MASTER

NEGATIVE

NUMBER

00-255.50

MICROFILMED 2003

THE CLASSICS LIBRARY

UNIVERSITY OF ILLINOIS

AT URBANA-CHAMPAIGN

URBANAJL 61801

AS PART OF THE

DITTENBERGER-VAHLEN

CIC 6 PRESERVATION GRANT

PROJECT

Funded by the

National Endowment for the

Humanities

Reproduction may not be made without

permission from The Classics Library,

University of lllinois at Urbana-Champaign.

COPYRIGHT STATEMENT

The copyright law of the United States (Title 17, United States Code) governs the making of the photocopies or other reproductions of copyrighted material including foreign works under certain conditions. In addition, the United States extends protection to foreign works by means of various International conventions, bilateral agreements, and proclamations.

Under certain conditions specified in the law, libraries and archives are authorized to furnish a photocopy or other reproduction. One of these specified conditions is that the photocopy or reproduction is not to be "used for any purpose other than private study, scholarship, or research." If a user makes a request for purposes in excess of "fair use," that use may be liable for copyright infringement.

The institution reserves the right to refuse to accept a copy order if, in its judgment, fulfillment of the order would involve violation of the copyright law.

AUTHOR: Ritschl, Friedrich Wilhelm

TITLE: De Marsyis rerum scriptoribus.

PLACE: [n.p.]

DATE: 1836

BIBLIOGRAPHIC RECORD TARGET

The Classics Library University of lllinois at Urbana-Champaign

CIC 6 / NEH Dittenberger-Vahlen Microfilming Project

Storage Number : nO-^55> 50

De Marsyis rerxam scriptoribus .

Author(s): Ritschl, Friedrich Wilhelm, 1806-1876. Publication:

[n.p.] Year:

1836 Description:

12 p. 4to. Language : Latin

SUBJECT(S) Named Person: Marsyas Pellaeus. Note(s) :

Dissertation: Pr.

OCLC: 43686476

Technical Microfilm Data

Microfilmed by

Preservation Resources

Bethiehem, PA

On behalf of

The Classics Library

University of lllinois at Urbana-Champaign

Urbana, IL

Film Size: 35rom microfilm

Reduction Ratlo: to' 1_^ image Placement: lA ^J^O 'B IIB Date filming began: |^J^^fy»(!S Camera operator: P'. Wcyj&^mxir)

>

co o

3 3

o >

1°^

•-♦■ ^

go

N CO CjO^

^^

OOM

o

A^

„'^.«

s^;

lO

o o

3 3

^^ ^

,^^^

00

(Jl

3 3

£1) CT O >

— »> o

•D p cn i^

<o

N co '-'— I

^-<

OOM

«^ o

v.^

'^y^'

(Ji

3 3

D" O Q. CD

— h

OQ

>

DD O O

CD

^ o o

<

X

N

X

-<

M

^,

..^^J

>

A^'

«/ "»^ %^^

Ul

O

3 3

V^

%

V

>

^.

^^

.'v^-

^ ^^> ^^.. ^v^

o ^ ro

ro —

m

33

O

o

3

^fo

i^

K.

|rfniip|;U|S|T

|S|

Lo ico

o

00

b

1 '^ llll

II io jij

N3

00

Ln

2.0 mm

ABCDEFGHIJKLMNOPORSTUVWXYZ

abcdetghiiklmnopqrstuvwxyz 1234^67890

ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ abcdefghijklmnopqrstuvwxyz 1234567890

ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ

abcdefghijklmnopqrstuvwxyz

1234567890

m

H O

o

-o m -0 oL,"" og

m

O m

2.5 mm

ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ

abcdefghijklmnopqrstuvwxyz

1234567890

CJI

3 3

0)

o-

n ;^

3x

II

1°

•< >D M c/) ^— ( N>P U)^

<nx

^-<

O

^^C

fp

b

3 3

Q)

CT r> >>

OQ

Is

|o

*< 33 M C/5

<Ji< (TiX ^-< OOINI

o

^^

rv5

CJI

3 3

> w

o m

^ o o oo^ -0

$ c

M

X

— '-^ -..

'•t

WV'

:.^y,-r^l->'

■4

pi«^.3| :.jy|C#i.o-]N^

^K

■ ' ' ■ ■■■:J^%i5-.-

-^ . ■«•

:>"3»>i

iir

- V-rf- .

=•-- ;iU\ ;^<^- ■ *

PJIpRSITATE LITTERARVM VRATllEAVIEI^

"^m^^^i .^---^

■\:.f'.-..

'^'; '■ .:!'-

^'# % PER AESTATEM ANNI MDCCCXXXVI.

■ ' . ■.vf.r>^ ■..

:fe^6^r:::-<^^ •■■•■. ^^ •

A^'*f^r?:'---->-- ■'

■)iT.:-^.?^*M:.^ •;..■.■ «':■ ■ ->: ^;>.J •>;it*/*^t.'t^^i'.-^

^"H

'^ BiE xxf:

INSTITVENDARVM.

^'^t^^^V-fe :;^^^

- ■.■•■^TV^^^St v-*-'^^ ■

'.:i^:^^^>;1 ■r7;?lfgEfc:'^- •ii ■*. -fj:v;.v>. -r.rm^

P,^#».S .' ,..?' ;.' '■:*l

i/fcw^P!^

^* V^.

*ttM?Ci5 , i- L «> ' i -; ■ • '2 ■ .. • '

•Mi^^-'*-- ' -i ■ %''--\/ • '■■-■

/^•*-: ■'^^.■■■:Mjv;--- ■.'

[ ;: jH- . ; ■...m-t»^ J^l^ • ■ •■ ti^^fe* - 1 ■, jH- , i i f i

._ .:. i *J**. ^v-; ■ '••!mB^SW"-., f .-■'.- .',•..»

I

►'?

:*Sf 'Zv ^-•:v ;i.v- ;*£■■

:,i'?>-^M.

■^,

-:;tM

).

♦■^^■"v^'

VNIVERSITATIS LITTERARVM VBATISLAVIENSIS RECTOR ET SENATVS COMMILITONIBVS

J.nter scriptores qai res gestas Alexandri Magni litteris mandarnnt non ignobile Marsyas nomen fuit. Quo nomine qui innotuerant scriptores (non est enim unus), de iis etsi dedita opera G. I. Vosaaos de historicis Graec. I, cap. 10., Valesius in Harpocrat. v. -^7^7, Wesselingius in Diodor. XX, cap. 50. et Schweighaeuserus in Athen. Indic. script. p. 143. sq. commentati sunt, tamen plura qaam exspectes sunt relicta, quae velpienius dici vel rectius et subtilius posse videan- tur. Ac proficiscendum iu hac quoque quaestione est ab Suidae memoria, qui haec prodidit vol. II, p. 503. editionis Kuesterianae (nam Gaisfordianae exemplum lugendum est sane in hac urbe lit- teratissima nullum reperiri):

MuQavaS IIsfuivdQOv, nsiXatoe, lOTOQtxoS. ovtoS 8k ^v XQorsQovyQUiifunodidaiiiucXoS , *ai d8sXq>oS'Avtty6vov Tov iiETcc tavta PaeiXsvaavxoS , a^vtQOipoS dk*AXs^av8Qov tov (tov MaxsSovcov 'Eudoc.) §aeiXi<DS. lyQUfps MttKsiovtiut iv §ipXloiS 8itia, ^Q^ato 8i dito toif nQcatov PaaiXsvaavtoS Maxs86v(ov *al (excidit xQo^gst vel nQo^XO^s) (lixQt trjs 'AXsiav8Qov tov ^tXlnitov inl triv SvQlav i(p68ov (tsta r^v 'AXs^av8QsiaS xtiatv 'Atxtxa iv §tpXloiS t^ , xal aitov tov 'AXsiav8Qov dy<ayi[V,

MaQavffS KQtto(piq(U)v , tiXfitnsvS, latoQixbs & vstatsQoS.

MaQavaS MaQaov, Ta^rjvoS, latoQinoS. ^yQw^sv aQtatoXoylav iv fit§XiotS tjS', iiv^txa iv §i§XiotS l', xal itSQa ttva xsqI trjS l8iaS naxQi8oS.

In his vix quemquam fugiat aliquantum esse turbatum : tametsi nihil eiusmodi vel Vossius sub- odoratus est vel professus Scbweighaeuserus. Nam cui non mirum illud accidat, quod e tri- bus rerum scriptoribus cognominibus unus dicitur 6 veatTepos? Quo accedit, quod eorum quae a Suida narrantur propemodum omnium apud reliquos antiquitatis scriptores nullum certum ve- stigium exstat praeter Marsyae maioria Maxedovixdj sed quibus certissima accedant etiam mi- noris Marsyae MaxsSovtKcoy testimonia. Qua re cum magis etiam suspecta reddatur tertii ali- cuius societas, tum dubitatio haec oritur, num Suidam veri satis sit simile unius tantum auctoris Macedonica commemoraturum fuisse. Horum aliquid sensisse Valesius, plus videtur Wesselin- gius: quorum ille d«o inquit Marsyae Juere , alter Periandri filius Pellaeus, — alter Marsi filius, quem quidem Ta^irfvov esse pro Tabeno vult h. e. natum Tabiis inGalatia; hic vero duo eiiXfuerunt Marsyae rerum Macedonicarum scriptores, alter domo Pellaeus Periandri /., alter Philippensis Critophemi f., quem rov vecoTspov intelligit: neuter rationibus expositis suae sententiae, quibusquid aut Philippensi aut Tabeno fieret explicaret. Propior autem ad verita^ tem Wesselingii sensus fuit: quod ita licet confirmare, ut nequeat contra dici. Apud Stephanum enim Byzantium haec leguntur v. Taftai: voXiS AvdiaS' oi de q)a6i rov Ktfivpav xdi

MafiOvay aSsXq^ovs rov fxky Hxi6ai Kt^vpavnoXiy) rov 51 Td/Sas e. q.s., paullo autem post: o TCoXirrfS Tafirfvos. Vnde planisslme apparet deleto apud Suidam tertio idropiHoS, quod c superiore Tersu hucinvasit, aut loco pellenda esse Map6vas Mdp6ov Ta/SrfvoSr sive ea post scriptorum indicem Philippensis M arsyae ab ipso Suida posita fuerunt , sive iliata sunt , id quod veri esse omnium simillimum putamus, ex Sscripta in margine notatione: aut eisdem suo in loco servatis sic esse scribendum dicam an ludendum: Mapcvas Kptroq>rjfxov , i^iXtnnivSy

laroptxos 6 vEcorEpos' irepos (Ss) Map6vas Mdp6ov, Ta/StfvoS . iypaxpsv dpxaioXoyiav

Ha\ ^repd rtva nepl rijs iSias narpiSoSy hoc est de rebus Macedonicis. Nam €>iXtnnot, ne quis erret, noXts MaMsSovias est eidem Stephano. Sed ex Eudociae sane verbis illud assequi nemo fac^le potuerit , quae Pellaei scriptis cum immemorabili discrepantia enumeratis sic pergit p. 298: si6l Ss xal dXXoi Svo i6roptxo\, 6 pihv Kptroq^i^fxov ^iXtnnsvs 6 vsoorspos, 6 Se Mdp6ov Taprjvos, os xai dpxatoXoyiav iypai}>sv e. q. s.

Licet autem nunc ulterius progredi et quae tempora fuerint, quod vitao^enus utriusque scriptoris, qui ambitus, quae dispositio et fides utriusque Macedonicorum , quae vestigia alio- rum librorum ab iis editorum , aliqua certe ex parte vel argumentorum necessitate cogere vel eruere coniecturae probabilitate. In qua opera ita versabimur , ut hoc in loco eorq^ summam comprehendamus, quae ex pertractatis singulis sive fragmentis sive testimoniis esse consectaria deinceps demonstrabimus. Ea autero , si recte numeravimus, praeter Suidam et Eudociam in tota antiquitate exstant XXYI., etlX. quidem, quantum colligimus, pertinentia ad Peilaeum, ad Philippensem Marsyam reliqua vel maximacerte pars eorum (cf. fr. XXII). Pellaeus igi- turMarsyas, aequalis Alexandri M. cum eoque una educatus, Antigoni autem frater uterinus (fr. IX), etsi ypafijxdrGav SiSd6xaXos aliquo temporefuit, tamen mutata vitae condicione ad arma se contulerit oportet, quando pugnae navali ab Demetrio Antigoni filio 01. 1 18, 2. contra Ptolemaeum ad Cyprum commissae interfuit, ipse classis particulae ab Demetrio praefectus (IX). Rerum Macedonicarum historiam decem libris compl^xus est ab originibus ad 01. 112, 2. (IX), ita quidem ut minimum quattuor libri medii in Philippicorum temporum narratione ver- sarentur (V. VI). Pro ea quae cum tractatarum rerum memoria intercedebatMarsyae et patriae et aetatis societas, locuples scriptor et fide dignus videtur exstitisse (IV). Nec Atticorum ullum vestigium exstat (cf. XI), nec, damno imprimis dolendo, eius libri quo de educatione Aiexandri M. commentatus est (cf. XXVI). Marsyas autem Philippensis, Herculis sacerdo§ (XVI), pri- mum commemoratus circa Vespasiani, Traiani Hadrianique tempora (XIX. XX. XVI), etsi quanto post Pellaeum vixerit non constat, tamen haud cunctanter ad posterioris aetatis ea tem- pora referendus est, quibus in multiplicem variae eruditionis tractationera subtilemque commen- tandi exilitatem vetus et antiqua litterarum siroplicitas verterat (XVII. sqq.). Huius Macedoni- con, quae multa fuisse in locorum descriptione videntur (XV), haecfuit, si testimonio non am- biguo insistimus, ratio, ut inchoatura a Pellaeo opus continuarent, h. e. ut praetermissa supe- riorum regum memoria ab ipsius Alexandri M. rebus gestis, quarum partem tantum perscripserat Pellaeus, ordirentur (X), libris autem minimum sex coroprehenderentur (XIII). Quae autem inter haec Philippensis Marsyae Macedonica eiusdemque rd nspi 'AXi^avSpov, quorum quintus liber excitatur, ratio intercesserit, perdifticile dictu est (XXV. XXVI). Myikicorum pauca nec aperta vestigia supersunt (XXDI. XXIV), Arckaeologiae obscurior etiam memoria est (^XI)*

De Pellaeo scriptore Yeterum testimonia haec sunt, eo ordine, quatenus id licet et com- modum est, disposita, quem tenuisse in ipsius Macedonicis videntur. (I) Constantin.

Porphyrog. de thematis imperii lib. II, p. 17. Ven. (22. Par.): Aiysrai 6h xal Maxt6orias fiotpa Maxeria, co.s Map6vas iv 7tpGora> Maxs6oytx<Zv , ubi Yulgatur Maxera et MaMe6oyiaHooy. Cf. Clidem. Atth. p. 41. Apparet ab ipsius terrae descriptione Marsyam ut par erat profectum , praesertim cum eitismodi regionum nomina ex deorum et heroum eorun- demque regum antiquissimorum memoria repeti solitae essent. Itaque eodem pertinere

(II) Schol. in Iliad. XIV, 226. '-videtur: Maxe6coy 6 Jios xa\ Ai^pias xaracx^y rtjy Xoopav ovGay rrjs Sp^xrjs dtp' iavrov Maxe6oviay 7rpo6r}y6pBv6iy' y^fxas 6k fjiiay roay iyXQDpiooy rexvovrai 6vo nai6as IJiepoy xa\,''Aj.ia5oy, dq>* cay 6vo noXeis Iltepia xal 'Afia^^ia iv Maxe6ovi^ . ff \6ropipi rcapd Map6va, Ex primis autem tribug regibus,

quos conditori regni Macedonici Perdiccae praemissos a veteribus chronographis ignorant Hc' rodotus et Thucydides , alter fuit Coenus: de quo (III) Etymolog. M. p. 523, 39. et Gudian. 332, 41.: MapovaS \6ropei ort KytaniS ro yivos KoXxos els Maxe6oyiay iX^cov 6terpz/3e itapd Kapdytfi* v\ov 6s yevoftevov tc5 Kapdvcp [xai] fiovXrf^ivrt rov nai6a dno rov i6iov narpos oyofxd^eiy Kipdpova (Kapdpoya Et. Gud., AdxGDVos Et. Havn.) dv^i6raro ij fxrfrijp xa\ avrtj dno rov i6iov narpoS ovofiae^rfvai rov nai6a fiovXofiivrj. Kvojnts 6' ipa>rrf^E\s eine fxrf6erepov (^f*T)6' hrepov vulgo) 6yofxd^e6^et avrov' 6t6nep Koivos (Kotvos vulgo) ixXif^rj. . Ad Caranum spectare, non ad filiura dno rov i6iov narpos verba priora, eorundem infra de matre repetitio arguit. Aristodamidam autem ab !Diodoro Theopompoque, ab aliis Poeantem perhiberi Carani patrem Syncellus testatur p. 262. c. Paris.: ut de Ktpdpoya (Kapdropa?') parum liqueat. Nam in AdxoovoS ut lateat, quod non est veri simillimum, ^ei6covos: qui Phido etsi non fuit, videri certe pater significari facile potuit hac quidem apud Syncellum verborum conformatione Kdpavos ^ei^covos (h. e. d6eXq)6s) rov *Apt6ro6afxi6a rov Miponos e. q. s.: nihilo tamen magis quicquam cum eo nomine potest vnlgatae in Etymologicis scripturae commune esse. De undecimi regis Perdiccae II. aetate

disputans (IV) Athenaeus V, p. 217. d. e. nep6ixxas roivvv ait npo 'ApxeXdov fia^iXevet, oos fiey 6 'Axdv^ios <pTj6t Ntxofx^6r}S irtj fxa • 0e6noftnos 6e Xe, 'Ava^tfiiyrj? fi, ^ Iepa>- vvfxos xrj, Mapevas 6e xa\ ^tX6xopos elxo6i rpia, Horum numeroruin omnium nullum ad veritatem propius accedere quam quem cum Marsya haud multo minor natu Phiiochorus (p. 57.) posuit, videmur Agathoniconim cap. V. demonstrasse, et videmur etiamnunc post ea quae in alia omnia discedentes disseruerunt Clintonus Fast. Hellen. p. 238. Kr., Krebsius Lection. Diodor. p. 159. sqq., ex parte etiam Boeckhius Corp. Inscr. II, p. 341. Quod non est huius loci uberius persequi. Atque has historias pertinuisse per duos libros primos Ma-

cedonicon et partem fortasse tertii, colligitur ex (V) Athen. XIV, p. 629. d. reXe6tds' Maxe- 6ovtxrj 6' i6r\v avrrj 6pxTj6tS, y ^pT/oa/xfvoi o\ nep\ UroXefiaioy 'AXeB,av6pov rov $i- Xianov d6eXq>6v dveiXov , cos i6ropei Map6vaS iv rpircp Maxe^ ovtxc^v. Vix di- gnus est cuius vel error notetur Santacrucius de Philippo Aridaeo somnians Exam. crit. p. 45. ed. II.: tanta eius in hac caussa levitas fuit. Loquitur Athenaeus de Alexandro II. Amyntae fiI|o, Philippi autem celeberrimi fratre, quem a Ptolemaeo Alorita interemptum archonte Nau- sigene h. e. 01. 103, 1. Diodorus XV, 71. prodidit. Paucissimi inter hoc tempus et

6^_

ipsius Phiiippl, patris Alexandri M., regnum anni interiecti sunt: e quo consequitur in quarto iibro Marsyam iam esse in Philippi rebus gestis versatum. Earum autem enarrationem , si non ulterius, certe ad librum septimum pertinuisse, tum numerus denarios commentariorum Maoe- donicorum , quibus i-erum ab Alexandio M. gestarum minimam partem scrlptor attigit , facit at libenter credamus, tum suadere (^VI) Harpocratio Yidetur compositis Marsyae et Philippi- corum scriptoris testimoniis v. Mvptavoy ~ <ppovptoy ijy iv &p^x^, cos Mapovas o TtpedftvTspos iy k/366/Ay MaxsSoytxcov xai 'Aya^tfxkyrjs iy ^Xtnntxdiy ^^ Vbi npe^/SvTepos pro vulgato olim npefffivTijs etiam cod. Cantabrig. acad. (Dd.4. 63.), nps<f/3v^ cod. Cant. coll. SS. Trin. (O. 1. 5.) ollm Galeanus tenet, uterque etiam <?' pro Sydb^, aed item ^iXtnntxcfj cum reliquis omnibus, quod diu est cum sic ut nuper factum vidimus correxi- mus. Accedit autem quod MvpTavoy glossam Harpocratio ipse testatur e Demosthenis pro corona oratione (p. 234, 13.) petitam, quo loco tractata ab oratore ad OI. 108, 2. vere rettulit Winiewskius Comm. histor. et chronol. p. 124. sqq. Simillimo indicio nostra nititur de

alio testimonio coniectura , quod ea qua decet in hoc genere iudicandi modestia ad Pellaei Phi- lippica referimus. . (VII) Stephanus enim Byz. y. Ai^txia, com^emorato Theopompo rpio- xo6Trj ivoTrf ^iXtnnixdov (fragra. 209. W.) sicpergit: Mapevas 6h pietjy (^piidoy vulgo) Tf)s TvfAqyaias xa\ 'A^afjiavias xeia^ai <pT]6t t^v xoopav. Spectare haec ad tempora olym^ piade 108. aliquanto priora intelligitur ex eo, quod libro XXXIX. et iis qui antecedunt Theo- pompus videtur circa OI. 104. 105. versatus esse: quode vide Wichersium ad fragm. 200. 212. p. 231. 236. Nam etsi in illo ipso sane libro uberiorem Theopompus de Dionysiorum Siculo- rum rebus degressionem est exorsus, id quod diligenter Wichersius ostendit p. 27. sqq., tamen eiusdem partem libri in solfs constitisse Macedonicis hoc ipsum de Aethicia fragmentum monstrat.

Certissimo autem iudicio ad ultima Philippi tempora (VIII) Plutarchi narratio refertur vit. Demosth. p. 854. cap. XVIII., ubi de iis locutus quae pugnam Chaeronicam (OI. 110, 3.) prae- cesserint, deque Demosthenis adThebanos legatione, quae accuratius exposita vide in Winiewski Comm. p. 245. sqq., inffxi^s Ss inquit xal C>i\tnnos , cos Mapovas tpT/olv, '/^ftvvTav fjtky xa\ KXiapxov MaxeSovas, ^doxov Se xal @pa6vSaioy &e6<Ja\ovs dyTepovytas, Num haec quoque e septimo libro Macedonicon petita sint , numque octavo an nono ad Alexandri res gestas scriptor transierit, in hac testimoniorum penuria nescitur: tametsi, quam modo pone- bamus, ea conimodissime sane dlspositio in rerura tradendarum ambitum et rationes convenit.

Restat (IX) Diodorus, qui enarrans XX, 50., quomodo ad pugnam Cypriacam (OI. 118, 2.) Demetrius Poliorceta aciem instruxerit, haec ponit: xajd. fxiorjy Sh ttjv Ta^iy Ta iXdxi6Ta Toiv 6xacpcoy i6Trf6ey, cov ifyovvTo @efxi6ooy Te o 2dfitoS xa\ Map6vas 6 tds Maxe- Soytxds npd^ets <ivyT a^dfxevos. Rectius quara de PhLKppensi Vossius, Wesselingius de Pellaeo cogitavit cum eoque Clintonus Fast. Hell. p. 185. Kr. Nec enim quicquam caussae' est, cur repugnare temporum rationem Vossio credamus: quam quidem exploratam de Peilaeo habemus, non item habenrus de Philippensi. Quidni autem potuerit, quem una cum Alexandro oportet circa initium olympiadis 106. natura esse, circiter L. vir annorum pugnae interesse? Ab Alexandri enim potius, cuius (Jt^vrpo^o? dicitur, quam ab Antigoni , qui frater perhibetun natalibus proficiscendum: qui cum circa OI. 120. initium obierit LXXXI. «etatis anno (quode cf. Clint. p. 188.), necesse est circiter XXIV. annis ante Marsyam fratrem natus sit. Ceterum

eam alibi Antig^oni patriem Philippam , non Periandrum prodi Wesselingins recordatas tcI erro- ris Tei corraptelae Suidam insimulasset, sat probabiliter de fratre uterino Schweighaeuserus co- gitavit idque Kruegero qnoque persuasit in Clint. Fast. Hell. p. 185. Ad annum sei^tnm

Alexandri produxisse Marsyam Macedonicon libros satis Suidas declaravit. Nam Syriae incursio (h. e. Phoeniciae, quem loquendi usum locupletissimis exemplis Krenserus illustrarit Quaest. Hbmer. I, p. 60. sqq. et 258.) non dicitur ea quae statim post pugnam ad Issum commissam fiebat Ol. 112, 1., aed altera illa post fexpugnatam Tyrum conditamque Alexandriam suscepta 01. 112, 2. initio, quam ipsam Diodorns XVII, 52. significans iaayrjX^ey sis rriv Svpiav dixit. Cf. Clint. p. 164. Vt apud Suidam videatur pisxpt trjs— i<p66ov ttjs piBrd tjjv ^Xs^avSpeiag xritftv scribendum esse. » '

Pars adhuc disputatorum fundamento faoc nititnr, quod alterius Marsyae Macedonica di- ximns ab regni initio Alexandri M. exorsa esse. Quod quidem longe gravissimo testlmonio comprobat (X) Scholiasta in Euripid. Hippol. 666., qui de nodo Gordio agens ab Alexandro dissoluto Map6vas Sk ait 6 veobrepos iv r^ Ttpcar^ rcov Maxsdovcov i6roptc3v <pri6tv ovTcoS' TTJs 6h afid^rjs Xiytrat rov ^vyov T<p pvp(p 7cpo6Se6i6Bai xXtfpiaTi dfx- neXivcp. Quibus quae annectantur: i6rt 6k Xoyiov, os dv rov 6i6pQv rovtov Xv6^, fta- 6tXiv6stv (valg. Xv6siy §a6tXsv6st^ rijS 'A6ias. 'AXi^av6pov 6i q>a6i rov Maxs66va)v /3a6tXia Xv6at aCrov os 6ia/5ds sis T^v'A6iav rrfv inl Ppavtxtp pdxrfv ivixrj6e *) Ma\ napsyivsTo inl rov ronov cum reliquis ad finem scholii, haec igitur etsi videri possunt ex Marsyae libro hausta esse, tamen ipsa verba scriptoris vix agnoscas. Gordium autem Alexander pervenit Ol. 111,4. h. e. imperii anno tertio quartove: cf. Clint. p. 162. £x eo quan-

quam nihil licet de mediocri ambitu scriptorum ab Marsya Philippensi Macedonicon certo coili- gere, quippe qui ea, quae iam pertractata a Pellaeo videret, potuerit summario quodam coar- ctare, uberius res ab Ol. 112,2. gestas persequi : tamen tantum efficitur, vix locnm in Mace- donicis invenire (XI) Schol. in Platon. Conviv. p. 373. Bekk. de Agathone testimonium: xa\ npos 'ApxiXaov rov fta6tXia (jSxsroy oos Map6vas [6] vsdrspos. Nam ut hunc ipso initio primi libri statuamus priorum regum successiones sumraamque antiquioris historiae Mace- donicae paucis complexum esse, tamen in eiusmodi delectum gravissimorum capitum ecquis sibi persuadeat tam levem rem esse ascitam , qualis aliquot poetaram (habuit enim socios istius pere- grinationis Agatho) in Macedoniam adventus fuit? Sed ubi quidem eius itineris mentionem Marsyas fecerit, difficilius sane, qnam quaeritur, respondetur. 'ApxatoXoyiav periiibetur scripsisse, ut praeter Dionysium et losephum Pherecydes, Phanodemus, et fortasse Hippias atqae Anaximenes: cuius terrae vel g^tis, ignoratur. Quod si quis de Atiica archaeologia coniecturam faciat deque temere discerptis Suidae illis verbis , quae sane tertio invecto Marsya turbata esse vidimus: non fuerit istud quidem ullo pacto absurdum , praesertim cum et ArTtxd illa Pellaeo ascripta et haec dpxatoXoyia dicantur fitfiXiois t0 constitisse; sed tamen mirari

*) Vulgatur 9ut^«S tivic fi^vtiv ixl r^fuvlnqt iimx^^v ivUrjes. Cum navtei aliquo etsi rem tane habuit Ale- zander teste Diodoro XVII, 17. 18., tamen id nihil pertinere ad scholii corruptelam potest, cuius emendationem iirmant eiusdem verba cap. 16. vijs sis tijv 'AaLav dux^asatS , et c. 17. ol iiSz"Als^avdQov Bu^vtsS sis ti)v'AaUiv'. ut mittamus Flutarch. vit. Alex. c» 9«, Aeschin. adv. Ctes. p. 77. St. init., Clem. Al. Str. I, p. 145. Sylb.

8

subeat, Inter 'Ax^bi^ayy scriptores non saepius commeinorari Marsyam. Quanquam eadem sane miratio in Peilaei 'Ax-ttKcc cadit , quorum libros XIV. (debebat XII.) minuB claros futtMe Heynius sentiebat in Apollodor. III, 14. p. 319. Sed luculento testimonio Macedonicis

haec tribuuntur (XII) Harpocrat. v. raXrfjpos (rectius r'aA,»7^off)* txoXis Qp^Krji, tavojia-' 65tf 6k dno FaXij^ov rov @a6ov xa\ rrjs TrfXiqfTfS, cos Map6vas 6 vecoTi pos iv 7tifA.7crcp (iv7t e fjin o^ coA.^ MaxeSovixcov. Nam ae^re perspicias, cur eiusmodi addlta- mentis, quibus aliquoties mutiius Harpocrationis libelius non compendifactus suppletur ex ipsa epitoma, ut p. 176, 16. 178, 14. 182, 7., nuperus editor locum denegarit: quo etiam gra- vius hoc est, quod eius generis quaeUam prorsus praetermisit , ut Parisini libri haric glossam: Kop^iXos, ovofxa xvpiov ov 'ABrfvaiot xariXev6av (cod. xariXv^av^, Stori VTtaxovstv nipeats npovxpinero. E proximo libro sua idem petiit (XIII) Harpocr. v^ Arjrrf

'TnepiSrjS xara ^TjpiaSov. Arjrrf noXtS iorl rrjs MaxeSovias, ptvrjfiovevet Sk avrrjs rtoX' Xaxts Map6tJas 6 vecor e po s iv e xT'(f} MaxeS ovtxoov, Cur saepe hoc potissimnm libro Letam urbem memorarit, in tanta rerum Macedonicarum obscuritate divinari nequit. Nee ex adiecto Hyperidlae orationis testimonio satis tuto de teropore coniecturam facias, etsi I>ema-> dem scimus circa OI. 110. exitum ad rempublicam accessisse, 01. vero 114. et obisse Hyperi- dem et yehementissimas inter utrumque inimicitias exarsisse. Nam ne sic quidem plus profi- citur, quam ad tempora inter OI. 111, 4. (cf. fr. X.) et 114, 3. interiecta pertinuisse Letae urbis mentionem. (^IV) Harpocr. v. Ajxq>inoXts: Map6vaS 6' iv MaxsSovtxaie

(aut excidlt l6topiais aut confidenter reponendum MaxeSovtxots^ Sta ro neptotxei6^ai rov ronov 'A/xqjinoXiv covo^ao^at npoxepov 'Axpav xaXovfxivrjv . if Sk "Apeos xaXovfxivrf noXts -)f -^ . Sic haec e vestigiis cod. Cantabr. acad. scribenda *). Amphipolim commemo*

randi etsi fuit sane etiam Peilaeo Marsyae largissima et opportunitas et vero necessitas inde ab Oi. 78., taraen imprimis copiosam eius urbis descriptionem exstitisse in Philippensis Macedonicis (XV) Scholia docent Vaticana in Eurip. Rhes. 346. verbis in codice corruptissimis , sic autem redintegratis ab Hermanno Opuscul. V, p. 191.: oijx elprjxe rivos Mov6c3v 6 'Prj6os tlrf nais. KXetovs fxivrot Xiyov6tv avxov elvat, xa^dnep MapovaS 6 veoor epoS iv rois MaxeSovtxois (^iv r , T' , oixoSofx , "t , cod.) nep\ rcov xaxofxopoov ypdtpoov ovrcos' eiol Sk o? xal nepl rovxov elnov rovro' KXetco rrjv 5e6v vno rov Srpvfxovos ix rov xopov rcov Mov6cov vvfxgjev^rjvat Texvoo6ai re rov ^Pr}6ov. xa\ fxer' oXiyov i6rtv iepov rrjs KXetovs iv 'Afx<ptn6Xei iSpv^kv dnivavrt rov'Prf6ov fxvrjfxeiov in\ Xotpov rivoS.

*) Editum nQoxtifov 'Ahqccv xaXovfiivriv . ol di "AqsoS rcoXtS : quae per ae suspicionem movent. Libri antem (nisi quod cumRehdigerano faciensBurneianusMuseiBritannici, olim Perusinus, haec omnia omisit) haec tenent: vQottQOV ox^a xoiovftivfj. ol ds^AfioS noXiS. Vnus Galeanus naXoviiivrivl Sed multum discrepat alter Cantabrigiensis : itifoTSQOv axQu ytaXovfiivri . r} de "AifSoS KaXovftivr] noXiS cum lacunae signi- ficatione. Apparet nominativum ex posterioribus in priora irrepsisse, ol autem correcturae deberi. Simile lacunae vestigium in reliquis libris obscuratae idem codex habet v. ceyviaS: piXviov 9i %tQt<tnav &S dno xov uyviiaS' dyvitvS 8i iart xloov (pr. m. xvmv) tis d|v dicoXiycov ov laxaatv diS aacphs notovntv d(ftaxo(pavr]S xs iv acprj^l xal evnoXiS iv nifh x&v ^vQmv idlovS dh e. q. s. Scribe : dyvtivS de iaxt nlcav eiS 6iv dnoXrjycov, ov laxaai nQo xiov 9vQciv, c&S aatpis noiovatv 'AQtaxoq^avrjS xs ivatpri^l yialEvnoXtS iviltXf. i8iovS8i-, Ceterum de (jtaQovaa et iiaxs8ovfKatS non discrepant Cant. et Gal. ; sed paullo ante non verum est in An- gelicano esse Xr^valov q^oQOV, qui habet Xtvaiov ipoQOv; Parisinus autem, de quo tacetur, cum Cant., Gal. tenet Xrivalav tpoQov. Quae ut sunt sane lcvia, tamen nimiam diligentiam non testantur.

QuajTuiii emendationum cum pleraeque extra controYersiam positae sint, de uno nepi twr xaxo- fAopcov nescio an dubitare iiceat, quantumTis scite excogitato pro eo quod affertur e codice t(o¥ Kaxofipt. Qnanquam apage Telut hanc hallucinationem ir tcoy MaxeSovtxoov 7""* xal x9 0t/3Xi(p h. e. tpltcp xat eixootq^: quae parum usitata sit citandi ratio. Cum hoc igitur testimonio com- modum fuit Harpocrationis glossam (fr. XIV.} componere. Apparere autem ex allatis yidetnr, imprimis diligentem in urbium regionumque descriptione Marsyam fuisse. Adiungimus

Bunc, quae etsi non est.proditum ex Macedonicis sumpta esse, tamen tenulbus indicilsj quo- modo potuerint in iis locuhi habere, significant. Consentaneum est enim, prius quam de quo- vis alio incerto cogitare de eo libro , quem vere usurpatum manibus posteriorum scriptorum satis certo norimus. (XVI) Athen. XI, p. 467. c; Ilap^iytos 6 tov Jioyvoiov iv npcotcp nepl td/y Ttapa tois iOtopixois Xi^scoy ^rjtovpiyooy (pTjOiy yvaXaS norrfpiov eldos, cosMapOvaS ypdcpsi 6 lepsvs tov ^HpaxXiovs, ovtooS* otav iieijj 6 /3a6iXivs iis tTjv noXtv, evvaV' rqy olvov nXijprf yvdXay ixovtd ttva, tov dk Xa§6vtd onivdstv. DeMacedonica urbe haec narrari non temere coniicitur ex Etymol. M. p. 243, 13. yvaXos eidos norrjpiov napd Maxi- doOtv, pro quibus Hesychius I, p. 865. yvdXas (cod. yvXXds') iidos notrjpiov napd Maxe- doOiv (^MaxidovGov cod.) Ac sacerdotes quldem noyimus complures scriptores Graecos. Pel- laeum autem Marsyam , ludi magistrum eundemque ducem navalem , ^ix erit qui etiam sacer- dotlo augere animum inducat. Ceterum Parthenii magister ille Dionysius Suidae quartus est inter cognomines , Alexandrinus quidem , aNerone ad Traianumclarus: vid. Fabric. Bibl. Gr. IV, p. 309.HarI. Ipsius tum argumenti tum loci affinitate tam coniuncta cum yvdXov com-

memoratione haec sunt (XVII) Athen. XI, p. 477. a. Mapovas 6e(t6 xtOovfiiov ilvat Xiyet') xvmXXov xa\ t6 ^vXtvov notrjptov, et (XVIII) ibid. p. 479. c. Mapovas Si <ptjot to iv tcp iiSxi(p dotovy xaXito^at dXitOov xa\ xvXtxa, ut yereamur ne de grammatico Marsya inconsi- deratiiis Schweighaeuserus cogitarit. Quis enim quaeso ex Macedonicis ipsum illud de yvaXos testimonium repetiturus esset, nisi fortuito serrata grammaticorum notatiuncula eius cum Mace- donicis antiquitatibus necessitudomonstraretur? quis yelut teXiOtds nomen (fr. V.) simpliciter allatum assequatur quo nexu potuerit historiarum libris insertum fuisse? Sed tamenut ex his largiamur sua non hausisse Athenaeum, Marsyam memento inpd tiva mpl tijs iSlas natpias edidisse , in iisque fortasse de moribus institutisve quibusdam Macedonum roiscellaneo illo com- mentandi genere quanquam non grammaticum exposuisse, cuius scriptores plurimi ex peripate- ticorum scholis prodierunt. Idem yalere huc potest, quod (XIX. XX) a Plinio in elenchta

auctorum exiemorum libri XII. et XIII. Naturalis historiae, quibus libris de natura arborum pe- regrinarum agitur, p. 50. 53. Sill. Marsyas Macedo ponitur: nisi quidem, quod amplectimur libentius, idgenusrerum enarrandis Alexandri M. in orientis partes expeditionibus intexuerat. Nec vero satis caussae (XXI) Hesychius praebet, cur cum Fabricio Bibl. Gr. VI, p. 372. in grammaticorum numerum Marsyas referatur, testimonii caussa excitatns praeter satis obscu- ram glossam yoI. II, p. 1445., in quam iam non vacat inquirere, etiam (XXII) p. 1219.:

2x6tioS' tovs ydp prj ix <payipas, Xa^paias Si pi^ioos yiyov^tas oxotiovs ixdXovv,

iytoinap^iy\i\ovs, dXXot xoptvaiovs, xa^dmp Mapovas iv tfj *JdSt: quae sequitur nova glossa ^KotoStvtd. Quae si codex teneret, etsi dubitari de scripturae integritate posset, tamen non sine specie veri argumentari grammatici alicuius patronis liceret. Verumenlmvero e codice

1>

n6tatur Map6vas iy rrf ia6. noroStvta: in quibus sagaciter perspexit ac nimis cunctanter pro-* nuntiavit Schowins p. 696. latere iv xfji d. tixoroStvta": quod siroplicius etiam quam iv r^ td fuerit. Vt/profecto non ineptiat, qui Marsyam alterutrum ipsorum Macedonicon libro primo suspicetnr de eo nomine diiisse, quo, quos itap^sriovs Lacedaemonii , vocarint Macedone*. Quod quidem nec ttoptyaiot potest nec xoprfyaiot fuisse, sed ut arbitramur xoptvvaiou*^^* r Ad Mytkica autem merito rettulisse Schweigbaeuserum existiraamus haec (XX III) Athenaei £pit. II, p. 69. d.: Kparivos di <pTj6t ^aoovoi ipao^siaav rrfv 'Ag^poSirrfy iv xaXcAs Stpu> Saxivats avrov dnoxpijipat, Mapovas 8h 6 vsoor epos iv x^ojf xpt^eav. Quanqoam ira^ merito bunc scriptorem ab eo , qui Harpocrationi et Suidae o ytdtrepos dicitur , idem Scbweig» haeuserus distinxit. Nec alibi nisi in Mythicis locura Tidentur haec habuisse (XXIV) Schoh

inOdyss. XVIII, 85.: 'Exeros ^v ptev vlos BovxiroVy dg>' ov xai iv SixeXi^ noXts Bovx^toe xaXeirat' StxeXooy Sh rvpavvoS Xiyerat. rovrov rovs fxhv iyxoopiovs xara navra rponov aivee^at^ rovs Sh ^ivovs dvatpeiy Xoo/Soofievov e. q. s. ij laropia napdMva6ifc xal Mapevfi, Noiuimus omnia transscribere, quia, Mnasea potissimum an Marsya auctore haec narrentur, am* bigunm est. Quanquam habemus, cur a Mnasea potius profectam singularem illam fabulae for- mam credamus, quae cernitur in Siciliae mentione, cum consentiens tox antiquitatis sit de Epiri et rege Echeto et urbe Bovx^^^os vel Bovxeros relBovxirtov (quod Straboni VII, p. 498. reddendum pro Bovxairtov^ tcI Bovxira. J)e rebus autem Epiroticis etsi in suis Macedonicis h. e. in Philippicis Theopompum scimus, libro quidem XLIII., dedita opera exposuisse, de qno yide "Wichersium p. 240. sqq. disputantem: tamen hoc non fecit, quod illae necessario cum Ma- cedonum historia vinculo continerentur, sed quia nimius fuit exspatiando, id quod non item com* perimus in Marsyam cadere.

Restant duo fragmenta ab Harpocratione serrata, de quibus valde impeditum est indicium:

alterum (XXV) v. 'Apierioov • o^bros JSdfxtqs fiiv iortv ^ IlXaratevs , cos ^ivXXos (prf^tVy

ix fxetpaxiov 6' iraipos jdrffxo6^ivovS' inifJKp^rf 6* vi^ avrov npos ^Htpat^TioovaiyexaStaX" Xaycov^ c3s <pij6t Map6vas iv nifiitrcp rmv nep\ '/iXi^avS pov: alterum (XXVI)

y. MapyirrfS' xa\ Map6vaS iv nifinra) rcov n ep\ 'JXtBdvS pov leropei Xiyoav

Mapyirrfv vno ^rffxo6^ivovs xaXeie^at rov 'AXi^avSpov, Scriptucam bina testimonia invi» cem tuentur , nec de ea moveri dubitatio potest , praeterqnam quod nep\ 'AXiEavSpov usitata hoc in genere est loquendi forma: vide Schweighaeuser. in Athen. vol. XV, p. 100. Rem autem per partes utrobique eandem narrari facile persuadet historiae fides. Spectant enim illa ad OK 111,2., quo anno ab Atheniensibus slbi tradi Alexander cum aliis oratoribusDemosthenemiussit, quimortuoPbilippoexsultansdefectionem suasissethuiusque in adolescentem successorem curaalia oonviciaconiecisset tum contemptim enm MapyirrfS noraine notasset: testibus quidem Plutarcho Yit. Dem. c. 23. et Aesch. adv.Ctesiph. p. 76. St. §. 160. Reconciliatum Alexandrum Plutarchus et Diodorus XVII, 16. a Demade tradiderunt, tacentes illi deAristione; sed huius ipsiuscura his negotiis societatem, quanquam silentio Hephaestionem praetermittens , copiose Aeschines §. 162. persecutus est. Eas igitur res uter Marsyas ubi tractarit quaeritur. Neque autem earum memoriara Harpocratio potest nisi aut ex Pellaei aut ex Philippensis aut ex neutrius M9- cedonicis hausisse. Atqui Pellaeus libro septimo versabatur in temporibus Philippicis. Quodsi lai^remar in fir. VI. i/3S6jAfj corruptum velut e nifxnr^ ease, num cuiquam credibile videretur

11

quiDque iibrui aliquot saecuki hitiejiae MAcedonicae in iisque integram Philippi aetatera, quinque aiitein et quod excurrit aiiis siogulos quinque anooa Aleiandri fuisse cooiprehensoa? Quanquam ne potuit quidem ullo modo fieri, ut qaae et essent et inscriberentur Macedonica, eadem rd ntpi /4Xi^ay6poy dicerentar, nisi sic nt pars taotum illorum ea «gnificaretur , qaae ad ipsum Ale- xandrum pertineret. Yt igitur quintum librum rcav nepl 'AXi^ardpov statuasdeeimum fuisse Macedonicon, nomqui raagiacredibile, quaUuor libris unum, uno autera quattuor annos per- tractatos? Misso igitur Pellaeo facile quispi^m coniiciat Philippensis seriptoris si^e totum opus sive primes iibros minimum quinque yocari rd tespi 'AXi^avSpov eocommodius posse, quod illr superiora Macedonura tempora ne attigerit qoidem. Atqui idem res ad quartum annum illius olympiadis 111. referendas iam libro primo tractarat (fr. X}. Rursum autem largiamur ali> quantisper non nptarff, sed nipnt^ vel quemconque numerum yolueris EJuripidis scholiastam posoisse. Ita quidem intelligisne quantqm opus Marsyae tribuas, coius qBinto libro secundum iroperii annom Aiexandri assignes? tanquam Tbeopompi eiemplo, quem sane noviraus totidem libris bienoiura Philippici regni complexura: cf. Wich. p. 26. £x tantae autem amplitudinis eemmentariis lueulentissimis praeter paucissima quAedara et tenuissiraa frustula nihil servatum esse credat qui potest. Yeromenimvero aodire videmur contra disputantem. Quid enira , si annorum ordine desoriptas regumque successioiie ^sposltas Macedonum historias ne condiderit qoidem alter Marsyas, aed variarum reruoi ad antiquitates , mores, instituta Macedonica spe- otantium farraginem aut libero ordiae aot generum quorundam discrimine dispertitam congesse- rit? Nam profecto, sl ab illis fragmeatis,^ quae ad Pellaeum rettuliraus, recesseria, reliquorum longe maxima pars fere seiuncta esse ab ipsarum rerum gestarura expositione potuit, ac vel illud, quod ab initio posuimus (X), non magis propter Alexandri per Asiam expeditiones videri queat in eiusmodi miscellaneis commentariis locum invenisse, quara propter singuiarem ac miram quam per se Gordius ille nodus conditionem habuit. Contra quae breviter dici potest. Qbstat enim idem ille Euripidis scholiasta , Marsyam antestatus ^i' T77 npo/x^ t cov Ma HeSovav i<yro- ptcov, obstat loquendi usus et similium comparatio inscriptionum. Illo enim exemplo con- scriptis comraentariis indicem auctor fecisset v7tofj.vrjtxara vel avnfiixra \A quae sunt reliqua nomina eiusdem generis. Itaque ut revertamur unde profecti sumus, cum nec Pellaei nec Phi- lippensis Macedonica significasse Harpocratio y.'Apt6ri(xiv et MapyirrfS possit, nec ad 'AXeBdv- dpov dyoayjjv prioris scriptoris sana ratione referre ea liceat, quae adultus Alexander et rex factus perpetravit : nihil iam videmus reliquum esse, nlsiut, quae Suidas irepd riva nepl rfjs idias narpiSos memoravit, interpretemur et Macedontcon et diversos ab his deAlexandri rebwt libros. .Quodsi cui mirum videatur, de eodem viro, ab cuius regno universae gentis historiam orsussit, unum scriptorem singulari praeterea litterarum monumento exposuisse, etsi hanc mi- rationem fatemur ne a nobis quidem alienam esse, praesertim cum ab ea gente per illius regni spatium nihil fere, nisi quod ad ipsum regem pertineret, memorabile peractum sit: iidem tameii acquiescendum esse in eis videmus, ultra quae prodire artis fioes vetant. Quanquam qui secum reputet Macedonicon primo libro de tertio quartove regis anno agi , de altero autem in libro quinto hisioriae Alexandri, habeat sane quod inter utrumque opus interfuisse suspicetur.

Ad mortem Alexandri si alterutros commentarios , ut videtur sane, Marsyas produxerit, oportet eummagnificum illud carpentum funebre tetigisse, de quomuItisuntDiodorusXVIII,26.

et Aelianus Yar. hist. XII, 64. Adiicimus hoc, ot facta opportonitate librarionim mendo Athe- naeum liberemus de eodem carpento haec prodentem lib. Y, p. 206. e. Moschionis yerbis: ^to- xXsiStjs fxly 6 'Afidrfpitrje ^avfioc^Brai in\ r^ npos rffv 'PoSioar noXtv vno ^ijfiTfrpiov npo6ax^Bi6ij rots rsixBCiv hXBnoXet, Ti/iatos d* in\ rj} nvp^ ry xara<fx€va6^ei(Si;f Jio- vv6icp rcp StxsXias rvpavvat , xal 'IspGovvfios inl rfj xara6XBV^ rrjs ckpfiafia^rjs ^ 6vv- ifiatvB xaraxofit6^rjvai ro !dXs^av8pov Gcofia, IloXvxXstros 6* inl r<p Xvxyiq^ t<^ xara6x£va6Siivrt rcp Ilipdjf e. q. s. Ac scriptores quidem hos dici, non artifices illorum operum, inter omnes convenit. Ergo Sfavfxd^erat Schweighaeuserus interpretatus est ad- mtrafur, incredibili incogitantia ascitis ^avfid6ovrat formae exempHs, Gust. autem Kiesslin- gius Comm. de Menaechmo Sicyonio et Hieronymo Cardiano (Cizae edita a. 1830.) p. 21. passivam viin eius verbi tenens in eo acquievit, ut inl rrj iXsnoXet /ere poettca loquendi rattone positum pro inl rjj rrjs kXenSXea^s 6trfy^6et putaret. Verum nec in poeta versamur, nec descriptionis potius quam operum laudationem espetimus. Scriptum igitur ab Athenaeo ^avfia^iro) arbitramur. Etenim adrmrantor Moschio inquit alii alia opera inaigni arte opibusque eximiis exatructa: me iudice cunctis gloriam praeripit Hieronit conailio sumptibu9- que aedificata navis , cuius deinceps praestantiam per singula persequitur.

Habetis commilitones , velut promuls^em ex uno aliquo genere depromptam, qua ad largissimas in quovis genere epulas, quas iam appositas videtis, invitemini. Quibus ita utimini, ut et ad vos pulcherrimi fructus redundent, et nos impensae vobis operae ne poe- niteat. Valete. Scriptum Vratislaviae m. Febr. a. MDCCCXXXVI.

18

ORDO THE0L060RTM ETANGELICORTM.

Fublice I.

PriTatim

Augustus Hahn, Dr. P. P, 0. h. t. Decanus.

Exercitationes in Seminario homiletico et dogmatico-historicas in Seminario Regio moderabitnr bh. cc.

II. Epistolas catholicaa Petri, lacohi et Tudae interpretabitnr dieb. Merc. et Sat. hor. xi.

III. Ethicen Christianam exponet dieb. Lnn., Mart., lov. et Ven. hor. xi.

IV. Historiam dogmatam Christianomm narrabit senis diebna hor. xii.

Guilelmus Bohmer, Dr. P. P. 0.

Pablice I. In Seminario Regio theologico maiorem lastini Martyris apologiam et librnm Tertai-

liani de testimonio animae tractabit, item dispatandi exercitationibas praeerit semel per hebdomad. hora definienda.

PriTatim II. Apoiogeticen Christianam dieb. Lan., Merc., Ven. hor. ii. docebit.

III. Historiae ecclesiasticae, intra spatinm anias anni absolveudae, partem priorem dieb. Lan., Mart., Merc, lov. et Ven. hor. it. narrabit.

ffenricus Middeldorpf, "Dt.V.?. O,

Pablice I. In Seminario Regio theologico exercitatioues exegetico-criticag in Vet. Test mode-

rabitar die Satarni hor. x. II. Encyclopaediam et methodologiam theologicam proponet diebas Lan., Mart. et Iot. hor. XI. Privatim III. Psalmos interpretabitar qainqaies hor. x.

IV. Introdnctionem historico-criticam in Novi Testamenti libros proponet qaater hor. ix.

Pablice Privatim

Privatim

DauidSchulz, Dr.P.P.O.

I. Disputationes de rebas theologicis moderabitar die Satami hor. viii.

II. Exercitationes exegetico-criticas de Novi Test. libris in Seminario reg. theol. mode-

rari perget die Sat. hor. ii.

III. Criticaiu et hermeneaticam Novi Test. docebit quinquies hor. vui.

IV. Epistolas Pauli ad Romanos, Ephesios, Colossenses, Philemonem, PhiiippeDBes et

ad Tim. ii. cum ep. ad Hebraeos interpretabitar sexies hor. vii.

Georgius Henricus Bernstein, Dr. P. P. 0. I. Libram Danielis interpretabitor terais per hebd. dieb. hor.xii.

3 •

w

■-:..'' ■: :»-■

/

(■■•

■ ., . it'.' ■}.'.. > ' •'

*»■•

*> II I I |»iiyt rniii.» I >— »l»«

,if

' < - •" " ■ • tyi"^ %-•'''' . * - .■ 'i-\ >■''>■"> ''■ '« '' •■ • '"'■ •inhmiiWikni ■

'^•'^kj'*'-^*»

'.:■*

i?'. ^'

<ift^»Mil| fc« r.^Jrt«P;in «Ijnou U

j». ,: ■ V,.. .. ,jk f'r"'^ ><r'jtM .f.taij

•4P

■a^

i "^J ^•>i'(*ir»u • ■<• .ui. . .i ?.^;. ;>!«:'•, i ,^.i ■

■ ^^ ^; :.;.^^^'|;;v'M.^^r/. -:is...V;;a ?r;' . :•: i;':a.;?:.'..;-i:;i:t .C. .'•» £ciX '■i\

•j: .: li-J.: .; v! 1. :; i'I , r,:'ij0.i;^'vl>; • .•O fngatjf?^ _

:;5. /!;>:! ..fV.." :•..■) ;.:ii <.-j:..o]:; /i" «•>i}c.,-i;:!.':.')i - -' . .*■ ,'yial'!^ /0tR^t'' '* '^wf

,« ,« i I ■*■.•'!■■

^"•i^^a»*'*:::^ .r'^::::fcr.r r!/ ■.■.:- •.. -, .-i •:: . , ••;;:.^.:5 ci-iDjjji-l! ' . --^ . v ^^ .i» .

•ib?;!'^; f^ : ^_.. * •■....- .. ; •■.!;.;..:'• ;::.^ i ."..-.. ^ ^ ^ ;■: 'V^ ^spI^iJisjrtla^iii ^_

■^•i J-^*M^'i **" '' " •'■- .'■ ■fi^' ,::>:-.i;'i i;i;:;:;*.I v .::;:■! ;. ,^:-;*.:;-5m»jb'a4)f«i£a;Jv:iiIi:: j-' *:.::>'-1 y^

.•^'•••(.■;j -.... ' ,•• \-, .

n • ^ ♦

•^.>r.^'^

^- • ?^,. •* »

^T-^:. .. • ^ ... .-}::: :i/i

:. .?••.■.■ r .'• jt

/ .-:'' ■ .^::''!.'' -r ■ ■ .«^born ..-r^i^iilrr . :.-:3>. iiiL-.3l '

■ •-■^*'-"'^; .vLo;in ,'ihj»ii:^i9\hK: i.iii-lv'. :::c:i3);ri>;:j

: .: ;!i.-.

■S. .^. V ■.•!••''■'■• . ., 'f,' , *

t , ! -J .V : 'J-'i ^vlcaiLuiTin';^*!: iiilii;

?

-■».,<* •

t; ^#> . . ■

,,,». I ....• f.-..,- . . '}'i'. l ■: ' ' ■»■> ■.

.5 ,19^ J-j'! .?;. :r,.:N .*2 ji^ia"»'! ^*';': • •,■ ■: ■

.^^•',*»oi{»'5'l ."».:;•.■:-.■•.■• .i; r-: ■ ••: .:.i:i.

.•r>'?.i b.H i( ,» iU.-.-. .>- :.^ir.t i:.'::jR>j' ^^ - '.; f^:^/,'^ ^;r';R-:;i9llir , i*T| «t/t^-:'! -iii::; :3;r :# •» !;»<iil .Liifjcn

t ' ^.^'^it;/ ••'^T-'..^ "■*>.-■■,-• ■.«rtcyTii :l i' ,:-■;■.«. J .'i-jjJT.f^Ji^Ci*;/'

; ■ 'i? r?,; ■ . Jr,- •■• -,5 .' V ■ ■ .- ,' ■-■-♦ i, . ■■:'?.^ *v •. . , . V- 1 **.,^^ - '

...,,, t. ... , f- «■• • ■.. ' • ■ . .

•rj^.H,.- ■ ' : " .^ v--- -.■!•.* * ■■ •-■• .•^ . '■• !

'V:;*&e>:.^: ■?' »i- l^ ' ■ .•:/.- ■ ' '•" .-''v^L'. >.'• ■'•'- '.»...,-.■ . ■ ■. . •
,f;. ■■ • ' . -.
	^.5^
■■•• *■■■:. ■?
:, ■ ■ - -♦:...■- ::i;' •'%,*
' ■ . ••» ."
■-'. , '■■..„ :';^i
•■• ..'; vf.^-»: »
.-v: ^'>;^^i
'•7--*^MX'fi' -
■■ ' • ■•»■-•• t.r .■ ;■
.-v:;:«;v «:;.«■

• •»■■'>• ■i; -tf^

M ^•^^^•.•''

I. * .

. ^

. ^■^■■■v'-^-;^^^-^^'^^-'^

■'^•i:*i ^^ ■^^^'^J^ife^:

^;'V

^;.::-:^-

;^^^^r •-• •■•■

'^^^••^V

«■ . .

- 1 • ■/- • •

•■jjf-

■r»-

- • .t0 - ' ■ .	. .• 4'^"-.=-.
	• .^" •
.■■'< -S^"--.'	■ i ::;^.,:v-'
'■■••?'jri ••::'..	': Cc^y
' v: > , ■■T>- •• -" .	■- :i ■..ii»-i. »
"•■ ' w ,	"■ '■ ir^^*^.
. ■ .•• - , ♦ - ■ ' -	•■• •!"->i>y'-

*^

♦ f

-■ ••.•\,»«' . '•• '• ' •-, .j' ' /-

-'■- -v j-y?.' \ >*-^ ■■ i. • V ■ '

'* ' **;- -. = ■ ^j-J^^

*• i 1- ^i- •— .^- -*'*■ - -

-_■.*■> 'TV*^*

■: j-^^^v'

- • •: ^ • ■ I ^ : .- . ;

-:*5-S^

S - -

>•■

,♦• I , i-.^r''-.:

ENDOF TITLE

MAST

NEGAl

NUMB

00-255

STER ATIVE

I

\/IBER

>55.51

MICROFILMEC

THE CLASSICS l

UNIVERSITY OF

AT URBANA-CH/

URBANA, IL i

AS PART OF

DITTENBERGER-

CIC 6 PRESERVATI

PROJEC" Funded by National Endowmc

Humanitie

Reproduction may not be

permission from Tlie Claj

University of lllinois at Urbe

FILMED 2003 ;SICS LIBRARY TY OF ILLINOIS 4A-CHAMPAIGN f4A,IL 61801

iRT OF THE

IRGER-VAHLEN

ERVATION GRANT

^OJECT

ied by the

idowment for the

manitles

ay not be made without n The Classics Library, )is at Urbana-Champaign.