bharail  a  ta  aige 
?nu,n  creidimh,  an  gràdh,  agus  am 
foighidinj  5  agus  ghnàthaich  e 
reusona  chum  comlifhurtachd^  a 
thoirt  doibh  fo'n  geur-leanmhuinn, 
gu  h-àraidh  o  cheart-bhreitheanas 
Dè. 

OOL,  agus  Siluanus,  agus 
Timoteus,  chum  eaglais 
nan  Tesalonianach,  ann  an 
Dia  ar  n-Athair,  agus  anns 
an  Tighearn  losa  Criosd  : 

2  Gràs  gurobh  dhuibh,  agus 
sìth  o  Dhia  ar  n-Athair,  agus 
o  'n  Tighearn  losa  Criosd. 

3  Tha  e  mar  fhiachaibh 
oirnne  buidheachas  a  thoirt 
do  Dhia  a  ghnàth  air  bhur 
son-sa,  a  bhràithre,  mar  is 
cubhaidh,  do  bhrìgh  gu  bheil 
bhur  creidimh  a'  fàs  gu  ro 
ìnhòr,  agus  gu  bheil  gràdh 
gach  aoin  agaibh  uile  a'  meud- 
achadh  d'  a  chèile  : 

4  lonnus  gu  bheil  sinne 
fein  a'  deanamh  uaille  asaibh- 
sa  ann  an  eaglaisibh  Dhè, 
air  son  :bhur  foighidin  agus 
bhui  creidimh  ann  bhur  n-uile 

394 


gheur  -  leanmhuinnibh  agus; 
àmhgharaibh  a  tha  sibh  a' 
fulang : 

5  Ni  a  ta  'na  chomhara 
follaiseach  air  ceart-bhreith- 
eanas  Dè,  chum  gu  measar 
gur  airidh  sibhse  airrìoghachd 
Dhè,  air  son  am  bheil  sibh  a' 
fulang : 

6  Do  bhrìgh  gur  ceart  an 
ni  do  Dhia,  àmhghar  ìocadh 
dhoibh-san  a  ta  cur  àmhghair 
oirbh  ; 

7  Agus  dhuibhse  a  ta  fo 
àmhghar,  fois  maille  ruinne, 
'nuair  a  dh'fhoillsichear  an 
Tighearnlosao  nèamh,maille 
r'a  ainglibh  cumhachdach, 

8  Ann  an  teine  lasarach, 
a'  deanamh  dioghaltais  air 
an  dream  aig  nach  'eil  eòlas 
air  Dia,  agus  nach  'eil  ùmhnl 
do  shoisgeul  ar  Tighearna 
Iosa  Criosd. 

9  Muinntir  air  an  deanar 
peanas  le  sgrios  siorruidh  o 
làthair  an  Tighearn,  agus  o 
ghlòir  a  chumhachd. 

10  'Nuair  a  thig  e  gu  bhi 


II.  TESALONIANACH  II. 


air  a  ghlòrachadh  'na  naomh- 
aibh,  agus  chum  gu'n  deanar 
iongantach  e  annta-san  uile 
a  ta  creidsinn  san  là  sin,  (do 
bhrìgh  gu'n  do  chreideadh 
ar  fianuis-ne  'nur  measgsa.) 

11  Air  an  aobhar  so,  tha 
sinne  mar  an  ceudna  a'  dean- 
amh  sìr-urnuigh  air  bhur 
sonsa,  chum  gu  meas  ar  Dia- 
ne  gur  airidh  sibhse  air  a' 
ghairm  so,  agus  gu'n  coimh- 
lion  e  uile  dheadh-ghean  a 
mhaitheis,  agus  obair  a' 
chreidimh  le  cumhachd  : 

12  Chum  gu'm  bi  ainm  ar 
Tighearna  Iosa  Criosd  air  a 
ghlòrachadh  annaibh-sa,  a- 
gus  an  Tighearnalosa  Criosd. 

CAIB.  II. 

1  ls  àill  le  Pòl  gu'm  buanaicheadh 
ua  Tesalonianaich  san  jhìrinn  ris 
an  do  ghabh  iad:  3  nochd  e  gu,m 
bi  claonadh  o'n  chreidimh  ann, 
9  agxis  gu'm  foillsicliear  an  t-aua- 
criosd  roimli  theachd  là  an  Tigh- 
earna. 

A  NIS  guidheamaid  oirbh, 
a  bhràithre,  thaobh 1 
teachd  ar  Tighearna  Iosa 
Criosd,  agus  ar  comh- 
chruinneachaidh-ne  d'a  ionn- 
suidh. 

2  Gun  sibh  bhi  gu  h- 
ealamh  air  bhur  crathadh2 
'nur  n-inntinn,  no  fo  bhuair- 
eas3,  le  spiorad,  no  le  focal, 
no  le  litir,  mar  uainne,  mar 
gu'm  biodh  là  Chriosd  am 
fagus. 

m  3  Na  mealladh  neach  sam 
bith  sibh  air  aon  chor  :  oir 
cha  tig  an  là  sin  mur  tig  air 
tùs  trèigeadh-creidimh,  agus 
mur  foillsichear  duine  sin  a' 
pheacaidh,  mac  an  sgrios  \ 


1  trìd.  2  fo  uideal, 

8  mhaoim,  ghioraig. 
4  a  ta  urramach, 

395 


4  A  tha  cur  an  aghaidh 
agus  'ga  àrdachadh  fèin  os 
ceann  gach  ni  ris  an  abrar 
Dia,  no  d'an  deanar  aoradh4 ; 
ionnus  mar  Dhia  gu  bheil  e 
'na  shuidhe  ann  an  teampuìl 
Dhè,  'ga  nochdadh  fèin  gur 
Dia  e. 

5  Nach  cuimhne  leibh,  air 
dhomh  bhi  fathast  maille 
ribh,  gu'n  d'innis  mi  na 
nithe  so  dhuibh  ? 

^  6  Agus  is  aithne  dhuibh 
ciod  a  tha  bacadh  nis  e  bhi 
air  fhoillseachadh  'na  àm 
fèin. 

7  Oir  a  ta  rùn-dìomhair  na 
h-ain-diadhachd  ag  oibreach- 
adh  cheana,  a  mhàin  gus  an 
toirear  air  falbh  an  ti  a  ta  nis 
a'  bacadh  5. 

8  Agus  an  sin  foillsichear 
an  t-aingidh  sin,  a  chlaoidh- 
eas  an  Tighearn  le  anail6  a 
bheoil  fèin,  agus  d'an  cur  e 
as  le  deairadh  a  theachd  : 

9  Eadhoìi  esan,  aig  am  bheil 
a  theachd  a  rèir  oibreachaidh 
Shatain,  maille  ris  an  uile 
chumhachd,  agus  chomhar- 
aibh,  agus  iongantasaibh 
breugach, 

10  Agus  maille  ri  uile 
mhealltaireachd  na  h-eucor- 
ach  anntasan  a  chaillear;  a 
chionn  nach  do  ghabh  iad 
gràdh  na  fìrinn,  chum  gu 
tearuinteadh  iad. 

11  Agus  air  a  shon  so 
cuiridhDia  treun  oibreachadh 
meallaidh  d'an  ionnsuidh, 
ionnus  gu'n  creid  iad  a 
bhreug  : 

12  Chum  gu'm  bi  iad  uile 
air  an  dìteadh,  nach  do 
chreid  an  fhìrinn,  ach  aig 


5  a  mhàin  an  ni  a  ta  cur  bacaidk 
a  nis  bHcaiclli  e  gus  au^  toiiear  atr 
Jalbh  e.  6  spiorad. 


II.  TESALONIANACH  III. 


an  robh  tlachd  anns  an 
eucoir. 

13  Ach  a  ta  e  mar  f  hìach- 
aibh  oirnne  buidheachas  a 
thoirt  do  Dhia  a  ghnàth  air 
bhur  son-sa,  a  bhràithre, 
ionmhuinn  do'n  Tighearn,  do 
bhrìgh  gu'n  do  thagh  Dia 
sibh  o  thùs  chum  slàinte,  tre 
naomhachadh  an  Spioraid, 
agus  creidsinn  na  fìrinn  : 

14  Chum  an  do  ghairm  e 
sibh  tre  ar  soisgeul-ne,  chum 
sibh  a  dh'fhaotainn  glòire  ar 
Tighearna  Iosa  Criosd. 

15  Uime  sin,  a  bhràithre, 
seasaibh  gu  daingean,  agus 
cumaibh  na  teagasgan  a 
thugadh  dhuibh,  co  dhiubh 
is  ann  le  focal,  no  le  ar  litir- 
ne. 

16  A  nis  gu'n  tugadh  ar 
Tighearn  Iosa  Criosd  e  fèin, 
agus  Dia,  eadhon  ar  n-Ath- 
air-ne,  a  ghràdhaich  sinn, 
agus  a  thug  dhuinn  sòlas 
siorruidh,  agus  dòchas  maith 
tre  ghràs, 

17  Comhfhurtachd  do  'ur 
cridhe-sa,  agus  gu  daingnich- 
eadh  e  sibh  anns  gach  uile 
dheadh  fhocal  agus  ghnìomh. 

CAIB.  III. 

1  DKiarr  Pòl  urnuigh  nan  Tesalon- 
ianach  air  a  shonfèin;  3  chuir  e 
an  cèillmeudan  earbsa  a  tha  aige 
asda  ;  5  ghuidh  e  Dia  as  an  letli ; 
6  thug  e  iomadh  comhairle  orra, 
gu  h  -  draidh  iad  a  sheachnadh 
dìomhanais,  agus  droch  cuideachd, 

pA  dheoidh,  a  bhràithre, 
deanaibh  urnuigh  air  ar 
son-ne,  chum  gu'n  ruith  focal 
an  Tighearn,  agus  gu'm  bi  e 
air  a  ghlòrachadh  mar  ann 
bhur  measg-sa ; 

2  Agus  chum  gu  saorar 
sinne  o  dhaoinibh  mi-reusonta 


l  o'n  droeh  spiorad, 

396 


agus  olc :  oir  cha'n  ann  aìg 
na  h-uile  a  ta  creidimh. 

3  Ach  a  ta  ai;  Tighearn 
dìleas,  a  dhaingnicheas  agus 
a  choimhideas  o'n  olc  1  sibh. 

4  Agus  a  ta  earbsa  againn 
san  Tighearn  do  'ur  taobh-sa, 
gu  bheil  sibh  araon  a'  dean-  | 
amh,  agus  gu'n  dean  sibh  na 
nithe  a  tha  sinn  ag  àithneadh 
dhuibh. 

5  Agus  gu  seòladh  an 
Tighearn  bhur  cridheacha 
chum  gràidh  Dhè,  agus  chum 
foighidin  Chriosd2. 

6  A     nis     àithneamaid  I; 
dhuibh,  a  bhràithre,  ann  an 
ainm    ar    Tighearna    Iosa  \ 
Criosd,  sibh  fèin  a  dhealach-  | 
adh  ris  gach  uile  bhràthair  ■ 

a  tha  'g  imeachd  gu  mi-riagh- 
ailteach,  agus  cha'n  ann  a 
rèir  an  teagaisg  a  fhuair  e 
uainne. 

7  Oir  a  ta  fhios  agaibh 
fèin  cionnus  is  còir  dhuibh 
ar  lorg-ne  leantuinn  :  oir  cha 
do  ghiùlain  sinne  sinn  fèin  j 
gu  mi  -  riaghailteach  'nur 
measg  ; 

8  Ni  mò  a  dh'ith  sinn  aran  j  |  j, 
duine  sam  bith  a  nasgaidh ;  |  71 
ach  le  saothair  agas  anshoc-  *. 
air,  a  dh'oidhche  agus  a  là 

ri  h-obair,  chum  nach  cuir-  w 
eamaid  ar  tiom  air  aon  j  J6 
agaibh  ; 

9  Cha'n  e  nach  'eil  comas3  h  f  r, 
againn,   ach  a  chuin   gu'n  :; 
deanamaid  sinn  fèin  'nar  n-  j  ^ 
eisempleir  dhuibh-se,  gu  ar  ! 
ìeantuinn.  j 

10  Oir  an  uair  a  bha  sinn 
maille  ribh,  thug  sinn  an  I  ! 
àithne  so  dhuibh,  mur  àill  le  |J 
neach  obair  a  dheanamh,  gun  I 

e  dh'itheadh  bìdh. 


2  feitheamh  gu  foighidneach  ri  ì'jv- 
Criosd.  3  ughdanas^  còir.  \^ 


I.  TIMOTEUS  I. 


11  Oir  tha  sinn  a'  cluinn- 
tinn  gu  bheil  daoine  àraidh 
ag  imeachd  gu  mi-riaghailt- 
each  'nur  measg,  nach  'eil  a' 
deanamh  oibre  sam  bith,  ach 
U  gabhail  gnothuich  ri  nith- 
ibh  nach  buin  doibh. 

12  A  nis  tha  sinn  a'  toirt 
àithne  d'an  leithidibh  sin, 
agus  ag  earail  orra  tre  ar 
Tighearn  Iosa  Criosd,  le 
saoithreachadh  gu  ciùin,  gu'n 
ìth  iad  an  aran  fèin. 

13  Agus  sibhse,  a  bhràith- 
re,  na  sgìthichibh  do  dhean- 
amh  maith. 

14  Agus  ma  ta  neach  sam 
bith  nach  toir  ùmhlachd  do 
ar  focal-ne  tre  an  litir  so, 


comharaichibh  esan,  agus  na 
biodh  comhluadar  agaibh  ris, 
chum  gu'm  bi  nàire  air. 

15  Gidheadh  na  measaibh 
e  mar  nàmhaid,  ach  thugaibh 
comhairle  air  mar  bhràth- 
air. 

16  A  nis  gu'n  tugadh 
Tighearna  na  sìthe  e  fèin 
sìth  dhuibhse  a  ghnàth  air 
gach  aon  chor.  Gu  robh  an 
Tighearn  maille  ribh  uile. 

17  Fàilte  uamsa  Pòl  le  mo 
làimh  fèin,  ni  a'se  an  comh- 
ara  anns  gach  uile  litir  :  mar 
so  tha  mi  a'  sgrìobhadh. 

18  Gràs  ar  Tighearna  Iosa 
Criosd  gu  robh  maille  ribh 
uile.  Amen. 


CEUD  LITIR  AN  ABSTOIL  PHOIL  CHUM 
THIMOTEUIS. 


CAIB.  I. 

1  Tha  an  t-orduqh  a  thugadh  do 
Thimoteus  'nuair  a  chaidh  Pòl 
do  Mhacedonia.  air  a  chur  an 
cuimhne  dha.  5  Mu  thimchioll 
feum  dligheach  an  lagha,  11  agus 
gairm  Phòil  gu  bhi  'na  abstol ; 
28  agus  mu  thimchioll  Himeneuis 
agus  Alecsander. 

TDOL  abstol  Iosa  Criosd,  a 
w.  rèir  àithne  Dhè  ar  Slàn- 
uighir,  agus  an  Tighearna 
Iosa  Criosd,  neach  as  e  ar 
dòchas  ; 

2ChumThimoteuis  m'fhìor 
mhic  anns  a'  chreidimh  : 
Gràs,  tròcair,  agus  sìth  o 
Dhia  ar  n-Athair,  agus  o 
Iosa  Criosd  ar  Tighearn. 

3  Mar  a  dh'iarr  mi  ort 
fantuinn   ann   an  Ephesus, 
'nuair  a  chaidh  mi  do  Mhace- 
donia  chum  gu'n  tugadh  tu 
397 


ordugh  do  dhream  àraidh  gun 
atharrachadh  teagaisg  a  thoirt 
uatha ; 

4  Agus  gun  aire  a 
thoirt  do  sgeulachdaibh,  a- 
gus  do  shloinnteireachd  neo- 
chrìochnaich,  a  bheir  aobhar 
do  cheisdibh,  ni's  mò  na  do 
fhòghlum  diadhaidh,  a  tha 
tre  chreidimh  :  dean  mar  sin  . 

5  A  nis  is  e  a's  crìoch  do'n 
àithne  gràdh  à  cridhe  glan, 
agus  d  coguis  mhaith,  agus  à 
creidimh  neo-chealgach  : 

6  Nithe  air  do  dhream 
àraidh  claonadhuatha,  chaidh 
iad  a  thaobh  chum  dìomhan- 
ais  cainnte  ; 

7  A'  miannachadh  bhi  'nan 
luchd-teagaisg  an  lagha,  agus 
gun  iad  a'  tuigsinn  ciod  a  ta 


I.  TIMOTEUS  II. 


iad  ag  ràdh,  no  eiod  iad  mu'm 
bheil  iad  a'  toirt  cinnte. 

8  Ach  tha  fhios  againn 
gu  bheil  an  lagh  maith, 
ma  ghnàthaicheas  neach  gu 
dligheach  e  : 

9  Air  do  fhios  so  a  bhi 
aige,  nach  ann  do  dhuine 
fìreanach  a  dh'orduicheadh 
an  lagh,  ach  do  dhaoinibh 
neo  -  dhligheach  agus  eas- 
ùmhal,  dhoibh-san  a  ta  mi- 
dhiadhaidh  agus  do  pheac- 
aich,  do  dhaoinibh  mi- 
naomha  agus  neo-chràbhach, 
do  luchd  -  marbhaidh  aith- 
riche,  àgus  do  luchd-marbh- 
aidh  mhàithriche,  do  luchd- 
mortaidh, 

10  Do  luchd-strìopachais, 
do  luchd  anamianna  mi-nàd- 
urra,  do  luchd-goid  dhaoine, 
do  bhreugairibh,  do  luchd- 
eithich,  agus  ma  tha  ni  sam 
bith  eile  a  tha'n  aghaidh 
teagaisg  f  hallain, 

11  A  rèir  soisgeil  ghlòr- 
mhoir  an  Dè  bheannaichte,  a 
dh'earbadh  rium-sa. 

12  Agus  a  ta  mi  a'  toirt 
buidheachais  do  Iosa  Criosd 
ar  Tighearn,  a  neartaich  mi, 
do  bhrìgh  gu'n  do  mheas  e 
rai  dìleas,  'gara  chur  sa' 
mhinstreileachd ; 

13  A  bha  roimh  a'm'  f  hear- 
labhairt  toibheim,  agus  a'm' 
fhear  geur-leanmhuinn,  agus 
a'm'  dhuine  eucorach.  Ach 
fhuair  mi  tròeair,  do  bhrìgh 
gu'n  d'rinn  mi  so  tre  aineolas, 
ann  am  mi-chreidimh  : 

14  Agus  bha  gràs  ar  Tigli- 
earna  thar  tomhas  ro  phailte 
dlwmh,  rnaille  ri  creidimh, 
agus  ri  gràdh  a  ta  ann  an 
losa  Criosd. 

15  Is  f  ìor  an  ràdh  so,  agus 
is  airidh  e  air  gach  aon  chor 
air  gabhail  ris,  gu'n  d'thàinig 


Iosa  Criosd  do'n  t-saoghal  a 
thèarnadh  pheacach ;  d'am 
mise  an  ceud-fhear. 

16  Gidheadh,  air  a  shon  so 
fhuair  mi  tròcair,  chum  gu'm 
foillsicheadh  Criosd  annam- 
sa  air  tùs  an  uile  fhad- 
fhulangas,  mar  shaimpleir1 
dhoibh-san  a  chreideadh  ann, 
an  dèigh  so,  chum  na  beatha 
maireannaich. 

17  A  nis  do'n  Righ  shiorr- 
uidh,  neo-thruaillidh,  neo- 
fhaicsinneach,  do  Dhia  a  ta 
mhàin  glic,  gu  robh  urram 
agus  glòir,  gu  saoghal  nan 
saoghal.  Amen. 

18  An  àithne  so  tha  mi  ag 
earbsadh  riut,  Thimoteuis  a 
mhic,  a  rèir  nam  fàidhead- 
aireachd  a  rinneadh  umad 
roimh  so,  chum  trìd-san  gu  n 
cogadh  tu  deadh  chogadh  ; 

19  A'  coimhead  creidimh 
agus  deadh  choguis  ;  ni  air 
do  chuid  do  dhaoinibh  a  chur 
uatha,  rinn  iad  long-bhris- 
eadh  thaobh  a'  chreidimh. 

20  D'am  bheil  Himeneus 
agus  Alecsander  ;  muinntir  a 
thug  mise  thairis  do  Shatan, 
chum  le'n  smachdachadh 
gu'm  fòghlumadh  iad  gun 
toibheum  a  labhairt. 


... 


■ 


CAIB.  II. 

1  Nochd-Pòl  gur  còir  umuigh  agus 
breith-buidheachais  a  ghnàthach- 
adh  air  son  nan  uile  dhaoine. 
9  Cionnus  is  còir  do  mhndibh  bhi 
air  an  sgeadachadh :  12  cha  '» 
'eile  ceadaichte  dhoibh  teagasg  a 
thoirt  uatha. 

nnHA  mi  ag  iarraidh  uime 
■  sin,  roimh  na  h-uile 
nithibh,  gu'n  deanar  ath- 
chuinge,  urnuighean,  eadar-  ' 
ghuidhe,  agus  breith-buidh- 
eachais  air  son  nan  uile 
dhaoine  : 

1  shamhlachas. 


I.  TIMOTEUS,  III. 


ann  an  ciùineas  leis  an  uile 
ùmhlachd. 

12  Ach  cha  'n  'eil  mi  a' 
ceadachadh  4  do  mhnaoi  teag- 
asg  a  thoirt  uaipe5,  no  ceann- 
as  a  ghlacadh  air  an  f  hear, 
ach  i  bhi  'na  tosd. 

13  Oir  is  e  Adhamh  a 
chruthaicheadh  air  tùs,  agus 
'na  dhèigh  sin  Eubha. 

14  Agus  cha  b'e  Adhamh 
a  mhealladh,  ach  air  do'n 
mhnaoi  bhi  air  a  mealladh, 
bha  i  sa'  chionta. 

15  Gidheadh  tèarnar  i  tre 
bhreith  cloinne,  ma  bhuan- 
aicheas  ìad  ann  an  creidimh, 
agus  ann  an  gràdh,  agus  ann 
an  naomhachd,  maille  ri 
stuaim. 

CAIB.  III. 

1  Ciodzadna  buaidhean  a's  còir  bhì 
air  7ia  h-easbuigibh,  agus  air  na 
deaconaibh,  agus  air  am  mnàibh  . 
l^agus  c'ar  son  a  sgrìobh  Pòl  na 
nithe  so  gu  Timoteus.  15  Mu 
thimchioll  na  h-eaglais,  agus  na 
fìrìnn  beannaichte  a  ta  air  a 
teagasg  innte. 

TS  ràdh  fìor  so,  Ma  tha 
4-  togradh  aig  aon  duine  chum 
dreuchd  easbuig 6,  tha  e 
miannachadh  deadh  oibre. 

2  Uime  sin  is  còir  do  eas- 
buig  bhi  neo-lochdach,  'na 
fhear  aoin  mhnà,  faireil, 
ciallach7,  deadh-bheusach, 
fialuidh  8,  ealamh  gu  teagasg; 

3  Gun  bhi  'na  phòitear9, 
gun  bhi  buailteach,  gun  bhi 
dèidheil  air  buannachd  shal- 
aich;  ach  macanta,  neo-thuas- 
aideach10,  neo-shanntach ; 

4  'N  a  dhuine  a  riaghlas  a 
thigh  fèin  gu  maith,  aig  am 
bheil  a  chlann  fo  smachd 
maiìle  ris  an  uile  shuidh- 
eachadh-inntinn 11 ; 

slànuchadh,  saoradh.  7  crìoima,  stuama. 

1  luach-saoraidh.       3  nVn  deanam.  8  daonnachdach.       9  trom  air  fion. 

ni'n  ceadaicheam.         5  uaithe.  r      10  ueo-charroideach. 

6  oitìg  fìr-coim/iid.  '  11  chudthrettiachd,  fhomimhoireachH- 
'399 


2  Air  son  rìghrean,  agus 
air  son  nan  uile  a  tha  ann  an 
ùghdarras  :  chum  gu'n  caith 
sinn  ar  beatha  gu  foisneach 
agus  gu  sìochail,  anns  an  uile 
dhiadhachd  agus  chiatachd. 

3  Oir  tha  so  maith  agus 
taitneach  am  fianuis  Dè  ar 
Slànuighir  : 

4  Neach  leis  an  àill  na  h- 
uile  dhaoine  bhi  air  an  tèar- 
nadh1,  agus  iad  a  theachd 
chum  eòlas  na  f  ìrinn. 

5  Oir  is  aon  Dia  a  ta  ann, 
agus  aon  eadar-mheadhonair 
eadar  Dia  agus  daoine,  an 
duine  Iosa  Criosd ; 

6  A  thug  e  fèin  'na  èiric  2 
air  son  nan  uile,  mar  f  hianuis 
ann  an  àm  iomchuidh  : 

7  Chum  an  d'orduicheadh 
mise  a'm  shearmonaiche,  agus 
a'm'  abstol,  (tha  mia'  labhaii  t 
na  f  ìrinn  ann  an  Criosd,  cha 
n  'eil  mi  a'  deanamh3  brèige, ) 
a'm'  f  hear-teagaisg  nan  Cinn- 
each  ann  an  creidimh  agus 
ann  am  fìrinn. 

8  Uime  sin  is  àill  leam  na 
fir  a  dheanamh  urnuigh  sgach 
àit,  a'  togail  suas  làmha 
naomha  gun  fheirg,  gun 
amharus  : 

9  Air  an  dòigh  cheudna,  na 
mnài  a  chur  eudaich  iom- 
chuidh  umpa,  'gan  sgead- 
achadh  fèin  le  nàisneachd  a- 
gus  stuaim :  cha'n  ann  le 
casadh  an  gruaige,  no  le  h-òr, 
no  le  neamhnuidibh,  no  le 
culaidhibh  luach-mhor ; 

10  Ach,  (mar  is  cubhaidh 
do  mhnàibh  a  tha  'g  aideach- 
adh  diadhachd,)  le  deadh 
oibribh. 

11  Eòghlumadh  a'  bhean 


I.  TIMOTEUS,  lv. 


5  (Oh'  mur  aithne  do  dhuine 
a  thigh  fèin  a  riaghladh, 
cionnus  a  ghabhas  e  cùram 
do  eaglais  Dhè  Ì) 

6  Gun  bhi  'na  nuadh- 
chreideach,  air  eagal,  air  dha 
bhi  air  atadh  le  h-uabhar, 
gu'n  tuit  e  ann  an  dìteadh  an 
diabhuil. 

7  Is  còir  dha  mar  an  ceud- 
na  deadh  theisteas  bhi  aige 
uatha-san  a  ta  'n  leth  muigh ; 
air  eagal  gu'n  tuit  e  ann  an 
scainnil1,  agus  ann  an  ribe 
an  diabhuil. 

8  Mar  an  ceudna  is  còir 
cio  na  deaconaibh2  bhi  suidh- 
ichte,  gun  an  teangadh  bhi 
leam  leat,  gun  bhi  cionail3 
airmòran  fìona,gun  bhidèidh- 
eil  airbuannachd  shalaich, 

9  A'  cumail  rùn-dìomhair 
a'  chreidimh  ann  an  coguis 
ghloin. 

10  Agus  biodh  iadsan  mar 
an  ceudna  air  an  dearbhadh 
an  toiseach ;  agus  an  sin 
gnàthaicheadh  iad  dreuchd 
deacoin4,  air  dhoibh  bhi  air 
am  faghail  neo-choireach. 

11  Is  amhuil  sin  is  còir  do 
na  mnàibh5  bhi  suidhichte, 
gun  bhi  'nan  luchd-tuaileis  6; 
ach  bhi  measarra,  ionraic  sna 
h-uile  nithibh. 

12  Biodh  na  deacoin  'nam 
fir  aoin  mhnà,  a?  riaghladh  an 
cloinne,  agus  an  tighe  fèin  gu 
maith. 

13  Oir  an  dream  a  ghnàth- 
aich  dreuchd  deacoin  gu 
maith,  tha  iad  a'  cosnadh 
deadh  cheum  dhoibh  fèin, 
agus  dànachd  mhòr  sa' 
chreidimh,  a  tha  ann  an  Iosa 
Criosd. 

*  aithis.      2  do'n  ìuchd-frithealaidh. 
^ceisteil,  dcidheil. 
4  fritheileadh  iad. 
6  d\tm  mndibh. 

400 


14  Tha  mi  a'  sgiiobhadh 
nan  nithe  so  a  d'  ionnsuidh, 
an  dòchas  teachd  gu  grad  a 
d'ionnsuidh  : 

15  Ach  ma  ni  mi  moille, 
chum  gu'm  bi  fhios  agad 
cionnus  is  còir  dhuit  thu  fèin 
a  ghiùlan  ann  an  tigh  Dhè, 
ni  a's  e  eaglais  an  Dè  bheò, 
post  agus  stèidh-dhaingnich7 
na  f  ìrinn. 

16  Agus  gun  amharus  is 
mòr  rùn-dìomhair  na  diadh- 
achd  :  dh'f  hoillsicheadh  Dia 
san  fheòil,dh'f  hìreanaicheadh 
e  san  spiorad,  chunncas  le 
ainglibh  e,  shearmonaicheadh 
e  do  na  Cinnich,  chreideadh 
ann  air  an  t-saoghal,  ghabh- 
adh  suas  e  chum  glòire. 

CAIB.  IV. 

1  Roimh-innis  Pòl  gu'n  tèid  daoine 
anns  na  h-aimsirihh  deireannach 
air  seacharan  o'n  chreidimh  ; 
6  agus  chum  naeh  biodh  Timoteus 
a  dhèidh-laimh  yna  dhleasdanas, 
thug  e  comhairlean  eag-samhuil 
air. 

A  NIS  a  ta  an  Spiorad  ag 
ràdh  gu  soilleir,  anns  na 
h  -  aimsiribh  deireannach 8 
gu'n  trèig  dream  àraidh  an 
creidimh,  a'  toirt  aire  do 
spioradaibh  mealltach,  agus 
do  theagasgaibh  dheamhan  j 

2  Tre  cheilg  bhreugairean9, 
air  bhi  d'an  coguisibh  air  an 
losgadh  le  iarunn  dearg  ; 

3  A'  toirmeasg  pòsaidh  a- 
gus  ag  iarraidh  bidheanna  a 
sheachnadh,  achruthaichDia 
chum  an  gabhail  maille  ri 
breith-buidheachais  leosan  a 
ta  creidsinn,  agus  aig  am 
bheil  eòlas  na  f  ìrinn. 

4  Oir  is  maith  gach  ni  a 
chruthaich  Dia,  agus  cha'n 
ion  ni  sam  bith  a  dhiùltadh, 


6  Ivchd-cdineadh.  7  bunait. 

8  na  h-aimsiribh  ri  teachd. 
9  A'  labhairt  bhreug  ann  an  cc  'tlg. 


I.  TIMO 

a  ghabhar  le  breith-buidh- 
eachais : 

5  Oir  a  ta  e  air  a  naomh- 
achadh  le  focal  Dè  agus  le 
h-urnuigh . 

6  Ma  chuireas  tu  na  nithe 
so  an  cuimhne  do  na  bràith- 
ribh,  bithidh  tu  a'd'  dheadh 
mhinisteir  do  losa  Criosd,  air 
t'altrum  suas  ann  am  briath- 
raibh  a'  chreidimh,  agus  an 
deadh  theasgaisg,  air  an  do 
ghabh  thu  eòlas  1 : 

7  Ach  diùlt  sgeulachda  mi- 
dhiadhaidh  shean  bhan,  agus 
cleachd  thu  fèin  chum  diadh- 
achd. 

8  Oir  a  ta  an  cleachda 
corporra  tarbhach  chum  beag 
nithe  ;  ach  a  ta'n  diadhachd 
tarbhach  chum  nanuile  nithe, 
aig  am  bheil  gealladh  na 
beatha  a  ta  làthair,  agus  a 
chum  teachd. 

9  Is  ràdh  f  ìrinneach  so,  a- 
gus  is  airidh  e  air  gach  aon 
chor  air  gabhail  ris. 

10  Oir  is  ann  uime  so  a  ta 
sinn  an  dà  chuid  ri  saothair, 
agus  a'  fulang  maslaidh,  do 
bhrìgh  gu  bheil  dòchas2  ag- 
ainn  san  Dia  bheò,  neach 
a's  e  Slànuighear  nan  uile 
dhaoine,  gu  h-àraidh  nan 
creideach. 

11  Aithn  agus  teagaisg  na 
nithe  so. 

12  Na  deanadh  duine  sam 
bith  tarcuis  air  t'oige  ;  ach  bi 
thusa  a'd'  eisempleir3  do  na 
creidich,  ann  am  focal,  ann 
an  caithe  -  beatha,  ann  an 
gràdh,  ann  an  spiorad,  ann 
an  creidimh,  ann  am  fìor- 
ghloine. 

13  Gus  an  tig  mi,  thoir  an 
aire  do  leughaireachd,  do 
earail,  do  theagasg. 


'EUS,  V 

14  Na  dearmad  an  tiodhlac 
a  ta  annad,  a  thugadh  dhuit 
tre  f  hàidheadaireachd,  maille 
ri  leagadh  làmh  na  seanair- 
eachd  ort. 

15  Smuainich  air4  nanith- 
ibh  sin  ;  thoir  thu  fèin  gu  tur 
dhoibh,  chum  gu'm  bi  do 
theachd  air  d'aghaidh  follais- 
each  do  na  h-uile. 

16  Thoir  aire  dhuit  fèin, 
agus  do  d'  theagasg ;  buan- 
aich  annta  :  oir  le  so  a  dhean- 
amh,  saoraidh  tu  araon  thu 
fèin,  agus  iadsan  a  tha  'g  èisd- 
eachd  riut. 

CAIB.  V. 

1  Riaghailtean  a's  còir  a  leantuinn 
ann  an  cronachadh.  3  Mu  bhan- 
trachaibh.  17  Mu  sheanairibh. 
23  Comhairle  do  Thimoteus  mu 
thimchioll  a  shlàinte,  4c 

"VT A  garg-chronaich  seanair, 
ach  cuir  impidh  air  mar 

athair,  agus  air  na  h-òig-f  hir 

mar  bhràithribh ; 

2  Na  mnài  aosda  mar 
mhàithrichibh,  na  mnài  òga 
mar  pheathraichibh,  maille 
ris  an  uile  f  hìor-ghloine. 

3  Thoir  urram  do  bhantrach- 
aibh  a  tha'nambantrachaibh 
da  rìreadh. 

4  Ach  ma  tha  bantrach  air 
bith  aig  am  bheil  clann  no 
oghachan,  fòghlumadh  iad 
air  tùs  bhi  dleasdanach  'nan 
tighibh  fèin,  agus  ath-dhìol 
a  thoirt  d'am  pàrantaibh :  oir 
a  ta  so  maith  agus  taitneach 
am  fianuis  Dè. 

5  A  nis  cuiridh  ise  a  ta  'na 
bantraich  da  rìreadh,  agus  air 
a  fàgail  'na  h-aonar,  adòchas 
ann  an  Dia,  agus  buanaichidh 
i  a  là  agus  a  dh'oidhche  ann 
an  athchuingibh,  agus  ann 
an  urnuighibh. 

6  Ach  ise  a  tha  caitheadh 


1  air  an  d'ràinig  thu,      2  earbsa,      ^shamhlachas,       *  Gabh  cùram  do. 

401 


L  TIMO' 


TEUS  V. 


a  beatha  'am  macnus1,  air 
cihi  bhi  beò,  tha  i  marbh. 

7  Uime  sin  àithn  na  nithe 
so  dhoibh,  chum  gu'm  bi  iad 
neo-lochdach. 

8  Ach  mur  dean  duine 
solar  air  son  a  chuideachd 
fèin,  agus  gu  h-àraidh  air  son 
muinntir  a  theaghlaich,  dh'- 
àicheadh  e'n  creidimh,  agus 
ìs  miosa  e  na  ana-creideach. 

9  Na  gabhar  bantrach  san 
àireamh  a  bhios  fuidh  thri 
fìehead  bliadhna  dh'aois,  a 
bha  "na  mnaoi  aoin  duine, 

10  Air  am  bheil  teisteas  2  a 
thaobh  dheadh  oibre  ;  ma 
dh'oil  i3  clann,  ma  thug  i 
aoidheachd  uaipe,  ma  dh'- 
ionnlaid  i  cosa  nan  naomh, 
ma  dh'f  hoir  i  air  luchd-àmh- 
ghair,  ma  lean  i  gu  dìchioll- 
ach  gach  deadh  obair. 

11  Ach  diùlt  na  bantrachan 
òga :  oir  an  uair  a  dh'f  hàsas 
iad  mear  an  aghaidh  Chriosd, 
is  miann  leo  pòsadh  ; 

12  Muinntir  a  ta  fuidh 
dhìteadh,  a  chionn  gu'n  do 
thrèigiad  an  ceud  chreidimh. 

13  Agus  os  bàrr,  fòghlum- 
aidh  iad  bhi  dìomhanach,  a' 
dol  mu'n  cuairt  o  thigh  gu 
tigh ;  agus  cha'n  e  mhàin 
dìomhanach,  ach  mar  an 
ceudna  gabhannach,  agus  a' 
gabhail  gnothuich  ris  na 
nithibh  nach  buin  doibh,  a 
labhairt  nithe  nach  bu  chòir 
dhoibh. 

14  Is  àill  leam  uime  sin  na 
mnàì  òga  a  phòsadh,  iad  a 
bhreith  cloinne,  a  stiùradh  an 
tighe^  agus  gun  chion-fàth 
air  bith  a  thoirt  do'n  eas- 
earaid  labhairt  gu  toibheum- 
ach. 


15  Oir  a  ta  cuid  a  cheana 
air  dol  a  thaobh  an  dèigh 
Shatain. 

m  16  Ma  tha  aig  creideach  no 
aig  banchreideach  bantrach 
an,  foireadh  iad  orra,  agus  na 
biodh  an  trom  air  an  eaglais  , 
chum  gu'n  dean  i  cabhair 
orra-san  a  tha  'nam  bantrach 
aibh  da  rìreadh. 

17  Measar  gur  airidh  na 
seanairean  a  riaghlas  gu 
maith  air  urram  dùbailte,  gu 
h-àraidh  iadsan  a  tha  saoith 
reachadh  san  fhocal  agus 
anns  an  teagasg. 

18  Oir  a  ta  an  sgriobtuir 
ag  ràdh,  Na  ceangail  beul  an 
daimh  a  tha  saltairt4  an  arbh 
air :  agus,  Is  airidh 5  an  t 
oibriche  air  a  thuarasdal. 

19  Na  gabh  casaid  an  agh 
aidh  seanair,  ach  le  dithis  no 
triuir  do  fhianuisibh. 

20  Iadsan  a  tha  peacachadh 
cronaich  an  làthair  nan  uile 
chum  gu'n  gabh  càch  eagal 
mar  an  ceudna. 

21  Tha  mi  a'  sparradh  ort 
am  fìanuis  Dè,  agus  an  Tigh- 
earna  Iosa  Criosd,  agus  nan 
aingeal  taghta,  gu'n  coimhid 
thu  na  nithe  so,  gun  aon  a 
chur  roimh  neach  eile,  gun 
ni  air  bith  a  dheanamh  le 
claon-bhreth. 

22  Na  leag  do  làmha  gu 
h-obann  air  duine  sam  bith, 
agus  na  biodh  comh-pairt  agad 
do  pheacaibh  dhaoine  eile : 
coimhid  thu  fèin  glan. 

23  Na  h-òl  uisge  ni's  mò, 
ach  cleachd  beagan  f  ìona  air 
son  do  ghoile,  agus  t'an- 
mhuinneachd  mhinic. 

24  Tha  peacanna  cuid  do 
dhaoinibh  follaiseach  roimh- 


'  gu  sòghail.  2  fianuis. 

*  thog  i  suas, 

402 


4  buaìadh.  «  01. 

6  glcidh. 


1.  TIMOTEUS  VI. 


làimh,  a'  dol  rompa  chum 
breitheanais  ;  agus  tha  peac- 
anna  dhream  àraidh  'gan 
ieantuinn. 

25  Mar  an  ceudna  tha 
deadh  oibre  cuid  follaiseach 
roimh-làimh  ;  agus  na  h-oibre 
a  ta  air  ghleus  eile,  cha'n 
fheudar  am  folach. 

CAIB.  VI. 

1  Mu  dhleasdanas  sheiròhiseach ; 
3  Cha  chòir  comunn  bhi  againn  ri 
droch  luchd-teagaisg.  ls  buann- 
achd  mhòr  an  diadhachd.  10  'ÒV 
gaol  an  airgid  freumh  gach  uilc. 
11  Ciod  is  còir  do  Thimoteus  a 
s/ieachnadh,  agus  a  leantuinn. 

MEASADH  a'  mheud  's  a 
ta  fuidh  'n  chuing  'nan 
seirbhisich,  gur  airidh  am 
maighstirean  fèin  air  an  uile 
urram ;  chum  nach  faigh 
amm  Dhè,  agus  a  theagasg 
toibheum. 

2  Agus  iadsan  aig  am  bheil 
maighstirean  creideach,  na 
deanadh  iad  tarcuis  orra,  air 
son  gur  bràithrean  iad:  ach 
gu  ma  fearr  leo  seirbhis  a 
dheanamh  dhoibh,  do  bhrìgh 
gu  bheil  iad  creideach  agus 
ionmhuinn,'nan  luchd-comh- 
pairt  do  thiodhlac  a'  ghràis. 
Na  nithe  so  teagaisg  agus 
earailich. 

3  Ma  bheir  aon  neach 
atharrachadh  teagaisg  uaith, 
'jgus  nach  aontaich  e  do 
bhnathraibh  fallain,  eadhon 
io  bhriathraibh  ar  Tighearna 
tosa  Cnosd,  agus  do'n  teag- 
isg,  a  ta  rèir  na  diadh- 
ichd : 

4  Tha  e  uaibhreach,  gun 
^olas  aige  air  ni  sam  bith, 
^ch  e  as^  a  chèill  mu  thim- 
:nioll  cheisdean,agus  bhriath- 


ar-chonnsachadh »,  on  tig 
farmad,  comhstri,  anacainnt, 
droch  amharusan, 

5  Eiar  -  dheasboireachd 
dhaoine  aig  am  bheil  inntinn 
thruaillidh,  agus  as  eugmhais 
na  f  ìrinn,  a'  meas  gur  buann- 
achd 2  an  diadhachd  :  deal- 
aich  ri  an  leithidibh  sin. 

6  Ach  is  buannachd  mhòr 
an  diadhachd  maille  ri  toil- 
eachas-inntinn. 

7  Oir  cha  d'thug  sinn  ni 
air  bith  leinn  do'n  t-saoghal 
soy  agus  is  soilleir  nach  urr- 
ainn  sinn  ni  sam  bith  thoirt 
as. 

8  Uime  sin  air  dhuinn 
biadh  agus  eudach  a  bhi  ag- 
amn,  bitheamaid  toilichte  leo 
sin. 

9  Ach  an  dream  le'n  àill 
bhi  beartach,  tuitidh  iad  ann 
am  buaireadh,  agus  ann  an 
ribe  agus  ann  an  iomadh 
anamiann  amaideach  agus 
ciurrail3,  a  bhàthas  daoine 
ann  am  milleadh  agus  ann 
an  sgrios. 

10  Oir  is  e  gaol  an  airgid 
freumh  gach  uilc :  ni  am 
feadh  a  mhiannaich  dream 
araidh,  chaidh  iad  air  seach- 
aran  o'n  chreidimh,  agus 
throimh-lot  siad  iad  fèin  le 
mmadh  cràdh. 

11  Ach  thusa,  O  òglaich 
Dhè,  teich  o  na  nithibh  sin  : 
agus  lean  f  ìreantachd,  diadh- 
achd,  creidimh,  gràdh,  foigh- 
idin,  ceannsachd. 

12  Còmhraig  deadh  chòmh- 
rag4  a'  chreidimh,  gabli 
greim  do'n  bheatha  mhair- 
eannaich,  chum  mar  an  ceud- 
na  an  do  ghairmeadh  thu, 
agus   dh'aidich    thu  deadh 


1  strì  mufhoclaibh.      2  tairbhe.  3  diàhhalach,  dosgainneach,  doch- 

403  annach.  4  Cuir  dcadh  chath. 


I.  TIMOTEUS  VI. 


aidmheil  an  làthair  mhòran 
fhianuisean. 

13  Tha  mi  a'  sparradh  ort 
ann  am  fìanuis  Dè,  a  bheoth- 
aicheas  na  h-uile  nithe,  agus 
am  fianuis  Iosa  Criosd,  a  rinn 
fìanuis  air  deadh  aidmheil  an 
làthair  Phontiuis  Philait ; 

14  Thu  choimhead  na  h- 
àithne  so  gun  smal,  gun 
lochd,  gu  teachd  ar  Tigh- 
earna  Iosa  Criosd  : 

15  Ni,  'na  àmaibh  fèin,  a 
dh'fhoillsicheas  an  ti  a  ta 
beannaichte,  agus  a  mhàin 
cumhachdach,  Rjgh  nan  righ 
agus  Tighearn  nan  tigh- 
earna , 

16  Neach  'na  aonar  aig 
am  bheil  neo-bhàsmhorachd, 
a  ta  'na  chòmhnuidh  san 
t-solus  dh'ionnsuidh  nach 
feudar  teachd ;  neach  nach 
faca  duine  sam  bith,  agus 
nach  mò  dh'f  heudas  e  f  haic- 
inn :  dhasan  gu  robh  urram 
agus  cumhachd  siorruidh. 
Amen. 

17  Thoir  àithne  do  na 


1  easguidh  a  thoirt  an  cuid  uatha. 

404 


daoinibh  a  ta  saoibhir  san 
t-saoghal  so,  gun  iad  a  bhi 
àrd  -  inntinneach,  agus  gun 
dòchas  a  chur  ann  an  saoibh 
reas  neo-chinnteach,  ach  anns 
an  Dia  bheò,  a  tha  toirt 
duinn  nan  uile  nithe  gu 
saoibhir  r'am  mealtuinn : 

18  Iad  a  dheanamh  maith 
iad  a  bhi  saoibhir  ann 
deadh  oibribh,  ealamh   gu ; 
roinn  l,  comh-pàirteach  ; 

19  A'  tasgaidh  suas  doibh 
fein  deadh  bhunait  fa  chomh 
air  an  àm  ri  teachd,  chu 
gu'n  dean  iad  greim  air 
bheatha  mhaireannaich. 

20  O  Thimoteuis,  coimhid 
an  ni  sin  a  dh'earbadh  riut 
a'  seachnadh  faoin-chòmh 
raidh    mhi  -  naomha,  agus: 
comh-chogadh    eòlais  d'a 
toirear2  gu  breugach  an 
ainm  sin3. 

21  Ni  air  bhi  do  dhream 
àraidh  ag  aidmheii,  chaidh 
iad  air  seacharan  thaobh  a 
chreidimh.  Gràs  gu  rob, 
maille  riut.  Amen. 


2  tmbhrar* 


3  i.e.  ainm  eolaa. 


DARA  LITIR  AN  ABSTOIL  PHOIL  CHUM 


THIMOTEUIS. 


CAIB.  L 

1  Gràdh  Phòil  do  Thimoieus :  5  an 
creidimh  trèibhdhireach  a  bha  ann 
an  Timoteus fèin,agus  'na  mhàth- 
air  agus  yna  shean-mhàthair .  6 
Chuir  e  impidh  air  tiodhlac  JDhè 
a  bha  ann  a  dhùsgadh  suas. 

TpOL  abstol  Iosa  Criosd  tre 
W  thoil  Dè,  a  rèir  geallaidh 
na  beatha,  a  tha  ann  an  Iosa 
Criosd. 

j  2  Gu  Timoteus  mo  mhac 
\  gràdhach  :  Gràs,  tròcair,  agus 

sìth 1  o  Dhia  an  t-Athair, 
|  agus  o  losa  Criosd  ar  Tigh- 

earn. 

j    3  Tha  mi  toirt  buidheachais 
j  do  Dhia,  do'm  bheil  mi  a' 
i  deanamh  seirbhis  o  m'  shinn- 
siribh  le  coguis  ghloin,  gu 
ibheil  agam  cuimhne  ortsa  a 
j  ghnàth  a  là  agus  a  dh'oidhche 
ann  am  urnuighibh ; 
|    4  Air  dhomh  bhi  ro  thog- 
arrach  air  thusa  fhaicinn,  a' 
cuimhneachadh    do  dheur, 
chum  gu'm  bi  mi  air  mo 
lìonadh  le  gàirdeachas ; 

5  'Nuair  a  chuimhnicheas 
mi  an  creidimh  neo-chealgach 

i  tha  annad-sa,  a  chòmh- 
liuich  air  tùs  a'd'  shean- 
j.nhàthair  Lois,  agus  a'd' 
ijnhàthair  Eunice :  agus  is 
fcjleimhin  leam  a  tha  annad-sa 

aar  an  ceudna. 

I  6  Air  an  aobhar  so  a  tha 

ii  cur  an  cuimhne  dhuit, 
liu  dh'ath  -  bheothachadh 
I  odhlaic  Dhè,  a  tha  annad 

e  chur  mo  làmh-sa  ort. 


7  Oir  cha  d'thug  Dia 
dhuinne  spiorad  na  geilt ; 
ach  spiorad  a'  chumhachd, 
agus  a'  ghràidh,  agus  na  h- 
inntinn  f  hallain. 

8  Uime  sin  na  gabh  -  sa 
nàire  do  fhianuis  ar  Tigh- 
earna,  no  dhiom-sa  a  phrìos- 
anach  :  ach  biodh  do  chuid 
agad  do  àmhghar  an  t-soisgeil, 
a  rèir  cumhachd  Dhè  ; 

9  A  shaor2  sinne  agus  a 
ghairm  sinn  le  gairm  naomh, 
cha'n  ann  a  rèir  ar  n-oibre, 
ach  a  rèir  a  rùin  fèin,  agus  a 
ghràis  a  thugadh  dhuinne  ann 
an  Iosa  Criosd,  roimh  thois- 
each  an  t-saoghail ; 

10  Ach  a  dh'f  hoillsicheadh 
a  nis  troimh  theachd  ar  Slàn- 
uighir  Iosa  Criosd,  a  chuir  as 
do'n  bhàs,  agus  a  thug  beatha 
agus  neo.bhàsmhorachd  chum 
soluis,  tre  an  t-soisgeul ; 

11  Chum  an  d'orduicheadh 
mise  a'm'  shearmonaiche, 
agus  a'm'  abstol,  agus  a'm' 
f  hear-teagaisg  nan  Cinneach : 

12  An  t-aobhar  air  son  am 
bheil  mi  mar  an  ceudna  a' 
fulang  nan  nithe  so :  gidh- 
eadh  cha'n  'eìl  nàire  orm  : 
oir  a  ta  fhios  agam  co  ann 
a  chreid  mi,  agus  is  dearbh 
leam  gu  bheil  esan  comasach 
air  an  ni  sin  a  dh'earb  mi  ris 
a  choimhead  fa  chomhair  an 
là  sin. 

13  Cum  gu  daingean  samh- 
ladh  fìrinneach  nam  briathar 


I  sìothchaint. 

405 


2  thèaruinn. 


II.  TIMOTEUS,  II. 


fallain,  a  chuala  tu  uam-sa, 
ann  an  creidimh  agus  ann 
an  gràdh  a  ta  ann  an  Iosa 
Criosd. 

14  Coimhid  an  taisgeach 
maith  sin  a  dh'earbadh  riut, 
tre  an  Spiorad  naomh,  a  tha 
chòmhnuidh  annainn. 

15  Tha  f  hios  so  agad,  gu'n 
do  phill  iadsan  uile  a  tha  san 
Asia  uam-sa;  d'am  bheil 
Phigellus  agus  Hermogenes. 

16  Gu'n  tugadh  an  Tigh- 
earn  tròcair  do  theaghlach 
Onesiphoruis  ;  oir  is  minic  a 
thug  e  sòlas  dhomh-sa,  agus 
cha  do  ghabh  e  nàire  do  m' 
shlabhraidh. 

17  Ach  an  uair  a  bha  e 
san  Ròimh  dh'iarr  e  mach 
mi  gu  dìchiollach,  agus 
f  huair  e  mi. 

18  Gu  deònaicheadh  an 
Tighearn  dhàsan  gu'm  faigh 
e  tròcair  o'n  Tighearn  san  là 
sin  :  agus  a  ta  sàr-f  hios  a- 
gad,  cia  lìon  nithe  anns  an 
d'rinn  e  frithealadh  dhomh-sa 
ann  an  Ephesus. 

CAIB.  II. 

1  Chuir  Pòl  impidh  air  Timoteus 
a  rìs  a  bhi  seasmhach  agus  buan- 
mhaireannach,  agus  dleasdanas 
fìor-òglaich  an  Tighearna  chur 
an  gnìomh,  leis  an  fhocal  a  roinn 
gu  cearty  agiis  faoin-chainnt  mhi- 
dhìadhaidh  a  sheachnadh.  17  Mu 
Himeneus  agus  Philetus. 

TTIME  sin  bi-sa,  a  mhic, 
^  laìdir  anns  a  ghràs  a  ta 
ann  an  Iosa  Criosd. 

2  Agus  na  nithe  a  chuala 
tu  uam-sa  am  measg  mhòran 
fhianuisean,  earb  thusa  na 
nithe  sin  fèin  ri  daoinibh 
f  ìrinneach,  a  bhios  iomchuidh 
daoine  eile  a  theagasg  mar  an 
ceudna. 

3  Fuiling  thusa  uime  sin 


1  a  chur  an  sds.      2  gleachda,  strì, 

406 


cruaidh  -  chas,  mar  dheadh 
shaighdear  Iosa  Criosd. 

4  Cha  dean  neach  sam  bith 
a  leanas  an  cogadh  e  fèin  a 
ribeadh1  ann  an  gnothuich- 
ibh  na  beatha  so :  cnum  gu'n 
toilich  e  an  ti  a  thagh  e  gu 
bhi  'na  shaighdear. 

5  Agus  mar  an  ceudna  ged 
ni  fear  air  bith  sbairn,  cha 
chrùnar  e  mur  dean  e  sbairn  2 
gu  dligheach. 

6  Is  còir  do'n  treabhaiche 
a  shaoithricheas  air  tùs,  comh- 
roinn  f  haotainn  do'n  toradh. 

7  Smuainich  air  na  nithibh 
a  ta  mi  ag  ràdh  ;  agus  gu 
tugadh  an  Tighearna  dhuit 
tuigse  anns  na  h-uile  nithibh.  I 

8  Cuimhnich  gu'n  do  thog-  ; 
adh  o  na  marbhaibh  losa 
Criosd,  do  shìol  Dhaibhidh, 

a  rèir  mo  shoisgeil-sa ;  II 

9  Air  son  am  bheil  mise  a'  irio 
fulang  mar  fhear  droch-  i  |r 
bheirt,  eadhon  gu  geimhlibh ;  i  isei; 
ach  cha'n  'eil  focal  Dè  ìa 
ceangailte. 

10  Uime  sin  tha  mi  ag  16 
iomchar  nan  uile  nithe  air !  lè 
son  nan  daoine  taghta,  chum  ig  ar 
gu'm  faigh  iadsan  mar  an  h 
ceudna  an  t-slàinte  a  tha  ann  !am 
an  Iosa  Criosd,  maille  ri  glòir  ach 
shiorruidh. 

11  Is  ràdh  fìor  so,  Maj  feuco 
bhàsaicheas  sinn  maille  ris,  2ij. 
gu'm  bi  sinn  beò  mar  anj  i'fi( 
ceudna  maille  ris  |  iean 

12  Ma  dh'fhuilgeas  sinn,  jjj 
rìghichidh  sinn  mar  anceudna)  % , 
maille  ris  :  ma  dh'àicheadh-l 

as  sinn  e,  àicheadhaidh  esan 
sinne  mar  an  ceudna. 

13  Mur  creid  sinne3,  gidh- 
eadh  tha  esan  a'  fantuinn;  jt: 
f  ìrinneach ;  cha'n    'eil  e'n  ^ 
comas  da  e  fèin  àicheadh. 


3  Gednach'eil  sinne  fìrinneach  |f 


II.  TIMOTEUS,  III. 


14  Cuir  na  nithe  sin  an 
cuimhne  dhoibh,  a'  cur  sparr- 
aidh  orra  am  fianuis  an  Tigh- 
earna,  gun  iad  a  bhi  conns- 
achadh  mu  fhoclaibh  anns 
nach  'eil  tairbhe  sam  bith, 
ach  a  thilgeas  bun  os  ceann 
an  luchd-èisdeachd. 

15  Dean  dìchioll  air  thu 
fèin  a  nochdadh  dearbhta  do 
Dhia,  a'd'  shaothraiche,  nach 
ruig  a  leas  nàire  a  ghabhail, 
a'  roinn  focail  na  fìrinn  gu 
ceart. 

16  Ach  seachainn  faoin- 
chainnt  mhi  -  naomha ;  oir 
thèid  iad  air  aghaidh  chum 
an  tuilleadh  mi  -  dhiadh- 
achd. 

17  Agus  ithidh  am  focal 
mar  chnàmhuinn ;  d'am  bheil 
Himeneus  agus  Philetus ; 

18  Muinntir  thaobh  na 
f  ìrinn  a  chaidh  air  seacharan, 
ìg  ràdh  gu'n  deachaidh  an 
liseirigh  cheana  seach  ;  agus 
i  ta  tilgeadh  creidimh  dream 
iraidh  bun  os  ceann. 

19  Gidheadh,  a  ta  bunait 
Dhè  a'  seasamh  daingean, 
ùg  am  bheil  an  seula 1  so,  Is 
dthne  do'n  Tighearn  an 
Iream  sin  a's  leis.  Agus, 
jach  neach  atha'g  ainmeach- 
idh  ainm  Chriosd,  trèigeadh 
!  eucoir. 

20  Ach  ann  an  tigh  mòr 
ha'n  e  mhàin  gu  bheil  soith- 

i^hean  òir,  agus  airgid,  ach 

j  lar  an  ceudnasoif/iicftenodha, 
gus  creadha2;  agus  cuid 

|  iubh  chum  urraim,  agus  cuid 

jile  chum  eas-urraim. 

I  21  Uime  sin  ma  ghlanas 
each  e  fèin  uatha  so,  bith- 
Ih  e  'na  shoitheach  chum 
rraim,  air  a  naomhachadh, 
?us  iomchuidh  chum  fèim  a' 


mhaighstir,  deas  chum  gach 
uile  dheadh  oibre. 

22  Teich  uimè  sin  o  ana- 
miannaibh  na  h-òige :  ach 
lean  fìreantachd,  creidimh, 
gràdh,  sìth,  maille  riu-san  a 
ta  gairm  air  an  Tighearn  o 
chridhe  glan. 

23  Ach  seachainn  ceisdean 
amaideach  agus  neo-fhògh- 
luimte,  air  dhuit  fios  a  bhi 
agad  gu'n  tog  iad  connsaich- 
ean3. 

24  Agus  cha'n  fheud  òg- 
lach  an  Tighearn  bhi  con- 
spoideach ;  ach  ciùin  ris  na 
h-uile  dhaoinibh,  ealamh 
chum  teagaisg,  foighidneach, 

25  Ann  an  ceannsachd  a' 
teagasg  na  dream  a  sheasas 
'na  aghaidh  ;  dh'f  heuchainn 
an  toir  Dia  uair  air  bith  aith- 
reachas  dhoibh,  chum  aid- 
mheil  na  f  ìrinn. 

26  Agus  air  mosgladh 
dhoibh  gu'n  tèid  iad  as  o  ribe 
an  diabhuil,  aig  am  bheil  iad 
air  arri  beò-ghlacadh  chum  a 
thoile. 

CAIB.  III. 

1  Thug  Pòl  rabhadh  do  Thimoteus 
mu  thimchioll  nan  amanna  ri 
teachd;  6  dhHnnis  ecò  iad  naimh- 
de  na  f  ìrinn;  10  chuir  e1  eisempleir 
fèin  roimhe,  Wagus  mhol  e  na 
sgriobtuire  naomha. 

A  CH  biodh  f  hios  so  agad, 
■^*-  gu'n  tig  anns  na  làithibh 
deireannach4  aimsire  cunn- 
artach. 

2  Oir  bithidh  daoine  fèin- 
spèiseil,  sanntach,  ràiteach- 
ail,  uaibhreach,  toibheumach, 
eas-ùmhal  do  phàrantaibh, 
mi-thaingeil,  mi-naomha, 

3  Gun  ghràdh  nàdurra,  'nan 
luchd  brisidh  coimhcheangail, 
tuaileasach,neo-gheamnuidh, 
borb,  gun  ghaol  do'n  mhaith 


1  sgrìobhadh.         2  criadha. 
407 


3  tuasaidean.      4  làithibh  ri  teachd. 


II.  TIMOTEUS  IV. 


4  Fealltach,  ceann-laidir, 
àrdanach,  aig  am  bheil  bàrr 
gràidh  do  shàimh  na  ta  aca 
do  Dhia  ; 

5  Aig  am  bheil  coslas 
diadhachd,  ach  a  ta  'g  àich- 
eadh  a  cumhachd  :  o'n  leith- 
idibh  sin  tionndadh-sa 1  air 
falbh. 

6  Oir  is  ann  diubh  so  a  ta 
'n  dream  sin  a  dh'èalaidheas2 
a  stigh  do  thighibh,  agus  a 
bheir  leo  am  braighdeanas 
mnài  shuarach  air  an  uallach- 
adh  le  peacaibh,  air  an 
iomain  le  ìomadh  gnè  ana- 
mianna, 

7  A'  sìr-f  hòghlum,  agus 
gun  chomas  doibh  gu  bràth 
teachd  chum  eòlais  na  f  ìrinn. 

8  Agus  mar  a  chuir  Iannes 
agus  Iambres  an  aghaidh 
Mhaois,  mar  sin  tha  iadsan 
a'  cur  an  aghaidh  na  f  ìrinn  : 
daoine  aig  am  bheil  inntinn 
thruaillidh,  gun  tuigse  thaobh 
a'  chreidimh. 

9  Ach  cha  tèid  ìad  ni's 
faide  air  an  aghaidh :  oir 
bithidh  am  mi-chiall  follais- 
each  do  na  h-uile  dhaoinibh, 
mar  a  bha  am  mi-chiall~sau 
mar  an  ceudna. 

10  Ach  a  ta  làn-fhios  agad 
air  mo  theagasg-sa,  mo  ghnè 
beatha,  mo  rùn,  mo  chreidimh, 
mi  had-f  hulangas,  mo  sheirc3, 
m  fhoighidin, 

11  Mo  gheur-leanmhuinn- 
ibh,  m'fhulangais  a  thàinig 
orm  ann  an  Antioch,  ann 
an  Iconium,  ann  an  Listra  ; 
ciod  e  meud  nan  geur- 
leanmhuinn  a  ghiùlain  mi : 
ach  asda  uile  shaor  an  Tigh- 
earn  mi. 

12  Seadh,  fuilgidh  ìadsan 
uile  leis  an  àill  am  beatha 

Ipill-sa.      Vghoideas.      3  ghrddh. 


a  chaitheadh  gu  diadhaidr 
ann  an  Iosa  Criosd,  geur- 
leanmhuinn. 

13  Ach  fàsaidh  drocl 
dhaoine  agus  mealltairear 
ni's  miosa  agus  ni's  miosa 
a'  mealladh,  agus  air  an 
mealladh. 

14  Ach  buanaich  thus; 
anns  na  nithibh  a  dh'f  hògh 
luim  thu,  agus  air  an  d'rinn 
eadh  thu  dearbh-f  hiosrach 
air  dhuit  fios  a  bhi  agad  ci 
uaith  adh'fhòghluim  thu  iad 

15  Agus  o  bha  thu  a'd 
leanabh  gu'm  b'  aithne  dhui 
na  sgriobtuire  naomha,  a  th 
comasach  air  do  dheanam 
glic  chum  slàinte,  tre' 
chreidimh  a  ta  ann  an  Ios 
Criosd. 

16  Tha  an  sgriobtuir  uil 
air  a  dheachdadh  le  Spiora 
Dè,  agus  tha  e  tarbhach  chui 
teagaisg,  chum  spreige,_  chui 
leasachaidh,  chum  oilein  an 
am  f  ìreantachd . 

17  Chum  gu'm  bi^  òglac 
Dhè  coimhlionta,  làn  de£ 
chum  gach  uile  dheadh  oibr< 

CAIB.  IV. 

1  Chuir  Pòl  impidh  air  Timoteus 
dldeasdanas  a  dheanamh  leis  c 
uile  chùram  agus  dhìchioll ; 
Thug  e  cinnte  dha  gu  hheil  a  bh 
fèin  am  fagus ;  9  is  ciill  leis 
theachd  gu  grad  d\a  ionnsuid  . 
agus  Marcus  a  thoirt  leis,  ag  „  i 
nitJie  àraidh  eile  rrnCn  do  sgrìo>  ' 
e  d-a  ionnsuidh. 

THA  mi  a'  sparradh  o 
uime  sin  am  fianuis  D 
agus  an  Tighearna  lo. 
Criosd,  a  bheir  breth  air  i  ìaid 
beothaibh  agus  air  namarbl 
aibh,  aig  a  theachd  dealrac  j  [i 
agus  ann  a  rìoghachd  : 

2  Searmonaich  am  foci 
bi  dùrachdach  ann  an  j 
agus  ann  an  an-àm  ;  spreig 


cre: 
8 

ichc 
iit 
l: 

IDD 

a, 

'k : 


iic 


4  a  dìtearbadh  riut.  5  tagair,  dean 


II.  TIMOTEUS  IV. 


!  cronaich,   earailich  leis  an 
!  uile    fhad-f  hulangas  agus 
theagasg. 

3  Oir  thig  an  t-àm  anns 
j  nach  bi  fulang  aca  air  teagasg 
i  fallain  :  ach  air  do  chluas- 

aibh  tachasach  bhi  aca,  carn- 
I  aidh  iad  suas  dhoibh  fèin 
!  luchd-teagaisg  a  rèir  an  ana- 

mianna ; 

4  Agus  tionndaidh  iad  an 
i  cluasan  o'n  f  hìrinn,  agus 
1  iompaichear  iad  chum  sgeul- 

achda  faoine. 

5  Ach  dean  thusa  faire 
anns  na  h-uile  nithibh,  fuiì- 
ing  cruaidh-chas,  dean  obair 
soisgeulaiche,  coimhlion1  do 
mhinistreileachd. 

6  Oir  tha  mise  nis  gu  bhi 
|air  m'ìobradh,  agus  tha  àm 
jmo  shiubhail  am  fagus. 

7  Chòmhraig  mi  an  deadh 
chòmhrag,  chrìochnaich  mi 

imo  thurus2,  ghlèidh  mi  an 
[creidimh. 

I  8  O  so  mach  taisgear  fa 
m'  chomhair  crùn  fìreant- 
,achd,  a  bheir  an  Tighearn, 
|iarn  breitheamh  cothromach, 
Jhornh  san  ìa  ud. :  agus  cha'n 
ann  dhomh-sa  a  mhàin,  ach 
dhoibh-san  uile  mar  an  ceud- 
na,  leis  an  ionmhuinn  a 
theachd-san3. 

9  Dean  do  dhìchioll  air 
:teachd  a  m'  ionnsuidh  gu 
luath  : 

I  10  Oir  thrèig  Demas  mi, 
air  dha  an  saoghal  so  a  ta 
làthair  a  ghràdhachadh,  agus 
chaidh  e  do  Thesalonica ; 
Crescens  do  Ghalatia,  Titus 
Jdo  Dhalmatia. 

11  Tha  Lucas  'na  aonar 
maille  rium.    Gabh  Marcus 


1  thoir  làn  dearbhadh  air. 
2  mo  choimhliong,  mo  rèis. 
3  fhoillseachadh-san. 
409 


agus  thoir  leat  e :  oir  tha  e 
feumail  dhomh-sa  chum  na 
ministreileachd. 

12  Ach  chuir  mi  Tichicus 
gu  h-Ephesus. 

13  An  fhalluing  a  dh'fhàg 
mi  ann  an  Trqas  aig  Carpus, 
'nuair  a-thig  thu,  thoir  leat, 
agus  na  leabhraichean,  ach 
gu  h-àraidh  na  meambrana4. 

14  Kinn  Alecsander  an 
ceard-umha  iomadh  olc  orm  : 
gu  tugadh  5  an  Tighearn  dha 
a  rèir  a  ghnìomhara  : 

15  Bi  thusa  mar  an  ceudna 
air  t'fhaiciìl  uaith,  oir  chuir 
e  gu  mòr  an  aghaidh  ar 
briathar-ne. 

16  Aig  mo  cheud  fhreag- 
radh  cha  robh  aon  neach 
leam,  ach  thrèig  na  h-uile 
mi :  nar  agrar  orra  e. 

17  Gidheadh,  sheas  an 
Tighearn  làimh  rium,  agus 
neartaich  e  mi ;  clmm  triom- 
sa  gu'm  biodh  an  searmon- 
achadh  air  a  làn-fhoillseach- 
adh6,  agus  gu'n  cluinneadh 
na  Cinnich  uile  e:  agus 
shaoradh  mi  à  beul  an 
leòmhain. 

18  Agus  saoraidh  anTigh- 
earn  mi  o  gach  uile  dhroch 
obair,  agus  gleidhidh  e  mi 
chum  a  rìoghachd  nèamhaidh 
fèin  :  dha-san  gu  robh  glòir 
gu  saoghal  nan  saoghal. 
Amen. 

19  Cuir  fàilte  air  Piisca, 
agus  air  Acuila,  agus  air 
teaghlach  Onesiphoruis. 

20  Dh'fhan  Erastus  ann 
an  Corintus :  ach  dh'f  hàg 
mi  Trophimus  gu  tinn  ann 
am  Miletum. 

21  Dean  dìchioll  air  teachd 


4  parchmeìits.  Sasg\        5  hheir. 
6  air  a  dheanamh  aithnichte,  air  « 
choitnJ'Jif™'adh. 


TITUS  I. 


roimh'n  gheamhradh.  Tha 
Eubulus,  agus  Pudens,  agus 
Linus,  agus  Claudia,  agus  na 
hràithrean  uile  a'  cur  fàilte  ort. 


22  Gu  robh  an  Tighearn 
Iosa  Criosd  maille  ri  d' 
spiorad.  Gràs  maille  ribh, 
Amen. 


LITIR  AN  ABSTOIL  PHOIL  CHUM 


THITUIS. 


CAIB.  I. 


1  C'ar  son  a  dWJhdgadh  Titus  ann 
an  Crete.  6  Ciod  na  buadhanna 
is  còir  bhi  orra-san  a  thaghar 
'nam  ministeiribh.  11  Is  èigin 
beòil  droch  Luchd-teagaisg  a  dhruid- 
eadh :  12  ciod  «'  ghnt  dhaoine  a 
tha  annta. 

DOL  seirbhiseach  Dhè,  a- 
-  gus  abstol  Iosa  Criosd,  a 
rèir  creidimh  1  dhaoine  taghta 
Dhè,  agus  aidmheil  na  fìrirm 
a  ta  rèir  diadhachd  : 

2  Ann  an  dòchas  na  beatha 
maheannaich,  a  gheall  Dia 
do  nach  comasach 2  breug  a 
dheanamh,  roimh  chruthach- 
adh  an  t-saoghail 3 ; 

3  Ach  dh'fhoillsich  e 
'fhocal  fèin,  ann  an  àm 
iomchuidh  tre  shearmonach- 
adh,  a  dh'earbadh  rium-sa, 
a  rèir  àithne  Dhè  ar  Slàn- 
uighir  : 

4  Chum  Thituis  mo  dhearbh 
mhic  fèin  a  rèir  a'  chreidimh 
choitchionn  :  Gràs,  tròcair, 
agus  sìth  o  Dhia  an  t-Athair, 
agus  o'n  Tighearn  Iosa  Criosd 
ar  Slànuighear. 

5  Air  a  shon  so  dh'fhàg 
mi  thu  ann  an  Crete,  chum 
gu'n  cuireadh  tu  'n  ordugh 
na  nithe  a  dh'fhàgadh  gun 
deanamh,  agus  gu'n  suidh- 


l  air  son  crcidimh. 

430 


2  aitìuie. 


icheadh  tu  seanairean  anns 
gach  baile,  a  rèir  mar  a 
dh'àithn  mise  dhuit. 

6  Ma  tha  neach  sam  bith 
nèo-lochdach,  'na  dhuine  aoin 
mhnà,  aig  am  bheil  a  chlann 
creideach,  nach  'eil  fuidh 
mhi-chliù  thaobh  ana-caith- 
eimh,  no  eas-ùmhal : 

7  Oir  is  còir  do  easbuig 
a  bhi  neo  -  choireach,  mar 
stiùbhard  Dhè ;  gun  bhi 
fèin-thoileil,  no  feargach,  no 
òlmhar,  no  buailteach,  nc 
cionail  air  buannachd  neò- 
ghloin  ; 

8  Ach  aoidheil,  dèidheil 
air  daoinibh  maithe,  ciallach 
cothromach,  naomh,  meas- 
arra ; 

9  A'  cumail  an  fhocail 
fhìor  gu  daingean,  a  rèh 
teagaisg,  chum  gu'm  bi 
comasach  le  teagasg  fallain, 
araon  earail  a  thabhairt,  agus 
an  dream  a  sheasas  'na  agh' 
aidh  a  chur  as  am  barail. 

10  Oir  a  ta  mòran  ann  < 
tha  mi-riaghailteach,  a  labtr 
ras  gu  dìomhain,  agus  a  tm 
'nam  mealltairibh,  gu  h-àr 
aidh  iadsan  a  tha  do'n  tim- 
chioll-ghearradh  : 

11  Muinntir  a's  còir  arr 

S  roimh  amanna  nan  linn. 


aic;.: 
gra.;. 

a  thai 
euei 


ACB 

i\ 


TITUS  II. 


beul  a  dhruideadh,  dream  a 
tha  tionndadh  thighean  iom- 
lan  bun  os  ceann,  a'  teagasg 
nan  nithe  nach  còir,  air  ghaol 
buannachd  shalaich. 

12  Thubhairt  neach  àraidh 
dhiubh  fèin,  eadhon  fàìdh 
dhiubh  fèin,  Is  breugairean 
a  ghnàth  na  Cretich,  droch 
fhiadh-bheathaichean,  builg 
mhall. 

13  Tha  an  f  hianuis  so  f  ìor : 
air  an  aobhar  sin  cronaich  1 
gu  geur  iad,  chum  gu'm  bi 
iad  fallain  sa'  chreidimh  ; 

14  Gun  bhi  toirt  aire  do 
f  haoin  -  sgeulachdaibh  Iudh- 
ach,  agus  do  àitheantaibh 
dhaoine,  a  thionndaidheas 
o'n  fhìrinn. 

15  Oir  gu  deimhin  tha  na 
h-uile  nithe  glan  do'n  dream 
a  ta  glan :  ach  dhoibhsan  a 
ta  salach,  agus  mi-chreid- 
each,  cha  'n  'eil  aon  ni  glan  ; 
ach  tha  an  inntinn  agus  an 
coguis2  fèin  air  an  salach- 
adh. 

16  Tha  iad  a'  gabhail  orra 
eòlas  a  bhi  aca  air  Dia  ;  ach 
ann  an  oibribh  tha  iad  'ga 
àicheadh,  air  dhoibh  bhi 
gràineil,  agus  easùmhal,  agus 
a  thaobh  gach  deadh  oibre  as 
eugmhais  tuigse  3. 

CAIB.  II. 

I  Comhairlean  cir  an  tabhairt  do 
Thitus  araon  mu  thimchioll  a 
theagaisg  agus  a  chaithe-beatha. 
9  Mu  dhleasdanas  sheirbhiseach, 

i  agus  mar  an  ceudna  mu  dhleasd- 
anas  nan  uile  Chriosduidh. 

A  CH  labhair  thusa  na  nithe 
a  thig  ri  teagasg  fallain  : 
[  2  Eadhon  na  daoine  aosda4 
)hi    aireach,     suidhichte 5, 
neasarra,  fallain  sa'  chreid- 


imh,  ann  an  gràdh,  ann  am 
foighidin : 

3  Mar  an  ceudna  na  mnài 
aosda  bhi  'nan  giùlan  mar  is 
cubhaidh  do  naomhachd,  gun 
bhi  'nan  luchd-tuaileis,  gun 
bhi  trom  air  fìon,  bhi  ?nau 
luchd  -  teagaisg  air  nithibh 
maithe  ; 

4  Chum  gu'n  teagaisg  iad 
na  mnài  òga  bhi  ciallach, 
gràdhach  air  am  fearaibh, 
gràdhach  air  an  cloinn, 

5  Bhi  eagnuidh,  geamnuidh, 
fantuinn  aig  an  tigh,  ò/iimaith, 
ùmhal  d'am  fearaibh  chum 
nach  faigh  focal  Dè  mi- 
chliù. 

6  Cuir  impidh  air  na  daoin- 
ibh  òga  mar  an  ceudna,  iad 
bhi  ciallach. 

7  Anns  na  h-uile  nithibh 
'gad  nochdadh  fèin  ann  ad 
eisempleir  dheadh  oibre  :  ann 
an  teagasga'  nochdadh  thruaill- 
idheachd,  suidheachadh  innt- 
inn,  trèibhdhireis, 

8  Cainnt  fhallain  nach 
fheudar  a  dhìteadh ;  chum 
gu'm  bi  nàire  air  an  neach 
a  ta  'nur  n-aghaidh,  a  chionn 
nach  ^eil  droch  ni  sam  bith 
aige  r'a  labhairt  umaibh. 

9  Earailich  seirbhisich  bhi 
ùmhal  d'am  maighstiribh 
fèin,  agus  an  deadh-thoi]- 
eachadh  anns  na  h-uile  nith- 
ibh  :  gun  bhi  a'  labhairt  'nan 
aghaidh ; 

10  Gun  bhi  a'  ceileachadh 
aon  ni  d'an  cuid,  ach  a' 
nochdadh  gach  uile  dheadh 
thairisneachd ;  chum  gu'n 
dean  iad  teagasg  Dhè  ar 
Slànuighir  maiseach  anns  na 
h-uile  nithibh. 

11  Oir  dh'fhoillsicheadh 


spreig.       2  coimh-fhios,  coinsiens.     gach  deadh  oihre. 
%mi-ghleusda,7ieo-ìoìnchuidh  clnwi       *  na  seanairean,  -  fomwihor. 

411 


TITUS  III. 


gràs  slànteil  Dhè  do  na  h- 
uile  dhaoinibh, 

12  A'  teagasg  dhuinn  gach 
mi  -  dhiadhachd  agus  ana- 
mianna  saoghalta  àicheadh, 
agus  ar  beatha  a  chaitheadh 
gu  stuama,  gu  cothromach, 
agus  gu  diadhaidh  anns  an 
t-saoghal  so  làthair ; 

13  Air  dhuinn  sùil  a  bhi 
againn  ris  an  dòchas  bheann- 
aichte  sin,  eadhon 1  foill- 
seachadh  glòire  an  Dè  mhòir, 
agus  ar  Slànuighir  Iosa 
Criosd  : 

14  A  thug  e  fèin  air  ar  son, 
chum  gu'n  saoradh  e  sinn  o 
gach  aingidheachd,  agus  gu'n 
glanadh  e  dha  fèin  sluagh 
sonruichte,  eudmhor  mu 
dheadh  oibribh. 

15  Na  nithe  so  labhair, 
agus  earailich,  agus  cronaich 
ìeis  an  uile  ùghdarras.  Na 
deanadh  duine  sam  bith  tàir 
ort. 

CAIB.  III. 

1  Tha  Titus  air  a  sheòladh  le  Pòl, 
araon  mu  thimchioll  nan  nithe  a 
bhuineadh  dha  theagasg,  agusnach 
buineadh ;  10m  àill  leis  e  chur 
cùl  ri  luchd  saobh-chreidimh  :  12 
au  dèigh  so,  dKinnis  e  dha  an  t- 
àm,  agus  an  t-àìt  anns  am  Vàill 
leis  e  theachd  d'a  ionnsuidh  ;  agus 
mar  sin  chrìochnaich  e. 

UIR,  an  cuimhne  dhoibh 
bhi  ùmhal  do  uachdaran- 
achdaibh  agus  do  chumh- 
achdaibh,  freagarrach  do 
luchd  -  riaghlaidh,  ullamh 
chum  gach  uile  dheadhoibre. 

2  Gun  olc  a  labhairt  mu 
neach  air  bith,  bhi  neo- 
thuasaideach,  mìn,  a'  taisb- 
eanadh  an  uile  cheannsachd 
do  na  h-uile  dhaoinibh. 

3  Oir  bha  sinne  fèin  uair- 
èigin  eu-cèillidh,  eas-ùmhal, 
air    seacharan,   a'  deanamh 


C 


seirbhis  do  iomadh  gnè  do 
ana-miannaibh  agus  do  an- 
toilibh,  a'  caitheadh  ar  beatha 
ann  am  mì-run  agus  am 
farmad,  fuath-thoillteannach, 
agus  a'  toirt  fuath  d'a  chèile. 
m  4  Ach  an  uair  a  dh'fhoill- 
sicheadh  caoimhneas  agus 
gràdh  Dhè  ar  Slanuighir  do 
dhaoinibh, 

5  Cha'n  ann  o  oibribh 
f  ìreantachd  a  rinn  sinne,  ach 
a  rèir  a  thròcair  fèin  shaor2 
e  sinn,  tre  ionnlad  na  h-ath- 
ghineamhuinn,  agus  ath- 
nuadhachadh  an  Spioraid 
naoimh  : 

6  A  dhòirt  e  oirnne  gu 
saoibhir,  tre  Iosa  Criosd  ar 
Slànuighear ; 

7  Chum  ar  dhuinn  bhi  air 
ar  f  ìreanachadh  tre  a  ghràs- 
san,  gu'm  bitheamaid  air  ar 
deanamh  ^nar  n-oighreach 
aibh  a  rèir  dòchais  na  beatha 
maireannaich. 

8  Is  fìor  an  ràdh  so,  agus 
is  àill  leam  thu  thoirt  dearbh- 
chinnte  air  na  nithibh  sin 
chum  gu'm  biodh  iadsan 
chreid  ann  an  Dia,  cùramach 
air  toiseach  a  bhi  aca  ann  an 
deadh  oibribh  :  oir  tha  na 
nithe  so  m'aith  agus  tarbhach 
do  dhaoinibh. 

9  Ach  seachainn  ceisdean 
amaideach,  agus  sloinnteir- 
eachd,  agus  conspoidean,  a 
gus  connsachadh  mu'n  lagh  , 
oir  tha  iad  gun  tairbhe  agus 
dìomhain. 

10  Duine  a  ta  'na  shaobh- 
chreideach3,  an  dèigh 
ceud  agus  an  dara  comhairle 
diùlt : 

11  Air  do  fhios  bhi  a 
gu  bheil  a  leithid  sin  do  dhuuu 
air  a  chur  bun  os  ceann,  a 


i 


agus.       2  thearuinn,  shlàunich. 

412 


^eiriccach. 


gus  gu  bheil  e  a'  peacachadh, 
air  dhabhiair  f  hèin-dhìteadh. 

12  'Nuair  a  chuireas  mi 
Artemas  a  d'ionnsuidh,  no 
Tichicus,  dean  dìchioll  air 
teachd  a  m'  ionnsuidh  gu 
Nicopolis :  oir  is  ann  an  sin 
a  chuir  mi  romham  an 
geamhradh  a  chaitheadh. 

13  Thoir  Senas  am  fear- 
lagha  agus  Apollos  air  an 
aghaidh  san  t-slighe  gu  dùr- 
achdach,  chum  nach  bi  ni 


:on  i. 

air  bith  dh'uireasbhuidh  orra. 

14  Agus  fòghlumadh  ar 
muinntir-ne  mar  an  ceudna 
deadh  oibre  a  dheanamh  gu 
dùrachdach  fa  chomhair 
ghnàthachadh  feumail,  chum 
nach  bi  iad  neo-tharbhach. 

15  Tha'n  dream  a  ta  maiile 
rium  uile  a'  cur  fàilte  ort. 
Cuir  fàilte  orra-san  le'n 
ionmhuinn  sinne  sa'  chreid- 
imh.  Gràs  maille  ribh  uile. 
Amen. 


LITIR  AN  ABSTOIL  PHOIL  CHUM 
PHILEMOIN. 


CAIB.  I. 

1  Is  subhach  le  Pòl  bhi  cluìnntinn 
tnu  chreidimh  agus  ghràdh  Phile- 
?noin  ;  9  air  am  bheil  e  'g  iarraidh 
maitheanas  a  thabhairt  do  Onesi- 
?nus  u  sheirbhiseach,  agus  gabhail 
ris  a  rìs  gu  cairdeil. 

~p  0  L,  prìosanach  Iosa 
R  Criosd,  agus  Timoteus 
ar  bràthair,  chum  Philemoin 
a's  ionmhuinn  leinn,  agus  ar 
2omh-shaothraiche, 

2Agus  chum  Aphia  ìon- 
nhuinn,  agus  Archipuis  ar 
^omh-shaighdear,  agus  chum 
ra  h-eaglais  a  ta  ann  do  thigh: 

3  Gràs  gu  robh  dhuibh, 
igus  sìth  o  Dhia  ar  n-Athair, 
gus    o'n    Tighearn  Iosa 

jyriosd. 

4  Tha  mi  a'  toirt1  buidh- 
achais  do  m'  Dhia,  a'  sìr- 
roirt  luaidh  ort-sa  ann  am 
rnuighibh, 

5  Air  dhomh  bhi  cluinntinn 
iu  d'  ghràdh,  agus  chreid- 
ah,  a  tha  agad  a  thaobh  an 


Tighearna  Iosa,  agus  a  thaobh 
nan  uile  naomh ; 

6  Chum  gu'm  bi  comh- 
chomunn  do  chreidimh 
èifeachdach  ann  an  aidmheil 
an  uile  mhaith  a  tha  annaibh 
ann  an  losa  Criosd. 

7  Oir  tha  subhachas  ro 
mhòr  agus  comhfhurtachd 
againne  ann  do  ghràdh-sa  do 
bhrìgh  gu  bheil  innigh2  nan 
naomh  air  faotainn  suaimh- 
neis3  tromhad-sa,  a  bhràthair. 

8  Uime  sin  ged  fheudainn 
bhi  ro  dhàna  ann  an  Criosd 
chum  an  ni  a  ta  iomchuidh 
àithneadh  dhuit-se, 

9  Gidheadh  is  fearr  leam 
air  son  gràidh  impidh  chur 
ort4,  air  bhi  dhomh  marPhòl 
aosda,  agus  a  nis  mar  an 
ceudna  a'm'  phrìosanach  air 
son  Iosa  Criosd. 

10  Guidheam  ort  air  son 
mo  mhic  Onesimuis,  a  ghin 
mi  ann  am  gheimhlibh  : 


1  Bheiream.  ^cridhe. 
413 


3  fois,         4  guidheadh  ort. 

O 


PHILEMOIN  1. 


11  Neach  a  bha  uair-èigin 
neo-tharbhach  dhuit-se,  ach 
a  nis  a  tha  tarbhach  dhuit-se 
agus  dhomh-sa : 

12  Neach  a  chuir  mi  air 
ais  :  uime  sin  gabh-sa  ris  mar 
ri  m'  innigh  fèin. 

13  Neach  bu  mhiann  leam 
a  chumail  maille  rium  fèin, 
chum  gu'n  deanadh  e  frith- 
ealadh  dhomh  ann  ad  àite-sa, 
ann  an  geimhlibh  an  t-sois- 
geil: 

14  Ach  as  eugmhais  t'inn- 
tinn-sa  cha  bu  toil  leam  ni 
sam  bith  a  dheanamh  ;  chum 
nach  biodh  do  mhaith-sa  mar 
gu  b'ann  a  dh'aindeoin,  ach 
o  d'  thoil  fèin. 

15  Oir  theagamh  gur  ann 
air  a  shon  so  a  dh'fhàg  e 
thu1  rè  tamuill,  chum  gu'm 
faigheadh  tu  e  gu  siorruidh  ; 

16  Cha'n  ann  à  so  suas 
mar  sheirbhiseach,  ach  os 
ceann  seirbhisich,  'na  bhràth- 
air  gràdhach,  gu  h-àraidh 
dhomh-sa,  agus  nach  mò  na 
sin  dhuit-se,  araon  anns  an 
fheòil,  agus  anns  an  Tigh- 
earn  ì 

17  Uime  sin  ma  mheasas 
tu  mise  mar  fhear  comh- 
roinne,   gabh    ris-san  mar 


rium 

fèin. 

i 

2 

a  dhealaich 
iua  tha  e  am 

eadh  e  uait. 
fiacìiaibh. 

414 


18  Agus  ma  nnn  e  eucoir 
ort,  no  ma  dhligheas  e2  ni 
sam  bith  dhuit,  cuir  sin  as 
mo  leth-sa. 

19  Sgrìobh  mise  Pòl  le  m' 
làimh  fèin  e,  agus  dìolaidh 
mi  e :  ged  nach  'eil  mi  ag 
ràdh  riut,  gu'n  dlighear  leat 
thu  fèin  os  bàrr  dhomh. 

20  Seadh,  a  bhràthair, 
faigheam  gàirdeachas  do  d' 
thaobh  san  Tighearn  :  dean 
suaimhneach  mo  chridhe  san 
Tighearn. 

21  Air  dhomh  bhi  earbsach 
à  d'ùmhlachd  sgrìobh  mi  a 
d'ionnsuidh,   oir    tha  fhios 
agam  gu'n  dean  thusa  mar  ^ 
an  ceudna  ni's  mò  na  a  ta  fc 
mi  ag  ràdh.  _  [  m 

22  Ach  maille  ri  so  ulluich  g 
mar  an  ceudna  fàrdoch  air  ||{ 
mo  shon  :  oir  tha  dòchas  L 
agam,  tre  bhur  n-urnuighibh-  8 
sa  gu'n  toirear3  mi  dhuibh.  i 

23  Tha    Epaphras    mo  J 
chomh-phrìosanach  ann  an 
Iosa  Criosd, 

24  Marcus,  Aristarchus,  ^ 
Demas,  Lucas,  mo  chomh-  ^ 
luchd-oibre,  a'  cur  fàilte  J 
ort.  fi  ^ 

25  Gràs  ar  Tighearna  Iosa; 
Criosd  gu  robh  maille  ri  bhur  ^ 
spiorad-sa.  Amen. 


S  deòuuichear,  tiodhiaicear.      :  ^\ 

\  ni  ti 


LITIR  AN  ABSTOIL  PHOIL  CHUM  NAN 


EABHRUIDHEACH. 


CAIB.  I. 

1  Tha  Ciiosd  athàimg  o'n  Athair 
anns  na  h-amaibh  deireannach  so, 
4  ni's  mò  na  na  h-aingil,  araon 
thaobh  a  phearsa  agus  a  dhreuchd. 

F)IA,  a  labhair  o  shean  1  gu 
minic,  agus  air  iomadh 
dòio-h  ris  na  h-aithrichibh 
leis  na  fàidhibh, 

2  Labhair  e  anns  na  làith- 
ibh  deireannach  so  ruinne  tre 
a  Mhac,  a  dh'orduich  e  'na 
oighre  air  na  h-uile  nithibh, 
ire'n  do  chruthaich  e  fòs  na 
saoghail. 

3  Neach  air  bhi  dha  'na 
dhealradh  a  ghlòire-san,  agus 
'na  f  hior  ìomhaigh  2  a  phear- 
sa,  agus  a'  cumail  suas  nan 
uile  nithc  le  focal  a  chumh- 
achd,  'nuair  a  ghlan  e  ar 
peacanna  troimh  fèin,  shuidh 
e  air  deas  làimh  na  mòrachd 
anns  na  h-àrdaibh  : 

4  Air  dha  bhi  air  a  dhean- 
amh  ni's  ro  òirdheirce  na  na 
h-aingil,  mheud  's  gu'n  d' 
fhuair  e3  mar  oighreachd 
ainm  bu  ro  f  hearr  na  iadsan. 

5  Oir  cò  do  na  h-aingil  ris 
an  dubhairt  e  uair  bith,  Is  tu 
mo  Mhac-sa,  an  diugh  ghin 
mi  thu  1  agus  a  rìs,  Bithidh 
mise  a'm'  Athair  dha-san, 
agus  bithidh  esan  'na  Mhac 
dhomh-sa. 

6  Agus  a  rìs,  'nuair  a  tha 
e  a'  tabhairt  a'  cheud-ghin  a 
steach  do'n  t-saoghal,  a  ta  e 
jagràdh,  Agus  deanadh  uile 
aingil  Dè  aoradh  dha. 


anvs  na  h-amaihh  a  chaidJi  seachad. 

a  dhealbh,  riochd.  i 

415 


7  Agus  a  thaobh  nan 
aingeal  a  ta  e  ag  ràdh,  Neach 
a  ta  deanamh  'aingle  'nan 
spioradaibh4,  agus  a  mhinist- 
cirean  'nan  lasair  theine. 

8  Ach  ris  a'  Mhac  a  ta  e 
ag  ràdh;  Tha  do  righ-chaithir, 
a  Dhè,  gu  saoghal  nan 
saoghal;  is  slat-rìoghail  ro 
chothromach  slat  do  rìogh- 
achd-sa : 

9  Ghràdhaich  thu  fìreant- 
achd,  agus  thug  thu  fuath  do 
aingidheachd  ;  uime  sin  dh'- 
ung  Dia,  do  Dhia-sa,  thu  le 
oladh  aoibhneis  os  ceann  do 
chompanacha. 

10  Agus,  Leag  thusa,  a 
Thighearn,  bunaite  na  talmh- 
ainn  air  tùs  ;  agus  is  iad  na 
nèamha  oibre  do  làmh  : 

11  Teirgidh  iadsan,  ach 
mairidh  tusa  :  agus  fàsaidh 
iad  uile  sean  mar  eudach  ; 

12  Agus  fillidh  tu  iad  mar 
bhrat,  agus  caochlaidhear 
iad  :  ach  is  tusa  an  ti  ceud- 
na,  agus  cha'n  fhàilnich  do 
bhliadhnachan. 

13  Ach  cò  do  nah-ainglibh 
ris  an  dubhairt  e  uair  air  bith, 
Suidh  air  mo  dheas-làimh,  gus 
an  cuir  mi  do  naimhde  'nan 
stòl-chos  fo  d'chosaibh  ? 

14  Nach  spiorada  fritheai- 
aidh  iad  uile,  air  an  cur  a 
mach  chum  frithealaidh 
dhoibh-san  a  bhios  'nan 
oighreachaibh  air  slàinte  ì 


3  uiread  ni's  fearr  na  na  h-amgil 
as  a  fhuair  e. 
*  a  theachdairean  'nan  gaothaibk. 


EABHRUIDHICH  II. 


CAIB.  II. 

i  Is  còir  dhuinn  bhi  ùmhal  do 
Chriosd,  5  agus  sin  do  bhrìgh  g%Cn 
d\aontaich  e  ar  nàdur-ne  a  ghabh- 

ail  air  fèin,   14  mar  a  bha  sin 

Jeumail. 

T  TIME  sin  is  còir  dhuinn  an 
^  ro  thuilleadh  aire  a  thoirt 
do  na  nithibh  a  chuala  sinn, 
air  eagal  uair  sam  bith  gu'n 
leigeamaid  ruith  leo. 

2  Oir  ma  bha  am  focal  a 
labhradh  le  h-ainglibh  seas- 
mhach,  agun  gu'n  d'fhuair 
gach  uile  bhriseadh  agus  eas- 
ùmhlachd  dìol  -  thuarasdal 
dligheach ; 

3  Cionnus  a  thèid  sinne 
as,  ma  ni  sinn  dìmeas  air 
slàinte  co  mòr,  a  thòisich  air 
tùs  air  bhi  air  a  labhairt  leis 
an  Tighearn,  agus  a  rinneadh 
dcarbhta  dhuinne  leo-san  a 
chual  e ; 

4  Air  bhi  do  Dhia  a'  dean- 
amh  comhf  hianuis  leo,  araon 
le  comharaibh  agus  le  h- 
iongantasaibh,  agus  le  feart- 
aibh  eagsamhla1,  agus  le 
tiodhlacaibh  an  Spioraid 
naoimh,  a  rèir  a  thoile  fèin  1 

5  Oir  cha  do  chuir  e  fo 
cheannsal  nan  aingeal  an 
saoghal  ri  teachd,  mu'm  bheil 
sinn  a'  labhairt. 

6  Ach  rinn  neach  flanuis 
ann  an  ionad  àraidh,  ag 
ràdh,  Ciod  e  an  duine  gu'n 
cuimhnicheadh  tu  airl  no 
mac  an  duine  gu'm  flosraich- 
eadh  tu  e  ? 

7  Rinn  thu  e  rè  tamuill 
bhig  ni's  ìsle  na  na  h-aingil  ; 
chrùn  thu  e  le  glòir  agus  le 
/i-urram,  agus  chuir  thu  e  os 
ceann  oibre  do  làmh  ; 

8  Chuir  thu  na  h  -  uile 
nithe  sìos  fuidh  a  chosaibh. 
Oir  ann  an  cur  nan  uile  nithe 


1  iomadh-g/mèitheach, 

416 


fuidh  dha,  cha  d'fhàg  e  ni 
air  bith  _  gun  chur  fuidhe. 
Ach  a  nis  cha'n  'eil  sinn  a' 
faicinn  nan  uile  nithe  fathast 
air  an  cur  f 'a  cheannsal. 
m  9  Ach  chi  sinn  Iosa,  a 
rinneadh  rè  ùine  bhig  ni 
b'ìsle  na  na  h-aingil,  chum 
tre  ghràs  Dè  gu'm  blaiseadh 
e  bàs  air  son  gach  uile 
dhuine,  tre  f  hulang  a'  bhàis 
air  a  chrùnadh  le  glòir  agus 
le  /i-urram. 

10  Oir  b'iomchuidh  dhas- 
an,  air  son  am  bheil  na  h-uile 
nithe,  agus  tre'm  bheil  na  2], 
h-uile  nithe,  ann  an  tabhairt2  f 
mhòran  mhac  chum  glòire,  w 
ceannard  an  slàinte  a  dhean-  (a( 
amh  foirfe  tre  fhulangasaibh. 

11  Oir  a  ta  araon  an  ti  a 
naomhaicheas,  agus  iadsan  a  ih 
naomhaichear,  uile  o  aon :  (j 
air  an  aobhar  sin  cha  nàr  leis  \ 
bràithrean  a  ghairm  diubh,  à 

12  Ag  ràdh,  Cuiridh  mi  ■ 
t'ainm  an  cèill  do  m'  bhràith- 
ribh,  ann  am  meadhon  na  coir 
h  -  eaglais  seinnidh  mi  cliù  jidl 
dhuit.  ^  Cri( 

13  Agus  a  rìs,  Cuiridh  mi  grt : 
mo  dhòchas  ann.  Agus  a  2 
rìs,  Feuch  mise,  agus  a'  l'o 
chlann  a  thug  Dia  dhomh.  % 

14  Uime  sin,  mheud  gu  j  tlbl 
bheil  aig  a'  chloinn  comh-  3 1 
roinn  do  f heòil  agus  do  | ; 
f  huil,  ghabh  esan  mar  an  ia  J 
ceudna  roinn  diubh  sin ;  lijj£ 
chum  tre'n  bhàs  gu'n  claoidh-  tl,, 
eadh  e  esan,  aig  am  bheil  %: 
cumhachd  a'  bhàis,  'se  sin,  j  { ( 
an  diabhul ; 

15  Agus  gu'n  saoradh  e  i , 
iadsan  a  bha  tre  eagal  a'  ^ 
bhàis  rè  am  beatha  uile  fo  {) 
dhaorsa.  Maois 

16  Oir  gu  deimhin  cha  do  [  i 
  I 

2  treòrachadh. 


ghabh  e  nàdur  nan  aingeal 
air 1  ach  ghabh  e  sìol  Abra- 
Itaim  air. 

17  Uime  sin  b'f  heumail  da 
anns  na  h-uile  nithibh  bhi 
air  a  dheanamh  cosmhuil 
r'a  bhràithribh j  chum  gu'm 
biodh  e  'na  àrd  -  shagart 
tròcaireach  agus  dìleas  ann 
an  nithibli  a  thaobh  Dhè, 
chum  rèite  a  dheanamh  air 
son  pheacanna  an  t-sluaigh  : 
18  Oir  a  mheud  gu'n 
d'f  huiling  e  fèin,  air  dha  bhi 
air  a  bhuaireadh,  is  comasaeh 
e  air  cabhair  a  dheanamh 
orra-san  a  ta  air  am  buair- 
eadh. 

CAIB.  III. 

1  Is  mò  Criosd  na  Maois :  7  uime 
sin  mur  creid  sinn  annsan,  bitli- 
idh  sinn  nVs  toillteanuiche  air 
dioghaltas  na  lsrael  cruaìdh- 
chndheack, 

|TIME  sin,  a  bhràithre 
^  naomha,  a  ta  'nur  luchd- 
comhpairtdo'n  ghairm  nèamh- 
aidh,  thugaibh  fa'near  Iosa 
Criosd,  abstol  agus  àrd-shag- 
art  ar  n-aidmheil ; 

2  A  bha  dìleas  dhasan  a 
dh'orduich  e,  amhuil  a  bha 
Maois  mar  an  ceudna  'na 
t)iigh-san  uile. 

3  Oir  mheasadh  gu'm  b'air- 
idh  an  Ti  so  air  glòir  bu  mhò 
na  Maois,  mheud  gu  bheil 
tuilleadh  urraim  aig  an  neach 
i  thog  an  tigh,  na  aig  an  tigh 
fèin. 

4  Oir  tha  gach  uile  thigh 
air  a  thogail  le  aon  èigin ; 
ach  an  ti  a  thog  na  h-uile 
nithe,  ?s  e  Dia. 

5  Agus  gu  deimhin  bha 
Maois  dìleas  'na  thigh-san 
viile  mar  sheirbhiseach,  chum 
fianuis  air  na  nithibh  sin  a 


EABHRUIDHICH  111. 

bha  gu  bhi  air  an  labhairt  an 
dèigh  sin  ; 

6  Ach  Criosd  mar  Mhac 
os  ceann  a  thighe  fèin  :  agus 
is  sinne  a  thigh-san,  ma 
chumas  sinn  dànachd,  agus 
gàirdeachas  an  dòchais,  gu 
daingean  gus  a'  chrìoch. 

7  Uime  sin,  mar  a  ta  an 
Spiorad  naomh  ag  ràdh,  An 
diugh,  ma  chluinneas  sibh  a 
ghuth, 

8  Na  cruaidhichibh  bhur 
cridhe,  mar  anns  a'  bhros- 
nuchadh,  ann  an  là  a'  bhuair- 
idh  san  f  hàsach  : 

9  Far  an  do  bhuair  bhur 
n-aithriche  mi,  agus  a  dheai  bh 
iad  mi,  agus  a  chunnaic  iad 
m'oibre  rè  dhà  fhichead 
bliadhna. 

10  Uime  sin  bha  diom  orm 
ris  a'  ghinealach  sin,  agus 
thubhairt  mi,  Tha  iad  a 
ghnàth  air  seacharan  'nan 
cridhe ;  agus  cha  do  ghabh 
iad  eòlas  air  mo  shlighibh-sa. 

11  Ionnus  gu'n  d'thug  mi 
mo  mhionnan  a'm'  fheirg, 
Nach  tèid  iad  a  steach  do  m' 
shuaimhneas. 

12  Thugaibh  an  aire,  a 
bhràithre,  air  eagal  gu'm  bi 
ann  an  aon  neach  agaibh 
droch  cridhe  mi-chreidimh, 
ann  an  trèigsinn  an  Dè  bheò. 

13  Ach  earailichibh  a  chèile 
gach  aon  là,  am  feadh  a 
ghoirear  An  là  'n  diugh 
dheth ;  air  eagal  gu'n  cruaidh- 
ichear  neach  air  bith  agaibli 
tre  mhealltaireachd  a'  pheac- 
aidh. 

14  Oir  rinneadh  sinne  'nar 
luchd-comhpairt  do  Chriosd, 
ma  chumas  sinn  toiseach  ar 
muinghin  gu  daingean  gus  a' 
chrìoch  ; 


1  cha  do  ghabh  e  g'  eim     do  na  h-ainglibi 
417 


EABHRUIDiIICH  IV. 


15  Am  feadh  a  theirear, 
An  diugh,  ma  chluinneas 
sibh  a  ghuth,  na  cruaidhich- 
ibh  bhur  cridhe,  mar  anns  a' 
bhrosnuchadh. 

16  Oir  air  do  dhream  àraidh 
cluinntinn,  bhrosnuich  iad : 
ach  cha  b'iadsan  uile  a  thàinig 
a  mach  as  an  Eiphit  le  Maois. 

17  Ach  cò  ris  a  bha  diom 
air  rè  dhà  f  hichead  bliadhna  ? 
nach  ann  riu-san  a  pheacaich, 
muinntir  d'an  do  thuit  an 
coluinnean  anns  an  f  hàsach  ì 

18  Agus  cò  iad  d'an  d'thug 
e  a  mhionnan  nach  rachadh 
iad  a  steach  d'a  shuaimh- 
neas x,  ach  dhoibh-san  nach 
do  chreid  2  ! 

19  Mar  so  chi  sinn  nach 
b'urrainn  iad  dol  a  steach  air 
son  mi-chreidimh. 

CAIB.  IV. 

1  Tha  fois  nan  Criosduidhean  air  a 
faghail  tre  chreidimh.  12  Cumh- 
achd  focail  Dè.  14  Tre  ar  n-drd- 
shagart  losa  Mac  Dhè,  a  hha  fuidh 
thrioblaidibh,  achsaor  o  pheacadh, 
16  is  còir  dhuinn,  agus  feudaidh 
sinn  dol  gu  dàna  chum  caithir 
nan  gràs. 

TTIME  sin  biodh  faitcheas3 
oirnn,  air  eagal  air  bhi 
do  ghealladh  dol  a  steach 
d'a  shuaimhneas  air  fhagail 
againn,  gu'n  tigeadh  aon 
neacli  agaibh4  a  dhèidh-làimh 
air. 

2  Oir  shearmonaicheadh  an 
soisgeul  duinne,  amhuil  a 
rinneadh  dhoibh-san  :  ach 
cha  robh  tairbhe  dhoibh  anns 
an  fhocal  a  chaidh  shearmon- 
achadh,  do  bhrìgh  nach  robh 
e  air  amheasgadh  le  creidimh 
anns  an  dream  a  chual  e. 

3  Oir  tha  sinne  a  chreid  a' 
dol  a  steach  do  shuaimhneas, 


amhuil  a  thubhairt  e,  Mar  ; 
thug  mi  mo  mhionnan  a'm' 
f  heirg,  Nach  tèid  iad  a  steach 
do  m'  shuaimhneas  :  ged  bha 
na  h-oibre  crìochnaichte 
thoiseach  an  t-saoghail. 

4  Oir  labhair  e  ann  an 
ionad  àraidh  mu'n  t-seachd- 
amh  là  air  an  dòigh  so,  Agus 
ghabh  Dia  fois  air  an 
seachdamh  là  o  'oibribh  uile. 

5  Agus  anns  an  ionad  so 
rìs,  Cha  tèid  iad  a  steach  do 
m'  shuaimhneas. 

6  Do  bhrìgh  uime  sin  gu'n 
tuigear  uaith  so  gu'n  tèid 
dream  àraidh  a  steach  ann, 
agus  nach  deachaidh  an 
dream,  d'an  do  shearmon- 
aicheadh  e  air  tùs,  a  steach 
air  son  am  mi-chreidimh ; 

7  A  rìs,  tha  e  suidheach- 
adh  là  àraidh,  ag  ràdh  ann 
an  Daibhidh,  An  diugh,  an 
dèigh  aimsir  co  fhada  ;  mar 
a  theirear,  An  diugh,  ma 
chluinneas  sibh  a  ghuth,  na 
cruaidhichibh  bhur  cridhe. 

8  Oir  nam  biodh  Iosua5 
air  toirt  suaimhneis  dhoibh, 
cha  labhradh  e  an  dèigh  sin| 
mu  là  eile. 

9  Uime  sin  dh'fhàgadh 
fois/a  chomhair  sluaigh  Dhè. 

10  Oir  an  ti   a  chaidh 
steach  d'a  shuaimhneas-san, 
ghabh  esan  tàmh  o'  oibribh- 
san,  amhuil  a  ghabh  Dia 
'oibribh  fèin. 

11  Deanamaid  dìcliiol 
uime  sin  air  dol  a  steacl 
do'n  t-suaimhneas  sin,  ah 
eagal  gu'n  tuit  aon  neach  £ 
rèir  eisempleir  cheudna  a 
mhi-chreidimh  6. 

12  Oir  tha  focal  Dè  bel 
agus  cumhachdach,  agus  ni': 


l  fhois.  3  a  bha  eas-iimhat. 

3  eagaì. 

418 


*  dhinn.  5  Josa. 

6  eas-ùmhlachd. 


EABHBUIDHICH  V. 


gèire  na  claidheamh  dà 
fliaobhair  air  bith,  a'  ruigh- 
eachd  eadhon  chum  eadar- 
sgaraidh  an  anama  agus  an 
spioraid,  agus  nan  alt  agus 
nan  smear,  agus  a'  toirt  breth 
air  smuaintibh  agus  rùnaibh 1 
a'  chridhe. 

13  Agus  cha'n  'eil  creutair 
sam  bith  nach  'eil  follaiseach 
'na  làthair-san :  ach  a  ta  na 
h-uile  nithe  lomnochd,  agus 
fosgailte  do  shùilibh  an  ti 
d'am  feum  sinn  cunntas  a 
thabhairt 2. 

14  Dobhrìgh  uime  sin  gu 
bheil  againn  àrd-shagart  mòr, 
a  [  chaidh  a  steach  do  na 
nèamhaibh,  Iosa  Mac  Dhè, 
cumamaid  gu  daingean  ar  n- 
aidmheil. 

15  Oir  cha'n  'eil  àrd-shag- 
art  againn  nach  'eil  comasach 
air  comh  -  f  hulangas  a  bhi 
aige  ri  ar  n-anmhuinneachd- 
aibh ;  ach  a  bhuaireadh  sna 
h-uile  nithibh  air  an  dòigh 
cheudna  ruinne,  ach  as  eug- 
mhais  peacaidh. 

16  Thigeamaid  uime  sin 
le  dànachd  gu  righ-chaithir 
nan  gràs,  chum  gu  faigh  sinn 
tròcair,  agas  gu'n  amais  sinn 
air3  gràs  chum  cabhair  ann 
an  àm  feuma. 

CAIB.  V. 

1  Ughdarras  agus  urram  sagartachd 
ar  ò'ldnuighir  ;  11  mairnealachd 
'nan  eblas  air  a  chronachadh. 

r^IR  tha  gach  uile  àrd- 
shagart,  air  a  thoirt  o 
mheasg  dhaoine,  air  orduch- 
adh  air  son  dhaoine  ann  an 
nithibh  a  thaobh  Dhè,  chum 
gu'n  toir  e  suas  araon  tiodh- 
lacan  agus  ìobairtean  air  son 
pheacanna  : 


1  breithneachaìbh. 
2  ris  am  bheil  ar  gnothuch-ne. 

419 


2  Neach  a  ta  comasach  air 
truas  a  ghabhail  ris  an  dream 
a  ta  aineolach,  agus  air  seach- 
aran :  do  bhrìgh  gu  bheil 
e  fèin  mar  an  ceudna  air 
a  chuairteachadh  le  h-an- 
mhuinneachd : 

3  Agus  air  a  shon  so,  is 
còir  dha  ìobradh  air  son 
pheacanna,  mar  as  leth  an 
t-sluaigh,  is  amhuil  sin  as  a 
leth  fèin  mar  an  ceudna. 

4  Agus  cha  ghabh  aon 
duine  an  t-urram  so  dha  fèin, 
ach  an  ti  a  ta  air  a  ghairm  o 
Dhia,  mar  hha  Aaron : 

5  Is  amhuil  sin,  cha  do 
ghlòraich  Criosd  e  fèin,  gu 
bhi  air  a  dheanamh  'na  àrd- 
shagart ;  ach  an  ti  a  thubhairt 
ris,  Is  tu  mo  Mhac,  an  diugh 
ghin  mi  thu. 

6  A  rèir  mar  a  ta  e  ag  ràdh 
mar  an  ceudna  ann  an  ionad 
eile,  Is  sagart  thu  gu  siorruidh 
arèir  orduigh4Mhelchisedeic. 

7  Neach  ann  an  làithibh 
'fheòla,  an  dèigh  dha  ur- 
nuighean  agus  athchuingean, 
maille  ri  h-àrd-èighich  agus 
deuraibh,  ìobradh  suas  do'n  ti 
abha  comasach  air  a  shaoradh 
o'n  bhàs,  agus  dh'èisdeadh  ris 
thaobh  an  ni  roimh  an  robh 
eagal  air5. 

8  Ged  bu^Mhac  e,  dh'- 
fhòghluim  e  ùmhlachd  o  na 
nithibh  a  dh'f  huiling  e  : 

9  Agus  air  dha  bhi  air  a 
dheanamh  foirfe,  rinneadh  e 
'na  ùghdar  slàinte  shiorruidh 
dhoibh-san  uile  a  bhios  ùmhal 
dha  ; 

10  Air  a  ghairm  le  Dia  'na 
àrd-shagart,  a  rèir  orduigh 
Mhelchisedeic  ; 

11    Mu'm   bheil  mòran 


3  gu'm  faigh  sinn.  4  coslais. 
5  thugadh  fuasgladh  dha  o  eagal. 


EABHRUIDHICH  VI. 


againn  r'a  labhairt,  agus 
cruaidh  r'am  mìneachadh ; 
do  bhrìgh  gu  bheil  sibh  mall 
'nur  n-èisdeachd. 

12  Oir  ged  bu  chòir  dhuibh 
a  rèir  na  h-aimsir  bhi  'nur 
luchd  -  teagaisg,  tha  feum 
agaibh  gu'n  teagaisgeadh 
neach  dhuibh  a  rìs  ciod  iad 
ceud-thoiseacha  bhriathar 1 
Dhè ;  agus  tha  sibh  air 
teachd  chum  na  h-inbhe  sin, 
gur  mò  a  ta  bainne  dh'uir- 
easbhuidh  oirbh  na  biadh 
làidir. 

13  Oir  gach  neach  a  ta 
gnàthachadh  bainne,  tha  e 
neo-theòmadh2  air  focal  na  fìr- 
eantachd :  oir  is  naoidhean  e. 

14  Ach  is  ann  do  dhaoin- 
ibh  foirfe  a  bhuineas  biadh 
làidir,  aig  am  bheil  an  ceud- 
faidh,  tre  ghnàthachadh  fada, 
air  an  cleachdadh  ri  eadar- 
dhealachadh  a  chur  eadar 
maith  agus  olc. 

CAIB.  VI. 

1  Chuir  Pòl  impidh  air  na  Eabh- 
fuidhich,  gun  iad  a  thuiteam  air  an 
ais  6'n  chreidimh  ;  11  ach  bhi 
seasmhach,  12  dìchiollach,  agus 
feitheamh  gu  foighidneach  ri  Dia, 
13  do  bhrìgh  gu  bheil  esan  rofhìor 
agus  cinnteach  'na  ghealladh.  _ 

TTIME  sin  air  ì'àgail  duinn 
^  ceud-thoiseacha  teagaisg 
Chriosd,  rachamaid  air  ar 
n-aghaidh  chum  foirfeachd ; 
gun  bhi  rìs  a'  suidheachadh 
bunaite  aithreachais  o  oibribh 
marbha,  agus  creidimh  thaobh 
Dhè, 

2  Bunaite  teagaisg  nam 
baisde,  agus  leagaidh  nan 
làmh,  agus  aiseirigh  nam 
marbh,  agus  breitheanais 
shiorruidh. 

3  Agus  ni  sinn  so,  ma 
cheadaicheas  Dia. 


1  oracla.        2  neo-iùlmhar. 
3  na  linn  ri  teachd. 

420 


4  Oir  is  eu-comasach  an 
dream  sin  a  chaidh  aon  uair 
e  shoillseachadh,  agus  a 
bhlais  antiodhlac  nèamhaidh, 
agus  a  rinneadh  'nan  luchd- 
comhpairt  do'n  Spiorad 
naomh, 

5  Agus  a  bhlais  deadh 
f  hocal  Dè,  agus  cumhachdan 
an  t-saoghail  ri  teachd  3, 

6  Agus  a  thuit  air  falbh,  d 
ath-nuadhachadh  chum  aith- 
reachais  :  do  bhrìgh  gu  bheil  , 
iad  a'  ceusadh  Mhic  Dhè  a 
rìs  dhoibh  fèin,  agus  'ga  chur  2; 
gu  nàire  f  hollaisich4. 

7  Oir  an  talamh  a  dh'òlas  ,j 
a  steach  an  t-uisge  a  tha  , 
teachd  gu  minic  air,  agus  a  a 
bheir  uaith  luibheanna  iom-  , 
chuidh  do'n  dream  leis  an  , 
saothraichear  e,  gheibh  e  H 
beannachadh  o  Dhia : 

8  Ach  an  talamh  sin  a  Jac 
bheir  uaith  droighionn  agus 
drisean  tha  e  air  a  chur  air  J. 
cùl,  agus  fagus  do  mhallach- 
adh ;  d'an  deireadh  bhi  air  a    ,  J 
losgadh. a 

9  Ach  is  dearbh  leinn  nithe  j  .  ' 
a's  fear  mu'r  timchioll-sa,  a 
mhuinntir  ionmhuinn,  agus  i  Jl™ 
nithe  a  tha  dlùth  do  shlàinte,  M 
ged  tha  sinn  a'  labhairt  mar  « 
so.  I  * 

10  Oir  cha'n  eil  Dia;  «D 
mi  -  chothromach,  gu'n  dì- !  p\ 
chuimhnicheadh  e  obair  agus  |  ^ 
saothair  bhur  gràidh,  a  nochd  f  ? 
sibh  a  thaobh  'ainme-san,  am  0  ^ 
feadh  gu'n  d'rinn  sibh  frith-i 
ealadh  do  na  naomhaibh,  a-  j  19 
gus  gu  bheil  sibh  a'  frith-j  ^ir 
ealadh. 

11  Agus  is  miann  leinne  6t 
gu'n  dean  gach  aon  agaibh  < 
an  dùrachd  ceudna  a  nochd-    1 : 


4  a'  deanamh  ball-magaidh  dheth. 


EABHRUIDHICH  VII. 


adh,  chum  làn-dearbhaidh  an 
dòchais  gus  a'  cbrìoch  : 

12  Chum  nach  bi  sibh 
leasg,  ach  'nur  luchd-lean- 
mhuinn  orra  -  san,  a  tha  tre 
chreidimb  agus  f  hoighidin  a' 
sealbhachadh  nan  geallanna. 

13  Oir  an  uair  a  thug  Dia 
gealladh  do  Abraham,  do 
bhrìgh  nach  feudadh  e  mionn- 
an  a  thoirt  air  neacb  bu  mhò, 
tbug  e  mionnan  air  fèin. 

14  Ag  ràdh,  Gu  f  ìrinneach, 
beannaichidh  mi  gu  mòr  tbu 
agus  ni  mi  ro  lìonmhor  thu. 

15  Agus  mar  sin  an  dèigb 
dhasan  feitheamh  gu  foigh- 
idneach,  fhuair  e  sealbh  air 
a'  ghealladh. 

16  Oir  gu  deimhin  bheir 
daoine  mionnan  air  an  neach 
a's  mò :  agus  dhoibh-san  is 
erìoch  air  gach  uile  chonn- 
sachadh  mionnan  chum 
daingneacbaidh. 

17  Uime  sin  air  bbi  do 
Dhia  toileach  air  neo- 
chaochluidheachd  a  chomb- 
airle  fheuchainn  ni's  pailte 
do  oigbreachaibh  a'  gheall- 
aidh,  dhaingnicb  e  le  mionn- 
aibh  e : 

18  Chum  tre  dhà  ni  neo- 
chaocbluidbeacb,  anns  an 
robh  e  eu-comasach  gu'n 
deanadh  Dia  breug,  gu'm 
biodb  againne  combf  burtacbd 
làidir,  a  theich  chum  dìdein 
gu  greim  a  dheanamb  air  an 
dòchas  a  chuireadh  romb- 
ainn  : 

19  Ni  a  tba  agamn  mar 
acair  an  anama,  araon  cinnt- 
eacb  agus  daingean,  agus  a 
thèid  a  steach  do'n  ionad  sin 
ata'n  taobb  stigb  do'n  bhrat- 
roinn, 


1  a1  heannachadk  beannaichidh  mi 
thu,  Gr. 

3  mharbhadh, 

421 


20  Far  an  deachaidh  an 
roimh-ruith-f  hear  a  steacìi  air 
ar  son-ne,  eadhon  Iosa,  a  rinn- 
eadh'na  àrd-shagart  gu  siorr- 
uidh  a  rèir  orduigh  Mhel- 
chisedeic. 

CAIB.  VII. 

1  7s  sagart  Iosa  Criosd  a  rèir  ord* 
uiffk  Mhelchisedeic  ;  11  agus  mar 
sin  nfs  ro  òirdheìrce  na  na  sag- 
airt  a  tha  do  ordugh  Aaroin. 

OIR  b'e  am  Melchisedeic 
so  rigb  Shaleim,  sagart 
an  Dè  a's  ro  àirde,  neach  a 
choinnich  Abraham  a'  pillt- 
inn  o  àr2  nan  rìghrean,  agus 
a  bheannaich  e  ; 

2  Da'n  d'thug  Abrabam 
eadhon  deachamh  do'n  uile  : 
neach  a's  e  air  tùs,  air  a 
eadar-tbeangachadh,  rigb  na 
f  ìreantachd,  agus  'na  dhè-igh 
sin  mar  an  ceudna,  righ  Sha- 
leim,  ?se  sin,  righ  na  sìthe ; 

3  Gun  athair,  gun  mhàth- 
air,  gun  sinnsireachd,  gun 
toiseach  làithean,  gun  deir- 
eadh  beatha  aige ;  ach  air 
a  dheanamh  cosmhuil  ri  Mac 
Dhè,  tha  e  fantuinn  'na  shag- 
art  gu  siorruidh  3. 

4  A  nis  thugaibh  an  aire 
cia  mòr  an  duine  so,  da'n 
d'thug  eadhon  am  prìomb- 
athair4  Abrabam  an  deacb- 
amb  do'n  cbreich. 

5  Agus  gu  deimbin  iadsan 
do  cbloinn  Lebbi,  a  tba  faot- 
ainnnasagartachd,  tba  àithne 
aca  deachamh  a  tbogail  o'n 
t-sluagh  a  rèir  an  lagha,  sin 
r'a  ràdh,  o'm  bràitbribh  fèin, 
ged  tbàinig  iad  a  mach  à  leas- 
raidh  Abrabaim  : 

6  Ach  an  ti  nach  'eil  air 
a  sbloinneadb  uatba-san, 
fhuair  e  deachamb  o  Abra- 
bam,  agus  bbeannaich  e  esan 


3«  ghndth,  rb  a  bkeatha. 
4  drd-athair. 

02 


EABHRUIDHICH  VII. 


aig  an  robh  na  geallanna. 

7  Agus  gun  agadh  sam 
bith,  beannaichear  an  ti  a's 
lugha  leis  an  ti  a's  fearr. 

8  Agus  an  so  tha  daoine  a 
gheibh  bàs  a'  faotainn  deach- 
aimh  :  ach  an  sin  an  ti  aig 
am  bheil  fianuis  gu  bheil  e 
beò. 

9  Agus  mar  a  dh'f  heudas 
mi  ràdh,  fhuaradh  ann  an 
Abraham  deachamh  o  Lebhi 
fèin,  a  thogas  an  deachamh : 

10  Oir  bha  e  fathast  ann 
an  leasraidh  'athar,  an  uair 
a  choinnich  Melchisedec  e. 

11  A  nis  nan  tigeadh  foirf- 
eachd  tre  shagartachd  nan 
Lebhitheach,  (oir  is  ann  r'a 
linn  a  thugadh  an  lagh  do'n 
t-sluagh,)  ciod  am  feum  a 
bha  air  sagart  eile  èirigh^  a 
rèir  orduigh  Mhelchisedeic, 
agus  nach  biodh  e  air  a 
ghairm  a  rèir  orduigh  Araoin  ì 

12  Oir  air  do'n  t-sagartachd 
bhi  air  a  h-atharrachadh,  is 
èigin  an  lagh  bhi  air  atharr- 
achadh  mar  an  ceudna. 

13  Oir  an  ti  air  an  labhrar 
na  nithe  sin,  buinidh  e  do 
thrèibh  eile,  do  nach  d'rinn 
aon  neach  frithealadh  aig  an 
aitair. 

14  Oir  is  soilleir  gur  ann  o 
ludah  dh'èirich  ar  Tighearn, 
treubh  air  nach  do  labhair 
Maois  ni  air  bith  thaobh  sag- 
aitachd. 

15  Agus  tha  e  fathast  ni's 
ro-shoilleire,  am  feadh  gu'n 
d'èirich  sagart  eile  a  rèir 
coslais  Mhelchisedeic, 

16  A  rinneadh  'na  shagart, 
cha'n  ann  a  rèir  lagha  àithne 
f  heòlmhoir,  ach  a  rèir  cumh- 
achd  beatha  gun  chrìoch. 


17  Oir  tha  e  deanamh 
fianuis,  Gur  sagart  thu  gach 
linn,  a  rèir  orduigh  Mhelchi- 
sedeic. 

18  Oir  gu  deimhin  tha  an 
àithne  roimhe  air  a  cur  air 
cùl,  air  son  i  bhi  anmhunn 
agus  neo-tharbhach. 

19  Oir  cha  d'rinn  an  lagh 
ni  sam  bith  foirfe,  ach  rinn 
toirt  a  steach  dòchais  a's 
fearr  e;  tre'm  bheil  sinn  a' 
teachd  am  fagus  do  Dhia. 

20  Agus  a  rnheud  nach 
d'rinneadh  sagart  deth  gun 
mhionnaibh ; 

21  (Oir  rinneadh  sagarta 
dhiubh-saia  as  eugmhais 
mhionnan  :  ach  dheth-san  le 
mionnaibh,  tre'n  ti  a  thubh- 
airt  ris,  Mhionnaich  an  Tigh- 
earn,  agus  cha  ghabh  e 
aithreachas,  Is  sagart  thu  gu 
siorruidh,  a  rèir  orduigh 
Mhelchisedeic  ;) 

22  Is  cò  mor  as  sin  a  rinn- 
eadh  Iosa  'na  urras  air  coimh- 
cheangal 1  a's  fearr. 

23  Agus  bha  gu  deimhin 
mòran  diubhsan  'nan  sagart- 
aibh,  do  bhrìgh  gu'n  do 
bhacadh  dhoibh  leis  a'  bhàs 
bhi  maireann : 

24  Ach  an  duine  so,  do 
bhrìgh  gu  mair  e  gu  siorruidh, 
tha  sagartachd  neo-chaoch- 
luidheach  aige. 

25  Air  an  aobhar  sin,  tha 
e  mar  an  ceudna  comasach 
air  an  dream  a  thig  a  dh'- 
ionnsuidh  Dhè  trid-san  a 
thèarnadh  gu  h-iomlan^,  do 
bhrìgh  gu  bheil  e  beò  gu 
siorruidh  gu  eadar  -  ghuidhe 
a  dheanamh  air  an  son. 

26  Oir  bha  shamhuil  sin 
do  àrd-shagart  iomchuidh 


1  tiomnadh. 

422 


2«  shlànuchadh  gus  a'  chuid  fl'i 
Jìtide,  gu  siorruidh. 


EABHRUIDHICH  VIIL 


dhuinne,  a  bha  naomh,  neo- 
lochdach,  neo-thruaillidh,  air 
a  dhealachadh  1  o  pheacach- 
aihh,  agus  a  rinneadh  ni's 
àirde  na  na  nèamha  ; 

27  Xach  feum  gach  là  mar 
na  h-àrd-shagairt  ud  ìobairt- 
ean  thoirt  suas,  airtùsair  son  a 
pheacannafèin,  agus  an  dèigh 
sin  air  son  pheacawia  an  t- 
sluaigh :  oir  rinn  e  so  aon 
uair,  san  àm  a  thug  se  e  fèin 
mar  ìobhairt. 

28  Oir  tha  an  lagh  a'  dean- 
amh  àrd-shagarta  do  dhaoin- 
ibh  aig  am  bheil  anmhuinn- 
eachd ;  ach  focalnammionn- 
an  a  bha  an  dèigh  an  lagha, 
a'  deanamh  àrd-shagairt  do'n 
Mhac,  a  tha  air  a  dheanamh 
iomlan  2  gu  siorruidh. 

CAIB.  VIII. 

1  Le  sagartachd  shiorruidh  Chriosd 
tha  sagartachd  Lebhitheach  Aar- 
oin  air  a  cur  air  cùl :  7  agus  an 
coimhcheayigal  aimsireil  a  rinn- 
eadh  ris  na  sinnsiribh,  le  coimh- 
cheangal  siomiidh  an  t-soisgeil. 

A  NIS  is  e  so  suim  nan 
^  nithe  a  labhair  sinn : 
Tha  shamhuil  sin  do  àrd- 
shagart  againn,  a  tha  air 
suidhe  air  deis  righ-chaith- 
reach  na  mòrachd  anns  na 
nèamhaibh : 

2  Ministeir  nan  ionad 
naomha,  agus  an  fhìor 
phàilliuin,  a  shuidhich  an 
Tighearn,  agus  cha  bu  duine. 

3  Oir  tha  gach  uile  àrd- 
j&agart  air  orduchadh  chum 
tiodhlacan  agus  ìobairtean  a 
thoirt  saas  :  uime  sin  b'èigin 
gu'm  biodh  aig  an  duine  so 
mar  an  ceudna  ni  èigin  r'a 
thabhairt  suas. 

4  Oir  nam  biodh  e  air 
thalamh,  cha  bhiodh  e  'na 


1  air  a  sgaraàk, 

423 


shagart,  do  bhrìgh  gu  bheil 
sagairt  ann  a  tha  tabhairt 
suas  thiodhlac  a  rèir  an 
lagha : 

5  Muinntir  a  tha  deanamh 
seirbhis  le  samhladh  agus 
sgàile  nan  nithe  nèamhaidh, 
a  rèir  mar  a  dh'orduicheadh 
do  Mhaois  le  Dia  'nuair  a 
bha  e  air  tì  am  pàilliun  a 
chur  suas.  Oir  feuch,  (a  ta 
e  ag  ràdh,)  gu'n  dean  thu  na 
h-uile  nithe  rèir  an  t-saimp- 
leir  a  nochdadh  dhuit  san 
t-sliabh. 

6  Ach  a  nis  fhuair  e 
ministreileachd  a's  ro  f  hearr, 
e  mheud  gu  bheil  e  mar  an 
ceudna  Jna  eadar-mheadhon- 
air  air  coimhcheangal  a's 
fearr,  a  chaidh  dhaingneach- 
adh  air  geallaibh  a's  fearr. 

7  Oir  nam  biodh  an  ceud 
choimhcheangal  sin  gun  uir- 
easbhuidh  3  ;  cha'n  iarrtadh 
àit  do'n  dara  coimhcheangal. 

8  Oir,  a'  faotainn  croin 
doibh,  a  ta  e  ag  ràdh,  Feuch 
thig  na  làithean,  (tha  an 
Tighearn  ag  ràdh,)  anns 
an  dean  mi  coimhcheangal 
nuadh  ri  tigh  Israeil,  agus 
ri  tigh  Iudah  : 

9  Cha'n  ann  a  rèir  a' 
choimhcheangail  a  rinn  mi 
r'an  aithrichibh,  anns  an  là  a 
rug  mi  air  làimh  orra  chum 
an  treòrachadh  a  mach  à 
talamh  na  h  -  Eiphit ;  do 
bhrìgh  nach  d'fhan  iad  ann 
am  choimhcheangal,  agus 
chuir  mise  suarach  iadsan, 
tha  anTighearn  ag  ràdh. 

10  Oir  is  e  so  an  coimh- 
cheangal  a  ni  mi  ri  tigh  Israeil 
an  dèigh  nan  làithean  ud, 
tha  an  Tighearn  ag  ràdh  ; 
Cuiridh  mi  mo  reachdan  'nan 


i  2  air  a  choisrigeadh.    3  fochd,  chron. 


EABHRUIDHICH  IX. 


inntinn,  agus  sgrìobhaidh  mi 
iad  air  an  cridheachaibh : 
agus  bithidh  mi  a'm'  Dhia 
dhoibh,  agus  bithidh  iadsan 
'nan  sluagh  dhomh-sa. 

11  Agus  cha  teagaisg  iad 
gach  aon  a  choimhearsnach, 
agus  gach  aon  a  bhràthair, 
ag  ràdh,  Gabh  eòlas  air  an 
Tighearn :  oir  bithidh  eòlas 
aca  uile  orm,  o'n  neach  a's 
lugha  gus  an  neach  a's  mò 
dhiubh. 

12  Oir  bithidh  mise  tròcair- 
each  d'an  euceartaibh,  agus 
am  peacanna  agus  an  aing- 
idheachd  cha  chuirnhnich  mi 
ni's  mò. 

13  Am  feadh  a  ta  e  ag 
ràdh,  Coimhcheangal  nuadh, 
rinn  e'n  ceud  choimhcheangal 
sean.  A  nis  an  ni  a  ta  aosda 
agus  air  fàs  sean,  tha  e  fagus 
do  dhol  as  an  t-sealladh. 

CAIB.  IX. 

1  Tha  Pòl^  «'  mìneuchadh  nan 
ìobairt  fuidh  'n  lagh,  agus  gach 
gndthachaidh  a  bha  'nan  cuid- 
eachd ;  11  tha  iad  gu  mòr  thaohh 
feobhais  goirid  air  fuil  agus 
ìobairt  Chriosd. 

~DHA  ma  seadh  gu  dearbh 
^  aig  a'  cheud  phàilliun 
orduighean1  a  thaobh  seirbhis 
Dè,  agus  naomh-ionad  saogh- 
alta. 

2  Oir  dheasaicheadh  an 
ceud  phàilliun,  anns  an  robh 
an  coinnleir,  agus  am  bòrd, 
agus  aran  na  fianuis,  ris  an 
abrar  an  t-ionad  naomh. 

3  Agus  an  taobh  a  stigh 
do'n  dara  roinnbhrat,  am 
pàilliun  ris  an  abrar  an  t- 
zonad  a's  ro  naomha  ; 

m  4  Anns  an  robh  an  tùisear 
òir,  agus  àirc  a'  choimh- 
cheangail  air  a  còmhdachadh2 


mu'n  cuairt  le  h-òr,  anii 
robh  a'  phoit  òir  anns  an 
robh   am  mana,   agus  slat 
Aaroin  a  bha  fo  bhlàth,  agus 
clàir  a'  choimhcheangail ; 

5  Agus  os  a  ceann,  cher- 
uban  na  gloire,  a'  cur  sgàile 
air  caithir  na  tròcair ;  mu 
nach  urrainn  sinn  a  nis  labh- 
airt'fa  leth. 

6  A  nis  an  uair  a  bha  na 
nithe  so  air  an  cur  an  ordugh 
mar  so,  chaidh  na  sagairt  a 
ghnàth  a  steach  do'n  cheud 
phàilliun,  a'  coimhlionadh 
seirbhis  I)e: 

7  Ach  do'n  dara  pàilliun 
chaidh  an  t-àrd-shagart  'na 
aonar  a  steach  aon  uair  sa3 
bhliadhna,  cha  b'ann  as 
eugmhais  fola,  a  thug  e  suas 
air  a  shon  fèin,  agus  air  son 
seacharain  an  t-sluaigh : 

8  Air  bhi  do'n  Spiorad 
naomh  a'  nochdadh  so,  nach 
robh  fathast  an  t-slighe  chum 
an  ionaid  bu  ro  naomha  air  a 
foillseachadh,  am  feadh  abh 
an  ceud  phàilliun  fathast  'na 
sheasamh : 

9  Ni  a  bha  'na  shamhladh 
do'n  aimsir  a  ta  làthair,  anns 
an  robh  araon  tiodhlacan  agus 
ìobairtean  air  an  toirt  suas, 
nach  robh  comasach  air  an  ti 
a  bha  deanamh  na  seirbhis 
sin  a  dheanamh  coimhlionta 
thaobh  a  choguis, 

10  An  t-seirbhis  a  bha  mhàirj 
ann  am  biadhaibh  agus  anr 
an  deochaibh,  agus  ann 
iomadh  gnè  ionnlaid,  agu$ 
deas-ghnàthachaibh  a  thaobl 
na  feòla,  a  chuireadh  mai 
uallaich  orra  gu  àm  an  leas 
achaidh. 

11  Ach  air  teachd  d( 
Chriosd  'na  àrd-shagart  nai 


l  reachdan. 

424 


ifolach. 


EABHRUIDHICH  IX. 


nithe  maithe  a  bha  ri  teachd, 
tre  phàilliun  bu  mhò  agus 
bu  diongmhalta,  nach  d'rinn- 
i  eadh  le  làmhaibh,  sin  r'a 
;  ràdh,  nach  robh  do'n  togail 
so ; 

12  Agus  cha  b'ann  tre 
fhuil  ghabhar  agus  laogh, 
ach  tre  'f  huil  fèin  a  chaidh  e 

ì   steach  aon  uair  do'n  ionad 
!   naomh,  air  dha  saorsa  shiorr- 
uidh  fhaotainn  dhuinne. 

13  Oir  ma  ni  fuil  tharbh, 
{  agus  ghabhar,  agus  luaithre 
I  aighe  air  a  crathadh  air  an 
|  dream  a  bha  neòghlan,  an 

! ;  naomhachadh  chum  glanaidh 
.    na  feòla  ; 

14  Cia  mòr  a's  mò  ni  fuil 
ì !  Chriosd,  a  thug  e  fèin  suas 
s !  tre'n  Spiorad  shiorruidh  1  gun 
"  S  lochd  do  Dhia,  bhur  coguis- 
,  i  sa  ghlanadh  o  oibribh  marbha 
I  chum  seirbhis  a  dheanamh 

do'n  Dia  bheò  ? 
ffi !     15  Agus  air  a  shon  so  is 
I  esan  eadar-mheadhonair  an 
h  |  tiomnaidh  -  nuaidh  2,  ionnus 
113 1  tre  f  hulangas  a'  bhàis,  chum 

I  saorsa3  nan  euceart  a  bha 
fuidh  'n  cheud  thiomnadh  a 

1Bi  chosnadh,  gu'm  faigheadh  iad- 

I I  san  a  ta  air  an  gairm  gealladh 
1 !  na  h-oighreachd  siorruidh. 

1  16  Oir  far  am  bheil  tiomn- 
1  adh,  is  èiginbàs  an  tiomnaidh- 
it3  |  f  hir  a  bhi  ann  mar  an  ceud- 
j  na. 

i3E  I  17  Oir  a  ta  tiomnadh 
*  daingean    an    dèigh  bàis 

3  dhaoine :  ach  cha  'n  'eil 
I  brìgh  sam  bith  ann  am  feadh 
ij  ja.  ta'n  tiomnaidh-fhear  beò. 

i  |    18  A  rèir  sin,  ni  mò  bha'n 

4  j:eud  thiomnadh  air  a  chois- 
ijreagadh4  as  eugmhais  fola. 

19  Oir  an  uair  a  labhradh 


1  tre'n  spiorad  naomh. 
.?  a'  chcimhcheangail  nuaidfu 
'o  fuasglaidh, 

'  425 


gach  uile  àithne  rèir  an  lagha 
ris  an  t-sluagh  uile  le  Maois, 
air  dha  fuil  laogh  agus  ghabh- 
ar  a  ghabhail,  maille  ri  h- 
uisge,  agus  oluinn  scarlaid5, 
agus  hisop,  chrath  e  iad 
araon  air  an  leabhar  agus  air 
an  t-sluagh  uile, 

20  Ag  ràdh,  'Si  so  fuil  an 
tiomnaidh6  a  dh'àithn  Dia 
dhuibh. 

21  Os  bàrr,  chrath  e  mar 
an  ceudna  an  fhuil  air  a' 
phàilliun,  agus  air  soithichibh 
na  naomh-sheirbhis  uile. 

22  Agus  is  beag  nach  'eil 
na  h-uile  nithe  air  an  glanadh 
le  fuil  a  rèir  an  lagha  ;  agus 
as  eugmhais  dòrtaidh  fola 
cha  'n  'eil  maitheanas  r'a 
fhaotainn. 

23  B'fheumail  uime  sin 
gu'm  biodh  samhlaidh  nan 
nithe  a  ta  sna  nèamhaibh  air 
an  glanadh  leo  so;  ach  na 
nithe  nèamhaidh  fèin  le  ìob- 
airtibh  a  b'fhearr  na  iad 
so: 

24  Oir  cha  deachaidh 
Criosd  a  steach  do  na  h- 
ionadaibh  naomha  làmh- 
dheanta,  nithe  a  ta  'nan 
samhlachas  air  an  fhìor 
ionad;  ach  do  nèamh  fèin, 
chum  a  nis  e  fèin  a  nochdadh 
ann  am  flanuis  Dè  air  ar 
son-ne  : 

25  No  fòs  chum  e  fèin 
ìobradh  gu  minic,  mar  a 
thèid  an  t-àrd-shagart  gach 
bliadhna  steach  do'n  ionad 
naomh,  le  fuil  nach  leis  fèin. 

26  (Oir  mar  sin  b'èigin 
gu'm  fulaingeadh  e 7  gu 
minic  o  thoiseach  an  t-saogh- 
ail ;)  ach  a  nis  dh'fhoillsidi- 
eadh  e  aon  uair  ann  an  deir- 


*  air  a  dhaingneachadh. 
5  corcuir.        6  a'  choimhcheangail, 
7  //  fheumail  e  dìCfhulaixg, 


EABHUUIDHICH  X. 


eadh  an  t-saoghail1,  chum 
peacadh  a  chur  air  cùl  tre  e 
fèin  ìobradh. 

27  Agus  amhuil  a  ta  e  air 
orduchadh  do  dhaoinibh  bàs 
fhaotainn  aon  uair,  ach  'na 
dhèigh  so  breitheanas : 

28  Mar  sin  thugadh  Criosd 
suas  aon  uair  a  thoirt  air 
falbh  peacanna  mhòran,  ach 
an  dara  uair  as  eugmhais 
peacaidh  foillsichear  e  dhoibh- 
san  aig  am  bheil  sùil  ris, 
chum  slàinte. 

CAIB.  X. 

1  Anmhuinneachd  ìohaìrtean  aìi 
lagha.  10  Thug  ìobaiit  cuirp 
Chriosd,  a  thugadh  suas  aon  vair, 
peacadh  gu  siorruidh  air  falbh. 
19  Earail  chum  an  creidimh  a 
ghleidheadh  gu  daingean,  le  foigh- 
idin  agus  buidheachas. 

TTIME  sin,  air  bhi  aig  an 
lagh  sgàile  nithe  maithe 
ri  teachd,  agus  cha'n  e  f  ìor- 
choslas 1  nan  nithe  fèin,  cha 
'n  "eil  e  comasach  dha  an 
dream  a  thig  d'a  ionnsuidh 
a  chaoidh  a  dheanamh  coimh- 
lionta  leis  na  h  -  ìobairtibh 
sin,  a  bha  iad  a'  toirt  suas 
o  bhliadhna  gu  bliadhna  a 
ghnàth. 

2  Oir  an  sin  nach  sguireadh 
iad  do  bhi  'gan  toirt  suas?  do 
bhrìgh  nach  biodh  aig  luchd 
deanamh  na  naomh-sheirbhis 
tuilleadh  coguis  air  bith  peac- 
aidh,  air  dhoibh  bhi  aon  uair 
air  an  glanadh. 

3  Àch  anns  na  h-ìobairtibh 
sin  uìthear  ath-chuimhneach- 
adh  air  na  peacaibh  gach 
bliadhna. 

4  Oir  cha  'n  'eil  e'n  comas 
gu  tugadh  fuil  tharbh  agus 
ghabhar  peacanna  air  falbh. 

5  Uime  sin  ag  teachd  dha 
do'n  t-saoghal,  a  ta  e  ag 

1  ìian  linn, 

426 


ràdh,  Iobairt  agus  tabhartas 
cha  b'àill  leat,  ach  dh'ulluich 
thu  corp  dhomh-sa : 

6  Ann  an  ìobairtibh-loisgte, 
agus  ann  an  ìobairtibh  air 
son  peacaidh  cha  robh  tlachd 
agad  : 

7  An  sin  thubhairt  mise, 
Feuch  tha  mi  a'  teachd,  (ann 
an  rola  an  leabhair  tha  sud 
sgrìobhta  orm,)  chum  do 
thoil-sa  a  dheanamh,  O  Dhè 

8  Air  dha  a  ràdh  roimh 
sin,  Iobairt,  agus  tabhartas, 
agus  ìobairte  -  loisgte,  agus 
ìobairt  air  son  peacaidh  cha 
b'àill  leat,  agus  cha  robh  do 
thlachd  annta,  (  a  tha  air  an 
toirt  suas  a  rèir  an  lagha  ;) 

9  An  sin  thubhairt  e, 
Feuch,  a  ta  mi  a'  teachd  a 
dheanamh  do  thoil-sa,  O 
Dhè.  Tha  e  cur  air  cùl  a' 
cheud  ni,  chum  gu'n  daing- 
nich  e  an  dara  ni. 

10  Leis  an  toil  so  tha  sinne 
air  ar  naomhachadh,  tre  toirt 
suas  cuirp  Iosa  Criosd  aon 
uair. 

11  Agus  tha  gach  uile 
shagart  a'  seasamh  gach  là, 
a'  frithealadh  agus  a'  toirt 
suas  nan  iobairt  cheudna  gu 
minic,  nithe  do  nach  'eil  e'n 
comas  a  chaoidh  peacanna 
thoirt  air  falbh : 

12  Ach  an  duine  so,  an 
dèigh  dha  aon  ìobairt  a  thoirt 
suas  air  son  peacaidh,  shuidh 
e  a  chaoidh  tuilleadh  air  deas 
làimh  Dhè ; 

13  A'  feitheamh  o  sin  suas 
gus  an  cuirear  a  naimhdc 
'nan  stòl-chos  fo  'chosaibh 

14  Oir  le  aon  ìobairt  rinn  c 
chaoidh  foirfe  iadsan  a  ta  aii 
an  naomhachadh. 

15  Agus  tha  an  Spiorat 


2  fìor-dhealbh. 


C.T/ 

m , 
,23i 

aitì:;..; 

cfe;: 

k'* 

kl.: 

% 


EABHRUIDHICH  X. 


naomh  mar  an   ceudna  a' 
s    deanamh  nanuis  duinne  air 
na  nithibh  so :  oir  an  dèigh 
dha  ràdh  roimh, 

16  Is  e  so  an  coimhcheangal 
a  ni  mi  riu  an  dèigh  nan 
làithean  ud,  tha  an  Tighearn 
ag  ràdh,  Cuiridh  mi  mo 
reachdan  'nan  cridhe,  agus 
sgrìobhaidh  mi  iad  air  an 
inntinn : 

17  Agus  am  peacanna  a- 
gus  an  eucearta  cha  chuimh- 
nich  mi  ni's  mò. 

18  A  nis,  far  am  bheil 
maitheanas  nan  nithe  so,  cha 
'n  'eil  tabhartas1  air  son 
peacaidh  ann  ni's  mò. 

19  Uime  sin,  a  bhràithre, 
do  bhrìgh  gu  bheil  dànachd 
againn  chum  dol  a  steach 
do'n  ionad  a's  naomha  tre 
fhuil  Iosa, 

20  Air  slighe  nuaidh  agus 
bheò  a  choisrig  e  dhuinne, 
tre'n  roinn  -  bhrat,  sin  r'a 
ràdh,  tre  'fheòil  fèin: 

21  Agus  do  bhrìgh  gu  bheil 
againn  àrd-shagart  os  ceann 
tighe  Dhè, 

22  Thigeamaid  am  fagus  le 
cridhe  f  ìor,  ann  an  làn  dearbh- 
bheachd  a'  chreidimh,  le  ar 
cridheachaibh  air  an  crath- 
ghlanadh,  o  dhroch  coguis, 
agus  le  ar  cuirp  air  an  nigh- 
eadh  le  h-uisge  glan. 

1  23  Cumamaid  gu  daingean 
1  aidmheil  ar  dòchais  gun 
|  :  chlaonadh,  (oir  is  f  ìrinneach 
j9  an  ti  a  gheall : ) 
|  24  Agus  thugamaid  an  aire 
;,i  d'a  chèile  chum  arbrosnach- 
1  adh  gu  gràdh,  agus  gu  deadh 
1    oibribh  : 

I  25  Gun  bhi  leigeadh  dhinn 
1   sinn  fèin  a  chruinneachadh 


an  ceann  a  chèile,  mar  is 
gnàth  le  dream  àraidh  ;  ach 
a'  comhairleachadh  a  chèile: 
agus  gu  ma  mòid  a  ni  sinn  so, 
gu  bheil  sibh  a'  faicinn  an  là 
a'  tarruing  am  fagus. 

26  Oir  ma  pheacaicheas 
sinn  do  ar  toil  fèin  an  dèigh 
dhuinn  eòlas  na  f ìrinn  f  haot- 
ainn,  cha'n  f  hàgar  tuilleadh 
dhuinn  ìobairt  air  son  peac- 
aidh, 

27  Ach  dùil  eagalach  ri 
breitheanas,  agus  fearg 
theinnteach,  a  sgriosas  na 
h-eascairdean. 

28  An  neach  a  rinn  tàir  air 
lagh  Mhaois,  bhàsaich  e  gun 
tròcair,  fo  dhithis  no  thriuir 
do  f  hianuisibh  : 

29  Cia  mòr  is  mò2  na  sin 
am  peanas  a  shaoileas  sibh 
air  am  measar  esan  toillt- 
eanach,  a  shaltair  fo  'chos- 
aibh  Mac  Dhè,  agus  a  mheas 
mar  ni  mi-naomha  fuil  a' 
choimhcheangail,  leis  an  do 
naomhaicheadh  e,  agus  a  rinn 
tarcuis  air  Spiorad  nan  gràs  ì 

30  Oir  is  aithne  dhuinn  an 
Ti  a  thubhairt,  Is  leam-sa  an 
dìoghaltas,  agus  bheir  mi 
dìoladh  uam,  tha  an  Tighearn 
ag  ràdh  ;  agus  a  rìs,  Bheir  an 
Tighearn  breth  air  a  shluagh. 

31  Is  ni  eagalach  tuiteam 
ann  anlàmhaibh  an  Dè  bheò. 

32  Ach  biodh  ath-chuimh- 
ne  agaibh  air  na  làithibh  a 
chaidh  seachad,  anns  an 
d'fhuiling  sibh,  an  dèìgh 
dhuibh  bhi  air  bhur  soills- 
eachadh,  gleachda  mòr  ful- 
angais 3 ; 

33  Ann  an  cuid,  am  feaclli 
a  rinnèadh  sibh  'nur  ball- 
amhairc4,  araon  tre  mhaslaibli 


1  ofrail,  ìobairt.      2  truirne,miosa. 
3  cath  mòr  àmhghara. 

427 


4  òall-àbhacais. 


EABHRUIDHICH  XI. 


agus  thrioblaidibh  ;  agus  ann 
an  cuid,  am  feadh  a  rinneadh 
sibh  'nur  companaich  dhoibh- 
san  ris  an  do  bhuineadh  mar 
sin. 

34  Oir  bha  comh-f  hulangas 
agaibh  rium-sa  ann  am 
gheimhlibh,  agus  ghabh  sibh 
le  luath-ghair  ri  creachadh 
bhur  maoin,  air  dhuibh  fios  a 
bhi  agaibh  annaibh  fèin  gu 
bheil  agaibh  air  nèamh  maoin 
a's  fearr,  agus  a  ta  maireann- 
ach. 

35  Uime  sin  na  tilgibh 
uaibh  bhur  muinghin,  aig  am 
bheil  mòr  dhiol-thuarasdal. 

36  Oir  a  ta  feum  agaibh 
air  foighidin  ;  chum  an  dèigh 
dhuibh  toil  Dè  a'  dheanamh, 
gu'm  faigh  sibh  an  gealladh. 

37  Oir  fathast  seallanbeag, 
agus  an  ti  a  ta  ri  teachd  thig 
e,  agus  cha  dean  e  moille. 

38  A  nis  bithidh  am  f  ìrean 
beò  tre  chreidimh :  ach  ma 
philleas  neachsam  bith  air  ais, 
cha  bhi  aig  m'anam-sa  tlachd 
ann. 

39  Ach  cha'n  'eil  sinne 
do'n  dream  sin  a  philleas  air 
an  ais  chum  sgrios  ;  ach  do'n 
dream  a  chreideas,  chum 
tearnaidh  an  anama. 

CAIB.  XI. 

1  Ciod  e  creidimh.  6  As  eugmhais 
creidimh  cha  'n  'eil  e'n  co?nas 
duiun  toil  Dè  a  dheanamh :  7 
deadh  thoradh  a'  ghràis  sin  anns 
na  h-aithrichìbh  o  shean. 

\   NIS  is  e  creidimh  brìgh 
nan    nithe    ri'm  bheil 
dòchas,  dearbh-chinnte 1  nan 
nithe  nach  faicear. 

2  Oir  is  ann  tre  so  a  f  huair 
na  sinnsirean  deadh  theisteas. 

3  Tre  chreidimh  tha  sinn 
a'  tuigsinn  gu'n  do  chruth- 
aicheadh    na    saoghail  tre 


i  dearbhadh,  Ìearbh-shoilkir . 


f  hocal  Dè,  air  chor  as  nach 
d'rinneadh  na  nithe  a  chithear 
do  nithibh  a  bha  r'am  faicinn. 

4  Tre  chreidimh  thug  Abel 
suas  do  Dhia  ìobairt  ni  b' 
f  hearr  na  Cain,  tre  an  d'thug- 
adh  teisteas  dha  gu'n  robh  e 
'na  f  hìrean,  air  bhi  do  Dhia 
a'  deanamh  fianuis  d'a  thiodh- 
lacaibh :  agus  tre  sin,  air  dha 
bhi  marbh,  tha  e  fathast  a' 
labhairt. 

5  Tre  chreidimh  dh'atharr- 
aicheadh  Enoch  chum  nach 
faiceadh  e  bàs  ;  agus  cha  d'- 
fhuaradh  e,  do  bhrìgh  gu'n 
d'atharraich  Dia  e  :  oir  roimh 
'atharrachadh  thugadh  fianuis 
da,  Gu'n  do  thaitinn  e  ri  Dia. 

6  Ach  as  eugmhais  creid- 
imh  cha'n  'eil  e'n  comas  a 
thoileachadh :  oir  is  èigin 
do'n  ti  a  thig  a  dh'ionnsuidh 
Dhè  a  chreidsinn  gu  bheil  e 
ann,  agus  gur  e  an  Ti  e  a 
bheir  duais  do'n  dream  a 
dh'iarras  e  gu  dìchiollach. 

7  Tre  chreidimh  air  do 
Noah  rabhadh  fhaotainn  o 
Dhia  mu  thimchioll  nithe 
nach  robh  idir  r'am  faicinn, 
agus  eagal  a  ghabhail,  dh'ull- 
uich  e  àirc  chum  tearnaidh 
a  theaghlaich  ;  tre'n  do  dhìt 
e  an  saoghal,  agus  rinneadh 
e  'na  oighre  air  an  f  hìreant- 
achd  a  ta  thaobh  creidimh. 

8  Tre  chreidimh,  'nuair  a 
ghairmeadh  Abraham  gu  dol 
a  mach  do  ionad  a  bha  e  gu 
fhaotainn  an  dèigh  sin  mar 
oighreachd,  f  hreagair  e  ;  a- 
gus  dh'imich  e  mach  gun 
fhios  a  bhi  aige  c'àit  an  robh 
e  dol. 

9  Tre  chreidimh  bha  e  air 
chuairt  ann  an  tìr  a'  gheall- 
aidh,  mar  ann  an  tìr  choimh- 
ich,  a'  gabliail  còmhnuidh 
anu  am  pàilliunaibh  maille 


EABHRUIDHICH  XI. 


n  h-Isaac  agus  Iacob,  comh- 
oighreachan  a'  gheallaidh 
cheudna. 

10  Oir  bha  sùil  aige  ri  baile 
aig  am  bheil  bunaitean,  air 
am  bheil  Dia  'na  f  hear-dealbh- 
aidh  agus  'na  f  hear-togail. 

11  Tre  chreidimh  mar  an 
ceudna  fhuair  Sarah  fèin 
neart  gu  sliochd  a  ghabhail 
'na  broinn,  agus  rug  i  leanabh 
an  dèigh  dhi  dol  thar  aois 
cloinne,  do  bhrìgh  gu'n  do 
mheas  i  gu'n  robh  esan  fìr- 
inneach  a  thug  an  gealladh. 

12  Uime  sin  ghineadh  o 
aon  a  mhàin,  agus  esan  ionn- 
an  agus  marbh,  sliochd  mar 
reulta  nèimh  thaobh  lìon- 
mhoireachd,  agus  mar  a' 
ghaineamh  air  tràigh  na 
fairge  do-àireamh. 

13  Fhuair  iad  so  uile  bàs 
ann  an  creidimh,  gun  na 
geallanna  1  f  haotainn,  ach 
air  dhoibh  am  faicinn  fad  o 
làimh,  (agus  an  làn-chreid- 
sinn,)  ghabh  iad  riu,  agus 
dh'aidich  iad  gu'm  bu  choig- 
rich  agus  luchd-cuairt  air  an 
talamh  iad  fèin. 

14  Oir  an  dream  a  ta  ag 
ràdh  nan  nithe  sin,  tha  iad  a' 
nochdadh  gu  soilleir  gu  bheil 
iad  ag  iarraidh  dùthcha. 

_  15  Agus  gu  f  ìrinneach  nam 
biodh  iad  cuimhneachail  air 
an  dùthaich  sin,  as  an  d'thàin- 
ig  iad  a  mach,  dh'fheudadh 
iad  àm  iomchuidh  fhaghail 
air  pilleadh : 

16  Ach  a  nis  tha  dèidh  aca 
air  dùthaich  a's  fearr,  eadhon 
dùthaich  nèamhaidh  :  uime 
sin  cha  nàr  le  Dia,  gu'n  goir- 
ear  an  Dia-san  dheth:  oir 
dh'ulluich  e  dhoibh  baile. 


17  Tre  chreidimh  dh'ìobaìr 
Abraham,  air  dha  bhi  air  a 
dhearbhadh,  a  mhac  Isaac  ; 
agus  thug  an  ti  a  fhuair  na 
geallanna  suas  'aon-ghin  mhic; 

18  Ris  an  dubhradh2,  Ann 
an  Isaac  goirear  do  shliochd : 

19  A'  meas  3  gu'm  bu  chom- 
asach  Dia  air  athogail  eadh- 
on  o  na  marbhaibh ;  o'n  d' 
fhuair  se  e,  eadhon  ann  an 
cosamhlachd. 

20  Tre  chreidimh  bheann- 
aich  Isaac  Iacob  agus  Esau 
mu  thimchioil  nithe  a  bha  ri 
teachd. 

21  Tre  chreidimh  bheann- 
aich  Iacob,  ag  faghail  bàis 
da,  dithis  mhac  Ioseiph  ;  a- 
gus  rinn  e  aoradh,  a'  leigeadh 
a  chudthrom  air  bàrr  a  bhata. 

22  Tre  chreidimh  rinn 
Ioseph,  ri  àm  faghail  a'  bhàis 
da,  iomradh  air  dol  a  mach 
chloinn  Israeil;  agus  thug 
e  àithne  mu  thimchioll  a 
chnàmh. 

23  Tre  chreidimh  an  uair 
a  rugadhMaois,  dh'fholaich- 
eadh  e  tri  mìosan  le  'phàrant- 
aibh,  do  bhrìgh  gu'm  fac  iad 
gu'm  bu  leanabh  tlachdmhor 
e ;  agus  cha  robh  eagal  orra 
roimh  àithne  an  righ. 

24  Tre  chreidimh  air  teachd 
gu  h-aois  do  Mhaois,  dhiùlt 
e  bhi  air  a  ghairm  'na  mhac 
do  nighinn  Pharaoh  ; 

25  A'  ròghnachadh  àmh- 
ghar  f  hulang  maille  ri  sluagh 
Dhè,  roimh  shòlas  a'  phcac- 
aidh  a  mhealtuinn  rè  seal ; 

26  A'  meas  gu'm  bu  mhò 
an  saoibhreas  masladh 
Chriosd  na  ionmhais  na 
h-Eiphit :  oir  bha  sùil  aige  ris 
an  luach-saoithreach 4. 


na  nithe  a  ghealladh, 
2  Mu'n  dubhradh. 

429 


8ii*  reusonachadh,  a*  breithn^chadh. 
*  duqis. 


EABHRUIDHICH  XII. 


27  Tre  chreidimh  thrèig  e'n 
Eiphit,  gun  eagal  a  bhi  air 
1  oimh  chorruich  an  righ :  oir 
bha  e  làidir  'na  inntinn,  mar 
rieach  a  bha  faicinn  an  ti  a 
ta  neo-fhaicsinneach. 

28  Tre  chreidimh  ghlèidh 
e  a'  chàisg,  agus  an  dòrtadh 
fola,  chum  nach  beanadh  an 
Li  a  sgrios  na  ceud-ghin  riu- 
san. 

29  Tre  chreidimh  chaidh 
iad  tre  a'  mhuir  ruaidh,  mar 
tre  thalamh  tioram  :  ni  'nuair 
a  thug  na  h-Eiphitich  ionn- 
suidh  air  a  dheanamh,  bhàth- 
adh  iad. 

30  Tre  chreidimh  thuit 
ballacha  lericho,  an  dèigh 
bhi  air  an  cuairteachadh  rè 
sheachd  làithean. 

31  Is  ann  tre  chreidimh 
nach  do  sgriosadh  Kahab  an 
strìopach  maille  riu-san  nach 
do  chreid,  'nuair  a  ghabh  i 
ris  anluchd-brathaidh  an  sìth. 

32  Agus  ciod  tuilleadh  a 
their  mi?  oir  theirgeadh  an 
ùine  dhomh  ann  an  labhairt 
mu  Ghideon,  Bharac  agus 
Shampson,  agus  Iephthah, 
Dhaibhidh  mar  an  ceudna, 
agus  Shamuel,  agus  na  fàidh- 
ìbh  : 

33  Muinntir  tre  chreidimh, 
a  cheannsaich  rìoghachdan, 
a  dh'oibrich  fìreantachd,  a 
fhuair  geallanna,  a  dhruid 
beoil  leòmhan, 

34  A  mhùch  neart  teine,  a 
chaidh  as  o  fhaobhar  a' 
chlaidheimh,  o  anmhuinn- 
eachd  a  rinneadh  neartmhor, 
a  dh'f  hàs  treun  ann  an  cath, 
a  chuir  air  theicheadh  arm- 
ailte  nan  coimheach, 

35  Fhuair  mnài  am  mairbh 
air  an  togail  a  rìs  gu  beatha  : 


agus  chràidh-phianadh  dream 
eile,  gun  iad  a  ghabhail  ri 
saorsa ;  chum  gu  faigheadh 
iad  aiseirigh  a  b'f  hearr. 

36  Fhuair  dream  eile  deuch- 
ainn  do  f  hanoidibh,  agus  do 
sgiùrsaibh,  seadh  fòs,  do 
gheimhlibh  agus  do  phrìosan 

37  Chlachadh  iad,  shàbh- 
adh  as  a  chèile  iad,  bhuair- 
eadh  ìad,  chuireadh  gu  bàs 
leis  a'  chlaidheamh  iad : 
chaidh  iad  mu'n  cuairt  'nam 
fògaraich  ann  an  croicnibh 
chaorach  agus  ghabhar,  ann 
an  uireasbhuidh,  ann  an 
trioblaidibh,  ann  an  cràdh  ; 

38  (Dream  air  nach  b'airidh 
an  saoghal ;  a'  dol  air  seach- 
aran  ann  am  fàsaichibh,  agus 
air  sleibhtibh,  agus  ann  an 
uamhaibh,agus  ann  an  slochd- 
aibh  na  talmhainn. 

39  Agus  air  dhoibh  so  uile 
deadh  theisteas  f  haotainn  tre 
chreidimh,  cha  d'fhuair  iad 
an  gealladh : 

40  Air  do  Dhia  ni  èigin  a's 
fearr  a  sholar  dhuinne,  ionnus 
nach  biodh  iadsan  air  an 
deanamh  foirfe  as  ar  n-eug- 
mhais-ne. 

CAIB.  XII. 

1  Earail  chum  bhi  bunaiteach  atm 
an  creidimh,foighidin,  agus  diadh- 
achd.  22  Moladh  an  Tiomnaidh- 
nuaidh  os  ceann  an  t-seann-tiomn- 
aidh. 

TTIME  sin,  air  dhuinnebhi 
^  air  ar  cuairteachadh  le 
neul  co  mòr  do  fhianuisibh 
cuireamaid  dhinn  gach  leth- 
trom,  agus  am  peacadh  a  ta 
gu  furas  ag  iadhadh  umainn, 
agus  ruitheamaid  le  foighidin 
anrèis1  achuireadhromhainn. 

2  Ag  amharc  air  losa, 
ceannard2  agus  fear-crìoch-' 


'  «'  choimhlionq. 

430 


2  ùghdair. 


EABHRUIDHICH  XII. 


naich  ar  creidimh,  neach  air 
son  an  aoibhneis  a  chuireadh 
roimhe,  a  dh'fhuiling  an 
crann  -  ceusaidh,  a'  cur  na 
nàire  an  'neo  shuim,  agus  a 
shuidh  air  deis  righ-chaith- 
reach  Dè. 

3  Uime  sin  thugaibh  fa'n- 
ear  esan  a  dh'fhuiling  a 
shamhuil  sin  do  ana-cainnt 
o  pheacaich  'na  aghaidh  fèin, 
air  eagal  gu'm  bi  sibh  sgìth 
agus  lag  ann  bhur  n-inntinn- 
ibh. 

4  Cha  do  sheas  sibh  fathast 
gu  fuil,  a'  cathachadh  an 
aghaidh  peacaidh. 

5  Agus  dhì-chuimhnich 1 
sibh  an  earail  a  ta  labhairt 
ribh  mar  ri  cloinn,  A  mhic, 
na  cuir  suarach  2  smachdach- 
adh  an  Tighearn,  agus  na 
fannaich3  'nuair  a  chronaich- 
ear  leis  thu : 

6  Oir  an  ti  a's  ionmhuinn 
leis  an  Tighearn,  smachd- 
aichidh  se  e,  agus  sgiùrsaidh 
e  gach  mac  ris  an  gabh  e. 

7  Ma  ghiùlaineas  sibh 
smachdachadh,  tha  Dia  a' 
buntuinn  ribh  mar  ri  cloinn  : 
oir  cò  am  mac  nach  smachd- 
aich  an  t-Athair  1 

8  Ach  ma  tha  sibh  as 
eugmhais  _  smachdachaidh, 
d'am  bheil  na  h-uile  'nan 
luchd-comhpairt,  an  sin  is 
clann  dìolain  sibh,  agus  cha 
chlann  dligheach. 

9  Os  bàrr,  bha  agamn 
aithriche^  thaobh  na  feòla,  a 
fimachdaich  sinn,  agus  thug 
sinn  urram  dhoibh  :  nach  mò 
gu  mòr  is  còir  dhuinn  bhi 
ùmhal  do  Athair  nan  spiorad, 
agus  a  bhi  beò  1 


1  An  do  dhìchuimhnich  ? 
an  ìieo-shuim,  an  neo-phrìs. 
3  lagaich. 

431 


_  10  Oir  gu  deimhin  smachd- 
aich  iadsan  sinn  rè  beagain 
do  làithibh  a  rèir  an  toile 
fèin4;  ach  esan  chum  ar 
leas,  ionnus  gu'm  bitheamaid 
'nar  luchd  -  comhpairt  d'a 
naomhachd. 

11  Ach  cha  mheasar 
smachdachadh  air  bith  am 
feadh  a  ta  e  làthair  sòlasach, 
ach  doilgheasach :  gidheadh, 
'na  dhèigh  sin  bheir  e  uaith 
toradh  sìochail  na  fìreant- 
achd,  do'n  dream  a  ta  gu 
dligheach  air  an  cleachdadh 
ris. 

12  Uime  sin,  togaibh  suas 
na  làmhan  a  ta  air  tuiteam 
sìos,  agus  neartaichibh  na 
glùine  laga ; 

13  Agus  deanaibh  cos- 
cheuma  dìreach  do  'ur  cos- 
aibh,  air  eagal  gu'm  bi  an  ni 
sin  a  ta  bacach  air  a  thionnd- 
adh  as  an  t-slighe  ;  ach  gu 
ma  mò  bhiodh  e  air  a  shlàn- 
uchadh. 

14  Leanaibh  sith  maille  ris 
na  h-uile  dhaoinibh,  agus 
naomhachd,  ni  as  eugmhais 
nach  faic  neach  air  bith  an 
Tighearn  : 

15  A'  toirt  an  ro-aire,  air 
eagal  gu'n  tig  neach  sam 
bith  a  dhèidh-làimh  air  gràs 
Dè5;  air  eagal  air  fàs  suas 
do  fhrèimh  seirbhe  sam  bith, 
gu'n  cuir  e  dragh  oirbh,  agus 
le  so  gu'm  bi  mòran  air  an 
salachadh : 

16  Air  eagal  gu'm  bi  fear 
strìopachais  ann,  no  neach 
mi-naomha  _  sam  bith  mar 
Esau,  a  reic  air  son  aoin 
ghreim  bìdh6  còir  a  cheud- 
bhreithe  7. 


4  mar  bu  taitneuch  leo. 
^QìCn  claonneach  sam  bith  oohrcìs 
Dc.  6  Ihin. 

7  a  chòir-bhreithe. 


E ABHRU ÌDHICH  XIII. 


17  Oir  a  ta  fhios  agaibh 
'nuair  a  b'àill  leis  an  dèigh 
sin  am  beannachadh  a 
shealbhachadh,  gu'n  do 
dhiùltadh  e :  oir  cha  d'f  huair 
e  àit  aithreachais,  ged  dh'iarr 
se  e  gu  dùrachdach  le  deur- 
iiibh. 

18  Oir  cha  d'thàinig  sibh 
chum  an  t-sleibh  ris  am 
feudtadh  beantuinn,  agus  a 
bha  losgadh  le  teine,  no 
chum  duibhre,  agus  dorch- 
adais,  agus  doininn, 

19  Agus  fuaim  na  tromp- 
aid,  agus  guth  nam  briathar, 
ionnus  gu'n  do  ghuidh  an 
dream  a  chual  e  nach  labh- 
airteadh  am  focal  riu  tuill- 
eadh  : 

20  (Oir  cha  b'urrainn  iad 
an  ni  sin  a  chaidh  àithneadh 
dhoibh  iomchar,  Agus  ma 
bheanas  fiù  ainmhidh  ris  an 
t-sliabh,  clachar  e,  no  cuirear 
sleagh  a  mach  troimhe. 

21  Agus  bu  co  uamhasach 
an  sealladh,  as  gu'n  dubhairt 
Maois,  Tha  eagal  ro  mhòr 
agus  crith  orm  : ) 

22  Ach  tha  sibh  air  teachd 
gu  sliabh  Shioin,  agus  gu 
caithir  an  Dè  bheò,  an  Ier- 
usalem  nèamhaidh,  agus 
cuideachd  do  -  àireamh  do 
ainglibh, 

23  Gu  làn-choimhthional 
agus  eaglais  nan  ceud-ghin, 
a  tha  sgrìobhta  sna  nèamh- 
aibh,  agus  gu  Dia  breitheamh 
nan  uile,  agus  gu  spioradaibh 
nam  fìrean  air  an  deanamh 
foirfe, 

24  Agus  gu  Iosa  eadar- 
mheadhonair  a'  choimh- 
cheangail  nuaidh,  agus  chum 
fola  a'  chrathaidh,  a  tha  labh- 


airt  nithe  a's  fearr  na  fuii 
Abeil. 

25  Thugaibh  an  aire  nach 
diult  sibh  esan  a  ta  labhairt : 
oir  mur  deachaidh  iadsan  as 
a  dhiùlt  an  ti  a  labhair  o  Dhia 
riu  air  thalamh,  is  lugha  gu 
mòr  na  sin  a  thèid  sinne  as, 
ma  thionndaidheas  sinn  air 
falbh  uaithe-san  a  ta  labhairt 

0  nèamh  : 

26  Neach  aig  an  do  chrath 
a  ghuth  an  talamh  an  sin : 
ach  a  nis  gheall  e,  ag  ràdh, 
Aon  uair  eile  fathast  crath- 
aidh  mi  cha'n  e  an  talamh  a 
mhàin,  ach  nèamh  mar  an 
ceudna. 

27  Agus  a  ta  am  focal  so, 
Aon  uair  eile,  a'  ciallachadh 
atharrachaidh  nan  nithe  sin  a 
ghabhas  crathadh,  mar  nithe 
a  rinneadh,  chum  gu  fanadh 
na  nithe  nach  gabh  crathadh1. 

28  Uime  sin  air  dhuinne 
rìoghachd  fhaotainn  nach 
feudar  a  ghluasad,  biodh  ag- 
ainn  gràs2,  leis  an  dean  sinn 
seirbhis  gu  taitneach  doDhia, 
le  h-urram  agus  eagal  diadh- 
aidh  : 

29  Oir  a  ta  ar  Dia-ne  'na 
theine  dian-loisgeach. 

CAIB.  XIII. 

1  Comhairleau  eagsamhla  chum  seirc, 
4  chwn  caithe-beatha  chiataich,  5 
chum  sannt  a  sheachnadh,  7  chum 
Wii  dleasdanach  do  luchd-searmon- 
achaidh  an  t-scisgeil,  9  hhi  air  ur 
faicill  o  theagasgaibh  coimheach, 
16  dèirce  thoirt  seachad,  17  bhi 
ùmhal  do  uachdaranaibh,  18  urn- 
uigh  a  dlieanamh  air  son  an 
abstoil.    19  An  comh-dhùnadh. 

T^ANADH  gràdh  bràthaireil 
agaibh. 

2  Na  dearmadaibh  aoidh- 
eachd  a  thoirt  do  choigrich  ; 


1  nachfeudar  a  chrathadh. 

432 


3  cìeanamaid  greim  do  ghràs. 


EABHRUIDHICH  XIII. 


oir  le  so  thug  dream  àraidh 
aoidheachd  do  ainglibh  gun 
fhios  doibh. 

3  Bithibh  cuimhneachail 
orra-san  a  tha  ceangailte, 
mar  gu'm  biodh  sibh  ceang- 
ailte  maille  riu ;  agus  air  an 
dream  a  tha  fulang  anshoc- 
air,  mar  mhuinntir  a  tha  sibh 
fèin  mar  an  ceudna  anns  a' 
choluinn. 

4  Tha'm  pòsadh  urramach 
anns  na  h  -  uile *,  agus  an 
leabadh  neo-shalach  :  ach  air 
luchd-strìopachais  agus  adh- 
altrannais  bheir  Dia  breth. 

5  Biodh  bhur  caithe-beatha 
gun  sannt ;  agus  bithibh  toil- 
ichte  leis  na  nithibh  a  tha 
làthair  agaibh  :  oir  thubhairt 
e,  Cha'n  f  hàg,  agus  cha  trèig 
mi  am  feasd  thu. 

6  Ionnus  gu'm  feud  sinn  a 
ràdh  gu  dàna,  Is  e'n  Tigh- 
earn  m'  fhear-cuideachaidh, 
agus  cha'n  eagal  leam  aon  ni 
a  dh'fheudas  duine  dhean- 
amh  orm. 

7  Bithibh  cuimhneachail 
air  bhur  cinn-iùil,  a  labhair 
ribh  focal  Dè  :  leanaibh  an 
creidimh-san,  a'  beachdach- 
adh  air  crìch  an  caithe- 
beatha  : 

8  losa  Criosd  an  dè,  agus 
an  diugh,  agus  gu  siorruidh 
an  ti  ceudna. 

9  Na  bithibh  air  bhur 
giùlan  mu'n  cuairt  le  teagasg- 
aibh  eagsamhla  coimheach  : 
oir  is  maith  an  ni  an  cridhe 
bhi  air  a  dhaingneachadh  le 
gràs,  cha'n  ann  le  biadhaibh, 
nithe  nach  d'thug  tairbhe 
do'n  dream  a  ghnàthaich 
iad. 

10  Tha  altair  againne, 
dheth  nach  'eil  còir  aca-san 


1  atn  measg  nan  uile< 

403 


a  bheag  itheadh,  a  tha  dean- 
amh  seirbhis  do'n  phàilliun. 

11  Oir  a  ta  cuirp  nan 
ainmhidhean  sin,  aig  am 
bheil  am  fuil  air  a  toirt  a 
steach  air  son  peacaidh  do'n 
ionad  naomh  leis  an  àrd- 
shagart,  air  an  losgadh  an 
leth  muigh  do'n  champ. 

12  Uime  sin  chum  gu'n 
deanadh  Iosa  an  sluagh  a 
naomhachadh  le  'fhuil  fèin, 
dh'fhuiling  e  mar  an  ceud- 
na  an  taobh  a  muigh  do'n 
gheata. 

13  Air  an  aobhar  sin,  rach- 
amaid  a  mach  d'a  ionnsuidh- 
san  an  taobh  a  muigh  do'n 
champ,  a'  giùlan  a  mhaslaidh- 
san. 

14  Oir  an  so  cha?n  'eil 
againn  baile  a  mhaireas,  ach 
a  ta  sinn  ag  iarraidh  aoin  a 
ta  ri  teachd. 

15  Uime  sin  trìd-san  thug- 
amaid  suas  ìobairt  buidheach- 
ais  do  Dhia  a  ghnàth,  'se  sin, 
toradh  ar  bilean,  a'  toirt  mol- 
aidh  d'a  ainm. 

16  Ach  na  dì-chuimhnich- 
ibh  maith  a  dheanamh,  agus 
comhroinn  a  thoirt  uaibh  : 
oir  a  ta  an  leithide  sin  do 
ìobairtibh  taitneach  do  Dhia. 

17  Bithibh  ùmhal  do  'ur 
cinn-iùil,  agus  thugaibh  gèill 
doibh :  oir  tha  iad  ri  faire 
air  bhur  n-anamaibh,  mar 
mhuinntir  d'an  èigin  cunntas 
thoirt  uatha  :  chum  gu'n  dean 
iad  e  le  gàirdeachas,  agus 
cha'n  e  le  doilgheas  :  oir  tha 
so  neo-tharbhach  dhuibh-se. 

18  Deanaibh  urnuigh  air 
ar  son-ne  :  oir  is  dòigh  leinn 
gu  bheil  deadh  choguis  ag- 
ainn,  air  dhuinn  bhi  toileach 
ar  beatha  a  chaithendh  gu 
cubhaidh  anns  na  h  -  uile 
nithibh. 


SEUMAS  I. 


19  Ach  is  mòid  a  ghuidh- 
eam  oirbh  so  a  dheanamh, 
chum  gur  luathaid  a  dh'ais- 
igear  mise  dhuibh. 

20  A  nis  gu  deanadh  Dia 
na  sìthe,  a  thug  air  ais  o  na 
marbhaibh  ar  Tighearn  Iosa, 
àrd-bhuachaill  nan  caorach, 
tre  fhuil  a'  choimhcheangail 
shiorruidh, 

21  Sibhse  coimhlionta  anns 
gach  uile  dheadh  obair,  chum 
sibh  a  dheanamh  a  thoile- 
san,  ag  oibreachadh  annaibh 
an  ni  a  ta  taitneach  'na  làth- 
air  -  san,  tre  Iosa  Criosd  ; 
dhasan  gu  robh  glòir  gu 
saoghal  nan  saoghal.  Amen. 


22  Agus  guidheam  oirbh, 
a  bhràithre,  sibh  a  ghiùlan 
focal  na  h  -  earalach  ;  oir 
sgrìobh  mi  gu  h-aithghearr 
do  'ur  n-ionnsuidh. 

23  Biodh  f  hios  agaibh  gu'n 
do  chuireadh  ar  bràthair  Ti- 
moteus  air  a  chomas  ;  maille 
ris-san,  ma  thig  e  gu  goirid, 
chi  mi  sibh. 

24  Cuiribh  fàilte  orra-san 
uile  a  tha  'nan  cinn  -  iùil 
duibh,  agus  air  na  naoimh 
uile.  Tha  muinntir  na 
h-Eadailt  a'  cur  fàiìte 
oirbh. 

25  Gràs  gu  robh  maille  ribh 
uile.  Amen. 


LITIR  CHOITCHIONN  AN  ABSTOIL 

SHEUMAIS. 


CAIB.  I. 

I  Ts  còir  dhuinn  gdirdeachas  a 
dheanamh  fuidh  thrioblaid,  5 
gliocas  iarraidh  o  Dhia,  13  agus 
ann  ar  deuchainnibh  gun  sinti  a 
chur  ar  n-anmhuinneachd  no  af 
peacanna  as  a  leth-san,  19  ach 
gu'm  bu  fearr  leinn  bhi  ùmhal 
d'a  fhocaì. 

?FHA  Seumas  seirbhiseach 
Dhè,  agus  an  Tighearn 
Iosa  Criosd,  a'  cur  beannachd 
chum  an  dà  thrèibh  dheug  a 
tha  air  an  sgapadh  o  chèile. 

2  Mo  bhràithre,  measaibh 
mar  an  uile  ghàirdeachas 
'nuair  a  thuiteas  sibh  ann  an 
iomadh  gnè  dheuchainnean J; 

3  Air  dhuibh  fios  so  bhi 
agaibh,  gu'n  oibrich  dearbh- 


adh  bhur  creidimh  foigh- 
idin. 

4  Ach  biodh  aig  an  f  hoigh- 
idin  a  h-obair  dhiongmhalta 
fèin,  chum  gu'm  bi  sibh 
diongmhalta  agus  iomlan,  gun 
uireasbhuidh  ni  sam  bith. 

5  Ma  tha  aon  neach  agaibh 
a  dh'uireasbhuidh  gliocais, 
iarradh  e  o  Dhia,  a  bheir  do 
gach  neach  gu  pailt,  agus 
nach  dean  maoidheamh 2 ;  a- 
gus  bheirear  dha  e. 

6  Ach  iarradh  e  le  creid- 
imh,  gun  bhi  fuidh  amharus 
sam  bith  :  oir  an  ti  a  tha  fuidh 
amharus,  is  cosmhuil  e  ri  tonn 
na  fairge  a  shèidear  le  gaoith, 


'  bhuairean. 

434 


2  nach  cuir  nàire. 


SEUMAS  1. 


agus  a  tha  air  a  luasgadh  a 
null  agus  a  nall1. 

7  Oir  na  saoileadh  an  duine 
sin  gu'm  faigh  e  ni  air  bith 
o'n  Tighearn. 

8  Tha  fear  na  h-inntinn 
dùb  ailte  2  neo  -  sheasmhach 
'na  uile  shlighibh. 

9  Deanadh  am  bràthair  a 
tha  ìosal  gàirdeachas  'na  àrd- 
achadh : 

10  Ach  an  duine  saoibhir, 
na  ìsleachadh  :  do  bhrìgh  mar 
bhlàth  an  fheoir  gu'n  tèid  e 
seachad  : 

11  Oir  air  èirigh  do'n  ghrèin 
le  dian-theas,  crìonaidh  i  am 
feur,  agus  tuitidh  a  bhlàth, 
agus  thèid  maise  a  dhreach 
am  mugha  3:  is  amhuil  sin 
mar  an  ceudna  a  sheargas  an 
duine  saoibhir  'na  shlighibh. 

12  Is  beannaichte  an  duine 
a  ghiùlaineas  buaireadh  :  oir 
'nuair  a  dhearbhar  e,  gheibh 
e  crùn  na  beatha,  a  gheall 
an  Tighearn  do'n  dream  a 
ghràdhaicheas  e. 

13  Na  abradh  neach  sam 
bith  'nuair  a  bhuairear  e, 
Tha  mi  air  mo  bhuaireadh  le 
Dia  :  oir  cha  chomasach  Dia 
a  bhuaireadh  le  h-olc,  ni  mò 
a  bhuaireas  e  neach  sam  bith. 

14  Ach  tha  gach  duine  air 
abhuaireadb,  'nuaira  thairn- 
gear,  agus  a  thàlaidhear4  e  le 
'ana-miann  fèin. 

15  An  sin  air  bhi  do'n 
|ana-miann  torrach,  beiridh 
e  peacadh :  agus  air  do'n 
pheacadh  bhi  air  a  chrìoch- 
nachadh,  beiridh  e  bàs. 

!  16  Na  bithibh  air  bhur 
I  mealladh,mo  bhràithre  gràdh- 
ach. 

17  Tha  gach  uile  dheadh 


thabhartas,  agus  gach  uiie 
thiodhlac  iomlan  o'n  àirde, 
a'  teachd  a  nuas  o  Athair  na 
soillse,  maille  ris  nach  'eil 
atharrachadh,  no  sgàile  tionn- 
daidh. 

18  O  'thoil  fèin  ghin  e  sinn 
le  focal  na  f  ìrinn,  chum  gu'm 
bitheamaid  'nar  gnè  eheud- 
toraidh  d'a  chreutairibh. 

19  Uime  sin,  mo  bhràithre 
gràdhach,  biodh  gach  duine 
ealamh  chum  èisdeachd,  mall 
chum  labhairt,  mall  chum 
feirge : 

20  Oir  cha'n  oibrich  fearg 
duine  fìreantachd  Dhè. 

21  Uime  sin  cuiribh  uaibh 
gach  uile  shalachar,  agus 
anabharr  mì-ruin,  agus  gabh- 
aibh  do  bhur  n-ionnsuidh  le 
macantas  5  am  focal  a  tha  air 
a  shuidheachadh  annaibh,  a 
tha  comasach  air  bhur  n-an- 
aman  a  thearnadh. 

22  Ach  bithibh-sa  'nur 
luchd  chur  an  gnìomh  an 
fhocail,  agus  na  b'ann  'nur 
luchd  -  èisdeachd  a  mhàin, 
'gur  mealladh  fèin. 

23  Oir  ma  tha  neach  air 
bith  'na  fhear-èisdeachd  an 
fhocail,  agus  cha'n  ann  'na 
fhear-deanamh  cC  a  rtir,  is 
cosmhuil  e  ri  duine  a  tha  'g 
amharc  air  'aghaidh  nàdurra 
fèin  ann  an  sgàthan  : 

24  Oir  bheachdaich  e  aìr 
fèin,  agus  dh'imich  e  roimhe, 
agus  dhì-chuimhnich  e  air 
bali  ciod  an  coslas  duine  a 
bh'ann  fèin. 

25  Ach  ge  b'e  bheachdaich- 
eas  gu  dùrachdach  air  lagh 
diongmhalta  na  saorsa,  agus 
a  bhuanaicheas  ami,  gun  e 
bhi  'na  f  hear-èisdeachd  dear- 


l  chuige  agus  uaithe. 
%/ear  an  dà  innUnn, 

435 


3  thèid  as  do  mhaise  a  dhreach. 
*  bhreugar,  ribear.       5  ccannsachd. 


SEUMAS  11. 


madach,  ach  'na  fhear-dean- 
amh  na  h-oibre,  bithidh  an 
duine  so  beannaichte  'na 
dheanadas. 

26  Ma  shaoileas  neach  air 
bith  'nur  measg  gu  bheil  e 
diadhaidh,  gun  bhi  cur  srèin 
r'a  theangaidh,  ach  a'  meall- 
adh  a  chridhe  fèin,  is  dìomh- 
ain  diadhachd  an  duine  so. 

27  'Si  so  an  diadhachd 
fhìorghlan  agus  neo-shalach 
am  fìanuis  Dè  agus  an  Athar, 
dìlleachdain  agus  bantracha 
fhiosrachadh  'nan  trioblaid, 
agus  neach  'ga  choimhead 
fèin  gun  smal  o'n  t-saoghal. 

CAIB.  II. 

1  Cha'n  yeil  e  comli-fhreagradh  d'ar 
n-aidmheil  chriosdaidh  suim  a  bhi 
againn  do  dhaoinibh  saoibhir  agus 
tùira  dheanamh  air  ar  brdithribh 
bochda  ;  13  is  mò  bu  chòir  dhuinn 
bhi  seirceil  ag%ts  tròcaireach  :  14 
agus  gun  uaill  a  dheanamh  à 
creidimh  far  nacji  'eil  oibre,  §c, 

1\/fO  bhràithre,  na  biodh 
agaibh  creidimh  ar  Tigh- 

earna  Iosa  Criosd,  Tighearna 

na  glòire1,  maille  ri  gnùis- 

blireth  2. 

2  Oir  ma  thig  a  steach  do 
'ur  coimhthional  duine  air 
am  bheil  fàinne  òir,  ann  an 
eudach  dealrach,  agus  gu'n 
tig  a  steach  mar  an  ceudna 
duine  bochd  ann  an  eudach 
suarach  3 ; 

3  Agus  gu'n  amhairc  sibh 
le  meas  air  an  duine  sin  air 
am  bheil  an  deadh  thrusgan, 
agus  gu'n  abair  sibh  ris,  Suidh 
thusa  an  so  ann  an  àit  inbh- 
each4;  agus  gu'n  abair  sibh 
ris  an  duine  bhochd,  Seas 
thusa  an  sin,  no  suidh  an  so 
fo  stòl  mo  chos 

4  Nach  ?eìl  sibh  mar  sin 


1  creidimh  glòire  ar  Tighearn  losa 
yiosd.  , 
*meas  air  pearsa  seach  a  chcilt. 
3  salach,         4  urramach, 


leth-bhretheach  annaibh  fèin, 
agus  nach  d'rinneadh  sibh 
^nur  breitheamhnaibh  dhroch 
smuainte  ? 

5  Eisdibh,  mo  bhràithre 
gràdhach,  nach  do  thagh  Dia 
bochdan  an  t-saoghail  so, 
saoibhir  ann  an  creidimh,  a- 
gus  'nan  oighreachaibh  air  an 
rìoghachd,  a  gheall  e  dhoibh- 
san  a  ghràdhaicheas  e  ì 

6  Ach  thug  sibhse  masladh 
do'n  bhochd.  Nach  'eil  na 
daoine  saoibhir  ri  an-tigh- 
earnas  oirbh 5,  agus  'gur  tarr- 
uing  gu  caithrichibh-breith- 
eanais '{ 

7  Nach  'eil  iad  a'  toirt 
toibheim6  do'n  ainm  òir- 
dheirc7,  a  dh'ainmichear 
oirbh  ì 

8  Ma  choimhlionas  sibh  an 
lagh  rìoghail  a  rèir  an  sgriob- 
tuir,  Gràdhaich  do  choimh- 
earsnach  mar  thu  fèin,  is 
maith  a  ni  sibh : 

9  Ach  ma  ni  sibh  leth- 
bhreth  air  daoinibh,  tha  sibh 
a'  deanamh  peacaidh,  agus 
tha  sibh  air  bhur  fàgail  shìos 
leis  an  lagh  mar  a  luchd- 
brisidh. 

10  Oir  ge  b'e  neac,h  a 
choimhideas  an  lagh  uile,  a- 
gus  a  thuislicheas  ann  an  aon 
àithne8,  tha  e  ciontach  do'n 
iomlan. 

11  Oir  an  ti  a  thubhairt, 
Na  dean  adhaltrannas,  thubh- 
airt  e  mar  an  ceudna,  Na 
dean  mortadh.  A  nis  ged 
nach  dean  thu  adhaltrannas, 
gidheadh  ma  ni  thu  mortadh, 
rinneadh  fear-brisidh  anlagha 
dhiot. 

12  Gu  ma  h-amhluidh  sin 


5«'  deanamh  fòirneart  oirbh,  'gui 
sdrachadh.  ^maslaidh. 
7  urramach. 
8  bhrisea ;  aon  phonc. 


SEUMAS  III. 


a  labhras  sibhse,  agus  gu  ma 
h-amhìuidh  a  ni  sibh,  mar 
iadsan  air  an  tèid  breth  a 
;  thoirt  le  lagh  na  saorsa. 

13  Oir  gheibh  esan  breith- 
!  eanas  gun  tròcair,  nach  d'rinn 

tròcair  ;  agus  ni  tròcair  gàird- 
|  eachas  an  aghaidh  breith- 
eanais. 

14  Ciod  an  tairbhe,  mo 
i  bhràithre,  ged  their  aon  neach 

gu  bheil  creidimh  aige,  agus 
j  gun  oibre  bhi  aige  1  an  urr- 
I  ainn  creidimh  a  thèarnadh  1 

15  Ma  bhios  bràthair  no 
i  piuthar  lomnochd,  agus  a 
!  dh'uireasbhuidh  teachd-an-tìr 

lathail ; 

16  Agus  gu'n  abair  neach 
j  agaibh-sa  riu,  Imichibh  an 
|  sìth,  bithibh  airbhur  garadh, 
|  agus  bithibh  air  bhur  sàsuch- 
i  adh :  gidheadh  nach  toir  sibh 

I  dhoibh  na  nithe  sin  a  tha 
feumail  do'n  chorp  ;  ciod  an 
tairbhe  ta  ann  ? 

■  \  17  Is  amhuil  sin  creidimh 
t  j  mar  an  ceudna,  mur  bi  oibre 
I  I  aige,  tha  e  marbh,  air  dha 
j  bhi  leis  fèin. 

1      18  Ach  a  ta  neach  àraidh 
ag  ràdh,  Tha  creidimh  agad- 
i  sa,  agus  tha  oibre  agam-sa  : 
I  |  nochd  dhomh-sa  do  chreid- 
imh  as  eugmhais  t'oibre9,  a- 
gus  nochdaidh  mise  dhuit-se 
imo  chreidimh  le  m'  oibribh. 
in  |    19  Tha  thu  creidsinn  gu 
|  bheil  aon  Dia  ann  ;  is  maith 
Ì  a  ni  thu:  tha  na  deamhain 
d  |a'  creidsinn  mar  an  ceudna, 
ijagus  tha  iad  a'  criothnachadh. 

II  20  Ach,  O  dhuine  dhìomh- 
:;l|ain,  an  àillleat  fìos  f  haotainn, 

I  gu  bheil  creidimh  as  eug- 
I  mhais  oibre  marbh  1 

21  Nach  deachaidli  ar 
I  


n-athair  Abraham  fhìrean* 
achadh  le  oibribh,  'nuair  a 
thug  e  suas  a  mhac  Isaac  air 
an  altair  ? 

22  Nach  lèir  dhuit  gu'n  do 
chomh  -  oibrich  creidimh  le 
'ghnìomharaibh,  agus  gu'n 
d'rinneadh  creidimh  iomlan 
le  oibribh  1 

23  Agus  choimhlionadh  an 
sgriobtuir  a  ta  ag  ràdh,  Chreid 
Abraham  Dia,  agus  mheas- 
adh  sin  da  mar  f  hìreantachd : 
agus  ghoireadh  caraid  Dè 
dheth. 

24  Chi  sibh  uime  sin  gu'm 
f  ìreanaichearduine  le  oibribh, 
agus  cha'n  ann  le  creidimh 
a  mhàin. 

25  Amhuil  sin  mar  an 
ceudna,  nach  robh  Kahab  an 
strìopach  air  a  f  ìreanachadh 
le  oibribh,  'nuair  a  ghabh  i 
ris  na  teachdairibh,  agus  a 
chuir  i  mach  air  slighe  eile 
iad  % 

26  Oir  mar  a  ta  an  corp 
marbh  as  eugmhais  an  spior- 
aid,  mar  sin  mar  an  ceudna 
tha  creidimh  marbh  as  eug  - 
mhais  oibre. 

CAIB.  III. 

1  Cha  ch'òir  grad-bhreih  a  thoirt  air 
daoine  ciìe,  no  an  cronuchadh  gu 
ladurna ;  5  ach  ìs  mò  is  còir 
dhuinn  srian  a  chur  far  teung- 
aìdh,  ball  beag,  ach  a  ta  hia 
h-inneal  cumhachdach  chum  mòr- 
mhaith  agus  olc  a  dheanamh  Ì3 
tha?ti  dream  sin  a  tha  fìor  ghlic 
ciitiu  agus  siochail,  gun  tìiù,  gùn 
strì. 

IVTO  bhràithre,  na  bithibh 
■J-VJ"  'nur  mòran  mhaighstir- 
ean  2,  air  dhuibh  fios  a  bhi 
agaibh  gu'm  faigh  sinn  an 
tuilleadh  breitheanais. 

2  Oir  ann  am  mòran  nithe 
tha  sinn  uile  ciontach.  Mur 


1  le  f'  oibribh-sa. 

437 


2  fhear-teagaisg. 


SEUM 

'eil  duine  ciontach  ann  am 
focal,  is  duine  iomlan  an  ti 
sin,  comasach  mar  an  ceudna 
air  srian  a  chur  ris  a'  chorp 
uile. 

3  Feuch,  tha  sinn  a'  cur 
shrian  am  beul  nan  each, 
chum  gu'm  bi  iad  ùmhal 
dhuinn ;  agus  tionndaidh  sinn 
an  corp  uile  mu'n  cuairt. 

4  Feuch  mar  an  ceudna 
na  longa,  ged  tha  iad  co 
mòr,  agus  ged  shèidear  iad  le 
garbh  -  ghaothaibh,  gidheadh 
tionndaidhear 1  mu'n  cuairt 
iad  le  stiùir  ro  bhig,  ge  b'e 
taobh  2  gus  am  miann  leis  an 
stiùradair. 

5  Is  amhuil  sin  is  ball 
beag  an  teangadh,  agus  ni  i 
mòr-uaill3.  Feuch,  cia  meud 
an  connadh  a  lasas  teine 
beag ! 

6  Agus  is  teine  an  teang- 
adh,  saoghal  do  aingidh- 
eachd :  mar  sin  tlìa  an  teang- 
adh  air  a  suidheachadh  am 
measg  ar  ball,  ionnus  gu'n 
salaich  i  an  corp  gu  h-iomlan, 
agus  gu'n  las  i  cùrsa  an 
naduir 4 ;  agus  i  fèin  air  a 
lasadh  o  ifrinn. 

7  Oir  a  ta  gach  uile  ghnè 
fhiadh  -  bheathaiche,  agus 
eunlaith,  agus  nithe  snàig- 
each5,  agusnithe  san  fhairge, 
air  an  ceannsachadh ;  agus 
cheannsaicheadh  iad  leis  a' 
chinne-daoine  : 

8  Ach  cha  chomasach  do 
dhuine  air  bith  an  teangadh 
cheannsachadh ;  is  olc  do- 
chasgaidh  i,  làn  do  nimh 
marbhtach. 

9  Leatha-sa  tha  sinn  a' 
beannachadh  Dhè,  eadhon 
an  Athar ;  agus  leatha  -  sa 


l  iompaichear.  2  àird. 

3  ràiteachais. 

43B 


LS  III. 

tha  :  sinn  a'  mallachadh 
dhaoine,  a  rinneadh  a  rèir 
cosamhlachd  Dhè. 

10  As  an  aon  bheul  tha 
beannachadh  agus  maliach- 
adh  a'  teachd  a  mach.  Mo 
bhràithre,  cha  chòir  do  na 
nithibh  so  bhi  mar  so. 

11  An  cuir  tobar  a  mach 
as  an  aon  sùil  uisge  milis 
agus  searbh  ì 

12  Am  feud  craobh-fhìge, 
mo  bhràithre,  dearcan  oladh 
a  thoirt  uaipe  ì  no  a'  chraobh- 
f  hìona,  fìgean?  mar  sin  cha'n 
fheud  tobar  sam  bith  sàile 
agus  uisge  milis  a  thoirt  uaith 
araon. 

13  Cò  a  ta  'na  dhuine  glic 
agus  aig  am  bheil  eòlas  'nur 
measg?  nochdadh  e  à  deadh 
chaithe-beatha,  'oibre  fèin  le 
ceannsachd  gliocais. 

14  Ach  ma  tha  eud  searbh 
agus  comhstri  agaibh  'nur 
cridhe,  na  deanaibh  uaill, 
agus  na  deanaibh  breug  an 
aghaidh  na  f  ìrinn. 

15  Cha'n  ann  o'n  àirde  tha 
'n  gliocas  so  a'  teachd  a  nuas, 
ach  tha  e  talmhaidh,  collaidh, 
diabhluidh. 

16  Oir  far  am  bheil  farmad 
agus  comhstri,  an  sin  tha 
buaireas6,  agus  gach  uile 
dhroch  ghnìomh. 

17  Ach  a  ta  an  gliocas  a 
tha  o'n  àirde  air  tùs  glan,  an 
dèigh  sin  sìochail,  ciùin, 
agiis  so-chomhairlich,  làn  do 
thròcair  agus  do  dheadh 
thoraibh,  gun  leth-bhreth 
agus  gun  cheilg. 

18  Agus  tha  toradh  na 
fìreantachd  air  a  chur  ann 
an  sìth  do  luchd-deanamh  na 
sìthe. 


4  triall  na  heatha,  cuairt  an  domhain, 
5  ?iathraiche.         6  an-riaghuilt. 


SEUMAS  IV. 


CAIB.  tV. 

1  ls  còir  dhuinn  cathachadh  an  agh- 
aidh  sainnt,  4  neo-mheasarrachd, 
5  uabhair,  11  cM-chàineadh,  agus 
breth  ghrad  mu  dhaoinibh  eile ; 
13  agus  gun  bhi  ro  earbsach  à 
soirbheas  ann  ar  gnothuichibh 
saoghalta,  %,c. 

j^IA  as  a  ta  coganna  agus 
^  còmhraga  a  teachd  'nur 
measg?  nach  ann  as  a  so, 
eadhon  o  bhur  n-ana-miann- 
aibh,  a  tha  cogadh  ann  bhur 
ballaibh? 

2  Tha  sibh  a'  miannach- 
adh,  agus  cha'n  'eil  agaibh  : 
tha  sibh  a'  marbhadh,  agus 
a'  dian  -  shanntachadh,  agus 
cha'n  'eil  e'n  comas  duibh  ni 
f  haotainn  :  tha  sibh  a'  cath- 
achadh  agus  a'  cogadh,  gidh- 
eadh  cha'n  'eil  agaibh,  do 
bhrìgh  nach  'eil  sibh  ag  iarr- 
aidh. 

3  Tha  sibh  ag  iarraìdh,  agus 
cha'n  'eil  sibh  a'  faotainn,  do 
bhrìgh  gu  bheil  sibh  ag  iarr- 
aidh  gu  h-olc,  chum  gu'n  caith 
sibh  e  air  bhur  n-ana-miann- 
aibh. 

4  Adhaltrannacha,  agus  a 
bhan  -  adhaltrannacha,  nach 
'eil  f  hios  agaibh  gur  naimhd- 
eas  an  aghaidh  Dhè  càirdeas 
an  t-saoghail  ì  ge  b'e  air  bith 
neach  uime  sin  leis  an  àill 
bhi  'na  charaid  do'n  t-saogh- 
al,  tha  e  'na  nàmhaid  do 
Dhia. 

5  Am  bheil  sibh  a'  smuain- 
eachadh  gu  bheil  an  sgriobtuir 
gu  dìomhanach  a'  labhairt? 
Tha  an  spiorad 1  a  tha  chòmh- 
rmidh  annainn  a'  togairt2  gu 
farmad. 

6  Ach  bheir  e  gràs  a's  mò 
i  uaith :  uime  sin  a  ta  e  ag 
j  ràdh,  Tha  Dia  a'  cur  an  agh- 


1  Am  bheil  an  spiorad. 
2  miannachadh. 

439 


aidh  nan  uaibhreach,  ach  a' 
toirt  gràis  dhoibh-san  a  ta 
iriosal. 

7  Uime  sin  ùrnhlaichibh 
sibh  fèin  do  Dhia ;  cuiribh 
an  aghaidh  an  diabhuil,  agu3 
teichìdh  e  uaibh : 

8  Dlùthaichibh  ri  Dia, 
agus  dlùthaichidh  e  ribh  : 
glanaibh  bhur  làmhan,  a 
pheacacha,  agus  glànaibh 
bhur  cridhe,  sibhse^  aig  am 
bheil  an  inntinn  dhùbailte  3. 

9  Bithibh  ann  an  àmhghar, 
agus  deanaibh  caoidh,  agus 
gul :  biodh  bhur  gàire  air  a 
thionndadh  gu  bròn?>  agus 
bhur  n-aoibhneas  gu  tuirse. 

10  Irioslaichibh  sibh  fèin 
am  fianuis  an  Tighearn,  agus 
àrdaichidh  e  sibh. 

11  Na  labhraibh  olc  mu 
chèile,  a  bhràithre.  An  ti  a 
tha  labhairt  uilc  m'a  bhràth- 
air,  agus  a'  toirt  breth  air  a 
bràthair,  tha  e  labhairt  uilc 
mu'n  lagh,  agus  a'  toirt  breth 
air  an  lagh  :  ach  ma  tha  thu 
toirt  breth  air  an  lagh,  cha'n 
f  hear-coimhlionaidh  an  lagha 
thu,  ach  breitheamh. 

12  Tha  aon  f  hear-tabhairt 
lagha  anu,  a'surrainn  saoradh 
agus  sgrios :  co  thusa  a  tha 
toirt  breth  air  neach  eile  ? 

13  Imichibh  a  nis,  sibhse 
a  ta  ag  ràdh,  Thèid  sinn  an 
diugh  no  màireach  gus  a' 
leithid  so  do  bhaile,  agus 
fanaidh  sinn  an  sin  rè  bliadh- 
na,  agus  ni  sinn  ceannachd4, 
agus  gheibh  sinn  buannachd  : 

14  'Nuair  nach  'eil  fhios 
agaibh  ciod  a  tharlas  air  a' 
mhàireach  :  oir  ciod  i  bhur 
beatha?  is  deatach  i  a  chith- 
ear  rè  ùine  bhig,  agus  an 


3  dhà-fhillte.         4  marsandacM. 


SEUMAS  V. 


dèìgh  sin  a  thèid  as  an  t- 
sealladh. 

15  An  àit  gu'm  bu  clwir 
dhuibh  a  ràdh,  Ma's  toil  leis 
an  Tighearn,  bithidh  sinn 
beò,  agus  ni  sinn  so,  no  sud. 

16  Ach  a  nis  tha  sibh  a' 
deanamh  uaille  as  bhur  ràit- 
eachas  fèin :  is  olc  gach  uile 
shamhuil  sin  do  uaill. 

17  Uime  sin  dhasan  d'an 
aithne  maith  a  dheanamh, 
agus  nach  dean  e,  is  peacadh 
e  dha. 

CAIB.  V. 

1  Tha  aobhar  aig  daoinìbh  aingidh 
saoibhir  eagal  a  bhi  orra  roimli 
dhioghaltas  Dè.  7  Bu  chòir  dhuinn 
bhi  foighidneach  a  rtir  eisempleir 
nam  fàidheans  agus  lob ;  12 
mionnan  a  sheachnadh ;  13  urn- 
uigh  a  ghndthachadh  ann  an 
anshocair,  agus  sailm  a  sheinn 
ann  an  socair,  §c. 

TMICHIBH  a  nis,  adhaoine 
saoibhir,  deanaibh  gul  a- 
gus  caoidh  air  son  bhur 
n-àmhghar  a  tha  teachd 
oirbh. 

2  Tha  bhur  saoibhreas  air 
truailleadh,  agus  bhur  n- 
eudach  air  itheadh  leis  an 
leomann  K 

3  Tha  bhur  n-òr  agus  bhur 
n-airgiod  air  meirgeadh  ;  a- 
gus  bithidh  am  meirgsan  'na 
f  hianuis  'nur  n-aghaidh,  agus 
ithidh  i  bhur  feòil  mar  theine : 
thaisg  sibh  ionmhas  fa  chomh- 
airnan  làithean  deireannach. 

4  Feuch,  tha  tuarasdal  an 
luchd-oibre 2,  a  bhuain  sìos 
bhur  n-achaidh,  ni  a  chum- 
adh  uatha  leibhse  le  fèill,  ag 
èigheach :  agus  tha  glaodh- 
aich  na  muinntir  a  bhuain, 
air  dol  a  stigh  chum  cluasa 
Tighearna  nan  sluagh. 


1  an  reudan,  mhial-chrion. 
inam  buanaiche.  3  an  àir. 

440 


5  Chaith  sibh  bhur  beatha 
ann  an  sògh  air  thalamh, 
agus  bha  sibh  mear  ;  dh'alt- 
rum  sibh  bhur  cridheacha, 
mar  ann  an  là  a'  mharbh- 
aidh  3. 

6  Dhìt  agus  mharbh  sibh 
am  fìrean4,  agus  cha'n  'eil  e 
cur  'nur  n-aghaidh. 

7  Uime  sin,  a  bhràith- 
re,  bithibh  foighidneach  gu 
teachd  anTighearna.  Feuch, 
feithidh  an  treabhaiche5  ri 
toradh  luachmhor  an  tal- 
mhainn,  agus  fanaidh  e  gu 
foighidneach  ris,  gus  am 
faigh  e  an  ceud  uisge  agus 
an  t-uisge  deireannach. 

8  Bithibh-sa  foighidneach 
mar  an  ceudna ;  socraichibh 
bhur  cridheacha :  oir  tha 
teachd  anTighearn  am  fagus. 

9  Na  deanaibh  gearan  an 
aghaidh  a  chèile,  a  bhràithre, 
chum  nach  dìtear  sibh  : 
feuch,  tha  am  Breitheamh 
'na  sheasamh  aig  an  dorus. 

10  Gahbaibh,  mo  bhràith- 
re,  na  fàidhean,  a  labhair  ann 
an  ainm  an  Tighearna,  'nan 
eisempleir  air  anshocair  f  hul- 
ang,  agus  air  foighidin. 

11  Feuch,  measar  sona 
leinn  iadsan  a  dh'fhuiling- 
eas.  Chuala  sibh  iomradh 
air  foighidin  Iob,  agus  chunn- 
aic  sibh  crìoch  an  Tighearna  ; 
gu  bheil  an  Tighearna  ro 
thiom-chridheach  6  agus  tròc- 
aireach. 

12  Ach  roimh  na  h-uile 
nithe,  mo  bhràithre,  na  tug- 
aibh  mionnan,  aon  chuid  air 
nèamh,  no  air  an  talamh,  no 
air  aon  mhionnan  eile  :  ach 
gu'm  b'e  bhur  còmhradh, 
Seadh,  seadh,   agus  Cha'n 


4  an  t-ionracan.      $  an  tuatnanach. 
6  ro  iochdmhor. 


T.  PEADAR  I. 


eadh,  cha'n  eadh ;  air  eagal 
gu'n  tuit  sibh  ann  an  dìt- 
eadh. 

13  Am  bheil  neach  sam 
bith  fo  thrioblaid 1  'nur 
measg?  deanadh  e  urnuigh. 
Am  bheil  neach  sam  bith 
subhach  1  seinneadh 2  e  sailm. 

14  Am  bheil  neach  sam 
bith  tinn  'nur  measg  1  cuir- 
eadh  e  fios  air  seanairibh  na 
h-eaglais ;  agus  deanadh  iad 
urnuigh  os  a  cheann,  'ga 
ungadh  le  h-oladh  ann  an 
ainm  an  Tighearna : 

15  Agus  slànuichidh  urn- 
uigh  a'  chreidimh  an  t-eus- 
lan,  agus  togaidh  an  Tigh- 
earn  suas  e  ;  agus  ma  rinn  e 
peacanna,  maithear  dha  iad. 

16  Aidichibh  bhur  lochdan 
d'a  chèile,  agus  deanaibh 
urnuigh  air  son  a  chèile, 
chum  gu'n  tearnar3  sibh  : 


1  fl'  fulang  uilc.         3  canadh 


tha  mòr  -  èifeachd  ann  an 
urnuigh  dhùrachdaich  an 
fhìrein. 

17  Bu  duine  Elias  aig  an 
robh  comh-aigne  ruinne,  agus 
ghuidh  e  gu  dùrachdach  gun 
uisge  bhi  ann  :  agus  cha 
d'thàinig  uisge  air  an  talamh 
rè  thri  bliadhna  agus  shè 
mìosan. 

18  Agus  rinn  'e  urnuigh  a 
rìs,  agus  tirag  nèamh  uisge 
uaith,  agus  thug  an  talamh  a 
mach  a  thoradh. 

19  A  bhràithre,  ma  thèid 
aon  neach  agaibh  -  sa  air 
seacharan  o'n  fhìrinn,  agus 
gu'n  iompaich  neach  e  ; 

20  Biodh  fhios  aige,  an 
duine  a  dh'iompaicheas  peac- 
ach  o  sheacharan  a  shlighe, 
gu'n  saor4  e  anam  o  bhàs, 
agus  gu'm  folaich  e  mòran 
pheacanna. 


3  slànuichear.         4  ttaruinn. 


CEUD  LITIR  CHOITCHIONN  AN  ABSTOIL 
PHEADAIR. 


CAIB.  I. 

L  Bheannaich  Peadar  Dia  air  son 
a  ghrdsa  iomarcach  spioradail ; 
10  nochd  e  nach  naidheachd  ùr 
sìàinte  tre  Chriosd,  ach  ni  mu-n 
robh  fàidheadaireachd  o  shean : 
13  agus  a  rèir  sin  chuir  e  ùnpidh 
orra  arn  beatha  a  chaitheadh  gu 
diadhaidh,  do  bhrìgh  gu  bheil  iad 
a  nis  air  an  nuadh-bhreth  le  focal 
Dè. 

EADAR  abstol  Iosa 
Criosd,  chum  nan  coig 
each  a  tha  air  an  sgapadh 
e  Phontus,  Ghalatia,  Chap- 
441 


adocia,  Asia,  agus  Bhitinia, 

2  A  thaghadh  a  rèir  roimh- 
eòlais  Dhè  an  Athar,  tre 
naomhachadh  an  Spioraid, 
chum  ùmhlachd,  agus  crath- 
adh  fola  Iosa  Criosd:  Gràs 
agus  sìtn  gu  robh  air  am 
meudachadh  dhuibh-se. 

3  Gu  ma  beannaichte  gu 
?'oò/iDia  agus  Athair  arTigh- 
earna  Iosa  Criosd,  neach  a 
rèir  a  mhòr-thròcair,  a  dh'ath- 


L  PEADAR  I. 


ghin  sinne  gu  beò-dhòchas, 
tre  aiseirigh  losa  Criosd  o  na 
marbhaibh, 

4  Chum  oighreachcl  neo- 
thruaillidh,  agus  neo-shal- 
aich,  agus  nach  searg  as,  a 
tha  air  a  coimhead  sna 
nèamhaibh  dhuibh-se, 

5  A  tha  air  bhur  coimhead 
le  cumhachd  Dhè  tre  chreid- 
imh  chum  slàinte,  a  tha  ull- 
amh  r'a  foillseachadh  san 
aimsir  dheireannaich : 

6  Ni  anns  am  bheil  sibh 
a'  deanamh  mòr-ghàirdeach- 
ais,  ged  tha  sibh  a  nis  rè  ùine 
bhig,  (ma's  feumail  e,)  fo 
thuirse  tre  iomadh  buaireadh. 

7  Chum  gu  faighear  dearbh- 
adh  bhur  creidimh,  ni's  luach- 
mhoire  gu  mòr  na  òr  a  thèid 
am  mugha1,  ged  dhearbhar  le 
teine  e,  chum  cliù,  agus  urr- 
aim,  agus  glòir  aig  foillseach- 
adh  losa  Criosd ; 

8  D'am  bheil  sibh  a'  toirt 
gràidh,  ged  nach  faca  sibh  e  ; 
agus  ged  nach  'eil  sibh  a  nis 
'ga  f  haicinn,  air  dhuibh  bhi 
creidsinn  ann,  tha  sibh  a' 
deanamh  mòr-ghairdeachais 
le  h-aoibhneas  air  dol  thar 
labhairt,  agus  làn  do  ghlòir  : 

9  A'  faotainn  crìche  bhur 
creidimh,  eadhon  slàinte  bhur 
n-anama  : 

10  Slàinte  mu'n  d'fhios- 
raich  na  fàidhean,  agus  mu'n 
d'rinn  iad  geur-rannsachadh, 
muinntir  a  rinn  fàidheadair- 
eachcl  mu'n  ghràs  a  bha  gu 
teachd  do  'ur  n-ionnsuidh-sa ; 

11  A'  rannsachadh  ciod  i, 
no  ciod  a'  ghnè  aimsir  a  bha 
Spiorad  Chriosd  annta-san  a' 
foillseachadh  2,  'nuair  a  rinn 
e  fìanuis  roimh-laimh  air  ful- 


1  neo-ni.       a  ciallachadh. 
3  sùil  gus  a'  chrìch  agaibh  ris  «' 
ahrds, 

442 


angasaibh  Chriosd,  agus  a' 
ghlòir  a  bha  gu'n  leantuinn. 

12  Muinntir  d'an  d'f  hoill- 
sicheadh,  nach  b'ann  doibh 
fèin,  ach  dhuinne  a  f  hritheil 
iad  na  nithe  a  tha  nis  air  an 
cur  an  cèill  duibh  leo-san 
a  shearmonaich  an  soisgeul 
duibh,leis  an  Spiorad  naomh 
a  chuireadh  a  nuas  o  nèamh ; 
nithe  air  am  miann  leis  na 
h-ainglibh  beachdachadh. 

13  Uime  sin  crioslaichibh 
leasraidh  bhur  n-inntinn, 
bithibh  measarra,  agus  biodh 
dòchas  diongmhalta  agaibh 
as  a'  ghràs  3  a  bheirear  dhuibh 
aig  foillseachadh  Iosa  Criosd  ; 

14  Mar  chloinn  ùmhal, 
gun  bhi  'gur  comh-chumadh 
fèin  ris  na  h-ana-miannaibh, 
a  bha  agaibh  roimh  ann  an 
àm  bhur  n-aineolais : 

15  Ach  a  rèir  mar  a  ta 
esan  a  ghairm  sibh  naomh, 
bithibh-sa  naomha  mar  an 
ceudna  'nur  n-uile  chaithe- 
beatha : 

16  Do  bhrìgh  gu  bheil  e 
sgrìobhta,Bithibh-sa  naomha, 
oir  a  ta  mise  naomh. 

17  Agus  ma  ghoireas  sibh 
air  an  Athair,  a  bheir  breth  a 
rèir  oibre  gach  neach,  gun 
chlaon-bhàigh  ri  neach  seach 
a  chèile  4,  caithibh  aimsir 
bhur  cuairt  an  so  le  h-eagal  i 

18  Air  dhuibh  nos  a  bhi 
agaibh  nach  do  shaoradh  sibh 
le  nithibh  truaillidh,  mar  a  ta 
airgiod  agus  òr,  o  bhur  caithe- 
beatha  dìomhain,  a  thugadh 
dhuibh  o  bhur  sinnsireachd  ; 

19  Ach  le  fuil  luachmhoir 
Chriosd,  mar  fhuil  Uain  gun 
chron,  gun  smal : 

20  Neach  gu  deimhin  a 


'  gun  urram  do  neach  seach  a  cMile< 
bfaitcheas. 


I.  PEADAR  II. 


roimli  -  orduicheadh  roimh 
I  chruthachadh  an  t-saoghail, 
ach  a  dh'f  hoillsicheadh  anns 
na  h-aimsiribh  deireannach 
air  bhur  sonsa ; 

21  Muinntir  trìd-san  a  ta 
creidsinn  ann  an  Dia  a  thog 
esan  o  na  marbhaibh,  agus  a 
thug  glòir  dha,  chum  gu'm 
biodh  bhur  creidimh  agus 
bhur  muinghin  ann  an  Dia. 

22  Do  bhrìgh  gu'n  do  ghlan 
sibh  bhur  n-anama  le  ùmh- 
lachd  a  thoirt  do'n  fhìrinn 
tre'n  Spiorad,  chum  gràidh 
neo-chealgaich  do  na  bràith- 
ribh  ;  feuchaibh  gun  toir  sibh 
gràdh  d'a  chèile  à  cridhe  glan 
gu  dùrachdach  : 

23  Air  dhuibh  bhi  air  bhur 
n  -  ath  -  ghineamhuin,    cha' n 

|  ann  o  shìol  truaillidh,  ach 
neo-thruaillidh,  le  focal  an 
Dè  bheò,  agus  a  mhaireas  gu 
siorruidh. 

24  Oir  tha  gach  uile  f  heòii 
\  mar  f  heur,  agus  uile  ghlòir 

I  dhaoine  mar  bhlàth  an  f  heòir. 

Seargaidh  am  feur,  agus  tuit- 
I  idh  a  bhlàth  dheth  : 

25  Ach  fanaidh  focal  an 
I  Tighearnagu  siorruidh.  Agus 
I  is  e  so  am  focal  a  shearmon- 
I  aicheadh  dhuibh-se  anns  an 

t-soisgeul. 

CAIB.  II. 

;\£|  1  Chomhairlich  Peadar  luchd  -  aid- 
mheil  na  creiditnh  an  aghaidh  mi- 

H  sheircealachd,  4nochd  e  gur  e 
Criosd  am  bunadh  air  am  hheil 
iad  air  an  togail ;  11  ghuidh  e 

'!%  orra  fantuinn  o  ana-miannaibh 
feòlmhor,  agus  bhi  ùmhaldo  uachd- 
aranaibh. 

rjIME  sin  a'  cur  uaibh 
I  ^  gach  uilè  mhìruin,  agus 
gach  uile  mhealltaireachd,  a- 
gus  chealg,  agus  fharmada, 
agus  gach  uile  ana-cainnt, 


1  Do  hhrìgh  gu'n  do  bhlais  sibh. 
3  clach-oisiìin  àraidh. 
s«  dlCearbas  aisde.      4  i. 

443 


2  Mar  naoidheana  air  an 
ùr~bhreith,  iarraibh  bainno 
fìor-ghlan  an  fhocail,  chum 
as  gu  fàs  sibh  leis  ; 

3  Ma's  e  as  gu'n  do  bhlais 
sibh1  gu  bheil  an  Tighearn 
gràsmhor. 

4  A'  teachd  d'a  ionnsuidh- 
san,  mar  gu  cloich  bheò,  a 
dhiùltadh  gu  deimhin  le 
daoinibh,  ach  air  a  taghadh 
o  Dhia  agus  luachmhor  ; 

5  Tha  sibhse  mar  an  ceud- 
na  mar  chlochaibh  beò,  air 
bhur  togail  suas  'nur  tigh 
spioradail,  'nur  sagartachd 
naomh,  chum  ìobairte  spior- 
adail  a  thoirt  suas,  taitneach 
do  Dhia  tre  losa  Criosd. 

6  Uime  sin,  a  ta  so  mar  an 
ceudna  air  a  chur  sìos  anns 
an  sgriobtuir,  Feuch,  cuiridh 
mi  ann  an  Sion  prìomh 
chlach-oisne2thaghta,  luach- 
mhor  :  agus  an  ti  a  chreideas 
ann3,  cha  chuirear  gu  nàire  e. 

7  Dhuibh-se  uime  sin  a 
chreideas,  tha  e4  luachmhor 5: 
ach  dhoibh-san  tha  eas-ùmhal . 
a'  chlach  a  dhiùlt  na  clach- 
airean,  rinneadh  ceann  na 
h-oisne  dith, 

8  A  gus  clach  -  thuislidh, 
agus  carraig  oilbheim,  dhoìbh- 
san  a  thuislicheas  air  an 
f  hocal,  air  dhoibh  bhi  eas- 
ùmhal,  chum  mar  an  ceudna 
an  d'orduicheadh  iad. 

9  Ach  is  ginealach  taghta 
sibhse,  sagartachd  rìoghail, 
cinneach  naomh,  sluagh  son- 
raichte  6 ;  chum  gu'n  cuireadh 
sibh  an  cèill  feartan7  an  ti 
a  ghairm  à  dorchadas  sibh 
chum  a  sholuis  iongantaich 
fèin  : 

10  Nach  robh  uair-èigin 8 

5  'na  tirram.       6  dìleas,  draidh, 
7  subhailcean,  bnaidhemi.  cliù. 
8  roimh. 


I.  PEADAR  II. 


*nur  sluagh,  ach  a  nis  is  sibh 
sluagh  Dhè  :  dream  nach 
d'fhuair  tròcair,  ach  a  nis  a 
tha  air  faotainn  tròcair. 

11 A  mhuinntir  mo  ghràidh, 
guidheam  oirbh,  mar  choig- 
rich  agus  luchd  cuairt,  sibh 
a  sheachnadh  ana-mianna 
feòlmhor,  a  tha  cogadh  an 
aghaidh  an  anama ; 

12  Air  dhuibh  deadh 
chaithe-beatha  bhi  agaibh  am 
measg  nan  Cinneach  ;  chum 
an  àit  olc  a  labhairt  umaibh 
mar  luchd  mi-ghnìomh,  gu'n 
dean  iad  o  bhur  deadh  oibribh 
a  chi  iad,  Dia  a  ghlòrachadh 
ann  an  là  an  fhiosrachaidh. 

13  Uime  sin  bithibh-sa 
ùmhal  do  gach  uile  riaghailt 1 
dhaoine  air  son  an  Tighearna: 
ma's  ann  do'n  righ  mar  an 
ti  a's  àirde  inbhe ; 

14  No  do  uachdaranaibh 
mar  do'n  mhuinntir  a  chuir- 
eadh  uaith  chum  dioghaltais 
air  luchd-deanamh  an  uilc, 
ach  chum  cliù  dhoibh-san  a 
ni  maith. 

15  Oir  is  i  toil  Dè  gu'n 
cuireadh  sibhse  le  deadh 
dheanadas  tosd  air  aineolas 
dhaoine  amaideach : 

16  Mar  dhaoine  saor,  agus 
£im  bhur  saor-sa  a  ghnàth- 
achadh  mar  bhrat  -  folaich 
do'n  olc2,  ach  mar  sheirbh- 
isich  Dhè. 

17  Thugaibh  urram  do  na 
h-uile  dhaoine.  Gràdhaich- 
ibh  na  bràithre.  Biodh  eagal 
Dè  oirbh.  Thugaibh  urram 
do'n  righ. 

18  A  sheirbhiseacha,  bithibh 
ùmhal  do  'ur  maighstiribh 
maille  ris  an  uile  eagal,  cha'n 
e  mhàin  dhoibh-san  a  tha 

'  ordn</h,  shuìdheacliadh. 
do  mhl-mn. 
3  rcasgach,  crosda. 

414 


maith  agus  cium,  ach  mar 
an  ceudna  dhoibh-san  a  tha 
ana-mèineach3. 

19  Oir  a  ta  so  cliù-thoill- 
teannach,  ma  dh'iomchaireas 
neach  sam  bith  doilgheas  air 
son  coguis  a  thaobh  Dhè,  a 
'fulang  gu  h-eucorach. 

20  Oir  ciod  an  t-aobhar 
molaidh  a  ta  ann,  ma's  e  an 
uair  a  ghabhar  oirbh  air  son 
bhur  cionta,  gu'n  giùlain  sibh 
gu  foighidneach  e  ì  ach  ma's 
e  'nuair  a  ta  sibh  a'  deanamh 
maith,  agus  a'  fulang  air  a 
shon,  gu'n  giùlain  sibh  e  gu 
foighidneach,t/?a  so  taitneach 
do  Dhia. 

21  Oir  is  ann  a  dh'ionns- 
uidh  so  a  ghairmeadh  sibh  : 
do  bhrìgh  gu'n  d'fhuiling 
Criosd  mar  an  ceudna  air 
bhur  son4,  a'  fàgail  eisempleir 
agaibh5,  chum  gu  leanadh 
sibh  a  cheumanna  : 

22  Neach  nach  d'rinn 
peacadh,  ni  mò  a  fhuaradh 
cealg  'na  bheul : 

23  Neach,  'nuair  a  chàin- 
eadh  e,  nach  do  chàin  a  rìs  ; 
'nuair  a  dh'fhuiling  e,  nach 
do  bhagair ;  ach  a  dh'earb 
e  ftin  ris-san  a  bheir  breth 
cheart : 

24  Neach  a  ghiùlain  ar 
peacanna  e  fèin  'na  chorp 
fèin  air  a'  chrann,  chum  air 
dhuinn  bhi  marbh  do'n  pheac- 
adh6,  gu'm  bitheamaid  beò 
do  f  hìreantachd  :  neach  le  a 
bhuillibh-san  a  tha  sibh  air 
bhur  tearnadh. 

25  Oir  bha  sibh  mar  chaor- 
aich  a'  dol  air  seacharan ; 
ach  philleadh  sibh  a  nis  chum 
Buachaill  agusEasbuig  7  bhur 


•  air  ar  son-ne.         &  agaznn. 
*  air  ar  saoradh  o  jìheacaibh. 
7  Jir-coinihid,  fir  ainhairc  thairis 


I.  PEADAR  III 


CAIB.  III. 

i  Theagaisg  Peadar  dleasdanas  bhan 
agus  J'hear-pòsda  d'a  chtile  ;  8 
dììearail  e  na  uile  dhaoine  chum 
aonachd  agus  gràidh,  14  agus 
geur  -  leanmhuinn  fhulang  ;  19 
Chuir  e  mar  an  ceudna  an  ceill 
sochairean  Chriosd  do'n  t-seann 
saoghal. 

MAR  an  ceudna,  a  mhnài, 
bithibh  ùmhal  do  'ur 
fearaibh  fèin,  chum  ma  tha 
dream  air  bith  eas  -  ùmhal 
do'n  fhocal,  gu'm  bi  iadsan 
mar  an  ceudna,  as  eugmhais 
an  f  hocail,  air  an  cosnadh  le 
deadh  chaithe  -  beatha  nam 
ban, 

2  'Nuair  a  bheachdaicheas 
iad  air  bhur  caithe  -  beatha 
gheamnuidh  maille  ri  h- 
eagal. 

3  Na  b'i  bhur  brèaghachd, 
figheadh  an  fhuilt  agus  a' 
cur  òir  oirbh,  agus  dheadh 
thrusgan  umaibh,  cC  bhrèagh- 
acìul  sin  o'n  leth  muigh  : 

4  Ach  duine  folaichte  a' 
chridhe,  ann  an  neo-thruaill- 
idheachd  spioraid  mhacanta 
agus  chiùin,  ni  a  tha  ro 
luachmhor  ann  an  sealladh 
Dhè. 

5  Oir  b'ann  mar  so  a  rinn 
l  mnài  naomha  o  shean, 

aig  an  robh  am  muinghin 
inn  an  Dia,  iad  fèin  breagha, 
ùr  dhoibh  bhi  ùmhal  d'am 
earaibh  fèin  ; 

6  Amhuil  a  thug  Sarah 
Imhlachd  do  Abraham,  a' 
;airm  tighearna  dheth  :  d'an 
ìigheana  sibhse  am  feadh  a 
ìi  sibh  gu  maith,  agus  gun 
;heilt  oirbh  le  h-uamhas  sam 
iith. 

I  7  Mar  an  ceudna,  f  heara, 
ì  abhaibh  -  sa  còmhnuidh 
ìaaille  riu  a  rèir  eòlais,  a' 


tabhairt  urraim  do'n  mhnaoi 
mar  an  soitheach  a's  an- 
mhuinne,  agus  mar  mhuinntir 
a  tha  'nan  comh-oighreach- 
aibh  air  gràs  na  beatha ; 
chum  nach  cuirear  bacadh 
air  bhur  n-urnuighibh. 

8  Fa  dheòidh,  bithibh  uile  a 
dh'aon  inntinn,  biodh  comh- 
f  hulangas  agaibh  r'a  chèile ], 
gràdhaichibh  a  chèile  mar 
bhràithre,  bithibh  truacantu, 
càirdeil. 

9  Na  ìocaibh  olc  air  son 
uilc,  no  càineadh  air  son 
càinidh:  ach'na  aghaidh  sin, 
beannaichibh ;  air  dhuibh  fìos 
bhi  agaibh  gur  ann  a  dh'ionn- 
suidh  so  a  ghairmeadh  sibh, 
chum  gu'n  sealbhaicheadh 
sibh  beannachadh  mar  oigh- 
reachd : 

10  Oir  ge  b'e  le'm  b'àilì 
beatha  a  ghràdhachadh,  agus 
làithean  maithe  fhaicinn, 
cumadh  e  a  theangadh  o  olc, 
agus  a  bhilean  o  labhaiit 
ceilg. 

11  Seachnadh  e  olc,  agus 
deanadh  e  maith ;  iarradh  e 
sìth,  agus  leanadh  e  i. 

12  Oir  tha  sùilean  anTigh- 
earn  air  na  f  ìreanaibh,  agus 
a  chluasa  fosgailte  r'an  urn- 
uigh  :  ach  tha  gnùis  an  Tigh- 
earn  an  aghaidh  na  muinntir 
a  ni  olc. 

13  Agus  cò  e  a  ni  olc 
oirbh  ma  bhios  sibh  'nur 
luchd-leanmhuinn  air  an  ni2 
sin  a  ta  maith  ì 

14  Ach  eadhon  ma  dh'- 
fhuilingeas  sibh  air  sgàth  f  ìr- 
eantachd,  is  sona  sibh  :  agus 
na  biodh  fìamh  an  eagail-san 
oirbh,  agus  na  bithibh  mi- 
shuaimhneach  ; 

15  Ach  naomhaichibh  an 


*  bithibh  iochdmhor  fa  chèile. 
445 


2  an  Ti. 


I.  PEADAR,  IV. 


Tighearn  Dia  ann  bhur  cridh- 
eachaibh :  agus  bithibh  ull- 
amh  a  ghnàth  chum  freag- 
radh  a  thoirt,  maille  ri  ceanns- 
achd  agus  eagal,  do  gach  uile 
dhuine  a  dh'iarras  oirbh  reus- 
on  an  dòchais  a  tha  annaibh : 

16  Air  dhuibh  deadh  chog- 
uis  a  bhi  agaibh :  chum, 
'nuair  a  tha  iad  a'  labhairt 
uilc  'nur  n-aghaidh  mar  luchd 
mi-ghnìomh,  gu'n  gabh  iads- 
an  nàire,  a  tha  toirt  toibheim 
do  'ur  deadh  chaithe-beatha 
ann  an  Criosd. 

17  Oir  is  fearr,  ma's  e  sin 
toil  Dè,  sibh  a  d'f  hulang  air 
son  maith  a  dheanamh,  na 
air  son  olc  a  dheanamh. 

18  Oir  dh'fhuiling  Criosd 
fèin  aon  uair  air  son  pheac- 
anna,  am  f  ìrean  air  son  nan 
neo-f  hìrean,  (chum  gu'n  tug- 
adh  e  sinne  gu  Dia,)  air  dha 
bhi  air  a  chur  gu  bàs  san 
fheòil,  ach  air  a  bheothach- 
adh  tre  an  Spiorad : 

19  Leis  an  deachaidh  e 
mar  an  ceudna,  agus  an  do 
shearmonaich  e  do  na  spior- 
adaibh  ann  am  prìosan  5 

20  A  bha  o  shean  eas- 
ùmhal,  'nuair  a  dh'fheith 
fad  -  f  hulangas  Dè  aon  uair 
ann  an  làithibh  Noah,  am 
feadh  a  bha  àirc  'ga  h-ulluch- 
adh,  anns  an  robh  beagan, 
sin  r'a  ràdh,  ochd  anaman, 
air  an  tèarnadh  tre  uisge. 

21  Tha  am  baisteadh,  mar 
shamhlachas  a  tha  comh- 
fhreagradh  dha  so,  (cha'n  e 
cur  dhinn  sal  na  feòla,  ach 
freagradh  deadh  choguis 
thaobh  Dhè,)  nis  'gar  tearn- 
adh-ne,  tre  aiseirigh  Iosa 
Criosd : 


1  a  mharasglachd,  a  smachd. 
2  truisealachd. 

446 


22  Neach  air  dha  dol  gu 
nèamh,  a  tha  air  deas  làimh  ' 
Dhè,  air  do  ainglibh,  agus 
do  uaehdranachdaibh,  agus 
do  chumhachdaibh  bhi  air 
an  cur  fo  'cheannsal-san  l. 

CAIB.  IV. 

1  DHearail  Peadar  luchd-aidmheil  \\\ 
ua  creidimh  gu  sgur  do  pheacadh  ,; 
o   eisèmpleir   Chriosd,  agus  do 
bhrigh  gu  bheil  «'  chrìoch  dheir-  c 

eannach  à?  dlùth-theannadh  oirnn:  I   

12   agus  thug   e  comhfhurtachd 
dhoib/i   aii    aghaidh  geur  -  lean-  <r 
mhuinn. 

TTIME  sin,  o  dh'fhuiling  im; 
^  Criosd  air  ar  son-ne  san  'ì 
f  heòil,  armaichibh-sa  mar  an  (leii 
ceudna  sibh  fèin  leis  an  innt-  i( 
inn  cheudna :  oir  an  ti  a  p 
dh'fhuiling  anns  an  fheòil,  iè 
sguir  e  do  pheacadh  ; 

2  Chum  nach  caitheadh  èi 
e  fuigheall  'aimsir  anns  an  |, 
f  heòil,  a  rèir  ana  -  mianna  ]} 
dhaoine,  ach  a  rèir  toile  Dè.  j  |,, 

3  Oir  is  leoir  dhuinn  a'ì  ii-r 
cliuid  a  chaidh  seachad  doi  kìii 
aimsir  ar  beatha  gu  toil  nan  |g 
Cinneach  a  dheanamh,  'nuair 

a  shiubhai]    sinn  ann  am 
macnus2,  ann  an  ana-miann-  \\ml 
aibh,  ann  an  anabharra  f  ìona, 
ann  an  geòcaireachd 3,  ann|  | 
am  pòiteireachd,  agusann  an 
ìodhol-aoradh  an-dligheach4 : 

4  Ni  anns  am  bheil  iad  a'i  j 
gabhail  iongantais,  do  bhrìgli 
nach  'eil  sibhse  a'  ruith  maille 
riu  anns  an  neo-mheasarrachd 
cheudna  gun  tomhas,  a'  labh-  ; 
airt  uilc  umaibh : 

5  Muinntir  a  bheir  cunntas  ji 
dhasan,  a  tha  ullamh  gu  ' 
breth  a  thoirt  air  na  beoth- 
aibh  agus  air  na  marbhaibh.  f 

6  Oir  is  ann  chum  na  ,i 
crìche  so  a  shearmonaicheadh 


3  craos.  4  grdineil. 


I.  PEADAR  V. 


an  soisgeul  dhoibh-san  a  tha 
marbh  mar  an  ceudna,  chum 
gu'n  tugtadh  breth  orra  a  rèir 
dhaoine  san  f  heòil,  ach  gu'm 
biodh  iad  beò  a  rèir  Dhè  san 
Spiorad. 

7  Ach  a  ta  crìoch  nan  uile 
nithe  am  fagus :  uime  sin 
bithibh  measarra1,  agus  dean- 
aibh  faire  chum  urnuigh. 

8  Agus  roimh  na  h-uile 
nithibh  biodh  agaibh  teas- 
ghràdh  d'a  chèile ;  oir  cuiridh 
jgràdh  folach  air  mòran  pheac- 
ianna. 

\  9  Thugaibh  aoidheachd  d'a 
jchèile  gun  ghearan. 

10  A  rèir  mar  a'  fhuair 
gach  aon  an  tiodhlac,  mar 
hin  deanaibh  frithealadh  d'a 
phèile,  mar  dheadh  stiùbh- 
Urdaibh  air  gràs  eag-samhuil 
IDè. 

11  Ma  labhras  neach  sam 
hith,  labhradh  e  mar  bhriathr- 
Idbh2  Dhè;  ma  tha  neach 
|.am  bith  ri  frithealadh,  dean- 
Ydhse  e  mar  o'n  chomas  a 
5)heir  Dia  dha ;  chum  gu'm 
l»i  Dia  air  a  ghlòrachadh  anns 
iLa^  h-uile  nithibh  tre  losa 
Ipriosd :  dhasan  gu  robh 
I  lòir  agus  cumhachd  gu 
Saoghal  nan  saoghal.  Amen. 
|  12  A  mhuinntir  mo  ghràidh, 
ia  biodh  iongantas  oirbh 
H  iaobh  na  deuchainn  theint- 
|;h,  a  thig  oirbh  chum  bhur 
jiearbhadh,  mar  gu'n  tarl- 

idh  ni-èigin  neo-ghnàthach 
jhuibh : 

13  Ach  do  bhrìgh  gu  bheil 
bh  'nur  luchd-comhpairt  do 
ppulangasaibh  Chriosd,  dean- 
hbh  gàirdeachas;  chum  mar 
&ja  ceudna,  ann  an  àm  foill- 
pachaidh  a  ghlòire,  gu'n  dean 


1  shiama.  2  oracla, 

447 


sibh  gàirdeachas  le  h-aoibh- 
neas  ro  mhòr. 

14  Ma  mhaslaichear  sibh 
air  son  ainmeChriosd,  is  sona 
sibh;  oir  a  ta  Spiorad  na 
glòire,  agus  Dhè  a'  gabhail 
còmhnuidh  oirbh ;  d'an 
taobh-san  gu  deimhin  tha  e 
faotainn  toibheim,  ach  do  'ur 
taobh-sa  tha  e  air  a  ghlòrach- 
adh. 

15  Ach  na  fuilingeadh  aon 
agaibh  mar  mhortair,  no  mar 
ghaduiche,  no  mar  fhear 
droch-bheirt,  no  mar  neach 
a  ghabhas  gnothuch  ri  nithibh 
nach  buin  da. 

16  Gidheadh  ma  dlifhuil- 
ingeas  duine  mar  Chriosduidh, 
na  biodh  nàire  air ;  ach  thug- 
adh  e  glòir  do  Dhia  as  a  leth 
so. 

17  Oir  thàinig  an  t-àm  anns 
an  tòisich  breitheanas  aig  tigh 
Dhè :  agus  ma  thòisicheas  e 
againne,  ciod  is  crìoch  dhoibh- 
san  a  tha  eas-ùmhaldo  shois- 
geul  Dè  1 

18  Agus  ma's  ann  air  èigin 
a  thèarnar  am  f  ìrean,  c'àit  an 
taisbein  an  duine  mi-dhiadh- 
aidh  agus  am  peacach  e  fèin? 

19  Uime  sin,  an  dream  a 
dh'f  huilingeas  a  rèir  toile  Dè, 
earbadh  iad  an  anama  ris-san 
ann  an  deanamh  maith,  mar 
ri  Cruithear  dìleas. 

CAIB.  V. 

1  Chuir  Peadar  i?npidh  air  na 
seanairibh  treud  l)hè  a  bheath- 
achadh ;  5  air  an  òigridh  bhi 
Ùmhal,  8  agus  orra  uile  bhì 
stuama,  Jaireil,  agus  daingean 
sa'  chreidimh;  9  agus  cur  au 
aghaidh  ar  namhaid  an-iochd- 
mhoir  an  diabhuil, 

"VTA  seanairean  a  ta  'nur 
_  measg  tha  mi  ag  earail, 
air  bhi  dhomh  fèin  a'  m' 
sheanairmar  an  ceudna,  agus 
a'm'  fhianuis  air  fulangras- 


I.  FEADAR  V. 


aibh  Chnosd,  agus  mar  an 
ceudna  a'm'  f  hear  comhpairt 
do'n  ghlòir  sin,  a  tha  gu  bhi 
air  a  foillseachadh : 

2  Beathaichibh  treud  Dhè 
a  tha  'nur  measg,  a'  gabhail 
cùraim  dheth,  cha'n  ann  a 
dh'aindeoin,  ach  gu  deònach ; 
cha'n  ann  air  son  buannachd 
shalaich,  ach  le  h-inntinn 
ealamh  ; 

3  Ni  mò  mar  thighearnaibh 
os  ceann  oighreachd  Dht,  ach 
mar  dhream  a  tha  'nan  eisem- 
pleiribh  do'n  treud. 

4  Agus  an  uair  a  dh'f  hoill- 
sichear  an  t-àrd-bhuachaill,1 
gheibh  sibh  crùn  na  glòire 
nach  searg  as. 

5  Mar  an  ceudna  a  dhaoine 
òga,  bithibh  ùmhal  do  na 
seanairibh :  seadh,  bithibh 
uile  ùmhal  d'a  chèile,  agus 
bithibh  air  bhur  sgeadachadh 
le  h-irioslachd  :  oir  tha  Dia 
a'  cur  an  aghaidh  nan  uaibh- 
reach,  ach  a'  toirt  gràis 
dhoibh-san  a  tha  iriosal. 

6  Uime  sin  irioslaichibh 
sibh  fèin  fo  làimh  chumhachd- 
aich  Dhè,  chum  as  gu'n 
Tirdaich  e  sibh  ann  an  àm 
ionachuidh  : 

7  A'  tilgeadh  bhur  n-uile 
chùraim  2  airsan ;  oir  a  ta 
cùiam  aige  dhibh. 

8  Bithibhstuama,deanaibh 
faire ;  do  bhrìgh  gu  bheil 


bhur  namhaid  an  diabhul, 
mar  leòmhan  beuchdach,  ag 
imeachd  mu'n  cuairt  a'  sir- 
eadh  cò  a  dh'f  heudas  e  shlug- 
adh  suas. 
_  9  Cuiribh-sa  'na  aghaidh, 
air  dhuibh  bhi  daingean  sa' 
chreidimh,  agus  fhios  a  bhi 
agaibh  gu  bheil  na  fulangais 
cheudna  air  an  coimhlionadh 
ann  bhur  bràithribh,  a  tha 
san  t-saoghal. 

10  Ach  gu  deanadh  Dia 
fèin  nan  uile  ghràs,  a  ghairm 
sinne  chum  a  ghlòire  shiorr- 
uidh  tre  Iosa  Criosd,  an  dèigh 
dhuibh  fulang  rè  ùine  bhig, 
iomlan  sibh ;  gu  daingnich- 
eadh,  gu  neartaicheadh,  gu 
socraicheadh  e  sibh. 

11  Dhasan  gu  robh  glòir  3D 
agus  cumhachd,  gu  saoghal 
nan  saoghal.  Amen. 

.  12  Le  Siluanus  bràthair 
dìleas,  (a  rèir  mo  bharail-sa, ) 
sgrìobh  mi  do  'ur  n-ionns-  ;  air 
uidh3  guh-aithghearr,  a'  teag-  |  .{? 
asg,  agus  a'  deanamh  fianuis,  N 
gur  e  so  f  ì^r-ghràs  Dhè,  anns  0 
am  bheil  sibh  'nur  seasamh.  jc 

13  Tha  an  eagìais  ann  am  ;  r 
Babilon,  a  thaghadli  maille  |  j'",11 
ribhse,  a'  cur  fàilte  oirbh,  ™a 
agus  Marcus  mo  mhac. 

14  Cuiribh  fàilte  aìr  a  chèile 

le  pòig  ghràidh.  Sìth  gu  rohh  i  4 
maille  ribh  uile  a  tha  ann  an  |  ffall 
Iosa  Criosd.  Amen. 


i  av  t-àrd-aodhaire. 
448 


3  ro-chùraim. 


3  thvgaibh. 


DARA  LITJR  CHOITCHIONN  AN  ABSTOIL 


PHEADAIR. 


CAIB.  I. 

I  Cfium  luchd-aidmheil  na  creidimh 
a  dhaingneachadh  andòchas  mend- 
achaidh  gràis  Dè,  5  c/iuir  Peadar 
impidh  orra  le  creidimh  agus  deadh 
oibribh,  an  gairm  a  dheanamh 
cinnteach :  12  bha  e  cùramach  mu 
so  chur  an  cuimhne  dhoibh,  do 
bhrìgh  gu  robh  fios  aige  a  bhds 
bhi  'm  fagus. 

CIMON  Peadar,  seirhhis- 
^  each  agus  abstol  losa 
Criosd,  dhoibh-san  a  fhuair 
an  creidimh  luachmhor  ceud- 
na  ruinne,  tre  fhìreantachd 
ar  Dè  agus  ar  Slànuighir1 
losa  Criosd  : 

2  Gu  robh  gràs  agus  sìth 
air  am  meudachadh  dhuibh, 
tre  eòlas  Dè,  agus  Iosa  ar 
Tighearna, 

3  A  rèir  mar  a  dheònuich 
a  chumhachd  diadhaidh-san 
dhuinne  na  nithe  sin  uile  a 
bìiuineas  do  bheatha  agus  do 
dhiadhachd,  tre  eòlas  an  ti 
sin  a  ghairmsinn  chum  glòire, 
agus  deadh-bheus  2 : 

4  Tre  an  d'thugadh  dhuinn 
geallannaromhòr  agusluach- 
mhor,  chum  d'an  trìdsan  gu'm 
biodh  sibhse  air  bhur  dean- 
amh  'nur  luchd  -  comhpairt 
do  nàdur  na  diadhachd,  air 
dhuibh  dol  as  o'n  truaillidh- 
eachd  a  ta  anns  an  t-saoghal 
tre  ana-miann. 

5  Agus  a  thuilleadh  air 
so3,  air  deanamh  an  uile 


•  flreantachd  Dè  agus  ar  Slànuìghir, 
2  subhailc,  cruadail. 
chùm  na  crìche  so. 

449 


dhìchill  duibh-se,  cuiribh  ri 
'ur  creidimh,  deadh-bheus4 ; 
agus  ri  deadh-bheus,  eòlas  ; 

6  Agus  ri  h-eòlas,  stuaim  5; 
agus  ri  stuaim,  foighidin ; 
agus  ri  foighidin,  diadh- 
achd ; 

7  Agus  ri  diadhachd,  gràdh 
bràthaireil ;  agus  ri  gràdh 
bràthaireil,  seirc  6. 

8  Oir  ma  bhios  na  nithe  so 
annaibh,  agus  pailte,  bheir 
iad  oirbh  gun  bhi  leasg,  no 
mi-thorrach  ann  an  eòlas  ar 
Tighearna,  Iosa  Criosd. 

9  Ach  an  ti  aig  nach  'eil 
na  nithe  sin,  tha  e  dall,  agus 
gearr-sheallach,  a'  dì-chuimh- 
neachadh  gu'n  do  ghlanadh 
e  o  a  sheann  pheacaibh. 

10  Uime  sin,  a  bhràithre, 
deanaibh  tuilleadh  dìchill 
chum  bhur  gairm  agus  bhur 
taghadh  a  dheanamh  cinnt- 
each :  oir  ma  ni  sibh  na  nithe 
so,  cha  tuit  sibh  a  chaoidh  : 

11  Oir  mar  sin  frithealar 
gu  pailt  dhuibh  slighe  a 
steach  do  rìoghachd  shiorr- 
uidh  ar  Tighearn  agus  ar 
Slànuighir  Iosa  Criosd. 

12  Uime  sin,  cha  dearmad 
mi  na  nithe  so  ghnàth-chur 
an  cuimhne  dhuibh,  ged  is 
aithne  dhuibh  iad,  agus  ged 
tha  sibh  air  bhur  daingneach- 
adh  sanfhìrinn  a  làthair. 


•i  crvadaì.        6  measarrathd, 
6  gràdh,  carthanachd. 


II.  PEADAR  II. 


13  Ach  tha  mi  a'  meas  gur 
còir,  am  feadh  a  ta  mi  sa' 
phàilliun  1  so,  sibhse  a  bhros- 
nuchadh  le  'ur  cur  an  cuimh- 
ne : 

14  Air  dhomh  fios  a  bhi 
agam  gur  fagus  dhomh  àm 
cur  dhiom  mo  phàilliuinn  so, 
amhuil  a  dh'fhoillsich  ar 
Tighearn  Iosa  Criosd  dhomh. 

15  Ach  ni  mise  dìchioll, 
chum  an  dèigh  dhomh  siubh- 
al,  gu'm  bi  agaibh-sa  gnàth- 
chuimhne  air  na  nithibh  so. 

16  Oir  cha  do  lean  sinne 
faoin-sgeulachda  a  dhealbh- 
adh  guh-innleachdach,  'nuair 
a  chuir  sinn  an  cèill  duibh 
cumhachd  agus  teachd  ar 
Tighearn  Iosa  Criosd,  ach 
rinneadh  sinn'nar  sùil-f  hian- 
uisibh  air  a  mhòrachd-san. 

17  Oir  f  huair  e  o  Dhia  an 
t-Athair  urram  agus  glòir, 
'nuair  a  thàinig  a'  shamhuil 
so  do  ghuth  d'a  ionnsuidh 
o'n  ghlòir  òirdheirc  2,  Is  e  so 
mo  Mhac  gràdhach-sa,  anns 
am  bheil  mo  mhòr-thlachd  3. 

18  Agus  chuala  sinne  an 
guth  so  a  thàinig  o  nèamh, 
'nuair  a  bha  sinn  maille  ris 
air  an  t-sliabh  naomh. 

19  Tha  againn  mar  an 
ceudna  focal  fàidheadaireachd 
a's  cinntiche ;  d'am  maith  a 
ni  sibh  aire  a  thoirt,  mar  do 
lòchran  a  tha  toirt  soluis  uaith 
ann  an  ionad  dorcha,  gus  an 
soillsich  an  là,  agus  an  èirich 
an  reult-mhaidne  'nur  cridh- 
eachaibh : 

20  Air  dhuibh  fhios  so  a 
bhi  agaibh  air  tùs,  nach  'eil 
fàidheadaireachd  air  bith  do'n 
sgriobtuir  o  thogradh  dhaoine 
fèin. 

bhothnn.         2  àrd-urramaich. 
3  Wm  bhcil  mi  làn-toiiichie. 

450 


21  Oir  cha  d'thàinig  an 
f  hàidheadaireachd  a  rèir  toil 
duine  o  shean :  ach  labhair 
daoine  naomha  Dhè,  mar  a 
sheòladh  iad  leis  an  Spiorad 
naomh. 

CAIB.  II. 

1  Roimh-innis  Peadar  mu  thimchioll 
luchd-teagaisg  brèige,  a  nochdadh 
am  mi-dìuadhachd,  agus  an  sgrios 
a  thiff  araoìi  orra  fèin  agus  air 
an  luchd-leanmhuinn,  7  o'n  saorar 
daoine  diadhaidh,  mar  a  shaoradh 
Lot  à  Sodom,  S^c. 

À  CH  bha  fàidhean  brèige 
mar  an  ceudna  am  measg 
an  t-sluaigh,  amhuil  a  bhios 
luchd  -  teagaisg  brèige  'nur 
measgsa,  dream  a  bheir  a 
steach  an  uaignidheas  saobh- 
chreidimh4  millteach,eadhon 
ag  àicheadh  an  Tighearn  a 
chen.nnaich  iad,  agus  a  bheir 
sgnos  obann  orra  fèin. 

2  Agus  leanaidh  mòran  an 
slighean  millteach  tre  am 
faigh  slighe  na  fìrinnmi-chliù- 

3  Agus  tre  shannt  ni  iad 
ceannachd  oirbh  le  briath- 
raibh  mealltach  :  dream  nach 
'eil  am  breitheanas  a  nis  o 
chian  a'  deanamh  moille,  a- 
gus  cha'n  'eil  an  sgrios  a' 
turr-chodal 5. 

4  Oir  mur  do  chaomhain 
Dia  na  h-aingil  a  pheacaich, 
ach  air  dha  an  tilgeadh  sìos 
do  ifrinn,  gu'n  d'thug  e  thairis 
iad  gu  bhi  air  an?'coimhead 
ann  an  slabhraidhibh  dorch- 
adais,  fa  chomhair  breith- 
eanais ; 

5  Agus  nach  do  chaomhain 
e  an  seann  saoghal,  ach  gu'n 
do  shaor  e  Noah  an  t-ochd- 
amh  pearsa,  searmonaiche 
fìreantachd,  air  dha  an  dìle6 
a  thoirt  air  saoghal  nan  daoine 
mi-dhiadhaidh  ; 


*  dò-bharailean.      6  clò-chodal 
6  dìlinn,  tuil. 


II.  PEADAR  II. 


6  Agus  a'  tionndadh  caith- 
riche  Shodoim  agus  Ghomor- 
ah  gu  luaithre1,  gu'n  do  dhìt 
e  le  lèir-sgrios  iad,  gan  dean- 
amh  'nam  ball  -  sampuill 2 
dhoibh-san,  a  bhiodh  mi- 
dhiadhaidh  an  dèigh  sin  ; 

7  Agus  gu'n  do  shaor  e 
Lot  am  fìrean,  a  bha  fo 
champar3  le  caithe-beatha 
neo-ghloin  nan  aingidh  : . 

8  (Oir  chràidh  an  t-ion- 
racan  sin,  agus  e  gabhail 
còmhnuidh  'nam  measg,  'an- 
am  f  ìreanta  o  là  ga  là,  le  bhi 
faicinn  agus  a'  cluinntinn  an 
gnìomharan  an-dligheach  :) 

9  Is  aithne  do'n  Tighearn 
na  daoine  diadhaidh  a  shaor- 
adh  o  bhuaireadh,  agus  na 
daoine  eucorach  a  choimhead 
gu  là  a'  bhreitheanais  chum 
peanas  a  dheanamh  orra : 

10  Ach  gu  h-àraidh  iadsan 
a  leanas  an  fheòil  ann  an 
ana-miann  na  neò-ghloine, 
agas  a  ni  tàir  air  uachdaran- 
achd :  Air  dhoibh  bhi  an- 
dàna,  fèin  -  thoileil,  cha'n 
eagal  leo  ana-cainnt  a  thoirt 
dhoibh-san4  a  tha  ann  an 
àirde-inbhe  • 

11  An  uair  nach  toir  aingil 
a's  mò  ann  an  neart  agus  ann 
an  cumhachd,  casaid  thoi- 
bheumach  'nan  aghaidh5  am 
fianuis  an  Tighearn. 

12  Ach  iadsan,  mar  ainmh- 
idhean  nàdurra  eu-cèillidh,  a 
rinneadh  gu  bhi  air  an  glac- 
adh  an  sgrios,  air  dhoibh  bhi 
labhairt  gu  toibheumach  mu 
na  nithibh  nach  tuig  iad, 
sgriosar  iad  'nan  truaillidh- 

i  eachd  fèin ; 


1  luaith.       2  'nan  'samhlachas. 
3  air  a  shàrachadh. 
4  olc  a  lahhairt  umpa-san. 
5  breth-mhaslach  an  aghaidh  a  chèile. 
^deadh-ghleus,  de.adh  theachd-an-tìr . 

451 


13  Agus  gheibh  iad  tuar- 
asdal  na  h-euceirt,  mar  dhream 
a  mheasas  mar  shubhachas 
sògh6  san  là:  is  smala  iad 
agus  aobhar  -  maslaidh  7,  a' 
gabhail  toileachas-inntinn 
'nam  mealltaireachd  fèin,  am 
feadh  a  ta  iad  air  cuirmibh  8 
maille  ribh ; 

14  Aig  am  bheil  an  sùilean 
làn  do  adhaltrannas,  agus  do 
nach  'eil  e'n  comas  sgur  do 
pheacadh  ;  a'  mealladh  an- 
ama  neo-shuidhichte  ;  aig  am 
bheil  an  cridhe  air  a  chleach- 
dadh  ri  gnìomharaibh  sann- 
tach  ;  clann  nam  mallachd  : 

15  A  thrèig  an  t-slighe 
dhìreach,  agus  a  chaidh  air 
seacharan,  a'  leantuinn  slighe 
Bhaalaim  mhic  Bhosoir9,  a 
ghràdhaich  duais  na  h-eucor^ 
ach  ; 

16  Ach  a  fhuair  achmhasan 
air  son  'aingidheachd :  oir 
labhair  an  asal  bhalbh  le 
cainnt  duine,  agus  thoirmisg 
i  mi-chiall  an  f  hàidh. 

17  Is  tobair  gun  uisge  iad 
so,  neoil  air  an  iomain  Je 
iom-ghaoith ;  fa  chomhair  am 
bheil  duibhre10  an  dorchadais 
air  a  thasgaidh  gu  siorruidh. 

18  Oir  an  uair  a  labhras 
iad  briathran  atmhor11  dìomh- 
anais,  meallaidh  iad  tre  ana- 
miannaibh  na  feòla,tre  mhac- 
nus 12,  iadsan  a  chaidh  gu 
glan13  as  uatha-san  a  tha 
caitheadh  am  beatha  ann  an 
seacharan  : 

19  A'  gealltuinn  saorsa 
dhoibh,  agus  gun  annta  fèin 
ach  tràillean  na  truaillidh- 
eachd :  oir  ge  b'e  ni  le  'm 


7  aìneamha,  sal.        8  fcisdibh. 
9  Bheoir.  10  ceò. 

11  uaibhreach.       I2  thruiseileachd 
13  car  tamuill  bhig.  . 


II.  PEADAR  III. 


'buadhaichear  air  duine,  do'n 
ni  sin  fèin  tha  e  air  a  chur  fo 
dhaorsa. 

20  Oir  an  dèigh,  dhoibh 
dol  as  o  shalcharaibh  an  t- 
saoghail,  tre  eòlas  an  Tigh- 
earn  agus  an  t-Slànuighir 
Josa  Criosd,  ma  bhios  iad  a 
rìs  air  an  ribeadh  annta,  agus 
air  an  cur  fo  ghèill,  tha  an 
deireadh  aca  ni's  miosa  na 
an  toiseach. 

21  Oir  b'f  hearr  dhoibh  gun 
eòlas  a  bhi  aca  air  slighe  na 
fìreantachd,  na,  an  dèigh  a 
h-eòlas  fhaotainn,  pilleadh 
o'n  àithne  naomh  a  thugadh 
dhoibh. 

22  Ach  thachair  dhoibh  a 
rèir  an  t-sean-f  hocail  f  hìrinn- 
ich,  Phill  am  madadh  air  ais 
chum  a  sgeith  fèin  ;  agus,  A' 
mhuc  a  chaidh  nigheadh, 
chum  a  h-aoirneagan 2  san 
làthaich 3. 

CAIB.  III. 

J  Thug  Peadar  cinnte  do  luchd- 
aidmheil  na  creìdimh  mu  theachd 
Chriosd  chum  breitheanais,  an 
aghaidh  luchd-fanoid ;  8  thug  e 
rabhadh  do  dhaoine  mi-dìiiadhaidh 
o  fhad-fhoighidin  Dè,  iada  ghreas- 
adh  an  aithreachais :  12  chuir  e 
mar  an  ceudna  an  cèill  am  modh 
air  an  sgriosar  an  saoghal  so. 

A  N  dara  litir  so,  a  mhuinnt- 
■^*-  ir  mo  ghràidh,  tha  mi  a' 
sgrìobhadh  do  'ur  n-ionns- 
uidh  4  a  nis ;  annta  le  chèile 
tha  mi 5  a'  brosnachadh  bhur 
n-inntinn  fhìor-ghloin  le  'ur 
cur  an  cuimhne  : 

2  Chum  gu'm  bi  sibh 
cuimhneachail  air  nabriathr- 
aibh  a  labhradh  roimh  leis  na 
fàidhibh  naomha,  agus  air  ar 
n-àithne-ne,  abstola  anTigh- 


a  h-aonairt.  a  h-eabradh. 

a  .s«'  chlàbar. 
3  sgrìobham  chugaibh. 

452 


earn  agus  an  t  -  Slànuighir  : 

3  Air  dhuibh  f  hios  so  bhi 
agaibh  air  tùs,  gu'n  tig  anns 
na  làithibh  deireannach 
luchd-fochaid  b,  ag  imeachd 
a  rèir  an  ana-miann  fèin. 

4  Agus  ag  ràdh,  C'àit  am 
bheil  gealladh  a  theachd?  oir 
o  choidil  na  h-aithriche,  tha 
na  h-uile  nithe  a'  fantuinn 
mar  a  bha  iad  o  thoiseach  a' 
chruthachaidh. 

5  Oir  tha  iad  aineolach  air 
so  da'n  deoin,  gu'n  robh  na 
nèamha  ann  o  chian,  agus  an 
talamh  'na  sheasamh  as  an 
uisge,  agus  anns  an  uisge,  tre 
f  hocal  Dè : 

6  Tre'n  deachaidh  an 
saoghal  a  bha'n  sin  ann  a 
sgrios,  air  teachd  do'n  dìlinn 
air. 

7  Ach  tha  na  nèamha  agus 
an  talamh  a  tha  nis  ann,  leis 
an  fhocal  sin  fèin  air  an 
tasgaidh  suas,  agus  air  an 
gleidheadh  fa  chomhair  teine 
air  cheann  là  a'  bhreithean- 
ais,  agus  sgrios  dhaoine  ain- 
diadhaidh. 

8  Ach,  a  mhuinntir  mo 
ghràidh,  na  bithibh-sa  aineol- 
ach  air  an  aon  ni  so,  Gu 
bheil  aon  là  aig  an  Tighearn 
mar  mhìle  bliadhna,  agus 
mìle  bliadhna  mar  aon  là. 

9  Cha'n  'eil  an  Tighearn 
mall  a  thaobh  a  gheallaidh, 
(mar  a  mheasas  dream  àraidli 
moille,)  ach  tha  e  fad-fhulj 
angach  do  ar  taobh-ne,  gun 
toil  aige  dream  sam  bith  I 
bhi  caillte,  ach  na  li-uile 
dhaoine  theachd  gu  h-aith- 
reachas. 

10  Ach  thig  là  an  Tigli- 


*  anìis  am  bheil  vnì, 
bfanoid,  sgeige. 


II.  PEADAU  III. 


eama  mar  ghaduiche  san 
oidhche  ;  anns  an  tèid  #  na 
nèamha  thairis  le  toirm 
mhòir,  agus  anns  an  leagh 
na  dùile  le  dian-theas  ;  agus 
bithidh  an  talamh  mar  an 
ceudna,  agus  na  h-oibre  a  ta 
air,  air  an  losgadh  suas. 

11  Uime  sin  do  bhrìgh 
gu'm  bi  na  nithe  so  uile  air 
an  sgaoileadh  as  a  chèile, 
ciod  a'  ghnè  dhaoine  bu  chòir 
a  bhi  annaibh,  ann  an  caithe- 
beatha  naomh,  agus  diadh- 
achd, 

12  Le  sùil  a  bhi  agaibh 
ris,  agus  luathachadh 1  chum 
teachd  là  Dhè,  anns  am  bi 
na  nèamha,  air  dhoibh  bhi 
re  theine,  air  an  sgaoileadh  o 
chèile,  agus  anns  an  leaghar 
na  dùile  le  dian-theas? 

13  Gidheadh  tha  dùil  ag- 
ainne  ri  nèamhaibh  nuadha 
agus  talamh  nuadh,  a  rèir  a 
gheallaidh,  anns  an  còmh- 
nuich  fìreantachd. 

14  Uime  sin,  a  mhuinntir 
ionmhuinn,  o  tha  dùil  agaibh 
ris  na  nithibh  sin,  deanaibh 
bhur  dìchioll  chum  gu  faigh- 
ear  leis-san  ann  an  sìth  sibh, 


gun  smal  agus  neo-lochdacii : 

15  Agus  measaibh  gur 
slàinte  fad  -  fhulangas  ar 
Tighearji ;  amhuil  a  sgrìobh 
ar  bràthair  gràdhach  Pòl  mar 
an  ceudna  do  'ur  n-ionnsuidh , 
a  rèir  a'  ghliocais  a  thugadh 
dha ; 

16  Amhuil  mar  'na  litrich- 
ibh  uile,  a'  labhairt  annta 
mu  na  nithibh  so  :  anns  am 
bheil  cuid  do  nithibh  do- 
thuigsinn,  a  tha  an  dream  a 
tha  neo-f  hòghlumta,agus  neo- 
sheasmhach  a'  fiaradh,  amhuil 
mar  na  sgriobtuirean  eile, 
chum  an  sgrios  fèin. 

17  Ach  sibhse,  a  mhuinntir 
mo  ghràidh,  o's  aithne  dhuibh 
na  nithe  soroimh-làimh,  thug- 
aibh  aire,aireagal,airdhuibh- 
se  mar  an  ceudna  bhi  air 
bhur  tarruing  air  falbh  le 
seacharan  nan  daoine  ain- 
diadhaidh,  gu'n  tuit  sibh  o 
bhur  seasmhachd  fèin. 

18  Ach  fàsaibh  ann  an 
gràs,  agus  ann  an  eòlas  ar 
Tighearn  agus  ar  Slànuighir 
Iosa  Criosd.  Dhasan  gu  robli 
glòir  a  nis  agus  gu  siorruidh2. 
Amen. 


yreasadh,  cabhag  a  dheanamh. 

453 


2  gu  là  na  siorruidheachd. 


CEUD  LITIR  gHOITCHIONN  AN  ABSTOIL 
EOIN. 


CAIB.  I. 

Ì  Labhair  Eoiu  mu  phearsa  Chriosd, 
anns  am  bheil  againn  beatha 
mhaireannach,  thaobh  comh-chom- 
uinn  ri  JDia  ;  5  ris  an  èigin  duinn 
naomhachd  beatha  a  chur,  a 
dhearbadh  fìrinn  ay  chomh-chom- 
uinu  sin,  chum  grCm  faigheamaid 
cinnte  air  maitheanas  tre  bhds 
Chriosd. 

A  N  ni  a  bha  ann  o  thùs, 
an  ni  a  chuala  sinne,  a 
chunnaic  sinn  le  ar  sùilibh, 
air  an  d'amhairc  sinn,  agus  a 
Mimhsich  ar  làmha  thaobh 
focail  na  beatha ; 

2  (Oir  dh'fhoillsicheadh  a' 
bheatha,  agus  chunnaic  sinne 
i,  agus  tha  sinn  a'  deanamh 
hanuis,  agus  a'  cur  an  cèill 
dhuibh-se  na  beatha  mair- 
eannaich  ud  a  bha  maille  ris 
an  Athair,  agus  a  dh'f  hoills- 
icheadh  dhuinne  ;) 

3  An  ni  a  chunnaic  agus  a 
chuala  sinn,  tha  sinn  a'  cur 
an  cèill  duibh-se,  chum  gu'm 
bi  agaibh-sa  mar  an  ceudna 
comunn  ruinne  :  agus  gu  f  ìr- 
inneach  tha  ar  comunn-ne  ris 
an  Athair,  agus  r'a  Mhac 
losa  Criosd. 

4  Agus  tha  sinn  a'  sgrìobh- 
adh  nan  nithe  so  do  'ur  n- 
ionnsuidh,  chum  gu'm  bi  bhur 
gairdeachas  coimhlionta. 

5  Agus  is  i  so  an  teachd- 
aireachd  a  chuala  sinnuaith- 
san,  agus  a  tha  sinn  a'  cur  an 
cèill  dhuibh-se,  Gur  solus 
Dia,  agus  nach  'eil  dorchadas 
air  bith  annsan. 


1  caidreabh  againn  ris. 

454 


6  Ma  their  sinn  gu  bheii 
comunn  againn  ris  *,  agus 
sinn  a'  gluasad  ann  an  dorch- 
adas,  tha  sinn  a'  deanamh 
brèige,  agus  cha'n  'eil  sinn  a' 
deanamh  na  f  ìrinn  : 

7  Ach  ma  ghluaiseas  sinn 
anns  an  t-soius,  mar  a  tha 
esan  san  t-solus,  tha  comunn 
againn  r'a  chèile,  agus  glan- 
aidh  fuil  Iosa  Criosd  a  Mhic 
sinn  o  gach  uile  pheacadh. 

8  Ma  their  sinn  nach  'eil 
peacadh  againn,  tha  sinn  'gar 
mealladh  fèin,  agus  cha'n  'eil 
an  f  hìrinn  annainn. 

9  Ma  dh'aidicheas  sinn  ar 
peacanna,  tha  esan  f  ìrinneach 
agus  ceart,  chum  ar  peacanna 
a  mhaitheadh  dhuinn,  agus 
ar  glanadh  o  gach  uile  neo- 
fhìreantachd. 

10  Ma  their  sinn  nach  do 
pheacaich  sinn,  tha  sinn  a' 
deanamh  breugaire  dheth- 
san,  agus  cha'n  'eil  'fhocal 
annainn. 

CAIB.  II. 

1  Thug  Eoin  comhfhurtachd  do  luchd- 
aidmheil  na  creidimh  an  aghaidh 
peacaidh  anmhuinneachd.  3  'Se 
fìor  -  eòlas  Dè  'ditheantan  a 
choimhead,  9  ar  brdithrean  a 
ghràdhachadh,  15  agus  gun  ghaol 
a  thoirt  dd'n  t-saoghal. 

IV/TO  chlann  bheag,  na  nithe 
so  tha  mi  a'  sgrìobhadh 
do  'ur  n-ionnsuidh,  chum 
nach  peacaich  sibh.  Agus 
ma  pheacaicheas  neach  air 
bith,  tha  fear-tagraidh  againn 
maille  ris  an  Athair,  Iosa 
Criosd  am  fìrean  : 


I.  EOIN  II. 


2  Agus  is  esan  an  ìobairt- 
rèitich  air  son  ar  peacanna 
agus  cha'n  e  air  son  ar  peac- 
anna  a  mhàin,  ach  mar  an 
ceudna  air  son  peacamia  an 
t-saoghail  uile. 

3  Agus  le  so  tha  fhios 
againn  gur  aithne  dhuinn  e, 
ma  choimhideas  sinn  'àith- 
eantan. 

4  An  ti  a  their,  Is  aithne 
dhomh  e,  agus  nach  'eil  a' 
coimhead  'àitheantan,  is 
breugaire  e,  agus  cha'n  'eil 
an  fhìrinn  ann. 

5  Ach  ge  b'e  choimhideas 
'fhocal,  ann-san  gu  deimhin 
tha  gràdh  Dhè  air  a  choimh- 
lionadh :  le  so  is  aithne 
dhuinn  gu  bheil  sinn  ann- 
san. 

6  An  ti  a  their  gu  bheil 
e  fantuinn  ann-san,  is  còir 
dha  -  san  mar  an  ceudna 
gluasad,  eadhon  mar  a 
ghluais  esan. 

7  A  bhràithre,  cha'n  'eil 
mi  a'  sgrìobhadh  àithne  nuadh 
do  'ur  n-ionnsuidh,  ach  seann 
àithne,  a  bha  agaibh  o'n 
toiseach  :  is  i  an  t  -  seann 
àithne  am  focal  a  chuala 
sibh  o  thùs. 

8  A  rìs  tha  mi  a'  sgrìobh- 
adh  àithne  nuaidh  do  'ur  n- 
ionnsuidh,  ni  a  ta  fìor  ann- 
san  agus  annaibh  -  sa  :  do 
bhrìgh  gu'n  d'imich  an  dorch- 
adas  thairis,  agus  gu  bheil  a 

i  nis  an  solus  f  ìor  a*  dealrach- 
adh. 

9  An  ti  a  their  gu  bheil  e 
I  san  t-solus,  agus  atha  fuath- 

achadh  a  bhràthar,  tha  e  san 
dorchadas  gus  a  nis. 

10  An  ti  aig  am  bheil 
I  gràdh  d'a  bhràthair,  tha  e 
|  'na  chòmhnuidh  san  t-solus, 
j  agus  cha'n  'eil  aobhar  oilbh- 

eim  air  bith  ann. 

455 


11  Ach  an  ti  a  ta  fuathach- 
adh  a  bhràthar,  tha  e  anns 
an  dorchadas,  agus  ag  im- 
eachd  anns  an  dorchadas, 
agus  cha'n  aithne  dha  c'àit 
am  bheil  e  dol,  do  bhrìgh 
gu'n  do  dhall  an  dorchadas  a 
shùilean. 

12  Tha  mi  a'  sgrìobhadh 
do  'ur  n-ionnsuidh,  a  chlann 
bheag,  do  bhrigh  gu  bheil 
bhur  peacanna,  air  am  maith- 
eadh  dhuibh  air  sgàth  'ainme- 
san. 

13  Tha  mi  a'  sgrìobhadh  do 
'ur  n-ionnsuidh,  aithriche,  do 
bhrìgh  gu'm  b'  aithne  dhuibh 
esan  a  ta  o  thùs.  Tha  mi  a' 
sgrìobhadh  do  'ur  n-ionn- 
suidh,  òganacha,  do  bhrìgh 
gu'n  d'thug  sibh  buaidh^  air 
an  droch  aon.  Tha  mi  a' 
sgrìobhadh  do  'ur  n-ionn- 
suidh,  a  chlann  bheag,  do 
bhrìgh  gu'm  b'aithne  dhuibh 
an  t-Athair. 

14  Sgrìobh  mi  do  'ur 
n-ionnsuidh,  aithriche,  do 
bhrìgh  gu'm  b'aithne  dhuibh 
an  ti  a  ta  ann  o  thùs. 
Sgrìobh  mi  do  'ur  n-ionn- 
suidh,  òganacha,  do  bhrìgh 
gu  bheil  sibh  làidir,  agus  gu 
bheil  focal  Dhè  'na  chòmh- 
nuidh  annaibh,  agus  gu'n 
d'thug  sibh  buaidh  air  an 
droch  aon. 

15  Na  gràdhaichibh  an 
saoghal,  no  na  nithe  a  ta  san 
t-saoghal.  Ma  ghràdhaicheas 
neach  air  bith  an  saoghal, 
cha  'n  'eil  gràdh  an  Atliar 
ann. 

16  Oir  na  h-uiìe  a  ta  anns 
an  t-saoghal,  ana-miann  na 
feòla,  agus  ana-miann  nan 
sùl,  agus  uabhar  na  beatha, 
cha'n  ann  o'n  Athair  a  tha 
iad,  ach  o'n  t-saoghal. 

17  Agus    siubhlaidh  an 


1.  EOIN  lii. 


saoghal  seachad,  agus  'ana- 
miann  :  ach  an  ti  a  ni  toil 
Dè,  mairidh  e  chaoidh. 

18  A  chlann  bheag,  is  i  an 
aimsir  dheireannach  a  tha 
ann  :  agus  mar  a  chuala  sibh 
gu'n  tig  an  t-ana-criosd,  is 
ann  mar  sin  a  ta  nis  iomadh 
ana-criosd  ann ;  o'm  bheil 
sinn  a'  tuigsinn  gur  i'n  aim- 
sir  dheireannach  a  ta  ann. 

19  Chaidh  iad  a  mach 
uainne,  ach  cha  robh  iad 
dhinn  :  oir  nam  biodh  iad 
dhinn,  gu  deimhin  dh'fhan- 
adh  iad  maille  ruinn  :  ach 
chaidh  iad  a  macli,  chum  gu 
deantadh  follaiseach  iad,  nach 
robh  iad  uile  dhinn. 

20  Ach  tha  agaibh-sa  un- 
gadh  o'n  ti  naomh,  agus  is 
aithne  dhuibh  na  h-uile  nithe. 

21  Cha  do  sgrìobh  mi  do 
'ur  n-ionnsuidh,  do  bhrìgh 
nach  aithne  dhuibh  an  fhìr- 
inn  ;  ach  do  bhrìgh  gur  aith- 
ne  dhuibh  i,  agus  nach  'eil 
breug  air  bith  o'n  f  hìrinn. 

22  Cò  a  tha  'na  bhreug- 
aire,  ach  esan  a  c&'àieheadh- 
as  gur  e  Iosa  an  Criosd  ? 
Is  e  so  an  t-ana-criosd,  a  tha 
'g  àicheadh  an  Athar  agus  a' 
Mhic. 

23  Ge  b'e  neach  a  dh'àich- 
eadhas  am  Mac,  cha  'n 
'eil  an  t-Athair  aige :  [ach 
an  ti  a  dh'aidicheas  am  Mac, 
tha  an  t-Athair  aige  mar  an 
ceudna.] 

24  Uime  sin  fanadh  an  ni 
sm  annaibh-sa  a  chuala  sibh 
o  thùs.  Ma  dh'fhanas  an 
ni  a  chuala  sibh  o  thùs  ann- 
aibh,  fanaidh  sibhse  mar  an 
ceudna  anns  a'  Mhac,  agus 
anns  an  Athair. 

25  Agus  is  e  so  an  gealladh 
a  gheall  e  dhuinn,  eadhon  a' 

1  Jmeatha  mhaireannach. 
456 


26  Sgrìobh  mi  na  nithe  so 
do  'ur  n-ionnsuidh,  mu  thim- 
chioll  na  dream  a  tha  'gur 
mealladh. 

27  Ach  tha  an  t-ungadh  a 
f  huair  sibh  uaith-san,  a'  fant- 
uinn  annaibh  :  agus  cha  'n 
'eil  feum  agaibh  gu'n  teagaisg- 
eadh  aon  neach  sibh:  Ach, 
mar  a  ta  an  t-ungadh  so  fèin 
'gur  teagasg  mu  thimchioll 
nan  uile  nithe,  agus  a  ta  e 
fìor,  agus  nach  breug  e, 
eadhon  mar  a  theagaisg  e 
sibh,  fanaibh  ann. 

28  Agus  a  nis,  a  chlann 
bheag,  fanaibh  ann-san : 
chum  'nuair  a  dh'fhoill- 
sichear  e,  gu'm  bi  dànachd 
againn,  agus  nach  bi  nàire 
oirnn  'na  làthair  aig  a 
theachd. 

29  Ma  tha  f  hios  agaibh  gu 
bheil  esan  f  ìreanta,  tha  f  hios 
agaibh  gu  bheil  gach  neach  a 
ni  f  ìreantachd,  air  a  bhreith1 
uaith-san. 

CAIB.  III. 

1  Chuir  an  t-abstol  an  cèill  gràdh 
iongantach  Dhè  dlminne,  le  sinn 
a  dheanamh  7nar  cloinn  dha  ftin: 
3  is  còir  dhuinn  'nime  sin  'dit/t- 
eantan  a  choimhead  le  h-urram,  1 1 
agus  mar  an  ceudna  grddh  bràtli- 
aireil  a  bhi  againn  d'a  chèile. 

-pEUCHAIBH,  ciod  a' 
ghnè  ghràidh  a  thug  an 
t-Athair  dhuinne,  gu'n  goirt- 
eadh  clann  Dè  dhinn  !  uime 
sin  cha'n  aithne  do'n  t-saogh- 
al  sinn,  do  bhrìgh  nacli 
b'aithne  dha  esan. 

2  A  mhuinntir  mo  ghràidh, 
a  nis  is  sinne  mic  Dhè  ;  agus 
cha  'n  'eil  e  soilleir  fathast 
ciod  a  bhitheas  sinn  :  ach  a 
ta  fhios  againn,  'nuair  a 
dh'fhoillsichear  esan,  gu'm 


1  air  a  ghineamhuin. 


1.  EOIN  III. 


hi  sinn  cosmhuil  ris  ;  oir  chi 
sinn  e  mar  a  ta  e. 

3  Agus  gach  neach  aig  am 
bheil  an  dòchas  so  ann,  glan- 
aidh  se  e  fèin,  mar  a  ta  esan 
glan. 

4  Ge  b'e  neach  a  ni  peac- 
adh,  tha  e  mar  an  ceudna  a' 
briseadh  an  lagha :  oir  is  e 
am  peacadh  briseadh  an 
lagha. 

5  Agus  tha  fhios  agaibh 
gu'n  d'fhoillsicheadh  esan 
chum  ar  peacanna  thoirt  air 
falbh;  agus  cha'n  'eil  peac- 
adh  sam  bith  ann-san. 

6  Gach  neach  a  dh'fhanas 
ann-san,  cha  dean  e  peacadh : 
ge  b'e  air  bith  a  pheacaich- 
eas,  cha'n  fhac  e  esan,  agus 
cha  robh  eòlas  aige  air. 

7  A  chlann  bheag,  na 
mealladh  neach  air  bith  sibh : 
an  ti  a  ni  fìreantachd  is 
f  ìrean  e,  mar  is  f  ìrean  esan  : 

8  An  ti  a  ni  peacadh,  is 
ann  o'n  diabhul  a  ta  e  :  oir 
tha  an  diabhul  a'  peacachadh 
o  thùs.  Is  ann  chum  na 
crìche  so  a  dh'f  hoillsicheadh 
Mac  Dhè,  chum  gu'n  sgrios- 
adh  e  oibre  an  diabhuil. 

9  Ge  b'e  neach  a  ghineadh 
o  Dhia,  cha  dean  e  peacadh  : 
cir  a  ta  a  shìol-san  a'  fantuinn 

un;  agus  cha'n  'eil  e'n 
comas  da  peacadh  a  dhean- 
amh,  do  bhrìgh  gu'n  do 
ghineadh  o  Dhia  e. 

10  An  so  tha  clann  Dhè, 
agus  clann  an  diabhuil  foll- 
aiseach  :  Ge  b'e  neach  nach 
dean  fìreantachd,  cha'n  ann 
o  Dhia  a  tha  e,  no  an  ti  nach 
gràdhaich  a  bhràthair. 

11  Oir  is  ì  so  an  teachd- 
aireachd  a  chuala  sibh  o  thùs, 
sinn  a  thoirt  gràidh  d'a  chèile  : 


12  Cha'n  ann  mar  Chainv 
a  bha  o'n  droch  aon,  agus  a 
mharbh  a  bhràthair :  Agus 
c'ar  son  a  mharbh  se  el  A 
ctiionn  gu'n  robh  'oibre  fèin 
olc,  agus  oibre  a  bhràthar 
fìreanta. 

13  Na  biodh  ioghnadh 
oirbh,  mo  bhràithre,  ged  dh'- 
f  huathaicheas  an  saoghal 
sibh. 

14  Tha  f  hios  againn  gu'n 
deaehaidh  sinn  thairis  o  bhàs 
gu  beatha,  do  bhrìgh  gu  bheii 
gràdh  againn  do  na  bràith- 
ribh :  an  ti  nach  gràdhaich 
a  bhràthair,  fanaidh  e  ann  am 
bàs. 

15  Gach  neach  a  dh'- 
fhuathaicheas  a  bhràthair,  is 
mortair1  e ;  agus  tha  f  hios 
agaibh  nach  'eil  aig  mortair 
sam  bith  a'  bheatha  mhair- 
eannach  a'  fantuinn  ann. 

16  Le  so  is  aithne  dhuinn 
gràdh  Bhè,  do  bhrìgh  gu'n 
do  chuir  esan  sìos  'anam  fèin 
air  ar  son-ne :  agus  is  còir 
dhuinne  ar  n-anama  fèin  a 
chur  sìos  air  son  nam  bràithre. 

17  Agus  ge  b'e  neach  aig 
am  bheil  maoin  an  t-saoghail 
so,  agus  a  chi  a  bhràthair  ann 
an  uireasbhuidh,  agus  a 
dhruideas  a  chridhe  'na  agh- 
aidh,  cionnus  a  tha  gràdh 
Dhè  a'  gabhail  còmhnuidh 
ann-san. 

18  Mo  chlann  bheag,  na 
gràdhaicheamaid  ann  am 
focal,  no  ann  an  teangaidh  ; 
ach  ann  an  gnìomh  agus  ann 
am  fìrinn. 

19  Agus  le  so  is  aithnfe 
dhuinn  gu  bheil  sinn  do'n 
fhìrinn,  agus  bheir  sinn 
dearbh-bheachd2  do  ar  cridh- 
eachaibh  'na  làthair. 


1  duin' -mharbhaiche. 

457 


*  cimiteachd. 


I.  EOIN  IV. 


20  Oir  ma  dhìteas  ar  cridhe 
sinn,  is  mò  Dia  na  ar  cridhe, 
agus  is  aithne  dha  na  h-uile 
nithe. 

21  Amhuinntirmoghràidh, 
mur  dìt  ar  cridhe  sinn,  tha 
dànachd  againn  a  thaobh 
Dhè. 

22  Agus  ge  b'e  ni  a  dh'- 
iarras  sinn,  gheibh  sinn  uaith 
e,  do  bhrìgh  gu  bheil  sinn  a' 
coimhead  'àitheantan,  agus 
a'  deanamh  nan  nithe  a  tha 
taitneach  'na  f  hianuis-san. 

23  Agus  is  i  so  'àithne-san, 
gun  creideamaid  ann  an  ainm 
a  Mhic  Iosa  Criosd,  agus 
gu'n  gràdhaicheamaid  a 
chèile,  mar  a  thug  esan 
àithne  dhuinn. 

24  Agus  an  ti  a  choimh- 
ideas  'àitheanta-san,  tha  e 
gabhail  còmhnuidh  ann,  agus 
esan  ann-san :  agus  le  so  is 
aithne  dhuinn  gu  bheil  esan 
a'  fuireach  annainn,  o'n 
Spiorad  a  thug  e  dhuinn. 

CAIB.  IV. 

1  Thug  an  t-abstol  rabhadh  dhoibh 
gun  iad  a  chreidsinn  gach  uile 
luchd-teagaisg  a  ni  bòsd  as  an 
Spiorad,  ach  an  dearbhadh  le 
riaghailtibh  a'  chreidimh  chòitch- 
ionn  :  7  bhrosnuich  e  iad  le  h-iom- 
adh  reuson  gu  gràdh  bràthaireil. 

A  MHUINNTIR  ionmh- 
uinn,  na  creidibh  gach 
uile  spiorad,  ach  dearbhaibh 
na  spioradan,  an  ann  o  Dhia 
a  tha  iad  :  do  bhrìgh  gu  bheil 
mòran  do  fhàidhibh  brèige 
air  dol  amach  do'n  t-saoghal. 

2  Le  so  aithnichibh  Spior- 
ad  Dhè  :  gach  uile  spiorad  a 
dh'aidicheas  gu'n  d'thàinig 
Iosa  Criosd  san  f  heòil,  is  ann 
o  Dhia  a  tha  e. 

3  Agus  gach  uile  spiorad 
nach  aidich  gu  bheil  Iosa 
Criosd  air  teachd  san  f  heòil, 
cha'n  ann  o  Dhia  a  tha  e  : 

458 


agus  is  e  so  spiwad  sin  an  ana- 
criosd,  neach  a  chuala  sibli 
e  bhi  teachd,  agus  a  nis  tha 
e  cheana  anns  an  t-saoghal. 

4  A  chlann  bheag,  tha 
sibh-se  o  Dhia,  agus  thug  sibh 
buaidh  orra-san  ;  do  bhrìgh 
gur  mò  esan  a  ta  annaibh-sa, 
na  esan  ataanns  an  t-saoghal. 

5  Thaiadsan  o'n  t-saoghal: 
uime  sin  tha  iad  a'  labhairt 
mu'n  t-saoghal,  agus  tha'n 
saoghal  ag  èisdeachd  riu. 

6  Tha  sinne  o  Dhia :  an 
ti  aig  am  bheil  eòlas  air  Dia, 
èisdidh  e  ruinne ;  an  ti  nach 
'eil  o  Dhia,  cha'n  èisd  e  ruinn. 
O  so  aithnichidh  sinn  spiorad 
na  fìrinn,  agus  spiorad  an 
t-seacharain. 

7  Amhuinntir  ionmhuinn, 
gràdhaicheamaid  a  chèile  :  oir 
is  ann  o  Dhia  tha'n  gràdh, 
agus  gach  neach  a  ghràdh- 
aicheas,  ghineadh  o  Dhia  e, 
agus  is  aithne  dha  Dia. 

8  An  ti  nach  gràdhaich, 
cha'n  aithne  dha  Dia  ;  oir  is 
gràdh  Dia. 

9  An  so  dh'fhoillsicheadh 
gràdh  Dhè  dhuinne,  do  bhrìgh 
gu'n  do  chuir  Dia  aon  ghin 
Mhic  do'n  t-saoghal,  chum 
gu'm  bitheamaid  beò  trìd- 
san. 

10  An  so  a  ta  gràdh,  cha'n 
e  gu'n  do  ghràdhaich  sinne 
Dia,  ach  gu'n  do  ghràdhaicli 
esan  sinne,  agusgu'n  do  chuir 
e  a  Mhac  fèin  gu  bhi  'na  ìob- 
airt-rèitich  air  son  ar  peac- 
anna. 

11  A  mhuinntirionmhuinn, 
ma  ghràdhaich  Dia  sinne  mar 
sin,  tha  e  mar  fhiachaibh 
oirnne  a  chèile  a  ghràdhach- 
adh  mar  an  ceudna. 

12  Cha'n  fhaca  neach  air 
bith  Dia  riamh.  Ma  ghràdh- 
aicheas  sina  a  chèile,  tha  Dià 


ì;  ÌOIN  V. 


'na  chòmhnuidh  annainn, 
agus  tha  a  ghràdh  air  a 
choimhlionadh  annainn. 

13  O  so  is  aithne  dhuinn 
gu  bheil  sinne  'nar  còmh- 
nuidh  ann-san,  agus  esan 
annainne,  do  bhrìgh  gu'n 
d'thug  e  dhuinn  d'a  Spiorad. 

14  Agus  chunnaic  sinn  a- 
gus  tha  sinn  a'  deanamh  fian- 
uis,  gu'n  do  chuir  an  t-Athair 
am  Mac  uaith  mar  Shlàn- 
uighear  an  domhain. 

15  Ge  b'e  neach  a  dh'aid- 
icheas  gur  e  Iosa  Mac  Dhè, 
tha  Dia  'na  chòmhnuidh  ann- 
san,  agus  esan  ann  an  Dia. 

16  Agus  f  huair  sinn  aithne 
air  agus  chreid  sinn  an  gràdh 
a  tha  aig  Dia  dhuinn.  Is 
gràdh  Dia ;  agus  an  ti  a  tha 
Fantuinn  ann  an  gràdh,  tha  e 
'na  chòmhnuidh  ann  an  Dia, 
agus  Dia  ann-san. 

17  An  so  tha  ar  gràdh-ne 
air  a  dheanamh  coimhlionta, 
chum  gu'm  bi  againn  dàn- 
achd  ann  an  là  a'  bhreith- 
eanais  :  do  bhrìgh  mar  a  tha 
esan,  gur  amhuil  sin  a  tha 
sinne  anns  an  t-saoghal  so. 

18  Cha'n  'eil  eagal  ann  an 
gràdh ;  ach  tilgidh  gràdh 
diongmhalta1  an  t-eagal  a 
mach ;  do  bhrìgh  gu  bheil 
pian  san  eagal :  an  ti  a  tha 
eagalach,  cha  d'rinneadh 
coimhlionta  ann  an  gràdh  e. 

19  Tha  gràdh  againne  dhas- 
an,  do  bhrìgh  gu'n  do  ghràdh- 
aich  esan  sinne  an  toiseach. 

20  Ma  their  neach,  Tha 
gràdh  agam  do  Dhia,  agus 
fuath  aige  d'a  bhràthair,  is 
breugaire  e :  oir  an  ti  nach 
gràdhaich  a  bhràthair  a 
chunnaic  e,  cionnus  a  dh'- 
f  heudas  e  Dia  nach  fac  e  a 
ghràdhachadh  1 


21  Agus  an  àithne  so  tha 
againn  uaithsan,  An  ti  a 
ghràdhaicheas  Dia,  gu'n 
gràdhaich  e  a  bhràthair  mar 
an  ceudna. 

CAIB.  V. 

1  An  ti  leis  an  ionmhuinn  Dia,  is 
ionmhuinn  leis  a  chlann,  agus 
coimhididh  e  'ditheantan,  a  ta 
eutrom,  so-choimhead  do  na  creid- 
ich.  9  'Se  losa  Mac  Dhe ;  agus 
tha  e  comasach  air  sinne  athear- 
nadh,  14  agus  airar  n-urnuighean, 
a  ni  sinn  air  ar  son  fèin,  agus  air 
son  muinntir  eile,  a  fhreagairt. 

E  b'e  neach  a  chreideas 
^  gur  e  Iosa  an  Criosd, 
ghineadh  o  Dhia  e  ;  agus  ge 
b'e  ghràdhaicheas  an  ti  a 
ghin,  gràdhaichidh  e  mar  an 
ceudna  an  ti  a  ghineadh  leis. 

2  O  so  is  aithne  dhuinn  gu 
bheil  gràdh  againn  do  chloinn 
Dè,  'nuair  a  ghràdhaicheas 
sinn  Dia,  agus  a  choimhideas 
sinn  'àitheantan. 

3  Oir  is  e  so  gràdh  Dhè, 
sinn  a  choimhead  'àithean- 
tan :  agus  cha  'n  'eil  'àith- 
eanta-san  trom  2 . 

4  Oir  gach  uile  ni  a  ghinear 
o  Dhia,  bheir  e  buaidh  air  an 
t-saoghal :  agus  is  i  so  a' 
bhuaidh  a  bhuadhaicheas  air 
an  t-saoghal,  eadhon  ar  creid- 
imh-ne. 

5  Cò  an  ti  a  bhuadhaicheas 
air  an  t-saoghal,  ach  esan  a 
tha  creidsinn  gur  e  Iosa  Mac 
Dhè. 

6  Is  e  so  esan  a  thàinig  tre 
uisge  agus  tre  fhuil,  losa 
Criosd  ;  cha'n  e  tre  uisge  a 
mhàin,  ach  tre  uisge  agus 
fuil :  agus  is  e  an  Spiorad  a 
ni  fianuis,  do  bhrìgh  gur  f  ìrinn 
an  Spiorad. 

7  Oir  tha  triuir  a  tha  dean- 
amh  fianuis  air  nèamh,  an 
t-Athair,  am  Focal,  agus  an 


i  iomlan,  foirfe, 

459 


2  do-dheanta. 


I.  EOIIN  V. 


Spiorad  naomh :  agus  an 
triuir  sin  is  aon  iad. 

8  Agus  tha  triuir  a  tha 
deanamh  fianuis  air  an  tal- 
amh,  an  Spiorad,  agus  an 
t-uisge,  agus  an  f  huil :  agus 
thig  an  triuir  sin  r'a  chèile 
ann  an  aon. 

9  Ma  ghabhas  sinn  ri 
fianuis  dhaoine,  'si  fianuis 
Dè  a's  mò  :  oir  is  i  so  fianuis 
Dè,  a  thug  e  mu  thimchioll 
a  Mhic. 

10  An  ti  a  chreideas  ann 
am  Mac  Dhè,  tha'n  fhianuis 
aige  ann  fèin :  an  ti  nach 
creid  Dia,  rinn  e  breugaire 
dheth,  do  bhrìgh  nach  do 
chreid  e  an  f  hianuis  a  rinn 
Dia  mu  thimchioll  a  Mhic. 

11  Agus  is  i  so  an  f  hianuis, 
gu'n  d'thug  Diadhuinnbeatha 
mhaireannach  :  agus  tha  a' 
bheatha  so  'na  Mhac. 

12  An  ti  aig  am  bheil  am 
Mac,  tha  beatha  aige :  an  ti 
aig  nach  'eil  Mac  Dhè,  cha'n 
'eil  beatha  aige. 

13  Na  nithe  so  sgrìobh  mi 
do  'ur  n-ionnsuidh,  a  tha 
creidsinn  ann  an  ainm  Mhic 
Dhè;  chum  gu'm  bi  fios 
agaibh  gu  bheil  a'  bheatha 
mhaireannach  _  agaibh,  agus 
chum  gu'n  creid  sibh  ann  an 
ainm  Mhic  Dhè. 

14  Agus  is  e  so  an  dòchas 
a  ta  againn  ann-san,  ma  dh'- 
iarras  sinn  ni  sam  bith  a  rèir 
a  thoile,  gu'n  èisd  e  ìuinn. 

15  Agus  ma  ta  f  hios  againn 

460 


gu'n  èisd  e  ruinn,  ge  b'e  ni 
a  "dh'iarras  sinn,  tha  fhios 
againn  gu  bheil  ar  n-iarrtuis 
a  dh'iarr  sinn  air  againn. 

16  Ma  chi  neach  sam  bith 
a  bhràthair  a'  peacachadh 
peacaidh  nach  'eil  a  chum 
bàis,  iarraidh  e,  agus  bheir  e 
beatha  dha,  dhoibh-san  nach 
'eil  a'  peacachadh  chum  bàis. 
Tha  peacadh  chum  bàis  ann  : 
a  thaobh  sin,  cha'n  'eil  mi 
ag  ràdh 1  gur  còir  dha  guidh- 
eadh. 

17  Is  peacadh  gach  uile 
eucoir :  agus  tha  peacadh  ann 
nach  'eil  a  chum  bàis. 

18  Tha  f  hios  againn  ge  b'e 
neach  a  ghineadh  le  Dia, 
nach  peacaich  e  ;  ach  an  ti 
a  ghineadh  o  Dhia,  coimh- 
ididh  se  e  fèin,  agus  cha 
bhean  an  droch  aon  ris. 

19  Tha  fhios  againn  gur 
ann  o  Dhia  a  tha  sinne,  agus 
tha'n  saoghal  uile  'na  luidhe 
san  olc. 

20  Agus  tha  fhios  againn 
gu'n  d'thàinig  Mac  Dhè,  agus 
gu'n  d'thug  e  tuigse  dhuinn, 
chum  gu'm  b'aithne  dhumn 
esan  a  ta  f  ìor :  agus  tha  sinne 
ann-san  a  ta  f  ìor,  ann  a  Mhac 
Iosa  Criosd.  Is  e  so  an  Dia 
f  ìor,  agus  a'  bheatha  mhair- 
eannach. 

21  A  chlann  bheag,  coìmh- 
idibh  sibh  fèin  o  ìodholaibh. 
Amen. 


I  HÌ'tt  abram. 


DARA  LITIR  AN  ABSTOIL 

EOIN. 


CAIB.  I. 

1  Chomhairhch  Eoin  do  mhnaoi  òir- 
dheirc '  àraidh  agus  d'a  cloinn 
buanachadh  anns  a1  chreidimh 
agus  ann  an  gràdh  Crtosdaidh, 
8  air  eagal  gu'n  cailleadh  iad 
duais  na  Ji-atdmJieil  a  rinn  iad 
roimh  ;  10  agus  gun  ghnothuch  a 
bhi  aca  ris  na  mealltairibh  sin 
nach  toir  fìor -theagasg  losa 
Criosd  leo  d'an  ionnsuidh. 

AN  seanair  chum  na  ban- 
tighearna  taghta,  agus 
chum  a  cloinne,  a's'  ionmh- 
uinn  leam-sa  anns  an  f  hìrinn, 
agus  cha'n  ann  leam-sa 
mhàin,  ach  leo-san  uile  mar 
an  ceudna  a  ghabh  eòlas  air 
an  f  hìrinn ; 

2  Air  son  na  f  ìrinn  a  tha 
'na  còmhnuidh  annain-ne, 
agus  a  bhios  maille  ruinn  gu 
bràth  : 

3  Gràs,  tròcair,  agus  sìth 
gu  robh  maille  ribh  o  Dhia 
an  t-Athair,  agus  o'n  Tigh- 
eain  Iosa  Criosd  Mac  an 
Athar,  ann  am  fìrinn  agus 
ann  an  gràdh. 

4  Bha  gàirdeachas  mòr 
orm,  do  bhrìgh  gu'n  d'f  huair 
mi  cuid  do  d'  chloinn-sa  ag 
imeachd  anns  an  f  hìrinn,  a 
rèir  mar  a  fhuair  sinne  àithne 
o'n  Athair. 

5  Agus  a  nis  guidheam 
ort,  a  bhan-tighearn,  cha'n  e 
mar  gu'n  sgrìobhainn  àithne 
nuadh  a  d'ionnsuidh,  ach  an 
àithne  a  bha  againn  o  thùs, 


i  sibh. 

2  anns  an  do  shaoihraich  sinn,  air 
sou  an  do  shaothraich  sinnt  a  bhuann- 

461 


gun     gràdhaicheamaid  a' 
chèile. 

6  Agus  is  e  so  an  gràdh, 
gu'n  imicheamaid  a  rèir  'àith- 
eanta-san.  'S  i  so  an  àithne, 
mar  a  chuala  sibh  o  thùs, 
gu'n  imicheadh  sibh  ìnnte. 

7  Oir  tha  mòran  mheall- 
tairean  air  teachd  a  steach 
do'n  t-saoghal,  nach  'eil  ag 
aideachadh  gu  bheil  Criosd 
air  teachd  san  f  heòil^  Is 
mealltair  so  agus  ana-criosd. 

8  Thugaibh  aire^  dhuibh 
fèin,  nach  caill  sinn 1  na 
nithe  sinn  a  shaothraich 
sinn  2,  ach  gu  faigh  sinn  làn- 
duais. 

9  Ge  b'e  neach  a  bhriseas 
an  lagh,  agus  nach  fan  ann 
an  teagasg  Chriosd,  cha'n  'eil 
Dia  aige  :  an  ti  a  dh'f  hanas 
ann  an  teagasg  Chriosd,  tha 
araon  an  t-Athair  agus  am 
Mac  aige. 

10  Ma  thig  neach  air  bith 
do  'ur  n-ionnsuidh,  agus  nach 
toir  e  an  teagasg  so  leis,  na 
gabhaibh  e  steach  do  'ur  tigh, 
agus  na  abraibh  ris,  Gu  ma 
subhach  dhuit 3. 

11  Oir  ge  b'e  neach  a  their 
ris,  Gu  ma  subhach  dhuit,  tha 
comh-pairt  aige  d'a  dhroch 
oibribh. 

12  Air  dhomh  mòran  a  bhi 
agam  r'a  sgrìobhadh  do  'ur 
n-ionnsuidh,  cha  b'àill  leam 


aich  sinn,  a  bhuannaich  sibJi. 
3  Giì'n  soirbhtc/icar  icat 


III.  EOIN. 


sgrìobhadh  le  paipeir  agus 
dubh  ;  ach  tha  dòchas  agam 
teachd  do  'ur  n-ionnsuidh, 
agus  labhairt  beul  ri  beul, 


chum  gu'm  bi  ar  gàirdeachas 
coimhlionta. 

13  Tha  clann  do  pheathar 
taghta  a'  cur  fàilte  ort.  Amen. 


TREAS  LITIR  AN  ABSTOIL 

EOIN. 


CAIB.  I. 

1  Mhol  aii  t-abstol  Gaius  air  son  a 
dhiadhachdy  5  agus  [aoidheachd 
do'n  fhìor  luchd-ieagaisg  ;  9  agus 
air  an  lùimh  eile  rinn  e  gearan 
air  gnàthachadh  mi-chàirdeil 
Dhiotrepheis  uaibhrich  ;  11  dh'- 
innis  e  nach  còir  'eisempleir-san 
a  leantuinn  ;  12  agus  thug  e  teist- 
eas  sonraichte  do'n  deadh  iom- 
aradh  a  bha  aig  Demetrius. 

A  N  seanair  chum  Ghaiuis 
ghràdhaich,  a's  ionmh- 
ainn  leam  san  f  hìrinn. 

2  A  bhràthair  ghràdhaich, 
'se  mo  ghuidheadh  thaobh1 
gach  uile  ni  gu'n  soirbhic*> 
eadh  leat  agus  gu'm  biodh  tu 
slàn,  mar  a  ta  soirbheachadh 
le  t'  anam. 

3  Oir  rinn  mi  gàirdeachas 
gu  mòr  'nuair  a  thàinig  na 
bràithrean,  agus  a  rinn  iad 
fianuis  do'n  f hìrinn  a  tha 
annad-sa  2,  mar  a  ta  thusa  ag 
imeachd  san  f  hìrirm. 

4  Cha  'n  'eil  gàirdeachas 
agam  a's  mò  na  bhi  cluinn- 
tinn  gu  bheil  mo  chlann  ag 
imeachd  san  fhìrinn. 

5  A  bhràthair  ghràdhaich, 
is  dìleas  a  ni  thu  gach  ni  a  ta 
thu  deanamh  do  na  bràith- 
i  ibh,  agus  do  choigrich ; 


6  Muinntir  a  rinn  fianuis 
air  do  ghràdh  an  làthair  na 
h-eaglais  :  ma  bheir  thu  air 
an  aghaidh  iad  'nan  slighe 
mar  is  cubhaidh  do  Dhia; 
is  maith  a  ni  thu  : 

7  Oir  chaidh  iad  a  mach 
air  sgàth  'ainme-san,  gun  ni 
air  bith  a  ghabhail  o  na 
Cinnich. 

8  Uime  sin,  tha  e  mar 
fhiachaibh  oirnne :,  gabhai^ 
r'an  leithidibh  sin,  chum 
gu'm  bitheamaid  'nar  comh- 
shaothraichibh  do'n  fhìrinn. 

9  Sgrìobh  mi 3  chum  na 
h  -  eaglais  :  ach  cha  ghabh 
Diotrephes,  leis  am  miann 
àrd-cheannas  a  bhi  aige  'nam 
measg,  ruinne. 

10  Uime  sin  ma  thig  mi, 
cuiridh  mi  an  cuimhne4  'oibre 
a  ta  e  deanamh,  a'  bith-labh- 
àirt  'nar  n-aghaidh  le  briathr- 
aibh  aingidh5:  agus  cha 
leoir  leis  sin,  ach  ni  mò  a 
tha  e  fèin,  a'  gabhail  ris  na 
bràthraibh,  agus  tha  e  a'  bac- 
adh  na  dream  leis  am  b'àill, 
agus  'gan  tilgeadh  mach  as 
an  eaglais. 

11  A  bhràthair  ghràdhaich, 


l  roimh.       %do  t'f  hìrinn~sa. 
3  Sgrlobhaiiin.     *  cuimlniichi-dh  mi. 

462 


5  naimhdcil,  mì-runach. 


IUDÀS. 


na  lean  an  ni  a  ta  olc,  ach 
an  ni  a  ta  maith.  An  ti  a  ni 
maith,  is  ann  o  Dhia  a  ta  e; 
ach  an  ti  a  ni  olc,  cha'n  f  hac 
e  Dia. 

12  Tha  deadh  theisteas  air 
Demetrius  o  na  h-uile,  agus 
o'n  f  hìrinn  fèin  :  agus  tha 
sinne  mar  an  ceudna  a'  dèan- 
amh  fianuis;  agus  tha^  fios 
agaibh  gu  bheil  ar  fianuis-ne 
fìor. 


13  Bha  mòran  agam  r'a 
sgrìobhadh,  ach  cha'n  aill 
leam  sgrìobhadh  le  dubh  agus 
peann  a  d'ìonnsuidh : 

14  Ach  tha  dòchas  agam 
t'fhaicinn  gun  dàil,  agus 
labhraidh  sinn  beul  ri  beul. 
Sìth  maille  riut.  Tha  na 
càirdean  a?  cur  fàilte  ort. 
Cuir  fàilte  air  na  càirdibh  air 
an  ainm. 


LITIR  CHOITCHIONN  AN  ABSTOIL 
IUDAIS. 


CAIB.  I. 

1  Bhrosnuich  an  t-abstol  luchd-aid- 
mheil  na  creidimh  gu  bhi  bun- 
aiteach:  4  Tha  luchd-teasgaisg 
brèige  air  teachd  a  steach  ^nam 
rneasg  chum  am  mealladh ;  agus 
tha  peanas  ro  eagalach  air  ulluch- 
adh  fa  chomhair  na  muinntir  sin, 
air  sou  an  droch  theagaisg  agus 
an  caithe-beatha  mhi  naoviha,\c. 

TUDAS  seirbhiseach  Iosa 
U  Criosd,  agus  bràthair 
Sheumais,  chum  na  dream  a 
tha  air  an  naomhachadh  le 
Dia  an  t-Athair,  agus  air  an 
coimhead  le  losa  Criosd,  air 
an  gairm : 

j,  2  Gu  robh  tròcair,  agus 
sìth,  agus  gràdh  air  am  meud- 
achadh  dhuibh-sa. 

^  3  A  mhuinntir  ionmhuinn, 
air  dhomh  an  uile  dhìchioll 1 
a  dheanamh  chum  sgrìobh- 
adh  do  'ur  n-ionnsuidh  mu 
thimchioll  na  slàinte  choit- 
chionn 2,  b'f  heumail  domh 
sgrìobhadh  do  bhur  n-ionn- 


1  chabhag.  2  chumanta. 

5  a '  cur  impidh  oirbh.      4  dlCeulaigh. 

463 


suidh,  'gur  n  -  earalachadh 3 
sibh  a  chathachadh  gu  dì- 
chiollach  air  son  a'  chreidimh 
a  thugadh  aon  uair  do  na 
naoimh. 

4  Oir  ghoid4  daoìne  àraidh 
a  steach,  a  dh'orduicheadh 
roimh6  o  shean  chum  an 
dìtidh  so,  daoine  mi-dhiadh- 
aidh,  a'  tionndadh  gràis  ar 
Dè-ne  gu  macnus,  agus  ag 
àicheadh  Dhè,  a'saon  Ùachd- 
aran  ann,  agus  ar  Tighearna 
Iosa  Criosd. 

5  Uime  sin  is  àill  leam 
bhur  cur  an  cuimhne,  ged 
bha  fhios  agaibh  aon  uair6 
air  so,  cionnus  an  dèigh  do'n 
Tighearn  am  pobull  a  shaor- 
adh  à  tìr  na  h-Eiphit,  a  sgrios 
e  an  dèigh  sin  an  dream  nach 
do  chreid. 

6  Agus  na  h-aingil  nach 
do  ghlèidh  an  ceud  inbhe, 
ach  a  dh'fhàg  an  àite-còmh- 


a  sgrìobhadh  roinih. 
5  roimk. 


IUDAS. 


nuidh  fèin,  choimhid  e  ann 
an  geimhlibh  siorruidh  fo 
dhorchadas,  fa  chomhair 
breitheanais  an  là  mhòir. 

7  Amhuil  a  ta  Sodom  agus 
Gomorah,  agus  na  bailte 
mu'n  cuairt  orra,  a  thug  iad 
fèin  thairis  do  strìopachas  air 
a'  mhodh  cheudna,  agus  a 
bha  leantuinn  feòla  coimh- 
ich,  air  an  cur  suas  'nam 
ball  -  sampuill x,  a'  fulang 
dioghaltais  teine  shiorruidh. 

8  Mar  an  ceudna  fòs  tha 
an  luchd  -  bruadair  2  sin  a' 
salachadh  na  feòla,  a'  dean- 
amh  tàir  air  uachdaranachd, 
agus  a'  labhairt  gu  toibheum- 
ach3  air  àrd-inbhibh. 

9  Gidheadh  cha  do  ghabh 
Michael  an  t  -  àrd  -  aingeal, 
'nuair  a  chathaich  e  an  agh- 
aidh  an  diabhuil,  agus  a  rinn 
e  deasboireachd  mu  chorp 
Mhaois,  dànadas  air  casaid 
thoibheumach  a  thoirt  'na 
aghaidh,  ach  thubhairt  e,  Gu 
cronuicheadh  an  Tighearn 
thu. 

10  Ach  tha'n  dream  sin  a' 
labhairt  gu  toibheumach  air 
na  nithibh 4  nach  aithne 
dlioibh :  ach  na  nithe  sin 
a's  aithne  dhoibh  air  mhodh 
nàdurra,  mar  ainmhidhibh 
gun^  reusan,  tha  iad  'gan 
truailleadh  fèin  annta. 

11  Is  an  -  aoibhin  doibh  ! 
oir  dh'imich  iad  ann  an  slighe 
Chain,  agus  ruith  iad  gu 
togarrach  ann  an  seacharan 
Bhalaaim  air  ghaol  tuarasd- 
ail,  agus  sgriosadh  iad  ann 
an  ana-cainnt  cheannaircich 
Chore. 

12  Is  smala  iad  sin  ann 


1  'nau  samhlachas. 
2  luchd-bruadair  ueòg/dan. 
3  gu  làir-chainnteach,  ?naslach. 
4  labhairt  uilc  mu  na  nithibh, 

464 


bhur  cuirmibh  gràidh,  nuair 
a  tha  iad  air  cuirmibh  maille 
ribh,  'gam  beathachadh  fèin 
gun  eagal :  is  neòil  iad  gun 
uisge,  air  an  giùlan  mu'n 
cuairt  le  gaothaibh ;  craobhan 
searg-mheasach,  gun  toradh ; 
dà  uair  marbh,  air  an  spìon- 
adh  as  am  freumhaibh  ; 

13  Garbh-thonna5  na  fairge, 
a  sgeitheas  an  nàire  fèin  mar 
chobhar ;  reulta  seachranach, 
d'am  bheil  duibhre  an  dorch- 
adais  gu  siorruidh  air  a  thasg- 
aidh. 

14  Agus  rinn  Enoch  mar 
an  ceudna,  an  seachdamh 
pearsa  o  Adhamh,  fàidhead- 
aireachd  orra  sin,  ag  ràdh, 
Feuch,  tha'n  Tighearn  a' 
teachd  le  deich  mìle  d'a 
naomhaibh  6, 

15  A  dheanamh  breithean  - 
ais  air  na  h-uile,  agus  chum 
iadsan  uile  a  tha  mi-dhiadh- 
aidh  'nam  measg  f  hàgail  ris, 
a  thaobh  an  uile  ghnìomhara 
mi-dhiadhaidh  a  rinn  iad  gu 
mi-dhiadhaidh,  agus  a  thaobh 
an  uile  bhriatìwr  cruaidhe,  a 
labhair  peacaich  mi-dhiadh- 
aidh  'na  aghaidh. 

16  Is  luchd  cànrain  agus 
gearain  an  dream  so,  a  tha  'g 
imeachd  a  rèir  an  ana-miann 
fèin ;  ^  agus  tha'm  beul  a' 
labhairt  bhriathar  atmhor 7, 
agus  iad  a'  gabhail  iongantais8 
do  phearsaibh  dhaoine  air 
sgàth  buannachd. 

17  Ach  cuimhnichibh-sa,  a 
mhuinntir  mo  ghràidh,  na 
focail  a  labhradh  roimh  le 
abstolaibh  ar  Tighearna  Iosa 
Criosd ; 

18  Mar  a  thubhairt  iad 


5  Fiadh-thonua. 
6  le  'dheich  mìltibh  naomha, 
1  uaibhreach. 
6  (C  toirt  mhr-mheas. 


AISBEAN  L 


ribh,  ga'in  biodh  anns  an 
aimsir  dheireannaich  luchd- 
fanoid,  a  ghluaiseadh  a  rèir 
an  ana-mianna  mi-dhiadhaidh 
fèin. 

19  'S  iad  sin  an  dream  a 
sgaras  iad  fèin  o  chàch,  coll- 
aidh  *,  gun  an  Spiorad  aca. 

20  Ach  air  bhi  dhuibh-se, 
a  mhuinntir  ionmhuinn,  'gur 
togail  fèin  suas  ann  bhur 
creidimh  ro  naomha,  a'  dean- 
amh  urnuigh  san  Spiorad 
naomh, 

21  Coimhidibh  sibh  fèin 
ann  an  gràdli  Dhè,  le  sùil  ri 
tròcair  ar  Tighearna  Iosa 
Criosd  chum  na  beatha  mair- 
eannaich. 


1  nddurra,feòlmhor. 
^ata  air  a  shalachadh  leis  an  fheòil. 


22  Agus  gabhaibh  truas  do 
dhream  àraidh,  a'  deanamh 
eadar-dhealachaidh  : 

23  Agus  tèarnaibh  dream 
eile  le  h-eagal,  'gan  spìonadh 
as  an  teine ;  a'  fuathachadh 
eadhon  an  eudaich  air  am 
bheil  smal  na  feòla  2. 

24  A  nis  dha-san  a  tha 
comasach  air  bhur  gleidheadh 
o  thuisleadh,  agus  bhur  cui 
gu  neo-lochdach  an  làthair 
a  ghlòire  le  h-aoibhneas  ro 
mhòr. 

25  Do'n  Dia  a  ta  mhàin 
glic,  ar  Slànuighear,  gu  robh 
glòir  agus  mòralachd,  neart 3 
agus  cumhachd,  a  nis  agus 
air  feadh  nan  uile  linn.  Amen. 


3  tighearnas,  uachdaranachd. 


TAISBEAN 

EOIN  AN  DIADHAIR. 


CAIB.  I. 

1  Sgrìobh  Eohi  a  thaisbean  chum 
seachd  eaglaisean  na  h-Asia,  a 
!  tha  air  an  ciallachadh  leis  na 
seachd  coinnleiribh  òir.  7  Teachd 
Chriosd:  14  A  chumhachd  glòr- 
mhor,  agus  a  mhòralachd. 

rpAISBEAN  Iosa  Criosd,  a 
x  thug  Dia  dha,  a  dh'- 
fhoillseachadh  d'a  sheirbh- 
isich  nithe  a's  èigin  teachd 
gu  crìch  ann  an  ùine  ghearr ; 
agus  chuir  a  teachdaireachd 
uaith,  agus  le  'aingeal  fèin 
dh'f  hoillsich  e  iad  d'a  sheirbh- 
iseach  Eoin : 

2  A  rinn  fianuis  air  focal 
Dè   agus  air  teisteas  Iosa 
465 


Criosd,  agus  air  gact  ni  a 
chunnaic  e. 

3  Is  beannaichte  an  ti  a 
leughas,  agus  iadsan  a  dh'- 
èisdeas  ri  briathraibh  na 
fàidheadaireachd  so,  agus  a 
choimhideas  na  nithe  a  tha 
sgrìobhta  innte :  oir  tha'n 
t-àm  am  fagus. 

4  "pOINchumnanseachd 
-M  eaglaisean  a  ta  san 

Asia;  Gràs  dhuibh,  agus  sìth 
o'n  Ti  a  ta,  agus  a  bha,  agus 
a  ta  ri  teachd ;  agus  o  na 
seachd  spioradaibh  a  tha  'm 
fìanuis  a  righ  -  chaithreach- 


TAISBEAN  I. 


ò  Agus  o  ìosa  Criosd,  an 
ihianuis  fhìor,  an  ceud-ghin 
o  na  marbhaibh,  agus  uachd- 
aran  rìghre  na  talmhainn : 
Dha-san  a  ghràdhaich  sinn, 
agus  a  dh'ionnlaid  sinn  o  ar 
peacaibh  'na  f  huil  fèin, 

6  Agus  a  rinn  rìghre  dhinn 
agus  sagairt  do  Dhia  agus  d'a 
Athair-san  ;  dhasan  gu  robh 
glòir  agus  cumhachd  gu 
saoghal  nan  saoghal.  Amen. 

7  Eeuch,  tha  e  teachd  ìe 
neulaibh  ;  agus  chi  gach  sùil 
e,  agus  iadsan  mar  an  ceudna 
a  lot  e  1  :  agus  ni  uile 
threubha  na  talmhainn  caoidh 
air  a  shon-san  :  gu  ma  h- 
amhluidh  bhitheas.  Amen. 

8  Is  mise  Alpha  agus 
Omega,  an  toiseach  agus  an 
deireadh,  tha  an  Tighearn 
ag  radh,  a  ta,  agus  a  bha, 
agus  a  ta  ri  teachd,  an  t-Uile- 
chumhachdach. 

9  Bha  mise  Eoin,  bhur 
dearbh-bhràthair,  agus  bhur 
companach  2  ann  an  àmh- 
ghar,  agus  ann  an  rìoghachd 
agus  am  foighidin  Iosa  Criosd, 
anns  an  eilean 3  ris  an  abrar 
Patmos,  air  son  focail  Dè, 
agus  air  son  flanuis  Iosa 
Criosd. 

10  Bha  mi  san  Spiorad  air 
là  an  Tighearn,  agus  chuala 
mi  air  mo  chùlaobh  guth 
mòr,  mar  ghuth  trompaid. 

11  Ag  ràdh,  Is  mise  Alpha 
agus  Omega,  an  ceud  neach 
agus  an  neach  deireannach  : 
agus  Sgrìobh-sa  ann  an  leabh- 
ar  an  ni  a  chi  thu,  agus  cuir 
e  chum  nan  seachd  eaglaisean 
a  tha  san  Asia  ;  chum  Ephe- 
suis,  agus  chum  Smirna,  a- 


l  a  throimh-lot,  a  shàth  e  troimh. 

*jear-comuihn. 
*  oilean,  mnis.       4  criosraichte, 

m 


gum  chum  Phergamois,  agus 
chum  Thiatira,  agus  chum 
Shardis,  agus  chum  Phila-* 
delphia,  agus  chum  Laodicea. 

12  Agus  thionndaidh  mi  a 
dh'f  haicinn  a  ghutha  a  labh- 
air  rium.  Agus  air  tionn- 
dadh  dhomh,  chunnaic  mi 
seachd  coinnleirean  òir ; 

13  Agus  am  meadhon  nan 
seachd  coinnleirean,  neach 
cosmhuil  ri  Mac  an  duine, 
air  an  robh  eudach  a  ràinig 
sìos  gu  'shàilibh,  agus  crios- 
laichte4  le  crios  òir  mu 
'chìochaibh . 

14  Bha  acheann  agus  'fholt 
geal  mar  oluinn  ghil,  mar 
shneachda;  agus  a  shùilean 
mar  lasair  theine ; 

15  Agus  a  chosa  cosmhuil 
ri  umha5  fìor-ghlan,  mar 
gu'm  bitheadh  iad  a'  dearg- 
losgadh  ann  an  àmhuinn ; 
agus  a  ghuth  mar  thoirm 
mhòran  uisgeachan. 

16  Agus  bha  aige  'na  làimh 
dheis  seachd  reultan :  agus 
claidheamh  geur  dà  fhaobh- 
air  a'  teachd  a  mach  as^  a 
bheul :  agus  hha  a  ghnùis 
mar  a'  ghrian  a'  dealrachadh 
'na  làn  neart. 

17  Agus  an  uair  a  chunnaic 
mi  e,  thuit  mi  sìos  aig  a  chos- 
aibh  an  riochd  mairbh  :  agus 
chuir  e  a  làimh  dheas  orm, 
ag  ràdh  rium,  Na  biodh  eagal 
ort :  is  mise  an  ceud  neach 
agus  an  neach  deireannach.^ 

18  Is  mise  an  ti  a  ta  beò, 
agus  a  bha  marbh ;  agus, 
feuch,  tha  mi  beò  gu  saoghal 
nan  saoghal,  Amen ;  agus 
tha  ìuchraiche  ifrinn6  agus 
a'  bhàis  agam. 


6  na  h-uaighe,  an  t-saoghail  ri  teachi, 


TAISBEAN  II. 


19  Sgrìobh  na  nithe  a 
!  chunnaic  thu,  agus  na  nithe 

a  ta  ann,  agus  na  nithe  a 
hhitheas  an  dèigh  so  : 

20  Ilùn  -  dìomhair  nan 

•  seachd  reultan  a  chunnaic 

•  I  thu  ann  am  làimh  dheis,  agus 
i  nan  seachd  coinnleirean  òir. 

Is  iad  na  seachd  reultan, 
a  aingil  nan  seachd  eaglaisean  : 
j  agus  is  iad  na  seachd  coinn- 
,  leirean  a  chunnaic  thu,  na 
5   seachd  eaglaisean. 

CAIB.  II. 

3  1  Ciod  a  dli  àitlmeadh  do  Eoìn  a 
sgrìobhadh  chum  aingle,  C is  iad 
si?i,mÌ7iisteireauJ  nan  eaglaiseaìi, 

t       1  Ephesuis,  8  Smima,  12  Pher- 

r  gamois,  18  Thiatira  :  agus  ciod  a 
ta  air  a  mholadh,  no  a  fhuaradh 

1       uireasbhuidheacli  annta-san. 

(\HILM  aingil1  eaglais  E- 
1  ^  phesuis,  Sgrìobh  ;  Is  iad 
r  so  na  nithe  a  ta  an  ti  a  tha 

•  cumail  nan  seachd  reultan 
;  'na  làimh  dheis,  a  tha  'g  im- 
3  eachd  ann  am  meadhon  nan 

I  seachd  coinnleirean  òir,  ag 
a  \  ràdh  ; 

1  2  Is  aithne  dhomh  t'oibre, 
■  agus  do  shaothair,  agus  t'- 
i  f  hoighidin,  agus  nach  urr- 
s  |  ainn  thu  giùlan  leo-san  a  tha 
li  j  olc  ;  agus  gu'n  do  dhearbh 
thu  iadsan  a  their  gur  abstoil 
c  iad  fèin,  agus  nach  eadh,  agus 
j  gu'n  d'f  huair  thu  iad  breug- 
I   ach ; 

j  3  Agus  gu'n  do  ghiùlain 
il  thu,  agus  gu  bheil  foighidin 
h  ;  agad,  agus  air  sgàth  m'ainme- 

sa  gu'n  d'rinn  thu  saothair, 
|  agus  nach  d'thug  thu  thairis. 
5,  4  Gidheadh,  tha  ni-èigin 
j  |  agam  a'  d'  aghaidh,  do  bhrìgh 
is  gu'n  do  thrèig  thu  do  cheud 
is  ghràdh. 

5  Cuimhnich  uime  sin  cia 

uaith  a  thuit  thu,  agus  gabh 


aithreachas,  agus  dean  na 
ceud  oibre  ;  no  thig  mi  ort  gu 
grad,  agus  atharraichidh  mi 
do  choinnleir  as  'àit,  mur 
gabh  thu  aithreachas. 

6  Ach  a  ta  so  agad,  gur 
fuathach  leat  oibre  nan  N  icol- 
aiteach,  nithe  mar  an  ceudna 
a's  fuathach  leam-sa. 

7  An  ti  aig  am  bheil  cluas, 
èisdeadh  e  ciod  a  ta  an  Spior- 
ad  ag  ràdh  ris  na  h-eaglais- 
ibh ;  Do'n  ti  a  bhuadhaich- 
eas  bheir  mise  r'a  itheadh  do 
chraoibh  na  beatha,  a  tha  ann 
am  meadhon  phàrrais  Dè. 

8  Agus  chum  aingil  eag- 
lais  Smirna,  sgriobh,  Na  nithe 
so  a  ta  esan  ag  ràdh,  an  ti  a's 
e'n  ceud  neach  agus  an  neach 
deireannach,  a  bha  marbh, 
agus  a  tha  beò  ; 

9  Is  aithne  dhomh  t'oibre, 
agus  t'àmhghar,  agus  do 
bhochdainn,  (gidheadh  a  ta 
thu  beartach 2,)  agus  is  aithne 
dhomh  toibheum  na  muinntir 
a  their  gur  Iudhaich  iad  fèin, 
agus  nach  eadh,  ach  sionagog 
Shàtain. 

10  Na  biodh  eagal  ort 
roimh  aon  do  na  nithibh  sin 
a  dh'fhuilingeas  tu  :  feuch, 
tilgidh  an  diabhul  cuid  dhibh 
ann  am  prìosan,  chum  gu'n 
dearbhar  sibh ;  agus  bithidh 
àmhghar3  agaibh  rè  dheich 
làithean :  bi-sa  f  ìrinneach  gu 
bàs,  agus  bheir  mise  dhuit 
crùn  na  beatha. 

11  An  ti  aig  am  bheil  cluas, 
èisdeadh  e  ciod  a  ta  an  Spior- 
ad  ag  ràdh  ris  na  h-eaglaisibh : 
An  ti  a  bheir  buaidh,  cha 
chiurrar  leis  an  dara  bàs  e. 

12  Agus  chum  aingil  na 
h-eaglais  a  ta  ann  am  Perga- 


'  theachdair.        2  saoiblàr.  I 

467 


3  irioblaid. 


TAISBEAN  II. 


mos,  sgriobh  ;  Na  nithe  so 
a  ta  esan,  aig  am  bheil  an 
claidheamh  geur  dà  fhaobh- 
air,  ag  ràdh  : 

13  Is  aithne  dhomh  t'oibre, 
agus  c'àit  am  bheil  thu  a'd' 
chòmhnuidh,  eadhoìi  far  am 
bheil  caithir  Shàtain  :  agus  a 
ta  thu  a'  cumail  m'  ainme-sa 
gu  daingean,  agus  cha  d' 
àicheadh  thu  mo  chreidimh, 
cadhon  anns  na  làithibh  sin 
anns  an  robh  Antipas  'na 
f  hianuis1  f  hìrinneach  dhomh, 
a  mharbhadh  'nur  measg,  far 
am  bheil  Sàtan  'na  chòmh- 
nuidh. 

14  Gidheadh,  tha  beagan 
agam  a'd'  aghaidh,  do  bhrìgh 
gu  bheil  agad  an  sin  an  dream 
a  tha  cumail  teagaisg  Bhal- 
aaim,  a  theagaisg  do  Bhalac 
ceap-tuislidh  a  chur  roimh 
chloinn  Israeil,  chum  nithe 
a  dh'ìobradh  do  ìodholaibh 
itheadh,  agus  strìopachas  a 
dheanamh. 

15  Is  amhuil  sin  a  ta  agad 
mar  an  ceudna  an  dream  a 
tha  cumail  teagaisg  nan  Ni- 
colaiteach,  ni  a's  fuathach 
leam-sa. 

16  Dean  aithreachas,  no 
thig  mi  a  d'ionnsuidh  gu  grad, 
agus  cogaidh  mi  'nan  aghaidh 
le  claidheamh  mo  bheòil. 

17  An  ti  aig  am  bheil  cluas, 
èisdeadh  e  ciod  a  ta  an  Spior- 
ad  ag  ràdh  ris  na  h-eaglais- 
ibh :  Do'n  ti  a  bhuadhaicheas 
bheir  mi  r'a  itheadh  do'n 
mhana  f  holuichte,  agus  bheir 
mi  dha  clach  gheal,  agus  air 
a'  chloich  ainm  nuadh 
sgrìobhta,  nach  aithne  do 
neach  air  bith,  ach  do'n  ti  a 
gheibh  i. 

18  Agus  chum  amgil  na 


h-eaglais  a  ta  ann  an  Tiatira, 
sgrìobh ;  Na  nithe  so  tha  Mae 
Dhè,  aig  am  bheil  a  shùilean 
mar  lasair  theine,  agus  a 
chosan  marumha  fìor-ghlan, 
ag  ràdh ; 

19  Is  aithne  dhomh  t'oibre, 
agus  do  ghràdh,  agus  do 
sheirbhis2,  agus  do  chreidimli, 
agust'fhoighidin,  agus  t'oibre 
deireannach  ;  gu  bheil  iad  ni's 
mò  na  do  cheud  oibre. 

20  Gidheadh,  tha  agam 
beagan  do  nithibh  a'd'  agh- 
aidh,  gu  bheil  thu  a'  fulang 
do'n  mhnaoi  sin  Isebel,  a  tha 
'g  ràdh  gur  ban-f  hàidh  i  fèin, 
mo  sheirbhisich  a  theagasg 
agus  a  mhealladh  chum 
strìopachas  a  dheanamh,  agus 
nithe  a  dh'ìobradh  do  ìodhol- 
aibh  itheadh. 

21  Agus  thug  mi  dhi  ùine 
gu  aithreachas  a  ghabhail  d'a 
strìopachas;  agus  cha  do 
ghabh  i  aithreachas. 

22  Feuch,  tilgidh  mi  ì  ann 
an  leabaidh,  agus  iadsan  a 
tha  deanamh  adhaltrannais 
rithe  ann  an  àmhghar  mòr, 
murgabh  iad  aithreachas  d'an 
gnìomharaibh. 

23  Agus  marbhaidh  mi  a 
clann  leis  a'  bhàs  ;  agus  bith- 
idh  f  hios  aig  na  h-eaglaisibh 
uile  gur  mise  an  ti  sin  a  sgrùd- 
as  na  h-àirnean  agus  na  cridh- 
eachan :  agus  bheir  mi  do 
gach  aon  agaibh-sa  a  rèir 
bhur  n-oibre. 

24  Ach  ribhse  a  ta  mi  ag 
ràdh,  agus  ris  a'  chuid  eile 
ann  an  Tiatira,  Mheud  aig 
nach  'eil  an  teagasg  so,  agus 
do  nach  b'aithne  doimhneach- 
da  Shàtain,  mar  a  their  iad, 
cha  chuir  mi  uallach  eile 
oirbh ; 


1  'ftrt  mhairtireach. 

468 


Vfhrithealadh,  mhinistreileachd. 


TAISBEAN  III. 


25  Ach  cumaibh  gu  dain- 
gean  an  ni  a  ta  agaibh,  gus 
an  tig  mì, 

26  Agus  an  ti  a  bhuadh- 
aicheas,  agus  a  ghleidheas 

i  m'oibre  gus  a'  chrìoch,  dha- 
I  san  bheir  mi  cumhachd  os 
ceann  nan  Cinneach  : 

27  (Agus  riaghlaidh  e  iad 
le  slait  iaruinn  :  mar  shoith- 

|  ichibh  creadha  brisear  'nam 
bloighdibh  iad : )  amhuil  a 
f  huair  mise  o  m'Athair. 

28  Agus  bheir  mi  dha 
reult  na  maidne. 

29  An  ti  aig  am  bheil 
I  cluas,  èisdeadh  e  ciod  a  ta  an 

Spiorad  ag  ràdh  ris  na  h-eag- 
laisibh. 

CAIB.  III. 

i  1  Tha  aingeal  eaglais  Shardis  air  a 
chronachadh,  3  agus  air  earalach- 
adh  gu  h-aithreachas.  8  Tha 
'aingeal  eaglais  Philadelphia  air 
a  mholadh  air  son  a  dhìchill  agus 
'fhoighidin.  15  Tha  aingeal  eag- 
lais  Laodicea  air  a  chronachadh 
a  chionn  nach  robh  e  fuar  no  teth. 

A  GUS  chum  aingil  na  h- 
eaglais  a  tha  ann  an  Sar- 
dis,  sgrìobh  ;  Na  nithe  so  a 
ta  an  ti  aig  am  bheil  seachd 
spiorada  Dhè,  agus  na  seachd 
reultan,  ag  ràdh  ;  Is  aithne 
dhomh  t'oibre,  gu  bheil  ainm 
agad,  gu  bheil  thu  beò,  gidh- 
eadh  a  ta  thu  marbh. 

2  Bi  faireil,  agus  neartaich 
na  nithe  a  ta  làthair,  agus  a 
ta  ullamh  gu  bàsachadh  1 : 
oir  cha  d'fhuair  mi  t'òibre 
coimhlionta  am  fianuis  Dè. 

3  Cuimhnich  uime  sin 
cionnus  a  fhuair  agus  a 
chuala  tu,  agusglèidh2,  agus 
gabh  aithreachas.  Uìme  sin 
mur  dean  thu  faire,  thig  mi 
ort  mar  ghaduiche,  agus  cha 


1  agus  neartaich  «'  chuid  eile  a  ta 
ullamh  gu  bàsachadh. 

469 


bhi  fios  agad  ciod  i  an  uair 
anns  an  tig  mi  ort. 

4  Tha  beagan  ammean  a- 
gad  eadhon  ann  an  Sardis, 
nach  do  shalaich  an  eudach  ; 
agus  imichidh  iad  maille 
rium-sa  ann  an  culaidhibh 
geala  :  oir  is  airidh  3  iad. 

5  An  ti  a  bheir  buaidh, 
sgeadaichear  e  ann  an  eud- 
ach  geal ;  agus  cha  dubh  mi 
mach  'ainm  à  leabhar  na 
beatha,  ach  aidichidh  mi 
'ainm-san  am  fianuis  m'Ath- 
ar,  agusamfianuis'aingle-san. 

6  An  ti  aig  am  bheil  cluas, 
èisdeadh  e  ciod  a  ta  an  Spior- 
ad  ag  ràdh  ris  na  h-eag- 
laisibh. 

7  Agus  chum  aingil  na  h- 
eaglais  ann  am  Philadelphia, 
sgrìobh  ;  Na  nithe  so  a  ta  an 
ti  naomh  ag  ràdh,  an  ti  f  ìor, 
an  ti  aig  am  bheil  iuchair 
Dhaibhidh,  an  ti  a  dh'f  hos- 
glas,  agus  cha  dùin  neach 
air  bith;  agus  a  dhùineas, 
agus  cha'n  fhosgail  neach 
air  bith  : 

8  Is  aithne  dhomh  t'oibre  • 
feuch,  chuir  mi  dorus  fos- 
gailte  romhad,  agus  cha'n 
urrainn  neach  air  bith  adhùn- 
adh  :  oir  a  ta  neart  beag  agad, 
agus  ghlèidh  thu  m'fhocal, 
agus  cha  d'àicheadh  thu 
m'ainm. 

9  Feuch,  bheir  mise  orra- 
san  do  shionagog  Shatain,  ( a 
tha  'g  ràdh  gur  Iudhaich  iad 
fèin,  agus  nach  eadh,  ach  a 
ta  deanamh  brèige,)  feuch, 
bheir  mise  orra  gu'n  tig  iad 
agus  gu'n  dean  iad  aoradh 
aig  do  chosaibh,  agus  gu'm 
bi  fios  aca  gu'n  do  ghràdhaicli 
mise  thu. 


2  coimhid,  cum  gu  teann. 
3  /ìù. 


TAISBEAN  III. 


10  A  chionn  gu'n  do 
ghlèidh  thu  focal  m'  f  hoigh- 
idin-sa,  gleidhidh  mise  thusa 
mar  an  ceudna  o  uair  a' 
bhuairidh,  a  thig  air  an  t- 
saoghal  uile,  a  dhearbhadh 
na  muinntir  sin  a  tha  'nan 
còmhnuidh  air  an  talamh. 

11  Feuch,  tha  mi  a'  teachd 
gu  grad :  dean  greim  daing- 
ean  air  nabheil 1  agad,  chum 
nach  glac  neach  oir  bith  do 
chrùn. 

12  An  ti  a  bheir  buaidh, 
ni  mi  e  'na  phost2  ann  an 
teampull  mo  Dhè,  agus  cha 
tèid  e  ni's  mò  a  mach  as : 
agus  sgrìobhaidh  mi  ainm  mo 
Dhè  air,  agus  ainm  caithr- 
each  3  mo  Dhè,  a's  i  Ierusalem 
nuadh,  a  thig  a  nuas  o 
nèamh  o  m'  Dhia :  agus 
sgrìobhaidh  mi  m'ainm  nuadh 
fèin  air. 

13  An  ti  aig  am  bheil  cluas, 
èisdeadh  e  ciod  a  ta  an 
Spiorad  ag  ràdh  ris  na  h- 
eaglaisibh. 

14  Agus  chum  aingil  na 
h-eaglais  ann  an  Laodicea, 
sgrìobh  ;  Nà  nithe  so  a  ta  an 
Amen,  an  fhianuis  dhìleas 
agus  f  hìrinneach,  toiseach 
cruthachaidh  Dhè,  ag  ràdh  ; 

15  Is  aithne  dhomh  t'oibre, 
nach  'eil  thu  aon  chuid  fuar 
no  teth  :  b'fhearr  leam  gu'm 
bitheadh  tu  fuar  no  teth. 

16  Uime  sin  do  bhrìgh  gu 
bheil  thu  meagh-bhlàth,  agus 
nach  'eil  thu  aon  chuid  fuar 
no  teth,  sgeithidh  mi  thu 
mach  as  mo  bheul. 

17  Do  bhrìgh  gu  bheil  thu 
ag  ràdh,  Tha  mi  beartach, 
agus  air  fàs  ann  an  saoibh- 
reas,  agus  gun  fheum  agam 

1  ris  an  ni.         2  'na  charragh. 
*  baile.    4  iarganach,  àìnhgharach. 

470 


air  ni  sam  bith ;  agus  gun 
f  hios  agad  gu  bheil  thu  dòr- 
uinneach  4,  agus  truagh,  agus 
bochd,  agus  dall,  agus  lom- 
nochd  : 

18  Comhairlicheam  dhuit 
òr  a  cheannach  uamsa,  air  a 
dhearbhadh  san  teine,  chum 
gu'm  bi  thu  saoibhir ;  agus 
eudach  geal,  chum  gu'n 
còmhdaichear  thu,  agus  nach 
bi  nàire5  do  lomnochduidh 
follaiseach  ;  agus  ùng  do 
shùile  le  sàbh-shùl6,  chum 
gur  lèir  dhuit. 

19  Mheud  as  is  ionmhuinn 
leam,  tha  mi  a'  cronachadh 
agus  a'  smachdachadh  ;  uime 
sin  biodh  agad-sa  teas- 
ghràdh,  agus  dean  aith- 
reachas. 

20  I'euch,  tha  mi  a'm' 
sheasamh  aig  an  dorus,  agus 
a'  bualadh  :  ma  dh'èisdeas 
neach  sam  bith  ri  m'  ghuth, 
agus  gu'm  fosgail  e'n  dorus, 
thig  mi  a  steach  d'a  ionn- 
suidh,  agus  gabhaidh  mi  mo 
shuipeir  maille  ris,  agus  esan 
maille  rium-sa. 

21  Do'n  ti  a  bhuadhaicheas 
bheir  mi  comas  suidhe  maille 
rium-sa  air  mo  righ-chailhir, 
amhuil  fòs  abhuadhaich  mise, 
agus  a  shuidh  mi  maille  ri 
m'  Athair  air  a  righ-chaithir- 
san. 

22  An  ti  aig  am  bheil 
cluas,  èisdeadh  e  ciod  a  ta  an 
Spiorad  ag  ràdh  ris  na  h* 
eaglaisibh. 

CAIB.IV. 

1  Chunnaic  Eoin  righ-chaithir  Dhè 
ann  am  jiaitheafias.  4  Na  ceithir 
seanaire  fichead.  6  Na  ceithir 
bheathaiche  làn  do  shùiliih  air 
am  beulaobh  agus  air  an  càlaobh. 
10  T/iilg  na  seanairean  sìos  an 

6  gràineileachd.     6  fobhair-shùl, 
sàil-leigheas. 


TAISBEAN  IV. 


crùin,  agus  rinn  iad  aoradh  dd'n 
ti  a  bha  'na  shuidhe  air  an  righ- 
chaithir. 

AN  dèigh  so  dh'amhairc 
^  mi,  agus,  feuch,  bha  dorus 
fosgailte  air  nèamh  ;  agus  bha 
i  an  ceud  ghuth  a  chuala  mi, 
I  mar  fhuaim  trompaid  a'  labh- 
airt  rium,  ag  ràdh,  Thig  a 
nìos  an  so,  agus  nochdaidh 
mise  dhuit  nithe  a's  èigin 
tachairt  an  dèigh  so. 

2  Agus  air  ball  bha  mi  san 
Spiorad :  agus,  feuch,  bha 
righ-chaithir  air  a  suidheach- 
adh  air  nèamh,  agus  bha 

I  neach  'na  shuidhe  air  an 
righ-chaithir. 

3  Agus  bha  an  ti  a  shuidh, 
r'a  amharc  air,  cosmhuil  ri 
cloich  Iasper,  agus  Shardis  : 
agus  bha  bogha-frois1  tim- 
chioll  na  righ-chaithreach 
mu'n  cuairt,  cosmhuil,  r'a 
f  haicinn,  ri  Emerald. 

4  Agus  timchioll  na  righ- 
chaithreach  mu'n  cuairt  bha 
ceithir  chaithriche  fichead  ; 
agus  air  na  caithrichibh 
chunnaic  mi  ceithir  seanaire 

i  fichead  'nan  suidhe,  air  an 
1  sgeadachadh  ann  an  culaidh- 
I  ibh  geala ;  agus  bha  ac'  air 
1  an  cinn  crùin  2  òir» 

5  Agus  chaidh  a  mach  as 
1  an  righ-chaithir  dealanaich, 
I  agus  tairneanaich,  agus  guth- 
H  anna  :  agus  bha  seachd  lòch- 
I  rain3  theine  a'  dearg-lasadh 

!  am  fianuis  na  righ-chaith- 
i  |  reach,  a's  iad  seachd  spiorada 
I  Dhè. 

6  Agus  roimh    an  righ- 
chaithir  bha  fairge  ghloine 

I  cosmhuil  ri  criostal :  agus 
I  ftnn  am  meadhon  na  righ- 
I  chaithreach,  agus  mu'n  cuairt 
f*|  do'n  righ-chaithir,  bha  ceithir 
!  ,  

*       1  bogha-uisge.  2  corona. 

471 


bheathaiche  làn  do  shuiìibh 
air  am  beulaobh  agus  air  an 
cùlaobh. 

7  Agus  bha  an  ceud  bheath- 
ach  cosmhuil  ri  leòmhan, 
agus  an  dara  beathach  cos- 
mhuil  ri  laogh,  agus  bha  aig 
an  treas  beathach  aghaidh 
mar  dhuine,  agus  bha  an 
ceathramh  beathach  cosmhuil 
ri  iolair  ag  itealaich. 

8  Agus  aig  na  ceithir 
bheathaichibh,  aig  gach  aon 
diubh  fa  leth,  bha  sè  sgiathan 
mu'n  cuairt  da,  agus  bha  iad 
làn  do  shùilibh  an  taobh  a 
stigh  ;  agus  cha  do  sguir  iad 
a  là  no  dh'oidhche,  ag  ràdh, 
Naomh,  naomh,  naomh,  an 
Tighearn  Dia  uile-chumh- 
achdach,  a  bha,  agus  a  ta, 
agus  a  bhitheas. 

9  Agus  an  uair  a  thug  na 
beathaiche  sin  glòir,  agus 
urram,  agusbuidheachas  do'n 
ti  a  bha  'na  shuidhe  air  an 
righ-chaithir,  a  ta  beò  gu 
saoghal  nan  saoghal, 

m  10  Thuit  na  ceithir  sean- 
aire  fichead  sìos  an  làthair  an 
ti  a  bha  'na  shuidhe  air  an 
righ-chaithir,  agus  rinn  iad 
acradh  dha-san  a  ta  beò  gu 
saoghal  nan  saoghal,  agus 
thilg  iad  sìos  an  crùin  an 
làthair  na  righ-chaithreach, 
ag  ràdh, 

11  Is  airidh4  thusa,  a 
Thighearn,  air  glòir,  agus 
urram,  agus  cumhachd  f  haot- 
ainn  ;  oir  chruthaich  thu  na 
h-uile  nithe,  agus  air  son  do 
thoile-sa  tha  iad,  agus  chruth- 
aicheadh  iad. 

CAIB.  V. 

1  An  leabhar  air  a  sheulachadh  le 
seachd  seulaihh,  9  a  Fairidh  a 
mhàin  an  t-  Uan  a  mharl/Jiadh  ait 


3  lamps.  Sasg.  *  fhi. 


TAISBEAN  V. 


fhosgladh :  uime  sin  thug  na 
jeanairean  cliù,  dha,  agus^  dh'- 
aidich  ùidgvìn  do  shuor  e  iad  le 


A' 


GUS  chunnaic  mi  ann 


Y  huil  fèin. 

~us 

an  làimh  dheis  1  an  ti  a 
shuidh  air  an  righ-chaithir, 
leabhar  sgrìobhta  san  taobh  a 
stigh  dheth  agus  air  a  chùl- 
aobh,  air  a  sheulachadh  le 
seachd  seulaibh. 

2  Agus  chunnaic  mi  amg- 
eal  treun  a'  gairm  le  guth 
àrd,  Cò  a's  airidh  air  an 
leabhar  f  hosgladh,  agus  air  a 
sheulachan  fhuasgladh? 

3  Agus  cha  robh  aon  neach 
air  nèamh,  no  air  thalamh, 
no  fuidh'n  talamh  comasach 
air  an  leabhar  fhosgladh,  no 
sealltuinn  air. 

4  Agus  ghuil  mi  gu  mòr, 
do  bhrìgh  nach  d'  fhuaradh 
aon  neach  a  b'airidh  air  an 
leabhar  fhosgladh,  agus  a 
leughadh,  no  sealltuinn  air. 

5  Agus  thubhairt  aon  do 
na  seanairibh  rium,  Na 
guil :  feuch,  bhuadhaich  an 
Leòmhan  tha  do  threubh 
ludah,  FreumhDhaibhidh,air 
an  leabhar  fhosgladh,  agus 
a  sheachd  seulachan  f  huasgl- 
adh. 

6  Agus  dh'amhairc  mi,  a- 
gus,  feuch,  ann  am  meadhon 
na  righ-chaithreach,  agus  nan 
ceithir  bheathaichean,  agus 
ann  am  meadhon  nan  sean- 
airean,  Uan  'na  sheasamh 
mar  gu'm  biodh  e  air  a 
mharbhadh,  aig  an  robh 
seachd  adhaircean,  agus 
seachd  sùilean,  a's  iad  seachd 
spiorada  Dhè,  a  chuireadh  a 
mach  chum  na  talmhainn 
uile. 

7  Agus  thàinig  e,  agus  ghlac 
e  an  leabhar  à  deas  làimh  an 


l  air  tàimh  dheis, 
472 


ti  a  bha  'na  shuidhe  air  an 
righ-chaithir. 

8  Agus  an  uair  a  ghlac  e'n 
leabhar,  thuit  na  ceithir 
bheathaichean,  agus  na  ceith- 
ir  seanaire  nchead  sìos  an 
làthair  an  Uain,  agus  aig 
gach  aon  diubh  clàrsaichean, 
agus  tùis-shoithichean  òir  làn 
do  nithibh  deadh  -  f  hàile^ 
nithe  a's.iad  urnuighean  nan 
naomh. 

9  Agus  sheinn  iad  òran 
nuadh,  ag  radh,  Is  airidh 
thusa  air  an  leabhar  a  ghlac- 
adh,  agus  a  sheulachan  f  hos- 
gladh,  do  bhrìgh  gu'n  do 
mharbhadh  thu,  agus  gu'n 
do  shaor  thu  sinne  do  Dhia 
le  t'fhuil  fèin,  as  gach  uile 
thrèibh,  agus  theangaidh,  a- 
gus  shluagh,  agus  chinneach. 

10  Agus  gu'n  d'rinn  thu 
rìghrean  dhinn  agus  sagairt 
do  ar  Dia :  agus  rìghichidii 
sinn  air  an  talamh. 

11  Agus  dh'amhairc  mi, 
agus  chuala  mi  guth  mhòran 
aingeal  timchioll  na  righ- 
chaithreach,  agus  nam  beath- 
aichean,  agus  nan  seanair- 
ean ;  agus  b'e  an  àireamh 
deich  mìle  uair  deich  mìle, 
agus  mìlte  do  mhìltibh  ; 

12  Ag  ràdh  le  guth  àrd,  Is 
airidh  an  t-Uan  a  chaidh 
mharbhadh,  air  cumhachd, 
agus  saoibhxeas,  agus  gliocas, 
agus  neart,  agus  urram,  agus 
glòir,  agus  moladh  fhaot- 
ainn. 

13  Agus  chuala  mi  gach 
uile  chreutair  a  ta  air  nèamh, 
agus  air  an  talamh,  agus 
fuidh'n  talamh,  agus  a  ta  air 
a'chuan,  agus  na  h-uile  nithe 
a  ta  annta,  ag  ràdh,  Moladh, 
agus  urram,  agus  glòir,  agus 
cumhachd,  gu  robh  dha-san  a 
ta  'na  shuidhe  air  an  righ- 


TAISBEAN  VI. 


chaithir,  agus  do'n  Uan  gu 
saoghal  nan  saoghal. 

14  Agus  thubhairt  na 
ceithir  bheathaiche,  Amen. 
Agus  thuit  na  ceithir  seanaire 
fichead  sìos,  agus  rinn^  iad 
aoradh  dha-san  a  ta  beò  gu 
saoghal  nan  saoghal. 
CAIB.VI. 

1  Fosgladh  nan  seula  an  ordugh,  far 
am  bheil  fdidheadaireachd  air  a 
chur  sìos  niu  thimchioH  nithe  gu 
deireadh  an  t-saoghail. 

A  GUS  chunnaic  mi,  'nuair 
^*-  a  dh'fhosgail  an  t-Uan 
aon  do  na  seulaibh,  agus 
chuala  mi  aon  do  na  ceithir 
bheatha.ichibh  ag  ràdh,  mar 
lè  l'uaiin  tairneanaich,  Thig 
agus  faic. 

2  Agus  chunnaic  mi,  agus, 
feuch,  each  geal ;  agus  bha 
aig  an  ti  a  shuidh  air,  bogha  : 
agus  thugadh  dha  crùn,  agus 
chaidh  e  mach  a'  buadhach- 
adh,  agus  chum  gu  buadh- 
aicheadh  e. 

3  Agus  an  uairadh'fhosg- 
ail  e'n  dara  seula,  chuak  mi 
an  dara  beathach  ag  ràdh, 
Thig,  agus  faic. 

4  Agus  chaidh  each  eile 
mach,  a  bha  dearg ;  agus 
thugadh  cumhachd  dha-san 
a  shuidh  air,  chum  sìth  a 
thoirt  o'n  talamh,  ionnus  gu 

ìarbhadh  iad  a  chèile :  a- 
5?;us  thugadh  claidheamh  mòr 
dha. 

5  Agus  an  uair  a  dh'f  hosg- 
ail  e  an  treas  seula,  chuala 
mi  an  treas  beathach  ag  ràdh, 
Thig,  agus  faic.  Agus  dh'- 
amhairc  mi,  agus,  feuch, 
each  dubh,  agus  bha  aig  an 
ti  a  shuidh  air,  meidh1  'na 
làimh. 


^tohnhsean.       m  ^uaine, 
3  an  uaigh, 

473 


6  Agus  chuala  mi  guth 
ann  am  meadhon  nan  ceith- 
ir  bheathaichean  ag  ràdh, 
Tomhas  cruithneachd  air  son 
peghinn,  agus  tri  tomhasan 
eòrna  air  pheghinn  ;  agus  na 
dean  cron  air  an  oladh,  no 
air  an  f  hìon. 

7  Agus  an  uair  a  dh'- 
f  hosgail  e'n  ceathramh  seula, 
chuala  mi  guth  a'  cheathramh 
beathaich  ag  ràdh,  Thig, 
agus  faic. 

8  Agus  dh'amhairc  mi, 
agus  feuch  each  glas  2  ;  agus 
b'e  ainm  an  ti  a  shuidh  air, 
am  Bàs,  agus  leanifrinn3  'na 
chuideachd :  agus  thugadh 
dhoibh-san  cumhachd  air  a' 
cheathramh  cuid  do'n  talamh, 
a  mharbhadh4  le  claidheamh, 
agus  le  gorta,  agus  le  bàs5, 
agus  le  fiadh-bheathaichibh 
na  talmhainn. 

9  Agus  an  uair  a  dh'- 
f  hosgail  e  an  cùigeadh  seula, 
chunnaic  mi  fuidh'n  altair, 
anama  na  muinntir  sin  a 
mharbhadh  air  son  focail  De, 
agus  air  son  na  fianuis  a 
chum  iad  : 

10  Agus  ghlaodh  iad  le 
guth  mòr,  ag  ràdh,  Cia  fhad 
a  bhitheas,  O  Thighearna 
naoimh  agus  fhìrinnich,  gus 
an  dean  thu  breitheanas,  agus 
an  dìol  thu  ar  fuil-ne^  orra- 
san  a  ta  'nan  còmhnuidh  ar 
an  talamh  1 

11  Agus  thugadh  do  gach 
aon  diubh  trusgana  fada 
geala,  agus  chaidh  a  ràdh6 
riu,  iad  a  ghabhail  fois  fathast 
rè  ùine  bhig,  gus  am  biodh 
an  comh-sheirbhisich  mar  an 
ceudna,  agus  am  bràithrean 
a  rachadh  a  mharbhadh  mar 

4  chum  marbhaidh  air  «'  cheaik- 
ramh  cuid  do'n  talamh. 
6  pldigh  Òhàsmhoir,      6a  d ubhradh. 


TAISBEAN  VII. 


a  chaidh  ìadsan,  air  an  coimh- 
lionadh. 

12  Agus  dh'amhairc  mi 
nuair  a  dh'fhosgail  e  an 
seathadh  seula,  agus,  feuch, 
bha  crith  mhòr  thalmhainn 
ann  ;  agus  dh'f  hàs  a'  ghrian 
dubh  mar  shaic-eudach  roin, 
agus  dh'f  hàs  a'  ghealach  mar 
fhuil. 

13  Agus  thuit  reulta  nèimh 
air  an  talamh,  mar  a  thilgeas 
craobh-fhìge  a  fìgean  an- 
abaich,  'nuair  a  chrathar  i  le 
gaoith  mhòir. 

14  Agus  chaidh  nèamh 
thairis  mar  rola  leabhair  air 
fhilleadh  air  a  chèile  ;  agus 
dh'atharraicheadh  gach  beinn 
agus  eilean  as  an  ionadaibh 
fèin  : 

15  Agus  dh'f  holaich  rìghre 
na  talmhainn,  agus  na  daoine 
mòra,  agus  na  daoine  saoibhir, 
agus  na  h-àrd-cheannardan, 
agus  na  daoine  cumhachdach, 
agus  gach  tràill1,  agus  gach 
duine  saor,  iad  fèin  ann  an 
uamhaibh  agus  ann  an  creag- 
aibh  nam  beann  ; 

16  Agus  thubhairt  iad  ris 
na  slèibhtibh  agus  ris  na 
creagaibh,  Tuitibh  oirnne, 
agus  folaichibh  sinn  o  ghnùis 
an  ti  a  tha  'na  shuidhe  air  an 
righ-chaithir,  agus  o  fheirg 
an  Uain  : 

17  Oir  thàinig  là  mòr 
'f  heirge-san  ;  agus  cò  a  dh'- 
fheudas  seasamh? 

CAIB.  VII. 

I  Chuir  aingeal  seula  air  seirhhisich 
Dhè  ynan  eudanaihh.  4  Aireamh 
na  muìuntir  a  sheulaicheadh :  5 
do  threuhhaiòh  Lsraeil  fa  leth 
àireamh  shonruichte,  9  do  gach 
cinneach  eile  cuideachd  mhòr  gun 
direamh,  a  tha  ''nan  seasamh  an 
làthair  na  righ-chaithreach,  air  an 
sgeadachadh  anu  an  trusganaibh 
yeala. 

474 


A  GUS  an  dèigh  nan  nithe 
A  sin,  chunnaic  mi  ceithir 
aingil  'nan  seasamh  air  ceithir 
oisinnibh  na  talmhainn,  a' 
cumail  ceithir  ghaothanna  na 
talmhainn,  chum  nach  sèid- 
eadh  a'  ghaoth  air  an  talamh, 
no  air  an  f  hairge,  no  air  aon 
chraoibh. 

2  Agus  chunnaic  mi  aing- 
eal  eile  ag  èirigh  o'n  àird  an 
ear,  aig  an  robh  seula  an  Dè 
bheò :  agus  ghlaodh  e  le  gutli 
mòr  ris  na  ceithir  aingil,  d'an 
d'thugadh  cumhachd  cron  a 
dheanamh  air  an  talamh 
agus  air  an  f  hairge, 

3  Ag  ràdh,  na  deanaibh 
dochann  do'n  talamh,  no 
do'n  fhairge,  no  do  na 
craobhaibh,  gus  an  cuir  sinn 
seula  air  seirbhisich  ar  Dè 
air  clàraibh  an  eudain. 

4  Agus  chuala  mi  àireamh 
na  dream  a  sheulaicheadh  : 
ceud  agus  dà  fhichead  agus 
ceithir  mìle,  a  sheulaicheadh 
do  uile  threubhaibh  chloinn 
Israeil. 

5  Do  thrèibh  Iudah  sheul- 
aicheadh  dà  mhìle  dheug. 
Do  thrèibh  Beubein  sheul- 
aicheadh  dà  mhìle  dheug. 
Do  thrèibh  Ghad  sheulaich- 
eadh  dà  mhìle  dheug. 

6  Do  thrèibh  Aseir  sheul- 
aicheadh  dà  mhìle  dheug. 
Do  thrèibh  Nephtalim  sheul- 
aicheadh  dà  mhìle  dheug. 
Do  thrèibh  Mhanaseis  sheul- 
aicheadh  dà  mhìle  dheug. 

7  Do  thrèibh  Shimeoin 
sheulaicheadh  dà  mhìle 
dheug.  Do  thrèibh  Lebhi 
sheulaicheadh  dà  mhìle 
dheug.  Do  thrèibh  Isachair 
sheulaicheadh  dà  mhìle 
dheug. 

l  daor-òglach. 


8  Do  thrèibh  Shabuloin 
sheulaicheadh  dà  mhìle 
dheug.  Do  thrèibh  Ioseiph 
sheulaicheadh  dà  mhìle 
dheug.  Do  thrèibh  Bhen- 
iamin  sheulaicheadh  dà  mhìle 
dheug. 

9  An  dèigh  so  dh'amhairc 
mi,  agus,  feuch,  sluagh  mòr 
nach  robh  neach  sam  bith 
comasach  air  àireamh,  do  na 
h-uile  chinnich,  agus  threubh- 
aibh,  agus  shluaghaibh,  agus 
theangannaibh,  'nan  seasamh 
an  làthair  na  righ-chaith- 
reach,  agus  an  làthair  an 
Uain,  air  an  sgeadachadh  le 
trusganaibh  fada  geala,  agus 
pailm  aca  'nan  làmhaibh  ; 

10  Agus  ghlaodh  iad  le 
guth  àrd,  ag  ràdh,  Slàinte  do 
ar  Dia-ne 1  a  ta  'na  shuidhe 
air  an  righ-chaithir,  agus  do'n 
Uan2. 

11  Agus  sheas  na  h-aingil 
uile  timchioll  na  righ-chaith- 
reach,  agus  nan  seanairean, 
agus  nan  ceithir  bheathaich- 
san,  agus  thuit  iad  air  an 
aghaidh  an  làthair  na  righ- 
chaithreach,  agus  rinn  iad 
aoradh  do  Dhia, 

12  Ag  ràdh,  Amen  :  Mol- 
adh,  agus  glòir,  agus  gliocas, 
•igus  buidheachas,  agus  urr- 
am,  agus  cumhachd,  agus 
neart  gu  robh  do  ar  Dia-ne 
^u  saoghal  nan  saoghal. 
Àmen. 

13  Agus  f  hreagair  aon  do 
aa  seanairibh,  ag  ràdh  rium, 
Zò  iad  sin  a  ta  air  an  sgead- 
achadh  le  trusganaibh  fada 
?eala  1  agus  cia  as  a  thàinig 
ìzàl 

14  Agus  thubhairt  mi  ris, 
A  Thighearn,  tha  f  hios  agad- 


m  vm. 

sa.  m  Agus  thubhairt  e  rium, 
Is  iad  so  iadsan  a  thàinig  à 
h-àmhghar  3  mòr  ;  agus  nigh 
iad  an  trusgain,  agus  rinn 
iad  geal  iad  ann  am  fuil  an 
Uain. 

15  Uime  sin  tha  iad  an 
làthair  righ-chaithreach  Dlie, 
agus  a'deanamh  aoraidh  dha 
a  là  agus  a  dh'oidhche  'na 
theampull :  agus  gabhaidh  an 
ti  a  tha  'na  shuidhe  air  an 
righ-chaithir  còmhnuidh  'nam 
measg. 

16  Cha  bhi  ocras  orra 
tuilleadh,  no  tart  ni's  mò  ; 
cha  mhò  a  bhuaileas  a'  ghrian 
orra  4,  no  teas  air  bith. 

17  Oir  beathaichidh  an  t- 
Uan  a  tha  am  meadhon  na 
righ  -  chaithreach  iad,  agus 
treòraichidh  e  iad  gu  beò- 
thobraichibh  uisge :  agus 
tiormaichidh  Dia  gach  deur 
o'n  sùilibh. 

CAIB.  VIII. 

1  'Nuctir  a  dlCfhosgladh  an  seachd- 
amh  seula,  2  chaidh  seachd  trump- 
aidean  a  thoirt  do  sheachd  aing 
libh:  3  Chuir  aingeal  eile  tùis 
maille  ri  urnuighibh  nan  naomh 
air  an  altair  òir.  6  Shèid  ceithir 
dhiubh  an  trompaidean,  agus  lean 
pldighean  mòra  an  lorg  sin. 

A  CUS  an  uair  a  dh'fhosg- 
^  ail  e  an  seachdamh  seula, 
bha  tosd  air  nèamh  mu 
thimch:oll  leth  uaire. 

2  Agus  chunnaic  mi  na 
seachd  aingil  a  sheas  am 
fìanuis  Dè;  agus  thugadh 
dhoibh-san  seachd  tromp- 
aidean. 

3  Agus  thàinig  aingeal 
eile,  agus  sheas  e  aig  an 
altair,  agus  tùisear  òir  aige  ; 
agus  thugadh  dha  mòran 
tùise,  chum  gu'n  tugadh  se 


»  o  ar  Dia-ne.  2  o^n  JJan. 

3  tnoblaitL 

475 


4  'a  thniteas  a\  ghrian  orra,  a 
loisgeas  «'  ghriau  iad. 


TAISBEAN  IX. 


e v  maille  n  urrmighibh  nan 
uile  naomh  air  an  altair  òir  a 
bhan  làthair  na  righ-chaith- 
reach. 

4  Agus  chaidh  deatach  na 
tùise  suas  maille  ri  urnuigh- 
ibh  nan  naomh,  o  làimh  an 
amgil,  an  làthair  Dhè.  _ 

5  Agus  ghlac  an  t-aingeal 
an  tùiseir,  agus  lìon  se  e 
le  teine  na  h-altarach,  agus 
thilg  e  air  an  talamh  e  :  agus 
bha  guthanna,  agus  tairnean- 
aich,  agus  dealanaich,  agus 
crith-thalmhainn  ann. 

6  Agus  dh'ulluich  na 
seachd  aingil  aig  an  robh 
na  seachd  trompaidean  iad 
fèin,  chum  an  sèideadh. 

7  Agus  shèid  an  ceud 
aingeal,  agus  bha  clocha- 
meallain  2  ann,  agus  teine  air 
am  measgadh  le  fuil,  agus 
thilgeadh  air  an  talamh  iad  ; 
agus  loisgeadh  an  treas  cuid 
do  na  craobhaibh,  agus  am 
feur  glas  uile. 

8  Agus  shèid  an  dara 
aingeal,  agus  thilgeadh  mar 
gu'm  bu  bheinn  mhòr  a'  losg- 
adh  le  teine  anns  an  f  hairge : 
agus  dh'fhàs  an  treas  cuid 
do'n  f  hairge  'na  fuil : 

9  Agus  fhuair  an  treas 
cuid  do  na  creutairibh  a  bha 
anns  an  f  hairge,  aig  an  robh 
anam,  bàs  ;  agus  mhilleadh  3 
an  treas  cuid  do  na  longaibh. 

10  Agus  shèid  an  treas 
aingeal,  agus  thuit  reult  mhòr 
o  nèamh,  a'  dearg-lasadh  mar 
lòchràn 4,  agus  thuit  i  air  an 
treas  cuid  do  na  h-aimhnich- 
ibh,  agus  air  na  tobraichibh 
uisge ; 

11  Agus  is  e  an  t-aimn  a 


1  gu'n  ofraileadh  se  e. 
2  cioich-shneuchd.      3  sgriosadh. 


476 


ghoirear  do'n  reult  Burmaid  - 
agus  rinneadh  an  treas  cuid 
do  na  h-uisgeachaibh  'nam 
burmaid  ;  agus  f  huair  mòran 
dhaoine  bàs  leis  na  h-uisg- 
eachaibh,  do  bhrìgh  gu'n 
d'rinneadh  searbh  iad. 

12  Agus  shèid  an  ceath- 
ramh  aingeal,  agus  bhuail- 
eadh  an  treas  cuid  do'n 
ghrèin,  agus  an  treas  cuid 
do'n  ghealaich,  agus  an  treas 
cuid  do  na  reultaibh  ;  ionnus 
gu'n  d'rinneadh  an  treas  cuid 
diubh  dorcha,  agus  nach  do 
dhealraich  an  là  rè  an  treas 
cuid  dheth,  no  an  oidhche 
air  a'  mhodh  cheudna. 

13  Agus  dh'amhairc  mi, 
agus  chuala  mi  aingeal5  ag 
itealaich  ann  am  meadhon 
nèimh,  ag  ràdh  le  guth  àrd, 
Is  truagh,  tmagh,  truagh,  do 
luchd-àiteachaidh  na  talmh- 
ainn,  air  son  guthanna  eile 
trompaid  nan  tri  aingeal  a 
tha  fathast  gu  sèideadh  ! 

CAIB. IX. 

lAir  scideadh  do'n  chùigeadh  aing- 
eal,  thuit  reult  o  ntamh,  d'am 
bheil  tuchair  sluichd  an  dubh- 
aigein  air  a  tabhairt :  dh'fhosgail 
e  an  t-slochd,  agus  thdinig  locuist 
cosmhuil  ri  scorpionaibh  a  mach. 
12  Tha  «'  cheud  truaighe  air  dol 
thairis.  13  Chaidh  an  seathadh 
trompaid  a  shèideadh. 

A  GUS  shèid  an  cùigeadh 
aingeal  a  thrompaid,  a- 
gus  chunnaic  mi  reult  a' 
tuiteam  o  nèamh  chum  na 
talmhainn  :  agus  thugadh 
dha  iuchair  sluichd  an  dubh- 
aigein  6. 

2  Agus  dh'fhosgail  e 
slochd  an  dubh-aigein,  agus 
dh'èirich  deatach  as  an  t- 
slochd,  mar  dheataich  àmh- 


4  leus.  5  aonaingeal. 

Gan  t-sluic  gun  aigeal,  an  t-sluiihd 
an  doimhne. 


TAISBEAN  IX. 


uinn  mhòir  theintich;  agus 
nnneadh  a'  ghrian  agus  an 
t-athar  dorcha  le  deataich  an 
t-sluichd. 

3  Agus  thàinig  a  mach  as 
an  deataich  air  an  talamh 
locuist ;  agus  thugadh  cumh- 
achd  dhoibh,  a  rèir  mar  a  tha 
cumhachd  aig  scorpionaibh 
na  talmhainn. 

4  Agus  chaidh  a  ràdh  riu 
gun  iad  a  dheanamh  doch- 
ainn 1  air  feur  na  talmhainn, 
no  air  ni  sam  bith  glas,  no 
air  craoibh  sam  bith  ;  ach  air 
na  daoinibh  sin  a  mhàin  aig 
nach  'eil  seula  Dhè  air  clàr 
an  eudain. 

5  Agus  thugadh  dhoibh, 
cha'n  e  gu  marbhadh  siad 
]ad,  ach  gu'm  biodh  iad  air 
am  pianadh  rè  chùig  mìosa  : 
agus  bha  am  pian  cosmhuil 
ri  pèin  scorpion,  'nuair  a 
bhuaileas  e  duine. 

6  Agus  anns  na  làithibh 
sin  iarraidh  daoine  am  bàs, 
agus  cha'n  f  haigh  iad  e  ;  a- 
gus  bithidh  dèidh  aca  air  bàs- 
achadh,  agus  teichidh  am 
bàs  uatha. 

7  Agus  hha  cruth  nan 
locust  cosmhuil  ri  h-eachaibh 
air  an  ulluchadh  chum  catha ; 
agus  hha  air  an  cinn  mar 
gu'm  biodh  crùin  cosmhuil  ri 
h-òr,  agus  bha  an  aghaidhean 
cosmhuil  ri  h  -  aghaidhibh 
dhaoine. 

8  Agus  bha  folt  orra  cos- 
mhuil  ri  folt  bhan,  agus  bha 
am  fìacla  mar  fhiaclaibh 
leòmhan. 

9  Agus  bha  aca  uchd-èid- 
idhean,  mar  uchd-èididhean 
iaruinn ,  agus  bha  fuaim  an 
sgiathan  mar  fhuaim  charb- 


ada  mhòran  each  a'  ruith 
chum  catha. 

10  Agus  bha  earbuill  aca 
cosmhuil  ri  scorpionaibh  ;  a- 
gus  bha  gathanna  'nan  earb- 
laibh  :  agus  ò'e  an  cumhachd 
daoine  a  chiurradh  2  rè  chùig 
mìosa. 

11  Agus  bha  righ  aca  os 
an  ceann  eadhon  aingeal  an 
dubh-aigein,  agus  'se  a's  ainm 
dha  san  Eabhra,  Abadon, 
ach  anns  a'  Ghrèigis  'se  a's 
ainm  dha  Apolion. 

12  Chaidh  aon  truaighe 
thairis  ;  feuch,  tha  dà 
thruaighe  ri  teachd  fathast 
an  dèigh  so. 

13  Agus  shèid  an  seathadh 
aingeal  a  thrompaid,  agus 
chuala  mi  guth  o  cheithir 
adharcaibh  na  h-altair  òir,  a 
tha  am  fianuis  Dè, 

14  Ag  ràdh  ris  an  t-seath- 
adh  aingeal  aig  an  robh  an 
trompaid,  Fuasgail  na  ceithir 
aingil  a  tha  ceangailte  aig  an 
amhainn  mhòir  Euphrates. 

15  Agus  dh'f  huasgladh  na 
ceithir  aingil,  a  bhaulluichte 
fa  chomhair  uaire,  agus  là, 
agus  mìosa,  agus  bliadhna, 
chum  gu'm  marbhadh  iad  an 
treas  cuid  do  dhaoinibh. 

16  Agus  Ve  àireamh  arm- 
ailtean  a'  mharc  -  shluaigh 
fìchead  mìle  do  dheich  mìl- 
tibh :  agus  chuala  mi  an 
àireamh. 

17  Agus  mar  so  chunnaic 
mi  na  h-eich  anns  an  tais- 
bean,  agus  iadsan  a  shuidh 
orra,  aig  an  robh  uchd-èid- 
idhean  do  theine,  agus  do 
hiacint,  agus  do  phronnusc  3 : 
agus  bha  cinn  nan  each  mar 
chinn  leòmhan  ;  agus  as  am 


1  docheir.cron.      2  aghoirteachadh.  \ 

477 


*  ffkrotiusta/. 


TAISBEAN  X. 


beoil  tliàinig  a  mach  teine, 
agus  deatach,  agus  pronnusc. 

18  Leis  na  tri  plàighibh  so 
mharbhadh  an  treas  cuid  do 
dhaoinibh,  leis  an  teine,  agus 
leis  an  deataich,  agus  leìs  a' 
phronnusc,  a  chaidh  a  mach 
as  am  beoil. 

19  Oir  tha  an  cumhachda 
'nam  beul,  agus  'nan  earb- 
laibh :  oir  bha  an  earbuill 
cosmhuil  ri  nathraiehibh 
nimhe,  agus  bha  cinn  aca, 
agus  leo  sin  ni  iad  dochann  r. 

20  Agus  cha  do  ghabh  a' 
chuid  eile  do  na  daoinibh, 
nach  do  mharbhadh  leis  na 
plàighibh  sin,  aithreachas  do 
oibribh  an  làmh,  ionnus 
nach  deanadh  iad  aoradh 
do  dheamhnaibh,  agus  do 
dheaìbhaibh  òir,  agus  airgid, 
agusumha,  agus  cloiche,  agus 
fiodha ;  nach  urrainn  faicinn, 
no  cluinntinn,  no  imeachd  : 

21  Agus  cha  mhò  a  ghabh 
iad  aithreachas  d'am  mort- 
aibh,  no  d'an  druidheachd, 
no  d'an  strìopachas,  no  d'an 
gadachdaibh. 

CAIB.  X. 

1  Chunnaic  Eoin  aingeal  treun  aig 
an  robh  leabhar  fosgailte  'na 
làimh :  6  neach  a  thug  mionnan 
airsan  a  tha  beògu  siorruidh,nach 
bi  aimsir  nVsmò  ann.  8  Thugadh 
àithne  do  Eoin  an  leabhar  a 
ghabhail  agns  itheadh.  ^ 

AGUS  chunnaic  mi  aingeal 
cumhachdach^  eile  a' 
teachd  a  nuas  o  nèamh,  air 
a  sgeadachadh  le  neul,  agus 
bogha-frois2  aira  cheann,  a- 
gus  'aghaidh  mar  a'  ghrian, 
agus  a  chosa  mar  phuist 
teme. 

2  Agus  bha  aige  'na  làimh 
leabhran  fosgailte :  agus  chuir 
e  achos  dheasairan  fhairge, 


agus  a  clios  chlì  air  an  tal- 
amh, 

3  Agus  ghlaodh3  e  le  guth 
àrd,  mar  a  bheuchdas  leòmb- 
an ;  agus  an  uair  a  ghlaodh 
e,  labhair  seachd  tairnean- 
aich  an  guthanna  fèin. 

4  Agus  an  uair  a  labhair 
na  seachd  tairneanaich  an 
guthanna  fèin,  bha  mi  dol  a 
sgrìobhadh:  agus  chuala  mi 
guth  o  nèamh,  ag  ràdh  rium, 
Seulaich  na  nithe  a  labhair 
na  seachd  tairneanaich,  agus 
na  sgrìobh  iad. 

5  Agus  thog  an  t-aingeal, 
a  chunnaic  mi  'na  sheasamh 
air  a'  mhuir,  agus  air  an  taì- 
amh,  a  làmh  gu  nèamh, 

6  Agus  mhionnaich  e  air- 
san  a  tha  beò  gu  saoghal  nan 
saoghal,  a  chruthaich  nèamh 
agus  na  nithe  a  ta.  ann,  agus 
an  talamh  agus  na  nithe  a  ta 
ann,  agus  an  fhairge  agus  na 
nithe  a  ta  innte,  Nach  bi 
aimsir  ann  ni's  mò  4. 

7  Ach  ann  an  làithibh 
gutha  an  t-seachdamh  aingil, 
'nuair  a  thòisicheas  e  air  sèid- 
eadh,  an  sin  gu'm  biodh  rùn- 
dìomhair  Dhè  air  a  chrìoch- 
nachadh,  mar  a  dh'innis  e 
d'a  sheirbhisich  na  fàidhean. 

8  Agus  labhair  an  guth, 
a  chuala  mi  o  nèamh,  rium  a 
rìs,  agus  thubhairt  e,  Imich, 
glac  an  leabhran  a  tha  fos- 
gailte  ann  an  làimh  an  aingil 
a  tha  'na  sheasamh  air  an 
fhairge,  agus  air  an  talamh. 

9  Agus  chaidh  mi  dh'ionn 
suidh  an  aingil,  agus  thubh 
airt  mi  ris,  Thoir  dhomh-sa 
an  leabhran  :  agus  thubhairt 
esan  rium,  Glac,  agus  ith 
suas  e  ;  agus  ni  e  do  bhroinn 


4  Nach  Wn  aimsir  ann  fathast. 


,!  [eaibh,  ach  bithidhe  ann  do 
bheul  milis  mar  mhil. 

i  10  Agus  ghlac  mi  an 
eabhran  k  làimh  an  aingil, 
igus  dh'ith  mi  suas  e ;  agus 
)hae  ann  mobheul  milismar 
nhil ;  agus  an  uair  a  dh'ith 
ni    e,   rinneadh  mo  bhrù 

|  ;earbh. 

i  11  Agus  thubhairte  rium, 
i  "a  èigin  duit  a  rìs  fàidhead- 

lireachd  a  dheanamh  am 
\  ianuis  shlògh,  agus  chinn- 
i  ìach,  agus  theanganna,  agus 

ìghre  lìonmhor. 

CAIB.  XI. 

I    Rinn  an  dà  fhianuis  fàidhead- 
aireachd:    6  thugadh  cumhachd 
dhoibh  ntamh  a  dhruideadh,  ionn- 
us  nach  bi  uisge  ann  :  7  ni  am 
bèisd  cogadh  'nan  aghaidh,  agus 
t     marbhaìdh  e  iad :  8  luidhidh  iad 
'    gun  an  adhlac,  11  agìis  an  dèigh 
I  i  thri  Idithean  agus  hth  Id  èiridh 
I     iad  a  rìs. 

i  A  GUS  Thugadh  dhomhcuilc 
i  ^  cosm  ^iil  ri  slait:  agus 
ì  iheas  an  v-aingeal,  ag  ràdh, 
Eirich,  agus  tomhais  teampull 
i  Dhè,  agus  an  altair,  agus 
,  ,  adsan  a  tha  deanamh  aoraidh 
.  mn. 

.  !  2  Ach  fàg  a  mach  a'  chùirt 

■  i  tha'n  taobh  a  muigh  do'n 
ì  .eampull,  agus  na  tomhais  i, 
,  oir  thugadh  i  do  na  Cinnich  : 
,  igus  saltraidh  iad  fo'n  cosaibh 
i  am  baile1  naomh  rè  dhà 
,  mhìos  agus  dhà  f  hichead. 

3  Agus  bheir  mise  cumh- 
I  zehd  do  m'  dhithis  f  hianuis- 
i  ean,  agus  ni  iad  fàidhead- 
aireachd   rè   mìle  agus  dà 

■  'cheud  agus  tri  fìchead  là, 
•  sudaichte  ann  an  saic-eud- 
i  ach. 

I    4  Is  iad  so  an  dà  chrann 
i  oladh,  agus  an  dà  choinnleir 
i  a  tha  'nan  seasamh  an  làthair 
Dhè  na  talmhainn. 


^AN  XI. 

5  Agus  ma  chiurras  neach 
air  bith  iad,  thèid  teine  a 
mach  as  am  beul,  agus 
claoidhidh  e  an  naimhdean  i 
agus  ma  chiurras  neach  air 
bitli  iad,  is  èigin  da  bhi  air 
a  mharbhadh  mar  so. 

6  Tha  cumhachd  aca  so 
nèamh  a  dhùnadh,  ionnus 
nach  bi  uisge  ann,  ann  an 
làithibh  am  fàidheadaireachd- 
san  :  agus  tha  cumhachd  aca 
air  uisgeachaibh  chum  an 
tionndadh  gu  fuil,  agus  an 
talamh  a  bhualadh  leis  an 
uile  phlàigh,  co  minic  's  is 
toil  leo. 

7  Agus  an  uair  a  chrìoch- 
naicheas  iad  am  fìanuis,  m 
am  fiadh-bheathach9  a  dh'èir- 
eas  as  an  t-slochd  gun  ioch- 
dar3  cogadh  'nan  aghaidh, 
agus  bheir  e  buaidh  orra, 
agus  marbhaidh  e  iad. 

8  Agus  bithidh  an  cuirp 
mharbha  'nan  luidhe  ann  an 
sràid  a'  bhaile  mhòir,  ris  an 
abrar  gu  spioradail  Sodom 
agus  an  Eiphit,  far  mar  an 
ceudna  an  do  cheusadh  ar 
Tighearn. 

9  Agus  chi  cuid  do  na 
sluaghaibh,  agus  do  threubh- 
aibh,  agus  dotheangannaibh, 
agus  do  chinnich,  an  cuirp 
mharbha  rè  thri  làithean  gu 
leth,  agus  cha  leig  iad  an 
cuirp  mharbha  a  chur  ann  an 
uaighibh. 

10  Agus  ni  luchd-àitench- 
aidh  natalmhainn  gàirdeach- 
as  os  an  ceann,  agus  bithidh 
iad  subhach,  agus  cuiridh  iad 
tiodhlacan4  dh'ionnsuidh  a 
chèile;  do  bhrìgh  gu'n  do 
phian  an  dà  f  hàidh  so  iadsan 
a  bha  chòmhnuidh  air  an 
talamh. 


lc'  chait hir.       lambcisd.        I        *gunaigeal.       4  gibhtean 

479 


TAISBEAN  XII. 


11  Agus  an  dèigh  thri 
làithean  gu  leth,  chaidh 
Spiorad  na  beatha  o  Dhia  a 
steach  annta,  agus  sheas  iad 
air  an  cosaibh ;  agus  thuit 
eagal  mòr  orra-san  a  chunn- 
aic  iad. 

12  Agus  chual  iad  guth 
mòr  o  nèamh,  ag  ràdh  riu, 
Thigibh  a  nìos  an  so.  Agus 
chaidh  iad  suas  do  nèamh 
air  neul ;  agus  chunnaic  an 
naimhdean  iad. 

13  Agus  anns  an  uair  sin 
fèin  bha  crith  mhòr  thalmh- 
ainn  ann,  agus  thuit  an  deich- 
eamh  cuid  do'n  bhaile1,  a- 
gus  mharbhadh  seachd  mìle 
pearsa  sa'  chrith  -  thalmh- 
ainn 2 :  agus  ghabh  a'  chuid 
eile  eagal,  agus  thug  iad  glòir 
do  Dhia  nèimh. 

14  Chaidh  an  dara  truaighe 
thairis :  feuch,  thig  an  treas 
truaighe  gu  h-aithghearr. 

15  Agus  shèid  an  seach- 
damh  aingeal  a  thrompaid ; 
agus  bha  guthanna  mòra  air 
nèamh,  ag  ràdh,  Rinneadh 
rìoghachdan  an  t-saoghail 
'nan  rìoghachdaibh  do  ar  Tigh- 
earn,  agus  d'a  Chriosd-san ; 
agus  bithidh  e'  na  Kigh  gu 
saoghal  nan  saoghal. 

16  Agus  thuit  na  ceithir 
seanaire  fìchead,  a  bha  'nan 
suidhe  air  an  caithrichibh 
am  fìanuis  Dè,  sìos  air  an 
aghaidh,  agus  rinn  iad  aoradh 
do  Dhia, 

17  Ag  ràdh,  Bheireamaid 
buidheachas  duitse,  O  Thigh- 
earna  Dhè  uile-chumhach- 
daich,  a  ta,  agus  a  bha,  agus 
a  bhitheas ;  air  son  gu'n  do 
ghabh    thu  do  chumhachd 


l  chailhìr.      2  leis  «'  chrith-thal- 
mhainn. 

480 


mòr  a  d'ionnsuidh,  agus  gu'n 
do  rìghich  thu. 

18  Agus  bha  fearg  air  na 
cinmch,  agus  thàinig  t'- 
fhearg-sa,  agus  àm  nam 
marbh  gu'n  tugtadh  breth 
orra,  agus  gu'n  tugadh  tusa 
duais  do  d'  sheirbhisich  na 
fàidhean,  agus  do  na  naoimh, 
agus  dhoibh-san  air  am  bheil 
eagal  t'ainme,  do  na  big  agus 
do  na  mòir,  agus  gu  sgriosadh 
tu  iadsan  a  sgriosas  3  an  tal- 
amh. 

19  Agus  ^  dh'f  hpsgladh 
teampull  Dè  air  nèamh,  agus 
chunncas  ann  a  theampull 
àirc  a'  choimhcheangail :  a- 
gus  bha  dealanaich,  agus 
guthanna,  agus  tairneanaich, 
agus  crith-thalmhainn,  agus 
clocha  meallain  mòra  ann. 

CAIB.  XII. 

1  Tha  bean  a  bha  sgeadaichte  leis 
a*  ghrèin  ri  saothair-chloinne  :  4 
tha  '?i  dragon  mòr  dearg  'na 
sheasamh  fa  comhair,  ullamh  gus 
a  leanabh  a  shlvgadh  suas.  0 
'Nuair  a  dli' 'aiseadadh  i,  theich  i 
dò'n  fhasach.  7  Chog  Michael 
agus  'aingil  an  aghaidh  an  drag- 
oin. 

A  GUS  chunncas  iongantasjaD 
^*-  mòr  air  nèamh,  bean  air  !  • 
a  sgeadachadh  leis  a'ghrèin, 
agus  a'  ghealach  fuidh  a  cos- 
aibh,  agus  air  a  ceann  crùn 
do  dhà  reult  dheug. 

2  Agus  air  dhi  bhi  torrach, 
ghlaodh  i  ri  saothair-chloinne,  tii 
agus  bha  i  air  a  pianadh  chum  ^ 
a  h-aisead. 

_  3  Agus  chunncas  ionganta: 
eile  air  nèamh,  agus,  feuch 
dragon4  mòr  dearg,  aig  an 
robh  seachd  cinn,  agus  deich 
adhaircean,  agus  air  a  chinn 
seachd  crùin. 


8  thruailleas. 


4  uabheist. 


TAISBEAN  XII. 


!  4  Agus  tharruing  'earball 
Ijian  treas  cuid  do  reultaibh 
I  nèimh,  agus  thilg  e  iad  chum 
I  na  talmhainn  :  agus  sheas  an 
jdragon  fa  chomhair  na  mnà, 
la  bha  ullamh  gu  bhi  air  a  h- 
iaisead,  chum  a  leanabh  a 
Ishlugadh  suas  'nuair  a  bheir- 

eadh  i  e. 

5  Agus  rug  1  leanabh  mic, 
a  bha  gus  na  cinnich  uile  a 
riaghladh  le  slait  iaruinn : 
agus  thogadh  a  leanabh  suas 
r.hum  Dhè,  agus  cìium  a  righ- 
chaithreach-san. 

6  Agus  theich  a'  bhean 
do'n  fhàsach,  far  am  bheil 

5  aice  ionad  air  ulluchadh  le 

i  Dia,  chum  gu'm  biodh  i  air 
s  a  beathachadh  an  sin  rè  mìle, 

tgus  dà  cheud  agus  tri  fich- 
sad  là. 

ii  7  Agus  bha  cogadh  air 
4  mèamh  ;  rinn  Michael  agus 
J  'aingil  cogadh  an  aghaidh  an 
f,  iragoin  ;  agus  chog  an  dragon 
j  ngus  'aingil  fèin  ; 

I  8  Agus  cha  d'thug  lad 
ouaidh,  cha  mhò  a  f  huaradh 
is  m  àite  ni's  mò  air  nèamh. 
I  9  Agus  thilgeadh  a  mach 
itin  dragon  mòr,  an  t-seann 
ì-  ìathair  sin,  ris  an  abrar  an 
in  liabhul  agus  Sàtan,  a  tha 
nealladh  an  t-saoghail  uile : 
I  .hilgeadh  a  mach  e  chum  na 
e,  .almhainn,  agus  thilgeadh  a 
i  nach  'aingil  maille  ris. 

10  Agus  chuala  mi  guth 
as  nòr  ag  ràdh  air  nèamh,  A 
h,  iìs  tha  slàinte  agus  neart, 
ILgus  rìoghachd  ar  Dè-ne, 
à  igus  cumhachd  a  Chriosd  air 
an  eachd;  oir  thilgeadh  sìos 
'ear-casaid  ar  bràithrean,  a 
)ha  'gan  casaid  an  làthair 
mk  Dè-ne  a  là  agus  a  dh'- 
,  ndhche. 


_  11  Agus  thug  iad  buaidh 
air  tre  fhuil  an  Uain,  agus 
tre  f  hocal  am  fianuis-san  , 
agus  cha  do  ghràdhaich  ìad 
an  anama  fèin  gu  bàs. 

12  Uime  sin  biodh  gàird- 
eachas  oirbh,  O  a  nèamha, 
agus  oirbhse  a  tha  'nur  còmh- 
nuidh  annta.  An  -  aoibhin 
do  luchd-àiteachaidh  na  tal- 
mhainn,  agus  na  fairge !  oir 
thàinig  an  diabhul  a  nuas 
do  'ur  n-ionnsuidh,  agus 
fearg  ro  mhòr  air,  do  bhrìgh 
gur  fìosrach  e  nach  'eil  aige 
ach  ùine  ghearr. 

13  Agus  an  uair  a  chunn- 
aic  an  dragon  gu'n  do  thilg- 
eadh  e  chum  na  talmhainn, 
rinn  e  geur-leanmhuinn  air  a' 
mhnaoi  a  rug  an  leanàbk  mic. 

14  Agus  do*n  mhnaoi  thug- 
adh  dà  sgèith  iolaire  mòire, 
chum  gu'n  rachadh  i  air 
itealaich  leo  do'n  fhàsach, 
chum  a  h-ionaid  fèin  ;  far  am 
bheil  i  air  a  h-altrum  rè 
aimsir,  agus  aimsirean,  agus 
leth-aimsir l,  o  aghaidh  na 
nathrach. 

15  Agus  thilg  an  nathair 
as  a  beul  uisge  mar  thuil,  an 
dèigh  na  mnà,  chum  gu'n 
tugadh  i  oirre  bhi  air  a  giùlan 
air  falbh  leis  an  t-smth. 

16  Agus  rinn  an  talamh 
còmhnadh  ris  a'  mhnaoi ;  a- 
gus  dh'f  hosgail  an  talamh  a 
bheul,  agus  shluig  e  suas  an 
tuil,  a  thilg  an  dragon  as  a 
bheul. 

17  Agus  bha  fearg  air  an 
dragon  ris  a*  mhnaoi,  agus 
chaidh  e  dheanamh  cogaidh 
ris  a'  chuid  eile  d'a  sliochd,  a 
tha  coimhead2  àitheanta  Dhè, 
agus  aig  am  bheil  fianuis  Iosa 
Criosd. 


àìn,  a°n$  xmanna%  agva  leth-àm, 

481 


3  nhleìdìteadh. 


TAISBEAN  XIII. 


CAIB.  XIII. 

I  Dh'èirich  Jiadh-bheathach  as  an 
fhairge  le  seachd  cinn  agus  deich 
adhaircean :  dha-san  thug  an 
dragon  a  chumhachd.  11  Thàinig 
fiadh-bheathach  eile  a  nìos  as  an 
talamh,  14  agus  thug  e  fa'near 
dealbh  blti  air  a  dheanamh  do'n 
cheud  fhiadh-bheathach,  15  agus 
gu'n  deanadh  daoine  aoradh  dha, 
16  agus  gu'n  gabhadh  iad  a  chomh- 
ara. 

\  GUS  sheas  mi  air  gain- 
■  eimh  na  fairge,  agus 
chunnaic  mi  nadh-bheath- 
ach  1  ag  èirigh  suas  as  an 
f  hairge,  aig  an  robh  seachd 
cinn,  agus  deich  adhaircean, 
agus  air  'adharcaibh  deich 
crùin,  agus  air  a  chinn  ainm 
toibheim  2. 

2  Agus  bu  chosmhuil  am 
fiadh-bheathach  a  chunnaic 
mi  ri  leopard,  agus  bha  a 
chosan  mar  chosaibh  math- 
ghamhna,  agus  a  bheul  mar 
bheul  leòmhain :  agus  thug 
an  dragon  a  neart,  agus  a 
chaithir3,-.  agus  cumhachd 
mòr  dha. 

3  Agus  chunnaic  mi  aon 
d'a  chinn  mar  gu'm  biodh  e 
air  a  lotadh  gu  bàs;  agus 
leighiseadh  a  lot4  bàsmhor : 
agus  ghabh  an  talamh  uile 
iongantas  andèigh  an  fhiadh- 
bheathaich, 

4  Agus  rinn  iad  aoradh 
do'n  dragon,  a  thug  a  chumh- 
achddo'n  f  hiadh-bheathach : 
agus  rinn  iad  aoradh  do'n 
f  hiadh-bheathach,  ag  ràdh, 
Cò  a  ta  cosmhuil  ris  an 
f hiadh-bheathach  1  Cò  a  ta 
comasach  aircogadh  a  dhean- 
amh  'na  aghaidh  1 

5  Agus  thugadh  dha  beul 
a'  labhairt  nithe  mòra,  agus 
thoibheum ;    agus  thugadh 


cumhachd  dha  cogadh  a 
dheanamh  rè  dhà  mhìos  agus 
dà  f  hichead. 

6  Agus  dh'f  hosgail  e  'bheul 
ann  an  toibheum  an  aghaidh 
Dhè,  chum  toibheum  a  thoirt 
d'a  ainm,  agus  d'a  phàilliun5, 
agus  do'n  dream  a  ta  'nan 
còmhnuidh  air  nèamh. 

7  Agus  thugadh  dha  cog 
adh  a  dheanamh  an  aghaidh 
nan  naomh,  agus  buaidh  a 
thoirt  orra  :  agus  thugadh 
dha  cumhachd  os  ceann  gach 
uile  thrèibh,  agus  theangaidh, 
agus  chinnich. 

8  Agus  ni  iadsan  uile,  a 
tha  'nan  còmhnuidh  air  an 
talamh,  aoradh  dha,  aig  nach 
'eil  an  ainmean  sgrìobhta  ann 
an  leabhar  beatha  an  Uain,  ~ 
mharbhadh  o  thoiseach  an 
saoghail. 

9  Ma  tha  cluas  aig  neacr 
air  bith,  èisdeadh  e. 

10  Ma  bheir  neach  air  bitl 
am  braighdeanas,  thèid  < 
fèin  am  braighdeanas  :  m< 
mharbhas  neach  air  bith  leij 
a'  chlaidheamh,  is  èigin  < 
fèin  bhi  air  a  mharbhadh  lei 
a'  chlaidheamh.  Is  ann  a] 
so  a  ta  foighidin  agus  creid 
imh  nan  naomh. 

11  Agus  chunnaic  mi  fiadh 
bheathach  eile  ag  èirigh  as  a 
talamh  ;  agus  bha  aige  d 
adhairc  cosmhuil  ri  uan,  agu 
lahhair  e  mar  dhragon. 

12  Agus  tha  e  a'  cur  a 
gnìomh  cumhachd  a'  cheu 
fhiadh-bheathaich  uile  'n 
f  hianuis,  agus  tha  e  toirt  a 
an  talamh,  agus  orra-san 
tha'nan  còmhnuidh  ann,aoi 
adh  a  dheanamh  do'n  cheu 
f  hiadh-bheathach,    aig  a 


1  bèist.  3  a  righ-chaithir.       *  a  chneadh\ 

'ì  aimnean  Dia-mhaslachaidli.  *  thaberuacal. 

482 


TAISBEAN  XIV. 


robh  a  lot  bàsmhor  air  a 
leigheas. 

13  Agus  tha  e  a'  deanamh 
chomhara  mòra,  ionnus  gu 
bheil  e  toirt  air  teine  teachd 
a  nuas  o  nèamh  air  an  tal- 
amh,  ann  am  fìanuis  dhaoine. 

14  Agus  tha  e  'a  mealladh 
na  dream  a  tha  'nan  còmh- 
nuidh  air  an  talamh,  leis  na 
comharaibh  sin  a  thugadh 
dha  a  dheanamh  an  làthair 
an  f  hiadh  -  bheathaich,  ag 
ràdh  ri  luchd-àiteachaidh  na 
talmhainn,  ìomhaigh  adhean- 
amh  do'n  bheathach  aig  an 
robh  an  lot  claidheimh,  agus 
a  bha  beò. 

15  Agus  thugadh  cumh- 
achd  dha  beatha 1  a  thoirt  do 
iomhaigh  an  f  hiadh-bheath- 
aich,  ionnus  gu'n  labhradh 
ìomhaigh  an  f  hiadh-bheath- 
aich,  agus  gu'n  tugadh  e 
fa'near  gu'm  biodh  a  mheud 
as  nach  deanadh  aoradh  do 
ìomhaigh  an  f  hiadh-bheath- 
aich,  air  am  marbhadh, 

16  Agus  tha  e  toirt  air  na 
h-uile  dhaoine,  araon  beag 
agus  mòr,  saoibhir  agus 
daoibhir2,  saor  agus  daor, 
comhara  a  ghabhail  air  an 
làimh  dheis,  no  air  clàr  an 
eudain  ; 

17  Agus  nach  feudadh 
neach  sam  bith  ceannach  no 
reic,  ach  esan  aig  am  biodh 
an  comhara,  no  ainm  an 
fhiadh -bheathaich,  no  àir- 
eamh  'ainme, 

18  An  so  tha  gliocas.  An 
ti  aig  am  bheil  tuigse,  àirmh- 
eadh3  e  àireamh  an  f  hiadh- 
bheathaich :  oir  is  àireamh 
duine  e  ;  agus  is  e  'àireamh 
sè  ceud  agus  tri  fichead  agus 
sè. 


3  spiorad.      2  bochd. 

483 


3  Guuntadh. 


CAIB.  XIV. 

1  An  t-Van',na  sheasamh  air  sliabh 
Shioin  maille  r'a  chuideachd.  6 
Tha  aingeal  a? ^searmonachadh  an 
t-soisgeil.  8  Tuiteam  Bhabiloin. 
15  Foghara  an  t-saoghail  agus  cur 
a'  chorrain  ann.  20  Foghara  agus 
preas-fìona  feirge  Dhè. 

A  GUS  dh'amhairc  mi,  a- 
gus,  feuch,  Uan  'na 
sheasamh  air  sliabh  Shioin, 
agus  maille  ris  ceud  agus  dà 
fhichead  agus  ceithir  mìle, 
aig  an  robh  ainm  'Athar-san 
sgrìobhta  air  clàr  an  eudain. 

2  Agus  chuala  mi  guth  o 
fhlaitheanas,  'mar  fhuaim 
mhòran  uisgeacha,  agus  mar 
f  huaim  tairneanaich  mhòir  ; 
agus  chuala  mi  fuaim  chlàrs- 
airean,  a'  deanamh  ciùil  le'n 
clàrsaichibh  fèin : 

3  Agus  sheinn  iad  mar 
gu'm  b'òran  nuadh  e  an  làth- 
air  na  righ-chaithreach,  agus 
an  làthair  nan  ceithir  bheath- 
aichean,  agus  nan  seanair- 
ean :  agus  cha  b'urrainn 
neach  sam  bith  an  t-òran  sin 
f  hòghlum,  ach  an  ceud  agus 
dà  f  hichead  agus  na  ceithir 
mìle,  a  shaoradh4  o'n  talamh. 

4  Is  iad  so  aln  dream  nach 
do  shaìaicheadh  le  mnàibh  ; 
oir  is  òighean  iad :  ìs  iad  so 
an  dream  a  tha  leantuinn  an 
Uain  ge  b'e  àit  an  tèid  e : 
shaoradh  iad  so  o  mheasg 
dhaoine,  'nan  ceud  thoradìi 
do  Dhia,  agus  do'n  Uan. 

5  Agus  'nam  beul  cha 
d'  fhuaradh  cealg  ;  oir  tha 
iad  gun  lochd5  an  làthair 
righ-chaithreach  Dhè. 

6  Agus  chunnaic  mi  aing- 
eal  eile  ag  itealaich  ann  am 
meadhon  nèimh,  aig  an  robh 
an  soisgeul  siorruidh  r'a 
shearmonachadh  dhòibh-san 


4  chaannaicheadh. 


5  gun  smal. 


TAISBEAN  XIV. 


a  tha  'nan  còmhnuidh  air  an 
talamh,  agus  do  gach  uile 
ohinneach,  agus  thrèibh,  agus 
theangaidh,  agus  shluagh. 

7  Ag  ràdh  le  guth  àrd, 
Biodh  eagal  Dè  oirbh,  agus 
thugaibh  glòirdha;  oirthàinig 
uair  a  bhreitheanais :  agus 
deanaibh  aoradh  dha-san  a 
rinn  nèamh,  agus  talamh, 
agus  an  fhairge,  agus  na 
tobair  uisge. 

8  Agus  lean  aingeal  eile, 
ag  ràdh,Thuit,  thuitBabilon, 
am  baile  mòr 1  sin,  do  bhrìgh 
gu'n  d'thug  i  air  gach  uile 
chinneach  òl  do  f  hìon  feirge 
a  strìopachais. 

9  Agus  lean  an  treas  aingeal 
ad,  ag  ràdh  le  guth  àrd,  Ma 
ni  neach  air  bith  aoradh  do'n 
fhiadh-bheathach,  agus  d'a 
ìomhaigh,  agus  ma  ghabhas 
e  a  chomhara  air  clàr  'eudain, 
no  air  a  làimh, 

10  Olaidh  esan  do  fhìon 
feirge  Dhè,  a  tha  air  a  dhòrt- 
adh  gun  mheasgadh,  ann  an 
cupan  'f  heirge  -  san  ;  agus 
bithidh  e  air  a  phianadh  le 
teine  agus  pronnusc,  am 
rlanuis  nan  aingeal  naomha, 
agus  am  fìanuis  an  Uain. 

11  Agus  bithidh  deatach 
im  pèine-san  ag  èirigh  suas 
gu  saoghal  nan  saoghal :  a- 
gus  cha'n  'eil  fois  sam  bith  a 
là  no  dh'oidhche  aca-san  a 
ni  aoradh  do'n  fhiadh-bheath- 
ach  agus  d'a  ìomhaigh,  no 
aig  neach  air  bith  a  ghabhas 
comhara  'ainmesan. 

12  An  so  tha  foighidin  nan 
naomh  :  an  so  tha'n  dream  a 
choimhideas  àitheanta  Dhè, 
agus  creidimh  Iosa. 

13  .Agus  chuala  mi  guth 
o  nèamh,    ag    ràdh  rium, 

1  a1  chaithir  mhòr, 

434 


Sgrìobh,  Is  beannaichte  na 
mairbh  a  gheibh  bàs  san 
Tighearn,  à  so  a  mach : 
Seadh,  a  ta  an  Spiorad  ag 
ràdh,  chum  gu  faigh  iad  fois 
o'n  saothair ;  agus  leanaidh 
an  oibre  iad. 

14  Agus  dh'amhairc  mi, 
agus,  feuch,  neul  geal,  agus 
air  an  neul  neach  'na  shuidhe 
cosmhuil  ri  Mac  an  duine, 
aig  an  robh  crùn  òir  air  a 
cheann,  agus  corran  geur  'na 
làimh. 

15  Agus  thàinig  aingeal 
eile  mach  as  an  teampull,  a' 
glaodhaich  le  guth  àrd  ris  an 
ti  a  bha  'na  shuidhe  air  an 
neul,  Sàth  a  steach  do  chorr- 
an,  agus  buain  :  oir  thàinig 
àm  dhuit  buain  ;  oir  tha 
foghar  na  talmhainn  abuich. 

16  Agus  shàth  an  ti  a  bha 
'na  shuidhe  air  an  neul,  a 
chorran  san  talamh ;  agus 
bhuaineadh  an  talamh. 

m  17  Agus  thàinig  aingeal 
eile  mach  as  an  teampull  a 
ta  air^  nèamh,  agus  corran 
geur  aige-san  mar  an  ceudna. 

_  18  Agus  thàinig  aingeal 
eile  mach  o'n  altair,  aig  an 
robh  cumhachd  os  ceann 
teine,  agus  ghlaodh  e  le 
glaodh  àrd  ris  an  ti  aig  an 
robh  an  corran  geur,  ag  ràdh, 
Sàth  a  steach  do  chorran 
geur,  agus  cnuasaich  baguid- 
ean  2  f  ìonain  na  talmhainn  : 
oir  a  ta  a  fìon-dhearcan  làn 
abuich. 

19  Agus  shàth  an  t-aingeal 
a  chorran  san  talamh,  agus 
chnuasaich  e  f  ìonain  na  tal- 
mhainn,  agus  thilg  e  i  ann 
am  fìon-amar  mòr  feirge 
Dhè. 

20  Agus    shaltiadh  am 

3  triopuill. 


TAISBEAN 

f  ìon-amar  an  taobh  a  muigh 
do'n  bhaile,  agus  thàinig  fuil 
a  mach  as  an  f  hìon-amar,  gu 
srèin  nan  each,  feadh  mhìle 
agus  shè  ceud  stàid  ** 

CAIB.  XV. 

1  Na  seachd  aingil  leis  na  seachd 
plàighibh  deireannach.  3  Oran 
na  muimitir  a  hhuadhaicheas  air 
anfhiadh-bheathach.  7  Na  seachd 
soithiche  Idn  dofheirg  Dhè. 

A  GUS  chunnaic  mi  comh- 
ara  eile  air  nèamh,  mòr 
agus  iongantach,  seachd  aingil 
aig  an  robh  na  seachd  plàigh- 
ean  deireannach  :  oir  annta 
so  tha  fearg  Dhè  air  a  coimh- 
lionadh. 

2  Agus  chunnaic  mi  mar 
gu'm  b'fhairge  ghloine,  air 
a  measgadh  le  teine ;  agus 
iadsan  a  thug  buaidh  air  an 
fhiadh-bheathach,  agus  air 
'ìomhaigh,  agus  air  a  chomh- 
ara,  agus  air  àireamh  'ainme, 
'nan  seasamh  air  an  fhairge 
ghloine,  agus  clàrsaiche  Dhè 
aca. 

3  Agus  tha  iad  a'  seinn 
òrain  Mhaois2  òglaich  Dhè, 
agus  òrain  an  Uain,  ag  ràdh, 
Is  mòr,  agus  is  iongantach 
t'oibre,  a  Thighearna  Dhè 
uile-chumhachdaich  ;  is  ceart 
agus  is  fìor  do  shlighean-sa, 
a  Righ  nan  naomh. 

4  Cò  air  nach  biodh  eagal 
romhad,  O  Thighearn,  agus 
nach  tugadh  glòìr  do  t'ainm  ì 
oir  is  tusa  a  mhàin  a  ta 
naomh :  oir  thig  na  h-uile 
chinnich,  agus  ni  iad  aoradh 
ann  do  làthair  ;  do  bhrìgh  gu 
bheil  do  bhreitheanais  air  an 
deanamh  follaiseach. 

s  5  Agus  an  dèigh  so  dh'amh- 
airc  mi,   agus,  feuch,  dh'- 


1  ì.  e.  an  t-ochdamh  cuid  do  mhìle 
fearaiun. 

485 


XV.  XVI. 

fhosgladh  teampull  pàilliuin 
na  fianuis  air  nèamh. 

6  Agus  thàinig  a  mach  as 
an  teampull  na  seachd  aingil, 
aig  an  robh  na  seachd  plàigh- 
ean  air  an  sgeadachadh  le 
lìon-eudach  glan  agus  deal- 
rach3,  agus  air  an  crioslach- 
adh  4  mu'n  uchd  le  criosaibh 
òir. 

7  Agus  thug  aon  do  na 
ceithir  bheathaichibh  do  na 
seachd  aingil  seachd  soitli- 
ichean  òir,  làn  do  f  heirg  an 
Dè  a  ta  beò  gu  saoghal  nan 
saoghal. 

8  Agus  lìonadh  an  teampuli 
le  deataich  o  ghlòir  Dhè,  agus 

0  'chumhachd-san  ;  agus  cha 
b'urrainn  neach  sam  bith  dol 
a  stighdo'n  teampull,  gus  am 
biodh  seachd  plàighean  nan 
seachd  aingeal  air  an  coimh- 
lionadh. 

CAIB.  XVI. 

1  Dhòirt  na  h-aingil  a  mach  an 
soithiche  làn  do  fheirg:  6  Na 
plàighean  a  tha  leantuinn  air  sin. 
15  Thig  Criosdmar  ghaduiche  :  is 
beannaichte  iadsan  a  nifaire. 

À  GUS  chuala  mi  guth  mòr 
as  an  teampull,  ag  ràdh 
risnaseachd  aingil,  Imichibh, 
agus  taomaibh  soithiche  feirge 
Dhè  air  an  talamh. 

2  Agus  dh'imich  an  ceud 
aingeal,  agus  thaom  e  a  shoith- 
each  air  an  talamh ;  agus 
dh'èirich  droch  neasgaid 
nimhneach  air  na  daoinibh 
sin  aig  an  robh  comhara  an 
fhiadh-bheathaich,  agus  orra- 
san  a  rinn  aoradh  d'a  ìomh- 
aigh. 

3  Agus  thaom  an  dara 
aingeal  a  shoitheach  san 
f  hairge  ;    agus    rmneadh  i 


2  chan  iad  laoidh  Mhaois. 
geal,         4  0ir  an  criosrachadh. 

Q  2 


TAISBEAN  XVI. 


mar  fhuil  duine  mhairbh : 
agus  fhuair  gach  anam  beò 
bàs  anns  an  f  hairge. 

4  Agus  thaom  an  treas 
aingeal  a  shoitheach  anns  na 
h-aimhnichibh  agus  anns  na 
tobraichibh  uisge  ;  agus  rinn- 
eadh  iad  'nara  fuil. 

5  Agus  chuala  mi  aingeal 
nan  uisgeacha  ag  ràdh,  Is 
cothromach  thusa,  O  Thigh- 
earn,  a  ta,  agus  a  bha,  agus 
a  bhitheas,  do  bhrìgh  gu'n 
d'  _  thug  thu  breth  air  an 
dòigh  so  : 

6  Oir  dhòirt  iadsan  fuil 
naomh  agus  fhàidhean,  agus 
thug  thusa  dhoibh  fuil  r'a 
h-òì ;  oir  is  toillteanach  iad. 

7  Agus  chuala  mi  neach 
eile  o'n  altair  ag  ràdh,  Seadh, 
a  Thighearna  Dhè  uile- 
chumhachdaich,  is  fìor  agus 
cothromach  do  bhreitheanais. 

8  Agus  thaom  an  ceath- 
ramh  aingeal  a  shoitheach 
air  a'  ghrèin  ;  agus  thugadh 
cumhachd  dha  daoine  a  phian- 
adh  le  h-ainteas  teine. 

9  Agus  bha  daoine  air  an 
ìosgadh  le  teas  mòr,  agus 
thug  iad  toibheum  do  ainm 
Dhè,  aig  am  bheil  cumhachd 
air  na  plàighibh  sin :  agus 
cha  d'rinn  iad  aithreachas, 
chum  glòir  a  thoirt  dha-san. 

10  Agus  thaom  an  cùigeadh 
aingeal  a  shoitheach  air  righ- 
chaithir  an  f  hiadh  -  bheath- 
aich ;  agus  rinneadh  a  rìogh- 
achd  dorcha  ;  agus  chagainn 
daoine  on  teanganna  tre  phèin, 

11  /Vgus  thug  iad  toibheum1 
do  Dnia  nèimh  air  son  am 
pianta  agus  an  creuchda, 
agus  cha  do  ghabh  iad  aith- 
reachas  d'an  gnìomharaibh. 

12  Agus  thaom  an  seath- 


adh  aingeal  a  shoitheach  air 

an  amhainn  mhòir  Euphra-  i 

tes  ;  agus  thiormaicheadh  a  'j 
h-uisge,  chum  gu'n  ulluicht- 

eadh  slighe  rìghrean  na  h-  e 
àirde  'n  ear. 

13  Agus  chunnaic  mi  teachd 

a  mach  à  beul  an  dragoin,  r 

agus  à  beul  an  f  hiadh-bheath-  , 

aich,  agus  à  beul  an  f  hàidh-  ( 

bhrèige,   tri   spiorada   neò-  ; 

ghlan,  cosmhuil  ri  losguinn.  ( 

14  Oir  is  iad  sin  spiorada  c 
dheamhan,  a'  deanamh  „ 
chomhara,  a  tha  dol  a  mach 
chum  rìghre  na  talmhainn, 
agus  an  domhain  uiie,  gu'n  j; 
cruinneachadh  chum  catha  I 
là  mhòir  sin  an  Dè  uile-  j 
chumhachdaich. 

15  Eeuch,  a  ta  mi  a'  1 
teachd  mar  ghaduiche.  Is  j 
beannaichte  esan  a  ni  faire,  i 
agus  a  ghleidheas  'eudach,  n 
chum  nach  imich  e  lomnochd,  n 
agus  nach  faic  daoine  a  nàire.  ^ 

16  Agus  chruinnich  e  iad  ^ 
r'a  chèile  chum  ionaid  ris  an  ^ 
abrar  san  Eabhra,  Arma-  ^ 
gedon.  s| 

17  Agus  thaom  an  seachd-  ;  ( 
amh  aingeal  a  shoitheach  san  ;  ^ 
athar 2 ;  agus  thàinig  guth  ¥ 
mòr  a  mach  à  teampull  ^ 
nèimh,  o'n  righ-chaithir,  ag  !  J 
ràdh,  Tha  e  deanta. 

18  Agus  bha  guthanna,  Jn 
agus  tairneanaich,  agus  deal- 
anaich.  ann ;  agus  bha  crith  ^ 
mhòr  thalmhainn  ann,  nach  ^  | 
robh  a  leithid  ann  o  bha  ^ 
daoine  air  an  talamh,  a  samh-  i  t( 
uil  do  chrith-thalmhainn  co  a| 
mhòr. 

19  Agus  bha  am  baile  s„ 
mòr 3  air  a  roinn  'na  thri  § 
earrannaibh,  agus  thuit  bailt- 
ean    nan    cinneach :  agus 


1  maslaAh.  ^aidhear. 

486 


3  a'  chaithir  mhòr. 


TAISBEAN  XVII. 


thàinig    Babilon   mhòr  an 
uimhne  an  làthair  Dhè,  a 
thoirt  di  copan  fìona  fraoich 
'fheirge l. 

20  Agus  theich  gach  uiìe 
eilean  as,  agus  cha  d'fhuar- 
adh  na  beannta. 

21  Agus  thàinig  clacha- 
meallain  mòra2  a  nuas  o 
nèamh  air  daoinibh,  gach 
clach  co  throm  ri  talann : 
agus  thug  daoine  toibheum 
do  Dhia,  air  son  plàigh  nan 
clacha-meallain  ;  oir  bha  am 
plàigh-san  ro  mhòr. 

CAIB.  XVII. 

1  Tha  bean  air  a  sgeadachadh  le 
purpur  agus  scarlaid,  agus  copan 
òir  'na  làimh,  '?ia  sui'dh  air  an 
fhiadh-bheathach,  5  neach  a's  i 
Babilon  mhòr,  màthair  nangràin- 
eileachd.  9  Eadar-mhineachadh 
nan  seachd  ceann,  12  agus  nan 
deich  adhaircean. 

A  GUS  thàinig  aon  do  na 
seachd  aingil  aig  an  robh 
na  seachd  soithichean,  agus 
labhair  e  rium,  ag  ràdh  rium, 
Thig  an  so ;  nochdaidh  mi 
dhuit  breitheanas  na  strìop- 
aiche  mòire,  a  tha  'na  suidhe 
air  mòran  uisgeacha : 

2  Ris  an  d'rinn  rìghre  na 
talmhainn  strìopachas,  agus 
aig  an  do  chuireadh  luchd- 
àiteachaidh  na  talmhainn  air 
mhisg  le  fìon  a  strìopachais. 

3  Agus  thug  e  leis  mi  anns 
an  spiorad  do'n  f  hàsach : 
agus  chunnaic  mi  bean  ?na 
suidhe  air  fiadh  -  bheathach 
air  dhath  scarlaid,  làn  do 
ainmibh  toibheim3,  air  an 
robh  seachd  cinn  agus  deich 
adhaircean. 

4  Agus  bha  a'  bhean  air  a 
sgeadachadh  ann  am  purpur, 


1  'fheirge  ro  gharg. 
3  cloich-shneachd  rnhòr. 
3  Dia-mhaslachaidh. 
*  mhairtireach. 

487 


agus  ann  an  scaiiaid,  agus 
air  a  deanamh  breagha  le 
h-òr,  agus  clachaibh  luach- 
mhor,  agus  neamhnuidibh, 
agus  copan  òir  aice  'na  làimh, 
làn  do  ghràineileachd  agus 
do  neò-ghloine  a  strìopachais. 

5  Agus  air  clàr  a  h-eudain 
bha  ainm  sgrìobhta,  RUN- 
DIOMHAIR,  BABILON 
MHOR,  MATHAIR  NAN 
STRIOPACH  AGUS 
GHRAINEILEACHDA 
NA  TALMHAINN. 

6  Agus  chunnaic  mi  a' 
bhean  air  mhisg  le  fuil  nan 
naomh,  agus  le  fuil  f  hianuis- 
ean 4  Iosa :  agus  an  uair  a 
chunnaic  mi  i,  ghabh  mi 
iongantas  le  h-iongantas  mòr. 

7  Agus  thubhairt  an  t- 
aingeal  rium,  C'ar  son  a 
ghabh  thu  iongantas  ì  Inn- 
sidh  mise  dhuit  rùn-dìomhair 
na  mnà,  agus  an  fhiadh- 
bheathaich  a  tha  'ga  giùlan, 
air  am  bheil  na  seachd  cinn 
agus  na  deich  adhaircean. 

8  Am  fiadh  -  bheathach  a 
chunnaic  thu,  bha  e,  agus 
cha  'n'eil  e  ann  ;  agus  èiridh 
e  suas  (i  slochd  an  dubh-aig- 
ein5,  agus  thèid  e  am  mugha6: 
agus  gabhaidh  luchd-àiteach- 
aidh  na  talmhainn,  aig  nach 
'eil  an  ainmean  sgrìobhta  ann 
an  leabhar  na  beatha  o  thois- 
each  an  t-saoghail,)  iongant- 
as,  'nuair  a  chi  iad  am  fiadh- 
bheathach7  abha,  agus  nach 
'eil,  agus  a  bhitheas  ann8. 

9  An  so  a  ta  an  inntinn 
aig  am  bheil  gliocas.  Na 
seachd  cinn  is  seachd  slèibh- 
tean  iad,  air  am  bheil  a'  bhean 
'na  suidhe. 


5  as  an  t-shchd  gim  iochdar, 

6  sgriosar  e.         7  am  bcist. 

8  gidheadh  a  ta  a?in. 


TAISBEAN  XVIII. 


10  Is  seachd  rìghrean  iad 
mar  an  ceudna :  tha  cùig 
dhiubh  air  tuiteam,  agus  a 
ta  h-aon  ann  :  cha  d'thàinig 
am  fear  eile  fathast ;  agus  an 
uair  a  thig  e,  is  èigin  da  fant- 
uinn  rè  ùine  bhig. 

11  Agus  am  fìadh-bheath- 
ach  abha,  agus  nach  'eil  ann, 
is  esan  an  t-ochdamh,  agus 
tha  e  o'n  t-seachdnar,  agus 
thèid  e  am  mugha. 

12  Agus  na  deich  adhairc- 
ean  a  chunnaic  thu,  is  deich 
rìghrean  iad,  nach  d'fhuair 
rìoghachd  fathast,  ach  a  ta 
faotainn  cumhachd  mar  rìgh- 
rean  rè  aon  uaire  maille  ris  1 
an  f  hiadh-bheathach. 

13  Tha  aca  sin  aon  inn- 
tinn,  agus  bheir  iad  an  neart 
agus  an  cumhachd  do'n 
fhiadh-bheathach. 

14  Ni  iad  sin  cogadh  an 
aghaidh  an  Uain,  agus  bheir 
an  t-Uan  buaidh  orra  :  oir  is 
esan  Tighearna  nan  Tigh- 
earna,  agus  Kigh  nan  Righ  ; 
agus  tha  an  dream  a  tha  maille 
ris,  air  an  gairm,  agus  air  an 
taghadh,  agus  dìleas. 

15  Agus  tha  e  ag  ràdh  rium, 
Na  h-uisgeachan  a  chunnaic 
thu,  far  am  bheil  an  strìopach 
'na  suidhe,  is  slòigh,  agus 
coimhthionail,  agus  cinnich, 
agus  teanganna  iad. 

16  Agus  na  deich  adhairc- 
ean  a  chunnaic  thu  air  an 
fhiadh-bheathach,  bheir  iad 
sin  fuath  do'n  strìopaich,  a- 
gus  ni  iad  fàs  i,  agus  lom- 
nochd,  agus  ithidh  iad  a  feòil, 
agus  loisgidh  iad  i  le  teine. 

17  Oir  chuir  Dia  'nan 
cridhe  a  thoil  a  choimhlion- 
adh,    agus    a    bhi  dh'aon 

1  san  aon  uair  ris. 
3  #'  chaithir  tnhòr. 
3  aig  am  bheil  vachdaranachd. 

483 


chomhairle,  agus  an  rìogh- 
achd  a  thoirt  do'n  fhiadh- 
bheathach,  gus  an  coimhlion- 
ar  briathran  Dhè. 

18  Agus  is  i  a'  bhean  a 
chunnaic    thusa,   am  baile 
mòr2  sin,  a  tha  rìoghachadh3 
os  ceann  rìghre  na  talmhainn. 
CAIB.  XVIII. 

1  Thuit  Babilon  :  4  thugadh  àithne 
do  phobull  Dè  imeafihd  aisde:  9 
rinri  rìghre  na  talmhaìnn,  11 
maille  ris  na  ceannaichibh  agus 
na  maraichibh,  bròn  air  a  son: 
20  rinn  na  naoimh  gdirdeachas 
air  son  breitheanais  Dè  oirre. 

A  GUS  an  dèigh  nan  nithe 
so  chunnaic  mi  aingeal 
eile  teachd  a  nuas  o  nèamh, 
aig  an  robh  cumhachd  mòr  ; 
agus  dhealraich  an  talamh  le 
'ghlòir. 

2  Agus  ghlaodh4  e  gu  làidir 
le  guth  mòr,  ag  ràdh,  Thuit, 
thuit  Babilon  mhòr,  agus 
rinneadh  i  'na  h-àite-còmh- 
nuidh  dheamhan,  'na  prìos- 
an 5  do  gach  spiorad  neògh- 
lan,  'na  h-ionad  cumail  do6 
gach  eun  neò  -  ghlan  agus 
fuath-mhor. 

3  Oir  dh'òl  na  h-uile  chinn- 
ich  do  f  hìon  feirge  a  strìop- 
achais,  agus  rinn  rìghre  na 
talmhainn  strìopachas  rithe, 
agus  rinneadhsaoibhirceann- 
aichean  na  talmhainn  le 
pailteas  a  sògha7. 

4  Agus  chuala  mi  guth  eile 
o  nèamh,  ag  ràdh,  Thigibh 
a  mach  aisde,  mo  phobull, 
chum  nach  bi  sibh  comh- 
pairteach  d'a  peacaibh,  agus 
nach  faigh  sibh  cuid  d'a 
plàighibh  ; 

5  Oir  tha  a  peacanna  air 
ruigheachd 8  suas  gu  nèamh, 
agus  chuimhnich  Dia  a  h- 
eucearta. 

4  dh ' è ig h.        $  gainnt ir  . 
G  'na  h-euìiadan.       7  a  sàimhe. 
*air  leantuinn. 


TAISBEAN  XVIII. 


6  Thugaibh  ath-dhìol  di 
mar  a  dhìol  ise  ribh,  agus 
thugaibh  dhi  a  dhà  uiread,  a 
rèir  a  h-oibre  :  anns  a'  chup- 
an  a  lìon  i,  lìonaibh  a  dhà 
uiread  di. 

7  A  mheud  as  a  ghlòraich 
si  i  fèin,  agus  a  chaith  i  a 
beatha  gu  sòghail,  co  mòr  as 
sin  thugaibh  dhi  do  pheanas 
agus  do  bhròn  :  oir  a  ta  i  ag 
ràdli  'na  cridhe  fèin,  Tha  mi 
a'm'  shuidhe  a'm'  bhan-righ- 
inn,  agus  cha  bhantrach  mi, 
agus  cha'n  f  haic  mi  bròn. 

8  Uime  sin  ann  an  aon  là 
thig  a  plàighean,  bàs,  agus 
bròn,  agus  gorta ;  agus  lois- 
gear  i  gu  tur  le  teine  :  oir  is 
neartmhor  an  Tighearna  Dia 
a  bheir  breth  oirre. 

9  Agus  ni  rìghre  na  talmh- 
ainn,  a  rinn  striòpachas  agus 
a  chaith  am  beatha  gu  sògh- 
ail  maille  rithe,  gul  agus 
caoidh  air  a  son,  'nuair  a 
chi  iad  deatach  a  losgaidh, 

10  A'  seasamh  fad  as,  tre 
eagal  a  peanais,  ag  ràdh,  Mo 
thruaighe,  mo  thruaighe !  a' 
chaithir  mhòr1  sin  Babilon, 
a'  chaithir  threun  sin !  oir 
ann  an  aon  uair  thàinig  do 
bhreitheanas. 

11  Agus  ni  ceannaichean 
na  talmhainn  gul  agus  caoidh 
air  a  son  ;  oir  cha  cheann- 
aich  neach  sam  bith  am 
bathar  2  ni's  mò. 

12  Bathar  òir,  agus  airgid, 
agus  chlach  luachmhor,  agus 
neamhnuidean,  agus  lìon- 
eudaich  ghrinn,  agus  phur- 
puir,  agus  shìde,  agus  scar- 
laid,  agus  gach  uile  ghnè 
f  hiodha  thine,  agus  gach  uile 
ghnè  shoithiche  do  ibhori3, 

1  am  baile  mòr. 
?  am  inarsantachd,  an  earradh. 
8  fhiaclaiùh  elephant ;  ivory,  Sasg. 

489 


agus  gach  uile  ghnè  shoith- 
iche  do  f  hiodh  ro  luachmhor, 
agus  do  umha,  agus  do  iar- 
unn,  agus  do  mharmor, 

13  Agus  canal,  agus  nithe 
deadh  -  f  hàile,  agus  oladh- 
ungaidh,  agus  tuis,  agus  f  ìon, 
agus  oladh,  agus  min  mhìn  4, 
agus  cruithneachd,  agus 
ainmhidhean,  agus  caoraich, 
agus  eich,  agus  carbadan, 
agus  tràillean,  agus  anama 
dhaoine. 

14  Agus  dh'imich  na  tor- 
aidh,  air  an  robh  mòr  dhèidh 
t'anama,  uait,  agus  dh'imich 
na  h-uile  nithe  annasach  agus 
maiseach  uait,  agus  cha  'n 
f  haigh  thu  iad  ni's  mò. 

15  Seasaidh  ceannaichean 
nan  nithe  so  a  rinneadh 
saoibhir  leatha,  am  fad,  air 
eagal  a  peanais,  a'  gul  agus 
a'  caoidh, 

16  Agus  ag  ràdh,  Is  truagh, 
am  baile  mòr  sin,  a  bha  air  a 
sgeadachadh  le  l'ìon-eudach 
grinn,  agus  purpur,  agus 
scarlaid,  agus  a  bha  air  a 
dheanamh  breagha5  le  h-òr, 
agus  le  clachaibh  luachmhor, 
agus  le  neamhnuidibh ! 

17  Oir  ann  an  aon  uair 
thugadh  saoibhreas  cò  mòr 
gu  neo-ni.  Agus  sheas  gach 
uile  long -mhaighstir6,  agus 
gach  uile  chuideachd  a  thèid 
air  longaibh,  agus  na  seòlad- 
airean,  agus  a'  mheud  's  a  ni 
gnothuichean  air  fairge,  am 
fad, 

18  Agus  ghlaodh  iad,  an 
uair  a  chunnaic  iad  deatach 
a  losgaidh,  ag  ràdh,  Cò  e  am 
baile  a's  cosmhuil  ris  a'  bhaile 
mhòr  so  'ì 

19  Agus  thilg  iad  duslach 


*plùr  mìn.      5  air  òradh, 
Sfhear-stiùratdh, 


TAISBEAN  XIX. 


air  an  cinn,  agus  ghlaodh  iad, 
a'  gul  agus  a'  caoidh,  ag 
ràdh,  Is  truagh,  is  truagh, 
am  baile  mòr  sin,  anns  an 
d'rinneadh  saoibhir  iadsan 
uile  aig  an  robh  longa  air 
an  fhairge,  tre  a  ghreadh- 
nachas-san  !  oir  ann  an  aon 
uair  dh'fhàsaicheadh  e. 

20  Dean  gàirdeachas  os  a 
cheann,  o  a  nèamh,  agus 
sibhse  abstola  naomha  agus 
f  hàidhean :  oir  dhìol  Dia 
sibhse  air. 

21  Agus  thog  aingeal  treun 
clach  mar  chloich-mhuilinn 
mhòir,  agus  thilg  e  san 
fhairge  i,  ag  ràdh,  Is  ann 
mar  so  le  neart  a  thilgear  sìos 
am  baile  mòr  sin  Babilon, 
agus  cha'n  fhaighear  e  ni's 
mò. 

22  Agus  cha  chluinnear 
annad  ni's  mò  fuaim  chlàrs- 
airean,  agus  luchd-ciùil,  agus 
phìobairean,  agus  thrompad- 
airean  ;  agus  cha'n  fhaigh- 
ear  annad  ni's  mò  fear-ceird, 
do  ghnè  ceirde  sam  bith ; 
agus  cha  chluinnear  fuaim 
cloiche-muilinn  annad  ni's 
mò  ; 

23  Agus  cha  soillsich  solus 
coinnle 1  annad  ni's  mò ;  agus 
cha  chluinnear  annad  ni's 
mòguth  fear-bainnse  nobean- 
bainnse2:  oii  b'iaddo  cheann- 
aichean  daoine  mòra  na  tal- 
mhainn  ;  agus  le  d'dhruidh- 
eachd  bha  nah-uile  chinnich 
air  am  mealladh  : 

24  Agus  f  huaradh  ann  fuil 
fhàidhean,  agus  naomh,  agus 
nan  uile  dhaoine  a  mharbhadh 
air  an  taìamh. 

CAIB.  XIX. 

J  Tha  Dia  air  a  chliùthachadh,  air 
son  ffu'n  d'thug  e  breth  air  an 


strìopaich  mhòir,  ugus  gitn  do 
dhìol  e  fuil  a  naomh.  7  Banais 
an  Uain,  S^c. 

A  GUS  an  dèigh  nan  nithe 
^  so,  chuala  mi  guth  àrd 
mhòr  -  shluaigh  air  nèamh, 
ag  ràdh,  Aleluia ;  Slàinte, 
agus  glòir,  agus  urram,  agus 
cumhachd  do'n  Tighearn  ar 
Dia-ne  : 

2  Oir  is  f  ìor  agus  is  coth- 
romach  a  bhreitheanais ;  oir 
thug  e  breth  air  an  strìopaich 
mhòir,  a  thruaill  an  talamh 
le  a  strìopachas,  agus  dhìol  e 
fuil  a  sheirbhiseach  fèin  air 
a  làimh. 

3  Agus  a  rìs  thubhairt  iad, 
Aleluia.  Agus  chaidh  a 
deatach  suas  gu  saoghal  nan 
saoghal. 

4  Agus  thuit  na  ceithir 
seanaire  flchead,  agus  na 
ceithir  bheathaiche  sìos,  agus 
rinn  iad  aoradh  do  Dhia,  a 
bha  'na  shuidhe  air  an  righ- 
chaithir,  ag  ràdh,  Amen ; 
Aleluia. 

5  Agus  thàinig  guth  a 
rnach  o'n  righ-chaithir,  ag 
ràdh,  Molaibh  ar  Dia-ne, 
sibhse  uile  a's  seirbhisich 
dha,  agus  air  am  bheil  'eagal- 
san,  eadar  bheag  agus  mhòr. 

6  Agus  chuala  mi  mar 
ghuth  mòr-shluaigh,  agus  mar 
fhuaim  mhòran  uisgeacha, 
agus  mar  thoirm  tairneanaich 
chumhachdaich,  ag  ràdh, 
Aleluia:  oir  a  ta  an  Tigh- 
earna  Dia  uile  -  chumhach- 
dach  a'  rìoghachadh. 

7  Bitheamaid  aoibhinn  a- 
gus  deanamaìd  gàirdeachas, 
agus  thugamaid  glòir  dhasan  : 
oir  thàinig  pòsadh  an  Uain,  a 
gus  dh'ulluich  a  bhean  i  fèin. 

8  Agus  thugadh  dhi  gu'm 
biodh  i  air  a  sgeadachadh  le 


1  lòchrain. 

490 


tjir-baìrmse  no  mna-bainnse* 


TAISBEAN  XIX. 


lìon-eudach  grinn,  glan  agus 
dealrach  :  oir  is  e  an  lìon- 
eudach  grinn  fìreantachd 
nan  naomh. 

9  Agus  thubhairt  e  rium, 
Sgrìobh,  Is  beannaichte  iad- 
san  a  tha  air  an  cuireadh 
gu  suipeir-bhainnse  an  Uain. 
Agus  thubhairt  e  rium,  Is 
iad  so  briathra  fìrinneach 
Dhè. 

10  Agus  thuit  mi  sìos  aig 
a  chosaibh  chum  aoradh 
dheanamh  dha :  agus  thubh- 
airt  e  rium,  Feuch  nach  dean 
thu  e  :  is  comh-sheirbhiseach 
dhuit  fèin  mise,  agus  do  d' 
bhràithribh  aig  am  bheil 
fìanuis  Iosa ;  dean  aoradh  do 
Dhia :  oir  is  i  fianuis  losa 
spiorad  na  fàidheadaireachd. 

11  Agus  chunnaic  mi 
nèamh  air  fhosgladh,  agus, 
feuch,  each  geal ;  agus  ghoir- 
eadh  do'n  ti  a  shuidh  air 
Dìleas,  agus  Fìor  ;  agus  ann 
am  fìreantachd  tha  e  dean- 
amh  breitheanais  agus  cog- 
aidh. 

12  Agus  bha  a  shùilean 
mar  lasair  theine,  agus  air  a 
cheann  bha  moran  chrun  ;  a- 
gus  bha  ainm  aige  sgrìobhta, 
nach  b'aithne  do  neach  sam 
bith  ach  e  fèin  ; 

13  Agus  bha  e  air  a  sgead- 
achadh  le  trusgan  1  tumta 
am  fuil :  agus  is  e'n  t'ainm 
a  ghoirear  dheth,  FOCAL 
DE. 

14  Agus  lean  na  h-arm- 
ailtean  a  bha  air  nèamh  e 
air  eachaibh  geala,  air  an 
sgeadachadh  le  lìon-eudach 
grinn,  geal  agus  glan. 

15  Agus  as  a  bheul  tha 
claidheamh  geur  a'  dol  a 
mach,  chum  gu'm  buaileadh 


e  na  cinnich  leis ;  agus 
riaghlaidh  e  iad  le  slait  iar- 
uinn  :  agus  tha  e  a'  saltradh 
f  ìon-amair  fraoich  feirge  2  an 
Dè  uile-chumhachdaich. 

16  Agus  tha  aige  air  a 
thrusgan  agus  air  a  lèis  ainm 
sgrìobhta,  KIGH  NAN 
BJGH,  AGUS  TIGH- 
EARNA  NAN  TIGH- 
EAUNA. 

17  Agus  chunnaic  mi 
aingeal  àraidh  'na  sheasamh 
sa'  ghrèin  ;  agus  ghlaodh  e 
le  guth  àrd,  ag  ràdh  ris  an 
eunlaith  uile,  a  bha  'g  iteal- 
aich  ann  am  meadhon  nèimh, 
Thigibh,  agus  cruinnichibh 
sibh  fèin  chum  suipeir  an  Dè 
mhòir ; 

18  Chum  gu'n  ith  sibh 
feòil  rìghrean,  agus  feòil  àrd- 
cheannard,  agus  feòil  dhaoine 
cumhachdach,  agus  feòil 
each  agus  na  muinntir  a 
shuidheas  orra,  agus  feòil  nan 
uile  dhaoine,  araon  shaor  a- 
gus  dhaor,  araon  bheag  agus 
mhòr. 

19  Agus  chunnaic  mi  am 
nadh-bheathach,  agus  rìgh- 
rean  na  talmhainn,  agus  an 
armailtean  air  an  cruinneach- 
adh,  a  dheanamh  cogaidh  an 
aghaidh  an  ti  a  bha  'na 
shuidhe  air  an  each,  agus  an 
aghaidh  'armailt-san. 

20  Agus  ghlacadh  am 
fìadh-bheathach,  agus  maille 
ris-san  am  fàidh-brèige  a 
rinn  mìorbhuilean  'na  làthair, 
leis  an  do  mheall  e  an  dream 
a  ghabh  orra  comhara  an 
fhiadh-bheathaich,  agus  iad- 
san  a  rinn  aoradh  d'a  ìomh- 
aigh.  Thilgeadh  iad  sin  'nan 
dithis  beò  ann  an  loch  teine 
a'  dearg-lasadh  le  pronnusc. 


1  falluing,  eudach-uadidair. 

491 


2  feirge  ro  gharg. 


TAISBEAN  XX. 


21  Agus  mharbhadh  a' 
chuid  eile  le  claidheamh  an 
ti  a  bha  'na  shuidhe  air  an 
each,  a  thàinig  a  mach  as  a 
bheul  :  agus  bha  an  eunlaith 
uile  air  an  lìonadh  le'm  feòil. 

CAIB.  XX. 

1  Sataìi  ceangailte  rb  mkìle  bliadh- 
na.  5  A'  cheud  aiseirigh  :  6  tha 
iad  òeaunaichte  aig  am  bheil  cuid 
dhith.  7  Satan  a  rìs  air  fhuasgl- 
adh.  9  Gog  agus  Magog.  10 
Thilgeadh  au  Diabhul  dò'n  loch 
theine  agus  phronnuisc. 

A  GUS  chunnaic  mi  aing- 
eal,  a'  teachd  a  nuas  o 
nèamh,  agus  iuchair  sluichd 
an  dubh-aigein1  aige,  agus 
slabhraidh  mhòr  'na  làimh. 

2  Agus  rug  e  air  an  dragon, 
an  t-seann  nathair  nimhe  sin, 
a's  e  an  diabhul  agus  Sàtan, 
agus  cheangail  se  e  rè  mhìle 
bliadhna  ; 

3  Agus  thilg  se  e  do 
shlochd  an  dubh-aigein,  agus 
dhùin  e  stigh  e,  agus  chuir  e 
seula  air,  chum  nach  meall- 
adh  e  na  cinnich  tuilleadh, 
gus  an  crìochnaicheadh  2  am 
mìlè  bliadhna  :  agus  an  dèigh 
sin,  is  èigin  gu  fuasgailear  e 
rè  ùine  bhig. 

4  Agus  chunnaic  mi  righ- 
chaithrichean,  agus  shuidh 
iad  orra,  agus  thugadh  breith- 
eanas  doibh  :  agus  chunnaic 
mi  anaman  na  muinntir  d'an 
do  chuireadh  an  cinn  air  son 
fianuis  Iosa,  agus  focail  Dè, 
agus  nach  d'rinn  aoradh  do'n 
f  hiadh  -  bheathach,  no  d'a 
ìomhaigh,  agus  nach  do 
ghabh  a  chomhara  air  clàr 
an  eudain,  no  air  an  làmh- 
aibh  ;  agus  bha  iad  beò,  agus 
rìghich  iad  maille  ri  Criosdrè 
mhìle  bliadhna. 

5  Acli  cha  d'ath-bheoth- 

1  an  t-stuichd  gun  aigeal. 

492 


aicheadh  a'  chuid  eile  do  na 
mairbh  gus  an  robh  am  mìle 
bliadhna  air  an  crìochnach- 
adh.  Is  i  so  a'  cheud  ais- 
eirigh. 

6  Is  beannaichte  agus  is 
naomha  an  ti  aig  am  bheil 
cuid  anns  a'  cheud  aiseirigh  : 
orra  so  cha'n  'eil  cumhachd 
aig  an  dara  bàs  ;  ach  bithidh 
iad  'nan  sagartaibh  do  Dhia, 
agus  do  Chriosd,  agus  rìgh- 
ichidh  iad  maille  ris  mìle 
bliadhna. 

7  Agus  an  uair  a  chrìoch- 
naichear  am  mìle  bliadhna, 
fuasgailear  Sàtan  as  a  phrìos- 
an, 

8  Agus  thèid  e  mach 
mhealladh  nan  cinneach, 
tha  ann  an  ceithir  chearnaibh 
na  talmhainn,  Gog  agus 
Magog,  chum  an  cruinn- 
eachadh  gu  cath  ;  muinntir  a 
tha  ann  an  àireamh  mar 
ghaineimh  na  fairge. 

9  Agus  chaidh  iad  suas  air 
leud  na  talmhainn,  agus 
chuairtich  iad  camp  nan 
naomh,  agus  am  baile  3  ion- 
mhuinn  :  agus  thàinig  teine 
nuas  o  Dhia  à  nèamh,  agus 
chuir  e  as  doibh. 

10  Agus  thilgeadh  an 
diabhul  a  mheall  iad,  san 
loch  theine  agus  phronnuisc,  i 
far  am  bheil  am  fiadh-bheath- 
ach,  agus  am  fàidh  brèige, : 
agus  bithidh  iad  air  am| 
pianadh  a  là  agus  a  dh'- 
oidhche,  gu  saoghal  nam 
saoghal. 

11  Agus  chunnaic  mi  rigli- 
chaithir  mhòr  gheal,  agus  an 
ti  a  shuidh  oirre,  neach  d'an 
do  theich  nèamh  agustalamh:  "r0a 
o  a  ghnùis  ;  agus  cha  d'- 
f  huaradh  àite  dhoibh. 

2  an  coimhliontadh.      8  chaìthir. 


TALSBEAN  XXI. 


12  Agus  chunnaic  mi  na 
mairbh,  beag  agus  mòr,  'nan 
seasamh  am  flanuis  Dè ;  agus 
dh'f  hosgladh  na  leabhraich- 
ean  :  agus  dh'f  hosgladh 
lcabhar  eile,  eadhon  leabhar 
na  beatha :  agus  thugadh 
breth  air  na  mairbh  as  na 
nithibh  sin  a  bha  sgrìobhta 
sna  leabhraichibh,  a  rèir  an 
gnìomhara. 

13  Agus  thug  an  fhairge 
uaipe 1  na  mairbh  a  bha 
innte  \  agus  thug  am  bàs  a- 
gus  an  uaigh2  uatha  na 
mairbh  a  bha  annta:  agus 
thugadh  breth  orra  gach  aon 
a  rèir  an  gnìomhara. 

14  Agus  thilgeadh  am  bàs 
agus  ifrinn  do'n  loch  theine  : 
Is  e  so  an  dara  bàs. 

15  Agus  ge  b'e  air  bith 
nach  dThuaradh  sgrìobhta, 
ann  an  leabhar  na  beatha, 
thilgeadh  e  san  loch  theine. 

CAIB.  XXL 

1  Nèamh  imadh  agus  talamh  nuadh. 
10  Anlerusalem  nèamhaidh,maille 
ri  Idn-rnhìneachadh  oirre:  23  cha 
'n  'eil  feum  aice  air  grèin  ;  oir  is 
i  glòir  Dhè  a  solus.  24  Tha 
rìghrean  na  talmhainn  «'  toirt  an 
saoibhreas  d'a  h-ionnsuidh. 

ÈA  GUS  chunnaic  mi  nèamh 
jP"  nuadh,  agus  talamh 
nuadh:  oir  chaidh  an  ceud 
nèamh  agus  an  ceud  talamh 
thairis  ,  agus  cha  robh  fairge 
ann  ni's  mò. 

2  Agus  chunnaic  mise 
Eoin  am  baile  naomh,  Ieru- 
salem  nuadh,  a'  teachd  a 
nuas  o  Dhia  à  nèamh,  air 
ullachadh  mar  bhean-bainnse 
air  a  sgeadachadh  fa  chomh- 

iQ  oiir  a  fir. 

3  Agus  chuala  mi  guth 
mòr  à  nèamh  ag  ràdh,Feuch, 
'ha  pàilliun  Dhè  maille  ri 


uatthe.  2  ifrinn. 

493 


daoinibh,  agus  ni  esaQ 
còmhnuidh  maille  riu,  agus 
bithidh  iadsan  'nan  sluagh 
dha,  agus  bithidh  Dia  fèm 
maille  riu,  agus  'na  Dhia 
dhoibh. 

4  Agus  tiormaichidh  Dia 
gach  deur  o'n  sùilibh  ;  agus 
cha  bhi  bàs  ann  ni's  mò,  no 
bròn,  no  èighich3,  agus  cha 
bhi  pian  ann  ni's  mò ;  _  oir 
chaidh  na  ceud  nithe  thairis. 

5  Agus  thubhairt  an  ti  a 
bha  'na  shuidhe  air  an  ngh- 
chaithir,  Feuch,  tha  mi  a 
deanamh  nan  uile  nithe 
nuadh.  Agus  thubhairt  e 
rium,  Sgrìobh,  oir  tha  na 
briathra  so  fìrinneach  agus 
dìleas. 

6  Agus  thubhairt  e  rium, 
Tha  e  deanta.  Is  mise  Alpha 
agus  Omega,  antoiseach  agus 
an  deireadh  :  bheir  mi  dha 
san  air  am  bheil  tart,  dc 
thobar  uisge  na  beatha  gu 
saor. 

7  Sealbhaichidh  an  ti  a 
bheir  buaidh  na  h-uile  nithe  ; 
agus  bithidh  mise  a'm'  Dhia 
dha-san,  agus  bithidh  esan 
'na  mhac  dhomh-sa. 

8  Ach  aig  an  dream  sin  a 
ta  gealtach,  agus  mi-chreid- 
each,  agus  graineil,  agus  aig 
luchd  mortaidh,  agus  strìop- 
achais,  agus  druidheachd, 
agus  ìodhol-aoraidh,  agus  aig 
na  h-uile  bhreugairibh,  bith- 
idh  an  cuibhrionn  anns  an 
loch  a  ta  dearglasadh  le  teiae 
agus  pronnusc  ;  ni  aJs  e  an 
dara  bàs. 

9  Agus  thàinig  a  m'  ìonn- 
suidh  aon  do  na  seachd  aingil 
aig  an  robh  na  seachd  soith- 
ichean  làn  do  na  seachd 
plàighibh  deireannach,  agus 


3  glaodhau  h. 


TAISBEAN  XXI. 


labhair  e  rium,  ag  ràdh,  Thig 
an  so,  nochdaidh  mise  dhmt 
a'  bhean  nuadh-phòsda,  bean 
an  Uain. 

10  Agus  thug  e  leis  mi 
anns  an  spiorad  gu  beinn 
mhòir  agus  àird,  agus  dh'- 
fheuch  e  dhomh  am  baile 
mòr1  sin,  Ierusalem  naomh, 
a'  teachd  a  nuas  a  nèamh  o 
Dhia, 

11  Aig  an  robh  glòir  Dhè  : 
agus  bha  a  shoillse2  cosmhuil 
ri  cloich  ro  luachmhoir,  mar 
chloich  Iaspis,  soilleir  mar 
chriostal ; 

12  Agus  bha  baìla  mòr  a- 
gus  àrd  aig,  air  an  robh  dà 
gheata  dheug,^  agus  aig  na 
geataibh  dà  aingeal  dheug, 
agus  ainmean  sgrìobhta  orra, 
eadhon  ainmean  dà  thrèibh 
dheug  chloinn  Israeil. 

13  Air  an  taobh  an  ear,  tri 
gheatacha;  air  an  taobh 
thuath,  tri  gheatacha  ;  air  an 
taobh  deas,  tri  gheatacha ; 
agus  air  an  taobh  an  iar,  tri 
gheatacha. 

14  Agus  bha  aig  balla  na 
caithreach  dà  bhunait  dheug, 
agus  annta-san  ainmean  dà 
abstol  deug  an  Uain. 

15  Agus  bha  aìg  an  ti  a 
labhair  rium,  cuilc-shlat  òir, 
chum  gu'n  tomhaiseadh  e 
am  baile,  agus  a  gheatacha, 
agus  a  bhalla. 

16  Agus  tha  am  baile  'na 
luidhe  ceithir-chearnach,agus 
tha  'fhad  co  mòr  r'a  leud : 
agus  thomhais  e  am  baile  leis 
a'  chuilc-shlait,  dà  mhìle 
dheug  stàide  :  is  ionnan  fad, 
agus  leud,  agus  àirde  dha. 

17  Agus    thomhais   e  a 


1  a1  cìiaithir  mhòr. 

2  sholus,  dealradh. 

*  baun-làmha. 

494 


bhalla,  ceud  agus  dà  f  hich- 
ead  agus  ceithir  làmha-coille3,  li 
a  rèir  tomhais  duine,  eadhon 
an  aingil. 

18  Agus  bha  a  bhalla  air 
a  thogail  do  chloich  Iaspis  ; 
agus  ò'òr  fìor-ghlan  am 
bàile4,  cosmhuil  ri  gloin 
shoilleir  5. 

19  Agus  bha  bunaitean6 
balla  a'  bhaile  air  an  dean- 
amh  sgiamhach  leis  gach  uile 
ghnè  chlocha  luachmhor.  Bu 
iaspis  an  ceud  bunait ;  bu  n 
shaphir,  an  dara ;  bu  chal-  n 
cedon,  an  treas;  ò'emerald,  le 
an  ceathramh  buiwit ; 

20  Bu  shardonics,  an  cuig-  , 
eadh  ;  bu  shardius,  an  seath-  , 
adh  ;  bu  chrisolit,  an  seachd- 
amh ;  bu  bheril,  an  t-ochd- 
amh  ;  bu  topas,  an  naothadh, 
bu  chrisoprasus,   an  deich-  1 
eamh ;  bn  hiacint,  an  t-aon  J 
deug  ;    ò'ametist,    an   dara  ' 
bunait  deug.  i 

21  Agus  an  dà  gheata  dheug  à 
bu  dà  neamhnuid  dheug  iad  ;  ri{ 
bha  gach  aon  fa  leth  do  na  L 
geataibh  air  a  dheanamh  do 
aon  neamhnuid:  agus  b'òij  33 
f  ìorghlan  sràid  a'  bhaile,  mai  1 
ghloin  shoilleir.  c: 

22  Agus  cha'n  f haca  mi  t 
teampull  ann :    oir    is  e'n 
Tighearna  Dia  uile-chumh-j  i\ 
achdach,  agus  an  t-Uan  a's  ea 
teampull  da. 

23  Agus  cha'n  'eil  feum 
aig  a'  bhaile  air  a'  ghrèin  nc  aii 
air  a'  ghealaich  a  dhealrach-  ^ 
adh  ann  :  oir  shoillsich  glòiii  ì: 
Dhè  e,  agus  is  e  an  t'Uan  a's  ai 
solus  da. 

24  Agus  gluaisidh  cinnicl]  22 
na  muinntir  sin  a  shaorar  Jna  ff 


■*  a'  chaithir.  j  S!] 

6  trìd-shoillseach,  tre'n  dealraìcJ:  31 
an  solus,  *  buinn,  òuuachair  p 


TAISBEAN  XXII. 


sholus  :  agus  bheir  rìghre  na 
talmhainn  an  glòir  agus  an 
urram  d'a  ionnsuidh. 

25  Agus  cha  dùinear  a 
gheatacha  san  là:  oir  cha 
bhi  oidhche  an  sin. 

26  Agus  bheirear  glòir 
agus  urram  nan  cinneach  d'a 
ìonnsuidh. 

27  Agus  cha  tèid  air  chor 
sam  bith  a  steach  ann  ni  air 
bith  a  shalaicheas,  no  a 
dh'oibricheas  gràineileachd, 

,r  no  a  ni  breug:  ach  iadsan  a 
mhàin  a  tha  sgrìobhta  ann  an 
leabhar  beatha  an  Uain. 

CAIB.  XXII. 

1  Amhainn  nisge    na   beatha,  2 

craobh  na  beatha.  5'Se  Diafèin 
l       solus   na  caithreach.     9  Chà'n 

fhulaing  an  t-aingeal  aoradh  a 
|        dheanamh  dha.    18  Chà'n  fheudar 

ni  sam  bith  chur  ri  focal  Dè,  no 

thoirt  uaith. 

;  A  GUS  dh'fheuch  e  dhomh 
amhainn  fhìor-ghlan  do 
uisge  na  beatha,  soilleir  mar 
chriostal,  a'  teachd  a  mach  à 
righ-chaithir  Dhè,  agus  an 

I  Uain. 

|      2  Ann  am  meadhon  sràide 
;~   na  caithreach,  agus  air  gach 
taobh    do'n    amhainn,  bha 
craobh  na  beatha,  a'  giùlan 
dà  ghnè  dheug  thoraidh,  agus 
i  l   a'  toirt  a  toraidh  uaipe  gach 
uile  mhìos  ;  agus  bha  duill- 
i     eadh  na  craoibhe  chum  leighis 
1   nan  cinneach. 

3  Agus  cha  ohi  mallachd 
i      air  bith  ann  ni's  mò  :  ach 

bithidh  righ  -  chaithir  Dhè 
r  j  agus  an  Uain  innte  ;  #  agus 
M    ni  a  sheirbhisich  seirbhis  da. 

4  Agus  chi  iad  'aghaidh  ; 
[  |  agus  bithidh  'ainm-san  air 
i      clàr  an  eudain. 

5  Agus  cha  bhi  oidhche  an 
sin,  agus  cha'n  'eil  feum  aca 

I      air  coinnil,  no  air  solus  na 
grèine :  oir  bheir  an  Tigh- 
495 


earna  Dia  solus  doibh  :  agus 
rìghichidh  iad  gu  saoghal 
nan  saoglial. 

6  Agus  thubhairt  e  rium, 
Tha  na  briathra  so  dìleas 
agus  fìrinneach.  Agus  chuir 
an  Tighearna,  Dia  nam 
fàidhean  naomha,  'aingeal 
fèin  a  nochdadh  d*a  sheirbh- 
isich  na  nithe  sin  a's  èigin 
tachairt  gu  h-aithghearr. 

7  Feuch,  tha  mi  a'  teachd 
gu  luath :  is  beannaichte  an 
ti  a  choimhideas  briathra 
fàidheadaireachd  an  leabhair 
so. 

8  Agus  chunnaic  mise 
Eoin  na  nithe  so,  agus  chuaia 
mi  iad:  agus  an  uair  a 
chuala  agus  a  chunnaic  mi 
iad,  thuit  mi  sìos  a  deanamh 
aoraidh  roimh  chosaibh  an 
aingil,  a  nochd  na  nithe  so 
dhomh. 

9  An  sin  thubhairt  e  rium, 
Feuch  nach  dean  thu  e:  oir 
is  comh-sheirbhiseach  dhuit 
mise,  agus  do  d'  bhràithribh 
na  fàidhean,  agus  dhoibh-san 
a  choimhideas  briathran  an 
leabhair  so  :  dean  aoradh  do 
Dhia. 

10  Agus  thubhairt  e  rium, 
Na  seulaich  focail  fàidhead- 
aireachd  an  leabhair  so  :  oir 
tha  an  t'àm  am  fagus. 

11  An  ti  a  ni  eucoir,  dean- 
adh  e  eucoir  a  ghnàth  :  agus 
an  ti  a  tha  salach,  biodh  e 
salach  a  ghnàth  :  agus  an  ti 
a  tha  'na  f  hìrean,  biodh  e  'na 
f  hìrean  a  ghnàth  :  agus  an  ti 
a  tha  naomh,  biodh  e  naomh 
a  ghnàth. 

12  Agus,  feuch,  tha  mi  a' 
teachd  gu  h-aithghearr  ;  agus 
a  ta  mo  luach  -saoithreach 
maille  rium,  a  thoirt  do  gach 
aon  fa  leth,  a  rèir  mar  a 

I  bhitheas  a  ghnìomhara. 


TAISBEAN  XXII. 


13  Is  mise  Alpha  agus 
Omega,  an  toiseach  agus  a' 
chrìoch,  an  ceud  neach  agus 
an  neach  deireannach. 

14  Is  beannaichte  iadsan 
a  ni  'àitheanta  -  san,  chum 
gu'm  bi  còir  aca  air  craoibh 
na  beatha,  agus  gu'n  teid  iad 
a  stigh  tre  na  geataibh  do'n 
bhaile. 

15  Oir  an  taobh  a  muigh 
tha  madraidh,  agus  luchd- 
druidheachd,  agus  luchd- 
strìopachais,agus  luchd-mort- 
aidh,  agus  luchd  ìodhol-aor- 
aidh,  agus  gach  neach  a 
ghràdhaicheas,  agus  a  ni 
breug. 

16  Chuir  mise  Iosam'aing- 
eal  a  dheanamh  fianuis 
duibhse  air  na  nithibh  so 
anns  na  h  -  eaglaisibh.  Is 
mise  freumh  agus  gineal 
Dhaibhidh,  an  reult  dheal- 
rach  agus  mhaidne. 

17  Agus  a  ta  an  Spiorad 
agus  a'  bhean  nuadh-phòsda 
ag  ràdh,  Thig.  Agus  abradh 
an  ti  a  chluinneas,  Thig. 
Agus  an  neach  air  am  bheil 

496 


tart,  thigeadh  e.  Agus  ge 
b'e  neach  leis  an  àill,  gabh- 
adh  e  uisge  na  beatha  gu 
saor. 

18  Or  tha  mi  deanamh 
fianuis  do  gach  uile  neach  a 
chluinneas  briathra  fàidìi- 
eadaireachd  an  leabhair  so, 
Ma  chuireas  neach  air  bith 
ris  na  nithibh  so,  cuiridh  Dia 
airsan  na  plàighean  a  tha 
sgrìobhta  anns  an  leabhar 
so. 

19  Agus  ma  bheir  neach 
air  bith  o  bhriathraibh  leabh- 
air  na  fàidheadaireachd  so, 
bheir  Dia  a  chuibhrionn-san 
à  leabhar  na  beatha,  agus  as 
a'  bhaile  naomh,  agus  as  na 
nithibh  a  tha  sgrìobhta  anns 
an  leabhar  so. 

20  A  ta  an  ti  a  tha  toirt 
flanuis  air  na  nithibh  so  ag 
ràdh,  Gu  deimhin  a  ta  mi  a' 
teachd  an  aithghearr.  Amen. 
Seadh,  thig,  a  Thighearna 
losa. 

21  Gràs  ar  Tighearna  Iosa 
Criosd  gu  robh  maille  ribh 
uile.  Amen. 


A  CHRIOCTT, 


ABBREVIATIONS  AND  MARKS, 


A'  for  "an,"the  articìe,  as, 
"  a'  bhean"  the  woman,  for 
"  an  bhean." 
A'  for  "  ag,"  sign  of  the  pres. 
part.  of  verbs  beginning 
with  a  consonant ;  as,  "  a' 
bualadh  "  strìkìng,  but  "  ag 
òl"  drinking. 
A'  for  "ann"  ta>  as,  "  a'd' 
cheann"  m  t/w/  /ieao3,  for 
"  ann  do  cheann." 
[  A  for  "as"ou£  o/,  marked 
with  an  acute  accent ;  as, 
I     "  &  teine  "  out  of  fire. 
'Ar  for  "  thar,"  over,  above; 
as,  "deich  'ar  fhichead" 
thirty. 

I  B'  for  "bu"  iuas;  as,  "b'e" 
he  was. 

'f  C'  for  "cia  "  w;/zo,  as, 
"  c'àit,"  wherel  or  m  what 
place?  "c'uin"  when?  or 
at  what  time  ? 

D'  for  "dp,"  f%,  t/iine;  as, 

"  d'athair"  thy  father. 
:  D',  dh'  for  "  do/'  sign  of  the 
preterite  tense  of  verbs ; 
as,  "  an  d'aidich  e"  has  he 
confessed ;  "  dh'aidich  mi  " 
I  have  confessed. 

Eabh.  for  "  Eabhra  "  Hehrew. 
f  Eir.  for  "  Eirionnach  "  Irish. 

'G  for  "  ag,"  sign  of  the 
pres.  part.  of  verbs ;  as, 
"  'ga  dheanamh  "  doing  it. 

G'  for  "gu"  to;  as,  "  g'a 
cheann  "  to  the  end  thereof. 

M'for  "mo"  my ;  as,  "m'an- 
am  "  my  soul. 
497 


M'  for  "  mu"  about ;  as, 
"  ma  cheann "  about  his 
head. 

'Na  for  "anna"  inhis;  as, 
"  'na  chridhe  "  in  his  heart. 

'Nan  for  "  ann  an"  in  their ; 
as,  "  'nan  tighibh  "  %n  their 
houses. 

'Nar  for  "  ahn  ar"  in  our; 

as,  "  'nar  dùthaich"  in  our 

country. 
'Nur   for  "  ann  bhur"  in 

your ;  as,  "  'nur  fearann  " 

in  your  land. 
'Nuair  for  "anuair"  in  the 

time,  ivhen. 
'R  for  "ar"  our ;  as,  "o'r 

sinnsiribh"  from  our  an- 

cestors. 

'R  for  "bhur"  your ;  as, 
"  le'r  cead"  with  your 
leave. 

R'  for  "ri"  to;  as,  "  r'ar 

guth  "  to  our  voice. 
San,  sa',  for  "  anns  an,"  in 

the;  as,  "  san  àm  "  in  tìie 

time;  "sa'bhaile"  in  tlie 

city. 

Sasg.  for  "  Sasgonach,"  or 
"  Sasonach,"  English. 

Sna,  for  "  anns  na"  inthe; 
as,  "  sna  coilltibh  "  in  the 
woods. 

T'for"do"%;  as,  "t'an- 
ail"  thy  breath.  Before  a 
vowel,  d,  the  initial  con- 
sonant  of  this  pronoun,  is 
changed  into  t ;  but  t,  the 
initial   consonant   of  the 


ABBREVIATIONS  AND  MARKS. 


verbs  "  tèid,  tig,  toir,"  is 
retained  in  writing,  though 
pronounced  as  d. 

'")  Grave  accent.  Vowels 
marked  with  this  accent 
are  always  sounded  long  ; 
and  such  as  are  not,  are 
generally  sounded  short, 

(')  Acute  accent.  When 
the  vowel  e  is  sounded  like 
e  in  scene,  or  the  Latin  oz  in 
Phozbus,  as  the  Scotch  pro- 
nounce  it,  it  is  commonly 
marked  with  this  accent. 

(})  Apostrophe.  When  there 
ìs  an  elision  of  one  or  more 
letters,  it  is  usually  marked 
with  an  apostrophe :  thus, 
when  the  preceding  word 
ends,  or  the  following  word 


begins,  with  a  vowel,  there 
is  an  elision  of  the  posses- 
sive  pronoun  "  a ; "  as, 
"le  'shùil"  with  his  eye,  for 
"le  a  shùil;"  ''call'an- 
ama"  the  loss  of  his  soul, 
for  "call  a  anama."  A 
few  Gaelic  words  admit  of 
a  fìnalvowel,  or  not,  as  the 
euphony  req^uires  it ;  as, 
"  àit"  or  "  àite,"  a  place  ;  " 
"Tighearn,"  or  "  Tigh- 
earna,"  Lord  ;  "  naomh," 
or  "  naomha,"  holy;  "  fad," 
or  "  fada,"  long  ;  "  camp," 
or  "  campa,"  a  camp :  but 
as  these  final  vowels  are 
not  essential  to  the  words, 
their  absence  is  not  marked 
with  an  apostrophe. 


«96 


SAILM  DHÀIBHIDH 


MAILLE  III 


LAOIDHIBH. 

AIIS  AN  TAEItUlNG 


SCEIOPTUIEIBH  NAOMIIA, 

Chum  bhi  air  an  seinn  ann  an  aoradh  Dhc. 


AIR  XS  LEASACHADH,  AGUS  AIR  AN  CUR  A  MACH  LB  H-UGEDÀKiìAS 
ARD-3HEAHAIDH  EAGLAIS  NA  H-ALBA, 


THE  NATIONAL  BIBLE  SOCIETY  OF  SCOTLAND  j 
Head  Offices— 5  St.  Andrew  Square,  Edinburgh, 
and  224  West  George  Street,  Glasgow. 


SAILM  DHAIBHXDH, 


SALM I. 

1  JQr.ZÀNNAicHT'  an  duine  sin  nach 

D  an  comhairle  nan  daoi,  [gluais 
An  slighe  f  hiair  nam  peacach  baoth', 

'na  sheasamh  fòs  nach  hi ; 
An  caithir  fanoid  luchd  an  spòrs 

nach  togair  suidh'  gu  bràth: 

2  Ach  'gam  bheil  toil  do  naomh  reachd 
'ga  smuaineach'  oidhch'  is  là.  [Dhè , 

3  Mar  chraoibh  is  amhluidh  bithidh  e 
'n  cois  aimhne  fàs  a  ta, 

A  bheir  'na  h-aimsir  toradh  trom, 

gun  duilleach  chall  no  blàth. 
Soirbhichidh  leis  gach  ni  d'an  dean  : 

4  ni  h-amhluidh  sin  do  bhi 

Na  daoine  peacach ;  ach  mar  mholl 
air  fhuadachadh  le  gaoith. 

5  Is  uime  sin  cha  seas  a  suas 
na  h-aingidh  anns  a'  bhreth, 

No  peacaich  ann  an  comunn  nacmh 

nam  fìreanach  air  leth. 

Oir's  fiosrach  Dia  air  slighe  ghloin 

nam  fìreanach  air  fad ; 
&.ch  sìighe  fhiar  nam  peacach  baoth', 

Di-mhiiltear  i  gu  grad. 

SALM II. 

1  A?  arsok  a  ghabh  na  Cinnich  boil' 
\J  's  na  siòigh  le  chèile  cruinn, 

A'  smuaineachadh  beairt  dhìomhan- 
nach  feudar  chur  an  suim  [aich, 

2  Rìghre  na  talmhainn  dh'èirich  suas, 
's  na  h-uachdarain  gu  lèir ; 

'N  aghaidh  lehobhah  chruinnich  iad ; 
's  'n  aghaidh  aoin  ungta  Dè. 

3  'Nis  briseamaid  an  cuibhreach 
(sud  thubhairt  iad  air  fad,)  [dhinn, 

Na  boinn  a  b'àill  leo  iadhadh  oirnn, 
dhinn  ti-lgeamaid  gu  grad. 
An  Ti  air  nèamh  'na  shuidhe  ta, 
ni  esan  gàire  riu ; 
mar  chùis-mhagaidh  bithidh  iad 
do  Thighearn  àrd  nan  dùl. 

5  'N  sin  labhraidh  e  am  briatbraibh 
'na  chorruich  riu  gu  garg ;  [borb' 

Is  cuiridh  e  gu  cabhaig  iad, 
le  lasan  is  le  feirg. 

6  Gidheadh  do  dh'  ungadh  leam  mo 
gu  fìor  air  Sion  caomh  ;  [Righ 

Is  chuir  mi  e  'na  uachdaran 
suas  air  mo  thulaich  naoimh. 

7  Cuiridh  mi  'n  cèill  an  t-ordugh  ud ; 
thubhairt  Iehobhah  rium, 

Is  tu  mo  mhac-sa ;  's  ann  an  diugh 

a  ghineadh  thusa  leam. 
6  Iarr  orm,  's  mar  oighreachdbheir  mi 

na  fineacha  gu  lèir ;  [dhuit 
*S  mar  sheilbh  ro-dhìleas  bheir  mi 

fad  iomall  crìch'  gach  tir'.  [dhuifc, 
SNithear  le  slait  do'n  iarunn  chruaidh, 

gu  luath  am  briseadh  ieat; 
'Nam  bloighdibh  beaga  pronnar  iad, 

mar  phota  crò  le  d'  neart. 


10  O  rìghrean,  uime  sin,  a  nis, 
gabhaibh-sa  ciall  gu  lèir ; 

A  bhreitheamhna  na  talmhainn  iòs4 
grad-fhoghlumaibh  deadh  bheus. 

11  Do'n  Tighearna  Iehobhah  mòr 
aoraibh-sa  sìos  gu  ceart, 

Le  h-eagal  deanaibh  seirbhis  mhaith 

do  Thighearna  nam  feart,  [eachas 
'S  le   ball-chrith   deanaibh  gaird- 

12  Do  'n  mhac  grad-thugaibh  pòg, 
Air  eagai  gu  las  'fhearg-san  ruibh 

g'ur  milleadh  anns  an  ròd. 
An  uair  a  bhitheas  corruich  air 

a'  lasadh  ach  gu  beag, 
Is  beannaicht'  iad,  gach  uils  neaeh, 

an  dòchas  air  a  leag. 

SALM  III. 

1  "\Tach  lionmhor  iad  mo  naimhde. 
1N  sìor-dhol  am  meud  gach  là?[Dhia 

Is  luchd  mo  thrioblaid  iomadh  iad, 
ag  èirigh  rium  a  ghnàth. 

2  Ri  m'anam  iornadh  their  nach  'eil 
aon  fhurtachd  aig  an  Dia: 

3  Ach  's  tu  fear-togalach  mo  chinn.; 
mo  ghlòir  is  tu,  's  mo  sgiath. 

4  Air  Dia  do  ghairm  mi  fèiu  le  m 

ghuth, 

dh'  èisd  a3  a  thulaich  naoimh : 

5  Luidh,  choidil  agus  mhosgail  mi, 
chum  Dia  mi  suas  gu  caomh. 

6  Cha'n  eagal  leam  deich  mìle  sluagh 
ged  chuairticheadh  iad  mi. 

7  Mo  Thighearn  èirich  suas  gu  luath, 
is  cuidich  leam,  a  Dhè : 

Mo  naimhde  bhuail  thu  air  an  gial ; 

bhris  fiacla  fòs  nan  daoi. 
8'S  le  Dia  an  fhurtachd:  airdo  shluagh 

do  bheannachd  tha  gun  dìt'h. 

SALM  IV. 

1  A  thxtsa  Dhia  ud  m'ionracais, 
U  èisd  rium  tràth  èigheam  riut ; 

'S  tu  dh'fhuasgail  orm  's  mi  ann  an 
fòir  orm,  is  èisd  mo  scread.  [teinn  j 

2  Mo  ghìòir  cia  fhad,  a  chlann  nan 
gu  nàire  chaochl'eas  sibh?  [daoin', 

A'  tabhairt  gràidh  do  dhìoinhanas, 
is  leauas  breugan  ruibh? 

3  Biodh  agaibh  fios  gu'n  d'  ròghnuich 
dha  fèin  an  duine  naomh ;  [Dia 

'Nuair  dh'èigheas  mi,  bheir  e  gu 
beachd 

sàr-èisdeachd  do  mo  ghlaodh. 

4  Biodh  eag«,l  oirbh  's  na  deanaibb 
labhraibh  ri  'ur  cridh'  fèin,  [lochd  ■ 

Gu  h-uaigneach  air  'ur  leabaichibh 
bibh  tosdach  mar  an  ceudn'. 

5  Deadh  ìobairt  thaitneach  thugaibJa 
do'n  ionracas  a  ghnàth  ;  [uaibhi 

'S  'ur  dòchas  cuiribh  ann  an  Dia, 

ag  earbsadh  as  gach  là. 
G  Ni  maith  conochdas  duinu  a  r;is? 

tha  moran  ao'  ag  ràdh  : 


4 


SALM  V.  VI.  VII. 


Ach  dealradh  glan  do  ghnùise,  Dhè, 
tog  oirnne  suas  a  ghnàth. 

7  'S  mò  chuir  thu  dh'aoibhneas  ann 

am  chridh', 
no'n  uair  a's  lionmhoir'  coirc, 
fto,  aca  sud,  a's  saoibhre  fion 
a'  cinneachduinn  gun  airc. 

8  An  sìth-shàimh  luidhidh  mi  faraon, 
is  coidlidh  mi  le  suain : 

Oir's  tusa  mhàin  bheir  dhomh  a  Dhè, 
i'o  dhìdean,  còmhnuidh  bhuan. 

SALM  V. 

lT\o  m'  bhriathraibh  tabhair  aire, 

JJis  beachdaich  air  mo  smuain.  [Dhè, 
2  Eisd  guth  mo  ghlaoidh,  mo  Righ  's 

oir  guidheam  ort  gu  dian.[moDhia, 
?  Mo  ghuth  do  chluinnearleat.a  Dhè, 

air  maduinn  gach  aoin  là: 
Ou  moch  do  dheanam  urnuigh  riut, 

is  dearcam  ort  a  ghnàth. 

4  Cha  tus'  an  Dia  le  'm  miann  an  t-olc ; 
is  lochd  cha  chaidir  thu : 

5  Cha  seas  an  t-amadan  a'd'  làth'r  ; 
's  fuath  leat  luchd-uiìc  nach  fìu. 

8  Do    sgriosar  leat  luchd-labhairfc  , 

is  gràin  le  Dia  faraon  [bhreug :  I 
An  duinefuileachdach,  's  an  ti 

chum  cealgaireachd  a  chlaon, 
7  Ach  mise,  thig  mi  chum  do  theach, 

thaobh  meud  do  ghràsa  caomh' : 
Is  ann  ad  eagal  aoraidh  mi, 

m'aghaidh  ri  d'theampull  naomh. 
b  Fa  chùis  monaimhde,  treòraichmi, 

a'd'  cheartas  naomh,  a  Dhc, 
ts  dean-sa  romham,  air  gach  ball, 

do  shlighe  dìreach  rèidh. 

Oir  cha  'n  'eil  cinnt  no  ceart  'nam 

fìor-aing'eachd  annta  ta  ;  [beul, 
An  sgòrnan  fosgailt'  tha  mar  uaigh, 

le  miodal  teangaidh  tlàth.  [dhoibh; 

10  Le'n  comhairlibh  leig  tuiteam 
sgrios  iad,  a  Dhè,  'nan  lochd: 

'Kam  peacaibh  lionmhor  fuadaich  iad, 
oir  rinn  iad  ceannairc  ort. 

1 1  Ach  aoibhneas  air  gach  neach  gu 
ni  barrant  dhìot  'nan  airc  :  [robh 

Is  deanadh  iad  buan  ghairdeachas, 

oir  ni  thu  dhoibh  cùl-taic' : 
Biodh  annad   ait,  le'n  ionmhuinn 

12  oir  beannaichidh  jtu  Dhè,  [t'ainm, 
Am  fìrean :  ni  thu  le  do  ghràs 

a  chuairteach',  mar  lc  sgèitrh 

SALM  VI. 

1  \  thiohearn,  ann  ad  chorruich 
A  na  cronuich  mi  gu  garg  ;  [mhòir 

Na  dean  mo  smachdachadh  gu  geur, 
a,n  uair  a  lasas  t'fhearg. 

2  Dean  tròcair  orm,  a  Dhia  nan  gras, 
oir  lag  tha  mi  gun  cheisd : 

Dhia,  slànuich  mi  a  nis  a'm'  fheum, 

oir  tha  mo  chnàmhan  brist'. 
ò  Tha  m'anam  air  a  chràdh  gu  geur : 

ach  thusa,  Dhè,  cia  f  had  ? 
t  Till,  fuasgail  m'anam ;  agus  fòir 

le  tròcair  orm  gu  grad. 
5  Oir  ort,  a  Thighearna,  sa'  bhàs, 

cha  chuimhnichear  gun  cheisd  : 
Uòbheir  dhuithuidheachas  san  uaigh, 

uo  bheir  ort  luaidh  am  feasd? 


6  Le  m'  osnaich  tha  mi  sgìth ;  san 
a'  cur  mo  leab'  air  snàmh :  [oidhch' 

Le  m'dheuraibh  m'uirigh  uisgicheam 
san  àm  bu  chòir  dhomh  tàmh. 

7  Mo  shùil  a  ta  air  fàilneachadh 
fa  chùis  mo  bhròin  gach  tràth  ; 

Is  tha  i  dol  gu  h-aois,  air  son 
m'  uil'  eascairde  a  ghnàth. 

8  A  luchd  na  h-aingidheachd  gu  lèir, 
imichibh  uam  am  fad : 

Oir  chuala  Dia  gu  tròcaireach 
àrd-ghuth  mo  chaoidh  gun  stad. 

9  An  athchuinge  a  chuir  mi  suas, 
chuala  Iehobhah  i ; 

Is  gabhaidh  e  gu  toileach  uam 
an  urnuigh  a  ni  mi. 

10  Air  m'  eascairdibh  gu  robh  air  fad 
nàir'  agus  cùradh  geur : 

13  pilleadh  iad  air  ais  gu  luath 
le  masladh  mòr  gu  lèir. 

SALM  VII. 

1  A  dhia,  'mo  Thighearn,  earbam 
U  orm  furtaich  agus  fòir,  [riut* 

Is  saor  rai  fòs  o  shàruchadh 
mo  nàmh  tha  orm  an  tòir. 

2  Air  eagal,  mar  ni  leòmhan  treun, 
gu'n  reubar  m'anam  ìeis  : 

A'  deanamh  liodairt  air  gu.mìn, 
gun  neach  ga  m'  f huasgladh  as. 

3  Iehobhah  Dhè,  ma  rìnn  mi  so ; 
ma  tha  lochd  air  mo  làimh: 

4  Ma  dh'ìoc  mi  olc  d'on  f  hear  a  bha 
an  sìochaint  dhomh,  's  an  dàimh ; 

(NJ.  h-amhluidh  sin,  ach  rinn  mi'n  ti 

a  theasairginn  gu  blàth, 
A  bha  gun  aobhar  is  gun  chùis 

'na  nàmhaid  dhomh  gach  là.) 

5  Leanadh  an  nàmhaid  m'anam  fèin, 
glacadh  se  e,  's  gu  làr 

Saltradh  mo  bheatha,  leagadh  fòs 
m'urram  san  dus  le  tàir. 

6  Eirich,  a't'f  heirg,tog  suas  thu  fèin, 
fa  chorruich  m'  eascair  thrèin ; 

Is  chum  na  breth  a  dh'orduich  thu 
mosgail  fa'm  chùis,  a  Dhè. 

7  Mar  sin  nicoimhthional  an  t-sluaigh 
do  chuairteachadh  gun  tàmh ; 

Is  uime  sin  fa'n  cùis,  a  Dhè, 
pill  fèin  gu  ionad  àrd. 

8  Breth  air  an  t-sluagh  gu  lèir  bheir 
rèir  m'ionracais  dean  breth,  [Dia: 

A  rèir  mo  ncòchiont  fein,  a  Dnè, 
gu  teann  cuir  as  mo  leth. 

9  O  thigeadh  crioch  air  olc  nan  daoi, 
ach  daingnich  daoine  còir'  •  [airu 

'S  fear-sgrudaidh  cridh'.  is  rannsaich 
Dia  cothromach  na  glòir'. 

10  'S  e  Dia  mo  sgiath,  's  e  dh'f  hurt- 
air  luchd  a'  chxidhe  cheirt.  [aicheas 

11  Breitheamh  luchd-còrach  Dia,  gach 
am  feirg  ri  luchd  droch-bheirt.  [là 

12  Ma  's  e  's  nach  pill  an  daoi  air  ais, 
a  chlaidheamh  lìomhaidh  Dia: 

Air  lagh  a  bhogha  chuir  gu  teann, 
gu  caitheamh  ullamh  dian. 

13  Fior  acfuin  agus  innil  bàis 
sin  dheasaich  e  dha  fèin ; 

'S  a  shaighde  guineach  leig  e  mach 
an  aghaidh  luchd  dhroch  bheua. 


SALM  VIII.  IX.  X. 


14  Mar  mhnaoi  ri  saoth'r  is'amhluidh 
an  daoi  ri  olc  a  ta :  [sin, 

Feuch  aimhleas  ghabh  mar  thorachas, 
breug  rugadh  leis  gun  stà. 

15  Chlad  haich  e  slochd,  is  threachail  e, 
is  thuit  sa'  chlais  a  rinn  : 

16  Thig  'aimhleas  air  a  chloigionn 
is  'fhòirneart  air  a  cheann.  [fèin, 

17  Arèir  a  cheartais  molaidh  mi 
an  Tighearn,  air  gach  àm : 

Do  ainm  Iehobhah  seinnidh  mi, 
oir  's  e  a's  àirde  th'ann. 

SALM  VIII. 

1  TEHOBHAH'Dhia,  ciamòrtha  t'ainm 
X  air  feadh  gach  uile  thìr ! 

Do  ghlòir  do  shocraich  thu  os  ceann 
nam  flaìtheas  is  nan  speur.  [maoth' 

2  A  beul  nan  naoidh  's  nan  ciochran 
bhrìgh  t'eascair  dh'orduich  neart, 

An  nàmhaid  chum  gu  coisgeadh  tu, 
's  an  dioghaltach  mi-cheart. 

3  Do  speuran  tràth  thug  mi  fa'near, 
obair  do  mheura  fèin  ; 

A'  ghcalach  is  na  reulta  glan', 

a  dh'orduich  thu  le  chèil' : 
4Duine  ciode,gu'n  cuimhnichteadh  ? 

no  'mhac  gu'm  fiosraicht'  leat  ? 
&  An  inbhe  's  beag  nach  d'  rinn  thu  e 

mar  ainglibh  àrd  an  neart  i 
Oir  chuir  thu  coron  àluinn  air, 

le  maise  's  glòir  thar  chàch. 

6  Air  oibribh  fòs  do  làmh  thug  thu 
dha  uachdranachd  air  fad. 

Gach  dùile  chuir  fo  'chosaibh  dha, 
a  chruthaich  thusa  riamh : 

7  Caoraich,  is  buar,  's  gach  ainmhidh 
tha  'g  imeachd  air  an  t-sliabh.  [fòs, 

8  An  eunlaìth  tha  san  athar  shuas, 
an  t-iasg  a  ta  sa'  chuan, 

'S  na  shiubhlas  fòs  air  slighe  tuinn, 
sin  thug  thu  dha  gu  buan. 

9  A  Dhia,  ar  Tighearn  is  ar  Dia, 
t'ainm-sa  cia  h-uasal  e ! 

Air  feadh  gach  talmhainn  agu3  tìr 

is  mòr  e  sud,  a  Dhè. 

SALM  IX. 
1Tb  m'uile  chridhe  bheir  mi  dhuit, 

Li  àrd-mholadh  binn,  a  Dhè ; 
Is  t'oibre  mìorbhuileach  air  fad 

sior-chuiridh  mi  an  cèill. 

2  Fòs  ni  mi  annad  aoibhneas  ait, 
is  gairdeachas  gu  mòr : 

Do  t'ainm-sa  seinnidh  mise  cliu, 
O  Thi  a's  àirde  glòir. 

3  A  ris  tràth  phillear  air  an  aìs, 
mo  naimhde,  thèid  gu  làr ; 

Oir  tuitidh  iad  is  thèid  doibh  as. 
a'd'f  hianuis  fèin  gun  dàil.  [dhomh, 

4  Mo  chòir  rinn  thusa  sheasamh 
gu  daingean  is  gu  treun :  [shuas, 

A'd'  chaithir  chothroim  shuidh  thu 
mar  bhreitheamh  ceart  am  binn. 

5  Is  thug  thu  air  na  cinnich  smachd, 
sgrios  thu  na  daoine  daoì: 

An  ainm  do  chuir  thu  as  gu  glan, 

o  linn  gu  lìnn  a  chaoidh. 
8  (Air  sgrios  an  nàmh  chaidh  crioch 
am  feasd :) 

ieag  thu  am  bailte  treun  1 


I  An  iomradh-san  's  an  cuimhne  fòs 

do  theirig  sin  leo  fèin. 

7  Ach  mairidh  Dia  gu  bunaiteach  - 
chuir  caithir  suas  chum  breth. 

8  Bheir  air  an  domhan  cothrom  ceart, 
le  còir  do'n  t-sluagh  fa  leth. 

9  Mar  dhaingneach  bithidh  Dia  nara 
do'n  ti  a  ta  fo  leon :  [feart 

An  trioblaid,  tearmunn  dìleas  e, 
ri  faicinn  neach  fo  bhròn. 

10  Gach  neach  'gam  bheil  airt'ainm-sri 
ni  dòchas  dhiot,  is  bun :  [iios 

Oir  mheud  's  a  ta  ga  'd  iarraidh,  Dhè, 
cha  trèig  thu  iad  gu  tur. 

II  Do'n  Triath  d'an  còmhnuidh  Sion 
seinnibh-sa  cliu  gu  binn ;  [naomh, 

Aithrisibh  fòs  ammeasg  an  t-sluaigh 
na  gnìomharan  a  rinn. 

12  Tràth  ni  e  rannsachadh  air  fuil, 
'o  sin  cuimhneach  orra  ta ; 

Cha  leig  air  dearmad  g'.aodh  nam 
a  ghairmeas  air  a  ghnàth.  [bochd, 

13  Fòir  orm,  a  Dhè,  is  amhairc  air 
mo  thrioblaid  o  luchd  m'f  huath'  ; 

A  Dhè,  a  ta  ga  m'  thogail  suas 
0  dhorsaibh  bàis  gu  luath. 

14  An   dorsaibh    nighinn  Sbioin 
gu  sgaoilinn  t'uile  chliu :  [chaoimb 

Is  ni  mi  gairdeachas  air  sgàth 
na  slàinte  dheònaich  thu. 

15  Thuit  sios  na  cinnich  anns  an  t- 
a  chladhaich  iad  do  chàch ;  [slochd 

Is  anns  an  lion  a  dh'fholuich  iad, 

tha'n  cosa  f ein  an  sàs. 
1G  Aithnichear  Dia  sa'  bhreth  a  ni» 

'nuair  thuiteas  daoi  san  drip  ; 
Is  ann  an  gniomh  a  làmha  fèin 

teajiin-ghlacar  e  san  rib. 

17  Pillear  luchd-uilc  is  aingidheachd 
gu  h-ifrinn  sìos  gu  lèir ; 

'S  na  fineachan  nach  cuimhnich  Dia, 
pillear  iad  sios  le  chèil'. 

18  An  t-ainnis  truagh  cha  tèid  am 
air  dearmad  no  air  dìth  ;  [feasd, 

Air  dòchas  fòs  an  duine  bhochd 
gu  bràth  cha'n  fhaicear  claoidh. 

19  A  Thighearn,  èirich,  's  na  leig 
le  neach  d'an  dual  am  bàs  ;  [bnaidfi 

Breth  thugar  air  na  cinneachaibh 
a'd'fhianuis  anns  gach  càs. 

20  Cuir  eagal  orra-san  gu  mòr, 
Iehobhah  Dhia  nam  feart ; 

Gu'n  aithnicheadh  na  slòi^h  gu  leir 
iad  fèin  nan  daoine  meat'. 
SALM  X. 

1  /^iod  uime  'n  seas  thu  fad  0  làimh 
\J  Iehobhah  làidir  thrèin  ? 

An  aimsir  teinn  is  trioblaid  mhòir 
an  deanthu  d'fholach  fèin? 

2  An  droch  dhuin'  tha  na  àrdan  borb 
gu  dian  air  tòir  a'  bhochd : 

Ach  glacariad  sna  h-innleachdaibh 
a  dhealbh  iad  i'èin  chum  lochd. 

3  Oir  ni  an  droch  dhuin'  ràiteachas 
à  miann  a  chridhc  fèin  ; 

'S  na  daoine  sanntach  molaidh  e, 
ge  beag  air  Dia  am  mèin. 

4  An  droch  dhuin'  a'm'  fior-ardan 
cha  ghoir  e  air  an  Triath  ;[gruai(ih' 


5 


SALM  XI.  XII.  XIII. 


'Na  chridhe  cha  'n  'eil  uaìr  air  hith 
gnè  smuaineachaidh  air  Dia. 

5  Tha  'uile  shlighe  doilghiosach, 
o  'shealladh  's  àrd  do  bhreth : 

A'  sèideadh  pluic  gu  fanoideach, 
mu  'eascairdibh  gach  leth. 

6  'Na  chridhe  fèin  do  labhair  e, 
am  feasd  cha  ghluaisear  mi : 

Oir  cha  tig  àmhghar  orm  gu  bràth, 
no  trioblaid  fòs  g'am  chlaoidh. 

7  Do'n  iogan,  mhallachadh,  's  do  ghò, 
a  bheul-san  làn  a  ta : 

Tha  aimhleas  mòr  is  dìomhanas 
fo  'theangaidh-san  a  ghnàth. 

8  An  diomhaireachd  nam  bailte  beag' 
gnàth-suidhidh  e  gun  f  hios  ; 

Tha  'shùil  air  bochd  's  air  neòchiont- 
g'am  mort  an  uaignidheas.  [ach, 

IFha  'shùilenimhneachmar  an  ceudn', 
ro-ghuineach  geur  gu  lochd, 

A'  dearcadh  ann  an  dìomhaireachd 
chum  sgrios  an  f  hìrein  bhochd. 

9  Mar  leòmhan  luidh'  am  foill  a  ta, 
'na  thàmh  an  garaidh  dion 

Ghabhail  nam  bochd  :  is  ghlac  e  iad 
'gan  tarruing  ann  a  lion. 

10  Crùbaidh  is  cromaidh  e  gu  làr, 
chum  dha  nach  mothaicn  neach  : 

Le  'laochraibh  chum  gu'n  leagadh  e 
am  bochd  a'  gabhail  seach. 

H  Is  thubhairt  e  'na  chridhe  fèin, 
dhìchuimhnich  Dia  gun  cheisd  : 

Seadh  dh'f  holuich  e  a  ghnùis  an  cèin, 
cha  lèir  dha  sud  am  feasd. 

12  lehobhah,  èirich  suas  an  àird, 
a  Dhia  ta  neartmhor  treun, 

Tog  suas  do  làmh :  's  na  dearmaid 
chaoidh 
na  deòraidh  bochd  'namfeum. 

13  Na  daoine  dona  c'uim'  an  dean 
iad  tarcuis  ort,  a  Dhè? 

A.n  neach  ud  thubhairt  'na  chridh' 
cha'n  f  hiosraichear  leat  e.  [fèin, 

14  Chunnaic  thu  sin,  oir  dhuit  ìs  lèir 
gach  dochair  is  gach  spìd, 

A  chum  le  d'làimh  gu  toir  thu  dhoibh 

comain  an  uilc  a  ni'd : 
S  ann  ortsa  dh'f  hàg  an  duine  bochd 

e  fèin  a  chur  fo  dhìon, 
O's  tu  fear-cuidich  agus  neart 

nan  dìlleachdan  gun  mhaoin. 

15  Gairdean  an  droch  dhuin'  is  an  daoi 
leòn  thus',  is  bhris,  a  Dhè  ; 

Is  rannsaich  'uile  lochd  gu  geur, 
gu  ruig  nach  faighear  e. 

16  Gu  suthain  is  gu  siorruidh  fòs, 
Iehobhah  ta'  na  Righ  : 

Sgriosadh  na  cinnich  as  gu  tur, 
is  ghlanadh  as  a  th-ìr. 

17  Miann  nan  daoin'  ùmhal  chual  tu, 
an  cridhe  ni  thu  gleust ;        [Dhè ; 

Js  bheir  thu  air  do  chluais  gu  beachd 
an  gearan-san  gu'n  èisd : 

18  A  chumail  ceirt  ri  dìlleachdain, 
's  ri  daoinibh  brùite  truagh', 

A.  chum  nach  tugadh  duin'  o'n  ùir 
ni  'a  mò  air  fòirneart  luaidh. 
SALM  XI. 

1  l/To  dhòchas  chuir  mi  ann  an  Dìa ; 
i?l  ciod  uime'n  abradh  sibh 


Ri  m'an^m,  chum  mo  chur  ahr  gheilt, 
teìch  as  mar  eun  gu  d'  shliabh  ? 

2  Feuch  chuir  na  h-aingidh  bogh'  ai? 
air  sreing  an  saighead  ghleus,  [lagh, 

Thilgeadh  san  dòrch'  an  ti  ta  ceart 
'na  chridhe  fòs  's  na  bheus. 

3  Ma  thèid  na  bunaite  air  dhìth, 
ciod  ni  an  duine  còir  ? 

4  Tha  Dia  'na  theampull  naomh,  ait 
tha  'chaithir  làn  do  ghlòir :  [nèanìh 

Is  lèir  d'a  shùilibh-san  gach  dùil, 

san  domhan  mhòr  a  ta : 
Le  'rosgaibh  clann  nan  dsoin'  air  fad 

rannsaichidh  e  a  ghnàth. 

5  Rannsaichidh  Dia  na  f  ìreanaich ; 
ach  luchd  na  h-aingidheachd 

Is  fuath  le  'anam,  is  gach  neach 
thug  spèis  do  ragaireachd. 

6  Air  daòinibh  droch-mhuint'  dòirtidh 
nuas  ribeachan  gun  dìth ;  [Dia 

Is  teine,  pronnusc,  's  doinionn  gharbh, 
cuibhrionn  an  cup'  do  ni. 

7  Oir  Dia  tha  cothromach  is  ceart, 
is  ionmhuinn  leis  a'  chòir : 

Ag  amharc  air  na  fìreanaibh 
le  deadh  ghnùis  làn  do  ghlòir. 
SALM  XII. 

1  "VTis  fòir,  is  cuidich  leam,  a  Dhè, 
1>  ;s  gun  deadh  dhuin'  idir  ann : 

Na  treibhdhirich  rneasg  chloinn  nan 
ri  'm  faghail  tha  ro-ghann.  [daoin' 

2  Labhraidh  gach  neach  r'a  choimhear< 
a'  bhreug  le  miodal  bèil ;  [snach 

Le  cridhe  dùbailt'  làn  do  cheilg, 
sior-labhraidh  iad  ri  chèil', 

3  Gach  beul  thalàndo  ghabhann  tlàthi 
d'an  gnàth  bhi  leam  is  leat ; 

An  teangadh  bhruidhneach  àrdanacij 
sgathar  le  Dia  nam  feart. 

4  A  thubhairt,  Orra  bheir  sinn  buaidli 
le'r  teangaidh  fèin  a  mach ; 

'S  leinn  fèin  ar  beul :  cò  e  an  Triath 
a  chuireas  sinn  fo  smachd  ? 

5  Ei  sàruchadh  nan  deoradh  truagh1 
ri  osnaich  dhaoine  bochd, 

Nis  èiridh  mi,  (ars'  Dia,)  g'an  dion, 
o'n  dream  ta  bagradh  lochd. 

6  Is  fiorghlan  focal  Dhè  gu  dearbh  ; 
amhluidh  mar  airgiod  e, 

A  leaghadh  is  a  ghlanadh  fòs 
seachd  cuairt  an  suacan  crè. 

7  Coimhididh  tus'  iad  uile,  Dhè,  |a 
dìonaidh  tu  iad  a  ghnàth ; 

O'n  ghinealach  so  nis  a  th'ann, 
's  o  sin  a  mach  gu  bràth. 

8  Gluaisidh  gach  s  ©n  taobh  luchrt  an  h 
is  togaidh  iad  an  ceann ;        [uile,  ; 

An  t-àm  san  cuirear  suas  gu  h-àrd 
na  daoin'  a's  suaraich'  t'ann. 
SALM  XIII. 

1  fiiA.  fhad  a  dhearmadar  mi  leat, 
\J  a  Dhia,  an  ann  gu  bràth  ? 

Cia  f  had  a  cheilca3  tu  do  ghnùis 
o  m'anam  truagh  gach  tràth? 

2  Cia  fhad  bhios  imcheist  ann  n-n; 

le  cridhe  trom  gach  là?        [chon>  I  i; 
Cia  f  had  a  chuirear  tharum  suas  h 
an  ti  bha  dhomh  'na  nàinh  ? 

3  Tabhair  fa'ncar,  is  freagair  mi,  fr 
a  Thighearna  mo  Dhia ; 


SALM  XIV.  XV.  XVI.  XVII. 


Soillsìch  mo  shùile,  codai  trom 

chum  bàis  nach  coidil  mi. 
4  Eagal  gu'n  abair  rium  mo  nàmh, 

C^.ftidh  agam  air  a  nis ; 
'S  gu'n  dean  mo  naimhde  gairdeachas, 

an  uair  a  dh'  aomar  mis'. 
6  Ach  dh'earb  mi  &  do  ghràs ;  is  bidh 

mo  spiorad  ait  a'd'  shlàint' : 
6  Is  seinnidh  mi  gu  binn  do  Dhia 

air  son  a  phaiiteis  ghnà'icht'. 
SALM  XIV. 

1  JATjl  chridhe  deir  an  t-amadan, 
ÌN  cha'n  'eil  ann  Dia  air  bith  : 

Taid  truaillidh,  's    oillteil  fòs  an 
gnìomh ; 
cha'n  'eil  ann  neach  ni  maith. 

2  An  Tighearn  dh'amhairc  e  o  nèamh, 
air  cloinn  nan  daoine  nuas ; 

A  dh'fheuchainn  an  robh  tuigs'  aig 
na  dh'iarradh  Dia  nan  gràs.  [neach 

3  Ach  chlaon  an  t-iomlan  diubh  a 
ro-shalach  taid  gu  lèir :  [thaobh, 

Cha'n  'eil  aon  neach  a'  deanamh 
cha'n  'eilfiu  aon  fo'n  speur.[maith, 

4  Am  bheil  aig  drcch-dhaoin'  tuigs'  air 
tha  'g  itheadh  suas  gu  dian  [bith 

Mo  phobuill-sa,  mar  aran  bìast', 
's  nach  'eil  a'  gairm  air  Dia. 

5  An  sin  do  ghabh  iad  eagal  mòr, 
air  son  gu  bheil  gu  fìor 

Dia  ann  an  ginealach  is  linn, 

nam  fìreanach  do  shior. 
tfcComhairi'  an  truaghain  nàraich  sibh, 

chionn  Dia'na  thearmunn  da: 
r  A  Sion  0  gu  tigeadh  mach 

slàint*  Israeil  gach  là ! 
An  uair  bheir  Dia  air  ais  o  bhruid 

a  phobull  fèin  le  cheil', 
Air  Iacob  bithidh  aoibhneas  mòr, 

's  aiteas  air  Israeì. 

SALM  XV. 

1  Hò  dh'fhanas  ann  ad  phàilliun 
\J  a  Thighearna,  cò  e  ?      [shuas  ? 

Air  do  chnoc  naomh  cò  'n  ti  sin  leat 
a  chòmhnuicheas  gach  rè  ? 

2  An  ti  a  ghluais  gu  treibhdhireach, 
is  ionracas  a  chleachd, 

Labhras  an  fhìrinn  sin  a  mach 
a  ta  'na  chridhe  steach. 

3  An  ti  nach  dean  air  neach  air  bith, 
cùl-chàineadh  'm  feasd  le  'bheul, 

Nach  dean  aon  lochd  d'a  choimhears- 
's  nach  tog  air  fòs  clroch  sgeul.  [nach, 

1  A  ni  trom-thailceas  air  an  daoi : 
ach  urram  dhoibh  a  bheir 

D'an  eagal  Dia ;  's  nach  caochailmionn 

ged  thigeadh  calldach  air. 
5  Airgiod  air  ocar  nach  do  chuir ; 

an  aghaidh  fòs  nan  saoi 
Duais  nachdo  ghabh :  chaghluaiseare 

gu  bràth  mar  sin  a  ni. 

SALM  XVI. 

2  T\hia,  coimhid  mi,  oir  annad  fèin 
JJ  a  ta  mo  dhòigh  gu  fior ; 

2  O  m'anam,  thubhairt  thu  ri  Dia, 
is  thu  mo  Thriath  gu  sior, 

3  Mo  mhaitheas  ort  gu  dearbh  cha 
ach  air  na  naoimh  a  ta         [ruig ; 

Àir  thalamh,  's  air  na  flaithibh  lìor, 
'g  am  bheii  mo  ghean  'a.mo  ghràdh. 


4  Mòr-mheudaichear  m  ^oìimm 
a  dheifncheas  gu  IUath  [doibh, 

Air  lo.rg  «5  h&3  sile  choimhe&ch  Dfcpèig', 

a*  cur  ri  ciàbhadh  truagh : 
An  ìobairt-dhibhe  tha  do  fhuil 

cha  'n  ofrail  mi  gun  cheisd, 
Is  air  an  ainmibh  ann  am  bheul 

cha  toir  mi  luaidh  am  feasd. 

5  Cuibhrionn  mo  chup'  is  m'oighreach  à 

Dia: 

's  tu  sheasas  dhomh  mo  chrann. 

6  An  àitibh  aoibhneach  thuit  mo  lion : 
's  leam  oighreachd  bhreagh  nach 

gann. 

7  Bheir  mlse  buidheachas  do  Dhia, 
thug  comhaiii'  orm  a'm'  fheum : 

Tha  m'airne  fòs  an  àm  na  h-oidhch' 
ga  m'  theagasg  mar  an  ceudn'. 

8  Do  chuir  mi  romham,  annsugach 
an  Tighearn  mòr  a  ghnàth ;  [cùis, 

Chionn  airmo  dheas  làimh  gubheil  ef 
cha  ghluaisear  mi  gu  bràth. 

9  M"o  chridh'  ni  aoibhneas  uime  sin, 
ni  gairdeachas  mo  ghlòir ; 

Ni  m'  fheoil  fòs  comhnuidhfhoistin» 
le  dion  an  dòchas  mòr.  [each 
10 Oiranna  an uaigh  ch'an  f hàgar  leat 

shios  m'anam,  air  aon  achd : 
'S  cha  leig  thu  fòs  do  d'sheirceinn 
gu'm  faicetruaillidheachd.  [naomh 
II  Dhomh  sligh'  na  beatha  nochdaidh 
a'd'  làth'r  làn  aoibhneas  ta,  [tu 
Is  asg  do  dheas  làimh  fèin  a  Dhè, 
mòr  shubhachas  gu  bràth. 
SALM  XVII. 
isd  thus',  a  Thighearn,  r!s  »■ 
mo  ghlaodh  thoir  aire  dha;  [chòir 
Is  cluinn  an  urnuigh  thig  a  mach 
o  m'  bheul  gun  bhreug,  gun  ghò. 

2  Mo  bhreth  o  d'  f  hianuis  thigeadh  i 
ìe  d'  shùilibh  lèirsinneach, 

Seall  air  na  nithibh  sin,  a  Dhè, 
ta  ceart  is  cothromach. 

3  Dhearbh  thu  mo  chridh',  is  dh'f  hios. 

raich  thu 
san  oidhche ;  dh'f  hionn  gu  geur ; 
Cha  d'fhuair  thumaoin:  oir  b'e  mo 
nach  peacaxchlnn  le  m'  bheul.  [rùn 

4  Mu  thimchioll  oibre  dhaoine  fòs, 
ghlèidh  mi  mi  fèin  gu  beachd., 

Le  guth  do  bhèil,  o  cìieumannaibh 
luchd-braid  is  ragaireachd. 

5  Cum  m'  imeachd  suas,  a  Dhla  nam 
a'd  shlighibh  ceart  gu  treun ;  [feart, 

A'  d'  ròidibh  dìreach  cum  mi  suas, 
nach  sleamhnuich  uam  mo  cheum. 

6  Oir  ghairm  mi  ort,  a  Dhe,  a  chionn 
gu'n  èisdear  leatsa  rium ; 

Do  chluas  a  m'  ionnsuidh  crom  a  nuas, 
is  fòs  mo  uhearan  cluinn. 

7  Taisbein  do  chaoimhneas  ìongnnt. 
tha  gràtihach  làn  do  chliu ;  [ach, 

0  thus'  a  shaoras  le  d'  dheas-Iàimh, 

an  droing  d'an  dòchas  thu, 
O'ndream  'nan  aghaidh  thogasceann. 

8  O  coimhid  mi  gu  treun, 

Mar  chloich  doshùl :  deanfolach  orm, 
fo  sgàil'  do  sgiathan  fèin. 

9  O'n  droch  dhuin'  tha  ri  f òirneart  orir 
o  naimhdibh  amriosach  tveun 


E 


$  SALM  XVIII. 

A  ta  ga  m'  chuaiiteachadh  gach  taobh, 
mo  choimhead  uatha  dean. 

10  'Nan  saill  a  ta  iad  druidte  suas, 
cainnt  uaibhreach  tha  'nam  beul. 

1 1  Chrom  iad  gu  làr,is  dhearc  le'n  suil ; 
is  chuairtich  iad  ar  ceuni. 

12  Mar  leòmhan  gionach  togarach 
chum  cobhartaich  a  ghnàth. 

Mar  leòmhan  òg  an  dìomhaireachd 
a'  luidh'  am  foill  a  ta. 

13  Eirìch,  a  Dhè,  is  caisg  mo  nàmh, 
leag  sìos  gu  talamh  e  : 

O'n  droch  dhuin'  ta  'na  chlaidheamh 
saor  m'anam  uaith',  a  Dhè.  [dhuit, 

14  O'n  dream  tha  dhuit-sa,  Dhè,  mar 
o  'dhaoinibh  saogh'lta  dàn',  [làimh, 

•'G  am  bheil  an  cuibhrionn  is  an  cuid 

sa'Jmeatha  so  a  mhàin. 
D'am  bheil  thu  tabhairt  làn  am  bronn 

à  t'ionmhas  diomhair  fòs  : 
Tha'n  gineil  lionmhor,  is  am  maoin 

fàgaidh  d'an  leanbaibh  òg'. 

15  Ach  airmo  shon-sa,  dearcam  air 
do  ghnùis  am  fireantachd : 

Air  mosgladh  dhomh  lan-dhiolar  mi, 
a  Dhè,  le  d'chosamhlachd. 
SALM 'XVIII. 

1  ]\/fo  chion  ort  fèin,  a  Dhia,  mo 
JVi  threis. 

2  Mo  charraig  Dia  gu  ceart, 
Mo  dhaingneach,  is  mo  Shlànuighear : 

mo  Thighearn,  is  mo  neart : 
An  ti  san  cuir  mi  dòchas  fòs, 

mo  thargaid  is  mo  sgiath, 
Adharc  mo  shlàinte  e  gu  beachd, 

mo  bhaideal  àrd  'se  Dia. 

3  Nis  gaiream  alr  an  Tighearna, 
d'an  dligbear  moladh  sior ; 

Mar  sin  o  m'eascairdibh  gu  lèir 

coimhidear  mi  gu  fior. 
i  Chuir  tuilte  dhroch  dhaoin'  eagal 

chaidh  uman  guin  an  èig.  [orm, 

5  Pian  ifrinn  agus  liontan  bàis, 
romham  's  gach  àite  feuch. 

6  A'm'  èigin  ghoirmi  airmo  Thriath, 
dh'  èigh  mi  gu  h-àrd  le  m'ghlaodh : 

Is  as  a  theampull  naomha  fèin 

dh'èisd  e  mo  ghuth  gu  caomh. 
'Xa  fhianuis  is  'na  èisdeachd  fèin, 

mo  ghlaodh  do  ràinig  suas; 

7  An  talamh  air  gach  ceum  an  sin 
do  chriothnuich,  chrathadh,  ghluais: 

Eunaitean  nan  cnoc  's  nam  beann, 

do  ghluaiseadh  sin  gu  garg, 
Do  chriothnuicheadhìs.chrathadh  iad, 

a  chionn  gu  robh  air  fearg. 

8  Chaidh  deatach  as  a  shròin  amach, 
is  tcine  loisgeach  mòr 

Chaidh  as  a  bheul,  is  lasadh  lcis 
do  eibhlibh  ni  bu  leòr. 

9  Is  lùb  e  fòs  na  nèamha  fuidh', 
's  a  nuas  do  tkùirling  e : 

Fior-dhorchadas  is  dubh-aigcin 
bha  sin  fo  chosaibh  Dhè. 

10  Air  chcrub  mharcaich  e  gu  h-àrcl, 
air  iteig  fòs  do  chaidh ; 

Js  bha  e  luath  ag  itealaich, 

air  bharraibh  sgiath  na  gaoith'. 
U  Dubh-dhorchaclas  rnar  dhìomh- 

do  chuir  o  uime  fèin  :  faircachd 


Bu  phàilliun  da  na  h-uisgcan  tforch , 
is  neulta  tiugh'  nan  speur. 

12  Do  chaidh  a  neulta  tiugh'  le  chèiì' 
is  clacha-meallaìn  fòs, 

Is  eibhlean  tein'  air  thoiseach  air, 
o'n  dealradh  bha  'na  ghnùis. 

13  Binn  Dia  sna  speuraibh  tairnean- 
is  leig  an  Ti  a's  àird'  [ach. 

A  ghuth  a  mach,  le  cloich-shneachcJ 
chruaidh, 
is  eibhlibh  teith  's  gach  àit. 

14  A  shaighde  leig  e  uaith'  a  mach, 
is  sgaoil  e  iad  air  fad, 

Tein-athair  orra  thilg  gu  mòr, 
is  chlaoidheadh  iad  gu  grad. 

15  Aigein  an  uisge  chunncas  ris, 
bha  steidh  an  domhain  nochdt' ; 

Le  sèideadh  anail  t'f  heirge,  Dhè, 
le  t'  achmhasan  's  do  smachd. 

16  As  'ionad  àrd  do  chuir  e  nuas, 
is.bhuin  e  mise  mach, 

Is  rinn  mo  tharruing  mar  an  ceudn' 
à  h-uisgibh  iomarcach. 

17  Om'eascarthul-chuiseach  is  threun 
thug  e  dhomh  fuasgladh  deas, 

'S  o  Iuchd  mo  mhi-ruin  agus  m'f  huatli 
bu  treis'  gu  mòr  na  mis'. 

18  An  là  mo  thrioblaid  is  rjtto  theinn, 
thug  ionnsuidh  orm  gua  f  hios  : 

Ach  bha  mo  Dhia  'na  thafce  dhomh, 
cha  sleamhnuich  uam  mo  chos. 

19  Gu  ionad  farsuinn  agus  rèidh 
thug  esan  mi  a  mach : 

Mo  theasairginn  do  rinneadh  leis, 
oir  ghabh  e  annam  tlachd. 

20  Rèir  m'ionracais,  is  gloine  làmh, 
do  chuìtich  Dia  maith  rium : 

21  Air  seachran  uaith'  cha  deachaidli 
a  shlighe  choimhdeadh  leam.  [mi 

22  Oir  'uile  bhreth  a'm'  f  hianuis  tha 
a  statuin  uam  nior  chuir. 

23  Bu  treibhdhireach  'na  làthair  mi 
o  m'  aing'eachd  fèin  do  sguir. 

24  Rèir  m'ionracais  is  gloine  làmh, 
an  sealladh  beachd  a  shùl, 

Do  rinneadh  mise  chuìteachadh 
gu  caomh  le  Dia  nan  dùl. 

25  Do'n  duine  ghràsail,  gràsmhor  thu, 
dìreach  do'n  treibhclhireach. 

26  Glan  thu  d'on  duine  ghlan,  ia  fiat' 
do'n  duine  fhiat'  fa  seach. 

27  Na  daoine  tha  fo  thrioblaìd  mhòir, 
làn-shaoraidh  tu  's  gach  àit ; 

Ach  bheir  thu  nuas  a'  mhuinntir  sin 
'g  am  bheil  an  sealladh  àrd. 

28  Oir  Iasaidh  tumochoinneal  domh, 
is  ni  mo  Dhia  's  mo  Itigh 

Mo  dhorchadas  a  shoilteeachadh, 
chum  soilleir  glan  gu  'm  bì. 

29  Mor  bhuidheann  sluaigh,  lo  d 
threis',  a  Dhè, 

do  bhriseadh  leam  aìr  fad : 
Le  neart  mo  Dhia  thar  balla  leum, 
is  chaidh  mifèin  gun  stad. 

30  Ach  Dia,  a  ta  a  shlighe  ceart : 
is  dhearbhadh  focal  Dè  ; 

Do'n  uile  dhream  a  dh'earbas  as, 
ga'n  dion'  is  targaid  e. 

31  Oir  cò  is  Dia,  ach  thusa  "Dh6 
cò's  carvaig  ach  ar  Triath  ? 


SALM  XIX.  XX. 


52  An  neach  a  nl  mo  shlighe  ceart, 
's  a  bheir  dhomh  neart,  'se  Dia. 

33  Mar  chosaibh  fèidh  ta  luath  chum 
mo  Chosa  do  rinn  e,  [ruith, 

Air  m'àitibh  àrd'  ga  m'shocrachadh, 
a  chum  nach  gluaisteadh  mi. 

34  Gu  comhrag  theagaisg  e  mo  làmh, 
ionnus  gu'n  d'thug  mi  buaidh, 

A'  briseadh  le  mo  ghairdeinibh 
bogha  do'n  stàiiin  chruaidh. 

35  Thug  thusa'sgiath  do  shlàinte 
dhomh, 

do  dheas  làmh  chum  mi  suas ; 
Thug  orm  do  chaoimhneas  is  do 
ghràdh 

gu  h-inbhe  mhòir  gu'n  d'f  hàs. 
38  Mo  cheuma  rinn  thu  farsuinn  fo'm 

sin  domh  mar  f  huaradh  thus' ; 
lonnus  gur  socrach  sheasas  mi, 

cha  sleamhnuich  uam  mo  chos. 

37  Lean  mi  mo  naimhde  anns  an  ruaig, 
is  orra  rug  gu  cas  : 

Is  gus  'n  do  chlaoidheadh  iad  gu  lèir, 
nior  phill  mi  fèin  air  m'ais. 

38  Gun  chomas  èirigh  lot  mi  iad, 
is  thuit  iad  sìos  fo  m'  chois. 

39  Le  neart  chum  cath'  's  tu  chrios- 

laich  mi : 
na  dh'èirich  rium  leag  thus'. 

40  Air  mhuineal  thug  thu  dhomh  mo 

nàmh ; 

luchd  m'f  huath'  gu'n  claoidh  gu  lèir. 

41  Ghlaodh  iad,  's  d'am  furtachd  cha 

robh  neach : 
air  Dia,  's  cha  d'f  hreagair  e. 

42  Amhluidhmardhua  a'cfol  le  gaoith, 
gu  mìn  do  phronn  mi  iad ; 

Is  thilg  mi  iad  a  mac*h  a  rìs 
mar  chlàbar  air  an  t-Jràid. 

43  O  strì  nan  daoine  shaor  thu  mi ; 
rinn  ceann  nan  cinneach  dhiom ; 

Na  daoine  riamh  nach  b'aithne  dhomh, 
ri  seirbhis  dhomh  do  chim'. 

44  Air  cluinntinn  dhoibh-san  iomradh 
gèillidh  iad  dhomh  gun  stad ;  [orm, 

Is  ni  dhomh  coigrich  mar  an  ceudn' 

an  ìsleachadh  air  fad. 
15  Làn-sheargaidh  is  dubh-chrionaidh 

na  coigrich  ud  gu  lèir ;  [as, 
A'  teachd  le  h-eagal  's  uamhunn  mhòr 

a  mach  o'n  garaidh  fèin. 

46  Dia  beò  a  ta,  beannaicht'  gu  robh 
mo  charraig  fèin  gu  brath : 

Is  Dia  mo  shlàinte  bitheadh  e 
air  'àrdachadh  a  ghnàth. 

47  Mo  dhioghaltas,  's  mo  leasachadh, 
*s  e  Dia  a  bheir  a  mach  ; 

*S  e  fòs  a  chuireas  dhomh  fo  smachd 
na  slòigh  gu  h-iomadach. 

48  'Se  dh'f  huasglas  mi  o  m'  eascair- 
's  tu  thog  mi  thar  gach  neach  [dibh .- 

A  dh'èirich  rium ;  is  thug  mi  saor 
o  fhear  na  h-eucorach. 

49  Am  measg  nan  cinneach,  uime  sin, 
bheir  mise  dhuit,  a  Dhè, 

Mòr  bhuidheachas ;  do  t'ainm-sa  fòs 

àrd-mholadh  seinnidh  mi. 
t>0  Bheir  esan  fuasgladh  mòr  d'a  righ  : 

le  pailteas  ni  e  gràs 
Air  Daibhidh,  neach  a  dh'  ungadh  leis, 

is  air  a  shliochd  gu  bràth. 


SAJLIVI  JLIA. 

1  Plòik  Dhè  làn-fhoillsichidh  ni 
IJ  nèamh, 

's  na  speura  gnìomh  a  làmh. 

2  Tha  là  a'  deanamh  sgèil  do  là, 
is  oidhche  dh'oidhch'  gun  tàmh 

A'  teagasg  eòlais,  anns  gach  àit. 

3  Oir  cha'n  'eil  ionad  ann, 

No  cainnt,  no  uirghioll  fòs  air  bith, 
nach  cual  an  guth  gach  àm. 

4  Chaidh  'm  fuaim  air  feadh  gach  tìra 
am  focal  chaidh  an  cèin  [mach, 

Gu  crìch  na  cruinne,  chuir  e  annt' 
buan-phàilliun  àrd  do'n  ghrèin : 

5  Neach  tha  mar  nuadh  f  hear-pòsda 
o  'sheòmar  fèin  a  mach,  [teachd 

Ta  ait,  mar  ghaisgeach  treun  a'  vuith 
a.  rèis'  gu  togarach. 

6  A'  dol  a  mach  o  chrìch  nan  speur, 
mu'n  cuairt  g'an  crìch  a  ghnàth  : 

'S    cha'n  fholuichear  o  theas  na 
aon  ni  sa'  chruinne  ta.  [grèhv'. 

7  Is  iomlan  lagh  lehobhah  mhòir ; 
an  t-anam  iomp'chidh  e : 

Teisteas  an  Tighearna  tha  dearbh ; 
an  simplidh  glic  'se  ni. 

8  Tha  statuin  fòs  an  Tighearn  ceart, 
'g  cur  aoibhneis  anns  a'  chridh' ; 

Glan-àithnte  Dè  a'  soillseachadh, 
nan  sùl  nach  maith  a  chi. 

9  Eagal  an  Tighearn  fior-ghlan  e, 
buan-mhaireannach  a  ghnàth : 

Fior  agus  cothromach  air  fad, 
a  bhreitheanais  a  ta. 

10  Is  fearr  r'an  iarraidh  iad  na'n  t-di 
an  t-òr  a's  fearr  aivbith : 

Na  's  milse  na  a'  mhil  ta  iad, 
no  cìr  mheala  r'a  h-ith. 

11  A'  faotainn  rabhaidh  fòs  a  ta 
t'òglach-sa  uath'  a  ghnàth, 

'S  'nan  coimhead  cùramach  gu  deavb'n 
mòr-thuarasdal  a  ta. 

12  Cò  thuigeas  uile  sheachrain  fèin  * 
glan  o  lochd  dìomìiair  mi. 

13  O  pheacaibh  dànadais  air  ais 
cum  t'òglach  fèin,  a  Dhè ; 

Na  bitheadh  ac'  àrd-cheannas  orm : 
an  sin  biom  treibhdhireach, 

Is  fòs  o'n  pheacadh  mnòr  bidh  mi, 
fìor-ionraic  neòchiontach. 

14  0  Dhia,  mo  neart,  's  mo  shlàrs 

uighear, 
an  deadh  thoil  gabh  uam  fèin, 
Na  smuainte  ta  a'm'  chridhe  stigh, 
is  briathra  glan  mo  bhèil. 
SALM  XX. 

1  fiv  freagradh  Dia  thu  ann  an  là 
U  do  thrioblaid,  is  do  phèin ! 

Gu  deanadh  ainm  Dhè  Iacoib  fòs 
sior-choimhead  ort  a'd'  fheum  : 

2  Gu'n  cuireadh  thugad  cuideachadh, 
tràth,  as  a  theampull  naomh : 

Is  deanadh  e  do  neartachadh 
à  Sion  fèin  gu  caomh. 

3  Cuimhnicheadh  e  gu  gràsmhor  dhuil 
t'uil'  ofraile  gu  grad, 

Is  gabhadh  e  gu  taitneach  uait 
t'ìobairte  loisgt'  air  fad. 

4  A  rèir  deadh  rùin  do  chridhe  fèin, 
tiùbhradh  e  dhuit  gu  maith; 


SALM  XXI.  XXII. 


10 

Coìmhlionadh  e  gach  comhaìrle 

tha  ann  ad  chrìdhe  stigh.. 
5  Ni  sinne  aoibhneas  ann  ad  shlàint', 

is  ann  an  ainrn  ar  Dia, 
Suas  togaidh  sinn  ar  brataichean : 

Dia  dheònach'  t'nile  mhiann  ! 
S  Nis  's  fiosrach  mi  gu  teasairg  e 

an  ti  a  dh'  ungadh  leis  : 
Is  le  neart-saoraidh  deas  làimh'  Dhè 

o  nèamh  gu'n  èisdear  ris. 

7  Tha  cuid  ag  earbs'  à  carbadaibh, 
is  cuid  à  h-eachaibh  àrd' ; 

Ach  ainm  an  Tighearna  ar  Dia 
cuimhnichidh  sinn  's  gach  àit. 

8  Dh'  ìslicheadh  iadsan,  's  thuit  iad 
ach  dh'èirich  sinn  is  sheas.     [sios  : 

9  Dhia,  foir,  is  èisdeadh  ruinn  an  Kigh, 
tràth  ni  sinn  gearan  ris. 

SALMXXI. 

1  A  m  meud  do  neirt-sa,  Dhè  nan  dùl, 
1Y  bidh  aoibhneas  air  an  Righ 

Is  ann  ad  shlàinte  thròcairich 
sòlas  cia  mòr  do  ni« 

2  Làn  mhiann  is  rùn  a  chridhe  fèin 
thug  thusa  dha  gu  seth: 

Aon  athchuinge  a  dh'iarr  a  bheul 
cha  d'  rinn  thu  air  a  cleith. 

3  O-ir  beannachadh  do  mhaitheis 
sin  thug  thu  dha  gu  moch :  [mhòir' 

Is  chuir  thu  coron  àrd  m'a  cheann, 
do'n  òr  a's  deirge  dreach. 

4  Do  dh'  iarr  e  ortsa  beatha  bhuan, 
sin  thug  thu  dha  gu  fior : 

Is  thug  thu  sìneadh  saoghail  dha, 
a  chum  bhi  beò  gu  sior. 

5  A  thaobh  na  slàinte  thug  thu  dha, 
is  mòr  a  ghlòir  gach  àm  ; 

Ard-urram  agus  moralachd 
chuir  thusa  air  a  cheann. 

6  Oir  rinneadh  leat  ro-bheannaicht'  e 
air  feadh  gach  rè  gu  beachd  ; 

fs  rinn  thu  e  làn-aoìbhneach  fòs 
le  d'  ghnùis  an  tròcaireachd. 

7  Oir  ann  an  Dia  Iehobhahmòr 
ea.rbaidh  an  righ  a  ghnàth  : 

Ti-e  thròcair  fòs  an  Ti  a's  àird', 
cha  ghluaisear  e  gu  bràth. 

8  Aimsidh  do  ghlac  air  t'uile  nàmh  ; 
air  t'eascar  do  làmh  dheas. 

9  Mar  àmhuinn  theinntich  ni  thu  iad, 
an  aimsir  t'f  heirg'  g'an  sgrios : 

'Na  chorrnich  mhòr  ni  Dia  gu  fior, 

an  slugadh  sios  airfad, 
Is  nithear  orra  milleadh  fòs 

le  teine  mòr  gu  grad. 

10  An  toradh  sgriosaidh  tu  o'n  tìr, 

's  an  siol  o  dhaoinibh  as.  [dhealbh 

11  Oir  rinn  iad  feall  a'd'  aghaidh :  's 
do-bheart  nach  d'fheud'  cur  leis: 

12  Bheir  thnsa  orra,  uime  sin, 
gu'n  tionndaidh  iad  an  cùl, 

Gir  saighde  geur  do  bhogh'  air  sreing 

ri'n  aghaidh  gleusaidh  tu. 
.3  Ardaich  thu  ièin,  a'd'  chumhachd- 

a  Thighearna  nam  feart :  [aibh, 
Mar  sin  sior-chanaidh  sinn  do  chliù, 

ìb  molaidh  sinn  do  neart. 

SALM  XXII. 
£T\ToDHiA,moDhia,c'uim'thr6i£thu 

JVl  le  d'f  hurtacud  uam  an  cèin  ;[mi  ? 


0  bhriathraibh  golrt  mobhùirìdh  àir&. 
gun  fhuasgladh  orm  a'm  fheum? 

2  Mo  Dhia  cha  d'  thug  thu  freagradfa 
san  là  'n  do  ghairmmi  ort  ;[dhomh, 

An  uair  bu  chòir  dhomh  tàmh  san 
oidhch', 
cha'n  'eil  mi  fèin  a'm'  thosd. 

3  Gidheadh  tha  thusa  fior-ghlan 
a  Dhè.  os  ceann  gach  sgèil,  [naomh, 

A'd'  chòm-nnuidh  anns  an  àros  sin, 
am  bheil  cliu  Israeil. 

4  Do  rinn  ar  sinnsir  dhiot-sa  bun  ; 
Is  shaor  thu  iad  mar  dh'earb. 

5  Do  ghlaodh  iad  riut,  is  shaoradh  iad  j 
clh'earb  riut,  gun  aghaidh  dhearg. 

6  Ach  mise  fòs  cha  duin',  ach  cnuimh : 
gràin  dhaoin',  is  tàir  nan  slògh. 

7  Cùis  crathaidà  cinn,  is  casaidn  bèil, 
spòrs  do  na  chi  mo  dhòigh. 

S  Ag  ràdh,  Do  rinn  e  bun  à  Dia, 
chum  fuasgladh  air  'na  f  heum : 

Nis  deanadh  e  a  theasairginn, 
o  thug  e  dha  làn-speis. 

9  Ach  's  tus'  an  ti  a  bhuin  a  mach 
à  broinn  mo  mhàthar  mi ; 

Is  tu  bu  bharrant  dòchais  dhomh, 
'nuair  bha  mi  air  a'  chìch. 

10  O'n  bhroinn  do  thilgeadh  ortsa  mi, 
air  bhith  dhomh  òg  is  maoth. 

0  thàinig  mi  o'n  bhroinn  amach, 
is  tu  mo  Dhia  ro-chaomh. 

11  A  Dhè  na  bi-sa  fada  uam, 

oir  's  dlùth  dhomh  trioblaid  thoann  \ 
'S  gun  agam  neach  gu  m'  chuideaoh- 
no  aon  a  chuireas  leam.  [adh, 

12  Do'chuairtich  umam  mòran  tharbh, 
mu  m'  thimchioll  air  gach  làimh  ; 

Dh'iadh  umam  tairbh  ro-làidir  bhorb 
am  Basan  bha  'nan  tàmh. 

13  Gu  f  arsuinn  dh'f  hosgail  iad  am  beul, 
mar  leòmhan  allta  garg ; 

A'  tabhairt  sithidh  reubaidh  orm, 
le  bùireadh  fiadhaich  borb. 

14  Mar  uisge  dhòirteadh  mise  mach, 
mo  chnàmhan  sgàint'  o  chèil' : 

Mo  chridh'  a'm'  chom  an  taobh,a  stigh,  \ 
air  leaghadh  ta  mar  chèir. 

15  Air  tiormachadh  mar  phota  crè 
a  ta  mo  neart,  a  Dhè ; 

Mo  theangadh  leantuinn  tha  rì  m'  j  ui; 

gu  h-ùir-bhàis  thug  thu  mi  [ghial,  • 
1G  Oir  dh'iadh  mu'n  cuairt  orm  mad-  ij. 
raidh  gharg',  \ 

bhuail  umam  thall  's  a  bhos  | 
Mòr-bhuidheann  luchd  na  h-aingidh- 

lot  iad  mo  làmh  's  mo  chos.  [eachd ; 

17  Mo  chnàmhan  uile  feudaidh  mi 
an  àireamh  aon  is  aon  :  j  h 

Gu  geur  tha  iad  ag  amharc  orm,  i 
a'  dearcadh  orm  gach  taobh.  \ 

18  Mo  thrusgan  eàtorra  do  roinn,  ; 
croinn  thilg  iad  air  mo  bhrat. 

19  Ach  fad  o  rn'  chabhair,  Dhia  mo 
na  fan,  ach  deifrich  ort.  [neirt, 

20  Do  m'anam  tabhair  fuasgladh  deas  i  h 
o'n  chlaidheamh  sgaitcach  gheur  ;  j  li; 

Is  m'aon-ghràdh  caomh  gu  saorar  ieat,  |[ 
o  neart  nam  madradh  treun'.  I  lt 

21  0  bheul  nan  lcòmhan  làidirborb',  1  L 
Dhè,  fuasgail  orm  gwn  stad ;  j  j 


cJALM  XXIII. 

Oaciharcnibh  nam  tmabhull  treun'; 
oìr  chual  thu  mi  gu  grad. 

22  Do  m'  bhràìthribh  cuiream  t'ainms' 
san  èireaehd  molam  thu.  [an  cèill ; 

23  Shìl  lacoib,  's  a  luchd  eagail  Dè, 
glòir  thucaibh  dha  is  clìu  : 

Oirbhs',  lafmad  Israeil  airfad, 
biodh  'eagal-san  gu  mòr : 

24  Oir  tarcuis  riamh  cha  d'rinn  air 
bochd, 

's  nior  ghabh  e  gràin  d'  a  leòn : 
Cha  d'fholuich,  's  cha  do  cheil  a 
ghnùis, 

g'a  thrèigsinn  ann  a  theinn ; 
'Nuair  rinn  e  glaodh  is  gearan  ris, 

thug  èisdeachd  tìha  gu  binn. 

25  'S  ann  ortsa  bhios  mo  mholadh  àrd 
san  èireachdas,  a  Dhè : 

Mo  bhòidean  ìocam  fòs  an  làth'r 
na  dream  d'an  eagal  e. 

26  Na  daoine  sin  tha  macanta 
ithidh,  is  gheibh  an  sath : 

Na  dh'iarras  Dia  àrd-mholaidh  e; 

bhur  cridh'  bidh  beò  gu  bràth. 
11  Pillidh  ri  Dia  gach  iomall  tìr% 

is  cuimhnichidh  iad  air : 
geadh  sluagh  nam  fìneacha  gu  lèir 

dhuit  gèill  is  urram  bheir. 

28  Air  son  gur  le  Iehobhah  mòr 
an  rìoghachd  le  còir  cheart : 

'S  am  measg  nam  fineachan  air  fad 
»s  leis  uachdranachd  is  neart. 

29  Na  daoine  reamhar  anns  gach  tìr, 
ithidh,  is  gèiìlidh  dha  t 

Dha  cromaidh  sìos  na  thèid  san  uaigh, 
cha  chum  neach  'anam  beò. 

30  Thig  sliochd  is  seirbhis  ni  do  Dhia, 
dha  measar  iad  mar  linn. 

31  Innsidh  a  cheart  do'n  àl  ri  teachd, 
gu  'm  b'esan  sud  a  rinn. 

SALM  XXIII. 

1  Ts  e  Dia  fèin  a's  buachaill  dhomh, 
J  cha  bhi  mi  ann  an  dìth. 

2  Bheir  e  fa'near  gu'n  luidhinn  sios 
air  cluainibh  glas'  fe  sìth : 

I  Is  fòs  ri  taobh  nan  aimhnichean 
thèid  seachad  sios  gu  raall, 
ta  e  ga  mo  threòrachadh, 
gu  mìn  rèidh  anns  gach  ball. 

3  Tha  'g  aisig  m'anam'  dhomh  air  ais : 
's  a'  treòrachadh  mo  cheum 

Air  slighibh  glan'  na  fireantachd, 

air  sgàth  'dheadh  ainme  fèin. 
4Seadh  fòs  ged  ghluaisinn  eadhon  trid 

ghlinn  dorcha  sgàil'  a'  bhàis, 
Aon  olc  no  urchuid  a  theachd  orm 

ni  h-eagal  leam  's  ni  'n  càs ; 
Air  son  gu  bheil  thu  leam  a  ghnàth, 

do  lorg,  's  do  bhata  treun, 
;  Tha  iad  a'tabhairt  cornhfhurtachd 

is  fuasgiaidh  dhomh  a'm'  f  heum. 

5  Dhomh  dheasaich  bord  air  beul  mo 

nàmh  : 

le  h-oladh  dh'ung"mo  cheann ; 
Cur  thairis  tha  mo  chupan  fòs, 
aig  meud  an  làin  a  t'ann. 

6  Ach  leanaìdh  maith  is  tròcaìr  rium, 
an  cian  a  bhios  mi  beò ; 

ls  còmhnuicheam  an  àros  Dè, 
ri  fad  rno  rò  's  mo  10, 


XXIV.  XXV.  ii 

SALM  XXIV. 

1  )Q  is  Dia  an  talamh,  is  a  \àn  t 

0  an  domhan,  's  na  bheil  ann. 

2  Oir  shocraich  e  air  cuantaibh  e, 
air  sruthaibh  leag  gu  teann. 

3  Còe  am  fear  sin  a  thèid  suas 
gu  tulaich  naomha  Dhè  ? 

Is  fòs  'na  ionad  naomha-san, 
cò  sheasas  ann  gu  rèidh  ? 

4  An  ti  'g  am  bheil  na  làmhaa  glau' 
is  cridhe  neòchiontach ; 

'Anam  nior  thog  ri  dìomhanas, 
's  nior  lùgh  mionn  ìoganach, 

5  An  ti  sin  beannachadh  o  Dhia 
gheibh  e  gu  saoibhir  pailt, 

Is  ionracas  faraon  o'n  Dia 
's  bun  slàinte  dha  'na  airc. 

6  'S  i  sin  a'  ghinealach  's  an  dream 
a  dh'iarras  e  gumòr; 

Ta  'g  iarraidh  d'aghaidh  is  doghmVla 
O  lacoib,  mar  is  còir. 

7  Togaibh,  0  gheatacha,  bhur  cinn, 
is  èiribh  suas  gu  h-àrd, 

0  dhorsa  siorruidh ;  Bigh  na  glòir' 
gu'n  tigeadh  e  g'a  àit. 

8  Cò  e  sin  fèin  Ard-Righ  na  glòir'  ? 
an  Tighearn  làidir  treun, 

Iehobhah  neartmhor,  cruaidh  an  cat h, 
bheir  buaidh  a  mach  dha  fèin. 

9  Togaibh,  0  gheatacha,  bhur  cinn, 
is  èiribh  suas  gu  h-àrd, 

0  dhorsa  siorruidh :  Bigh  na  glòir' 
gu'n  tigeadh  e  g'a  àit. 

10  Cò  e  sin  fèin  Ard-Righ  na  glòir'  1 
Iehobhah  mòr  nan  slògh, 

'Se  fèin  a's  Bigh  na  glòir/  a  t'ann. 
gun  choimeas  idir  dha. 

SALM  XXV. 

1  "Tvhia,  togam  m'anam  riutsa  suas. 
1/  2MoDhia,momhuinghindheas 

A  m'  ionnsuidh  na  leig  aobhar  nàir' ; 
do  m'eascar  gairdeachas. 

3  Fo  nàir'  is  mhasladh  na  leig  neach 
d'an  gnàth  bhi  feitheamh  ort : 

Ach  nàire  gu  robh  air  an  dream 
a  ni  gun  aobhar  lochd. 

4  Foillsich  do  shlighe  dhomh,  a  Dho 
a'd'  cheumaibh  teagaisg  mi : 

5  Is  treòraich  mi  a'  d'  f  hìrinn  ghloin. 
's  mo  theagasg  dean,  a  Dhè  : 

Oir  's  tu  a's  Tighearn  ann  gu  dearbh 
's  tu's  slàinte  dhomh  a  ghnàth, 

Is  ort  a  ta  mi  feitheamh  fòs 
le  foighid  mhòir  gach  là. 

6  Cuimhnich,  a  Dhè,  do  thròcai. 

chaomh, 
do  chaoimhneas  làn  do  ghràdh: 
O  chian  nan  cian  a  ta  iad  ann, 
san  aimsir  fad  o'n  là. 

7  Na  cuimhnich  peacaidh  m'òige 
's  na  lochdan  a  rinn  mi ;    [dhomh  s 

A  rèir  do  thròcair  cuimhnich  orm, 
air  sgàth  do  ghràis,  a  Dhè. 

8  Is  maith  's  is  dìreach  Dla  nan  dùl 
is  air  an  aobhar  ud 

Do  nithear  leis  na  peacaìch  thruagh* 
a  theagasg  anns  an  ròd. 

9  Treòraichidh  e  na  daoine  ciùla* 
am  breitheanas  gu  ceftrt : 


£2 


SALM  XXVI,  XXVII. 


*S  na  daoine  m!ne  teagaisgidh 
'na  shlighe,  Dia  nam  feart. 

10  An  tròcair  is  an  f  hìrinn  rèidh 
sud  sligh'  ar  D6  's  gach  ball ; 

Do'n  dream  a  chumas  gealladh  ris, 
's  nach  leig  a  theist  air  chall. 

11  Sgàth  t'ainme,  lagh  mo  chionta  fòs, 
oir  tha  sud  mòr,  a  Dhè. 

12  Cò  'm  fear  d'an  eagal  Dia?  San 
's  ion-roghnuidh  seòlaidh  e.  [t-sligh' 

13  An  seasgaireachd  ni  'anam  tàmh, 
's  le  'shliochd  le  ceart  an  tìr. 

i4Tha  rùn  an  Tighearn  aigan  dream 

d'an  eagal  e  gu  fior : 
Is  nithear  leis  a  chumhnant  fòs 

f  hoillseachadh  dhoibh  gu  ceart. 

15  A  ta  mo  shùile  fèìn  a  ghnàth 
ri  Tighearna  nam  feart, 

Air  son  gu'n  spionar  leis  mo  chos 
gu  h-aithghear  as  an  rib. 

16  Pill  thugam,  is  dean  tròcair  orm : 
a'm'  aonar  taim,  's  fo  dhrip. 

17  Tha  teinn  mo  chridh'  a'  dol  am 
saor  mi  o  m'àmhghar  geur.  [meud ; 

18  Seall  air  mo  phein,  is  m'anshocair, 
's  mo  pheacaidh  lagh  gu  lèir. 

19  Mo  naimhde  guineach  thoir  fa'- 
oir  tha  iad  lionmhor  ann ;  [near, 

Puath  nimhneach  agus  mi-runach 

tha  aca  dhomh  nach  gann. 
SO  Dhia,  coimhid  m'anam,  's  furtaich 

na  leig  fo  nàire  mi ;  [orm : 

Mo  dhòchas  uile  leig  mì  ort, 

air  son  gur  tu  mo  Eigh. 
21  Ms  deanadh  ionracas  is  còir 

mo  dhion ;  's  mi  feitheamh  ort. 
23  Dhia,  fuasgail  air  cloinn  Israeil, 

o'n  uile  àmhghar  goirt. 

SALM  XXVI. 

1  rnsroiB.  orm-sa  breth,  a  Dhia  nan 
1  dùl, 

a'm?  neòchiont  ghluais  mi  fèin, 
Gir  rinn  mi  dòchas  maith  à  Dia, 
cha  sleamhnuich  uam  mo  cheum. 

2  Dhia,  fìonn  mo  chridh',  is  m'airne 
fidir  is  ceasnuich  mi.  Lfòs, 

3  Oir  dhearc  mi  air  do  chaoimhneas 

gràidh : 
a'd'  f  hìrinn  ghluais  mi,  Dhè. 

4  Le  cuideachd  dhìomhain  riamh 

nior  shuidh ; 
cha  siubhlam  le  luchd-saoibh. 

5  Is  beag  orm  coimhthional  an  uilc : 
's  cha  suidh  mi  sìos  le  bao'lbh. 

8  An  neòchiont  glanaidh  mi  mo  làmh, 
is  cuairt'cheam  t'altair,  Dhè;" 

7  Gu  foillsichìnn  le  moladh  àrd, 
do  mhiorbhuile  gu  lèir. 

8  Còmhnuidh  do  theach  is  ionmhuinn 
a  Thighearn  is  a  Dhè,  [leam, 

Gnàth-àite  bunaidh  t'onorach, 

is  leam  ro-ionmhuinn  e. 
8  Le  peacaichibh,  luchd-dcanamh  uilc, 

na  cruinnich  m'anam  bochd, 
Na  cuir  mo  bheath'  'nan  cuideachd  sud 

Tha  fuileachdach  gu  lochd. 
10  'G  am  bheil  an  t-aimhleas  mòr  'nan 
glaic : 

duaio-bhratha  'r.an  làlmh  dhcis. 


11  Ach  gluaisidh  mi  a'm'  neòchient 

fèin, 

a'd  thròcair  saor-sa  mis'. 

12  'Naseasamh  ta  mo  chos  gu  beacbd 
air  ionad  còmhnard  rèidh : 

Is  ann  an  coimhthional  nan  naomh, 
Beannaicheam  thus',  aDhè. 
SALM  XXVII. 

1  ?Qe  Dia  mo  sholus,  is  mo  shlàint', 

0  cò  chuireas  eagal  orm  ? 
'Se  neart  mo  bheatha  Dia  nan  dùl, 
cò  chuireas  fait'  cheas  fo'm  ? 

2  Mo  naimhde,  m'eascairde,  luchd-uilc, 
tràth  thàinig  orm  gu  bras, 

Gu  gionachdh'itheadhm'fheòla  suas, 
f  huair  tuisleadh,  thuit  gu  ca3. 

3  Ged  champaicheadh  a'm'  aghaidh 
cha'n  eagal  le  mo  chridh' :  [feachd, 

Ged  èireadh  cogadh  m'  aghaidh  fòs, 

à  so  mo  bhun  do  ni. 
i  Aon  ni  do  mhiannaich  mi  o  Dhia, 

gu  minic  iarram  e : 
A  bhi  a'm'  chòmhnuidh  feadh  mo  là 

an  tigh  's  an  àros  Dè ; 
A  chum  gu  faicinn  fèin  gu  glan 

maise  Iehobhah  mhòir, 
Gu  fìosraichinn  's  gu  faighinn  sgeul, 

'na  theampull  mar  is  còir. 

5  Oir  ni  e  m'f  holach  'n  àm  na  h-airc' 
'na  phàilliun :  dion  do  ni 

An  dìomhaireachd  a  phàilliuin  dhomh; 
air  carraig  cuiridh  mi. 

6  Os  ceann  mo  naimhde  ta  mu  m' 
nis  togar  suas  mo  cheann :  [chuairt, 

Glan  ìobairt  aoibhneis  uime  sin 
d'a  phàiiliun  bheirear  leam : 

Is  seinnidh  mi  gu  togarach, 
seadh,  canaidh  mi  gu  binn, 

Ceòl  agus  moladh  àrd  do  Dhia 
air  feadh  mo  rè  's  mo  linn. 

7  Le  guthmo  bheoil  tràth  eigheam  riu\ 
thoir  eisdeachd  dhomh,  a  Dhe : 

Le  iochd  dean  tròcair  orm,  is  f òir, 
gu  gràsmhor  freagair  mi. 

8  larr  m'aghaidh,  'nuair  a  thuirt  thu 
an  sin  thuirt  m'anam  leat,  [rium, 

Do  ghnùis,  is  t'aghaidh  fèin,  a  Dhè, 
sin  iarraidh  mi  gu  h-ait. 

9  Xa  folaich  uam  do  ghnùis,  am  feirg 
na  dibir  t'òglach  fèin : 

'S  tuchuidichleam:  aDhèmoshlàint' 
na  fàg-sa  mi  's  na  trèig. 

10  'Nuair  thrèigeas  m'athair  mi  gu  tui', 
's  mo  mhàthair  fòs  faraon, 

Do  ni  an  Tighearna  an  sin 
mo  thogail  suas  gu  caoin. 

11  Dhia,  teagaisg  dhomh  do  shlighe 
is  treòraich  mise,  Dhè,  [i'èin, 

Fa  chùis  mo  naimhde  mi-runach, 
air  ceumaibh  dìreach  rèidh. 

12  Do  mhi-run  m'eascairde  ro-gheur 
na'tabhair  thairis  mi :  [bhreig', 

Oir  dh'èirich  rium  luchd-fianuis 
is  dream  a  bhrùchdas  nimh. 

13  Rachadh  mo  mhisneach  uìl'  air  cul, 
mur  creidinn  maitheas  Dc, 

Gu  faicinn  sin  an  tìr  nam  beò, 
ga  m'  fhuasgladb  ann  am  flieum. 

14  Fuirich  gu  foighidneach  ri  Dia, 
glac  thugad  misncach  mhòr, 


SALM  XXVIII.  XXIX.  XXX.  XXXI, 


13 


Is  bhcir  o  spionnadh  cridhe  dhuit : 

iairich  ri  Dia  na  glòir'. 

SALM  XXVIII. 
I  A  Dhi  a,  rno  charraig,  èigheam  riut, 

iì  a'd'  thosd  na  bi-sa  uam : 
Bagal  le  d'  thosd,  gur  cosmhuil  mi 

ri  dream  thèid  sìos  do'n  uaigh. 

Outh  m'  athchuinge,  tràth  èigheam 

eistì  thus'  an  sin,  a  Dhè :  [riut, 
'Nuair  thogas  mi  mo  iàmhan  suas 

gu  d'  theampull  naomha  fèin. 
3  Le  luchd  an  uilc  's  na  h-eucorach, 

na  tarruing  mi  gu  bràth ; 
ll'an  coimhearsnaich  a  labhras  sìth, 

ach  olc  'nan  cridhe  ta. 
i  A  rèir  an  oibre,  tabhair  dhoibh, 

a  rèir  an  rùin  chum  lochd  : 
Is  diol-sa  riu  droch  ghniomh  anlàmh, 

amhluidh  mar  thoill  iad  ort. 

5  Do  bhrìgh  nach  tuig  iad  oibre  Dhè, 
no  gniomh  a  làmha  fòs, 

Do  ni  e  milleadh  orr'  is  claoidh, 
's  cha  dean  an  togaii  suas. 

6  Air  son  guth  m'  athchuinge  gu'n 

d'èisd, 

mòr-bheannaicht'  gu  robh  Dia. 

7  Do  chuir  mo  chridh'  a  dhòchas  ann ; 
's  e  Dia  mo  neart  's  mo  sgiath. 

Tha  mi  a'  faghail  furtachd  uaith', 

mar  sin  le  h-aoibhneas  ait 
Mo  chridh'  a  ta  ;  's  le  m'òran  binn 

sior-mholam  e  gu  pailt. 
5  'Se  Dia  a's  neart,  's  a's  treise  dhoibh, 

oir  tha  e  fèin  gu  deas 
'Na  neart,  's  'na  spionnadh  slàinte 

do'n  ti  a  dh'  ungadh  leis.  [dlùth 
d  Dhia,  furtaich  air  do  phobull  caomh, 

is  beannaich  t'oighreachd  fèin : 
Dhoibh  tabhairbeath',is  teachdantir. 

tog  iad  am  feasd,  a  Dhè. 

SALM  XXIX. 
1  nHHTJGAiBH  a    laochraidh  làidir 

1  threun, 

do  Thighearna  nam  feart, 
Thugaibh  do'n  Tighearn  ud  faraon 

glòir,  urram,  agus  neart. 
1  A'  ghlòir  a's  cubhaidh  fòs  d'a  ainm, 

thugaibh  do'n  Dia  ro-threun : 
Sleuchdaibh  do'n  Tighearna  faraon 

am  mais'  a  naomhachd  fèin. 
3  Thaguth  Dhè  air  nah-uisgeachaibh ; 

is  i'òs  ni  Dia  na  glòir' 
Ard-thairneanach,  is  suidhidh  e 

air  uisgibh  làidir  mòr'. 
i  Tlia  guth  an  Tighearna  gu  beachd 

mòr-chumhachdach  is  treun : 
Tha  guth  an  Tighearna  faraon 

Jàn  moralachd  ann  fèin. 

5  Brisidh  an  Tighearna  le  'ghuth 
na  seudair  a  ta  fàs ; 

Is  brisear  seudair  Lebanoin 
le  'ghuth-san  aig  a  chruas. 

6  Is  bheir  e  orra  leum  gu  clist', 
amhluidh  mar  ghamhuinn  bò  : 

Sliabh  Shirioin  is  Lebanoin, 
mar  bhuabhull  meargant'  òg. 

7  Sgoiltidh  guth  Dhè  an  dealanach  ; 
am  fàsach  crathaidh  e ; 

9  Seadh  fàsach  Chadeis  mar  an  ceudn' 
'se  Dia  a  cbrathas  e. 


9  Bheir  guth  Dhè  fcs  air  aìghibh  àìlt' 
grad-sgarachdainn  r'  an  laoigk  i 

Is  lomaidh  sud  na  coillte  dìùth', 
a'  rùsgadh  bhàrr  nan  craobh: 

Is  ann  a  theampull  naomha-san, 
cuiridh  gach  neach  an  cèill 

Glòir  agus  urram  mòr  ar  Dia ; 
g'  a  mholadh-san  d'a  rèir.       [tuii ; 

10  Tha  Dia  'na  chòmhnuidh  air  an 
3s  'na  shuidh'  am  feasd  'na  Eigh. 

11  Bheir  Dia  d'a  phobull  neart ;  ia 
dhoibh  beannachadh  lesìth.  [bheir 

SALM  XXX. 

1  Tìhia  molam  thu,  oir  thog  thu  mi, 
JJ  gàir'm'eascair  cha  d'rinn  dhìom. 

2  A  Dhia  mo  Thighearn,  ghlaodh  mi 

riut, 

is  dh'fhurtaich  orm  a'm'  fheum. 

3  Do  thogadh  m'  anam  leatsa,  Dhè, 
glan  as  an  uaigh  a  nios ; 

18  ghlèidh  thu  mi  gu  tearuint'  beò, 
do'n  t-slochd  nach  rachainn  sios. 

4Do'n  Tighearn  àrdgu  ceòlmhor  binrs 
seinnibh,  a  naomh-shluagh  fèin, 

Bi  cuimhneach'  air  a  naomhachd-san, 
sgaoilibh  a  chliu  an  cèin.  [bheag, 

5  Oir  'fhearg  cha  mhair  ach  mionaid 
'na  dheadh  ghean  beatha  ta : 

Tràth  feasgair  fòs  ged  robh  ann  bròn 
thig  aoibhneas  leis  an  là. 

6  A'm'  shocair  thubhairt  mi  mar  so» 
cha  ghluaisear  mis'  am  feascl : 

7  Le  d'  thròcairthug  thu  air  mo  chnac 
gu  daingean  suas  gu'n  sheas  : 

A  Dhè,  do  cheil  thu  orm  do  ghnùis, 
chuir  sin  gu  trioblaid  mi. 

8  Dhia,  riut  do  ghlaodh :  is  rinn  ri  Dia 
mo  ghearan  is  mo  chaoidh : 

9  Ciod  i  an  tairbh'  a'm'  fhuil-sa  ta, 
an  dèigh  mo  chur  san  uaigh  ? 

Am  molar  thusa  leis  an  ùir  ? 
an  toir  air  t'fhìrinn  luaidh  ? 

10  Eisd  rium  a  nis,  a  Dhia  nan  dùl, 
dean  tròcair  orm  is  gràs  ; 

Is  bi-sa,  Dhè,  d'fhear-cuidich  leam, 
'nuair  tharlas  dhomh  bhi  'n  sàs, 

11  Mobhròn  gu  dannsadh  chaocha'', 
is  m'eudach  saic  faraon  [tl i  a , 

Do  sgaoil  thu  dhìom,  is  chrioslaich  rtà 
le  h-aoibhneas  air  gach  taobh  : 

12  Mo  ghlòir  gu  seinneadh  dhuit-aa 
gun  idir  bhi  'na  tosd :  [cliu, 

ADhiamo  Thighearn,  bheir  mi  dhuit 
mòr-bhuidheachas  am  feasd. 
SALM  XXXI. 

1  A  sadsa,  Dhè,  ni  mise  bun ; 
xl  nàir'  orm  na  leig  am  fcasd : 

Dean  fuasgladh  dhomh  a't'  ionracas, 
o  thrioblaid  is  o  cheisd. 

2  Do  chluas  a  m'ionnsuidh  crom  a 
is  furtaich  orm  gu  dian :  [nuas, 

A'd'  charraig  dhaingean  bi-sa  dhomh, 
tigh-tearmuinn  chum  no  dhion. 

3  Oir's  tu  a's  carraig  dhìleas  dhomh 
's  mo  dhaingneach  làidir  trèun, 

Is  uime  sin  sgàth  t'ainme,  Dhè,. 

treòraich,  is  stiùir  mo  cheum. 
i  Saor  as  an  rib  a  dh'f  holaich  iad 

buin  mise  mach,  a  Dhè : 
Air  son  gur  tus'  an  ti  a  mhàin 

a's  neart,  's  a's  treòir  dh'omh  fÈin 


SALM  XXXII.  XXXIM. 


6  A'd'  làimh-sa,  rnhàin,  a  Dhia  nan 
mo  spiorad  tiomnam  suas :  [dùl, 

A  Dhia  na  fìrinn,  is  mo  Thriath, 
's  tu  dh'fhuasgail  air  mo  chruas. 

6  Is  fuath  leam  iad  a  bheir  fa'near 
na  breuga  dìomhaineach : 

Ach  dòchas  ann  an  Dia  nan  gràs 
chuir  mi  gu  muinghineach. 

7  A'd'thròcair  biom  gu  h-aoibhneach 
oir  thug  thu,  Dhè,  fa'near       [ait : 

jDIo  thrioblaid;  's  m'anam  ann  an 
bha  thusa  fiosrach  air.  [teinn 

8  Cha  d'rinneadh  leat  mo  dhruideadh 
an  làimh  mo  nàmhaid  thrèin  :  [suas 

An  àite  farsuinn  shocruich  thu 
mo  chosan  is  mo  cheum. 

9  O  tha  mi,  Dhè,  an  trioblaid  mhòir, 
dean  tròcair  orm  gu  cas  : 

Mo  shùile,  m'anam,  is  mo  bholg, 
le  bròn  air  seargadh  as. 

10  Oir  chlaoidheadh  m'anam  as  le  bròn, 
's  mo  bhliadhnacha  le  caoidh 

Do  bhrìgh  mo  lochd  chaidh  as  do  m' 
mo  chnàmhan  air  an  claoidh.  [neart, 

11  Mar  aobhar  fanoid  tha  mi  fòs 
do  m'  eascairdibh  gu  ìèir, 

Gu  h-àraidh  do  mo  choimhearsnaich, 
mar  mhasladh  tha  mi  fèin : 

Zs  do  luchd  m'eòlais  fòs  a  taim 
a'm'  aobha*i-  geilt  is  fuath' : 

Gach  neach  a  chi  mi  air  an  t-sràid, 
a'  teicheadh  uam  gu  luath. 

12  Mar  dhuine  marbh  air  doì  à  cuimhn'; 
mar  shoitheach  briste  mi : 

13  Oir   chualas   toibheum  mòran 
eagal  gach  taobh  do  bhi :  [dhaoin' ; 

A.'mr  aghaidh  'nuair  a  chruinnich  iad, 
dhealbh  iad  mo  bheath'  a  sgrios : 

14  Ach  dhiot-sa,  Dhè,  rinn  mise  bun ; 
is  tu  mo  Dhia,  deir  mis'. 

3  5  Tha  m'aimsirean  a'd',làimh-sa,  Dhè, 

orm  furtaich  agus  fòir 
O  làimh  mo  naimhdean,  is  o'n  dream 

tha  leantuinn  orm  an  tòir. 

16  Do  ghnùis  is  d'aghaidh  dealraich- 
air  t'  òglach  dìleas  fèin :  [eadh 

Air  sgàth  do  ghràsa  carthannach, 
mo  shaoradh  dean  gu  treun. 

17  Na'  leig  fo  nàire  mhaslaidh  mi, 
a  Dhia,  oir  ghairm  mi  ort : 

Ach  nàire  biodh  air  luchd  an  uilc ; 
oiodh  iad  sanuaigh  'nan  tosd. 

18  Cuir  bèil  nam  breug,  a  Dhè,  'nan 
labhras  gu  h-àrdanach,  [tàmh, 

'N  aghaidh  nam  fìrean  spreigeadh 
gu  spìdeil  tarcuiseach.  [cruaidh, 

19  Cia  meud  do  mhaith  a  thaisg  thu 
d'an  eagal  thu  faraon ;  [dhoibh, 

'S  a  rinn  thu  do  na  dh'earbas  riut, 
am  fìanuis  chioimi  nan  daoin' ! 

20  O  àilgheas  dhaoine  ni  thu  'n  dìon, 
fo  dbìombaire&chd  do  ghnùis' ; 

'S  am  pàilliun  fòs,  o  strì  nan  teang', 
ni  dìdean  dhoibh  'nan  cùis. 

21  Dia  gu  ma  beannaichte  gu  bràth ; 
oir  dh'fhoillsich  e  tìhomh  fèin 

A  chaoimhneas  càirdcil  iongantach, 

an  caithìr  iàidir  thrèin. 
W  Thuirt  mi  a'm'  dheifir,  Tha  mi 

o  bheachd  do  shùl  amach  :[scaitht* 


Ach  chual  thu  'nuair  a  ghlaodh  mi 
guth  m'asluich  ghearanaich.  [riut, 

23  Oràdhaichibh  Dia,  O  naoimh,  air 
oir  Dia  do'n  treibhdhireach     [fad : 

Do  ni  sàr-dhion,  is  diol  gu  pailt 
do'n  uaibhreach  àilgheasach. 

24  Sibhse  a  chuir  an  Dia  nan  gràs, 
bhur  dòchas  mar  is  còir, 

Bibh  misneachail,  is  cuiridh  e 
neart  ann  bhur  cridh'  is  treòir. 
SALM  XXXII. 

1  9Q  beannaicht'  an  duine  sin  a 

O  fhuair 

'na  pheacadh  maitheanas ; 
A  fhuair  le  tròcair  folach  air 
a  chiont'  is  eusaontas. 

2  'S  beannaicht'  an  ti  nach  agair  Dia 
'na  sheachranaibh  ni's  mo ; 

Is  ann  a  spiorad  fòs  nach  'eil 
claon-chealgaireachd  no  gò. 

3  A'  fantuinn  dhomh  gu  fad  a'm 

thàmh, 

luidh  air  mo  chnàmhaibh  aois, 
Is  b'amhluidh  sin  gach  là  mo  chor, 
le  dol  do  m'  bhùireadh  suas. 

4  Oir  ormsa  bha  do  làmh  gu  trom, 
air  feadh  gach  oidhch'  is  là : 

Mo  bhrìgh  gu  tart  an  t-samhraidh 
air  ath'rrachadh  a  ta.  [theitb 

5  Làn-fhoillsich  mi  mo  pheacadb 

dhuit, 

nior  cheil  mi  m'aingidheachd  : 
Aidmheil  (thuirt  mi)  do  Dhia  ni  mis', 
is  mhaith  thu  cron  mo  lochd. 

6  So  fàth  mu'n  guidhe  riut  gacìj 
san  àm  am  faighear  thu :  [naomh, 

Gu  dearbh  an  tuil  nan  uisgean  mòr', 
cha  ruig  iad  air  gu  dlùth. 

7  Tha  thu  a'  t'ionad  foluich  dhomh, 
ni  coimhead  orm  o  theinn.; 

Is  nithear  leat  mo  chuairteachadh 
le  h-òran  saorsa  binn. 

8  Dhuit  .teagaisgidh  is  seòlaidh  mi 
am  bealach  is  an  t-iùil, 

San  tigeadh  dhuitse  triall  gu  ceart ; 
sin  seòlam  dhuit  le  m'shùil. 

9  Na  bi  mar  mhuileid,  no  mar  each, 
na  h-ainmhidhean  gun  chèill : 

Ei'n  cuirear,  chum  nach  tig  iad  ort, 
teann-sparrag  srèin  'nam  beul, 

10  Is  lionmhor  bròn  aig  luchd  an  uilcj 
ach  neach  d'am  barrant  Dia, 

Tha  'thròcair  dol  m'a  thimchioll-sai: 
g'a  dhìonadh  mar  ni  sgiath. 

11  A  dhaoine  treibhdhireach,  an  Dia 
bibh  aoibhneach  agus  ait : 

Is  deanaibh  gairdeachas,  gach  neacl 
'g  am  bheil  an  cridhe  ceart. 

SALM  XXXIII. 

1  A  sibhsb  ta  'nur  fìreanaibh, 
\j  biodh  aiteas  oirbh  an  Dia : 

Oir's  cubhaidh  dona  daoinibh  còir. 
bhi  tabhairt  cliu  do'n  Triath. 

2  Airclàrsaich  thugaibh  moladh  dha/ 
is  air  an  t-saltair  ghrinn, 

Air  inncal-ciùil  nan  teuda  deich 
seinnibh  do  Dhia  gu  binn. 

3  Is  canaibh  dha-san  òran  nuadh  • 
àrd-shcinnibh  fonn  gun  stad. 


SALM  XXXIV.  XXXV. 


u 


4  Oir's  ceart  a  reachd :  am  firinn  fòs 

ta  'oibre  deant'  air  fad. 
6  Is  ionmhuinn  leis-san  còir  is  ceart : 

lìon  maitheas  Dè  gach  tìr. 

6  Einn  focal  Dè  na  nèamh',  's  an  sluagh 
rinn  guth  a  hheoil  gu  lèir. 

7  Mar  thòrr  a  ta  e  carnadh  suas, 
uisge  na  fairge  mòir' : 

A'  coimhead  fcs  na  doimhne  sùas, 
gu  dìleas  an  tigh-stòir. 

8  Nis  roimh  an  Tighearna  gu  mòr 
biodh  eagal  air  gach  tìr ; 

Is  air  na  dh'àiticheas  an  saogh'l 
biodh  fìamh  roimh  'ainm  gu  lèir. 

9  Oir  iabhair  Dia,  is  rinneadh  e : 
dh'orduich,  is  chuir-air-chois : 

10  Chuir  comhairle  nan  sluagh  air  cùl : 
is  innleachd  dhaoin'  air  ais. 

11  Tha  comhairle  Iehobhah  mhòir 
gu  seasmhach  buan  am  feasd ; 

Smuaintean  a  chridhe  mar  an  ceudn' 
o  linn  gu  linn  gun  cheisd. 

12  'S  beannaicht'  an  cinneach  sin'g  am 
mar  Dhia  Iehobhah  treun :  [bheiì, 

'S  am  pobull  fòs  a  ròghnaich  e 
mar  oighreachd  bhuan  dha  fèin. 

1.3  Air  cloinn  nan  daoine  seallaidh  Dia, 
o  nèamh  nan  speur  a  nuas. 

*i4  'S  lèir  dha  gach  neach  sa'  chruinne- 

0  'ionad-còmhnuidh  shuas.  [chè 

15  An  cridh'  air  aon  dòigh  chumadh 
thug  e  fa'near  an  gnìomh.;      [leis ; 

16  Cha  tèaruinn  righ  le  meud  a 
shluaigh ; 

do'n  laoch,  neart  mòr  cha  dion. 

17  An  t-each  an  còmhrag  's  dìomhain  e, 
a  dheanamh  furtachd  leis ; 

No  dheanamh  fuasglaidh  ri  àm  fèim, 

ge  mòr  a  lùth  's  a  threis'. 
tS  Feuch,  sùilean  Dè  gu  furachair 

air  a  luchd  eagail  fèin, 
Is  air  an  dream  sin  as  a  ghràs, 

ni  muinghinn  làidir  treun. : 

19  An  anam  chum  a  dhion  o'n  bhàs, 
's  o'n  ghort  an  cumail  beò. 

20  Ar  n-anam  feithidh  e  air  Dia ; 
ar  neart,  's  ar  sgiath  gach  lò.  ' 

21  Oir  ann-san  ni  ar  cridh'  a  stigh 
ùr-ghairdeachas  gun  dìth : 

Is  cuiridh  sinn  'na  ainm  ro-naomh 
ar  muinghinn  fòs  gu  sior. 

22  Do  tb  ròcair  gu  robh  oirnn  gu  caomh, 
a  Thighearna,-gach  là, 

A  reir  mar  chuir  sinn  annad  fèin 
ardòchas  treun  a  ghnàth. 
SALM  XXXIV. 

1  Tbhobhah  beannaicheam  gu  h-àrd, 

1  gach  aimsir  is  gach  tràth : 

A  chliu  's  a  mholadh  ann  am  bheul 
gu  h-iomraiteach  a  ghnàth. 

2  Is  anns  an  Tighearna  ro-threun 
ni  m'anam  uaill  is  glòir : 

Na  daoine  sèimh',  tràth  chluinneas 
ni  gairdeachas  gu  mòr.  [sud, 

3  Ardaichibh  leamsa  Dia  nam  feart, 
molamaid  'ainm  le  chèil' : 

4  Dh'iarr  mise  Dia,  chual'  e,  is  bhuin 
mi  as  gach  gàbhadh  geur. 

5  Dh'amhairc  iad  air,  is  dhealraich 
Eun  nàire  air  an  gruaidh.  [iad; 


6  Do  ghlaodh  ambochd,  is  dh'èisdris 

Dia, 

Is  dh'fhuasgail  as  gach  truaigh. 

7  Tha  aingeal  Dè  a'  campachadh 
mu'n  dream  d'an  eagal  e, 

G'am  fuasgladh  is  g'an  teasairgìnn 
o'n  trioblaidibh  gu  lèir. 

8  O  blaisibh  agus  faicibh  so, 
gur  maith,  's  gur  milis  Dia : 

Am  fear  sin  's  beannaicht'  e  gubeachd 
a  dh'  earbas  as  an  Triath. 

9  Fior  eagal  Dè,  biodh  oirbh,  a 
oir  uireasbhuidh  no  dìth  [nacimh ; 

Cha  bhi  air  a  luchd  eagail-san, 
fior-chràbhadh  dha  a  ni. 

10  Bidh  easbhuidh  air  na  leòmhnaibh 
is  ocras  orr'  air  leth ;  [òg', 

Ach  air  an  dream  a  dh'iarras  Dia 
cha  cheilear  aon  ni  maith. 

11  Thigibh  a  chlann,  is  eisdibh  rium  : 
dhuibh  nochdam  eagal  Dè. 

12  Cò'm  fear  le'm  b'àill  bhi  fada  beò, 
chum  maith  gu  faiceadh  e  ? 

13  Coimhid  do  theangadh  fèin  o'n  clc, 
's  o  labhairt  ceilg'  do  bheul. 

14  Seachainn  an  t-olc,  is  dean  ait 
maith : 

iarr  sìochaint,  's  lean  gu  geur. 

15  Tha  sùile  Dhè  air  fireanaibh, 
's  a  chluas  ri'n  glaodh  gu  fior. 

16  Tha  gnùis  Dhè  'n  aghaidh  daoi,  a 
an  cuimhne  sgrios  à  tìr.  [chum 

17  Do  ghlaodh  na  fireana  ri  Dia, 
is  dh'èisd  e  riu  gu  grad ; 

Thug  furtachd  agus  fuasgladh  dhoibb 
o'n  àmhgharaibh  air  fad. 

18  Do'n  mhuinntir  'g  am  bheil  cridhe 

brùit' 

is  dlùth  dhoibh  Dia  gun  cheisd : 
Ni  esan  furtachd  fòs  do'n  dream 
'g  am  bheil  an  spiorad  brist'. 

19  Is  lionmhor  trioblaid  agus  teinn 
thig  air  an  fhìrean  chòir ; 

Ach  asd'  air  fad  ni  Dia  nan  gràs 
a  theasairginn  fadheòidh. 

20  A  chnàmhan  uile  coimhdidh  e : 
cha'n  'eil  a  h-aon  diubh  brist'. 

21  Ach  marbhaidh  olo  an  duine  daois 
is  claoidhear  e  gun  cheisd  : 

Is  luchd  an  fharmaid,  a  bheir  fuath 
do  dhaoinibh  còir  is  ceart, 

Mòr-chiontach  fàgar  iad  'nan  lochd, 
di-mhiiltear  i&d  gu  beachd. 

22  Anam  a  sheirbhiseach  gu  lèir 
saor-fhuasglaidh  Dia  gach  àm, 

Cha  mhillearidir  neach  dhiubh  sud 
chuircas  an  dòchas  ann. 

SALM  XXXV. 

1  rpAGAiR,  a  Dhia,  ri  luchd  mo  strìj 
1  cuir  cath  ri  luchd  mo  chath'. 

2  Glac  fèin  do  thargaid,  is  do  sgiath. 
èirich.  dean  còmhnadh  raaith. 

3  Glac  fòs  do  shleagh,  's  air  luchd  mo 
am  bealach  druid  gu  teann  :  [thòh 

Ei  m'anam  abair  fcin  mar  so, 
is  mi  do  chòmhnadh  ann. 

4  Trom-nàir'  is  masladh  gu  robh 

dhoibh 

ta  'g  iarraìdh  m'anam'  bhochd ! 


16 


SALM  XXXVI. 


Es  pilleadh  iad  le  h-amhluadh  geur, 
ta  smuaineachadh  dhomh  lochd. 

5  Biodh  iad  mar  mhuillnein  dol  le 
'nan  tòir  biodh  aingeal  Dè :  [gaoith : 

6  Biodh  aingeal  D6  'g  an  ruith  gu 

teann, 

dorch  sleamhuinn  bio  dli  an  eèum. 

7  Oir  lìontan  leag  iad  air  mcshon, 
gun  aobhar  no  cion-làth ; 

Is  slochd  gun  aobhar  chladhaich  iad, 

chum  m'anam  chur  an  sàs. 
g  Gun  fhios  da,  thigeadh  dòruinn  air, 

is  glacar  e  san  lìon 
À  dh'fholuich  e :  san  dòruinn  cheudn' 

tuiteadh  e  fèin  gu  dian. 
3  Ni  m'anam  gairdeachas  an  Dia ; 

's  'na  fhurtachd  sòlas  mòr. 

10  Is  their  mo  chnàmhan  uile,  Dhè, 
cò  choimeas  riuts'  is  còir? 

Ni  teasairginn  do'n  duine  bhochd 
o'n  neach  ta  air  ro-threun, 

An  t-ainnis  is  am  bochd  o'n  ti 
le'in  b'àill  a  chlaoidh  gu  lèir. 

11  Luchd  fianuis  bhrèige  dh'èirich 
is  chuir  iad  as  mo  leth  [rium, 

Na  nithe  sin  gu  h-eucorach, 
nach  b'  fhiosrach  mi  am  bith. 

12  Olc  dhìol  iad  rium  an  èiric  maith, 
chum  m'anam  chur  fo  leòn. 

13  Ach  mis',  air  bhi  dhoibh  sud  gu  tinn, 
ghabh  umam  culaidh  bhròìn : 

M'anam  le  trasgadh  dh'ùmhlaich  mi, 
's  phill  m'urnuigh  ann  am  chrios. 

14  Mar  charaid,  bràth'r,  no  fear-caoidh 

màth'r 

gu  brònach  crom  ghluais  mis'. 
irj  Ach  chruinnich  iad,  is  bha  iad  ait, 

air  bhi  dhomh  ann  an  teinn  : 
Gun  f  hios  domh,  chruinnich  cuideachd 

gun  tàmh  mo  reubadh  rinn.  [thàir, 
l*>  Le  cealgairibh  gu  fanoideach, 

'nam  fèisd  rinn  spòrsa  dhiom, 
I)o  chasadh  leo  am  fiacla  rium, 

ri  magadh  orm  gu  dian. 

17  Cia  fhad  is  lèir  dhuit  so,  a  Dhè  ? 
saor  m'anam  fèin  gu  cas 

O'm  milleadh-san  :  mo  sheircein  fòs, 
tèaruinn  o  leòmhnaibh  bras. 

18  Làn-bhuidheachas  dobheir  mi  dhuit 
am  measg  an  tionail  mhòir ; 

■S  am  measg  an  t-sluaigh  tràth  's  lion- 
àrd-mholam  thu  le  glòir.  [mhor  iad, 

19  Mo  naimhde  ta  gun  aobhar  rium, 
na  biodh  ac'  aoibhneas  dhiom  : 

Do'n  dream  a  thug  tìhomh  fuath  gun 
a'm'  chaogadh  sùl  na  biom.  [chùis 

20  Oir  ann  an  sìth  cha'n  'eil  an  tlachd, 
ach  ann  am  beartaibh  claon, 

An  aghaidh  dhaoine  ciùin  na  tìr', 

'g  am  buaireadh  air  gach  taobh. 
2  L  Gu  f arsuinn  dh'f hosgail  iad  am  beul, 

is  rium,  ha,  ha,  a  deir, 
Ohunnaic  a  nis  ar  sùil  an  ni 

bu  mhiannach  leinn  teachd  air. 
22  Ach  chunnaic  thusa  so,  a  Dhìa, 

na  bi  a'd'  thosd  a'm'  fheum : 
A  Thighearn  is  a  Dhia  nam  feart, 

na  fuirich  uam  an  cèin. 
13  Tog  ort,  is  mosgail  chum  mo  cheìrt, 

fa  m'  chùis,  mo  Dhia,  's  mo  Itigh. 


24  Dhia,dean  a  rèir  do  cheartais  breth, 
is  dhoibh  na  b'aoibhneas  mi. 

25  'Nan  cridh'  na  h-abradh  iad  riu  fòin, 
ha,  ha,  'se  sud  ar  miann : 

Is  fòs  na  h-abradh  iad  a  chaoidh, 
do  shluig  sinn  e  gu  dian. 

26  Biodh  orra  nàir',  is  tairngear  iad 
gu  h-amhluadh  mòr  le  chèil', 

A  ta  gu  suilbhir  is  gu  h-ait, 
ri  faicinn  m'àmhghair  ghèir : 

Is  biodh  iad  air  an  sgeudachadh 
le  masladh  is  le  nàir', 

Tha  'giarraidh  urraim  mhòir  dhoibh 
a'm'  aghaidh-sa  gun  tàmh.  [fèin 

27  Biodh  aoibhneas  orra,  'sgairdeach- 
a  sheasas  dhomh  mo  chòir :  [as, 

Is  abradh  iad,  Mòr-chliu  gu  robh 
do  Thighearna  na  glòir', 
Tha  gabhail  tlachd  do  shonas  buan 
a  sheirbhisich  a  ghnàth. 

28  Is  air  do  cheartas  thig  mo  bheul, 
is  air  do  chliu  gach  là. 

SALM  XXXVI. 

1  T\eir  eusaontas  an  droch-dhuin'  so- 
JU  'na  chridhe  stigh  'sna  chliabh 

Fior-eagal  Dè  am  beachd  a  shùl 
cha  n  'eil,  is  cha  robh  riamh. 

2  Oir  ni  e  brionnal  baoth  ris  fèin 
|    a  rèir  mar  thaitneas  ris ; 

!  A  chionta  gus  am  foillsichear 
maraobhar  fuath  d'a  sgrios. 

3  Fior-chluaintearachd  is  eucoirmkòK 
sud  cainnt  a  bheoil  gu  tric  : 

Is  sguir  e  fòs  o  dheanamh  maith, 
is  leig  e  dheth  bhi  glic. 

4  Aimhleas  'na  leabaidh  tha  e  dealbh' 
san  t-slighe  nach  'eil  ceart 

Shuidhich  is  shocruich  se  e  fèin ; 
cha'n  oillteil  leis  droch  bheart. 

5  Do  thròcair  tha  sna  nèamhaibh 
a  Thighearn  is  a  Dhè :  [shuag, 

Gu  ruig  na  neoil,  is  àird  nan  speur, 
làn  ruigidh  t'fhìrinn  rèidh. 

6  Do  cheartas  mar  na  slèibhtibh  àrd', 
do  bhreth  mar  dhoimhneachd  mhòir ; 

Air  duine  's  ainmhidh  ni  thu,  Dhe, 
deadh-choimhead  agus  fòir. 

7  O  Dhia !  is  prìseil  urramach 

do  chaoimhneas  gràdhach  caoin  ; 
Fo  sgàil  do  sgèith  ni  uime  sin, 
làn  dòchas  clann  nan  daoin'. 

8  Le  sàill  do  theach  is  t-àrois  phailt 
sàsuichear  iad  gu  mòr ; 

A  t'amhainn  làn  do  shòlasaibh 
deoch  bheir  thu  dhoibh  r'a  h-òl. 

9  Tobar  na  beatha  tha  gu  dearbh 
agadsa,  Dhianan  dùl; 

Is  ann  ad  sholus  dealrach  glan, 
chi  sinne  solus  iùil. 

10  Maireadn  do  chaoimhneas  gràidh,  a 
do'n  dream  chuir  eòlas  ort :  [Dhe, 

Is  buanaich  t'f  hìrcantachd  faraon 
do  luchd  a'  chridhe  cheirt. 

11  Na  leig  do  chois  an  àrdain  bhuirb 
a'm'  aghaidh  teachd,  a  Dh6 : 

Is  làmh  an  droch  dhuin'  aingidh  fòs 
gu  bràth  na  gluaiseadh  mi. 

12  An  sin  do  thuit  luchd-deanamh  uilcj 
is  Jeagadh  iad  a  sìQ3, 


RALM  XXXVII.  XXXVIII 


t? 


Ag  cHobhail  luith  cha'n  f  heudar  leo, 
gu'n  èirich  iad  a  nìos. 

SALM  XXXVII. 

1  T  asan  no  campar  na  bìodh  ort 
Li  mu  dhaoinibh  aingidh  olc, 

Is  na  gabh  farmad  ris  an  dream 
a  bhios  a'  deanamh  lochd. 

2  Oir  amhluidh  mar  is  dual  do'n  f heur, 
glan-sgathar  iad  gu  grad, 

Is  amhluidh  mar  na  lusa  maoth' 
crion-seargaidh  iad  air  fad. 

3  Cuir-sa  do  dhòchas  ann  an  Dia, 
is  deanar  maitheas  leat, 

Mar  sin  sior-mhealaidh  tu  an  tìr, 
's  beathaichear  thu  gu  beachd. 

i  Gabh  tlachd  an  Dia,  is  bheir  e  dhuit 
làn  rùn  do  chridh'  achaoidh. 

5  Do  shlighe  tabhair  suas  do  Dhia ; 
earb  ris,  is  bheir  gu  crìch. 

6  Foillsichidh  e  do  chòir  's  do  cheart, 
mar  sholus  glan  nan  tràth ; 

Ts  amhluidh  mar  àrd-mheadhon-là 

do  bhreitheanas  a  ghnàth. 

Gu  sàmhach  fan  ri  Dia  nan  dùl, 

is  feith  le  foighid  leis ; 
fVn  ti  'na  shligh'  a  shoirbhicheas, 

na  gabh-sa  farmad  ris : 
fa  chùis  an  f hir  a  bheir  gu  buil 

a  dhroch-bheart  innleachdach. 

8  Leig  corruich  dhìot,  trèig  fearg: 
na  bi-sa  frionasach.       [chum  uilc 

9  Oir  droch  dhaoin'  is  luchd-deanamh 
glan-sgathar  as  gu  lèir :  [uilc 

Ach  lion  'g  am  bheil  an  sùil  ri  Dia, 
buan-mhealaidh  iad  an  tìr. 

10'Oirfeith  gu  foil  rè  tamuill  bhig, 
's  an  droch  dhuin'  cha  bhi  ann : 

'S  'na  ionad  fòs,  ma  bheir  fa'near, 
cha  bhi  e  fèin  no  'chlann. 

11  Ach  mealaidh  daoine  sèimh  am 
am  fearann  is  an  tìr :  [feasd 

Lan-shòlas  bheirear  dhoibh  faraon, 
an  saoibhireachd  na  sìth'. 

12  Tha'n  t-aingidh  cumadh  lochd  do'n 
's  a'  casadh  'f  hiacia  ris.  [t-saoi, 

13  Ni  Dia  air  fanoid :  oir  dha  's  lèir 
gur  dlùth  air  là  a  sgrios. 

24  Na  h-aingidh  tharruing  iad  an  lann ; 

is  chuir  am  bogh'  air  ghleus, 
A  leagadh  aim-beartach  is  bhochd, 

's  a  mharbhadh  luchd  deadh  bheus. 

15  An  claidheamh  thèid  'nan  cridhe 
thèid  air  am  bogha  claoidh.  [fèin, 

16  'S  fearr  beagan  aig  an  duine  chòir, 
na  saoibhreas  mòr  an  daoi. 

17  Oir  gairdeana  luchd  aingidheachd 
mìn-bhrisear  air  an  cruas ; 

Ach  daoine  còir  is  fireanach 

ni  Dia  an  cumail  suas. 
19  Air  aimsiribh  nam  fireanach 

is  fiosrach  Dia  gun  cheisd : 
An  oighreachd  is  an  seilbh  faraon, 

dhoibh  's  maireannach  am  feasd. 

19  Cha  chuirear  iad  gu  rudhadh 
gruaidh, 

's  an  aimsir  ghàbhaidh  olc : 
Oir  gheibh  iad  uil'  an  sàth  gu  leòx 
an  làithibh  gainne  's  gort'. 

20  Ach  sgriosar  droch  dhaoin',  naìmhtìe 
bidh  iad  m&r  shaill  nan  uan ;  (Dhfid 


Làn-mhillear  ìad,  is  thèid  dhoibh  as, 

mar  dheataich  nach  'eil  buan. 
21  An  iasachd  gabhaidh  daoine  daoi, 

's  cha  dìol  a  rìs  air  ais ; 
Am  firean  tha  e  tròcaireach, 

is  nithear  pailteas  leis. 
220irmheud's  afhuair  a  bheannachd 

sior-mhealaidh  iad  an  tìr :  [san 
'S  an  dream  a  gheibh  a  mhallachd-san 

lom-sgriòsar  iad  gu  lèir. 

23  Tha  Dia  a'  stiùireadh  cheumanna 
an  duine  naomha  chòir : 

Is  tha  e  gabhail  tlachd  is  toil' 
d'a  shlighe-san  gu  mòr. 

24  Nan  tarladh  dha  gu'n  tuiteadh  e, 
cha  tilgear  tur  e  sìos : 

Oir  tha  an  Tighearna  le  'làimh 
'g  a  chumail  suas  a  rìs 

25  Bha  mise  òg,  's  a  nis  an  aois  ; 
is  riamh  cha'n  fhaca  mi 

'Na  dhiobrachan  an  duine  còir, 
no  'shliochd  ag  iarraidh  bìdh. 

26  Sior-thruacant'  e,  is  coingheallach  s 
beannaicht'  a  shliochd  a  ta. 

27Seachainn  an  t-olc,  is  dean  am  maith, 
is  còmhnuidh  gabh  gu  bràth. 

28  Is  toigh  le  Dia  ceart  bhreitheanas, 
a  naoimh  cha  trèig  e  chaoidh  ; 

Sior-choimhdeariad:  ach  sgatharsìo? 
droch  shliochd  nan  daoine  daoi. 

29  Mealaidh  na  fireana  an  tìr ; 
buan-chòmhnuidh  ni  iad  innt'. 

30  Thig  beul  an  t-saoi  air  gliocas  glan, 
a  theang'  air  rogha  cainnt. 

31  Tha  lagh  a  Dhè  'na  chridh'  a  stigh; 
cha  sleamhnuich  uaith  a  cheum. 

32  Tha'n  droch  dhuin'  feitheamh  air 

an  t-saoi, 
g'a  mharbhadh  is  g'a  theum. 

33  Cha  'n  f  hàg  an  Tighearn  e  'na  làimh 
a  dheanamh  air  droch-bheirt ; 

Cha'n  i'hàgar  ris  e  ann  am  binn, 
tràth  chuirear  e  fo  cheirt. 

34  Feith  thus'  air  Dia,  's  na  shlighe 
is  àrduichear  leis  thu,  [gluais 

An  tìr  gu  meal  thu ;  is  drocli  dhaoin' 
'g  am  milleadh  chi  do  shùil. 

35  An  duine  malluicht'  chunnaic  mi 
an  neart,  's  an  inbhe  mhòir, 

'Ga  sgaoileadh   fèin   a  mach  mai 
a'  fàs  gu  dosrach  ùr ;  [chraoibh, 

36  Ach  chaidh  e  seach,  is  feuch  cha 
dh'iarr,  is  cha  d'fhuaras  e.     [robh  ; 

37  Amhairc  Ì3  feuch  gur  sìth  is  crioch 
do'n  duine  dhìreach  rèidh. 

38  Ach  sgriosar  luchd  an  eusaontais, 
is  thèid  dhoibh  as  faraon : 

Di-mhilltear  agus  sgathar  sios 
crioch  dheireannach  dhroch  dhaoin'. 

39  Ach  furtachd  fhior  nam  firean  fòs, 
thig  sin  o  Dhia  nan  dùl : 

Is  anns  an  aimsir  thrioblaidich, 
's  e  's  barrant  air  an  cùl. 

40  Thigtreis  is  furtachd  thuc'o  Dhia, 
le  fuasgladh  an  deadh  àm ; 

Saorar  iad  leis  o  dhaoinibh  olc, 
oir  chuir  iad  muinghinn  ann. 
SALM  XXXVIII. 

1  A  Thighearn,  ann  ad  chorrulch 
1\  na  cronuich  mi  eu  sars  ;[rnhòir 


18 


SALM  XXXIX.  XXi. 


dean  mo  smachdachadh  geur, 
an  uair  a  lasas  t'fhearg. 

2  Oir  tha  do  shaighde  guineacfc  geur 
sàitht'  annam  fèin  gu  teann : 

Is  orm  a  ta  do  làmh  gu  trom, 
'gam  chumail  sìos  gach  àm. 

3  Cha'n  'eil  maoìn  fhallaineachd  a'm' 
air  son  do  chorruich  ghèir ;  [fheòil, 

A'm'  chnàmhaibh  cha'n  'eil  tàmh  no 
air  son  mo  pheacaidh  fèin.  [fois, 

4  Oir  chaidh  mo  pheacaidh  os  mo 
taid  orm  'nan  eire  thruim.  [cheann ; 

5  Mo  chreuchda  ta  ro-lobhta,  's.breun ; 
mo  ghòruich  's  coireach  rium. 

S  Tha  mi  gu  cràiteach,  euslan,  crom, 
a'  triall  gach  là  le  bròn. 

7  Mo  leasraidh  làn  do  ghalar  breun' : 
gun  fhallaineachd  a'm'  fheòil. 

8  Taim  lag  is  brùit' :  a'  bùireadh  fòs 
tre  an-snòcair  mo  chridh'. 

9  A'd'  làth'r,,  a  Dhè,  tha  m'uile 

mhiann : 
cha'n  fholuicht'  ort  mo  chaoidh. 

10  Mo  chridhe  ta  sior-phloscartaich, 
mo  neart  chaidh'.uam  gu  glan  ; 

An  taic  ri  fradharc  geur  mo  shùl, 
sin  agam  fòs  cha  d'fhan. 

11  Tha  luchd  mo  ghaoil  's  mo  chairde 
a'  seasamh  fad  o  m'  bheurn  [caomh 

Mo   choimhearsnaich  is  luchd  mo 
a'  teicheadh  uam  an  cèin.  [phàirt, 

12  Sealg  orm  a  ta  luchd  iarraidh 
m'anm' : 

luchd  iarraidh  m'uilc  a  ghnàth, 
A'  labhairt  nithe  laimhleasach, 

's  a'  smuaineach'  ceilg'  gach  là. 
\3  Àch  mìse  fòs  mar  bhodhar  mi, 

nach  cluinneadh  guth  no  sgeul : 
ìs  cosmhuil  mi  ri  duine  balbh, 

gun  cbomas  fosglaidh  bèil. 
x  4  Mar  sin  mar  dhuine  mi  nach  cluinn, 

gun  achmhasan  'na  bheul. 

15  Oir  dh'  earb  mi  riut,  a  Dhè,  mo 

Thriath : 
Dhia,  freagraidh  tus'  a'm'  fheum. 

16  Thubhairt  mi,  chum  nach  maoidh- 

eadh  iad, 
thoir  freagradh  dhomh  gu  cas : 
Is  chum  nach  dean  iad  gairdeachas 
'n  tràth  shleamhnuicheas  mo  chas. 

17  Oir  »s  dlùth  chum  claonaidh  mi, 

's  mo  bhròn 
a'm'  fhianuis  tha  do  ghnàth. 

18  Mo  lochd  do  innseam,  is  fo  m' 
mòr  aimheal  orm-sa  ta.  [chiont'. 

19  Ach  mheud's  a  ta  'nan  naimhde 

dhomh, 

's  ro  bheothail  iad  's  fs  treun  ; 
Is  luchd  mo  mhi-rùìn  eucorach, 

taid  lionmhor  mar  an  ceudn'. 
20'Siad  sin  a's  nairahdedhomh  gufìor, 

luchd-dìolaidh  maith  le  h-olc  j 
Air  son  gu  bheil  mi  leantuinn  air 

an  ni  thamaith  gun  lochd. 

21  Na  treig  mi,  Thighearna :  mo  Dhia, 
na  bi-sa  uam  an  còin. 

22  Dhia,  greas  a  chum  mo  chuideach 
oir  's  tu  mo  shlàinte  fèin.  [aidh 

SALM  XXXIX. 
i  rpHOBHAiRT  mi,  bheir  mì  fèin  fa'- 
1  mo  ahlighc? » 's  ni  mi  fòs     t  near 


Mo  theangadh  choimheadmar  ie  srèiiL 
air  bhith  do'n  daoi  a'm'  chòir. 

2  Dh'fhan  mi  gu  tosdach  balbh  a'm1 
o'n  ni  sin  fèin  bu  mhaith ;  [thàmh, 

Mhosgail  mo  thrioblaid  is  mo  bhròn 
annam  gu  mòr  a  stigh. 

3  Air  bhith  dhomh  smuaineachadh 
do  ghabh  mo  chridhe  teas :  [mar  so, 

Is  las  an  teine :  is  mar  so 
le  m'  theangaidh  labhair  mis' : 

4  Thoir  fios,  a  Dhè,  dhomh  air  tnc 
tomhas  mo  là  ciod  e :  .[chrìch4 

Gu  faighinn  eòlas  agus  fios 
cia  h-anmhunn  gearr  mo  rè 

5  Feuch  rinn  thu  mar  leud  bois'  mo 
mar  neo-ni  agad  m'aois :  [làith', 

Gach  neach  d'a  f heabhas,  e  gu  fior, 
's  ni  dìomhanach  gun  phrìs. 

6  An  samhladh  brèig'  a'  siubhal  fòs 
gach  duine  ta  gu  dearbh : 

Gun  suaimhneas  fòs  'gam  buaireadh 
an  dìomhanas  gun  tairbh' :  [fèin, 

A'  torradh  nithe,  's  cur  ri  chèil' 
mòr  bheartai-s  air  gach  dòigh, 

Gun  fhios  co'n  t-oighre  chruinnicheass 
no  mhealas  iaù  fadheòidh. 

7  Ciod  nis  ri'm  feitheam  fein,  a  Dhè  ? 
mo  dhòchas  dhiot  do  ni'm'. 

8  Saor  mi  o  m'uile  lochd ;  's  na  dean 
ball-maslaidh  an-daoin'  dhìom. 

9  Dh'fhan  mi  a'm'  thosd,  gun  fhosg- 
oir  leatsa  rinneadh  e.      [ladh  bèil4 

10  Tog  dhìom  do  bhuille,  Dhè:  le 
do  làimhe  chlaoidheadh  mi.  [beum 

11  Tràth  chronuichear  leatneachm'a 

lochd, 

mar  chnuimh  thèid  as  d'a  shnuadh : 
Gu  deimhin  fèin  's  fior-dhìomhanas 
gach  duin'  air  bith  do'n  t-sluagh. 

12  Dhia,  èisd  ri  m'urnuigh,  is  ri 
m'ghlaodh; 

ri  m'  dheòir  a'd'  thosd  na  bi; 
Oir's  coigreach  agad,  is  fear-cuairt, 
mar  m'athraibh  uile  mi. 

13  Dhia,  coigil  agus  caomhain  mi, 
gu  faighinn  neart  ri  m'  bheò 

Mu'n  siubhail  mi,  a'  dol  do'n  eug, 
's  nach  bi  mi  ann  ni's  mò. 
SALM  XL. 

1  T\h'fhexth  mi  le  foighid  mhaith  rì 
V  Dia, 

chrom  thugam,  dh'èisd  mo  ghuth : 

2  Is  thug  se  à  slochd  uamhuinn  mi, 
à  clàbar  criadha  tiugh : 

Air  carraig  chòmhnaird  chuirmo  chos; 
mo  cheuman  shocruich  e. 

3  Is  òran  nuadh  chuir  e  a'm'  bheul, 
gu  b'e  sud  moladh  Dhè : 

Chi  mòran  e,  's  fo  eag\l  bi'd, 
is  earbaidh  iad  à  Dia. 

4  'S  beannaicht'  an  duine  sin  gu  dearbh 
ni  dòchas  as  an  Triath, 

Is  nach  gabh  tlachd  no  toil  air  bith 
do  luchd  an  àrdain  mhòir, 

No  fòs  do'n  drearn  a  thèid  a  thaobh 
gu  ceilg,  le  saobhadh  glòir'. 

5  Is  lìonmhor  t'oibre  iongantach, 

a  Thigliearn  is  a  Dhe,     [inhear  iad 
'S  do  smuaintean  oirnn  :  cha'n  àir 
an  ordush  dhuit  gu  rèidh : 


SALM  XLI.  XLIL 


19 


Na'n  cuirinnlad  an  cèill  'gu  mìn, 

no  fòs  na  'n  innsinn  iad, 
An  àireamh  rachadh  thar  mo  neart, 

aig  lìonmhoireachd  is  meud. 

6  Ofrail  no  ìohairt  leat  cha  mhiann, 
dh'fhosgail  thu  fèin  mo  chluas  : 

Lochd-ìobairt  agus  ìohairt-loisgt' 
cha  d'iarr  thu  dhuit  chur  suas. 

7  An  sin  do  lahhair  mise,  feuch, 
a  ni3  a  ta  mi  teachd : 

An  ròl'  an  leabhair  ormsa  fòs 
sud  sgrìobhta  tha  gu  beachd. 

8  'Se  sud  mo  thlachd  's  mo  mhiann,  a 
do  thoil  gu  deantadh  leam  :<  [Dhè, 

Do  readid  gu  dearbh  a  ta  gu  buan 
a'm'  chridhe  stigh,  's  a'm'  chom. 

S  Air  t'fhìreantachd  sa'  choinneimh 
a  Dhè,  rinn  mise  sgeul :  [mhòir, 

Oir  feuch,  a  Dhè,  mar  's  aithne  dhuit 
nior  chaisg  mi  fèin  mo  bheul. 

i>'10  A'm'  chridhe  t'fhìreantachd  niòr 
cheil ; 

ach  t'f  hìrinn  chuir  mi'n  cèill ; 
Do  shlàint',  's  do  chaoimhneas  gradh- 
ach  caomh 

o'n  t-sìuagh  nior  cheil  mi  fèin. 
11  Do  thròcair  chaomh  na  cum-sa  uam, 

a  Thighearna  gubràth  ; 
)J)o  chaoimhneas  gràdhach,  t'fhìrinn 

gleidheadh  iad  mi  a  ghnàth.  [fòs 
.22  Oir  is  do-àireamh  iad  na  h-uilc 

ta  'g  iadhadh  orm  mu'n  cuairt ; 
S?Do  ghlac  mo  pheacaiclh  mi  cho  teann 

's  nach  feud  mi  sealltuinn  suas : 
hO's  lìonmhoir'  iad  na  foit  mo  chinn, 

is  thrèig  mo  chridhe  mi. 
-13  Dhia,  gu  matoilleatfurtachdorm, 

grad-chuidich  leam,  a  Dhè , 

14  Biodh  nàir'  is  amhluadh  dhoibh 
|  do  m'anam  dh'iarras  claoidh:[faraon, 
gKuaig  orr'  air  ais,  is  rudhadh  gruaidh', 

le  'm  b'àill  mo  chur  gu  dìth. 

15  Gun  àird,  gun  àiteach'  gu  robh  iad, 
mar  thuarasdal  d'an  nàir', 

A  thubhairt  rium  gu  fanoideach, 
=  aha,  aha,  le  gàir. 
L6  Aoibhneas  is  aighear  do  gach  neach, 

ga  d'iarraidh  fèin  a  ta : 
Is  abradh  iad  le'n  toigh  do  shlàint', 

Dia  gu  ma  mòr  a  ghnàth. 
"17  Ach  mis'  ged  tha  mi  ainnis  bochd, 
|  smuainichidh  orm  an  Triath : 
[d'fhear  cabhair  thu  's  moShlànuigh- 

moille  na  dean,  a  Dhia.  [ear; 
SALM  XLI. 

JQ  beanxaicht'  am  fear  a  bheir  gu 

0  fa'near  an  duine  bochd :  [glic 
A.n  uair  a  thrioblaid  is  a  theinn, 

bheir  Dia  e  saor  o'n  olc. 
■  2  Ni  Dia  a  dhìon,  's  a  chumail  beò, 

is  beannaicht'  e  san  tìr : 
3u  toil  a  naimhde  mi-runach 

na  tabhair  e  gu  sìor. 
1  Air  leabadh  'thinneis  iarganaich 

bheir  Dia  dha  neart  is  treòir 
>  A.  leabadh  ni  thu  dha  air  fad 

ri  h-àm  a  thinneis  rnhòir. 
t  Thubhairt  mi,  deau-sa  tròcair  orm, 

a  Thighearn  is  a  Dhè  ; 
is'  leighis  m'anam  euslan  bochd, 

ci?  t'aghaidh  pheacaich  mi. 


5  Tha'n  dream  sin  a's  fior-naimhde 
a'  labhairt  orm  le  beum :  [dhomh 

O  c'uin  a  sgriosar  'ainm-san  as, 
's  a  thèid  e  sìos  do'n  eug  ? 

6  Ma  thig  e  m'amharc,  labhraidh  e 
cainnt  dhìomhanach  le  'bheul : 

Ta  'chridh'  a'  torradh  nimh  a  stigh, 
's  a  muigh  a'  deanamh  sgèil. 

7  Sìor-chogarsaich  an  cluais  a  chèii', 
luchd  m'  fhuath'  a  ta  air  fad  : 

A'smuaineachadh  's  a'  cumadh  lochc! 
a'm'  aghaidh  fèin  gun  stad. 

8  Droch  thinneas  (deir  iad)  tha  gu  dlùtb 
a'  leantuinn  ris  r'  a  bheò  ; 

Air  bhith  dha  nis  'na  luidh'  gu  tinn, 
cha'n  èirich  e  ni's  mò. 

9  Am  fear  bu  charaid  dìleas  domh, 
ri'n  earbainn  gach  nib'àill, 

'S  a  dh'ith  do  m'aran  air  mo  bhòrd, 
a'm'  aghaidh  thog  e  'shàil. 

10  •  Ach  thusa,  Dhè,  dean  tròcair  orm; 
is  tog  mi  rls  an  àird, 

A  chum  gu  tugainn  luigheachd  dhoibh 
is  comain  cheart  gun  dàil. 

11  Tre  so  is  fiosrach  mi  gu  beachd 
gur  ionmhuinn  leatsa  mi : 

Air  son  nach  d'thug  mo  naimhdc 
buaidh, 

's  nach  d'rinneadh  leo  mo  chlaoidh. 

12  Ach  mise,  ann  am  ionracas, 
's  tu  sheasas  mi  a  ghnàth  : 

Am  tìanuis  fòs  do  ghnùise,  Dhè, 
ga  m'  shocruchadh  gu  bsràth. 

13  Iehobhah  Dia  chloinn  Israeil, 
beannaicht'  gu  robh  e  fèin, 

0  aois  gu  h-aois  gu  suthaiu  sìor, 
Amen,  agus  Amen. 

SALM  XLII. 

1  1\/[ar  thogras  fiadh  na  sruthan  uisg* 
1*1  le  bùireadh  àrd  gu  geur, 

Mar  sin  tha  m'anam  ploscartaich, 
ag  èigheach  riutsa,  Dhè. 

2  Tha  tart  air  m'anam'n  geall  air  Dia, 
'n  geall  air  an  Dia  ta  beo : 

0  c'uin  a  thig  's  a  nochdar  mi 
am  fianuis  Dhia  na  glòir'  ? 

3  Gach  là  is  oidhch'  is  iad  mo  dheòir 
a's  cuibhrionn  dhomh  's  a's  biadh : 

An  uair  a  deir  iad  rium  a  ghnàth, 
c'àit  bheil  a  nis  do  Dhia  ? 

4  Tha  m'anam  air  a  dhòrtadh  mach, 
a'  cuimhneachadh  gach  ni ; 

Oir  chaidh  mi  leis  a'  chuideacln"; 

dol  leo  gu  teampull  Dè ;  [mhòir 
Seadh  chaidh  mi  leo  le  gairdeachas. 

is  moladh  fòs  le  chèil', 
Seadh  leis  a'  chuideachd  sin  a  bha 

a'  coimhead  làithe  fèill'. 

5  O  m'anam !  c'uim'  a  leagadh  thu 
le  dìo'bhail  misnich  sìos? 

Is  c'uim'  am  bheil  thu'n  taobh  stigh 
fo  thrioblaid  is  fo  sgìos  ?  [dhions 

Cuir  dòchas  daingean  ann  an 
oir  fathast  molam  e, 

Air  son  na  furtachd  is  na  slàint' 
thig  dhomh  o  'eudan  rèidh. 

6  Thuit  m'anam  annam  sìos,  a  Db.^., 
ghrad-chuimhnich  rai  'n  sin  ort; 

O  thalamh  Iordain,  Hermoin  àird. 
o  Mhitsar  fòs  uau  cnoc. 


20 


SALM  XLIIL  XLIV. 


7  Le  fuaim  do  shruthan  uisge  fèin, 
ta  doimhn'  air  dhoimhne  gairm : 

Do  stuaidhean,  is  do  thonnan  àrd' 
dol  tharum  tha  le  toìrm. 

3  Orduichidh  Dia  d'a  ghràsaibh 
a  chaoimhneas  anns  an  lò :  [dhomh, 

San  oidhche  ni  mi  guidhe  's  ceòl 

ri  Dia  a  chum  mi  beò. 
'J  Mo charraig,  c'uim'  a  thrèig  thumi ? 

ri  Dia  a  deir  mi  fèin : 
Is  c'uim'  am  bheil  mi  triall  fo  bhròn, 

bhrìgh  fòirneirt  m'eascair  thrèin  ? 

10  Mar  lann  a'm'  chnàmhaibh,  m'eas- 
toirt  toibheim  dhomh  a  ta :  [cairde 

Tràth  their  iad  rium  gu  fanoideach, 
c'àit  bheil  do  Dhia  ?  gach  là. 

11  O  m'anam,  c'uim'  a  leagadh  thu, 
le  dìobhail  misnich  sìos  ? 

Is  c'uim'  am  bheil  thu'n  taobh  stigh 
fo  aimheal  is  fo  sgìos  ?  [dhìom 

Cuir  dòchas  daingean  ann  an  Dia : 
oir  molam  e  a  ghnàth, 

0  's  e  a's  slàinte  do  mo  ghnùis, 
is  e  mo  Dhia  gu  bràth. 

SALM  XLIII. 

1  pr/M  cothrom  rium,  is  tagair  fèin 
\J  mo  chùis,  o'n  fhineach  olc, 

D'n  eucorach,  's  o  fhear  na  ceilg', 
Dhè,  saor-sa  mi  o'n  lochd. 

2  C'ar  son  a  thilg  thu  mise  uait  ? 
's  gur  tu  mo  Dhia  's  mo  threòir ; 

C'arson  bhrìgh  fòirneirt  m'eascairde, 
an  siubhlam  fèin  fo  bhròn  ? 

8  Dhia,  t'fhìrinn  is  do  sholus  glan, 
leig  thugam  iad  a  mach :  [naoimh, 

Qa  m'  sheòladh  :chum  do~  thulaich 
's  mo  thabhairt  chum  do  theach. 

4  'N  sin  racham  dh'ionnsuidh  altair 
an  Dè  sm!m'aoibhneismhòir  :[Dhè, 

Air  clàrsaich  bhinn  do  mholam  thu, 

O  Dhia,  mo  Dhia  na  glòir'. 
'i  O  m'  anam,  c'uim'  a  leagadh  thu, 

le  dìobhail  misnich  sìos  ? 
Is  c'uim'  am  bheil  thu'n  taobh  stigh 

fo  aimheal  is  fo  sgìos  ?  [dhìom 
Cuir  dòchas  daingean  ann  an  Dia ; 

oir  molam  e  a  ghnàth, 

0  'se  a's  slàinte  do  mo  ghnùis, 
is  e  mo  Dhia  gu  bràth. 

SALM  XLIV. 

1  T  e'r.  cluasaibh  chuala  sinn,  a  Dhè, 
Lt   ar  sinnsir  chuir  an  cèill 

Na  gnìomhara  a  rinneadh  leat, 
'nan  aimsir,  fad  o  chèin. 

2  Lc  d'  làimh  mar  thilg  thu  mach  na 
is  iadsan  chuir  'nan  àit :  [sloìgh, 

Mar  rinn  thu  air  na  cinnich  claoidh, 
ach  dhoibhsan  thug  an  sàth. 

3  Oir  sealbh  san  tlr  cha  d'fhuaireadh 
lc'n  claidhcamh  no  le'n  loinn,  [leo 

Ni  mò  a  rinn  an  gairdean  fèin 

an  teasairginn 'nan  teinn [bhuaidh, 
Ach  do  làmh  dheas  thug  dhoibh  a' 

do  ghairdean  neartmhor  treun, 
Is  soìus  glan  do  ghnuis*,  a  chionn 

gu'n  d'  thug  thu  dhoibhsan  spèis. 
i  Oir  's  tusa  fèin,  a  Dhia  nam  feart, 

mo  Thigheara  is  mo  Righ : 
Part.si.yhd  do  lacob  orduich  uait, 

i«  i'uasrrail  air  gun  dìth. 


5  'S  ann  tre  do  neart-sa  leagar  sìus 
na  h-nile  's  naimhde  dhuinn : 

Tre  t'ainm-sa  saltraidh  sinn  gu  làr 
an  dream  a  dh'èireas  ruinn. 

6  Oir  as  mo  bhogh'  cha  dean  mi  bun, 
cha'n  fhurtachd  dhomh  mo  lann. 

7  Ach  's  tusa  nàirich  luchd  ar  fuath' 
o'r  naimhdibh  shaor  thu  sinn. 

8  Air  feadh  an  là  's  ann  ann  an  Dia, 
a  ni  sinn  uaill  is  glòir : 

Is  t'ainm-sa  fòs  air  feadh  gach  linn, 
àrd-mholaidh  sinn  gu  mòr. 

9  Ach  rinn  thu  nis  ar  tilgeadh  dhìot, 
is  nàirich  thusa  sinn : 

'S  a  mach  le'r  n-armailtibh  's  le' 
cha'n  'eil  thu  fèin  dol  leinn.  [feachd 

10  Guteicheadh  chuir  thu  sinn  air  ais, 
o'n  nàmhaid  gheur  sa'  chath : 

Is  luchd  ar  mi-ruin  tha  dhoibh  fein 
a'  deanamh  creich'  is  sgath'. 

11  Mar  chaoraich  thug  thu  sinn  'na 

biadh ; 

measg  chinneach  sgaoileadh  sinn. 

12  Reic  thu  do  phobull  fèin  gun  fhiach 
's  gun  mheud  air  maoin  d'au  cinn 

13  Do  rinn  thu  toibheum  dhinn  gi 
truagh 

d'arcoimhearsnaich  gu  lèir; 
Ball-fanoid  do  na  bheil  mu'n  cuairt. 
's  ball-magaidh  mar  an  ceudn'. 

14  AmmeasgnanGeintileach  air  fad 
gnàth-fhocal  rinn  thu  dhinn ; 

'S  am  measga'  phobuilì  anns  gach  à: 
'nar  n-aobhar  crathaidh  cinn. 

15  Tha  m'  amhluadh  is  mo  mhasladl 
a'm'  fhiarwiis  fèin  a  ghnàth,  [gen: 

Rinn  nàir'is  rudhadh  fòs  moghruaiùh 
m'fholach  gu  truagh  gach  là. 

16  'Se  sin  mo  chor  thaobh  guth  an  fhi: 
a  chàineas  mi  gu  h-olc, 

'S  a  spreigeas  mi  ;'s  a  thaobh  an  nàmh 
's  an  dioghaltaich  gu  lochd. 

17  Sud  uile  ge  do  thàinig  oirnn 
nior  dhearmaid  sinne  thu ; 

Cha  d'rinn  sinn  breug  no  briseadl 
claon 

'n  aghaidh  do  chùmhnaint  dhlùt 

18  Cha  d'  aom  ar  n-aigne  uaitse  riamh 
ar  cridh'  cha  deach  air  cùl : 

0  d'  shlighe  cha  do  chlaon  ar  cos 
's  cha  deach  air  seachran  iùil. 

19  An  ionad  dhràgon  ge  do  phronn 
thu  sinne  sios  gu  làr, 

Is  ge  do  dh'fholuich  thusa  sinn 
le  sgàil  is  dubhar  bàis. 

20  Ma  's  e  gu'n  leig  sinn  as  ar  cuimhn  Oir '^ 
ainm  uasal  àrd  ar  Dia, 

No  gu  dia  eile  coimheach  brèig' 
ar  làmh  ma  shìn  sinn  riamh  : 

21  Nach  rannsuich  Dia  so  fèin  a  mach 
oir  aige  ta  iàn-fhios 

Alr  dìomhaireachd  a'  chridhc  stigh, 
gach  car  a  t'ann  is  cleas. 

22  Oir,  air  do  shonsa  mharbhadh  sinv  £  ■■ 
air  feadh  an  là  gu  lèir, 

'S  mar  chaoraich  tha  sinn  air  ar  mea-ì' 
a  chasgaireadh  gu  geur. 

23  Mosgail ;  c'ar  son  àchoicllcas  iu 
Dhia,  faivich  as  do  shuain  ; 

Gu  'bràth  na  tilg-sa  sinn  a  mach» 
na  triall-sa  f'ada  ufilnu. 


16 

j(  ■ 
b: 


1!:': 

ti:,: 


SALM  XLV.  XLVI.  XLVII. 


21 


'A  Ciod  ulm'  am  foluich  thu  do  ghnùis  ? 

ciod  uim'  an  dearmaid  thu 
Irn-àmhghar,  is  ar  n-èigin  mhòr 

tha'g  iadhadh  oirnn  gu  dlùth? 
!5-  Oir  chrom  ar  n-anam  sios  do  'n  ùir, 

arhrù  ri  talamh  theann.  I 
!6  A'd'  thròcair  eirich,  cuidich  ìeinn, 

is  furtaich  oirnn  san  àm. 
SALM  XLV. 

Deadh  aohharòrainnaoimh  isciùil 
a'  deachdadh  ta  mo  chridh' : 
[s  lahhram  air  na  nithibh  sin 

a  rinn  mi  fèin  do'n  Righ  : 
'tlarpheann  an  làimh  fìr-sgriobhaidh 
a  chuireas  sìos  gu  luath,  [dheis, 
!s  amhluidh  sin,  mo  theangadh  ta 

air  t-urram  àrcl  a'  luaidh. 
!  Is  maisich'  thu  na  clann  nan  daoin' ; 

gràs  dhòirteadh  ann  ad  hheul : 
.'sair  an  aohhar  sin  rinn  Dia 
do  hheannachadh  gach  ial. 
!  Deasuich  do  chlaidheamh  air  do  lèis, 

O  thus'  a  ghaisgich  mhòir  : 
Le  d'  chumhachd  is  le  d'mhòralachd, 

le  greadhnachas  is  glòir. 
J  Bhrìgh  firinn,  suairceis,  agus  ceirt, 

marcaich  gu  huadhach  àrd, 
[s  nithe  uamhor  teagaisgidh 
do-dheas  làmh  dhuit  's  gach  àit. 

>  Rachadh  do  shaighde  geur'  gu  cridh' 
gach  eascaraid  an«Righ : 

Tre  sin  am  pobull  tuitidh  fo'd, 
is  nìthear  leat  an  claoidh. 

>  Gu  suthain  is  gu  siorruidh  ta 
do  chaithir  àrd,  a  Dhe  : 

;31at-shuaicheantais  do  rìoghachd-sa 

is  slat  ro  chothrom  i. 
r  O  's  ionmhuinn  leatsa  còiris  ceart 

is  thug  thu  fuath  do'n  olc ; 
Ds  ceann  do  chompanach  chuir  Dia, 

do  Dhia-s'  ol'  aoibhneis  ort. 
i  Do'n  alos,  mhirr,  is  chasia, 

o  t'eudach  fàile  thèid : 
Leo  sud  do  chuir  iad  aoihhneas  ort, 

o  d'  lùchairt  geal  mar  dheud. 
)  Am  measg  do  mhnathan  urramach 

ta  nigheana  nan  righ : 
S  an  òr  na  h-Ophir,  air  do  dheis, 

do  hhan-righ  seasaidh  i. 
cO  A  nighean,  èisd  is  amhairc  fòs, 

is  crom-sa  sìos  do  chluas ; 
Tigh  t'athar,  is  do  mhuinntir  fèin 

na  cuimhnich  à  so  suas. 

11  Gahhaidh  mar  sin  an  Righ  làn-toil 
do  d'àille  thlachdmhor  fèin : 

Oir  'se  do  Thighearn  is  do  Thriath, 
thoir  urram  dha  is  gèill. 

12  Thig  nighean  Thiruis  thugad  fòs, 
le  tiodhlacaibh  gu  tric ; 

S  na  daoine  saoibhir  tha  'nam  measg 
ag  asluch'  gràis  is  iochd. 

13  Nighean  an  Righ  gu  dearbh  a  stigh, 
tha  uile  làn  do  ghlòir : 

rha  'culaidh  eudaich  uimpe  fòs, 
air  oihreachadh  le  h-òr. 

14  Am  hrat  do  obair  ghrèis  le  snàth'd, 
bheirear  i  gus  an  righ  : 

Thig  thugad  luchd  a  coimheadachd, 
's  a  maighdeana  'na  deigh. 

15  Thèid  iad  gu  cùirt  an  Righ  a  steach, 
ait,  aoihhneach  bheirear  iad. 


16  Airson  do  shinnsirbidhdochlann, 
mar  phrionnsaibh  anns  gach  àit. 

17  T'ainm  glòrmhor  do  gach  linn  a 
air  chuimhne  cuiridh  mi :  [thigj 

Is  bheir  mar  sin  am  pohull  duit 
àrd-mholadh  feadh  gach  rè. 
SALM  XLVI. 

1  9Qe         a's  tearmunn  duinn  gu 

0  beachd, 

ar  spionnadh  e  's  ar  treis  : 
An  aimsir  carraid  agus  teinn, 
ar  cabhair  e  ro-dheas. 

2  Mar  sin  ged  ghluaist'  an  talainh 
cha'n  aohhar  eagail  duinn :  [trom, 

Gcd  thilgeadh  fòs  na  slèibhte  mòr' 
àm  builsgein  fairg'  is  tuinn. 

3  Na  h-uisgeacha  le  heucaich  hhuirh, 
ged  rachadh  thar  a  chèil' : 

Le'n  ataireachd  ged  bhiodh  air  chritl: 
na  beanntan  àrd'  gu  leir. 

4  Ta  amhainn  ann,  le  'sruthaihh 
ni  caithir  Dhè  ro-ait ;  [sèimh, 

Fior-àite  naomh  an  ti  a's  àird', 
am  bheil  sior-chòmhnuidh  aig. 

5  Tha  Dia  'na  meadhon  innte  stigh 
mar  sin  cha  ghluaisear  i ; 

Oir  cuideachadh  is  còmhnadh  leath' 
'se  Dia  gu  rnocl*  a  ni. 

6  Do  ghabh  na  cinnich  boil',  is  ghluai?^ 
na  rioghachda  gu  cas : 

Air  cur  do  Dhia  a  ghuth  a  mach, 
do  leagh  an  talamh  as. 

7  Tha  Dia  nan  sluagh  leinn  fcin  a 

ghnàth ; 
Dia  Iacoib  's  tearmunn  duinn. 

8  Thigibh,  is  faicibh  oibre  Dhè, 
gach  sgrios  air  talamh  rinn. 

9  Gu  h-iomall  fòs  an  domhain  mhòir 
an  cogadh  ni  e  chosg : 

Amhoghahhris,  an  t-sleagh  do  ghearr, 
an  carhad-cogaidh  loisg. 

10  Bibh  sàmhach,  's  tuigibh  gurmi 
àrduichear  mi  gu  sior  [Dia  i 

Am  measg  nan  sluagh,  biodh  urram 
air  feadh  gach  uile  thìr.  [^hcmh 

11  Tha  Dianan  sluagh  ri  còmhnadh 

leinn, 

's  an  còmhnuidh  air  ar  crann  : 
Is  e  Dia  lacoib  's  tearmunn  duinn-i 
d'ar  furtachd  anns  gach  àm. 
SALM  XLVII. 

1  T)  ttailibh  'ur  basan,  uile  shlòigh. 
JD  ta  chòmhnuidh  anns  gach  àit ; 

Le  guth  's  le  gairdeachas  do  Dhia, 
suas  togaibh  iolach  àrd : 

2  Oìr  Dia  ro-àrd  is  uamhunn  e ; 
Righ  mòr  os  ceann  gach  tìr'. 

3  Am  pobull  cuiridh  e  fo'r  smachd. 
fo'r  cois  na  slòigh  gu  lèir. 

4  Mòrachd  Iacoib  d'an  d'thug  e  gràdh , 
mar  oighreachd  dhuinne  thagh : 

5  Chaidh  Dialecaithream  àrd  a  suas, 
le  trompaid's  fuaimneach  hladh. 

6  Seinnibh  do  Dhia,  seinn  moladh ; 

seinn 

d'ar  Righ,  seinn  moladh  hinn : 

7  Oir's  Righ  Dia  mòr  os  ceann  gach 
seinn  da  gu  h-eòlach  grinn.  [tìr'. 

8  Tha  Dia  'na  shuidh'  'na  chaithit 
'se'sRigh  air  cinnichann.  [naoimh  t 


3ALM  XLVIII.  XLIX.  h. 


3  Prìonnsa  nan  sluagh  do  chruinnich  ! 

pobuil  Dè  Abrahaim ;  [iad,  | 

Àir  son  gur  le  lehohhah  mhàin 

sgia,th  dhidein  do  gach  tìr : 
'Se  fèin  a's  fcird'  's  a's  urramaich, 

's  dha  dìighear  moladh  sior. 
SÀLM  XLVIII. 

1  Ts  mor  lehobhah,  Dia  nam  feart, 
1  an  caithir  àird  ar  Dia ; 

Is  air  sliabh  àrd  a  naomhachd  fèin, 
ion-mholta  chaoidh  an  Triath. 

2  Beinn  Shioin  's  breagh'  a  suidheach- 
aoibhneas  gach  fearainn  i;  [adh, 

Is  diùth  dhi  air  an  saobh  mu  thuath, 
tha  caithir  an  Ard-Righ. 

3  Aithnichear  Dia  'na  lùchairtibh, 
mar  thearmunn  anns  gach  airc. 

4-  Oir  feuch,  t  ràth  bha  na  rìghre  cruinn, 

le  chèile  ghabh  iad  thart'. 
6  Chunnaic  iad  sud,  is  b'iongnadh  leo, 

le  cabhaig  dheifrich  as. 

6  Ghlac  eagal  iad  an  sin,  is  pian, 
mar  mhnaoi  ri  saoth'r  gu  cas. 

7  Cabhlach  Tharsuis  le  gaoith  an  ear, 
mìn-bhrisear  leat  gu  luath. 

3  Mar  chual,  is  amhluidh  chunnaic 

am.baile  Righ  nan  sluagh,  [sinn, 
Am  bail'  ar  Dè ;  's  e  Dia  gu  bràth 

ni  daingean  e  le  nèart.  [caomh, 
9  A'd'  theampull,  air  do  chaoimhneas 

Dhia,  smuainich  sinn  gu  ceart. 
ÌO  Mar  t'ainm,  is  amhluidh  sin  do 

gu  crìch  na  talmhainn  ta  :  [chliu, 
ì)o  dheas  làmh  làn  do  fhìreantachd, 

Dhia,  anns  gach  beart  a  ghnàth. 
11  Beinn  Shioin  gu  ma  h-aoibhinn  i, 

is  Nighean  ludah  ait, 
Air  son  do  bhreitheanas,  a  Dhè, 

ta  cothromach  is  ceart. 
22  Siùbhlaibh  mu  thimchioll  Shìoin 

is  cuairt'chibh  i  maraon  :  [naoimh, 
Airmhibh  a  baideala  gu  dlùth, 

's  a  turaite  gach  aon.  [bhreagh', 

13  Thugaibh   fa'near    a  bàbhuin 
's  a  caìsteil  àrd  le  beachd : 

Chum  sin  gu  cuireadh  sibh  an  cèill 
do'n  àl  a  tari  teachd. 

14  Oir  'se  an  Dia  so  fèin  ar  Dia 
gu  siorruidh  is  gu  bràth : 

'Se  fòs  a  stiùras  sinn  gu  ceart 
gu  h-uair  is  àm  ar  bàis. 

SALM  XLIX. 

1  T?isdibhse  so  gach  uile  shluagh, 
JQi  na  bheil  sa'  chruinne-chè  : 

2  Is  cluinnibh  eadar  mhòr  is  bheag, 
ma's  bochd  no  beartach  e. 

3  Air  tuigse  smuainichidh  mo  chridh', 
air  gliocas  thig  mo  bheul. 

4  Aomaidh  mo  chluasgu  parablaibh : 
nochdam  cainnt  dhorch  air  teud. 

5  Drocn  làithean  c'uim'  am  b'eagal 
gu'n  cuirinn  iad  an  suim,  [leam 

Mòr  aingidheachd  is  lochd  mo  shal 
tràth  dh'iadh  iad  orm  gu  cruinn  ? 

6  Na  daoine  sin'nan  saoibhreas  mòr 
ta  deanamh  dòigh  is  treis', 

Is  ami  an  lionmhoireachd  an  stòir 
a  ta  ro-bhòsdail  leis. 
A  bhràth'r  cha'n  fhuasgaìl  neach 
*•  gabhadh  no  à  pèin,    Ldhiubh  ud 


A  thabhairt  èiric  as  do  Dhìà» 
ni  fheudar  leis  'na  fheum : 

8  (Oir  saors'  an  anama  's  priseil 
sguiridh  e  'm  feasd  gu  beachd  : ) 

9  Gu  maireadh  e  gu  siorruidh  beò, 
's  nach  faiceadh  truaillidheach. 

10  Oir  chi  e  fòs  na  daoine  glic, 

's  an  dream  air  dhiobhail  cèill ; 
'S  na  h-ùmaidh,  fàgail  toic  do  chàch, 
is  faghail  bàis  iad  fèin. 

11  'Se  'n  smuaineachadh  gu  mair  a 
's  an  còmhnuidh  feadh  gach  rè,,[tight 

A'  tabhairt  air  am  fearann  ainm, 
a  rèir  an  ainme  fèin. 

12  Gidheadh,'an  duin'  an  urram  mòr 
cha  mhair  e  ann  gu  buan : 

Ach  amhluidh  mar  an  t-ainmhidh 
truagh 

chum  bàis  a  shiùbhlas  uainn. 

13  An  slighe  sud  ge  gòrach  i, 
taitnidh  an  cainnt  r'an  sliochd.[iad, 

14  Mar  chaoraich  dol  san  uaif  h  tha 
'nam  biadh  do'n  bhàs  gun  iochd : 

Na  fireanaich  gheibh  os  an  ceann 
làn-uachdranachd  gu  moch,  [uaìgh, 

'S  'nan  ionad  còmhnuidh  anns  an 
seargaidh  an  àill'  's  an  dreach. 

15  BheirDiadom'anamfuasgladhsaoi 
o  chumhachd  bàis  is  uaigh', 

Oir  gabhaidh  e  mi  thuige  fèin, 
ga  m'  theasairginn  le  buaidn. 

16  An  uair  a  nithear  saoibhir  neach, 
na  glacadh  faitcheas  thu ; 

'S  an  t-àm  a  chinneas  glòir  a  theach, 
na  cuireadh  sud  ort  tnù. 

17  Oir  'nuair  a  shiùbhlas  e  do'n  eug, 
aon  ni  cha  toir  e  ìeis  : 

'S  an  uair  a  thèid  e  sìos  do'n  uaigh, 
a  ghlòir  cha  lean  i  ris. 

18  Seadh  'anam  ge  do  bheannaich  e 
am  feadh  a  bha  e  beò ; 

'S  thusa,  ma  ni  thu  maith  dhuit  fèin, 
o  dhaoinibh  gheibh  thu  glòir. 

19  Gu  h-àl  a  shinnsear  siùbhlaidh  e, 
solus  cha'n  f'haic  gu  bràth. 

20  An  duin'  an  urram,  's  e  gun  chèill, 
mar  ainmhidh  gheibh  e  bàs. . 

SALM  L. 

1  T  abhair  an  Dia  Iehobhah  treun, 
JU  an  talamh  ghairm  gu  lèir, 

O'n  àird  an  ear  gu  h-àird  an  iar, 
o  èirigh  gu  luidh'  grèin'. 

2  A  Sion  àrd,  a's  foirfe  mais', 
do  dhealruich  Dia  nam  feart. 

3  Oir  thig  ar  Dia  's  cha  bhi  'na  thosd, 
ach  labhraidh  e  le  neart : 

Thèid  teine  millteach  roimh  a  ghnùis, 

a'  lasadh  suas  gu  garg: 
'S  m'athimchioll-san  gu  doinionnach, 

bidh  e  'na  chaoiribh  dearg'. 

4  Air  talamh,  is  air  nèamh  nan  neul., 
àrd-ghairtnidh  e  gu  treun, 

Gu'n  tugadh  e  ceart  bhreitheanas 
air  'uile  phobull  fèin. 

5  A  m'ionnsuidh  cruinnichibh  mo 
is  tionalaibh  an  dream      Lnaoimb  • 

A  rinn  gu  dìleas  is  gu  dlùth, 
le  h-ìobairt,  cùmhnant  leam. 

6  A  cheartas-san  ni  nèamh  nan  ncul 
a  chur  an  cèili  'na  i\m 


Oìr  'se  Iehobhah  fèin  gu  beachd 
a's  aon  àrd-bhreithearnh  ann. 

7  Mo  phobull  Isra'l  èischbh  rium, 

is  labhraiclh  mi  gu  ceart : 
A't'  aghaidh  togarn  fianuis  f hior, 

's  mi  Dia,  do  Dhia  gu  beachd. 
g  Mu  t'ofrailibh  cha'n  agram  thu, 

no  fòs  mu  t'ìobairt-loisgt',  ■ 
Oir  m'  fhianuis  thug  thu  iad  a  ghnàth, 

is  f huaras  iad  gun  fhois. 

Oir  as  do  thigh  cha  ghabhainn  uait 
mar  ìobairt  biorach  bò ; 
"S  cha  ghabhainn  gabhar  fhirionn  fòs 
mar  ofrail  as  do  chrò. 

10  Gach  ainmhidh  beò  a  ta  an  coill 
is  leamsa  sin  gu  lèir, 

'S  na  h-uile  sprèidh  air  mhìlc  cnoc, 
ta  'g  ionaltradh  air  feur. 

11  An  eunlaith'saithnedhomhairfad, 
ta  'g  itealaich  feadh  bheann : 

•S  leam  gach  tìadh-bheathach  uile  fòs, 
feadh  gharbhluich  agus  ghleann. 

12  Geur-ocras  nam  biodh  orm,  no  gort, 
cha  chuirinn  duits'  an  cèill, 

Oir  'sleam  an  domhan  mu'n  iadh  grian, 
is  na  bheil  ann  gu  lèir. 

13  Fuil  ghabhar  'n  e  gu'n  òlainnuait? 
feòil  tharbh  an  ithinn  i  ? 

14  loc  ìobairt  buidheachais  do  Dhia, 
's  do  bhòidean  do'n  Ard-Righ. 

15  An  là  do  thrioblaid  is  do  theinn, 
goir  orm  an  sin  gu  ceart : 

Ort  fuasglam,  is  bheir  thusa  glòir 
do  m'ainms'  a  chuidich  ieat. 

16  Ach  ris  an  droch  dhuin'  labhraidh 
mò  statuin  chur  an  cèill  [Dia, 

à.m  buineadh  dhuit,  no  ghabhail  fòs 
mo  chùmhnaint  ann  ad  bheul. 

17  Do  m'  achmhasan  o  thug  thu  fuath, 
.  's  an  spèis  riamh  e  nior  chuir; 

Ach  thilg  mo  bhriathran  air  do  chùl, 
'g  an  diùltadh  uait  gu  tur  ? 

18  Tràth  chunnaic  thu  an  gaduich' 
dh'aontaich  thu  leis  'na  olc :  [dàn, 

'S  le  luchd  an  adhaltrais  a  rìs, 
b'fhear-comuinn  thu  'nan  lochd. 

19  Do  theangadh  thug  thu  chumadh 

brèig', 

chum  uilc  thug  thu  do  bheul. 
Ì0  Do  d'  bhràthair  shuidh  thu  thabh- 
airt  guth' ; 

's  do  mhac  do  mhàthar  beum', 
21  Na  nithe-s'  uile  rinneadh  leat, 

is  dh'fhan  mi  dhiot  a'm'  thosd ; 
[s  shaoil  thu  mar  a  ta  thu  fèin, 

gu  b'amhluidh  mi  gach  achd : 
Ach  cronaicheam  do  pheacaidh  dhuit, 

a'  d'  amharc  cuiream  iad ; 
A  chum  gu  faiceadh  do  dhà  shùil, 

nach  fol'chear  orm-sa  beud. 

:ì2  O  sibhs'  a  dhream  nach  cuimhnich 
nis  tuigibh  so  'na  àm ;  [Dia, 

ìMTu'n  dean  mi  liodart  oirbh  gu  cas, 
gun  neach.  d'ur  furtachd  ann. 

S»  An  ti  bheir  ìobairt  molaidh  uaith', 
'se  sin  bheir  dhomhsa  glòir : 

[Oir  nochdam  slàinte  Dhè  do'n  fhear 

|  a  ghluaiseas  mar  is  còir. 


1     lil  u 

SALM  LI. 

1  ~T\  e  a.k  tròcair  orm,  a  Dhia  nan  gràs, 
lJ  gu  h-iochdmhor  saor-sa  mis', 

Rèir    lionmhoireachd  do  thròcair 
glan  asm'uil'  eusaontas.  [chaoimh, 

2  Gu  h-iomlan  ionnail  mi  o  m'  lochd, 
glan  mi  o  m'  chiont'  a'd'  ghràdh  : 

3  Oir  tha  mì  'g  aidmheil  m'eusaontaiSt 
's  lèir  dhomh  mo  lochd  a  ghnàth. 

4  A'  t'aghaidh,  t'aghaidh  fèm  a 
do  pheacaich  mi  gu  trom,  [mhàin  • 

Is  ann  ad  fhianuis  fèin,  a  Dhè, 
an  t-olc  so  rinneadh  leam : 

Do  chum  air  labhairt  duit  a  mach, 
gu  biodh  tu  cothromach ; 

'S  gu  biodh  tu  glan  tràth  bheir  thu 
is  ceart  neo-eucorach.  [breth, 

5  Am  peacadh,  feuch,  do  dhealbhadh 
is  ann  an  cionta  fòs  [mit 

Do  ghabh  mo  mhàthair  mi  'na  broisn, 
tràth  ghineadh  mi  o  thùs. 

6  An  taobh  a  stighdo'n  chridhe,  feuch, 
an  fhìrinn  's  ionmhuinn  leat : 

San  ionad  fholuicht'  bheir  thu  orm 
gu'n  tuig  mi  gliocas  ceart. 

7  Le  hisop  dean-sa  mise  glan, 
is  bitheam  glan  gu  beachd  ; 

Dean  m'ionnlad  fòs,  mar  sin  bidh  mi 
ni's  gile  dhuit  na  sneachd. 

8  Guth  subhachais  thoir  orm  gu'n 
is  fonn  an  aoibhneis  ait,  [cluinns 

Mar  sin  ni  gairdeachas  gu  mòr, 
na  cnàmhan  bhrisetudh  leat. 

9  O  m'  pheacaibh  is  o  m'eusaontais 
foluich  do  ghnùis,  a  Dhè ; 

Mo  sheachrain  is  m'uil'  eucoir  fòs 
glan  thusa  uam  gu  rèidh. 

10  Dhia,cruthaich  annamcridhe  glan  3 
ath-nuadhaich  spiorad  ceart. 

11  Na  tilg  o  d'  shealladh  mi ;  's  na  bulss 
do  spiorad  naomha  leat. 

12  Is  aisig  dhomh  ùr-ghairdeachaa 
do  shlàinte  chàirdeil  fèin ; 

Is  dean-sa  fòs  mo  chumail  suas, 
le  d'  spiorad  saor  gu  treun. 

13  'N  sin  teagaisgeam  doshlighe,  Dbè, 
do'n  dream  a  bhris  do  reachd ; 

Is  pillear  riut  le  h-aithreachas 
na  peacaich  thruagh  gu  beachd. 

14  O  chionta  fola  saor-sa  mi, 
O  Dhia,  a  Dhè  mo  shlàint' : 

Seinnidh  gu  h-àrd  air  t'fhìrcantachd 
mo  theangadh  anns  gach  àit. 

15  Mo  bhile,  ta  air  druideadh  suas, 
fosgail,  a  Dhè  nan  gràs  : 

An  sin  do  mholadh  le  mo  bheul 
cuiridh  mi'n  cèill  gu  h-àrd. 

16  Oir  ìobairtean  cha'n  iarrar  Ieat, 
no  bheirinn  duit  gach  rè : 

An  ofrail-loisgte  fòs  air  bith 
cha  'n  'eil  do  thlachd,  a  Dhè. 

17  An  spiorad  briste,  tuirseach,  trora. 
sud  ìobairt  Dhè  nan  dùl : 

Ri  cridhe  briste  brùit',  a  Dhè, 
gu  bràth  cha  chuir  thu  cùl. 

18  A'd'  dheadh-ghean  dean-samaith,  a 
air  Sion  do  chnoc  fèin :  [Dhia, 

Ballan  Ierusaleim  gu  iuath, 
tog  suaa  le  d'  làimh  gu  treun. 

19  'N  sin  taitnidh  ìobairt  cheartaie 
ofrail*  's  làn  ofrail  loisgt' ;  [riut» 


23 


SALMLTI.  LIII.  LIV. 


'N  sin  bheirear  colpaich  dhuit-sa  suas, 
air  t'altair  naomh  gun  fhois. 
SALM  LII. 

1  /""Iiod  uirae  'n  dean  thu,  ghaisgich 
\J  uaill  as  an  olc  gu  mòr  ?  [thrcin, 

Mairidh  am  feasd  gun  cheann  gun 
chrìch, 

deadh  mhaitheas  High  na  glòir\ 

2  Do  theang'  a'  dealbh  an  aimhleis 

chlaoin ; 
chum  ceilg'  mar  ealtuinn  gheir. 

3  Is  annsadh  leat  an  t-olc  na  maith, 
is  breug  nabriathra  fior. 

4  A  theangadh  chealgach,  's  ion- 

mhuinn  leat. 
gach  focal  millteach  olc. 

5  Ni  Dia  gu  siorruidh  mar  an  ceudn' 
làn-sgrios  a  tharruing  ort : 

Glan-sgathar  thu,  is  as  do  theach 

grad  spìonar  thu  gu  tur, 
A  talamh  is  à  tìr  nam  beò 

buainear  dc  fhreumh  à  bun. 

6  Sud  chi  am  firean,  gabhaidh  fiamh, 
is  ni  e  gàire  fòs : 

7  Feuch,  so  am  fear  nach  d'earb  à 

Dia, 

mar  dhaingneach  is  mar  threòir : 
Ach  ann  an  lìonmhoireachd  a  stòir 

a  dhòchas  chuir  gu  treun, 
*Na  shaoibhreas  is  'na  aingidheachd, 

do  neartaich  se  e  fèin. 

8  Ach  mis'  mar  ùr-chrann  olaidh  ta 
an  àros  Dè  a  ghnàth  : 

A'  cur  mo  dhòchais  ann  a  ghràs, 

ri  fad  mo  rè  's  mo  là. 
3  Gu  sicrruidh  suthain  molam  thu, 

chionn  sud  gu'n  d'  rinneadh  leat : 
'  eitheam  air  t'ainm,  oir  tha  e  maith, 

an  làth'r  do  naomh  gu  beachd. 
SALM  LIII. 

1  ?"YTa  chridhe  deir  an  t-amadan, 
1N  cha'n  'eil  ann  Dia  air  bith : 

Taid  truaillidh,  's  gràineil  fòs  an 
lochd : 

cha'n  'eil  ann  neach  ni  maith. 

2  Dh'amhairc  an  Tighearna  o  nèamh 
air  cloinn  nan  daoine  nuas, 

ft.  dh'fheuchainn  an  robh  tuigs'  aig 

a  dh'iarradh  Dia  nan  gràs.  [neach 
$  An  t-iomlan  diubh  chaidh  air  an  ais, 

ro-shalach  iad  gu  lèir : 
Cha  'n  'eil  aon  neach  a'  deanamh 

cha  'n  'eil  fìu  aon  fo  speur.  [maith, 
%  Am  bheil'aig  droch  dhaoin'  tuigs'  air 

ta  'g  itheadh  suas  gu  dian,  [bith 
Mo  phobuill-sa  mar  aran  blasd', 

's  nach  'cil  a'  gairm  air  Dia. 
5  An  sin  do  ghabh  iad  eagal  mòr, 

gun  aobhar  eagail  ann : 
Sgaoil  Dia  a  chnàmha-san  o  chèil', 

chuir  sèisdeadh  ort  gu  teann ; 
Is  mar  an  ccudna  chuir  thu  iad 

gu  rughadh  gruaidh'  is  nàir', 
Do  bhrìgh  gu'n  d'rinncadh  orr'  le  Dia 

trom-tharcuis  agus  tàir. 
G  'Se  so  mo  ehuidh'  is  m'  athchuinge, 

gu'n  tugadh  Dia  nam  feart 
Cabhair  d'a  phobull  Isracl, 

à  Sion  fcin  le  neart  J 
An  uair  bhcir  Dia  air  ais  o  bhruid 

a  phobuli  fcin  le  chèil',  I 


Air  lacob  bithidh  aoibìme&a  m&r, 
's  aiteas  air  Israel. 

SALM  LIV. 

1  rriRE  t'ainm-sa  teasairg  mise,  Dhè3 
1  cum  cothrom  rium  le  d'  neart. 

2  Eisd  m'urnuigh,  thoir  fa'near,  a  Dhè, 
briathra  mo  bhèil  gu  ceart. 

3  Oir  dh'èirich  coigrich  rium-sa  suas, 
luchd-fòirneirt  tha  gu  dian 

An  tòir  air  m'anatn ;  's  cha  do  chuir 
iad  Dia  fa'n  comhair  riamh. 

4  Ach  feuch,  'se  Dia  m'  fhear-cuid- 

eachaidh, 
gu  m'sheasamh  anns  gach  cruas : 
Bithidh  Iehobhah  leis  an  dream 
a  chumas  m'anam  suas. 

5  Aimhleas  do  m'naimhdibh  diolaidh 
a'  d'  fhìrinn  dean  an  sgath'.  [Dia 

6  Gu  toileach  bheir  mi  ìobairt  dhuit : 
Dhè  molam  t'ainm,  ta  maith. 

7  Oir  rinn  e  saors'  is  fuasgladh  dhomh 
o  m'uile  theinn  gu  treun  : 

Ionnus  gu  faca  mi  mo  mhiann 
air  m'eascairdibh  gu  lèir. 
SALM  LV. 

1  T)  i  m'urnuigh  èisd :  's  o  m'  ghuidhe, 
11 .  na  foluich  thus'  thu  fèin.  [Dhe> 

2  Thoir  aire  's  freagradh  dhomh,  ta 

caoidh 

le  bròn  's  le  bùireadh  geur : 

3  Air  son  guth  m'eascairde  gu  lèir, 
is  fòirneart  fòs  nan  daoi : 

Oir  euceart  thilgiad  orm,  am  feirg 
dhomh  thug  iad  fuath  gun  dìth. 

4  Mo  chridh'  a'm'  chom  tha  cràiteaclj 
thuit  orm-sa  uamhunn  bàis.  [goirt; 

5  Crith,'oillt,  is  uamhunn  thàinig  orm, 
ga  m'  shlugadh  is  mi  'n  sàs. 

6  'N  sin  thubhairt  mi,  Is  truagh  nach 
sgiath  colmain  agam  nis !  [robh 

N  sin  theichinn  as  ag  itealaich, 
is  gheibhinn  tàmh  is  fois. 

7  Feuch,  shiubhlainn  fòs  air  ànradn 

fad, 

chum  tàimh  am  fàsach  chruaidh ; 

8  Is  dheanainn  deifir  gu  dol  as 
o  dhoinionn  gharbh  na  gaoith'. 

9  Dhia,  roinn  is  sgrios  an  teang' ;  8u 
bha  fòirneart  agus  strì.  [bhaii! 

10  Taid  dol  m'a  bhallaibhoidhch'  is  là 
tha  aimhleas  ann  is  caoidh. 

11  Eucoir  ro-mhòr  is  olc  a  ta 
'na  mheadhon  sud  gun  cheisd : 

Seadh  feall  r'a  shràidibh  agus  ceal^ 
cha  dealaich  sud  am  feasd.  [dhomi 

12  Cha  b'e  mo  nàmh  thug  masladh|||lii 
oir  dh'  fhuilginn  sud  gu  rèidh : 

Cha  b'e  fear  m'f  huath'a  dh'èirich  rium, 
oir  dhionainn  uaith'  mi  fèin. 

13  Ach  thusa,  fear  bu  choimpir  dhomh{ 
fear  m'eòlais,  is  fear  m'iùil ; 

14  Bu  bhlasd'  ar  comhairl',  dol  le  càch, 
gu  h-àros  Dhè  nan  dùl. 

15  Sealbh  gabhadh  orr'  ambàs  gu  gradc.: 

's  gu  h-ifrinn  thèid  iad  beò :  j  rj 

Oir  aingidheachd  'nan  còmhnuidh  *li 
ghnàth, 
's'nam  builsgean  tha  gach  lò. 

16  Ach  mise,  glaodham  suas  ri  Dia. 
saornidh  lehobhah  mi. 


SALM  LVI.  LVII.  LVIIL 


17  Glaodh  ard,  Is  urnuigh  ni  mi  rl&, 
moch,  feasgar,  's  meadhon-là ; 

Ts  èisdidh  e  gu  grad  rì  m'  ghlaodh  : 

18  M'anam  's  e  shaor  an  sìth, 

O'n  chath  's  o'n  chòmhraig  dh'èirlch 

is  mòran  rium  ri  strì.  [rium, 
29  Cluinnidh  an  Dia  ta  làidir  heò, 

's  bheir  dòruinn  orra  's  pian  : 
Seadh  fòs  an  Dia  air  mairionn  ta, 

's  a  bha  o  chian  nan  cian. 
Is  air  an  aobhar  fòs  nach  'eil 

caochladh  air  bith  'nan  staid, 
Eagal  an  Tighearn  uime  sin 

do  thilg  iad  dhiubh  air  fad. 

20  A  làmh  do  shìn'nan  aghaidh  sud, 
a  bha  an  siochaint  ris  : 

A  chumhnant  is  a  nasgadh  dlùth, 
gu  fealltach  orra  bhris. 

21  Bushleamhna  briathra  'bhèil  na'n 
ach  cogadh  cruaidh  'na  rùn  :  [t-im, 

Bu  bhuige  'chainnt  ua  oladh  thlàth, 
's  i  ghnàth  marchlaidheamh  rùisgt'. 

22  Ach  tilg-sa  t'eallach  throm  air  Dia, 
"s  e  ni  do  chumail  suas  : 

Clia  leig  e  'm  feasd  do'n  fhìrcan  chòir, 

o  'shocair  fèin  gu'n  gluais. 
&-3  Ach  thus',  a  Thighearna  nam  feart, 

a'  d'  chorruich  cheirt  gu  geur, 
An  slocnd  d'am  milleadh  tilgidh  tu 

an  aitim  ud  gu  lèir  : 
Na  daoine  sligheach  fuileachdach, 

cna  mhair  iad  leth  an  làith' : 
Ach  annad  cuiridh  mis',  a  Dhè, 

mo  dhòchas  is  mo  dhòigh. 
SALM  LVI. 
1  Akmsa  dean  iochd,  a  Dhè,  oir  b'àill, 

U  le  duin'  mo  shlugadh  suas  : 
h  tha  gu  dian  ga  m'  shàruchadh 

gach  là  le  cogadh  cruaiclh. 
(  2  Seadh  b'àill  le  m'eascairdibh  gun 
I  mo  shlugadh  suas  gach  là :  [ipchd 
Oir  's  lionmhor  iad  tha  cogadh  rium 

gun  aobhar  no  cion-fàth. 
3  An  làithibh  m'eagail  earbam  riut : 

an  Dia,  a  bhriathar  fèin 
1  Ard  mholaidhmi,  is  ann  an  Dia, 

chuir  mi  mo  dhòigh  gu  treun. 
Dha  ghabh  mi  gealtachd  uime  sin, 

's  am  feasd  cha'n  eagal  leam, 
sa  dh'fheudas  feoil  a  dheanamh  orm 

do  lochd,  le  iomairt  theanu. 
»  Mobhriathar  tha  iad  fiaradh  fòs, 

gach  là  mar  's  tcileach  leo : 
mum  doilgheis  agus  dochair  dhomh 

ta  'n  smuainte-san  gach  lò. 
i  Tha  iad  le  chèil'  a'  cruinneachadh, 

is  iad  'gam  folach  fèin,  [dhoibh 
V  feithe.amh  m'anam',  air  bhith 

ro-fhurachar  mu  m'cheum. 
'  Gu  saor  an  tèid  iad  as  mar  sin, 

le'n  eucoir  mhòir  gun  tàmh  ? 
I  d'fheirg-sa  leag  am  pobull  sìos, 
i  a  Thighèarna  le  d'  làimh. 

Mo  sheachrain  air  an  àireamh  lcat, 

a'd'  shearraig  taisg  mo  dheòir  : 
■feh  'eil  iad  ann  ad  leabhar  shìos, 

air  chuimhne  sgriobht'  gach  uair! 

Mo  naimhde  pillidh  air  an  ais, 

tràth  ghaiream  ort  gu  teann  : 

5  aitbne  dhomhsa  so  gu  beachd, 

cir  tha  lahobhah  lcam. 


10  An  Dia.  a  bhriathar  molaidh  mì: 
moiam  an  Dia  a  reachd ; 

11  An  Dia  do  chuireadh  lcam  gutreun 
mo  dhòchas  fèin  gu  beachd. 

Is  air  an  aobhar  ud,  a  Dhè, 

cha'n  eagal  idir  leam 
Na  dh'fheudas  duin'  a  dheanamh  ornv 

nach  'eil  dheth  fèin  ach  fann. 

12  Do  bhòide  ta  iad  ormsa,  Dhè : 
is  ìocam  dhuit-sa  cliu. 

13  Oir  m'anam  bochd  gu  saor  o'nbhàs( 
gu  gràsmhor  dh'fhuasgail  thu  : 

Nach  coimhead  thu  mo  chosa  fòs 
o  shleamhnachadh  ni's  mò, 

A  chum  gu'n  gluais  mi  'm  fianuis  Dhè 
an  solus  dhaoine  beò. 

SALM  LVII. 

1  T\ean  tròcairorm,  aDhianan  gràs. 
JL/  dean  tròcair  orm  gach  rè, 

Oir  annad-sa  tha  m'anam  truagh 

a'  cur  a  dhòigh  gu  lèir : 
Is  gabliaidh  mi  fo  sgàil  do  sgèith 

mo  thearmunn  is  mo  neart, 
Gu  ruig  an  uair  sin  ai:ns  an  tèid 

na  h-uilc  ud  uile  thart'. 

2  Eighidh  mi  ris  an  Dia  a's  àird' ; 
ri  Diata  iàidir  treun, 

A  chuireas  leam  gach  cùis  gu  crìch, 
mar  chi  e  ormsa  feum.  [dhìon 

3  Cuiridh  e  neart  o  nèamh  do  m' 
o  bheum  an  fhir  le'm  b'àill 

Moshlugadh  ;  cuiridh  Dia  a  mach 
'fhìrinn  's  a  ghràs  gun  dàil. 

4  Tha  m'anara  bochd  an  còmhnuidl: 
am  builsgean  leòmhan  garg',  [fòs 

Am  measg  na  dream  a'm'  luidh'  a  tai^ 

air  lasadh  ta  le  feirg : 
Daoine,  'g  am  bheil  am  fiacla  fòs 

mar  shieagh  's  mar  shaighde  geur; 
Mar  chlaidheamh  guineach,  's  amli- 

an  teangadh-san  gu  lèir.  [luidh  sin 

5  Os  ceann  nan  nèamh,  Dhia,  tog  thu 
os  ceann  gach  tìr'  do  ghlòir.  [fèia 

6  Air  son  mo  cheuma  ghleus  iad  lìon, 
chrom  m'anam  sìos  gu  làr : 

Slochd  romham  chladhaich  iad,  is 
iad  fèin  san  t-slochd  a  rinn.  [thuit 

7  'S  gleusta  mo  chridhe,  's  gleust',  a 
dhuit  canam  moladh  binn.  [Dhe{ 

3  Mosgail  mo  ghlòir,  's  a  shaltair  fòs, 
a  chlàrsaich  dùisg  an  àird : 

Air  maduinn  mosglam  fèin  gu  moch, 
is  seinneam  ceòl  gu  h-àrd. 

9  Dhia,  measg  a'  phobuill,  molam  thu ; 
dhuit  seinneammeasg  an  t-sluaigh  ; 

10  Oir  t'fhìrinn  is  do  thròcair  mhòr, 
gu  nèamh  nan  neul  chaidh  suas. 

11  Arduichear  thus',  a  Dhianam  feart, 
os  ceann  àrd-nèamh  nan  speur : 

Is  togar  suas  do  ghiòir  gu  h-àrd, 
os  ceann  gach  iìr'  gu  lèir. 
SALM  LVIII. 

1  A  n  labhairsibhs',achoimhthionnil, 
,/tl  an  fhìrinn  chcart  neo-chlaon  ? 

\S  an  tabhair  sibh  gu  cothromacb, 
breth  chcart,  a  chlann  nan  daoin'  ? 

2  Is  ann  bhur  cridh'  tha  sibh  a'  dealbL' 
mòr  aingidheachd  gun  tàmh  : 

'S  air  talamh  tha  sibh  tomhas  fòs-. 
fòireigin  chruaidh  'ur  làmh. 


26 


SALM  LIX.  LX. 


3  Lucnor-uilc,  o  thig  iad  as  a'  bhroìnn, 
siùbhlaidh  air  slighe  fhiair : 

Tràth  bheirear  iad,  air  seachran  thèid, 
a'  labhairt  bhreug  gach  ial. 

4  An  nimh  mar  nimh  na  nathrach  t  a : 
mar  nathair  dhruid  a  cluas  ; 

5  Ri  guth  nan  druidh  tha  eagnaidh 
nach  èisd,  is  fòs  nach  gluais.  [seòlt', 

S  Am  fiacla  bris,  a  Dhè,  'nam  beul : 

a  Thighearn  làidir  thrèin, 
Pronn  iìacla  agus  tuisg  ro-mhòr 

nan  leòmhan  òg'  gu  ìèir. 
7  Gu'n  leaghaclh  iad,  a'  siìeadh  sìos, 

mar  uisge  ruith  le  gleann  : 
'S  a  shaighde  bris,  tràth  chuireas  e 

a  bhogh'  air  lagh  gu  teann. 
S  Mar  shellcheig  bhios  a*  leaghadh  as, 

rachadh  iad  as  gu  dian ; 
Mar  thorraicheas  an-abuich  mnà 

na  faiceadh  iad  a'  ghrian. 

9  Mu'm  mothaich  seadh  *ur  coireachan 

0  choille  chrionaich  teas, 

Ni  Dia,  's  iad  beò,  'na  chorruich  ghèir 

le  cuairt-ghaoith  dhian  an  sgrios. 
X)  Bidk  aoibhneas  air  an  fhìrean  chòir, 

'nuair  chi  e  'n  dioghaltas : 
5s  ann  am  fuil  luchd-aingidheachd, 

nighidh  e  fòs  a  chos.  [eheisd, 
11  Their  duine  'n  sin,  gu  bheil  gun 

deadh  dhuais  aig  daoinibh  còir  $ 
'S  gu  bheil  air  talamh  fòs,  gu  beachd, 

'na  bhreitheamh  Dia  na  glòir'. 
SALM  LIX. 
J  rpEASAiRG,  is  saor  mi,  O  mo  Dhia, 

1  o  m'  naimhdibh  dh'èireas  rium. 
?  O  luchd  an  uilc  ta  fuileachdach, 

dion  mis,'  is  cuidich  leam. 
S  Feuch  'n  aghaidh  m'anam'  luidh  am 

ìs  chruinnich  daoine  treun  :  [fàth 
Cha'n  ann,  a  Dhia,  air  son  mo  lochd, 

no  cron  a  rinn  mi  fèin. 

4  A'  ruith  tha  iad,  gun  chron  a'm' 

thaobh, 
's  gu  h-ullamh  dol  air  ghleus: 
Chum  teachd  do  m'f hurtachd  mosgaìl 
is  thoir  fa'near  am  beus.  [tràth, 

5  O  Dhè  nan  sluagh,  Dhè  Israeil, 
mosgail  's  gu  fìosraicht'  leat 

Na  cinnich :  's  na  dean  iochd  air  neach 
gu  h-aingidh  bhris  do  reachd. 

6  Air  teachd  do'n  fheasgar  pillidh  iad : 
a'  donnalaich  gu  h-àrd, 

Mar  choin,  mu'  n  bhail'  a'  cuairteach- 
is  amhluidh  sin  tha  iad.  [eadh, 

7  Feuch,  brùchdaidh  iad  a  mach  le'm 
'nambilibhclaidheamh  geur  ;  [beul ; 

Cò  chluinneas  sin,  no  bheir  fa'near  * 
'se  sud  a's  cainnt  dhoibh  fèin. 

8  Ach  thusa,  Dhia  Iehobhah  mhoir 
ni  gàìre  fanoid  riu ; 

1»  mar  bhall-magaidh  bithidh  fòs 

na  cinnich  ann  ad  shùil. 
&  Air  son  gur  mòr  's  gur  maith  do 

sìor-fheitheam  ort  a  ghnàth  :  [neart, 
Do  bhrìgh  gu  bheil  dhomh  Dia  nan 

'na  dhìdean  dlùth  gu  bràth.  [dùl, 

10  Bidh  Dia  o'n  tig  mo  thròcair 
chaomh, 

dol  romham  air  gach  ceum : 
Se  Dift  bheir  dhomh  air  m'eascairdibb. 
mo  rùn  «\i  faic  mi  fèin. 


11  Mu'm  bi  mo  phobull  dìchuimh. 
na  marbh  an  aitim  ud :  [neach, 

0  Dhia  ar  sgiath,  le  d'  chumhachd 
's  leag  iad  gu  h-iosal  fo'd.  [sgaoil 

12  Fa  lochd  an  teangaidh,  's  caìnnt  ara 
'nan  àrdan  glacar  iad :  [bèil, 

Fa  chùis  nam  mallachd,  is  nambreug 
a  labhair  iad  os  àird. 

13  Sgrios  iad  a'd'  fheirg,  sgrios  iad  gu 
is  thèid  iad  as  gu  dian  [tur, 

Is  tuigidh  'n  sin  gach  uile  thìr, 
righ  lacoib  gur  e  Dia. 

14  'S  air  teachd  do'n  fheasgar  pilleadh 
a'  donnalaich  gu  h-àrd,  [iad, 

Mar  choin,  mu'n  bhail'  a'  cuairteach. 
is  amhluidh  bitheadh  iad.  [adh, 

15  Ag  iarraidh  bìdh  gu  seachranach, 
"s  gu  luaineach  ann  an  teinn ; 

A*  deanamh  gearain  anns  an  oidhch", 
mur  bi  an  sàth  'nam  broinn. 

16  Ach  mise  molar  leam  do  neart ; 
gu  moch  a'  seinn  do  ghràis, 

Air  son  gur  tu  mo  thearmunn  treun, 
's  mo  dhaingneach  fèin  's  gach  càs. 

17  'S  tu  fèin  mo  neart,  dhuit  canam 
'se  Dia  mo  dhìdean  treun :  [fonrv 

'Se  'n  Dia  sin  fèin  rinn  tròcair  orm, 
's  a  chuidich  leam  a'm'  fheum. 
SALM  LX. 

1  A  Dhe,  do  thilg  thu  sinne  uait, 
xi  dh'  fhuadaich  thu  sinn  air  fad, 

Oir  bha  thu  ruinii  an  corruich  ghèir ; 
pill  ruinn  thu  fèin  gu  grad. 

2  Chuir  thus'  an  talamh  trom  a!j 
is  fòs  do  bhris  thu  e :         [chrith  s 

Slànuich  a  bhriseadh,  oir  gu  beachd 
air  criothnachadh  tha  e. 

3  Do  thaisbein  thusa  nithe  cruaidh 
do'n  t-sluagh  a's  leat  le  còir : 

Fion.  buaireasach  chuir  uamhunn 
thug  thusa  dhuinn  r'a  òl.  [oirnn,ì 

4  Ach  thug  thu  bratach  àrd,  a  Dhè,  j 
do'n  dream  d'an  eagal  thu : 

A  chum  gu  sgaoilteadh  sud  a  mach, 
bhrìgh  firinn  duit  le  cliu. 

5  O  dhaorsa  chum  gu  saorar  leat  ' 
do  phobull  ionmhuinn  fèin : 

Eisd  rium,  is  slànuich  mi  gu  grad 
le  d'  dheas  làimh  làidir  thrèin.  i 

6  'Na  naomhachd  labhair  Dia  nan'i 

feart, 

bidh  aoibhneas  orm  nach  gann  : 
Air  Secliem  ni  mi  roinn  gu  ceart, 
gleann  Shucoit  toimhsear  leam. 

7  'S  leam  Gilead  le  dlighe  cheirt, 
Manaseh  's  leam  gu  beachd ; 

'S  i  treubh  Ephraim  neart  mo  chinn, 
bheir  ludah  mach  mo  reachd. 

8  Is  soitheach-ionnlaid  Moab  dhomh 
tilgeam  thar  Edom  thruaigh 

Mo  bhròg ;  is  nì  mi  caithream  binn 
thar  Balestin  le  buaidh. 

9  Còbheir  do'n  chaithir  dhaingein  mi 
's  gu  Edora  bheir  gu  ceart  ?  [sinn 

10  Nach  tusa,  Dhia,  le'n  d'  thrèigeadlj 
's  nachdeachaidh  mach  le  'rfeachd 

1.1   O  thrioblaid  tabhair  còmhnadi 
dhuìnn, 

oir  's  dìomhain  furtachd  dhaoìn'.  \ 
12  Tre  Dhia  ni  sinne  treubhantas,  > 
'se  shaltras  naìmhde  fuidh'n. 


SALM  LXI.  LXII. 


LXIII.  J-XIV. 


SALM  LXI. 

Ri  glaodh  mo  ghearain  èisd.  a 
is  m'urnuigh  thoir  fa'near.  [Dhè, 

1  O  iomall  talmhainn  èigheam  riut, 
's  mo  chridhe  trom  fo  smal : 

Dhia,  treòraich  chum  na  carraig  mi 

a's  àirde  na  mi  fèin. 
ì  Bu  tearmunn  thu,  's  bu  chaisteal 

o  m'eascairdibh  gu  lèir.  [dhomh 
:  A'd'  phàilliun  naomh  nimise  tàmh 

gach  aimsir  is  gach  tràth ; 
tfo  dhòigh  fo  dhubhar  sgàii'  do  sgèith, 

cuiridh  mi  fèin  gu  bràth. 
;  Oir  chuala  tu  mo  bhòide  naomh', 

's  an  gealladh  a  thug  mi : 
Diahreachd    na  muinntir  thug  thu 

tì'an  eagal  t'ainm,  a  Dhè.  [dhomh 
;  Buan-shaoghal  agus  aimsir  chian 

bheir  thusa,  Dhia,  do'n  Bigh  : 
MEar  iomadh  ginealach  is  linn, 

a  bhliadhnacha's  tu  ni. 

Mairidh  e  buan  am  ftanuis  Dè, 

gu  bunaiteach  's  gu  br.àth  : 
Fròcair  is  fìrinn  deasaich  dha, 

g'a  choimhead-san  gach  tràth. 
ì  Mar  sin  gu  siorruidh  seinneam  cliu 

do  t'ainm  ro-uasal  àrd, 
S  mo  bhòide  naomha  dìolam  dhuit, 

o  là  "*u  là  gu  bràth. 

SALM  LXII. 

Ls  foighidinn  tha  m'anam  bochd 
feitheamh  air  Dia  gu  beachd : 
S  ann  uaith  tha  furtachd  agus  fòir 
orm  air  gach  taobh  a'  teachd. 

2  'Se  mhàin  a's  carraig  dhìdein 
is  m'fliurtachd  e  ro-dheas  :  [dhomh, 

Mothearmunn  dìleas  e  faraon, 

gu  mòr  cha  ghluaisear  mis'. 
J  Cha  fhad  a  dhealbhar  aimhieas 

làn-mharbhar  sibh  gu  beachd,[leibh? 
.MEar  bhall'  air  chrith,  's  mar  ghàradh 
dh'aom, 

tha  leagadh  oirbh  a'  teachd. 
|  O  urram  àrd  ga  m'  thìlgeadh  sìos 

tha  'n  comhairlean  a'  ruith  : 
*Si  's  miann  leo  breug:  beannachd 
'nam  beul, 

ach  mallachd  an  taobh  stigh. 
5  0  m'anam  feith  gu  foighidneach 

ri  Dia  a  mhàin  mar  chìeachd  : 
Dir  ann-san   tha  mo  mhuinghin 
threun, 

's  mo  dhòchas  fèin  gu  beachd. 
5'Se  mhàin  a's  carraig  dhìleas  dhomh, 

'se  mhàin'mo  shlàinte  dheas : 
:Mo  thearmunn  daingean  e  faraon, 

mar  sin  cha  ghluaisear  mis'. 
T  Mo  shlàinte  ta  's  mo  ghlòir  an  Dia, 

ris  earbam  fèin  a  ghnàth  : 
Darraig  mo  neirt,  's  mo  thearmunn 

'se  Dia,  gu  buan  's  gu  bràth.  [treun, 

3  O  phobull,  cuiribh  ann  an  Dia 
bhur  dòchas  anns  gach  àm ; 

'Na  fhianuis  dòirtibhmach  'ur  cridh': 
'se  Dia,  ar  tearmunn  ann. 

9  'S  ni  dìomhain  daoine  beag'  gu  fìor, 
tha  daoine  mòr'  'nam  brèìg : 

Air  meìdh  ri'n  tomhas,'s  eatruim'  iad, 
na  dìomhanas  gu  lèir. 

10  Na  h-earb  à  fòirneart,  's  na  dean 
I  à  reubainn  no  droch  bheart :  [uaiìl 


Na  secruich  fòs  do  chridh'  air  stòr, 
'n  tràth  chinneas  saoibhreas  leat. 

11  Do  labhair  Dia  aon  uair  a  mach: 
sud  chualas  uair  no  dhà, 

Gur  leisan  Dia  tacumhachdach 
treis  agus  neart  gach  là. 

12  Tròcair,aThighearn,buinidh  dhuli. 
is  gràsa  mòr  faraon  ; 

Oir  bheir  thu  rèir  a  ghnìomhara, 
a  luigheachd  do  gach  aon. 
tfÀLM  LXIII. 

1  A  Dhia,  is  tu  mo  Dhia,  gu  moch 
U  iarraidh  mi  thu  gach  là : 

Bo-thartmhor  a  ta  m'anam  bochd, 
an  geall  ort  fèin  a  ghnàth ; 

Tha  miann  is  ciocras  mòr  air  m'fheoil, 
an  geall  ort  fèin  gach  àm, 

An  tìr  ro-thioraim,  thartmhoir,  theith, 
gun  uisg'  air  bith  bhi  ann. 

2  Do  chumhachd  chum  gu  faicinn  fèine 
's  do  ghlòir  a  ta  ro-chaomh  ; 

A  rèir  mar  chunncas  roimhe  thu, 
le  cliu  a'  t'àros  naomh. 

3  Air  son  gur  fearr  na  beatha  fòs 
do  chaoimhneas  gràdhach  caoin : 

Ard-mholadh  dhuit  le  h-iomadh  cliu 
mo  bhile  bheir  faraon. 

4  Mar  sin  an  cian  a  bhios  mi  beò, 
beannaìcheam  thu  a  ghnàth  : 

Is  ann  ad  naomh  ainm  togam  suas 
mo  làmhan  riut  gach  tràth. 

5  Sàsuichear  m'anam  mar  le  smior, 
's  le  saill  ro-reamhar  rèidh': 

Is  bheir  mo  bheul  's  mo  bhile  dhuit 
àrd-mhòladh  ait,  a  Dhè : 

6  'N  tràth  ni  mi  air  mo  leabaidh  fòs, 
do  chuimhneachadh  le  tlachd, 

'S  an  àm  na  faire  smuaineach'  ort, 
a'  dol  do'n  oidhche  thart'. 

7  Air  son  gur  tub'fhear  cabhair  dhomb 
a  Thighearn  is  a  Dhè ; 

Bidh  aoibhneas  agus  aiteas  orm, 
fo  dhubhar  sgàil  do  sgèith. 

8  Tha  m'anam  leantuinn  riut  gu  dlùtb  • 
do  dheas  làmh  chum  mi  suas. 

9  Luchd  iarraidh  m  'anam'  bhochd  g'a 
thèid  iadsan  sìos  do'n  uaigh.  [sgrioSi 

10  Le  faobhar  claidheimh  agus  arm, 
sìos  tuitidh  iad  gu  iàr : 

Mar  chuibhrionn  do  na  sionnachaibh 
do  nìthear  iad  le  tàir. 

11  Ach  aoibhneach  bidh  an  righ  an 
na  lùghas  e  gun  bheud  [Dia  ; 

Ni  iadsan  uaill :  ach  druidear  beul 
gach  ti  a  labhras  breug. 

SALM  LXIV« 

1  Trath  ni  mi  urnuigh  riut,  aDhè, 
1  thoir  èisdeachd  dhomh  gu  luath  j 

0  eagal  nàmhaid  coimhid  fòs, 
gu  tèaruint  m'ar.am  truagh. 

2  O  chomhairl'  dhìomhair  dhaoinc 
o  ionnsuidh  ghairbh  faraon  [daoi. 

Luchddeanamh  uilc  is  aingidheachd, 
cuir  folach  orm  gu  caoin. 

3  An  teangadh  fèin  do  gheuraich  iad, 
mar  chlaidheamh  guineach  geur ; 

Tha'm  bogh' air  lagh,  's  an  saighda 
deas, 

's  iad  briathra  searbh  am  bèil ; 

4  Gu'n  caitheadh  iad  an  dìomhair. 
an  neach  sin  foirfe  ta :  [cachd 


SALM  LXV.  LXVJ 


Gu  h-obann  taid  'ga  chaitheamh  fòs, 
gun  eagal  is  gun  sgàth. 

5  A'  gabhail  misneich  taid  san  olc, 
's  a  labhairt  tric  le  chèil' 

Mu  teagadh  lìon  an  uaignidhe**s, 
ag  ràdh,  Cò  'n  ti  d'an  lèir? 

6  Oach  olc  do  rannsaich  iad  a  mach  ; 
seadh  rinn  iad  sgrùdadh  geur, 

An  rùn  a  stigh  's  ro-dhomhain  e, 
's  an  cridhe  mar  an  ceudn'. 

f  Ach  saighead  tilgidh  orra  Dia, 
bhios  guineach  agus  geur; 

Q-rad-bhuailear  agus  lotar  iad, 
"g  an  gortuchadh  gu  lèir. 

8  Mar  sin  bheir  iad-san  orra  fèin 
toradh  an  teang'  gu  grad : 

Gach  uile  neach  d'an  leir  an  dòigh, 
tcichidh  iad  uath'  am  fad. 

9  Mòr-eagal  bithìdh  air  gach  neach, 
is  nochdaidh  obair  Dhè  : 

Oir  bheirear  leo  gu  glic  fa'near 

an  gnìomh  ud  a  rinn  e. 
'»0  Ni  'm  firean  aoibhneas  mòr  an  Dia, 

a'  cur  a  dhòchais  ann  : 
'S  gach  ncach  'g  am  bhcil  an  cridhe 

ni  gairdeachas  nach  gann.  ,  [ceart 
SALM  LXV. 

1  Tha  ann  an  Sion  feitheamh  ort 
1  moladh,  a  Dhè,  gun  dìth : 

rS  ann  duit  a  dhìolar  fòs  gu  pailt 
à'  bhòid  mar  gheallar  i. 

2  O  thus'  a  dh'èisdeas  urnuigh  ghlan, 
's  ann  thugad  thig  gach  aon, 

8  Mo  sheachrain  tha  an  uachdàr  orm  : 

Glan  thus'  ar  peacaidh  uainn. 
&  'S  beannaicht'  an  duine  sin  a  chaoidh 

a  thaghar  leatsa,  Dhè, 
*3  a  bheir  thu  fòs  am  fagus  duit : 

còmhnuidh  a'd'  chùirt  gheibh  e. 
Sàsuichear  sinn  le  maitheas  mòr 

do  theach,  's  do  theampuill  naoimh 

5  Le  nithibh  uamhasach,  bheir  dhuinn , 
a'd'  cheartas,  freagradh  caomh : 

6  Dhia  ar  slàinte,  's  tu  gu  tìearbh, 
làn  dòchas  crìch  gach  tir' ; 

».S  na  bheìì  san  fhairge  fada  uainn, 
an  dòchas  's  tu  do  shior. 

6  Le  neart-san  shocruich  slèibhte 
e  crioslaicht'  fòs  le  treis.  [mòr', 

7  'Se  chaisgeas  fuaim  gach  mara  's 
is  comh-stri  dhaoine  leis.  [tuinn, 

8  Na  daoine  ta  an  còmhnuidh  thall, 
sna  tìribh  fad  a  mach, 

'Na  uamhunn  orra  ta  gu  mòr, 

do  chomhar  mìorbhuileach : 
[s  tusa  bheir  air  dol  a  mach 

na  maidne  gach  aon  là, 

air  dol  an  fheasgair  mar  an  ccudn' 

bhi  aoibhinn  ait  a  ghnàth. 
0  An  talamh  tha  thu  fiosrachadh, 

's  'ga  uisgeachadh  gu  rèidh : 
Le  amhainn  Dè  ta  làn  do'n  uisg', 

tròm  beartach  ni  thu  e. 
Dhoibh  arbhar  tha  thu  deasachadh, 

le  d'fhreasdal  caomha  fcin ; 

10  'S  ag  uisgeachadh  le  pailteas  mòr, 
nan  iomairean  gu  mìn  : 

A  sgrioban  leagaidh  tu  a  slos, 

le  frasaibh  ni  thu  tais ; 
A  chinneas  agus  'fhochann  fòa, 

beannaiehidli  tn  le  mais'. 


11  Mu'ii  bhliadhna  coron  tha  thu  cmt 
le  d'  mhaitheas  fèin,  a  Dhè  ; 

Tha  saill  a'  sileadh  anns  gach  àit, 
o  d'  cheumannaibh  gu  rèidh. 

12  Air  cluainibh  glas  an  fhàsaich  luim, 
nuas  silidh  iad  gu  mìn ; 

Na  tulaich  bheag',  gach  taobh  a  ta 
làn  aoibhneis  agus  gean. 

13  Na  cluainean  air  an  sgeudachadh 
le  treudaibh  anns  gach  àit ; 

Na  glinn,  le  h-arbhar  folaichte, 
a'  seinn  le  h-iolaich  àrd. 


1  rpoGAIBH, 
1  i 


SALM  LXVI. 
.  jach  uile  thìr  gu  h-àrd , 
iolach  do  Dhia  nan  dùl. 

2  D'a  ainm  ro-uasal  seinnibh  glòir, 
a'  tabhairt  dha-san  cliu. 

3  Abraibh  ri  Dia,  Cia  h-uamhasach 
gach  beart  do  nìthear  leat  ? 

Oir  gèillidh  dhuit  do  naimhde  borb, 
air  son  gur  mòr  do  neart. 

4  Sleuchdaidh  gach  uile  thalamh 
ag  iomradh  ort  gu  binn :  [dhuit, 

Do  t'  ainm  ro-uasal  iongantach 
Ni'd  moladh  mòr  a  sheinn. 

5  Thigibh  an  so  is  amhaircibh 
air  oibribh  Dhè  gu  geur  : 

Ta  uamhasach  'na  ghnìomharaibh 
air  chloinn  nan  daoin'gu  lèir. 

6  Mar  thalarah  tioram  rinn  e  'n  cnan 
is  trìd  nan  sruth  bu  luath 

D'an  coÌ3  chaidh  daoine ;  'nuair  a  bha 
sinn  ann-san  ait  le  buaidh. 

7  Le  'threun-neart  riaghlaidh  c  i 

chaoidh ; 
na  slòigh  d'a  shùilibh  's  lèir : 
'S  na  h-àrdaicheadh  luchd-eusaontai: 
gu  h-amaideach  iad  fèin. 

8  O  dhaoine,  beannaichibh  ar  Dia, 
àrd-mholaibh  e  gun  chlos. 

9  'Sè  chum  ar  n-anam  beò,  'se  bhcir 
nach  carruichear  ar  cos. 

10  Mar  airgiod  leaghta  ghlan  thu  sinn 
's  tu  dh'fhidir  sinn,  a  Dhè  : 

11  Chuir  umainn  lìon;  ar  leasraidh 
fo  dhòrainn  is  fo  phèin.  [chuir 

12  Thug  thu  air  daoinibh  marcachd 
tre  theine  's  uisge  chaidh  ;  [oirim 

A  rìs  gu  h-ionad  saoibhir  rèidh, 
's  tu  fèin  thug  sinn  le  buaidh. 

13  Kacham  do  d'  thigh  le  ot'rail-loisgt'  :| 
dhuit  coimhlionam  mo  bhòid, 

14  A  ghealladh  leam  le  fosgladh  bciU 
tràth  bha  mi  'n  èigin  mhòir. 

15  Do'n  fheudail  reamhar,  lobairt- 
le  tùis  is  saill  nan  reith' ;  [loisgt' 

Ofrail  nam  bò,  's  nan  gabhar  fòs 
sud  bheir  mi  dhuit  fa  leth. 

16  Thigibh,  is  èisdibh  so,  gach  neach 
air  am  bheil  eagal  Dè, 

Gach  maith  do  rinn  air  m'anam 
sud  aithriseam  gu  rèidh.  [bochd 

17  Do  ghlaodh  mi  ris  gu  h-àrd  I 
m'bheul : 

le  m'theangaidh  dh'àrdaich'  e.  [olc, 

18  A'm'  chridh'  ma  bheir  mi  spcis  do'! 
cha  'n  èisd  an  Tighearn  mi. 

19  Gu  dearbh  dh'èisd  Dia  rium  :  thug 
guthm'urnuigh  l?igh  nan  dùl.[fa'ncftr 

20Moladh  do  Dhia,  nior  cheil  a  ghrà^ 
's  mo  ghuidh'  nior  chuir  air  cùl. 


SALM  lxvii.  lxviil 


20 


SALM  LXVII. 
ir\  u'n  deanadh  Dia  mòr  thròcak 
IJ'b  ar  beannachadh  a  ghnàth:[oirnn, 
Is  togadh  e  gu  gràsmhor  oirnn 

dealradh  a  ghixùis'  gu  bràth. 
2  Chum  ftos  do  shlighe  bhi  gu  fior 

*s  gach  uile  thìr  air  bith  : 
is  iomradh  air  do  shlàinte  chaoimh 

measg  fhineacha  fa  leth. 
ì  Moladh  am  pobuìl  thus',  a  Dhè : 

moladh  gach  pobull  thu. 
i  Biodh  gairdeachas  air  fineachaibh, 

gu  h-ait  a'  seinn  do  chliù : 
Oir  ceart-bhreth  bheir  thu  air  an 
t-sluagh, 

riaghlaidh  air  thalamh  iad. 

5  Moladh  gach  pobull  thus',  a  Dhè : 
moladh  iad  thu  's  gach  àit. 

6  'N  sin  bheir  gach  talamh  is  gach 
deadh  thoradh  trom  gu  pailt :  [fonn 

Is  cuiridh  Dia  ar  Tighearn  oirnn 
a  bhcannachadh  gun  airc. 

7  pi  Dia  ar  beannachadh  gun  cheisd, 
's  bidh  'eagal-san  gu  fìor 

A  ir  gach  aon  neach  a  dh'àiticheas 
fad  iomaill  crìch  gach  tìr'. 
SALM  LXVIII. 


1  Piueadh  ar  Dia,  is  sgaoilear  leis 
Ju  an  dream  a's  naimhde  dha,- 

'S  an  aitira  sin  thug  dhasan  fuath, 
teicheadh  o  'gimùis  gu  bràth. 

2  Mar  sgapar  deatach,  fuadaich  iad : 
mar  leaghas  teine  cèir, 

Mar  sin  gu  sgriosar  droch  dhaoin'  as 

à  fianuis  Dhè  gu  lèir. 
I  Ach  gairdeachas  air  daoinibh  còir, 

is  ftoibhncas  gu'n  robh  ac' 
h.m  fianuis  Dhè,  le  luathghair  mhòir, 

's  iad  suilbhir  agus  ait. 
»  Seinnibh  do  Dhia,  sior-mholaibh 

àrdaichibh  'n  Ti  a  ta  ['ainm : 

tlarcachd  air  nèamh,  tre  'ainm-san 

bibh  ait  'na  làth'r  a  ghnàth.  [IAH, 

Do  dhilleachdain  is  athair  Dia  ; 

do  bhantraichibh  gun  neart, 
tigh  a  naomhachd  tha  e  ghnàth 

'na  bhreitheamh  dìreach  ceart. 
>  Suidhichidh  Dìa  an  teaghlaichibh 

an  dream  tha  uaigneach  truagh : 
[s  saoraidh  e  gu  tròcaireach 

'na  bheil  fo  chuibhreich  chruaidh ; 
\ch  meua  's  a  bhios  gu  n-eucorach 

ri  ceannairc  is  ri  lochd, 
Si  iadsan  còmhnuidhbhunaiteach 

am  fearann  tioram  bochd. 
'  Air  ceann  do  shluaigh  tràth  dh'imich 

a  Dhè,  san  fhàsach  chruaidh  ;  [thu 
i  Chriothnaich  an  talamh,  shil  an 

an  làthair  Dhè  nan  sluagh :  [speur, 
fliabh  Shinai  fèin  tha  daingean  àrd, 

chriothnaich  is  luaisg  gu  mòr, 
\n  làthair  Dhè,  Dè  Israeil, 

tha  urramach  an  glòir. 
I  Shil  thusa,  Thighearna,  gu  pailt 

frasan  a  nuas  gun  dìth ; 
.3  shuidhich  agus  dh'fhurtaich  thu 

air  t'oighreachd,  is  i  sgìth. 
10  Bha  fòs  do  choimhthional  *s  do 
sniuagh 
'nan  conahnuidh  innt',  a  Dh&, 


Do  d'  mhaitheas  rinn  thu  deasachadfe 
do  d'  dhaoinibh  bochda  fèin. 

11  An  Tighearna  ta  làidir  treun, 
leig  e  a  ghuth  a  mach. 

'S  a'  chuideachd  sin  a  dh'fhoillsich  e 
bu  lionmhor  iomarcach. 

12  Rìghrean  nan  armailte  's  narc 
an  sin  ie  deifir  theich  :  [feachd 

'S  ise  a  dh'fhuirich  aig  an  tigh, 
bha  'n  sin  a'  roinn  na  creich'. 

13  Measg  phota  luidh  sibh,  ach  bi<ib 
mar  sgiàth  nan  coiman  luath,  [sibh 

Foluicht'  le  h-airgiod,  is  an  cleit' 
le  h-òr  a's  deirge  snuadh. 

14  Tràth  sgaoil  Dia  uile-chumhachd. 
na  rìghrean  innt' a  steach :  [ach 

'N  sin  bha  i  geal  mar  Shalmon  àrd, 
's  i  uile  làn  do  shneatìhd. 

15  An  sliabh  ud,  Dhè,  is  cosmhuil  e, 
ri  Basan  measg  nam  beann, 

Mar  Bhasan  mòr  is  amhluidh  e, 
gu  h-àrd  a  thog  a  cheann. 

16  C'ar  son  a  leum  sibh,  bheannta  ard* 
*s  e  so  àrd-thulaich  Dhè, 

Am  miann  leis  tàmh,  is  bithidh  e 
'na  chòmhnuidh  ann  gach  rè. 

17  T"ha  carbaid  Dhè  'nam  fichead  mìl'  • 
mìlte  do  ainglibh  treun' : 

'Na  theampull  naomh  tha  Dia  'nani 

ionnan  's  'na  Shinai  fèin.  [measg, 
I  18  Is  chaidh  thu  suas  air  ionad  àrd, 

thug  bruid  am  braighdeanas, 
Do  dhaoinibh  fhuair  thu  tiodhlaca, 

le'n  dean  thu  toirbheartas  : 
'S  ann  cheana  i'òs  do'n  mhuinntir  U<3 

ro-cheannairceach  a  ta, 
A  chum  gu'm  biodh  lehobhah  Dia 

'na  chòmhnuidh  ac'  a  ghnàth. 

19  Dia  gu  ma  beannaicht'  gu  robh  e, 
tha  dòrtadh  oirnn  gach  lò 

A  thiodhlaca,  'se  Dia  ar  slàint', 
an  Dia  a  chum  sinn  beò. 

20  Is  leinn  an  Dia  ta  làidir  treun, 
ni  cabhair  anns  gach  càs : 

Do  Dhia  Iehobhah  buinidh  fòs 
làn-teasairginn  o'n  bhàs. 

21  Ach  ceann  a  naimhde  bvisidh  Dia 
is  claigionn  greannach  cruaidh 

An  fhir  a  dh'imicheas  gu  dàn 
'na  chionta  fèin  gach  uair. 

22  Deir  Dia,  Bheir  mise  niv  au  ais 
mo  shluagh  o  Bhasan  àrd; 

'S  o  dhoimhnoachd  fairge  bheir  mi  rì3 
a  nìos  iad  le  mòr  bhàigh. 

23  Chum  ann  am  fuil  do  naimhde  diaiv 
do  chos  gu'n  deanar  dcarg, 

'S  gu'n  turnar  fòs  'nam  fuil-san  fèia 
teangadh  do  mhadradii  garg*. 

24  Do  thriall-aa  chunnaic  iad,  a  lìht, 
a  Thighearna  ro-chaoimh, 

'S  e  triall  mo  Thighearn  ls  mo  Illgh, 
's  ann  anns  an  àros  naomh. 

25  Luchd-òrain  dh'imich  iad  air  tùs, 
luchd-inneil  ciùil  a  rìs  : 

'Nam  measg  a'  bualadh  thiompan  fòfa 
na  maighdeana  gu  mìn. 

26  Deanaibh-sa  Dia  a  bheannachada, 
'nur  coimhtliional  le  chèil', 

Eadhon  leliobhah  Dia  nam  fcart, 
o  thobar  Isra'iil. 


20 


SALM  LXIX. 


27  Beniamin  beag  le'n  trìath  an  sud, 

bha  prionnsan  Iudah  ann, 
Le'n  comhairr,  prionnsan  Naphtali, 

is  prionnsan  Shebuluin. 
18  Do  Dhia  'se  dh'àithn  is  dh'orduich 

do  neart  is  fòs  do  threòir :  [dhuit 
j\n  gnìomh  a  rinn  thu  air  ar  son, 

neartaich,  a  Dhè  na  glòir'. 
Ì9  Air  son  do  theampuill  naoimh,  a 

ta  aig  Ierusalem,  [Dhè, 
Do  bheir  na  rìghre  ta  mu'n  cuairt 

deadh  thiodhlaca  dhuit  fèin. 
ÌQ  Thoir  achmhasan  do  luchd  nan 
sleagh, 

's  do  chuideachd  mhòir  nan  tarbh, 
J)o  laoghaibh  fòs  a'  phobuill  ud, 

thoir  achmhasan  gu  garbh, 
Le  mìribh  airgid  gus  an  gèìll 

iad  sud  gu  lèir  do  d'  smachd : 
Sgaoil  thus'  am  pobull  ud,  a  Dhè, 

a  ghabh  do'n  chogadh  tlachd. 
31  Thig  prionnsan  mòr'  o'n  Eiphit 

*s  ni  Etiopia  fòs  [mach, 
A  Jarahan  shìneadh  mach  gu  luath 

ri  Tighearna  na  glòir'. 
B2  O  rìoghachdan  an  domhain  mhòir, 

seinnibh  do  Dhia  gu  grinn  ; 
Do'n  Dia  a's  Kigh  's  a's  Tighearn  ann, 

seinnibh-sa  moladh  binn. 
&  Do'n  mharcach  àrd  air  nèamh  nan 

ta  ann  o'n  aimsir  chèin :  [nèamh, 
B'euch,  tha  e  cur  a  mach  a  ghuth', 

a  ghuth'  ta  làidir  treun. 
J4  Sìor-thugaibh  neart  do  Dhia :  oir 

a  ghlòir  thar  Israel,  [tha 
'S  a  threis  a  ta  sna  nèamhaibh  àrd, 

's  an  neulaibh  tiugh'  nan  speur. 
35  O  d'  naomh-thigh  's  uamhasach  thu 

Dia  Israeil  gu  beachd,  [Dhè  : 

D*a  phobull  bheir  sàr-neart  is  treòir ; 

's  beannaichte  Dia  nam  feart. 
SALM  LXIX. 

1  A  teasairg  mise,  Dhè  rno  neirt, 
U  oir  dhòirt  na  tuilte  orm, 

ìs  thàinig  fòs  air  m'anam  bochd 
na  h-uisgeacha  le  toirm. 

2  An  làthaich  dhomhain  tha  mi'n  sàs, 
gun  àit  an  seasainn  ann ; 

Le  h-uisgibh  domhain  ghlacadh  mi, 
is  sruth  dol  thar  mo  cheann. 

3  Taim  sgìth  le  m'  ghlaodhaich ;  agus 
mo  scornan  loisgt'  le  tart :  [tha 

Mo  shùile  ta  air  fàilneachadh, 
feitheamh  air  Dia  nam  feart. 

4  Is  lionmhoire  na  falt  mo  chinn 
mo  naimhde  gun  chion-fàth, 

*S  an  dream  ud  fòs  le'm  b'àill  mo 
ro  ghuineach  làìdir  ta.  [chlaoidh 

An  sin  an  ni  nach  d'thug  mi  leam, 
dh'aisig  mi  uam  gu  beachd. 

5  Dhia,  's  fiosrach  thu  air  m'amaid- 
cha'n  fholuicht'  ort  mo  lochd.[eachd, 

6  Nàir  air  mo  sgàth-sa,  Dhè,  na  leig, 
O  Thighearjia  nan  shiagh, 

Air  neach  air  bith  do'n  aitim  ud 
tha  feitheamh  ort  gach  uair : 

An  dream  sin,  O  Dhia  Israeil, 
ga  d'iarraidh  fèin  a  ta, 

Ka  leig  gu  bràth  fo  nàiro  iad, 
no  masladU  air  mo  sgàth. 


7  Oir  masladh  dh'fhuìliag  air  do  sgàth 
lìonadh  mo  ghnùis  le  nàir'. 

8  Do  m'  bhràthraibh  is  fear  coigreacfc 

mi, 

coimheach  aig  cloinn  mo  mhàth'r. 

9  Le  eud  do  theach-sa  shluigeadh  mi 
meud  's  a  bheir  masìadh  dhuit, 

'Sann  orms'  an  toibheum  sud  gu  lèir 
gu  leth-tromach  a  thuit. 

10  M'anam  tràth  thraisg,  's  a  rinn  mi 

gul, 

'n  sin  mhasluich  iad  mo  ghniomh. 

11  'S  'nuair  chuir  mi  umam  eudach 
ball-magaidh  rinn  iad  dhìom.  [saie, 

12  Dhoibhsan  a  shuidheas  anns  a' 
gheat', 

's  cùis  chòmhraidh  mi  gach  là ; 
'S  do  luchd  na  misg'  ri  àm  am  pòit', 
a'm'  òran  tha  mi  ghnàth. 

13  Ach  mise,  Dhè,  ni'm  urnuigh  riut, 
san  uair  a's  taitneach  leat : 

Eisd  rium,  a  Dhè,  rèir  meuddo  ghràis 
le  d'  chabhair  fhior  thoir  neart. 

14  O'n  lathaich  saor  mi,  O  mo  Dhia ! 
chum  fuidh  nach  rachainn  sìos : 

0  ìuchd  mo  mhi-ruin  teasairg  mi, 
's  o  dhoimhneachd  uisge  nìos. 

15  Na  rachadh  tharum  tuilteach  uisg 
na  sluigeadh  doimhneachd  mi, 

An  slochd  na  druideadh  orm  a  bheul 
gu  h-iomlan  chum  mo  chlaoidh. 

16  Eisd  rium,  O  Dhia,  oir  's  maith  dc 
pill  rium  a'd'  thròcair  phailt.[ghràs 

17  Do  ghnùis  na  ceil  air  t'òglach  fèin 
èisd  rium  gu  luath,  's  mi'n  airc. 

18  Ri  m'anam  druid,  is  fuasgail  e : 
o  m'  nàmhaid  dean  mo  dhìon. 

19  Mo  mhasladh,  m'eas-urram,  's  mc; 

nàir', 

's  eio  naimhde,  's  lèir  dhuit  fèin. 

20  Le  toibheum  tha  mo  chridhe brist5 
is  mi  gu  h-iarganach  :  [achd 

Dh'iarr  mi  luchd  truais  is  comhfhurt 
is  dhiubh  cha  d'fhuaras  neach. 

21  Seadh,  thug  iad  domblas  dhoml 
mar  bhiadh, 

's  am  ìotadh  thug  fion  geur. 

22  Mar  eangach  dhoibh  gu  robh  an 
's  mar  rib  an  àgh  gu  lèir.  [bord 

23  Gun  lèirsinn  biodh  an  sùilean  dall 
's  an  leasraidh  ghnàth  air  chrith. 

24  Dòirt  orra  t'fhearg,  's  le  d'chorruicl 
glac  iad  gach  uair  sam  Mth.  [ghèi 

25  Mar  f  hàsach  lom  gun  àiteachadh 
gu  robh  an  tàmh  's  an  teach, 

Is  anns  na  pàilliunaibh  bu  leo 
còmhnuidh  na  gabhadh  neach. 

26  Oir  lean  iad  le  dian-f  hoireigneadl 
an  ti  a  bhuaileadh  leat ; 

Is  labhair  iad  chum  doilgheis  mhòir 
do'n  drcam  a  rinn  thu  lot, 

27  Cuir  ciont*  ri  'n  aingidheachd,  's  n 
a'd'  cheartas  iad  a  steach :       [! >,i. 

28  A  leabhar  fòs  nam  beò  gu  tur 
dubhar  iad  sud  a  mach ; 

Is  maille  ris  na  fireanaibh 
a  bhuineas  duit  gun  cheisd, 

Is  ann  an  àireamh  dhaoine  còir 
na  sgrìobhar  iad  am  feasd. 

29  Ach  mise  ta  gu  h-ainnis  bochd 
Is  làn  do  bhròn  faraon : 


1, 


SALM  LXX.  LXXI.  LXXIL 


31 


fogadh  do  shlàinte  mi  an  àird, 

a  Dhè,  gu  gràsmhor  caoin. 
30  Le  h-òran  binn  sior-mholaidh  mi 

deadh  ainm  mo  Dhè  gach  là, 
'S  a  chliù-san  fòs  sior-thogar  leam 

le  buidheaehas  gu  h-àrd, 
,31  'S  fearr  leis  an  Tighearn  sud  gu  mòr 

na  damh  ta  adharcach, 
No  iobairt  fòs  a  bheireadh  neach 

do  bhiorach  crobhanach. 

32  Na  daoine  sèimh  tràth  2tì  :ad  so, 
bidh  aoibhneach  ait  gu  ìeòr ; 

Is  bidh  'ur  cridh'-sa  beò  gu  bràth, 
ta  'g  iarraidh  Dhè  na  glòir'. 

33  Ki  bochdaibh  èisdidh  Dia,  's  cha 
tàir  air  a  phriosanaich.  Ldean 

34  Nèamh,  muir,  is  tìr,  gu  moladh  e, 
»s  gach  ni  ta  gluasadach. 

35  Oir  bailte  Iudah  togaidh  Dia, 
is  saorar  Sion  leis, 

A  chum  gu  meal  iad  i  gu  buan, 
'ga  h-àiteachadh  am  feasd. 

86  Do  shliochd  a  sheirbhiseach  gu  fior, 
is  sealbh  ro-dhìleas  i ; 

\S  an  dream  a  bheir  d'a  ainm-san 
sior-chòmhnuidh  innte  ni.  [gràdli, 
SALM  LXX. 

1  Teho-bhah  Dhia,  gu  m'  theasairginn, 
1  's  gu  m'  chòmhnadh,  deifrich  ort. 

2  Biodh  nàir'  is  amhluadh  air  an  dream 
ta  'g  iarraidh  m'anam'  bhochd : 

Fillear  an  dream  ud  air  an  ais. 

le  'm  miann  mo  lochd  a  ghnàth, 
Mòr  amhluadh  gu  robh  orra  sutì, 

is  rughadh  gruaidh  gach  là. 

3  Gu  pillear  iadsarx  air  an  ais, 
mar  thuarasdal  d'an  nàir\ 

A.n  dream  a  their  gu  fanoideach, 
Aha,  aha,  le  tàir. 

1  Aoibhneas  is  aighear,  do  gach  neach 
ga  d'  iarraidh  fèin  a  ta : 

abradh  iad  le  'n  toigh  do  shlàint*, 
Dia  gu  ma  mòr,  a  ghnàth. 
5  Ach  mise  ta  gu  h-ainnis  bochd, 

a  m'ionnsuidh  grcas,  a  Dhia : 
Mo  chabhair  thu,  's  mo  shlànuighear ; 
moille  na  dean,  mo  Thriath. 
SALM  LXXI. 
Ì 1 JQ anx  riut  a  ta  mi  'g  earbsadh,  Dhè; 
U  nàir'  orm  am  feasd  na  biodh, 

2  A'd'  cheartas  fòir,  thoir  orm  dol  as : 
aom  rium  do  chluas,  saor  mi. 

3  A'd'  charraig  còmhnuidh  bi-sa 
d'an  tàthuicheam  do  shior:  [dhomh, 

Mo  chaisteal,  is  mo  dhaingneach  thu, 
thug  àithne  chum  mo  dhìon. 

i  A  làimh  nan  aingidh,  O  mo  Dhia, 

dean  fuasgladh  dhomh  a'm'  chruas, 
LA  làimh  na  muinntir  eucoraich, 
a  ta  gun  iochd,  gun  truas. 

5  Oir  's  tusa,  Thighearna  mo  Dhia, 
mo  dhòchas  ann  am  fheum : 

0  aois  is  aimsir  m'òige  nuas, 
mo  mhuinghinn  thu  ro-t'  reun. 

6  'S  ann  leatsa  chumadh  mise  suas, 
O  thain'geas  as  a'  bhroinn  ; 

A.  bolg  mo  mhàthar  bhuin  thumi, 
sior-mholam  thu  gu  binn. 
•:  7  Mar  aobhar  iongantais.  a  Dhè. 
8àk  mòran  a  ta  mi : 


Ach  's  tusa  *s  tè&rmunn  dileas  dhomfc, 
's  mo  spionnadb  mòr  arun  dìth. 

8  Lìonar  mo  bheul  le  d'  mholadh-sa, 
's  le  t'urram  fèin  gach  lò. 

9  Na  tilg  mi  dhìot  a'm'  aois ;  's  na  trèig 
'n  tràth  dh'fhàilnicheas  mo  threòir, 

10  Oir m'aghaidh  mheud  's  is  naimkd* 
labhair  gu  sgaiteach  geur :  [dhomh 

'S  an  dream  ta  brath  air  m'anarn 
ghabh  comhairle  ie  chèil',  [bochd, 

11  Ag  i'àdh,  Do  thrèigeadh  e  le  Dia, 
leanaibh  e  nis  »u  teann, 

Is  glacaibh,  oir  g'a  theasairginn 
cha'n  'eil  neach  idir  ann. 

12  A  Dhè,  na  bi-sa  fada  uam ; 
fòir  orm  mo  Dhia,  gu  luath. 

13  Biodh  nàir'  is  claoidh  air  m'eas 
cairdibh, 

'g  am  bheil  do  m'anam  fuath : 
Masladh  is  nàire  fol'cheadh  iad, 
tha  'g  iarraidh  m'uilc  gach  lò. 

14  Sìor-earbam  riut,  is  seinnidh  mi 
do  chliu  ni  's  mò  's  ni  's  mò. 

15  Labhraidh  mo  bheul  air  t'f hìrea#:  t 

achd, 

's  do  shlàint'  gach  là  gun  sgìos : 
An  àireamh  sud  aiglìonmhcireachd, 

cha'n  fheudar  leam  chur  sìos. 
1S  Tre  neart  an  Tighearna  mo  Dhia-. 

fòs  gluaisidh  mi  a  ghnàth : 
Is  ni  mi  sgeul  air  t'fhìreantachd, 

t'fhìreaniiachd  fèin  a  mhàin. 

17  O  m'òige  rinn  thu  teagasg  dhomh, 
a  Thighearn  is  a  Dhè: 

Is  chuir  mi  t'oibre  iongantach 
gu  ruige  so  an  cèill. 

18  A  nis  air  bhi  dhomh  aosmhoì 
na  trèig  mi,  Dhia  nam  feart :  [liath- 

Gu  taisbeanainn  do  neart  's  dothreiSi 
do'n  àl  a  t'ann,  's  ri  teachd. 

19  'S  ro-àrd  do  cheartas  fèin,  a  Dhè, 
is  rinn  thu  beartamòr: 

O  Dhia,  cò  e  a's  cosmhuil  riut, 
no  choimeas  riut  is  còir  ? 

20  Trìoblaid  ro-mhòr  is  an-shocair, 
's  tu  thaisbein  dhomh,  a  Dhè ; 

Ath-bheothaichidh,  ìs  bheìr  thu  rìs 
o  dhoimhneachd  talmhainn  mi. 

21  Momhòrachd  cuiridh  tus'  ammeutl, 
's  bheir  sòlas  air  gach  taobh. 

22  Air  saltair  molam  thu,  mo  Dhia, 
seadh  t'fhìrinn  ta  ro-chaomh. 

Is  seinneam  dhuit  air  clàrsaich  bhìnn< 
O  Aoin  naoimh  Israeil. 

23  Mo  bhilean  ni  mòr-ghairdeachas, 
tràth  sheinneam  dhuit  le  m'  bheul  i 

Bidh  subhaehas  ia  aoiblmeas  mòr 

air  m'anam  fèin,  a  Dhè, 
Ashaoradh  Jeat  gu  tròcaireach 

o'thrioblaidibh  gu  lèir. 

24  Is  bidh  mo  thoang'  air  t'fhìrcan 
ag  iomradh  feadh  an  là :  [tacii'I 

Oir  nàir'  is  amhluadh  fhuair  an  dream 
'g  iarraidh  mo  lochd  a  ta. 

SALM  LXXII. 


1  T\hxa,  thoir  do  bhreitheanas  do'n 
ÌJ  isffhìreantachd  d'a  mbac.  [righ, 

2  Bheir  esan  ceart  bhreth  air  "dfl 


shluagh, 

i    's  do  d'  bhochdaibh  cfcii  'nfca  sùn 


SALM  LXXin. 


3  Na  sleìbhtean  àrda  bheir  a  mach 

siochaint  do'n  t-sluagh  gu  pailt ; 
Is  bheir  na  tulaich  bheaga  sìth 

le  tìreantachd  gun  airc. 
i  Air  daoinibh  bochd  a'  phobuill  fòs, 

bheir  esan  breth  gu  ceart ; 
Is  ciann  nan  ainnis  saoraidh  e, 

rnìn-bhrisidh  luchd  ain-neirt. 
5  Am  feadh  bhios  grian  is  gealach 

freasdal  do'n  là  's  do'n  oidhch',  [ann, 
Bidh  t'eagal  orra-san  gu  mòr, 

o  linn  gu  linn  a  chaoidh. 
5  Mar  uisge  air  an  fhaiche  bhuaint', 

is  amhluidh  thig  e  nuas  : 
Mar  fhrasaibh  dh'uisgicheas  am  fonn, 

is  ionnan  sin  a  ghràs. 

7  R'a  linn-san  bidh  na  fireanaich 
gu  h-ùr  a'  fàs  le  blàth  : 

'S  am  feadh  a  bhios  a'  ghealach  ann, 
bidh  siochaint  pailt  a  ghnàth. 

8  Bidh  uachdranachd  aig.mar  an  ccudn' 
o  thuinn  gu  tuinn  gu  sìor, 

Is  ruigidh  sud  o'n  amhainn  mhòir, 
gu  iomall  crìch  gach  tìr'.  [chruaidh 

9  Luchd-còmhnuidh  fòs  an  fhàsaich 
sleuchdaidh  iad  sìos  'na  làth'r ; 

A  naimhdean  imlichidh  an  ùir, 
a'  tabhairt  ùmhlachd  dha. 

10  Eigh  Tharsis,  is  nan  eileanan, 
tiodhlacan  bheir  iad  uath', 

Bheir  rìghrean  Sheba,  Seba  fòs, 
tabhartais  dha  gu  luath. 

11  Seadh,  fòs  'na  fhianuis  sleuchdaidh 
gach  righ  air  thalamh  ta :  [sìos 

'S  gach  ginealach  air  feadh  gach  tìr, 
dha  seirbhis  ni  a  ghnàth. 

12  An  t-ainnis  bochd  gun  chuideach- 
saoraidh  tràth  dh'èigheas  ris.  [adh, 

13  'S  ni  acarachd  ri  truaghan  bochd, 
is  dìonar  'anam  leis. 

'4  'Se  theasairgeas  an  anam  fòs 
o  fhoill  's  o  fhòirneart  gheur : 

fs  fòs  'na  shùilibh-san  gun  cheisd, 
's  prìseil  am  fuil  gu  lèir. 

15  Bithidh  e  beò  gu  maireannach, 
òr  Sheba  bheirear  dha : 

Giìàth-urnuigh  nithear  air  a  shon, 
is  molar  e  gach  là. 

16  San  talamh  cuirear  dorlach  sìl, 
air  bhàrr  nan  sliabh  's  nam  beann ; 

Is  bidh  athoradh  trom  air  chrith, 

mar  Lebanon  nan  crann. 
A.n  dream  a  ta  sa'  chaithir  mhòir, 

bidh  toradh  orr'  is  blàth 
Gu  iionmhor,  mar  is  dual  do'n  fheur 

air  thalamh  fàs  a  ta. 

17  Bidh  'ainm-san  buan  gu  suthain 
co-mhaireann  ris  a'  gbrèin  ;  [sìor, 

Is  ann-san  beannaichear  gach  slùgh ; 

is  beannaichear  leo  e  fèin. 
1S  Beannaicht'  gu  robh  an  Tighearn 

Dia  Israeil  a  ghnàth,  [Dia, 
An  ti  a  mhàin  ni  mìorbhuilo 

le  treis  is  neart  a  làimh. 
19  Beannaicht'  gu  robh  gu  siorruidh 

ainm  glòrmhor  uasal  fèin  ;  [buan 
Lionadh  a  ghlòir  gach  uile  thìr, 

Amen,  agus  Amen ! 

SALM  LXXIII. 
1  f\v  firinneach  tha  Dia  ro-mhaith 

U  do  thobull  Israoil, 


Do'n  dream  'g  ara  bheil  an  cridhe  gls.e< 
tha  Dia  dhoibh  maith  d'a  rèir. 

2  Ach  air  mo  shon-sa,  's  beag  nach. 
mo  chosa  uam  gu  grad :  [d'aom 

Cha  mhòr  nach  d'rinn  mo  cheuma  fòa 
sleamhnachadh  uam  air  fad. 

3  Ki  amadanaibh  ghabh  mi  tnù, 
ri  faicinn  soirbheis  daoi. 

4  Oir  cuibhrichean  cha'n  'eil  'nam 
neart  làidir  's  leo  gun  dìth.     [bàs  i 

5  Mar  dhaoinibh  eile  cha'n  'eil  iad 
fo  thrioblaid  no  fo  leòn : 

'S  cha'n  'eil  iad  air  an  sàruchadb 
mar  chàch  le  pianfeaibh  mòr'. 

6  Ardan  mar  shlabhraidh,  uime  sin, 
'g  an  cuairceachadh  a  ta  • 

Am  fòirneart  fèin  'g  an  còmhdachadà 
mar  eudach  thart'  a  ghnàth. 

7  An  sùile  sultmhor  tha  le  saill : 
an  tòic  chaidh  thar  am  miann. 

8  Is  truaillidh  iad,  's  air  fòirneart  geur 
labhraidh  gu  h-aingidh,  dian. 

9  An  aghaidh  fòs  nan  nèamh  's  nan 
am  beul  do  thog  iad  suas ;  [speur, 

Air  feadh  na  talmhainn  is  na  tìr' 
an  teangadh-san  do  ghluais. 

10  Fa'n  aobhar  ud  gu  ruige  so, 
a  shluagh-san  pillidh  iad ; 

Is  fàisgear  dhoibh  do'n  uisge  mach, 
làn  cupain  a's  leòr  meud. 

11  Is  their  iàd,  Cia  mar  's  lèir  do 
Dhia  ? 

'm  bheil  tuigs'  san  Ti  a's  aird'  ? 

12  Feuch,  sud  na  daoi,  tha  soirbheach- 
a'  fàs  'nan  stòr  gach  là.  [aàh, 

13  Mo  chridh'  gu  dearbh  ghlan  mi  gun 
's  an  neo-chiont'  nigh  mo  làmh ;  [stàt 

14  Oir  buailt'  is  smachduichte  ta  mi ; 
gach  maduinn,  's  feadh  gach  là. 

15  Nan  abrainn,  Labhraidh  mi  mar  so, 
feuch,  pheacaichinn  gu  beachd, 

An  aghaidh  sliochd  is  ginealaich 
na  cloinne  's  ionmhuinn  leat. 

16  Tràth  smuainich mi gu'n  tuiginn  sc, 
bu  chruaidh-cheisdorm  an  gnìomh. 

17  Ach  chaidh  mi  steach  do  naomh- 

thigh  Dhe, 
is  thuigmi  'n  sin  an  crioch. 

18  Gu  deimhin  chuir  thu  iad  air  fad 
an  àitibh  sleamhuinn  lom  : 

Is  thilg  thu  iad  a  sìos  g'  an  sgrios 
le  dioghaltas  gu  trom. 

19  Feuch  cionnusthàinigorraclaoi4n» 
am  mionaid  bhig  na  h-uair*! 

Oir  tha  iad  air  an  sgrios  gu  tur 
le  oillt  is  eagal  mòr. 

20  Mar  aisling  'n-uair  a  dhùiscsas 
mar  sin,  a  Dhia  nan  sluagh.  [ncach, 

Ni  thusa  dimeas  air  an  dealbh, 
air  mosgladh  dhuit  &  suain. 

21  Mar  so  bha  air  mo  chrìdhc  cràdkt 
's  am  airnibh  goimh  ro-gheur. 

22  Oir  bha  mi  bàoth  is  aineolach  : 
mar  bhrùid  a'd'  làth'r,  a  Dhè. 

23  Gidheadh,  tha  mise  maillo  riut, 
O  Thighearna,  a  ghnàth  : 

Is  air  mo  dhoas  làimh  ghlac  thu  mi: 
ga  m'  chunndl  suas  gach  là. 

24  Do  nithear  !cat  mo  stiùradh  fòa 
ie  d'  chomhairle  a'm'  fhcum. 


SALBl  LXXIV.  LSXV. 


ls  gabhaìdh  tu  mi  steacn  fadheoidh 
a'd'  àros  ghlòrmhor  fèia . 

25  Cò  th'agam  anns  na  nèamhaibh 
ach  thuaa,  Dhia  nan  dùl  ?  [shuas 

Is  cha  'n  'eil  neach  air  th  alamh  fòs 
ach  thus'  am  bheil  mo  dhùil. 

26  Mo  chridh'  is  m'  fheòil  faraon  a  ta 
air  fàilneachadh  gun  cheisd: 

Gidheadh  'se  neart  mo  chridhe  Dia. 
's  mo  chuibhrionn  bhuan  am  ieasd. 

27  Oir  feuch  iad  sin  tha  fada  uait, 
lèir-sgriosar  iad  gu  luath : 

Oir  chlaoidheadh  leat  gach  uile  neach 
air  strìopachas  chaidh  uait 

28  Ach  dhomhsa  's  maith  teachd  dlùtb 

doDhia; 
dh'earb  mi  a  Dia  mo  neart, 
À  chum  gu  foillsichinn  gu  sìor 
gach  gnìomh  arinneadh  leat. 
SALM  LXXIV. 

1  P^arson  a  thilg  thu  sinne  tiait  ? 
\J  an  ann  gu  bràth,  a  Dhè  ? 

C'arson  ri  caoraich  t'ionaltraidh, 
a  las  do  chorruich  gheur  ? 

2  Cuimhnich,  a  Dhè,  do  choimhthional 
a  cheannuich  thu  o  chèin'; 

Siat  t'oighreaehd  fòs  a  shaoradh  leat, 
Sion  do  chòmhnuidh  fèin. 

5  A  chum  nam  fàsach  siorruidh  buan, 
do  ciàosa  tog  gu  grad ; 

Is  chum  gach  olc  a  rinn  do  nàmh 

a'd'  theampull  naomh  air  fad. 
i  Do  naimhde  rinn  iad  beucadh  borb 

measg  coimhthionail  do  shluaigh  :; 
Is  chuir  iad  suas  am  brataicbean 

mar  chomhar  air  am  buaidh. 
6ì3u  chliùiteach  neachmar  dheantadh 

a  thuagh  a  thogail  suas,  [lcis 
Air  crannaibh  àrda  dosrach  tiugh, 

a  chum  an  leagadh  nuas. 

6  Ach  nis  an  obair  shnaidhte  ghrinn, 
le  h-ordaibh  's  tuaghaibh  bhris ; 

I  Is  chuir  iad  suas  'na  lasair  dheirg 
do  theampull  naomh  'g  a  sgrios : 

Tigh  còmhnuidh  naomha  t'ainme,  Dhè 

feuch,  thruaill  iad  e  le  tàir, 
'G  a  mhilleadh  is  'g  a  leagadh  sìos 

co  ìosal  ris  an  iàr. 
8  'Nan  cridhe  labhair  iad  mar  so, 

sgriosamaid  iad  le  chèii' : 
Gach  Sinagog  th'aig  Dia  san  tìr, 

ioisgeadh  iad  leo  gu  lèir. 

3  Ar  comhara  cha'n  fhaicear  leinn ;' 
fàidh  cha'n  eil  idir  ann, 

Ni  mò  tha  neach  'nar  measg  cho  geur 

d'an  lèir  cia  fad  an  t-àm. 
ÌO  Cia  fhad  a  bheir,  O  Dhè  nan  tìùl, 

na  naimhde  toibheum  uath'  ? 
An  toir  an  nàmhaid  beum  am  feasd 

do  t'ainm-sa,  Dhia  nan  sluagh  ? 

II  C'arson  a  phillear  leat  do  iàmh, 
do  dheas  làmh  air  a  h-ais  ? 

0  buin  a  mach  o  d'  bhrollach  i, 

chum  fuasgladh  oirnn  gu  cas. 
.  12  Oir  Dia  na  glòir'  tha  neartmhor  àrd, 

o  chian  is  e  mo  Pdgh, 
Àmbuilsgein  talmhainn  le  mòr-neart 

ag  oibreach'  slàint'  is  sìtlx'. 
13  An  fhairge  sgaoileadh  leafc  le  d' 

is  cinn  ro-làidir  chruaidh  [neart- 


1  Kan  dràgon  bhriseadh  ieat  san  uisgJ, 

a'  tabhairt  orra  buaidh. 
1-1  Cinn  Lebhiatain  àghoir  mhòir, 

's  tu  fèin  a  bhris  is  phronn ; 
Is  thug  thuemar  bhiadhdo'n't-siuaghi 

a  bha  san  fhàsach  lom. 

15  'S  tu  sgoilt  an  tobar  is  an  tuil : 
's  tu  thiormaich  aimhne  mòr'. 

16  'S  tu  dheasaich  soius  agus  grian. 
is  leat  an  oidhch',  's  an  lò.      [thu  : 

17  Criocha  na  talmhainn  shocruich 
rinn  thu  an  samhradh  teth, 

'S  an  geamhradh  fòs  do  rinneadh  leat, 
'nan  aimsiribh  fa  leth. 

18  Gu'n  d'thug  na  naimhde  toibheum 
cuir  sud  air  chuimhne.  Dhè,  [uath' 

'S  gu'n  d'  thug  am  pobull  amaideach, 
do  t'ainm  ro-uasal  beum. 

19  Anam  do  cholmain  na  toir  suas 
do  chuideachd  mhòir  nan  daoi : 

Is  coimhthional  do  dheòraidh  bochd 
na  dearmaid  iad  a  chaoidh. 

20  Do  chumhnant  thoir  fa'near,  a 
oir  àitean  dorcli'  na  tìr',        [Dhè ; 

Thauile  air  an  àiteachadh 
le  luchd  an  f hòirneirt  ghèir : 

21  Na  pillear  air  an  ais  le  nàir' 
na  dh'f huiling  f òirnearfc  goirt : 

An  dream  ta  ainnis  aim-beartach'. 
deanadh  iad  moladh  ort. 

22  Tog  orfc  is  èirich  suas,  a  Dhè ; 
tagair  do  chùis  gu  treun : 

Cuimhnich  mar  tha  an  t-amadan 
gach  là  toirt  dhuitse  beum'. 

23  2>a  dearmaid  guth  na  muinntir  sin 
'nan  naimhdibh  dhuit  a  ta : 

Tha  bruidheann  dhaoin'  a  dh'èirich 
sìor-dhol  ammeud  a  ghnàth.  [riut, 
SALM  LXXV. 

1  TìHtJiT  bheir  sinn  buidheachas,  a 
D  Dhè, 

dhuit  buidheachas  a  ghnàth  : 
Oir  foiilsichidh  do  mhìorbhuile, 
gur  fagus  t'ainm  gach  là. 

2  Tràth  gheibh  mi  is  a  ghlacar  leam 
coimhthional  mòr  na  tìr', 

Do.ni  mi  dhoibh  deadh  bhreitheanas, 
gu  cothromach  's  gu  fior. 

3  Sgaoileadh  an  dùthaich,  is  an  sluagh 
'ga  h-àifceachadh  a  ta : 

Ach  mise  cumaidh  suas  gu  treun 
posta  na  tìr'  a  ghnàth. 

4  Thubhairt  mi  ris  gach  amadan. 
na  gluais  gu  h-amaidcach  : 

'S  ri  luchd  an  uilc,  Na  togaibh  suas 
bhur  n-adharc  àrdanach. 

5  Bhur  n-adharc  fòs  na  togaibh  suas . 
ri  cainnt  le  muineal  cruaidh. 

6  Cha'n  ann  o'n  ear,  no  'n  iar,  no  dcas, 
thig  urram  mòr  no  buaidh. 

7  Ach's  breitheamh  Dia:  a  leagas  aoa, 
's  a  thogas  aon  fa  seach. 

Oir  cup  an  làimh  an  Tighearn  ta 
do  'n  fhion  a's  deirge  dreach : 
Làn  coimeisg  tha  e,  dòirtidh  Dia 

cuid  as  a  mach  gu  grad : 
A  dheasgain  faisgidh  daoine  daoi, 

is  òlaidh  iad  air  fad. 
9  Ach  cuiridh  mise  fòs  an  cèill 
u  suthain  is  gu  oior. 


m 


SALM  LXXVI.  LXXVII.  LXXVIll. 


Do  Dhia  ud  I&coib  c&nar  leam 

àrd-Kklioladh  binn  gu  fici 
10  Uil'  adharca  nan  daoine  daoi, 

sgathaidh  mi  sìos  's  gach  àit ; 
Ach  adharca  nan  saoi  air  fad 

togar  gu  grad  an  àird. 

SALM  LXXVI. 

1  A  n  ludah  aithnichear  ar  Dia ; 

J  V  's  mòr  'ainm  an  Isra'l  naomh. 

2  An  Salem  tha  a  phàilliun  fòs, 
a  thàmh  an  Sion  caomh. 

3  Saighdean  a'  bhogha  bhris  e  'n  sin, 
an  sgiath  's  an  claidheamh  geur, 

An  còmhrag  is  an  cath  faraon, 
bhriseadh  iad  leis  gu  treun. 

c  Is  mò  do  mhòralachd,  a  Dhè, 
is  mò  gu  mòr  do  ghlòir 

Na  beannta  thog  an  cinn  gu  h-àrd, 
le  cobhartach  ro-mhòr. 

5  Làn-chreachadh  luchd  a'  chridhe 
is  choidil  iad  le  suain  ;  [chaiim, 

Na  fir  a  bha  'nan  cùraidh  mhòr', 
an  làmha  fòs  cha  d'fhuair. 

6  O  thus*  a's  Dia  do  lacob  ann, 
le  d'  achmhasan  's  le  d'  neart, 

An  carbad-cogaidh  is  an  t-each 
'n  an  suain  do  Chuireadh  leat. 

7  'S  cùis  eagail  thu,  thu  fèin,  a  Dhè  : 
cia  neach  a  chogas  riut  ? 

No  ann  ad  shealladh  sheasas  suaì 

an  uair  bhios  corruich  ort  ? 
6  Thug  thusa  air  do  bhreitheanas 

o  nèamh  gu'n  cualas  e : 
Bha  air  an  talamh  eagal  mòr 

*3  'na  thàmh  ghrad  dh'  fhuirich  e. 
9  Tràth  dh'èirich  Dia  chum  breithean- 

a  theasairginn  san  àm,  [ais, 
Qach  uile  dhuine  ciùin  is  sèimh, 

airtalamh  a  bha  ann. 

0  Bheir  fearg  is  corruich  dhaoin'  an 
àrd-mholadh  dhuit  gu  beachd ;  [sin 

Is  fuigheall  fòs  na  feirge  mòir', 
làn  choisgìdh  tu  le  d'  neart. 

31  Geallaibh  'ur  bòid  gu  togarach 
d'ur  Dia  Iehobhah  àrd ; 

Is  coimhlionaibh  gu  firinneach 
na  gheallar  leibhse  dha : 

Gach  neach  a  ta  m'a  thimchioll-san 

thugadh  iad  dha  'na  àm, 
Deadh-thabhartais  is  tiodhlaca, 

do'n  Ti  's  cùis  eagail  ann. 
12  Is  e  ni  spiorad  phrionnsan  mòr 

a  sgathadh  sìos  le  neart ; 
Do  rìghribh  fòs  a'  chruinne-chè 

's  cùis  eagail  e  gu  beachd. 

SALM  LXXVII. 

1  T\h'eigh  mi  ri  Dia  gu  h-àxd  le 
XJ  m'ghuth, 

dh'èigh  mi  le  m'  ghuth  gu  h-àrd ; 
Is  thug  e,  'nuair  a  ghlaodh  mi  ris, 
sàr-èisdeachd  dhomh  gun  dàil. 

2  An  là  mo  thrioblaid  dh'iarrmiDia: 
is  shruth  mo  leòn  gun  sgur, 

Rè  fad  na  h-oidhch' :  is  m'anam  truagh 
sòlas  do  dhiùlt  gu  tur. 

3  Air  Dia  ghrad-chimhnich  mian  sin, 
is  mi  an  trioblaid  ghèlr.- 

BEp  rinn  mì  gearan  trom  gun  tàmh, 
chlao!dheadb  mo  spìorad  fèto. 


4  Chum  thu  mo  shùil  'na  faireachadh 
tha  mi  co  iarganach, 

Nach  feud  mi  focal  cainnt  no  sgèil 
labhairt  le  m'  bheul  a  mach. 

5  An  sin  air  làithibh  fad  o  chèin 
smuainich  mi  fèin  le  beachd  ; 

Air  bliadhnaibh  fòs  na  h-aimsir  cèin 
am  aire  fèm  nna  teachd.  [oidhch' 

6  Seadh  chuimhnich  mi  mo  cheòl  san 
's  rinn  cainnt  ri  m'  chridhe  fèin, 

Is  rinn  mo  spiorad  fòs  gun  tàmh, 
le  dichioll,  sgrudadh  geur. 

7  An  tilg  an  Tighearn  uaith  gu  bràth 
nach  nochd  e  'ghràdh  ni  *s  mo  ? 

8  'N  do  sguir  gu  tur  a  ghràs  am  feasd 
's  a  ghealladh  fad  gach  lò  ? 

9  'N  do  dhearmaid  Dia  gu  firinneach 
bhi  gràsmhor  caoin  gu  bràth  ? 

'N  do  dhruid  e  suas  'na  chorruich 
mhòir 

a  thròcair  chaomh  's  a  ghràdh  ? 

10  An  sin  ghrad  fhreagair  mi*  gu 
is  i  so  m'anmhuinn  mhòr ;  [dearbn 

Ach  bliadhnaidh  deas  làimh'  cuimh 
an  Ti  a's  àirde  glòir.  [nicheam 

11  Gnìomhara  Dhè  sior-mheòraich 
mar  rinneadh  leis  gach  beart,  [eam, 

Is  t'iongantais  o'n  aimsir  chèin 
sior-chuimhnicheam  gu  beachd. 

12  Air  t'oibribh  uile  mar  an  ceudn 
smuainichidh  mi  gu  tric  ; 

Is  air  gach  gnìomh  a  rinneadh  leat, 
sior-labhraidh  mi  gu  glic : 

13  Do  shlighe  ta  san  ionad  naomh, 
a  Thighearn  is  a  Dhè  : 

Cò  's  coimeas  ann  am  meud  ri  Dia 
a  ta  'na  Dhia  dhuinn  fèin  ? 

14  'S  tu  'n  tì  tha  deanamh  iongantaisi 
a  Thighearna  nam  feart ; 

Is  ann  am  measg  a'  phobuill  fòs 
do  thaisbein  thu  do  neart. 

15  Do  shaoradh  leat  d'an  teasairginn 
do  phobull  dìleas  fèin, 

Clann  lacoib  agu3  loseiph  fòs, 
le  d'  ghairdean  neartmhor  treun. 

16  Chunnaic  na  h-uisgeachan  thu.Dhè 
chunnaic  iad  thu  gu  beachd  : 

Is  ghabh  iad  geilt  j  's  air  doimhneachd 
bha  mòran  ogluidheachd.  [fòs 

17  An  uisge  dhòirt  na  neoil  a  nuas, 
\wì  ro-mhòr  fuaim  nan  speur ; 

Is  chaidh  do  shaighde  corranach 
a  mach  gu  sgaiteach  geur. 

18  Ard-ghuth  do  thairneanaìch  san 
chualas,  a  Dhè,  gu  tric ;  [speur 

An  saoghal  las  3e  d'  dhealanaich, 
an  talamh  ghluais  is  chiisg. 

19  Do  cheuma  tha  san  doimhneachd 
do  shlighe  tha  sa'  chuan :  [mhòk 

Ach  luirg  do  chos  cha'n  aithnich  sinn 
tha  sud  am  folach  uainn. 

20  Is  amhluidh  mar  gu'm  biodh  ann 
do  phobull  stiùireadh  leat ;  [treud 

Le  deadh  làimh  Mhacis  is  Aaroin  fòs 
'g  an  treòrachadh  gu  ceart. 
SALM  LXXVIII. 

1  TWTo  phobull  èisdibh  ri  moreachd 
iVi  is  cluinnibh  guth  mo  bhèil. 

2  Am  briathraibh  lilidh  cuiridh  mi 
ssan-fhocail  dhorch'  an  còill : 


SALM  LXXVIII. 


8  A  chuala  sinn  o'r  sinnsearaibh, 
is  air  am  b'fhiosrach  sinn, 

4  Cha'n  fholaich  sinn  o'n  ginealach, 
'S  cha  cheil  sinn  iad  o'n  cloinn ; 

A'  foiliseachadh  àrd  mholaidh  Dhè 

do  'n  àl  a  ta  ri  teachd; 
'S  na  mìorbhuilean  a  rinneadh  leis, 

a  chumhachd  is  a  neart : 

5  Oir  lagh  an  Iacob  dhaingnich  e, 
is  reachd  an  Israel. 

À  dh'  orduich  e  d'ar  n-aithrichibh, 

d'an  cloinn  an  cur  an  cèill. 
8  Chum  fios  bhi  aig  an  àl  ri  teachd, 

a'  chlann  a  ta  gun  bhreith : 
'S  gu  'n  innseadh  iad  do'n  linn  'nan 
.  na  nithe  sin  fa  leth.  [dèigh 
*l  An  Dia  gu'n  cuireadh  iad  an  dòigh 

's  nach  deantadh  dichuimhn'  leo 
Air>oibribh  Dhè,  's  gu'n  gleidheadh  iad 

a  reachda  mar  is  còir: 

8  'S  nach  biodh  iadmar  an  sinnsir- 

eachd, 

làn  eeannairc  is  droch-bheirt, 
Gun  spiorad  tairi3  annt'  do  Dhia, 
's  an  cridhe  gun  bhi  ceart. 

9  Clann  Ephraim  le  armaibh  gleust', 
air  bogh'  bu  chuimseach  beachd, 

Ach  phill  iad  air  an  ais  le  geilt 
an  làithibh  cath'  is  feachd. 

10  Coimhcheangal  Dhè  nior  gleidh- 
eadh  leo, 

is  dhiùlt  iad  gèill  d'a  reachd ; 
.  I  'S  na  mìorbhuilean  a  nochd  e  dhoibh 
à  'n  cuimhne  leig  gu  beachd. 

12  An  sealladh  sùl  an  aithrichfì, 
seadh  fòs  an  tìr  na  h-Eiph't, 

*B  air  machair  Shoain  nochdadh  leis 
a  mhìorbhuilean  ro  threun. 

13  Sgoilt  e  an  fhairg',  's  thug  iadsan 

trìd; 

marr  thorr  na  h-uisgean  sheas. 

14  San  1-à  le  neul  iad  stiùir,  san  oidhch' 
le  solus  tein'  gu  deas.  [deoch 

15  Sgoilt  creag  san  fhàsach,  aisde 
thug,  mar  à  doimhneachd  mhòir  ; 

16  Bhuin  sruth  à  creagaibh,  thug  air 
ruith  sìos  mar  thuil  gu  leòr.  [uisg' 

17  San  fliàsach  pheacaich  iad  ni  's  mò 
is  bhrosnuich  an  t-Ard  Kigh. 

18  'Nan  cridhe  chuir  iad  cathadh  air ; 
d'am  rniann  ag  iarraìdh  bìdh. 

19  Labhair  iad  fòs  an  aghaidh  Dhè 
is  thubhairt  iad  gu  dian, 

An  urrainn  Dia  san  fhasach  mhòr 

bòrd  dheasachadh  d'ar  miann? 
£9  Feuch,  bhnail  e  chreag,  bhrùchd 
uisge  mach, 

dh'èirich  an  tuil  gu  luath. 
Am  feud  e  aran  thabhairt  fòs  ? 

an  deasaich  feòil  d'a  shluaghf 
21  Air  cluinntinn  so,  ghabh  corruich 

ri  Iacob  teine  las,  [Dia  • 

dh'èirich  iearg  ro-dhoinionnach 

ri  Israel  gu  cas : 
52  Chìonn  nash  do  shreid  iad  ann  aa 

's  nach  d'earbiad  as  a  shlàint''j  [Dia, 
m  Ged  dh'fhosgail  dorsa  nèamha  fòs* 

3s  na  neòil  o'n  àird  ged  dh'àithin. 
\4  Gc  d'  dhòirt  e  orra  Mana  nuas, 
ge  d'  fliuair  iad  coirc  nan  speur- 


25  Biadh  aingeal  dh'lth  lad  ì  thng  f 
tìo  lòn  an  sàth  gu  lèìr.  [dhoibt! 

26  San  speur  thug  e  air  gaoith  an  ear 
gu'n  d'imich  i  gu  treun  : 

Is  thug  e  fòs  le  neart  a  steach 
a'  ghaoth  dheas  mar  an  ceudn'. 

27  Fòs  dhòirt  e  orra  nuas  mar  dhua, 
do  f heòil  an  uile  shàth ; 

'S  eoin  iteagach  bu  lìonmhoire 
na  gaineamh  air  an  tràigh. 

23  Do  leig  e  sud  'nan  camp  a  nuas 
mu'n  cuairt  'nan  àitean-tàimh. 

29  Seadh  dh'ith  iad  uile  's  shàsalcn 
oir  thug  e  dhoibh  an  sàimh.  [eadh- 

30  Cha  robh  iad  air  an  sgarachduinn 
o  mhiann  an  cridhe  fèin  ; 

Ach  air  bhith  aca-san  am  biadh 
'g  a  chagnadh  dian  'nam  beul, 

31  A'  chuid  bu  shultmhoir'  dhiubh  's 

bu  trèin', 
ghlac  Dia  'na  fheirg  is  mharbh  : 
'S  an  òigridh  thaght'  an  Israel, 
ghrad-bhuaileadh  leis  gu  garbh. 

32  Gidheadh  an  dèigh  gach  gnìomk 
dhiubh  sud, 

do  pheacaich  iad  gu  mòr  ; 
Is  ge  do  rinn  e  mìorbhuilean, 
nior  chreid  iad  mar  bu  chòir. 

33  An  làithean  chaith  e,  uime  sin3 
an  dìomhanas  air  fad  ; 

'Sam  bliadhnaidh  thairis  chaìdh  gu 
le  carroid  ghèir  gun  stad.  [ièit 
'34  An  uair  a  mharbhadh  leis-san  iaà 
an  sin  ghrad-iarr  siad  e, 

Seadh  phill  iad,  agus  bha  iad  fòs 
gu  moch  ag  iarraidh  Dhè. 

35  Is  chuimhnich  iadsan  gu'm  b'e  Dìa 
an  carraig  threun  a  ghnàth : 

Is  gu'm  b'e  fòs  an  Dia  a's  àird' 
b'fhear-saoraidh  dhoibh  gach  là. 

36  Ach  rinn  iad  miodal  ris  le  'm  beul, 
le  'n  teangaidh  breug  is  gò : 

37  Oha  robh'an  cridhe  ceart;  's  cha 
'na  chùmhnant  dìleas  da.  [robh 

38  Ach  Dia,  gu  iochdmhor  mhaith  an 

lochd, 

's  an  sgrios  cha  d'rinn  gu  geur : 
Bu  tric  a  phill  e  'chorruich  uath', 
's  nior  dhùisg  e  'fhearg  gu  lèir. 

39  Oir  annta  chuimhnich  e  nach  robh 
ach  feoll  thèid  as  mar  bhlàth, 

Is  osag  ghaoith'  a  ghabhas  seach, 
's  nach  pill  a  rìs  gu  bràth. 

40  Cia  tric  a  bhrosnuicheadh  e  leo 
san  fhàsach  thartmhor  chruaidh ; 

San  dithreabh  chuireadh  corruich  air 
le  eusaontas  an  t-sluaigh« 

41  Seadh  phill  iad  uile  air  an  ais, 
bhrosnuich  iad  Dia  le  chèil' : 

Is  chuiK  ad  tomhas  mar  an  ceudn 
ais  Ti  naomh  Israeil. 
DhìchT:ìmhnich  iad,  's  cha  d'thug 
fa'near 

a  ghairdcan  treun  's  a  làmh  : 
No  'n  là  sau  d'thuge  f urtacb  d  dhoibìi 

is  fuasgladh  deas  o  'n  nàmh  : 
43  Nofòsmarrinneadh  annsanEiph't 

comhara  Dhè  nam  feart : 
Air  machair  Shòain  mar  an  ceudu' 
!    a  mhiorbhuilo  lo  noart. 


SALM  LXXIX. 


ii  An  srutha  chaochail  e  gu  fuil : 
's  na  h-uillt  nach  feudtadh  'n  òi. 

45  Chuir  losgainn  thuc',  is  cuileagan  ; 
's  leo  chlaoidheadh  iad  gu  mòr. 

46  An  toradh  thug  e  is  am  bàrr 
do'n  bhurras  sgriosach  bheag ; 

Ì3  saothair  fòs  an  làmh  air  fad, 
fo  ailghios  locust  leag. 

47  Am  fion-chroinn  bhris  e  mar  an 
ceudn' 

le  cloich-shneachd  chruaidh  's  gach 

àit 

Is  amhluidh  mhill  le  reodhadh  teann 

an  cranna-figis  àrd. 
4B  Am  feudail  thug  e  thairis  fòs 

do'n    chloich-shneachd  sgaiteich 
ghèir ; 

'S  le  saighdibh  teine-dealanaich, 
ghrad-chuir  e  as  d'an  treud. 

4,9  Teas  feirge,  trioblaid  's  corruich 
sud  thilg  e  orr' gu  grad ;  [mhòr, 

Le-,ainglibh  olc  a  chur  'nam  measg, 
g'an  claoidh  gu  goirt  air  fad. 

60  D'a  chorruich  rinn  e  bealach  rèidh  : 
'n  anam  nior  chum  o'n  bhàs ; 

Am  beatha  ihruagh  thug  thairis  fò3 
do  ghalar-pìàigh  's  do'n  chàs. 

61  Throm-bhuaileadh  Ieis-san  anns  an 
gach  ceud-ghin  a  bha  ann :  [Eiph't, 

Toiscach  an  neirt  sna  pàiliiunaibh 
a  bha  aig  gineil  Ham. 

62  Ach  thug  e  mach  a  phobull  caomh 
mar  chaoraich  as  an  tìr : 

Is  rinn  mar  threudsanfhàsach  mhòr, 

an  treòrachadh  gu  fìor. 
53  Leis  stiùireadh  iad  gu  tèaruinte, 

gun  eagal  is  gun  sgàth  : 
Ach  air  an  naimhdibh  dh'iadh  an 

's  an  sluagh  ud  uile  bhàth.  [cuan, 
U.  Gu  crìochaibh  ionaid  naomha  fèin 

thug  e  a  phobull  leis : 
Gu  ruig  an  cnoc  so  choisinn  e, 

»s  a  bhuadhaich  a  làmh  dheas. 

55  Thilg  e  na  cinnich  rompa  mach, 
's  an  oighreachd  roinn  le  crann : 

Do  Isra'l  thug  e'n  àite  sud 
gu  còmhnuidh  ghabhail  ann. 

56  Ach  bhrosnuich  agus  ghrànaich  iad, 
an  Dia  a's  àirde  glòir ; 

Is  idir  cha  do  choimhid  iad 

a  naomh-reachd  mar  bu  chòir. 
67  Ach  phill  iad  mar  an  sinnseara, 

's  gu  fealltach  ghluais  air  fad : 
Mar  bhogha  fìar  chaidh  iad  a  thaobh, 

is  chlaon  iad  uaith  gu  grad. 
£»8  Le'n  dealbhaibh.  is  le'n  àitibh  àrd' 

chuir  iad  air  fcarg  is  eud : 
69  Tràth  chuala  Dia  bha  corruich  air 

is  gràin  ri  Israel. 
co  Ionnus  a  phobull  gu'n  do  thrèig, 

an  Siloh  chuir  a  làmh : 
'3  am  pàilliun  fòs  a  shocruich  e 

measg  dhaoine  ghabhail  tàimh. 

61  Gu  bruid  thug  suas  an  neart,  's  an 
gu  làimh  nan  naimhde  garg.  [glòir 

62  Do  'n  chlaidheamh  thug  e  suas  a 

shluagh, 
ri  'oighreachd  ghabh  o  fcarg. 
60  An  teine  loisg  an  òigridh  ghleust' ; 
pòaadh  cha  d'fhuair  an  òigh'n. 


64  An  sagairt  thuit  le  claidheamfe 
geur: 

's  chà  d'  rinn  am  bantraich  bròn. 

65  Ghrad-mhosgail  Dia  an  sin,  mai 
ag  èirigh  as  a  shuain  :  [neach 

Mar  churaidh  'n  dèigh  bhi  pòit  air  fion 
tràth  ni  e  iolach  chruaidh. 

66  'Nan  deireadh  bhuaileadh  leis  gn 
a  naimhde  fèin  le  tàir :  [gcur 

Is  chuir  e  iad  o  sin  a  mach 
gu  masladh  buan  is  nàir'. 

67  Is  pàilliun  Ioseiph_dhiùltadh  leis : 
nior  thagh  treubh  Ephraim  fòs  : 

68  Ach  thagh  e  Iudah,  sliabh  Shioin 
d'an  d'thug  e  gràdh  gu  mòr.  [fèih 

69  Thog  esan  *f hàrdoch  naomh  an  sud« 
mar  ìùchairt  àrd  ro-dheas : 

S  mar  ionad  àrd  air  talamh  teann 
a  dhaingnich  e  am  feascl. 

70  Is  'òglach  Daibhidh  thagh,  is  thug 
o  chvò  nan  caorach  e : 

71  *S  o  leantuinn  fòs  nan  caorach  trom 
le  h-àl  am  measg  an  sprèidh"; 

Is  thug  se  e  a  bheathachadh 

Iacoib  a  phobuill  naoimh, 
Is  gineal  Isr'eil  mar  an  ceudn' 

a  b'  oighreachd  dha  ro-chaomh. 

72  Rèir  ionracais  a  chridhe  fèin, 
bheathaich  e  iad  gu  beachd  : 

A  rèir  deadh  sheòltachd  fùs  a  làmhs 
stiùireadh  leis  iad  gu  ceart. 

SALM  LXXIX. 

Thainig,  a  Dhè,  na  fineachan 
a  steachdo  d'  oighreachd  fèin, 
Thruaill  iad  do  theampull  naomh,  ì» 
'na  tòrr  Ierusalem.  [dh'fhàg 

2  Is  thug  iad  cuirp  do  sheirbhiseach 
mar  bhiadh  do  eoin  nan  speur :" 

Is  feoil  do  naomh  mar  chobhartach, 
do  bheathaichibh  an  t-slèibh. 

3  Mu  thimchioll  fòs  lerusaleim, 
dhòirt  iad  am  fuil  mar  uisg' : 

Is  cha  robh  neach  g'an  adhlacadh 
's  g'an  cur  san  uaigh  an  taisg. 

4  Ball  fanoid  agus  maslaidh  sinn 
d'ar  coimhearsnachaibh  fèin : 

Cùis  spòrs'  is  mhagaidh  do  gach  neacb 
a  ta  m'ar  cuairt  gu  lèir. 

5  Cia  fhad  a  bhitheas  corruich  ort, 
a  Dhè,  am  bi  gu  bràth? 

Ia  t'eud  am  bi  a'  losgadh  ruinn 
mar  lasair  theith  a  ghnàth  ? 

6  Do  chorruich  air  na  cinnich  dòirt 
aig  nach  'eil  eòlas  ort ; 

Is  air  na  rìoghhchdaibh  nach  gairm 
air  t'ainm,  a  Dhia  nam  feart. 

7  Oir  mhill  iad  lacob,  'fhàrdoch  fòs. 
'na  fàsach  chuiriad  sìos. 

8  Na  peacaidh  fòs  a  rinneadh  leinn 
na  cuìmhnich  dhuinn  "  rìs ; 

Tionndadh  gu  luath  do  thruacantaa 
ruigeadh  e  oirnn  mu  thràth : 

Oir  's  diblidh  bochd  a  nis  ar  staid 
a'  tuiteam  sìos  gach  là. 

9  Dean  còmhnadh  leinn,  O  Dhè  ar 
air  Bgàth  glòir  t'ainme'fèin ;  [slàint* 

Sgàth  t'ainme  saor  sinn,  agus  glan 
ar  peacaidh  uainn  gu  lèir. 

10  Ciod  uime*  n  abradh  iìneacha, 
c'àìt  bheii  u  nis  an  Dia  i 


SALM  LXXX.  LXXXI. 


Sì 


Bleasg  fhintìacha  'nar  saalladh  fèxn, 
aithnicheadh  iad  an  Triath, 

Le  dioghaltas  a  ghabhail  diubh  ; 

oir  dnòirteadh  leo  gnn  iochd 
Fuil  neòchiontach  do  sheirbhiseach, 

gu  saoibhir  is  gu  tric. 

11  Osnaidh  a'  phriosanaich  a'd'  làth'r 
thigeadh,  a  Dhè  nam  feart ; 

'S  an  dream  a  dh'orduicheadh  chum 
saor-sa,  rèir  meud  do  neirt.  [bàis 

12  Riusan  tha  dhuinn'nancoimhears- 
'nam  brollach,  diol  am  beum :  [naich 

Oach  masladh  le'n  do  spreigiad  thu, 
seachd  uaire  pill  riu  fèin. 

13  Treud  t'ionaltraidh,  's  do  phobull 
molaidh  sinn  thu  a  ghnàth  ;  [sinn 

Is  cuiridh  sinn  an  ceill  do  chliu 

0  linn  gu  linn  gu  bràth, 

SALM  LXXX. 

1  T7i8D,  aodhair  Israeil,  a  stiùìr 

ih  loseph  mar  thrcud  le  d'làimh. 
Thusa  ta  d'  thàmh  mcasg  cheruban, 
dealruich  a  mach  mu  thràth. 

2  An  làthair  Ephraim  's  Bheniamin, 
agus  Mhanaseh  fòs, 

r>ùisg-sa  do  chumhachd  :  agus  thig 
g'ar  saoradh  mar  is  nòs. 

3  Pill  sinn  a  rìs,  a  Dhè  nam  feart : 
tog  oirnne  suas  gu  h-àrd 

Deadhdhealradh  glan  do  ghnùis  a  nis, 
is  saorar  sinn  le  d'  ghràs. 

4  Cia  fhad,  a  Thighearna  nan  sluagh, 
a  leanas  corruich  riut, 

Ei  guidhc  ghèir  na  muinntir  sin 
a's  pobull  dìleas  duit? 

5  Oir  bheathaich  thu  do  shluagh  gu 
le  aran  deur  is  bròin :  [lèir 

Is  tomhas  saoibhir  thug  thu  dhoibh 
do  dheuraibh  goirt  r'an  òl. 

6  Is  rinn  thu  sinn  mar  aobhar  strì 
d'ar  coimhearsnachaibh  fèin : 

'Nar  n-aobhar  spòrs'  is  abhacais 
d'ar  n-eascairdibh  gu  lèir. 

7  I'ill  sinn  a  rìs,  0  Dhè  nan  slògh  ; 
tog  oirnnc  suas  gu  h-àrd 

Deadh  dhealradh  glan  do  ghnùis  a  nis, 

is  saorar  sinn  le  d'  ghràs. 
B  Thug  thu  fìonain  as  an  Eiphit : 

na  cinnich  thilg  thu  mach, 
Js  shuidhich  thus'  an  fhionain  ud 

'nan  ionad  sud  faseach. 

9  Eèitich  thu  àite  dhì ;  is  ghabh 

1  freumh  gu  daingean  tcann, 

Lo  d'  bheannachadh ;  is  lionadh  leath' 
an  tìr  o  cheann  gu  coann. 

10  Na  cnuic  ro-àrda  dh'f  holuich  i 
le  sgàil  's  lo  dùbhar  fèin  : 

A  geugan  bha  a  cinneachduinn 
mar  sheudaìr  àluinn  rèidh. 

11  An  dara  taobh  gu  ruig  an  cuan 
chuir  i  a  mach  a  meòir ; 

An  taobh  ud  eil'  a  gcugan  shìn 
gu  ruig  an  amhainn  mhòir. 

12  A  callaid  c'uim'  a  bhriscadh  leat ! 
ionnus  gu  bheil  gnch  neach 

Thèid  seachad  air  an  rathad  mhòr, 
'ga  spionadh  loò  fa  seach. 

13  Tha'n  torc  a  thig  o'n  choillo  mach 
'i?a  fàsachadh  gu  lèir- 


Tha  beathaìch  allt*  na  machrach  fòs 
'ga  slugadh  suas  le  chèiT. 

14  Pill,  guidh'mid  ort,  a  Dhè  nan 
is  seall  o  nòamh  a  nuas,  [sLuagh, 

Feuch,  agus  fìosraich  fèin  a  nis 
an  fhionain  so  le  truas  : 

15  Am  fìon-lios  sin  a  shuidhich  thu, 
le  neart  do  làimhe  deis' : 

'S  am  meanglan  ud  a  neartaich  thu 
dhuìt  fèin  le  lùth  is  treis. 

16  Le  lasairtheine  loisgeadh  i,1 
is  ghearradh  i  a  nuas  : 

Làn-mhilleadh  agus  sgriosadh  iadv 
le  achmhasan  do  ghnùis. 

17  Air fear  do  dheas  làimh  fòin,  a  Dhdi 
gu  robh  do  làmh  gu  treun  : 

Air  mac  an  duin'  a  rinneadh  leat 
a  neartachadh  dhuìt  fèin. 

18  Mar  sin  cha  phill  sinn  uait  a  rì3  ; 
ath-bheothaich  sinn  gach  lò, 

Is  gairmidh  sinn  air  t'ainm  an  sin, 
an  cian  a  bhios  sinn  beò. 

19  Pill  sinn  a  ris,  &  Dhè  nam  feart, 
is  foillsich  fèin  gu  h-àrd 

Deadh'dhealradh  glan  do  ghnùis  a  nis, 
is  saorar  sinn  le  d'  ghràs. 
SALM  LXXXI. 

1  Qeinnibh  gu  h-ait  do  Dhia  ar  neart? 
O  Dhia  Iacoib  fòs  gu  binn, 

2  Is  glacaibh  salm,  is  tiompan  fòs ; 
saltair  is  clàrsach  ghrinn. 

3  An  trompaid  sèidibh  san  rè  nuadl 
air  làithibh  orduicht'  fèill'. 

4  Bu  lagh  sud  aig  Dia  Iacoib  fòs  ; 
's  bu  reachd  do  Israel. 

5  Do  Ioseph  dh'orduich  sud  mar  thetst^ 
air  dol  dha  trid  na  h-Eìph't ; 

'S  an  cualas  cainnt  is  uirghioll  fòs 
nach  tuiginn  as  am  beul. 

6  O'n  uallach  shaor  mi  'ghuala-san  ■ 
o  obair  chrò  a  làmh. 

7  Ghair  thusa  ann  ad  thrìoblaid  or;Tt, 
is  shaor  mi  thu  gun  dàil : 

An  ionad  dìomhair  tairneanaich, 
do  f  hreagair  mi  do  ghlaodh : 

Ajg  uisgibh  comhstri  Mheribah, 
do  dhearbh  mi  thu  faraon. 

8  Eisd,  O  mo  shluagh,  is  bheir  mì 
deadh  fhìanuisfòs  gu  ceart,  [dhuìt 

Ma  dh'èisdeas  tu  ri  guth  mo  bhèil, 
O  Isracil  gu  beachd. 

9  Annad  na  biodh  aon  uair  air  bith 
dia  eile  coigreach  brèig', 

Is  do  dhia  coimheach  fòs  air  bith 
na  crom-sa  sios  's  na  gèill. 

10  'S  mise  do  Dhia  Iehobhah  treun, 
thug  thus'  o'n  Eiph't  le  neart ; 

Gu  farsuinn  fosgail  rium  do  bheul, 
is  lìonam  e  gu  pailt. 

11  Gidheadh  cha  d' thug  mo  phobuli 
cisdeachd  do  ghutìi  mo  bhèil,  [IVin 

'S  cha  ghabhadh  rium  an  aitim  ud 
a  ghin  o  Israel. 

12  Mar  sin  do  mhiann  an  cridhe  fèiix 
thug  mise  thairis  iad : 

'S  ghluaisiad  'nancomhairlonco-phlio 
a'  cur  an  ciont'  am  meud. 

13  O  b'f  hearr  gu'm  biodh  mo  phobull 
Frt'  tabhairt  gèiil  do  ra'  reachd  :  Ifòin 


38 


SALM  LXXXII.  LXXXIII.  LXXXIV. 


Ia  fòa  gu'n  gluaiseadh  Israel 
a'm'  shlighibh  fèin  gu  ceart ! 

14  An  naimhde  smachdaichinn  gu 
le  buaidh  'g  an  leagadh  sìos ;  [luatn, 

Is  phillinn  air  an  eascairdibh 
mo  làmh,  g'an  cur  fo  chìs. 

15  Luchd-fuath'  anTighearnamarsin 
bheireadh  làn-ùmhlachd  dha ; 

Ach  biodh  an  aimsir-san  ro-bhuan 
is  maireannach  gu  bràth. 

16  Is  bheireadh  e  g'am  beathachadh, 
smior  cruithneachcl  fòs  d'a  shluagh : 

Do  làn-dhiol  bheirinn  duit  faraon 
do'n  mhil  o'n  charraig  chruaidh. 
SALM  LXXXIL 

1  A  n  coimhthional  nan  treun  a  ta 
JA.  'na  sheasamh  Dia  nam  feart : 

Am  measg  nan  dèe  bheir  esan  breth 
le  cothrom  is  le  ceart. 

2  Cia  f  had  a  bheir  sibh  breitheanas 
gu  h-eucorach  's  gach  cùis ; 

Toirt  leth-bhreth  air  nadaoinibhdaoi, 
'gam  meas  a  rèir  an  gnùis ! 

5Do  dhaoinibh  bochd  's  do  dhilleachd- 
deanaibh-sa  dìon  le  ceart:  [ain 

Is  cumaibh  còir  riu  sud  a  ghnàth 
ta  cràiteach  bochd  gun  neart : 
An  t-ainnis  lag  's  an  deòradh  truagh, 
sior-theasairgibh  'nam  feum, 

Peanaibh  o  làimh  nan  aingidh  fòs 
deadh-f  huasgladh  dhoibh  gu  treun. 

6  Bòlas  no  tuigse  cha'n  'eil  ac', 
a'  triall  san  dorcha  taid ; 

Tba  bunaite  na  talmhainn  fòs 
aìr  gluasad  as  an  àit. 

5  Is  dèe  sibh  (thubhairt  mi,)  's  is  mic 
do'n  Ti  a's  àirde  t'ann :  [dhaoin', 

7  Ach  tuitidh,  's  gheibh  sibh  bàs  mar 
'a  mar  aon  do  phrionnsaibh  fann. 

8  Dhia,  èirich,  aìr  an  talamh  dean 
deadh  bhreitheanas  gu  grad : 

Oir  gabhaidh   tu   mar  oighreachd 
aa  nneachan  air  fad.  [dhuit 
SALM  LXXXIII. 

1  "VTa  bi  a'd'  thosd  a  nis,  nabi 

_LM  a'd'  thàmh,  0  Dhia  ar  neart, 
Na  bi-sa  sàmhach  nis  'nar  feum, 
Dhìa  chumhachdaich  nam  feart. 

2  Oir  feuch,  a  ta  do  naimhde  treun 
ri  strì  is  buaireas  àrd ; 

*S  an  dream  ud  leis  am  fuathach  thu, 
an  cinn  thog  suas  an  àird. 

3  Oir  dhealbh  iad  olc  gu  cuilbheartach 
'n  aghaidh  do  phobuill  fèin, 

'N  aghaidh  do  mhùinntir  dhìomhair 
ghabh  comhairle  le  chèil'.  [fòs 

4  A  deir  iad,  thigibh  leinn  g'an  sgrios 
o  bhi  ni  's  mò  'nan  sluagh ; 

A  chum  nach  biodh  air  Israel 
ìomradh  gu  bràth  no  luaidh : 

6  Oir  ghabh  iad  comhairle  le  chèil' : 
à'  t'aghaidh  ceangal  rinn. 

6  Pàilliun  Edoim,  's  Ismaelich, 
Moab  is  Hagaren ; 

7  Gebal,  Amon,  is  Amalec, 
Palestin.  's  muinntir  Thior ; 

3  Dhruid  Asur  leo :  's  bu  chòmhnadh 
do  ghineìl  Lot  gu  fior.  [iad 

&  Mar  rinneadh  leat  air  Midian, 
*e  &ir  Sinera  le  chèii'  • 


Air  Iabin  aig  sruth'0hi30in  cas, 
dean  orra  sud  d'a  rèir : 

10  Aig  Endor  mar  a  chaidh  an  claoidh 
mar  aolach  air  an  làr. 

11  Air  Oreb  mar  rinn  thu,  's  air  Seeb, 
dean  air  an  uaislibh  tàir: 

Mar  Sheba  fòs  is  Shalmuna, 
am  prionnsan  dean  gu  lèir  • 

12  A  thubhairt,  Glacamaid  dhuinnfèin 
mar  oighreachd  àrois  Dè. 

13  Dean  iad  mar  asbhuain,  0  mo  Dhìat 
mar  mholl   roimh  ghaoith  naa 

gleann. 

14  Mar  chlaoidheas  teine  coillteac 
's  mar  loisgeas  la,sair  beann :  [chrìon, 

15  Mar  sin  le  d'  dhoininn  orra  sud, 
dean  thusa  tòrachd  dhian ; 

Le  d'iom-ghaoith,  is  le  d'  dhoininn 
cuir  orra  geilt  is  fìamh.  [mhòir, 

16  An  eudan  lìon  le  masladh  mòr, 
's  le  rughadh-gruaidh'  gach  rè, 

Gu  ruig  an  uair  an  iarrar  leo 
t'ainm  glòrmhor  fèin,  a  Dhè. 

17  Biodh  amhluadh  orra  mar  an 
ceudn', 

is  trioblaid  mhòr  a  chaoidh ; 
Is  glacadh  nàire  mhaslach  iad, 
g'am  milleadh  is  g'an  claoidh. 

18  Gu'n  aithnich  iad  gur  tusa  mhàin 
d'an  ainm  Iehobhah  treun, 

Tha  t'uachdaran  os  ceann  gach  tìr' 
san  domhan  mhòr  gu  lèir. 
SALM  LXXXIV. 

1  riiA  mòr  an  airidh-ghràidh  do 
VJ  theach, 

Iehobhah  mhòir  nan  sluagh ! 
Cia  taitneach  dhomh-sa  t'àros  naomh, 
O  Thighearna  nam  buadh  ! 

2  Tha  m'anam  fann,  aig  meud  a 
air  cùirtibh  Dhè  gach  lò  :  [mhiann 

Mo  chridh'  is  m'fheoil  ri  scairteach 
'n  geall  air  an  Dia  ta  beò.  [chruaid 

3  Feuch  fhuair  an  sud  an  gealbhon 

beag 

tigh  còmhnuidh  maith  'na  fheum, 
San  gobhlan-gaoithe  mar  an  ceudn' 

do  sholair  nead  dhi  fèin. 
Is  taisgidh  i  an  sin  a  h-eoin, 

's  a  h-àlach  beag  gun  chlì : 
Aig  t'altair  fèin,  O  Dhia  nan  sluagh, 

mo  Thighearn,  is  mo  Righ. 
i  'S  beannaicht'  an  dream  an  còmh. 

a'  d'  àros  naomh,  a  Dhè,  [nuidh  ta 
Oir  ibheir  iad,  (mar  js.  cubhaidh 
dhoibh,) 

mòr-mho]adh  dhuit  gach  rè. 
5  'S  beannaicht'  an  duine  sin  'gam 

annads'  a  neart  gach  là :  [bheil 
An  dream  'gam  bheil  'nan  cridhe  stigh 

do  shlighe  fèìn  a  ghnàth. 

An  dream  sin  tre  ghleann  Baca  thèid, 

ni  tobair  ann,  'nam  feum : 
Is  lìonaidh  'n  t-uisgc  thig  a  nuas 

na  sluic  gu  ruig  am  bèil. 

7  Sior-ghluaisidh  ìad  mar  sin  gun 
a'  dol  o  neart  gu  neart :  [sgìos,, 

An  Sion  nochdar  iad  fadheòidh 
an  làthair  Dhè  nam  feart. 

8  O  Dhia  nan  sluagh,  cluinn  m'ur- 

nuigh  fèin, 
Dhè  lacoib,  èisd  gu  grrafl. 


SALM  LXXXV.  LXXXVL  LXXXVii. 


39 


9  O  Dhia  ar  sgiath,  feuch  's  amhairc 
gnùis  t'ungaidhfèin  gun  stad.  [air 

10  'S  fearr  là  a'd'  chùirt  na  mìle  la: 
b'fhearr  leam  bhi  dorsaireachd 

An  àros  Dè,  na  m'  chòmhnuidh  fòs 
am  pàilliun  aingidheachd. 

11  Oir  's  grian,  's  is  sgiath  Iehobhah 
is  bheir  e  gràs  is  glòir ;  [Dia; 

S  ch a  chum  e  mait h  air  bith  o'n  dream 
ghluaiseas  gu  dìreach  còir. 

12  O  Thighearn  is  aDhia  nan  sluagh, 
is  beannaicht'  e  gun  cheisd, 

An  duine  sin,  gu  muinghineach, 
d'an  dòchas  thu  am  feasd. 
SALM  LXXXV. 

1  Tìha  thusa  gràsmhor  fàbharach, 
D  a  Dhè.  do  d'  dhùthaich  fèin  ; 

Bruid  Iacoib  thug  thu  air  a  h-ais 
a  rìs  le  d'  ghairdean  treun. 

2  Cionta  do  phobuill  mhaith  thu  fèin  ; 
dh'fholuich  thu  'n  uile  lochd. 

3  Choisgthu  do  chorruich  uile,  's  phill 
o'n  lasan  a  bha  ort. 

i  Pill  sinn  a  rìs,  a  Dhia  ar  slàint', 

is  tog  do  lasan  dhinn. 
5  Am  bi  do  chorruich  ruinn  gubràth  ? 

's  an  sìnear  t'fhearg  gach  linn? 
S  Nach  deanar  leatsa,  Dhia  nan  gràs 

a  rìs  ar  tabhairt  beò : 
Ehi'n  deanadh  annad  gairdeachas 

do  phobull  fèin  gach  lò  ? 

Taisbein  do  thròcair  dhuinn  a  nis, 

a  Thighearn  is  a  Dhè  : 
h  deònuich  dhuinne  t'i'hurtachd  fòs, 

's  do  shlàinte  fèin  gach  rè. 
S  Tsis  èisdeam  ris  an  ni  their  Dia : 

labhraidh  e  sìth  gu  beachd 
.R'a  phobull  naomh ;  's  na  pilleadh  iad 

a  ris  chum  amaideachd. 

9  Gu  dearbh  tha  chabhair  dlùth  do'n 
d'an  eagal  e  gu  fìor ;  [dream 

Chum  glòir  a  bhi  'na  còmhnuidh  fòs 
gu  bunaiteach  'nar  tìr. 

10  Tha  tròcair  agus  firinn  ghlan 
air  còmhlachadh  a  chèil' : 

Tha  ceart-as  agus  srochaint  mhaith 
a'  pògadh  beul  ri  beul. 

11  Is  fàsaidh  as  an  talamh  fòs 
firinn  a  nìos  gu  pailt : 

Is  seallaidh  ceart  is  fireantachd 
o  nèamh  a  nuas  gun  aìrc. 

12  Is  amhluidh  bheir  lehobhah  dhuinn 
ni  maith  gu  toirbheartach  ; 

Is  bheir  ar  fearann  is  ar  fonn 
deadh  thoradh  trom  a  mach. 

13  Sìor-ghluaisidh  ceart  is  fireantachd 
'na  f  hianuis-san  gu  rèidh  : 

Is  sinn  air  sligh'  a  cheumanna 
gu  dìreach  stiùraidh  e. 

SALM  LXXXVI. 

1  A  om.  rium  do  chluas  is  cluinn  mi, 
£L  oir  tha  mi  ainnis  truagh  .-[Dhia, 

2  Dean  thusa,  chionn  gu'm  buin  mi 
m'anam  a  dhìon  gu  luath  :  [dhuit, 

Oir  's  tu  mo  Dhia,  saor  t'òglach  fcin 
tha  'g  earbsadh  riut  a  gjinàth. 

3  Dean  tròcair  orm,  a  Dhia,  le  icchd : 
oir  gaiream  ort  gach  là. 

Dean  anam  t'òglaich  dhìleis  fèin 
fior-aoibhinn  agus  ait : 


Air  son  gu'n  togam  riut,  a  DhS, 
m'anam  gu  lèir  a'm'  airc. 

5  Oir  tha  thu  fèin  ro-mhaith,  a  Dhè, 
làn  iochd  is  acarachd : 

Is  tha  thu  do  na  ghairmeas  ort, 
pailt  ann  an  tròcaireachd. 

6  Eisd  m'urnuigh,  Dhia;  is  thoiz 

fa'near 

guth  gearanach  mo  chaoidh. 

7  An  là  mo  thrioblaid  gaiream  ort : 
oir  freagraidh  tusa  mi. 

8  Am  measg  nan  dèe  cha'n  'eiì,  a  Dhia* 
aon  neach  tha  cosmhuil  riut : 

No  gnìomh  air  bith  tha  cosmhuil  ris 
gach  gnlomh  a  rinneadh  leat. 

9  Thig  iad,  gach  cinneach  rinneadfe 
|    is  sleuchdaidh  dhuit,  a  Dhè,  [leat, 

Is  bheir  iad  glòir  is  moladh  àrd 
do  t'ainm-sa  feadh  gach  rè. 

10  Air  son,  a  Dhè,  gu  bheil  thu  mòr, 
's  gu'n  deanar  oibre  leat  [mhàin 

Tha  mìorbhuileach ;  's  tu  lein  a 
Dia  cumhachdach  nam  feart. 

11  Do  shìighe  teagaìsgdnomh,aDhia, 
a'd'  f  hìrinn  gìuaisidh  mi : 

Chum  eagal  t'ainme  gu'm  biodh  orm 
mo  chridhe  druid  riut  fèin. 

12  Le  m'  uile  chridh'  àrd  mholam  thti 

0  Thighearna  mo  Dhia  : 

Do  t'ainm  ro-uasal  bheir  rai  fòs, 
àrd  ghlòir  air  feadh  gach  ial. 

13  Oir  's  mòr  do  thròcair  dhomhsa, 
is  fòs  oifrinn  ghìos  [Dhe,. 

Thug  thusa  saors'  do  m'anam  boch<l, 
is  thog  thu  e  a  nìos. 

14  Luchd-àrdain  dh'èirich  rium,  a  Dhèj 
is  ouideachd  làidir  dhian, 

'G  iarraidhm'anam',  achthus'jaDhè, 
nior  chuir  iad  rompa  riamh. 

15  Ach  tha  thu,  Dhè,  mòr-thròcaireachi 
ro-iochdmhor  anns  gach  càs ; 

Chum  feirge  mall,  ach  saoibhir  pailt 
am  firinn  is  an  gràs. 

16  O  pill  rium,  is  dean  tròcair  orm, 
thoir  neart  do  t'òglach  fèin, 

Do  mhac  do  bhanoglaich  faraon 
dean  fuasgladh  ann  a  fheum. 

17  Comhar  air  maith  nochddhomhsa, 
Dhia, 

Iuchd  m'fhuath'  gu'm  faiceadh  e, 
'S  gu'n  gabhadh  nàir'  a  chionn  gur  tv 
mo  neart,  is  m'fhurtachd  fèin. 

SALM  LXXXVII. 

1  rrHiA    'bhunaite    sna  slèibhtibh 

1  naomh' : 

2  'S  ro-ionmhuinneach  le  Dia 
Geatacha  Shìoin,  thar  gach  àit 

a  bha  aig  Iacob  rìamh. 

3  Nithe  ro-ghlòrmhor  innsear  ort, 
a  chaithir  àluinn  Dè. 

4  Rahab,  is  Babel  cuimhmcheam, 
do'n  dream  d'an  aithne  mi ; 

Oabh  beachd  air  Tirus  mar  an  ceudn  . 

is  dùthaich  Phalestin, 
Maille  ri  Etiopia : 

am  fear  so  rugadh  'n  sin. 

5  Muthimchioll  Shioin  theirear  no, 
Am  fear  so  rueradh  fòs, 

'S  am  fear  ud  inht' ;  an  Ti  a's  àird 
socraichldh  i  air  chòir. 


10 


SALM  LXXXVXlf.  LXXXIX. 


s  Trftth  egrìobhas  Dia  le  cuimhne 
na  fìneacha  fa  leth,  [mhaith 

'N  sin  àirmhidh  e  gu'm  b'ann  an  sud 
hha  'm  fear  so  air  a  hhreìth. 

7  Luchd-seinn  nan  òran  hidh  an  sud, 
iuchd  innil-ciuil  d'an  rèir  : 

'S  ann  annad  fèin,  a  Dhia  nan  gràs, 
mo  thobair  tha  gu  lèir. 

SALM  LXXXVIII. 

1  Tehobhah  Dhia  mo  Shlànuighir, 
1  ort  ghair  mi  dh'oidhch'  's  a  là. 

2  A'd'  fhianuis  thìgeadh  m'urnuicrh 
is  èisd  mo  ghlaodh  a  ghnàth.   [fòs ; 

3  Oir  m'anam  làn  do  thrioblaid  ta ; 
's  do'n  uaigh  mo  bheatha  dlùth. 

4  Seadh  mheasadh  mi  mar  neach 

thèid  sìos 

do'n  t-slochd,  m  mi  gun  lùth. 
(5  Saor  tha  mi  measg  nam  marbh,  is  fòs 

mar  mharbh  san  uaigh  gun  deò, 
A  sgathadh  sìos  le  d'  làimh  gu  beachd, 

's  nach  cuimhnichear  ni  "s  mò. 

8  Chuir  thu  mi'n  àite  domhain,  dorch, 
san  t-slochd  a's  ìsle  t'ann. 

7  Ts  chl  aoidh  thu  mi  le  d'  shumaineadh 
iuidh  orm-sa  t'f  hearg  gu  teann. 

3  Chuir  thu  luchd  m'eòlais  fada  uam : 

*s  ro-sgreataidh  mise  leo : 
Mar  neach  am  prìosan  druidt'  a  taim, 

nach  faigh  a  mach  ni's  mò. 

8  Do  bhrìgh  mo  thrioblaid  tha  mo 
ri  caoidh  is  bròn  a  ghnàth  :  [shùil 

?rIo  làmhan  shìn  mi  riut,  a  Dhè, 
is  ghairm  mi  ort  gach  là. 

10  Do  mhìorbhuile  do'n  dream  tha 
a  Dhè,  an  taisbein  thu !  [marbh, 

An  èirich  iad  a  nìos  a  ris, 
a  thabhairt  dhuitse  cliu? 

11  Do  thròcair  is  do  chaoimhneas 
am  foillsichear  san  uaigh  ?  [caomh, 

Air  t'fhìrinn  ann  an  sgrios  a'  bhàis, 
le  ncach  an  toirear  luaidh  ? 

12  Am  bi  maoin  eòlais  anns  an  dorch' 
air  t'fheartaibh  mìorbhuileach? 

No  'm  bi  an  tìr  na  dìchuimhn'  iios, 
no  beachd  air  t'fhìreantachd? 

13  Ach  riutsa  ghlaodh  mi,  O  mo  Dhia : 
gu  moch  thèid  m'urnuigh  suas. 

ÌA  Dhia  c'uim'  an  tilg  thu  m'anam 
uait  ? 

's  an  cum  thu  uam  do  ghnùis  ? 

15  O  m'  òige  tha  mi  air  mo  chràdh, 
ro-dhlùth  do  bhàs  is  uaigh ; 

Air  dhomh  bhi  fùlang  t'uamhasan, 
thami  an  imcheist  chruaidh:[trom  ; 

16  Oir  dh'imich  tharura  t'  fhoarg  gu 
chlaoidh  t'uamhais  mi  a  gbnàth : 

17  Mar  uisge  chaidh  iad  timchioll  orm, 
ga  m'  chuairteachadh  gach  là. 

19  Mo  charaid  chuir  thu  uam  am  fad, 

's  am  fear  thug  dhomhsa  gràdh : 
ILuchd  m'eòlais  mar  an  ceudna  tha 

an  dorchadas  'nan  tàmh. 
SALM  LXXXIX. 
1   A  ir  tròcair  Dhè  sior-sheinnidh  mi 

/Y  ìp,  ni  mi  oirre  sgeul ; 
O  àl  gu  h-àl  gu  maircannach 

air  t'fhlrinn  thig  mo  bheul. 
3  Oir  thubhairt  mi,  gu'n  togar  suas 

<fo  thròcalt  mhòr  do  shìor : 


Ist'fhìrinn  cheart  sna'nèamhaibh  ktà 
socruichear  leat  gu  fìor. 

3  Coimhcheangal  rinn  mi  ris  an  TS 
a  ròghnaich  mi  gu  sìor : 

'S  do  Dhaibhidh  tha'naòglach  dhomht 
mhionnaich  mi  fèin  gu  fior. 

4  Socraichidh  mi  gu  daingean  buan 
do  ghinealach  's  do  shiol, 

Do  chaithir  rioghail  togam  suas 
o  linn  gu  linn  gu  sìor. 

5  Molaidh  na  nèamhan  àrd'  gu  binn 
do  mhìorbhuilean,  a  Dhè  ; 

Is  t'fhìrinn  ann  an  coimhthional 
do  chloinne  naomha  fèin. 

6  Oir  cò  sna  nèamhaibh  choimeasar 
rl  Dia  Iehobhah  mòr  ? 

Is  cò  ta  measg  nan  curnhachdach 
cosmhuil  ri  Dla  na  glòir'  ? 

7  An  coimhthional  nan  naorah  gu 

beachd 

's  cùis  eagail  Dia  gun  cheisd  : 
Ard-urram  o  gach  neach  mu'n  cuairt 
dha  's  dleasdanach  am  feasd. 

8  O  Thighearna  's  a  Dhia  nan  sluagh, 
cò  'n  Triath  sin  ann  an  neart 

Is  cosmhuil  riut  ?  a'd'  fhìrinn  fòs 
ga  d'  chuairteachadh  gu  beachd  f 

9  Ard-onfha  cuain  ìs  fairge  mòir', 
's  tu  chuireas  iad  fo  reachd : 

A  tonnan  àrd'  tràth  dh'èireas  suas, 
coisgidh  tu  iad  le  smachd. 

10  Mar  dhuine  buailte  dol  do'n  eug, 
mhìn-phronnadh  Rahab  leat : 

Do  naimhde  sgaoil  thu  a3  a  chèil' 
le  d'  ghairdean  treun  's  le  d'  neart. 

11  Is  leatsa,'Dhè,  nafìaitheanais, 
's  an  talamh  ta  fo'r  bonn : 

'S  tu  dhaingnich  fòs  an  cruinne-ce, 
le  'làn  do  thoradh  ti'om. 

12  An  àirde  deas  is  tuath  faraon, 
do  chruthaicheadh  iad  leat : 

Sliabh  Thaboir  agus  Hermoin  àird 
a'd'  ainm  bidh  aoibhneach  ait. 

13  Tha  agad  gairdean  cumhachdach  ; 
a  ta  do  làmb  ro-thrcun, 

A  Dhè,  a  ta  do  dheas  làmh  fòs 
àrduichte  mar  an  ceudn' 

14  Mar  àite  tàimh  do  d  chaithir  righ 
tha  cothrom  agus  ceart : 

Bidh  tròcair  agus  firinn  fòs 
dol  roimh  do  ghnùis  gu  beachd. 

15  'S  beannaicht'an  sluagh  athuigeaa 
an  fhuaim  tha  aoibhneach  ait :  [fòs 

An  solus  glan  do  ghnùis',  a  Dhè, 
sioi'-ghluaisidh  iad  gu  ceart. 

16  A'd'  ainms'  air  feadh  an  là  bidh  iad 
gu  h-aoibhneach  mar  bu  chòir : 

Is  ann  ad  fhìreantachd  faraon, 
àrduichear  iad  gu  mòr. 

17  Oir  maìs'  is  glòir  an  spionnaidh  sud 
is  tus'  a  mhàin  a  Dhè  : 

Ar  n-adharc  ann  ad  chaoimhneas 
àrduichear  leat  gu  treun.  [caomh 

18  Oir  'se  lehobhah  Dia  nam  feart, 
ar  tavgaid  is  ar  sgiath ; 

'Se  'n  ti  ro-naomh  sin  Israeil 
ar  n-Ard  TUgh  is  ar  Triath. 

19  An  taisbcan,  anns  an  àm  shi  fcin 
labhai^  thu,  Dhe,  gu  ccart 


SALM  XC. 


4ì 


B.I  d'  dhuinenaomh ;  is  thubhairtthu, 

le  nrinn,  rls  gu  beachd ; 
Leag  miso  *s  chuirmi  cuideachadh 

air  gaisgeach  trcun  nam  buadh  ; 
Is  dh'àrduich  mi  gu  mòr  an  neach 

a  thagh  mi  as  an  t-sluagh. 

20  B'e  Daibhidh  neach  a  fhuaradh 
leam, 

nio  sheirbhiseach  ro  chaomh  ; 
Se  sin  an  neach  a  rinneadh  leam 
ungadh  le  m'oladh  naomh. 

21  Ts  socruichear  mo  làmh  do  shior 
gu  dìleas  daingean  leis  ; 

ìa  s*5  rao  ghairdean  cumhachdach 

a  neartachadh  le  treis. 
22,  Lemac  an  uilc  cha  chlaoidhear  e: 

a  nàmh  cha  tog  dheth  cìs. 

23  Buailidh  mi  'eascairde  'na  làth'r, 
leagaidh  mi  nàmh  a  sìos. 

24  Ach  bidh  mo  thròcair  maille  ris, 
is  m'fhìrinn  mar  an  ceudn' : 

Is  'adharc-san  a'm'  ainm-sa  fòs 
bidh  àrdaichte  gu  treun. 

25  A  làmh-san  cuiridh  mi  sa'  chuan, 
's  na  sruthaibh  a  làmh  dheas. 

26  Carraig  mo  shlàinte,  their  e  rium, 
m'  athair,  mo  Dhia,  's  mo  threis. 

27  Mo  cheud-ghin  ni  mi  dheth  faraon, 
àrduichte  thar  gach  righ. 

?8  Mo  chùmhnant  seasaidh  daingean 
mo  ghràs  dha  gieidhidh  mi.     [leis ; 
39  Is  bheir  mi  air  a  shliochd  gu  mair 
.  iad  feadh  gach  hnn  gu  bràth  : 
"S  a  chaithir  rioghail  uasal  àrd 
mar  làithe  nèimh  a  glmàth. 
o  Ma  'se  's  gu'n  trèig  a  chlann  mo 
lagh, 

s  nach  gluais  iad  ann  am  reachd ; 
òl  Cu'n  truaill  iad  m'àitheanta  ro- 
naomh, 

m'iarrtuis  nach  cum  gu  ceart : 
82  Fiosraichidh  mi  an  sin  gu  beachd 

leslait,  an  eucoir  chlaon; 
Am  peacaidh  fiosraicheam's  an  lochd, 

le  sgiùrsadh  goirt  faraon. 
33  Gidheadh.,  gu  tur  moehaoiuhneas- 
gràidh 

chabhuin  mi  uaith  gun  cheisd : 
Cha'n  f  huiling  mi  gu'm  breugaichear, 

mo  ghealladh  fior  am  feasd. 
U  Mo  choimhcheangal  cha  bhrisear 

no'n  cùmhnant  rìun  mi  ris ;  [leam, 
$  am  focal  a  chaidh  as  mo  bheul, 

am  feàsd  cha  chaochail  mis'. 

35  Oir  aon  uair  mhionnaich  mi  mar  so, 
's  ann  air  mo  naomhachd  fèin, 

Do  Dhaibhidh  tha  'na  òglach  dhomh, 
am  feasd  nach  dean  mi  breug. 

36  Bithidh  a  shliochd  's  a  ghinealach 
sior-mliaireanaach  gaeh  ial, 

*8  a  chaithir  rioghail  bithidh  i 
a'm'  f  hianuis  mar  a'  ghrian. 

37  Is  bithidh  mar  a'  gheaiach  ghlan 
gu  daingean  buan  do  shior : 

'S  mar  fhianuis  anns  na  nèamhaibh 
bhios  tairis  agus  fior.  [àrd' 

38  Ach  thilg  thu  uait,  is  thrèig  gutur, 
is  ghabh  thu  gràin  a  nis ; 

"S  an  ti  dh'ungthu  Ie  t'oladh  naomh, 
fcha  thu  an  corruich  ris, 

B 


39  Coimhcheangai  t'òglaìch  dhìleu* 
sgaoil  thusa,  Dhè,  le  tàir :  [fèin, 

'S  a  choron  uasal  thruailleaàh  leat, 
'g  a  thilgeadh  air  an  làr. 

40  A  ghàradh  dìdein  bhriseadh  leat ; 
's  a  dhaingneach  làìdir  leag 

41  Mar  chobhartach  e  do  luehd-ròid  : 
d'a  choimhearsnaich  mar  sgeìg. 

42  Làmh  dheas  a  nàmhaid  thog  thu 
uiF  eascaird'  rinn  thu  ait.      [suas  j 

43  Is  phill  thu  faobhar  'arm ;  sa'  ehath 
cha  d'thug  thu  dhasan  neart. 

44  Choisg  tnua  ghlòir,  's  a  chaithir- 
Isag  thusa  sìos  gu  làr.  •  [righ 

45  Is  aimsir  'òige  ghearradh  leat ; 
chòmhdaich  thu  e  le  nàir'. 

46  Cia  fhadadh'fholuicheas  tu,  Dfcè, 
thu  fèin  a  chaoidh  nan  cian  ? 

An  loisg  do  chorruich  fòs  gu  cas, 
mar  theine  lasrach  dian  ? 

47  Tabhair  fa'near  is  cuimhnich  fèin 
gìorrad  mo  rè  's  mo  lò : 

C'arson  a  rinn  thu  clann  nan  daoin 
mar  dhìomhanas  no  ceò? 

48  Cò  e  am  fear  am  measg  nam  beò, 
am  bàs  nach  faicear  leis  ? 

No  'anam  fèin  o  làimh  na  h-uaigh', 
an  teasairg  e  le  treis  ? 

49  C'àit  bheìl  do  chaoimhneas-gràidh, 
a  thaisbein  thu  o  thùs,        [a  Dhè, 

A  mhionnaich  thu  air  t'f  hìrinn  cheirt 
do  Dhaibhidh  chumail  suas  ? 

50  Cuimhnich,  a  Thighearn,  toibheum 
do  sheirbhiseach  gu  lèir :  [trom 

Is  mar  a  ghiùlain  mis'  a'm'  uchd 
masladh  a'  phobuill  thrèin, 

51  Le'n  d'thug  do  naimhdo  masladb 
gun  aobhar,  Dhè  nam  feart,  [uath' 

Oir  mhasluich  iadsan  ceumanna 
an  ti  a  dh'  ungadh  leat. 

52  Mòr-bheannaicht'  agus  cliùiteach 
gu  robh  Iehobhah  treun,  [fòa 

Qu  siorruidh  suthain  fad  gach  rè ! 
Amen  agus  Amen. 

SALM  XC. 

1  tu  b'ionad  còmhnuidh  dhuinn 
O  gach  linn, 

a  Thighearna  na  glòir'; 

2  Cian  mu'n  do  ghineadh  fòs  na  cnuic. 
's  na  slèibhte  beag  no  mòr. 

Cian  mu'n  do  dhealbh  thu'n  talamh 
no'n  cruinne-cè  le  d'  neart ;  [trom, 

0  bhith-bhuantachd  gu  bith-bhuan- 
is  tusa  Dia  gu  beachd.  [tachd, 

3  Qu  neo-ni  pillear  leatsa  rìs 
an  duine  truagh  g'a  sgrios  ; 

ls  their  thu  fòs,  O  chlann  nan  daoin 
grad-phillibh  air  'ur  n-ais. 

4  Oii  mìle  bliadhn'  a'd'shealladh  fèin, 
mar  an  là  'n  dè  a  ta, 

'N  tràth  thèid  e  seach:  is  amhluidh 
mar  fhorair*  oidhch'  a'd'  làth'r.[fò3 

5  Dh'fhuadaich  thu  sìos  iad  mar  lo 
mar  chodal  iad  no  suain :  [sruth 

Sa'  mhaduinn  bidh  iad  mar  am  feur 
gu  moch  a  dh'èireas  suas. 

6  Air  maduinn  brisidh  e  fo  bhlf  jth, 
is  fàsaidh  c  gu  h-àrd: 

Ri  àm  an  f heasgair  gearrar  o» 
is  seargaidh  air  an  ìar. 


SALM  XCl.  XOII. 


7  Olr  ehaitheadh  sinn  le  d'  chorruich 

ghèir; 

clilaoidh  t'fhearg-sa  sinn  gu  tur. 

8  Ar  peacaìdh  dhìomhair,  is  ar  lochd, 
an  sealladh  t'eudain  chuir. 

9  Oir  ann  ad  fheirg  ar  n-uile  làith' 
tha  teireachduinn  fa  seach  : 

Is  chaithear  leinn  ar  bliadhnaidh  fòs 
mar  sgeul  a  dh'innseadh  neach. 

10  'S  iad  làith'  ar  bliadhna  mar  an 
tri  fichead  bliadhn'  'sa  deich,  [ceudn' 

No,  feudaidh  bhith,  le  tuilleadh  neart 
ceith'r  fichead  bliadhn'  do  neach : 

Gidheadh  cha  'n'eil  'nan  spionnadh 
ach  cràdh  is  cùradh  geur :  [sud 

Oir  sgathar  sìos  gu  h-ealamh  e, 
is  siùbhlaidh  sinn  gu  lèir. 

11  Cò  aig  am  bheil  deadh  thuigs'  is 
air  neart  do  chorruìch  fèin  ?  [fios 

5a  amhluidh  fÒ3  mar  t'eagal  mòr, 
tha  lasair  t'fhekg'  d'  a  rèir. 

12  O  teagaisg  dhuinn,  a  Dhè  nam  feart 
mar  àirmhear  leinn  ar  làith' ; 

A  chum  ar  cridh'  a  shocruchadh 
air  gliocas  ceart  gaeh  tràth. 

13  O  Thighearna  Iehobhah  mhòir, 
pill  fèin  a  rìg :  cia  f  had  ? 

Mu  thimchioll  staid  do  sheirbhiseach 
gabh  aithreachas  gu  grad. 

14  O  dean  ar  sàsuchadh  gu  moch 
le  d'  thròcair  chaoimh,  a  Dhè, 

A  chum  gu'm  bi  sinn  aoibhneach  ait, 
ri  fad  ar  là  's  ar  rè. 

15  Dean  subhach  sinn  a  rèir  nan  là 
a  chràidh  thu  sinn  gu  goirt : 

A  rèir  nam  bliadhna  ud  faraon 
am  faca  sìnn  an  t-olc.  [ghnìomh, 

16  Taisbein  do  d'  sheirbhisich  do 
faiceadh  an  clann  do  ghlòir. 

17  Is  bitheadh  mais'  ar  Tighearn  Dia 
a'  deaìrada  oirnn  gu  mòr. 

Na  gnìomhara  a  rinn  ar  làmh, 
socruich  iad  dhuinn,  a  Dhè ; 

Na  gnìomhara  a  rinneadh  leinn, 
dean  daingean  iad  gu  lèir. 

SALM  XCI. 

1  A  n  neach  sin  tha  'na  thàmh  gach 
xt  an  ionad  uaigneach  Dhè,  [uair 

Fo  sgàil  an  Uile-chumhachdaich 
buan-chòmhnuidh  ni  gach  rè. 

2  Their  mi  a  nis  mu  thlmchioll  Dhè, 
mo  thearmunn  e,  's  mo  neart ; 

Mo  dhaingneach:  cuiream  dòchas  ann: 
mo  Dhia,  's  e  Dia  nam  feart. 

3  Gu  dearbh  o  rib  an  eunadair 
ni  esan  fuasgladh  ort, 

Is  ni  do  shaoradh  mar  an  ceudn' 
o'n  phlàigh  tha  gràineil  goirt. 

4  Le  'iteich  ni  e  d'fholach  fòs, 
bidh  t'earbsa  fuidh  a  sgèith  ; 

Is  'fhirinn  bidh  'na  targaid  dhuit, 
mar  sgèith  do  d'  dhlon  gach  rè. 

5  Fa  chùis  an  uamhais  anns  an  oidhch' 
cha  bhi  ort  geilt  no  sgàth  ; 

No  fòs  fa  chùis  na  saighde  bhios 
a'  ruith  air  feadh  an  là : 

6  Cha  bhi  maoin  eagall  ort  roimh  'n 
tha  triall  an  dorchadas  :  [phlàigh 

No  fòs  fa  chùis  an  uilc  a  bhios 
cau  mbeadhon  là  ri  sgri.os. 


7  Bidh  mìle  tuìteam  sìos  rì  d*  thao'oh, 
deich  mìle  fòs  ri  d'  dheis ; 

Ach  olc  dhiubh  sud  cha  tig  a'  d'chòi? 
no  m'  fagus  duit  am  feasd. 

8  A  mhàin  le  d*  shùiìibh  seallaidh  tu« 
ìs  bheir  fa'near  le  beachd : 

Droch-dhiol  is  tuarasdal  nan  daoi, 
gun  cheisd  do  chitb.ear  leat. 

9  A  chionn  gu'n  d'  ròghnaich  thusa 

Dia, 

mar  chòmhnuidh  dhuit  gach  àm, 
An  Dia  ud  tha'na  thearmunn  domh, 
'se  'n  Ti  a's  àirde  t'ann : 

10  Aon  olc  cha'n  èirich  dhuit;  is 
do  d'fhàrdaich  cha  tig  dlùth.[plàigh 

11  Oir  bheir  e  àithn'  d'a  ainglibh, 
a'd'.ròd  gu'n  dìon  iad  thu.  [chum 

12  Is  togaìdh  iadsan  thusa  suas 
gu  h-àrd  air  bhàrr  am  bos  ; 

Eagal  gu'm  buailteadh  leat  air  cloich, 
aon  uair  air  bith  do  chos. 

13  Air  leòmhan  is  air  nathair-nimh' 
gun  dòrainn  saltrar  leat : 

Pronnaidh  tu  'n  dràgon  sìos  le  d'  chois, 
's  an  leòmhan  òg  le  d'  neart. 

14  A  chionn  gur  icnmhuinn  leis-san  mi, 
sàr-fhuasgladh  bheir  mi  dha ; 

Air  m'ainm  a  chionn  gur  eòlach  e, 
àrdaicheam  e  gach  là. 

15  Gairidh  e  orm,  is  freagram  e : 
'na  thrioblaid  bitheam  leis ; 

Onoir  is  urram  bheir  mì  dha, 

is  fuasglam  air  gu  deas. 
IS  Le  saoghal  fad  is  maireannach 

sàsuicheam  e  gu  leòr : 
Mo  shlàinte  dha-san  mar  an  ceudn' 

foillsichidh  in  i  gu  mòr. 

SALM  XCII. 
1  T)hi  tabhairt  buidheachais  do  Dhir^ 

D  's  ni  sàr-mhaith  maiseach  e ; 
Bhi  tabhairt  cliu,  O  Thi  a's  àird', 

do  t'ainm-sa  feadh  gach  rè  : 
2Dochaoimhneas-gràidhsa'mhaduina 

gach  là  bhi  cur  an  cèìll ;  [mhoich, 
'S  air  t'fhìrinn  ta  neo-mhearachdach, 

gach  oidhch'  bhi  deanamh  sgèil, 

3  Air  inneal-ciùil  nan  teuda  deich, 
is  air  an  t-saltair  ghrinn ; 

'S  air  clàrsaich  le  guth  fonnmhor  àrd, 
a  sheinneas  ceòl  gu  binn. 

4  Oir  tre  do  ghnìomhara,  a  Dhè, 
rìnn  thu  mi  aoibhin  ait ; 

Is  ann  an  oibribh  fòs  do  làmh 
nim'  gairdeachas  gu  pailt. 

5  T'oibre-sa,  Dhè,  cia  iongantach  i 
do  smuainte  cò  d'an  lèir  ? 

6  An  t-amadan  cha  tuig  e  so, 
's  cha'n  eòl  do'n  amhlaire. 

7  Tràth  chinneas  luchd  na  h-aingidh* 
a  nìos  mar  chinneas  feur,  [eachd 

Tràth  bhitheas  fòs  luchd-deanamh 
a'  fàs  fo  bhlàth  gu  lèir :  [uilc 

'Se  sud  is  deireadh  dhoibh  fadheòidfe 
gu'n  sgriosar  iad  am  feasd. 

8  Ach  thusa,  Dhè,  gu  siorruidh  ta 
àrd-urramach  gun  cheisd. 

9  Oir  feuch,  do  naimhde  l'èin,  a  DhCv 
oir  feuch,  do  naimhdefèin, 

Làn-sgriosar  iad :  iom-sgaoilear  fòa 
luchd-aingidheachd  gu  lèir : 


SALM  XCIIL  XOIV.  XCV- 


10  Ach  m'adharc  togaidh  tusa  sujia. 
mar  adharc  buabhuill  àird' : 

Is  mar  le  h-oladh  fhior-ghlan  ùir, 
ungar  mi  fèin  le  d'  ghràs. 

11  Chi  mi  mo  mhiann  air  m'eascaird- 
is  cluinnidh  fòs  mo  chluas      [ibh  ; 

A  toil  air  luchd  na  h-aingidheachd, 
a'm'  aghaìdh  dh'èireas  suas. 

12  Bidh  piseach  air  an  fhìrean  chòir 
mar  phailm-chrann  ùrar  glas  : 

Mar  sheudar  àrd  air  Lebanòn, 
a'  fàs  gu  dìreach  bras. 

13  An  dream  tha  air  an  suidheachadh 
an  tigh  's  an  àros  Dè, 

An  cùirtibh  greadhnach  àrd*  ar  Dia, 
sìor-fhàsaidh  iad  gach  rè. 

14  San  àm  am  bi  iad  aosmhor  liath, 
bheiriad  mòr  mheas  a  mach  ; 

is  bithidh  sultmhor  le  deadh  bhlàth 
dhiubh  sud  gach  uile  neach. 

15  A  chum  gu  feuch  iad  gu  bheil  Dia 
ro-chothromach  is  ceart ; 

Mo  charraig  e,  's  cha  'n'eil  ann  fèin 

aon  eucoir  no  droch  bheart. 
SALM  XCIII. 
»  Ts  BJgh  Dia,  air  a  sgeudachadh 

1  le  mòralachd  gach  àm ; 
ffa  air  a  sgeudachadh  le  neart, 

is  criosluichte  gu  teann. 
Shocruicheadh  leis  an  cruinne-cè, 

nach  gluaisear  e  a  chaoidh. 
2  Do  chaithir  daingean  ta  o  chian ; 

's  tu  fèin  gun  tùs  gun  chrìoch. 

Do  thog  na  tuiltean  suas,  a  Dhè, 

na  tuiltean  thog  an  guth ; 
Seadh  thog  na  tuilte  suas  gu  h-àrd 

an  tonna  mòr'  gu  tiugh. 

Is  treise  Dia  ta  chòmhnuidh  shuas 

na  fuaim  nan  uisge  garbh'  • 
Is  treise  Dia  na  sumainnean, 

is  tonna  cuain  gu  dearbh. 
b  A  ta  do  theisteis  is  do  reachd 

ro-dhaingean  agus  fìor : 
Tha  naomhachd  iomchuidh  air  do 

a  Dhè  nam  feart,  gu  sìor.  [thigh, 
SALM  XCIV. 

1  A  Dhia,  d'am  buin  ceart-dhioghal- 
U  Iehobhah  neartmhoirthrèin,[tas, 

D'am  buin  a  mhàin  ceart-dhioghaltas, 
gu  dealrach  nochd  thu  fèin. 

2  O  Bhreitheimhcheirtnatalmhainn, 
thu  fèin  a  thogail  suas ;  [dean 

Is  ìoc  do  luchd  an  uaibhreachais 
ceart-luigheachd  agus  duais, 

3  Cia  fhad  a  ni  luchd  aingidheachd, 
cia  fhad,  a  Dhia,  a  ni 

Luchd  aingidheachd  ùr-ghairdeachas, 

le  aoibhneas  mòr  gun  dìth « 
i  Cia  fhad  a  bhrùchdar  briathra  leò, 

a'  teachd  air  nithibh  cruaidh  ? 
'S  a  bhitheas  luchd  na  h-aingidheachd, 

ri  ràiteachas  is  uaill  ? 

Bhris  iad  do  shluagh  gu  mTn,  aDhè, 

is  t'oighreachd  chlaoidh  gu  goirt. 
8  Bantracha,coigrich,  's  dìileachdain, 

'gam  marbhadh,  is  'gam  mort. 
7  Their  iad  gidheadh,chalèir  doDhia 

is  fòs  ni  mò  a  ni 
£)ia  lacoib  sud  a  thoirt  fa'near, 

's  cha  chuir  am  feasd  am  prla. 


8  O  dhaoine   brùideil   measg  sss 
nis  tuigibh  agaibh  fèin,  [t-slua!gtì4 

Is  amadain,  cia  fhad  a  bhios 
sibh  gabhail  thugav'bh  cèill'  ? 

9  An  neach  a  chuir  air  faillein  clus-a, 
am  bi  gun  chlàisteachd  ghèir? 

An  Tì  a  dhealbh  an  t-sùil  faraoa, 

nach  ann  da  fèin  is  lèir  ? 
19  'jST  ti  smachdaicheas  na  fineachan. 

an  e  nach  cronuich  e  ? 
An  ti  bheir  eòlas  do  gach  neach, 

an  neach  gun  eòlas  e  ! 

11  Air  srauaintibh  dhaoin'  is  fiosr&c'a 
gur  dìomhan  iad  gu  beachd,  [Dia, 

12  Dhia,  's  beannaicht'  iad  d'an  %oii 

thu  smachd, 
is  teagasg  as  do  reachd : 

13  Chum  fois  gu'n  tugadh  tusa  dhoibn, 
o  làithibh  àmhghair  olc, 

Gu  ruig  an  uair  an  cladhaichear 
do  dbaoinibh  daoi  an  slochd. 

14  Oir  Dia  cha  tilg  e  dheth  am  feasd 
an  sluagh  d'an  d'thug  e  spèis : 

'S  ni  mò  na  sin  a.thrèigear  leis 
an  oighreachd  a's  leis  fèin. 

15  Ach  pillidh  breitheanas  a  rìs 
ri  fireantachd  air  ais : 

Is  luchd  a  chridhe  threibhdhirich 
leanaidh  'na  dèigh  gu  cas. 

16  An  aghaidh  fòs  luchd-deanamh  uilf; 
cò  dh'èireas  leam  an  àird  ? 

An  aghaidh  luchd  na  h-aingidheac-hd 
cò  sheasas  air  mo  phàirt  ? 

17  Mur  bitheadh  Dia  Iehobhah  leam. 
ga  m'  chuideachadh  le  buaidh. 

'S  beag  nach  robh  m'anam  bochd  an 
gu  tosdacb.  anns  an  uaigh.  [tàmn 

18  Tràth  thubhairt  mi,  a  ta  mo  chos 
air  sleamhnachadh  uam  sìos ; 

Do  thròcair  chaomh-sa  'n  sin,  a  Dhè. 
chum  suas  mi,  agus  dhìon. 

19  Air  bhith  do  m'  smuainte  muladach , 
is  lìonmhor  ann  am  chom, 

Do  chomhfhurtachd-sa  thug  an  sln 
sòlas  do  m'anam  trom. 

20  Aig  caithirrioghail  luchdan  uiìe 
'm  bi  comunn  riut  gu  beachd, 

Tha  dealbh  gu  seòlta  aimhlcismhòir. 
's  ga  orduchadh  le  reachd  ? 

21  An  aghaidh  an'ma  'n  fhìrein  èhMr 
chruinnicheadh  leò  gu  dlùth  ; 

A  dh'fhàgail  ris  fuil  neochiontaich, 
le  breitheanas  nach  fiù. 

22  Ach  Dia  mo.  dhaingneacn  'sc:  mo 
mo  charraig  dhìon  gach  lò.  [Dhia, 

23  'Se  dhìolas  orra  sud  air  ais 
gach  eucoir  rinneadh  leo, 

An  sgathadh  sìos  do  nithear  leis 

gu  ceart  'nan  eucoir  fèin  ; 
Is  ni  Iehobhah  mòr  ar  Dia, 

an  sgathadh  sìos  gu  treun. 

SALM  XCV. 

1  A  thjoibh,  seinneamaid  do  Dhfsj 
U  thigeadh  gach  neach  'na  làth'r  t 

Do  charraig  thrèin  ar  slàinte  fòs, 
togamaid  iolach  àrd. 

2  A  steach  'na  fhianuis  tMgearnoid 
le  buidheachas  gach  là : 

Togamaid  ceòl  gu  suilbhireacU 
a  seinn  le  nalmaibh  dha  t 


44 


SALM  XCVI.  XCVII. 


3  Is  Dia  ro-mhòr  lenobhah  treun ; 
righ  mòr  os  ceann  gach  dia.  [làimh : 

4  Doimhneachd  na  talmhainn  tha'na 
's  leis  neart  nan  cnoc  's  nan  sliabh. 

5  'Se  rinn  an  cuan  tha  farsuinn  mòr, 
tha  còir  aig  air  is  sealbh ; 

'S  an  talamh  tioram  le  a  làimh 
'se  chruthaich  is  a  dhealbh. 

6  O  thigibh  agus  sleuchdamaid, 
is  deanar  cromadh  leinn ; 

Is  air  ar  glùinibh  tuiteamaid 
do  'n  Dia  a  chruthaich  sinn  : 

7  Oir  'se  ar  Dia,  is  sinn  a  shluagh, 

a  bheathaich  e  mar  threud.  [leibh, 
Caoraich  a  làimh':  ìma  dh  èisdear 

an  diugh  r'a  ghuth  gun  bhreug. 
3  Na  cruaidhichear  'ur  cridhe  leibh, 

masr  anns  a'  chomh-stri  dhian, 
Mar    rinneadh  leibh  san  fhàsach 
chruaidh, 

ea  m*  bhuaireadh  le  bhur  miann : 

9  Tràth  dh'fhionn  's  a  dhearbh  ur' 

sinnsir  mi, 
's  mo  ghnìomh  tràth  chunnaic  iad. 

10  An  t-àl  ud  rè  dà  fhichead  bliadhn' 
chuir  campar  orm  is  eud : 

Thubhairt  mì,  'S  pobull  iad  'gam  bheil 
droch  chridhe  seachranach : 

Is  air  mo  shlighibh  nach  do  ghabh 
riamh  eòlas  firinneach : 

11  D'an  d'thug  mi  fèin  mo  mhionnan 

mòr, 

a'm'  fheirg  's  a'm'  chorruich  ghèir, 
Kacb  tachadh  iad  a  chaoidh  a  steach 

do  m'ionad-suaimhneas  fèin. 
SALM  XCVI. 
J  riANAiBH  do'n  Tighearnòrannuadh, 

\J  gach  aon  tìr,  canafbh  dha. 
3  Seinnibh  do  Dhia :  'ainm  beannaich- 

nochdaibh  a  shlàint'  gach  là.  [ibh, 
3  Am  measg  nam  fìneachan  gu  lèir 

sìor-thaisbeinibh  a  ghlòir : 
Am  measg  gach  pobuill  aithrisibh 

a  mhìorbhuile  ro-mhòr. 
i  Oir  's  mòr  Iehobhah  Dia  nam  feart, 

's  ion-mholta  feadh  gach  rè ; 
Is  aobhar  eagail  e  faraon 

os  ceann  nan  uile  dhèe  j 

5  Oir  uile  dhèe  nam  fìneachan 
is  ìodhoil  iad  gu  lèir : 

Ach  'se  Iehobhah  Cruithf  hear  àrd 
nam  flaltheas  is  nan  speur. 

6  Ard-urram  agus  mòralachd 
'na  fhianuis-san  a  ta : 

Treun-spionnadh  agus  maisealachd 
'na  theampull  naomh  a  ghnàth. 

7  O  fhineacha  nan  slògh  gu  lèir 
thugaibh  do  Dhia  nam  feart ; 

Thugaibh  do'n  Tighearna  faraon 
glòir,  urram,  agus  neart. 

8  A'  ghlòir  a's  cubhaidh  fòs  d'a  ainm, 
do'n  Tighcarn  thugaibh  naibh  : 

Thigibn  d'a  chùirtibh  naomha  steach, 
is  thugaibh  ofrail  lcibh. 

9  Do  Dhia  Iehobhah  sleuchdaibh  sìos 
am  mais'  a  naomhachd  fèin : 

Eiodh  eagal  oirbh,  gach  uile  thìr, 
'na  fhianuis-san  gu  lèir. 

10  Abraibh  measg  fhincach,  gu  bheil 
rìagbladb  mar  righ  gu  bcachd.  [Dia 


Buan-dhaingnichear  an  domhan  leiaa 
air  daoinibh  bheir  breth  cheart. 

11  Biodh  aoibhneas  air  na  nèamhaibh 
is  biodh  an  talamh  ait ;  [àrd'. 

Beucadh  an  cuan  gu  farumach, 
's  a  lànachd-san  gu  pailt. 

12  Biodh  aoibhneas  air  a'  mhachair  fOs, 
is  air  gach  ni  a  t'ann : 

An  sin  bidh  aiteas  air  gach  coill', 
is  air  gach  craoibh  is  crann 

13  An  làthair  Dhè ;  oir  tha  e  teachd, 
oir  tha  e  teachd  gu  breth ; 

Air  talamh  chum  gu'n  deantadh  leis 
ceart-bhreitheanas  fa  leth : 

Le  ceartas  maith  bheir  e  a  mach 

breth  air  a'  chruinne-chè ; 
Bheir  air  a'  phobull  breitheanas 

le  fìrinn  fhior-ghloin  rèidh. 

SALM  XCVII. 

1  Tehobhah  mòr  'se  tha  'na  Bigh, 
I  biodh  aiteas  air  gach  tìr ; 

'S  air  eileanaibh  tha  lìonmhor  ann, 
biodh  gairdeachas  gu  lèir.  . 

2  Tha  neula  tiugh'  is  dorchadas 
m'a  thimchioll  air  gach  leth : 

'Se  's  còmhnuidh  fòs  d'a  chaithir-righ 
deadh  chothrom  is  ceart-bhreth. 

3  Tha  teine  millteach  roimh  aghnùid 
ag  imeachd  air  gach  àird, 

Le'n  loisgear  suas  gu  lasarach 
a  naimhdean  anns  gach  àit, 

4  Le  solus  glan  a  dhealanaich 
dhealruich  an  cruinne-cè : 

Chunnaic  an  talamh  sud  gu  dearbh^ 
ghrad-chlisg  is  chriothnuich  e. 

5  Na  cnuic,  àn  làthair  Dhia  nan  dù!, 
leagh  as  air  fad  mar  chèir : 

Boimh  ghnùis  Ard-Bigh  an  domhain 
leagh  iadsan  as  gu  lèir.  [mhòis 

6  Na  nèamha  cuiridh  'n  cèill  a  cheart  i 
is  chi  gach  sluagh  a  ghlòir. 

7  Do  dhealbhaibh  snaidhte  meud  'sfì 

chrom 

gu'n  robh  dhoibh  amhluadh  mòr, 

Tha  deanamh  uaill'  is  ràiteachais 

à  iodholaibh  nach  fiù ; 
Gach  uile  dhèe  a  ta  sibh  ann, 

sleuchdaibh  do  Dhia  nan  dùl. 

8  liinn  Sion  aoibhneas  nach  bu  ghann, 
an  uair  a  chual  i  'n  sgeul, 

Binn  nighean  Iudah  gairdeachas 
mu  d'  bhreitheanais,  a  Dhè. 

9  Oir  tha  thu,  Dhia  Icbobhah,  àrd 
os  ceann  gach  uile  thìr : 

Tha  thu  air  t'ardachadh  gu  mòr, 
os  ceann  gach  dia  guleir. 

10  Sibhse  le'n  ionmhuinn  Dia  ro- 
fuathaichibholc  achaoidh;  [naomb 

Anam  a  naomh  sìor-ghleidhidh  e ; 
saoraidh  o  làimh  nan  daoi. 

11  Cuirear  mar  phòr  gu  frasach  pailt, 
solus  do'n  fhireanach ; 

Is  aoibhneas  dhoibh-san  fòs  a  ta 
'nan  cridhe  treibhdhireach. 

12  Biodh  aiteas  oirbh  an  Dia  na  glòir 
O  fhircana  gu  lèir: 

Is  thugaibhbuidhcachas  doDhia.. 
xi  rnjitjhn'  a  naomhachd  fèin. 


SALM  XCVIII.  XOIX.  C.  CI.  CÌI. 


SALM  XCVIII. 

1  A  sbinxibh  òran  nuadh  do  Dhia, 
U  rinn  bearta  mìorbhuileach : 

"Si  'dheas  làmh  fèin  's  a  ghairdean 
thugdhasanbuaidh  amach.  [naomh 

2  Feuch,  thaisbein  Dia  gu  follaiseach 
'fhurtachd  ;s  a  shlàinte  mhòr  : 

Am  fianuis  chinneach  nochdadh  leis 
'fhìreantachd  fèin  gu  leòr. 

3  Chuimhnich  e  'fhìrinn  is  a  ghràs 
do  theaghlach  Israeil ; 

la  slàint'  ar  Dia-ne  chunnaic  fòs 

gach  iomall  tìr  gu  lèir. 
i  Do  Dhia  Iehobhah  togaibh  suas 

àrd-iolach  ait,  gach  tìr  : 
Togaibh  bhur  guth :  bibh  subhach  fòs 

is  seinnibh  moladh  fior. 
5  Do  Dhia  Iehobhah  mòr  nam  feart 

seinnibh  air  clàrsa.ich  ghrinn  ; 
Le  clàrsaich  (deirim)  seinnibh  dha, 

le  guth  na  sailrn,  gu  binn. 
£  Le  fuaim  na  h-adnairc  seinnibhdha, 

's  le  guth  na  trompaid  àird' : 
Do  Dhia  an  t-Ard-Righ  seinnibh  fòs, 

io  iolach  ait  's  gach  àit. 
t  Beucadh  an  fhairge  mhòr  gu  borb, 

's  an  làn  tha  innt'  le  chèil' ; 
An  domhan,  is  gach  dùii  a  ta 

an  còmhnuidh  ann  gu  lèir. 
8  Buaileadh  na  tuilte  mòr'  am  bos' ; 

na  slèibhte  bitheadh  ait, 
8  An  làthair  Dhè ;  oir  tha  e  teachd 

air  talamh  thabhairt  ceirt : 
Le  ccartas  maith  bheir  e  a  niach 

breth  air  a'  chruinne-chè ; 
Bheir  air  a'  phobull  breitheanas 

le  cothrom  fìor-ghlan  rèidh. 
SALM  XCIX. 
1  Tha  Dia  'na  lligh,  is  criothnaìch- 

1  gach  uile  shluagh  air  bith :  [cadh 
*So  shuidheas  eadar  cheruban, 

biodh  air  an  talamh  crith. 
I  An  Sion  tha  Iehobhah  mòr, 

is.àrd  os  ceann  gach  sluaigh. 
3  T'ainm  mòr  ro-uamhor  molar  Ieo, 

oir  tha  e  naomh  r'a  luaidh. 
i  Is  toigh  le  neart  an  Righ  ceart- 
bhreth  : 

's  tu  shocruicheas  a'  cheart : 
An  lacob  breitheanas  is  còir 

cuiridh  tu  'n  gnìomh  gu  beachd. 
5  Ar  Dia  lehobhah  àrdaichibh, 

is  sleuchdaibh  dha  gu  caomh, 
Aig  stòl  a  chos  gu  h-urramach ; 

oir  tha  e  ièin  ro-naomh. 
6Am  measg  a  shagart  Aaron  'sMaois, 

bha  Samuel  do'n  dream 
A  ghair  air  'ainm :  dh'iarr  iadsan  Dia, 
fhreagair  e  iad  san  àm. 

7  Am  baideal  neoil  gu  gràsmhor  caoin 
labhair  an  Tighearn  riu : 

Na  h-àitheantan  a  thug  e  dhoibh, 
's  a  theisteas  ghleidheadh  leo. 

8  lehobhah  Dia,  thug  freagradh 
dhoibh  : 

's  tu  'n  Dia  a  mhaith  an  lochd, 
Ge  d'  rinn  thu  orra  dioghaltas 
air  son  an  innleachd  olc. 

9  Ar  Dia  lehobhah  àrdaichibh, 

'8  'na  thulaich  naomh  a  ghnàth, 


Sìos  sleuchdaibh  dhagu  h4riosaI ; 

oir  's  naomh  ar  Dia  gu  bràth. 
SALM  C. 
inpooADH  gach  tìr  àrd-iolach  giaoida, 

1    do  Dhia  Iehobhah  mòr. 

2  Thigibh,  is  deanaibh  seirbhis  ait, 
'na  làthair-san  le  ceòl. 

3  Biodh  agaibh  fios  gur  esan  I)ia, 
'se  rinn  sinn,  's  cha  sinn  fèin.  £ 

A  phobull  sinn,  's  a  chaoraich  fòs 
dh'  ionaltradh  leis  gu  lèir. 

4  Thigibli  a  nis  le  buidheachas 
'na  gheataibh-san  a  steach, 

Is  thigibh  fòs  le  moladh  mòr 
an  cùirtibh  naomh'  a  theaeh : 

Is  thugaibh  dha  mòr-bhuidheachas, 
'ainm  beannaichibh  gu  binn. 

5  Oir  Dia  ta  maith,  tha  'thròcair  buan , 
is  'fhìrinn  feadh  gach  linn. 

SALM  01. 


1  "DRETiicheart  is  tròcair  canar  learn  j 
D  Dhè,  seinneam  dhuit  le  ceòl. 

2  Is  iomchaiream  mi  fèin  gu  glic 
air  slighe  fhoirfe  chòir. 

0  c  uin  do  m'ionnsuidh-sa  a  thig 

thu  fèin,  a  Dhia  nam  feart  ? 
A  stcach  a'm'  fhàrdaich  gluaisidh  m| 
le  cridhe  fior-ghlan  ceart. 

3  Fa  chomhair  fòs  mo  shùile  fèin 
cha  chuir  mi  olc  am  feasd  .• 

Obair    luchd-ceannairc  's  fuathach 
's  cha  lean  i  rium  gun  cheisd.  [leam, 

4  An  cridhe  iargalt  ceannairceàch 
uam  triallaidh  e  an  cèin.: 

Eòlas  no  furan  air  an  daoi 
a  chaoidh  cha  chuir  mi  fèin. 

5  An  ti  bheir  beum  d'a  choimliears- 
lom-sgriosaidh  mi  as  'àit ;  [nach, 

An  cridhe  borb  cha  'n  fhuiling  mi, 
no  neach  a  sheallas  àrd. 

6  Bidh  m'  air'  air  fireanaibh  na  tìr', 
gu'n  gabh  iad  còmhnuidh  leam : 

An  ti  bhios  foirfe  glan  'na  bheus, 
'se  's  òglach  dhomh  gach  àm. 

7  Fear  deanamh  ceilg'  is  meaìltair. 
cachd, 

a'm*  thigh-sa  cha  'n  fhaigh  tàmh  ; 
A'm  iàthair,  neach  a  labhras  breug 
cha  'n  fhuirich  e  gu  bràth  : 

8  Lom-sgriosaidh  mise  fòs  gu  moch 
gach  droch  dhuin'  as  an  tìr, 

Chum  luchd  an  uilc  a  sgathadh  as 
o  chaithir  Dhè  gu  lèir. 

SALM  CII. 

1  D  i  m'  urnuigh  èisd,  Iehobliah  Righ 
l\  is  ruigeadh  ort  mo  ghìaodh.  ' 

2  Na  foluich  uam  do  ghnùis  san  là 
thig  trioblaid  orm  gach  taobh : 

San  là  an  gairm  mi  ort  gu  geur, 
crom  thugam  fèin  do  chluas ; 
Is  freagair  mi  gu  deifìreach, 
aT  furtachd  air  mo  chruas. 

3  Do  bhrìgh  gu  bheil  'mo  làith'  mai 
a'  teireachduinn  a  ghnàth ;  [ched 

Mar  lic  an  teinntein  's  amhluidh  sin 
mo  chnàmhan  loisgte  tà. 

4  Trom-bhuailte  tha  mo  chrirìhfl 
is  shearg  e  mar  am  fcur  •  [bochd 

Ionnus  gu'n  d'dhearmad  mi  gu  bcacu4 
greim  arain  chur  a'm'  bbeul, 


46 


SALM  CIIL 


6  Le  gutii  mo  chaoidh,  mo  chnàmhan 
ri  m'  chraicionn  fèin  gu  teann :  [lean 

6  Mar  phelican  an  fhàsaich  mi, 

's  mar  chaillieh-oidhch'  nambeann. 

7  Ki  faire  taim  gu  furachair, 
is  cosmhuil  mi  a  ghnàth 

Ei  gealbhonn  beag  'na  aonar  fòs 
air  mullach  tighe  ta. 

8  Ri  fad  an  là  mo  naimhde  garg' 
gam'mhasluchadh  gu  trom  ; 

À'm'  aghaidh  mhionnaich  iad  gu  lèir 
air  bhoile  dh'èirich  rium 

9  Le  m'  dheuraibh  choimhmeasg  mi  mo 
mar  aran  dh'ith  mi  luath',  [dheoch  ; 

19  Tre  lasan  t'fheirg' ;  oirthogthumi 
is  leag  thu  rìs  gu  truagh. 

11  Mar  sgàile  chlaon  mo  làithean  sìos ; 
is  shearg  mi  fèin  mar  fheur. 

12  Ach  mairidh  tus',  am  feasd,  a  Dhè, 
's  do  chuimhne  fèin  gu  sìor. 

13  Nis  èiridh  tu  a  dheanamh  gràis 
air  Sion  naomh  gu  dlùth : 

Oir  àm  a  cabhair  tha  air  teachd, 
seadh,  'n  t-àm  a  dh'orduich  thu. 

14  Oir  t'òglaich  tha  a'  gabhail  tlachd 
'na  clachaibh  breagh'  gach  uair ; 

Tha  deadh  thoil  aig  do  sheirbhisich 
d'a  luaithre  is  d'a  h-ùir. 

15  Mar  sin  bidh  air  na  fineachaibh 
eagal  roimh  ainm  an  Triath : 

Is  air  gach  righ  air  thalamh  ta 
bidh  roimh  do  ghlòir-sa  fìamh. 

àS  'Tràth  thogar  Sion  suas  le  Dia 
taisbeanar  e  'na  ghlòir. 

17  Urnuigh  nam  bochd  bheir  e  fa'near, 
's  cha  diùlt  e  iad  le  tàir. 

18  Do  'n  àl  a  ta  ri  teachd  'nar  dèigh, 
sud  sgrìobhar  dhoibh  gu  beachd  : 

*S  an  dream  a  ghinear  o  so  suas, 
molaidh  iad  Dia  nam  feart. 

19  Oir  dh'amhairc  e  a  nuas  gu  beachd, 
o  àird  a  naomhachd  fèin ; 

Is  air  an  talamh  dh'amhairc  Dia, 
a  nuas  o  nèamh  nan  speur. 

20  A  chluinntinn  osnaich  ghearanach 
a'  phrìosanaich  ta  'n  sàs ; 

Chum  fuasgladh  air  a'  mhuinntir  sin 
a  dh'orduicheadh  chum  bàis. 

21  An  Sion  chum  a  chur  an  cèill 
ainm  uasal  àrd  ar  Dia, 

'S  a  dh'innseadh  an  Ierusalem 
moladh  is  cliù  an  Triath. 

22  An  t-àm  a  bhios  na  fineacha 
air  cruinneachadh  le  chèil' ; 

'S  gu  seirbhis  Dè  tràth  thionailear 
na  rìoghachda  gu  lèir. 

23  Aìr  feadh  na  slighe  is  an  ròid 
mo  threòir  do  lagadh  leis : 

Mo  làithe  chuir  an  giorrad  fòs. 
2-1  'S  mar  so  do  labhair  mis, 
Mo  Dhia,  na  glacar  mi  le  bàs, 

mu  thimchioll  leth  mo  là  : 
O  aois  gu  h-aois  gu  maireannach, 

do  bhliadhnaidh  buan  a  ta. 
25  O  chian  leag  thusa  bunaite, 

na  talmhainn  so,  a  Dhè  ; 
Is  iad  na  nèamha  lior-ghlan  àrd 

oibre  do  làmha  fèin. 
ÌS  Toiigidh  iad&an  's  thèid  iad  as, 

&Qh  inairidh  tuda,  Dhè : 


Seadh  teirgidh  iaùsans  gabhairìh 
mar  eudach  sean  gu  lèir :  [seacb. 

Feuch  caochlaidh  tu  mar  thrusgan  ìad ; 
ìs  caochl'ear  iad  gun  cheisd. 

27  Tha  thus'  a  mhàin  gun  chaochladh 

ort, 

's  do  bhliadhnaidh  buan  am  feasd. 

28  Bidh  clann  do  sheirbhiseach,  a  Dhè» 
maireannach  buan  a  ghnàth : 

Is  ann  ad  fhianuis  socruichear 
an  gineal-san  gu  bràth. 

SALM  CIII. 

1  A  m'anam,  beannaich  thusa  nis 
U  an  Dia  lehobhah  mòr : 

Moladh  gach  ni  an  taobh  stigh  dhiom 
'ainm  naomha  mar  is  còir. 

2  O  m'anam,  beannaich  fèin  a  nis 
lehobhah  mòr  do  Dhia : 

Na  dìchuimhnich  na  tiodhlacan 
a  dheònuich  dhuit  an  Triath. 

3  'Se  mhaitheas  duit  gu  gràsmhor 
gach  peacadh  annad  fein :  [caoin 

'Se  bheir  dhuit  slàint',  is  furtachd  fòs, 
o  t'euslàintibh  gu  lèir. 

4  Do  bheatha  fòs  o  sgrios  a'  bhàis, 
'se  dh'fhuasglas  duit  gu  pailt : 

'Se  chrùnas  thu  le  coron  gràidh. 
's  le  tròcair  chaoimh  gun  airc. 

5  Le  'mhaitheas  is  le  'thiodhlac&ibh 
sàr-lìonaidh  e  do  bheul : 

'S  tha  t'òige  air  a  nuadhachadh 
mar  iolair  luath  nan  speur. 

6  Air  sgàth  na  muinntir  ud,  a  ta 
le  fòirneart  air  an  claoidh, 

Ceartas  is  breitheanas  faraon, 
'se  Dia  ni  dhoibh  gun  dìth. 

7  Do  Mhaois  an  neach  a  b'  òglach  tìha, 
a  shlighe  chuir  e  'n  cèill : 

Is  mar  an  ceudna  'ghnìomhara 
do  chlannaibh  Israeil. 

8  Tha'n  Tigheam  iochdmhor  tròi 
caireach, 

's  mall  'fhearg,  's  is  pailt  a  ghràs. 

9  Cha  bhi  e  tagradh  ruinn  do  shior 
's  cha  ghlèidh  e  'fhearg  gu  bràth. 

10  A  rèir  ar  peacaidh  iomarcaich, 
dioghaltas  oirnn  cha  d'rinn  ; 

'S  a  rèir  ar  ciont'  is  eusaontais 
cha  d'thug  e  luigheachd  dhuinn. 

11  Oir  mar  os  ceann  na  tàlmhainn  ta 
na  speuran  àrd  gach  rè, 

Is  amhluidh  sin  tha  'thròcair  mòr 
do'n  dream  d'an  eagal  e. 

12  Mar  tha  an  rd  an  ear  's  an  iar 
a'  gabhail  ad  o  chèil' ; 

'S  co  f had  a  chuireas  Dia  nan  gràs 
ar  peacaidh  uainn  gu  lèir.  [dàimb 

13  Amhluidh  mar  ghabhas  athaif 
is  truas  d'a  leanbaibh  maoth, 

Mar  sin  d'a  fhìor  luchd-eagail  fèin 
Dia  gabhaidh  truas  gu  càomh. 

14  Oir  's  aithno  dhasan  agus  's  lèir 
ar  cruth  ss  ar  dealbh  gu  ceart ; 

Gur  duslach  talmhainn  sinn  air  fad,  , 
is  cuimhne  leis  gu  beachd. 

15  An  duìne  truagh,  a  ta  a  làith' 
amhluidh  mar  i'heur  a  ghnàth  ;  j 

Mar  bhàrr  na  luibh'  air  machair  fòs 
a  ta  e  fàs  fo  bhlàth. 

16  Oir  gabhaidh  thairis  osagghaoith'  i 
's  cha  bhi  e  idir  ann; 


SALM  CIV. 


!     s  cha  'n  fhaìcear  e  san  ionad  ud 

an  robh  e  fàs  gu  teann. 
17  Ach  mairidh  tròcair  Dhè  gu  sìor 

do'n  dream  d'an  eagal  e, 
Is  fòs  do  chloinn  an  cloinne-san 

bidh  'fhìreantachd  gach  rè : 
;   18  Do  'n  aitim  ud  a  chumas  ris 

an  cùmhnant  rinn  e  riu : 
'S  a  chuimhnicheas  'uil'  àitheantan, 

a  chum  gu'n  deant'  iad  leo. 

19  Dia  shocruich  anns  na  nèamhaibh 
a  chaithir  rioghail  fèin ;'..  [àrd' 

A  rioghachd  tha  an  uachdarfòs 
os  ceann  gach  ni  fo  'n  ghrèin. 

20  Sìor-bheannaichibh  Iehobhah  mòr, 
0  'aingle  treun  an  neart,  _ 

Tha  deanamh  iarrtuis  mar  is  còir  ; 
's  a'  tabhairt  gèill  d'a  reachd. , 

21  Gach  uile  shluagh  a  bhuineas  da, 
beannaichibh  Dia  a  nis  ; 

i      A  sheirbhisic  h  le  'n  coimhiionar 
i        gach  ni  a's  toileach  leis. 
i,     22  'Uil'  oibre,  feadh  a  thighearnais, 
i  L     a  rinneadh  leis  an  Triath, 

àn  righ  Iehobhah  beannaichibh : 

0  m'anam,  beannaich  Dia. 

SALM  CIV. 

1  A  m'anam,  beannaich  thusa  Dia  : 

i         U  mo  Dhia,  's  tu  'n  Triath  ro-mhòr ; 

i   £ha  thusa  air  do  sgeadachadh 
i  I     le  mòraìaehd  is  glòir. 

2  Seadh  chuir  thu  solus  dealrach  glan, 
mar  thrusgan  umad  fèin ; 

U  shìn  thu  mach,  is  sgaoileadh  leat, 

mar  chùirtein  nèamh  nan  speur. 
j  Sailean  a  sheòmar  leagadh  leis 
li       air  uisgeachaibh  mar  stèidh ; 
Mar  charbad  rinn  na  neula  tiugh, 
'se  ruith  air  sgiathaibh  gaoith'. 
j  4  'Se  fèin  a  rinn  na  h-aingil  fòs 
I     'nan  spioraid  làidir  threun ; 
'Se  rinn  'nan  teine  lasarach 
.        a  theachdairean  gu  lèir. 
5  Is  bunaite  na  talmhainn  fòs 

shocruicheadh  leis  'nan  àìt 
À  chum  nach  gluaist'  as  'ionade 

a  chaoidh  nan  cian  gu  bràth. 
C  Is  dh'fholuich  thu  le  doimhneachd  e 
ceart  mar  gu'm  b'ann  le  brat : 
*  |  Osceann  nam  beann  's  nan  slèibhte 
na  h-uisgeacha  do  stad.  [àrd' 
17  Air  cluinntinn  doibh  guth  t'ach- 
mhasain, 
theich  iad  air  falbh  gu  cas : 
Is  fos  ri  guth  do  thairneanaich, 
h  I     le  deiiìr  chaidh  iad  as. 
^     6  Bi  taobh  nam  beann  chaidh  iad  a 
■u       's  a  sìos  air  feadh  nangleanii:  [suas, 

Gu  ruìg  an  t-àit'  a  dh'orduich  thu 
1  ■■       's  a  shocruich  thu  gu  teann. 

9  Chuir  thusa  rompa  criocha  buan 
nach  tèid  iad  tharta  null ; 

;j     *S  nach  pill  iad  air  an  ais  a  ris 
''       dh'fholach  na  tìr'  le  tuinn. 

10  Cuiridh  e  mach  na  tobraichean 
air  feadh  nan  glac  's  nan  gleann, 

.      A  ta  gun  tàmh  le  'n  sruthaibh  bras, 
|    a'  ruith  air  feadh  nam  beann. 

1  Do  bheathaichibh  na  macharach 
|    dsoch  bheir  e  dhoibh  r'a  h-òl : 


'S  nah-asail  fhiadhaich  coisgidh  iad 
an  tart  's  an  ìota  mòr. 

12  Am  fagus  doibh  ni  eoin  nan  speur, 
tigh  clùthor  tàimh  dhoibh  fèin  : 

Is  eadar  gheugan  cuirear  leo 
an  ceileir  binn  an  cèill. 

13  Uisgichidh  e  o  'sheòmraibh  àrd' 
na  beannta  mòr'  gun  tàmh : 

An  talamh  tioram  gheibh  a  dhìol 
le  toradh  gnìomh  do  làmh. 

14  Bheir  e  air  feur  bhi  fàs  do'n  sprèidh 
's  air  luibh  bhi  fàs  gun  sgìos 

Do  dhaoinibh,  chum  gu'n  tugadh  iuà 
o'n  talamh  biadh  a  nìos  : 

15  Is  fìon  a  chuireas  cridhe  dhaoin' 
air  shubhachas  's  air  ghean, 

Is  oladh  fòs  a  ni  an  gnùis 

le  maise  dealrach  glan. 
'Se  bheir  dhoibh  aran  mar  an  ceudn' 

fhreasdal  am  feum  gu  leòr, 
An  cridhe  dhaoin'  a  chuireas  neart, 

le  misneich  mhaith  is  treòir. 

16  Tha  craobhan  àrd'  an  Tighearta 
ro  làn  do  bhrìgh  gu  lèir, 

Is  seudair  mhaiseach  Lebanoin 
a  shuidhicheadh  leis  fèin. 

17  Is  bithidh  nid  san  ionad  ud 
aig  eunlaith  luath  nan  speui  t 

Na  craobhan  giumhais  aig  an  storc 
mar  ionad  tàimh  dhi  fèin. 

18  An  tearmunn  fèin,  am  beanntailh 
na  gabhair  f  hiadhaich  leag ;  [àrd'. 

Na  coinein  bheaga  mar  an  ceudn' 
an  còsaibh  blàth  nan  creag. 

19  A'  ghealach  dh'orduich  esan  fòa 
a  sgarachduinn  nan  tràth : 

Is  aig  a'  ghrèin  tha  eòlas  maith 
mar  luidheas  i  gach  là. 

20  Do  nithear  leat-sa  dorchadas, 
is  thig  an  oidhch'  gu  grad ; 

An  sin  bidh  beathaich  allt'  na  coìli' 
a'  dol  a  mach  air  fad. 

21  Bi  beucadh  bidh  na  leòmhain  òg' 
ag  iarraidh  cobhartaich, 

Is  bithidh  iad  ag  iarraidh  bìdh 
air  Dia  ro-chumhachdach. 
.  22  An  sin  'nuair  dh'èireas  suas  a 
cruinnichidh  iad  le  chèil',  [ghrian, 

Gru  h-uaigneach  luidhidh  iad  a  stigh 
'nan  garaidh  dìdeìn  fèin. 

23  Is  theid  an  duine  mach  an  sin 
gu  'obair  mar  is  còir. 

Is  leanaidh  e  gu  dìchiollach 
a  shaothair  gu  tràth  nòin'. 

24  Cia  lìonmhor  t'oibre  mòr',  a  Dhè  J 
an  gliocas  rinn  thu  iad  : 

An  talamh  fòs  le  d'  shaoibhreas  mòr. 
tha  làn  air  fad  '8  air  leud. 

25  Mar  sin  an  cu&n  tha  farsuinn  mòr. 
's  gach  ni  a  shnàgas  ann, 

Na  bcathaichean  tha  beag  is  mòr, 
gun  orra  cunntas  cheann. 

26  Tha  longan  siubhal  ann  gu  tiugh  : 
's  tha'n  Lebhiàtan  mòr, 

A  chumadh  is  a  dhealbhadh  leat. 
ri  sùgradh  ann  le  treòir. 

27  Na  slòigh  ud  uile  tha,  a  Dhc, 
a'  feitheamh  ort  a  ghnàfch. 

A  chum  dhoibh  biadh  gu'n  tugadh  tt 
g'an  cumail  beò  gach  tràth. 


SALM  CV. 


28  Na  bheir  thu'  dhoìbh  a'd'  thoir- 

'ga  thional  sud  tha  iad :  [bheartas 
.Trath  dh'f  hosglas  tu  do  ìàmh  gu  pailt, 

le  maifch  sàr-lìonar  iad. 
£9  Air  folach  dhuit  do  ghnùis  a  rìs, 

thig  cabhag  orr'  air  fad ; 
Eugaidh,  tràth  bheir  thu  asd'  an  deò, 

pillidh  ri  'n  ùir  gu  grad. 
80  Do  spiorad  fèin  g'an  cruthachadh, 

rìs  cuirear  leat  a  mach : 
Aghaidh  na  talmhainn  mar  an  ceudn' 

nuadhaichidh  tu  le  dreach. 
Bi  Bidh  gloir  an  Triath  ro-mhaireann- 

air  feadh  gach  linn  am  feasd ;  [ach 
Is  ni  Iehobhah  gairdeachas 

'na  ghnìomharaibh  gun  chelsd. 

32  Air  sealltuinn  air  an  talamh  dha, 
criothnaichidh  e  gu  grad  : 

Tràth  bheanas  e  ri  slèibhtibh  àrd' 
bidh  deatach  dhiubh  air  fad. 

33  Do  Dhia  lehobhah  seinnidh  mi 
an  cian  a  bhios  mi  beò  ; 

Is  bheir  mi  moladh  mòr  do  m'  Dhia 

ri  fad  mo  rè  's  mo  lò. 
'òi  'S  ro-mhilis  blast' mo  smuaintean 

biom  ait  an  Dia  a  ghnàth.  [air ; 
35  Gu'n.  tigeadh  sgrios  air  peacaichibh, 

mach  as  an  tìr  gu  bràth, 
"3  na  biodh  na  h-aingidh  ann  nì'smò. 

O  m'anam,  moladh  seinn 
\>ù  Dhia  Iehobhah";  seinneamaid 

le  h-Alleluia  binn. 

SALM  CV. 

0THTJGA.IBH  buidheachas  do  Dhìa ; 
air  'ainm-san  gairibh  feìn ; 
Is  cuiribh  fòs  a  ghnìomhara 

am  measg  nan  sluagh  an  cèill. 
I  Seinnibh  do  Dhia  Iehobhah  mòr, 

sailra  seinnibh  dha  gu  binn  ; 
Is  aithrisìbh  gu  h-iomlan  fòs 
na  mìorbhuilean  a  rinn. 

3  As  'ainm  ro-naomha-san  faraon 
deanaibh  deadh-uaill  is  glòir ; 

Bìodh  gairdeachas  air  cridh'an  dreana 
dh'iarras  Iehobhah  mòr. 

4  larraibh  Iehobhah  mòr  nam  feart, 
iarraibh  a  neart  a  ghnàth : 

A  ghnùis  ta  gràsmhor  fàbharach, 
sìor-iarraibh  i  gu  bràth. 

5  Cuimhnìchibh  fòs  na  mìorbhuile 
a  rinneadh  leis  gu  treun : 

A  ghnìomhara  ro-iongantach, 
is  breitheanaìs  a  bheil ; 

6  O  sibhs*  a  ghineil  Abrahaim, 
deadh  òglaich  dhìleis  De : 

Sìbhse  chlann  Iacoib  mar  an  ceudn', 
a  ròghnuich  e  dha  fèin. 

7  'S  esan  ar  Tighearn  is  ar  Dia, 
Xehobhah  mòr  gu  fior : 

Tha  'bhrcitheanais  ro-chothromach 
air  sgaoilcadh  feadh  gach  tìr'. 

B  Oir  chuimhnich  e  gu  siorruidh  buan 
a  choimhcheangal  gu  beachd ; 

'S  am  focal  fòs  a  dh'orduich  e 
do  mhìltibh  àl  ri  teachd ; 

9  An  coimhchcangal  a  rinsi  c  fèin 
ri  Abraham  gu  caoin, 

'S  na  mionnan  a  thug  e  le  'bhcu', 
do  Isaac  Òglach  caomh  : 

10  Is  amhluidh  sin  do  Iacob  fòs 
dfc.&ingnieh  so  e  mar  rcachd ; 


Mar  choìmhcheangal  gu  siorruidh 
do  Israel  gu  beachd :  [buan 

11  Ag  ràdh,  Tìr  Chanaaln  bheir  mi 

dhuibh, 

mar  chrann  bhur  n-oighreachdfcìn 

12  'JsTuair  bha  iad  tearc,  's  'nam  buidh- 

inn  bhig, 
's  'nan  coigrich  innt'  gu  lèir. 

13  Is  air  bhi  dhoibh  ag  ìmeachd  fòa 
o  thìr  gu  tìr  gun  tàmh ; 

A'  triall  feadh  sluaigh  is  rìoghachda, 
nach  fac'  iad  riamh  roimh  làimh : 

14  Cha  d'  leig  le  neach  an  gortachadh  - 
ach  smachdaich  air  an  sgàth 

Mor-rìghre  neartmhor  cumhachdach  < 
's  a  riu  mar  so  ag'ràdh  ; 

15  'Feuchaibh  nach  bean  sibh  ris  an 
a  dh'  ungadh  leam  gu  caomh :  [dream 

Is  fòs  na  deanaibh  cron  air  bith 
no  lochd  airm'  fhàidhibh  naomh.' 

16  Fòs  ghairm  e  gorta  steach  do  'n  tìr, 
is  lorg  an  arain  bhris. 

17  Ach  chuir  e  loseph  rompa  sìos, 
reiceadh  marthràill  gun  fhios. 

18  Le  geimhlibh  dhochainn  iad  achos' 
luidh  e  an  iarunn  teann ; 

19  Gu  'n  uair  an  d'thàinig  focal  Dè 
is  dhearbh  sud  e  san  àm. 

20  An  righ  an  sin  chuir  airsan  fìos, 
is  dh'fhuasgail  air  gu  caoin  : 

Seadh  uachdaran  nam  fìneacha 
is  leig  se  e  fa  sgaoil. 

21  Is  air  a  theagnlach  thug  e  dha 
àrd-thighearnas  gu  leir : 

Ard-uachdranachd  a  stòrais  mhòir, 
thug  esan  dha  d'a  rèir. 

22  A  cheangal  mar  a  chiteadh  dha 
àrd-cheannardan  na  tir' : 

'S  gu'n  tugadh  e  d'a  sheanairibh 
teagasg  air  gliocas  fìor. 

23  Do  rìoghachd  na  h-Eiphìt  thàini& 
clann  Israeil  gu  lèir.  [fòa 

S  bha  lacob  is  a  shliochd  air  chuairt 
an  talamh  Cham  le  chèil' : 

24  Thug  esan  air  a  phobull  fèin 
an  sin  ro-lìonmhor  fàs, 

Is  ni  bu  treìse  rinn  e  iad 
na'n  naimhdean  anns  gach  càs. 

25  Cridhe  an  dream  ud  dh'iompaich  e 
thoirt  fuath  d'a  phobuil  naomh, 

'S  gu'm  buineadh  iad  gu  cealgach  ole 
r'a  sheirbhisich  ro-chaomh. 

26  An  'sìn  chuir  e  'dheadh  òglach 
Aaron  a  thagh  e  fèin.  [Maois, 

27  Nochd  iad  a  bhearta  mìorbhuileacht 
an  talamh  Cham  gu  treun. 

28  Chuir  orra  duìbhre,  's  dhorchaìch- 
'nsin  thug  iadgèill  d'a  ghuth.[eadh; 

29  Dh'iompaich  gu  fuil  an  uisgeachan, 
is  mharbh  e  'n  t-iasg  'nan  sruth. 

30  Is  losgainn  ann  an  lìonmhoireachà 
sin  bhrùchd  an  tìr  a  mach, 

Am  fàrdaichìbh  an  rìghre-san, 
's  'nan  seòmraichibh  a  steach. 

31  Air  'iarrtus  thàinig  iomadh  gnò 
do  chuileagaibh  gu  grad: 

Is  miala  lìonmhor  mar  an  ceudn 
'nan  criochaibh  fòin  air  fad. 

32  Air  son  an  uisge  thug  e  dhoibh 
clach-shneachd  gu  frasacli  koujv 


Is  lasair  theine-dhealanaich 
air  feadh  na  tìr'  gu  lèir. 

33  Na  craobhan  fion,  is  fige  fò* 
ghrad-bhuaileadh  leis  gu  tfom ; 

Is  bhriseadh  agus  reubadh  leis 
gacli  crann  a  bha  'nam  fonn, 

34  Thug  esan  àithne  's  thàinig  iad, 
locuist  gu  lìonmhor  ann, 

'S  na  burruis  sgriosach  iomarcach, 
gun  orra  cunntas  cheann  ; 

35  Gach  iuibh  san  f  hearann  dh'itheadh 
is  dh'itheadh  leo  gach  meas.    [leo ; 

36  Bhuail  e  gach  ceud-ghin  anns  an 
toiseach  am  brìgh  's  an  treis'.  [tìr, 

37  Le  h-òr  's  le  h-airgiod  thug  e  mach 
a  phobull  fèin  gun  dìth ; 

'S  cha  robh  'nan  treubhaibh-san  air 
neach  euslaìnteach  gun  chlì.  [fad 

38  Bu  shubhach  leis  na  h-Eiphitich 
'nuair  chaidh  iad  uath'  a  mach. 

Oir  thuit  an  eagal-san  gu  mòr 
le  h-uamhunn  air  gach  ne&ch. 

39  Neul  os  an  ceann  sgaoil  esan  mach 
mar  bhrat  no  cùirtein  mòr ; 

Le  teine  mar  an  ceudn'  san  oidhch' 
thug  solus  dhoibh  gu  leòr. 

40  Am  pobull  dh'iarr,  is  thug  e  dhoibh 
na  gearra-goirt  gu  pailt ; 

!S  le  h-aran  nèimh  o  speuraibh  àrd' 
thug  dhoibh  an  sàth  gun  airc. 

41  A'  charraig  sgoilt  e,  bhrùchd  a 
na  h-uisgeacha  gu  leòr;  [mach 

{?.  anns  an  fhàsach  thartmhor  theth 
raith  iad  mar  amhainn  mhòir. 

a2  Chionn  gu'n  do  chuimhnich  e  an 
'fhocal  's  a  ghealladh  naomh,  [sin 

Is  mar  an  ceudna  Abraham 
'òglach  ro-dhìleas  caomh. 

43  Is  uime  cin  tfoug  e  a  mach 

a  shluagh  le  h-aoibhneas  mòr ; 
'S  a  dhaoine  fèin  a  ròghnaich  e,. 
le  gairdeachas  is  ceòl. 

44  Is  fearann  fòs  nam  fineacha 
thug  esan  dhoibh  air  f ad ; 

Is  mheal  iad  mar  an  oighreachd  fèin 

saothair  nan  cinneach  ud. 
io  A  chum  gu'n  tugadh  iad  fa'near 

a  reachda  mar  is  còir, 
*g  gu'n  gleidheadh  iad  a  lagh  faraon. 

Molaibh  lehobhah  mòr. 

SALM  CVI. 

1  A  thttgaibh  moladh  mòr  do  Dhia, 
\)  is  buidheachas  faraon, 

Oir  tha  e  maith,  mairidh  gu  bràth 
a  thròcair  ghràsmhor  chaoin. 

2  Gniomhara  treun'  lehobhah  mhòir, 
cò  dh'fheudas  chur  an  cèill  ? 

Cò  clh'fheudas  fòs  a  chliu  ro-mhòr 
a  thaisbeanadh  gu  lèir? 

3  'S  beannaicht'  an  aitim  ud  gu  beachd 
a  ghleidheas  breitheanas, 

*S  an  neach  ud  fòs  a  ni  gach  uair 
ccartas  is  ionràcas. 

4  Dhia,  cuimhnich  ormsa,  leis  a' 
thug  thu  do  d'  phobulì  fèin ;  [ghràdh 

O.thig  le  d'  shlàinte  shòlasaich 

gu  m'  fhiosrachadh  a'm'  fheum. 
B  Gu  faic  sinn  maith  do  dhaoine 
taght', 

'S  3u'n  dean  sinn  aoibhneas  mò? 


CVI.  43 

'Nan  aoibìmeas  sud ;  's  le  t'oighreachd 
gu'n  dean  sinn  uaill  is  glòir.  [fèiu 

6  Do  pheacaich  sinn  ie'r  sinnsearaibh 
is  fòs  do  rinneadh  leinn 

Mòr  chìont'  a'  d'  aghaidhfeln,  a  Dhe  5 
gu  h-aingidh  pheacaich  sinn. 

7  Ar  sinnseara  cha  d'thug  fa'near 
do  bhearta  mìorbhuileach, 

A  rinneadh  leat  an  tìr  na  h-Eiph't 
gu  treunmhor  cumhachdach; 

Is    lìonmhoireachd     do  thròcais 
chaoimh' 
dhìchuimhnich  iad  gu  truagh : 

'Siad  aiga'  mhuirga'd'bhrosnachadh* 
ri  cois  na  fairge  ruaidh'. 

8  Ach  theasairg  e  gu  tèaruint'  iad, 
air  sgàth  dheadh  ainme  fèin ; 

A  chum  gu'n  nochdadh  e  mar  sin 
a  chumhachda  ro-threun. 

9  Leig  e  a  mach  geur  achmhasan 
is  thiormaich  a'  mhuir  ruadh ; 

Is  stiùir  e  troimh  an  doimhneachd  iad, 
Mar  troimh  an  fhàsach  chruaidh. 

10  O  làimh  an  ti  thug  dhoibhsan  f  uathj 
dh'fhuasgail  e  'phobull  fèin, 

'S  o  làimh  an  naimhde  mi-runach 
shaoradh  leis  iad  gu  treun. 

11  Is  dh'fholuich  uisg'  an  eascairde : 
cha  d'fhan  fiu  aon  diubh  beò. 

12  Chreid  iad  an  sin  a  bhriathra-san{ 
's  a  chliu  do  sheinneadh  leo. 

13  Air  dearmad  leigeadh  leo  gu  cas 
a  ghnìomhara  ro-threun ; 

Cha  d'fhuirich  iad  gu  foighidneach 
r'a  chomhairl'  eagnuidh  fèin. 

14  San  f hàsach  ghlac  miann  ciocrach 
'n  sin  bhuair  iad  Dia  gu  luath.  [iad. 

15  An  iarrtus  thuge  dhoibh,achchuix 
caoil'  air  an  anam  truagh. 

16  Ba'  champa  ghabh  iad  farmad  mòr 
ri  Maois  an  duine  caomh, 

'S  ri  Aaron  neach  a  ròghnaìch  Dia 
dha  fèin  'na  shagart  naomh. 

17  An  talamh  dh'i'hosgail  e  a  bheul, 
shluig  Datan  sìos  gu  grad ; 

Buidhinn  Abiraim  mar  an  ceudn' 
tìh'fholuich  e  iad  air  fad. 

18  Is  fòs  am  measg  an  cuideachd-san 
ghrad-las  an  teine  teth  ; 

Is  loisg  an  lasair  suas  gu  lèir 
na  h-aingidh  ud  fa  leth. 

19  Dhealbh  iad  an  sin  is  rinn  iad 
gu  truagh  aig  Horeb  àrd,  [laogli 

'S  do'n  ìomhaigh  leaght'  a  rinneadn 
aoradh  thug  iad  gun  dàil.  [leo 

20  Is  amhluidh  chaocbail  iad  gubochcl{ 
an  Dia  's  an  glòir  gu  lèir, 

Gu  cosamhlachd  is  ìomhaigh  fhaoin 
an  daimh  a  dh'itheaa  feur. 

21  An  Dia  thugtèarnadh  dhoibh'nam 
dhìchuimhnicb  iad  gu  grad :  [feuiì, 

An  neach  lè  5n  d'  rinneadh  bearta  mòr1 
an  tìr  na  h-Eiph't  air  fad  : 

22  Is  gnìomhara  ro-iongantach 
an  dùthaich  Cham  le  buaidh, 

Mar  sin  is  nithe  uamhasach 
ri  cois  na  fairge  ruaidh' ; 

23  Thubhairt  e  air  an  aobhar  sin 
gu'm  millt'  ìad  leis  gu  lèir, 

Mur  seasadh  òglach  taghta,  Mao'.3, 
fa  chomhairi  anns  a'  bheum ; 


50 


SALM  OVII. 


A  chum  gu'n  deant*  achorruìchmhòr 

a  philleadh  alr  a  h-ais, 
Eagal  'na  fheirg  gu'n  deanadh  e 

a  phobull  fèin  a  sgrios. 

24  Dhiùlt  iad  le  tàir  an  tìr-ro-mhaith ; 
nior  chreid  ìad  focal  Dè :  [mòr, 

25  'Nam  pàilliunaibh  rinn  monmhor 
's  d'a  ghuth  cha  d'thug  iad  gèill. 

26  An  sin  'nan  aghaidh  thog  e'làmh, 
g'an  sgrios  san  fhàsach  lom:  [eacha, 

27  A  sgrios  an  sliochd  measg  fhin- 
's  g'an  sgaoileadh  feadh  gach  fuinn. 

2S  Ri  Baal-peor  mar  an  ceudn', 

naisg  siad  iad  fèin  gu  dlùth : 
Is  dh'ith  iad  cuid  do  ìobairtibh 

nan  ìodhol  marbh'  nach  fiù. 
29  Bhrosnuich  iad  e  mar  sin  gu  feirg, 

le'n  innleachdaibh  gu  truagh ; 
Is  bhris  a'  phlàigh  an  sin  gu  mòr 

a  steach  am  measg  an  t-sluaigh. 
S0  Sheas  Phinehas,  is  rinn  e  'n  ceart  % 

'n  sin  sguir  a'  phlàigh  d'an  claoidh : 

31  Sud  mheasadh  dhamar  fhìreant- 
o  linn  gu  linn  a  chaoidh.  [achd 

32  Aig  uisge  comh-stri  Mheribah 
bhrosnuich  iad  Dia  a  rìs  ; 

Air  chor,  fa  chùis  a'  phobuill  ud, 
gu'n  d'  èirich  olc  do  Mhaois. 

33  Oir  rinneadh  leo  a  spiorad-san 
a  bhrosnachadh  gu  geur  : 

lonnus  gu'n  d'  labhair  e  an  sìn 

gu  cabhagach  le  'bheul. 
U  Na  cinnich  cha  do  sgriosadh  leo 

mar  dh'àithn  Iehobhah  dhoibh : 
S5  Ach  mheasgiad  leis  nafineachaibh, 

is  dh'f hòghluìm  iad  an  dòigh. 
86  Do  ìodholaibh  nam  fineacha 

iad  seirbhis  rinn  gu  truagh : 
Bha  sud  mar  lìon  's  marribe  dhoibh, 

le'n  ghlacadh  iad  gu  luath. 

37  Seadh  thug  iad  suas  mar  ìobairtean 
do    dheamhnaibh  's  dhealbhaibh 

Am  mic  's  an  nigheana  faraon,[brèig', 
an  aghaidh  naomh-reachd  Dhè. 

38  Is  fuil  nan  neòchiontach  gutruagh 
do  dhòirteadh  leo  gun  sgàth ; 

B'i  fuil  am  mac  's  an  nighean  fèin 

a  dhòirt  iad  gun  chion-fàth 
Do  ìodholaibh  Chanaain  fòs 

mar  ìobairt  thug  an  sliochd ; 
Mar  sin  do  thruailleadh  ìeo  an  tìr, 

le  fuil  gnn  truas  gun  iochd. 
S3  Is  amhluidh.sin  le'n  gnìomharaibh 

do  thruailleadh  leo  iad  fèin  : 
Chaidh  iad  air  strìopachas  o  Dhia 

le  'n  innleachdaibh  gu  lèir. 
60  Fa'n  aobhar  ud  las  corruich  Dhò 

r'a  phobull  fèin  gu  teth : 
lonnus  gu'n  ghabh  e  gràin  gu  mòr 

d'a  oighreachd  air  gach  leth. 
dl  Is  amhluidhritme'n  tabhairtsuas 

do  làimh  nam  fxneach  fiat' ; 
£3  thug  thu  dholbh  mar  uachdarain, 

an  dreara  a  dhTnuathaich  iad. 
Blnneadh  gu  mòran  sàruchadn 

le  'n  naimhdibh  làidir  treun' ; 
[g  leagadh  iad  gu  h-losal  slos 

fo'n  làimh  sud  mar  an  cendn'. 
13  Gu  minic  thug  e  saorsa  dhoibh ; 

ach  bhrosnuich  iad  e  rls 


Le  n  comha\rlibh,  is  leagadh  i&tì 
air  son  an  ceannairc  sios. 

44  Ach  thug  e  'n  àmhghar  mòr  fa'noaiù 
tràth  chualar  leis  an  glaodh ; 

45  Is  chuimhnich  e  dhoibh  mar  an 
ceudn* 

a  chùmhnant  gràsmhor  caomh ; 
Is  ghabh  e  aithreachas  a  rèir 
mòr-shaoibhìreachda  ghràis:  [diubh 

46  'S'  nan  sealladh-san  rinn  braighde 
fhuair  e  dhoibh  iochd  is  truas. 

47  Thusa  Iehobhah  mhòir  ar  Dia, 
dean  saoradh  dhuinn  'nar  feum, 

Is  dean,  am  measg  nam  fineacha, 

ar  tional  leat  gu  lèir : 
Do  t'ainm  ro-naomh  gu'n  tugamaid 

mòr-bhuidheachas  gu  pailt' : 
Do  chliu  's  do  mholadh  mòr  faraon 

gu  seinneamaid  gu  h-ait. 

48  'S  beannaicht'  an  Triath,  Dia 
o  chian  nan  cian  gu  bràth :  [Israeil, 

Abradh  an  sluagh  gu  lèir,  Amen  • 
Molaibh-sa  Dia  a  ghnàth. 

SALM  CVII. 

1  A  THUGAiBH  moladh  mòr  do  Dhìa, 
U  is  buidheachas  faraon, 

Oir  tha  e  maith,  's  mairidh  gu  bràth 
a  thròcair  ghràsmhor  chaoin. 

2  Pobull  Iehobhah  shaoradh  leis, 
labhradh  mar  so  gun  tàmh, 

A'  mhuinntìr  ud  a  bhuin  e  saor 
a  mach  o  làimh  an  nàmh : 

3  Is  as  gach  tìr  san  robh  iad  sud 
do  chrurnnicheadh  iad  leis, 

0  'n  àird  an  ear,  's  o'n  àird  an  iar, 
osn  àiide  tuath,  is  deas. 

4  San  fhàsach  iad  air  seachran  chaldt 
an  ionad  falamh  fàs ; 

Is  bail'  air  bith  cha  d'fhuaradh  leo 
gu  còmhnuidh  ann  no  tàmh. 

5  Ocrach  is  ìotmhor  bha  iad  fòs ; 
chlaoidheadh  an  anam  truagh. 

6  Ghlaodhiad  an  sin  ri  Dia  'nan  teinn 
shaor  iad  o'n  àmhghar  chruaidh. 

1  Stiùir  esan  agus  threòruich  iad 
air  bealach  ceart  fa'n  cois, 

A  chum  gu'n  rachadh  iad  fadheoidh 
gu  baile  tàimh  is  fois'. 

8  O  b'fhearr  gu'm  moìadh  daoìne  Dia 
air  son  a  mhaitheis  chaoin, 

'S  air  son  a  bhearta  iongantach 
rinn  e  do  chloinn  nan  daoin'! 

9  Oir  ni  e  'n  t-anam  miannach  trom 
a  shàsuchadh  gun  airc, 

'S  an  t-anam  cìocrach  lìonaidh  e 
le  'mhaitheas  fèin  gu  pailt. 

10  An  dream  a  shuidh  an  dorchadas., 
is  ann  an  dubhar  bàis ; 

Fo  chuibhreach  ta  an  àmhghar  truaghj 
's  an  ìarunn  cruaidh  an  sàs ; 

11  Àir  son  gu'n  robh  iad  ceannairceach 
an  aghaidh  briathra  Dhè, 

'S  air  comhairle  an  Ti  a's  àird' 
gu'n  d'rinn  iad  tàir  gu  lèir ; 

12  An  sln  an  cridhe  leag  e  slos 
le  saothair  is  lo  pèin  ; 

Thuit  iad,  is  aon  neach  cha  robh  anu 
g'an  cuideachadh  'narn  feum  : 

13  Ohlaodh  iad  an  sinri  Dia 'nan  cire- 
dh'fhufòsgail  o'n  teinD  gu  jzrad. 


SALM  OVIII 


51 


14  O'n  dorchabhuin,  's  o  dhubhar  bàis, 
's  an  cuibhreach  bhris  air  fad. 

15  0  b'fhearr  gii'm  moladh  daoine  Dia 
air  son  a  mhaitheis  chaoin, 

'S  air  son  a  bhearta  iongantach 
rinn  e  do  chloinn  nan  daoin' ! 

16  Chionn  gu'n  do  bhriseadh  leis  le 
na  geatan  prais  gu  lèir ;  ['neart 

Ka  stapuill  iaruinn  is  na  croinn 

sgaoil  esan  as  a  chèil'. 
IP'  Bha  amadain  le  'n  cron,  's  le  'n 

fo  àmhghar  goirt  an  sàs.  [lochd, 
18  Bha  'n  anam  gabhail  gràin  do 
bhiadh, 

's'iad  dlùth  do  dhorsaibh  bàis.[feum, 
x9  Ghlaodh  iad  an  sin  ri  Dia  'nam 
dh'fhuasgail  o'n  teinn  gu  grad. 

20  Le'fhocal  rinn  e  'n„slànuchadh : 
is  shaor  o'n  sgrios  air  fad. 

21  O  b'fhearr  gu'm  moladh  daoine  Dia 
air  son  a  mhaitheis  chaoin, 

air  son  a  bhearta  iongantach 
rinn  e  do  chloinn  nan  daoin' » 

22  Thugadh  iad  ìobairt  buidheachais 
is  cliu  do  Dhia  na  glòir' ; 

Aithriseadh  iad  a  ghnìomhara, 
le  subhachas  is  ceòl. 

23  Luchd-loingeis  thèìd  air  muir,  's  a 
ri  gnìomh  an  uisgibh  buan  ;  [bhios 

24  Dhoibh  sud  is  lèir  mòr-oibre  Dhè, 
's  a  mhìorbhuiìean  sa'  chuan. 

B5  Air  'iarrtus,  dùisgear  leis  a'  ghaoth 

gu  h-àrd  's  gu  doinionnach : 
Le  'n  togar  suas  gu  h-atmhor  borb 

a  thonna  garbh'  fa  seach. 
36  Tha  iad  ag  èirigh  suas  gu  nèamh : 

's  a  rìs  dol  domhain  sìos : 
Icnnus  gu'n  d'  leagh  an  anam  truagh 

le  triohlaid  chruaidh  'sle  sgìos. 

27  Dol  thuig'  is  uaith,  gu  tuisleach  fòs, 
amhluidh  mar  dhuin'  air  mhisg ; 

lonnus  gu'n  d'  thrèig  gu  buileach  iad 
gach  gliocas  bha  'nam  measg. 

28  Ghlaodh  iad  ri  Dia  'nan  teinn ;  is 
e  iad  o'n  trioblaid  ghèir.  [shaor 

29  Ghrad-chuireadh  leis  an  stoirm  gu 
's  na  tuinn  'nan  tàmh  gu  lèir ;  [f èith, 

j  30  An  sin  tha  iad  ro-ait,  air  son 
gu  bheil  iad  sàmhach  beò : 

'S  gu'n  d'thug  e  iad  do'n  chaladh  sin, 
's  do'n  phort  bu  mhiannach  leo. 

51  O  b'fhearr  gu'm  moladh  daoine  Dia 
air  son  a  mhaitheis  chaoin, 

*S  air  son  a  bhearta  iongantach 
rinn  e  do  chloinn  nau  daoin' ! 

52  Is  fòs  an  coimhthional  an  t-sluaigh 
àrd-mholar  e  gu  mòr ; 

*S  an  cruinneachadh  nan  seanair  glic' 
cliu  thugar  dha  is  glòir. 

33  Aimhniche  ni  'nam  fàsach  Ioid, 
tobair  'nan  talamh  cruaidh : 

34  Tìr  bheartach  ni  e  fàs,  air  son 
mòr  aingidheachd  an  t-sluaigh. 

35  Am  fàsach  tioram  tionndaidh  e 
gu  uisge  tàimh  nach  gann, 

*S  gu  tobair  rìor*uisg'  iompaichidh 
am  fearann  tartmhor  teann. 

|  SS  Do  dhaoinibh  ocrach  bheìr  e  sud 
:  oaar  àiie  fois'  is  tàimh  ; 


A  chum  gu'a  deasuicht'  caithir  ìeo 
chum  còmhnuidh  ann  a  ghnàth. 

37  Chum  craobhan  fion'  asnuidhe&ch 
is  sìol  a  chur  san  fhonn,  radh< 

A  bheir  a  mach  san  aimsir  cheirt 
cinneas  is  toradh  trom. 

38  Bheannaich  e  fòs  am  pobuil  ud, 
is  dh'fhàs  iad  lìonmhor  mòr ; 

'S  nìor  leig  e  dhoibh  dol  air  an  ais 
'nam  feudail  no  'nan  stòr. 

39  Lughdaichearliad  gidheadh  a  rìs, 
is  leigear  iad  gù  bochd, 

Le  sàruchadh  is  àmhghar  geur, 
is  doilgheas  brònach  goirt. 

40  Air  prionnsaibh  dòirtear  tarcuis 
san  fhàsach  mar  an  ceudn',  [ieis 

Cuiridh  e  iad  air  seachran  fiar, 
gun  bhealach  ann  d'an  ceum. 

41  'S  o  thrioblaid  togaidh  e  am  bochà. 
's  ni  teaghlach  dha  mar  threud. 

42  Sud  chi  na  fireana,  's  bidh  ait, 
is  druidear  beul  nam  beud. 

43  Oò  iad  tha  glic,  's  a  bheir  fa'near 
na  nìthe  sud  gu  ceart  ? 

'S  iad  sin  a  thuigeas  tròcair  chaomh 
is  maitheas  Dhè  nam  feart. 

SALM  CVIII. 

1  ]\  /[o  chridh'  tha  ann  am  fonn,  a  DL6 
1YI  gu  socair  mar  is  còir ; 

Is  seinnidh  mi  gu  ceòlmhor  dhuit, 
is  molam  thu  le  m'  ghlòir. 

2  Mcsglaibh,  is  èiribh  grad  an  àird, 
'shaltair  's  a  chlàrsach  ghrinn : 

Mosglaidh  mi  fèin,  is  èiridh  mi 
gu  moch  chum  ceòl  a  sheinn. 

3  O  Thighearna  lehobhah  mhòir, 
measg  chinneach,  molam  thu, 

*S  am  measg  an  t-sluaigh  gu  h-urran: 
àrd-seinnidh  mi  do  chliu.  [ac 

4  Oir  tha  do  thròcair  mòr  os  ceann 
nan  nèamha  shuas  gu  lèir ; 

Is  ruigidh  t'fhìrinn  mar  an  ceudii' 
gu  neultaibh  àrd'  nan  speur 

5  Bi  thusa,  Dhè,  os  ceann  nan  nèamfa 
air  t'àrdachadh  gu  mòr ; 

Is  fòs  os  ceann  gach  uile  thìr 
togar  gu  sìor  do  ghlòir. 

6  A  chum  gu  deanta  fuasgladh  leat 
do  d'  phobull  ionmhuinn  fèin, 

O  teasairg  mi  le  d'  ghairdean  deas, 
is  freagair  mi  a'm'  fheum. 

7  'Na  naomhachd  labhair  Dia  n&rs 

feart : 

bidh  aoibhneas  orm  nach  gann, 
Ak  Sechem  ni  mi  roinn  gu  ccart, 
gleann  Shucoit  toimhsear  leam. 

8  'S  leam  Gilead  le  dlighe  cheirt, 
Manaseh  's  leam  gu  beachd ; 

'S  i  treubh  Ephraim  neart  mo  chinn : 
bheir  ludah  mach  mo  reachd. 

9  Is  soitheach-Ionnlaid  Moab  dhomh, 
tilgeam  thar  Edom  thruaigh 

Mo  bhròg :  is  nì  mi  caithream  binn 
thar  Palestin  le  buaidh. 

10  Cò  bheir  do  *n  chaithir  dhaliKein 
's  gu  h-Edom  blieir  gu  ceart*    [nii ! 

11  Nach  tusa,  Dhè,  le'n  d'Lhrèigeadb 

siim? 

'e  nach  tèid  thu  mach  le'r  feechd  t 


SALM  CIX.  CX. 


12  O  thrioblaìd  tabhair  còmhnadh 
'ihuìnn, 

(At  's  dìomhain  furtachd  dhaoìn'. 
18  Trìd  Dhè  ni  sinne  treubhantas : 

pse  shaltras  naimhde  fodh'nn. 
SALM  CIX. 
;  A    Dhia,  ta   t'aobhar  molaidh 

V  gubalbha'd'thosdnabi.  [dhomh, 
-  Oir  beul  nan  daoi,  's  nam  fealltach 

gnàth-fhosgailt'  air  mo  thì :  [tha 
Le  teangaidh  bhreugaich  labhair  iad 

a'm'  aghaidh-sa  a  ghnàth : 

3  Chuairtich  iad  mi  le  briathraibh 

fuath' : , 

chuir  cath  orm  gun  chion-fàth. 

4  Air  son  mo  ghaoil  taid  naimhdeil 

is  mi  ri  urnuigh  ghnàth.  [dhomh, 

5  Olc  dhìol  iad  rium  an  èiric  maith, 
is  fuath  air  son  mo  ghràidh. 

6  Fear  droch-bheirt  cuir-sa  os  a 
biodh  Satan  aig  a  dheis.    [cheann ; 

?  Urnuigh  gu  robh  'na  peacadh  dha, 
fàgar  am  binn  e  rìs. 

8  Gearr  gu  robh  'aois ;  is  glacadh  neach 
oifig  's  a  dhreuchd  gun  iochd. 

9  Qu'n  robh  a  bhean  'na  ban-treabh- 
's  'nan  dìlleachdain  a  shliochd.[aich, 

10  Air  seachran  biodh  a  shliochd  a 

ghnàth, 
ag  iarraidh  dèirc'  'nam  feum ; 
s  as  an  àitibh  falamh  fàs 
ag  iarraidh  bìdh  dhoibh  fèin. 
21  Gu'n  glacar  fòs  le  luchd  nam  fiach 

gach  ni  a  bhuineas  da : 
'S  a  shaothair-san  mar  chobhartaich, 
gu'm  buineadh  coigrich  leo. 

12  Na  biodh  neach  ann  ni  tròcair  air ; 
na  bitheadh  fòs  a  h-aon 

A  ghabhas  truas  d'a  shliochd,  a  bhios 
'nan  dìlleachdain  gun  mhaoin. 

13  Sgrios  gu  robh  air  a  ghineil-san, 
g'an  sgathadh  as  gu  leir ; 

Gu'n  ciurear  as  an  ainm  air  fad, 
san  àl  a  thig  'nan  dèigh. 

14  Aingidheachd  'aithriche  gu'n  robh 
air  chuimhn'  aig  Dia  a  ghnàth : 

Is  ciont'  a  mhàthar  mar  an  ceudn' 
na  cuirear  as  gu  bràth. 

15  Gu  robh  iad  air  an  taisbeanadh 
am  fìanuis  Dhè  do  shìor ; 

A  chum  gu'n  sgathadh  e  a  mach 
an  iomradh  as  an  tìr. 

16  Oir  dhearmaid  e  bhi  tròcaireacli , 
is  shàruich  e  am  bochd, 

\S  an  t-ainnis,  chum  gu  marbhadh  e 
neach  'g  an  robh  cridhc  goirt. 

17  Mar  thuge  toil  domhallachadh, 
mallaicht'  biodh  e  gach  là : 

3s  mar  nach  b'àill  leis  beannachadh, 
na  èirearìh  beannachd  dha. 

18  Amhluidh  mar  rinneadh  leis  efèin 
a  chuairteachadh  gach  àm, 

Le  h-eascaint  is  lo  mallachadh, 
ceart  mar  le  trusgan  teann, 

•S  amhluidh  gu  tigeadh  snd  gu  beachd 
mar  uisge  steach  'na  chom, 

'S  mar  oladh  druidheadh  sud  gu  geur 
'na  chnàmhaibh  fèin  gu  trom 

19  Biodh  sud  mar  eudach  uime-san, 
Ra  'l'holach  air  gach  tràth  : 


Is  amhluidh  mar  an  crios  a  bhlm 
'g  a  chrioslachadh  a  ghnàth. 

20  O'n  Tighearna  gu'n  toirear  sud 
do  m'  naimhdibhmar  an  duais, 

'S  do'n  dream  an  aghaidh  m'anam'  ta 
gnàth-labhairt  uilc  gun  truas. 

21  Ach  air  mo  chrann  bi  thusa,  Dhè, 
air  sgàth  t'ainm'  uasail  fèin ; 

Do  bhrìgh  gu  bheil  dothròcairmaiihe 
dean  saoradh  dhomh  a'm'  fheum. 

22  Oir  tha  mi  aim-beartach  gu  beachd, 
is  tha  mi  ainnis  lom, 

A  ta  mo  chridhe  air  a  lot 

an  taobh  a  stigh  do  m'  chom.  i 
2'i  Is  amhluidh  ta  mi  gabhail  seach 

mar  sgàil  a'  claonadh  sìos ; 
Air  m'fhuadach'  mar  an  locust  truagb 

thuig'  agus  uaith  a  rìs. 

24  Mo  ghlùine  ta  air  fàilneachadh, 

aig  meud  mo  thraisg  a  ghnàth ;  J 
Is  m'  fheòil  aig  diobhail  saill'  is  sult' 
air  seargadh  as  a  ta. 

25  A'm'  aobhar  fochaid  tha  mi  fòs  ! 
do'n  aitim  ud  gu  lèir : 

Chrath  iad  an  cinn  gu  fanoideach,  j 
tràth  sheall  iad  orm  gu  geur. 

26  Fòir  orm,  a  Thighearna  mo  Dhia  •  t. 
a'd'  thròoair  cuidich  mi : 

27  Gu'n  tuig  iad  gur  i  so  do  làmh,  j 
's  gur  tu  rinn  sud,  a  Dhè. 

28  'N  tràth  bhitheas  iad  ri  mallach.  ì\ 
beannaich-sa  sinn  gu  pailt ;  [adt^ 

Biodh  orra  nàir',  air  èirigh  dhoibh  ;  \ 
ach  t'òglach-sa  biodh  ait.  il 

29  Gu  robh  iad  air  an  cuairteachadh  f! 
m'uil'  eascairde  le  nàir' ; 

'S  mar  fhalluinn  air  an  uachdar  biodfa  , ! 
an  amhìuadh  fèin  le  tàir. 

30  Ach  mise,  ghnàth,  àrd-mholaidh  m!  !,; 
Iehobhah  Dia  le  m'  bheul : 

Is  fòs,  am  measg  a'  choimhthionail,  |  [* 
cuiridh  mi'  chliu  an  cèill.  I  V 

31  Oir  tha  e  leis  an  duine  bhochd  r. 
'na  sheasamh  air  a  dheis, 

G'a  theasairginn  o'n  dream  le  'm  b'àill  i? 
'anam-san  fhàgail  ris. 

SALM  CX. 

1  ^Fhubhairt     Iehobhah    ri  mo 
ì  Thriath, 

Bi  d'  shuidhe  air  mo  dheis, 
T'uil'  eascairde  gu'n  cuir  mi  dhuit 
'nan  stòl  fo  bhonn  do  chois',  ! 

2  A  Sìon  cuiridh  Dia  a  mach 
slat-shuaicheantais  do  neirt :         ,  | 

'S  am  builsgean  t'eascair^le  gu  lèir  '  ,Bl 
bi  fèin  a'd'  uachdran  ceart.  ); 

3  Bithidh  do  phobull  taghta  fèin  I  .1 
ro-thoileach  mar  is  còir,  , 

San  là  sin  anns  am  foillsich  thu  «, 
do  chumhachda  gu  mòr :  [  • 

Am  mais'  's  an  sgèimh  'nanaomhachd  ,£ 
o  bholg  na  maidne  moich,  [ghrinn,  0 

Mar  dhealt  a  thig  a  nuas  o  nèamh,  i,,1 
tha  t'òigridh  iomarcach.  ™ 

4  Do  mhionnaich  Dià  Iehobhah  mòr,  i  (q; 
's  cha'n  aithreach  leis  gu'n  d"  rinn,  j  ^ 

lièirorduigh  mhaith  Mhelchisedfilc, 
gur  sagart  thu  gach  linn. 

5  An  Tighcarna  ta  air  do  dheis,  | 
trom-bhuailcav  Iftis  gu  garc  * 


SALM  CXI.  CXII, 


CXIII.  CXIV.  cw. 


53 


afòr  rìghrean  làidir  cumhachdach, 
san  là  a  lasas  'fhearg. 

6  Blieir  esan  hreth  measg  fhineachan, 
lìonaidh  gach  àit  gu  fìor 

Le  corpaibh  marbh' :  is  lotar  leis 
na  h-uachdrain  thar  gach  tìr. 

7  Is  anns  an  t-slighe  òlaidh  e 
deoch  as  na  sruthaibh  luath' ; 

Is  air  an  aobhar  ud  fa-dheòidh 
togaidh  e  'cheann  le  buaidh. 
SALM  CXI. 

1  1\/T olaibhsb  Dia,  sior-mholams'  e 
ÌVL  le  m'uile  chridh'  gu  h-àrd ; 

An  coimhthional  nam  firean  còir', 
sa'  chuideachd  mhòir  's  gach  àit. 

2  Tha  gnìomharan  an  Tighearna 
iomarcach  mòr  gu  lèir ; 

Is  leis  an  dream  le'n  tlachdmhor  iad, 
rannsaichear  iad  gu  geur. 

3  Tha  'obair-san  ro-urramach, 
ro-ghlòrmhor  i  gun  cheisd ; 

Tha  fireantachd  Iehobhah  fòs 

buan  mhaireannach  am  feasd. 
i  A  ghnìomhara  ro-iongantach, 

air  chuimhne  chuir  gu  beachd  : 
A.  ta  lehobhah  gràsmhor  caoin, 

is  làn  do  thruacantachd. 
&  Thug  esan  biadh  is  lòn  do'n  dream 

d'  an  eagal  e  a  ghnàth, 
53  a  choimhcheangal  a  rinn  e  leo 

cuimhnichidh  e  gu  bràth. 
3  Neart  'oibre  iongantach  chuir  Dia 

an  cèill  d'a  phobull  fèin  ; 
k  thabhairt  doibh  mar  sheilbh  gu  buan 

oighreachd  nan  sluagh  gu  lèir, 
1  Mrinn  is  ceartas  gnìomh  a  làmh  ; 

'uil'  àitheantan  tha  fior. 
ì  Deanta  le  ceartas  fìrinneach : 

taid  seasmhach  buan  do  shìor. 
1  Shaoradh  le  Dia  a  phobull  fèin  ; 

is  dh'orduich  e  am  feasd. 
A  choimhcheangai :   tha  'ainm-san 

is  urramach  gun  cheisd.  [naomh 
!  ^O  Se  tùs  a'  ghliocais  eagal  Dè, 
j  thadeadh  thuigs'  aig  an  dream 
!  ue'n  coimhlionar  a  reachda-san : 
|  mairidh  a  chliu  gach  àm. 

SALM  CXII. 
I  A  thtigaibh  moladh  mòr  do  Dhia  : 

U  's  beannaicht'  an  ti-gu  beachd 
!  y  an  eagal  Dia,  's  a  ghabhas  toil 
1   gu  mòr  d'a  lagh  's  d'a  reachd. 
| !  Bidh  'shliochd-san  làidir  anns  an  tìr, 
;  's  ro-bheannaicht'  sìol  nan  saoi. 
t  Bidh  maoin  is  saoibhreas  mòr  'na 
thigh ; 

bidh  'cheartas  buan  a  chaoidh. 
j  t  Tràth  bhitheas  saoi  an  dorchadas, 

'n  sin  èiridh  solus  da : 
Tha  e  fior-ghràsmhor  tròcaireach 

is  cothromach  a  ghnàth. 
:  i  Is  truacant'  fòs,  deadh-choingheall- 

an  duine  maith  a  chaoidh ;  [ach, 
j  .3  bheirear  Ieis  gu  seòlta  glic 

a  ghnothuiche  gu  crìch : 
>  Gu  dearbh  cha  tig  aon  ni  am  feasd 

le'n  gluaisear  e  gu  mòr ; 
Ach  cuìmhn'  is  iomradh  maith  a 

Kdh  air  an  fhìrean  chòir.  [chaoidh 

Is  air-san  cha  bhi  faiteachas, 

air  cluinntinn  dha  droch-sgèil ; 


Tha  'chridhe  socrach  muinghìnno^ch 
an  Dia  Iehobhah  treun. 

8  Tha'chridhe  air  a  shocrachadh, 
cha  bhi  air  geilt  no  fiamli, 

Gu  ruig  an  uair  am  faicear  leis 
air  eascairclibh  a  mhiann. 

9  Sgaoil  e  a  chuid,  is  thug  do'n  bhochd, 
's  buan  'fhìreantachd  am  feasd ; 

Bidh  'adharc  air  a  h-àrdachadh 
le  urrani  mòr  gun  cheisd. 

10  Cràdhar  an  daoi,  tràth  chi  e  so ; 
casaidh  e  'fhiacla  geur', 

Seargaidh  e  as :  is  sgriosar  miann 
nan  aingidh  ud  gu  lèi'r. 

SALM  OXIII. 

1  I/Tolaibhse  Dia,  O  molaibh  e, 
1V1  òglacha  dìleas  Dè ; 

Ard-mholaibh  fòs  gu  h-urramach 
deadh  ainm  lehobhah  thrèin. 

2  Ainm  Dhè  biodh  beannaichte  gu 
o'n  àm  so  is  gu  bràth.  [mòr, 

3  O  èirigh  gu  ruig  luidhe  grèin', 
ainm  Dhè  ion-mhoita  ta. 

4  'S  àrd  thar  gach  tìr  lehobhah  mòr 
's  a  ghlòir  thar  nèamha  fòs. 

5  Co  's  coimeas  ris  an  Tighearna 
.  ar  Dia,  tachòmhnuidh  shuas  ? 

8  'S  esan  an  neach  a  chromas  sìos, 

's  a  dh'ìslicheas  e  fèin, 
Dh'amharc  gach  ni  san  talamh  ta, 

's  an  nèamhaibh  àrd'  nan  speur. 

7  Togaidh  e  'n  deòradh  truagh  o'n  dug 
's  am  bochd  o'n  òtrach  bhreun ; 

8  G'an  cur  'nan  suidli'  le  prionnsaibh 
le  prionnsaibh  'phobuill  fèin.  [àrd' : 

9  Bheir  e  do'n  mhnaoi  a  ta  gun  sliochd 
tigh  còmhnuidh  teaghlaich  mhòir'  • 

Gu  bhi  'na  màthair  aoibhneach  mhac, 
Molaibhse  Diu  na  glòir'. 

SALM  CXIV. 

1  A  ir  teachd  do  Isra'l  as  an  Eiph't, 
J\  'a  do  lacob  mach  o'n  dream 

'G  an  robh  an  cainnt  ro-chruaidh  is 
aig  coimhicheas  an  teang'.  [dorch 

2  Bha  Iudah  dha  mar  chòmhnuidh 
bu  rìoghachd  Isra'l  leis.  [naomh, 

3  Air  faicinn  sud,  ghrad-theich  an 
Sì-uth  lordain  phill  air  ais.   [cuan  ; 

4  Mar  reithe  bras  leum  beannta  suas ; 
leum  cnocan  beag'  mar  uain : 

5  lordan,  c'  arson  a  phill  air  t'ais  ? 
c'  arson  a  theich  thu,  chuain  ? 

6  C'arson  a  leum  sibh,  shlèibhte  àrd' 
mar  reithe  meargant  bras  ? 

C'arson,  mar  uain  nan  caorach  fòs, 
a  leum  sibh,  chnoca  glas'  ? 

7  0  thalaimh,  criothnaich  fò3  le  geilt, 
roimh  ghnùis  Iehobhah  mhòir ; 

0  criothnaich  fòs  le  geilt  roimh 
Dhè  Iacoib  mar  is  còir !  [ghnùis, 

8  Oir  thionndaidh  e  an  ailbhinn  theann 
gu  loch  do  uisge  tàimh, 

'S  a'  charraig  chruaidh  gu  tobar  uisg' 
le  cumhachdaibh  a  làimh'. 

SALM  CXV. 

1  T\hb  inn  e  cha  'n  ann,  a  Thriath,  cha 
U  ach  do  t'ainmuasal  fèln  ['n  ann, 

Tabhair  an  cliu  's  a'  ghlòir,air  sgàtb 
do  ghràis  is  t'fhìrinu  rèidf^ 


£4 


SALiM  CXVI.  CXVII.  CXVIIL 


2  O'  arson  a  theireadh  fineacha, 
c'àìt  bheil  an  Dia  a  nis? 

3  Àr  Dia  a  ta  air  nèamh,  is  rinn 
gach  gnìomh  bu  toileach  leis. 

i  An  ìotìhoil  's  airgìod  iad  ìs  òr, 
gniomh  làmha  dhaoine  fèin. 

5  Tha  bèil  ac',  leis  nach  labhair  iad; 
is  sùiiean,  leis  nach  lèir. 

6  Tha  cluasan  ac',  's  cha  chluinn  iad 
is  sròin',  gun  fhàile  annt'.      [leo  ; 

7  An  làmh  gun  chlì,  an  cos  gun  cheum; 

an  scornan  gun  smid  chainnt'. 

8  ladsan  a  dhealbh  's  a  ghèilleas 
's  ro-chosmhuil  iad  riu  fèin.  [tìoibh, 

9  O  Isra'l,  dean-sa  bun  à  Dia ; 

'se  'n  sgiath,  's  an  còmhaadh  treun. 

10  Thigh  Aaroin,  O  dean  bun  à  Dia ; 
'se  'n  còmhnadh,  is  an  sgiath. 

11  Luchd-eagail  Dè,  làn-earbaibh  as  : 
an  sgiath  's  an  neart  'se  Dia. 

12  Iehobhah  Dia  bha  cuimhneach 
beannaichidh  e  sinn  fèin ;  [oirnn 

Beannaichear  leis  tigh  Israeil, 

's  tigh  Aaroin  mar  an  ceudn'. 
\3  Na  big  's  na  mòir  d'an  eagal  Dia, 

beannaichidh  e  gu  caoin. 
U  Cuiridh  e  sibh  an  lìonmhoireachd, 

sibh  fèin  's  'ur  sliochd  faraon. 
15  Is  beannaicht'  sibh  o'n  Tighearna, 

rìnn  nèamh  is  làr  gn  lèir. 
{6  An  talamh  thug  do  chloinn  nan 
daoin'; 

's  leis  fèin  àrd  nèamh  nan  speur, 
17  Na  mairbh,  no'n  dream  thèid  fcosd- 

do'n  uaigh,  cha  mholiad  Dia. 
48  Ach  molar  leinn  e  nis,  's  gu  bràth. 
Molaibh  gu  h-àrd  an  Triath. 
SALM  CXVI. 

I  Ts  toìghleam  Dia,  air  songu'n  tì'èisd 
I  rì  m'  ghuth,  's  ri  m'urnuigh  fòs. 

%  A  chionn  gu'n  d'aom  e  rium  a 
sior-èigheam  ris  rim'  bheò.[chluais, 
Chaidh  umam  dòruinn  geur  a'  bhàis, 
ghlac  piantan  ifrinn  mi : 

2heann-ghlacadh   mi   le  trioblaid 
thruaigh, 
Is  àmhghar  cruaidh  dom'  chlaoidh.' 

i  Air  ainm  Iehobhah  ghairmi  'n  sin ; 
(mar  so  a'  labhairt  ris,) 

O  Dhia  mo  Thighearn,  guidheam  ort, 
saor  m'  anam  bochd  a  nis. 

5  A  ta  Iehobhah  gràsmhor,  ceart ; 
's  is  tròcaireach  ar  Dia. 

6  'Se  ghleidheas  daoine  simplidh  ciùin': 
lag  bha  mi,  's  dh'fhòir  an  Triath. 

7  0  m'anam,  feuch  gu'm  pill  thu  nis, 
gu  d'  shuaimhneas  is  gu  d'  thàmh ; 

Olrdheònuich  Dia  gu  saoibhir  dhuit 
mòr  thoìrbheartas  a  làimh'. 

8  O  ghàbhadh  is  o  chunnart  bàis 
shaor  thusa  m'anam  bochd  ; 

Mo  chosan  shaor  o  shleamhnachadh, 
's  mo  shùil  o  dheuraibh  goirt'. 

5  An  B-oalladh  Dhè,  an  tìr  nambeò, 
gu  dlreach  gluaisear  leam. 

10  Do  bhrìgh  gu  'n  chreid  mi,  labhair 
's  mi  air  mo  chlaoidh  gu  trom.  Lmi; 

II  À'm'  dheifìr  thubhairt  mi  mar  so; 
'Sbreugach  gach  duia'  air  bita 


12  Ciod  dh'  ìocas  mi  do  Dhia,  air  scm 
na  rinn  e  dhomh  do  mhaith? 

13  Cupan  na  slàinte  glacar  learri, 
air  ainm  Dhè  gaiream  fèin. 

14  Iocam  mo  bhòid  do  Dhia,  a  nls 
an  làth'r  a  shluaigh  gu  lèir. 

15  Aig  Dia  's  ro-phrìseil  bàs  a  naomri  ' 

16  Dhè,  t'òglach  's  mi  gu  beachd  ; 

'S  mi  t'òglach,  mac  do  bhanoglaich ; 
mo  chuibhreach  sgaoileadh  leat. 

17  Bheir  mise  ìobairt-molaidh  dhuit : 
air  ainm  Dhè  gaiream  fèin. 

18  Iocam  mo  bhòitì  do  Dhia,  a  nls 
an  làth'r  a  shluaigh  gu  lèir. 

19  An  cùirtibh  àluinn  àrois  Dè, 
a'd'  bhuilsgean  iein  gu  fior, 

0  chaithir  àrd  Ierusaleim. 

Molaibh  an  Triath  gu  sior.  r 
SALM  CXVII. 

1  A  thtjgaieh  moladh  mòr  do  Dhia,  * 
\J  gach  fine  t'ann  fa  leth ; 

Seadh  molaibh  Dia  gu  fonnmhor  àrd-  , 
gach  uile  shluagh  air  bith. 

2  Oir  's  mòr  s  chaoimhneas  tròcair  ,r 
a  dheònuich  o  dhuinn  fèin  ;   [each.  B 

Tha  firinn  Dè  sior-mhaireannach. 
Molaibh  Iehobhah  treun. 
SALM  CXVIII. 

1  A  molaieh  Dia,  oir  tha  e  maith, 

U  sìor-mhairidh  tròcair  Dhè :  f 

2  Abradh  clann  Israeil  a  nis, 
gur  buan  a  ghràs  gach  rè. 

3  Tigh  Aaroin  abradh  iad  a  nis, 
Sìor-mhairidh  tròcair  Dhè. 

4  Abradh  an  dream  d'an  eagal  Dicu 
gur  buan  a  ghràs  gach  rè.  J 

5  A'm'  èigin  ghair  mi  air  an  Trlatli  , 
fhreagair  e  mi  gu  deas, 

An  ionad  farsuinn  agus  rèìdh 
shocruich  e  mi  le  treis. 

6  Tha  Dia  lehobhah  air  mo  chTans,  i  \ 
cha'n  eagal  leam  a  chaoidh, 

Aon  ni  a  dh'fheudas  clann  nan  daoir;  « 
a  dheanamh  orm  ga  m'  chlaoidh. 

7  Measg  luchd  mo  chuideachaidh  tha  ' 
a'  seasamh  leam  gu  beachd:    [Dla  - 

Air  luchd  mo  mhi-ruin,  uime  sin, 
chi  mi  mo  mhiann  a'  teachd.  ; 

8  'S  fearr  na  bhi  'g  earbs'  à  duine  beò  •} 
ar  dòchas  chur  an  Dia. 

9  'S  fearr  na  bhi  'g  earbs' à  prionns  11 

aibh  mòr', 
ar  dòchas  chur  san  Triath. 

10  Do  chuairtich  umam  air  gstcl  ( 
na  dùthchanna  gu  lèir :  [làiinì; 

Ach  sgatham  agus  sgriosam  ìad, 
an  ainm  lehobhah  thrèin. 

11  Dochuairtichiad  miairgachtaon^  1 
chuairtich  iad  mise  fòs ; 

Ach  sgatham  agus  sgriosam  iad 
an  ainm  Iehobhah  mhòir. 

12  Mar  bheachaibh  chuairtich  lad  fi' 
iad  as  mar  theine  dris ;  [ach  chaidì. 

Oir  ann  an  ainm  Iehobhah  thrèin,  * 
ni  mi  gu  leir  an  sgrios. 

13  Ga  m'  leasradh,  theann  thu  orra  gi  if 
ach  cliuitìich  leam-sa  Dia.    [dlùth  h,r 

14  'SeDiamocheòl, 'smoshlàinte  fòs  a' 
is  e  mo  threòir  an  Triath. 

Ì5  Guth  gairdeachais  is  slàinto  tft  |{. 
i   am  pàillìunaibh  nan  saoi : 


SALiI  CXIX. 


Deas  làmh  lehobhah  uile  thrèin 
fhuaradh  gu  treubhach  i. 

16  Ta  gairdean  deas  an  Tighearna 
air  'àrdachadh  gu  mòr ; 

Isrinneadh  bearta  treubhantai3 
le  deas  làimh  Dhè  na  glòir'. 

17  Cha'n  fhaigh  mi  bàs,  ach  maiream 
is  innseam  oibre  Dhè.  [beò, 

18  Throm-smachdaich  Dia  mi,  ach  gu 
cha  d'thug  e  thairis  mi.  [bàs 

13  O  fosglaibh  dhomh  gu  farsuinn 
geatan  an  ionracais  :  [rèidh 

Is  racham  orra-san  a  steach ; 
Iehobhah  molaidh  mis'. 

20  So  doru3  Dè,  air  'n  tèid  a  steach 
na  daoine  còire  naomh'. 

21  Sior-mholam  thu,  oir  chual'  thu  mi ; 
is  tu  mo  shlàinte  chaomh. 

22  A'  chìach  a  dhiùlt  na  clachairean, 
clach-chinn  na  h-oisinni. 

23  'Se  Dia  rinn  sud.  's  ro-iongantach 
'nar  sùilibh-ne  an  gnìomh. 

24  So  fèin  an  là  a  dh'orduich  Dia, 
sam  bi  sinn  suilbhir  ait. 

25  Fòir,  guidheam.  guidheam  ort,  a 
nis  soirbhich  leinn  gu  pailt.   [Dhè ; 

?6  Beannaicht'  gu  robh  an  neach  a  thig 

an  ainm  Iehobhah  thrèin : 
Thug  sinne  beannachd  oirbhse  mach, 

à  tigh  Iehobhah  fèin. 
27 'Se  Dia  lehobhah  dhealraich  oirnn  : 

ceanglaibh  le  cordaibh  cruaidh, 
Ri  adharcaibh  na  h-altair'  naoimh', 

an  ìobairt  bheir  sibh  uaibh. 
88  'S  tusa  mo  Dhia,  is  molam  thu : 

àrdaichcam  thu,  mo  Dhia. 

19  O  molaibh  Dia,  oir  tha  e  maith  t 
eior-mhairidh  gràs  an  Triath. 

SALM  CXIX. 

ALEPH.. 

>Q  beakxaicht'  an  dream  tha  fcirfe 

0  san  t-slighe  dhìrich  cheirt ;  [glan 
An  dream  a  ghluaiseas  ann  an  lagh 

àrd-Thighearna  nam  feart. 
-  2  'S  beannaieht'  an  aitim  ud  faraon 

le  'n  coimhdear  teisteas  Dè, 
'S  a  dh'iarras  e  gu  dìchiollach, 

le  'n  uile  chridhe  fèin. 
S'Na  shlighibh-san  sior-ghluaisearleo, 

's  cha  dean  iad  aingidheachd. 

1  Dh'àithn  thu  tìhuinn  gu  coimhead- 
gu  dìchiollach  do  reachd.  [amaid 

6  O  stiùir  mo  cbeum,  's  gu  coimhdear 
do  reachda  dìreach  fèin  »  [leam 

6  Cha  ghabh  mi  nàir\  tràth  hheir  mi 
do  t'àitheantaibh  gu  lèir.  [spèis 

7  Le  cridhe  treibhdhireach  gun  ghò 
mòr-mholam  thu  gu  binn, 

Tràth  dh'fhoghlumas  mi  breitheanais 
do  cheartais  naomha  ghrinn. 

8  'Se  so  mo  rùn  gu  coimhdear  leam 
do  reachda  naomh  a  ghnàth  : 

1-0  Ihighearna,  na  trèig-sa.mi 
I    gu  buileach  no  gu  bràth. 

3ETH. 

1 9  Ciod  leis  an  glan  an  t-òganach 
r  a  shlighe  fèin  gu  ceart  ? 
fSrid  faicill  mhaith  is  furachrais, 
f  rèir  t  fhocail  is  do  reachd. 
10  Le  m'uile  chridhe  fèin,  a  Dhè, 
dh'  iarradh  leaxn  thu  gu  caomh ; 


Na  leig  dhomh  dol  air  seacharan 
o  t'àitheantaibh  ro-naomh. 

11  Air  eagal  peacaidh.  dh'fholuich  ms, 
a'm'  chridhe  t'fhocal  ceart. 

12  O  teagaisg  dhomh  do  reachdc 
naomh' : 

s  beannaìcht'  thu,  Dhia  namfeart. 
13 Le  m'  bhilibh, breitheanais  do bbeil 
nochd  mi  air  fad  's  air  leud. 

14  Slighe  do  theisteis  b'aoibhnicli' 
na  saoibhreas  mòr  d'a  mheud.  [leam, 

15  Socraichidh  mlmo  smuaineachadh 
air  àitheantaibh  do  reachd  ; 

Air  ceumannaibh  do  shlighe  fèin 
sior-dhearcaidh  mi  le  beachd. 

16  Gabhaidh  ml  tlachd  is  ciata  mhaith 
do  d'  statuisìbh  gu  lèir  : 

Air  dearmad  fò3  cha  leig  mi  chaoidh 
deadh  fhocal  glan  do  bheil. 

GIMEI,. 

17  Riumsa  ta  m'òglach  dhuit,  a  Dhe, 
dean  toirbheartas  gach  àm ; 

A  chum  gu  bithinn  beò,  is  fòs 
gu'n  coimhdear  t'fhocai  leam. 

18  Fosgail  mo  shùilean,  's  chi  mi  'n  sin 
mòr-iongantais  do  reachd. 

19  'S  coigreach  air  thalamh  mi ;  na 
orm  t'àitheanta  ro-cheart.  [ceil 

20  Tha  m'anam  briste  brùite  stigfc, 
ismuladach  a  ghnàth; 

Aig  meud  mothograidh  is  momhianr, 
do  d'  bhreitheanais  gach  tràth. 

2lLuchd-uabhairmhallaicht'  smachd- 
a  chlaon  o  t'iarrtus  ceart.  [aich  thug 

22  Cuir  spìd  is  masladh  fada  uam, 
oir  choimhdeadh  ieam  do  reachd. 

23  A'm'  aghaidh  lahhair  prionnsan 
air  suidhe  dhoibh  le  chèil' :  [mòr' 

Ach  air  do  statuisibh  ro-naomh 
do  smuainich  t'òglach  fèin. 

24  A  ta  mi  gabhail  tlachd  gu  mòr 
do  d'theisteis  naomha  fèin ; 

Is  mar  an  ceudna  tha  iad  dhomh 
'nan  comhairlich  a'm'  fheum. 

DAIETH. 

25  Tha  m'anam  leantuinn  ris  an  ùir : 
rèir  t'fhocail  beothaich  mi. 

26  Nochd  mi  mo  shligh',  is  dh'èisd  thu 
seòl  dhomh  do  lagh,  a  Dhè.  [rium 

27  Air  slighe  fhior-ghloin  t'àitheanta 
thoir  dhomhsa  tuigse  gheur; 

Mar  sin  air  t'oibribh  iongantach 
labhram,  'g  an  cur  an  cèill. 

28  Tha  m'anam  leaghadh  as  le  hròn  : 
rèir  t'fhocail  deònuich  neart. 

29  Cuir  slighe  bhreusach  fada  uam  ; 
a'd'  ghràs  thoir  dhomh  do  reachd. 

30  Slighe  na  firinn  foirfe  gloin, 
is  i  bu  roghainn  leam : 

Is  chuir  mi  do  cheart  bhreitheanais 
fa  m*  chomhaic  fèin  gach  àm. 

31  Lean  mi  gu  dlùth  's  gu  faicilleach 
ri  d'  theisteis  naomha  fein  : 

Na  cuir  gu  h-amhluadh  nàiremì, 
O  Thishearna  ro-thrèin. 

32  An  slighe  fhìor-shloin  t'àitheanta 
sior-ruithidh  mile  tlachd; 

Tràth  nithear  leat  mo  chridhe  teanB 
a  chur  am  farsuinno&chd. 


SALM  GXIX. 


33  Slighe  do  statuin  teagaìsg  dhomh, 
0  Dhia  lehobhah  thrèin  : 

Is  coimhdeam  i  gu  dìchiollach, 
gu  crìch  mo  shaoghail  fèin. 

34  Tuigs'  agus  eòlas  tabhair  dhomh, 
is  coimhdidh  mi  do  reachd ; 

Is  fòs  ìe  m'uile  chridhe  fèin 
coimhdear  leam  e  gu  beachd. 

35  An  ceum  do  lagh'  thoir  orm  bhi 
oir  leam  's  ro-thlachdmhor  e.  [triall; 

3G  Gu  d'  theisteis  naomh',  's  cha'n 
mo  chridhe  lùb,  a  Dhè.[ann  gu  sànnt, 

37  Mo  shùile  pill  mu'n  amhairc  mi 
air  dìomhanas  gun  stà : 

Ach  ann  do  shlighibh  naomha  fèin 
ath-bheothaich  mi  a  ghnàth. 

38  O  daingnich  t'fhocal  firinneach 
do  t'òglach  fèin  gu  mòr  : 

Do'n  neach  thug  suas  e  fèin  air  fad 
do  t'eagal  mar  is  còir.  • 

39  Pill  uam  an  nàir  a's  eagal  leam; 
oìr  's  maith  do  bhreth,  a  Dhè. 

10  Peuch,  's  miannach  leamsa  t'àith- 
a'd'  cheartas  beothaich  mi.  [eanta  : 

VATJ. 

41  Thigeadh  do  thròcair  mar  an  ceudn' 

a  m'ionnsuidh  fèin,  a  Dhè ; 
Do  chomhfhurtachd,  's  do  shlàinte 

a  rèir  do  gheallaidh  fèin.  [chaomh, 
12  Mar  sin  do'n  neach  bheir  masladh 

bidh  agam  freagradh  deas :  [dhomh, 
Oir  ann  ad  fhocal  firinneach 

mo  dhòchas  cuiridh  mis'. 
43  Focal  na  fìrinn  na  buin  leat 

gu  h-iomlan  as  mo  bheul ; 
Orr  ann  ad  bhreitheanais  ro-cheart 

a  ta  mo  dhòchas  fèin. 
14  Mar  sin  gu  suthain  is  gu  sior, 

gnàth-choimhdidh  mi  do  reachd : 

45  Air  son  gu'n  iarram  t'àitheanta, 
gluaiseam  am  farsuinneachd. 

46  Ri  rìghribh  labhram  air  do  theist, 
gun  amhluadh  orm  no  sgàth. 

47  Is  gabham  tlachd  dot'àitheantaibh, 
's  ann  doibh  a  thug  mi  gràdh. 

43  Ri  t'àitheantaibh  d'an  d'  thug  mi 
togam  mo  làmha  fèin  :  [toil. 

Is  ann  ad  statuisibh  ro-naomh 
bitheam  ri  cnuasachd  ghèir. 

ZAIN. 

£9  Ouimhnich  am  focal  ud,  a  Dhè, 
do  t'òglach  fèin  a  nìs,  [dhomh, 

Thug  thu  mar  bharrant  dòchais 
's  thug  orm  gu'n  d'earb  mi  ris. 

50  'Se  so  mo  chomhfhurtachd  ro-mhòr 
a'm'  theinn  's  a'm'  àmhghar  geur : 

Oir  rinn  do  bhriathar  firinneach 
m'ath-bheothachadh  gu  treun. 

51  Rha  mi  mar  aobhar  fanoid  mhòir 
aig  daoinibh  àrdanach ; 

Gidheadh  cha  d'  aom  mi  o  do  lagh, 

le  claonadh  seachranach. 
^2  I)o  bhreitheanais  a  ta  o  chian, 

chuimhnich  mi,  Dhia,  gu  lèir : 
Is  ghlac  mi  thugam  fèin  an  sin 

deadh  chomhfhurtachd  a'm'fheum. 
&3  Air  son  gu'n  d'  thrèìg  an  daoi  do 

ghlac  uamhunn  mi  gu  mòr.  [lagh, 
W  An  tigh  xjno  chuairt  is  m'oil-thire, 

do  statuin  b'iad  imo  cheò. 


55  Chuimhnich  mi  t'ainm  san  oiùhcìi8 

a  Dhè, 

is  choimhdeadh  leam  do  reachd. 

56  B'e  so  rno  chuid,  oir  choimhid  ra\ 
t'iarrtuis,  a  Dhè,  gu  beachd 

CHETH. 

57  Mo  chuibhrionn  is  mo  chrannchti! 
~  O  Thìghearn  is  a  Dhè ;  [thu. 
Le  gealladh  cìnnteach  thubhairt  fiil, 

gu  coimhdinn  t'fhocal  fèin. 

58  Le  m'uile  chridhe  dh'iarr  mì  ort 
do  ghnùis  's  do  ghràsa  saor : 

A  rèir  do  bhriathar  fhirinnich, 
dean  tròcair  orm  gu  caoin. 

59  Do  chnuasaichmimoshlighefèin, 
's  ri  d'  theisteis  phill  mo  chos. 

60  Rinn  deifir  choimhead  t'àitheanta, 
's  nior  ghabh  mi  tàmh  mo  fois. 

61  Chreach  buidhinn  aingidh 
gidheadh 

nior  dhearmaid  mi  do  reachd. 

62  Eiream  mu  mheadhon  oidhchet 
gu  molam  do  bhreth  cheart.  [chuna 

63  'S  fear-comuinn  mi  is  companach 
do  'n  dream  d'an  eagal  thu ; 

'S  do  'n  aitim  ud  a  choimhdeas  fòs 
t'fhìor-àitheantan  gu  dlùth. 

64  A  Thighearna,  tha'n  talamh  làn 
d'o  d'  ghràs  's  do  d»  thròcais 

chaoimh : 
Tuigs'  agus  eòlas  tabhair  dhomh 
a'd'  statuisibh  ro-naomh. 

TETH. 

65  Do  t'òglach  rinn  thu  maith,  a  Dh& 
a  rèir  do  bhriathair  cheirt. 

68  Deadh  thuigs'  is  eòlas  teagais^ 
oirchreid  mifèin  do  reachd.[dhomh, 

67  Mu'n  robh  mi  'n  teinn,  air  seachran 
ach  t'fhocal  ghlèidh  mi  nis.[chaidh . 

68  'S  maith  thus',  is  nithear  maitheag 
a'd'  statuin  teagaisg  mis'.      [leat : 

69  A'm'  aghaidh  luchd  an  àrdain 
bhuirb 

dhealbh  breuga  baoth  le  chèil'  t 
Ach  gleidhidh  mise  t'àitheanta 
le  m'  chridhe  fèin  gu  lèir 

70  Tha  'n  cridhe-san  co  reamhar  fòs„ 
ri  saill  aig  meud  an  sògh 

Ach  gabhaidh  mise  tlachd  dhomh  fèin 
a'd'  lagh-sa,  Dhè,  gach  lò. 

71  'S  maith  dhomhs'  a  nis  gu  robh  mi 
an  teinn  's  an  àmhghar  geur,  [fèin 

A  chum  gu  fòghlumainn  le  beachd 
do  statuin  cheart  gu  lèir. 

72  'S  fearr  dhomh  gu  mòr  an  lagh  a  ta 
a'  teachd  o  d'  bheul  a  mach, 

Na  mìlte  mòr  do'n  airgiod  ghlan, 
's  do'n  òr  a's  deirge  dreach. 

IOD. 

73  Do  rinn,  's  do  dhealbh  do  làmhan 
dean  tuigseach  mi  d'a  rèir,  [mi 

A  chum  gu  faighinn  eòlas  maith 
Air  t'àitheantaibh  gu  lèir. 

74  Tràth  chi  luchd  t'cagail  mi,  bi'd  sa' 
oir  dh'  earb  mi  as  do  theist.     [ait  . 

75  Dhia,  's  ceart  do  bhreitheanais,  's 
leòn  thusa  mi  gun  cheisd.    [lc  còit 

76  Dhè,  guidheam  ort,  do  thròcair 
chaoin 

bhi  dhomh  mar  chomhfhurtachd  : 
A  rcir  an  fhocail  labhair  thu 
ri  t'òglach  fein  gu  beachd. 


1):'. 


■ii ; 


8ALM  CXIX. 


77  0  thigeacm  tnugam  rèin  a  nis 
do  thròcair  chaomh,  a  Dhè, 

Ga  m'  chumail  beò  :  oir  'se  do  lagh 
mo  thlachd  's  mo  mhiann  gach  rè. 

79  Biodh  nàir'  air  luchd  an  àrdain 
mhòir, 

bhuin  riumsa,  gun  chion-fàth, 
Ghi  fealltach  fiar ;  ach  smuainicheam 
air  t'àitheantaibh  a  ghnàth. 

1  Pilleadh  luchd  t'eagail  rium,  's  an 
ta  eòlach  air  do  theist.  [dream 

»  Ga  robh  mo  chridhe  ceart  a'd' 
reachd, 
nach  nàraìchear  mi  'm  feasd. 

CAPH. 

il  Tham'anamairachlaoidhguraòr, 
feitheamh  do  shlàinte,  Dhè  : 

ich  tha  mo  dhòchas  bunaiteach 
a'  d'  ihocal  tairis  fèin. 

2  A'  feitheamh  t'  fhocail  chaith  mo 
furtachd,  O  c'uin  a  ni  ?        [shùil : 

3  Oirtaim  mar  shearraig  anns  an  toit; 
's  do  reachd  nior  dhearmaid  mi. 

t  Cia  lìon  iad  làithean  t'òglaich  fèin  f 

is  fòs,  a  Dhè,  cia  uair 
'huireas  tu  breitheanas  an  gnìomh 

orra  ta  orms'  an  tòir  ? 

>  An  dream  ta  làn  do  'n  àrdanbhorb, 

chladhaich  iad  dhomh  gu  beachd 
luichd  dhomhain,  chum  mo  ghlacadh 

nach  robh  a  rèir  do  reachd,  [leo, 

i  An  tòir  gu  fealltach  tha  iad  orm ; 

Dhè,  cuidich  leam  gu  grad : 

ir  tairis  agus  fmnneach 

tha  t'àitheantan  air  fad.  [chlaoidh ; 

'  Air  talamh  chaidh  ach  beag  mo 

nior  thrèig  mi  t'iarrtus  naomh. 
'S  gu'n  coimhdmn  teisteas  fìor  do 

ath-bheothaich  mi  gucaomh.  [bhèiì, 

LAMED. 

Tha  t'fhocal  bunaiteach  gu  bràth, 
sna  nèamhaibh  àrd',  a  Dhè  : 
Tha  t'fhirinn  is  do  thairisneachd 
buan-mhaireannach  gach  rè : 
3  dhaingnicheadh  an  talamh  leat, 
's  na  sheasamh  tha  d'a  rèir. 
Taid  buan  an  diugh  rèir  t'orduigh 
ìo  mhuinntir  iad  gu  lèir.       [fèin  ; 
Mur  bhith  gu  'n  ghabh  mi  ciata 
lo  t'fhocal  tirinneach,  [mhòr 
irad-fhàilnichinn  is  gheibhinn  bàs 
i'm'  àmhghar  iomarcach. 
-tl  |  T'iarrtuis  cha  dìchuimhnich  mi 
J*   )irbheothaichthumileo.  [chaoìdh; 
'S  leat  mi,  fòir  orm ;  oir  dh'iarr  mi 
'àitheanta-san  gach  lò.  [fèin 
I  Bha  luchd  an  uilc  gu  furachar 
a  m*  fheitheamh  chum  mo  sgrios ; 
h  air  do  theisteas  firinneach 
8  m'  smuaintibh  dearcaidh  mis'. 
Chunnaic  mi  crioch  gach  ni  a  ta 
a*  bheatha  so  d'  a  mheud  : 
h  t'àithne  tha  gun  tomhas  fòs 
ig  farsuinneachd  ia  leud. 

MEM. 

Cia  ionmhuinn  leam  do  lagh-sa, 
io  smuaineach'  e  gach  là,  [Dhè  ! 
Thar  m'eascar  thug  thu  gliocas 
dhomh 

)  d'  r&acluL  ta  leam  a  phnAUa, 


99  Is  tuigsich'  mì  na'n  aitìm  ud 
thug  teagasg  dhomh  gu  lèir ; 

Bhrìgh  gur  ann  air  do  theisteas  jiaomìa 
taim  smuaineachadh  gu  geur. 

100  Taim  tuigseach  eagnuidh  fòs  oh 
gach  seanair  anns  an  tìr :  [ceann 

Air  son  gun  choimhdeadh  leam  gu 
iarrtuis  do  reachd  gu  fior.  [beachd 

101  Phill  mi  mo  chos  o  ròd  gach  uilc, 
gu'n  coimhdinn  t'fhocal  ceart. 

102  Nior  chlaon  mi  fòs  o  d'  bhreithea:^ 
oir  theagaisgeadh  mi  leat.  [aia 

103  Le  m'  bhlas  cia  milis.  O  mo  Dhia, 
do  bhriathra  ceart  gu  lèir ! 

Do  m'  chàirean  's  mìlse  iad  gu  mòr 
na  mil  air  feadh  mo  bhèil. 

104  Tre  t'àitheanta  taim  faghail  fòs 
tuigs'  agus  eòlais  mhaith ; 

Is  uime  sin  's  ro-fhuathach  leam 
gach  slighe  cham  air  bith. 

NTIN. 

105  Is  lòchran  t'fhocal  fèin  do  m'  chois, 
solus  do  m"  cheum  gu  beachd. 

106  Do  mhionnaich  mi,  's  ni  mi  d'a  rèir.- 
gu'n  coimhdinn  fèin  do  reachd. 

107  Tha  mis'  an  trioblaid  iomarcaicb. 
O  Thighearna  nam  feart : 

A  rèir  an  fhocail  labhair  thu, 
ath-bheothaich  mi  le  d'  neart. 

108  Gabh  uamgutaitneach,  guidheara 
ofrail  mo  bhèil  a  nis,  [ort, 

A  bheir  mi  dhuit  gu  toileach  saor ; 
stiùir  mi  a'd'  bhreitheanais. 

109  Tha  m'anam  bochd  a'm'  làimh  a 
ghnàth : 

ach  chuimhnich  mi  do  reachd. 

110  Leag  droch  tìhaoin'  romham  lion 
gidheadh 

nior  chlaon  o  t'iarrtus  ceart. 

111  Do  theisteis  fhior  ghabh  mise  fèin 
mar  m'  oighreachd  bhuan  am  feasd; 

Oir  's  iad  a  bheir  do  m'chridhe  leòint* 
mòr-shubhachas  gun  cheisd. 

112  Dh'aom  mi  mo  chridhe  fòs  a  chura 
gu  deanar  lcam  a  ghnàth, 

Do  statuin  cheart  a  chur  an  gnìomh, 
o  so  a  mach  gu  bràth. 

SAMECH. 

113  Is  fuath  leam  smuainte  dìomhan- 
ach; 

do  d'  reachd  ach  thug  mi  gràdh. 

114  'S  tu  m'  ionad-foluich,  's  tu  mo 
&  t'fhocal  m'  earbsa  ta.       [sgiath  : 

115  O  sibhs'  a  chleachd  bhi  deanamh 
imichibh  uam  a  nis ;  LuilCj 

Oir  àitheanta  mo  Thighearna 
le  cùram  coimhdidh  mis'. 

116  Rèir  t'fhocail  dean  mo  chumail 
a  chum  gu  mairinn  beò ;  [suas. 

'S  na  leig  fo  nàire  mi,  fa  chùis 
mo  dhòchais  fèin  gach  lò.      [slàn  ; 

117  Neartaich  mi,  's  tearnrtidh  mise 
sior-dhearcam  air  do  reachd. 

118  Shaltair  thu  air  na  chlaon  o  d 
lagh ; 

oir  's  breug  am  feall  gu  beachd. 

119  Mar  shal  droch-mhiotail  tilgear 
gach  daoi  air  thalamh  ta  :  [uail 

Is  uime  sin  's  ro-chaomh  lcam  fèiu 
teisteis  do  bhèil  a  ghnàth. 


5S 


SALM  OXIJC. 


120  Do  chriothnaichm'fheòil  fa'n  eagal 
a  ghabh  mi  romhad  fèin ;  [ud 

is  iìonadh  mile  uamhunn  fòs, 
fa  d'  bhreitheanaisgu  lèir. 

AIN. 

121  Einn  mi  breth  chothromach  na 
fàg 

fo  iochd  luchd  m'  fhòirneirt  mi. 

122  Air  t'òglach  >n  urras  hi  chum 
maith ; 

na  leig  luchd-buirb  do  m'  chlaoidh. 

123  Mo  shùilean  tha  air  fàilneachadh 
feitheamh  do  shlàinte,  Dhè; 

>S  a'  feitheamh  gus  an  coimhlionar 
deadh  bhriathar  ceart  do  bhèil. 

124  Ki  t'ògiach  buin  a  rèir  do  ghràis, 
seòl  dhomh  do  lagh  gu  beachd. 

125 'S  mi  t'òglaeh,  tabhair  eòlas  domh, 
gu'n  tuiginn  fèin  do  reachd. 

126  'S  mithich  dhuit  gnìomh  a  thais- 
a  Dhè  Iehobhah  thrèin :  [beanadh, 

Oir  sgaoileadh  agus  bhriseadh  leò 
t'àitheanta  naomh'  gu  lèir. 

127  Fa'n  aobhar  ud,  O  Thighearna, 
gu  dearbh  is  ionmhuinn  leam 

T'àitheanta  fèin  os  ceann  an  òir, 
an  òir  a's  fearr  a  t'ann. 

128  Measam  t'uil'-iarrtuis,  uime  sin, 
bhi  anns  gach  aon  ni  ceart ; 

Is  fuathach  fòs  le  m'  chridhe  fèin 
gach  slighe  bhrèig'  gu  beachd. 

P35. 

129  Tha  t'fhocal  is  do  theisteis  fèìn, 
a  Dhè,  ro-iongantach : 

Is  uime  sin  ni  m'anam  bochd 
'n  coimhead  gu  cùramaeh. 

130  Bheir  tionnsgnadh  t'fhocail  solus 
ri  dol  a  stigh  'na  phàirt ;  [maith 

Do  dhaoinibh  simplidh  aineolach, 
do  bheir  e  eòlas  àrd. 

131  Gu  farsuinn  dh'fhosgail  mi  mo 
a'  ploscartaich  gu  mòr;  [bheul, 

Fa  mheud  mo  thoil'  do  t'àitheantaibh 
bhiom  muladach  gu  leòr. 

132  Seall  agus  amhairc  orm,  a  Dhia, 
dean  tròcair  orm  gu  caomh : 

Slar  rinneadh  leat  a  ghnàth  do'n 
dream 

le'm  b'ionmhuinn  t'ainm  ro-naomh. 
*33  Peacadh  na  biodh  an  uachdar  orm ; 
a'd'  fhocal  stiùir  mo  cheum. 

134  O  fhòirneart  dhaoine  teasairg  mi ; 
is  coimhdeam  t'iarrtuis  fèin. 

135  Dealradh  do  ghnùìs'  air  t'òglach 
seòl  dhomh  do  statuin  cheart.  [tog, 

136  Iluith  srutha  dheur  o  m'  shùilibh 
air  briseadh  leo  do  reachd.  [fòs, 

TSADDI. 

137  'S  ro-chothromach  thufèin,  a  Dhè, 
's  is  direach  reidh  do  bhreth. 

138  Do  theisteis  dh'àithn  thu  dhuinn, 
ro-thairis  ceart  gach  leth.        [a  ta 

139  Do  rinn  mo  ghràdh  is  m'eud  ro- 
mo  chaithcadh  as  gu  lèir;  [mhòr 

Do  bhrìgh  gu  'n  dhearmaid  m'eas- 
deadh  bhriathra  ccartdobhèil.[calrdo 
40  'S  ro-fhiorghlan  t'fhocal ;  uime  sin 
's  ionmhuinn  ìe  t'òglach  e. 
111  Taim  suarach  beag,  gidheadh  do 
air  dichuimhn'  pior  lcigmi.  rreachd 


142  Do  cheartas  fèin  is  cesirtas  © 
ta  siorruidh  buan  gu  bràth ; 

Is  amhluidh  sin  do  lagh  ro-chearì 
'na  fhìrinn  ghloin  a  ta. 

143  Ghlac  trioblaid  mi,  is  ghabh  orm 
teinn  agus  àmhghar  geur ;  [grein 

Gidheadh  a  ta  mo  thlaehd  gu  mòr 
a'd'  àitheantaibh  gu  lèir. 

144  Ceartas  do  theisteis  fèin,  a  Dhè, 
tha  siorruidh  buan  gun  cheisd : 

Deadh  thuigse  tabhair  thusa  dhomh, 
is  bitheam  beò  am  feasd. 


KOPH. 

145  Ghlaodh  mi  le  m'  uilo  chridh' 
Dhè, 

èisd,  's  coimhdidh  mi  do  reachd. 

146  Ghlaodh  mise  riut,  fòir  orm ;  's'„. 
coimhdeamdo  theist  gu  beachd.  [si: 

147  Do  thionnsgain  miroimh  'n  chaml 
isghlaodhmiriutsa,Dhè;  [anaicl1 

Oir  tha  mo  dhòchas  bunaiteach 
a'd'  fhocal  daingean  fèin. 

148  Mo  shùilean  tha  ni's  furachair1 
na  forair'  theann  na  h-oidhch' ; 

A  chum  gu  bithinn  smuaineachadh 
air  t'fhocal  fèin  a  chaoidh. 

149  A  rèir  do  chaoimhneis  thròcairsc 
èisd  fèin  ri  m'  ghuth  a  nis : 

A  rèir  do  bhreitheanais  ro-mhòir, 
lehobhah,  beothaich  mis' 

150  Luchd  leanmhuinn  uilc  tha  teani 
a  ta  iad  fad  o  d'  reachd.  [adh  orn' 

151  Dhè,  tha  thu  'm  fagus  :  agus  th 
t'uil'  iarrtuis  fìor  is  ceart. 

152  Fa  thimchioll  fòs  do  theiste: 
o  thoiseach  b'fhiosrach  mi,[naoml 

Gu'n  d'rinneadh  leat  an  socrachadli , 
a  chum  bhi  buan  gach  rè, 

RESH. 

153  Amhairc,  a  Dhè,  air  m'àmhgh 
is  fuasgail  orm  a'm'  fheum ;  [goi 

Fa'n  aobhar  nach  do  dhearmaid  mi 
an  reachd  a  dh'àithn  thu  fèin. 

154  Tagair  mo  chùis,  is  fuasgail  orr 
rèir  t'fhocail  cum  mi  beò. 

155  'S  fad  slàint'  o  luchd  an  uilc : 
do  reachd  nach  iarrar  leo.  [i 

156  'S  ro-lionmhor  mòr  do  thròc; 
a  Thighearn  is  a  Dhè  :  [chaon 

A  rèir  do  bhreitheanais  ro-cheirt 
dean  beothaii  ealamh  mi. 

157  'S  lionmhorluchdleanmhuinnoj 
is  m'eascairde  faraon ;       [an  tci 

Ach  mis'  o  d'  theisteas  firinneach,  | 
cha  deach'  aìr  seachran  claon. 


15 


oir 

il 
h 


158  Chunnaic  mi  peacaich,  chràì 
dovea«hdoir  bhriseodh  leo.  [sud]j 

159  Feuch  mar  is  ionmhuinn  leamj 
a'd'  chaoimhneas  cum  mi  beò.  [la  * 

160  A  Thighearna  tha  t'fhrocal  f 
o  thoiseach  daingean  fìor; 

Is  tha  do  bhreitheanais  air  fad 
ceart  agus  buan  gu  sìor. 


SCHIX. 

161  Bha  prionnsan  làidir  orm  an  t 
gun  aobhar  no  cion-fàth  ; 

Ach  air  mo  chridh'  tha  eaga!  mòr 
roimh  t'ibocal  fein  a  ghnàth. 

162  Tha  aiteas  orm  ri  t  i'hocal  mai 
mar  neach  fhuair  creach  run  tòi: 


Ienea 

Ol! , 

air. 


0*r.  ■ 

Cir; .: 
PJ'  V 


8ALM  CXX.  CXXI.  CXXII.  OXXIII.  CXXIV, 


59 


63  'S  cllltcil  's  is  fuath  leam  breug ; 

ach  thug 
rni  gràdh  do  d'  lagh  gu  mòr. 
.64  Tha  mi  a'  tahhairt  molaidh  dhuit 
seachd  uairean  gach  aon  là, 
Lir  son  do  bhreitheanais  gu  lèir 
ta  ceart,  a  Dhè,  gu  bràth. 
65  *S  mòr  sìth  na  muinntir  ud  a  ta 
a'  tabhairt  gràidh  do  d'  reachd ; 
ha'n  èirich  tuisleadh  idir  dhoibh, 
no  oilbheum  fòs  gu  beachd. 
86  Ei  d'shlàinte  dh'fheith  mi  fèin,  a 
Dhè ; 

coimhdeam  do  reachd  air  chòir. 
67  Do  theisteis  choimhid  m'anam 

's  ionmhuinn  leam  iad  gu  mòr.[fèin ; 
S8  Do  theisteis  agus  t'àitheanta, 
j  do  choimhdeadh  leam  a  ghnàth ; 
!>ir  tha  mo  shligheanna  gu  lèir 

fa  d'  chomhair  fèin  gach  là. 

TATJ. 

69  Thigeadh  mo  ghlaodh  am  fagus 

:  a'd'  fhianuis  fèin,  a  Dhè  :  [duit 

3  fòs  rèir  t'fhocail  fhìrinnich 

;  dean  tuigseach  eòlach  mi. 

*0  A'd'  làthair  thigeadh  m'  ath- 

\  rèir  t'fhocail  ormsa  fòir.   [chuinge ; 

fl  Air  teagasg  dhuit  do  statuin 

dhomh, 
b  mo  bheul  bheir  dhuitse  glòir. 
»nn|r2  Labhraidh  mo  theang'  air  t'fhocal 
~   oir  tha  t'uii' iarrtuis  ceart.  [fior; 
'3  Deanadh  do  !àmh-sa  còmhnadh 
„  oir  ròghnaich  mì  do  reachd.  [leam ; 
taf  fà  A'  feitheamh  air  do  shìàinte,  Dhè, 
bhiom  fèin  gu  tuirseach  trom ; 
;  mar  an  ceudna  tha  do  reachd 
ro-thlachdmhor  ciatach  leam. 
'5  Deònuich  do  m'anam  bochd  bhi 
j  is  dhuitse  bheir  e  glòir :  [beò, 
soiff  i  deanadh  do  cheart-bhreitheanais 
deadh  chòmhnadh  dhomh  le  fòir. 
'6  Do  chaidh  mi  fèin  air  seacharan 
mar  chaoraich  chaìllte  thruaigh : 
;,rr  t'òglach,  oir  cha  d'  leig  do  d' 
dol  as  mo  chuimhne  uam.  [reachd 

SALM  CXX. 
j  A  V  èigin  ghlaodh  mi  suas  ri  Dia, 
J\.  is  dh'  èisd  e  rium  gach  rè. 
O'n  teangaidh  chealgaich,  m'anam 
;*s  o  bheul  nam  hreug,  a  Dhè,  [saor ; 
morrg  Ciod  hheirear  dhuit,  no  nithear  ort, 
a  thearigadh  làn  do  ghò ! 
Mar  shaighdibh  laoich,  's  iad  geur- 
mar  eibhlibh  aiteil  beò.  [aichte; 
Mo  thruaighe  mi,  gu  bheil  mo 
am  Mesech ;  is  mo  thàmh  [chuairt 
rn    bùthaibh    Chedair  choigrich 
gu  muladach  gun  dàimh !  [bhuirb, 
ì  Pànn  m'anam  còmhnuidh  fhada 
e  neach  thug  fuath  do  shìth.[bhuan 
Gu  cogadh  tha  iad  togarach ; 
air  sìth  'n  tràth  labhras  mi. 
SALM  CXXI. 


]\/T o  shftìle  togam  suas  a  chum 
;1V1-  nam  beann,  o'n  tig  mo  neart. 
Xyn  Dia  riaa  talamh  agus  nèamh, 
stha  m'fhurtachd  uile  tèachd. 
:3ha  ìeig  do  d'  chois  air  choir  airbith 
!gu*ri  sieamhnuich  i  gu  bràth  ; 


Tàmh-neul  cha  tig  sin  air  an  ne&ch 
's  fear-coimhid  ort  a  ghnàth. 

i  Feuch,  air  fear-coimhid  Israeil, 
eodai  cha'n  aom  no  suain : 

5  'Se  Dia  ffliear-coimhid ;  'se  do  sgàìl 
air  do  làimh  dheis  gu  buan. 

6  A'  ghrian  cha  bhuail  i  thu  san  là, 
no  ghealach  fòs  san  oidhch'. 

7  Ni  Dia  do  choimhead  o  gach  olc  ; 
ni  t'anam  dhìon  a  chaoidh. 

8  Do  dhol  a  mach,  's  do  theachd  a 
coimhididh  Dia  a  ghnàth ;  [sieach, 

O'n  aimsir  so  a  nis  a  t'ann, 
's  o  sin  a  mach  gu  bràth, 
SALM  CXXII. 

1  "Dha  aoìbhneasormtràththubhairt 
D  Gu  tigh  Dhè  thèid  sinn  suas.  [iad, 

2  A'd'  dhorsaibh,  O  Ierusalem, 
ar  cosa  seasaidh  fòs. 

3  lerusalem,  mar  chaithir  I, 
thogadh  gu  dìleas  dlùth ; 

4  D'an  tèid  na  treubhan  suas  gu  lèire 
's  iad  treubhan  Dhe  nan  dùl : 

Gu  teisteas  Israeil,  a  chum 
ainm  Dhè  gu  moladh  iad. 

5  Oir  caithrichean  chum  breth  tha'n 
's  le  teaghlach  Dhaibhidh  iad.  [sin  i 

6  Sior-ghuidhibh  do  Ierusalem 
sìth-shàimh  is  sonas  mòr : 

A'  mhuinntir  sin  le'n  ionmhuinn  thu 
soirbhichidh  iad  gu  leòr. 

7  An  taobh  a  stigh  do  d'  bhallachaibh, 
biodh  sìth  is  sonas  maith ; 

Deadh  shoirbheas  f  òs  gu  robh  gu  bràth 
a'd'  lùchaìrt  àird  a  stigh. 

8  Air  sgàth  mo  bhràithrean  »s  luchd 

mo  ghaoil, 
dhuit  guidheam  sìth  a  ghnàth. 

9  Air  sgàth  tigh  naornh  ar  Tighearn 
ìarram  do  leas  gu  bràth.  [Diag 

SALM  CXXIII. 

1  ]\To  shùile  togam  riutsa  ta  [speur. 
1V1  »n  còmhnuidh  air  nèamh  nan 

2  Feuch,  mar  tha  sùil  nan  seirbhis- 
air  laimh  am  maighstir  fèin,  [each 

'S  mar  shùile  banoglaich  air  iàimh 

a  ban-tighearn  faraon, 
Feithidh  ar  sùil  air  Dia,  gus  'n  dean 

e  tròoair  eirnn  gu  caoin. 

3  Dean  tròcair  oirnn,  lehobhah  Dhia, 
dean  tròcair  oirnn  gu  luath ; 

Oir  tha  sinn  aìr  ar  lìonadh  làn 
do  tharcuis  is  do  fhuath. 

4  Le  fanoid  luchd  na  seasgairepichd, 
lìonadh  ar  n-anam  bochd ; 

'S  le  spìd  na  muinntir  ud  a  ta 
làn  àrdain  is  an-iochd. 

SALM  CXXIV. 

1  IVT'is  abradh  Israel  gu  fior» 

1N  mur  biodh  Iehobhah  leinn? 

2  Mur  bìodh  Iehobhah  as  ar  leth, 
tràth  dh'èirich  daoine  ruinn ; 

3  'N  sin  dheantadh  leo ar  slugadh  beò 
'n  tràth  las  an  corruich  ruinn. 

4  Is  ruitheadh  tharuinn  tuilte  bras, 
sruth  làidir  thar  ar  ceann. 

5'Nsin  rachatlbtkar  ar  n-anam  bochd, 

na  tuiltean  àrd'  gu  lèir. 
6  Moladh  do  Dhia,  nach  d'  thug  o  sbia 

mar  chreich  d'am  fiaclaibh  geur1. 


60      SALM  CXXV.  OXX  VI.  CXXVIL  CXXVIIL  CXXIX.  CXXX. 


1  Mar  eun  à  llon  an  eemadair, 

ar  n-anam  truagh  chaidh  aa  : 
Bhriseadh  an  lìon  is  sgaoileadh  e, 

is  shaoradh  sinn  gu  cas. 
8  Ar  còmìmadh  ta  's  ar  cuideachadh 

an  ainm  lehobhah  thrèin  : 
An  neach  a  rinn  an  talamh  fòs, 

's  a  chruthaich  nèamh  nan  speur. 
SALM  CXXV. 

1  Tiu'n  dream  ni  dòchas  ann  an  Dia 
1  mar  shlìabh  Shioin  a  ghnàth, 

JTach  fcudar  fòs  a  charuchadh, 
ach  mhaireas  ann  gu  bràth. 

2  Ceart  mar  a  ta  na  beannta  tric 
timchioll  lerusaleim, 

Tha  Dia  mar  sin,  o  nis  gu  sìor, 
timchioll  a  phobuill  fèin. 

3  Oir  slat  luchd-uilc  cha  ghabh  i  tàmh 
air  chrann  nan  daoine  còir ; 

Eagal  gu'n  sìn  na  fìreanaich 
an  làmh  gu  peacadh  mòr. 

4  An  aitim  ud  tha  maith,  a  Dhè, 
do  mhaitheas  pàirtich  leò ; 

Is  leis  an  dream  tha  trèibhdhireach 

's  'nan  cridhe  ta  gun  ghò. 
I  Ach  iadsan  uile  thèid  a  thaobh 

d'an  slighibh  claon  ìe  chèil', 
fomainidh  Dia  le  luchd  an  uilc, 

'S  bidh  sìth  air  Israel. 

SALM  CXXVI. 
I  ?TT  TB.A.TH  thug  lehobhah  air  a  h-als 

1N  bruid  Shioin,  b'  ionnan  sinn 
Ss  daoine  chunnaic  aisling  mhòr, 

's  a  mhosgail  as  an  suain. 
?.  Lìonadh  ar  beul  le  gàir  an  sin, 

<s  ar  teangadh  fòs  le  ceòl ; 
Am  measg  nan  cinneach  thubhairt 

Rinn  Dia  dhoibh  bearta  mòr'.  [iad, 

3  Rinn  Dia  mòr-bhearta  air  arson, 
chuir  oirnne  gairdeachas. 

4  lehobhah,  pill  ar  bruid  a  rìs, 
mar  shruth  san  àirde  deas. 

5  ladsan  a  chuir  gu  deurach  sìol, 
gu  subhach  ni  iad  buain. 

G  An  neach  gu  cur  a  thèid  a  niach 

le  sìol  ro-phriseil  caoin, 
Air  bliith  dha  gul  gu  muladach, 

'g  a  lomchar  sud  gu  fonn, 
Le  h-aiteas  pillidh  e  gu  dearbh, 

a'  giùlan  sguaba  trom'. 

SALM  CXXVII. 

1  I/Tttr  tog  Iehobhah  fèìn  an  tigh, 
IVl  luchd-togail  tha  iad  faoin ; 

Mur  glèidh  Iehobhah  'm  baile  fòs, 
luchd-faire  chaill  an  saoth'r. 

2  Dhuibh  's  dìomhain  bhi  ri  moch- 

eirigh, 

san  oidhch'ri  caithris  bhuain, 
Bhi  *g  ìthoadh  arain  bròin ;  mar  sin 
d'a  sheircin  bheir  e  suain. 

3  'Se  Dia  bheir  toradh  bronn  mar 

dhuais ; 
mar  oìKhreachd  bheìr  e  clann, 
i  Jìidh  mic  na  h-òig'  mar  shaighdibh 
geur', 

'n  làimh  ghalsgìch  thrèìn  gach  àm. 

6  Is  sona  'm  fear  'gam  bi  dhiubh  sud 
a  ghlac  's  a  dhorJach  làn  ; 

Gim  rughadh  labhraldh  iad  sa'  ghcat 
r*  an  naimhdlbh  ologu  dàn. 


SALM  CXXVHI. 

1  bea.nnaicht'  gach  aon  neach . 
0  eagal  lehobhahmhòir  ;[am  bu< 

Is  ann  an  slighibh  fìorghlan  D6 
stiùireas  a  cheum  air  chòir. 

2  Oir  toradh  gnìomh  do  làmha  fèin. 
ithidh  tu  e  gu  h-ait : 

Beannaichear  thu  gu  mòr  mar  sin, 
's  bidh  sonas  ort  gu  pailt. 

3  Mar  fhionain  tharbhaich  bidh 

bhean 

'n  taobh  stigh  do  t'fhàrdaich  fèin  , 
Do  chlann  mar  òg  chroinn-olaidh  ùii 
timchioll  do  bhùird  gu  lèir. 

4  Feuch,  's  amhluidh  sin  a  bhean 
an  neach  d'an  eagal  Dia.  [aichen 

5  A  Sion  gheibh  thu  beannachadh, 
is  sonas  pailt  o'n  Triath ; 

Is  chi  thu  maith  Ierusaleim 
rè  fad  do  làith'  gu  lèir. 

6  Seadh,  clann  do  chloinne  chi  tlv 
is  sìth  air  Israel.  Lfòi 

SALM  CXXÌX. 

1  P  tt  tric  a  chràidh  iad  mi  o  m'  òig' 
JL>  deir  Israel  gu  truagh : 

2  O  m'  òige  chràidh  iad  mi  gu  tric, 
gidheadh  cha  d'  thug  iad  buaidh. 

3  'N  luchd-treabhaidh  threabh  iad  a| 

mo  dhruim ; 
tharruing  iad  claisean  fad. 

4  Ach  's  ceart  Iehobhah,  's  bhriseafl 
cordan  nan  daoi  gu  grad.  [le 

5  Air  naimhdibh  Shioin  gu  robh  hìaii 
's  rachadh  air  cùl  gu  luath .- 

6  Mar  fheur  air  mullach  tighe  ta, 
a  shearg  mu'n  d'f  hàs  e  suas : 

7  Ni  leis  nach  lionar  glac  an  fhir 
a  bhios  gu  tric  a'  buain ; 

Is  leis  nach  lìonar  sgiath  an  ti, 
a  bhios  ri  ceangal  sguab. 

8  Nì  mò  their  luchd  an  rathaid  ri«, 
Gu  robh  oirbh  beannachd  Dhè ; 

Tha  sinno  fòs  'gar  beannachadh, 
an  ainm  Iehobhah  thrèin. 
SALM  CXXX. 

1  A  'n  doimhne,  O  Iehobhah  Dhè, 
\J  do  ghlaodh  mi  riutsa  suas. 

2  Dhia,  eisd  ri  m'  ghuth  gu  furacha 
's  ri  m'urnuigh  crom  do  chluas. 

3  Ma  chomhraichear  leat  aingld 
a  Dhè,  cò  sheasas  riut  ?  [eàch 

4  Ach  agad-sa  ta  ìochd :  a  chum 
gu'n  striochdt'  a'd'  eagal  dhuit, 

5  Ri  Dia  tha  mise  feitheamh,  fòs 
tha  m'anam  feitheamh  ris; 

Is  ann  a  bhriathar  fìrinneach 
mo  dhòchas  cuiridh  mis' 

6  Tha  m'anam  bochd  ni  's  furachai 
a'  feithe?.mh  Dhè  a  ghnàth' 

Na  bhios  Iiichd  faire  maidne  fòs 
ri  sgarachdainn  nan  tràth : 

Ni  's  furachaiY',  a  deiroam  fòs, 
'g  a  fheithcamb>san  gun  ghò, 

Na  bhios  luchd-fairo  anns  an  oidhc!  5: 
ri  teachd  a  steach  <3o'n  lò. 

7  Biodh  dòchas  Israeil  aivDia ; 
oir  tha  a  thròcair  mòsr  % 

'S  ann  aig  an  Tighcarna  gn  Iìeachd,j  ?Bl 
tha  fuasgladh  pailt  gu  leòr. 

8  Is  bheir  e  fèin  gun  cheisd  aìr  bifchflic'; 
d'a  phobull  Israel. 


Daii 


Hai 
II 

iCll 

f. 


(iì.i 


SALM  CX*XL  CXXXII.  UXXXiìi.  CXXXiV.  OXXXV.  H 


An-shaorsadh  agus  fuasgladh  glan 
o'n  aingidheachd  gu  lèir. 

SALM  CXXXI. 
Tt/To  chridhe  cha  'n'eil  àrdanach, 
M  no  fòs  mo  shùil,  a  Dhè ; 
ior  ghluais  mi  ann  an  cùisibh  mòr', 
a's  àirde  na  mi  fèin.       [o'n  chìch, 
Gu  dearbh,  mar  naoidhean  chaidh 
chum  mi  mi  fèin  a'm'  thosd : 
[ar  naoidhean  chaidh  o  chìch  a 

mhàth'r, 
!s  amhluidh  ni'anam  bochd. 
Biodh  dòchas  maith  aig  Israel 
an  Dia  ìehobhah  treun, 
'n  aimsir  so  a  nis  a  t'ann, 
's  air  feadh  gach  linn  an  cèin. 

SALM  CXXXII. 
A  ik  Daibhidhdean-sacuimhne,  Dhè, 
ci  's  air  uile  àmhghar  geur : 
Mar  thug  e  mionn'  do  Dhia,  is  bòid 
do  Dhia  ud  lacoib  treun. 
Do  m'thigh  cha  tèid  mifèin  a  steach, 
no  air  mo  leabaidh  suafe : 
Do  m'  shùiìibh  codal  fòs  cha  leig, 
no  do  mo  rosgaibh  suain ; 
Gu  ruig  an  uair  am  faigh  mi  àit 
do  Dhia  Iehobhah  treun, 
}  ionad-còmhnuidh  bunaiteach 
do  Dhia  ud  Iacoib  fèin. 
Feuch,  ann  an  crìochaibh  Ephrata, 
do  chuala  sinn  an  sgeul ; 
ir  machairibh  nan  coììltean  dlùth, 
fhuair  sinn  e  mar  an  ceudn'. 
Aig  stol  a  choise  sleuchdaidh  sinn, 
an  àros  Dhè  nam  feart. 
Eirich,  a  Dhè,  gu  t'ionad  tàimh ; 
thu  fèin  is  àirc  do  neirt. 
Sgeudaicht'  gu  robh  do  shagairt-sa 
a  ghnàth  le  h-ionracas ; 
i  deanadh  do  luchd-muinntir  naomh. 
gun  tàmh  ùr-ghairdeachas. 
>  Air  sgàth  do  sheirbhiseach,  ro- 

chaomh» 
Daìbhidh  do'n  tì'thug  thu  buaidh, 
ghaidh  an  ti  a  dh'  ungadh  leat, 
na  cuir  air  ais  gu  truagh. 
Do  Dhaibhidh  mhionnaich  Dia  gu 
's  cha  phill  e  uaith'  am  feasd,  [fior ; 
'd'  chaithir-rioghail  cuiridh  mi 
t'iarmad  's  do  shliochd  gun  cheisd. 
ì  Ma  ni  do  chlann  mo  choimhcheang- 
a  choimhead,  is  mo  reachd,  [al 
n  teist  a  ni  mi  theagasg  dhoibh, 
ma  chumar  leo  gu  eeart : 
n  sliochd-san  suidhidhmar  an  ceudn' 
a'd'  chaithir  righ,  gu  bràth. 
Oir  mhiannaich  agus  ròghnaich  Dia 
Sion  mar  ionad  tàimh ; 
Ì  'S  i  so  mo  thàmh's  mo  shuaimhneas 
gu  suthain  is  gu  sìor :  [fòs, 
n  so  ni  ìnise  fàrdach  dhomh, 
oir  's  ì  mo  mhiann  gu  fior. 
» Mor-bheannaicheam  a  stòr  gu  pailt; 
diolam  a  bochd  le  lòn. 
;  Le  slàint'  a  sagairt  eudaicheam ; 
's  a  naoimh  ni  iolachmhòr. 
'  Bheir  mi  an  sìn  gu  h-ùrar  glas 
;air  adhaìrc  Dhaibhidh  fàs  ; 
i  lòchran  dh'  orduich  mi  do  'n  ti 
;  a  dh'ungadh  leam  tre  ghràs. 


18  Cuairtichidh  mi  a  naimhde-san 
le  nàir'  is  rughadh  gruaidh' : 

Ach  air-san  bidh  a  choron  fèin 
à'  fàs  le  h-iomadh  buaidh. 
SALM  CXXXIII. 

1  A  petich,  cia  meud  ammaithanis 
U  cia  metid  an  tìachd  faraon, 

Bràithrean  a  bhi  'nan  còmhnuidb, 
an  sìth  's  an  ceangal  caoin.  [ghnàth 

2  Mar  oladh  phrìseil  air  a'  cheann, 
ruith  air  an  fheusaig  sìos, 

Air  feusaig  Aaroin,  agus  shruth 
gu  iomall  'eudaich  ris. 

3  Mar  dhealt  air  Hermon,  's  mar  an 
airslèibhtibh  Shioinshua3 :  [drùchrf 

'N  sin  dh'orduich  Dia  am  beannach- 
a'  bheatha  shiorruidh  bhuan.  [adt' 
SALM  CXXXIV. 

1  A  oolacha.  Iehobhah  mhòir, 

\J  beannaichibh  Dia  a  chaoidh ; 
Sibhse  le  'n  gnàth  bhi  'n  àros  Dè 
'nur  seasamh  feadh  na  h-oidhch*. 

2  'Na  theampull  togaibh  suas  'ur  làmh, 
beannaichibh  Dia  nam  feart. 

3  Beannaicheadh  Dia  à  Sion  thu, 
rinn  neàmh  is  làr  le  neart. 

SALM'  CXXXV. 

1  ]\/Tolì.ibhse  Dia,  àrd-mholaibh  fòa 
1V1  deadh  ainm  Iehobhah  thrèin, 

13  thugaibh  cliù  is  moladh  dha, 
òglacha  Dhè  gu  lèir. 

2  O  sibhse  ta  'nur  seasamh  fòs 
an  tigh  lehobhah  mhòir, 

An  cùirtibh  àluinn  tigh'  ar  Dia, 
molaibh  e  mar  is  còir. 

3  Molaibh  an  Tighearna,  do  bhrìgh 
gu  bheil  e  maith  gach  rè : 

D'a  ainm-san  seinnibh  moladh  ait, 
oir  's  ni  ro-thlachdmhor  e. 

4  Oir  lacob  fòs  do  ròghnaich  Dia 
'na  thròcair  mhòir  dha  fèin : 

Dha  fein  n:  ar  ionmhas  is  mar  sheiibh  „ 
do  thagh  o  Israel. 

5  Oir  's  fios.*ach  mi  's  is  deimhin  ìcain 
gu  bheil  lehobhah  mòr, 

Gu  bheil  ar  Tighearna  faraon 
os  ceann  gach  dia  an  glòir. 

6  Gach  ni  air  bith  bu  mhiannach  leist 
rinn  Dia  an  nèamh  nan  speur, 

'S  air  talamh,  's  anns  na  cuantaibh 
mòr', 

's  na  doimhneachdaibh  gu  lèir. 

7  Bheir  esan  air  a'  cheò  dol  suas 
o  chrìch  a'  chruinne-chè ; 

Is  uisge  ni  le  dealanaich ; 
gaoth  as  a  stòir  bheir  e. 

8  Gach  ceud-ghin  anns  an  Eiphìt  bha, 
do  bhuaileadh  leis  gu  trom ; 

Do  dhuine  's  ainmhidh  anns  gach  àit 
ag  imeachd  bha  air  fonn. 

9  O  Eiphit !  chuir  e  comhara, 
is  mìorbhuile  le  chèil', 

A'd'  bhuilsgean-sa. ;  's  air  Pharaoh  fòa 
's  air  òglachaibh  gu  lèir. 

10  Na  cinnich  lionmhor  chlaoidhcadb 

leis 

mharbh  rìghrean  cumhachdach. 

11  Do  mharbhadh  Og  vigh  Bhàsain  lcEa, 
Sihon  nan  Amorach : 

Gach  uile  rioghachd  mar  c-,n  ceuda 
cia  h-iomadh  bha  iad  anu, 


S2 


SALM  CX2.3CV1. 


ìjom-sgriosadb  agus  mhilleadh  Isis, 
à'an  robh  an  tìr  Chanaain : 

12  Àm  fonn  's  am  fearann  sudairfad, 
mar  oighreachd  thiodhlaic  s ; 

iftar  oìghreachd  do  chloinn  lex-aeìl, 
•  a  phobuil  dìleas  fèin. 

13  Tha  t'ainm,  a  Thighearna  nam 

feart, 

huan-mhaireannach  a  ghsàth ; 
Tha  t'iomradh  buan  air  chuimhne, 
o  linn  gu  linn  gu  bràth.  [Dhè, 

14  Oir  air  a  phobull  fèin  ni  Dia 
ceart  bhreitlieanas  gu  beachcl ; 

Is  gabhaidh  esan  aithreachas 
m'a  òglachaibh  le  iochd. 

15  Iodhoil  nan  cinneach  tha  do'n  òr, 
's  do'n  airgiod  ghìas  faraon  ; 

Is  cha  'n'sil  annt  ach  dìomhanas 
rinneadh  le  làmhaibh  dhaoin'. 

16  Tha  beul  ac',  is  gun  chòmhradh  ann; 
is  sùilean,  leis  nach  lèir. 

il  Tha  cluasan  ac',  's  cha  chluinn  iad 
gun  anaii  fòs  'nam  beul.         [leo ; 

ISA'mhuinntir  tha  'gan  deanamh  sud, 
ro-chosmhuil  iad  riu  fèin ; 

'S  amhluìdh  gach  neach  ta  annta  fos 
ag  earbsa  mar  an  ceudn'. 

19  O  beannaichibh  lehobhah  mòr, 
a  theaghlach  Israeil ; 

'S  a  theaghlach  Aaroin,beannaichibh 
an  Tighearna  le  chèil'. 

20  0  theaghlach  Lebhi,  beannaichith, 
is  thugaibh  cliu  do  Dhia : 

'Sìbhse  tì'an  eagal  Dia  faraon, 
mòr-bheannaichibh  an  Triath. 

21  A  Sion  beannaicht'  gu  robh  Dia, 
'g  am  bheil  a  chòmhnuidh  bhuan 

An  caithir  naoimh  lerusaleim. 
Molaibhse  Dia  gach  uair. 
SALM  CXXXVI. 

1  A  TntrGAiBH  buidheachas  do  DMa, 
U  do  bhrìgh  gur  sàr-mhaith  e ; 

Air  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh, 
gu  siorruìdh  feadh  gach  rè. 

2  Thugaibh  do  Dhianan  uile  dhia 
mòr  bhusdheachas  le  chèil' ; 

Air  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

3  Thugaibh  tìo  Thriath  nan  uile 
mòr  bhuidheachas  gu  lèir  ;  [thriath 

Air  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

£  Do'n  Ti  'na  aonar  fòs  a  rìnn 
mòr  mhìorbhuile  gu  treun  ; 

Air  son  gu  maìr  a  thròcair  chaoinh 
gu  siorruiJh  feadh  gach  rè. 

5  Do'n  Ti  le  gliocas  iongantach 

a  chruthaich  nèamh  nan  speur  ; 
Àir  son  gu  mair  a  thròcair  cnacmh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

6  Do'n  Ti  a  shìn  air  uachdar  tuinn 
an  talamh  trom  gu  lèìr ; 

Air  son  gn  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

7  Do'n  Ti  a  rinn  na  soluis  mhòr' 
ta  soillseachadh  nan  speur ; 

Àir  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

%  À'  ghrian  gu  h-uachdranachd  san  lft, 
chum  dhuinne  gu'm  bu  16ir ; 


Air  son  gu  mai?  a  thròcair  chaonrJi 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

9  A'  ghealach  is  na  reulta  glan* 
a'  riaghladh  oidhch'  le  chèil' ; 

Air  son  gn  mair  a  thròcair  chaomh 
nu  sìorruidh  feadh  gach  rè.  [Eiph' 

10  Do'n  Ti  rinn  bualadh  trom  sai 
air  ceud-ghin  dhaoin'  is  sprèidh ; 

Àir  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

11  Thug  as  am  builsgean-san  a  maci 
a  phobull  Israel ; 

Air  son  gu  mair  a  thiòcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

12  Le  neart  a  ghaix-dein  sìnte  mach, 
's  le  làimh  a  ta  ro-threun ; 

Air  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

13  Do'n  Ti  a  sgoilt  an  fhairge  ruadh, 
'  na  roinnibh  as  a  chèil' ; 

Air  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

14  Is  troìmh  a  meadhon  stiùradh  lei 
gu  tèaruint'  Israel ; 

Air  son  gu  maìr  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

15  Sanfhairge  ruaidhghlan-sgriosad 
Pharaoh  's  a  shluagh  gu  lèir;  4[leì 

Air  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  3Ìorruidh  feadh  gach  rè. 

16  Do'n  Ti  sin  tre  an  fhàsach  mhòr 
a  stiùir  a  mhuinntir  fèin ; 

Air  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

17  Dhasan  a  bhuail  's  a  lot  gu  trom 
na  rìghrean  làidìr  treun' ; 

Air  son  gu  mair  athròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

18  Is  righrean  mòr  is  iomraiteach, 
mharbh  e  le  'ghairdean  fèin ; 

Air  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

19  Seadh  Sihon  righ  nan  Amorach, 
bha  naimhdeil  guineach  geur; 

Air  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè  : 

20  Is  Og  air  Basan  bha  'na  righ, 
do  mharbh  is  chasgair  e ; 

Air  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

21  Is  thug  e  f  òs  mar  oighreachd  bhua? 
am  fearann-san  gu  lèir  ; 

Air  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

22  An  oighreachd  thug  do  Israel, 
'òglach  ro  dhìleas  fèin  ; 

Aìr  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh  » 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

23  Neach,  air  bhi  dhuiun  ro-ìos 
truagh, 

a  chuimhnich  oirnn  'nar  feum  ; 
Air  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

24  Gu  tèaruint'  blmin  e  sinn  a  macl 
o  neart  ar  naimhae  treun' ;  ; 

A\r  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè.  J 

25  Tha  tabhairt  beatha  do  gach  feò 
is  lòin  do'n  uile  chrè ; 

Air  dori  gu  mair  a  thròcair  chaomh  ! 
gu  aiorruidh  fcadh  erach  rè. 


c::xxvii.  cxxxvm.  cxxxix. 


63 


16  O  thugaibh  moladh  agus  cliu 
do  Dhia  nan  nèamh  's  nan  speur ; 

Àir  son  gu  mair  a  thròcair  chaomh 
gu  siorruidh  feadh  gach  rè. 

SALM  CXXXVII. 

1  \  io  sruthaibhcoimheachEhabiloin, 
A  shuidh  sinn  gu  brònach  bochd ; 

An  sin  air  Sion  chuimhnich  sinn, 
is  ghuileadh  leinn  gu  goirt. 

2  Air  gheugaibh  seilich  chrochadh 
Ai«  clàrsaichean  an  sin.  [leinn 

3  Oir  iadsan  a  rinn  braighde  dhinn 
òh'iarr  òran  oirnn  is  gean : 

Seadh  iadsan  le'n  do  chreachadh  sinn 

dh'iarr  luathghair  oirnn  ia  ceòl ; 
Seinnibh  do  laoidhibh  Shioin  duinn, 

(ars'  iadsan)  mar  bu  nÒJ. 
t 'N  tìr  choigrich  cia  mar  dh'fheudar 

òran  Iehobhah  sheinn  ?  [ieinn 
_  Mur  cuimhn'cheam  thu,  Ieruaalem, 

ri  m'  dheis  nior  lean  a  seirm. 

6  Mo  theangadh  leanadh  teann  ri  m' 
.  mur  cuimhnichear  thu  leam ;  [ghial, 
M.uv  fearr  leam  na  m'uil'  aoibhneas  àrd 

caithir  lerusp.Ieim. 

Clann  Edoim  cuimhnich  thusa,  Dhè, 

oir  thubhairt  iad  le  tàir, 
\u  làithibh  truagh'  Ierusaleim, 
.  leag,  leag  i,  sìos  gu  làr. 

_  O  nighean  uaibhreach  Bhabiloin, 

a  dh'fhàsaichear  gu  lèir: 
s  sona  dha,  mar  rinn  thu  oirnn, 

a  dhìolas  dhuit  d'a  rèir. 

Is  sona  dha-san  ghlacas  fòs 

do  mhaoth-chlann  bheag  is  thruagh, 
3  a  phronnas  iad  gun  acarachd, 

ri  clachaibh  daingean  cruaidh'. 

SALM  CXXXVIII. 

Ie  m'uile  chridh'  àrd-mholam  thu, 
j  àrd-mholam  thu  gu  caomh 
'N  làthair  nan  dia.  Is  ^sleuchdam 
dhuit, 

m'aghaidh  ri  d'theampull  naomh, 
s  molam  t'ainm,  bhrìgh  t'fhlrinn 
cheirt, 

do  chaoimhneis  ghràdhaich  fèin : 
»ir  t'fhocal  fiorghlan  dh'àrdaich  thu, 
os  ceann  t'uil'  ainm'  gu  lèir. 
San  là  a  ghlaodh  mi  riut.  a  Dhè, 
fhreagair  thu  mi  gu  luath  ; 
i  thug  thu  spionnadh  dhomh  gu  leòr, 
le  treòir,  a'm'  anam  truagh. 
Bheir  rìghre  mòr'  na  cruinno  dhuit, 
àrd-mhoìadh  binn  gu  lèir, 
an  uair  an  cluinnear  leo,  a  Dhia, 
deadh  bhriathra  glan  do  bhèil. 

An  slighibh  fòs  Iehobnah  mhòir, 
seinnidh  iad  ceòl  gu  h-ait ; 
ir  son  gur  urramach,  's  gur  àrd 
■erlòir  àìuinn  Dhè  nam  feart. 
Ge  h-àrd  lehobhah,  seallaidh  e 
air  daoinibh  umhal  còir ; 
ch"a  lèir  dha'ndreamud,  fad  clàimh, 
tha  iàn  do'n  àrdan  mhòr. 

Ged  ghluaisinn  ann  am  builsgean  fòs 
'na  trioblaid  mòir'  do  m'  chlaoidh, 
ta  mi  fiosrach  dòchasach 
ru  beothaich  thusa  rai  • 


An  aghaidh  corruich  Qiòix'  mo  nimb 

do  làmh-sa  sinear  laat ; 
Is  ni  do  dheas  làmh  arm  am  fheusa 

mo  theasairginn  le  neart. 
8  Gaoh  ni  air  bith  a  bhuineas  domh 

coimhlionaidh  Dia  gu  treun ; 
Is  buan  do  ghràs,  a  Dbia,  gu  br&tli ; 

oibre  do  làmh  na  trèig 

SALM  CXXXSX. 

1  T\o  rannsuich  thu  's  is  aithne  dhuit 
SJ  miise,  lehobhah  fchrèin  : 

2  Mo  shuidh',  is  m'  èirigh  's  aithn; 

dhuit ; 

1    's  lèir  dhuit  mo  smuaìn  an  cein. 

3  Mo  cheuma  is  mo  luidhe  sìos  ; 
do  chuairtich  thu  gu  dlùth  ; 

Is  air  mo  shlighibh  fèin  gu  lèir, 
's  geur  fhiosrach  eòlach  thu. 

4  Feuch  cha  *n  'eil  focal  mòr  no  beag 
no  cainnt  air  bith  a'm'  bheul, 

Mu'n  ìabhram  sud.  aDhia  nam  feaxt 

nach  aithne  dhuit  gu  lèir. 
6  Do  chuairtich  thu  mì  air  gach  taobh 

romham  faraon  's  am  dhèigh : 
Do  Iàmh  ta  neartmhor  cumhachdacfc 

leag  thusa  orm,  a  Dhè. 

6  Tha  'n  t-eòlas  so  ro  iongantach, 
is  ormsa  thae  cruaidh  ; 

Cha  ruig  mi  air,  or  tha  e  àrd 
r'  a  thuigsinn  is  r'a  luaidh. 

7  Cia  'n  t-àit  air  bith  am  feud  mitio' 
o  d'  spiorad  glic,  a  Dhè  ? 

0  d'  ghnùis  ta  uile-lèirsinneach 
cia  'n  taobh  a  theichea3  mi  ? 

8  Nan  rachainn  suas  air  nèamh  nas 
a  ta  thu  fèin  an  sud ;  [Hneur 

Nan  luidhinn  ann  an  ìfrinn  shìos, 
tha  thu  san  ionad  ud. 

9  Àir  bharraibh  sgiath  na  maidne  fòi 
nan  siùbblainn  fad  o  làimh, 

Gu  h-iomallaibh  na  fairge  mòir' 
chum  còmhnuidh  agus  tàimh ; 

10  Stiùraidh  tu  mi  an  sin,  a  Dhè, 
le  d'  làimh  ta  treun  an  neart ; 

Is  nìthear  leat  mo  chumail  fòs 
le  d"  dheas  Iàimh  mhòir  ga  beachd. 

11  Nan  abrainn,  gu  dean  dorchao&s 
gu  deimhin  m'fholach  uait ; 

Bidh  'n  oidhche  fèin  mar  sholus  glan 
ag  iadhadh  orm  mu'n  cuairt. 

12  Cha'n  fholuich  uaiSse  dorchadas. 
's  co-shoilleir  oidhch'  i3  là ; 

'S  ccart-ionnan  duits'  an  duibhre 
is  solus  glan  nan  tràth.  [dorch. 

13  Oir  feuch  ghabh  thusa  sealbh  gu 
air  m'airnibh  is  mi  maoth  ;  [mo.-h 

'S  ann  leat  a  rinneadh  m'fholach  fòs 
am  broinn  mo  mhàthar  chaoimh. 

14  Ard-mnolam  thu,  oir's  uamhasaffn 
's  i3  mlorbhuileach  mo  dhealbh : 

Tha  t'oibre  iongantach  ;  's  is  lèir 
do  m'anam  sln  gu  dearbh. 

15  Trath  rlnneadh  mi  an  dìorahair- 
's  adhcalbhadh  mi  gu  ceart,[eachd. 

An  àitìbh  iochdrnch  talmhainn  shìos  ; 
bu  lèlr  dhult  brigh  mo  neirt. 

16  Mo    cheud-fhàs  an-abu\ch  gun 
do  d' shùilibh-aa  bu  lèir;  [dreach, 

Mo  bhuill  gu  h-iomlan  chuireadh  sios 
«£Ttobht*  ann  ad  leabhar  fciu 


64 


SAUM  CXL.  CXLI.  CXLII. 


Giclheadh  tì  aimsir  is  ri  ùin, 

do  dhealbhadh  iad  san  àm ; 
Air  bhidhoibh  roimhesin  gun  dreach 

's  nach  robh  a  h-aon  diubh  ann. 
'7'S  ro-phrìseil  uime  s!n,  a  Dhè, 

do  smuaintean  uile  leam :  ! 
'S  ro-lìonmhor  mòr  r'an  àireamh  iad, 

's  r'an  cur  air  cunntas  cheann. 
18  Ki  'n  aireamh  's  mòr  gur  lìonmhoir' 

na  gaineamh  mhìn  na  tràigh' :  [iad 
Air  mosgladh  as  mo  chodal  domh, 

taim  maille  riut  a  ghnàth. 
10  Marbhar    an    t-aingidh  leat  gu 

O  Thighearna  ro-thrèin  :  [beachd, 
A  nis,  O  dhaoine  fuileachdach, 

imichibh  uam  an  cèin. 

20  Oir  labhair  iad  a'd'  aghaidh,  Bhè, 
le  aing'eachd  eusaontais ; 

Is  thug  do  naimhde  mi-runach 
t'ainrn  naomh  an  dìomhanas. 

21  Nach  'eil  mi  tabhairt  fuath,  a  Dhia, 
do'n  dream  thug  dhuit-sa  fuath  ? 

Nach  'eil  mi  gabhail  gràin  do'n  dream 
a'd'aghaidh  dh'èirich  suas? 

22  Fuath  iomlan  thug  mi  dhoibh  gu 

beachd  : 
mar  naimhdibh  nim'  am  meas. 

23  Itannsaich  mi,  Dhè,  mo  chridhe  faic ; 
mo  smuainte  feuch,  dearbh  mis'. 

24  Feuch  agus  amhairc  fèin  am  bheil 
sligh'  aingidh  olc  a'm'  chlè  ; 

1b  anns  an  t-slighe  shiorruidh  chòir 
gu  dìreach  treòraich  mi. 

SALM  CXL. 

1  A'n  droch-dhuin'  saor  is  teasairgmi, 
U  O  Dhia  Iehobhah  naoimh : 

O'n  f hear  a  ta  ri  fòireigneadh 
tìean  dìdean  dhomh  gu  caomh. 

2  'Nan  cridh'  tha  iad  a'  smuaineach- 
air  aimhleas  mòr  gach  là ;  [adh 

Chum  cath'  is  comhraig  chruaidh  tha 
air  cruinneachadh  a  ghnàth.  [iad 

3  Mar  theangaìdh  nathrach,  rinneadh 
an  teangadh  sgaiteach  geur:  [leo 

A  ta  nimh  mhillteach  nathrach  fòs 
am  folach  ann  am  beul. 

4  O  làimh  nan  daoi,  glèidh  mise,  Dhè  ; 
's  o  luchd  an  fhòirneirt,  dìon ; 

Mo  cheuman  thilgeadh  bun  os  ceann, 
'se  sud  an  rùn  's  am  miann. 

5  Dh'fholuich  na  h-uaibhrich  ribe 
is  corda  fòs  gu  m'  sgrios ;  [dhomh, 

Ri  taobh  a'  bhealaich  sgaoil  iad  lìon, 
is  leag  iad  ceap  gun  fhios. 

6  Bi  Dia  Iehobhah  thubhairt  mi, 
's  tu  fèin  gu  beachd  rno  Dhia; 

Eisd  ri  guth  m'  athchuinge  a  nis, 
O  Thighearn  is  a  Thriath. 

7  Ts  tu  a's  spionnadh^slàinte  dhomh, 
lehobhah  Dhia  nam  fiath ; 

Cuir  dìon  is  folach  air  mocheann 

an  aimsir  teinn  is  cath'. 
6  Na  deònuich  miann  an  aingidh  uilc, 

O  Thighearna  nam  feart ; 
kis-innleachd  fòa  na  soirbhich  leis, 

mu'n  dean  iad  uaill  'nan  neart. 
B  Ach  cinn  an  dream  a  chuairtich  mi 

gach  taobh  lc  tuaileas  blireug, 
Qu  rubh  Ìad  air  am  foiacli  fòs 

le  aimhleaa  mùr  um  bcil. 


10  Orra  gu'n  tuiteadh  eibhle  loisgt' 
tilg  iad  san  teinebeò : 

An  slochdaibh  domhain  sìos,  a  chuca 
nach  èirich  iad  ni  's  mò. 

11  Na  daingnichear  airtalamh  f£s 
fear-labhairt  uilc  a  chaoidh  : 

Biodh  olc  a'  sealg  fìr-fòireignidh, 
g'a  leagadh  is  g'a  chlaoidh. 

12  Is  aithne  dhomh-sa  gu  dean  Dia 
do'n  dream  ta  'n  àmhghar  goirt, 

An  cùis  a  sheasarnh  dhoibh  gu  treun, 
is  còir  nan  daoine  bochd. 

13  Do  bheir  na  fìreana  gu  dearbh 
cìo  t'ainm-sa  moladìi  mòr  ; 

Bidh  còmhnuidh  bhuan  a'  d'fhianuis 
a  Dkè,  aig  daoine  còir.  [lèin, 
SALM  CXLI. 

1  A  Dhia,  a  ta  mi  'g  èigheach  riut, 
\J  dean  deifir  thugam  fèin  ; 

Is  tabhair  èisdeachd  fòs  do  m'  ghuth, 
tràth  ghlaodham  riut  a'm'  fheum. 

2  Mar  bholtrach  tùis  a'd'  làthair  suas* 
mar  sin  biodh  m'urnuigh  riut ; 

Is  togail  suas  mo  làmh,  gu  ròbh 
mar  'n  ìobairt  fheasgair  dhuit. 

3  Cuir  faire  air  mo  bheuì,  a  Dhia ; 
dorus  mo  bhèil-sa  glèidh. 

4  Gu  droch-bheirt,  no  gu  olc  air  bitlt 
na  aom  mo  chridh',  a  Dhè : 

Eagal  le  luchd  na  h-aingidheachd, 
gu'n  cuirinn  olc  an  gnìomh, 

(£&  milis  blasd'  an  sògh  's  an  gleus, 
cha'n  ith  mi  fèin  maoin  diubh. 

5  Buaileadh  am  firean  mi  lo  smachcl 
gabhaidh  mi  sin  gu  caomh  : 

Gabhaidh  mi  uaith  an  t-achmhaaan, 
mar  oladh  phrìseil  mhaoth ; 

Cha  bhris  am  bualadh  ud  mo  cheann, 
oir  fòs  thèid  m'urnuigh  suas, 

Tràth  bhios  an  aitim  ud  gu  truagh 
'nan  àmhghar  cruaidh  an  sàs. 

6  Tràth  thilgear  sìos  air  clachaib* 
am  breitheamhna  gu  lèir ;  [cruaidh 

'N  sin  cluinnidh  iad,  oir's  milis  binn, 
^eadh  bhriathra  grinn  mo  bhèil. 

7  Ar  cnàmhan  fòs  aig  beul  na  h-uaigh 
do  sgaoileadh  leò  le  tàir ; 

Mar  ghearrar  is  mar  sgoiltear  fiodh 
'na  spealtaibh  air  an  làr. 

8  Ach  tha  mo  shùilean  riutsa  suas, 
lehobhah  Dhia  nam  feart : 

Na  fàg-sa  rn'anam  bochd  gun  treòir, 
's  tu  fèin  rno  dhòigh  's  mo  neart. 

9  O  teasairg  mi  o'n  rib',  a  Dhè, 
a  leag  iad  chum  mo  sgrios  5 

'S  olìontaibh  luchdnah-aìngidhcach' 
a  dh'fholuich  iad  gun  fhios. 

10  Ach  tuiteadh  luchd  na  h-aingiclli^ 
'nan  lìontaibh  rinneadh  leo,  [cach' 

Am  fcadh  bhios  mise  gabh-ail  thart', 
's  a'  teàrnadh  asta  beò. 

SALM  CXLII. 

1  A  HLAODH  mi  ri  Dia  le  ni'  ghuth  j  i 
VX  fòs 

lem'  ghuth  rinn  m'urnuigh  ris. 

2  Mo  chaoidh  'na  fhianuis  dhòirt  nol 

mach, 

's  mo  thrioblaid  dh'fhoillsich  mis'. 

3  Trà+li  blia  mo  spiorad  bàite  stigh, 
'a  b;u  b'ttìthne  dhuit  mo  cheum 


SALM  CXLIIl.  CXLV. 


65 


ba'  bhealach  san  do  shiubhail  mi, 
gun  fhios  do  leag  iad  lìon. 

4  Dh'amhairc  mi  air  mo  dheis,  is 

dh'fheuch, 
's  cha  robh  fear  m'eòlais  ann  ; 
Ko  neach  clo  m'anam  bheireadh  spèis ; 
thrèig  cabhair  mi  san  àm. 

6  O  Thighearna,  do  ghlaodh  mi  riut, 
ìs  thubhairt  mi  gun  ghò, 

Gur  tu  a's  tèarmunn  dìleas  domh, 
's  mo  chuid  an  tìr  nam  beò. 

5  Chionn  gu  'n  do  chlaoidheadh  mi  gu 
èisd  ri  mo  ghlaodh  san  àm  ;[truagh, 

Is  saor  mi  o  luchd  m'fhòirneirt  mhòir, 
oir  's  treise  leo  na  leam. 

7  A  prlosan  m'anam  buin  a  mach, 
t'ainm-sa  gu  molar  leam : 

Is  iadhaidh  umam  fireana, 
oir  ni  thu  pailteas  rium. 

SALM  CXLIII. 

1  p  i  m'urnuigh  èisd,  is  aom  do  chluas 
iY  ri  m'athchuinge,  a  Dhè ; 

A'  d'fhìrinn,  is  a'd'  cheartas  àrd, 
gu  gràsmhor  freagair  mi. 

2  Na  tionnsgain  ann  am  breitheanas 
le  t'òglach  dìleas  fèin  : 

Oir  's  dearbh  nach  saorar  duine  beò 
a'  d'fhianuis  ann  am  binn. 

5  Oir  lean  an  nàmhaid  eucorach 
le  tòir  ghèir  m'anam  bochd, 

Ho  bheatha  thilg  e  sìos  le  tàir, 

leag  ris  an  làr  gun  iochd : 
Is  chuir  e  mi  an  dorchadas 

chum  còmhnuidh  ann  gu  truagh  ; 
Is  ionnan  mì  's  an  dream  gu  dearbh 

bniodh  fada  marbh  san  uaigh. 

6  Is  uìme  sin  tha  m'anam  bàit' 
gu  cràiteach  ann  am  chom : 

Uo  chridh'  a'm'  chliabh  gu  muladach, 

air  fàs  gu  tuirseach  trom. 
6  Ka  làith'  o  chìan  do  chuimhnich  mi , 

taim  cnuasachadh  gun  tàmh 
T'oibre  gu  lèir;  's  a'  smuaineachadh 

air  gnìomharaibh  do  làmh. 

6  Mo  làmhan  shìn  mi  riutsa  suas; 
an  geall  tha  m  anam  ort, 

Amhluidh    mar    bhitheas  fearann 
air  tiormachadh  le  tart.  [cruaidh 

7  Eisd  rium,  a  Thighearna,  gu  grad ; 
cìiaidh  as  do  m'anam  bochd  : 

Do  ghnùis  na  ceil,  chum  nach  bi  mi 

mar  dhream  thèid  sìosdo'nt-slochd. 
9  Thoir  orm  gu'n  cluinnear  leam,  gu 
moch, 

guth  binn  do  chaoimhneis-ghràidh ; 
Oir  annad  chuir  mi  fèin  gu  mòr 

mo  dhòchas  is  mo  dhòigh : 
km  bealach  fòs  an  gluaisear  leam, 

thoir  orm  gu'n  aithnich  mi : 
Dir  riutsa  tha  mi  togail  suas 

mo  spioraid  thruaigh,  a  Dhè. 

O  m'  naimhdibh  guineach  teasairg 

O  Thighearn  is  a  Righ  :  [mi, 
Id'ionnsuidh  theich  mi  fòs,  a  chum 

gu  foluichf  leatsa  mi.  [dhomh, 

0  Do  thoil  a  dheanamh  teagaisg 
oir  's  tu  mo  Dhia  gu  beachd : 

)'s  maith  do  spiorad  ;  treòruich  mi 
gu  tìr  na  fireanttfchd. 

1  Sgàth  t'ainme  beothaich  mi  gu 
a  Dhè  Iehobhah  mhòir ;  [tieun. 


Sgàth  't  fhìreantachd,  saor  m'anam 
o  thrioblaid  ghoirt  's  o  ieòn.  [bochd 

12  Cuir  as  do  m'  naimhdibh  tre  do 
is  sgrios  iad  sin  gu  lèir  [ghrà£4 

A  ta  cur  m'anam'  thruaigh  fo  leòns 
oir  's  mise  t'òglach  fèin. 

SALM  CXLIV. 
eannaicht'  gu  robh  Iehobhah 
treun, 

mo  charraig  e  's  mo  threòir ; 
Mo  làmh  a  theagaisgeas  gu  cath, 
's  gu  comhrag  mhaith  mo  mheòir : 

2  Mo  mhaith,  mo  dhìon,  's  mobhaidea! 

àrd, 

mo  shlànuighear,  's  mo  sgiath ; 
'Se  cheannsaicheas  mo  dhaoine  fo'm 
mo  mhuinghinn  is  e  Dia. 

3  Dhia,  ciod  e  'n  duine,  gu  bheil  thu 
a'  gabhail  eòiais  air? 

No  ciod  e  mac  an  duine  fòs 
gu'n  d'thug  thu  e  fa'near ! 

4  An  duine,  's  cosmhuil  e  gu  fior 
ri  dìomhanas  gun  stà ; 

'S  a  làith'  mar  sgàil,  's  mar  fhaileas  fòs 
a'  gabhail  seach  a  ta. 

5  O  lùb,  a  Dhia,  do  fhlaitheis  àrd', 
thig  fèin  gun  dàil  a  nuas  : 

Bean  ris  na  slèibhtibh  mòr*  le  d  neari 
is  uath'  thèid  deatach  suas. 

6  Cuir  uait  a  mach  do  dhealanach, 
is  sgaoil  iad  sud  air  fad : 

Is  tilg  a  mach  do  shaighde  geur', 
is  claoidhear  iad  gu  grad. 

7  Sìn  uaìt  do  làmh  &  t'ionad  àrd, 
saor  mi,  is  fuasgail  orm, 

O  uisgibh  làidir  lomarcach, 
's  o  làimh  nan  coigreach  borb'. 

8  Iadsan  'g  am  bheil  am  bèil  a'teachd. 
air  dìomhanas  gach  lò : 

An  deas  làmh  sud,  is  deas  làmh  i 
làn  logain  agus  gò. 

9  Dhuit  seinneam  òran  nuadh,  &  Dhè, 
's  ann  air  an  t-saltair  ghrinn ; 

Air  inneaì-ciùil  rian  teuda  deich, 
dhuit  seinneam  moladh  binn. 

10  'Se  Dia  a  bheir  do  rìghribh  mòr' 
slàinf  agus  buaidh  gu  treun, 

'Se  shaoras  Daibhidh  'òglach  caomh 
o'n  chlaidheamh  mhillteach  gheur, 

11  Saor  mi,  is  fuasgail  orm  o  làimh 
nan  coimheach,  g  am  bheil  beul 

Làn  dìomhanais  :  's  an  deas  làmh  fòs 
'na  deas  làimh  foill'  is  brèig'. 

12  A  chum  gù'm  biodh  ar  mic  a'  fàs 
mar  ùr-chrann  suae  'nan  òig' : 

'S  ar  nigheanamar  chlachaiblisnaidnf 
an  oisinn  lùchairt  mhòir. 

13  Ar  saibhlean  làn  do'n  uile  stor ; 
ar  treudan  fòs  a'  breith 

Nam  miltean,  seadh  d«ich  mìltean 
'nar  machairibh  gach  leth.  [fòa 

14  Ar  daimh  gu  h-obair  làidir  calm, 
gun  bhriseailh  mach  no  steach ; 

A  chum  'nar  sràidibh  fòs  nach  biodh 
guth  caoidh'  gu  gearanach. 

15  'S  beannaichf  am  pobull  sin  a  ta 
san  inbhe  so  gu  beachd ; 

'S  beannaichf  am pobul)  fòs, d'anDii, 
Iehobhah  Triath  nam  feart. 


66 


SALM  CXLV.  CXLVI.  CXLVII. 


SALM  CXLV. 

1  À  nBTTtcnEi.M  thu,  mo  Dhia  's  mo 
A  Righ 

t'alnm  beannaicheam  gu  bràth. 

2  Do  t'ainm  am  feas<i  blieir  mi3e  cliu; 
àrduicheam  thu  gach  là. 

3  Tha  Dia  Iehobhah  mòr  gu  dearbh  ; 
ion-mholta  Dia  gu  mòr: 

Cha'n  fheudar  meud  a  mhòrachd-san 
a  rannsachadh  gu  leòr. 

4  Molaidh  gach  àl  do  ghntomhara 
do'n  àl  a  thig  'nan  dòigh  ; 

13  t'oibre  cumhachdach  ro  mhòr 

sior-chuirear  lcò  an  cèill. 
6  Urram  do  mhòrachd  ghlòrmhoirfèin 

cuiridh  mi'n  cèill  gu  beachd  ; 
Air  t'oibribh  iongantach  gu  lèir. 

labhram,  a  Dhè  nam  feart. 

6  Labhraìdh  daoin'  eile  fòs  air  neart 
do  bhearta  uamhasach : 

Ia  mise  foillsicheam  gu  raòr 
do  mhòrachd  iongantach. 

7  Is  cuirear  leo  an  cèill  gu  pailt 
iomradh  do  mhaitheis  mhòir ; 

Do  cheartas  glan,  is  t'ionracas 
molaidh  gu  binn  le  ceòl. 

8  Tha'n  Tighearna  ro-ghràsmhor 
is  làn  do  thruacantachd  ;  [caoin„ 

A  ta  e  mali  chum  feirg',  is  fòs 
pailt  anu  an  tròcaireachd. 

9  Ismaith  lehobhah  do  gach  duil ; 
tha  'thròcair  chaomh  gu  beachd 

Ds  ceann  gach  obair  agus  gnlomh 
arinneadh  lcis  le  neart. 

10  Dhìa,  mclaidh  t'oibre  thu  air  fad  ; 
lc  d'  naomhaibh  molar  thu  : 

U  Air  glòirdo  rioghachd  labhraidh  iad; 
ìnnsidh  do  neart  le  cliu. 

12  A  chum  a  hhearta  cumhachdach 
gu'n  tuigeadh  clann  nan  daoin' ; 

Gu  bheil  a  rioghachd  làn  do  ghlòir, 
is  mòralachd  faraon. 

13  Do  rtoghachd  fèin,  is  rìoghachd  ì 
tasiorruidh  buan  gu  beaciid; 

Ismairidh  t'uachdranachd  gu  bràth 
air  feadh  gach  àìl  ri  teachd. 

H  Cumaidh  Iehobhah  suas  le  neart 
an  dream  tha  tuiteam  sios  ; 

&  an  dream  tha  clhonadh  chum  an  làir, 
togaidh  e  'n  àird  a  rìs. 

15  Tha  sùilc  fò3  gach  dQil'  airbith 
a'  feithearnh  ort,  a  Righ  ; 

Is  tha  thu  anns  na  tràthaibh  cea?t 
a'  tabhairt  dhoibh  am  bidh. 

16  A  ta  thu  ann  ad  thoirbheartaa 
fosgladh  do  làimh'  gu  mòr, 

Is  miann  gach  nithe  beò  air  bith 
sàsuichear  leat  gu  leòr. 

17  Tha  Dia'na  ulle  shli-ghibh  ceart, 
ia  naomh  'na  uile  ghnlomh. 

18  'S  dlùth  Dia  do  mheud  'saghairm- 
seadh  ghairmeas  air  gu  fior.  [eas  air, 

19  Deadh  mhiann  gach  neach  d'an 
coimhlionaidh  e  gu  pailt ;  [eagal  e» 

18  èisdidh  esan  fòs  r'an  glaedh, 

Baoraidh  e  iad  'nan  airc. 
0  An  dream  tha  tabhairt  gràìdh  do 

dhoibh  ni  e  tèarmunn  deas;  fDhia, 
aoh  fòs  na  h-aingidh  olc  lèir 

do  ni  e  fèin  an  ostìob. 


21  A'  luaidh  air  ciiu  Tehobhah  thr&rv,  1 

bithidh  mo  bheul  gun  cheisd: 
'Ainm  naomha  beannaicheadh  gach 

gu  siorruidh  b-uan  am  le&sd.  [i'eoil.f  ^ 
SALM  CXLVI. 
1  T\ik  molaibh;  mol,  O  m'anam,Dìa,  « 

172  Molaidh  mi  Dia  ri  m'  bheò ; 
Ard-seinnidh  mise  cliu  do  m'  Dhia,  c 

ri  fad  mo  rè  's  mo  lò. 

3  Na  earbaibh  is  na  deanaibh  bun  y 
à  prionnsaibh  làidir  treun'; 

No  fòs  à  mac  aoin  duin'  a  t'ann,  ( 
's  gun  fhurtachd  ann  rt  feum. 

4  Tha  'anail-san  dol  as  a  mach, 
thèid  e  g'a  ùir  air  ais, 

Thèid  asd'a  smuaintibh-san  gulèir,  D 
san  là  sin  fèin  gu  cas. 

5  'S  beannaicht'  an  duine  sin  'garn  13 
Dia  Iacoib  mar  a  neart ;  [bheil 

'G  am  hheil  a  dhòchas  ann  a  Dhia,  b 
lehobhah  Triath  aàm  feart. 

6  'Sechruthaich  nèamh,  is  muir,  ist!rt  H 
's  gach  aon  ni  annta  ta; 

'S  e  choimhdeas  (irinn  mar  an  ceudn  '& 
■    gu  siorruidh  is  gu  bràth. 
;  7  Ki  daoinibh  ta  fo  fhòirneart  mòr,  15 

cumaidh  e  còir  gu  caoin, 
Bheir  biadh  do'n  ocrach  :  cuiridh  Dia  16 

na  priosanaich  fo  sgaoil. 
8  'Se  Dia  ta  fosgtadh  sùil  nan  dall  17 

tognidh  Iehobhah  mòr 
An  dream  a  ta  air  cromadh  slos :  Ii 

is  caomh  leis  daoine  còir. 
9Diaseasaidh  bantrach  's  dillcachdaa  18 

'se  's  dìon  do  'n  choigreach  ann: 
Ach  slighe  fhiar  nan  daoine  daoi  Ai 

tilgidh  e  bun  os  ceann. 
10  Bidh  Dia  'na  Ard-Righ  mòr  gn  15 

do  Dh?a-sa,  Shion  naornh  ;   [bràtb,,  l  i 

0  linn  gu  linn  gu  maireannach.  j  À 
Molaibhse  Dia  gu  caomh.  i 

SALM  CXLVII. 

1  IVTol A.IBHSE  Dia;  oir  's  maith  bh!  ' 
IV 1  seinn  A 
àrd-mholadh  binnd'arDia, 

Oir  's  tlachdmhor  e  '8  ismaiseil  sud, 
bhi  tabhairt  cliu  do'n  Triath.  1 

2  Suas  togaidh  Dia  lerusalem; 
cruinnichidh  e  ri  chè.i1',  m  0; 

An  dream  d'an  d'  rinneaA.idlobaraicb  1 

do  ghineal  Israeil.  j  j 

3  Do'n  aitim  'g  am  bheil  cridhebrùitf  i 
bhelr  esan  slàinte  mhor :  »' 

Is  ceanglaidh  suas  gu  faicilleacìi 
gach  cneadh  ta  orra  's  leòn,  ii 

4  Na  reulta  llonmhor  àirmhear  leio;  i  i 
g*  an  ainmeachadh  gu  lèir.  k 

5  Is  mòr  ar  Dia,  's  is  mòr  a  neart ;  ! 
gun  tomhas  air  a  chèill.  5 

6  Togaidh  lehobhah  suas  gu  dcarbti 

na  daoine  ciùin  a  rls,  |u 
Is  leagar  leis  na  daoi  lo  tàir, 
gu  làr,  'g  an  tilgeadh  sios.  6 

7  Seinnibh  do  Dhia  Iehobhah  mòr,  J 
le  buldheachas  gu  binn  :  I  Ii 

Seinnibh  d'ar  Dia-nemnladh  àrd 
air  teud  na  clàrsaich  grinn.  ?  i 

8  'Se  dh'fhol'cheas  nèamh  le  neulaibfc  i  J 
dh'ulluicheas  ulsge  fòst        [tiugb*  u| 


SALM  CXLYI 
Do'n  talamh  ;  'se  bheir  air  an  fheur 
bhi  fàs  air  slèibhtibh  mòr\ 

9  Do'n  aiumhidh  'a  do  gach  beathach 
bheiresan  lòu  gun  dìth  ;  [beò, 

la  do  na  fìthicb  òg'  faraon 
aghlaodhas  'g  iarraidb  bidh. 

10  An  neart  an  eich  cha  bhi  a  dhùil, 
ge  mòr  a  lùth  'u  a  threis  ; 

Cha  ghabh  e  tlachd  an  cosaibh  fìr 
sheasas  gu  dìreach  deas. 

11  Tba  Dia  a'  gabhail  tlachd  gu  rnòr 
do'n  dream  d'an  eagal  e, 

Chuireas  an  dòchas  is  an  dòigh 
'na  thròcair-san  gach  rò. 

12  Thoir  moladh,  0  lerusalem, 
do  Dhia  Iehobhab  mòr, 

Do  d'  Dhia-sa  tabhair  moladh  fìor, 
O  Sliion,  mar  i»  còir. 

13  Croiun-dhruididh  fòs  do  dhorsa  mòr* 
do  neartaich  e  gu  inaith  ; 

Is  bheannaich  e  do  shliochd  gu  lcir 
a'd'  mheadhon  fòin  a  stigh. 

14  'Se  chuireas  ann  ad  chrioehaibh  fòs 
sìth  agus  sonas  mòr  : 

'Se  ni  le  smior  a'  chruithneachd  ghloin 
do  shàsuchadh  gu  leòr. 

15  'Se  chuireas  'àithne  mach  air  tìr, 
ni  'fhocal  ruitli  gu  luath. 

16  Bheir  sneachd  mar  olainn ;  sgaoil- 
an  liath-reodh  mar  an  luath.      [idh  e 

17  Leac-eighe  tilgidh  e  a  uiach, 
mar  ghreamanna  nacli  gann  ; 

Is  anns  an  fhuaehd  a  rinneadh  leia, 
cò  dh'fheudaa  seasamh  ann  ? 

18  Cuiridh  e  'fhocal  mòr  a  mach, 
is  leaghar  iad  a  rìs  : 

Air  sòide.ulh  dha  le  gaoith  an  siu, 
sruthaidh  na  tuilte  sìos. 

19  Do  Iacob  tha  e  foillseachadh 
a  bhriatiiar  rior-ghlan  naoinh, 

A  statuin  is  a  bhreitheanais 
do  Israel  gu  caomh. 

20  So  maitheas  nach  do  dheònaich  e 
dh'aon  chinneach  ta  fo  'n  ghrèin  : 

A  bhreitheanais  cha  b'aithne  dhoibh. 
Molaibh  lebobhah  treun. 

SALM  CXLVTII. 

1  "Jl^"OLArBHSH  Dia.    Ard-mholaibh  fòs 
JLtJL    Iehobhah  mòr  gu  bràth, 

O  nèamh  nan  s[>eur;  molaibhse  Dia, 
's  na  h-ionadaibh  a's  àird'. 

2  TJil'  aingle  Dbò,  mòr-mholaibh  e  : 
molaibh  e,  'shluagh  gu  lèir. 

3  O  ghrian  'b  a  ghealach,  molaibh  e 
's  a  reulta  glan  uan  speur. 

4  0  nèamha  àrd'  uan  uile  nèamh, 
is  uisgeaclian  a  ta 

An  còmhnuidh    shuas  os  ceann  nan 
molaibhse  Dia  a  ghnàth.  [speur, 

5  Thugadh  iad  clin  is  moladh  binn 
do  ainrn  Iehobhah  thrèin  ; 

Oir  chuir  e  'àithne  màch  le  neart, 
is  rinneadh  iad  d'a  rèir. 

6  Do  rinn  e  fòa  jin  daingneach&dh 
a  chum  bhi  buan  a  ghnàth 

Is  chuir  e  atatuin  orra  sud 
nach  tèid  air  chùl  gu  bràth. 

7  O'n  talamh  ròs  a  ta  f o  nèainh 
molaibh  lehobhah  treun  ; 

TJil'  dhràgona  ro-uamhasach, 
'*  a  dhoimhneachda  gu  lèir. 


I.  CXLIX.  CL.  67 

8  Tein'-athair    agua  clach-shneachd 

chruaidh, 
an  ceò  thcid  suas,  's  an  sneachd; 
Gaoth  dhoiuionnach  a'  coiiuhlion&dh 
a  bhrlathar-san  gu  beachd. 

9  Na  slèibhte  farsuinn  atmhormòr', 
's  na  tulaich  fùs  le  chèil'  : 

Gach  craobh  bheir  toradh  agus  blàth, 
's  na  seudair  àrd'  gu  leir. 

10  Gach  beathach,  ainmhidh,  is  gach 
a  flhnàigeas  air  an  iàr,  [dùil 

'S  gach  eunlaith  egiathach  iteagach, 
ta  'g  itealaich  gu  h-àrd. 

11  Gach  righ  air  thalamh,  làidir  mòr, 
's  gach  pobull  fùs  air  bith  : 

Na  prionnsan  is  luchd  bi  eitheanaia 
tha  thar  gach  tìr  fa  leth. 

12  Na  h-òig-flieara  ta  caiina  deas, 
's  na  maighdeana  le  cheil' ; 

Na  seanaire  ta  eòlach  glic, 
's  gach  leauabh  òg'  gu  lèir. 

13  Ainm  Dhè  àrd-mholadh  iad,  oir  tha  ■ 
'ainui-san  a  inliàin  ro-miiòr  : 

Os  ceann  na  talmhainn  is  nan  nèamh 

air  àrdachadh  tha  'ghlòir. 
11  Adliarc  a  shluaigb  leis  àrdaichear, 

seadh  cliu  a  naomh  gu  lèir, 
Sluaigh  Israeil,  tha  dhasan  dlùth. 

Molaibh  Iehobhah  treun. 

SALM  CXLIX. 

1  14 /T OLAmnsK  Dia  :  is  oran  nuadh 
IVl    seinnibh  do  Dliia  gu  caomhj 

Seiunibh  a  mholadh-san  gu  binn, 
an  coimhthional  nan  uaomh. 

2  Biodh  Isra'l  aoibhneach  ann  an  Dia 
an  Ti  a  chruthaich  e  ; 

Deanadh  clann  Shioin  gairdeachas 
'nan  Kigh  air  feadh  gach  rè. 

3  Is  anns  an  dannsadh  thugadh  iad 
d'a  ainm-san  moladh  i>iun  : 

A  chliu  le  tiompan  seinneadh  iad, 
is  leis  a'  chlàrsaich  gliriuD. 

4  Oir  tha  Iehobhah  gabliaii  tlachd 
'na  jdiobull  dìlcas  fcin  : 

Ro-sgiamliach  fòs  le  'shlàinte  ni 
na  daoine  sèimh  gu  lèir. 

5  Biodh  air  na  daoinibh  naomh  an  sia 
ùr-giiaiideachas  an  glòir  : 

Is  air  au  leabaidb  seinneadh  iad 
do  Dhia  le  h-iolaich  mhòir. 

6  Gu'n  robh  àrd-chliu  an  Tighearna 
gu  dligbeach  anu  ain  beul  : 

Is  ann  an  làimh-san  fòa  gu  robh 
claidheamh  dà-inaobiiair  geur. 

7  A  chuin  gni  deant'  air  rìneachaibh 
làn-dìoghaltas  gu  lèir : 

Is  mar  an  ceudna  air  na  slòigh 
làn-smachdachadh  gu  geur. 

8  A  chum  gu'n  deant'  an  righrean-san 
a  chur  fo  chuiblireicii  ghcir  ; 

Fuidh  gheimhlibh   teann  do'n  iarunu 
an  uaisle  mòr'  gu  lèir.  [chruaidH 

9  Chuin  dìoghaltas  a  chur  an  gnìomh, 
ta  sgrìoblit'  'na  fhocal  ceart : 

So  cliu  nain  fìreanach  gu  lèir. 

Molaibhse  Dia  nam  feart. 

SALM  CL. 
1  "jlToiArRnsK    Dia.     'Na  theampull 

JlL  molaibhse  Dia  gu  mòr  :  [naomh 
An  speuraibh  àrd'  a  chumh&chd  fò» 

molaibh  e  mar  is  còir. 


2  Alr  son  a  ghnìomhararo-threun, 
molaìbhse  Dia  's  gach  àit ; 

A  rèir  a  mhòrachd  molaibh  e, 
's  a  ghlòir  a  ta  ro-àrd. 

3  Le  guth  na  trompaid  mar  an  ceudn' 
molaibhse  Dia  gu  binn  : 

^irclàrsaich  seinnibh  moladhdha, 
is  aìr  an  t-saltair  ghrinn. 
he  tiompan  thugaibh  moladh  dha, 
s&a  daansaih  nw  &n  ceuda' 


Le  organ  togaibh  auaa  a  chliis, 
's  le  inneal-ciùil  nan  teud. 

5  Air  ciombalaibh  ta  làbhar  bina 
molaibhse  Dia  gun  tàmh  : 

Molaibhse  Dia  air  ciombalaibh, 
ni  toirm  is  fuaim  ro-àrd. 

6  Gach  uile  dhùil  sam  bith  ta  beO, 
'g  am  bheil  an  deò  'nan  crè, 

Ard-mholadh  iadsan  Diagu 
Molaibh  lehobhah  treua. 


A'  (ffUUOCfl, 


LAOIDHEAN 

O  NA 

SGRIOPTUIRIBH  NAOMHA. 


LAOIDH  I.    Genesis  i. 

I  Q>  kbo-ni  èireadh  talamh  's  nèamb, 
so  labhair  guth  an  Triath : 
O  neo-ni  dh'èirich  talamh  's  nèamh, 
gu  h-ùmhal  mar  a  dh'iarr. 
9  Shuidh  air  an  aigein  duibhre  tiugh, 
thuirt  Dia,  Biodh  solus  ann  : 
Ghrad-las  an  solus  deairach  glan, 
's  an  duibhre  theich  gu  teann. 

3  Do  neulaibh  dh'àithn  e  togail  suk^ 

suas  tbog  na  neoil  d'a  rèir ; 
Le'n  ionmhas  uisg'  sgaoil  iad  's  gach 
a' snàmh  air  feadh  nan  speur.  [àit, 

4  Dh'àithn  e  do'n  uisg'  a  luidh  air  fonn' 

grad-thional  gu  h-aon  àit  ; 
Dbian-ruith  an  fhairge,  tonn  air  thom 
is  feuch  an  talamh  tràight* ! 
i  Le  lùibhibh  gorm  is  craobhaibh  mea^ 
chòmhdaich  e  'n  talamh  lom  ; 
Mu'n  d'  thàinig  fras  no  drùchd  o*p 
speur, 

's  mu  'n  d'  èirich  grian  air  fonn. 

6  Sgeadaich  e  'n  sin  na  nèamhan  àrd'j 

gu  dealrach  las  a'  ghrian : 
A'  ghealaeh  is  na  reulta  dhùisg, 
»  chuntas  mhìos  is  bhliadhn'. 

7  Do^n  uisge  dhealbh  Iehobhah  treun 

gach  gineal  èisg  sa'  chuan  ; 
Is  ghairm  o'n  doimhne  mar  an  ceudn' 
gach  eun  san  ealtainn  shuas. 

8  Gaeh  dùile  beò  air  thalamh  ta 

dhealbh  thu  le  d'  làimh,  fa  leth  ; 
Do'n  leòmhan  bhorb  's  do'n  chnuimh- 
eig  fhaoin 
thug  thu  maraon  am  bith. 

9  An  duine  chruthaich  thu  fadheoidh, 

a'd  choslas  glòrmhor  fèin, 
Gu  bhi  'na  uachdran  dligheach  flor 

os  ceann  gach  ni  fo'n  ghrèin. 
10  T'uil'  oibre  'n  sin  a'd'  làth'r,  a  Dhè, 

gu  ciatach  àluinn  sheas ; 
Sheall  thu,  is  thuirt  gu  robh  gach  ni 

gu  flor-mhaith  agus  deas. 

Cia  glòrmhor  t'oibre-sa  gu  lèir  I 
cia  treun  thu  fèin  an  neart ; 

Co  'n  ti  nach  tugadh  dhuit-sa  cliù ! 
SDclaais'  thu.  Dbia  n*m  feert  ! 


LAOIDH  II.    Gea.  xxviii.  20—22. 

1  Dhb  Bhèteil !  le  d'làimh  thoirbb«ar« 

taich 

's  tu  bheathaich  t'Isra'l  fèin : 
*S  a  threòraich  feadh  an  turuis  sg'th, 
ar  sinnseara  gu  lèir ; 

2  Ar  bòid  's  ar  n-urnuigh  nis  a  ta 

aig  lath'r  do  chaithir  ghràis  ; 
Bi  leinn,  O  Dhia  ar  n-aithriche  I 
'g  na  dìobair  sinn  gu  bràth. 

3  Tre  cheumaibh  dorch'  ar  beatba  'n 

O  treòraich  thusa  sinn ;  [so, 
'S  o  là  gu  là  ar  teachd-an-tlr, 
's  ar  n-èidibh-cuirp  thoir  dhuinn. 

4  Fo  sgàil  do  sgèith,  O  dean  ar  dìon 

gu  crìch  ar  seachrain  sgìth, 
Is  thoir  d'ar  n-an'maibh  fois  fadheòidh 
a'd'  chòmhnuidh  shuas  an  sìth. 

5  Na  tiodhlaca  so,  Dhè  nan  gràs, 

.thoir  dhuinn  o  d'làimh  gu  flal; 
*S  a  nis,  's  o  so  a  mach  gu  bràth, 
m  tu  a  ghnàth  ar  Dia. 

LAOIDH  III.    Iob  i.  21. 

1  Lomwochd  mar  thàìnig  sinn  a  steach 

do  'n  t-saoghal  so  air  tùs, 
Is  amhluidh  tbèid  sinn  lomnochd  as, 
is  taisgear  sinn  san  ùir. 

2  Gach  ni  ri  'n  canar  leinn  gu  faoin 

ar  maoin  's  ar  stòras  fèin, 
Is  iasad  goirid  aoin  là  e, 
'•  grad-dhìolar  e  gu  lèir. 
$  'Se  Dia  bheir  dhuinn  gach  comh- 
fhurtachd, 
no  ghearras  iad  air  falbh  ; 
Ma  thug  e  leis,  'se  fèin  thug  uaith  : 
beannaicht'  gach  uair  biodh  'ainm ! 
i  Beannaicht'  gu  siorruidh  gu  robh  Dia  I 
cha  gbearain  sinn  ni  's  mò ; 
Docrach  no  socrach  biodh  ar  cor, 
dhuits',  Athair,  gu  robh  glòir. 
LAOIDH  IV.    Iob  iii.  17—20. 
1  Cia  sàmhach  ciùin  an  talla  dorch 
san  gabh  sinn  uile  tàmh; 
kn  tir  na  dichuimh'  far  nach  gluai* 
aon  fhuatha?  «inn  no  nàmh. 
'i  Cia  tosdach  sèimh    an  leabadb  'a 
a  ghabhail  suain  ii  foii ;  [uaig?a, 


74 


LAOIDH  V.  VI.  VII.  VIII. 


Theid  crioch  air  dragh  lucbd-euceirt 
mnt' 

'g  gheibh  daoine  sgìth  innt'  clo&. 
8  Innte  cba  chaoidh  tm  prìosanach 
ni  'b  mò         fhuair  e  cblaoidh  ; 
Cha  dochaton  sinachd  an  droch  rigb. 
bhuirb, 

's  is  balbh  gutb  mhillt  fhir  dhaoi, 

4  Tha  lag  is  làidir,  beag  is  mòr, 

co-shìnt  san  uaigh  le  chèil' ; 
Tha  naimbdean  sàmhach  taobh  ri 

is  luchd  na  comhstri  rèidh.  [taofch, 
b  Co-ionnan  coidlidh  iad  air  fad 

fo  ghlasaibb  teanc  a'  bhàis, 
Gu'n  uair  ao  gairmear  iad  le  Dia 

'oa  fhianuis  là  a'  bhràth. 

LAOIDH  V.    Iob  t.  6—12. 

I  Akbghar  o'n  duslach  ged  nach  dùisg 
o'n  ùir  ged  nach  tig  bròn ; 
Gidhaadh  U  lìonmhor  iad  na  h-uilc 
th'  air  mac  an  duine  'n  tòir. 

5  Amhluidh  mar  dh'èireas  srada  suas 

gu  luath  air  lorg  a  cbèil'  : 
Mar  sin  tha'n  duine  air  a  bhreth 
gu  bròn  is  càradh  geur. 

§  Ach  earnam-sa  ri  Dia  rao  chùis, 
is  deanam  m'urnuigh  ris  ; 
Kiaghladh  an  domhain  tha  'na  liimì  , 
gu  'làThair  teichidh  mis'. 
4  Tba  'oibre  Honmbor  agus  mùr, 
cò  cbuireas  iad  an  cèill  ? 
An  t-anam  brònach  ni  e  ait, 
'S  an  t-anam  lag  ni  trcun. 

LAOIDH  VI.    Iob  viii.  11—22. 
d  Gtrw  làthach  am  fàs  luachair  ghlas  ì 

no  seilisteir  gun  sruth  ? 
Ged  fhàs,  is  diombuan  gearr  an  cuairt, 
seargaidh,  gun  bhuain,  an  cruth. 
§  I>  ionnan  dòchas  baoth  an  daoi, 
nach  feud  a  chaoidb  bhi  buan  ; 
Mar  lìon  an  damhain-allaidh  fhaoin, 
thèid  leis  gach  gaoth  mu'n  cuairt. 

3  Trath  leigeas  e  a  thaic  r'a  thigh, 
aomaidh  gach  clacb  is  crann  ; 
'S  luath  ghreimicheas  e  ris,  ach  's 
luaith' 

thèid  'fhardoch  bun  os  ceann. 

6  Ged  fhàs  'na  ghàradh  ris  a'  ghrèin 

a  gbeuga  dosrach  àr  ; 
'S  ged  sgaoil  e  'fhreumhan  domhain 
do-spìonta  ta  ear  ùin' :  [teann 

i  Gidheadh  air  teachd  d'a  fchir.n  o  j 

nèamh, 
spionar  a  fhreumh  &  bun ; 
'Aite  cha  'o  aithnich  e  ni's  raò ;  | 
caochlaidh  a  ghlòir  pu  tur.    [daoi,  I 
&  Feuch,  's  amhluidh  gàirdeachas  naa  | 
ni  tàir  eir  naornhreachd  Dhè;  I 
Grad-thuitidh  iad  :  's  co  grad  a  thij  I 
'nan  àite  daoine  sèimh. 
f  Ach  Dla  nan  gras.  le  cumhachd  s&te,  i 
ni  daoine  eoir  a  dhìon  ; 
An  cridhe  Honaidh  e  le  gean, 
*•  am  beul  ìe  moiadh  sior.  j 


LAOIDH  VII.    Iob  L6.  2—10. 

1  Am  bi  siol  Adhaimb  saor  o  chiont', 

no  glan  am  fianuis  Dè  ? 
Ma  tbagras  e  rèir  ceartais  ruinn, 

fa'  smachd  thèid  sinn  do'n  eug. 

2  Gu  geur-chuiseach  ma  thoimbseas  • 

gach  srauain,  is  guth,  is  gnìomh; 
Leithsgeul,  air  son  mo  mhlle  ciont' 
a  dbeaibh  cba'n  urrain  mi. 

3  Is  glic  a  cbridb'  's  is  treun  a  àmh, 

's  nacb  aingidh  dàn  an  sluagh 
A  thogas  ceann  an  aghaidb  Dhia; 
cò  riamh  thug  air-san  buaidh  P 

4  Roimh  'fbeirg,  na  slèibhte  criotHa- 

naichidh, 
is  clisgidh  iad  o'm  bonn  ; 
O  'bhunchar  luaisgidh  oull  's  a  nalì, 
le  garbh-chrith,  'n  talamh  trorn. 
&  Ma  tboirmisgeas  e  èirigh  grèin', 
cha'n  èirich  grian  gu  bràth : 
Dubh-neulach  ni  e  'n  speur  air  fad, 
's  gach  reul  thèid  as  'na  smàl. 
6  Coisichidh  Dia  san  fhairge  ghairbà, 
carbad  do  ghaothaibh  ni ; 
A  sifliglte  àrd  cò  lorgaicbeai 
a  cbeuma  dorch'  co  chi  ? 

LAOIDH  VIII.    Iob  xiv.  1—15. 

1  O  DHCtKB  th'air  do  bhretb  le  moacl, 
cia  tearc  is  truagh  do  'àith'  I 
O'n  duslach  thàinig  thu,  is  thèid 
gu  d'  dhuslach  fèin  guo  dàil. 
SMftr  mhaotb-lus  fasaidb  tu  fo  bhlàth 
is  gheibb  thu  bàs  gu  beachd  : 
Mar  fhaileas  teichidb  tu  gu  luatb, 
's  cha  bhuan  air  thalamh  neacb. 

2-  Làneiont'  is  truaigh,  an  seasaondùil; 
fa  chomhair  sùilean  Dè? 
Co  chaoidh  bheir  uisge  soilleir  glao 
à  tobar  salach  crèidh  ? 

4  Ar  làithean  air  an  àireamb  ta, 

's  gun  tàmh  a'  gabhail  seaeb, 
Is  goirid  gus  an  tig  an  uair 
a  ni  do'n  uaigh  ar  teach. 

5  Dhè  rohòir  I   na  smachdaich  ann  «d 

an  tomhas  goirid  faoin,  [fbeirg 
Do  làithibh  diombuan  an-shocracb 
thug  thu  do  chloinn  nan  daoin'. 

6  Ged  chrionas  Ins,  cha'n  fhaigh  e  bàs, 

thig  'fhas  ri  h-ùine  nìos ; 
'S  ged  sheargas  craobh  sa'  gheanah- 
radh  fhuar 
ni'n  t-earracb  nuadb  i  ris. 

7  Ach  aon  uair  's  uu  'm  faigh  Juine  bàs, 

cha  phill  a  làith'  ni  's  mò  ; 
A  bheatl-a  cha  dean  *arrach  nuadh, 
's  air  'uaigh  cha  bhris  an  lò. 

8  Amhluidh  mar  shruth  a  ruitheas  bras, 

's  nach  pill  air  ais  r'a  sbliabh  ; 
Tha  làith'  is  bliadhnaidb  's  linn  dol 
seach, 

's  cba  phill  ri  neach  an  triall. 

9  San  uaigh  'n  tràth  luidheas  duine 

coìdlidh  e  '□  dlon  a'  bhais  ;    [sìo*,  r 
'S  cha  dùisg  e  tuilleaiih  gus  an  t£id 
an  cruinae-cè  'na  smàL 


LAOIDH  IX.  X.  XI.  XII.  XIII. 


IQ  O  biodh  &n  uaigh  *na  leabadh  thàimh 
dhomh  fèin,  gu  là  mo  Thriath, 
8an  èiricb  mi  <u  h-aobhach  suas 
le  naomh-shìuagh  m&iseacu  Dbia  ! 

Jl  San  dòch&s  ait,  le  foighid  mhòir, 
feithidb  mi  ordugb  Nèimh, 
A  thig  san  àm  a  shonruicb  Dla 
an  triall  mi  thuige  fèin. 

LAOIDH  IX.    Iob  xxvi.  6—14. 
ì  Co  ghleachdas  ris  a'  ghairdean  tbreun 
a  dbealbh  na  speuran  àrd'  ? 
NÒ  c'ait  am  folaich  neach  e  fèin 
o'n  t-sùil  d'an  lèir  gach  ìit  ? 
2  'Na  shealladh-sao  tha  ifrinn  fèin 
is  lèir-sgrios  uile  rùisgt' : 
'S  an  ceilear  lochd  air  bith  no  beud 
O  fbradharc  geur  a  shùl  ? 
8  Airneo-ni  chroch  e'n  domhan  mòr, 
's  an  àirde  tuath  do  sgaoil 
Ar  ionad  falamh,  a<jus  phaisg 
uisge  sna  aeulaibli  faoin'. 

4  Tràtb  cbithear  cumhachd  Dhè's  gacb 

tha  sgàil  'ga  fhòlach  fèin  ;  .[àit, 
Tha  'chaithir  cuairtichte  le  neòil, 

's  do  dhuine  beò  cha  lèir. 
!      ò  Onfha  na  fairge  pillidh  e 

le  tràigh,  air  meud  a  neirt 
Is  air  a'  chrìch  a  thug  e  dhi 

cha  tèid  i  chaoidh  a  thart. 
Q  Roimh  achmhasan  lehobhah  thrèin, 

tha  talamh  's  nèamh  air  chrith: 
Clisgidh  an  stèidh  ma  lasas  suas 

a  chorruich  uair  air  bith. 
7  Gun  doinionn  luaisgidh  e  an  cuan, 

's  tògaidh  e  suas  a  thuinn; 
'S  an  t-uaibhreach   tilgidh  e.  gun 

o  'àirde  bun  os  ceann  [nann,, 

5  'S  e  lìonas  nèamh  le  '-uideachd  naomh, 

's  a  ni  iad  aobhach  ait  ; 
Ach  sliochd  na  nathrach  tilgidh  sios 
gu  ionad  claoidh  le  smachd. 
S  D'a  oibribh  's  beag  a  chithear  leinn, 
's  cha  tuig  sinn  iad  sin  fèin: 
Ach  tairneanach  a  chumhachd  mhòir, 
cò  dh'fheudas  chur  an  cètll  ? 
'   }     LAOIDH  X.    Onath-fhocail  i.  20— 31. 

J  An  coimhthional  nan  iomadh  slògh, 
li   ì  is  anns  na  ròidibh  tiugh', 

Ei  cloinn  nan  daoin'  tha  Gliocas 
I  a' togail  suas  a  ghuth'j  [nèiruh 

SCiafhad  a  ni  luchd  fanoid  tàir 
air  firinn  's  grasa  lihe  ? 
,  *S  a  bheir  sibh,  amadana,  spèig 

d'ur  toil  mbi-chèillidh  fèin  ? 
,        3  Pillibh  air  m'  earails',  air  'ur  n-ais, 

is  bidb  sibh  «Mia  chaoidh  i 
I,  Pillibh,  '»  achum  bhur  beannachadh, 

mo  spiorad  bhcir  mi  dhuibh. 
g|       4  Ach  mur  toir  sibh  mo  ghuth  fa'near, 
's  mur  èisd  *ibh  n  mo  ghlaodh: 
Tràth  ghlaodhas  sibhs'  an  là  bhur  n- 
^  'ur  n-athchuinge  bidh  faoin.  [airc, 

iì,      &  Tràth  ghlacas   lèir-sgrios   sibh  'na 
cuairt, 

Eaar  iom-ghaoth  luath  nan  gpeur. 


Ni  mise  fanoid  air  'nr  caoidb, 

's  'ur  n-urnigb  chaoidb  cha'n  èisd. 
6  O'n  ròghnaich  sibb  roimh  bheatba  uàs, 
's  èigin  gu  brath  bbi  truagh  ; 

Oir  ciod  air  bith  a  cr.uirca.s  neach. 
dheth  sin  ni  'n  neach  sin  buain. 

LAOIDH  XI.    Gnath-fboc.  iii.  13—17. 

1  Cia  sona  'n  ti  do  theagasg  Dbè ! 

bheir  èisdeachd  gach  aon  uair; 
'S  ri  gliocas  nèirah,  le  mòran  tlacbd, 
philleas  gu  moch  a  chluas  ? 

2  Is  fearr  a  stòr  na  'n  t-ionmhas  faoia 

a  ta  san  t-saogh'l  gu  lèir ; 
'S  is  luacbmhoire  &  dhuais  gu  mòr 
naòr  a'  cbruinne-chè. 

3  Tha  saoghal  fada  'na  làimh  dbeis, 

is  urram  'na  làimh  chlì ; 
I&dsan  air  fad  a  bheir  dha  gràdb, 
's  leo  saoibhreas,  slàint',  is  sìth. 

4  Do  'n  òg  'na  shligbe  fhiorghlan  rèidèi, 

sòlas  bheir  e  gu  pailt, 
'S  do  'u  aosda  bheir  e  coron  glòir, 
's  tròcair  o  Dhia  gun  airc. 

5  An  uair  tha  dìchioll  dhaoine  mòr, 

tha  'dhuais-san  mòr  d'a  rèir: 
Do  shòlasaibh  tha  'shlighe  làn ; 
is  sìth  a  ghnàth  's  gach  ceum. 

LAOIDH  XII.    Gnath-fhoc.  vi.  6—12. 

1  Eikich  a  lundaire  gu  grad, 

'S  thoir  ort  an  seangan  beag  gun  stad, 
Oir  ged  nach  d'fkiuair  e  riamh  fear 
iùil', 

No  neach  g'a  ghreasadh  air  a  chùl; 

2  Fa  chomhair  geamhraidh  ni  e  deas, 
A'  cuunhneachadh  gun  tàmh  a  leasj 
San  t-samhradh  trusaidh  e  a  lòn, 
bau  flioghar  ìomlan  tha  a  stòr. 

flAch  c'  uin'  a  dh'èireas  tus'o  d'  shuain? 
à  lundaire,  nach  dùisg  tliu  suas  ? 
Cha'n  iarr   do  leisg  ach  tuilleadb 
tàimh, 

Le  clò  do'n  t-sùil,  is  pasgadh  làmh. 
4  Ach  feuch  I  tha  bochdainn  agus  bròn, 
Ag  ladbadb  air  gach  laimh  a'd'  chòir; 
'S  mar  guaisgeach  armach  teacbd  a'd' 
dhàil.  [sàil. 
Trom-bhrutbaidb  iad  do  cheann  fò'n 

LAOIDH  XIII.  Gnatb-fhoc.Tiii.22— 36. 

1  Bibh  tosdach  uile,  chlann  nan  daoin 

tràth  ghlaodhas  Gliocas  Dè, 
A  bhriathra  thugar  leibh  fa'near, 
d'a  earail  tbugaibh  gèill. 

2  Bu  mhise  Annsachd  [)hè  o  thùs, 

mu'n  robh  na  nèamha  ann; 
'S  mu'n  d'fhuair  an  domhan  mòr  a 
bha  mise.  feadh  gacb  àm.  [bhith, 

3  Mu'n  robh  ann  slèibhte  mòr  no  beag', 

mu'n  robh  ann  muif  no  tir, 
No  m  air  bith  »a'  chruinne-chè  ; 
aig  deas  làimh  Dhè  bha  mi. 

4  Tràth  dhealbh  »  neòil  is  athar  àrd, 

an  talamh  traight'  's  an  cuan, 
'S  tràth  ghearr  e  'n  rriochan  doibh  fe 
bba  mise  leis  ian  uaur.  [icth, 


m  LAOIDH  XIV.  XV. 


XVI.  XVII.  XVIII. 


&  Tràth  ebroch  e  'n  talamh  cothrom 
gun  taic  ris  o  aou  taobh,  [aicht' 
Dhearc  mi  le  gaìrdeachas  an  sin 
air  ionad  còmhnuidh  dhaoin'. 

6  Dhealbh  smuain  mo  chridh'  o  shior- 

ruidheaehd 
làn-tearmunn  doibh  o'n  bhàs; 
Neo-chaochlaidheach,  uaith  sin  gu  so, 
tha  m'ìochd  dhoibh  is  mo  ghràdh. 

7  Ri  m*  theagasg  èisdibh  uime  sin, 

is  gheibh  sibh  beatha  uaith, 
Is  sona  'n  ti  bheir  gèill  do  m'  lagh ; 
bidh  'n  ti  nach  tabhair  truagh. 
B  Is  mise  ni  gu  nèamh  an  t-iùl, 

's  an  slighe  rèidh  do  m'  shluagh  : 
Tha  bèatha  's  càirdeas  aig  gach  neach 
a  leanas  mi  gach  uair. 

9  Ach  's  naimhde  mòr'd'an  an'maibh 
nadhiultas  gèill  do  m'  reachd;  [fèin 
'S  nabheir  sior-fhuath  do  m'  theagasg 
naomh, 
chum  ifrinn  thèid  gu  beachd. 

LAOIDH  XIV.   Ecles.  vii.  2—6. 

1  O  Sibhs'  air  fad  le  'm  b'  àill  bhi  glic, 

bibh  tric  an  tigh  a'  bhròin : 
Oir  luath  no  mall  tha  sinn  gu  lèir 
ri  fulang  pèin  is  leòn. 

2  Is  fearr  gu  mòr  bhi  giùlan  goimh, 

o  àmhghar  tigh  na  caoidh  ; 
Na  'n  cridh'  a  lot  le  sòlas  baoth, 
an  cuideachd  dhaoine  daoi. 

&  'N'tràth  bhios  an  aghaidh  tuirseach 
's  an  t-sùil  a'  sileadh  dheur,  [trom, 
Gheibh  smuainte  naomh'  san  anam 
's  ni  iad  ni  's  fearr  an  gnè.  [tamh, 
t  An  duine  crìonna  thèid  gu  tric 
gu  bothan  bochd  a'  bhròin : 
Aehleis  an  dream  air  bheagan  cèill' 
is  aoibhinn  talla  cheòil. 
£  Is  diombuan  aighear  dhaoine  daoi, 
'sis  dlùth  dhoibh  àmhghar  truagh: 
Mar  bhoisge  fuaimneach  droìghinn 
fhaoin 

ghrad-chaochlaidheas  gu  luafcìì. 
LAOIDH  XV.    Ecles.  ix.  4,  5, 6, 10. 
i  'Sh  nis  an  t-àm  bhi  rèidh  ri'Dia; 
*S  e  nis  an  t-àm  thoirt  gèill  do'nTrtath; 
Am  feadh  a  mhaireas  là  nan  gràs  : 
Feudaidh  gach  neach  dol  as  o'n  bbàs. 
S  'S  i  so  an  uair  a  sheachnadh  truaigh*, 
'8  a  thabhairt  nèimh  a  mach  le  buaidh; 
3o  cothrom  aigh,  ta  dian-dhol  seach, 
Deanar  deadh  bhuil  dheth  leis  gach 
neach. 

8  Is  fios  do'n  bheò  gu  faigh  e  bàs, 

Air  dichuimhn'  tha  gach  marbh  an 
tTàs :  [aimn, 
An  cuimhne  dh'fhalbh.is  dh'fhalbh  an 
Cha'n  aithnich'r  iad,  *s  cha'n  aithne 
dhoibh. 

t  Theirig  an  gràdh,  is  sguir  am  fuath, 
'8  tha'm  farmad  sìnte  leo  san  uaigh  ; 
Cha  'n  eòl  doibh  ni  sam  bith  fo  'u 
gbrèin ; 

An  saothaii  sguir  maraon  riu  fèin. 


5  Dean  dìchioll  uime  sin  'na  thràth, 
Crioch  a  chur  air  saothair  do  làmftj 
Oir  saothair,  seòl,  no  obair  ghlic, 
Cha  deanar  leat  gu  bràth  fo  'n  lic. 

6  San  uaigh,  do'm  bheil  sinn  uile  triall, 
Maith'neas  cha'n  fhaigh.'s  cha  d'fhu- 

aradh  riamh ; 
Oun  cbaochla'  bithidh  cor  gach  neach 
Qu  àm  d'a  bhinne  teachd  a  mach. 

LAOIDH  XV  I.    Ecles.  xii.  1. 
1  C pimhnioh  do  Dhia  an  làithibh  t'òig 
làithibh  gun  bhròn  gun  chal ; 
Mu'n  tig  na  bliadhnaidb  breòite  tinn, 
's  am  fàs  air  t'inntinn  smal. 

5  Mu'n  tig  gu  àirde  cruas  do  chridh', 

grad-sgrlobh  air  lagh  do  Dhia ; 
'S  do  Chruithfhear  cuimhnich  fòs  an 
mu  'm  fàs  thu  aosmhor  liath.  [tràsj 

3  Oir,  goirid  uait  tha  pian  is  bròn, 

na  neòil  tha  cheana  dlùth 
Ni  t'aoibhneas  dorcb,  is  t'òige  sean, 
a'  cur  do  ghean  air  chùl. 

4  'S  gearr  gus  an  gearain  thu  gu  goirt 

fo  sprochd  is  iarguin  aois', 
*S  an  cuimhnich  thu  air  aighear  t'òig', 
nach  pill  ni  's  mò  do  d'thaobh. 

LAOIDH  XVII.    Isaiah  i.  10—19. 

1  A  mhaithean  Shodoim!  gabhaibh 

do  fbocal  Righ  nam  feachd ;  [suina 
Fheara  Gbomorah !  thigibh  dlùtb, 
is  bithidh  ùmh'l  d'a  reachd. 

2  Mar  so  a  deir  e,  Ciod  is  brìgh 

d'ur  n-ìobairtibb  gun  stà  ? 
Tha  m*  altair  sgìth  d'ur  tiodhÌacaibht 
's  ghabh  mi  d'ur  n-aoradh  gràin. 

3  Ged  las  'ur  n-ìobairtean  gu  nèamh, 

's^ged  dhorchaich  tùis  an  speur; 
Gidheadh  bheir  mise  fuath  is  gràin 
do  ghìomh  'ur  làmh  's  duibh  fein. 

4  Ehur  trasg  *s  'ur  n-urnuigh  's  fuathacla 

's  'ur  làithe  fèill  faraon ;  [leara, 
Oir  tha  'ur  cridhe  làn  do  cheilg, 
's  'ur  slighe  cam  is  claon. 

6  Glanaibh  'ur  làmban  o  gach  o!c, 

's  na  deanaibh  lochd  ni  's  mò ; 
'Nur  giùlan  uile  bithibh  ceart, 
's  'nur  cridhe  glan,  gun  ghò. 

6  Na  tairgibh  dhorahsa  urram  faoin, 

ach  foghlumaibh  mo  reachd  ; 
Teann-thagraibh  cùis  na  bantrateb 
truaigh 

'■  air  fann  na  deanaibb  lochd. 

7  An  sin,  dearg  mar  chorcur  ged  robh 

'ur  lochdau,  nighear  uaibh 
An  sal,  is  bidh  sibh  glan,  tre  ghràs, 
mar  shneachd  a's  àille  snuadh. 

LAOIDH  XVIII.    Isaiah  ii.  2— 6. 

1  Feuch!  èiridh  san  linn  dheireannaich 

naomh  theampull  Dhia  na  glòir', 
Os  ceann  nam  beann  's  nan  slèibhtean 
fàth  iongaintais  ro  mhòir  !     [àrd' ; 

2  D'a  ionnsuidh  thig  na  cinnich  ait, 

fach  teangadh  's  treubh  le  chèi)'  t 


JuAOlDH  XIX. 


XX.  XXI.  XXII. 


£%%  ràdb,  Suas  greasamaid  gun  dàil 
gn  teampull  àluinn  Dè. 
E  An  solus  thig  O  Shion  àrd 

dealraidh  feadh  dhùthcha  cèin  ; 
'S  do  'n  Righ  'na  shuidh'  air  Salem 
bheirear  's  gach  àite  gèill.  [ta 
£  Keasg  chinneach  's  eilean  iomallach 
àrd-shuidhidh  e  gu  breth  : 
Is  smachduichear  'na  cheartas  leis 
gach  uile  shluagh  fa  leth. 

£-  Le  connspoid  is  le  h-an-iochd  borb 
cha  bhuairear  linn  nan  gràs  ; 
Gu  speal  is  coltar  iompaichear 
gach  claidheamh  's  inneal  bàis. 
§  Le  nàmh  ni  's  mò  cha  chasgrar  nàmh 
's  cba  bhi  san  àraich  caoidh  : 
Cha  cbruinnich  trompaid  slùigh  r'a 
chèil', 

's  cha  'n  èighear  cath  a  chaoidh. 
1  O  ghineil  Iacoib,  uime  sin, 
thigibh  gu  teampull  Dè  ; 
'S  'na  sholus-san  ta  dealrach  f  lai?; 
eior  thriallamaid  gu  nèamh. 

LAOIDH  XIX.  Isaiah  ix.  2— fc 
1  Feocu  !  dh'èirich  solus  air  na  slòign 
bba  chòmhnuidh  'n  duibhre  bàig  ; 
Ia  air  an  t-sluagh  a  bha  fo  sgàil, 
nis  dhealraich  Grian  nan  gràs. 
g  A  d'ionnsuidh-sa,  a  Ghrian  an  aigh  I 
le  fàilte  thig  gach  sluaeh, 
'S  iad  aoibhinn  mar  luchd  buain  o'n 
's  am  foghar  taisgte  suas.  [fhàich, 
ì Oir  thog  thu  dhinn  ar  n-eallach  ghoirt, 
is  lotadh  leat  ar  nàmh,  [sìos 
Le  d'  ghairdean  treun  ghrad-thilg  thu 
luehd  mi-ruin  chum  an  làir. 

4  Mar  laoch  a'  ruith  feadh  fola  's  àir, 

tha  Slanuighear  nam  buadh  ; 
Mar  cheumaibh     dhealanaich  nan 
speur 

bheir  thu  fo  ghèill  gach  sluagh. 

5  Feuch  dhuinne  rugadh  Mac  an  aigh  ; 

fhuair  sinn  Slànuighear  treun  ! 
Gach  treubh  air  thalamh  gèillidh  dba, 
is  aingle  nèimh  gu  lèir. 

6  Prionnsa  na  siochaint  canar  ris, 

's  e'n  Ti  ta  glic  is  treun ; 
Le  ceartas  riaghlaidh  e  gach  sluagh, 
o  'chaithir  shuas  air  nèamh. 

LAOIDH  XX.  Isaiah  xxvi.  1-7. 
1  Cia  glòrmhor  àluinn  caithir  Dhè  ! 
Sion  cia  breagh  a  snuadh  ! 
Innte  chuir  Dia  a  chaithir-righ, 
cbum  marsuinn  siorruidh  buan. 
8  A  balla  dìonaidh  e  le  'ghràs, 
gu  làr  cha  tuit  i  chaoidh  ; 
Ni  slàinte  tèarmunn  di  gach  taobb, 
's  ifrinn  cha  'n  fheud  a  claoidh. 
8  A  dhorsa  siorruidh,  èiribh  suas, 
fosglaibh  gu  luath  o  chèil' ; 
•S  gifn  rachadh  naomh-shluagh  Dh6 
a  steach 
a  thug  d'a  reachd-san  gèill.  ' 
4  Aa  so  gun  airceas  mealaidh  sibh 
«ìlh  efcòiasach  gu  bràtb  i 


Sibhse  le  n'  ionmhuinn  àrd-ainm  Dha 
's  tha  deanamh  buin  à  'ghràs. 

5  Earbaibh  à  Dia,  sìor-earbaibh  as  ; 

gach  eagal  fògraibh  uaibh  ; 
Aig  Dia  tha  cumhachd  chum  'ur  dìon, 
feadh  linn  nan  linn  gu  buan. 

6  Còmhnuidh  nan  droch  dhaoin',  ged  is 

bheir  Dia  le  'làimh  i  nuas  ;  [àrd, 
'S  am  mòr-chuis  tilgidh  esan  sìos» 
co  ìosal  ris  an  uaigh. 

7  Saltraidh  am  bochd  an  sin  le  tàir, 

air  àrois  àrd'  nan  daoi : 
Tràth  bbios  iad  sìnte  air  an  làr, 
gun  èirigh  'n  àird  a  chaoidh. 
LAOIDH  XXI.    Isaiah  xxxiii.  13-18, 

1  Ho  !  gach  aon  neach  fad  as  no  dlùtfo, 

do'n  chùis  so  gabhaibh  suim ; 
Bidh  àgh  is  beannachd  aig  na  naoimh, 
ach  sgriosar  daoine  daoi. 

2  An  ti  bhios  ionraic  treibhdhireach 

fa  chomhair  Dhè  gach  uair,  [làmh, 
Ri  gnìomh  gun  iochd  nach  cuir  a 
's  air  brèig  gu  bràth  nach  luaidh  ; 

3  An  ti  nach  laimhsich  duais  an  uilc, 

's  gu  ceilg  nach  buair  an  saogh'i, 
Nach  seall  gun  ghràin  air  lochd  aif 
bith, 

»e  nach  gluais  air  slighe  chlaoin : 

4  An  ti  sin  còmhnuidh  gheibh  gu  bràtfe 

an  daingneach  làidir  Dhè  ; 
Gun  easbhuidh  gheibh  e  'theachd- 
is  caisgear  iota  's  fheum.  [antir, 

5  Fadheòidh  bidh  Nèarnh  dha  fosgailte, 

le  dorsaibh  farsuinn  fial, 
'Se  le  Righ  nan  righrean  bithidh  e 

gu  tèaruint'  feadh  gach  ial. 
LAOIDH  XXII.    Isaiah  xl.  27—31. 

1  C'  arson  a  dhòirtear  leat  a  mach 

do  chaoidh,  gun  dùilri  iochd  ? 
Ceart  mar  nach  tugadh  Dia  fa'  near 
cùis  neach  air  bith  d'a  shliocbd. 

2  Esan  a  chrtxthaich  talamh  's  nèamh, 

am  bheil  a  thearmunn  gann  ? 
No  'm  feud  an  làmh  a  dhealbh  gacb 
fàs  sgìth  gu  bràth  no  fann  ?  [ni 

3  Maith,  glic,  is  uile-cburnhachdach, 

tha  'n  Triath  a  ta  'gar  dìon  ; 
A  shlighe  ged  nach  lèir  do  neach, 
is  ceart  e  anns  gach  gnìomh. 

4  'S  mòr  fàth  ar  misnich,  uime  sin, 

fo  cheannsal  Dhia  na  sluagh  ; 
Do  'n  fhìrean  lag  bheir  esan  neart, 
's  do'n  anmhunn  bheir  e  buaidh. 
b  Caillidh  na  daoine  sean  an  treòir, 
's  an  òigridh  fein  an  lùth; 
Ach  mheud  's  a  dh'fheith  ri  Dia  nan 
tha  sìàinte  dhoibhsan  dlùth.  [gràs, 

6  Le  cosaibh  lùthar  siubhlaibh  iad 

san  t-slighe  dh'  ionnsuidh  glòir' ; 
'S  fàsaidh  an  neart  mar  thriallas  ia<4, 
'nan  giùlan  diadhaidh  còir. 

7  Air  sgiathaibh  creidimh  èiridh  i«4* 

mar  iolar  luath  nan  speur, 
Os  ceann  an  t  saoghail  dhorcba  eo, 
pu  Dia  an  àirde  nèimh. 

c2 


LAOIDH  XXIII.  XXIV.  XXV. 


LAOIDH  XXIII.    Isaiah  xlii.  1—13. 
ì  Fbctoh  m'  òglach  !  feuch  mo  sheircinn 
ghràidh 
'$  e  àrdaicht'  ann  am  neart  ; 
Mo  roghainn  e  do'n  t-sluagh  gu  lèir, 
dha  thug  mi  spèis  gu  beachd. 
3  Airsan  gu  saoibhir  tuirlingidh 
mo  Spiorad  naomha  fèin, 
Chum  anns  na  dùtbchaibh  ioraallach 
mo  bhreth  gu'n  cuir  e  'n  cèill. 
8  Sèimh  agus  ciùin,  gun  gheilt  no  buirb, 
bheir  esan  breth  neo-eblaon  ;[brùit', 
Cha  bhri3  e  'ia  feasd  a'  chuilc  tha 
's  cha  mhùch  e'n  lasair  ehaoL 
i  Gu  lasair  sèidear  leis  an  t-srad ; 
do'n  lag  bheir  e  làn-bhuaidh ; 
Feadh  mhòr-thìr  's  eilean  sgaoilidh 
is  gèillidh  dha  gach  sluagh.  ['eud, 
§  So  deir  an  Dia  ghairm  nèamh  gu  bith, 
's  a  las  na  lòchrain  iùil, 
A  thug  do  'n  duine  spiorad  glic, 
's  a  dhealbh  gach  uile  dhùil : 

6  'S  tu  m'  Fhàidh,  a  ghairra  's  a  thog 

mi  suas ! 

gach  uair  is  lcat  mo  neart ;  [treòir 
O  m'  uile  chumhachd  ghcibh  thu 
gu  d*  chòmhnadh  anns  gach  beairt. 

7  Annadsa  ni  mi  ris  gach  tìr 

coimhcbeangal  siorruidh  gràidh, 
Thoirt  saorsa  do  na  braighdibh  leòlnt', 
's  do  chinnich  eòlas  aigh. 

8  Na  dorsa  prais  grad-bhrisidh  tu, 

's  na  glasa  làidir  teann : 
Is  solus  aoibhinn  agus  saors" 
bheir  thu  do  'n  daur  's  do'n  dalì, 

9  'S  mise  Iehobhah  ;  's  e  sin  m'  ainm 

air  feadh  gach  uile  ial ;  [faoin', 
Mo  ghlòir  cba  bhuin  do  dheaìbhaibh 

's  mi  fèin  a'm '  aonar  Dia. 
19  Feuch  !  choimlionadh  a  nis  gach  ni 

gheall  mi  o  shean  do'n  t-saogh'l ; 
'S  na  nithe  gheallar  leam  an  tràs 

coimhlionar  iad  faraon. 

11  Canaibh  do  'n  Tighearn  òran  nuadh: 

air  'ainm  biodh  luadh  's  gach  àit  ; 
Feadh  muir,  is  tìr,  is  innse  cian, 
biodh  moladh  Dhia  gu  bràth. 

12  A  chaithir  mhòr  !  is  fhàsaich  fhaoin ! 

molaibh  araon  ar  Dia; 
'Sa  mhachair  thugaibh  moladh  dha, 
's  na  bheil  'nur  tàmh  feadh  shliabb. 

13  Seinnidh  gach   sluagh,  gu  h-aon- 

sgeulach, 
glòir  ion-mholt'  Dhè  bhith-bhuain ; 
'S  do'n  chaithrearn  aoibhinn  agus 
throm 

co-fhreagradh  fonn  is  cuan  ! 
LAOIDH  XXIV.    Isaiah  xlix.  13-17. 

1  A  nhaMHa  togaibh  luathghair  ait ; 

athalamh,  binn-cheol  seinn ; 
A  shlèibhttì,  canaibh  co-sheirm  chiùil, 
's  gach  dùil  air  feadh  gach  linn  I 

2  Feuchaibh  eia  tròcaireach  ar  Dia  ! 

clalunibh  a  bhriathra  gràis  ; 
Do'n  anamthruagh  bheir  comfhurt- 
is  eaont'  o  dbochann  bàis.  [achd, 


3  Sguìribh,  anlàithibh  goirt  'ur  claoidfa*, 

d'uir  caoidh  's  d'ur  gearan  cruaidh  } 
An  saoil  sibh  nach  toir  Dia  fa'near 
staid  gach  aoin  neach  d'a  shluagh  ? 

4  An  dìobair  màthair  ciochran  xnaoth 

a  brollaich,  le  h-an-ioehd? 
Nach  maothaich  osna  's  deòir  a  eridki* 
's  nach  gabh  i  truas  d'a  sliochd  ? 

5  Ach,  arsa  Dia,  ged  chaochail  ioehd 

d'a  gineil  anns  gach  mnaoi, 
Mo  ghaol  is  m'iochd-sa  do  mo  shluagh, 
gun  chaochladh  mairidh  chaoidh. 

6  Domhain  air  dearnaibh  mo  dhà  làicoh, 

ainm  Shioin  ghearr  mi  sìos  ; 
A  balla  briste  càiridh'  mi, 
's  a  h-àrois  togaidh  rls. 

LAOIDHXXV.  Isaiahlii!. 

1  Cia  tearc  an  dream,  le  creidimh  heò 

a  ghabhas  eòlas  uainn ; 
No  mhothaicheas  o'm  Sosrach  fèin, 
mòr-chumbachd  Dhè  nan  sluagh  ?  j 

2  Tha  IOSA  teachd !  gun  ghreadh^ 

nachas, 

a  dh'fhoillseachadh  cia  dlùth  ; 
Oir  àille  thalmhaidh  air  cha  bhi, 
no  bheag  do  ioghnadh  shùl. 

3  Mar  chinneas  ann  am  fàsach  fhaom  I 

luibh  mhaoth,  gun  chùram  sluaigbì  j 
Mar  sin,  san  t-saoghal  aingidh  so,  i 
dh'fhàs  Criosd  fo  ainneart  suas. 

4  Fo  dhìmeas  is  fo  tharcuis  dhaoin', 

feuch  fear  an  àmhghair  thruaigh  1 
Is  bròn  a'  leantuinn  ris  gun  chlos, 
an  taobh  a  bhos  do'n  uaigh. 
6  Ach  cha  b'e  fèin,  ach  sinne  thoill 
gach  cràdh  a  rinn  a  Jeòn  ; 
Oir,  neochiontach  sheas  e  'nar  riochd, 
's  gu  h-iochdmhorgbabh  arbròn. 

6  Gidheadh  mar  dhroch  dhuìn'  mheas- 

's  mar  fhògarach  o  ghràs :  [adh  e, 
Tràth  dhòirt  e  'fhuil  air  son  an  t- 
sluaigh, 
fo  osnaidh  chruaidh  a'  bhàis. 

7  Le  'naomh-fhuilnigh  e  dhinnguglan,! 

ar  truaillidheachd  's  ar  lochd ; 
Leighis  a  chreuchdan,  's  shaora  bhàs 
gu  bràth  ar  n-an'ma  bochd. 

8  Chaidh  daoine  dall  is  ceannairceach 

air  seachran  trua\  mar  thrcud ; 
Ach  ghiulain  Criosd  ar  n-eusaontas, 
is  dhìol  ar  n-uile  bheud. 

9  Fo  bhuillibh  trom'  ar  smachdach- 

aidh, 

feuch  giulan  caomh  Mhic  Dhè  1 
Mar  uan  a'  chasgraidb,  's  amhluidh 
cha  d'fhosgail  e  a  bheul.  [sin, 

10  A  neochionta  cò  dh  'fhoillsicheas  ! 

's  e*n  cuibhreach  chruaidh  an  sàs  ?! 
Feuch  dhìteadh  e  le  sainhladh  reachd,! 
ts  thugadh  seach  gu  bàs. 

11  Le  peacaich  luidh  e  sìos  san  dus, 

na  beartaich  thug  dha  uaigh ;  fo» 
Mar  chaith  e  'bheatha,  chriochnaich 
gun  chiont',  air  meud  a  thruaigh'. 

12  Mar  so  ge  d'  bhruthadh  e  le  Dia, 

db'èirich  ar  Triath  a  rle 


LAOIDH  XXVI.  XXVII.  XXVIII. 


Oir  iobairt  iorulan  aoin  Mhic  fòin 
dhiol  ceartas  Dè  gu  slor : 

13  Oir,  arsa  Dia,  làn-shoirbhichidh 

mo  thlachd  'na  làimh  gun  cheisd ; 
Bidb  'ghineal  lìonmhor  feadh  gach 
's  bidb  inbbe  mòr  am  feasd.  [linn, 

14  Bidb  'anam  ait  tràth  dhearcas  e 

air  *oradb  pailt  a  phèin ; 
Is  bbeir  na  slòigh  a  shlànuich  e, 
cliu  sìor  d'an  Slàn'ear  treun. 
là  Roinnidh  e  chreach  le  laocbraibh 
treun' ; 

's  do  'n  eug  bbeir  gach  aon  nàmh  ; 
Le  ciontaìcb  ge  d'  luidb  e  san  uaigc, 
dh'èirich  le  buaidh  an  àird. 
16  Dh'fhuiling    e    dhìolaidh  eionta 
dhaoin' 

a  dh'fhaotainn  sìtb'  d'a  sbluagh ; 
'8   mar  charaid  sior-bheò  nis  air 

nèamh, 
tagraidh  e'a  cùis  gach  uair. 

LAOIDH  XXVI.  Isaiahlv. 
L  O  DHA9INE  tartmhor  !  thigibh  chum 
sruth  pailt  nan  uisge  beò  ; 
An  nasgaidh  gheibh  am  bochd  a  dhìol, 
gun  airgiod  is  gun  òr. 

2  C'ar  son  a  struidheas  sibh'ur  maoin 

aìr  nithibh  faoin'  nach  btadh ; 
*S  achailleas  sibh  'ur  saoth'r  gach  là, 
mu  ni  nach  sàsuich  miann  ? 

3  Gu  deònach  cromaibh  riums'  'ur 

ciuas, 

ma  's  àill  leibh  suaimhneas  fior; 
Le  m'  theagasg  bidh  'ur  n-an'ma  beò, 
is  gbeibh  sibh  sòlas  sior. 
ì  Eisdibh,  is  mairibh  beò  gu  bràth  ! 
mo  chùmbnant  gràsmhor  's  leibh  ; 
An  tròcair  a  rinn  Daibhidh  ait, 
gun  airc  bbeir  mise  dbuibh. 
5  Mar  fhianuis  ròghnaich  's  thog  mi  e, 
mar    cbeannard    treun    do  m' 
sbluagh ; 
Gach  fine  gairmidh  e  o  chèin, 
's  bheir  iad  fo  'bhrataich  buaidh. 
CFeuch  criocha  cian  nach  b'aithne 
is  do  nach  b'aithne  thu,  [dhuit, 
Ard-fhàidh !  a  d'ionnsuidh  eruion- 
ichidh, 

's  do  m'  ainm-sa  bheir  iad  cliu. 
7  Grad-iarraibh  Dia  am   feadh  tha 
'chluas 

'ga  cromadh  nuas  r'  ur  glaodb ; 
'S  'nuair  tha  e  tairgseadh  dhuibh  a 
gbràis, 

gabhaibh  ri  'shlàinte  sbaor. 
6  Trèigeadh    an    t-aingidh  'sblighe 
chlaen, 

's  ar\  droch  dhuin'  smuain  a  chridh', 
Is  piS-Jeadh  iad  ri  Dia  gun  dàil, 
is  gjeibh  iad  slàint'  is  sìth. 
9  Oir  Dia  tha  saoibhir  ann  an  iochd,  . 
is  laghaidh  e  gach  beud ; 
Cha'n  ionnan  nàdurdha  's  do  dhaoin', 
a  thròcair  ehaomh  cha  trèig. 
1 10  Oir  mar  is  àrd  an  speur,  aeir  Dia, 
C3  seann  na  talmharnn  faoin 


'S  co-àrd  tham'iùil  's  mo  smuainto-as 
thar  iùl  is  smuainte  dhaoiu*. 

11  Nuas  silidh  frasa  sneacbd  is  ui&g', 

's  cha  phill  a  rìs  an  àird, 
An  talamh  gus  an  taisich  iad 
a  ghiùlan  lòin  's  gach  àit. 

12  Mar  so  aon  ghuth  a  Jabhras  mis' 

cha  tig  air  ais  gun  bhuil ;  [dùsìf 
Mo  ghairm  gheibh  eisdeachd  o  gach 
is  bidh  iad  ùmh'l  do  m'  thoil. 

13  N'  sin  stiùrar  dùthchan  iompaichte, 

le  h-aoibhneas  is  le  fois  : 
Naslèibhte  seinnidh  air  gach  taobfa; 

buailidb  gach  craobh  a  bos. 
H  Àn  àite  droighinn  agus  dris 

bidh  ùr-chroinn  uaine  fàs ;  [dùi!, 
Mar  so  sior-mhairibh  ;  's  bheir  gach 

àrd-chliu  do  Dhia  nan  gràs. 

LAOIDH  XXVII.  Isaiah  lvii.  15,  16. 

1  Eisuibh  !  gach  neach  air  thalamh  fcà 

guth  Dhè  ro-aird  is  naoimh  ; 
'S  iad  so  a  bhriathra  tròcaireach, 
fàth  dòchais  chloinn  nan  daoin'. 

2  An  àirde  nèimh  mo  chaitbir  righ 

o  shiorrui'chd  shocruich  mis'; 
'S  leam  cliu  nan  aingeal  feadb  gacb. 
's  gacb  buaidh  ta  iomlan  leis.  [linnt 

3  Gidheadh  o  m'  ionad  còmhnuidh 

sealladh  ni  nuas  a  ghnàth.  [shuas, 
Air  luchd  a*  chridhe  bhriste  bhrùit', 
's  'nam  bùthan  ni  mi  tàmh  : 

1  A  cheangal  suas  an  spioraid  bbrùit', 

's  g'a  thoirt  o'n  ùir  a  nìos  ; 
'S  abheòthachadh  nan  an'ma  truagk' 

tha  dol  do'n  uaigh  a  sìos. 
5  Na  h-an'ma  sin  a  dhealbh  mi  fèin, 

gheibh  tèaruinteachd  fo  m'  ghràf. ; 
Tagradh  eha  dean  mi  riu  do  shior, 

mun  tuit  iad  sìos  a'm'  làth'r. 

LAOIDH  XXVIII.    Isaiah  lvii.  &-9. 

j  Fbttch  !  ciod  an  trasg  is  àill  le  Dia, 
an  e  bhi  cianail  trom  ! 
No  sgeadaichte  le  samhladh  bròin, 
is  agbaidh  leòinte  chrom  ? 

2  An  ionmhuinn  leamsa  èididh  bròin, 

deir  Righ  na  glòir'  e  fèin  ? 
Le  ceann  air  hìbadh,  's  gnùis  fo  sm&i, 
am  faigh  sibh  uamsa  spèis  ? 

3  Ri  daoine  truagh  'gan  sàruchadh, 

cum  baigh  is  cothrom  maith  ; 
'S  do  dhaoine  bochd  is  an-shocraoh 
gabh  euram,  's  biodh  ort  rath'. 

4  Do'n  dilleachd  ocrach  thoir  do  bhiadìi, 

's  biodh  d'fhardach  flal  gach  uair 
Do'n  choigreach  tha  gun  àitetàimh, 
's  do'n  acrach  dbiblidh  thruagh. 

5  Còmhdaich  an  lomnochd,  dìon  ara 

tog  suas  an  ti  fo  leòn  ;  [fuar, 
'S  na  druid  do  chridhele  h-an-iochd 

o  neach  air  bith  san  fheòil. 
G  An  sin  mar  mhaduinn  shoilleir  chiùsu. 

bidh  t'ùin'  air  thalamh  bhos; 
Air  t'uile  shlighe  dealraidh  Dia, 

'8  o  t'  iarsuin  gheibh  thu  foi«. 


80  &À01DJH  XXIX.  XXX.  XXXI.  XXXII.  XXXIII.  XXXIV. 


LAOIDH  XXIX.    Tuir  iii.  37—40. 

1  Am  measg  nan  cumhachdach  cò  'n  ti 

a  bheir  gu  crìch  na  's  àill  ? 
Nach  'eil  gach  ni  àa.'  chruinne-chè, 
fo  ordugh  Dhè  a  mhainn  : 

2  'S  esan  a  ni  ar  n-aoibhneas  mòr, 

ao  bbeir  dhuinn  bròn  fa  seach  ; 
'S  i  'làmh  a  dhealbh  an  solus  iuìl, 

*s  do  dhuibh-neòil  thug  an  dreach. 
t  Ciod  uim*  an  gearain  duine  beò, 

'ga  leòn  fo  smacbdach'  Dhè  ? 
A  chum  a  leas  tha  Dia  'ga  chlaoidh 

gu  thoirt  d'a  ionnsuidh  fèin. 

4  O  dhaoine  !  rannsaichibh  gu  geur, 

gach  ceum  d'ur  slighe  chlaoin  ; 
'S  pillibh  o  'r  seachranaibh  gu  Dia, 
thaobh  meud  a  thròcair  chaoin. 

LAOIDH  XXX.    Hose&vi.  1— 4. 

1  Thigibh,  is  rachamaid  gu  Dia, 

le  chridhe  tiamhaibh  bròin  : 
Ge  d'  pheacaich  sinn,  ni  esan  iochd 
air  an'maibh  briste  leòint'. 

2  Air  'iarrtus  dùisgidh  'n  doinionn 

is  fàsaidh  balbh  a  rìs  ;  [gharbh, 
Is  ged  tha  'ghairdean  treun  gu  sgrios, 
tha  e  co  treun  g'ar  dìon. 

5  B'  fhada  's  bu  chian  ar  n-oidhchc 

bhròin, 

bheir  teachd  an  Iò  dhuinn  gean  ; 
Oir  thig  ar  Dia  is  fògraidh  e 
gach  dòlas  ruinn  a  lean. 
4  'N  sin  gheibh  sinn  eòlas  air  a  ghràdh, 
ma  thig  sinn  dhasan  dlùth  ; 
Bidh  'ghnùis  mar  ghrein  na  maidne 
's  a  ghuth  mar  inneal-ciùil.  [gloin', 
b  Mar  dhrùchd  air  bhàrr  nan  luibbe&n 
maoth ; 

's  iad  air  gach  taobh  fo  bhlàtfo ; 
No  mar  na  frasan  thig  a  nuas 
air  fearann  cruaidh  is  fas  ; 

6  Mar  sin  ni  dealradh  gnùis  ar  Dè 

ar  n  an'ma  aoibhinn  ait : 
Fograidh  e  duibhre  's  doilghios  uainn, 
is  ni  sinn  uaill  gun  airc. 

LAOIDH  XXXI.    Micah  vi.  6—9. 

1  C'ia.  leis  a  thig  mi  'm  fianuis  Dhè, 

àrd  thriath  a*  chruinne-chè  ! 
No  ciod  an  ìobairt  bheir  mi  dha, 
chum  e  bhi  ghnàth  rium  rèidh  ? 

2  An  toilich  mìle  ìobairt-loisgt', 

le'm  boltrach  tuis'  an  Triath  ? 
Deich  mìle  sruthan  olaidh  'n  leòr, 
's  gach  ainmhidh  beò  san  t-sliabh  ? 
SMus  leòr,  an  gabh  e  mo  cheud-ghin, 
an  riochd  mo  bheatha  fèin ; 
Toradh  mo  chuirp  an  èiric  m'  an'm' 
chum  bhi  's  gach  àm  rium  rèidh  ? 
4  Cha'n  fhoghainn  so  :  is  aobhar  gràin 
le  Dia  gach  cràbhadh  saoi ; 
'Na  f  hocal  leig  e  ris  a  rùn, 
a  stiùradh  chloinn  nan  daoin'. 
D  O  dhuine  !  so  na  dh'iarr  e  ort ; 
dean  ceartas,  miannaich  iochdj 
Ou  h-umhal  gluais  an  làth'r  do  Dhia, 
ÌS  ècan  a  rim  gu  glic. 


LAOIDH  XXXII.    Ha-bac.  iii.  47,  18 

1  Chaoidh  ged  nach  toir  crann  fiere 

blàth, 

's  nach  fàs  air  fion-chrann  meas  ; 
Saoth'r  a'  chroinn-olaidh  ged  a  thrèig, 
's  fàs  dèis  'gun  bhi  air  slios ; 

2  Gach  treud  o'n  mhainnir  ged  a  bhuai) 

grad  fhuathas  'nuair  nach  saoìl: 
Greigh  ged  nach  fàg  an  t-£arrach 
cruaidh, 
no  bò  air  uachdar  raoin ; 

3  Gidheadh  san  Triath  bidh  mise  ait, 

is  ni  mi  uaill  'na  ghràdh  ; 
Mòr  aoibhneas  ni  mi  ann  am  Dhia; 
's  e  Dia  mo  shlaint'  gu  bràth. 

4  Bheir  Dia  dhomh  neart  chum  ruiti 

gu  dian 
mar  f  hiadh  air  fireach  àrd : 
Is  bheir  e  mi  gu  rìogh'chd  na  glòir', 
fa  sheola  caomh  a  ghràis. 

5  'Se  Diamo  stòr,  mo  bheatba  's  m'ièì 

o'n  tig  mo  lùth  's  mo  threis ; 
Gainne  no  gort',  beatha  no  bàs, 
cha  sgar  o  'ghràdh  mi  'm  feasd. 

LAOIDH  XXXIII.    Mat.  vi.  9-14. 

1  Athair.  gach  dùil  abhos  is  shuas  I 

d'an  dual  gach  cliu  is  glòir ; 
A'd'  làthair  strìochdaidh  sinne  sìos, 
gu  h-ìosal  mar  is  còir. 

2  T'ainm  naomhaichear  's  na  b-uile  àfi, 

is  aoradh  dha  gach  slògh ; 
Craobh-sgaoil  do  Shoisgeul,  's  thoh 
dha  buaidh, 
is  luathaich  rìogh'chd  na  glòir'. 

3  Deanadh  gach  dùil  air  thalamh  bho*. 

do  thoil  mar  ainglibh  nèimh  ; 
Dhi  gèilleadh  iad  le  cridhe  ait 
's  le  giulan  macant'  sèimh. 

4  Ar  n-aran  làthail  deònuich  dhuinn, 

is  cridhe  taingeil  leis  ; 
Is  ciod  air  bith  a's  cuibhrionn  duinn, 
do  bheannachd  biodh  'na  chois. 

5  Maith  dhuinn  ar  flacha  trom,  a  Dhè, 

a  rèir  mar  mhaithear  leinn, 
D'ar  feichnibh  fèìn  an  euceartan, 
's  gach  beum  a  thug  iad  dhuinn 

6  Na  leig  am  buaireadh  sinn,  a  Dhè, 

ach  glèidh  sinn  o  gach  lochd  ; 
Oir  rioghachd,  cumhachd,  agus  glòir, 
is  leat  le  còir  gu  beachd. 

LAOIDH  XXXIV.    Mat.  xi.  25-30. 

1  Buidheachas  follaiseach  thug  Criosd 

d'a  Athair  fèin,  ag  ràdh, 
Sior-bheannaicht'  bi-sa,  Dhia  nara 
o  linn  gu  linn  gu  bràth  !  [feart, 

2  'S  tu  cheil  air  daoinibh  saogblta  glia 

dearbh-fhìrinn  shlàinteil  nèimh, 
Gidheadh  a  thaisbein  soilleir  i 
do  leanbaibh  ùmhal  sèimh. 

3  'Si  so  do  thoil-sa,  Athair  chaoimh  ! 

's  do  naomh  reachd  seasmhach 
buan  ; 

Na  iarradh  ainglc  naomh'  no  daoin 

làia-t'  hios  au  aobiaait,-  uaiun. 


LAOIDH  XXXV;  XXXVI.  XXAVII.  XXXVlll.  8* 


4  Gach  uile  chumhachd  dhomhs'  thug 
dha  mhàin  is  fios  mo  ghnè  ;  [Dia ; 
la  dhomh-sa  mhàin  a  ghnè-san_'s  eòl, 
's  do'n  dream  d'an  seòl  mi  e. 
&  O  sibhse  ta  le  uallach  trom 
an  uilc  's  an  eagail  leòint', 
Tbigibh  a  m'ionnsuidh-sa,  is  gheibb 
bhur  n-anama  fois  is  treoir. 
&  Le  eridhe  umhal  togarach 

mo  chuiag-sa  togaibh  oirbh  : 
Do  m'  cheannsal  gèillibh,  is  do  m' 
reachd, 

gu  beachd  cha  'n'eil  e  doirbh. 
f  Oir  caomh  tha  mise  agus  sèimh, 
's  cha  dean  mo  chuing  'ur  cràdh  ; 
Fophlumaibh  uam,  's   'ur  n-*n'ma 
i'ois  shiorruidh  gheibh  is  àgh.[sgith 

LAOIDH  XXXV.     Matt.  xxvi.  26—29. 
ì  San  oidhche  san  do  bhrathadh  Ios', 
'S  e  rèidh  gu  'bheatha  leigeadh  sìos, 
Ghlac  e  aran,  bheannaich  e,  [nèamh. 
Toirt   buidheachais  do    Righ  nan 
£  'N  sin  thubhairt  e  r'a  ehàirdibh  gaoil, 
('S  e  briseadh  'n  t-sainhlaidh  sin  air 
'fbeòil,) 

Glacaibh,  ithibh  ;  uaith  so  gu  brath, 
Air  chuimhne  gleidhibh  là  mo  bhàis. 
8  Ghlac  e  an  cupan  fòs  'na  làimh, 
Is  thog  e  rìs  a  ghuth  an  àird, 
Trath  labhair  e  le  briathraibh  sìth', 
Is   teas-ghràdh    lasadh    suas  'na 
chridh' : 

4  M'fhuil,  amhuil  so,  bheir  mise  seach, 
Mar  èiric  an'm'  air  son  gach  neach  ; 
So  seula  cùmhnaint  slàint'  is  gràis', 
Cruaidh-naisgte  leamsa  ann  am  bhàs, 

6  Làn  lucbdaichte  le  gràdh  do  dhaoin', 
Tha'n  cupan  so,  's  an  ioc-shlàint' 
saor ; 

Gabhaibh  dheth  uile,  's  bithibh  beò  ; 
Bibh  cuimhneach  orms'  thug  suas  an 
deò. 

LAOIDH  XXXV.    Air  sheòl  eile. 
1  San  oidhch'  an  d'  èirich  gach  aea 
nàmh, 

anaghaidh  Slànuighear  dhaoin', 
Ghlac  e,  's  e  rèidh  gu  dol  gu  bas, 
aran  'na  làmhaibh  naomh'. 
£  eS  air  toirt  da  buidheachais  do  Dhìa, 
tha  riaghlaidh  talamh  's  nèimh, 
An  t-aran  bhris,  mar  shamhl'  air 
fheoil, 

is  thuirt  gu  foil  r'a  threud ; 
8  Mo  chorp-sa  briste,  amhuil  so, 
feuch  bheìr  mi  dhuibh  gu  saor ; 
Oir  air  'ur  sonsa  bhriseadh  e, 
's  air  son  a*  chinne-daoin'. 
4  Glacaibh  is  ithibh,  uime  sin, 
is  cuimhnichibh  mo  bhàs, 
Gach  uair  a  ni  sibh  'n  obair  cheudn' 
'na  dhèigh  so,  gu  là  bhrath. 
6  Ghlac  e  an  sin  'na  làimh  an  cup', 
's  thug  buidhcachas  faraon, 
Bba  'chridhe  laiste  le  teas  ghràdh, 
shariath  elàiat*  o  'bhiìibh  caoiu. 


6  Feuch  amhuil  so  bheir  mise  m'fhuH, 

gu'r  tèarn'  o  ghuin  a'  bhàis  ; 
Gabhadh  gach  neach ;  tha  'n  ioe- 
shlaint  saor 
do  gach  uil'  aon  le'n  àili. 

7  Air  feadh  gach   linn  sìor-chuirnh- 

nichibh,  [ghrais, 
mòr-sbaoibhreas  m'iochd   's  mo 

So  seul  a'  chùmhnaint  ni  mi  ruibh, 
is  cuimhneachan  mo  bhàìs. 

LAOIDH  XXXVI.    Luc.  i.  46—56. 

1  Ni  m'anam  uaill  is  gairdeachas 

an  Dia  mo  shlàinte  chaoimh; 
Oir  tbog  a  mhaitheas  Inilt  suas 
o  m'inbhe  shuaraich  fhaoih. 

2  Canar  mi  sona  leis  gach  linn, 

oir  rinn  mo  Dhia  orm  iochti, 
Is  naomha  'ainm,  's  is  buan  a  gnràs, 
nis  is  jfach  tràth  gu  beachd. 

3  Feuch,  dh'fhoillsich  Diaa  ghairdeaa 

treun, 

an  t-uaibhreaeh  thrèig  e  tur  ; 
Luchd-àrdain  thilg  o'n  caithir-righ, 
's  an  t-ìosal  thog  o'n  dus. 

4  An  t-ocrach  shàsuich  e  le  lòn, 

an  saoibhir  leòn  le  gort', 
Ri  luchd  an  àilghios  chuir  e  cùi, 
is  thug  a  rùn  do'n  bhochd. 

5  Chuimhnich  e  'thròcair  ia  a  ghrà3 

do  lacob  òglach  fèin, 
Is  thug  e  cabhair,  mar  a  gheall, 

san  aimsir  fad  o  chèin. 
LAOIDH  XXXVII.    Luc.  ii.  8-15 

1  Aik  bhith  do  bhuachaillibh  le  chèìì' 

a'Taireadh  treud  san  oidhch', 
Thaisbeanadh     Aingeal    doibh  a 
nèamh, 
's  am  magh  lìon  e  le  soills'. 

2  Bu  mhòr  an  oillt',  ach  thuirt  e  riu, 

na  gabhaibh  geilt  no  sgàth, 
Oir  sgeul  ro-ait  tha  agam  dhuibh, 
is  do  gach  linn  gu  bràth. 

3  'N  diugh  rugadh  dhuibh  am  baile  'a 

Righ, 

an  Slànuighear,  seadh  Criosd, 
Feuch,  cluinnibh  uamsa  comhara, 
le  'm  mothaicb  sibh  gur  fior: 

4  An  naoidhean  nèamhaidh  ghèibh  sibh 

follais  do  rosgaibh  dhaoin',  ['n  sin 
Se  paisgt'  an  trusgan  an-uasal, 
's  na  luidh'  am  prasaich  fhaoin. 

5  Labhair  an  Seraph  so,  's  air  ball 

bha  'mmagh  do  Ainglibh  làn, 
A'  seinn  gu  bìnn  do  Dhia  na  sìth', 
's  b'  e  so  bu  bhrìgh  d'an  dàn, 

6  "  Gach  glòir  do  Dhia  sna  nèamhaibki 

sìth  bhuan  air  thalamh  ta ;  [shuaa, 
Nochd  Dia  'dheadh-thoil  do'n  chinn* 
daoin' 

's  cha  traogh  am  feasd  a  ghràdh. 
LAOIDH  XXXVIII.  Luc.  ii.  25-33. 
1  Do  Shimeon  an  duine  naomh 

dh'innseadb  le  Spiorad  Dhia, 
Gu  faiceadh  e  roimh  uasr  a  bhàis, 

&n  Slàn'e&r,  Criosd  an  Triath. 


LAOIDH  XXXIX.  XL.  XLL  XLIl. 


i  Au  gealladh  sòlasach  so  dh'fheith 
an  naonah,  o  là  gu  là ; 
Is  cha  do  mhealladh  e  'na  dhùih 
choimhlionadh  chùis  'na  tràth. 
§  'Nuair  thugadh  losa  rèir  an  laga 
a  stigh  do  'n  teampull  naomh, 
Do  Shimeon  dh'fhoillsicheadh  cò  e, 
le  Spiorad  nèimh  gusaor. 
4  'Na  ghairdean  aosda  ghlac  an  naomh 
an  naoidhean,  's  thug  e  cliu 
Do  Dhia,  's  e  seinn  le  aoibhneas  àrd, 
's  ìe  gairdeachas  'na  ghnùis. 
&  "  Nis  leig  do  t'òglach  triall  an  sìth 
chum  siorruidheachd  mar  gheall ; 
0"n  chunnaic    mi   do    shlàint',  a 
Thriath 
mo  thrialì  na  bitheadh  mall. 
©  Na  làmhan  so,  a  ghlac  mo  Righ, 
na  glacadh  ni  'na  dhèigb  ; 
'S  na  sùilean  so  a  ehunnaic  Criosd, 
na  faiceadh  ni  fo'n  ghrèin. 
%  Tha'n  t-slàinte  gheall  thu  dhuinn  o 
's  a  cho-gheall  thu  faraon,  [sheam 
A'dearbbadh  dhuinn    gur  fior  do 
ghràdh 
gu  bràth  do'n  chinne-daoin, 
8  So  Grian  an  aigh  le'm  fògrar  duibhr* 
a'  Gheintilich  gun  iùl, 
Is  anns  an  cuir  do  theaghlach  taght* 
cìann  Israeil  an  dùil. 

LAOIDH  XXXIX.    Lsc.  ix.  18, 19. 

1  Clutnnibh  sgeul  ait;  Tha  los'  air 

ri'n  robli  o  shean  ar  dùil  I  [teachd 
Lìonar  gach  cridh'  le  gairdeachas, 
seinnear  gu  bràth  a  chliu. 

2  Tha'n  Spiorad  dhòirteadh  air  gu  pailt, 

ri  fhaicinn  anns  gach  ni : 
Tha  gliocas,  cumhachd,  eud,  is  gràdh, 

dealrach  'na  uile  ghnìomh. 
1  Le  'theachd,  làn  shaorar  braighde 
truagh' 

bh'aig  Satan  fo  chruaidh-ghlaìs ; 
Cir   sgaoilidh    e  gach  cuibhreach 
is  sgealbaidh  dorsa  prais.  [theann, 
4  Le  'theachd,  neul  cionta  thèid  air 
's  thig  fradharc  iùil  do'n  dall  ;[chùl, 
Clàisteachd  do'n  bhodbar,  's  cainnt 
do'n  bhalbh, 
's  do'n  bhacach  lùth  nam  ball. 
6  Le  'theachd,  gheibh  bochd  is  uir- 
eas'ach 

làn  dìol  do  shaoibhreas  gràis  ; 
An  cridhe  briste  ceanglar  suas, 

an  t-anam  truagh  bidh  slàn. 
6  Thainig  là-saoraidh  ait  o'r  Dia, 

'3  maitbear  ar  flacha  dhuinn: 
Oir  choimhlion  Dia  a  ghealladh  mòr, 

is  bidh  e  'n  còmhnuidh  leinn. 
T  Hosana  ait  do  Righ  na  sith'  1 

o  so  a  mach  gu  bràth ; 
Co-fhreagradh  nèamh,  is  muir,istìr, 

le  co-sheirm  sinorruidh  dha. 

LAOIDH  XL.    Luc.  xv.  li— 25. 
8  La  misg  is  rni-bheus  'nuair  a  chaith 
aa  struidhear  truagh  a  mhaoin, 


'Se'g  iarraidh  lòin  am  measg  nats 
do  phlaosgaibh  falamh  faoin'.  [mvsc, 

2  Ged  bhàsaichinn,  thuirt  e,  le  gort', 

am  fearann  coigreach  cèin,  [tràiil 
An  teaghlach  m'aThar  gheibh  gacla 
na  's  aill  le  'chridhe  fein. 

3  Nis  pillidh,  's  tuitidh  mi  a  aìos 

an  làthair  m*  Athar  chaoimh ; 
Och  !  pheaeaich  is  cha'n  airidh  mi, 
air  t'iochd-sa  no  iochd  nèimh. 

4  Ag  ràdh  so,  gu  tigh  'Athar  phill, 

le  inntinn  tbuirseach  throm  ; 
Tràth  chunnaic  'athair  e  fad  as, 
las  tlus  is  iochd  'na  chom. 

5  Ghrad-ruith  'na  chòdhail,  's  thug  e 

le  furan  mòr  d'a  mhac ;  [pòg, 
Is  b'aithreach  leis  an  struidhear 
thruagh 

gu'n  d'thug  e  fuath  d'a  smachd. 

6  Och  S  pheacaich,  is  cha'n  airidh  mi, 

air  t'iochd-sa  no  iochd  nèimh  ; 
Tean  mi  a'm'  sheirbhiseach  amhàia, 
O  Athair  chàirdeii  chaoimh  ! 

7  Thugaibh  a  mach,  ars'  'Athair  ait, 

a'  chulaidh  thaghta  dha  ? 
'S  gaeh  iochd  is  urram  dlolamaid 
do'n  iompaehan  gun  dàil : 

8  Oir  bha  e  marbh,  is  tha  e  beò  ; 

caillte,  's  fadheòidh  air  sgeul ; 
Biodh  gairdeachas  oirnn  uime  »ia, 
's  biodh  so  'na  làtha  fèili'. 
S  Mar  sin  bidh  gairdeachas  air  nèarsafe 
tràth  thèarnar  peacach  baoth  ; 
Le  piileadh  dha  le  h-aithreach&s 
gu  'Athair  iochdmhor  caomh. 

LAOIDH  XLl.    Koin  iii.  14—19. 

1  'Nuair  thogadh    suas  an  nathaù 

phrais 

le  Maois,  san  fhàsach  chruaidh, 
Dhearc  oirre   'n  dream  bha  dlùtti 
do'n  bhàs, 
is  shlànuicheadh  an  sluagh ; 

2  Mar  so  tha  Criosd  air  àrdachadh, 

gu  slainte  thabhairt  duinn; 
Seallaidh  na  slòigh  chaidh  lot  anàird, 
is  slànuichear  gach  tinn- 

3  Cia  an-mhor  tròcair  Dhia  nan  grès « 

cia  pailt  a  ghràdh  is  'iochd, 
A  thug  a  mhac  mar  ìobairt  suas, 
a  dh'fhulang  truaigh'  'nar  riochd  ! 

4  Cha'n  ann  a  dhìteadh  cloinn  nats 

a  thàinig  Criosd  o  nèamh  ;  [daOin* 
Geur-lann  gu  sgrios  eha  robh  'na 
no  bagradh  bàis  'na  bheul.  [làimh 

5  Le  creidimh  slainteil  gèillibh-sa, 

a  luchd  mì-bheus,  d'a  reachd ; 
Is  bheir  e  tèaruint'  sibh  an  slth, 
g'a  rìogh'chd  a  ta  ri  teachd. 

6  Ach  leanaidh  dioghaltas  gu  luath 

an  sluagh  nach  gèill  'na  thràth, 
An  dream  ni  diraeas  air  mac  Dhè, 
's  nach  èisd  ri  tairgs'  &  ghràis. 

LAOIDH  XLII.    Eoin  xiv.  1—7. 
1  U  ainH  fògraibh  eagal  's  iomgain  cridlf 
's  na  biodh  'ur  dòchas  fana  { 


EAOI'DH  XLIIL  XLIV.  IL¥.  XLVL  XLVII. 


Earbaidh  à  freasdal  Dè  a  ghnàtfa, 
'9  a'  m'  Ghràdh-sa,  gaeh  aoa  àrn. 
3  Gu  àros  m*  Atbar  pillidh  mi, 
ami  's  lìonmhor  ionad  tàimh  : 
"S  is  dealrach  glòir  na  rìoghacfad  sin, 
'ga  lìonadh  air  gach  làimh. 

3  Mur  biodh  na  nithe  so  mar  so, 

dhuibh  dh'innsinn  sin  o  thùs  ; 
Cha  mheallainn  sibh  le  dòchas  baoth, 
no  muinghinn  fhaoin  mu'n  chùis. 

4  Roimhibb  thèid  mise  chura,  'nur  n- 

ainm, 

gu'n  gabhainn  sealbh  air  nèamh ; 
'S  gu'n  ulluichinn  a'  m'  rioghachd 
gu  siorruidh  àite  tàimh.  [dhuibfa 

5  Ach  pillidh  mi  air  m'ais  a  rì'S, 

is  bheir  mi  sibhse  leam ; 
An  sin  cha  deaìaich  sina  ni  '3  mò, 
's  cha  bhi  sibh  brònach  trom. 
8  A*  bheatha,  'n  fhìrinn,  is  an  rod 
a  threòraicheas  gu  nèamh, 
Is  mise  sin;  's  na  leanas  mi, 

gu  sonas  bheir  mi  iad. 
LAOIDH  XLIII.   Koin  xiv.  25—28. 
I  Bio  ghuth  cha  chluina  sibh  tuilleadh 
nis, 

ghairm  m*  Athair  mi  chum  nèimh, 
O'ntig  an  comhf  hurtaìr  gun  dàil, 
an  Spiorad  gràsmhor  naomh. 
1.  A'm'  ainm-sa  cuiridh  'n  t-Athair  e, 
a  dheanamh  dhuibh  an  iùil ; 
A  thoirt  na  chuala  sibh  'nur  cuimhn', 
's  a  dh'f  hoillseachadh  gach  cùiF 
'$Mo  shlth  mar  bheannachd  dealachaidfa, 
■  's  mar  dhìlib  gheibh  sibh  'n  tràs  ; 
Mo  shìth  bheir  dhuibh  lan-chomh- 
f  hurtachd, 
'nur  beatba  is  'nur  bàs. 
ì  A  rèir  droch  nòis  an  t-saoghail  chlaoin, 
cha  mheall  mi  sibh  gun  cheisd 
Is  gealladh  gun  a  cboimhlionadh 
cha  toir  mi  dhuibh  am  feasd. 
&  A'd'  ghealladh,  Thriath,  ni  sinne  bun, 
rè  fad  ar  turuis  f  haoin ; 
'S  ar  n-earbsa  làidir  bidh  a'd'  ghradh, 
ri  fàgail  dhuinn  an  t-saogh'l. 
LAOIDH  XLIV.   Eoinxix.  30. 
1  Fkuoh  !  losa  ceusda  air  a'  cbrann  1 
's  a  cheann  a'  lùbadh  nuas ; 
'Fhuil  chraobhach  o  gach  creuchd  a' 
ruith, 

is  cruitheachd  bàis  'na  ghruaidh. 
8  «•  Tha'n  obair  criochnaicht," — Lahh- 
's  e  tiomn'  a  spioraid  suas ;    [air  e, 
Lub  e  a  ebeann  's  cha  d'fhuiling  e 
gnè  tuilleadh  pèin  no  truaigh.9 

S  "  Tha'n  obair  criochnaicht," — Bhàa- 
aìch  Criosd 
air  son  a'  ehinne-daonv,  [bhàs; 
Làn-f  huasgladh  thug  e  dhuinn  o'n 
o  churahachd  Shatain  shaor. 
i  **  Tha'n  obair  criochnaicht," — Sguir 
a  leòn : 

le  'bhròn,  le  'shaoth'r,  *s  le  'fhuil 
Làn-cheannsaieh  e  gach  uile  nàmh, 
is  cbreach  e  ittè  gu  tar. 


&  «'Tha'n  obair  criochnaiehV'—  's  llaa 
an  Lagh' 
do  linn  an  t-Soisgeil  ghèiìl : 
Seann  nithe  chaidh  a  nis  air  chùl, 
's  tha  'n  saoghal  ùr  gu  lèir. 

LAOIDH  XLV.    Rom.  ii.  4—8. 

1  O  DHioms  daoi !  an  dean  sibh  tàir 

air  gràs  is  foighid  Dhia  ? 
'S  an  dean  sibh  fanoid  air  a  neart  ? 
an  gleachd  sibh  ris,  gun  chiall  ? 

2  A  chionn  gu  bheil  a  thròcair  paiit, 

is'  ihoighdinn  cho  buan, 
Am  meudaich  sibh  'ur  seacharain, 
's  am  peacaich  sibh  gach  uair  ? 

3  A  ghin  mhi-thaingeil !  nach  ro-aahò 

bu  chòir  do  mhaitheas  Dè, 
Do  stiùradh  dh'ionnsuidh  aithreachsi^ 
's  do  tbarruing  thuige  fèin ; 

4  Ara  foarr  leat  corruich  cbur  air  Dia, 

's  an  Triath  bbi  dhuit  'na  nàmh, 
Is  ionmhas  feirge  thasgaidh  suas, 
ni  truagh  thu  là  a'  bhràth. 

5  Anlà  sin  's  dluth,  le  'dhioghattas, 

's  do  bhinne  ni  e  teann :  [làirah, 
Thig  fearg  is  claoidh  ort  air  g&cìh 
gun  neach  gu  d'  thèarnadh  ann. 
8  Ach  iadsan  uii'  thug  gèill  do'n  Triath, 
'9  a  ghluais  gu  diadhaidh  naomh. 
Gheibh  crùn  na  beatha  mar  an  duais 
bhith-bhuain,    fad    saogh'l  naa 
caogh'l. 

LAOIDH  XLVI.    Rota.  iii.  19—22. 

1  Cxa  dìomhain  earbsa  chloinn  nan 

à  saoth'r  an  làmha  fèin.  [daoin' 
O  nàdur  truaillidh  ceannairceach 
cha  sruth  ach  olc  's  mi-bheus. 

2  Biodh  Iudhaich's  Geintilich  'nantosd, 

gun  f  hocal  as  am  beul ;  [t-slua?h 
'S  na  deanadh  duin'  air  bith  do'n 
aon  uail  am  flanuis  Dè. 

3  An  gràs  a  ni  dbinn  fireana, 

cha  toill  ar  gniomh'ra  fèin ; 
Oir  dìtidh  'n  Lagh  gach  duine  beò 
gu  bròn  bith-bbuan  is  pèin. 

4  losa!  tràth  dh'earbas  sinn  i  t'atnm, 

cia  luachmhor  dhuinn  do  ghràs  ! 
Do  ghras  !  a  bheir  dhuinn  flres.ntachd. 
's  do'r  n-anam  dìon  gu  bràth. 

LAOIDH  XLVII.   Rsm.  vi.  1—7. 

1  'Sam  buanaich  sinn  gu  dàn  'nar  ciont', 

bhrìgh  saoibhreis  gràsa  Chriosd? 
Nar  leigeadh  Dia  gu  faigh  gu  bràth 
an  smuain  so  tàrnh  'nar^eridh'. 

2  Tràth  thugadh  sinn  do  Dfaia  gu  moeh, 

ri  droch-bheirt  chuir  sinn  cùl ; 
Is  gheall  sin  gluasad  fad  ar  làith' 
mar  chrutfaach  àluinn  ùr. 

3  Do'n  pheacadh   bhàsaich   sinn  le 

Criosd ; 
leis  dh'èirich  sinn  o'n  uaìgh 
Gu  beatha  naoimh,  a  thraòraichecs 
gu  beatfaa  ghlòrrahoir  thuaa. 

4  Seadh,  nis  cba  tràillean  sinn  ni '«  mft 

do  pheacadh  no  do  bhàs : 


m 


LAOIDH  XLVIII.  XLIX.  L. 


Qiz  dh'fhuasgail  Criosd  gach  cuibh- 
reach  dhinn, 
is  mhill  ar  n-uile  nàmh. 

LAOIDH  XLVIII.    Rom.  viii.  31. 

1  Lb  creidimh  's  dòchas  fògramaid, 

geilt,  ciont',  is  dòruinn  uainn  ; 
'Se  Dia  ar  caraid,  's  mòr  a  tbreis ; 
cia  'n  t-eascair  bheir  oirnn  buaidh  ? 

2  An  Ti  thug  'aon-mhac  air  ar  son, 

mar  chobhartach  do'n  bhàs  ; 
Nach  toir  gach  tiodhlac  eile  dhuinn? 
's  an  ceil  e  oirnn  a  ghràs  ? 

3  Feuch,  f  huair  sinn  anns  a  ghibht  bu 

làn-chòir  air  nithibh  's  lugh' ;  [mhò 
Tha  Criosd  air  nèamh  is  talamh  fòs, 
'na  earlas  a  ir  gach  àgh. 
$  Cò  iiis  a  chuireas  ciont'  à  leth 
eluaigh  thaghta  Dhè"  nan  gràs  ? 
Cò  dhìteas  iad  ?  no  dhiultas  sìth, 
o  dh*  f  huiling  Criosd  am  bàs? 

5  Dh'  f  huiling  e  'm  bàs,  ach  dh'  èirich 

gu  deas  làimh  Dhè  le  buaidh  ;  [e 
■TST  sin  tagraidh  e  ar  cùis  do  shìor, 
is  bheir  làndìon  d'a  shluagh. 

6  Cò  nis  ma  ta  a  sgaras  sinn 

o  ohaidreamh  caomh  ar  Triath  ? 
An  sgaoil  aon  neach  an  cuibhreach 
a  cheangail  sinn  r'ar  Dia  ?  [sin 

7  Ged  èirich  dragh,  's  ged  bhagair  bàs, 

's  geci  iadh  gach  namh  mu'n  cuairt, 
Tre  Chriosd  bheir  sinn  gu  dùlanach, 

orr'  uile  tuilleadh  's  buaidh. 
§  Ifrinn  no  talamh,  beath'  no  bàs, 

no  sàruch  ùine  buain', 
O  ghràdh  ar  Triath  cha  dealaich  sinn, 

's  cha  sgar  am  feasd  sinn  uaith. 
9  Bheir  so  dhuinn  sonas  feadh  gaeh 

mar  rinn  e  gus  an  tràs  ;  [linn, 
O  shiorruidheachd  gu  siorruidheachd 

bheir  Criosd  d'ar  n-an'maibh  gràdh. 

LAOIDH  XLIX.   I  Cor.  xiu. 

1  Lb  briathraibh  dhaoin*    is  aingle 

nèimh, 

ged  labhrainn  le  sgèimh  ghrinn ; 
Impidh  ged  chuirinn  air  gach  neach 
le  teangaidh  bhlasda  bhinn  : 

2  Ard-f  hiosachd  Faidh  ged  bu  leam, 

's  ged  f  hoillsichinn  rùn  Dè;  [so, 
Gun  ghràdh,  is  faoin  gach  ni  dhiubh 
cha  dean  iad  dhomh  gnè  f  heim  ; 

3  Ged  ath'rraichinn  le  creidimh  treun, 

na  slèibhtean  as  an  ceal, 
Is  neo-ni  mi  gun  seirc  is  gràdh, 
cha  mhair  mo  ghràs  ach  seal. 

4  Ged  bheathaichinn  le  m'  mhaoin  am 

's  mo  chorp  ged  loisginn  fòs,  [bochd, 
Air  son  mo  chreidimh,  's  mi  gun 
ghràdh, 
cha  diong  e  bheag  fadheòidh. 
6  'S  fad-f  hulangach  neo-f  harmadach, 
's  is  cairdeil  gràdh  gun  cheisd; 
Cha  dean  e  uaill  à  bheartaibh  fèin, 
's  cha  sèidear  suas  e  'm  feasd. 

5  Droch  amharus  cha  bhi  aig  gràdh, 

'«  ni  foigbiò  ri  droch  dhaoin': 


'S  fàth  bròin  leìs  iomradh  uiHe  ia  ciontì 
's  is  toigh  leis  'n  fhirinn  chaoin. 

7  Giùlan  neo-iomchuidh  's  fuath  1 

seirc, 

's  fèin-spèis  nan  cleasa  claon  ; 
Tha  'cridhe  làn  le  iochd  is  blàs 
do  chàch  air  feadh  an  t-sao'il. 

8  Giulainidh  gràdh  fad  ùine  mhòir', 

le  dòchas  nithe  's  fearr; 
'S  fuilingidh  è  gu  macant.  sèimh 
iom'  eucoir  agus  tàir. 

9  Air  nèamh  is  talamh,  feadh  gach  cian 

sior-riaghlaichidh  caomh-sheirc  ; 
Tràth  sguireas  teangadh  's  fiosachd 
Fàidh, 

buan-mhairidh  gradh  gun  eheisd. 

10  'S  neo-fhoirfe  'n  so  gach  gràs  air  bitfe, 

ach  tionnsgnaidh  làithe  's  fearr, 
*S  an  tig  lan-iomlaineachd  a  steach, 
's  an  teich  gach  ni  tha  cearr. 

11  An  tràs  'nar  n-òige  gluaisidh  sinn 

mar  naoidheana  gun  iùl : 
Chum  foirfeachd;   ach  'nuair  cìh'- 
fhàsas  sinn, 
thèid  leanbaidheachd  air  chùl. 

12  Air  thalamh  mar   tre  dhubh-nsul 

dorch' 

is  lèir  dhuinn  dealradh  Dhè ; 
Aoh  gnùis  ri  gnùis  an  nèamh  na  glèir* 
gu  soillear  chi  sinn  e. 

13  Tha  oreidimh,  dòchas  agus  gràdh, 

an  tràs  an  so  le  chèil' ; 
Ach  creidimh  's  dòchas  fàilnichidh; 
's  buan-mhairidh  gràdh  gach  rò. 

14  Oir  sluigear  dòchas  le  làn-sheilbh, 

is  creidimh  le  beachd  sùl ;  [gràdh 
'S  iad  so  na  meadhoin,  's  i  chrìocb 
nach  tèid  gu  bràth  air  chùl. 

LAOIDH  L.    1  Cor,  xv.  52—58. 

1  Lb  fuaim  na  trompaid  deireannaich 

criothnaichidh  'm  fonn  gu  garbh  : 
Fosglaidh  gach  uaigh  is  brùchdaidh 
nios 

chum  siorrui'chd  cuirp  nammarbhu 

2  Feuch,  èiridh  cuirp  nan  saoi  an  sin 

le  misnich  is  mòr-sgèimh, 
lad  bàsmhor  thuit,  ach  èiridh  ehura 
neo-bhàsmhorachd  air  nèamh. 

3  Feuch  fàistneachd  fhìor  nam  Fàid. 

hean  naomh' 
coimhlionta  nis  gu  beachd ; 
Gu  gèillcadh  bàs  do  bheatha  shior. 
's  gu  criochnaicheadh  an  gleachd. 

4  Suas  togadh  creidimh  luathgair  ait, 

is  canadh  e  mar  laoidh, 
C'àit  nis  am  bheil  do  ghath,  a  Bhàis  ? 
c'  ait,  Uaigh,  am  bheil  do  bhuaidh  ? 

5  B'i  choguis  chiontach  gath  a  bhàii, 

teann-shaithte  'n  cridhe  'n  daoi ; 
'S  b'e  'n  Lagh  a  thug  do  chiont'  • 
neart 

gu  luchd  a'  pheacaidh  chlaoidh. 

6  Ach  beannaicht'  gu  robh  Dia  ga 

*  chuir  ar  nàmh  fo  chois,  [bràthl 


LAOIDH  LI.  LII.  LIII. 


*B  Q  thuf  dhuinn  trìd  ar  Ceannaird 

Criosd 

buaidh  shiorruidh  agus  fois. 
V  Fa  'n  aobhar  sin,  le  dùracbd  cridh', 
d'ar  Righ  bheir  sinne  gèill  ; 
Làn-dearbhta  gu  faigh  sinn  fadheòidh, 
crùn  glòir'  an  rìoghachd  nèimh. 
LAOIDH  LI.    2  Cor.  t.  1—11. 

1  Grad-thuttidh  'n  corp  so  sìos  do'n 

'na  sraùr  fo  chumhachd  bàis  t  [ùir 
Ach  gheibh  ar  n-an'ma  còmhnuidh  *s 
gu  h-àrd  le  Dia  nan  gràs  :  [fearr, 

2  Gheibh  an'ma  naomh*  an  còmhnuidh 

san  tigh  a  thog  dhoibh  Dia ;  ['n  sin 
Tràth    shaorar  iad    o'n  phriosan 
thruagh, 
san  bheil  an  cuairt  rè  cian. 
S  D'ar  n-uallach  talmhaidh  sgìth,  mar 
's  tric  thairngear  osna  leinn ;  [so 
Ach  saoraidh  'm  bàs  gu  caomh  sinn 
uaith, 

is  dhachaidh  suas  thèid  sinn. 
i  Q\t  tha  ar  n-earbs  à  tigh  a's  fearr, 
tràth  dh'fhàgas  sinn  a'  chriatìh  ; 
Cha'n  e  bhi  rùisgt'  ach  sgeadaichte 
ri  'm  bheil  ar  dùil  's  ar  miann. 
$  So  dòchas  ait  nan  an'ma  naomh' 
o  'n  Slàn'ear  caomh  an  tràs, 
A  thug  an  Spiorad  dhoibh  maraon, 
mar  sheul  is  earlais  gràidh. 
§  Sior-ghluaisidh  sinn  le  creidimh  beò, 
an  gealladh  glòrmhor  Dhia  ; 
'S  bidh  sinn,  rè  fad  ar  cuairt'  sa' 
chorp, 

ag  osnaich  'n  dèigh  ar  Triath. 
7  Na  's  ait  le  'r  n-an'maibh  f  haotainn 
's  ro-fhada  leinn  e  uainn ;    ['s  fad, 
Air  imrich  b'  ait  leinn  dol  o  'n  fheòil, 
's  ar  còmhnuidh  f  haotainn  shuas. 
S  Ach  anns  a'  chorp,  no  as  a'  chorp, 
an  so  no  'n  sin  'gam  bi, 
Sinn  fèin  thoirt  suas  do  sheirbhis 
'se  so  ar  miann  gu  sìor.  [Dhia, 

9  Cbum  caithir-bhreitheanaìs  Mhic 

Dhè, 

feuch,  thèid  gach  uile  neach ; 
A  dh'f  haotainn  pèin  no  turasdail, 
mar  thoill  iad  uaith  fa  seach. 

10  Breth  chothromach  neo-chlaon  an 

sin 

gheibh  deadb-ghnìomh  agus  U>ebd ; 
*S  bidh  cor  gach  neach  gu  siorruidh, 
a  bheus,  ma's  maith  no  olc.  [rèir 
LAOIDH  LII.   Philip.  ii.  7—12. 

1  Sibhsk  ta  ainmichte  air  Criosd, 

leanaibh  gu  sìor  a  cheum ; 
*Nur  n-inntinn  is  'nur  coluadar 
bibh  cosmhuil  ris  gu  lèir.  [Criosd, 

2  Cruth  *s  coslas   Dhè  ged  bha  air 

's  uil'  lomhaigh  Righ  na  glòir' 
Gedb'ionnan  nàdur  's  inbhe  dhoibh, 
co-ionnan  air  gach  doigh ; 
B  Gidheadh  a  mhòrachd  chuir  t  thaobh, 
is  daoineachd  ghabh  air  fèin 
Chum  sinne  shaoradh,  chuir  •  sgàil, 
r&  fl«-a!.  air  àilleachd  nèimb. 


S5 

4  Seadh  chrom  ar  Slànuighear  a  nìm 

gu  inbhe  ìosal  tràill;  [ceus' 
Striochd  e  do'n  bhàs,  teadh  bàs  na 
an  ro-mhòr  pèin  is  nàir. 

5  Feuch  dh'àrdaich  Dia,  fa'n  aobhar 

an  Triath  a  shaor  a  shluagh  ;  [sin 
Thug  e  dha  rìoghachd  thar  gach  righ, 
is  ainm  thar  ainm  r'a  luadh. 

6  A  chum  do  ainm  an  Tighearn  los' 

gu'n  striochd  gacb  uile  ghlùn, 
Sna  nèamhaibh  shuas,  air  talamo 
bhos, 

gu  h-urramach  's  gu  h-ùmh'U 

7  Seadh  striochdaidh  dhasan  mav  an 

is  gèillidh  ifrinn  shìos :  [ceudn', 
Gach  treubh  is  teangadh  's  dùil  a  t' 
aidichidh  'ainm  gu  sìor.  [ann, 

LAOIDH  LIII.    1  Tesal.  iv.  13—18. 

1  Biodh  misneach  aig  luchd-muinnth 

Gtiriosd, 
tràth  chi  iad  luchd  an  gaoil 
A'  dol  gu  codal  ann  an  Ios', 
cha  'n  i  so  crìoch  an  sao'il. 

2  C'ar  son  ma  ta  bhios  sibh  ri  bròn, 

mar  dhream  gun  dòchasmòr; 
Am  bheil  sa'  bhàs  ach  teachdair  sìth 
'gan  gairm  gu  rìogh'chd  na  glòir*? 

3  Mar  chaochail  Criosd*  's  mar  dhùisg 

le  buaidh  o  staid  a'  bhàis  :    [e  suas 
Is  amhluidh  dh'èireas  fos  a  shluagh 
le  luathghair  là  a'  bhràth. 

4  O  thig  an  là  san  tuirling  Criosd, 

le  h-iolaich,  o  na  neòil, 
Le  guth  Ard-aingil's  fuaim  na  truimp, 
a  ehluinn  gach  marbh  is  beò. 

5  'N  sin  ath'rraichear  an  dream  tfe-a 

beò, 

's  dùisgear  na  slòigh  ta  marbh ; 
Liubhraidh  gach  uaigh  na  fhuair  2 
fèin, 

's  bidh  slèibht'  air  chrith  gu  garbh. 

6  Eiridh  na  naoimh  a  suas  air  tùs, 

o'n  ùir  le  h-aoibhneas  mòr; 
Ni  aingle  Dhè  an  coinneachadh, 
's  an  togail  leo  gu  glòir. 

7  Le  chèile  thèid  iad  suas  gu  h-ait, 

gu  tigh  an  Athar  chaoimh,[Triath, 
Sam  faigh  iad  còmhnuidh  shior  le  'n 
gun  iarguin  is  gun  chlaoidh. 

8  Fòs  tamull  beag,  is  ruigidh  sinn 

an  caladh  ait  fadheòidh, 
San  coinnich  sinn  na  sgaradh  uainn. 
's  cha  dealaich  sinn  ni  's  mò. 

LAOIDH  LIV.   2  Tim.  i.  12. 

1  Cha  'n  aobhar  nàire  leamsa  Criosd, 

na  'chùis  a  dhìon  gu  beachd; 
A  crann  a  cheusaidh  ni  mi  uaill ; 
gèilleam  gach  uair  d'a  reachd. 

2  IOSA,  mo  DHIA  !  is  eòl  dhomh 

is  earbam  as  gu  bràth  ;  ['ainm, 
Cba  nàraich  esan  m'anam  truagb, 
's  cha  chum  e  uam  a  ghràs. 

3  Daingean  is  buan,  mar  chaithirDWa, 

^arh  cian  tha  gealladh  Chriosd  j 


&AOIDH  LV.  LVI. 


LVII.  LVIU. 


O  I  's  tè&ruint'  m'anarn-sa  'na  làimh, 
gu  là  a  theacbd  a  rìs. 
i  San  là  sin  fàiìtichidh  e  m'  ainm, 
an  làthair  'Athar  chaoimh  ; 
Is  sealbh  s&n  Nuadh  lerusalem 
do  m'anam  bheir  le  naoimh. 

IL.AOIDH  LV.  1  Tim.  iv.  5,  7,8, 18. 
1  Chiuochjvaioh  mi  nis  mo  chath  'e 
mo  rèis  ; 
is  dlùth  dhomh  eug  is  uaigh  ; 
M'anam  a  ehoisrig  mi  do  Dhia, 
triallaidh  gu  nèamh  le  buaidh. 
9  Le  armaibh  nèamhaidh  chuir  mi'a 
cath, 

fo  bhrataich  Chriosd  mo  Thriath  : 
Euith  mi   mo  rèis,  mo  dhìlseachd 
dhearbh, 

's  th»  m'  earbs'  à  duais  o  m'  Dhia. 
IW&  m'  chomhair-sa  thaisg  Dia  air 
nèamb, 
gu  tèaru  iut"  crùn  na  glòir* ; 
A  chuireas  a  làmh-san  air  mocheann 
air  teachd  do'n  là  mhòr. 
«  Mo  Dhia  cha  d'  orduich  dhomhsa 
an  coron  ao  mar  dhuais  ;  [mhàin 
Ach  do  gach  neach  le'n  ionmhuinn 
a  mhic,  o  nèamh  a  nuas.  [teachd 
è  O  lochd    #  o   chunnart  dìonaidh 
Cnosd  ; 
mo  chiu-nhead  ni  gaeh  uair; 
'S  gu  tèaruint'  m'anam  treòraichidh 
gu  rìogh'cbd  na  glòire  shuas. 
$  Bheir  nii,   le  còmhnadh  treun  mo 
dùlan  do  ifrinn  fèin  ;  [Thriath, 
Is  dhasan  gu  robh  giòir  ro-àrd 
is  cliu  gu  bràth.    Amen  ! 
LAOIDII  LVI.    Titus  iii.  3—9. 
ì  Aidiohidh  sinn  le  tuirse  cridh' 
ro  mheud  ar  ciont',  a  Dhè, 
3'  amaideach  faoin  ar  n-uile  smuain, 
's  cha  b'fhearr  ar  giulan  gnè. 
2Ach  thoir,  O  m'anara,  cliu  is  gràdh 
do  àrd-ainm  Righ  nan  sluagh, 
fVach  d'fhag  thu  'rn  feasd,  gun  teas- 
airginn, 
am  peacadh,  nàire,  's  truaigh. 
B  Cha  'n  ann  tre  oibribh  fireantschd, 
no  golomh  ar  làmha  fèin, 
Ach  tre  ghràs  Dhè,  an  Iosa  Criosd, 
a  shaor&r  sinn  o  phèin. 
4  Is  ann  an  tròcaìr  Dhè  a  mhàin, 
a  ta  ar  muinghinn  threun; 
A  thròcair  shaor  ar  n-an'ma  truagh', 
's  ghlan  uainn  gach  ciont'  is  beud. 
6  Tlia'n  Spiorad  dhòirteadh  oirnn  tre 
a'  nigheadh  dhinn  gach  sal,  [los', 
A'  fadadh  teas  ghràidh  feadh  ar  cridh', 

'•  'gar  deanamh  naomha  glan. 
Mar  so,  làn-fliìreanaicht'  ie  gràs  ; 

gach  là  le  beatha  nuaidh  [leinn, 
Sior  ghluaisidh  sinn,  'a  an  Spiorad 
gu  ruig  ar  n-oighreachd  shuas. 
y      h-uile  'gam  bheil  shamhuil  10 
do  chreidimh  's  dòchas  naomh, 
Sfcor-dhearbhadh  iad,  le  giùlan  maith, 
tmch  'eil  an  dòchas  (j-oin. 


LAOIDH  LVII.  E&ba  .iv.  H. 
ì  Iosa  Mac  Dhè,  leig  aon  uair  sìog 

a  bheath'  air  son  a  shluaigh. 
Tha  nis  a'  tagradh  'n  cùis  air  nearal 
mar  shagart  treun  bheir  buaidh. 

2  Tre  beatha  's  bàs  sior-leanamaid 

ri  Criosd  gu  daingean  dlùth  : 

0  chreidimh  's  dòchas  gheibh  sint* 
is  thèid  gach  geiit  air  chùl.  [neart 

3  Gu  borb  cha  bhuin  ri  laigse  dhaoin' 

caomh-Shagart  àrd  an  àigh  ; 
Tha  'chridhe  làn  do  thruacantachd, 
tha  'anam  làn  do  ghràdh. 

4  Co-f  hulangas  tha  aig  an  Triath 

air  iarguin  's  laigs'  a  shìuaigh  ; 
Oir  dh'fhiosraich  e  'na  phearsa  fèi» 
gach  deuchainn  agus  truaigh'. 

5  Dh'fhiosraich  e  'na  phearsa  fèia, 

gidheadh  as  eugmhais  lochd: 
Oir  nàdur  duine  ge  do  ghabh, 
cha  b'aithne  dha-san  olc. 

6  Bu  tuirseach  deurach  air  ar  soa, 

a  chaith  e  'làith'  fo  'n  ghrèin; 
'S  ge  h-àrd  e  nis  air  deas  làimh  Dh&t 
co-mhothaichidh  ar  pèin. 

7  Le  dànachd  naomha,  uime  sin, 

thèid  sinn  gu  'chaithir-ghràia  ; 
Is  fàth  gach  gearain  dòirtidh  sinn 
'nafhianuis  anns  gach  càs  : 
§  A  chum  gu'n  eòmhnadh  esan  lc'ms 
rèir  saoibhireachd  a  ghràis  ; 
'S  gu'n  tugadh  e  d'ar  n  an'maibb  lag 
neart  agus  fois  gu  bràth. 

LAOIDH  LVIII.    Air  dhòigh  eil©. 

1  San  tearnpull  am    bheil  Dia  'saa 

thàmh,  [làins'A, 
(Tigh   nach  do  thogadh  riamh  1® 
Tha  Sagart  àrd  a'  chinne-daoin', 
Ar  Slànuighear  's  ar  caraid  caoin. 

2  Esan  a  sheas  an  àit  a  shluaigh, 
Dhoirt'fhuil  'nan  riochd,  's  a  luidh 

san  uaigh, 
Tha  cuimhneach  orra  fòs  air  nèamhj, 
Àn  Siànuighear  's  an  caraid  sèimh. 

3  Ge  h-àrd  e  nis  sna  nèamhaibh  shuas 
Tha  'shùil  a'  dearcadh  oirnn  a  nuas,- 
Lan  sgeadaichte  le  nàdur  dhaoin', 
Tha  e  miu  eòlach  air  an  saoth'r, 

4  Co-fhulangas  tha  aige  ghnàth. 

'S  co  -  mhothacbadh  ri  'r  n-uite 
chràdh ; 

Tha  cuimhn'  aig  air  athrioblaid  fèin  , 
A  dheoir,  a  ghoimh,  is  'osnaich  gheur 

5  Gach   dòrainn   dh'fheudas  oirnne 

teachd, 

Fo  shamhuil  sìh  rinn  esan  gleachd ; 
D'ar  n-uile  bhròn  tha  'chuid-saa 
mòr, 

Is  bheir  e  eabhair  dhuinn  gu  leòr. 

6  Fa  'n  aobhar  sin  theid  sinn  gu  dàn 
Le  'r  n-uile  ghearan  gus  a  làth'r: 

Is  guidhidh  sinn  &  chòmhnadh  treun 
tì'&f  cuideA^hadh  *n  uatrar  fèirxu 


LAOIBH  LIX.  LX.  LXl.  LXlX. 


L&OIDH  LIX.    Eabh.  xii.  1—13. 
&  Peuoh  neoil  ro-thiugh  do  fhianui- 
sibh 

ag  iadbadh  oirnn  mu  'n  cuairt : 
An  dèigb,  mar  sinne,  fulang  cian, 
tbug  Dia  leis  lad  a  suas. 
2  Air  lorg  nan  oaomh  so  ruitheamaid, 
chum  Chriosd,  le  foighid  bbuain  ; 
Gach  letb-trom  's  peacadh  leanail- 
grad-tbilgearoaid  fad  uainn.  [teach 
9  Ach  riaghailt-stiùraidh  's  fearrna  sc, 
's  ion  thoirt  fa'near  air  tùs  ; 
Eisempleir  Ios'  a  stiùras  sinn, 
tre  chreidimh  cbum  ar  crùin. 
i  Si  'r  Ceannard,  suas  sior-dhearca- 
maid, 

neach,  air  son  aoibhneis  mhòir 
Bha  roimhe,  dh'fbuiling  eeusadh's 
nàir, 

's  an  tràs  tha  riaghladh  'n  glòir. 
ò  Ma  ghiulain  Criosd  gu  foighidneach 
droch  chainnt  is  fanoid  siuaigh, 
'N  ion  duine,  'nuair  ar  sàruchaidh, 
bhi  gearan  cràidh  no  truaigh' ? 

6  Ri  deuchainn  ghairbh  an  d'rinn  sibh 

mar  los',  gu  fuil  is  bàs  ?  [strì 
Is  focaì  Dè  'n  do  dhearmaid  sibh, 
tha  geaìltuinn  duibh  a  ghràia. 

7  .1  mhic,  deir  e,  le  foighidinn, 

sior-f  huilmg  mo  chaotnh-smachd, 
Is  creid,  'nuair  dhearbhas  àmhghar 
gu  bheil  aig  Dia  dhiot  tlachd.  [thu, 
BTeagaisgidh  'n  t- Athair  eaomh  mar 
a  naomh-chlann  dhileas  fèin,  [so 
Q'  am  fiosrachadh  le  docair  chruaidh, 
'•  le  iomadh  truaigb  is  pèih. 
9  Chi  sinn  mar  so  gur  toigh  leis  sinn, 
tràtb  smachdaichear  sinn  leis, 
'S  nach  leig  e  uaith  air  seachran  sinn, 
gunsuìrn  air  bith  d'ar  leas.  [bhos, 
0  Do   ghuth    ar    n-Atliar  thalmhaidb 
nach  tric  a  thug  sinn  gèil)?  [shuas 
'S  do  thoil    ar    n-Athar  nèamhaidh 
nach  toir  sinn  suas  *inn  fèin  ? 
Èl  Bheir  Athair  talmhaidh  smachd  gu 
trie, 

gun  fhios  c'ar  son  d'a  cbloinn; 
Ach  Dia  a  mhàin  a  chum  ar  leas, 
bheir  dochair  's  euslaint  dhuinn. 

12  Is  deacair  leinne  achrnhasan 

is  smachdachadh  ar  l)e  ; 
Ach  toradh  sìth,  is  tìreantachd 
gu  siorruidh  thig  'nan  dèigh. 

13  A  nisma  ta  na  meathar  sinn 

le  mtsnich  tag  ni  's  mò  , 
Ach  earbamaid  à  tròcair  Dhè,  1 

'•  dha  gètlleamaid  r'ar  beò. 
LÀOIDH  LX.    Eabh.  xiii.  20,  21. 

1  àthaib  na  sìth',  's  a  Dhè  na  seirc  ! 

do  d'  neart  hh»»ir  sinne  cliu  ; 
An  neart  a  dhùisg  »r  n-Aodhalr  suas, 
le  buaidh,  o  glilats  na  h-ùir'. 

2  O'n  ùir  thog  thu  ar  Trìath  an  àird, 

gun  spàirn  o  chuibhreich  bàis  ; 
Mar  sin  le  'fhuil  i»  '&iseirigh, 
»hlor  n&isg  e  'n  cnmhnant  gràin. 


3  Le  à'  spiorad  seulaich  t inn,  a  Dhè, 
is  dean  sinn  ùrah'l  do  d'  thoil , 
Chura  as  o  d'  naomh-reachd  nach  bi 
•  air  seachran  truagh  a'  dol.  [sinn 
i  O  !  sgrìobh  do  lagh  air  clàr  ar  cridb' 
'nar  gnìomh  sior-dhealradh  e? 
'N   sin   ruigidh  sinn,  fo  cheannsa* 
Chriosd, 
air  seilbh  an  rìoghachd  nèimh. 

LAOIDH  LXI.    1  Pead.  i.  3—4. 

1  Bsannaicht'  gu  robh  ar  Dia  gu  sior, 

caomh  Atbair  Chriosd  ar  Triat&; 
Beannaicht'  gu  robh  a  thròcair  mhòr, 
's  a  mbòrachd  feadh  gach  ial. 

2  O'n  uaigh    tràth  thog   thu  rìs  do 

*8  a  ghlac  thu  e  gu  nèamb,  [Mhac, 
Làn-chinnteacb  rinn  thu  sinne  fòs 
gu'n  toir  thu  beò  sinn  fèin. 
Z  Ri  oighreachd  shiorruidh  annan  glò» 
beò  dhòchas  thug  tbu  dhuinn; 
Oigbreachd   neo-thrnaillidh    saor  o 
a  mhaireas  feadb  gach  linn.  [smaL 
41  Gu  ruige  sin,  le  d'  chumhachd  treun, 
làn  thearuint'  bidh  gach  naomh  ; 
Tre  chreidimh  stiùrar  sinn  gu  slàintf 
le  gràs  do  Spioraid  Naoimh. 

LAOIDH  LXII.  2  Pead.  ih.  3— 14. 

1  Feuch  !  anns  na  làithibh  deireannacb 

suas  èiridh  gineal  olc  ;  [srian 
D'am  miannaibh  peacach   bbeir  iad 
's  'nam  briathraibh  their  mar  so  : 

2  C'  àit  bheil  an  gealladh  thuirt  o  shean 

gu  robh  arn  brettheamb  dlùth  ? 
O  linn  ar  sinnsear  gus  a  so, 
cha'n  fbaic  sinn  gnè  do  mhùth, 

3  Tha  bliadhn'  air  bhliadhnaibh  ruith 

gun  tamh, 
mar  bha  o  thùs  an  t-sao'il :  [traigh, 
'S  mar  thonn  air  thuinn  a'  ruith  gu 
gu  bràth  bidh  gineal  dhaoin'. 

4  So  deir  iad,  atneolach  d'an  deòin 

gu'n  d'  dhòirteadh  tuil  a  nuas, 
À  sgrios  an  saoghal  ceannairceach 
a  chaidh  air  seacliran  truagh. 

5  Ach  sgrios  nach  ionnan  gheibh  an 

saogh'l-s' 
s'  na  daoine  olc  a  t'ann  ; 
Le  teine  iasrach  mtllear  iad, 
's  is  gearr  jru  ruig  an  t-àm. 

6  Ge  fada  leis  na  naoimh  an  ùin', 

's  an  dùil  ri  teachd  an  Triath, 
'Na  shealladh-san  is  tonnan  là 
is  linn,  no  mile  bliadhn'. 

7  Cha  dlchuimhn'  geallaidh  rug  sur 

Criosd, 

ach  gaol  bhi  'n  sith  ri  daotn' ; 
A'  feitheamh  dh'fheuch  am  pillear 
's  an  iarr  iad  tròcair  chaoin.  [leo, 
&  Gidheadh    mar   gbaduich   anas  a« 
oidhch' 
nach  cum  na  croinn  a  mach, 
Grad-thuirlingidh  an  Triath  a  nuas, 
'•  thig  fuathas  air  gtch  neach. 
9  Le  tairneanaich  's  le  dt-alan  speur. 
tL\  nAarjaha  teicbidh  as  ; 


88 


LAOIDHLXIII.  LXIV.  LXV.  LXVl. 


Na  dùilean  leaghaidh,  's  thèid  an 
saogh'l 
'na  chaoiribh  le  dian  theas. 
10  O'n  thèid  gach  ni  mar  so  a  sgrios, 
mar  f  huair  sinn  flos  o  Dhia, 
Nach  iomchuidh  dhuinne  deasachadh 
fa  chomhair  teachd  ar  Triath. 
ìl  Cia  naomh  bu  chòir  dhuinn  bhi  gach 
uair  [gnìomh, 
'nar   smuain,  'nar  "cainnt,  's  'nar 
'Nuair  tha  ar  sùil  ri  crìch  an  t-saogh'V 
's  ri  caochladh  gach  aoin  ni  ? 

LAOIDH  LXIII.    1  Eoin,  iii.  1— i, 

1  Fawcn !   saoibhreas   iongantach  a 

ghràtdh 
thug  Dia  ar  slàinte  dhuinn, 
Peacach  is  truaillidh  fòs  ged  bha, 
clann  dha-san  rinneadh  dhinn. 

2  Folaicht'  tha  'n  t-urram  so  an  tràs, 

's  ro-àrd  à  sealladh  dhaoin' ; 
Mar  so  air  Criosd  e  fèin  san  f  heòil 
neo-eòlach  bha  an  saogh'l. 

3  Is  àrd  ar  n-inbhe  cheana  'n  so, 

ach  's  àirde  bhios  sinn  shuas ; 
Gidheadh  an  inbhe  sin  cha  lèir 
do  neach  fo  'n  ghrèin  san  uairs'. 
«  Àch  's  lèir  dhuinn  so,  gu  faic  sinn 
Dia, 

ar  Triath,  seadh  gnùis  ri  gnùis  ; 
'S  gu'n  iompaichear  gu  'choslas  sinn 
tràth  mhosglas  sinn  o'n  ùir. 
&  Gach  neach  'gam  bheil  an  dòchas  so, 
'na  chòmhradh  is  'na  gnìomh, 
Biodh  dèigh  aig  air  bhi  naomh  is 
glan, 

ceart  amhuil  a  bha  Criosd. 
LAOIDH  LXIV.    Taisb.  i.  5—9. 
ì  Dhasax  a  ghràdhaich  an'madhaoin', 
's  a  dhòirt  gach  braon  d'a  fhuil, 
A  chum  ar  cionta  ghlanadh  uainn, 
's  ar  deanamh  naomh  gu  tur  : 
?,  Dhasan  rinn  sagairt  's  rìghrean  dhinn, 
air  feadh  gach  linn,  do  Dhia, 
Biodh  moladh,  urram  agus  gràdh, 
gu  bràth  air  fcadh  gach  iaL 
ì  Lìonar  gach  beul  le  binn-cheòl  da, 
's  gach  cridh'  le  teas-ghràdh  caomh, 
Air  talamh  canar  moladh  dha, 
's  gu  h-àrd  le  ainglibh  naomh' ! 

4  Feuch  teachd  mhic  Dè  air  neulaibh 

's  ro-ait,  le  'shluagh  an  là ;  [tiugh', 
Ach  guilidh  a  luchd-casgraidh  truagh, 
le  àmhghar  is  le  cràdh. 

6  'S  tu'n  ceud  neach,  's  an  neach  deir- 
eannach, 
's  leat  bith  gun  tùs  gun  chrìoch  ; 
Maith,  glic,  is  uile-chumhachdach, 
bha,  tha  thu,  's  bithidh  chaoidh. 

LAOIDH  LXV.    Taisb.  v.  6. 

*  Ain  caithir  rìoghavl  'Athar  fèin, 
feuch  dealradh  gxòir*  an  Uain ; 
Dr-urram  deasaichvl>h  d'a  ainm, 
is  bibh  le  t.iing  'g»  \iadh. 


2  Feuch,  ìosal  aig  a  chosaibh  striochdÈt 

tha'n  Eaglais  shiorruidh  shuas, 
Le  boltrach  cùbhraidh  ìobairt  thùis' 
's  le  clàraibh  ciùil  ri  fuaim. 

3  Is  iad  so  urnuighean  nan  naomh, 

's  na  laoidhean  tha  iad  seinn  ; 
Ri  'n  urnuigh  cromaidh  Criosd  a 
chluas, 

dò'n  luathghair  gabhaidh  suim . 

4  Rùn  dìomhair  siorruidh  do  thoil' 

O  Athair,  cò  d'an  lèir  ?  [naoimn, 
Cò  ach  do  mhac  a  leughas  sin, 
's  a  dh'fhuasgaileas  gach  seul ! 
&  Cluinn  1  armailt  nèimh  le'n  luath- 
ghair  ait, 
timchioll  na  caithreach-righ ; 
MUte  do  mhìltibh  's  àireamh  dho-ibh, 
ach  's  aon  a  mhàin  an  cridh'. 

6  'S  airidh  an  t-Uan,  a  db'  ìobaireadh, 

deir  iad,  air  inbh'  ro-ard  ! 
'S  airidh,  oir  b'e  ar  n-ìobairt-ne, 
co-fhreagradh  daoin'  's  gach  àit ! 

7  Ifl  airidh  an  t-Uan,  a  strìochd  do's 

bhàs, 

air  àgh  is  beannachd  buan ; 
Biodh  slàinte,  glòir,  is  aoibhneas  àrd 
gu  bràth  air  ceann  an  Uain  1 

8  O'r  cionta  shaor  e  sinn  le  'fhuil, 

's  thug  braighde  truagh'  à  pèin ; 
Rinn  sagairt  's  rìgiirean  dhinn  do 
gu  riaghladh  shuas  leis  fèin.  [Dhia, 

9  As  gach  aon  teangaidh  agus  tìr, 

thional  's  thug  Criosd  a  shliochd; 
Gach  dùthaich  chèin  is  innis  cuain, 
Jios  fhuair  air  saoibhreas  'iochd. 
10  'S  airidh  air  gèill  's  air  ceannsal 
Criosd, 

air  talamh  's  nèamh  gu  bràth ; 
la  eliu  ni  's  fearr  na  's  urrainn  daom', 
thugadh  naomh-aingle  dha ! 
ì  1  Gach  neach  tha  'g  àiteachadh  nan 
no  chruinne-chè  a  bbos  ;  [nèarah, 
Gach  dùil  air  bith,  do  Righ  nan 
sìuagh, 

seinnibh  gach  uair  gun  f  hois. 
1S  An  cruthach'  aontaicheadh  gu  lèir, 
thoirt  gèill  is  cliu  do  'n  Triath, 
Tha  riaghladh  anns  na  nèamhaibb 
shuas, 

's  do  'n  Uan  air  feadh  gach  ial. 
LAOIDH  LXVI.    Taisb.  vii.  15. 

1  Cia  dealrach  glòir  a  'mhaith-sbluaign 

an  trusgain  ùr'  cia  geal !  [udj 
Cionnus  a  thàinig  iad  gu  soills' 
's  cò  dh'ionnlaid  dhiubh  gach  sal? 

2  Feuch,  sud  an  dream  a  ràinignèamh, 

troimh    dheuchainn    ghairbh  is 
chruaidh, 
'S  a  nigh  an  trusgain  ann  am  fuil, 
fuil  ioc-shlainteach  an  Uain. 

3  Nis  sleuchdar  leo  le  glùnaibh  lùbt 

gu  h-ùmh'l  aig  caithir  Dhia; 
'S  le  an'maibh  cràbhach  molaidh  iad 
a  mhòrachd  feadh  gach  ial.  [Dhè, 

4  Gach  cridh'  bidh  ait  le  làth'reacbd 

's  gach  beul  ara  fonn  gu  seinn; 


DAN. 


L 


Co-fhreagraidh  'u  teampull  naomh 
gach  tràth 
d'àn  àrd  Hosana  bhinn. 
b  Ocras  no  tart  cha  chlaoidh  an  sin, 
no  boisge  loisgeach  grèin  ; 
'S  e  Dia  an  grian,  's  o  dhealradh 
sior-sgaoilìdh  là  an  cèin.  [caomh, 
6  Stiùraidh  an  t-Uan  a  naomh-threud 
fèin 

gu  tobar  slàini'  nach  traigh  ; 
19  tiormaichidh  gu  bràth  o'n  gruaidh 
deur  truaighe,  bròin  is  cràidh. 

LAOIDH  LXVII.    Taisb.  xxi.  1—9. 

1  Nach  glòrmhor  àrd  an  sealladh  so, 

chithear  le  sùilibh  dhaoin' ! 
Am  fonn's  an  fhairge  gabhail  seach, 
's  na  speura  sean  maraon. 

2  O  nèamh  thig  Nuadh  lerusalem, 

làn  ulluichte  d'a  Righ ; 
Feuch  nis  gach  ni  ath-nuadhaichte ; 
is  fhuair  sinn  àgh  gu  sìor. 

3  CIiu  seinnidh  aingle  coimheadacbd, 

is  armailt  fhlathail  nèimh. 
Feuch,  chi  gach  sùil  a'  chaithir-righ 
air.an  suidh  Iosa  fèin.  [nuaa 

4  Dh'  atharraich  Dia  chum  dhaoin'  a 

a  phàilliun  uasal  naomh  : 
Le  daoin'  tha  cbòmhnuidh ;  's  iad  a 
shluagh;  [caomh. 
's  d'a  shluagh  's  e  'n  tearmun 
I  Deur  mulaid  siabaidh  e  le  'làimh 
gu  cairdeal  bhàrr  an  gruaidh  ; 


Ts  e<Ag&idh  eagal,  caoidh,  is  eràdb, 
is  àrnhghar,  bàs,  is  uaigh, 

6  Feuch,  gach  ni  saoghalt'  caochlaidk 

so  deir  an  Righ  sior-bheò  ;      [mi ! 
An  domhan  as  an  amhare  thèid, 
's  cha  ruith  ùin'  fèsn  ni  's  mò. 

7  'S  mi'n  ceud  neach,  's  an  neach  deir- 

eannach, 
gun  ath'rrachadh,  gu  bràth  ; 
ATAIM  :  so  m'ainm  's  mo  chuimh- 
neachan 
air  feadh  gach  linn  gu  bràth  ; 

8  Do  dhaoinibh  bheir  mo  ghràsa  paih 

ni  maitb,  gun  luach,  gu  saor  ; 
O  dhuine  thartmhoir,  òl  do  dhìol 
do  'n  ìoc-shlàint  so  nach  traogh. 

9  Do'n  ti  bheir  buaidh  air  eusaontas, 

bheir  mise  oighreachd  mic  ; 
Is    aidhichidh  mi  'n    lath'r  gaefa 
a  ghluasad  naomba  glic.  [sluaigh, 

10  Ach  daoine  neòghlan  's  breugairean 

's  luchd-muirt  thug  spèis  do  bhàs, 
Lemheud  's  adhiùlt  gu  h-amaideacb 
mo  ghràs,  le  fanoid  's  tàir ; 

11  A'  m'  fhianuis  tilgear  fada  sìos, 

an  cuibhreich  shiorruidh  chruaidb 
Gu  builsgean  fairge  lasaraich, 
sam  faigh  iad  peanas  buan. 

12  0  bitheam-sa  air  deas  làimh  Chriosd 

tràth  dhiobras  fonn  is  cuan  ; 
Is  faigheam  failte  uaith  air  m'  ainua 
gu  sonas  anmhor  buan. 


DANA  SPIORADAIL. 


DAN.  I. 

1  Am  t'uìle  thròaair,  O  mo  Dhia, 

tràth  dhearcas  mi  gu  dlùth, 
A'  mosgladh  suas  tha  m'anam  blàth, 
le  h-ioghnadh,  gràdh,  is  cliu. 

2  Cha'nurrainn  mi  le  briathraibh  beòil, 

an  taing  a  chur  an  cèill, 
Tha  lasadh  ann  am  chridhe  stigh, 
ach  dhuits'  an  sin  is  lèir. 

3  Do  fhreasdal  chum  mo  bheatha  beò, 

gun  uireasbhuidh,  gun  dìth, 
'Ri  àm  dhomh  bhi  sa  bhroinn  a'm' 
's  an  crochadh  ris  a'  chich.  [thosd, 

4  Ri  m'ghearan  is  ri  m'osnaich  mhaoth, 

chrom  thu  gu  caomh  do  chluas, 
'S  mu  m  b'urrainm  mi  aon  urnuigh 
dhealbh, 
do  'n  bhalbh  ghabh  thusa  truas. 
b  Tiodhlaca  lionmhor  dheònaich  t'iochd 
gu  tric  do  m'anam  maoth, 
Mun  robh  a'm'  chridhe  leanbaidh 
a  thoirt  fa'near  a  h-aon.  [rearfc. 


6  Tràth  rnith  ml  dian,  gun  mhoths. 

chadh, 

an  ceumaibh  sleamhna  m'  òig'; 
Do  Iàmh  nach  facas,  dhìon  is  stiùir, 
is  chum,  gu  so,  mi  beò. 

7  O  iomadh  slochd  do-lèirsinn  leam, 

o  rib  is  eangach  bàu,  [uilc, 
'S  o  bhuairibh  cealgach  blasd'  ac 
thug  thu  mi  tèaruint'  slàn. 

8  Tràth  shearg  mo  ghruaidh  fo  anshc- 

rinn  thus  i  nuadh  le  slàint' ;  [cair 
'S  tràth  bha  mi  bàitht'  am  peacadh  ' 
do  m'anam  dheònaich  gràs.  [bròa 

9  Shruth  mìle  sochair  shaoghalta, 

o  d'  làimh  rofhaoilidh  chaoin; 
Is  ann  an  caraid  dìleas  dlùth, 

dhùblaich  tha  m'  uile  mhaoin. 
10  Deich  mìle  mhilte  comhar  gràidk 

fhuair  mi  gach  là  o  m'  Dhia; 
Is  ni  nach  lugha,  cridhe  ait, 

a  mbeal  le  tl&uhd  iad  riara  • 


£3 


DAN.  II.  III.  IV.  V. 


I!  Am  fad  is  beò  mi  molafdh  mi 

àrd-righ  mo  bbeatha  's  m'iùll; 
*S  an  dèigh  uio  bhàis,  an  saoghal  cèirs 
cuiriuh  mi  'n  cèiH  a  chtiu. 
!2  Tràtb  Iheirgeas  oèamh,  is  muir.is  tir, 
*s  thig  crioch  air  là  is  oidhch', 
Mo  chridhe  tain^eil  seinnidh  cliu 
do  Dhia  nao  dùl'a  chaoidh. 
12  Feadh  linnte  bith-bhuantachd  gu  lèir 
togaidh  mi  òran  binn  ;  [achd, 
Ach  Ot  's  ro  ghoirid  bith-bhuani- 
gu  moladh  Dhè  a  sheinn. 

DAN.  II. 
1  Na  speuran  àrd  a's  àille  dreaeb, 
'S  a  sgaeil  an  gorm-bhrat  cian  a  raach, 
Le  'n  reuHaibh  dealrach  maiseacb 
grinn,  [bhinn. 
Tha  seinn  d'&n  Cruithear  eo-sheirm 

3  Tha  ghrian  gun  sgtoa  o  là  gu  là, 

A'  sgaoileadh  cliu  a  Dia  's  gach  àit, 
'S  a  glaodhaich  feadh  gach  tìr  fa  leth, 
"'Cia  treun  au  Dia  thug  dhomh  mo 
bhith" ! 

9  An-moch,  tràth  dh'aoraas  neòil  nan 
speur, 

Togaidh  a'  ghealach  ait  an  sgeul ; 
*S  do'n  talamh,  chluinn  le  tosd  a  guth, 
Innsidh  i  cò  tbug  dhi  a  eruth. 

4  Na  milte  reut  tba  dh'ise  dlùth, 
Gach  solus  eile  's  tòchran  iùil, 
Canaidh  an  sgeul  so  fad  is  cian, 
O  'n  àird  an  ear  gu  ruìg  an  ì&t. 

8  Sàmhach  is  ciùin  ged  tha  an  trialL 
Mu  'n  talamh  dhorcha  so  ag  iadh  ; 
Guth  ged  nach  cluinnear  fòs  no  fuaim, 
Nan  imeachd  dealrach  tosdàch  shuas; 

g  Gidheadh  te  cluaisibh  tuigse  gtic, 
Cluinnear  am  fonn  's  an  ceòl  gu  tric, 
A'  seinn  gur.  tàmh  air  fea<7"ii  g ach  linn, 
M  ia  tusa,  Dhia,  a  chruthuich  sinn." 

DAN.  III. 

3  TaATn  dh'èireas  mi  le  clont'  is  geOt, 
o  le&b&idh  dhcirch  a'  bhàis, 
*8  a  ohi  mi  m'  Breitheamh  gnùis  ri 
cò  ghiulaiueas  a  tàth'r.       [gnùis  : 
g  Ma  's  e  's  gu  bhett  mo  cbridh'  fo 
seadh  cheana  lels  an  smuain  [ghailt, 
Tràth  dh'fheadar  tròcair  fhaotainn 
is  maitheanaa  gu  saor;  [pailt, 
'ò  O  cionnut  idir  sheasas  mi, 

tràth  dh'  fboillsichear  thu,  Riffh, 
A'd'  shuidh'  air  caithir  bhreitheanais, 
a  thoirt  air  m'anam  binn'. 
1  Acb  dh'innis  thn  do  luchd  a'  bhròtn, 
tha  teònt'  air  «on  an  lochd, 
Gu'm  faigh  an  urnuigh  isan  caoidh 
sàr-èisde&cbd  uait  gu  beachd. 
5  O  seall  ma  ta  air  bròn  mo  chridh' 
ma  'm  bi  e  tuilleadh  'g  matl, 
"3  cicd  acain  bàis  mo  Sblànuighir 
a  «l»uid*u  Ihoinb  siàint'  gss  tsràtsn 


6  Mo  dhuil  ri  maìtheanas,  a  Dhè0 
cha  chaill  rui  fèin  gu  bràth  ; 
Oir  's  ann  a  chosnadh  raaitheanaia 
a  fhuair  do  Mhac  am  bàs. 
DAN.  IV; 
1  ?a.ii.tb  do  'n  là  saa  d'  eirich  Crics^, 
le  cumhachd  nìos  o'n  uaigh  ; 
*3  an  d'  fhuair  e  aij  gach  uilenàmh, 
air  ifrinn  's  bàs  Mn-bhuaidh, 
£  'Na  leabauìb  thosdaich  anns  an  uit 
ghabh  Righ  nan  dùt  a  thàmh, 
Gu  ruìg  an  treas  là  glormhoir  sio 
a  shonraich  e  roimh  Lairna. 

3  Chuir  ifrinn  '•  uaigh  ao  laoab  t*m 
chèii*, 

g'a  churnail  shìos  fo  ghSais  ; 
Ach  bhris  an  gaisgeach  dhetb  gasfe 
is  dhùisg  e'n  àird  gu  cas.  [sàsg 
4Do   t'ainm  ro  àrd,  &  Thriath  nim 
gach  uair  bhefr  sione  cliu;  [huadh, 
'S  le  'r  o-ait  Hosana  fàiltichidh 
aa  là  san  d'eirich  thu. 

5  Slalnte  is  ciiu  gun  ehrìch  d'ar  Dla, 

an  Triath  e'n  d'  shaoradh  sinn; 
Dha  seinneadh  nèamh  is  fonnis  ccaa 
gach  uair  Hosana  bhinn. 

6  Do'n   Ath'r,  do'n   Mhact    's  do'ja 

Spiorad  Naornh, 
an  t-aon  Dia  beò  is  flor, 
Biodh  gtòir  mar  bha,  a  U,  's  a  bhios 
o  so  a  mach  gu  sìor. 

DAN.  V. 

1  Thawio  an  uair:  "stha  mis'a'  triaD; 
Chua)  mi  'n  gutb  ta  ga  m*  gbairro  gu 

Dia ; 

Sguireadh  m'  ufl'àmhghar  nis,  aBigh, 
'S  ceadaieh  do  t'ògiach  triall  an  stth. 

2  Chriochnaich  mi  nis  mo  chath  's  m® 

rèis  [rèidh ; 

Mo  dhuais  tha  clnnteach,  '•  m'anam 
Tha  m'fhianuis  shuas  le  Dia  nan  gràs, 
Mo  theisteas  anus  na  nèamhaibh  àrd*. 

3  M'  earbsa  cha'n  'eil  a'm'  neòchiont 

fèin; 

Striochdam  san  dus  ara  flanuis  Dè ; 
Tre  fuiì  is  t'earta  Chrio9d  a  mhàin, 
Tha  m'earbs  a'  d'iocbd,  O  Dhia  'sa 
d*  shlaint.  [t-saogh"l 

4  Cha  chruaidb  leam  dealach'  ris  &n 
Mur  cruaidh  bhi  fàgail  lucbd  mo 

ghaoit ; 

Leighis  am  bròn,  a  Dhia  nan  gràs, 
'S  ri  call  dhoibh  caraid,  cum  riu 
bàigh. 

b  Air  t'iarrtus  tha  mi  falbh  gun  dàiL 
Mu  spinrad  tiomnarn  suas  do  d'làimb; 
O  t  sin  &  mat-h  do  jjhairdean  treun, 
'S  o  ghath  abhàts  dion  rai  le  d'  sgèith. 

6  Thainig  an  uair  :  's  iha  mis'  a'  triall ; 
Chual  mi  'n  guth  ta  ga  m'  ghatrm  ga 
Dia,- 

Ssuireadh  m'  uil*  àaahghs.r  nis,  alligbj 
'S  ceadaich  do  o'òglach  triall  ansicìì 


a'chbioch.