FLORA AZORICA -

T. gi QUAM

^

EX COLLECTIONIBUS SCHEDISQUE

* HOCHSTETTERI PATRIS ET FILII
Bs X.

- ELABORAVIT
* E

£T.TABUÜULITS XV
WE | PROPRIA MANU AERI INCISIS -

ILLUSTRAVIT

MAURITIUS SEUBERT

PHILOS. DOCT., ACAD, CAES. LEOPÓLD - CAROL. NAT. CUR., SOC. PHYSIC. MEDIC. AD RHEN. INFER, $OCIU$,
BOTANICEN IN UNIVERSITATE BONNENSI PRIVATIM DOCENS.

APUD ADOLPHUM MARCUM.
1844

Qm

mna

VIRO PRAESTANTISSIMO, CLARISSIMO, DOCTISSIMO

CAROLO SIGISMUNDO HUNTH

PHILOS. DOCT., PROF, PUBL. ORD. IN UNIVERS. BEROL., HORT. REG. BOT. BEROL. KT HERB. REG. VICE - DIRECT.,
ORDINUM AQUILAE RUBRAE BORUSS. ET LEGIONIS HONOR. FRANCOGALL. EQUITE, ACAD. REG. BEROL. SOCIO ORDIN.,

INSTIT. FRANCOGALL., ACAD. CAES. NAT. CUR. BONN. ET MOSQ., ACAD. REG. MONAC., ACAD. REG. MEDIC. PARIS.,
SOCIETAT. REG. GOETTING. ET RATISB., PHILOM. ET HIST. NAT. PARIS.,, LINNAEANAE LOND., LUGDUN. ET CADON.,
WERNERIANAE EDINB., BOT. ET MEDICO - BOT. LOND., NAT. SCRUTAT. BEROL. ET LIPS., UNIONIS PHARM. GERM.

" SEPTENTR, CAET. S0CIO HONOR. VEL EPISTOL.

STUDIORUM FAUTORI BENEVOLENTISSIMO

HUNC LIBELLUM

GRATE WEMONMISQUE ANEME DOCUMENTUM

AUTOR.

Praefatio.

Itineris bolanici ad explorandas impida azoricas instituti fructus lectoribus aequis offercnti
mihi primum celebranda est summi botanici De Candolle patris memoria, quem sibi nuper
ereptum luget scientia; ille enim, quum cl. Guthmick, bernensis, plagae cuiusdam remotioris
vegelalionem minus cognitam investigare conslituissel, hasce insulas, unde vix una allerave
adhuc innotuerat planta, perscrulandi ipsi consilium dedit. Cuius de itineris comite. rogatus
el. Chr. Fr. Hochstetter, esslingensis, unionis ilinerariae: moderator Carolum filium illi ascivit ;
terliusque mox cl. Rud. Gygax mineralogus helveticus accessit socius. Berna profecti d. 8. m.
Martii 1838, peregrinatores Londinum petierunt, indeque d. 25. ciusdem mensis Lissabonam
pervenerunt, ubi augustissimae Lusitaniae reginae, scientiarum faulricis generosissimae iussu
lilleras acceperunt publicas, quibus efficacissimum subsidium alque adiumentum.summi énsula-
rum aSoricarum gubernatoris debebant. In Punta Delgada , . capite insulae St. Miguel, quae
est inter azoricas proxima a Lusitaniae oris, d. 24. m. Aprílis post sex dierum navigationem
primo in terram egressi, in perscrutanda hàe insula el ea, quae. Terceira appellatur usque .
ad d. 7. m. Iunii peregrinantes nostri desudavere; nec tamen inler labores defuit gratissima
recrealio, quam viri nobilissimi liberi baronis a Larangeras , virorum praestantissimorum: W.
H. Read, consulis generalis britanici , Scholz, consulis borussici, fratrumque Hinze, hambur-
gensium , summa urbanitas et benevolentia ipsis conciliavit. Itidem, quum d. 8. m. Iunii in-
sulam Fayal navi appulissent, vir praestanlissimus Dabney , civitatum foederatàrum Americae
septentrionalis consul generalis in urbe /lorta degens, benevolentissime eos recepit, et quae
agebant tanta liberalitate adiuvit, ut quum C. Hochsietier etiam insularum Flores «et Corvo
vegelalionem scrulari cuperet, ille in ipsius navi, cui nomen ,Esperanza* eral, eum et cl.
Gygaz illuc transvehendos curaret. Sed quanta fuit Hochsteiferi oppressio, quum d. 3.
m. lulii inde redux, Guihmickium, cui itineris fructus non salisfecerant, nuntii cuiusdam ex.
Europa allati causam allegantem, interea domum reverlisse comperiret! Nihilominus per reli-
quum mensem florae investigandae operam dedit, praecipue in insula Pico, cuius montem igni-
vomum ,Pic de. Pico* diclum d. 17. et 18. m, lulii ascendit. Quum vero priís quam exspe-
claverat in Maderam traiiciendi occasio sese oblulisset, neque alteram redeundi opportuni-
tatem ante Decembris et Ianuarii menses, quibus Citrorum messis ex insulis azoricis in Euro-
pam iransvehi solet, redituram comperisset, ineunte mense Augusto hac via domum reverlit.

Quo ex itinere, fortuna adversa citius peracta, quamvis neuter peregrinatorum ampliorem -

plantarum messem reportasset, nonnullas tamen vegetabilium azoricorum collecliones et cl.
Hochstetter, pater, distribuit et cl. Guthnick, quorum hic, quod valde dolendum est, illius deno-
minationes non semper servasse álioque in distribuendo -ordine usus esse videtur, ita ut sche-
dularum numeri in hoc libro appositi tantum pro collectionibus a cl. Hochstelter acceptis va-
leant.. Ut vero, quae iter illud de harum insularum vegetatione docuerat, etiam latius divul-
gareniur, una cum amicissimo Zochstelter , filio, anno praeterito tractatum edidi, quo et plan-
tarum ibi detectarum catalogus et generaliora quaedam de earum distributione continentur
(Dr. Moritz Seubert et C. -Hochsteiter Uebersicht der Flora der azorischen Inseln: in Wieg-
manns Archiv für Naturgesch. IX. Jahrg. (1843) IL p. 1—94. Tab. L). Eodem tempore cl.
H.C. Watson (vid: Hooker Journal of botany. nr. XIII, XV, XIX et XX. Ian., Mart., Iul. et Aug.
1843 — excerpt: in (Hallesche) botan. Zeitung 1843. St. 39, 1844. St. 10.) excursiones
quasdam botanicas in insulis azoricis occidentalibus institutas descripsit, ibique etiam plantarum
collectionis a cl. Guthnick (quam ,Guthrie* vocat) communicatae obiter mentionem facit, sed
nec novarum characteres nec specierum enumerationem profert. Eo exoptatius debebat esse
botenicis opus, quo plantae novae azoricae, locis laudatis nominatae, tandem. describerentur,
et flora harum insularum nimis diu neglectarum quantum fieri posset completa daretur. Eam-
que iam trado lectoribus benevolis, elaboratam ex collectione HocAstetteriana schedisque eius
manuscriptis, quibus praeter nomina et loca variae observationes nec non plantarum novarum
characteres (florulae asoricae olim edendae initia) continebantur. Pro summa vero liberali-
tate, qua haec huius operis materia et quasi rudimenta mihi tradita liberque eorum usus con-
cessus est, clis Mochstetter, patri et filio, hic publice maximas quas possum gratias agere mihi
liceat, Praeterea virorum doctissimorum, qui symbolis suis hunc librum ornavere, gratissimo
animo celebramus nomina: cl a Martens, stultgardtiensis, Algas denominavit et. generaliora
quaedam de earum distributione addidit; cl. G. Bischoff, professori heidelbergensi -Giymmonmitrii
erythrorhizi e& Rhacothecae azoricae descriptiones acuratissimas, huiusque splendidissimam deli-
neationem debemus; cl. Nees ab Esenbeck, Vratislaviensis ea qua solet comilate consilio nos ad-
iuvit; el. W. P. Schimper argentoratensis muscorum determinationem novique descriptionem bene-
volentissime contribuit. Ita mihi, editori operosus tantum et ingratus concinnandi, ordinandi, redi-
gendi et edendi labor relictus foret, nisi icones specierum plurimarum novarum, quas etiam magna
nonnullarum cum europaeis affinitas requirere videbatur, adiicere constituissem. — Addidi igilur
tabulas XV (vel si tabulae XII. duplicem magnitudinem repelis: XVI), quibus species 23 ad
naturam delineavi, et quas eo magis meas appellare licebit, quum, fidelitati magis quam elegan-
tiae consulens, ipse eas manu mea aeri inciderim. Primi talis conatus difficultates lectores.
reputent quaeso, librumque » quem ipsorum indulgentia commendaverim, aeque iudicent.

Dabam Bonnae m. Aprili 1844.

od 5 | Mauritius Seubert Dr.

DE SITU CONFORMATIONE SOLO ET CLIMATE
— INSULARUM AZORICARUM.

Inter insulas in. vasto oceani allanlici circuitu cis aequatorem dispersas: azoricae , quae
dicuntur (incolis ipsis ceterisque Lusitanis Acores i. e. Asturum insulae, vel etiam ,Terceiras«*),
Anglis , Western Islands*, Batavis J Vlaamsche Ejlanden* **) audiunt), a geographis nunc Europae,
nunc, quod minus probaverim, Africae adnumeratae, media quasi via inter tres orbis nostri
partes sitae sunt. Includuntur enim inter 360, 59/—390, 44" lat. bor. et inter 259, 10/—310, 7/
long. occid. (Greenw.), itaque ab utroque orbis antiqui continente circiter 900 mill. mar, angl,
a proxima vero Americae seplentrionalis ora plus quam. 1000 mill. distant, Propius, nempe 550.
mill. tantum, insulae maderenses absunt et praeterhas insulae canarienses, quarum summus mons
»ic& diclus ab eiusdem nominis monte azorico 740 mill. spatio separatur. Insularum novem
principalium a meridie et oriente ad occidentem et septentrionem serie curvata bis interrupta
dispositarum haec sunt nomina: Santa Maria, Sant Miguel, — Terceira, Graciosa ***), Sant Georg,
Fayal), Pico, — Flores t1), Corvo. Ex his secunda et teria ceteras magnitudine superant, cun-
clarum vero superficies 52!/, mill. quadrat. aequat, quae 250,000 incolis habilantur. Accura-
tiorem descriptionem praeler geographiae compendia et unum alterumve ilinerarium , sequentes
continent libri, ad quos lectores relegamus: Fr. Masson an Account of the Island of S£. Miguel
in Philosophical Transactions Vol. LXIIL (1778.) — (Th. Ashe) History of the Azores. 1813. 49.

*) Principalis enim insula ,Terceira* id est tertia nominatur ob locum, quem et in serie infra comme-
morata et quoad tempus, quo detecta est, tenet. " ^
**) Ilaec denominatio , nostris temporibus minus usitata, inde derivanda est, quia inter primos harum in-
sularum colonos, praesertim insularum Terceira, Fayal et Pico, Flandrici fuere, qui e, gr. urbem Horta
ins. Fayal condiderunt primique populaverunt, :
***) Aspectum terrae iucundissimum et situs amoenitalem nomen designat, —
$) Nomen, quod lusitanice ,fagetum* significat, ob vastas Myricae Fayal Ait. sylvas. "'aecepit.
t4) Ob ripas Solidaginis et Androsaemi floribus splendidissimis condecoratas ita denominata.

- 14

—— 9 —

c. tab. — 1I. Webster a description of the Island of St. Michael etc. Boston 1891. — Capt.
Boid a description of the Azores or Western Islands. London 1835. 89, c. tab. —

Tota harum insularum conformatio intime cohaeret cum earum charactere geologico, quem
egregie exposuit ill. L. de Buch (in Physikalische Beschreibung der Canarischen Inseln. Berlin
1825. p. 336—341. — vide eliam: de Vargas- Bedemar Resumo de observeóes geologicas
feitas em uma viagem a's ilhas Madeira, Porto Santo e Acores nos annos de 1835 e 1836.
Lisboa 1837. 89.). Originem vulcanicam conspicua iam plurimarum elevatio prodit; inter omnes
vero altissime extollitur insula Pico, cuius mons ignivomus ,Pic« dictus, ab adverso insulae.
Fayal littore angusto tantum freto seiunclus, usque ad 7000/ pedum *) altitudinem ascendit.
Qui quamquam nuperioribus temporibus e crateribus tantum. secundariis ad ipsius latera sitis
lavam effudit, tamen eliam intra ipsum cacuminis craterem conum eruplorium, 300 circiter pe-
des altum, lava vitrea. compositum, et ex apertura subapicali vapores vulcanicos exhalantem
gerit. Constant vero omnes haece insulae maxima pro parte et. itidem ipse ille mons modo
memoratus saxis trachylicis, quibus alia vulcanicae originis e. gr. basalles, varia lavae genera,
pumices, hinc inde admiscentur. In sola insula Sia. Maria proveniunt strata calcarea, petre-
facis dilissima, nec non argilla plastica, qua operibus figlinis conficiendis utuntur insulani.
Virium vero vulcanicarum intra hunc archipelagum minime adhuc exslinctarum efficaciam va-
riae testantur eruptiones, quibus et his nostris temporibus vel in ipsa terra vel e maris fundo
ingenles assurgerunt crateres. Tali modo anno 1808 in insula St, Georg ortus est mons ultra
3000^ altus; variisque temporibus (1638, 1719, 1811) e maris fundo emerserunt insulae, mari
aestuoso mox rursus abreptae. Certissime eliam circularis illa insula prope Villa Franca ins.
Terceira sita et ,Porto do Ilheo* dicta nil est nisi crater hinc aperlura hians, per quam mare
intus penetrat, ita ut margines solum supra aequor emineant. Praelerea complures in his in-
sulis deprehenduntur crateres elevatorii (ut. Buchii utar designatione) ingentis magnitudinis, ab
incolis ob aliquam configurationis similitudinem —,Caldeiras* i. e. cortinae - appellati, quorum
parietes pumicibus constantes ab exteriore parte in summum marginem sensim ascendunt, unde
inleriora versus repente deiecti planum circularem complurià interdum millia circuilu melientem
includunt, Eiusmodi »Caldeirae* insulam Fayal coronantis parietes secundum cl. Watson ubi
maxime eminent , 3177^ altitudinem altingunt, planities vero intra eos inclusa vel fundus eius
1760^ supra mare elevatur. S£. Miguel insula tres continet craleres elevalorios, quorum duo in
medio lacus continent ; tertius vero praeterea fontibus fervidis insignitur, quos incolae »Furnas*
appellant , indeque totae regioni nomen indiderunt; ibidem etiam vaporum varii generis exha-
lationes frigidaeque aquae minerales e solo pumicibus conílato erumpunt. Fontium mineralium
azoricorum sedimenta amicissimus C. Hochstetter (in Erdmann et Marchand Journal: für prakti-
Sche Chemie XXV. p. 375. excerpt. in Leonhard und Bromn neues Jahrb. etc. 1843. p. 808.)
analysi chemicae submisit, et soli basaltici, unde erumpunt, elementa, aquis soluta ad ipsarum

M E t :

*) Donec accuratiores mensiones accipiamus , huncce. veritati proximum habebimus numerum, medium in-
ter varias variorum aulorum versiones, quod etiam loco supra citato fecimus; in tabula vero per
errorem montis cacumen iusto humilius delineatum est.

Ek 2 o

margines rursus praecipilari demonstravit. ldem etiam propriam fossilium speciem, cui a loco
nalali Fayalitae nomen dedit, hic detexit. »

De climate huius archipelagi quamvis perpaucas tantum possideamus observationes, hoc
lamen constat, temperaturam anni mediam --149 Reaum. (4-17!/,9 Cels.) aequare — qui nume-
rus medius est ex mensis frigidissimi (lanuar. --89R.) et calidissimi (August --200 R.) —. Per-
currunlur igilur hae insulae iisdem lineis isothermis ac Lusitania australis et Sicilia, sed dif-
ferunt climatis charactere, ut ita dicam , egregie insulari, quippe cuius oscillationes, utrinque
ab extrema temperie latius distantes, mediae propius accedant. Plurimum vero ad hoc efficit
magnus aéris alhmosphaerici humor, e silu facile explicandus, et qui, quo magis silvae
umbrosae praecipue regionum ediliorum nubes retinent et. vaporum aquosorum praecipilationi
favent, eo efficacius fontes alendo imbresque fundendo solo convenit. Quamobrem-etiam in
Silvosis traclibus, qui Caldeiras cingunt, plurimi gignuntur fontes, et rivulis limpidis terram
adiacentem irriganles, nisi lacu centrali, quem alunt, retinentur, ex eorum fundo profluunt. Im-
bres inter Decembris et Martii menses crebrius decidunt, sed haud raro solum fertile, quod
mullis annis consequentibus athmosphaerilium actio conlinua solvit, saxis abluendo , naturalem
harum insularum feracitatem imminuunt. Idem elücitur venlis vehementissimis , quibus hunc
archipelagum expositum esse, situm geographicum reputantes vix mirabuntur, quique arborum
praesertim vegelationem nisi silu vel arte protegantur satis retinent et impediunt.

Hic igilur silvarum | devastationes, quae cum introducta agricultura incipere et ullra ne-
cessitatrem el prudentiam continuari solent, fere irreparabiles essent, quia plurimae plantae,
quibus componuntur nemora azorica, ubi situ minus faventur, fruticulos tantum efficiunt, quos
longissima demum annorum consequentium series sensim in arbores, veras silvas constituen-
les evehit; nec tamen tantam inde et tam moxiam humoris simulque ferlililatis decrescen-
liam oriluram esse timendum est, ac in Canariis et in eo archipelàgo evenit, qui a promon-
torio viridi nomen accepit. Hae enim insulae et ipsa adhuc Madera, quae tamen ab archipelago
azorico proxime abest, climate pro ratione multo calidiore fruuntur, quia Africae vicinae ar-
dens athmosphaera ventis regularibus ex oriente flantibus illuc transvehitur. lta facile expli-
calur, cur inter insularum azoricarum et Maderae temperaturas annuas medias maior interce-
dal differentia, quam ex sola situs geographici computatione coniiceres; dum enim hic, uti
supra diximus --17:/, Cels, aequat media temperies, in illius insulae capite, quod Funchal dici-
lur ad --19,789 C, elevatur (mensis frigidissimus: --17,39 C., calidissimus: --93,39 C.); cuius
differentiae in vegetationis indolem effectum probat florae maderensis formis tropicis ditioris
character ab europaeo insularum azoricarum valde alienus, qui peregrinatoribus huc illuc navi
transveclis stalim in oculos incidit.

E

vene

DE VEGETATIONE INSULARUM AZORICARUM IN
- UNIVERSUM.

Ex iis, quae praecedente. capite de physicarum vitae vegetabilis conditionum indole expo-
posuimus, facile concludes, et ob clima milius et aequabile et propter solum vulcanicum , solis
radios avide imbibens, ac, dummodo pluviis satis solutum sit, feracissimum , et caeli meteoris
aquosis minime carenlis causa, has insulas uberiori vegelationi procréandae aptissimas esse.
Allamen quum lavae aliaque saxa vulcanica, quae nuperiores protulerunt eruptiones, diuturna
tandem athmosphaerilium actu ferlilia reddantur, et, uti supra diximus, eliam venti vehemen-
tissimi aliaeque causae locales impedimento sint , vegelalionis pegnoreDus quaedam varietas et
uberlas haud multis locis offenditur. ;

Quorum impedimenlorum ubi arte et diligentia humana mitigantur vel corriguntur effectus,
ibi eliam utilissima zonae temperatae praesertim calidioris, immo subtropicae vegelabilia mul-
tiplicibus messibus. operam rependunt. Primo loco inter plantas sativas nominandae sunt Ci-
trorum (C. Aurantium et C. medica) plantationes , quas vero muris aliioribus et validis My-
vicae Fayae nec non Pieconiae excelsae arboribus cingendo. a ventorum furore protegi necesse
esi; verum eliam praestantissimi sunt. eorum fructus, qui plenis quotannis avibus in Europam
transvebuntur et tanta gignuntur copia ,- ut ex unica arbore 6—8000 immo usque at 20000
carpi possint. Quae prioribus temporibus in his insulis florebat Sacchari *) et Isatidis tinctoriae
cullura, iam nunc mutatis commercii rationibus fere omnino evanuit, Maximi vero momenti
est vini productio et exporlatio tam in Americam, ubi ,Fayal« appellatur quam in Europam,

*) Nunc fere nonnisi in hortis colitur, ita ut vix adhuc plantis sativis, i. e ad producendam aliquam
necessitudinis vel commercii materiem cultis possit adnumerari; minus adhuc inter lias voluimus nomi- -
nare: Coffeam arabicam, Laurum Camphoram aliaque vegetabilia vere tropica, quae hinc inde in hortis
accedente cultura diligentissima satis prospere succedunt.

-— D —

ubi vini maderensis, cui salis accedit, nomine plerumque venditur. Et haec valde operosa est
;eullura; vineas enim, quarum oplimae, quales sunt e. gr. prope Villa Magdalena ins. Pico,
inler saxa praerupta sitae sunt, ad arcendos venlos el parcum humi slralum cohibendum per
singulas particulas muris cingere oportet. Frumenta frequentissima sunt: Zea Mays et Tritici
Hordeique species; praeterea. Lupini, Phaseoli, Viciae species et Linum usitalissimum hinc inde
colunt incolae; ubique vero, praeserlim locis editioribus et intra ,Caldeiras* usque ad 1500/
praestantissima gignuntur Solani tuberosi et Ari Colocasiae (Yams) tubera. 1n hortis plurimae
Europae australis plantae fructiferae reperiuntur — Olea tamen nonnisi in insula Terceira planta-
tur—; cum his Musa paradisiaca , Phoenix dactylifera, Dracaena Draco , Bromelia Ananas,
Saccharum officinarum , Convolvulus Batatas aliaque vegelabilia subtropica laete vegelant, ila
ul haece insulae aplissimam slationem praebere videantür, qua planlae regionum. calidiorum
in Europam introducendae duriori climati assuesci poterint.

Priusquam de plantis insularum azoricarum spontaneis verba facio, hoc erit praemonendum,
in terris tamdiu cultis floram introductam vel immigratam cum indigena tam inlime esse com-
mixlam, ut, quid huic quid illi adsciscendum sit, vix adhuc certo iudicare possimus. Ceterum
nonnullas plantas agrestes — e. gr. Veronica, Angallis et Convolvulus. arvensis — cum frumentis
immigrasse, alias, habitationum vicinitatem praediligentes — uli. ficinus communis , Passiflora
caerulea, Canna indica etc. — cx hortis aufugisse nemo fere dubitabit. Sed certe summa,
quae inter huius archipelagi et Europae australis floram intercedit analogia et intima coniun-
clio, climatis magis similitudine quam immediatae derivalioni tribuenda est. Ut vero slatim in
oculos incidat, quatenus baecce, de qua hic agitur, flora cum vegetatione terrarum circumia-
cenlium conveniat, signis nuperrime a cl. Z. Meyer (in [Halle'sche] bota. Zeit, 1843. St. 13.)
proposilis usus sum. Ea igifur directione , qua planla quaelibet florae nostrae dilionem non
transgredilur, numero eius ordinali lineam rectam apposui, ita ut numerus undique lineis in-
clusus plantam endemicam significet; quorsum vera hae lineae desiderantur, ibi planta eliam
in flora proxime adiacente, vel, si linea punctis exprimitur, in flora remotiore provenire satis
constat. Et quidem quum harum insularum situs accuratiorem caeli plagarum designationem non
permitleret, hasce quatuor floras sensu latiori vel regiones posuimus, quae nostram quaquaversus
includunt: sinistrorsum America; sursum: Europa media et borealis s. cisalpina; d e z-
trorsum: Europa australis s. transalpina s. regio mediterranea inclusa Lusitania; d eo r-
sum: insulae Maderenses, quarum floram dederunt viri clarissimi : Raddi (breve osservazioni sull'
isola di Madera. Firenze. 1821,), KwAl (boton. Zeit. 1821. Ip. 9295—939.), Botwdich (excursion
to Madeira and Porto Santo. London 1895.), .L. de Buch (l. c. p. 189—199.), Holl (in botan,
Zeilg. 1899. II. p. 680—701. et ibid. 1830. I. p. 369—399.), Lowe (Primitiae florae et faunae
Maderae et Portus Sancti in Transact. of the Cambridge philos. soc. 1831.), el insulae Cana-
rienses, de quarum plantis egregie scripserunt ill. .L. de Buch (l c. p. 107—188.) el viri
doclissimi P. Barker - Webb et Sabin Berthelot (Histoire naturelle des iles Canaries." Paris.
1833—44. .. . .), quorum vero opus splendidissimum, quippe quod nondum ad dinem perdu-
clum sil, singulis lantum huius nostri libelli partibus profuit, Ex iis, quae modo diximus, sequi-
tur, plantam, cuius numerus ita circumseribitur ( * ! ins. azoricis cum ins. maderensibus v. cana-
riensibus vel cum utrisque communem esse; si his duabus lineis ME planta. azorica. in. tola

-— 99 ons

Europa nec vero in America nec in insulis modo nominatis provenit; signum (* plantam
indicat archipelago canariensi (vel etiam Maderae) cum azorico et cum regione mediterranea
communem. Generaliora, quae de relationibus florae azoricae phytogeographicis ex hac ex-
lensionis specierum computatione possunt concludi, ad calcem huius capitis proponuntur. Cete-
rum ingenue fatendum est, multas adhuc in enumeratione nostra, praeserlim vero plantarum cel-
lularium (exceptis forlasse Algis) explendas esse lacunas, ila ut iis, qui favente tempore ac
forluna hasce insulas adibunt, et novas species delegendi et ulteriores de earum, quas nomi-
navimus, habilationibus et stationibus observationes instituendi occasio relicta sit. Quamobrem
etiam, de Statistica plantarum azoricarum, quippe quae exactiori numerorum proportioni innitatur
necesse est, hic verba facere nolui, sed stalint ad aliam eamque gravissimam argumenti nostri
parlem me converto.

De distributione florae azoricae verticali loco supra citato. ( Wiegm. Arch. p. 17—22) ube- '
rius egimus, el in tabula adiecta regiones vegelativas plantis characteristicis designatas in ideali
montis Pic de Pico imagine delineavimus. Eiusdem montis ascensionem, in qua praecipue re-
gionum vegetalionis verticalium ratio habebatur, setius descripsit cl. Watson (l1. c. nr. XIX.
et XX.), cuius quum viri in talibus versatissimi observationes egregie placita nostra confir-
massent, salis ea verilali accedere sperare licebit. Quinque ad illius montis latera distinguen-
dae suni regiones, quae hisce includuntur altitudinis: terminis:

.|. Regio basalis s. culta: 0—15004

Il. Regio montana inferior s. aicatica: 1500/ — 2500".
Ill. Regio montana superior: 9500/— 4500".
IV. Regio virgultorum : 4500'— 5900.
V. Regio cacuminis: 5200/— 7000".

Redeunt eliam in ceteris insulis, ubi per locorum indolem licet, harum regionum analoga, ex-
cepla ultima, in cuius altitudinem non alius in hoc archipelago evehitur mons. ltaque etiam
in describendis regionibus et nominandis earum plantis characteristicis ad cunclarum insu-
larum: vegetationem respiciebatur, quoniam singularum plantarum stationes in ipsa enumeratione
sigillatim commemorantur.

Ultima vel summi cacuminis regio, per se iam minima et pro maiore parle lavis durissimis
consita , paucas tantummodo in earum fissuris alit plantulas, inter quas Ericae azoricae. et
Daboeciae polifoliae forma nana nec non Polygala nostras euigaris floribus splendidissime
caeruleis, paulum ultra 6000^ ascendunt, Thymus vero caespititius, Agroslidis species, el ullimo
loco Calluna vulgaris ipsius coni eruptorii basin (alt. 7000^) attingunt.

Hancce inferne cingit virgultorum regio, quae est fruticum, duobus exceplis, semperviren-
lium zona, 5—700^ lata, ubi inter Juniperi Ozycedri var. brevifoliae , Ilicis Perado ei Ericae
azoricae virgulta slogan ROS conspicis Vacciniorum (Uva di Serra incolarum) racemos et
hinc inde Daphnen lucidam Lois., quae vero sine dubio mera est D. Laureolae forma e loci
natalis indole orla.

Etiam in regione tertia , quam montanam superiorem appellasi,,. frülices modo. nominali,
inter quos praesertim. -ipsris (,Cedro* incolarum) praedominat , saxorum fauces et vallecu-
las umbrosas obducunt, mec eliam summae illius regionis species deficiunt; sed accedunt iis

"e. "7

Myrsine. relusa Ail, Myrica Faya Ait, Dilisonia Culcita, filix speciosissiam, Acrostichum squa-
mosum plurimaeque plantae endemicae rarissimae, e. gr. Tolpis nobilis, Microderis filii, Sani-
cule azorica ; in densiore vero silvularum umbra: Sibthorpia europaea , Trichomanes specio-
sum et Hymenophyllum tunbridgense. Cum his frequentissime proveniunt Fragaria vesca et
Potentilla Tormentilla cum varietate nemorali; dum locis humidis et ad rivulorum ripas Carices
his insulis propriae et pro maxima parte novae inveniuntur. Molliores. declivitates , Antho-
vanthi praesertim caespilibus vestitae pratorum vel potius pascuorum, qualia locis demissioribus
plane desiderantur, speciem referunt, quaeque praeler magnam JBellidis azoricae copiam ele-
gantissimam jllam Ewphrasiam grandi[loram, et ad margines-ipsorum dumetosos alias complures

&lunt plantas memorabiles, e quibus Lysimachiae nemorum formam illam nimis diu pro specie

propria habilam nominare liceat.

In regione sequente s. silvatica frutices plerique supra nominali et praesertim Erica a30-
rica in veras increscunt arbores, quibus altissimis accedunt truncis Persea azorica et Myrica
Faya , nec non Picconia excelsa, quae vero celeris multo rarius et nonnisi versus superiorem
regionis terminum provenit. Inter frutices nominanda sunt frondosa Rhamnmni latifoliae virgulta

et Smilaz tetragona caule sarmentisque volubilibus ad arborum sylvestrium truncos scandens.

Frequentissime vero in harum silvarum umbris proveniunt Fices — ubicunque climalis in-
sularis humore faventur laetius vigentes et partem decimam quartam plantarum florae azoricae
vascularium efficienles — species vero, quibus hic repraesentlanlur, partim europaeae sunt (Os-
munda regalis, Pleris aquilina), partim his insulis cum Madera vel Canariis communes (Nephro-
dium. Foenisecii, Allantodiae species , Pteris arguta). Margines silvarum sequenti regioni con-
termini speciosis Rubi Hochstetlerorum floribus adornantur, cuius locum in vineis sepibus-
que regionum inferiorum Rubus fruticosus tenet.

In infima denique regione, quam basalem diximus, quia montium colliumque bases amplectitur
(verae enim planities hic rarius occurrunt), plantarum esculentarum cultura florae spontaneae parum
reliquit spatii excepto ipso littore, quod rarius arena constat, sed plerumque saxis praeruplis, quo-
rum basin maris aestuosi fluclus verberant. In his etiam plurimae huius regionis plantae endemicae,
uli Festuca petraea , Solidago azorica, Cerastium azoricum aliaeque crescunt. Silvas vero
prioribus temporibus fere ad mare usque descendisse et colonisationis historia et insularum
minus cullarum (Flores, Corvo) exemplo probalur. lbi enim ipsa illa saxa littoralia silvis co-
ronantur, quarum margines Androsaemi Webbiani et Solidaginis azoricae floribus aureis,
splendidissimis procul conspicuis mire condecorantur. In omnibus vero insulis loca inculta
dumelosa Ericae, Myricae et Myrsines, quas inler praecipuas regionis silvaticae plantas etiam
nominavimus ,.virgullis obsidentur. -Celerum huicce regioni infimae s. basali omnes plantae
enumeralionis nostrae, nondum in descriplione regionum superiorum -commemoralae propriae
sunt; quae quum pro maxima parle cum eius plagae, unde plantae sativae huc introductae
sunt i. e. Europae australis et praesertim Lusitaniae plantis omnino conveniant, multas earum
non vere spontaneas esse sed cum illis immigrasse, facile coniicielur. Quum vero quaestionis,
de quot et quibusnam earum hoc valeat, solutio accuratissimas et specialissimas de singula-
rum slatione et extensione disquisiliones et alii generis investigationes hucusque planc deficientes
requirat, missam faciamus hanc de vera ac genuina ílora azorica disgguponen, forlasse ob

a NU

alterantes culturae effectus vix adhuc nostris temporibus cum spe eventus prosperi instituendam.
Sufficiat hic specierum hucusque in his insulis detectarum et secundum patriam dispositarum
numeros proponere, unde insulas azoricas phytogeographice Europae australi proximas - esse
apparebit.

Inter plantas 400 azoricas sunt:
endemico-azoricae ^ . - ; : í ; : : - | ' à : 50.

europaeae . : : : : : ERES ; eeu í ' . . 916,
maderensi-canarienses . - : ^ : , : : y 93.
extraeuropaeae africanae SCR PX oru S . . UNE 4 : 5.
americanae . : : , - " ; : ; é : 6.

Endemicarum vero secundum familias haec est distributio :

Ulvaceae : : . ^ ^ i ^ , pa
Marchantiacea ; . Pisco $08 i Á.
luügéfmihnniaeea — Q0 0o 0 V079 0 9 S 1.

Bryacea 1.

Gramineae à : : : ; ^ ; - 5:

Cyperaceae SUR pe. : . [E

Iuncaceae Me : A RTT, : Qs

Smilacea : : : QST nC I, m

Orchideae : 9.

Euphorbiacea [.

Urticacea li

Laurinea - £.
Plantaginea . ; . , , j ; 4...

Dipsaceae 2.

: Compositae : ; . ; 7.

4 Gentianea F ; vocem ; 3 l.

i Asperifolia : ; : : , s i 1.
SUN ONOINid- o^ 49 occ em oen T8 pene vd idiot

- 49m Serophiülaritiele 9 Vo ooo s 3.

" Ericaceae Dae ino: QUod, SÉ Ond 3.

Umbellifera RoDIMIONS coit 1.

Ranunculacea 1.

Cruciferae : : ; - Nez 9.

Hypericinea - : : : : z 1.

Rhamnea 1 : É 3 HRS d 1.

15

. Rosacea Semel i $ : : e

-ENUMERATIO PLANTARUM AZORICARUM.

JY. Acotyledones.
Classis: Algae. |
Ordo: Confervaceae Endlicher gener. plantar. p. 4.

Genera: 56. Conferea Fr. — 61. Callithamnion Lgb. — 62. Ceramium Ag. — 69. Po-
lysiphonia Grec. — 72. Sphacelaria Lgb. — 714. Cladostephus Lgb. —
1. Conferca Linum Roth Catalect, botan. l. p. 174. Agardh System. Algar. p. 119.
[2. Conferva prolfera Roth |. c. I. p. 128. Ag. ibid.
3. Conferva catenata Linn. Roth l. c. IL. P 210. Ag. ibid.
[4. Callithamnion Turneri Agardh Species Algarum Il. p. 160. — Icon: Roth I. c. III.
Tab. V ,Ceramiun. Turneri*.
[5. Callithamnion tetragonum Ag. l c. lI. p. 176.
6... Ceramium. rubrum Ag. l. c. Il. p. 146.
|7. Ceramium diaphanum Ag. l. c. Il. p. 150.
|8. Ceramium ciliatum Ag. l. c. II. p. 153.
|9. Polysiphonia fruticulosa. Sprengel Yir ioca IV. p. 350. Hutchinsia. Wul-
fenii. Ag. 1. c. Il. p. 95. -
— —|10.. Sphacelaria scoparia Ag. |. c. lI. p. 19...
AE [10a. B. pennata Ag. l. c.
41. Sphacelaria filicina, Ag. |. c. II. p. 22.
ue ofeiione spongiosus Ag. l. c. H. p. 12.

1

Ord: Ulvaceae Endl. gen; P. N

Gen: 80. Bryopsis Lamz, — 81. Codium Stackh. — 80. Ulcá Lamz. — : Ds
13. Bryopsis penicillata (Suhr in litt!) frondibus linearibus bi - ad tripinfilim. ramosis,
pinnulis circa ramulorum apicem. sub disticho-penicillatis fastigialis. — Ic: Tabu la nostra. fig.1. —

Habitat ad saxa submarina insularum azoricaruim. 3
X")

Ld

Vw

-—-—-m oL

Frondes laxe caespitosae, e disco radicali saxis applicato 8—12, flaccidae, compresso-tubu-
losae, lineares, inferne nudae, pinnatim vel bipinnatim ramosae. Ramuli numerosi subdislichi,
supremi densius congesli subfastigiati, omnes pinnularum penicillo terminali, inferne tuberculis
(quae sunt pinnularum abortientium bases) bi- ad pluriseriatis obsessi. Pinnulae ramulorum
inferiorum (fig. 1. a.) 4—8. distichae, plerumque alternae, basi constricta sessiles, cylindricae,
tubulosae , inferiores longiores ilaque inter se et cum ramuli apice fastigialae. Ramuli supe-
riores (fig. 1. b.) gerunt pinnulas plures, 8—20, pluriseriatas, quarum inferiores longiores, verum
superiorum ramulique apicem non omnino attingunt, Materies granulosa viridis in tubulis con-
lenta in speciminibus- siccis subspiraliter coagulata. ' Proxima est haecce species Br. Dalbisia-
nae Ag., quae ex clo. Suhr ramulorüm apice nudo ultrà pinnulas producto facile distinguitur.

14. Codium tomentosum Stackh, Ag. l. c. I. p. 459. — Ic: Greville Algae britannicae Tab. XIX.

15. Ulea Lactuca Linn. flor. suec. p. 433. Ag. l. c. I. p. 409.

46. Ulva Linza L. Sp. pl p. 1633. Ag. l €. l. p. 412.

|17. Uiva ramulosa Sm. engl. bot, , lab. 2137. Ulva clathrata y. | uncinata 4j. I. c. I. p. 423.

18. Ulea compressa L. flor. suec. p.433. Ag. l. c. L p. 4920.

18a. B. prolifera Ag. l. c. p. 491.

BLUE Lo ads c. F. p. 410. - cti is

-. . Uleva intestinalis Ag. l. c. I. p. A18. -

(90.] 5» Suh; Seubert) : fronde subcompressa margine tindulàta- convenit cum var.

B. crispa Ag., aqua slruclura penitiori, granulis nempe mullo maioribus egregié et fere spe-
cifice differt. — Hab. ad litlora ins. azoricarum.

rd

Ord: Florideae Endl. es. P7. —

2

Gen: 91. Choundria Ag. — 99. Halysenia Ag. — 94. SIN NUNORR Ag -. . 100. Bélatag: -

ria Ag. — Suppl. Ill. gen: 1229/5. Corallina Tournef. — 4929/5. lania Lama. —
. -94. Chondria pinnatifida Ag. l.c. I. p. 337. ;
99. Chondria tenuissima Ag. l. c. I. p. 359. ——
.93. | Chondria Uvaria Ag. l. c. I. p. 3E qe via WE -

|24. Haljmenia reniforimis Ag. l. c. l.p. 901. ——— ^ ML. ie

[25. Sphaerococcus Palmetta Ag. l. c. L B. 20. — lc: Greill I brit, -Á XII.
»Rhodomenia Palmetta*.

96. Sphaerococcus Teedii Ag. l. c. I. p. am. z des Roth Catalect. ot. lil. Tab. 4.
,Ceramium Teedii*. Mon ME. a

|27. Sphaerococcus acicularis Ag. L ue ME 399.

Sphaerococcus corneus. Ag. l. c. . p. 279.

28. f. pinnatus Ag.

98a. ». pulchellus Ag. AERA —— PME-

- (gan. E. spinulosus Ag. -Huiusce varielatis in speciminibus azoricis tres distinguere licet
formas: macümam , ramis grácillimis flaccidis, infermediam et minimam , frondibus repentibus
dense caespitosis et ramis tenuissimis intricalissimis insignitam. .

a
VA SEdE-

47 P EA

zT
LP HD GE

Lag dere: UH

e
s
1

— a aÓ

90, Delesseria Plocamium Ag. |. c.l. p. 180.

30. Delesseria lacerata Ag. |. c. I. p. 184.

31. Corallina. officinalis Linn. System nat. p. 1304, — Jc; Decaisne in Ann, d. scienc.
nat, XVII. Tab. 17. fig. 1.

(39. lania corniculata Lamz. Volyp. fex, " 973. Corallina corniculata Linn. |. c.
p. 1305. — 1c: Ellis Corall. Tab. 24. nr. 6. ' |

Ord: Fucoideae Endl. gen. p. 9.

Gen: 105. Zonaria Ag. — 119. Fucus Ag. — 190. Cystoseira Ag. — 121. Sargassum Ag. —
33. Zonaria Pavonia Ag. l. c. I. p. 195.

34. Zonaria [laca Ag. l. c. l. p. 130...

[35. Zonaria dichotoma Ag. |. c. I. p. 133.

35a. f. intricata. Ag.

36. Fucus nodosus Ag. l. c. I. p. 8.

37. Fucus tesiculosus y. spiralis Ag. l. c. 1. p. 89.

98. Cystoseira abrotanifolia Ag. Y. c. E. p.-63.

(39. Cystoseira. Abies marina Ag. T. c. T. p. 54.
40. Sargassum vulgare Ag. |. c. l. p. 3.
40a. B. tenuifolium Ag.
41.| Sargassum. bacciferum Ag. |. c Lp 0,9)
4.]. Sargassum steuophyllum. Qtariüis us flor. -Drasil p 4j fronde a basi ramosa r-fliccida,
caule angulato - - compressiusculo. laevi, ramulis sursum decrescente - minoribus, foliis linearibus
basi cuneatis acutiüsculis integerrimis vel undulátó-subdenticulatis obsolele porosis, vesiculis
longe pedicellatis parcis globosis, sporangiis torulosis racemosis vel cymoso - ped dina foliis
intermixtis. — Ic: Martius Icon. select. pl. oryptog. brasil. Tab. 5.
Maec species a cl. Martio ad litora Brasiliae detecta 1 in insulis azoricis salis frequens occuril.

cm co

-

Class: Lichenes.

Ord: Hymenothalami Endl. gen. p. 14

Gen: 108. Cladonia Hoffm. — 169. Stereocaulon Schreb. — 1179. Parmelia Fries. — 173.
Sticla Fries, — 176. Roccella DC, — 177. Ramalina Achar. — 178. Evernia Áchar. —

| 43. Cladonia. degenerans . Fries lichenograph. europ. reform. p. 221.

44, Cladonia furcata var; pungens Fr. l.c. p. 230. Cenomyce furcata 5. nivea Achar.

ichenogrigi, univerfal. p. 562. 222

E. od

*) Incolae insulae. Flores narrant, mare ventis ex occidente ülantibus agitatum mdgnam interdum. fuci, quem
»sargasso* vocant. €opiam eiicere, quam, uti et haec nostra specimina ,' ex ea maris. imdici regione,
quae ob innumera huius fuci specimina ibi flactuantia ,mar dé Sargasso* a m uus ppellatur - ortum

^ ducere valde probabile est. 2 ; | Y geb :

A-

—À

"45. Cladonia rangiferina var: alpestris. Fr. |. c. p. 243.

46. Stereocaulon paschale Ach. Fr. l. c. p. 902.

47. Parmelia parietina Ach. Fr. |. c. p. 73.

48. Parmelia leucomela Ach, meth. p. 256. Fr. l. c. p. 76. E
[49.] Sticta damaecornis var: canariensis Ach. syn. lich. p. 232. Montagne in Barker-

Webb et Berthelot hist. nat. Canar. III. 2. p. 107. .

50. Roccella tinctoria Ach. lich. univ. p. 439. Fr. l. c. p. 33.

51. Ramalina scopulorum Ach. l. c. p. 604... Fr, l1. c. p. 32.

59. Evernia divaricata Ach. l. c. p. 441. Fr. l. c. p. 25.

Class: Hepaticaoe.

. Ord: Marchantiaceae Endl. gen. p. 44.

Novum genus: Rhacotheca Bischoff. Capitulum fructiferum lobatum: lobi tubulosi, trun-
cali, monocarpi. lnvolucella (Perigonia N. ab E.) profunde Subsex - partita: laciniarum apices
exserti, divergentes. Calyptra fugax. Sporangia in fündo eL tubi sessilia, irregulariter
lobato - semivalvia. - :

Nomen e vocibus ó«xoz, lacinia s. lobus , et S5; theca , confectum.

(53. ] Rhacotheca azorica Bisch. — 1c: Tab. nostr, XIV. -

Frons ovata, subcuneata , 3—6 lineas longa, 2—3 lineas lata, prolunde acutéque emar-
ginata, supra medio suleato - canaliculafa, subtus ad costam capillo radicali albido dense ob-
sessa, tenuis, margine semipellucida sublusque purpurea, absque paleis v. plicis. Epidermis
ample cellulosa , poris omnino destituta, eorum loco autem cellulis opacis glandulaeformibus,
inter cellulas maiores. hyalinas sparsis, instructa. Pedunculus communis 14—18 lineas lon-
gus, exinvolucratus , glaberrimus , apice virescens , ceterum plus minuus intense purpureus.
Capitulum fructiferum subhemisphaerico - convexum, medio leviter umbonatum, diametro 2—3
lineari , fuscescescenti - purpureum, in speciminibus a me visis trilobum; lobi subcyalhiformes ,
fructum: unicum includentes. Involucelli laciniae larceolato - subulatae , albidae, sporangium et
capituli lobos superantes, hinc apice ultra loborum margines porrectae. Sporangia subglobosa, rubro-
jen in lobulos inaequales, margine lacero-exesos dehiscentia. Be — -— m.

Hab: in insulis azoricis.

"Observat. Genus Rhacothecae differt a genere Grimaldiae iirolliceDBem praesentia etealyptrae
defectu in sporangio maturo; a genere Fimbriariae ceterum ei proximo recedit involucellis pro-

funde (fere ad basin usque) partitis; ab dca genere geom purse lobato- valva-
lis , nec circumscissis. | : E..."

Ord: lungeimaüniateae Endl. gen. P. -45. * E -

e d.

Gen: m Gymnomitrium Corda. — 474. Radula Dumort. D arn

Gymnomitrium erythrorhisum (Bisch.) he repentibus V. Spice - ascendentibus |

LoagwmloWoome GIC AEDCGMEBLDOUD OMEGA:

LM I

-—-—-—19 —

caespilosis radiculosis ramosis, foliis subquadratis v. transverse oblongis undulalis inaequaliler
dentato - 6—8-lobis, lobis oblusis rotundatis v. acutiusculis foliorum involucralium aculioribus,
lab: iu insulis azoricis, — :

Caules cüespilose implexi, '/4Q—1 unciam longi et longiores, sublus pilis radicalibus lon-
gis, firmiusculis, atro - purpureis densissime obsessi. Folia bifaria, deorsum imbricala, caulis
apicem versus valde conferta, pro more magna, lineam longa, 1—17/, lineas lata, saepe in-
cisura profundiore subbiloba, lobis 3—4- lobulatis, in planta sicca lutescentia, laxe reticulato-
cellulosa, cellulis subhexagonis. Folia involucralia caulinis similia, sed. minora et lobulis pau-
cioribus, aculis v. acuminatis praedita. Seta 2'/, — 3 lineas longa. Sporangium globosum,
fuscum, valvis ovalis basi cohaerentibus, duplici cellularum strato: compositum : exterioris strati
cellulae hyalinae, e membrana homogenea factae, strati interioris cellulae fibras semicirculares
fuscas includenles. Elateres dispiri sporaeque saturate fuscae.

Species speclabilis, habitu (ob folia conferta, undulato plicata) quasi crispaló nec non
pilis radicalibus validis, atropurpureis valde insigie.

Radula. pallens Lindenberg in Gottsche. Lindenberg et. Nees ab Esenbeck Synopsis hepali-
carum msc.) caule repente rigidulo, ramis ascendentibus dichotomo - divaricatis, foliis subim-
bricatis subrotundis obtusis integerrimis basi decurrente lobulatis, lobulo margine cauli adnato
apice obluso subtruncato subintflexo , fructificationibus e dichotomia Jateralibusque , perianthiis
elongatis subinfundibuliformibus ore integro.

«. foliis rotundis longius decurrentibus, lobulo secundum longitudinem cauli -adnato. —Zun-
germannia pallens Sw. Prodr. fl. Ind. occ. p. 143, Flor. ind. occ, lll. p. 1847. — Weber Pro-
B T :59.. Sprengel Syst. Veg. IV. p. 296. — Iungermannia portoricensis Spreng. ibid.

f. minor, viridis, foliis nonnullis oblongis, lobulis pluribus in acumen subtriangulare
im productis. Sw. et. Web. Il. cc. in obs.

llab: haec ullima varielas in insulis azoricis ad ramos Myrsines retusae Ait ; praeterea in

insula S. Maurilii et, una. cum varietate «., in insulis Indiae occidentalis provenit.

Class: Musci.

Ord: Sphagnaceae Endl. gen. p. 47. i
Gen. 470. Sphagnuin Dil. — "T | v

55*. Sphagnum cymbifolium Dil. Brid. Trot ut L p.2. — Hab: in stagnis locorum
ediliorium ins. Terceira.

^ wn

Ord: Ferkecas Endl. gen. p. AT.

Gen. p Baroni Hedw. — Piychomitrium Bruch et Schimp. — 597. Dicranust dedic.
— 542. Bryum L. — 555. Entosthodon Schtbdgt, — 560. Pert rug L. — 566. Hypnum

L. — 500. Fissidens Hedw. E d
(96. Gymnostomum:- tortile Schodgr Suppl. I. P.H p. 29. tab. TE Brid: method, nov.
E: bcd
muscor. p. 17. Et

(97. Phychonitrium eoe: Brüch et. Schimp. Egilog: europ, PPtychonitr. p. 5. Bra-

— 14 —

chypodium. crispatum. Brid. .Bryolog. univers, I. p. 147. — Nolarisia crispata Montagne in B.

Webb et Berthelot hist. nat. Canar. lll. 2. p. A1.

[58. Dicranum Scottianum Turner Musc. hibern. p. 75. lab. 6, fig. 1.. Brid, |. c.l. p. 455.

(ou.l. Bryum canariense Brid. manliss. musc. p. 118. id. Bryolog. univers. I. p. 379.
[G0- ..Bryum.Platyloma. Sclwágr. Suppl. l. P. I. p. 116. tab. 76. Brid. l. c. l. p. 1. p. 668.
|61. Entosthodon Templetoni Schwágr. Suppl. I. P. I, p. 44, tab. 113. Brid. l. €. Il. p. 148,
62. Polytrichum commune L. Hedw. spec. musc. p. 88. Brid. l. €. IL. p. 148...
63. Polytrichum piliferum Schreb. Spicileg. flor. lips. p. 74. Brid. l. c. ll. p. 142.
64. Polytrichea ignota - forsan nov. gen. (exemplaria nimis imperfecta).
65. Hypnum alopecurum L. sp. pl. p. 1549. Hedw. l. c. p.367. Brid. l. c. lll. p. 444.
66.|. Hypmum lochsletteri (W. P, Schimper in lit!) decumbens, dense caespilosum,
ramis crassiusculis iulaceis, foliis dense imbricatis cochleariformibus ecostatis ex apice obtuso
longe apiculalis margine minulissime serratis. — Colore viridi- aureo nitido infigne. W.P.Sch.
Hab: in insulis azoricis.
67.| Fissidens osmundoides Hedw. |. c. p. 153. Brid. l. c. 1. p. 56.

Class: CUCULA UN

Ord: Equisetaceae Endl., pt p. 58. e

Gen: 601. Equisetum L. —
. 68. Equiseli spec., quam cl. Watson l.c. p. 190. se in Caldeira insulae Fayal vidisse
el quam verosimiliter ,Equisetum fluviatile* (cuius autoris?) fuisse dicil.

Ord: Polypodisesse Endl. gen. p. 89.

Gen: 603. Acfolium L. — 607. Grammitis Sw. — 615. "Polypodium T — 620. ^ iintum
L. — 692. Pieris L. — 694. Blechnum L. — 630. Asplenium L. — 631. Allantodia RBr.
— 633. Woodwardia Sm. — 634. Scolopendrium Sm. — 639. Nephrodium Rich. — 640.
Aspidium Sw. — 641. Cystopteris Bernh. — 644. Dickhsonia Herit. b. Culcita Presl. (vid.
Suppl L) — 657. dogm Sm. — 658. Trichomanes. L. — 665. Osmunda L. — 671.
- Ophioglossum. L— x :

69.) Acrostichum squamosum Kee Synops. llic. " 19 et p. d95- m weelitum

Lowe*. — |

Hab: in truncis arborum vetustis parlium- editiorum - Angulasum Fiyal: TTerceira et Pico.

Rarius fruclificat ; IpssiminA nostra fruclifera lecta in ins. Pico alt. 3000^,. mense Iulio. Collect.

nr. 170. —

Frondes plures ex occae dense paleis ciliatis Vite c tecto prodeunt. Steriles .

plerumque spilhameae, stipiti terliam fere frondis adultae partem. efficienti, iuniore pro-ratione
multo breviore, insidentes , lineari - lanceolatae , acutae , subfalcatae, praesertim in pagina in-
feriore paleis fulvis ciliatis dense obsidentur; in pagina superiore paleae cum aelate rarefiunt,

—- 15 —

ita ul. frondes hinc ex apice sensim calvescant. . Frons fertilis lincari-lanceolata obtusa, steriles
haud aequans, in stipite itidem fronde ipsa tertiam parlem breviore et in utraque frondis pagina
paleis rufis et purpureo - badiis (hae praesertim in costa media) obsita. . Capsulae inter pagi-
nae inferioris paleas emergentes flavi colores sunt.

llaec nostra species cum eiusdem nominis-planta maderensi omnino convenil; cx patria
igitur sicut ex descriptione pro verissimo 4. squamoso Swarts habenda.est. Acrost. lepidotum
Willd. Spec. pl. Tom. V. p. 102, quod vulgo cum eo coniungitur, uti in cl. Sprengel System.

Vegel. Tom. IV. p. 33. stipite frondibus longiore recedil. Acrost. squamatum Willd. . c. p. 101.
a nostra specie vix , nisi statura pygmaea , differre videlur.

70. . Grammitis. leptophylla Sw. |. c. p. 98 et 918. tab. I. fig. 6. Genio Ebene lois.
phylla Descaur Sprengel |. c. p. 40.

[Iab: in viis cavis insularum St. Miguel Terceira et Fayal. — Coll. nr. 166.

71. Polypodium vulgare y. serratum Willd. |. c. p. 173. Differt haec varietas frondibus
maioribus evidenter serratis, — Hab: ad muros et in truncis arborum vetustis insularum
omnium ex. gr. ins. St. Miguel. Coll. nr. 171.

73. Adiantum Capillus Veneris L. Wild. l. c. p. 40) — lab: ad muros prope Punta
del Gado ins. St. Miguel. Coll. nr. 168 et 169.

Eliminanda sunt e catalogo nostro (in Wiegmanns Archi l. c): Adiantum | africanum
Rr. e& Adiantum maderense Lowe , quod secundum specimina in ipsa illa insula lecta ab A4:
Capillo non differt.

13... Pleris aquilina L. Willd. l. c, p. 409. — Hah: in dumetis plurium insularum e. gr. ins. Fayal.

(74. Pleris arguta. Vahl symbol. Lp. 84. Sw.l.c. p. 08. Willd. l.c. p. 387. — Hab:
in Caldeira ins. Fayal, et in pm ins. Pico, ubi frequens est inter 2000^ et 4500" all.
— Coll. nr. 184. | |

75. Blechnum boreale Swarts |. c. p. 115. Willd. l. c. p. 405. — Hab: in sylvis in-
sularum omnium. frequens. — Coll. nr. 177. :

(76. Asplenium. palmatum Lam. Sw. l. c. p. 75. Willd. l. c. p. 306. — Hab. in prae-
ruplis umbrosis omnium fere insularum, non ultra 800^, e. gr. ins. Fayal. Coll. nr. 178.

71. Asplenium Adiantum' nigrum. L. Sw. l.c. p. 84. Willd. |. c. p. 346. Hab: in lapi-
dosis ins. St. Miguel. et Fayal. — Coll. nr. 176.

[7&.] Asplenium anceps (Sol. mss. in. Lowe primit. l. c. p. 8.) fronde pinnata lineari-
lanceolata, pinnis distinctis subpetiolatis oblongis obtusis crenalis basi abruptis inferioribusque
sursum acule auriculatis, soris biseriatis obliquis distinctis , rhachi stipiteque nilidis fuscis tri-
gonis alato-marginalis. — Jab: ad muros vinearum, ad rupes el in viis cavis ins. Pico et Fa-
yal. — Coll, nt. 174. ; i

|79. Asplenium. marinum L. Sv. l. c. p. 79. Willd. 1. c. p. 318. — Hab: in
rupium marinarum fissuris omnium insularum usque ad 5004 alt. — Coll. nr. 173.-

80. — Asplenium monanthemum Sm. Sw. l. c. p. 80. — Willd. l. c. p. 399.- zm Hab:
muris ins. Fayal (forma pumilior) et in praeruptis umbrosis inter 2000' -et-3000' all. ins. -
Fayal et Pico (forma elatior). Coll. nr. 175. in ida ' um

fst.] Allantodia wmbrosa Kaulfuss enumerat. filic. p. 179. Sprenó. l. c. IV. p. 95- dosi-

*

— We

dium umbrosum Sw. |. c. p. 60. . Willd. l. c. P 983. — Hab: in sylvis ins. Flores et Pico
rarius. — Coll. nr. 183.

(82.] Allantodia azcillaris Kaulfuss. l. c. p. TT frondibus bipinnatis, pinnulis oblongis
pinnatifidis, laciniis oblongis argute bi-ad quadridentatis basi monosoris, rhachi sulcata subnuda.
— lab: in sylvis.ins. Pico et Flores. — Coll. nr. 189.

(522. B. axorica Hochstelter susc. Rhachis valde paleacea , quae in priori vix unam al-
leramve paleam in superiore frondis parle gerit. Praeterea differt laciniis pinnularum brevio-
ribus et dentibus acuminatis profundius incisis.

Hab: |n sylvis ins. Pico. Coll. nr. 189b.

(83. "Woodwardia radicans Sw. |. c. p. 117. Willd. l. c. p. 418. — Hab: in Caldeira
ins. Fayal. i

|84. Scolopendrium officinarum Sm. Sw. l. c. p. 89. Willd, |. c. p. 348. — . Hab: in
rupibus insularum fere omnium.

(55.] Nephrodium Foenisecii (Lowe l. c. p. 7.) fronde triangulari v. ovata 3—4 pinnati-
fida glabra, laciniis oblongis obtusis mucronalo - serratis, inferioribus exterioribus internis op-
positis maioribus, soris numerosis dislinctis, stipite frondem vix aequante sparsim paleaceo. —
llab : in sylvis editioribus ins. Pico inde a 1000^ alt. ; in ins. Flores fere ad maris litus usque
descendit. — Coll. nr. 181.

85*) Nephrodium molle. RBr;.— Aspidium molla Su. 1 P 40, filix americana, a cl. Wat-
son inter plantas Caldeirae ins. Fayal nominatur. E

86. Aspidium angulare. Willd. l. c. p. 257. — Hab: Vulgalissima in sylvis omnium in-
sularum usque ad 3000 alt. — Coll. nr. 180.

[87. Cystopteris fragilis Bernhardi in Schrad.n. Journ. 1 St. 2. p. 26. Aspidium fra-
gile Sw. |. c. p. 58. Willd. l. c. p. 280. — Hab: in umbrosis ad fontes, e. g in. ins. Ter- :
ceira, el in ins. Fayal ad fontem ,Ribeira secca*. — Coll. nr. 179. m.

(38. Dicksonia Culcita L'Herit. Ait, Mort. Kew. IL p. 469. Sw.l c. p. 136, . Willd.
I. c. p. 486. Balantium. Culcita Kauif. l.c. p. 990. — Hab: in sylvis editioribus (indé a 2000/
alt.) ins. Fayal, St. Miguel, Pico et Flores ; rarissime tfruclificat. — Coll. nr. 172.

Rhizoma capillitio aureo rufo, nitidissimo, e pilis articulalis i. e, simplici cellularum cylin-
dricarum serie constantibus conflato densissime vestitur. Haec coma, quam incolae, uti et plan-

| iam jpsam jCabellinho« vocant, praesertim. in insula Madera, ubi speciosa haec filix etiam pro-

veniL, stragulis farciendis adhibetür , quo factum est, ut haec planta, quae sylvas montanas .
azorieas mire condecorat, in illa insula rarescere incipiat.

189... Hymenophyllum iunbridgense Sw. l.c. p. 147. — Willd. l.c. p. 591. —dn: in ligno
putrido ek terra humida T— umbrosarum ins. - Xu — * -Flores et fico. —
Coll. nr. 187... —

f90.] M iomones speciosum Willd. " e. P» A18. — Hab: in iohtosis (alt. 3999)
umbrosis humidis. in ligno putrido, in iisdem insulis ac praecedens. — Coll. nr. 181 et nr. 185:
specimina iuniora, quae pro Tr. hibernico Willd. habuimus et sub hoc nomine catalogo nostro -
(n Wiegmanns Archiv Ll. c., unde igitur eliminanda , inseruimus..

| 91. -Osmunda regalis L.. Willd. l.c. p.97, Sw. le: p. 160. — Hab: in móntosis syl-

^

2H

V- A

vaticis humidis circa 1000" alt, ins. Flores, et ins. St. Miguel prope Bretanha et in valle ,das
Furnas. — Coll. nr. 167.

(02. Ophioglossum polyphyllum A. Braun! in plant. arab. un. it. 1837. nr. 984. — - Differt,
uli clariss. autor nobis in litteris benevolenter communicavit, ab O. eulgato, cui proxima,
haec species: frondibus pluribus eodem anno ex rhizomate, quod etiam frondium priorum ru-
dimenta gerit, prodeuntibus, praeterea statura pusilla (tota planta 1—9 uncialis), spica fron-
dem sterilem, simplici et laxo venarum reticulo instructam , paulum superante , breviore, sed
longius mucronata ac in illa. —

Specimina azorica ob rhizomata nimis manca certo huic novae speciei adsciscere non au-
demus, quacum vero secundum cl. A. Braun omnibus frondis characleribus conveniunt. —
Hab: in pratis montanis supra St. Barbaram ins. Terceirae. Coll. nr. 165. In calalogo nostro
per errorem O. lusitanicum nominatur.

Ord: Lycopodiaceae Endl. gen. p. 69.

Gen: 698. Lycopodium L. — * Selaginella Spring. —

[937] Lycopodium Selago c. spinulosum Spring. Monograph. Lycop. in nouv. Mém. acad.
roy. Brux. 1842, pag. 20. Lycop. suberectum Lowe! | c. p.9. Differt a vulgari L. Selagine
L. (quod ex cl. Watson in ins. Pico provenit) foliis spinuloso-denticulatis et praeterea, secun-
dum cl. Lowe, siatura multo maiore et foliis patemi- squarrosis. — lab: in sylvaticis mon-
tosis inter 1500 et 30004 alt. ins. Terceira, St. Miguel, Flores et Pico. — Coll. nr. 164.

(94.| Lycopodium cernuum L. Sw. l. c. p. 178. — Willd. l. c. p.30. Spring. l. c. p. 79.
— lab: haec planta inter circulos tropicos communissima, hic, in distributionis termino boreali
(sed nec in Madera nec in Canaiis provenit), in solo vulcanico vaporibus calefacto circa fontes
fervidos ,Furnas* dictos, qui in insula St. Miguel alt. 000^ in ins. Terceira vero fere alt. 3000"
supra mare sili sunt. — Coll. nr. 163.

05. Selaginella denticulata Spring. inedit. Lycopodium denticulatum Wild. l. €. p. 34.
— lab: in umbrosis humidis omnium insularum. —

IK. Monocoíyledones.

Ord: Gramineae Endl gen. p. 77. .
Gen: 754. Holcus L. — 756. Anthozanthum L. — 770. Panicum L. — 781. a. Selaria. Palis.
— 810. Agrostis L. — S11. Gasíridium Palis. — 813. Polypogon Desf. — 818. ia

Clar. — 891. Arundo L. — 836. Cynodon Rich. — 841. Eleusine Gürtm. — 859. Aira L.
— 869. Lagurus b. — 864. Avena L. — 870. Poa L. — 883. Briza L. —. .889.. Koeleria
Pers. — 804. Cynosurus L. — 899. Festuca .L. — 900. Bromus Lo 919. Lolium L. Aut
913. Triticum L. — 917. Hordeum L. — T o
A Holcus rigidus (Hochsteiter msc.) rhizomate. Sedi foliis distichis rigidis Viiio
hi "

5»

€——-

scabriusculis, vaginis glabris culmum vestientibus, panicula subsecunda, arista glumas.excedente,

— "Tabula nostra.I. fig. 2. — Hab: in ora maritima sabulosa, ad vias et in ruderalis ins,
ipt nec non ins. Pico; specimina lecta sunt mense lulio floribus nondum apertis. — Coll.
. 127.

Culmi ex rhizomate repente plures, dodrantales ad sesquipedales, foliis approximate disti-
chis, margine involutis, pungentibus obsessi; folia superiora remoliora, suprema vaginis tumi-
diusculis culmum usque ad paniculae basin includunt. Ligula exserta, lacero -fissa. Paniculae
ramuli erecto- patentes, hispiduli. Glumae (vid. Tab. I. fig. 2. a) setulis brevibus scabridae,
superior inferiore duplo latior, nervis lateralibus a dorsali remotiore, quam in speciebus nostra-
. tibus. Flosculorum alter inferior hermaphroditus mulicus, alter superior masculus, aristatus,
basi interiore pilorum fascieulo paleam dimidiam non aequante praeditus. Arista palea fere
duplo longior medio geniculatim extus flexa. Haec species nova habitu peculiari et glabritie
a Holcis nostratibus egregie differt, quamobrem etiam haud xlubitamus ex cl Watsonii au-
ctoritate sequentem hic inserere speciem:

907. Holcus mollis Linn, Spec. pl. p. 1785. Kunth Acusucdieids synopl, s. Enumerat.
plantar. etc. Tom. I. p. 35. — Hab: in ins, Fayal (W.)

08. Anthozanthum odoratum L. sp. pl.40. Kunth. |l. c.. p. 38. — Hab: in collinis insu-
Jarum plurimarum e. gr. ins. St. Miguel, Terceira et Fayal ; ; in pascuis montanis ad lateramon-
ts ignivomi ins. Pico inter 30004 et 5000^ alt. copiose crescit. —

99. Panicum sanguinale L. sp. pl. p. 84. Kunth l. c. p. 8. — Hab: in arenosis e. gr.
prope Horta ins. Fayal. — Coll. nr. 143.

100.. Setaria glauca Palis, Agrost. p. 51. — Kunth l. c. P- 149. — Hab: ad vias, in vin-
eis elc.; specimina nostra ex ins. Pico.

(101. .Agrostis verticillata Vill. delph. p. 74.- Agrostidis aieo L. varietas panicu-
lis dense verticillato - glomeralis, glumis SURE LO BINA. — Hab: in lapidosis praecipue prope
littora maris. — Coll. nr. 149.

102. Gastridium australe Palis. l. c. p. 91. JR. E e. p. 230. — Hab: in lodis gra-

minosis, praesertim mari propinquis; spec. nostr. ex ins. Fayal. — Coll. nr. 144.
to. Polypogon maritimus Willd. Kunth. l. c. p. 2913. — Hab: Ad litora maris in rupi-
bus et in vii: lurium insularum. — Coll. nr. 133.

(19. | olypogon monspeliensis Desf. f. minor, seta flosculi exigua. Kunth. l. c. p. 932.
— Hab: ad littora ins. Terceira cum praecedente; — Coll. nr. 189. ^^ -

105. Deyeuzia caespitosa (Hochstetter msc.) dense caespitosa, foliis linearibus angu-
stissimis planis apice convolutis vaginisque glabris, ligula exserta oblonga margine lacera, pa-
nicula aequali glümis acuminatis, flosculi palea inferiore arista dorsali geniculata glumas duplo
excedente. — Hab: in lapidosis et rupium littoralium. fissuris ins. Pico, fene et Flores; flor.
m. lulio. — Coll. nr. 188. Ye

Radix fibrosa. -Culmi numerosi digitales ad dodrantales tenues. Bifollorei vaginae striatae
duas culmi partes tertias vestiunt. Panicula lanceolata v. ovato -lanceolata, flavescens , splen-
dens. Glumae subaristato -acuminatae, nervo dorsali scabro. Palea inferior glumas subaequans,
glabra, apice in selulas quatuor, quarum duae Hatsipicms brevissimae sunt excurrit. Arista

— 19 —

dorso infra medium inserla, tenuis, plus minus geniculato -flexa, Palea superior multo minor,
apice bifida in setulas duas brevissimas excurrit. Rudimentum flosculi alterius plumosum minutum.

(100.] Deyeuvia azorica (Mochsletter msc.) radice repente, culmo ascendente basi subra-
moso, 1—2 pedali glabro, foliis planis internodio longioribus, margine scabris, ligula truncata,
panicula ramosa patula ante. et post anihesin contracta lineari v. lineari-lanceolata, glumis
aequalibus lanceolatis carina scabris, flosculo iis paulo minori, palea inferiore quadridentata,
dentibus duabus exterioribus in selulas produclis, arista infra medium inserta geniculata , glu-
mas paulisper egrediente, palea superiore duplo minori biloba. Hochstett. . |

llab; ad vias et in collinis ins. fere omnium, specimina nostra lecta sunl pr, *Horta ins.
Fayal.et pr. Angra ins. Terceira; pauca tantummodo adsunt exemplaria, quia pro Agrosüide
alba habebatur, cui habilu accedit; sed rudimentum alterius floris plumosum minimum, at tamen
distinclum adest, ul in praecedente.

(107. Arundo Domaz —L. sp. pl. p. 190. Kunth l. c. p. 246. — Hab: in palustribus,
forsan ob usum oeconomicum ex Europa australi huc transplantata,

108. Cynodon Dactylon Pers. syn. Ll. p. 85. Kunth. l. c. p. 259. — Hab: in arenosis
ad vias.et in ruderalis; spec. nostr. pr. Horta ins. Fayal lecia sunl, Coll. nr. 142.

100. Eleusine indica Gártn. B. spicis 1—9, culmo 3—5 - pollicari Kunth |. c. p.273. —
lab: haec species, ceterum in regionibus iropicis totius orbis vulgaris, in arenosis maritimis ei
ad muros pr. Horta ins. Fayal. Coll. nr. 137.

— 110. Aira caryophyllea ^L. sp. pl p. 97. — Kunth l.c. p. 29509. — IIab: in collinis siccis
in rupibus liütoralibus et ad muros plurimarum insularum; spec. nosir. pr. Punta Delgado ins.
Si. Miguel lecla. — Coll. nr. 148.

(il. Lagurus ovatus L. spec. pl. p. 119. Kunth l. c. p. 295. — Ilab: in muris, ad
vias et in collinis siccis omnium insularum. — Coll. nr. 138.

119. Arena hirsuta. Roth. — Kunth. |. c. p. 309. Avena barbata. roter. Lusit. p. 108. —
Hab: in lapidosis et ruderatis; spec. nostr. e tectis urbis Angra ins. Terceira. Coll. nr. 150.

[113. Avena brevis Roth. — Kunth, l. c. p. 301. var: uniflora, flosculo glabro H. — Hab:
inler segeles pr. Angra ins. Terceira.

(114]. Avena geminiflora Kunth l. c. p. 303, Gaudinia geminiflora Gay ibid. — Hab: in
rupibus liltoralibus ins. St. Miguel. Coll. nr. 151. :

- Patria huiusce graminis in hortis nostris botanicis hospitantis hucusque latuil. Ceterum
specimina nostra a cullis spiculis minus manifeste geminatim approximalis et aristis paleas
aequantibus differunt. . Gaudinia fragilis , quim cl Watson |. c. se in insula Fayal vidisse di-
cit, fortasse haec nostra erat planta.

(115. Poa. loliacea. uds, angl. p. 43. Pers. l c. L, p.99. Festuca. rotiboéllioides Kunt
l.c.p.395. — Jab: in rupibus littoris marini ins. St. Miguel, Terceira et Fayal. — Coll, nr. 130.

(116. Poa rigida L. sp. pl. p. 101. — Festuca rigida Maptt l9 p. 392. Hob ggitroo-
cedenle. — Coll. nr;.135.
— [117. Brisa maaima L. sp. pl. p. 103. Kunth l. c. p. an — lab: in colinis apricis.
omnium insularum. — . Coll. nr. 147. aer

18. Brisa minor L. sp. pl. p. 102. -Kunth 1 e. p. 372. — Hab; iu. muris e gr. ins.

—— om SA

Fayal, et in pratis montosis siccis montis ,Pico de Fogo* ins. St. Miguel (forma pumila vix
digitalis). — Coll. nr. 146.

(119. Koeleria phleoides Pers. l. c. Y. p. 79. KKunth l|. c. p. 388. — 7Zab: in muris et
ad vias praecipue in ins. St. Miguel. — Coll. nr. 139.

(119*. Oynosurus echinatus L. sp. pl. p. 105. Kunth |. c. p.388. — ab: in muris, in
cullis et in collinis asperis apricis e. gr. in monte ,Bazil* ins. Terceira. — Coll, nr. 139.

190) Festuca glauca (Schrad. Kunth. l. c. p. 400) var: longearistata ZZochst. foliis lon-
gissimis, culmos pedales ad sesquipedales fere aequantibus setaceo - convolulis glabris, pani-
culis ambitu lanceolatis subdistichis, spiculis plerumque quinquefloris, glumis aristatis , floribus
hirto-scabris, palea exteriore in aristam ipsam aequantem palea interiore in aristas binas sca-
bras breves ezcurrente. — Z1ab: in rupibus littoralibus ins. Fayal et Pico. — Coll. nr. 131. b.
Verosimiliter eadem planta est: ,Festuca VPSGAS DOM cl. Watson. c. sine autoris nomine inter
plantas az azoricas nominat.

(191. | Festuca petraea (Gulhnick in lit. ad Zochst.) densissime caespitosa, foliis longis-
simis culmos aequanlibus strictis rigidis glabris convoluto -setaceis, ligula biaurita, vaginis
glabris striatis culmos veslientibus, paniculis ovato-lanceolatis rigidis distichis secundis, rhachi
Spiculisque hirtis, glumis paleisque inferioribus breviter aristatis. — ab: in rupibus littoralibus
omnium insularum , ubi caespites maximos colore cinereo -ílavescenti oculos parum allicientes
format. — Coll. nr. 131. PE ;

A praecedente, quae iisdem locis crescit, culmo ad paniculam usque vaginis tecto ,: vel,
si paululum emergit, hirto - tomentoso, praesertim vero statura robustiore et panicula magna
compacla rigida, nec non gluma exteriore lata evidenter trinervi facili negotio dislinguitur.

[129. .Festuca bromoides L. sp. pl. p. 110. Kunth l. c. p. 320. — Hab: ad vias et in
muris omnium fere insularum. — Coll. nr. 140.

(193. Bromus rubens L. sp. pl. p. 114. Kunlh l. c. p. 490. — Zab: in incultis, muris
el tectis; specim. nostr. ex ins. St. Miguel. Coll. nr. 14.

( 124. Bromus madritensis L. ibid. Kunth. |. c. p. p. 410. — Zab: cum Spouse. - —
Coll. nr. 141. b.

(125. Lolium multiflorum | Lam. A. gall. HI. p. 621. Kunthl. c. p. 436. — Hab: in
moniosis petrosis ins. Terceira.

126. Triticum repens L. sp. pl. p. 198. Kunth l. c. p. 440. — Z7ab: ad vias el in gra-
minosis.

197. Triticum ciliatum DC. fl. gall. Ill. p. 85. Kunth 1, c. p. 447. — Hab: in collinis
apricis e. gr. in ascensu montis ,Bazil& ins. Terceira, et in ins. Pico. — Coll. nr. 134.

128. Hordeum murinum L. sp. pl. p. 196. Kunth l. c. p. 456. — ab: ad vias ins.
Terceira.

Ord: Cyperaceae Endl. gen. p. 109.

Gen: 957. Carez L. — 990. lsolepis RBr. — 1000. Scirpus L. — 1000. c. Eleocharis RBr.
| 199.) Carex Guthnichkiana (Gay in Ann. sc. nal. ser. 9. X. (1838) pag. 289,) spica so-
litaria elongata androgyna gracili apice mascula, squamis dense imbricalis obtusissimis apice

PC VT PPS LNVESIENIT D QUT. Vita ym o Dro S

ciliolatis, squamis femineis laxissimis obtusis, utriculis squama longioribus oblongo - ellipticis
plano - convexis in rostrum eas aequans repente exeuntibus antice nervis 2 validis prope mar-
ginem percursis laevissimis, radice fibrosa. G. — Ie: Kunze Suppl. Caric. Schkuhr. L. tab. 1.
fig. 1. (descr. p. 3.) ZZab: Locis editioribus humidiusculis umbrosis: intra Caldeiram ins. Fayal
ad latera montis ignivomi ins. Pico inter 15004 et 9000^ alt, et similibus locis in ins. Flores;
specimina lecta sunt mense Iulio et Iunio capsulis immaturis, quarum una alterave reflecti in-
cipit. — Coll. nr. 169.

Proxima est Carici decipienti Gay. l. c. p. 987. , in Pyrenaeorum iugis nuperius deteclae.

130. Carer divulsa Good. Linn. Trans. 1l. p. 160. — Kunth Cyperograph.. synopt. s. Enu-
merat. plant. etc. Il. p. 385. C. muricata 8. divulsa Wahlenbg. — ab: frequens in locis
graminosis collinis omnium insularum.

131. Carez stellulata Good. Kunth |. c. p. 300. — IIab: in montosis humidis ins. Pico.

[131a] var: Grypos: humilis, culmo tereti. Carex Grypos Schhuhr. Caric. fig. 103.
vid: Gay |. c. p. 364. et 365. — Hab: in pascuis montanis siccis ins. Fayal.

132. Carex flava Lam. Kunth |. c. p. 446. — Hab: in montosis sylvalicis usque ad 3—43000".

(183.] Cares axorica (Gay l. c. XL. 1839. p. 185.) radice fibrosa, fasciculis dense cae-
spilosis, foliis planis angustis facie scabriusculis culmo tenui acute'triangulo superne scabro
dimidio brevioribus, spiculis 5—7 sessilibus in eapitulum parvum ovoideum acuminatum dense
aggregatis, terminali mascula cylindracea , reliquis. focmineis ovoideis paucifloris, ima bra-
cleala, squamis focmineis ovalo - oblongis aculiuseulis vel breviter acuminatis, utriculis longi-
tudiné el latitudine squamae erectis silibus membranaceis hirtulo- iitmeifitibós plano -
convexis oblongis apice basique sensim parumque allenualis nec apice rostralis inler carinas
enerviis, ore obscurius bidentato, stigmatibus 2. (rarissime3.). G. — ZZab: in ins, Pico et Fayal
ad latera montium inter 1500/ et 2000 alt. ; specim. m. Iunio lecta fructibus nondum maturis.

De differentia, quae inter hanc nostram speciem et C.piluliferam L., cui habitu simillima
esl, inlercedit, uberius egit acutissimus Gay l. c.

|1394.] Curez laevicaulis ( Hochstetter in. Kunze l. c. p. 31. Tab. 1V. fig. 2-) spica mascula
solilaria pauciflora, femineis 2—4 remotis oblongis (laxifloris) exserte pedunculatis pedunculis
laevissimis, bracteis vaginantibus foliaceis longis angustis, utriculis ellipsoideis longe rostratis
rostro ore bidentato margine glabro, antice tenuiter nervosis, squamis breviter ovalis apice
ciliolato - mucronalis mucrone longo scabro longioribus, culmo basi foliato laevissimo , foliis
angusle linearibus rigidiusculis, vaginis ligulatis ligula abbreviata, rhizomate repente. K. —
Hab: in paludosis declivibus pr. Sta. Cruz ins. Flores; lect. Iulio fructibus maturis. Coll. nr. 156.
Differt sec. cl. Kunze a C. punctata Gaud., cui subiungit cl. Gay, praeter. alias notas pedun-
culis spicarum laevissimis nec scabris. zi

[135.] Carex rigidifolia (Hochstetter msc.) spicis masculis 2 lanceolalis , feminei$ eylin-
dricis 4 (v. 3),- quarum superiores apice maseuli, 2 inferiores exserle peduncilitde sunt,
bracteis foliaceis angustissimis vaginantibus culmum subaequantibus, pedunculis. Scabriusculis
squamis masculis ovato - lanceolatis nervo dorsali in mucronem scabrum excurrente , foemineis
ovalis apice ciliato-laceris nervo in mucronem longiorem scabrum acuminatis , utriculis trique-
tris antice planis lanceolato- obovatis in rostrum breviusculum planum ópice bifidum margine

x ONE ou

scabrum desinenlibus anlice quinque - postice. mullinerviis pari marginante crassiore superne
scabro, stigmatibus 3, culmis foliorumque vaginis glabris, foliis culmos subaequantibus basi
complicalis distichis rigidiusculis margine et carina seabris, rhizomate repente. — Jc: Tab.
nostr. HI. fig. 1.—1.a. utriculus a tergo —1b. idem a ventre. — ab: in locis umbrosis humidis
elatis ins. Pico. Coll. nr. 160. — Caule distinguenda a sequente, cui proxima et pro cuius
varietate minori olim habuimus. .

[ 136.) Carey Zochstelleriana (Gay inedit.) spicis masculis 3 cylindricis, femineis 2—4
apice masculis cylindricis laxiusculis exserte pedunculatis pedunculis scabriusculis, bracteis
vaginanlibus , squamis masculis obtusis mucrone brevi, femineis in aristam scabram longio-
rem acuminalis, utriculis obovatis in rostrum breve bifidum margine scabriusculum lerminatis
anlice el postice plurinerviis pari crassiore in dorso prope marginem decurrente, stigmatibus 3,
culmo triquetro glabro elato; foliis flaccidis margine carinaque scabris. — Ic: Tab. nostr. II.
fig. 2. —2.a. squama fem. ex inferiore spicae parte. — 9.b. utriculus a ventre — 2.c. idem a dorso
visus. — Hab: in locis montosis ins. St. Miguel: in ascensu versus vallem ,Sete Cidades*, et
pr. Angra ins. Terceira; specim. fructibus plane maturis mense lunio lect. Coll. nr. 159.

Species a praecedente, cui affinis, statura elatiore: culmis nempe 2—2/, pedalibus (in
ila spithamei) , foliis flaccidis, culmo evidenter brevioribus, plerumque Spicis pluribus, squa-
mis masculis brevius mucronalis, utriculorum forma, rostri scabritie fere deficiente, caryopi-
dis denique colore olivaceo - viridi (in illa contra badiae sunt) probe dislineta; illa eliam
florendi tempore toto mense seriore differt. - :

137.] Carex Floresiana (Hochsletter msc.) spica mascula solitaria filiformi, foemineis 3
breviter incluse pedunculatis approximalis fastigialis quarlaque. remotiuscula exserle pedunculata,
omnibus cylindricis laxifloris subquadrifariis , bracteis vaginanlibus foliaceis spicas subaequan-
libus, squamis pellucido - membranaceis nervo dorsali scabro in mucronem aristamve ipsis
breviorem excurrente, ulriculis convexo-planis acute marginalis ellipticis utrinque allenualis in
rostrum ipsis brevius apice bidentatum excurrentibus cum rostro squamas aequantibus ima basi
antice 1-, dorso plurinerviis, stigmatibus 2, culmo gracili trigono laevi, rhizomate repente.
— lc: Tab. nostr. III. fig. 1. —1.a. squama feminea. — 1.b. utriculusa lergo — 1.c. idema ventre.

|138.] Carex Vulcani (Hochstetter msc.) spica mascula solitaria filiformi, femineis 4,
superioribus incluse pedunculatis approximatis fastigiatis, inferiore (v. 2 inferioribus) remotiuscula
exserte pedunculata bractea vaginante foliacea ipsam longe superante fulla, omnibus cylin-
dricis laxiusculis subquadrifariis, squamis pellucido- membranaceis nervo scabro excurrente
acuminalis, utriculis subrotundis lenticulari - compressis in rostrum ipsis longius apice bidenta-
tum squamam plus minus excedens acuminatis ima basi dorso plurinerviis, stigmatibus 2, culmo
elato laevi, foliis elongatis margine carinaque scabris. — lc: Tab. nostr. IIl. fig. 2. — 2.a. squa-
ma feminea. — 9.b. Utriculus a dorso — 2. c. idem a ventre.

Hab: in praeruptis montis ignivomi in ins. Pico circiler 4000^.s. m. Coll. nr. 158.

Differt à praecedente slatura elata: culmis nempe 1'/, —-2 pedalibus (in illa vix pedales
sunt), omnibus parlibus maioribus, utriculorum forma et colore laete - viridi nec pallide-stra-
minea, caryopside denique lenticulari, llavescente, nec, ut in illa obovata, trigona, fusco-badia.
Inter nostrates Car, sylcatica Huds. huic accedit sed utriculorum. indole luculenter diversa est.

— 209 —

139.| Carez myosuroides Lowe |. c. p. 10. Kunth 1. C. p. 514. — Z7ab: ad rivulos in
sylvalicis montosis ins. Flores, praeseríim in valle ,Ribeira do Cruz* alt. 1000 — 1500".
Coll. nr. 155. — Differt a Carice maxima Scop., cui maxime affinis: statura elatiore (specim.
nostr. fere tripedalia) spicis pluribus (7) longioribus (7—8 pollicaribus), mascula sessili lineari
nec clavata, femineis superioribus approximatis, omnibus APT masculis, utriculorum rostro
saepius incurvo. .

Quaenam nostrarum iamiam descriptarum sint: ,Carez Watsoni Boott n. Sp.* et ,Carez sa-
gillifera*, a cl. Watson l. c: inter plantas ins. Fayal et Pico nominatae, plane nescimus.

(140. Isolepis Saviana. Schulf. mant. Il. p. 63. — Kunth |. c; p. 103. "Scirpus Savii Se-
bast. ei Maur; — Hab: in paludosis editioribus ad latera montis ,Pic de Pico« (Wats.) et in
similibus locis pr. Praya- de Victoria ins. Terceira (Hochst.).

141. solepis fluitans RBr, prodr. p. 291. Kunth |. c. p. 188. — Hab: in aquis sta-
gnantibus ins. Pico cuni praecedente et in locis edilioribus turfosis ins. Terceirac.

149. Scirpus maritimus L. fl. suec. p. 39. Kunth 1. c. p. 167. — Hab: in paludosis
maritimis; spec. nostr. pr. Praya de Vieloria ins, Terceira lecta sunt.
: 143. Eleocharis: palustris RBr. lKunth l. c, p. 147. —. Hab: in tiüindoxis e. gr. in Cal-
deira ins. Corvo.

(144.] Eleocharis mulicaulis Dietr. Kunth lc. p. 149. — Hab: in paludosis montanis

ins. Terceira.
fi4b. Cyperus esculentus L. sp. pl p. 67. Kunth | c. p. 61. C. Tenorü Presl Flor.
sicul. L p. 48. C. aureus Tenore in Spreng. l. c, I. p. 999. — ab: in campis arenosis ins.
Terceira et Fayál. — Coll. nr. 159.

[146. Cyperus Po L.V c, p. 67. — Kunth |. c. p. 60. | Cyperus badius Desf. Flor.
alland. I. p. 45. tab. . fig, 9. — ab: ad lillora et in dumeltis collinis ins. Si. Miguel, Ter-
ceira et Fayal. — Coll. nr. 153.

Ord: Iuncecaceae Endl. gen. p. 130.

Gen: 1047. Luzula DC. — 1049. Iuncus L. —

[147.] Luzula purpureosplendeus (Seubert) caespitosa. foliis late linearibus margine car-
tilagineo - scabro subinvoluto villosis, culmeis abbreviatis, vaginis ore villosis, anthela bra-
cleam superante cymosa ramosa: subsecunda , floribus 3—5 fasciculato-congestis, sepalis acutis
capsulam obcordatam superantibus, exterioribus paulo brevioribus. — Ic: Tab. nostr. IV. fig.
2,—2.8. fasciculus florum. — 29.b. flos remoto sepalo antico.

Hab: in sylvalicis et montosis omnium insularum alt. 800^ — 2000".

Species elegantissima, L. maximae nostrati affinis, sed valde insignis floribus multo. maio-
ribus, sepalis basi nervoque medio purpurcis,, margine scarioso, in sepalis interi - la-
tiore pellucidó- Tufescente , splendente. ' Folia rigidiuscula , infra striata , cum a e mar-
gine calvescentia, vel breviora patentia vel erecta et dimidium fere culmum: aequantia. -
Nomcn: Luzula elegan$ Guthnick, schedulis collectionis inscriptum mutandum. eral, quia
ex cl. Watson species maderensis, L. campestri nostrati affinis a. cl. Lowe : Luzula elegans
nominalur. Synonyma: Luzula axoricà Watson et Iuncus purpureus -Masson Buch in Ahhandl.

der Berlin. Akad. 1816—17. p. 362, verosimillime ad hanc nostram speciem pertinentia ob
diagnoses deficientes dubia sunt.

|147*.| Tuncus lucidus. (Hochsteller) culmo compressiusculo tenuissime striato folia angusta
subcanaliculata vel plana subaequánte, panicula cymosa, bracteis tribus v. quatuor foliaceis,
duabus ipsa longioribus fulta, ramis erectis, ramulis subincurvis, floribus secundis imbricatis
lucidis , sepalis Bü ue qua Das acuminalis capsula oblusa triquetra longioribus. ZZochst. — lc:
Tab. nostr. IV. fig. 1.—1.a. ramuli floriferi apex. —1.b. flos includens capsulam maturam —1.c.
eadem separata. — Hab: in ins. Fayal. — Maxime affinis lunco tenui Wiüld. Kunth |. c.
p. 948., a quo stalura rigidiore, culmis tenuissime Siriatis, floribusque in Bnitlao ramulis
incurvis unilateraliter seriatis lucidis differt.

148. uncus bufonius L. sp. pl. p. 466. — Kunth l. c. p. 353. — Hab: in uliginosis.

148a. B. fasciculatus Koch synops. p. 739. uncus hybridus Broter. lusit. p. 513. —
Hab: in montosis paludosis alt. 1000/—1500^ omnium fere insulárum.

149. luncus maritimus Lam. Kunth. l.c. p. 399. — Hab: in paludibus maritimis; spec.
nostr. pr. Praya de Victoria ins. Terceira lecta sunt. 2

150. luncus acutus Lam. Kunth |. c. p. 3993. — ab: in littore enini fere insula-
rum. — Coll. nr. 125.

|t5t- uncus sapis «CO Te Le 3465; IT- - Hab: in arenosis ins. St. Miguel
et Terceira. ^ — - M

159. luncus uliginosus Roll Kunth l. c. p. 334. Iuncus supinus Mónch B. repens Koch
synops. p. 730. — ZZab: ad fontes fervidos in valle ,das Furnas* ins. St, Miguel.

Ord: Liliaceae Endl. gen. p. 139.

Gen. 4191. Urginea Stein. —
(159*. Urginea Scilla Steinh. Kunth l. c. IV. p 332. - Scilla mansi p- sp. 1 —
Hab: ad oram maritimam. -

Ord: Smilaceae Endl. pons 152.

Gen: 1184. Smilaz. Tournef. — 1188. Ruscus Tournef. —

B Smilaz tetragona L. suppl. Spreng. Syst. Veget. II. P 109. — Hab: in. sylis
montanis ins. Pico rarius. Coll. nr. 191.

Caulis flexuosus, tetragonus, inermis, cortice cinereo - fusco nigro - - punetulato obductus.
Folia late subcordato- ovata, acuminata, e basi quinquenervia, venarum-reticulo laxo in utra- -
que pagina eminente; petiolus dimidium fere folium-aequans, hinc canaliculatus , supra basin
cirrhos binos validos gerens. Flores in specim. nostr. masculi in umbellas pedunculatas con-
gesti, pedicellis pedunculum .communem aequantibus. Filamenta antheris per anthesin contortis
longiora sunt, quam ob rem haec nostra species seclioni: Il. Pachysmilaz Grisebach in. End-
- lich. et Martius flora brasil Fasc. V. subiungenda erit. Character plantae linnaeanae, cuius
patria hucusque ignota fuerat, in hanc nostram optime quadrat; eadem esse videtur Smilacis

wwc€oc£Kssr

(0oO»*.6oc. ——— 420r TT IIIRH!DSLES TOUT 99889

w UD

species a cl, Watson eodem loco nalali inventa et: Sm. divaricatae .Soland. msc. in herb.
Banks. nomine salutata. à;
[194.|] Ruscus androgynus L. Spreng. |. c. Ill, p, 18. — ZZab: in horlis frequens; etiam

sponte crescere dicilur.
$

Amaryllis Belladonna. L. Spreng. l. c. Il. p. 51., planta capermsis et americana hinc inde
e. gr. pr. Horla ins. Fayal quasi sponte provenit.
*
Canna. indica L., uti praecedens subspontanea, itidem ex horlis olim aufugit.

*

Ord: Orchideae Endl. gen. p. 185.

[150.] Habenaria micrantha (Hochstelter msc.) labello integro oblongo v. lineari-oblongo
obluso sepala exteriora deflexa aequante, calcare. clavato curvato ovarium dimidium subae-
quante, bracteis tri- v. quinque-nerviis inferioribus flores superantibus, tuberibus indivisis. —
Ic: Tabul. nostr. V. fig. 1—1a. Flos a latere.

Hab: in montosis alt. 1500/—9000^, e. gr. in ins. Pico rarius.

Planta pedalis. Folia inferiora ad vaginas redacta, bina intermedia magna elliptica, supe-
riora sensim abeunt in bracteas florales. Flores parvi, numerosi, dense spicali, virescentes.
Hanc et sequentem speciem ob magnam cum Habenarüs americanis labello integro gaudenti-
bus (Platanthera $. 1. a. Lindl.) affinitatem huc retulimus, quia e floribus siccatis non licet
diiudicare, num forlasse, uti suspicatur cl. Hochstetter Gymnadeniae generi sint potius sub-
iungendae.

(156., Habenaria longebracteata (Hochstetter sc.) labello integro lineari apice subemar-
ginato sepala exleriora patentia et calcar filiforme ovario brevius aequante, bracleis multiner-
viis flores superanlibus , tuberibus indivisis. — Ic: Tabul. nostr. V. fig. 29—92. flos ab anteriori
cum bractea. — Hàb : in locis graminosis regionum editiorum. — Coll. nr. 114. Tubera oblonga
folia bina et flores virescentes ut in Platanthera bifolia R., quam Habenariis adnumerandam
esse ullro suadet. A congeneribus americanis e. gr. Jabenaria bracteata RBr. satis differt;
a praecedente floribus laxe spicatis mullo maioribus facile distinguitur.

[197. Serapias cordigera L. sp. pl. p. 1345. Spreng. l.c. III. p. 700. — Hab: in pratis
el pascuis montanis 1000'—3000^ alt. ins. Terceira, Pico et Fayal. — Coll. nr. 115. Tuber
allerum breviter stipitatum utrumque Airfum , quod nescio an eliam in specim. europaeis sic
se habeat.

.Ord: Naiadeae Endl. gen. p. 229. et
Gen: 1664. Potamogeton L. — - :

158. Polamogeton natans L. l.c. p. 182. — Kunthl.c.p. 197. — Hab: in U ch omnium
insularum. -
159. Polamogelon pectinatus L. |. c. p. 183. Kunth l. c. p. 137. — Hb: in stagnis ;
specim. nosir. pr. Praya de Vicloria ins. Terceirae lecta sunt. T

zi

- MU

Ordo: Lemnaceae Endl. gen. p. 238.

Gen: 1668. Lemna L. —
160. Lemna minor L. Kunth l.c. p. 4. — Hab: in liquis slagnantibus.

Ord: Aroideae Endl. gen. p. 47.

Gen: 1676. Arum L. — 1683. Colocasia Ray. —
(161. Arum italicum Mill. Kunth l.c. p. 93. — Hab: ad sepes, in umbrosis omnium in-
sularum; incolis ,Serpentine* dictum. —

162. Colocasia antiquorum Scholt. Kunth l.c. p. 37. Arum Colocasia L. — Colitur
in regionibus montanis inter 1000^ et 1500^ alt., praesertim in crateribus exslinctis qui ,Cal-
deiras* dicuntur, ibique eliam in dumetis vicinis sponte sua propagatur. Incolae rhizoma
tuberosum plantamque ipsam ,Yams* appellant, quo faetum est, ut per errorem , urgente tunc
tempore praetervisum, catalogo nostro ( Wiegm. Arch. l. c. p. 10, 20 et in Tabula) pro hac:
Dioscoream sativam , quae igitur eliminanda , inseruerimus.

HF. Dicotyledones.
A. CONIFERAE Endl. gen. p. 258.

Gen: 1789. Juniperus L. — 1795. Pinus L. — 1799. Taxus Tournef. —
luniperus Oxycedrus. L. Spreng. 1. c. III. p. 909.

( 163 63 3.] var : brevifolia Hochstett. Forma memorabilis, quae ad Iun. Ozycedrum L. eodem
modo se -se habet, ac lun. nana W. ad lun. communem L., et, uli illa, ex loco natali ortum
duxisse videtur. Folia approximata subimbricata falcato - lanceolata , infra convexa glatca ca-
rina incrassata , supra comcava vix glauca, nervo medio prominente. Fructus depresso - glo-
bosi folia superant. Ex his chàracteribüs non pro forma luniperi cómmünis L. haberi potest,
ui fecit cl. Watson. Frutex ramosissimus , interdum arborescehs , ail »Cedro*' "dictus.
Lignum exsiccatum argenteum. tá "vw à;

Hab: Frequens in regionibus editioribus ; dm insulis minus elevatis montes inde a 1090
usque ad cacumina Occupat; praedominat in ins. Flores, ubi solito maior evadit; in T
Pico monte ignivomo usque ad 5000^ alt. ascendit. — Coll. nr. 194.

[164. ' Pinus Pinea L. Spreng. l.c. ll. p. 886. — Hab: ad littora. maris e. gr. ins. Pico,
sed fortasse ex Europa australi introducta.

- (465. Tazus baccata L. Spreng. |. c. lll. p. 148. — Habz- im hortis. el circa donios ;
in montibus etiam sponte provenire incolae asserunt.

-—
.

—À X

^p^ TAL e

B. APETALAE.

Ord: Calli trichineae Endl. gen. p. 268.

Gen: 1830. Callitriche L. —

166. Callitriche verna L. Spreng. l c. Y. p. 20. — Hab: in paludibus et aquis fluilan-
libus omnium insularum e. gr. st. Miguel (Coll.) et Pico locis editioribus (Watson).

Ord: Myricaceae Endl. gen. p. 271.

Gen: 1839. Myrica L. M"

[167.. Myrica: Faya Ait. — Spreng. l. c. L. p. 403. — Arbor procera incolis lusitanice
sFaya* i. e. Fagus dicta, foliis, sallem in ramulis floriferis, oppositis basi cunealis, amenlis
rufo -lepidolis, masculis basi ramosis. A genere Myricae separanda videtur. Floret Maio et
lunio. — Hab: frequens in sylvis omnium insularum (inde derivandum nomen insulae Fayal —
fagelum) usque ad 2000^ alt. — Ubique plantatur in pomariis ad. Citri Aurantium et C. me-
dicae ibi cuilarum arbores a ventis vehementioribus defendendas.

4

Ord: Empetreae Endl. gen. p. 1106. (sub Polypetal RIEN
^.

x ^

/

Gen: 5760. Corema Don. —
[ 165. Corema alba Don. fpinis album L. M lc. HL p. 900. — Hab: in
lillore ins. Pico (Watson). | / T4 2o E

Ord: Éuphorbiaceae Endl.gen. p. 1107. (sub Polypetal.)

Gen: 5766. Euphorbia L. — 5800. Ricinus L.

(109. Euphorbia Peplis L. Spreng. l. c. ll. p. 702, — Hab: in arena müritíma ins.
Fayal et Pico. — Coll. nr. 118. —

(170. Euphorbia Lathyris L. Spreng. l. c. il. p. UAE - Hab: inler 1 müfos e in Les
ralis ins. Fayal et Pico, — Coll. nr. 116. q j

[111) Euphorbia azxorica (Hochstetter msc.) annua, foliis sparsis linearibus basi attenuata
sessilibus obtusis mueronatis involucralibus basi dilatatis, umbellis 5fidis iterato-biftdis$, involucellis
e basi subcordata rolundato-triangularibus apicé obtusis mucronalis, glandulis longissime bicor-.
nibus, capsulae coccis elevato - punctulatis stria dorsali glabra, seminibus foveolato - reticulatis.
— lab: ad rupes maritimas et in ruderatis prope litus in pluribus insulis. ' Coll. nr, 119.
sub nomine ,Euphorbiae diversifoliae Pers.^, quae vero capsula laevi, foliorum forma
abunde differt: Propius accedit. ad Euph. dem ou quae jumen Li - et capsu-
lae sculptura distinguitur.

(172.| Euphorbia mellifera | Ait. Spreng. l. c. Ill. p. 789. — . Hab: in xilibus faucibus
inter 2000^ et 3000 alt.- ins. Fayal el Flores. Frulex habitu maxime insignis. rami furcali
longi, rigidi, foliorum Obscure glaucorum fasciculis et florum luteorum umbellis coronati,

candelabra quasi referunt, itaque haec species ad canarienses et africamas huius generis ac-
cedit. Cl. Watson , eam a vera E. mellifera omnibus partibus et praesertim foliis maioribus
recedere ait; ceterum nec ipsi nec nostris peregrinatoribus. plantam carnosam exsiccando con-
servare successit.

(173. Ricinus communis L. Spreng. l|. c. lI. p. 878. — Hab: in ruderatis circa urbes

pagosque.
Ord: Urticaceae Endl. gen. p. 282.

Gen: 1789. Urtica Tournef. — 1885. Parietaria Tournef.

[174. ] Urtica azorica (Hochstetter msc.) Caule gracili flaccido foliisque ovatis v. basi
cuneatis grosse dentatis sparsim setosis, spicis monoicis, foemineis axillaribus subquaternis
cylindricis pedunculo petiolum superante longioribus, masculis pluribus terminalibus unilaterali-
bus rhachi dilatata in mucronem excurrente, perigonii valvis duabus fructum inclusum aequan-
tibus planis, fructibus opacis. — c: Tabul. nostr. VII. fig. 1. — 1.a. perigonium frucliferum.
1. — b. et c. fructus ab utroque latere. — d. flos masculus magis auctus. — Hab: in rude-
ralis, ad vias omnium insularum.

Proxime accedit ad U. membranaceam Poir., à qua praesertim spicis femineis cylindricis
elongatis, nec rotundis recedit. Spicae masculae in nostr. specim. "umbellam - terminalem. pe-
dunculatam constituunt. Stimuli eliam spicas obsident; perigonia ct folia iuniora praeterea pilis
brevibus hispidis vestiuntur.

[175. | Urlica Lowei (Seubert) foliis oppositis longe petiolatis ovatis acuminalis grosse
crenato-serralis serraturis sub reclangulis cauleque sparsim setosis, spicis axillaribus, masculis
superioribus gracilibus interruptis petiolos aequantibus rhachi filiformi, intermediis androgynis,
femineis inferioribus abbreviatis fasciculatis petiolo multoties brevioribus, perigonii feminei valvis
maioribus ovatis planis dorso uninerviis. — Urtica rupestris Lowe ex schedula autographa, quod
nomen ob Gussonii synonymin mutandum erat. — Hab: in i et Preis editioribus ins.
Pico rarius. Coll. nr. 190.

[176. Parielaria officinalis L. Spreng. l. c. III, p. 9t4. — Hab: ad muros et in ruderatis.

Ord: Phytolacceae Endl. gen. p. 975. (sub. Polypetl]
Gen: 5969. Phytolacca Tournef. —

d. Phytolacca. ta L. Spreng. E76 l9: JL — Hab: ad oram marinam |

ins. Flores.

Ord: Chenopodeae Endl. gen. p.92.

Gen : 1990. Chenopodium -L.. 1944. — Salsola- L. —
178. Chenopodium ambrosioides L. ed. Willd. I. P 1304. Spreng. l. c. " P 021. —
Hab: in rupibus marilimis et incullis frequens.

D LLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLUZGIGmAIMUGI Ba eceetsteihàá)?; ,'U/ÉBELELEÉSTIILTTEZÉLELLLELIELIEEÉEÉLIÉUÍÉEJÍÉÁELEILLLIEUÓZZOEETETELLÓÉZTBTEEDLÉZSELTPCÉ EL LTZZZS LÉTLZ/T 1 ÉÍÍÁÁYÉQ'm m mm Q0 LOZCZZ LÉÓZTZT TÉ? T8] n TTT]12 22 1L T LT LET] LÉTTÍTTIÍTIÍÍÍIÍIÍIÍITÍÍTE

MUR TUS

[179. Chenopodium. rubrum L ed. Willd. l. p. 1300. Spreng. |. c. I. p. 990. Blitum
rubrum Reichenb. Koch synops. p. 608. — Hab: in incultis plurium insularum, haud frequens.

180, Chenopodium murale L. ed. Willd. l. p. jt. Spreng. ibid. — Hab: ad vias
murosque fere ubique. |

181. Salsola Kali L. ed. Willd. I. p. 1310. Sorti A f T p. 095. — Hab: in arena
ad oram marinam ins. Fayal.

Ord: Polygoneae Endl. gen. p. 304.

Gen: 1986, Polygonum LL. — 1993. Rumez L. —

189. Polygonum maritimum L. Sp. pl. p. 519. Spreng. l. c. II. p. 256. — Hab: in arena
marilima omnium insularum.

183. Polygonum Persicaria. L. |. c. p. 518. Spreng. l. c. p. 975. — Hab: hinc inde in
locis humidis.

[184.. Rumez bucephalophorus L. |. c. p. 479. Spreng. l c. I. p. 161. — Hab: in
cullis et ruderatis omnium insularum. *

(155. Rumez. striclus (Link enum. pl. hort, berol. I. p. 350.) caule erecto, foliis ovato-
lanceolatis integerrimis, floribus verlicillatis, valvulis dentalis unica granifera. Lk. — Ex unico
Specimine in paludosis ins. Flores lecto vix salis de specie iudicare licet; fortasse potius R
dentato L. adnumerandum cst.

Ord: Laurineae Endl. gen. p. 315.

Gen: 9097. Persea Gárfn. Subgen: Eriodaphne Nees ab Es. System. Laurin, p. 143.

(186. | Persea (Eriodaphne) axorica (Seubert) foliis iunioribus rotundato-ellipticis obtuse
acuminalis subtus glaucis margine nervis petioloque longiusculo rufo -1omentosis serius calve-
scenlibus, adultis breviter petiolatis ovato -elliplicis basi apiceque aculiusculis glabratis nitidis
coriaceis subtus venoso - reticulatis, ramulis iunioribus rufo - tomentosis demum calvescentibus,
pedunculis axillaribus folio brevioribus dicholome cymulosis incrassatis, baccis ellipticis basi
nudis, — 1c: Tab. nostr. VI.

Hab: in sylvis omnium insularum inter 1000/ et 2500 all., praedominans in ins. Pico.
Floret Maio. — Coll. nr. 33: Laurus Barbusano Cav. var: azorica Hochstetter*.

Arbor mediocris. Folia secundum aetatem forma, petioli longitudine et indumento mirum
quantum diflerunt; mediae aetatis supra inter venulas scorbiculato - impressa sunt , id quod
eliam im adullis versus basin observatur. Omnes supra in venarum axillis glandulas obsoletas
gerunt. Pedunculi hirtuli , calvescentes. Flores in specim. nostr. desunt. — Salis differt ab
hac nostra: Apollonias canariensis Nees ab Es. |.c. p. 96. (Laurus Barbusano Cav. — - eliam
Laurus Barbusana Lowe |. c. p. 16. huc perlinere videtur) cymis subterminalibus ,- unculis
gracilibus glabris. lisdem etiam nolis et praeterea partium iuniorüm tomento laxiori - cano et
bacca subglobosa recedit: Persea indica Spreng. Nees ab Es. l c. p. 135. . Proxime nostra
species ad Perseam carolinensem var. à. Nees ab Es. l. c. p. 151. ex ipsius illius sumini daph-
nologi sententia accedit; sed quia ab hac foliis iunioribus subtus glaucis. eb tomento partium

i 8

iuniorum densissimo rufo, àb ommibus vero congeneribus perianthio caduce differt, plantam
" botanicorum attentioni summopere commendandam suo nomine distinximus.

Ord: Daphnoideae Endl. gen. p. 329.

Gen: 2099, Daphne L. —
[187. Daphne Laureola L. Spreng. l. c. I. p. 236. — Hab: in monte ignivomo ins.
Pico inter 3000* et 4000^ alt. Coll. nr. 28. !

C. MONOPETALAE.

O rd: P lantagineae Endl. gen. 341.

Gen: 2170. Plantago L-— -—-—

|188. Plantago —Á Spreng. l.c. I. p. 439. — Hab: ad vias, in incullis omnium
fere insularum.

189. Plantago maior P^ Spreng. l c, Lp. 433. — siia: ad vias et in graminosis omnium
insularum.

190, .Plantago media. L. Spreng. l. c. I. p. 494. — Hab: cum Draecederito.

191. Planiago lanceolata L. Spreng. ibid. — Hab: cum praecedentibus, ^ —

- Dez) Plantago asoriea. (Hochstetter msc.) acaulis, foliis rosulati$ terrae appressis lanceo-
latis basi attenuata sessilibus parce denticulatis quinquenerviis utrinque praescrlim in nervis
sericeo - hirsutissimis , Scapis ascendentibus sulcatis, spicis subrotundo - ovatis obtusis bracleis
longe acuminatis RISO dubi. — lc: Tabul. nostr. VII. fig. 2. — 2.2. calyx cum bra-
dea reflexa.

"Hab: in pascuis. ransqué siccis ins. Terceirà. Coll. nr. 3.

A. sequente et affinibus , e. gr. Pl. argentea Lam. , Pl. sericea W. et Kit. et càet. scapo
profunde sulcato nec tereti; "jraetéis calyce et corolla "glübris facile dignoscitur. Praecedenti
nimis affimis, sed tamen bracteis longius acuminalis, spicis obtusis, foliis sessilibus terrae ap-
pressis, scapis incurvato - ascendentibus distinguenda. E speciminibus — — est :
Planiago lánceolata var: eriophylla B.- Webb ét Berthelot. *

me. Plantago Lagopüs L Spreng. LeL p. 435. irn Hab: im prioris. ve

ots e | Ord: Dipsaceae Endl.: — B 353.

Gen: i . Scabiosa Róm. et Schult,
a |. Scabiosa nitens Rm. el Schult.- Syslem. am III. p. 82. E Candolle Prodrom.
ON, natur. AV. p. 661. — Hab: ad vias ins. Terceira ei Fayal .

195. | Scabiosa ? neglecta Horuem. hort. An Lp. 127... DC. T. c. p. 662. — Hab:
cum. praecedente. p-

Specim. nosir. sicut, eliam descrio modo laudata. nimis manca; optime tamen conveniunt
foliorum Menge. lyratoram. et. - pedunculorum . longissimorum notae. .

vs

^- 9]

Ord: Compositae Endl. gen. p. 355,

1. TUBULIFLORAE.

Trib: Asteroideae, Gcn: 9348. Bellis L. — 9376. Solidago L. — 9405. Conyza L. —

Trib: Senecionidede, Gen: 9541. Bidens L. — 9630, Anthemis DC. — 9651. Santolina Tour-
nef. — 9670. Pyrethrum Gaertn. — 9671. Chrysanthemum .DC. — 9746. Gnaphalium Don, —
— 91759. Filago Tournef. — 9811. Senecio Less, —

Trib: Cynareae. Gen: 9899. Calendula. L. 2871. Centaurea Less. — - 9879. Galactites
Mónch, — 9884. Carduus Gártn; — 9887. Cirsium Tournef. —

2. LIGULIFLORAE.

Trib: Cichoraceae, Gen: 9978, Cichorium L. — 2070, Tolpis Adans. — 9085. Hi ypochaeris
L. — 9089. Thrincia Roth. — 9994.. Urospermum luss. — 2998/4. (Suppl 1.) Microderis
DC. — 3000. Helminthia L. — 3003. Sonchus L. — 3022. Crepis.L, —

[196.] j Bellis azorica (Hochstetter msc.) rhizomate repente , caulibus e basi decunibente
ascendentibus foliisque rotundato - spathulatis longe petiolatis parce crenato - denticulatis hirto-
pubescentibus, involucri squamis aculiusculis dorso pilosis, corollae basi subnuda, acheniis glan-
duloso- pubescentibus. — Jc: Tab. nostr, IX. fig. 1.—3. — 3.a, involucri squamae, — 3. b.
achenia (sed glandulae male expressae sunt), — Hab: in locis editioribus ins. Flores , Fayal
el Pico; hie praesertim ad montis ignivomi latera in alt. circiter 3000^ pmo esl et
maxima evadit, — Coll. nr, 101. it^ Lg

Maior et laxior (fig. 3.) vel minor (fig, 1.); iunior subacnplis (fig. 9.). Habilu ad B,
annuam, foliorum forma aliisque notis ad B. perennem accedit, ab utraque vero acheniis egre-
gie glandulosis, ila ut etiam in statu sicco visco .splendente inter se cohaereant, luculenter
differt, et praeterea ex cl. . Watson receptaculo phaniusculo, Nec tamen, ut ille, in receptaculo
.squamas latas, breves^ potui invenire; adsunt tantum, uli in speciebus nosiralibus, post
anlhesin eminenliae verrucaeformes, quibus achenia insident ; .vera igilur haec nostra planta.
est Bellidis species, quam iam dudum cl. Hochstetler , minime vero cl. Gutlaick, uli dicil au-
E modo laudatus, B. azoricae nomine salutavit,

EA Solidago axorica (Hochsteller msc.) glaberrima , caule- erecio. angulato - - strialo
dense folioso, foliis semi- amplexicaulibus ovatis utrinque attenuatis apice obluso breviter mu-
cronatis 5—7 nerviis integerrimis , summis lanceolatis ,' racemis -paniculatis secundis ,recurvalis
bracteolatis, ligulis discunr subaequantibus, — Ic: Tab. nosir. X. — '&. Capitulum pedieello
bracteolato insidens. — b. involucri squamae nonnulláe. -— €. achenium. cum pappo. "2 flos

disci. — e. flos radii. re
Hab: ad littora marina ins. Terceira, Fayal, Pico et praeseriim in ins. Flor topiosissima
usque ad 1000 al, quam: etiam insulam a floribus huiusce plantae Poule 0 splendore

oculos allicientibus noieig duxisse dicitur. — Coll. nr. 107.
Planta bn pedalis; folia radicalia in planta florente desunt; », 3 densissima, sub-

coriaceo rigida, sublus pallidiora et subpellucide arctissime reticulata et punctulata. Flores
aureo -íflavi. Pertinet haec nostra species ad generis sectionem 5: Secundifloras (vid: Wal-
pers repertor. botan. syst, II. p. 963), e quibus, in America septentrionali valde numerosis,
Solidago Elliott Torr. et Gray. (vid: Walpers l c, ll. p. 964.) huicce proxima videtur,
sed foliis margine serrulatis, vel saltem scabris, facile distinguitur.

108. Conyza ambigua DC.l. c. V. P 381. — Hab: in cullis et ad vias omnium in-
sularum, — Coll. nr. 108.

199.] Bidens leucantha Willd. DC. |. c. V. p. 508. — Hab: in lapidosis, ad sepes ins.
Fayal; fortasse, ut in ins. Madera secundum cl. Decandolle, immigrata. — Coll. nr. 113.

900. Anthemis Cotula L. sp. pl. p. 1961. Maruta Cotula DC. l.c. VI. p. 13. — Hao:

in arvis el ruderatis.
201. Anthemis aurea DC. c. VI. p. 7. Marcelia aurea Cass. — Hab: in pratis montanis
editioribus ins. Terceira, Flores, Pico et Fayal; ab incolis ,Marsela* nominatur. — Coll. nr. 100.
909.- Santolina Chamaecyparissus L. DC. c. VI. p. 35. — Hab: hinc inde quasi
spontanea; verosimiliter ex Europa australi introducta.
[203. Pyrethrum Myconis Moench. DC. l. c. Vl. p. 61. — Hab: in collibus , muris , ru-
pibus hinc inde.
[904. Chrysanthemum men L. DC. l. c, VI. d 64. — Hab: in rupibus maritimis te-
clisque plur.ins; «- .— 2. 0 s 6i
[205. Chessaidhétits coronarium L. DC. ibid. - Sis Hab: in rupibus montis Bazil ins. Terceira.
|906.] Chrysanthemum pinnalifidum L. DC. |. c. Vl. p. 66. — Hab: hinc inde in saxo-
sis; e. gr. in valle ,das Furnas* ins. St. Miguel ad muros. — Coll. nr. 99.
907. Gnaphalium luteo - album L. DC. |. c. VI. p. 230. — Hab: Ubique ad vias et in
saxis littoralibus. — Coll. nr. 104. :
908] Gnaphalium pensylvanicum Willd. DC. |. c, VI. p. 235. — Hab: ad vias et in
collinis lapidosis ins. Fayal et Terceira. — Coll, nr. 109. d |
-909. Filago germanica L. DC. l. c. M p. 247. — Hab: 4d vias ins. Flores et Fayal.
— OColl. nr. 106. - -
[210. Filago gallica L. DC. L c. VI. p. 218. — Hab: cum praecedente.
Senecio pseudo - elegans Less. DC. |. c. Vl. p. 407. — Hab: in arena maritima
move Kis do Cao« ins. St. Miguel (planta capensis). — ..— .

12.] Senecio maleae folius DC. | c. p. 410. — Hab: in tubus " in | dumetis : pr. Villa
rites: ins. St, Miguel nec non in Caldeira ins. Fayal; ab incolis ,Malvavisco* nominatur. —
Coll. nr. 119, — Num etiam in Canariis proveniat ex cl. Decandolle yelde: dubium. Flores
caeruleo - violacei, rosei ,- interdum albi.

(213. . Calendula officinalis DL. DC. |. c. VI. " 451. — Hab: hinc. inde in arvis. et cultis
ex Europa immigrata.

914, Centaurea melitensis L. DC. l. c. VI. m 539. — Hab: in sterilibus ^w Pico pr.
Villa Magdalena. Coll. nr. 110. elle

(915. — Galactites tomentosa Mónch DC. |. c. XL p. 616. - Hab: diei ad vias "e in
apricis omnium insularum. — Coll. nr. 109. geo e E

yc.

-99- : :

1216. Carduus tenuiflorus. Sm. DC. |. c. VI. p. 626. Carduus. pycnocephalus. aut. plur.
— Hab: ad vias et in sterilibus apricis omnium insularum.
217. Cirsium loncegiainm Scop. DC. l. e, Vl. p. 636, — Hab: in dumetis ins. Pico.

[218. Cichorium Intybus L. DC. l. c. VIL. p.84. — Hab: ad vias, in ruderatis hinc inde.

[219. Tolpis barbata Gárin, DC. |. c. Vll. p. 86. — Hab: in aeliibus el rupibus apricis
plurium ins.

220.| Tolpis crinita Lowe l. c. p. 24. Tab. II. DC. ibid. — Hab; cum praecedente ;
spec. nostr. ex ins. Terceira el Fayal, — Coll. nr. 91. :

(221.] Tolpis fruticosa Schrank. DC. |. c. VII. p.87. — Hab; in rupibus marilimis mu-
risque omnium fere insularum e, gr. frequens in monte Bazil ins. Terceira. — Coll. nr. 93. —
Adest specimen pumilum, vix spithameum, radice erassa carnosa; praeterea a diagnosi speciei
foliis integris lineari- lanceolatis vix uno alterove dente instructis recedit; num forlasse T. la-
gopodae Chr. $m. , quacum caule subglabro basi et ad raificationes Adi lomentoso conve-
nit, adscribendum ?

(991.5). Tolpis macrorhiza DC. ibid. — Hab: in ins. azorieis. occidentalibus (Watson).

(222.] Tolpis nobilis (Hochstetter msc.) caule erecto flexuoso angulato striato folioso su-
perne paniculató pruinoso- puberulo, foliis ovalis sessilibus glabris margine inciso - dentatis
sinubus rotundatis dentibusque subfalcalis uni- v. pluridenticulatis margine revolutis, involucri
subfarinosi squamis interioribus apice lomentosis,, exterioribus lanceolalis illis. dimidio brevio-
ribus. — 1c: Tab. nostr. XI. — ab: in saxis-el deelivibus humidiusculis locorum. editiorum
ins. Fayal, Flores et Pico. Specimen depictum. in. monte Pic de-Pico* all. circ. - 3000' d. 18.
lul. ineunte anthesi leclum est. —

Plania speciosa 2—9'/, pedalis, foliis radicalibus lerrae appressis, caulinis sensim decre-
Scenlibus. Flores maximi generis, ligulis involucrum dere. "y superantibus iai -flavis.
Pappus 16—90setosus. -

[223.] Thrincia nudicaulis Lowe: c. p. 28. DC. 1 c. VII. p.100. — c: Tab. nostr. XII.
fig. 1. — t.a. Achenium radii cum pappo coroniformi. — 1.b. Achenium disci cum pappo.

[224. Hypochaeris glabra L. DC. |. c, Vil. p. 90. — Hab: «ad vias, in hortorum reie-
clamentis omnium ins. — Coll. nr. 90,

(924.2. y. minima DC. ibid. H. minima Cyr, — Hab: cum noui

cus. Urospermum picroides Desf. DC. l. c. VIL p. 116. — Hab: in campis et collibus
apricis. ins. fere omnium. — Coll. nr. 96.

(226.] Microderis: rigens DC. |. c. VIL. p. 198. . crois rigens vH P" Mab : in insulis
azoricis (Masson, Watson). - e

(227. ]- Microderis umbellata (Hochsteter mse) folis ovato - lanceolatis dentatis jn j

gineque ciliatis, scapo sulcato. striato parcius. hispidulo ind farcato, ped ni culi PEaibe-
lalo-congestis, bracleis filiformibus fullis, involueris glabris, — 1c: Tab. nostr, XII fig. 9.—2. ).8.
Achenium cum pappo. — 44ab: in dumelis montis ,Pic de Pico* supra. - Magdalena? - —
Cum praecedente, quam nom ipse vidi, foliorum forma convenit, sed ; S | umbellato- conge-

— 34 -—

slis et scapo parce quidem sed conspicue setoso recedit; a sequente foliorum forma et floribus
remotis duplo maioribus facile distinguitur.

[298.| Microderis filii (Hochstetter msc.) foliis ovalis v. ovato-lanceolatis basi in petiolum
folium subaequans attenuatis inaequaliter dentatis scapoque Simpliciasculo vel bifurco pilis apice
furcatis setoso-hirtis, involucri squamis lanceolatis dorso parcius setosis. — Ic: Tab. nostr. XIII.

— Planta perennis, nunc pumilior scapis simpliciusculis (fig. 1.), nunc elatior .scapo pedali
ad 11/4 pedali, iterato-bifurco (fig.2.), hinc inde bracteas parvas lanceolatas gerente. Involucra
parce setosa, interdum glabra, et tunc scapi parcius hirli. Pili omnes validi apice divaricato-
furcati. Foliorum margo subreflexus denlibus inaequalibus apice glanduloso - incrassatis. Ache-
nium (Tab. XIII. a.) longitudinaliter striatum, subrostratum; pappus plumosus, albus (in prae-
cedente conira sordide flavescens setis inferne plumosis apice tantum setuloso-scabris). —
Cl. C. H. Schults Bipont., Cichoriacearum monographus, genus: JMicroderis DC. Picridi sub-
iungendum esse censet, nos vero e" ob achenia non transversim rugosa et praesertim ob
habitum alienum servavimus.

[299. .Helminthia echioides Gártn. DC. |. c. VII. p. 133. — Hab: in collibus lapidosis
apricis ins. Terceira et Fayal. — Coll. nr. 95.

930. Sonchus fallar Wallr. DC. |. c. VII. p. 185. Sonchus oleraceus B. asper DC. n.
fr. — Hab: in hortis, ruderatis et incultis. ——

|2931. Crepis polymorpha Wallr. DC. l. c. vit. " 169, — -Hab: .&d muros et in rude-
ralis; spec. nostr. ex ins. Terceira. Coll, nr. 89.

Ord: Campanulaceae Endl. gen. p. 513.
Gen: 3085. Campanula L.

(932. Campanula Erinus L. DC. |. c. VII. p. 473. — Hab: in muris, tectis et incullis
plurimarum insularum, -—

Ord: Rubiaceae Endl. gen. p. 520. S

Gen: 3100. Galiun L. — 3101. Rubia Tournef. — 3104. Sherardia Dill. —:

933. Galiwm Mollugo L. DC. |. c. IV. p. 596. — Hab: in graminosis, ad vias.

1934. Galium palustre L. DC. l.c. IV. p. 507. — Hab: ad rivulorum ripas; spec. nostr.
in ins. Flores lecta satis conveniunt cum Galio debili Hoffimamnsegg et Linh for. port. Il. -
p. 48. Róm. et Schult. Syst. Veg. lll. p. 217. DC. l. c. P. 508., quod. mera I— palustris
videtur varietas." '

235. Galium Aparine L. DC. 1 6 Rh p. 608. Hab; ad sepes et in dumetis.

[936. Galium anglicum L. DC. l. c. IV. p. 607. — Hab: in - siccis e. gr. dn
m" ins. Pico. "Coll. nr. 6.

- (937. Rubia splendens Hoffmannsegg et Lk. . c. TI. p. 67. tà: 85. DC Lc. IV. p.590.
Rubia sylvestris Broter, — Hab: in vineis c— bad in Ne sylvatica ins. Ed eet Fa-
yal. — Coll. nr. 4 et 5; 97 tb

- Sherardia arvensis L. pet €, IV. p. 581.- envy

— 35 —

( 338. var: pubescens (Hochsteller) caulibus hirtis, foliis supra margine et infra in nervo
medio hispido-pilosis. —- Hab: hinc inde inter segetes.

Ord: Lonicereae Endl. gen. p. 566.

Gen: 3340. Viburnum L. —

(930. Viburmum Tinus L. B. lucidum Ait, hort. kew. M. p. 166, DC. l. c. IV. p. 324.
Viburnum lucidum Mill. Pers. synops. I. p. 326. — Hab: in sylvaticis moniosis inter 10004 et
2000^ alt. rarius; specim. nostr. supra vallem ,Sele Cidades«* ins. St. E lecta sunt; cl.
Watson Vib. Tinus inter plantas Caldeirae ins. Fayal commemorat.

Folia exacte ovata, margine reflexo, praeter barbas ochroleucas in pagina Uu axillas
venarum inferiorum occupantes glaberrima.

Ord: Iasmineae Endl. gen. p. 570.

Gen: 3349. lasminum Tournef. —

[(240.] lasminum azoricum L. DC. l.c. VIII, p. 311. — Quamquam Commelynus (hort.l.
p. 159.) fruticem hanc spectabilem se ex ins. azoricis accepisse asserit, iamen, quum nemini
exinde contigerit, eam ibi reperire, et incolae etiam, se eum unquam spontaneum vidisse ne-
gent, haec patriae designatio valde dubia est. !

Ord: Oleaceae Endl gen. p. 571.

Gen: * Picconia DC. —

(241.] Picconia excelsa DC. l. c. VIII p. 988. Olea excelsa Ait. l. c. I. p.14. — Hab:
in sylvis montosis omnium fere ins. inter 2000^ et 3000^ alt, rarius; e. gr. supra ,valle das
Furnas4 ins. St. Miguel et in montis ignivomi ins, Pico regionis sylvaticae termino superiori ;
hinc inde etiam cum AMyrica Faya in citretis plantatur; incolis ,Pao branco* audit. Flor.
Maio. — Coll. nr. 2.

Ord: Asclepiadeae Endl. gen. P 586.

Gen: 3484. Coniphicorpet RBr. — j c
(242.| Gomphocarpus fruticosus RBr. DC.l. c. VIIL.| p. 557. Asclepias frulicosa La
star: barbatus. Differi a speciminibus capensibus floribus, praesertim calyce, paulo a-
Jioribus, corollae laciniis (ad marginem allerum) lanatis , antherarum appendiculis EB -
»Hab: in lapidosis apricis ins. Fayal raro. Coll nr. 23. —
Planta in monte . Sinai a cli sd ies Mus. Senkenb. I. ut ATL), P "s Brüisne

»pus. sinaicus Hochst. $ eadem e est ex descriptione : G. fruticosus in Yemen | id à, cuius cl. De-
,caisne (in Ann. d. Scienc. nat, IX. p. 324) mentionem facit. Gom cornutus Dcsne

0€ rm

»ibid. eadem esse videtur ac planta capensis supra nominata sive Asclepias fruticostu L., quae,
»Sicul eliam planta azorica, denticulis coronae reflexis cum ea convenit. Ch, F. Hochsletter.*

Ord: Gentianeae Endl gen. p. 599.

Gen: 3539. Exacum L. — 3543. Erythraea Renealm. "A

(943. Exacum filiforme Willd. Spreng. |. c. I. p. 425. Cicendia filiformis Rchb. Griscb.
Gener. et spec. Gentian. p. 156. — Hab: raro in pascuis siccis montosis pr. St, Barbara ins.
Terceira. Coll. nr, 8. —

|244. Erythraea latifolia (Sm.) caulé erecto enu dio a basi ramoso, foliis (imis
rosulatis) ovalibus l. elliptico - oblongis obtusis utrinque aequaliter rotundatis, floribus sessilibus
dense glomeralis, corollae tubo sub anthesi calyce !/, longiori lobis leche obtusiusculis.
Griseb. l. c. p. 141. — Hab: in pratis montosis ins. St. Miguel et Terceira. — Coll. nr. 11.

245. | Erythraea diffusa ( Woods. Griseb. l. c. p. 144.) caulibus caespitosis ascendentibus
superne simplicibus 1(—3) floris, foliis imis approximalis elliptico - subrotundis spathulatisque
trinerviis, caulinis ellipticis oblongisque obtusiusculis; eorollae tubo sub anthesi calycem '/a
superante, lobis tubum subaequantibus ellipticis acutiusculis. Griseb, — Gentiana scilloides L?
— Hab: a) forma maior, laxior, cymis fasciculatis multifloris, ceterum cum cl. Grisebachi
descriptione optime conveniens lecta est in pascuis -humidiuseulis ins. Flores. Coll. nr. 12.
b) forma pumilior, foliis duplo minoribus, caulibus longe decumbentibus apice subunifloris,
»lore albissimo* habitat in pratis montosis et ad rupes alt. 500/—9000^ ins. Terceira. Coll.
nr. 13... JErythraea diffusa Ram. var. uniflora.*

ord Labiatae. Endt gen. p. 607. s
Gen : 3585. Lavandula L. — 3594. Mentha L. — 3599. Rosmarinus L. — '8608. Origanum
L. — 30610. Thymus L. — 3617. Melissa Benth, — 3694, Prunella L. — 3650. Slachys L. — —

(946. Lavandula Stoechas L. Spreng.l. c. IL p. 713. — Hab: hinc inde in apricis,
forlasse ex Europa australi immigrata. ——
. 947. Mentha viridis L. Spreng. l. c. dL p. .799. — Hab: in dusicits humidis plurium ins.
248. Mentha rotundifolia L. Spreng. |. c. M. p. 793. — Hab: in paludosis, ad ripas. -
fmas- Rosmarimus officinalis L. Spreng. 1.- c. Y p. 69. — HIN hine vr. d os
e. gr. pr. Flamingos ins. Fayal (Wats.) :
erac: crelici icum EM T FPE al 717, — "Hab: án: colle occa ins. Pico.
Col. nr. 50. — — 2s
(251. Thymus | micans - (Solasd. in Léo '0. ^c. p. 193 "— " "apices nhi
congestis subraéemosis axillaribus oppositis solitariis unifloris, calycis bilabiali labio superiore
lato obsolete tridentato marginibus: recurvis, inferiore -dentibus duobus suberéctis lanceolatis
aculis contigius aequalibus profunde inciso, bracteis linearibus foliisque lineari - spathulatis ob-
tusis basi attenuatis pilisque raris longis palentissimis remotis pectinato - ciliatis caulibus hispi-
dis prostratis caespilosis basi-fruticulosis. Lowe. — Z/ab: in collinis et montosis apricis lapi«

o 2T es

dosis ins. St. Miguel, Fayal, Terceira et Pico; hic in ipso adhue montis ignivomi cacumine ad
crateris latera igiturque ultra 7000^ alt. provenit. — Coll. nr. 49. — Omnino convenit igitur-
que pro synonymo habendus est Thymus caespititius Hoffmannsegg et Link flor. port. I. p. 135.
tab. 18. Broter. phytograph. lusitan. p. 96. lab. 11.; nos cum mutuala diagnosi egregia etiam
nomen servavimus. (Cl. Bentham (Labialar. gen. et spec. pg. 344 et 729.) utrumque et Lowe
synonymon T. angustifolio , foliorum et calycis nolis satis diverso, subiunxit. —— 11.

! Melissa Calamintha. L. Thymus Calamintha Spreng. |. c. II. p. 699.

[259.- B. villosissima. Benth. l. c. p. 388. villosior foliis minoribus. Melissa calaminthoi-
des Heichb. flor. mad. exsicc. — Hab; in vineis editioribus et in sylvaticis inter 900" et 20004
alt. ins. Pico. — Coll. nr. 51.

253. Prunella vulgaris L Spreng. l. c. T p. 691. — Hab: in pratis montanis alt. cir-
citer 2000^ — Coll. nr. 53. — Labii superioris dentes aristalo-acuminali uli in Pr. grandiflora L. ;
reliqua omnino ut in specie. - Am

[254. Stachys arvensis L. Spreng. l.c. Ip. 735. — Hab: in agris et hortis hinc indc.

Ord; 15i naocde Endl. gen. p.633.

Gen: 3685. Verbena L. — -
955. Verbena officinalis L. Spreng. n c. ll. p. 780. ab: ad vías, muros ct in rude-
ratis hinc inde.

Ord: Àsperifoli ac Endl. gen. p. 644,

Gen: 3751. Heliotropium L. — 3157. Echium Tournef. —. 3772. Myosotis L. —

(956. Heliotropium europaeum L. Spreng. l c. l. p. 540. — Hab: ad vias et in rude-
ralis; specim. nostr. pr. Angra ins. Terceira lecla sunt. Coll. nr. 10.

(ser. Echium violaceun L. Spreng. l.c. Ll p. 553. — Hab: in pralis siccis pr, Praya de
Victoria ins. Terceira.

|958. Echium vulgare L. ibid. — Z/ab: hinc indo. ad vias et in ruderatis,

[259. JMyosotis stricia Link en. hort. berol. L p. 164. Koch synops. fl. germ. p. 506. —
-— Hab: hinc inde in apricis.

| 260. Myosotis cersicolor Pers. synops. p. 156. Koch ibid. . Spreng. T c. d id 558. —
Hab: in monlosis siccis e. gr. in ins. St. Miguel.

(3261.] JMyosotis maritima. (Hochstetter msc.) caule divaricato - ramosissimo foliisque spa-
thulato-- lingulatis- oblusissimis hirsto-strigillosis pilis tuberculo insidentibus, racemis ebractealis
sub anthesi corymbosis, calycibus appresse pilosis fructiferis campanulato - apertis pedunculo

ipsis longiore patente insidentibus, nuculis laevissimis nilidissimis. — Hab: in locis $i lit-
toralibus inter lapides ad oras ins. Pico el Fayal rarius. — Coll. nr. 9. p"
Planta a M. areensi, cui adnumerat cl. Watson (qui etiam falso Gutlwichi e. au-

orem facit) et a reliquis speciebus calyce uncinato - - piloso gaudentibus. long | distat propius

accedit ad M. caespitosam Schults, a qua nolis in diagnosi allatis, floribus. 7 — pallidio-
ribus caule lignescente totoque habilu satis recedit. es

Ord: Convolvulaceae Endl. gen. p. 651.

Gen: 3803. Convoleulus L. —

262. Convoleulus arvensis L. Spreng. l. c. l. p. 603. — Hab: in agris arvisque ins.
omnium,

963. dConvoleulus sepium L. Spreng. ibid. — ab: in sepibus et dumetis.

963.a.| ear: roseo - maculata (Hochstelter) floribus maioribus roseo - maculatis. Zab: in
rupibus ins. Fayal. Coll. nr. 14.

964. Convolvculus Soldanella L. Spreng. 1. c. I. p. 609., sed floribus maioribus albis gau-
det ex cl. Watson; an igitur varietas propriave species? — Hab: in littore marino ins. Fayal.

Ord: Solanaceae Endl. gen. p. 662.

Gen: 8845. Datura L. — 3847. Hyoscyamus Tournef. — 93881. b. E L. — 3855. Sola-
num L. — 3856. Lycopersicum Tournef. —
965. Datura Strammonium L. Spreng. |. c. l. p. 697. — Hab: in Pudetitiss fortasse,
ut in Europa ipsa, immigrata.

[206. | Hyoscyamus canariensis Ker. Spreng. l. c. 1. p. 616. — Hab: in ruderalis et ad
-— prope littora ins. Fayal, Pico et Flores. — Coll, nr. 21.

267.| Physalis. pubescens . reng. l c. L p. 698. Physalis edulis Sims, bol. mag.
tab. 1068. Herschelia edulis Bowd. — Hab: ad st et in vineis omnium ins.;- »Capucho* i in-
colarum. — Coil. nr. 18.

968. Solanum nigrum L. Spreng. l. c. Ll. p. 650. — Hab: hinc ok in ruderalis; spe-
cim nostr. ex ins. St. Miguel.

(969.] Solanum Pseudocapsicum L. Spreng. l. c. I p. 684. - — Hab: ad vias murosque
pr. pagos omnium fere ins, — Coll. nr. 19.

270. Lycopersicum esculentum Dun. Spreng. 1. €. " p. 677. — Hab: in arenosis e, gr.
pr. Praya de Victoria; ubique in hortis colitur. ^

Ord: Seropiial riuéan Endl. gen. p. 670.

Gen: 3883. Serophularia L. — 3891. Linaria Tournef. — 3999. Antirrhinum "m — 3975.
. Sibthorpia L. — 3979. Veronica L. — 4011. Euphrasia Tournef. — 4013. Bartsia. 2 —
(971. Scrophularia Scorodonia L. Spreng. l. c. M. p. 184. Wydler ess. monogr. Scrof.
p. oni Hab: in ruderatis et incultis ins. Terceira et St. Miguel rarius. — Coll. nr. 58.

9, Linaria Sieberi Reichb? caule prostrato lanato foliisque hastato-triangularibus utrin-
que versus- basin grosse 9—3 - angulato-deniatis hirtis, pétiolis unifloris folio coa calcare
arcuato corollam aequante. — Z7ab: hinc inde ad vias. er E

— (ara. Linaria cirrhosa. Willd. Spreng. |. c. V. p. 791... dingutsin speciei onulibus gpar-
sim pilosis recedit..— Hab: in petrosis, ad vias, e.gr. pr. St. Pedro ins. Terceira. Gu. nr. 56.

1974. Linaria spuria L. Spreng. ibid. — ab: cum prioribus. i

i975. Antirrhinum Orontium L.- big: | c. 1L p.798. — Zab; in gris F. eampe-
stribus siccis. — Coll. nr. 97...

— 990 —

[275*, Sibthorpia europaea L. Spreng. l. c. ll. p. 815. et IV. 9. p. 63. — Hab: ad ru-
pes umbrosas montium editiorum, e. gr. in ,Pic de Pico circa 4000 al. — Coll. nr. 97.
.Disandra africana*, quo nomine etiam catalogo noslro olim inseria est,

276. Veronica arcensis L. Spreng. l. c. I. p. 75. — Hab: Ubique in agris et arvis,

277. Veronica officinalis L. Spreng. l. c. Ll. p. 73. — In planta azorica siliculae a. vul-
gari forma recedunt quippe minus rotundatae magisque cuneatae velut in Thlaspi bursa pasto-
ris L. (Hochst) — — in pratis montosis parlium editiorum ins. Pico. Coll. nr. 1. V.
officinalis ear.«

| 278. . Veronica Anagallis L. Spreng. ibid. — Hab: ja Caldeira ins. Fayal. (Wats.)

279.) Veronica Dabneyi (Hochstetter msc.) fruticulosa, foliis subcoriaceo-rigidis oblongo-
lanceolatis margine subreflexo argule serratis glabris, racemis axillaribus multifloris brevissime
hirlulo - pubescentibus , calyce quadripartito glabro, capsula peliolum aequante obcordata pu-
bescente venulis prominulis. — 7c: Tabul. nostr. VIII. fig. 1. — 1.a. calyx fructifer cum bra-
clea pedicellum fulciente. — Hab: in rupibus ins. Fayal nec non ibidem in horlo viri prae-
stantissimi Dabney consulis civitatum foederatarum Americae yc X) in cuius honorem
nominata est.

(280.| Euphrasia grandiflora (Zochstelter msc.) caule fruticuloso ramoso " püboiebnl; foliis
sessilibus e basi truncala ovalo - subrotundis margine reflexo crenato- dentalis coriaceo-rigidis
glabris praesertim subtus reliculato - rugulosis, floribus in caulis et ramorum apice congesto -
spicalis, corolla calycem triplo superante. — c: Tabul. nostr. VIII. fig. 2. — ZZab: in prae-
rupto humido ad latus occidentale montis ignivomi ins. Pico inter 3000" et 4000" alt. Coll. nr. 54.

Calyx (9.b.) inaequaliter quadrifidus lobis uninerviis. Stylus brevissime puberulus. Corolla
(2.a.) speciosa purpurascens, labii inferioris trilobi, lobis large emarginalis, disco sericeo-
hirtulo fauceque corollae maculis flavescentibus variegatis. Stamina (9.c.) antheris barbatis,
paris brevioris loculo allero inferiore in aristam produclo , uli in ceteris Euphrasiis.

981. Euphrasia officinalis L. Spreng. l. c. ll. p. 777. — ab: in pratis humidiusculis
ins. plurium.

(259. Barísia Trizago L. Spreng. k c. ll. p. 773. — — Hab: pr. Villa M ins
Pico. (Wats.)

O rd: Primulaceae Endl. gen. p. 279.-

Gen: 4907. Lysimachia Mónch. — 4213. Anagallis L. — s ;

283. Lysimachia nemorum L. DC. |. c. VII. p. 66: — Bà in sylvaticis humidis edi-
tioribus plurium ins.; specim. nostr. in ins. St. Miguel inter 1000^ et 3000" alt. lecti sunt.
Coll. nr. 15: 4Lysimachia azorica Hochst.« — L. Hochstetteri Steudel nomenclat. bot.; 6m:
eadem est: Lysimachia azorica hort, hafn. (Hornemann) bot. magaz. tab. 3273., m.
nostris culta; sed me pro varietate quidem Lysimachiae nemorum habenda, quum praeter
flores paulo maiores, disco saturatius flavos, non differat; sepalorum et folio im 0| iusculorum,
caulium rectorum et statürae MEO (specimina habemus 3-pollicaria € sesquipedalia)
minime sibi constant.

Am» om

984. Anagallis arvensis L. DC. | c. VIII. p. 69. A. phoenicea et A. caerulea aut.
(utraque hic provenit) — Z7ab: inter segetes et ad vias omnium insularum.

LI

Ord: Myrsineae Endl. gen. p. 734.

[ 385.) dMgrons africana 8. retusa A. DC. | c. VIIL p. 93. Myrsine. retusa. Ad. hort,
kew. L p. 2971. — Zab: frutex frequentissimus in omnibus insulis fere usque ad 40004. alt.,
multis locis praedominans. Planta ab incolis ,Tamucho* appellatur; folia adstringentia, a co-

riariis olim adhibebantur. Floret Aprili. ei Maio; fructus rubri. — Coll. nr. 122,

Ord: Baiéagedi Endl. gen. p. 750.

Gen: 4313. Erica L. — - A316. Calluna Salisb. — 4317. (Menziesia Sm.) c. Daboecia Don. —
4339. - Vaccinium L. —

(286. Erica scoparia L. DC. L.c. D 699. — Hab: in iusula parva ,Porto do Ilheo* pr.
Villa Franca ins. St. Miguel sita, ubi specimina pauca fructifera mense Maio legit C Hoch-
stetter. Coll. nr. 30.b.

( 257.) | Erica azorica (IHochstetter msc.) caule arborescenle, ramis ferrugineo-rufis, ramulis
foliisque- iunioribus hispidulo - puberulis, foliis adultis ternis linearibus dorso sulcalis scabrius-
culis, floribus unilateraliler racemosis cernuis, sepalis basi connatis, tubo- corollae limbum subae-
quante brevioribus, antheris inclusis, stigmate pellato longe exserto.

- '«. Cchlorantha Hochst. floribus viresceniibus

. f. erythranta. Hoohst. floribus roseis. —
. Hab: frequentissima ubique in incultis omnium insularum. Plantae, incolis ,Urze* dicte, mul-
lis locis in sylvis praedominantis *) , truncus interdum. 10" T9 altitudinem atlingit ; eliam in
regionibus editioribus frequens est, sed . pumilior; in mónte. ,Piec de Pico« usque ultra 6000/ alt.
| s — Coll.nr.30. — Pro eadem habenda est: Erica scoparia B. parviflora DC. l.c. VII.

. 609., in ins. Azoricis et praeterea in- Lusitania. proveniens ; sane haec nostra E. scopariae.

L proxime accedit, sed salis differt : caule elatiori saepius vere arboreo, colore ramorum , et
ramulis foliisque non ut in illa glaberrimis. Flores numerosissimi, minimi; calycis segmenta
angusliora incisuras corollae non . atingunt. Qubo. corollae subduplo. breviora ian quem in E.
scoparia fere aequant); antherae apice profunde bifidae sunt. :

-988. Calluna vulgaris Salisb. -DC.1. c. VIL. p. 613. — Hab: in omnibus fere ing.,
praesertim in niontanis apricis ; in-monte sputum. ins. Pico. summum cacumen (alt. circ. 7000^)
ascendilisie c ocu à

| 289. S leboeris polli aD: et G. Don. DC. vete VII. m 73. : Mausieeia Dokasoschs
f. dr lll, p. Mim Hab: iu. montosis ins. — et Bee — -— "ia de Pica ad

— 5

a: -

» jh labula es o Gn. mtm Archiv L e) adiecta haec planta. inter DTEEUT E regio-
sylvaticae per errorem omissa est; ibo p. 21. lin, 16 pro Erica arborea« Jéfihdum esse
Et asorica* ex enumerationis nr. 172. facile intelligitur. "

uy C TMPPCCMES

al. 5000^ (et ullra, sec. cl. Watson, qui var. nanam fere in ipso montis cacumine invenit.)
— Coll. nr. 31.

(990.| Vaccinium maderense Link DC. |. c. YlL p. 567. Vacc. padifolium Sm. — Hab:
in sylvis montanis ins. azoricarum (Gullnick sec. DC.) , ;

QU1.| Vaccinium longiflorum W. ickstr. kongl. vet. acad. hand. 1823. p. 278. DC. l. c. VII.
p. 573. — Hab: in ins. Azoribus (Masson) — Descr. Frutex ramis subangulatis, glabris,
rubentibus. Folia sparsa, subsessilia , lato -lanceolata, serrulata, acuta, glabra, subtus ad basin
tantum subpubescentia, reliculato - venosa, 12—18/ circiter longa, medio 4— 9^" lata, Racemi
axillares, nutantes, multiflori,. bracteati, bracteis lanceolatis , obtusiusculis , membranaceis, li-
neam circiter longis, caducis ; pedicelli subangulali , glabri, 3—5/^ circiter longi. Calyx sub-
truncatus, campanulatus , obsolete dentatus , glaber 2^/, corolla cylindrica, 4—5/^ longa, 9/^
lata, rubra, uli videtur: laciniis (s. dentibus) minutis , aculis, Germen glabrum. Stylus
exsertus. Siamina inclusa: filamentis hirsutis. Wickstr. ]. c.

(292.] Vaccinium cylindraceum Sm. in Rees cycl. n, 93. DC. l. c. VII. p. 571. — Hàb: .
in umbrosis sylvalicis omnium fere ins., inde a 1000^ usque ad 5000' alt,; specim. nostr. in
»Pic de Pico* lecta sunt; floret Maio, lunio, locis edilioribus Iulio. Fructus plantae, quae
incolis ,Uva di Sérra* dicilur, saccharo conditi comeduntur. — Coll. nr.99. ,Vaccinium pa-
difolium Sm.?* (vid. supra nr. 290.), quod vero foliis subtus pubescentibus et corollis campa-
nulatis albo - viridescenlibus differt. — Descr: Frulex speciosus, maximus, interdum arbores-
cens, ramis foliisque praecedentis. Racemi cernui, mulliflori, bracleis foliiformibus aculissimis,
caducis basi praesertim praediti. Pedicelli florem aequantes calycesque quinquefidi, margine
scariosi ,. - pruina glauca obducuntur. Corolla cylindrico - campanulata, .7— 8 lin, angl. longa,
3—4^" lata, quarla parte incisa, laciniis rectis, pulchre rosea. Stylus longitudine corollae.
Stamina inclusa, antheris dorso muticis, apice longissime. bifidis, filamentis barbatis. Num re

. vera idem sit Vacc. cylindraceum Sim. ex brevi diagnosi non satis liquet ; tamen hanc nostram

plantam cum neutra praecedenlium coniungi posse ex hac descriplione salis apparet.

D. POLYPETALAE.
Ord: Umbelliferae Endl. gen. 762.

Gen: 4382. Sanicula L. — 4394. Peltroselinum Hoffu.- —.4397. Holdiciudiues Koch. — 4410.
Pimpinella L. — 4495. Foeniculum Adans.: — M36, Kundmannia Scop. —. 4497. Daucus
Tournef. — 4503. Torilis Adans. —

(993.] Sanicula azorica (Guthnick in sched.) foliis radicalibus fige petidlnis quinqu
titis, partitionibus curreato - obovatis 3 lobis: duplicato serralis serraturis ciliato - setosis;. |
superioribus subsessilibus trifidis cauleque .elato. ramoso sulcalo glabris, umbellis e
multiradiatis , involucris palmato - partitis inciso - serratis , umbellulis capitalis, pete
foliolis lineari- lanceolatis. integerrimis, floribus masculis pedunculatis, hermagus T lis sessilibus
ealycis tubo uncinato - aculeato. — c: Tabul. nostr, XV. — a. flos mai
maphrodius. — Jab: in montosis sylvaticis ins. Terceira, Fayal et Pico; Ei eoim, nostr... ex

6

huius ins. monje ignivomo alt. 2000^ — 4000^. Coll. nr. 24. Verosimillime eadem est: ,Sa-
. micula ciliaris* quam. sine autoris nomine inter plantas Caldeirae ins. Fayal l. c. enumerat
el Watson.
| [294. Petrotelinwes sativum Hofrs.- DC. |. c. IV. " M9. — Hab: hinc inde prope lit-
tora maris.
995. Helosciadium sdfioin Koch 8- ochreatum DC. |. c. Iv. n B4 — Hab: in inun-
datis pr. Praya de Victoria ins. Terceira. '

i96. - Pimpinella dichotoma L. DC. 1c. 1V. p. 193. —. Hab: in apricis pr. litus. insulae Pie.

EEUOT, Foeniculum vulgare Gártn. Dc. l6. IV. P. 149; ^2— Hab : in apricis et ruderatis
hinc inde.

(299? - Kundmannia Sicula .DC. |. c. Iv. p. 143. — ad littus pr. Bretanha ins. St. Mi-
guel. — Huius. aliarumque Umbelliferarum designatio ob fructus in speciniinibus nostris defi- |
cientes nimis incerta.

(299: Daucus polygamus Gouah. DC. |. c. 1V. p.219. — Hab: ad vias, ii incultis;
'spec. moslr. ex ins. Terceird. - "GE.

1300. Torilis helcetica Gmel. DC. l. c. IV. p. 219. Caucalis arcensis Huds. — Hab:
inter segeles et in arvis. |

"Ord; Araliaceae End; ger 93..

Gen ; 4560. Hodera j^ — !
301. . Hedera. Helix L. Dc. |. e. AY, p: | 961. — Hab: in sylvaticis et ad muros,

Ord: Crassulaceae End. gen. p. 308,

Gen: 4607. Tillaea ii —- 4690. Jutucus DC. -- E
309. 'Tillaea muscosa L. DC. |. c. Il. p.381. — Hab: hinc inde.in arenosis wimdátis. |

(303, Umbilicus peridulinus 1 DC. |. c. IiI.. iu 400. — Hab: in muris. E rupibusque
plurium insularumi.. : i:

Tuer i ^ Mex

Ord; haiifg éuléd oda End. gen. P- 843.

: Gen: A183. Rasmesiue L. — 4494. Niella Town. — Mb. Aguila. Tof. —— day.
Mo cos Tournef.: - pida qon ias
' 804, Ranunculus. repens: L. DC. |. e. e p. a8. —— ie Hinc-inde-ti euis cà ad "e
— (805.| Ranunculus. cortusaefolius Willd. 8. sylvestris B. Webb et. Berthel;l..c. phytograph.
Sect. 1. pg. 8. Ran. cortusaefolius 8. Teneriffae Pers. DC. V. c. 1. p.-99.— Ranunculus gran-
difolius Lowe X-e. p. 39. — | Hab: in rupestribus umbrosis regionis sylvaticae ins. Fayal,
Flores et Pico. -Coll.;nr. 4S. Planta inter congemeres gigantea; specim. nostr. 2— 4. pedalia,.
. flores-speciosi pollicares , in forma minus hirsuta minores; folii-radicalis diameter im nostro .
. 81, pollicaris, ex cl. Lowe interdum fere. pedalis. Frürtis in —— di. m xa pp
tonp rc) menibranaceo - aláti stylo. subuncinsto. .. . | z

-

[306. Ranunculus trilobus Desf. DC.lc.l P 49. — Hab: in ! pulsis pr. D de
- Vieloria ins. Terceira. Coli. nr. 47.

|. 3UT. Ranunculus muricatus L. DC. ibid. — Ha: in jaludegie hinc inde, . rarius occurens,

(aus. Ranunculus parviflorus L. DC. C. ibid. — Hab: in ruderatis et ad vias, ins. E Mi-
guel ét Terceira. — Coll. nr. 46.

- s,Notandum. est, Specimina azorica cum gallicis omnino convenire; Banungulum vero par-
.ti[lorum florae germanicae — saltem exemplaria istriaca anno 1827 ab unione ilineraria di-
»slribula, quae etiam a cl. Koch citantur, nec non. dalmatica — propriam. constituere speciem,
,BEanunculus crassipes mihi, quae foliis minus parlitis et praeseriim. pedunculis frucüiferis in-
,crassatis recurvalis egregie differt. Ch. F. Hochstetter".

( 308.2.] B. acutilobus DC. ibid. — Hab: cum specie. d e
] 1309. Nigella arvensis L. DC. l. c. I. p. 49. — Hab: inter segetes, quibuscum videtur
immigrasse.

310... Aquilegia vulgaris L, DC. Ll p. 50. — Hab: in locis ediiribus ins. Pico , ubi
var. albifloram legit cl.. Watson.
31. Delyhiosen. Consolida L. DC. |. c. l. p. 51. — Hg inter segeles binc inde

Ord: Papaveraceae- Endl. gen. p. 855.

Gen: 4819. Chelidonium Tournef. — 4843. Fumarid: Tournef.
/.912. Chelidonium maius L. Mill. DC. l c.l.p. 193. — Hab: in iptnliio el ad vias

ins. pluriinarum..

[313. Fumaria cajiféotata L. DC. 1. c. 1. 3:150. — Hab: in agris horlisque hinc inde.

314. Fumaria officinalis L. DC. ibid. — Hab: in. arvis et inter adis ins. fere omnium,

Ordo: Crucitétas indi: gen. p. 861.

Gen : 4845. Matihiola R.Br. — 4850. Nasturtium R.Br. -— 4859. Cardamine L. — - 4874.
' Alyssüm L. — 4899. Cakile Tournef, — Sisymbrium E — s Te Rbr. -— 4900:
. Sinapis Tournef. — 4975. Senebiera Poir. — ..
(315. Matthiola annua Sweet, DC. |. c. I. eps 133. — Hab: in suis ad litiora. ins.
fere omnium.
(316.] . Nasturtium edo T erani caule iscehdente grociii glabro, foliis scabriusculis
impari- pinnatis 2—4 iugis, foliolis ovato - lanceolatis grosse serrato - dentatis, 'dentibus mucro-
nalis , petalis albis. calycem superantibus , racemis post- anthesin elongalis rhachi. flexuosa , sili-
. culis lanceolatis in pedicelló eas aequante horizontaliter patentibus demum: recurvatis. Hub
. frequens ad-rivulum ins. Flores. Coll, nr. 61. sNasturtium : n. sp? Hochst.e Senn
desunt; num fortasse Sisymbrii species? . ERA C.
317. Nasturtium. 'officinale RBr. DC. . c. Lo p. 137. Lal si rivulos: omniu insularum,
1 (318. ]- Cardamine. Caldeirarum «(Guthnick in sched.) perennis , caule.

i ascendenle
exotlo subflexuoso striato. foliisque impari- pinnatis 3— 4iugis plus minus. irtis vel sparsim -
pilosis, foliolis subrotundis , basi Msi pe in lateralibus ieéqualies gene serrato - dentatis

««

E

—-— 04

dentibus mucronatis, petalis calycem duplo excedentibus, siliquis in. pedunculo ipsis breviore
undique patentibus, stigmate obtuso. — ab: ad rivulos regionis sylvaticae et praesertim intra
Crateres exstinclos, incolis ,Caldeiras* dictos; in, ins, Flores fere usque ad maris. littora de-
scendit; specim. nostr. ex ins. St. Miguel. Coll. nr. 60.. Adsunt formae duae memorabiles,
allera (quae in umbrosis enata videtur) laxior, glabrescens, pedalis, habitu ad. Card. amaram
accedens; altera minor compaclior, hirsutissima , fere Card. hirsutam referens; et re vera
inter utramque intermedia videtur, a priori praeter characteres indicatos antheris flavis rece-
dit, ab hac et Card. sylvatica primo intuitu floribus duplo maioribus et siliquis longissimis co-
rymbi apicem florentem nunquam attingentibus, nedum superantibus, facile distinguitur.
[319. Alyssum maritimum L. DC. l. c. l. p. 900. — Hab: in — muris, tectis
secus littora omnium ins.
390. Cakile spec., an Cak. maritima Scop. DC. l. c. L. p. 185.? — | Hab: ad littora
ins. Fayal. ( Watson).
390*. Sisymbrium officinale L. DC. V. c. I. p. 191. — Hab: in ruderatis, ad vias ins.
Fayal (Wats.)
391.] Lepidium virginicum L. DC. . c. I. p. 205. — Hab: in collinis et in. declivibus
humidiusculis ins, Terceira et Fayal. — Coll. nr. 39.
|322. Sinapis nigra L. DC. 1. c. I. p. 218. — Hab: in jncüllis, ad muros hinc índe.
393. Senebiera pinnatifida- DC. 2 c. I. p. 208. — Hab: frequentissime ad vias et mar-

gines agrorum ins. omnium.

Ord: Resedaceae Endl. gen. p. 895.

Gen: 5011. Reseda L. — ) LI

324, Reseda macrosperma (Reichb. in Flora 1830. p. 130.) annua, foliis obovato-lineaz
ribus infimis utrinque semel incisis margine Scabro undulatis cauleque parce setosis, laciniis
calycinis 6 aequalibus linearibus , capsula truncata triquetra angulis scabra sub 10 sperma, se-
minibus oblique reniformibus maximis foveolatis. — Hab: in vineis ins, 8t Mi guel. — nr. 43.

Ord: Violarieae Endl. Ls P. 908..

Gen: 5040. Viola L. —
|395. Viola odorata L. DC. k. c. E. P. 296. — Hab: in m ins. Fors, mense

Iunio fructibus maturis lecta. Col nr. 17. E un
- - Ord: Frankeniaceae - Endl. gen. P. 913... |
Gen: 5053. Frankenia E. — .— — DURCPUT MPO NUN
(326. "Frankenia pulcerulenta. L. pc. l.c. P. s. za. Hab: nd a" marilimas. et in
Nrde salsis omnium ins. — Coll. nr. 96. din E E

(997. Frankenia ericifolia. Chr. Smith. DC. lk. c. an et 350. — Hab: in "es es ad
littora ins. Corvo. Coll. nr. 95. ,Frankenia laevis var. viridis Hochst., al species salis
distincta (vid: B. Webb et Berthelot l. c. p. 132.; se VE nostr. cum neutra. varietalum
ibi depictarüm exacte conveniünt). i

PUE. re

Ord: Portulaceae Endl. gen. p. 916.
Gen: 5174. Portulaca Toürnef. —

325. Portulaca olerácea L. DC. l. c. MM. p. 353. — Hab: hinc inde in lapidosis siccis
e. gr. in ins. Fayal (Wats.)

: ! Ord: Caryophylleae Endl. gen. p- 955.
Gen: 5199. Illecebrum Gürtn. — 5919. Polycarpon Lóff. —

Gen: 5994. Sagina L. — 5997. Alsine Wahlenbg. — 5941. Cerastium L. —
Gen: 5948, Silene L. — ;

|399. llecebrum verticillatum L. DC. |. c. lI. p. 340. — Z/ab: in inundatis editioribus
inter 1000^ et 1500" alt,

|330. Polycarpon tetraphyllum L. DC. |. c.l. p. 376. — ab: ad muros et in incullis
ins. omnium.

|331. Sagina procumbens L. DC. |.c. l. p. 389. — Hab: ubique in arvis, viis et plateis
urbium locis humidiusculis. usa

339. Alsine. marina. Wahlenbg Mert. et Koch Deutschl. Flor. HII. p. 293. Koch synops.
p. 111. e. minor seminibus plurimis alatis Koch ibid. — Arenaria marina L. Smith. brit. Il.
p. 480. Hab: írequens in rupibus littoralibus omnium insularum. Eiusdem speciei forma me-
morabilis-est: Arenaria macrorhisa Reg. in Lois. nouv. not. p. 29.: radice crassa sublignosa -
multicipiti, iota robuslior viscidó pubescens floribus maioribus densius congeslis seminibus
apteris. — Hab: cum praecedente, praesertim scopulos hinc inde prope littora in mari sparsos
densissimis caespitibus vesltiens. — Coll. nr. 37. "

(333. Cerastium azoricum (Hochstetter msc.) caulibus ramosis ascendenlibus foliisque
spathulato - vel ovato lanceolatis dense (flavescenti-) pubescentibus, panicula dichotoma visci-
do - puberula pedicellis fasciculato - congestis calycem superantibüs, bracteis sepalisque anguste
membranaceo - marginalis , petalis bifidis calyce duplo longioribus, capsula calycem aequante.
— jc: Tabul. nostr. XIV. fig. super. — Hab: in graminosis ad vias ins. Flores. Coll: nr. 88.

Tres adsunt formae, nempe: pumila (flg. 1.) caulibus basi prostratis caespilosis; maior
(fig. 9. caulis apex) , 1'/ — 92 pedalis; et maior lalifolia , foliis ovato oblongis 11/4—2 pol-
licaribus. Semina (fig. 2.3.) triquetra aculeato-hispidissima. — A reliquis eiusdem seclionis
(Sect. II. $. 2. DC. |. c.- I. p. 417) notis allegatis salis distat, '-

.834. Cerastium vulgatum L.: DC. ). c. I. p. 415. — Hab : ubique in agris hortis et incultis.

335. -Silene inflata. Sm. DC. |. c. . p. 368. — Hab: hinc inde; specim. nostr. Setia

marina ins. Pieo lecià sunl. Coll nr. 36. — ^ | 7- DNE vid

(336. .Silene iusitanica L. DC.l c.l p. 371. — Hab: in rupibus, ad muro
insularum. — Coll. tt. 35. — Cl. B. Webb et Berthelot |. c. p. 138. hànc cum "
L. coniungunt. ; 33m 9000954 La : Fm -

,

; omnium
e gallica

-" S oT.

Ord: Malvaceae Endl. gen. p. 978.

Gen; 5908. Lavatera L. — 5971; Malva L. — 5989. Sida Kunth. — . |
; (337. Lavatera sylvestris Brot. DC. l. c. I. p. 440. — Hab: in ru ad vias ins.
St. Miguel, Terceira, Fayal, Flores et Pico. — Coll. hrz ge m crow

].338. icd iate pia L. Dc. Lc P 439. — Hab: ad vias, in incultis plurium
insularum.

339.] Sida rhomboifolia L. DC. |. c. L p. 469. — Hab: id vias et in füdbtatis ins. fere :
omnium ;- spec. nostr. ex ins. Fayal. Coll. nr. 65. Sida canariensis Willd. 4 quaé ex d.'B.
. Webb et Berthelot (1. c. p. 36.) eadem est species; nec Sida. maderensis Lowe |. €. p. 35.
multum differt. Ex. ins. Conariis, ubi folia Theae ad instar adhibentur, ER videtur.

. Ord: : Hypericineae Endl. gen. Lp. 289.

Gen: 364. pom L.i-— 5464. f Androsaemum. darem |
er 340. .Hypericum perforatum "n DC. l. [2 L: p 549. — Hab: wique. in lapidosis. volii-
mis usque ad 3000 al. — Coll. nr. 9h im. |
|. 941. Hypericum. Justum. L. DC. dbid,: — Hab: "Ain inde in arvis, dümeti et
ruderatis.. Soy
í 9.) "Hypericum. foliosui Ait. Dc. l.c. Y p. E " Hab: in ins, ^Acoris. sion).
[343. ] . Androsaemum Webbianum. Spach. suit. à Buff. V. p.418. B. Webb et ' Berthelot !
l c. p. 51. Tab. 4. E. . Hyp. grandifolium Chois. in Dc. l. c. L p. 544. — Hab: in: omnibus
ins.; frequens praesertim in regione sylyatica ins. Flores. — Coll. nr. 87. ,Hyp. foliosum
Ai^, sed specim. nostr. huic potius-sunt subiungendae godes. id LA. eliam d. B. Webb et:

det Berthelot- d... n áddipamoitis dixerunt.

AP... .
vy w— C32 4 4^ €.
;

| (Ord: Pelygeteas Ead: Lo P. 10777
E: 3 5647. Polygalo. d. - att;

1344... Polygala vulgaris L; 4 DC. L e jp P -— dai: in monié- ignivomo ins. Pico
inde.a 4000/ alt..fere.usque ad summum PANE; nec AR S dsgens Mdh dida, |
ation, Coil. nr. eR es

M . E ^ tta * - d "-
1 « - , E ». --" " * "1 3

2 B
" itemm, . M".
— yz aM rtu

"iis. :: Ord. Aieineae End. . gen. Ds am
Gon*Bf95; Her Lc 07 sl RET

o fll le» Prado: Ait DC. V e M. p. MT pn -— — Hai:
àn locis editioribus ins. omnium; in monle ,Pic de Pico*- inter 4000" 'et-5000^ alt., ubi exeunte: -

m. lunio floret, quo tempore in hortis früctus maturos : pem zo OWENBÉ: 4. — &Adesl forma
| AI s. stt brevi inii: à DIR (Ue teg Ee oler E ere meos.

i, C MET s -
$T E y

; *. , * P n
, E AS . * p! , i ^ i * "
X. : Chwok. : (p "n v hd gets aes

2€ -

Ord: Rhamneae Endl gen. P. 1094.
Gon: 5729. Rhamius. Juss. ES

(340. ] Rhammus latifolius Heil. DC.l. U. 1L p. 96. — Hab; satis frequens in. 'sylis.
omnium ins. fere usque ad 3000^. — Coll. nr. 16. Frutex magnus m. .Maio florens; folia 5
uel M o lata; ; petioli pollicares. - . :

Ord: Rutaceae Eudl. gen. E 1195.

Ginj 6097. Ruta Tournef. — :

. f3a7. Ruta bracteosa- DC. |. c. L p. 710. x Hab: in: i petrosis, rarius ; é; gr. pr. Inya
de Victoria ins. "Terceira.

0rd. Geraniaceae Fndl. gen. P. 4166.

Gen: 6045. Erodiuim Herit. — 6046. "Geranium: Heri, — EX
| (95m Eródium 'malachoides Willd; DC. l.c. I. p. 648. — Hab: i in i et p cung
prope littora; spec. nostr. ex ins. St. Miguel. — Coll. nr. ED...
" 349. . Geranium. dissectum L. DC. |. c. I. p. 643. — Hab: in arvis "ires phuriun
insulatum.
.350. Geranium Rolertianum 1. Ji É e L P 644; — Háb: in "eie et. ad rupes um-
prosas finc: ide Ex :

"Ord: Oxalideae, ud gen. Ez MT.

(Ga; 6058. pope e ra is |
i: 351 : Ozalis corniculata L. pc. n c. 4 D [s — Hàb: yn | viss et 'in ruderalis ins.
fere omnium. | Em DE i «

Ord: duirkele a Endl. gen. * 1198. n:

€: 6144. Peplis L. — 6149. Lythrum Lo—5 0.
[ 359. - Peplis Portula L. DC. V. c. ni. L: 41. — dup: in solo limoso regionum edo
rum ins. Pico (Watson).. : :
"in 353. Lythrum Graefferi Ten. DC. H c. IL. p 82. — - Mgr. luncom Love V c. P. Ed
e Hab? ad rivulum. pr. Angra ins. Terceirà. Coll. nr. 40.
VW (354. Lythrum hyssopifolia L. Dc. E í. IJ. EX "Bt. -— Hab dn n tinbrosis , bun idis
fere omnium. — "Coll, nr. 4l. E -— gm Picasa E [
Bo. ud Et ut:

Ord: Rosaceae Ead gen. p , 1240. "^ cu E

t 6360. Rubus Ls — - 6361. frágaria L. — 6963, Potenti L. co68. 3 rimo Tounif. :
; ex 6974. Poteriun L. — . e

* — 9

e.

355. Rubus fruticosus L. DC. l. c. Il. p. 560. — Hab: in sylvis, e. gr. ins. Terceira
ef Pico. — Coll. nr. 45.

[356.] Rubus Hochstetterorum (Seubert) caule subangulato peliolisque inler spinas validas
subrecurvas molliter pubescentibus, foliis ternato - vel quinato palmatis foliolis óbovalo — rotun-
datis duplicato serratis subtus molliter pubescentibus, panicula elongata, pedicellis subracemosis
calyceque demum reflexo utrinque dense cano-tomentosis, petalis orbiculatis basi cuneatis,
ambitu crenulatis calycem triplo: superantibus. — Hab: in vineis editioribus sylvisque . vicinis
ins. Pico. Coll. nr. 44. ,Rubus grandiflorus Lowe*, cuius vero. descriptionem nuspiam inveni ;
Rubus grandifolius eiusdem (1. c. p. 33.) toto "coelo distat, ^A nostratibus Rubi specicbus,
vel si mavis R. fruticosi formis, hic noster floribus multo maioribus, diametro nempe Pingii-
caribus , albissimis, statim .dignoscitur.

[357. Fragaria vesca L. DC.J. c. ll. p. 569. — Hab: in silyalids editioribus , e. gr.
monlis ,Pic de Pico*.

1358. Potentilla . Tormentilla Nestl. DC.l.'c. M. p. 574. - Tormentilla erecta. L. sp. pl. p. 716.

350. var: e. nemoralis Ser. in DC. ibid. Tormentilla replans L. ibid. — Hab: In
regione sylvatica editiori, e. gr. in monte ».Pic de Pico*, ubi etiam transilumi inter utramque
observavit cl. Watson.

360. Potentilla anserina L. DC. l. c. II. J 589. c - Hab: Ybiqpe in punge" Siccioribus

et ad vias. V. 1 : S 2

361: Potentilla repite T. DC TG n p- 574. — Hob: dide ids locis humidiusculis.

362. Agrimonia Eupatoria L. DC. |. c. ^ p. 578. — Hab: ad vias et in graminosis
ins. feré oinnium. — Coll. nr. 49.

| 363. Poterium Sanguisorba L. Dc. l. c. Il p. 594, — Hab. ;in graminosis hinc inde.

Ord: Disslioecen o Endl. gen. p. 1253.

| Gen: 6497. Spartiim DC. — 6499. Sarothdmnus Win. — 6507. Medicago L. — 6510. Me-

lilotus Tournef. — 6511. Trifolium Tournef. — 6519. Dorycnium L. — 6514. Lotüs L. —
6580. Ervum Tournef. — | 6581. ipia L.. — PSP: pnus s on di — 6586. Arthrolobium. Dese.
— 6587. Ornithopus L. — ^ ^ REX,
[364. . Spartium iunceum L. DC. A c. If. p.145. — Hab: in collibus apricis: ins. ..Pico
eii Coli. nr. 69.), et. pr. Horta ins. Fayal (Watson). —.
1365. Sarothamnus scoparius Wim. in .Koch synops. p.. 151. . , Cytivss scoparius DC.
l. ed p. 154. partium scoparium. L. l. c. p.996. — Hab: in collinis apricis et. ad mar-
gines Sylvarum, e. gr. in ins. St. Miguel et Terceira. n TNR S in hortis ad protegendas -
iuniores Citrorum arbores plantatur. — 'Coll. nr. 68: - xit
1366. Medicago lupulina L. DC. 4. c. 1. p. 172. — Hab: ad vias, in arvis- arise

jns, fere omniuni, — , M

' [367. Medicago. lappacea Lam. DC. l.c. lL p. T poe Wenig W. y.. dappa-
cea B. Webb et Berlh. lc. IL p.64. — Hab: in arenosis pr. Praya de Victoria ins. Terceira.
368. Medicago pentacycla DC. ibid. Med. denticulata W.- B. macracantha .B. Webb et

. Berth. ibid. — Hab: cum. praecedente.

—- 49 —

(369. Melilotus parviflora Desf. DC. |. c. ll. p. 187. — Hab: cum praecedentibus in
arenosis maritimis ins. Terceira. Coll. nr. 75.

(370. Trifolium: angustifolium C. DC. 1. c. Il. p. 189. — Hab: in collinis apricis ins.
Terceira et Fayal. — Coll. nr. 75.

(371. Trifolium ligusticum Balb. DC. 1. c. M. p. 191. — Hab: ad vias, in agris arvis-
que siccioribus fere ubique. — Coll. nr. 73.

[379. . Trifolium lappaceum L. DC. ibid. — Hab: similibus locis ac praecedens ; spec.
nostr. ex ins. Fayal. Coll. nr. 79.

1373. Trifolium scabrum L. DC. |. c. y. 199. — Hab: ad vias, in niuris teetisque omnium
fere ins. — Coll. nr. 74. ,

(374. Trifolium suffocatum L. DC. |. c. p. 198. — Hab: in ascensu montis Pie de Pico*.

(375. Trifolium glomeratum L. DC. |. c. Il. p. 198. — . Hab: ad vias et in arvis plurium
ins. — Coll. nr. 71.

376. Trifolium repens L. DC. ibid. — Hab: ubique ad vias et in pralis siccioribus.

377. Trifolium procumbens: L. DC. |. c. ll. p. 206. — Hab: in graminosis.

(378. Dorycnium parviflorum Ser. in DC. s. c. p. 208. Lotus hispidus DC. 1l fr. non
Desf. — Hab:? in ins. Fayal (Watson), sed planta a cl. Guthnick hoc nomine designata ad
sequentem pertinet speciem.

[379. Lotus hispidus Desf. DC. prodr. Il. p. 2129. — Hab: in collibus apricis, ad A dde
rum versuras ins. St. Miguel, Terceira et Fayal. — Coll. nr. 88.

(380. Lotus angustissimus L. DC. l. c. II. p. 913. — Hab: cum praecedente. — Coll. nr. 89.

s: 381. Lotus creticus L. DC. |. c. Il. p. 211. — Hab: in arenosis pr. IN d de Victoria
ins. Terceira. Coll. nr. 81.

|389. . Lotus corniculatus L. DC. l. c. p. 914. — ab: in graminosis et ad vias hinc inde;

382.a. 8. maior Ser. in DC. s. c. ibid, Lotus maior Scop. Koch synops. p. 178. —
Hab: in locis humidiusculis.

[383. Ervum Lens L. DC. | c. |l. p. 366. — Hab: in arvis ins. Fayal.

|384. Ervum tetraspermum 8. gracile Ser. in DC. o. c. II, p. 367. Vicia gracilis Lois.
— Hab: inter segetes ins. St. Miguel. Coll. nr. 86.b. à; —

[385. Vicia angustifolia Roth. Koch synops. p. 197. Vicia sativa var. 4. Ser. in DC.
o. c. Il. p. 361. — Zab: in lapidosis ins. St. Miguel. Coll. nr. 86.2.

(386. | Vicia albicans Lowe |.c.p.33. Walpers repertor. I. p. 715. Vicia: atropurpurea
y. biflora B. Webb et Berth. |. c. Il. p. 105. — Hab : inter segetes et in ruderatis hinc inde.

|387. Lathyrus Aphaca L. DC. 1. c. M. p. 379. — Zab: in dumetis pr. Flamingos ins. P

(388. Lathyrus satious L. DC. l. c. ll. p. 373. — Hab: in collinis siccis ins.

(389. Lathyrus tingitanus L. DC. |. c. W. p. 374. — Hab: cum praecedente. T

390. Astrolobium ebracteatum DC. l. c. M. p.311. — Hab: ubique praesertim dn fissuris
vetustioris. — Coll. nr. 84.
S. ror Ornithopus roseus Dufour. O. perpusillus &: intermedius Roth DC. l, c, Il. p.312.
— Hab: in incultis pr. Angra ins. Terceira. —

- 50 —

Explicatio tabularum. "ddr.

Tab. I. he 1. Bryopsis penicillhIn Ss p. 9. Fig. n Holeus Eislins | Hochsi. » ^r.
Tab. II. Fig. 1, Carex rigidifolia Hochst. p.21. Fig. 2. Carex Hochstetteriana. Gay. p. 22.
Tab. III. Fig. 1. Carex floresiana Hochst, p. 99. Fig. 2. Carex Vulcani Hochst. p. 22.
Tab. IV. Fig. 1. luncus lucidus Hochst. . ps24. Fig. 2. kan: MRdecnienáens
Seub. $9.
Tab. yk. Fig. 1. Mabenaria micrantha Hochst. 2: 25.- Fig. EY Hina bngebrusenta
; Hochist. p. 25. |
Tab. Yi Persea azorica Seub. p. 290.

L j.

. Tig. 1. Urtica azorica Hochst. p. 28. Fig. 2. aaniugo azorica Hochst.. p. 30.

*1 vul Fig. 1. Veronicà. Dabneyi ' Hochst... p. 39. Fig. 2. Euphrasia grandiflora
Hochst, p. 39.

Tab. IX. - Bellis azorica Hochst. p. 31.

Tab. -.Solidago azoricn. Hochst. p. 31.

—... Tab. XL nobilis chst. p. 33.
* * Tab. XII. Fig
Hochst. p. 33. PRA

Tab. XIII. Microderis filii Hochst p. 34.

Tab. XIV. Jig. 4. et 9. super. Cerastium azoricum Hochst. p. 45. .Fig. infer. 1—10.
Rhacotheca azorica. Bisch. p. 12. — 1. frondes fructiferae (magnitud, natur. »« rd. frons fer-
ilis. cum pedunculi éommunis parte inferiore. — 93. Capitulum fructigerum. cum pedunculi com-
munis parte stiperiore. — 4. ldem, lobo. anteriore resecto, ut duo reliqui integri: appareant,
alter sporangium clausum , alter apertum continens. — 5. Sporangium | clausum cum perianthio.
— 6. Sporangium apertum et evacuatum, perianthio cinctum. — 7. Elater. ad 8. Spora a dorso
visa. — 9. Sporae duae anlice visae. - 10. Particula epidermidis frondis cum cellula opaca
glàndulaeformi , cellulis sex maioribus. radiatim dispositis cincta. Cg. 2—10. I REG mae
gis. minusve aucta delineatae- sunt). ain.
ue ; Tab. XY. -Sanicula azurica Hoi p. | At.

x Thrin gtadionulis Lowe p. 33.- Fi. 2.. "Microderis - umbellata -

*

py-—

T T eR P

Pd

y^

| Z2 Gu o. on

auf

9 "

X

3

NE

S

YN
e

AUS

NE d

L3

3 4

m.

Fapférdrakk eret vx d Semouaterde mele in am . E
AE

(ai S
EN

iN

Jrugferdrukckerer jy. J. Sdmmather & Eimdru in Boux.

P.

- C)
n, I An
(257.17
^ Ae eI; EX
MI et"

mL,
VEA »
rer cr

"
* raso t

Dare: Re J' deci acu 4c Boden! in 2enn.
m. L3 ,

SUHREUR
M-—— tt

Clodi rd. D d fu

v

Pe

M

, » o7
* 5 "
^
2 A a. ^ det de cott 7 "
v3 4
? : ed ca 1
[o d
7/1

* Los

o

Aui € 3

T T :
T dMgpferdrakkerei v J. Gohamadker k Hmnaen in Ben.

»

^

--—
TON

mtt

euo

eges

pai ol

NR 2672
e ESO EA
Ard s

o onelony 2) au. ed 4 ec Jet y)

H

NI

x
*

lh

pe Ago C ESPERTO

n,

A

vi
S^ S
CY

VJ