j&j rij? o-/f ‘A^T^Ov' /u* t ggfjj^ •xC> ili ~n y:.; X/ \If Iv in (U a^iv?-£ vCr^Jfe. , 1 rft ^9' \ vS r^Wi 'r*y yVS *Q^ ftfi ?o§ ru-^ fJ* ffiv-Tjf^ff * ,.uj ?.^K^' -:V$^. >^ : s mM ©lls«li sgp J?S| 4^ =*Sh s*?i- -j~ V":- ****;5 : /,;.** ‘s/ j, ^3'W, '^; f 3C'S? jy<, : t' . : ^viyiM kft^f 9 rs { wjf ■; ff? t; 2gG^ j&y PII lllj§l ®Ko, $9£*\ ■ ""\ - CYCADEAE QUAEDAM AMERICANAE, PARTIM NOVAE. DESCRIPSIT jp, a r. m s m Overgedrukt uit Verlu der Eerste Klasse van Iret Koninklijk -Nederlandsclie -Insliluut, a e Reeks, h Deel . . -i M E T VIER P E AT E N. HARVARD UNIVERSITY HERBARIUM. AISTERDAi, J. C. A. 8 C L P K G, 1 - 881 . WJ E F>. PAIITIM NOVAE. DESCRIPSIT F. A. G. M I aU ——=&■&§ ZAMIA Lehm. Species pygmaeae, truncis parvulis, utplurimum fere cylindricis vel conicis, foliolis peranguste linearibus, a contribualibus recedentes, in calidioribus Novi Orbis regionibus indigenae, hactenus inter sese confusae fuerunt. Prirna est Zamia angusti folia Jacq. Collect. Tom. III. p. 263, e Bahama insulis in Hortum Schdnbrunnensem olim introducta. Altera est Zamia angusti folia, Hort. Amst. ( Tijdschr . voor Wis- en Nat. Wet. Tom. I, p. 204 exci, syn.), nunc Zamia stricta dicenda. Tertiam quartamque speciem novam sistunt specimina ex hortis belgicis nuper in Amsteiodamensem introducta, — Omnes licet perquam cognatae, attamen characteribus solidis distingui possunt. 1. Zamia angusti folia Jacq. Zamia trunco parvulo carnoso incrassa to-conico, foliolis quaternis usque vicenis plerumque alternis remotiusculis patentibus, anguste linearibus, utrinque angustatis, apice obtusiusculo obsolete rariter serrulato-verruculosis, caeterum integerrimis, \ \ pedis longis, 1 — 3 lin. latis, tenuiter sex-octo-nerviis, conis pedunculatis cylindraceis rufulo-tomentellis. Jacq. Collect. Tom. III p. 263. Vidi siccam frondem ab eo communicatam in Herb. Willdenowii. n. 18532, (Cf. Monogr. Cycad. p . 73). » Semina ex insulis Bahamensibus transmissa fuerunt, ex quibus enatae numerosae 1 2 P. A. G, MIQUEL, CYCADEAE QUAEDAM AMERICANAE, PARTIM NOVAE. plantae, quarto aetatis anno jam flores fruclumque dederunt, aliae mere foemineae, aliae masculinae. Radix fusiformis, semipedem longa, uncialis et ultra diametri, fibris crassis fragilibusque aucta, superne abit in caput conicum, duas tresve uncias altum, septimo aetatis anno pugnum crassitie jam aequans, squamis latis acuminatis imbricatis erectis villosisque vestitum. Novella folia , filicum more, subulam apice incurvatam referunt, ferrugineam et scabriuscularn. Ipsa adulta folia sunt tota glabra, nitida, inermia, erectiuscula, firma et abrupte pinnata. Stipes est teres, tantum antice superne leviter sulcatus, calamo duplo gracilior, inferne aphyllus, a dimidio ad quatuor pedes altus. Foliola utrinque a quatuor ad viginti, linearia, plus minus semipedalia, vix tres lineas lata, obtusa, plerumque alterna, etiam opposita, plana, crassula, patentissima, subti- lissime striatula, basibus albidis dilatatis subsessilia, integerrima, ad lentem terminata apice tribus papillis cartilagineis inaequali. Scapus unus alterve ex summitate trunci egreditur, basi stipatus squamis lineari-lanceolatis acuminatisque, teres, rufus, asper, erectus, quadriuncialis, terminatus in spadicem in maribus masculinum, in foeminis foemineum. Florendi tempus in caldariis nostris non semper unum idemque est. Ut- plurimum tamen spadices masculini prodeunt mense Octobri, lente increscunt ad Majum vel Junium usque, quando secedentibus ab invicem scutis cintherae in conspectum veniunt; nec ultra tunc mensem perstant, quin marcescant. Spadices foeminei etiam fere octo menses exigunt, priusquam fructus maturescant. Color totius fructificationis ut in praecedente Zamia integrifolia est ; quin ipsa etiam structura tam similis, ut descriptionem superfluam reddat.” Jacq. 1. c. In fronde Herb . Willd. partes omnes paulo minores, quam a Jacquino statuuntur ; foliola subdistantia, patentia, recta, strictiuscula, linearia, basi apiceque angustiora, integerrima, coriacea, 6 — 8-nervula, basi apiceque tantum 4-nervula, apice obtusiusculo cartilagineo perexiguas verruculas denticuliformes sub lente obferunt vel et plane integerrima sunt, maxima 3| poli, longa, lineam latitudine vix superantia. Tab. I. A. Pars frondis Ilb. Willd., n. m.; a-pars folioli paullo a. m. 2. Zamia Yalesii Miq. Zamia trunco parvulo apice incrassato, foliolis alternis vel suboppositis (nunc senis vel quinis) elongato-linearibus integerrimis apice acuto pauci-serratis, quinque-vel septem* nerviis, 3 — 8 poli, longis, 2 lineis latioribus, cono masculino breviter pedunculato conico-eylindrico rubiginoso-hirtello. Hab. in America calidiori; ex hortis belgicis in Amstel. introducta; conum ma- rem hyeme propellere incepit, sequenti aestate maturum. Nomen habet eruditissimi Domini Yates, Londinensis, deCycadearum viventium et fossilium cognitione bene meriti. Truncus poli, altus, inferne cylindricus in que radicem fusiformem ramosam car~ F. A. G. MIQUEL, CYCADEAE QUAEDAM AMERICANAE, PARTIM NOVAE. 3 nosam transit, superne contra globoso-incrassatus, totus fere, frondium et perularum basibus omnino deciduis, laevis, pallidus, superne tantum perularum aliquot emarcidarum reliquiis scaber, vertice ipso perulis aliquibus lanceolatis carinatis pallidis fuscule pilo- sulis, apice dense fusco-hirtellis, instructus. Frondes paucae erectae. Stipes basi incras- sata subpilosa glabrescente dilute fusculus, caeterura teretiusculus, fuscule viridulus, glaber, 3 — 5 poli, longus; rhachis 2 — 5-pollicaris, antice bisulcata, dorso convexa, inter suprema foliola in exilem laminam ovalem brevissime exserta. Foliola utrinque 5 — 6, alterna vel subopposita, basi fuscula pallida articulato-inserta, patentia vel subarcuato-incurvula, laete viridia, supra subconcaviuscula, tenuiter striulata, subtu s pallidiora, plana, marginibus crassiusculis integerrima, apice attenuata et 2 — 3 — 5 serraturis distantibus acutis instructa, serratura una plerumque adhuc in margine inferiore haud procul tamen ab apice obvia, inferiora superioribus paulo breviora, infima 2~ — 3^- poli, longa, superiora circiter octopollicaria, 2t- lin. in medio lata, apice magis quam basi angustata, in medio vulgo septem nervulis longitudinalibus, apice tribus tantum instructa. Frondium nascentium rhachis uncina to-incurvula. Pedunculus e media frondium corona, basi squamis aliquibus perulaceis circumdatus, semipollicaris, fusco-vel-rubiginoso-hirtellus. Conus pollice aliquid brevior, juvenilis pallidus, lutescens, adolescens sensim obscurior. Squamae antheriferae secundum series longitudinales haud omnino perpendiculares sed subspirales dispositae, sexseriales, in quavis serie longitu- dinali 5 — 7 ; borizontaliter insertae, stipite brevi planiusculo, corpore antherifero ipso (seu pelta) complanato, vertice seu extus irregulariter hexagono pilisque fuscescentibus et griseis liirtello, angulis basis utrinque quasi productis, quibus subtus anlherae paucae ellipsoideo-globosae pallide ci trinae insertae sunt, ita ut duae sub quavis pelta areae antheriferae distantes adsint. Tab. I. 0. Specimen florens, n. m. — c apex folioli et pars media, paulo a. m. — 1. squama antberifera, n. m. 2 eadem a vertice et dorso, auct. magn. 3 antherae auct. magn. 3. Zamia stricta Miq. Zamia trunco parvo ellipsoideo-globoso, foliolis subconfertis (nunc 14 nis usque 24 nis ) plerisque suboppositis, subaequilongis, anguste linearibus, utrinque praesertim apice angustatis, coriaceis, integerrimis vel sub apice acuto vel obtusiore uni-vel bi-denticulatis, tenuiter quinque-vel trinerviis, 3—5 poli, longis, 1 lin. latis, conis....... Zamia angus- tifolia Miq. in Wis- en Nat-Tijdschr. Tom. I. p. 204. Hab. in America calidiore . Colitur in Horto Amstelodamensi. Truncus ovoideo-subglobosus, pro parte squamatus vel hic illic jam laevigatus, 2 poli, altus et fere crassus. Perulae ut praecedentium sed paulo glabriores. Frondes parvae, 1 * 4 F. A. G, MIQUEL, QUEDAM AMERICANAE, PARTIM NOTAE. adspectu strictae et squarrosae, brevitate et foliolis densioribus, numerosioribus et subbre- vibus a praecedentibus distinctae. Stipes teretiusculus vel leviter compressus, pennam colum- binam crassus, 2 — 5, vulgo 4^- poli, longus. Rhachis semiteres, antice plus minus dis- tincte bicanaliculata, plerumque aliquid flexuosa. Foliola utrinque 14 — 24, inferiora subopposita vel per paria approximata (1 — 2 — 3 lin. circiter distantia), superiora et reliqua fere opposita et confertiora omnia plerumque antrorsum vergentia et aliquid flexuosa (unde frons subsquarrosa), articulato-inserta, subaequilonga, inferiora paullo breviora, media vulgo maxima nec tamen summa multum breviora, anguste linearia, H — Ii? vulgo 3 — 4 poli, longa, f — lin. vulgo 1 lin. lata, basi parum attenuata, coriacea, stricta, supra satura le viridia, nitidula, subtus pallidiora, apice quandoque subsphacelata, adspectu trinervia, sed reapse, ad lentem, tenuiter 5-nervia, saltem in medio. 4. Zamia angustissima Miq. Zamia trunco superne incrassato, foliolis suboppositis vel alternis, integerrimis, coriaceis, supra tri-striulatis et impresso-trinerviis, nervis subtus parum conspicuis, 3 — 5 poli, longis, semilineam latis, conis Zamia linearifolia, Hort . Hab. in Novo Orbe calidiore. Coi. in Hort. Amstel. ex hortis belg. introducta. Truncus 2|- poli, altus, inferne cylindricus, superne globoso-incrassatus, pallidus, brevis, prope apicem squamis perulaceis exsiccatis et apice ipso vivis carnosis lanceo- latis viridulis pilosulis instructus. Frondium nascentium rhachis circina to-incurvula, foliolis strictis imbricatis, nunc pilosula, dein glabrescens. Adultarum stipes basi parum tumidus, ibique fuscule pallidus et pilosulus, caeterum laete viridis, pennam passerinam crassus, subcylindricus vel antice leviter applanatus, 2*— poli, longus. Rhachis 3 vulgo 5 poli, longa, fere recta, dorso convexa, antice bifacialiter applanata, bistriulata, inter suprema foliola in laminam exilem pallidam carnosam ovalem subexserta. Foliola sub- opposita vel alterna, basi pallida articulato-inserta, utrinque fere 12, irregulariter patentia, prope basim leviter subcurvata, caeterum recta vel subflexuosa, gramineo- viridia, nitidula, supra plana vel vix convexiuscula, tribus sulculis tribusque nervulis secundum longitudinem exarata, subtus pallidiora et omnino plana laeviaque, tota glabra, infima 3, suprema 5 — poli, longa, in medio y vix | lin. lata. Tab. I. B. frons nat. magn. b. apex et pars media folioli, a. m. 5. Zamia 0 Itoni s Mjq. Zamia frondibus brevibus, foliolis inferioribus alternis, superioribus suboppositis 5 P. A. G. MlQUEL. CTCADEaE QOAEDAM AMERICANAE, PARTIM NOVAE, futrlnque 4 nis — 7 nis ), subdimidiato-oblongis vel obovatis aut, imprimis in mare, oblongo» lanceoiatis, apice obtuso, praesertim margine inferiore, argute serratis, cono mare cylin- drico gracili tomentello pedunculum pubescentem subaequante, femineo breviter pe- dunculato crasso abbreviato subglabro. Zamia Ottonis Miq. Linnaea, Tom. XVII r , p. 740. Wis- en Nat. Tijdsch. I, p. 203, II, p. 301. Klotzsgh Linnaea, Tom. XX , p. 458. Hab. in sylvis ad Cafetal Fundador insulae Cuba (Ed. Otto). A Z. Kickxii Miq. et Z. pygmaea Sims. tum foliolorum forma tum conorum confor- matione ac indumento distincta species. Foliola speciminis feminei florentis in Horto Am* stel., ex insula Cuba advecti, latiora et fortiora sunt quam speciminis masculini quod inventoris benevolentiae debeo. Radix tuberoso-fusiformis crassa perpendicularis. Caudex sp. feminei subobovoi- deus vel magis cylindricus, basi attenuatus, tres pollices circiter altus, sub apice \\ crassus, pallidus, nudus, laevis, hic illic cicatricibus leviter cristulatus, carnosae com- pagis. Frondes ex apice 4 — 5, pendis lanceoiatis paucis vulgo exaridis stipatae. Sti- pes compressiusculo-teres, versus basim pennam corvinam crassus, superne magis semi- ter es, fere 5 poli, longus. Rhachis subcompressa, antice leviter bisulcata, 4 — 6|- poll. longa, vulgo leviter recurvula. Foliola utrinque 7 — 8, alterna, summa 2 vel 4 opposita, basi constricta pallidiore articularim inserta* moriente fronde seorsim deci- dua cicatricem oblongam aliquid elevatam relinquentia, obovato-oblonga, utpluri- mum inaequilatera vel fere dimidiata, summa et infima magis aequilatera fere obovata* coriacea, nitida, laete viridia, subtus pallidiora, nervis, subtus distinctioribus, a basi divergentibus, simplicibus vel aliquibus semel aut bis bifidis, bine basi tantum 8—9, in medio circiter 20, extimis ad denticulos perductis, striulata, omnia e basi versus apicem dilatata, obtusa, raro acutiuscula, majora quandoque versus apicem extrorsum sublobulata, fere 1— 2| raro 2* poli, longa, 3 vulgo 6 lin. supra medium lata, mar- gine inferiore convexiore ad i - — ± longitudinis inde ab apice serrato, serraturis versus apicem et in apice densioribus, margine superiore recto vel leviter convexo, ad * raro F long. ab apice inde serrato, serraturis sub lente obtusiuseulis. Conus femineus per biennium increscens, ex trunci apice suberectus, pedunculo deorsum densiuscule, superne rariter pilosulo, duas lin. longo, sursum incrassato sustentus, subconicus, in apicem sterilem acutum coarctatus, 2 poli, longus, pollice inferne crassior, flavescenti- viridulus. Squamae in series perpendiculares vel praesertim superne subobliquas septem dispositae, & circiter in singula serie; earum pedicelli pallide flavidi, subcompressi, glabri, L— -2F lin. longi; peltae crassae, carnosae, extus convexo-planae, obtuso-qua- drangulae vel rectius quinquangulae, angulis 2 superioribus obtusis, inferiore paulo ma- jore, lateralibus deflexis, ex margine suo inferiore ovulum proferentibus, glabrae vel 6 F. A. G. MIQUEL. CYCADEAE QUAEDAM AMERICANAE, PARTIM NOVAE. sub lente hic illic tenerrima pube extus inspersae, tres lin. circiter latae, subtus con caviusculae. Ovula foveolis innixa, ellipsoidea vel fere globosa, exostomio tubulose pro- tracto perforato, nunc pallide lutescentia, nucleo jam excavato, amnio conice-attenuato. Maturescens conus flavescit. Nullum in omnibus ovulis embryonis vidi vestigium. In specimine masculino foliola inferiora alterna, superiora subopposita, subdimi- diate oblongo-lanceolata, in margine inferiore convexo fere usque ad ^ longitudinis ab apice, in superiore recto prope apicem apiceque ipso serrulata, Omnia obtusa, inferiora 1-^ poli, longa, 2i lin. lata, superiora lf poli, longa, \ lata. Pedunculus 11- poli, longus rectus sursum incrassatus, pilis fuscis et albidis subappressis hirtello-pubescens. Co- nus ejusdam fere longitudinis, vel paullo brevior, 2J lin. ad basim crassus, sursum aliquid attenuatus. Squamae pedicello latiusculo, pelta irregulari ter hexagona, lineam circiter lata, subtus utrinque anlherifera, areis anlheriferis in pedicellum dilatatum etiam protractis, utrinque confluentibus. Anthcrae ellipsoideae vel subglobosae, fusco-luteae, bi- natim vulgo aggregatae, pedicellum totum (brevem et cum peltae basi sensim confluen- tem) subtus fere obducentes. Pollen ellipticum hyalinum. Tab» II. Stirps femina florens, nat. magn. a. folioli nervalio, paullo auct, magn. b. conus mas, nat. magn. c. squama autherifera, aucta magn., a ventre et dorso, anfheris partim deciduis. d . squama ovulifera, aucta magn., subtus visa. e. ovulum, aucta magn , cum sectione transversa. Observatio , Zamia Bronqniartii (Ceratozamia? boliviana Brongn. haud Miq.) quam cl. Weddell nuper descripsit in Ann. d . Sc. nat. Botanique Tom . XIII, 3 me serie, p. 249, Tab. IV (fasciculus Aprilis, m. Decembri 1850 editus!) Zamiae Leiboldii et L. Loddigesii affinis est. Illa autem unica est species brasiliensis, Gycadearum limitem australem in Novo orbe sistens (Campos Brasiliae orientalis Provinciae Matto Grosso nec non in collibus Provinciae Bolivianae Chiquitos), quaecjue squamarum antheriferarum forma, opinante cl. auctore ad Encephalartos capenses tenderet. Squamae sciL, apice quidem extus subpeltatae, caeterum magis cuneiformes sunt, pedicello nimirum compresso dilatato in peltam leniter transeunte. Similis fere est structura in Z. Ot- tonis, similis in aliis Zamiis, Leiboldii, Loddigesii caet., magni autem momenti mihi haud esse videtur, cum hac in re differentia essentialis inter Zamiae et Encephalarti genera haud quaerenda sit. In omni Gycadearum genere squamae antheriferae e duobus quasi centris, androphylli lateribus, subtus antheras protrudunt, hinc duae typice are- ae antheriferae, in aliis semper confluentes, in aliis discretae ; liaud raro vero in eodem cono squamas videbis utri usque conformationis. f' A. G, MIQUEL. CYCADEAE QUAEDAM AMERICANAE, PART1M NOVAE. 7 DIGON Lindl. Tres hujus generis formae occurrunt, quas specierum titulo olim distinxi, scii. Dioon edule , imbricatum et angusti folium. Diuturniore multorum speciminum obser- vatione edoctus, characteres differenliales singulorum immutatos equidem observavi, at- tamen absque organorum genitalium comparatione haud pro certo statuerim, num characteres quippe haud graves differentiam specificam indubiam sistere possent. Trunci omnibus quodammodo cylindracei vel ellipsoideo-oblongi, basibus cicatrisatis frondium rhombeo-quandrangulis parvis contiguis spiraliter dispositis obtecti, versus apicem prae- sertim fuscescenti-tomentosi, D. edule staturam in universum obfert robustiorem, frondes longiores, foliola paulum longiora et latiora, unde frons reliquis latior, qua in re autem specimina diversa ipsa inter se adhuc differunt. Nervi foliolorum mediorum 14 — 18. D. imbricatum truncum obfert angustiorem, frondes breviores angustiores, foliola breviora et angustiora, inferiora et media ut in praecedente et sequente contigua, supe- riora vero imbricata; media vulgo 13 — 14-nervia. D. angusti folium foliolorum dispositione D. edulem , forma potius D . imbricatum refert, foliola 8— 10— 13-nervia. Caeterum conf. observationes in Wis^ en Natuuvk . Tijdschriff Tom. I r p. 36—37« Mensuras addo speciminum ab me observatorum Dioon edule . — Frons speciminis adulti 4J pedes longa, incluso stipite 4-pollicari. Foliola media 3t vulgo 4 poli, longa, 3 lin. lata. — In alio specimine frons 4 \ pedes longa, 8 poli, lata, foliolis utrinque 110, quorum media 4-t poli, loriga, 2f lin. lata. — Tertio specimine frondes 31 pedales, 7 poli, in medio latae; foliola utrinque 95, quorum media 3.$- poli, longa, 3 lin. lata, nervis circiter 17, in praecedente 14 — 15. D. imbricatum . — Frons 2~ pedes longa, foliolis mediis 2 j — 3^- poli, longis, 2 — lin. latis. — In alio frons 2Jped. longa, 5F in medio lata, foliolis utrinque 90, quorum media 3 poli, longa, 2 lin. lata, 13— 14-nervia, in illo 10-nervia. Z>. angusti folium, — Frons 3 ? pedis longa, foliolis mediis 3 poli, longis, 1*- — l-flim latis. — In alio frons 2| pedes, longa, 7 poli, in medio lata, foliolis utrinque 80, quorum media 3^ poli, longa, 2 — 2|- lin. lata, nervis 13, in illo vulgo tantum 8. Inflorescentia masculina D. edulis bis a me observata. Conus masculinus e trunci ver- tice, in centro coronae frondosae, protruSus, initio subglobosus, sensim elongatus et angustatus formam paene cylindricam induit, totus extus albo-lanatus. Unum vidi ver- nali tempore maturum, 7 poli, longum, 2 i crassum, cylindraceum, sursum parum an- gustatum. Axis haud crassus, carnosus, flexilis, ejusdem coloris et compagis ac squamae. Hae spiraliter ita dispositae ut secundum series perpendiculares itidem ordinatae vi- 8 F. A. G. MIQUEL. CYCADEAE QUAEDAM AMERICANAE, PARTIM NOVAE, deantur (15 — 17 in singula serie) 82 circiter in coni sectione transversa visibiles, ut in Cycade, Macrozamia et Encephalarfo cuneiformes, compressae, marginibus extenuatis acutatae, carnoso-coriaceae, pagina superiore glabrae subpruinoso-atro-violaceae, linea costali mediana pertensae, in apicem sterilem sursum recurvatum imbricantem subdel- toideo-triangularem, in mediis squamis acutiorem, in inferioribus et superioribus ma- gis abbreviatum, rigidiorem, omnibus tomento albido denso obductum, desinentes, ma- jores 7 — 9 lin. longae praeter apicem sterilem 3 lin. aequantem. Antherae ternatim quater- natimque aggregatae, ellipsoideo-globosae, supra corporis faciem inferiorem ita dispositae, ut vel totam obtegant, vel bilobam aream antberiferam exhibeant vel in supremis coni squamis duas parvulas areolas efforment segregatas. Alterum conum marem in Horto Amstel . observare licuit. Mense Julii protrudi coepit, forma primum globosa, colore albo ; sensim increscens m. Novembri maturus, pedunculo innititur 1|- poli, longo, digitum crasso, sordide fusco-tomentoso et squamarum abortivarum rudimentis paucis instructo, erectus, 8 poli, longus, 2 paullo crassior, basi et apice aliquid angustatus, totus extus tomento griseo-albido obtectus. Squamae anlheriferae spiraliter dispositae, in- fimae et supremae abbreviatae ultimaeque plane abortivae, mediae et reliquae cunei- formes, corpore 8 — 6 lin. longo, apice sterili albo-hirsuto sursum reflexo quam corpus vulgo ter breviore. Antherae plerumque quaternatim aggregatae ovoideo-ellipsoideae fuscae. Pollinis granula albida in singula anthera quasi conglobata, massae ovoideae specie ex anthera deciduo, facili negotio tamen separabilia. Tab. III. Conus mas florens Dioonis edulis, nat. magn. a . squama a facie inferiore seu dorsali, i. e. antherifera ; nat. magn. b. c.d.e. squamae e parte coni media (b), vel magis superiore ( c.d.e ) de- promptae, a facie superiore seu ventrali, i. e. non antherifera, partim massis pollinicis squamarum superpositarum conspersae. f. anthera, g. massae pollinicae, paullo aucta magn. Tab. IV. Figurae omnes nat. magn. a. Dioonis edulis florentis pars frondis ; b . apex, antice. c. ejusdam speciei, formae magis angustifoliae, pars media, antice. d. D . imbricati, pars media, e . apex, antice. /*. D . angustifolii , pars media, antice. MigrKi,, (y, u:if , ('ycadete (f ucedam. 9 / K.eJl, axi, na t:, dei. Anieru‘uiue , parian nava' . CONIIS MAS DIOONIS EDULIS ///. n ■w 9 | : ■