Dpt Lvhdges ee #. . TE DS vod rs, Ô SU Ltd DURE a « Sa ie ue : RTE Er ES 3 AR rhone: SRE Ne ann n * PS ss .: = pr À Nb 5 £ 4 : re La a REINE Te us a ER 55: EL ù ur LE . = a 4 LÀ Ée À = cz : LA Fe Mate an = Sp ee dr es rettre É eo = . SAT a ns Fee - rs C : : ee TEE Ne eur cans e LÉRRRE PS RTE ep met + "1 = Are 6 - AIT CRE + Ou MAéete 1 1e = ë ÉEVrS , 1 © > RE “ as ve de qu Le 2 2 = PRÉ E (ae MOT ET NEA £ TETE EEE NE Bec L : Le : ’ gares 0) = tale = r MÉCSENEL ENS grasse RS En let RÉ TAC | F Fh te . ; + “ RE, # cet te : Cr eine A 8 : rar te Er es TUE TRS mn L rs er ut pr | ge LEA 7 des a CAP De CRETE R ET EUR = Po à : : , * ae e * : “ AS DORE Eee Er ME ee É È DU ape 2 De ‘ An an grae ETS re ReipEr Feed, : RE LEA 1 = ÿ | eue = Hi © Ÿ pa rene - tue RE pepe : ” LT ENT = L U $ £ A . 7 k 7 o ï D a à DSC TETE è Es PS etes rate SERRE Ci Pt pda , = É RACE LE | R $ Sas £ è Et 2 A f PE L'anvs Tv EE & . HE er : Feu ist Ér Ce ma 4 d S … È us SE Le L re rer 2e Geûr # Re Tee ET : 4 ” CA + 2 das = : - RTE : AVES otre è y re L pot a LEA AE An CÉENRT R ET PET RAT ERA o 3 ee sn a+ Fe ere 4 1 pe TN + SR ns dd + CURE ô Û . 2 ; : T : .. 4 Prat 3 dk Sais se à 14) GES L or nt TE | b poire eng 4 - AN dc res IR EE RE EL RE S DATE ; - Pl À M FALSE TO DRE RAILS ERA TE 20) AD 0 à 2 fi rt (F8 ; _— MIRE ren PATATE LE! +54 6314 hr PRET RE : DEPUIS PA LCER d'A TE A NON | A# HISTOIRE NATURELLE DES ILES CANARIES, PAR MM. P. BARKER-WEBB ET SABIN BERTHELOT, Membres de plusteurs Aradémies et Bociétes savantes ; OUVRAGE PUBLIÉ SOUS LES AUSPICES CI Mouustre de V'Tnstrachon Publique. TOME TROISIÈME. Deuxième partie. pe PHYTOGRAPHIA CANARIENSIS:. | SECTIO II. Z10/32 PARIS BUREAUX : RUE PAVÉE-SAINT-ANDRÉ-DES-ARTS, ie MDCCCXXXVI - L. Le J el Le | Pen A | Le. x Fe HISTOIRE NATURELLE ES CANARIES. 7 De LP #, à 1e # AA dr pe. * ST) AU à ù nt [ei PHYTOGRAPHIA CANARIENSIS. EE CUCURBITACEZÆ. Juss. BRYONIA. Lin. FLores monœci, vel dicœci. Masc. Caiyx campanulatus, 5-fidus. PE- TALA 5, calyci inserta. STAMINA 5, imæ corollæ inserta, quorum 4 in adelphias binas petalis oppositas conjuncta, 1 liberum petalis alter- num, rariùs 5 libera, et tùm omnia petalis alterna. ANTHERÆ extror- sæ, {-loculares, loculis linearibus, elongatis, extüs sigmatoïdeo-recur- vis, longitrorsüm dehiscentibus. Discus imo calyce 3-queter. Fe. Cazvx et COROLLA ut in flore masculino sed minores. STAMINA 5 rudi- mentaria, petalis alternantia, aliquandè (per multiplicationem) 6-8, ad basin petalorum marginibus disci glandulosi 3-5-dentati inserta. Srvui 3-5, basi inter se plüs mins coaliti. STIGMATA sinuato-cornuta, ad latus internum stylorum, revoluta. Ovariun inferum, globosum, 3-loculare, loculis lamellà 2-concameratis ab axe ad parietem pro- tensà, ibique subadhærente et ovuliferä. — (Ovarium è phyllidis con- stat 3 incrassatis, arctèque connatis, marginibus cujusque ad axem usquè inflexis, ibique revolutis, et in lamellam unicam ab axe ad peri- pheriam iterùm protractam coalitis, eamque attingentibus disjunctis, marginibus denud intüs convolutis, atque adversè inflexis , placentas gerentibus, ovulis in loculis è phyllidiüi involuti lamellis confectis inclusis). — BaccA succosa , orbicularis. SEMINA lenticulari-pyriformia , anatropa. Emeryo rectus. COTYLEDONES elongato-ovatæ. RADicuLA bre- vissima. HerBÆ perennes, scandentes, teneræ, caulibus annuis. Rapices tube- Il. —(2° SECT.) L C2 rosæ, succo acri et fæculà farctæ. FozrA alterna, angulata, sæpissimè scabra. STIPULE in cirrhos simplices productæ. 1. BRYONIA VERRUCOSA. Horrt. KEw. B. diœca ; foliis 5-7-cuneato-lobatis, suprà venisque callosis, subtüs adpressè hirtis, basi cordatis ; floribus masculinis racemosis, femineis minoribus in axillis foliorum fasciculatis, breviter pedicellatis ; baccà magnà, luteà, marmoratä. Bryonia verrucosa. Hort. Kew., ed. 1, vol. 3, pag. 285.— Ed. 92, vol. 5, pag. 246. — Seringe, in DC, Prodr., vol. 3, pag. 304. Bryonia hederæfolia. Jacq., Fragm. Bot., pag. 73, tab. 113. | Has. In sepibus et in convallium dumetis T'eneriffæ, Canariæ et Palmæ. Distris. GEOG. Stirps Canariensis, nec Maderensis. Drsc. RAnix tuberosa. Cauzis volubilis , tener, striatus, apice hispidulus. Fox petiolo duplo longiora, suprà et venis subtüs calloso-hispida , callis margaritaceis , 5-7-angulata , angulis cuneatis acutis, lobo inferiore longiore acutiore , basi profundè cordata , paginä inferiore pallidiore adpressè hirtâ. Cirrar simplices. FLores masculini, elongato-racemosi; Cazyx corollà dimidio brevior, basi trochiformis, densè tomentosus, usquè ad faucem in lacinias 5 lanceolatas, apiculatas divisus. Perara lanceolata, pal- lidè lutea , sub-10-striata , extüs tomentosa, basi ad discum calycinum hirta. FrzamenrA ad faucem corollæ inserta , petalis dimidio breviora , libera, diadelpha apice bifurcata. Anrmerz luteæ, FLores fe- minei, multô minores , in axillis foliorum glomerati. CaLyx densè tomentosus , ferè ad basin in lacinias 5 lineari-lanceolatas acutas divisus. Cororra calyce parüm longior. Sramiva rudimentaria 5, crassa, pe- talis alternantia. Sriemara 3 , brevia , subsessilia , glandulosa , revoluta. Bacca avellanæ nucis magnitu - dine, lutea, marmorafa. EXPLICATIO TAB. XXXVII. 1. Ramus floribus masculinis onustus, magnitudine naturali. 2. Flos masculinus cum sequentibus auctus, 3. Alabastrum. 4. Ovarium. 5. Corolle segmentum multotiés auctum. 2, BRYONIA LATEBROSA. Honr. Kewr B. foliis subtrilobis, pilosis, basi attenuatis. Facillimé distinguitur à congeneribus, foliis basi minimé cordatis, sed secundüm petiolos decurrentibus. ( Solander in Horto Ke- swensi.) Bryonia latebrosa. Hort. Kew., ed. 1, vol. 3, pag. 384.— Ed. 9, vol. 9, pag. 347. — DC. Prodr., vol. 3, pag. 307. a DSi | 1 Cucurbitaceæ. Ab 07e Dé: "A ÉENEmtEER (3) Has. In insulis Canariensibus. ( Masson.) Os. Hanc speciem post Massonum nemo vidit. Diu eam frustrèque quæritavimus, nec quibus lateat convallibus in- sulanarum ulli notum. CITRULLUS. Scrap. (1) FLores monoœci. Masc. Cazyx profundè 5-fidus, planiusculus. PerALA calyce inserta. STAMINA ut in Bryonià. FILAMENTA brevia. ANTHERÆ uniloculares, inappendiculatæ, irregulariter flexuosæ. Feu. CaLvyx et corolla maris. STAMINA rudimentaria, (3, ex Spach.) Ovariun ut in Bryoniä 3-loculare, sed ovula plura. Sryivs brevissimus. SriemarA 3, obcordiformia. BaccaA ovata, aut globosa, 3-locularis, carne solidà, demüm quandoquè siccâ. SEMINA ovata, compressa, margine obtusa, aut obtusè marginata. Herp# orbis calidioris, radicibus annuis, humifusæ, amaræ. FLoREs in axillis foliorum solitarii, Cire 2-3-fidi. CITRULLUS COLOCYNTHIS. Scrap. C. caulibus gracilibus; foliis 5-lobis, sinuato-subpinnatifidis, pilis canis utrinqué scabris; ovario ovato, hispido; baccà orbiculari, luteà, glaberrimà, demüum siccà; seminibus fuscis. Gucumis Golocynthis. Linn., Sp. PL, vol. 2, pag. 1435. — Nees, Plant. off., vol. 12, tab. 11. Gitrullus Golocynthis. Schrad. in Eckl. et Zeyh., Enum. pl. Cap, pag. 279. — Linnæa, vol. 19, pag. 414. Has. In aréna et glareà regionis calidæ, præsertim ad convallium fauces, in insulis omni- bus Canariensibus. Disrris. GE0G. In Ægypto superiore (Delile). In Hispaniä! In insulis Promontorii . Viridis (Prunner). In Africà australi (Ecklon et Zeyher). In Japonià (ex Seringe). EE (1) Nomen dedit Neckerus, (Elem. Bot., vol. 1, pag. 240) genus primum rite stabilivit Schraderus (4) HYGROBLEÆ. Rien. D OS———— MYRIOPHYLLUM. Lis. FLORES monœci. Carvx superus, 4-partitus, deciduus. PETALA 4, calyci inserta , in floribus femineis minima. SrAMINA 8, rariüs 4, vel 6. ANTHERÆ 2-loculares, longitrorsüm dehiscentes. OvariuM inferum, 4-loculare. OvurA solitaria, pendula.”Srvir 4, breves, persistentes. STIGMATA crassa, villosa. DruüPA 4- rarits 2- cocca, indehiscens. SEMEN summo loculo affixum, integumento simplici. PErRISPERMIUM carnosum, adhærens. EMBRYO teretiusculus, axilis, radiculà superà. HerBæ immersæ. Four verticillata, pectinato-pinnatifida, stipulis nullis. FLORES demersi, solitarni, sessiles, verticillati, vel verticillato- spicati, superiores masculi. 1. MYRIOPHY LLUM SPICATUM. Lin. M. foliis verticillatis, capillaceo-pinnatifidis, fioralibus bracteiformibus, ovatis, integris ; floribus verticillato-spicatis, in axillis foliorum solitariis, sessilibus, basi 2-bracteolatis ; sta- minibus suboctonis. Myriophyllum spicatum. Linn., sp. pl., vol. 2, pag. 1409. — Engl. Bot., tab. 83. — Schkuhr, Handb., vol. 4, tab. 296. — Roem., F1. eur., tab. 96. Has. in Canarià. Despréaux. DisTri8. GE0G. In aquis lentè fluentibus Europæ mediæ, septentrionalis, atque arcticæ, necnon in regione calidà maris Mediterranei. Romæ ( Sebastiani et Mauri). In Campa- nià (Tenore). In Corsicà (Salis Marschlins). In Caprarià (Moris et de Notaris). In Hispanià Bæticà (Henselaer, Boissier). In Mauritanià (Salzmann). In America boreali (Michaux). Usquè in Arkansas (Torrey et Gray). — (5) LYTHRARLÆ. Joss. LYTHRUM. Lin. Carvx cylindraceo-tubulosus, persistens, 6-dentalus, dentibus incurvis, 12-nervius, nervis alternis petalis oppositis in dentes angus- tos procurrentibus. PEraArA 6 aut abortu pauciora, calycis fauce nervis intermediis inserta, ejusque dentibus alterna, in præfloratione inflexa, plicata. SramINA 6 aut 12, quandoquè (abortu) 2 4, nervis calycinis continua, 6 petalis alternantia longiora, 6 opposita breviora Sæpè deficientia. ANTHERÆ ovatæ, 2-loculares, dorso affixæ, lateraliter dehiscentes. Ovartum liberum, sessile, imo calyce disco glanduloso impositum, 2-loculare, multi-ovulatum,ovulis placentæ centrali affixis. SrvLus 1. STIGMA capitatum. CapsurA calyce tecta, membranacea, 2-lo- cularis, polysperma, loculicidè dehiscens. Herss aut frutices hemisphæri borealis temperati. For opposita, sparsa vel verticillata. FLoREs axillares, solitarii vel plures spicati. 1. LYTHRUM HYSSOPIFOLIA. Linx. . L. caule erecto, acutè quadrangulari; calÿcis dentibus accessoriis angustis, dentes veros duplè superantibus; staminibus 6, calyce brevioribus. Lythrum Hyssopifolia. Linn., Sp. PL., vol. 1, pag. 642.— Jacq., Aust., vol. 2, tab. 133.— Engl. Bot., tab. 29. — Schkuhr, Handb., tab. 128. Has. In Teneriffà rariüs, in Canarià (Despréaux). Disreis. GE0G. In Europà meridionali ac borcali, in Africà australi (7'hunberg, Ecklon et Zeyher), et in uträque Americà. ER, (6) 2. LYTHRUM GRAEFFERLI. Ten. L. caule decumbente , quadrangulari; calycis dentibus accessoriis 3-angularibus denti- bus veris sublongioribus; staminibus 1 2, calyce longioribus. Lythrum flexuosum et acutangulum. La Gasca, Gen. et Sp., pag. 16. Lythrum Græfferi. Ten., Prodr. flor. nap., suppl. 2, pag. 68. — F1. nap., tab. 142.— Syil., pag. 230. — DC., Prod. vol. 3, pag. 82.— Guss., Pl. rar., pag. 188.— Flor. sic. Para vol.1, pag. 534. Lythrum flexuosum. Salzm., exsicc! — Boiss., Enum. plant., pag. 213. Lythrum alatum. Presl, Del. prag., pag. 55. Lythrum Gussonü. Æjusd. 1. c. — Link, in Buch Phys. Beschr. Can. Ins., pag. 155. Lythrum Preslii. Guss., PL. rar., pag. 188. Lythrum junceum. Low !, Prim. fl. Mad., pag. 32. Has. In humidis et inundatis insularum Canariensium frequens. Distris. oc. Per totam peripheriam maris interni , et in plagis conterminis, necnon in regione Galliæ! atque Hispaniæ ( Durieu !) occidentali. ( ONAGRARIÆ. Juss. EPILOBIUM. Lrww. CaLyx superus, 4-partitus, tubo brevi, 4-gono. PETALA 4. STamINA 8 summo calyci cum petalis inserta. FILAMENTA filiformia aut basi dila- tata. ANTHERÆ ovatæ, 2-loculares, dorso affixæ, longitrorsüm dehis- centes. OvarIüUM elongatum , stipitatum, 4-gonum, 4-loculare. SryLus 1, fliformis. Sriema 4-fidum aut 4-partitum. Capsura elongata, cylin- draceo-4-gona, 4-locularis, 4-valvis, polysperma, ab apice ad basin loculicidè dehiscens. SEMINA ovato-cylindracea , ascendentia, chalazä comatà. EmBryo orthotropus. RAnicuza brevissima. Herp# perennes, basi lignescentes, orbem præsertim borealem, nec non Emodi juga, Notasiam, et Americam atque Africam australiorem incolentes. FoLiA inferiora opposita, superiora sparsa. FLores roset, vel purpurei, rarissimè lutei, axillares, vel in spicam aggregati. 1. EPILOBIUM PAR VIFLORUM. Scures. E. radice fibrosà, caulibus simplicibus vel ramosis, teretibus, molliter villosis; foliis lanceolatis denticulatis , mollissimè pubescentibus , sessilibus; floribus parvis , racemosis ; stigmatibus 4, patentibus. Lysimachia siliquosa hirsuta parvo flore. C. Bauh., Prodr., pag. 116. — Pin., pag. 245. Epilobium hirsutum 6. Linn. Sp. pl., vol. 1, pag. 494. Epilobium parviflorum. Scrheb., Spicil., pag. 146. — ith., Arr, pag. 367. — Smith, Flor. Brit. à vol. 1, pag. 410. — Engl. Bot., tab. 795. Epilobium villosum. Curt., FL. Lond., tab. 22, Epilobium molle. Lamck, Encycl., vol, 2, pag. 475. Epilobium pubescens. Roth, Tent., vol, 1, pag. 167. — Hilld., Sp. pl., vol. 9, pag. 315. (8) Has. In inundatis insularum Canariensium frequens. Distri8. GEOG. Per totam Europam borealem et temperatam, et in regione maris Medi- terranei vulgatissima. 2. EPILOBIUM PALUSTRE. Linn. E. radice stoloniferà , caule erecto subramoso, tereti, nitido, glabello; foliis sessilibus aut subsessilibus, lineari-lanceolatis, breviter denticulatis, glabris ; stigmatibus in clavulam connatis. Lysimachia siliquosa glabra angustifolia. C. Bauh., Pin., 245. Epilobium palustre. Linn., Sp. PL, vol. t, pag. 495. — For. Dan., tab, 1574.— Engl. Bot., tab. 346. Has. In humidis altioribus insulæ Teneriffæ. Disrris. GEoG. Per totam Europam borealem et temperatam, in montosis regionis maris Mediterranei, et in Americà septentrionali à latitudinis gradu 69 usquè in Pennsyl- vaniam et ad ripas fluminis Oregon (T'orrey et Gray). (49h) ROSACEZÆ. Joss. SUBORD. 1. SANGUISORBE AE. POTERIUM. Lin. FLoRES monœci vel polygami. Car vx basi urceolaius, urceolo fauce constricto, limbo 4-partito, suprà tubum incumbente, demüm caduco. PeraLa nulla. Sramina ultrà 20, calycis fauci inserta. FirameNra filifor- mia , debilia. ANTHERÆ subrotundæ, longitrorsüm dehiscentes. OvariA 2, rarius 3, imo calycis tubo sessilia, inclusa. Ovuzu 1. pendulum. STyui 2, terminales, filiformes exserti. SriëmATA ad apicem stylorum penicillata. ACHENIA 2, vel 3, calycis tubo ovato 4-gono, aut globoso obsoletè 4-gono indurato verrucoso, vel lævi subbaccato, arctè com- plexa, subadhærentia. SEMEN pendulum. RADICULA supera, lanceolota , acuta, breviuscula. | NN | HerB« perennes , basi quandoquè suffrutescentes , rarissimè frutices spinescentes, regionem præcipuè maris interni et orbem borealem temperatiorem incolentes. FoLIA sparsa , pinnata, radicalia sæpè sub- rosulata stipulis petiolo adnatis, FLorEs in capitulos breviusculos ! densos, paniculato-terminales digesti. 1. POTERIUM VERRUCOSUM. Eurens. P. caulibus angulosis , basi pubescentibus; foliolis profundé inciso-dentatis, subtüs ad- pressé pilosis, foliorum radicalium rotundatis, caulinorum ovato-lanceolatis , superiorum lineari-lanceolatis ; capitulis brevibus, ovatis, polygamis, bractcis ovato-lanceolatis, ciliatis: acheniis subglobosis, undiquè verrucosis, angulis obsoletis. II, — (2° PARTIE.) 9 10 ) Poterium agrimonifolium, Link, in Buch Phys. Beschr. Can. Ins.non Cavan. Poterium verrucosum. Ehrenb., Ind. sem. hort. berol. 1829. ex Decaisne, FL. Sin., Ann. sc. nat.. 2 sér, vol. 3, pag. 263. Poterium polygamum. Desf., Cat. hort. par., ed. 3, pag. 292, ex Decaisne l. c., et ex specimine herb. Font, non Waldst. et Kit. Poterium megacarpon. Lowe, Nov. FI. Mad. pag. 922. Pimpinela Nivariensium. 4lgafita Palmensium. Has. In arvis petrosis, et in rupestribus apricis insularum Canariensium vulgare. Disrris. GEOG. In regionibus australioribus mari Meditérraneo conterminis. In Arabià ad Sinaï montem (Bové). In Libani jugis (Labillardière herb1). BENCOMIA. Nos. FLores dioœeci. Masc. Cazvx subsessilis, 4-5-foliolatus, foliolis apice slanduloso-piligeris, post anthesin revolutis, tubo nullo. PeraraA nulla. STAMINA 25-55, imo calyce inserta. FILAMENTA filiformia , angustissima, elongata , demüm inter se funiculatim torta. ANTHERÆ ovato-rotun- datæ, ad latera dehiscentes. FE. Cazyx basi globosus, tubo fauce con- stricto, limbo 4-5-partito, lacinïis incumbentibus, demüm caducis. OvariA 3, quandoquè 2-4, imo calycis tubo sessilia , inclusa. OvuLun 1, pendulum. STyu totidem quot ovaria, filiformes, exserti. STIGMATA ad apicem stylorum aspergtlliformia. ACHENA 3, quandoquè 2-4, inter se à basi ad apicem connata, (an semper?’) calycis tubo globoso, lævi, sub- baccato inclusa, et cum eo connata. Frurices Canarienses. ForA sparsa, impari-pinnata, slipulis petiolo adnatis, foliolis ovatis, serralis, petiolulatis. PIRE in spicas longas, axillares, amentiformes digesti. Os. Nomen fecimus in memoriam ultimi Nivariensium autonomorum regis Bencomi, Tinerfii cognomine Magni gentis ut fertur conditoris abnepotis. Caput regni fertilissima vallis Taoro ét oppidulum informe Orotapala, que nunc Orotava. Suis carus, patriæ etiam vastatoribus , si fortè in manus suorum inciderint, clemens atque humanus , bellum pro aris et focis eventu vario per binos gessit annos. Victor in convalle Acentejo, undè pago vicino nomen La Matanza, victus deindè codem ferè loco ubi nunc oppidulum Fictor'ia CHE) populumque exhaustum pugnis , hostes insuperabiles expertus, regum exterorum Ferdi- nandi et Isabellæ potestati fideique , et christianorum Numini se submisit, incolumitatem sibi suisque et in terrarum divisione partem pactus. Prodità fide Alonzus Fernandezius Lucensis legatus regius, sacris fontibus vix lustratos, regulum Bencomum fratremque Tin- guarrum Nivariæ armis captæ, et propagati ultra oceanum Hispanorum imperii, navi Gadibus vela facienti nuntios tristes imposuit. Barbari principis fluxos per colla ac dorsum capillos, immane corpus, et membra ludis martiis exercita mirati reges catholici, Romam ut pontifici maximo spectaculo esset trahi jusserunt, dein Venetias reipublicæ duci, ubi tandem tædio confectus supremum obiit diem. Tinguarrus ne tanti fuerit spectator opprobrii , jam ipso in trajectu mortem sibi per inediam consciverat. 1. BENCOMIA CAUDATA. Nos. B. villosa, foliolis 9-13, lanceolato-ovatis acutis, serrato-dentatis, suprà viridibus , sub- tüs pallidè glaucis, stipulis apice latis, incisis ; spicis crassiusculis, folio longioribus. Poterium caudatum. Æort. Kew., ed. 1, vol. 3, pag. 354. — ed, 2, vol. 5 , pag. 286.—Willd., Sp. PL, vol. 4, pag. 493. — Bot. Mag., tab. 2341. — Coll, Hort. Rip., pag. 112, tab. 10. — DC., Prod., vol. 2, pag. 594. | Has. In montosis siccis circàa oppidum Lagunense , et in jJugo montium boreali-occiden- talium Teneriffæ, necnon circa Adexam villam ex cl. Buch. Distri8 GE0G. Sürps Canariensis. 2. BENCOMIA MOQUINIANA. Nos. B. glabra, foliolis 23-27, ovato-ellipticis, obtusiusculis, crenato-dentatis, utrinqué glau- cis, stipulis apice angustis, integrissspicis filiformibus foliis dimidio brevioribus. Has. In convallibus circa pagum Realejo-el-alto. Plantam masculam taniüm cultam vidi- mus in viridario patrici Orotavensis Laurentii Machado , et in horto botanico , ubi taleis facilè propagatur. DistriB. GEOG. Stirps Canariensis. Desc. Frutex 6-pedalis, cortice cinereo , rugoso, annuatim caduco , ramis apice foliatis. Fozia petio- lata, sparsa, subverticillata , impari-pinnata , 5-6 poll. longa, 1 + poll. lata, semiamplexicaulia, rachi tenui supernè sulcatä , apice glabrâ, basim versüs pilis utrinquè longiusculis crispulis piloso-ciliaté , foliolis 23-27, oppositis vel alternantibus, 5-9 lin. longis, 4 lin. latis, rotundato-ovatis aut ovato-ellip- ticis , glabris , glaucescentibus , venis crebris tenuibus pulchrè reticulatis, margine dentato-crenatis, basi rotundatis vel truncatis, apice sub-3-dentatis, dente medio longiore , petiolulatis, petiolulo 1 ! lin. longo, filiformi, tenuissimo. Smiruæ basi cum petiolo dilatato adnatæ, apice liberæ, subulatæ , angus- (12) üssimæ , integerrimæ. Sricæ (masculæ) foliis dimidio breviores , debiles , filiformes , pendulæ. FLores (masculi) sessiles , 3-bracteolati , bracteis lanceolatis, acutis, scariosis, concavis, medio longiore. Cazxx 5-foliolatus, urceolo nullo, glabris tenuibus , concavis, apice glandulä piligerâ instructis, demüm extüs ferè à basi ad apicem revolutis. Sramia 25-30, calycis fundo inserta. Firamenra capillaria. ANTHER# latè ovatæ, depressæ, connectivo tenui breviusculo, loculis ovatis, basi et apice liberis, anticè lateraliter dehiscentibus. Pozcen rotundatus. Fros femineus, fructusque ignotus. Oss. Speciem ineditam dicatam voluimus amico sæpè dique spectato Alfredo Moquin-Tandon, professori Tolosano, jam à primà juventute, tot inter studia ac lepidissima otia, artis etiam herbariæ atque zoologiæ benemerenti, nunc spe- cierum descriptionibus, familiarum ordinatione, organorum multiplicationis ænigmate soluto et pelorologià exposità annis florentibus insigni. EXPLICATIO TAB. XXXIX. 1. Ramus plantæ masculæ floridus magnitudine naturali. 2. Foliolum auctum ut appa- reant nervuli et venæ. 3. Florum masculorum racemus cum figuris quæ sequuntur magni- tudine auctus. 4. Racemi apex cum flore summo inaperto , bracteis , flore altero avulso, expositis. 4. Flos masculus à tergo visus. 3. Idem à fronte visus. 5. Stamen à dorso visum. 6. Idem antrorstum visum. ALCHIMILLA. Tourwer. CaLyx urceolatus, urceoli fauce disco annulari constricto, lacinüs 4, bracteis totidem parvis exterioribus alternantibus. COROLLA nulla. STAMINA 1-4, disco calycino inserta. ANTHERÆ 1-loculares, transversim dehiscentes. Ovaria 1-4, imo calycis urceolo inclusa, substipitata, 1-lo- cularia. Ovurux 1, adscendens. AGnenrA 1-4, inclusa. SEMEN basin ver- sûs affixum. RADICULA supera. | HERBÆ perennes, rariüs annuæ, hemisphærii utriusque plagas tem- peratas incolentes. ForiA sparsa, vel 3-5-digitata, rariüs pinnatisecta. FLORES terminales vel axillares, corymbosi vel fasciculati. 1, ALCHIMILLA AR VENSIS. Scor. À. annua, caulibus decumbentibus, ramosis ; foliis palmato-3-fidis, basi cuneatis, laciniis 3-5-dentatis ; floribus axillaribus, congestis, 1-2-oynis. Alchimilla montana A Col., Ecphr., tab. 146. — Tournef., Inst., pag. 508. Alchemilla floribus digynis. Scop., F1, Carn., ed. 1, pag. 576. à Tab. 39. Rosaceae. lrelle lapide nc”. | as Luitéditit HEURE 7 7 Luhi deligo 14 Te He Coulon, r. River (13) Aphanes arvensis. Linn., Sp. Pl., vol. 1, pag. 179. — Gaærtn., vol. 1, pag. 316, tab. 73, fig. 3. — Schkuhr, Handb., tab. 26. | Alchemilla arvensis. Scop., Fl. Carn., ed. 9, vol, 1, pag. 115. — Engl. Bot., tab. 1011, Alchemilla Aphanes. Leers, F1. Herborn., pag. 54. — Wild, Sp. pl., vol. 1, pag, 699. Has. Ad ericarum radices in planitie excelsà montium Palmensium (Cumbre nueva.) Disrris. GEOG. Per totum orbem veterem. SUBORD. II. POTENTILLE AE. FRAGARITA. CaLyx basi crateriformis, limbo 5-fidus, lacinïis bracteolis 5 alter- nantibus, æstivalione valvatus, persistens. PeraLA 5. SramiNA plurima cum petalis calyci inserta. OvariA plurima, receptaculo è fundo calycis orto, convexo, elongato, affixa, 1-locularia. Srvui caduei. Ace plu- rima, Crustacea, receptaculo molliincrassato nidulantia. SEMEN ascen- dens. PerisPeRMIUM nullum. EuBryo rectus, radiculà superà , cotyle- donibus subplanis. HersÆ perennes, stoloniferæ, per temperata utriusque hemisphærü sed præsertim borealis sparsæ. For alterna, 8-foliolata, stipulis petiolo adnatis. CAULEs subnudi. FLores albi, ut plurimüm corymbosi, rariùs flavi. 1. FRAGARIA VESCA. Linx. F. calyce fructüs reflexo ; pubescentià petiolorum patentissimà, pedunculorum patente, pedicellorum appressà. Fragaria vesca. Linn., Sp. PI., vol. 1, pag. 709. — Gaærtn., vol. 1 , tab. 73, fig. 8. — Schkukr, Handb., tab. 135. — Mert. et Koch, Deutschl,, F1, vol. 3, pag. 511. — Reïichenb., FT. excurs., pars 3, | pag. 597. — Koch, S'yn., vol. 2, pag. 211. | Muriangana et Fresa Canariensium: Has. Ad margines sylvarum in insulis Canariensibus , præsertim in Teneriffæ valle Oro- tavensi COpiosa. Disrri8. GE0G. Per totum orbem veteribus notum. (14) AGRIMONIA. Tourwer. Cazyx ecalyculatus, persistens, tubo turbinato vel campanulato ad basin limbi externè spinulis multiseriatis, glochidatis, persistentibus aucto, fauce constricto et disco glanduloso clauso, limbo 5-partito, lacinïis demüm suprà faucem incumbentibus. PeraLA 5. Sramina 10-20, cum petalis calycis fauci post discum glandulosum inserta. FILAMENTA subulata. ANTHERÆ breves, rotundatæ, 2-loculares, loculis longitror- sum dehiscentibus. OvariA 2, libera, imo calyci affixa. Srvu filiformes, è medio disci calycini exserli. STIGMATA capitata. ACHENIA 2, aut (ab- ortu) 1, calyce indurato, glochidibus induratis horrente, clausa. SEMEN infrà apicem suspensum. RADICULA supera. HerRBÆ perennes Europæ, Asiæ, atque Africæ temperata, Americam omnem, borealem, et Emodi juga incolentes. FoLiA rosulata, dein sparsa, interruptè pinnata, stipulis petiolo adnatis. FLoREs lutei, ra- cemosi, racemis spiciformibus, pedicellis bracteis 1-2-3-fidis suffultis. 1. AGRIMONIA EUPATORJIA. Linx. (1) . À. caule, foliisque molliter hirtis, foliolis lanceolatis, acutis, inciso-dentatis , subtüs to- mentosis, términali petiolato ; spicis virgatis ; calycibus fructiferis turbinatis, tubo usqué ad basin profundè sulcato, glochidibus patentibus. Eupatorium veterum sive Agrimonia, C. Bauh., Pin, pag. 391. Agrimonia Eupatoria. Linn., Sp. pl., vol. 1, pag. 643. — Lamk, I., tab. 409, fig. 1. — F1. dan., tab. 588. — Engl. Bot., tab. 1335. — Schkuh ,Handb., tab. 198, Agrimonia officinalis. Lamk, Encycl., vol. 1, pag. 62. Has. Ad rivulos et in pratulis altis propé vicum Chasna ad 4000 pedes super mare. Planta nostra mollior et villosior quam forma communis Europæa, sed calycis tubo turbi- nato, et glochidibus patentibus ab A. odoratà facilé distinguitur. Disrris. GEO0G. Per orbem totum veteribus notum et in Americà boreali. (1) Sunt qui hanc stirpem Eupatorium cum Dioscoride appellant , Linnæus Plinium secutus Eupa- toriam potiüs scribere maluit. (15 ) RUBUS. Lin. Cazvx explanatus, 5-partitus, persistens, bracteolis nullis. PerarA 5. STAMINA plurima, cum petalis calyci inserta. OvariA plurima , recepta- culo conico imposita, libera, 1-locularia. Ovuzun 1, vel 2, altero abor- tivo. Srvui subterminales, caduci. DRupæ minutæ, 1-spermæ, succosæ, inter se subcoalitæ, superficiem receptaculi convexi baccæ modo obte- gentes. SEMEN inversum. RADICULA supera. Frumices, rard herbæ, aculeati, plerumquè sarmentosi, per totum terrarum orbem, etiam sub tropicis indigenæ. FouA sparsa, ternata vel palmato-digitata, aut quandoquè pinnata , stipulis petiolo adnatis. FLORES terminales paniculis aut corymbis dispositi, rar solitares. 1. RUBUS FRUTICOSUS. Lin. R. caulibus angulatis uncinato-aculeatis , deflexis ; foliis quinatis ternatisve, pedatis, folio- lis ovatis ; calycibus patentibus aut reflexis. Rubus fruticosus. Linn.,Sp. Pl. ,vol.x, pag. 707. « major, foliolis membranaceis ovatis acutis basi subcordatis supra viridibus subtüs albescentibus adpressé tomentosis, paniculà latà divaricatà, floribus magnis roseis. Rubus macro-acanthus. eh. et Chr. Nees ab Esenb., Rub. germ., tab. 18. Rubus discolor eorumdem, tab. 20. 6 parviflorus, foliolis papyraceis lat ovatis basi subcordatis apice cuspidatis suprà viri- dibus, subtüs cinerascentibus, utrinqué mollissimé pilosis, paniculà magnà confertà, floribus parvis pallidis. Has. « in sepibus ct convallium dumetis regionis sylvosæ insularum Canariensium , crescit copiosissima et floridissima circà oppidum Orotavense. B in svlvulis altioribus insu- læ Palmæ. | DisrriB, GE0G. Per totum orbem veterem vulgaris. (16) SUBORD. IIL ROSE AE. ROSA. Lrnn. CaLyx ventricosus , tubo globoso vel ovato, apice coarctato, limbo libero, 5-partito, lacinüis foliaceis, sæpè pinnatifidis, deciduis, aut mar- cescentibus persistentibus, æstivatione contortis. PETALA 5, rariüs 4, calycis fauci inserta, caduca, æstivatione imbricata. SraminA plurima, pluriseriata, cum petalis inserta. OvariA plurima, calycis fundo et parieti inserta, 1-locularia, 1-ovulata, libera. Srvzi laterales, liberi aut in columnam supernè coaliti. STIGMATA capitata. ACHENIA plurima, ossea vel crustacea, tubo calycis inclusa. SEMEN pendulum. Emeryo rectus. Perispermiom nullum. RADICULA supera, cotyledonibus planis. Frurices aculeati, per totum hemisphærium boreale sparsi. FoLra imparipinnata, rariüs foliolorum abortu simplicia. FLORES terminales, solitarii aut corymbosi, albi vel carneiï, rarissimè lutei. 1. ROSA CANINA. Lin. R. aculeis falcatis, basi dilatatis, compressis ; foliolis 5-7, ovatis vel lanceolatis , argutè serratis, serraturis superioribus sæpè conniventibus ; laciniüis calycinis pinnatifidis , demüum deciduis ; fructibus ovatis; acheniis stipitatis. Rosa canina. Linn., Sp. PL, vol. 1, pag. 704. « vulgaris, petiolis, foliolis, pedunculis, et tubo calycino glabris. Rosa Montezumæ. Aumb. et Bonpl.,in Redout. el Thore , Ros., vol. 1, pag. 55! : Escaramujo in Canarià. B dumetorum , petiolis , foliolisque plus minüs tomentosis, peduneulis et tubo calycino glabris. | Rosa dumetorum. Thurll., F1. Par., ed. 2, pag. 250. Rosal selvage Palmensium. y Armidæ, ramis inferioribus valdé aculeatis superioribus inermibus, petiolis tomentosis aculeatisque, foliolis tomentosis latis ovato-rotundatis coriaceis profundè atque argutissimé serratis biserratisque serraturis sæpè glandulosis, pedunculis et tubo calvcino glandulosis, fructu magno ovato glabro demüm pulposo. (17) Rosal de la Cumbre. Nivariensium. Has. & In montibus altis Gomeræ ( Despréaux ) , legimus quoque in valle Tejedæ insulæ Canariæ; 6 et y in altioribus Teneriffæ , Canariæ , et Palmæ occurrunt, et inter se miré ludunt. Formam f legit in Canarià in pinetis Tamadavæ Despréaux , nos in convalle de las Angustias insulæ Palmæ; varietatem y sæpé in rupibus nudis circi ingentis el Flo de las Cañadas et in magno cratere primævo legimus. Ad varietatem R. caninæ colli- nam Koch, Syn., pag. 227, proximè accedit. SECT. IV. POMACE AE. PYRUÜS. Liwsx. Linz. Cazyx urceolatus, tubo cum ovario coalito, limbo libero, 5-fido, per- sistente. PETALA 5, summo calycis tubo inserta. STAMINA super 20, cum petalis inserta. Ovariüm 5-loculare, ovulis in quoque loculo2, ascen- dentibus. Srvit 5, liberi, vel basi inter se coaliti. Pomum 5-loculare, loculis 2-spermis, SEMINUM testa cartilaginea. EmBryo rectus, cotyle- donibus carnosis, radiculà brevi, inferà. ARBORES vel arbusculæ per orbem totum borealem sparsæ. ForrA simplicia, integra, vel rarïüs pinnata aut pinnatisecta GEMMÆ hyber- næ magnæ, terminales, è quibus prodeunt flores in cymas vel corymbos digesti. | 1. PYRUS ARIA. Eur. P. foliis ovatis, vel elliptico-ovatis, duplicato-serratis acutis, suprà viridibus, subtüs albo- .tomentosis ; floribus corymbosis. Cratægus Aria. Linn., 6. F1. suec., pag. 167.— x. Spec. pl., pag. 681.— Spach, Suites a Buff., vol. 9, pag- 100, tab. 9, fig. H. Sorbus Aria. Crantz, Surp. Aust., fasc. 2, pag. 46, tab. 2, fig. 2. Pyrus Aria. Ehrhr., Beitr., vol. 4, pag. 20. — Engl. Bot., tab. 1858. — F1. Græc., tab. 479. . Arianivea, Host, Fl, Aust,, vol. 2,.pag. 8. Pyrus edulis. #ild., Enum., pag. 527. Pyrus græca. Lodd,, Cat. | . Cratægus græca. Spach. L. e., pag. 102. Manzanero de la Cumbre. Nivariensium. 111, — (2° SECT.). ©9 (18) Has. In rupibus altis frigidissimis Æilo de las Cañadas dictis ad altitudinem 9000 pe- dum suprà mare. Disrris. GEOG. Per totam Europam borealem , et in montibus regionis maris Mediter- ranel. SECT. F. AMYGDALINEÆ. PRÜUNUS. Lan. Cazyx urceolatus, campanulatus, aut cupuliformis, limbo 5-partito, deciduo. PertaLa 5, patentia. Sramina 15-30, fauci urceoli calycini cum petalis inserta. Ovariu 1, 1-loculare, imo calyce sessile, Ovuza 2, pendula, Sryius terminalis, staminum longitudine. Snema peltatum. Drupa carnosa , pyrenàâ osseà , plerumquè (abortu) 1-sperma. Emsryo rectus, cotyledonibus crassis, carnosis, radiculà super. ARBORES vel frutices hemisphæriü borealis temperati quarum spe- cies pleræque ultrà tropicos protensæ. ForiA alterna, basi sæpè glan- dulosa. SrruLÆ liberæ, caducæ, FLores pedunculati, solitarii, gemini, fasciculati, racemosi, vel spicati, corollis albis vel carneis. $ PADUS. Folia decidua, aut persistentia , juniora conduplicata. Petioli anticè 2-4-glandulosi, vel eglandulosi. Flores albi, racemosi vel spicati, racemis terminalibus vel axillaribus, post folia erumpentibus. Calyx cupuliformis. Drupa globulosa, ovata, vel conico-ovata. non pruinosa, pyrenà nervoso-reticulatà, venosà, vel puncti- culatâ. + LAUROCERASUS. Folia coriacea, persistentia. Flores spicati, spicis axillaribus erectis. Drupa conico-ovata, acuta, pyrenà puncticulatä. n 4 4 je 44 - # x ie pur Re $ # Botanique. = | L. Fille. lapuie incite 1, Chazal del a 4 Dar ; Ps) 2, A LB NE ZLith. de C. Adrien rh er 7 (19) 1. PRUNUS (PADUS) LUSITANICA. Lin. P. foliis ovatis aut ellipticis, apice attenuatis, basi rotundatis, crenato-serratis, dorso et petiolis eglandulosis ; racemis folio longioribus. Laurocerasus Lusitanica minor Tourn. Di, Hort, Elth., vol. 1, pag. 193, tab. 159, fig. 193. Prunus lusitanica. Linn., Sp. PL., vol. 1, pag. 673. — Mull., Le., tab. 196, fig. 1. — Brot., FL. lus, vol. 2, pag. 252. — R. Br., Cat. pl. Mad., in Buch, Phys. Beschr. Can. Ins., pag. 197. Prunus multiglandulosa. Cav. Anal. cienc. nat., vol. 3, pag. 50. Prunus Hixa. Brouss., in W'illd. Enum., vol. 1, pag. D17, Gerasus lusitanica. Lois., in Duham., ed. nova, vol, 5, pag. 5. Gerasus lusitanica 6 Hixa. Seringe, ir DC. Prodr., vol. 2, pag. 540. Gerasus Hixa. Nob., in ic.— Spach, Suites à Buff., vol. 1, pag. 419. Hixa sive Ha. Nivariensium. Has. In locis excelsis ventosis sylvarum peninsulæ Teneriffæ boreali-occidentalis , ultra 2000 pedes super mare. In sylvà de las Mercedes arbor fit opaca laté umbrosa 30- circiter pedalis. Distri8. GE0G. Sürps Atlantico-occidentalis, quæ à Nivarià per Maderam migravit in Juressum! et (ex Brotero) Herminium montibus, ubi sola in Lusitanià occurrit. Oss. Ad dividendam Amygdalinearum seriem characteres technici desunt. Si genera autem diversa sunt, quanquam debilissima, Amygdalus, Persica , Armeniaca , Prunus, Cerasus , ad honores genericos cooptandæ sunt et Microcerasus , (quæ P. prostratam Labill. et species socias floribus solitariis roseis post folia erumpentibus , calycis form, stipulisque persistentibus notabiles, amplectitur, quasque à Cerasis reliquis jam dissociavit et pro sectione generis quartà habuit cl. Spach. Suites à Buff., vol. 4, pag. 493) et Padus, cujus sectio insignis Laurocerasus regionibus calidis aptior. Prænun- tiæ ejus in Europam atque Asiam borealem species duæ anteeunt. Nullas inter plantam Lusitanicam et Canariensem differentias vidimus, nisi hujusce ob cœli temperiem solumque uberius partium amplitudo aucta. Glandulæ parvæ inconspicuæ per paginam foliorum superiorem ( quibus cadentibus posteà cicatricibus perforantur), in serraturis, et in calyce aliquandÔ occurrunt, desunt tamen omnin glandulæ Prunorum normales. EXPLICATIO TAB. XXX VIII. (CERASUS HIXA. Nos.) 1. Ramus floridus et fructifer magnitudine naturali. 2. Folium cum glandulis magnitu- dine naturali. 3. Calyx cum sequentibus magnitudine auctus. 4. Petalorum et staminum dispositio ovario avulso. 5. Petalum. 6. Staminum ordo. 7. Anthera posticè visa. 8. Ea- dem anticè visa. 9. Ovarium. 10. Fructus. ( 20 ) LEGUMINOSÆ. Joss. SUBORD. I. PAPILIONACEZÆ. Lan. TRIB. I PODALYRIEZÆ. BeEnru. ANAGYRIS. Tourner. Lin. CaLyx campanulatus, 5-dentatus. PEeraLA unguiculata; vexillum sub- rotundum, alis subdimidio brevius, imbricans: carinâ rectà liberâ alæ sublongiores. SramIxA 10, libera, annulo crasso à calycis fundo orto cum petalis inserta, filamentis basi dilatatis, longioribus in præflora- tione lacinüis calycinis oppositis, brevioribus alternantibus, omnibus post anthesin subæqualibus; antheris ovatis, æqualibus. Ovarium basi attenuatum, multiovulatum. Sryzus filiformis, rectiusculus. SricmaA subterminale. LEGUMEN stipitatum, compressum, 2-valve, torulosum, isthmis sæpè inter semina divisum, suturà superiore plicatim canali- culatà. Funicuzus basi crassus, ecarunculatus. SEMEN rotundatum , compressum. RAPHE crassa curvata. RapicuLa brevis, recurva, apicu- lata. COrYLEDONES planæ, medio sulcatæ. Frurices maris interni littora et insulas Fortunatas incolentes. Fo- LA 8-foliolata, foliolis integerrimis. SriPuLÆ 2 in unicam oppositi- foliam coalitæ. FLores flavi, vel sordidè lutei, racemosi, racemulis 3-7- floris ad apices ramulorum abbreviatorum. Oss. Si cum generum ordinatore sagacissimo Endlichero Anagyridi Piptanthum adscribimus , deformatus erit nimium Ænagyridis character, nam Piptantho calyx satis diversus , ovarium ipsum longè stipitatum , legumina nec plana, nec isthmocarpica, nec Botanique. Leguminosæ. Flat de + di ZLith. de Cdarien, Ruekicher N°7. Frlle trie ire superné plicata, et vix torosa, alia seminum forma, et funiculus apice in carunculam, quan- quam parvulam, expansus. ANAGYRIS LATIFOLIA. Brouss, A. foliis latis, ovatis aut lanceolatis, apiculatis, floribus magnis, luteis ; alis latis ovato- lanceolatis ; ovario densè tomentoso ; leguminibus brevibus stylo persistente apiculatis ; seminibus..... Anagyris latifolia. Brouss., in Wild. Enum. Hort. Ber., vol. 1, pag. 439. — DC., Prodr., vol. 2, pag. 99. Has. In rupestribus siccis inter vicum Sanctum-Joannem de la Rambla et oppidulum _ Æcod ; legimus in tôrrente petroso propè pinum vetustam cui nomen e/ Pino santo. DisTRiB. GEOG. Stirps Canariensis. Oss. Species 4. fœtidæ valdè affinis. Differt foliis latioribus, floribus majoribus, luteis, nec sordidè flavis, alis ovato- lanceolatis nec linearibus, et notulis aliis sed parüm stabilibus. Stirpis nostræ semina matura non vidimus. 4. reapoli- tana Ten., cui semina flava, non nisi varietas esse videtur A. fœtidæ; eam olim in Minore Asià propè Smyrnam inye- nimus. EXPLICATIO TAB. 40. 1. Ramus leguminifer magnitudine naturali. 2. Flos magnitudine naturali. 3. Figuræ om- nes reliquæ magnitudine auctæ sunt. 4. Andræcium petalis et calyce avulsis. 5. Stamen. 6. Stamina duo annuli perigyni segmento insidentia , et ovarium"multotiés auctum , pe- talis avulsis, et calycis parte superiore resectä. 7. Legumen. 8. Semen. 9. Idem bisectum. TRIB. 1T. LOT PC. SUBTRIB. I. GENISTEAE. DC. ONONIS. Lrxx. CaLyx campanulatus, 5-fidus, lacinià imfrmà sæpè productiore, Pr- TALA lata; vexillum amplum, ovatum, sæpissimè longitrorsüm venoso-striatum , dorso carinatum ; alæ ovatæ carinam acutè rostra- tam , utrinquè suprà unguem subsacculatam , subæquantes. Sramina monadelpha , rariüs subdiadelpha , filamentis per anthesin longitu- dine reciprocà immutatis, aut brevioribus demüm ultrà longiora (22) protractis, vel omnibus subæqualibus. Ovarium breve, 4-8-ovulatum, subsessile aut breviter stipitatum. Sryzus elongatus, filiformis, leviter flexus, post anthesin sigmatoideo-inflexus. STIGMA acutum, demüm capitatum. LEGUMEX tumido-cylindraceum, sæpè breviter stipitatum. SEMINA rotundato-reniformia testà cartilaginosà, tegmine hyalino, mucilagine perispermicà null, lævia vel sæpissimè puncticulato- scabra. RapicuzA cotyledonibus brevior. CoryrenonEs ovatæ vel rotundæ, germinatione supernè pubescentes. HerBÆ vel suffrutices dumosi, palæogæi, seu orbis veteribus noti præsertim meridionalis, unicà subboreali, hyperboreâ nullà. Four (normalia) pinnatim trifoliata, (abortu) simplicia, quandoquè impari- pinnata, pilis viscosis sæpè onusta. STIPULÆ ut plurimüm adnatæ, apice liberæ. Frores lutei vel purpurei, axillares, vel in spicam folio- rum abortientium stipulis bracteatam, aut in corymbum terminalem digesti, pedunculati, pedunculis elongatis 1-2-multifloris, brevibus erectis, vel sæpiùs nutantibus, sub flore articula tis, aristatis vel nudis. FLAVIFLORAE. 1. ONONIS NATRIX. Linn. O. caule frutescente , erecto vel decumbente, ramosissimo ; foliolis obovatis , oblongis, vel sublinearibus , serratis, pubescentibus , sæpé viscosis ; pedunculis folio longioribus , aristatis, sub-1-floris ; vexillo amplo orbiculari alis latis apice rotundatis, vel minori ovato alis angustis apice obtusis ; leguminibus turgido-cylindraceis, pendulis. B Picta , caule erecto , foliolis ellipticis viscoso-villosis, vexillo subrotundo , picto, alis apice rotundatis, lezumine villoso. Ononis picta. Desf., FI, atl., vol. 2, pag. ‘ 44, tab. 187. Ononis Natrix 6. Boiss. Foy. Esp., vol. 2, pag. 149, pro parte. 7 Ramosissima , caule decumbente , ramis erectis, foliolis lanceolato-linearibus, viscoso- pubescentibus, vexillo ovato, subacuto, vix striato, alis angustis, obtusis, legumine pubes- cente. è Ononis non spinosa, flore luteo variegato , angustifolia maritima. Touwrnef., Inst., vol. 1, pag. 409. Ononis ramosissima. Desf! F1, atl., vol. 2, pag. 149, tab. 186. (23) Ononis arenaria. DC !, Cat. Hort. Monsp., pag. 198. Ononis Natrix y. Boëss., Voy. Esp., vol. 2, pag. 149, pro parte. 9 Hispanica, caule decumbente, ramis ascendentibus , foliolis parvis, ovato-subrotundis, stipulis latis, vexillo rotundo, striato, alis latiusculis. Ononis hispanica. Linn. fil, Suppl., pag. 324, — Sims, Bot. mag., tab. 2450, Ononis crispa. Srbth., F1. græc., tab. 680, non Linn. Ononis campestris. S'ieb !, Flor. pal, exsicc. Ononis Natrix y. Boiss. L. c., pro parte. Has. Var. 6 in Teneriffà ex specimine Riedleano herbarii Fontanesiani ; var. y in mari- timis Canariæ frequens; (specimina quæ in montosis Guimariensibus et ad fauces alpi- nas e/ Paso de la Plata dictas legit cl. de Buch speciei sequenti pertinent) ; var. d'in arenà maris propè Maspaloma invenit cl. Despréaux. Disrris. GE0G. Var. 6 in Africà boreali et in Hispanià vulgaris ; var. y per totam peri- pheriam maris Mediterranei occurrit ; var. d in Hispanià tantüm et ad littora adusta Italiæ in ferioris Græciæ et yriæ communis. Oss. Regionis maris interni Ononides plures litigiosas in Natricis gregem compulit el. Boissierus. Nec ejus sententiam inconsultè secuti sumus, idemque erat judicium nostrum postquàm organa earum omnia scalpri vitroque seriatim subjece- ramus. Sed ne nimia oriatur confusio pro varietatibus habendæ , paucis exceptis , quæ anteà species viris oculatissimis habitæ. Legitima Linnæi Narrix in regionibus calidioribus rarissimè obvia est, in locum ejus substituitur O. picta Desf., cui in maritimis subrogatur O. ramosissima ejusdem , sive arenaria DC., quæ foliis ellipticis à vicinissimA hispanicé vix ac ne vix diversa est. 2. ONONIS ANGUSTISSIMA. Lamx. O. caule erecto, viscoso-pubescente ; foliis 3-foliatis aut simplicibus , pedicellatis aut in- ter stipulas subsessilibus , angustissimis , acutis, dentatis ; pedicellis axillaribus solitariis, 1-floris , aristatis, folio duplo longioribus ; laciniis calycinis elongatis, setaceis; vexillo ovato, alis ellipticis apice obtusis ; leguminibus pendulis, elongatis vel breviusculis, pubes- centibus, subinflatis, suturis acutis ; seminibus fuscis, scabris. Ononis angustissima. Lamk., Encycl., vol. 1, pag. 502. , excel. synon. et patriâ Hispaniä. « longifolia, folis longioribus, pedicellatis, omnibus 3-foliatis , leguminibus calyce du- plè longioribus. Ononis longifolia. Æ7xld., En. Hort. Ber., vol. 2, pag. 150. | 6 ulicina, foliis confertis sessilibus aut subpedicellatis, sæpiüs simplicibus , leguminibus calyce vix longioribus. Ononis ulicina. Noë., in ic. Has. In montibus Teneriffæ et Canariæ. Legimus var. « in montosis circa oppidulum (24) Guimar et juga prærupta e/ Cuchillo dicta, jam mense Decembre pluviis ineuntibus flo- rentem. Ibi ex cl. Buchio ad altitudinem 1900 pedum super Oceanum scandit. Var. Bin Canariæ valle excelsà Tejedä ad altitudinem 4000 mille circiter pedum in glareà torrentis et inter saxa vulgarem, Julio mense fructiferam et adhuc florentem invenimus , eamque in montibus Artenaræ , et supra Tiraxanam ad fauces e/ Paso de la Plata legerunt Buchius et Christianus Smith. Disrris. GE0G. Species est omnino Canariensis. Oss. Hanc stirpeminter Natricis varietates enumerare noluimus, characteres enim non paucos offert quos cultu explo- rata immutatos servat. Nomen ei antiquius aptissimumque Lamarckii restituimus ex schedulà Fontanesii autographà unde patet specimen plantæ nostræ herbarii sui à Druso viro reverendo lectum cum speciminibus O. angustissimæ herbarii La- marckiani contulisse , unamque eamdemque invenisse. Descriptio auctoris cum plantà nostrà ex toto convenit , faciemque ante oculos proponens foliolis fasciculatis laricem assimilare optimè advertit. EXPLICATIO TAB. 51. ONONIS ANGUSTISSIMA. LamKx. « longifolia. (ONONIS LONGIFOLTA. Wixo.) 1, Ramus floridus magnitudine naturali, 2. Ramuli pars fructifera magnitudine natu- rali. 3. Folium cum stipulis, prout figuræ sequentes, magnitudine auctum. 4. Folium su- perius inter stipulas.sessile. 5. Flos. 6. Calyx. 7. Vexillum. 8. Alæ et carina. 9. Andrœ- cium pistillum fovens. 10. Idem sectum et arte patefactum. 11. Pistillum. 12. Legumen apertum. 13. Semen. 14. Idem longitrorsam sectum, ut appareat embryo. EXPLICATIO TAB. 51. A. ONONIS ANGUSTISSIMA. Lamx. f ulicina. (ONONIS ULICINA. Nos.) s. Ramus floridus magnitudine naturali. 2. Idem fructifer. 3. Folium, prout figuræ se- quentes, auctum. 4. Flos. 5. Calyx. 6. Vexillum. 7. Alæ. 8. Carina. 9. Andrœæcium pistil- lum fovens. 10. Idem resectum et explanatum. xr. Pistillum. 12. Legumen apertum. 13. Semen. 14. Idem longitrorsum sectum , ut appareat embryo. 3. ONONIS VAGINALIS. Van. O. albido-tomentosa , caule procumbente lignoso ; foliis simplicibus 3-foliatisque , bre- vissimé petiolatis, foliolis parvis, crassis, obovatis, arguté serratis, stipulis magnis, vaginan- Legu Min osæ. TEE LE a — KR D = EE , ) > — CS — J, lielle lypie a chic) LA) CA FE ÉS } Ce ( 25 ) tibus, basi amplexicaulibus ; pedunculis aristatis aut muticis, folio demüm 3-plo longiori- bus ; calyce turbinato, dentibus lanceolato-linearibus ; vexillo ovato , roseo-lineato , alis carinà longioribus ; leguminibus subinflatis ; seminibus scabris, badio-flavis. Ononis vaginalis. 7’ahl., Symb., vol. 1, pag. 55.— Vent ! Jard. Cels., tab. 32, — DC., Prodr., vol, 2, pag. 159. — Piv., Fi lib., pag. 41, tab. 4, fig. 4. Ononis Cherleri. Forsk., FI æg.-arab., pag. 131, non Linn. Has. In arenis silientibus insulæ Graciosæ, et in aridis circa pagum Mala in Lance- rottà. Disrris. 6x0G. Africæ solitudinum civis est, quæ littora Ægypti, et in Cyrenaicà 33 latitudinis gradum, attingit. Desc. PLanra tota densè albido-tomentosa. GauLrs lignosus, procumbens, ramis plurimis, intricatis, striatis, albescentibus, rectis. For1a creberrima, 3-foliata aut simplicia, foliolis parvis, obovatis, crassis, nervosis, crenulatis vel argutè serratis, subsessilibus, petiolo communi breviusculo, crasso, stipulis la- tis, nervosis, crenulatis, apice lanceolatis, subacutis, vaginantibus, basi amplexicaulibus, abortu sæpiüs aphyllis. Pepuncut axillares, 1-flori , aristati aut rariüs mutici, aristâ demüm flore caduco spinescente, folio 3-plô longiores. Cazyx basi turbinatus , nervosus , dentibus lanceolato-linearibus. CorozLA parva, vexillo ovato-lanceolato, acuto , roseo-lineato , alis angustis obtusis carinâ valdè incurvâ longioribus. Lecumex subinflatum , pubescens , dilutè badium , suturis vix prominentibus. Sema rotundato-reni- formia, scabrella, badio-flava. CorrzeponEs crassæ, ovatæ. Ranrcuza clavæformis, apice attenuata, co- tyledonum longitudine aut sublongior. 4. ONONIS HEBECARPA. Nos. O. annua, pubescens, caule erecto, divaricato , dichotomo ; foliis 3-foliatis, pedicellatis , foliolis apice obovatis basi cuneatis, flabellatim nervosis, dentatis, impari longiüs laterali- bus breviter pedicellulatis ; stipulis ovatis vel subrotundis , apice acutiusculis; pedunculis folio cuplo longioribus, 2-floris , rariüs r-floris ; calyce pubescente ; iaciniis subsetaceis ; vexillo ovato, concolore ; leguminibus breviusculis, pendulis , turgidis, puberulis, basi breviter stipitalis ; seminibus lævibus, luteis. Has. In fissuris rupium abruptorum montis Famaræ in Lancerottà circà semitam præ. cipitem quæ ad fretum Graciosæ et salinas descendit. Disrris. GEOG. Stirps est adhuc omnind Canariensis. Desc. Hersa annua, 6-pollicaris, divaricata, basi sublignescens. Ranix gracilis, alhescens, Ram albido- virescentes, puberuli , subviscosi, divaricato-dichotomi. Fozra 3-foliolata , foliolis 1 4 ad 3 lin. latis, 2 ad 5 lin. longis, lætè viridibus, pubescentibus, obovatis, basi cuneatis , flabellatim nervosis, nervis in dentes argutos apice glandulosos porrectis , impari longiüs:lateralibus breviter pedicellulatis. Srruzæ basi ovatæ, aut subrotundæ, apice acutiusculæ, dentatæ, 4-5-nerviæ. Penuneu filiformes, foliis duplo xt, — (2° PARTIE.) 4 (26 ) longiores , breviter aristati, 2-flori aut abortu 1-flori. CAzvx pubescens , nervosus,, laciniis subsetaceis corollà brevioribus, sinubus rotundatis. CorozLa dilutè lutea ; vexillum ovato-rotundatum, estriatum; alæ ellipticæ, apice obtusæ , carinà valdè curvatä , acutä , subbreviores. Sramiva 1-adelpha, superiore ferè ad medium usquè libero. Ovarion planiusculum, hirtulum, basi breviter stipitatum, Sryzus filifor- mis, ovario vix longior. Sriema parvum capitatum. Leeuwex pendulum, badium, molliter puberulum, 6 poll. longum, turgidum , ad suturam subcarinatum , breviter stipitatum, Semina reniformia, leviter convexa , lævia, lutea , sæpè cæruleo-irrorata , sub lente fortiori creberrimè puncticulata. CoryLenones ovatæ, convexo-planæ. Ranrcura cotyledonibus brevior, subacuta. EXPLICATIO TAB. 92. 1. Planta integra florida et fructifera magnitudine naturali. Figuræ vero omnes sequen- tes magnitudine auctæ. 2. Rami segmentum. 3. Calyx. 4. Petala. 5. Andræcium pistillum fovens stylo exserto 6. Legumen. 7. Idem dehiscens. 8. Semen funiculo et placentæ af- fixum. 9. Idem à fronte et hilo visum. ro. Idem à latere visum. 1 1. Embryonis sectio trans- versa. 12. Embryo à latere visus, sed delendus radiculæ apiculus. PURPURASCENTES. S PEDUNCULIS ELONGATIS NUTANTIBUS. 5. ONONIS LAXIFLORA. Desr. O. viscoso-pubescens, radice annuà, caule erecto, ramis creberrimis , gracilibus , divari- catis ; foliis inferioribus 3-foliolatis, foliolis ovatis aut rotundato-ovatis, argutè crenato-den- tatis, medio longiüs lateralibus breviter petiolulatis, inferioribus ovatis aut ovato-rotundatis, superioribus obovatis, basi cuneatis, summis simplicibus , aut abortientibus, stipulis ovatis nervosis dentatis persistentibus, ad ramulos extremos imbricatis ; pedunculis axillaribus , muticis, inferioribus longissimis, superioribus confertis brevibus ; calycis laciniis subli- nearibus acutis ovarii longitudine. Ononis laxiflora. Desf., Fl., atl., vol. 2, pag. 146, tab, 190. Ononis peduncularis. Lind!,, Bot. reg., tab. 1447. B Jlexipes, folis lanceolatis, pedunculis tortuoso-flexis. Ononis flexipes. ZVob. in tc. Has. In rupestribus aridissimis sole æstivo deustis propé Mancha blanca , Peñitas de Chache, et alibi in Lancerottà vulgaris , in Fuerteventurà , et in Canarià, undè specimina misit cl. Despréaux. Disrri. GEOG. Speciem hanc formosam in Mauritanià primus legit celeb. Desfontaines, nec alibi usquè adhuc visa fuit. ee | at LL. | : Le guUmInO Sæ. Tab. ox à Jille lap. EPP 77 A . 2 D LTD) en LCR eferte TPS 0,2 ie er Leguminosae. Tab.53! Botanique —— Welle Capri LR À L'ael CZ A Cr PEINE se Leguminosæ. ne © Botanique —— = —— _ Leyland del. RE, (27 ) Ogs. Generis polymorphi species hæc est TO\LOPOUTOTN. Cüm nascitur primüm folia habet omnia 3-foliata foliolis orbicularibus aliisque exactè ovatis, superiora tantum obovata sunt et basi cuneata. Mox ineuntibus Januarii aquationibus atque humectatis spiraculorum lapillulis inter quos maximè se delectat, prodeunt flores creberrimi, rami ips fecunditate exhausti foliola excutiunt lateralia, intermedioque rursüs invicem abortiente ex axillis stipularum quæ persistunt veluti è bracteis protrudunt se flores noyelli, contrahuntur intereà merithalli et stipulæ imbricantur, tritici spicam diceres, et sic Îlagrantissimo etiam æstu rupes Plutonios, quos amat, ornat, nec vità superstite finem florendi facit. Nihil admirandum ergù si speciem Fontanesii in stirpe à seminibus nostris Lancerottanis ortà et sub vitro molliter nimis educatà non recog- noverit cl. Lindleyus, nec nos, genere nondüm ritè excusso formam alienam pro specie alià posuisse. Valdè affinis est huic speciei O. Broussonetii DC., quæ autem differre videtur foliolorum formà, calycibus hirtis, minüs profundè lacinia- tis, et floribus saturatè purpureis. EXPLICATIO TAB. 53. ONONIS LAXIFLORA. Desr. 1. Planta junior florida. 2. Ejusdem ramus ætate provectior foliis 1-foliatis. 3. Ejusdem ramus æstivalis apice floridus, stipulis post foliorum casum persistentibus bracteiformibus, omnes magnitudine naturali. 4. Folium plantæ junioris magnitudine prout figuræ sequen- tes auctum. 5. Calyx cum corollä. 6. Petala. 7. Staminum cohors pistillum fovens. 8. Pis- tillum stylo, ovario fecundato , sigmatoideo-torto. 9. Legumen. 10. Semen: 11. Embryo. EXPLICATIO TAB. 54. ONONIS LAXIFLORA. Desr. Var. flexipes. (ONONIS FLEXIPES. Nos.) 1. Planta integra florida magnitudine naturali. Organa sequentia seorshm depicta mag- nitudine aucta sunt. 2. Ramuli pars magnoperè aucta ut clariüs videantur stipulæ , et fo- liola. 3. 3. 3. Stipularum formæ diversæ. 4. Flos cum pedunculo retorto. 5. Calyx pe- dunculo.breviore recto. 6. Petala avulsa et explicata cum andræcio denudato pistillum fo- vente. 7. Andrœcium avulsum. 8. Pistillum adultum et jam fecundatum. 9. Leguminis junioris valva cum ovulis. 6. ONONIS RECLINATA. Lixn. O. annua, caule erecto ; foliis 3-foliatis, foliolis ovatis obovato-cuneatis aut linearibus truncatis serrato-dentatis; floribus axillaribus , in capitulum thyrsoideum digestis aut spar- sis; pedunculis foliorum longitudine , muticis; calyce profundé diviso, laciniis linearibus acutis, aut latioribus apice 3-dentatis ; corollà calyce vix longiore, vexillo ovato ; legumini- Eu (28 ) bus cylindraceis, calyce sublongioribus ; seminibus luteo-badiis vel fuscis, puncticulato- scabris. | æ Loswei, foliolis rotundato-ovatis, floribus sparsis, lacinïis calycinis dilatatis, 3-dentatis. Ononis dentata. Lowe, Prim. fl. mad., pag. 34, tab. 4. 6 Linnæi, foliolis ovatis, floribus demüm in capitulum digestis , lacintis calycinis subdi- latatis. Ononis reclinata. Linn., sp. pl, vol. 2, pag. 1011. — DC., Prodr., vol. 2, pag. 162. — Guss., FI. sic. Prodr., vol. 2, pag. 384. — Cambess., Enum., pag. 62. — Moris , FI. sard., vol. 1, pag. 419. — Boiss., Voy. Esp., vol. 2, pag. 152. 7 Fontanesii, foliolis oblongo-cuneatis, floribus in capitulum digestis, laciniis calycinis sublinearibus acutis. Anonis arvensis hirsuta pusilla viscosa multis siliquis cernuis. Bonanni, tab. 17. Ononis Cherleri. Desf., FL. ail., vol. 2, pag. 148. — Sibth., Fl. græc., vol. 7, pag. 72, tab. 677. Ononis mollis. Savi, Mem. soc. it., vol. 9, pag. 351. — Bot. etr., vol. 4, pag. 9.— La Gasc., Gen. et sp., pag. 22. — DC, Prodr., vol. 2, pag. 162, — Guss., Fl. sic. Prodr., vol, 2, pag. 385. — Suppl., pag. 223. Ononis Desfontainii. Dufour, in herb. Desf. ! Ononis reclinata 6 minor. Moris, FI. sard., vol. 1, pag. 422. — Boiss., Voy. Esp., vol, 2, pag. 152. Has. « In rupestribus apricis, 8 et y in arvis demessis insularum Canariensium fre- quentes. Disrris. ccoc. Crescit per totam peripheriam maris Mediterranei. OBs. Varietates « et y vix verè separandæ , $ autem cum primüm disjunctimque eam intueris specificè distinguendam cum exactissimo Solandro et claro Loweo dixeris ; multis enim oculi feriuntur differentiis, foliorum scilicet formà, floribus sparsis , et laciniis calycinis latis 5-dentatis. Acriüs intuentibus et specimina plura scrutantibus hæc tanta discrimina evanescunt; flores sensim ad apicem ramulorum glomerantur, laciniarum calycinarum dens intermedia producitur, oblit- terantur laterales, foliaque ipsa mox è rotundis linearia evadunt. Varietas « mense Decembre, ineunte anno botanico, locis petrosis regionis inferioris insularum Canariensium undequaque læta virensque surgit, ingruentibus caloribus 6 et copiosiores. Nescimus an in ambas eadem transeat formas stirps , progeniem nasci novellam potiùs crediderimus. $S PEDUNCULIS BREVIBUS ERECTIS. 7. ONONIS SERRATA. Fons. O. annua, caule erecto, diffuso, vel procumbente; folis 3-foliatis , 1 -foliatisque, pubes- centibus aut subglabris , lætè virentibus, foliolis ovatis, argutè dentatis, intermedio lon- giüs, lateralibus breviter petiolulatis ; stipulis angustè lanceolatis, acutis , mtegerrimis ; pe- dunculis brevissimis erectis ; floribus axillaribus in spicam laxam ad apicem ramulorum congestis ; calycis campanulati laciniis lanceolatis aut lineari-lanceolatis, acutissimis ; vexillo Bal anique 1 egt innosae Heard yie l Lili de À Pigo À. Prcher: 7 « DORE lap 0 OT. DACLOE « DT. 72272 ovato, acuto , pubescente , alis longiüs unguiculatis ; legumine compressiusculo calycis lon- gitudine ; seminibus luteo-badiis aut fuscis , creberrimé puncticulato-scabris. «, erecto-diflusa, foliolis ovatis, elongato-ovatis, vel lineari-obovatis cuneatis. Ononis serrata. Forsk., Flor. æg.-arab., pag. 131. — Vahl, Symb., vol. 1, pag. 52. — DC., Prodr., vol. 2, pag. 163. — Del., FI, æg. IÙl., pag. 98. — D’Urv., Enum., pag. 85. — Moris, FU. sard., vol. 1, pag. 423. Ononis bætica. Clem., Ens. de la vid., pag. 291. Ononis diffusa. Ten., Prodr. F1. nap., pag. 41. — F1, nap., tab. 169. — Guss., FI. sic. Prodr., vol. 9, pag. 281. Ononis Denhardtïi. Ten., Mem. acad. sc. Nap., 1825, pag. 50 , tab. 4.—Fl. Nap. Prodr. app. 4, pag. 29.— F1. Nap., tab. 169. | Ononis littoralis. Spreng., syst., vol, 4, pag. 346. B prostrata, caulibus prostratis, foliolis parvis angustis apice dentatis. Ononis serrata $ prostata. Boiss., Voy. Esp., vol. 2, pag, 153. HaB. & In rupestribus insularum Canaricnsium frequens , 6 in arenis Graciosæ , Lance- rottæ, Fuerteventuræ, et Canariæ. Disrris. GE0G. Crescit var. « in regionibus omnibus mare Mediterraneum circumclau- dentibus , vidimus varietatem f ex Hispanià in herbario Boissieriano et ex Ægypto in her- bario Delileano. EXPLICATIO TAB. 55. 1. Planta integra florida et fructifera magnitudine naturali. 2. Ramulus cum figuris se- quentibus auctus. 3. Folium superius 1-foliatum. 4. Flos. 5. Calyx. 6. Petala explicata. 7. Stamina pistillum foventia. 8. Pistillum. 9. Legumen calyce obtectum. 10. Idem dehis- cens. 11. Semina magnitudine naturali. 1 2. Semen à latere visum. 13. Idem visum à dorso. 14. Embryo sectus ut appareat cotyledonum et radiculæ positura. 8. ONONIS MITISSIMA. Linn. O. caule erecto albido; foliis 3-foliatis, foliolis inferioribus latè ovato-rotundatis , supe- rioribus cuneato-ovatis, demüm :-foliatis, floribus in spicäm stipulis persistentibus scario- sis bracteatam congestis, pedu nculis brevissimis erectis ; calycis campanulati basi scariosi laciniis ovatis acutis ; petalis angustis , longè unguiculatis ; leguminibus erectis, planiusculis, calyce brevioribus, seminibus badiis scabridis. * Ononis alopecuroïdes mitis annua purpurascens. Dill., Hort., elth., tab. 24, fig. 27. (30 ) Ononis mitissima. Linn., Sp. pl., vol. 2, pag. 1007. — Biv., Cent. 2, pag. 39. —Guss. F1, sic. Prodr., vol. 2, pag. 379. Ononis scariosa. Mœnch, Meth., pag. 158. Has. In arvis insularum Canariensium vulgaris. Disrris. GE0G. Occurrit sparsim in cultis et vervactis ad littora calidiora maris Mediter- ranei, in Ægypü arvis Pelusiacis et in Cretà (Sieber)), in Græcià (Sibthorpe, Borr), in Magnè Græcià et Sicilià (Gussone), in Hispaniä!, Lusitanià (Brotero), in Mauritanià Tin- gitanà communis ! ULEX. Linx. Cazyx inflato-tubulosus, profundè 2 labiatus, basi 2-bracteolatus. labio superiore 2- inferiore 3-dentato. CoroLrA calycis longitudine, rariüs subduplà longior, petalis brevissimè unguiculatis; vexillum emarginatum , alæ liberæ patentes, carinæ obtusæ, laxæ vel demissæ, laminis basi bullatis, marginibus vix cohærentibus. STAMINA 10, 1- adelpha, quorum 5 lacinïis calycinis alternantia in præfloratione breviora post anthesin elongata, antheris ovatis dorso affixis, 5 Oppo- sita in præfloratione longiora post anthesin breviora, antheris cylin- draceïs basi affixis. Ovariu sessile, pauci- rariùs multi-ovulatum. SryLus filiformis, incurvus. STIGMA capitatum. LEGUMEN ovaium, tur- gidum, rariüs subcompressum , calyce persistente vix longius, rard cylindraceum calyce duplà longius. SEMINA ovata, carunculata. Emeryo perispermio mucilaginoso subnullo cinctus. FRuTICES congestæ, erectæ vel demissæ , ramoso-spinosissimæ , mox aphyllæ, orbis veteris austro-occidentalis incolæ. ForrA primordialia 3-foliolata, pedicellata, mox 1-foliata, demüm pedunculo abolito sessilia , squamiformia. FLORES axillares vel terminales, solitarii lutei. 1. ULEX EUROPAÆUS. Lin. U. diffuso-erectus, ramis validè spinescentibus , polygono-suleatis, junioribus villosis ; foliis adultis squamiformibus, lanceolatis,acutis, subtüs villosis , nervosis; floribus axillari- bus, bracteolis ovatis, laxis ; calycis hirsuti dentibus conniventibus; vexillo lato, suborbi- (31) culato ; leguminibus 2-4-spermis, villosis; seminibus ovatis, badio-lutescentibus, lævibus, lucidis. Scorpius primus. Clus., Hist,, vol. 1, pag. 106. Genistellæ spinosæ affinis Nepa quibusdam. Bauh., Hist., vol. 1, pag. 2. Ulex europæus. Linn., Sp. pl, vol. 9, pag. 1045. — F1. dan., tab. 608. — Engl, Bot., tab. 742. — Gærtn., pag. 330, tab. 151, fig. 7. — Lamk, L., tab. 621 , fruct. et sem. à Gærtn. adumbr. Has. In pinetis excelsis post oppidum Zcod-de los-vinos. Disrri8. GE0G. Europæ occidentalis cives est germanus U. europæus. In Britanniä ad 59, in Germanià non ultrà 55 latitudinis borealis gradum ascendit. Ibi orientem versüs ad 11 à Lutetià longitudinis orientalis gradum ægré pervenit, nec in Gallià ipsà Rhenum propè Argentoratum et 6 longitudinis gradum prætergreditur. Olivarum zonam non nisi in Etru- rjà, propé Florentiam et Liburnum ( Savi. Parlatore ! ), attingit. In Lusitanià à Duri ripis austrum versus non discedit, U. enim europæus Brot. ad U. australem Clem. referendus (vid. Z£. hisp., pag. 48), indè in Maderam! et ad terminum suum austro-occidentalem stationemque in insulis Fortunatis unicam, ubi autem reverà indigena, pervehitur. ADENOCARPUS. DC. Carvyx ad medium usquè aut ultrà medium 2-labiatus, labio supe- riore 2-fido, inferiore longiore 3-fido, sæpè decurvo. PrrarA lata, vexillo cæteris productiore, cordato-ovato, breviter stipitato, patente, alæe ovatæ, obtusæ, ad unguem transversè plicatæ carinæ indeflexæ longitudine. Stamma 10, 1-adelpha, longitudine reciprocà per anthe- sin commutatà ut in Ulice. Sryzus filiformis incurvus. SriGma capita- tum. LeGuMEx oblongum, planiusculum , apice subrotundatum , ner- vosum nervis glandulis stipitatis sæpissimè obsitum, 4-10-spermum. SEMINA cCompressiuscula, ecarunculata. EmBryo tegmine perispermico gelatinoso firmo chlamydatus. RaDicuLA incurva, subobtusa, cotyle- donum longitudine. COTYLEDONES ovatæ aut rotundatæ, planiusculæ. FRUTICES, rariùs arbusculæ, Europæ occidentalis calidioris, litiorum maris Mediterranei, insularum Asturum, Maderæ, Fortunatarumque incolæ. Raï divaricati, sæpissimè albidi. Fori4 omnia 3 foliata, sæpè creberrima , foliolis complicatis, ovatis aut lineari-lanceolatis, ut plu- rimüm revolutis. FLORES magni, ad apicem ramorum racemosi, lutei (32) pedicellis basi bracteatis, medio 2-bracteolatis, bracteis bracteolisque caducis. | 1. ADENOCARPUS VISCOSUS. Nos. À. folis confertissimis, foliolis linearibus, revolutis, pubescenti-hirtis, bracteis bracteo- lisque membranaceis, lanceolatis, carinatis , glandulosis; calycis viscoso-glandulosi laciniis lanceolatis ; leguminibus obsoleté nervosis, glandulosis. | 4 Frankenioides, foliis confertissimis brevibus, foliolis revolutis, arcuatis, pubescenti- villosis glandulosisque. Gytisus foliolosus. L’Hérit., Stirp. nov., fase. 7, pag. 184, tab. 96. Non Hort. Kew. Plantæ facies optima. Genista viscosa. Æ7/ild., Sp. pl., vol. 3, pag. 937. Adenocarpus Frankenioides, Chors ! in DC. Mém. leg., pag. 217. — Prodr., vol. 2, pag. 158. Spartium microphyllum. Link, in Buch, Phys., Beschr., Can. Ins., pag. 155, pro parte. — Buch, ibid. , pag. 184, quoad plantam alpinam Nivariæ et Palmæ, non Cav. * Codezo del Pico Nivariensium. B Spartioides , foliis confertis elongatis, foliolis latioribus villosissimis, revolutis aut subplanis. Has. « in Monte Alto Nivariæ nunc e/ pico de T'eyde. Ad altitudinem 1 200 hexapodum primus cum arboribus raris, Cytisi proliferi immixtus apparet, zonam deindè suam feré solus occupat, tüm regni alpini partem cum Cytiso nubigeno usqué ad alt. hexap. 1400 sibi vindicat. Faciem hujus speciei saxa inter natalia ex vivo depictam in tabulis majoribus (Atlas, tab.10), excudi curavimus. Flores magni, odori, sed apibus ingrati. Varietatem 6 ad marginem superiorem pinetorum in montibus excelsis insulæ Palmæ in- venimus. Disrri8. GE0G. Species est ex toto Canariensis. EXPLICATIO TAB. 50. B. (ADENOCARPUS FRANKENIOIDES. Cunots.) 1. Ramus floridus. 2. Ramulus fructifer, ambo magnitudine naturali. 3. Folii cum sti- pulis magnitudine aucti pagina inferior, ut appareant foliolorum margines revolutæ. 4. Florum racemus junior auctus, alabastrorum pedunculis bracteis bracteolisque , mox casu- ris , adhuc instructis. 5. Flos, calyce à dorso viso, auctus. 6. Petala avulsa seorstm visa magnitudine naturali. 7. Stamina cohors filamentis connatis ovarium fovens , cum figuris Leguminoscæ. Tab, 50. lle lp. ete A 2 CA ( LS ce. € É chti 7 22 Lithe. de Cdarien.,r Riche 7 Ci. (33) sequentibus auctus. 8. Legumen valvulà alterà ad medium abscissà ut appareant semina funiculis adhærentia. 9. Embrvo. 2. ADENOCARPUS FOLIOLOSUS. Horr. KEew. À. foliis contertis , foliolis lanceolatis aut lineari-lanceolatis, revolutis aut planiusculis , subacutis ; bracteis bracteolisque linearibus; calycis villosissimi , lacinüs linearibus; leou- minibus obsoleté nervosis, lævissimis, aut sparsim glandulosis. « villosa, bracteis bracteolisque anguslis undiquè villosissimis, foliolis revolutis, villosis, siliquis lævibus. B glabrescens, bracteis bracteolisque latiribus, villoso-ciliatis , foliolis lanceolatis , sub- planis, glabriusculis, siliquis lævibus aut sparsim tuberculatis. Gytisus Canariensis, microphyllos, cauliculis villosis, angustis viridibus foliis. Pluk., Alm., pag. 128, Phyt., tab. 277, fig. 6, mala. Cytisus Ganariensis flore candido et citrino. Seba, Thes., tab. 4, fig. 6, pessima. Gytisus foliolosus. Hort. Kew., ed. 1, vol. 3, pag. 49. — Ed. 2 , vol. 4, pag. 319. — Curt., Bot. mag., tab. 496. Spartium microphyllum. Cav., Anal. cienc. nat., vol. 4, pag. 62, (1801). — Link, in Buch Beschr. Can. Ins., pag. 155, pro parte. — Buck, ibid., pag. 184, quoad plantam sylvicolam. Adenocarpus foliolosus. DC., Mém. leg. pag. 216. — Prodr., vol. 2, pag. 158. Codezo Nivariensium. Has. In fruticetis ad margines sylvarum, et in dümetis apricis Teneriffæ, necnon in Ca- narià, ubi in montosis propè Teroram (1) et Artenaram copiosissima , sed alibi rarior. Va- rietatem quoque folis calyce bracteisque densé lanato-tomentosis nec villosis , sed reliquis characteribus varietati & similem in planitie montium altorum Canariæ (a Cumbre) in- venit cl. Despréaux. Crescit var. 6 in dumetis montium Lagunensium, ad sylvas Episcopi seu de las Merce- des et fontium Agua Garcia Etesiis assiduis udas. | DistriB. GB0G. Species est Canariensis necdüm in Maderà inventa, ubi sola occurrit stirps Europæa Ædenocarpus intermedius. Os. Mirè ludunt Adenocarpi species ambæ Canarienses, earumque varietates, quas enumeravimus, formæ sunt instabi- les stationibus diversis enatæ, notandæ tamen ne non visas crederent posteri. Pro Genistä Canariensi Linnæus rectè Cytisum Canariensem microphyllon angustifolium prorsäs incanum Pluk., citat, sed loco iconis 5 quæ vera G. canariensis , malè 6 quæ phrasi alteri et Adenocarpo nostro pertinet, adducit. Mendam novam adjecit Willdenowius qui eamdem Plukenetii phrasin atque iconem et Genistæ canariensi et Cytiso folioloso addu- (1) Nominis origo non à timore vel terrore , ut quibusdam visum est, sed à voce Lybico-Canariensi Tagoror consilium, aula, et hinc Tuoro vallis et civitatis Orotapala quæ nunc Orotava nomina deducta, It, — (2 PARTIE.) ÿ cit, eumque incautè secutus est Prodromi beatus auctor. Hüc quoque potius revocanda est figura Sebæ informis quam ad G. Canariensem refert Linnæus, sed neque quæ sit nosci verè potest, nec conjectore dignumest ænigma. Mysalva plantam nostram insulanis dictam scribit Plukenetius. EXPLICATIO TAB. 50, B. 1. Ramus floridus. 2. Idem fructifer, ambo magnitudine naturali. Figuræ omnes se- quentes magnitudine auctæ sunt. 3. Folium cum stipulis. 4. Rami floriferi apex ala- bastris bracteis et bracteolis adhuc munitus. 5. Alabastrum seorsüm delineatum bracteà suffultum et bracteolis duabus oppositis instructum. 6. Flos. 7. Calyx. 8. Petala explicata. 9. Stamina pistillum innuptum in præfloratione foventia. 10. Eadem adulta. 11 Pistillum. 12. Leguminis valva latere exteriore visa. 13. Eadem introrsm visa. 14. Valvæ segmen- tum var. « multotiès auctum. 15. Segmentum valvæ var. 8 sparsim tuberculatæ. 16. Se- men. 17. Idem transversé sectum ut appareat embryo. | TELINE. Meonrc. Cytisi pars Tournef. Lamk. Genistæ pars Linn. DC. Spartii pars Desf. Cavx herbaceus turbinato-campanulatus, 2-labiatus, labïis tubi longitudine aut tubo sublongioribus, subæqualibus, superiore pro- fundè 2-fido, inferiore apice 3-dentato. CoROLLA papilionacea , petalo- rum unguibus liberis, vexillum assurgens vel clausum , orbiculare vel ovatum, basi sæpè cordatum , unguiculatum , alæ angustæ, carina obtusa, vel cymbiformis, mox deflexa. STamixA 10, 1-adelpha, quorum 5 breviora per anthesin demüm longiora. Ovariu lineare compressum, vel rariüs lanceolatum, sessile. Sryzus filiformis aut supernè planiusculus, rectus, apice incurvus, demüm à basi sigmatoi- deo-deflexus. SriGmA papillatum , rectum vel lituiforme , nunc capita- tum , nunc antrorsüm vel retrorsüm declive (1). LecumEN oblongum, abbreviatum, erectum, subcomplanatum, ad semina torosum, suturis nervosis vel planis, apice 3-angulatum, acutum, 2-8-spermum. SEMINA (1) Stylus in hoc genere et stigma luculentissimos suppeditant characteres, unde cognatæ species distinguantur, à T, scilicet canarienst T. ramosissima, à T. maderensi, canariensi, et ramosissimä, T. candi- cans , à T. linifoliä T. rosmarunifolia. ee) S | € + : — Gr an : Ÿ LA SSI dr 7 ee FCO ST. Ars AD = Le oumInos ac. EE ep (as eu = = Le gumino sæ. tanique. Tab, 61. B. Prin LP LEE LA tt nizh/it Lé Telle topide indie. = éè Ce Lost) Ur 2. ne L LAC —— (35 ) ovata vel ovato-cordata, compressiuscula, carunculata, carunculà crassà , hippocrepidoïdeà vel cristatà, persistente, hilo ovato. Emsrvo sacco perispermico mucilaginoso inclusus. COryLEDONES ovatæ, pla- niusculæ, RADICULA claviformis, cotyledonibus sublongior. FrüTices palæogæi, Africæ borealis, et Europæ australioris, sed Fortunatarum potissimüm et insularum Maderensium , cives. RAmr virgati recti, striati, sæpè breves nodosuli, juniores pubescenies vel tomentosi, inermes. ForiA 3-foliata, persistentia, rariñs abortu 1-foliata, petiolata, stipulata, stipulis parvis petioli basi connatis, apice sæpè liberis, rariüs sessilia, exstipulata, petiolo et stipularum basibus pulwvi- nulum (1) axi connatum efficientibus. FLores terminales, spicati vel subumbellati, flavi, PEpuncut breves ascendentes, demüm erecti, basi aut medio bracteati, sub flore utrinquè 2-bracteolati. Oss. Admittenda est jam ab anno 1786 à Frid. Cas. Medico, generum Linnæanorum novatore non inscitulo, à Dioscoride repetita et pro Genistä candicante redintegrata Te- line ,nomenque Telina à cl. E. Meyer plantis quibusdam austro-Africanis impositum mutandum. Genus est quo nullum inter leguminosa concinnius, adeoque homogeneum ut ægerrimé à proximis divellantur species affines, quarum plures insimul à summis phytolo- gis ad hunc usquè diem colligatas, nominibus propriis hic primi instruximus. Peyssone- liam in schedis manu scriptis hoc genus vocabat Genistearum scrutator sedulus Boivinus, cujus ex colloquiis multa, largiori quidem sensu uti mos est confabulantibus, de subordi- nis hujus compositione, nobiscum olim benignè communicata accepimus. T'otum deinceps minutè et scrupulosé excussimus. Dolendum autem est hoc negotium nobis, uti pollicitus est, expedire nequisse cl. Boivinum ; sed impedimento fuerunt res suæ-atque domesticæ. Vogleram, Salzwedeliam, et Genistarum reliquarum indocilem cohortem, insulis nostris cæteroquin alienam , aliis introspiciendas relinquimus, hic Chloridis Macaronesiæ mancipia sola pertractamus. (1) Organa quædam in hâc tribu alienas sibi induunt formas quibus nomina potiùs propria addi- cere quâm periphrasibus et circuitionibus exprimere maluimus. Accidit sæpè stipulas, vel stipularum bases vel rudimenta , cum petioli basi connatas, umbonem seu nodum efficere qui foliolis cadentibus persistit crescitque, aut in spinulas nervi tres, qui in eo concurrunt, quandoquè producuntur. Hanc partem pulpinulum appellamus , ramumque depressum vel abortivum , nunc larvatum et vix visibilem, nunc lectuli modo stipulis bracteisque concretis vel tomento farctum , culcitam nominamus. (36 ) 1. TELINE CANDICANS. Map. T. frutescens, ramis virgatis pube patulà hirtis; pedicello gracili, foliolis ovato obcor- datis vel obovatis, basi attenuatis, appressé pubescentibus ; stipulis minimis, lineari-lanceola- tis ; floribus in spicas axillares, rariüs terminales, paucifloras, truncatas , basi involucratim foliatas , digestis ; calyce turbinato; véxillo ovato, lævi, alis extüs pube truncatà velutinis, carinà angustà longioribus , stylo superné filiformi ; stigmate recto , antrorsum declivi ; le- guminibus villosissimis 4-5-spermis; seminibus nigris, lævibus, ovato-compressis. « umbellulata, floribus subumbellatis, umbellulis axillaribus basi foliatis. Cytisus sylvestris in maritimis collibus albidior. Cæsalp. de plant., pag. 113. Cytisus caule erecto striato siliquis lateralibus et foliis hirsutis. Sauwv., Meth. fol., pag. 191. Cytisus Monspessulanus Medicæ folio , siliquis densè congestis et villosis. Tournef., Inst., pag. 648. Cytisus candicans. Linn., Sp. pl., ed. 1, pag. 740. — DC., F1. fr., vol. 4, pag. 504. Genista candicans. Linn., Amæn., vol. 4, pag. 284. — Sp. pl., ed. 3 , pag. 997. — Gærtn., vol. 2, pag. 329, tab. 151, fig. 7. Teline candicans. Medic., Philosophasch. Bot., vol. 1, pag. 203, necnon vol. 2, pag. 81 et 91. Cytisus pubescens. Mœnch, Meth. suppl., pag. 43. B subspicata, floribus terminalibus subspicatis, foliis minoribus. Genista Canariensis a. Linn., Sp. pl, vol, 2, pag. 997, excl. syn. Cytisus candicans 8. ZLamk, Encycl., vol. 9, pag. 248 , excl. syn. Genista Canariensis. Ker., Bot. reg., tab. 217. — DC., Prodr., vol. 2, pag. 145, quoad plantam Hisp. — Salzm., Exsicc, ting ! — Bor. et Chaub!, Exp. Mor., Bot., pag. 201. — Nouv. FI. Pel., pag. 46. — Webb, It. Hisp., pag. 50, excl. plantâ Maderensi. Has. Ad margines sylvarum in montosis borealibus Teneriffæ rarior. Specimina nostra legimus propé sylvam Agua Garcia. Disrris. GE0G. Crescit per totum ambitum maris Mediterranei præsertim ubi ad occi- dentem vergit, nec ab olivarum regionis limitibus discedere videtur. Os. Species est T. candicans antiquitüs nota, quæ multam posteà passa est perturbationem, à Linnæi scilicet ætate ad nostra usquè tempora. Linnæus primüm eam cum Cytiso I. Clusii, deinde cum Cytiso Canariensi Plukenetii et Commelini commiscuit, ejusque hallucinationes botanicorum grex omnis secutus est. Cytisus primus Clusii ad Adenocarpum quemdam pertinere et ex auctoris descriptione et ex ipsà icone à botanicis omnibus antelinnæanis mutuatà patet; nam flores planè spicati sunt, et bracteolæ, quod Adenocarporum proprium est, ultrà alabastra ante anthesin prodeunt. Alia est Telines forma pro candicantis varietate olim à nobis habita, quam nunc speciebus hujus generis omnibus ritè trutinatis, pro specie distinctà habemus ; proceritate enim habituque , et characteribus multis quam in diagnosim sequen- tem congessimus, diftert. ET (37) TELINE MADERENSIS. Nos. T. arbuscula, ramis virgatis, divaricatis, striatis , nodosis , junioribus pube molli , fuscà , ascendente tectis ; stipulis conspicuis, latè lanceolatis, acutis, persistentibus ad apicem ramulorum subimbricanti- bus ; petiolis elongatis , gracilibus , foliolis lanceolato-ovatis, apiculatis, glabris vel pube parc sericeâ appressà puberulis, nervo medio marginibusque villosis ; floribus spicatis, spicis terminalibus sæpè ova- tis ; bracteis bracteolisque linearibus elongatis ; dentibus calycinis lanceolatis ; vexillo rotundato, lævi, . alis extüs pube conicâ velutinis, carinâ lanceolatä pubescente longioribus ; stylo supernè filiformi : stig- mate retroflexo, dorso declivi ; leguminibus subappressè villosis, 6-7-spermis ; seminibus nigris, nitidis, compressis. Genista candicans. Æ7/ebb, It. Hisp., pag. 50, pro parte. Crescit hæc species in insulæ Maderæ sylvulis montosis. Florentem legimus copiosamque pridiè Calendas Julii anni 1828 inter villam perhospitalem mercatorum Britannorum præfecti Veitch, Jardim da Serra dictam , et promontorium Punta Delgada. 2. TELINE CANARIENSIS. Nos. T. frutex diffusus, mollissimé villosus ; ramis virgatis, striatis, junioribus pilis patulis hirtis; petiolis subgracilibus , foliolis obovato-oblongis , acutis, basi attenuatis, utrinqué villosis ; spicis floralibus elongatis, laxiusculis, multifloris , secundis, bracteis , bracteolis- que setaceis; calyce hirsuto ; vexillo ovato , extüs hirsuto, alis extüs pube conicà volutinis, carinæ linearis hirtæ longitudine ; stylo filiformi ; stigmate recto, capitato , utrinqué sub- declivi ; leguminibus angustis , molliter villosis , subinflatis ; seminibus globoso-pyriformi- bus, lucidis, nigris. Gytisus Canariensis , microphyllos , angustifolius, prorsüs incanus. Pluk., Almag.. pag. 128, Phyt., tab. 277, fig. 5. Gytisus Ganariensis sempervirens et incanus, Comm., Hort. Amst., vol. 2, pag. 103, tab. 52. Genista foliis ternatis. Linn., Hort., Cliff, pag. 355. Genista Canariensis. Linn., Sp. pl., vol. 2, pag. 997, exck. syn. Clusii et Bauh., et fig. Pluk. 6 pro 5 citaté. Gytisus candicans 8. Lamk, Encycl., vol. 2, pag. 248. Spartium albicans. Cav., Anal. cienc. nat, , vol. 4, pag. C4, excl. syn. Clus. Codezo blanco. Nivariensium, ex Brouss., herb! Genista rhodopnoa. Nob., in Del. Sem. Hort. Monsp. 1836, pag. 25. Has. In collibus apricis sub montibus lauriferis insulæ Teneriflæ inter zonam sylvosam et maritimam. Specimina nostra legimus propè pagum T'igayga , sua circà Sanctam Cru- cem legit Broussonetius. À DistRiB. GE0G. Stirps est propria insularum Canariensium. ( 38 ) O8s. Hanc speciem à sequente in herbariis secernere non semper facile est, sed facies utrique sua, vivique distinctis- simi. Generis enim hujus tam valdè naturalis, et T. præsertim candicantis manipuli, species arctissimè cognatæ characte- ribus technicis vix ullis, vel tectis occultisque , dirimuntur. Non dubitandum autem est ex descriptionibus auctorum hunc verum omnium'esse Cytisum vel Genistam Canariensem, non autem Candollei, qui cum Prodromum scripsit, sequentis ante oculos specimina habebat. Est quoque certissimè Cavanillesii Spartium albicans, ut fidem facit herbarium Brousso- netianum. Ibi dicitur Codeso pro Codezo ut felis pro feliz, ità enim litteram distortam proferunt Cunarienses. Nobis deniquè Genista erat olim r*odopnoa ob suavissimum quem latè effundit rosarum balitum, gestamen enim itineris nostri et consiliarius erat Prodromus Candolleanus, quocum pro G. Canariensi T. habuimus ramosissimam, undè nova nobis hæc visa sit spécies. EXPLICATIO TAB. 41. (GENISTA CANARTENSIS. Linn.) 1. Ramus floridus. 2. Ramulus fructifer, uterque magnitudine naturali, figuræ autem omnes sequentes magnitudine auctæ sunt. 3. Rami segmentum, ut forma ejus appareat, cui adhærent stipulæ et folium. 4. Flos cum bracteà et bracteolà. 5. Flos junior cum modo | expanditur, supinus , ut appareant bractea et bracteolæ calycem suffulcientes et adhüc æqua- les. 6. Idem visus à dorso. 7. Calyx. 8. Vexillum. 9. Alæ cum carinæ laminis segregatis. 10. Staminum vagina excisa et arte aperta. 11. Stamina pistillum foventia. 12. Pistillum valdè auctum ut appareat stigmatis forma. 13. Legumen apertum ut semina funiculis ap- pensa videantur. 14. Semen. 15. Idem reversum. 16. Seminis sectio verticalis cum em- bryone chlamyde perispermicà involuto. 17. Ejusdem sectio horizontalis. 3. TELINE RAMOSISSIMA. Nos. T. frutescens, coñgesta, sericeo-pubescens, ramis plurimis, striatis , nodosis, brevibus , divaricatis, junioribus appressè pubescentibus ; foliis crebris, petiolis latis brevibus ; folio- lis ovalis , acutis, vel obcordatis, basi vix attenuatis , parvis, crassiusculis, pilis appressis pubescentibus , supra subglabris virentibus ; spicis brevibus, secundis ; bracteis bracteo- lisque lineari-lanceolatis ; calyce pubescente; vexillo orbiculari , subhirsuto , alis pube ap- pressà velutinis, carinæ apice dilatatæ hirsutæ longitudine ; stylo supernè dilatato, stigmate capitato, antrorsm declivi, demüm retroflexo ; leguminibus angustis, velutinè pilosis, sub- inflatis ; seminibus ovato-pyriformibus, nigris, subnubilis. Cytisus ramosissimus; Poir !, Encycl. suppl., vol. 2, pag. 440, (1811). Cytisus paniculatus. Lois ! Nouv. Duham., pag, 148, num. 6, (1812), ex schedâ idiographä herb. Desf. Genista Canariensis. DC., Prodr., vol. 2, pag. 145, excel. syn. Cildana sive Gildana Nivariensium. Tab. 4. Leguminosæ D 3 A: ag. PURE reulpr. A Ch LE. CCALAL LAIT API 20) A PtlT lit LEQUNINOSR . Botanique Vice tata Thiotat del. A e L'CCT IE OIL D dt ACC ENT Lithde Rgo fr Aicher p. (39) Has. In dumetis ad margines sylvarum in insulà Teneriffà. Specimina nostra à sylvà de las Mercedes seu episcopi, et ab Aquæ Monte proveniunt. Disrris. GE0G. Sürps est quæ extrà insulas nostras nondüm ullibi lecta fuit. EXPLICATIO TAB. 41, B. 1. Ramus floridus. 2. Ramuli fructiferi apex , uterque magnitudine naturali. 3. Folium cum stipulis , foliolisque ovatis acutis , antrorsum visum , magnitudine, uti figuræ sequen- tes, auctum. 4. Folium cum stipulis, foliolis retusis , à dorso visum. 5. Folioli fragmentum multotiès auctum ut videantur pilorum forma et insertio. 6. Flos cum bracteis et bracteo- lis. 7. Alabastrum dorso reversum, ut videantur calycis labii inferioris denticuli et bractea- rum bracteolarumque juniorum insertio. 8. Calyx. g. Petala. 10. Carinæ lamina avulsa et facie internà visa , ut appareant venæ et plicatura anteunguicularis. 11. Alabastrum ca- lyce et petalis ablatis, ut videantur staminum juniorum adelphia et stigma virgineum stylo antrorsüm declive. 12. Stamina effeta ovarium jam fecundatum fovens , quæque præflora- tione brevia erant nunc per anthesin evoluta longiora facta sunt. 13. Ovarium nudum cum stylo et stigmate. 14. Stylus adultus magnoperè auctus, ut forma ejus videatur et pars su- perior canaliculata apice cum stigmate litui modo revoluta. 15. Pars ejus superior arte vel fortuito in stylos geminos ad sulcum distincta. 16. Leguminis valva intüs visa ut semina funiculis appensa appareant. 17. Semen à latere visum cum funiculo, ut carunculæ am- plitudo et forma æstimetur. 18. Idem à basi visum, ut appareat caruncula hippocrepidoi. dea. 19.Idem transitrorsum sectum, ut appareant seminis testa ct embryo perispermio gelatinoso chlamydi adhærente immersus. 20. Embryo chlamyde direptà. 4. TELINE STENOPETALA. Nos. T. arbuscula, ramis elongatis, virgatis; stipulis minimis ; foliis longè pedicellatis , folio- lis magnis, elongatis, lanceolatis, subtüs sericeo-pubescentibus, nitidis ; floribus racemosis ; bracteis, bracteolisque minimis calycis dentibus superioribus lanceolatis, acutis, tubo sub- brevioribus ; vexillo glabro, carinà hirsutà ; leguminibus sericeis. Genista stenopetala. Nobë. in ic. _ Gacia Palmensium. Has. In insulæ Palmæ convallibus dumosis ad basin regionis sylvosæ. Specimina legi- mus mense Julio in convalle deZ Rio, cùm nondüm maturueret fructus. Disrris. GE0G. Stirps est Canariensis quæ in insulà Palmä usqué adhuc tantummodo inventa fuit. ( 40 ) escr, AnBuscuLa 6-pedalis. Raw elongati, virgati, vix nodosuli, striati , juniores graciles pube brevi ascendente subappressà pubescentes. For 3-foliata , petiolis 9 lin, longis, basi utrinquè stipulis mini- mis ovatis, acutis , stipatis , supernè canaliculatis , foliolis 1-2 pollices longis, 4 5 lin. latis, lanceolatis, basi attenuatis, utrinquè pilis simplicibus valdè appressis sericeo-pubescentibus, suprà viridibus, sub- tùs pallidis, nitentibus. Frores terminales, racemosi , racemis 10-25-floris, erectis, vel pendulinis, laxiusculis. Pepuncunt 1 2 2 lin. longi, filiformes , pilis appressis pubescentes, medio bracteati bracteä brevi lineari-lanceolatä, apice 2-bracteolati bracteolis minimis. Cazvx brevis, turbinatus, dentibus superioribus lanceolatis, acutis, tubo subbrevioribus. CorozLa magna, elongata, angusta, vexillo ovato- lanceolato , glabro, alis lineari-lanceolatis obtusis, glabris, margine sinuatis carinæ oblongæ obtusæ, apice rotundatæ longitudine. Ovarium sericeo-pubescens , lineare , sessile, Sryzvs filiformis , elongatus , rectus, post anthesin deflexus, apice reversus lituiformis. Sriema capitatum retroflexum, dorso subdec- live. Leeumex (immaturum) horizontale vel ascendens, elongatum, compressum, angustum, sæpè sinua- tum , ad apicem sensim attenuatum , acutum. SEMINA immatura nigra, carunculà magnä. EXPLICATIO TAB. 45. 1. Rarmus floridus magnitudine naturali. Figuræ reliquæ, quæ sequuntur, magnitudine auctæ sunt. 2. Rami segmentum cum folio, ut appareant stipulæ. 3. Flos. 4. Idem alis post fecundationem divaricatis carinäque deflexà, sed desunt bracteolæ binæ ad basin calycis. 5. Petala. 6. Staminum cohors pistillum fovens. 7. Ovarium cum stylo. 8. Legumen immaturum, 9. Semen immaturum cum funiculo et carunculà. 5. TELINE CONGESTA. Nos. T. dumosa , albido-lanata, ramis congestis brevibus ; foliis 3-foliatis parvulis, breviter peliolatis ; foliolis ovatis vel lanceolatis, introrsum convolutis; spicis ovatis erectis ; calycis lanati, urceolato-campanulati labïis sabæqualibus, dentibus superioribus ovatis, acutis, tubo brevioribus ; vexillo rotundo , nervo medio extüs hirsuto, carinà rotundatà , hirsutissimà ; stylo supernè filiformi, subattenuato, apice litui modo retrorsüm reflexo, stigmate breviter capitato, dorso reverso ; leguminibus brevibus, angustis, subcomplanatis, ad semina torosis, sericeo-tomentosis, suturis conspicuis; seminibus angustè ovato-pyriformibus, nubilis, nigerrimis. Spartium congestum. #7/ild., Enum., vol. 9, pag. 744, ex Link. Genista congesta. Link !, in Buch, Phys. Beschr., Can. Ins., pag. 156. — Buch! Ibid., pag. 178. Genista microphylla. DC! Prodr., vol. 2, pag. 146. Has. In jugis secundariis et in vallibus elatis quam Cumbre seu summa collium vocant, in insulà Canarià. Legimus in valle quàdam apricà sub monte Saucillo ubi à Palmarum Tab. 45. lrelle lag incite 22 Ah 2. 1 L Lith. de Ce Addrien r Richer, 7 PE à “ Legumino sæ. B otanique IN _ IT LEE = D LZ LIT. : £ - ; Ÿ SN = me = s P7SS. #. Ze / | ( / RGO L N | NN dit ON] VAN y Ki 2 WA > LU PT L (1 < : j - / , LA 7 LA AN 7/72 LCA PAL Lu CHE CA A Hejland del: VE { LS A va Léth. de. C.-Adrier r. Richer, 7. (AT) civitate itur in Texedæ convallem. Legit Chr. Smith in valle Seguillo inter oppidulum Terôr et convallem Barranco seco, et ad aquæ lapsum Firgara, necnon, ex herb. DC., in magnà convalle Ayacatsæ. DisrriB. GEOG. Stirps est quæ extrà insulam suam nondüm lecta fuit. Descr. Frutex dumosus Ulcis Europææ altitudine , densè villoso-tomentosus, tomento albo vel fus- cescente. Raurcrassi, nodosi, fusco-lutescentes, juniores breves, congesti, recti, villis subappressis lanati. SriPuzæ minimæ oyatæ , Yel ovato-lanceolatæ, Foz1a 3-foliata, per totam plantam confertissima, petio- lata, petiolo crasso, foliolis breviore, foliolis ovatis vel lineari-lanceolatis, 14-3 lin. longis, suprà canali- culatis, marginibus introrsüm convolutis. FLores ad apicem ramorum sparsi vel spicati, spicis rigidis, erectis, ovatis, 2-12-floris. Penicercr breves basi vel medio bracteati, apice utrinquè sub flore 2-bracteo- lati, bracteis bracteolisque lanceolatis villosissimis. Cazvx urceolato-campanulatus , 2-labiatus , labiis ferè æqualibus, dentibus labïi superioris ovatis, acutis, tubo brevioribus. Corozca parva, vexillo rotun- dato , apice emarginato, basi subcordato , extüs ad nervum medium hirsuto , alis lineari-oblongis , gla- bris, carinä cymbiformi, obtusä, hirtâ, brevioribus. Sraminum vagina supernè acutissima. Ovarrum lineare, compressum, sessile, glabrum, suturâ superiore hirtâ. Srvus filiformis, supernè subcomplana- tus , apice cylindraceus , litui modo retrorsüm convolutus. Srrema capitatum , breve , dorso cum stylo reversum. LeGumEx erectum, breve , complanatum , ad semina torosum , angustum, sericeo-pubescens, luteo-fuscum , marginibus elevatis. Sexina parva , angustè obpyriformia , nigerrima ; nubila , caruncu- lata , carunculà hippocrepidiformi, mediocri. Emprro chlamyde hyalinâ perispermio carnoso parco indutâ obtectus. Ranrcura claviformis, cotyledonibus sublongior, CoryLenones tenuiusculæ, ovatæ, basim versüs attenuatæ, sessiles. Os. Inter simplicifolia Spartium suum congestum enumerat Willdenowius, hüc tamen nihilominüs referri debere speciem nostram quanquèm 8-foliata sit, non licitum est dubitare; plantam enim Willdenowianam ante oculos obversa- tam habuit summus vir Linkius cùm catalogum Buchianum adumbraret ; nos, favente celeb. de Buch, Linkianam nunc coràm nobis præsentem habemus. EXPLICATIO TAB. 492. (GENISTA MICROPHYLLA. Cnr. SmirTx.) 1. Ramus fructifer magnitudine naturali. 2. Ramulus floridus. 3. Flos cum figuris sequentibus magnitudine auctus. 4. Calyx. 5. Petala. 6. Staminum cohors. 7. Pistillum. 8. Leguminis valvula introrsüm visa cum seminibus funiculis appensis. 9. Semen cum carunculà. 10. Embryo chlamyde perispermicà indutus, transitrorsum sectus, 6 TELINE LINIFOLIA Nos. T. erecta, sericeo-tomentosa, viridescens ; ramis rigidis, nodosis, striatis, foliis 3-foliatis, confertis , superioribus sessilibus , foliolis angustis linearibus , aut latis lanceolatis , acutis , III. — (2° sEcr.). 6 (42) margine revolutis, breviter petiolulatis, subtüs sericeis, nitentibus ; stipulis linearibus sæpè abortivis; floribus umbellato-spicatis ; bracteis bracteolisque filiformibus ; dentibus calycinis tubo subduplô longioribus ; vexillo ovato, emarginato, hirsuto, alis longiore , ca- rinà angustà, rectiusculà, acutà, hirsutà ; stylo filiformi ; stigmate recto, antrorsüm declivi, basi barbulato ; leguminibus latis, planis, erectis ; seminibus ovato-complanatis, carunculä magna. a angustifolia, foliis angustis, linearibus, sæpissimè ex-stipulatis, omnibus sessilibus. Genista tinctoria. Clus., PI. Hisp., pag. 200. Genista tinctoria Hispanica. Ejusd., Hist., vol. 1, pag. 101. Cytisus argenteus linifolius insularum Stœchadum. Tournef., Inst., pag, 648. — Garid., Hist., pag. 147. Genista linifolia. Linn., Sp. pl., vol. 2, pag. 997. — Curt., Bot. mag., vol. 13, tab. 442, — DC. Prodr., vol. 2, pag. 146. Genistoides linifolia. Mœnch, Meth. Suppl., pag. 44. Cytisus linifolius. Lamk., Encycl., vol. 2, pag. 249. Spartium linifolium. Desf., F1. ail., vol. 2, pag. 134, tab. 181. Genista nitens. Æ7/illd. Herb., Link, in Buch, Phys., Beschr. Can. Ins., pag. 156. — Buck, !, c., pag. 167, ex autops. spec. Chr. Smith, herb. DC. propè Tagananam lecti. B latifolia , foliis latè lanceolatis, stipulatis, stipulis filiformibus, inferioribus peduncu- latis. Gytisus pallidus. Porr., Encycl. Suppl., vol. 1, pag. 442. Genista splendens. Voë. in ic. Herdanera Palmensium. Has. « In rupestribus ad orientem pagi Taganana. 6 In convalle del Rio insulæ Pal- mæ ad altitudinem regionis sylvosæ , eamque olim ex herbario in Teneriffà legit cl. Brous- sonnet. Disrris. GE0G. Nascitur ad utrumque latus maris Mediterranei magis occidentalis. Ad Calpen scilicet montem! et alibi in Hispanià meridionali! in Mauritania Tingitanà ! et Cæ- sariensi ; ( Desf.) in Galliæ Stœchadibus insulis ; (Tournef.) Nondüm in Italià, nec in insulis Italicis visa est, Græciæ dubia esse civis videtur, (Bory et Chaubard) neque ex Oriente , ubi oriri auctor est Linnæus, illam aut nobiscum Parolinius noster, aut alii unquam post Lin- næum arcessiverunt botanici. Legummosæ. fe Née Lith.de _—. . Richer, je - F js " TE Fe Z = ” 2 DAC € éth.de CAdruen r. Richer, } Flat «el. (43) EXPLICATIO TAB. 43. TELINE LINIFOLIA. B latifolia. Nos. (GENISTA SPLENDENS. Nos.) 1. Ramus floridus , magnitudine naturali. 2. Flos, veluti figuræ sequentes , auctus. 3. Calyx cum bracteolis. 4. Petala. 5. Andrœcium. 6. Pistillum. 7. Leguminis junioris valva introrsüm visa, sed seminum carunculæ prætervisæ. 7. TELINE ROSMARINIFOLIA. Nos. T. erecta, sericeo-tomentosa, glaucescens ; ramis rigidis, fuscis, nodosis, sulcatis ; foliis sessilibus, exstipulatis, foliolis linearibus, mucronulatis, basi attenuatis, subtüs carinatis, carinà sulcatà, pube sericeà appressissimà glaucis , margine nudiusculis; floribus ad apicem ramulorum 2-4 umbellulatis ; bracteis bracteolisque linearibus, acutis ; dentibus calycinis tubo longioribus; vexillo rotundato-ovato , profundé emarginato, basi cordato, extüs pilis longis, albis, lucidis, appressis, villoso, alis angustis, glaberrimis, carinâ truncatà, villosis- sim ; stylo filiformi , apice retorto ; stigmate retroflexo, dorso declivi; leguminibus.… Has. Hanc speciem notabilem à T. linifoliæ varietatibus angustifoliis primà specie vix oculo rudi nisi colore glauco distinguendam , in cautibus abruptis vasti crateris primævi insulæ Canariæ ad montem Risco blanco invenit cl. Despréaux. Desc. Frutex erectus, scopiformis, sericeo-tomentosus, glaucescens. Rami erecti, rigidi, fusci, graci- Jescentes, nodosi , sulcato-striati, juniores aspergilli modo conferti , apice foliosissimi, truncati , pilis simplicibus, albis, brevibus, acutis, basim versüs sensim latioribus, subappressis, pubescentes. Sripur.x cum petiolis in pulvinulum concretæ. Forra 3-foliata, sessilia, foliolis 4-6 lin. longis, 4 lin, latis, linea- _ ibus, mucronulatis, versùs basim sensim attenuatis , sessilibus , Suprà canaliculatis ; Subtüs carinatis, carinâ sulcatä , utrinquè pube simplici , longiusculà , angustà , subulatä , albâ, sericeâ, appressissimä , basi subbulbosä, glaucescentibus. FLores ad apicem ramulorum umbellati, umbellis 2-4-floris. Pepun- cuLi erecti, æquales, 1-2-lin. longi, medio bracteati , apice utrinquè 2-bracteolati , bracteis bracteolis- que linearibus, acutis. Cazvx campanulato-turbinatus, pallidus, pilis appressis sericeo-pubescens, 2-la- biatus, labïis subæqualibus, tubo longioribus, superiore profundè 2-fido, laciniis ovato-lanceolatis acu- tis. Corozza obtusa, vexillum ovato-rotundatum , apice subattenuatum , profundè emarginatum , basi cordatum, extüs pilis longis, argenteis, lucidis, appressis, villosum, alæ angustæ, oblongæ, versüs apicem attenuatæ, obtusiusculæ, glaberrimæ, carinæ oblongæ, ante unguem utrinquè sacculatæ , apice latioris, rotundato-truncatæ, villosissimæ , longitudine, Sramrvum vagina apice angustata , supernè antrorsüm acutè carinata. Ovarium lanceolato-ovatum, compressiusculum , utrinquè pilis appressis minimis con- spersum , suturâ superiore pilis longis , hyalinis, subulatis , crinitä. Sryrus basi anceps, ovarü crinibus continuatis supernè ferè ad medium usquè ciliatus , versüs apicem filiformis , subdilatatus , apice litui modo retrorsüm reflexus. Sriema retroflexum, retrorsüm declive. EXPLICATIO TAB. 44. 1. Ramus floridus magnitudine naturali. Figuræ omnes reliquæ magnitudine auctæ sunt. 2. Ramuli segmentum , ut apex ejus videatur et foliorum positura. 3. Folium ramo insidens à dorso visum ut appareant a petioli et #6 stipularum rudimenta. 4. Rami nodus pulvinulum foliolorum & et stipularum rudimentalium à cicatriculis notatum , et culcitam juniorem c,ostendens. 5. Idem rami ætate provectioris cum pulvinulo a et culcità b. 6. Folii paginæ superioris fragmentum multoperè auctum ut pilorum forma exhibeatur. 7. Florum umbella. 8. Calyx. 9. Petala. 10. Staminum in præfloratione adelphia pistillam fovens ut appareat antherarum styli et stigmatis junioris forma. 11. Idem peractà anthesi staminibus minoribus jam ultra majora porrectis. 12. Styli apex cum stigmate multotiès auctus. 13. Ovarium cum stylo et stigmate effeto. CYTISUS Mepic. (1). Cytisi pars. Linn. — Viborgia. Mœnch. — Cytisi Sect. Tubocytisus. DC. (1) De Gytisi essentià vel si dicere fas est, quidditate , licitumr est disputare. Quisnam verus Cytisus ? Cujam in his botanicorum dumetis sequamur sententiam ? Cytisus Dioscoridis, uti mox exposituri sumus, Medicago erat arborea L., poetæ autem et vulgus cum-eâ alias proculdubid confundebant arbus-. culas leguminiferas , Medicago enim in Græci et Italiä rarior, Cytsus omnibus erat notissimus. Medii ævi phytologi plures Cytiso Dioscoridis addiderunt species , eosque secutus Tournefortius hüc quoque , (quod. cum Anagyride collocaverant Bauhini) Dodonæi Laburnum revocavit. Cum Tournefortio pro hâc saltem vice consonabat Linnæus novaque generi adjecit nomina, deinceps v'épa r'äll« Homericè congesserunt recentiores. Ex hâc congerie primus genera tria Cytsum , Laburnum et Cajan excerpsit Fridericus Casimirus Medicus. (Philosophisch. Bot., vol. 1, page. 202 et 204 , et vol. 2, pag. 84.) Cytiso species quibus calyx tubulosus , Laburno ones quibus campanulatus concessit. Mox Mœnchius , genus obscurum aliter interpretatus , Laburnum et Cajanum Medici pro Cyuso, pro Viborgiä Medici Cytisum habebat. (Maænch, Meth., pagg. 132 et 144.) Ex eodem demum intuitu Calycotomen suam eripuit Lin- kius. Beatus Candolleus opus immensum nec perficiendum inchoans speciebus confestim in tribus, aut benè aut deteriüs conscriptas, dispertitis, omnes iterüm sub Cytiso desperanter conjecit. Sedulus Floræ Europææ castigator Kochius alias Candolleanis addidit tribus è Genistearum generibus cæteris desump- tas, omnesque perspectis nunc styli nunc carunculæ differentiis noviter divisit, et perfectiores reddidit. LR sa 5æ . eg TT D | « 7 LL en otamque Le LR 277242 Thalito del. (45) CaLyx tubulosus vel urceolato-tubulosus, circumscissè caducus vel persistens, 2-labiatus, labïis tubo brevioribus, subæqualibus, superiore crenato, inferiore 3-denticulato. CoroLLA papilionacea, petalorum unguibus liberis, aut staminum vaginæ rarissimè adhærentibus, vexillum assurgens lateribus retroflexis , alis clausis et carinâ acutius- cul longius, vel alæ rarits et vexillum æquales carinà longiores. Sra- MINA 10, 1-adelpha, vaginà elongatà compressà utrinquè acutà, bre- viora in præfloratione post anthesin longiora. ANTHERÆ staminum in præfloratione breviorum ovatæ, minores, longiorum oblongæ, basi affixæ. Ovariu lineare, compressum , sessile, multiovulatum. Srvius filiformis, leviter arcuatus. SricmA globulosum vel conicum , capitel- latum vel antrorsüm declive. LeGumex oblongum, compressum, vel subinflatum, suturis nervosis vel tenuibus. SEMINA ovata, carunculata, carunculà galericulatà vel hippocrepidoideâ. Eusrvo chlamyde peri- Neminem ex toto secuti, Medici tamen divisionibus primariis admissis, alterum à Kockio ex parte de- sumptum in olla margumentum projicimus unde prodeant manipuli novi, artificiales forsan, sed specie- rum faciei non abhorrentes. Generum horum nostrorum characteres differentiales primüm à calyce deinde à carunculæ præsentià vel absentiä deduximus, nec hic discrimina minora notandi datur locus. I: Cyrisus. Calyx tubulosus, cireumscissè caducus, vel persistens. Stgma capitatum vel antrorsüm declive. Semina carunculata. $ 1. Nivarina. Flores lactei, stigma capitatum, caruncula galerieulata, $S2. Chrysocytisus. Flores lutei, rariüs albescentes, stigma antrorsüm declive, caruncula hip- pocrepidoidea. IT. Srarrocyrisus. Cayx campanulatus, circumscissè caducus vel persistens. Sigma capitatum vel antrorsüm declive. Seminacarunculata. $ 1: Oreosparton. Calyx brevissimus, cireumscissè caducus vel persistens, obsoletè 2-labiatus. la- bio superiore subnullo, inferiore protenso, Sigma conico-vel globoso-capitatum, papillosum. S 2. Spartothamnus. Galyx persistens, distinctè 2-labiatus, labiis subæqualibus, stigma antrorsüm declive, papillatum vel pilosum. Hüc spectant Gerusta purgans, Cytisus albus, tiflorus, sessilifolius, aliique. IT. Carvcorome. Calyx campanulatus, brevis, circumscissè caducus. Stylus apice attenuatus. Sigma globuloso-capitatum, demüm antrorsüm subdescendens, Semina ecarunculata. IV. Lasurnum. Calyx campanulatus, persistens. Sigma antrorsam declive, pilosum. S'emina eca- runculata. Horum duo tantüm Phytographiæ Canariensi pertinent, Cytisus scilicet et Spartocytisus. Pro geuére forsän à posteris habebitur Oreosparton, Calycotomen enim habitu , calycis form , pilisque medio aflixis refert. Laburno autem ob semina ecarunculata inclinat Calycotome. Cytisis veris vel T. ubocytiso DC. viam aperit S'partothamnus, ità enim , dûm diversa facit, omnia inter se mirè concatenat natura. (46 ) spermo carnoso indutà inclusus. COTYLEDONES elongato-ovatæ. Rani- CuULA cotyledonibus subbrevior. Fruricss, vel arbusculæ , pilis simplicibus pilosi, orbis veteris tem- perati atque australioris incolæ. Rai flexiles, vel virgati, cylindracei. Fou 3-foliata , exstipulata , persistentia. Penuncuri 3-bracteaii, brac- teis parvis caducis. FLones albi, vel flavi, culcitis axillaribus depressis, vel productis, columnaribus, persistentibus aut post anthesin in ramum productis, insidentes, vel capitati culcitis ad apicem ramo- rum glomeratis. SECT. I. NIVARINA (1). Calyx mox circumscissè caducus. Sfigma exactè capitellatum. Carun- cula magna galericulata, Flores lactei. 1. CYTISUS PROLIFERUS. Linn. riz. GC. arborescens, ramis robustis , flexilibus ; foliolis lanceolatis; floribus 3-8, columellis sæpè post anthesin in ramos productis insidentibus ; calyce tubuloso, tubo brevi hirsutis- simo ; vexillo extüs hirto, alarum longitudine ; leguminibus hirsutissimis. Gytisus arboreus, Canariensis, oblongo folio, argenteä et holosericeä lanugine subtus villoso flore pal- lidiori. Pluk., Alm., pag. 198, Phyt., tab. 277, fig. 4, exc]. syn. Gytisus proliferus. Linn., fil., Suppl., pag. 328. — Lamck, Encycl., vol. 2, pag. 249. — Hort. Kew., ed. 1 , vol. 3, pag. 51. — L'Hérit., Stirp. nov., tab. 134, ex DC. — Fent., Jard. Cels., tab. 13. — Ker., Bot. reg., vol. 2, tab. 121 , bona. — Sims , Bot. mag., vol. 44, tab. 1908. — Lodd., Bot. cab., tab. 761. — DC., Prodr., vol. 2, pag. 155.— Buch, Phys. Beschr., Can. Ins,, pag 182. | ÆEscobôn Canariensium. Has. In Teneriffà et Canariâ à regione sylvosà usquè ad regionem alpinam Æ4deno- carpi viscosi, ubi locis ventosis petrosis ultrà mille hexapodas supra Oceanum crescit. DisrriB. GE0G. Arbuscula est insularum Canariensium propria. Desc. Arsuscuza 12-15-pedalis Zaburnum alpinum et vulgatum referens. Ram: sublenti, flexiles , - robusti, nodosi, cylindracei, divaricati, cortice rugoso, fusco, juniores pilis simplicibus, crispulis , ful- (1) Nomen-à Nivarià insulà , quæ nunc Teneriffa, florumque albore sumpsimus. (AT) vis, ascendentibus, subappressis, densè cooperti , foliosissimi. Focra 3-foliata , petiolata , petiolo 5 Hn. longo , pilis ascendentibus subpatulis vestito, basi in pulvinulum cum stipularum abortientium basi- bus dilatato ; foliolis lanceolatis , pollicaribus, 3-6 lin. latis , basi in petiolulos 1 lin. longos attenuatis, paginä inferiore pilis elongatis, simplicibus, sericeis , cinereis, appressis , ascendentibus , foliolorum margines spectantibus, tectis , superiore intensè viridi , glabrâ vel pilis raris iisdem indutä, junioribus utrinquè sericeis, fulvis. Cuzarræ floriferæ in columellas 2-3 lin. longas protractæ , bractearum basibus persistentibus rugosæ, demüm post anthesin in comas seu ramulos veros foliosos productæ, et hinc legumina in ramorum medio verticillata videntur, Bracreæ lanceolatæ, acutæ, sericeæ , sessiles ; MOXx deciduæ. FLores ? lin. longi , ad apicem culcitarum aggregati , 3-8, bractearum axillis solitarii. Penun- cuxi filiformes, 6 lin. longi , pilosissimi , apice articulati , sub calyce 3-bracteolati, bracteolis filiformi- bus hnsutis, intermedià 2-21 lin, longo, lateralibus 1-14 lin. longis, mox deciduis, vel quandoquè ab- ortientibus. Garyx breviter tubulosus , 6 lin. longus , 2 2 lin. latus, ferè ad medium usque 2-labiatus, labio superiore 2 lin. longo, 2-dentato, latis, ovatis, acutis brevibus, sinu acuto, inferiore 3 lin. longo, 3-denticulato, denticulis brevibus, linearibus, acutis , venosissimus, totus pilosissimus, pilis simplici- bus , elongatis, mollibus, cylindraceis , diaphanis, versüs apicem attenuatis , acutis. CoroiLA calyce duplé longior, vexillum extüs lanuginosum, laminä 6 lin. longä, orbiculari, medio surrectà, lateribus retrorsüm plicatis , ungue tenui 2 lin. longo , alæ vexilli longitudine , laminä 64 lin. long, 2 lin. latä, glabrâ, apice latiore, rotundatä, subdolabriformi, basi auriculatä, ciliatâ , ante auriculam longitrorsüm saccatä, pulchrèque crispatä, ungue tenui 24 lin. longo, carina 74 lin: longa, 2 lin. lata, incurva , sub- cymbiformis, obtusiuscula, auriculata, auriculis acutiusculis, basi et ad auriculas ciliata, ante unguem longitrorsüm plicata. SramrNum vagina elongata , utrinquè acuta. Ovarivm lineare compressum, suprà pilis longis albis densè crinitum. Sryzus longus, leviter incurvus, subtüs canaliculatus, glaberrimus. Sriema exactè capitatum , hemisphæricum , depressum , papillatum. Leeumex 1-13 poll. longum , 5-6 lin. latum, apice acutum, basi subattenuatum, vel rotundatum, sessile, valvis planis, densè tomentosis, intüs striatis, nubilis , ad semina arachnoïideo-lanatis. Semixa ovata , compressa , lucida , smaragdina, carunculä amplà , galericulatä , margine crenatä obtecta , tegmine coriaceo. Emsryo chlamyde hyalinâ perispermo carnoso indutà obvolutus. Coryzepoxes elongato-ovatæ , obtusæ, sessiles. Raprcuza clavi- formis, acutiuscula, cotyledonibus subbrevior. 2. CYTISUS ALBIDUS. DC. C. frutescens, ramis virgatis , gracilibus ; foliolis obovatis retusis ; floribus 1-3 é culcitis brevibus axillaribus prodeuntibus; calyce urceolato-tubuloso, labiis brevibus ; vexillo oblongo, glabro , alis et carinà longiore ; leguminibus appressè pubescentibus. Cytisus albidus. DC., Cat. hort. Monsp., pag. 101: — Prodr., vol. 2, pag. 155. Has. Stirps est Canariensis quam à valle quâdam abdità jussu viri illustris Joannis de Nava Marchionis de Villa Nueva del Prado in hortum quem condidit cum Navæà et plantis aliis rarissimis fidi olim traxerunt pastores. (Cf. Phyt. can. sect. 1, pag. 34.) (48 ) Illinc éam Monspelium secum attulit cl. Broussonelius et in rerum exinde naturæ cata- logum adlegit magnus Candolleus. Loco natali florentem nullus adhüc vidit. Specimimna omnia nostra ex horto Orotavensi proveniunt, sed patriam cum C. prolifero communem, etsi horti traditio deesset, summa ejus cum häc stirpe affinitas argueret. Disrris. GE0G. Species est propria insulis Canariensibus. Desc. Frurex 4-6-pedalis, difusus. Ramr virgati, divaricati, subflexiles , vel duri, graciles , cylindra- cei, obscurè striati, nodosi, apice in spinam obtusam sæpè attenuati, juniores pilis simplicibus , patulis, nitidis , cylindraceis , acutis, fulvescentibus , densè tomentosi. Foz14 3-foliata , petiolata , persistentia, petiolis 2-21 lin. longis, gracilibus, subtüs carinatis, suprà planis, basi in pulvinulum cum stipularum apice abortientium basibus, dilatatis ; foliolis 5 lin. longis, 2 lin. latis, obovato-lanceolatis, retusis, basi in petiolulos! lin. longos attenuatis , utrinquè aut subtüs tantüm pilosis, pilis simplicibus, brevibus , cylindraceis, acutis, cinereïs , lucidis , appressis , folii apicem spectantibus. Cuccrræ inclusæ , vel exser - tæ, lin. longæ, bracteis notatæ. Bracreæ ovatæ, obtusæ , vel subacutæ , sessiles , sericeæ. FLores 7 lin. longi, graciles, 1-3 ad apicem ramulorum summis culcitis insidentes. Penuncuzt 2 lin. longi, filiformes, apice incrassati, pilosi, bracteolati, bracteolis minimis, sparsis , caducis. Cazvx 4 lin longus , 1: lin. latus, urceolato-tubulosus , tenuis, pallidus , pilis brevibus lucidis appressis subpilosus, tubo 3 lin. longo, labiis subæqualibus, 1 lin. longis, superiore breviter crenato, dentibus lanceolatis, acutis, sinu latiusculo, inferiore angusto, brevissimè 3-denticulato, denticulis sæpè obsoletis. CorozcA calyce duplô et amplis longior, vexillum glabrum, oblongum, apice subpræmorsum, rotundatum, profundè emar- ginatum, lamin 5 lin. long , 21 lin. lat , ungue tenui arcuato, 2 lin. longo ; alæ 5 lin. longæ , 11 lin. latæ , oblongo-lanceolatæ , obtusæ , glaberrhnæ , longitrorsüm saccatæ , auriculä brevi, obtusâ ; carina 5 lin. longa , 2. lin. lata, subdoläbriformis, acuta. Sraminum vagina elongata, gracilis, utrinquè acuta. Anreræ muticæ. Ovariun lincare, compressum, sessile, multiovulatum, suprà subtüsque pilis elonga- tis, ascendentibus , diaphanis, acutis, comatum. SryLus filiformis, leviter arcuatus. Sricma conico-ca- pitatum, papillatum. LEeeumeN 6-8 lin. longum , 2-3 lin. latum, compressum, adsuturas nervosum, sub- incrassatum, apice attenuatum, acutum, basi rotundatum , nigrescens , pilis brevibus , densis , sericeis, fulvis, quasi spurcatum. SEMEN (immaturum) carunculà amplà galericuliformi operculatum. EXPLICATIO TAB. 49. r. Ramus floridus magnitudine naturali. 2. Flos integer ad normam figurarum sequen- tium auctus. Cazyx petalis post anthesin deciduis, basi jam circumscissus, et mox casurus. 4. Petala. 5. Staminum vagina. 6. Pistilli fecundatione peractà formæ diversæ. Figura 7 delenda est; caruncula enim per errorem omissa. JL +. er - Leguminosæ. gi Tab. 49. de A) 22) 17 ne VS NES SENS À de Das VOX NS D (49) SPARTOCYTISUS. Nos. Cytisi et Genistæ pars, Auct. — Laburni pars, Medic. CaLYx campanulatus, persistens, vel basi demüm circumscissè cadu- cus, 2-labiatus labïis, brevibus, sæpè obsoletis, superiore crenato, infe- riore longiore vel æquali, 3-denticulato. CoRoLLA papilionacea, petalo- rum unguibus liberis , rariùs adhærentibus, omnibus æqualibus, vel vexillo alisque longioribus , vexillum surrectum, lateribus rariüs re- troflexis , alæ incurvæ vel patentes, carina incurva, oblusa, vel acu- tiuscula , rarissimè alis dimidio brevior. Sramma 10, 1-adelpha, fila- mentorum 5 ante anthesin breviorum demüm elongatorum,antheris globosis, 5 alternorum antheris oblongis, majoribus. Ovariüm lineare, compressum, breviter pedicellatum vel sessile, multiovulatum. Sryrus filiformis, valdè arcuatus, apice sæpè papillatus. Sriema capitatum papillosum, vel antrorsäm declive pilosum. LEGuMEN oblongum , latum compressum suturà superiore inferiore vix crassiore. SEMINA ovata , compressiuscula , carunculata, Emsryo chlamyde perispermo mucilaginoso parco indutà inclusus. COTYLEDONES ovatæ. Rapicura claviformis, cotyledonum longitudine. | FrurTices orbem veteribus notum præsertim australiorem inco- lentes, pilis medio affixis vel simplicibus pilosi. Rat recti crassi, vel virgati lenti, cylindracei vel angulati, sæpè subaphylli, culcitis et pul- vinulis nodosi. ForiA 3-foliata, rariüs (abortu) 1-foliata, exstipulata, persistentia, vel caduca stipularum rudimentis cum petiolorum basi- Pus in pulvinulos persistentes concretis. FLores albi vel flavi, ad apices ramorum aggregati, solitari vel fasciculati, id est culcitis vel spicis depressis sæpè foliosis è foliorum vel pulvinulorum axillis prodeunti- bus impositi. Pepuncuu apice 3-bracteati, bracteis parvis, folüiformi- Pus vel scariosis, caducis vel persistentibus. HI. — (9€ PARTIE.) 7 (50 ) SECT. I OREOSPARTON. Calyx brevissimè campanulatus, obsoletè 2-labiatus, labio superiore subnullo, inferiore longiùs protenso, Sfigma conico- vel globuloso- capitatum, antrorsüm vix declive, papillosum. Frutices pilis medio affixis pilosi. 1. SPARTOCYTISUS NUBIGENUS. Nos. S. ramis robustis, erectis, striatis, cinereis ; foliis 3-foliatis, mox deciduis , petiolis bre- vibus , crassis , foliolis lanceolatis , densè tomentosis ; floribus pluribus & culcitis brevibus sæpè foliosis prodeuntibus; calyce hirsuto brevissimo , mox circumscissé caduco ; alis et vexillo carinà acutiusculà sublongioribus ; legumine sublævi, obsoletè nervoso, apice atte- nuato, basi in gynophorum brevem abeunte. Spartium supranubium. Linn. fil, Suppl., pay. 339. Cytisus fragrans. Zamek, Encycl., vol. 2, pag. 248. Spartium nubigena. Hort. Kew., ed. 1, vol. 3, pas. 13. — L'Héri., Surp. nov., fase. 7, pag. 183, tab, 85. Fig. quoàd habitum plantæ bona, sed ramum cultum foliosum et pauciflorum exhibet. Spartium nubigenum. Æild Sp. pl, vol. 3, pag. 932, — Hort. Kew., ed. ? , vol. 4, pag. 256. — Buch, Phys. Beschr. Can. Ins., pag: 185. ; Cytisus nubigenus. Link., Enum. Hort. ber., vol. 2, pag. 240. — DC., Prodr., vol. 2 , pag. 153. Retama blanca, sive Retama blanca del Pico. Nivariensium. Has. Ad latera et radices coni superioris Montis Alti Nivariæ e/ Pico de T'ey de per spa- tium excelsum quod Cañadas sive Cañadas del Teyde seu fauces Teydenses, alii Cum- br'e sive altitudinem vocant, craterem scilicet insulæ primævum vastumque, montium circo ingenti e/ Flo de las Cañadas ferè undiqué cinctum , locis petrosis asperrimisque suprà nubes Etesias Euri imbriferi flumini innatantes, et mole montis altissimi moratas, ubi æther ambiens siccissimus et rarefactus et vivi fontes desunt nisi aquæ acidæ eique rari. Oriri incipit vix infrà altitudinem 1000 hexapodum cum Adenocarpo viscoso Nob. per- mixtus nec inferiüs nisi rard aut torrentibus devectus occurrit. Mox solus imperat, donec ad altitudinem 1600 hexapodum super Oceanum scandit comitante demum pulcherrimà socià /’iolé (Mnemio) chetranthifolid, phanerogamarum Teydensium ultimà , quæ altitu- dinem 17955 hexapodum attingit. Flores S. nubigeni apibus gralissimi, idcirco alvea- ria ad leguminosarum Teÿydensium regionem pastores Maio ineunte conducunt , apesque Leguminosæ. Botanique Lith. de CAdraenr Richer: dit) sott A Æeyland dec. pa (51) paucarum hebdomadum intervallo mellis, Hyblensi vel Hymettio, quæ ambo olim gusta- vimus, certè fragrantioris, copiam magnam legunt. Plantæ suavissimæ halitus ventis deductus ‘usqué ad pagum Ghasnam pervenit. Effigiem hujus arbusti loco suo natali expressam (4£las, tab. 7) et regionem suam (Atlas, tab. 9) quam ferè solus occupat pic- tor nobis egregius J. J. Williams delineavit. Disrris. GE0G. Surps est unicè Nivario-Teydensis. Desc. Gazyx brevissimè campanulatus, suprà gibbus, 1-11 lin. longus, pilis medio affixis, subappressis, hyalinis, latis, lucidis, acutis, hirsutus , obsoletè 2-labiatus , labio superiore obscurè emarginato , infe- riore subporrecto, breviter 3-dentato, dentibus acutis, medio longiore , post anthesin basi cireumscissè caducus. CorozLa crassa , petalis omnibus calvis, aut sparsissimè hüc illue villosa ; vexillum ovatum , subobtusum vel obscurè emarginatum , glabrum , venosissimum , margine sinuatum , laminâ surrectà lateribus retrorsüm curvatis, ungue angusto , arcuato , basi ancipiti, libero; alæ vexilli longitudine ; carinà sublongiores , oblongo-lanceolatæ , vel acinaciformes , recurvæ , margine inferiore revolutæ,, ab ungue ad apicem pulchrè crispulæ , apice rotundatæ , ante unguem plicato-incrassatæ , unguibus subti- libus basi vaginæ staminali leviter adhærentibus ; carina ovata, acutiuscula, recurva; ante unguem longi- trorsüm plicata, acutè auriculata, unguibus tenuibus cum staminum vagin adhærentibus. Sranna 10, 1-adelpha, longiorum in præfloratione filamentis basi dilatatis, antheris oblongis , apiée rotundatis basi affixis, subsagittatis, breviorum in præfloratione antheris ovato-oblongis, utrinquè obtusis, dorso affixis. Ovariun lineare, complanatum, apice in stylum procurrens , basi attenuatumésessile , multiovulatum. SryLus filiformis, valdè incurvus. apice calvus, vel papulis nigris raris obsitum. Sriewa capitatum , glo- buliforme, papillatum , papillis demüm elongatis antrorsûm subdeclive? Lecumen 12-18 lin. longum , 3-4 lin. latum, compressum, læve, vel pilis raris obsitum , lucidum ,nigerrimum , transitrorsüm obso- letè reticulato-nervosum , ad semina torosum , suturâ superiore inferiore vix crassiore , apice angusta- tum, apiculatum, basi in gynophorum brevem attenuatum, valvis intüs cinereo fuscis, lucido-sericatis transitrorsüm sublongitudinaliter striulatis, ad semina quandoquè pilis lucidis hyalinis radiatis leviter conspersis. SEMINA ovata, lucida, nigerrima, funiculo brevissimo, carunculâ crassiusculà, dilatatä, gale- riculat, margine crenatä, tegmine coriaceo. Emsavo oblongo-ovatus , chlamyde perispermophorä hya- linä , tenuiusculà , involutus. Cory£enones elongato-ovatæ , apice rotundatæ, basi attenuatæ , sessiles. Raprcura claviformis, acutiuscula, exactè incumbens, cotyledonibus sublongior. EXPLICATIO TAB. 46. (CYTISUS NUBIGENUS. Linwx. DC.) 1. Ramus junior foliosus. 2. Ramulus floridus, floribus fasciculatis, culcitis scilicet depressis folüferis ex axillis pulvinulorum anni anterioris prodeuntibus impositi. 3. Ramus provectior culcitis aphyllis. 4. Rami fructiferi apex. Figuræ hæ quatuor magnitudine naturali exprimuntur, reliquæ præter undecimam magnitudine auctæ sunt. 5. Flos. (52) 6. Calyx. 7. Petala. 8. Andrœcium alabastro abreptum ut appareat staminum præfloratio. g. Andrœcium peractà anthesi ut stamina breviora demüm longiora videantur. 10. Pis- tillum. 11. Legumen apertum ut valvarum apice attenuatarum basi in gynophorum decur- rentium forma , et semina cavis nidulantia appareant. 12. Semen cum funiculo et carun- culà latere visum. 13. Idem retrorsüm visum. 14. Embryo chlamyde perispermicà invo- lutus. 15. Idem transitrorsm sectum. 2. SPARTOCYTISUS FILIPES. Nos. S. ramis lentis, virgatis, 4-5-gonis, virentibus ; foliis 3-foliatis mox deciduis , petiolis fili- formibus, foliolis lineari-lanceolatis, tenuibus, subglabris; floribus 1-2, à culcitis brevissimis prodeuntibus ; calyce breviusculo , persistente , subpubescente ; alis carinà obtusà dimidio longioribus ; legumine lævi, nervoso, apice subrotundato, apiculato, sessili. Cytisus filipes. /Vob. in ic. Escobin Palmensium. Has. In rupibus siccis et m convallibus inferioribus insulæ Palmæ communis, necnon in jugo montium continuo quo versüs septentrionem clauditur vallis magna Taoroensis Teneriffæ suprà pagum 7'igayga. DisrriB. GEOG. Species est ex toto Canarienssi. Desc. Frurex 3-4-pedalis, caule erectiusculo, nodoso, tereti, fusco, Ram plurimi, graciles, lenti, Saro- thamnos referentes, crebrd 2-tomi, 4-5-goni, læves , intensè virides , demüm subaphylli, obtusi. Fozra subglabra , vel pilis brevibus, appressis, medio affixis subhirsuta, exstipulata, stipulis scilicet cum petiolorum basibus in pulvinulos angustos connatis , juniora sæpe è pulvinulis foliorum veterum cum floribus prodeuntia, viridia, caduca, petiolis 1-2 lin. longis, cylindraceis, supernè sulcatis, gracillimis, foliolis 5 lin longis , 1 lin. latis, lineari-lanceolatis , apice acutis, basi attenuatis , tenuissimis , petiolu- latis. Frores 1-2, è culcitis brevissimis prodeuntes , 6-7 lin. longi. Penuncuzi 1-2 lin. longi, filiformes vel capillares , bracteas 3 minimas, lineares , sub calyce gerentes. Cazyx brevitercampanulatus, 1 lin. longus , pilis medio afhxis sparsim pilosus, labio superiore truncato , brevissimè emarginato , inferiore sublongiore, apice obsoletè 3-dentato. Corozza tenuis , vexillum oblongo-ovatun , glabrum , laminä recurvà, erectà , patente , apice rotundatum , basi subtruncatum , ungue filiformi , recurvâ ; alæ vexillo æquales , lineari-lanceolatæ , apice obtusæ , breviter auriculatæ, ante unguem longitrorsüm plicatæ, ungue tenui , libero; carina alis ultrà dimidium brevior, valdè recurva, ovato-3-angularis, obtusa , utrinquè ante unguem plicato-sacculata, auriculis et unguis basi pilis crispulis ciliatis. ANraer& utin præcedente sed minores. Ovarium lineare , glaberrimuin , sessile , in stylum basi ancipitem, apice fili- formem , calvum , procurrens. SriemA globuloso-capitatum , stylo latius, papillatum , antrorsum vix declive. Lecumen 6-13 lin. longum , 4 lin, latum , oblongum , complanatum, glabrum , nigrum , sub- nubilum, basi subattenuatum, apice subrotundato-apiculatum, angulo lato rariùs acutiusculo , suturä Ne 14? st ab < ri CA SHRAIE 1e 109 si "TA E cgumino sæ. Botanique. | 7 Clakal del. LE Lith. de C'Addriën., r Aicher, 7. (53) utrâquetenuiusculà, valvisnervis transversis, anastomosantibus, concinnè reticulatis, intüs fuscis, lævi- bus, transitrorsüm subtiliter striulatis, ad semina pilis lucidis, compressis, 2-3-radiatis pellita. Semiva ovata, compressiuscula, fusca, subnubila, carunculä crassä, semilunatâ, margine integrâ, obtusä. Cory- LEDONES exactè Ovatæ, Supernè antrorsüm subgibberosæ, sessiles. Ranicuza claviformis,basi accumbens, apice subincumbens. EXPLICATIO TAB. 47. (CYTISUS FILIPES. Nos.) 1. Ramus floridus et foliosus. 2. Ramus fructifer aphyllus, ambo magnitudine naturali. 3. FI dmodüum figur itudi “ter unde- 9. Flos quemadmodum figuræ omnes, quæ sequuntur, magnitudine auctus , præter unde cimam. 4. Calyx, sed bracteæ per lithographi errorem in cupulam conjunctæ. 5. Vexil- lum. 6. Alæ. 7. Carina inversa. 8. Lamina carinæ seorsüm depicta. 9. Andrœcium pistillum fovens. 10. Stylus cum stigmate. r1. Legumen apertum. 12. Semen à latere visum. 13. Idem à dorso visum ut appareat caruncula. 14. Seminis sectio transversa. Fo" Embryo. RETAMA. Borss. Spartium, Tournef. Spartü pars, Linn. Genistæ pars, Lamck. DC. CaLyx subspathaceus, urceolato-campanulatus, 2-labiatus, labio superiore fisso , 2-laciniato, imferiore vix longiore, apice 3-denticulato, basi gynophoro crasso coalitus, ad apicem gynophori circumscissè caducus. COROLLA papilionacea, petalorum 4 inferiorum unguibus cum yaginà staminali cohærentibus; vexillum imbricans vel antror- süm surrectum ; alæ angustæ lanceolatæ carinà rectiusculà subacut4 ante ungues utrinquè sacculatà longiores. STAMINA 10, t-adelpha , 5 ante anthesin brevioribus per anthesin longioribus, 5 longioribus demüm brevioribus. ANTHERÆ staminum per anthesin longiorum orbiculato-ovatæ, breves, apiculatæ, vel acutæ , breviorum oblongæ muticæ vel apiculatæ. Ovariun ellipticum vel ovatum, 2-ovulatum, sessile. SryLus elongatus, leviter incurvus, apice filiformis, basi anceps. STIGMA globulosum, exactè capitatum, vel antrorsûm subdeclive. Lx- (54) GUMEN sphæroïdeum vel ovatum, mucronatum vel muticum, junioris endocarpio crassiusculo, mox sicco rugoso, indehiscens vel ad sutu- ram superiorem subdilatatam demüm dehiscens, 1-2-spermum. SE- MEN ovatum, vel subreniforme, ecarunculatum, hilo magno sphærico, mieropylà subremotà. EmBryo chlamyde perispermo subcorneo indutà inclusus. CoryLenoxEs ‘oblongæ, utrinquè obtusæ. RapIcuLA crassa, cotyledonibus dimidio brevior. Frurices Libyci, qui Hispanià extremä et ad littora Siciliæ austra- lioris Europæ fines attingunt. Ram cylindracei, striati, duri, lenti, fragiles, ephedroiïdei, læves, aphylli, apice obtusè mucronati, juniores filiformes, pluriès dichotomi, foliferi, pilis simplicibus brevibus pilosi. Forra 1 - foliata, caducissima, foliolo lineari vel lineari-lanceolato , peliolo brevi pulvinulum persistentem eum stipulis efficiente impo- situm. SripuÆ apice liberæ, brevissimæ. FLores albi, rariüs flavi, per ramos præsertim juniores in spicas breves, aphyllas, deflexas, è pulvi- nulorum axillis promissas, fructificatione exactà caducas, digesti. Pr- DUNCULI brevissimi, erecti vel horizontales, ante anthesin deflexi, basi bracteati, apice 2-bracteolati, bracteis bracteolisque spathaceis, cadu- | CISSIMIS. 1. RETAMA RHODORHIZOIDES. Nos. R. erecta, ramis lentis; folis longis, filiformibus, acutis ; stipulis lincari-lanceolatis ; calyce campanulato, viridi, urceolato, labri superioris dentibus rotundalo-ovatis, in apiculum attenuatis; vexillo ovato, subobcordato, apice pubescente, alis lanceolatis, apice pube- scentibus, carinà oblongà, subacutà, apice hirsutà, alarum longitudine ; antheris majoribus muticis, minoribus acuminatis ; stigmate capilato ; leguminibus sphæroiïdeis, coriaceis , subrugosis, luteis ; seminibus flavis. Genista monosperma. Lindl., Bot. reg., vol. 22, tab. 1918, excl. syn, et descriptione. Genista rhodorhizoides. /Vob, tn ic. Has. in insulis plurimis Canariensibus à littoribus Occani ad altitudinem 1000 fere hexapodum super mare; per omnem regionem scilicet mediam atque inferiorem insulæ (55) Palmæ; in Teneriffæ convallibus occidentalibus Sancti Jacobi, Mascæ, del Carizal, ahisque; in Lancerottà ad piscinas ; et ex cl. Despréaux in insulà Gomerà loco dicto La Hoya del Cedro. Disrris. GEOGR. Species est vera Canariensis. Frutex erectus, ramosissimus; 5-10-pedalis. Ramwr cylindracei , cinerei, striati , glabri, apice obtusè pungentes, ligno duro, fibroso, fragili, juniores virescentes, lenti , supremi curvato-dichotomi , filifor- mes, villis brevibus, simplicibus, cinereis, appressis, pubescentes, apice sparsim foliosi. Srrpuzæ apice liberæ, lineari-lanceolatæ, acutæ, basi cum petiolis pulvinulos angustos efficientes. Foua !-foliata, ascen- dentia, foliolo subcylindraceo, facie superiore canaliculato, apice acuto, merithallo longiore , pilis sim- plicibus , cinereis , ascendentibus , appressis , acutis, densè puberulo, ut primtüm caduco. FLores albi, vexilli fauce lineâ fuscä, interruptâ, lunatâ notata, spicati, spicis brevibus aphyllis, è pulvinulorum axillis prodeuntibus , cum fructu demüm caducis, 3-10-floris , solitariis, vel 2-3 ex eâdem axillà, prin- cipio sæpè incurvis, mox erectis, rachi compressä, subancipiti, canaliculatà, pubescente. Penuneuri ascendentes, brevissimi, irregulariter alterni, subcolorati, pubescentes, basi bracteati , apice 2-bracteo- lati, bracteis bracteolisque spathaceis, hyalinis, extüs pubescentibns, ovatis subacutis, concavis , mar- gme ciliatis, bracteolis latè ovatis, sessilibus, apice attenuatis. Cazyx ventricoso-campanulatus, subspa- thaceus , virescens , apice vix coloratus, glaber, sub-2-labiatus , labio superiore vix ad medium usquè fisso, dentibus latis, rotundato-ovatis , apice abruptè in apiculum obtusiusculum attenuatis ; labio infe- riore angusto, brevissimè 3-dentato, dentibus sæpè subobsoletis, ciliolato. CorozLA papilionacea , vexil- lum obcordato-ovatum, apice crenatum, dorso ad nervum medium leviter hirsutum, ciliatum, breviter unguiculatum, ungue libero, basi incrassato ; alæ elongato-lanceolatæ, apice acutiusculæ, extüs subhir- sutæ , ciliatæ, ante unguem usquè ad medium laminæ pulchrè plicatulato-crispulæ , unguibus ad me- dium usquè cum staminum vaginâ connexis, Carina longitudine alarum , recta, acutiuscula, apice et medio hirsuta, laninis ante ungues saccatis, unguibus ad medium usquè cum staminum vaginà conna- tis. SramINA 10, omnia in vaginam lateraliter compressam, suprà acutan, coalita, 5 in præfloratione bre- viora per anthesin longiora antheris minoribus orbiculato-ovatis, basi sagittatis, medio affixis , apice acuminatis, 5 in præfloratione longioribus per anthesin brevioribus, antheris majoribus, oblongis , basi affixis , apice angustatis, muticis. Ovario“ ellipticum , vel subovatum , 2-ovulatum, Sryius elongatus, leviter incurvus, basi anceps, apice filiformis. Sriema globulosum, exactè capitatum, papillosum. LEcu- MEN sphæroideum vel subovatum, mucronatum vel muticum , læve vel subrugosum , luteum , indehis- cens , vel ad suturam superiorem subincrassatam tardits dehiscens, 1-2-spermum.. Semen orbiculare ovatum vel subreniforme, citrinum , ecarunculatum , hilo magno , profundo, sphærico , à microphyllà remotiusculo , sæpè porphyreo , vel concolore. Emsrxo chlamyde perispermo subcorneo indutä clausus. Coryzenones oblongæ, utrinquè obtusæ. Ranrcuza crassa , cotyledonibus dimidio brevior. : Os. Summam stirpis nostræ cum Convoluulo scopario (Rhodorhizà scopariä Webb in Lindi. Bot. reg. 1841 mise. pag. 69) similitudinem nomine specifico ostendere voluimus, quæ sæpè tanta est ut vix distingui possit. Ultrà hanc speciem et R. sphærocarpam Boiss. flavifloram, hujus generis sunt sectionisque albiflorarum species 2 sequentes. (56 ) RETAMA MONOSPERMA. Boss. R. diffusa, ramis divaricatis ; foliis brevibus, linearibus, obtusiusculis, stipulis angustis acutis; calyce urceolatim campanulato, colorato, labii superioris dentibus brevibus, acutis ; vexillo ovato , dorso hir- sutissimo, unguiculo cum vaginâ staminum basi subcoalito , alis tæniæformibus , extüs hirsuto-villosis, apice attenuatis, acutiusculis; carinâ alis subdimidio bréviore, lanceolato-ovatà , recurvä , apice acutä, villosissimä ; antheris omnibus apiculatis ; stigmate capitato, antrorsum subdeclivi; ovario ovato; legu- minibus magnis , obovatis, compressiusculis, corneis fuscis , rugosissimis , suturâ superiore incrassata demtüm dehiscente, inferiore acutä ; seminibus elongato-reniformibus , nigris. Spartium secundum Hispanicum. Clus., PI. Hisp., pag. 206. Spartium tertium Hispanicum. Ejusd. Hist., vol. 1, pag. 108. Spartium monospermum, Linn., Sp. pl., vol. 2, pag. 995. — Desf., F1. atl., vol. 2, pag. 199. — Curt., Bot. mag. vol. 18, tab. 683. — Brot., F1. lus., vol. 2, pag. 85. Genista monosperma. Lamck., Encyel., vol. 2, pag. 616. — DC., Prodr., vol. 2, pag. 150 , excl. syn. Forsk, — Guss., FI. sic., Prodr., vol. 2, pag. 363. Retama monosperma. Bouss., Voy. enum., pag. Has. Species est Mauritanica boream versüs in Hispanias et Siciliaw provecta, locis uti ait celeb. Clusius « aurâ marinâ perflatis. » Occurrit in Lusitanià , ( Brotero); in Hispaniâ propè Gades!, (Clusius, Bossier) ; in Mauritaniæ arenis maritimis non longè à Tingi !, propè Tunetem et Algeriam , ( Desfontar- nes !}; in Siciliâ circà Gelam Let alibi in orâ meridionali, (Gussone.) RETAMA RÆTAM. Nos. R. erecta, ramis ascendentibus; foliis brevibus, lanceolatis, basi attenuatis, stipulis latis ovatis, apice truncatis ; calyce breviter suburceolatim campanulato , colorato , labii superioris dentibus latiusculis ; vexillo rotundato in unguiculum latum , areuatum , basi incrassatum , liberum , attenuato , apice extus et nervo medio leviter pubescente, alis acinaciformibus , apice hirsutis, obtusis, carinâ alis subbre- viore, lanceolatä , rect , apice subobtusà; antheris majoribus muticis , minoribus apiculatis ; ovario el- liptico, utrinquè attenuato ; stigmate capitato, antrorsm subdeclivi , leguminibus ovatis, vel oblongo- ovatis, membranaceis, nigrescentibus , rugosis ; seiminibus nigris. Genista Rætam. Forsk., Fl arab.-æg., pag. 214. Genista monosperma. Del, Fl. æg., pag. 21 excl. syn. Linn. —DC., L, c., pro parte. — Fresen., Mus. Senck., pag. 185, excl. syn. Linn.—Decaisne, F1. sin., Ann. hist. nat., 2° sér., vol. 3, pag. 265. — Non Lamck. Genista monosperma Brigidula, DC:, Prodr., vol. 2, pag. 150. Has. In Arabiæ et Ægypti desertis, (Forskohl., Lippil, Delile!, Rüppell, Bové!, Aucher !) R. Rætam legumina non nisi in herb. Decaisne à Boveo relata, et ea forsän vix ex amussin maturata atque perfecta, vidimus: à congeneribus tamen reverà diversam esse haud dubitamus. Inodora est R. rhodorizoides, R. monospermæ halitus suavissimus, odorem florum À. Rætam nemo exploravit. B otauique. Legumino se & …. Tak Folle id) W re du. | | : ) d LA 4 : 74 : 3 / 7 , Genie RL LA Lith. de Chdriere, rue ice: T k Lx RE ; C5T ) EXPLICATIO TAB. 48. 1. Ramus superior floribus magnitudine naturali. Figuræ sequentes magnitudine auctæ sunt. 2. Flos 3. Calyx à latere visus. 4. Idem visus à dorso. 5. Vexillum. 6. Alæ. 7. Carina. 8. Staminum adelphia pistillum fovens. 9. Pistillum. SPARTIUM. Lanwx. Genistæ pars, Tournef. — Spartium, Linn. Gen. PL, DC. — Spartii pars, Linn. Sp. pl. — Spartianthus, Link. CaLyx spathaceus, petala in præfloratione includens , obsoletè 2-la- biatus, suprà profundè fissus, labio inferiore minimo 3-denticulato, superioris obsoleti dentibus 2 stipato. CoroLLA papilionacea ; vexillum ovatum acutum, alæ carinà acutä breviores. SrAMrNA 1-adelpha, quo- rum 5 ante anthesin breviora per anthesin longiora. ANTHER# ob- Jlongæ muticæ. Sryius elongatus, leviter curvatus, cylindraceo-clavi- formis, apice litui modo subincurvus. SriemA papillatum, elongatum, dorso decurrens LEGUMEN lineare, elongatum complanatum , 8-16- spermum. SEMINA ovata, compressa, ecarunculata. Emprvo chlamyde hyalinà perispermo parcissimo indutà inclusus. CoryLEDONES ovatæ, antrorsüm emarginatæ, sessiles. RanicuLA claviformis, cotyledonibus subbrevior. | FRUTEx inermis, regionis maris Mediterranei accola. Ram recti, virgal, teretes , striati. FortA 1-foliata , exstipulata, foliolis lanceolatis vel ovatis, acutis vel obtusis, caducissimis, petiolis pulvinulos dorso acutos persistentes efficientibus. FLores flavi, spicati, spicis termina- libus, nudis, pedunculis erectis à bractearum caducarum pulvillis exserti, solitarii, HIeUD utrinquè 2-bracteolati, bracteolis mox ca- ducis. 1. SPARTIUM JUNCEUM. Lin. S. glaberrimum, foliis ovato-lanceolatis obtusis, vel lanceolatis acutis. ur, — (2° SECT.). 8 (58 ) Emdprov Arist., Hist. animal., lib. 9, cap. 30. Enäpriov Diosc., lib. 4, cap. 152. Genista. Matth, ed. Valgris, 1570, pag. 764. Spartium Dioscorideum, Narbonense et Hispanicum. Pen. et Lob., Adv., pag. 408. — Obs., pag. 532. — Hanc iconem botanici antelinnæani præter sequentes mutuati sunt. Spartium Hispanicum frutex. Park., Parad., pag. 449 et 443, fig. A. Spartium MoxpordBuov. Renealm., Spec., pag. 33. Spartium junceum. Linn., Sp. pl., vol. 2, pag. 995. — Gærtn., vol. 1, tab. 145. — Curt., Bot. mag., tab. 85. — Schkuhr, Handb., tab. 195. — Moris, F1. sard., vol. 1, pag. 399. — Koch, Deutschl., F1, ‘vol. 5, pag. 81. Genista juncea. Lamck., Encrycl., vol. 2, pag. 617. — Lois., Nouv. Duham, vol. 2, tab. 22. Spartianthus junceus. Link, Enum., hort. ber., vol. 2, pag. 223. Spartium acutifolium. Lindl., Bot. reg, vol. 23, iab. 1974. Has. In Canariæ petrosis apricis Montis Lentiscäl. Disrris. GEocr. Species est orbis antiqui incola per totam peripheriam maris Medi- terranei sparsa. SAROTHAMNUS. Win. Cytisogenista, Tournef. — Spartii pars, Linn. — Genistæ pars, DC. — Spartium, Reichb. Cazvx breviter campanulatus, 2-labiatus , apice demüm scariosus, labio superiore truncato, emarginato, inferiore sublongiore, apice rotundato, 3-denticulato. CoroLLA papilionacea, vexillum obcorda- tum; alæ carinæ recurvæ obtusæ longitudine. SramiINa 1-adelpha, vaginà subbilabiata, filamentis 3 superioribus per anthesin longitu- dine immutatis. ANTHERÆ oblongæ , mucronatæ. Ovarium sessile mul- tiovulatum. Sryius longissimus, demüm contorto recurvus, apicem versüs magis vel mins dilatatus, dorso planus vel canaliculatus. SncuA pusillum, capitatum, utrinquè, vel antrorsüm præcipuè, declive. LeGumEN oblongum , compressiusculum vel subinflatum, po- lyspermum. SEMINA ovata, complanata, carunculata. EmBryo chla- myde hyalinâ perispermo mucilaginoso parco indut inclusus, Cory- (359) LEDONES ovato-oblongæ. RADicurA subclaviformis, acuta, cotyledonum ferè longitudine. FRUTICES inermes palæogæi, plagarum scilicet austro-occidentalium præsertim cives. Ram: virgati, flexiles, angulati, vel teretes striati. Fo- LA 3-foliata, vel superiora abortu simplicia, exstipulata, caduca, petio- lorum basibus cum stipularum rudimentis pulvinulos persistentes efficientes. FLORES flavi, solitaru, à culcitarum vel foliorum axillis ad apices ramorum prodeuntes, rariüs culcitis fasciculati. Pepuncunt nu- tantes, minutè bracteati bracteolatique, bracteis bracteolisque ca- ducis. 1. SAROTHAMNUS SCOPARIUS. var. GLABRATUS. Spartium scoparium et Cytisus glabratus. Link, in Buch, Phys. Beschr. Can. Ins., pag. 156. « Spartium scoparium (Canariense) eo à plantä Europà ità nuncupata differt quod legumina Jjuniora paucos tantüm pilos gerunt, matura glabra evadunt; dm $. scoparium (verum) per totum leguminis marginem longissimos habet pilos. Ambæ species Cyrtiso referendæ sunt, novam in #1. Port. Cytisum glabratum appellavi. » Link L. c. Has. « Loco angusto circumscribitur ad aquarum canalem super oppidum Orotavense, nec alibi occurrit. » Buch, ibid., pag. 178. Oss. Hanc plantam nec in insulis Canariensibus, nec in Lusitanià legimus, nec in herbariis ullis vidimus. Formæ Hispanica, Mauritanica, Azorica et Maderensis à vulgatà Europæä nullo modo differunt. SUBTRIB. II. TRIFOLIEÆ. DC. MEDICAGO. Linn. CaLyx campanulatus, sub-2-labiatus, 5-fidus, lacintis subæqualibus. COROLLA compressa ; vexillum alis et carinâ longius ; alæ per sacculos carinæ sacculis inclusos adhærentes. STAMINA diadelpha , longiorum filamentis filiformibus, breviorum basi dilatatis. Ovariom 1-multiovu- latum, rectum, sessile aut stipitatum, demüm antrorsüm sursüm versüs contortum. STYLUS latus, recurvus, glaber. SriGmaA capitatum, per anthesin dorso declive. LEGUMEN exsertum, falcatum vel cochlea- ( 60 ) tum, muticum, vel styli basi acuminatum, polyspermum , indehis- cens. SEMINA elongato-reniformia, vel ovata, antrorsùm supernè sæpè recta. COTYLEDONES elongato-ovatæ, vel ovatæ. RanicuzA cotyledoni- bus dimidio brevior, rariüs subbrevior. HERB#Æ annuæ , vel perennes , aut suffrutices, regionis maris Medi- terranei, et orbis antiqui temperatioris plagarum incolæ. FourA pin- natim 3-foliolata, foliolis obcordatis aut obovato cuneatis, apice sæpiùs denticulatis, rarissimè imparipinnata. SripuLÆ petiolo adnatæ, incisæ aut fimbriatæ. Penuncurt axillares 1-multiflori. FLores flavi vel pur- purascentes. SECT, I. LUPULARI A. See. Legumina compressa , falcata, vel cochleato-contorta, centro pervia. 1. MEDICAGO ARBOREA. Linn. M. caule fruticoso, ramis abbreviatis, nodosis; foliolis obcordatis, basi attenuatis, subtüs sericeis, apice obsoletè denticulatis, stipulis basi lanceolatis, apice acutis, integer- rimis; floribus racemosis, racemis brevibus, sub-8-floris ; leguminibus membranaceis, glabris, anfractu unico lunato-cochleatis. Gytisus. Marant., Method. simpl., pag. 36. — Matth. (ed. V'algris., Venetiis , 1570) pag. 795. Cytisus Marantæ et Matthioli. Lob., Hist., pag. 503. — Ie., vol. 2, tab. 46, fig. 2. Cytisus siliquà incurvä, folio candicante. Bauh., Hist., vol. 1, pag. 367. Medicago trifolia frutescens incana. Tournef., Inst., pag. 412. Medicago arborea. Linn., Sp. pl., vol. 2, pag. 1096. — Sibth. et Sm., FI. græc., Prodr., vol, 2, pag. 109. — F7. græc., tab. 767. — Ten., Syll., pag. 381. — Moris, Fl..sard., vol. 1, pag. 434, tab. 35. Has. In rupibus maritimis insulæ Ferri septentrioni conversis; misit cl. Despréaux. Disrris. GEoGr. Crescit rarius hüc illüc ad oras maris Mediterranei; Athenis, etin sco- pulis maris Ægæi (Sibthorpe), circà Neapolim ! (Maranta, Tenore). SECT. 11. SPIROCARPUS. Sr. Legumina cochleato contorta, centro clausa. 2, MEDICAGO ORBICULARIS. Az. M. subglabra, foliolis obcordatis, superioribus obovato-cuneatis, serrulatis, stipuhs Le gumino sæ Bot anique Valle lap nd AA 9 Punta LL Vs Vide}, 2 7 Y / KL de = ; fe; (4 17/40 C 77 17 2 : 7 ra (61) setaceo-fimbriatis ; pedunculis 1-3-floris, folio brevioribus, floribus parvis ; dentibus caly- cinis setaceis, leguminibus membranaceis, complanatis, inermibus, anfractibus 6 laxé cochleatis, orbiculato-lentiformibus, valvarum lateribus nervoso-reticulatis, marginibus acutissimis ; seminibus ovato-pyriformibus, reticulatis. Medicago orbiculata, Bauh,, Hist., vol. 2, pag. 384. Medicago cochleata altera dicarpos capsula compressa orbiculata nigra lævi, sine oris crispis. Morts, Hist., vol. 2, sect. 2, pag. 152, tab. 15, fig. 2. Cochleata fructu orbiculato. Riv., Tetr, irr., tab. 87. Medicago polymorpha « orbicularis. Linn., Sp. pt., vol. 2, pag. 1097. Medicago orbicularis. 4//., FI. ped., vol. 1, pag. 314. — Gaærin., vol. 2, tab. 155. — Wil., Sp. pl., vol, 3, pag. 1407. — Ser., in DC. Prodr., vol. 9, pag. 174. — Benth., Cat., pag. 100. — Guss., FL sic., Prodr., vol. 2, pag. 558. — Koch, Syn., vol. 1, pag. 161.— Deutschl., F1, vol. 5, pag. 325. — Moris, Fl. sard., vol. 1, pag. 434, tab. 37, fig. 2. B hebecarpa, leguminibus breviter pubescentibus, margine ciliatis. Medicago orbicularis y. Bertol., Amaœn. ital., pag. 397. 7 marginata leguminibus laxiüs cochleatis margine undulatis. Medica major dicarpos capsulâ compressa orbiculata nigra plana oris crispis. Morts , L. e., fig. 1. Medicago marginata. Æ1l., Enum., Hort. ber., vol. 9, pag. 802. — Ser,, in DC. Prodr., vol. 2, pag. 174. — Koch, Syn., vol. 1, pag. 162. — Deutschl., F1, vol. 5, pag. 326. Has. et 6 in arvis et herbosis insularum Canariensum vulgares. Varietatem y à Canarià misit cl. Despréaux. DisrriB. GEOGR. Per totam peripheriam maris interni, undè per Galliæ mediterranea (Boreau), ad Lutetiam usqué obrepit. 3. MEDICAGO HELIX. Wizen. 8 spiNosa Guss. M. villosiuscula, caulibus elongatis, foliolis obovatis, aut rhomboideo-ovatis, irregula- riter serrato-dentatis ; stipulis ovatis, laciniato-dentatis ; pedunculis 2-6-floris, folii lon- gitudine, apice aristatis; dentibus calycinis subsetaceis; leguminibus glabris, utrinqué planis, valvarum lateribus transitrorsüm venoso reticulatis, venis infra marginem in spinulas productis, margine inter spinas protruso acutè carinato; seminibus elongato- reniformibus, supernè antrorsüm truncatis, luteo-aurantiacis, lævibus. Medicago Helix. 7/ild., Sp. pl., vol. 3, pag. 1409. Medicago Helix 6 spinosa. Guss., Fl. sic. Prodr., pag, 557. — Moris, Fl. sard., vol. 1, pag. 438, tab. 39 B. Trevol cavallar. Nivariensium. ( 62 ) Has. In rupéstribus herbidis insularum Canariensium frequens. Varietatem typicam inermem nüspiam invenimus. Nomen vulgare idem speciebus quoque séquentibus datur. Disrris. cE0G. Varietas 8 usqué adhuc in Sicilià tantüm, in Sardinià , in insulà Portu Sancto, ubi legimus cum cl. Loweo anno 1828, et in insulis Canariensibus inventa est. EXPLICATIO TAB. 56. 1. Ramus floridus et fructifer. 2. Caulis segmentum cum folio inferiore et stipulis; ambo magnitudine naturali. 3. Florum capitulum cum figuris sequentibus magnitudine auctum. 4. Calyx. 5. Vexillum. 6. Ala carinæ per sacculos, altero alteri ad & inserto, adhærentes. 7. Ala seorsim depicta, cum sacculo a, et plicaturà D. 8. Carina cum sacculis ante-unguicularibus aa. 9. Tubus stamineus cum ovario. 10. Ovarium innuptum. 11. Idem fecundatione peractà. 12. Legumen. 13. Idem anfractibus arte sejunctis ut appareat val- varum venatio. 14. Semen. 15. Embryo. 4. MEDICAGO LITTORALIS. Ruope. M. villosa, caulibus prostratis ; foliolis obovato-cuneatis, apice arguté dentaiis, stipulis laciniato-dentatis, superioribus subintegris; pedunculis 2-5-floris, folio sublongioribus ; dentibus calycinis setaceis; leguminibus glabris, utrinquè planis, laxè cochleatis, anfrac- tibus 3-5, valvarum lateribus venis obsoletis transitrorsim venosis, margine spinuloso, planiusculo, medio subcarinato ; seminibus elongato-reniformibus, antrorsum truncatis, obscuré flavis. Medica hirsuta echinis rigidioribus. Bauh., Hist., vol, 2, pag. 385. Medicago littoralis. Rohde, in Lois., Not., pag. 118. — Benth., Cat., pag. 103. — Guss., F1, suc., Prodr., vol. 2, pag. 576. Medicago littoralis « longiseta. DC., F1. fr. suppl., pag. 568. Medicago littoralis y longeaculeata. Moris, Fl. sard., vol. 1, pag. 440, tab. 40, C. Has. Ad summa montium et alibi in insulà Canarià, undé eam misit cl. Despréaux. Disrri8. GEOG. Varietas nostra ad littora maris Mediterranei tantüm occurrit. Varietas breviseta DC. ad Oceani oras Asturicas (Durieu), et var. inermis (M. striata Bast.) usquè in Galliam occidentalèm, protenduntur. 5. MEDICAGO INTERTEXTA. Az. M. glabra, foliolis obovatis, serratis; stipulis dentatis, superioribus subfimbriatis ; pe- dunculis folio brevioribus, sub-5-floris, floribus majusculis ; dentibus calycinis basi lan- 4 Legumino sæ. Lab 272 OR Dendhartt. Lith. de C Adrien r. Richer 7 272 2772 acer si.) N (63) ceolatis, aspice subulatis leguminibus ovato-globosis, anfractibus 6-9, valvarum lateribus nervoso-reticulatis, margine angustis, planiusculis, vel obsoleté canaliculatis, spinis subu- latis, incurvis, intertextis, spinosis; seminibus elongato-reniformibus, lævibus. Medicæ minoris Bæticæ species prima spinulis intortis. Johns. ir Ger. Herb., pag: 1200. Medica spinosa altera. Park,, Parad. (ed. 2, 1656), pag. 338. — Theatr. Bot., pag. 1116. Trifolium cochleatum, spinosum, majus, spinis sursüm et deorsüm tendentibus, Morts, Hort. bles. , pag. 316. Medica cochleata, spinosa, major, dixxproçs capsulâ seu spinis longioribus sursüm et deorsüm tenden- tibus. Moris, Hist., vol. 1, pag. 153, sect. 2, tab. 15, figg. 8, 9. Cochleata fructu echinato maximo. Rw., Tetr. irr., tab. 88, fig. 9. Medica polymorpha e intertexta. Linn., Sp. pl., vol. 2, pag. 1098. Medicago intertexta. 47, FI, ped., vol. 1, pag. 315. — Gærtn., vol. 2, pag. 350 , tab. 155. non DC. Medicago intertexta &. Lamk, Encycel., vol. 3, pag. 637. | Médicago Echinus. DC, F4. fr., vol, 4, pag. 546. — Guss., F1. sic. Prodr., vol. 2, pag. 563. — Moris, F1, sard., vol. 1, pag. 453, tab. 52. Medicago muricata. Salzm., Pl ting. exsicc. Has. In insulà Canari rarior, cl. Despréaux. Distris. GEOG. Invenitur hüc illüc ad oras maris Mediterranei. OBs. Medicago intertexta B Lamck, et M. intertexta Willd., Sp. pl., vol. 3, pag. 1414 (excl. syn. præter Desfont.) DC. FI. fr. vol. 4. pag. 546 (Excl. syn. Gaertn. et Linn.) et Ser., in DC. Prodr., vol. 2, pag. 180. ad M. ciliarem Wllld. pertinent. 6. MEDICAGO LACINIATA, ALL. M. glabrescens vel glaberrima, caulibus elongatis, prostratis; foliolis inferioribus obcordato- vel obovato-cuneatis, apice argutissimè denticulatis, superioribus oblongo- cuneatis, apice truncatis denticulis in lacinias abeuntibus, stipulis lineari-lanceolatis, setaceis ; pedunculis 1-2-loris, folio longioribus ; dentibus calycinis lineari-lanceolatis, apice subula- tis, 3-nerviis ; leguminibus globosis vel ovatis, laxè cochleatis, anfractibus 3-6, valvarum lateribus arcuatim venosis, margine spinulis rectiusculis, subulatis, apice uncinatis, longioribus vel breviusculis armato; seminibus elongato-reniformibus, ochroleucis. Trifolium fructu echinato foliis eleganter dissectis, Magn., Bot. Monsp., pag. 270. Trifolium echinato capite. Dodart, Mém., pag. 122, fig. 1. Trifolium cochleatum spinosum syriacum,, foliis laciniatis. Breyn., Ex. pl., cent., pag. 81, tab. 34. Medicago polymorpha v laciniata. Linn., Sp. pl., vol. 2, pag. 1099. Medicago laciniata. 4/2., F1, ped., vol. 1, pag. 316.— Wild, Sp. pl., vol. 3, pag. 1419. — Des- rouss., in Lamk, Encycl., vol. 3, pag. 635. — DC., FI. fr., vol. 4, pag. 547. — Ser., in DC. Prodr., vol. 2, pag. 180. — Eckl. et Zeyh., Enum., pag. 292. (64) Medicago diffusa, Porr ! Suppl., vol. 3, pag. 524, var. foliis non dissectis, Pebtillo. Canariensium. Has. In rupestribus herbidis insularum Canariensium frequens. DisTriB. GEOG. Crescit sparsim in regione maris Mediterranei, et in Africà Australi (Thunb., Ecklon et Zeyher), sed ut videtur ex Europà allata. 7. MEDICAGO DENTICULATA. Wii. B MACRACANTHA. M. glabra, caulibus elongatis, prostratis ; foliolis obcordatis aut obovatis, crenato-den- ticulatis, stipulis setaceo-laciniatis; pedunculis sub-b-floris, folio brevioribus ; dentibus calycinis lineari-lanceolatis, 1-nervis; leguminibus glabris, laxé cochleatis, anfractibus 3-9, valvarum lateribus nervosis, margine spinoso, tenui, subplano, spinulis subsetaceis , apice sæpè uncinatis, basi canaliculatis; seminibus elongato-reniformibus, lævibus, citrinis. Medicago denticulata, #/ild., Sp. pl., vol. 3, pag. 1414. — Benth., Cat., pag. 103. — Moris, F1. sard., vol, 1, pag. 447. — Id. et De Not., F1. capr., pag. 35. — Koch, Deus ch F1, vol. 5, pag. 338. B macracantha, fructu majore, 5-cyclo. Medicago nigra. #illd., Sp. pl, vol. 3, pag. 1418. Medicago pentacycla. DC., Cat. Hort. Monsp., pag. 124. — Ser., in DC. Prodr., vol. 2, pag. 177. Medicago Histrix. Ten., FI. neap. Prodr., pag. 45. Medicago pentacycla 8 longiseta. Benth., Cat., pag. 104. Medicago denticulata y macrocarpa. Mor. et De Not., L. c. — Koch, L. c., pag. 339. 7 lappacea, fructu minore, sub-3-cyclo. Medicago lappacea. Desrouss., in rois Encycl., vol. 3, pag. 637. Medicago denticulata y lappacea. Benth., Cat., pag. 103. — Moris, FI. sard., vol. 1, pag. 447. — Id. et De Not., F1. Capr., pag. 35. — Koch, Deutschl. F1., vol. 5, pag. 339. Has. In insulis Canariensibus vulgaris. Disrri8. GE0G. Per totam peripheriam maris Mediterranei. Var. inermis, in insulis Cana- riensibus nondüm obvia, in Gallià orientali ad 49, et in Britannià ad 53 latitudinis borealis gradum ascendit. 8 MEDICAGO MINIMA. Wicun. M. molliter pubescens, vel villosa, caulibus erectiusculis vel prostratis ; foliolis inferio- ribus obcordatis, superioribus angustioribus, cuneatis, apice crenato-denticulatis, stipulis lanceolatis ovatisque, subintegris vel breviter denticulatis; pedunculis sub-6-floris, folio ( 65 ) æqualibus vel sublongioribus ; dentibus calycinis lineari-setaceis ; leguminibus depresso- globosis, laxiüs cochleatis, anfractibus 3-5, valvarum lateribus angustis, eveniis, margine attenuato, plano, spinis patentibus setaceis canaliculatis apice uncinatis armato ; seminibus elongato-remiformibus, pallidè ochroleucis. Medicago minima. #74d., Sp. pl., vol. 3, pag. 1418. — DC., F1. fr., vol. 4, pag. 545. — Fries, Nopvit., pag. 236. — Moris, F1 sard., vol. 1, pag. 450. — Koch, Deutschl. Fl., vol. 5, pag. 334. « pubescens. Cochleata echinata minima. Riv., Tetr. ürr., tab. 88. Medicago polymorpha 4. minima. Linr., Sp. pl., vol. 2, pag. 1099. Medicago minima. F1. dan., tab. 211. — Ser., in DC, Prodr., vol. 2, pag. 178. — Schkuhr, Handb., tab. 219, a. Medicago minima 6 elongata. Rochel., Pl. bann. rar., pag. 54, tab. 15, fig. 32. B hirsuta. | Medicago echinata hirsuta. Bauh., Hist., vol. 9, pag. 386. Medicago polymorpha à hirsuta. Linn., Sp. pl., vol. 2, pag. 1099. Medicago hirsuta. 44, Fl. ped., vol. 1, pag. 178. Medicago polymorpha H recta. Desf., FI. atl., vol. 2, pag. 219. Medicago recta. Æ/4ld., Sp. pl., vol. 3, pag. 1415. — Del. !, F4 æg. Ill, pag. 101. — Ser., in DC. Prodr., vol. 2, pag. 179. — Guss., Fl. sic. Prodr., vol. 2, pag. 566. Medicago mollissima. Roth, Cat., vol. 3, pag. T4. — S er., in DC. Prodr., vol. 2, pag. 178. Medicago græca. Hornem., Hort. hafn., pag. 2°, et 798. — Ser., in DC. Prodr., vol. 9, pag. 178. Has. & in altioribus insulæ Teneriffæ, 8 ubiqué in insulis Canariensibus vulgaris. DisTri8. GEOG. Invenitur per totam peripheriam maris Mediterranei, et in Europà atque Asià temperatà et subboreali. In Britannià ad 53, in Scandinavià ad 56 feré latitudinis gradum pervenit. 9. MEDICAGO TRIBULOIDES. Desrouss. M: villosiuscula, caulibus elongatis, prostratis; foliolis inferioribus laté obovatis aut obcordatis, superioribus ovatis, apice crenato dentatis, stipulis inferioribus setaceo-denticu- latis, superioribus integris ; pedunculis 2-5-floris, folio subbrevioribus; dentibus calycinis lineari-lanceolatis, 1-nerviis; leguminibus glabris aut pilosiusculis, arcté cochleatis, anfrac- tibus 5, valvarum lateribus rugoso-subvenosis, margine inter spinularum bases acuté carinato, spinulis robustis, subdistichis; seminibus elongatis, Ovato-reniformibus, antror- sum subtruncatis, luteo-aurantiacis. Medicago tribuloides. Desrouss., in Lamk Encycl., vol. 3, pag. 635. — IPilld., Sp. pl, vol, 3, pag. 1416.—S'er., in DC. Prodr., vol. 2 , pag. 178. — Benth., Cat., pag. 102. — Guss., F1. sic, Prodr., vol, 2, pag. 576 1t1,. — (2° sECr.). 9 ( 66 ) Medicago tribuloides.a. Moris, Fl, sard., vol. 1, pag. 441, tab. 41. Medicago tribuloides « genuina. Koch, Syn., vol. 2, pag. 162.—Deutschl. F1, vol. 5, pag. 398. Has. Hanc plantam in herbidis insulæ Teneriffæ legimus eamque in Canariæ montosis Tamadavæ loco dicto La Degollada, super oppidulum La Gaete invenit cl. Despréaux. Hujus speciei varietates seu formas sequentes in insulis Canariensibus nemoadhüc legit. M. Hornemanniana Ser., M. rigidula Wild. M. truncatula Gærtn.. quæ varietas 6 Moris. Disrrig. GEQaG. Per totum ambitum maris Mediterranei. TRIGONELLA. Lixn. CaLyx campanulatus, 5-fidus, vel 5-dentatus. PETALA papilionacea, vexillum patens,alarum apice patentium laminis basi cum carinä brevi obtusà cohærentibus (rariùs alarum et carinæ liberarum unguibus tubo stamineo cohærentibus). SramiNA diadelpha, longitu- dine post anthesin immutala. Ovarüm multiovulatum, rectum. Sry- LUS apice curvatus, glaber. STIGMA capitatum , antrorsüm subdescen- dens. LEGUMEN exsertum lineare vel oblongum compressum vel cylin- draceum, rostratum, polyspermum, dorso seriüs aut ventre dehi- scens. SEMINA elongato-ovata, testà tenuissimâ. EmBrvo chlamyde perispermo mucilaginoso h yalino indutà tectus. RaDicuLza claviformis, basi arcuata, cotyledonibus oblongis brevior. | Her8Æ olentes, erectæ, diffusæ, vel prostratæ, palæogææ, oras maris interni atque AÂsiæ planities excelsas præsertim incolentes. FoziA pin- natim 3-foliaia, stipulis petiolo adnatis. FLORES axillares, glomerati, vel ad apicem pedunculorum subracemosi aut umbellati. 1. TRIGONELLA HAMOSA. Lin. T. caule prostrato vel decumbente ; foliolis obcordato- vel obovato-cuneatis, aut ovatis, nervosis, glaberrimis, apice argutè denticulatis, submucronulatis, stipulis inferioribus basi ovatis, dentatis, superioribus integris apice filiformibus ; capitulis pedunculatis, floribus parvis, pedicellatis aut subsessilibus; dentibus calycinis brevibus, aculis, basi lanceo- latis; leguminibus arcuatis, acutiusculis, nervosis ; seminibus luteo-badiis, vel fasco con- spersis, Iævibus. (67) Trigonella hamosa. Zinn., Sp. pl., vol, 2, pag. 1094. B microcarpa, caule prostrato, foliolis obcordato-cuneatis, stipulis omnibus integris, capitulis brevissimè pedunculatis, floribus subsessilibus, leguminibus brevibus, seminibus luteo-badiis. Trigonella microcarpa. Fresen,, Mus. Senck., vol, 1, pag, 186. — Decaisne, F1 sin., Ann. sc. nat. 2e sér., vol, 3 (1835), pag. 266. Trevol oleroso Lancerottensium. Has. In rupestribus aridissimis Lancerotiæ. In Canarià, Despréaux. Disrri8. GE0G. Stirps ægyptiaco-arabica. Oss. Specimina in Canariâ lecta medium tenere videntur inter plantam statione macrà extenuatam et sole Arabum vel Libyco coctam, et eamdem quam Nili alluvies ferax ad saummum incrementi gradum protulit (omnia-enim T, kamosæ L. veræ specimina ex Ægypto inferiore proveniunt), nullas autem in formis tam diversis differentias reverà specificas invenire potuimus. MELILOTUS. Tourxwer. CaLyx campanulatus, 5-dentatus, dentibus subæqualibus, persistens. CoroLLa decidua alarum laminis basi carinæ adhærentibus. STamINA diadelpha , filamentis filiformibus , post anthesin longitudine inter se immutatis. OvariuM ellipticum aut ovatum, stipitatum aut subsessile, rectum, 2-6-ovulatum. SryLus glaber. SrIGMA capitatum, antrorsüm descendens aut subbilobum. LEGUMEN exsertum, globoso-ovatum, compressiusculum membranaceum, sæpè rugosum vel sulcatum, muticum vel styli basi acuminatum, 1-4-spermum, indehiscens. SEMINA ovata aut orbiculato-ovata minutissimè tuberculata. EmBryo tegmine mucilaginoso involutus. RapicurA claviformis, arcuata, coty- ledonibus ovatis vel oblongis subbrevior. Hergæ erectæ, glabræ, odore proprio præditæ, per orbem veterem temperatum et calidiorem usquè in Indiam sparsæ. For pinnatim 3-foliolata, foliolis ovatis aut ovato-cuneatis, argutè dentatis. SriPuLæ petiolo adnatæ. RAGEMI axillares, laxiusculi. FLORES par vi, cernui, lutei aut albi. 1. MELILOTUS INDICA. Au. M. foliolis inferioribus ovato-cuneatis, superioribus lanceolatis , subtüs obsoieté pabe- (68 ) scentibus; stipulis lineari-lanceolatis, apice subulatis ; racemis elongatis, gracilibus; floribus minimis ; ovariis sessilibus; leguminibus parvis, orbiculato-compressis, lacunoso-rugosis, glaberrimis, 1-2-spermis ; seminibus parvis, ovatis, badio-virescentibus, minutissimè tuber- culatis. | Trifolium Melilotus indica. Lirn., Sp. pl, vol. 2, pag. 1077. — Gaærtn., vol, 2, tab. 153. Melilotus indica. 4, F1. ped., vol. 1, pag. 308. — Thunberg , Fl cap., pag. 609. — Moris , F1. sard., vol. 1, pag. 459, tab. 56. | Melilotus parviflora. Desf., F1. atl., vol. 2, pag. 192. — Guss., F1, sic. Prodr., vol. 2, pag. 192. — Ser., in DC. Prodr., vol. 2, pag. 483. —E. Mey., Linnæa, vol. 7 (1832), pag. 164. — Eckl. et Zeyh., Enum., pag. 222. Trevol oleroso. Nivariensium. Has. In arvis et ruderalis insularum Canariensium copiosa. Disrri8. ceoc. Oritur per totam peripheriam maris Mediterranei, undè in plagas orbis calidiores protenditur : in Indiam scilicet (Wallich!) ; in imperii Sinensis provinciam Kiang-si (Staunton!); in Americam propè Novam Aureliam (Drummond !); propè urbem Monte Video (Isabelle ! \;in Africam Australem(Thunberg, Ecklon etZeyher) 2. MELILOTUS SULCATA. Desr. M. foliolis inferioribus obovato-cuneatis, superioribus lineari-lanceolatis et linearibus, glabratis ; stipulis basi lanceolatis, dentatis, apice acuminato-filiformibus ; floribus laxis aut compactis; ovariis subsessilibus; leguminibus ovato-globosis, arcuatim sulcatis, 1-2- spermis; seminibus orbiculato-ovatis, badio-rufescentibus, minutissimé tuberculatis. Melilotus sulcata. Desf. !, F1, al. , vol. 2, pag. 193. — Guss., FI. sic. Prodr., vol. 2, pag. 484. — Sibth., Fl. græc., tab. 742. Moris, FI. sard., vol. 1, pag. 463, tab. 59. À et B. Trifolium mauritanicum. Æ/illd., Sp. pê., vol. 3, pag. 1354. Trifolium sulcatum. 7iv., F1, lib. S pec., pag. 45. Melilotus compacta. Salzm ! exsicc. — Guss. !, FI. sic. Prodr., vol. 2, pag. 485. Has. In arvis insularum Canariensium communis. Varietas compacta fortuita. Disrers. GEOG. Crescit ad oras calidas maris Mediterranei undè versüs tropicos non ultra 28 gradum, sive in Ægypto sive in Fortunatis, protendi videtur. TRIFOLIUM. Tourxer. Cazyx campanulatus vel tubuloso-inflatus, 5-fidus vel 5-dentaius, segmentis angustis, inferiore sæpè longiore. PETALA marcescentia, (69) persistentia, unguibus tubo stamineo coalitis; vexillum alis et carinä obtusä longioribus. Sramia 10, diadelpha, flamentis quandoquè apice dilatatis, longitudine post anthesin immutatis. Ovarium 1-loculare . 1-multiovulatum. Sryius glaber. SriGma capitatum, vel ad latera styli, vel rariùs antrorsùm decurrens, LEGUMEN breve, tenue, mem- branaceum, apiculatum, aut stylo persistente cuspidatum, tubo caly- cis persistente indurato vel inflato et ad apicem constricto obtectum sessile, aut raritis stipitatum fauce exsertum. SEMEN ovatum aut rotundum, sæpè compressiusculum, hilo et micropylà contiguis, testà tenui. Emsryo chlamyde mucilagine indutà obtectus. RanicurA cylin- dracea , aut claviformis, ultrà cotyledones ovatos aut oblongos pro- ducta, rard cotyledonibus brevior. HerB#Æ hemisphærii utriusque temperatioris, nunc erectæ vel procumbentes, nunc cespitosæ vel repentes. FoLrA ternata, rarissimè quinata, petiolo communi quandoquè ultra foliolorum lateralium originem producto, stipulis petiolo adnatis. FLoREs axillares, vel subterminales , in capitulum subrotundum vel ovatum ,aut in spicam oblongam congesti, bracteati vel nudi, purpurei , albi, vel flavi. SECT. I. LAGOPUS. Koc. Flores capitulati vel spicati, sessiles. Calycis faux annulo calloso coarc- tatus, vel pilis post anthesin ut plurimüm clausus. Legumen 1-sper- mum, rotundatum, brevissimè apiculatum, calyce obtectum. 1 TRIFOLIUM ANGUSTIFOLIUM. Lin. T. villosum, caule erecto; foliolis linearibus, stipulis elongatis setaceis, aut lanceolato- selaceis ; capitulis cylindraceis , Subconicis, solitariis nudis ; calyce 10-striato, laciniis sub- ulatis, corollæ longitudine, tubo annulo calloso clauso; legumine styli basi macronato:; semine elongato ovato, flavescente vel rufo-flavescente, lævi. Lagopus altera angustifolia. Pen. et Lob., Adp., pag. 384. Trifolium lagopodoides angustifolium. Moris, Hist., vol. 1, sect. 2, tab. 13, fig. 1. ( T0 ) Trifolium alopecurum angustifolium elatius. Barr., le., fig. 698. Trifolium angustifolium. Linn., Sp. pl, vol. 2, pag. 1083. — Sturm Deutschl. FL, fase. 16. — Guss., FT, sic. Prodhs, vol. 2, pag. 508. — Suppl, pag. 233. — Sibih., F1. græca, tab. 749, — Moris, FI. sard., vol. 1, pag. 466. Has. In graminosis elatioribus ad altitudinem sylvarum in insulis Canarià, Nivarià, et Palm. Distrri8. GE0G. Crescit in regionibus omnibus mari Mediterraneo conterminis. 2. TRIFOLIUM CHERLERI Lin. T. villosiusculom, caulibus procumbentibus; foliolis obcordatis vel obovatis, basi cu- nealis, subintegerrimis; stipulis ovatis, apice subulatis, summis latis, rotundatis, capitulum subrotundum depressum bracteantibus; calycis lacinïis setaceis, tubo 20-striato, pilis clauso ; corollà calyce dimidio breviore ; leguminibus 1-spermis; seminibus ovatis, lævibus, rufescentibus. Trifolium glomerulis Personatæ Cherleri. Bauh., Hist., vol. 2, pag. 377. Lagopus minor supinus, molli et compresso capite, flore albo. Barrel., Ic., tab. 859. Trifolium Cherleri. Linn., Amœn., vol. h, pag. 286. — Savi, Obs. trif., pag. 23. — Guss., FU, sic. Prodr., vol. 2, pag. 501. — Sibth., F1. græca, tab. 745. — Moris, FL. sard., vol. 1, pas. 480, tab. 61. — Boiss., Voy. Enum. pl., pag. 171. Has. In Canarià ad montem Lentiscalem, Despréaux. Disrris. 6E0G. Per totam peripheriam maris Mediterranei copiosa. Oss. In enumeratione plantarum Maderensium hanc speciem rectè inseruit cl. de Buch, in insulis Canariensibus eam legisse non ritè opinantur cil. Moris et Boissier; à Canarià specimen unicum parvum nobis primus misit el. Despréaux. Hùc referendum esse T. sphœærocephalon Desf. vix dubitamus, nec alia certè Barrelieri stirps à Fontanesio citata. 3. TRIFOLIUM STELLATUM. En. T. molliter villosum, caule erectiusculo; foliolis obcordatis, apice denticulatis ; stipulis latis, ovatis, acutis, venoso-striatis, membranaceis; capitulis subrotundis ; calycis laciniis corollà longioribus, lanceolatis, apice filiformibus, 3-nerviis, nervis in venas abeuntibus, demüm in fructu elongatis, stellatim patentibus, tubo ro-striato, lanà albà clauso ; corollà parvulà, angustà ; leguminibus 1-spermis ; seminibus elongato ovatis, lævibus, badio-rufis. Trifolium stellatum. C. Bauh., Phytop., Trif. 35. Trifolium stellatum hirsutum. Ger., Herb., pag. 1208. Trifoliuw stellatum Monspeliensium. Park. Theatr. bot., pag. 1108. Trifolium stellatum purpureum Monspess. Bauh., Hist., vol. 2, pag. 376. (T1) Lagopus minor erectus, capite globoso, stellato flore purpureo. Barrel., Ic., tab. 860. Trifolium stellatum. Linn., Sp. pl., vol. 2, pag. 1083. — Gærtn., vol. , tab. 153. — Engl. Bot., tab. 1545. — Hook., F1, lond. cont., tab. 95. — Savi, Obs. trif., pag. 80. — Guss., Fl. sic. Prodr., vol. 9, pag. 506. — Sibth., F1. græca, tab. 750. — Koch, Syn., vol. 1, pag. 169. — Moris, F1. sard., vol. 1, pag. 487. Has. In arvis et ruderatis insulæ Palmæ commune. Disrri8. GE0G. Crescit ad oras omnes sinûs totius ingentis maris Mediterranei. 4 TRIFOLIUM LAPPACEUM. Lin. T. glabrum aut ciliato-pilosiusculum, caule erecto vel diffuso ; foliolis apice ovatis vel obcordatis, crenato-denticulatis ; stipulis elongato-ovatis, apice lanceolato-caudatis ; capi- tulis globosis, vel ovato-globosis, sæpiüs longé pedunculatis, nudis, solitariis; calyce 20-nervio, glabro, laciniis setaceis, hispidis, corollà longioribus, fructiferis basi lanceolatis, tubi fauce demüm pilis clauso ; leguminibus 1 -spermis; seminibus ovato-rotundatis, lævibus, fuscis, lucidis. Trifolium capitulo glomerato rigido. Bauh., Hist., vol. 2, pag. 378, fig. 3. Trifolium nemorosum, capite ovato villoso rubescente. Barrel., 1c., tab. 871. Trifolium lappaceum. Linn., Sp. pl., vol. 2, pag. 1082. — S'avi, Obs. trif., pag. 20. — Guss., FL. sic. Prodr., vol. 2, pag. 502. — Suppl., pag. 232.—Sibth., F1. græca, tab. 746.— Moris, FU. sard., vol. 1, pag. 482, tab. 62, fig. 1. Has. In collibus apricis insularum Canariensium vulgare. Disrrir. GEO0G. Invenitur per oras omnes, præsertim australiores, maris Mediterranei. 5. TRIFOLIUM SQUARROSUM. Sav. T. pubescens, caule erecto; foliolis lanceolato-ovatis, acutiusculis aut obtusis, apicem versüs irregulariter dentatis ; stipulis basi angustis, apice longé caudatis, ciliatis ; capitulis. pedunculatis, ovatis, nudis ; calyce hirsutiusculo, 20-nervio, nervis validis, laciniis basi jan- ceolatis, apice subulatis, inferiore sæpè longiore, tubo ovato, demüm ad faucem annalo crasso clauso; leguminibus 1-spermis, apiculatis ; seminibus elongato-ovatis, badiis. Trifolium spicatun syderatum asperum. Bonanni , tab. 35. Trifolium squarrosum. S'avi, Obs. trif., pag. 65. — Guss., F1. sic. Prodr. , vol, 2, pag. 503. — Morts, FT. sard., vol. 1, pag. 485. Trifolium panormitanum. Presl,, Fi sie., vol. 1, pag. 20. — Symb. bot., vol. 1, pag. 49. — Guss., F1. sic. Prodr., vol. 2, pag. 531. — Suppl., pag. 233. Has. propè Portum Orotavam insulæ Teneriffæ. In Canarià, Despréaux. (72) Disrris. GE0G. Occurrit hüc illüc ad oras maris Mediterranei, in Sicilià ( Gussone ); in Magnà Græcià (Tenore); in Etrurià (Savi); in Caprari (Moris et de Notaris) ; in Cor: sicà (7'homas). 6. TRIFOLIUM ARVENSE. Lin. T. molliter villosum, caulibus erectis, vel erectiusculis; foliolis angustè obovatis, aut linearibus subspathulatis , apice irregulariter denticulatis; stipulis ovatis, membranaceis, nervosis, apice setaceis; capitulis ovatis aut cylindraceis , axillaribus terminalibusque , pe- AU, nudis; calyce 10-nervio; laciniis setaceis, plumoso-villosis, corollä longioribus, tubi fauce subpiloso ; leguminibus 1-spermis ; seminibus rotundato-ovatis , Iævibus , dilutè luteolis. Lagopus. Fuchs., Hist., pag. 494. — Maith., Comm. (ed. Valgris), pag. 631. Lagopus pes leporis. Lobel., Hist., pag. 498. — Ic., vol. 2, pag. 39, fig. 1. Lagopus angustifolia, minor erectior. Barrel., Ic., tab. 901. Trifolium arvense. Linn., Sp. pl., vol 2, pag. 1083. — Gaærtn., vol. 2, tab. 153. — F1. dan., tab. 724. — Savi, Obs. trif., pag. 17. — Engl. bot., tab. 944. — Guss., Fl. sic.: Prodr., vol. 2, pag. 17. — Moris, F1, sard., vol. 1, pag. 469. Has. In herbidis vernis insularum Canariensium frequens. Disrri8. GE0G. Occurrit per totum orbem veterem à Scandinavià usquè ad Adoam in Abyssinià (Schimper !), et in Americà boreali, sed invectam putant. 7. TRIFOLIUM LIGUSTICUM. Bas. T. patentim pilosum , caulibus ascendentibus ; foliolis ovatis aut obcordatis, subcrenatc- denticulatis ; stipulis elongato-lanceolatis, apice subulatis; capitulis cylindraceis , solitariis aut binis , folio sessili bracteatis ; calyce piloso , ro-nervio , nervis validis, laciniis setaceis, ciliatis, corollà longioribus, tubo demüm annulo calloso clauso ; legumine tenui, 1-spermo; semine rotundato-ovato, subreniformi, lævi, luteo. Trifolium stellatum alpinum spanostachyum setosum, lene minus. Bonanni, tab. 139. Trifolium ligusticum. Balb, ex Savi, Alt. Accad. ital., vol. 1, pag. 192 , fig. 2. — Obs. trifol., pag. 38. — Guss., FL. sic. Prodr., vol. ®, pag. 497. — Morts, F1, sord., vol. 1, pag. 469. Trifolium aristatum. Link, Enum., Hort. bérol., vol. 2 , pag. 162; et in Buch, Besch. Can. Ins., pag. 156. Trifolium arrectisetum. Brot., Phytogr. lus., vol. 1, pag. 152, tab. 63 , fig. 1. Has. In regione inferiore insularum Canariensium frequens. ‘, Drsrris. GEoc. Crescit undiquè per totam regionem maris Mediterranei. (73 ) 8. TRIFOLIUM BOCCONT. Savr. T. caule erecto vel diffuso , piloso-pubescente; foliolis obovatis oblongisve , apice cre- nato-denticulatis, glabris aut subpubescentibus ; stipulis basi lineari-lanceolatis, apice seta- ceis ; capitulis axillaribus vel terminalibus, solitariis vel geminis, rotundatis ovatisque, folio bracteatis; calyce 10-nervio , dentibus subulatis demüm conniventibus, tubi fauce piloso ; corollà calycis longitudine ; leguminibus 1-spermis ; seminibus parvis, ovatis, flavescen- tibus. Trifolium nodiflorum turbinatum. Bocc., Mus., pag. 142, tab. 104. Trifolium Bocconi. S'avi, Au. Accad. ital., vol. 1, pag. 191, fig. 1.— Obs. trifol., pag. 37. — S'er. in DC. Prodr., vol. 2, pag. 192. — Guss., Fl. sic. Prodr., vol. 2, pag. 495. — Moris , FI, sard., vol. 1, pag. 472. Trifolium collinum. Bast., F1. de Maine, suppl., pag. 5. — DC., F1. fr. suppl., pag. 560. — Poir., Encycl. suppl., vol. 5, pag. 333. Trifolium semiglabrum. Brot., Phytogr. lus., vol. 1, pag. 155, tab. 63. Has. In rupestribus circa oppidum Sanctam Crucem insulæ Teneriffæ. Disrris. GEOG. Crescit in regione maris Mediterranei, et ad Oceani Atlantici littora occidentalia. 9. TRIFOLIUM STRIATUM. Lan. T. appressè pilosum , caulibus erectis diffusisque; foliolis ovatis obovatisque , nervosis, apiculatis, serrulato-dentatis; stipulis nervosis, membranaceis , basi ovatis, apice setaceo- cuspidatis ; capitulis lateralibus , terminalibusque , ovatis, aut elongalo-ovatis , solitariis , folio bracteatis ; calyce villoso, 10-nervio, ovato aut subgloboso, dentibus subulatis, demüm patentibus , tubi fauce annulo coarctatà; corollà calycis longitudine aut longiore , leguminibus 1-spermis ; seminibus magnis rotundato-ovatis, luteo-badiis. Trifolium hirsutum flore parvo dilutè purpureo in glomerulis oblongis , semine nigro. /’all, Bot. par., tab. 33, fig. 2. l Trifolium mins villosum purpureum capite parvo echinato. Barrel., Ic., tab. 869. Trifolium striatum. Linn., Sp. pl., vol. 2, pag. 1085. — S'avi, Obs. trifol., pag. 231. — Engl. bot., tab. 1843. — F1. dan., tab. 1171. — Sturm, Deutschl. FL, fase. 16. — Svensk., Bot., tab. 516, — Guss., Fl. sic. Prodr., vol. 2, pag. 492. — Suppl., pag. 231. — Moris, F1. sard., vol. 1, pag. 433. Trifolium incanum. Presl, Del. prag., pag. 50. — Symb. bot., pag. 48. — Guss., F1. sie. Prodr.. vol. 2, pag. 529. ut. — (2° PARTIE.) 10 Has. Circa oppidum Orotavam. DisTRIB. GEOG. Invenitur sparsim in graminosis totius orbis veteribus not. 10. TRIFOLIUM SCABRUM. Lx. T: pubescens, caulibus decumbentibus , flexuosis ; foliolis oblongis obovatisque , rariùs obcordatis , nervosis , nervis flabellatis , ad marginem arcualis, in dentes abeuntibus ; sti- pulis lanceolatis, apice breviter caudatis; capitulis axillaribus aut terminalibus, ovatis, ses- silibus ; calyce 1o-striato, corollà longiore, dentibus r-nerviis, lanceolatis, rigidis, demum patentibus, inferiore longiore , tubi fauce annulo coarctato ; leguminibus 1-spermis; semi- nibus elongato-ovatis, Iævibus, flavescentibus. Trifolium cujus caules ex geniculis glomerulos oblongos proferunt. Bauh., Hist., vol. 2, pag. 378. Trifolium flosculis albis in glomerulis oblongis asperis caulibus proximè adnatis. ’al., Bot. par., tab. 33, fig. 1. Trifolium minus capite subrotundo parvo albo et echinato. Barrel., Ic., tab. 870. Trifolium scabrum. Linn., Sp. pl., vol. 2, pag. 1084. — Sturm, Deutschl. FL, fasc. 16, — Curt., F1. lond., tab. 48. — Savi, Obs. trfol., pag. 45. — Engl. bot., tab. 903. — Guss., F1. sie. Prodr., vol, 2, pag. 493. — Moris, F1. sard., vol. 1, pag. 414. Has. In herbidis insularum Canariensium. Disrris. GEOG. Crescit per totam regionem maris Mediterranei , undé polum versus in Germaniä gradum latitudinis vix 52 attingit ; sed in regione occidentali per Britanniam meridionalem in Caledoniam ad gradum usquè 58 provehitur. SECT., II TRIFOLIASTRUM. Sen. Flores in capitulum sæpissimè rotundum, congesti, pedicellati. Calyx fauce nudus. Corolla persistens vexillo complicato. Legumen ova- tum, sæpè dispermum, stylo persistente cuspidatum. 11. TRIFOLIUM GLOMERATUM. Lin. T. glabrum, caulibus decumbentibus aut ascendentibus, rectis, ad geniculos flexis; folio- lis obovatis aut obovato-rotundatis, nervosis, nervis rectiusculis in dentes abeuntibus; stipulis lanceolatis , nervosis , scariosis , apice filiformibus ; capitulis axillaribus , terminali- busque , sessilibus, globosis, sæpé distantibus; calyce 1o-nervio, glaberrimo, dentibus (1340 1) linesri-lanceolatis, apice mucronatis, tubi fauce pervio ; corollà calyce longiore ; legumini- bus dispermis, stylo mucronatis; seminibus ovato-reniformibus , puncticulatis , flavescen- tibus. Trifolium parvum rectum flore glomerato cum unguiculis. Bauh., Hist., vol. ®, pag. 378. Trifolium cum glomerulis ad caulium nodos rotundis. Pluk., Phyt., tab. 113, fig. 5. Trifolium glomeratum. Linn., Sp. pl., vol. 2, pag. 1084. — Savi, Obs. trifol., pag. 69. — Engl. bot., tab. 1063. — Guss., F1, sic. Prodr., vol. 2, pag. 493. — Moris, F1. sard., vol. 1, pag. 476. Has. Inter segetes, et in rupibus graminosis insularum Canariensium. Legimus circa oppida Sanctam Crucem et Orotavam in planitie Lagunensi, et in Canarià. Disrris. GE0G. Nascitur per totam regionem maris Mediterranei et ad littora Europæ occidentalis, ubi in Britannià gradum paulo ultra 53 protenditur. 12. TRIFOLIUM SUFFOCATUM. Lan. T. glabellum, caulibus congestis, humifusis; petiolis elongatis, filiformibus ; foliolis obcordatis, basi sensim cuneatis, nervosis, venosulisque, nervis ascendentibus, apice dila- tatis, in denticulos abeuntibus ; stipulis ovatis, scariosis, hyalinis, apice setaceis ; capitulis axillaribus , subglobosis, sessilibas ; floribus brevissimè pedicellatis; calyce subglabro, pallido, 1o-striato, dentibus lanceolato-linearibus, demüm recurvis, tubo cylindraceo, fruc- tifero ovato, fauce nudo ; legumine 2-spermo, stylo apiculato ; seminibus ovatis , tenuis- simè puncticulatis, luteis vel luteo-fulvis. Trifolium suffocatum. Linn., Mant., pag. 276. — Savi, Obs. trif., pag. 96. — Jacq., Hort. pind., vol, 1, tab. 60. — Engl. bot., tab. 1049. — Guss., FL. sic. Prodr., vol. 2, pag. 490. — Moris , FL. sard., vol, 1, pag. 476. — Koch, Syn., vol. 2, pag. 172. — Deutschl. Fl., vol. 5, pag. 280. Has. In Canarià. Despréaux. Disrris. GkOG. Crescit in regione maris Mediterranet et ad littora Occani occidentalis usquè in Britanniam, ubi gradüs 53 terminum vix excedit. SECT. II TRICHOCEPHALUM. Kocu Flores inferiores pauci fertiles, superiores steriles seriüs explicati, delormati, calyces fertiles comâ reversà obvolventes. Calyx fauce nudus. Legumen subovatum, breviter acuminatum, {-spermum , exsertum. Semen nigrum. (76) 13. TRIFOLIUM SUBTERRANEUM. Lix. T. pilis patulis villosum , caule elongato prostrato ; foliis longè petiolatis, foliolis laté obcordatis , subdenticulatis ; stipulis ovatis, membranaceis, nervosis, acutiss pedunculis axillaribus , demüm elongatis , curvatis, capitulos inversos sub terram abscondentibus ; floribus inferioribus 2-6 fertilibus , superioribus abortientibus , fecundatione peractà sub solo prodeuntibus , calycis laciniis elongatis , apice stellatim divisis, flores fructiferos comà reflexà obvolventibus ; calycibus cylindraceis, dentibus filiformibus ; leguminibus subova- tis, 1-spermis ; calyce longioribus , breviter acuminatis ; seminibus ovatis compressiusculis, nitidis, nigris. Trifolium album, subterraneum, tricoccum, regium. Moris, Hort. bles., pag. 314. Trifolium album, tricoccum, Gastonium, reticulatum. Moris, Hist., pol. 1, pag. 138, sect, 2, tab. 14, fig. 5. Trifolium subterraneum, seu folliculos sub terrâ condens. Magn., Bot. Monsp., pag. 265. Trifolium blesense. Dod., Mem., pag. 129, fig. 2. Trifolium supinum pumilum, flosculis longis albis. Rar., Syn., ed. 2, pag. 193. — Ed. 3 (curante Dillenio), pag. 327, tab. 13, fig. 2. Trifolium subterraneum. Riv., Tetr. irr., tab. 143, fig. 1. Trifolium pratense supinum xerw6)eb, seu capite humi merso. Barrel., Ic., fig. 881. Trifolium subterraneum. Linn., Sp. pl., vol. 2, pag. 1080. — Savi, Obs. trifol., pag. 12. — Curt., F1, lond. (ed. Hook). — Engl. bot., tab. 1048. — Guss., F, sic. Prodr., vol. 2, pag. 510. — Moris, F1. sard., vol. 1, pag. 489. Has. In rupestribus herbidis insularum Canariensium. Disrri8. GE0G. Crescit in regionibus maris Mediterranei et Europæ occidentalis , ubi usquè ad Lutetiam et in Britannià ultra gradum 54 scandit. Oss. Hujus speciei involucri serius explicati ænigma multi, Dodartio (L. c.), Raio (Hist. pl.) , et Dillenio (Rai. Syn., ed. 3, L. c. in annotatiunculà), præeuntibus, adierunt, quod enodatum tandem apertissimè exposuit ill. Candolleus (F1. fr. v. 4, pag. 523), non omnes autem adducti fuerunt botanici ut id statim crederent. Enatis-scilicet capituli floribus inferioribus, solis fecundandis, axis floriferi cohibetur evolutio, fitque xatactaouc (gallicè arrét de développement ) ; axis retenti in disci speciem deprimitur apex corpusculis minutis (alabastris abortivis) tessellatus, mox; pedunculis peractä anthesi deflexis et capitulis pronis in terram missis, horum (alabastri scilicet cujusque abortivi) calyces cornulorum modo evolvuntur informes, et laciniis dudüm in crines rigidos productis, sursüm conversi flores fertiles comà densà obvolvunt Dventque. Per axis floralis metamorphosin quamdam analogam stirpium omnium efficiuntur comæ. Icon Floræ Londinen- sis, uti operis ferè omnes, optima, sed emendanda figura 2, ubi è calycis basi prodire videntur radiculæ. Characteres certè genericos hæc Trifoli species non paucos offert; genus autem {am concinnum, auspicante etsi cl. Preslio, frustillatim dis- cerpere nolumus. (O1 1) SECT. IV. FRAGIFERA. Koc. Flores in capitulum subglobosum congesti sessiles. Calyx fauce nudus, labio superiore post anthesin utriculatim inflato, membranaceo, reticulato, inferiore immutato. Legumen ovatum, inclusum, 2-spermum. 14. TRIFOLIUM RESUPINATUM. Lis. T. glaberrimum, caulibus elongatis prostratis aut diffusis; foliolis obovato-cuneatis, denticulatis ; stipulis lanceolato-ovatis, nervosis , apice filiformibus ; capitulis axillaribus, demüm globosis, basi brevissimè bracteolatis , pedunculis folio longioribus vel subbrevio- ribus ; calyce corollà breviore , labri superioris dentibus subsetaceis, dorso post anthesin inflato membranaceo nervoso- reticulato villoso exstantibus; legumine calyce tecto, 2-spermo ; seminibus ovatis, badiis. Trifolium pratense salmanticum. Clus., Rar. stirp. Hisp., pag. 474, Eve ist., vol. 2, pag. 247. Trifolium folliculacewm vel vesicarium minüs purpureum. Bauh., Hist., vol. 9 » pag. 379, Trifolium resupinatum. Linn., Sp. pl, vol, 2, pag. 1086. — Savi, Obs. trifol., pag. 79. — Sturm , Deutschl. FL, fasc. 16. — Gaærtn., pol. 1, tab. 153. — Delile, FI æg. IL, pag. 100. Trifolium bicorne. Forsk., FL æg.-arab., pag. 139. Has. In graminosis planitiei Lagunensis insulæ Teneriffæ. In Canarià cl. Despréaux. Distri8. GEOG. Occurrit per totum ambitum maris Mediterranei et sparsim in regione Oceant occidentalis , ubi Britanniarum oras et 51 latitudinis gradum ægré attingit. 15. TRIFOLIUM TOMENTOSU M. Lin. T. glabrum, caule prostrato; foliolis obovato-cuneatis, arguté crenato-denticulatis ; Sti- pulis ovatis , apice breviter acuminatis; capitulis axillaribus , globosis basi brevissimé sca- rioso-bracteolatis, pedunculis folio brevioribus’; calyce corollà breviore, labii superioris dentibus brevibus, dorso post anthesin globoso-inflato, membranaceo, reticulato ; legumine calyce tecto, 2-spermo ; seminibus ovatis, lævibus, luteo-rufescentibus. Trifolium glomerulis tomentosis per caulium longitudinem. Bauh., Hist., vol. 2 » pag. 379. Trifolium fragiferum tomentosum. Magn., Bot. Monsp., pag. 264. Trifolium tomentosum. Linn., Sp. pl., vol. 2, pag. 1086. — Delile, F1, æg. Ill, pag. 100. — Sax, Obs. trifol., pag. 73, — Guss., F1 sic. Prodr., vol. 2, pag. 524. — Moris, FI, sard., vol, 1, pag. 495, tab. 64. Has. In herbidis insularum Canariensium frequens. Disrris. GE0G. Crescit per totum ambitum maris Mediterranei, nec Oceani occidentalis littora ultra Lusitaniam percurrere videtur. SECT. V. VESICASTRUM. Koc. Flores in capitulum globosum vel ovatum congesti, sessiles. Calyx fauce nudus totus post anthesin vesiculoso-inflatus, reticulatus. . Corolla demtüm scariosa persistens. Legumen compressum elonga- tum, rostratum, exsertum, 2-4-spermum. 16. TRIFOLIUM SPUMOSUM. Lin. T: glaberrimum, caulibus ascendentibus ; foliolis rotundato- aut obovato-cuneatis, den- ticulatis ; stipulis scariosis, basi ovatis, apice breviter setaceis ; capitulis terminalibus,, glo- bosis, aut ovato-globosis, floribus sessilibus ; bracteis lanceolatis, calyce brevioribus ; calyce 20-nervio, demüm inflato, inter nervos venoso, dentibus setaceis, patulis ; corollà calyce sublongiore ; leguminibus 4-spermis ; seminibus suborbiculatis, compressiusculis , puncticulatis, luteis, vel luteo-fulvis. Trifolium apulum annuum rotundifolium glabrum , foliis maculä albä notatis , flore purpurascente calyce vesicario. Till, Cat., Hort. pis., pag. 168, tab. 49, fig. 4. Trifolium spumosum. Linn., Sp. pl., vol. 2, pag. 1085. — Gaærtn., vol. 1, tab. 153. — Savi, Obs. trifol., pag. 82. — Guss., F1. sic. Prodr., vol. 2, pag. 518. — F1. græc., tab. 753. — Moris, FL. sard., vol. 1, pag. 168, tab. 49, fig. 4. Trifolium apuluim. AU, Misc. taur., vol. 5, pag. 76. Has. {n altioribus insulæ Canariæ (la Cumbre), legit el. Despréaux. Disrris. GE0G. Invenitur sparsim ad plurimas maris interni oras, in Siciliâ (Gussone) ; in Melità (Zerapha ex Gussone) ; in Magnà Græcià (T'enore ) ; in Etrurià (Savi); in Sardinià (Morts) ; in Gallià meridionali (DC.). SECT. VI. LUPULINUS. Flores in capitulum ovatum congesti, pedicellati. Calyx fauce nudus. Corolla lutea vel badia, post anthesin scariosa , persistens , vexillo antrorsüm deflexo. Legumen ovatum, compressum, stylo persi- stente cuspidatum, gynophoro longo suffultum, 1-2-spermum. (198) 17. TRIFOLIUM PROCUMBENS. Lin. T. caule erectiusculo, ramis diffusis, pilosis ; foliolis glabris nervosis, ovato-cuneatis aut subobcordato-ovatis , denticulatis, intermedio longiüs petiolulato ; stipulis ovatis , acutis, petiolo brevioribus ; capitulis ovatis, axillaribus, pedunculatis, sub-/o-floris, floribus den- sis demüm pendulis; calyce glabro, dentibus 2 superioribus brevioribus, tubi fauce nudo , stylo legumine 1-spermo 4-pld breviore ; seminibus ovatis, lævibus, nitidissimis citrinis. Trifolium pratense luteum femina , flore pulchriore sive lupulino. Bauh., Hist., vol. 2, pag. 381. Lupulinum. Ri., Ter. irr., tab. 10 , fig. 1. Trifolium pratense luteum capitulo Lupuli vel agrarium. 7’aill., Bot. par., tab. 29, feg. 3. Trifolium procumbens. Linn., Sp. pl., vol. 2, pag. 1088. — F1. dan., tab, 796. — Engl. bot., tab. 945. Moris, Fl. sard., vol. 1', pag. 499. Trifolium campestre Schreb, in Sturm Deutschl. F1., fase. 16, tab. 13. — Guss., FL. sic. -Prodr., vol. 2, pag. 926. — DC., F1. fr. suppl , pag. 562. Trifolium agrarium. Savi, Obs. trifol., pag. 103 ; non Linn. (ex Gussone). Melilotus agraria. Desf., F1. ail., vol. 2, pag. 193 Has. In herbidis insularum Canariensium præcipuëé:in regione sylvarum; vere sectum et montibus devectum pabulum caballis mulisque gratum præbet. Disrris. 68oG. Invenitur per totum orbem veteribus notum à Scandinavià in Libyam, etin Americà boreali ubi colonos secutum Britannos arva sylvis extricata stalim occu- pavit. 18. TRIFOLIUM FILIFORME. Lin. T. caulibus exilibus, procumbentibus aut erectiusculis , apice pilosiusculis : foliolis gla- bris, obcordatis , aut 3-angulari-obcordatis, basi cuneatis, apice irregulariter argutè serra- tis, intermedio petiolulato ; stipulis ovatis , acutis, petiolo sublongioribus ; capitulis axilla- ribus , longè pedunculatis , floribus 10-15, exiguis , laxis, demüm pendulis ; calycis glabri dentibus pilosiusculis, 2 superioribus brevioribus, tubi fauce nudo ; stylo legumine r-2- spermo 4-plè breviore; seminibus ovatis, lævibus, nitidis, flavis vel rutilantibus. Trifoliastrum pratense lupulinum luteum erectum minus. Mich., Nop. pl. Gen., pag. 297, tab. 25 ; fig. 8. Trifolium filiforme. Linn., Sp. pl, vol, 2, pag. 1088. — Savi, Obs. trifol., pag. 106. — Engl. bot... tab. 1957. — F1. dan., tab. 1707. Trifolium micranthum. P'iv., Fl lib. Spec., pag. 45, tab. 19, fig. 1. ( 80 ) Has. In montosis Teneriffæ, misit quoque à Canarià cl. Despréaux. DisTri8. GE0G. Invenitur per totum orbem.veteribus notum. LOTEA. Meprc. CaLvx profundè 2-labiatus, labio superiore 2-ido, inferiore 3-fido, lacinià intermedià productà, lateralibus brevissimis. CoRoLLx vexil- lum ovatum., striatum; alæ latæ, rotundatæ, basi 2-saccatæ, inter se ad sacculos et apice coalitæ. SramiNa 2-adelpha, fillamentis longitudine reciprocà post anthesin immutatis, longioribus apice dilatatis. Sry- Lus À, apice incrassatus. SIGMA capitatum, basi attenuatum. LEGUMEN compressum, apterum, torulosum, {-loculare, 2-valve, valvis tortiliter dehiscentibus. SEMINA orbiculata, compressa , lævia. ‘Herpa palæogæa, diffusa, decumbens. Fozra 3-foliolata , stipalis libe- ris conformibus. FLoREs 1-4 in umbellulam secundam basi foliatam ad apicem pedunculi congesti. Ors. Genus jam à Medico factum suscepimus, adjectis, præter leguminis formam, caly- cis cæsuræ, alarum juncturæ, et styli incrassati characteribus. 1. LOTEA ORNITHOPODIOIDES. Men. L. pubescens , foliis inferioribus longè pedicellatis , superioribus subsessilibus , foliolis obovatis, basi cuneatis ; stipulis rhomboideo-ovatis ; floribus parvis subsessilibus ; legu- minibus glabris. Lotus peculiaris, siliquis ornithopodii. Cam., Hort. med., pag. 91, tab. 25. Lotus siliquis ornithopodiüi. C. Bauh., Pin., pag. 332, excl. syn. Ponæ. — J. Bauh., Hist., vol. 2, pag. 358. Lotus rokuxéparos annua procumbens siliquis ornithopodii. Moris, Hist., sect. 2, tab. 18, fig. 8. Lotus ornithopodioides. Linn., Sp. pl., vol. 2, pag. 1091. — Cav., Le., vol. 2, pag. 48 , tab. 163. — Schkuhr, Handb., tab. 211. — Monis, F1. sard., vol. 1, pag. 511. — Koch, Syn., vol. 1, pag. 177. — Deuisch. F1., vol. 5, pag. 303. Lotea ornithopodioides. Mæœnch, Meth., pag. 151. Has. Ex insulà Canarià, ubi rarior, misit cl. Despréaux. Disrris. ceoc. Nascitur per totam peripheriam maris Mediterranei. (81) LOTUS. Law. Caryx 2-labiatus , 5-fissus, laciniis 2 superioribus longioribus, basi turbinatus. COROLLA elongata; vexillum ovatum, carinatum; alæ apice liberæ, margine superiore conniventes, ante unguem saccato- bullatæ, ibique sæpè cohærentes ; carina alarum longitudine, versüs apicem angustata, rostrata. STAMINA diadelpha, FinamenrA longitudine reciprocà post anthesin immutata, longiora apice dilatata. ANTHERÆ æquales. Sryui 2 à basi ad apicem in 1 coaliti, vel altero breviore apice libero. STiGMA capitatum. LEGUMEN subcylindraceum , subarcuatum , apterum, sæpè torulosum, acutum, 1-loculare, vel septis transversis inter semina divisum, polyspermum, 2-valve. Hersæ palæogææ, seu orbis veteris præsertim meridionalis, diffusæ, procumbentes, basi sæpè suffrutescentes. ForiA omnia 3-foliolata, sti- pulis 2 liberis, foliolis conformibus. FLORES 1-6, flavi vel rard rosei. axillares, pedunculati, solitarii vel umbellati, umbellà secundà, folio bracteatà. ETYMOLOTUS. Calyx distinctè 2-labiatus, laciniis 2 superioribus longioribus. Stigma capitatum. Legumen subcylindraceum, acutum. 4. LOTUS SPARTIOIDES. Nos. L. cinereo-villosus, caule fruticoso , erectiusculo , ramis diffusis ; foliis petiolatis, foliolis elongatis, linearibus, apice rotundatis, sericeo-pubescentibus, stipulis conformibus, petiolo longioribus; pedunculis longissimis, 2-4-floris ; calyce villoso , laciniis lineari-lanceolatis apice subulatis, tubo sublongioribus; ovario lævissimo ; stylo 1-dentato. Ts Has. In altis montibus Canariæ, ubi rupibus abruptis qui veluti parietes vorticem ingen- tem la caldera de Tiraxana circumclandunt anno 1839 maio mense florentem primus invenit cl. Despréaux. 11. — (2° SECT.). 11 ( 82 Disrri8. GEOG. Stirps Canariensis. Desce. Cauzis fruticosus , 10-pedalis , ramosissimus , erectiusculus ; cortice cinereo, striato, lævi. Ram intricati , subflexuosi , erecti , vel diffuso- decumbentes , villosiusculi, cinerei, teretes, striati. For petiolata, petiolo 2-3 lin. longo, tenui, foliolis 5-7 lin. longis, 1 lin. latis, linearia, apice ovato- rotundata, rariüs subacuta , basi sensim attenuata, brevissimè petiolulata, cinerea , sericeo-villosa , stipulis omninè conformibus, petiolo longioribus. Penuncuzr sæpè 4-pollicares , teretes , villosiusculi, 2-4-flori , bracteas sessiles foliis conformes apice sustinentes. Cazyx basi turbinatus, villosus, pur- pureo-striatus , laciniis lineari-lanceolatis, apice subulatis, superioribus tubo sublongioribus. PErarA intensè lutea ; vexillum lanceolatum , acutum ; alæ elongatæ, apice rotundatæ ; carina longiüs pro- tensa. Ovarrum compressiusculum , lævissimum. Sryzus ovario longior, 1-dentatus. LEGumEn (imma- turum) elongatum , angustum, læve, nervosum , subtorulosum. Ops. Species est distinctissima L. Jacobæum foliis et caule referens, sed diffusior, vix autem organis floralibus ac ne vix à sequentium plurimis distingui potest. EXPLICATIO TAB. 64. 1. Ramus floridus magnitudine naturali. 2. Folium cum stipulis et ramulo magnitudine auctum , ut et figuræ omnes sequentes. 3. Florum capitulum folio florali sessili stipatum. 4. Calyx. 5. Petala. 6. Andræcium , ovario intrà vaginam staminalem perlucidam viso. 7. Pistillum. 2. LOTUS ARENARIUS. Bror. L. villoso-hirsutus , caulibus decumbentibus ; foliis breviter petiolatis , foliolis ovatis vel obovatis, apice acutis vel rotundatis , basi attenuatis; stipulis laté ovatis , vel rnomboideis, petioli longitudine , calyce ultràä medium diviso ; laciniis lineari -lanceolatis ; stylo 1 -den- tato. Lotus arenarius. Brot., F1 lus., vol. 2, pag. 120. — S'alzmann |, pl. exsicce., à Maurilaniä. — Lindl!, Bot. Reg., vol. 18, tab. 1488. Lotus aurantiacus. Boiss., voy. Esp., vol. 2, pag. 174, tab. 53. Has. In arenà et inter lapillos spiraculi ignivomi ad Fontem calidum seu Fuencaliente in insulà Palmà. - Disrrrs. GEoG. Species est Lybica, quæ ab insulis Fortunatis boream versus per Mauri- Ki * hoiam ‘in Hispanias ad Olisiponem, Gades et Malacam, ascendit | On, emo à nostris in insulà Palmä lectis orta est planta à quà sumpta est icon cl. Lindleyi, cujus opinioni à 1 Der a Izmanni q ain in herbario Gayano examinavimus, nullo modo differre videri, valdè assentimur. FE "e ne > Le guminosae / / nn { 4, J NINSEZ : + : g °] J Prelle apide croatie 2 P FA D , A 9 277 -Fha) A, RAS. \E eguninosee Botanique L Le 7) L Polar «el. ne" y di ES TS Lich .ae CAtrien r. Richer, Ÿ- D nd oi à. = ( 83 ) journ. vol. 1, fase. 1, pag. 97, an. 1806), et stylus 1-dentatus et tota oculati auctoris descriptio vetat, unde quoque non diversam esse à plantis Salzmannianà et Boisserianà facilè patet, nec statio aliena. 3. LOTUS CAMPYLOCLADUS. Nos. L. villosus, foliis breviter petiolatis, foliolis angustè obovato-cuneatis ; stipulis ovatis petiolo subbrevioribus ; calyce uitrà medium diviso, laciniis lineari-lanceolatis, apice subu- latis; stylo 1-dentato. Has. In locis apricis nudis inter scorias et lapides exustos montium Teneriflæ. Legimus post oppidulum Guimar ad altitudinem sylvarum, id.est ad altitudinem 2000 circiter pedum super Oceanum, et varietatem cui folia minora, rami tenuiores, propé fontem Rosæ ad altitudinem 6000 et ampliüs pedum. Disrri8. GEOG. Sürps insulis Canariensibus propria esse videtur. Ogs. Diù multümque dubitavimus pro speciebus habendæne essent, aut pro varietatibus hæc atque præcedens forma, atque hüc atque illüc etiam nunc fluctuat opinio nostra. Pro speciebus ad extremum habere maluimus , ob characteres diversos quibus à plantis Tingitanis atque Hispanicis certd distinguatur stirps Nivariensis, quanquàm cum nonnullis speciminibus Palmensibus cognatione quâdam conjuncta sit. Nec tam leviter inter se differre mirandum est, nexu enim tam continuo jugatæ sunt species omnes Canarienses, à L. arenario ad L. glaucum, ut fragmenta potiùs immortalis cujusdam speciei quam res suapte naturâ diversas putares. Vix enim distinguenda sunt aut semina nisi magnitudine , aut floris fructûsque organa , propagantur autem sine permixtione , cultæque constantes evadunt. EXPLICATIO TAB. 62. 1. Ramus floridus et fructifer magnitudine naturali. Figuræ omnes sequentes magnitu- dine auctæ sunt. 2. Rami segmentum cum folio et stipulis. 3. Flos. 4. Calyx. 5. Petala. 6. Staminum tubus pistillum fovens integumentis floralibus avulsis. 7. Pistillum. 8. Styli apex. 9. Legumen à parte inferiore visum. 10. Ejusdem valva cum seminibus septis trans- versalibus inclusis. 11. Semen. 12. Idem transitrorsüm sectum. 4. LOTUS HOLOSERICUS. Nos. L. sericeo-villosus, cinerascens ; foliis petiolatis, foliolis lanceolatis ; stipulis conformi- bus, petiolo longioribus ; calyce feré ad medium diviso , laciniis lanceolatis : stylo 1-den- tato. à Has. In Canariæ montibus propè Mogan, ubi paucos tanthm pedes vidit cl. Des- préaux. | Disrri8. GEOG. Stirps est merè Canariensis. ( 84) EXPLICATIO TAB. 63. 1. Ramus floridus magnitudine naturali. Figuræ omnes sequentes magnitudine auctæ sunt. 2. Rami pars ut appareant stipulæ et folia inferiora petiolata , superiora subsessilia. 3. Calyx. 4. Petala. 5. Staminum cohors. 6. Stylus cum ovarii parte superiore. 5. LOTUS LANCEROTTENSIS. Nos. . L. caule prostrato; foliis albido-tomentosis, foliolis latis, obcordatis, basi attenuatis ; stipulis rotundatis aut obcordato-rhomboideis ; pédunculis internodiorum longitudine , aut sublongioribus , 3-5-floris ; laciniis calycinis tubi longitudine , 2 superioribus lanceolato- linearibus, inferioribus linearibus. Has. In arenis insularum Lancerotiæ et Fuerteventuræ. Drsrri8. GE0G. In Purpurariis tantummodd usqué adhuc repertus est. Oss. Species vera esse videtur, hinc præcedenti, illinc sequenti affinis, nec cultu mutatur. An sequentis varietas major ? \ 6 LOTUS GLAUCUS.: Horr. KE w. L. caule prostrato, debili, filiformi ; foliis pubescentibus, ut plurimüm breviter pedicel- latis, foliolis parvis, ovatis, aut obovatis, basi vix attenuatis, stipulis conformibus, pedicello longioribus , pedunculis internodio longioribus , 1-2-floris , rariùs 3-4-floris , floribus mag- nis ; calyce basi purpurascente, laciniis lanceolato-linearibus, tubo longioribus. Lotus glaucus. Hort. Kew !, ed. 1, vol. 3, pag. 93. — ed. 2, vol. 4, pag. 392. — Soland!, mss in herb. Banks. B, foliis crassis, latis, obovatis. Has. In rupibus maritimis Teneriffæ occidentalis copiosa, et in vià inter oppidum Palma- rum et civitatulam 7'e/de insulæ Canariæ. 8 in rupibus promontorit Gando Canariæ et in orà maritimà propè Z'elde. DisrriB. GE0G. Species est Maderensis et Canaricnsis ad maris interni oras nondüm inventa. EXPLICATIO TAB. 61. 1. Planta integra florida, magnitudine naturali. Omnes quæ sequuntur figuræ magnitu- dine auctæ sunt. 2. Rami segmentum cum folio et stipulis. 3. Flos cum foliolis floralibus. 4. Calyx. 5. Petala. 6. Stamina cum ovario integumentis floralibus avulsis. 7. Pistillum. Le 2 UNUNOSAe . Tab.65. LL ———— = == ce 4 Fi 4 C 27 2 Holoses LATE Le Pl pi encre EL > Leguminosæ | Tab. 6. AP ve. 74 7 L7 ( 9 ue, glatren ee e À 2040 Sotanique Legrm inosæ _— —— [2 ( , \ |? Le Qi AA 1) { ne 27) ) ; LS X “1 | \, h | à F m7 EN) D à ÿ D | DV À 2 Ÿ \ NET PRE y ) I We ANA dt 0 1) NY LAUR 4 N\ a\\) NW 1 l NP | ) DEV bi Ve \ lleyland del. " a? LA ü 4 } 7 4 + } 772 HCIS Cf olores D. Æ {mp de Poll (85 ) 8. Styli pars superior. 9. Legumen nondüm maturum calÿci insidens. 10. Ejusdem. val- vulæ pars introrsüm visa ut appareant septa. 7. LOTUS SESSILIFOLIUS. DC. L. caule decumbente ; foliis sericeo-pubescentibus, sessilibus aut brevissimè pedicellatis, foliolis linearibus, aut ovato-linearibus, stipulis conformibus ; pedunculis internodio sub- duplè longioribus, 1-4-floris; calyce basi purpurascente, laciniis lanceolatis, acutis, tubi longitudine. Lotus glaucus 8. Soland!, mss in herb. Banks. Lotus sessilifolius. DC., Cat. Hort., Monsp., pag. 122. — Prodr., vol. 2, pag. 210. Lotus dorycnoides. Pair !, Encycl. Suppl., vol. 3, pag. 307. Lotus pentaphyllos. Link, in Buck Phys. Beschr. can. Ins. pag. 156. Has. In arenosis maritimis Teneriflæ meridionalis ; legimus copiosam circa oppidulum Guimar. Disrris. Geo. Stirps est Canariensis et forsan Maderensis. Os. Specimen hujus speciei in herbario Banksiano repositum ipsis Solandri characteribus inscribitur Lotus glaueus B. Est autem L. glauco vicinissimus, nec facilè distinguendus. EXPLICATIO TAB. 60. 1. Planta integra florida et fructifera magnitudine natural. Figuræ reliquæ præter 8 magnitudine auctæ sunt. 2. Rami segmentum cum folio et stipulis. 3. Flos. 4. Petala. 5. Stamina et pistillum calyci insidentia petalis avulsis. 6. Eadem calyce resecto multotiès aucta. 7. Pistillum. 8. Legumen magnitudine naturali. 9. Idem dehiscens. 10. Ejusdem valva introrsüm visa ut appareant septa transversalia. 1 1. Semen. 12. Idem transitrorsum sectum. 13. Sectio eadem à fronte visa. 14. Embryo. 8. LOTUS ANGUSTISSIMUS. Lin. L. pilosus; caule debili, sæpè filiformi ; foliolis lanceolatis, aut lineari-lanceolatis, acutis, stipulis conformibus, pedunculis 1-4-floris, filiformibus ; laciniis calycinis linearibus, tubo longioribus ; leguminibus elongatis, teretibus, gracilibus. Lotus pentaphyllos minor hirsutus, siliquä angustissimä. C Bauh., Pin., pag. 332. Lotus corniculata siliquis singularibus, vel binis, tenuis. Bauh., Hist., vol. 2, pag. 356. Lotus angustissimus. Linn., sp. pl., vol. 2, pag. 1090. Lotus diffusus. Soland. in herb. Banks, ex Smith, FL, britt., vol, 1, pag. 794. — Engl. Bot., tab..995.. Lotus decumbens. Porr ! Encycl. suppl., vol. 3, pag. 504. (86 ) Lotus gracilis. Æ//aldst. et Ki, PL. r ar. tab. 229. Lotus hispidus. Desf!, Cat. h. Par., pag. 190. — Lois., FT, gall., tab. 16. Has. In montosis insularum Canariensium ad altitudinem sylvarum. Legimus circàa syl- vam ÆZoua Garcia, suprà castaneta in valle Orotavensi Teneriffæ, et in montibus Palmæ; in Canariä propè Artenaram sed rariorem observavit Despréaux. Specimina Nivariensia et Palmensia semper 1-flora , Preauxianum 4-florum fortiusque faciem induit omninè Z.. his- pidi Desf. Disrris. GEoc. Occurrit per totam Europam occidentalem , et ad littora maris mterni, unde per Mauritaniam! et Maderam! ad insulas Fortunatas protensa , oras maris calidas fugiens montes scandit. HEINEKENIA. Calyx subbilabiatus, laciniis sabæqualibus. Stigma antrorsüm declive, vel subcapitatum. Lesumen obesum, teres, vel dorso et ventre com- pressum, apice obtusum, umbone (styli basi) cuspidatum. 9. LOTUS ARABICUS. Lin. L. caule crassiusculo , decumbente vel prostrato ; foliolis obovatis aut obcordatis, basi attenuatis , petiolulatis, hirtis , glaucescentibus ; stipulis ovatis petiolo longioribus ; pedun- culis internodio brevioribus, aut subnullis, apice 1-bracteatis, 1-5-floris , floribus pedicel- atis ; calyce campanulato, laciniis linearibus , tubi longitudine ; corollà parvä , alis latis, basi planis, longé unguiculatis ; stylo unico, stigmate antrorsum declivi ; leguminibus tere- tibus, obtusis, calycis longitudine , vel 2-plù 3-plove longioribus. « verus, floribus pedunculatis, seminibus lenticulato-reniformibus , fuscis marmo= rats. Lotus arabicus. Linn., Mantiss., pag. 104. — Jacq. Hort. vind., tab. 155. — Deüle, Ill FL. æg., pag. 100. — Ser., in DC. Prodr. vol. 2, pag. 212. — Pis., Plant. Æzg. et Nub., pag. 32: Lotus roseus. Forsk., Fi. Æg.-Arab., pag. 140. Lotus nubicus. Hochstett. et Sieud !, PI. Kotschyanæ, . 311. B trigonelloides, pedunculis subnullis, seminibus, minimis orbiculatis, luteis. Lotus trigonelloides. INob. in ic. Has. a in Canarià legit Despréaux ; B in Lancerottà vulgaris. Disrri8. cEoc. Crescit in Africa boreali, nec in Europà adhuc conterminä imventa est. Téb. 68, Le guminos æ. 27/73 lag. irc. J PET TZ ne ENG TC À ra gs" ZA. A CA K NN Nr AE _e Le) losschelt = Lu. de CLarien r Récher e 2 Te - ( 87 ) Os. Lotus, Dorycnium, Bonjeania, Heinekenia , manipulum conformem efficiunt, ob specierum potiùs numerum et faciem quamdam habitumque turmulis singulis proprium, quàm characteribus exactè definitis herciscundum. Heinekenia species duas conjunctas cum L. arabico, ab Etymolotis satis diverso, consociat, quarum altera nova, alteram sub Dorycnio , eui affinior quam Zoto, olim collocavit celeb. Delileus,.sed aut sub Dorycnio aut.sub Bonjeaniä hodiè nequit militare. Lorus (HEINEKENIA) aRGENTEUS. Nos. E. densè albido-tomentosus , caule prostrato basi lignescente , ramis crassis; foliolis lanceolato-linea- ribus , confertis, acutis, sessilibus, stipulisque conformibus; floribus in axillis foliorum ad ramorum apicem confertis, parvis, subsessilibus ; calyce corollà longiore, alis latis ; stylo simplici ; stigmate antrorsüm subdeclivi ; leguminibus obesis, subcompressis, calyce tectis. Has. in desertis Ægyptiacis. Lorus (HenEerEeNrA) Loweanus. Nos. E. sericeus, ramis prostratis, filiformibus; foliolis breviter petiolatis, superioribus sessilibus, foliolis linearibus, acutis, stipulisque conformibus ; floribus in axillis foliorum solitariis | subsessi- libus ; calyce corollä breviore ; carinâ vexillo alisque longiore ; stylo dentato, stigmate subcapi- tato ; leguminibus cylindraceis , brevibus, obesis , sæpè articulatis , calyce brevioribus. Has. in apricis insulæ Portüs Sancti, ubi eum anno 1828 maio mense collegimus, comitantibus (eâdem pyroscaphâ casu fortuito nobis autem opportunissimo advectis) Faunæ Maderensis scru- tatore insigni Carolo Heineken M. D. amicis mox abrepturo, atque ecclesiæ anglicanæ digno pres- bytero Thom Ricardo Lowe Faunæ Floræque Maderensis illustratore egregio. Aurea ibi matri rerum Naturæ quinquatria tria celebravimus blando labore et studiis amænis consumpta, donec herbarum, molluscorum , insectorum , concharum fossilium ac lapidum ignigenarum ingenti con- gestâ copià in navigiolum Portosanctanum conscensi vela iterùm in altum dedimus. Naufragio imminenti ad scopulum propè promontorium Sancti Laurentii à Deo Optimo Maximo Navisalvio servati tandem Kalendis junii in portum Machicensem insulæ Maderæ incolumes pervenimus. Hâc saltem coronäâ amici benemerentis placentur manes , vitäque conjunctorum nomina Faunæ Floræ- que cara rerum quoque naturæ serie liceat nobis quanquäm immeritis con jungere ! eDORYCNIUM. Tourwer. CaLvx campanulatus, obesus, 5-dentatus, dentibus subæqualibus. CoroLrA brevis; vexillum ovato-rotundatum, basi valdè carinatum : alæ apice ovato-rotundatæ, antrorsüm cohærentes aut tantummodàd conniventes , ante unguem lunulatim plicatæ, plicà alterà per ma ro1- nem superiorem ferè ad apicem laminæ protensà , ibique quandoquè iterùm in bullam transversam recurvati ; carina alis et vexillo bre- vior, obtusa, valdè incurva. STAmINA 2-adelpha, Jongitudine reciprocà (88) post anthesin immutata, longiora apice dilatata. STYLUS unicus, angulo recto incurvus. STIGMA capitatum. LEGUMEN erectum , breve turgidumque, vel elongato-cylindraceum acutum, 2-loculare, 2-valve, valvis sæpè septis transversè divisis, polyspermum. SEmINA ovato-len- ticularia, testà crustaceà , tegmine mucilaginoso. COTYLEDONES ovatæ. RapicucA cotyledonibus brevior. | Here lignescentes vel frutices orbis veteris australioris. Fozra pin- natim 3-foliolata. PEpuNcuLI ad apicem ramorum axillares, umbellà sæpè nudà orbicularti. Ogs. Dorycnium Tournefortii à Willdenowio instauratum, à Seringio auctum, plantarum genus à Loto habitu generali distinctum amplexum est. Bonjeaniam à Doryenio qualem cam definivit doctus Reichenbachius , nec habitu , nec quantulicunque pretii characteribus dirimitur, vix enim ullius momenti leguminis brevitas, nec reformato à Kochio, viro sagaci, Dorycnio , alarum scilicet plicaturis antrorsam bullatarum et inter se conjunctarum des- tincto, multüm fortius evadit. Dorycnium ergd pro Loti sorore aut pro ancillà habebimus, et in duas dividemus sectiones Dorycnium et Bonjeaniam quales eas circumscripsit cl. Kochius. Species Canarienses omnes ad Ponjeaniam referendæ sunt et summa est earum cum speciebus Europæis Ponjeaniæ concinnitas. Sint ergo Bonjeaniæ üis quibus cordi est Donjeania. BONJE A NI A. Alæ antrorsüm conniventes, liberæ, supra unguiculam lunulatim plicatæ, plicà alterà ad marginem superiorem ferè ad apicem laminæ protensà. Legumen breve inflatum, aut cylindraceumelon- gatum. 1. DORYCNIUM ERIOPHTHALMUM. Nos. D. caule fruticoso ; foliolis obovatis, apiculatis, basi attenuatis, subsessilibus, glabris ; sti- pulis angulato-rotundatis vel rhomboideis gemmam lanatam in axillis foventibus ; pedun- culis petiolis subduplè longioribus ; calycis dentibus subæqualibus , basi lanceolatis, apice subulatis, intüs hirtis ; corollà calyce duplè longiore, alis lanceolato-ovatis , apice rotunda- tis ; legumine cylindraceo, calyce quadruplo longiore. 2 s £ I 9° er. , L 2 Fr e L Lé Lesuminosæ. Le Botanique : - . + =} — A4. Chazal del. Lil. CAitrien Rue l'iher, 7. ( 89) Lotus eriophthalmus. AMVoë., ic. 59. Has. In rupibus irriguis convallium profundorum. In convalle del Rio insulæ Palmæ ad altitudinem sylvarum anno 1830 mense maio fructiferum legimus. Jam in convalle Averni seu del Inferno insulæ Teneriffæ anno 1829 mense januario hujus speciei pedem unicum debilem propè aquæ dejectum , rivuli cadentis nebulà irroratum , sine flore et fructu inve- nimus , et pro Coronillæ specie quàdam ignotà habuimus. Flores ex horto Milfordiensi descripsimus et depingi curavimus. Distris. GE0G. In insulis duntaxat Canariensibus occurrit. Descre. FRuTex erectus, 3-4-pedalis, ramis cylindraceis, subflexuosis, badiis, striatis, ramulis viridibus sparsim hirtis. Vorra pinnatim 3-foliata, petiolata, petiolis apice latioribus, foliolis obovatis, apiculatis , basi attenuatis, vix petiolulatis, glaberrimis, tenuibus, lætè viridibus, subtüs pallidioribus, 1-1 4 poll. longis, 9 lin. latis. Sriuzæ 5 lin. longæ, 9-12 lin. latæ, angulato-rotun- datæ vel rhomboïdeæ, apiculatæ, margine subsinuatæ, basi profundè cordatæ, sessiles, petiolo dimidio breviores, lanæ floccum gemmas tegentem axillis foventes. PEnuNcu1 axillares ad apicem ramorum glomerati, petiolis subduplo longiores , glabri , vel pilis ascendentibus hirtuli, apice cla- vati, nudi, 8-19-flori. Penrcext filiformes, basi pilis pellucidis, rectiusculis , hirsuti. FLores 6 lin. longi , luteo-carnei. Cazyx 3-4 lin. longus, 14-2 lin. latus, glaberrimus , luteo-badius , dentibus sub- æqualibus , basi lanceolatis, apice subulatis, tubo subdimidio brevioribus, extüs glabris, intüs hirtis. Corozra calyce duplô longior, petalorum unguibus calyce sublongioribus; vexillo ovato, recurvo : alis lanceolato-ovatis, apice rotundatis, basi bullatis, plicaturä alterâ à bullâ per marginem superio- rem versüs apicem lntne protractà , curvatä ; carinâ latâ recurvä obtusä alis breviore. Sram1a lon - giora apice turbinato-incrassata. Ovarium compressum , glabrum, stylo subdimidio longius. Srvcus simplex, stigmate antrorsùm obliquè capitato. LEeumEn erectum, subfuscum, glabrum, cylindra- ceum , nervosum, valvis septis transversis cameratum , calyce quadruplô longius. SEmiNA ovato-len- ticularia, testâ crustaceâ, fusco-viridescente, chlamydi albidæ, mucilagine vestitæ adhærente. Emsrro viridescens, minutissimè puncticulatus, cotyledonibus exactè ovatis, radiculä subclaviformi , obtusà. EXPLICATIO TAB. 59. 1. Ramus fructifer. 2. Ramulus floridus. 3. Rami pars cum florum juniorum seu ala- bastrorum umbellä. 4. Rann segmentum cum stipulä , et gemmà in axillà lanà obtectà. 6. Calyx auctus. 7. Petala. 8. Stamina aucta. 9. Pisullum aucium. 10. Legumen apertum cum seminibus auctum. 11. Semen. 12. Idem auctum. 13. Embryo auctum. 2. DORYCNIUM SPECTABILE. Nos. D. fruticosum, appressè subtomentosum; foliolis ovatis, retusis vel obcordatis, basi attenuatis, pilis brevibus, appressis tectis , pedicellatis ; stipulis ovatis ; pedunculis petiolis UE, — (2° PARTIE.) 12 (90) sublongioribus ; calyce glabro, dentibus æqualibus, basi laté lanceolatis, apice acutis, tubo subduplè brevioribus, brevissimè ciliatis ; corollà calyce subtriplo longiore, alis lanceolato- acinaciformibus, apice obtusis ; ovario glabro compresso. Lotus spectabilis. Choisy, ir DC. Prodr., vol. 2, pag. 211. Has. Procul dubiè in Teneriffà ex herbario Broussonetiano quod Monspelii in domo viri generosi Bouché Doumeng examinavimus, ubi à Broussonetio ipso inscriptus est Z.. pob'cephalos , adjectà icone à pictore egregio Nivariensi Laurentio Pastore. Nos nullibi invenimus. Icon nostra sumpta est à specimine herbarii Candolleani, atque ejusdem ramo, quem viri illustris munificentiæ debemus, ad descriptionem nostram usi sumus. Disrris. GE0G. Nivariæ tantummodé et Fortunatarum regionis incola esse videtur. Desc. Frurex erectus, ramis subflexuosis, cylindraceis, striatis, badiis, appressè pilosis. For1a pinna- tim 3-foliata, petiolata, petiolis apice vix latioribus ; foliolis 9-12 lin. longis, 6 lin. latis, ovatis, retusis vel obcordatis basi attenuatis, evidenter petiolulatis , utrinquè pilis brevibus appressis tectis. Srrpuzæ 6 lin, longæ, 3-5 lin. latæ, ovatæ aut subrhomboideo-ovatæ, basi vix attenuatæ, petiolo breviores , evidenter pedicellatæ. Penuncuzr petiolis sublongiores, apice dilatati, pilis brevibus ascendentibus pilosi, 4-6-flori. Penicezux glabri. FLores 8-9 lin. longi, rosei, carinâ apice violaceâ. Carvx cam- panulatus, 3 lin. longus, 2 lin. latus, glaberrimus, coloratus, dentibus æqualibus basi latè lan- ceolatis, apice acutis, tubo subduplo brevioribus, brevissimè ciliolatis. Corozra calyce subtriplo lon- g1or, petalorum unguibuscalyce longioribus, vexillo ovato-lanceolato, alis lanceolato-acinaciformibus , ante unguem semilunatim saccatis, plicaturäâ alterâ ad marginem superiorem ultrà medium laminæ protensä, carinà longiusculä, recurvâ. Sramna diadelpha, quandoquè cohærentiâ inchoatä submonadel- pha. Ovarrum glabrum, compressum, stylo duplo longius. Srvzus simplex, stigmate antrorsüm capitato. EXPLICATIO TAB. 32. 1. Rarmus floridus magnitudine naturali. Figuræ sequentes omnes magnitudine auctæ sunt. 2. Folii segmentum ut appareant pili. 3. Flos. 4. Calyx. 5. Petala, & sacculus anteunguicularis, à plicatura marginalis. 6. Siamina, superiore partim cohærente , sub- monadelpha. 7. Pistillum. 3. DORYCNIUM BROUSSONETIL Nos. D. fruticosum, patentim pilosum; foliolis ovalis vel subobovatis, obtusis ; slipulis rotundatis, basi lobato-auriculatis, pilis appressis densé pilosis; pedunculis petiolis longio- ribus ; calyce piloso, dentibus subæqualibus, basi lanceolatis, apice subsetaceis, tubi longitu- dine, corollà calyce duplo longiore, alis lanceolato-acinaciformibus ; ovario glabro, costalo, suprà canaliculato. Tab.58. Legummosæ | —— lt Vlr De AE ; PEL A, Cp er ha lol 7 Bee, ris partes déporreé Tnt ar Liebe te Re Le phe 1 E ve +9 be ss tas L + at n° F à MEMARRE 0 0 CU CORNRS © nn 7 Ha li Hd "à FAR éco NE FR 0 - Ve he A. | Fi Botanique. ‘ Lu ru —- — = i L. à + Fa à > 0 F k ; de à u ; Sd PSN Leguminoséæ. we NT TS : « à ln. ” . pu Er. Flan dd Lith. de CAltrienrue Richer, 7. LL nd (91) Lotus Broussonetüi. Choisy ! ir DC. Prodr., vol. 2, pag. 211. — Icon. nostr. 57. | Has. Vix dubitamus quin ad Floram nostram aggreganda sit hæc species ob saummam cum antecedentibus cognationem , quamvis maris interni propriæ sint regionis botanicæ Ponjeaniæ cives, et in Mauritanià meridionali quæ nunc Moghreb-el-Acsà , ut et in insulis nostris commixtæ vigeant maris interni et Fortunatarum regionis stirpes. Icon nos- tra speciminis unici herbarit Candolleani ab Heylandio olim delineati effigiem veram repræsentat ; specimen idem, ne manca evadat descriptio nostra nune, viri illustris gratià, . sub oculos iterùm habemus. Descr. Ram subflexuosi , cylindracei , striati, badii, pilis patentibus densè pilosi. Foz1A pinnatim 3-foliata, petiolata , petiolis apice non incrassatis, patentim pilosis, foliolis 10 lin. longis, 7 lin. latis, ovatis, vel subovatis , apice obtusis, evidenter pedicellatis, utrinquè pilis appressis densè pilosis. Srrruzæ 6 lin. longæ, 5-6 lin. latæ , subrotundatæ , basi lobato-auriculatæ, brevissimè pedi- cellatæ. Penuncuxt petiolis longiores, apice vix dilatati pilis patentibus pilosi , 6-7-flori. FLor£s 5-6 lin. longi , intensè colorati. Carx campanulatus, 34 lin. longus, 11 lin. latus, pilis patentibus subas- cendentibus pilosissimus , dentibus basi lanceolatis , apice 3-bracteolatis , tubi longitudine. Corozca calyce duplé longior, petalorum unguibus calycis longitudine , vexillo ovato, alis angustioribus quäm in specie præcedente, carinâ elongatä, angustâ, leviter incurvâ, acutâ. Ovariom glabrum , striato- costatum , ad suturam superiorem canaliculatum , stylo subduplo longius. Srycus glaber, basi suprà canaliculatus , stigmate obtuso, subcapitato. EXPLICATIO TAB. 57. 1. Ramus floridus. 2. Flos cujus magnitudo perindè ac figurarum sequéntium aucta est. 3. Calyx. 4. Petala. 5. Staminum cohors ovarium foventium. 6. Pistillum. SUBTRIB. III GALEGEÆ. DC. PSORALEA. Liwx. CaLyx campanulato-bilabiatus, 5-fidus, lacinià inferiore longiore. CoroLLA calyce longior, vexilli marginibus reflexi laminâ utrinquè bullatä ; alis basi sæpè longits auriculatis, liberis , rard carinæ obtusæ adhærentibus. STAMINA nunc 1-adelpha, nunc 2-adelpha , longitudine reciprocà post anthesin immutata, flamentis brevissimis basi dilata- is. Ovariun sessile, rariüs breviter stipitatum, 1-ovulatum. SryLus elongatus sub apice curvato-incrassatus. STIGMA capitatum. LEGUMEN (92) breve, rotundatum mucronulatum calyceque inclusum, vel compres- sum rostratum rostro exserto, semen arctè complectens, indehiscens. Frurices vel herbæ lignescentes, glandulosæ, ab orbe æquinoctiali in utriusque hemisphærii temperata protrusi. FociA pinnatim 3-foliata, imparipinnata , vel (abortu) 1-foliata. STPuLE parvæ, basi inter se et petiolo adnatæ. FLorEs axillares, bracteati, sæpissimè in capitulum pedunculatum vel in spicam aggregati, albi, cærulei, vel purpuras- centes. 1. PSORALEA BITUMINOSA. Lin. P. caule fruticoso ; foliis 3-foliatis , foliolis coriaceis , ovatis lanceolatisque , glabris bitu- minosis, vel pubescentibus, integerrimis, petiolis pubescentibus; pedunculis folio 3-plo vel 4-plè longioribus , striatis , glabris vel pubescentibus , calycibus pubescentibus vel densé lanatis; vexillo basi utrinquè bullato, alis longè auriculatis ; legumine rostrato, rostro exserto. « communis , foliolis lanceolatis, subglabris, bituminosis, pedunculis pube appressà pubescentibus. Tpiguov. Diosc., Lib. 3, cap. 114. Trifolium bituminosum. Dod., Frum. leg. Hist., pag. 188. — Pempt. pag. 566. — Riv., Tetr. tr. , tab. 14. Trifolium Asphaltite. Matth., Comm., (ed. Valgr. 1570), pag. 555. — Cam., Epit., pag. 581. Trifolium Asphaltites. Dalech., Hist., vol. 1, pag. 50%. — Bauh., Hist., vol. 2, pag. 366. Trifolium bituminosum inodorum. Bes!., Hort. Eyst., Æst. tab. 11, fig. 2. Trifolium bituminosum majus et minus. Moris., Hist.ÿvol, À, sret. 2, tab. 19, fig. 1. Psoralea bituminosa. Linn., Sp. pl., vol, 2, pag. 1075. — Lamck, IL, tab. 614, fig. 1. — Guss., FI sic. Prodr., vol, 2, pag. 478. — FI. græc., tab. 738. — Moris, F1. sard., vol. 1, pag. 518. Dorycnium angustifolium. Mæœnch, Meth., pag. 110. B palæstina, foliis ferè omnibus ovatis, pubescentibus, nec bituminosis, pedunculis densé laxèque pubescentibus. Psoralea palæstina. Linn., Syst. veg., pag. 570. — Jacq., Hort. vind., vol. 2, pag. 86, tab. 184. — Gouan, Il., tab. 51.— Linn. fil., suppl., pag. 389. — Wilid., sp. pl. vol. 3, pag. 1350. — DC., FI. fr., Suppl. pag. 554. Has. In rupestribus Canariensibus frequens ; 6 in jugis Famaræ insulæ Lancerotiæ , et in Teneriffà meridionali. (93) Disrris. GE0G. Iucola est peripheriæ totius maris Mediterranei et regionum contermi- narum, ubi etiam, sed ad oras calidiores, occurrit var. 6. Oss. Specimina nostra var. 8 à P. palæstin4 Monspelii ad portam Juvenalem lectà, non distinguenda sunt , nisi etiamnüm hirsutiora. Specimina Syriaca Labillardieri et Clarkei quoàd peduneulos hirsutiora, atque hirsuties magis patula. Quû enim magis deficit humor bituminosus, ed pili procreantur copiosiores , ct inter formas extremas intersunt gradationes ægrè describendæ. SUBTRIB. IV. ASTRAGALEZÆ. DC. ASTRAGALUS. Lin. CaLyx tubulosus vel campanulatus, 5-fidus vel 5-dentatus. CoRoLLA compressa, vexillum alis liberis , basi sacculatus æquale vel longius, carinæ obtusæ laminis basi sacculatis. Sramina diadelpha , flamentis demüm omnibus filiformibus, longitudine reciprocà post anthesin immutalis. ANTHERÆ æquales. SryLus incurvus. STIGMA capitatum. LeGumEx formä diversum, sæpè supernè arcuatum, septo spurio, suturâ inferiore valvisque introflexis efformato, bicameratum aut semibicameraium. SEMINA reniformia. Hersæ vel suffrutices humiles, palæogæi , vel orbis rard antarctici incolæ. CAULES erecti, diffusi, procumbentes, vel abbreviati à rhizoma- tibus vel rhizocephalis flores emittentes (1). ForrA imparipinnata , vel paripinnata, petiolo sæpè producto, mutico, aut spinescente, rariùs abortu 3-foliata, 1-juga, aut simplicia. SrruLx liberæ, adnaiæ, vel vaginantes. FLORES terminales, vel sæpissimè axillares. solitaru, vel pedunculati, gemini, capitati, spicati, vel racemosi, purpureï, violacei, albescentes vel flavi. 1. ASTRAGALUS HAMOSUS. Lin. À. caulibus elongatis, procumbentibus; foliis sub-r2-jugis, foliolis ovato cuneatis suprà glabris vel glabrescentibus, subtüs appressè pilosis, folio demüm longioribus, 6-16- (1) Rhizocephalus caulis seu rhizoma brevius, quod Germanis 7 urzelkopf. (94) floris , floribus parvis , spicatis, leguminibus patentibus, subceylindraceis , arcuatis, apice subulatis, infrà sæpè sulcatis. Hedysaron alterum. Dod., Frum. leg. Hist., pag. 160. — Pempl., pag. 546. Securidaca minor. Lob., Hist., pag. 523. — Ic., vol. 2, tab. 77, fig. 1. Astragalus Monspelianus. Clus., Hist., vol. 2, pag. 234. — Icones 5 antecedentes à primà adum- bratæ. Hedysarum minus. Park., Theatr. Bot., pag. 1088. Securidaca altera sive minor. Bauh., Hist., vol, 2, pag. 347. - Astragalus siliquâ curvâ. Riv., Tetr. irr., tab. 106. Astragalus Lamosus. Linn., Sp. pl., vol. 2, pag. 1067. — Gærtn., vol. 1, tab. 154. — Lamck, IL, tab. 622, fig. 4, à Gartn. adumbr. — DC, Astrag., pag. 155. — Guss., Fl. sic. Prodr., vol. 2, pag. 471. — F1. græc. tab. 728. — Moris, FI. sard. vol. 1, pag. 527. — Koch, Syn., vol. 2, pag. 185. — Deutschl. F1, vol. 5, pag. 234. Astragalus trimestris. Zinn., Sp. pl. vol. 2, pag. 1073. — Jacq., Hort. vind., tab. 174. — Forsk., FI, æg.-arab. pag. 138. — DC}, Astrag., pag. 154. Astragalus sericeus. Æuld., Enum. suppl, pag. 51. Astragalus Ægiceras. Z/illd., Enum. suppl., pag. 52. B brachyceras, caulibus abbreviatis, incanis , lesuminibus leviter incurvis. Astragalus brachyceras. Ledeb., Cat. hort. dorp., 1822, pag. 3. — DC, Prodr., vol. 2, pag. 290. Astragalus canescens. Lowe!, Prim., FI. mad., pag. 34. Uñas de gato. Lancerottensium. Has. Var. « in Canarià , var. G in arenosis siccis Canariæ , Fuerteventuræ et Lance- rottæ. DisrriB. GEOG. Crescit per totam peripheriam maris Mediterranei. 2. ASTRAGALUS BAETICUS. Lin. À. caulibus elongatis, erectis, diffusisque, foliis sub-15-jugis, foliolis viridibus , obovatis oblongisque, subtüs subpilosis, pedunculis folio subbrevioribus ; floribus capitato-spicatis ; leguminibus erectis, 3-quetris , apice uncinato-deflexis. N Astragalus marinus Lusitanicus Boëlii. Johns. Ger. herb., pag. 1627. Astragalus marinus Bæticus. Park., Theatr. bot., pag. 1084. Astragalus luteus annuus Bæticus maritimus rectus alter. Moris, Hist., vol. 1, pag. 108, sect. 2, tab, 9, Securidaca siliquis foliaceis. Bocc., Pl. rar. sic., pag. 7, tab. 4. Astragalus Bæticus. Riv., Tetr. irr., tab. 104. Astragalus Bæticus. Linn., Sp. pl, vol. 2, pag. 1068. — Gœrin., vol. 1, pag. 154, — Lamck., I, ( 95 ) tab. 622 , fig. 2, ab antecedente adumbrata. — Guss., Fl. sic. Prodr., vol, 2, pag. 470; — FI. græc., tab. 730. — Moris, F1. sard., vol. 1, pag. 599. Has. In Canari rarior, Despréaux. Disrris. GE0G. Crescit ad oras maris Mediterranei præsertim calidiores. BISERRU LA. Linw. CaLYx campanulatus, 5-fidus, lacintis subæqualibus. CoRoLLA comm- pressiuscula, vexillo apice emarginato, alis liberis longiore, carinà brevi obtusà. SramiINA 2-adelpha, longitudine reciprocà post anthesin immutata, filamentis brevioribus minimis. ANTHERÆ æquales. Ova- RIUM subcylindraceo - compressum , 1-loculare , ovulis utrinquè alter- natim divaricatis. SryLus brevis, basi dilatalus, incurvus. STIGMA capi- tato-planum. LEGUMEN complanatum, suturà dorsali cum ventrali coalità bicameratum, valvarum compressarum carinà dentatà. SEMINA parva, reniformia , compressa , testà tenui scrobiculatà, tegmine mu- cilagine hyalinà induto. RanicurA claviformis, apiée attenuata , coty- ledonum longitudine. CoTyLEpoNEs tenues, elongato-ovatæ. HErBA regionis maris Mediterranei diffusa procumbens. Forra imparipinnata , 12-16-juga, foliolis ovatis, apice emarginatis. STIPULE breviusculæ, scariosæ, liberæ. PEnuncurr axillares, folio breviores. FLORES parvi, capitato-spicati, cærulei vel albi. Os. Legumen Piserrulæ è duobus conflatum esse leguminibus credidit Gærtnerus, nec aliam forsan nuperrimè putavit doctissimus Endlicherus cm « dorso utrinqué sinuato- dentatum » esse dixerit. Fabricam ejus veram optimè tamen olim præsentiit celeb. Can- dolleus, « 2-loculare » enim scripserat, « valvis carinato-compressis , dorso sinuato-den- tatis. » Nullum est in Biserrulà dissepimentum aut verum aut spurium, fructu autem parallelè ad axim compresso, solo suturarum ventralis dorsalisque concursu coalituque orilur cameratio , et carpidii leguminosi à normà communi aberratio fit speciosa potius quam vera, qualis fuisset fructüs conduplicatio, aut dissepimenti valvis contrarii præsentia. Hinc affinitas cum Astragalis, quam primus observavit Morisonus , apertissima ; admotis enim quæ nunc explicantur valvulis, fieret Astragalus. Ovarium, sicut congenerum, 1-lo- culare , nec cæteris ullo modo differt, nisi quod ovula alternatim hinc atque illinc divari- cata ; mox autem peractà anthesi valvarum accretio nervorumque attractus incipit, et inter seminum seriem concurrunt suturæ. 1. BISERRULA PELECINUS. Linx. B. caule foliisque glabris; leguminibus pubescentibus, vel glabris, lucidis, nigrican- tibus. Securidaca peregrina. Clus., Hist., vol. 2, pag. 238. — Park., Theatr. bot., pag. 1089. Fig. Clusi. Securidaca siliquis planis dentatis. Johns. Ger. Herb. , pag. 1234. Fig. Clusii. Lunaria radiata Robinia. Bauh., Hist., vol.. 2, pag. 348. Astragalus annuus peregrinus, siliquis utrinquè serræ similibus. Moris, Hist., vol. 1, pag. 107, sect. 2, tab. 9, fig. 6. Utrinquè serrata. Riv., Ter. irr., tab. 100. Pelecinus vulgaris. Tournef., Inst., pag. 417, tab. 234. Hedysarum congestis et utrinquè lunatis siliquis. Barr., Ie. , tab. 1137. Biserrula Pelecinus. Linn., Sp. pl., vol. 2, pag. 1073. — Gærtn., vol. 2, pag. 340, tab. 154. — Lamck., Il, tab. 622. — DC., F1. fr., vol, 4, pag. 577. — Guss., PL. rar., pag. 305. — FI. sic., Prodr., vol. 2, pag. 477. — F1. græc., tab. 737. — Moris , FL. sard., vol. 1, pag. 532. B glaberrima, tota glabra, floribus albis, leguminibusque glaberrimis , lucidis. Biserrula Pelecinus f glabra. Lowe, Nov. FI mad., pag. 24. Has. In arvis et rupestribus insularum Canariensium frequens. 8 à Canari misit Des- préaux, ubi præcocior. Disrrig. ceoG. Occurrit per totam peripheriam maris Mediterranei. Var. 6 circà Sancti Rocci oppidulum in Bæticà olim legit Broussonetius ex herb. Desf., et circàa Matritum cl. Carreño, insignis juvenis quinto lustro nondùm exacto inopinà morte absumptus. TRIB. III. VICIEÆ. DC. LENS. Tourxer. Cazyx campanulatus, profundè 5-fidus , laciniis angustis, subæqua- libus, corollæ longitudine. COROLLA compressa , vexillo ultrà alas et : carinam producto, medio ventricoso, alis cum carinà ligatis, carimâ ovatà obtusà, medio longitrorsüm plicatà. Sramina 2-adelpha, capilla- ria, post anthesin longitudine reciprocä immutata. ANTHERÆ æquales. Ovarium slipitatum. SryLus angulo recto reflexus, apicem versüs lon- (OT ) gitrorsüm pilosus. STIGMA capitatum. LEeGumEx breve, planiusculum rhomboïdeo-ovatum, 1-loculare, 2-valve, 2-spermum. SEmINA orbicu- lari-discoidea , lateribus compressa, hilo lineari arillo nullo. Ranicuza Brevis. COTYLEDONES amplæ, orbiculares, plumulà longitudine radi- culæ. HERB4 palæogææ, pusillæ, graciles, erectæ vel diffusæ. Fou abruptè pinnata, multijuga, apice breviter cirrhosa aut mucronata. SrrruLæ integræ aut semisagittatæ. PEpuncuut axillares, 1-3-flori. Ors. Genus Lentem , cujus typus Græcorum œæoc, Latinorum lens, primus condidit Tournefortius. Lentem et Ervum Tourneforti sub Ervë nomine in unam compulit gre- gem Linnæus. Ervum usqué ad Linnæum nomen erat speciei quam ipse mal Erviliam vocavit (nam neque Plinii Ervilia est neque Columellæ); si autem Æ. Eroiliam L. à lentibus distrahimus , cohorti quà militat hæc species, sive genus sit, sive gencris-sectio, nec lentibus nomen servandum est, ne confusionem et barbarismos in scientiam introdu- camus. Lentis manipulus valdè naturalis est, calyce peculiari, corollà, et leguminis semi- numque formà distinctus, Ærvis oligospermis et inde J’iciæ maximè affinis, Lathyro styli form accedens. À Lente Tournelortianà aliquantulüm differt genus nostrum quod rationem non fructüs tantüm sed et calycis et corollæ habemus. ZLentis species sunt, ultrà esculentam, cui L. dispermam Roxb. et L. camelorum Spreng. revocamus, L. Lenti- culata Schreb., L.nigricans Marsch. Bicb., quæ eadem ac /entoides Ten. , et L. Hohenac- keri Fisch. et Mey. quæ cæteris calycis formà paululüm recedit. 1. LENS ESCU LENTA. Mœncu. L. caule erecto, pubescente; foliis 6-jugis, superioribus cirrhosis ; stipulis lineari-lan ceolatis, integris; pedunculis 1-3-floris, folio subæqualibus; calyce corollam æquante ; leguminibus ad suturas pubescentibus ; seminibus badiis, compressis. Daxôc. Theophr., Hist., lib. 8, cap. 1. — Diosc., lib. 2, cap. 129. Lens. Plin., Hist., lib. 18, cap. 12. — Cuba, Ort. san., cap. 254, ic. pess. sd prima. — Fuchs., Hist.. pag. 859. — Trag., Matth. (ed. Valg., 1570), pag. 324, — Riv., Tetr. irr., tab. 35. Ervum Lens. Linn., Sp. pl., vol. %, pag. 1039. — S'urm, Deutschl. FL, fasc. 32. — Schkuhr, Handb., tab. 202. — Moris, F1. sard., vol. 1, pag. 571, — Wight et Arn., Prodr., FI pen. Înd., vol. 1, Comm., pag. 628. — Dod., Frum. leg. Hist., pag. 115. — Pempt., pag. 596, — pag. 235. Lens esculenta. Mæœnch., Meth., pag. 131. HE, — (2° PARTIE.) 13 (98 ) Gicer Lens. Æ/ld., Sp. pl, vol. 3 , pag. 1114. — Roxb., F1 ind., vol. 3, pag. 324. Ervum dispermum. Roxb., Willd., Enum., vol. 2, pag. 766. Ervum camelorum. Spreng., Syst., vol. 3, pag. 270. Has. Hanc speciem in montosis promontorii [sletæ insulæ Canariæ , ubi nec casulæ neque arva ulla, invenit cl. Despréaux, ibique sponte nasci rebatur, sed è cultis migratam fuisse probabile est. Disrri8. ceoc. Lenti civitatem largiti sunt auctores plurimi qui Europæ stirpes recen- suerunt. Littorum autem maris Mediterranei nec civis insita nec metæca est sed peregrina hospes habenda. Scienter eam exceperunt qui inter stirpes indigenas cultas quoque enu- merant, ex omni enim vetustate, uti docent Dioscorides et Plinius, in cibos receptum fuit, sed Magnolius et anthologi veteres pro eà forsan ZL. nigricantem Marsch.-Bieb.(Æ. len- toidem Ten.) legerunt ; nam Erva et Leguminosas in arvis salas inter voluntarias non ad- scribunt. Ex Asià priscorum comitem hominum egressam fuisse verisimile est: dura enim est et phaseolis sub cancri ardoribus natis longé robustior ; agrestem autem usqué adhue in Indià tantüm invenerunt Roxburgh, Wallich et Wight. Z. cumelorum undèé petita incertum. VICIA. Lin. Cazyx campanulatus vel cyathiformis, 5-fidus vel 5-dentatus, den- tibus 2 superioribus sæpè brevioribus, vel omnibus subæqualibus. CoroLLÆ vexillum rotundum ovaium vel oblongum , utrinquè basi saccatum , alæ ante unguem saccato-plicatæ vel planæ, carinæ adhæ- rentes, carina obtusa vel rostrata, basi cordata, auriculata, et sæpè plicato-saccata. SramINA 2-adelpha , post anthesin longitudine reci- procà immutata. Ovarium sessile, vel breviter stipitatum. SryLus ads- cendens sub apice undiquè, præsertim extüs, pilosus, rariùs sublævis. STIGMA Capitatum. LEGUMEN membranaceum cylindraceo-compres- sum, oblongum, 1-loculare, 2-valve, 212-spermum. Sema globosa compressa, vel angulata, hilo ovato vel lineari, funiculi apice ante maturitatem strophiolato. COTYLEDONES rotundatæ. RanicuzA brevis vel brevissima. HerBÆ annuæ, rectæ vel scandentes hemisphærii utriusque plagas ( 99 ) temperatas incolentes. ForA abruptè pinnata, 1-multijuga, petiolis in cirrhos simplices vel multipartitos abeuntibus. STIPULÆ sæpissimè semisagittalæ. Pepuncuu axillares, breves vel elongati, 1-multiflori. $1. ERFUM. 1. VICIA HIRSUTA. Kocs. V. caule decumbente ; foliis 6-8-jugis, apice cirrhosis, foliolis ovatis aut linearibus, obtu- sis vel retusis, glabris; stipulis integris dentatisque, inferioribus semisagittatis ; pedunculis folii longitudine, 2-8-floris ; dentibus calycinis linearibus, acutis, tubo sublongioribus ; alis breviter auriculatis , Carinà ovatà obtusà; ovario subsessili, stylo brevissimo ; leguminibus brevibus, crassis, subtorulosis, pubescentibus, 2-spermis ; seminibus lenticulato-orbiculatis, badiis, nigro-marmoratis. Craccæ alterum genus. Dod., Frum. leg. Hist., pag. 153. — Pempt., pag. 542. Aracus sive Cracca minima. Lob., Hist., pag. 522. — Ic., vol. 2, pag. 76, fig. 1 , icon Dod. Cracca minor. Riv., T'etr. irr., tab. 53, fig. 2. Ervum hirsutum. Linn., Sp. pl., vol. 2 , pag. 1039. — Curt., F1. lond., tab. 54. — Sturm, Deutschl., Fl., fase. 32. — Schkuhr, Hand., tab. 202. — FI. dan., tab. 639. — Engl. bot., tab. 970. — ight et Arn., Fl pen. Ind., vol. 1, pag. 236. — Moris, F1, sard., vol. 1, pag, 574. — Koch, Deutschl. F1, vol. 5. pag, 160. — Torr. et Gray, FI. N. Am. vol. 1, pag. 273. Vicia Mitchelli. Raf., Préc. découv., pag. 27. — Ell., Sk., vol. 2, pag. 29h. — DC., Prodr., vol. 2, pag. 360. © Vicia hirsuta. Koch, Syn., pag. 191. Has. In arvis insularum Canariensium frequens. Disrri8. GEOG. Nascitur per totum orbem veteribus notum à Scandinaviä in Indiam intrà (/ight) extraque Gangem (Loureiro); in Americà boreali ( Torrey et Gray); in Canadà (Comitissa Dalhousie!). 2. VICIA TETRASPERMA. Moœnx cu. V. caule decumbente; foliis 2-6-jugis, apice cirrhosis, foliolis ovatis, lanceolatis vei linearibus , pubescentibus ; stipulis inferioribus semisagittatis; pedunculis 1-6-floris , folii longitudine aut longioribus; dentibus calycinis tubo brevioribus ; alis longè auriculatis , carinà obtusiusculà ; ovario longiüs stipitato , 5-6-ovulato, stylo longiusculo ; leguminibus ( 100 ) compréssis , subtorulosis , 3-4-spermis , glabris vel pubescentibus ; seminibus orbiculatis, compressiusculis, fusco-nigrescentibus. « legitima, foliolis ovalibus, caule diffusissimo. Viciæ sive Craccæ minimæ species cum siliquis glabris. Bauh., Hist., vol. 2, pag. 315. Gracca minor siliquis gemellis. Riv., Tetr. irr., tab. 53, fig. 1. Ervum tetraspermum. Linn., Sp. pl., vol 2, pag. 1039. — F1. dan., tab, 95: — Siurm, Deutschl. Fl., fasc. 32. — Curt., F1 lond., tab. 55. — Engl. bot., tab. 19223. — Koch, Deutschl. FI., vol. 5, pag. 160. Vicia tetrasperma. Mœnch, Meth., pag. 148.— Lois., Fl. gall., vol. 2, pag. 149. — Koch, Syn., pag. 191. — Moris, Fl. sard., vol. 1, pag. 567. — Torr. et Grayÿ., Fl N. Am., vol. 1, pag. 272. Vicia pusilla. Mulh., ir 1V/illd. Sp. pl., vol. 3, pag. 1106. Ervum pubescens. DC., Cat. Hort. monsp. pag. 109.— F1. fr. suppl, pag. 582. Ervum tetraspermum «, Ser., in DC. Prodr., vol. 9, pag. 366. 8 laxiflora, folioiis lineari-lanceolatis , caule rigidiusculo. Vicia laxiflora. Brot., Phyt. lus., vol. 1, pag. 193, tab. 52. Vicia gracilis. Lois., Fl, gall., vol. 2, pag. 148, tab. 12. — Koch, Syn., pag. 192. — Moris, FL. sard., vol, 1, pag. 168. | | Ervum tenuissimum. Pers., Syn., vol. 2, pag. 309. — Guss., F1. sic. Prodr., vol. 2, pag. 144. Ervum gracile, DC., Cat. Hort monsp., pag. 109. Koch, Deutschl. F1, vol. 8 , pag. 161. Ervum longifolium. Ten., F1. neap. Prodr., pag. 59. Ervum tenuifolium. La Gasc., Gen. et Sp. pag. 22. Ervum tetraspermum Bgracile. Ser., in DC. Prodr., vol. 2, pag. 367. Has. In insulis Canariensibus vulgaris. DisTri8. GE0G. Invenitur per totum orbem veterem temperatiorem , necnon in Americà Fœderatà (T'orrey et Gray); et in Canadà (Lady Dalhousie!\. 3. VICIA ERVILIA. WazLp. V. caule erecto; foliis 1 2-jugis, apice mucronatis, foliolis lineari-lanceolatis, retusis ; sti- pulis lanceolatis, dentato-laciniatis , basi sagittatis ; pedunculis folio dimidio brevioribus, dentibus calycinis setaceis, tubo longioribus : alis longius auriculatis ; carinà lancecolatà, acutà; ovario slipitato ; leguminibus 3-4-spermis ad semina torulosis, seminibus rotundato- angulosis, badiis. ’opofoc. Dore, lib. 2, cap. 100. Ervum. Colum., lib. 2, cap. 11. — Plin., Hist, nat., lib, 18, cap. 7, cap. 17, et lib. 22, cap. 25. Orobus. Cub., Hort. san., cap. 326 ic. pess. sed prima. | Mochus sive Cicer sativum. Dod., Frum. leg. Hist., pag. 111. — Pempt., pag. 524, eadem fig. re ( 10! ) Orobus receptus herbariorum. Pen. et Lob., Adv., pag. 400. — Lob., Hist., pag. 519. — Je., vol. 2, pag. 72, fig. 2, sumpta à Dod. — Moris, Hist., vol. 1, sect. 2, tab. 6, fig. 1. Ervum. Riv., Tetr. trr., tab. 61. Ervum Ervilia. Linn., Sp. pl., vol. 2, pag. 1040. — Gærtn., vol. 1, tab. 151. — Lamk., IL, tab. 634, fig. 2. — Sturm, Deutschl. Fl., fase. 82. — Sibth., FL grœc., tab. 702. — Koch, Deutschl. FI, vol. 5, pag. 159. Vicia Ervilia. illd., Sp. pê., vol. 3, pag. 1103. — Koch, Syn., vol. 2, pag. 192. Ervilia sativa. Link, Enum. hort. ber., vol. 2, pag. 240. Has. In arenis Canariæ circa Muspalomas ex cl. Despréaux ; colitur rariùs in insulis Canariensibus. Disrris. GE0G. Jam diù ad oras maris Mediterranei, à temporibus etiam antiquis cultum fuit, ut à Dioscoride et Plinio accipimus, undè in arva irrepsit, et in plurimis harum regionum Floris recensum fuit, sed omnind spontancam nuspiam vidimus , et patria vera adbuc forsan ignota. 4. VICIA MONANTHA. Desr. V. caulibus diffusis ; foliis 5-7-jugis, foliolis elongatis , linearibus ; stipulis biformatis, alterà lincari, integrà, sessili, alterà palmato-capillaceà, in petiolum attenuatà ; pedunculis r-floris, folio brevioribus, dentibus calycinis subsetaceis, ferè æqualibus, tubo longioribus; ovario sessili, stylo sub apice ferè ad medium undequaquè pubescente ; leguminibus latis, oblongis, compressis, glabris, 2-4-spermis. Lens monanthos, #erm., Hort. lugd. Bal., pag. 360.—Tournef., Inst., pag. 390. Ervum monanthos. Linn., Sp. pl., vol. 2, pag. 1040. — Siurm, Deutschl. FL, fase. 32. — DC, FL. fr. suppl., pag. 582. — Ser., in DC. Prodr., vol. 2, pag. 367. — Koch, Deutschl. F1, vol. 5, pag. 158. Lathyrus monanthos. Æ{ld., Sp. pl., vol. 3, pag. 1083. Vicia monantha. Desf., F1, ail., vol. 2, pag. 165. — Moris, FI, sard., vol. 1, pag. 566. — Koch, Syn... pag. 192, non Retz, nec Willd. Has. In cultis Canariæ. Despréaux. Disrri8. GE0G. Nascitur büc illüc ad oras præsertim calidiores maris Mediterranei. Oss. Vexillum basi altenuatum, ovatum, sessile petalis reliquis longius. Alæ longè unguiculatæ, longiusculè auricu- latæ, per sacculos magnos carinæ ovatæ, subaculæ, utrinquè auriculatæ, ante auriculas saccatæ , et feré ad medium usquè plicatæ, conjuncteæ. 5. VICIA DISPERMA. DC. V. caulibus debilibus; foliis 7-10-jugis, foliolis lanceolatis acutis ; stipulis integerrimis , inferioribus semisagittatis ; pedunculis 2-4-floris , folio subdimidio brevioribus ; dentibus ( 102 ) calycinis lineari-setaceis, superioribus latioribus, conniventibus ; ovario -ovato , compresso stipitato , ad suturam superiorem villoso, 2-ovulato , stylo ad apicem undiquè , præsertim subtüs, piloso ; leguminibus latis glabris, 2-spermis. Vicia disperma. DC., Cat. Hort. monsp., pag. 154. — F1, fr., Suppl., pag. 578. — Ser., in DC. Prodr., vol. 2, pag. 359. — Guss., FU sic. Prodr. suppl., pag. 578. Vicia parviflora. Loës., F1. gall., vol. 2, pag. 149, non Mich. Ervum parviflorum. Bertol., Obs. bot. in Am. ütal., pag. 38. — Moris, F1. sard., vol. 1, pag. 570, tab. 71. Has. In arvis Teneriffæ. Disrrrs. GE0G. Crescit sparsim ad oras maris Mediterranei et Oceani occidentalis; in insulis Siciliam stipantibus (Gussone); in Sardinià (Morts) ; in Bœticà (Boissier); in Astu- rià (Durieu). Oss. Vexillum oblongum , subrhomboideum, apice marginatum, sessile petalis reliquis longius. Alæ auriculatæ, lon- giuscule unguiculatæ. Carina rotundata, obtusa, brevis utrinque basi breviter auriculata, et ante auriculam sacculata. 6. VICIA FILICAULIS. Nos. V. glabra; caule intricato, filiformi ; foliis 1-2-jugis, foliolis angustè linearibus, petiolis demüm sæpé aphyllis, cirrhosis, cirrhis simplicibus 2-fidisque ; stipulis minimis ; pedun- culis folio brevioribus, 1-floris ; calyce turbinato, dentibus minimis, subæqualibus ; vexillo angusto , alarum longitudine ; ovario breviter stipitato , stylo undiqué piloso ; leguminibus angustis, nervosulis, 7-9-spermis ; seminibus parvis nigris, hilo brevissimo. Has. Inter scorias et lapillulos spiraculi cujusdam magni sub altitudinibus (/4 Cumbr'e) insulæ Canariæ, ubi eam caulibus asparagi implexam invenit cl. Despréaux. Distri8. GEOG. Stirps est Canariensis nondüm alibi inventa. Descr. RAnix annua, fibrosa. CauLEs pedales et 2-pedales, plurimi , intricatissimi , filiformes , tere- tes vel sub-4-goni , glaberrimi, mox (foliolorum abortu)aphylli. Forra 1-2-juga, foliolis linearibus, angustissimis, acutiusculis, glabris, intensè viridibus, caducis. Cirrm simplices, demüm 2-aut quando- que 3-fidi, elongati, valdè tortiles, SriPuz minimæ, lineares, integerrimæ , aut abortu nullæ, Penun- cuui 1-flori, folio breviores. FLores parvi, angusti, inconspicui , pallidi. Gazyx glaber, turbinatus , den- tibus acutis, brevissimis, subæqualibus. CorozLa elongata , angusta, vexillo lineari-lanceolato , alarum longitudine, alis lanceolatis, basi breviter auriculatis, parüm saccatis , carinæ subbreviori, acutæ, basi subcordatæ arctè adhærentes. Ovarium lineare, basi attenuatum , breviter stipitatum. Sryzus brevis , crassiusculus , leviter incurvus , undiquè usquè ad basin ferè, sed præsertim antrorsum, barbatum. LecumEn tenue, elongatum, angustum, badium, subreticulato-nervosum , 7-9-spermum. Semina parva, orbiculato-compressa, nigerrima , hilo brevissimo. F Fe Rue y - Botanique + Leguminosæ | 5 | > PRiocrera del: g ; | mp. de Lermercier Benardet OA ( 103 ) EXPLICATIO TAB. 65. C. 1. Ramus floridus et fructifer, magnitudine naturali. Figuræ reliquæ magnitudine auc- tæ sunt. 2. Flos è folit axillà prodiens. 3. Flos supinus. 4. Calyx. 5. Petala. 6. Staminum cohors ovarium stipans. 7. Ovarium nudatum. 8. Semen. $ 2 CRACCA. 1. VICIA CIRRHOSA. Car. Sn. V. glaberrima, caule intricatissimo, debili; foliis 2-4-jugis, foliolis linearibus, aut lineart- lanceolatis , sæpé abortu nullis; stipulis linearibus minutis, aut abortu nulliss pedunculis folio longioribus 3-1 2-floris; calycis dentibus minimis, superioribus subnullis; ovario lon- giüs stipitato; stylo sub apice undiqué, præcipué antrorsm, barbato. Vicia aphylla. Link in Buch, Phys. Beschr. Can. Ins., pag. 157, et pag. 178. Lathyrus aphyllus. Link, ibid. — Nob. ic., tab. 65. D. Vicia cirrhosa. Chr. Sm. ! ir Herb. reg. Berol., n. 410! Has. In convalle Averni , sive del Infierno insulæ Teneriffæ, ubi eam Kalendis Juni anni 1819 primus invenit Chr. Smith; nos deinceps florentem, pridiè [dus Novembris anno 1628 in dumetis propè pagum rico legimus. Disrris. GE0G. Nascitur tantummodà in insulis Fortunatis. Descr. Cauus debilis intricatissimus, striatus, viridis glaberrimus. Ramr plurimi , setaceo-filiformes. Fozta 2-4-juga , foliolis linearibus aut lineari-lanceolatis apice obtusis, subapiculatis, basi attenuatis, petiolulatis, ad apicem ramorum abortu nullis. Crrrar elongati, compositi, pluriès cireinnati, exilissimè setacei. SriPuzæ minimæ, lineares, acutæ , demüm subnullæ. Penuncuu filiformes , basi latiores, 3-12- flores. FLores parvi , elongati, nutantes , breviter pedicellati, pedicello setaceo. Cacrx campanulatus, basi gibbus, dentibus ? superioribus subnullis, inferioribus brevissimis. CorozLa angusta, vexillo lineari-lanceolato, apice emarginato, alis lineari-lanceolatis, basi auriculatis, longè unguiculatis, carinà ovato-lanceolatä , obtusä, basi cordatâ. Ovariun ellipticum, complanatum , basi longiüs stipitatum. Srycus leviter curvatus, sub apice undiquè, sed præsertim antrorsüm, pilosus. Lecumen elongatum , subcomplanatum , nervoso-reticulatum. SEMINA (vix matura) angulato-ovata , compressiuscula , lævia , fusca, hilo angusto, elongato. Ogs. Hanc speciem ad Vicias revocavimus et Craccarum gregi restituimus, stylus enim latior quàm in specie præce- dente, sed vere Viciæ. Icon nostra sumpta est à specimine ipso Smithiano herbarii regii Berolinensis, quod nobiscum cum plurimis aliis, suetà ac pernotà orbi botanico liberalitate, postulante summo viro Leopoldo de Buch, communica- verunt illustres professores Berolinenses Musæi regii custodes. Confectà icone et jam divulgatà eamdem tardiüs'stirpem , sed multifloram foliosamque in herbario nostro recognovimus. Icon ergû varietatem paucifloram aphyllamque, speciei Linkianæ typum, solummodà exhibet. ( 104 ) EXPLICATIO TAB. 65. À. 1. Ramus floridus, et legumina juniora gerens. 2. Ramulus alter floriger, ambo magni- tudine naturali; figuræ sequentes omnes magnitudine auctæ sunt. 3. Flos. 4. Calyx. 5. Petala. 6. Stylus cum ovarii parte et staminum agmine , libero omisso. 7. Legumen. VICIA DASYCARPA. Ten. V. villosiuscula, caule elongato diffuso ; foliis 8-10 -jugis, foliolis lanceolatis flaccidis, foliorum superiorum lincaribus ; stipulis lincaribus, inferioribus semisagittatis, pedunculis foli longitudine vel sublongioribus; racemis laxis, truncatis, 12-20-floris, floribus magnis, omnibus æqualibus; calyce gibbo, hyalino, dentibus setaceis, tubo brevioribus, superiori- bus brevissimis ; vexillo elongato; alis angustis , longè auriculatis , carinà obtusà basi cor- datà utrinquè saccatà longioribus ; ovario longè stipitato; stylo ferè ad medium undiquè barbato ; leguminibus latis, glabris. Vicia dasycarpa. Ten., Viagg. in Abruz., pag. 81. — Syll., pag. 358. — FI. nap., vol. 5 , tab. 247. — Guss., Fl. sic. Prodr., vol. 2, pag. 434. Has. Hanc speciem semel in dumetis insulæ Palmæ mense Maio florentem, fructu adbuc immaturo, invenimus. Disrris. G£0G. In Italià meridionali et in Sicilià, quæ ambæ vulgd Siciliæ dicuntur, et in insulis Fortunatis usqué adhuc tantummodè observata fuit. Ogs. Plantam nostram legitimam esse V. dasycarpam Ten. certos nos fecit cl. atque amiciss. Parlatoreus. A. Y. Pseudocraccé , eui primà specie nimis videtur affinis , proceritate, pedunculis multifloris, racemisque laxis et quasi trun- catis, floribus magnis, cæruleis, omnibus æqualibus, nec supcrioribus sensim minoribus, calycibus dentibusque calycinis brevioribus, siliquà latà, constanter differt. Ergà intereà pro specie distinctà habebimus donec exoriatur aliquis qui hanc sectionem speciatim elaboret. A. V. polyphyllä Desf. vix diversam credidit cl. Tenoreus (1. c. pag. 360), sed. V. poly- phylla, quam sub V. Craccâ prout var. recepit cl. Chaubard nec ejus varietas quidem babenda est, sed ipsa ipsa est Y. Cracca! 9. VICIA ATROPURPUREA. Desr. V. villosa, caule decumbente vel scandente diffusissimo ; foliis 5-10-jugis, foliolis oblon- 9 p) Dm gis Janceolato-linearibus aut linearibus , cirrhis 3-fidis vel maltifidis ; stipulis integris semi- sagittatis vel dentatis ; pedunculis folio brevioribus, 1-1 2-floris; dentibus calycinis subæqua- libus, setaccis, tubo longioribus vel brevioribus, 2 superioribus minüs magisve abbreviatis, vel subnullis ; ovario hirsuto , stipitato ; stylo sub apice antrorsum barbato ; leguminibus Leguminosae. To Do D D ; Vel lepide 772 2 7 22 74 4 Anp.de Lemercier Lenurd ét Leguminosæ. Tab.65.D. 4 4 Lnp.de Lemercier Benard et ce 2 ( 105 ) latis subinflato-torosis , hirtis, 4-5-spermis; seminilus orbiculato-compressis, nigro-purpu- rascentibus , hilo quartam ambitüs partem cingente. & atropurpurea , caule robusto, pedunculis longis, 1-2 floris, calyce hirsutissimo, denti- bus æqualibus, sctac:is, tubo longioribus. Vicia perennis multiflora incana Insularum Stoechadum. Tournef., Inst., pag. 397. Vicia atropurpurea. Def !, FL atl., vol. 2, pag 164. — H'ild., Sp. pl, vol. 8, pag. 1097. — DC., FL fr., vol. 4, pag. 592. — Lindl., Bot. Reg., tab. 871. = Ser. in DC. Prodr., vol. ?, pag. 359. — Guss , FL. sic. Prodr., vol. 2, pag. 433. — Boiss., Foy. Enum.pl., pag. 190. Vicia villosa. Brot., Fl. lus., vol. 2, pag. 150, non Roth. Vicia Broteriana. Ser.,inx DC Prodr., vol. 2, pag. 357. Vicia trichocalyx. Abris, Stirp. sard., EL. 3, pag. 7. Vicia atropurpurea 8 rubella. Moris, FL. sard., vol. 1, pag. 564 B Linnæana, caule robusio, vel debiliusculo , peduneulis 3-5-multifloris , dentibus caly- cinis inæqualibus, superioribus brevibus, inferioribus tubum vix excedentibus. Vicia benghalensis hirsuta et incana siliquis Pisi. Herm., Hort. Lugd.-Bat., pag 623, ic. pag. 625. Vicia pduuculis circiter quinquefloris longitudine foliorum. Linr., Hort, Clff., pag. 368. Vicia benghalensis. Linn., Sp. pl., vol. 2, pag. 1036. — Herb. Linn., ex Parlatore sed specimen cultum glabrum. — Bory et Chaub., Exp Mor. Bot., pag. 209. — N. FL pel., pag. 48. Vicia atropurpwea. Z’ent., Jard. cels., tab. 84. — Moris, Fl. sard., vol. 1, pag. 563, Vicia perennis. DC., Cat. hort. monsp., pag. 155. — F1. fr. suppl, pag. 578. 7 biflora , caule 'ebili, pedunculis t-2-rariüs 3-floris, dentibus calycinis inæqualibus, superivribus minimis, vel obsoletis, inferioribus tubo brevioribus. Vicia albicans. Lowe, Prim. fl. mad., pag. 33. Vicia biflora. Nob., tab. 65. B. non Desfont. Has. & in dumetis l'enerillæ, legimus non longè à pago Buena Vista, £ in arvis insulæ Lancerottæ, y in arvis et rupestribus graminosis Tenerifæ propè Buena Vista, eamdem- que à Canarià misit Despréaux. Disrris. GEoc. Crescit var. & in dumetis et ad sepes terrarum fcrè omnium quæ mare internum circumcliudunt præter Ægyptum calidam nimis el Cyrenem. Varietatem 6 olim in Peucetiæ ac Siciliæ cultis invenimus; arvicola enim æquè ac var. y nondüm extra Made- ram et Fortunatas inventa , videtur. In planitie Gangeticà occurrere ambiguum est, nec eam ex ullis ingentis peninsulæ plagis miserunt sedulissimi viri Roxburgb, Wallich aut Wight; nomen ergo Linnæi mutari cogimur. Oss. Var. $ quando multiflora vix ab «& distingucnda est easque jam botanographi plures conjunxerant. Longiüs autem recedit var. y, si stirpem solam Nivariensem perspicimus, per tres enim annos apud nos è seminibus Preauxianis culta immutata permansit, calycis autem form à plantà in Lancerottà, in Sicilià et in Peucelià à nobis lectà 3-4-florâ nullo 111, — 2° (PARTIE.) 14 modo differt, ea ergo pro: formä var. B proculdubià habenda est, quam inter species veras quia 2-flora, cüm notas alias differentiales nullas videre licuerit, enumerare nolumus. $ 3. ETYMOFICIA. 10. VICIA CALCARATA. Dssr. V. caulibus rigidiusculis, striatis; foliis 6-8-jugis, foliolis linearibus aut lanceolato-linea- ribus , obtusis ; stipulis angustis 2-partitis; cirrhis 2-3.fidis; pedunculis r-7-floris; folio brevioribus, ad florum articulationes subcalcarato-incrassatis ; calycis dentibus superiori- bus brevibus ; leguminibus latis, nervosis, glabris, albidis; seminibus orbiculatis, com- pressis, purpureo-nigris, hilo lineari. Vicia monantha. Retz, Obs., fase. 3, pag. 39. — Willd., Sp. pl., vol. 3, pag. 1109. Non Desf. Vicia calcarata. Desf. !, F1. atl., vol. 2, pag. 166. — Moris, F1. sard.., vol. 1, pag. 560: Vicia triflora. Ten., F1, nap., tab. 172. — Guss., Fl.sic. Prodr., vol. 2, pag. 379. Orobus viciæformis. La. Gasc:, Gen. et Sp., pag. 22, — Ser., in DC. Prodr., vol, 2, pag. 379. Has. In arvis Teneriffæ ;, legimus circà oppidum Sanctam Crucem. Disrris. GE0G. Species est propria regionis maris Mediterranei , ad cujus oras Africanas præsertim invenitur. Nempè in Numidià ( Desfontaines ); in Sicilià ( Gussone); in Magnà Græcià (T'enore); in Sardinià (Morts). 11. VICIA CHAETOCALYX. Nos. V. caule diffusissimo ; foliis 6-7-jugis , foliolis elongato-lanceolatis., apice setigeris , gla- brescentibus ; stipulis lanceolatis , setigeris, iferioribus dentato-semisagittatis ; floribus axillaribus, solitariis, subsessilibus; dentibus calycinis elongatis, setacco-filiformibus, sub- æqualibus ; vexillo glabro; stylo circumcirci sed præcipuè antrorsim barbato ; ovarie hirsuto. | Has. In vervactis propè oppidum Canariæ T'e/de invenit cl. Despréaux. Disrris. GEOG. Stirps esse Canariensis videtur. Os. Flos hujus speciei luteus carinà maculà atropurpureà notatà. Valde affinis est #. lutecæ quäcum eam ultro con- jungere voluissemus, sed prohibebant laciniæ calyeinæ, quibus ad V. pimpinelloidem Maur. accedit, laciniæ autem magis setaceæ: 12. VICIA SATIVA. Linx. V. caule ramoso.; foliis 4-8-jugis, foliolis inferioribus obcordatis, superioribus obovatis, (CÆOT ) oblongis vel linearibus, mucronulatis, subglabris ; stipulis semisagittatis, dentatis ; floribus axillaribus, solitaris vel geminis:; dentibus éalycinissubæqualibus, lanceolatis apice subu- latis , tubi longitudine, subæqualibus ; ovario sessili ; Stylo sub apice antrorsüm barbato ; leguminibus angustis, subcylindraceo-compressis, nigris, glabris, lævibus, vel obsoleté nervosis ; seminibus,globosis, compressis, vel angulatis, nigris, lævibus. Vicia. Pln., lib. 18, cap. 15. — Dod., Frum. leg. Hist., pag. 126. — Pempt., pag. 531. — Lob., Hist., pag. 522. — Ie., vol. 2, tab. 75, fig. adüumbratæ. — Riv., T'etr. irr., tab. 54, Aphaca. Fuchs., Hist., pag. 110, An Diose. ? 1. — Clus., Hist., vol. 2, pag. 235, — Icones omnes à primä Vicia vulgaris sativa, Bauh., Hist., vol. 9, pag. 310. — Morand., Hist. pract. bot., tab. 50, fig. 3. a legitima legüminibus latis, elongatis, nervoso-reticulatis vel Tvibus. Vicia sativa. Linn., Sp. pl., vol. 2, pag. 1037. — Herb. Linn.,'ex Païlatore, = S türm, Deutsch. F1, fasc. 31. — FI. dan., tab. 529, — Guss., FL sic. Prodr., vol. 2, pag. 425. — Koch, Deutséht. FL, vol. 5, pag. 185. Vicia sativa 8 obovata. Ser., in DC. Prodr., vol. 2, pag. 360. Vicia sativa $ macrocarpa. Moris, Sürp. sard., El. 1, pag. 17.=.F1, sard., vol 4, pag. 554. B maculata, süpulis sinubusque calycinis ‘nigro-maculatis, Teguininibus linearibus , junioribus erectis. Vicia maculata. Pres!., F1. sic., vol. 1, pag. 23. — Guss., Fl sic. Prodr., vol. 2 ; pag. 427, — Here. Parlat. ! 7 segetalis, foliolis foliorum superiorum lanceolato-linearibus, leguminibus angustis. Vicia sativa 6 angustifolia. Linn., FI. suec. pag. 25b. Vicia sativa Bnigra. Linn., Sp. pl, vol9, pag. 1037. Vicia angustifolia. Forst., Trans. Linn. soc., vol. 16, pag. 439, = Koch, Syn. F1, vol. 5, pag. 186. pag. 197, == Deuischl. Vicia segetalis. Thuill., F1, par., ed. 9, pag. 367. — Siurm , Deutschl. F1, fase. 32, Vicia sativa Bet €! Ser., in DC. Prodr., vol. 2, pag. 861. — Smith, Engl. F1, vol. S. pag. 281. d'angustifolia, foliorum superiorum foliolis angustis linearibus. Vicia angustifolia. 4/4, F1. ped., vol. 1, pag. 325. Roth, Tent. F1 germs, vol, 1,ipag. 310, — DC. El. fr. suppl. pag. 379. — Sturm, Deutschl. F1, fasc. 31. — Schtuhr, H andb., lab. 201. — Engl,Bot., tab. 282. Vicia Bobartui. Forst., L c, Vicia angüstifolia 8 Bobartii. Koch, Sÿn., pag. 19%.-—Deutséhl, FL, vol. 5, pag. 188, Vicia sativa d angustifolia. Morts , Fl.-sard., vol. 1,:pag. 554. Has. œet $ in arvis Teneriffæ et Canariæ, y ubiqué in arvis, d in Pinetis insulæ-Palmcæ. Disrri8. GEoG. Nascitur per totum orbem veteribus notum provehiturque usqué in Calcdoniam magis septentrionalem et in Scandinaviam. ( 108) 143. VICIA LUTEA. Lin. V. caulibus diffusissimis ; foliis 6-9-jugis , foliolis lincari-lanceolatis, mucronulatis, pilis patentibus pilosis ; stipulis ovatis, acutis, plerisque semisagittatis, inferioribus dentatis ; floribus axillaribus, solitariis, subsessilibus ; dentibus calycinis lanceolatis, apice subulatis, inæqualibus, 2 superioribus dimidio brevioribus, conniventibus, infcriore tubo sublon- giore ; vexillo glabro; ovario compresso, longiüs stipitato , villosissimo ; stylo sub apice antrorsüm barbato ; leguminibus latis, hirsutis; seminibus nigro-purpurascentibus, hilo brevi. Vicia flore ochroleuco siliquis hirsutis, propendentibus. Morts, Hist., sect. 2, tab. 21, fig. 5. Vicia lutea. Linn., Sp. pl, vol. 2. pag. 1037. — Siurm, Deutschl. F1., fose. 31.— Engl. Bot., tab. 481. — Ser,, in DC. Protr., vol. 2, pag. 363. — Hook., FL. lond., ed. 2, tab. 74. — Moris, FI. sard., vol. 1, pag. 557. — Koch, Syn., pag. 36. — Deutxchl. Fl,, vol. 5, pag. 182. B hirta. Vicia lutea var. Balb., Misc. aït., pag. 22. Vicia hirta. Balb , in Pers. Syn., vol. 2, pag. 363. Vicia lutea var. pallidiflora. Ser., ir DC. Prodr., vol. 2, pag. 363. Has. Ubiqué in arvis el dumetis insulirum Canariensium, DisrriB. GE0G. Crescit per Lotum orbem antiquum. LATHYRUS. Lin. Cazyx campanulatus, vel cupuliformis, 5-fidus vel 5-dentatus. den- tibus et laciniis subæqualibus vel 2 superioribus brevioribus. CoroLLÆ vexillum latum, orbiculare, vel obcordatum, sæpè utrinquè basi 2-saccatum, breviler unguiculatum , alæ amplæ laminâ ovato-rotun- datà, ante unguem saccalæ, vel plicato angustalæ, angustè auricul:tæ carinæ per sacculos adhærentes, carinà valdè inflexà , obtusà, laminis orbicularibus basi cordalis, ante unguem sæpè saccato-plicalis. Ova- RIUM sessile. STYLUS basi angulo recto recurvus, complanatus, versùs apicem dilatatus, vel alato-subspathulalus retroflexus , intüs villosus vel utrinquè fimbriatus. Sriema capitellatum. LEGuMEN ut in Vicià suturà superiore sæpè incrassalà vel alatâ. SEmINA ut in Vicià. Hersx annuæ vel perennes caulibus diffusis scandentibus sæpè ( 109 ) alalis, orbis totius temperatioris incolæ. Fou abruptè pinnata, in cirrhos abeuntia , foliolis plerumquè 1-jugis vel abortu nullis, peliolo alato vel dilatato, aut stipulis phyllodiorum speciem induentibus. PEpuncuzt axillares, 1-2-mulliflori. $ 1. APHACA. Folia nulla. Petioli in cirrhos protracli. Stipulæ phyllodiorum modo dilalalæ. 1. LATHYRUS APHACA. Lin. L. caule tetragono, diffuso ; petiolis filiformibus apice cirrhosis, aphyllis (rarissimè bifo- lis); stipulis foli-formibus , latis, ovatis, glaucis, Lasi semisagittatis; pedunculis petiolo longioribus 1-2-fluris ; laciniis calycinis lineari lanccolatis, latis, subæqualibus, corollæ ferè longitudine ; leguminibus subfalcatis planis, torosis ; seminibus elongato-ovatis, compressis Iævibus nigris. Aphace, Dod., Frum, leg. Hist., pag. 157. — Pempt., pag. 545. — Lob., Hist., pag. 518. — Ie., tab. 70, fig. 1. Icon eadem à primä sumpta. | Vicia quæ Pitinæ Anguillaræ latä siliquà , flore luteo. Bauh., Hist., vol. 2, pag. 816. Vicia lutea foliis convolvuli minoris. Moris, Hist., sret. 2, tab. 4, fig. 7. Lathyrus Aphaca. Zinn., Sp. pl., vol. 2, pag. 1029. — Curt., F1 lond., fase. 5 , tab. 51. — DC., FL. fr., voi. 4, pag. 577. — Koch , Syn., pag. 199. — Deutsch. FL, vol. 5, pag. 13S. — Moris , F1. sard., vol. 1, pag. 592. | | Has. In arvis insularum Canariensium ; legimus in Palmà, Teneriffà, et Canarià. Disrrus. oc. Oritur per totum orbem veterem calilum et temperatiorem. Per Gal- lias versüs orientem Germaniam tantüm meridionalem attingit, scd in Britanniis ultrà Eboracum Caledoniæ fines et 55 latitudinis gradum , adit. Oss. Vexillum ovatum, basi in unguiculam attenuatum, alis longius; alæ carinæ longitudine, ovato-lanceolatæ basi angustatæ, plicato-inerassatæ, in auriculam angustam protractæ ; carina ovata, oblusa , basi Breviter cordato-plicata. Ova- rium sessile, lineari-compressum. Stylus anceps, versüs apicem dilatatus, sub apice intùs ferè ad medium parcè piiosus. ( 440 ) $ 2 OCHRUS. Petioli phyllodiorum modo dilatati inferiores-aphylli, superiorcs foliosi. 9. LATHYRUS OCHRUS. Lin. L, ‘caule: decumbente ; petiolis latis, alatis, decurrentibus , cirrhosis., infcrioribus aphyl- lis, superioribus foliosis, 1-2-jJugis; pedunculis:1-floris , folio brevioribus ; calyce campa- nulato, laciniis lanceolatis, acutis, tubo subbrevioribus; stylo complanato, apice retroflexo, utrinquè in alam supernèé flabellatam expanso ;‘leguminum marginibus superioribus 2-ala tis ; seminibus lævibus. Aracus niger. Maith., Comm. (ed. Valgr.), pag. 322. Ervilia sylvestris. Dod., Frum. leg. Hist., pag. 106. — Pempt., pag. 592. Ochrus'sylvestris sive Ervilia. ZLob., Hist., vol. pag. 516.—.1c., vol, 2 ‘tab. 68, fig. 1. — Moris, Hist. vol. 1, sect, 2, tab. 3, fig. 8. Icones à Dod. sumptæ. Lathyri species quæ Ervilia sylvestris Dodon. Bauh., Hist., vol. 2, pag. 3050. Ic. Dod. Pisum Ochrus. Linn., Sp. pl, vol, 2, pag. 1027. — Schkuhr, Handb., tab. 200. — Sibth., F1. græc., tab. 689. Lathyrus Ochrus. DC., F1. fr., vol. 4, pag. 578. — Ser., in DC. Prodr., vol. 2, pag. 375. — Guss., F1 sic. Prodr., vol. 2, pag. 17. — Koch, S'yn., pag. 832. — Deutschl. F1, vol, 5 , pag. 140. — Moris, F1, sard., vol. 4,, pag. 581. Ochrus pallida. Pers., S'yn., vol. 2, pag. 305. Has. In insulà Teneriffà. Broussonet. in herb. DC. Disrri8..Gsocr. Crescit per totam peripheriam maris Mediterranei. Oss. Vexillum rotundato-ovatum, breviter unguiculatum ; alæ rotundato-ovatæ, basi saccato-plicatæ, breviter auricu- latæ, carinä ovatà, acutiusculà, ante ungues utrinquè saccato-plicatà, longiores. $ 3 CLYMENUM. Folia mullijuga, petioli inferiores phyllodiorum modo dilatati. 3. LATHYRUS ARTICU LATUS. Lin. L. caule alato ; foliis sub-3-jugis, foliolis linearibus aut lineari-lanceolatis, petiolis alatis, inferiorum alis latioribus; stipulis lanceolatis , basi semisagittatis, subdentatis, mferioribus minoribus ; pedunculis folii longitudine , 1-2-floris ; dentibus calycinis inferioribus lineari- bus: tubo:sublongioribus:; leguminibus reticulatis; seminibus(nondm maturis) bullätis, non-truncatis. Lathyrus articulatus. Linn., Sp. pl., pol. 2, pag. 1031. — Gærin., vol, 2, tab. 159, fig: 2 — Curti, Bot. .mag., tab.,2530.. Has. In rupibus Plutoniis ad radices altitudinum: ( /4:Cumbre) insulæ-Canariæ. Speci: mina misit Despréaux. DisrriB. GEOGr. Stirps est maris Mediterranci littoribus propria, cum Z. Clymeno Lion. (£. angustifolio Desf.?) sæpè confusa. Oss. Cüm legumina et semina plantæ nostræ nondüm ex toto matura-vidimus ad Z. articulatum Liñn: non litet'earn certù atque indubitanter referre. Flores magni purpurei, aliterque ad amussim convenit. Vexillam ovato-rotundâtumin unguem attenuatum, ante unguem utrinquè sacculatum ; alæ lanceolatæ, ante unguem subsacculatæ, breviter auriculatæ:; carina rotundata, basi utrinquè vix auriculata. Ovarium sessile. Stylus latus complanato-spathulatus. & 4 CICERA. Folia 1-juga. + Seminibus scabris. 4. LATHYRUS ANGULATUS. Lixn. L. caule erecto ; foliis r-jugis, foliolis lineari-lanceolatis, nervosis.acutis.; stipulis. linea- ribus basi semisagittatis ; pedunculis 1-floris , petiolo subbrevioribus ; dentibus calycinis , lincaribus, acutis , tubo longioribus ; ovario lineari, basi attenuato , subsessili ; stylo com- planato, ferè 2-alato, apice retroflexo subflabellato ; leguminibus: elongato-lincaribus, utrinquè attenuatis, venis elevatis, anastomozantibus reticulatis. Lathyrus foliis angustis , floribus singularibus coccineis. Seg., FI, ver., vol. 2, pag. 82. Lathyrus angulatus. Linn., Sp. pl. vol, 2, pag. 1031. Exclus. syn. plurimis. — Sith. et S mith ET. græc. Prodr., pag. 66. — Lindl,, in Sibih., FI. græc., vol. 7, pag. 84. Excl. syn. Willd. et DC, , tab. 696. — Chaub. et Bory, Exp. Mor. Bot., pag. 206. — Nouv. FI. pel!, pag: 47. — Moris, FI. sard., pol, 1, pag. 591.— Mor. et De Not., F1. capr., pag. 48. Lathyrus sphæricus. Retz, Obs., fase: 3, pag. 39. — Jacq:, Hort. vind., vol. 1, tab. 86, —-H/ild:, Sp. pl, vol. 3, pag. 1081. —DC., F1. fr., vol. #, pag. 580— PI. gall. rar., tab. 32, — Gussi, FA. sic. Prodr., vol. 2, pag. 407. — Ten., F. nap., vol. h, tab. 179. — Koch, Syn., pag. 199. — Deutschl: Fl;, vol, 5, pag. 142. — Bor., FI, Centr. Fr., vpoli2, pag. 175: Lathyrusaxillaris. Lamk, Encycl., vol. .2, pag:.706.. Lathyrus coccineus. 4/1, F1, ped., vol, 1, pag. 330. Has. In arvis Teneriffæ et Canariæ.. (112) Disrrie. ce0G. Crescit per tolam peripheriam maris interni , undè in Galliæ Meiliterra- nea ( Poreau) , et à littore maris Hadriatici per Athesis vallem radices adusqué Alpium Rhæticarum propè Pontem Drusi provehitur ( Koch). Ons. Vexillum ovatum, sessile ; alæ lanceolatæ laminis ante unguem saccato-plicatis, carinà ovatà basi utrinquè saccatà longiores. Ovarium lineari-compressum, basi attenualum, subsessile.. 5. LATHYRUS ANNUUS. Lin. L. caule alato ; foliolis elongatis, linearibus, acutis; stipulis lincaribus, subsetaceis , _semisagi tatis ; peduneulis 1-2-floris, folio brevioribus ; dentibus calycinis lanceolatis, tubo brevioribus; siylo complanato, utrinquè dilatato, apice subflabellato utrinque fimbriato ; leguminibus elongatis, glabris, reticulatis, 6-9 spermis; seminibus globosis, nigris verrucosis. Lathyrus hispanicus. Riv., Tetr. irr., tab. 44. Lathyrus luieus latifolius. Buxb., Cent. 3, pag. 33, tab. 42, fig. 1. Lathyrus aunuus. Zinn., Sp. pl, vol, 2, pag. 1032. — Wüull., Sp. pl., vol, 3, pag. 1084. — S'er., in DC. Prour., vol. 2, pag. 373. — Guss:, F1. sic. Prodr., vol. 2, pag. 410, — Koch , Syn., pag. 200. — Deutschl. Fl., vol. 5 , pag. 145. — Moris, Fl, sard., vol. 1, pag. 58 ï, Hg. In cultis insularum Canariensium frequens. Disrris. Geoc. Oritur per totum ambitum maris Mediterrancei, cujus regionis limites non praæterit. Oss. F'ores parvi, lutei; vexillum rotundato-ohcordatum, basi in unguiculam atienuatum; alæ lanceolatæ, basi sac- cato-plicatæ, breviter auriculatæ ; Carina ovata basi utrinquè saccato-plicata. T Ÿ Semninibus lævibus. 6. LATHYRUS SATIVUS. Lin. L. caule alato ; foliis 1-jugis , foliolis linçari-lanceolatis , petio!is angustè alatis; stipulis linearibus semisagittatis ; pedunculis folio brevioribus , 1-floris, ad articulationem 2-brac- teolatis, tubo longioribus ; vexil'o obcordato ; stylo complinato , supernè dilatato, margi- nibus fimbriatis. Leguminibus latis, ad suturam seminileram breviter alatis, 3-4-spermis; seminibus Iævibus, luteis, ad hilum præsertim meeulatis. Lathyrus æstivus Bæticus flore cœruleo Boelii. Johns., Ger. herb., pag. 1628. Lathyrus sativus var, &. Linn., Sp. pl, vol. 2, pag. 1030. — Curt., Bot. mag., tab. 115. — Sibth., FU græc., tab. 695. Lathyrus sativus y coloratus. S r., ën DC, Prodr., vol. 2 ; pag, 873. Has. In arvis, et in herbosis insularum Ca ri nsium vulsatissima. Corolla semper cœrulco-purpurea. Disrri8. GE0G. Nascilur in cultis regionis maris Mediterranei. (113) 7. LATHYRUS TINGITANUS. Lin. L. caule alato; folis r-jugis, foliolis ovatis, aut lanceolato-ovatis, nervosis, petiolis alatis ; stipulis ovato-lanceolatis, basi semisagittatis, subdentatis; pedunculis folio sublongiori- bus, 1-5-floris , floribus remotis ; dentibus calycinis latis, acutis, tubo brevioribus; stylo complanato, apice spathulatim dilatato, ferè calvo ; leguminibus elongatis, anguslis, reticu- latis, subtorulosis, 6-spermis ; seminibus complanato- subrotundis , truncatis, fusco-nigris, hilo lineari elongato. Lathyrus Tingitanus, siliquis Orobi, flore amplo ruberrimo. Morts, Æist., vol, 1, pag. 55 et 57, sect. 2, tab. 3, fig. 1 Lathyrus Tingitanus flore amplo ruberrimo. Raï, Hist., pag. 896. Lathyrus tingitanus. Linn., Sp. pl., vol. 2, pag. 1032. — Jacq., Hort. vind., tab. 46. — Curt., Bot. mag, tab 100. — Desf., F1. ail., vol. 2, pag. 160. — Moris, FL. sard., vol. 1, pag. 584. Has. In arvis Teneriflæ et Canariæ. Disrris. GroG. Crescit sparsim ad oras calidiores maris Mediterranei præsertim occi- dentales, nempé in Sardinià (Moris); in Numidià (Desfontaines); in Hispanià BæticA | (Boissier) ; in agro Tingitano, et Tetuanensi ! Oss. Vexillum amplum ante unguem plicatum; alæ lanceolatæ, ante unguem plicato-angustatæ , angustè auriculatæ ; carina acuta, laminis basi cordatis, ante unguem saccatis. 8. LATHYRUS ODORATUS. Lx. L. villoso-scaber; caule alato striato ; foliolis laté ovatis, venosis, apiculatis, petiolis alatis ; stipulis lanceolatis, integerrimis , apiculatis, basi semisagittatis ; pedunculis folio longioribus, 1-3-floris ; calyce campanulato , laciniis latè lanceolatis , æqualibus , tubi lon- gitudine ; vexillo amplo, obcordato, ante unguem brevem utrinquè 2-plicato, saccato, alis rhomboideo-ovatis, breviter atque angustè auriculatis ; ovario hirsutissimo, stipitato ; stylo complanato, apice dilatato, ad medium usquè piloso, basi glabro. Lathyrus disticho-platyphyllos, hirsutus, mollis, magno eleganti flore odoro. Cup., Hort. cath., pag. 107. — et ex Guss. Pamphyt. sic., vol. 2, tab. 183. Lathyrus major è Siciliä, flore amplissimo, odorato, vexillo rubro, labialibus petalis rostrum ambien- tibus cœruleis, siliquà hirsutä, planä. Hort. Uvedalens. Pluk., Mant., pag. 114. Lathyrus disto-platyphyllus hirsutus mollis, et odorus. Com., Hort, amstel., vol. 2, tab, 80, Lathyrus odoratus « siculus. Linn., Sp. pl., vol. 2, pag. 1032. Lathyrus odoratus. Curt., Bot. mag, vol. 2, tab. 60. — Bern. ab Ucr., Hort. reg. pan., pag. 306. — Guss., F1. sic. Prodr., vol. 2, pag. 112. Has. In dumetis montosis insulæ Canariæ, ubi eum ad septentrionem villæ ducis Morales terrà sylvosà à rege concessà noviter exstruciæ, luco quodam laurorum parvo 111. — (2° SsECT.). 15 ( 114 ) soli lapidosi asperitate tuto et adhuc intacto , latitantem invenit cl. Despréaux. Ibi nuper, nostris etiam termporibus supererat sylva ingens opaca reguli aÿréyDoos Doramæ longo ab ævo nunquàam violata, lauris, Visneis, Ardisiis, Perseisque aeriis frondosa. Deinceps non longè ex hoc loco in medio pineto iterum spontaneum reperiit. Disreis. GEoG. Maris Mediterranei oræ civis est rarus , in Sicilià tantüm usquè adhuc inventus, ubi satis communis! Speciem primus doctus monachus Cupanius ad fines sæ- culi XV detexit, seminaque botanophilis Batavis et Britannis misit, & quibus profectæ sunt varietates omnes quæ hortis Europæ tam magnum atiulere ornamentum. Os, Flores-majores-sunt quàm in plantô cultä, et vix-ex?Cl. Despréaux odori, sed speciosissimi, caules recti, validi , supernè insigniter villosi; has autem variationes stalio fecit, et species omnino eadem. Legumina et semina plantæ Cana- riensis non vidimus. TRIB. IF. HEDYSAREZÆ. DC. SUBTRIB. I. CORONILLEAE. DC. SCORPIURUS. Lin. Cazyx campanulatus, 5-fidus, laciniis subæqualibus. CorozrA longè unguiculata ; vexillum cordatum, alis et carinà sublongius ; alæ ovatæ : ante unguem sacculatæ , carinà rostratà paululüm breviores. STAMINA diadelpha, 1-9, longitudine per anthesin immutata. FramenrA filifor- mia, longiora apice dilatata. ANTHERÆ ovatæ. Ovarium cylindraceo- compressum , rectum, sessile. Sryius elongatus, medio subdilatatus. STiGMA capitatum. LEGUMEN circinnato-revolutum, indehiscens, longi- trorsüm sulcatum, costis scabris aut muricatis, ad semina angustato- articulatum, articulis septis transversis sejunctis, 1-spermis, persisten- tibus. Semina elongata, dorso lunata, aut ovata. EmBryo tortus, te- gminis pulpà immersus. RADICULA cotyledonibus dimidio brevior. CoTyLEDONES apice retrorsüm flexæ, aut duplicato-contoriæ. HERB«Æ palæogææ, regionis totius maris Mediterranei incolæ. Foz1A simplicia, lanceolata , integra, longè petiolata, Sripuzæ basi membra- naceæ, petiolo adnatæ. Penuncuzr axillares, pauciflori, floribus umbel- latis, pedicellatis, flavis aut purpurascentibus. | ( 115) SCOR PIURUS SULCATA. Linn. S. foliis sub-3-nerviis, pedunculis r-floris ; leguminibus laxè retortis, junioribus villosis, adultis glabris, costis interioribus lateralibusque Iævibus, { extertoribus aculeatis , aculeis rigidis, distantibus, apice subuncinnatis ; seminibus semilunatis, Iævibus , obscurè luteis , minutissimè striato-puncticulatis. Scorpioides prius. Dod., Pempt., pag. 71. Scorpioides repens Bupleurifolio. Pen. et Lob., Adv., pag. 192. — Lob,, Hist., pag. 244 — Ie., pag. 4. — Johns., Ger. herb., pag. 337. — Ic. Dod. Scorpioides minus. Park., Parad., pag. 337, fig. 11, et pag. 340. — Theatr. bot. pag. 1117. Ie. Dod. | Scorpioides siliquâ campoide hispidä. Bauh., Hist. , vol. 2, pag. 898 , pro parte, et pag. 899, fig. À et 3. Ic. Dod. contracta. : Campoides hispida. Riv., Tetr. trr., tab. 96. Scorpiurus sulcata. Linn., Sp. pl., vol. 2, pag. 1050. — Gærtn., vol. 2, pag. 346 , tab. 155. — DC., F1. fr., vol. 4, pag. 600. — Prodr., vol. 2, pag. 308. Scorpiurus echinata $. Lamck, Encycl., vol. 1, pag. 726. Rosquilla Nivariensium. Has. In arvis et in locis herbosis insularum Canariensium vulgatissima. Disrris. GE0G. Crescit passim ad littora maris Mediterranei. SCORPIURUS SUBVILLOSA. Lin. S. foliis sub-3-nerviis ; pedunculis 2-4-floris ; leguminibus arctè retortis, glabris vel hir- is, costis interioribus lævibus, lateralibus atque exterioribus aculeatis, aculeis Iongis, den- sis, subrigidis, apice subuncinatis; seminibus semilunatis, lævibus, fuscis, utrinqué 2-sulcalis. Scorpioides muktiflorus Boelii. Jokns., Ger. herb. app., pag. 1627. Scorpioides Bupleurifolio pluribus corniculis asperis. Park... Theatr. bot., pag. 1117. Scorpioides siliquâ campoide hispidä. Bauh., Hist., pag. 898, pro parte, et pag. 899, fig. 2. Scorpiurus Bupleuri folio, corniculis asperis, magis in se contortis et convolutis. Moris, Hist., vol. 1, pag. 127, sect. 2, tab. 11, fig. 2. — Garid., Hist., tab. 90. Quoad fructum mala. Scorpiurus subvillosa. Linn., Sp. pl., vol. 2, pag. 1050. — DC., F1. fr, vol. 4, pag. 602. — Prodr., vol. 2, pag. 308. — Guss., F1. sic. Prodr., vol. 2, pag. 459. — Moris., F1. sard., vol. 4, pag. 533. Scorpiurus echinata y. Lamck, Encycl., vol. 1, pag. 796. Scorpiurus acutifolia. Fiv., F1. Wib. spec., pag. 43. — DC. Prodr., vol. 2, pag. 308. Corneta et Cornerera Palmensium. ( 116) Has. In arvis insulæ Palmæ. Disrris. GE0G. Oritur per totam peripheriam maris Mediterranei. SCORPIURUS VERMICULATA. Lin. S. foliis 3-ncrviis; pedunculis r-floris; legurainibus glabris, articulis intüs lævibus, 1-nerviis, venosis, coslis lateralibus atque exterioribus tuberculis confertis stipitatis apice dilatatis scariosis obsitis ; seminibus magnis ovato-elobosis, obsoletè puncticulatis, rufis. Scorpioides majus. Park., Parad., pag. 337, fig. 12. Scorpioides siliquâ crassâ Boelii. Johns., Ger. herb. app., pag. 1627. Scorpioides Bupleurifolio siliquis lenibus, Park., Theatr. bot., pag. 1117. Scorpioides Bupleuri folio, corniculis crassioribus et magis spongiosis , instar litui contortis et in se convolutis. Moris, Hist., vol, 1, pag. 127, sect, 2, tab. 11, fig. 4. Campoides. Riv., Tetr. irr., tab. 95. Scorpiurus vermiculata. Linn., vol. 2, pag. 1050. — Gærtn., vol, 2, pag. 155. Has. Ex insulæ Canariæ campis Teldensibus misit cl. Despréaux. DisrriB. GE0G. Occurrit in regione maris Mediterranei ad austrum potiüs et occasum conversà , nempè à Lusitanià ! et Mauritanià! usquè in Sardiniam (Moris); nondüm eam legerunt botanophili Siculi ( Parlatore); Græciæ rara est hospes in Alticà tantüm à Sib- thorpio inventa, nec inter Peloponnesi stirpes conscripserunt Boryus et Chaubard , et in minore Asià nec nos itinere Paroïiniano, nec Aucherus aliive viderunt. ORNITHOPUS. Liwx. Cavx elongatus, tubulosus, 5-dentatus, dentibus æqualibus, 2 supe- rioribus in labium subconnatis. CoroLLA longè unguiculata , vexillum ovatum vel cordatum alis longius, carina brevissima rotundata. Ova- RiUM rectum, sessile. SryLus adscendens, glaber. SrimA capitatum. LEGUMEN arcuatum, compressum vel subcylindraceum, inter semina articulatum, articulis indehiscentibus. SEMINA oblonga, ovaia, vel compressa , teslà tenui, tegmine hyalino parcè pulposo. CoTYLEDoNES ovato vel obovato-oblongæ, sessiles, aut brevissimè pedicellulatæ. RapicurA cotyledonibus dimidio brevior. HerBæ annuæ, palæogææ , maris interni totius, atque Oceani oras (117) Europæas occidentales incolentes unicà per Europam cmnem tempe- ratam sparsà. FoLiA imparipinnata. SrPuL« paryæ, petiolo adnatæ. FLores ad apicem pedunculorum axillarium umbellati, rariüs solita- rü, umbellà folio suffultà, aut nudä. ORNITHOPUS COMPRESSIS. Lin. O. villosa ; foliis 15-jugis, superioribus exstipulatis, foliolis ovatis, acutis ; stipulis parvis, scariosis ; pedunculis folio subbrevioribus, apice foliosis, 3-5-floris ; leguminibus compres- sis, deflexo-arcuatis, nervosis, pubescentibus, rostro articulis duplè longiore ; seminibus lævibus, ovato-lenticulatis, luteo-rufis. Scorpioides leguminosa. Pen. et Lob., Adv., pag. 403. — Ic., tab. 83, fig. 1. — Bauh., Hist., vol, 9, pag. 349. Ornithopus compressus, Linn., Sp. pl., vol. 2, pag. 1049. — S ibth., F1, græc., tab. 714. — Moris, F1, sard., vol, 1, pag. 540. Has. To cultis et herbosis insularum omnium Canariensium. Disrris. GE0G. Nascitur ad littora omnia maris Mediterranei. ORNITHOPUS EBRACTEATUS. Bror. O. glabrescens ; foliis 5-7-jugis, foliolis lanceolato-ovatis, glabris, viridibus, subtüs pilo- siusculis ; stipulis minimis, scariosis, apice coloratis , petiolo adnatis ; pedunculis folio sub- longioribus, filiformibus , 1-5-plerumqué 2-floris; leguminibus compresso-cylindraceis , supernè arcuatis, rugoso-puncticulatis, glabris, rostro brevissimo ; seminibus planis ovatis, utrinquè obtusis, lævibus, luteo-rufis. Ornithopodium viride glabrum angustissimis siliquis inaurium figurä. Bonanni, Ic., tab, 1920. Ornithopus ebracteatus. Brot., Phyt. lus., vol. 1, tab. 68. — F1. lus., vol. 2, pag. 150. — Loisel., Ft. gall., tab. 15. — Moris, F1. sard., vol. 1, pag. 539. Ornithopus exstipulatus. Thore, Chior., pag. 311. Ornithopus durus. DC., F1 fr., vol. 4, paz. 603, non Cav. Ornithopus pygmæus. Vi., FI. it. fragm., pag. 13. Ornithopus nudiflorus. La Gasc., Varied. de cienc., vol. 4, pag. 40. — Nov. Gen. et S P.s pag. 23, Ornithopus lævigatus. Smith, Rees Cycl., vol. 25, pars 2. Arthrolobium ebracteatum. Desv., Journ. 1813, pag. 121. — DC., Prodr., vol, 2. Has. In arenà macrà pinetorum Palmensium , et in Teneriffà. Disrri8. GE0G. Crescit per totam peripheriam maris Mediterranei et ad oras Ocean: (118 ) occidentalis , undè in medias Galliæ terras usquè ad Aurelianas illabitur (4. de Saint- Hilaire), HIPPOCREPIS. Lixx. CaLyx campanulatus , 5-fidus , lacinüis subæqualibus. CororrA longè _unguiculata ; vexillum alarum longitudine, carina incurva acuta. Sra- minA diadelpha, 9-1, per anthesin longitudine reciprocà immutata. FinAMENTA longiora apice dilatata. ANTHERÆ filamentorum longiorum dorsi basi, breviorum dorso post medium affixæ. Ovarium planum, margine integrum, sessile. STYLUS recurvus, sub apice dilatatus. STIGMA capitatum, retrorsüm incurvum. LEGUMEN compressum, rectiuscu- lum, aut sursüm vel deorsm recurvum, articulatum, articulis ad marginem placentiferam flexuosis, vel in ferri equini speciem sinuatis. SEMINA angusta , ad umbilicum ventralem arcuata, tegmine vix pul- poso. EmBrvo angustissimus, incurvus. CoryrEnoxes elongatæ, lineares. RanicuLA exilis, cylindracea, cotyledonibus dimidio brevior. HerBÆ annuæ vel perennes, aut suffrutices regionis maris Mediter- ranei, FouiA imparipinnata, multjuga, stipulis petiolo adnatis. FLORES axillares, solitarti, aut summo pedunculo umbellati, bracteolisque exiguis scariosis stipati. HIPPOCREPIS MULTISILIQUOSA. Lin. H. caulibus decumbentibus ; foliis 6-8-jugis , foliolis oblongis ; apice crenatis , glabris ; pedunculis 2-6-floris, foliorum longitudine, leguminibus nervosis, glaberrimis , aut ad semina scabris, extrorsüm ab axe reflexis, sinubus ad latus convexum conversis ; semini- bus cylindraceis, lunatis, lævibus, luteo-badiis. Hippocrepis multisiliquosa. Linn., Sp. pl., vol. 2, pag. 1050, pro parte. — Desf.! FI. ail., pro parte ex herb.: excl. syn. præter Linn. — DC., FI, fr., vol. 4, pag. 605, excel. ic. Garid. — Sibth., Fl, græc., tab. 717. — Moris, FU: sard., vol. 1, pag. 543, tab. 66. — Boiss. Voy., Erum. Plant., pag. 185. Hippocrepis scabra. Salmz! Pl. ung. exsice., an DC. ? Has, In arvis Canariæ, Despréaux. (119) Disrris. GEoG. Oritur per totum ambitum maris Mediterranei , et in Arabià (Schim- per! ). Os. Planta nostra ab H. ciliatä leguminum glabritie vix distinguenda est, occurrit enim nunc glabra, nunc ad semina scabra, sed partibus omnibus major et robustior evadit, leguminaque sua extrorsüm curvantur, undé ad latus convexum convertuntur articulorum sinus, düm in A. ciliutà legumina introrshm , versus axim, arcuantur , et articulorum sinus aperturas ad latus concayum habent. Hanc diferentiam, qu nihil quicquam DLLVOGTHOTEPOV, primus vidit oculatissimus Morisius. TRIB. VW. CÆSALPINIEÆ. DC, CASSIA. Linx. Cazvyx 5-phyllus, foliolis deciduis. PEraALA 5, inæqualia, unguiculata. STAMINA 10, sæpissimè inæqualia, imo calyci cam petalis inserta, 3 superiora sæpè sterilia, 5 alterna quandoquè abortiva. FILAMENTA libera. ANTHERX apice rimà vel poro dehiscentes. OvariüM stipitatüm, rard sessile. Sryius incurvus, supernè canaliculatus. SriGmA subcapi- tatum, acutum vel planum, rariüs incrassatum. HerBæ suffrutices, frutices, vel arbores intrà extraque tropicum utrumque degentes. ForrA pinnata, vel abruptè pinnata, foliolis {-multi-jugis oppositis, stipulatis, petiolis sæpè glanduliferis. FLores flavi, rariùs purpurei. SECT. I PSEUDOSENNA (1). DC. Calycis foliola obtusa vel acuta. Stamina inæqualia, superiorum antheris 4-angularibus, apice rimâ brevissimâ dehiscentibus, infe- riorum brevibus, foliaceis, sterilibus. Legumen subcylindraceum vel compressum transversè septulatum, quandoquè pulposum. Semina ovata, compressa, horizontalia, tewmine pulposo. Cotyle- dones exactè ovato-rotundatæ, basi cordaitæ. Plumula brevis. (1) Nomen Chamæsennam mutavimus non quia péo6dp6apoy uti Chamæcrista, sed quia frutices pro- ceros atque arbores plures complectitut. ( 120 ) 1. CASSIA OCCIDENTALIS. Lin. C. suffrutescens, erecta, glabra ; foliis 4-5-jugis, foliolis lanceolatis vel ovatis, acuminatis, breviter ciliatis , subscabris, glandulà ad petioli basin rotundà sessili; racemis folio bre- vioribus, summis paniculatis; leguminibus complanatis, torulosis, suturà incrassatà ; semi- nibus ovato-pyriformibus. Pagimirobia mucronatis foliis. Pis., Med. Bras., pag. 86. Paiomirobia, orobus Brasiliensis mihi flore Loti luteo. Marcg., Hist., pag. 9, ic. Pisonis. Senna Occidentalis, odore Opiü viroso, Orobi Pannonici foliis mucronatis glabra. Herm., Hort. Lugd. Bat, pag. 756. — Sloane, Hist. Jam., vol. 2, pag. 48, tab. 175, fig. 3 et4. Senna spuria Occidentalis , odore Opii viroso foliis mucronatis glabris. Comm., Hort. Amst., vol 1, pag. 51, tab. 26. Cassia Occidentalis. Linn., Sp. pl., vol. 1, pag. 539. — Bot. reg. tab. 83. — Collad., Mon., pag. 107. Wight et Arn., FI. pen. Ind., vol. 1, pay. 290. — Vogel, Syn. Cass., pag. 21. Has. Occurrit huc illuc in petrosis insularum Canariensium invecta ut videtur, sponta- neam autem copiosissimamque prope Tenteniguada insulæ Canariæ eam legisse ad basin altitudinum (a Cumbre) scripsit cl. Despréaux. Disrris. GE0G. Crescit in uträque Indià et per totum orbem æquinoctialem et subtro- picalem ad gradum usque borealem 28. SECT. II CHAMAECRISTA. E. Mevy. Calycis foliola acuta. Stamina 10, vel abortu 9,7,5, omnia fertilia. Antheræ inequales, 4-angulares, poro apicillari dehiscentes, suturæ parte indehiscente villosà. Legumen epulposum, membranaceum . compressum, valvarum seplis transversis incompletis. Funiculus brevissimus, basi incrassatus. Semina verticalia , 4-angulato-com- planata aut ovata. Cotyledones 3-gonæ vel ovatæ basi cordatæ, plu- mul explicatà. 2. CASSIA CHAMAECRISTA. Lin. C. glabrescens , erectiuscula ; foliolis 20-30 oblongo-linearibus , basi obliquis, obtusis, mucronulatis, glandulis 1-2 stipitatis vel sessilibus , stipulis lineari-lanccolatis , apice subu- ( 121 ) latis ; floribus magnis, fasciculis suprä-axillaribus, pedicellis filiformibus sub apice bracteo- lauis ; antheris 10, omnibus fertilibus ; stylo filiformi. Sena spuria humilis Americana, foliis Herbæ mimosæ, siliquis erectis. Pluk., Alm., pag. 341 tab. 223, fig. 3. Chamæcrista pavonis major. Comm., Hort. amst., vol. 1, pag. 53, tab. 27? Cassia Chamæcrista. Linn., Sp. pl., vol. 1, pag. 543, — Smith in Abb. Ins. Gcorg., tab. 94, — Bot. mag., tab. 107. — Vog., Syn. Cass., pag. 62. — Torrey et Gray, FI. N. Am., vol, 1, pag. 395. Has. Hanc speciem vidimus in plurimis insularum Canariensium locis arenosis, abun- dare in insulà Æierro scripsit cl. Despréaux. Disrris. GE0G. Crescit per totum Americæ borcalis continentem à Novæ Angliæ ditio- nibus ad peninsulam Floridanam. Non abest nobis suspicio quin et in aliis novi orbis regionibus sub formis disparibus et nominibus diversis se occultet, sed hoc indagare nec tempus patitur nec locus. SUBORDO II. MIMOSEZÆ. R. Br. VACITELLIA. W. Er Ann. FLores polygami, hermaphroditi vel masculi. CALYx campanulatus, 5-dentatus. CoroLLA zygopetala, tubulosa , basi infundibuliformis, 5- (quandoquè 6-) dentata , imo calyci inserta. SramINA plurima, libera, imâ basi corollæ infundibulo adnata. ANTHERÆ breves, globosulæ, 2- loculares, lateraliter dehiscentes. OvariumM breviter stipitatum. Ovura 2-seriata. SryLus filiformis. SrTiGmA simplex, capitellatum. LEGUMEN irregulariter subcylindraceum, turgidum , pulposum, transversè sep- tulatum, ferè indehiscens. SEMINA 2-seriata, tegmine cartilagineo, perispermo mucilaginoso nullo. CoryLenones planæ, ovatæ, basi cor- ‘ dato-sagittatæ. RanicurA brevissima, acuta. FruTex vel arbuscula, foliis 2-pinnatis, pinnis 4-8-jugis, glandulä sub jugo inferiore et sæpè inter pinnas superiores, foliolis 10-20-jucis, linearibus. STIPULÆ spinescentes, spinis persistentibus. Caprruut florum globosi, pedunculati, pedunculis 1-3 è culcità axillari prodeuntibus. 111, — (2° sECT.) 16 (123) 1. VACHELLIA FARNESIANA. W. €T AR%. + Acacia indica farnesiana. A4{d., Hort. farn., pagg. 2, 3 et4. Mimosa farnesiana. Linn:, Sp. pl., vol. 2, pag. 1506. Acacia farnesiana. Æilld,, Sp. pl. , vol. 4, paz. 1083. Mimosa indica. Poir., Suppl., vol. 4 , pag. 80. | Vachellia farnesiana. #7. et Arn., Fl, pen. Ind. or., vol. 1 ,pag.272.— Torr. et Gray, FI. N. 4m., vol. pas 405. | - Has. Hanc speciem in Lancerottà et in insulà Canari vix ex toto spontaneam vidimus, communissimam in convalle de las 4romas Canariæ scribit cl. Despréaux ; in Gomerä copiosissimam invenit, ibiquè verè indigenam putat. _ Dismus. 680G. Species est facie African, ex Indià autem, ut videtur, oriunda, sed quo- nam præcipué loco nec ex Roxburghio nec ex Wightio patet. Acris temperiem siccam cali- damque non sine hyeme ut folia cadant amat. Circa urbem Marocco vulgatissimam esse accepimus à cl. Friderico Schousboe, et in Floridà ex Torr. et Gray. 1. c. jam facta est spontanea. Colitur inter tropicos , sed ibi pro spontaneä nemo in catalogis notavit. CP CE ( 123 ) TEREBINTHACEZÆ. Jus 4 PISTACIA. Lrwx. Frores dioœæci. Mas. Cazyx 5-phyllus aut 5-fidus, deciduus. CoRoLLA nulla. STAMINA 5, filamentis brevibus, basi connatis, calyci insertis. ANTHERÆ magnæ, antrorsüum lateraliter dehiscentes. OvarIüUM rudi- mentale aut nullum. Feu. Cazyx 3-4-phyllus aut 3-4-fidus, petalis sta- minibus et disco nullis. Ovariun sessile, 1-loculare. Ovuzuw 1, funi- culo à loculi basi protracto suspensum. Sryius brevis. STIGMATA 3, recurva. DrupA sicca, epicarpio chartaceo, endocarpio osseo, 1-sperma. Emsrvo chlamyde perispermo nullo aut ad hilum parco indutà cinctus. COTYLEDONES crassiusculæ, complanatæ. RApicuLa brevis, cotyledonibus incumbens, hilo conversa. ARBORES vel arbusculæ regionis maris Mediterranei, ramosissimæ, inermes, aromaie et terebintho vel mastiche fetæ. FoLrA alterna, 3-nata , abruptè vel imparipinnata, sæpè coriacea, persistentia vel decidua. FLORES in paniculis vel racemis axillaribus digesti, pedicellis 1-bracteatis. | 1. PISTACIA ATLANTICA. Desr. P. arbor, foliis deciduis, intensè viridibus, imparipinnatis, 4-5-jugis , foliis lanceolatis, basi attenuatis, rachi supernè subalatà ; calyce 5-phyllo; antheris angustis, elongatis, apice attenuatis ; stigmatibus latè spathulatis; drupis exsuccis, elongato-pyriformibus , muticis vêl brevissimè mucronatis. Pistacia atlantica. Desf!, FI. atl., vol. 2, pag. 364. — DC. Prodr., vol. 2, pag. 64. Almacigo et Lengua:deoveja. Canariensium. Has. Occurrit in regione sylvosà et in convallibus siccis ventosis infra sylvarum zonam. ( 124 ) Legimus in convallibus Tamadayæ et de Za Goleta, et in valle Bataniensi insulæ Tene- riffæ ad Eurum et Boream conversæ, in insulæ Palmæ convallibus propé oppidum , nec- non in Canarià, et in sylvulis Fuerteventuræ non longè à templo divæ Mariæ de la Peña. Lignum præbet durissimum pulchrè fusco-marmoratum (ferè uti Brasiliensiumignunr rosæ); ligonibus jugoque aratri conficiendis inservit, ideoque à colonis incautis tam indis- criminatim cæditur, ut paucæ adhüc arbores femineæ supersint masque in dics rarior eva- dat. Resinam quamdam mastiches instar balsamo de almacigo dictam é trunco extrahunt Canarienses. Disrris. 6r0G. Arbor est Africana Mauritaniæ montium accola quæ nisi proceritate habituque arboreo à P. Terebintho Linn. vix ac ne vix differre videtur. Characteres omnes, cique debilissimi, quibus dignoscenda sit in diagnosin nostram compulimus. EXPLICATIO TAB. 66. 1. Ramus aphyllus racemis masculis explicatis. 2. Ramus femineus fructifer et foliosus, foliolis aliquibus Aphidis Pistaciæ morsu bullosis, ambo magnitudine naturali, 3. Flores. feminei bracteis et calycis foliolis stipati, magnitudine, prout figuræ omnes reliquæ, aucti. 4. Bractea communis & cujus axillà prodeunt flores. 5. Ovarium stylo reciso et foliolis : calycinis avulsis. 6. Drupa immatura , longitrorsim secta ut appareat ovulum funiculo x fundo orto suspensum. 7. Eadem fructu jam maturo. 8. Embryo chlamyde detractà. 9. Eadem cotyledone alterà sublatà. 10. Embryonis sectio horizontalis. 2. PISTACIA LENTISCUS. Lix\. P. arbuscula; foliis perennantibus, coriaceis , abrupté pinnatis, 3-4-jugis , rachi alatä ; calyce 5-fido, laciniis ovatis ; drupus sphæricis, subsuccosis. | Zxivos. Diosc., lib. 1, cap. 77. Lentiscus. Plin., Lib. 18, cap, 25. — Clus., Pl. hisp., pag. 85. — Hist., vol, 1, pag. 14, — J. Bauk., Hist,, vol. 1, pag. 285. Pistacia Lentiscus. Linn., Sp. pl., vol. 1, pag. 1455. — Duham., Arbr., ed. 1, vol, 1, tab. 136, — ed, 9, tab. 22. Lentisco. Canariensium. Has. Crescebat copiosa in monte hinc Lentiscali dicto insulæ Canàriæ et in monte Doramæ, nec alibi vidimus. | Disrris. GEOG. Frutex est vel arbuscula in regionibus omnibus mari Mediterraneo obversis vulgaris. 7) Tercbinthacex. Telle Vap. andicit. ( 125 ) RHUS. Lixwn. FLores polygami vel hermaphroditi. CALyx parvus 5-partitus, per- sistens. CoRoLLA 5-petala, petalis patentibus, disci hypogyni dorso sub margine insertis. STAMINA D, alternantia, cum petalis inserta , æqua- lia, libera. ANTHER#Æ introrsùm longitudinaliter dehiscentes. OvarIuM sessile disco hypogyno è fundo calycis orto impositum, 1-loculare. Ovuivx 1, funiculo à basi ad apicem loculi protracto suspensum. Sryui 3, liberi, vel basi inter se coaliti. STIGMATA obtusa vel capitata. DrupA exsucca, 1-sperma, epicarpio chartaceo, endocarpio osseo. Emsryo chlamyde chartace involutus. PEerispermuM nullum. CoTyLE- DONES planæ, crassiusculæ. RapicuLA cotyledonibus incumbens, hilo conversa. ARBORES vel frutices resinis feti, orbis utriusque plagarum præser- tim temperatiorum cives. FourA alterna, exstipulata, simplicia, ter- nata, vel pinnata. FLORES paniculati paniculis axillaribus vel termi- nalibus: 1. RHUS (SUMAC) CORIARIA. Lin. R. frutex foliis imparipinnatis, sub-5-jugis, deciduis, foliolis lanceolatis, irregulariter- crenato-dentatis, pubescentibus, rachi supernè subalatä; paniculis congestis folio breviori- bus; disco hypocrateriformi, subcrenato, glabro ; drupà globoso-compressä, lanatà. Poÿc. Theophr., lib. 3 cap. 18. — Diosc., lib. 1, cap. 148. — Matth. (V'algris), pag. 395. Sumac. Serap., Pract., ed. 1595, fol. 248. Rhus coriaria. Dod., Pempt., pag. 779. © Rhus coriaria. Linn., Sp. pl., vol. 1, pag. 379.— FI, græc., tab. 290. Has. [n petrosis insularum , Teneriffæ (ad vallem siccam ad oppidulum T'acoronte in valle Taoroensi) et alibi, Palmæ, Canariæ, et ex cl. Despréaux in insulà Gomerà copiosa. Distris. GE0G. Peripherii totius maris Mediterranei incola est satis communis. ( 126 ) CNEOREZÆ. Wess. (In Hook. Lond. Journ. Bot. vol. 1, pag. 254.) Frores regulares, hermaphroditi. CaLvx parvus, 3-4-dentatus, per- sistens. PETALA numero dentium calycinorum æqualia, üisque 3-plo vel 4-plo longiora , suberecta , concava, æstivatione imbricata, sub gyno- phoro inserta, caduca. GYNopnorum columnare, 3-4-sulcatum. STAmINA petalis alternantia, üisdem breviora numeroque æqualia, medio gyno- phoro inserta, FiramEnTA filiformia, libera, apice incurva, antherarum dorso medio affixa. AnTHER# 2-loculares, antrorsæ, longitrorsüm dehiscentes. OvariA 3-4, gynophoro insidentia , inter se per stylos et columnam axilem cohærentia, 1-2-locularia. OvurA in quoque loculo solitaria, anatropa, angulo interno sub apice ovarii suspensa, podosper- mio brevi pileata. Srvzus 1, è carpidiorum stylis collatis confectus, bre- vis vel subnullus, 3-4-gonus. STIGMATA 4, demüm repanda, lanceolata, apice glandulosa. Frucrus , drupæ 3 vel 4, aut abortu pauciores, dorso gibbæ, circà.axim centralem verticillatim suspensæ, epicarpio subcar- noso cum mesocarpio et endocarpio osseo crassissimo coalito, 2-locula- res loculis superpositis, vel {-loculares. SEMINA solitaria, cochleata è loculi angulo superiore pendula, testà crustacei. Emprvo cylindraceus, curvatus,sacco cochleato vermiculari utrinquè obtuso, hinc hilo illine chalazä notato, perispermo albo carnoso ad hilum et chalazam crasso dorso tenui induto, raphe interiore inter testam et saccum. perisper- micum repente, involutus. CoryrEnoxes lineares, crassiusculæ. RaDr- cuLA cotyledonibus sublongior, supera, hilo conversa. FRuTICULE parvi, erecti, pilis densis brevibus medio affixis vestiti, vel mox glabrescentes, cortice tenui, tenaci, ligno durissimo, lutes- cente, proprietate quâdam amarà, vel aromatico-amarà febrifugà, præditi, loca petrosa ad oras maris interni magis occidentalis et in | (127) insulis Fortunatis incolentes. Ramrcrebri, virgati, ascendentes , recti. ForrA exstipulata, integerrima, lanceolato-spathulata, vel lineari-lan- ceolata obtusa, coriacea, basi in petiolum brevem attenuata, epunc- tata vel ad margines rariusculè pellucido-punctata. FLores pallidè citrini, axillares, solitarii, vel in cymulis paucifloris digesti, pedunculo communi cum foli petiolo connato, pedicellis apice articulatis. 1. CNEORUM PULVERULENTUM. Ver. C. cmerco-pubescens, foliis lineari-lanceolatis, obtusis ; cymis axillaribus brevibus pauci- floris, pedunculo communi cum folii petiolo adnato; floribus 4-meris; drupis suborbicu- laribus, verrucosis, 1-locularibus. Cneorum pulverulentum. 7’ent., Jard. Cels, tab. 77. — DC., Prodr., vol. 2, pag. 84. Leña buena, leña santa, leña blanca et Orijama. Canariensium. Has. Crescit, per totam plagam meridionalem insulæ Tenerife ubi ut plurimüum grega- rié colles petrosos vestit. Occurrit quoque in Canarià copiosissima , eique cohospes ibi Parolinia ornata Nob., cui simillima in deserti consortium adsciscitur. Tota planta aro- matico-amara et vis ejus fcbrifuga colonis Hispanis, uti incolis antiquitus Gætulis, notis- sima, undè nomen leña santa seu lignum sanctum (1). Hoc ligno quartanas adversüs cin- chonæ corticem pervicaces depulisse olim solebat dicere Broussonetius. Disrris. GEOG. Stirps est unicé Canariensis,, à Lybiæ propinquæ desertis, ut verisimile est, accola. Descr. Fruricuzus 1-3-pedalis, ligno luteo, fibroso, durissimo,, cortice.tenui , adhærente ; Cinereo, totus pis densis brevissimis , medio afhxis, latis, utrinquè acutis, hyalinis cinereo-pulverulescens, succo aromatico, intensè.amaro, febrifugà præditus. Ram: plurimi, recti, adscendentes ; virgati.. Forra sparsa, exstipulata, linearia vel lineari-lanceolata, coriacea, integerrima, obtusa, 1-nervia, basi in petio- lum folio.4-plo breviorenrattenuata. Penuncuzr axillares, 4-soni, supernè canaliculati, cum foliorum petiolis usquè ad cymæ basin coaliti , undè cymæ à folii basi prodire videantur. Frores pallidè flavidi , in cymulas breves aggregati, pedicellati, pedicellis crassis, brevibus, 4-gonis, medio articulatis, plurimi ad articulum post anthesin caduci. PrærLorario calycis et corollæ imbricata , folioli scilicet aliquantu- "TT (1) Idem quoque Canariensibus priscis forsan sonabat vox Oriÿama, quæ latinè scribenda Orihama ; Deum enim et divina vocabulo Or vel 4oran nominabant ,'et Achoran summus-erat iis Deus uti Ache- mencey summus princeps vel rex. Vox aoraniex hebræo TP aor lux, undè quoque Arabum deus Uro- taltes de quo mentio apud Herodotum. Syllaba 4m vel 4n pro stirpe vel ligno habenda est, sic enim plantarum nominibus sæpissimè occurrit, 4m-agante malva, An-aferque artemisia, Har-an pteris, Tin- ambuche Bryonia verrucosa, Lybium enimarticulus &. Hinc Ori kam: Dei stirps vel lignum sanctum. ( 128 ) Im majoris marginibus binorum lateralium margines sine torsione obtegentibus, quorum cujusque margo alter quarti aliquantulüm minoris marginem proximum imbricat. Cazvx brevissimus, cupulæ- formis, in dentes 4 breves acutos usquè ad basin ferè scissus. CororLa 4-petala, petalis foliolis calycinis alternantibus, isque 4-plo longioribus , erectis, demüm divergentibus , lineari-lanceolatis , 1-nerviis, glabris, concavis, apice incrassatis, inflexis, acutis, basi vix attenuatis, sessilibus, sub gynophoro inser- tis. Sramina 4, petalis alternantia, atque ïisdem aliquantulüm breviora , medio gynophoro ad sulcos inserta, Fizamewra plana, basi latiuscula , apice filiformia, glabra. Anrueræ erectæ, luteæ , oblongæ, apice angustiores ; obtusæ , antrorsüm ad latera longitudinaliter dehiscentes , sacculis demüm reversis. Pozcenx magnum, globosum, sub microscopio minutissimè scabrellum. Gynornorux ovario sublongius, columnare, glabrum, 4-sulcatum, sub-4-gonum , angulis obtusis. Ovarium gynophoro impositum , car- pidiis angustis, hirsutissimis, ad suturam ventralem stellatim inter se per stylos et nervos axillares conjunctis, demüm dorso crescente gibberosis, 1-locularibus, 1-ovulatis, testâ viridi, granulatâ, sub- carnosà , tegmine crasso, coriaceo. Ovucun incurvum, utriforme, angulo loculi superiore pendulum, podospermii brevissimi fibris apice utrinquè pileatum , raphes vasculis per podospermium et colli ova- rii crassedinem serpentibus, chalazâä magnâ cum ovuli amphitropicè reversi membranis incrassatis ad- hærente. Sryzus in alabastro vix ullus, post anthesin brevis, columnaris, 4-gonus, è stylis carpidiorum coalitis confectus, persistens, pilis medio affixis longiusculis densissimè hirtus. SricmATA in alabastro linearia , dorso hirsutissima , erecta, in pyramidem suprà carpidia collata, post anthesin lanceolata, patentia , glandulä acutiuseulà apiculata. Frucrus drupaceus , drupis 2-4, vel carpidiorum vicinorum evolutione moratä, solitariis, pedicellis & folii pedunculo superstite (laminä caducä) cum floris pedicello: connato confectis, erectis, vel sub poudere druparum recurvis, calyce persistente et gynophoro sufful- tis, suborbicularibus , vel ad faciem ventralem utrinquè compressis, rimä fibrosà sub styli basi persis- tente acutà, et cicatriculà minimä, podospermii vasorum, notatis, epicarpio tenuiusculo, granuloso, demüm sicco , extüs verrucoso , mesocarpio , et endocarpio pallidiore connatis , crassis, nigrescentibus, osseis, durissimis. SEMEN solitarium, podospermio brevi fibroso, crasso, per collum descendente pendu- lum, testà crustaceä, rufà. Emsrxo curvatus, sacco hyalino vermiculari-cochleato, apice hilo , basi cha- laz notato, perispermo carnoso, albo , ad chalazam copiosiore, induto, circumamictus. Coryzenones elongatæ, crassiusculæ, tæniæformes. RapicuLA cotyledonibus brevior, hilo conversa. Oss. Non ritè omninè (in Hook. Lond. Journ, I. c.) ovula in hoc genere anatropa diximus. In C. enim pulverulento non solùm magis minüsve curvata sed vix non campylotropa videntur. Amphitropa ergo dicenda sunt, quamvis sub ampbhitropiæ nomine conversiones flexionesque plures cumulaverunt auctores. Speciem in hortos Lutetianos Riedleus nec Broussonetius intulit. EXPLICATIO TAB. 66. B. 1. Ramus floridus et fructifer magnitudine naturali. 2. Cymula florum nondum expli- cata è folii basi erumpens pedicello scilicet communi & cum petiolo & adnato. 3. Idem cum rami segmenlo floribus explicatis ut pedicelli articulus appareat folio à dorso viso. 4. Ala- bastrum. 5. Petalorum ante anthesin sectio horizontalis ut eorum positio præflorativa bièlle lp. tre. 2. CAL LÉ 10 4 4 Tr Heher. St ( neorcCæe. Lith. de A0 J" PACA A7 ui 2272 C. Clricocciun Lirn. of rue Aicher, 2 ( 129 ) “pateat. 6. Floris sectio verticalis calyce avulso ut petalorum et staminum insertio , ovaria 2 medio secta gynophoro imposita , binis anterioribus ablatis , et stigmata 2 juniora erecta appareant. 7. Stylus et stigmata 4 post anthesin explicata. 8. Drupæ junioris axi adnatæ sectio verticalis, & epicarpium grumosum , 4 mesocarpium crassum cCartilagineum cum endocarpio conjunctum, c ovulum jam fecundum ab angulo superiori interno suspensum. 9. Ovulum fecundum, a testa, à tegmen seu saccus perispermicus, € perispermum legmini adnatum , d hili locus, e micropyle , f chalaza , g raphe, 2 embryo. 10. Fructus maturus cum calyce persistente et gynophoro, drupà alter ab axe centrali arte amotä. 11. Drupa an- trorsüm visa, & pedicellus, columnæ centralis nervi, c styli basis, d vasorum nutrientium seu funiculi cicatricula. 12. Drupa longitrorsum secta, & epicarpium, 4 mesocarpium cum endocarpio concretum , osseum , c styli basis, d semen test et sacco perispermico involu- tum, e chalaza, f micropyla. 13. Embryo sacco perispermico tectus , & exostomatis , mi- _cropylæ cicatricula. 14. Embryo. C. TRICOCCUM. Lin. 1, Ovulk 2 à carpidii tegminibus sub anthesi exstricata , axi centrali adhærentia, magni- tudine pluriès aucta et à cl. Fannià Spach cum figurà sequenti é vivo depicta. 2. Ovulum aupturum Îéngitrorshm sectum et multotiès auctum ut appareant a primina , à exostoma , € endostoma, d hilum, e raphe, f chalaza, gg secundina, 2 nucella. ar, — (2° secr.). 47 ( 130 ) RHAMNEZÆ. Browr. RHAMNUS. Browcn. Excl. Frangulà. — Rhamaus et Alaternus. Tourn. Cazvx urceolatus, 4-vel 5-fidus, laciniis 3-nerviis, patulis vel erectis. PETALA parva disci margini cum staminibus affxa, vel nulla. SramNA brevia, petalis opposita, fillamentis filiformibus, vel dilatatis, compla- natis, apice subulatis, incurvis, antheris oblongis sub medio affixis, rimâ longitudinali laterali antrorsüm dehiscentibus. Discus hypogy- nus tenuis, calycis urceolum vestiens. Ovarum globulosum , liberum. Srvii 3-4, liberi, vel basi inter se connati. STIGMATA plana , papillosa. Drupa baccata, pyrenis 3 vel 4, osseo-cartilagineis, antrorsüm fissis, medio vel lateribus circà axim affixis, farcta. SEMINA erecta, testà crus- taceà, Iævi vel scrobiculatà , dorso incrassatà, caveâ à medio ad basin apertà supernè clausà raphen excipiente, apice chalazà magnäâ, perfo- rata, tegmine fibroso. EmBryo chlamyde perispermo parco carnoso indutà obvolulus, testam totam occupans semilunatus, vel leviter incurvus testà ultrà cotyledones protractà. CoTYLEDONES magnæ, car- nosæ, tenues arcuatæ vel subplanæ, rotundato-4-sonæ, apice erosæ vel obcordatæ. RaDicurA brevissima, recta. Frurices vel arbusculæ hemisphærii borealis indigenæ. FouiA coria- cea, persistentia vel decidua , nervis primariis 3 vel 5 , ascendentibus, secundartis venisque anastomozantibus, sæpè pulchrè reticulatis. Sti- PULÆ 2, lineares vel lanceolato-lineares, acutæ, caducæ. FLORES axilla- res, racemosi vel fasciculati. ( 131 ) SECT. I. PERSEPHONITA. Flores fasciculati, sub-4-meri. Drupa 2-3-pyrena, pyrenis medio vel lateraliter affixis, embryone leviter arcuato, vel semilunato raphen amplectente. $ Coccophoræ. Drupa 2-3-pyrena, pyrenis lateraliter affixis, seminis dorso ad latus pyrenæ converso, embryone leviter arcuato. 1. RHAMNUS CRENULATA. Horr. Kew. R. frutex divaricatus , ramis validis spinescentibus ; foliis lanceolatis vel lincari-lanceola- tis, coriaceis, glabris, subdeciduis, grossè crenato-dentatis , basi cuneatis; petiolis et pedi- cellis puberalis; calyce glaberrimo, laciniis ovatis ; petalis parvis, lanceolatis ; drupis ovato- pyriformibus, glabris. Rhamnus crenulatus. Æort. Kew., ed. 1, vol, 1, pag. 263. Leña negra. Nivariensium. Espinero. Palmensium. Has. In rupibus siccis et in convallibus calidis regionis inferioris insularum Teneriffæ et Palmæ usquè ad basin regionis sylvosæ. Incumbente æstate folia excutit, et fer aphylla ingruentibus aquationibus florum fasciculis rami subnudi ornantur. Disrris. GE0G. Stirps est ex toto Canariensis. Descr. Fraurex divaricatus, 2-6-pedalis, intricatus, ramosissimus, Ramt robusti, recti, divaricati, apice spinescentes, cortice Pr vel fusco-cinereo. Fozra alterna, in ramulis floriferis approximata , ferè ver- ticillata , perennantia vel fervore æstivo caduca, ovata , lanceolata vel lineari-lanceolata , coriacea , in- tensè viridia, nitida , grossè crenato-dentata , crenulis glanduliferis , mutica vel brevissimè âpiculata, basi cuneata , subtüs fusco-venosa , venis primariis marginem versus adscendentibus ibique reflexis anastomozantibus, secundariis pulchrè reticulatis. Perrozr folio 4-plô breviores, supra cañaliculati, pilis brevissimis patentibus puberuli. Srruzæ parvæ, lineari-lanceolatæ ciliatæ , sessiles , mox deciduæ, FLores in axillis foliorum ad apices ramorum, postmodè sæpè productorum, glomerati, hérmaphroditi, Penicezrt tenues, 4-goni, incurvi, puberuli. Cazyx glaberrimus, basi hypocrateriformis, ad dimidium 4-partitus, laciniis rotatis, ovatis, acutis, intùs costato-3-nerviis, post anthesin ad apicem disci caducis, Perara 4, parva, fusca , lanceolata , squamiformia , laciniis calycinis 8-plo breviora, apice disei cum staminibus imposita. Sramina petalis opposita iisque pauld longiora , filamentis glabris, sensim dila- tatis , apice acutis, incurvis, antheris elongato-ovatis, utrinquè obtusis, infrà medium affixis, an- trorsèm lateraliter dehiscentibus. Ovarrum globulosum, læve, imo disco sessile eoque basi subadhæ- ( 132 ) rens. Sryzus brevis , 4-gonus , apice in stylos 4 divisus. Sriemara 4, papillosa. Drurx citcà basim ramo- rum annotinorum vel ad apicem ramulorum abortientium glomeratæ , pendulæ , ovato-pyriformes, apiculatæ , glaberrimæ , nuculis 2 vel 3 axi centrali lateraliter adhærentibus farctæ. SEMEN ovatum compressiusculum, triticiforme, testà tenui, durä, crustaceâ, puncticulis minutissimis scabridä, luteä,. antrorsüm laxâ, 1-nervià. Emsrvo leviter incurvus. EXPLICATIO TAB. 61. 1. Ramus floridus. 2. Ramus fructifer, ambo magnitudine naturali. 3. Ramuli segmen- Lum ut videantur stipulæ nondüm caducæ. Hæc et sequentes figuræ magnitudine auctæ sunt. 4. Florum fasciculus foliis nascentibus stipatus. 5. Flos longitrorsüm sectus laciniä calycinà cum petalo et stamine et tubi discique fragmento ademptä ut appareant partes reli- quæ et pistillum in fundo calycis sessile. 6. Stamen antrorsum visum. 7. Idem à dorse visum, 8. Pistillum. 9. Drupa transitrorshm secta ut appareat seminum positura, cujusque dorso ad pyrenæ latus converso. 10. Semen à dorso visum. 11. Idem antrorsüm visum. 12. Seminis pars postica testæ retrorsüm incrassalæ crustà exteriore et raphes vasculis ablatis ut eorum cicatrices et locus chalazæ pateat. 13. Idem testæ crustà exteriore: ademptà raphes vasculis nondüm ablatis. 14. Saccus embryoneus. SECT., II ALATERNUS. Flores racemosi, 5-meri. Drupa 2-4-pyrena, pyrenis medio affixis. 2. RHAMNUS GLANDULOSA. Honrr. Kevw. R. arbuscula , ramis ascendentibus ; foliis ovatis , acutis, glaberrimis , crenato-serratis ;. versüs basim ad venarum axillas bullosis; racemis erectis ; calyce glaberrimo; floribus hermaphroditis, petalis lineari-lanceolatis ; drupis rotundato-ovatis. F R. glandulosa. Hort. Kew., ed. 1, vol. 1, pag. 265. — Fent., Jard. Malm., tab. 34. — DC. Prodr., vol. 2, pag. 23. S'anguino. Canariensium. Has. Occurrit hæc species satis copiosa ad margines sylvarum, præsertim in valle Tegheste, de la Goleta montibusque circumvicinis et in insulà Palm : ex insulà Gomerä misit cl. Despréaux. Disrri. GEOG. Invenitur etiam frequens in insulà Maderà. Descr. ArsuscuzA 12-20-pedalis , ramis plurimis ascendentibus , fuscis , junioribus pubescentibüs: : Fori4 ovata acuta, glaberrima , nervo medio robusto, venis primariis ascendentibus, prominentibus ,.. : 7 7. ’ k Vel Lun DES 2 2 A Chi) cicniillht Noel DU Luh.de 7 / rater. z (133) secundariis reticulato-anastomozantibus, remotiusculis, subobsoletis, versüs basim bullis vacuis, intus pilosis, subtüs fissis, ad venarum primariarum axillas notata, margine cartilaginea , crenato-serrata ; crenarum glandulis caducis, petiolata, petiolis folio dimidio brevioribus, suprà canaliculatis, pilis brc- vibus simplicibus puberulis. Stiruzæ parvæ, angustæ, acutæ, mox deciduæ. Frores hermaphroditi, viri- di-flavescentes, in foliorum axillis racemulosi, racemulis petiolo parüm longioribus, erectis, peduncu- lis pubescentibus, pedicellis cylindraceis, erectis, basi bracteis mox deciduis bracteatis. Cazvx glaberri- mus, 5-partitus, laciniis lanceolatis, sub-3-nerviis, apice acutis, incrassatis. Peraza D, lineari-lanceolata, staminibus breviora. Sramina erecta , filamentis filiformibus , antheris elongato-ovatis, apice obtusis, basi cordatis, Ovarrun globosum , sessile , liberum. Srvzus ultra medium divisus. SmrewarrA lata. Dru- PÆ racemosæ, erectiusculæ, rotundatæ-ovatæ, glabræ , carnosæ, apice cicatriculà notatæ. Sema ovata, testà crustaceà læviusculà. Emsrxo leviter arcuatus > Perispermo parcissimo, CoryLEDoNESs ovato-qua- dratæ, tenues, subfoliaceæ, RanicuLa brevis. 3. RHAMNUS INTEGRIFOLIA. DC. R. fruticulus diffusus , ramis lentis; foliis alternis vel subappositis, elongato-lanceolatis 3 integerrimis, coriaceis, glabris; petiolis molliter puberulis; floribus hermaphroditis, race- ; mis incurvis; calyce piloso ; petalis nullis ; drupis magnis orbicularibus. Rhamnus integrifolia. DC., Cat. Hort. monsp., pag. 290, excl. patriâ. — Prodr., vol. 2, pag. 24. Rhamnus coriacea. Brouss., Schullz, Syst., vol. 5, pag. 291. — Nees ab Esenb., Hor. phys., pag. 114, tab. 22. | Moralito. Nivariensium. Has. Surps est propria regionis excelsioris sive hyperetesiæ insulæ Tencriffæe ; occurrit rariuscula et sparsa in rupium fissuris montium altorum (el filo de las Cañadas) qui cra- terem insulæ ingentem primævumque ad austrum obvallunt. Specimina nostra legimus non longè à pago Chasna su prà fontem 7raste de Doña Beatriz dictam. Distri8. GEOG. Species est Nivariensis. Descr. Frumcurus 2-3-pedalis, diffusus, foliosus , ramosissimus. Ram lenti, fusci ; nodosi , rugoso- striati, juniores pilis brevibus, simplicibus, patulis puberuli. Forra coriacea glabra , alterna vel subop- posita, elongalo-lanceolata, acuta, mucronulata, integerrima, margine cartilaginea, glabra, suprà lætè viridia , subtüs rufescentia , venis primariis ascendentibus , secundariis pulchrè reticulatis pellucidis. Periozx breves, suprà angustè canaliculati , subtüs carinati, utrinquè sulcati, cum folii im4 basi molli- ter puberuli. Srrurz lineares, ue , basi latiores, caducissimæ. Frores hermaphroditi ; racemosi , racemis ex axillis foliorum superiorum prodeuntibus , incurvis. Cazvx basi cupulæformis extüs cum pedicellis pilis brevissimis patulis puberes, laciniis 5, angustè lanceolatis, acutis, intüs obsoleté 3-ner- vis, disco tenuissimo. Peraza nulla. Sramwa 5, filamentis sensim usquè ad basim dilatatis ,antheris oblongis, utrinquè obtusis, dorso versüs basim filamenti recurvi apici afhixis. Ovarium globulosum : ( 134 ) 3-sulcatum, basi liberum. Sryzi 3, lati, basi canaliculati. Srremara ad apicem stylorum , obtusa, papil- losa. Drupa magna, orbicularis, carnosa, nigra. Prrexæ 3, vel abortu 2, cartilagineæ, medio affixæ. SEMEN elongato-ovatum , luteum , testä crustace, puncticulatä , caveä raphophorâ dorso ad medium usquè apertà. Emsrro breviter arcuatus, perispermio copioso. CoryLEpoxes carnosæ, albæ, rotundato- 4-angulæ, apice eroso-obcordatæ, Ranicura brevis. ( 135 ) AQUIFOLIACEÆ. DC. ILEX. Linn. FLores hermaphroditi rard monœci vel diœci. Cazvx parvus, cam- panulatus vel urceolatus, 4-dentatus. CoRoLLA rotata, 4-petala, petalis per hilamenta basi connatis, SramiNA 4 petalis alterna et cum iis basi coalïia , filamentis apice filiformibus basi dilatatis, antheris 2-locula- ribus, introrsäm et longitrorsûm dehiscentibus, filamentis dorso propè basin affixis. OvarIUm pyramidato-ovatum, sessile, liberum. Ovura solitaria, anatropa, ex apice loculi pendula. SricmATA sessilia vel stylo brevi suffulta, erecta, demüm patentia, persistentia. DruPA car- nosa , globosa , 4-pyrena, pyrenis osseis, sub-3-quetris, venoso-costatis, 1-spermis. SEmINA conformia , testâ tenui, raphe liberâ dorso ad latus percursa, chalazà apiculari amplâ. PerisPermum copiosum. Emsrvo minimus, globulosus; radiculà subnullà, cotyledonibus EXIQUIS , CTASSIs. ARBUSCULÆ vel frutices utriusque hemisphærü præsertim Americæ et Fortunatarum regionis incolæ, Asiæ perpaucæ, unica Europæ civis. RAMI sæpè fastigiati.FouA alterna coriacea, breviter petiolata, spinosa, crenata vel demüm integra. FLores axillares , fasciculati, vel breviter cymosi. | 1, ILEX PLATYPHYLLA. Nos. 1: ramis horizontalibus ; foliis latis, ovatis , nervosis , spinosis vel inermibus, cuspidatis, petiolis crassis, brevissimis ; floribus axillaribus , numerosissimis , fasciculatis , vel brevis- simê cymosis; calyce turbinato laciniis ovatis, acutis ; petalis ovatis, tenuibus , basi atte ( 136 ) nualis, apice cucullatis ; staminibus petalis subbrevioribus , filamerntis angustis, antheris oblongis ; ovario pyramidato ; stigmatibus sessilibus; drupis ad apicem columellarum bre- vium glomerato-radiantibus. Aquifolium amplissimis foliis ex insulis Fortunatis. Pluk, Alm., pag, 38 , tab. 262, fig. 1. Ilex Perado. IVob. olim, non H. Kew. Naranjero saage. Nivariensium. Has. Legimus hanc speciem in sylvà opacà Agua Garcia dictà hic totiès memoratà , sub umbrà laurorum, cà præsertim parte ubi amænissimam vallem saxa abrupta claudunt, quamque velut Anspact, si fas poetarum exemplis uti, .… Frondibus atrum Urget utrinquè latus nemoris, medioque fragosus Dat sonitum saxis et torto vortice torrens. Hujus loci situm pictor nobis J. J. Williims, exacté delineavit (Atl. tab. 4) aique ipsam arbusculam sub nomine Jlicis Perado ad tab. 9. Disrris. GEOG. Stirps esse videtur omnimodo Canariensis. Descr. Arsor 20-pedalis, pyramidata , ramis horizontalibus. For14 latè ovata, nunc 6-7 poll. longa 4-5 poll, lata, nunc 2-3 poll. longa 14 poll. lata , coriacea , glaberrima, lætè viridia, nervosa , nervis primariis divaricatis, secundariis latè reticulatis , et in venas reticulatas abeuntibus , margine cartilagi: nea , spinosa , spinis ascendentibus , vel inermia , cuspidata, rariüs mutica. Perrozr foliis decuplo vel ampliüs breviores, crassi , suprà canaliculati, utrinquè dilatati. Frores lactei, suaveolentes , per ramos etiam anni anterioris in axillis foliorum glomerati, fasciculati, vel à culcitâ seu ramulo florifero valdè depresso prodeuntes, pedunculis 1-floris vel 2-3-floris , pilis brevibus simplicibus puberulis. Cazrx bre- vis, turbinatus, laciniïis ovatis, acutis, dorso puberulis, margine ciliolatis, PEraLa ovata, basi atte- nuata, acuta, tenuiuscula, concava, apice cucullata, altius cum staminum basi et inter se connata. Sra- Mina petalis subbreviora filamentis et connectivo subfiliformibus, basi dilatatis, antheris ovatis, papil- latis. Ovarniom pyramidatum. Bacca magna, rubra. -EXPLICATIO TAB. 68. 1. Ramus floridus foliis minoribus integerrimis. 2. Folium rami junioris spinosum. 3. Ramus fructifer, cum figuris 2 præcedentibus magnitudine naturali depictus. Figuræ omnes quæ sequuntur magnitudine auclæ sunt. 4. Alabastrum. 5. Calyx. 6. Corolla arte aperta. 7. Flos sectus ut appareant partium floris posituræ reciprocæ. 8. Stamen floris ju- nioris à petalis detractum antrorsüm visum. 9. Idem à dorso visum. 10. Pistillum calyce derepto. 11. Pyrena antrorsüm visa. 12. Eadem à dorso visa. 13. ‘Semen à latere ct dorso visum ut appareant raphe et chalaza. 14. Embryo magnoperé auctus. lielle lapii inc. Lith.de À io J'*rÂicher 7. ( 137 ) Ons. I. Perado H. Kew. in insulis Fortunatis nondüm inventam cum specie nostrà olim confusam habuimus, à quâ tamen plurimis nolis quanquàm cognata differt. Cymis imprimis paucifloris floribusque parvis rubellis sepa- rabilis est et characteribus deindè plurimis validisque ità distinguenda est. ILEX PERADO. H, Kew. L. ramis pyramidato-ascendentibus ; foliis ovatis, vel subobovatis, basi attenuatis , coriaceis , crassis, integerrimis, rariüs subspinulosis, apiculatis vel muticis, petiolis crassis, brevibus ; floribus axillaribus, cymoso-glomeratis, cymis brevissimis, paucifloris ; calyce campanulato , laciniis latè ovatis, obtusis ; petalis subcoriaceis, rotundato-ovatis, obtusis, concavis ; staminibus petalis brevioribus, filamentis crassiusculis, antheris ovatis ; ovario pyramidato, obtuso, stigmatibus sessilibus ; drupis 1-3, ad apicem columellarum brevium axillarium ascendentibus. Flores parvi, rubelli. Ilex Perado. Hort. Kew., ed. 1, vol. 1, pag. 169. — Duham., ed. nov., vol. 1, tab. 2, — DC. Prodr., vol, 2, pag. 14. Tlex Maderiensis. Lemck, Encycl., vol. 3, pag. 146. Îlex crassifolia. Meerb., Je, pict., tab. 4. Has. In insulæ Maderæ sylvis non infrequens. Ad montem os T'orrinhos dictum pridiè Kal. Julii 1828 adhüc fructifera florebat, cohospitemque in sylvà vallis Ribeiro frio habe- bat Z. Aquifolium, quæ rarior. Occurrit etiam in insulà Azoricà sive Asturum Pico (Carolus Hochstetter !) ubi folia parva, rotundiora , sed species certè eadem. 2. ILEX CANARIENSIS. Porr. I. ramis ascendentibus ; foliis lanceolatis, subnervosis, inermibus, acutis , petiolis brevi- bus ; floribus ad apicem ramorum in axillis foliorum aut bractearum solitariis vel cymosis, cymis multifloris, petiolo longioribus ; calyce campanulato, laciniis rotundato-ovalis ; peta- lis rotundatis, coriaceis, concavis, obtusis; staminibus petalis brevioribus, filamentis latis ; ovario pyramidato , depresso; stylo brevi , crasso; drupis sparsis. Ilex Canariensis. Poir., Encycl. suppl., vol. 3, pag. 67. Ilex Perado. Link, ir Buch, Beschr., pag. 157, non H. Kew. — Can. Ins., pag. 157. — Buck, ibid., pag. 183, ex stationibus indicatis. Acebiño sive Aceviño. Canariensium. Has. Crescit non infrequens ad sylvarum margines apricos et in sylvulis insularum Canariensiun. Disrris. GE06. Floræ Macaronesiæ hæc species verissima cives habenda est quæ extra insulas nostras in Macerà tantummodo occurrit. Descr. Arsor 20-pedalis, pyramidalis, ramis subpatentibus , ascendentibus. For1a ovato-lanceolata 1, — (2° sEcr.). ’ 6 18 ( 138 ) vel lanceolata, 3-4 poll, longa, 1-15-lata, coriacea , glaberrima , intensè viridia , subnervosa , nervis pri- mariis divaricato-ascendentibus, secundarïis subobsoletis, margine cartilaginea , inermia , vel rariùs brevissimè spinulosa, apice acuta. Perron foliis quintuplo vel sextuplo breviores, canaliculati, mar- gine vix dilatati. Frores ad apicem ramorum ex axillis foliorum vel bractearum promissi, ramis post anthesin elongatis (undè fructus medio ramorum sparsi), nune solitarii, nunc ad apicem pedunculi com- munis cymosi pedunculis puberulis. Cazvx latus, campanulatus, laciniis rotundato-ovatis, ciliolatis. PErara rotundato-ovata, coriacea, obtusa, subconcava, ad basin breviter cum staminum basi et inter se: connexa. Sramina petalis breviora, filamentis et connectivo latis, antheris elongato-ovatis, crebro papil- latis. Ovartum pyramidato-depressum. Baccæ minores quäm in specie præcedente rubescentes. EXPLICATIO TAB. 69. 1. Ramus floridus. 2. Ramus fructifer, ambo magnitudine naturali. 3. Cymula florum æqué ac figuræ sequentes magnitudine aucta. 4. Calyx. 5. Corolla arte aperta. 6. Fructus calyce persistente stipatus. 7. Fructus horizontaliter sectus. 8. Semen cum raphe et chala- zæ parte. 9. Idem raphe ablatä. 10. Ejusdem sectio horizontalis. Ozs. Conferenda hujus arbusculæ effigies (Atl., tab. 4) quam illic cum præcedente {quæ non solùm sub umbrâ laurorum crescit, sed sylvæ margines apricos præfert), conjungere voluimus, consulenda quoque tab. 9 ubi seor- sùm depicta. œ Le] ra EÆ l'ielte dupe indicit. Celastrineæ. 07 27 LA f Le € Cd ht ti sis. eZ / 2 F Lithe. de C Aarien r Richer 7. ( 139 ) PITTOSPOREÆ. Bros PITTOSPORÜUM. Soranr. CaLyx 5-phyllus, foliolis rariüs basi connatis. COROLLA 5-petala, peta- lis liberis, unguibus erectis in tubum dispositis, laminis patentibus, æstivatione imbricatis. STAmNA 5, libera, receptaculo cum petalis in- serta , tisque alternantia ; fillamentis erectis, complanatis, apice subula- üs; antheris elongatis, dorso versüs basin affixis, 2-locularibus, loculis usquè ad apicem connatis, basi liberis, longitrorsüm lateraliter dehis- centibus. Ovariüum elongato-ovatum , angulatum , è phyllidiis 2-3 con- ectum marginibus plus minûs inflexis ad latera ovuliferis 2-3-loculare ovulis utrinquè 2-serialibus, vel 1-loculare placentis parietalibus mar- gine ovuliferis, ovulis utrinquè 1-serialibus. SrvLus columnaris, ovario brevior. SniGma capitatum , 2-3-lobatum. Carsura globosa vel pyrifor- mis, 2-3-valvis 1-locularis vel incompletè 2-3-locularis, 4-polysperma, demüm loculicidè usquè ad basin vel ad medium dehiscens. Semrna plurima resinà obtecta. Perispermum copiosum, durum, EMBRYO mi- nimus. ARBORES vel frutices qui Asiæ, Notasiæ, Polynesiæ atque Africæ pla- gas temperatiores intrà extràque lropicum utraumque, usquè ad gra- dum latitudinis 40, incolunt. Ram ascendentes. Foria simplicia, al- terna, persistentia, coriacea , integerrima , exstipulata. FLORES corym- bosi, umbellato-corymbosi vel axillares. PITTOSPORUM CORIACEUM. Horr. Kew. P. foliis ovatis, obovatisque, obtusis vel apice rotundatis, margine revolutis, coriaceis, gla- ( 140 ) berrimis; {loribus umbellato-corymbosis, pedicellis tomentosis ; foliolis calycinis lineari-lan- ceolatis, acutis, corollà 3-più brevioribus; petalis oblongis, apice rotundatis; ovario elon- gato , 3-quetro , hirsuto, 1-loculari; placentis parictalibus , ovulis plurimis medio affixis , utrinquè r-scrialibus, capsulà rotundatà, coriaceà, glabrà. Pitlosporum coriaceum. Hort. Kew., ed. 1 , vol, 3 , pag. 488. — Bot. repos., vol. 3 , tab. 151. — DC... Prodr., vol. 1, pag. 346. — Loddig., Bot. cab., tab. 569. Pittosporum laurifolium. Brouss. in sched. Wild. ex Schult., Syst., vol, 5, pag, 432. Has. Legimus hanc speciem semel tantüm ad margines sylvæ Monte de Agua dictæ propé pagum Los Silos eodem procul dubio loco quo olim Chr. Smith et cl. de Buch,eam- que in laurelis vallis de! Carizal vidit cl. Berthelot, hinc pro rarissimà habenda. Disrrre. GE0G. Occurrit unicum hoc generis specimen in Teneriffà et Maderà! undè priscæ Atlantid's, si fabula non ficta, loræ vetus erat hospes. Oss. Arbor est 12-20-pedalis cortice cinereo Oleam excelsam referens. Ovarium 5-angulare, 1-loculare, phyllidio- rum marginibus paululüm tantüm introlatis, undè placentæ parietales evadunt ovulaque ipsis extremitatibus utrin- què 4-seriata gerunt, In Pittosporo autem Tobirä (et in reliquis ex cl. Putterlick) phyllidiorum margines in septa dimidiata producuntur, placentæque ad latera seplorum sitæ ovula gerunt utrinquè 2-seriata. ( 141 ) CELASTRINEZÆ. Brovr. CATHA. Fonrsx. Genus à Celastro diversum Kunth.— Celastri Sect. Gymnosporia Arn. Frores hermaphroditi. CaLyx patellæformis, 5-fidus. CoROLLA 5-pe- tala, sub disco inserta. Discus crassus, 5-crenulatus, calycis cupulæ ad- naUs. STAMINA 5, crenulis disci sub margine inserta, petalis breviora , lisque alternantia. Ovarium basi cum disco connatum, 3-loculare. Ovura in quoque loculo 2, ad basin septorum inserta, adscendentia , basi nuda. Srvcus brevis ultra medium 3-fidus. Sncnmara 8, ad latus internum styli segmentorum papillata. CarsuLA coriacea, 3-quetra , 3-locularis, 3-valvis, loculicidè dehiscens. SEMEN in quoque loculo per abortionem 1, (rariùs 2), septi margini versüs basin insertum, ad- scendens, basi arillo brevi, cupulæformi, tectum. RAPnHE inter integu- mentum chartaceum (demüm evanidum)et testam coriaceam procur- rens. PERISPERMUM carnosum, crassurn, testæ adnatum. EmBrvo axilis, orthotropus, radiculà brevissimà. rectà, cotyledonibus foliaceis. ARBUSCULÆ vel frutices hemisphærii utriusque regionum calidiorum exirà tropicos cives. Unica Europæ extremos fines adit. Ram recti, sæpè spinosi. FoLiA sparsa, coriacea , integerrima vel crenata. FLorxs axillares , in cymulas breves digesti. Os. Catha à Celastro staminum insertione, stigmatibus divisis, ovario adnato, ovulis nudis, seminibus ad basin tantüm arillo brevi obtectis satis superque differt. In Cath placentæ axiles per spatium breve intrà margines phyl- lidiorum penetrant, ovulaque ad basin dissepimentorum inseruntur. Capsulà demüm maturà partium accremento semina à basi longiusculè removentur. Ovula autem Celastri receptaculo ad dissepimentorum basin inseruntur, nec phyllidiorum margines attingunt, Ovula in Cathà nuda sunt tardiüsque ad basin seminis explicatur arillus brevis, (142) sed in Gelastro jam ab initio ipsoque in ovulo arillus apparet cupulæformis qui mox totum obducit semen. Nescio quibus speciebus visis semina Cathæ prout Celastri « arillo coriaceo molli colorato lecta » esse scribit utilissimo opere doctus Endlicher. (Gen., pag. 1086, num. 5678.) 1. CATHA CASSINOIDES. Nos. C. ramis muticis ; foliis ovatis vel subobovatis, acutiusculis, crenatis, basi attenuatis, coriaceis , utrinquè viridibus; floribus plurimis axillaribus, cymis petiolo sublongioribus ; calyce glabro ; capsulis magnis, obpyriformibus, fuscis, glabris ; seminibus elongato-ovatis, nigris, lucidis. Celastrus cassinoides. L’Herit., Sert. angl., vol, 1, pag. 6, tab. 10. Peralillo vel Peradillo. Canariensium. Has. Invenitur hæc species in sylvulis meridionalibus Teneriffæ ad altitudinem lauro- e rum sed rariuscula. Specimina nostra legimus sub monte Zz4%a. DisrriB. GEOG. Stirps est omnino Canariensis. Descr. Arsuscuca 12-pedalis Pyrt domesticæ facie. Ramr plurimi fusco-cinerei , rectiusculi , nodosi, validi, mutici. Srruzz lineares, minimæ, fimbriatæ, caducissimæ. Forra ovata vel subobovata, acutius- cula , margine crenata vel obsoletè crenata , basi integerrima in petiolum brevem attenuata, coriacea , glabra, saturatè viridia. Frores fasciculati, axillares, gemmis sæpè aphyllis prodeuntes, in cymulas mul- tifloras digesti, pedicellis filiformibus, glabris, sub flore articulatis, apice crassioribus, foliolis minimis squamosis bracteatis, Cazyx patellæformis, glaber vel pilis minutissimis pilosus, 5-fidus, laciniis lanceo- latis, concavis, crenato-ciliatis , acutis. Corozra 5-petala, petalis calyce 2-3-pld longioribus , oblongo- lanceolatis , subobtusis, concavis , crassis, margine denticulatis, sub disco insertis: Discus carnosus, complanatus, margine 5-crenulatus, crenulis petalis alternantibus. SramiNa 5, sub margine disci in cre- nulis inserta ; filamentis subulatis, basi dilatatis; antheris rotundato-ovatis, obtusis, dorsi basi affixis, introrsis , longitrorsüm lateraliter dehiscentibus. Ovarium ovato-rotundatum, basi disco connatum , 3-loculare. OvurA in quoque loculo 2, elongato-ovata, subsessilia , collateralia , ad loculi basin angulo dissepimenti inserta, basi nuda, erecta. Srvzus brevissimus, ultrà medium tripartitus. SriemATA ad latus internum styli segmentorum papillata, revoluta. Carsuza 3-locularis , obovato-3-angularis, apiculata fusca, glaberrima, transversè rugosa, usquè ad medium loculicidè dehiscens, basi calycis cupulà persis- tente vestita. SEMEN in quoque loculo 1, (rariüs 2), elongato ovatum, nigrum, lucidum , basi arillo car- noso, diaphano,, antrorsüm fisso, obtectum, chalazä laterali per testam incrassatam procurrente. EXPLICATIO: TAB. 69 B. CATHA. CASSINOIDES. Nos. 1. Florum fasciculus, prout figuræ omnes sequentes, præter octavam, magnitudine auc- tus. 2. Flos arte apertus petalis duobus ablatis ut appareant petalorum staminumque inser- Celastrmesx. Tab. 69 B 3 J Lalla cafitneides Éz lé Ternstromiacee. : £ lrelle dapidé inc. NS A 5 / | ? 2 3 Lier / PSS Ann pi. Luhide lige Le leher 7. « € / a ES: d (143 ) tio et pistillum disco immersum. 3. Stamen antrorsüm visum. 4. Idem visum à dorso. 5. Ovarium disco immersum longitrorsim sectum ut ovulorum insertio et positura inspi- ciatur. 6. Ovarium transitrorsam sectum ut appareant loculi 3. 7. Ovulum. 8. Capsula magnitudine naturali ad medium:usquè dehiscens. 9. Eadem arterusquè ad 'basin aperta ut conspiciantur semina loculorum septis inscrta et arillo cupulæformi munita. 10. Semen. 11. Idem longitrorsüm sectum ut embryo perispermo nidulans conspiciatur. 12. Idem transversè seclum. 13. Embryo. (144) TERNSTROEMIACEZÆ. Mis. VISNEA. Lrwx. ri. Cavx æstivatione imbricatus, campanulatus, basi 1-bracteolatus, bracteolà alterà inferiore, 5-fidus, lacinüis subæqualibus, corollà bre- vioribus, coriaceis, laxis, post anthesin incrassatis auctis baccam arctè prensantibus, tubo crasso, im basi cum ovario connato, demüm suc- coso cupulæformi loto cum ovario cohærente. CoRoLLA æstivatione sabcontorto-imbricata , 5-petala, rotata, petalis *otundato-concavis, sessilibus, invicem imbricatis, imû basi coalitis, calycis lacintis alter- nantibus, caducis. SrAmiNA 12-21, corollæ basi adhærentia et cum eà receptaculo inserta, 1-seriata, petalis dimidio breviora, filamentis inæ- qualibus, tortis, planis, basi dilatatis, antheris lanceolatis, complana- lis, basi divergentibus, dorso suprà basin insertis, connectivo angusto apice in mucronem, exserto, loculis antrorsüm ad latera longitudi- naliter dehiscentibus. OvariuM conicum, calycis tubo capulæformi arciè cinctum, imà basi adnatum circumeircà (filamentorum impres- sionibus) sulcatum , supernè pilis simplicibus elongatis ascendentibus hirtum, 3-loculare, loculis 3- rariüs 2-ovulatis. OvurA ab apice loculo- rum pendula, collateralia, pyriformia, amphitropa, hilo et exostomate approximatis, raphe latà, fibrosà. Srvix 3, filiformes. SriGmaTA ad api- cem stylorum, acutiuscula, demüm plana. Bacca sicca, conoïdea, acuta, stylis coronata, calycis tubo cupulæformi ad medium usquè connata, suprà laciniis incrassatis sarcocarpiurm mentientibus vestitum, abortu sub-1-loculare, seminibus abortivis et pulpà farcta, 1-4-sperma. SEmINA 3 quelro-pyriformia, acuta, conglutinata, testà glutinoso-granulatà. ( 145 ) PERISPERMUM carnosum, EMBRYO sacco perispermico involutus, cylin- draceus, plus minès amphitropè curvatus, uncinatus. COTYLEDONES breves, lineares, incurvæ. RapicurA recta, cylindracea , cotyledonibus duplà longior. ArBOR pulchra, longæva, vel arbuscula, Canariensis, ligno duris- simo , fusco, ramis plurimis gracilibus, subintricatis, nodosis, lentis. For alterna, nitida, (juniora hirta), coriacea , serrata , subrevoluta, breviter petiolata, exstipulata. FLoRes in ramis sæpè subsecundi, axillares, solitarii vel 2-3-fasciculati, pedunculis brevibus, 1-floris, nu- tantibus, hirsutis. Oss. J’isnea T'ernstrœmiaceis veris certd adsciscenda à cæteris hujus ordinis generi- bus tam diversa est ut tribum, nisi sola esset, constitucret. Euryam aspectu et indole, foliis crenatis, floribus parvis, albis, nutantibus, atque embryone, T'ernstræmiam floribus her- maphroditis , petalorum et ovulorum positurà refert. Ternstræmiæ enim embryo in spe- ciebus quas nosmelipsi examinavimus campylotropus aut ferè campylotropus, Zisneæ minüs curvatus et amphitropus ut videtur dicendus Cneoreas in memoriam reducit ; am- bobus autem generibus tot irregularitatibus diversa est ut sui omnind generis semper pro- cul dubio habebitur. Ebenaceis per Royenam (cui calyx quoque campanulatus post anthe- sin baccam foliolis auctus convergentibus fovet et ovarium imà basi subadhærens, ) accedit, sed corollà vix verè zygopetalà , staminibus indefinitis r-seriatis, perispermo carnoso, em- bryonis formä et situ ab ordine toto discordat. Genus notabile insulis Fortunatis proprium nec adhuc botanicis rit explicatum descriptione prolixiore et partium iconibus amplis il- lustrare voluimus. Plantæ integræ effigie bonam jam nuper in iconibus evulgavit celel. Hooker, nec malam olim cum observationibus de ovario bonis edidit cl. Colla. VISNEA MOCANERA. Linn. FIL Visnea Mocanera. Linn. fil, suppl., pag. 36. — Lamck., E neycl., vol. 4, pag. 208. — 17 illd., Syst. pl, vol. 2, pag. 926. — Borr, Iles Fort., tab. 7. — Colla ; Hort. rip., pag. 146 , tab. 32. — Hook., Ic., vol. 3, tab. 258. — Endlich., Gen. plant., pag. 1018 , et suppl., 2, pag, 81. Has. Stirps hæc venusta occurrit copiosa inter reliquas arbores sparsa sylvarum Canariæ, Nivariæ, Palmæ, Gomeræ et Ferri. Disrris. G0G. Arborem Mocan ordinis intertropicalis prodromum extra insulas For- tunatas nullus adhuc legit. Ile — (2° SECT.) 19 à ( 146 ) Oss.Ë fructu hujus stirpis syrupum quemdam Chacherquem dictum paraverunt Gætuli Canarienses quem nunc Lamedor de Mocan vocant coloni Hispani , eumque quibus cita est alvus et in faucium doloribus exhibent. Vi astrin- genti (ob copiam succi acidi à gallä extracti quo redundat) et refrigeranti gaudet. Remedium à beato Saviñon me- dico et philosopho Lagunensi in bæmorrhagiis internis et in hæmophthisi éfficax expertum est. Cavum inter ramos . . : k truncorum vetustorum quo aqua pluvialis retinetur Guarsamo Ferri incolæ vocant. EXPLICATIO TAB. 69. B. VISNEA MOCANERA. LinN. FIL. 1. Alabastrum junius calycis æstivationem ct bracteolas exhibens. 2. Idem laciniis caly- cinis recisis ut conspiciatur pelalorum æstivatio. 3. Idem corollà direptà undè stamina in æstivatione circà pisüllum imbricata patefaciantur. 4: Corolla ablata et arte aperta ut-pe- tala basi connata sese invicem imbricantia cum staminum cohorte videantur. 5. Petalum exterius stamina 3 medio gerens, marginibus, qui petala contigua imbricabant, nudis. 6. Petalorum interius stamina 5 suffulciens. 7. Stamen antrorsüm visum. 8. Idem à dorso visum. 9. Fios medio sectus ut corollæ staminumque insertio et ovarii positura ‘pateat lo- culis duobus ad latera apertis ut septum et ovula pendula videantur. 10. Ovarium stigma- tibus coronatum loculi alterius dorso resecto ut ovula 3 collateralia ab apice pendula perci- piantur. 11. Ovarium integrum cum calycis fundo cohærens laciniis et tubo detractis ut pars ejus inferior glabra et staminum impressorum sulcis striata appareat. 12. Ovarium transversè sectum loculis 3 3-ovuliferis patefactis. 13. Ovulum magnoperè auctum ut ap. pareat & funiculus, à exostoma, c embryo, d raphes vascula. 14. Ramulus magnitudine naturali fructus calyce incrassato baccam mentiente coopertos gerens. 15. Bacca calyce abrepto, parte tubi interiore fructu connatà cupulam referente. 16. Bacca calyce incrassato obtectum longitrorsum secta. 17. Eadem transitrorsum secta , & calyx incrassatus , à à se- mina propé angulum flexionis secta , c cc semina abortiva , d ‘vascula axis. 18. Bacca inte- gumento exuta ut appareant semina irregulariter inter se agglutinata. 19. Eadem semini- bus 2 ademptis ut reliqua videantur axi adhærentia , & a semina, & semen abortivum. ; 20. Semen integrum. 21. Idem longitrorshm sectum , & testa, d chlamys perispermophora, c embryo, d raphes vascula, e chalaza. 22. Embryo chlamyde perispermophorä inclusus a hili à chalazæ vasculorum cicatrices. 23. Embryo valde uncinatus. 24. Embryo ob se- minis formam minüs uncinatus. (147) UMBELLIFERÆ. Jus. ( TRIB. I. MULINEZÆ. DC. DRUSA. DC. Cazyx limbus inconspicuus. PETALA ovalia, integra. Frucrus ovalis. MERICARPIA compressissima , 5-juga , jugo dorsali et 2 intimis filiformi- Bus, 2 intermediis marginantibus, flexuosis, in alam expansis, ala den- talo-sinuata, dentibus apice glochidato-stellulatis. VALLECUL& et Vir- TÆ nullæ. CommissurA angustissima. SEMEN compressissimum. STvrt basi incrassati. Haprrus. Caules numerosissimi, intricatissimi. Folia opposita petio- lata, cordata, triloba, lobis crenatis. Umbellæ pauciradiatæ. Flores albi. Fructus compressissimi alati, alæ dentibus glochidato-stellu- latis. | 1. DRUSA OPPOSITIFOLIA. DC. Drusa oppositifolia. DC. in Annal, du Muséunt d'Æist. nat. de Paris, tom. 10, pag. 466 , et Prodr., Syst. veg., vol, 4, pag. 80. Sycios glandulosa. Poir. in Dict. encycl., vol. 7, pag. 155. Bowlesia oppositifolia. Buch. ubers. Can. ins., pag. 34. Has. In nemoribus et petrosis umbrosis Teneriffæ à littore maris usquè ad regionem sylvosam. DiSTRIB. GEOG. Species Canariensis. Descr. CauLEs debiles, numerosissimi , ramosi , intricatissimi , plantis vicinis , galiorum more, invol- ventes , eisque , pilis adjuvantibus, adhærentes, undiquè pilis diversis sparsi. Pili alii longiusculi et NU CO Reg RE PAP TA ETS, EPA OUT 29 PAU T (1) Umbelliferarum ordinem pro opere nostro elaboravit cl. atque amiciss. Philippus Parlatore, Professor Florentinus. (148) crassiusculi, apice glochidato-stellulati, ali sessiles et molles, stellulati vel rar simplices. FozrA lon- glusculè petiolata, petiolis pilis diversis, ut caules, tectis, basi vix vaginantibus, opposita, cordata, triloba, lobis latis, grossè crenatis, præsertim terminali, acuminatis . in paginâ superiore pilis simplicibus , in inferiore pilis stellulatis sessilibusque, et in nervis pilis stellulatis, aliisque rigidis apice glochidato- stellulatis sparsa , margine pilis mollibus simplicibus ramosisve ciliata. Invoruerum nullum. Umserrx axillares, pauciradiatæ, pedunculis sæpiüs bifidis, bifloris. FLores par vi, albi. Cazvx inconspicuus. Prrara ovalia, integra, alba, extüs pilosa. Srama quinque, epigyna, petalis alterna , et subbreviora. Anraerz parvæ, ante anthesin albæ maculis purpureis parvis undiquè notatæ. Sryr 9, stigmatibus acutis. Frucrus ovatus, glaber. Mericarrra 2, compressissima, 5-juga, jugo dorsali et duobus interioribus filiformibus, pilis stellulatis, glandulosis, præsertim in junioribus sparsis, jugis duabus intermediis marginantibus, flexuosis, in alam expansis, alà sinuato-dentatä, dentibus basi dilatatis, apice glochidato-stellulatis, pilos caulium imitantibus. SEMEN compressissimum. PERS ERMUM carnosum. EXPLICATIO TAB. 78. 1. Ramus frucüfer et floridus magnitudine naturali. 2. Rami segmentum magnoperé auctum ut appareant pili biformes; figuræ quoque reliquæ omnes magnitudine plus minüs auctæ sunt. 3. Pilus glochidatus. 4. Folii fragmentum facies superior. 5. Ejusdem facies inferior. 6. Flos. 7. Petalum à dorso visum. 8. Stamen antrorsüm visum. 9. Idem visum à dorso. 10. Ovarium stylopodiis stylisque coronatum petalis staminibusque avulsis. 1 1. Se- men. 12. Idem mericarpio altero ablato. 13. Mericarpii dens glochidatus. 14. Pedunculus cum carpophoris fructu ablato. 15. Fructus medio horizontaliter sectus. 16. Embryo. TRIP, II. AMMINEZÆ. K ocx. HELOSCIADIUM. Kocu. CaLvx margo 5-dentatus, vel obsoletus. P£rALA ovata integra, apice inflexo. Frucrus à latere compressus, ovoideus, vel oblongus. Meri- CARPIA Jjugis 5, æqualibus, subrostatis, 2 lateralibus marginantibus. VALLECULÆ univittatæ. STy1i breves reflexi, vel recurvi. CARPOPHORUM integrum, liberum. SEMEX gibbo- vel tereti- convexum, anticè planius- culum. Hasrrus. Plantæ perennes, subrepentes, palustres. Caulis striatus. Folia pinnatisecta, sgmentis dentatis. Umbellæ composite. Involu- crum subnullum aut oligophyllum. Flores albi. Tab nus | Véde Lapide inc. Embellférac Lith. de fige Le lacher ( 149 ) 1. HELOSCIADIUM NODIFLORUM. Kocx. H. caule basi procumbente, subrepente, foliis pinnatisectis, segmentis oblongis, æquali- ter serratis, impari subtrilobo, umbellis oppositifoliis, subsessilibus vel breviter peduncula- iis, involucris subnullis. | Helosciadium nodiflorum. Koch, Umb., pag. 126, et Syn., El. germ. et helv., pag. 283. — Hooker, Brit. Flor., edit, 2, pag. 195. — Reich., FL germ. exc., vol. 3, pag. 475. — DC, Prodr., vol. 4, pag. 104. Sium nodiflorum. Linn., Sp. pl., pag. 361. — Smith, Engl. Fl., vol. 2, pag. 57, et Engl. bot., vol. 9, tab. 639. — Host, F1. austr., vol. 1, pag. 381.— Gaud., FT. helo., vol. 2, pag. 434. — DC., F4 fr., vol. , part. 1, pag. 300. — Ten., F1. nap., vol. 8, pag. 309. — Bertol., F1, ital., vol. 2, pag. 275. Seseli nodiflorum. Scop. F1 carn., edit. 2, vol. 1, pag. 213. Has. In udis insularum Canariensium ad scaturigines apricas. Disrris. G:0G. Ad fossarum margines, ad scaturigines , et in paludosis totius Europæ frequentissimum. AMMI. Lixnn. Cazvx margo obsoletus. PETALA obovata cum lacinulà inflexà, emar- ginato-bilobà , lobis inæqualibus. Frucrus à latere compressus , ovalo- oblongus. Mericarpra jugis 5 filiformibus, acutis, lateralibus margi- nantibus. VALLECULÆ univitiatæ, vittà prominulà costulam minorem efformante. SEMEN tereti-compressum, anticè planiusculum. Srvit breviusculi, recurvi, apice subcapitati. CaArpornoruM filiforme, bifi- dum, partitionibus apice subcapitatis. Haerrus. Caulis alternè ramosus. Folia decomposita, laciniis lancco- latis vel sæpè filiformibus. Involucrum et involucella polyphylla, mul- tifda vel indivisa. Flores albi. 1. AMMI MAJUS. Lan. A. foliis pinnatisectis, laciniis omnibus margine cartilagineis, argutè serrulatis, foliorum inferiorum simplicibus, lanceolatis, superiorum trifidis. Ammi majus. Linn., Sp. pl, pag. 349. — DC, Prodr., Syst. veg., vol. 4, pag. 112, — Desf.; F1. ( 450 ) ail., vol, 1, pag. 245. — Host., Fl. austr., vol. 1, pag. 357. — Guss., Fl. sic., Prodr., vol. 1, pag. 333. — Bertol., F1. ital., vol: 1, pag. 252, — Roem. et Schuliz, Syst. ver, vol. 6, pag. 528. Has. In arvis insulæ Palmæ frequens, Teneriffæ (Brouss., herb.) et in Canarià (Des- préaux). | Disrris. 6r0c. In Europà medià et australi frequentissimus. Crescit etiam in Oriente et in Ægypto. 2. AMMI VISNAGA. Lamx. A. foliüs tripinnatis, foliolis lineari-filiformibus, mucronulatis, umbellæ fructiferæ , con- cavæ radis contractis , Induratis , involucris polyphyllis, multifidis, filiformibus, umbellæ subbrevioribus; involucellis polyphyllis simplicibus umbellæ subæqualibus. Ammi Visnaga. Lamk, Dict. ercycl., vol. 1, pag. 132, — DC. Prodr., vol. k, pag. 113. — Desf., FT. all, vol. 1, pag. 245. — Ten,, F1. nap., vol. 3, pag. 286. — Guss., FI. sic. Prodr.., vol. 1 pag. 332. — Bertol., Fl. ttal,,.vol. 1, pag. 154. — Smith, FL græc. Prodr., vol. 1, pag. 186. Bisnaga aut Visnaga. Palmensium. Has. In arvis insulæ Palmæ propè los Sauces copiosissimum. Disrrte. GE0G. In arvis Europæ mediæ et australis et Africæ borcalis frequens et in Caucaso. In Galliä meridionali (DC.), Italià, Sicilià (Guss. Parl.), Græcià (Sibth.), Algerià (Desf.), in Caucaso (Marsch. à Bicb.). APIUM. Lin. Caryx margo obsolelus. PETALA ovaia, integra, Frucrus subrotun- dus, à latere contractus, didymus. MEricarpia jugis 5, subcostatis, æqualibus, 2 lateralibus marginantibus. VALLECULÆ univittatæ. Com- MISSURA 2-vittala, CARPOPHORUM indivisum. SEMEN convexum anticè planiusculum. Hagrrus. Caulis ramosus, erectus, striatus. Folia pinnatisecta , seg- mentis cuneatis, incisis. Umbellæ terminales et laterales radiatæ. Petala ex albo viridia vel alba. 1. APIUM GRAVEOLENS. Lrxwn. À. foliis inferioribus pinnatis, foliolis ovato-cuneatis, incisis, dentatis, superioribus tri- partilis, dentatis. (451 ) Apium graveolens. Linn., Sp. pl, pag. 370. — DC., Prodr., vol, 4, pag. 101. — Smith, Engl. F1, vol. 2, pag. 76. — Fl, dan., tab. 790. — Host, F1. austr., vol. 1, pag. 400, — Gaud., F1, helv., vol, 9, pag. 492. — Koch, Syn. F1. germ. et heb., pag. 289. — Ten., Fl. nap., vol. 3, pag. 336. — Guss., F1. sic. Prodr., vol. 1, pag. 343. — Bertol., F1, ual., vol. 2, pag. 258. — Desf., FL. ail., vol. 1, pag. 266. Seseli graveolens. Scop., F1. carn., ed. 2, vol. 3, pag. 215. Apio. Ganariensium. Yendro. Palmensium. Has. Ad scaturigines præsertim maritimas insularum Canariensium. Distris. GEOG. In paludosis totius Europæ et Africæ borealis, nec non in Mexico. . PIMPINELLA. Linn. Cazvx subnullus. PETara obovata, emarginata, cum lacinulà inflexà , canaliculatà. Frucrus à latere contractus, ovatus, stylopodio pulvinato coronatus. MericarriA jugis 5, filiformibus, æqualibus, lateralibus marginantibus. VALLECULÆ multivittatæ. Srvu duo reflexi, Breves. CArRPoPHORUM liberum, bifidum. SEMEN gibbo-convexum, anticè planiusculum. | is Hasrrus. Plantæ perennes. Caules erecti, ramosi , infernè ex petiolis basi vaginantibus-incrassati. Folia radicalia pinnatisecta, ssgmentis inciso-serratis, caulina minüs composita et subsimplicia. Umbellæ et umbellulæ multiradiatæ sine involucro involucellisque. Petala alba. Fructus in speciebus Canariensibus villosus. Os. Species Canarienses ad illam sectionem Pimpinellæ pertinent, de quâ ex sol, ni fallor, fructuum villositate suum Tragium cl. Sprengelius constituit ; sed ego cl. Candollei sententiam, qui ad Pimpinellas Tragii species retulit, secutus sum. 1. PIMPINELLA BUCHIL Wess. P. tota cano-pubescens , caule basi in rhizocephalum incrassato , supernè ramoso-subtri- chotoma, foliis radicalibus pinnatisectis, segmentis 7, obovato-cuneatis, inciso-serratis, ter- minali trilobo ; fructibus tomentosis. Tragium Buchii. #7/ebb, icon. 73. S Pimpinella Cumbræ,. Buch, ubers. can., pag. 29, et Beschreib. , d_ Can. Ins., pag. 152.—DC., Prodr., vol. 4, pag. 120. Tragium incanum. Choisy ir DC. Prodr.,1. c. (152) Has. In rupium fissuris montium excelsorum insulæ Teneriffæ, qui Filo de las Caña- das dicuntur. CI. Webb et Berthelot legerunt ad fontem Rosæ et ad montem de! Limon super vallem Orotavæ. Disrris. GEoG. Species Canariensis. Descr. Ranix . . . . . Cauris erectus, 2-3 pedes altus, teres, striatus, pennæ anserinæ crassitiem ferè æmulans, fistulosus, subaphyllus, supernè ramosus. Ram1 inferiores solitarii, remoti, supremi ut pluri- müm trichotomi, apice umbellä terminati. Fozra radicalia numerosa, longè petiolata, petiolis subangu- latis, infernè brevi tractu dilatatis, et caulis basin ferè vaginantibus , in vaginæ marginibus crebrè æqualiterque ciliatis, ibique rhizocephalum efformantibus. Focra pinnatisecta , circumpscriptione ob- longä , segmentis 7, carnosiusculis , lateralibus obovato - cuneatis , inciso-serratis , Segmento terminal trilobo , lobis cuneatis inciso-serratis. Focia caulina diversa sunt. Foriuu quod in parte caulis inferiore quandoquè invenitur ejusdem formæ ut radicalia ; caulina ver superiora brevissima , in ramorum basi sita, breviter petiolata, petiolis vaginæformibus , margineque ciliatis , pinnatisecta , segmentis angustè linearibus acutis, incisis, sed margine integris, folia suprema simplicia et linearia. Ixvocucerum et invo- ucelli nulli. Uusezcæ radii sæpè 7, sed quandoquè 6-8, pollicem ferè longæ, teretes, subæquales. U- BELLULÆ radii 9-14, longitudine inæquales, 1-2 lineas longæ. FLores parvi. CorozLa alba, petala ovata, concava, dorso-villosa, apice angusta et ferè in laciniam producta, lacinia inflexa, superne canaliculata, undè emarginata videtur. Sramina 5 alterna, filamentis albis, longis, per æstivationem incurvatis. Ax- rserÆ bilobæ, glabræ, turgidiusculæ , flavæ. Sryzr duo reflexi , flavescentes, apice capitati. Srrcoronrux flavum pulvinatum. Frucrus (haud maturum vidimus), junior tomentosus. SEMEN convexiusculum anticè planiusculum. Os. Nomen specificum Cumbræ à cl. Buchio adhibitum, qui cumbre (i. e. altitudinem) insularum Canariensium locum esse credidit, rectissimè cl. Webb in illum Buchii mutavit, quia ab Hispanis Cumbre nomine omnia montium juga planiora noscuntur. EXPLICATIO TAB. 73. 1. Planta integra, ad collum radicis secta. 2. Flos magnoperé auctus. 3. Petalum auc- tum antrorsüm visum cum Jacinià inflexà , dorso canaliculato. 4. Umbella fructifera aucta. 2. PIMPINELLA DENDROSELINUM. Waps. P. glabra, caule frutescente, basi eléngato, ramoso ; foliis radicalibus , caulinisque infe- rioribus pinnatisectis, segmentis 7-9 obovalo-cuneatis , venoso-reliculatis, inciso-serratis, terminal trilobo; fructibus villosis. à Tragium Dendroselinum. /7/ebb, ic. Perdil. Canariensium. Culantrille. Palmensium. Has. In rupibus altis Teneriliæ legerunt cl. Webb ct Berthelot sine flore et fructu in Tab. 73 =—"| Z£elle lp enucédit. 7 Lt de Adrien, rue Licher met ï L'Ut Sue Let) AR 1 Vu « Botanique. LS dax | Le is Embelliferz. 77 and del. er | LA TD D 7777 EL) le étant “La 4 Létlh de (hdi vire lhochiuss - (153) fissuris rupium quæ Roques de Guimar vocantur, nec non in convalle del Rio insulæ Pal- mæ. Descriptionem nostram ex speciminibus Palmensibus fecimus. Descr.. Pranra tota glabra, pallidè viridis. Cauuis frutescens, elongatus, longo tractu petiolis folioram inferiorum marcescentium basi dilatatis obductus, foliosus, 2-3 pedes altus, glaber, striatus, fistulosus, ramosus, ramis alternis. FouiA radicalia et caulina inferiora longiusculè petiolata, petiolis siriatis, basi in vaginas nervosas margine ciliatas dilatatis, pinnatisecta , segmentis 7-9, obovato-cuneatis , pulchrè venoso-reticulatis , inciso-serratis , lobatisve , inferioribus petiolatis , superioribus subsessilibus , sessili- busve, terminali ovato, trilobo, lobis inciso-serratis. Cowrosir10 foliorum ut in ommibus umbelliferarum speciebus supernè decrescit, et segmenta mins incisa sunt, sed basi attenuata, in foliis supremis verù integerrima. Umnezra ferè magnitudine Pimpinellæ peregrinæ , involucro omninè carens, umbellulæ involucellis destitutæ. Umbellæ radii sub-10, longitudine subæquales, villosulæ. Uusezzuzæ 9-13 ra- diatæ , radis villosis. Corozza alba , petala obovata , concava supernè canaliculata, extùs pubescentia, cum lacinulà inflexä. Sryzr 2, brevissimi, ? lin. ferè longi, juniores erecti, apice capitati. Frucrus villo- sus, sub lente 5-costatus; maturum non vidi. EXPLICATIO TAB. 72. 1. Caulis pars superior cum folio , cæteris ablatis , et tantüm petiolorum basi semivagi- nantium vestiti. 2. Caulis pars suprema folia caulina superiora umbellasque gerens magni- tudine naturali. 3. Flos auctus. 4. Petalum auctum , antrorsüm visum ut appareat lacinula inflexa , dorso canaliculata. 5. Fructus junior auctus, cum pedicello partiali, stylopodia bifido stylisque apice capitalis coronatus. BUPLEURCUM. Lann. Cazyx margo obsoletus. PETALA integra, subrotunda, arctè mvoluta, cum lacinulà lat, retusà, inflexà. Frucrus à latere compressus, vel subdidymus, stylopodio depresso coronatus. MERICARPIA jugis 5, alatis, acutis, fliformibus vel subnullis, valleculis vittais aut evittatis, lævi- bus, granulosis aut rugosis. CarpopnoRuM liberum , bifidum. SEMEN tereti-convexum, anticè planiusculum. Harrus. Herbæ glabræ, annuæ vel perennes. Caulis ramosus. F olia simplicia integerrima. Flores luteï, rard albi. 1. BUPLEURUM GLAUCUM. Dec. B. caule herbaceo, humili, ramosissimo, diffuso ; foliis lincari-lanccolatis, umbellis termina- 111, — (2° SECT.) 0 ( 154 ) libus subtriradiatis, latoralibus incompletis, involucri involucellorumque foliolis quinis, lanceolato-linearibus, margine serrulatis, umbellà longioribus ; fructibus subejugatis, sub- lævibus vel granüloso-muricatis: Bupleurum glaucum: DC., Fl. fr. suppl., pag. 515. — Proûr., vol. 4, pag. 127. — Guss., PL rar., pag. 115 , tab. 93, fig: 2, el FT. sic. Prodr., vol. 1, pag. 314. — Bertol., F1. üal., vol, 1, pag. 148. — Reich, Cent. 2, pag. 60, tab. 168, fig. 299. Odontites glauca, Spreng. in Roem et Schullz, Syst. veg., vol. 6, pag. 383. Has. In campis siccis insulæ Larncerottæ. Disrris. Gc0G. In Europà meridionali, in Gallià, Hispani, Sicilià, Corsica. Ons. Species à Bupleuro semicomposilo vix distincta et forsan ut ejusdem varietas consideranda. Ipso in speci- mine plantæ Canariensis sæpè vidi fructus nunc ferè totidem læves vel granulosos et scabros. 1. BUPLEURUM ACIPHYLLUM. Wzs8,1c. 70. B. caule fruticoso, ramoso, ramis virgalis, alternis; foliis coriaceis elongato-lanccolatis , subfoliatis, mucronatis, sessilibus, multinerviis ; umbellis multiradiatis, involucri nvolucel- lorumque foliolis quinis, brevissimis, acutis; fructibus 5-jugatis, oblongis, rugoso-lacunosis. Has. In rupibus abruplis siccis convallium Teneriffæ. CI. Webb et Berthelot legerunt in convalle Masca et alibi, nec non in Canarià ad fauces Degollada de Manzanilla et in convalle de Guayadre legït cl. Despréaux. Disrris. GEOG. Stirps Canariensis. Desce. Ranix . . . . . Cauxus fruticosus, ramosus, cylindricus, cortice lævi, rimoso, fusco. Ram: ut plurimüm subpedales, sed quandoquè tres vel quatuor pedes etiam alti ; alterni, erecti, virgati, glabri, striati, teretes, supernè subangulati, foliosi, apice divisi, ramulis umbelliferis dichotomis, Wozra coria- cea, elongato-lanceolata, subfalcata, mucronata, integerrima, concaviuscula, 2:3 lineas lata, 2-24 pollices longa , multinervia , glabra, glaucescentia, sessilia, ramorum semivaginantia, inferiora crebriora, supe- riora remotiuscula breviora, 5-9 lineas longa, 1-1-4 lin. lata. Rawvurx longitudine inæquales , inferiores breviores , superiores ferè eamdem altitudinem attingentes, et ferè corymbosi,præcedentibus magis divisi, angulosi , striati, glabri, sæpè foliolo brevi , lanceolato , acuto , bracteante aucti. Uusezzæ 7-11 radiatæ, radiis 8-10 lineas longis, substriatis ; umbellulæ parvæ. Ixvozucerum et involucella pentaphylla, foliolis brevissimis, ferè 5-1-lineam longis, lanceolato-linearibus, acutis. Peraza subrotunda, arctè involuta, concava, lutea, dorso canaliculata et è rubro nigrescentia, lacinulâ inflexä , latä , retusä. Frucrus oblongi, maturi nigrescentes, 5-jugati, jugis crassiusculis, subcrispatis , inter juga rugoso-lacu- nosi, glabri. Anrxerz bilobæ. Varcecuzz vittatæ. Srycoronium depressum , sabrotundum, margine cre- nulatum. Sryu duo, reflexi, subcapitati. Carpornorux bifidum. Umbelliferæ. Botanique . | r L Lg tant tel. ; , . TD Ve 7244 7 géo Dre CH 2 Lith. de a ELreeie CE Riche, ( 155 ) EXPLICATIO TAB..70.. _5.Ramus floridus , magnitudine natural, 2. Flos cum reliquis figuris magnoperé auctus. 3. Petalum antrorsum visum ut lacinula inflexa appareat. 4. Idem à latere visum. D. Sta- men junius. 6. Filamentum antherà ablatä. 7. Stamen. 8. Fructus junior cum stylopodio et stylis. 9. Fructus transversé sectus. 10. Idem multotiès auctus ut videantur meliore modo jJugæ et vittæ. TRIBUS. III SESELINEÆ. Kocx. TODAROA. Parx. Carvx 5-dentatus, dentibus subulatis, persistentibus. PETArA oblonga lacinulà inflexà, brevi, acutiusculà , integrâ. Frucrus obliquè ovato-oblongus apice, attenuatus, sectione transversali subteres. Merr- cARPIA cymbiformia, jugis 5, costatis, costis 3, dorsalibus obtusis, æquidistantibus , obliquis, 2 lateralibus marginantibus, crassioribus, latioribus, rectis. VALLECULÆ univittatæ, vittæ grandes, vacuæ. Facies commissuralis concava , 2-vittata. SEMEN semiteres, anticè concavius- culum. SryLoronum oblongum , conicum , stylis brevibus, rectis coro- natum. CarpopnoruM filiforme bipartituns. Haprrus. Caulis supernè alterne ramosus, strictus. Folia supra decomposila, flaccida , aurea , foliolis pinnatifidis, linearibus. Flores par vi, albr. O8s. Genus à Peucedano distinctissimum, nec ad Peucedaneas unquàm referendum. Inter Seselineas tantüm ad Seseli accedit, à quo distinctum calycinis dentibus subulatis, lacinià petalorum integrà, fructu elongato, apice attenuato , stylis rectis. Augustino Todaro botanices Siculæ eégregio cultori el amico meo spectatissimo genus hoc dicavi. s; 1. TODAROA AUREA. Par. Peucedanum aureum. Soland!, in Hort. Kew., ed. 1, vol. 1, pag. 341. — DC., Prodr., vol. 4, pag. 178, ex specimine Massoniano Musæi Banksiani et ex herbario Candollei à el. Webb visis non Ker., nec Spreng. Has. In fissuris rupium Tencriliæ præsertim in regione inferiore. Disrri. GEoGr. Species Canariensis. Descr. Pranra tota glaberrima , fructu excepto. Rapix lignescens'. . . . . . Cauzis subtripedalis erectus, basi ferè digiti minimi, in medio penræ anserinæ crassitie, basi fortiter striatus, glaber, teres, fistulosus, supernè alternè ramosus. Forxa petiolata, petiolis teretibus, basi vaginantibus, vaginis rubris, striatis, margine lata membranacea, flavida, ex rupibus dependentia, demüm ex virescenti aurea, ter- nato -supradecomposita , segmentis circumscriptione ovato-oblongis , pinnatifidis , laciniis linearibus, acutiusculis, integris, incisisque, Ixvoruerum 3-5-phyllum, lacinis linearibus subulatis, integris, longi- tudine valdè inæqualibus. Umseræ radii 20-30, basi paululüm dilatatæ, teretiusculæ, striatæ, sublentè scabriusculæ. InvozucezLa 5-7-phylla, laciniis linearibus, subulatis, subæqualibus. Gazvcis dentes bre- ves, subulati, persistentes. Perara oblonga , concava, alba , margine sublentè scabriuscula , lacinulà in- flexä acutiusculä. Frucrus aureus, obliquè ovato-oblongus, apice attenuatus, sectioni transversali sub- teres , junior subtomentosus, adultus pilis brevibus albis sublentè sparsus, 2-1 lin. longus, lineam latus. Merrcarrra cymbiformia, jugis 3, costatis, costis obtusis, tribus dorsalibus æquidistantibus, pa- rm obliquis, minoribus, duabus lateralibus marginantibus, latioribus, crassioribus, rectis. VarLecuzx nigrescentes, univittatæ, vittæ grandes, vacuæ, Faces commissuralis 2-vittata, concaviuscula, extre- mitatibus tanttum alium mericarpium contingens et cum illo latere altero excavationem efformans. SryLoropium conicum, glabrum. Srvyzr breves, 5-5 lin. longi, recti, stigmatibus capitatis obtusis. Carpo- Pxorux filiforme, in medio bipartitum. FizAmENTA alba, recurva. Anrueræ didymæ, obtusæ. Ogs. ex WE»p mss, Auream hanc speciem non ob florum (qui albescunt) colorem in horto Kewensi dixit celeb. Solander, sed quia cùm maturantur flavescunt et veluti auro illita nitent semina, cauies, folia. Plantam ipsam Solandrianam in Musæo Banksiano inspeximus. Magnus autem à nomine ortus est error; Ferulæ speciem (Ferulam Linkii, Nob.) ob flores aureos pro Peucedano aureo Soland. auctores ferè omnes habuerunt. Eam icone illustravit el. Ker., Bot. reg., 1. c. Candolleus plantam Solandrianam à Broussonetio acceptam in herbario servavit, sed iconem Kerianam citat. Ferulam esse primus vidit Linkius, sed Peucedanum aureum verum fuisse putavit. Stirpe utrâque in loco natali recognità et speciminibus archetypis revisis, solvitur tandem dilemma. EXPLICATIO TAB. 74. 1. Ramus floridus magnitudine naturali. 2. Folii pars. 3. Flos cum reliquis figuris, mag- noperè auclus. 4. Petalum antrorsüm visum. 5. Calycis dentes cum stylopodio et stylis. 6. Fructus latere visus. 7. Fructus facie dorsali visus. 8. Mericarpium facie commissurali visum cum carpophoro. 9. Idem magis auctum. 10. Mericarpii sectio transversa ut costa- 0 ON . . . . a: " rum longitudo meliüs appareat, el vittæ in valleculis et in commissurà. TINGUARRA. Pan. Cazvx margo 5-dentatus, dentibus subulatis persistentibus. PETALA - NUS SN PEN NT - delle Crpestucratit. PA Létie us À 1 (ETAT Tinbelliferse. NES RO ON A 27) LUC. 7 x ". a 4. ( 157 ) oblonga, lacinulà elongatä, cuspidatà inflexà. Frucrus oblongus utrin- què attenuatus, sectione transversali subterete. MeRICARPIA jugis 5 cos- tala, costs 3 dorsalibus,2 marginantibus, omnibus crassis, obtusis. subæqualibus. VALLECULÆ trivittatæ. CommissurA plana , multivittata. SEMEN anticè concavum, subreniforine, CArpopnorum bipartitum. STYLOPODIUM conicum, stylis rectis coronatum. Hagrrus. Caulis ramosus, erectus, striatus, glaber. Folia glabra, glauca, triternatisecta, segmentis grandibus, subtrifidis, incisis. Flores parvi, flavi. Fructus tomentosi, Seseli species. DC, Cat. hort. monsp., pag. 145. — Sehultz, Syst. veg., b. pag. 405, Athamanthæ species. DC., Prodr., pol. 4, pag. 155. Ovs. Genus à Sese/i omnind diversum , ut ipse cl. Candolleus in suo catal. Monsp. ad- monebat, quanquam ad Seseli hanc speciem retulisset. Ab Æthamanthé , cui magis aifine, differt præsertim petalorum lacinià non brevissimà, nec unguiculatà, fructuum forma et costis. 1. TINGUARRA CERVIARIAFOLIA. ParL. Seseli cerviariæfolium. DC., Cat., hort. monsp., pag. 145. Athamantha cerviariæfolia. DC., Prodr., vol. 4, pag. 155. — FF/ebb, icon, 71. Athamantha maxima. Choisy, in DC. Prodr. Has. In fissuris rupium et in convallibus umbrosis Teneriffæ , præsertim meridionalibus,. Tamadayæ, de Badajos, aliisque et propè Buena Vista , in rupibus Bajamé et in insul4. Palmä. A Descr. Ranix lignescens. Gauis suffruticosus, basi subeaudiciformis, crassus, erectus, pedalis, sesqui-- pedalisve, ramosus, glaber, profundè striatus, et basi subsulcatus, nodosus. Fozra glabra, glauca, tri-- ternatisecta, segmentis latè ovatis, acutis, subtrifidis, laciniis incisis , serrato-dentatis , Segmento termi- nali majore; folia inferiora petiolata, superiora per gradus minüs petiolata, minüsque composita, Penour vaginati, vaginà striatâ, membranaceä, glabrà, glaucâ. Penuxcura teretes, striati, elongati, glabri, sub umbellâ pubescentes , ex axillis foliorum superiorum orti, in umbellä fructifer4 apice incrassati. Isvorucrux universale subdiphyllum , foliolis linearibus , subulatis, striatis, subtüs pubescentibus um bellà subdimidio brevioribus. UmseLLa universalis 20-45 radiata, radiis teretibus, striatis, pubescenti- bus, subæqualibus. Ixvorucezra 6-8, foliolis lineari-subulatis, subaristatis, subæqualibus subtü = ; fl ’ ; q , Subtüs pubes centibus. FLores parvi, albi , exsiccatione flavescentes , subodorati. Perara oblonga, concava, extuüs . villosa , lacinulâ elongata, lineari-cuspidata, inflexa. Carrx margo 5-dentatus, persistens, dentibus. ( 158 ) subulatis. Axrmerz subrotundæ, concaviusculæ, filamentis filiformibus, recurvis. Faucrus tomentosus, junior tomentoso-canescens , oblongus , utrimquè attenuatus , et ferè fusiformis , 4-5 lineas longus , sec- tione transversali subteres. Mericarpra jugis B, costatis, costis 3 dorsalibus, 2 marginantibus , omnibus subæqualibus obtusissimis, crassis. Vazcecuzæ trivittatæ, vittis parvis. Commissura plana; multivittata. Semen anticè concavum, glabriusculum. Sryzr duo, 4-1-lin. longi, glabri,, ecti , divergentes , stigmati- bus capitatis. CArrornorus filiforme ; basi bipartitum. Oss. Tinguarrus heros erat Nivariensis patriæ benemerens. Cùm prædæ avidi, Alonzo Lucensi duce, convallem linguâ Lybicà etiam nunc Acentejo dictam invaserant Hispani, primam Canariensium aciem conducebat Tinguar- rus Bencomi insulæ reguli frater. Solum saxo sedentem, surà lanceario transfossä, offendit frater, quid rei sit, quid . actum flagitanti, ducis partes egisse, fugatos hostes, stragem conficere milites, respondit. Paludamentum coccineum veterano , qui pro eo mortuus est prorex (1) Alonzus projiciens , paucis suorum stipatus, saluti fugà præcipiti con- suluit. Reliqui ferè omnes trucidati. Hine nomen loci linguä suà 4 Matanza adhuc vocant coloni Hispani. De Tin- guarri morte, vide supr. pag. 2. (Webb mss.). L « ÉKPLICATTO "TAB. 71: 1. Ramus superior floridus et fructifer. 2. Folium caulinum. 3. Flos ut et figuræ omnes sequentes præter sextam , auctus. 4. Petalum cum lacinulà elongatà , inflexä. 5. Fructus junior cum sepalis, stylopodio et stylis. 6. Fructus magnitudine naturali. 7. Fructus ma- turus. 8. Carpophorum cum mericarpio altero ; a calycis limbus persistens ; à carpophori ramus alter sine mericarpio, sé. stigma. 9. Carpophorum cum mericarpio altero, peri- spermo destituto. 10. Semen. 11. Fructus sectio transversalis ut jugæ, vittæ et semen appareant. RIDOLPHIA. Monrs. Cazvx margo obsoletus. PETALA ovalia, integra, involuta, lacinulà subquadratà, retusà. Frucrus lineari-oblongus, à latere contractus. Mericarria jugis 5, filiformibus, tribus dorsalibus vix prominuls, demüm subinconspicuis , duobus lateralibus marginantibus. VALLE- CULÆ univittatæ, in commissurà geminæ. STYLOPODIUM conicum. STYLI brevissimi, reflexi. SEMEN convexum anticè planiusculum. CARPoPHO- RUN bifidum. Hagrrus. Planta annua, glauco-virens. Caulis teres, glaber, erectus, (1) El Adelantado. Umbelliferæ. Fielle lp. tncidit. S Lille de Chdrier.r ficher: f- 24 lib Let ss (A 159! ) dichotomus. Folia decomposita, laciniis filiformi-setaceis. Involucrum etinvolucella nulla. Ümbellæ fructiferæ radii divergentes. Flores lutei. Ons. Genus ab Anetho fructüs characteribus satis distinctum. Mericarpia non à dorso lenticukäri-compressa , jugis tribus dorsalibus non acutè carinatis, nec lateralibus in mar- ginem Jaté-complanatum abeuntibus, 1. RIDOLPHIA SEGETUM. Monis. Ridolphia segetum. Moris ir Enum. sem. hort. reg. taur., 1841, pag. 43. Anethum segetum. Linn., Mant. alt., pag. 219. — DC., Prodr., vol. 4, pag. 186. — Bertol., F1. ital., vol. 1, pag. 343. Meum segetum. Guss., Fl. sic. Prodr., vol. 1, pag. 344. — Ten., F1, nap., vol. 3, pag. 291. Fœniculum segetum.-Pres!, F1. sic. Prodr., vol. 1, pag. 26. Hinojo. Canariensium. _ Bas. IR arvis insularum Canariensium. Disrris. GE0Gr. In Europæ meridionalis arvis, in Etalià, in agro Neapolitano (T'en.), in Sicilià (Guss., Presl. Pard.), in Sardinià (Moris), in Græcià (d’Urv.). CRITHMUM. Lrwx. CaLyx margo obsoletus. PerarA subrotunda, integra ,involuta laci- nulà obovatä. Frucrtus sectione transversali subteres. MERICARPIA dorso convexa, jugis 5, elevatis, argutis, subalatis et suberispatis, 2 lateralibus marginantibus, pauld latioribus, pericarpio cellulis Magnis spongioso. CommissurA plana, ut valleculæ, evittata. Semen nueleatum liberum, undiquè vittis numerosis tectum. CARPOPHORUM filiforme, demüm bipartitum. | Hasrrus. Herba suffruticosa, glauca, foliis bipinnali-sectis, laciniis oblongo-linearibus, carnosis, petiolis basi vaginantibus. Umbellæ compositæ, multiradiatæ. Involucrum et involucella polyphylla, folio- lis lanceolatis, umbellà multd brevioribus. Flores albi. 1. CRITHMUM MARITIMUM. Lin. Crithmum maritimum. Linn., Sp. pl., pag. 354. — DC., Prodr., vol. 4, pag. 164. — Hooker, British ( 160 ) Flor. edit. 2, pag. 131.— Host, F1. austr., vol. 1,pag. 368. Koch, Syn. FI. germ. et helv., vol. 1, pag. 299, — Reich, FI. germ. exc., vol. 3, pag. 472. — AU., F1. pedem., vol. 2, pag. 27. — Desf., FL. atl., vol. 1, he 948. — Bertol., F1. ütal., vol. 3, pag. 333. Crithmum maritimum 6 Canariense. Cav., Anal. cienc. nat., vol. 3, pag. 55, et DC., Prodr., vol, 4, pag. 164. Cachrys maritima. Spreng , in Roem. et Schullz, Syst. veg., vol. 6, pag. 442. — Ten., FL. nap., vol. 3, pag. 295. — Guss., F1. sic. Prodr., vol. 1, pag. 360. Has. In rupibus maritimis insularum Canariensium vulgare. Disrri8. GE0G. Per universam Europam ad maris littora et in Africà boreali. TRIBUS IT. PEUCEDANEZÆ. Kocn. FERUÜULA. Kocn. Caryx margo breviter 5-dentaius. PETALA ovata cum acumine incurvo. FrucTUS à dorso plano-compressus margine dilatato cinctus. MericarriA Jugis 3 dorsalibus filiformibus, æquidistantibus, 2 latera- libus obsoletis in marginem dilatatum abeuntibus. VALLECULÆ 2-3- vittatæ. CommissurA 4-6-vittata. SEMEN complanatum. CArpoPnoRuM bipartitum. " | Haprrus. Herbæ caule elato, tereti, foliis supradecompositis, laciniis linearibus, involucro nullo, umbellis multiradialis, floribus luteis. 14 FERULA LINKIL VWerr Mss. F. caule tcerete, orgyali, ramoso, folioso; foliis supradecompositis , laciniis Jineari-filifor- mibus, acutis, canaliculatis, foliolo terminali subelongato, foliorum summorum vaginis dilatatis, subaphyllis ; involucro nullo, umbellis centralibus breviter pedunculatis , floribus parvis (luteis). Ferula aurea. Link. in Buch., can. 139, excel. syn. Date aureum, Bot. reg., tab. 559 ,non Soland. — DC., Prodr., vol. 4, pag. 178, pro parte. Cañaheya. Canariensium. HaB. In campis elatioribus et in rupestribus regionis sylvosæ insularum Canariensium. Caulis decorticatus velut sambuci medalla cotis aut corii instar, ad novaculas et cultellos exacuendos in vulgari usu est, 6 Umbelkife B otanique. Chill htdtd Z 4 ei lu Mae Lille C'Adreere ICE pRécher % Helena del. Botntique. Li f j Umbelliferzæ. Ne “CU d O7 NN ar SRI SA \ 4 DR 1 £ V0 LÀ 7 LL III ENT —— à ee 2 7 y Us ve. : Dbhdte Chbrioe © CÉ à Bisher 7 PATATE 6. (161 ) DiIsTRiB. GEOG. Stirps Canariensis. Descr. Ranrx. . . . . . Cauuis erectus, orgyalis, in fertilioribus etiam subbiorgyalis, teres, stria- tus, haud sulcatus , glaber, farctus medullä amplà , in quâ omnibus ut in ferulis fibræ vagæ videntur, caulem monocotyledonearum ludens, supernè ramosus, rami alterni, superiores oppositi et subcorym- bosi. For14 supradecomposita, circumscriptione ampla, laciniis lineari-filiformibus, rigidulis , acutis , canaliculatis, brevibus, terminalibus, subelongatis, petiolata, petiolis in foliis radicalibus longiusculis, basi tantüm dilatatis; petiolis foliorum caulinorum in vaginam amplam, striatam, caules semiample- ctantem dilatatis, vaginis summis subaphyllis, aphyllisve. Uusezzæ centrales, breviter pedunculatæ, pedunculis 3-10 lineas longis , laterales longiusculæ pedunculatæ , 16-24-radiatæ , radiis subæqualibus, striatis , glabris. Ixvozucru nullum. Uusezruræ 20-30-radiatæ: InvozucezLa submonophylla , foliolo lineari, acuto, umbellulà multo breviore. FLores lutei, parvi. Perara ovata , concava , glabra , cum acumine inflexo, incurvo, sulcato , integro. Anrneræ didymæ , filamentis recurvatis. Srvri divergentes, demüm reflexi, basi subincrassati, apice capitati. Frucrus ovatus, 4-1 lin. longus, 3 lin. latus, maturus nigrescens, à dorso plano compressus, margine dilatato, complanato cinctus. Mertcarrra jugis 5, 3 dor- salibus filiformibus , prominulis, æquidistantibus , 2 lateralibus in marginem dilatatum abeuntibus, margine demüm subincrassato et subinflexo, jugis secundariis obsoletis. Virræ in valleculis 2-3, super- ficiales. Comwissura ampla, sub-6-vittata, vittæ distantes, Carrorxorux filiforme , bipartitum: Srycoro- pIum conicum. SEMEN hinc-planum illinc convexiusculum. EXPLICATIO TAB. 75. 1. Caulis pars superior cum umbellis floridis. 2. Umbella fructifera, 3. Caulis pars cum folio. 4. Flos. 5. Petalum. 6. Fructus. 7. Idem mericarpio altero sublato ut appareant carpophora, et mericarpii facies interior. 8. Mericarpia transin trorsum secta. 2, FERULA COMMUNIS. Lin? Tajornoyo. Lancerottensium. | Has. Legimus hanc plantam sine flore et fructu in campestribus montosis prope sacel- lum Divæ Mariæ de las Nievesain insulà Lancerottà. Webb mss. 3. FERULA? TORTUOSA. Wess. Fructu ignoto de verà hujus stirpis sede adhuc ambigitur, vix autem Ferula. Has. In rupestribus maritimis prope oppidum Garachico. Webb mss. EXPLICATIO TAB. 71. 1. Ramus floridus. 2. Umbella cum fructu juniore. 3. Flos. 4. Flos provectior. 5. Pe- talum. 6. Petalum apice fissum. 7. Fructus junior. 8. Stylopodia et styli. It. — (29 sECT.) 21 ( 162 ) ASTYDAMIA. DC. Cazvx margo 5-dentatus. PETAEA . . . . . . Frucrus à dorso com- pressus, margine crasso, dilatato cinctus. MEricarPiA subfungosa, oblonga , jugis 3 dorsalibus cristatis, approximatis, pericarpio cellulis magnis spongioso ut in Crithmo! VALLECULÆ univittatæ, vittis amplis oblongis. COMMIssURA plana 2-vittata, SEMEN subcompressum, haud liberum. STYLOPODIUM conicum, crassum. StTyui brevissimi reflexi. CarporxoRuM liberum bipartitum. Hasrrus suffrutex glaber. Folia pinnatisecta, segmentis latis, mciso- dentatis, glaucis, carnosis. Umbellæ compositæ, multiradiatæ. Involu- crum et involucella polyphylla, foliolis lanceolatis, vernis ramosis elégantiès pictis, umbella umbellulisque brevioribus. Os. Genus à Crithmo distinctissimum, calyce 5-dentato, fructibus à dorso compressis, jugis 3 dorsalibus approximatis, nec subalatis, 2 marginantibus crassis , valleculis univitta- tis semine compresso , nucleum liberum vittis undiquè tectum non constituente. 1. ASEYDAMIA CANARIENSIS. DC. Prodr., Syst. veg., vol. 4, pag: 190. Crithmun latifolium. Linn. f., Supp., pag. 180. Tenoria Canariensis, Sprengel., Umbell. spec., pag. 20, tab. 6, fig. 13, et in Schultz, Syst. veg., vol. 6, pag. 377. Laserpitium crithmifolium. Link, in Buch. can., 151. Heracleum canariense. Choësy in herb. DC. Servilleta. Nivariensium. Has. In rupibus maritimis insularum Canariensium sat communis. Disrris. GE0G. Species Canariensis. EXPLICATIO TAB. « 1. Caulis floridi pars superior. 2. Ejusdem pars inferior cum folio. 3. Flos auctus. 4. Pe- talum antrorsüm visum. 5. Ovarium petalis et staminibus , uno excepto , avulsis, ut appa- « ( 163 ) reant insertiones. 6. Mericarpia à carpophoris pendula. 7. Eadem à dorso visa ut appa- reant juga. 8. Mericarpii pars superior valdè aucta ut appareat f carpophorum. 4S£. stylus. 9. Carpophora seorsüm delineata. x 0. Carpophori apex magnoperé auctus ut videatur a arti- culus. 11. Mericarpium dissectum, f carpophorum, dd xx nervi et nervorum denticuli, oo olei ductus sive vittæ. 12. Fructüs.sectio transversa, aa nervi , 00 olei ductus. 13. Em- bryo. 14. Plantula germinans ut censpiciantur cotyledones. TRIB. VW. SILERINEZÆ. Kocx. KRUBERA. Horru. CaLyx margo obsoletus. PEraLA obcordata cum lacinulâ inflexà. Frucrus à dorso lenticulari compressus. MrricarPlA jugis 5, costatis, Costis crassis, transversè plicato-crispatis, 3 intermedhiis erectis, 2 late- ralibus marginantibus rotundatis. VALLECULÆ profundæ, evittatæ. SEMEN anticè planiusculum. CarropaoruM serd bifidum. Styx brevis- simi erecti. Hamrrus. Caulis erectus, dichotomus, divaricatus, subangulatus. Folia multifida, laciniis linearibus, brevibus. Umbellæ non radiatæ, oppositifoliæ et terminales. Involucrum 2-5-phyllum, Petala alba. KRUBERA LEPTIFLORA. Horrw. Krubera leptophylla. Æoffm., 1. ce. — DC., Prodr., vol. 4, pag. 199. — Guss., F1. sic. Prodr., vol. 1, pag. 360. — Bertol., F1, ital., vol. 2, pag. 448. Tordylium peregrinum. To Mont. , pag. DD. Conium dichotomum. Desf., FI. ail, vol. 1, pag. 246, tab. 66. Capnophyllum dichotomum, Lag., Gen. et spec., pag. 13. — Guss., PI. rar., pag. 122. Cachrys dichotoma. Spreng., Syst. veg., vol. 1, pag. 892. — Ten., FI. napol., vol. 3, pag, 296. Ulospermum dichotomum. Zink., Enum. alt., pag. 267. Tordylium lusitanicum, cicutæfolio , semine striato. Tourn./, herb. ex. DG. Ha. Hanc speciem à Canarià misit cl. Despréaux. Disrris. GE0G. In Europa meridionali, in Africä boreali et in Oriente. In Hispani (Lag.), in Sicilià (Guss., Parl.), in Sardinià (Moris.), in Algerià (Desf.), etc. (164) TRIB. VI. DAUCINEZÆ. Kocx. DAUCUS. Lan. _ Cazyx margo obsoletus. PEraArA obovata , emarginata, biloba , lobis inæqualibus, cum lacinulà brevi inflexà. FLones externi steriles, inte- riores fertiles : flos in centro umbellæ fangosus, abortivus, nigrescens. Frucrus à dorso subcompressus, ovato-oblongus. MEriCARPIA jugis pri- mariis 5, setulosis, 2-lateralibus, facie commissurali impositis, Jugis secundariis 4 magis conspicuis, aculeatis, aculeïs nune latioribus basi- que cohærentibus, undè jugæ verd alatæ (Platyspermum, Hoffm.), nunc ad basin usquè partitis. VALLECUL« sub jugis secundariis univit- tatæ. SEMEN complanatum, posticè convexiusculum. Sri recurvi, stigmatibus capitatis. STYLOPODIUM depressum , margine crenulatum. Hagrrus. Plantæ plerumquè biennes. Caulis erectus, ramosus , sæ- piùs scaber. Folia decomposita, foliolis pinnatifidis, aut inciso-denta- tis. Involucrum universale polyphyllum, foliolis divisis, umbellà bre- vioribus, sed rard longioribus. Involucella polyphylla, foliolis plerum- què indivisis vel trifidis. Flores albi vel flavi, vel albi et exsiccatione flavescentes. Flos in medio umbellæ abortivus, carnosus, ex purpureo nigrescens. Umbellæ fructiferæ ut plurimüm concayæ. DAUCUS PARVIFLORUS. DEsr. . D. caule erecto , scabro; foliis bipinnatis, foliolis pinnatifidis incisis, involucri foliolis pinnatifidis, reflexis, umbellà brevioribus; involucellis simplicibus vel trifidis , aculeis bre- vissimis apice glochidato-stellulatis. LS Daucus parviflorus. Desf., FL. atl., vol. 1, pag. 241, tab. 60. — DC., Prodr., ok 4, pag, 211. — Ber- tol., F1. ttal., vol. 2, pag. 159, Has. In campis elatioribus et ad margines agrorum Teneriffæ. In Canari (Des- préaux). ( 165 ) DisrriB. GE0G. Planta boreali-africana, quæ Europam magis australem, in Italià tantüum Sarzanæ, attingit. Aculei setacei, aurei, mericarpia demüm nigrescentia. DAUCUS AUREUS. Desr. D. caule erecto , ramoso, hispido ; foliis pubescentibus , bipinnatis, laciniis pinnatifidis incisis , angustis; involucris decompositis, umbellà brevioribus , involucellis inæqualibus pinnatifidis incisisque, fructibus.. Daucus aureus. Desf., F1. ail., vol. 1, pag. 242 , tab. 61. — DC., Prodr., vol, 4, pag. 213. — Guss., F1 sic., vol. 1, pag. 323, et Plant. rar., pag. 195. — Bertol., F1, ital., vol, 2, pag. 175. Has. In campis Teneriffæ circa Lagunam. Disrrie. 6E0G. In Africà boreali et in Europà meridionali. In Algerià ( Desf.), in Sicilià (Guss., Parl.). _ Oss. Flores albi, exsiccatione flayescentes. Plantam fructiferam Canariensem non vidi. TRIB. VII CAUCALINEÆ. Kocx. TORILIS. SPrrEeNc. CaLyx margo quinquepartitus, persistens, lacintis linearibus, acutis. PErTALA obovata, emarginata, cum lacinulà inflexà , exteriora majora radiantia, biloba. Frucrus à latere contractus. MERICARPIA jugis 5 pri- mariis setulosis, 2 lateralibus facie commissurali impositis, jugis secun- dariis 4 aculeatis, aculeis totam valleculam uniïvittatam occupantibus. SEMEN margine inflexum. Carrornorun bipartitum , filiforme. Srxri recurvi, capitati. | Hazrrus. Plantæ annuæ. Caulis alternè ramosus. Folia composita , foliolis pimnatifidis, lacinüis latis vel angustè linearibus, integris vel incisis. Umbellæ oppositifoliæ, nunc longè nunc breviter pedunculatæ et subsessiles. Involucrum nullum aut monophyllum. Involucella pentaphylla. Petala alba vel purpurascentia. | | | ( 166 ) TORILIS INFESTA. Suit. F. aculeis glochidatis, retrorsüm scabris, fructuum latitudine subæqualibus ; umbellis planis, longè pedunculatis, 5-7-radiatis, involucro nullo aut monophyllo , caule erecto , ra- mosissimo, ramis divaricaiis ; foliis bipinnatis, foliolis inciso-serratis , foliolo terminali su- periorum elongato, vel foliolis superioribus simplicibus, serratis integrisve, elongatis. Torilis infesta. Smith, Engl. fl, vol. 2, pag. 43. — Hooker, British fl. , edit. 2 , pag. 134. — Reick., FI, germ. excurs., vol. 3, pag. 447. — Bertol., F1. ttal., vol. 2, pag. 187. Scandix infesta. Linn., Syst. nat., edit, 19, vol. 9, pag. 732. Caucalis infesta. Smith, F1, brit., vol. 1, pag. 299. — Gaud., FL helo., vol. 2, pag. 314. Caucalis arvensis. ild., Spec. pl., vol. 1 , part, 2 ,pag. 1387. — DC., F1. franç.,ol. 4, part. 1, pag. 333. — Host., FI, austr., vol. 1, pag. 355. Caucalis aspersa. Savr, FI. pis., vol. 1, pag. 290. Gaucalis helvetica. Jacq., Hort. vind., vol. 3, pag. 12. — Ten., F1, nap., vol. 3 , pag. 279, Torilis helvetica. 0C., Prodr., vol. 4, pag. 219. — Guss., FI. sic. Prodr., vol. 1, pag. 325. — Koch, Syn. F1. germ.. et helv., pag. 814.— Reich., F1. germ. exc., vol. 3, pag. 447. Torilis chlorocarpa. Spreng., Syst. veg., vol. 1, pag. 838. — DC., Prodr., vol. 4, pag. 219. Torilis purpurea. Guss., Fl. sic. Prodr., vol. 1, pag. 325. — Ten., FI. nap., vol. 3, pag. 279. Torilis heterophylla. Guss., FL sic. Prodr., vol. 1, pag. 326. — DC., Prodr., vol. 4, pag. 219. — Koch, Syn. FL. germ. et helv., pag. 314. Torilis neglecta. Roem. et Schult., Syst. veg., vol. 6, pag. 484. — DC., Prodr., vol, À, pag. 218. — Koch, Syn. Fl germ. et helv., pag. 313. Cilantro selvaje. Palmensium. Has. Ad agrorum margives ct in rupestribus graminosis insularum Canariensium passim. Disrris. GEOG. Species Europæa vulgaris. Oss. Species ob foliorum formam et fructuum aculeorum-colorem summoperè varians. Folia verd suprema nunc pinnata , foliolis incisis, foliolo terminali tantüm elongato; nunc in Torili heterophyllä tantm simplicia, foliolo unico integerrimo , elongato. Specimina Torylis heterophylle quæ in Sicilià in sylvaticis Nebrodum legi et cum ple- risque Canariensibus omninô similia , tantüm lusus speciei mihi videntur. Aculei fructûs nunc ser purpurascentes, ut in Torili purpureé Guss., nunc è xiridi cœærulescentes ut in chloracarpé Spreng. Petala plerumquè alba ,sed etiari ipso in specimine ex albo purpurascentia. TORILIS NODOSA. GÆRTN. T. aculeis glochidatis, scabris , fructuum latitudinem superantibus; umbellis subglobo- sis, subsessilibus , 2-3 radiatis, involucro nullo; caule decumbente ramoso ; foliis bipinna- tis, foliolis pinnatifidis, laciniis linearibus integris, incisisque. ns. À ( 167 ) Torilis nodosa. Gærtn., De fruct., vol. 1, pag. 89, tab. 20, fig. 6. ==DC.; Prodr., vol. 4, pag. 219.— Smith, Engt flor.,vol. 2, pag. 44, — Hooker, Brit. ifl., edit, 2 ; pag. 134.— Bertol., F1, ital,, vol. T, pag. 189. — Guss., F1. sic. Prodr., vol, 1, pag. 328. — Koch, Syn. Fl. germ., pag. 315. — Reich. , F1. germ., excurs., vol. 3, pag. 447. Tordylium nodosum. Linn., Sp. pl., pag. 346. — Jacq., F1. austr., vol. 5, pag. 40, app., tab. 24. Caucalis nodosa. Smith, Fl. brit., vol. 1, pag, 299. — Desf., FI, al, vol. 1, pag. 236. — Ten., F1. nap., vol. 3, pag. 280. Caucalis nodiflora. 44., FI. ped , vol. 2, pag. 32. — Savi, FI, pis. vol. 1 , pag. 291. — DC., EL fr., vol. 4, part. 1, pag. 334. Has. In arvis insularum Canariensium. Disrris. GroG. Species ferè per totam Europam diffusa, et in Oriente spontanea. Etiam in Chili forsan introducta nunc propagatur. Ors. Variat umbellis nunc brevissimè pedunculatis et ferè sessilibus, nunc pedunculis 6-7 lin. longis, et umbel- lulæ radiis brevissimis, subnullis, vel 3-4 lineas longis, floribus albis vel albo-purpurascentibus , caule plus minüs ramoso et tortuoso. TRIB. VIII SCANDICINEÆ. Kocx. SCANDIX. Liww. CaLyx margo obsoletus, petala oblongo-cuneata etsubtruncata cum lacinulà inflexà. Frucrus à latere subcompressus, rostro longissimo terminatus. MericarrrA jugis 5, æqualibus, obtusis, lateralibus margi- nantibus. VALLECULE evittatæ, vel obsoletè vittatæ. CARPOPHORUM indi- visum vel apice divisum. SEMEN tereti-convexum anticè sulco pro- fando exaratum. SryLir recti, breves, crassiusculi. Haprrus. Plantæ annuæ. Caules striati, ramosi. Folia decomposita, foliolis brevibus linearibus. Umbellæ et umbellulæ pauciradiatæ. In- voluero subnullo, involucellis 3-7 phyllis. Fructus longissimè rostrati. Flores albr. SCANDIX PECTEN. Linn. S. caule ramoso ; foliis decompositis, foliolis pinnatifidis , linearibus ; umbellis subbira- diatis, involucellis apice 2-3-fidis, rostro compresso, marginibus suturalibus hispido , lon- gissimo. ( 168 ) Scandix Pecten. Zinn., Sp. plant., 386. — FI. dan., tab. 844. — Hosts F1. austr., vol. 1, pag. 386.— Gaud,, F1 hele., vol. 2, pag. 369. — Koch, Syn. F1 germ. et helv., pag. 314. — DC., F1. fr., vol. 4, part. 1, pag: 291 , et Prodr., vol, 4, pag. 221. — Ten., FI, nap., vol. 3, pag. 318. — Guss., F1, sic. Prodr., vol. 1, pag. 349. — Bertol., F1. ital., vol. 2, pag. 199. Myrrhis Pecten veneris. A/l., F1, ped., vol, 2, pag. 29. Chachrophyllum rostratum. S avi, F1, pis., vol. 1, pag. 311. Scandix vulgô acicula. Cæsalp., De Plant., lib. 7, cap. 24, pag. 290. Has. In arvis Teneriffæ et in Canarià vulgaris. Disrris. GÉOG. Per totam Europam diffusa nec non in Oriente et in Africà boreali. SCANDIX BRACHYCARPA, Guss. S. caule humili, ramoso; foliüs decompositis, foliolis pinnatifidis linearibus ; umbellis subbiradiatis , Involucellis integris; rostro compresso , commissuris hispidulo , fructuque subduplà longiore, stylis brevissimis. Scandix brachycarpa. Guss., Index sem. Hort. reg. in Bocc., anno 1825, et F1, sic. Prodr., vol. 1, pag. 350. — Ten., Fi. nap.. vol. 3, pag. 319. — DC., Prodr., vol, 4, pag. 221, Has. In Teneriffà (Le Dru!, in herb. Desf.). S Disrrig. GE0G. In Europà meridionali. In magnà Græcià(Ten., Gasp.), in Sicilià (Guss.!, Parl.!), in Oriente (Labill. herb.?). TRAD MAR SMIRNIE AK oc Unes, Pac 033, SMYRNIUM. Law. Cazvyx margo obsoletus. PErALA ovata vel elliptica, lacinulä inflexâ canaliculatà. Frucrus ovato-oblongus, scrotiformis, à latere compres- sus magis propè suturam. MericaRPrA subreniformia, 5 jugis, jugis tri- bus dorsalibus , acutis conspicuis, lateralibus 2 marginalibus subnullis. VaLLECULx mullivittatæ. Carpopnorun bipartitum. SEMEN obloneum, longitudinaliter striatum. Harrrus. Plantæ biennes, glabræ. Caulis erectus, sulcatus, ramosus. Folia inferiora decomposita, suprema ternata , foliolis incisis, serra- ( 169 ) tisve vel suprema simplicia , cordato-amplexicaulia. Flores lutei, sæpè polygami. Fructus nigri. SMYRNIUM OLUSATRUM. Lin. S. glabrum , caule sulcato , ramoso , supernè trichotomo; foliis inferioribus triternatis, superioribus ternatis, foliolis ovalis, serratis, incisis, petiolis basi in vaginam latam dilatatis; involucro nullo, involucellis linearibus brevissimis, fructibus glabris, nigris. Smyrnium Olusatrum. Linn., Sp. pl., 376. — DC., F1 fr., vol. 4, part. 1, pag. 840, et Prodr., vol, 1, pag. 355. — Smith, Engl., fl. vol. 2, pag. 74. — Hooker, Brit. fi, vol. 2, pag. 137. — Host., F1. austr,, vol, 1, pag. 396. — Guss., FU, sic. Prodr., vol. 1, pag. 355. — Reich., Fl. germ. exc., vol. 3, pag. 442.— Desf., F1. ail., vol. 1, pag. 261. — Ten., F1. nap., vol. 3, pag. 330. — Bert., F1. ital., vol, 1, pag. 289. Has. In udis umbrosis circa oppidum Orotava Teneriffæ. Distris. GE0G. Species ferè universæ Europæ incola, et Africæ borealis. In Anglià (Smith, Hooker), in Gallià (D C.), in Austriä (Host.), in Germanià (Reich.), in Italià, etc., in Africà boreali (Desf.). CONIUM. Lrxwx. CaLvx margo obsoletus. PEraLA oblongo-cuneata, subcordata, bre- viter emarginata, cum lacinulà inflexà brevissimâä. Frucrus ovatus à latere compressus. MericarPrA jugis 5 costatis, costis crenulato-undu- latis, lateralibus marginantibus. VALLECULÆ latiusculæ, vittatæ.S EMEN sulco profundo angustè incisum. CArpopaoRuM demüm bifidum. Sryu breves, in fructu recurvati. | Hagrrus. Caulis ramosus erectus. Folia supradecomposita. CONIUM MACULATUM. Linn. C. involucellarum foliolis lanceolatis, umbellà brevioribus. Conium maculatum. Linn., Sp, pl., pag. ….— Bertol., FI. ital., vol, 2, pag. ..…. — Guss., FL si. Prodr., vol. 1, pag. … Cicuta. Nivariensium. Zaraguta. Palmensium. 1II. = (2° SECT.) : 22 ( 170 ) Has. In ruderatis humidiusculis insularum Canariensium. Specimina prope urbem Laä- gunam legerunt cl. Webb et Berthelot, et in insulà Palmà. Disrris. ceoG. Herba Europæa biennis nunc per totum orbem temperatum intro- ducta. TRIB. X. CORIANDREÆ. Kocu. Ums. Pag. 62. CORIANDRUM. Lan. Cazvx margo 5-déntatus persistens. PETALA lanceolata, inæqualia, exteriora radiantia bipartita. Frucrus globosus. MEricaRpiA vix parti- bilia, jugis 5, costatis, costis acutis, basin verss præcipuè flexuosis, in- ter costas costatis magis flexuosis rugulosis munita. VALLECULAÆ evit- tatæ. ComissurA bivittata. SryLoponium conicum. Sryu breves, erecti, déemüim recurvi. ANTHERÆ oblongæ. SEMEN anticè excavatum , mem- branâ tenui diaphanà tectum. Hagrrus. Annuum. Caulis erectus, alternè ramosus. Folia multifida, lacinüis foliorum inferiorum latiusculis, lobato-dentatis, superiorum linearibus, umbellà brevioribus. Flores albi. CORIANDRUM SATIVUM. Linn. Linn., Sp. pl., 867. — DC., F1. fr., vol. 4, part. 1, pag. 292, et Prodr., vol. 4, pag. 250, — Sibth., F1, græc. Prodr., vol, 6, pag. 106, et FI. græc., vol. 3, pag. 76, tab. 283, — Hooker, Brit. fl, ed. 2, pag. 137. — Koch , Syn. FI. germ., el austr., vol. 1, pag. 321. — Host., F. austr., vol, 1 , pag. SU Bertol., FL ital., vol. 1, pag. 250, — Ten., FI. nap., vol. 3, pag. 7 Desf., FL al, vol. 1, pag. 258. | Has. In cultis insularum Canariensium vulgata. Disrris. GEoG. Herba condimentaria orbis antiqui ut videtur orientalis civis, nunc ubiquèé hospitata. _ BIFORA. Horrm. Cazvx margo obsoletus. PErALA obcordata cum lacinulà inflexà, ra- LR - ( Li ) diantia bipartita. Frucrus globoso-didymus. MericarriA subgloboso- ventricosa, granulato-rugosa, ejugata: jugarum loco sulci quinque ob- soleti. Virræ nullæ. CommissurA biforata, foris interdüm in unum confluentibus. Srvii brevissimi, divaricati vel recurvi. STYLOPODIUM breve conicum. SEMEN à basi ad apicem involutum, exactè cymbæ- forme. CARPoPHoRUM bipartitum, utrinquè adnatum, basi crassius- culum. Haprrus. Plantæ annuæ, fœtidæ, Caulis erectus alternè ramosus. Folia composita, foliolis linearibus, incisis. Umbellæ planæ. Involu- crum et involucella nulla vel monophylla. Flores albi. BIFORA TESTICULATA. DC. B. umbellis 2-3-radiatiss petalis subæqualibus, involucrum involucellisque r1-phyllis ; fructibus testiculato-apiculatis ; stylis brevissimis, 1/4-1/6 lin. longis ; foliis inferioribus pinnatis, superioribus 2-pinnatis, foliolis obovato-cuneatis, pinnatifido-dentatis. Bifora testiculata. DC., Prodr., vol, 4, pag. 249. — Reich., FI, germ, exc., vol. 3 , pag: 240. — Bertol., F1. ütal., vol. 3, pag. 246. | Bifora dicocca, Hoffm., Umb., pag. 132. Bifora flosculosa. Bieb., Suppl., 23h. — Spr., Syst, veg., vol. 1, pag. 893. — Guss., F1. sic. Prodr., vol. 1, pag. 357. — Ten., FI, nap., vol. 3, pag. 318. | Goriandrum testiculatum. Linn., Sp. pl., pag. 367. — DC., F1. fr., vol. 4, pag. 293. — Lamck, Il. genr.sol. 2, tab. 196, fig.2. Ha 8. In summä planitie excelsà la Cumbre insulæ Canariæ invenit cl. Despréaux. Disrris. GE0G. Inter segetes Europæ meridienalis. In Gallià australi, in Hispanià , Italià et Græcià. Paicippus PARLATORE. (1722) ARALIACEZÆ,. HEDERA. Linx. Kuünru. Hederæ pars Swartz. DC. CaLyx turbinatus , tubo cum ovario connato, limbo brevissimo, 5- dentato, deciduo. CoroLLA 5-petala, petalis latis, liberis, patentibus, sub disco hypogyno insertis, præfloratione valvatis, deciduis. STAMINA cum petalis inserta iisque alterna, erecto-divaricata. FILAMENTA subu- lata, in præfloratione brevia, erecta. ANTHERÆ ovatæ, dorso insertæ, antrorsæ, 2-loculares, loculis rimà laterali longitrorsüm dehiscentibus. Ovarium inferum, 5-loculare, apice discophorum. Ovura ab apice locu- lorum pendula. Sryzus unicus, brevis, in stigma conforme obsoletè 3-fidum desinens. BaccA globosa, supernè disco epigyno et stylo per- sistentibus ornata, obsoletè 5-locularis, endocarpio in pyrenas 5 char- taceas converso. SEMINA solitaria, pendula, profundè sinuoso-rimosa , testà tenuissimà, raphe extra testam ad latus internum seminis lineari. PERISPERMUM carnosum, testæ arctè adhærens, sulcis transversis sinuo- sis exaratum. EmBryo orthotropus, axilis, ex apice ultra medium peri- spermi protensus. Ranicura cylindracea. CoryLepones latæ, planæ, ovalæ, acutæ. Frurices scandentes, glabri vel pube stellatà induti, hemisphærium boreale ab æquatore ad plagas usque temperatiores incolentes. FoLIA alterna vel sparsa , persistentia ,integra vel lobata. FLoREs umbellati. (173 ) HEDERA HELIX. Linn. vAR. CANARIENSIS. H. caule erectiusculo vel scandente , radiculas tardiüs porrigente ; foliis latis , integris, superioribus ovatis, inferioribus sæpè apicem versus sub-3-lobatis, rariùs sub-5-lobatis , omnibus basi cordatis; umbellis terminalibus , cymosis , sæpè proliferis , Junioribus pilis stellulatis densè porriginosis; bracteis ovatis; floribus magnis ; dentibus calycinis acutis, petalis basi latis, apice acutis, extüs lepidotis; stylo longiusculo, flavo; fructu latè globoso, nigro. Hedera Canariensis. Æ7”ld., Berl. mag, vol. 2, pag. 170 , tab. 5, fig. 1. — Schultes, Syst., vol. 5, pag. 508. — Link in Buch Phys. Beschr. Can. Ins., pag. 151. Hedera Helix 6? Canariensis. DC. Prodr., vol. 4, pag. 261. Yedra. Canariensium. Has. In sylvis insularum Canariensium ad terram repens , vel in convallibus regionis sylvosæ rupibus adnata : arbores rard scandit. Disrri8. GE0G. Âedera Helix form valde varia ab Africä boreali per Europam ad 60 usque gradum protruditur. Oss. Planta nostra Canariensis characteribus tam nullius momenti ab H. Helice vulgari distinguitar ut eas sejun- gere nequeam. Var. Hibernica ob folia lata et crescendi celeritatem in hortis culta, quæ jam nuper in cemitatu Ker- riensi Hiberniæ spontanea inventa est (Mackay, Flor. hib., pag. 155) , nostræ notis quamplurimis accedit , eas autem duce cl. Sweet (Hort. brit., pag. 257) ex toto conjungere nolumus. Nostræ enim vegelatio lenta, nec in horto Milfordiensi radiculas per plures annos porrigerat ullas, alia foliorum forma quamwis latissima , aliaque arbusti facies. Embryo varietatis nostræ baccis etiam immaturis elongatus, maturarum cotyledones latiores quàm in formä vulgari. Rectissimè suggerit sagacissimus Kochius (Syn., vol. 1, pag. 321). Gærtnerum (vol. 1, tab. 6) embryonem H, Helicis curtum pingentem baccæ junioris semen sub oculos habuisse : qualem enim embryonem invenit cl. Kochius talem eum omninô nos quoque in baccis maturis vidimus. ( 174 ) CAPRIFOLIACEÆ. Juss SUBORDO II SAMBUCEÆ. Kuwrx. VIBURNUM. Lan. Cazyx tubulosus, tubo ovato cum ovario connato, limbo brevi, libero, supero, 5-fido. COROLLA zygopelala, epigyna, rotata, 5-fida, tubi calycini apici inserta. SrAmINA 5 cum petalis inserta, corollæ tubo con- nata. FILAMENTA subulata, æstivatione incur va, cernua. ANTHERÆ dorso insertæ, versaliles, in præflora tione erectæ, antrorsüm laterali- ter dehiscentes, loculorum valvis demüm patentibus. Ovarium infe- rum , abortu 1-loculare, 1-ovulatum. Ovozuu ab apice loculi pendu- lum. SryLus brevis, crassus, basi in discum parvum expansus. SriGMA capitatum., papillatum, obsoletè 3-lobum. Bacca ovata vel globosa, stylo et calycis limbo coronata,epicarpio chartaceo, endocarpio in pyrenam osseam Î-spermam converso. SEMEN pendulum raphe ven- trali extra testam membranaceam repente. PERISPERMUM amplum . carnoso-osseum. EMBRYO ad apicem perispermi rectus, brevissimus, radiculà hilum spectante. Faurices hemisphærtü borealis ultra Cancri tropieum rard protrusi, glabri vel pilis fasciculatis hirti. FouA opposita, integra, petiolata, ex- stipulata, margine incisa vel integerrima, FLORES terminales, umbel- lato-corymbosi, albi vel rariùs subpurpurascentes. (CUP 9 SECT. I. LENTAGO. DC. Flores æquales, omnes fertiles; corolla rotata vel subcampanulata ; semina OVala. 1. VIBURNUM RUGOSUM. Pers. V. foliis latis, ovatis vel lanceolatis , rugosis , subtüs cum petiolis et pedunculis pilis fa- sciculatis simplicibusque hirtis ; corymbis densissimis ; pedicellis glandulosis ; corollæ laci- niis latis, ovatis lanceolatisque ; ovariis intüs pilis fasciculatis demüm squammatis farctis ; baccà elongato-ovatà. Viburnum Tinus à strictum. Æort. Kew., ed. 1, vol. 1, pag. 370. Viburnum rugosum. Pers. Syn., vol. 1, pag. 326 , excel. syn. hort. Kew.— Ker, Bot. reg., tab, 376. — Lodd., Bot. cab., tab. 859, — Sims, Bot. mag., tab. 2082, — DC. Prodr., vol. 4, pag. 324. | Viburnum rigidum. ent. Jard. Malm., tab. 98. Viburnum strictum. Link, Enum., hort, ber., vol, 1, pag. 288. Follao et Follado. Canariensium. Has. In rupestribus et sylvis regionis lauriferæ insularum Cauariensium. Distris. GEOG. Stirps est omnino Canariensis. Le3 SAMBUCUS. Lixx. Cazvx tubulosus, tubo subgloboso cum ovario connato, limbo libero, supero, 5-6-fido , subpersistente vel demüm obsoleto. CoroLLA zygopetala, epigyna, rotata vel urceolata, profundè 4-5-fida, tubi caly- cini apici inserta. STAMINA 5, cum petalis inserta, corollæ tubo basi connata. FiLamenrA brevia æstivatione erecta. ANTHERÆ dorso insertæ, in præfloratione erectæ, retrorsæ, latéraliter dehiscentes, loculorum valvis demüm patentibus. Ovariün inferum, 3-loculare. Ovura solita- ria , ab apice loculi pendula. Sryius conicus. STIGMATA 3, papillata. Bacca stylo et calycis limbo subobsoletis coronata, globosa, succosa, loculorum solutione 1-locularis, endocarpio in pyrenas 3 crustaceas indurato. SEMEN pyrenæ arctè adhærens, lestà tenuissimâ , pellucidà, ( 176 ) apice hilo, basi chalazâ notalä. PERISPERMUM amplum , carnoso-oleo- sum. Emprvo cylindraceus, axilis, perispermi longitudine, radiculâ hilo conversà. | : ARBUSCULÆ vel rariüs herbæ suffruticantes, glabræ vel pilis simpli- cibus stellatisque basi bulbosis hirtæ, plagarum calidiorum et tempe- ratarum hemisphærï borealis (australis perpaucæ) cives. FoLIA oppo- sita, impari-pinnata, basi pro stipulis 2-clandulosa, rariüs 2-stipulata. PANICULÆ cymosæ, terminales, FLoRES albi. 1. SAMBUCUS PALMENSIS. Link. S. caule subarboreo; foliis pinnatis, basi subamplexicaulibus, foliolis 9, elongato-lanceo-. latis, acutis, serratis, subtüs cum petiolis ramis junioribus pedunculisque pilis simplicibus stellatisque basi bulbos's densè strigoso-hirtis, petiolo ad basin foliorum sæpè 2-glandu- loso ; cymis 3-radiatis ; calycis limbo 5-6-fido, laciniis lanceolatis, acutis ; corollà 4-5-fidà; ovario 3-loculari. Sambucus Palmensis. Link in Buch, Phys. Beschr. Can. Ins., pag. 151. — DC., Prodr., vol. 4, pag. 322. S'auco. Palmensium. Has. In convalle de los Sauces sive salicum insulæ Palmæ, et ex cl. Despréaux in altiori- bus insulæ Gomeræ. Disreis. GEoc. Stirps est notabilis Floræ nostræ ditionis civis, necdüm alibi inventa. EXPLICATIO TAB. 78. 1. Ramus floridus magnitudine naturali : figuræ reliquæ magnitudine auctæ sunt. 2. Floris diagrammaichnographicum quo partium dispositio inter se et quoad axim discer- nitur. 3. Corticis segmentum ex ramo juniore ut appareant pili. 4. Corolla cum staminibus jam effetis loculisque antherarum patentibus dorsis obversis. 5. Stamina in præfloratione calycis dentibus et corollà ademptis ut antheræ extrorsæ loculis dehiscentibus conspician- tur. 6. 7. Stamina juniora alabastro excerpta et utrâque ex parte delineata. 8. Involuccl- lum ramulo insidens ovario acempto. 9. Ovarium involucello cinctum dentibus calycinis stylo et stigmatibus.coronatum corollà ablatä. 10. Ovarium. 11. Idem loculo anteriore Tab. 78. Capriloliaceæ - lille dapidi ane influer patin CnStS 7. PRIT IT il ? | 28 - Le RUE PT NE NE APR ROUTE û RE £ RME AE Ne (PET?) “xciso, ut locula 2 reliqua ovulis pendulis instructa inspiciantur. 12. Ovarium jam diù fe- cundatum transitrorsam secta, ut appareant loculi et pyrenæ juniores. 13. Pyrena junior. | 14. Eadem longitrorsäm secta, ut appareat ovulum ab apice pyrenæ pendulum. 15. Ovu- lum jam fecundatum è pyrenâ ablatum et multotiès auctum , ut conspiciantur & hilum , D raphe, c chalaza. ia AT INç= (2° sEcT.) 23 (178) RUBIACEZÆ. Jôss. TRIB. L STELLATÆ. J. Baux. VALANTIA. Tourwer. Frores terni, lateralibus abortivis 3-meris, medio fertili 4-mero, quarto aliquandd sub fertili rudimentario. CAzyx cum ovario conna- us, limbo subnullo. CoroLLA rotata, tubi calycini apici inserta, pro- fundè 4-5-partita. SrAmINA corollà breviora et cum eà inserta, filamen- tis basi cum corollæ tubo connatis. ANTHERÆ rotundato-ovatæ, dorso insertæ. OvariIüM inferum , 2-loculare, loculis 1-ovulatis. OvuLA medio suspensa. Srvii 2, elongati, basi connati. STIGMATA capitata. Frucrus 2-coccus, vel (abortu) 1-coccus, sub pedicelli recurvi ampliati fornice cristato conditus, utrinquè pedicellis florum sterilium coranuum modo stipaius, et quarti floris rudimento cuculliformi vel gibberoso auctus, dorso nunc nudo nunc cucullo (flore rudimentario adaucto) ornatus. Cocca reniformia. PERISPERMUM cocco conforme, subcartilagineum. Empryvo inclusus, curvatus. Herp parvæ, annuæ, littorum maris Interni hospites. FoLtA oppo- sita cum stipulis conformibus quaternatim verticillata, inferiora pe- tiolata. Penicezut 3, axillares, in unicum ult:à medium concreti. 4 . Oss. Valantiarum structuram Jam à principio mirati sunt auctores ex quo 7. muralem Romæ inventam et mox iterüm à Cherlero circa Nemausum revisam descripserunt Co- lumoa et J. Bauhinus. Metamorphosim pedicelli præsensit Michelius; genus symbolicè Tournefortius vividèque expressit (1); speciemque nostram exact, ul assoiet, figurà illu- (1) Le calice devient un fruit membraneux, semblable, en quelque manière, au pied d’un oiseau qui tient dans ses serres une graine de la forme d’un petit rein (Tourn., Act. par., 1706, pag. 85, tab. 7.) ( 179 ) stravit Gærinerus. Quis tamen crediderit post operam etiam clariss. A. Richard , ut fruc- tùs integri ex toto noscatur fabrica , explicatione pleniore etiamnüm hoc genus indigere ? In errorem lapsus est cl. auctor cum rumpi ovarium et semen omnind nudum evadere credit. Res aliter exponenda est; pericarpium in plurimis hujusce tribüs speciebus sarco- carpio aucto conspicuum , hic fecundato ovario ad pelliculam tenuem redigitur, cüjus mox solvitur pars, pars arctè cum seminis testà conferruminatur : sed semine etiam maturo adesse ob superficiem testæ in #7. hispidä rugosam facilé dignoscitur eaque, quæ nun- quàam solvitur, pars in Valantiis ambabus strophioli instar albi marginibus pulchrè laciniati pedicelli insertionem ornat. Variationem hanc V’alantia à typo Stellatarum communi notabilem nec adhuc notatam, simulatam tamen, non veram sinceramque offert, nec hic nudi seminis abnormitas occurrit, sed absorptione macilentum, quod aliis quoque Stellatis accidit, immo tenuissimum, pericarpium evadit. Altera, et ea quidem non parva, exstat inter Ÿ’alantiam et Galium differentia. Ÿ.mura- lis fructüs galea (pedicellus incurvus) jubà quädam retroversä augetur, sed undé hæc orta nemo explicuit. Inspice tamen sub microscopio flores, post fertilem tuberculum videbis pedicello insidens, quod in icone suà, quæ aliter exacta, omisit cl. À. Richard. Hoc est quarti floris rudimentum qui demüm , ut in cornua laterales , in cuculli vel jubæ figuram abit. Hujus in 77. hispidé vestigium quoddam superest, juba nulla, sed versüs basin pedi- celli gibbus cujus in axillà glandula. Tot formis fictitiis larvatum est hoc genus. Huic generi quoque, uti opinamur, pertinet Galium apricum Sibth. et Sm.; fructus enim sub pedunculo, florum sterilium pedicellis stipato, nascuntur. Aliæ species nonnullæ inter Valantiam et Galium ambigunt. Visu enim magna, parva re verà est horum generum differentia. Lata enim Galiorum plurimorum paricula in aliis decrescit , fitque parviflora, mox iterum depauperala in aliis 3-flora tantüm evadit , his pedunculus nunc erectus nunc incurvus , J’alantiis veris valdè incurvus est auclusque , Galiis affinibus incurvus tantüum et vix aut raro incrassatus, dubiumque adhuc ubi desinit Galium, ubi incipit ’&lantia. 1. VALANTIA HISPIDA. Linx. V. caule erectiusculo, hispidissimo; verticillis 4-phyllis, foliolis lanceolatis, ciliatis ; calyce pubescente ; pedicellis fructüs incurvis, basi gibberosis, cristà hispidà, echinatà. Cruciata ; tomentosa ; flosculis luteis in corniculis longis hispidis. Boerh., Ind. alt, hort, lugd.-bat., pars. 1, pag. 149. Valantia erecta hispida. Linn., Hort. Clff., pag. 468. Valantia hispida. Linn., Sp. pl, vol. 2, pag. 1492. — Sibh., FI. græc., tab. 138. — Bertol., F1. ü., vol. 2, pag. 139. ( 180 ) Galium hispidum. Gærin., vol. 1, pag. 109, ab. 24. Vaillantia hispida. DC., Prodr., vol. 4, pag. 614. — 4. Rich., Rub., pag. 54. Has. Satis communis est hæc species in arvis plurimis et in vervactis insularum Cana- riensium. Disrrr8..6e0G. Planta est oræ utriusque Europææ Lybicæque lacûs ingentis Mediterra- nei, sed specie sororià rarior. Crescit scilicet in Asià minore({ucher!), in Cretà(Sibthorp), in insulis maris Ægei (d’Urville), propè Nauplium in Peloponneso (Link ),in Magnà Græcià (T'enore), in Numidià ( Desf.), in Boœticà! EXPLICATIO TAB. 79, 1. Planta integra magnitudine naturali; figuræ reliquæ omnes magnitudine auctæ sunt.. 2. Ramuli pars superior, ut appareant florum fasciculi. 3. Ejusdem pars inferior jam fructi-- fera. 4. Florum fasciculus seorsum depictus, ut appareat flos hermaphroditus duobus steri- libus & a stipatus. 5. Idem medio longitrorsäm sectus, ut conspiciantur ovula : bb stami- num insertio, c € ovarii basis. 6. Fructus ramo insidens foliis avulsis, ut pateant semina duo: sub pedicello aucto et recurvo recondita, et pedicellis florum abortientium utrinqué stipa- tus : a pedicelli, à folii cicatrix, c pedunculi gibbus cujus in axillà videtur glandula depressa in icone non notata, d'floris abortivi pedicellus, e pedicelli apex, f cocca. 7. Idem medio lon- gitrorsum sectus et embryones patefacti, a pedunculi gibbus, 0 cocca longitrorsum secta. 8. Fructus cum cocco unico (altero abortiente) inferiüs viso, apici pedicelli dilatati dd affixo et in pedunculi ampliati recurvi concavi fornice abdito. 9. Coccum à basi visum, ut apparcant pericarpii partis nondum absorptæ circàa pedicelli cicatricem fmbrillæ. 10. Idem antrorsüm visum. GALIUM. Linx. Cazvx tubo ovato vel oblongo, cum ovario connato, Himbo obsoleto. CoroLrA rotata, profundè 4-fida. STAmINA 4, corollæ tubo inserta. Fira- MENTA filiformia. ANTHERÆ introrsæ, erectæ , 2-loculares. Ovarium in- ferum, didymum, 2-loculare. OvurA in quoque loculo solitaria, amphi- tropa. Sryui 2, basi connati. Discus epigynus, tenuis. STIGMATA capitala. Frucrus 2-coccus, coccis siccis conjunctis, vel ad medium aut ad basin usquè liberis, rotundatis, reniformibus vel subcylindraceis antrorsüm planis, 1-spermis, indehiscentibus. PERICARPIUN semini adnatum. SE- Rubraceæ. Tab. 79, lielle lp tue. æ Î- 29), PACE) Huth de Hoger, race Kicher, ( 181 ) MINA lunata , testâ tenui, perispermo adhærente, PERISPERMUM semini conforme, cartilagineum. EmBryo inclusus, curvatus. RADICULA infera. COTYLEDONES ovatæ. HerBæ, rariüs suffrutices, per orbem totum sparsæ: CAULES 4-goni, diffusi. FourA et stipulæ foliaceæ conformes, verticillatæ. FLORES axil- lares quandoquè polygami, vel terminales paniculati, albi, rubri vel lutei. J. ASPERA. MoœNncu. Floribus hermaphroditis, coccis elongatis, cylindraceis, apice truncatis, ad basin usquè secedentibus. GALIUM MURALE. Azr. G. caule cespitoso; verticillis inferioribus 4-6-phyllis , foliolis ovatis, superioribus abortu 2-phyllis, foliolis lanceolatis, mucronatis , hispidis ciliatisque vel glabrescentibus ; pedun- culis verticillorum inferiorum axillaribus, superiorum ex axillis foliorum abortientiuni prodeuntibus , pedicellis fructiferis incurvis ; corollà minim , caducissimà; coccis subeylin- draceis, pilis uncinatis undiquè vel apice tantüm selosis. Galium minimum seminibus oblongis. Buxb., cent. 2, pag. 31, tab. 30, fig. 2. Sherardia muralis. Linn., Sp. pl., pol. 1, pag. 149 , excel. syn. Columnæ et C. Bauh. — Siih., F1. græc., tab. 115. Galium murale. 4/4, F1, ped., pag. 8, tab. 77, fig. 1. — DC., F1, fr., vol. 4, pag. 264. — Prodr., pol. 4, pag. 610. — Bert., F1, it., vol. 2 , pag. 135. Valantia filiformis. Æort. Kew., ed. 1, vol. 3, pag. 498. — Link , in Buch, Phys. Beschr. Can. Ins., pag. 151. Galium filiforme. id, Sp. pl., vol. 4, pag. 948. — Roem. el Schultes, Syst., vol. 3 , pag, 252. — DC., Prodr., vol. 4, pag. 610. — Ten., FL nap., vol. 3, pag. 143. — Syll., pag. 70. Galium minimum, Roem. et Schultes, Syst., vol. 3, pag. 262, et Mant. 3, pag. 187. Has. Crescit cum G. parisiensi sæpè permixtum in locis aridis petrosis Cinariæ et Tene- riffs. Disrris. GEOG. Vagatur hüc illüc ad littora præsertim calidiora maris Mediterranei, neque extrà hujusce regionis limites egreditur. Oss. Ex autopsià speciminum archetyporum, quæ è patrio herbario nobis benignissimè commisit clariss. Alphon- sus de Candolle, non verè diversum esse G. filiforme illustrissimi patris sui ac Linkii à G. murali AI. compertum habuimus. Nec eamdem fuisse Va/antiam filiformem Hort. Kew. licitum est ex descriptione dubitare. Eo tempore vix ( T82 ) sritè notaserat Sherardiamuralis Linn.:cum G.werticillatoDanth. ab ipso Linnæo confusa et cum iSherardid arvensi contubernio infausto conjuneta, neque mirum novam G. muralis formam pro specienovâ:haberi. II. APARINE. $ 1. Floribus axillaribus polygamis, pedunculis post anthesin inflexis. GALIUM SACCHARATUM. Az. G. caulibus decumbentibus , angulis retrorsüm scabris; verticillis sub-6-phyllis , foliolis lanceolatis, mucronatis, 1-nerviis, margine sursum aculeolatis; pedunculis 3-floris , medio hermaphrodito, lateralibus masculis, pedicellis fructiferis recurvis ; fructu magno, globoso, verrucoso, pedicello longiore. Aparine semine Coriandri saccharati. Park., Theatr., pag. 567. — Moris., Hist., vol. 2 , pag, 332. — Tournef., Inst, pag. 114. — Vaill., Bot. par., pag. 14, tab. 4, fig. 3 D. Valantia Aparine, Linn., Sp. pl., vol. 2, pag. 1491. Galium saccharatum. 4/., F1 ped., vol. 1, pag. 9. — DC., F1. fr., vol. 4, pag. 262 — Prour., vol. 4, pag. 607. — Bertol., FI. it., vol. ®, pag. 123. — Koch, Syn., vol. 1, pag. 330. Galium verrucosum. Smüh, Engl. Bot., tab. 2173. — F1, græc., tab. 133. Has. In arviset in collibus apricis insularum Canariensium non rard occurrit. DisrriB. GE0G. Species est meridionalis quæ segetes secuta ab orà utrâque maris Medi- terranei usqué in Germaniam et Caledoniam obrepit. $ 2. Floribus axillaribus hermaphroditis, pedunculis post anthesin inflexis. GALIUM TRICORNE. Wir. G..caulibus procumbentibus avgulis retrorsèm scabris ; verticillis sub-8-phyllis, foliolis lineari-lanceolatis, 1-nerviis, margine retrorsüm aculeolatis ; pedunculis 3-floris , floribus omnibus hermaphroditis ; fructu granuloso, pedicello breviore. Aparine semine lævi. Park., L. ce. — Vaill., L. c., fig. 3 aa. Aparine Coriandri semine foliis asperis Rubiæ propè. Bonanni, tab. 18. Galium tricorne, Wüh., Bot. arr., ed. 2, pag. 153. — Smith, Engl. Bot., tab. 1641. — DC., Flsfr., vol. 4, pag. 262. — Prodr., vol. 4, pag. 608. — Mert. et Koch, Deutschl. F1., vol. 1, pag. 771. — Bert., F1, it , vol, 4, pag. 124. Galium spurium. Balb., F1 taur., pag. 28. Valantia spuria. Pers., Syn., vol. 1, pag. 199. Has. Vulgaris est in arvis insularum Canariensium. Specimina nostra legimus -propé Sanctam Crucem Teneriffæ. 7 ( 183 ) Disrris. GE0G. Species est littorum maris Interni quæ orbem borealem in Asià (Hohen- acker) et Europà præcedentis-socia et verior sæpé civis ingressa, Sueciam ipsam cum semi- nibus peregrinis recentiori ævo invasit (Fries novit., pag. 24). $ 3. Floribus hermaphroditis, axillaribus demüm subpaniculatis , paniculis rectis. GALIUM APARINE. Lin. G. caulibus elongatis, diffusissimis , retrorsm aculeato-scabris ; verticillis 6-8-phyllis, foliolis lineari-lanceolatis, mucronatis,.1-nerviis , marginibus et carinà retrorsüm aculeo- latis; pedunculis axillaribus, demüm subpaniculätis , pedicellis rectis ; fructu setis hamatis hispido. Amaplvn. Theophr., lb. 7, cap. 14, ed. Siapel., pag. 884. — Diosc. , lib, 3, cap. 95, Aparine. Plin., Hist, nat., lib. 27, cap. 9. —Fuchs., Hist., pag. 50, cum ic. — Matth., ed. Valgris , 1583, pag. 163, cum ic. — Lobel,, Advers., pag: 464, cum ic. — Icon., fig. 800, cum ic. eddem: —- Dod., Pempt., pag. 353, cum ic. Lobeli. — J. Bauh., Hist,, vol. 3, pag. 713, cum ic. — Moris., Hist,, vol.2 , sect. 9, tab. 22, fig. 5, cum ic. Lobeli. Galium Aparine. Linn., Sp. pl. vol. 1, pag. 157.— FL. dan., tab. 495. — Curt., F1, lond., fase. 9, tab. 9. — Smith, Engl. bot., tab. 816. — Plenck, Ic. pl. med., tab. 56. — Bull., Herb. de la France, tab. 315. — S'avi, Mat. Med. Tosc., tab. 35. — Mert. et Koch, Deutschl. F1, vol. 1, pag. 773. — Koch , S'yn., pag. 230, — Bertol., F1, it, vol. 2, pag. 126. — Kunth, F1, ber., vol. 1, pag. 297, Rapapayo Canariensium. B Vaillantii; fructu minore. Aparine vulgaris semine minori. J’æ&l., Bot. paris., pag. 14, tab. 4, Jig. 4, Galium Vaillantii. DC., FI, fr., vol. 4, pag. 463. Galium infestum. Æ/aldst, et Kit, PI rar. Hung. , tab. 202, 7 scaberrimum ; undiquè hispidissimum fructu minore. Galium hispidum. Wild, Enum., vol, 1, pag. 154. Galium scaberrimum. Hornem., Hort. hafn., vol.. 1, pag. 135. Has. Occurrit & in dumetis regionis sylvosæ insularum Canariensium copiosè; legimus B circa Sanctam Crucem Teneriffæ et in Canarià ; y in locis aridis apricisque commune est. Varietatem calvam ( G. spurium DC.) quam in catalogo Buchiano enumeravit cl. Link, nuspiam imvenimus. Disrri. GE0G. Crescit per totum orbem veterem temperatiorem , undé cùm ou éybporoc sit et duocagaiperoc, in ambas Americas et alibi hominis comes insitivus irrepsit. (184) GALIUM PARISIENSE. Lin. ViLL. G. caule filiformi, diffuso , intricatissimo , retrorsam aculeato-scabro ; verticillis 4- de- müm 6-phyllis, folio lislineari-lanccolatis, mucronulatis, margine sursam aculeolato-scabris; pedunculis axillaribus vel demüm paniculatis, 2-5-floris; fructu ovato, hispido , granulato vel lævi, coccis demüm elongato-lunatis, secedentibus, apice latioribus. Galium parisiense. 7’4l., F1. du Dauph., vol. 2, pag. 332.— Bertol., Amœn. üt., pag. 17. — Hook., Brit. F1, ed. 5, pag. 161. — Koch, Syn., pag. 331. Galium gracile. Mert. et Koch, Deutschl. F1, vol, 1, pag. 776. a litigiosum ; fructu hispido. Galium Parisiense tenuifolium flore atropurpureo. Tournef., Inst,, pag. 664. Galium Parisiense, Lirn., Sp. pl., vol. 1, pag. 157. Galium litigiosum. DC., F1. fr., vol. 4, pag. 263, et 5, pag. 497. — Ice, pl. Gall. rar., tab. 26. Galium microspermum. Desf.!, FI. ail., vol, 1 , pag. 130. 8 anglicum; fructu granulato. Aparine minima D. Sherard. Raï Syn., pag. 118, ed. Dillen., tab. 9, fig. 1. Galium Anglicum. Æuds., FI. angl., pag. 69. — Engl. Bot., tab. 384. Galium gracile, Wallr., Sched., pag. 57. y divaricatum ; paniculà divaricatà fructu nudo. Galium divaricatum. Zamck., Encycl., vol. 2, pag. 580.— DC Ic. pl. rar. Gall., tab. 94, Galium parviflorum. Roem. et Schult., Syst., vol. 2, pag. 246. Galium tenuissimum. Marsch. à Bieb. ,FT. Taur. Cauc., vol. 1, pag. 104. Has. Occurrunt in insulis Canariensibus varietates tres, 8 et y in locis macris calidis vulgatissimæ , legimus « circa Sancitam Crucem Teneriffæ et in Canarià , alibi forsan eam prætermisimus ob sammam similitudinem cum varietatibus B et y. Disrri8. GeoG. Hæc species per mille formas trans orbem temperatum advecta ab insu- lis nostris ad gradum usquè 54 borealem scandit, $ 4. Floribus paniculatis , pedunculis et pedicellis rectis. GALIUM SETACEUM. Lamcx. G. caule crecto, filiformi, gracillimo, pilosulo ; verticillis 4-8-phyllis, foliolis inferioribus ovatis, peliolatis ,superioribus lincaribus, setaccis , ciliolatis; pedunculis corymboso-pani- culatis, capillaribus , bracteolatis ; fructu pilis canis ascendenti-patentibus hispido , cocvis demüm lunatis, secedentibus, apice latioribus. ( 185 ) Galium setaceum. Lamck, Encycl., vol. 2, pag. 584. — Il, tab. 60, fig. 2. — DC., F1. fr. vol. 5, pag. 498. — Prodr., vol. 4, pag. 609 , excl. syn. Sibth. — Bertol., FI. it, vol. 2, pag. 132. = Bory et Chaub., F1. de la Mor., pag. 53. — F1. du Pélop., pag. 10. Galium microcarpum. #4, Sp. pl. vol. 2 ,pag. 559. — Fahl., Symb., vol. 2, pag. 30. Galium capillare. Cavan., Ic., vol. 2, pag. 73, tab. 191, fig. 1. — Guss., FI, sic. Prodr., vol, 1, pag. 178. Has. Hanc speciem semel tantüm in Canarià detexit cl. Despréaux. Disrris. 6r0G. Occurrit hæc stirps per totam peripheriam maris Mediterranei, præsertim ad littora ejus calidiora, ubi tamen haud copiosa. EUGALIUM. DC. GALIUM ROTUNDIFOLIUM. Lin. vAR. VILLOSUM. G. caule diffuso, 4-gono, basi lignescente, subradicante ; verticillis 4-phyllis, foliolis ses . silibus, ovatis vel ellipticis, 3-nerviis, hirsutis ; pedunculis cymoso-paniculatis, divaricatis ; fructu rotundato, planiusculo, apice crenato, pilis apice uncinatis setoso, coccis dorso rotun- datis latis, medio adhærentibus. Rubia villosa semine duplici hispido. Bocc., Ic. et descr. pl. sic., pag, 11, tab. 6, fig. 1. Rubia semine duplici hispido, latis et hirsutis foliis Bocconi. Moris , Hist., vol, 2 , pag. 399 , sect. 9, tab. A, fig. 5. | Cruciata major villosa flore Molluginis albo. Barrel., Ic., 304. Galium rotundifolium «. Linn., Sp. pl., vol. 1, pag. 156. — Bertol., F1. üt., vol. 2, pag. 198. Galium ellipticum. Presl., Del. prag., pag. 122. — DC., Prodr., vol. 4, pag. 599. — Guss., Fl sic. Prodr., vol, 1, pag. 176. Galium Barrelieri. S'a/zm., in Bot. Zeit., 1821, pag. 107. — Lois., Nouv. not,, pag. 8. Galium hirsutum. Mees et Buch, Hor. phys., pag. 113 , tab. 22. — Link in Buch, Phys. Beschr. Can. Ins., pag. 151. Galium ovalifolium. Schott, Spix et Mart., vol. 1, pag. 55. Galium Neesianum. Reg. ir DC., Prodr., vol. 4, pag. 600. Has. Non infrequens est hæc species in sylvaticis subumbrosis et in dumetis regionis sylvosæ insularum Canariæ, Tenerife et Palmæ. Disrris. ceoc. Varietas « quæ sola in insulis Canariensibus obvia est à maris Mediter- ranei regione vix excedit; varietas 8 glabra minorque foliis ciliatis montes scandit et ad gradum usquè bo borealem pervenit. Oss. Stirps nostra quæ Galium erat olim Neesianum, tepidis licet Etesiæ flatibus expersa non aliter à formä Euro- peâ, ut monuit cl. Linkius, nisi omnium partium hirsutie spissiore habituque procero et ferè suffrutescente differt. Synonyma omnia quæ ad varietatem $ spectant ex consulto omisimus. 11. — (2° SECT.) 24 ( 186 ) RÜUBIA. Lrixx. Cazvx tubo globuloso vel turbinato, limbo brevi vel subnullo. CoroLrA rotata vel campanulata, profundè 5-partita, sub disco epigyno inserta. STAMINA 5, cum corollà inserta ejusque tubo basi magis minüsve connata. FiLAMENTA filiformia, brevia. ANTHERÆ erectæ, ovatæ, dorso medio insertæ. Ovarium 2-loculare. Ovura soli- taria, è funiculis brevibus medio appensa. Srvir 2, breves basi con- nexi, vel elongati altiüsque connati. STiGMA capitatum , globosum vel conoideum, Frucrus globosus didymus vel abortu 1-coccus, lævis vel rard sulcatus. PERICARPIUM succosum. Cocca dorso gibba, antrorsûm planiuscula foveolata, testà tenuissimä perispermo adnatà. Peri- SPERMUM semini conforme corneum. EmMBRYO inclusus, magis minüsve curvatus. RaDicurA infera. COTYLEDONES lanceolatæ. SUFFRUTICES vel herbæ perennes orbis veteris temperati, glabri, vel pilis simplicibus brevibus basi dilatatis sparsim puberuli. Ram 4-goni, demüm teretes. FoLH nunc opposita nunc cum stipulis folia- ceis conformibus verticillata. FLORES axillares vel terminales, rube- scentes, flavi vel virides. 1. RUBIA PEREGRINA. Lin. R. caule perennante , acutè 4-gono , basi tereti , aculeato vel Iævi, ramulis glabris vel pubescentibus; verticillis 4-6-phyllis, foliolis linearibus , lanceolatis vel ovato-lanceolatis, coriaceis, 1-nervlis, eveniis, aculis, carinà et marginibus scabris vel glabris, perennantibus; corollæ laciniis ovato-lanceolalis, in acumen productis; filamentis brevibus, antheris ova- ts; stigmatibus capitato-globosis. "Epupddavov &yptov. Diosc., lib. 3, cap. 151. Rubia sylvestris aspera, quæ sylvestris Dioscoridi. C. Bauh., Pin. pag. 333. Rubia sylvestris Monspessulana major. J. Bauh., Hist,, vol. ‘3, pag. 715. « vera, foliis lanceolatis vel lineari-lanceolatis. Rubia silvestre aspera del bosco di Ravenna. Zanon., Ist., pag. 167, tab. 67. Rubia minor quadrifolia atrovirens saxatilis. Boc. Mus., tab, 75. ( 187 ) Rubia minor quadrifolia atrovirens. Barr., Ic. 547, fig. Bocconi. Rubia sylvestris aspera Ravennas. Zaron., ed Mont., pag. 92, tab. 145. Rubia sylvestris aspera quæ sylvestris Dioscoridi. 4rd., Mem. di oss., pag. 53, tab. 9. Rubia tinctorum sativa. Zannich., Ist, delle piant., pag. 228, tab. 190. Rubia peregrina. Linn., Sp. pl., vol. T, pag. 158. — Smith, Engl. bot., tab 851. — DC., F1 fr., vol. 4, pag. 267. — Bertol., F1. it., vol. 1, pag. 146. Rubia tinctorum. 4. 47, Fl. ped.. vol. 1, pag. 10.— Desf., F1. ail, vol. 1, pag. 133. — Cambess., Enum. pl. bal., pag. 87. Rubia Bocconi. Petagn., Tnst., vol. 2, pag. 255. — Roem. et Schult., Syst, vol. 3, pag. 212. — Ten., F. nap., tab. 10. — Guss., Fl. sic. Prodr., vol. 1, pag. 182, Suppl. 1, pag. 44. Rubia anglica. Huds., F1, angl., vol. 1, pag. 54. Rubia longifolia. Poir. ! Encycl. suppl., vol. 2, pag. 702. Rubia splendens. Æoffm. et Link, FI. port., vol. 9, tab. 85. Rubia Requienïi. Duby, Bot. gall., vol. 1, pag. 247. B lucida , foliis ovatis et ovato-rotundatis. Rubia lucida. Linn., Syst. nat., ed. 12, vol. 2, pag. 732. — Sibth., FL. græc., tab. 142, Rubia rotundifolia. Poir.! Encycel. suppl., vol. 2, pag. 106. Rubia Olivieri. 4. Rich! Mém. Soc. Hist. nat, par., vol. 5, pag. 59.— Decaisne, Rech. sur la Gar., pag. 59. 7 angustifolia , foliis linearibus apice subulatis. Rubia angustifolia. Linn., Mant., pag. 39. — Lamck, Encycl. il., tab. 60, fig. 2. — Guss., F1. sic., Prodr., vol. 2, pag. 1. — Decaisne , Rech. sur la Gar., pag. 59. Has. Ad margines sylvarum in Teneriffà et Palm. | DisTris. GEOG. Planta est rolouopqrarn quæ sub mille formis ab ortu ad occasum pro- tensa plagas omnes ab insulis Fortunatis ad planitiem Damascenam (Montbret! et Aucher D per gradus 35 currit, et à 28 ad 54 latitudinis borealis gradum in Britannià scandit. R Oss. Opinioni cl. Contenene qui Rubiæ formas omnes abnormes qui maris interni littora adornant speciei ludibundæ aberrationes esse putat, valdè assentior. Quam quidem opinionem firmavit serutator probus et specierum lenis æstimator Bertolonius, et in colloquiis celeb. atque amicissimus Gayus. Nomina plura ex autopsià cumulo adjecimus. Ab omnibus autem secernendam esse R. tinctorum et ex sententià clarorum virorum Decaisnei et Ber- tolonii et ex propriis observationibus nolumus dubitare. Hanc segregationem suadent corolla campanulata, anthe- rarum ac stigmatum forma, foliorum substantia et nervatio et caulium duratio. Specimina nostra formæ receptæ seu R. peregrinæ, Linn. quandoquè conveniunt, plura R. longifoliam, Poir., nec pauca R. angustifoliam , Linn., quan- quàm folia longiora et angustiora, referunt. ( 188 ) 2. RUBIA FRUTICOSA. Jaco. R. caule fruticoso , ramis inferioribus teretibus , superioribus 3-4-gonis , angulis obtu- siusculis ; verticillis 2-4-phyllis, foliolis lanceolatis , chartaceis , nervosis, glabris, margine revolutis, retrorsüm aculeatis, petiolatis, perennantibus ; cymis axillaribus petiolo sublon- gioribus ; calyce glabro, tubo turbinato, laciniis corollinis lanceolatis , in acumen breve protractis; antheris rotundato-ovatis ; stylo ovari longitudine. Rubia arborescens asperior insularum Canariensium , foliis ad singula genicula ternis. Pluk., Alm., pag. 323. Phytogr.; tab. 311 , fig. 4. Rubia fruticosa, Jacq., Collect., vol. 1, pag. 71. — Hort. Kew., ed. 1 » vol. 1, pag, 147. — Jacq., Ic. rar.’ tab. 25. — DC., Prodr., vol. 4, pag. 589. — Decaisn., Rech., pag, 58. Rubia Canariensis. Poir., Encycl, suppl., vol. 2, pag. 707. Rubia galioides, Poir., Encycl. suppl., vol, 2, pag, 705. Asay go vel Tasaygo. Canariensium, Has. Crescit bæc species in rupestribus, ad convallium clivos, circa vias, et in dumetis Euphorbiæ Canariensis à regione maritimA usquè ad regionem sylvosam. Legimus varie- tatem arboribus periclymeni modo intertextam in sylvä Tenerife Monte de Agua dictà verticillis omnibus tetraphyllis, foliolis latè ovatis, cauleque 4-gono aculeato insignem. Disrris. GE0G. Stirps est ex toto Canariensis. Descr. Frurex diffusus vel arboribus intertextus. Cauzis teres , cinereus , lucidus, internodiis dis- tinctus. Ram: 3-quetri vel 4-goni , angulis subobtusis et mox parüm manifestis, leves vel scabri ad articulos tumidi vel (cüm in umbrosis crescit ) fungoso-tuberculati. For14 lanceolata vel ovata , acuta, saturatè viridia , glabra, suprà nitida, chartacea, nervosa, reticulato-venosa , Mmargine revoluta , retror- sùm aculeata, nervo medio levi vel aculeato , basi subattenuata, petiolata, petiolis angustis folio 3-plo 4-plo brevioribus. Cyux axillares , solitariæ vel agéregatæ , graciles , paucifloræ. Penuncuui filiformes ÿ glabri, petiolis sublongiores , apice latiores, 2-bracteati, pedunculis partialibus 3-tomis vel nullis, pedicellis capillaribus. Cazvx cum ovario connatus, tubo turbinato glaberrimo, limbo subnullo. FLores parvi luteoli. Corozza rotata , ovarii apici inserta, laciniis 5, lanceolatis, in acumen breve acutum sub- callosum productis, puncticulato-scabris. SramrNa cum corollà inserta et basi cum eä connata. Fira- MENTA filiformia, dorso plana, tubi corollæ longitudine. Axrneræ globuloso-ovatæ, dorso medio affixæ, basi sagittatæ. Ovarrun 2-loculare, disco parvo rotundo coronatum. Ovura in quoque loculo solitaria, elongato-ovata , medio è funiculo filiformi assurgente suspensa. Srvzr 2 , ad medium usquè connati, ovarii longitudine. Sriemara globulosa. Bacca globosa, atrorubens, seminis cannabini magnitudine, SEMEN dorso rotundato-gibbum, antrorsim planum, foveolatum, Perispermum corneum , album. Eusrvo valdè incurvus. Ranrcuza cotyledonum longitudine, cylindracea, obtusa. Corvrenoxes subfolia- ceæ, ovato-spathulatæ, obtusæ. ( 189 ) SHERARDIA. Drzren. Sherardiæ pars. Linn. Cazvx tubo ovato-cylindraceo, limbo 4-6-laciniato, laciniis angustis, apice filiformibus, persistentibus. CoRoLLA supera, infundibuliformis, tubo angusto elongato, limbo 4-fido. Sramina 4, ad apicem tubi corol- lini inserta. FILAMENTA capillaria, limbo corollæ dimidio breviora. ANTHERÆ ovatæ, erectæ, dorso basi affixæ. Ovarium inferum , 2-locu- lare. Ovura elongata, solitaria, funiculo ascendenti medio affixa. STyLus longitudine corollæ, ad apicem tubi 2-partitus. STIGMATA capi- tata, ovato-pyriformia. Frucrus didymus, siccus, calycis limbo coro- natus, coccis ovato-cylindraceis , dorso subgibbis, antrorsm planius- culis profundè sulcatis, basi affixis. PErICARPIUM seminis testæ adna- tum. PERISPERMUM cocco conforme, subincurvum, corneum. Emsrvo inclusus, leviter incurvus. RADiCuLA cotyledonibus longior, subinfera. CoTYLEDONES subfoliaceæ, cochleariformes. HerBa annua, diffusa, palæogæa, à 28 latitudinis borealis gradu ad 58 gradum protensa. Cauus diffusus, 4-gonus. VErTIcILL 4-phylli, foliolis lanceolatis acutis integerrimis. FLORES terminales, parvi, fas- ciculati, breviter pedunculati, verticillis supremis involucrati, cærulet. 1. SHERARDIA ARVENSIS. Lin. Rubeola arvensis cærulea repens. C. Bauh., Prodr., pag. 145. — Dillen., Cat. pl. cire. Giss., pag. 10. Sherardia. Dillen., Nov. pl. gen., App. pl. cire. Giss., pag. 96 , tab. 3. Asperula flore carneo acuto flore. Barrel., Ic., tab. 541. Sherardia arvensis. Linn., Sp. pl., vol. 1, pag. 149. — F1. dan., tab. 439, — Curt., FI. lond., fasc. 5, tab. 13, — Gœrtn., vol. 1, tab. 84. — Engl, bot., tab. 891.— Mert. et Koch, Deutschl, F1. , vol, 1, pag, 759. Bertol., FI. üt,, vol. 2, pag. 72. Has. In arvis insularum Canariensium hæc planta valdè vulgaris est, ( 190 ) TRIB. 11. ANTHOSPERMEZÆ. Cuam. er Scurecur. PHYLLIS. Lin. FLores hermaphroditi vel polygami. Cazvx Flor. ster., companu- latus, limbo supero, 5-dentalo, dentibus inæqualibus; Flor. herm., tubo ovato cum ovario connato, limbo supero 2-dentato, demüm caduco. COROLLA supera rotato-campanulata, profundè 5-partita, laci- nüs linearibus, 3-nerviis, valvatis. STAMINA 4-5 tubi corollæ basi inserta. FILAMENTA capillaria, lubi corollini longitudine. ANTHERÆ oblongæ, utrinquè cbtusæ, corollæ lacinïis subbreviores , basi affixæ, loculis à basi ad apicem connatis. Ovarüm inferum, 2-loculare. Discus epigynus subnullus. OvurA solitaria elongato-pyriformia, erecta, fani- culo brevissimo. SryLus brevis. STiGmATA 2, filiformia, plamoso-papil- lata, corollà breviorâ. Frucrus pyriformis, apice foveolatus, siccus, 2-coccus, coccis dorso convexis, 4-5-nerviis, antrorsüm planis, inde- hiscentibus, {-spermis, pericarpio fungoso. SEMEN pericarpio angus- tius, et ab eo solubile, testâ rugosà cum perispermo cartilagineo con- natà. Empryo orthotropus. RanicuzaA cotyledonum longitudine. CoTyLepones ovalæ, obtusæ. | SurrruTEex parvus Canariensis, Maderensis! et Portosanctanus! lævis vel pilis simplicibus obsitus. Cauuis diffusus ramosus cortice lævi, ligno tenero, ramis superioribus virescentibus. Fort opposita vel 3-4-natim verticillata, lanceolata, acuta, sessilia vel breviter petio- lata, petiolis basi amplexicaulibus. STPuLÆ membranaceæ, breves vel apice filiformes, cum petiolis connatæ. Panicuzæ ex axillis superiori- bus filiformes , foliosæ. PEnicELLr capillares, floriferi erecti, fructiferi nutantes. FLORES par vi, albidi, vesperè aperti. ( 191 ) 1. PHYLELIS NOBLA. Lin. Simpla nobla Canaïïensium, Pluk., Alm., pag. 347. Valerianella Canariensis frutescens Simpla nobla dicta. Dillen., Hort. El, pag. 405, tab. 299 fig. 386. Bupleuroides quæ arbor umbellifera. #/alth., Hort., pag. 11, tab. 6. ? Phyllis nobla. Zirn., Sp. pl., vol. 1, pag. 335. — Gartn., vol. 1, pag. 193, tab. 25, — A, Rich., Mém. Rub., pag. 60, tab. 2, fig. 3..— DC., Prodr., vol. 4, pag. 578. Phyllis pauciflora. 4. Rich, l. c., pag. 61. Capiana. Palmensium ; Simple noble, Nivariensium ex Plukenet. Has. Occurrit ubiquè hæc planta in rupestribus umbrosis insularum Canariensium. Oss. Huic stirpi vim olim magnam tribuebant incolæ , sed nunc decrevit fides : Gapitana sive herbam principem et nunc Palmenses dicunt, Simple noble seu herbam nobilem suo tempore dictam affirmat Plukenetius, quanquàm vitiosè Simpla nobla scripserit, et hanc locutionem barbarismum redolentem ascivit Linnsæus. TRIB. III SPERMACOCEZÆ. Cam. ET ScaLrecur. SUBTRIB. I. PUTORIEAE. DC. PLOCAMA. HorrT. KEw. Cazyx tubo globoso, pilosiusculo, ab ovario solubili, limbo supero, brevissimo 5-dentato. CoroLLA tubi calycini apici inserta , campanu- lito-infundibuliformis, fauce pilis brevibus pilosà, lacinüs 5-7 profun- dis, linearibus , apice calloso-apiculatis. STAMINA cum corollà inserta, flamentis tubo corollino à basi ad apicem connatis, solubilibus. AÂNTHERÆ elongatæ, lineares, complanatæ, utrinquè acutæ, dorso propè basin affixæ. Ovariun interum, globosum 2-3-loculare. Ovüra in loculis solitaria, oblonga, planiuscula, erecta, faniculo brevi filiformi suprà basin affixa. Srvius cylindraceus. Sriamara 2-3, styli longitudine, claviformia, plumosa. Bacca orbicularis, succosa, nilida, margaritacea (siccata nigra), calycis limbo subobsoleto coronata, areolata, 2-3-locu- laris, loculorum septis carnosis. SEmINA 2-3 , erecta , oblonga , dorso (192) subconvexa, antrorsüm planiuscula, sulcata, testà tenui cum peri- spermo connatà. PERISPERMUM tenue , cartilagineum. EMerYo in axi perispermi orthotropus. CoryLenones oblongæ, obtusæ. Ranicura cotyledonibus sublongior. FruTex Canariensis, 6-19-pedalis, erectus, cortice lævi cinereo, ligno duriusculo, tenaci. Ram gracillimi, nodosiusculi, teretes supernè virescentes, foliosi, pensiles. SrIPuLÆ breves, amplexicaules, membra- naceæ. For elongata, opposita, terelia, linearia vel filiformia, acuta, basi attenuata, glaberrima, flaccida, lætè viridia. FLores axillares vel terminales, paniculati, pedunculis et pedicellis capillaribus erectis. PLOCAMA PENDULA. Horr. Ke. Plocama pendula. Hort. Kew., ed. 1, vol. 1, pag. 292. — Gaærin. fil., Carpol., pag. 96 , tab. 196. — Juss., Mém. Mus., vol, 6, pag. 371. — 4. Rich., Mém. Rub., pag. 81,— Reichb., Ie, ez., vol. 1, pag. 9. — DC., Prodr., vol. 4, pag. 577. Bartlingia scopaïia. Reichb., Bot. Zet., 1824, pag. 241. — Ic. ex., tab. 11. Balo. Canariensium. Has. Crescit hic frutex satis copiosus in petrosis aridis regionis inferioris insularum Teneriffæ et Canariæ, rarior est in Lancerottà et Fuerteventurà. Disrri8. GE0G. Hoc genus plantarum proprium esse videtur magni atque arentis deserti, sive Saharæ, Libyæ occidentalis, insulis nostris tam parvo spatio distantis ut in prover- bium cesserit vetus quoddam dictum Majorerorum seu Fuerteventuræ accolarum, De Tuineje in Berberia Se va y se vien en un dia. Ibi forsan aliæ generis adhuc monotvypi species se occultant. Ozs. Uniones à ramis dependentes baccæ lacteæ hujus speciei simulant, demüm siccatæ ipsà etiam in arbore ut in herbariis nigrescunt. Rami ut in salice Babylonicâ semper penduli sunt et malè arrectos depinxit cl. Reichenbach. Formosum fruticem si tangas, triti inter manus odor nauseabundus et quasi stercoreus. Folia comedunt muli , Sed tm gravis et vix tolerabilis sessoribus eorum halitus. Hujus fruticis faciem depinxit nobis cl. pictor J.-J. Williams. Atl. tabb. 1, 2 et 5. ser. 5. ( 193 ) VALERIANEZÆ. DC. VALERIANELLA. Tourver. Polypremum Adans.— Fedia Gærtn. Kunth. Woods ; non Adans. — Fedia et Valerianella Moœnch.— Odontocarpa et Mitrocarpa Neck. — Valerianella , Fedia et Dufresnia DC. Caryx tubo cum ovario connato, limbo supero, campanulato vel auriculæformi, 3-multifido, persistente. CoroLLA epigyna, tubulosa vel infundibuliformis, regularis vel magis minüsve irregularis , basi sæpè gibbosa , ecalcarata. Sramina 2-3, tubi corollini basi inserta. ANTHERÆ ovatæ, dorso affixæ, utrinquè crenatæ. Ovanüm inferum , 3-loculare loculis 2 vacuis vel subobsoletis, tertio ovuligero. Ovurun 1, ex apice loculi pendulum. Srvzus simplex, brevis. Sricma 2-3-fidum. Frucrus siccus, indehiscens, calycis limbo aucto, campanulato, dimidiato vel auriculæformi coronatus, sub-3-loculare ffloculis 2 sterilibus sæpè attenuatis, rard confluentibus, tertio 1-spermo. SEMEN pendulum , teslà tenuissimä liberâ. Perispermum nullum. EmBrvo orthotropus. RaADiCurA supera, brevis, cuneiformis. COTYLEDONES ovatæ vel rotun- dato-ovatæ. 1 N° HERBE annuæ, palæogææ. FoiA opposita, integra vel dentata, summa sæpè pinnatifida. Ram floriferi dichotomi, sæpè divaricati. FLores in dichotomiis solitarii, reliqui paniculati, corymbosi vel fas- ciculati, bracteati, albi, rosei vel violacei. 1,— (2° sEcr.) 25 ( 194 ) 1. VALERIANELLA MORISONII « LEIOCARPA. DC. V. caule erecto, divaricato , glabriusculos foliis lanceolatis, superioribus linearibus, longiusculis, summis dentatis ; florum corymbulis laxis; fructibus obpyriformibus, apice angustatis , loculi fertilis dorso convexo 3-costato , antrorsum plano, sterilibus filiformibus, areà intermedià angustà ; limbo calycino dimidiato, 2-3-denticulato, suprà loculum ferti- lem auriculato ,acuto, auriculà sæpé utrinquè denticulatà. Valeriana dentata. Engl. bot., tab. 1370. Valerianella Morisonii « leiocarpa. DC., Prodr., vol. 4, pag. 697. — Koch, Syn., A 1, pag. 340. Fedia dentata. Reichenb., PI. crit., cent. 1, tab. 62, fig. 194-196. — Yf00ds, Transact. Linn. Soc. vol, 17, tab. 24, fig. 4. — Kunth, F1, ber., vol. 1, pag. 314, Folia dentata «. H ok., Brit. Jl., ed. 5, pag. 164. Has. Legimus hanc speciem in insulä Palmà statione per incuriam non notatà. Disrris. GEeoG. Hæc Valerianellæ forma altiüs ut videtur à regione maris Interni boream versus progreditur, sed plantas tam valdè ancipites tractantibus auctores parciüs citandi. Planta Hookeriana ex specimine olim in Britannià lecto à nostrà non differt. 2. VALERIANELLA ERIOCARPA. Desv. V. caule erecto, scabrido; foliis lanceolatis, integris , superioribus subdentatis ; floribus congestis ; fructibus ovais, loculi fertilis dorso convexo , sub-3-costato , abortientibus fili- formibus , areà intermedhià ovali, calycis limbo campanulato, 6-dentato, dentibus anteriori- bus multüm brevioribus. Valerianella eriocarpa. Desv., Journ. bot. (ser. 1, 1815), vol. 2, pag. 314, tab. 11 ; fig. 2. — Loisel., Not., pag. 149, tab. 3, fig. 2. — Flor. gall., ed. 2, vol. 1, pag. 25, 1ab. 23. — Beicke, Animady. bot. in Valerianell. tab, unic. fig. ullimä, — Koch, Syn., vol. 1, pag. 340, Fedia eriocarpa. Reichenb., Pl. crit., cent.1, tab. 65. Fedia campanulata. Presl., F1. sic. vol. 1, pag. 28. Fedia dentata y. Hook., Brit. fl. , ed. 5, pag. 165. Has. Hanc speciem à Canarià misit cl. Despréaux. … Disrris. GE0G. Herba est regionis maris Mediterranei cujus limites boream versüs et Eurum nondüm definitæ sunt. Figuræ citatæ cum plantà nostrà ex toto quadrant, alias minüs exactas prætermisimus,. Præcedentis varietas ex observationibus el. Wilsoni à celcb. Hookero relatis habenda est. ( 195 ) 3. VALERIANELLA OLITORIA. Mœnwcon. V. caule crecto vel diffuso; foliis inferioribus spathulatis, caulinis lanceolatis, summis dentatis ; ramis divaricatis ; floribus congestis ; fructibus breviter ovatis, utrinqué compres- siusculis et 2-costatis, loculi fertilis dorso incrassato, 2 sterilibus inflatis, dissepimento incompleto, calycis limbo brevi, obsoleté 3-dentato. Valeriana Locusta « olitoria. Linr., Sp. pl., vol. 1, pag. 47. Valerianella olitoria. Mœnch, Meth., pag. 493. Valeriana Locusta. Engl. bot., tab. 811. Fedia Locusta. Reichb., PL, crit., cent. 1, tab. 60. Has. Hanc speciem in castanetis vallis Taoroensis insulæ Teneriffæ invenit celeb. de Buch. | Disrrts. GEoG. Planta est palæogæa quæ à regione maris Mediterranei ultra gradum 59 progressa ad plagas hyperboreas accedit. 4. VALERIANELLA CORONATA. DC. V. caule erecto, scabriusculo ; foliis lanccolatis dentatis , superioribus pinnatifidis ; flori- bus in capitulum rotundum congestis ; bracteis villosis, ciliatis; fructibus cylindraceo-/- gonis, Corso subgibbo, facie sulcatis, hirsutis ; loculis sterilibus fertilis magnitudine , diva- ricatis, ad sulei basim connatis ; limbo calycino cyathiformi, profundé 6-fido, laciniis ovato-lanceolatis , aristato-uncinatis, intüs villosissimis. Valerianella coronata. DC., F1. fr., vol. 4, pag. 241. — Prodr., vol. 4, pag. 628. — Dufr., Hist, des V'al., pag. 60, tab. 3, fig. 2. — Bertol., F1. it., vol. 1, pag. 192. Fedia Sicula. Guss., F1, sic. Prodr., vol. 1, pag. 25. Has. Hanc plantam in herbidis promontorii Cuesta de Silva dicti invenit cl. Des- préaux. Disrrie. 6e0G. Vix ultra olivarum regionem progredi videtur vera V. coronata DC. CENTRANTHUS (Kentranthus). Nec. Cazyx tubo cum ovario connato, limbo supero, campanulato, involuto, demüm in pappum plumosum mox deciduum explicato, CoROLLA epigyna, infundibuliformis, tubo basi vel circa basim ( 196 ) calcarato, limbo æqualiter vel inæqualiter 5-fido, laciniïis angustiori- bus exterioribus, majore axi opposità. SrAMEx 1, à tubo corollæ inter corollæ lacinias 2 superiores porrectum, filamento solubili. ANTHERA rotundato-ovata, medio affixa, loculis basi sagittatis, antrorsüm late- raliter dehiscentibus. Ovariü inferum , obsoletè 3 loculare, loculis 2 abortivis filiformibus, tertio axi opposito fertili, dorso plano, lateribus in abortivos incurvis. Ovurun 1, ex apice loculi pendulum. SryLus simplex, corollæ longitudine. Sricma capitatum vel sub-3-fidum. Frucrus membranaceus, dorso subcomplanatus, loculisabortivis facie striatus. SEMEN pendulum, testà tenuissimà liberâ, PerispermuM nul- lum. EmBryo orthotropus. RAnicurA supera, brevis, acuta. Corvceno- NES ovatæ velelongato-ovatæ,. Herpæ regionis maris Mediterranei , perennes vel annuæ, glabræ , lætè virentes. FOLIA opposila, integra, dentata vel pinnatifida, sessilia vel breviter stipitata. FLores albi vel rubri, ad apicem ramorum corymbosi, corymbulis densis subsecundis. 1. CENTRANTHUS CALCITRAPA. Duore. C. annuus, caule erecto, ramis assurgentibus ; foliis inferivribus ovatis rotundisve, den- tatis, superioribus pinnatifidis ; corymbis dichotomis, laxiusculis ; floribus sessilibus, secun- dis, corollà parvà, brevi, tubo medio vel versüs basim breviter calcarato. Valeriana inodora altera palmi longitudine sylvestris in Ilvä. Caæsalp., De plant., pag. 150. Valeriana annua seu æstiva. Clus., Hist., pars 1, pag. 54. — Parkins., Theatr., pag. 121. Valeriana foliis Calcitrapæ. Casp. Bauh., Pin., pag. 164. Valeriana petraea. Johns., Ger. herb. pag. 1075. Valeriana calcitrapa. Linn. Sp. pl., vol, 1, pag. 44. — Sibth., FI, græc., vol. 1, tab, 30. — Guss., FL sic. Prodr., vol. 1, pag. 23. — DC., F1, fr., vol. 4, pag. 238. — Bertol., F1. i., vol. 1, pag. 165. Valeriana rotundifolia. Sith, F1 græc., tab, 29. | Centranthus Calcitrapa. Dufr., Hist. nat, Val., pag. 39.— DC., Prodr., vol. 4, pag. 632. Has. Hanc stirpem in Canarià legit cl. Despréaux ubi raram esse in schedà notavit. Disrri5. GEOG. Herba est regionis maris Interni propria, ex quà per casum tantüm , segelum comes exsilit, ( 197 ) DIPSACE Æ. Juss. (EXCL. SECT,. IL.) DIPSACUS. Tourxer. FLORES receptaculo globoso vel ovato basi involucro polyphyllo cincto, in axillis palearum spinescentium (bractearum), impositi, involucello quoque suo calyciformi, 4-edro, obsoletè limbato , induti. CaLyx tubo cum ovario connato, limbo supero , cyathiformi. CoRoLLA epigyna, tubulosa, 4-fida, irregularis. STAMINA 4, cum corollà usquè ad faucem concreta, exserta, in præfloratione incurva. ANTHERÆ elon- gatæ, introrsæ, dorso medio affixæ. Ovariüm inferum, 1-loculare. Ovu- LUM unicum, pendulum. SryLus filiformis, integer, rariùs apice 2-fidus, exsertus, in præfloratione incurvus. SricmA decurrens. FRucTus invo- luceHo persistente obtectus, calycis limbo coronatus. SEMEN elongato- ovatum, lestà cum calyce tenui connatà. PErISPERMUM Carnosu mn. Emgryo axilis, orthotropus. RanicurA brevis, crassa. CoryLEDONESs elon- gato-ovalæ. Herpæ palæogææ, erectæ , aculeatæ, sæpè pubescentes. Forra oppo- sita, integra vel laciniata, sæpè basi connata. FLoREs albidi, flavescen- tes vel lilacini. 1. DIPSACUS SYLVESTRIS. More. D. caule aculeato vel scabro; foliis inferioribus integris, subpetiolatis, caulinis sessilibus, oppositis , imà basi connatis vel libcris, margine dentatis incisisve ; involucri foliolis linea- ribus ; involucello 4-gono , nter angulos costato , pubescente , limbo irregulari, dentibus lanceolatis, obtusis, fauce parcè pilosà ; filamentis apice incrassatis ; stylo filiformi, glabro, apice spathulato, sulcato vel 2 fido, stigmate utrinqué declivi. Dipsacus purpureus. Fuchs., Hist., pag. 295. Labrum Veneris alterum. Matth. (ed. V'algris., 1583), pars 2, pag. 95. ( 198 j Dipsacus sylvestris sive Labrum Veneris. J. Bauh., Hist., vol. 3, pag. 74. Dipsacus fullonum «. Linn., Sp. pl., vol. 1, pag. 140. Dipsacus sylvestris. Mürr., Syst, veg,, ed. 14, pag. 143. — Curt., FI. Lond., fasc. 3, tab. 9 ; cd. Hook., tab. 34. — F1. dan., tab. 965. — Jacq., F1. austr. tab. 402. — Engl. bot., tab. 1032. — Mert. et Koch, Deutschl. Fl, vol. 1, pag. 736. — Bertol., F1, ü., vol. 2, pag. 14. — Koch, Syn., vol. 1, pag. 342. Has. Legimus hanc plantam in planitie Lagunensi insulæ Tencriffæ et in castanetis supra oppidum Orotavense. Disrris. GEOG. Dipsaci forma sylvestris ab insulis Canaricnsibus per totam regionem maris Mediterranei in Germaniam meridionalem et in Britanniam prorepit. SCABIOSA. Linwx. FLores in receptaculo globoso vel ovato basi involucro polyphyllo cincto aggregati, singuli ex axillis selarum vel palearum (bractea- rum) prodeuntes et involucello proprio calyciformi (tubo diversi- modè foveolato, limbo vario, fauce coarctato ibique intùs sæpè mem- branû aucto) cincti. Cazvx ellipsoideus, collo constricto, apice in cya- thum 1-5 setis coronatum expansus, tubo ovarium: amplectente libero vel adnato. CoroLLA epigyna, 4-5-fda, sæpè irregularis. STAMINA #, exserla. Ovarium 1-loculare. Ovuru 1, ab apice loculi pendulum. Sry- LUS apice emarginalus vel integer. Frucrus involucello persistente tectus, calycis limbo stipitato, exserto, sub-5-setoso coronatus. SEMEN inversum, teslà tenuissimâ cum calycis tubo quandoquè connexà. PERISPERMUM carnosum. EmBryo axilis, orthotropus. Ranrcura brevis- sima, obtusissima. COTYLEDONES elongato-ovatæ. Herpæ erectæ vel diffusæ, basi sæpè lignescentes, vel suffruticulosæ, orbis tolius veteribus noti, paucæ hemisphærtïi australis incolæ. Fozra integra, dentata vel pinnatifida. FLores albi, flavidi, cærulei vel pur- purel. ( 499 ) SECT. I CHEROCOSMOS. Receptaculum bracteatum. Involucelli tubus ovato-subrotundus, 8-costatus, foveolis obsoletis; limbus amplus, cyathiformis, apice scariosus, plicato-inflexus. Calycis collum elongatum, stipitiforme, limbo longè 5-setoso. 1, SCABIOSA MARITIMA. Lin. S. caule erecto , patulo ; foliis inferioribus obovatis ovatisque, dentatis, molliter pubes- centibus, superioribus pinnatifidis ; capitulis solitariis , longè pedunculatis, ovatis; involu- celli costis pilosis, limbo glabro ; corollis extüs pubescentibus ; calycis setis elongatis, den- ticulatis, coloratis, longè barbatis. Scabiosa Panormitana purpurea folio profundè laciniato umbellatim prolifera. Bonanni, tab. 44. var. prolifera. Scabiosa maritima. Linn., Sp. pl., vol. 1, pag. 144. — Guss., Suppl. 1, pag. 38. — Bertol,, F1. it., vol. 2, pag. 54. — Mert. et Koch, Deutschl, F1., vol. 1, pag. 755. — Syn., pag. 347. Scabiosa grandiflora. Scop., Del. Faun. et F1. insubr., vol. 1, pag. 29, tab. 14. — Guss., Fl, sic. Prodr., vol. 1, pag. 160. — Link ,in Buch Phys. Beschr. Can. ins. Scabiosa atropurpurea 8. Bertol., in Vi. Ann. di Stor. nat., vol, 3 , pag. 62. Scabiosa Columbaria « et 8. Bertol., Plant. gen., pag. 29. Scabiosa Cupani. Guss., F1. sic. Prodr., vol. 1, pag. 160. Scabiosa atropurpurea. Coult., Dips., pag. 37. Scabiosa ambigua. Ten., App., 5, pag. 7. Scabiosa atropurpurea y grandiflora. DC. Prodr., vol. k, pag. 657. Scabiosa Saviana. Reichb., Ie. exot., cent. 1, pag. 38 , tab. 53. Scabiosa acutiflora. Reichb., Ic. bot., cent. 4, pag. 24, tab. 326. Scabiosa Cornucopia. 7’w., F1. Lib. spec., pag. 67. var. prolifera. Scabiosa semipapposa. Salzm., Exsicc. tng. B atropurpurea ; tota major, floribus atropurpureis. ® Scabiosa VI. Indica. Clus., Hist,, vol. 2, pag. 3. Scabiosa atropurpurea. Linn., Sp. pl., vol. 1, pag. 144. — Curt., Bot. mag., tab. 247. — Gaærtn., vol. 2, pag. 38, tab. 86. — Coult., Dips., tab. 2, fig. 11. Escabiosa, et Flor de viuda. Canariensium. Has. Var. & in Tencriffæ rupestribus regionis præcipuè sylvosæ et in planitie Lagunensi communis : var, B circa Sanctam Luciam insulæ Canariæ copiosam legit cl. Despréaux. ( 200 ) Disrri8. Groc. Species est regionis maris Interni extra cujus limites vix nisi metoeca aut ex hortis hospes clapsa crescit. PTEROCEPHALUS. Cour. FLores in receptaculo depresso vel conico, basi involucro 2-seriato, 4-polyphyllo cincto, glomerati, villis vel setulis, rard paleis, stipati, singuli involucello calyÿciformi, solubili (limbo campanulato apice dentato vel emarginato, ad faucem nudo vel membranâ aucto) ve- stiti. CALYX ovarium arctè complectens, solubilis vel (ex Coulter) ad faucem tantüm cum ovario connatus, tubo ellipsoideo vel ovato, limbo apice in disculum parvum pappo elongato plumoso coronatum expanso. CoroLLA 4-5-fida, florum radiïi lacinïis exterioribus majori- bus. STAMINA 4-5, exserta. SryLus filiformis. SriemA claviforme, obli- quum, obsoletè emarginatum. Frücrus involucello persistente cinctus, calycis limbo multisetoso coronatus. RELIQUA ut in Scabiosä. HergÆ perennes, sæpè lignescentes, vel suffrutices, erectæ vel decumbentes, montium juga mare Internum cingentia, vel rupes- tria incolentes. FoLIA opposita, integerrima vel superiora pinnatifida. 1. PTEROCEPHALUS DUMETORUM. Cocrr. P. caule frutescente ; ramis peticlorum basibus rugosis, pubescentibus ; foliis lanceolatis vel lineari-lanccolatis , acutis, pubescentibus vel subglabris, subtüs nervosis reticulato- venosis ; capiulis solitariis vel subcorymbosis; involucri polyphylli foliolis linearibus ; invo- lucello cylindraceo, limbo subnullo ; calycis tubo ellipsoideo ; corollis 4-5 partiuis, laciniis elongatis, lineari-lanceolatis ; staminibus 4-5. Scabiosa dumetorum. Brouss. in W/illd., Enum. hort. ber., vol, 1 , pag. 146. Trichia dumetorum. Roem. et Schult., Syst., vol. 3, pag. 5. Pterocephalus dumetorum, var. &. Coult., Dips., pag. 32, excel. specimine Olivierano. Rosalito selvaje. Canariensium. Has. Legimus banc plantam in insulæ Canariæ crateris primævi Tiraxanæ rupibus declivibus montem Ureram spectantibus, eamque iterüm in cacumine montis Vublo inve- nit cl. Despréaux. | . 19 Dip SACCEæ, Botanique, TA Ur el jee. 4 liylant dt . AR, GA + (ere balus dunes. Coque Zuthe de Lager rue Bicher 1 7 ( 201 ) Disrris. GEOGR. Species est Canariensis. Descn. Frurex rupicola, erectus, pedalis, cortice atro-purpurascente, Ramwr ascendentes, solidi, 2-3 tomi , densè pubescentes, petiolorum basibus persistentibus imbricatim vaginati, Forra opposita, ad apicem ramorum conferta, lanceolata vel lineari-lanceolata, integerrima, magis minüsve molliter pubes- centia , pallida , subtüs 1-nervia , nervis secundariis ascendentibus, reticulato-venosa , in petiolos basi dilatatos vaginantes attenuata. Gaprrura in axillis foliorum superiorum solitaria , multiflora , pedun- culis folio subduplo longioribus , erectis , tomentosis , vel ramis summis in corymbos paucifloros foliis linearibus stipatos abeuntibus. Ixvozucrum 10-15-phyllum , foliolis linearibus, acutis, densè pubescen- tibus , obsoletè , 3-nerviis. Recerracuzun planiusculum , foveolatum , foveolis setis brevibus stipatis. Invorucezrum elongatum, cylindraceum , striatum , foveolis obsoletis , sub-5-dentatum , fauce vix con- strictâ, nudâ. Cazrx ovarium complectens, solubilis, ellipsoideus , lævis, diaphanus, fauce constrictus, apice in disculum crassum dilatatus, pappo copioso, densè plumoso, colorato, coronatum. Coror.z:1 flo- rum radii 5-partita, extüs hirsuta, laciniis lanceolatis vel lineari-lanceolatis , acutis, 3 exterioribus multo majoribus, disci 4-5-partita , laciniis lanceolatis , æqualibus, fauce parcè pilosä. Sramina florum radii 5, disci #, medio corollæ tubo inserta, filamentis apice subulatis, in præfloratione incurvis, anthe- ris oblongis, basi sagittatis, polline magno globoso farctis. Ovamium 1-loculare, 1-ovulatum, ovulo elon- gato - ovato , funiculo brevi ab apice loculi pendulo. Sryzus corollä longior, filiformis apice crassior, pubescens, Sriema obliquè claviforme , obsoletè 2-fidum, SEMEN calycis membranâ tenuissimä solubili tectum , ovatum, testà cum perispermo connatâ. Emsrxo pyriformis, complanatus, in axi perispermi parci carnosi nidulans. CorrLenones elongato-ovatæ, apice subattenuatæ. Ranicuca brevissima, cotyle- donibus angustior. EXPLICATIO TAB. 80. 1. Ramus floridus capitulis corymbosis à seminibus plantæ Canariensis in horto Milfor- diensi enatis 2. Ramus defloratus à rupibus Tiraxanensibus. 3. Florum capitulum. 4. Flos radii lacinits corollæ exterioribus nondüm apertis, ovario calyce pappigero involucelloque tecto insidens. 5. Idem corellà sublatà. 6. Corolla floris disci aperta ut staminum insertio appareat. 7. Pappi pluma. 8. Flos disci. 9. Ejusdem corolla aperta. 10. Delendus. r1. Receptaculum floribus denudatum involucri foliolis sectis cinctum. 2. PTEROCEPHALUS LASIOSPERMUS. Link. P. caule frutescente ; ramis petiolorum basibus rugosis ; foliis lanceolato-ovatis vel ova- tis, subobtusis, densè tomentosis subtüs 1-nerviis reticulato-venosis ; capitulis solitariis longiüs pedunculatis. Pterocephalus lasiospermus. Link, in Buch Phys. Beschr. Can, Ins., pag. 150, — DC., Prodr., vol, 4, pag. 653. ; Pterocephalus dumetorum $ pusilla. Coul., Dips., pag. 32. ur, (2° sEcT.) 26 (202) . Has. Hanc plantam in rupibus /os Roques de las Cañadas dictis non longè à fauce alpinà los Azulejos in vasto cratere primævo Tencriffe ad fines Decembris defloratum invenit comes noster Hispanus Josephus Naudd qui bis illic ut cœli atque aquarum tem- periem spectaret sub dio pernoctavit. Disrri8. GE0G. Species est omnind Canariensis. Ons. Cùm imperfectam tantüm hanc plantam viderimus, noluimus eam cum præcedente conjungere, cui tamen, : nisi formà foliorum densè tomentosorum eorumque venis modo quodam diverso reticulatis nervis nullis secundariis, non differre videtur, sed flores ignoti. 3. PTEROCEPHALUS VIRENS. Nos. P. caule herbaceo , basi lignescente? ramis pubescentibus ; foliis lanceolatis , obtusis, virescentibus; involucro sub-8-phyllo, foliolis spathulatis, lanceolatisque ; capitulis solitartis, incurvis ; involucello brevi, turbinato; calycis tubo ovato ; corollis 5-fidis, dentibus ovato- lanceolatis. Has. Hanc speciem in jugis montium Teneriffæ ad Aquilonem et Eurum conversis rupi- bus altis denudatis suprà vallem Bajamar pendentibus ad altitudinem 45o hexapodum s. m. degentem olim invenit et in herbario suo servavit cl. Berthelot. Descr. Hersa perennis? basi lignescens? ramulis fuscis, subpubescentibus , cavis. Forra opposita, lanceolata, apice obtusa, sæpè subretusa, margine subrevoluta, basi in petiolum attenuata, petiolis imâ basi dilatatis, vaginantibus, virentia, nervulosa et reticulato-venosa, utrinquè pube brevissimâ mollia. Caprrora in axillis foliorum solitaria, pauciflora, pedunculis incurvis, folio longioribus , pilosis. Ixvozv- crüm 8-10-phyllum, foliolis pubescentibus, virentibus, foliiformibus, exterioribus spathulatis, inferio- ribus lanceolatis , obtusis. Ixvozrucezom breve turbinatum , pilosum , liberum , tubo brevi 5-sulcato, fauce membranâ tenui auctâ , limbo sub-b-dentato, dentibus fimbriatis. Cazvx glaber, tubo ovato, ova- rium amplectente, libero , fauce constrictus , apice in discum pappo laxè plumoso coronatum abiens. Corozra 5-partita, extüs pilosa, fauce densè pilosâ, florum radii laciniis ovato-lanceolatis, éxterioribus sublongioribus, disci regularibus ovatis. Sramma 5 , tubo corollæ inserta, filamentis lævibus, filiformi- bus , apice subdilatatis , antheris oblongo-linearibus , loculis à basi ad apicem conjunctis. Ovarium ova- tum. Sryzus filiformis apice incrassatus, glaber. Sriema obliquè claviforme. EXPLICATIO TAB. 81. 1. Ramus floridus. 2. Flos radu. 3. Flos disci. 4. Floris disci corolla aperta ut stamina ecrumque insertio appareant. 5. Delendus. 6. Ovarium calyce papposo et involucello einc- tum. 7. Pappi pluma. 8. Receptaculum denudatum fructu unico superstite. 9. Involucel- lum. 10. Idem medio longitrorsum sectum. ee” . LR ° : A De PR: ME #- Eu? = Lei "ITS a. CA ‘à + 4 lille ap. ncutt. 772772 » 7 Lilh. de Loge: rue Kicher: 7- UT. 7 14 / Trop 7 ee ( 203 ) COMPOSITÆ. Vans. DC. Pro. V. 4 AuctorE C. H. SCHUETZ, Biponrino, M. D. Hosprmit DEIDESHEMIENSIS MEprCo (1). TRIB. III. ASTEROIDEÆ. DC. (). SUBTRIB. I. ASTERINEZÆ. C. H. Scuurrz Br. — Receptaculum epalea- tum, antheræ ecaudatæ. DIV. I. BELLIDEZÆ. C. H. Scuaurrz. Br. — Pappus nullus v. coroniformis. BELLIS. Lainx. Carrruzun multiflorum, heterogamum. FLores radii 1-seriales, lin- gulati, fominei ad os pilis articulatis barbatis instructi, disci tubulosi, hermaphroditi 4-5 dentati. Recerracuzum nudum pl. conicam, rariüs tantm convexum (in B. azoricà Hochst!). Invorucrum campanula- tum, foliolis subbiserialibus, æqualibus foliaceis. ACRAÆNIA plano-com- pressa, obovata, marginata, hispidula, calva. HerBxæ Europam , regionem Mediterraneam , insulas Africæ occi- dentalis v. Americam borealem habitantes, annuæ +v. perennes, acaules v. caulescentes, folüs radicalibus, rosulatis obovato-oblongis, subdentatis, in petiolam attenuatis, hirtis, capitulis antè anthesin nutantibus, disco luteo , exsiccatione virescente, ligulis albis roseisve. (1) Ex voto amicissimi et clarissimi P. B. Webb Compositarum Canariensium descriptionem .suscepi : C. H. Schultz Bip. | (2) Excl. Eclipteis cum Senecionideis meâ ex sententià jungendis. _ (204 ) 1, BELLIS ANNUA. Lin. B. radice annuà, caule subfoliato subramoso, foliis obovatis, subdentatis, mvelucri squa- mis acutiusculis. Bellis annua, Linn., Sp. pl., ed. 1, pag. 887 ; ed. 2, pag. 1249, — HWild:, Sp. pl., vol. 3, pag. 2192. — Pers., Syn., vol, 2, pag. 460. — DC., F1. fr., vol. 4, pag. 186. — DC., Prodr., vol. 5, pag. 5304. — Lois., FI, gall., ed. 2, vol. 2, pag. 250. —{Reichenb., FI, exc., n.1482. _Bellis ramosa. Lam. , F1, fr., vol. 2, pag, 122, — DC. , in Lam. enc., vol. 5, pag. 7. Bellis repens. Lam. , et DC. L c. Bellis minima pratensis, caule folioso. Bocc., Mus., vol. 2, pag. 69, tab. 35. Kyberia. Neck., Elem., vol. 1, pag. 22. Has. In Teneriffà ubi cl. Broussonet legit ex DC., Pr. v. pag. 304. — CI. viri Webb, Berthelot et Despréaux eam non observarunt. Disrris. GEoG. Bellis annua in pratis humidis regionis Mediterraneæ vulgatissima à Bar- barià ad Veronam Italiæ superioris et ab Hispanià ad Orientem usquè crescit mensibusque floret vernalibus. Specimina examinavi numerosa in Gallià australi : Roffavier! Sonder! e. g. propè Monspelium, loco dicto Cabanes de Lattes, mense majo (forma gracilis, palma- ris-spithamea, caule 1-5-cephalo), in Sicilià: Presl! et in Græciæ salsis : Sartori! lecta. Os. Bellis dentata, DC., Prodr., V, p. 304. — Bellium dentatum , Viv., Fragm., p. 8, t. 40, f. 2 (excl. syn. ple- risq. et descr. fruct.). — Bellium bellidioides, Desf,, FI. atl., IT, p.279, non Lin. — Bellis minima annua, Tour- nef., Obs., p. 80, ic. à cl. DC. à Bellide annuû distinguitur corollis omnibus ad basin tubi pilorum articulatorum fasciculo barbatis, Bellidis annuæ corollas verd glabras describit. Ego verd in numerosis Bellidis annuæ speciminibus in Galliä, Italià, Græciä aliisque locis lectis , corollas ore lingularum pilorum fasciculo articulatorum barbatos observavi, non glabras. CI. DC. forsan pilos modô descriptos, nunc longiores nunc breviores, plüs minüsve confertos, pro basilaribus habuit, cùm tubus lingularum hujus speciei sit brevissimus. Mihi videtur Bellis dentata à B. annuâ non differre, formamque tantüm hujus plantæ constituere polymorphæ, cum pili isti etiam in plantà nostrà observentur. Bellis annua variat caule solitario scaposo, efoliato, pollicari v. gracillimo, palmari ad medium usquè foliis 3-5 munito parvis ovato-orbiculatis, brevè petiolatis, v. ramoso 2-5 cephalo v. eaulibus pluribus 2-8 nempè, erectis vel adscendentibus infrà sæpiüs procumbentibus (Bellis repens, Lam.). Species affinis sed distinctissima est : Bellis azorica, Hochst! pl. azor. n. 401, in humidis umbrosis sylvaticis ins. Pico alt. 2-5000 ped. m. Junio, an. 4838, à cl. C. Hochstetter lecta. Radice, 4 capitulis minimis, præcipuë verô receptaculo convexo ! nec conico, aliisque notis distincta. (Caulis 4 4/2-41/2 poll. altus, efoliatus v. folio 4 instructus, 1-cephalus, cum foliis ovatis in petiolum attenuatis supernè dentatis, hirtus.) (205 ) DIV. IIL ASTEREZÆ. C. H. Scauzz Bip. — Pappus saltem disci pilosus, perfectus. SUBDIV. I LERIGEREZÆ. C. H. Scuurrz Bip. — Pappus uniserialis. ERIGERON. Linn.—Ex part. GC. IH. Sch. Bip. (x). Carrruzum multiflorum , heterogamum , floribus radü multiseriali- bus,numerosissimis, fomineis, nunc rudimentariis 1. e. tubo truncato, apice ciliato, dimidiam styli partem æquante, nunc in lingulam expansis brevem, stylo breviorem vel eum subæquantem, erectam, vel (4) Erigerontis, Conizæ et Baccharidis, Sp. auct. — Erigeron, Nidorella, Trimorphæa, Dimorphantes et Fimbril- laria, Cass. — Eschenbachia, Erigeron et Conyza, Mœnch. — Erigeron et Conyza, Nidorella et Microglossa , DC. — Obs. Torrey et Gray, Flora of north America, II, p. 166, sub Erigeronte Linn. ex parte Nutl. gen. 2, p. 146, adhuc Stenactidis, Phalacrolomatis, Polyactidii et Heterochætæ species enumerant. Linnæus, anno 1757, in ed. I, Gen. Plant., p. 254, n. 655, Erigerontem creavit, cum charactere sequente, termi- nologiæ Candolleanæ adæquato. (Conyzoides, Dill.) Involucrum imbricatum, squamis erectis. Capitula heterogama, radiata, floribus radii fæmineis lingulatis, lingula subintegra , disci tubulosis hermaphroditis 5-dentatis. Achænia oblonga parva, pappo simplici longo coronata. Receptaculum nudum planum. In ed. II, Sp. pl.i (an. 1765), p. 1209-1215, species enumerat, n. 16, è quibus 5 ob antheras caudatas ad Inuleas (Erigeron viscosum , graveolens , siculum et tuberosum) et ad Conyzeas (E. camphoratum) pertinent, reliquæ 11 verû ad Asterineas et quidem E. Carolinianum? — Erigeron Carolinianum, of Linnæus, is wholly founded on the Virga-Aurea Caroliniana, etc., Dill., Elth., t. 506, f. 5394, a yellow-flowered plant, which no botanist has suc- ceeded in identifying. It has nothing in common with the Phalacroloma obtusifolium of Cassini (which is Erigeron strigosum.) — Torrey et Gray, Flora of north America, Il, p. 180. E. gramineum. — Arctogeron, DC., E. alpinum et uniflorum. — Heterochæta, Septem species sub Erigeronti meo sensu militant nempè sub sectione 1. Erigeron Gouani, sub sect 11. E. Canadensis, E. bonariensis et E. fœtidus, sub sect. 1v. E. acris, sub sect. v. E. Philadelphi- cus et Jamaïicensis. Nulla sectionis Ie, levi momento à II tantam discrepantis, species, Linnæo cognita. . Character generis Linnæani cum Erigeronte meo quadrat. Postulat quidem flores radii lingulatos ! Sed flores sec- tionis 1? tubulosos truncatos imperfectos, rudimentarios , pari jure ut rudimenta flosculorum lingulatorum et tubu- losorum considerari possunt. Cæteroquin multis generibus species floribus radiatis et discoideis adscribuntur, sæ- piüsque in unâ eâdemque specie radius runc adest nunc desideratur uti e.g. in multis Asteroïdeis et Senecionoideis. Ipse Linnæus etiam generi suo adnumerat speciem sectionis 1 nempè E. Gouani , quibus patet cl. virum flores ejus marginales vel pro florum lingulatorum rudimentis habuisse, vel notam hanc non magni habuisse momenti. Neque in florum dispositione, magnoperè variante, neque in eorum colore inobservabilem in modum transeunte, neque in achæniorum formä notas inveni divisioni generis naturalissimi faventes. Achænia plerarumque sectionis I specierum sunt obcordata , compressa et seclionum posteriorum oblongo-ovato-subcompressa. Sed notæ islæ non sunt constantes. Sic. e. g. Achænia E. maximi sect, Ve ïis E, Gouani sect. I® correspondent : ergô generis optimi elementa, diversis locis à cl. DC. aliisque dispersa, in unam collegi, cujus species notis essentialibus, achæniis nempè et pappo conveniunt, cujusque sectiones transitibus verè inobservabilibus junguntur. ( 206 ) stylum plûs minüsve immô duplè superantem sub angulo recto, more Asteris, expansam ; floribus disci, sæpiùs paucis, hermaphroditis, inti- mis quandoquè sterilibus, in campanulam speciosam 5-dentatam expansis. Inter lingulas et flores 5-dentatos in speciebus nonnulbs flo- res observantur filiformes fœminei tubo brevi ciliato-dentato. Ixvoru- cRuM imbricatum , squamis post anthesin (nùm in omnibus specie- bus?) reflexis. RECEPTACULUM convexiusculum alveolatum, alveolorum margine integro vel fimbrillato. Sryzus Asteroidearum. ANTHERÆ ecaudatæ, appendice quandoquè (in E. ambiguo) acuminato superatæ. ACHAÆNIA ovata v. obovato-oblonga, compressa v. subcompressa, mar- gine Crasso Circumdata et sæpius lineà medianä percursa longitudi- nali, glabra v. hirta, variæ magnitudinis sed semper parva, callo basi- lari munita (florum hermaphroditorum sterilia cylindrica saltem in sectione primà Eschenbachià). Pappus uniserialis setoso-scaber, in annulum angustum coalitus, persistens v. caducus, albus, radiis sub- æqualibus achænio pl. longioribus, ad latus apicis, ergù plûs minüsve lateraliter nec centraliter affixus in achæniis florum fœmineorum. Herpæ annuæ, biennes v. perennes aut fruticuli zonam æquinoc- tialem v. moderatam habitantes capitulis pl parvis inconspicuis sæpits ver speciosis asteroideis, folüis alternis integris v. dentatis, glabræ v. hirtæ. SEscrro I. ESCHENBACHIA. Move. — Meth., pag. 573 (an. 1794 ). Typus Eschenbachia globosa. — Erigeron Ægyptiacum , Lin. — Dimorphantes, Cass., Dict, xur, pag. 254; xxv, pag. 93; xxxvit, pagg. 461 et 481, et Fimbrillaria, Cass., Dict. xvir, pag. 54.—Conyza Less., Syn. 203. — DG. Prodr. v, 377, non Lin (1). — Conyza, Lin. — Blumea, DC., êt Pluchea, Cass. — Erigerontis, Conyzæ et Bacchari- dis species auctt. Flores radii multiseriales numerosissimi fœminei tubulosi filiformes, tubo trumcato ci- liato, dimidiam partem styli vel pappi æquante vel paulo longiore, disci pauci, tubuloso- campanulati 4-5-dentati hermaphrodiu steriles. Achænia flor. fæmineorum obovata, com-- Che. JL He han ile 2 mn din ont de rie hé (1) Conyza Lin. — Blumea DC., et Pluchea, Cass. — infrà sub Conyzeis conferatur. ( 207 }) pressa , marginata , pappus ad latus centri apicis affixus 15-17 setosus , achænia florum hermaphroditorum sterilia cylindrica, pappus centro apicis affixus et setosus. T'ypus Erigeron Gouani, L. Os. Flores fæminei potiùs sunt rudimentarii et eodem jure ut rudimentum lingulæ et tubi possunt considerari. Auctores celeberrimi etiam species hujus sectionis sub diversis enumerant sectionibus sic e. 8. cl. Mœnch Erigeron- tem Ægyptiacum Lin.sub Eschenbachià , Erig. Gouani Lin. ver sub Erigeronte (scarioso) , Mœnch., Meth. suppl., p. 247, habet. CI. DC. ipse. sub hâc sectione (Conyza ejus) enumerat Conyzam ambiguam DC. Erigeronti Canadensi L. proximam, ad sectionem meam III — Conyzoidem — spectantem, Linnæi exemplum etiam botanici optimi secuti sunt uti e. g. cl. Thunberg et Ledebour. 1. ERIGERON GOUANTL. Lin. E. involucri subimbricati squamis concoloribus, oblongo-lanceolatis, obtusis, margine lato scarioso circumdatis, demüm patentibus; foliis modicè hirtis, glaucescentibus, caulinis oblongo-lanceolatis, amplexicaulibus; achæniis glabris; radice repente. Erigeron Gouani. Link, Mantiss. 2 (1771), pag. 469. — Gouan., Ilustr., pag. 66. — Jacq., Hort. vin- dob., tab. 79. & Erigeron diversifolium. Cavan., Anal. cienc. nat. (1801), vol. 4 , pag. 88. — DC., Prodr., vol. 5, pag. 293. Erigeron scariosum. Mænch., Meth. suppl., pag. 247 (1802). Baccharis hieracifolia. Lam., Enc., vol. 1, pag. 347, n. 11 (1789). Baccharis arunca. Schrank, ex DC. pr., vol. 5, pag. 380. Conyza Gouani. #ld., Sp. pl., vol. 3, pag. 1928. — Pers,, Syn., vol. 2, pag. 427. — Buck, Canæ., pagg. 148 et 165. — DC., Prodr., vol. 5 , pag. 380. Conyza diffusa. Potr., Suppl., vol. 2, pag. 338, ex DC. L c. Dimorphantes Gouani. Cass., Dict., vol. 13, pag. 255. Has. Ad muros aquæductuum et rupes irriguos Canariæ et Teneriffæ : Webb! etiam ad rupes portüs Tazacorte in insulà Palmä ex Buch. Canar., pag. 165. Disrri8. GEOGR. Stirps nostra extrà insulas Canarienses nondüm lecta. Descr. RmizowA perenne (ex Lam., Mœnchet Link apud Buchl. c. in hortis nostris annuum, ex Pers. bienne, ex Willd. perenne), repens, horizontale 1 lineam et ultrà in diametro habens, 4-5 pollices et ultrà longum, teres, flexum, fim- brillosum, exiùs brunneum, intùs albens, subramosum, gustu acri-amaro. Cavzis erectus v. plùs minüsve decumbens spithameus dodrantalis pedalis, teres, gracilis, 4 lineam et ultrà in diametro habens, herbaceus, infernè substria- tus ; glabriusculus , supernè cum pedunculis hirto-pubescens, striatus , foliatus, ad medium ramosus , paniculato- corymbosus. Fox14 radicalia florescentiæ tempore nulla, caulina alterna, ovato-lanceolata, 4 1/2-2 1/2 pollices longa, 3-10 lineas lata , inferiora in petiolum alatum 1-2 lineas latum, 6-42 lineas longum attenuata, media et superiora sessilia, Semi-amplexicaulia, subcordata, præcipuè suprà medium grossè serralo-dentata, hirta præcipuè margine, ciliata, suprà quandoquè glabra, glaucescentia. Ramr in axi foliorum caulinis analogorum, sed minorum et plerum- què integrorum orientes, alterni, efoliati, corymbosi, capitulis ante anthesin glomeratis, post anthesin magis di- Stantibus, pedicellis 1-5 lineas longis hirto-pubescentibus insidentibus. Cariruza semper erecta , magnitudine pisi ( 208 ) parvi, hbeterogama, floribus radii numerosissimis, pluriserialibus fœmineis, cylindrum filiformem efficientibus trun- catum , duas tertias pappi longitudinis partes æquantibus. Sryzvs filiformis bifidus longitudine pappi, floribus disci paucis hermaphroditis, tubuloso-campanulatis, 5-dentatis, longitudinem pappi æquantibus. ANT&ERæ n. 4 in tubum coalitæ, muticæ, ecaudatæ , appendicibus acuminatis coronatæ. Srxzus bifidus , ramis elliptico-lanceolatis. Inyozu- crux 2 lineas altum , hbæmisphæricum , squamis oblongo-lanceolatis 1/4-1/2 lineas latis, obtusiusculis , subbiseriali- imbricatis, subpubescentibus, margine lato scarioso circumdatis, post achæniorum maturitatem patentibus. Recer- racuzum 4 lineam in diametro habens convexiusculum , alveolato-reticulatum, alveolis centri diametrum majorem habentibus. AcHæniA ovalo-elliptica, plano-compressa, glabra, marginata, callo basilari munita, florum hermaphro- ditorum sterilia cylindrica , pappo coronata 4°2 lin. longo, achænia multo superante 1 seriali, scabro, florum fœ- mineorum 45-17-setoso, florum hermaphroditorum 25-setoso. Oss. E Barbariä cel. Webb! cum inscriptione : Erigeron longifolius, sp. n. Brouss! MS. in herb. Bouch. (ex herb. Broussonet dedit cel. Bouché : Webb!.) : specimen misit mancum Erigeronti Gouani, Lin., proximum vel cum eo identicum. L Radix huic non integra (repens?) fibrosa. Caulis abruptus; ramus 1 1/2 pollicem suprà radicem ortus, glabres- cens, pedalis, caulem simulans, ramosus, foliatus. Rami infrà caulis medium orientes — inferior spithameus , Superior brevior — foliati. Folia alterna 2 pollices longa , 5-4 lineas lata, elongato-lanceolata , acuta , integra, rariùs dentibus 1-2 parvis, vix emergentibus, notata, glaucescentia, glabra margine ciliata. Pedunculi cum caulis parte superiore hirto pubescentes. SecTio III CONYZELLA. Drcz. Giss. — Nov. plant. gen., pag. 142, tab. var. — Append., pag. 160 (1719). Oss. Typi hujus sectionis sunt Erigeron Caradensis , L. et Erigeron fœtidus , L. Sequitur character : flores radii multiseriales fœminei lingulati , lingulis tenuibus stylum et pappum subæquantibus, apice 3-dentatis, erectiuscu- lis, floribus disci paucis hermaphroditis tubuloso-campanulatis 5-dentatis. Achænia oblonga, compressa, ciliata, Huc Erigeron, DC., pr. V, 285, sect. 1. Euerigeron, $ 2, ligulis discum non superantibus, sp. 58-47 incl., p. 289- 290, porrd Conyzæ DCG., pr. V, p. 377, Spec. n. 50 et 31 (Conyza fastigiata et ambigua) infrA recensendæ nec non Microglossa DC., pr. V, 321, tantum ligulis homochromis discrepans. Transitus coloris albi, straminei in luteam nec non dispositionis sexuum observantur quà ex causà Nidorellam et Microglossam cum Erigeronte meo junxi, quocum etiam divus Linnæus Nidorellam fœtidam DC., pr. V, p. 325, junxerat, Sæpiùs etiam ab omnibus auctoribus in uno eodemque genere species ligulis flavis et albis militant cf. Anthemoi- dem DC. pr. VI, 4, multaque alia genera. SuBsECTI0 IL. EUCONYZELLA. Flores lingulati albi v. pallidè straminei. — Huc. species sequeris, quæ insulas Canarienses patriam agnoscit. 1. ERIGERON AMBIGU US. C. H. Scuuzrz BiPponr. E. herba annua cinerascens, foliis strigoso-hirtis, capitulis majoribus paucioribus, ( 209 ) Conyza ambigua. DC., F1. fr. suppl., pag. 468 (1815). — Lois., F1. gall., ed. 5 , pars 2, pag. 298, — DC., Prodr., vol, 5, pag. 381, nr. 31, excl. syn. Erigeron contortum. Desf. k. Par., ex Pers. Syn., vol. 2 , pag. 40 , cui folia glabra contorta , subcar- nosula adscribuntur, Erigeron drobachiense. F1. dan. , tab. 874, ex DC. Erigeron crispum. Pourr., Chlor. narb., r. 70, ex Dub., Bot. gall., vol. 1, pag. 266. Erigeron linifolium. 74{d., Sp. pl., vol. 3, pag. 1955 (1803), huc spectare videtur. Erigeron Canadense. Ten., Prodr., ex Syll., pag. 428 , et certè ob affinitatem cum E. canadensi Lin, plur. auctorum Europæ australis. Yerva del Tiempo. Ganariensium. Ons. Synonymia vix rectè extricanda cm forsan plures species affines cum nostrà jungendæ sint. Imd E. Bona- riense, Linn., DC. pr. V, p. 289 (E. undulatum, Mœnch, Meth., p. 598), valdè affinis videtur. Memorabile est cl. DC. speciem nostram, quam ipse creavit, genericè ab Erigeronte Canadensi, quocum ipse comparat et à quo notis sequentibus optimè distinxit, separasse : pilis scilicet cinereis quibus tota planta densè obtecta est, foliis pilis longis non ciliatis, capitulis majoribus, rarioribus, floribus eradiatis ; cf. DC., F1. fr., 1. c. ubi etiam quæritur. Nüûm quandoquè radiata evadat? Has. In torrentium glarceà et in vervactis sterilibus Canariæ , Teneriffæ et aliarum insu- larum locis glareosis vulgaris : Webb! Nüm introducta? Disrri8. GE0G. Erigeron ambiguus Europæ Mediterraneæ habitat insulas Canarienses prata , locos cultos et ruderatos. In hortis nostris quoque colitur, e. 8. in Spirensi ab amic. Linz! botanicorum palatinorum Nestori. In herbario stirpem nostram habeo è Græcià, Ætolià : Dr. Fraas! è Galliâ australi : Salzm! et è Lusitanià : Welwitsch! It. lusitan. Un. it. 4841. In ruderatis Olisip. hinc indè, in ipsissimæ urbis plateis ul. 1839. Ex Italiä et Hispaniä habuit cl. DC. Descr. Ranix annua, perpendicularis, 1-2 pollices longa , supernè calamum corvinum circiter crassa , fusiformis ; fibrillosa. Caüus solitarius pl. pedalis et ultrà, medullà farctus albidà, crassitie calami corvini, teres, sulcato-striae tus, angulatus, hispidus, pilis patentibus inæqualibus simplicibus, densè foliatus, supernè ramosus, paniculatus, Fozra linearia 1-2 1/2 pollices longa, 4-2 lineas lata, acuta, sessilia, integra v. dente uno alterove lanceolato, aculo instructa , utrinquè strigoso-hirta , costà hispidà , in axi sæpiüs foliorum novellorum fasciculos gerentia. Carrrura magnitudine pisi, pedicellis gracilibus, hirto-pubescentibus esquamosis insidentia , 3-6 lineas longis. Ixvorucrux 2 1/2 lineas altum , subimbricatum , squamis constans numerosissimis , angustè lineari-acuminatis , dorso hirto-pu- bescentibus, cinerascentibus, apice purpurascentibus, demüm reflexis. Carrruzux heterogamum, FLores radii pluri- seriales, numerosissimi, filiformes, graciles, lingulati, apice 5-dentati, 1 3/4 lineas longi, sordidè albidi, stylum bifidum paulô superantes, pappum subæquantes, flores centri pauci tubuloso-campanulati, 5-dentati, pappo pauld breviores. AxTueræ n. 5 ecaudatæ, acutè appendiculatæ , styli rami breves ovati. Recepracurum 4 4/2 lineam diame- tro metiens, convexiusculum, punctato-foveolatum, foveis centri majoribus. Acuæx14 2/5 lineas longa, ovato-elliptica, margine crassiori circumdata, hirta , pappo coronata ferè 2 lineas longo, 4-seriali setoso scabro, persistente, flor. fœm. 15-setoso, flor. hermaphr. 20-25-setoso. In locis glareosis Teneriffæ aliarumque insularum var, minor observatur : caule palmari spithameo 6-8-cephalo, foliis linearibus 1/2 pollicem circiter longis. in, (2° sEcT.) 27 ( 210 ) PHAGNALON. Cass. Helichrysi, Gnaphalii et Conyzæ spec. auct. — Phagnalon Cass. Less. DC. Carrruzum multifiorum heterogamum, floribus omnibus tubulosis, subæquilongis ! radü pluriserialibus, numerosissimis, tenuissimis, fili- formibus, apicem truncato-ciliatam v. dentatam versüs pauld dilata- tis, foœmineis, longitudinem styli ad divisionem. in ramos antennæ- formes usquè æquantibus, disci hermaphroditis, supernè in Campa- nulam tenuem 5-dentatam dilatatis, paucioribus quàm fœmineis, at numero in diversis speciebus imd in eâdem specie variantibus, foœmi- neis pauld brevioribus vel eos subæquantibus. ANTHERÆ ecaudatæ et stylus subinteger clavatus v. in ramos breves subclavatos divisus, inclusa. RECEPTACUIUM convexiusculum , epaleatum , elevat ionibus tot quot achænia instructum vel favosum favorum margine ciliato, Ixvorucrum imbricatum squamis 4-6-serialibus plûs minüsve, quan- doquè valdè scariosis. ACHÆNIA conformia parva, ovato-oblonga, com- pressiusculo-teretiuscula, hirta, apice truncata, basin versüs atte- nuata, callo basilari magno instructa, pappo coronata 1-seriali, niveo, persistentie, radüs constante subæqualibus, scabriusculis, n. 8! in achæniis florum foœmineorum , n. 10! in ïis florum hermaphrodito- rum, achænio multo longioribus. Pili achænïi superiores sæpiüs pap- pum externum brevem formare videntur. Fruricun: jam habitu distinctissimi, muros, locos saxosos et glareo- sos crateris Mediterraneæ regionis, Lusitaaiæ,archipelagi Canariensis et Maderensis, nec non Africæ borealis et æquinoctialis habitantes , spithameï-pedales, quandoquè pollicares v. bipedales, caulibus pl. tomento albo pannoso involutis, anno subsequente evanescente, ramis glabris. FourA lineà spirali caulem ambientia, sessilia , sæpiüs basi utrinquè protracta in auriculos adnatos et hic subsagittata, pl. ( 211 ) lineari-lanceolaia, integra v. dentata, suprà glabrescentia infrà lomentosa, margineque revoluta, rarits utrinquè tomentosa, oblongo-elliptica, plana, glabra v. glandulis minimis instructa: Capr- TULA terminalia solïtaria, cymoso-corymbosa, v. racemosa, pedunculis pl. elongatis floccoso-tomentosis v. glabris insidentia , rard brevibus v. subnullis. FLores lutei, v. purpurascentes. Oss. Genus Phagnalon, certè dist inctissimum et optimum in serie Conyzearum'à Laggerä nostrà subrepræsentatum, ab auctoribus hunc in diem usquè non benè interpretatum est. Secundùm definitionem cl, Less., Syn, compos., P. 204. Phagnalon à Conyxa distinguitur notis nullius pretii. Conyzæ enim tribuit flores staminigeros steriles, Pha- gnalo hermaphroditos fertiles; Conyræ Pappum pilosum, Phagn. piloso - setaceum; Conyzæ achænium erostre, Phagn. plano-compressum. — DC., Prodr., 5, P. 596 Phagralo tribuit achænium teretiusculum , Conyzæ verd (I. c. p. 597) compresso-planum , Phagn. insuper Pappum paucisetum. Sed character essentialis utrosque fugit. Achænia enim non sunt plano-compressa ut cl. Less. asserit, nec teretiuscula sed compressiusculo-teretiuscula, Char. essentialis me judice positus est in pappo 1-seriali (flor. fœm.) 8!-(flor. hermaphr.) 10! -setoso et floribus fœmineis et hermaphroditis subæquilongis v. ultimis paulô brevioribus. In Erigeronte meo ver pappus fl. fœm. 15-17- et fl. hermaphr. 20-25-setosus et flores fœminei aut lingulati aut tubulosi , tubo floribus hermaphr. subduplà breviore. PHAGNALON UMBELLIFORME We! Inflorescentia cymosa! Foliis linearibus, elongaiis, margine revolutis, subtüs arachnoideo-tomentosis, caulibus pluribus spithameo-pedalibus, inferné fruticulosis densé tomentosis, capitulis parvis ad apicem caulis et ramorum in cymas dispositis, longè pedunculatis, involucri imbricati squamis gradatim longioribus. Phagnalon umbelliforme. #ebb ! Icon. , tab. 82. — DC., Prodr., vol. 5, pag. 396. Has. In insulis Cavariensibus e. g. in rupestribus insulæ, Palmæ : Webb et Berth.! propè Telde : Despréaux! Disrnis. eroG. Species bæctex toto Canariensis. Descr. Ranix cum caulis parte inferiore lignosa, 2-4 lineas in diametro habens, cortice brunneo obtecta. Lienua durum sordidè albens, centro me dioeri medullæ filo percursum,. Quovis anno caulis 4-5 pollices suprà radicem destruuntur, vel tempestatis injurià vel casu quodam , indumento privanturet cortice glabrescente vix araneosa, brunnea, rugosa, opaca obducta apparent, à quibus caules oriuntur novelli numerosi (n. 5-5 et plures) erecti, spi- thamei-pedales, 1/2-1 lineam in diametro habentes » tomento densissimo obducti pallidè griseo virente opaco, à pilis crispis lanæ similibus, longitudinaliter dispositis contexto, pellem quasi densum formante, ungue vel cultro facile in lacinias separando, et ab incolis Canariæ excl. Despréaux fomitis loco uso. Tomento absterso cortex tenuis, brun- neus, glaber, longitudinaliter sulcato-striatus apparet, ligno caulis duro, flavescente, densè adhærens. Cæterün caulis à basi apicem usquè foliatus est, nunc simplex et apice tantüm in cymam solutus, nunc à basi in ramos alternos, vel potiùs in lineâ spirali dispositos divisus, caulibus primariis analogos,simplices, apiceque pariter in:cymam abientes. (212) Focra caulina approximata, à basi ad cymam usquè in lineä spirali disposita, arrecta, 1-2 1/2 pl. 1/2 lineam longa, 4/41 pl. 1/2 lineam lata, angustè lineari-elongata, sessilia, acuta, corpusculo subcorneo terminato rotundato , integer- rima, margineque revoluta, pilis similibus uti caulis parcè arachnoïideo-vestita, præcipuë paginà inferä, supera verû demüm glabrescentia. Supernè folia evadunt minora, breviora et angustiora, infrà cymæ originem valdè approxi- mata, et pollice dimidio vix longiora. Supernè caulis in ramos (pedunculos) divisus est numerosos (n. 5-10 et plu- res) in axi foliorum suprà descriptorum, sæpius quasi uno è puncto orientes, simplices et monocephalos , cum capitulis 8 lineas longos, filiformes , esquamosos v. squamâ unâ alterâve arrectà parvà lanceolatâ acutä, inter tomentura ferè absconditâ, munitos, v. iterùm ramosos, imô ramosissimos 2-5 pollices longos, in intersliis 1/4-5/4 pollicum orientes. Plerùmque rami exteriores sunt ramosi, 2-4-polÿcephali, 1/2 poll. longi, medii submonocephali 4 poil. longi, intimi 1-cephali.-Cariruza semper erecta , ovato-oblonga, pedicellis insidentia filiformibus 3-8 pl. 5-6 lineas longis. Invoruorux imbricatum glabrescens, infernè cum parte inferiore squamarum inferiorum arachnoi- deo-pubescens, campanulatum, 3 lineas ferè altum; squamis omnibus apice fusco-scariosis, circiter 4, serialibus, exti- mis et mediis ovatis 1/2-1 lineam longis, dorso carinatis, mediis oblongis , intimis 2 1/2 lineam longis, angusto- linearibus , margine subserratis, obtusis vel, maximè intimis, acutiusculis. ReceprAcurum 4 lineam in diametro habens, convexiusculum, favoso-alveolatum. Capitulum multi- (circiter 100-) florum, heterogamumi, floribus radii numerosissimis (n. 90! numerosi) pluriserialibus, filiformibus, tubulosis, infernè dilatatis, supernè magis CONtrACe tis, pilis hine indè instructis, apicem versüs iterùm dilatatis, apice ipso truncatis, ciliatis, ciliis dentes angustos subreferentibus (quandoquè sublingulatis?) æquilongis ac stylus usquè ad divisionis punctum ; floribus disei paucis (n. 9 numeravi), tubulosis, flavis, hermaphroditis, ad 2 1/5 lineas longis, pappumque paul superantibus, tubo tenui, argusto supernè dilatato in infundibulam 5-dentatam , dentibus ovato acutis. Antherarum cylinder breve , tubum subæquans v. pauld superans , antheris ecaudatis. Sryzus bifidus ramis subcylindricis apice paulo dilatatis, anthe- rarum cylindrum paulo superantibus. AcmænrA 1/2 lineam circiter longa , teretiuscula ; costata , hirta, columnaria , callo basilari instructa splendente maximo diametrum achænii ipsius subæquante, pappo superato {-seriali, setoso, persistente, 2 lineas ferè longo in achæniis florum fœm. 8 !-, florum kermaphroditorum 40 !- setoso, setis subæquali- bus, simplicibus, scabriusculis, albis, basi pilis achænii superioribus, pappum externum mentientibus, cincto. EXPLICATIO TAB. 82. 1. Specimen magnitudine naturali. 2. Capitulum florens auctum. 3. Achænium florum fœmineorum cum pappo auctum. 4 et 5. Achænia cum pappo et floribus fæmineis aucta. 6. Achænium cum pappo (naturæ non correspondente , pappi radis 10! nempè non satis distinctis) et flore hermaphrodito aucto. 7. Flos hermaphroditus , incisione longitudinali divisus, cum antherarum cylindro auctus. 8. Anthera singula aucta, 9. Receptaculum cum involucri squamis variæ magnitudinis auctum. 2, PHAGNALON PURPURASCENS. C. H. Scuuzrz Bre. Floribus purpurascentibus! Foliis linearibus margine revolutis, subtüs tomentosis ; caulibus ramosis tomentosis , pedunculis 2-3 uno ë puncto orientibus, gracillimis, glabris, elongatis; involucri turbinato- lielle Lipide trcdit. oi 2 Æ VAI AAA L Z LOS titi AL ompositæ. 74 Lith Loges et CE rue Richer 7. NA EZ és buts, LE ns DÉS sé LL é à ( 213 ) campanulali squamis tenuibus, valdè scarioso-diaphanis , sabpurpurascentibus , gradatim longioribus, mediis oblongis scariosis, mucrone brevi terminatis. Species elegans gracilis Ph. saxatili Cass. quocum cl. Webb promiscuè communicatum est , habitu affinis esse, et ob pedunculos graciles, sæpiüs n. 2-3 uno è puncto orientes Ph. umbelliforme cum Ph. saxatili jungere videtur. Dif- fert ver ab omnibus mihi coguitis speciebus 1. floribus purpurascentibus ia omnibus aliis speciebus flavis et tantüm in Ph. nitidi Fresen. floribus apice purpurascentibus. 2. involucri squamis tenuibus valdè scarioso-diaphanis sub- purpurascentibus. 5. pedunculis n. 2-5 uno è puncto quasi orientibus , gracillimis , filiformibus, ad summum 1 1,2 pollicem longis, et antè anthesin glabrescentibus nec floccoso-tomentosis, sub involucro squamulis imbricatis sen- sim involucri squamas transientibus instructis , hincque involucro basi cuneato-turbinato nec truncato vel intruso. Has. In rupibus T'eneriflæ : Webb! et Berthelot; et Canarià : Despréaux ! Disrris. GE0G. Ornamentum insularum quondam Fortunatarum, nusquam alibi huc- usquè observatum. Descr. Ranix 3-4 pollices longa, supernè calamum corvinum crassa , mox infrà exortum in ramos paucos longos yariè flexos more affinium soluta, extüs brunnea, intüs albicans, amara, caule m lignosum edit spithameum v. dodranthalem, infernè 1-lineam in diametro habentem, ramosissimum , repetito-dichotomum , teretem , tomento pannoso sub Ph. saxatili describendo ad pedunculos usquè involutum , foliis obsitum nume rosis 1-1/2 pl. 1 pollicem longis, 4/2-1 pl. 1 lineam latis, angustè linearibus integris, margine revolutis, suprà floccosis, dem üm glabris, infrà more congenerum densè tomentosis, acutis, sessilibus utrinquè basi in auriculos adnatos subsagittatos expansis, sæ- piüs in axi foliorum novellorum fasciculos gerentibus. Pepuncurx ad apicem ramulorum v. paulô infrà apicem in axi foliorum superiorum pl. lineam unam v. duas suprà dichotomias, 1-2-5 uno ferè à puncto oriuntur, subcymoso- corymbosi, 4 ad summum 4 1/2 pollicem longï, gracillimi! filiformes, glabrescentes, lineam unam infrà involucrum squamis parvis obsiti, in involucri squamas transeuntibus, cumque ïis describendis. Ixvorucrum glaberrimum , 4 lineas altum , campanulatum, imbricatum squamis 5-6 serialibus , infimis pedunculi parte superiore longitudine lineæ unius adhærentibus, minimis, 4/2 lineam vix longis lanceolatis, acutis, sequentibus ovatis, acutis, 1 lineam longis, proximis 2 lineas longis, oblongis, obtusis imô rotundatis, mucroneque brevi superatis, insequentibus pariter oblongis, apice in appendicem ovatam, scariosam expansis, squamä ipsà latiorem, medio uervo foliaceo longitudi- nali percursam in mucronem brevem desinentem , interioribus oblongo-lanceolatis acutis, intermediis angustiori- bus, intimis angustè linearibus 4 lineas longis, vix 1/6 lineam latis, omnibus margine et apice scariosis, intimis ferè totis scariosis, inferioribus brunneis, superioribus plüs minüsve lætè purpurascentibus, vel brunneo-purpurascenti- variegatis. Carrruza mulliflora , heterogama , floribus omnibus tubulosis, radialibus pluriserialibus, fœmineis, fili- formibus , 5 lineas longis, pappumque ferè æquantibus, extimis subtruncatis obsoletè dentatis, intermediis apice breve 5-dentatis, stylo percursis à ramorum filiformium exortum exserto ; centralibus paucioribus hermaphroditis etiam 5 lineas longis, tubulosis, tubo supernè in campanulam expanso 5-dentata m vix 1/2 lineam longam. Color tubi partis superioris , sicuti in floribus fæmineis , lætè purpurascens , inferior verd flavus , nune campanula tota purpurea, nunc tantüm dentes, cæteræque partes luteæ. Anræerx subinclusæ , ecaudatæ, appendice oblonga termi- natæ, luteæ. Srvrus more affinium, inclusus, luteus, Acxæania parva 1/2-2/5 lineas longa ovato-oblonga, teretiuscula hirta, truncata, callo basilari magno instructa splendente, pappo coronata 5 lineas longo, persistente, niveo, 4- seriali, à radiis constante n. 10! (in achæniis fœmineis 8-9!) æqualibus , tenuissimis, subsimplicibus, vixque den- ticulatis, pilisque achænii partis superioris, sicuti pappo externo circumdatis. ( 214 ) Ë EXPLICATIO TAB. 82. B. 1. Süirps magnitudine naturali. 2.Capitulum florens (auctum uti et omnes partes plantæ, quæ sequuntur). 3. Achænium floris fæminei cum pappo et flore. 4. Achænium floris her- maphroditi cum pappo et flore. 5. Flos hermaphroditus incisus à longitudinali divisus, cum antherarum cylindro et stylo. 6. Stylus floris fæminei. 7. Anthera singula. 8. Recep- taculum cum squamis involucri variæ magnitudinis. 9. Squamæ involucri variæ magnitu- dinisseparatæ. - 3. PHAGNALON SAXATILE. Cass. DC. Pedunculis :solitariis elongatis floccosis, involucri.squamis lanceolato-linearibus scario- sis, acutis, gradatim longioribus ! foliis lineari-lanceolatis subdentatis, subtüs tomentosis; cauhibus ramosis tomentosis. Elichryso sylv. flore oblongo similis. C._B., Pin., pas.265. — Prodr., pag. 193, tab. 193, f. 1. Helichrysum saxatile, singulari capitulo etc. Bocc., Mus., part. 2, pag. 142, tab. 104. Helichrysumicapitulis singularibus'brevibus. Moris , Hist., vol. 8, pag. 87, s. 7,14. 10, f. 16. Chrysecome latifolia minor et major singulari flore. Barr., Ic., 425.et 496. Conyza saxatilis. Linn., Sp. pl., ed. 2, pag. 1206. —Wüld., Sp. pl. ; vol. 8, pag. 1938.—#Pers. ,Syn., vol. 2, pag. 498. — DC., F1. fr., vol. L, pag. 140. — Buch, Canar., pag. 148 et 165. Phapnalon saxatile. Æ. Cass., Bull. phil., 1819 , pag. 174, — DC., Prodr., vol. 5, pag. 396. Phagnalon subdentatum. Cass., Dict., vol. 3, pag. 400. 6 involucri squamis minüs acutis sed non obtusis. Conyza intermedia. Lag., Elench., pag. 28. Phagnalon Lagascæ. Cass., Dict., vol. 39, pag..401. Hüc Conyza saxatilis Sieb. Asso aliorumque certè auctorum., Romero marino. Palmensium. Webb}! Has. In rupestribus insularum Canariensium vulgaris. #. in saxosis Nivariæ seu Tene- rilfæ propè Garachico : Webb! propè Tazacorte , in Baranco de las angustias Palmæ ex Buch. Can. p. 165. Disrris. GEOG. In muriset saxosis regionis Mediterraneæ, Lusitaniæ, archipelagi Made- rensis et Canariensis cum formà intermedià. Descr. RAnix ramosa, lignosa more affinium. Cauxis fruticulosus, spithameus dodrantalis, infernè calamum corvinum crassus , dichotomè ramosus, foliatus , tomento denso pelliformi involutus, in caulium anni præterlapsi rudimentis evanescente. Liexum durum sordidè luteo-albens, cortice circumdaium brunneo , longitudinaliter sul- cato-striato, opaco. Focra approximata 4 4/2-1 poll. longa, 4-3 lincas lata, integra v. repando-denticulata, inferiora plana , superiora subintegra, mergine revolula, sessilia , utrinquè in auriculos adnatos protracta, subsagittata, 7772 7 4 CACAA 7 =219 D _ ÿ a = = * = : & LE ee) N 23) T = #2) 5e) RS À : EX É à ee à : = à Ne s N N Ÿ x LR, f 2 y C TE ( 245: ) obtusiusoula, mucrone brevi superata, infrà tomento denso cana, suprà arachnoiïdea v.glabra. In axi foliorum superiorum’, sæpiùs foliorum novellorum fasciculi observantur. Rawr sub angulo acuto adscendentes, 4-5 pollices longi, infernè foliati, foliis pauld* minoribus-ac jam descripta, supernè (cum capitulis) longitudine 2.1/2:5 imô. 4 pollieum nudi pl. solitariè orientes (pedunculi ) 4-cephali, rariüs foliolo instructi parvo tansitum in involueri squamas efficiente, floecoso-tomentosi. GaprruLA sat speciosa, semper erecta, magnitudine capitulorum Erigerontis acris v. majora, multiflora heterogama. Involucrum 4-5 lineas altum , hæmisphærico-campanulatum, glabrum v. squamis infimis subaraneosis;, basi truncatum v. subintrusum, imbricatum; squamis 5-6-serialibus lanceolato-linea- ribus omnibus acutis, apice*et marginis parte superiore scariositate brunneo-lutescente. instructis, parte foliaceà dilutè cinereo-virescente. Frorss lutei involucrum vix æquantes, omnes æquilongi. 4lineas ferè longi!, fœminei numerosissimi-filiformes, apicem versüs paulisper dilatati, apice ciliato-denticulati et hermaphroditis proxim' apicem versus magis dilatati et apice 3-4-dentati , pilis instructi nonnullis sparsis, subglandulosis, pappo paulô breviores, stylo percursi in ramos duos , 4/2 lineam longos exsertos, diviso , clavatos , pappum paulô superantes. Flores hermaphroditi numerosi v, numerosissimi præcipuè in formis intermedi is substeriles, supernè in campanu- lam expansi 1 lineam longam, 5-dentatam, dentibus lanceolatis. Antherarum cylinder subinclu sus. ANTHERæ 5 coa- litæ, ecaudatæ. Sryzus in floribus hermaphroditis exterioribus pauld exsertus in interioribus inclusus, subsimplex clavatus: AcxæniA 1/2 Jlineam longa, ovato-oblonga , teretiusculo-compressa, hirta, callo basilari magno munita, omnia pappo persistente piloso vix scabro, albo coronata , è radiis constante subæqualibus 3 1/2 lineam longis, in floribus fæmineis n. 8! in hermaphroditis n. 10! 4, PHAGNALON RUPESTRE. DC! Pedunculis geminis uno é puncto orientibus , rariüs solitariis , elongatis floccosis ; mvo- lucri squamis ovato-oblongo-linearibus obtuso-rotundatis, duris , vix scariosis, gradatim longioribus! foliis lineari-lanceolato-oblongis, subdentato-undulatis, sæpiüs utrinquè sem- per verd subtüs tomentosis ; caulibus ramosissimis tomentosis. Conyza rupestris. Linn., Mant., pag. 113. — Wild, Sp. pl., vol. 3°, pag: 1933. — Pers., Syn., vol. 9, pag, 438, — Schmidel, Icon., tab. 36. ist. rei herb., vol. 2, pag. 351, Conyza tomentosa. Forsk., Æg., pag. 148. Conyza saxatilis: Ten., FI. neap., vol. 2 , pag. 213. Conyza geminiflora. Ten., Cat, h. neap., 1819, pag. 75. — Syll., pag. 427. — Link, Enum. hort. berol., vol, 2, pag. 323. s Conyza Tenorii. Sprel. ex Ten. Phagnalon Tenorü. Pres, FL sic., pag. 99. Phagnalon spathulatum. Cass., Dict. sc. nat., vol. 29, pag. 401? Phagnalon rupestre. DCI, Prodr., vol. 5, pag. 396. Has. In archipelagi Canariensis rupibus et glareosis vulgaris e. g. in Teneriffà v. g. 1n convalle Badajos propè Guimar, in Canarià ,.in rupibus Lancerottæ , in glareosis insulæ Palmæ : Webb! et Berthelot, et Despréaux! Distri8. GEoc. Stirps nostra civis regionis Mediterraneæ, Lusitaniæ et iasularum Canariensium. ( 216 ) Oss. Prius cum cl. Lam., Enc., 2, p. 86 (an 1790), qui sub Conyzû saxatili foliis linearibus subdentatis, peduncu- lis longissimis unifloris, caule suffruticoso et & Conyzà rupestri L. mant. 413 foliis brevioribus spathulatis Phagn. saxatilem cum rupestre jungit consentü , præcipuè cum formis intermediis, quorum synonymiam sub Ph. saxatili exposui , confluere videntur, nunc verè repetitum examen me docuit specificè diversa esse. Differt meû ex sententia Ph. rupestre à Ph. saxatili, caule humiliori quandoquè tanttm 3-pollicari, sæpiùs verè palmari-spithameo im pedali ramosiore pleio-cephalo , habitu alieno, robustiore , rigidiore, foliis paulô brevioribus et latioribus sæpiüs utrinquè albo-tomentosis, magis dentatis et undulatis, involucri squamis crassioribus, rotundatis, vix scariosis. Attamen botanicis examen specierum harum dubiarum in loco natali valdè commendandum. Descr. Ranix verticalis, teres, Supernè calamum corvinum v. anserinum crassa, nunc mox infrà exortum in ramos nonnullos, divisa, more radicum annuarum, nunc supernè longitudine 2 pollicum simplex, parcè fibrillosa, infernè in ramos abiens paucos, cortice obtectos brunnea rugosa, ligno duro flavescente. Cauxis nunc erectus ramosus pl. verè à basi ramosissimus , ramis v. caulibus lateralibus adscendentibus , 2 4/2 pollicés-pedem unum altus, pl. spi- thameus , infernè 1-1/2 lineam in diametro habens, teres, tomento denso albo panni ad instar obductus obscuro, à filis lanosis crispis contexto uti in Ph. umbelliformi, in caulium anni præterlapsi rudimentis brevibus, è quibus caules novelli oriuntur, absterso , in pedunculis floccoso facilèque secedente. Lignum flavescenti-albens, medullæ cylindro percursum, corticeque arctè adhærente obtectum est, tenui lutescente, striato. Cæterüm caulis est foliatus foliaque habet arrecta , lineari lanceolato-oblonga , 1/2-5/4 pollices longa 1-2 1/2 lineas lata , integra pl. verô denti- culata , denticulis paucis vix emergentibus, corpusculo subcorneo rotundato superatis, acutiuscula, sessilia , basi subdecurrente semiamplexicaulia , plis minüsve subhastata, inferiora pl. plana v. margine plüs minüsve undulata, media et superiora, præcipuè suprema margine revoluta, nunc utrinquè tomento denso albo obducta, pl. verè infrà et suprà araneoso-floccosa, demüm glabrescentia. Focra sunt approximata , in axi quandoquè foliorum novellorum fasciculos edunt, vel ramos, qui sicuti caules apice in axi foliorum pl. uno quasi è puncio pedunculos binos, rariüs solitarium proferant elongatos, cum capitulis 2-4 pollices longos, crassiusculos esquamosos, arenoso-floccosos, Capr- TULA Sat speciosa, iis Ph. saxatilis vix minora, semper erecta, multiflora, heterogama. Involucrum 4-5 lineas altum, hæmisphærico-campanulatum, glabrum, imbricatum, squamis 5-6 serialibus, ovato-oblongo-linearibus, rotundato- obtusis, plerisqué rigidis, extimis lati oribus brevioribus, 4 lineam et ulirà longis, 2/3-1/2 lineam latis crassis, inti- mis angustè linearibus 1/8 lin. latis à basi ad apicem ferè usquè scariosis acutis, longissimis, tenuissimisque , et tantüm infernè medio iineâ foliacea percursis , brunneis, inferioribus margine vix scariosis, quod et in speciebus affinibus vidi , mediis apice paulô magis scariosis et margine paulisper fissis et hine subserratis. Pars squamarum foliacea quandoquè dilutè brunneo-virescit et scariositas brnnnea , sæpits omnes squamæ brunneæ observantur. Recerracurum 2 4/2 lineas in diametro motiens plano-convexiusculum, obscurè brunneum eleyationibus modicis, tot quot flores, instructum in quorum centris stipes observatur funiculi sistens umbilicalis rudimentum. Frores nume- rosissimi lutei ut in Ph. saxatili quorum characteres ferè præbent , involucrum vix æquantes æquilongi, exteriores multiseriales fœminei filiformes, paulô breviores quèm Ph: saxatilis sed pilis crebrioribus sicut adspersi, et styli ramis pauld brevioribus. Flores bermaphroditi pauciores quàm in Ph. saxatili, nempè n. 20-25. Numerum verd variantem hoc respectu etiam in generibus affinibus observamus e. g. in Heterochætà alpinà. In achæniis et pappe eosdem characteres observavi ac in Ph. saxatili si excipias, quod paul sint breviora. Variat Ph. nostrum quod ex cl. Despréaux ! gustu est amarissimo! intolerabili. a. Foliis utrinquè tomentosis Ph. tomentosum DC! b. Foliis suprà (ætate) glabrescentibus Ph. rupestre DC! C217 ) SUBTRIB. II. CONYZEZÆ, C. H. Schultz Bipont. Reccplaculum epaleatum. Antheræ caudatæ , caudis simplicibus setiformibus. DIV. IT. ENCONYZEÆ. C. H. Schultz Bipont. Pappus, saltem achæniorum disci, pilosus, | perfectus. SUBDIV. I. Conyzæ legitimæ GC. H. Schultz Bipont. Pappus 1-serialis. SCHIZOGYNE. Cass. Chrysocomæ. Sp. Lin. f. — Conyzæ. Sp. Ait. — Gnaphalii Sp. Poir. —Schizogyne. Cass., Dict. Sc. nat. Carrruzum multiflorum, heterogamum, floribus radiü foœmineis pau- cis (n. 12), 1-serialibus, tenuioribus primâ fronte tubulosis, reverà autem breve lingulatis (quaärè nomen genericum) apice 2-4-dentatis, disci paucis (n. 13), hermaphroditis tubulosis, 5-dentatis. RECEPTACU- LUM parvum, convexiusculum, alveolato-punctatum. INvoLucRüM tur- binatum, imbricatum, squamis stramineis, subscariosis, demüm stel- latim expansis. ANTHERÆ basi bicaudatæ, caudis simplicibus. ACHAENIA ovato-oblonga, subteretia, hirsuta. Pappus 1-serialis persistens, den- tato-barbatus, subclavatus, 15-25-radiatus. Fruricuzus spithamæus-pedalis ramosissimus, ramis apice subco- rymbosis, foliisque linearibus, integerrimis, obtusis, carnosis, tomento pannoso canis, vel glaberrimis. FLores lutei. Ozs. Genus tantüm cum Conyzé , Lin., C. H. Schultz Bip., ms., Laggerd, G. H. Schultz Bip., ms. et Varthemid, Cass., DC., convenit antherarum caudis simplicibus et pappo uniseriali, Ab omnibus verd differt formä florum fœmineorum et numero florum et à Varthemiä cujus flores omnes sunt hermaphroditi 5-dentati insuper achæniis teretibus (nec compressis). CI. DC. genus nostrum cum Conyzà DC. ( Erigerontis sectio mihi), Phagnalonte Cass. et Clwysocomd comparat, à quibus verd antheris caudatis et cum JInulâ, à quà antherarum caudis simplicibus differt. Klenzea , CG. H. Schultz Bipont., in Schimp. it. Abyss., sect. 1, n. 265 et 227 (Un. itin., 1840), ad Inuleas spec- tans, habituque proximè accedens , differt : caudis antherarum apice lacero-fissis, floribus radii 1-serialibus dis- tinctè lingulatis, lingulis cœrulescenti-rubentibus nec flavis, dein more Astercarum revolutis, lineari-lanceolatis 4- nerviis, apice minutissimè 3-dentatis, achæniis glabris basi callo magno instructis, cui pili insident breves ut in Tripolio, squamis involucri valdè caducis, 1, (2° PART.) É 28 ( 218 ) 1. SCHIZOGYNE SERICEA. C. H. Scuvuzrz Bre. Chrysocoma sericea. L. fil., Suppl., pag. 360. Conyza sericea. Hort, Kew., vol. 3 , pag. 183. — L'Her., Descr. mss. — Willd., Sp. pl., vol, 3, pag. 1934. — Pers., Syn., vol. 2, pag. 428.— Link in Buch Canar., pag. 148 et 165. Conyza tenuifolia, Salisb., Prodr., pag. 194. Gnaphalium multiflorum. Poir., Suppl., vol. 2, pag. 803. Gnaphalium Teneriffæ. Sprgl., Syst., vol. 3, pag. 468. Gnaphalium compressum. Poir., Suppl., vol. 2, pag. 804. Schyzogine obtusifolia. Cass., Dict., vol. 56, pag. 23. — Less., Syn. comp., pag, 1923. Schyzogine sericea et glaberrima.DC !/, Prodr., vol. 5, pag. 473. Salado blanco, Ganariensium. Has. Fruticulus noster ad oras maritimas archipelagi totius Canariensis vulgaris est. Varietas glabra in insulà Canarià ad promontorium {a Zsleta , occurrit sed rariuscula. Webb! Hæc forma in Canarià meridionali ex cl. Despréaux! longé communior. Webb! Varietas pubescens alioquin ferè ex toto maritima loco dicto los Llanos insulæ Palmæ alt. 960 ped. attingit ex Buch Canar., pag. 165. DisrriB. GE0G. Civis insularum Canariensium, extra earum fines nondüm observata. Descr. Cauus infernè 1 4/2-2 lineas in diametro habens, teres , ligno albido-lutescente , duro , medullà centrali instructo , cortice longitudinaliter striata è dilutè brunneo virescente, tomento cum ramis et foliis obtecto cano , pannoso, more plurium Phagnalontis specierum , è pilis constante crispis densè intertextis, sæpius verû eyanes- cente , et quidem primüm in foliis tunc in caule ramisque quandoquè à basi apicem que usquè et tunc tota planta glabra evadit et fit Schizogyne glaberrima, DC., 1. ce. Specimina verô observantur numerosissima intermedia in quibus indumentum , uti suprà indicavi , plùs minüsve evanescit, quà ex causà species Candolleanas in unam junxi, licet cl. auctorS. glaberrimam foliis pauld brevioribus et corymbis coligocephalis præter glabritiem : distinguat , quas notas equidem in plurimis speciminibus à el. Webb communicatas valdoperè variantes observavi. Caulis nunc à basi nunc à medio ramosus , ramis confertis 2-6 pollices. longis , inferioribus sæ pis iterüm ramosis ; 1 1/2 lineam in diametro habentibus , ad apicem usquè foliatis, apice corymbo, pl. 5-10 cep halo terminatis: Fox1A conferta , in linea spirali disposita , 1/4-2 pleraque 1 pollicem longa , 1/2 ad summum 1 lineam lata, sessilia , obtusa, integer- rima , linearia , uti suprà monui tomento cano obducta v. glaberrima , carnosa , Sicuti tota planta sopore acrisalso prædita. Cariruca heterogama multiflora, parva, magnitudine capitulorum Erigerontis canadensis, semper erecta, pedicellis insidentia brevibus 2-5 ad summum 6 lineas lonois, Supernè squamis paucis , n. 2-4, lineari-lanceolatis instructis, sensim in involucri squamas transeuntibus. INvorucrum cuneato-campanulatum , subturbinatum , infernè tomentosum, supernè glabrescens v. glabrum, 2 1/2-5 lineas altum, imbricatum, squamis acutis, inferioribus latiori- bus , brevioribusque, ovato-lanceolatis, mediis lanceolatis, intimis lanceolato-linearibus, supernè margine apiceque paulisper, intimis magis scariosis , stramincis, carinà obscuriore brunnescente per cursis , post achæniorum maturi- tatem stellatim expansis. RECEPTACULUM parvum, vix 1 lineam diametro metiens, convexiusculum, alveolato-puncta- tum , alveolorum margine paulisper elevato , scarioso. Frores involucrum Supera ntes , radiales fœminei n. 12, ferè 1 5/4 lineas longi, primä fronte tubulosi, reverà autem brevè lingulati, apice minutè 2-4-dentati, dentibus triangulari- ] Tab.63. Composilae ACRCACES Anpile Lemereier: Benerdet CŸ ( 289 ) bus. Srycus subinclusus, demüm subexsertus, ad duas tertias partes superiores in ramos 2 divisus, cylindrico-subela- vatos ; flores disci hermaphroditi n. 15, 2 lineas ferè longi, tubulosi, tubo supernè sensim paulisper dilatato , fœmi- neos diametro duplà triplève superantes, apice dentibus 5 terminati lanceolatis acutis. Stylus et antheræ subinclusa, demüm paulô exserta. Anrmeræ n. 5 in tubum coalitæ , mox suprà tubi basin insertæ. Filamenta glabra ; antheris longiora. Antheræ appendice ovato-acuminata, basique caudis 2 simplicibus, angustè-linearibus, antherarum lon- gitudine instructæ. Sryrus demüm pauld exsertus simili modo se habet ut in floribus fœmineis. AcmænrA vix 1/2 lineam longa, ovato-oblonga, subtereti-pentagona. angulis vix prominentibus , infernè attenuata, apice truneata, pilis simplicibus arrectis, præcipuè supernè calloque basilari parvo instructa. Paprus 4 1/2 lineam longus, 4-seria- lis, sordidè albus, persistens , radiis constans inæquilongis, approximatè dentato-subbarbatis, supernè subclavato- incrassatis, basi in annulum subcorneum coalitis, florum fœmineorum n. 15-18, hermaphroditorum n. 20-95. Forma : I. Tomentosa , caule foliis involucrique parte inferiore tomento canis. — Schizogyne sericea. DC! 1. c. IT. Glabra. — Schizogyne glaberrima. DC! 1. c. In hujus formæ speciminibus ab ipso cl. DC. examinatis, tomenti vestigia etiam observavi. IIT, Intermedia , plüs minüsve tomentosa. Partes plantæ inferiores et præcociores glabrescunt , superiores verd et juniores uti e. g. ramuli et involucri pars inferior plùs minüsve tomento obtecta. : Planta nostra gustu acri salso prædita ab incolis contrà odontalgiam ex Lin, adhibetur. SUBTRIB. II. INULEÆ. C. H. Schultz Bipont. Receptaculum epaleatum. Antheræ caudatæ, caudis laceris v. ciliatis. DIV. IT. EUINULEÆ. C. H. Schultz Bipont. Achænia saltem disci pappo perfecto piloso instructa. SUBDIV. I. INULEÆ LEGITIMÆ. Pappus 1-serialis, b. setis pluribus quäm 10. « pappo conformi 1-seriali, setis capillaribus scabris, ligulis si adsunt flavis. INULA. Linxx. ex parte. GæÆRTN. GC. H. Schultz Bipont. CariTuzuM multiflorum pl. heterogamum floribus radit 1-serialibus lingulatis rariüs t-pluriserialibus truncato-dentatis, disei hermaphro- dilis tubulosis, 5-dentatis, rariùs homogamum, floribus omnibus her- maphroditis, tubulosis , 5-deniatis. INvozrucruM imbricatum plurise- riale. RECEPTAGULUM planum v. convexiusculum, nudum v. fimbrilli- ferum. ANTHERÆ basi bicaudatæ, caudis laceris. ACHAÆNIUM columnare, teretiusculum , v. 4-angulare, glabrum v. hirtum, pappo t-seriali con- formi setoso-denticulato instructa, persistente. HerBæ annuæ biennes v. perennes, ramis fruticuli, palæogææ, foliis caulinis alternis, crassis pl. hirtis, capitalis solitartis v. corymbo- sis flavis. | (220 ) 1. INULA VISCOSA. Horr. KEw. Perennis, piloso-viscosa , caule stricto racemoso-paniculato , foliis lanceolatis dentato- serratis, cordato-amplexicaulibus, pinguibus, pedunculis axillaribus submonocephalis, sub- foliolatis, lingulis conspicuis involucri squamis lineari-lanceolatis dimidià parte vel sub- duplo longioribus ; achæniis hirtis. Conyza major. Clus., Hisp., pag. 377, c. icone optimà ! — Dodon., Pempt., pag. 51, cum icone eàdenr Clusianà. Conyza major vera. Lobel., Advers., pag. 145, c. icone rudi , pag. 146. Conyza mas Theophr. major Dioscoridis. C. B., Pin., pag. 265. Conyza major, Monspeliensis, odorata. J. B., Hist., 2, pag. 1053. Conyza capitata s. globosa. Bocc., Sic., tab. 7, fig. B, cum capitulis plerisque ab insectorum larvis in globum contractis. | Virga aurea major foliüs glutinosis et graveolentibus (et gallas ferens). Tourn., Inst., pag. 484. Aster foliis serratis, pedunculis simplicibus lateralibus , unifloris ; longitudine folii foliosis. Linn., Hort. Cliff., pag. 409. Erigeron viscosum. ZLinn., Sp. pl., ed. 1, pag. 861 , et ed.2 , pag. 1209. — Gouan., Hort. monsp., pag. 437. — Jacq., Hort. vindob., vol. 1, tab. 165. Solidago viscosa. Lam., F1. fr., vol. 2, pag. 144. Pulicaria viscosa. Cass. (ex Koch). — Koch, Syn. fl. germ. et helv., pag. 3861. Inula viscosa. Hort. Kew., ed. 1, vol, 3, pag. 223. — Desf., Aul., vol. 2, pag. 274. — Willd., Sp. pl, vol, 3, pag. 2095. — DC., F1. franç., vol. 4, pag. 153. — DC., Prodr., vol. 5, p. 471. — Buch, Canar., pag. 148 et 165. | Altavaca vel Altabaca. Canariensium. Malè Altadaca scripsit cl, de Buch. Webb! Has. Valdè communis est hæc planta in locis glareoso-argillosis et in tufà sterili insula- rum omnium Canariensium. Disrris. GEOG. In apricis, juxtà vias, in asperis ineultis et malè cultis præcipuè ad sepium agrorum et vinearum margines nec non in humidis et paludosis regionis Mediter- raneæ, Lusitaniæ et insularum Canariensium. Os. Inula graveolens, Desf, speciei nostræ proxima, differt caule ramosissimo, foliis subsessilibus linearibus sub- integris, ligulis involucrum vix superantibus , involucro squamis nonnullis foliaceis cincto , capitulis numerosiori- bus, duplô minoribus, pappo albidiore. TT ( 221 ) SUBDIV. II PULICARIEÆ Pappus bi- v. pluriserialis. « Eupilicarieæ. Pappus biserialis serie exteriori brevi coroniformi. B Pappi seriebus liberis, exteriore coroniformi persistente, interioris setis piloso-scabris, subfragilibus. PULICARIA. Gzærrn. DC. Carrruzun multiflorum sæpiüs heterogamum, floribus radii 1-seria- libus lingulatis foœmineis, disci hermaphroditis tubulosis 5-dentatis, rariüs omnibus tubulosis, hermaphroditis exterioribus 3-5-fidis sta- mina effoœta sæpè gerentibus. RECEPTACULUM epaleatum, convexiuscu- lum, nudum. Invozucri subimbricati squamæ lineares. ACHAÆNIA tere- tiuscula erostria. Parpus biserialis serie exteriore brevi coroniformi, coronulà crenato-dentatà persistente, interiore selosà, scabrà setis achænio pl. longioribus, rard pauld brevioribus, subfragilibus. Hersx palæzogææ annuæ vel perennes , in locis humidis pl. nascen- tes, villosæ v. glandulosæ, caulibus ramosis, foliatis, capitulis fla vis. 1. PULICARIA VULGARIS. GÆRTN. P. radice annuà ; flosculorum tubulosorum dentibus glanduloso-pilosis; pappi setis sub- simplicibus, achænio hirto basi pilorum fasciculo munito brevioribus (caule subpaniculato- corymboso, cum foliis oblongo-lanceolatis, nodulatis, basi rotundatà semiamplexicaulibus, subvilloso, capitulis hemisphæricis, ligulis involucrum pauld superantibus). Conyÿza minima. Lob., Obs., pag. 187, cum icone bonû, Conyza minor. Trag., pag. 166, cum icone mediocri formæ elongatæ oligocephalæ.— Tabern., pag. 1244, cum icone formæ à basi ramosissimæ. Conyza et Pulicaria. Trew., ad Blackw., tab. 103 , bona ex Pollich. Psyllium. Cord., Hist., pag. 154, cum icone mediocri ex Schranck. Chrysanthemum conyzoïides palustre minüs flore globoso. Moris, Hist., vol, 3, pag. 19, sect. 5, tab. 20, Jig. 30. Inula Pulicaria. Linn., Sp. pl, ed. 1 , pag. 882, ed. 2 , pag. 1938, — F1. dan., tab, 613. — Engl. bot., tab. 1196. — Curt., El. lond., tab. 156. — Pollich, FI. palat., vol. 2, pag. 465, cum descriptione optimä. . —Lam., Ill, tab, 680. Pulicaria vulgaris. Gærtn., vol. 2, pag. 461, tab. 173, fig. 4. Has. In Teneriflà fortè invecta ex Broussonet secundüm DC., Prodr., vol. 5, p. 478. Specimina Canariensia non vidi, quarè de patrià form nil certi dicere audeo. Apud nos variat caule palmari sesquipedali r-polycephalo etc. ( 232 ) Disrris. GEoG. Pulicaria vulgaris crescit in Jocis humidis præcipué hieme inundatis, argillosis et arenosis præcipuë ad vias et ambulacra, imd in viis ipsis, in pecorum pascuis, sylvarum paludibus , plateis , fossis præcipué tenui gramine tectis v. denudatis sæpiüs cum Gnaphalio uliginoso et Filagine montanà Europæ temperatæ et australis ad Caucasum et Siberiam altaicam usque. Plerimque apud nos crescit gregariè et mense Augusto florct. In Palatinato abundè legi propè Ellerstadt in vis arenosis et in fossis humidis ad dex- tram viæ publicæ infra arcem Hambach , nec non propè Erlangam cum præcepiore meo optimo Koch! Ozs. Genus Pulicaria, Gærin. optimum et naturalissimum meritô ab auctoribus superioribus receptum , methodo novà quam mox publici juris faciam in herbario meo divisum est. FRANCOEURIA. H. Cuss. Carrruzum multiflorum, heterogamum, floribus radii fœmineis lin- oulatis 1-serialibus, lingulis brevibus ovatis 2-3-dentatis, disci tubulo- sis 4-5 dentatis hermaphroditis, tubo supernè glanduloso. RECEPTACU- LUM nudum , convexiusculum , foveolatum, foveolorum margine scarios0. ANTHERÆ basi caudis 2 laceris munitæ, INvoLüwcRüuM hemi- sphæricum , subimbricatum , squamis lineari-lanceolatis, acuminatis. AcnæxrA oblongo-ovata, teretiuscula, glabra. Parpus caducus, biseria- lis, serie exteriore brevi coroniformi-dentatà, interiore setaceà è radüs n. 12 circiter constante, flosculos subæquantibus, pilosis, dentato-bar- batis, apicem versüs incrassato-clavatis, basi cum coronæ parte inte- riore COncretis. | SUFFRUTICULUS ereclus y. decumbens, ramosissimus, subtomentosus, foliis semiamplexicaulibus, lineari-oblongis, subdentato-undulatis, ramis {-cephalis, capitulis flavis. 1. FRANCOŒURIA CRISPA. Cass. Helenium Ægyptiacum etc. V’aill., Act. par., 1720, pag. 304, n. 24. Aster crispus. Forsk., F1 æg.-arab., pag. 150 (1775). Inula crispa. Pers., Syn., vol. 2, pag. 450, excluso syn. Vent. ad Straboniam ex DC. spectante. De?., Fi eg., pag. 25, tab. h5, fig. 2. — Desf., H erb. all. — Fresen., Mus. Senkenberg., p. 78. Inula quadrifida. Ham., Herb. — Wall., Cat., n. 73 (var. foliis margine planiusculis). ( 233 }) Conyza undulata. Poir., Suppl, vol. 2, pag. 399? Duchesnia crispa. Cass., Dict., vol. 13, pag. 545. Francœuria crispa. Cass., Dict., vol. 34, pag. 44, et vol. 38, pag. 374. — Less., Syn. comp., pag. 198. — DC, Prodr., vol. 5, pag. 475. — Decaisne, Florul Sinaïc., pag. 26. — Schenck, Plant. æg., arab et sYT.y pag. 28. Pulicaria crispa. C. H. Schultz Bipont. in litt. ad. cl. Hohenacker. Desdas. Arabum. Has. In sabulosis de Maspolomas Canariæ repit : Despréaux! in herb. cl. Webb! Disrris. GE0G. Francœuria crispa crescit in arenosis apricis , rupestribus , in limo sicco arenoso fluviorum , in agris gossypinis Africæ borealis tropicæ et extratropicæ nempè in insulis Canariensibus (Despréaux !), Senegaliæ, Nubiæ (in agris gossypinis ad oppidum Cordofanum Obeid d. 28 Nov. 1839, leg. Kotschy! Un. it. 1841), Ægypti (ad pyramides Ægypti inferioris d. 29 Marti leg. Wiest! Un. it. an. 1838 n. 58r. Inula crispa), Asiæ minoris (in Libano sec. Schenck. I. c., in arenosis limosis siccis insularum Tigridis propé Mossul, Mesopotamiæ d. 2 Septem. 1840 , leg. Kotschy. Un. it. ined.), nec non in Arabià (ad montem Sinaï in rupestribus die 16 m. Julii leg. W. Schimper! Un. it. 1835, n. 293. Inula) et quidem à 10-32° lat. bor. et à 1-60° longit. Prætereà in Indià ad Bar in prov. Bahar, propè ripas Gangis, formam indicam leg. cl. Hamilton ex DC. L. c. Ons. Francœuria Cass. certè Pulicariæ Gærtn., quâcum ipse priùs identicum censui ; Proxima ob pappum bise- rialem , exteriorem brevem coroniformi-dentatum , interiorem longum, setosum, Differt verd præcipuè seriebus utriusque basi concretis. Setæ nempè pappum internum constituentes ad medium partis coronæ internæ ‘sunt insertæ; setis dentato-barbatis, apice penicillato-subplumosis, fragilibus; pappo cum achænio glabro articulatè juncto , facilè secedente, imô caduco. In Pulicarià verd pappus externus ‘coroniformis persistens est, et serie internæ selæ singulæ , fragiles, facilè secedunt. — CI. Less. 1. c. ex errore seriem externam longam filiformem describit, et internam brevissimam, multipaleaceam. CI. DC. 1. c, pappum describit setis 1-serialibus ; infernè sub- Scabris, supernè barbellato-sub-plumosis, basi conferruminatis in annulum brevissimum , setis paleolisve minimis coronatunmi. Expositio hæc non clara. Series utræque enim basi in annulum concrctæ sunt ; ad medium solutum in setas suprà descriptas, seriem internam constituentes , et in continuationem coronæ (seriei pappi externæ) in paleas linéari-lanceolatas divisam. In generibus pappo setoso , inferné paleaceo-expanso , instructis , facilè in erro- rem inducimur et pappum uniserialem pro biseriali habemus et vice versä. b. TASIONEÆ pappus biserialis, serie exteriore paleaceä, brevi. a EUJASONIEÆ paleis liberis, lineari-lanceolatis, subdenticulatis, seriei internæ scabro-dentatis. ALLAGOPAPPUS. Cuass. Caprruzum multiflorum, homogamum , floribus omnibus herma- phroditis tubulosis 5-dentatis. Recepracurum planiusculum , puncta- tum, IxvozucruN imbricatum , squamis linearibus. ANraeræ bicau- ( 224 ) datæ, caudis laceris. ACHÆNIA teretiuscula, hirta, 5-striata, truncata. Parpus biserialis, persistens, serie externà brevi 10-paleaceà , internà longâ 5-setosà, setis scabro-dentatis subclavatis. Frunicuzus Canariensis , spithamæus-pedalis, dichotomus, viscoso- balsameus, sapore resinoso-acri-amaro, ramis foliatis, apice corymbo simplici, polycephalo terminatis, folüis elliptico-lanceolatis, breve petiolatis dentato-serratis, pedicellis squamulosis, floribus luteis. 1. ALLAGOPAPPUS DICHOTOMUS. Cass. Conyza dichotoma. Linn, fil, Suppl., pag. 359. — Pers., Syn., vol. 2, pag. 498. ‘Conyza inuloides. Soland! MSS.— Hort. Kew., vol. 3, pag. 182, in herb. Banks sp. v. Webb! — Wild. Sp. plant., vol. 3, pag. 1938. Conyza Canariensis. Filld., Sp. plant., vol. 3 , pag. 1937. — Link in Buch , Canar., pag. 118 et 165. — Pers., Syn., vol. 2, pag. 128. Chrysocoma dichotoma. Jacq., Ic. rar., vol. 1, tab. 171. Jasonia dichotoma. DC., Prodr., vol. 5, pag. 177. Allagopappus dichotomus. H. Cass., Dict., vol. 56, pag. 21.— Less., Syn. comp., pag. 198. — ebb., tab, 85. Has. Planta nostra archipelago Canariénsi propria in rupibus siccis et collibus siccissi- mis convallium regionis inferioris insulæ Canariæ , nec non in convallibus siccis maritimis L'eneriffæ : Webb! Ad latera rupium in convallibus Puerto Orotava. Baranco del Pino, Chinama. Usquè 1200 pedes propè Guimar ascendit. Usquè 1860 pedes in valle Se- quillo Canariæ. Los Llanos Palmæ ex Buch Canar., p. 165. Descr. Cauus infernè 4 4/2-2 lineas in diametro habens , teres , ligno dilutè flavescente, medullà centrali per- curso , cortice brunneâ longitudinaliter rugosà, cicatricibus instructà à foliorum delapsorum insertione orientibus, ætate provectà glabrâ, in statu juniore verd pilis simplicibus plerisque glanduliferis hirtà. Caulis nune mox suprà exortum, nunc ad aut suprà medium in ramos dichotomè solvitur duos , in quorum dichotomià corymbi anni præcedentis residuum observatur. Raw: 4-6 pollices longi 1/2-1 lineam crassi, piloso-glutinosi, densè foliati. Foxra in lineâ spirali disposita , valdè approximata, 3/4-1/2 pollices longa, 1/2-5 lineas lata, lineari-lanceolato-ellip- tica , utrinquè attenuata, sessilia V. in stipitem brevem subattenuata, acuta, leviter serrata, rariüs integra, crassa, subcarnosa, plana, pilis brevissimis glanduliferis plüs minüsve viscida, imè quandoquè sicuti vernice obducta, splendentia. Foliorum deciduorum insertio in ramorum parte inferiore et in caulibus annorum præcedentium , cicatricibus notata est. Ramos terminat corymbus simplex, rachi brevi oriens poly-(20-50-) cephalus. Penicecer infe- riores in axi foliorum superiorum, superiores in axi bractearum linearium , acutarum , transitum è foliis ramorum in pedicellorum bracteas vel squamas efficientium , oriuntur. Pedicelli 1/2-1 1/2 pl. 3/4-1pollicem longi, graciles, fili- formes, simplices ; capitulo solitario terminati, pilis simplicibus glanduliferis viscidi, infernè nudi, supernè brac- teis angustè linearibus, acutis, superioribus subciliatis , numerosis (n, 10-15) densè sunt obtecti. CariruLA 56-flora, Bot anique C OMPO sitae ARR ui , : Sp | UN A Le (, (4 AU 1 | j V NS A 1) . |] HE | NUE 5) 4 5 6 222 LA (04 ay ft he CLOUS % 2er PerarerC În PF L'emerer ( 225 ) homogama, lutea, floribus omnibus hermaphroditis, tubulosis, B-dentatis. Invorucrum ovato-turbinatum, imbrica- tum, 5 lineas altum, virens, squamis linearibus, dorso pilis glanduliferis brevibus instructis, supernè ciliatis, inte- rioribus gradatim longioribus , carinatis, viridibus, apice sæpiùs purpurascentibus , 3-4-serialibus. RecrerAcurux 4 lineam diametro metiens, planiusculum, punctatum. FLores lutei, 2 1/2 lineas longi, involucrum superantes , tubu- losi, 5-dentati, dentibus lanceolatis, tubo in campanulam jam infrà medium sensim sensimque orientem expanso, ” extüs glandulis sparsis munilo. ANTHERÆ subexsertæ, appendice lanceolatà coronatæ, basique caudis duabus instructæ laceris. Srxzus exsertus, tubum lineâ dimidiâ superans, ramis duabus lineari-subclavatis, minutè pilosu- lis, terminatis. AcnæniA oblongo-ovata, teretiuscula, sparsè hirta pilis simplicibus, callo basilari modico instructa, brunnea, truncata, 3/4 lineas longa , longitudinaliter 5-striata, pappo superata persistente biseriali, serie exteriore è paleis circiter n. 10 constante , lineari-lanceolatis scariosis, binis basi sæpiüs confluentibus , 1/6 lineam longis, interiore è radiis n. 5 elongatis, flosculos ferè æquantibus, setosis, scabro-dentatis, supernè subclavato-incrassatis, more Schizogynes cui genus affine. Formæ sequentes distinguendæ : I. Foliis oblongo-ellipticis, serratis. IX. Foliis linearibous integerrimis. III, Foliis lineari-oblongis, subdentatis. EXPLICATIO TAB. 85. 1. Planta magnitudine naturali. 2. Ramus magnitudine naturali. 3. Achænium cum pappo ct flore , sicuti omnes partes sequentes , auctum. 4. Tubus floris sectione longitu- dinali divisus. 5. Antheræ , sed caudæ hic contra naturam simplices delineatæ, 6. Stylus. 7. Achænium cum pappo. 8. Embryo in achænio dimidiato inclusus. VIERÆA. Wess! CarrTuLuM muliflorum heterogamum , floribus radii lingulatis foe- mineis, disci tubulosis, hermaphroditis, 5-dentatis. REcEPrAcuLUM amplum, planiusculum, nudum, alveolato-punctatum. INvozucrt sub- hæmisphærici glabri, imbricati, squamæ lineari-lanceolatæ. ANTHERÆ basi caudis 2 laceris instructæ. ACHÆNIA teretiuscula, costata, hirta. Pappus persistens, biserialis, exteriore brevi paleis lineari-lanceolatis constante acutis, interiore à setis n. 10 mæqualibus dentato-barbatis, subclavatis, elongatis, fragilibus. Fruricuzus Canariensis pedalis glaber, dichotomus , densè foliatus , foliis cartilagineo-carnosis; capitulis speciosis in axi aut ad apicem ramorum n. 2-3 longè pedicellatis; floribus luteis. 1, (2° sicr.) 29 ( 226 ) 1. VIERAEA LAVIGATA. Wozs. Bupleurum lævigatum Brouss!, Herb, — Willd., Herb., n. 16409, — FU. in Mag. d, Ges. naturf. Freunde zu Berlin, 1807, pag. 138. Donia Canariensis. Less., Synops. comp., pag. 199. Jasonia lævigata. DC! Prodr., vol. 5, pag. A77, (Sectio 1v. Donioides.) Vieræa lævigata. #/ebb! Icon., tab. 8%, ubi falso Vieria scribitur. Amargura. Nivariensium. Oss. el. Webb! Nomen feci in honorem egregii viri Josephi Vieræ, canonici Canariensis, qui insularum quondèm Fortunalarum historiam amplissimam , in 4 tomos divisam , et poemata non inficeta evulgavit. Plurima quoque dé patriæ historià naturali manuscripta reliquit, et catalogum Da anne ex quo nomina pleraque vul- garia excerpsimus (1). Has. Stirps hæc rarissima crescit in montosis inter vallem promontori Zero insulæ Teneriffæ et oppidulum Buena Vista non longè à scopulo e/ Frayle dicto : Webb! et Berthelot et pris Broussonnet! Disrris. GEOG. Hucusquè tantüm in insulis Canariensibus nec alibi observata. Descr. Cavuis fruticulosus pedalis et ultrà, infernè 2 lineas in diametro habens, teres, ligno dilutè-sordidé flaves- cente , medulla centro percurso , cortice brunnescente longitudinaliter striato-rugosa, densè foliatus, et in caulibus anni præterlapsi cicatricibus folioram , articulatè cum caule junctorum , notatus transversalibus, 4 4/2 lineam lon- gis, 1/4 lineam latis, ultrà medium dichotomus vel repetito-dichotomus, ramis sicuti caulis primarius adscendenti- bus, in dichotomiä et in apice capitulos duos vel tres longè pedicellatos proferentibus, vel apice tantüm foliis ter- minatis. Cæterüum caulis est glaber et in statu juniori pruinâ obtectus dein evanescente. Fozra valdè approximata , ramorum et caulis inferiora reflexa, media patentia , superiora arrecta , satis æquimagna , sed tamen supernè pauld minora evadentia , 5/4-2 1/4 pleraque 1 1/2 pollicem longa , 1/4-5/4 pleraque 1/2 pollicem lata , utrinquè attenuata, elliptica, sessilia vel in petiolum brevem alatum abeuntia, integerrima acuta, vel supernè pauci (utrinquè 1-6) den- tato-serrata , dentibus apice corpusculo brevi calcareo rotundato notatis, Sæpiùs folia apice dentibus 3 munita sunt triangularibus 4 lineam vix longis, medio latiore, lateralibus angustioribus, sed sæpiùs eamdem altitudinem attin- gentibus ac medius, quibus folium apice truncato trifurcatum evadit. Cæterüm sunt plana, penninervia, cartilagi- neo-carnosa, glabra, glauca vel juniora , præcipuè ad petiolum pruinosa, Capitula speciosa , in dichotomiä vel ad apicem ramorum , 2-5 rariüs 4 vel solitarium, pedunculis insident 4 1/4-2 pollices longis, teretibus 1/2:1 lineam in diametro metientibus, glabris, pl. pruinosis , nudis v. foliolis munitis, 3-6 lineas longis , 1/2-2 1/2 lineas latis, elliptico-linearibus, acutis, integris, n. 1-6 uti folia articulatis. Invozucrum 4 lineas altum, glabrum, subhemisphæ- ricum, basi subintrusum, imbricatum foliolis lineari-lanceolatis, ferè 4 lineam latis, subæqualibus , extimis paulô brevioribus , coriaceo-cartilagineis, acutis, integris, intimis margine supernè ciliato-subserratis, planis, escariosis. Receptaculum amplum, 5-5 1/2 lineas diametro metiens, planiusculum , alveolato-punctatum , alveolorum margine elevato, coriaceo, integro. Cariruca heterogama, floribus luteis , radii lingulatis fæmineis numerosis, uniserialibus, (1) Catalogo de los generos y especies de plantas singulares de las islas Canarias , que acaso non se producen en otros climas de la tierra, etc. Memoria leida en junta de la Real Sociedad economica de los amigos de Canaria, por su actual director. 1808. J er “ yat e. JO. j né di Fu à Composilae, tt Botanique. EEE ÈS ST, 1 HER = Es SN \ \ 7 NN \UZz 6 227772 LA 1772 de Lemeriier Benard “£ C & Paris. a < | : | CCM (SN 5 lineas longis, tubo 4 1/2 lineam , ligulà verû 5 1/2 lineas long, 2/5 lineae latà, apicem versüs angustatà , apice rotundatà vix emarginatà , 5-striatà. Srxzus 2 lineas longus, ramis arrectis cylindraceis, glabrescentibus. FLores disci numerosissimi, mulliseriales, hermaphroditi, tubulosi, 2 1/2 lineas longi, supernè sensim sensimque dilatati, cæterüm ferè subæquilati, apice 5-dentati, dentibus triangularibus. Antheræ exsertæ, apice appendice ovato-lanceo- latà, acutà, basi caudis utrinquè instructæ , apice lacero-trifurcatis. Stylus subexsertus , ramis arrectis ovato-oblon- gis, subclavatis, minutè puberulis. Achænia oblonga, teretiuscula, brunnea 5-costato-striata, striis hirta, 2/5 lineas longa, callo basilari minuto instructa. Parpus persistens, biserialis, serie externà brevi, 1/5 lineam long, palca- ceà, paleis circiter n. 10, lineari-lanceolatis, inæqualibus , acutis, integris v. lacero-ciliatis, serie externà è setis constante n. 10 inæqualibus, 5-6 longioribus (2 lineas longis) , reliquis dimidià ferè parte brevioribus, dentato- 2 barbatis, supernè dilatatis, clavatis, facilè ab achænio separandis, fragilibusque. EXPLICATIO TAB. 79. 1 et 2. Vierææ lævigatæ (non Vieria ut falsd in icone legimus) pars magnitudine natu- rali. 3. Achænium cum pappo et flore hermaphrodito, sicut omnes partes, quæ sequentur, auctum. 4. Achænium cum pappo et flore fœmineo. 5. Flos tubulosus sectione longitu- dinali divisus cum antherarum cylindro. 6. Anthera singula. 7. Stylus floris hermaphro- diti. 8. Achænium cum pappo. 9. Receptaculum. Ogs. Analysis partium in icone non bona. Pappus pessimus, cum in statu naturali sit lineari-lanceolatus, sub- lacerus ; antheræ in plantâ nostrà sunt exsertæ et caudis laceris instructæ, in icone ver insertæ et caudis simplici- bus depictæ ; rami styli hermaphroditi in icone contrà naturam emarginati repræsentantur; ligulam in naturâ video vix emarginatam in icone 5-dentatam. SUBTRIB. V. BUPHTHALMEÆ EUEVACEÆ. Receptaculum paleatum. Antheræ caudatæ. DIV. I. EUBUPHTHALMEÆ. Antherarum caudæ simplices. SUBDIV. II. Pappus nullues. EVAX. GæRrTN. Gnaphali Sp. Vaill. Lam. — Filaginis Sp. Linn.— Filago. Willd. Cass. Less. — Micropi. Sp. Desf. Carrruzum multiflorum heterogamum , floribus omnibus tubulosis, radiüi multiserialibus fœmineis filiformibus, apice truncatis, styli ramis filiformibus exsertis, disci hermaphroditis sterilibus paucis (n. 9!) apice 4-dentatis, dentibus 8-angularibus. ANTHERÆ breve caudatæ, caudis integris. Srvui rari exserti. ReceprACcuLuM elongatum, cylin- drico-conicum, solidum, inter flores fœmineos paleis subscariosis ovato- ( 228 ) acuminalis instructum , apice inter flores hermaphroditos, nudum. ACHAÆNIA obovala, compressa, asperula. Herp« crateris Mediterranei regionem incolentes, nec non in insu- lis Canariensibus obviæ, annuæ, pusillæ, tomentosæ, foliis radicalibus rosulatis, cauhibus brevibus vel subnullis, capitulis, in glomerulum coalitis subsessilem, terminalem, numerosis. 1. EVAX PYGMAEA. C. H. Scaucrz Biron. E. involucri squamis et receptaculi paleis subscariosis, subovatis, aristato-acuminatis. Filago pygmæa. Linn., Sp. pl, ed. 1, pag. 927, ed, 9, pag. 1311 (floribus sessilibus terminalibus, foliis floralibus majoribus). — Æülld., Sp. pl., pag. 2387. — Less., Syn. compos., pag. 206. Gnaphalium roseum Hortense, C. B., Pin., pag. 263, Prodr. 122. — Barr., Ie, 127, n. 4, ex Linni. Gnaphalium (spec. omnes). Fall, Act. par., 1719, pag.14. Santolina caule simplicissimo foliis superioribus majoribus. Roy., Lugdb., pag. 147. Ozs. Sub hâc specie comprehendo Evacis sectionem 4 (Euevacem) DC. pr. 5, 458 et 459, à cl. auctore in 5 à cl. Pers. ver in 2 species, ex foliorum floralium formä, in hâc specie sicuti in plurimis compositis valdoperë, præ- cipuè quoad latitudinem, variante, divisam. Cel. DC. L. c. bracteas foliaceas, inter capitula densè umbellata, nul- las observavit; ego verô in glomerulis magnis quandoquè bracteas foliaceas inter capitula vidi, quod in specimi- nibus exsiccatis difficilius est distinctu , quàm in vivis vel aquà emollitis. Has. In insulà Canarià propè T'elde: Despréaux! Nüm introducta , cüm anté el. Des- préaux planta in regione Mediterraneàä vulgatissima nondüm observata sit. Disrri8. GEOG. In apricis, rupestribus et arenosis maritimis Europæ Mediterraneæ , Orientis et insularum Mediterranearum nec non in Lusitanià et insulis Canariensibus vul- garis. Os. Variat caule subnullo solitario vel pluribus 2-5 pollices longis adscendentibus, intermedio robustiori, glo- meruläque majori instructo tomento nunc densissimo albo vel minüs denso cinerea, præcipuè verô quoad folia floralia. À. Foliis floralibus obovatis obtusis. — 1. Evax pygmæa. Pers., Syn., 2, p. 422, — DC., Prodr., 5, p. 458. Filago acaulis. AIl., ped., n. 620. Gnaphalium pygmæum. Lam., Enc., 2, p. 761, n. 88. Evax umbellata. Gærtn., Fruct., 2, p. 393, p. 165. Micropus pygmæus. Desf., Atl., 2, p. 507. B. Foliis floralibus oblongis acutis, a. Radiantibus capitulorum glomerulà multo longioribus. — 2. Evax asterisciflora. Pers., Syn., 2, P. 492, — DC., Prodr., 5, p. 459. Gnaphalium asterisciflorum. Lam., Enc., 2, p. 760, n. 86, excl. syn. excepto Moris. ox. s. 7, t. 41, f. 5. Forma hæc vulgatissima. b. Vix glomerulä longioribus (involucri squamis exterioribus dorso lanatis , ex DC.) quod etiam in aliis formis observavi. —5 Evax exigua. DC., Prodr., 5, p. 458. ( 229 ) Filago exigua. Sibth., F1. gr,, t. 929, ined. ex prodr., 2, p. 207. Micropus exiguus. D’'Urv., Enum., p. 109, n. 802. Filago pygmæa. Cav., Ic., 4, p. 25, t. 56, non Lin. Descr: brevis speciminum Canariensium. Radix annua caules edit plures (6-10), 1 1/2-5 pollices longos adscenden- tes, graciles, subclavatos, i. e.supernè sensim sensimque crassiores (sicuti folia superiora majora evadunt) cum foliis tomento albo densè obtectos , infernè sæpiüs glabratos , brunneos. Folia alterna, parva, 2-5 lineas longa, obovata, basi pauld angustata, apice rotundata et mucrone brevi terminata. Folia glomerulam obyallantia (floralia), majora in circulum 1/2-1 pollicem diametro metientem expansa, 5 lineas lata , obovato-oblongo-spathulata , rotundato- obtusa, mucroneque parvo in tomento subabscondito superata, — Forma 1. Diameter circuli foliorum floralium 1/5-1 pollicem habet. In speciminibus Græcis , inter formam 4 et 2 ambigentibus, sequentia adhuc observavi. Folia floralia parte infe- riore interna glabra. Capitula glomerata. Squamæ involucri dorso villosæ, cæterùm glabræ, scariosæ, uervo foliaceo viridi percursæ, ovato-oblongæ, acuminatæ. Receptaculum paleatum, paleis ovatis acuminatis. Flores radiales fœæ minei , filiformes , truncato-denticulati ramis styli filiformibus exsertis. Flores centri n. 9 hermaphroditi steriles , tubulosi, 4-dentati, apice subbrunneiï. Antheræ n. 4, breve caudatæ, caudis integris appendicibus oblongis. Achæ- nia obovata compressa, margine præcipuè asperula, SUBDIV. HIT. Buphthalmeæ legitimæ * pappus brevis coroniformis piloso-dentatas. ASTERISCUS. Tours. Ch. H. Schultz Bip. Caprruzum multiflorum heterogamum , floribus radii 1-2 serialibus, numerosis, lingulatis, 3-dentatis, tubo crasso hirto utrinquè bialato, fœmineis styli ramis teretiusculis, glabris, floribus disci numerosissi- mis, hermaphroditis, tubo subhirto crasso, dein suberoso, obscurè 5- dentato, infrà dentes angustato. ANTHERÆ insertæ, appendiculo lan- ceolato, acuto, munitæ, caudisque utrinquè brevibus,simplicibus. Srvri inclusi; rami breves, ovati. REecepracuLI paleæ 2 lineas longæ, oblongæ, obtusæ, breve acuminato-spinosæ, naviculares, exteriores, superæ supernè ciliatæ. Invozucruu biseriale, serie exteriore è foliis constante circiter n. 8; foliis caulinis, superioribus analogis, cblongo-lanceolatis, 8-12 lineas longis, 2-3 lineas lalis, integris , acutis, spinà brevi termi- natis, hirtostrigosis, stellatim expansis, serie internà transitum in receptaculi paleas efficiente. AcRÆNIA difformia , radii 1/2 lineas longa, 1 lineam lata, ovata, incurva , plano-compressa , longitudinaliter Striata, subhirta, brunnea, margine membranaceo circumdata, dimi- diam achænii latitudinis partem metiente, ciliato, supernè in cornua ( 230 ) duo utrinquè producta, plüs minüs elongata, pappo coronata brevis- _simo, subcoroniformi, irregulariter dentato, dentibus lineari-lanceo- latis. Achænia disci (radicalibus similia , exceptis alä ea circumdante), pauld minora , 1 lineam longa , 1/3 lineam lata, recta, ovato-oblonga, truncata , imfernè attenuata, compressiuscula, ancipiti-carinata nec alata, brunnea , hirta, pappo coronata brevissimo, 1/8 lineam longo, subcoroniformi, coronà nempè minimà in dentes lanceolatos nume- rosos abeunte. HErsa Mediterranea, annua, dodrantalis-pedalis et ultrà, caule erecto 1-pluricephalo corymboso, foliüis lanceolato-ovatis integris vel denticulatis amplexicauli-sessilibus, auriculis utrinquè sæpiùs pro- tractis, grossè dentatis, adpressè-subsericeo-hirtis. Ozs. Sec. Willd. Enum. Pers. I. c. et Dr. Fraas, ex-professorem Atheniensem, planta nostra biennis sæpiüs obser- vatur. Ex Link in Buch Canar., p. 156, specimina Canariensia minüs aspera sunt et capitula habent minora quèm Europæ australis; quod ego non confirmare possum, licet planta valdè variet. 1. ASTERISCUS SPINOSUS. C. H. ScaurTrz Biponr. "Acrnp drruxde al Boubwviov. Aster atticus. Lobel., Hist., pag. 189, c, icone p.188. Aster sive stella attica Monspelliensium flore aureo. {d. advers., pag. 47. Aster atticus alter, Camer., Epit., pag. 906, c. icone bonâ, achæniisque seorsim delineatis, cum notà characteristicà , margine nempè membranaceo.:Camerario igitur ante alios ! character genericus hujus generis innotuisse videtur. — Matth. in Diosc. (ed. C. B.) pag. 818, c. icone. Aster atticus flore luteo. Clus., Hist., vol. 2, pag. 13, fig. 1. Aster atticus massilioticus. Tabern., Kraeuterb., pag. 1245, c. icone (copia iconis Matth.), ed. C. 8. Aster luteus foliolis ad florem rigidis. C. B., Pin., pag. 266 (est latifolius et angustifolius ex C. B.1.c.) Aster legitimus Clusii, alter s. spinosus, luteus. Barr., Ic., 551. Chrysanthemum conyzoides foliis circà florem rigidis. Moris, Hist., vol. 3,pag.18, sect. 6, tab. 5, fig. 2. Asteriscus annuus, foliis ad florem rigidis, c. var. 3, nempè—flore sulphurei coloris — flore minimo, elatiore — flore minimo, humiliore. Tourn., Inst., pag. 497 et 498, c. icone, tab. 283. Buphthalmum spinosum, Linn., Sp. pl., ed. 1, pag. 903, ed. 2, pag. 1274. — Willd., Sp.pl., vol. 5, pag. 2931. — Willd., Enum. pl. h. berol., vol. 2, pag. 918. — Schkuhr, Handb., tab. 257. — Buck, Canar., pag. 150 et 165. Buphthalmum asteroideum. /’iv., F1. Drb. sp., pag. 57, tab. 25, fig. 2. Buphthalmum aureum. Salim! Exsicce. tingit. ( 231 ) Pallenis spinosa. Cass., Dict., vol, 27, pag. 275, — Less., Syn., pag. 210, — Koch, Syn. fl. germ., pag. 358. — DC., Prodr., vol. 5 , pag. 487. Asteriscus spinosus. €. A. Schultz Bipont. Malpica. Canariensium, Brotonero ex Buch Gan., p. 150. Has. In regione calidiore insularum Canariæ et Nivariæ. Legi propè oppidum Orotava : Webb! Barranco de Rio propè Granadilla, Barranco de los Dolores et latera supra S. Cruz Palmæ. La Vega magnæ Canariæ, ex Buch Canar., p. 165. Disrris. 60G. In collibus præcipuë calcareis, asperis et subhumidis, apricis, ad margi- nes agrorum regionis Mediterraneæ Lusitaniæ et insularum quondam Fortunatarum. Ogs. Quoàd nomen genericum , Tournefortianum retinui , ob jus prioritatis , et quia cl. Tourn. Ins!., p. 497, sub nomine Asterisco genus nostrum optimè descripsit (semina plana et plerumquè marginata) et in icone tab. 285, capitulum plantæ nostræ cum analysi e. g. achænio radii ala lata circumdato, benè delineavit. In enumeratione specierum duæ excludendæ et ad genus Odontospermum Neck. C. H. Schultz Bip. (4steriscus Mœnch, DC. — Nauplius Cass.) transferendæ. Ex errore enim crasso cl. Mœnch, Meth., p. 592. Odontospermi speciem sub nomine gene- rico Asterisci Tourn., habet , adeoque tab. 283 Tournefortianam citat, characteri suo penitus repugnantem ! In erro- rem Mœnchianum cecidere cl. Less., Syn. comp., p. 210, qui sub Asterisco Mœnch 5 Odontospermi habet species, et tandem cl. DC., Prodr., 5, p. 486, genus Mœnchiano-Lessingianum auctoritate suà confirmans. CI. Cass. genera nostra Asteriscum Tourn. nempè et Odontospermum Neck. optimè distinxit, sed novisnominibus genericis synonymiam oneravit: Asteriscus Tourn. est Pallenis Cass, et Odontospermum Neck. Nauplius Cass. De Odontospermon Neck., quæ infrà proferam, conferenda. DIV. I. Antherarum caudæ laceræ. SUBDIV. I. Capitula radiata (homochroma). ODONTOSPERMUM. Neo. Carrruzum multiflorum heterogamum , floribus radii 1-serialibus, lingulatis, 3-dentatis, fœmineis, styli ramis 2 brevibus, à tubo fila- menti rudimenia sæpits continente, exsertis, ovatis, disci numerosis- simis, tubulosis, 5-dentatis, antherarum caudis longitudine varianti- bus laceris. IxvorucrüM polyphyllam, subimbricatum, sæpiüs squa- marum exteriorum , folia caulina æmulantium , serie involucratum. RECEPTACULUM paleatum, paleis navicularibus. ACHÆNIA conformia, turbinata , exalata , carinato-costata, pl. triquetra. Pappus conformis, coroniformis, irregulariter dentatus (undè nomen Odontospermum). HerbÆ annuæ pl. verd perennes vel frutices Mediterranei vel ( 232 ) Canarienses, hirsutæ v. sericeæ, rariùs glabræ, foliis lineari-obovatis, capitulis axillaribus , sessilibus v. brevè pedicellatis et lateralibus lon- giüs pedicellatis, floribus luteis. Oss. Genus nostrum, Odontospermum. Neck., Elem. Bot., 1 , p. 20 (an. 1790), à cl. auctore optimè descriptum est, ità ut ne minimum restet dubium! Cel. DC., Prodr., 5, p. 488, quidem Odontospermum cum signo? ad syno- nyma Borrichiæ Adans (an. 1765) refert, cujus achænia verd difformia, et radii insuper calva sunt. Odontospermum Neck. duas species continet (Odontospermum aquaticum et maritimum) , à Tournefortio sub Aste- risco enumeratas. Character vero à summo Tournefortio Asterisco suo tributas, sicuti et ejus icon cum Asterisco spinoso , solam generis speciem constifuentem, optimè congruunt , ità ut ex ejus charactere et icone species suprà citatæ excludantur oportet. Ex unâ illarum specierum malè à Tournefortio generi suo adscriptarum Asteriseus, Moœnch, Meth., p. 592 (an. 1794), formatus est, nempè ex Asterisco sessili Mœnch. — O. aquaticum. * CI. Less., Syn. comp., p.209, et DC., Pr., 486, nomen et genus Mœnchianum receperunt, et hic meâ ex sententià valdè erraverunt. Nauplius. Cass., Dict., 54, p. 272, synonymis Odontospermi adscribendus. Asteroidis species Vaillantii etiam huc spectant. Analysis Odontospermi specierum. À. Species annua. 1. Odontospermum aquaticum* capitulis axillaribus penitüs sessilibus, lateralibus longè pedicellatis, quasi proliferis. B. Species perennes vel frutices. a. Foliis hirto-pubescenti-sericeis. a foliis obversè lanceolato-obovatis, receptaculis paleis acutis v. acuminatis, Ÿ Foliis hirto-pubescentibus. 2. Odontospermum maritimum * foliis viridibus, oblongo-spathulatis, basi protractis, scabriusculis, capitulis axilla- ribus, pedicellatis. 3. Odontospermum graveolens * foliis canescentibus , subspathulatis, basi cordato-amplexicaulibus. Var. 1 capitulis axillaribus brevè petiolatis, foliis brevè pubescentibus, dentatis. In Ægypto inferiore propè Cahiram les. Dr. A. Wiest. n. 507 (Un. it., 1835). Buphthalmum graveolens, Forsk. Var. 2. Capitulis axillaribus subsessilibus, foliis integris, Mmagis incanis, villosulis. In Arabiä Petræä, loco Usèd, d. 15 sept. 1855, leg. U. Schimper! (Un. it., 4857, n. 719). An bic duæ species lateant? Var. 4. O. maritimo magis affinis, et var. 2, ob indumentum foliorum juniorum sub- sericeum, speciebus sequentibus. TT Foliis sericeis. 4. Odontospermum sericeum * foliis albo-sericeis, ocbovato-spathulatis confertis, capitulis speciosissimis 4 4/2 polli- cem et ultrà in diametro metientibus (Fruticulus compactus, palmari-spithameus). 5. Odontospermum intermedium * foliis cano-sericeis, obovato-spathulatis, distantibus, capitatis, vix 1 pollicem diametro metientibus. (Fruticulus spithamæo-pedalis elongatus.) 6 foliis linearibus, receptaculi paleis apice truncatis, hirto-ciliatis. 6. Odontospermum stenophyllum * foliis confertis albo-sericeis caule pallido. 7. Odontospermum odorum * foliis distantibus viridè cinereis caule purpurascente. b. Foliis junioribus, lanuginosis demüm glabratis, lanceolatis, integerrimis utrinquè acuminatis. 8. Odontospermur? lanuginosum. * Asteriscus lanuginosus. Auch. DC., Prodr., 7, p. 287. c. Foliis glabris. 9. Odontospermum imbricatum. * — Asteriscus imbricatus. DG,, Prodr., 5, p. 487. (233 ) 1. ODONTOSPERMUM AQUATICUM. C. H. Scauztrz Bironr. O. annuum hirto-pubescens , viride, capitulis axillaribus, sessilibus , lateralibus longè pedicellatis , quasi proliferis ; foliis oblongo-obovato-subspathulatis, integris, superioribus sæpiüs arcuatè reflexis. Ons. Var. caule palmari-pedali, 2-polycephalo , ligulis aureiïs rariüs sulphureis. In hortis nostris sæpiüs colitur. Chrysanthemum conyzoides lusitanicum. Breyn., Cent., pag. 157, tab. 77. Aster, etc. Barrel., Ic., 552. ÿ Asteriscus aquaticus annuus, patulus. Tourn., Inst., pag. 498. Asteriseus annuus lusitanicus odoratus B. Seb., Thes., vol. 1, pag. 47, tab. 29, fig. 7 Zan., Hist., tab. 24. Asteriscus sessilis. Wænch., Méth., pag. 592, ex charactere (annuus calycibus sessilibus, axillaribus) excl. syn. Buphthalmo maritimo Linn. Gærtn. ad Odontospermum maritimum * et Tourn., tab. 283, -_ ad Asteriscum spinosum spectantibus. Asteriscus aquaticus. Less., Syn. compos., pag. 210 (non Mœnch Meth., p. 592, ut cl. DC. Prodr. 5, p. 486, asserit, cum hoc synonymon in Mœnchii operibus frustrà quæratur). — Koch, Syn. fl. germ., pag. 358. — DC., Prodr., vol. 5, pag. 436, et y pygmæus, vol. 7, pag. 287. Buphthalmum aquaticum. Zinn., Sp. pl., ed. 1, pag. 903, ed. 2, pag. 1974. — Hill, Sp. pl, vol. 3, pag. 2232. — Gaærin., tab. 169. — Schukhr, Handb., tab. 257, — Buck, Canar., pag. 150 et165, Nauplius aquaticus. Cass., Dict. se. nat., vol. 24, pag. 173. Odontospermum aquaticum. €. Æ. Schultz Bipont. Joriada. Nivariensium. Has. In glarcosis regionis præsertim inferioris insularum Canariensium : Webb! et Berth. Disrris. GE0G. Crescit in maritimis arenosis , glareosis et apricis regionis Mediterraneæ , Lusitaniæ et insularum Canariensium, nec non in montanis siccis Arabiæ petrææ et mon- tis Sinaï rupium fissuris. 2. ODONTOSPERMUM MARITIMUM. C. H. Scauzrz BiponT. O. perenne, scabro-subhirtum, viride ; foliis obovato-spathulatis ; receptaculi paleis acu- tis ; capitulis axillaribus petiolatis. Aster atticus supinus. Clus., Hisp., pag. 381, cum icone optimä, p. 182. — Dod., Pempt., pag. 266, cum icone figuram Clusii imitante, Aster II supinus. Clus., Hist., vol. 2, pag. 13. Aster supinus, lignosus, siculus, conyzæ odore, Bocc., Mus., part. 2, pag. 161, tab. 129. ir, (2° sEcT.) 30 ( 234 ) Aster supinus luteus, massilioticus. Barr., Le., 1151. Asteriscus maritimus (annuus?) et-perennis. Tourn., Inst., pag, 498. Asteriscus maritimus, Less., Syn. compos., pag. 210 (non Moœnch , ut cl. Less. et DC, citant, cum hoc synonymo in Moœnchii operibus non reperiatur). — DC., Prodr., vol. 5, pag. 86. Buphthalmum maritimum, Zian., Sp. pl, ed. 1, pag. 908, ed. 2, pag. 1274. — Willd., Sp. pl, col. 3, pag. 2232. — Buch, Canar., pag. 150. Buphthalmum crassifolium. Raf., Speech., pag. 191 , ex descr. et sp. à cl. Guss. misso lec. DC. L c. Nauplius maritimus. Cass., Dict. sc. nat., vol. 34, pag. 274. - Odontospermum maritimum. C. H. Schultz Bipont. Has. In insulis Canariensibus ex Buch. Canar. p. 150. Planta Canariensis ser, Link. I, c. capitula habet minora et minüs aspera est quam specimina Europæ australis. Disrrie. GE0G. Civis regionis Mediterraneæ, ab affini O: graveolente diversus foliis basi non auriculato -amplicaulibus. À Clusio primüm in quibusdam Castellæ novæ locis lectum erat, suoque tempore apud nos in fictilibus jam cultum. 8. ODONTOSPERMUM SERICEUM. CE. H. ScuuzTz Brronr. O. suffrutex, foliis albo-sericeis, confertis, obovato-spathulatis; capitulis speciosissimis, ligulis 8 lincas longis; receptaculi paleis acuto-acuminatis ; involucro serie foliorum lon- giorum lineari-spathulatorum circumvallato. Buphthalmum sericeum. Lin. fl, Suppl., pag. 379. — Lam., Enc. , vol. À , pag. 515. — Willd., Sp. pl., vol. 3, pag. 2250. — Hort, Kew., vol. 3, pag. 245. — Sims, Bot. mag. , tab. 1836. Nauplius sericeus. Cass. Webb, Icon., tab. 87. Asteriscus sericeus « latifolius. DC., Prodr., vol. 5, pag. 486. Odontospermum sericeum. C. 4. Schullz Bipont. Tojia in Fuerteventurâ. Joriada Canariensium ex Vierä. Has. Circà templum Divæ Mariæ de la Peña in insulà Fuerteventurä : Webb! et Berth. Disrris. GE0G. Fruticulus Canariensis alibi nondüm observatus. Descr. Fruricuzus palmaris-spithameus altiorque , caule dichotomo crasso , compacto, tam densè foliato, ut interstitia inter folia observari non possint, foliis obovato-spathulatis sericeis, capitulis terminalibus speciosissimis, in foliis ramorum supremis subabsconditis. Cavuis 5-6 pollices altus, infernè 5-4 lineas diametro metiens, erectus, compactus , dichotomus vel repetito-dichotomus, pauciramosus , densissimè foliatus, cortice dilutè brunnescente obductus, in statu juniori pilis brevibus simplicibus, arrectis, sericeis densè vestitâ, dein glabrâ, suberosà, fissuris longitudinalibus primä fronte irregularibus munitä, tactu molli, ligno duro dilutè flavescente medullä centro per- curso. Rawr 2-4 pollices longi , 2 lineas circiter diametro metientes, sicuti caulis teretes, densissimè foliati, apice capilulo solitario terminati, Paulô suprà dichotomiam etiam pl. ramus observatur brevis, vix ultra-pollicem lon- gus, densè foliatns, capitulo pariter terminatus specioso: Foura in caulibus anni præcedentis plüs minùsve des- Compositae. Bot anique . ( We VA : D 72 lou) HÉTUCCLUA A fo Dele del, 7 D V2 Tr de Lemercer Berzré et Ci ( 235 ) tructa , si adsunt pendentia , in ramis anni currentis ver arrecta ;, numerosissima, tàäm densè in lineis spiralibus disposita, ut vix, saltem supernè, rami pars observari possit,, 1-1/2 pollices.longa , supernè 4-6 lineas lata , cras- siuseula, nulloque modo pellucida, obovato-spathulata, primo intuitu integra, quia pilis articulatis, integris , Seri= ceis, candidis, ætate vero brunnescentibus , persistentibus , densissimè sint obtecta, ætate ver supernè sæpiùs pauci et brevidentata , supernè rotundata et apice mucrone vel dente brevi notata , ad medium in petiolum atte- nuata, 4-2 lineas latum, alatum basi ipsà iterù m paulisper dilatatum. Sapor foliorum amaro-acris, CarirurA specio- sissima, florentia 4 1/2-1 5/4 pollices diametro metientia , permultiflora , heterogama , in foliis ramorum superiori= bus, licet non ad rami apicem usquè observentur, subabscondita. Ixvozucrux planiuseulo-subhæmisphæricum, folio- lis constans numerosissimis , subæqualibus, 4-5 lineas longis, lineari-lanceolatis, acutis , serie foliorum longiorum circumvallatis, 6-9 lineas longorum , lineari-spathulatorum , i. e, linearium et supernè in planum ovato-oblongum expansorum 4-1/2 imô ferè 2 lineas latum, omnibus uti folia caulina tomento sericeo tàm densè obductis, ut vix discerni et describi possint. Recepracucuw 5 lineas et ultrà diametro metiens, plano-convexiusculum, paleatum, post palearum delapsum elevationibus tot quot achænia instructum , hincque foveolatum , sectione verticali post achæniorum maturitatem institut, crassitie lineæ unius, quasi ossificatum. Paleæ 2 4/2 lineas circiter longæ, oblongo-lanceolatæ , naviculares , achænia foventia, infernè glabrescentia, supernè pilis sericeis densè munita : acuta, interiores quidem subobtüsæ, sed mucrone vel dente terminatæ, margine plüs minüsve scariosæ et subden- tatæ. FLores innumeri, aurei, homochromi, radiales lingulati, fwminei, 4 seriales. Tubus 4 1/2 lineas longus, pilis brevissimis obtusis munitus, præter stylum sæpiùs rudimentum unum alterumve filamenti antherarum, lineari- oblongum , obtusum, continens. Lingula 6 1/2 lineas longa, ad medium 5/6 lineas lata, linearis, basin versus angustata, apice 3-dentata , dentibus triangulari-lanceolatis, acutis, lineis 6 percursa longitudinalibus, è quibus bini in apice dentium confluunt, dorso pilis brevissimis , iis tubi similibus obtecta. Sryius 1 1/2 lineam è tubo exsertus, in ramos 9 divisus arrectos , 4 1/2 lineam longos, lineari-obtusos. Flores disci innumeri , hermaphroditi , tubulosi , tubo 2 4/2 lineam longo, glabro , supernè sensim sensimque dilatato , 5-dentato, dentibus lineari-lanceo. latis acutis. Stylus pauld exsertus, apice in ramos 2 lineari-oblongos abiens , obtusos, margine scabriusculos, Antheræ n. 5, appendi cibus ovato-lanceolatis, obtusiusculis coronatæ, caudis utrinquè duabus instructæ laceris - filamentis glabris duplô brevioribus. Acxænia conformia, 4 lineam longa, turbinata, hirto-pilosa , 5-5 angulato- costata , pappo coronata 4/2 lineam longo , è paleis constante 1-serialibus, inæqualibus, dentiformibus, triangulari- lanceolatis, margine irregulariter dentato-serralis , acuminatis. EXPLICATIO TAB. 87. 1. Odontospermum magnitudine naturali. 2-8. Involucri squamæ, sicut partes omnes quæ sequuntur, auctæ. 9. Achænium radii.cum,pappo etflore. 10. Lingula, tubo longitu- dinaliter secto, cum filamentorum rudimentis. 11. Flos disci cum achænio et pappo 12. Flos disci longitudinaliter sectus. 13. Dentes 2 floris tubulosi. 14 et 15. Paleæ et receptaculi. 16. Antheræ duæ. 17. Stylus floris disci. 18 et 1g. Achænia cum pappo. 20et 21. Achænïi sectio transversalis. 22. Embryo. 23. Receptaculum. ( 236 ) 4. ODONTOSPERMUM INTERMEDIUM. C. H. Scuuztz Biponr. O. foliis cano-sericeis, subdistantibus, subpellucidis, obovato-spathulatis, capitulis spe- ciosis, floribus lingulatis 4 lineas longis, receptaculi paleis acutis , involucro serie foliorum spathulatorum, rameis analogorum, circumvallato. Buphthalmum sericeum. Link in Buch Canar., pag. 150 et 165. Asteriscus sericeus 6 intermedius. DC., Prodr., vol. 5, pag. 486. Nauplius intermedius. Æ7/ebb ! Icon. tab. 86 A. Odontospermum intermedium. C. H. Schultz Bipont. Joriada. Ganariensium ex Buch Canar., pag. 150. Has. In apricis Lancerottanis archipelagi Canariensis , nec alibi : Webb! Copiosé propè Haria (Lancerotte), Tohio (Fuerteventura), ex Buch Canar. p. 165. A. cl. Chr. Smith in ins. prom. viridis observatum. Tuckey’s voyage, pag. 252. Descr. FRuTicuLus spithamæus-dodrantalis-pedalis, altiorque, caule dichotomo, elongato, foliato , foliis obovato- spathulatis, sericeis, modicè approximatis, ità ut interstitia adhuc observari possint, capitulis terminalibus modicè speciosis, subliberis i. e. in foliis ramorum supremis non absconditis. Cauzis dodrantalis-pedalis, infernè 2 lineas diametro metiens, teres, elongatus, repetito-dichotomus, magis ramosus quàm ©. sericei, cortice dilutè brunnes- ” cente obductus, in statu juniori pilis brevibus simplicibus arrectis vestita, dein glabra , parte inferiore suberosä , fissurisque levioribus munitâ longitudinalibus , tactu molli, ligno duro , dilutè flavescente , medullä centro farcto. Rami laterales 4-5 pollices longi , 5/4-1 lineam diametro metientes , dichotomi ales 1-2 pollices longi , capitulo sat specioso terminati, modicè foliati. Folia simili se habent modo ac in O. sericeo, magis ver distant, ità ut in inter- vallis 2-7 linearum oriantur, 1/2-1 4/2 pollices longa , supernè 2-6 lineas lata, tenuiora , paulo pellucida , obovato- oblonga , spathulato , integra, vel rariùs supernè dentibus utrinquè 1-4 notata , paulô è foliorum Jaminâ planä emergentibus , quia indumentum non tàm densum est acin O. sericeo; pili enim, ejusdem quidem indolis, brevio- res et magis oppressi apparent. Periont pariter alati vix 4 1/2 lineam lati. Caprruca minüs speciosa ac in O. sericeo, florentia vix ultrà pollicem in diametro habentia, permultiflora , heterogama , sublibera i. e. à foliis rameïs vix ac ne vix quidem obitecta. Invorucrux depresso-hæmisphæricum, polyphyllum , foliolis constans lineari-lanceolatis, 3-4 lineas longis, acutis, serie circumvallatis externä , è foliolis constante longioribus, foliis rameis plüs minüsve similibus, quandoquè 1 pollicem longis, spathulatis, supernè 2-5 lineas latis, pl. verè brevioribus, 4-6 lineas longis, oblongo-lanceolato-subspathulatis, semper ver internis longioribus latioribusque , omnibus indumento sericeo , uti folia obtectis. Recerracurux 2 4/2 lineas diametro metiens, convexiusculum, paleatum, paleis oblongo-lanceolatis, acutis, navicularibus, achænia foventibus, infernè glabris, supernè dorso pilis iisdem, sed paulo brevioribus ac foliorum instructis. FLores innumeri, aurei homochromi, radiales lingulati, fœminei 4 seriales, 4 lineas longi ; tubus 2/5 lincas longus, pilis brevissimis instructus cum ligulæ dorso, sæpiùs unum alterumve filamentorum antherarum rudimentum continens, Lingula 3 1/5 lineas longa, 1-1/4 lineas lata, nervis 6 longitudinalibus percursa, è quibus bini in dentium 5 lanceolato-triangularium apice confluunt. Sryzus bifidus exsertus. FLores disci innu- meri, bermaphroditi tubulosi , 4 3/4 lineas longi glabri, supernè sensim sensimque dilatati, 5-dentati, dentibus 5-angulari-lanceolatis , acutis. Sryrus pauld exsertus, apice in ramos 2 divisus, arrectos, oblongo-lineares , obtu- sos, margine scabriusculos. ANTHERÆ 5 apice appendicibus ovato-lanceolatis, obtusiusculis munitæ, basi utrinquè Botanique. Composrtae ( 237 ) caudis, apice laceris, instructæ, filamentis glabris duplô brevioribus. AcnænrA conformia, turbinata, pilosa, 5-5-angularia , pappo coronata 4/2 lineam longo, 1-seriali, è paleis constante scariosis lanceolato-triangularibus acutis dentato-serratis. Ors. Odontospermo sericeo, cujus forsan tamen varietas est, valdè affinis. Differt verd habitu aliene, caule magis elongato, capitulis minoribus, foliis magis distantibus, subpellucidis, indumento breviori , notisque aliis suprà expositis. EXPLICATIO TAB. 86. 1. Odontospermum intermedium magnitudine naturali. 2-6. Involucri squamæ , sicuti omnes partes sequentes auctæ. 7. Achænium radiale cum pappo et lingulà. 8. Lingula sec- tione longitudinali divisa cum antherarum rudimentis. ro. Achænium disci cum pappo et flore. 11. Tubus sectione longitudinali divisus. 12, Antherarum cylinder sectione longitu- dinali divisus , sed caudis ex errore simplicibus , cùm sint laceræ. 13. Receptaculi paleæ. 1 4. Stylus floris hermaphroditi. 15. Achænium radii cum pappo. 16. Achænii radialis sec- tio transversalis. 17. Achænium disci cum pappo. 18. Ejusdem sectio transversalis. 19. Ejus sectio verticalis. 20. Embryo. 21. Receptaculi sectio verticalis. 5. ODONTOSPERMUM STENOPHYLLUM. C. H. Scuuzrz Biron. O. foliis linearibus confertis, albo-sericeis, receptaculi paleisapice truncatis, hirto-ciliatis, caule pallido. Buphthalmum stenophyllum. Link in Buch Canar., pag. 150. Asteriscus sericeus y stenophyllus. DC., Prodr., vol. 5, pag. 486. Nauplius stenophyllus Webb. Icon., tab. 86 B. Odontospermum stenophyllum. €. A. Schultz Bipont. Has. Fruticulus elegans, cultus in horto Milfordiensi perstans, speciemque optimam constituens , potius ©. odoro alfinem, quam O. sericeo quocum identicam judicavit D. C. L. c., insulisque Canariensibus proprius ,in promontorii /4 Zsleta dicti Canariæ rupibus aridissimis, nec non ad scopulos Los Andenes de Goyedra dictos et ad vicum Sancti Nico- lai insulæ Canariæ, ubi in rupibus maritimis maximé abundat, Descr. Fruricuzus palmaris-spithameus-pedalis, erectus v. decumbens, caule ramosissimo , dichotomo , densè foliato, foliis linearibus, in axi sæpiüs foliorum novellorum fascicuios gerentibus, capitulis terminalibus, axillari- busque liberis i. e. foliis rameis non absconditis. Ranix calamum anserinum , imd quandoquè ferè digitum mini- mum crassa, perpendicularis, simplex, palmaris-spithamæa, teres, fusiformis, hince indè flexa, supernè subintegra, infernè in ramos tenues , fibrasque paucas divisa, cortice brunneâ obducta rugosà, ligno flavescente , sapore acri. Cauzes plures (n. 2-5) è radice oriuntur, palmares pedales, crassitie pennæ anserinæ v, corvinæ ,Yamosissimi , in statu juniori hirto-sericei, dein glabrescentes , cortice brunneä, ætate rugosä evadente, muniti, densè foliati. Cau ( 238 ) lem teïminat capitulum, pedunculo 1/6-1/2 lineam longo‘ïnsidens, ramis lateralibus, sæpiüs repetito-ramosis multo superatum. Forra confertissima, pl. 1/2 pollicem longa, 2/3 lineam lata, linearia , integra , acuta , sessilia , plana, pilis sericeis simplicibus densè obsita, argentea, acria, in axi pl. foliorum novellorum fasciculis instructa, sæpiüs in ramos breves foliis densissimè obsitos «abeuntia. Cariruza mediocria, heterogama , 8 lineas diametro habentia. Ixvozucruw 2 lineas altum, hæmisphærico-complanatum, subimbricatum, foliis ovato-oblongis, obtusis, pubescenti- sericeis, foliis paucis linearibus, caulinis rameisque analogis involucratum. Receptaculum paleatum. Paleæ 1 3/4 lineas longæ , naviculares, glabræ ; apice truncato densè hirto-ciliatæ. FLores radii 4 seriales, fœminei , lingulati 3 1/2 lineas longi. Lingula 2 1/2 lineas longa , 4 lineam ferè lala | cum tubo 1 lineam longo dorso pilis brevissimis hirta , apice dentibus 3 ovato-triangularibus terminata , brevissimè acuminatis. SryLus 1/2 lineam è tubo exserlus , in ramos 2 breves abit ovatos, dorso convexos. Frores disci tubulosi, hermaphroditi, 4 4/2 lineas longi, glabri, 5 dentati, 5 striati, striis in axi sinuum in ramos 2 divisis, ad apicem dentium oblongorum, in mucronem brevem confluentibus. Srxzus inclusus apice bifidus, ramis oblongis veluti cono brevissimo triangulari coronatis. Antheræ 5 inclusæ , appendice oblongo-obtusa coronatæ, basi caudibus utrinquè 2 brevibus munitæ,apice vix laceratis. AcnæniA conformia , brevia, hirta, turbinata , 5-5-costata, pappo coronata 1/2 lineam longo, paleaceo , 1-seriali paleis inæqualibus, ovato-lanceolatis, acuminatis, subdentato-serratis. EXPLICATIO TAB. 86. B. 1. Odontospermum stenophyllum magnitudine naturali. 2-7. Involucri squamæ, sicut omnes partes sequentes, auctæ. 8. Flos lingulatus. 9. Ejus sectio longitudinalis cum anthe- rarum rudimentis. 10. Achænium cum pappo et flore disci. 11-12. Receptaculi paleæ. 13. Flos disci sectione longitudinali divisus. 14. Antheræ. 15. Stylus floris disci. 16-17. Achænia radii. 18. Ejus sectio transversalis. 19. Achænium disci. 20. Ejus sectio transversalis. 21 et 23. Achænii sectio verticalis. 22. Embryo. 24. Receptaculi sectio ver- ticalis. 6. ODONTOSPERMUM ODORUM. C. H. Scauzrz Bironrt. O. foliis linearibus distantibus, viridi-cinereis , pubescenti-hirtis, receptaculi paleiïs apice truncato hirto-ciliatis, caule purpurascente. Buphthalmum odorum, Shousb., Maroc., pag. 199, tab. 7. — Wüld., Sp. plant, vol. 3, pag. 2231. Asteriscus odorus. DC., Prodr., vol. 5, pag. 486. Odontospermum odorum. C. 4. Schullz Biponi. Has. In arenosis insulæ Canariæ : Webb! et Berth. Disrris. GEoc. In arenosis imperii Maroccaui sec. Schousb., propé Mogador sec. Brous- sonner, in insulà Portu Sancto, Webb! Descr. Envriaurus spithamæo-dodrantalis, sericeo-pubescens, ereclus, caule ramoso, dichotomo, purpurascente ramis elongato-divaricatis, foliato, foliis linearibus, in axi foliorum novellorum fasciculos sæpiùs gerentibus, capitulis paucis ad apicem ramorum vel caulis solitariis. RaDrx calamum corvinum Crassa, perpendicularis, teres, Compositæ Tab.86.B. Full le Le Zmp. de Lemercier Bernard d CÈ a ( 239 ) fusiformis flexa, præcipuè infrà medium in ramos vel fibras elongatas divisa, cortice brunneä obducta, ligno flaves- cente duro. Caux spithamæus-dodrantalis, erectus, 1-2 lincas in diametro habens, teres, suffruticulosus, purpu- rascens, junior pilis brevibus, mollibus, simplicibus, patulis, pubescenti-hirtus, dein glabrescens foliatus, ramosus,. For arrecta 1-1 4/2 pollices longa, 1-2 lineas lata , linearia , integra , acuta , sessilia , subamplexicaulia , plana, pubescenti hirta, in statu juniore subsericea, dein viridia , in axi sæpiüs foliorum novellorum fasciculos gerentia, modicè distantia. Supernè caulis subdichotomè in ramos abit 2-5 elongatos, palmares longioresque , flore caulem terminante multo longiores , graciles, capitulo solitario terminatos , vel iterùm more caulis primarii in ramos divi- sos capitulum dichotomiale multo superantes. Capitula mediocria 8-9 lineas diametro metientia , multiflora, hete- rogama. Invozucrux hemisphærieum 9 1/2 lineas et ultrà altum, squamis constans subæqualibus, ovato-oblongis, pubescenti hirtis, foliis involucratum, circiter 5 caulinis et rameiïs similibus, 1/5-4 pollicem longis, 1 lineam latis, linearibus, viridibus. Receptaculi paleati paleæ 1 3/4 lineas longæ, oblongæ naviculares glabræ, supernè hirtæ, apice trunçato-retuso-ciliatæ. FLores lutei homochromi, radii 1-seriales, fœminei , lingulati, 5 lineas longi. Lingula 4 lineas ferè longa, 6-striata 4 1/4 lineam lata, apice dentibus instructa 3 hæmisphærico-triangularibus obtusis, cum tubo ultrà 4 lineam longo, pilis brevissimis simplicibus dorsohirta. Sryzus exsertus in ramos 2 oblongos divisus. FLores disci tubulosi, hermaphroditi, 4 5j4 lineas longi , glabri, 5-striati, b-dentati, dentibus oblongo-lanceolatis, brevè acuminatis, infrà acumen utrinquè scariositate munilis, vel si mavis, striæ tubi in sinubus dentium in ramos 2 sunt divisæ, ramique contigui ad dentium apicem confluunt, et infrà apicem parenchymate, in scariositatem quasi expanso, ut in O. stenophyllo sunt muniti. SryLus apice in ramos 2 obovato-oblongos.erectos breves, divisus, inclu- sus cum antheris, expendicibus ovato-oblongis subacuminatis coronatis , et caudis utrinquè brevibus sublaceris ins- tructis. AcaæniA conformia , hirta , turbinata, costata, pappo instructa paleaceo , 1-seriali, paleis lanceolatis, acu- minatis, sub dentatis. Ozs. Cum O. stenophyllo, receptaculi paleis truncatis, dentibus florum disci oblongis , acuminatis, caudis anthe- rarum brevioribus, notisque aliis convenit cum O. sericeo et intermedio ligulis hirtis. Eclipteas uti jam Flora B. Z. 1849, p.418, monui , cum Senccionoideis jungo , quâ ex causà Siegesbeckia orien- talis L. in insulis Canariensibus etiam quasispontanea (cujus: styli florum hermaphroditorum rami sunt arcuato- reflexi, apice subtruncati vel cono brevissimo subsuperati), sub Senecionoïdeis conferatur. ( 240 ) TRIB. SENECIONOIDE AE. C. H. ScuuzTtz BiPpoONT. Senecionoïdeæ. Less. — DC. Pr. V. 497, et Asteroidearum , subtr. VI. Eclipteæ. Less, — DC. Pr. V. 488. SUBTRIB. I. MELAMPODINEÆ. DC. (Pr. V. 500.) DIV. V. AMBROSIEÆ. DC. (Pr. V. 522.) XANTHIUM. Drosc. Fuchs., Hist., cap. 220.—Tourn., Znst., tab. 252. CariTuLA glomerato-spicata, monoïca, homogama. Mascula ad spicæ apicem, multiflora, globosa. Invorucrum 1-seriale, poly- phyllum squamis liberis, lineari-lanceolatis, hispidis. RecEPTAcuLI parvi, Cylindracei, paleæ clavatæ. FLores infundibuliformes, supernè hispidi, 5-dentati, dentibus 3-angularibus cum antheris alternanti- bus. ANTHERÆ n. 5, ecaudatæ, liberæ , ad basin floris insertæ. SryLus indivisus, subclavatus. CaprruLrA foœminea biflora. Ixvozucrun 1-phyl- lum, ovato-oblongum, glochidiato-aculeatum, apice birostratum , demüm induratum, optimè ab acutissimo Fuchsio cum olivàä compa- ratur. FLos et stamina nulla. Srvit rami filiformes papilliferi, AcHÆ- NUM magnum , oblongum, compressum, glabrum in quovis involucri loculo. HErBÆ sporadicæ, annuæ, ramosæ, foliis alternis petiolatis, lobato- dentatis, spicatæ, spicà supernè masculà , infernè foœmineà. Genus valdè paradoxum. ( 241 ) SEctio IL EUXANTHIUM. DC. 1. XANTHIUM STRUMARIUM. Lin. X. foliis inferioribus subcordatis, trilobis, dentatis, basi subæqualibus, rostris rectis v. paulisper incurvis, conniventibus v. distantibus. Xanthium Strumarium. Linn., Sp. pl, ed. 1, pag. 987, excl. var. $. — Lin., Sp. pl., ed. 2, pag. 1400. — #illd., Sp. pl., vol. 4, pag. 378, — Pers, Syn., vol. 9, pag. 558. — DC., Prodr., vol. 5, pag. 523.— Buch, Canar., pagg. 150 et 176. — Fuchs, Hist., cap. 220, Ic., n. 329. — Dodon:, Pempt., pag. 39, c. icone, — Blackw., tab. 444. — Flor. dan., tab. 270. — Lam, Ill, tab. 765,, fig. 1. — Schkuhr; Handb., tab. 291, — Eng, bot, tab. 2544. — Dill,, EUh., tab. 321, figg. 13 et 14. Xanthium vulgare. Lam., FI, fr., vol. 2, pag. 56. Xanthium indicum. DC., Prodr., vol. 5, pag. 523, excl. parte synonymiæ. Xanthium inæquilaterum. D C., Prodr., vol, 5, pag. 528. Has. In arvis Canariæ et Fuerteventuræ : Webb! et Berth, verosimiliter introductum. Specimina Canariensia palmaria-pedalia, folia habent subcordata , rostraque recla v. sub- uncinata. Disrri8. GEOG. Species sporadica , polymorpha , per totum fere orbem terrarum distri- buta. In herbario habeo 8 Germaniä , e. g. propè Lusheim, FL. Palat.: C. Kœnig! foliis cordatis, rostris conniventibus, subuncinatis ; ex Atticà : Dr. Fraas! foliis cordatis , rostris rectis v. subuncinatis ; & Sibirià ad fi. Argun.: Turcçzan! foliis cordatis, rostris rectis v. incurvis ; è Nubié , ad ripas Nili albi, propè Chartum, in provincià Sennaar, d. 4 Mart. 1840 : Kotschy! it. Nub., n. 519 (U. i. 1841), foliis cordatis, rostris suberectis, propè Mossul, Asiæ minoris, in sabulo insularum Tigridis abundè, d, 16 septbr.: Kotschy! fol. subcordatis rectis v. subuncinatis. Specimina Kotschyana maxima , spicam elongatam habent, Oss. Secundum observationes meas rostra in eodem specimine, imô in eodem capitulo nunc recta nunc plus minusve incurva, folia plus minusve cordata, quarè ob limitas obliteratas X. indicum , DC., cum X. Strumario L. junxi : — Xanthium inœquilaterum , DC., foliis basi inæquali attenuatis distinctum , in ruderatis insulæ Javæ à cl. Blume lectum, forsan etiam formam X. Strumarii refert, cum folia nostræ speciei etiam sæpiüs simili se habeant modo. — Species verô distinctissima hujus sectionis est. Xanthkium echinatum, Murr. — Torrey et Gray, Flora of North Ame- rica, 11, 294. — X. macrocarpum, DC., F1. fr. suppl., pag. 356. — DC., Prodr., v, 525, excl. syn. — ? X. orientale, Lin., Sp. pl., ed. 11, pag. 2400 (Lin., enim speciei suæ tribuit fructus X. Strumario triplo majores et longiores, apicibus duobus distantibus et uncinatis, etc.). — Synonymia specierum bujus sectionis valdè intricata. 111, —(2° SECT.) | 31 ( 242 ) SusTris. II ÂELIANTHEZÆ. C. H. Scuurrz Brr. Heliantheæ, DC., et Eclipteæ, DC, DIV. IV. BIDENTIDEÆ. BIDENS. Laiwn. CariTozum multiflorum, homogamum, discoideum floribus tubulo- sis, 5-dentatis vel sæpiüs heterogamum , radiatum, ligulis neutris 1-serialibus. Ixvoztcri biserialis squamæ numerosæ similes v. dissimi- les, demüm reflexæ, caulique adpressæ. RECEPTACULUM convexum paleatum, post palearum delapsum areolatum, areolis orbiculatis. STYLI rami COnO brevi superati. ANTHERARUM ecaudatarum appendices ovato-acuminatæ, scariosæ. ÂCHÆNIA subcompresso-tetragona, exte- riora breviora , rostrata, rostro in achænïi corpus sensim transeunte. Parpus persistens, ex aristis 2-4 constans, retrorsüm piloso-scabris. HerBxÆ pleræque Americanæ, rariüs palæogææ caule 4-gono v. tereti, ramis, folïisque (séris resiniferis notatis) oppositis vel superio- ribus alternis. Secrro II PSILOCARPIA. DC. *#* Foliis 3-5-sectis, sequentis ovato-lanceolatis serratis rard partitis.- 1. BIDENS PILOSA. C. H. Scuuzrz Biponr. Caule erecto , subtetragono foliisque glabrescentibus impari-pinnatisectis , lobis ovatis acutis, serratis, vix decurrentibus, petiolis basi ciliatis ; capitulis pedicellatis subcorymbosis, discoideis vel breve radialis, radio albente, disco flavo , involucri squamis inter se et disco subæqualibus; achæniis lineari-angulatis hirtulis exterioribus brevioribus , aristis 2 diver- gentibus, interioribus longioribus v. aristis 3 magis rectis. a. radiata. C. H. Sch. Bip. Bidens leucantha. Æ/{d., Sp. pl., vol, 3, pag. 1719. — Pers., Syn., vol. 2, pag. 894, — DC., Prodr., vol. 5, pag. 598. Coreopsis leucantha. Lin., Sp. pl., ed. 2, pag. 1282. b. discoidea. C. H. Sch. Bip. ( 243 ) Bidens pilosa. Linn., Sp. pl., ed. 1, pag. 832, ed. 2, pag. 1166. — W'illd., Sp. pl., vol. 3, pag. 1719. — Pers., Syn.. vol. 2, pag. 394. — DC., Prodr., vol. 5, pag. 1597. — Buch, Canar., pag. 150 et 171. Has. Forma radiata in aquosis et ad fossas insularum Canariensium vulgaris : Webb! verosimiliter introducta uti forma discoidea quæ ex DC., pr. v, 597, à cl. Buch et Brous- sonnet in Teneriffa lecta. Disrris. GE0G. Stirps Americana in varias Africæ regiones introducta e. g. in insulas Canarienses , Maderam , ins. Mauritit, C. B. S. immd Novam Zeelandiam. Formam radia- tam habeo e Maderà : Webb!, formam discoideam e C. B.S. ad rivulos et in paludosis in Zitzikamma, distr. Huitenhagen, M. Martio, a. 1839 : Krauss! Oss. Formæ utræque in hortis botanicis vulgares. DIV. V. VERBESINEZÆ. C. H. Scauzrz Brronr. Verbesineæ, DC., et Ecliptearum pars. SIEGESBECKIA. Liv. CariTuzum multiflorum heterogamum , floribus radiïi 1-serialibus foœmineis, lingulatis aut difformibus, disci tubulosis hermaphroditis 3-5-dentatis. Srvut floris hermaphroditi rami arcuatè reflexi apice sub- truncati vel cono brevissimo superati. Invorucrum biseriale, squamis exterioribus 5 lineari-spathulatis, pateniibus, pilis glanduloso-ca- pitatis instructis, interioribus achænia rad semi -involventibus, erectis, dorso piloso-glandulosis. RECEPTAGULUM parvum, magnitudine seminis Papaveris somniferi dimidiati ,paleatum, paleis ovato-oblon- gis achænia subinvolventibus (post involucri foliorum et palearaum articulatarum delapsum) nudum', convexo-subconicum. ACHAENIA turbinata 3-4-gona , cortice tenui circumdata , incurva, glabra, calva. HerBx annuæ dichotomæ, supernè glanduloso-pilosæ , foliis oppo- sitis petiolatis grossè dentatis subvillosis, floribus luteis subcorym- bosis. 1. SIEGESBECKIA ORIENTALIS. Linn. S. foliis petiolatis ovatis, cuneatis , acuminatis, grossé et irregulariter dentatis, involucri exterioris squamis interioribus duplo longioribus. ( 244 ; Siegesbeckia orientalis. Lin., Sp. pl. , ed, 1, pag. 900, ed. 2, pag. 1969. — Wild, Sp. pl., vol. 3, pag. 2219. — Pers., Syn., vol, 2, pag. 471.— DC., Prodr., vol. 5, pag. 495. — Lam., Ill., tab. 867. Siegesbeckia. Lin. , Hort, Cliff., pag. 412, tab. 93. - Bidenti similis foliis latissimis serratis. Buxb., cent. 3, pag. 29, tab. 52. Cichorio affinis Lapsana sinica, menthastri foliis, calyce fimbriato hispido. Pluk, Amalth., 58, tab. 380, fig. 2. Has. In ruderatis circà oppidum Orotava vulgaris , ex hortis ut verisimile est elapsa, nunc jam spontanea : Webb ! et Berth. Disrris. GE0G. Siegesbeckia in Chinà et Indià orientali frequens nunc etiam insulis Mauriui, Societatis imo in cultis Chilensibus obvia et serosimiliter introducta. TRIB. IV, SENECIONOIDEAE. C. H. Scuuzrzrz Biponr. Antheræ ecaudatæ , appendicibus ovato-oblongis , obtusis terminatæ. Styli rami trun- cato-penicillati. Pappus nullus vel coroniformis ramis pilis , é cellularum serie unicà com- positis, constans. SUBTRIS. VI. ANTHEMIDEZÆ. C. H. Scuurrz Bipont. DC. ex parte. DIV. L CHRYSANTHEMEZÆ. DC. ex parte C. H. Scuuzrrz Biron. Receptaculum epaleatum. Suppiv. I. EUCHRYSANTHEMEZÆ. C. H. Scuurrz BIrONT. Achænia difformia , radii fertilia, disci sterilia vel radii sterilia, disci fertilia , sæpiüs 3-quetra et alata, pappo coroniformi , sæpiüs 1-laterali munita vel calva. Analysis Euchrysanthemearum Canariensium (et Maderensium) : À, Flores radii lingulati fœminei, steriles, stylo nempe incluso, rudimentario , indiviso , apice nodose incrassalo. 4. MYCONIA. Necker, B. Flores radii lingulati, fæminei, fertiles, stylo exserto, bifido. a Achænia costata, transverse rugoso-tuberculata. 2. CHRYSANTHEMUM. DIOSCORIDES. C. H. Scuuzrz Biron. b Achænia glabra. a Achænia calva vel brevissime marginata, radii 3 alato-carinata, bina in unam concreta, disci teretia. 5. PREAUXIA. C. H. Scuurrz Biron. $ Achænia pappo coroniformi vel dentato superata. + Omnia 1-alata , ala ventrali. 4. MONOPTERA. C. H. Scuurrz BiPonr. + Ÿ Radii 5-rarius 2-alata. * Punctis striisque parvis, purpureo-brunneis eleganter decorata , radii ancipiti-compresso-triangularia, utrinque alato-costata, ventre carinata, pappo interno dentato vel auriculæformi, disci turbinalo-tere- tia, costata, pappo subnullo. ( 245 ) 5. STIGMATOTHECA. C. H. Scaurrz Biron. * * Concoloria, radü turbinato-triquetra , 3-rarissime disci turbinata 1-ALATA, pappo coroniformi. 6. ARGYRANTHEMUM. Wess ex parte. —C. H. Scnuzrz Bironr. * * * Concoloria, radü lurbinato-triquetra , 5-alata , alis cum pappo coroniformi , quandoque rudimen- tariis vel dentibus paucis robustis constantibus , disci compressiuscula 2-aLaTa, pappo coroniformi instructa. 7. ISMELIA. Cass. C. H. Scuuzrz Biponr. Hùc porrû spectant : 1. Steiroglossa. DC. 2. Lidbeckia. Berg. 5. Prolongoa. Boiss. & . Tridactylina (Kirilowii C. H. Schultz Bipont.). DC., Pr., vi, 61, ut Pyrethri, $ 4: ligulæ neutræ, achænia disci triquetra , radii nulla à me visa. 5. Phalacrodiscus. Less. (Ph. latifolius *, pallens *, cebennensis *, Froelichii *. — Floribus concoloribus flavis à habitu Miconiæ chrysanthemoidis *, — Aliæque species.) — Leucanthemi, sectio 11, DC. 6. Xanthophthalmum*. (segetum *. — Chrysanthemum s. Linn.) Achænia glabra, calva, radii utrinque alata, alis corneis in dentem extrorsum expansis, dorso præterea 5, ventre 5-costata , disci teretia 40-costata, 1 . Pinardia (carinata *). Less. 8. Dimorphotheca. Vaill. 9. Hisutsna. DC. 10. Acanthotheca. DC. . Monolopia. DC. . Steirodiscus. DC. . Schistostephium. Krebs. . Chlamysperma. Less. . Phalacrocarpum *. — Leucanthem sectio 1v, DC., Pr., vi, p. 49. . Chrysanthemi Sectio 1v et v, DC., genera forsan distincta, capensia cum Canariensibus affinia. MYCONIA. Neck. Elem.,r, pag. 22 (an. 1790), optime. (Goleostephus. Cass., Dict., xxx, pag. 49.) CariTüzuM multiflorum heterogamum , floribus radii 1-serialibus, fœmineis, séerilibus, disci numerosissimis, hermaphroditis, tubulosis, 5-dentatis. Frores radii lingulati n. 13-21! oblongi, glabri, 10-striati, curn tubo 4-6 lin. longi, 1 1/2-2 lin. lati, apice truncati, 3-crenati, crenulà intermedià lateralibus minore brevioreque ; tubus 1 lin. lon- gus, ancipiti-compressus, incurvus, nempè dorso convexus, ventre concavus, basin versüs angustatus, articulatè cum achænio junctus. ( 246 ) STyLus inclusus, rudimentarius, indivisus, apice nodosè incrassatus. Fio- RES disci 1 1/2 lin. longi, innumeri, hermaphroditi, tubo proprio sub- bialato, basi maturitate achæniorum pauld incrassato, in campanulam sensim transeunte, hyalinam, albidam, strüis 6 flavis percursam, den- tibus 5 flavis, ovato-triangularibus apice incrassatis, rotundatis, gra- nulatis coronatam. GENITALIA inclusa. Antheræ ecaudatæ, appendice ovato-oblonga apice munitæ. Styli rami accumbentes, apice trancati, rotundati, granulati. INvoLucRUM hemisphæricum, 3 lin. altum, squa- mis constans subbiserialibus, subæquilongis, im exterioribus pl. mter- nas superantibus, 1 5/4 lin. latis, oblongo-lingulatis, apice rotundatis, pallidè virentibus, dorso carinà obscuriore, resinam rufam continente percursis, cæterüùm adhuc longitudinaliter striatis, margine vix, apice, præcipuè in intimis, magis scariosis, integris. RECEPTACULUM nudum, conseæum, ferè subhemisphæricum, nec conicum, amplum, 3 lin. dia- metro meliens. ACHÆNIA difformia , glabra, incurva, convexa latere extüs spectante, omnia pappo magno superata, auriculæformi-coroni- formi, scarioso : radii sterilia, dilutè brunnea 2/3 lin. longa, teretius- culo-subtriquetra, pappo superata magno, intimè cum achænio con- creto, achænio duplù longiore, 1 lin. et ultrà longo, tubum ligulæ subæquante, vaginæforme (undè nomen genericum Cassinianum) sed dimidiato, auriculæforme vel dorso incisurà rotundatà, medium vaginæ attingente munitc. Vagina (pappus tubulosus) scariosa , hya- lina, albens, ad marginem siraminea supernè in laminam , rotun- datam, auriculæformem, internam irregulariter dentato-laceram expansa : disci obscuriora , 2/3 lin. longa, teretiusculo-imcurva , basin versüs angustata , costaia, costis suberosis n. 7-10, albis, pappo coro- nata pariter 2/3 lin. longo, coroniformi, auriculæformi, interno, mar- gine et apice rotundato-truncato, minutè denticulato-crenato, dilutè flavescente , scarioso, carneo. HerBx Mediterranea vel Canariensis ,annuæ, glabræ, pedales, caule foliato, ramoso, foliis lingulato-oblongis vel obovatis, dentato serratis, ( 247 ) ramis elongatis, supernè nudis, 1-cephalis, capitulis speciosis, floribus concoloribus aureis vel radialibus intüs brunneo-aureis. 1. MYCONIA CHRYSANTHEMUM. C. H. Scuurtz BiPONT. Sola generis species. Variat ligulis aureis concoloribus vel extùs diluté, intüs brunneo- aureis. Bellis lutea folüs subrotundis.'C. Bauk., Pin., pag. 262 , excel. syn. Camer. ad Chrysanthemum Rox- burghii Desf. spectante. Chrysanthemum latifolium. J. B., Hist., vol. 3, pag. 105, — Tourn,, Inst, pag. 492. Chrysanthemum folio lato serrato. Chabr., Sciagr., pag. 359, c. icone. Chrysanthemum Myconi. Dalech., Hist., pag. 873, f. 2. — (Moris., sect. 6, t. 6, f. 34, ex Rchb.) Chrysanthemum Myconis. Linn., Sp. pl, ed. 2, pag. 1954, — Wild, S p- pl, vol. 2, pag. 2148. — Wilid., Enum. h. berol. vol. 2 , pag. 903. — Pers., Syn., vol. 2, pag. 463. — Link., Enum. k. berol., vol. 9, pag. 341.— Hornem., H. hafn., vol. 2, pag, 827. — Hort. Kew., ed. 2, vol. 5, pag. 96. — Sweet, Hort. suburb. Lond., pag. 191. — DC., F1. fr., vol. 4, pag. 180. — Loïsel., FI, gall., ed. 2, pars 2, pag. 251. — Rchb., F1. germ. exc., pag. 232. — Synonymon: Jacquin , Obs., 4, p. 10, tab. 94, ex Rchb,. L c. Pinardiæ viscosæ C. H. Schultz Bip. adnumerandum. Chrysanthemum hybridum var. À (radio concolore) var. B radio albido basi tantum luteolo. Guss., Cat. pl, 1821, pag. 70. Chrysanthemum $. Moris., Elenc., 1, pag. 29. Matricaria Myconis. Desrouss., in Lam. Enc., vol. 3, pag. 736. Pyrethrum Myconis. Mœnch, Suppl., pag. 247. — Less., Syn. comp., pag. 254, — DC., Prodr.., vol, 6, pag. 61. Pyrethrum Myconi. Sprgl., Syst. veg., vol. 3, pag. 587, excl. syn. Anthemide repandä L. Coleostephus Myconis. Cass., Dict., vol. 41, pag. 43. Myconia. (Necker, Elem., vol, 1, pag. 22, optimè non Lapeyr. , quæ cum Ramondià Rich. convenit.) chrysanthemoides *, Giralda. Nivariensium. Has. In planitie oppidi Lagunensis ins. Teneriffæ , in Canarià et alibi in insulis Cana- riensibus verdsimiliter introducta. | Disrris. GE0G. Stirps regionis Mediterraneæ agros , vineas et sterilia habitans , Aprili florens, in hortis Europæ botanicis frequenter culta. ( 248 ) CHRYSANTHEMUM. Dioscor. — Matth. Tabern. ex parte. — Linn., ex parte. — DC., Pr. vr, sectio 1. — Gle- bionis. Cass., Dict., x, pag. 38, ex parte. — C. H. Schultz Bipont. Car. GEN. (Sec. Chr. coronarium.) CArITuLUuM multiflorum , hete- rogamum, floralibus radü 1-serialibus, fœmineis, disci hermaphrodi- ts, tubulosis, 5-dentatis. LiGüLÆ n. 21 ! lineari-oblongæ, 15-striatæ, 11 lin. longe, 3 lin. latæ, apice rofundatæ vel obsoletè et obtusè triden- tatæ : tubus 2 lin. longus, teretiusculo-tetragonus, nempè dorso con- vexus, ventre et lateribus carinatus, basin versüs pauld dilatatus. Srvzus inclusus bifidus, ramis arrectis , apice truncato-penicillatis. FLiorss disci 2 lin. longi, innumeri, hermaphroditi, tubo proprio 1 lineam longo, abruptè in campanulam abeunte hyalinam, tenerri- mam, albidam, diaphanam, dentibus 5 incrassatis flavis, triangulari- bus, obtusis coronatam. GENITALIA inclusa : antheræ ecaudatæ, appen- dice triangulari-ovatà, obtusà terminatæ. STyLi rami inclusi, apice truncato - penicillati. Invorucrüm hemisphæricum imbricatum , 5 lineas altum , squamarum parte foliaceà ovato-oblongà, rotundatà , longitudinaliter striatà, scariositate latè marginatä, apice in appendi- cem magnam, ovato-rotundatam abeunte, albidam, hyalinam , mar- gine minutè denticulato-laceram. RECEPTACULUM convexum, ferè sub- hemisphæricum , nec conicum, amplum , 3 1/2 lin. diametro metiens, pudum , reticulatum. ACHÆNIA difformia , brunnea-alutacia, costata, transversè rugosa vel granulata, radïi fertilia, 1 1/2 lin. longa, toti- demque lata, robusta, turbinato-triangulari-trialata, alis robustis corneis, parvis, achænïüi diametro tripld brevioribus, duabus laterali- bus, tertià pauld majore ventrali, omnibus apice in processum denti- formem, extrorsûm expansis, pappi locum obtinentibus. Dorsum achænïü convexum, 3-carinatum, rugis nodulisque transversalibus, ut ( 249 ) in Picride, exasperatum, punctisque insuper resinosis decoratum. Venter ali medianàâ in partes æquales divisus, carinà percursus, punc- tisque resinosis notatus. Pappus nullus. à Disci exteriora fertilia 5/4 lin. longa turbinato-obcompressa subtetragona, dorso et lateribus cari- nata, inter carinas transversè rugoso-resimosè punctata, ventre, alà apice in dentem brevem extrorsüm elongatâ munita, calva !, achænia centri sterilia. | | Hersæ annuæ, glabræ, folüis partitis vel grossè serratis, caule ramoso, pedunculis foliatis elongatis, {-cephalis, capitulis speciosis fla- vis vel ligulis albis, Europam , regionem Mediterraneam vel Indiam orientalem habitantes. 1. CHRYSANTHEMUM CORONARIUM. Lin. C. glabrum, herbaceum foliis bipinnatipartitis. — Variat radio flavo vel albo, et in hortis flore pleno , et floribus omnibus tubulosis. Chrysanthemum. Diose., Kb. 4, cap. 53 (flores suprà modum splendentes , lutei etc.). — Matth, Comment., ed. C. B., pag. 738, cum icone! — Camerar., Epitome, pag. 793, c. icone! Chrysanthemum creticum. Clus., Hist., vol, 1, pag. 334, — Moris., Hist., vol. 3, pag. 16, 5. 6, t. 4, 2,38. — Chabr., Sciagr., pag. 359, c. icone. Chrysanthemum I. Tabern., Kracuterb. , pag. 366, c. copia iconis Matth. Chrysanthemum foliis matricariæ. C. B., Pin., pag. 134. — Tourn., Inst., pag. 491 , c. analysi, tab. 280. Chrysanthemum majus, folio profundius laciniato, magno flore. C. B., Pin., pag. 134, — Tourn., Inst., pag. 491. Chrysanthemum majus, folio valdè laciniato, flore croceo. J. B., Hist., vol. 3, pag. 104. Chrysanthemum coronarium. Zinn., Sp. pl., ed. 1, pag. 890 ; ed. 2, pag. 1954. — Pilld., Sp. pl, vol. 3, pag. 2169. — Pers., S'yn., vol. 2 , pag. 463. — Sprgl., Syst. veg., vol. 3, pag. 584, — Moœnch., Meth., pag. 596. — Gœrin., Fr. et Sem., tab. 168. — Moessler, Gewaechsk., pag. 1210. — Steud., Nomencl., ed. 2, vol. 1, pag. 356. — Lam., II, tab. 678, fig. 6. — DC., F1. franç., vol. 4, pag. 181. — DC., Prodr., vol. 6, pag. 64. — Mill, Gærtnerlex., vol. 1, pag. 697. — Hort, Kew., ed. 2, vol. 5, pag. 96. — Swect, Hort. suburb. Lond., pag. 191. — Buch, Canar., pag. 149. Chrysanthemum speciosum. Brouss., ex Pers. L c. Matricaria foliis amplexicaulibus pinnatis, pinnis semipinnatis acutè dentatis , Semiflosculis latissi- mis. Hall, Hist., pag. 42. Matricaria coronaria. Lam., Enc., vol. 8, pag. 737. ir, — (2° sECT.) [SE] Lo ( 250 ) Pinardia coronaria. Less., Syr. compos., pag. 255. — Koch, Syn. F1, germ. et hel., ed. 2, pag. 380; ed. 2, pag. 419. Pajito. Lancerottensium. Ojo de Buey. Palmensium. Has. In insularum Canariensium arvis communis. Variat ligulis flavis et albis, album tamen longè vulgatius : Webb! Disrris. Groc. Civis regionis Mediterraneæ in hortis Europæ abundè per tria colitur sæcula et quod excurrit ob flores pulchros , in Britannia ex a. 1629 colitur. In herbario habeo & Maderà, in insulà Portûs Sancti: Webb! Oss. Altera Chrysanthemi species (Chr. Roxburghii, Desf., DC., Pr. vi, 64) foliis pinnatipartitis et staturà minore differt. Chysanthemum segetum L. verô genericè differt achæniis omnibus glabris calvis, radii compressiuseulis bia- latis, alis lateralibus, in dentem extrorsum supernè expansis, disci teretiusculis 10-costatis. — Xanthophthalmum (Segetum), G. H. Schultz Bipont., Ms. PREAUXIA. C. H. Scaurrz Bironr. (1) CarrTuzum multiflorum , heterogamum , floribus radii 1 -serialibus fœmineis, fertilibus, ligulatis, 6-striatis, apice rotundatis, leviter emar- ginalis v. obsoletè et obtusè 3-dentatis, tubo granulato-pilosulo , disci Rermaphroditis sterilibus, rariüs paucis exteriorum fertilibus, tubu- losis, 5-dentatis, tubo terete-sub-3-angulari, punciis resinosis adsperso. INvoLucRüM hemisphæricum, imbricatum, squamis margine et præci- puè supernè scariosis. REcEPrACcULUuM nudum, depresso-v.-elongato- conicum. ÂCHAÆNIA dissimilia : a radii crassa, turbinato-3-angularia , 3-carinata v. brevissimè alata, carinis duabus lateralibus, tertià ven- trali, pappo nullo instructa, nisi margo brevis integer vix prominulus pro pappo habendus. Achænia rarissimè solitaria observantur, ple- rümque 2,imo quandoque 4 in unum sunt concreta , à ut , sectione transversali edocti, achænium 2-v. 4-loculare ante oculos habeamus, b Disci teretia, exalata punctis resinosis munita , effœta, calva. Quan- doque extimorum pauca embryone sunt repleta, tune verd etiam ple- rümque duo in unum concreta percipiuntur. (4) Genus dixi in honorem cl. J. M. Despréaux opellæ de algis quibusdam Galliæ auctoris, qui Terræ Novæ insu- lam peragravit et celeb. Boryum in Græciam comitavit. Insulam Canariam per octo annos habitavit undè plantas plurimas atque insecta cl, Webb misit. ( 251 ) SUFFRUTICES v. herbæ Canarienses, alpinæ v. subalpinæ, regionem lauriferam alt. 2,500-4,100 ped. (P. jacobæifolia) vel Spartit nubigeni (Cumbre) 7-8,000 ped. (P. canariensis) habitantes, pilis simplicibus , crispulis hirtæ, foliaiæ, ramosæ, folüis pinnatifidis, rachide integrâ, basi semiamplexicauli Zacero-sectis!, pedunculis subnudis, capitulis corymbosis, radio albo, disco fla va. 1. PREAUXIA JACOBAIFOLIA. C. H ScaurTz Biponr. _P. herbacea, hirta, receptaculo elongato-conico, foliorum pinnatifidorum lobis oblongis, obtusis dentatis. Argyranthémum Jacobæifolium, Æ/cbb!, Icon., tab. 90. Has. Hanc speciem ex insulà Canarià, statione nullà notatà, misit cl. Despréaux. Disrer8. GEoGR. Stirps Canariensis. Duscr. Pars plantæ inferior desideratur. Cauzis erectus, pedalis et altior, herbaceus !, à basi ramosus, foliatus, teretiusculus, texturæ spongiosæ , ità ut exsiccatione levis, fragilisque fiat, infernè paulo fistu- losus, supernè medullà farctus albidà , sulcato-striatus , albidè virens , plûs minüsve purpurascens , à basi ad capitula usquè cum foliis pilis simplicibus mollibus crispulis obtectus. Fozia ad ramorum exortum v. ad ramos 1-cephalos (pedunculos) disposita, alterna, plana sessilia, oblongo-obversé lan- ceolata, pleraque, 2-4 poll. longa, 3/4-1 1/2 poll. lata, pinnatifida et quandoque subbipinnatifida, obtusa, pinnis oblongis 4-8 lin. longis, 2-4 lin. latis, crenato-dentatis et quandoque tam profundè, ut majori jure pinnatifida possint vocari. Basin versüs folia in petiolum angustantur lobis irregularibus, oblongo-ovatis, subintegris interruptè obsessum , basi ipsa lacero-sectum , lobis linearibus utrinque 2-3 approximatis. Raur cum capitulis 1 1/2-7 poll. longi, inferiores longiores 2-4-cephali, nudi, Pedunculi graciles nudi, rarius foliolo v. squamä muniti, transitum foliorum in involueri squamas efficiente, 1 1/2-3 poll. longi. CaprruLa semper erecta, mediocria, magnitudine Anthemidis arvensis L. — Involu- crum hæmisphæricum, imbricatum, glabrum , 3 lin. altum , floribus disci brevius , squamis ovato-ob- longis, margine scarioso-lacero cireumdatis, in intimis in appendicem magnam , scariosam expansa. Recerracuzum elongato-conicum , nudum, 7/4 lin. altum, 5/4 lin. diametro metiens. FLores radii 1-se- riales, fœminei , lingulati, albi, 7 lin. longi. Ligula lineari-oblonga, 6 lin, longa , 1 1/2 lin. lata , apice rotundata v. leviter emarginata, 6-striata, tubus vix 1 lin. longus, granulato-pilosiusculus. Srrzusexser- tus, ramis oblongis glabris. Quandoque duæ ligulæ in unam sunt concretæ, et duo styli in tubo obser- vantur. Fores disci hermaphroditi tubulosi , 1 1/2 lin, longi , punctis resinosis adpersi, campanula ut in Chrysanthemo coronario Lin. hyalina, albida, pellucida , dentibus 5 flavis, crassioribus coronata, triangulari-obtusis. AnrHeræ inclusæ, ecaudatæ, appendicibus oblongis coronatæ, styli rami subexserti, arcuatè reflexi , apice truncato-penicillati. Acaænia difformia, radialia crassa , latè turbinata, 5/4 lin. longa, supernè 1 lin. lata, triangularia, 3-costata v. angustissimè alata, alis duabus lateralibus, tertià ( 252 ) ventrali, alutacea. Margo vix prominens pappi loco observatur, eandem structuram habens, uti alæ achænii. Plerumque, ut in Preauxiä canariensi, achænia duo in unum sunt concreta, quarè latissima fiunt. Areola apicalis tunc duarum ligularum insertionis puncta ostendit. Sectione achænii transver- sali, duo loculi observantur, parietibus osseis formati , embryone fertili impleti. Achænia disci effæta, linearia, calva punctis resinosis adspersa, pauca extimorum fertilia, 1 lin. longa, teretia, dilutè alutacea, calva aut margine vix prominulo coronata. EXPLICATIO TAB. 90. (Argyranthemum Jacobæifolium. Webb.) 1. Stirps magnitudine naturali. 2. Pinnæ pars, sicut omnes partes sequentes auctæ. 3. Caulis sequentum cum pilis. 4 et 5. Involucri squamæ. 6, Achænium radii cum flore. 7. Achænium disci cum flore. 8. Achænium disci cum flore longitudinaliter diviso. 9. Anthera , non bona , cùm basi dentibus duobus sit depicta. Ad filamenti apicem vero etiam quandoquè dilatationem observavi polline adspersam. 10. Stylus floris hermaphro- diti. 11. Achænium radü. 12. Achænium disci, sed punctis resinosis quibus ornatur desti- tutum. 13. Embryo. 14. Involucrum cum receptaculo characteristico, elongato-conico. 2, PREAUXIA CANARIENSIS. C. H ScauctTz BiponTt. P. fruticulosa, hirta, receptaculo depresso-conico, foliorum pinnatipartorum lobis linea- ribus, acutis, subdentatis. Forma 1 major : caule ramoso, corymboso, pinnis oblongo-linearibus. Forma 2 gracilis : caule sub-1-cephalo gracili, spithamæo, pinnis linearibus. (Verèsimili- ter à loco natali macro.) Has. In summis Canariæ montibus /4 Cumbre, propè montem Saucillo : Despréaux ! — 4,800 ped. supra Oceanum ex Webb in litt. Disrris. 6806. Stirps Canariensis à cl. Despréaux detecta. Descr. Surrrurex spithamæo-pedalis, adscendenti-erectus, infernè 5/4-4 1/2 lin. diametro metiens, teres , sulcato-striatus , foliatus , ad medium in ramos solutus , rarius subsimplex, submonocephalus , cum foliis pilis articulatis, crispis hirtus, simili modo uti Pr. Jacobæifolia. Lignum dilutè flavescens duriusculum , medula centrali percursum. Cortex dilutè et sordidè virens , infernè brunnescens. Fozra alterna approximata , infrà caulis medium pl. jam plùs minüsve emarcida , in axi verô sæpiüs folia pauca novella v. ramorum rudimenta gerentia. Folia 3/4-2, pleraque 1 1 /2-2 poll. longa , 6-10 lin. lata, oblongo-obovata , pinnatipartita , basi semiamplexicauli utrinque in pinnulas 2-3 valdè approxi- matas , lineares , acutas secta, Pinnæ alternæ vel suboppositæ , 2-6 Lin. longæ, 1/2-1 1/2 lin. latæ, ob- longo-lineares, acutæ, integræ v. superiores 2-5 dentibus instructæ lanceolato-linearibus, acutis. Rachis Tab.90. — ) 7 , PEN AT £ . 46 Lo CA Cye Do À Lip de Lemereier, Benardet C? un à . Vÿ LA 3 ( 253 ) integra , 1/4-1 lin. lata. Cum pinnulis basilaribus 6-9 paria in quovis folio numeravi. Ramr ad pedun- culos usquè foliis etiam sunt muniti supernè decrescentibus , sed semper pinnatipartitis, nam suprema ad pedunculorum exortum posita, 1/2 poll. longa, adhuc utrinque pinnas habent 5-6 integras, linea- res, acutas. Rami in axi foliorum jam descriptorum oriuntur, inferiores 5-6 poll. longi , 4-6 cephali, superiores 3-4 poll. longi, 3-4, cephali-foliati ; supernè in corymbum simplicem soluti. Peruvcun gra- ciles cum capitulis 4-2 poll. longi, nudi, vel squamulà muniti solitariä, transitum foliorum in involu- cri squamas eficiente , in cujus axi quandoque capitulum oritur rudimentarium sessile. CaprroLa sem= per erecta, mediocria magnitudine Marutæ Cotulæ DC., multiflora, radiata. Ixvoruerun hemisphæricum imbricatum, glabrum , 3 lin. altum , squamis ovato-oblongis , pallidè-virentibus, fusco-scariosè margi- natis et in appendicem scariosam, hyalinam, albidam terminatis, parte squamæ foliaceâ majorem rotundatam , quacum squamæ obovatæ evadunt. Recerracuzum parvum , nudum , 1 1/2 lin. diametro metiens , 1 lin. altum, depresso-conicum. FLores radii lingulati, 1-seriales n. 21!,lactei, demüm reflexi, 6 lin. longi, fœminei, fertiles, Ligula 5 lin. longa, 5/4-1/2 lin. lata, 6-striata , striâ quâvis late- rali cum mediä lateris sui apice confluente, intermediis verd infrà harum conjunctionem evanescenti- bus, apice rotundata, leviter emarginata, vel obtusè et obsoletë 3-dentata , dente intermedio breviore. Tubus basin versüs dilatatus, pilis glanduliferis adpersus. Styli rai exserti glabri, apicem truncatam versus asperuli. FLores disci numerosissimi citrini, tubulosi , hermaphroditi , plerique vel omnes steri- les, 5/4-1 1/2 lin. longi, punctis resinosis adspersi , tubo proprio cylindrico , campanulam valdè dila- tum , apice dentibus 5 ovato-triangularibus obtusis coronatam subæquante. Genitalia inclusa. Srvur rami breves apice truncato-penicillati. Antheræ n. 5 ecaudatæ , appendicibus ovatis , obtusis coronatæ , filamentis glabris insidentes. Acaænia difformia : radialia 2 vel 4 intimè concreta!, nec agglutinata , ita ut in unum confluent , et ne unicum quidem videam singulum quod describere possim, 5/4 lin. longa, supernè 5/4 lin. lata et 3/4 lin. crassa, subturbinata, glabra, dilutè castanea, margine bicarinata vel brevè alata, ventre etiam bicarinato-alata. Areola terminalis notata est duobus florum insertionis punctis , in planum albidum confluentibus, Pappus nullus nisi margo pauld prominens. Sectione trans- versali achænïi parietes ossei percipiuntur, diaphragmate in loculos duos divisi, & quibus unus embryo- nem continet, alter verd vacuus apparet. Eodem modo etiam 4 achænia concreta vidi. Achænia disci exteriora 1 lin. longa , supernè 1/6 lin. diametro metientia, teretia, exalata, oblonga , supernè latiora, calva, etiam 2 concreta, pallida, intima effœta, linearia , punctis resinosis adspera, calva. MONOPTERA (1) FILIFOLIA. C. H Scauzrz Bironr. M. àlà achæniorum solitarià ventrali, pappo brevi coroniformi subinterni. Has. In Canari ( verosimiliter in altis montibus, sed sine loci designatione speciali ) : Despréaux ! Disrri8. GEOG. Stirps Canariensis. (4) Môvos, unicus et mepèv, ala. ( 254 ) Descr. Sec. specimem unicum achæniis paueis tantüm instructum concinnata. — HErsa annua, erecta, sesquipedalis, glaberrima, caule foliatä, foliorum pinnatisectorum lobis paucis, elongatis, fili- formibus, supernèin ramos paucos abiens in:corymbum dispositos , capitulis paucifloris. Raprx annua, licet in specimine meo abrupta, tamen adhuc 2 poll. longa , supernè 11/3 lin. diametro metiens,, fusi- formis, subintegra, parce fibrillosa, dura lignescens, medullâ centrali percursa, longitudinaliter rugosa, dilutè alutacio-cinerascens , insipida. Cauus erectus , sesquipedalis, infernè 1 lin. diametro metiens, gracilis elongatus , glaber, foliatus , supernè in ramos paucos divisus , in corymbum dispositos subsim- plicem , infernè lignescens , ligno:sordidè albente , medullä :centrali farcto , supernè herbaceus , cortice infernè dilutè cinerascente , splendente , supernè dilutè brunneo-virente. Fora inferiora , in specimine imo fructigero , longitudine 5 pollicum destructa , et tantüm basi suâ adhuc conspicuâ squamæformi , ovatà, convexä, durâ, 1 1/2 lin. longâ. Supernè longitudine 9 poll.,i. e. ad ramificationem usquè cau- lis foliis est instructus in line spirali dispositis , inferioribus majoribus et magis confertis , superiori- bus sensim decrescentibus et magis remotis, ità ut infernè 9-3 lin. supernè 1 4/2 poll. distent. Folia uti tota planta glabra , erecta , carnosa teretiuscula , virentia , inferiora 2 superiora 1 poll. longa , pinnati- secta , pinnis adscendentibus, utrinque ad folii medium 1-2, cum rachide integris, 2-9 lin. longis, 1/4 lin. latis, mucrone brevi, corneo , acuto terminalis , elongatis , angustè linearibus. Si unum tantüm pinnarum par adest, suprà folii medium positum est, si duo adsunt , 1/2 poll. et ultrà distant et unum suprà alterum infrà folii medium oritur. In foliis majoribus quandoque dens unus alteræ infrà pinna- rum par inferius observatur, Ad basin folia in scariositatem semiamplexicaulem, ovatam , dein indu- ratam expanduntur, in axi suà pl. foliorum novellorum fasciculum foventem et hinc plüs minüsve convexam. In axi foliorium superiorum rami 2-3 oriuntur elongati 2-6 poll. longi , in corymbum dis- positi. Ramus inferior 6 poll. longus , supernè bifureus, bicephalus, medii 1-cephali. Pepuncuzr in axi foliorum intesrorum , angustè linearium orientes , 2-3 lin. longorum ; cum capitulis pl. 2 poll. long , udi v. squamulà minutä notati, sulcato-striati , graciles capitulum versüs pauld incrassati et subfistu- Losi. Carrruzum semper erectum, pauciflorum, heterogamum. Invoruerum hemisphæricum, 2 lin. altum, imbricatum, squamarum parte foliaceâ ovato-oblongä, scariositate marginatà, albente, hyalinä, angus- tiore i. e. diametrum partis squamæ foliaceæ non attingente, nec in appendicem magnam apice expansâ, ut in Argyranthemo, sed margine inæqualiter lacero-dentatà. Recepracuzum nudum , parvum, depresso-conicum , 4 lineam diametro.et altitudine metiens. Specimina florifera non vidi. In achænus radii vero tubum ligulæ glabrum vidi stylo bifido instructum — flores radii ergo lingulati , fæminei fertiles — in achæniis disci vero nullum floris vestigium vidi, quà ex causä ex analogià conclusio per- miss, flores disci esse tubulosos hermaphroditos exteriores subfertiles , interiores steriles. Verdsimili- ter flores lingulati albi, disci flavi. Acaænia difformia : radii 4 lin. longa et lata , pl. duo in unum con- creta, varids solitaria, pauca, robusta , fertilia , obcompressa , obovato-turbinata , triangularia, glabra , incurva, dorso convexa, lateribus dorso latioribus utrinque bicarinata , ventre alà corne , inteprâ mu- nita, achænii diametrum non attingente, dilutè alutaceâ, supernè cum pappo brevi rudimentario, cor- neo, unilaterali, i. e. dorsali subnullo, laterali et ventrali brevi coroniformi , irregulariter et minutè crenato, brunneo-purpurascente. Achænia disci etiam pauca, sterilia, teretia, costulata , alà parvâ ven- trali pappoque rudimentario coroniformi instructa , intima minima. ( 255 ) O»s. Genus ambigit inter Preauxiam (achæniis binis radii concretis) et Argyranthemum (pappo) s2d achæniis omnibus 4-alatis ab omnibus differt et insuper capitulis paucifloris et habitu proprio distincta. Descriptio generis Maderensis , ob commutationes cum Chrysanthemeis Canariensibus innumeras , hoc loco mihi non inutilis visa. STIGMATOTHECA. C H Scemurrz Brrowr. Capiruzum multiflorum, hetcrogamum , floribus- radii 4-serialibus, fœmineis, fertilibus, lingulatis, 4-6-striatis , apice 3-dentatis , tubo terete glabro ! , floribus disci innumeris hermaphroditis, apice 3-dentatis, glabris!, exteviori- bus fertilibus, interioribus sterilibus. Ixvozuerum, hemisphæricum, imbricatum, squamis in appendicem scariosam dilatatis. Recerracuzuw nudum, conicum. AcmæwtA difformia, glabra , omnia punctis striisque parvis , purpureo-brun- neis eleganter decorata: radii fertilia turbinata , ancipiti-compresso-triangularia , ntrinque alata vel cavinata, alis brevibus corneis, ventre vero carinata, pappo instructa, 1-laterali, interno , è dentibus 5 constante corneis, triangu- laribus, duobus marginalibus, tertio ventrali, vel auriculæformi corneo, supernè in scariositatem irregulariter cre- nato-dentatam abeunte, disci exteriora fertilia , turbinato-teretia , costata , costà ventrali majore, pappo subnullo nempe brevissimo coroniformi 1-laterali interno, 3-dentato vel à margine prominulo constante. Secrro I EUSTIGMATOTHECA. C. H. Scauzrz Bironr. Achænia elegantissimè picta, pappo coronata 1-laterali interno, in ach. radii grossè tridentato, in ach. disci vero obsoletè 5-dentata. 1. Stigmatotheca pinnatifida ”, SEcTio II. OTOPAPPUS. C. H. Scuurrz BIPONT. Achænia eleganter picta, radii pappo auriculæformi interno, disci calvi. 2, Stigmatotheca lacera *. 8 (Suffrutices Maderenses , glabrescentes, foliis pinnatifidis v. pinnatipartitis, lobis oblongo-lanceolatis , serrato- dentatis , dentibus corpuseulo corneo obtuso terminatis, subramosi , capitulis speciosis , longè pedicellatis, floribus radii lingulatis albis, disci tubulosis aureis.) 4. STIGMATOTHECA PINNATIFIDA. C. H. Scnurrz Briponr. S. glabrescens, foliis pinnatifidis, lobis oblongo-lanceolatis, serratis, in petiolum lanceolato-dentatum cuneatum, dentatum angustatis, achæniis elegantissimè pictis, pappo 1-laterali interno 3-dentato superatis. Chrysanthemum pinnatifidum Linn. f., Suppl., pag. 571. — Ait. H. Kew., ed. À, vol. 5, pag. 251 ; ed. 2, vol. 5, pag. 95. — Willd., Sp. pl., vol. 5 , pag. 21A1, — Pers., Syn., vol. 2, pag. 461. — Linn., Syst, veg., ed. 14, pag. 715. — Sprgl., Syst. veg., vol. 5, pag. 582, excel. syn. Pyrethri adancti Link. — Hornem., H. hafn., vol. 2, pag. 826. — Sweet, H. suburb. Lond., pag. 191. — DC, Prodr., vol. G, pag. 66. Matricaria pinnatifida. Desrouss. in Lam. Enc., vol. 5, pag. 129 , excl. var. 6 ad St. laceram spectante. Pyrethrum pinnatifidum. Choisy in Buck Canar., pag. 149. Pyrethrum adauctum. Link in Buch Cunar., pag. 149, ex Webb in litt. qui plantam nostram in herb, berol. exa- minavit, commixtam cum Stigmatothecâ lacerà et Ismelià Broussonetii. Pyrethram grandiflorum. Holl in Flora B. Z., 1830, pag. 582, non Willd. Ismelia maderensis. Don Brit. gard. ser., vol. 2, tab. 542. Has. In Maderæ rupibus altissimis propè torrentes : Masson! in herb. Banks ex Webb in litt., Lowe, in conval- libus umbrosis : Holl I. c. in convallibus et rupibus regionis sylvatice Maderæ ; ad aquæ lapsum (Caxoeira) et ad rivum frigidum (Ribeira fria) ubi scopulos aquis scaturientibus madidos paniculis niveis maximè ornat : Webb! ( 256 ) In hortis Europæ botanicæ colitur e. g. ex anno 4777 in horto Kewensi à ci. Fr. Masson introducta, jam ante 1789 in h. paris. ex Desrouss. 1. c., a. 4808 in h. hafn. introd. Disrnis. crocr. Stirps Maderæ propria, nec Canariensis monente jam rectè cl. DC. I. c. Drscr. SurFRUTICULUS spithamæus-pedalis, glaber vel paginà foliorum pinnatifidorum aversä pilosulus, pinnis lan- ceclatis, serrato-dentatis, dentibus corpusculo ovato-terminatis, ramosus, ramis supernè densè foliatis, pedunculis paucis in corymbum dispositis, terminatis. Gauzis spithamæus-pedalis, infernè 1 1/2-2 lin. diametro metiens, ligno sordidè albente, medullà centrali farcto, cortice dilutè brunnescente , infernè longitudine 4-2 im 7 poll. et ultrà nudus, foliis orbatus et tantüm cicatricibus à foliorum distinctorum insertione orlis, notatus. Mox infrà ramos folia conferta observantur, in lineâ spirali disposita , 4 4/2-4 poll. longa , supernè 4/4-5/4 poll. lata , plana obscurè virentia, glabra vel paginä aversâ pilosula, obovato-lanceolata, pinnatifida, infrà medium in petiolum sensim atte- nuata cuneatum, alatum , dentibus obsessum vel serraturis triangularibus parvis, basin versus remotioribus mino- ribusque , infernè 1 lin. circiter latum, basi ipsâ in scariositatem paulisper dilatatam expansum , sæpiùs utrinquè dente notatum uno alterove extrorso, lincari. Pinnæ foliorum 2-10 lin. longæ , 4-4 lin. latæ , oblongo-lanceolatæ, à basi ad apicem usquè serratæ, serraturis triangularibus, corpusculo corneo , albente, rotundato terminatis , utrin- que 3-5 oppositæ vel paulô alternantes, sinu rotundato distinctæ, mediæ majores, superiores et inferiores decrescen- tes et infernè in dentes petioli sensim abeuntes. Pinna terminalis lateralibus paulô major. Rachis integerrima 1/4-1/2 poil. lata , infernè in petiolum jam descriptum abit. Supernè folia minora evadunt , integriora el angustiora, ramea 1-2 poll. longa, 1-3 lin. longa, lineari-lanccolata , integra v. dentato-serrata, ad basin dente pl. aucta, lineari- extrorso. Apice caulis in axi foliorum jam descriptorum in ramos abit 2-6 cum capitulis 1 1/2-5 poll. et ultrà longos, 4-cephalos , nudos vel squamulà brevi, angustè lineari munitos. Insuper sæpiùs in squamulæ axi capitulum rudi- mentarium observatur. CapiTuca speciosa, multiflora, hermaphrodita, semper erecta. Invoruenux hemisphæricum 3-4 lin. altum, squamarum parte foliaceä ovato-lanceolatä, rotundatà , virente, fusco-marginatà et in scariositatem brunnescentem , hyalinam magnam expansà , in squamis internis in appendicem rotundatam magnam, irregnlari ter dentato-crenatam dilutata. Recerracurum nudum, fempore achæniorum maturitatis 4 4/2 lin. diametro, 2 472 lin. altitudine metiens , elongato-conicum. FLores radii n. 15, lingulati, lactei , fæminei, 8-9 lin. longi. Ligula 7-8 lin. longa, supernè 4 4/2-9 lin. lata, 5-7-striata, apice irregulariter, nunc munitè, nunc longiùs dentata , dentibus obso- letis v. triangularibus obtusis 4/2 lin, longis. Tubus 5/4 lin. longus , glaber, teres , infernè dilatatus et intime cum achænio concretus. Styli rami exserti, arcuati, glabri apice truncati. Flores disci innumeri hermaphroditi, 5/4 Jin. longi, flavi , glabri , tubo proprio terete basin versùs ampliato , supernè verd in collum contracto et sat abruptè in campanulam dilatato , apice dentibus 5 ovato-triangularibus obtusis terminatam. GeniraziA inclusa. Antheræ ecau- datæ apice in appendicem ovatam terminatæ. Filamenta glabra , supernè bulbosè dilatata. Styli rami apice trun- cato-penicillati, arcuatè reflexi. AcnæwiA difformia glabra, omnia, exceptis centralibus sterilibus, punctis striisque brevibus, longitudinalibus, purpureo-brunneis eleganter decorata : radii fertilia 4 4/2-1 3/4 lin. longa, supernè 1-1 1/2 lin, lata, turbinato-ancipiti-compressa, subtriangularia, robusta, dorso glabra, convexa, margine utrinque in alam corneam expansa, in exterioribus majorem et supernè dilatatam, achæniique diametrum æquantem, in interiori- bus angustiorem , ventris medio carinä magnä in partes 2 æquales divisa , à quibus quavis strià v. costulà pl. per- cursa est. Parrus è dentibus 3 compositus corneis, 2-lateralibus, 1-2-5/4 lin. longis, triangularibus obtusis, è conti- nuatione alarum marginalium ortis , et intermedio oblongo è continuatione ‘alæ ventralis orto, sæpiùs etiàm deficiente. Prætereà margo paulo elevatus corneus achænium coronat. Acuænia disci exteriora fertilia 5/4 lin. longa, supernè 4/5 lin. diametro metientia , robusta , turbinato-teretiuscula , subtriangularia , costulato-carinata , costis 1 dorsali , 2 lateralibus et quarta ventrali majore , pappo brevissimo coroniformi , sub-1-laterali, i, e. intùs majore et in dentes 5 expanso obsoletos ; intima sterilia, 1 lin. longa , inania, costulata , calva v. pappo rudimentario coronata. - ( 257 ) 2. STIGMATOTHECA LACERA. C. H. Scauzrz Birowr. S. glabra , foliis pinnatipartitis , lobis obversè lanceolato-oblongis , serratis , in petiolum lineari-cuneatum , sub- dentatum angustatis, achæniis eleganter pictis, radii pappo auriculæformi interno instructis, disci calvis. Chrysanthemum lacerum quorumdam ex Desrousseaux apud Lam. L, c. Matricaria pinnatifida p? foliis profondiùs et rariüs dissectis. Desrousseaux apud Lam. Enc., vol. 3, pag. 129 (an. 1789). Chrysanthemum Broussonetii. Pers., Syn., vol. 2, pag. 461 (non Balb.), ex specimine in h. paris. culto et in herb. Desf! asservato. Chrysanthemum tanacetifolium. Desf!, Hort. paris., 1891 , ex DC. — Desf!, Gat. H. paris. addit., pag. AAT (an. 1852), ex Webb. Sec. specimen austoris, in ejus herbario, nunc Webbiano asservato. Chrysanthemum grandiflorum & adauctum. DG., Prodr., vol. 6, pag. 66, ex altitudine loci natalis ad plantam Canariensem , — Ismeliam Broussonetii — spectantem et ex Buch , Canar., pag. 181 , excerptam et y subnudum, DC. I. c. Chrysanthemum dissectum. Lowe, Nov. Fl. Mader., pag. 17, ex Webb. Pyrethrum adauctum. Link!, in Buch Canar., pag. 149, ex parte , excel. diagnosi ad plantam Canariensem (Isme- liam Broussonetii) spectantem quâcum et insuper cum Stigmatothecä pinnatifidà confudit vir celeberr. Pyrethrum Broussonetii 6 elongatum. Choisy in Buck Ganar., pag. 149. Argyranthemum pinnatifidum var. dissectum. Webb!, Icon., tab. 95, n. 2 (Sec. specimen è montosis insulæ Ma- deræ) , et n. 4 (folium à specimine Linkiano Maderense depictum). Has. In montosis insulæ Maderæ : Webb ! In hortis Europæ colitur e. g. jam ante annum 1789, in h. paris. ex Desrouss. I. c. \ Disrrig. ceoGr. Stirps Maderensis nec Canariensis. Descr. SurrRuTicuLus spithamæus-dodrantalis et altior, glaberrimus, foliorum pinnatipartitorum , mox suprà caulis basin confertorum , lobis oblongo-lanceolatis inc'so-dentatis , dentibus mucrone brevi obtuso terminatis, pedunceulis longè aphyllis. Cauus adscendens, spithamæo-pedalis , infernè 1-1 4/2 lin. diametro metiens , ligno sor- didè albente, medullä centrali farto, cortice dilutè brunnescente, longitudinaliter striatà, infernè cicatricibus à folio- rum destructorum insertione ortis notatas. Mox (1-2 poll.) suprà basin caulis simplex , 4-cephalus, vel in ramum unum divisus, densè foliatus est. Folia conferta, alterna, carnosula, viridia, 4-2 poll. longa , supernè circumferen- tià 4-10 lin. lata , obo vata v. obversè lanceolata , pinnatipartita , infernè in petiolum abeuntia , alatum , dentibus nonnullis (adauctum) obsessum. Pinnæ oppositæ v. subalternæ , utrinque 2-5 oblongo-obversè lanceolatæ , 2-8 (in planta culta-16) lin. longæ , 3/4-2 1/2 ( in cultis-5 ) lin. supernè latæ , à basi ad apicem usquè irregulariter dentato- serratæ , dentibus ovato-triangulari-lanceolatis, (elongato-lanceolato-linearibus in cultis) , subintegris , acutis , cor- pusculo rotundato, in cultis pl. acuto, subcorneo terminatis. Rachis alata 1/2-4 4/2 lin. lata , intrà pinnas cuneata, i. €. infernè attenuata , supernè cuneato-dilatata, integra, pl. verè in foliis majoribus infrà pinnas, dentium pare, aucta. Folium ad medium in petiolum abit, è rachidis continuatione factum, pl. dentibus nonnullis adauctum , basi pauld dilatatum et mox suprà basin in dentes nonnullos parvos, lineari-lanceolatos, dilaceratum. Supernè folia minora evadunt, 4/2-1 poll. longa, 5/4-5 lin. lata, obversè lanceolata, dentata vel subintegra, basin versüs ver sem- per dentibus nonnullis aucta. Supernè caulis in pedunculum abit elongatum , nudum vel squamulä parvä notatum, striato-sulcatum, cum capitulo 3-4 poll. longum, sub capitulo vix dilatatum. Capitula speciosa, multiflora herma- phrodita , semper erecta. Invozucrux hemisphæricum 4 lin. altum, squamarum parte foliaceà ovato-lanceolatä, rotundatä, virente, fusco marginatä et in scariositatem albam, hyalinam, magnam expansô, in squamis internis in appendicem rotundam , diametri 2 14/2 linearum dilatatum, margine minulè et irregulariter crenato-dentatam. Recerracuzum nudum, conicum, 2 4/2 lin. altitudine metiens. Fzores radii lingulati, fœminei, albi, 8-9 lin. longi. AIT, — (2° sECT.) 33 F ( 258 ) Ligula 7-8 lin. longa, 4 striata, apice 8-dentata , dentibus ovatis , lanceolatis , intermedio brevissimo , et hinc quasr emarginata. Tubus intimè cum achænio concretus 5/4 lin. longus, triangulari-teretiusculus, infernè dilatatus, glaber. Sryur rami exserli, glabri, apice truncati. Flores disci innumeri, flavi, hermaphroditi , 4 {/2 lin. longi, tubulosi, glabri, apice in dentes 5 ovatos,fobtusos terminati, basin versüs paulô dilatati, Genrrazra subinclusa. Antheræ ecau- datæ, apice appendicibus ovatis instructæ. Filamenta glabra, apice vix incrassata. Styli rami apice truncato-peni- cillati. AcuæntA difformia glabra, omnia punctis striisque parvis longitudinaliter pulchrè picta, irregularibus, numerosis , in pappo eliam quandoquè observandis : radii fertilia 5/4 lin. longa, totidemque lata, crassa, com- presso-triangulari-turbinata , infernè attenuata, dorso convexa, rotundata, margine utrinque carinato-subalata, ven- tre carinâ medianâ percursa , cui accedunt sæpiüs utrinque una alterave ievior. Parpus 1 lin. longus , 1-lateralis, internus, auriculæformis, corneus, supernè in scariositatem abiens irregulariter 3-5-dentato-crenatam. Achænia disci 1 lin. longa, exteriora fertilia , robusta , turbinata , 3-5-costata , costä internâ majore , pappo destituta calva!, costis verô tribus ventralibus apice in cornua rudimentaria protractis. Achænia intima sterilia, inania, striata, calva. ARGYRANTHEMUM WEBB! Icon. ex parte. C. H. Scaurrz Brpronwr. CaPrTULUM multiflorum heterogamum , floribus radiüi 1-serialibus oœmineis, fertilibus lingulatis, tubo terete vel in formâ minore A. frutescentis basi utrinque dente subalato, longitudine tubi instructo, intime cum achænio juncto pilis glanduliferis munito, rarissimè gla- bre (tantüm in A. Webbii), floribus disci innumeris hermaphroditis, tubulosis, 5-dentatis, pilis glanduliferis vel granulis punctisve resino- sis munitis, Invoruckum hemisphæricum, imbricatum, apice in appendicem magnam sCcariosam expansis. RECEPTACULUM nudum conicum. ACHÆNIA difformia : radüi fertilia, glabra, concoloria, turbi- nato-triquetra, trialata, rarissimè 2-alata (in A. Webbii) in quo etiam sed rarissimè achænia duo in unum concreta sunt, alis corneis vel margine scariosis, pappo instructa coroniformi, coriaceo vel margine scarioso unilaterali v. ventrali, rarissimè dorsali (in A. Webbii) vel subæquali (in À. gracili), disci exteriora fertilia, interiora sterilia vel omnia sterilia, turbinata, 1-alata, al ventrali pappo dimidiato ventrali vel subæquali instructa, centralia sæpiùs teretiuscula subexalata sub- calva. Surrrurices Canarienses, glabri rariüs hirti, foliis pinnatifidis, pin- natipartitis vel pinnatisectis, in petiolum integerrimum angustatis, ( 259 ) basi in scariositatem semiarnplexicaulem expansis et hic quandoquè utrinquè denticulo lineari-3-angulari notatæ, excepto À. ochroleuco in quo petiolus non distinctus. Floribus radiatis , radio albo, disco luteo, rariüs concoloribus ochroleucis. Analysis specierum Argyranthemi,. À. GASTROPAPPUS (yacthp, ventre, et rémroc, pappus) ob pappum dimidiatam internum, ventrem achœænii coro- nantem, a. Achæniorum alæ et pappus ossea, nec margine scariosa. & Flores concolores ochroleuci. 4. Argyr. ochroleucum Webb ! ach. radii 3- disci 1-alata, pappo magno coronata corneo 1-laterali interno, irregu- lariter dentato. Sæpiùs loco alæ ventralis carina , imô ala lateralis solitaria tantüm, observantur. 8 Flores radii albi, disci flavi. | Ÿ Foliis pinnatisectis, pinnis 2-4 cum rachide integrà , elongato-linearibus, integris, äpice mucronatis, cum totà plantà glabris achæniis parvis. 2. Argyr. gracile C. H. Schultz Bip. virescens, pappo coroniformi subæquali, dentato , ligulis brevioribus, apice rotundatis., subintegris, pedunculis brevioribus. 5. Argyr. fæniculaceum Webb! glauca, pappo coroniformi laterali, interno dentato, ligulis longioribus apice distinctè 5-dentatis, pedunculis elongatis. Ft Foliis pinnatipartitis, lobis linearibus abbreviatis, plerisque dentatis v. apice 3-furcatis, cum caule ramosis- simo glabris vel pilis brevissimis triangulari-lanceolatis integris, canescenti asperulis. Achænia majora quam in Argyr. gracili et fœniculaceo. 4. Argyr. frutescens C. H. Schultz Bip. 4 Minor tubo ligulæ ad basin utrinque dente subulato longitudine tubi instructo. 2 Major, omnibus partibus major, tubo teretiusculo integro. b. Achæniorum alæ et pappus ossea margine scariosa. Flores radii albi, disci flavi. 5, Argyr. anethifolium Webb! foliis hirtis, omnibus, etiam supremis, pinnatipartitis, involucri squamis oblongo- lanceolatis, elongatis. B. NOTOPAPPUS (vütoc, dorsum, et mémros, pappus) ob pappum dimidiatum externum dorsum achænii coro- nantem. 6. Areyr. Webbii C. H. Schultz Bip. genericè ferè diversa notà suprà indicatâ et achæniis radii tantüm bialatis, alis marginalibus cum pappo corneis, margine scariosis ; glaber floribus radii albis, disci flavis. 1. ARGYRANTHEMUM OCHROLEUCUM. Was! A. floribus concoloribus, ochroleucis, (ligno flavo, glabrum, foliis obovato-cuneatis, grossè pinnatifido-dentatis). | Argyranthemum ochroleucum. 7/ebb ! icon. tab. 96. Yerva de S'anta Maria. Lancerottensium. Has. In rupibus apricis oppiduli Sancti Bartholomæiï in insulà Lancerottà : Webb! Ex horto Milfordiensi specimina culta misit cl. Webb. Disrris. GEoG. Stirps archipelago Canariensi propria. + ( 260 ) Descr. SurrrATICULUS spithamæus mox suprà basin ramosus ; glaber. CauLirs teres , inferne 2-2 1/2 lin. diametro metiens, cortice obtectus dilutè alutaceä, in rimas longitudinales fissâ, opacâ, ligno dilute flavo, buxum æmulante, duro. Ramr mox suprà basin orientes n. 2-6 adscendentes , ferè spithamæi, 1 lin. circiter diametro metientes, cortice dilutè alutaceä obtecti splendente, foliati supernè in corymbum soluti simplicem vel compositum. Fozra alterna arrecta, sessilia, 1 poll. lata, oboyato-cuneata, i. e. apicem versüs latissima, basin versüs sensim sensimque attenuata et hic tantüm 1 lin. circiter lata, plana, coriacea , grossè dentata et quandoque subpinnatilobata, dentibus utrinque 2-4 triangulari- oblongis , obtusis, 1-% lin. longis, integris, vel denticulo minuto margine inferiore notatis, lobo ter- mivali pl. apice tridentato, truncato , i. e. dentibus tribus sabæquilongis terminato, intermedio late- ralibus latiore. Supernè folia evadunt minora et minüs incisa. Suprema 1/2-2 lin. longa, oblonga et integra. Cauurs supernè in corymbum abit. Pedunculi in axi foliorum infrà descriptorum orientes, 1 1/1-2 poll. et ultra longi, graciles, infernè foliati, supernè nudi. GaprruzA terminalia semper erecta, speciosa, magnitudine fere Anthemidis tinctoriæ L., multiflora heterogama. Ixvorucrum hemisphæ- ricum , 3 lin. altum, imbricatum , floribus disci brevius. Foliola ovato-oblonga, 1-2 1/2 lin. longa, margine lato, scarioso, lacero circumdata ; in intimis insuper apice in appendicem magnam, scariosam, laceram expansa. Recerracuzum conicum 5/4 lin. diametro et altitudine metiens , nudum, foveolato- reticulatum. Frores ochroleuci : radü 1-seriales, n. 21 fœminei, lingulati, 6 1/2 lin. longi. Ligula 5 1/2 lin. longa, 5/4 lin. lata, apice 3-dentata, dentibus rotundatis, intermedio longiore. Tubus 1 lin. longus, sat magni diametri, pilis paucis brevibus glandulosis munitus. Sryzus exsertus 1 1/2 Lin. lon- gus, ramis oblongis, apice rotundatis, glabris. Frores disci hermaphroditi, intimi steriles, tubulosi, 5-dentati, tubo 1 1/2 lin. longo , infernè pilis breviter crispulis, glandulosis munito, dentibus ovato- oblongis obtusis. Anraeræ inclusæ ecaudatæ, appendice ovatà superatæ. Filamenta glabra, superne bulbosè incrassata. Srvzi rami exserti arcuatè reflexi, apice truncato-penicellati. Acxænra turbinato- compressa, cum pappo2 lin. longa, crassa, glabra, sordidè albentia, concoloria, difformia : radii 3 alata, alis corneis rigidis, nudo oculo integris, sub lente vero irregulariter crenato-denticulatis duabus nempe lateralibus, diametrum achænii superantibus, ita ut cum ïis achænium formam circularem exhibeat (sæpiüs ala una desideratur lateralis), tertià ventrali cujus loco sæpe tantum carina adest, secundum quem utrinque carina observatur accessoria, Parpus 3/4 lin. longus, e continuatione alarum formatur, coroniformi-dimidiatus, ventralis , irregulariter denticulatus. Acmænra disci turbinata , 5/4 lin. longa, A-alata vel costata, vel 3-carinata, interiora teretiuscula costato-carinata, pappo coronata subunilate- rali, ventrali coroniformi, 3/4 lin. longo, sæpiüs in dentes 3 obtusos terminato, pariter e continuatione * alæ vel carinarum formato. ge EXPLICATIO TAB. 96. 1. Argyranthemum ochroleucum magnitudine naturali. 2-6. Involucri squamæ sicut omnes partes sequentes auctæ, 7. Floris radialis pars inferior. 8. Flos disci cum achænio, 9. Flos disci longitudinaliter divisus. 10. Antheræ. 11. Stylus floris disci. 12. Achænium Comp ositze N TT Ÿ 73. 72 75. pe PULL IES Cl PRE Tith Galon, rue Rivher, 7 elle lndenadee. ( 261 ) radii a ventre, cum flore. 13. Achænium radiü a dorso. 14-16. Achænia disci. 17. Recep- taculum. 2. ARGYRANTHEMUM GRACILE. C. H. ScHuzrz Biponr. A. glaberrimum, virescens, foliis pinnatisectis, pinnis 2-4 cum rachide e/ongato-linea- ribus, integris, apice mucronatis, pedunculis longitudine 2 1/2-3 1/2 poll. nudis, ligu- lis apice rotundatis v. obsoletè 3-dentatis, 4-5 lin. longis, achæniis parvis pappo coroni- formi subæquali ï. e. dorso vix humiliore. Argyranthemum frutescens 8 gracile. Æ77ebb ! icon. tab. 91, n. 2. Ozs. Hüc porrd spectant = parte synonyma sequentia , allera ex parte ad Argyr. foœniculaceum pertinentia, quâ- cum confusa species nostra apud auctores. Pyrethrum fœniculaceum Link ! in Buch Canar., pag. 149, et Buch! ibid., pag. 165, ex speciminibus mus. Ber. à cl. Webb examinatis. — Choisy in Buch Canar., pag. 149, ex parte excl. syn, Pyrethro anethifolio Willd. Chrysanthemum fœniculaceum DC. prodr., vo/. 6, pag. 66, ex parte excl. syn. Pyrethro crithmi- folio et anethifolio Willd. Has. In rupestribus regionis inferioris insulæ Tencriffæ in convallibus præsertim cali- dioribus oræ suæ meridionalis las Pandas del Sud dictæ. Disrris. GE0G. Sufiruticulus merè Canariensis. Descr. Surrruricuzus dodrantalis-pedalis et altior, ramosus, g/aberrimus (specimina asperula saltem non vidi), foliis carnosis pinnatipartitis, pénnis angustè linearibus , elongatis, ut in Argyr. fœniculaceo, cui proximus. GauuS infernè fruticosus , 1 1/2-2 lin. diametro metiens, teres, ligno sordidè albente insipido, uti in speciebus affinibus medullä centrali farcto, cortice in caulibus annorum præcedentium cinerascente, longitudinaliter striatä, hinc indè cicatricibus, ab insertione foliorum destructorum ortis, notatä, anni currentis ver dilutè brunneo-virente, poilices paucos suprà basin ramosus ramis adscen- dentibus, infernè foliatis, supernè in pedunculos longè aphyllos abeuntibus. Fozra 1-2 1/2 poll. longa, supernè circumferentià 2/3-2 poll. lata, pinnati-secta, carnosa , vix glaucescentia , in axi sæpius folio- rum novellorum fasciculos gerentia. Pinnæ ad folii medium utrinque 1-2 oriuntur, oppositæ vel alternæ , 1/4-5/4 poll. longæ , 1/3-1/2 lin. latæ, integerrimæ, rarissimè dente vel pinnulà instructæ, 2-3 lin. longä, anguste lineari-elongatæ, acutè et breyvè mucronatæ. Rachis integerrima 1/3-2/3 lin. lata, in petiolum abiens a rachide non diversum, basi ipsâ paul dilatatam et semiamplexicaulem. Supernè folia minora evadunt, et tandem in squamas abeunt lineares. Folia forsan melius considerari possunt ut anguste linearia, ad medium utrinque pinnâ instructa angustè lineari, quibus supernè in foliis majoribus sæpiùs utrinque pinna accedit minor vel ad unum alterumve rachidis marginem pinua una alterave, ita ut in uno rachidis latere quandoque 1, in altero verd 3 pinnæ observentur. Ramr mox supra basin orientes, alterni, inferiores 3-6-cephali, spithamæi, medios 1-2-cephalos superantes. ( 262 ) Pepuncuu cum capitulis 2 1/2-3 1/2 poll. longi, subnudi, i. e. infernè tantüm foliolo parvo uno alterove transitum in involucri squamas perficiente notati, graciles, sulcato-striati. Carrrura mediocria, magni- tudine eorum Marutæ Cotulæ DC., florentia 9-10 lin. diametro metientia, semper erecta, multiflora, heterogama. Invozucrum hemisphæricum 3 1/2 lin. altum, glabrum, imbricatum, squamis , præcipuè supremis, margine et apice in scariositatem albidam, hyalinam, supernè irregulariter laceram, magnam expansis, parte squamarum foliaceâ, ovato-triangulari-oblongä, obtusâ multo majorem. Appendix scariosa in squamis intimis maximis, sæpius bifida. Recerracucum nudum conicum , 5/4 lin. diametro et 1-5/4 lin. altitudine metiens. FLores radiü lingulati n. 13, albi 4-4 3/4 lin. longi, fœminei. Ligula 8 1/4-4 lin. longa , 5/4-1 1/2 lin. lata, 6-striata, apice rotundata, leviter emarginata vel obsoletè et obtusè tridentata. Tubus 3/4 lin. longus pilis glanduliferis obsessus, teretiusculus. Styli rami exserti, glabriusculi , apice truncati. Flores disci innumeri , tubulosi, hermaphroditi, flavi, teretiusculi, pilis glanduliferis obsessi, 5/4 lin. longi, apice dentibus 5 ovatis terminati. Genrraua subinclusa. Antheræ ecaudatæ, apice appendicibus ovatis munitæ. Filamenta glabra, apice ovato-dilatata. Styli rami apice truncato-penicillati. Acaænra difformia, parva : radii fertilia cum pappo 5/4 lin. longa, totidemque lata, compresso-triangularia, 8-alata, glabra, albide-brunnescentia, dorso convexa, alis subæqualibus, duabus lateralibus , tertià medium ventris concavi obsediente, supernè sæpiüs in dentem produetä, corneis. Parpus coroniformis, corneus irregulariter et obtusè 3-4 dentatus, achæniïi tertiam vel quartam partem metiens, subæquali altitudine et vix unilateralis, nam pars dorsum coronans vix vel paulo tantum brevior est, quam partes latera et ventrem coronantes. Intrà alas achæniorum disei exteriorum unum alterumve sæpiüs includuntur. Achænia disci cum pappo 1 lin. longa, teretiuscula costulata ventre 1-alata, alà insigni, pappo superata coroniforum obsoleto, pauci et irregulariter dentato, tertiam vel quartam achænii partem alto. EXPLICATIO TAB. 91. N° 2. Argyranthemum gracile magnitudine natural. 3. ARGYRANTHEMUM FOENICU LACEUM. Wess! À. glabrum, glaucum, foliis pinnatisectis, pinnis 2-4 cum rachide elongato-linearibus, integris, apice mucronatis, pedunculis elongatis, longitudine 4-5 poll. nudis, ligulis apice distincté 3-dentatis, 8 lin. longis, achæniis parvis peppo coroniformi, 1-laterali interne. Argyranthemum fœniculaceum, Æ/eib! icon., tab. 93. , Pyrethrum fœniculaceum, Bot, reg., tab. 272. Synonyma sequentia plus minüsve dubia, nempè ex parte Argyranthemo gracili adnumeranda : Chrysanthemum fœniculaceum Broussonet, ex Willd. — DC. prodr. vol. 6, pag. 665 ex parte, excl. syn. Pyrethro crithmifolio et anethifolio Willd. ‘ Pyrethrum fœniculaceum, Wild. enum. H. berol., vol. 2, pag. 903. Sweet, Hort. suburb. Lond., pag. 171. — Choisy in Buch Canar., pag. 147, ex parte, excl. syn. Pyrethro anethifolio Willd, ( 263 ) Pyrethrum anethifolium Link (non Willd.) enum. H. berol, , vol. 2, pag. 441? (Ob folia in lacinias tenuiores ac in Argyr. frutescente crithmifolio secta). — Sprel. syst. veg., vol. 31, pag. 584 ex diagnosi. Argyr. fœniculaceum etiam sub nomine Pyrethri anethifolii in nonnullis Germaniæ hortis colitur. Has. In jugis montium qui vallem Tacroensem ad crientem claudunt, quibus nomina La Florida la Resbala ad altitudinem 500 hexapod. (3,000 ped.) supra mare. Specimina in Herb. Mus. Berol. asservato, quæ lecta fucrunt inter Santa-Cruz et S.-Anirea usque ad altitudinem Tamaimo!, Barranco del Pino, Chiñama, Adexel, vil. Buch Canar., p. 165 ex examine cl. Webb ad A. gracile refcrenda. Disrris. Gxoc. Stirps Canariensis. Descr. Surrauticuzus spithamæus pedalis, glaber, glaucus, parte caulis inferiore cicatricibus foliorum annorum præterlapsorum notatus, vel hinc inde foliis emarcidis pendentibus, parte verd caulis anni currentis inferiore longitudine 2 1/2-4 poll. densè foliatus, pedunculis valdè elongatis nudis terminatus, 1-cephalis. Cavurs suffruticulosus, spithamæus-pedalis, infernè 5/4-2 lin. diametro metiens, adscendens, teres, ligno duro , dilutè flavente, medullâ centrali percurso, cortice brunneä, longitudinaliter striatà, rugosä, verrucis transversalibus, à foliorum destructorum basi orientibus lon- gitudine 2-3 poll. notatus. For: circumferentiä ovata, valde approximata, arrecta, 1-2 pl. 1 1/2 poll. longa, pinnatisecta , pinnis cum rachide nudo anguste linearibus , 1/2-3/4 lin, latis, 2-9 lin. longis, acutis, mucroneque brevi subcorneo terminatis, pl. integerrimis, sæpiûs verd dente lineari-lanceolato instructis solitario, in margine folii inferiore oriente, In quovis folio, pinnarum paria 1-3 observantur 2-5 lin. distantia, opposita vel paulisper alternantia, inferiora majora, superiora decrescentia. Pinna folium terminans, simili se habet modo uti laterales sed sui proximæ longior. Infernè folium abit in petiolum, longitudinem folii laminæ subæquantem , angustè linearem uti rachis, integerrimum , basi semiamplexicaulem, subscariosum, integrum, vel denticulum brevem, extrorsüm, lineari-lanceolatum vix percipiendum emittentem, Supernè folia decrescunt et tandem integerrima evadunt 4-5 lin. longa, angustè linearia , acuta, acuminata, Rami infernè foliati, supernè longè aphylli, 1-cephali, 3-7 poll, longi, pl. longitudine 4-5 poll. nudi, aphylli, vel supernè squamulä notati solitariä, graciles, sulcato- striati. CAPITULA semper erecta , mediocria, magnitudine circiter Anthemidis arvensis L. multiflora , heterogama. Involucrum hemisphæricum, 4 lin. altum, squamarum parte foliaceä, triangulari-lanceo- lato-oblongä , margine et apice in scariositatem latam hyalinam expansâ lacero-dentatam. Recepracu- zum nudum, conicum, 2 1/2 lin. diametro métiens, 2 lin. et ultrà altum. Frores radii lingulati, albi, n. 21, fœminei, 9 lin. longi, intimè cum achænio concreta. Ligula 8 lin. longa, 1 1/2 Lin. lata, apice dentibus 3 triangularibus acutis instructa. Tubus 1 lin. longus pilosulus. Styli rami exserti, apice truncati. Flores disci innumeri tubulosi, hermaphroditi, flavi, 5/4 lin. longi, punctis vel granulis adspersi, apice dentibus 5 ovato-triangularibus coronati e campanulä hyalinä orientibus. GenrraLra inclusa. Antheræ ecaudatæ apice in appendicem lanceolatam terminatæ. Filamenta glabra, supernè bul- boso-vel ovato-dilatata. Styli rami truncato-penicillati. Acmæma difformia : radii fertilia, cum pappo 4 3/4 Lin, longa, supernè 1 lin. lata, glabra, sordidè albentia, crassa, turbinato-triangulari-trialata , incurva, alis corneis, duabus lateralibus, tertià ventrali, dimidiam achænii partem latis, dorso incurva, ( 264 ) ventre concava, et inter alas sæpe achænium disci fovent. Ala ventralis supernè sæpiüs subevanescit. Parpus corneus, achænio dupléô brevior, coroniformis dorso humilior et hinc 1-lateralis internus, den- tibus tribus triangulari-lanceolatis ex alis ortis munitus. Achænia disci cum pappo 1 lin. et ultra longa, teretiuscula, subincurva, extüùs convexa, intüs concava, interiora sæpiüs fertilia, striata, ventre 1-alata, alà corneä achænii diametrum subæquante, supernè pl. evanescente , exteriora utrinque carinata, ventre alata, media subexalata, striatula, omnia pappo coronata coroniformi , corneâ , 1-laterale i. e. dorso humili, ventre in dentes pl. 3 elongato, achænii dimidiam partem æquantes. EXPLICATIO TAB. 93. 1. Argyranthemum fœniculaceum magnitudine naturali. 2-6. Involucri squamæ, uti omnes partes sequentes, auciæ. 7. Ligula sine stylo. 8. Achænium cum flore disci. 9. Flos disci longitudinaliter sectus. 10. Antheræ duæ. 11. Floris disci styli. 12. Achænium radii a ventre cum flore. 13. Achænium radii a dorso. 14-15. Achænia disci. 16. Embryo. 17. Receptaculum cum pedunculi parte. 4. ARGYRANTHEMUM FRUTESCENS. C. H Scauzrz Biponr. À. glabrum vel canescenti-asperulum, foliis pinnatipartitis, lobis abbreviatis , plerisque dentatis vel apice trifurcatis caule ramosissimo (achæniis radiüi 3-disci 1-alatis alis cum pappo coroniformi 1-laterali corneis). Oss. Forma 4 minor, tubo floris lingulati ad basin utrinque dente subulato , longitudine tubi , instructo. Ligula tubo 4-plô longior. Forma 2 major, omnibus partibus major, tubo floris lingulati integro. Ligula tubo 8-plô longior. Formæ hæ intermediis junguntur et in cultà plantâ dentes tubi formæ 1 desiderantur. Utræque formæ nunc glabræ nunc asperulæ. Buphthalmum Canariense leucanthemum, Cotulæ fœtidæ crassioribus foliis, radice, acri sapore et fervido. Pluk. almag., pag. 73, tab. 272, f. 6. (An. 1696.) Bellis Canariensis frutescens foliis crassis, Pyrethri sapore. Raÿi suppl. , pag. 221. Chamæmelum Canariense ceratophyllum fruticosius , glauco folio crassiore, sapore fervido , Magala ab incolis nominatum. Moris. hist., pars 3, pag. 35, n. 7. Leucanthemum Canariense foliis Chrysanthemi, Pyrethri sapore. Tourn. inst,, pag. 493. Leucanthemum Canariense sapore Pyrethri. /7/alih. hort,, pag. 31, tab. 241 (An. 1735) bona. Chrysanthemum fruticosum, foliis linearibus, dentato-trifidis. Linn., Hort. Cliff., pag. 47. Chrysanthemum frutescens. Linn. Sp. pl., ed, 1, pag. 887. non Thunb. — Ed. 2, pag. 1251. — Linn., Syst. veg., ed. 13, pag. 641, ed. 14, pag, 771. — Herb. Linn.! ex Webb in litt. — Mill. Gært- ner Lex., vol, 1, pag. 697. — Pers., Syn., vol. 2, pag. 461. — Ait! Hort. Kew., ed. 2, pag. 97, ex Soland ! MS. in herb. Banks ex Webb in litt. Compositae Tab.95 1 aD. J9. | 1 /, L ) Fr. / N LZ 1 "l V. | 1 4 / " APIZ I D N \k APN EI MOI y — A 7 V À / / £ =} Z RS qu LA mas er, 7 À LL. : UT 7 4 - A0 5 au ! CE 0 tell Cube ect DIRES" Mol. “0 Zope Tenereer, Beno res CE Botanique. PONT Composilæ. J k | IN : ps pre 10 / N SN Feylanat cel. Aogpranhemen GblesCETs > 024 ( 265 ) Argyranthemum anethifolium DC. herb. ex parte sec. Webb in litt. Matricaria frutescens. Desrouss. ir Lam. Enc., vol. 3, pag, 730, Pyrethrum frutescens. Moench meth., pag. 246 (ann. 1802.) — FH illd., Sp. pl., vol. 3, pag. 2150. — Willd. , enum. hort. ber., vol. 2, pag. 903. — Buch Canar., pag. 149 et 165. — Choisy ir Buch Canar., pag. 149 « et B (hispidum, folüis glanduloso-hispidulis). — Link, enum. H. berol., vol. 2, pag. 341. — Sprgl., Syst. veg., vol. 3, pag. 584 (excl, synon. Pyrethr. pinnatifidi Choisy apud Buch). — Sweet, Hort., pag. 191. Chrysanthemum crithmifolium. Brouss. ex Wild, L c. Pyrethrum crithmifolium Æ7l{d. enum. k. berol., vol. 2, pag. 903. — Link., enum. H, Berol,, vol. 9, pag. 341. — Buch, Canar., pag. 149 et 165. — Sprgl., Syst. veg., vol. 3, pag. 331, — Sweet, Hort., pag. 191. Argyranthemum frutescens « linnæanum. #7”ebb J icon. tab. 91, fig. «. Synonyma sequentia formæ majori adnumeranda : Argyranthemum frutescens y grandiflorum. /7”ebb ! icon., tab. 99 +. Oss. Argyr. frutescens b gracile Webb ! Icon., tab. M, est Argyr. gracile * et Argyr. frutescens d cuneiforme Webb! Icon., tab. 92, est Argyr. coronopifolium Webb! in litt. Chrysanthemum grandiflorum. Broussonet, cat. H. Monsp., pag. 15 (ann. 1805). Pyrethrum grandiflorum. ill, enum. H. Berol., vol. 2. pag. 904. — Buch Canar., pag. 149 et 165. — Choisy ! in Buch. Canar., pag. 149, ex Webb in litt, — Link enum. , H. Berol., vol. 2, pag. 841. — Sprel., Syst. veg., vol. 3, pag. 584. — Sweet hort., pag. 191. Chrysanthemum grandiflorum y intermedium, DC. ! prodr., vol. 6, pag. 66 (excl. var. «, 8 et à) ex Webb in litt. Chrysanthemum intermedium. Broussonet, H. Monsp. 1809 ex DC. I. c. Chrysanthemum foliosum. Brouss, H. Monsp., 1804 ex DC. 1. c. qui auctoris specimen examinavit. Pyrethrum speciosum. 77’ill. enum., H. Berol. suppl., pag. 60. — Link, enum. H. Berol., vol. 2, pag. 342 (non est in Herb. Willd.) In horto valdè affine Pyrethro glandifloro Link e. c. Sprgl., Syst. veg., vol. 3, pag. 585. — Sweet Hort., pag. 191. Forma grandiflora glabra mihi videtur , P. speciosum. Magarza Canariensum ex Webb (verisimiliter ob florum affinitatem cum Anthemide nobili Lin. Dur Hispani Magarzam vocant : Webb in litt.) Magala ex Morison nomen corruptum. Has. In rupestribus et lapidosisrevivnis inferioris ad oras Oceani in insulis Tencriffà, Canarià et Palmà : Webb! præcipuë prope Puerto Orotava, Martianez, las Arenas, versus Villa 800 ped., prope Silos ultima habitatio occidentem versus ex Buch Canar. p. 165 prope Taganana, Gaidar Canariæ (forma crithmifolia minor ex Buch |. c. et minor”. Forma major prope Puerto Orotava ad muros cimeterii ex Buch Canar., p. 1653; in rapestribus regionis inferioris Tenerillæ v. g. ad castellum Paso alio, prope civitatem Santa-Cruz, Portum Orotava (forma hirta et glabra). Webb! Canaria (forma glabra) : Despréaux! In hortis curiosorum Argyranthemum frutescens sæpe colitur propter florescentiam diu- 11. — (2° sECT.) 34 ( 266 ) turnam. In H. Monacensi die.xxiv mens. Aprili a 1832 speciem nostram florentem vidi. Disrri8. GEOG. Sürps archipelagi Canariensis. Descr. SurFRUTICULUS Spithamæus-pedalis et altior, cultus pl. bipedalis, ramosus, glaber vel pilis brevibus hirto-scaber , foliis carnosis pinnatipartitis vel in formä majore pl. bipinnatipartitis, pinnis plerisque apice trifurcatis. Cavzis infernè fruticosus , 1-2 in formä majore 2-3 lin. diametro metiens , teres , ligno sordidè albente, medullà centrali farcto, cortice cinerascenti-virente v. dilutè brunnes- cente, longitudinaliter striatä, cicatricibus foliorum anni præcedentis hinc indè notatâ, in formä majori magis distantibus quam in minori, mox supra basin ramosus , amis adscendentibus , in formä majore sæprüs iterüm ramosis, infernè foliatis, supernèin pedunculos longë aphyllos'abeuntibus. For 1/2-1 et ultra in formä majore 2 1/2 poll. longa, süpernè cireumferentià 2-4 lin. , in formA majore 1/2- 1 1/2 poll. lata, obvers-lanceolata, pinnati partita v. trifurcato-dentata, in formè majore obovato- lanceolata, pinnatipartita pl. vero bipinnatipartita, suprema cuneato-3-5-furcata, vel integerrima. Pinnæ vel sæpiüs dentes 1-3 pl. 2 suboppositæ, 1-3 lin, longæ, 4/3-1 lin. supernè latæ, oblongo-lineares, integræ vel, præcipuè superiores , uti et pinna terminalis supernè trifurcato-dentatæ , in formä majore 2-11 lin. longæ, obversè lanceolatæ, pinnatipartitæ, pinnulis vel dentibus 4-5 lin. longis, 1/3-1 lin. latis, apice brevè et acatè mucronatæ. Supernè folia evadunt angustiora et magis integra, subcuneata et apice trifurcata, suprema tandem linearia, integerrima. Rachis linearis 1/2-5/4 lin, lata, integerrima, in petiolum integrum infernè abiens , laminæ longitudinem subæquantem, vel paulo breviorem , basi verè paulisper dilatatum et semiamplexicaulem, Folia ceterüm sunt carnosa glaucescentia (in forma II magis virentia) glabra vel cum caule et petiolis pilis brevibus triangulari-lanceolatis , integris , acutis, albis utrinque, præcipè ad marginem densè obsessa et canescenti-asperula. Apex pinnarum et dentium in formâ asperulà magis elongata et subcuspidata. In axi foliorum sæpiüs in form minore foliorum novellorum fasciculi minorum oriuntur. Ramr mox, 1-4 poil. suprà caulis originem in axi foliorum oriuntur, altermi, adscendentes, infernè foliati, in formâ minore numerosi in ramulos 1-2 divisi, ità ut planta ramosissima evadat et in specimine spithamæo sæpiüs peduneuli 15-20 observentur, in formà majore rami dodrantales-palmares, inferiores 3-4-cephali, mediis 1-2-cephalis, majores. Penuncuit in corymbum dispositi cum capitulis 2-5 poll. longi, infernè foliis paucis obsessi, supernè longitudine 1-8 poll nudi v. rarius squamulâ unicâ notati, sulcato-striati, glabri vel asperuli sub capitulo vix dilatati. Caprruza multiflora, heterogama, semper erecta, in formä minore magnitudine Marutæ Cotulæ DC., in majore speciosa, 5/4-1/2 poll. diametro metientia, Invozucrum hemisphæricum 3 1/2-4 4/2 lin. altum, glabrum, imbricatum, squamis præcipuë supremis, margine et apice in scariositatem albidam , et hyalinam, magnam, supernè irregulariter dilaceratam, expansis, obtusam, rotundatam, sæpius bifi- dam, parte foliäceà squamarum ovato-oblongo-lanceolatä, in superioribus saltem majorem. Recepta- culum nudum, depresso-conicum, in formâ minore 1 1/2 lin. diametro et 1 lin. altitudine metiens. FLores radu n. 21 lingulati albi, fœminei in formä minore 3 1/2-4 1/2 in majore 6 1/2-7 lin. longi. Ligula in formä minore oblongo-lanceolata 3-3 1/2 lin. longa, 1-1/2 lin. lata, in majore lineari-lanceo- lata, cæterm 6-striata, apice rotundata, leviter emarginata vel obsoletè 3-dentata tubus 3/4 lin. longus pilis glanduliferis obsessus, cum achænio intimè concretus in formâ minore subbialatus, basi utrinquè dente subalato tubi longitudine, munitus in majore vero teretiusculus. Styli rami exserti, glabriusculi | 34 & ÿ Ro Compositae. +: otanique. ne ulescens Hk a lnacañunt: 4 2, VA 2 a LL À SUDAUE KO Ÿ : 4 SN LS RE TT 7. IDec/e del. #7, granite ( 267 ) apice truncati, arcuatè reflexi. Flores disci numerosissimi tubulosi, hermaphroditi flavi 5/4-7/4 lin. longi, pilis glanduli feris parcè, obsessi, apice 5-dentati , dentibus ovato-triangulari-acutiuseulis, tubo cylindraceo diametri subæqualis ; supernè verd majoris, basin basimque nec abruptè in campanulam , propriè sic dictam, abeunte. Genitalia inclusa, Antheræ ecaudatæ, appendicibus ovato-triangulari-lan - ceolatis obtusis munitæ. Filamenta glabra supernè bulbosè dilatata. Styli rami supernè truncatc— penicillati, arcuatè reflexi. Acxænia difformia fertilia exceptis intimis + radiüi fertilia cum pappo 2 (in formä majore 1 1/2) lin. longa, 2 lin. lata, subovata, compressa, ancipitia, trialata, glabra, albidè brun- nescentia, dorso convexa, et pl. medio sulco percursa margine alis duabis latis corneis integris munita, ventre concava , alâque tertià medio percursa, in formâ minore marginalibus angustiore , et sæpiüs, præcipuè in interioribus, tam angustâ ut carinæ potiùs nomen mereatur, in formâ majore vero ala ventralis laterales subæquat et ad medium adhùc paulisper protracta est. Perispermum, cum achænii alis, apice in pappum confluans achænii longitudinem subæquantem, corneum , subcoroniformem, dimidiatum, internum i. c. dorso brevem ventre et lateribus longiorem et irregulariter et obtusè 3-5- dentatum. Achænia disci exteriora fertilia, interiora sterilia, cum pappo 1 1/2 lin. et ultra longa, -1/3-1/2 lin. diametro metientia, teretiusculo-costata, intüs unialato-costata, al præcipuè in formà majore achænii diametrum subæquante pappo coronatä osseo, coroniformi 1/3 lin. longo, unilaterali, interno i. e. dorso breviore intüs irregulariter et obtusè, pl. 3-4-dentato. Achænia extima, inter alas achæniorum radii posita, sæpiüs ad marginem alas habent rudimentarias, quod in forma majori observavi. EXPLICATIO TAB. 91. (ARGYRANTHEMI FRUTESCENTIS, 1 minoris, excluso n, 2 ad Argyr. gracilem spectante.) 1. Argyr. frutescens magnitudine naturali. 3-5. Involucri squamæ, uli partes sequentes, anctæ. 6. Flos radüi. 7. Florisradii pars inferior. 8. Flos disci cum achænio. 9 Flos disci lon- gitudinaliter sectus. 10. Anthera. 11. Stylus floris disci. 12. Achænium disci a ventre. 13. Id. a corso. 14 et 15. Achænium rad sectio transversalis. 16-18. Achænium radii. 17. Éj. sectio transversalis. 19. Embryo. 20. Receptaculum. 5. ARGYRANTHEMUM ANETHIFOLIUM. VWess. À. achæniorum alis cum pappo brevi coroniformi, margine scariosis!, inæqualiter subcrispato-crenulatis , foliis hirtis, etiam supremis pinnatipartitis , pinnis 3-7 dentato-pin- natipartitis , énvolucri squamis oblongo-lanceolatis, elongatis. Variat plùs minüsve hirta. Os. Nomen specificum ineptum , cum folia cum ïis Anethi non comparari possint, quarè de synonymia sub- dubito. Chrysanthemum anethifolium. Broussonet ex Willd. = ( 268 ) Pyrethrum anethifolium. Æild., Enum. H. berol., vol. 2 , pag. 904. — Sweet, Hort., pag. 191. — Buch, Canar., pag. 149 (non Link , nec Sprel, quæ synonyma ex diagnosi ad Argyr. fœniculaceum spectant, quod etiäm hoc sub nomine in Germaniæ hortis e. g. in monacensi colitur). Pyrethrum fœniculaceum 5 bipinnatifidum. Choisy ? in Buch, Canar., pag. 149. Argyranthemum anethifolium. Webb !, Icon., tab. 94. Has. In cratere magno las Cañadas dicto , inter petras nudas montium ignivomorum sub monte alto (e/ Pico de T'eyde)adaltitudinem 1 400 hexapod. (8400 ped.) suprà Oceanum. Legimus in montibus Æÿ/o de las Cañadas dictis. Species est statione, foliis, involucri squamis distinctissima. Post Broussonetium eam prius recuperavit cl. Berthelot! Hujus cnim stirpis specimina deflorata à rupibus aridis torrentis cujusdam ignei effeti et in vitri speciem congelati direpta, ubi Africam spectant montis alti (el Pico) dropeia , jam ab anno 1626 in herbario suo deposita inveni. Solum Argyranthemorum supra nubes imbri- feras et Etcsiorum flatus in Leguminosarum Teydensium regione nidum suum elegit. Webb! in lit, — Nec alibi eam legit Broussonetius cum in monte Pico insulæ Teneriffæ crescere scribit Willd. I. c. Drsrrig. GEOGR. Stuirps Canariensis alpicola. Descr. Surrauricucus , adscendens , dodrantalis-pedalis, infernè 1 1/2 lin. diametro metiens , teres, ligno sordidè albente, duriusculo, medullà centrali percurso, cortice albidè brunneo-virescente, longi- tudinaliter striatä, glabrä, rariùs supernè subhirtus. Gauzrs primarius sæpè palmæ vel spithamæ longi- tudine decumbit, in interstitiis 1/2-1-2 poll. ramos edit n, 2-6, rariüs erectus et tunc mox suprà basin in ramos abiens. Rami erecti, pl. spithamæi, foliati, 1-cephali, vel in axi foliorum superiorum pedun- culos 2-5 proferentes 1-cephalos erectos. Fozra conferta n. 8-15 arrecta , carnosula, pilis simplicibus articulatis plüs minüsve hirta, 1-2 poll. longa, circumferentià 1/2-3/4 poll. lata, obovato-oblounga, pin- natipartita, vel subbipinnatipartita , pinnis 4-6 jugis, oppositis vel subalternis , obovato-oblongo-lan- ceolatis , 1-8 pl. 4 lin. longis, infernè 1/4-1 lin. ferè latis, inferioribus brevioribus et angustioribus, integris, acutis, mediis et superioribus apicem versûs latioribus , superuè 3-5 rariüs 7-dentato-pinna- tipartitis, dentibus pinnisye lineari-oblongis, acutis, pl. verd apice 3-5-furcatis , pinnâ terminali soli- tarià , lateralibus pl. pauld majore, apice 3-5-dentato-pinnatà , dentibus quandoque subæquilongis. Rachis integerrima, alata, 1/2-1 1/3 lin. lata, in petiolum integerrimum alatum, ejusdem formæ, abit laminà folii duplè breviorem. Supernè folia evadunt minora ; et suprema tantüm 3-b , rarius 2 den- tata, subpinnatipartita, nunquam verd integerrima uti e, g. in Argyr. frutescente. Penyneuri i. e. ramorum ramulorumve pars foliis destituta cum capitulis 1 1 /2-2 1/2 poll. longi , sulcato-striati, sub capitulo vix incrassati, nudi, parcè hirti. Sic res se habet in ramis 1-cephalis. In ramis 2-8-cephalis verè ramuli 2 1/2-4 poll. longi, parte inferiore foliati sunt foliis jam descriptis supernè decrescentibus. Rariüs ad pedunculos squamula observatur, squamis involucri inferioribus analoga. CapiTuza semper erecta, Sat speciosa magnitudine Preauxiæ jacobæifoliæ * multiflora, heterogama, Invorucrun 4 {2 lin. altun, hemisphæricum, imbricatum , glabrum , squamis obtusis, exterioribus 1 1/2-2 1/2 Lin. longis, ovato-triangulari oblongis, mediis oblongis, intimis oblongo-lanceolatis, omnibus supernè sæpits Compositæ . Botanique. F Alan del. FE À FL AD cite Lidh. Hoger BCE Br écher 7 Î, a | 117 e-FOT! 7 2 DOLTL LD ‘# (2269) punctis resinosis adspersis , dorso albidè brunneo-subvirentibus , carinä obsoletàâ obscuriore percursis, margine angusto , fusco-scarioso , minute et irregulariter crenato-dentato circumdatis , intimis in sca- riositatem subovatam , irregulariter dentato-crenatam expansum. Receptaculum nudui , punctatum, convexo-subhemisphærieum , 2 1/2 lin. diametro et 1/2 lin. altitudine metiens. Diameter capituli flo- rentis 5/4 pollicum. FLores radii albi, lingulati, fœminei, 8 1/2 lin. longi. Ligula 7 lin. longa, 1 1/2 lin. lata, oblongo-linearis, 4-striata, apice rotundata vel obsoletè tridentata. Tubus 1/2 lin. longus, tere- tiusculus , pilis glanduliferis obsitus. Sryzus exsertus, ramis subarcuatis , glabris , apice rotundatis. Frores disci innumeri, aureï, tubulosi, hermaphroditi , 2 lin. longi , teretiusculi , infernè pilis glandu- liferis muniti, apice 9-dentati, dentibus triangulari-oblongis, obtusiuseulis. GExirazra cxserta. Anthe- ræ ecaudatæ, apice appendicibus oblongis instructæ. Styli rami arcuati, apice nodosè exasperati. Acuænia difformia, glabra , albentia , concoloria : radii 1/2 lin. longa, triangulari-turbinata , dorsi trianguli planum exhibentia, trialata, alis duabus lateralibus, tertià medium ventris obsidente , sub- corneis , margine ver scariosis ! inæqualiter subcrispato-crenulatis , achænüi diametrum subæquanti- bus. Parrus coroniformis, brevis, vix 1/4 lin. longus, subtriangularis, mass eâdem compositus uti alæ, subcrenulato-dentatus. Achænia disci, 1 1/2 lin. longa, oblongo-turbinata, subteretia, striatula, 1-alata, alà ventrali, diametrum achæniïi haud attingente. Pappus coroniformis simili se habens modo ut in achæniis disci sed subcircularis. Achænia intima sterilia turbinato-teretiuscula , exalata, pappoque obsoleto instructa. EXPLICATIO TAB. 94. 1. Argyranthemum anethifolium magnitudine natural. 2. Flos disci, longitudimaliter divisus, ut parles sequentes, auctus. 3, 4 et 5. Acliænicrum disci seclio transversalis. 6. Achænium disci cum flore. 7. Id. sine flore. 8. Ej. sectio transversalis: 9. Stylus floris disci. 10 et 11. Involucri squamæ. 12. Receptaculum cum involucri squamis et pedunculi parle superiore. 6 ARGYRANTHEMUM WEBBIL C. Æ Scaurrz Biponr. À. achæniis radii bialatis, pappo coroniformi dimidiato, dorsalr. Suffruticulus glaber, sesquipedalis, corymbhosus , foliis ovatis pinnatipartilis , in petiolum integerrimum angus- talis. | Argyranthemum pinnatifidum. Æ7ebb! , Icon., tab. 95, fig. 1. Has. In rupestribus convallis deZ Rio insulæ Palmæ : Webb! Disrris. GE0G. Planta Canariensis pulcherrima, omnium Chrysanthemearum Canarien- sium maxima, hucusqué tantüm ab amicissimo Webb in insulà Palmä lecta. Gss. CI. Buch, Canar., pag. 165, asserit in insulà Palmä omnia Chrysanthemea (Pyrethra) penitüs desiderari. Descr. SurrruricuLus erectus glaber, sesquipedalis. Caulis infernè 2 lin. diametro metiens , teres, sulcato-striatus, albido-virens, ligni strato tenui albidè flavicante, medullæ cylindro magno, cortice ( 270 ) tenui splendente, à basi ad apicem usquè densè foliatus, apice in corymbum 6-cephalum solutus. Forra alterna, in interstitis 1/2-1 poll. in line spirali ità disposita, ut à basi ad ramos usquè , longi- tudine 1 pedis 18 numeraverim, 3-4 poll. longa, 1 1/2-2 1/2 poll. lata, ovata, pinnatipartita, in petio- lum angustata, 1-5/4 poll. longum, 4/2-1 lin. latum, integerrimum , nec ullo appendicis rudimento, à basi apicem usquè instructum , basin semiamplexicaulem versüs sensim dilatata in scariositatem sæ- piùs ad insertionis punctum utrinque expansam in dentem parvum, lineari-lanceolatum , pariter è massâ scariosâ constante. Supernè petiolus sensim in massam confluit foliaceam pinnæ paris infimi. Pinnæ utrinque 3-4 suboppositæ, penninerviæ , oblongo-lanceolatæ 1/2-1 1/2 pl. 1-5/4 poll. longæ, 3-5 lin. latæ, acutæ, serrato-dentatæ, dentibus confertis numerosis, pl. utrinque n. 4-8 imo-10, acutis integris vel infernè denticulo acuto instructis. Pinna terminalis pl. 3-fida et paulo latior, ceterùm simili se habens modo uti pinnæ laterales. Rachis inteserrima 1-3 lineas lata, inter quodvis pinnarum par cuneata, nempè infernè angustata, supernè sensim dilatata et sub arcu in pinnas abiens. Supernè folia pauld decrescunt , et ad ramos ultimos tandem transitum in involucri squamas perficiunt. Rami in-axi foliorum descriptorum orientes erecti, in corymbum dispositi, cum capitulis 4 1/2-1 poll. longi, inferior bicephalus, aliis longior eosque superans. Penuncuux 3 1/2-1 pl. 2 1/2 poll. longi, infernè folio muniti, 3/4 poll, longo, 2? lin. lato, oblongo lanceolato, dentato-serrato , vel squamä transitum folio- rum in involucri squamas perficiente, vel nudi. Pedunculus terminalis cum capitulo 1 poll. longus , aliis brevior, nudus. Capitula speciosa semper erecta, heterogama , multiflora. Invoruerum hemisphæ- ricum , glabrum, imbricatum, squamarum parte foliaceà ovato-oblongâ , supernè in scariositatem margine denticulato-crenatam laceramve rotundatam, latissimam dilatata, quâcum obovata apparent, 2-3 lin. longa, supernè 2 lin. et ultrà lata. Recerracurum vix 2 lin. diametro metiens , 2 lin, altum, elongato-conicum , quod valdè characteristicum et in Chrysanthemeis Canariensibus rard tantüm observatur, nudum. Frores radii 1-seriales lingulati, fœminei 7 1/2 lin. longi, albi, fertiles. Ligula 6 1/2 lin. longa , 5/#lin. et ultrà lata, 6-striata , apice obsoletè 3-dentato-crenata , tubus 1 lin. longus glaber, infernè dilatatus et cum achænio ut in omnibus Chysanthemeis Canariensibus , intime concre- tus. Stylus exsertüs glaber, ramis subtruncatis, subasperatis. Flores disci innumeri , etiam intimi, hermaphroditi , steriles articulatè cum achænio juncti ut in omnibus Chrysanthemeis Canariensibus, tubulosi , hinc indè punctis resinosis adspersi , 1 4/2-1 3/4 lin. longi, flavi, parte inferiore in tubulum teretem contracti, supernè in campanulam dilatati albide-scariosam , supernè flavam , dentibusque 5 ovato-triangularibus obtusiusculis terminatam. Genrrazra inclusa. Antheræ ecaudatæ appendicibus ovatis terminatæ. Styli rami breves truncato-penicillati. AcHænrA difformia : radii, exteriora fertilia, crassa triangulari-turbinata, ultrà 2 lin. longa, supernè cum alis 2 1/2-3 lin. lata, glabra dilutè aluta- cea, latere utroque alata, alis scariosis, penninerviis, origine tantüm corneis , diametrum achænii sub- æquantibus; ventre achænia sunt rotundata , exalata , rariüs parte inferiore carinata, aut dente rudi- mentario corneo instructa. Rarissimè 2 achænia in unum confluunt latissimum, ventre bialatum, ex alis lateralibus binis contiguis intüs flexis. Pappus dimidiatus, dorsalis ! coroniformus brevis, scariosus penninervius, origine tantüm subcorneus, uti alæ achænii, integer ; ventre pappus nullus et raro tan- tm. ejus loco dens brevis adest. Achænia disei 2/3 lin. longa, sterilia, teretia, striata, ventre alà magnâ scariosà, pappoque scarioso, coroniformi integro instructa, intima exalata subcalva ! 271 ) ISMELIA. Cass. GC H. Scnurrz Bironr. Caprruzum multiflorum , heterogamum , floribus radii 1-serialibus, foœmineis, ferülibus, lingulatis, 8-10 im in E carinatà 12-14-striatis, apice rotundatis vel levissimè et obsoletè tridentatis, in E carinatà quandoque profundè emarginalis, tubo granulato hirto, pilis sæpiùs olanduliferis, intimè cum achænio concreto vel in EL. carinatà articu- Jlatè juncto. Floribus disci mnumeris hermaphroditis tubulosis, 5- dentatis, punctis resinosis vel pilis glanduliferis obsitis. Invoru- CRUM hemisphæricum, imbricatum squamis apice in appendicem magnam sCariosam expansis. IRECEPTACULUM nudum elongato-vel depresso-conicum, vel in E carinatà plano-convexum. Ac diffor- mia concoloria : radin fertilia crassa, turbinato-triangulari-trialata, alis cum pappo coroniformi margine scarioso quandoque rudimen- tario imÔ in I. Broussonetii tantüm dentibus paucis robustis parte interiore notatis, disci pleraque sterilia, compressiuscula ancipitia bialata!, alis lateralibus cum pappo coroniformi marginè scariosis. Surrrurices Canarienses vel herba Mauritanica, glabræ vel hirtæ, foliatæ, ramosæ, foliis pnnatifido-pinnatipartitis, in petiolum inte- grum vel dentatum angustatis, pedunculis elongatis, radio albo, disco flavo in [. carinatà radio albo-flavente , disco atropurpureo. Os. Ismeliam meam composui à speciebus quorum achænia disci bialata, radiïftriquetra trialata. Species quæ- vis ver sectionem propriam constituat necesse est. Secrio I. EUISMELIA. C. H. Scaurrz BrPronr. Ismelia, Cass., Dict., xu1, pag. 40, non Less. nec Don qui alias Chrysanthemeas hoc sub nomine intelligunt. Ligu- 1æ 12-14-striatæ, apice profundè emarginatæ vel leviter 3-4-crenatæ, articulatè cum achænio junctæ, nec intimè cum eo concretæ ut in Ismeliis Canariensibus. Receptaculum nudum plano-convexum amplum , 3 lin. et ultrà diametro metiens. Achænia sordidè albentia glabra , radii triangulari-trialata , alis cum pappo brevi coroniformi, margine scariosis , ventrali majori apice sæpiüs in dentem extrorsüm abeunte. Achænia disci compressiuscula bialata, alis cum pappo brevi coroniformi scariosis. 4. Ismelia carinata C. H. Schultz Bipont. (Chrysanthemum carinatum, Schousb., DC., Pr., vi, 65), herba, glabra foliis bipinnati-partitis, lobis linearibus , involucri squamis carinatis, floribus radii albentibus basi flavis , disci supernè atro-purpureis. (272 ) Secrio II, SPHENISME LIA (op, cuneus ob folia cuneala). Achæuia glabra radii 5-alata, alis cum pappo magno coroniformi Scariosis, disci bialato, pappo bidentato, dentibus ex alis orientibus. 2. Ismelia coronopifolia, C. H. Schultz Bipont., foliorum petiolo integro, cuneato, suffruticulus. Secrio III. GRAMMISMELIA (ypœuu, linea ob achænia disci, costato-striata). Achænia radii glabra trian- gularia interruptè 5-alato-costata, pappo interno è dentibus robustis constante ; achænia disci compresso-striato- costata, pappo magno scarioso coroniformi superata. 3. Ismelia Broussonetii, C. H. Schultz Bip., foliorum petiolo pectinato-dentato, suffruticulus. 1. ISMELIA CORONOPIFOLIA. C. H. Scuucrz BironT. I. suffruticulus palmari-spithamæus, glaber, foliis obovatis, pinnatifidis, in petiolum cuneiformem, integrum angustatis, achæniis disci glabris bialatis. Variat : I. ‘Latifolia, foliis obovato-rotundatis è valle Bajameé Teneriffæ, IH. Angustifolia, foliis obovato-lanceolatis è monte Bajamar Teneriffæ. Pyrethrum coronopifolium. Æld., Enum., pag. 904 , ex Webb! in litt. qui specimen auctoris in ejus herbario comparavit mihique benevolè iconem speciminis Willdenowiani bonam transmisit, C1. Willd. verd 1. c. dicit : Corollis radiïi profundè 3-dentatis, floribus Pyrethro grandifloro (Argyranthemi frutescentis var.) duplô minoribus, quibuseum notis etiam icon correspondet. In plantä nostrà sponta- ne ver flores maximi et ligulæ apice subintegræ vel levissimè et obsoletè tridentatæ sunt , quod in icone Webbianä etiam depictum est, Num notæ discrepantes plantæ Willdenowianæ , cujus folia etiam augustiora sunt , culturâ productæ? — Buch, Canar., pagg. 149-165. — Link, Enum. H. berol., vol, 9, pag. 341. — Sprel., Syst. veg., vol. 3, pag. 584, — Sweet, Hort., pag. 191. Pyrethrum grandiflorum. Hort. Paris , 1818, ex DC., 1. c. (Nomen certè aptissimum!) Pyrethrum Broussonetii 8. Choisy, in Buch, Canar., pag. 149? Chrysanthemum grandiflorum ô cuneiforme. DC !, Prodr., vol. 6, pag. 66, ex Webb in litt. Chrysanthemum grandiflorum à C. coronopifolium. Steud. nomencl., vol. 2, pag. 357. Argyranthemum frutescens à cuneiforme. Æ7"ebb!, Icon., tab. 92, cum anal ysi, Argyranthemum coronopifolium. Æ7’ebb !, in tt. Oss. Chrysanthemum foliosum, Brousson., Gat Hort. Monsp., pag. 16 (ann. 1805) , à cl. Webb cum signo? huic subjungitur specieï, quia omnium sit foliosissimum , tantâque foliorum copià onusium, ut vix, nisi plurimis recisis, desiccandum; ex cl. DG., Prodr., vol. 6, pag. 66, Chr.! loliosum, Brouss., Hort. Monsp., 1804, ad Chrysanthemum grandiflorum 7 intermedium (Argyranthemi frutescentis var. grandifloram)}, spectaret et quidem sec. specimen auc- torise Has, In insulis Canariensibus : Broussonet! fide 2 speciminum in herb. Desfont.! à cl. Webb examinatorum ; propè las Costas infra Arucas in Canarià, infra Xénamér ex Buch Canar., pag. 169; in jugis occidentalibus Tencriffæ Oceano conversis, quibus Buena Vista à valle Teno seprratur. Legimus in valle Bajamé suprà scopulum Monachum dic- wum, sive eZ Frayle mense Februario florentem Webb! in Sched .; in monte Bajamar: (| 246 ) Teneriffæ occidentalis cum Ismelià Broussonetii formam angustifoliam legit Webb! cum icone Willdenowianæ plantæ magis convenientem ; et forsan , si species rite determinata?, in valle Orotava ad marginem sylvarum sec. cl. Berthelot in litt, ad el. Webb. Descr. Surrruricuzus palmari-spithamæus , omnium Chrysanthemearum Canariensium humillimus , glaber, valdè foliatus , foliis carnosis , petiolo integro cuneato, capitulo solitario, pedicello longo nudo insidente, terminatus, vel ramosus , ramis etiam 1-cephalis. Raizoma 4 poll. et ultrà longum , fusi- forme , supernè in ramum divisum unum alterumve in fibrillasque variæ magnitudinis , ligno sordidè albente , cortice brunneä , saltem in statu exsiccato longitudinaliter rugosa. Caucis infernè 5/4-2 lin. diametro metiens , teres , ligno duro , dilutè flavente , medullà centrali percursa , cortice caulis bien- nis argenteo-cinerascente , glabrä , vix suberosä, ætate profectiore brunneä, fissuris longitudinalibus notatä, annotinà dilutè virente. Ramr adscendentes , pauci, Focra mox suprà caulis basin oriuntur, in caulibus annotinis numerosissima , confertissima , 4 1/2-3 1/2 poll. longa , supernè 1/2-1 1/2 poll. lata, obovata, leviter pinnatifida, in petiolum laminæ folii longitudinem subæquantem attenuata integerri- mum, cuneiformem , i. e. basi ipsâ semiamplexicaulem , integrum vel utrinque in dentem extrorso- antrorsum, subscariosum expansum, linearem , acutum , primä fronte vix percipiendum. Utrinque 1-3 pinnarum paria observantur. Pinnæ 1 1/2-10 poll. longæ , 1 1/2-6 lin. latæ, ovatovel oboyato-oblongæ vel triangulares, integræ, pl. verd 2-5 dentibus grossis ovato-triangularibus notatæ. Pinna terminalis apice pl. 3 dentata. Folia inferiora quandoque sunt integerrima , cuneata , et apice tantüm 3-furcato- dentata, media maxima, suprema sæpiüs obversè lanceolata 1/2-1 1/2 poll. longa, supernè 1 1/2-3-4 lin. lata , integra et apice tantüm 3-furcato-dentata. Sæpiüs folia suprema in squamas abeunt lineares, transitum in involucri squamas perficientes , cæterum subcarnosa sunt , glaberrima , dilutè virenti- glaucescentia. Caules, uti jam monui, 1-cephali, vel infernè in ramum unum alterumve divisi, adscen- dentes vel subextrorsi. Petioli, i. e. caulis pars foliis destituta, nudave, in foliis caulinis ex parte absconditi , cum capitulis 1 1/2-3 poll. longi, medullä farcti, graciles , erecti. Cariruza speciosissima , semper erecta , florentia 1 1/2-2 poll. diametro metientia , heterogama. Invozucrum hemisphæricum, 4 1/2 lin. altum , imbricatum , squamarum exteriorum parte foliaceà oblongo-lanceolatà , interiorum oblongä ; squamæ omnes margine et apice plûs minüsve latè fusco-scarios®æ , exteriores margine esca- riosæ vel dentibus scariosis interruptè notatæ, apice verd in scariositatem bilobam, lobis ovatis abeun- tes, interiores margine et præcipuè apice latè scariosæ. Recerracuzum nudum , conicum 1 1/2 lin. dia- metro et altitudine metiens. FLores radii n° 21!, albi , lingulati fæminei , 11 lin. longi. Ligula 10 lin. longa, 2 1/2 lin. lata, 8-striata, striis duabus supernè evanescentibus, apice rotundata vel levissimè et obsoletè 3-dentata, tubus 5/4 lin. longus, granulato-hirtus. Styli rami exserti, glabri, apice rotundato- truncati. Frores disci innumeri flavi , hermaphroditi, tubulosi steriles, 1 1/2 lin. longi, punctis resino- sis adspersi, apice dentibus n. 5 ovato-triangularibus terminati, extüs convexis, intüs concavis, sed non tam insigniter gibbosis ut icon designat. GenirarA inelusa. Styli rami breves apice truncato-penicillati, Antheræ ecaudatæ, appendicibus ovato-oblongis terminatæ , filamenta glabra supernè ovato-incrassata, quod etiam in aliis Chrysanthemeis observavi Canariensibus. Acuænra difformia, dilutè castanea, radii cum pappo 3 lin. longa, superné cum alis 3 lin. lata, 3-angulari-3-alata, compresso-turbinata, alis dua- bus lateralibus, tertià ventrali, scariosis et orig'ne tantüm corneis, achænii diametri dimidiam partem TITI, —(2° SECT.) 39 ( 274 ) latis, supernè in pappum ejusdem texturæ, corneo-scariosum, coroniformi-triangularem, subintegrum, 1 lin. longum expansa. Achænii dorsum convexum, venter alà medianà in plana duo divisus. Inter alam medianam et laterali sæpits flos disci fovetur. Achænia transitum in ea disci perficientia, sunt angus- tiora et sæpiüs tantüm alà unicà (ventrali) instructa , pappo verd magno supernè connivente, Achænia radii intima sæpè abortientia et extima disci turbinato-teretia, exalata, pappo dentato coronata. Achæ- nia disci sterilia rarissimè unum alterumve exteriorum fertile, teretiusculum, 1 lin. et ultrà longa, gla- bra, linearia, complanato-compressa, ancipitia, utrinquè latè alata , alis, cum pappo brevi utrinque in cornua vel dentes duos cum alis confluentibus vel ex iis ortis, scariosis. EXPLICATIO TAB. 92 0, (Ærgyranthemi frutescentis à cuneiformis. WVebb!) N.-B. y. — Argyÿranthemi frutescentis var. grandiflora. 1. Ismelia coronopifolia mag- nitudine naturali. 2. Folium magnitudine naturali. 3. Achænium radii cum flore , Sicut omnes partes sequentes , auctæ. 4. Achænium disci cum flore cujus dentes hic nimis gib- bosi. 5. Flos disci longitudinaliter sectus. 6. Styli rami. 7. Achænium radüi!, nimis qua- drangulare. 8. Achænii disci sectio transversalis. 9. Achænïi radii sectio transversalis. 2, ISMELIA BROUSSONETII. C. H. Scauzrz Biponr. I. suffruticulus spithamæo-pedalis, glaber vel hirtus , foliis obovato-oblongis, profundé pinnatifidis, in petiolum dentatum angustatis, achæniis disci striato-costatis, bialatis. Chrysanthemum pinnatifidum. Broussonnet !, herb. ex Webb in litt. Chrysanthemum Broussonetii. Balb!, Cat. H. taurin. (1810), pag. 20 (non Persoonii quod Stigmato- theca lacera mihi). — DC!, Prodr., vol. 6, pag.66 , exclusa forsan var. 6 parviflorâ , mihi dubiâ, — Steud. nomencl., vol. 2, pag. 356. Pyrethrum Broussonetii. Choisy, in Buck, Canar., pag. 149 , exclusâ var. 2. — S prel,, Syst. vez, vol. 3, pag. 584. Pyrethrum adauctum, Link, in Buch, Canar., pagg. 19-181 , ex diagnosi optimäâ sec. specimina Canariensia concinnata , excluso tamen loco natali « Madera » ad Stigmatothecam pinnatifidam mihi spectantem, quam cl. auctor temerè nostrâ cum specie commutavit. Argyranthemum pinnatifidum. /7/ebb!, Ic., tab. 95, fig. 3 , cum analysi, nn. 5-9 (exel. nn. 1, 3 et 4). Has. In regione lauriferà vallis Taoroensis Teneriffæ : herb. Berthelot! in monte Pa- Jjamar Teneriflæ occidentalis : Webb ! in monte Tigayga supra Realexo abundè — 3300 ped. Ad saxorum latera in Barancos suprà S. Ursula ex Buch Canar., pag. 181. Disrris. GEoGR. Stirps Canariensis nec Maderensis. Specimina enim Maderensia quæ sub hoc nomine accepi, ad Stigmatothecam pinnatifidam spectant, quàcum cl, Link in Buch Carar., pag. 149, aliique commiscuerunt,. | (275 ) Desce. SurraurTicuzus spithamæus, pedalis et altior, caule erecto vel adscendente , infernè 1 1/2-2 lin. diametro metiens , teres , sulcato-striatus , ligno albente in luteum vergente, duriusculo , medullä cen- trali farcto, cortice dilutè virente brunneo, dense foliatus, supernè ramosus, ramis in corymbum dispo- sitis. Foria inferiora 4-5 1/2 poll. longa , supernè 1 1/2-2 49’poll, circumferentià metientia , obovato- oblonga, supernè dilatata, infernè attenuata in petiolum alatum , 1-2 lin. latum , lacero-subpectinato- dentatum, dentibus triangulari-lanceolatis, 3-4 lin, longis, ad basin semiamplexicaulem approximatis, supernè majoribus et sensim in pinnas folii supernè pinnatifido-pinnatipartiti abeuntibus, Pinnæ oppositæ vel alternæ, apicem versüs minores, oblongo-lanceolatæ mediæ majores 1/2-2 poll. longæ, 1/4-3/i poll. latæ, a basi ad apicem usquè confertè et inæqualiter dentato-serratæ , dentibus triangula- ribus acutis. Rachis integra v. dentata 2-5 lin. lata. Folia ceterùm tenuia, viridia , infernè glaucescen- tia, nunc glabra, pl. vero plus minüsve pilis hirta, simplicibus, brevibus, crispatis, præcipuè ad costam nervosque paginæ aversæ. Supernè folia minora evadunt , lanceolata, dentata et tandem in squamas abeunt lineares , integras. Ramr ad caulis medium in axi foliorum oriuntur, inferiores iterùm ramosi 5-3-cephali, medii 3-2 cephali, terminales 1-cephali, lateralibus breviores. Pepuncuz 2 1/2-4 poll. longi, infernè folus paucis muniti obovato-lanceolatis, dentatis, supernè sæpiùs in squamas lineares transeunti- bus , supernè nudi , graciles , semper erecti. Capiruza sat speciosa. Invozuerum hemisphæricum , 5 lin. altum, imbricatum, glabrum , squamis exterioribus triangulari-lanceolatis , 2 1/2 lin. longis , viridibus margine fusco-scarioso laterali et appendice magnä, scariosä , sordidè albente irregulariter lacero-den- tatâ , terminatis. Recerracucum depresso-conicum , 3 lin. diametro metiens , 1 1/2 lin. altum. Flores radi lingulati, fœminei n. 21 !albi, 6-9 Lin. longi, ligulâ 5-8 linä. long. 2-3 lin. latä, 8-10-striatä, apice rotundatä. Tubus 5/4 lin. longus subtricostatus, cum ligulæ parte inferiore pilis glanduliferis densè obsitus et cum achænio intimè concretus. Stylus exsertus, ramis oblongis, glabris, apice rotundato- subtruncatis. FLores disci hermaphroditi flavi, pilis glanduliferis densè obsiti , 2 lin. longi, apice 5- dentati, dentibus ovato-triangularibus , tubo teretiusculo. Genitalia inclusa, styli rami apice truncato- penicillati. Antheræ ecaudatæ , apice appendice ovato-oblongä munitæ, Acaænra dissimilia : radii ferti- lia, 2 lin. longa, suprà 2 lin. lata, glabra , crassa , turbinato-triangularia , acutè 3-costata v. brevè sub- alata , costis lateralibus sæpè in alam partialem expansis, cost intermediä acutä , sæpè alatâ , alâ den- tata apice in dentem robustum , linearem , acutum , antrorsüm protracta, secundum quem 2-3 adhüc observantur dentes minores pappum dimidiatum ventralem efficientes. Emsryo cuneatus , basin versüs acutus , supernè rotundatus. Achænia iis disci proxima sæpiüs adhüc fertilia sunt 4-5-angulari-costata, vel compressiuscula et intüs 1-alata, quasi transitum perfcientia in achænia disci. Pappus eorum etiam tantüm è dentibus nonnullis crassis compositus est. Achænia disci sterilia turbinato-compressa , iis radii multo, graciliora , striato-costata ! 1 1/2-1 3/4 lin. longa , utrinque alata , alis diametrum achænii subæquantibus , à Pasi nervo crasso percursis ! , apice in pappum 2/3 lin. longum , scariosum , coronifor- mem , confluentibus, intimis linearibus striatis , pappo eodem superatis , sed sub-1-laterali. Achænia intima etiam sterilia. EXPLICATIO TAB. 95. (Ærgyranthemi pinnatifidi. Webb) 1. Argyranthemum Webbii, C. H. Schultz Bip. 2 et 4. Sligmatotheca lacera, C. H. Schultz ip. 3. Ismelia Broussonetii magnitudine naturali. 5 et 9. Ismeliæ Broussonetii analysis, partibus omnibus auctis. 5. Achænium radii cum flore lingulato. 6 et 7. Achænia disc floribus. 8. Anthera. 9. Stylus floris hermapbroditi. SUBTRIB. VI. ANTHEMIDEÆ. C. M. Scnurrz Brroxwr. O»s. Accedat hüc hujus subtribûs ad normam menm analysis. DIV. 1. CHRYSANTHEMEÆ. DC. C. H. Scuurrz Biron . Receptaculum epaleatum. SUBDIV. II. PYRETHREÆ. C. H. Scuurrz BIponr. Achænia conformia, fertilia vel intima (pauca) sterilia. À Achænia subincurva , minutissima, crassa , sub-5-carinata , Carinis lateralibus et ventralibus , areolä basilart internâ, pappo superatà scarioso, magno, lacero-dentato, in achæniis radii substerilibus majore , vaginæformi. COURRANTIA. C. H. Scnuzrz Bironr. B Achænia recla, turbinato-teretia, 5-carinata, carinis in interstitiis æqualibus dispositis, areola basilari centrali, pappo brevissimo, irregulariter dentato-crenato. PYRETHRUM. Hazrer. Ad Pyrethreas genera sequentia spectant : À. Achænia calva. À Gamolepis, Less.; Psilothamnus, DC.; Coinogyne, DC.; Venesaglia, DC.; Phymaspermum, Less.: Brachanthemum, DC.; Nananthea , DC.; Phalacroglossum * — Leucanthemi , sectio À; Adenachæna » DC.; Villanoya , Lag.; Bra- chymeris, DC.; Oligoglossa, DC. ; Matricaria, Lin. ex parte *. B. Achænia coronata. Egletes, Less., et 6 Leucopsidium, DC.; Xanthocephalum, Willd.; Pyrethrum, Gærtn.: Courrantia *, Rhytidosper- mum *, Gastrostylum *. COURRANTIA. C. H. Scaurrz Brronr. (CH CariTuLum multiflorum, heterogamum, floribus radü lingulatis, foœmineis 1-serialibus, n. 13, disci hermaphroditis, tubulosis, 5-denta- lis. ANTHERÆ- ecaudatæ, appendice oblongä ,obtusâ terminatæ. Srvux rami apice truncato-penicillati. InvorucruM hæmisphriceum , subbi- seriale, squamis subæqualibus, ovato-oblongis, marginem versüs sca- TT 0 OU TETE TC DO ET ENS UT EI Te eee sr serons I (1) Genus dicavi memoriæ cl. Courrant, Helveti, qui plures per annos Orotavæ plantas collegit et hanc, multas- que alias, ad cl. DC. Genevam misit Cf. Buch, Canar., pag. 137. — DC., Mémoire, x, pag. 2. Composite Tab: 95. \ | à / W LR RUE NÉ ": LEE VOIE 4 CE = en =, — : /} NU : / | / = 1 4 | Dex 4 > A PIN 1) = O\ CHE 11074 JU rl # | 7 | lélle picto PTT 74 Lite Chulin rue Picher 7 ; j ï (EDRUE ) riosis. RECEPTACULUM nudum cavum , conico-elongatum , punctatum. ACHANIA minuta, subincurva, turbinato-terelia, striato-costata, areolà basilari internà, sursüm flex, radiüi alba sterilia, disci fertilia, brun- nea, costis carinæ formibus albidis, pl. 5 internis, pappo coronata scarioso, lacero-dentato, in achæniis radit vaginæformi, tubo ligulæ longiore, in achænüis disci tubo proprio breviore, subunilaterali, interno. HErBA annua, glabra, spithamæo-pedalis, virens, ramosa, gracilis, debilis habitu Matricariæ Chamomillæ, Linn. Ozs. Matricaria , Linn., ex parte C. H. Schultz Bip., sec. speciem typicam, Matricariam Chamomillam , Linn., differt à Courrantiä achæniis omninô calvis, convenit verè , achæniis parvis ventre albidè costatis, dorso brunnes- centibus et habitu. Genera affinia, sed distinctissima à Matricaria, DC., Prodr., vi, pag. 50, sunt separanda : 4. Gastrostylum, C. H. Schultz Bipont. (yaothp: venter, et çxuAoc, columna , ob achænia ventre i. e. facie internä columnäâ, suberosä notata.) e Char. gen. Achænia , radii sæpiùs inania, compressa , utrinquè in alam crassam , albam , suberosam expansa, ventre columnä albâ , magnâ , suberosä instructa, et hinc subtriquetra, dorso brunnea, carinis 2 percursa, apice poro glandulifero decoratis. Pappus scariosus coroniformis, in partes 2 divisus (bilobus rectè à cl. MB. vocatus) nempè pariem dorsalem, majorem, ab al ad alam expansam et ventralem minorem , obovatam , columnam ventra- lem coronantem. Species 1ypica : Gastrostylum præcox , C. H. Schultz Bipont. — Matricaria præcox , DC., Prodr., vi, pay. 52.— Chrysanthemum præcox, C. H. Schultz Bip., in Kotschyi pl. alepp. n. 8 (ann. 1845). 2. Rhytidospermum , C. H. Schultz Bipont. (éuriç, l'uga, et omépua, Semen , ob achænia transversè rugosa ut in Picride.) Char. gen. Achænia triangularia , compressiuscula , turbinata (radii quandoque 4-angularia Meuilia) » tricostata, costis albidis, duabus lateralibus , tertià ventrali, brunnea , t'ansversè rugoso-granulata , apice dorsi convexiuseuli biporoso-glandulosa, pappo coronata è margine integro, crasso, albente, brevi constante ejusdem texturæ uti achæ- nii costæ. Receptaculum elongato-conicum , medullà farctum. Species typica : Rhytidospermum inodorum, C. H. Schultz Bipont. — Matricaria inodora, Linn. Generum analysis : À. Achænia minutissima, teretiusculo-subincurva, ventre et lateribus sub 5-carinata, poris glanduliferis ad dorsi apicem destitutis. a. Pappus nullus. — Matricaria. b. Pappus coroniformis. — Courrantia. B. Achænia majora, subtriquetra, apice dorsi biporoso-glandulosa. a. Achænia transversè rugoso-granulata, pappus : margo prominens integer, corneus. — Rhytidospermum. b. Achænia glabra, compressa, utrinque suberoso-et crassè alata, ventre columnä suberosà notata et hinc trique- { N: ( 278 ) tra, pappo coronala scarioso, coroniformi magno bilobo, dorsali majore ventralem multà minoremaltingentem. — Gastrosulum. COURRANTIA CHAMOMILLOIDES. C. H. ScauzTrz BiPponrT. C. sola generis species. Matricaria suaveolens, Buch, Canar., pagg. 150 et 171, non Linn. Matricaria Courrantiana. DC., Prodr., vol. 6, pag. 52. — Webb! Icon., tab. 52. Matricaria pyrethroides. DC., Prodr., vol. 6, pag. 52, ex Webb. , Matricaria pusilla. #}/ild., enum. H. berol., vol. 2, pag. 907, ex C. KochL. c. — Link, Enum. H. berol., vol. 2, pag. 343. — DC., Prodr., vol. 6, pag. 52. Matricaria coronata. Gay. ex Koch, Syn. F1. germ. et hele., ed. 2, pag. 416. Mätricaria Chamomilla. Linn., var. 8 coronata, Boiss., Voy. Esp., pag. 316, ex Webb. Chamomilla meridionalis. C. Koch, ir Linnæa, 1843, pag. 45. — W/alpers, Repert., vol. 2, pag. 636. Manzanilla incolarum. Has. Ad margines sylvarum et in locis, præsertim arboribus vacuis insulæ Tenerife etiam in ruderatis, in Canarià. Webb! et ex cl. Despréaux in insulà Gomerà sec. cl. Webb. Disrrig. GEOGR. Species Mediterranea à Lusitanià ad Orientem usquè disseminatx , immo propé Lutetiam crescens. Descr. Hersa annua, glabra, spithamæa-pedalis, virens, ramosa gracihs, habitu Matricariam Chamo- millam L. referens. Ranix annua, gracilis, perpendicularis, 1/2-1 1/2 poll, longa, supernè 1/2-1 lin. dia- metro metiens, teres, fusiformis , sæpiüs hinc illinc flexa , in ramos ramulosque numerosos more radi- cum annuarum divisa, extüs brunnea, intüs albens. Cauus solitarius, erectus v. decumbens, spithamæo- pedalis, 1/3-1 lin. diametro habens, teres , subfstulosus , gracilis , foliatus , mox suprà basin divaricato- ramosus vel ramosissimus. Fozra pleraque ad ramorum exortum posita , inferiora quandoque ramos, saltèm non evolutos, in axi gerentia, remota, 1-1 3/4 poll. longa, pl. 1 poll. ambitu metientia, rotundo- ovata, pinnatisecta vel sæpiüs bipinnatisecta, pinnis 4-6 lin. longis, 1/6-1/3 lin. latis, obtusiusculis, ad basin (1-2 jugis) approximatis cæterùm remotis, oppositis vel alternis , integris vel dentatis , vel repe- tito-pinnatisectis, dentibus pinnulisve cum pinnis angustè linearibus, rachi integrà , pinnis vix latiore, eandem habente structuram subcarnosam. Supernè folia decrescunt et tandem in squamas abeunt lineares, elongatas, 3-4 lin. longas. Ramr mox suprà basin ad apicem usquè orientes in axi foliorum jam descriptorum, adscendentes, inferiores spithamæi, foliati , apice iterm ramosi , 4-6-cephali , superiores palmares, summi 2 poll. pl. longi, 1-cephali. Peuncuu graciles elongati, cum capitulis 1 1/2-2 1/2 poll. longi, infernè foliolo uno alterove notati , 3-6 lin. longo, angustè lineari , integro vel dente uno alterove instructi angustè lineari. Caprmura iis Matricariæ Chamomillæ L. paulô minora , semper erecta , multi- flora , heterogama. Involucrum 5/4 lin. altum , hemisphæricum , subbiseriale , squamis subæquilongis , ovato-oblongis, dorso carinâ herbaceâ virente instructis, margimem versüs latè hyalino-scariosis, supernè Botanique. Lud , Ré Le d à . Compositae. | i os Ne à nr (1) } Li | Mad £ Spachdez. atrieuri Courrantins D 4 Tinpde Pres PBenard et (€ ( 279 ) appendice scariosâ rotundato-obtusä, minutè et irregulariter dentato-crenatä , terminatis. Centrum carinæ sæpiüs striâ resinosâ percursum est, quod in capitulis defloratis optimè percipitur. Recrracu- LUuM demüm conico-elongatum, 3 lin, altum, infernè 1 lin. diametro metiens , cavum , nudum , puncta- tüm, punctisqué resinosis scatens. Frones radñ lingulati, albi, fœminei, 1-seriales, sub anthesi patentés post anthesin reflexi, pedunculoque accumbentes , n. 13 ! ,2 1/2 lin. longi ; ligula 2 lin. longa, 314 in, . lata, sub-4-striata , apice minutè 3-dentata ; tubus 1/2 lin. longus. Styli rami accumbentes , brevè exserti, punctis resinosis centro muniti. Flores disci aureï, innumeri, hermaphroditi, tubulosi, 3/4 lin. longi, infernè hyalini, apice 4-5-dentati, dentibus 3-angularibus. GEnirazra inclusa. Antheræ ecaudatæ, appendice oblongo-obtusâ terminatæ. Styli rami apice truncato penicillati. Acaæxra munita, 1/4 lin. longa, subincurva, convexitate extüs spectante , turbinato-teretia , striato-carinato-costata , areola basi- lari interna sursum flexa , et faciei inferiori punctorum receptaculi affixa , peripheriæ albida, pappoque coroniformi , cylindrico , apice irregulariter dentato-lacero , scarioso , tubo corollæ longiore superata , persistente ; achænia disci brunescentia ventre et lateribus carinis pl. 5 percursis etiam pappo coronato, scarioso-coroniformi sed breviore subunilaterali interno, 1/4-1/2 lin. longo, tubo breviore. EXPLICATIO TAB. 89. (Matricariæ Courrantianæ. DC.) 1. Planta magnitudine naturali. 2. Achænium radii cum flore, ut parties sequentesauctæ. 3, Achænium disci.cum flore. 4. Idem cum flore longitudinaliter secto. 5. Anthera: 6. Sty- lus floris disci. 7..Achænium disci à latere. 8. Idem à dorso. 9. Receptaculum cum invo- lucro. PYRETHRUM. Haz. Gærtn. — DC.ex parte. # Caprruzum multiflorum, heterogamum, floribus radii lingulatis foe- mineis , 1-serialibus n. 8-13, floribus disci hermaphroditis, tubulosis, 5-dentatis. ANTHERÆ ecaudatæ , appendicibus oblongis, obtusis. Sryu rami truncato-penicillati, InvozucrüuM hemisphæricum, squaimis ob- longo-lanceolatis, carinatis, margine superiore et apice fimbrillato- ciliatis, vix scariosis. RECEPTACULUM convexum, subhemisphæricum , nudum, punctatum. ACHÆNIA conformia, recta, turbinato-teretia , albentia , 5-costato-carinata , in interstiliis punctis resinosis munita, areolà basilari central. Pappus coroniformis, irregulariter dentato- crenatus, brevissimus. Herg perennes (vel suffrutices glabrescenti-pubescentes vel cano- ( 280 } tomentosi non rard punctis resinosis adspersi, caule foliato, ramoso, foliis obovatis, petiolatis, pinnatisectis vel 1-2-pinnatipartitis, pinnis pinnatipartitis, pinnatifidis vel integris, corymbus terminalis com- positus, flores lingulati lactei, disci aurei). Oss. Müc specierum Pyrethri Canariensium analysin subjicio ; omnes ad $ 1 Leucoglossum DG., Prodr., vi, p. 55, spectant : A. Herba perennis glabrescenti-pubescens. — Pyrethrum Parthenium , Smith. B. Suffrutices, ligulis n. 8. a. Glabrescens, foliis pinnatipartitis. — Pyrethrum ferulaceum, Webb! b. Cano-t0omentosum, foliis bipinnatipartitis. — Pyrethrüm ptarmicæflorum, Webb ! 1. PYRETHRUM PARTHENIUM. Suivx. P. herba pcrennis glabrescenti-pubescens , foliis pinnatisectis, segmentis pinnatifido- dentatis, pappo brevi coroniformi-dentato. | Matricaria febrifuga. Brunfels, pag. 246, c. icon. rudi, pag. 249. Matricaria. Trag., pag. 155, cum icone , pag. 156. — Dodon., Pempt., pag. 39 , c. icone. — Lonicer., pag. 232, cum icone rudi. Matricaxia nostras, Lobel., Icon., pag. 751. Matricaria vulgaris , odoratior et flore pleno. C. Bauh., Pin., pag. 133. — Tourn., Inst., pag. 493. — Moris., Hist., pars 3, pag. 82 , sect. 6, tab. 10 , fig. 1. — Mapp., Als., pag. 189. Matricaria vulgè minus Parthenium. J. Bauh., Hist,, vol. 3, pag. 199. Matricaria Gerardi. Raji, Hist., pag. 357. Matricaria foliis pinnatis , pinnis semipinnatis , lacinulis obtusis , floribus umbellatis. Hall, Hist., pag. 357. , Matricaria Parthenium. Linn., Sp. pl, ed. 1, pag. 890 ; ed. 2, pag. 250, — Desrouss., in Lam. Enc., vol. 3, pag. 727. — Mill., Gærtnerlezx., vol. 3, pag, 49. — FI. dan., tab. 674. — Mœnch., Meth., pag. 596. Gmel., FL bad., vol. 3, pag. 478. Matricaria odorata. Lam., F1. fr., vol. 2, pag. 135. Artemisia tenuifolia. Fuchs, cap. 13, tab. 25, c. icone optimé. Artemisia tenuifolia, tenuifolia odorata et tenuifolia flore pleno. Tabern., pag. 28 , cum 3 icontbus , 3 4 et 5. Parthenium. Camer., Epit., pag, 649, c. icone. — Matth., Comment., pag. 651, c. icone. Pyrethrum Parthenium. Smith, F1. brit., vol, 2, pag. 960. — H/ild., Sp. pl., vol. 8, pag, 2155. — Hayne, Arzneigew., vx, tab. 20. — Buch, Canar., pagg. 150 et 181. — Sprgl., Syst. veg., vol. 3, pag. 586. — DC., Prodr., vol. 6, pag. 58. Chrysanthemum Parthenium. Pers., Syn., vol. 2, pag. 462. — Koch, Syn., ed. 1, pag. 319 ; ed. 9, pag. 418. ( 281 ) Has. In sylvà versüs Agua Manza ex Buch I. c. Verôsimiliter introducta et pro tem- pore tantüm indigena facta, cm planta, ceterüm cuilibet notissima , à nullo alio in insulis Canariensibus neque lecta nec indicata sit. Disrris. GEocr. Herba Europæa à Junio in Augustum florens in ruderatis, muris, locis sylvaticis, petrosis hinc indè, num ubiquè verè indigena ? Patribus emenagogum erat valdo- perè laudatum, nunc obsoletum et tantüm in medicinà veterinarià adhibitum. Oss. In hortis ob florescentiam diuturnam frequenter obvia, præcipuè forma flore pleno. Pretereà formæ floribus omnibus tubulosis et foliis crispis observatæ. 2. PYRETHRUM FERULACEUM. Wars! (fcon., tab. 110.) P. suffruticulosum , glabrescens, foliis ovato-oblongis, pinnati-partitis, pinnis angustè linearibus, subintegris, rachide integrà. Has. In Canariæ rupibus elatis propé oppidulum Goyedra : Despréaux! Disrris. cEoc. Surps archipelagi Canariensis. Descr. Species viva pulcherrima ex Despréaux ! in litt. ad cl. Webb! glabrescens. Cauzirs fruticulosus, pedalis et altior, erectus, teres, foliatus , supernè in corymbum compositum solutus, ligno dilutè flave- scente, medullà centrali farcto , dulciusculo, cortice caulis annotini dilutè flavescenti-virente , striatà, annorum præterlapsorum sordidè cinerascente, suberosä, rimis longitudinalibus fissà. For14 arrecta, alterna conferta, parte caulis inferiore destructa , 1 1/2-2 poll. longa , 1/2-3/4 poll. lata, circumferentiä ovato-oblonga , pinnatipartita , pinnis 3-6 jugis, angustè linearibus , 4-7 lin. longis, 113-2/3 lin. latis, obtusiusculis pl. integris, vel supernè, præcipuè inferiora, dentibus 1-4 linearibus, 1 lin, longis, instruc- tis, et hinc quandoque 1-2-jugo-pinnatipartitis , pinnâ terminali apice trifurcatä. Rachis integra , alata, pl. infernè 1/3, supernè 2/3 lin. lata , infernè in petiolum brevem , alatum, abit. Folia ceterùm sunt viridia, glabra vel juniora cum caulibus tomento fugaci parcè obducta. Cauzrs ad medium in ramos abit in axi folicrum orientes, inferiorum pinnatipartitorum, caulinis proximis similium sed minorum, supe- riorum integrorum et tandem in squamas angustè lineares , integras 2-3 lin. longas , abeuntium, Rami inferiores 4-5 poll. longi, foliati, 4-6-cephali, sequentes 3-2-cephali, centrales 1-cephali. Penuncurr cum capitulis 3/4-1 3,4 poll. longi, graciles, nudi vel squamä unä alterâve, infernè , ad medium aut supernè notati , angustè lineari , transitum foliorum in involucri squamas inferiores perficiente , supernè pan lisper incrassati. CaPiTuLa semper erecta , mediocria , multiflora, heterogama. Involucrum hemisphæ- sicum , subglobosum , i. e. squamis intimis subconniventibus , imbricatum , nudo oculo glabrum , sub lente verô punclis numerosis , fortè resinosis, munitum , albidum in viride vergens. Squamæ oblongo- lineares, valdè convexæ dorsoque carinatæ, ventre concavæ, 1/2-1 1/2 lin. longæ, margine vix scariosæ et minutè irregulariterqué crenato- dentatæ, apice in appendicem scariosam expansæ obtusam , subli- neatam,irregulariter lacero-dentatam. RECEPTACULUM nudum, convexum , 1 lin. diametro metiens. Flo- res marginales n. 8 fœminei, lingulati , 1-seriales , obovato-oblongi , 3 Bin. longi , albi. Ligula 2 1/2 lin. 1. — (2° SECT.) 36 ( 282) longa , 5/4 lin. supernè lata , 4-striata,, apice obtuso obsoletè 3-crenata. Tubus 1/2 lin. longus cum ligulæ dorso subhirtus, pilis brevibus, apice globosis. Stylus exsertus, ramis ovato-oblongis, vix arcuatis. Flo- res disci hermaphroditi, numerosi, lutei, tubulosi , tubo magni diametri , pilis similibus uti ligulæ sub- hirto , 1 lin. longi , apice 5-dentati, dentibus ovato-é-angularibus. Gænirazra subinclusa. Antheræ ecau- datæ, apice appendice oblonga terminatæ. Stylus apice in ramos 2 abiens apice truncatos et parcè penicillatos. Acuzæxra subconformia , 2/3 lin. longa, teretia , columnari-subturbinata , exalata , costata, punctis resinosis adspersa , apice truncata et Panpo brevi scarioso , coroniformi , irregulariter dentato superäta, calloque basilari instructa: EXPLICATIO TAB. 110. Pyrethrum ferulaceum magnitudine naturali, 2-4. Involucri squamæ uti partes sequentes auctæ. 5. Achænium radii cum flore. 6. Achænium disci cum flore. 7. Flos disci longitudinaliter sectus. 8. Antheræ. 9. Stylus floris fœminei cum achænio. 10. Achænium longitudinaliter sectum. 11. Stylus floris hermaphroditi cum achænio. 12-13, Rami styli. 14. Receptaculum cum invelucri squamis. 10. Stylus floris hermaphroditi. 3. PYRETHRUM PTARMICAÆFLORUM. We ! ({con., tab. 111.) P. suffruticulosum , cano-tomentosum, foliis obovato-oblongis, Dipinnatipartitis, pinnulis obovatis etiam in rachide observandis. Has. In rupibus abrupitis præaltæ conv ailis Tigaygæ insulæ Canariæ : Despréaux ! Disreis. GEOGRASLIrPS Canariensis. Descr. Sur ts pulcherrimus , cano-tomentosus. Cauz1s (verdsimiliter plures un è radice) erec- tus , basi adscendens , pedalis et altior, infernè pl, 1 1/2 lin. diametro metiens , teres , sulcato-striatus , ligno dilutè flavente , medullæ tenui cylindro percurso, cortice sub tomento levi , facilè abstergendo , dilutè brunescente instructus, foliatus , simplex , apice in corymbum solutus compositum , polycepha- lum. Fozra conferta, ad 20 à basi ad corymbum usquë, alterna, arrecta, plana, 1 poll. suprà caulis exor- tum pl. destructa , supernè decrescentia et remotiora , inferiora pl..2 poll. longa , supernè 314 poll. lata, circumferentià obovato-oblonga, in petiolum brevem , angustè alatum , 4-8 lin. longum , 12 lin, latum , basi dilatatum , attenuata ; bipinnatipartita, pinnis primariis .5-7-jugis, suboppositis , 3-6 lin, longis , 1/2-2 lin. latis, pinnatipartitis, pinnulis obovatis, integris, vix 1lin. longis, 3-5-jugis, jugis suboppositis. Apice folia pinnulis terminantur 3-5 reliquis paulè latioribus. Rachis 1/2 lin. lata, breve alata, pinnulis hinc indè obsita , integris obovatis suprà descriptis similibus, Supernè. folia , uti jam monui decrescunt , ramea inferiora 3/4-5/4 poll. longa , sed adhùc bipinnatipartita , ramea superiora vero tantum pinnatipar- tita , centrum inflorescentiæ versüs sensim decrescentia ; et tandem in squamas abeuntia , integras linea- res, acutas, 2-1 lin. longas. IrLorescenri4 corymbosa polycephala, Rami exteriores 3-4 poll. longi, 8-12- cephali, in corymbum compositum terminati, ramisequentes breviores, terminales 1-cephali, PEpuncuut TS Compositæ. Tab. 110. — CZ 4 24 207) pret D « ANG Ve \ 1) Non FL Gp ; CEA Compositae 4 B otaniques F Mad? Spuch. del. Lille Cnidon e6 CE ruericher, 7. ( 283 ) cum capitulis 1,2-ferè 1 poll. longi, graciles, esquamosi , rarits squamä unicà notatitransitum in involu- -cri squamas perficiente. Cariruza semper erecta, mediocria, multiflora , heterogama. Involucrum 1 1/2- 1 3/4 lin. altum, hæmisphærico-subglobosum , imbricatum , parce tomentosulum , variegatum , Squamis nempè, triangulari-ovato-oblongis , obtusis , dorso convex6-carinato-pallidis , marginem subscariosum , nudo oculo integrum, sub lente irregulariter crenulatum versüs brunneis. Squamæ intimæ apice appen- dice scariosà irregulariter dentato-lacerâ Sunt munitæ. RecxPracuzum nudum , 1 lin. diametro metiens, convexo-subhemisphæricum, FLores peripheriæ n. 8 lingulati, albidi , fæminei , 3 1/2 lin. longi. Ligula obovata, 2 1/2 lin. longa, obsoletè 4-striata , dorso subpubescens, apice obsoletè 3-crenata , tubo subbia- lato 1 lin. non attingente. Stylus exsertus, bifidus , ramis arcuatis , apice truncatis, glabris. Flores disci numerosi, flavi, tubulosi, hermaphroditi, 1 lin. longi, glabri, 5-dentati, dentibus oblongo-ovatis, obtu- sis. Genrrarra subinclusa. Antheræ ecaudatæ, apice appendicibus oblongis coronatæ. Stylus apice bifidus, ramis rotundato-truncatis vix penicillatis. AcHæn1a subæqualia, columnaria , 3/4 lin. cum pappo longa, teretia, exalata, 5-costata, punctis resinosis adspersa , calloque basilari instructo , apice truncata , et pappo coronata, scarioso, brevi, 1/8 lin. longo, coroniformi , sub-5-dentato, dentibus triangulari-oblon- gis, apice subcrenatis. EXPLICATIO TAB. 111. 1. Pyrethrum ptarmicæflorum magnitudine naturali.-2-4. Involucri squamæ, sicut partes omnes sequentes, auciæ. 5. Achæniüm radit cum flore. 6. Achænium disci cum flore. 8. Anthera. 9. Stylus floris radüi. 10. Stylus floris disci. 11. Achænium. 12. Achænium longitudinaliter sectum. 13. Receptaculam cum involucri squarais. - SUBTRIB. VI. ANTHEMIDEÆ. C. H. Scuuzrz Biron. Appendices antherarum oblongo-ovatæ. Suspiv. I MARUTEZÆ. C. H. Scuuzrz Brronr. Receptaculum parte inferiore nudum, epaleatum, superiore verû paleatum. Maruta. Cass. Maruta Cotula. DC. Suspiv. [I EUANTHEMIDEÆ GENUINÆ. C. H. Scnurrz Biponr. Receptaculum toturm paleatum. a. Achænia calva. & Capitula discoidea. — Diotis. Desf. D. maritima. Poir. 8 Capitula radiata. — Ormenis. Cass. 0. mixta. DC. b. Achænia teretia, saltem.disci 5 costata, et pappo è paleis 5 coronata.. æ Achænia 5-costata, pappo è squamis 5-corneis composito, distinctis. Pyrethri analogon. Gonospermum. C. H. Schultz Bipont. + Capitulum discoideum. (Eugonospermum. C. H. Schultz:Bipont.) G. fruticosum. Less. + Capitulum radiatum (Lugoa. DC:.). G.revolutum. C. H. Schultx Bipont. Achænia obsoletè 5-carinata , pappo à squamis 5 scariosis composito basi concretis. Hymenolepis. Gass. H. Canariensis. C.‘H. Schultz Bipont. ( 284 ) ©. Achænia compressa utrinque alata, pappo brevissimo subcoroniformi coronata. Anacyclus. Pers. 4. clavatus. Pers. Quid sit Achillæa nudicaulis Buch , Canar., 150 et 471, in regione culturæ europææ (1200-2500 ped. super mare) lecta et nomine tantüm nota, me omnesque fugit, cum ne nomen quidem in auctoribus reperiam. MARUTA. Cass. Caprruzon multiflorum, heterogamum. Flores radii ligulati, 1-seria- les, neutri, sine ullo sexûüs rudimento. Ligulæ oblongo-obovatæ, apice obsoletè ct obtusè tridentatæ, tubus bialatus, ecalcaratus, intimè cum achænio effœto juncius. FLores disci hermaphroditi, tubulosi, 5-den- tati, basin ecalcaratam versüs plano-compressi, bialati. Styli rami apice truncali, penicillati, cum antheris ecaudatis inclusi. RecEprAcCu- LUM elongato-conicum, solidum, medullà farctum albidä, parte dimi- di& inferiore nudum, epaleatum!, superiore verd paleis lineari-setaceis , acutis munitum, hincque transitum quasi perficiens inter Euanthemi- deas et Chrysanthemeas. IxvorucruM hemisphæricum, disco bre- vius, subimbricatum , foliolis obtusis, margine scariosis. — ACHANIA robusta , turbinata , 10-costata, plûs minüsve uberculata, calva, infe- riora i. e. partem receplaculi nudam obsidentia diutiùs persistentia quàm superiora inter paleas disposita. Hers# annuæ fœtidæ, Europam, regionem Mediterraneam, insulas Canarienses et Maderam habitantes imd Americam migratæ, subra- inosæ , subpilosæ, foliis bipinnatisectis, lobis lineari-subulatis , apice sæpius 2-3-furcatis, pedunculis elongatis supernè aphyllis, radio floris lacteo demum deflexo, disco aureo. 1. MARUTA COTULA. DC. M. sola generis species. Oss. Variat : Achæniis plüs minüsve tuberculatis, foliis plûs minüsve sectis, lobis latioribus angustioribusve , plüs minüsve hirtis glabrescentibusve , caule decumbente y. erecto , ramosissimo v. 4-cephalo 2 1/2-4-pollicari. Forma caule 4-cephalo in agris Palatinatûs abundè crescit. Forma glabrescens, lobis tenuissimis, achæniis parcè tuberculatis, sed non lævibus. — Maruta Cotula £ lithua- ( 285 ) nica , DC., Prodr., 6, 43. Hanc formam in insulis Canariensibus : Palmä , Teneriffä et Canariä legerunt cll. Webb! et Berthelot. Cotula fœtida. Brunf., Herb. 1, pag. 55 , c. icone Lon& (an. 1532). — Fuchs, Hist., cap. 222 , c. icone optimä , tab. 331 (an. 1542). — Trag., ed. Kyber., pag. 147. — Tabern., Kraeut., b. 1, cap. 14. — J, Bauh., Hist., vol. 3, pag. 16. — Blackw., tab. 63. Chamæmelum sylvestre fœtidum s. Cotula fœtida. Doon., Pempt., pag. 258. Chamæmelum fœtidum. C. Bauh., Pin., pag. 135. — J. Bauh., Hist., vol. 3 , pag. 190. — Chabr., Sciagr., pag. 363, c. ic. copid ic. Fuchsianæ. — Tourn., Inst., pag. 49% (excel. syn. Dodon. — Cotulæ albæ — ad Anthemidem arvensem Linn. spectante), — Bot., Monsp., pag. 451, — Baumg., Trans- syl., vol. 3, pag. 144. Chamæmelum foliis glabris, duplicato-pinnatis, nervo foliaceis ; pinnulis lanceolatis, seminibus exa- speratis. Aall., Hist., vol. 1, pag. 44, n. 104. ; Chamæmelum Cotula. 4/1, Ped., n. 676. — Moœnch, Meth., pag. 605. | | Matricaria, n. 167. Gmel., Sibir., ex Steud. nom. — Hill, vol. 2, tab, 29 (Fœtid Camomile), nimis capillaris ex Hall., Hist., L c. , Anthemis Cotula. Linn., Sp. pl., ed. l.pag. 894 ; ed. 2, pag. 1261. — Lam., Enc., vol. 1, pag. 573. — Lam., ll. gen., tab. 683, fig. 3.— Wild, Sp. pl., vol, 3, pag. 2181. — IPilld., H. berol., vol. d, pag. 911. — Pers., Syn., vol. 2, pag. 466. — Sprgl., Syst. vez., vol. 3, pag. 595. — Gouan., H. Monsp., pag. 451. — Scop., Carn., n. 1092. — Poll, Palatin., vol, 2, pag. 483. — Gmel., Bad. vol, 3, pag. 482. — Koch !, Syn., pag. 376.— Koch !, Taschenb., pag. 274. — Link., H. berol., vol. 9, pag. 345. M. B., FI. taur. caucas., vol, 2, pag. 331 et vol. 3 , pag. 581. — DC., F1. franç., vol. 4, pag. 206. — Lois., F1. gall., ed. 2, vol. 2, pag. 256. — Ait.; H. Kew., ed. 2, vol. 5 , pag. 107. — Engl. Bot., 1972. — Curt., Lond., vol. 2, tab. 179. — F1, dan. tab. 1179. — Schkuhr, Handb., tab. 254, — H ayne, Arzneig., vol. 1, pag. 6. Anthemis fœtida. Lam., F1, fr., vol. 2, pag. 164. Anthemis cotuloides. Raf., an. 1807, ex DC. Anthemis ramosa. Link, ex Less. Syn. comp., pag. 249. — Sprgl., Syst. veg., vol. 3, pag. 598. Anthemis psorosperma. Ten., Viagg. Abruzz., pag. 128? ex DC. Anthemis lithuanica. Bess., in litt. ad cl. DC. Maruta fœtida. Cass., Dict., vol. 29, pag. 174. — Less., Syn. comp., pag. 249. — Iebb, Ie., Hisp., pag. 37. Maruta vulgaris. Bluff. et Fingerh., Com. F1 germ., vol, 2, pag. 392. Maruta Cotula. DC., Proudr., vol. 6, pag. 13. Has. In ruderatis et campis insularum Canariensium vulgaris, e. g. in Canarià , imo in montibus excelsioribus Palmæ et Teneriffæ : Webb! — Num introducta ? Disrris. GEoGR. Planta vulgaris ad vias, in ruderatis et arvis Europæ et regionis Medi- terraneæ , imd Maderæ (ubi etiam Anthemis arvensis Linn. à cel. Webb! lecta) insularum Canariensium im Americæ, ( 286 ) Os. Anthemis fuscata Brot. ob receptaculum ( hemisphærico-conicum) totum 1 paleïs (oblongis scariosis) muni- tum, cum Anthemide DC., Pr., rursüs jungenda. Sterilitas ligularum enim, secundum sententiam meam non sufficit pro charactere generico, licet cl. DC. hanc ob rationem speciem nostram cum Marutà junxerit. Sæpiüs enim in hoc ( Cf. Hall, Hist., 1. c.) aliisque generibus ligulæ planè deficiunt et flos discoideus evadit , quibus probatur ligulas ad essentiam capituli non pertinere, hincque non pro charactere generico salutari posse, ni alii characteres majoris “momenti , uti in Marutä (Cotulä ) receptaculum , .simul adsint. Cel. et acutiss. Webb!, It. Hisp., pag. 37, rectè Marutam fuscatam , DC., Pr., 6, pag. 14, à Marutä, Cass., separat et pro novo genere. — Perideræà fuscatà, Webb, 1. c., pag. 38, proponit. Me judice Perideræa sectionem Anthemidis, DC., Pr., constituit à sectione 4 Candolleanä. — Chamæmelo, Cass. — præcipuè ligulis neutris diversam, Anthemidem fuscatam Brot. in herbario etiam habeo & Cretà : Sieber ! sub nomine Anthemidis ponticæ Willd. DIOTIS. Desr. Cariruzum globosum, multiflorum, homogamum, discoideum. Flo- res omnes tubulosi, 5-dentali, panctis resinosis adspersi, tubo infernè ob telæ cellulosæ dilatationem incrassato, albido, bialato, extüs con- vexo , intùs plano, partem achænii superiorem obtegente, et in aures duos obtusos expanso, quarè nomen genericum. În achæniis radii maxima pars à tubi continuatione obtecta est in interioribus verd ne dimidia achænii pars. Styli rami apice truncato-penicillati, cum antheris ecaudatis inclusi, — InvorucrüuM hemisphæricum , {-seriale, y. subimbricatum, foliolis ovato-oblongis, adpressis, extüs tomentosis, intùs glabris. — Recepracuzum 5/4 lineas diametro metiens, con- vexiusculam imd subhemisphæricum, paleatum. Pare oblongæ. carinatæ, glabræ, supernè tomentosulæ , extùs convexæ, inths conca- væ. ACHÆNIA 1 lineam longa , obovato-turbinata, i. e. supernè dilatata basin versùs angustata, compressiuscula, sub-4-costata, albida, punc- tis resinosis adspersa, calva! HerBa annua, maritima, regionis Mediterraneæ, niveo-tomentosa, spithamæa, pluricaulis, caulibus simplicibus, densè foliatis, foliis alternis oblongis, obtusis, integris , sessilibus, capitulis terminalibus in corymbum compositum dispositis. Flores aurei. Oxs. Diotis, Schreb., Gen. pl., n. 4425, et Eurotia, Adans,, Endlich. gen., n. 4911. (710) 1. DIOTIS MARITIMA. Porn. Gnaphalium. Camer., Epitome, pag. 605, c. icone (an. 1586). Gnaphalium marinum. Lobel., Advers., pag. 201 , c. icone (Cotonaria vulgi, Bombax humilis, petit coton). — Dodon., Pempt., pag. 65, c. icone. — Tabern., Kraeuterb., pag. 780 , c. icone mal. — Ger., Enc., 640. Gnaphalium maritimum. Clus., Hist., pag. 829. — C. Bauh., Pin., pag. 263. — J. Bauh., H ist. vol. 3, pag. 157. — Tourn., Inst., pag. 461, tab. 261. — Raji, Syn., pag. 180. Gnaphalium marinum tomentosum. Lugd. x C. B. Gnaphalium legitimum. Gartn., Fruct., vol. 2, pag. 301, tab. 165. Chrysanthemum perenne gnaphaloides maritimum. Moris., H Fe , vol, 3, pag. 81 , sect. 6 , tab. h, fig.-47. Filago maritima. Linn., Sp. pl., ed. 1, pag. 927. — Mill, Ic., tab. 135. Athanasia maritima. Lénn., Sp. pl., ed, 2, pag. 1182. — Mill., Dict. (n. 6), vol. 1, pag. 311. Santolina tomentosa. Lam., F, fr., vol. 2, pag. 41. Santolina maritima. Linn. MS. in Sp. pl, pag. 1182 , ex Sm. — Engl. bot., tab. 141. — Sm., F1. brit., vol. 2, pag. 860. — Huds., Angl., pag. 356. — Aiùt., H. Kew., ed. 2, vol. &, pag. 518. — Wild, Sp. pl., vol. 3, pag. 1799. — Pers., Syn., vol. 2, pag. 406. — Lois., F1 gall., ed. 2, vol. ®, pag. 231. Otanthus maritimus. Link, in F{, port., vol. 2, pag. 365. — Link, En. H. berol., vol. 2, pag. 312. — Less., Syn., pag. 259. — Sieud. nom., ed. 2, vol. 2, pag. 237. Neesia imaritima. Sprgl. ex Steud. nom. Diotis candidissima. Desf., F1. ail., vol. 2, pag. 261. — Cass., Dict., vol, 13, pag. 295; vol. 25, pagg. 179 et185. — DC., F1. fr., vol. 4, pag. 201. — Ejusd., Prodr., vol. 6, pag. 34. — Del, FI. æg. il, pag. 103. — Visian., PI. æg., pag. 34. Diotis maritima. Poir. ex Steud. nomencl., ed. 2, vol. À, pag. 514. Diotis. Endlich. gen., n. 2650. Has. Ad oras maris arenosas aridissimasque propè Maspalomas insulæ Canariæ : Des- préaux ! in herb. Webb. Distrr8. GEOGR. In arenosis maritimis , rupibus et præruptis aridis crateris Mediterra- nei et Oceani à Lusitanià ad Angliam usquè, nec non in insulis Canariensibus. ORMENIS. Cuss. Cariruzun multiflorum heterogamum. FLores radii lingulati, foæ- minei steriles; ligulæ oblongæ, 5-striatæ, apice dentibus 3 brevibus obsoletis instructæ, demüm reflexæ; tubus bialatus, basi utrinque in cornua 2 brevia, achænïi apicem obtegentia, abiens, cum achænio ( 288 ) inani continuus, Flores disci hermaphroditi tubulosi, 5-dentati, tubo bialato, in cornu oblongo-lanccolatum abiens, achænti partem ante- riorem à basi ad apicem usquè obtegente. GENtTALIA inclusa. Antheræ ecaudatæ. Stylus basi bulboso-incrassatus, ramis brevibus, apice trun- catis penicillatisque. Receptaculum demüm elongato-cylindrico-coni- cum, paleatum, paleis carinatis, inferioribus villosis, à latere compres- sis, achænia involventibus, connatisque, superioribus navicularibus, aculis achænia à dorso subinvolventibus, intermediis transitum quasi facientibus inter utrasque fermas. InvozucruM floribus disci brevius, subbiseriale, squamis oblongo-ovatis, obtusis intimis supernè ciliatis. ACHÆNIA obovata, compressiuscula, exalata, infernè attenuata, glabriuscula, calva. HErBA annua, spithamæa, crateris Mediterranei incola , ramosa, foliis sessilibus, oblongo-lanceolatis, pinnatifidis, pinnis oblongo-lan- ceolatis, subintegris, acutis, pedunculis supernè aphyllis fistulosis, demüm subincrassatis , floribus disci aureis, radii albis, ad baseos par- term internum flavis (hinc nomen specificum ob colorem mixtum), demüm reflexis. 1. ORMENIS MIXTA. DC. Chamæmelum annuum ramosum , coronopifolio , flore mixto. Moris., Hist., pars 3, pag. 86, sect. 6, tab. 18, fig. 15. Chamæmelum lusitanicum latifolium, s. coronopifolio. Breyn., Cent., pag. 149 , tab. 74, — Raji, Hist., pag. 356. Chamæmelum mixtum. Æ4{., Ped., n. 672. Chamæmelum pinnatifidum. Mæœnch , Meth., pag. 605. Bellis pumila crenata agerati æmula , crenis bicornibus asperiusculis. Pluk., Alm., pag. 65 , tab. 17, fig- 4. | Os. Bellis maritima foliis agerati. C. Bau., Prodr., pag. 121, — Ejusd., Pin., pag. 261, ex Gouan, hùc relata, potiùs ob discum , in plantä exsiccatä, viridem aliasque notas, cum Bellide annuâ L. con- venire videtur. | Anthemis maritima lanuginosa annua, foliis crassis , pyrethri sapore , semiflosculis albis, juxtà dis- cum luteis. Mich. gen., pay. 32, tab. 30, fig. 1. Anthemis mixta. Linn., Sp. pl., ed. 1, pag. 894 ; ed. 2, pag. 1260. — Linn., Syst. pl, ed. Reïch., ( 289 ) vol, 3, pag. 861. — Mill, Dict., n. 8. — Gouan., Il., pag. 71. — Wild, Sp. pl., vol..8 , pag. 2477. — Wild., H. berol., vol. 2, pag. 910. — Link, Enum. H. berol., vol. 2, pag. 345. — Pers, Syn., vol, 9, pag. 465. — Sprel., Syst. veg., vol. 3, pag. 592. — Lam., Enc., vol. 1, pag. 575. — Hort. Kew., ed. , vol. 5 , pag. 106. — DC., F1. fr., vol. 4, pag. 204. — Lois., FI. gall., ed. 2 , vol. 2, pag. 255, — Rchb., F1, germ. exc.,.n. 1420. — Buch, Canar., pag. 150. — Steud. nom., ed. 2, vol. 2, pag. 108. Anthemis folis singularibus pinnato-dentatis. Guett., Stamp., pag. 346. Anthemis coronopifolia. #/illd., Sp. pl., vol. 3, pag. 2178. — Pers., Syn., vol. 2, pag. 465. Anthemis hispanica. Balb. ex Sprel. L. c. Zucc. Obs. bot, , vol. 1, n. 99. Matricaria pallida. Poër?, Suppl., vol. 3, pag. 607, ex DC. Ormenis bicolor. Cass., Dict. sc. nat., vol. 33, pag. 355. — Ejusd., OEuvr. phytolog., vol. 2, pag. 39. — Less., Syn. comp., pag. 249. Ormenis coronopifolia. Less., L. c. _ Ormenis mixta. DC., Prodr., vol. 6, pag. 18. — Endl. gen., n. 2615. Has. In insulis Canar., ex Buch, 1. c. verôsimiliter introducta. Cel. Webb speciem hanc non legit in ditione oræ suæ. DisTri8. GE0G. In arenosis præcipuè maritimis, arvis, ripis fluviorum regionis Mediter- raneæ anterioris nempè Lusitaniæ , Hispaniæ, Galliæ, Italiæ et insularum adjacentium copiosè reperilur æstate. Ozs. Sub nomine Anthemidis incrassatæ et maritimæ in herbariis vidi. GONOSPERMUM. C. H. Scaurrz Brronr. Gonospermi sp. Less. DC., et Lugoa DC. Capiruzum multiflorum , homogamum discoideum, floribus omni- bus tubulosis, 5-dentaiis, hermaphroditis , vel heterogamum floribus radii {-serialibus, lingulatis, fœmineis, disci tubulosis, hermaphroditis, 5-dentatis. RECEPTACULUM conicum v. hemisphæricum, paleatum, paleis lineari-lanceolatis vel oblongo-linearibus, convexis v. navicula- ribus. INvOLucRUM turbinato-hemisphæricum, subimbricatum, squa- mis oblongo-lanceolatis, rigidis. ACHÆNIA conformia oblongo-lineari- turbinata, 5-gonocostata (radialia-3-4-sona). Pappus è dentibus rigidis, corneis ovato-lanceolatis, vel lineari-lanceolatis , tot composi- tus est quot angulo achænium habet, nempè 5, raiùs 3-4, inæqua- libus. Frurices vel herbæ suffruticulosæ Canarienses, glabrescentes priùs * A1, — (2° s£cT.) 37 ( 290 ) arachnoïdeo-tomentosæ vel scabro-velutinæ pedales, foliati, corymbo simplici vel composito terminatis foliis, pinnatilobatis vel bipinnati- partitis, floribus flavis, in specie radiatä radio albo. Secrio IL EUGONOSPERAMUM. C. H. ScauLTz BiPoNrT. Capitulum discoideum. Fruticulosus.… SEcTIio dl, ZUGOA. DC. Capitulum radiatum. Herba suffruticulosa. 1. GONOSPERMUM FRUTICOSUM. Less. G. fruticulus demüm glabrescens, discoideus, corymbo composite, polycephalo, foliis subbipinnatipartitis. Tanacetum fruticosum. Buch, Canar., pag. 149 (excel. syn. T. canariensis DC.) et pag. 169 , ex Less. L. c. Gonospermum fruticosum. Less., Syn. compos., pag. 268 , ob capitula plura nec circiter 10-flora, foliorum lacinias infimas cauli adproximatas, notasque alias à cl. Lessingio plantæ suæ adscriptas, cum nosträ vel cum affinibus convenientes. Gonospermum multiflorum. DC !, Prodr., vol. 6, pag. 84 (excel. syn. Gonospermi canariensis Less.). — Webb !, Icon., tab. 99, Coronilla et Corona de la Reyna, Nivariensium, ex Webb in litt. — Faro, ex Buch. Has. Propé Tagananæ ecclesiam goo ped. copiosè in rupibus propè Rambla; magni frutices supra /os Llanos Palmæ observantur ex Buch, Canar., pag. 165. In convallibus et rupestribus siccis regionis inferioris Teneriflæ usquè ad basin regionis sylvosæ e. g. circh portum Orotava : Webb! Olim à cl. Collignon in hortum Paris. introductum , recenter in horto Milfordiensi! é seminibus Webbianis cultum. DistriB. GE0G. Stirps Canariensis Descr. Frurcuzus pedalis et altior, in statu juniore plüs minüsve arachnoideo-tomentosus , dein gla- brescens, adscendens, foliatus, in corymbum compositum solutus. Cauzis pedalis et altior, infernè 5/4-2 lin. diametro metiens , adseendens , cortice dilutè brunneä , longitudinaliter rugosâ , hinc indè cicatricibus à foliorum destructorum insertione ortis notatus , ligno duro , obscurè albente, medullä centrali farcto, densè foliatus, apice ramosus. Four conferta, in lineâ spirali disposita, 1-6 pl. 3-4 poli. longo, 1/4-2 1/2 pl. 1-1 1/2 poll. superné lata, circumferentiâ obovato-oblongo-lanceolata, pinnatipar- tita, pinnis suboppositis, majoribus utrinque 6-7, minoribus totidem , oblongis 1/4-1 1/2 ferè poll. lon- gis , 1/6-1/2 poll, latis , pinnatipartitis , lobis confertis, oblongis, à basi apicemque usquè dispositis , 1-4 lin, longis 1/2-1 1/2 lin. latis , inciso-dentatis, dentibus paucis (1-3) ovato-oblongo-triangularibus, CAT ELEC CET 7 ‘ompositae , Botanique € RE # Lab a ASS tar ‘ te. | AS NS IL 11 DAURE Ep | (9 À £ 2 SC VS 0 ip , NZ Ji 2 NX 7 , 12 # 7 ee Vielle lapide incdà Mad Spach, del: Go T Le Jith: Coulon et cè rue richer, 7 ( 291 ) obtusis rariüs acutiusculis. Rachis 1/2-1 lin. lata , angustè alata , inter pinnas utrinquè lobulo vel pin- nul unicà vel duabus instructa , infernè in petiolum angustata exalatum , sed pinnulis , basin versus decrescentibus, ad basin oblongo-lanceolatis, integris , munitum , basi ipsä ver semiamplexicaulem et integrum. Folia ad caulis partem inferiorem pl. destructa, supernè minora evadunt , ramea inferiora adhüc 1 poll. longa pinnatipartita, pinnis pinnatifidis, sequentia lineari-lanceolata, pinnatifida, suprema angustè elongato-linearia, integerrima, acuta , tandem in squamas abeuntia subalatas , quæ in pedunculis longioribus sæpiùs observantur, Supernè caulis in corymbum abit compositum polycepha- lum 1 1/2-3 4/9, pl. 2 1/2 poll. diametro metientem. Raw: inferiores ad summum 2 poll. longi, pariter in corymbum polycephalum soluti, ad rami medium incipientes , medii breviores , supremi minimi et tandem simplices monocephali. Penuxcur cum capitulis 3 1/2-7 lin. longi , rigidi , nudi v. squamula angustè lineari, acuta, notati, { lin. longa, plùs minüsve pubescentes, GaprrüLa hemisphærica , homo- gama , semper erecta, 5/4-7j4 imo ferè 2 lin. alta, permultiflora. Flores innumeri, hermaphroditi, 1 lin. longi, aurei, tubulosi , punctis glandulosis adspersi, 5-dentati, dentibus sub anthesi patentibus, ovato-triangularibus, obtusis. GEniTazra exserta. Antheræ ecaudatæ , apice appendice ovato-oblonga munitæ, flavo-albentes. Styli rami revoluti , apice truncato-penicillati , obscuri , quandoque purpuras- centes. Involucrum 1 1/2-1 3/4 lin. altum , turbinato-hemisphæricum , subimbricatum , glabrescens, squamis erectis (nonnullis longitudine 1/2-1 lineæ infrà receptaculum pedunculi parti superiori affixis), 1-1 1/2 lin. longis, pl. 1/3 lin. latis, lanceolato-oblongis, obtusis, integris, rigidis, dorso carinatis, primâ fronte glabrescentibus, sub lente verd pubescentibus punctisque resinosis munitis , dilutissimè flavo- virentibus vel obscuriüs tinctis et præcipuè supernè purpurascentibus , apice tantüm paul scariosis et minutè dentato-laceris. Receptaculum totum paleatum , conicum , 1 lin. altum , 2/3 lin. diametro me- tiens. Pazez rigidæ, planæ, lineari-lanceolatæ, acutæ, extimæ obtusiusculæ, albidæ, supernè flaventes dorso convexæ ; carinatæ , glabræ et tantüm punctis resinosis munitæ , 1 5/4 Lin. longæ, 1/6 lin. latæ. Acnænia conformia, 1/2 lin. et ultrà sine pappo longa, oblongo-turbinata, 5-gona, 5-costata, costis albis, interstitiis brunneïs. Pappus persistens, achænii quartam partem metiens, è paleis compositus est n. 5, corneis, erectis, albis , continuationem costarum efficientibus, lineari-triangulari-lanceolatis , subinæ- qualibus , 2-3 nempè sæpiûs aliis minoribus. Achænia interiora sterilia, magis brunnea , pappo magis extrorso. Nectarium insigne, Oss. Geminæ hujus speciei extant formæ : 4. Forma pallida involucro dilutè flavo-virente. 2. Forma obscura involucro obscuro, supernè purpurascente. Gonospermum fruticosum formatio est intermedia Gonospermum revolutum inter et Hymenolepidem cana- riensem, EXPLICATIO TAB. 99. 1. Planta magnitudine naturali. 2. Folium magnitudine naturali. 3. Capitulum, sicut omnes partes sequentes auctæ. 4 et 6. Involucri squamæ. 5. Capitulum sectione verticali divisum., ità ut receptaculi forma observanda. 7. Flos. 8. Flos sectione longitudinali divi- ( 292 ) sus. g. Anthcræ duæ. 10. Achænium cum nectario et stylo. 11. Achænium. 12. Embryo. 13. Achænii seclio transversalis. 2 GONOSPERMUM REVOLUTU M. C. H. Scaurrz Biponr. MS. G. herba suffruticulosa, scabro-velutina , radiata, corymbo simplici , oligocephalo , foliis pinnatilobatis. Anthemis revoluta. Chr. Sm., apud Buch, Canar., pag.. 150 et pag. 165. — Sprel., Syst. veg., vol. 5, pag. 594. i Anthemis fruticosa. Chr. Sm. in litt. ad cel. DC. Lugoa revoluta. DC., Prodr., vol. 6, pag. 14. — Steud. nom., vol, 2, pag. 77. — Endl. gen., n. 2641. Webb !, Icon., tab. 88. Has. Inter Tagananam et mare: Chr. Sm. ex Buch, Canar., pag. 165; in jugis mon- üum Tencrillæ, ad Eurum et Boream conversis , in valle de 4furr, hanc plantam legit olim cl. Berthelot et specimina in herbario suo servavit nec eam loco suo natali vidit cl. Webb. Distris. ckoc. Herba Canariensis suffruticulosa , erecta , scabro-velutina , caule pedali , foliato , corÿymbo simplici terminato, folüs alternis pinnatilobatis , lobis oblongis, obtusis, subintegris, margine revolutis, floribus radii albis, disci aureis. Descr. Ranix perennis. Cauus suffruticulosus , rigidus , erectus , pedalis et ultrà, infernè 2 lineas et ultrà diametro habens, teres , medullà farctus, indumento pubescenti-subtomentoso fugaci obtectus albente, foliatus, apice in corymbum simplicem solutus. For11 radicalia emarcida, caulina in lineä spi- rali disposita, inferiora majora magisque conferta , 5-6 poll. longa , ad medium ferè 2 poll. lata, media circiter 1 1/2 poll. distantia, 3 poll. longa, 1 poll. lata, superiora 1-1/2 poll. longa, 2 1/2-1 1/2 lin. lata, sensim sensimque in bracteas 2-3 lineas longas , integras, lineares, acutas transeuntia , ad inflorescen- tiæ exortum posita. Folia, quæ benè à cl. Link apud Buch, Canar., pag. 150 cum foliüis Ceterach offi- cinarum Willd. comparantur, ceterùm sunt obversè-lanceolata, pinnatilobata , lobis oblongis, basin versüs parvis , Sæpiüsque remotis et interruptis , basi ipsä n. 2-3 confertis, retrorsis, mediis extrorsis, maximis , 9-10 lineas et ultrà longis , 4 lineas latis, crenatis vel subpinnatilobatus , lobulis subcrenatis apice rotundatis, superioribus apicem rotundatum versùs decrescentibus, paulèque antrorsis, OH Due margine, sæpiùs albo , paulo revolutis, utrinque pilis simplicibus obducta , suprà raris, infrà crebris canescentia imÔ subtomentosa. Penuncuzt ad caulis apicem oriuntur n. 4 in corymbum dispositi, 1-cephali, cum capitulis 1 1/2-2 poll. longi, 1/2 lin. circiter diametro metientes, striato-sulcati, infernè squamulä integrâ notati lineari-subalatä , supernè nudi, capitulum versùs paul clavato-incrassati et hic quandoque adhuc squamulà instructi. In speciminibus pinguibus , quale e. g. icon nostra repræ- sentat, in axi foliorum superiorum sæpiüs ramus oritur, 2-3-cephalus, imô in axi foliorum inferiorum Botanique . ; Compositæ . F\ Ne. Sy 2 = — TAN NN Toy lard 74 77/7; /e Hveler ke ‘ Lit Roger à Cl rue hécher: 7. = C:293 ) quandoque ramum vidi 2 1/2 poll. longum, 2-cephalum , pedunculis cum capitulo 1 poll. longis. Gari- rocum multiflorum, heterogamum, FLores peripheriæ 1-seriales , lingulati , femineæ. Ligulæ oblongæ 3 1/2-4 1/2 lin. longæ, 1 3/4-2 lin. latæ, apice tridentatæ, dentibus rotundatis, intermedio breviore. Tubus induratus 1 lineam longus subtetragonus, supernè contractus, infernè dilatatus, punctis nume- rosis adspersus rotundis , ex parte resinosis, Styli basi bulboso-incrassati rami exserti, arcuatè reflexi, apice truncati, vix penicillati. Frores disc: 5/4 lin. longi, hermaphroditi, tubulosi , 5-dentati , dentibus triangularibus, tubo magni diametri, extüs granulato , intùs glabro , infernè corneo-indurato. Sryius exsertüs , ramis arcuatè reflexis , apice truncatis , penicillatisque. ANTHErÆ subexsertæ , n. 5 in tubum coalitæ, ecaudatæ , appendicibus triangulari-lanceolatis , obtusis superatæ. Filamenta glabra imo tubo inserta. Ivorucrum turbinato-hemisphæricum , imbricatum , pauciseriale, floribus disci subbrevius, 3 lineas ferè altum , foliolis oblongo-lanceolatis crassis , 2 lin. longis, 1/2 lin. latis, obtusis , Margine subscariosis, dorso pubescentibus, intimis supernè fimbrillatis. Recepracuzum subhemisphæricum , 3 lineas diametro metiens, medullâ farctum albidä, solidà, paleatum. Paleæ 1 1/2 lineam et ultrà longæ, naviculares , oblongo-lineares, acutæ, stramineæ , infernè granulis paucis, supernè nervo obscuriore mediano notatæ, Acnænia 1 lineam circiter longa , turbinato-linearia, exteriora 3-, media 4-, interiora 5-gona , angulis prominentibus albis , interstitiis brunneis , punctisque resinosis instructis. Necranium insigne. Pappus è tot compositus est dentibus v. cornubus brevibus obtusis , rectis, robustis, quot angulos achænium habet, nempè n. 3-b, in achænüs exterioribus brevioribus, in interioribus longiori- bus et 1/4 lin. ferè longis, sed semper plüs minüsve inæqualibus. EXPLICATIO TAB. 88. 1. Plantæ pars magnitudine naturali. 2. Capitulum cum pedunculi parte superiore auc- tum sicut omnes partes sequentes. 3. Achænium cum florc radii. (Observ. : Nervatura ligulæ hic falsa, cum nervi n. 4! adsint, é quibus 2 intermedii apicem versüs in duas par- tes dividantur et cum proximis infrà dentium apicem confluant.) 4. Achænium radii cum flore. (Obsere. : Nervi cujusvis floris lobi intermedii hic contrà naturam sicut in n. 5 sunt depicti et delendi, laterales vero sub dentis apice confluentes naturæ sunt congrua.) 5. Flos radii sectione longitudinali divisus. 6. Stylus floris disci. 7. Achænium radi cum stylo. 8. Achænium disei cum stylo. g. Capitulum scctione longitudinali divisum. HYMENOLEPIS. Cass. SUBGENUS PENTODON (1). C. H. Scuurrz Bir. CariTuzuM 10-19-florum homogamum , discoideum , floribus omni- bus tubulosis, 5-deniatis, hermaphroditis, rarissimè et nonnisi in (1) Pévre, quinque, et o8ouc, dens. ( 294 ) plantà cultà radiatum, floribus radii lingulatis, foœmineis. REcEPTACU- LUM parvum, conicum, paleatum, palcis oblongis, acutis, convexo- subnavicalaribus. InvoLucRUM ovatum, imbricatum , squamis coria- ceis, ovato-oblongis. Achænia conformia, lineari-columnaria , obsoletè 5carinata. Pappus brevis à squamis compositus n. 5 oblongo-lanceo- latis, obtusis, basi connatis, scariosis. Fruricuzus Canariensis, slabrescens, priùs arachnoiïdeo-cano-tomen- tosus, pedalis, foliatus, corymbo composito terminatus, capitulis ova- tis subsessilibus, foliis pinnalipartitis in petiolum intesrum angusta- Us, floribus fla vis. Oss. À Gonospermo meo affini jam habitu differt, prætereä, achæniis parvis lineari-columnaribus, pappo scarioso è& dentibus 5 constante ovato-lanceolatis basi connais, pedunculis brevissimis, capitulis subsessilibus, parvis lan- ceolato-oblongis, foliis in petiolum integrum attenuatis. 1. HYMENOLEPIS CANARIENSIS. €. H. Scauzrz BiponT. H. receptaculo conico, capitulis-10-20-floris , pappo 5-dentato, capitulis ovato-oblongis, subsessibus, loliis pinnatipartitis in peticlum integerrimum basi semiamplexicaulem, angustatis. Tanacetum canariense. DC !, Catal, Hort. Monsp., pag. 149 (ann. 1813), è seminibus Broussonetia- nis. — Sprgl., Syst. veg., vol, 3, pag. 486. Tanacetum fruticosum. C. Smith, in litt. ad cl. DC! non Buch, Canar., p. 165 , quod sec. diagnosin cl, Less, à‘speciminibus Buchianis concinnata, ad Gonospermum fruticosum, Less. (Gonospermum multiflorum, DC.) spectat. Forsan à cl. Buch et C. Smith Gonospermum fruticosum Less. et Hymeno- : lepis Canariensis GC. H. Schultz Bip. commixtæ ,ità ut cl. DC. hanc, et cl. Less. illam ante oculos habuerit ? Achillea arborea. Hornem. H. hafn. suppl., pag. 102. Hymenolepis elegans. Cass., Dict., vol. 33, pag. 61. Gonospermum canariense. Less., Syn. compos., pag. 263. Bose elegans. DC!, Prodr., vol. 6, pag. 84. — Webb}, Icon., tab. 97. Gonospermum fruticosum. DC!, Prodr., vol. 6, pag. 84 (non Less. , quod ex diagnosi 1. c. foliis ses- silibus, lacinüis infimis cauli adproximatis, involucris campanulatis biserialibus, capitulis multifloris nec circiter 10-floris ad Gonospermum multiflorum DC, spectat). — #7/ebb!, Icon, tab. 98. Faro. Palmeusium ex Webb. Has. In insulis Canariensibus Broussonct! qui tantüm semina secum attulit (v. folium é semine Broussonctiano ortum, die 20° m. Julit, ann. 1819, in Æort. Monsp., à cl. Bouché- TS ( 295 ) Doumenq! lectum). In rupestribus regionis inferioris insulæ Palmæ, forma a : Webb! In Tencriffa, forma à : Webb ! In insulà Canariä propè prgum Sanctæ Luciæ, forma d inter- media : Despréaux ! Disrris. 6k0G. Fruticulus Canariensis. Descr. Fruricuzus pedalis et altior, foliatus , supernè in corymbum myriocephalum pl..4 poll, dia- metro metientem solutus, junior præcipuè supernè in ramis et pedunculis arachnoiïdeo-cano-tomento - sus, adultus glaber. Cauzis pedalis et ultrà, infernè 5/4-2 lin, diainetro metiens , teres insipidus, cortice dilutè brunnescente, splendente, longitudinaliter rugosä, ligno duro, splendente , albente , medullä cen- trali percurso. Forra in lineà spirali à basi ad ramos usquè confertè disposita , in caulis parte inferiore destructa , 1 1/2-3 1/2 imo in form à 4 pl. vero 3 poll. longa , supernè 1/2-1 poll. lata, circumferentiä oblongo-lanceolata, pinnatipartita, pinnis oblongis, utrinque 6-8 majoribus, 2-4, imô-7 lineas im formä b longis , 3/4-2 1/4 lin. latis, oblongis in formä ? oblongo-lanceolatis , pinnatifidis, pinnulis utrinque 1-6, pl. 3-4 oblongis obtusiusculis integerrimis. Rachis alata , 2/3-1 1/2 lin. lata, in foliis majoribus inter pinnas dente triangulari vel pinnulâ oblongâ munita , infernè in petiolum integrum , folii lamina quadruplô breviorem , basi semiamplexicaulem abiens. Supernè folia evadunt minora, rachis subin- tegra, pinnæ magis integræ et in form à quandoque falcato-antrorsæ. Folia ramea 1 1/2-3/4 poll. longa, lanceolata, pinnatipartita pinnis oblongis et rachide integrâ, tunc evadunt lineari-lanceolata, dentata, tandem per lineari-lanceolata integerrima in squamas lineari-subulatas abeunt. Rami in axi foliorum jam descriptorum in caulis parte superiore oriuntur, inferiores 3-4 poll. longi , parte inferiore foliati, supernè in corymbum compositum soluti. Pedunculi brevissimi, ad sammum 1/2 lineam longi, rigidi. Caprruza subsessilia, semper erecta, ovata, 12-19-flora, ovato-oblonga , 1 1/2-2 lin. alta, homogama rariüs in speciminibus cultis radiata, radio fœmineo. Invorucrus 5/4 lin. altum, ovatum, imbricatum , pallidè flavo-virens, glabrescens v. pubescens, squamis coriaceis, dorso convexis, carinatis, inferioribus ovatis, acutis, mediis ovato-oblongis , obtusis, intimis oblongis apice subscarioso irregulariter dentatis. Receptaculum parvum 1/4 lin. diametro metiens, conicum, paleatum. Pare 1 lin. longæ ,rigidæ , ob- longæ , dorso convexo-subnaviculares, carinatæ , acutæ , supernè scariosæ et paucidentatæ. Flores her- maphroditi , flavi, 1-5/4 lin. longi, tubulosi, glabrescentes v. punctis raris subresinosis præcipuè in formä & muniti, 5 dentati, dentibus sub anthesi patentibus, triangulari-ovatis obtusis. Rarissimè in plantä cultä flores marginales , fæminei , lingulati ex DC. Pr. 6, 84. Genrrarra exserta. Antheræ ecau- datæ appendicibus ovato-oblongis obtusis coronatæ. Styli rami arcuati apice truncato-penicillati. Achæ- nia conformia, gracilia, lineari-columnaria, 1/2 lin. longa, brunnescentia, carinis 5 percursa obsoletis, longitudinalibus, albentibus. Parpus persistens, 1/6 lin, longus, squamis compositus 5 oblongo-lanceo- latis, scariosis, basi connatis, sordidè albentibus. Formæ sequentes distingui possunt : a. Vulgaris , foliorum lobis abbreviatis, latioribus, obtusiusculis, floribus et achæniis punctis resinosis parcè adspersis, capitulis pauld majoribus (è Palmä). b. Elegans, foliorum lobis elongatis angustioribus, acutiusculis, floribus et achænii punctis resinosis magis adsper- sis, capitulis pauld minoribus (è Teneriffä). c. Intermedia, formam a cum b jungens (è Canarià). d. Radiata, floribus radii foœmineis lingulatis à cl. DC. in horto Monsp. observata cf. DC., pr., vi, 84. (296 ). EXPLICATIO TAB. 97, Formæ B. (Gonospermt elegantis. Cass.) Oss. Icon hæc à specimine herb, Candolleani ex horto Monsp. sumpta est, figuras 2 à pergamenis Monspeliensi- bus delineavit Heyland , germinationem scilicet et folium : Webb ! in litt. 1. Planta dimidio diminuta', non sat naturalis. 2. Folium magnitudine naturali. 3. Ca- pitulum, sicut partes sub n. 4-0 delineatæ, auctum. 4. Palea. 5. Achænium cum flore, sub pappo contra naturam contractum. 6. Flos sectione longitudinali divisus. 7. Stylus. 8. Re- ceptaculum , achænium cum flore et involucri squamæ intimæ. 9. Achænium. 10. Planta germinans. EXPLICATIO TAB. 98, Formæ A. (Gonosperimi fruticosi. DC.) 1. Planta magnitudine naturali. 2. Capitulum , sicut omnes partes sequentes auctæ. In- volucri squamæ justo magis angustæ. 3. Achænium cum flore. 4. Flos sectione longitudi- nali divisus. 5. Stylus. 6. Achænium. Pappi dentes 7, pro 5 , à me semper tantüm visæ. 7. Capitulum sectione longitudinali divisum. ANACYCLUS. Pers. Carrruzum multiflorum, heterogamum. Flores radii foœminei, steri- les, lingulati. Lingula oblonga, tubus utrinque alatus. Rarissimè fle- res radiüi sunt tubulosi. Flores disci hermaphroditi tubulosi, 5-dentati, dentibus ovato-oblongis, binis post anthesin sæpiüs incrassatis, et reliquis marcescentibus tune longioribus, tubo alato, basi haud apicu- lato. GENITALA inclusa; antheræ ecaudatæ, apice appendicibus ovato- acutis munitæ; styli rami breves, apice truncato-penicillati. Flores centrales pauci (n. 5) sæpè steriles sunt. InvozLucrum disco brevius, subimbricatum squamis oblongis, margine scariosis, apice sæpè in appendicem scariosam, latam, sublaceratam, expansis. RECEPTrACULUM breve conicum, paleatum , paleis complanatis, obovato-trapezioïdes, apice mucronulatis, margine scariosis, sæpè coloratis. ACHAÆNIA com- planata, obovato-triangularia, glabra, radïi inania, ancipitia, alba, NAN SA KI KV 17 SJSN ù Ne ï 2 ds Lg 4 DT F7 à NOTES d AT: M À HULL RE LE < Ps ES Le EX S : ES F: FE RIT D M RNCS LL, eZ 2 Telle laprde zrcrdet 7 \PS LEA Sr 4 > Ss = N RER + à = ES \ \ A SN RE rm IN Nù AN Æf = NO & SE Te 7 + Sù RM RNCS x \ = à RQ NX = Liz FA Lo >= NS Ne « S à à PRE A Xp TT, ST D ASNS = & à HE FC EN dt NS = « Ê Fa Se ÈS NS Re K ÿ (@ omposilae DR TS = ZE Litles Kogercé Ce Htièler, Z ae HIACONMIT 7 ( 297 ) scariositate lat, dimidiam achænii latitudinis partem circiter æquante, marginata, apice utrinque in cornua brevia rotundata expansà , inter quæ pappus observatur brevissimus , subcoroniformis, in dentes pau- cos, circiter n. 5, dilaceratus. ACH4NIA disci fertilia, simili modo for- mata uti achænia radii, scariositate cincta, sed non tam lata uti achæ- nia radü, et eo angustiore quo magis centrum versüs sunt posita, pariler in cornua abeunt apice, inter quæ pappus observatur brevis lacerus, potius uti scariositatis achænium cingentis dilaceratio consi- derandus. HerBæ, pleræque mediterraneæ , annuæ, foliis pinnatilobatis, caule 1-cephalo v. ramoso, ligulis albis flavisque, rarits nullis, disco aureo. 1. ANACYCLUS CLAVATUS. Pers. À. annuus , subvillosus , caule divaricato ramoso, foliis bipinnatisectis, lobis linearibus mucronalis, pedunculis post anthesin clavato-incrassatis, involucri squamis obtusis, scario- sis, ligulis oblongis concoloribus albis, receptaculi paleis supernè obscurè violaceis glabris. Anthemis clavata. Desf., Aül., vol. 2, pag. 287. — Hilld., Sp. pl., vol. 3, pag. 2176. — Hort. Kew.. ed. 2, pol, 5, pag. 106. — HWilld., H. berol., vol, 2, pag. 910.— Spret., Syst, veg., vol. 3, pag. 595. — Loisel,, FI. gall., ed. 2, vol, 2, pag. 255? Anthemis biaristata. Bivon., Cent. pl. sic., 1, tab. 7, ex Link. 1. c. non. DC. Anthemis incrassata. Link, H. berol., vol. 2, pag. 345 ? ex DC. Pr. et hinc Chamæmelum incrassa- tum.— Âoffmans., FI, port., vol. 2, pag. 348. Anacyclus divaricatus. Balb., olim in k. Monsp. ex DG, Anacyclus clavatus. Pers., Syn., vol, 2, pag. 465 (an. 1807). — Link, Enum. h. berol., vol, 2, pag. 344. — DC., Prodr., vol. 6, pag. 16. — Steud. nomencl., ed. 2, pol, 2, pag. 82. Has. In ruderatis parochiæ Sancti Bartholomæi insulæ Lancerottæ. Disrris. GEOG. In arvis regionis Mediterraneæ , nempè Barbariæ et Siciliæ et forsan etiam Galliæ, si enim citatum Lois. hùc spectet. Oss. Anacyclus tomentosus DC. differt ab A. clavato , paleis receptaculi non coloratis apice pilis coronatis, caule non tam divaricato et pedunculis post anthesin minüs incrassatis. In A. clavato enim caulis valdè divaricatus, pedunçuli post anthesin clavato-incrassati , receptaculi paleæ , glaberrimæ, violaceæ ! An species Canariensis à Me- diterraneâ differat? Anacyclum tomentosum DC., habeo è Græcia : Fraas.; et è Gallià propè Monspelium lectum. It. —(2° SECT.) 38 ( 298 ) TRIB. 1F. SENECIONOIDEZAE. C. H. ScaurTz Biponr. Susrtri8. VIL 4RTEMISIEÆ. C. H. Scuurrz Brr. Antheræ ecaudatæ , abbreviatæ !, ovato-oblongæ , appendicibus ovate-lanceolatis , cuspi- dato-subulatis ! terminatæ. Oss. Subtribus, characteribus indicatis, non solum ab Anthemideis, distinctissima. ARTEMISIA. Linn., Bess., DC. (x). CarrruLum multi-vel pauciflorum , heterogamum vel homogamum subdiscoideum. FLORES omnes tubulosi vel exteriores 1-seriales, 2-3- dentati, sublingulati, foœminei, styli ramis exsertis, vel omnes tubu- loso-steriles, submasculi. GENITALIA subinclusa. Antherx abbreviatæ, ovato oblongæ, ecaudatæ , appendice (connectivi antherarum, conti- nuatione) ovato-lanceolatà cuspidato-subulat& ! terminatæ. Styli rami truncato-penicillati. IxvoLucri imbricati, hemisphærici v. ovati squa- mæ margine, præcipuè intimæ scariosæ. RECEPTACULUM nudum vel setis simplicibus, crassis, achæniis pl. longioribus, hispidum. ACHAÆNIA calva, obovata, compressiuscula vel subturbinata (in Absinthio Bess.) glabra. HerpÆ, suffrutices vel frutices habitu proprio, pl. amaro-aroma- ticæ, sæpiùs vermifugæ, omnes ferè hemisphæram borealem habitan- tes, folüs alternis pinnatilobats, capitulis racemoso-paniculatis parvis, floribus flavis, rariüs purpureis. Analysis specierum Canariensium : Sectio I. Scriphidium, Besser. Receptaculum nudum, capitulum homogamum. 4. Artemisia arragonensis. Lam. (capitula 2-5 flora). Sectio II. Abrotanum, Besser. Receptaculum nudum.-Capitulum heterogamum , floribus radii fæmineis , disci her- maphroditis. 9. Artemisia reptans. Chr. Smith (capitulam multiflorum). Sectio HT. Absinthium, Besser. Receptaculum setosum. Capitulum heterogamum, floribus radii fœmineis, disci hermaphroditis, 5. Artemisia canariensis. Less. ( capitulum multiflorum): aa (1) Exclusis speciebus nonnullis e. 8. Artemisià fasciculatà M. B., Besser DC., jam habitu diversà et ad Tanace- tum reyocandâ. 6299 ) 1. ARTEMISIA (SCRIPHIDIUM Bess) ARRAGONENSIS. Lan. À. fruticulus cano-tomentosus, ramosissimus, erectus, receptaculo nudo, capitulis homo- gamis, ovato-oblongis 2-3-floris, subsessilibus, in paniculam?oblongam dispositis, foliorum petiolatorum , 1-2 pinnati-sectorum lobis lineari-filiformibus, obtusis, rigidis ,integris, . Iinvolucro imbricato, arachnoideo-tomentosa. Ogs. Diagnosis sec. specimina Canariensis facta, ab hispanicis aliisque inter alia tomento densiore, diversa. 1. Artemisia arragonensis. Lam., Enc., vol. 1, pag. 269. — Jill, Sp. pl., vol. 3 , pag. 1817. — Pers., S'yn., vol, 2, pag. 409. — Sprgl., Syst. veg., vol. 8, pag. 490.— Bess., Seriph., n. 5. — DC., Prodr., vol. 6, pag. 101.— Boiss., Voy. Esp., pag. 343, tab. 9%. — JF alpers, Repert., vol. 2, pag. 641. Artemisia herba-alba. Asso, F1, arrag., pag. 117, iab. 8, fig. 1 (excel. Hall. syn.), non Clairv. nec DC. Abrotanum mas tenuifolium, latifolium, hispanicum polyspermum. Barrel. Ic., 447. 2. Artemisia valentina. Lam., Dict., vol. 1, pag. 269. — Willd., Sp. pl., vol, 3, pag. 1816, — Pers., Syn., vol. 2, pag. 409. — Sprgl., Syst. veg., vol. 3, pag. 490. Artemisia arragonensis $ valentina. DC., Prodr., vol, 6, pag. 101. Absinthium incanum, minüs, tenuifolium, crispum, hispanicum. Barrel. Icon., pag. 485, Absinthium scriphium hispanicum, flore oblongo. Tourn., Inst., pag. 458. Artemisia æthiopica. Linn., Sp. pl. ; ed. 2, pag. 184 (excel. patriâ), à cl. Willd. L. c. huc refertur. 3. Artemisia ramosa. Smith ! (Webb), in Buch, Canar., pagg. 148 et165, — Sprgl., Syst. veg., vol, 3, pag. 493. — DC., Prodr., vol. 6, pag. 102 (cl. Webb sp. Smith vidit). Artemisia arragonensis y candicans. Bess. in lit. ad cl, DC. Artemisia thuscula. Capan. ex Link apud Buch I, c. 4, Artemisia Sieberi. Bess., S'uppl., pag. 80. — DC!(ex Webb), Prodr., vol. 6, pag. 101. Huic ex diagnosi folia sunt glabra et capitula tuberculata. Artemisia glomerata (S. glomerulata). Sieb., Herb. — Sprel., Syst, veg., vol. 3, pag. 489, non Ledeb. . Artemisia contra. Linn., Mat., pag. 282? cf. DC. L c. 5. Artemisia Billardierana. Bess! (ex Webb), Suppl., pag. 81. — DC., Prodr., vol. 6, pag. 101. Huic caulis adscendens, lobuli foliorum retusi et capitula tuberculata. Incienso. Ganariensium. : 4 : à Ogs. Artemisia inculta Delile, DC., pr., vr, p. 402, on sn cum nostrâ comparatur differt , caulibus & collo lignoso herbaceis, foliorum lobulis lineari-oblongis. Has. In locis siccis, incultis Canariæ à montium planitiebus ad oram usquè maritimam; ubi circàa pagum Æ/dea de San Nicolas maximè abundat : Webb et Berth.! In planitie altà « la Cumbre » Canariæ : Despréaux! In declivis propè /as Palmas Canariæ , propè Mogan , fruticulos speciosos formans ex Buch, Canar., pag. 165. In Teneriffà meridio- pal circa portum Christianorunt : Webb! ( 300 ) Disrri8. GEOG. Fiuticulus regioncs catitiorcs Mediterrineas habitans ab Hispanià ad Orientem usquê, nec non in insulis Canariensibus obvia, Dgscr. Sec. specimina in planitie altâ « la Cumbre » Canariæ lecta. Fruricuzus speciosus, cano-tomen- tosus, rigidus erectus, ramosissimus, capitulis ovato-oblongis, in paniculam oblongam dispositis. Cau- zis erectus pedalis-bipedalis et altior, infernè 2-3 lin. et ultrà diametro metiens, ligno duro flavente, medullà centrali farcto , cortice sordidè cinerascente , in ramis annotinis, sicuti tota planta incano-to- mentosa, tomento è pilis simplicibus crispis contexto, serius glabrescente, brunnescente, splendente et rimis longitudinalibus percursa, ceterüum foliatus , ramosissimus , ramis alternis. Fora incano-tomen- tosa 1/2-3/4 poll. et ultrà longa , supernè circumferentià 2-6 lin. et ultrà lata, ovata, 1-2 pinnatisecta , pinnis 4-1 1/4 lin. et ultrà longis, simplicibus, pl. verd suprà medium trifurcato-sectis, vel in seg- menta 5-6 sectis , integra rariüs bisecta, etcum rachide lineari-filiformi obtusa , rigida , integra. Suprà folii medium utrinque 2-3 pinnæ observantur ; infrà caulis medium rachis in petiolum lineari-filifor- mem abit integerrimum , basi paulisper dilatatum. Rami numerosi, alterni, spithamæi , palmares, rigidi, infernè foliati, supernè in paniculam oblongo-lanceolatam dispositi, 2-4 poll. longam , 1/4-1 1/2 poll. latam. Supernè folia decrescunt et ad ramulos parva , apice trifurcato-secta, suprema tandem linearia , integerrima evadunt. Ramura in racemum subsimplicem 1/4-1 1/2 poll. longum dispositi, infernè foliis parvis instructum , supernè capitulis subsessilibus obsitum. Carrrura in ramulis subsessi- lia,i. e. in ramulis majoribus inferiora sunt subpedicellata , superiora verd sessilia , in minoribus vero, capitulis 2-8 tantüm instructis, omnia sessilia observantur. Capitula ovato-oblonga, subteretia, 5/4 lin. longa, 1/2 lin. diametro metientia , semper erecta , homogama. Ixvoruerum imbricatum , arachnoideo- tomentosum, 5/4 lin. altum , squamis ovato-oblongis, apice rotundatis, margine scariosis , extimis medio foliaceis , intimis ferè totis scariosis, et post anthesin apice conniventibus. RecEpracuzum mini- mum nudum, FLores in capitulo bini, rariüs terni 4/5 lin. longi , tubulosi , glabri, exalati , teretes, apice 5-dentati, dentibus ovato-triangularibus , hermaphroditi. Gemrazra inclusa. Antheræ oblongo- ovatæ, ecaudatæ, basi rotundatæ, appendice subulalä ! coronatæ, e continuatione connectivi re Filamenta glabra. Styli rami breves , erecti, apice truncato-penicillati. Acæænia parva , 1/4 lin. longa, ovata, glabra, calva, areola basilari interna ? Num semper conformia ? EXPLICATIO TAB. 101. 1. Ramus foliosus. 2. Ramulus floriger, ambo magnitudine naturali. 3. Folium cum figuris sequentibus auctum. 4. Rami apex capitulis onustus. 5. Capitulum magis auctum. 6. Involucri foliolum. 7. Flos à latere visus. 8. Idem à dorso visus. 9. Stamen antrorsum visum. 10. Stylus cum stigmatibus. 2. ARTEMISIA (ABROTANUM Bess) REPTANS. Cur. Suiru! À. fruticulus incano-tomentosus, decumbens, receptaculo nudo, capitulis hemisphæricis, . Lis -$. 3 # L » ‘ab. 101. k. À h Rs. rs Es D. 10.0 Mid de ; D à rs = -- RL”: Ve, ll. RP Cay an ses feu ide ct Uarcéhil Up. ine. : f je AT ï Cie CPC GEL CHIC ne 7222 Lüh. de LR yo, rue licher. 7: Le . ee "4 LT PRFRS , : ( 301 ) cernuis , multifloris, heterogamis, floribus radit fœmineis, breve lingulatis, disci herma- phroditis, folits parvis, pinnatisectis, lobis subtripalmatisectis, angusté linearibus. Os. Artemisia hispanica caule erecto differre videtur (cf. Besser Abrot., p. 24). Nostra forsan ejus forma de- cumbens, et ,decumbens potiùs quàm reptans aut radicans vocanda est, nam terræ applicatur solummodô nec radiculas ullas profert. Hæc forma in Hispaniâ et Mauritanià non infrequens est ex cl. Webb , et ejus sententiam (vid. It., Hisp., p. 55). A. hispanicæ synonymiam hic enumerandam esse libenter sequor. 1. Absinthium incanum, lanuginosum , crispo , cristato folio, Barrel., Ic. 433 ,ex-Vaill., Act. Acad., 1719, p. 283, sec. Lam. I. c. Absinthium scriphium hispanicum , flore rotundiore , odove seminis contra. Tourn., Inst., pag. 458. Artemisia hispanica. Lam, (non Jacq.), Ene., vol. 4 , pag. 263. — Sprel., Syst. veg., vol. 3, pag. 490. — Webb, Ii. Hisp., pag. 35. — DC., Prodr., vol. 6, pag. 106. — Bess., Abrot., pag. 93, n. 5. 2. Artemisia reptans. Chr. Smith! (ex Webb), ir Buch, Canar., pagg. 148 et 165. — DC., Prodr., vol. 6, pag. 101. Falso cl. DC. hanc speciem cum Seriphidio conjunxit. — #/ebb, Ie. Artemisia radicans. Chr. Smith, in lit. ad cl. DC. Hüc etiam spectat ex cl. /ebb, It. Hisp., pag. 35. Artemisia pyromacha. ’isiani, FI, lybic., pag. 54, tab. 13, fig. 5. — DC., Prodr., vol, 6, pag. 127. Has. In locis asperis siccissimis regionis inferioris Canariæ : Webb ! Ad urbem de /as Palmas : Chr. Smith ex Buch 1. c. Disrris. GEoGr. Fruticulus præter insulas Canarienses , regionem crateris Mediterranei occidentalem habitans , nempè Hispaniam et Africæ borealis desertum magnæ Syrteos, si synonyma allegata hüc pertineant. Descr. Fruricuzus gracilis, incanus, decumbens, radicans. Rapix è fibris composita est cylindricis, numerosis , 3 poll. et ultrà longis, 1/2-1 lin. diametro metientibus , lignescentibus , ligno dilutè brun- neo, duro, cortice brunnea, saltem in statu exsiccato , rugosa. Cauzes plures è radice oriuntur, decum- bentes, fibrisque, jam descriptis similibus, terræ affixi, graciles spithamæi v. pedales , 4/2 lin. et ultrà diametro metientes , teretes ligno dilutè flavente, medullä centrali percurso , cortice cinereo-brunneä, tomento denso incano , è pilis simplicibus crispulis composito , quasi pelle involuta ; foliati, ramosi, ramis in axi foliorum orientibus. Focr in lineä spirali disposita, approximata, parva , 1/2 poll. circiter longa, circumferentia 2-3 lin. lata , tomento incano munita , pinnatisecta , pinnis 4-3 lin. longis , apice digitato-3-sectis, laciniis et rachide integris , 1/6 lin. latis, angustè linearibus, apice rotundatis. In axi horum foliorum rami oriuntur graciles , filiformes 1/2-4, pl. 1/2-2 poll. longi , in paniculam racemo- sam secundam dispositi i. e. rami omnes lucem versüs tendunt, ut omnia vegetabilia et animalia, licet ingens , et hodiè , sit stultorum copia, qui contrarium optent. Ad basin hi rami foliis confertissimis muniti sunt brevibus, 1 1/2-3 lin. longis , pinnatisectis, pinnis integris vel tridactylis. Mox suprà hæc folia , in axi foliorum parvorum , vel potiüs foliorum 2-1/3 lin. longorum , inferiorum ovato-oblongo- rum, pinnatipartitorum, pinnis parvis ovatis, superiorum crenatorum, suMmmorum integrorum, OVato- oblongorum capitula oriuntur in racemum simplicem, elongatum, 1/2-4 poll. longum , disposita. Carr- ruLa inferiora pedicellis sunt suffulta 4-10 lin. longis, filiformibus , — quibus rarissimè capitulum ( 302 ) accedit accéssorium, breve pedicellatum, — media 1-3 lin. longis, capitula suprema brevissimè sunt pedicellata et summa tandem sessilia. In pedicellis longioribus foliolum unum alterumve observatur parvum, oblongo-lineare. Pedicelli breviores verô sunt nudi, Capitula multiflora, heterogama , cernua, hemisphærica, parva, 1 1/2 lin. diametro metientia. Isvorwcrum depresso-hemisphæricum imbricatum, squamis—1 lin. ferè longis, minutè et inæqualiter margine denticulatis et præcipuè ad apicem rotunda- -tam subciliatis, exterioribus oblongis foliaceis, dorso tomentosulis, margine scariosis — intimis ovatis, ferè totis scariosis, mediis transitum formantibus, carinà foliaceA percursis. Scariositas albido-brunnes- cens. Recerracuzum nudum, 1/3 lin. diametro metiens convexum non ovato-conicum ut DC. 1. c. asse- rit, rubro-brunneum, prominentiis instructum , quibus insidebant achænia. Acmæwia intima sterilia , receptaculo sæpè diutiüs adhærent , quarè sine dubio error Candolleanus producebatur. Fcores flavi, heterogami 1/3 lin. longi, glabri , radiales pl. 2-4 breve lingulati , lingulà 3-dentatä, dentibus obtusis, tubo bialato , fœminei , stylo exserto bifido , ramis glabris ; flores disci hermaphroditi, globosi , tubo alato, companulä globosä, 5-dentatä, dentibus ovato-3-angularibus. Genrazra inclusa. Antheræ ovatæ ! ecaudatæ, appendice lanceolato-subulaté (connectivi continuatione) superata, longitudine achænii, Styli rami truncati , apice penicillati. Flores intimi sæpiüs masculi steriles. Acxzænta obovata , compressius- cula, glabra, brunnea, infernè albentia, callo basilari, sat magno, calva, areol apicali internä, fertilia, centralia sterilia. EXPLICATIO TAB. 102. 1. Planta integra florida. 2. Folium ex parte caulis inferiore. 3. Capitulum demptis flosculis ut appareat receptaculum denudatum involucro cinctum. 4. Involucri squama. 5. Flosculus hermaphroditus. 6. Idem, corollà et staminum tubo ( dejecto) fissis, stylo dempto, 7. Stamina duo flosculi hermaphroditi. 8. Stylus flosculi hermaphroditi. 9. Flos- culus fœmineus (imperfectus). ro. Rlosculi ejusdem styli apex. 3. ARTEMISIA (ABSINTHIUM Bgss) CANARIENSIS. Less. À. frauculus cano-tomentosus, erectus, paniculatus, capitulis erectis , hemisphæricis , pedicellatis, heterogamis , floribus radii fœmineis sublingulatis, disci hermaphroditis, receptaculo setoso, foliis 1-2-pinnatipartitis , pinnis trifurcatis, laciniis obversè lanceolatis. Oss. Art. Canariensis Less. mihi tantm varietas est Art. argenteæ L'Her. — DC., Pr., vol. 6, pag. 120 (v. Sp. à cl. Webb in insulà Maderensi Portu Sancto lectum), notis sequentibus distincta : capitulis vix minoribus, paulè breviüs pedicellatis et hinc vix cernuis, foliisque anticè paulo dilatatis. Artemisia arborescens. Linn., DC., Prodr., vol. 6, pag. 121 , verd capitulis tripld majoribus diversa videtur. Synonymia Art. canariensis : Artemisia argentea. Buch, Canar., pagg. 148 et 164, non L’Her. F ei =) È 7 À & : UK = À NN NS N 7 Er ISA AN NS SN \ S ŸÈ EN ve N Ÿ ES NN ET \ Compositæ y va 7 CC Zphianul 72 7 uhide Jules Rio, rue Âither ÿ C ompos it Botanique Zejhrnd del. Ca analyses fécit. : FA - s ? El ” 70 2 hd nhhilit Clllt ble tait) + Ses. Lith de L'hige rue lacher Je ( 303 ) Artemisia canariensis. Less., in Linnæà 1831, pag. 217 — DC., Prodr., vol, 6, pag. 191. Absinthium canariense. Bess., Abs., n. 4. H\s8. In incultis regionis maritimæ insalurum Canariensium e. g. in Teneriffà et ia Ca- narià : Webb ! In valle 7aoro supra Realexo , supra Guimar, 1600 ped., Baranco secco Teror, versûs Moya Canartæ , 2100 ped. Non apud Mogan ex Buch, Canar., pag. 164. Descr. Fruricuzus spithamæus-sesquipedalis et altior, incano-tomentosus , infernè 1/2 lin. et ultrà diametro metiens , teres infernè cicatricibus foliorum destructorum notatus transversalibus , glabres- cens , i. e. tomento. subdenudatus, cortiçe obscurè cinereë , Hgno albide flavente, duro , medullä cen- trali farcto, aliquos pollices vel spithamam suprà exortum in ramos abiens. alternos adscendentes, infrà foliorum delapsorum cicatricibus notatos , supernè foliatos et in paniculam amplam ovato-trian- gularem 2-4 poll. longum , imô dodrantalem abeuntes, perfoliatam. Forra in line spirali alterna, crassiuscula , tomento albente, & pilis simplicibus crispulis constante , præcipuè paginâ aversä incano- subsericea , 3/4-1 3/4 poll. longa , supernè circumferentià 1/3-1 3/4 poll. lata, 4-2 pinnatipartita , i. e. inferiora sunt bipinnipartita , pinnis 2-3 paribus trifurcato-partitis!, superiora verd 3-fureato-partita , summa indivisa. Supernè enim folia sensim decrescunt, Laciniæ lineari-lanceolatæ, superiores latiores et ferè obovato-lanceolato-lineares , 2-6 lin. longæ , 4/3-1 lin. supernè latæ, integerrimæ, nervo valido mediano percursæ, apice rotundato-obtusæ, Infernè folia in petiolum angustantur 2-5 lin. longum, cuneatum , inferè 1,8, supernè 2/3-1 lin. latum , basi ipsâ vero. paulo dilatatam , integerrimum , uti rachis, cujus partes intrà pinnas positæ simili modo se habent uti petiolus , alatum. Ramr in axi folio- rum jam descriptorum oriuntur, pariter in paniculas ovato-lanceolatas dispositi, infernè foliati , supernè ramulis numerosis obsiti, in axi foliorum simplicium lineari-lanceolatorum , intesrorum orientibus , capitulis 2-11 instructis , in racemum simplicem, subsecundum dispositis. Capitula infe- riora longiüs sunt pedicellata, pedicello gracili , 1-2 lin. longo ,nudo , rariüs squamulâ munito, supe- riora breviüs, suprema subsessilia vel brevissimè tantüm pedicellata. Carrruza hemisphærica , 5/4 lin, diametro metientia, erecta , heterogama , multiflora, Ixvozucrum 1 lin. vix altum : hemisphæricum , imbricatum , squamis inferioribus ovato-oblongis, apice rotundatis, totis foliaceis, tomentosis, intimis ovato-lanceolatis , Obtusis , supernè ad marginem scariosis, medüis transitum formantibus. Recerracu Lu 1/3 lin. diametro metiens, convexum, setis simplicibus , acutissimis , 1/2 lin. longis, crassis , densè obsitum. FLores tubulosi , 2/3 lin. longi, flavi, glabri : radii fœminei , tenues, sublingulati, apice 2-3 dentati, styli bifidi ramis, apice truncatis, florem superantibus, sci amplè tubuloso-campanulati , hermaphroditi apice dentibus 5 triangulari-ovatis terminati. Genirazra inclusa, Antheræ ovato-oblon- gæ, ecaudatæ, appendice lanceolato-cuspidato terminatæ. Styli rami apice truncato-penicillati, AcnzæntA (non penitüs matura) minuta, glabra, turbinata ?, calva. EXPLICATIO TAB. 100. 1. Ramus floridus magnitudine naturali. 2. Folium cum figuris reliquis magnitudine auclæ. 5. Capitulum. 4. Idem meuio longitrorstm sectum ut appareat receptaculum setis ( 304 ) obsitum. 5. Flos masculus sive hermaphroditus. 6. Stamen. 7. Flos fœmineus. 8. Stig- mata. SUBTRIB. III, GNAPHALIEÆ. Less. DC. Antheræ caudatæ. Pappus pl. pilosus s. setaceus. DIV. I CASSINIEZÆ. Less. DC., Prodr., vi, pag. 153. — C. H. Scmucrz Biponr., emend. Capitula non glomerata. Receptaculum totum aut margine paleaceum. SuBD1v. IL FILAGINEZÆ. C. H. Scuuzrrz Biron. Receptaculum margine paleaceum , centro nudum. a. Pappus pilosüs. — Filago Dodon. b. Pappus plumosus — Ifloga Cass. FILAGO DODON. Tourx., excl. spec. nonnullis. — Linn., F1. suec., ed. 2. — GærTN. — DC. — Gifola , Logfia et Oglifa, Cass. — Impia, Xerotium et Achariterium, BLurr. et FINGERHUTH. — Gnaphalii sp. auct. CaprruzuM multiflorum , heterogamum, floribus omnibus tubulosis, peripheriæ pluriserialibus, filiformibus, apice subdentatis, fomineis ; styli bifidi ramis capillaribus, exsertis in floribus intrà paleas, subin- clusis in reliquis, in receptaculi parte epaleatà positis, centralibus hermaphrodito-masculis n. 4-6, apice 4-5-dentatis. RECEPTACULUM par- vum, centro epaleatum, margine paleis pauciserialibus, navicula- ribus, involucri squamas æmulantibus munitum, in F. germanicä verù pluriserialibus, et hinc receptaculum in hâc specie columnari- filiforme. Invorucrum subimbricatum squamis margine et supernè scariosis, dorso lanatis obtusis vel, in F, germanicà, aristato acumina- tis. ACHÆNIA ovato-compressa, parva, granulis albidis adspersa hyali- nis , exteriora inter paleas posita calva, reliqua pappo coronata 1-se- riali, caduco, setoso-denticulato, denticulis basilaribus confertis, extrorsis, mediis arrectis, obsoletis, superioribus erectis. PONT ( 305 ) Her arvenses vel ruderales Europææ, rariùs in Africà boreali vel in Asià occidentali crescentes annuæ, caule gracili, ramoso vel ra- mosissimo, dichotomo vel paniculato, capitulis glomeratis, axillaribus vel terminalibus rariûs lateralibus, foliis alternis, integris, lineari-lan- ceolatis, capitulis parvis, ovato-pyramidatis, floribus inconspicuis, su- pernè flavis. | Oss. Genus distinctissimum à Gnaphalio diversum : Receptaculo margine paleato , paleis primà fronte pro invo- lucri squamis mediis vel internis salutatis, achæniisque inter paleas positis calvis!, et à proximo genere Iflogà : > q P P g pappi setis simplicibus denticulatis, non plumosis. 1. FILAGO GERMANICA. Lin. F. tomentoso-lanata , foliis lineari-lanceolatis vel spathulatis , capitulis glomeratis , glo- merulis polycephalis, rotundatis, axillaribus vel terminalibus, involucri pluri-serialis squa- mis cuspidato-mucronatis, intimis quandoque obtusis. Tvapdhuy s, Gentunculum. Fuchs., Hist., tab. 125! bona. Gnaphalium vulgare. Camer., Epit., p. 606 , c. icone! — ZLobel., Hist., p. 255, c. icone! — Matth, Comment., p. 625, c. icone. , Gnaphalium vulgare majus. C. B., Pin., p. 263. — Moris., Hist., vol. 3, sect. T, tab. 11, f. 10 ; qui etiam vocat : Gnaphalium annuum vulgare, capitulis rotundis, sessilibus, ad angulos floridum:' Gnaphalium germanicum. J. B., Hist., vol. 3, p. 198. — Linn., Sp. pl., ed, À, p. 857. — Wilid., Sp. pl, vol. 3, p. 1894. — Buch, Canar., pp. 150 et 171. Gnaphalium germanicum Fuchsü. Chabr., Sciagr., p. 370, c. icone! Gnaphalium IT vulgare, Tabern., p. 780, c. icone! Gnaphalium decimum. Peter, Herb., f. 10 , ex Linn. — Low childing Cudweed. Petiy., tab. 18, ex Hall. — Forked Cudweed. Hil,, 1ab. 107. Gnaphalium caule erecto , dichotomo , floribus in alis sessilibus, Linn., Lapp., ed. 1, p. 236 ; Suec., ed. 1, p. 244 | Filago sive Impia. Dodon., Pempt., p. 66, c. icone bonâ! eâdem ac Lobelianä. — Tourr., Inst., p. 299. Filago caule dichotomo, corymbo sphærico, angulo sessili. Hall., Hist., n. 158. Filago germanica. Linn., Sp. pl., ed. 2, p. 1311. — Poll, Palat., n. 830, c. descriptione optimä. — DC., Prodr., vol. 6, p+ 247. — Torr, et Gr., F1. North America, vol. 2, p. 432. — Koch, Syn., ed. 2, P. 397. — Gaœrtn., Fruct., vol. 2, p. 404 , 1ab. 166, f. 8. — F1. dan., tab. 997. — Sturm, 1 , 12. — Engl. bot., tab. 946. — Schluhr., Bot. handb., tab. 266, — Sp., Bot., tab, 661. — Hook., Lond., tab. 43, Filago vulgaris. Lamck., FL frang., vol. 2, p. 61. Filago rotundata. Mæœnch, Meih., p. 577. I, —(2° sECr.) 39 ( 306 ) Sylvestris Heliochrysos. Trag., ed. Kyberi, p. 331 , cum icone sinisträ. Gifola vulgaris. Cass., Bull. phil., 1819, p. 143. Tmpia germanica. Bluff: et Fingerh., Germ., vol. 2, p. 349, Præterea synonyma sequentia formas speciei polymorphæ designant : a Filago pyramidata, Linn., Sp. pl., ed. 2, p. 1311, — S'iurm, vol, 3, p. 12. Filago germanica B pyramidata. Gaud., F1. help, vol, 5, p. 253. — DC. L c. Gnaphalium pyramidatum. #/id., Sp. pl., vol. 3, p. 1895. Gnaphalium germanicum 8 pyramidatum. Duby, bot, gall., vol. 1, p. 269. Impia pyramidata, Bluff. et Fingerh., F1. germ,, vol, 2, p. 343. b Filago lanuginosa. Requien , in litt. äd cl, DC. Filago germanica y lanuginosa, DC., L. c. Filago eriocephala. Guss., PI, rar., p. 344, tab. 69, ex DC. Gnaphalium germanicum lanuginosum. Dubr, !, c. c Helichrysum alpinum capitulis inter caulis decursum conglobatis ramosum. Bonann. , tab, 36 ,ex Presl. Filago spathulata. Presl., Delic., p. 99. Filago germanica 9 spathulata. DC, 4 c. d Filago congesta. Guss., in litt, ad cl. DC., Pr., vol. 6, p. 248. Oss. CI. Koch, Syn., ed. 11, pag. 397, involucri squamas intimas 5-4 obtusiusculas,.nervo excurrenté mucronula- tas describit: In forma congesta verd nervusapicem foliorum involucri internorum non attingit, quæ. ideù obtusa evadunt,. Filago germaniça apud nos, in Palatinatu quoad foliorum formam, indumentum et caulis divisionem valdé variat, prætereà : I. Involucri squamæ concolores stramineæ, planiæ indumentum albo-cinereum. — F, gemanica cancolor. IT. Involucri squamæ superæ pulcherrimè purpurascentes , plantæ indumentum viridi-cinereum ; Supernè lanugi- nosum. — F, germanica variegata. Has. In arvis siccis et in ruderatis insul. Canariensium e. g. in Teneriffà, Canarià : Webb ! verôsimiliter introducta sec, dl. Courrant. apud Buch I. c. qui speciem nostram primüm in ditione floræ Canariensis observavit. Os. Formam lanuginosam et spathulatam DC. 8 Teneriffà et congestam è Canarià vidi. Formæ Canarienses in genere pl. folia habent spathulata indumentum densum tomentoso-lanuginosum, et specimina in Canarià lecta sunt pusilla à basi ramosa, ramis decumbentibus, folia habent spathulata et involucri squamas intimas obtusas, demüm stellato-patentes. Disrri8, GEOGR. F. germanica in arvis præcipuë incultis, argillosis et arenosis, rudera- üs, inter stipulas, ad agrorum margines et vias Europæ totiüs usqué ad Tauriam et Per- slam à Junio in Septembrim , in regionibus australibus priüs , floret, In Americam borca- lem etiam migravit ex Torr. et Gr. I. c. et sec. Seubert, FL. azor., pag. 32 , etiam ad vias ins, azoric. Flores et Fayal obvia. In Germania abundaë, ex Atticä habeo à cl. Dr. Fraas. { L | L ; : ( 307 ) 2. FILAGO GALLICA. Linn. F. tomentoso-sericea , foliis lineari-subulatis , infrà capitula glomerata confertis eaque duplé vel triplo superantibus, glomerulis axillaribus vel terminalibus imo sublatéralibus, é capitulis n. 2-8 compositis, involueri pauciserialis squamis apice rotundatis retusis vel inæqualiter dentato-crenatis. Filago minor. Dodon., Pempi., p. 66, cum icone rudi , sed éhatacteristic4 ob folia sumima capitula multo superantia. | Filago germanica major et secundum folia floridum var, Pen. et Lobel., Advers., p. 201, cum icone ! Filago vulgaris tenuissimo folio, erecta. Tourn., Inst. >pe 454. — Faill., Bot. pars, p. 52. Filago florum acervulis insidentibus, foliis filiformibus. Hall, Hist,, n, 156. | Filago gallica. Linn., Sp. pl, ed. 2, .p. 1312, — Pollich., Palat., n. 832. — DC., Prodr., vol. 6 , p. 248. — Koch, Syn., ed. 2, p. 398. Filago filiformis, Lamck., F1. frang., vol. 2, p. 61. Filago tenuifolia. Presl., Delic., p. 101. , Filago umbellata major tenui folio , filo pari. Bornann., tab. Ni, ex Presl. Gnaphalium vulgare tenuifolium, J..B., Hist., pol, 3, p. 459, absque icone, Gnaphalium parvum ramosissimum,.foliis angustissimis polyspenmum, Raj., Hist., P. 296: Gnaphalium vulgare medium, Moris., Hist., vol, 8, sect. 7, tab. 11, fig. . — Petiv., Herb., tab. 48 , fig. 12. Gnaphalium minimum alterum nostras , stœchadis citrinæ foliis tenuissimis. Pluk., Almag.; p. 172, tab. 298, fig. 2. | Gnaphalium gallicum. ZLinn. Sp.ipl., ed. 1, p. 857. — Huds., Angl,, p. 861, — HWilld., Sp. pl., vol. 8, p. 1895. — Buch, Can., pp. 150 et 171,-— Engl. bot., tab. 2369, — Sturm , H. , 38. Gnaphalium ». 307 et1206. Bert, herb. Logfia subulata. Cass., Dict., vol, 27, p. 116. Xerotium gallicum. Bluff. et Fingerh., Fi. germ., vol, 2, p. 844. — Collect, exsiec. F, G. Schultz F1. gall. et germ. exsice., cent, 3 , nr. 8h. O»s. Specimina Canariensia tomento densiore sunt obducta quam Europæa vet pl. basi in -ramos plures divisa decumbentes, densè foliatos. Has. In insulis Canariensibus introducta sec. cl. Courrant apud Buch 1. c.; in T'eneriffà satis vulgaris, in Palmà et verdsimiliter in reliquis insulis : Webb! Disrrts. GEoGR. F. gallica in agris arvisque argillosis vel arenosis Europæ occidentali — australis ab Angliä ad Constantinopolim usqué crescit, prætereà in Maderà , àd vias insul, azoric. Flores et Fayal ex Seubert, FL. azor., p. 32, ad Quillota Chilensium ex Bertero. Epud nos floret à mense Julio in Octobrim in regionibus australibus verd jam à Majo. ( 308 ) 3. FILAGO ARVENSIS. Lin. F. densè albo-lanata, foliis lineari-lanceolatis, acutis, summis capitula glomerata sub- æquantibus, glomerulis lateralibus vel terminalibus, involucri pauciserialis squamis obtu- siusculis, 8 intimis post achæniorum obsoletè granulatorum maturitatem stellato-paten- tibus. Filago alia, Dodon., Pempt., p. 67, absque icone. — Tourn., Inst., p. 454. Filago major alia. Pen. et Lobel, Adpers., p. 201, sine icone. Filago incana tomentosa erecta. f’aill. Act. gall., 1719, p. 391. Filago caule erecto ramosissimo ;‘foliis mollissimis , tomentosis , florum acervis sessilibus in spicas coalescentibus. Æall., Hist., n. 154 Filago arvensis. Linn., Sp. pl, ed. 2, p.319. — Poll., Palat., n. 833, cum descript. bonâ. — DC., Prodr., vol. 6, p. 248. — Kochl, Syn., ed. 2, p. 398. Filago montana. Linn., F1. suec., ed, 2, n. 780 ; non Spec. pl. — #ahlenb., F1. suec., n. 956. — Sv., Bot., tab. 659. | Filago paniculata. Mœnch, Meth., p. 577. Gnaphalium majus angusto, oblongo folio. C. B., Pin., p. 263. : Gnaphalium paniculatum hirsutum. Linn., FI. suec., ed. 1, n. 679. Gnaphalium arvense. Linn., Sp. pl., ed. 1, p. 856. — Wild, Sp. pl., vol. 3, p. 1897, — Sturm , Deuischl., F1., 38. — F1. dan., tab. 1275. Spreading Cudweed. Hül., vol, 3, tab. 107. Oglifa arvensis. Cass., Dict., vol. 35, p. 448. Achariterium arvense. Bluff. et Fingerh., F1. germ., vol. 2, p. 346. Formæ insuper sequentes speciei nostræ adnumerandæ : 8 Lagopus. DC., Pr., vol. 6, p. 249. Filago Lagopus. Steph. apud Wild, Sp. pl., vol, 3, p. 1897, ex Fisch apud DC. L c. Filago alpestris. Presl., Delic., p.100. Helichrysum alpinum minus capitulis in summo papposis. Bonann., tab. 113.ex Presl. L c. Gnaphalium pedunculare. Ten., ind. sem. h. neap., 1830, p. 14, ex Guss. in litt. ad cl. DC. y Cupaniana. DC. L c. , , Gnaphalium Cupanianum, Guss., in lit, ad cel, DC. — Cupani, ed. Bocc., tab. 125. Han. In Tencriffà ex DC. I. c. sed specimen Canariense non vidi. Disrris. ccocr. F. arvensis à Junio in Octobrim floret in arvis arenosis præcipué incul- tis et ad vias totius Europæ et Orientis in Persiam et Sibiriam usquè. In Palatinatu abun- dat, prætereà in Germanià legi propè Erlangam cum optimo Koch ! et propè Ulm : Lech- ler! ; Helvetià , in valle Bien Vallesiæ : Lagger! , in monte magn. S. Bernhardi : Perty!; in Atticà formam 8 Lagopum legit cl. Dr. Fraas! ( 309 ) Oss. 1. Filago montana, Linn. DC., Pr., vol. 6, pag. 248, inter alia differt : foliis caulinis adpressis subimbrica- tis, styli ramis etiam in floribus intrà paleas positis inclusis, achæniis granulis majoribus obsitis, apice granulato- crenato-cristatis. Ons. 2. Filago abyssinica, C. H. Schultz Bipont., in Schimper. It. Abyss., sect. 2,n. 1915 et sine ne, ab affini F. ar- vensi 6 Lagopo differt : caule erecto, digitali-palmari, simplici vel ramoso, glomerulis terminalibus vel axillaribus polycephalis ut in F. germanicà , involucri squamis plerisque acuminatis, foliis cum totâ plantä lanato-tomentosis, lanceolatis, acuminatis, summis ut in F. gallicà glomerulos superantibus. Affinis videtur F, prostratæ, DC., Pr., vol. 6, pag. 249. IFLOGA. Cass. — Fenzz. — ©. H. Scuuzrz Bironr. Trichogyne, Less. — DC, — Chrysocomæ, Gnaphalii, Stœbes, Seriphii, Metalasiæ et Artemisiæ , Spec. auct. Carrrüiüm pluri- vel multiflorum heterogamuin , floribus omnibus tubulosis, exterioribus foœmineis, paucis, inter paleas absconditis, fliformibus, subdentatis, styli bifidi ramis filiformibus, exsertis, arcua- tis, magis speciosis 4-5-dentatis, hermaphrodito -submasculis, stylo nempè breve fisso cum antheris incluso. INvoLucrI imbricati squamæ ovalæ, scariosæ. REcEPTACULUM elongatum , infernè paleatum , paleis involucri squamis similibus , in easque transeuntibus, centro nudum. ACHAÆNIA ovata, compressiuscula , glabra, peripherica i. e. inter paleas posita calva, centralia graciliora, cylindracea, sabgranulata, pappo coronatà 1-seriali, supernè plumoso, infernè nudo vel dentato et basi ut in genere proximo Filagine pl. dentibus vel plumosis paucis con- fertis instructo, horizontalibus. SUFFRUTICES vel herbæ parvæ capenses, unâ specie etiam in Africæ horealis et Asiæ occidentalis oris indigenà, caule pl. ramoso vel ramo- sissimo , rariüs simplici, foliis parvis, integris , alternis, lineari-filifor- mibus, quandoque spiraliter subtorsis, plüûs minüsve tomentosis, dein sæpiüs glabrescentibus, capitulis inconspicuis solitartis vel glo- meratis sæpius in spicam confertam vel interruptam dispositis. — Species 5 caule fruticoso hucusquè sunt cognitæ nempè Ifloga decum- bens, reflexa, seriphioides, laricifolia et radicans à cl. DC. L c. sub Tri- chogyne recensitæ, reliquæ caules habent herbaceos. ( 310 ) 1. IFLOGA SPICATA. C. H. Scuurrz BIPoNT. L herbacea, annua, pygmæa, ad summum digitalis, capitulis multifloris, involucri squa- mis acuminatis, glabris, floribus hermaphroditis, ventricosis, infrà dentes apicis in collum -contracts, achæniis glabris, vel (sub lente) minutissimé granulatis pappi radis infernè den- ticulatis, denticulis basi confertis, longioribus, patentibus. Filago capensis minor spicata. Petiver, Gazophylac., n. 451, tab. 8, fig. 19, ex Willd. Chrysocoma spicata. Forsk., Cat. pl ægypt. 8, nr. 433. Gnaphalium spicatum. 7’ahi., Symb., 1, p. 70. — Willd., Sp. pl., vol. 3, p. 1886. Trichogyne spicata. 7/ebb ! in litt. Gnaphalium verticillatum * ægyptiacum. Pers., Syn., vol. 2, p. 421, cum cl. Vahl. dubitat an sit varietas Iflogæ verticillatæ ? | Trichogyne verticillata. Drége!, Herb, et Docum., p. 98, non Less. Gnaphalium Chrysocoma. Porr., Suppl. vol. 2, p. 807. Gnaphalium cauliflorum. Desf! (ex Webb), F1. aul., vol. 2, p. 267. — Dekl., IN, Fi. eg, p. 25, — Labill., dec. 4, p. 4, tab. 2, fig. 1. — Wild, Sp. pl, 8,.p. 1872. — Pers,, Syn., vol. 2, p. 119. Ifloga Fontanesii. Cass., Dict., pol. 23 , p. 14. — Decaisne, Florula sinaic., p. 27. — Fenzl!, Flora B. Z., 1839, p. 748. — JF/alpers., Repert., vol. 9, p. 648. Trichogyne cauliflora. DC ! (ex Webb), Prodr., vol. 6, p. 266. — Steud., Nomencl., vol.2, p. 701. Gnaphalium Rüpelli. Fresen., Mus. Senkenberg., vol. 3, p. 79, tab. 4, f,1! Gnaphalium ammophila. W/all., Cat. et Herb., n. 2943 ; Comp. 53, ex DC. Has. In rupestribus siccis regionis maritimæ Lancerottæ et Fuertaventuræ nec non in Teneriffà meridionali propè Guimar ad monticulum Montaña de los Guirres. dictum : Webb! et Berth., in Canariâ : Despréaux! Disrrt8. crocr. Ifloga spicata crescit in arenosis Africæ borealis ab insulis Canariis ad Ægyptam usqué e. g. in arenis deserti propè Elhammah regni Tunetani : Desf., Ægypti (Forsk., Delile, Kotschy! æstate 1836, pl. exsicc. à cl. Hohenaker! editæ n. 757); insuper in C. B.S. sec. Petiver et Drége! qui plantam suam propé Aghter de Paurl in collibus arenosis infrà 1000 ped. mense Octobri legil et cum inscriptione Trichogyne verticillata (x) communicavit ; prætereà in Asià occidentali e. g. propè Baruthum Syriæ: Labill.; in Ara- bi petræà ad Hauara Schimper n. 207 ; in montis Sinai valle Rim alt. 3000! mense Majo : Rüppel sec. cl. Fresen. I. c.; in Indiæ orientalis arenosis propè Saharumpore : Wallich. Oss.1. Variat caule 4/4-5 poll. alto , simplici vel basi ramoso ramis decumbentibus , adscendentibus spicà elon- gatà à basi caulis incipiente, confertissimä vel interruptà vel capitatà i. e. apicem caulis tantm coronante, Speci- mina ægyptiaca sunt pygmæa ad summum, poll, alta, caule ramosissimo, rariùs in speciminibus minimis sim— plici, specimen meum capense caulem habet simplicem jam à basi in spicam abeuntem digitum minimum crassam; ( 311 ) specimina canariensia caulem habent 4 1/2-5 poll. altum ramosum, spicam confertam vel interruptam vel capi- tatam. Oss. 2. Ifloga verticillata. — Trichogyne verticillata, Less. — Stœbe cinerea, Zeyher! caulem habet 4 1/2-8 poll. longam, spicam interruptam, capitula 6-flora , floribus 2 foœmineis , 4 masculo-hermaphroditis, achænia dis- tinctè granulata, pappi radios infernè integerrimos, simplices, supernè plumosos, Hüc spectat etiam Ifloga polycan- moides Fenzl. 1. c. sec. specimen à cl. Drége (Comment., pag. 118), in C. B. S, ad Roodezland (inter Nieuwekloof et Slangenheuwel infrà 2000 ped. mense septembri lectum).—Ifloga (Trichogyne, DC., Pr., 6, pag. 266) paronychioi- des , Fenzl. 1. c. caulem habet ramosissimum , pollicarem , involucri squamas obtusiusculas , scarioso-diaphanas , argenteas, flores, uti I. verticillata, hermaphroditas cuneatas, infrà dentes non contractas, achænia velutina (v. sp. à cl. Drége! (Docum., pag. 90), in C. B. $., in locis petrosis ad Zilverfontein, alt. 2000-5000! mens., Septembri et Octobri lectam). DIV. IL HELICHRYSÆ. Less. DC. Prodr., vol. 6, pag. 157. — CG. H. Schultz Bipont emend. Capitula non glomerata, pluri-multiflora, Receptaculum epaleatum. GNAPHALIUM. Lainx. C. H. Scuurrz BiponTr. emend: Gnaphalit et Helichrysi spec. auct. - Carrruzum multiflorum, heterogamum, floribus omnibus tubulosis, radü fomineis, filiformibus, pl. 3-4-dentatis numerosissimis vel 1-se- rialibus, disci hermaphroditis 5-dentatis paucis vel numerosissimis , vel homogamum, floribus omnibus hermaphroditis. ANTHERÆ cau- datæ. InvozucrumM imbricatum, squamis scariosis, discum subæquanti- bus vel radiantibus. REcepracuzum planum, epaleatum, tubercula- tum, tuberculis plüûs minüsye elongatis, centro puncto impresso, cui insidebat achænium, notatis vel fmbrilliferum. ACHÆxIA ovata parva compressiuscula, pl. granulata. Pappus 1-serialis, caducus, denticula- tus, denticulis basi confertis, elongatis, horizontalibus, more Filaginis, imà basi pl. in annulum concretis. HersÆ vel frutices per orbem terrarum dispersæ, pl. capenses, plûs minüsve lanato-tomentosæ, folüs alternis pl. linearibus, integris, ses- silibus vel decurrentibus, capitulis pl, cymoso-glomeratis. ( 312 ) SECTI0 IL EUGNAPHALIUM. C. H. Scuurrz Brronr. MS. Flores fæminei numerosissimi , hermaphroditi pauci. — Gnaphalium. DC. Prodr., vol. 6, pag. 221. 1. GNAPHALIUM LUTEO-ALBUM. Lin. G. lanuginoso-tomentosum, annuuim, caule stricto apice vel à basi ramoso, ramis latera- libus adscendentibus, foliis breve decurreutibus, lineari-oblongis, subundulatis , ar:chnoi- deo- vel densè tomentosis quandoque glabrescentibus, inferioribus spathulato-panduræfor- mibus, superioribus lanceolato-linearibus, supremis apice scariosis , involucri squamis pel- lucido-scariosis , stramineis, obtusiusculis (non acuminatis ut cl. DC. L. c. asserit ) floribus paliidè luteis pl. supernè rubeliis, capitalis aphyllis, terminalibus , rariüs axillaribus, cy- moso-clomeratis, achæniis granulatis. Oss. Specimina Canariensia quandoque folia habent densè Lomentosa, ceterüm nullà notâ essentiali à specimini- bus differunt Europæis. Gnaphalium Plateau If. Clus., Hist., p. 329, cum icone bonä. Gnaphalium majus lato oblongo folio. C. B., Pin., p. 263. — Pluk., Alm., p. 171, tab. 31, f. 16. — Moris., Hist., vol. 3, p. 88, sect. 7, tab. 11, f. 20. Gnaphalium ad Stœchadem citrinam accedens. J. B., Hist., vol. 3, p. 160. Gnaphaliun ad Stœchadem accedens. Chabr., Sciagr., p. 371, c. icone. Gnaphalium luteo-album. Linn., Sp. pl, ed. 1 , p. 851 ; ed. 2, p. 1196. — Poll., Palat., n. 784. — Hort. Kew., ed. 2, vol. 5, p. 14. — Buch, Canar., p.50. — Koch], Syn., ed. 2 , p.100. — Engl. bot., tab. 1002. — F1. dan., tab. 1763. — Siurm, x. 38. Gnaphalium conglobatum. Lamck., F1. franc., vol. 2, p. 64. Gnaphalium Pompejanum. Tenore, Cat. app., p. 19 ; Syll., p. 424, Gnaphalium sphæricum. Perrot. in litt, ad cl. DC. Gnaphalium trifidum. Thunb., FI, cap., p. 652. Gnaphalium luteo-album 8 depressum. Pers., Syn., vol. 2, p. 420. Gnaphalium luteo-album var. incanum. Rich. et Less,, F1, Nov. Zel., p. 237. Gnaphalium Sprengelii. Æook. et Arn., Bot. Beechey, p. 150. — Torr. et Gray, F1. North. Amer., vol, 2 , p. 427. (— Gnaphalium Chilense. Sprgl., Syst. veg., vol, 3, p. 480 ; Less, in Linnwë, vol, 6, p. 525. — Gn. decurrens 8 et Gn. luteo-album: Hook., F1. bor. Amer., vol. 1, p- 328. — Gn. luteo-al- bum 8 occidentale. Nuit. in Trans. Amer. phil. Soc. (n. ser.), 7, p. 403, ex Torr. et Gray). Sed Achænia glaberrima describuntur. Chrysocoma citrina supina latifolia italica. Barrel., Icon., tab. 367. Filago foliis mollissimis, tomentosis, obtusis, umbella convexa, electrina. Hall., Hist., n. 147. Elichrysum sylvestre latifolium , capitulis conglobatis. C. B., Pin., p. 264. — Tourn., Inst., p. 452. Elichrysum conglomeratum. Mœnch., Meth., p. 576. Helichrysum luteo-album. Rchb., F1. germ. exc., n. 1401. ( 313 ) Jersey livelong. Petiv., H. brit,, tab. 18, f. 5 , ex Hall. et Sm.; Collect. exsice. Dicks., H, sice., fasc. 5, 15, ex Sm. | Has. In glarcosis.et torrentium saxetis insularum omnium Canariensinm e. g. in Tene- riffà, Palmâ , Canari : Webb! Num introductum ? Disrris. Ge0GR. Gnaphalium luteo-album in sabulosis humidis præcipué ad fossas vias in agris incultis , glareosis ferè totius orbis terrarum gregariè crescit et apud nos in Ger- manià à Julio in autumnum floret. In omnibus Germaniæ provinciis crescit hinc indé abundë e. g. apud nos in Palatinatu, in Franconià propè Erlangam ubi cum cl. Koch legi, in Silesià : Wimmer ! ; in Italià propé Chiavenna : Dr. Perty ! In insulis azoricis ubique ad vias et in saxis littoralibus sec. Seubert, FI. azor., pag. 32. In Abyÿssinià, in agris novalibus propè Adoam d. 1 Junii formam diffusam , floribus luteis , foliis confertis Leg: cl. Schim- per! Ii., Abyss., sect. 1, n. 175 à, in C. B.S. sat. vulgaris usqué ad alt. 4500-5000 ped. à mens. Januario in Majum : Drége ! Krauss! in Maderà: Webb! Cætera loca natalia apud DC. I. c. confer. SEcrio Il. Flores fæminei pauci 1-seriales, cæteri vel omnes hermaproditi. — Helichrysum. DC. Prodr., vi, pag. 169. SER. I ARGIREYA. $ 5. SPHÆROCEPHALA. DC., Prodr., vi, pag. 174. 2. GNAPHALIUM WEBBIL C. H Scuucrz Bront. MS. G. caule palmari-spithamæo, basi suffruticoso, cum foliis sessilibus , lineari-lanceolatis, inferioribus spathulatis, arrectis, lanuginoso-tomentoso ; capitulis corymboso-cymosis , breve pedicellatis, hemisphæricis, heterogamis , circiter 63-floris , floribus flavis , involucri subradiantis squamis obtusiusculis, stramineis. Helichrysum gossypinum. #/ebb ! in Ie. — Non Gnaphalium gossypinum , Vuit. in Trans. Americ. phil. Soc., (n. ser.) 7, p. 404. — Torr. Gray, Flora of North America , 2 ,p. 428. — W/alpers., Repert.,2, p. 647. — Nomen mutavi ne confusio oriatur. Algodonera. Lancerottensium. Has. In rupibus abruptis Famaræ insulæ Lancerottæ Webb ! nec alibi hucusquè obser- vatum. Specimen in horte Milfordiensi olim cultum etiam benevolentiæ amiciss. Webb debeo. Disrris. GEoGr. Nova est species ritè Canariensis. Descre. Hersa ad basin suffruticosa, cano-tomentosa, palmari-spithamæa, corymbo composito ter- minata, Caurs adscendens, 4-8 poll. altus, pennam corvinam et ultrà crassus, teres, canaliculatus, cor- 1. —(2e secr.) A0 ”" ( 314 ) tice brunneä, ligno dilutè flavente , medullà albente percurso , tomentosus , tomento albo gossypino è pilis elongatis contexto crispulis, simplex vel mox suprà basin in ramos plures abiens subæquilongos, densè foliatus ; folia semiamplexicaulia, infrà confertiora et majora, 2-2 1/2 poll. longa, supernè 3-6 lin. lata, suprà magis distantia et minora, 1/2-4 poll. longa, 3-1 1/2 lin, lata, crassa , integra, plana, lineari- lanceolato-spathulata , infernè pauld attenuata, supernè latiora , apice subacuta , corpusculoque corneo terminata brevi, sicuti caulis utrinque tomento obducta albo gossypino. Suprà medium caulis in corym- bum abit compositum , polycephalum , 2-8 poll. diametro metientem , cujus rami inferiores , pariter corymbo cymoso composito terminati , — poll. longi in axi foliorum lineari-lanceolatorum , 1 poll, longorum , 1-1 1/2 lin. latorum oriuntur, Penrcezn1 in axi foliorum parvorum , apice scariosorum orientes , capitulis breviores , 1-2 lin. longi , tomento gossypino obtecti. Gaprruza semper erecta , spe- ciosa, subglobosa, multiflora , heterogama. Invorucrum hemisphæricum , glabrum , scariosuni, strami- neum, 2 lin. altum, 3-3 1/2 lin. diametro metiens, imbricatum, demüm stellato-patens, squamis plu- riserialibus, 5/4-2 lin, longis, 1/2-3/4 lin. latis, ovato-oblongis, obtusiusculis, dorso convexis , scariosis, exterioribus brevioribus, latioribus et magis obtusis, supernè sæpiüs paulô brunnescentibus , interiori- bus medio plüs minüsve herbaceis, dorsoque convexis, striatis et hinc indè punctis resinosis adspersis, interioribus longioribus, angustioribus et magis elongatis, pallidioribus, albescentibus, apice subradian- tibus. Recepracuzum ultrà 1 lin, diametro metiens, planiusculum , elevationibus tot munitum, quot achænia , rotundatis , in quorum centro punctum obscurius observatur cui achænium erat affixum. FLores flavi, n° 63, tubulosi, glabri, 5/4-1 1/2 lin. longi, radiales filiformes , fœminei , 3-4-dentati, pauci, centrales hermaphroditi, 5-dentati, dentibus ovato-triangularibus , acutis, supernè glandulosis, incrassatis. GENIrALIA subexserta. AnrTerx caudatæ, caudis pilosis, appendicibus ovato-lanceolatis, obtusis, coronatæ. Sryzr rami apice truncato-penicillati, arcuatè reflexi. Acnæn1a 1/4 lin. longa , ovato- oblonga, subcompressa, radii tenuiora , truncata, brunnea , granulis ovatis, pellucidis, crystallinis ad- spersa, pappo coronata 1-seriali , niveo, caduco , è radiis constante 5/4 lin. longis , n, 17-18, dentatis, dentibus confertis, arrectis, supremis magis elongatis, distantibus et arrectis. Ozs. Gnaphalium Webbii affine speciébus capensibus est e. g. Helichryso diffuso, DC., Hel. rotundifolio, Lesse, præcipuè autem Hel. grandifloro, Less., à quo inter alia differt : caule humiliore, magis foliato, foliis angustioribus et longioribus , capitulis heterogamis. EXPLICATIO TAB. 109. (Helichrysum gossypinum. Nob.) 1. Ramus floridus magnitudine naturali. 2. Capitulum prout omnes quæ sequuntur fi- ouræ auctum. 3. Flosculus. 4. Corollæ atque andrœcii tubus Tongiirorsum scissus stami= pibus lateraliter protrusis. 5. Stamen seorsüm pictum. 6. Stylus cum stigmatibus. 7. Achæ- nium. 8. Embryo cotyledonibus arte leviter separatis. 9. Capitulum denudatum medio longitrorsam sectum ut conspiciantur involucrum et receptaculum. Héraresi + Compo sit RDS el 2 SSL a > ( 315 ) SER. II. CHRYSOLEPTDA. $ 17, STOECHADINA. . * Species Europæ, Mauritaniæ seu Asiaticæ. 3. GNAPHALIUM ORIENTALE. Linn. G. caule palmari-spithamæo-pedali et altiore, basi suffruticoso , cum foliis sessilibus , lineari-lanceolatis, inferioribus subspathulatis, arrectis, pannoso-tomentoso , capitulis hemi- sphæricis, corymboso-cymosis, longè pedicellatis, pedicellis capitula subæquantibus vel duplo-quadruplo superantibus ; floribus hermaphroditis, paucis radialium fœmineis ; invo- lucri multiserialis squamis oblongo-ovatis, rotundatis, subradiantibus , sulphureis, spler- dentibus, exterioribus quandoque basi brunneis. Oss. Forma culta, pl. pedalis, pedicelli capitula duplô-quadruplô superant et hinc corymbus laxus. B Forma spontanea. — Helichrysum orientale 6 coum DC., Prodr., vol. 6, 184-palmari-spithamæa, pedicelli ea- pitula subæquant vel dimidio breviores et hinc corymbus confertus. Stœchas citrina ex Creta missa. Camer., Epit., p. 790 , cum capituli icone juxtà Gnaphalii arenarii figuram. | Stæchas citrina floris et magnitudine et colore speciosa. J. B., vol. 8 ,p. 154. — Chabr., S'eiagr., p. 369, c. icone ! Stœchas citrina cretica. Tabern., p. 779, cum icone! Stæchas citrina, globoso et amplo flore, cretica. Barrel., n. 987, f. 814. É Creta dilata est sicca planta tota incana et tomentosa, cujus folia crassa, villosa et angustiora sunt quam in figura. — Forma spontanea. | Helichryson orientale. Honor Belli apud C. B., Prodr., p. 123, c. icone! — Matth., p. 786, c. icone ! Helichrysum orientale. Tourr., Li, p. 453. — Gartn., Fruct., vol. 2, p. 404, tab. 166. — DC., Prodr., vol, 6, p. 183. Elichrysum orientale, C. B., Pin., p. 264. Elichrysum africanum frutescens angustis et longioribus foliis incanis. Commel., Hort., vol. 2, p. 109, tab. 55. | Elichrysum elongatum, Mœnch., Meth., p. 575. Helichrysum creticum. Hort. Eyst. sec. C. B. Helichrysum frutescens latifolium flore corymbifero, toto aureo. Moris,, Hist., vol. 3, p. 86, sect. 7, tab. 10, f. ult. | Gnaphalium foliis confertis angusto-lanceolatis , caule fruticoso , corymbo composito. Linr., Hort. Clif., p. 402; Hort. Ups., p. 256. Gnaphalium majus flore citrino amplo. Barrel., n. 986, f. 13, exclusà inscriptione cum eû figuræ 74 commutatà. — Forma culta. (316 ) Gnaphalium orientale. Linn., Sp. pl., ed. 1, p. 858 ; ed. 2, p. 1195. — Mill, Dict., n. 10. — Hort. Kew., ed, 2, vol. 5 , p. 18. — Wild., Sp. pl., vol. 3, p. 1867. — Hornem., Hort. hafn., vol. 2, p. 801. Gnaphalium elongatum, Hornem., Hort. kafn., vol. 2, p. 801. — Collect. exsicc. Hohenaker! pl. à monte Tauro n. 291, à cl. Kotschy! lectum. — Gnaphalium graveolens, Fenzl. non Don. Has. In Canari propè T'irajana abundè, sed verdsimiliter ex hortis aufugum : Des- préaux !'in lit. ad cl. Webb! quo cum consentio , cum specimine Canariensi plantæ in horto meo cultæ penitüs correspondent, Disrris. Grocr. Stirps orientalis jam tempore Camerarii in Europà, et ex anno 1629 in Anglià culta, nunc ornatui in Europæ hortis vulgatissima. In insulà Cretà : Honor. Belli, Belon. Sibth., in Cypro : Aucher, n. 3118; in sylvis ad apices montium insulæ Cois : d’Urville ; in monte Syriæ Tauro : Veith! (Gn. arenarium ? herb. Frœlich!) Kotschy! æstate 1836 (Gn. graveolens, Fenzl.). er IV. SENECIONEZÆ. Cass. — DC. Antheræ ecaudatæ. Pappus pl. pilosus s. setaceus. DIV. IL EUSENECIONEZ. C. H. Scuurrz Biponr. MS. Receptaculum epaleatum. SENECIO. Linwn., ex parte. — C. H. Scauzrz Brr. MS. CaPrTuLuM pauci-multiflorum, homogamum, floribus omnibus hermaphroditis, tubulosis, 5-dentatis, vel heterogamum, floribus disci hermaphroditis, tubulosis, 5-dentatis, radiïi fœmineis, lingulatis, lingulis brevibus revolutis, vel longis planis, rariùs etiam tubulosis, sed üis disci tenuioribus et pl. tantm 3-dentatis. ANTHERÆ ecaudatæ, appendicibus lanceolatis terminatæ. Srvii rami apice truncato-peni- cillati. IxvorucruM 1-seriale vel imbricatum, squamis demüm reflexis, caulique adpressis, RECEPTACULUM convexiusculum nudum, reticula- tum vel alveolatum, alveolarum margine quandoque dentato-lacero. AGH«ÆNIA colummaria, nunc brevia nunc elongata, utrinque plüs minüsve attenuata, pl. 10-striato-costata et inter costas pilis brevibus, crassis è cellula unica formatis decorata , rariüs glabra,omnia pappo coronata piloso, denticulato pl. molli, niveo, caduco, 1-pluriseriali. nr — ( 317 ) Here annuæ vel perennes vel suffrutices multiformes, per totum orbem terrarum dispersæ. Analysis Senecionum Canariensium : A. Species annuæ. (Flores tubulosi 4 1/2-2 lin, longi achænia pilosa.) a Capitulum discoideum, homagamum. — 1. Senecio vulgaris, Lin. b Capitulum discoideum floribus radii fœmineis, disci hermaphroditis. — 2. Senecio flavus, C. H. Schultz Bip. c Capitulum radiatum. œ& Achænia columnaria. — 5. Sen. coronopifolius, Desf. g Achænia ovato-elliptica. — 4. Sen. crassifolius, Willd. Oss. Species annuæ habitu cum multis speciebus europæis et mediterraneis conveniunt. Capitula parva , pedi- cellis bracteolatis insidentia. Flores inconspicui flavi 4 4/2-9 lin. (bermaphroditi) longi. Involucri biserialis squamæ internæ n. 8-21 lineares, externis quadruplo longiores. Senecio vulgaris, Lin., præter flores omnes hermaphroditos, 5-dentatos ab affinibus differt : capitulis antè anthe- sin nutantibus, caule sæpiüs araneoso, floribus paul longioribus, gracilioribus , foliorum membranaceorum , pin- tifidorum pinnis dentatis. Senecio flavus, ad Erechtitem Rafin. — DC., Pr., 6, pag. 294, spectans; præter flores omnes tubulosos, radii fœmineos, disci hermaphroditos differt : foliis dentatis, latissimis, infimis longè petiolatis, reliquis cordato-auricu- latis, auriculis maximis, involucri squamis omnibus intactis, achæniis pilosissimis, cinereis. Senecio coronopifolius, Desf., præter flores radii breve lingulatas differt : foliis subexauriculatis carnosis, pinnati- partitis, rachide et pinnis linearibus, integris, teretiusculis. Senecio crassifolius, Willd., præter flores radii longè lingulatos differt : achæniis ovato-ellipticis, minoribus quam in speciebus affinibus et utrinque magis attenuatis, foliis crassis latiusculis, auriculatis. B. Species suffrutescentes. a Capitulum pauci-(7-9)-florum. a Discoideum homogamum, flores 7-8 lin. longi, achænia glabra. — Kleinia L. DC. 5. Senecio Kleinia. 8 Capitulum radiatum, flores radiati pl. 5, CCE, 6, 1 1/2 lin. longi, achænia pilot, involucrum 5-phyllum sub- uniseriale. — Bethencourtia Choisy. 6. Senecio palmensis. Chr. Smith. æ Achænia pilosa, rami 1-cephali. 7 Senecio Heritierii, DC. B Achænia glabra, rami corymbosi. Ÿ Ach. omnia papposa, caulis glaber, receptaculi alveoli cupuliformes. 8. Senecio multiflorus. TT Ach. radii sæpis calva, üis disci pauld breviord, caulis tomentosus, receptaculum subalveolatum, — Pericalli- diorum C. H. Schultz Bip. | 9. Senecio appendiculatus. Oss. Senecio Kleinia, subgenus formans Kleiniam, ab omnibus speciebus tam diversus est ut commentario super- sedere possimus. Attamen nullam habeo notam, quä genericè à Seuecione differat. Senecio palmensis, leviter à cl. Choisy genericè distinctus, itidem ab omnibus diversissimus. Senecio Heritierii cum Senecione multifloro et appendiculalo capituli multifloris floribus convenibus Purpureis, at achæniis pilosis, ramis monocephalis, foliorum formä, notisque aliis abundè discrepat. Senecio multiflorus tandem achæniis glabris cum Sen. appendiçulato convenit ; at differt : çaule stricto » Slabro, (318 ) corymbo supràdecomposito terminato, foliis ovato-lanceolatis:, subcordatis, denticulatis, petiolo breviore insidenti- bus, receptaculi alveolis cupuliformibus , lacero-dentatis, achæniis omnibus papposis, notisque aliis. Senecio appendiculatus enim caulem habet flexum , tomentosum , corymbo decomposito terminatum, folia ovato- oblonga, profundiüs cordata , angulato-dentata , petiolo longiore insidentia , receptaculum subalveolatum , achænia radii iis disci pauld brevicra quandoque calva et hinc quasi transitus ad Doronici subgenus Pericallidem et nomen hujus divisionis Pericallidium. In Doronici subgeneris Pericallidis è contrà achænia radii calva glabra majora disci minora, pilosa et papposa, habitusque diversus. 1. SENECIO VULGARIS. Lin. S. annuus , glaber v. arachnoïdeo-lanatus, discoideus, floribus omnibus hermaphroditis, gracilibus, tubulosis, 5-dentatis (achænia columnaria , 1 lin. longa , 1o-costata , pilosa, folia membranacea , oblonga » pinnatifida , inferiora peliolata,, reliqua auriculato-amplexicaulia , pinnis oblongis cum rachide et auriculis inæqualiter dentatis, capitula antè anthesin nutantia !). Involucri squamæ, saltem extimæ apice sphacelatæ. Oss. Planta Canariensis pl. spithamæa et altior, cæterùm ab Europæâ non differt , nisi achæniis magis pilosis, Verbena fœminea. Brunf., Hist., pag. 120, c. icone characteristicä. Erigeron Diosc. et Plinii ex C. Bauk. Erigerum minus. Dodon., Pempt., pag. 641 , fig. 2. Erigerum Senecio. Blackw., Herb., tab. 132. Senecio. Fuchs., Hist,, tab. 159, bona!— Tragus, Hist., pag. 285, e. icone. — Lobel, Obs., pag. 112, c. icone, — Math, Comment., pag. 794, c. icone. — Camer., Epit., pag. 809, c. icone pessimä. — Chabr., Sciagr., pag. 325, c. icone. .Senecio vulgaris sive Erigeron. J. Bauh., Hist., vol. 2, pag. 1041. Senecio minor vulgaris. C. B., Pin., pag. 131. — Tourn., Inst., pag. 456. Senecio floribus hermaphroditis , foliis amplexicaulibus , pinnato-sinuatis. Scop., Carn., ed. À, pag. 380. Senecio foliis pinnatifidis denticulatis, laciniis æqualibus, patentissimis, rachide lineari, Lirn., Hort. Chff., pag. 406. Senecio vulgaris. Linn., Sp. pl., ed. 1, pag. 867 ; ed. 2, pag. 1916. — DC., Prodr., vol. 6, pag. 341. — Pollich palat., n. 793, c. descriptione optimä. — Torrey et Gray, F1. of North Americ., vol. 2, pag. 436. — F1. danic., tab, 513. — Engl. Bot., tab. 747. Has. In insulà Teneriffà et in insulis reliquis satis communis : Webb! Disrris. GEOGR. Planta europæa, in cultis ruderatisque totum ferè per annum apud nos florens , domestica , sicuti animalia domestica, i. e. cum hominibus nunc ubique ferè indi- gena facta. Ë multis locis in herbario babeo , inter alia etiam è monte T'auro Syriæ : Veith! Ozs. Variat apud nos in Palatinatu : 4-cephala, pollicaris, foliis inferioribus subtüs purpureïs, caule erecto apice ramoso vel diffuso à basi ramosissimo, glaber vel arachnoïdeo-lanatus, Involucri squamæ intimæ, pl. n. 21, rariüs Compositæe. fe ÈS = — Posalia” Ca del. Lith: de. Ai, 7 lriher, 7 - : / : 5 ? | ’ Cl Le. Cp A RC: \ (319 ) n. 15 vel 8! (in var. 4-cephalà) apice sphacelatæ, rariüs intactæ, folia quandoque pinnatipartita, lobis oblongo-lan- ceolatis. 2, SENECIO FLAVUS. C. H. Scuuzrz Bipont. HMS. S. annuus , glaber, glaucus, discoideus, floribus omnibus tubulosis, radii fœmineis, tenuibus, 3-dentatis, disci hermaphroditis, 5-dentatis, pl. ramosus achænia 1 lineam longa, columnaria, utrinque paul attracta, à pilis, densius quam aliæ species sunt obtecta, cinerea, folia carnosa, ovato-oblonga , dentata, inferiora petiolata, superiora cordato- amplexicaulia, acuminata, capitula semper erecta, involucri squamæ intactæ. Oss. Folia subtüs (sæpius) purpureo-violacea, superné lætè viridia (Despréaux ! in herb. Webbiano). | Variat : À. Decaisnei. Caulis 1 1 /2-5 poll. altus. Hüc specimina arabica et canariensia. B. sonchoides. Caulis pedalis et altior. Hüc specimina capensia. | Crossocephalum flavum. Decaisne, Florul, simaic., pag. 27, n. 175, cum descriptione bonâ. — Hock- stetter ! et Steudel, in herb. Schimp., nn. 344 et 994, — Schenk plant. per Ægypt., etc., pag. 30. Senecio Decaisnei. DC., Prodr., vol. 6, pag. 342, ex Webb herb. Sonchus n.2717. Drégel, Docum., pag. 93. Richoub Arab. ex Decaisne. Has. Inter scorias promontori Isletæ et spiraculi nigri propè Xinamar Canariæ, mense Januario florens. Despréaux ! | DisTtris. GEOGR. Forma.A habitat in deserto Sinaico ( Bové); in deserto convallis Heg- . hegbe (Acerbi ex DC.); in Palæstinà propè Hebron , ex Schenk ; in morte Gesser Arabiæ Felicis (n. 994), et in rupibus « #/adi Hebran » Arabiæ Petrææ d. 25 Apr. (n. 354): (7. Schimper!, Un. itin., 1835). Forma B, in C. B.S. regione gariepinà : Garip, propè Verleptpr am, ad ripam fluvii et in collibus lapidosis infra 1000 Pois mense Septembri : Drége! EXPLICATIO TAB. 107. (Senecio Decaisnei. DC.) 1. Planta florida et fructifera, magnitudine naturali cæteræ figuræ auctæ. 2. Flosculus cum ovario et pappo. 3. Flosculi pars superior longitrorsüm fissa ut appareat staminum apparatus. 4. Stamen antrorsüm visum. 5. Pollinis granula. 6. Pappi seta denticulata. 7. Stigmata. 6. Acheæenii papillæ madefactione elongatæ. 9. Papillæ 2 valdè auctæ altera ( 320 ) { sinistra) integra, ex alteräà (dextrà ) transversim sectà filum spirale papillà veluti vagin inclusum suprà partem resectam erumpit. 3. SENECIO CORONOPIFOLIUS. Desr. S. annuus, glaber, glaucus, radiatus, ligulis parvis, pl. ramosus , achænia 3/4 lin. longa, colamnaria , 10-costata, pilosa (folia carnosa, basi subauriculata, pinnatipartita, rachide et lobulis , lincaribus , subteretibus , integris, capitula semper erecta, involucri squimæ pl. intactæ) | Ozs. Specimina Canariensia 1 1/2-12 poll. et ultrà alta, ramosissima. Jacobæa ægyptia annua, Coronopi folio glauco. Vaill., Act., 1720, pag. 297. Jacobæa ægyptia, folio glauco Coronopi. Boerh. lugdb., vol. 6, pag. 99. Senecio coronopifolius. Desf., Aul., vol. 2, pagg. 273-274. — Pers., Syn., vol. 2, pag. 434, — Delit., Flor. ægypt. ill, pag. 104. — Visian. pl. ægypt., pag. 36. — Decaisne , FI. sinaic., pag. 28, — Sprgl., Syst. veg., vol. 3, pag. 563. — DC., Prodr., vol. 6, pag. 344. | Ogs. Senecio coronopifolius, Willd., Sp. pl., vol. 5, pag. 1985. — Sen. coronopifolius 8 hispanicus, Pers., Syn., vol. 2, pag. 454. — DC., Pr., vol. 6, pag. 544, adnotante cl. DC. verôsimiliter ad aliam spectat speciem. Has. In saxosis apricis et arvis insul. Lancerottæ et Fuerteventuræ : Webb, in Canarià : Despréaux! | Disrri8. GEOGR. Stirps Africæ borealis et Arabiæ Petrææ, hücusqué observata : in are- nis humidis deserti Mauritanici ( Desf.), in arenis maritimis et agris Ægypti ( Delile, Acerbi), propè Tor in ditione flor. Sinaicæ (Bové ex Decaisne). EXPLICATIO TAB. 108. 1. Sürps integra. 2. Plantæ elatioris ramus superior, ambo mag. nat. reliquæ figuræ auctæ. 3. Capitulum. 4. Flos radü. 5. Ejusdem styli rami. 6. Flos disci. 7. Idem longi- trorsim sectus. 8. Staminis à cohorte excerpti pars superior antrorsüm visa. 9. Floris disci styli rami. 10. Achænium. 4 SENECIO CRASSIFOLIUS. Wizcn. S. annuus, glaber, glaucus, radiatus, ligulis magnis, pl. ramosissimus , achænia 2/3 lin. longa , ovato-elliptica , undique pilosa , costisque 10 vix inter pilos percipiendis (folia car- _nosa, lucida, lanceolato-oblonga , inferiora petiolata , superiora cordato-auriculata , remotè dentato-pmnatifida, dentibus triangularibus, pinnis ovato-oblongis, integris, capitula sem- per erecta, Involucri squameæ, saltem-internæ, pl. intactæ) Oss. Caulis speciminum canariensium 4 4/2 poll. — Pedem altus , ramosissimus , folia lineari-lanceolata vel lan- ceolato-oblonga, plus minüsve dentato-lobata. Ê ' : : L 2 sitae ( OMpP oO Charpentier lap rune. Lilh J lge 1 Wicher: 7 AS À NUE Cu a S f CHCCC Cort se ( 321 ) Jacobæa maritima, minima, glabra, Senccionis folio , Italica. Barrel., Obs., n. 1079 , cum descriptione el icone, n. 261, bonà. Jacobæa maritima Senecionis folio crasso et lucido, Massiliensis. Tourn., Inst., pag. 486. Senecio crassifolius. #71ld., Sp. pl., vol. 3, pag. 1982. — Pers., Syn., vol. 2, pr. 433, — DC., F1, frangç., vol. 5, pag. 472. — DC., Prodr., vol. 6, pag. 344. — Lorsel., F1. gall., ex, 2, pars 2, pag. 288. — Sprel., Syst. veg., vol. 3, pag. 563. | Jacobææ carnosæ. Pres, Senecio crassifolius. C. 4. Meyer, in int. nono hort. petrop. (1843), n. 2828 (non DC., Pr., 6, pag. 419), — Linnæa, 1844, pag. 196. OP involucri squamas apice sphacelatas cl, auctor plantam suam Monspe- liensem à S. crassifolia Willd. separavit. Nota hæc verd variabilis. Senecio incarnatus. Lowe ex DC. L. c. Has. In arvis petrosis et arenosis insulæ Lancerottæ : Webb! Disrris. crocr. Planta regionis Mediterraneæ littoralis à Martio in Septembrim in Gal- lià et Italià florens ex Barrel., observata : in Italià ( Barrel.) , circa Romam ( Sebast.) ,in Sicilià (Gussone), in Gallià o. g. Massiliæ in fossis humidis circà muros urbis versus Navium Valetudinarium, vulgd Ze Lazaret : Barrelier, Zig!, in Corsica : Requien et Robert ex Lois., in Maderà (Lowe).— À cl, DC. etiam propè Bone Mauritaniæ (Beauv.) indicatur. Nüm cum Sen. humili Desf. cor'csus quem cum Sen. verbenæfolio Jacq. cl. Steinhell ! propè Bone legit. 5. SENECIO KLEINIA. C. H Scuucrz BiponT. MS. S. fruticoso-carnosus, glaber, pauciflorus, discoideus, floribus omnibus tubulosis herma- phroditis, 5-dentatis, elongatis; (achænia cylindracea, glabra, 10-costata, pappo coronata pluriseriali, radiis complanatis, denticulatis, rami cicatrisati, apice foliorum oblongo-linea- rium, planorum rosa coronati, in quorum centro scapi oriuntur numerosi, corymbosi : pedicelli capitula subæquantes , involucri biserialis squamæ internæ n. 5 oblongo-lineares, externæ n. 5 lineari-subulatæ, patentes). Nec Cacalia , nec Cacaliastrum, an tithymaloides frutescens Nerei folio. X/ein. monogr. ex Linn. Cacalianthemum folio Nerei glauco. Dull., Eltham., pag. 61, tab. 54, fig. 9. Kleinia foliis lanceolatis, planis , caule brevi , ventricoso. Linn., Hort. Clf., pag. 395. Gacalia Kleinia. Linn., Sp. pl., ed. 1, pag. 834 ; ed. 2, pag. 1168, excl. syn. C. Bauh., Pin., pag. 401, qui plantam Clusianam citat, cujus icon, descriptio et patria (India orient.) speciei nostræ omni numero repugnant. Synonyma C. B. et Clusii exot. p. 6 à multis auctoribus citata, adplantam planè diversam spectant. — ##Puld., Sp. pl, vol. 3, pag. 1796.— Pers., Syn. pl., vol. 2, pag. 395. — Sprel., Syst. veg., vol. 3, pag. 4927. — Mill, Dict., n. 6. — Willd., Enum. h. berol., pag. 849. — Link, H. berol., vol. 2, pag. 809. — Hornem., Hort. hafn., pag. 788. — Hort. Kew., ed. 2, vol. 6, nag. 497. — Sweet, h. suburb. 117, —"(2° sEcr.) 41 ( 322 ) Lond., pag. 182. — Lam., Enc., vol, 1, pag. 528. — Gærin., Fr., vol. 2 , tab. 166 , fig. 1. — DC., Pl, grass., tab. 12. — Less., Syn. comp., pag. 395. Kleinia nerüfolia, Haw., Sucec. pl., pag. 312. — Buck, Canar., pagg. 150 et 165. — DC, Prodr., vol. 6; pag. 338 (syn. C. B. excludit Clusii vero admittit licet unam eandemque habeant plantam). Berode, Canariensium , ex Webb, aut V’erode uti cl. Buch vult., nam litteras B et 7 confundunt Hispani. Has. Ad litlora omnia insularum Canariensium vulgaris : Webb! in hortis Britanniæ-ex auno 1732 à cl. Sherard cultus, et nunc in tepidariis Europæ sat. vulgaris, in horto Kewensi Septembri et Octobri florens. DisrriB. GLoGr. Stirps Canariensis. Descr. Frurex carnosus, exsiccatus fragillimus, glaberrimus, exceptis cicatricibus, à foliorum inser- tione ortis , infrà describendis. Cauzis ex Lam. 1. c. qui plantam , in horto paris. , vivam observavit viridi-cinereus, 3-4 pedalis , articulatus, imô ex Miller 1. c. 8-10 pedes altus. Ram, herbarii mei, à basï ad apicem usquè 4-6 poll., à basi ad inflorescentiam usquè 1-3 poll. lonoi , teretes , 1/2-ferè 1 poll. dia- metro metientes , apice foliorum rosa coronati, in quorum centro ramuli plurimi uno quasi è puncto oriuntur, umbellam formantes. Ramus ceterüm carnosus, utrinque pauld attenuatus, et hinc subovato- ellipticus , glaber, nudus et tantüm cicatricibus notatus, à foliorum delapsorum insertione oftis ,otbi- culato-ovatis, pauld prominentibus, 5/4 lin, diametro metientibus, tenuiter albo-araneôso-tomentosis, medio poro munitis, in series parallelas , spirales simili modo uti in strobilis Pini dispositis. Four, uti jam monui, ad apicem ramorum rosam efficientia , numerosa antè anthesin , post anthesin pleraque decidua et minora tantüm residua, post achæniorum maturitatem verd pauca et vix ulla, pallidè viren- tia, glauca, 1-2 poll. longa, 1 1/2-3 lin. lata,obversè lanceolata, sublingulata, carinata, supernèlatiora, obtusa , corpuseulo subcorneo terminata , basin versüs pauld angustata , basi ipsa latiora et in planum orbicularem dilatata , integerrima, carnosa , exsiccata subpellucida et punctis majoribus minoribusque orbiculatis munita, magis diaphanis. Intrà folia sæpè oriuntur plures, 3-4 poll. longi , 1 lin. circiter diametro metientes, glabri, nudi, pl. suprà, rariüs infrà medium in corymbum soluti compositum , 5-20 cephalum. Ramuli inferiores non in axi squamulæ vel folii orientes corymbo ‘terminantur sim- plici , rarits composito 6-cephalo. Penicezrr in axi folioli angusto-lineari-subulatisorientes , pl.:3in. longi sunt, nudi 4/4-12 poll. longi. Invorucrux cylindraceum , 5-6 lin. longum.,.5/4 lin..diametro metiens, biseriale, Series interna è foliolis.composita est n. 5 oblongo-linearibus racutiusculis,. 1-1:1/2 lin, latis, concavis , coriaceis, brunneis , longitudinaliter striatis, marginem-versüs scariositate pallidä cinctis, in binis interñis latiore ; series externa pariter folia habet n. 5 sed triplè quadruplôve breviora, angustè linéari-subulata, patentia. Sæpiüs unum alterumve horum foliolorum paulé infrà involucrum parte pedicelli-superiore.affixumest. Post achæniorum maturitatem involueri foliola stellatè patent vel subreflectuntur. Recerracuzum parvum ,.3,4 lin..diametro metiens , plano-eonvexum , nudum, reticu- Jato-areolatum., punctulatum. Cariruzum homogamum, 7-9-florum,floribus omnibus hermaphroditis, tubulosis valbidis'ex DC., in‘statu exsiccato pallidè flavis , 7-8 lin. longis, 10-striatis. Tubus proprior infernè dilatatus, campanulam, apicerin.dentes ovato-triangulares, supernè attenuatos-et glandulosos, ( 323 ) abeuntem duplé ferè superans. Genirazra demüm paulô.exserta, Stylus 7 lin. et ultrà longus, bifidus, ramis: apice truncatis ; glanduloso-penicillatis. Antheræ7/# lin. longæ ecaudatæ:, appendice ovato-lan- ceolatä, 1/3 lin. longä terminatæ; articulus antherifer magnus,, 1/3 lin. longus , oblongus ; filamenta ÿlabra. Achænia 8 1/3 Lin. longa, glabra, cylindracea, 10-costato-striata , dilutè brunnea , apicein‘areo- lam dilatata, omnia pappo coronata; 6 lin. longo:, pluriseriali, albo, setis complanatis , paleiformibus, longitudinaliter striatis, margine-denticulatis, acutis, singulis facilè secedentibus, Cxs. Senecio Kiënial formatio- est africana affinis mulis speciebus capensibus , e: g. quoad:capitulos Senecioni corymbifero,, Cotyledonis; aloide;:bulbinefolio, DG., Pr., vol: G, pag. 402: — Reverà genus-Kleinia, DC, Pr., vol. 6, Pa8::556, à/Senecionibus capensibus,. $ 45 Kleinoideis, DC., Pr., vol. 6, pag. 401, tantùm capitulo discrepat:discoi- deo. Insuper Senecio Kleinia etiam Senecioni (Kleiniæ DC., Pr., vol. 6, pag. 537) longifloro cognatus: 6 SENECIO PALMENSIS. Car. Suitx, S. fruticulosus., glaber, corymbosus , paucifloras , radiatus (achænia pilosa, pappo coro- nata subuniseriali, piloso, folia petiolata, cuneata , apice incisa , involucrum subuniseriale 5-phyllum). Senecio palmensis. Chr.. Smith, Link apud Buch Cunar., pagg. 148 et 165. — DC., Prodr., vol. 6, pag. 411. Cineraria palmensis..Vees hor. phil. berol., pag. 115 , tab. 22. Bethencourtia palmensis. Choësy in Buch Canar., pag. 148. Turgayte incolis ex Buch 1. c. Has. Planta rupestris.in magno convalle de Z:s Angustias (vulgaris ad latera convallis propè T'azacorte nec.alibi.ex Buch.l. c.),et in, cratere vasto. la Caldera insulæ Palme, necnon in montibus excelsis Teneriffe eZ Filo.de:lus. Cañadas: dietis, ad montem Roque Bérmejo : Webb!'et Berth. -Disrrir. GEOGR. Stirps Canariens's. Descr. Surrruricuzus spithamæus-pedalis, glaber, glaucus, foliis et quodammodo habitu Athanasiæ trifurcatæ Linn., inflorescentiâ multorum Senecionum capensium, imÔ caucasicorum e. g. Senecionis inæquilobi, C. H. Schultz Bipont., in Kotschyi pl. Alepp., Kurd., Mossul., n. 414, ed. cl. Hohenacker, 1343 (in summis regionibus montis Gara, Kurdistan, Jul. 1841 : Kotschy ! , im Senecionis artemisiæ- folii, Pers., multorumque aliorum), Cauuis suffruticosus , spithamæus-pedalis, infernè pennam anse- rinam et ultrà diametro metiens, cortice dilutè brunnea , juniore splendente, adultiore in rimas longi- tudinales , vel , epidermide adhüc obtectä, in rimas transversales dilaceratä, ligno dilutè flavente duro, medullà centrali percurso, parcè ramosus, ferè insipidus. Raur annotini pl. palmares-spithamæi, densè foliati à basi ad apicem usquè, foliis verd in parte inferiore pl. deciduis et tantüm basi residua notatis, in quorum axi lana observatur sericea, albida, corymbo composito terminati. Fozta glabra, glauca, car- nosa, conferta, lineâ spirali disposita, 1-2 1/2 poil. longa, supernè 1 1/2-4 lin. lata, obversè lanceolata, cuneata, basin versüs angustata in petiolum cuneatum, apice grossè incisa et pl. 3-5, rariüs 6-vel 2-fur- cata, suprema tantüm dente solitario notata vel integerrima, lineari-lanceolata. Dentes arrecti, lineari- ( 324 ) lanceolati, integerrimi, acuti, 1/2-5 lin. longi, 1/3-3/4 lin, infernèé lati, triangulari-lanceolato-lineares, corpusculo corneo terminati. Apice rami corymbo terminantur composito in axi folii linearis 3-10 lin. longi, 1/3-1 lin. lati, integri oriente , pl. 1 1/2-2 poll. diametro metiente. Rami inferiores 5/4 poll. longi iterùm ad medium in corymbum abeunt compositum, cujus ramuli inferiores, in axi foliolorum angustè linearium, 1/2-3/4 lin. longorum, pubescentium orientes 3/4 lin. longi, ad aut infrà medium in corym- bum solvuntur simplicem, Garrruza oblongo-ovata , 2 2 1/2 lin. longa, pedicellata. Pedicelli graciles , filiformes, 2-4 lin. longi, 2-4 squamulis notati angustè linearibus , pubescentibus, arrectis , pl. 1/2 lin. longis. Invorucrun 1-seriale, d-phyllum , vel infernè foliolo uno alteroye auctum , squamis pedicelli similibus, Foliola 1 1/2 lin. longa , 1/3-1/2 lin. lata, giabra , pallidè flavo-virentia , oblongo-lanceolato- linearia, obtusinscula, convexiuscula, margine vix sCariosa, supernè breve ciliata. REcEPTACuLUM minimum, 1/4 lin. diametro metiens, convexum, leviter alveolatum. Caprruzum pl. 9-florum, heteroga- mum, floribus flavis, 3 exterioribus fœmineis, lingulatis, 2 lin. circiter longis, glabris. Tubus proprius filiformis, basi valdè in infundibulum obversum, demüm subcorneum, ampliatus, pauld brevior ligulà 1/2 lin. latâ, oblongo-ellipticä , pl. 4 striis percursâ longitudinalibus , obscurioribus , è quibus binæ ad apicem dentium confluunt (striæ 6 reverà adsunt, cum binæ intérmediæ à duabus adjacentibus compo- sitæ et lateralibus etiam speciosiores sint) , apice dentibus 3 parvis’, triangularibus obtusis terminatä. Sryxr rami filiformes glabriusculi, apice subtruncati, subrevoluti , exserti, circiter tertiam ligulæ par- tem longi. Frores hermaphroditi pl. n. 6, tubulosi , 4 4/2 lin, longi. Tubus ad basin etiam ampliatus, tunc contractus , apicem versüs in infundibulum dilatatus , dentibus 5 oblongis obtusis terminatum. Genitalia subexserta. Antheræ ecaudatæ, apice appendice oblongo-lanceolata terminatæ. Filamenta glabra. Styli recurvi breves, reflexi, apice truncato-penicillati. Achænia cum pappo 2 lin. et ultrà longa sed pappo paul breviora, cylindraceo-linearia, basin versüs attenuata , dilutè flavo-brunnea , longitu- dinaliter striata , pilis è cellulà unicä constantibus , obtusis , brevibus , arrectis , in series longitudinales dispositis, hirta. Nectarium parvum. Parpus sub-1-serialis albus , setis constans basi in annulum con- cretis et ab eo facilè secedentibus, inæqualibus, exterioribus paulô brevioribus, — n. 30, denticulatis , denticulis cellulà unicâ formatis, arrectis, brevibus, superioribus verd magis elongatis. 7. SENECIO HERITIERIT DC. S. fruticulosus , caulis ramosus, foliatus, tomentosus, rami 1-cephali ! (capitula multi- flora involucri 1-serialis squamæ n. 13, receptaculum subalveolatum, flores purpurei, disci 2 lin. longi, folia orbiculato-reniformia, cordata, 7-loba , suprà arancosa , infrà albo- tomentosa, petiolo exappendiculato breviora, achænia pilosa.) Cineraria lanata. Lamck., Enc., vol. 2, pag. 7 (anno 1790). — L’Aérit., Sert. angl., 25. — Curt., Botan. mag, tab, 53. — Jacq., Coll., vol. 3, pag. 177, tab. 19, fig. 8. — Buch, Canar., pagg. 148 et 165. — Will, Sp. pl, vol. 3, pag. 2088. — Willd., Enum. h. berol., pag. 894 (non Link Enum. À. berol., vol. 2, pag. 333, quæ ex diagnosi potius Doronico cruento quadrat). — Mæssler Gewæchsk., pag. 1197. Senecio Heritierii. DC., Pr., vol. 6, pag. 409. . Pericallis lanata. Æ7ebb! Lerb. ( 325 ) Has. In Paranco del Pino infra Chiñama Teneriffæ nec alibi ex Buch I. e.; in con- vallibus altis super regionem sylvosam de! Inferno , T'amadaya supra pagum Arico , et in montibus cycloideis el Flo de las Canadas propè Chasna : Webb! | Disrris. GEOGR. Planta canariensis, in hortos Europæ an. 1780 à cl. Masson introducta, ubi, e. g. in h. Kewensi, à Majo in Septembrim floret. Ë horto Kewensi in Celsianum translata ubi cl. Lamarck observavit. * Descr. Surrrunicuzus, gracilis, parvus , palmaris-spithamæus et altior, ramosus , ramis subdecum- bentibus. Gauxis 1 lin. circiter diametro metiens, hinc indè flexus, foliatus, ramosus, albo-tomentosus, tomento in plantà adultä subevanescente , cortice dilutè brunneä, ligno dilutè flavente, medullæ columnä percurso relativè debiliore quam in Senecione multifloro et appendiculato. Fozra 1-5/4 poll. cum petiolo longa, alterna ut in omnibus Senecioneis canariensibus. Limbus 6-7 lin, longus, 10-11 lin. latus, cordatus, orbiculato-reniformis, pl. 7-lobus , lobis hemisphærico-triangularibus , pl. obtusè tri- dentatis, crassiuscula, palmatinervia, suprà araneosa , demüm glabra et viridia , infrà albo-tomentosa. Petiolus limbum superans, 7-9 lin. longus albo-tomentosus , nudus , exappendiculatus. Ram pl. pal- mares, foliati, foliis jam descriptis, supernè, præcipuè suprà medium, decrescentibus, et per minora, cum petiolo limbo 5-lobo, lobis subintegris, breviore, 4-5 lin. longa, et obversè lanceolata, 3 lin. longa, 34 lin. lata, in squamas abeuntia lineari-lanceolatas, 1-1/2 lin. longas. Rami semper monocephali, supernè glabrescentes, CaPrruzum semper erectum, speciosum, florens 5/4 poll. diametro metiens, hete- rogamum. Involuerum glabrum, hemisphærico-cylindraceum , 1-seriale , 2 1/4 lin. altum , squamis compositum n. 13 lanceolato-oblongis, obtusis, rectis, dorso 4-6 striatis, 1/2-3/4 lin. latis, cartilagineis. Receptaculum nudum , leviter alyveolatum , alveolorum margine lacero-dentato. FLores purpurei (ex Mossler et uti in speciminibus exsiccatis video , violaceum ex Lamarck) radiales n. 13 lingulati , fæmi- nel, 7 1/2 lin. longï, glabri ; tubus 4 1/2 lin. longus, ligula 6 lin, longa, 1-5/4 lin. lata , longitudinaliter 9-striata, apice minutè 2-3-crenato-dentato; styli rami tenues, arcuati, purpurei ; flores disci innumeri, 2 lin. long , glabri. Tubus infernè ampliatus , sat abruptè in campanulam abit , paulo longiorem , 10- striatam, apice dentibus 5 coronatam triangulari-oblongis, supernè incrassatis. GEniTazrA paulo exserta. Antheræ ecaudatæ, appendice oblongo-lanceolatä , obtusâ terminatæ ; styli rami breves, reflexi , apice truncato-penicillati. AcHÆNra non penitüs matura, costata, omnia densè pilosa et pappo coronata 1-seriali, 1 1/2-2 lin, longo, albo, setoso, setis densè et distinctè dentatis. 8. SEN ECIO MULTIFLORUS. C. H. Scuucrz Biront. MS. Non DC. S. caulis fruticulosus , strictus, glaber , corymbo myriocephalo terminatus, folia ovato- lanceolata, subcordata, denticulata, suprà glabra, infrà albo-tomentosa, petiolo subappen- diculato insidentia (pedicelli bracteolati, capitulum multiflorum, involucri 1-serialis squamæ n. 21, receptaculum alveolatum, alveolis cupuliformibus lacero-dentatis, flores purpurei, disci 2 lin. longi, achænia glabra.) ( 326 ) Cacalia appendiculata var. Zinn. f., Suppl., pag. 352: — WP'illd., Sp. pl., vol. 3, pag. 1719 ex parte hüc spectat ut ex calce ‘descriptionis cl: Linn. f. liquet : « Aliam misit cl. Masson quam distinctam » putavit, sed dubito. 7n montosis Teneriffæinventa estiet differt in mullis à C. appendiculata’, quam » caule glaberrimo:, foliis cordato-oblongis, subdentatis, nec angulatis. » — Reverà Senecio multiflorus primà fronte similis est Senecionisappendiculato et tantümcaule glaberrimo, in Sen. appendiculato semper tomentoso , differt. Examen accuratius verd multas præbet differentias uti comparatio descrip- tionum docebhit, et ex el. Webb ob habitum facilè distinguendæ sunt stirpes vivæ. Cineraria multiflora. Æort. Kewensis ! in herb. Banks., ex Webb! in litt. — L'Hérit., Sert. angl., 26. — Willt., Sp. pl., vol. 3, pag. 2078. Pericallis multiflora. Æeb6 ! Icon., tab. 105. - Senecio multflorus. C. 4. Schullz Bipont., MS. , non DC., Prodr., vol. 6, pag. 410, qui plantam nos- tram cum Doronico Webbii, cui descriptio sua optimè quadrat, commutavit. Paño Nivariensium ex Webb. Has. Siirps nostra merè.canariensis, à cl..Masson.primüm lectaket in hortuwm Kewensem, introducta: supràisylvassintregione Ericarume::g4 interpetrasietadimuros arvorumisuper castaneta vallis Orotavensis: Webb! :. Descr. Afinis Senecio appendiculato et eodenr jure fruticulosus appellari potest. Cauzrs pl. 2#3-peda: lis , 1-2 lin. diametro metiens; strictus , rariüs in speciminibus miacris inter folia magis conférta paulô fléxus, terétiusculus, sulcato:striatus, glaber, cortice-dilutè brunneo-virente, quandoque subpurpuras= cente, ligni strato tenui albo flavente, medullæ cylindio crasso albente, à basi ad apicenr usquè fôliatus; corymbo términatus supraädécomposito, myriocephalo, ità ‘ut hæc species præs omnia Senecionoïdéæ canariensia nomen multiflori { polÿcephali) mereatur. Fozra tenuia papyracea , pleraque 3/4-11/2*poll! distantia, petiolata, inferiora cum petiolo 5-6 poll. lônga, 2 1/2-3"poll. läta, medio 4poll. longa, 2 poll! lata, samma, i. e, ad ramificationes infimasposita duplo ferè minora. Bimbus foliorum ovato-oblongus, subcordatus, subpenninervius, in statu juniore suprà subaraneosus, tune gläbérrimus, reticulatus, inffà densè albo-tomentosus , margine dénticulis parvis , confertis-obtusis , corpusculo subtorneo terminatis obsessus et præterea hinc indè superficialiter sinuatus , supernè attenuatus , subacuminatus et acutius- culus, basi plüs minüsve cordatus et in petiolüm abiens crassum , 1 lin. circiter diametro metientem , subaraneosum, teretiusculum, medullà albâ farctum, facie superâ canaliculatum, basi in planam trian- gulam circiter 60° expansum, cujus latera 5/4 lin. longa cauli affiguntur. Ceterùm petiolus 1/2-5/4 poil. longus et limbo folii quadruplô circiter brevior, nunce nudus , et tune folià magis cordata observantur, nunc paulo suprà medium appendicibus binisoppositis vel alternis instructus ovatis, obtectis , 4 1/2-4 lin. longis, 1-3 lin. latis, nunc sessilibus., nunc breve petiolatis , simili modo uti foliorum.limbus se habentibus , quibus suprà rariüs infrà una alterave .quandoque accedit appendicula , imd una tantüm in petiolum nonnunquäm adest appendix. Supernè caulis in axi foliorum minorum in corymbum sol- vitur supraädecompositum , 2-7 poll, diametro metientem , convexum , et hinc subpaniculatum , cujus rami inferiores pl. palmares vel spithamæi , interdüm pedales in corymbum abeunt decompositum. Rarids, in speciminibus depauperatis, ramus infimus tantüm 5/4\poll. longus corymbo terminatur sim= Tab:105. (Gr ompositze lielle Lapide incite TAPIS PRIORI RD ES LLEL PE (327 .) plici, 3-cephalo, in quo tunc verd plura pauciorave capitula observantur rudimentaria. Folia ramea per lanceolato-linearia , subsessilia, tandem in squamas abeunt lineari-subulatas, tenuissimas, 5-2 lin, longas , araneosas vel glabrescentes. Ram ramulique sunt nudi , efoliati. Pedicelli verd , pl: 3-7 une quasi è puncto orientes , capitulis duplè longiores , 4-6 lin. longi , filiformes , squamulis muniti sunt angustè linearibus n. 3-6 patentibus, 1/2-1 lin. longis, Carirua semper erecta, mediocria, florentia’1}/2 poll. diametro metientia et 3 lin. alta, multiflora , heterogama , radiata. Invoruerum hemisphærico- cylindraceum, 1-seriale, quandoque verd à pedicellis squamis superioribus;, involucro proximis auctum videtur, 5/4-1 1/2 lin. altum , squamis compositum n: 20-21 oblongo-lanceblatis, acuto-acuminatis,/gla- bris, antè anthesin conniventibus tunc rectis, exterioribus acuminatis apice: piloso-penicillatis, intimis acutis margine magis scariosis, subciliatis, apice vix:pilosis. Receeracurum parvum , 1 lin: diametro metiens, hemisphæricum, epaleatum, alveolatum, alveolis scariosis, cupuliformibus , apice lacero-den-: tatis, singulis achænium infernè foventibus. FLores purpurei , radiales n. 6-10 lingulati , fæminei, gla- bri, 3 1/2 lin. longi. Tubusgracilis ligulam oblongam , apice rotundatam , obsoletè 2-3 crenato-denta- tam, Striis # longitudinalibus percursam , subæquat. Styli rami graciles , apice:truncato-rotundati, reflexi, tertiam ligulæ partem æquantes. Flores disci hermaphroditi ;:n. 45 numeravi , tubulosi 2 lin, longi. Tubus proprius basi pauld ampliatus, sensim in campanulamabit.apice dentibus 5 ovato-trian- gularibus , obtusis coronatam, GEnirazrA paulô exserta.Antheræ 3/4 lin.longæ , ecaudatæ , appendice ovato-lanceolata , obtusa terminatæ ; styli rami arcuatè reflexi, apice truncato-penicillati, Acxæmianon penitus matura ,;,omnia glabra , omnia pappo coronata 1 1/2-1 3/4Jin..longo ,1-seriali, candido , sub- eaduco, setis denticulatis. EXPLICATIO TAB. 105. 1. Senecio mulliflorus magnitudine naturali. Appendices petiolorum nimis sinuatæ. 2. Capitulum, uti omnes partes sequentes, auctum. 3. Achænium radii cum pappo et flore. 4. Achænium disci cum pappo ct flore. 5. Flos disci longitudinaliter sectus. 6 et 7. Styli. 8. Achænium. 9. Receptaculum cum involueri squamis duabus et achænio. “9, SENECIO APPENDICULATUS. C. H.'Scaurztz Bironr. MS, -S..caulis fruticulosus, nunc hüc:nunc.illüc.flexus, tomentosus, corymbo polycephalo ter- -minatus, folia ovato-triangulari-oblonga, cordata, denticulata etangulata, suprà glabra, infrà albo-tomentosa ;-petiolo subappendiculato insidentia (pedicelli bracteolati capitulum-mul- tiflorum , involucri 1-serialis squamæ n. 13-21, receptaculum subalveolatum , flores radi purpurei vel lacteï, disei flavi vêl rubri, 2 lin, longi , achænia omnia glabra , radii quando- que calva et lis disci breviora,) ( 328 ) Variat : 1. purpurascens. Caulis supernè dilutè virenti-purpurascens , folia ovato-triangularia, obtusa, subpalmatinervia, petiolo subappendiculato, involucri squamæ n. 13, flores radii purpurascentes. Cacalia appendiculata. Lin. fil, Suppl, pag. 352 (anno 1781), — #7illd., Sp. pl, vol. 3, pag. 1729. Cineraria appendiculata. Potr., Suppl, vol. 2, pag. 263. Cineraria populifolia. Lamck., Enc., vol. 2, pag. 8 (anno 1790), — L’Hérit., Sert. angl., 26. — Buch, Canar., page. 148 et 181, excl. syn. L'Hérit. — Link, Enum. h. berol., vol. 2, pag. 333. Senecio populifolius. DC., Prodr., vol, 6, pag. 409 , non Linn. _ 2. lacteus. Caulis supernè dilutè virenti-subflavus, folia ovato-oblonga , Subacuminata , subpenninervia , petiolo subappendiculato , involucri squamæ pl. n. 21, flores radii lactei. Cineraria lactea. Wild., Enum. suppl., pag. 59, non Jacq. — Link, Enum. k. berol., vol. 2, pag. 232, Cineraria populifolia alba Hortul. Cineraria populifolia leucantha. 7ent., Malm., pag. et tab. 100. Senecio populifolius leucanthus. DC., Pr., vol. 6, pag. 410.— Lindt., Bot. Reg. (New S. ertes), vol, 19, tab, 45. — The Floral Cabinet, vol. 1, pag. 73, tab. 35, ex Walpers., Repert. Bot. syst., vol. 9, pag. 664. Pericallis populifolia. 777ebb !, Icon. , tab. 103. Os, In herb. cl. Webb!, cum multis aliis auctoribus, utrasque formas uni speciei adnumerat. 3. Preauxianus. Caulis supernè præcipuè in angulis purpurascens, folia ovata, sub- penninervia, subcordata, infrà tomento tenui cinerea , petioli exappendiculati, flores radii carneï? Palomera Nivariensium. Has. In regione sylvosä T'eneriffcæ in apricis sylvarum ad scaturigines convallium et alibi in fissuris rupium madidorum e. g. Agua Garcia et las Mercedes (forma r et 2}, monte de Agua (forma r): Webb! (vulgatissima ad Fuente de las Mercedes, suprà Laguna , sub tegmine arborum magnorum Lauri alt. 2500-4100! ex Buch I. c.) in con- vallibus Palmæ ad rupes udas (forma 2) : Webb!; Canaria (forma 3) : Despréaux ! Disrris, GEOGR. Stirps canariensis, speciosa..….. à cl. Masson primüm locis Teneriffe aquosis lecta et 1780 in hortum Kewensem introducta undé in Europæ migravit hortos ubi nunc à mense Aprili florens, valdèque varians muitis abundat formis. \ Descr. Cauuis pl. pedalis-sesquipedalis, rard humilior, sæpiüs altior, à folio ad folium nunc ad dex- tram nunc ad sinistram flexus, nunquam strictus, pl. ramosus, rariüs simiplex , 1 1/2 lin. diametro metiens, gracilis , teretiusculo-angulatus , sulcato-striatus , tomento albo ad corymbum usque cum folio- rum paginà aversà obductus, cortice in formä 1 et 2 dilutè virenti-purpurascente, in forma 3 dilutè virenti-subflavo, ligni strato albo-flavente , medullæ cylindro magno , albo ; foliatus, corymbo decom- posito, in speciminibus macris tantüm composito terminatus. Forra interstitiis 1/4-1 3/4 poll. spiraliter cauli affixa, petiolata , cum petiolis 1-6 poll. longa , 2/3-2 1/2 poll. lata , iis Populi albæ L. similia Zim- Botanique Conrposilse F Leylariel del, étre: Coudor., ruë riehen 7 MOEU) bus foliorum peuolo duplo ferè longior foruiæ 1 ovato-triangulari-chtusus, subpalmatinervius, nervo cos- tati verd subpenninervi, formæ 2 vero ovato-oblongo-subacuminati, subpenninervius; cordatus mar- gine sinuato-subangulatus, et irregulariter, breyè et confertè denticulatus, denticulis obtusis, vix prominentibus, corpusculo subcorneo terminatis , suprà araneosus, demüm glaberriwus, reticulatus, infrà tomento denso albus, consistentiæ tenuis, papyraceæ. Petiolus 4/3-2 4/3 poll. longus, albo-tomen- tosus , crassus , teretiusculo-complanatus , sessilis, pl. ultrà medium pare uno alterove, imô tribus, appendieum 1-7 lin, longarum , inæqualium vel æqualium , oppositarum vel alternarum , ovatarum, simili modo uti folia se habentium, instructus, rariüs unilateraliter appendiculatus vel nudus. Supernè folia , ut in speciebus aflinibus minora evadunt, et in axi superiorum corymbi, decompositi, 1 1/2-5 poll. diametro metientis , rami oriuntur. Sæpiüs infra corymbum centralem corymbus observatur compositus , minor et nullo modo cum majore conjunetus. Ramr corymbi inferiores 1 1/2-3 poli. longi, in axi foliorum oriuntur 1 poll. longorum, petiolatorum, quorum limbus 4 1/2 Lin. latus, ovatus, sub- acuminatus , denticulatus petiolum nudum paul superat. Folia ramea supernè minora evadunt, et per lanceolato-linearia 3-9 lin. longa, 1/2-1 lin. lata, infra tomentosa , tandem in squamas abeunt angustè lineares, 1,2-1 12 lin. longas, glabrescentes , in quorum axi pedunculi oriuntur, sine capitulis 4-9 lin. longi, graciles , squamulis muniti minimis , 1/4-1 lin. longis , angustè linearibus, tenuissimis n. 3-6. Carrruza semper erecta, mediocria, multiflora , heterogama , radiata , purpurea vel lactea', flo- rentia 8-9 lin. diametro metientia , 2 1/2-4 lin. alta. Invorucrum 1 3/4-2 lin. altum , hemisphærico- cylindraceum , 1-seriale , vel ad basin squamulis pedunculi paucis involucro approximatis subcalycu - latum, plabrum, squamis compositum n. 13-21, oblongo-lanceolatis 1/3-1/2 lin. latis, acutis, coriaceis, viridibus , convexis , dorso-striatis, apice pilosis et quasi penicillatis , ad marginem, præcipuè intimis, scariosis , antè anthesin conniventibus , tune rectis. Recerracuzum 1 lin. diaimetro metiens, epaleatum, convexum , subalveolatum, alveolis margine obsoleto, dentato-lacero, formatis. FLores radii n. 13, lin- gulati , fœminei , 4 lin. longi, glabri. Tubus 1 lin. et ultrà longus. Liyula 3 lin. longa , 1 lin. et ultrà lata, 4-striata , apice rotundata , obsoletè 3-crenato-dentata. Styli rami exserti, glabri, tenues, apice rotundato-truncati. Flores disci n. 66-96 (forma 2 plures habet quam 1 ) hermaphroditi , tubulosi 2 lin. longi, glabri, 19-striati, apice dentibus n. 5 ovato-triangularibus , obtusis , apice crassioribus , ins— tructis. GeniraLra paulô exserta, Antheræ ecaudatæ , apice appendice ovato-lanceolatà , obtusâ termi- natæ. Styli rami arcuatè reflexi, apice truncato-penicillati. Acuæwia 1/2-2/3 lin, longa , ovato-cylindra- cea,, glabra , 10-striato-costata , nigra , radii sæpiüs calva , iisque disci paulô breviora , pappo coronata albo, subcaduco, 1-seriali, setis facto n. 25-30 denticulatis, 1 1/2 lin. longis. EXPLICATIO TAB. 103. Formam 3 repræsentans. 1. Planta magnitudine naturali. 2. Capitulum, uti omnes partes sequentes, auctum, 3. Receptaculum cum iuvolueri squamis. 4.: Achænium radii cum flore. 5. Athænium disci cum flore. 6. Flos disci longitudinaliter sectus. 8. Stylus (apice nimis fimbrillatus). IL, — (2° SECT.) un 6 ( 330 ) DORGNICUM. Linx. ex DE AA H. Scuurrz Bironr. MS. Caprrurum multiflorum, heterogamum, floribus radi 1-serialibus, lin- oulatis, fomineis, disci tubulosis, hermaphroditis, 5-dentatis. ANTHE- RÆ ecaudatæ, appendice lanceolata terminatæ. Srvii rami apice trun- cato-penicillati. Invorucrt 1-2 serialis squamæ herbaceæ vel coriaceæ. RECEPTACULUM convexiusculum nudum, reticulatum vel alveolatum. ÂACHAÆNIA radi breve columnaria, utrinque paul attracta, 10-costata, glabra, calva!, subpersistentia, majora quam achænia disci turbinata vel columnaria supernè attracta, pilosa, omnia pappo coronata piloso, denticulato, 1-2-seriali, albente, persistente vel caduco. Here perennes, palæogææ, radice repente, pl. filiformi, interno- dis incrassatà, fibris numerosis, crassisque instractà et caulem profe- rentes pl. corymbo terminatum rariüs 1-cephalum, cum foliis alter- nis, suborbiculato-oblongis, inferioribus peliolatis, superioribus sessilibus vel cordato-auriculatis, sæpiùs pilis articulatis instructum. FLores flavi vel rubenti-violaceæ, rariùs ligulæ albentes. Secrio I. EUDORONICGUM. DC. Pr., vi, pag. 320. Achænia majora, turbinata, pappo persistente coronata. Involucri 4-2-serialis squamæ herbaceæ. Capitula magux solitaria vel in corymbum subsimplicem disposita. Flores flavi. — Herbæ europææ, orientales vel indicæ. Oss. In D. Columnæ, Ten., DC., 6, p. 520, achænia radii sunt pilosula, disci vero pilosa, in omnibus aliis à me examinatis ( D. caucasicum , Pardalianches, macrophyllum , austriacum , plantagineum , oblongifolium DC. I, c.), achænia radii glabra, disci pilosa. Secrio II. PERICALLIS. Wezs. excl. spec. Achænia minora, turbinato-columnaria, pappo caduco coronata. Involucri 1-serialis squamæ coriaceæ. Capitula mediocria vel parva in corymbum. Compositum-supradecompositum disposita. Flores purpureo-violacei vel ligulæ albentes. Ligulæ 21/2-8 lin., flores disci 5/42 lin. longæ. — Herbæ canarienses et una (Doronicum-Cineraria, L'Her. — malvæfolium) azorica. Analysis specierum : À. Involucrum antè anthesin clausum squamis conniventibus, post anthesin rectis. — Ortholepis C. H. Schultz Bip. (ép0ès, reclus, lente, squama). 4 Caulis hirtus, involucri squamæ glabræ, — Doronicum Tussilaginis. 2 Caulis glaber, involucri squamæ hirtæ. — Doronicum Webbii, (331) B. Involucrum anté anthesin apertum squamis apice recuryis, — Campylolepis C. H. Schultz Bip. Crapuruloc, recurvus, et Rene, squama). : | a Involucri squamæ hirtæ. 3 Doronicum echinatum (folia caulina exauriculata). D Involucri squamæ glabræ. 4 Folia caulina auriculato-cordata. — Doronicum cruentum. 5 Folia caulina exauriculata. — Doronicum papyraceum. Oss. I. In hortis-nostris plurimæ coluntur formæ et verèsimiliter etiam Lybridæ , quarum recensionem hic con- sultù prætermisi. . Oss. II. Inter species hic enumeratas Doronicum Tussilaginis capitula habet maxima ct paucissima ; Doron. Web- bii capitula habet paul minora et plura et tunc capitulorum magnitudo decrescit, numerus verd augetur ; Doroni- cum papyraceum , denique inter omnes hujus sectionis species capitula habet minima et numerosissima. Oss. III. Duæ hujus sectionis plantæ à cl. Buch enumeratæ mihi sunt dubiæ, nempè : 1. Cineraria bracteata , Chr. Sm., Buch, Canar., pp. 448 et 176, suprà Realexo lecta. CI. Link L. ce. hane plantarm distinguit : foliis radicalibus reniformi-subrotundis sublobatis ; dentatis , scabris, subtüs non tomentosis, caulinis oblongis, basi attenuatis, amplexicaulibus, pedunculis subunifloris. Flos magnus, ruber. Affinis C. hybridæ Willd., sed folia infrà non tomentosa. Link 1. c. Falso Cacalia echinata et C. ramentosa, Vent. à cl. viro pro synonymis plantæ suæ habentur. ; i Ob capitula magna, bracteas ( magnas) et pedunculos subunifloros species hæc ad subsectionem meam Orthole- pidem pertinet. Doronicum Tussilaginis vero à el. Buch enumeratur, minimè vero Doronicum Webbii cui Cineraria bracteata Sim. affinis esse videtur. 2, Cineraria malvæfolia, Buch, Canar., pp. 449 (flores habet parvos, ex Link) et 476, sine loco speciali. — Doro- nicum malvæfolium (Cineraria m., L'Herit., Sert. angl., 26. — Senecio m., DC., Prodr., 6, p. 410), planta est azo- vica. — Pianta Buchiana mihi Doronico echinato affinis esse videtur, 1. DORONICUM TUSSILAGINIS. C. H. Scaurrz Brronr. MS. D. caulis herbaceus, fistulosus, hirtus, involucrum antè anthesin squamis conniventi- bus, post anthesin rectis, glabris, clausum (corymbus simplex-decompositus, folia angu- late ! caulina auriculato-cordata , infra arachnoïdeo-tomentosa, pedicelli parcé bracteolati, in axi squamarum magnarum oriuntur vaginæformium, capitulum florens 11-20 lin. din- metro-metiens, ligulæ n. 13, diluté purpurco-violaceæ). Cineraria Tussilaginis. L’Herit., Sert. angl., 26. — Willd., Sp. pl., vol. 3, pag. 2079. — Buck, Ca- nar., pagg. 148 e2165. | Senecio Tussilaginis. Lessing., Syn. compos., pag. 392, — Lindls Bot. reg., tab. 1550. — D€., Prodr., vol, 6, pag. 410. Pericallis Tussilaginis. /ebb!, Herb. Cineraria Waterhousiana, Paxter, ex Sieud. Nomencl. , vol. 9, pag, 865. Tusilago Nivariensium. nd. © à ( 332 ) Has. In rupestribus regionis inferioris et sylvaticæ ins. Teneriffæ et Canariæ mense Februario florens e. g. in convalle della Matanza sive de Acentejo ct in valle de Palmar Tenerillæ, in Canariæ convalle Tenteniguada una cum D. crucnto et Webbii : Webb! (Lana propè Puerto Orot. Taganana Teneriffæ ex Buch I. c.). Disrri8. GEOGR. Slirps canariensis in tepidariis nostris 8 dies priüs floret quam D. cruentum e. g. apud nos (in Palatinatu) anno 1844 à die 29 m. Marti. Drscr. Rrizowa perenne more Doronicorum nostrorum ; e. g. D, Pardalianchis L., in terra humosà repens, filiforme elongatum, horizontale, internodiis incrassatum, breve, calamumque scriptorium cras- sum, bris stipatum numerosissimis, undique seexpandentibus, teretibus, filiformibus, 1/2-1 lin. diame- trometientibus, 1 1/2-2 poll. et ultrà longis, quandoque basin versüs incrassatis, subcarnosis et fusifor- mibus. Cauzis ex intermedio erigitur solitarius, 1-2-pedalis, rarissimè pauld humilior et tantüm 10-11 poll. altus, verôsimiliter in solo pingui pedes duos etiam superans, uti sec. speciminum magnorum rudimenta autumo , 1-2 lin. diametro metiens, su'cato-striatus fistulosus, pilis articulatis hivtus , basi foliis paucis instructus , infernè etiam parcè foliatus , apice corymbo terminatus composito, rariûs in speciminibus macris simplici vel in pinguibus decomposito, suprà vel infra medium inci piente. Foura radicalia 1/4-1 pedem longa, pl. palmaria vel spityamæa , petiolata, papyracea, n. 1-5, pl. verô n. 2-3, quandoque omnia emarcida et destructa. Limbus foliorum 2-5 pl. 3-% poll. latus, 1 1/2-4 poll. longus, orbiculato-reniformis, cordatus, palmatinervius, nervis primariis pl. n. 3, iterùm trinerviis, reticula- tus, cum auriculis rotundatis multangulatus, lobis inæqualiter et repando-crenatis, suprà pilis articu- latis uti caulis hirtus, infrà araneoso-tomentosus et in nervis insuper pilis articulatis instructus. Perrou1 basi in scariositatem auriculatam , subamplexicaulem dilatati , cæterûm nudi exappendiculati , pilis articulatis plüs minüsve densè obsessi, patentibus, striati, limbo foliorum, imo quandoque bis vel ter, longiores, rard pauld breviores. Folia caulina pauca, n. 1-5 , ejusdem texturæ ac radicalia, interstitiis 3/4-3-4 poll. disposita , supernè decrescentia , infima radicalibus similia , sequentia adhüc petiolata , sed petiolus ad basin massâ foliaceà alatus cordato - amplexicaulis et tandem massa foliacea totum petiolum à basi ad apicem usquè ambit, quo folium oblongam, panduræforme, am- plexicauli-cordatum oritur, transitum perficiens in folia ramea, pl. ovato-lanceolata, cordata, 1/2-3-4 poll. longa, 1/4-1 192-2 1/2 poll. lata, margine minute dentato-crenata, infra ara- chnoideo-tomentosa, suprà parcè pilosa. Supernè enim stirps nostra glabrior fit, imô pars supe- rior glabra est. Gauris corymbo terminatur, pl. composite, rariüs in speciminibus macris, simplici, 3-4-cephalo. In speciminibus pinguibus rami infériores quandoque dodrantales , infernè nudi , ultrà medium folio uno alterove obsessi ovato-lanceolato, 3/4-1 poll. longo. Ram plerique inferiores sunt spithamæi vel palmares, semper parte dimidiâ inferiore nudi , quandoque infrà ramulos folio uno alterove notati. Quandoque jàm in axi folii caulini infimi, 5/4 poll. suprà basin caulis orti, ramus ori- tur corÿmbo simplici terminatus, plures hebdomades post capitulum corymbi terminalis centralem florens. Penuxcunt in axi foliorum squamæformium, subvaginantium , foliaceo scariosorum , sæpiüs viridi-purpnrascentium , 4-9 lin. longorum , 2-3 1/2 lin. latorum , Slabrescentium , amplexicaulium, ovato-lanceolatorum, acutorum orientes, sine capitulis 1-2 4/4 poil. longi, glabri, teretes, sub involucro ( 333 ) inflati, infernè aut ad medium , rariüs supernè squamä notati unä alterâve, ovato-oblongo-lanceolatà , acuminatà, semiamplexicauli v. sessili, 1/2-2 lin longâ, sæpits purpurascente. Capiruca speciosa sèm- per erecta , multiflora , heterogama , speciosa , florentia 1-ferè 2 poll, diametro metientia. Invozucrux, hemisphærico-cylindraceum , glabrum, 1-seriale, squamis compositum n. 13 antè anthesin conniventi- bus, capitulumque claudentibus, tunc rectis, post achæniorum maturitatem reflexis, caulique adpres- sis, basi paulo concretis, 2 1/3-3 lin. longis, 1/2-1 lin. latis, oblongo-lanceolatis , aCutis , supernè sæpiùs purpurascentibus, apice nigricantibus, sphacelatis , coriaceis, dorso convexo striatis, intimis margine scariosis. Recepracuru“ 2 1/2 lin. diametro metiens, convexum, nudum, areolatum. Frores radii n. 13, dilutè purpureo-sublilacini, glabri , 6-8 lin. longi ; tubus 1 lin. longus, ligula 5-6 lin. longa , 1-1 1/2 lin. lata, 4-striata, apice minutè 3-crenato-dentata. Srvcr rami 3/4 lin. exserti, glabri, apice truncati, reflexi, Stylum vidi monstrosum in ramos 3 abeuntem., Flores disci innumeri, flavi, 2 lin. longi, her- maphroditi ; tubus campanulam subæquans 10-striatam , apice dentibus n. 5 ovato-oblongis, obtusis termiuatam, GenitaLra subexserta, Anrneræ ecaudatæ, appendice triangulari-lanccolatä, obtusà termi- natæ. Styli rami apice truucato-penicillati, Achænia radii , tot quot ligulæ et involucri squamæ , 2/3 lin. longa, post delapsum achæniorum disci, quæ volumine duplé superant , plerûmque adhüc persis- tentia, crassa, cylindracea, 10-costata, minutè transversè reticulata, glabra, apice poro impresso notata, obscurè brunnea. Acuænia disci 1/2 lin. longa, oblonga, utrinque attenuata, 10-costata et inter costas pilis, in series longitudinales dispositis, albis, oblongis, obtusis , è cellulà unicâ farctis, ornata , pappo coronata albo, 1-seriali, setaceo-denticulato, 1 1 P lin. longo, caduco. Nectarium cylindraceum. 2. DORONICUM WEBBII C. H. Scaurrz BiPpoNT. D. caulis herbaceus, crassus, medullà farctus, glaberrimus, involucrum ante anthesin squamis conniventibus, post anthesin rectis, hirtis clausum (corymbus composilus-decom- positus, folia superficialiter sinuata !, petiolis alatis instructa, basi cordata, suprema vagi- næformia , sublüs arachnoiïdea, pedicelli in axi squamarum parvarum orientes , subnudi : ligulæ n. 15 albæ, flores tubulosi violacei, achænia disci inter omnes hujus sectionis spe- cies pilosissima). Senecio multiflorus. DC., Prodr., vol. 6, pag. 410 (non GC. H. Schultz Bipont.), ex diagnosi hùc spectat, excl. syn. Cinerarià multiflorà , L’Herit., Sert. angl., 26, et verôsimiliter Cinerariâ elatiore ; Bouché, in Link, Enum. Hort, berol., vol. 2, pag. 333, quia cl. auctor stirpem suam cum Senecione appendiculato comparat, à quo nostra toto differt cœlo. Has. Planta canariensis in convalle ins. Canariæ T'enteniguada commixta cum Doro- nico T'ussilaginis et cruento mense Februario : Webb!, nec non in rupibus maritimis insulæ Canari : Despréaux. Descr. Ruizowa calamum scriptorium et ultrà crassum , fibris longis numerosisque stipatum , simiii modo se habere videtur ut specierum affinium. Cavuis solitarius , erectus, sesquipedalis , 1 1/2-3 lin. diametro metiens, inter affines crassissimus, teres, sulcato-striatus, glaberrimus, albens, medullä farc- ( 334 ) tus albâ , exceptä parte inferiore , basi et parte caulis inferiore foliatus, apice in corymbum abiens compositum vel decompositum. Forra radicalia in speciminibus meis destructa , sine dubio infimis caulinis similia et uti video basi subcornea, medullà farcta, semiamplexicaulia. Folia caulina intersti- tiis 1 1/2-6 poll. disposita, n. 3-4 ad ramificationes usquè , cum petiolis 3-7 poll. longa. Limbus folio- rum consistentiæ tenuis, attamen subcarnosæ, 2-4 poll. diametro metiens, rotundato-reniformis , cor datus, palmatinervius, reticulatus, leviter sinuato-lobatus, lobis rotundatis, minutè denticulatis, suprà glabra vel hinc indè pilo uno alterove articulato obsita , subtüs tomento arachnoideo fugaci obducta albo-cinereo. Periozus limbum folii subæquans , in foliis inferioribus longior, in supremis brevior, striatus, infernè alatus, incrassatus, auriculatus, basin versüs triangularis, medullä farctus, quandoque 2 lin. diametro metiens, supernè nudus, vel parcè appendiculatus. In foliis inferioribus petiolus tan- tüm infernè angustè alatus , in supremis vero totus alatus observatur, ità ut pars petioli superior sub- nuda angustè alata, inferior verô 1 poll. lata fiat. Alæ petioli sinuato-dentatæ , utrinque basi in auri- culam rotundam protractæ. Supernè caulis in axi folii petiolati , 1 3/4-4 1/4 poll. cum petiolo toto latè alato longi, in corymbum abit compositum-decompositum 2-5 poll. et ultrà diametro metientem. Ramus inferior 5 poll. longus, infernè longitudine 3 1/4 poll, nudus, tunc in axi folii in corymbum abit compositum. Rami sequentes in axi foliorum minorum , subsessilium , auriculatorum 4 1/2-3/4 poll. longorum, ovato-oblongorum, acutorum, denticulatorum, adhüc caulinis similium orientes, et tandem ad ramificationes ultimas in folia squamæformia , subpellucida , pallida , vaginantia , ovato-elliptica , sessilia, reticulata, 5-3 lin. longa, acuta, costà el margine pilosa abeunt. PepicezLi tandem in axi squa- marum linearium , subulatarum, pl. 1 lin. longarum , rarô lanceolatarum , 2 lin. et ultrà longarum oriuntur 4-10 lin. longi, subclavati , teretes, fistulosi, nudi vel squamulis obsiti nonnullis, subulatis, minimis vix percipiendis, CaprTuza semper erecta , multiflora , heterogama. Invozucrum hemisphærico- cylindraceum , 1-seriale, 2 lin. altum, squamis compositum n. 13, oblongo-lanceolatis, acuminatis, apice pubescentibas, conniventibus antè anthesin, tunc rectis, 1/4-1 1/2 lin. latis, coriaceis , intimis margine scariosis , dorso convexis, striatis et præcipuè supernè pilis articulatis simili modo uti in Dor. echinato, albis vel purpurascentibus instructis. Recerracozum 5/4 lin. diametro metiens, planum, alveo- latum ,alvcolorum margine searioso-dentato. Fzores radiüi mn. 13, lingulati , fæminei , a/bi! (ex Des- préaux , qui plantam vivam observavit), 3 122 lin. longi, glabri; tubus 3/4 lin. longus, ligula 2 3/4 lin. longa, 1 lin. lata ,-oblonga, 7-striata, apice rotundato-truncata, 3-crenata. Srr11 rami exserti, glabri, obscurè tincti, verdsimiliter violacei. Flores disci innumeri , tubulosi, hermaphroditi, 1 1/2-1 3/4 lin. longi, violacei (ex Despréaux) , tubo infernè dilatato campanulam subæquante 10-striatam, apice den- tibus 5 ovato-triangularibus terminatain. Genitazra pauld exserta. Anruerz 1/2 lin, longæ, ecaudatæ, appendice lanceolatà , acutà coronatæ: styli rami arcuati , apice truncato-penicillati. Acxænra radii 2/3 lin, longa, cylindraceo-elliptica , cab a ! brunnea , 10-costata , costis albidioribus ; achænia disci paulô minora , 10-costata , densits quàm species affines pilis brevibüe, albis hirta , ità ut color achæniorum brunneus vix percipi possit et achænia albidè hirta evadant. Pappus 1-serialis caducus, albus, 1 1/2 lin. longus, pilosus denticulatus. ( 335 ) 3. DORONICUM ECHINATUM. C. H. Scaurrz Bironr. MS. D. caulis herbaceus, medullä farctus , subhirtus , involucri anté anthesin aperti squamæ n. 13, hirtæ, apice recurvæ (corymbus compositus-decompositus , folia caulina n. 4-5 exauriculata, infrà tomentoso-arachnoïdea , pedicelli nudi vel squamulis minimis instructi, capitulum florens 8-9 lin. diametro metiens, ligulæ n. 13 purpurei, discus flavus). Cacalia echinata. Linn. fil., Suppl., pag. 353. — 'illd., Sp. pl., vol. 3, pag. 1735. Cineraria ramentosa. L’Herit., Sert. angl., 26. — PF ent., Malm., pag. et tab. 101. Senecio echinatus. DC., Prodr., vol. 6, pag. 411. Pericallis echinata. /ebb!, Hero. Has. In Tenerife præcipitiis maritimis F. Masson ex Linn. f., Broussonnet ex DC., in valle del Palmar et del Acentejo Teneriffæ : Webb! Descr. Rarzowa simile rhizomati specierum affinium, repens, internodiis incrassatum , fibrisque numerosissimis, undique se expandentibus instructum. Cauzis herbaceus, solitarius (in, uno specimine duos video), erectus vel subadscendens, pedalis-bipedalis, rarô humilior, spithamæus-dodrantalis , for san quandoque etiam altior, infernè 5/4-2 lin. diametro metiens, medullé farctus albé , pilis articulatis plus minüsve, præsertim parte inferiore, hirtus et parcè arachnoïdeus, supernè, quandoque totus ferè ghbrescens , basi et parte inferiore foliatus , ultr4 medium in corymbum. solutus compositum , rarius decompositum , nunquam , etiam in speciminibus meis pinguissimis, suprädecompositurn. Fora radi- _Calia tenuia, papyracea cum petiolo 3-5 pol. longa ; limbus 2 poll. diametro metiens, ovato-reniformi- triangularis, cordatus, palmatinervius, multangulato-lobatus, lobis plerumque brevibus, angulum sub- obtusum, rarits subacutum formantibus, obsoletè et obtusè 3- 5-crenato-dentatis, suprà glabrescens et nonnisi in nervis pilis articulatis parcè obsitus, infrà vero tomento albo, quandoque arachnoiïdeo et subevanescente obductus et insuper costâ et nervis pilis articulatis parcè obsitus. Perrocus basi massà subcorneâ semiamplexicaulis, limbum æquat vel duplo superat, pilis articulatis, plûs minüsve munitus, nudus vel rariüs supernè appendiculis paucis — n. 6, ovato-oblongis ; 1/2-2 1/2 lin. longis , dentatis obsitus, oppositis vel alternis. Dimensiones foliorum radicalium vero in Speciminibus pinguibus multo majora sint necesse est, cum specimina habeam incompleta, quorum folia caulina dimensiones notatas duplo superent. In herbariis enim folia radicalia tantüm in speciminibus macris observantur, pinguium verû pars inferior semper ferè desideratur. Folia caulina interstitiis 5/4-1 1/2 poll. disposita ,n. 4-5, radicalibus similia , supernè minora evadentia , petiolata , petiolo exauriculato , semiamplexicauli , lim- bum folii subæquante i. e. in foliis mferioribus pl. superante , in superioribus vero eo breviore, nudo, rarissimè supernè appendiculato , simili modo ub foliorum radicalium. Foliorum inferiorum limbus 4-2 poll. diametro metiens, ovato-reniformi-triangularis , cordatus , superiorum vero ovato-oblongo- rum breve petiolatorum., 1 poll. longus , 4/2 latus. Ultra medium caulis in corymbum abit, 1 1/2-9 poil. diametro metientem, compositum vel decompositum, cujus rami inferiores 2-9 poll, longi in axi - ( 336 ) foliorum oriuntur caulinis superioribus similium, Ram: majores spithamæi vel dodrantales parte infe- riore et mediâ foliis n. 4-5 obsiti sunt petiolatis, ovato-triangularibus, subacuminatis et corymbo com- posito terminatis ; rami palmares verd et minores ad ramificationes usquè, supra medium orientes sant efoliati. Folia ramea superiora breve petiolata, triangulari-lanceolata , 1-1/2 poll. longa , 1/2-116 poll. lata, dentata et tandem sessilia, lanceolato-linearia, acuminata, subintegra, 8/4-1,4 poll. longa , 1-2 lin. lata , quorum petiolus sessilis et nonnisi in speciminibus pinguibus basi auriculatus est , in foliola abeunt , ad exortum pelunculorum posita , lineari-subulata, 1/2 rariüs-3 lin, longa, glabrescentia vel arachnoïidea. Penuncuu sine capitulis 3-15 pl. 9-12 lin. longi , glabri , subuudi, rariüs squamulà unä alterâve minutà , lineari-subulatä , vix percipiendà muniti, fistulosi, supernè subcuneiformes, post achæniorum maturitatem sub involucro in planum expansi albo-spongiosum more affinium et Sonchi. Cariruza semper erecta, multiflora , heterogama, florentia 8-9 lin. diametro metientia. Invocucaux hemisphærico-cylindraceum, squamis compositum n. 13, oblongo-lanceolatis, 1 1/2 lin. lonpis , 1/3-2/3 lin. latis, dorso convexis, striatis et pilis articulatis, latiusculis, non rar nigricanti-purpurascentibus, præcipuè infernè obsitis, apice acuminatis , recurvis, intimis margine scariosis. ReckpracuLun 1 lin. diametro metiens , planiusculum , alveolatum , alveolorum margine scarioso , dentato-crenato. Flores radii n.13, dilutè purpurei, ferè 4 lin. longi ; tubus pallens 3/4 lin. longus; ligula 3 lin. longa, oblonsa, 1 lin. lata, apice rotundata, minutè 3-crenato-dentata ; styli rami exserti, glabri, teretes, apice obtusi. Froues disci innumeri hermaphroditi, flavi, 1 4/2 lin. longi; tubus infernè sensim dilatatus campanu- lam subæquat striatam, apice dentibus 5 ovato-triangularibus, obtusis coronatam. GEniTALTA vix exserta. Anrmeuz 1 1/2 lin. longæ, ecaudatæ, apice appendicibus lanceolatis, acutis terminatæ ; filamenta glabra, styli rami apice truncato-penicillati. Acaænra radii cawa! , extima dilutè , intima obscurè brunnea, 10-costata, glabra, disci paulè minora, pariter 10-costata, in valleculis pilis in series longitudinales dis- positis, brevibus, albis, è cellulà unicà factis, decorata et pappo coronata 1-seriali, caduco, albo, 1 1/2 lin. longo, piloso, denticulato. 4. DORONICUM CRUENTUM. C. H. Scnurrz Bwonr. WS. D. caulis herbaceus fistulosus , infernè hirtus, involucri anté anthesin aperti squamæ n. 13, glabræ, apice recurvæ (corymibus decompositus-supradecompositus, folia decompo- sita pauca , anriculato-corc'atà , infrà arachnoïideo-tomentosa, pedicelli squamulis minimis instructi, capitulum florens 6-7 172 lin. diametro metiens, ligulæ n. 13 cum disco saturaté purpurci). -. ù Cineraria cruenta. Masson, in L’'Herit., Sert. angl., 26. — Vent., Malm., pag. et tab. 99. — Botan. Magaz., tab. 406. — Hort. Kew., ed. 1, vol. 3, pag. 221; ed. 2, vol. 5, pag, 72.— Hornem., Hort. hafn., vol, 2, pag. 820. — Moœssler, Gewæchsk, pag. 1195? (Flores radii enim lilacinos et disci flavos describit.) — Wild., Sp. pl, vol. 3, pas, 2077. — Buch, Canar., pagg. 148 et 181. Pericallis cruenta. #7ebb!, Icon., tab. 104. Senecio cruentus. DC., Prodr., vol. 6, pag. 410:— Lindl, Bot. reg. (New. ser.), vol. 12, tab. 7, ex Walpers, Repert, bot. syst., vol. 2, pag. G64. dd ( 337 ) Tussilago rubra. Réedlé, Herb. Mis. par., ex DC. — Link, in Buch, Canar., pagg. 149 et 176. 55" Cineraria aurita. Andr., Bot. rep., vol. 1, pag. 24, tab. 24, non L'Hérit. Cineraria lanata. Link, Enum. Hort. berol., vol. 2, pag. 333 (non Lam.), ex diagnosi hüc spectat. Variat plûs minüsve hirtum, capitulis majoribus minoribusve et insuper in tepidariis nostris mirum in modum e. g. foliis infrà purpureis. — Cineraria cruenta et atropurpurea. Hort. (non Ledeb.), multo- rumque auctorum. In speciminibus spontaneis folia infra non purpurascunt, Var. ex DG. I. c. in hortis 6 lacteus, floribus lacteis, petiolis pl. appendiculatis , foliis subtüs cano- tomentosis. Hüc : Cineraria cruenta, var. alba. Hort. Paris., 1818. Cineraria lactea. Jacq., Eclog., tab. 105. Cineraria hybrida. Wild, Enum. H. berol., pag. 893? non Sprg. — Hornem., H. hafn., vol. 2, pag. 820. — Sweet, H. suburb., pag. 189. — Sprel., Syst, veg., vol. 3, pag. 546. Forsan hybrida proles à D. cruento et Senecione populifolio? Has. In Teneriflæ sylvaticis : Masson ; in sylvâ infra Æewa Manza alt. 2500-4100 ped, ex Buch [. c.; in Barancos supra Santa Cruz : Riedlé; in convalle de la Matanza sive de Acentexo : Webb!; in Canariæ convalle Tentenisuada commixta cum Doronico Webbii -et echinato : Webb! menseque Februario flor t. DisrriB. GEOGR. Stirps merè canariensis à cl. Fr. Masson anno 1777 in hortum Kewen- sem introducta ubi à mense Februario in Majum usqué florct. In Europæ hortis nunc, ob flores amænos , variis nominibus e. g. Cinerariæ pulchellæ abundat et apud nos 8 dies post Doron. Tussilaginis floret, e. g. anno 1844 à diè 4° mensis Aprilis. Descr. Sec. specimina spontanea exsiccata concin nata, colore vero à speciminibus vivis addita. Rar- ZOMA more specierum affinium repens, filiforme, internodiis incrassatum, fibrisque undique in humo se expandentibus instructum numerosis, carnoso-tuberosis (saltem plantæ spontaneæ), 2-4 poil. longis, gra- cilibus , fusiformibus , basi 1 lin. et ultra diametro metientibus , fibrosis. Cauus ex internodio erigitur solitarius, 1-2-pedalis et altior, infernè 1-2 lin. et ultrà diametro metiens, teretiusculus, sulcato-stria- tus, fistulosus, fragilis, consistentiæ, uti tota planta tenuis, e. g. uti Crepidis virentis, Linn.,arachnoideus dein glabrescens, infernè pilis articulatis brevibus obsitus, supernè glaber, basi et infernè parcè foliatus, ad medium in corymbum solutus ramosissimum, decompositum vel suprà decompositum. Forraradicalia 1-3et plura, Sæpiüs tempore florendi omnia emarcida, petiolata, ovato-triangulari-cordata, multanguli- lobata, lobis angulo obtuso prominentibus, denticulatis, palmatinervia, reticulata , suprà pilis brevibus articulatis obsessa , infrà arachnoïdeo-tomentosa , cinerea. Psriorus basi semiamplectens, subcorneus, nudus , arachnoïdeus, limbum superat. Limbus in speciminibus meis macris tantüm 2 poil. diametro metiens , sed certo certius hanc dimensionem saltem duplo-triplo superat, cum folia ramea habeam 4 poll. lata. Folium caulinum ad ramificationes usquè tantüm unicum!, in cujus axi adeo quandoque rami rudimentum fovetur, in speciminibus meis video , 2 1/2-4 poll. suprà basin et 3-7 1/2 poll. infra ramum infimum positum , medium tenentem folia radicalia inter et ramea , nempè limbo nunc petiolo insidente duplo longiore , nudo , basi subcorneo , semiamplexicauli. Ad medium caulis abit in corym- 111. —(2° SECT.) 43 ( 338 ) bum ramosissimum, 1/4-1 pedem diametro metientem, Ramr*inferiores palmares pedales semper sequentibus sunt longiores, ità ut capitulum centrale demum ab omnibus superetur. Folia ramea infe- riora orbiculato-triangularia, 1-4 poll. et ultrà diametro metientia, petiolo insidentia nunc toto, nunc ad basin latè alato , basi verd semper latè auriculato-cordata , auriculis orbiculato-reniformibus , 3-6 lin. latis. Tunc folia per panduræformia et ovato-lanceolata , cordato-auriculata, dentata, 2-1 poll. longa, 1-1/4 poll. lata , abeunt in lanceolato-linearia , acuminata integerrima , 2 lin. longa et 1/2 lin. lata , sed semper basi auriculata. Penuncuzr tandem oriuntur in axi squamarum lineari-subulatarum , 1/4-1 lin. longarum, glabrarum. Rami inferiores pedales , corymbo supraädecomposito terminati , nunc ad medium usquè nudi, nunc folio uno alterove , petiolo infernè vel toto alato insidente , instructi. Raro in petiolorum infernè alato-auriculatorum parte nudâ appendices parvæ observantur, quales in Senecione appendiculato sæpiüs adsunt. Ramificationes semper nudi, efoliati, ad medium iterüm in ramos abeunt. Pedunculi semper erecti sive capitulis 3-11 lin. longi, cum involucro pruinoso-cæsii, fistulosi , supernè clavati, et demüm ferè uti in Soncho spongiosi , quandoque purpurascentes , glabri, squamulis 2-5 minimis , subulatis, 1/4-2/3 lin. longis, arrectis instructi, vix percipiendis et in icone Webbianâ neglectis. Caprruum semper erectum, multiflorum, beterogamum , florens 6-7 lin. diametro metiens. Ixvorucrum hemisphærico-cylindraceum, basi paulo dilatatum, glabrum, viride, sæpiüs vio- laceum, 1-seriale, squamis compositum n. 13 oblongo-lanceolatis, 5/4 (in plantâ cultä -2) lin. longis. 1/4-1/2 lin. latis, basi gibbis et paulô concretis, dorso convexiusculo striatis, acutis, apice recurvis, intimis margine scariosis. Recerracuzum parvum , 1/2 lin. diametro metiens , plano-convexiusculum, alveolatum , alveolis margine minute, scarioso circümvallatis. FLores radii n. 13 fœminei , lingulati, purpurei, glabri, 2 8/4 (in cult. 4) lin. longi; tubus 3/4 (in cult. 1 1/3) lin. longus , albeus; ligula ob- longa 2 (in cult. 2 3/4) lin. longa, 1 lin. lata, 4-7 striata, utrinque attenuata, apice rotundata, obsoletè 3-crenato-dentata. Sryzr rami exserti, apice truncati, obscurè violacei. Flores disci violacei innumeri (n. 76 in eult. numeravi), tubulosi, hermaphroditi, 1 lin. et ultrà (1 3/4 lin. in cult.), longi, glabri; tubus albens campanulam subæquat obscurè violaceam, apice dentibus 5 ovato-triangularibus, obtusis, supernè incrassatis munitam. GexrraLrA paulo exserta. Anrxeræ violaceæ, 1/2 lin. (in cult. 3/4) longæ, ecaudatæ, appendice lanceolatâ , acutâ terminatæ. Pollen aureo-aurantiacum , globosum , glabrum. Styli rami violacei, apice truncato-penicillati. Acææma radii 1/2 lin. longa n. 13, columnaria utrinque attenuata , 10-costata , calva, apice margine crasso circumvallata et quasi poro munita more affinium, nectario minuto , dilutè brunnea , costis pallidioribus ; achænia disci pauld minora , obscurè brunnea, 10-costata, valleculis pilorum brevium alborum serie longitudinali decoratis, pappo coronata 1-seriali, piloso, caduco, 1 1/2 lin. longo, piloso, denticulato. EXPLICATIO TAB. 104. 1. Plantæ pars inferior magnitudine naturali. Petioli nimis appendiculati. 2. Ramus magnitudine naturali. 3. Flos radii cum achænio, cui contrà naturam pappus additus, auctus uli analyses sequentes. 4. Flos disci cum achænio. 5. Flos disci fissus. 6. Stylus. Tab :104. | Compositse Lies Cutor, rue richer ———— ( 339 ) 5. DORONICUM PAPYRACEUM. C. H. Scuuzrz Bironr. MS. D. caulis herbaceus, glaber et tantum basi pauld hirtüs, medullà farctus, involueri anté anthesin aperti squamæ n. 13 glabræ, apice recurvæ (corymbus supradecompositus, folia caulina 3-5 exauriculata, infra arachnoidea, pedicelli squamulis minimis munili, capitulum florens 6 lin. diametro metiens, flores purpurei, ligulæ n. 8). Pericallis papyracea. YF” ebb /!, Icon., tab. 106. Senecio papyraceus. DC !, Prodr., vol. 6, pag. 410. | Gineraria Cima. #7/ebb !, in herbario divo Candolleo misso , qui nomen mutavit: Webb lin litt. Cima Palmensium, Bien-te-quiero et Bugallon. Has. Übique in rupestribus insulæ Palmæ convalles Majo mense insigviter ornans, unde rusticorum distycha satyrica : « Todas las flores se crian en Mayo » Menos la Cima que yo no la hallo. » Webb! in litt. Distris. GEoGR. Stirps palmensis in horto Milfordiensi! culta. Descr. Ruizoma ut speciebus affinibus repens, internodiis calamum anserinum crassum, fibris nume- rosissimis stipatum. Cauzis herbaceus erectus, 1 1/2-2- pedalis et altior, infernè 1-2 lin. diametro metiens, teretiusculus, striato-sulcatus, #laber, infernè verd pilis nonnullis præditus articulatis, basi et infernè parcè foliatus, apice corymbo supràädecomposito terminatus, pallidè virens, medullä farctus albidâ vel purpurascente. Fozra radicalia pauca, tenuissimè papyracea, orbiculato-reniformia, cordata, 2-5 , imÔ in speciminibus cultis 8 poll. diametro metientia , palmatinervia , reticulata , multangulo- lobata, lobis dentato-crenatis, suprà glabriuscula , infernè præcipuè in nervis, arachnoïidea, petiolata, petiolo basi semiamplexicauli, pilis articulatis, patentibus , plûs minüsve , nunc parcè , nunc densè obsito, foliorum limbo longiore. Folia caulina radicalibus analoga, pauca, n. 3-5, ad corymbum usque, interstitiüs 1-5, pl. 3-poll. disposita, cum petiolo limbo pl. pauld breviore , basi dilatato et semiam- plexicauli , sed margine neque protracto neque cordato , 1 1/2-4, imo ? poll. et ultrà longo. Rariüs , in speciminibus pinguibus , petiolus foliorum inferiorum limbum superat. Limbus ovato-triangulari- reniformis , cordatus 1-4 poll. et ultrà diametro metiens , multangulus , denticulatus, palmatinervius, reticulatus , glabrescens , vel infrà araneosus , suprà pilis paucis munitus. Supernè folia decrescunt, et caulis fit glaberrimus , ultrà medium in axi folii minoris, petiolati, ovato-triangularis, subacuminati in corymbum abit suprädecompositum , 4-9 poll. diametro metientem , myriocephalum, Ramr inferiores palmares-spithamæi, im dodrantales in axi foliorum lanceolatorum , 1-1/4 poll. longorum , 4-1 lin. latorum, denticulatorum vel integrorum orientes, breve petiolatorum vel sessilium , nudoram , suprà medium in corymbum supradecompositum vel decompositum transeunt. Rami minores in axi squa- ( 340 ) marum lineari-setacearum , parvarum oriuntur, vix { lin. longarum. Pepuncuu sine capitulis 3-6 lin. Jongi clavati, post achæniorum maturitatem supernè albo-spongiosi, in axi squamarum minimarum vix percipiendarum orientes, primä fronte nudi, reverà autem squamulis minimis sunt obsessi nonnul- lis lineari-setaceis. CaprruLa semper erecta , parva, florentia 1/2 poll. diametro metientia, multiflora, heterogama. Ixvorucrum hemisphærico-cylindraceum, glabrum, 1-seriale, antè anthesin apertum, 1-5/4 lin. altum, squamis compositum n. 13 oblongo-lanceolatis, convexis, striatis ,1/4-118 lin. latis, acutis, apice reflexis. RecerPracurum 1 lin. diametro metiers, planum, alveolatum, alveolis obsoletis margine brevi , scarioso circumdatis. FLores radii n. 8 purpurascentes, glabri , 2 1/2 lin. et ultra long; tubus 1/2 lin. longus, ligula oblonga, 2 lin. longa, 1 lin. lata , 4-striata , apice rotundata, obsoleté cre- nato-dentata ; styli rami violacei. Flores disci innumeri , 5/4 lin. longi , tubulosi, tubo proprio infernè ampliato campanulam subæquante 10-striatam , supernè purpureo-violaceam , dentibus 5 ovato-acutis ne GEnirazra exserta violacea. Anrmerx ecaudatæ appendice triangulari-lanceolatä obtusä terminatæ. Styli rami truncato-penicillati. Aczænra radii calva, glabra, 10-costata, brunnea, majora quam achænia disci 10-costato-pilosa, nectario columnari brevi instructa, pappoque coronata 1 1/2 lin. longo, 1-seriali, niveo, caduco , piloso-scabro , similique modo se habentia uti specierum affinium sed inter omnes minima. EXPLICATIO TAB. 106. 1. Stüirps magnitudine naturali. 2. Capitulum uti partes omnes sequentes auctum. 3. Receptaculum cum involucri squamis (nimis angustis et multiplicatis ). 4. Flos radii lingulatus falsd achænio disci suprapositus ; achænia radii enim sunt glabra, calva. 5. Flos disci cum achænio. 6. Flos disci longitudinaliter sectus. 7. Stylus. 8. Achænium disci haud bonum, cum nectarium non sit depictum et pili contrà naturam, non in series ro longitu- dinales sint dispositi. TRIB. IIL CYNAREAE. Less. SUBTRLE, LCL DULACEA DO DIV. I CALENDULEZÆ. DC. CALENDU LA. Tasern.— Neck. E. ESS =SDE: CarrruLuM multiflorum, heterogamum. FLores radii 1-seriales lin- oulati, fœminet, fertiles, ad faucem pilis articulatis densè obsiti, 4-striali, apice 3-dentati ; stylus exsertus bifidus. FLores disci nume- rosi tubulosi, ad campanulæ exortum parcè pilis articulatis hirti, 5-striati 5-dentati, dentibus ovato-triansularibus acutis, hermaphro- e. Composite Tab. 106, : Vielle lapide incteel… Lite. Culon,rucricher 7 ( 341 ) dito-submasculi, steriles; genitalia subinclusa; antheræ bicaudatæ, caudis integris, appendice ovato-obtusà coronatæ, fllamenta glabra, stylus inclusus apice incrassatus et hirtus, conoque acuto-lanceolato superatus. InvorucruM floribus disci longius, subuniseriale, squamis foliaceis, subæqualibus, lanceolato-linearibus, acuminatis demüm reflexis, caulique adpressis. Recepracurum convexiusculum nudum ex Cass, Opusc. phytol, quandoque paleis nonnullis — mon- sirosè meû ex senientià — munitum. ACHAÆNIA multiformia, radii 3-formia, maturitate achæniorum volumine valdè aucta, extima basi lata sessilia, curvata, dorso longè aculeata et muricata intès glabra et basi in dentem triangulari-lanceolatam expansa, rostrata , rostro recto, achænï corpus subæquante, medullà albà farcto gracili, apice in alas parvas 3 expanso , duæ laterales breves, medià majore; inter- media, convexa ovata, magna , erostria, dorso muricata, utrinque latè alata, alis inflexis et hinc cymbiformia, intùs glabra et basi dente lan- ceolato-munita uti externa ; intima erostria , in annulum curvata , ità ut apex basin tangit, teretiuscula, subalata vel pl. exalata, dorso trans- versè rugoso- muricata, intüs glabra et apice basique dente triangu- lari munita. Formæ hæ verd formis junguntur intermediis. Emervo in omnibus his formis, exceptà curvatione, similis. ACHÆNIA disci effoœta, sterilia, parva, lineari-cylindracea, recta, glabra, nectario s pe- CI050 coronata, calva. Hersæ Mediterraneæ (1) annuæ vel perennes ramosæ, foliatæ, gla- brescentes vel pilis articulatis pubescenti-hirtæ ; folia oblongo-lanceo- lata, dentata ; capitula speciosa , solitaria , radiata , floribus flavis vel disci violaceis, pilis articulatis ad faucem vel infernè pubescenti-hirtis. 1. CALENDULA ARVENSIS. TABern. C. annua, subpubescens , folia oblongo-lanceolata , subdentata , acutiuscula, inferiora (1) Species n. 17 cl. DC. enumerat, ex ipso pleræque dubiæ, me judice pleræque temerè stabilitæ. ( 342 ) basin versus attenuata, caulina superiora semiamplexicauli-subdecurrentia, caulis diffusus, ligulæ ad faucem pilis articulatis hirtæ , achænia radüi triformia , exteriora rostrata , dorso aculeata, media cymbiformia cum intimis annulatis dorso transversè rugoso - muricatis erostria. Differt à Calendulä officinali, Linn., ligulis ad faucem pilis elongatis hirtis, foliis acutis basi dilatatis. In C. offici- nali tubus ligulæ cum fauce pilis brevibus articulatis pubescens, folia obovato-oblonga , infernè attenuata, capitula majora, caulis erectus. Calendula circà Monspelium sponte. Gesn., Hort., pag. 251. Calendula sylv. minor. Cæs. Calendula arvensis. Tabern., Hist., pag. 713, cum icone bonâ. — Ger., ex C. B. — Linn., Sp. pl., ed. 2, pag. 1308. — DC., Prodr., vol. 6, pag. 452. — Buck, Canar., pagg. 150 et 171. — Gærtn., Fr., vol. 2, pag. 491, tab. 168, fig. 4. — Bull. herb. fr., tab. 239. — Schkuhr, Handb., tab. 265. Calendula officinalis 8. Linn., Sp. pl, ed. 1, pag. 921. Calendula amplexifolia. Rchb., in Flora B. Z., 1830, pagg. 131 et 382, cum pluribus speciebus à cl. DC. L. c. huic generi adscriptis huc spectare videtur. Caltha arvensis. C. Bauh., Phytop., pag. 539 ; Pin., pag. 276. — Moris., Hist., A 3, sect. 6, tab, 4, fig. 6. — Mœnch., Meth., pag. 585. Caltha humilis. C. Bauk., Phytopin., pag. 539 (circà Parisios crescit) ; Pin., pag. 976. B bicolor, floribus disci croceo-nigricanti-violaceis. Calendula bicolor. Rafin., Car., 1810, pag. 82, ex Guss. Calendula undulata. Gay in Gaud., F1. helv., vol. 5, pag. 417, non Rafin., ex DC. Oss. Specimina canariensia ad formam 6 spectant, sed folia plana, non undulata. Maravilla Nivariensium. Æ/podadera Palmensium. Has. In arvis et ruderatis insularum Canariensium vulgaris : Webb!; verdsimiliter introducta ex Buch 1. c., qui in arvis suprà Puerto Orotava speciem hanc habuit. Disrris. cEoGR. In arvis et vineis, præcipuè argillaceis Europæ mediæ et australis nec non Maderæ totam ferè per annum florens, apud nos e. g. in Palatinatu in vineis argilla- ceis abundat et verosimiliter cum Viti vinifera introducta. Susrris. IL CARLINEZÆ. C. H. Scuurrz Brponr. Carlinearum. DC., Prodr., pars. Achænia cylindraceo-turbinata , areolé basilari centrali, circulari, hirto-villosé , immediatè, 1. e. sine ullo prominentiæ vestigio, in pappum plumosum abeuntia , intimé cum achænio junctum, demüm facilè cum achænii parte superiore et necta- rio secedentem, pilis achœæntü superioribus pappum externum mentientibus ; achænia radii quandoque compressiuscula, calva vel pappo rudimentario munita. (Capitulum multiflorum homogamum, florvibus omnibus tubulosis, vel hete- rogamum flor. radii lingulatis, subhermaphroditis v. sterilibus; filamenta glabra ; antheræ basi caudis barbatis munitæ, styli rami breves, accumbentes, hirti ; receptaculi alveolati fimbrillis paleiformibus ad medium sæpè con- cretis; involucrum imbricatum foliis spinosis plùs minüsve circumvallatum.) ( 343 ) Div. I. Appendix antherarum lanceolata, acuta. — Eucarlineæ, C. H. Schultz Bip. 1. Carlina (pappi setæ 5-9 basi concretæ, receptaculi paleæ cum achænii pilis rigidæ). 2. Atractylis (pappi setæ liberæ et tantüm basi in annulum conferruminatæ , receptaculi paleæ cum achæ- nii villis molles). Huc verôsimiliter Thevenotia, DC., mihi ignota, spectat? Div. II. Appendix antherarum truncato-ovata. — Huc : Chamæleon, Cass. (affinis Cynaræ). CARTINA. Tourn. — DC; Prod. excl., sect, 3. Carruzum multiflorum, homogamum, æqualiflorum, floribus omnibus tubulosis, hermaphroditis, glabris, 5-dentatis. GENITAL exserta ; antheræ appendice longà , lanceolat@ , acuté coronatæ , basi caudis binis pubescenti-plumosis instructæ; filamenta glabra; styli exserti, clavati, rami ovati, breves, accumbentes, pubescentes. Invoru- CRUM hemisphæricum, basi subventricosum, imbricatum , squamis intimis radiantibus, coloratis, extimis foliis circümvallatis magnis, caulinis similibus. RecEPTACULUM planum, alveclatum, alveolorum margine paleïs, longitudine achæniorum cum pappo obsesso, corneo- scariosis, r'gidis, supernè in lacimias filiformes inæqualiter palmatipar- titis, quibus quandoque setæ nonnullæ accedunt longiores, clavato- antennæformes. ACHÆNIA cylindracea, infernè attenuata, pilis adpressis rigidis munita infernè et supernè, ubi pappum externum simulant, longioribus; areola basilaris centralis, circularis ; achænium immediatè in pappum abit et hinc pappus ne marginis vestigio qui- dem cinctus est. PArpus intimè cum achænio concretus, demüm facilè cum parte achænï superiore et nectario abrumpens, 1- serialis, paleis factus n. 10, complanatis, medium versüs in setas n. 3-5 imo-9 solutus plumosas, apice subclavatas. Hersx Europææ vel Mediterraneæ vel suffrutices Maderensi-Cana- rienses, duræ, sæpiüs araneoso-tomentosæ, foliis pl. spinescentibus munitæ, caule humillimo solitario vel elato, foliato, corymboso, Capi- tulis speciosis. Analysis specierum canariensium ad subgenus Carlowitziam , Mœnch. (suffruticuli) spectantium. 1. Garlina salicifolia. Gay. Folia lineari-lanceolata, suprà glabra, infrà tomentosa. 2. Carlina xeranthemoides. Lin. ri. Folia angustè linearia, suprà arancosa, infrà tomentosa. ( 344) 1. CARLINA SALICIFOLIA. Cavan. C. suffruticulosa , folia lincari-lanceolata , conferta , suprà glabra , infra tomentosa, sub- spinescentia, alveoli paleæ subæquales. Variat : À. Canariensis, pl. corymbosa. 1. angustifolia , folia lineari-lanceolata. 2. latifolia, folia lanceolata. Utræque nunc : « mttis, folia subspinosa vel breve spinosa. B acanthophyilla , folia margine spinis elongatis munita. B. Maderensis, capitula pauca pl. 1-2 pauld majora, pedunculis elongatis insidentia involueri externi foliola duplici serie disposita. Carthamus Cote Linn. fil., Suppl., pag. 350. — Lam., Enc., vol. 1, pag. 640. — Wild, Sp. pl., vol. 3, pag. 1711 ; Enum. hort. berol,, pag. 846. — Buch, Canar., pagg. 147 et 181. — Hort. Kew., ed, 2, vol. 4, pag. 492. ? Carthamus integrifolius. 4it. ex Thouin apud Lam. Athamus. Neck., Elem., vol. 1, n. 154. Carlowitzia salicifolia. Mœnrch., Meth., pag. 225, — Jacq. fil., Eclog., vol. 1, pag. 19, tab. 5, — DC., Diss. comp., 2, pag. 52, tab. 2. Carlowitzia corymbosa. Cass., Dict., vol. 25, pag. 53. Onobroma salicifolium. Link, Enum. hort. berol., vol. 2, pag. 304. Carlina salicifolia. Cavan., Anal. scienc. nat, vol. 4, pag. 81. — Less. in Linnæa, 1831, pag, 88 ; _. comp., pag. 12. — DC., Prodr., vol. 6, pag. 548, cum var. £ corymbosä. Cardo de los Montes incolarum, in Palmâ Cabezudo, in Canari Malpica. Has. In ins. Canariensibus vulgaris mense Junio et Julio florens e. g. in Tencriffà , alt. 2300-4100 ped.; in Barranco del Rio propè Granadilla, Barranco de Matanza, ad mon- tem Chiquita supra Laguna, ad latera propè fontem Agua Manza, magnos frutices for- mans sec. cl. Buch ; Teneriffa : Broussonet, La Martinière sec. DC.; à Chamisso, ex Less. ; Tenerilla e. g. Vailis Z'aoro : Webb! (forma corymbosa fol. angusté lanceolatis, submiti- bus), in rupestribus propè Orotava : Webb! (forma angustifolia, acanthophyll:) ; Tene- riffa : Tegueste el Nucvo, 7 Jul. 1845 : Bourgeau! (latifolia mitis, formæ maderensi affinis). Palma : Webb! (corymbosa , angustifolia, mitis); Palma , Barranco de Buena Vista , 50 Jun. 1845 : Bourgeau ! (subcorymbosa, mitissima , angustifolia ); Canaria : Webb! (corymbosa , latifolia , acanthophylla). ( 345 ) Disrrs. crocr. Hab. prætereà in Maderà: in rupibus, F. Masson !, Webb! ; Puerto Santo : Webb!, undè in hortos migravit e. g. anno 1784 in Hort. Kew. à cl. Lee et Kennedy. Descr. Surrrurex speciosus 2-3-— pedalis et altior ex Linn. £. L c., pro Agua Manza magnos frutices formans ex Buch 1. c., caule elatiore ramosiore, foliis majoribus, magïs distantibus, subinvolucro vero magis confertis quam in specie afhni, Carlinâ xeranthemoiïde, graciliore , elegantiore, squamis involu- cri magis radiantibus prædità. Specimina herbarii mei sunt spithamæa-sesquipedalia ; caulis adscen- dens , infernè 1 1/2-2 lin. diametro metiens , foliatus , ramosus , ramis 3-4 sæpè quasi uno è puncto orientibus , corymbo subsimplici terminatus, rard monocephalus, albo-tomentosus, tomento pannoso, facilè detergendo , è filis contexto crispis ut in specie affini. Liexum durum flavescenti-album , medullà albâ percursum centrali, cortice dilutè virenti-brunnescente, glabro, dein rimoso. Fozia à basi ad cau- lis apicem usquè lineà spirali disposita, in plantæ parte ætate provectiore destructä et tantüm cicatrice notata inconspicuà , transversali-triangulari , 2 lin. lata , longitudine 2-6 lin. distantia , ergo multd minüs quam Carlinà xeranthemoide conferta, quoad formam et marginem valdè variantia, supernè paulô decrescentia , 1-4 1/2 pl. 2 1/2-3 poll. longa , 1-7 pl. 3-3 4/2 lin. lata , lineari-lanceolata , v. lan- ceolata, coriacea, suprà glabra, subnitentia, reticulata, infrà tomento albo paunoso , denso , albo vires- cente munita utrinque attenuata , sessilia, costà infrà valdoperè prominente percursa , apice spinà terminata, rectà, 1/3-2 pl. 1 lin. longä, pungente, albo-brunnescente. Ab auctoribus folia plana descri- buntur ; reverà autem margine paulô sunt revoluta, nunc subintegra i. e. vix spinarum rudimentis maroine subserrata , vel tantüum basi spinis nonnullis utrinque aucta , vel spinis elongatis , 2 lin. lon- gis, intervallis 2-8 lin. munita, ad folii basin quandoque 3 - 4 utrinque confertis ; quandoque more Cirsii ad spinæ basin secundaria oritur arrecto-introrsa. Supernè caulis in ramos abit, quandoque 3-4 uno quasi ë puncto orientes , palmares-spithamaæos et multô longiores, foliis caulinis pauld minoribus foliatos, apice corymbo simplici vel composito 2-8- cephalo terminatos, rarius monocephalos. Corrumi rami inferiores 3-5 poll. alti, 2-8- cephali, ad vel infra medium ramosi , et infrà ramos foliis paucis instructi , reliqui monocephali. Peuncuxt in axi foliorum caulinis analogorum , sed minorum orientes, cum capitulis 1-4, pl. 2-3 poll. longi , divaricati , involucrum versüs clavato-incrassati , foliis præcipuè supernè muniti, caulinis analogis, sed duplô circiter minoribus, sub involucro simili modo uti Car- thami tinctori, Linn., PL, n.8, conferti, capitulum, im quandoque duplo superantibus, lineari-lan- ceolatis vel lanceolato-ellipticis , margine et basi spinescentibus vel integris, et per formas intermedias tandem in involucri squamas transeuntibus. Gariruzum speciosum , Carlinæ xeranthemoidis duplô majus , multiflorum , homogamum , semper erectum. Invorucrum hemisphæricum , basi ventricosum, glabrescenti-arachnoideum , viridi-brunnescens , imbricatum, squamis intimis (sed breviüs quam C. xeranthemoiïdis) radiantibus, 6-9 lin. diametro metiens, 3-4 lin. altum ; squamæ coriaceæ, erectæ, basi gibbæ , exteriores ovato-lanceolatæ , extimæ sæpiüs appendiceà foliace parvâ , ovato-lanceolatä , spinosà terminatæ vel spinà acuminatæ, formæ mitis simplicis, formæ acanthophyllæ verd supernè pluribus ; intermediæ lanceolatæ, spinescentes vel acutæ; intimæ angustè lineares, subscariosæ, 6 lin. longæ, 1/2- 2/3 lin. latæ, sæpius margine obsoletè lacero-spinosæ, parte tertià superiore angustatæ, subacuminatæ, stramineo-subviolaceæ , radiantes. Recerracuzun 6 lin. et ultrà diametro metiens , planum , alveolato- 111, — (2° SECT.) 4h ( 346 ) paleaceum , i. e. achænio quovis paleis 4 lin. et ultrà longis circumvallato -corneis , suprà medium in Jacinias filiformes inæquales , acutas , quandoque subantennæformes pinnatipartitis stramineas, Frores omnes hermaphroditi , 3-4 lin. longi , tubulosi , albo -flaventes , glabri , 5-striati, 5-dentati, dentibus 3-angularibus, obtusiusculis. Gexirazia longitudine circiter lin. unius exserta. Antherarum cylinder exsertus, supernè corneus. ANTHERÆ caudatæ, caudis pubescentibus, appendice longä, lanceolatä, acutä, corne, dilutè flavente coronatæ, filamenta glabra ; styli supernè clavati rami apice ovati, crassi, pubes- centes, antherarum cylindrum superantes. Acaænra conformia, cylindracea, 5/4 longa , 1/3 lin. diame- tro metientia, pilis crassis adpressis, albentibus hirta, 1/4 lin. longis, supernè pappum externum men- tientibus; areola basilaris centralis, circularis; areolæ apicalis margo cum pappo confluens, neutiquam prominulus. Parpus achænia omnia coronans , 1-serialis, 2 1/2 lin. longus, basi albens, paleis composi- tus n. 10 complanatis, margine parcè denticulatis, 2/3 lin. suprà basin in setas 3 plumosas, apice sub- antennæformi-incrassatas, divisis et hinc pappus 30-setosus. Pazez basi inter se et cum nectario con- cretæ et cum hoc ab achænio secedentes. EXPLICATIO TAB. 115. 1. Ramus var. acanthophyllæ mag. nat. 2. Folium prout figuræ quæ sequuntur auctum. 3. Capitulum medio longitrorsum sectum. 4. Flosculus cum achænio et pappo. 5. Stylus. 6. Achænium pappo arte reverso coronatum. 2. CARLINA XERANTHEMOIDES. Linn. Fix. C. suffruticulosa, folia angustè linearia, confertissima, margine revoluta, suprà araneosa, infrà tomentosa, subspinescentia , receptaculi alveolorum paleæ singulæ liberæ , reliquis 3-8 ad medium usqué concretis, longiores, antennæformes. Carlina xeranthemoiïides (Masson). Linn. fil., Suppl., pag. 349. — Lam., Enc., vol. 1, pag. 625. — Willd., Sp. pl, vol. 3, pag. 1697. — Buch, Canar., pagg. 147 et 181. — DC., Prodr., vol. 6, pag. 048. An Carduus fruticosus. Poir., Suppl., vol. 2, pag. 199, ex DC. ? Malpica Chasnensium ex Webb. Has. « Plantam rarissimam , merè canariensem , in rupestribus Teneriffæ suprà fontem Traste de Doña Beatriz , post pagum Chasna , eodem loco quo olim cl. Masson , uti è Schedis herb. Banksiani patet, et Buch legerunt, semel tantüm legi : eam autem nuper- rimè inter rupes Circi ingentis (Flo de las Cañadas), qui priscum insulæ craterem cin- git, pulchrè floridam atque anni præterlapsi capitulis fructiferis onustam die 9 Septembris an. 1845 legit indefessus Bourgeau. Est autem regionis altæ siccissimæque nec regionis sylvosæ , uti illustri Buchio visum est, hospes ; in agro enim Chasnæo confusæ sunt pina- torum et leguminosarum Teydensium regiones et zona verè syivosa nulla cm desint Compositae Tab 115 Lite 1. Liigo 1 Fiches 7: Sal 7 F CLCOTE. . COL 777 CL ( 347 ) Etesiorum flatus : fons quoque qui post dominæ Beatricis (quæ nunc Palmarum Marchio- nis) domum pago ipso altiusculus. » Webb in litt. Déscr. SurrnumcuLus sesquipedalis , cano-tomentosus, densè foliatus , corymbo simplici terminatus, Caulis speciminum non integrorum 10-17 poll. altus, infernè 1 4/2-2 lin. diametro metiens, teres, ligno duro, albo, subflavescente, medullæ cylindro tenui percurso, cortice plantæ junioris tenui , gla- - bro, dilutissimèe flaventi-virescente, serits vero crassiore, dilutè brunneo et rimoso, cum ligno insipido, tomento denso obtecto pannoso, facilè detergendo, albo, more plurium stirpium canariensium & filis contexto tenmibus, crispis. Fozta caulina numerosissima et confertissima , ità ut unum ab altero vix 2 Lin. distet, et numerus foliorum longitudine 1 poll, cauli affixorum vix statui possit, lincâ spirali disposita, corymbum versüs minora evadentia et magis distantia, basin versüs etiam paulo decrescen= tia sed adhnc confertissima, 1-2 1/2 pl. 2 poll. longa, 1/2-5 lin. lata, angustè linearia, suprà arachnoi- dea, dein glabra et viridia, margine revoluta, infrà tomento albo obducta, sessilia, apicem versüs atte- nuata et spin terminata 1-/4 lin. longä , glabrâ , brunnescente v. albente, pungente. Forrorux margo pl. inteser, non rard verd spinis terminali similibus , sed minoribus munitus est n. 1-10 alternis v. oppositis, arrectis imÔ more Girsii foliorum, quandoque ad basin spinam minorem observamusintror- sam. Cauzis nunc simplex, nunc ad medium in ramum divisus simili modo, uti caulis primarius , se habentem. Corxmsus ad caulis apicem oriens pl. 3-4, rarits b-cephalus , et tunc ramus inferior sine capitulo 3 poll. altus, ad medium in ramulum abit, sine capitulo 5/4 poll. longum, quo corymbus ori- tur compositus. Raroô ramus v. caulis capitulo terminatur, in speciminibus macris, solitario. Pepicezux in axi foliorum , caulinis analogorum orientes , 8-12 lin. longorum et insuper foliis iisdem sed paul minoribus n. 9-12 sub involucro confertis muniti, teretes sub involucro dilatati, sine capitulis 2/3-2 1/3 poll. longi. Garrrura semper erecta, speciosa, multiflora. Ixvozcucrum hemisphæricum , 4-5 lin. altum, tomentosum, durum, multiseriale, imbricatum , basi foliis nonnullis, caulinis analogis, bracteiformi- bus munitum linearibus, coriaceis, spinâ terminatis et quandoque ad marginem spinosis sensim in involucri, quod quandoque superant , squamas transeuntibus ; squamæ extimæ angustè lineares, apice spinosæ, foliis pedicelli superioribus simillimæ, sed angustiores et breviores , sequentes breviores , basi latiores, lanceolato-lineares, spinosæ, proximæ ovato-lanceolatæ, spinosæ, subsequentes oblongæ, apice .in appendicem angustam, margine lacero-dentatam , expansæ, spinâ recurvâ terminatam et per oblongo-lineares , glabras , supernè tomentosas et in appendicem glabram angustè linearem , margine dentato-ciliatam in intimas transeuntes angustè lineares , rigidas , subscariosas , glabras, 6 lin. longas, 12 lin. latas, radiantes, parte inferiore albas, subintegras, parte superiore reflexas, radiantes , sulphu- reas, margine irregulariter et minutè lacero-dentatas , apice spina terminatas. Recerracuzum alveola- tum, alveolorum margine paleïs formato3 lin. longis, ultrà medium in lacinias 3-5 filiformes inæquales pinnatipartitis et insuper setis, dimidià parte longioribus, filiformibus supernè clavatis, antennæformi- bus. Aveororu paleæ, infernè albæ, supernè flaventes pappum subæquant, setæ clavatæ verô dimidià parte superant , quâ not, post achæniorum maturitatem , species hæc ab omnibus generis distinctis- sima. FLorks omnes tubulosi, hermaphroditi, paleas receptaculi subæquantes, glabri flaventes (è statu exsiccato), d-dentati, dentibus oblongo-lanceolatis obtusis. Antherarum cylinder tubum 1 li- neà superat. Anrxeræ appendice longä, lineari, corneâ , flavente terminatæ, basi in caudas plumo- ( 348 ) sas utrinque protractæ ; filamenta glabra; styli rami inclusi, contigui, ovato-oblongi, papillosi. O»s. Stylum et antherarum caudas sec. iconem Webbianam descripsi cum flores tantüm incomple- tos habeo. Achænia 1 lineam et ultrà longa , cylindracea , crassa; pilis adpressis munita, basi et apice paulô longioribus et supernè pappum externum mentientibus ; areola basilaris centralis, circularis ; pappus 1-serialis, 2 1/2 lin. longus, è setis n. 30 compositus albis, persistentibus, complanatis, plumo- sis, apice subclavatis, pl. ternis parte tertià inferiore in paleam complanatam concretis nudam , ergô uti C. salicifolia pappus 10-paleatus. Nectarium conspicuum. Achænium immediatè in pappum transit et hinc margo prominens pappum multarum Cynarearum cingens in hoc genere penitüs desideratur. EXPLICATIO TAB. 116. 1. Ramus plantæ vetulæ in corymbum ahcuntis, cujus capituli radius senescens jam deorsüm spectat. Ramulus ex rami inferiore nascitur monocephalus cujus capitulum seriüs evolutum radium ad horizontem expansum exhibet, ut plantæ florentis mos est. 2. Peri- clinii squama ex interioribus radiantibus flavis arte complanata, cùm reâpse medio retro- flexa. 3. Periclinii squama ex ordine post interiorem primo. 4. Flosculus cum achænio et pappo, cujus ex ore longè prominet filamentorum tubus. 5. Anthera. 6. Styli pars supe- rior. 7. Achenium pilis coronatum dempto pappo, à parte axili visam. 8. Fimbrillæ recep- taculi florem singulum involucrantes, quorum 4 lamellatæ apice 3-5-fissæ, 4 alternæ lon- giores basi filiformes apice subclavatim dilatatsæ. ATRAGTYLIS. Liss NeUIL S RRRe CarrTüuLun multiflorum homogamum , floribus omnibus tubulosis, 5-dentatis, hermaphroditis vel heterogamum floribus radii lingulatis 4-5- dentatis, radiatiformibus, subhermaphroditis vel neutris; fila- menta glabra , antheræ appendice lineari-acutà coronatæ, basi caudis 2-lacero-barbatis instructæ; styli rami breves, accumbentes, ovatæ, hirtæ, IvorucruN imbricatum squamis apice subspinosis, subradian- übus, circamvallatum foliis margine spinosis. ReceprAcuLUM alveola- tum, alveolis margine palaceo-fimbrilliferis, palei integris vel basi concretis, SCariosis. ACHANIA columnari-obovata, basi attenuata et areolà basilari centrali, circulari instructa, villosa, villis mollibus, sericeis, elongatis, supernè pappum externum æmulantibus, omnia papposa vel radialia , pauld compressa, calva aut pappo rudimentario 5 4 Tab-117: | 1 EE — Î À l .… Belle Up. ine À CE Cote Géauiane 2200770777 Lith.de Ale igo, 2 henry. ( 349 ) insiructa. Parpus pl. uniserialis, cum achænio intimè concretus et demüm cum ejus apice et nectario facilè secedens, radiis plumosis basi verù integris. HErB# mediterraneæ annuæ vel perennes, vel suffruliculi cana- rienses, foliis lineari-lanceolatis, spinosis, caulibus ramosis, floribus flavis vel purpurascentibus. Analysis specierum canariensium : 1. Supcenus Acarna. Cass. Achænia omnia papposa, flores subdiscoidei, herbæ annuæ. 4. Atractylis cancellata. Linx. 11. Suncenus Melenerina (à loco natali). C. H. Souvurz Biponr. Achænia radii calva, disci Papposa, flores radii lin- gulati, disci tubulosi, suffruticulus parvus. 2. Atractylis Preauxiana. C. H. Scuurrz Biponwr. 1. ATRACTYLIS CANCELLATA. Lin. À. annua, parva, arachnoïdeo-lanata, caule subramoso, erecto, foliis lineari-lanceolatis, spinosis, floribus purpurascentibus, subdiscoideis, involucri squamis acuminatis involucra- us foliis rigidis pectinato-spinosis, adscendenti-conniventibus, longioribus. Ozs. Specimina florentia in herbariis rard vidi: flores sunt tubulosi, 5-dentati, dentibus lineari-subulatis, antheræ appendice lineari-acutà coronatæ, basi caudis lacero-pilosis munitæ. In speciminibus canariensibus sæpiüs capi- tula radiata vidi, nempè pauci florum periphericorum sunt lingulati 4-dentati, genitalibus rudimentariis muniti, achænio effæto insidentes, pappo pauciseto instructo, hinc affinitas cum subgenere Spadactine, Cass. — DC. Prodr., vol. 6, pag. 550. Carduus parvus. J. Bauh., Hist., vol. 3, pag. 93, fig. 2. Cardui parvi genus. Chabr., Sciagr., pag. 356, c. ic. Bauh. ! Eryngium parvum palimare foliis serratis. Moris., Hist., vol, 3, pag. 166 , sect. 7, tab. 36, fig. 16, — icon Bauh. Cnicus exiguus capite cancellato, semine tomentoso. Tourn., Inst., pag. 451. Atractylis foliis linearibus dentatis, calycibus conniventibus. Linn., A. Cliff, pag. 395. . Atractylis flore radiato, nudo, calyce inermi, involucro connivente obtecto. Lœfl., IL., pag. 162. Atractylis cancellata. Linn., Sp. pl, ed. 1, pag. 830; ed. 2, pag. 1162. — DC., Prodr., vol. 6, pag. 550. Acarna cancellata. 4/., Pedem., n. 561. — 7 illd., Sp. pl., vol. 3, pag. 1701; Enum. hort. ber., pag. 845. — Link, Enum. h. berol., vol. 2, pag. 304. — Hort. Kew., ed. 2, vol. 4, pag. 490, — Sibth., F1, græc., tab. 839. — Less., Syn. compos., pag. 13. | Carthamus cancellatus. Lam., Enc., vol. 1, pag. 639. Cisellium cancellatum,. Gærin., Fr,, vol. 2, pag. 454, tab. 163, fig. 2, — Lam., Il, tab. 669, fig. 1. ( 350 ) Has. In siccis propè oppidum Sanctam Crucem Teneriffæ, in Palm et Canarià : Webb! Disrris. Grocr. Planta regionis mediterraneæ vulgaris in siccis, petrosis apricis ab His- panià in Orientem usquê crescens. In herbario habeo nune monocephalam pollicarem nunc ramosam spithamæam. 2. ATRACTYLIS PREAUXIANA. C. H Scuurtrz Bipowr. À. suffruticulus parvus cano-tomentosus, caule humili, ramosissimo, decumbente, foliis linearibus, integris, complicatis, spina terminatis, floribus purpurascentibus radiatiformi- bus, achæntis radit calvis, disci pappo plumoso instructis. Centaurea (Preauxiana ”cbb !) Despréaux ! Hag. Planta, merè canariensis, rarissima in Canarià, loco unico — Punta de Melenera (dans un espace de cent toises) — observata : Despréanx ! Descr. Fruricuzus humillimus, cæspitosus, ramosissimus , decumbens , durissimus , cano-viridis à afiinis sect, Cirsellio et Spadacti, DC., Prodr., vol. 6, pag, 550. Ranix verticalis, fusiformis, lignosa, elongata , speciminum meorum licet non integra , attamen 2-3 poll. longa, supernè 3-4 lin. diametro metiens, parcè fibrillosa, ligno durissimo, dilutè flavente , cortice brunneo , rimoso, suberoso. Supernè radix in capita plura — n.5, divisa, caules edentia decumbentes , breves , cum capitulis 1-2 1/2 poll, longos in cæspitem 2-4 poll. diametro metientem expansos. Rawr , quantüm in plantä parvâ fieri potest, ramosissimi, infernè 2-3 lin. diametro metientes, teretes, foliati, cum foliis tomento pannoso muniti, è pilis crispis simili modo uti in Carlinæ speciebus contexto, in plant adultiore quandèôque evanida, Rami ad apicem usquè foliati, capitulo solitario terminati. For conferta , 1/41 poll. longa , 1/2-5/4 lin. lata , linearia integerrima , apice spin brevi , paulo reflexâ terminatA , sessilia et basi subincras- sata, dorso convexa, primordialia , i. e. rami novelli in rosam expansa, obovato-oblongo-linearia, pla- niuscula , reliqua linearia , complicata , apiceque subrecurva , omnia tomento pannoso cinereo-viridia, dein præcipuè suprà subevanescente et virentia. Rami infernè rudimentis baseos foliorum muniti , tomento orbati brunnescentes splendentes, supernè foliati, ramosi, tomentosi. PEepuncuzr ad apicem usquè foliati breves, cum capitulo 1/2-5/4 poll. longi , 1/2-3/4 lin. diametro metientes , teretes. CaprTruLa semper erecta, pl. 10-12-flora, pro plant parväspeciosa, speciminum parvorum subsessilia, magnorum verd pediculis 3/4 pôll. longis sustentata , involucrata foliis sub involucro describendis, ovato-oblonga, 1/2 poll. longa, 1/4 poll. lata. Invorucrux ovato-cylindraceum, imbricatum, et basi involucratum foliis pl. 2. 5 involucrum subæquantibus, pl. brevioribus , raro longioribus , adscendentibus , supernè paulô reflexis, ad marginem spinis paucis munitis, rectis, 4/2 lin. longis , quâ etiam notâ affinitas cum Atrac- tylide cancellatä probatur ; quandôque tantüm folia 2 intima involucrantia margine sunt spinosa ; involucri squamæ imbricatæ, 4-seriales, dorso tomento araneoso fugaci munitæ , tenues , exteriores triangulari-ovatæ, 2-2 1/2 lin. longæ , 1/2-1 lin, latæ , intermediæ 4-4 1/2 lin. longæ , oblonsæ , supernè margine scariosæ , intimæ lineares 5 lin. longæ , 1/4-1/2 lin, latæ , margine scariosæ , omnes apice spin ; ; 5 ; P P Co mpositae lielle lypil toile Botanique à ee S ——— E RUE © PT Es ses E RS 7: cher, 7. , 1e Zap de Age 727% Losalia- Cay «del. AA CP TES LA GT CCF nat Hors die 7 Cy ( 351 ) validà, 1/2 lin. long , cum squamæ parte superiore præcipuè margine obscuriüs tinctâ , brunneo-vio- lace ; in genere squamæ exteriores relative latiores et breviores , internæ verd longiores , angustiores, tenuiores et magis scariosæ sunt. Recerracurum planum , 1 lin. et ultrà diametro metiens , alveolato- paleatum , ï. e. alveolo quovis paleis pl. 4 lin. longis munito , albis, scariosts , angustissimè linearibus, vel setaceo-complanatis, acutis, integris, r'arits paucis ad medium usquè concretis. Frores glabri ex Des- préaux qui stirpem hanc vivam observavit purpurascentes , ex cl. Webb cœruleo-rosei , omnes herma- phroditi, radiales pl. 3-4 imo-6 sec. iconem à cl. Despréaux in Ganariâ pictam, ngulati 4 179 lin. long; tubus magni diametri infernè pauld in annulum dilatatur, paul brevior ligulà , 3/4 lin. latä , apice dentibus 5 instructà linearibus, acutis ; 3 intermeduis rectis, paulô brevioribus et angustioribus quam laterales , arcuatè reflexi. Anrneræ 5/4 lin. longæ, appendice lanceolato-lineari-subulatâ terminatæ, caudis laceris basi instructæ ; filamenta glabra; antheræ pollen continent, sed duplô circiter breviores sunt quam antheræ florum disci ; stylus 3 1/2 lin. longus, subinteger, subclavatus, apice parcè hirtus ; flores disci n. 7-10 tubulosi, 3 lin. longi, tubo magni diametri, apice im dentes 5 diviso oblongos acutos; antheræ inclusæ, 2 lin. longæ, appendice lineari-lanceolatà, acutà , terminatæ, caudis laceris basi instructæ ; filamenta glabra ; stylus paulÔ exsertus, clavatus , ramis brevibus accumbentibus, ovatis, valdè hirtis. Acnzænia difformia : radii minora , vix 1 lin. longa, ovato-compressiuscula , infernè atte- _ nuata, villis sericeis albis modicè obducta, pappum simulantem , reverà autem calpa ! apice annulo corneo peripherico, haud prominente munita et nectario parvo ; embryonem etiam hæc achænia conti- nent ; achænia disci majora 1 lin. longa, teretia, obovato-turbinata , infernè attenuata, supernè trun- cata, villosissima , villis superioribus pappum externum æmulantibus, omnia papposa ; pappus imme- diatè è perispermo oriens , sine ullo prominentiæ vestigio, 3 lin. longus, 1-serialis , è radiis constans n, 21 subæqualibus, basi in annulum conferruminatis, cum nectario deciduum, longè plumosis, niveis, parte inferiore vero inter villas abscondità, integris, sordidè albentibus, tunc longitudine 1 lin. circiter dilutè brunneo-violaceis, cæterum niveis. EXPLICATIO TAB. 117. 1. Planta intesra mag. nat. quæ sequuntur partes auctæ. 2. Capitulum. 3. Idem medio sectum. 4. Flos cum achænio et pappo longitrorsäm sectus. 5. Stamen antrorsüm visum. 6. Squama reccptaculi florem cingens. 7. Stylus. 8. Embryo. (6:9527) Suerri8. III CENTAURINEZÆ. C. H. Scauzrz BiPoNwr. Areola basilaris distincté lateralis! Analysis generum : 4. Centaurea. Achænia ovato-oblonga compressiuscula , involucrum non distinctè involucratum. 2. Carthamus. Achænia crassa, obovato-subtetraquetra, involuerum distinctè involucratum, foliis caulinis supe- rioribus similibus. CENTAUREA. Linx., ex parte. DC., Prodr., et Amberboa, ej.— C. H. Scaurrz Bre., emend. CarrTuLuM multiflorum, discoideum pl. heterogamum, floribus marginalibus, substerilibus, pl. ampliatis radiatiformibus, 3-5, imd florum valdè ampliatorum 10-15- dentatis, rarius homogamum flori- bus omnibus hermaphroditis, 5-dentatis, dentibus elongatis, anguste linearibus. ANTHERÆ basi bidentatæ, apice appendice oblongo-lineari. obtusà subcorne terminatæ. FiLamenTA sæpiüs aspera , pilosa. Invo- LUCRUM imbricatum. RECEPTACULUN setoso - fimbrilliferum. AcHÆnIA ovato-oblonga, compressiuscula, areolà basilari pl. laterali, anticà et pappo coronata, imbricato, denticulato, serie penultimà pl. longissimo, intimà brevi connivente, rariüs calvâ. HerB# annuæ, biennes vel perennes, rariùs suffrutices, polymor- phæ, per orbem terrarum dispersæ, pl. Europææ vel orientales. A. Species suffruticulosæ (hücusquè tantum in floræ canariensis ditione observatæ) : a. Involucri squamæ integerrimæ. — 4. Cent. Webbiana*. b. Involucri squamæ erosè et irregulariter laceræ. — 2, Cent. arguta. Nees. c. Involucri squamæ pectinato -fimbriatæ (folia pinnatipartita). — 4, Cent. arborea. Wemp! (folia integra vel argutè serrata). B. Species herbaceæ, annuæ vel biennes (verôsimiliter introductæ) : a. Achænia pappo coronata. 5. Serie penultima omnium longissima. — Cent. melitensis. Linx. 6. Serie ultima omnium longissima. — Cent. Lippü. Linx. b. Achænia calva. 7. Cent. Calcitrapa. Lisx. (353 ) SEcrio | SUFFRUTICULOSÆ. 1. CENTAUREA WEBBIANA. C. H Scauctz Biron. C. suffruticulosa, subramosa, punctis resinosis munita , ceterùm glabra excepto caule tomento pannoso obducto , involueri ovato-globosi squamæ apice brevé acuminatæ , acu- mine triangulari-lanceolato, patente, pressione facilè abrumpente ; folia elliptico-lanceolata, brevè petiolata , minuté serrata. Has. In rupestribus umbrosis ad montem de la Florida , propé Orotava Tereriffæ et alibi in regione sylvosà loco non notato: Webb! Disrris. GEoGR. Species distinctissima, pulcherrima, habitu Cent. argutæ et canariensis, merè canariensis. Descr. (Sec. specimina manca.) SurrruricuLus subramosus, densè foliatus , pedalis et altior. Caulis pars superior, quem antè oculos habeo , triennis est, pedalis, teres , sulcato-striatus , ligni strato tenui albidè flavente, medullæ cylindro crasso percurso et cortice brunneo composita est. CauLis triennis 5/4, biennis vix 1 lin. diametro metiens , glabrescens, parte foliorum inferâ persistente cicatricosus, anno- tinus tomento levi pannoso, albo, è pilis crispis more multarum stirpium canariensium contexto obsessus, facilè detergendo, basi 3 lin. et ultrà diametro metiens, infernè foliorum rudimentis cicatri- cosus , supernè densè foliatus , foliis confertis capitulum versus magis distantibus et minoribus. Forra arrecta vel patentia, 2-3 1/4 poll. longa, 4 1/2-7 1/2 lin. lata, elliptico-lanceolata, plana, virentia, puncetis raris resinosis præcipuè ad marginem obsita , glabra, acuta in petiolum brevem, alatum, cuneatum, attenuata, basi verd paulo dilatata, subintegra et nisi denticulis vix emergentibus serrata, costà crassä, supernè albente percursa , penninervia, nervis cum ramificationibus eorum minimis resinâ brunneà infectis. Supernè folia evadunt minora et remotiora , lineari-lanceolata , integerrima, 1-1 1/2 poll. longa, 2-1 lin. lata. Cauzes annotini nunc sunt simplices monocephali, nune parcè ramosi, pl. supernè bifurci, pedunculis supernè subclavatis cum capitulo 1 1/2-1 3/4 poll. longis, ad capitulum usquè foliatis , foliis verd post anthesin pl. jàm destructis. CariTuza semper erecta, permultiflora. Invozueruu ovato-globosum, imbricatum , glabrum , 7 lin. altum ; squamæ cartilagineæ, arctè adpressæ, dilutt brunneæ, marginem versüs subvirentes, subnitentes , exteriores triangulari-ovatæ , 1-3 lin. longæ, 3/4- 1 1/2 lin. infernè latæ, reliquæ oblongo-lanceolatæ, lineares 4-5 lin. longæ , 1 1/2-3/4 lin. latæ, integer- rimæ, exceptis intimis subscariosis, albentibus, 5 lin. longis, 1/2 lin. latis, apice in appendicem linea- rem 1/4 lin. circiter longam, patenti-reflexam , terminatæ, pressione facilè abrumpentem, more Centaureæ ( Piptoceratis Cass.) babylonicæ Linn. Recerracuzum fimbrilloso-setosum , setis 4 lin. lonpis, integerrimis acutis , albis supernè sordidis. FLores in specimine meo desiderantur. AcHæwra simili modo se habere videntur uti Cent. argutæ, glabra , areolà basilari laterali, pappo superata , setis com- planatis, margine serratis instructo. 111, — (2° SECT.) 45 ( 354) 2. CENTAUREA ARGUTA. Ness. C. suffruticulosa, elongata, subramosa, punctis resinosis adspersa, ceterüm glabra, invo- lucri squamæ apice erosè et irregulariter laceræ , adpressæ , folia lincari-lanceolata , brevé petiolata, argutè serrata, superiora integerrima. Centaurea arguta. Nees, Horæ berol., pag. 116, tab. 25-26. — DC., Prodr., vol. 6, pag. 567. Centaurea Teydis. Chr. Smith apud Buch Canar., pagg. 147 et 185. Has. In rupestribus à regione sylvarum ad regionem Leguminosarum Teydensium usqué , e. g. ad montes Roques de Guimar, ad montem Rosæ regionis Teydensis, ubi planta viscosa , Webb! ad rupes circi versüs Chasna alt. 7-8000 ped. ex Buch L. c., et per juga montium cyclica, el Filo de las Cañadas : Webb! Palma in altioribus conval- lis Barranco de Gallegos dictæ in regione Pini cauariensis, die 11, m. Aug. an. 1845 (valdè viscosa) : Bourgeau ! DisrriB. GEOGR. Stirps canariensis alpicola, Augusto florens. Descr. (Sec. specimina manca.) Srrrps infernè suffruticulosa , stricta , elongata , 1-2 pedalis etaltior, punctis resinosis munita, glabra, virens, infernè densè foliata, parcè ramosa, ramis elongatis, monoce- phalis. Caurus infernè 1-2 lin. diametro metiens , teres, sulcato-striatus, glaber, punctis resinosis sub- villosus, viridis, vel infernè purpurascens, foliatus , 1-cephalus vel parcè ramosus. Lienux durum albens , medullæ cylindro flavente percursum, cum cortice tenui insipidum vel subbalsamei gustüs. Forta conferta , numerosissima , inferiora magis conferta , majora , latiora , arrecta , 1-3 poll. et ultrà longa, 5/4-5 pl. 2-3 lin. lata, lineari-lanceolata , utrinque attenuata , basin versüs in petiolum alatum attenuata , basi ipsâ dilatatum , argutè , confertè et minutè serrata , acuta , superiora magis distantia, minora, angustiora, suprema subintegra , cauli subadpressa , lineari-lanceolata , 3/4-5/4 lin. lata , 1/2-1 poll. longa , omnia plana, coriacea , punctis resinosis utrinque viscosa. Post foliorum destructionem caulis infernè brunnescit et à petiolorum rudimentis cicatricosus evadit. Caulis nune simplex pedalis- sesquipedalis, pl. verè mox suprà basin aut versüs medium in ramum unum vel duos abit spithamæum vel pedalem , erectum , foliis lineari -lanceolatis , subintegris , corpusculo subcorneo terminatis , mapgis distantibus ad capitulum.usquè munitum , sensim in involucri squamas transeuntibus , in pl. fructi- gera pl. delapsis. Carruzum semper erectum, multiflorum, versus pedunculos in clavam dilatatur supernè 1 1/2 lin. diametro metientem. Ixvozucrum oyato-subhemisphæricum, basi apiceque angusta- tum , 10 lin. altum , medio 1/2 poll. et ultrà diametro metiens ; squamæ arctè imbricatæ 8-9-seriales, regulariter uti in strobilo Pini sammitati peduneuli inflati , longitudine 3 lin., affixæ, extimæ paucæ, transitum foliorum supremorum in involucri squamas perficientes, 1/2 lin. longæ, infernè 3/4 lin. latæ, oblongo- lanceolatæ , obtusæ , intesræ vel apice subdentatæ , reliquæ arctè accumbentes , cartilagineæ, virentes, extüs convexæ, intùs concavæ, utrinque punctis resinosis adspersæ, marginem versüs subsca- riosæ et dilutissimè brunneæ , supernè pauld dilatatæ, irregulariter eroso-laceræ , exteriores ovato- oblongæ , 2-4 lin. longæ , 1 1 1/2 lin. latæ , mediæ oblongo-lineares 5-7 lin. longæ , 1 4/2-1 3/4 lin. latæ» ( 359 ) intimæ angustiores, tenuiores et breviores, 6-7 lin. longæ, 1/2-1 lin. latæ , integerrimæ, acutæ, subhya- linæ. Recerracurum setoso-fimbrilliferum , setis integerrimis acutis 4 lin. longis, albis, supernè sordi- dis. Fcores sulphurei, involucrum dimidia superantes, subæquilongi , pollicares , glabri , à-dentati, dentibus more affinium angustè linearibus. Flores peripherici paulè graciliores stylum habent simpli- cem, supernè longè puberulum et ad pubescentiæ exortum penicillo parvo munitum , et uti Cent. arborea tantüm antherarum sceleta ; flores disci sunt hermaphroditi et pauld ampliores ; antherarum cylinde paulo exsertüs, albus, 3 lin. longus; anthera appendice oblongo-lineari obtusä coronata, basi biseta ; filamenta subpapillosa ; stylus indivisus, exsertus. Acnzæxra oblongo-linearia , nitentia , cénerea, obscurè maculala more Carduorum canariensium, prim fronte calva ob pappum achæniorum maturo- rum caducum, nàm in capitulo alio achænia, etiam media sunt effœta, 1 1/2 lin. longa, linearia, glabra, cinerea , longitudinaliter striata, areola basilari laterali, pappo munita sunt pluriseriali , imbricato, setis complanatis dentato-ciliatis exterioribus brevioribus 1/2 lin, longis , intimis longissimis 1/2 lin. longis. 3. CENTAUREA CANARIENSIS. Browusson. C. suflruticulosa, subramosa, punctis resinosis adspersa, ccterum glabra, involucri sub- globosi squamæ apice pectinato fimbriatæ, folia pinnatipartita, pinnis linearibus. Centaurea canariensis. Broussonet! apud Wild! , Enum. hort. berol., pag. 9928. — Buch, Canar., pagg. 148 21176. — DC., Pr., vol. 6, pag. 577, Centaurea hypericifolia. Broussonet MS. in ejus herb. nunc Boucheano, ex Webb. Has. Propè Laguna Teneriflæ alt, 1200-2500 ped.: Broussonet! Disrris. GsoGr. Stirps canariensis hücusquè à. cl. Broussonet tantüum lecta. Descr. (Sec. specimina manca.) Surrruricuzus habitu præcedentium parcè ramosus , densè foliatus, punctis resinosis notatus , glaber. Caulis pars speciminis mei pedalis , teres , sulcato-striatus , infernè 1 1/2 lin. et ultrà diametro metiens , ligno duro , flavente , medullæ cylindro modico percurso , cortice brunneo. Cauus biennis et annotini pars inferior, basi foliorum destructorum persistente cicatricosus : 2 poll. suprà exortum caulis annotini longitudine circiter 2 poll. folia observantur confertissima 3-5 poll. longa, supernè 5/4-1 1/2 poll. circumferentià metientia, punctis resinosis adspersa, margine minu- tissimè ciliato-denticulata , nervis eorumque ramuificationibus ferè uti Cent. /ebbianæ resinà brunneâ injectis, pinnatipartita, pinnis paucis , distantibus oblongo -linearibus 1/4-5/4 pl. 3/4 poll. longis, 1 1/2 lin. latis, integerrimis, acutis, pl. alternis, mediis uti lobus folii terminalis, maximis, sequentibus verd sensim decrescentibus. Rachis inter pinnas cuneata, integerrima 3/4 ferè 2 lin. lata , costâ magnâ per- cursa , infernè in petiolum angustata , folii laminä duplè breviorem , Supernè pinnarum rudimentis instructum et paulo alatum, infernè exalatum, 1/2 lin. latum, basi verô pauld dilatatum. Supernè folia evadunt minora et magis integra et caulis in ramum abit unum alterumve palmarem v. spithamæum, ramulo secundario quandoque munitum, foliis obsitum remotioribus, integerrimis, lineari-lanceolatis, 1 1/2-12 poll, longis, 1 1/2-1/2 lin. latis, vel adhüc pauld minoribus , acuminatis. Infrà capitulum, multiflorum , semper erectum, pedunculus clavato-inflatur. Invorucrux 10 lin. altum subglobosum , ( 356 ). punctis resinosis obsitum , glabrum , dilutè flavescenti - brunnescens ; ‘squamæ multiseriales , arctè imbricatæ, cartilagineæ, extimæ oblongo-lanceolatæ , 1 1/2 lin. longæ , infernè 1/2 lin. latæ , appendice triangulart , pectinato -fimbriatà terminatæ, fimbriis uti et Squamarum aliarum 1/3-1/2 lin. longis n, 9-41 , lineari-subulatis, denticulis minutis triangulari - lanceolatis , albentibus, ciliatis, sequenles ovato-oblongæ 2-4 lin. longæ , infernè 3/4-5/4 lin. latæ, appendice ovato-triangulari, fimbriis n. 11-15 munitis, terminatæ , sequentes 5-7 lin. longæ , À 1/2-1 3/4 lin. latæ, oblongo-lineares , appendice ovatä, scariosä, brunneä, fimbriis n. 15 pectinatä, coronatæ, intimæ angustiores, tenuiores , Subscarioso-coria- ; ceæ, 7 lin. longæ, 1-1 1/2 lin. latæ, lineari-lanceolatæ, appendice brunneä, scariosä, ovato-lanceolat, obsoletè fimbriatä, fimbriis nempè n. 3-7 imô quandoque nullis, terminatà. Recerracurum fimbrillato- setosum, setis angustè linearibus subcomplanatis, integerrimis , acutis, albis. Frores (purpurei et omnes hermaphroditi vel peripherici antheris castratis muniti esse videntur) 9 lin. longi , tubulosi , 5-dentati , tubo proprio, gracili, filiformi , dentibus angustè linearibus 2 1/2 lin. longis , 1/6 lin. latis. Srvcus 1 lin. exsertus, teres , glaber, subinteger, supernè nodosè incrassatus et tune longitudine 2 lin. brevissimè pubescens et in ramos duos , breves, obtusos abiens. Axrneræ 2 1/2 lin. longæ appendice oblongo - lineari, obtusiusculâ terminatæ, basi bidentatæ, filamentis asperulis insidentes. Acrznia oblongo-linearia , glabra , pappo caduco , pluriseriali , 1/2-1 1/2 lin. longo munita , setis complanatis , margine dentato-ciliatis, extimis brevioribus, intimis longissimis, EXPLICATIO TAB. 118 (1). L. Centaurea canariensis magnitudine naturali, sed pedunculi superné non satis hic cla- val. 2-4. Involucri squamæ, uti omnes quæ sequuntur partes auctæ. 5. Flos cum achænio et pappo. 6. Flos longitudinaliter sectus. 7. Styli pars superior. 8. Achænium. 9. Recep- laculum cum involucri squamis penultimis. 4. CENTAUREA ARBOREA. We! C. fruticosa , 12-pedalis, involucri subglobosi squamæ apice pectinato-fimbriatæ , folia ovato-elliptica, petiolata, integra vel arguté serrata, puberula, rami juniores tomento fari- naceo obducti. Centaurea arborea. Æ”ebb!, herb. Has. In insulà Palmä: PBarranco del Agua propè los Sauces in rupestribus : Bour- geau ! die 17° m. Julii, a. 1845. DistriB. GEoGr. Frutex pulcherrimus hücusqué tantüm in Canariensium insulà Palmä observatus. (4) Ex specimine herbarii Candolleani ab Heylaudio olim depicto. Desunt numero 9 squamæ intimæ lineari- lanceolatæ ct squamarum fimbrillæ contrà naturam integræ , cùm sint dentato-ciliatæ , antherarum imô appendix apicalis nimis acuta , siyli pars superior invità naturâ glabra. 4 Compositæ. F 1, LL P | / Z 7 LA Z,, L ) 2 Z a 7) 4 4 19,7 Lg L Ê4 1 £ A 7 1 CL Lit. de le lige. ficher, 7 COCHE D) D ep) he) ( 357 ) Descr. Faurex speciosissimus ex cl. Bourgeau 12- pedalis, affinis speciebus antecedentibus. Ramr, quos el. Webb communicavit, sunt pedales , infernè 1 1/2-2 lin. diametro metientes , teretes, densé foliati, supernè ramosi, tomento albo, & pilis crispis contexto, muniti facilè detergendo. Cortex dilutè brunneus, infernè cicatricibus, à foliorum delapsorum insertione ortis, notatus, insipidus sicuti bgnum durum, albescens, in viridi-Juteum vergens, medullæ cylindro percursum crasso, albo. Forta usquè ad capitula line spirali disposita, approximata, arrecta, petiolata, supernè decrescentia, cum petiolo 5-2, pl. 4 poll. longa, 1/2-ferè 2; pl. 1 1/2-1 3/4 poll. lata, ovato-elliptica, utrinquè attenuata , acuta et ferè acuminata, infernè in petiolum sensim abeuntia 6-9, in superioribus tantüm 2 lin. longum , infe- riora integerrima, superiora argutè , minutè et confertè serrata , omnia plana, costà crassä percursa, penninervia, subglaucescentia, pilis utrinque parvis, simplicibus, robustis patentibus puberala, Supernè rami in ramulos abeunt 2-3, in axi foliorum orientes, spithamæos vel palmares, monocepha- los , ad apicem usquè foliis jäm descriptis obsessos , supernè decrescentibus et brevè petiolatis. Carr- TULA Semper erecta, mnumeriflora, in corymbum subdisposita , subglobosa, speciosa , florentia 1/2 poll. ferè alta, basi foliis 2-3 involucrata rameiïs similibus, sed sessilibus , integris, 3/4-2 poll. longis , 4-7 lin. latis, oblongo-lanceolatis, acutis, mucronatis, mucrone ferè 1 lin. longo, ceterüm simili modo se haben- übus uti folia caulina, suprà pilis brevibus integris plûs minüsve puberula et punctis numerosissimis insculptis munita, Invoruerum hemisphærico-slobosum, 1 poll. altum, exsiccatione compressum 3/4 lin. latum, imbricatum, viridi-lutescens, glabrum. Squawx multiseriales, adpressæ, pleræquæ apice appen- dice pectinato- fimbriatà terminatæ, coriaceæ, exceptis intimis INagis Scariosis ; extimæ transitum foliorum superiorum in involueri squamas eflicientium, 2 Lin. longæ, 5/4 latæ, ovato:triangulares, acutæ, appendice ovato-triangulari, acutà, foliaceà terminatæ ; sequentes verd 2 1/2-9 lin. longæ , infernè 5/42 1/2 lin, latæ, ovato-oblongo-lanceolatæ, dorso convexæ pallidè virentes, ad originem appendicis maculà semilunari brunnescente decoratæ, apice in appendicem expansæ stramineam, hemisphærico-ovatam, pectinato - fimbriatam , fimbriis, 1/2-1 lin. longis, angustè lineari-lanceolatis , acutis , margine densè ciliato-dentatis (ferè uti Cent. canariensis), cilüs utrinque n. 3-11, intermedià cæteris longiore et latiore ; facie internâ hæ squamæ sunt concavæ et supernè massä pulverulentà adspersæ ; sæpits ad Marginen earum sCarioso-corlaceam pars finditur longitudinaliter ad quartam squamæ partem vel ejus medium ; squamæ supremæ vel intimæ angustiores evadunt, tenuiores et longiores, 10 lin, longæ, 2/3-1 lin. latæ, supernè in appendicem à squamà ipsä non valdè distinctam , irregulariter laceram , abeunt. Recerra- cuzum fimbrillifero-setoswun, setis albis, sapernè sordidis, 4-5 lin. longis, angustè linearibus, inteperri- mis, complanatis, acutis. Fcores sulphureï, involucrum dimidiâ parte superantes, tubulosi, 5-dentati, glabri, 1 poll. et ultrà longi, subæquilongi ; peripheriei paul breviores et tenuiores; tubus gracillimus; limbus 5-dentatus, dentibus angustè linearibus, acutiusculis , 3 lin. longis ; stylus indivisus, puberu- lus, florem pauld superans ; antheræ rudimentariæ n. 5, liberæ, inclusæ , cum filamentis glabræ , 3 lin. longæ , albæ, effœtæ i. e. tantüm è sceleto antherarum constantes nempè : filamento , connectivo et appendice terminali, antheris verd propriè sic dictis deficientibus, achænia effœta 1 3/4 lin. longa, gla- bra, dilutè albenti-brunnea, pappo simili uti achænia fertilia coronata caduco ; Jlores dise hermaphro- diti, 5-dentati, ampliores et pauld longiores, tubo infernè longitudine 1 lin. paulo dilatato, subcorneo, antheræ 2 1/2 lin, longæ in tubum concretæ, appendicibus oblongo -lanceolatis , acutis , albis coronatæ, ( 358 ) basi utrinque brevè caudatæ, filamenta glabra, stylus indivisus paulo exsertus, glaber, supernè pube- rulus incrassatus ; achænia 2 1/2 lin. longa, 2/3-3/4 lin. lata, glaberrima, nitentia, cinerea, punctis nume- rosis teretiusculis, nigro-brunneis, ut plures Cynareæ australes, maculata , à latere compressiuscula, oblonga, subclavata, infernè nempè attenuata, supernè dilatata , apice paul contracta , rotundata vel in protuberantias 4 superfciales excurrentia quibus achænium quadrangulare indicatur ; areola basilaris lateralis ; pappus 1 1/2 lin. longus , sordidus, setis constans pluriserialibus, subæquilongis, exterioribus vero paulo brevioribus, complanatis, ciliato-dentatis, singulis caducissimis. Secrio II ANNUÆ ver BIENNES. $ 4. Triplocentron. Cass. — Capitulum multiflorum. Involucri ovati, imbricati, ventricosi, foliis nonnullis involu- crati linearibus , subarachnoiïdeï squamæ coriaceæ , adpressæ spinâ terminatæ , infimcæ parvæ, ovalæ, spinà termi- natæ squamam subæquante rectâ , infernè spinis paucis, debilioribus utrinque pinnatâ , sequentes ovato-oblongæ, spinâ terminatæ patenti-reflexâ, squamâ majore, infernè paribus pl. 2 spinarum debiliorum pinnatä , mediæ ovato- oblongo-lanceolatæ , spinâ terminatæ , pl. brunnescente , squamâ subduplô majore , infernè 2-5 paribus spinarum debiliorum pinnatâ , superiores oblongo- lanceolatæ, spinà brevi simplici subrectà terminatæ, intimæ lanceolatæ, acutæ, subinermes. Receptaculum setoso-fimbrilliferum. Flores omnes tubulosi, glandulosi, peripherici neutri, non ampliati , filiformes , 3-5 dentati, dentibus angustè linearibus; flores disci hermaphroditi 5-dentati. Antheræ exsertæ, appendice corneâ , elongatà , lineari-lanceolatà , obtusà terminatæ , basi subbidentatæ , filamenta pilosa ; stylus inclusus, ad ramorum brevium puberulorum , accumbentium exortum penicillato-incrassatus. Achænia omnia pappo-coronata multiseriali, imbricato , tereti-compressa , nitentia , pilosula , cinerea , lineis 10 albentibus picta angustis , areolà basilari laterali. Pappi achænio dimidià parte brevioris setæ complanatæ , ciliatæ, extimæ latiores , breviores , interiores longiores , angustiores ; in centro pilos foventes breves,, intesros, 4-seriales, conni- ventes. Os. Character à Centaureä melitensi petitus. 5. CENTAUREA MELITENSIS. Lin. GC. annua , arachnoïdea , ramosa ; folia lineari - lanceolata , decurrentia , radicalia lyrata , sinuato - dentata ; vel præcipuè superiora integra ; capitula terminalia solitaria vel glome- rata , quandoque axillaria imd radicalia (uti Catananches luteæ L.), involucri subinvolu- crati, ventricosi squamæ spinosæ , squamarum inferiorum mediarum spinæ infernè spinis debilioribus paucis pinnatæ, flores radii steriles ; achænii areola basilaris lateralis; pappi radiü imbricati ciliati, centro pilos breves foventes, integros, conniventes. Jacea melitensis capitulis conglobatis. Boccone, Sic., pag. 65, tab. 35 ! (an. 1674), cum descriptione et icone bonâ. — Moris., Hist., vol. 3 , pag. 145, sect. 7, tab. 98, fig. 28. — Apographum icon. Boccon. Jacea, etc. C. Bauh., Pin., pag. 279, et n. 111 ex ejus herb. teste DC. Carduus stellatus mitior apulus, spina solstitialis altera. Col. ecphr., vol. 1, pag. 31, ex cl. DC. Carduus stellatus luteus , capitulo minüs spinoso. Tourn., Inst., pag. 440. Carduus melitensis, capitulis conglobatis. Tourn., Inst., pag. 4492. Centaurea melitensis. Linn., Sp. pl., ed. 1, pag. 917; ed. 2, pag. 1297. — HWilld., Sp. pl., vol. 3, ( 359 ) pag. 2310. — DOC., F1. fr., n. 3062; Prodr., vol. 6, pag. 593. — Buch, Canar., pagg. 147 et 171. — Torr., Gr., F1. of North America, vol. 2, pag. 454. Centaurea apula. Lam., Dict., vol, 1, pag. 674. — Desf., Aul., vol. 2 , pag, 300. — DC, F1, fr, n. 3061 ; Prodr., vol. 6, pag. 593. | Centaurea sessiliflora. Lam., F1. franc., vol. 2, pag. 35. Centaurea Lyrata. Pers., Syn., vol. 2, pag. 486 (è Monte-Fideo), sec. DC. qui specimina auctoris vidit. Centaurea congesta. id., Herb., ex DC. Centaurea patibilcensis. DC., Prodr., vol. 6, pag. 593, fide Hook. Arn. Bot. Beechey suppl., pag. 869, ex Torrey et Gray, L. c., et ided Galcitrapa patilbicensis, H. B. Kunth, Nov. gen., vol. 4, pag. 13 , et Centaurea americana, Sprel., Syst. veg., vol. 3, pag. 407, non Nutt. è Perù et Monte-V'ideo. Calcitrapa conferta. Mæœnch., Meth., pag. 564. Triplocentron melitense et apulum. Cass., Dict., vol. 55, pag. 369. Oss. Centaurea lappacea. Tenore, Ind. sem., 1829, pag- 15, et Syll., pag. 450,, à cl. DC: hüc relata Centaureæ sol- stitialis, Linn. var. esse videtur monente ipso cl. DC., Prodr., 6, pag. 594. — Centaurea nicæensis. All. , Ped., n. 894, tab. T4, fig. 1, à cl. DC.‘hüc citata certè diversissima, uti à descriptione et icone liquet. CI. Rchb., F. exc., n. 1546, eam ut speciem peculiarem enumerat inter Centauream asperam Linn. et sonchifoliam Linn., quibus ceriè magis affinis. Abrepuño (forma glomerata) et Ferva de Christo , ob succi colorem, Salvatoris sanguinem referentem, (forma vulgaris) Canariensium ex Webb! HaB. In arvis insularum Canariensium vulgaris, in altitudinibus (/4 Cumbre) Canariæ — forma elongata — 6-pedalis ex cl. Despréaux | — ascendens. Formam vulgarem vidi è Teneriffà e. g. propè Garachico, Canari, Lancerottà : Webb! formam glomeratam & Canarià, Teneriffà e. g. propè Garachico et in altitudinibus ( Za Cumbre) : Webb! et formam valdè glomeratam è Canarià, Despréaux ! Disrris. GEoGR. Centaurea melitensis liltora maris Mediterranei habitat occidentalia ab Italià (e. g. Melitæ in vià quæ Casalnovum ducit : Boccone) , per Galliam et Hispaniam ad Lusitaniam et à Barbarià (Desf.), ad Maderam et insulas Canarienses usquê, ubi teste cl. Buch (ad latera mont. Xama alt. 1200-2500 ped.) introducta est. Sed cum ibi in altis etiam crescat montibus et partem crateris Mediterranei inhabitet occidentalem , etiam civis insularum Fortunatarum esse necesse est primitivus. Planta nostra segetalis vel col- lina sicca et rupestria habitans cum hominibus etiam in Americam migravit , e. g. austra- lem (Dombey), Chili (Macræ, à Gham.), Brasiliam et ins. Paschalim (à Cham.), Bona- riam et Monte - Video (Commers., Humb.), Peru (Humb. et Bonpl.), Californiam (Douglas), imd in Africam australem ad Zwellendam : Ecklon, n. 1910. À cl. Pfeiffer etiam in Germaniæ provincià Hassià lecta est ex Koch, Syn., ed. 2, pag. 475. — In hortis nos- tris botanicis , nomine Cent. melitensis , apulæ siculæ et asperæ variæ coluntur formæ ex tempore C. Bauhini et à Julio in autumnum florent, ( 360 ) Ozs. Centaurea melitensis, Lanx., planta est polymorpha, valdoperè yarians quoad indumentum , magnitudinem, foliorum formam et divisionem , capitulorum magnitudinem et situm- Spithamæa observatur et orgyalis, foliis subintegris et sinuatis, glabrescens vel arachnoïdea tomentosa. Formæ sequentes antè omnia vero sunt distin- guendæ. A. Conferta, capitulis glomeratis. Hüc spectat icon Bocconii (Jacea melitensis, capitulis conglobatis) ejusque descriptio, porro : Centaurea melitensis Linn. sec. diagnosin (capitula conferta) et syn. Bocconii. — Lam., Ten, pag. 675, excl. var. 6 ad Cent. glomeratum Vahl. spectante, non DC:, Prodr., porro : Cent. apula DC. non Lam., denique Calcitrapa conferta Mænch. Forma capitulis axillaribus et terminalibus 2-4 glomeratis à cl. Despréaux ! in Canariä lecta. — Centaurea glomerata Webb !herb. non Vahl. B. Vulgaris, capituiis subsolitariis pl. paul majoribus. Hujus etiam meminit cl. Boccone 1. c. pag. 66, dicens : Lutetiæ eliam nata est sed capitulis minüs compaclis. Tùc porro spectant : Centaurea apula Lam. non DC., Cent, melitensis DC. non Linn. CI. DC. igitur formas utrasque vix distinguendas, innumerisque intermediis junetis, com- mutavit, Centauream melitensem Linn. habens pro Cent. apula Lam. et vice versà. Hæc forma à cl. Despréaux ! in altitudinibus (la Gumbre) ins. Canariæ, valdè elongata, 6-pedalis observata est — Centaurea elongata Webb! non auct $ 2. Volutaria. Cass. Dict., 59, pag. 500, — Volutarella. Casse, Dict., 44, pag. 59. — Amberboæ subgenus. DC., Prodr., G, pag. 558. Character sec. Centauream Lippii : Capitulum multiflorum, heterogamum.lInvolueri turbinato-ovati ,; imbricati, multiserialis , squamæ adpressæ , lanceolato-oblongæ , punctis glanduliferis adspersæ et arachnoide#, spinà termi- natæ brevi , intimæ tenues , inermes , margine scariosæ. Flores omnes tubulosi , radii A-seriales, neutri, glabri, rubentes, 3-5-dentati, ampliati , paulô radiantes ; flores disci bermaphroditi , 5-dentati , pallidè flaventes, ad tubi medium pilosi ; genitalia inclusa ; antheræ appendice ovato-triangulari coronatæ acutiusculà, basi utrinque sub- dentatæ; pollen obscurum; filamenta pilosa; styli rami breyes, puberuli, subaccumbentes, ad exortum nodost incrassati. Receptaculum fimbrillifero-setosum. Achænia oblongo-ovata, compressa, punctis parvis insculpta, hirta, L areolà basilari laterali, apice in cupulam brevem denticulatam Expansa, neCtarioque columnari, 5-angulari instructa. Pappi achænium subæquantis paleæ lineari - lanceolatæ , Complanatæ , ciliatæ , imbricatæ , exteriores breviores, angustiores, interiores longiores, latiores, medio lineä percursæ obscuriore. Ozs. Genus Amberboa DC., Pr., 6, 558, à cl. auctore pappo distinguitur paleaceo, licet ipse species habeat pappo destitutas, quarè ejus species rursùs cum Centaureä junxi. Insuper palearum latitudo ab angustissimis in lineari- oblongas, formis innumeris transit. 6. CENTAUREA LIPPITL Lin. C. annua, pilis articulatis puberulo-hirta , caulis ramosus crectus , lolia subdecurrentia , pinnatiparlita , piunæ cum rachide lineari - lanccolatæ , dentatæ , capitula turbinato-ovata, petiolo longo, nudo, gracili insidentia, corymbosa. Cyanus ægyptiacus flore parvo purpureo, caule alata D. Lippi. Amberboi, Erucæ folio, minus. Zsn., Act,, 1719, pag. 169, tab. 10. Gentaurea Lippii. Linn., Sp. pl, ed. 1, pag. 910; ed. 2, pag. 1986. — Ii, Sp. pl, vol. 3, pag. 2280. — Lam., Enc., vol. 1, pag. 664. — Gouan., Ill, pag. 72, — Schhuhr, Handb., tab. 281, — Buch, Canar., pagg. 147 et 171. Volutarella Lippii. Cass., Dict., vol. 44, pag. 39. Amberboa Lippii. DC., Prodr., vol, 4, pag. 559, ( 361 ) Oss: Sub Gentaured muricatà , Sprgl., Syst. veg. , 5, pag. 402, plantam nostram, cum affinibus commixtam enu- merat- Centaurea Lippii Tenore diversissima ad Cent. albæ varietates spectare videtur. Has. In agris propè Santa Cruz, Chinama alt. 1200-2500 ped. introducta ex cl. Buch , in arenosis et rupestribus siccis propè oppidum Sanctam Crucem Teneriffæ ubi ca- stellum Paso alto dictum, et Canariæ : Webb! ; nuperrimé , die 7° m. Junii, a. 1845, in rupestribus propè portum Jumlæ ins. Æierro : Bourgeau! Distris. GEoGr. In desertis Arabiæ, montis Sinaï, et Africæ borealis, e. g. Ægypti: Th. Kotschy! pl. exs., n. 782, æst. 1836, ct Barbariæ crescit, et in hortis botanicis non rar colitur 6. g. ex anno 1739 à cl. Ph. Miller in Britannia. $ 5° Galcitrapa. Gærin., Fr, 2, pag. 316. — Cass., Dict., 44, pag. 58. Character sec. Cent. Calcitrapam Linn.: Capitulum multiflorum, heterogamum. Involucri glabri, basi bracteis foliaceis muniti, squamæ ovato-oblongæ , adpressæ , coriaceæ, margine scariosæ , in spinam suprà canaliculatam, infrà convexam , terminalæ validam , corncam , pungentem, patenti-reflexam , squamä multô longiorem , infernè utrinquè spinis 2-5 mult minoribus et debilioribus munilam, intimæ oblongo-lanceolatæ, subscariosæ, spinà brevi, simplici, vel appendice ovato-scariosà , obtusä ; medio dente vix emergente munitæ , coronatæ. Receptaculum fim- brillifero-setosum. Flores punctis glandulosis adspersi, rubri vel variantes albi, peripherici, neutri, non radiantes, 5-5-dentati; disci hermaphroditi 5-dentati; antheræ appendice elongatä , oblongo-lineari, obtusiuseulâ coronatæ, basi subdentatæ ; filamenta pilosula ; styli supernè nodosè incrassati rami pubescentes, accumbentes. Achænia 1 lin. longa, calva, obovata, infernè attenuata , glabra , nitentia, dilutè cinerea , punctis obscurioribus picta , callo basilari laterali, apice margine paulô prominente notata integro ; nectarium minimum-elengatum. 7. CENTAUREA CALCITRAPA. Linx. C. annua vel biennis, divaricato -ramosa, pilis articulatis pubescenti - hirta ; folia sessilia pinnatipartita , lobis cum rachide lincari-lanceolatis , dentatis ; capitula ovato-cylindracea, brevé pedicellata, terminalia vel axillaria, basi foliis circumdata paucis; achænia calva. Ilavrédouca. Theophr., A. pl., 6, 5? ex Fraas Syn. FI. class., pag. 204. Carduus muricatus, vulgô Calcitrapa dictus. Clus., Hist., vol. 9, pag. 7, c. icone! Garduus stellatus (seu Stellaria et Calcitrapa). Lob., Obs., pag. 489, c. icone Clus.! — Matth., Comm., pag. 504, c. ic. proprià. — Dodon., Pempt., pag. 733, c. ic. Clus.! — J. Bauh., Hist., vol. 3, pag. 89, c. ic. Clus.! — Chabr., Sciagr., pag. 355, c. ic. Clus.! — Tourn., Inst., pag. 440. Carduus stellatus foliis Papaveris erratici. C. B., Pin., pag. 387. Eryngium alterum. Trag., Hist., pag. 872, sine icone, Polyacantha. Cord., Hist., L.1, c. 16. Myacanthos Theophrasti. Dalechamp., Lugd., pag. 1474, c. icone malà formæ autumnalis. Spina stella. Tabern., Hist., pag. 1080, c. icone Matthioli, et pag. 1081 (Spina stella alba) c. icone proprià. Hippophæstum vel Hippophaës Dioscoridis. Col. phytob., pag. 85, tab. 24 ex Linn. J11. — (2° SECT, ) U6 ( 362 ) Jacea ramosissima stellata. Moris., Hist., sect. 7, tab. 32, fis. 21 (icon. rudis). Cyanoides stellata spinosa flore purpureo. Zannich., Ven., pag. 76, tab. 152, ex Ruching., FL. d. Lidi V’en., pag. 218. | Calcitrapa officinarum, flore purpurascente. V’aill. ; Act. gall., an. 1718, pag. 164. Calcitrapa foliis hirsutis, pinnatis, pinnis dentatis, floribus in alis sessilibus. Hall, Hist., n. 194. Calcitrapa stellata. Lam., FI, fr., vol. 2, pag. 34. — Cass., Dict., vol. 8, pag. 250. Calcitrapa hypophæstum. Gærin., Fr., vol. 2, pagg. 36 et tab. 163, fig. 2 (capituli analysis). — F4 d. W'elerau , n. 1017. — Baumg., F1. transyle., vol. 3, pag. 69. — Bluff. et Fing., Germ., nr. 2465. — Less., Syn. Pan à pag. 438. A Centaurea calycibus subulato - spinosis, sessilibus, foliis linearibus , pinnatifidis. Linn., H. Cliff, pag. 423. Centaurea foliis pinnatifidis, pinnis limearibus, acutis, dentatis, calycibus sessilibus. S cop. carn., ed. 1, pag. 362. Centaurea Calcitrapa. Linr., Sp. pl, ed. 1, pag. 909; ed. 2, pag. 1297. — Lam., Enc., vol. 1, pag. 673. — Willd., Sp. pl., vol. 3, pag. 2317. — Buch, Canar., pagg. 147 et 171. — Pollich, Palat., n. 828, c. descript. — DC., F1 fr., n. 3054; Prodr., vol. 6, pag. 597.— Hort. Kew., ed. 2, vol. 5, pag. 158.— Koch, Syn., ed. 2, pag. 475. — Torr., Gr., F1. North Amer., vol. 9, pag. 454. — Eng. bot., pag. 454, tab. 125. — Schkuhr, Handb:, tab. 261. — Sturm, Deutschl, fl, vol. 1, pag. 4. Centaurea horrida. Ten., Ind. sem., 1899, pag. 15; Syll., pag. 449, non Bad.=—Forma autumn. ex DC. Rhaponticum Calcitrapa. Scop. carn., ed. 2, n. 1019. | Star-thistle. Pet., H. brit,, tab. 21, fig. 11. Various leaved Star-thistle. Hill. , vol. 4, tab. A7. Has. Introducta propè Laguna copiosè, Puerto Orotava, alt. 1200-2500 ped., ex Buch I. c., propè Sanctam Crucem Teneriffæ : Webb! (forma vulgaris, autumnalis et bre- vicaulis, DC.). Disrris. GEOGr. Hab. ad vias, in cultis et incultis Europæ occidentali-australis in Orien- tem usqué nec non in Maderà et in insulis Canariis, imo ex Torrey et Gray L. c. in Ameri- cam borealem propè Norfolk Virginiæ migravit. Oxs. I. In herbario meo speciem nostram quandoque cum Cent. ibericà Trevir. commutatam habeo à Germania €. 8g-, propè Stuttgart : à Frœlich! , Leckler! ; ad Rhenum abundat Julio florens e. g. apud nos in Palatinatu ipse legi propè Ellerstadt et Frankenthal; Italia e. g. propè Mediolanum et Venetum : Prof. Perty! ; Dalmatia propè Spalato : à Pittoni! ; Transylvania (var. indumento , foliis angustioribus et latioribus, floribus roseis et albis) propè Orawicza : Wierzbicki! ; Grœæcia propè Athenas : Prof. Fraas! Ons. II. Formas , autumnalem et breviscapam, quas etiam el. Lechler! propè Stuttgart lectas, communicavit, monstra mihi potiùs esse videntur, quàam varietates. Oss. III. Centaurea iberica. Trevir. à nostrâ differt habitu robustiore, capitulis crassioribus basi ventricosis, achæniis papposis. Hüc spectat specimen à cl. Theobald ! die 25° m. Augusti, a. 1841, propè Monspelium lectum, pro Cent. Calcitrapâ communicatum et cum Speciminibus Cent. ibericæ à cl. Hohenaker!, C. Koch! et Thirke! in Caucaso lectis, identicum, ( 363 ) CARTHAMUS. Liwn. — C. H. Scuurrz BrPowr. CARTHAMEZÆ. DC. Carrrüiüm multiflorum , homogamum , floribus omnibus herma- phroditis, fertilibus, raris paucis pheriphericorum sterilibus , tubu- losis, 5-dentatis, dentibus elongato - linearibus. ANTHERÆ ecau- datæ, appendice corneà, oblongâ, obtusà imd rotundalà coronatæ; filamenta brevia, glabra vel pilis paucis complanatis, vel apice pilo- rum penicillo instructa ; styli exserti rami accumbentes puberuli, ad pubis originem paulà incrassati. Invorucrum subimbricatum, squamis pluriserialibus pl. spinosis, involucratum foliis magnis caulinis simi- Hibus. Recepracurum fimbrillifero-setosum convexum vel conicum. ACHAÆNIA crassa, obovata, subtetraquetra, glabra vel muricato-rugosa, areolà basilari laterali, calva vel omnia pappo munita imbricato, paleis constante late-linearibus, complanatis, ciliato-serratis, serie penultima omnium longissima, vel tantüm radialia calva. HERBÆ annuæ vel perennes, vel orientales, caule monocephalo vel Tamoso rarius acaules, foliis ovato-lanceolatis, dentato-incisis vel pin- natilobatis, pl. spinosis, capitulis speciosis, floribus flavis vel croceis, purpureis vel cœruleis.et var. albis. Oss. I. Genus hoc Linnæanum , me judice distinctissimum , ab auctoribus temerè in plura divisum est genera, nempè : Carthamum, Tourn. — DC:, Pr., 6, pag. 611. Achænïis omnibus calvis, Hohenwartham , Vest. (Kentro- phyllum, DC., 1. c., pag. 610). Achæniis radii calvis, disci papposis (cui Onobroma, DC., I. c., pag. 615 , nimis affi- nis esse videtur) et Carduncellum Adans. —DC., I. c., pag. 614. Hohenwartha, Vest., optimè jungit Carthamum cum Carduncello; imÔ in Carthamo: (Kentrophyllo, DC.) dentato Vahl. omnia achænia vidi papposa , excepto unico calvo v. pappo rudimentario munito , ilà ut hæc stirps majori jure cum Carduncello jungeretur. In Carthamo lanato etiam transitus quoad pappum observantur. Character generis mihi in achæniis crassis obovato-subtetraquetris et involucro distinctè involuerato positus esse videtur, quibus notis etiam abundè à genere polymorpho Centaureë Linn., simili modo in subgenera dividendo, differt. Species sequentes Carthamo adnumerandæ : 1. Carduncellus hispanicus. Boiss., Voy., tab. 108. — Carthamus hispanicus. Schultz Bip., MS. DE — dianius. Webb, It., Hisp., pag. 55. — Carthamus dianius. Schultz Bip. 3. — araneosus. Boiss. et Reut., Pl. nov. Hispan. diagn., pag. 18. — Carthamus araneosus. Schultz Bip. ( 364 ) Ons. II. Carthamus Tencriffæ. Gmel.! M. C. — Sieud., Nomencl. bot:, ed. 1, pag. 164, et ed. 2, pars 4, pag. 501. — DC., Prodr., 6, page 612. In berbario Gmeliniano, nune Mannhemii asservato plantam Gmelinianam vidi, imd benignitati possessoris præ sentis, stud. medic. Hoffmann, nepotis b. Gmelini specimen debeo. In schedà Gmelinianä sequentia legimus : « Carthamus Teneriffæ, nov. spec. H. B. (Bot.) C. (Carlsruhe) 1792; d. e. Teneriffæ H. Monsp. 1789. » Planta Gmeliniana autem non est Carthami species, sed Centaurea balsamita Lam., DC., Prodr., 6, pag. 574, affinis quidem Cent. canariensi Broussonet, sed præter folia integra divérsa : squamis involucri ventricosi aristato-spinosis, pappo persistente, etc. Cent. balsamita planta est orientalis nuperrimè à cl. Kotschy ! in Persia australi lecta et in hortis nostris e. g. in Schwetzingensi à b. Zeyher! culta. Sine dubio Carthamus Teneriffæ Gmel. (Centaurea balsa- mita Lam.)! commutationi seminum Broussonelii, directoris horti Monspessulani tempore b, Gmelini, originem de- bet cùm à nernine adhüc in insulis Canariensibus lecta sit. SecTio LIL CARTHAMUS. Tourner. — DC. Involucrum involucratum foliis, caulinis similibus, ellipticis, apice et margine spinosis, subbiserialibus ; squamæ involucri propriæ subæquilongæ , biseriales , exteriores ovatæ , appendice foliaceà ellipuicà , laxà, apice et margine spinosà terminatæ, interiores oblongo -lanceolatæ , spinà simplici terminatæ. Antherarum filamenta glabra vel (in Carthamo oxyacantho, MB.) supernè pilorum fasciculo munita. Achænia, plura, præsertim pheripherica, sæpiüs ab- ortientia, omnia calva! glaberrima, obovata, quadrangularia, aneulis prominentibus. | Herbæ , orientales , glabrescentes , subcorymbosæ ; folia elliptico-lanceolata , spinosa , flores aurantiaci var. albi, vel sulphurei. 1. CARTHAMUS TINCTORIUS. Lin. C. annuus, caulis 1-paucicephalus corymbosus glaber, folia ovalo-oblonga spinis bre- vibus serrata, flores crocei v. var. albi, filamenta glabra, achænia alba, calva. Ons. Species hujus generis altera , Cartbamus oxyacantha , MB.-DC., Pr.,l. ce. caulem habet ramosissimum , su- pernè subvillosum, capitula minora, folia angustiora spinis multd longioribus armata, flores sulphureos, filameuta supernè pilorum fasciculo munita, et achænia minora maculata , quoad colorem et formam quodammodô cüm se- minibus Cannabis sativæ, L. comparanda. Kvñxoc. Theophr., 6,3, 4. Kvixoc. Diosc., 4, 187. Acgobpt et cahavéyt hodiè in Græcia, ubi etiam colitur ex Fraas, S yn. fl class., p. 206. Cnicus. Camer., Epitom., p. 995, c. icone ! et achæniis. — Matth., Comment., p. 888, c. icone! — Dodon., Pempt., p. 862, c. icone! Carthamus s. Cnecus. Trag., Hist., P. 845, c. icone! et descr.— Fuchs., Hist., cap. 155, c. icone : — J. Bauh., Hist., vol. 3, p. 79, c. icone ! — Chabr., Sciagr., p. 354, c. icone! Cnicus vulgaris. Clus., Hist., vol. 9, p. 152, c. icone! Cnicus sativus. Lob., Obs., pag. 488 , c. icone Clusian4! — Dalech., Lugd., pag. 1449 , e. icone! — Besl., Eyst. æst., 11, tab. 3, fig. 1, benè ex Gærtn. Cnicus v. Crocus hortensis, Pharmacopol, ex Lonicer, Kræuterb. » Pag. 144, c. icone! ( 365 ) ; Cnicus sativus s. Carthamus officinarum. ©. B., Pin., pag. 378 (flore est croceo rariûs albido). — Moris., Oxon., sect. 7, tab. 27 ! Carthamus officinarum flore croceo et albido. Tourn., Inst., pag. 457, et tab. 258. Carthamus tinctorius. Linn., Sp. pl., ed. 1, pag. 830 ; ed, 2, pag. 1162. — Gœrin., Fr., vol. 2, pag. 379 tab. 161! — Lam., Il, tab. 661, fig. 3. — Wild, Sp. pl, vol. 3, pag. 1706. — Hort. Kew., ed. 9, vol, 4, pag. 491. — Less., Syn. compos., pag. 8. — DC., Prodr., vol. 6, pag. 612. Carduus tinctorius. Falk., Beitr., pag. 237, ex Ledeb., FL, ross., vol. 9, pag. 715. Has. In Canarià olim cultus, nunc per totam insulam ad Occanum et meridiem conver- sam indigena e. 9. propè Mogan, locis ex toto incultis: Webb! in litt. Duisrrrs. GEOGR. Carthamus orientalis in Indià orientali spontaneus in hortis Europæ ex longo tempore colitur e. g. in hortis Angliæ jàm ex anno 1551 (Æort. Kew.) et jam priüs in continentis hortis. In Abyssinia pariter colitur ad oleum & seminibus eliciendum et semina tosta comeduntur : Schimper!, Zé. 4byss., n. 54 , et cel. Braun , in Flora B. Z., 1841, 1, pag. 263. Secrio IL HOHENWARTHA. NVesr., in Flora B.Z., 1820, pag. 1. Oxs. Planta Vestiana certè nostra, et descriptio accurata. Sed « flores marginales apetalos, stylo unico firmo , stig- » mate simplici » describit , quod rullus auctorum observavit nec ipse percipere polui. Kentrophyllum, Necker, Elem., 1, pag. 86 (rectiùs Centrophyllum ex Rchb., FL. excl., pag. 219), non hüc spectare videtur, cùm character in achæniis peripheriæ quandoque abortientibus,, disci fertilibus posilus esse videtur ; in- super pappum describit setaceum. Heracantha, Link., FI. portug.; Handb., 1, pag. 687, etiam hujus sectionis characterem non exprimit cùm achæ- nia pappo palaceo coronata dicat (in Onobromate-cæruleo-piloso ). Achænia radii igitur nec à cl. Necker nec à cl. Link calva describuntur. Reliqui auctores hujus sectionis plantas cum pluribus jungunt generibus, Pater subgeneris est cl. Hall. in Enum. pl. Gœtting. (an. 1753), pag. 565. « Semina in ambitu absque pappo, in » disco pappo lato, inæquali, coronata. » Atractylidi flore leucophæo Vaill. tribuens. Char. (à G. lanato L. petitus) sectionis : Involucrum involucratum foliis, caulinis superioribus similibus, capi- tula superantibus oblongo-lanceolatis, erectis demüm patentibus, in plantä Canariensi vero falcatis lineari-lanceo- latis, n. 10-11 rigidis, dorso 5-nerviis, facie internâ concayis, imô complicatis, spinâ sat validà terminatis et utrin- que spinas 25 xarihs À gerentibus suboppositis, pungentibus. Per folia oyato-lanceolata infernè scariosa , supernè coriacea, spinà simplici terminata margine vix spinulosa in involueri squamas, propriè sic dictas, transeunt bise- riales , vix imbricatas; exteriores sunt oblongo-lanceolatæ , margine scariosæ in appendicem ovato-lanceolatam , Spinà terminatam transeunt, margine denticulato-spinosam, denticulis triangulari-lanceolatis ciliatis ; intimæ lan- ceolato-lineares, subscariosæ, acutæ, subintegræ. Receptaculum setoso-fimbrilliferum conicum ! Antherarum filamenta pilis paucis complanatis instructa, Achænia crassa, pallidè alutacea, obovato-turbinata, subtetragona, à latere compressiuscula, areola infera laterali, exteriora, n. 12-15 calva!, muricato-rugulosa , costis 4 distinctis supernè in cornua brevia productis, intima totidem glabre- scentia , Supernè tantüm muriculato-ruguloso-denticulata , et margine obsoleto , denticulato terminata, pappo coro- nala persistente multiseriali, imbricato, paleaceo , paleis planis , serrulato-denticulatis , exterioribus stramineis ob- ( 366 ) longo-spathulatis, obtusis vel retusis, interioribus longissimis, linearibus, acutis, brunneis, intimis serie penultimà quadruplè brevioribus, oblongo-linearibus, obtusis suprà basin intüs flexis. Transitus achæniorum calvorum in achænia papposa perficitur achæniis tantüm serie intimâ pappi coronatis. Receptaculo conico, achæniis periphericis rugosis , calvis , reliquis glabrescentibus pappi paleacei serie intimä, penultimä breviore sectio hæc distincta est. Herbæ annuæ mediterraneo-orientales, plüs minüsve arachnoïdeæ, corymbosæ, foliis lanceolatis, spinosis floribus sulphureis, albis vel purpurascentibus, lineis 5 obscurioribus pictis. 2. CARTHAMUS LANATUS. Lin. C. annuus, caulis corymbosus, rariüs monocephalus plüs minüsve arachnoïdeus , folia lanceolata amplexicaulia , dentato-pinnatifida , spinosa , flores sulphurei, filamenta pilis paucis complanatis instructa, achænia radii rugosa calva, disci glabrescentia papposa, pappi series ultima, penultimà quadruplo brevior. Oss. Variat caule 1-cephalo palmari et corymboso , pedali et altiore, plùs minüsve arachnoïdeo-lanato , imô gla- brescit, foliis latioribus v. angustioribus , arrectis vel patenti-recurvis. Specimina Canariensia, gracilitate et foliis angustis, elongatis, falcatis distincta sunt. Axpaxruhie À Dovos. Theophr., H. pl., 6, 4. Aroaxtuks. Diosc., 3, 47. Ts yovaixas ©” érpdyrt hodiè in Græcia vocatur ex Fraas !, Syn. fl. class., pag. 206. Atractyhs. Camer., Epit., pag. 561, c. icone! — Mauth., Comment., pag. 593, c. icone ! — Lob., Obs., pag. 483, c. icone bonâ ! — Dodon., Pempt., pag. 736, c. icone ! — Blachw., Herb., tab. 468 ex Gærtn. Atractylis quorundam Matthioli. Dalech., Lugd., pag. 1469, c. copia ic. Matth:.! Atractylis Mauthioli. Tabern., Krænterb., pag. 1066, c. copia ic. Matth. Atractylis lutea. €, B., Pin., pag. 379. Atractylis vera flore luteo. J. Bauh., vol. 3, pag. 83, c. icone rudi! Atractylis veteram, Atractylis vera flore luteo. Chabr., Sciagr., pag. 353, c. ic. Bauh. Atractylis Theophrasti et Dioscoridis sanguineo succo. Column. , Ecphr., 1, pag. 19, tab. 23, optimè ex Haller. (Scop., Carn., ed. 1, pag. 360, dicit : Succus ex læsà plantä stillat nullus.) Atractylis foliis cartilagineis, reticulatis, imis semipinnatis, superioribus ovato-lanceolatis, semiam plexicaulibus. Hall, Hist., n. 192. Atractylis foliis amplexicaulibus, dentato-spinosis, caule tomentoso, floribus flosculosis. S cop. , Carn., ed. 1. pag. 360. | Atractylis lanata. Scop., Carn., ed. 2 , n. 1016. — AU., Ped., n. 564. Atractylis fusus agrestis. Gærtn., Fr., pag. 381, tab. 161! Atractylis pilosa. Mœnch, Meth., pag. 553. Carduus luteus erectus , reticulatus, ramulis fusum referentibus. Moris. , Oxon., vol. 2, pag. 160, sect. 7, tab. 34! Cnicus Atractylis Lutea dictus. Æerm. L. Bot. — Tourn., Inst, pag. 451. Carthamus foliis amplexicaulibus, acuminato-dentatis, Linn., Cliff, pag. 394. ( 367) Carthamus lanatus. Linn., Sp. pl, ed. 1, pag. 880 ; ed. 2, pag. 1163, — Wild, Sp. pl, vol. 4, pag. 1707. — Lam., Enc., vol. 1,637. — Hort. Kew., ed. ®, vol. 4, pag. 491. — Schk., Handb., tab. 233. — Bot. magaz., tab. 2142. Centaurea lanata. DC., FI. franç., vol. 4, pag. 102. — Spr., Syst. veg., vol. 3, pag. 408. Calcitrapa lanuginosa. Cours ex Steud., Nomencl., ed. 2, pars 1, pag. 845. Kentrophyllum luteum. Cass., Dict., vol, 24, pag. 381. Kentrophyllum lanatum. DC., Duby, Bot. gall., vol, 1, pag. 293. — DE€., Prodr., vol. 6, pag. 610. — Less., Syn. compos., pag. 8. — Koch , Syn., ed. 2, pag. 468. Centrophyllum lanatum. Rchb., FL exc., pag. 219. Heracantha lanata. Link, FL portug., vol, 2, pag. 206 ; ÆEnum. k. berol., vol. 2, pag. 304; Hardb., vol. 1, pag. 687. Hohenwartha gymnogyna. /’est. in Flora B. Z., 1820, p. 1. — Cass., Dict., vol. 21, pag. 273. Onobroma lanata. Bluff. et Fingerh., Comp. fl. germ., n. 2300. Os. Duce cl: Ledeb. I. c. et ane jàm M. B.1. c. Carthamum tauricum M. B. Tawr., n. 1679 , cum C. lanato jungo, quia indumento tantum differt. Ergô sequentia synonÿma adhüc hüc spectant. Kentrophyllum tauricum. F. M. — DC., Pr., vol. 6, pag. 610. Centrophyllum tauricum. C. 4. Meyer ex Ledeb., FI. roll., vol. 2, pag. 714. Atractylis flore citrino. 7’ail., Act. par., 1718, pag. 171. Heracantha taurica. Link, Enum. h. berol., vol. 2, pag. 304. Carthamus creticus. Linn., Sp. pl., pag. 1163 , nec. Syst. veg., et excel. syn., Vaill. et Tourn. ex Smith. Centaurea cretica. Spr., Syst. veg., vol. 3, pag. LOS. \ Nimis affinis mihi etiam esse videtur Gentrophyllum (Garthamus, Sibth.) leucocaulon, DC., Prodr., 6, 610. Has. In arvis ins. Canariensium e. g. Teneriffæ : Webb ! nüm introducta. Disrms. GEOGR. Crescit in sterilibus et arvis regionis Mediterraneæ ad mare Casp. et Persiam usquè necnon in Maderà, Abyssinià et C. B.S. SecrTio III CARDUNCELLUS. Apans. Carthamoidis. Narvm— Carthami. Lin x. — Onobromatis. Gær'Tn., Sp. Char. (à C. cœruleo petitus). Involucrum hemisphærico-ovatum, subimbricatum, pauciseriale, involucratum foliis n. 8 circiter, caulinis superioribus similibus, oblongo-lanceolatis, dorso araneosis et nervosis, apice et margine spinis munilis distantibus ; squamæ exteriores oblongo-lanceolatæ, spinâ brevi, debili terminatæ rectä et supernè utrinque longè pectinato-fimbriatæ ; sequentes oblongo-lineares, appendice scariosà, brunneo-purpurascente termi- vatæ, hemisphærico-ovaiæ, irregulariter lacero-fimbriatæ, intimæ lineari-lanceolatæ appendice scariosà, triangulari- lanceolatà terminatæ subintegrâ. Receptaculi fimbrillosi setæ breviores ac in sectionibus I et II. Filamenta brevia, lævia, apice pilorum penicillo instructa. Achænia crassa, obovata, tetraquetra, nervis valdè prominentibus , areolà basilari subobliquà , omnia pappigera. Pappus achænio longior, paleis constans imbricatis, lato-linearibus, compla- natis, margine ciliato-serratis, acutis, serie penultimä omnium longissimà et intimâ triplo longiore. (368 ) Herbæ perennes mediterraneæ acaules v. caule foliato submonocephalo instructæ. Folia pinnatilobata v. dentato- serrata , alterna ; capitula magna, ovala ; flores cœrulei. 3. CARTHAMUS CORULEUS. Linxx. — C. H Scuucrz BironT. emend. C. perennis, caulis monocephalus vel à basi ramosus, cum foliis lanceolatis , amplexicau- libus, spinoso-dentato-pinnatifidis, araneoso-villosis, flores cærulei, filamenta supernè pilo- rum penicillo instructa, achænia omnia pappigera. Cnicus alter Clusii, cœruleo flore. Clus., Hist. , vol. 2, pag. 152, c. icone! — Dalech., Lugd., pag. 1449, Q . icone Clus.! — Lob., Obs., pag. 488, c. icone Clus.! Cnicus cœruleus. Tabern., Krœuterb., pag. 1076, c. icone Clus.! Cnicus cœruleus asperior. C. B., Pin., 378. — Tourn., Inst., pag. 450. Cnicus perennis, cœruleus tingitanus. Æerm. L., Bot., tab. 163. — Tourn., Inst, pag. 450. Cnicus hispanicus, cœruleus, incisis foliis. Barrel., Obs., pag. 87. Atractylis cœrulea incisis foliis. Æy., Icon., 591 ! Carduus Cnici facie cœruleus major tingitanus. Moris., Oxon., sect. 7, tab. 34, fig. 19, c. icone Clus. Carduus Cnici facie foliis dissectioribus. Ey., tab. 33, fig. 18 ! (Folia non dissectiora quam iconis antecedentis.) | Carthamus sive Gnicus flore cæruleo. J. B., Hist., vol. 3, pag. 80, c. icone Clus.! — Chabr., S Ciagr., pag. 354, c. eadem icone! Carthamus foliis lanceolatis, spinoso-dentatis, caule subunifloro. Linn., Cliff, pag. 135. Carthamus cœruleus. Linn., Sp. pl, ed. 1, pag. 830; ed. 2, pag. 1163. — Hilla., Sp. pl., vol. 8, pag. 1709. — Lam., Enc., 1, pag. 638. — Hort. Kew., ed. 2, vol, 4, pag. 492. Centaurea tingitana. Linn., Sp. pl., ed. 2, pag. 1300, videtur ex icone Herm, sec. DC. Onobroma cœruleum. Gærtn., Fr., vol. 2, pag. 380. tab. 160! — Link, Enum. h. berol., vol. 2, pag. 304; Handb., 1, pag. 687. — Parkins, Theatr., 260, fig. 3, sec. Hort. Kew. Carduncullus cœruleus. Less., Sy. compos., pag. 6. — DC., Prodr., vol. 6, pag. 615, qui formas sequentes huic speciei adscribit. B. Incisus. Huic : Carthamus tingitanus. Linn., Sp. pl, ed. 2, pag. 1163. — Yilld., Sp. pé., vol. 3 , pag. 1709. — Hort. Kew., ed. 2, vol, 4, pag. 499. — Desf., Aul., vol. 2, pag. 256. — Cavan., Ic., vol, 2 ,pag. 24, tab. 128. Carthamus cœruleus 6. Lam., Enc., vol. 1, pag. 638. Carduncellus tingitanus. DC., Duby, Bot. gall., vol. 1, pag. 281. Centaurea tingitana. Spltb. in lit. ad cl. DC. (3695) y. Multifidus : Carthamus multifidus. Desf., F7, al, vol. 2, pag. 256, tab, 297, — Wild, Sp. pl, vol. 3, pag. 1709. Onobroma multifidum. Spr., Syst. veg., vol. 3, pag. 393. Hair. In insulis Canariensibus propè oppidum Orotavam Teneriffæ, in Palmà præsertim propè Buena Vista et in Canarià : Webb! var. dentatam et incisam DC. I. c. ex ditione {l. canar. antè oculos habeo, monocephalam et ramosam. Disrri8. Gr0cr. In segetibus, campis et collibus incultis regionis australis et præcipuë occidentalis Mediterraneæ crescit. Sustei8. IV. SERRATULEZÆ. C: H. Scuuzrz Brpoxr. Achænia areolà basilari subcentrali, apiculi prominentià Acura annulæformi marginali, inteerà, vel crenulato-den- latà , quandoque rudimentarià instructa , pappum circumvallante. Receptaculum alveolatum , alveolorum margine paleato-fimbrillifero, fimbrillis quandoquè rudimentariis. DIV. 1: EUSERRATULEZÆ. C. H. Scuurrz Bironr. Achænia oblongo-cylindracea ; compressiuscula vel turbinata , 4-5 angularia, glabra, pappo coronata barbellato, pluriseriali, subpersistente, collo nectarii affixo. — Herbæ vel suffrutices mites. SERRATULA. C. H. Scuurrz Bironr. Carrrürum multiflorum homogamum , rariùs dioieum vel margine floribus paucis foœmineis munitum ; flores tubulosi, 5-dentati, denti- bus linearibus ; antheræ appendice oblongo-lanceolatà, acutÀ, corneñ terminatæ, basi bicaudatæ ; flamenta papillosa ; styli supernè penicil- lati rami pubescentes. Invoucrum imbricatum , inerme. ReceprAcu- LUM setoso-fimbrilliferum. Acnenta cylindraceo-compressinscula , gla- bra, striata, areolà basilari sublaterali, terminali margine acuto circumvallata, integro vel denticulato. Paprts pluriserialis imbricatus, serie intimâ omnium longissimà, barbellatus, subpersistens, setis pl. singulis difficilè secedentibus. HERBæ perennes speciosæ, mites, 1-polycephalæ, glabrescentes vel foliis subtüs cano-tomentosis, floribus purpureis vel var. albis. ir, — (2° sECr.) 47 ( 370 ) Suscenx. RHAPONTICUM. DC. Involucri squamæ appendice magnä scariosà terminatæ. Achænia magna. 1. SERRATULA CANARIENSIS. C. ScuuLrrz Biron. S. involucri squamæ externæ scariosilate oYato-subrotundà , eroso-dentata , rupta lacera terminatæ, caulis monocephalus; folia pinnatipartita, petiolata, utrinque cano-arachnoïdeo- tomentosa, achænia magna. Centaurea cynaroides, Chr. Smith; Link apud Buch Canar., pagg. 147 et 184, cum descriptione : Caule simplici, folüis petiolatis, tomentosis , inferioribus runcinatis , superioribus pinnatifidis , lobis incisis , summo integro , anthodii phyllis exterioribus scariosis, subrotundis , margine membranaceis, interioribus linearibus, appendice rotundatà, intimis linearibus, appendice null, Lr. | Leuzea conifera. Sprgl., Syst. veg., vol. 3, pag. 382, non DC. cum el. Sprel. leviter plantam gallicam cum canariensi identicam habuit. Rhaponticum canariense. DC., Prodr., vol. 6, pag. 664. Has. Planta subalpina, merè canariensis ad pedem occidentalem m. Chahorra alt. 4100-5900 ped. sec. cl. Buch |. c., in campis elatis Llano de Manja Tenerife : Webb! Descr. Sec. specimen mancum. Ranix . . . . . perennis esse videtur. Cauris herbaceus , rigidus, dodrantalis, infernè 2 lin. diametro metiens, teres, sulcato- striatus, medullæ tenui percursus cylindro, foliatus, tomento albo, è pilis crispis tenu bus more multarum stirpium canariensium contexto obduc- tus, demüm subevanescente , simplex, monocephalus. Fort interstitiis 2/3-9 poll. posita n, 6 crassa, petiolata, cum petiolo 2-6 poll. longa. Penorus foliorum inferiorum 2-3 poll. longus, crassus, triangu- laris, costis duabus lateralibus , tertiä dorsali, basin versüs paulo scariosè dilatatus , et hic 2:3 lin. ; supernè intrà 1 lin. latus. Laura folii costà crassâ percursa, oblongo-ovata, 3 poll. longa , 1 1/2-2 poll. lata, pinnatipartita, lobis suboppositis, 1 poll. et ulirà longis —3/4 poll. latis, superioribus minoribus ovato-oblongis , penninerviis, margine inæqualiter serrato-dentatis , undulatis, obtusis. Massa foliacea infrà laminam interruptè paulisper in petiolum decurrit ; folia superiora minora evadunt ; 1 3/4 poll. infrà capitulum speciosum , multiflorum, homogamum caulis nudus est et involucrum versüs paulo dilatatur. Ixvorucrum hemisphæricum , glabrum , imbricatum , 1 poil. et ultrà altum , 1 3/4 poll. ferè diametro metiens , squamæ externæ sine appendice 3-7 lin. longæ , 2 1/2-2 in. infernè latæ, ovato- oblongo-lanceolatæ, coriaceæ, striatæ, marginein versüs vix scariosæ et apice in appendicem scariosam, ovatam , 4/6 lin. diametro metientem , sordidè albentem ; dorso convexam , intüs concavam , margine erosam et lacero fissam abeuntes ; squamæ interiores angustiores et longiores 9-11 lin. longæ , 2-1 1/2 lin, latæ, lanceolato-lineares, magis scariosæ , appendice minore vel nullä terminatæ, obtusæ. REcepra- cuLuM planum, subosseum, 8 lin. diametro metiens, setoso-fimbrillferum, fimbrillis 1/2 poll. ferè lon- gis, angustissinè linearibus, acutis, complanatis, integerrimis, FLores speciminis mei ità destructi, ut tantüm inferiorem parlem examinare possum, 6 lin. adhüc longum , basi valdè dilatatum; stylus A el. ce CE Botanique É sul lg A Gi à nl ï Bey land del. ; 4/1 Zith. deJ Rige, r: ficher, 7: 77772 CHAT CC LH G 3 7 (4 DS. , 772 1% 17 ( 371 ) infernè bulbosè incrassatus, In affini Serratul& pulchra, C. H. Schultz Bipont., flores omnes sunt tubu- losi, hermaphroditi , 5-dentati, dentibus angustè linearibus , acutis ; antheræ subinclusæ appendice oblongo-lanceolatà, acutà corneâ terminatæ, basi bidentatæ ; filamenta super nè papillosa ; styli supernè penicillato-irerassati exserti rami breves, puberuli. Acuæxta non penitüs matura magna, 3 lin. longa, 1 lin. ferè diametro metientia , cylindraceo-compressa , glabra, striata, areolâ basilariâ subobliqua, magno callo circumdata, supernè margine valdè prominente acuta, crenulata, pappum circumvallante munita; nectarium parvum. Parrus, non integer in specimine meo, 7 lin. et ultrà adhüc longus sordi- dus, pluriserialis, setis inæqualibus complanatis, barbellatis basi in annulum conferruminatis sub- caducum. à EXPLICATIO TAB. 119. 1. Caulis pars superior cum capitulo mag. nat., figuræ reliquæ auctæ. 2-2. Squamarum involucri series. 3. Capitulum longitrorsam sectum. 4. Achænium cum pappo. 5. Pappus ab achænio ablatus ct transversè sectus, 6. Achænium pappo ablato. 7. Idem magnoperé auclum et longitrorshm sectum ut appareat embrvo. Sugrris. V. CARDUINEZÆ. C. H. Scnurrz Lip. Achænia compressiuscula, glabra, areolà basilari subcentrali, supernè prominentia annulæformi, marginali, dis- tinctà ; rolundatà instrucla pappum circumvallante basi in annulum conferruminatum, articulatè cum achænio junctum. Receptaculum alvcolato-fimbrilliferum,. Div. L Antherarum appendix lanceolata, acuta. — Eucarduineæ. C. I. Scnurrz Bipont. a. Carduineæ legitimæ (pappus pilosus), Hüc Carduus, cf. infrà. b. Cirsieæ. C. Il. Scuucrz Bipowr. (pappus plumosus). œ« Filamenta libera. ï + Perispermum corneum durissimum. — Chamæpeuceæ. C. I. Scuurrz Bivonr, Hüc Notobasis. Cass. (Achænia radii effœta.) @ Filamenta monadelpha.— Gulactiteæ. C. I. Scuurrz Bivonr. Tüc Galactites Mœnch {flores radii neutri, series pappi internè annulata). Div. I. Antherarum appendix oblonga oblusiuseulfrotandato-truncata (pappus longissimus, styli rami elongati, receplaculum carnosum , edule). — Eucynarcæ. C. H. Scnurrz B.rowr. a. Filarmenta monadelpha. — Silybum. Loser. b. Filamenta libera. — Cynara. Varrr. CARDUUS. GaerTwn. —C. H. Scuurrz Birrowr. Carrruzum mulliflorum, homogamum, floribus omnibus tubulosis, purpureis vel albis, 5-dentatis, dentibus pl. angustè linearibus. Ax- (372 ) THERE appendice durà , lanceolatà terminatæ, bicaudatæ , caudis bre- vibus integris vel inciso-laceris; filamenta supernè villoso-papillosa. SryLus ad exortum ramorum linearium, accumbentium, breve pubes- centium nodosè incrassato -penicillatus (vel in C. Schimperi non in- crassatus). IxvorucrüM imbricatum, squamis pluriseriahibus, plès minüsve spinosis. RECEPTACULUM alveolatum, alveolorum margine fimbrillis setiformibus elongatis (in GC. Schimperi brevioribus) cir- cumvallato integris. ACH«NIA obovato -compressa, splendentia, vel extima plüs minüsve opaca, areolà basilari subcentrali, supernè an- nulo circumvallata pappum cingentem. Parpus in annulum concre- tus pluriserialis, caducus, setis denticulatis, intimis pauld longioribus, supernè quandoque clavatis (Clavena DC). Nrcrarium speciosum, achæniorum exteriorum sessile, teres, integrum vel 5-lobum, quan- doque, exceptis achæniis extimis stipitatum , 5-lobum , lobis rotunda- tis, patulo-reflexis. HerBæ palæogææ in alpes adscendentes, hemisphæram borealem habitantes, pleræque europææ, mediterraneæ vel orientales, nonnullæ africanæ, pl. ramosæ, spinosæ, foliis sæpiüs infra arachnoïideo-tomen- tosis, lanceolatis, decurrentibus, capitulis solitartis vel axillaribus. Analysis Carduorum canariensium : A, Achænia obscurè brunnea , striis obscurioribus maculata. — Spilotospermum. C. H. Scnurrz Bipowr. (oruwroc, maculosus). Species omnes africanæ capitulis ageregatis. a. Bæospermum. C. H. Sonurrz Biponr. (Batoc, parvus) ob achænia generis minima, 2/5-3/4 lin. longa , ovato- compressa. 1. Carduus bæocephalus. Weun ! (Nectarium parvum, sessile, teretiusculum, dilutè flavescens.) b. Megaspermum. C. H. Scuuvrz Bironr. (péyas, magnus) achænia 1/2 lin. longa, ovalo-oblonga , compressa, nectarium 5-lobum , infernè attenuatum. & Clavena. DG., Prodr., 6, pag. 655. Pappi radii plerique clavati, receptaculum planum. — Genus pessi- mum , observante jàm cl. Webb, cum in pluribus Cardui speciebus plures paucioresve radii observentur clavati. : 2. Curduus clavulatus. Lixk. (Flores purpurei, 7 lin. longi); capitula speciosa , aggregata , multiflora ; caulis pluripedalis, folia pinnatifido-pinnatipartita, infernè arachnoïdea ; involueri squamæ lineari- lanceolatæ, subulatæ. Ozs. Carduus (Clavena DC., Pror., 6, pag. 655) squarrosus Lowe! in rupibus altis Maderæ inter Jardim da (373 ) Serra et montem Serra dAgua lectus Carduus clavulato Link. affini differt ; floribus albis, 5-6 lin. longis, foliis infrà tomentosis, sinuato-pinnatilidis, involueri squamis latis, ovalo-lanceolatis, acutis. margine pallidioribus. B: Achænia concoloria, dilutè brunnea: — Homoch'oospermum. C. : Sonurrz Brronr. (é0yp00c, concolor). Species europææ, mediterraneæ et orientales. a. Achænia pallidè alutacea , ovato-oblonga, compressa, obsoletè longitudinaliter striata, nectario obscurius tincto , subcroceo , saltem achæniorum centralium stipite tenui insidente, 5-lobo, lobis rotundatis, patenti-reflexis. — Cormophorunr. C. I. Scnurrz Brronr. (xopU06, stipes; DÉpo, fero.) & Capitula, pauciflora , oblonga, subaggregata. 5. Carduus pycnocephalus. Lan. (Involucri squamæ ovato-lanceolatæ, longè spinosæ supernè patentes, sæpiüs infrà apicem purpureo-maculalæ. Ons. Cardui generis analysin in Walpers repert, botan. syst. continuabo. 1. CARDUUS BAÆOCEPHALUS. We. GC. achænia obscurè brunnea, striis obscurioribus maculata, bujus generis minima , 2/3- 3/4 lin. longa, ovato-compressa, nectario parvo sessili, tereuusculo, dilutè flavente. (Flo- res albi, supernè purpurascentes, 3 1/2 lin. longi, caules spithamæi foliorum lineari-lanceo- | latorum decurrentiis spinosissimi, capitula aggregata, parva, involucri squamæ lineari-lan- ceolatæ , spinosæ.). Carduus bæocephalus. /7ebb ! , Icon., tab. 112. Has: Species pulcherrima, merè canariensis, inter rupes montis Cuesta de Silva Cana- riæ borealis Oceano superimpendentis (semel inventa) : Despréaux! « Icon nostra sumpla est à plantä vivâ in horto meo è seminibus Preauxianis cultà et Augusto florente. Est autem generi Candolleano Clavenæ adscribendus; sed Clavena vix, ac ne vix, à Carduo diversa, faciem quanquàäm quo- dammodo communem habeant Clavena canariensis, et hæc nostra bæocephala. Corollulæ albæ, apice leviter, cum -primüm apertæ, erubescunt. flos mirè odorus, involucri squamæ düm viva reflexæ. » Webb! inlitt. Descr. Srimes parva; spontaneæ caulis 5-7 poll. altus, cum foliorum pagin aversä arachnoïideo- tomentosus , à basi ramosus vel speciminum parvorum simplex apice bicephalus, Specimina culta pedalia - sesquipedalia , ramosissima , glabrescentia et tantüm supernè arachnoiïdea , folia majora et latiora 4 poll. longa , supernè 2/3-1 poll. lata habent, plûs minüsve sinuato-pinnatifida , inferiora obovato-lanceolata , in petiolumsattenuata breve decurrentem , superiora vero lanceolata, decurrentia, rami spithamæi , similique modd se habentia uti plantæ parvæ. Ranrx annua , 1 1/2-2 poll. et ultrà longa, supernè 2/3-1 1/3 lin. diametro metiens, fibrillosa, extüs dilutè brunnea , intüs alba. Cauus soli- tarius , 5-7 poll. altus , 2/3-1 1/3 lin. diametro metiens, erectus, teres , sulcato-striatus , dilutè virens, infernè glabrescens, à medio tomento arachnoideo, fugaci munitus, supernè densiore, albente, foliatus, ramosus et nisi speciminum macrortum simplex , apice bicephalus. Fozra lineâ spirali disposita , 1-2 poll. longa , 1-4 lin. lata , lanceolata vel lineari-lanceolata, viridia, supernè glabra , infernè tomento arachnoïdeo albo, fugaci munita, margine spinis inæqualibus 1/2 lin. longis, densè ciliata, spinâque validiore terminata albente, inferiora latiora , infernè in petiolum attenuata breve decurrentem. Supernè folia evadunt minora , angustiora , linearia, à folio ad folium decurrunt , spinasque habent ( 374 ) validiores majoresque, nec non decurrentias foliorum pinnatipartitas, subinterruptas, in lacinias trian- gulari-lanceolatas, diversas, sæpius 2-3 infernè confluentes, spinâque 1 lin. longä terminatus. Caulis pl. jam à basi ramosissimus et tantüum speciminum iminorum simplex. Raui in axi foliorum jäm descrip- torum , superiorum plûs minüsve patenti vel arcnatè reflexorum orientes , cum capitulis 1 4/2-9 poll. longi, arrecti, foliis muniti paucis lanceolato-linearibus, pl. 1/2 poll. longis, 4 lin. latis, à basi ad api- cem usquè spinosissimi à foliorum decurrentiis quibus densè sunt muniti, apice capitulis pl. n. 3 coronati sessilibus , aggregatis ; rarius capitula 2 observantur cum tertio vel quarto rudimentario ; vel 3 lin. infrà capitula terminalia in axi folii supremi capitulum oritur sessile. Infrà ramos infimos in axi foliorum proximorum sæpiüs capitulum oritur solitarium , sessile cum rudimentario, CariruzA in axi foliorum caulinis similium ; linearium , eaque subæquantium oriuntur patenti vel arcuatè reflexorum iisque quasi sunt circumyallata. Capitula relativè parva (undè nomen specificum , Bzuge — parvus) , aggregata, sessilia, etiam in speciminibus meis cultis, licet icon capitula habeat brevè pedicellata, ovato-campanulata, 3-4 lin. alta, semper erecta, multiflora. Ixvozucrux ovato-campanulatum, squamis antè anthesin conniventibus, imbricatum , squarrosum , arachnoïdeum , dilutè virens , 3-4 lin. altum, squamis 4-5-sexialibus, lineari-lanceolatis, extimis 1 lin. lougis, 1/3 lin. infernè latis , lanceolatis , dorso præcipuè crassioribus, intimis 4 lin, longis, 1/2 lin, latis, linearibus, magis (præcipuë inférnè) scariosis, supernè sæpiüs dorso sordidè violuceis, omnibus convexis, carinatis spinam versüs pilis crispis arach- noideis, margine serrato-ciliatis, spinà {orminatis 4/3-1/2 lin. longä , cum parte squamæ superiore paulé reflexä, Recerracuzum parvum , 1 lin. circiter diametro metiens, planum , alvcolatum , alveolo- rum margine setis 2 lin, ferè longis circumvallato albis, filiformi-lanceolatis, complanatis évtegerrimis !, acutis, pappum æmulantibus, nounullis basi quandeque concretis. FLores hermaphroditi odori, alhi, apice leviter, cm primüm aperti, erubeseunt (Webb), 3 1/2-4 lin, longi, glabri, tubulosi ; tubus basi ampliatus campanulà brevior quinquedentatä, dentes 1 1/2 lin. longi angustè lineares , obtusi. Genrra- ia subexserta, Anraeræ 1/2 lin. longæ, apice appendice crassà acuminatä, sed apice obtusâ terminatæ, basi caudis 2 subintegris, acutis, brevibus muuitæ ; filamenta libera, supernè vi/osa!. Srycus ad ramo- rum exortum nodosè incrassatus et hic hirtus ; rami 1/2 lin. long , lineari - filiformes , accumbentes, brevè hirti. Acnæx1a 2/3-3/4 lin. longa , 9/5-1/2 lin. lata, crassa, ovata, compressiuscula , glaberrima, nitentia , brunnescentia et obscuriùs maculata , infernè attenuata et areolà centrali instructa, apice quasi truncata, et annulo crasso, more generis, terminata in cujus centro nectarium parvum observa- tur subintegrum, Achæniorum extimorum-pauca sunt opaca , paulô minora, nectarioque minore ins- tructa ,omnia pappigera. Parpus basi in annulum concretus, articulatè eùm achænio junctum , pluri- serialis, 3 lin. longus, albus, setis compositus numerosis (n. 80-90 ) subcomplanatis, margine denticula- tis, intimis longioribus, supernè clavatis. EXPLICATIO TAB. 112. 1. Slirps, magnitudine naturali, culla in horto Webbiano «è seminibus canariensibus. 2-9. Involucri squamæ, uli parties sequentes, auctæ. 6. Receptaculi alveolum cum setis ex co orlis, achænium circumvallantibus, hic contra naturam dentibus munitis, cum sint inte- Composilae . Tf ab 112 … & GW CAEN LEE Ne IN LE Vélle tapide inctait. SC (2724 Lich, Cordon et C'Ér richer T. ee CCCCCT. A (QE 2 San gerrimæ , uli alveoli setæ Cardui clavati ; Lab. 113.9. Pappi radius. 8. Flos. g. Antheræ, quarüm filamenta invità naturà, glabra sunt depicta, cùm supernè sint villosa! 10. Achæ- nium cum stylo. 11-12. Achænia cum pappo, hic diverso, ct tamen in pluribus capitulis semper conformem observayerim. 13. Pappus. 14. Achænium. 15. Embryo. 16. Achænii sectio transversalis. 2. CARDUUS CLAVULATUS. Erik. C. achænia obscure brunnea, striis obscurioribus maculata , 1 1/2 lin. longa , ovato-ob- longa, compressa, infernè attenuata, nectario 5-lobo, pappi radis plerisque clavatis. (Flo- res purpurei, 7 bn. longt, capitula aggregata, speciosa, multiflora, caulis pluripedalis, folia pinnatifida-pinnatipariila , infernè arachnoïdea , iuvolucri squamte lincari-lanceolatæ sub- ulat:æ.) Carduus clavulatus. Link, in Buch Canar., pagg. 147 et 164. — Webb! Icon., tab. 113. Clavena canariensis. DC., Prodr., vol. 6, pag. 633. Cardo Canariensium ex Webb. «Valdè aflinis videtur Carduis, plurimis cujus pappus clavulatus, undè genus Clavena rejiciendum. » Webb! — « Verôsimiliter idem est àc Carduus corsicus et Sañdous: Carduus cephalanthus Viv., pappo clavulato perindè insignis cælerüum Carduo tenu'floro Smith simillimus: Malè Linkius suum C. clavulatum cum C. crispo co:aparat, à quo dura- tione annuä et periclinii foliolis diversissiqus. » J. Gay, in litt. ad cl. Webb. His. (Propè Taganana ex Buch I. ce.) In ins. Canariensium ruderalis, arvis et in rupes- tribus à regione lauriferà usqué ad regionem maritimam vulgaris. Disrrir. csoër. Species quibus C. clavulatus à cl. Webb et J. Gaÿ comparata est, non habeo, hinc de affinitate aut identitate earum cum nostro judicare non possum , eumque hunc in diem usquè ut stirpem merè canariensem considero. Variat : z. Foliis sinuato-pinnatifidis, modicé spinosis, infra caro-virentibus. 8. Foliis pinnatipartitis, spinosissimis, infrà canis. Descr. Hersa speciosa , spinosissima. Rapix annua, verticalis, 4-5 poll. longa , supernè 1/4 poil. dia- metro metiens , fusiformis , fibrillosa ; extüs brunnescens , intüs alba. Cavuis solitarius , 1 1/3-3 pedes et ultrà altus ; 2-4 lin. diametro inetiens , infernè lignescens , ceterüm tenuis consistentiæ et medullæ cylindro percursus magno, teres, sulcato-striatus, arachnoideus, foliatus, foliorum decurrentiis spino— sissinis, à basi ad apicem usquè obtectus , ramosus, rariüs simplex et apice capitulis aggregatis termi- natus. Fozra 1/4-1 pedem longa, 1-3 poll. et ultrà lata, obversè lanceolata , infima latiora et elliptico- lanceolata , basin versus pauld attenuata, in petiolüum brevè decurrentem , pinnatifido-pinnatipartita, rariüs tantüm sinuata vel ad costam ferë usquè divisa , lobis oppositis vel alternis triangulari-ovatis vel triangulari- lanceolatis , integris vel sinuatis , suprà viridibus , pilisque articulatis plûs minüsve hirta, quandoque glabrescentia, infrà axachnoïdea vel plûs minüsve cano-tomentosa , acuta spinâque validä (376 ) 1 1/2-4 lin. longä, dilutè brunnescente uti et foliorum lobi munita , cetertum margine plus minüsve et inæqualiter spinoso - ciliata , sessilia et utrinque in alas angustas spinosissimas decurrentia à folio ad folium., alis spinosissimis, spinis confertissimis , magnis 1-7 pl. verd 3-4 lin. longis. Supernè caulis in ramos abit in axi foliorum orientes, caulinis inferionbus similium, in speciminibus magnis sæpè peda- lium, Rawr inferiores spithamæi-pedales-sesquipedales, superiores breviores , simili modo se habentes uti caulis primarius, nempè foliati, foliis minoribus 1 1/2-3 poll. longis, lineari-lanceolatis, subintegris, decurrentibus. Rami inferiores ramosi, ramuli cum capitulis aggresatis 1 1/2-3 poll. et ultrà longi,, foliorum decurrentiis spinosi. Carirura terminalia n. 3-5 pl. 4 aggregata in axi folii lineari-lanceolati, spinosissimi, pl. capitulo breviore rarius longiore, semper erecta, speciosa, hemisphærico-ovata, homo- gama , permultiflora , subsessilia vel brevè pedicellata, pedicello ad summum 2 lin, longo, crasso, tomentoso, plüs minüsye spinoso. Invozucrum 8-9 lin. altum, campanulatum , imbricatum , infernè arachnoideum, basi foliis paucis, n. 2-3, cinctum, 3-6 lin. longis, lancéolato-linearibus, margine spino- sissimis, spinâque validâ terminatis, transitum foliorum formantibus caulinorum supremorum in involucri squamas, Squamæ involucri 2-9 lin. longæ, 1/3-1 lin. latæ , exteriores breviores , ovato-lan- ceolatæ , sequentes lanceolatæ , proximeæ lineares omnes dorso convexæ, carinatæ ; in Spinam acuminatæ subreflexam, dorso, præcipuè ad spinæ exortum arachnoïideæ, nteriores magis scariosæ, lineares, appen- dice lanceolatä acuminatä terminatæ extüus pubescente, coloratà, subpurpurascente’, margine breyè ciliatà, subradiante, ad flexionis punctum obscurius tinctà , irtimæ verd angustè lineares, magis adhue scariosæ , glabræ. Recerracuzum 2 lin, diametro metiens, alveolorum margine in fmbrillas setiformes, numerosas elongato-albas , integerrimas, inæquales , 4-5 lin. longas , achænia circumvyallantes. Frores omnes hermaphroditi, tubulosi , purpureï , 7 lin. et paulo ultrà longi , glabri, campanalà tubo proprio paulo longiore, in dentes 5 angustè lineares, 2 1/2 lin. et ultrà longas, acutas partità. ANtnerx demüm subexsertæ, 3 lin. longæ, appendice lanceolatä , obtusiusculà terminatæ dur , bicaudatæ, caudis brevi- bus laceris. Srrzus demüm exsertus, supernè nodosus, ad nodum penicillatus, ramis linearibus, 5/6 lin. longis, accumbentibus, obtusis, brevè pubescentibus. Acænia crassa, dura, splendentia , dilutè brun- nea et obscurè maculata, 1/3 lin. longa, 2/3 lin. lata, ovato-compressa, infernè attenuata et areolà basi= lari notata centrali , supernè etiam paulô attenuata et truncata , apice margine prominente instructa , nectarium circumyallante brevè sipitatum, 5-lobum , lobis rotundatis, omnia pappigera. Parpus 5 1/2 lin. longus, pluriserialis, articulatè cùm achænio junctus, albus, infernè flavo-brunnescens , setis basi in annulum concretis variæ magnitudinis, acute et conferte dentatis , intimis clavatis. Achænia extima tenuiora , opaca. EXPLICATIO TAB. 113. 1. Caulis pars inferior cum radice, ex plantà macriore. 2. Plantæ vegelioris pars supe- rior, ramo altero resecto. 3. Flosculus (cum ovario et pappo) receptaculo impositus , fim- brillis basi cinctus. 4. Pappi seta subulata. 5. Pappi variantis seta altera clavulata. 6. Co- rollæ pars superior longitrorsüm fissa, ut fasciculus staminum , stylum vaginans , cum filamentis barbatis appareat. 7. Stamen , seorsim, cum filamento barbato et antheræ ap- : LL" ‘ Bobnique Comp ositae. [ Tab. 113. si / À LT Er | {| LS S\ I 7 NI 7 Ne V4 Dee / En { ÉrETE f d < 100" Sù F FES / 4 / DA — Eee Lath. de liigo fr licher, 7. lielle lp. tre: Le ne AN 7 0 CALCUL T2 PO) ro (Core) pendicibus basilaribus in unum quadrilobum connatis, à parte interiore visum. 8. Stylus. 9. Achænium. 10. Embrvo, cotyledone alterà transitrorshm sectà, ut ejus forma et crassi- tudo appareant. 3. CARDUUS PYCNOCEPHALUS. Lin. CG. achænia concoloria, pallidè alutacea, ovato-oblonga , compressa , obsoleté longitudi- naliter striala, nectario obscuriüs tincto , subcroceo, saltem achæniorum centralium slipite tenui insidente , 5-lobo , lobis rotundatis, patenti-reflexis ; capitula pauciflora , oblonga, subaggregata. (Involucri squamæ ovato-lanceolatæ , longè spinosæ, supernè patentes, sæ- piüs infra apicem purpureo - maculatæ ; folia sinuato- vel pinnatifido - dentata, spinosa, decurrentia, suprà pilis articulatis munita , viridia , infra arachnoidea vel cano-tomentosa ; flores dilutè purpurei , antheræ appendice lanceolatà coronatæ , bicaudatæ , caudis inciso- laceris, filamenta hirsuta; pappi radii intimi 5-10 longiores, distinctè clavati, ità ut nudo oculo clavæ percipi possint; radix annua vel biennis.) Nariat indumento, magnitudine (spithamæà vel pluripedali, quandoque capitulum solitarium, cum rudimentariis, caulem terminat), foliorum latitudine et divisione et prætereà foliis maculatis ( Garduus arabicus Jacq.) et involucri Squamis ad apicem purpureo-maculatis (Carduus rieglectus DC. non Tenore), nec non pedunculis alatis et apteris. Kiootov. Diosc., 4, 117. É” Duddyxa0oc hodiè in Ætolià et Eubœà boreali sec. Fraas., El. class., pag. 263. Carduus acanthoides. J. Bauh., Hist., vol. 3, pag. 56 (non Linn.), e. icone rudi sed characteristicà. — Huds., Angl., pag. 351. — Light, Scot., vol. 1, pag, 451. — JF üh., Brit, pag. 871. — Ruching., V’enet., pag. 200. Carduus acanthoiïdes flore dilutè purpurascente, Chabr., Sciugr., pag. 850, ce. icone Bauh. Carduus spinosissimus capitulis minoribus. Rajé, Syn., pag. 194. — Petiv., Brit. , tab. 21, fig. 2. Carduus polyacanthos capitulis pluribus nutantibus ramosior, Moris., Oxon., vol. 2, pag. 153, n. 11, c. icone sect. 7, tab. 80, fig. 11, cui inscriptio : Garduus alatus, capitulis pluribus, nutantibus ramosior. — Icon hæc certo certius hüc spectat. Capitula lateralia pauld patenti- reflexa non nutantia , quare immerito hæc species nutans vocata est. Synonyma Morisonii pleraque exeludenda, Carduus minor pulchrior Galactites. J. B. Moris., Oxon., sect. 7, tab. 30 , feg. 17, à cl. DC., hùc citatus etiam hüc pertinere et ramum speciminis culti luxuriantis exprimere videtur. In J. Bauh. opere hoc synonymon non invenio, Morisonii descriptio p. 154, non quadrat. Carduus polyacanthos capitulis longioribus et tenuioribus, foliis albicantibus. Moris., Oxon., vol. 2, pag. 153,n. 13, c. icone ! sect. T, tab. 31, fig. 13. (Carduus alatus, capitulis longiusculis, foliis pallidè virentibus nobis. Polyacanthus 2-dus Ger.) Icon et descriptio conveniunt sed synonyma nonnulla e. 9. Dodonæi excludantur. | Carduus pycnocephalus. Linn., Sp. pl., ed. 2, pag. 1151, sec. descr., excl. syn. Barrel. fig. 417, ad Chamæpeucen strictam DC., me ex sententià , spectantem , et forsan. etiam Triumf. cujus iconem 11r, —(2° SECT.\ 48 (378 ) comparare non possum.— W'illd., Sp. pl., vol. 3, pag. 1653, excl. syn.—Jacq., Hort. Vindob., pag. 11, tab. 44. — Lam., Enc., vol. 1, pag. 698 , exel. syn. plur. — DC., FL franc., n. 3015. — Koch, Syn., ed. 2, pag. 458. Carduus australis. Linn. f., Suppl, pag. 348. Carduus crispus. Gouan. (non Linn.), Monsp., pag. 327, excl. syn. ex DC. Carduus peregrinus. Retz, Obs., pag. 312. — Wild, Sp. pl, vol. 3, pag. 1647, excl. syn. Raïji ad Notobasin ferocem spectante. Carduus arabicus. Jacq., Ic., tab. 166; Collect., 1, pag. 56. — 17 did., Sp. pl., vol. 3, pag. 1647. — DC. Prodr., vol. 6, pag. 626. Carduus galactites. Lam., Enc., vol, 1, pag. 701. Carduus tenuiflorus. Sm., Brit., vol. 2, pag. 849. — Curt., Lond., fase. 4, tab. 55, — Engl, bot., «ab. 412. — Willd., Sp. pl, vol. 3, pag. 1652. —DC., F1. fr., n. 3014. — Koch, Syn., ed. 2, pag. 459. — Schleicher, Ezxsicc. — Rchb., PL. critic., ic. 965 ; FL exc., n. 1874. Carduus albidus. M. B., Taur. Cauc., vol, 2, pag. 269. — Meyer, Cauc., n. 589. — Fisch. Meyer, pl. S'zowitz. s ? Carduus parviflorus. Buch, Canar., pagg. 147 et 175 (non Linn. qui — Cirsium hybridum Koch). Carduus syncephalus. Rchb., Excurs., n. 1878, Has. (Propè Laguna ex Buch si, quod autumo, ejus Carduus parviflorus hüc spectet); in Canarià : Despréaux! et quidem var. « et à DC., Prodr., 6, pag. 626, verisimiliter introducta. Disrris. GE0GR. Species hæc crescit in ruderatis , ad vias regionis Mediterraneæ et Eu- ropæ occidentalis ab insulis Canariis in Persiam usqué, necnon introducta multis aliis locis e g.in Germanià septentrionali, ad vias et in sterilibus apricis omnium ins. née ex Seubert, FT. azor'., pag. 33. NOTOBASIS. Cassini. Carrrurum multiflorum , homogamum, floribus, radiüi sterilibus, disci fertilibus, omnibus tubulosis, 5-dentatis, dentibus elongato- et anguste-linearibus ; antheræ (radiales polline fere orbatæ) subinclusæ, appendice lanceolatä, acutà terminatæ, basi caudis binis brevibus lanceolato-linearibus, integris munitæ; filamenta hirta; stylus demüm exsertus, supernè nodosus et ad nodum brevè penicillatus, ramis elongato-linearibus, accumbentibus, brevè pubescentibus. IxvoLUCRUM campanulatum, imbricatum, pluriseriale, foliis nonnullis bracteiformibus palmatipartitis, apice cum lobis linearibus spinis ( 379 ) validis terminatis obvallatum , involucro longioribus, raro breviori- bus ; squamæ involucri lanceolato-lineares , duræ, appendice acutà, spinescente, reflex, sæpiùs subulatà, terminatæ. RECEPTACULUM alveo- latum , alveolorum margine fimbrillis angustissimè linearibus , inte- gris, acutis obsito. ACHÆNIA radü eflœta, lineari-oblonga, pappo munita, {-seriali, dentato, pauciseto; disci obovato-compressa, subincurva, glaberrima, subcornea, areolà basilari lineari, dorsum versüs sità, apicali ovalà annulo circumvallatâ parvo rotundato, omnia pappo coronata articulatè cum achænio juncto, pluriserialr, plumoso. HerpA annua, mediterranea , ramosa , arachnoïdea, spinosa, foliis albo-venosis, oblongo-lanceolatis, amplexicauli-cordatis, pinnatifidis, robustè spinosis, capitulis speciosis , axillaribus, terminalibusve, sub- sessilibus, solitartis vel aggregatis, floribus purpureis, var. albis. A genere affini Cirsio differt : achæniis redü effœtis, linearibus, pappo 1-seriali, pauciseto munitis, disci peri- spermo subcorneo munitis, subincurvis, areolà basilari lineari , dorsum versüs posito. 1. NOTOBASIS SYRIACA. Cass. N. sola generis species. Specimina canariensia capitulis pl. 3-4 ad apicem ramorum v. caulis agoregatis, distincta. Ë Lancerotta speciminis magni partem habeo superiorem , longitudine 6 pollicum, capitulis 13 magnis instructam, in paniculam racemosam dis- positis. | Carduus ferox (Phœnix Leo). Lob., Obs., pag. 485, c. icone! — Dulech. lugd., pag. 1489 , c. icone Lob.! — Dodon., Pempt., pag. 738, fig. 2, c. ic. Lob.! — Tabern., Krœuterb., pag. 1080, c. ic. Lobel ! Falso à cl. DC. hoc synonymon Cixsio italico adseribitur. Carduus lacteus syriacus. Camer., Hort., pag. 35 , tab. 10! — Moris., Oxon., sect. 7, tab. 30, fig. 5, c. ic. Camer.! Carduus albis maculis notatus exoticus. C. B., Prodr., pag. 387. Carduus lacteus peregrinus Gamerarii. J. B., Hist., vol. 3, pag. 53, c. ic. Camer.! Carduus syriacus. Zinn., Sp. pl., ed, 1,pag. 823 ; ed, 2, pag. 1153. — Lam., Enc., vol. 1, pag. 702. — Less., Syn., pag. 438. Silybum minus bæticum. Parkius, ex Moris. Acarna minor caule non folioso. C. B., P. Leo Carduus ferox, Ger. Moris., Oxon., sect. 7, tab. 34, fig. d, ce. ic. Lob.! ( 380 ) Cnicus albis maculis notatus flore purpureo, Tourn., fnst., pag. 450. Cnicus syriacus. Willd., Sp. pl., vol. 3, pag. 168846 Les AUD alta, Sat Pl ne pag. 20, tab. 6; El. rom. prodr., pag. 282, tab. 8. — Schluhr., Handb., tab, 229. Cnicus obvallatus. Salzm. in Flora ex DC. Polyacantha. Yall. Cirsium syriacum. Gærtn., Fr., vol, 2, pag. 383, tab. 163, fig. 2! Cixsium maculatum. Mæœnch., Meth., pag. 557. Cirsium bracteatum. Link in Linnæa, 1834, pag. 580. — Var. foliis latioribus, minüs spinosis, Notobasis syriaca. Cass., Dict., vol. 25, pag. 225, et vol. 25, pag. 170, — DC., Prodr., vo!, 6, pag. 660. Has. In arvis Lancerottanis propè Hariam et in monte Chache dicto, qui insulæ maxi- mus : Webb ! nec non in Canarià : Despréaux! Disrris. GEOGR. Stirps nostra in arvis ct ruderalis regionis merditerraneæ et Maderæ cresciL. GALACTITES. Morvcu. CaprToLuu multiflorum, heterogamum , floribus omnibus tubulosis, glabris, 5-partitis, radialibus more Centaureæ ampliatis, 1 poll. longs, radiantibus, dentibus campanulæ angustè linearibus, 5-6 lin. longis, tubo proprio gracili, neutris, sine ullo genitalium rudimento; floribus disci hermaphroditis, T in. longis, dentibus campanulæ 2 lin. longis, lHinearibus; antheræ 2 lin. longæ , appendice lanceolatà , acutà termi- nalæ, basi brevissime bidentato-caudatæ, styli supernè nodosè peni- cillati rami angustè lineares, accumbentes brevè pnbescentes, 1 lin. exserti, filamenta in tubum 1 lin. longum papillosa , concreta. INvoLu- CRUM ovatum , imbricatum , arachnoïideum , squamis multiserialibus, lanceolato-subulatis, carinatis, longè spinescentibus, basi adpressis supernè patulis. ReEcerrAcuzuM alveolatum, alveolorum margine setoso-fimbrillifero, fimbrillis 3-4 lin. longis, integerrimis , setiformi- bus. ACHENHA radi parva, effœta pappo coronata 1 -seriali, in extimis pauciseto , setis dentatis, apice eclavatis, désci 1 3/4 lin. longa, 25 lin. lata, oblonga, tereti-compressa, glaberrima, subincurva, alutacea, nitentia, gluten exsudantia (glutinosa) et hinc cum receptaculi ( 381 ) fimbrillis agglutinata, areolà basilari parvâ, ovatà, subcentrali, necta- rio obscuriès tincto, stipitato, capitato , 5-lobo , utrinque attenuato, supernè margine rotundato, more Carduorum cincto. Achænia quoad formam et nectarium üis Cardui pycnocephali Linn. sunt similia sed non tam compressa. PArpus articulatè cum achænio junc- tus, 5 6 lin. longus, pluriserialis, setis plumosis, basi in annulum con- cretis, majoribus supernè clavatis, serie intimà 25 lin. longà , coroni- formi vel potiùs annulum formante brunneum , conniventem , gla- brum, integrum, fragilem. HerBa mediterranea (cui nunc Duriæanæ binæ ex Africa addi- cendæ, Webb in litt) annua v. biennis, tomentosa, subramosa, foliis pinnatifido-pinnatipartitis, margine pauld revolutis, spinescentibus, infrà tomentosis, quandoque albo-maculatis, plüs minüsve decurren- tibus, capitulis ramos terminantibus solitariis, post anthesin subcer- nuis, floribus purpureiïs. Genus distinctissimum, flamentis monadelphis, floribus radii neutris, ampliatis, achæniis viscosis, nectario sli- pitato appi plumosi serie intimà annulæformi. Carduaceas cum Centaurineis jungit, habitu Cirsium inter et E ; HENSIUr Centaurcam media, imô quodammodd Serratulæ accedit. 1. GALACTITES TOMENTOSA. Mœnxcu. Specimina Canariensia folia habent maculata vel immaculata , quandoque 5/4 ped. longa, 7 poll. lata , caules alis latis instructos et hinc var. 6 alatæ, DC., Pr., 6, pag. 617, adaumeranda , cæterùm cum speciminibus meis græcis, gallicis et lusitanicis conyveniunt. Specimen habeo, in horto Spirensi à cl. Linz cultum, foliis sinuato-pinna- tifidis, inferioribus oppositis, superioribus alternis, var. 7 eleganti, DC. |. c. adscribendum. Spina alba. Aauth., Comment., pag. 494, c. icone bonà! — Camer., Epit., pag. 434, c. icone eâdem ! Spina alba altera. Watthioli, Dalech. lugd., pag. 1463, c. icone bon ! Carduus tomentosus capitulo minore. C. B., Pin., pag. 382, excl. syn. Dodon. — Moris., Oxon., sect. 7, tab. 31, fig. 10! Carduus Galactites. J. B., PS vol. 3, pag. 54! — Tourn., Inst., pag. 441, ce. var. flore albo. Carduus creticus, non maculatus , caule alato. Tourn., Coroll., pag. 31. — Var. alata, foliis nempè longè decurrentibus. Centaurea Galactites. ZLinn., Sp. pl, ed. 1, pag. 919; ed. 2, pag. 1300. — Lam., Enc., vol. 1 3 pag. 667. — Cavan.. Ie., vol. 3, pag. 16, tab. 231, — illd., Sp. pl., vol, 3, pag. 2397, — Buch, Cu- nar., pagg. 147 et 175. ( 382 ) Centaurea elegans. Al., Pedem., n. 599, tab. 49, fig. 11 — Var, y elegans. DC., Pr., vol. 6, pag. 617, foliis subintegris dentato-serratis, oppositis et alternis. Calcitrapa Galactites. Lam., F1. fr., vol. 9, pag. 30. Galactites tomentosa. Mœnch., Meth., pag. 558.— DC., FI, fr., vol. 4, pag. 110; Diss. cyn. 2, pag. 89, tab. 5 ; Prodr., vol. 6, pag. 616. — Cass., Dict., vol. 18, pag. 34, et vol. 41, pag. 334. — Less., Syn., compos., pag. 11. Cnicus Galactites. Loës., FI, gall., ed. 1, pag. 538 ; ed, 9, p. 2, pag. 901. Has. In ruderatis et ad margines agrorum ins. Canariensium vulgaris : Webb! ( propè Santa Cruz : Riedlé, herb. hort. paris.; propè Zaguna ex Buch.). Disrris. GE0GR, Stirps mediterranea in ruderatis, apricis, incultis, ad marginem viarum et agrorum et inter segetes à vere in æstatem floret, insuper in Maderà et in omnibus ins. azoricis frequens ex Seubert F1. azor., pag. 32. SILYBUM. Loserz. Carrruzum, multiflorum , homogamum , floribus omnibus herma- phroditis, tubulosis, 5-fidis. ANTHERÆ appendice obtusiusculà termi- nalæ , brevè caudatæ, 1 3/4 lin. longa; filamenta in tubum concreta, 1 lin. longum, papillosum; styli exserti, supernè nodosè incrassati, penicillati rami tenues, elongati, brevè pubescentes. INvoLucruM ova- tum, pluriseriale, squamis exterioribus cæteris sublongioribus, folia- ceis , latè ovatis, adpressis, dorso pilis articulatis albis pubescentibus, margine spinulis ciliatis, apice in spinam validam , apice flaventem, patentem , elongatam abeuntibus, sequentibus subbrevioribus oblon- gis, margine pubescentibus, ciliatis , supernè spinoso-ciliatis et spinà validâ terminatis, intimis lineari-lanceolatis, margine scariosis, tenui- bus, dorso et margine brevè pubescentibus, spinà modicà terminatis. RECEPTACULUM carnosum, alveolatum , alveolis fimbrillifero -setosis , selis angustè linearibus, integerrimis, acutis. ACHÆNIA ovato-oblonga, compressa , glabra, nitida, brunnea , strits obscurioribus, numerosis maculata, areolà basilari lineari, subcentrali, terminali annulo corneo cinctà dilutè flavente, more Cirsii; nectarium speciosum, sessile, 5-lobum. Pappus multiserialis, basi in annulum concretus articulatè (383 ) cum achænio junctum, sordidè albens, setis barbellatis ï. e. longiüs dentatis quam in pappo piloso s. dicto. Herra annua ruderalis, mediterranea, in varias orbis terrarum regiones introducta , speciosa , ramosa, spinosa, arachnoïdeo-glabres- cens, foliis oblongo-lanceolatis, sinuato-pinnatifidis , inæqualiter spi- nosis, undulatis, amplexicauli-cordato-auriculatis more folioraum Sonchi asperi Fuchs, albo-venosis vel concoloribus, capitulis speciosis solitariis, terminalibus, floribus purpureis. | 1. SILYBUM MARIANUM. GæÆRrTN. Hrépné. Theophr. (caulis erectus , cibo aptus, reservari non patitur, fructus spinosus). Pardoupcyxadx hodiè in Græcià vocatur ex Fraas, Syn. fl. class., pag. 206. Alba spina sive Lactaria. Fuchs., Hist., tab. 31. ] Carduus Mariæ. Trag., Hist., pag. 850, c. cop. ic. Fuchs.! — Blackw., tab. 79. Carduus lacteus. Matth, Comment., pag. 503 , c. icone bonâ! — Camer., Epit., pag. 455 , cum icone et analysi haud mal ! Carduus leucographus. Dodon., Pempt. , pag. 722, c. cop. ic. Lob.! Carduus albis maculis notatus, C. B., Pin., pag. 381. — Tourn., Inst., pag, 440. Carduus Mariæ non maculatus. Tourn., Inst., pag. 441. Carduus marianus sive lacteis maculis notatus. J. B., Hist., vol. 3, pag. 52. Carduus Marianus s. lacteus. Chabr., Sciagr., pag. 348, c. . JEbal Carduus squamis calycinis margine apiceque spinosis. Linn., Hort. Cliff, pag. 393. Carduus Marianus. Tabern., Kræuterb., pag. 1078, c. copià ic. Matth.! — Linn., Sp. pl, ed, 1, pag. 823 ; ed. 2, pag. 1153. — HW ülld., Sp. pl., vol. 3, pag. 1659. — Buck, Canar., pagg. 147 et 171. — Gmel., Fl. bad., n. 1231, c. descr. bonâ! — Ænsl. bot., tab. 976. — Curt., F1. lond., tab. 148. Leucographis Plinii, Carduus Mariæ. Dalech. lugd., pag. 1475, c. cop. ic. Fuchs. rudi! Silybum s. Carduus lacteus, Lob., Obs., pag. 479, e. ic.; Advers., pag. 366! Silybum. Z’al., Act. Acad. Par., an. 1718. Silybum nervis foliorum albis. Hall., Helo., n. 181. Silybum Marianum. Gærtn., Fr., vol. 2, pag. 378, fig. 2. — DC., Diss. comp., pag. 21; Prodr., vol. 6, pag. 616. — Cass., Dict., vol. 41, pag. 326. — Less., Syn., pag. 10. Silybum maculatum. Mænch., Meth., pag. 555. Cirsium maculatum. Scop., Carn., ed. 2, n. 1009. Carthamus maculatus. Lam., Enc., vol. 1, pag. 638. — Var. pygmæa. Silybum pygmæum. Cass., Dict., vol. 50, pag. 469. Cardo Nivariensium, Rapasayo Palmensium : Webb! ( 384) Has. In ruderatis ins. Canariensium vulgaris : Webb! e. g. copiosè in campis propé Laguna, Puerto Orotava et Chiñama ex Buch |. c. Disrris. GeoGR. Planta in regione mediterraneä , Europà anstrali et Asià occidentali vulgaris, in Madera, India orientali, Chili etiam crescens et verisimiliter ibi introducta. CYNARA. Varz. Carriuzum multiflorum homogamum floribus omnibus herma- phroditis, tubulosis, 5-dentatis, dentibus angustè linearibus obtusis, uno cæteris MaJore. ÂNTHERÆ appendice subcorneà, oblongâ, rotun- dalà coronatæ , basi caudis 2 brevibus , integris munitæ; filamenta libera, complanata, papillosa. INvOLUCREM ovatum, imbricatum, squa- mis coriaceis, Ovato-lanceolato-linearibus , exterioribus apice spinosis basi cum receptaculo alveolato, fimbrillifero-setoso , carnosis et escu- lentis. ACHAENIA ovato-compressa , elabra , tetraquetra , areolà basilari magnâ subcentrali, apicali vix margine cinetâ, nectario villoso. omnia pappigera. Paprus pluriserialis, basi in annulum concretus, articulatè cum achænio junctum, radüis liberis plumosis, supernè denticulatis, intimis clavatis. HERBÆ perennes speciosæ, mediterraneæ vel maderensi-canarienses, foliis pinnatipartitis, spinosis, floribus purpureo-violaceis vel albis. 1. CYNARA HORRIDA. Arrow. C. caulis submonocephalus, humilis, folia pinnatipartita, pinnis planis nec margine revo- lutis, pinnatifidis, spinosis, decurrentia, decurrentiis spinis flavis basi concretis uti spinæ ad exortum pinnæ posilæ , capiluia magna , involucri squamæ ovato-triangulares vel lan- ceolato-lineares, extimæ spinosæ, intimæ subinermes, flores purpurascentes. Cynara horrida, Aleauzil. — Buck, Canar. — Ait., Hort. Kew., ed. 1, vol. 3, pag. 148 ; ed. 2, vol. 4, pag. 487. — Willd., Sp. pl, vol. 3, pag. 1691. — DC., Prodr., vol. 6 , pag. 620, — Sibth., Fl, græc., tab. 834. — Guss., F1. sic. Syn., vol. 2, pars 1, pag. 436, et pars 3, pag. 863. Cynara spinosissima. Pres., Del. Prag., pag. 109, et F1. sic., vol. 1, pag. 30. Cardo et Alcachofe Canariensium ex Webb! Ha8. In arvis ct vervactis ins. omnium Canariensium frequens. Comeditur : Webb! in ( 385 ) collinis propè Laguna; copiosè ad latera 7al Sequillo Carariæ ; in Barranco de las Angustias Palmæ; copiosè propé {V. S°. de las Nieves Lancerote ex Buch. 1. c. Disrris. cEocr. Cynara horrida primüm à cl. Masson an. 1778 in insulà Maderensi Porto Santo lecta et in hortum Kewensem introducta est unde eliam ex arvis petrosis specimen misit cl. Webb! caule ramoso. In Sicilià et Græcià etiam crescit , si sec. Parla- tore C. spinosissima identica est. Specimen caule ramoso, corymboso, involucri squamis exterioribus latissimis , in spinam latiorem , validiorem exeuntibus, intimis pariter ferè inermibus, habeo & Græciæ humidis et aquosis propè Oropos : Dr. Fraas! hüc verosimi- liter spectantem. Ons. Cynara Scolymus Linn. certè affinis , sed specimina herbarii nimis manca sunt , quare judicare non audeo de notis specificis generis optimi difficillimis. Cynara humilis Linn. inter alia differt : foliis margine revolutis non decurrentibus, spinis basi nunquam concretis. Descr. Ranix perennis verticalis, eylindrica , fibrillosa, pollicem crassa. Cauuis solitarius , erectus , basi densè, supernè modicè foliatus, 1-cephalus, spithamæus-pedalis et altior, infernè 2-4 lin. diame- tro metiens , gustu subsalso , teres, herbaceus , medullæ cylindro magno percursus , sulcato-striatus , tomento pannoso è filis crispis contexto cano , demüm plus minüsve evanescente, obductus. Fozra infrà tomento pannoso cana et venoso-reticulata, suprà glabrescentia, radicalia et caulina inferora Spithamæa-pedalia , 3-4 poil. lata , circumferentia oblongo - lanceolata , infernè in petiolum brevem , striatum attenuata , basi dilatatum et'semiamplexicaulem , pinnatipartita ; pinnis supernè majoribus, lineari-lanceolatis, oppositis, approximatis, 1-4 poll. longis, 1-6 lin. Jatis, pinnatifidis, pinnulis trian- gulari-lanceolato-linearibus, integris, spina valida, flavente, 3-5 lin. longa terminatis, multo validiore, quäm spina pinnam ipsam terminans. In genere spinæ, quo magis basi et costæ folii sunt approximatæ eo sunt fortiores. Loco pinnarum inferiorum spinæ observantur n. 2-3 basi concretæ, 6-8 lin. longæ , quibus quandoque adhüc minor accedit una alterave. Ad exortum paginæ inferioris pinnarum etiam spinæ n. 2-5 basi concretæ observantur. Folia costà sunt percursa striatâ , alatâ, cum alis integris supernè latioribus 1-6 lin. latä. Folia caulina 1-2 1/4, pl. 2 poll. distantia, caulinis analoga , magna, sed supernè decrescentia, basi pauld decurrentia et margine baseos et decurrentiæ spinis validis, sæpiùs ternis basi concretis pectinata:, ceterùm pinnata , pinnis verd pl. integris ad exortum et apicem spinosis ; folia suprema capitula sæpius superant ; folium supremum lineari-lanceolatum , sinuato- dentatum, dentibus spinâ valida terminatis , ad aut paulo infrà capitulum positum. Cultura spinæ liorum evanescunt ex Buch L. c. Carrruzum speciosissimum, multiflorum, homogamum, semper erec- tum. Invozucrum ovato-hemisphæricum , basi truncatum , imbricatum , glabrescens , 3 poll. diametro metiens, 2 1/2 poll. altum , squamis exterioribus infernè cüm receptaculo carnosis edulibusque; squa- mæ multiformes , coriaceæ, brunnescentes , 1/3-2 poll. longæ , 1-10 lin, infernè latæ! , exteriores lan- ceolatæ 4-6 lin. longæ , 1-5/4 lin. latæ , subreflexæ , spinâ validà , 2 lin. longâ , terminatæ flavente, sequentes 3/4-1 3/4 poll. longæ, 2-10 lin. infernè latæ , infernè latè ovato-triangulares , margine sub- scariosæ, ad marginis medium undulatæ ! et appendice lanceolatä, spinâ validà , patenti-reflexä termi- patæ, proximæ oblongo-lanceolatæ, tenuiores, 1 1/2- ferè 2 poll. longæ, 1/2-1/4 poll. latæ, margine sca= 111, — (2° sec.) 9 ( 386 ) riosæ , in appendicem ovato-triangulari -oblongam, spinâ tenui acuminatam , abeuntes reflexam ; intimæ angustiores, tenuiores:, subscariosæ , 2-1: 3/4 poll. longæ ,3-4/2 lin, latæ , Hineari- lanceolatæ, supernè in appendicem lineari-lanceolatam spinâ tenui acuminatam , transeuntes reflexam.. Recerra- cuLum carnosum, alveolatum, alveolorum margine fimbrillis niveis, setaceis, complanatis, angustissimè: linearibus , acutis , integerrimis circümvallatis inæquilongis , 6-15 lin. longis, majoribus rigidissimis , subpungentibus. FLores innumeri, omnes tubulosi; hermaphroditi, purpurascentes , glabri, 1 1/2- 1 3/4 poll. cum stylo verd 2 1/6 poll. longi. Tusus proprius gracilis, limbum duplô superans 5-denta- tum, dentibus angustè linearibus, apice rotundatis, uno reliquis paulé longiore et profundiüs limbum separante ; antheræ in cylindrum coalitæ, 4 lin. longæ, appendice coronatæ oblongä, subcorned, rotune datâ! basi caudibus 2 brevibus munitæ integris ; filamenta basi limbi inserta, 5/4 lin. longa, compla- nata , papillosa ; stylus supernè nodosus et brevè penicillatus , suprà penicillum longitudine 6 lin. et ultrà indivisus , clavatus , brevissimè pubescens , purpureo-violaceus , infrà penicillum glaberrimus. Acaænia (non penitus matura) 1 1/2 lin. longa, glabra, brunnea, ovato-compressa, subquadrangularia, areolà basilari magnâ , subcentrali, terminali verô vix margine cincta , nectario parvo,, villoso: Pappus pluriserialis, radiis in annulum concretis articulatè cum achænio junctum , 10-16 lin. longis, compla- natis, exterioribus minoribus , centrum versùs majoribus , longitudine 4 poll. plumosis , supernè den- ticulatis, intimis, circiter n. 5, cæteris longioribus, clavatis, supernè denticulatis. EXPLICATIO TAB. 114. 1. Stirps magnitudine naturali. 2. Receptaculi fimbrillæ uti partes sequentes auctæ. 3. Flos. 4 et 5. Antheræ,. 6. Stylus, nimis angulatus. + TRIB. IV. CICHORACE A. C. H. Schultz, Bipont., Scelet. syst. articulati Cichoriacearum (a. r84r), p. 3. Cha racter : Flores omnes hermaphrodiii, lingulati, apice 5-dentati. Susrr. IL. SCOLYMEÆ. M, Cass., Dict. se. nat., xLviii, pag. 422. — C. H. Schultz, Bip., Scelet., Syst. artic. Cichoriac., pag. 4. SCOLYMUS. Linx., C. EL. Scuurrz, Bironr. MYSCOLUS rt SCOLYMUS. Cass. — Less. — ENDL. CarrruzuM multiflorum. InvozucruM more Carthami foliis spinoso- pinnatifidis, caulinis similibus, involucratum, ovatum, imbricatum, foliolis triangular-oblongo-lanceolatis, virentibus, pulverulentis, mar- ( 387 ) gine albidè scariosis, apice spinà simplici brevi terminatis. Recepra- CULUM maturum hæmisphærico-ovato-conicum, areolatum aut simavis paleatum ; paleæ verd cum achæntis intimè concretæ, potits cum üs describendæ. ACHÆNIA obovato-compressa, breve stipitata, undique ferè intimè cum paleis concreta et margine latè alata, except apice ventris achæntüi, erostrea v. brevissime rostrata, exteriora cum recep- taculo et squamis involucri internis plus minusve concreta, centralia articulate cum receptaculo juncta, pappo coronata uniseriali à margine scarioso brevi inæquali constante, quibus in subgenere Myscolo setæ 2 ex angulis ortæ accedunt, achænio subtriplù longiores, teretes, den- ticulati fragillimi, et quandoque tertia imo quarta brevior; quandoque vero eliam in S. hispanico, e. g. in speciminibus canariensibus hæ setæ desiderantur et pappus tantum breve scariosus observatur. HERBÆ præcipue mediterraneæ, spinosæ duræ, ramosæ, habitu car- thami annuæ, biennes vel perennes, foliis decurrentibus, capitulis spe- ciosis, sessilibus, terminalibas vel axillaribus, spicatis, floribus flavis præcipuè ad os pilis elongatis articulatis munitis. Habitu jam ab om- nibus Cichoriaceis distinctissimæ et hinc, invità naturà, cl. Rchb. F1. germ. exc., p. 280, ad Carduaceas allatæ. Affininatem cum Lactuceis habent cum quibus Lampsaneas nunc jJungo. Analysis specierum. 1. Radix annuus : Scolymus maculatus. L. 2. Radix annuus : Scolymus hispanicus. L. 3. Radix perennis : Scolymus grandiflorus. Desf. Suscenus | EUSCOLYMUS. C. H. Scurtz, Bi. Ms. Scolymus. Cass. Achænia, cum palei alà marginante, obovata, semper pappo coroniformi superata. 1. SCOLYMUS MACULATUS, Linx. S. annuus achæniïis pappo subcoroniformi munitis, alalis, alà abovatâ, subintesrà, ( 388 ) capitulis ramos et caulem terminantibus, floribus ad os pilis elongatis articulatis instructis, foliorum involucralium laciniis approximatis, pectinatis, subintegris. Scolymus Theophrasti narbonensis. Clus,, Hist, 2, p. 158 c. icone! (folia veluti lacteis maculis adpersa sunt Clus. 1. c.). Scolymus Theophrasti. Lobel, Obs., p. 4T8 c. icone Clus. Scolymus. Linn., Hort. Cliff., p. 388. Scolymus chrysanthemus annuus. Dodart, Mem. 4, p. 303. — Tourn., Inst., p. 480. Scolymus maculatus, Linn., Sp. pl., ed. 1, p. 813 ; ed. 2, p. 1143. — Lam., Il, 1. 659. — DC., Pr. 7, p. 75. — Hort. Kew., ed. ®, vol. 4, p. 471. — Buch, Canar., p. 147 et 171. — Gussone! Syn., 2 ? p. 429 excel. Syn. Gaertn. ad S. hispanicum spectante. Scolymus annuus. Linn., H. ups., p. 244. — Ger., FL gallo-prov., p. 175. Scolymus angiospermus. Gaerin., Fr. 2, p. 356 excel. Syn. Clus., tab. 157, f. 9, opt. ! Scolymus pectinatus. Cass., Dict. xxxiv, p. 87. Cardui Chrysanthemi altera icon. Dodon., Pempt., p. 725. C. copia ic. Clus. Spina lutea. J. Bauh., Hist. 3, p. 84, c. cop. ic. Clus. — Chabr. sciagr., p. 353, e. eâdem icone. Cichorium luteum Scolymoides spinis horridum, hispanicum, annuum. #oris., Hist. 9, p. 55. Tagardina Canariensium. Has. In arvis insularum Canariensium Webb! copiosè prope Laguna, Puerto Oro- tava, etc. |. c., verosimiliter introducta. Disrrig. G£oGr. Civis crateris mediterranei à Junio in autumnum florens, in horto meo à die xr Julit in Augustum. Nubia, locis siccis circa Berber : Kotschy ! It. nubic., n. 459, cl. 1. 1841, var. nubica, fohis, spinisque albissimè marginatis. Suscenus IL MFSCOLUS. Eass. Achænia cum palei alà ovata, setis pl. 2 ex angulis ortà coronata fragillimis et coronà rudimentaria. 2. SCOLYMUS HISPANICUS. Lin. S. annuus nunc quandoque triennis? Achæniis pappo coroniformi et pl. setis 2 caducis, elongatis munitis, alatis, alà Ovatà, superné inciso-dentatà, capitulis subracemosis, floribus ad os pilis brevibus granduliferis instructis, foliorum involucralium laciniis magis dis- tantibus. Scolymus Theophrasti hispanicus, Clus., Hist.2, p. 153, c. icone! Scolymus, Theophrasti. Tabern., Kraeuterb. , p. 1074, c. cop. ic. Clus. — Dalech. , Hist., p. 1438, c..eèdem copià. ( 389 ) Scolymus Chrysanthemus. Tourn., Inst., p. 480, c. icone, tab. 273 (ob alam achænii apice irci- sam, etc., certo certius buc spectat). — NS. C. Bauh. , Pin., p. 384, Scolymtun maculatum et hispa- nicum hoc designat. nomine. Scolymus hispanicus. Linn., Sp. pl, ed. 1, p. 813, et ed. 2, p. 1143 excl. C. Bauh., Syn. ambigu, _—DC., Prodr., 7, p. 76. — Hort. Kew., ed. 2, vol. 4, p. 471. — Gussone, Syn., 9, p. 428 excel. Syn. Gaertn. ad S. maculatum spect. — Non Poir. qui S. grandiflorum Desf. hoc nomine habet. Scolymus vivax. S'auv., Monsp. p. 294, Scolymus perennis. Ger., F1 gallo-prov., p. 175. Scolymus congestus. Lam., FL. fr., 2, p. 116. Scolymus gymnospermus. Gaæertn., Fr., 2, p. 355, exc]. Syn., tab. 157, Forsan huc spectat, sed tunc analysis pessima. Receptaculum quibus obs. jam cl. Cass. specim. florentium est planiusculum , fruc- tigerum vero conicum. Scolymus maculatus. Fraas! Syn. fl. class., p. 201, c. Syn. Hesiodi, Theophr. et Dioscor. Carduus Ghrysanthemos. Dodon., Pempt., p. 725, c. copia ic. Clus. Gichorium luteum scolymoides, spinis horridum narbonense. Moris., Hist., 2, p. 5b, Myscolus microcephalus. A. Cass., Dict, xxx1v, p. 85. Has. In planitie elatà sub pago Chasnensi cui nomen Z/anos de Manja. Webb! vero- similiter introducta. Disrris. GEOGR. Slirps mediterranea vulgatior et magis borcalis quam S. maculatus, à Junio in autumnum, in horto meo Auousto florens. Su8TRi8. Il. CZCHORIEÆ. C. H. Scuurrz. Br. , Scelet. syst. artic. Gichoriac., p. 3. — Kocu, Syn., FI. germ. ct helv., ed. 2, pag. 478. Achænia articulatè cum receptaculo juncta, obovato-turbinata, longitudinaliter striata, pappo coronata brevi, persistente, paleis complanatis 1-2 serialibus, basi quandoque con- cretis, ct coronam æmulantibus. Receptaculum areolatum v. foveolatum. Flores cœrulc: v. var. albi v. rosei; lingulæ dorso pubescentes. Inflorescentià singulari, nempe capitulo terminali seriùs quam lateralia eu inleriora florente, ab omnibus discrepant Cichoriaceis. CICHORIUM. Lin. C. H. Scuurrz. Brr. CICHORIUM Er ACANTHOPHYTUM. Less., Syn. — ENDz., Gen. CaprrüLun pluri-multi-florum. — Recepracuruw 5-angulare, areo- lato-foveo latum. Invorucrum ovato-cylindraceum biseriale, demum clausum et basi induratum, squamis ext. n. 5 ovato-lanceolatis, inti- ( 390 ) mis n. 8 oblongo-lanceolato-linearibus. FLores delicati, «ephemeri, 5-dentati, pilis articulatis dorso ligularum et apice dentium, ad tubum brevioribus hirti, antheræ appendice ovatà terminatæ; fillamenta glabra; stylus superne cum ramis breve hispidus. Achenia crassa obovato-turbinata, longitudinaliter striata, 1 lin. circiter longa, ext. compressiuscula, int. subtriangularia, pappo coronata brevi, paleaceo subbiseriali. — Herbæ annuæ vel perennes imo spinoso-suffrutescentes europæo-mediterraneæ v. orientales, Ind. or., ins. Canar., Azoric.. Mader, ramoso-divaricatæ, foliis radic. rosulatis, oblongo-lanceolatis, runcinato-dentatis, capitulis axillaribus pl. confertis, vel pedicellis elongatis, clavato-fistulosis, supernè prominentiis quinis rotundato- convexis, demüm flaventibus et intüs spongiosis notatis, insidentibus, solitartis. Oes. Ob achænia cum Hieracieis comparanda. Omnes species valdoperè variant quoad indumentum, foliorum et caulis divisionem. Analysis specierum : A. Eucichorium. C. H. Schultz, Bip. Ms. Capitula multiflora , rami nunquam spines- centes. 1. Cichorium Inthybus. L. 2. Cichorium Endivia. L. B. Acanthophytum. Less. — Endl. Capitula 4-6 flora, rami spinescentes lignescentes. 3. Cichorium spinosum. L. 1. CICHORIUM ENDIVIA. Lin. C. annuum receptaculo subnudo areolato, nec favoso, centro quandoque in lacinias paucas, triangulari-lanceolatas , elongatas expanso pappi paleis subbiserialibus coronam mentientibus, quarlam achænii partem æquantibus, paucis, achæniorum intimorum quan- doque in setas lanceolato-subulatas longitudine achæniorum expansis, capitulis-axillaribus glomeratis vel terminalibus pedicellis elongatis , sustentatis, foliis floralibus & basi ovatà lanceolatis. Synonymia intricata infrà sub formis-singulis indicanda. Gichorium Endivia. Linn., Sp. pl., ed. 1, p. 813; ed. 9, p- 1142. Has. Copiosè in arvis Puerto Orotava, Chinama ex Buch I. c. in arvis ins. Canar.. vul- garis. Webb ! Forma divaricata palmaris-pedalis, ramosissima, foliis runcinatis. Verosimi- liter introducta. Disrr. ceocr. Stirps australi-mediterranea. For mæ a. pumila, capitulis omnibus axillaribus, sessilibus, caule pl. elato. Huc : Cichorium pumilum. Jacq., Obs: 4, p. 3, tab. 80! — Fiuld., Sp. pl., 8, p. 1628. — DC., pr. 7, p. 84. Cichorium Cosnia. Ham. in W all. cat. comp., n. 851 ex DG, — Cichorium Endivia 6 Cosnia,DC., fe Sicilia : Cristofori et Jan! exsicc. gen. 679, spec. 2 1/2(C. pumilum , Bell. ); Gussone! (GC. divaricatum, Shousb., 8 pumilum), Guss. ! Syn., 2, p. 427. b. divaricata : capitulis axillaribus sessilibus et terminalibus longe pedünculatis. Huc : Cichorium divaricatum. Shousb., Marocc., p. 197. — Wild, Sp. pl., 3, p. 1629. — Buch., Canar., p. 147 et 171. Cichorium Inthybus B divaricatum. DC., Pr., L. c. saltem ex parte. C. Inthybus Linn. enim variat. eodem modo capitulis omnibus axillaribus sessilibus, vel nonnullis terminalibus longe pedunculatis. Cichorium ambiguum. Schultes, Obs., p. 170. Hæc forma enata e seminibus GC. pumili a cl. Kitaibel. commun. c. nana, capitulis terminalibus subgeminis, caule palmari, submonocephalo : forma depauperata. Huc : Cichorium minimum. Portenschlag., Erum., pl. in Dalmatià lect., p. 16, tab. 12! fig. 2 a. b. (Gerto certius est var. nana C. pumili : Tracttinick, I. c.) Dalmatia in insulæ Lesinæ arvis, Badia : Fr. Mever! Sicilia cum formis in pumilam transeuntibus : Cristofori et Jan. ! exsicc. gen. 679, spec. 2 1/2. d. oleracea, culta est tenera et folia floralia habet lata, auriculato-cordata. Huc : ll Cichorium Endivia. L. et plur. auct. — C. Endivia $ S'ativa DC., 1. c. Varietates omnes excepta nana, in loco natali macro oriente, plures per annos in horto meo colui. Florent à Junio in Septembrem et variant foliis integris dentatis rarius runcinatis. Ons. Cichorium Inthybas Linn. Europæ præsertim borealis sed etiam mediterraneæ incola, sæpius cum specie nostrà commutata verosimiliter etiam in ins. Canarienses introducta, differt ::radice perenni, in nostrâ annu ; receptaculo foveolato, foveolorum margine scarioso, irregulariter lacero-dentato, in nostrâ vix areolato; pappo breviore, rudi- mentario in nostrà multo majore; foliis floralibus parvis in nostrà multo majoribus. ( 392 ) SuTr. III. RHAGADIOLEÆ. C. H. Scauzrz Dir. Ma Capitulum pluri-muluflorum. Receptaculum nudum. Involucrum biseriale. Antheræ, biselæ, appendice rotundatà coronatæ. Achænia cylindraceo-fusiformia cum receptaculo intimé concreta vel centralia (longè papposa), pl. sterilia, subarticulata, calva vel pappo rudimentario, coroniformi rarius in intimis paleaceo-setoso-elongato. Herbæ annuæ, mediterraneo-orientales, ramosæ, polymorphæ. DIV. I. RHAGADIOLEÆ LEGITIMÆ.— Rhagadioleæ. C. H. Scnucrz, Bir., Scelet. syst. artic. Cichoriac., p. 3. Capitulum multiflorum, Achænia fusiformia, recta , falcata v. arcuatè inflexa, calva vel pappo rudi- mentario pubescente munita, omnia intimè cum receptaculo concreta. Genera : 1. Koelpinia (linearis) Pall. Involucri squamæ omnes liberæ, non cum achæniis crescentes. Achænia arcuatè incurva, aculeata aculeis uncinatis, apice pl. n. 10 pappum quasi formantibus. Attamen inte- gumentum achænii externum mihi paleä penitüs concreta esse videtur. 2. Rhagadiolus. Cæsalpin cf. infra. Div. Ie HEDYPNOIDE Æ CN He Senvrrz, Bip Lec pe 4 Capitulum multiflorum. Achænia columnaria incurva pappo cupuliformi coronata cum receptacub concreta vel intima pappo paleaceo elongato munita, subarticulata. 1. Hedypnois. Tourn. Oss. Rhagadioleæ ob achænia elongata cum Crepideis affinitatem quandam habent. RHAGADIOLUS. CAESALPIN. Ozs. Cæsalp. plant., p. 511 (anno 1583) hoc genus optimè distinguit « floris foliola ex medio semine videntur » erumpere; CuM lamen ex summo oriuntur; nam reliqua pars vagina potius est seminis. » CaprruLunM pluriflorum. RecepraCuLUM nudum. InvoLucruM cylin- draceum, biseriale, serie externà è foliolis linearibus composità sub- æquilongis, sub anthesi 3 lin, pl. longis, post anthesin vero crescen- tibus ita ul maturitate achæniorum, quæ involvunt et cum quibus ad dorsi basin sunt concreta, 7 1/28 lin. longa evadunt, serie externà vero e foliolis paucis n. 3-5 brevibus, 1 lin. non attingentibus, trian- gulari-anceolatis, fructu maturo marcescent us et ferè penit eva- nescenlibus. Ligulæ 5-dentatæ, dentibus triangulari-lanceolatis, apice ( 393 ) subolanduliferis. Antheræ basi dentibus binis, lanceolato-triangula- ribus instructæ, apice appendice scariosà oblongo-ovatà coronatæ. Styli rami elongati, nigricantes, hirti. ACHÆNIHA radiin. 5-8 cylindraceo- compressiuscula, fusiformia, lineari-subulata, glabra, plus minusve rostrata, calva, basi dilatata et intime cum receptaculo concreta, recta v. subincur va, falcata demüm stellatè patentia, fertilia, intima pauca n. 2-3 substerilia, minora, arcuatè incurva imo sæpiüs in Circulum expansa, glabra vel puberulo-hirta, apice in discum expansa, calva vel pappo valde rudimenlario pubescente munita. HERBæ annuæ mediterraneo orientales, inconspicuæ, dichotomæ, debiles,oleraceæ, glabræ vel plus minusve hirtæ, foliis oblongis dentato- lyratis, capitulis terminalibus vel axillaribus pedicellatis, floribus flavis. Oss. Character, a Rh. stellato et eduli petitus, subgenus meum 1. Eurhagadiolum desi nat. — Sub- genus IT. Hedypnoides notis sequentibus recedit : Involucri squamæ intimæ n. s., paulo tantum cum achæniis crescentes, iis breviores et tantum partis inferioris dorstun et latera involventes, squamæ extimæ pautæ, marcescentes non deficientes uti cl. DC. asserit. Achænia omnia arcuatè curva, simili modo uti achænia disci Eurhagadioli, glabra vel hirto-pubescentia, apice in discum expansa, calva vel pappo rudimentario brevissimo, pubescente munita. — Hüc : Rhagadiolus Hedypnois, Fisch. et Meyer. — DC., pr. 7, p. 78 : Besch. Barniar (Cauc. or.) : Karelin! cujus var. caule glabro, humil- limo, vel subnullo, achænïis pubescentibus est Kælpinia rhagadioloides C. H. Schultz, Bip. in Rotschyi ! pl. alepp. n. 67 (humillima 1/22 poll. alta, foliis obversè lanceolatis, dentatis, hirtis). 1. RHAGADIOLUS STELLATUS. GAERTNER. Achæniis radii, 2. 8! involucri squamis dorso kispido-setosis involutis, elongato-subu- latis, gracilibus, caule subefoliato jam à basi ramoso, foliis subintegris, denticulatis, rarius pinnatifido-lyratis, lobis triangulari-lanceolatis, acutis. Rhagadiolus. Cæsalp., Plant, p. 511. (Anno 1583) Ex parte (Rh. edulem enim sub Rhagiolo etiam habet). Rhagadiolus stellatus. Gaertn., Fr.,9, p. 354, tab. 157, f. 2. — Wild., Sp. pl, 3, p. 1625. — Pers., Syn., 2, p. 379. — Spr. , Syst. veg., 3, p. 672. — DC., F1. fr., n. 2877. — Hort. Kew., ed. 2, vol. 4, p. 468. — Rchb., FI. germ. exc., n. 1621. Rhagadiolus stellatus et edulis. Guss. ! Syn., 9, p. 495. Hieracium narbonense falcata siliqua. Lobel, Obs., p. 120, c. icone ! (an. 1976). Dalech., Hist., p, 570, c, copia ic. Lob, Hieracium falcatum. Ger. ex C. Bauh. ir, — (2° sECT.) : 50 ( 394 ). Hieracium siliqua falcata. C. B. Pin., p. 198. — Maith., p. 561, c. copia ic. Lob. nn | Hieracium stellatum. J. Bauh., Hist. ,p. 1014, c. ic. propria. — Chabr., Sciagr., p- 390, c. copia ic. 1, B. Hieracium.monspeliacum v.mnarbonense. Tabern., p. 493, c. eopia ic. Lobel. : FT NS Endivia siliquis falcatis S. stellata. Moris., Hist. sect. 7, tab. 1, copia mala.ic. Lobel: . Lapsana calycibus fructus undique patentibus, radis subulatis, foliis lanceolatis,indivisis. Zinn., H. ups., p. 245. | Lapsana calycibus fructus undique patentibus, radiis subulatis, foliis subsinuatis, subdentatis. Ger., FT, gallo-prov. p. 173, forte Rh. edulem c. specie nostra confundit. Lapsana stellata, Linn., Sp. pl., ed. 1, p. 811 ; ed. 2, p. 1141. — AUl,, Pedem:, 1, p. 206. — Schk,, tab, 225 ex Rchb. — Lois., FL. gall., ed. 2, tom. 2, p. 200. Lampsana stellata. Lam., Enc., 3, p. 415 ;.e7., F1 franc., 2, p. 102. Var. «. Has. In Canarià : Despreaux! verosimiliter introducta. Disrrig. GEoGr. Planta segetalis mediterranea à Januario in æstatem et verosimiliter totum fere per annum florens. — Inter segetes et in agrorum marginibus : Lobel I. c. In hortis Europæ à tempore J. Bauhini, que eam in horto Monthelgardi coluit abundat ; in Bri- tannià jam ante annum 1623 colebatur ; et à Maio in Julium floret. Oss. Invità naturâ cl. DC:, pr., 7, p. 77, et Koch!/Syn., FI. germ. et belv., ed. 2, p. 478, cum pluribus antiquis auctoribus Rhagadiolum stellatum et edulem in unam conjungunt speciem, quarè ejus characterem adjungere è re duco. Rhagadiolus edulis Gaertn. Planta est tenera achæniis radialibus pl. 5-6, rarius: 7-8, involucri Re intimis dorso pl. glabris involutis, robustioribus, brevioribus. subrectis, caule subfoliato, foliis semper lyratis, lobis inœæqualibus roduntatis. Hùc : Rhagadiolus. Cæsalp., p. 511 ex parte. Rhagadiolus Hieraciis affinis J. Bauh., 2, p. 1014. Rhagadiolus edulis. Gaertn., Fr., 2, p. 554. — Willd., Sp. pl., 5, p. 1625. — Pers., Syn., 2, p. 379. — Schulites, Obs., p. 170. —Spr., Syst. veg:, 5, p. 672. — Rchb. excurs., n. 1620. Rhagadiolus alter. Tourn., Inst., p. 480 (excel. Syn.), Lab. 272, fig. 3. Rhagadiolus Lampsanæ foliis. Tourn., Cor., p. 36: Rhagadiolus lampsanoides. Desf. ! Cat. h. par., 4829. Rhagadiolus lampsanifolius. Mirb. ex Steud. nom. Rhagadiolus stellatus. Mœnch., Meth., p. 552: Rhagadiolus intermedius. Tenore, F1. med. e part. di Nap., t: 2, p. 25, sec. Ten. syll. Hieracium falcatum alterum Raji bist., p. 256. Inthybus s. Endivia lutea humilis stellato semine: Moris, Hist., 2, sect. 7, p. 55, sec. descr. huc spectat. Lapsana calycibus fructus undique patentibus, radiis subulatis, foliis lyratis, Linn., H. ups., p. 245. Lapsana Rhagadiolus. Linn., Sp. pl., ed. 1, p. 812, et ed. 2, p. 1141.—Schk., t. 225 ex Rchb.— Lois. F1. gall. ed. 2, t. 2, p. 200. Lapsana lampsanæfoliis. Mill., Gaertnerlex., n. 5. Lampsana Rhagadiolus Scop. carn., ed. 2, n. 990. — Lam. enc., 5, p. 415. Disrr. crocr. Rh. edulis etiam civis est mediterraneus sed. Rh. stellato rarior. In herbario habeo è Gallià ( 395 ) australi, Ilalià superiore, Sardinià, Sicilià, Græcià, Smyrnà et prope Brussam ad mare-Nigrumt: Thirke!n.169 (ex errore ob achænia radii 8 à me pro Rh. stellato determinatus). In horto seriüs floret quam Rb. stellatus. HEDYPNOIS. Tourner. {nst. T'ab. 277. Cass., Enpz. — Rhagadioloides, Vaizz., Act. ac. par. 1721. — Hyo- seris, GAERTN., SEss. —— Rhagadioli, Sr, Az. — Hieracü, Inthybi Lapsanæ, Hyoseridis, SP. Aucr. — Hyoseris * caule folioso, Linx., Sp. pl, ed. 1, p. 809:— Sub Ragodiolo Cæsalp., p. 511, forsan latet ob semina longa et adunca, repræsentantia avium pedes ? Carirüzun multiflorum dein quasi meloniforme adnotante recte cl. Tourn. Ixvozwcru biseriale, serie internà è foliolis constante n. 8-20 linearibus, paulo cum achæntüis, quæ ‘excepto ventre involvant, cres- centibus, dorso, præcipue ad basin incrassatis, torulosis, serie externa è squamis ferè totidem quadruplà cireiter minoribus, maturitate achæ- miorum marcescentibus. RECEPTACULUM nudum. Flores 5-dentati, den- tibus lanceolato-linearibus glanduliferis ; styli rami hirti, antheræ ap- pendice scariosà, rotundatà terminatæ, basi bisetæ; fllamenta glabra. _ ACHÆNIA cylindracea, incurva, plus minusve robusta, longitudinaliter striata, glabra aut hirta, externa basi cum receptaculo concreta, pappo coronata cupuliformi, scarioso multidentato, interna pappo coronata è pales scabris elongatis Pasi dilatatis constante-5, imo-10, quibus setæ minores nonnullæ accedunt... Hæc achænia subarticulatè cum recep- taculo juncta. Quandoque vero omnia achænia pappo cupuliformi scarioso dentato sunt coronata et cum receptaculo totà fere basi con- creta. Insuper achænia multa observantur pappo coronata medium tenente inter pappum achæniorum radialium et disci. HerB# annuæ polymorphæ, regionem maris mediterranei inco- lentes, caulibus ramosis foliatis, folis lanceolatis, capitulis ante an- thesin nutantibus, pilis simplicibus aut bifurcatoglochidiatis plus minusve adspersæ. ( 396 ) Analysis specierum: 1. Hedypnois rbagioloides, C. H. Schultz, Bip. Acheniis robustis, 2-3 lin. longis, trun- catis, hispidulis, omnibus pappo cupuliformi, dentato-ciliato, vel centralibus, pl. sterilibus, paleis elongatis scabris-5 et nonnullis setis minimis coronatis. (Ligula tubo unà parte cum dimidià longior; achænia cum pappo involucrum subæquant vel superant.) 2. Hedypnois arenaria DC., pr. vit, p. 82. Acheniis elongatis, 3-5 lin., radialibus-5 et disci-4 lin. et ultra longis, manifesté rostratis, glabris et supernè tantum parcé hispidulis, radialibus-1 serialibus-pappo coronata è scariositate constante dentato-fimbriatà rj2 lin. circiter longa, disci vero è setis pluribus, & quibus 10 internæ subæquales, 3 1,2 lin. lonex, scabræ, denticulis elongats, inferné paleacco-dilatatæ et externæ, plures quam 10, dimidià parte breviores tantèm scabræ. (Ligula tubo duplo aut plus duplo longior , achænia cuni pappo involucro tertià parte longiora.) Hüc : Hyoseris arenaria, Shousb., Maroc., p. 197, a cl. Salzmann! in sabulosis cirea Tanger lecta. — Hedypnois mauritanica, hort. e. g. mo- nacencis, ann0 1816. 1. HEDYPNOÏS RHAGADIOLOIDES. C. H Scaurrz, Bræ., WViLzLp. ET SPRENGL. ex parte. Nomen optimum aflinitatem cum Rhagadiolo indicans. Species æqué polymorpha ac e. g. Leontodou hispidus. CI. Sprengel, Syst. veg., II, p. 650 asserit cullurà omnes, sic diclas, species ad unam, H. rhagadioloïdem reduxisse et præterceà adhuc Hedypnoidem coronopiloliam Ten. ut speciem habet, quam vero etiam cum specie mei jungo. Species hujus gencris 4 a cl. DC., pr. vu, p. 81 et 82 enumeratæ etiam huc pertinent. Synonyma numerosa sunt et Omnia generi Hedypnoiïdi adscripta, exceptà H. arenarià, hüc spectant ; pauca tanlüm enumerabo ad formas in ins. Canar. lectas spectantes. Variat : I. Involucro glaberrimo. Rhagadioloides Galthæ folio calyce glabro. 7'aill., Ac. gall., 1721, p. 202. Hieracium florem inclinans. J. B., Hist., 2, p. 1039, c. icone rudi, excl. syn. nonuullis. Hyoseris Hedypnois. Linn., Sp. pl, ed. 1, p. 809. Rhagadiolus Hedypnois. 4/., Pedem., n. 831. Hedypnois monspeliensis. W7id., Sp. pl., 3, p. 1616. IT. Involucri squamis sparsé setosis. Hedypnois cretica minor annua. Tour., Cor., p. 36. Omnes alias formas nomine Hedypnoidis annuæ Tourn., Inst., p. 478 in unam conjunxit speciem. Hyoseris cretica. Linn., Sp. pl., ed. 1, p. 810. Hedypnois«cretica. A1, Sp. pl., 3, p. 1617. ( 397 ) IT. Involucri squamis densè pilosis. Hedypnois annua. Tourn., l, c. Hyoseris rhagadioloïdes. Zirn., Sp. pl., ed. 1, p. 809. Hedypnois rhagadioloïdes. Hil., Sp. pl, p. 1617. Hedypnois tubæformis (pedunculis tubæformibus) rhagadioloïdes coronopifolia. Tenore syll., p. 396. Variat caule diffuso erecto, indumento, foliorum divisione, pedunculis cylindraceis - tubæfor- mibus, etc. OI. Gussone? nomine H. mauritanicæ, Willd., Guss., Syn., 9, p. 418 et H. creticæ, Willd. et H. tubæformis Ten., Guss., 1. c., p. 319, plurimas transmisit formas, cum innumeris, spontaneis in regione mediterraneà ad Persiam usque lectis et cultis in herbario asservatis. Brujillo Palmensium. Has. In arvis Tencriffæ, Palmæ, Lancerottx et verosimiliter omnium insularum, et quidem forma I, I et HI Webb! nüm introducta? Disrri8. Grocr. Civis regionis mediterrancæ. Susrr. IV. ÂIERACIEÆ. C. H. Scuaurrz, Bw. Ms. Hicracieæ, Apogoneæ, Arnoseri- deæ, Krigieæ, Microserideæ et Catanancheæ. C. H. Schuliz, Bip., sceleton syst. artic. Cichoriacearum, pag. 3 et 4. Achænia turbinata 5-15 pl. ro-strialo-costata, apice margine prominul6 muniLA, pappo rudimentario, paleaceo, vel piloso, sordido, fragili, numquam vero plumcso instructa. DIV. TL HIERACIEÆ. C. H. Scuaucrz Brr. Styli rami breves pl. erecti subaccumbentes rarits arcuatè reflexi. Capitula centralia breviora , late- ralia longè pedicellata subprolifera. Flores flavi exsiccatione virescentes, disci quandoque atropurpurei. Receptacum areolato-foveolatum. TOLPIS: Brvona. — SPRENGEL. — Dec. Hieracu, Crepidis, Rhagadioli et Hyoseridis. Sr. Aucr. » CapiTuzuu multiflorum , semper erectum. Involucrum polyphyllum pl. subimbricatum, foliolis ext. adpressis, quandoque vero squarrosis int. æquantibus v. superantibus. RECEPTACULUM. foveolatum. Flores flavi, exsiccatione pl. virescentes. ACHÆNIA turbinata glabra, brevia, 1 lin. non attingentia, pappo brevissimo rudimentario coronata uni- serial, setis elongatis denticulatis n. 3-20 inter mixto basi callosè in- ( 398 ) crassatis, distantibus, rariüs achænia ext. sunt-pubescentia:et tantüm pappo rudimentario brevissimo coronata. | | Herpx annuæ, biennes vel perennes quandoque, pl. basi, suffrutes- centes mediterraneæ, canarienses, maderenses vel azoricæ, glabræ vel tomento & pilis crispis articulatis composito munitæ, vel pilis simpli- cibus articulatis parcè hirtæ, cauli pl. solitario, ramoso, foliüis dentaïto- pinnatifidis. Ogs. Cum Tolpideis meis porrd jungo Arnoseridem Gaertn. ab affini Tolpide inter alia diversam, pappo in mar- ginem prominulum integrum expanso. Affinitas certo maxima Arnoseridem inter et Tolpidem. Analysis specierum generis Tolpidis. A. Achænia difformia : Eutolpis. 1. T. barbata. Gaertn. B. Achænia conformia : Schmidtia. a. Radix annua. 2. T. coronopifolia. Biv. b. Radix annua. ; 3. T. altissima. Pers. c. Radix perennis, inferne sæpiüs suffrutescens. + Achænia atra. æ. Fol. rad. subpinnatifido-pinnatipartita. 4, T. laciniata. Webb! 8. Fol. caul. smuata-dentata. 5. T. lagopoda. Chr. Sm. y. Fol. rad. lineari-lanc. pinnatifida, caul. linea- : ria. subintegra, 6. T. Webbii. C. H. Sz. Bip. ft Achænia brunnea (fol. subintegra repando- dentata), d. Suffrutices. KA 2. Pappi radiïis 8-14 distantibus, interjectis mini- 7. T. quercifolia. C, H, Sz. Bip. mis ; achæniis atris. + Fol. pinnatipartita. 8. T. filiformis. DC. rt Fol. dent. oblongo-lanc. 9. T:. fruticosa. Schrank. 8. Pappi radiis valde inæqualibus, vix distantibus majoribus 15-20 basi valde dilatatis, interjectis se- üformis magis elongatis quam in aliis speciebus, achæniis brunneis. +tt Fol, dent. ovata-elliptica. | 10. nobilis. Hochst. in * Oss. I. Tolpis altissima’, Pers. — Schmidtia altissima, C. H. Schultz olim, cujus seriem largam a cl. Gussone aliisque communicatam examinavi, planta est mediterraneo-abyssinica valdè varians : 1° Quoad indumentum et foliorum divisionem, 2° Setarum pappi longiorum numerum (4:12) ; in speciminibus italicis 4-6 setas observavi longiores, in cultis vero et è Græcià, Smyrnä et Abyssinià acceptis 10-19, € 399" ) 3° Longitudinem et directionem squamarum involucri ext. et pedicelli superiorum. Sunt enim : a. Elongatæ, squarrosæ et hac nota barbatæ ac- Hnc : T'olpis 4-aristata, Bivon., et T. grandiflora, cedunt. | . Tenore. b. Breves, adpressæ, Hüc : Tolpis altissima, Pers. (T. 6-aristata, Biv.), et Schmidtia (Tolpis) abyssinica, C. H. Schultz, Bip. in Schimp., It. abyss:, sect., 1, n. 1. Os. Il. Tolpis quercifolia. —jSchmidtia quercifolia Rchb ! in Flora B. Z., 1830, 1, p. 131 et 382. Tolpis macorrhiza DC., Pr., 7, p. 87, est species maderensis distinctissima Tolpidem lagopodam inter et Webbii intermediam gracilis, glaberrima, involueri squamis ext. laxis achæniis brunneis , pappi radis majoribus-20 , setulis minoribus interjectis majoribus ac in alis speciebus, Hieracio valdeaffinis. Madera ad rupes cataractæ magnæ, 5 Junio 1827 : Holl! sine loci spec. designatione : Webb ! (Barkausia). Oss. IT. Species suffruticulosæ caulem habent plus minusve suffruticulosum pappi setas majores -n, 10-12-20, ad pedicelli apicem squamas plurimas minimas, tomento immersas. 8 Tolpis filiformis DC, — Schmidtia filiformis C. H. Schultz, Bip. olim est species maderensis poly- morpha foliis pinnatipartitis, varians : a. Pinnæ abbreviatæ. — Crepis crithmifolia, Link ! (ex Webb)! an per errorem prope portum Oro- tavensem legisse putavit cl. Buch®? In ins. Canar. nuspiam vidi : Webb in litt. — Tolpis pectinata DC. et ex parte T. coronopifoliam Biv., spec: annuam, confusit. b. Pinnæelongato-filiformes , integræ, 2 poll. longæ. Huc. Schmidtia anethifolia Rchb. in Flora B. J., 1830, 1, p. 131 et 382 et verosimiliter (foliorum lacinias. valde elongatas forte pro foliis ipsis habitæ?) Crepis filiformis, Ait. — Æthionia filiformis Don. — Tolpis filiformis, DC. l Species h&æc in Maderà vulgaris esse videtur ; formam a in MaderA legit 1817 cl. a Martius ! (Cr. coro- nopifolia) et serits cl. Webb ! (Crepis crithmifolia Link ! certo ex specimine berb . berol: sine loco natali ullo : Webb), formam 6 sept. 1817, cl. Poll. ! (Crep. canariensis) et:5 Junio 1827, cl. Holl ! Sao Joanno ad præcipitia (Schmidtia anethifolia, Rchb.). 9. Tolpis fruticosa Schrank è Maderà in hortos nostros introducta ubi nunc vulgatissima folia habet oblongo-lanceolata, dentata breve petiolata. À planta maderensi saltem ut:var. differt planta azorica , accuratiüs comparanda, foliis pinnatifido-pinnatipartitis. —8 Hochsletteri C. H. Sz Bip: in rupibus maritinis ins. Fayal Junio 1838 : CG. Hochsletter ! 10. Tolpis nobilis Hochstetter in Seubert, EL. azor:, p. 33, n. 229, tab: 14! — Schmidtia nobilis, G. H. Sz. Bip. olim foliis elliptico-oyatis, sessilibus dentatis, v. pectinatis, omnium partium magni- tudine, certo generis nobilissima est species cum nullä alià confundenda, sed polÿmorpha. Hüc : Tolpis macrorrhiza Watson ! apud Seubert, FL. azorica, p. 33, n. +221 (non DC. quæ toto’ cœlo differ St. Michaelis Hunt. ! t)ins. Azor. Os. IV. Hieracium capense Lin. — Schmidtia capensis:Rchb., Hierac: madagascariense DC.. Hierac. silhetense DC. et Hier. staticefolium AI. Tolpidi sunt proximæ et prius in MS. cum hoc genere’juncta, Nunc vero, has species ut Hieracia,considero vera ob achænia: mapgis elongata, columnarie; non tam tur- binata, pappi radios omnes elongatos, numerosos et habitum proprium. ( 400 ) Surcex. LL EUTOLPIS. C. H. Scuurrz, Bip. Ms. — Tolpis, Adans. — Gaertn. — Less. —- Endl. — Sweria, Ludio. — Drepania, Juss. — Chatelania, Neck. — Hicract, Sp., Clus. — Crepidis, Sp. Lin. — Rhagadioli, Sp., Hall. — Hyoseridis, Sp. Zinn. Achænia difformia, radialia involucri squamnis intimis subinvoluta, persistentia, pilosa, pappo rudimentario, brevissimo setoso coronata, lis disci robustiora ; achænia disci glabra, articulaté cum receptaculo areolato juncta setis 3-5 pl. 4 elongatis scabris inter pappum rudimentarium emergentibus instructa. Involucri foliola ext. squarrosa, interna pl. supe- rantia vel æquantia, demüm carina incrassato-suberosa. Herba annua in regionibus mediterraneis, canariensibus, maderensibus ct azoricis spon tanea. 1. TOLPIS BARBATA. GAERTN. Sola subgeneris species polvmorpha, foliis dentato-pinnatifidis, lanceolatis. Mariat. I. Crinita. Tolpis crinita Lowe. Pluricaulis, humilior, ramosissima, involucri squamis subæquilongis, capitulis parvis, foliis dentato-binnatifidis, hirto-pubescentibus. II. Genuina. Tolpis barbata Gaertn. PI. 1-caulis, caulibus efoliatis vel foliatis erectis, rarius adscendentibus, altior ramis 1-cephalis. — Tolpis barbata auct. plur., vel polycephalis, subeymosis: — T. umbellata Bertol. involucri squamis ext. internas superantibus, capitulis majoribus, foliis magis integris et gla- brioribus. © Variat insuper floribus concoloribus sulphureis, vel disci atropurpureis vel culturâ pallidis , radii niveis, caule foliato, efoliato, erecto, adscendente, etc. Hieracium medio nigrum bæticum majus et minus. Clus., Cur. post. — Park. — Raj. — Moris., Oxon., sect. 7, p. 68, n. 35 et 36, c. icone, tab. 4, [. 34, mala. — Herrm., Parad. batav., p. 185, c. icone bonâ plantæ cultæ. Hieracium proliferum falcatum. C. B., Pin., p. 128. — Moris., Oxon., sect. 7, 1. 4, f. 39, p. 68, n. 34, icon rudis, sed characteristica, Hieracium calyce barbato. Column. Ecphr., 2, p. 28, t. 27, f. 1. Hieracium calycibus setis longissimis distantibus, patentibus, obvallatis. Lin., Hort. Cliff. , p. 387. — S'auv. monsp., p. 83. Crepis barbata. Lin, , Sp. pl, ed. 1, p. 805 , ed. 2, p. 1130. — Curt., Bot. mag, t. 35, non Miller. Crepis bætica. Mull., Dict., n. 3. Crepis pallida. Æort, paris. (pallida, floribus radii niveis). ( 401 ) Rhagadiolus calyce foliolis circumvallato (novi gencris nomen meretur, cum neque calyce, neque pappo sit Hieracium). Hal, Gœtt., p. 421. | Hyoseris caule folioso ramoso, calycis setis longissimis circumvallato , seminibus in ambitu nudis. Zinn Get, p. 436. Swertia. Ludw. Dof., n. 430. — Swertia barbata. AU, Ped. 1, p. 208, n. 157. Tolpis Adans. Fam. 2, p. 212. | Tolpis barbata. Gaertn., Fr., 2, p. 372, t. 160, f. 1. — Lam., Ll., 1, 651. — Hort. Kev., cd. 2, vol. 2, p. 461. — illd., Sp. pl., 3, p. 1608. — Buch, Canar. Inseln, p. 147 et 170. — Bivon., Monogr., p. 13, 1. 3. — DC., Pr., 7, p. 86. — Gussone! Syn., F1. sic., 2, p. 414. Tolpis prolifera. Mænch., Meih., Suppl., p. 220. Tolpis umbellata. Bertol., Amoen., It., p. 66, ex ipso sec. cl. Gussone, 1. ce. — DC, Pr., 7, p. 86 ex parte, Tolpidem altissimam Pers. (T. 4-aristatam Bivona) enin cum ea confundit. | Drepania. Juss., Gen., p. 169. Drepania barbata. Desf., F1 all, 2, p. 952. — DC., FL fr., nr. 2958. — Casxs., Dict. sc. nat., 13, p. 507. — Tausch in Flora B. J. 1898, 1. — Ergaenzungsbl., p. 81. Drepania falcata. Rouss., F, calv., p. 127. Drepania pallida. Desf. ex Steud. nomencl. Chatelania. Neck., Elem., 1, p. 53. Omnia hæc synonyina ad formam 2, genuinam spectant ; ad formam 1, crinitam vero : Tolpis crivita Lowe! (ex Webb) Prim. Fl. mad., p. 24, n. 38, 1, 2, f. 1-3. — DC., Pr., 7, p. 86 (falso achænii radi 2-4 setosa describit). Oss. Forma I crinita mihi forma primaria esse videtur, involucri squamis ext. et pedicelli brevioribus notisque aliis supra notatis è loco natali, in rupestribus, ortis distineta, forsan mater formæ I[ genuinæ, plantæ segetalis, et ad eam se habens uti forma II ad plantam cultam omni numero majorem pinguiorem, fohis latioribus et involucri squamis ext. magis elongatis insignitam. Characteres carpici omnium formarum sunt identici. Has. Forma crinita in rupes tribus ins. Canariensium vulgaris e. g. in Teneriffà ubi promiscuè cum Tolpide coronopifolià legit : Webb! Candelaria Teneriffæ : Bourgeau exsicc. n. 5 ; — forma genuina vero in vineis versus Santa Ursula , inter villa Orotava et sylvam Agua Manza abundè sec. Buch I. c., p. 170 ; Canarià : Webb! ; Teneriffà e. g. S. Diego del Monte : Bourgeau! exsicc. n. 4. Disrms. GEocr. Forma crinita in Maderæ collibus apricis vulgaris ex Lowe. O»s. Specimina quæ nomine Tolpidis crinitæ Lowe ex insulis azoricis à el. C. Hochst ! lect. vidi ad formam II genuinam spectant; hisce diebus cl. Seubert nomine Tolpidis umbellatæ Bert. specimina in insulà azoricà S. Michael à cl. Iunt ! 1845 lecta communicavit ex parte ad formam crinitam, ex parte ad genuinam spectantia, et porro specimen in hortis anglicis (Hewett, C. Watson!) à seminibus Tolpidis crinitæ azoricæ enatam , cum formis hortensibus Tolpidis barbatæ Gaertn. omnino conveniens. Absque dubio utræque formæ confluunt ! Forma Il, genuina vero in cultis præcipuè arenosis, ad vias in collibus apricis, sterilibus regionis mediterraneæ, ins. Canar., Mader., Azoric., imo Ind. or. -— Verosimiliter introducta à mense Aprili in autumnum floret, in hortis nostris vero, ubi ex sæculis ornamenti causà colitur et sponte seritur à mense Junio in autumnum. 111, —(2° SECT, \ 51 Lusitania, in Estremaduræ transtaganæ arenosis vineis prope Barreivo : Junio 4840; Welwitsch ! n. 457 (Un. it.) é Gallia : prope Monspelium : Theobald! ; in campis arenosis dep. Tarn et Garonne Julio : Lagreze Fossat ! Italia Reggio : herb. Wimmer!; Neapoli, Sicilia, Ischia : Gussone!; De Christophori et Jan! exsicc. Sen. 669, Sp., 2; Sardinia ad viam prope Magdalenam, Majo : Müller! Un. it. ; Corsica, Ajaccio forma major, cymosa, dentibus foliorum radicalium elongatis, rotundatis : herb. à Martius! Græcia : abunde prope Naupliam : Berger! ; ad Stylidem : Fraas!; Attiea : Boissier! Asia minor, prope Brussa : Thirke! pl. bithyn. pont., n. 55; prope Smyrram îin umbrosis Majo : Fleischer! Un. it. In insula azorica Fayal, Junio 1858 : C. Hocbsletter, n. 91 (T. crinita, Lowe), ins. S. Michael : Hunt ! Flores : Dr. Maclay! Specimina canariensia formæ [1 sunt palmaria , spithamea-pedalia et altiora; caulis solitarius foliatus, erectus, vel caules plures subadscendentes; folia lanceolata plus minusve profundè dentata; capitula ramos lerminantia pl. lerna; involucri squamæ ext, internas paulo vel dimidià parte superant ; imo formæ prostant intermediæ formam crinitam inter et genuinam. Descr. Formæ crinitæ sec. specimina canariensia : Ranix annua, perpendicularis supernè 3/4-5/4 lin. diametrometiens, imfernè attenuata, 2 poll. circiter longa, cortice dilutè brunneo, intus alba, amara, sæpius hinc inde flexa, parcè fibrosa. Foria radicalia rosulata, carnulosa , arrecta, numerosa, 1 1/2-2 poll. longa, supernè 4-6 lin. lata, obversè lanceolata, dentato-pinnatifida, sabundulata, dentibus pinnisve approximatis, inæqualibus, pl. antrorsis, triangulari- lanceolatis, longissimis fere 2 lin. longis, 1,2 lin. latis, uti foliorum apex obtusiusculisv.acutiusculis, cor- pusculo albente terminatis rotundato, infernè in petiolum angustè alatum attenuata, utrinque pilis bre- vibus,simplicibus crispulis,crassis hirto-pubescentia, admarginem robnstioribus acutis, articulatis, basin versus vero uti plurimæ generis species lanä albente densâ munita , & pilis elongatis crispulis compo- sita. Cauzes plures unâ è radice adscendentes, spithamei-dodranthales, ramosissimi, graciles, 1/3-1/2 lin. diametro, metientes, teretes, dilutè virentes , glabrescentes, infernè vero cum foliis parcè hirto- pubescentes , efoliati, excepto folio ad ramorum exortum posito, parvo, lineari integro, 6-9 lin, longo, 1/2-3/4 lin. lato, integro, acuto ; ad ramificationes ultimas folia sensim in squamas 1-1 1/2 lin. longas, subulatas abeunt ; ad ramum infimum sæpius folium radicalibus simile, 3/4-5/4 poll. longum, 1-2 lin, latum , lineare, dentato-pinnatifidum, subhirtum. Caulis mox supra basin in ramos abit, interstitiis 1-3 poll. Rami nudi, graciles, 2 1/2-3 poll. longi, Arnoseridis modo filiformi-clavati, i. e. infernè tenuis- simi, subbrunneo -purpurascentes, superne sensim dilatati, fistulosi, wirescentes. Caprruza mediocria, florentia circiter 6 lin., fructigera 5 lin. diametro metientia, pedicello clavato insidentia, capituli ter- minalis 3-6 lin. longo, supernè farinaceo-pubescente et squamis pluribus subulatis, rigidis, extrorso- arrectis munito, 3/4-5/4 lin. longis, sensim in involucri squamas transeuntibus. Capitula lateralia pe- dicellis pl. 3 poll. longis insident, capitula terminalia (centralia) igitur multoties superantibus; sed cum in axi Squamarum eorum superiorum, pl. 3-6 lin. infrà capitula positarum , pl. 2 capitula rudi- mentaria observentur, accipi possumus pedicellos pl. longitudinem supra notatam non excedere. Rami igitur omnes in genere capitulis 3 sunt terminati, è quibus centrale pedicello crassiore cum capitulo 1/2-3/4 poll. longo, lateralia vero pedicellis gracilibus 3 pollicaribus insident. Capitula multiflora, æqualiflora. Involucrum hemisphærico-campanulatum, 2 lin.'fere altum, farinaceum, squamis compo- situm numerosis, circiter n. 40, subæquilongis, anguste lineari-subulatis, plus minusve conniventibus, ( 403 ) dorso carinatis et ext. hie paulo: suberosis, quandoque breve aculeatis , albentibus, navicularibus;, it6, vix superantibus. FLores flavi (sulphurei ) ext. 2 lin. longi , radium quasi formantes , dorso obscurius tincti, int. 5/4 lin. longi, omnes apice dentibus 5 glandulifenis, in int, minoribu: muniti, ad tubum compressiusculum et etiam ligulæ dorsum pilis articulatis valdè hirti. Styli rami cylindracei, erecti, imo subaccumbentes,. nunquam areuate veflexi. Recsrricurum 1 lin, diametro metiens, planum, punc- tulatum , ï. e. centrum areolæ cui achænium insertum est elevatum, vix vero areolatum i. e. margo achæniunt quodvis cireumdans vix elevatum. Acrænix difformia : radialia 2/3 lin. longa cum pappo brevi rudimentario, persistente 1/12 lin, longo, ë dentibus triangulari-lanceolatis, subulatis, alben- tibus, ad basin dorsi incrassatis, n. 20 circiter uniserialibus compositoi n. 8, crassa, columnaria, 102co8- tata, ventre breve hirta brunnea, diametro ubique subæqualis, persistentia à, e. cui: basi excavatiônis navicularis involucri squamarunt int. concreta,. achænia disci articulatè cum receptaculo'juncta,.1/2 lin. longa,. tuvbinata; tenuiora, nigra, glabra, i. e. non pilosa, costato-striata, i. e. subtilissime transvérse rugosæ vel granulata, pappo: munita biformi nenrpe eodem rudimentario:uti achænia-radii:sed:breviori, cujus dentes 3-9 pl.. 4 in setam 1 lin. longam elongatur albam. fiiférmem, denticulatam , basin versus incrassatam, În achæniis extimis-transitum achæniorum: radii in.ea disci formantibus quandoque tan- tum seta observatur una alterave. Forma hæc quandoque est prolifera.i. e. in-axi squamarum involucri oriuntur pedicelli graciles ca- pitula rudimentaria gerentia.. Ozs. I. Anno 1855 specimina numerosa formæ Il, genuinæ,. à beato Berger prope Naupliam lecta: examinavi et descripsi. Liceat mihi pauco hic adducere quæ I. c. adnotavi. Flores specim. græcorum (orientalium, azoricarum et canariensium ) sunt concolores, et flores radiales tantüm dorso vittà sublividà ornati, Achænia radialia n. 8-12; achænia disci n. 51-99. Inter 99 achænia disci 5 erant triseta, 67 quadriseta et 27 quinqueseta; inter 55 achænia disci 4 erant triseta, 55 quadriseta et 46 quinqueseta. Prætereà achænium unum alterumve intermedium setà unâ alterâve erat instructa. Oss. II. Characteres carpici formæ crinitæ et genuinæ non recedunt. Modificationes easdem in multis observavi Cichoriaceïs e. g. in Crepide virente:et tectorum LE. Suscen. Il. SCHMIDTTA. Moënen. — Cass. — Less. — EnpL., Gen., n. 2980. — Æthionia, Don in Edinb. new. philosoph. Journ., 1829, p. 309. — Polychætia, Tavso, |. c. — Hieracii, Crepidis, Chondrillæ et Tolpidis, Se. Aucr. Achænia conformia, articulaté cum receptaculo Juncta, glabra,, 5-15 costato-striata, pappo biformi setis nempe minimisrudimentariis à quibus 3-20 pl: 6-12: in: setas denticu- latas, basi callosé incrassatas, achænio longiores sunt elongati. Involucrum imbricitum squamis omnibus adpressis ext. quandoque laxiusculis, sed nunquam carinà suberoso-in- crassatis ut in Eutolpide. Receptaculum areolatum v. foveolatum. Herbæ annuæ vel perennes , basi. quandoque: suffrutescentes. vel suffrutices canariensi- maderenses, una azorica altera mediterranea, foliis dentato-pinnatifido-pinnatipartitis, ( 404 ) caule foliato v. efoliato ramoso, capitulis semper erectis, floribus flavis exsiccatione vires- centibus. 2. TOLPIS CORONOPIFOLIA. Br. T. annua, achæniis conformibus, glabris 6-8 pl. (in plantà cultà 10-12) setosis ; (Ho- ribus vix radiantibus, vix virescentibus, styli ramis abbreviatis superatis, foliorum pinna- tipartitorum lacintis lineari-cuneatis. Crepis coronopifolia. Desf.! (ex Webb). Ac. soc. h. n. par., 1, p. 38, t. 9. — I7illd., Sp. pl, 3, p. 1606 excl. Syn., Ait., Vaill. et Boccon. — Hort. Kew., ed. 2, vol. 4, pag. 460. — Buch Canar. inst. p. 147 et 175. — Pers., Syn., 2, p. 377, excl. Syn. Ait. — Schultes, Obs. bot., p. 168. Squamæ ext. quoque reflexæ. Receptaculum subfavosum. Similis Tolpidi. Ergo cl. Schultes eodem anno, 1809, ac cl. Bivona hanc speciem Tolpidi subassociavit. — Sprengel, Syst. vez. , 3, p. 671 ex parte. CL. auctor enim malè, uti è synonymià patet , omnes species maderensi-canarienses confusit , imo Siciliam etiam locis natalibus adscripsit. Crepis trichotoma. Mœnch., Meth. suppl, p. 216 c. descriptione. Chondrilla hieracioides. Roth. In Usteri nov. Annal. d. Bot. st., 4, p. 50. — Ej. Catal. bot. , 1, p. {01 c. descript. hanc sufficiente plantæ cultæ, cujus semina nomine Lapsanæ canariensis accepit. Tolpis coronopifolia. Bivona, Monogr., p. 17, t. 5. — DC.. Pr., 7, p. 87. Polychætia coronopifolia. Tausch in Flora B. Z. 1898 , 1. Ergaenzungsbl., p. 81, qui falso! 4 sec. herb. Waldsteimianam plantam nostram in Hungarià sponte nascentem asserit. Schmidtia coronopifolia et prius S. parviflora. C. Æ. Schultz , Bip. exsicc. à horto Deideshemiensi, amicis comm. Ons. Tolpis crithmifolia DC. 1. c. n. 11. saltem ex parte etiam huc spectat, præcipuè ob radicem annuam, exel. vero syn. Crepidis crithbmifoliæ Link, plantæ fruticosæ, ex cl. Webb, qui specimina herb. berolinensis vidit, cum Tolpide pectinatä DC. I. c. n. 9 identicæ. Ha. Tantüm in, insula Palma latera montium supra Santa Cruz de Palma ; rupes La- vandæ versus Paso Tacande 2300 ped. supra mare sec. Buch Canar., p. 195; in rupestribus insukæe Tenerife vulgaris cum T. laciniatà. Disrrig. GEOGR. Slirps canariensis et maderensis, ex his insulis sec. Hort. Kew. L. c. anno 1777 à cl. Masson in hortos introducta. - Ozs. In bortis botanicis vulgaris, pinguior, omnibus partibus major, achænia pl. 40-42 setosa. In horto dorpa- tensi olim cl. Ledebour! nomine Crepidis corymbosæ Ten. coluit. Ipse plures per annos in horto meo colui, ubi versüs finem m. Julii floret et Augusto et Septembri semina maturat. Initio m. Octobris foliorum 3 1[2 poll. lon- gorum rosam, à seminibus sponte elapsis enatum observavi in horlo meo. Desce, Planta annua, glabrescens, glaucescens, pluricaulis, pl. pedalis, corymbosa. Ranix annua, perpendicularis , 2-3 poll. et ultra longa , supernè 1-2 lin, diametro metiens, teres, fibrillosa , infernè atténuata , extus dilutè brunnea, intus alba, amaricans. Fozra radicalia numerosa, ( 405 ) rosulata , subdecumbentia, 1-2 4/2 pl. 1 1/2 poll. et ultrà lata, pinnatipartita, quandoque vero bipin- natipartita , pinnis inæqualibus , approximatis , extrorso-antrorsis, quandoque subfalcatis , linearibus y. lineari-cuneatis, 4-7 pl. 2-3 lin. longis, 1/2-9/3 lin. latis, infernè attenuatis, supernè dilatatis, obtuso- rotundatis et corpusculo albente terminatis, quod totam folii circumferentiam plus minusve marginat, integris vel dentatis, denticulis acutis pl. ad basin marginis inferioris pinnarum emergentibus Rachis folii 1/3-3/4 lin. lata, inter pinnas pl. dentata. Lobus foliorum terminalis pinnis paulo latior, -5/4 lin. latus , infernè dentatus, supernè integer , obtuso-rotundatus ; folia cetertum glaucescentia, carnosula, nudo oculo glabra, sub lente vero utrinque pilis brevibus sparsis obsita, basin versüs confertioribus et longioribus. Inter folia caules plures eriguntur, raro solitarius, aut si mavis caulis à basi in ramos cauliformes dividitur dodranthales-sesquipedales pl. vero pedales, inferne 1/2-3/4 lin. diametro me- tientes , graciles , glabrescentes, teretes, striatos, junciformes , medullà farctos albä, pl. ad medium, quandoque etiam infra v. suprà medium in axi foliorum in ramos divisi, Folia inferiora caulinis similia, pinnatipartita , pinnis vero pl. integris, superiora angustè linearia pl. integra 1/3-1 1/2 poll. longa, 1/3-1 1/3 lin. longa, majora paucidentata. Ad ramificationes ultimas rami in axi squamarum oriuntur angustè linearium , acutarum,. 1/2 lin. longarum. Rami virgati, elongati, palmares et longiores, tricho- tomi, ad trichotomiam usque nudi, inferiora bis-quater trichotomi, superiora semel tantum. CariTura pedicellis insidentia 1/6-1-2 pl. 1/3-1/2 poll. longis gracilibus, squamis munitis pluribus, minimis, 1/3 lin. longis, angustè linearibus, acutis, patentibus , n. 3-6, cum involueri squamis, in quas sensin: transeunt, albidè pubescenti-tomentosulis. Capitulum centrale, prius florens, ramis multo superatur, ita ut capitulum serius florens omnia alia superet. In axi squamarum ramulorum supremorum infra capitulum ultimum, sæpius capitulum unum alterumve observatur rudimentarium. Capitula semper erecta, parva, 33-40 flora, florentia 4-5 lin. diametro metientia. Involucrum biseriale, hæmisphærico- campanulatum, 2 lin. altum, albidè pubescenti-tomentosulum, serie internà squamis compositä n. 13-16 subæqualibus, 2 lin. longis, 1/6-1/3 lin. latis, anguste linearibus acutis, dorso pubescenti-to- mentosis, vix carinatis et hoc respectu ab involucri squamis Tolpidis barbatæ valdè diversis ; serie externà è squamis pl. n. 8 internis duplo-quadruplo brevioribus adpressis ; omnibus post achæniorum maturitatem patenti-reflexis. Recerracuzum 2/3 lin. diametro metiens, convexiuseulum , punctatum, subalveolatum, alveolorum margine vix indicato. FLores sulphurei, generis minimi, exsiccatione vix virescentes, sed flavi manentes, et hâc sola notà ab omnibus speciebus diversissimi, involucrum paulo, lineâ 1/2-1 superantes, et peripherici vix radium formantes, 4 1/2-2 lin. longi, pilis articulatis paten- tibus muniti, ad tubum confertissimis, ad ligulæ dorsum sparsis, apice 5-dentatis, dentibus minimis, glanduliferis ; antheris albentibus, styli ramis brevibus, subaccumbentibus, flores. paulo superantibus, quà notà species hæc etiam est distincta, Acaænra conformia, omnia articulatè cum receptaculo juncta, glabra , nigra, 1/2 lin. longa, 1/6 lin. diametro metientia , cylindraceo-turbinata , infernè Nr , callo basilari brunneo munita, superne margine paulo prominulo instructa , 5-gona, 10-15 costulata , vix transversè sub lente muriculato-tuberculata. Pappus persistens, biformis, setis nempe n. 6-8 pl. 7, in plant cultà 10-12, filiformibus , albentibus, 1 1/2 lin. longis, denticulatis , infernè dilatato-callosis compositus quibus dentes minimi sunt interjecti, 1-2-3 nempe inter quamvis setam. ( 406 ) 3. TOLPIS LACINIA'TA. Weps. Collum: et ima plantæ pars fruticosa, ceterum herbacea., achæniis conformibus glabris, 10-costatis, rugulosis, atris, pappo 4-7 pl. 5:6 setoso, setulis minimis interjectis, foliis radi- calibus rosulatis, elliptico-lanceolatis, subpinnatifido-pinnatipartitis, receptaculo areolato- punctato non favoso ut in speciebus affinibus (polymorpha glabrescens, caule efoliato, co- rymboso, styli rami breves, subaccunibentes). Tolpis laciniata. ##ebb ! in. lu. An T. lagopodæ var.? diversa videtur, Webb in litt. Schmidtia laciniata C. Æ. Schulz. Bip., tab. 191. Has. In rupibus Teneriffæ vulgaris cum T. coronopifolià et (sed locis minüs elcvatis) cum lagopodà : Webb! insula Hierro, villa de Valverde 7 Junio. 1845 : Bourgeau! n. 8; Palma, la Caldera , in rupestribus 2 Aug. 1845 : Bourgeau! n. 23, et 27 et Baranco del Rio Santa Cruz de la Palma, 19 Julio 1845 : Bourgeau! Unica. Disrri8. GEOGR. Species mera canariensis. Desce. Species valde variabilis quoad foliorum divisionem et indumentum, Kerbacea: collo suffruti- culosa, caulibus subnudis glabrescentibus, junceis, corymbosis. Affinis S. coronopifoliæ Ranix speciminum juniorum radicibus annuis similis, non vero perpendicularis uti e, g. radix T. coronopifoliæ sed subhorizontalis, supernè 1 lin. diametro metiens, 23 poil. et ultra longa, ramosa, quasi repens et hinc inde in speciminibus ætate magis progressis caules novéllos edens. Demüm rhi- zoma subhorizontale lignescit 3-7 lin. diametro habet, cortice brunneo, ligno duro , sordidë albente hinc inde caules herbaceos edens, ad basin foliis numérosis confertis, subrosulatis obsitos: Fora hæc radicalia 1 1/2-4 1/2 pl. 3 poll. longa, supernè circumferentia 1/2-1 1/2 pl. 3/41 pol. lata, oblongo- obversè lanceolata , in petiolum attenuata , 3-9 lin. longum, basi ips expansum in scariositatem se- miamplectentem, pinnatifido-pinnatipartita, pinnis oblongo-lanceolato-linearibus 1-10 lin: longis, 1/6-4 lin, circumferentià metientibus, pl. obtusis et corpusculo albente terminatis, dentato-pimnati-- fido-pinnatipartitis vel integris ; folitrachis 1/2-7 lin. lata, pl. dentata; pinnæ basin et apicem obtusum: versus decrescunt ; folia juniora plus minusve arachnoïdeo-tomentosa, adulta glabrescunt et viridia;, ad: petioli basin vero cum caulis parte inferiore vellere tomenti denso sunt obsita sed!multo breviore-a T. lagopodæ. Gavzis erectus, spithameus-pedalis , im6-5/4 pedalis, pl. dodranthalis-pedalis, infernè 1/3-ülera 1 lin: diämetro metiens, excepta basi et pedicellorum partem superiorem glabrescens, teres, striätus, Bras, Siéut'tota planta succo scatens lacteo, corymbo simplici v. composito terminatus, pl. jam à bai'fn’ranitim imum alterumve abiens , ita ut primä fronte rhizoma multicaule-esse videatur, quandoque veto infra vel supra medium ramosus, tantum ad ramorum exortut foliis munitus, ceterüm® efoliatus ; folia raiéa ‘infériora radicalibus similia ; sed minora, pinnatifida, pinnis subintegris, supe- riora ‘élongato-linearia subintegra ; rami efoliati corymbo simplici v: composito terminati. Capiruta multi-90 flora, pedicellata, pedicellis centralibus 1 1/2-19 lin., lateralibus 4/3-1 1/9 poil ÉTPEA Superne C'ompositae | 1 $ Tab.121. 4 NN Botanique liosaliæ GC del, - = e | Sr Lit de Jlig o et C rue Riche Marcchal À dp Le 3 us EL ap.ute- % . ( 407 ) squamis 2-5 pl. 3 parvis, patentibus, 1/3-1/2 lin. longis, angustè linearibus, acutis munitis, in quorum axi in pedicellis lateralibus non rarô capitula observantur rudimentaria, Invozucrum 2-2 4/2 lin. altwum, campanulatum , demum reflexum,, caulique adpressum , cum pedicelli parte superiore tomento fari- naceo canescens,. subimbricatum squamis int. pl. n. 19, anguste linearibus, dorso rotundato-carinatis, ext. pl. n. 8 duplo v. triplo brevioribus, angustè linearibus, adpressis. Recerracuzun 1-5/4 lin. dia- metro metiens, CONvexum, punctatum, areolatum, non vero foveolatum uti in plerisque generis spe- ciebus; areola nempe omne athænium circumdans vix elevatus. Flores aurei, demum exsiccatione virescentes, speciosi, expansi 8-9 lin. diametro metientes, peripherici radium formantes 3 3/4 lin. longi, ligula 1 lin. fere lata, disci flores vero 2 3/4 lin. longi,-omnes apice 5-dentati ; tubus 1 lin. longus pilis patentibus munitus simplicibus. Antheræ ultra 4 lin. longæ ; styli rami brevissimi .erecti, imo subaccumbentes. AcæniA conformia, glabra, atra, 2/3 lin. longa, columnari-turbinata , basin Versûs attenuata, apice margine prominulo munita, 10-costata, subrugulosa. Pappus albus, persistens, 1-se- rialis, radiis majoribus 4-7 pl. 5-6 subæqualibus, 1 2/3-2 lin. ferè longis, minimis pluribus interjectis. Variat : , | L Pulgaris, folia pinnatipartita, pinnis pinnatifido-dentatis, rachi ut in forma II » 1/2-2 lin. lata. Pappi setæ 5-7 pl. 6. a. Glabrescens, caulis spithameus-dodranthalis ; Teneriffa : Webb. b. Subglabrescens, caulis pedalis robustior; ins. Hierro : Bourgeau! n. 8. c. Cano-tomentosula, caulis ultra pedalis ; Palma, la Caldera : Bourgeau ! n. 23. IL. Tenuiloba, folia pinnatipartita, pinnis rachique angustè linearibus, subintegris, subcana, caulis ultra pedalis; pappi setæ majores 4-6; Palma, la Caldera : Bourgeau! n. 27. LIX. Pinnaufida, folia pinnatifida, pinnis ad basin marginis inferioris dentatis vel integris, rachi 3-8 lin. lata, plabrescentia, pappi setæ majores 4-6; Palma, Baranco de Rio, Santa Cruz : Bourgeau ! Unica: EXPLICATIO TAB. 121. Icon bonæ formæ 1, 0, repræsentans, 1. Planta integra. 2. Achænium cum pappo. TOLPIS LAGOPODA. Cur Suit. T. perennis achæniis conformibus, teretibus, glabris, r0-costulatis, pappo 6-r2, pl. 8 setoso, selis minimis interjectis, foliis caulinis (radicalia desiderantur) elliptico-lanceolatis, sinuato-dentatis, in petiolum attenualis (junior arachnoïdeo- -tomentosa , demum glabres- cens, excepla caulis corymbosi im pue densè tomentosa, styli rami er ecti, quandoque paulisper arcuate reflexi, quà notà species hæc distinctissima ab omnibus } jam differt). Tolpis lagopoda. Chr. Smith! (ex Webb) apud Buch Canar. , p. 147 et 184 (nova et singularis, caule ( 408 ) adulto basi vellere densissimo, ceterüm glabro, foliis subsessibilibus, oblongis basi attenuatis, sinuato- dentatis, glabris, calycis phyllis lateribus tomentosis, carinà glabrä). — DC., pr. 7, p- 87. Schmidtia lagopoda. C. H. Schultz Bip. in litt. ad cl. Webb aliosque. Has. Cambre supra Villa Orotava ; Cruz del Paso de Guimar non rard sed non alibi sec. Buch Canar., p. 184 (4100-5900 ped. supra mare). — In altis montibus Teneriflx el {ilo de las Cañadas et ad basin montis alti el Pico de Teyde alt. 8400 ped.: Webb! — Palma Barranco de Buena Vista, 30 Juni 1845 : Bourgeau! 3 tantum specimina misit et quartum, etiam palmense, nondum florens sine loco speciali. DisrriB. GEOGR. Species canariensis alpina. Descr. Sec. specimina palmensia cum quibus nivariensia comparavi. Ranix perennis, fusiformis, spe- ciminum meorum abrupta, 1-3 lin diametro metiens, teres, demüm sublignescens, extüs brunnea, intus alba. Caulis solitarius, sesquipedalis et altior, corymbo polycephalo terminatus, herbacens, infernè 2/3-2 lin. ferè diametro metiens, gracilis foliatus, infernè rectus, tunc flexus et verosimiliter a rupibus dependens, ad ramificationes vero, ad caulis medium incipientes, adscendens, junior tomento albente munitus, è pilis articulatis, simplicibus , crispulis composito, demüim evanescente, sed ad caulis partem inferiorem, ubi pili valde elongati, remanente et vellus densissimum efficiente, quod in speciebus affinibus etiam haud desideratur, sed in nullà tam distinctum est ac in nostrâ, unde etiam speciei nomen ; adultus glaber viridis, striatus, medullà albà farctus. Fozra infima rosam non faciunt sed ad caulem, lineä spirali, ad ramificationes usque sunt disposita, n. 6-12 infima duo paulo minora, tune majora et versus ramificatioues iterum decrescentia, 2-7 pl. 4-6 poll. longa, ad medium 3/4-2 pl. 1-1 1/2 poll. lata, elliptico.lanceolata, utrinque attenuata, acuta et corpusculo corneo rotundato termi- nata et quasi apiculata , sinuato-dentata, sinubus rotundatis, dentibus 1-3 lin. longis triangulari-lan- ceolatis, antrorsis, acutis, quandoque paulo falcatis, etian corpusculo corneo terminatis; folia juniora tomento arachnoideo, adulta glabra infernè integerrima et attenuata in petiolum 1/6-1 1/2 poll. pl. 1/3-1/2 poll. longum, inferné, præcipue in foliis inferioribus, plus minusve tomentosum. Raur infe- riores in axi foliorum, caulinis similium, sed minorum orientes, Spithamei-palmares, foliis 4-8 lin. longis, 2/3-5/4 lin. latis, subintegris, acutis ad corymbum subsimplicem usque muniti paucis vel nudi, Supremi breviores in axi squamarum, angustè linearium, acutarum orientes, nudi, corymbo simplici terminati. Cariruza multi-(33-) flora mediocria, semper erecta, pedicellis nudis, supernè squamulis non- nullis 1/2-2 lin. longis, linearibus, acutis, patentiusculis muniti, capitulorum centralium brevibus, 11/2-2 lin. longis, lateralium 8-14 lin. pl. vero poll. longis, superioribus quandoque in axi squamarum inferiorum, capitula rudimentaria gerentibus. Ævozucrux 2 1/4 lin. altum, campanulatum, subimbri- catum, cum pedunculi parte superiore tomentosum, squamis intimis, n. 13 circiter, angustè linearibus acutis, exterioribus triplove brevioribus, linearibus , dorso obscurè virentibus, adpressiusculis, n. 8 circiter. Flores aurei, exsiccatione demum virentes, radiantes , inyolucrum plus dimidiâ parte supe- rantes, radiales 2 1/2, centrales 1 1/2 lin. longi, 5 dentati, dentibus triangulari-lanceolatis ; tubus omnium 1 lin. longus, pilis brevissimis simplicibus, more specierum affinium, cum ligularum dorso sparsè obsitus ; antheræ exsertæ dentes florum centralium attingunt; stylus bifidus ramis crectis quan- Dés ER ar CE: | sets L Pr E- dar J , b ‘ « dS PP Composite M Botanique. Hélx del. y À 5 Î EE w/< à Fr d M. ds LA “4 En è A U) doque arcuate reflexis, quod in speciebus reliquis non observatur. Receptaculum alveolatum, alveolorum margine non valde elevato, hinc inde in dentem abeunte. Achænia conformia, 3/4 lin. longa, colum- nari-turbinata, i. e. inferne attenuata apicis margine paulo prominulo, 10-costata, glabra, rugulosa, atra, pappo coronata persistente, {-seriali, setis majoribus n. 6-10 rarius-12, pl. 8 subæqualibus 1 1/2-1 3/4 lin. longis, denticulatis, basi incrassatis, more generis minimis interJectis. Oss. Specimina nivariensia magis elongata sunt quam palmensia, sicut et achænia cum pappo, ceterum omni conveniunt numero, Specimen palmense gracile, sesquipedale, simul florens et fructi- gerum , folia præbet 2 1/2-3-pollicaria, alterum juvenile dimensionibus gaudet saltem duplo majo- ribus. Planta succo lacteo scatens, vulnerata effluit et in gummi sic dictum coagulat. EXPLICATIO TAB. 120. 1. Planta integra magnitudine naturali; figuræ reliquæ magnitudine augemtur. 2. Flos radialis. 3. Achænium. 4. Receptaculum involucro cinctum. i 5. TOLPIS WEBBII C. H. Scaurrz, Brie. MS. T. perennis, herbacca, glabrescens; achæniis conformibus, glabris, 5-gonis ; cosiis rotundatis giabris, valleculis angustis separalis; pappo 13-16-setoso, setis conferte denti- culatis ; pappi radiis rudimentariis interjectis longioribus ac in aliis speciebus; foliis radicalibus lineari-lanccolatis, pinnaüfidis, hirtis, caulinis elongato-linearibus, subintegris, olabris; caule foliato, corymboso ; styli ramis brevibus, ercctis. Schmidtia Webbii. C. 4. Schuliz Bip., in lit. ad amiciss. Webb aliosque. Has. In allis montibus Teneriffæ una cum 7°. lagopoda, Webb! in rupestribus altio- ribus Tencriffæ ad fontem Rosæ in regione Leguminosarum teydensium: Webb! sine loco: Berthelot! Teneriffa, Paso del arenes negras, Canadas del T'eyde, 19 Maji 1846 : Bour- geau lspecimen nondum florens. Ergo Junio florere videtur et Julio achænia maturare. Disrris. GEOGR. Slirps mera canariensis alpigena. Descr. Species distinctissima, perennis, 1 1 ]2 ped. alta, herbacea, foliis radic. rosulatis, lineari- lanceolatis, pinnatifidis, hirtis, caule ima basi vellere fugaci lanato, stricto, foliis linearibus instructo, corymboso. Ranix perennis speciminum meorum non integra, fusiformis esse videtur, superne 2-3 lin. diametro metiens, teres, extus brunnea, intus alba, amaricans, succo lacteo, uti tota planta, plena, ita ut vulnerata emaneat et in massam brunneam coagulet. Gauris (forsan e trunco oriens fruticuloso, uti 7. laciniata, quod vero in specim. mancis observari non potest) 1-2 pl. 1 1/2-pedalis, erectus, solitarius, gracilis, junceus, superne 1/2-1 lin. diametro metiens, teres, striatus, viridis, basi quandoque subpurpurascens, glaber et tantum inferne pilis paucis muuitus brevibus patentibus, vellere brevi, foliatus, pl. ultra medium ramosus; sæpius etiam rami pauci jam infra medium , vel mox supra basin oriuntur > quandoque ii. — (2° SECT.) 92 ( 410 ) in specim. macris tantum apice ramus oritur unus alterve 1-cephalus, ita ut caulis pl. corymbo composito rarius simplici sit terminatus. Forra radicalia rosulata, in planta fructigera pl. emarcida, fumerosa, 2-5 1/2 pl. 3-4 poll. longa, superne circumferentia 6-8 lin. lata, elongato-lineari-lanceolata, pinnatifida, pinnis inæqualibus, paulo antrorsis, lineari-lanceolatis, 3 lin. longis, 1 lin. latis, acutis , quandoque mn tantum dentatis, dentibus triangulari - lanceolatis, quandoque falcatis, inferne in petiolum alatum angustata, basi in scariositatem semiamplectentem dilatata, apice cum dentibus acutiuscula et corpusculo albente marginata, utrinque pilis brevibus, simplicibus, articulatis, alben- tibus parce hirto-pubescentia. Folia caulina elongato-linearia, 1/2-5 poll. longa, 1/3-3 pl. 2 lin. lata, integra y. inferiora parce dentata, acuta, glabra. Rami inferiores simili modo se habent uti caules minores-15 poll. longi, foliati, apice corymbo simplici v. composito terminati, in axi foliorum elongato- linearium orientes ; rami superiores breviores, spithamei-palmares, supremi pollicares, iu axi folio- lorum 1-5 lin. longorum, anguste lineari-subulatorum orientes. Capiruca mediocria, 50-60 flora, semper erecta, pedicellis gracilibus 4-12 lin. et ultra, pl. 6-9 lin. longis insidentia, superne squamis nonnullis lineari-subulatis arrectis instructis et cum involucro plus minusve albide tomentoso-pubescentibus. Ra- muli inferiores in hac specie non tantopere capitulum centrale superant et non tam sunt virgati quam in pluribus generis speciebus. Ixvorucrum campanulato-hemisphæricum, 2-2 1/4 lin. altum, demum re- flexum , biseriale , Squamis interioribus subæqualibus n. 13-21, anguste linearibus, acutis, dorso con- vexis, ventre concavis sed nulla achænia foventibus, exterioribus 8-10, anguste lineari-lanceolatis. acutis, adpressiusculis, interioribus duplo triplove brevioribus. Receptaculum 3/4 lin. diametro me- tiens, convexiusculum, foveolatum, foveolarum margine brevi hinc inde in denticulos parvos elevato. FLores flavi, exsiecatione virescentes, radiales 3-31/2, centrales 2 1/4 lin. longi, omnes 5-dentati ; tubus 1 lin. longus, albens, pilis brevissimis patentibus, simplicibus, articulatis munitus, etiam in dorso ligulæ observandis ; antheræ exsertæ; styli rami breves, arrecti, breve huti. Acxæn1a conformia, 3/4 lin. longa, colummari-turbinata, 5-gona, costis rotundatis, non striatis, glabris, valleculis 5 angustis sepa- ratis, glabrescentia, nigra, superne margine prominulo munita, basin versus attenuata et callo basilari muunita. Parpus 1-serialis persistens albus, setis majoribus n. 13-16 denticulatis, inferne incrassatis, 5/4-1 1/2 lin. longis, paucis minoribus more generis interjectis sed longioribus ac in aliis speciebus. He Species hæc ob pedicellos subæquilongos, i. e. longitadine non tam diversos, et pappi radios non rudimen- tarios magisque elongatos ad Hieracium accedit. EXPLICATIO TAB. 122. 1. Planta integra magn. nat. 2. Flosuti figuræ reliquæ auctus. 3. Achænium pappo co- ronatum. 4. Receptaculim involucro cinctum. DIV. II ANDRYALEZÆ. C. H. Scuurrz Brr. Styli rami elongati subarcuate reflexi. Capitula corymboso-racemosa, rariùs solitaria. Involucrum 1-seriale. Flores aureï., Receptaculum setosum, setis integris, rarius margine paleatum. Achænia con- Composite. UE. | : re Chr penis lapincs (411) formia, 10-costata , costis superne in dentes breves elongatis, calva, pl. vero pappo munita 1-seriali, caduco, setoso, setis inferne barbellatis superne dentatis. Herbæ annuæ biennes vel perennes, quandoque inferne suffruticulosæ , tomentosæ, tomento e pilis sessilibus stellatis 9-12-radiatis composito, cui pl. setæ sunt intermixtæ glanduliferæ ïis Sonchi spe- ciebus similes vel denticulatæ, foliatæ foliis lanceolato-ovatis, integris, dentatis vel pinnatifidis, corym- boso-racemosæ , rarius monocephalæ. Huc : Andryala cum subgenere Rothia et Hispidella Re — DC. pr. 7, p. 259, ab Andryala diversa : achæniis calvis, setis tomento stellato intermixtis subulatis, denticulatis, non articulatis et glanduliferis. ANDRYALA Di eNENn Pers., $yn., 2, p. 377. — DC., Pr., 7, p. 244. Soncut SP. DaLEcn. — Chondrillæ Sp. CLus. — Eriophorus, VAILL. — Andryala, Linx., ex parte. — Andryala et Rothia, SCHREBER. — GAERTN. — ScakxouRr. — Cass. — Less. —Voistia, SG — Rotlma, SCHREBER. Capitulum multiflorum. Involucrum 1-seriale, campanulatum. Re- ceptaculum convexum, àlveolatum, alveoloram margine in setas inte- ras elongatas abeunte, raro margine paleatum. Achænia columnari- turbinata, 10-costata, costis superne in cornua totidem produclis, brevia. Pappus 1-serialis caducus, setis inferne barbellatis superne denticulatis, rariùs si receptaculum margine paleaceum achænia paleis inclusa, calva. Herbæ annuæ, biennes, vel perennes, quandoque suffruticulosæ , caule rarius monocephalo pl. corymboso-racemoso, foliato, foliis lan- ceolato-ovatis, dentato-pinnatifidis, tomento stellato obductæ: pl. püi flavo-virentes, apice glanduliferi, præcipue in plantæ parte superiore, sunt intermixti. Succo lacteo scatent, e planta Sue ata emanente et in gummi rufescens coagulante. Analysis specierum. A. Receptaculum setosum, Achænia omnia pappigera. Euandryala DC., Pr. 7, Li 944 ex parte. — C. H. Schultz Bip., emend. CANDE) a. Achænia alutacea. 1. Andryala Agardhii Haensl. —DC., Pr., 7, p.244. Foliis omnibus radicalibus spathulatis integerri- mis, caule brevi monocephalo, pappo brevius barbellato, habitu Hieracii Pilosellæ L. Perennis. Hispania. 2. Andryala integrifolia L. Caule foliato corymboso, foliis dentato-pinnatifidis, achæniis abbreviatis, brunneis, costis albis, tomento involucri elongato lanato. Annua, Regio mediterr, Huc: Sonchus lanatus Dalech., Hist., p. 1116 c. icone. — Andryala dentata Sibth. — DC., Pr., 7, p. 245, et Andr. tenuifolia DC., L. c., et A. sinuata pl. auctor. 3. Andryala sinuata L. Gaule ramoso, pedunculis elongatis, foliis sinuato-pinnatifidis, achæniis elongatis concoloribus alutaceis, tomento brevi. Annua et biennis. Regio mediterr. Huc Chondrilla prior Dioscor. legitima Clus. hist., cxzur c. icone! — Andryala ragusina Linn. — A. ]yrata Pourr. — A. incana DC. — A. macrocephala Boiss. Oss. Andryala nigricans Poir., et A. laxiflora DC., forsan ad species 2 ultimas referendæ. b. Achænia atra. 4. À. pinnatifida Ait. B. Receptaculum setosum, margine paleatum, paleis achænia calva foventibus. — Rothia, Schreber. 5. Andryala cheiranthifolia L’Hérit, — Andryala Rothia Pers, — DC., Pr. , 7, p. 245, et A. varia Lowe. — DC., L. c. 1. ANDRYALA PINNATIFIDA. Horrt. KEw., ex parte. Achæniis atris, concoloribus, 1/2-2]3 lin. longis (basi suffrutescens, plus minusve cano-tomentosa et pl. pilis elongatis glanduliferis flavo-virentibus superne intermixta, vire 2 " . ] . . tre à , . foliis lanceolato-ovatis, dentato-pinnatifidis; receptaculo setoso ; inflorescentia corymboso- racemMOsa ). | Andryala pinnatifida var. 6. Ait., Hort. Kew., ed, 1, vol. 3, p. 129 (foliis tomentosis, profunde pin- natifidis, pinnis brevibus irtegris, calyc. tomentosis, pilosis, pilis rigidiusculis); ed. 2, p. 462.—Willd., Sp. pl, 3, p. 1609. — Pers., Syn , 2, p. 377. Andryala pinnatifida. Spr., Syst. veg., 3, p. 633 {tomentosa, foliis pinnatifidis, laciniis dentatis, corymbo terminali hirsuto). — Link, in Buch. Canar., p. 147 et 164. — DC., Pr., 7, p. 244, cum diagnosi formarum circulum magnum amplectente. Andryala coronopifolia. Link, in Buch, Canar., p. 147 et 181. Rothia cheiranthifolia. Link (non Roth), ir Buck, Canar., p. 147 et 175. Has. In rupibus omnium insularum Canariensium, a planitie ad allos montes usque, a Februario in Septembrim florens. DisrmB. GEOGR. Stirps mere canariensis, a cl. Masson anno 1778 in horium Kewensen introducta. Descre. PLaNTA polymorpha uti e. g. ri jeracior Hell NTA polymorp g. plurima Hieraciorum nostrorum, difficillime describenda et facite secundum methodum plurium nostri ævi floristarum in 12-18 species divellenda ( 413 ) Heusa inferne suffrutescens, cano-tomentosa, tomento demum in herbariis obscurius evadente brun- nescente. Raprx in herbariis pl. desideratur, spithamea-pedalis, verticalis vel hinc inde flexa, superne 9-5 lin. diametro metiens, teres, fusiformis, hinc inde ramum edens et fibrillosa , lignosa, ligno albo, durissimo, cortice brunneo cireumdata. Cauus solitarius vel a basi in ramum cauliformem unum alterumnve adscendentem divisus, palmaris-bipedalis, pl. spithameus-pedalis, 3/4-2, pl. 1-1 1/2 lin. diametro metiens , teres, foliatus, corymbo plus minusve composito vel racemo terminatus. Tomen- tum caulis , foliorum et involueri compositum est e pilis sessilibus stellatis pl. 9-12-radiatis, radiis brevioribus, longioribusve, plus minusve confertis pl. confertissimis, facile abstergentis et ætate maxima ex parte secedentibus, corticem obtegentibus brunneum, sulcato-striatum et ligni stratum pl. tenue obscure albens, medullæ cylindro crasso percursum; demum caulis magis liquescit et inferne à folio- rum delapsorum insertione cicatricosus. Tomentum hoc stellatum eo magis est characteristicum cum in plerisque Compositis canariensibus e filis crispatis sit contextium. In parte foliorum supera, virenti- cinerea, tomentum non tam densum est quam in aversa, albo-cinerea. Corymbum vel racemum versus huic tomento pl. pili intermixti sunt articulati, teretes, superne tenuiores, apice subglobosi , Sic dicti glanduliferi, viridi-flaventes, variæ longitudinis 3/4 ïmo 1 lin. longi, patentes, superne confertiores et in pedunculis et involucro sæpius tam conferti ut corymbus plantæ cinereæ colore flavo-virente valde discrepet. Pili etiam in corymbi foliis observantur, præcipue in facie supera, et faciei aversæ costa et nervis, sed non tam conferti, ita ut color canus semper prævaleat, Quandoque pili modo descripti pe- nitus desiderantur. Fozra lineà spirali a basi ad caulis apicem posita, interstitiis 1 lineæ-1/3-1-1 3/A poll. disposita, inferne confertiora et majora, 3/4-# pl. 1 1/2-2 1/2 poll. longa, superne 5 lin. 1-1 3/4 poll. lata, lineari-lanceolata vel elliptico-obovato-cuneata, ohtusa vel acuta, plana v. undu- lata, penninervia, irregulariter sinuato-dentata, dentibus pl. triangulari-oblongis, 1/3-1-2 lin. longis, vel plus minusve profunde pinnatifida pinnis lineari-oblongis 1-11, pl. 6 lin. longis, 1/3-4 pl. 1 lin. latis , integris v. dentatis, imo subpinnatifidis, dentibus pinnisve n. 3 marginem pinnarum inferiorem obsidentibus, cum folii apice corpusculo parvo terminatis glabro; infra medium folia in petiolum attenuantur alatum 1/3-2-4 pl. 1-1 1/2 lin. latum, in foliis superioribus latiorem basi dilatatum et semiamplexicaulem. Corymbi rami in axi foliorum oriuntur jam descriptorum similium, sed breviorum et quandoque relative latiorum, superne decrescentium , 1/4-2, pl 3/4-1 poll. longorum, 1/4 lin.- 1 poll. latorum , lineari-lanceolatorum v. ovato-oblongorum, pl. amplexicauli-subcordatorum auri- culis rotundatis, integrorum, dentatorum v. pinnatifidorum. Ramulorum folia, transitum in involucri squamas perficientia sunt minora adhuc, lanceolato-linearia, subacuminata, 6-2 lin. longa, 1/4-2 lin. lata. Penuncuzr sine capitulis 2-10 lin. longi, efoliati , tomentosi et insuper plus minusve hispidi v. his- pidissimi. CapiTuzA semper erecta, multiflora , parva, mediocria vel speciosa , sed formis intermediis hoc respectu confluentia, Involucrum hemisphærice campanulatum , subuniseriale , 2-4 lin. altum, tomentosum, canum, pl. vero insuper pilis jam descriptis plus minusve hispidum, imo hispidissimum, flavo-virentibus, ita ut squamæ singulæ non satis distingui possint; squamis n. 13-21 subæquilongis 2 demum stellato-patentibus 1 3/4-3 lin. longis, pl. subæquilongis, inferne 1/4-3/4 lin. latis, lineari-lan- ceolatis, facie interna glabris, dorso carinatis. Squamæ exteriores sunt longiores, angustiores, carina magis hispidæ , margine vix scariosæ, intimæ paulo breviores et latiores, carina minus hispidæ et to- ( 414 ) mentosæ, margine valde scariosæ , scariositate in omnibus integra apice vero in dentes elongatos divisa. Recepracuzum 1-2 1/4 lin. diametro metiens, sordide albens, in brunneum vergens, convexiusculum , alveolato-réticulatum, alveolorum margine parum elevato, dentato et in setas nonnullas simplicissimas, achænia duplo superantes abeunte, quibus receptaculum evadit setosum. Paleas ad receptaculi margi- nem non observo. FLores aurei, hermaphroditi, lingulati, 5-dentati, radiales involucrum 1-2 lin. su- perantes , 3 1/2-5 1/2 lin. longi, disei sensim centrum versus breviores. Ligula 1/2-3/4 lin. lata, apice dentibus n. 5 triangulari-lanceolatis terminata, nervis percursa n. 10 e quibus intermedii n. 8 sub dentium exortum confluunt in 4 paria, ita ut nervi 6 tantum distingui possunt , 2 laterales et 4 inter- medii, duplicati , lateralibus duplo crassiores. Supra dentium exortum nervi sunt liberi. Si mavis li- oula est 5 nervia, nervis 4 intermediis integris, 2-lateralibus vero dimidiatis. Tubus albens cuneatus, superne pilis articulatis, albentibus, pl. numerosis, ad os confertis hirtus, rarissime glaber, ligulä glabrà duplo brevior. Antherarum cylinder 1 lineam et paulo longior, obscurius tinctus, antheræ apice coronà oblongo-ovata, rotundata terminatæ, basi dentibus utrinque 2 lanceolatis acutis munitæ; fila- menta glabra , plana; stylus superne cum ramis cylindraceis tenuibus, subarcuatis, antherarum cy- lindrum lineâ dimidià superantibus, pubescens. ACHÆNIA n. 35-112, conformia,.2/5-2/3 lin. longa, 1/8-1/5 lin. diametro metienta, elongato-ovato-cylindracea, inferne attenuata, superne vix paulo attracta, atra, glabra, 10-costata, costis-valde prominentibus, dimidiam partem diametri achænii me- üentibus, asperulis , interstitiis-valleculis-æqualiter distantibus separatis , inferne versus areolam basi- larem, circularem, parvam subevanescentibus, superne in cornua vel dentes n. 10 excurrentibus, lineari-lanceolatis, valde prominentibus , subextrorsis ; areolam apicalem , circularem , in cujus centro nectarium albens conspicitur, suboccultantibus. Regularitas horum achæniorum sane maxima ! Parrus caducus, niveus, {-serialis, setis subæquilongis, 1 1/2-2 lin. longis, parte inferiore dense barbellatis : i. e. denticulis diametrum setæ superantibus , parte superiore vero tantum denticulatis i. e. dentibus arrectis diametrum setæ non æquantibus. Cum semper radii plures, basi concreti, ab achænio sepa- rentur numerum pappi radiorum non determinare possum. Formarum cireulus. Primo secundum indumentum formas 4. pinnatfilæ describere volui, sed limites frustra quæsivi et tum foliorum divisionem et formam, etiam valdopere variantem, potius respiciendam esse e re duxi. Capitulorum magnitudo et dispositio sicut et caulis altitudo et divisio nimis ludunt. In humi- diusculis et umbrosis folia tenuiora et glabriora. A. Folia profunde pinnatifida, lanceolato-elliptica, caules svaciles vel robusti, spithamei-esquipedales. a. Folia pinnatifida, pinnis integris. — Forma ge:wina. 1. Involucrum pilis glanduliferis 2 — hispidum. = Forma Maïsoniana in hort. Kew. indicata. Caulis spithameus-pedalis, robastus y. gracilis, corym: bosus ; folia lanceolata +-— profunde pinnatifida ; 1/2-3/4 poll. ambitu metientia, plana, utrinque tomentosa vel supra glabrescentia; pinnæ integræ, lineari-oblongæ , obtusæ. In rupestribus Teneriffæ vulgaris : Webb! 2. Involucrum canum, pilis glanduliferis nullis munitum. ( 415 ) — Forma Preauviana C. H. Schultz Bip. &. Capitula corymbosa. In rupibus Tenerife cum forma Massoniana. 8. Capitula racemoso-corymbosa parva longe pedicellata , folia angustiora , caulis gracilior. Canaria : Despréaux! (Andr. coronoprfolia Link. — An 4. pinnalifidæ var. ex Webb in Litt.). Verosimiliter huc spectat Andryala coronopifolia Link, 1. c. prope La Vega Canaria et prope Espe- ranza Teneriffæ lect. Locus et foliorum forma , assentiente cl. Webb, non repugnant. b. Folia pinnatifida , pinnis dentatis-subpinnatifidis. 3. Involucrum pilis glanduliferis + — hispidum. —= Forma Sprengeliana. — Andr. pinnatifida Spr. æ. Folia ambitu lanceolata, capitula subcorymbosa. — Forma Æusprengeliana. Forma Sprengeliana sensim, eodem loco natali, in formam genuinam transit ita ut absque dubio speciei meæ subscribenda. Forma vulgatissima esse videtur cum plurima ejus habeam specimina e : Canaria , in colhibus aridis argillosis /’alsequillo, 25 Martio 1846 : Bourgeau ! n. 5. Specimina cana, caule spithameo-pedali, gracili, corymbo subracemoso, involucri tomento pilis glanduliferis parce adsperso. Tab. 135 huc spectat. — Canaria, Barranco de la Vierge, 30 Martio 1846 : Bourgeau ! n. 6, forma humilior, vix spithamea, robustior, cana, involucro parce glandulifero. — Canaria in humi- diusculis et convallium umbrosis, Martio 1846 : Bourgeau! n. 10. — Forma elatior, ultra pedalis, foliis tenuioribus, supra glabrescentibus, involuero magis glandulifero. — Canaria, Barranco de los Tiles, monte Doramas , 6 Apr. 1846 : Bourgeau: n. 8. Specimina robusta, ultrapedalia, cana, foliis lato-lanceolatis, 5/4-2 poll. latis, pinnatifido-pinnatipartitis, pinnis linearibus, dentatis, obtusis, involucris glanduliferis. Teneriffa, Barranco de Ignoste, reg. Pini, Junio 1846 : Bourgeau! n. 2, — Eadem forma ac præcedens sed sesquipedalis, foliis tenuioribus, supra glabrescentibus, magis distan- tibus. — Teneriffa ad sylvæ marginem prope Sar Diego del Monte 26 Febr. 1845. Bourgeau! sine n. Pedalis, foliis 1-1 1/2 poll. latis, pinnatifidis, pinnis subdentatis. 6. Folia ambitu elliptica, inferiora in petiolum elongatum attenuata, supra glabrescentia; capitula cum pedunculis elongatis hispidissima, in corymbum racemosum disposita. = Phulippiana G. H. Schultz Bip. (in memoriam amiciss. Philippi Barker Webb). 4, Involucrum canum, pilis nullis munitum glanduliferis. — Forma Fucrtaventurensis. Fuertuventura , el Risco de Valdebron, 19 Febr. 1846; Bourgeau ! n. 13. Iconem tab. 135, sicut specimina formæ Sprengelianæ e Canariæ collibus prope Yalsequillo exhibet, sed pilis glanduliferis penitus destituta et tantum cana. Caulis gracilis, dodrantalis, subcorym- bosus, folia 5-8 lin. ambitu metientia, pinnatifida, pinnis integris v. dentatis. B. Folia superfcialiter pinnatifida vel sinuato-dentata, pinnis nempe plerisque rachidis diametro brevioribus , lineari-lanceolato elliptica. a. Folia lanceolato-elliptica , capitula majora pl. corymbosa, rarius subracemosa. 5. Involutrum pilis glanduliferis + — hispidum. — Forma Buchiana. Huc verosimiliter etiam spectat Rothia.cheiranthifolia Link (non Roth), in Buch Canar. -Insl., p. 147 et 175, in campis prope wifla Orotava usque ad summitatem Cumbre Lagunæ abunde lecta., Lancerotie, in summo monte Chache et ad oppidulum Haria, locis monti applicatis, e ( 416 ) loco a cl. Buch, p. 164, pro 4. pinnatifida indicato. An ex Webb! Andr. pinnalifida var. major? an Andr. cheiranthifoliæ vax.? Hæc forma folia habet latiora, elliptico-lanceolata , sinuato-dentato-pinna- tifida, subundulata , 3/4-5/4 poll. lata, sublobis pl. rotundatis subintegris, caulem spithameo-dodran- talem, robustum, capitula mediocria in corymbum vel racemum disposita pilis glanduliferis modice adspersa. Huic formæ valde affinis est specimen unicum a cl. Bourgeau! in insulà Lancerotte, ad la Mancha Blanca lectum, caule abbreviato, palmari, robusto, foliis profundius pinnatifidis, valde undulatis, lobis triangularibus, obtusis, subintegris, capitulis majoribus, corymbosis, floribus obscure aureis, iuvolucro pilis glanduliferis , flavo-virentibus, retrorsis, præcipue basi hispidissimo. Aliam non absimilem habeo e Tenceriffa, ad rupes altas, de las Mercedes, die 9 m. Junii 1846 : Bourgeau ! n. 7, caulis dodrantalis, cinereus, ad medium ramosus, folia subcuneata, paulo angustiora, sinuato-dentata, dentibus non tam obtusis, supra glabrescentia , capitula corymboso-racemosa, mi- nora, involucra cum pedunculis hispida, flores pallide aurei. 6. Involucrum canum, pilis glanduliferis non intermixtum. = Forma multidentata. Teneriffa, ad pedem cataractæ in Barranco de Tomadoya Arico, 29 Ju- nio 1846 : Bourgeau! Unicum. Caulis elongatus bipedalis gracilis, omnium formarum longissimus , folia elongato-lanceolata, tenuia, parce tomentosa, crebre sinuato-dentata, capitula subcorymbosa, imediocria, flores pallide aurei. Quodammodo affinis formis genuinis. b. Folia lineari-lanceolata, angusta , dentato-pinnatifida, capitula minora subracemosa, — Forma racemosa prius à me ut species peculiaris, 4. racemosa , salutata. Formis intermediis vero cum janr descriptis confluit. 7. Involucrum pilis glanduliferis + — hispidum. — Forma palmensis. Palma, la Caldera 2 Aug. 1845 : Bourgeau n. 4 (4. coronopifolia C. H. Schultz Bip. olim), et unicum eodem loco et die a cl. Bourgeau lectum. Caulis pedalis cum foliis canus, robustus mox supra basin ramosissimus. Folia lineari-lanceolata, pinnatifida, ramea pleraque reflexa , pinuis lineari-oblongis , integris ; capitula parva n. 12-15 in racemum elongatum disposita, involuera cum pedunculis hispida. Specimen unicum tantum dodrantale vix ramosum, folia habet arrecta. sinuato-dentata et racemum minus hispidum. Quoad indumentum et inflorescentiam racemosar Lace forma affinis formæ meæ Philippianæ in Teneriffa prope San Diego del Monte lectæ, quoad folia formæ chetranthoidis meæ , infra describendæ, in Teneriffæ Barranco Anaigo Arafo a cl, Bourgeau lectæ. 8. Involucrum canum , pilis #landuliferis destitutum. — Forma teydensis. Teneriffa, prope pagum Chasna in rupibus aridis ad austrum montis alti (el Pico de Teyde) ad alt. 4800 ped. circiter super Oceanum. In axillis foliolorum involueri et ad paniculæ dichotomias gummi al:quod subrubrum eflluit. Nonnisi hyberno tempore et effloratum lepi. Vidit olim florentem et gummiferum el. Berthelotius : Webb! Eandem formam Teneriffa ad (as Canadas del Teyde die 9 Sept. 1845 legit Bourgeau! n. 3. Forma memorabilis præcedenti palmensi similis, sed pili s. d, glanduliferi desiderantur et plantæ canæ caulis elongatus sesqui-bipedalis, folia adhuc angustiora , lineari-pinnatifido-dentata, capitula racemosa , racemo tantum 5-7-cephalo. CAT) Formæ aliæ florenit à Februario in Julium, hæc septembri, et forma præcedens palmensis Augusto. Attamen eam tantum ut formam speciei nostræ polymorphæ, non ut speciem peculiarem considerare possum. Habitus peculiaris ob caules elongatos, folia angusta et capitula parva racemosa, Sed transitus in alias observantur formas. Apud nos Hieracium præaltum pluresque aliæ Cichoriaceæ simili variant modo. C. Folia sinuato-dentata, magis integra quam formæ sub B descriptæ, lanceolata, elliptica — late ovata, caules 6-20 poll, longi, robusti, + — corymbosi; capitula mediocria vel magna. a. Involucrum pilis glanduliferis + — hispidum. 9. Forma cheiranthoides. Teneriffa. Barranco de Anavigo, Arafa, 17 Maio 1845 : Bourgeau! Unicum, Caulis pedalis et ultra, corymbosus, capitula mediocria, imvolucra cum pedunculis pilis flavo-virenti- bus hispida, folia lineari-lanceolata, 6-8 lin. lata, superficialiter sinuato-dentata, dentibus acutis. Quoad folia angusta hæc forma palmensi et teydensi similis et mediante forma multidentata etiam formis genuinis, l 10. Forma gomeræa. — Andryala gomeræa C. H. Schultz Bip. in Litt. ad el. Webb, Gomera, valle Hermoso, locis siccis, 16 Apr, 1845. Bourgeau! Unicum. Caulis 5-6 pollicaris, abbreviatus, dense et longe tomentosus, in corymbum magnum expansus, superne valde hispidus, folia 1 1/2 poll, et ultra lata , elliptico-ovata, in petiolum attenuata, irregulariter et magis acute dentata, subundulata. Forma hæc insignis cum formis sub B descriptis jungitur intermediis e. g, cum forma Buchiana et foliis latis dentatis cum Webbiana. 11. Forma cuneifolia. Ins. Hierro, monte de Savinosa, die 18 Junii 1845 : Bourgeau! n. 9. Ramus dodrantalis, robustus, dense foliatus, corymboso-racemosus, pilis 12-radiatis elongatis canus et jam a medio caulis pilis flavo-virentibus in pedunculis et involueri confertissimis valde hispidus. Folia obovato-cuneata, grosse et irregulariter acute dentata, supra glabrescentia, capitula mediocria magna. Affinis formæ Buchianæ ; præcipue specimini e Teneriffa, sed etiam Webbianæ. 12. Forma ebbiana. — Andryala Webbii C. H. Schultz Bip. in Litt. ad cl, Webb, Ins. Æierro, Intra de Inama, die 8 Junü, Bourgeau! Caulis ultra pedalis, robustus, foliatus, corymbosus, pilis stellatis 9-radiatis abbreviatis canus , superne cum corymbo hispidus. Folia-2 poll. lata, obovata, superficia- liter dentata, dentibus lato-triangularibus, Capitula speciosa. Sane generis forma nobilissima, foliis latissimis, dentatis distinctissima, sed mediante forma cuneifolia et #labrescente in alias confluens. 13. Forma glabrescens. Palma in rupestribus et in syis circa Los Sauces, die 17 Julii 1845. Bour- geau ! n. 13. Sesquipedalis, caule purpurascente, inferne glabrescente, foliato, corymboso. Folia ellip- tica , 1 poll. et ultra lata, utrinque acuminata , acute dentata, cum caule parce pilis stellatis munita, corymbo pilis flavo-virentibus hispidissimo, flores capituli speciosi glabri! Affinis formæ Webbianæ sed e loco natali, in sylvis, glabrescens et hac nota valde insignis. Habitus quodammodo Hieracii vulgati Fries, formæ sylvaticæ Hieracii murorum Linn. b. Involucrum canum, pilis glanduliferis nullis obsitum. 14. Forma Bourgæana. Andryala Bourgeauïi C. H. Schultz Bip, in Litt. ad cl. testem Baptismi filii mei, Henrici Pilippi Friderici, amiciss. Webb! Gomera, Barranco Seco de Valhermoso, 16 Apr. 1845 : Bourgeau! Unicum, Caules spithamei, robusti eum foliis lanceolatis -2 poll. longis 6-8 lin, latis, lan- AI, —(2° SECT.) 53 ( 418 ) ceolatis, in petiolum latum alatum, basi semiamplectentem expansis, subpanduræformibus, crebre et superficialiter sinuato-dentatis , dense et elongato-cano-tomentosis, capitulis mediocribus (nondum florentibus) subcorymbosis. Forma hæc quoad pilos stellatos elongatos formæ gomerææ affinis, sed foliorum forma et divisione et absentia pilorum glanduliferorum distinctissima. Attamen formis inter- mediis certior factus, speciem prius distinctam, nunc pro speciei polymorphæ habeo forma. Ozs. Mihi persuasissimum est, formas speciei polymorphæ, hic prolatas, ad unam eandemque spectare speciem. Simili modo plures Hieraciorum, Leontodontorum, aliarumque Cichoriacearum, variant species. EXPLICATIO TAB. 135. 1. Stirps magnitudine naturali. 1. Flos uti reliquæ partes auctus. 3. Receptaculum.cum involucri squamis. 4. Alveoli receptaculi. 5 Achæniüm cum pappo. Costæ non satis prominentes, nimis rotundatæ, apice non satis protractæ, basin versus vero, invità nà- turâ, nimis indicatæ, cum hic subevanescant. Pappi barbellæ nimis æquilongæ, cum sint inferne longiores superne breviores. Susrr. V. LACTUCACEZÆ. C. H. Sch. Bip. MS. Achænia complanata vel tetraquetra, rarissimè cyÿlindracea 4-5 gona. Pappus nullus vel setosus: setis niveis , flexilibus, distanter breve antrorso-extrorso-denticulatis , sæpius in- L æqualibus paucis-10 pl. nempe aliis crassioribus vel simplicissimis. Div. IL LAMPSANZÆ. C. H. Schultz Bip. scelet. syst. artic. Cichoriac., P-. 3. Achænia calpa. , é Div. IL PRENANTHEZÆ, C. H. Schultz Bip., L c., p. 4. Styl rami hgulam superantes. Achænia cylindraceo-compressa. Pappi setæ denticulatæ, subæquales, areolæ apicalis dilatatæ margine insidentes. Div. TL, EULACTUCACEÆ. C. H. Schultz Bip. MS. Achænia plano-compressa vel tetraquetra, longitudinaliter striato-carinata , in rostrum attenuata. Pappi setæ inæquales, distanter breve antrorso-extrorso-denticulatæ. Div. IV. SONCHEZÆ. C. H. Schultz Bip. MS. Achænia plano-compressa vel tetraquetra, suberostria. pl. rugoso-muricato-granulata, Pappi setæ inæquales, pluribus crassioribus nempe seriem internam constituentibus, omnibus distanter breve extrorso-antrorso-denticulatis vel subsimplicibus, mollissimis, digitis adhærentibus. Drivisio I, LAMPSANEZÆ. C. H. Scuurrz Br., L c. Achænia calva, articulatè cum receptacule nudo juncta, oblongo-cuneata, compressiuscula, glabra, longitudinaliter striata. LAMPSANA. Dopon. CanruLuu multiflorum. RECEPTACULUM nudum. InvoLucRUM ovato- | Tab, 133. ae. OMpPO si ( Bot aniqi 16. j : : à Charpentier lap te 7 4 A ALL D LD) Lil) Hige Hlucher. 7. " = Crchis (@ Tvcrcux. «el Co mpos itæ 79, SD er lètle et Harechal lap. ne 2 7e n Lüh.deJ. Ri D Botam que ralia Gay del. RCIL<. Par Lbqula finnat ; 27 7 Corne 2207 ( 419 ) campanulatum, achæniorum maturitate + — apertum, biseriale; #o- liolis seriei mtimæ subæquilongis, exterioribus multo brevioribus inæquilongis. L1GULÆ 5-dentatæ, dentibus angustis, apice glanduli- feris. Antheræ basi bidentatæ, apice appendice scariosa triangulari- ovata coronatæ. ACHÆNIA oblongo-cuneata, compressiuscula, glabra, striaia, calva. _ HerBx europæo-orientales, annuæ, biennes vel perennes, glabræ, pubescenti-hirtæ vel glanduliferæ, ramosæ, corymboso-paniculatæ vel 1-cephalæ scaposæ. Flores fla vi. A. Eulampsana Sch. Bip. Caules corymboso-paniculati. B. Aposeris Necker. Caules 1-cephali scaposi. 1. LAMPSANA COMMUNIS. Lanucx. Annua vel biennis; caule foliato, paniculato-corymboso, + — pubescenti-hirsuto, imo pilis glanduliferis manito; tubo florum periphericorum involucrum dimidia parte — duplo superantium, piloso, ligulà triplo breviore. Lampsana. Dodon., Pempt., p. 675, c. icone. — Lobel, Obs., p. 104, c. copià iconis Dodonæi, — Da- lech., Hist: lugd., p. 541, cum copià ic. Dodon. — Tourn., Inst., p. 479, tab. 272, cum capituli analysi. — Rapp. jen., ed. Hall., p. 209. Lampsana Dodonæi. J. B., Hist. II, p. 1028, cum copià ic. Dod. Lampsana s. Lapsana Ps. Chabr., Sciagr., p. 318, c. cop. ic. Dod. Lampsana vulgaris. Park. ex Moris. Lampsana vulgatissima: V’aill., Act. pars ann. 1791. Lampsana sylvatica elatior. Rupp. Jen. , ed. Hall., p. 209. Lampsana foliis imis pinnatis, superioribus lanceolatis serratis. Hall. , Enum., Hebv., p. 759, et Gœt- üing., p. 423 c. var. folio crispo. | Lampsana communis. Lam., Dict. III, p. 414. Lapsana calycibus fructus angulatis, pedunculis tenuibus ramosissimis. Linn. H. Cliff. p. 318. Lapsana caule brachiato foliis ovatis longe petiolatis petiolis pinnatis. Hall., Hist., n. 6. Lapsana communis. Linn., Sp. pl., ed. 1, p. 811, et ed. 2, p. 1141. — FT. danic., tab. 500. — Curt,, Londin. , tab. 166. — Engl. bot. , tab. 844. — Gaerin., Fr., p. 353 , 1. 157. — Schk., t, 2925. — For. balav., t, 220. — FPilld., Sp. pl, 3, p. 2624. — Buch, Canar., p. 146 et 175. Lapsana crispa. W/ülld., Sp. pl., 3, p. 1624. — Hornem., H. hafn., p. 773. Lapsana communis $ crispa. Pers., Syn., 2, 379. Var. foliis crispis. Lapsana pubescens. Bernh. — Hornem., H. hafn. suppl, p. 91. ( 420 ) Lapsana communis var. hirsuta. Schulies, Obs. bot., p. 170. Sonchus sylvatieus 1, 2 et 3. Tabern., Kræuterb., p. 500 et 501 c. icone et descr. exe. : vero done Sonchi sylvatici 3, quæ cum Prenanthe purpurea convenit. Soncho affinis Lapsana domestica et sylvatica (excel. syn. Camer. ad HAE spectante). C. B., Pin., p. 124. Inthybus s. Endivia erecta lutea napifolia Lampsana dicta. Moris., Hist., 3, p. 54, sect. 7, tab. 1, fig. 9, c. copià rudi ic. Dodon. Oss. Synonymiam fusiùs tractavi quia nomine Lampsanæ communis et sylvaticæ cl. Wallr. (Beitr. z. Botanik, 2, p. 125-158) nuper duce Tabern., G. Bauh. et Ruppio formam sylvaticam à domesticä in ruderatis crescente (elon- gatam, glabrescentem, dentibus foliorum acutioribus, diagnosis L. sylvaticæ) specificè separat. Secundum observa- tiones meas, annuentibus J. Baub., Hallero omnibusque ferè botanicis formæ memoratæ à loco natali oriuntur. Species nostra nempe est polymorpha et variat pubescens-hirsuta, imo ramis pilis glanduliferis munitis (Mona- chium, Bannatus, Palatinatus) et foliis, more Hieracii murorum Linn., brunneo-purpureo-maculatis ‘Palatin.) et crispis. Has. In sylvà Castaneæ supra villa Orotava, ex Buch, in ruderatis Tencriffæ ad oppidum Laguna et alibi, et in insulà Palmà : Webb! verosimiliter introducta. Specimina cana- riensia — glabrescentia vel pubescentia, imd hirsuta , ab europæis non differunt. Disrris. GEOGR. Planta europæa polymorpha, cum hominibus non rard migravit e. 8. in Maderam, circa urbem Funchal : Webb! imd in Americam borealem sec. Hook. fl. bor. amer., Î, p. 296, et Torr. et Gr. fl. of North Americ., IT, p. 466. PRENANTHES. Linx. ex parte. — C. EH. Schultz Bip. CapiTüLa 5-flora. Ixvozucrum cylindraceum, subimbricatum, squa- mis int. 5 linearibus, obtusis, externis totidem duplo-sextuplo brevio- ribus. FLORES siyli ramis hirtis line un superatis. ACuxæNA cylindra- ceo-compressa, glabra, areolà apicali magnâ, margine pappo coronata niveo, flexili, setis subæqualibus distanter et breve extrorso-antrorso- denticulatis. | Subgen. I. Achænia glabra, non sulcata. Pappus pluriserialis, achænii longitudine. Ca- pitula nutantia. Flores purpurei. Herbæ perennes, foliis sessilibus cordatis. — Euprenan- thes. CG. H. Schuliz Bip. MS. — Typus : Prenanthes purpurea. Linn. Subgen. IL. Chrysoprenanthes. C. H. Schultz Bip. Achænia glabra, 5-sulcata. Pappus achænio brevior. Capitula erecta; flores flavi. Suffrutex canariensis glaber, foliis longe petiolatis pinnatifidis, lobis integerrimis, triangularibus, acuminatis, corymbo myrioce- phalo. Typus : Prenanthes pendula. C. H. Schultz Bip. ( 421 ) 1. PRENANTHES PENDULA. C. H. Scauztz Brie. Sola subgeneris Chrysoprenanthidis species , cujus diagnosis supra indicata. Sonchus (Picrosonchus) pendulus, Webb, in Lite. Cerraja de Riscos Canariensium. Has. Species hæc pulcherrima crescit in fissuris rupium, ad sylvas vallis Tiraxanæ De- gollada de Manzanilla dictas, in regione altà Canariæ, ubi eam primus invenit cl. Ber- thelotius! sec. Webb! in litt. Distri8. GEOGR. Suffrutex merè canariensis. Descr. Rupicola caule tortuoso, lutescente, cicatricibus foliorum notato; rami annui, purpurascen- tes; calyx herbaceus, apice purpurascens; flores lutei. Achæniolævi, vix costato a Picrosoncho proto- typo differt, sed hoc charactere Sonchis aliis accedit et Lampsanam ferè refert : Webb! in Litt. À rupibus dependit similique modo crescit uti Sonchi canarienses fruticosi, Pedunculus communis nempe, in axi foliorum supremorum ortus, post achæniorum maturitatem marcescit. Plantæ partes superiores nunc describendi 3/4-5/4 pedes longi , arcuati, quomodo a rupibus dependebant, glabri, foliati, corymbo supra-decomposito terminati, graciles , flexiles , exsiccati fragiles, inferne suffrutes- centes, 2 lin. diametro metientes, ligno albo lutescente , cortice longitudinaliter rugoso, cicatricibus transversalibus à foliorum delapsorum insertione ortis notatæ,'dilutè brunneo-lutescentes. For lineä spirali disposiia distantia, inferne magis conferta, corymbum versus remotiora, longitudine spi- thamæ vel dodranthis n. 7-9, inferiora 5 1/2, pleraque 5-4, suprema tantum 3-2 imo 1 2/3 poll. longa, superne 2 3/4-1 1/2, pl. ultra 2 poll. diametro metientia, longe petiolata, petiolo 3-4-2 1/2 pl. 2 poll. longo, laminam folii subæquante, 1/2-3/4 lin. diametro metiente, subtriangulari, sessili. Lamina foli 1-3 1/2 pl 2-3 poll. longa, circumferentia ovata, pinnatifida, pinnis utrinque 2-3 suboppositis, 7:14 lin. longis, triangulari-lanceolatis, elongato-acuminatis, cum margine folii integerrimis, margine inferiore rectis, superiore convexis et raro ad exortum dente parvo triangulari-acumi- nato, 2 lin. longo-pinnulæ rudimento-notatis; lobus terminalis pinnam referens ad exortum sæpius utrinque pinnula una alterave rudimentaria, 2-4 lin. longa, triangulari notatus. Rachis 1/2-1 poll. lata et si pinnarum par tertium adest, inter hoc et intermedium quandoque tantum 1-1 1/2 lin. Pinnæ hujus speciei cum forfice excisæ esse videntur, sinus inter binos vero rotundatæ. Folia ceterum pergamentacea , glaberrima , infra glaucescentia, penninervia, cum foliis Sonchi acidi Schousb., quodammodo comparanda, superne decrescunt et ad ramificationem corymbi infimam vel adhuc sequentem adhuc observantur. Corrmsus myriocephalus, ramosissimus , 3-6 1/2 poll. diametro metiens , 3—4 1/2 poll. altus, dichotomus. Ramus inferior et sequens quandoque in axi foliorum jam descriptorum oriuntur, sequentes vero cum ramulis et pedicellis in axi squamarum anguste linearium, vel squamarum lineari-lanceolatarum , 1/2-4 lin, longarum. Pedicelli capitulo breviores, 3/4-3 lin. longi, nudi vel squamula parva muniti. Garrrua B-flora, semper erecta. Ixvorucrux cylindraceum , 5 Lin. longum , in statu compresso À Lin. latum , squamis internis n. 5 subæquilongis, vix 1 lin, latis, linearibus , obtusis , superne ciliatis, exterioribus fere totidem vel ad basin sexta v. septima accedunt ( 422.) duplo-sextuplo brevioribus, ovato-triangulari-lanceolatis, obtusis , omnibus adpressis,, herbaceis, viri- dibus. Inferne involucri squamæ cum pedicelli apice, moreSonchi, post achæniorum maturitatem albide spongiose dilatantur. Recrpracozum minimum, nudum. Frores flavi, hermaphroditi, lingulati, ultra 5lin. longi apice 5-dentati. Tubusligulam subæquat; antheræ elongatæ ligulam subequant; styli superne hirti rami ligulam lineà unä superant. Acuænra articulate cum receptaculo juncta, 2 lin. circiter longa, superne 1/3-2/5 lin. diametro metientia, cylindracea, compressiuscula, utrinque, præcipue inferne paulo attenuata, erostria, glabra, alutacea, 5 sulcis angustis in partes 5 divisa ; nectarium conspicuum. Parpus1 lin. vix superans, achænio duplo fere brevior, persistens, niveus, setis subæqualibus, flexilibus, tenuibus, denticulis distantibus extrorso-antrorsis munitis, areolæ apicalis dilatati margine insidentibus. 0. Certe Lampsanæ, monente rectè acutissimo Webb, affinis et pappo abbreviato transitum ad Rhabdothecam formans. EXPLICATIO TAB. 124. ë 1, Ramus florifer magn. nat. 2. Flos cum 2, Achænio et 3, Achænio medio longitrorsüm secto, magn. auct. LACTUCA. Prin. — Trac. — Lin. ex parte. — C. H. Scuurrz Bie., in Linnæa, XV, p. 724 excl. subgenere B. a. (Microrhyncho) cum, Soncho jungendo. Caprruzu“ multi-pauciflorum. Ixvozucri + — imbricati, subcylin- dracei, demum reflexi squamæ interiores ad apicem dilatatæ magis herbaceæ. RecEPracuLUM nudum. ACHÆNIA plano-compressa, longitu- dinaliter striato-carinata, in rostrum attenuata. Parpus persistens, niveus, pluriserialis, setis strictis, subæqualibus, distanter denti- culis brevibus, extrorso-antrorsis munitis, non tantopere digitis ad- hærentibus nec crassioribus intermixtis ut Sonchi. Hers pl. glabræ, glaucescentes, paniculatæ, variantes foliis inte- gris vel runcinatis, costà aculeatis vel glabris; flores flavi, cœrulei, purpurei vel albi. 1. LACTUCA SYLVESTRIS 8 coriacea. C. H. Sen. Brrowr. A. Rostrum achænii gracile discolor. — Eulactuca C. H. Schultz Bip. MS. a. Achænia longitudinaliter multistriata, — Lactucæ genuinæ Schultz Bip. &. Folia lata, ovato-lanceolata. = Platyphylloseris C, H. Schultz Bip. in Linnæa, XV, p. 720. {æ. ompo ST C Tab.124. = Välle lapnce! n 4 ZI 0 Tant Gey det- / ou LL 4 ( Lühide Jules Rigo r Riche y. ( 423 ) ++ Costa spinosa. Folia oblonga, cortacea, glaucescentia, cordato-sagittata, margine spinulosa , integra v. runcinata, cost aculeatà ; paniculæ elongatæ rami divaricati. Specimina græca variant foliis integris et runcinatis. Lactuca sylvestris. Trag, ed. Kyber (ann. 1552), p. 159 c. icone. B. Coriacea C. H. Schultz Bip. MS. — Lactuca coriacea. C. H. Schultz Bip., in Linnæd, 15. p. 795 et in Flora bot. Zeitung, 1842,1, p. 174. — Fraas! Syn. fl. class., p. 200, sec. quem huc spectant : Oplüaxtvn. Theophr. — Galen. — Aihen. "Ayeta papoulu. Græcis hodiè sec. Fraas. Lactuca virosa. Linn., Sp. pl, ed. 1, p. 795. (hic L. sylvestrem Trag. cum Lactuca virosa, Linn., Sp. pl, ed. 2; p. 1119, confundit, achæniis margine alato circumdatis toto cœlo diversam). Lactuca Scariola. Linn., Sp. pl., ed. 2, p. 1119. — DC., Pr., 7, p. 137. Has. In ruderatis ins. Canariensium, e. g. ad sylvam e/ monte de agua et prope oppi- dum Sanctam Crucem Tenerife et in Canarià : Webb! Ors. Habitus certè L. virosæ Linn., sed achænia formæ «& Lactucæ sylvestris Trag., à quâ foliis coriaceis, magis glaucis, inferioribus costâ spinulis rudimentariis et staturâ pl. robustiore recedit. Lactuca virosa Hort. Paris! est forma integrifolia formæ « Lactucæ sylvestris Trag. Disrris. crocr. Lactucæ sylvestris coriacea forma est regionum Europæ australis. Habitat Græcià, pr. Megara, Junio 1833 : Berger ! copiosè in planitie fertili apricà Græciæ occiden- talis e. g. Atticæ, Argolidis : Prof, D. Fraas! ; Tergesti : Tommasini ! cl. Fraas! L. C., p. 199 dicit sub Lactuca Scariola Linn., nempe formâ in Europä vulgari, foliüis tenuioribus distinctà : « Lactuca Scariola » Linn., in Græcia rara est et tantum locis crescit valdè elevatis. » Folia speciminum græcorum magis glauca et crassiora sunt quam canariensium. TARAXACUM. Haller, Helv., p. 23 excl. specie secunda. — Juss., Gen., 169. — Wig- gers. Primit. fl. hols., p. 56. — DC. Pr., VIL, p. 145.— Ag, Theo- phr., et Ixpagtm. Græcis hodie sec. Fraas, Syn. fl. class., p. 201. — Dens leonis et Hedypnois patrum. Carrrozum multiflorum. Invorucruu biseriale, subimbricatum, fo- liolis inferioribus sæpius reflexis. RECEPTACULUM nudum. ACHAÆNIA ovato-oblonga, tetraquetro-compressa, costulato-4-sulcata, superne squamuloso-muricata, abrupte in rostrum pl. filiforme albens abeun- tia, superne clavatum et apice in annulum expansa cui insidet pappus pluriserialis, persistens, niveus, setis more Lactucæ subæqualibus dis- tanter denticulis antrorso-extrorsis munitis. ( 424 ) Here perennes, acaules, foliis omnibus radicalibus pl. runcimatis, caulibus submonocephalis, fistulosis, superne pl. lanatis, capitulis post achæniorum maturitatem pl. paulo deflexis. 1, TARAXACUM OFFICINALE. Wicerrs. Specimina canariensia ad Taraxacum officinale « genuinum Koch, Syn., ed. 2, p. 49», spectant foliis runcinatis margine superiore subdentatis, scapis fistulosis glabris superne pilis articulatis simplicibus lanatis, involucri squamis omnibus linearibus, extérnis apice vix corniculatis reflexis, floribus dilute aureis, externis dorso livide vittatis. Hedypnois. Fuchs., Hist., p. 680 c. icone bonâ. Leontodon Taraxacum. Linn., Sp. pl., ed, 1, p. 798. — Poll., Palat., 2, p.379. Taraxacum dens leonis. Desf., Aul.,2, p. 228: — DC., Pr., 7, p. 145. Has. In insulis Canariis verosimiliter introducta, Palma, Los Sauces in humidiusculis, 23 Julio 1845 : Bourgeau! n. 880. Disrrir. GEoGR. Stirps europæo-mediterraneo-orientalis, nunc in omném ferè orbem terrarum cum hominibus migrata , polymorpha, formis singulis ab auctoribus pro specie- bus fer innumeris salutatis. SONCHUS. Tueopur. — Linn., ex parte. — C. H. schult Bip. Caprruzum multi vel pauci-florum. InvozucruM ++ — imbricatum, basi ventricosaum demumque spongiosum. REcEPrACULUM nudum. ACHAÆNIA compresso- tetragona, ovato-oblonga, longitudinaliter striala, pl. transverse muricato-granulata rarius glabra, alutacea, brunnea v. nigrescentia, erostria vel rostro brevi robusto terminata, basi pl. prominentiüis 4 notata. PAppus persistens vel caducus, setis vero basi non in annulum ut in Picridio concretis sed singulis vel pluribus basi connatis, niveis, mollibus, digitis facile adhærentibus, distanter breveantrorso-extrorso-denticulatis v. subsimplicibus(saltemsublente, magis auctis vero denticulis confertioribus munitis quam setæ cras- ( 425 ) siores), inæqualibus intimis nempe pluribus, pl. n. 10, ceteris crassio- ribus rarissimè subæqualibus (S. Webbüi). Hers# annuæ vel perennes, imdsuffrutices, palæogææ, floribus flavis. Genus polymorphum in subgenera plura dividendum : ANALYSIS SPECIERUM. Subgenus I. Prenocephalum C, H. Schultz Bip. Capitula 24-flora, post achæniorum maturitatem nutantia. Herba perennis, glabra, glauca, dichotoma. — 1. Sonchus nudicaulis. Subgenus Il. Acanthosonchus Schultz Bip. Capitula 8-19-flora , semper erecta. Suffrutex, dichotome ramosissimus, spinescens, = 2.8. spinosus DC. Subgenus III. Dendrosonchus Webb.! in. Litt..ex parte. C. IT. Schultz Bip. Suffrutices canariensi-maderenses v. bo- reali-occidentali-africanæ,, simili modo uti Cheiranthus:Linn., crescentes. Caulis fruticulosi partes annorum præter- lapsorum nempe sunt .efoliati.et tantum cicatricibus, foliorum delapsôrum muniti. Caulis annotinus vero foliatus in axi foliorum supremorum pedunculum communem edit, herbaceum, post achæniorum maturitatem marcescentem, — Rea Bert.! DC.! Pr., 7, p. 242 affinis, Div. I. Macrocephali Schultz Bip. Capitula speciosa, innumeriflora. Subdivy. 1. Umbelliflori Schultz Bip. Inflorescentia umbellata. Foliorum margo ubique dense et ‘conferte dentibus brevibus spinulosis, corpusculo rotundato terminatis, ciliatus. Foliorum lamina venis pellucidis reticulatissima. Receptaculum nudum, areolarum margine vix elevato. Achænia tuberculata. Pappus persistens, inæqualis, Huc spe- cies tres distinctissimæ, ab auctoribus nomine Sonchi Jacquini (Spr., Syst. veg., 5; p. 648. — DC., Pr., 7, p. 188) contra naturam confusæ et in unam coalitæ. A. Caulis (pedunculus communis) foliatus. a. Folia superiora cordata. — 5. S. Jacquini DC. b. Folia sup. sessilia vix semiamplexicaulia. = 4. S, abbreviatus Link. B. Caulis efoliatus, scaposus. — 5. S. congestus Willd. Subdiv. II. Corymbiflori. Schultz Bip. MS. Inflorescentia corymbosa, in unâ specie (S. pinnato) quandoque etiam umbellifera. A. Glaberrimi Schultz Bip., foliorum margine nempe glaberrimo .edentato. Receptaculum nudum, areolarum margine vix elevato. Achænia glabra; pappus persistens, a. Involucri squamæ ovato-oblongæ.— 6. S. platylepis Webb. b. Involucri squamæ lineari-lanceolatæ. — 7. S. acidus Schousb. L? B. Subdentato-sinuati Schultz Bip. Foliorum lobis callose, obtuse sinuato-dentato-granulatis, sinubus ad rachidem vero edentatis, glaberrimis. a. Rhisosonchus Schultz Bip. Folia sic. dicta radicalia, i. e. ad pedunculis communis partem inferiorem conferta. Receptaculum favosum , favorum margine dentato, Achænia glabra. Pappus subuniserialis, caducus, setis subfalcatis. — 8, S. radicatus Hort. Kew. b. Caulis foliatus. œ Folia caulina cordata. + Prenosonchus Schultz Bip. Folia subpectinato-pinnatipartita, pinnis acutis. Achænia glabra. Pappus subunise- rialis, caducus. Capitula post achæniorum maturitatem nutantia. Huc : 9. S. gummifer Link, = + Lyrosonchus Schultz Bip. Folia pinnatifido-lyrata, pinnis obtusis, Achænia glabra. Pappus subpersistens, — 10. S. brachylobus Webb. Hùc etiam spectat Sonchus squarrosus DC., Pr., 7, p. 187, species maderensis distinctissima : achæniis alutaceis x 111, — (2° SECT.) 1ù 54 ( 426 ) granulatis , pappo inter omnes longissimo, persistente, foliorum lyratorum lobis rotundatis, dentatis, corymbi pedicellis squamis patentibus munitis, capitulis speciosissimis , involucri squamis squarrosis. Porrû : Sonchus lœvi- gatus Willd., distinctus, achæniis ovato-oblongis, glabris, pappo caduco, capitulis mediocribus , pedicellis esqua- mosis, foliis rameis lato-cordatis, si enim specimina mea, nomine $. Iævigati in horto Vindob., S. Jacquini Spr., in horto Stuttg., et S. ustulati in horto Milford. culta cum planta Willdenowii identica. 8. Folia caulina sessilia. —11. Sonchus pinnatus Hort. Kew. B- Palmensis Webb ! icon. tab. 430. Achænia granulata, utrinque lineis 2 impressis notata ; pappo subpersistente pluriseriali; foliis sessilibus pectinato-pinnatipartitis, pinnis acutis denticulatis, Inflorescentia sæpius umbellata, qua nota Sonchis umbellifloris + — accedit. Os. I. Sonchus ustulatus Lowe! DC., Pr., 7, p. 489, valde affinis. Formæ insuper multæ maderenses huc spectant, sub quibus verosimiliter species una alterave latet noya. Os. 2. Sonchus quercifolius Desf. ! — DC., Pr., 7, p. 188, etiam huc spectat. S. fruticosus, glaber, caule inferne foliato, dichotome ramoso, ramis monocephalis foliorum , sessilium , basi utrinque parve auriculatorum, pinnis lanceolatis, acutis, dentatis, pedicellis subbraeteatis, involucri imbricati squamis ovato lanceolatis, latis. Achænia ex DC. glabra. Affinis Soncho patylepide Webb! sed diversus foliorum lobis dentatis et involucri squamis angustio- ribus, (V. sp. in herb. Mus, Paris.) Div. 11. Microcephali C. H. Schultz Bip. MS. Capitula 5-20 flora. — Atalanthus Don. DC., 1: c. ex parte, excluso nempe Soncho spinoso, Launeæ proximo, Hüc : 12, Sonchus leptocephalus Cass. Capitulis 5-8-floris, pappo caducissimo. 43. Sonchus arboreus DC. Capitulis 45-20-floris, pappo persistente. Subgen. IV. Species herbacea, — Lactucosonchus CG. H. Schuliz Bip. Capitula 12-14-flora. Achænia obovata, tri- sulcata, brunnea, pappus caducus, radiis subæqualibus, magis conferte denticulatis. Huc : 14. Sonchus Webbii Schultz Bip. Subgen. V. Species herbaceæ, annuæ, macrocephalæ, achæniis muricato-granulatis, exalatis, pappo percsistente. — Eusonchus C. I. Schultz Bip. | a caulis a costà folii decurrente valde alatus, flores speciosi obscurè aurei, achænia valde rugosa, granulat:. — 15. Sonchus Bourgeauii C. H. Schultz Bip. £ caulis exalatus, flores parvi, sulphurei, achænia granulata. — 16. Sonchus lœvis Camer. Oss. Huc etiam Sonchus tenerrimus Linn., floribus majoribus, achæniis elongatis inter alia diversus. Subgen. VI. Species herbaceæ, annuæ, macrocephalæ, pappo persistente, achæniis plano-compressis, glabris, utrinque tricarinatis, alat.s. = Pterosonchus C. H. Schultz Bip. Huc : 47. Sonchus asper Fuchs. Oss. Prolem hybridam Sonchum Iævem inter et asperum. — Sonchus lævi-asper Schultz Bip., foliis spinuloso- sagittatis, achæniis tristriatis, asperulis, e. g. e glareosis insulæ Palmæ habeo. Suscex. I. PRENOCEPHALUM. C. H. Schultz Bip. (omis, cernuus). Ob capitula post achæniorum maturitatem nutantia. Affine Heterachænæ Fresen. ! Mus. Senkenberg., 3, p. 74 (Heterachæna massanensis Fresen, ! Sonchus massanensis G. H. Schultz Bip. in litt. ad cl. Fenzl. !). Capitula 21-flora , post achæniorum maturitatem nutantia. Achænia columnari-tetragona , compres- siuscula, oblongo-linearia, nigrescentia, transverse ruguloso-muricata, utrinque 2-sulca, erostria, collo glabro , flavente paulo angustiore , a pappo persistente pluriseriali, mollissimo , subsimplici, inæquali, digitis adhærente separata; achænia centralia pauca pallida, suberosa, vix muriculata, pl. effœta. Invo- ("#27 °) lucrum ovato-cylindraceum , subimbricatum , squamis intérnis n. 8 subæqualibus , externis brevibus fere totidem vel pluribus, omnibus margine lato albo-scarioso cinctis. Receptaculum nudum. Herba glabra , glauca, spithamea-pedalis, radice repente, foliis radicalibus runcinato-pinnatifidis, albo-marginatis, denticulatis , caulibus dichotomis, tantum ad dichotomias foliis minoribus munitis, junceis, nudis, pedicellis capitula æquantibus v. superantibus squamosis ad ramos distanter subra- cemosis. 1. SONCHUS NUDICAULIS. C. H. Scuurrz Biponr. Hüc verosimiliter Prenanthes chondrilloides Buch, Canar. , p. 156 et 175. In sylvis Castaneæ vescæ supra /’illa Orotava alt. 1200-2500 ped. et Sonchus divaricatus Buch, Canar., p. 147 et 164: ad mare prope Galdar Canar. Microrhynchus nudicaulis. Less. — DC., Pr., 7, p. 180 saltem ex parte, excl. syn. pluribus. — Webb! It. Bisp.s p- 30. Synonymiam intricatam alio loco enucleabo. Has. Vulgatissimus in arvis Lancerottæ : Webbl!; Canarià : Despréaux!; Gomerà locis siccis p. Âermigua : Bourgeau ! n. 538. | Disrr. GEoGr. Stirps mediterranea ad Pyramides Ægypti abnndans, unde habeo à cl. Sieber! (Chondrilla nudicaulis Linn.); Kotschy! n. 13, 41, 66, 297 (Sonchus divaricatus Desf. et postea Zollikofcria chondrilloides DC. — Fenzl.!) Planta singularis, a pluribus confusa, Soncho massanensi meo affinis , cui vero radix annua, capitula semper erecta 9-10-flora. Achænia ferè Launeæ Cass., sed pappus persistens, non vero Rhabdothecæ Cass., cujus achænia sunt elongato-co- Jumnaria, multistriala, radialia asperula, disci glabra. Su8cen. II. 4ACANTHOSONCHUS. C. H. Schukz Bipont. Capitulum-8-12-florum. Involucrum cylindraceum , subimbricatum, foliolis internis n. 5 subæqua- libus, linearibus , externis duplo-quadruplo brevioribus, ovato-lanceolatis, margine vix scariosis. Re- ceptaculum planum , nudum, 3/4 lin. diametro metiens, Achænia compressiuscula , robusta, 4-angu- laria, striata, oblonga, truncata, sed apice in collum robustum more Launeæ Cass, attracta, Pappus persistens, pluriserialis , niveus, mollis, digitis adhærens, setis simplicibus, inæqualibus, Suffrutex glaber, dichotomus, ramosissimus » ramis teretibus , spinescentibus , capitulis ad apicem spinarum solitariis, floribus flavis, ligulis dorso purpurascentibus, foliis rameis linearibus subdentato- pinnatifidis, radicalibus lineari-lanceolatis, acutis, dentibus omnibus corpusculo albente terminatis. 2. SONCHUS SPINOSUS. DC. Prenanthes spinosa. Forsk., Fl, æg.-arab. deser., ps 144. — Buck , Canar., p.144 et 164. Lactuca spinosa. Lam., Enc., 3, p: 408. | Phœnixopus spinosus. Cass., Dict., p. 496. ( 428 ) Rhabdotheca spinosa, Webb! Spic. gorg. MS. Launea spinosa. C. H. Schultz Bip. olim. Sonchus spinosus. DC., Pr., 7, p. 189. — Webb! It, hisp., p. 30 et in Lit. (Picrosonchus). Kebbäd Arab. sec. Forsk. Kabat Arab. sec. Schimper. Alhilaja Canar. sec. Buch. Alhulaga Canar. sec. Webb. “Hx8. 1200 ped. Teneriffà in collibus pr. Puerto los Christ. et in Canaria pr. Adexe; supra Candelaria versus Baranco Hondo; non versus latus septentrionale. À Degollada de Tazarte usque ad mare. In Lancerotà ubique. Fruticulus igni alendo hic in culinis inservit et in Æ/hibas tecto cisternarum sec. Buch, p 164. In campis siccis petrosis regionis maritimæ insularum Canariensium, præsertim in Lan- cerottà, Fuerteventurà, Canarià et in orà Teneriffæ meridionali planta gregaria. Webb. Disrr. GEoGr. Stirps (sec. Forsk. bicubitalis) in petrosis aridis et arenis maritimis rcg. mediterraneæ australis, insularum Africæ boreali-occidentalis et Orientis australis crescens. In herbario habeo : in regione Wadi Hebran Arabiæ Petrææ ad rupes, 8 Junii : Schimper! n. 387. In insulà Gorgon. Bonavista : Brunner! EXPLICATIO TAB. 195. 1. Ramus junior foliatus. 2. Ramus floridus : ambo magn. nat. fig. cæt. auctæ. 3. Invo- ucrum. 4. Receptaculum. 5. Flos achænio juniori pappo coronato insidens. 6. Ach#ænium. SUBGEN. III. DENDROSONCHUS. Webb. — Schultz Bip. Div. I MACROCEPHALI. Sugiv. I. Umbelliflori. 3. SONCHUS JACQUINI- DC. S. caule annotino spithameo- pedali, Concr te foliato ,>umbellato ; foliis rameis cor ordatis, cum infimis glabris, pinnatifidis, margine spinuloso-ciliatis ; umbellæ ramis gracilibus, 1-4-cephalis; involucri squamis- exterioribus hemisphærico-ovatis , obtusis; achæniis oblongis, atris. Sonchus Jacquini. DC. (ex Webb), Cat. k. monsp. , 1813, p. 147. — Spr. , Syst. veg., 3, p. 647 ex parte (S. congestum et abbreviatum nempe cum nostra jungit specie). — DC., Prodr., 7, p. 188, var. a. Sonchus fruticosus. Jacq. (non Linn. fil), Col, 1, p. 13; Le. rar., 1, t. 161 excl. Syn. Sonchus macranthus. Poÿr, ! Suppl. , Ê P: 289. Herb. amat, , t. 312 ex DC. — Spr., Syst. veg., 8, p. 649. Tab. 125. Compositæ Picarl se. NU CPC UCI furent 1/ CE ( 429 ) Sonchus Broussonetii. Desf., Hort. par., olim ex DC. V. sp. Broussonetii e Canaris in herb., Webb! ; Has. In fissuris rupium, sylvarum et convallium reg. lauriferæ ins. Teneriffæ : Webb! Prius sec. cl. DC. à cl. Masson ibidem lectus. Disrs. GEocr. Species mere canariensis distinclissima, in hortis nostris e. g. Spirensi a cl. Linz! nomine S. fruticosi culta. Descr. Cauzis demum frutescens , speciminum meorum spithameus-pedalis , pl. vero altior, erectus, foliatus, cum foliis glaber , 3-4, in icone plantæ horti Milfordiensis ? lin. diametro metiens et sine dubio adhuc crassior, teres, valde amarus. Caulis annorum præcedentium a foliorum delapsorum insertione cicatricosus, cortice dilute brunneo, lævi, subsplendente, ligni strato tenui, albente, me dullæ cylindro crasso percurso. Caulis altitudine pollicum nonnullor um in ramos abit pl. spithameos, anno sequente simili modo in ramos abeuntes, Rami anni currentis infernè fruticosi, dense foliati, infernè 3-4 superne 1-2 lin. et ultra diametro metientes, + — a foliorum costa decurrente angulati, more e. g. Sonchi palustris striati et distanter foliati, apice umbelliferi. Fozra caulis not ner riora conferta, rosulata n. 10 et plura, inferiora retrorsa , media extrorsa, superiora antrorsa 5-8 poll. longa, 5/4-3 1/2 pl. 2 poll. lata, oblongo-lanceolata , plana v. subundulata, penninervia, pinnatifido- pinnatipartita, lobis utrinque 6- 8’ inferne ‘ decrescentibus » Subpectinatis, triangulari-lanceolatis, 1/4-1 3/4 pl. 1/2 poll. longis 1/4-3/4 pl. 1/2 poll. inferne latis, pl. extrorsis, integris v. ad basin mar- ginis superioris lobo minori munitis, superne in lobum _majorem. triangulari-lanceolatum , acutum ex- currentia , basin versus attenuata in | petiolum alatum, lobis minoribus v. denticulis ob CE Margo foliorum pagina superiore viridium, aversa glaucescentium ,à basi ad apicem usque denticulis vel ser- raturis minutis conferte, ita ut longitudine 1/2 poll.. 13-14 observentur , obsitus est pl. antrorsis vix emergentibus corpusculo rotundato terminatis. Folia caulina superiora non tam conferta, 1/2-1-2 poll. distantia, vix inferioribus minora, sed interne latiora, semiamplexicauli-cordata, et suprema ad umbellæ exortum posita inferne latiora, cordata, auriculis hæmisphærico-rotundatis 3/4 poll. diametro metientibus. Umbella simplex 4-5-cephala, vel composita, si nempe pedicellus unus alterve iterum in umbellam 2-4-radiatam abit. Ramuli superiores monocephali in axi foliorum angustiorum, lanceola- torum , acutorum, integrorum, 1-3 poll, longorum , sed adhuc basi cordatorum oriuntur , ramulorum supremorum vero lineari-acuminatorum , integerrimorum , 3/4 poll. longorum, 1 lin. latorum, corda- torum. Penicezrt juniores cum involucri basi tomento denso, albissimo, floccoso e pilis elongatis, simplicibus, crispis composito articulatis sunt munita, fugaci ita ut demum tota glabrescat planta; pedicelli 2/3-1 poll. et ultra pl. 3/4 poll. sine capitulis longi , graciles, 1/4-1/3 lin. diametro metientes, terctes, sub involucro incrassati, nudi ï. e, efoliati et esquamosi. Carrruca semper erecta, speciosissima, innumeriflora, florentia 2 poll. diametro metientia. Invozucrum hemisphærico-campanulatum , 8-9 lin: altum, imbricatum : squamis omnibus adpressis, inferioribus 2 -3-serialibus, hemisphærico-ovato- oblongis , 2-4 lin. longis, 2 lin. et ultra latis, obtusis, magis herbaceis, margine tenuioribus ; serru- lato-erosis ; mediis oblongo-lanceolatis, obtusis , 5-6 lin. longis, lin. circiter latis, magis scariosis et tantum apice serrulatis , intimis linearibus, 6 lin. et ultra longis, 1/2 Lin. vix latis, scariosis yapice vix serrulatis. Recerracuzum 3 1/2 lin. diametro metiens, planiusculum, nudum, punctis, qüibus achænia insidebant, notatum. FLores speciosi, dilutè aurei, 8-ferè 12 lin. longi. Tubus pilis articulatis , elon- ( 430 ) gatis præcipue superne munitus , ligulà 1 lin. latâ, apice dentibus 5 glandulosis munitä , dorso inferne parce pilosä, paulo brevior. Antheræ 1 1/2 lin. longæ, aureæ, styli obscurioris, bifidi ramis hirtis, ar- cuate reflexis adhuc 1 1/2 lin. superatæ. AcHænia conformia, nigra> 5/4 lin. longa, superne 1/3 lin. lata, robusta, oblonga, utrinque attenuata, minule transverse rugoso-granulata et sulcis 2 longitudi- nalibus 3-costata, apice truncata et basi in protuberantias 4 rotundatas expansa. Parpus niveus, sub- persistens, pluriserialis, radiis inæqualibus, elongatis, mollibus, digitis adhærentibus, niveis, longioribus crassioribus denticulis extrorsis munitis, minoribus tenuissimis, subsimplicibus. Var. I. Foliis pinnatifidis, pinnis triangulari-lanceolatis. II. Foliis pinnatipartitis, pinnis lanceolatis. EXPLICATIO TAB. 1392. 1. Planta magnitudine naturali. 2. Achænium cum flore, auctum. 3, Achænti aucii sectio transversalis. 4. SONCHUS ABBREVIATUS. Link. S. caule annotino abbreviato, bipollicari vel elongato, gracili, foliato, umbellato; foliis rameis clongato-lanceolatis, amplexicaulibus, confertis, cum inferioribus pinnatifidis, margine conferte spinuloso-dentato-ciliatis, glabris, Iæte viridibus ; umbell:e ramis brevibus, robustis, 1-cephalis; involucri squamis exterioribus ovato-oblongo-lanccolatis, acutis ; achæ- THIS Sonchus abbreviatus. Link, in Buch, Canar., p. 149 et 164, Caule abbreviato, foliis pinnatifidis, denti- culatis, pedunculis brevibus, aggregatis, nudis, calycibus basi arachnoideo-tomentosis, ceteruin, gla- bris. Sonchus Jacquini. Sprgl., Syst. veg., 3, p. 647 ex parte, ob synonymon S. abbreviati Link. Sonchus Jacquini $ congestus, DC., Pr.; 7, p. 188 ex parte, Has. Baranco de N.S. de Gracia. — 800 ped., propè Santa Cruz, Baranco Seco, Teror, versùs Moya, Can. sec. Buch, p. 164. Specimina hujus speciei viva in Canarià vel Palmä lecta in Britanniam misi. Est autem species valdè distincta, foliisque angustis elongatis Sonchum congestum refert ; sed undique glabra sunt et lætè viridia (nec pube conspersa et subtùs glauca) et caulis elatus gracilis. — Webb in Litt. Descriptionem speciei hujus dare non possum cum tantum folia duo viderim speciminum in horto Milfordiensi cultorum, dodrantalia, 1 1/2-2 1 [2 poll. lata, pinnatifida foliisque S. Jacquini non absimi- jia ob spinulas foliorum marginem obsidentes , Corpusculo rotundato terminatas, non acutas uti Sonchi congesti. Ceterüm comparavi iconem à clarissimä atque amabili Rosaliä Gay (Webbio nostro, amicis, ma- rito, filio, præmaturè abreptä) sec. specimen Linkii concinnatam. Folia habet 3-4 1 [2 poll. longa, 1/2-3/4 poll. lata , lanceolata, pinnatifida, caulem 2 poil. longum , foliis lanceolatis amplexicaulibus non cor- datis instructum , capitula 4 umbellata, pedicellis 2 1/2-4 lin, longis, robustis sustentata, involucri Tab. 132. Com posts Botanique bielle el Harechal lpe dr ire. Losaliir Cay cet. : Lib. del. ligo. rue luher, non MITA ARS mu Compositæ Botam que . . Tielle et Marechal ap: tner LH. (a: 7 \ n È . N a à N + LÈ ee (Le 7 277 Cf ça Losaliu Cuy del. £ (431) squamas externas ovato-oblongo-lanceolatas, acutas, floris tubum pilosum, achænia . ..,.,, pappum pluriserialem. Icon plantæ horti Milfordiensis caulem foliatum , dodrantalem refert, dimidia parte inferiore 4 lin. diametro metientem, et foliorum delapsorum cicatricibus munitum , superne foliatum et quidem tam conferte ut longitudine 4 1/2 poll. 13-14 folia observentur. Folia 3-4 1/2 poll. longa, 2/3-1 poll. lata, pinnatifida, sessilia, semiamplexicaulia, non vero cordata. Medium tenere videtur Sonchum Jacquini inter et S. congestum , priori affinis ob folia et caulem foliatum, posteriori ob folia non cordata, pedicellos robustos, involueri squamas externas magis elongatas. CL. Link a Soncho fruti- coso (S. squarroso DC.) valde diversum dicit et S. radicato magis aflinem esse quam S. gummifero asserit L. c. Var. I. Caule abbreviato 2-pollicari — S. abbreviatus Link. Var. II. Gaule elongato, gracili — S. polyodon Webb ! in Litt. EXPLICATIO TAB. 134. 1. Planta magnitudine naturali ex specimine herbarit reg. Berol. 2. Flos auctus. 3. Achænium cum pappo, auctum. 4. SONCHUS CONGESTUS. Wizp. S. caule annotino pl. sesquipedali, rariüs palmari, subefoliato, umbellato; foliis rameis paucis parvis amplexicaulibus cum infimis pubescenti-glaucis, pinnatifidis, margine spinu- loso-ciliatis ; umbellæ ramis robustis r-2-cephalis; involucri squamis exterioribus oblongo- lanceolatis , acutis; achænïis obovatis, dilutè brunneis, granulato-rugosis. Sonchus congestus. /7illd. , Mag. Nalurf. ges., 1807, p. 136. — DC.!(ex Webb) Cat. hort. monsp., 1813, p. 147. | Sonchus altissimus. 7’ahl ! in herb. Deless. Sonchus acaulis. Dum. Cours., er Steud. et DC. Sonchus Jacquini. Spr., Syst. ves., 3, p. 647 ex parte. Sonchus Jacquini 8 congestus. DC.! Pr., 7, p. 188 excl. syn. Link. Cerrajon Nivariensium ex Webb! Has. In rupestribus circà oppidum Lagunense Tencriflæ et in ipsis oppidi muris : Webb! in Canarià, Despréaux ! in Palm, Barranco de la Herradura 25 Julio 1845 : Bourgeau ! Specimen unicum. Distr. GEoGr. Stirps canariensis, olim in horto Milfordiensi culta. Descr. À Soncho Jacquini omninô diversus. Webb, in Litt., 1842. Sane species distinctissima , speciosissima, a S. Jacquini quocum cl. DC, duce Sprengelio conjunxit, diversissima, Gauzis more specierum affinium infernè fruticosus , speciminis incompleti 3-4 poll. adhuc diametro metiens, verosimiliter crassior, teres, fistulosus, Rami annotini inferne foliis numerosissinis, pl. reflexis , exceptis intimis arrectis, rosulatis muniti, 1/4-1/2 ped. longis, pl. palmari-dodrantalibus, ( 432 ) 1-5 1/2 pl. 2-8 poll. latis , oblongo-lanccolatis, pinnatifido-pinnatipartitis, pinnis pl. n. 8-10 utrinque, 1/4-2 1/2 pl. 1 poll. longis, 1/4-1 pl. 1/2 poll. latis, oblongo-linearibus , acutis, integris v. majoribus sinuato-dentato-subpinnatifidis, apice in lobum triangulari-lanceolatum , basi vero in pe- tiolam alatum excurrentia. Fozra ceterüm, præcipuè infrà, glaucescentia, utrinque parce pilis brevibus simplicibus articulatis pubescenti-hirta , ad marginem denticulis minutis, acutiusculis, confertissimis, ita ut longitudine 1/2 poll. 20 denticuli circiter observentur exasperata, simili modo uti S. Jacquini folia. Caulis (annotinus) pl. 1 1/2-2-pedalis, rarius (speciinin. Canariens.) 5-pollicaris, inferne 2-5 lineas diametro metiens, teres, sulcato-striatus, foliatus, paulo purpurascens et pilis raris simpli- cibus articulatis adspersus , subefoliatus , apice in umbellam abiens. Specimen canariense caulem habet vix Jineâ unicâ crassiorem, tomento fugaci, albo, e pilis simplicibus, articulatis, crispis contexto obductum. Folia ad caulem 2-3 observavi rudimentaria, transitum in involucri squamas perficientia. sessilia , amplexicaulia, 1-2 poll. longa , 2-4 lin. lata, lineari-lanceolata , acute sinuato-dentato-pinna- tifida, margine denticulis confertis ciliata. Apice caulis in umbellam abit in axi foliorum nonnullorum ovato-linearium, longe acuminatorum, 1/2-2 poll. longorum, basi 1/4-1/2 poll. latorum, margine subspinulosorum, ceterum integrorum. In speciminibus majoribus 3 poll. infra umbellam quandoque in axi folii ovato-lineari-acuminati denticulati ramus oritur 3-4 pollicaris, 1-cephalus. Umbellæ radii pl. n. 4-9 vel plures, sine capitulis 1 1/2-4 pl. 2 pollicares, nudi, lana alba fugaci involuti, graciles v. robusti, pl. 1-cephali, rarius in ramum divisi solitarium, Carrruza magna, semper erecta, innumeri- flora. Ixvozucrum campanulato-hemisphæricum, demum basi spongioso-ventricosum , præcipue inferne albo-tomentoso-lanatum, demum glabrum, imbricatum, 8-9 lin. altum, squamis adpressis, infe- rioribus oblongo-lanceolatis, 3-5 lin. longis, 1-1 1/2 lin. latis, acutis, obscure virentibus, herbaceis, intimis linearibus, 6-8 lin. longis , magis scariosis, 1/3-1 lin. latis, acutis, intimis acutissimis. FLores dilute aurei, pl. 10 lin. longi ; tubus, præcipuè supernè, pilis articulatis munitus, ligulâ 5-dentatä, infernè dorso etiam pilosà longior, 1-lin. latä ; antheræ ferè,2 Lin. longæ, styli ramis hirtis superatæ. Rscerracuzun 4 1/2 lin. diametro metiens, nudum, punctatum. Acmzænra conformia, 5/4 lin. longa , superne 1/2 lin. lata, obovata , inferne attenuata et hinc subpyriformia, compressa , robusta, truncata, utrinque 2-sulcata et hinc 3-costulata, undique granulis innumeris et rugis tranversalibus, modo Pi- cridis, sed granulis minoribus exasperata, pallide alutacea, in viridi-brunneum vergentia, Achænia multa sunt sterilia, alutacea, glabrescentia. Pappus 4-5 lin. longus, niveus, mollissimus, facile digitis adhærens , subpersistens , setis inæqualibus, innumeris , longioribus et robustioribus denticulis parvis extrorsis munitis, longioribus et robustioribus denticulis parvis extrorsis munitis, plerisque vero sub- integris, tenuissimis. Var. I. Abbreviata; caule palmari 5-cephalo. Canariä : Despréaux ! II. Elongata ; caule 1 1/2-2-pedali, foliorum pinnis oblongo-lanceolatis acutis. III. Palmensis ; caule sesquipedali, foliorum pinnis ovato-oblongis obtusis ; umbella 25-cephala. Nam species propria? quod ob flores et fructus deficientes in dubio hæret. Specimen enim est deflo- ratum , folia habet innumera, subrosulata, 5 poll..longa, 3/4-1 poll. lata, pinnatifida, pinnis ovato- oblongis, obtusis, caulem sesquipedalem subnudum , umbellam 18-radiatam , radiis nonnullis iterum ramosis. (433) EXPLICATIO TAB. 133. 1. Rhizocephalum cum foliis plantæ nondüm floridæ. 2. Caulis pars cum florum um- bellà, ambo magn. nat. fig. reliquæ auctæ. 3. Flos cum pappo et achænio juniore. 4. Achæ- nium pappi pilis plurimis adhùc adhærentibus. 6. SONCHUS PLATYLEPIS. We. S. fruticosus, glaber ; caule foliato corymboso; foliis lanceolatis, omnibus apice acumi- natis, pinnatifidis, pinnis lanceolato-lineari-subulatis, margine glaberrimis, caulinis cor- dato-auriculatis, auriculis rotundato-hemisphæricis; involucri squamis generis latissimis, exterioribus hemisphærico-triangulari-ovato-oblongis; achæniis alutaceis, glabris, oblon- gis; pappo persistente. Has. Species rarissima in convalle profundà opacà Gayadeque dictà, in Canari meri- dionali : Despréaux! m. Apr. 1839, et in montibus elatis ejusdem insulæ ad fauces Alpinas Las vueltas de Taydia dictas, ubi specimina florida die 17 Aprilis 1846 legit Bour- geau , ibique copiosissimam esse tradit. Differt à speciebus omnibus canariensibus invo- lucri squamarum forma, folitsque laciniatis, cordatis, callis et serraturis nullis margine obsitis. DistriB. GEOGR. Stirps canariensis. Descr. sec. specimen unicum et iconem Webbianam facta. Glaberrimus, infernè uti species aflines fruticosus. Ramr annotini pedales-sesquipedales, infernè 1 1/2-3 lin. diametro metientes, erecti, teretes , sulcato-striati, medullä farcti, foliati, corymboso-ramosi, uti tota planta glabri. Forra car- nosula, viridia , infrà glaucescentia , plana v. subundulata , infima conferta , rosulata, 4-7 poll. longa, 1-2 1/2 poll. lata, lanceolata, pinnatifida, pinnis valde inæqualibus, 4-10 lin. longis, 2-6 ie latis, lanceolato-lineari-subulato-caudatis , margine integerrimis, rarius dente unico auctis acuto. Supernè et inferne pinnæ decrescunt et in dentes lineari-subulatos abeunt. Supernè folia in lobum lanceolato- subulatum abeunt inteserrimum, basin versus in petiolum late alatum. Folia caulina modo descri ptis similia ad ramificationes usque longitudine 7-8 poll. n. 3-4, distantia 1-3 poll., superne decrescentia, lanceolata, 6-1 poll. longa 1/3-2 poll. inferne lata, pinnatifida, suprema tantum dentata , acuminata, basi auriculato-cordata, auriculis rotundatis , extrorsis , angulo in dentem acuminatum excurrentibus. Ad, vel supra medium, caulis dichotoinè in ramos abit nunce monocephalos, in corymbum 3-cephalum dispositos, ut in icone tab. 131, nunc in ramos plures in axi foliorum jam descriptorum orientes , e quibus inferiores 4-cephali dodrantales , sequens 3 poll. supra exortum infimi oriens, 3-cephalus , axi sua adhuc 2-cephalum et 1-cephalum edens, tunc 4 poll. supra bicephalum et sic porro edens. Pepux- cuLI semper erecti in axi foliorum minorum 1 1/2-1/2 poll, longorum , inferne 8-2 lin, latorum , OVato- lanceolatorum , acuminatorum , integrorum, cordato-auriculatorum (auriculis raro dentatis) v. lanceo- 1. — (2° sECT.) D5 ( 434 ) lato-linearium sessilium intesrorum transitum in involueri squamas efficientium , tenuium oriun tur Pedunculi sine capitulis 1 1/2-2 poll. longi, robusti, superne incrassati, pl. nudi, rarius squama una alterave muniti, 4-5 lin. longa, lineari-lanceolata , acuminata, sessili, tenui. Caritura speciosissima innumeriflora. Ixvozucrun 9-10 lin, altum , 15 lin. diametro metiens, hemisphærico-campanulatum, imbricatum , squamis crassis, pallenti-flavo-virentibus : generis latissimis, unde speciéi nomen, exte- rioribus lato-triangulari-hemisphærico-ovatis, acutis, # 1/2 lin. longis et latis, sequentibus ovato- oblongis, angustioribus, obtusis, proximis oblongis obtusis, intimis lanceolato-linearibus, subscariosis, 1-2/3 lin. latis, obtusis et 7-8 lin. longis, Recepracuzum magnum more affinium, FLores dilute aurei, lingulati, 6 lin. et ultra longi. Tubus ligulà 5-dentatä brevior, præcipue superne pilis articulatis, paten- tibus munitus. Ac&ænta conformia , ultra 1 lin, longa, superne 1/3 lin. lata , oblonga , compressa, alu- tacea, glabrescentia , utrinque 4-striata et hinc utrinque 5 costata , truncata. Parpus niveus, persistens, pluriserialis, 3-4 lin. longus, setis crassioribus longioribus denticulis extrorsis brevibus munitis, plerisque paulo brevioribus , tenuioribus ,-subsimplicibus, imollissimis. EXPLICATIO TAB. 131. 1. Plantæ floridæ pars inferior. 2. Ejusdem pars superior ; ambæ magn. nat. 3. 4. 5. Involucri squamæ auctæ. 7. SONCHUS ACIDUS. Scuouss. S. fruticosus, glaber , junior superne floccoso-tomentosus; caule foliato, corymboso ; foliis caulinis confertis, oblongo-lanceolatis, profundè pinnatifidis, pinnis ovato-triangu- lari-subulatis, margine glaberrimis, apice obtusis, petiolatis, petiolo 2 poll. longo, crasso, triangulari, rameis sessilibus , sagittatis, apice acutis v. subulatis; involucri squamis im- bricatis, lanceolato-linearibus , obtusiusculis; achæniis glabris; pappo persistente. Sonchus acidus. Schousb., in W'ild., Sp .pl., 3, p. 1511. — Hornem., H. Hafn., p. 752. — DC., Pr., 7, p. 188. Sonchus pinnatifidus. Cav., Anal, cienc. nat., 1801, vol. 4, p. 78. :Sonchus runcinatus. Vent.! in Herb. Deless. Has. Lancerotà, T'eguisa, 30 Jan. 1846 : Bourgeau! In hâc insulà sec. cl. Bourgeau in litt. unica tantm planta in campo Opuntiæ Ficus indicæ prostat, a quà specimen (ramus) quod coram habeo, idque unicum quod aderat, originem duxit. Incolæ quovis anno plantam nostram inspicientes et si flores et folia multa profert bonum augurantur annum. Disrris. GroGr. Crescit hæc species in imperio Maroccano sec. Schousboe ; circa Moga- dor' : Broussonet! (v. sp. ex herb. Bouché n herb. Webbiano), unde forté in ins. Cana- rienses migravit. Descr. Fruticosus, glaber , junior superne, præcipue in pedicellis et involueri basi floccoso-tomen- | C omp osttæ | B otanique é Tab. 151. D ARS, à Ÿ \ \ N 72 Gay del. EL Lih .delRigo. 74 Dre fille el Marethail ap. nc ( : 74 LR h: Li rs Compositæ. Tab, 154.B Botanique . ( 435 ) tosus. Ramus quem describam, et cum quo specimen Broussonetii comparavi, 15 poll. altus, infernè 3 lin. diametro metiens, albo-virens, medulla farctus, flexilis, angulato-teretiusculus, foliatus, corymbo terminatus polycephalo. Fou lineä spirali conferta, 1/3-2 poll. distantia , longitudine 7 poll. v. 9, relativè magna, inferiora dodrantalia, superiora spithamea, 2 1/2-4 poll. lata, oblongo-lanceo- lata, plana, in petiolum 2-2 1/2 poll. longum abeuntia , crassum, spongiosum , pallidum , triangulare, omni triangulari latere 1 1/2 lin. circiter lato, dorso carinata, carina more Sonchi palustris in caule paulo decutrente, basi semiamplexicaulia, superiora utrinque in appendicem brevem , 1-5 lin. longam, 1/2-2 1/2 lin. latam , ovato-lanceolato-acuminatam, integram, patentem producta, quibus folia paulo evadunt sagittata ; cæterum sunt papyracea, glabra, suprèà viridia, infernè glauca, profunde pinnati- fida, pinnis. ovato-triangularibus, subulatis, pl. n. 5 utrinque, 1 1/2 poll. longis, basi 1-5/4 poll. latis, pinnas plurium Taraxaci officinalis formarum imitantibus sed uti margo folii glaberrimis et den- ticulis nullis munitis. Petiolum versüs foliorum lamina pauld decurrit, quo fit ut petiolus paulo fiat alatus ; superne folia lobo triangulari , lateralibus pauld majore, terminata rotundato, cum lobi laterales omnes sint acutissimi. Ad caulis (pedunculi communis) medium in ramos abit erectos, efoliatos, in axi foliorum orientes, caulinis jam descriptis similium, sed minorum , 6-2 poll. longorum , 21/2-1/2 poll. latorum , non petiolo nudo insidentium, sed alato et basi distinctius sagittato, lobis nempe 6-8 lin. longis, 2-4 lin. latis, lanceolato-ovato-acuminatis. Folia hæc ramea inferiora sunt pinnatifida, suprema integra , omnia apice acuminata uti pinnæ, non rotundata uti folia caulina. Rawt inferiores palmares efoliati, corymbo composito 9-cephalo terminati, ramulis inferioribus in axi foliorum 8 lin, longorum lineari-lanceolatorum , integrorum, acutorum, sagittatorum orientibus, superioribus in axi minorum , # lin. longorum , linearium , sagittatorum , supremis tandem in axi squamarum 1 1/2-3 lin. longarum, acutarum , sessilium. Simili modo folia ramea ad corymbi ramificationes se habent. Pedi- celli adscendentes, sine capitulis pl. 3/4-5/4 voll. longi, clavati, nudi, sub involucro squamä unà alte- rave notati lanceolatâ, transitum in involucri squamas perficiente et cum involucri squamis inferioribus describendä. Ixvorucrun 7 lin. altum, campanulatum , imbricatum, infernè nigricans , supernè pallidè virens, squamis adpressis, inferioribus vero laxiusculis, subquadriserialibus, inferioribus 1 1/2-4 lin. longis, 2/3-5/4 latis, triangulari-lanceolatis, obtusiusculis, superioribus 5-6 lin. longis, lanceolato- linearibus , margine scariosis, obtusis et paulo pubescentibus. Cariruzum semper erectum , innumeri- florum. FLores aurei, involucrum dimidia parte superantes, exteriores 6-7 lin. longi, lingulati, 5-den - tati, tubo ad os pilis articulatis munito ligulam glabram superante. Antheræ fere 2 lin. lonsæ, appendice apicali oblonga, rotundata, basi utrinque dentibus brevibus munitæ; filamenta glabra. Styli rami hispidi. AcmzænrA ovato-oblonga, utrinque attenuata, brunnea, glabra, striato-costata ; pappus niveus, persistens, pluriserialis, 4 lin. longus, tubum floris superans, setis inæqualibus, ma- joribus extrorso-denticulatis, minoribus subintegris, tenuissimis, mollissimis. EXPLICATIO TAB. 134, B. 1. Rami floridi apex. 2. Ach:nium cum pappo persistente. 3. Pappi pilt longior cet brevior multotiès aucti. (436) 8. SONCHUS RADICATUS. Horr. Kew. S. fruticosus, glaber, glaucus; foliis fere omnibus radicalibus, lyratis, lobis rotun- datis, superficialiter «et minute sinuatis, caulinis paucis cordatis, auriculis rotundatis; pe- dicellis subnudis, involucri subimbricati squamis exterioribus ovatis, interioribus linea- ribus; receptaculo /aroso!; achæniis brunneis, glabris, striatis; pappi subuniserialis, caduci setis falcatis. Sonchus radicatus. Hort. Kew., ed. 1, vol. 3. p. 116 et ed. 2, vol. 4, p. 436. — W'illd., Sp. pl.,38, p: 1511. — Pers., Syn., 2, p. 363. — Spr., Syst. veg., 3, p. 647. — DC, Pr., 7, p. 188. Oss. Errore typographico ut videtur (nam in herb, Willd, non est) in Willd. En. hort. berol. suppl. Sonchus radiatus dicitur sec. Link, En. hort. berol., 2, p. 279. Has. In Teneriffà (herb. L’Hérit. sec. DC.); in rupibus præruptis, maritimis, ins. Te- neriffæ loco eZ Callado seu vulgo Callao dicto semel legit : Webb! ins. Canar. : Brous- sonet! in herb. Webb. Disrr. GEoGr. In Maderà sec. Ait. à cl. DC. aliisque indicatur auctoribus, sed in Hort. Kew., ed. 2, saltem, insulæ Canarienses, non vero Madera, indicantur. In Barbarià circa Mogador: et quidem B glaucus, squamis involucri exterioribus magis acuminatis, ex DC. |. c. a cl. Broussonet lectus dicitur, si enim planta hæc cum nostrà identica. A cl. Masson anno 1780 in hort. Kewensem introducta. Specimina in hort. Milford. , e semine Teneriffæ educata vidi. Descr. Sec. specimen Teneriffæ cum quo duo culta in horto Milford. comparavi. Fruticosus, uti species aflines, glaber, glaucus. Specimen a el. Webb., tab. 128 depictam , radicum annuæ vel biennis similem repræsentat , ferè tripollicarem , superne 2 lin. diametro metientem, fusi- formem, infernè ramosam. Speciei, demum fruticosæ , primo anno jam florentis, supernè subher- baceæ, more Cheiranthi Cheiri nostri, caulis inferne fruticosus, foliis confertis rosulatis munitus, dodrantalis et altior, inferne 5/4 lin. diametro metiens, teres, sulcatus, superne ad corymbum usque subnudus i. e. folio uno tandem alterove munitus minor, infrà describendo. Foxra infima confertissima, rosulata, 2-4 poll. longa, superne 2/3-1 3/4, ad medium 1/2-1 poll. lata , obovato-lanceolata, lyrata, glabra, carnosa , supra glaucescentia , infra valde glauca et insuper uti e. g. Crepis pygmæa Linn. pau- lisper purpurascentia. Pinnæ utrinque pl. 3, costam folii fere attingentia , 3-10 lin. longæ, totidemque latæ , inferne decrescentes, retrorsæ, obovatæ v. ovatæ, uti folii margo in genere irregulariter minute et valde superficialiter sinuatæ, dentibus vero vel spinulis nullis emergentibus. Lobus terminalis maximus, 1-2 poll. diametro metiens, subcordatus , triangulus, angulis rotundatis. Cauus 5/4-4 poll. supra basin folio munitus, inferioribus analogo sed multo minori, 1-1/2 poll. longo, 5-3 lin. lato, sublyrato vel sinuato-cordato, auriculis speciosissimis rotundatis. Superne caulis in corymbum abit simplicem vel compositum. Ramus inferior 3-cephalus, in axi folii 7 lin. longi, lanceolati, subin- Com p° sitæ | Tab. 128 Botan ique L Rosaha Cay del Zik. ded Rigo, r Richer = ‘ ri Telle et Marechal lp. - LPS Jai lt) 7 2227 < ( A3T ) tegri , subcordati oritur, reliqui in axi foliolorum lanceolatorum 4-6 lin. longorum transitum perfi- cientitm in squamas 2-3 lin. longas, lanceolatas, integras , acutas, e quibus rami supremi oriuntur. Rami ad pedicellos usque nudi. Pedicelli sine capitulis 1-1 3/4 in cultis 3 poll. longi , superne incras- sati, nudi vel ad medium vel supernè squamâ muniti. Invorucrum demüm patens, 6-7 lin. altum, campanulato-hemisphærieum, imbricatum , squamis inferioribus triangulari-ovato-oblongis, 1 1/2-3 lin. longis, 1-5/4 lin, latis, acumine brevi terminatis, superioribus abrupte longioribus et angustio- ribus , lanceolato-linearibus, 4-5 lin. longis, 3/4-1/2 lin. latis, magis scariosis. Gap:ruzum (an post anthesin etiam paulo cernuum) innumeriflorum , floribus aureis ad os pilosis, involucrum tertia parte circiter superantibus. Recepracurum 3 lin. diametro metiens, convexum, foveolatum, foveolarum margine scarioso-denticulato, qua nota species hæec distinctissima etiam ab affinibus differt. Acuænta 3/4 lin. longa, . superne 1/3 lin. lata , ovato-oblonga, compressa, superne paulisper, inferne valde attenuata, robusta, brunnea , multistriata, glabra. Pirpus subuniserialis, valdè caducus, niveus, 3 lin. longus, setis sub- falcatis, majoribus crassioribus, denticulis extrorso-antrorsis munitis, cæteris tenuissimis subintegris. EXPLICATIO TAB. 1928. Planta magnitudine naturali et quidem specimen junius ; flos et achænia aucta. 9. SONCHUS GUMMIFER. Lin. S. fruticosus , glaber, glaucescens ; foliis sxbpectinato-pinnatipartitis , pinnis cum lobo terminali oblongo-triangulari acutis, dente uno alterove munitis, radicalibus con- lertis minuté auriculatis, caulinis parvis cordato-auriculatis ; corymbi compositi pedicellis subnudis ; capitulis post anthesin cernuis; involucrt imbricati squamis exterioribus ovatis, acutis, interioribus lincaribus ; receptaculo areolato; floribus glabris; achæniis striatis glabris ; pappo caduco, niveo, subuniseriali. Sonchus gummifer. Link! (ex Webb, qui specimen herbarii berolin. comparavit) re Buch, Canar. p: 146 et 164. — Sprel., Syst. ves., 3, p. 647. — DC., Pr.,7, p.188. Has. In rupibus propè Garachico. Lancerotà versus Rio (— 1200 pedes) sec. Buch, p. 164; in Teneriffà ad Z’era-Cruz : Smith, sec. DC.; in rupestribus Tencriffæ prope Garachico ad viam quæ ad Aquæ Montem seu Montana de Agua conducit : Webb! Disrris. GeoGR. Sonchus gummifer Link, affinis S. radicilo Hort. Kew., species mera est canariensis, cujus folium speciminis in horto Milford. culti vidi. Descr. More specierum affinium infernè suffruticosus , glaber, erectus, 1 1/2-2 1/2 pedes et ultra altus, infernè 3-4 lin. diametro metiens, teres, sulcato-striatus, foliatus, corymbo decomposito po- lycephalo terminatus. Fozra infernè conferta, subrosulata, supernè magis distantia, decrescentia : inferiora 5-8 poll. longa, circumferentia 1-2 1/2 poll. lata , subpectinato-pinnatipartita , pinnis utrin- que 6-12 suboppositis , supra medium maximis, inferne decrescentibus et basin versus in dentes trian- gulares, acutos, sensim abeuntibus; pinnæ pl. 6-45 lin. longæ, 4-8 lin, laiæ , oblongo-triangulari- .(°438 ) lanccolatæ, margine superiore sub angulo recto, a costa abeunte , tune sub angulo obtuso sursum | verso , Margine inferiore sub angulo recto ad acutum vergente et 2-4 lin. ab exortu in dentem obtusum abeuntes, apice-obtusæ; lobus terminalis lanceolatus, acutus; cæterüm folia sunt supernè virentia , inferne glauca; petiolus alatus, basi utrinque paulo auriculatus. Folia caulina distantia ad ramifica- tiones usque n. 3-4 arrecto-patentia, 3-1 poll. longa, 6-2 lin. lata, pinnatipartita , basi valde cordata, auriculis relativè maximis, rotundato-ovatis-6 lin. longis, 4 lin. latis. Ad medium caulis in axi foliorum jam descriptorum et adhuc minortum , lineari-pinnatifidorum, cordatorum in ramss abit e quibus inferiores-pedem et ultra longi, superne corymbo simplici, vel rarius composito terminati, 4-5 foliis parvis instructi sunt, e quibus inferiora 1 poll. longa, pinnatifida, cordato-auriculata, superiora 6-3 lin. longa, pinnatifida, vix auriculata vel potiùs sessilia, transitum in squamas perficientia lanceolatas, acütas , subintegras , 3-1 1/2 lin. longas in quorum axi pedicelli oriuntur. Rami 3-4 sequentes minores, foliis 2-1 muniti, corymbo simplici oligocephalo terminati. In speciminibus minoribus, qualia e. g. icon nostra refert, ramus inferior 2 poll. longus , nudus, bicephalus , ad bifurcationem foliolo lanceolato, dentato, subauriculato munitus. Pedicelli robusti sine capitulis 1/4-1 poll. longi, nudi vel squama muniti ovato-lanceolata , acuta , sub capitulis paulo dilatati. Capitula sat speciosa, permultiflora, post anthesin cernual! Inxvoruerum hemisphærico-campanulatum, demum inferne spongiosum, 4-5 lin. altum, squamis exterioribus triangulari-ovato-oblongis, herbaceis , acutiusculis, 1-2 1 J2 lin, longis ; 1-5/4 Tin. latis, infimis basi concretis, sequentibus 3-4 1/2 lin. longis, 1-1/2 lin, latis, linearibus, ma- gis scariosis, acutiusculis, omnibus dorso minutissime puberulis. Recerracurum 3 lin. fere diametro metiens, nudum, areolatum , areolarum margine paulisper elevato, sed non tantopere ut foveolatum vocari possit. Frores aureiï, glabri, involucrum superantes. Acnzænia, non penitus matura , oblongo- obovata, compressa, striata, glabra, nec muricata, brunnea esse videntur, analoga achæniis S, radi- cati. Parpus niveus, caducus, subuniserialis, more S. radicati pappi, sed setis non tam falcatis, et ma- joribus denticulatis, numerosioribus. À Ors. Omnes Cichoriaceæ vulneratæ succum fundunt lacteum, in gummi sic dictum coagulans, præcipue Sonchi, non vero præ aliis species nostra, auarè nomen Linkii specificum non characteristicum. EXPLICATIO TAB. 129, 1 et 2. Specimen parvum maguitudimenaturali. 3. Achænium cum pappo et flore auctum. 10. SONCHUS BRACHYLOBUS. Wesss! S. fruticosus, glaber; foliis pinnatifido-lyratis, margine denticulatis, sinubus integer- rimis, lobo terminali magno deltoideo, lateralibus paucis (1-3) rotundato-hemisphæricis, petiolo alato costà crassà percurso, basi non protracto, rameis ovatis, cordatis s involucri imbricati squamis adpressis ; floribus apice dentibus elongato-linearibus munitis ; achæniis oblongis, striatis, glabris ; pappo subpersistente, niveo, setis majoribus denticulatis, mi- noribus subintegris. Synonyma nulla, An Sonchus lævigatus 8 lyratus. DC., Pr., 7, p. 188? + - Compo silæ . Botanique Tab.129 Varaliu Gay del: d lille lp.nc | 0 777772 Te Lith.de Jules Rio 2 dücher 7 à ( 439 ) Has. {n rupestribus maritimiselatis locodicto la Cuesta de Silvains. Canaris : Despréaux. Hujus speciei specimina ad margines sylvæ Doramas lecta, viva in Britanniam misi. Confer iconem inedit. horti Milford. Sonchum (Dendrosonchum) fruticosum (squarrosum DC.) foliis refert, sed involucri squamæ longe diversæ : Webb ! in Litt. | Descr. Sec. specimina manca in Cuesta de Silva Canariæ lecta, cum quibus iconem hort, Milford. supra citatam comparavi. Fruticosus, glaber, ut videtur similis, dichotome ramosus, inferne 5 lin, diametro metiens : lignum sordide albens, amariusculum ; cortex in plicas longitudinales elevatus, cinerascens, vérrucisque ab insertione foliorum delapsorum orientibus notatus. More affinium pedunculus herbaceus in rami apicé oritur inferne foliatus, post achæniorum maturitatem marcescens. Folia consistentiæ sat magn , carnosula , infrà glaucescentia, 2-3 poll. (in specimine in horto Milford. culto -7 poil. longa), 2 poli. superne lata, superne 5/4-7/4 poll. lata, lyrata, pinnatifida, lobo terminali deltoideo, maximo, pl. 1 1/2 poll. longo, et inferne totidem lato, apice et angulis obtuso, subsinuato , denticulis raris vix emergentibus notato, lateralibus paucis, utrinque 1-2 ad summum 3 rotundato - hemisphæricis, 2-6 lin. longis, totidemque latis, rotundatis, denticulisque raris munitis, inferne decrescentibus et tandem in petiolum anguste alatum 1-2 lin. latum excurrentibus , costa crassa albente percursum , basi paulo dilatata, non verô margine protracta. Supernè pedunculus communis (caulis) corymbo sim- plici terminatur, cujus rami in axi foliorum oriuntur, inferioribus similium, sed cordatorum , auriculis rotundatis, magnis. Fori4 hæc ramea 1-5/4 poll. longa, 7-10 lin. lata, ovato-oblonga, integra et tantum denticulis supra motatis raro munita. Pedicelli speciminis mei monocephali 5-10 lin. longi, inferior parte inferiore foliolis munitus 4-6 lin. longis, 4 lin. latis, ovato-rotundatis, cordatis, vix denticulatis, in quorum axi capitula rudimentaria oriuntur ; reliqui sunt nudi, vel squamula muniti. Carrrura sémper erecta, sat speciosa. Involucrum hemisphærico-campanulatum, 6-7 lin, altum, imbricatum 5 squamis numerosissimis, acutis, adpressis, post achæniorum maturitatem reflexis, exterioribus ovato-oblongis, obscure virentibus, foliaceis, internis linearibus , angustis, + — scariosis , pallidis, mediis subduplo longioribus, Recerracurum 1 3/4 lin. diametro metiens, planiusculum, nudum , areo- latum, FLores aurei, involucro longiores, ad tubum pilis articulatis, apice dentibus 5 elongato-linearibus muniti, Antheræ et styli more affinium. Acuæxra oblonga, 5/4 lin. longæ, superne 1/3 lin, lata. robusta, compressa, utrinque præcipuè vero inferne attenuata, castanea , longitudinaliter striata, glabra, non granulata, Parpus subpersistens, niveus, 2 lin. et ultra longus, setis pluriserialibus, numerosissimis , nonnullis majoribus crassioribus denticulatis , plerisque tenuissimis, subintegris, Oss. Iconem bujus speciei in horto Milfordiensi culti habeo caule pedali, infernè 1/2 poll. diametro meliente, ad medium dichoiomè in ramos abeunte , apice foliis jam descriptis confertis munito, extrorso-retrorsis. 11. SONCHUS PINNATUS. Hot. Kew. _S. fruticosus, glaber; foliis pectinato-pinnatipartitis, pinnis cum lobo terminali acutis, minute denticulatis, sessilibus; pedunculo subnudo ; corymbo subumbellato, supradecom- posito, pedicellis subbracteatis; capitulis semper erectis; involucri campanulati squamis ( 440 ) acutis, externis ovato-oblongo-lanceolatis, internis linearibuss receptaculo areolato; flo- ribus ad os pilosis ; achænïüis granulatis , utrinque lineis 2 impressis notatis ; pappo subper-- sistente, pluriseriali. | Sonchus pinnatus. Hort. Kew., ed. 1, vol. 3, p. 116 ; cd. 2, vol. 4, p. 436. — Spr., Syst. ves. , 3, p. 647. — Willd., Sp. pl, 3, p. 1511. — Pers., Syn., 2,p. 363. — DC., Pr., 7, p. 188. Ozs. Formarum circulum et synonymiam cf. infrà. Has. In convalle del rio is. Palmæ, non longè ab oppido : Webb! Canarià, Barranco de la Viergen, 30 Mart. 1846 : Bourgeau! n. 15. Disrris. cEoGr. In Maderà etiam crescit. Descr. Sec. specimina 2 palmensia et canariense. Fruticosus, glaber. Pars plantæ superior describenda — 2 ped. et ultra alta, inferne 8 lin. diametro metiens, teres, dense foliata ; foliis inferioribus vero delapsis eorumque insertione cicatrice notatis ; superne vero folia adsunt numerosa, spithamea -pedalia, 5/4-8 poll. lata, pectinato-pinnatipartita, acuta, infernè in petiolum attenuata crassum, basi ipsa dilatatum in planum 2-3 lin. latum, triangulari-semi- lunare. PrnNx numerosissimæ, utrinque n. 10-15 pl. n. 12-13 approximatæ, pectinatæ, interstitiis pin- narum nempe earum latitudinem subæquantibus, pl. non attingentibus, raro superantibus, extrorsæ, quandoque paulo antrorsæ , 1/2-2 pl. 1 poll. longæ, 1 1/2-6 pl. 2-3 lin. latæ, oblongo-lanceolato-linea- res, costà sat prominente ad apicem fere usque percursæ, acutæ, mucronatæ, mucrone corpusculo rotundato termiuato, minutè et acutè denticulatæ, denticulis paucis, acutis, vix emergentibus, utrinque 1-5 pl. 2-3, margine superiore copiosioribus, pinna terminali lanceolata-lineari, elongata, acuta , subdenticulata. Superne pinnæ pauld decrescunt infernè verd sensim minores evadunt et remo- tiores , denis in dentes transeunt parvos, petiolum nudum versus evanescentes. Inter pinnas sinus rotundatus observatur integerrimus , magnus, quare pinnæ basi sunt angustatæ ad medium vero dilatatæ, et in formis nonnullis e. g. canariensi accumbentes, For14 suprema pinnas habent remotas, angusto-lineares -2 poll. longas, 1 lin. latas , subintegras. Ceterum folia sunt papyracea, supra viridia et infra glaucescentia. Inter folia suprema pedunculus communis oritur, superne sensim attenuatus, herbaceus , demum marcescens, inferne 5/4-9/4 lin. diametro metiens, teres, medullà farctus, striatus, ad medium in corymbum subumbellatum abiens supra-decompositum , fastigiatum , ramosissimum , myriocephalum, cum pedunculo-1 1/2 ped. longo, inferne nudo, Ram rarius alterni, ferè semper uno ferè è puncto orientes, in axi foliorum 1/2-4 poll. longorum , linearium , acutorum , subintegrorum , vel dente uno alterove ad medium notatorum , basi dilatatorum et semiamplexicaulium. In specimine majore 8 rami uno fere e puncto oriuntur et 1/2 poll. infrà hoc punctum nonus. Rami 5 1/2-12 poll. longi , inferne longitudine 4-7 poll., nudi, efoliati, striati, tunc iterum uno fere e puncto rami oriuntur in minoribus tantüm 2-4 simplices, ità ut umbella oriatur simplex in ramis majoribus vero-9 (in axi folii anguste linearis, acuti, integri) e quibus minimi monocephali, majores verô supernè uno ferè à puncto 5 ramos emittunt, 1-2-cephalos. Gariruca 76-100-flora, erecta (non semper?), mediocria, pedi- cellis insident 1/2-2 1/2 poll. longis, pl. 5/4-1 1/2 lin. diametro metientibus, nudis vel squamulà unä alterâve munitis, 1/2 lin. longa, lineari-lanceolata, acuta, laxa. Ixvozucrum imbricatum, 5 1/2 lin, altum, Compo sitæ Tab. 180. D Gay del ZLith. del. Rigo, zPicher 7 - lle et Mareclal lap . ine: - 2 2 LE . 4 7) 3 L 2 F | AE Po étiitaéel êe 7 Te Er 2e. É 77 patte) ee 5 ae CPR ECS k ( 441 ) campanulatum, squamis omnibus adpressis, demüm reflexis, caulique adpressis, acutis, externis triangulari-ovatis, 1-2 lin. longis, 3/4-1 lin. latis, obscure virentibus, herbaceis, mediis lanceolato- oblongis, 2-3 lin. longis, 3/4-1 lin. latis, marginem versus paulo scariosis, internis subæqui- longis + — scariosis, pallidis, linearibus, 3/4-1 lin. latis, superne ciliatis, intimis angustissimis, scariosis, albis. Squamæ inferiores et mediæ circiter n. 13, obscurius tinctæ, ab internis pl. n. 21 palli- dioribus et sat abruptè longioribus discrepant. Recerracuzum convexiusculum ,5/4 lin. diametro me- tiens, nudum, alveolorum margine vix prominente. FLores aurei, involucrum dimidià parte superantes, 6 lin. longi. Tubus pallens, ad os pilis patentibus articulatis, simplicibus munitus, ligulam apice 5-dentatam paulo superat. Antheræ pallide flavæ, 5/4 lin. longæ, basi bisetæ, Styli rami breve hirti. Acænia 1 lin. longa, superne 1/3 lin. diametro metientia, obovato-oblonga , utrinque præsertim inferne attenuata, compressa, robusta, erostria , utrinque lineis 2 impressis munita, transverse rugo- so-granulata , brunneo-nigricantia. Parrus 2 1/2-3 lin. longus, subpersistens, pluriserialis, niveus, setis numerosissimis, tenuissimis , 10 majoribus circiter paulo dilatatis denticulatis, reliquis tenuis- simis sub lente saltem subintegris. Var. 1. Palmensis, pinnæ magis distantes, latiores. Var, 2. Canariensis, pinnæ confertiores, angustiores, pectinatæ. EXPLICATIO TAB. 130. Planta integra, foliis rameiïs nimis amplexicaulibus. Achænia cum pappo aucta, bona. Oss. 1. Formæ maderenses : Sonchus pinnatus Hort. Kew., mihi inter Sonchos fruticosos forma valde polymorpha esse videtur, si enim formæ sequentes huc pertineant. Foliorum pinnæ in genere magis elongatæ et integriores quam in formis canariensibus, lineari-oblongo-ovatæ, integræ vel dentaiæ, distantes vel approximatæ. 1. Candolleana. Pinnæ utrinque pl. n. 7 lineares, subintegræ, distantes , — 5 poll. longæ, 1-4 lin. latæ; inflores- sentia divaricata , corymbo umbellato; pedicelli pl. bracteati; capitula mediocria, 62-617-flora. Huc Sonchus pinna- 1us DC., Pr., 7, p. 188, sec. specimina culta in horto Carlsruhano (Prenanthes pinnata) et Spirensi (Sonchus pin- natus Ait.). HI, Webbiana. Pinnæ utrinque 10-14, majores 5/4 poll. longæ, 2 lin. latæ, margine superiore dente magno el smandoque minore, inferiore dente pl. parvo vel nullo munitæ ; inflorescentia subcorymbosa ; pedicelli elongati, parce braeteolati; capitula 84-flora (num paulo post anthesin cernua?). — In rupibus alpinis Maderæ : Webb! HI, Banksiana. Foliorum lobi utrinque 6-9, ovato-triangulares, oblongï, denticulati; corymbus divaricatus ; capi- imla pedicellis 1-2-bracteatis insidentia, mediocria. Huc : Sonchus dentatus Banks! herb., saltem ex parte, a cl. Lowe cum? formæ angustifoliæ Sonchi ustulati sui adscriptus. Nomine Sonchi arborei et fruticosi De forma in hortis colitur botanicis. In montibus maderensibus : Webb! IV. Hornemanniana. Foliorum ad pedunculi basin confertorum lobi utrinque 7-8, triangu.ares, denticulati; corymbi subumbellati pedicelli parce bracteali, modice elongati; capitula speciosa. Huc Sonchus hyoseridifolius Hornem., Hort. hafn., II, p. 752.— Spr., Syst. veg., IT, p. 647. — Nomine S. pinnati cl. Hornem. semina plantæ suæ e Britannià habuit. — In hortis nostris nomine Sonchi lævigati specimen vidi lobis oblongo-lanceolatis, acutis, parce denticulatis, pedicellis subnudis, modice elongatis, capitulis speciosis. Oss. 2, Sonchus ustulatus Lowe, Primit. mader., p. 22. Planta mihi est dubia , collo fruticoso, caule cæterm her- baceo et hinc S. radicato Hort. Kew., non absimilis. CI. Webb! in rupibus maritimis Maderæ magis borealis, ad 56 III, —(2° SECT.) ( 442) Sanclum Georgium , Sanctam Annam et portum Crucis. Specimina formæ latifoliæ DC., Pr., 7, p. 489, legit huc spectantia sed manca. Folia subradicalia, pinnatipartita, pinnis utrinque paucis (3-4) rotundato-ovatis, denticu- latis, corymbi ramis adscendentibus, pedicellis multi (-11) bracteatis vel ebracteatis elongatis, capitulis mediocribus. CI. Lemann ! Webbio nostro folia duo formæ angustifoliæ dedit : pinnis utrinque 10-12 confertis, oblongo-lanceo- latis, margine superiore et quandoque etiam inferiore dente magno triangulari munitis. Forsan forma angustifolia ob pinnas foliorum confertissimas, pectinatas, differt? Div. IL MICROCEPH ALI. C. H. Scuurrz Br. 12. SONCHUS LEPTOCEPHALUS. Cass. S. arboreus, glaber, — 7 1/2-pedalis; foliis confertis, pinnatisectis, segmentis cum la- mio ngustissime linearibus; paniculæ corymbosæ amplæ capitulis pedicellatis, 5-8-floris; involucro cylindraceo subrimbricato, demum basi spongioso ventricoso; floribus flavis ; achæniis obovato-oblongis, asperulo-rugulosis; pappi caduci, nivei setis inæqualibus den- ticulatis. Prenanthes pinnata. Linn. fil., Suppl, p. 347. — Buch, Canar., p. 146 et 164, Alfife. — Jacq. fil., Eclog., 1, p. 30, 1. 19. — Willd., Sp. pl., 3, p. 1540, et Enum. suppl., p. 54. — Pers., Syn., 2, p. 366- — Spr., Syst. veg., 8, p. 654. Chondrilla pinnata. Lam., Dict., 2, p. 79. Sonchus leptocepholus. Cass., Dict., 43, p. 281.— DC., Pr., 6, p. 189. Balillo Nivariensium. Has. In Teneriflà, Barranco del P. Orotava et de la N. S. de Gracia infra Laguna — 1100 ped., prope Guümnar:, non in Canari sec. Buch, IL. c. In rupestribus siccissimis Tene- riflæ, a confinio regionis sylvosæ ad oram Oceani, et in Canarià pr. ’eror' planta est insuavis, quæ ratos emortuos odore refert : Webb! Disrris. GEOGR. Stirps mere Canariensis, in hortis nostris culta, e. g. in parisiensi, ubi duce cl. Spach, viro sincerrimo, heri, die 27 m. septembr.1847, speciem nostram flo- rentem et fructigeram vidi. | Descr. Frutex -7 1/2 pedes et ultra altus , ramosus, glaber, densè foliatus. Plantæ pars superior pe- dalis-sesquipedalis, infernè 4 1/2-3 lin. diametro metiens, ligno duro, sordidè albente , amaricante, medullæ cylindro modico percurso, cortice dilutè brunneo, cinerascente, glabro, in plicas longi- tudinales acutas paulo prominentes, saltem in planta exsiccata, elevato et insuper cicatricibus numerosis, a foliorum delapsorum insertione in lineas spirales dispositis, munito. Rauwr subdicho- tomi , adscendentes , dense foliati. For14 conferta , arrecta, 3-9 poll. longa, circumferentia 11 /2-2 poll. et ultra lata, pinnatisecta, lobis subalternis, utrinque 6-11, anguste lineari-subfiliformibus, sed in planta viva planiusculis, cum foliorum lamina suprà canaliculatis, 1/4-2 poll. longis , extrorso-an- trorsis, cum lamina 1/6-1/3 lin. latis, acutis, integerrimis, basin versus lobulis paucis minoribus instructa , tunc subnuda et basi ipsa paulo dilatata. Ad ramorum apicem inter folia suprema pedun- TR _ Compositæ. . Botanique. oo mm éd D pen — GT ES 0 9 À po SE Le : Aeyand del. ( 443 ) culus oritur communis, herbaceus , post achæniorum maturitatem , sicuti plantæ perennes, supra ori- ginem marcescens, 6-9 poll. longus, gracilis, teres, exsiccatus sulcato-striatus, medulla alba farctus, dilute viridis, exsiccatione brunnescens, 1/2-1 lin. pl. inferne diametro metiens, parte inferiore nudus, i. e. efoliatus vel ad exortum foliolo uno alterove rudimentario ; squamæformi , 4-1 1/2 lin. longo, lineari , denticulis nonnullis linearibus (rudimentis pinnarum) munitus. Ad. vel supra, vel infra medium pedunculus in paniculam umbellæformem abit supradecompositam, pl. 5 poll. longam et 3 poll. dia- metro metientem. Rami dichotomi, inferiores in axi squamarum lanceolato-linearium 1-1 1 [2 lin. longarum , acuminatarum , integrarum, vel inferiorum pinnarum rudimentis paulo dentatarum orientes , corymbo composito terminati. Ramuli superiores et pedicelli vero in axi squamarum anguste linearium, acutarum, 3/4-1/3 lin. longarum. Capirua semper erecta, 5-8-flora, pedicellis adscendenti- erectis insident , e quibus laterales sunt longiores, centrales breviores, 1-6 pl. 2-4 lin. longis, robustis, nudis vel squamula minimû lineari patente munitis. INvozucrum inferne cum pedicelli parte superiore demum spongiosè incrassatum ut in plerisque Soncheis, ante anthesin ovato-cylindraceum , 2 lin, altum, 3/4 lin. diametro metiens, per anthesin 2 1/4 lin. altum , biseriale, squamis adpressis, post achæniorum maturitatem reflexis caulique adpressis, internis subæqualibus n. 8 lineari- lanceolatis, superne ciliatis, obtusiusculis, inferne fere 1/2 lin. latis, tenuibus, dilute virentibus, marginem scariosum versus albentibus, externis n. 5 triangulari-lanceolato-linearibus, magis foliaceis et viridibus , internis 4-3-plo brevioribus. Recerracurum planum , nudum , 1/2 lin. diametro metiens, alveolarum margine vix elevato. Flores aurei, involucrum dimidia parte superantes, 3 lin. Longi ; tubus pallens, ad os pilis articulatis munitus, ligulâ ultra 1 [2 lin. longâ, apice 5-dentatâ duplo brevior. Acaænra ovato-elliptica, oblonga, robusta, compressa , 2/3-3/4 lin. longa, vix 1 [4 lin. lata, utrinque attenuata, minute transverse ruguloso-exasperata, et utrinque lineis 3 prominentibus percursa, brunnea. Nectarium stipitatum, albens. Parpus caducissimus, 1 1/2 lin. longus, subuniserialis, niveus setis omnibus tenuibus , inæqualibus, serrulatis, pluribus basi sæpius concretis. EXPLICATIO TAB. 127. 1. Planta magnitudine naturali. 2. Achænium cum pappo et flore, auctum uti analyses seq. 3. Achænium. 4. Pappi caduci radii. 13. SONCHUS ARBOREUS. DC. S. arboreus, glaber, elatus; foliis confertis, pinnatisectis, segmentis cum lamina Hnea- ribus v. anguste lineari-lanceolatis, integris ; paniculæ corymbosæ, amplæ capitulis pc- dicellatis, 15-20-floris ; involucro subimbricato ovato-cylindraceo; floribus flavis; achæniis paulo robustioribus (achæniis S. leptocephali nempe), magis exasperatis, nigris, pappo subpersistente paulè longiore setis numerosioribus inæqualibus composito. Prenanthes arborea, Broussonet! Elench. Horti monsp., p. 47. — WP illd., Enum. hort. berol. suppl, p. D4; Berl. Magaz., 1807, p. 137. — Link, Enum. hort berol., 2, p. 289, (Affinis priori — S, lepto- cephalo nempe. — Foliorum laciniæ latiores, 1-2 poll. longæ, 4-5 lin. latæ, lamina decurrente angus- ( 444) tissima. Corymbus florum numerosissimus, Calyx imbricatus, 4-5 lin. longus. Cor. flava. Pappus ses- silis : Link, L. c. Sonchus arboreus. DC., Pr., 7, p. 189. Has. In insulis Canariensibus (Teneriffà sec. DC. L. c.) sine loci specialis designatione : Broussonet! in herb. Fontaresii et Webbii. Disrr. GEoGR. Planta meré canariensis, ut videtur rara , tantüm à cl. Broussonetio lecta, in hortis nostris priüs culta. Descr. Planta paucis cognita, à pluribus cum Soncho leptocephalo confusa. CI. viri Berthelot et Webb in : Atlas tab. 6 et 7 eandem plantam , Sonchum leptocephalum nempe, bis pingendam curave- runt, stirpem (tab. 6) pinnis paulo latioribus Prenanth. arboream, tab. 7 vero pinnis angustissimis Pren. pinnatam vocantes. Ex errore etiam in tab. 6, nomiñe Sonchi fruticosi , Sonchus maderensis, sec. specimen horti parisiensis vivum, pro Soncho Jacquini DC. depictum est. Examine speciminum 3 ah ipsissimo Broussonetio lectorum certissinius , differentias inter hanc speciem et præcedentem paucis describam : 211 Sonchus arboreus omni numero S. leptocephalo robustior, speciosior. Rami pedalis pars inferior a-- boreus, 1/3 poll. diametro adhuc metiens ; foliorum pinnæ et lamina 1/2-2 1/2 pl. 1 lin. et ultra latæ. Rami magis sunt adscendentes ; pedicelli crassiores. Involucri 3 lin. alti ovato-cylindracei squamæ ex- teriores et interiores n. 8 subimbricatæ. Achænia paulo robustiora, ovato-6blonga , robusta, compressa, magis exasperata rugulis transversalibus, nigra; pappus subpersistens, niveus, paulo longior, setis numerosioribus, inæqualibus. EXPLICATIO TAB. 126. 1 et 2, Plantæ partes magnitudine naturali. 3. Folium. 4. Capitulum auctum uti partes sequentes. 5. Achænium cum pappo et flore. 6. Achænium cum pappo. 7. Pilus pappi longior. S. Pilus pappi brevior. Subgen. IV. LACTUCOSONCHUS. C. H. Sch. Bip. 14 SONCHUS WEBBIL C. H Scu. Bre. S. herbaceus, glaber, altissimus ; caule tereti, fistuloso, striato , foliato , paniculato- corymboso; folits inferioribus lyratis, sessilibus, superioribus linearibus; capitulis pedi- cellatis 12-14-floriss involucro cylindraceo subimbricato; floribus flavis; achæniis glabre- scentibus, trisulcatis, brunneis ; pappo caduco, niveo, denticulato. Has. Palmâ, ad rupes in pinetis : Webb! Barranco de la Herradura, los Sauces, 15 Julio 1845 : Bourgeau! Unicum. , Disrr. GEOGr. Stirps merè canariensis, hanc in diem usque tantum in insulà Palmä repertus. Tab.126, Compositæ , Botanique F | Leslarnd. del, Le Pr) CE SP EL 7 7 PA AT 2777) ( Ée (445) Desce. Species distinctissima habitu quodammodo, monente jam acutissimo Webb, Lactucam murorum C. B. referens. Rapix .…. verosimiliter perennis, collo forsan lignescente. Gauris herbaceus, glaber, 2 1/2 pedes et ultra altus, inferne diametro 1/4 poll. metiens, foliatus, ramosus, erectus, amarus, teres, striatus, pallide virens, fistulosus, fistulà medullæ strato tenui peripherice munitä, ad foliorum exortum vero diaphragmate medullæ atbæ interruptà , superne panicula corymbosa supradecomposita , palmaim vel spithamam diametro metiente terminatus. Forra radicalia.….; caulina lineä spirali disposita , conlerta, arrecta, 4-7 poll. longa, superne 1-1 1/2 poll. lata, lyrata, lobo terminali maximo, -2 poll. longo, inferne 1-1 1/2 poll. lato, triangulari-lanceolato, acuto , margine + — sinuata et denticulis crebris vix emergentibus, corpusculo albo rotundato terminatis exasperata ; lobi laterales pauci, utrinque 2-3, suboppositi, subovati , 1/2-1 poll. longi, 1/3-3/4 poll. lati , basi lata insidentes , margine subsinuati et denticulis jam descriptis instructi, apice acuti ; inferne folia, cæterum papyracea, supra viridia, infra glauca et nervosa, in petiolum attenuantur 1 lin. circiter latum, hinc inde lobulis rudimentariis parvis instructum , basi vero dilatatum et insertione 4 lin. latum , semiamplexicaulem et utrinque in dentem parvum linearem extrorso-retrorsum protractum, quare folia sagittatis subaccedunt. Costa folii etiam saltem inferne , valde acuta, infra folii msertioncm paulo decurrit , alam formans parvam. Quandoque folia caulina valde elongata , palmaria-spithamea, 4-5 lin. lata, subintegra, margine minute denticu- lata. Ramr imajores in foliorum modo descriptorum axi orientes , 2 pedes et ultra longi, inferne longi- tudine 2-3/4 ped. foliati, simili modo uti caulis primarius, sed folia sunt angustiora , relative valde elongata , inferiora 4-5 poll. longa, pinnatipartita , pinnis lanceolato-linearibus, acutis, suboppositis . integris, vel ad marginem superiorem dente vel lobulo notatis ; folia suprema tandem in quorum axi rami superiores oriuntur sunt angustissime linearia , 6-2 poll. longa, 1-1/2 lin. lata, integerrima vel inferiora basin versus subpimnatipartita, pinnis paucis, suboppositis , lineari-lanceolatis, omnia pariter semiamplexicaulia, utrinque in dentes parvos protracta et hinc subdecurrentia. Rami superiores 2-5 poll. longi, efoliati, juncei, flexiles, ad medium in paniculam corymbosam abeuntes, dicho- tomam. Capitula 12-14-flora, semper erecta, pedicellis insidentia 2-5 lin. longis , in axi squamulæ linearis , 1-1/2 lin. longæ orientia , robustis, subclavatis, superne pl. squamulâ , modo descriptis simili, arrectâ, munitis. Invorucrum cylindraceo-campanulatum , subimbricatum, biseriale, 3 1/2-4 lin. altum , foliolis omnibus adpressis, demum reflexis, internis n. 8, æquilongis, anguste lineari-lanceo- latis, ultra 3 lin. longis, 1/2 lin. latis, pallide virentibus, dorso linea prominente obscuriore notatis, tenuibus , marginem gcariosum versus pallidioribus, externis n. 5 ovato-lanceolato-linearibus, obtusis, 1/2-1 1/2 lin. longis. Recerracuzus planum, albens, vix 2/3 lin. diametro metiens, nudum, areolarum margine vix elevato. Flores aurei, externi 4 1/2-5 lin. longi, lingulati, hermaphroditi , tubo pallido, ad os pilis articulatis simplicibus, patentibus munito duplô breviore ligulà, 2/3 lin. latä, 5-dentatà, dentibus ovato-oblongis, obtusis. Antheræ 1 1/2 lin. longæ, pallidæ, appendice oblongo-lanceolatà, obtusà coronatæ, basi dentibus duabus linearibus integris munitæ. Styli rami exserti, filiformes, breve hirti, demum arcuate reflexi. Acæzænra fere 1 lin. longa, obovata, basin versus attenuata, com- pressa , superne 1/2 lin. lata, utrinque lineis 3 impressis (sulcis) notata longitudinalibus, unâ medium tenente, et duabus lateralibus marginem inter et medium positis, basi ipsâ prominentiis 4 notata, ( 446 ) glabrescentia, dilutè brunnea, pl. pauca tantum fertilia, reliqua effæta , albentia. Nectarium conspi- cuum , albens. Parpus caducissimus, 2 1/4 lin. longus, niveus, 1-serialis, setis paulo complanatis, denticulatis , subæqualibus et hinc à Sonchis reliquis paulo diversis. EXPLICATIO TAB. 136. 1. Panicula florida. 2 et 3. Folia caulina. 4. Flos. 5. Stamen. 6. Styli pars superior. 7. Achænium cum pappo caduco. 8. Pappus. 9. Achænïi apex ex alto visus ut appareat nectarium. 10. Achænii sectio transversalis. Subgen. V. EUSONCHUS. C. H. Sch. Bip. MS. 15. SONCHUS BOURGEAUIL €. H. Sc. Brr. S. annuus; caule dichotome ramoso, foliato, glabro cum foliis confertis, runcinato-pin- nalifidis, dentato-spinulosis, costà folii acute prominente in caule alà acutà pellucidà (si- mili modo ut in S. palustri) decurrente ; involucro basi tomentoso, campanulato , cum pe- tioli parte superiore pilis glanduliferis dense obsito ; floribus aureo-aurantiacis, speciosis, involucrum dimidia parte superantibus; achæniis compressis, robustis, obovatis, inferne attenuatis, brunneis , transverse valde rugoso-granulatis ; pappo niveo, persistente, pluri- seriali. Has. Fuertaventura, n. 9, sine loco speciali, et in lava volcani Oliva, die 19 Febr. 1846, n.12: Bourgeau! et Zancerotte in Baranguillo supra pagum de Mala Die, 2 Febr. 1845: Bourgeau! n. ». Disrris. GEOGR. Herba mere canariensis. Descr. Prima fronte affinis S. lævi Camer., sed floribus speciosis obscurè aureo-aurantiaceis statim distincta. Raprx annua. Cauris spithameus, — 5/4-pedalis, infernè 5/4-2 1/2 lin. diametro metiens, teres ; sed foliorum costa , in alas 1/2-fere 4 lin. latas decurrente acutangulus , viridis, pl. vero + — purpurascens , inferne densè foliatus. Fozra 2-4 poll. longa, superne 1-3 poll. diametro metientia, oblongo-obverse-lanceolata , runcinato-pinnatifida , pinnis utrinque 3-4, triangulari-oblongo-lanceo- latis, retrorsis, cum lobo terminali triangulari-lanceolato acutis , inæqualibus et conferte spinuloso- dentatis , in petiolum decurrenti-alatum, basin versus dilatatum, utrinque in lobos hemisphærico- triangulares, extus convexos, intus rectos, spinulosos, acutos protractos et hine sagiltata , cæterüm papyracea, glabra, infrà glabrescentia, sæpius præsertim costa purpurascentia ; folia inferiora longius petiolata , basi paulo protracta, costâque minus prominente munita, media maxima, costâäque valde prominente et lobis basilaribus magis instructa. Ad medium caulis dichotome ramificatur. Rawr in axi foliorum eaulinorum orientes sed minorum, inferiorum pinnatifidorum, superiorum integrorum , lineari-lanceolatorum , omnium setoso-denticulatorum, basi dilatatorum et in lobos magnos sagittæ- Tab, 186, Compositæ. Botanique. an tu RHIN . Sn —> "#4, ATAUL tit =. = Triple de Bineteou . , ompositæ c je C SR Thiotat del: JA Botanique. ( AAT ) formes protractortun. Raimi inferiores iterum ramosi in corymbum compositum abeuntes, superiores vero in simplicem. Penicezzt pl. 1-2-pollicares, nudi vel squamulä ünicà muniti, glabri va superne pilis glanduliferis muniti patentibus. Invocucrum campanulatum , pl. 1/2 poll. altum, subimbricatum, squamis omnibus adpressis, demum reflexis pedicelloque adpressis, internis subæqualibus n. 13 linea- ribus , obtusis, dorso pilis glanduliferis sparsis munitis, externis n. 8 internis 2-4-plo brevioribus, pilis glanduliferis, ad basin tomento involueri immersis, valde hispidis. Basi involucrum demüm spon- giosè et ventricose dilatatum , ita ut pili ejus inferiores reversi sint. Recgrracuzuit 2 1/2 lin. diame- tro metiens, nudum, planum. Cariruzum multiflorum, semper erectum. Fzores obscure aurei, in aurantiacum vergentes, 7 lin. et ultra longi; ligula glabra, apice 5-dentata , 1 lin. fere lata, tubum pallentem, pilis articulatis simplicibus superne obsitum, 2 lin. longum plus duplô superans. An- theræ pallide aureæ , fere 1 1/2 lin. longæ, filamentis glabris insidentes; styli rami filiformes, hirti, demum arcuati antheris 5/4 lin. longiores. Acazænra conformia , articulatè cum receptaculo juncta , vix 1 lin. longa, superne 1/2 lin. lata, compressa , crassa , obovata , superne paulisper , inferne valde atte- nuata , brunnea, distinctissimè transversè rugoso-muricato-granulata more Picridis v. Picridii. Parpus 2 1/2 lin. longus, persistens, niveus, pluriserialis, setis numerosissimis, tenuissimis, simplicibus, quibus pauci intermixti sunt crassiores, denticulis extrorsis more Eusonchorum muniti. EXPLICATIO TAB. 136 B. : 1. Planta inteora magnitudine naturali, figuræ reliquæ magn. auctæ. 2. Flos. 3. Achæ- nium cum pappo. 4. Pilus pappi longior. 5. Pilus pappi brevior. 16. SONCHUS LAEVIS. Came. S. annuus; pedicellis glabris vel pilis glanduliferis munitis; floribus sulphureis involu- crum paulo superantibus; foliis integris, pinnatifidis vel laceris, carinà acutiusculis, non vero alatis et in caule decurrentibus, margine pl. mitioribus, sagittatis ; achæniis obovato- lanceolatis compressis, utrinque bisulcatis, rugoso-granulatis, rugis in series 25-30 dispo- sitis transversales. Var. etiam in insulis Canar. foliis mitioribus et valde spinosis variè divisis, pedicellis glabris vel pilis glandu- liferis hispidis. Sonchus non asper. Fuchs, p. 675, c. icone! Sonchus lævis. Camer., Epit., p. 279, c. icone! Sonchus oleraceus « et 8. Linn., Sp. pl., ed. 1, p.794; ed. 2, p. 1117. Synonymiæ tædiosæ agmen alio enumerabo loco et tantum hic Gandolleanea adducam. Sonchus zacynthoides. DC.! Pr.,7, p. 184. Sonchus Royleanus. DC. L, c. Sonchus ciliatus. Lam. — DC., Pr., 7, p. 185. Sonchus reversus. Æ. Mey. — DC., Pr., 7, p. 186. Sonchus roseus. Zesser.! — Ledeb.! — DC., Pr.,7, p.190. ( 448 ) Has. In omnibus insulis Canar. vulgaris: e. g. Teneriffa : Webb! (foliorum lobis ovato-oblongis, mitibus); in arenis convallis Chicoyca, 16 Maiït 1845 : Bourgeau! n. 6 (toliis pinnatipartitis, spinosis, pedicellis hispidissimis) ; Palma, puerto de los Sauces , 25 Jul. 1845 : Bourgeau! n. 20 (foliis runcinato-pinnatifidis, et pinnatipartilis spinosis), et San Pedro 19 Jul. 1845 : Bourgeau! Unicum, caule vix palmari, foliis lineari - lan- ceolatis spinosissimis; Lancerotte : Webb! foliorum lobis lanceolatis, mitibus; Gomerà locis siccis pr. /ermigua : Bourgeau! foliis pectinato-pinnatifidis. Var. lacera — Sonchus lacerus Willd.! foliis pinnatipartitis, lobis linearibus; in Ca- narià : Webb! Disrris. GeoGr. Sonchus lævis in Europà vulgatissimus locis cultis, cum hominibus nunc in toto terrarum orbe obvius. E Germania specimina habeo numerosa ex omnibus ferè provinciis, etiam nomine Sonchi selosi? a el. Tommasini! in vineis pr. Tergestum lecta. Græcià, in Atticæ hortis vulgaris : Fraas! (x, hodiè), ad Sperchiam et Naupliam : Berger ! Asia minor : pr. Brussa : Thirke! pl. Bithyn. pont. n. 42. Java : Zollinger! n. 2938. Africa : Abyssinia, Simen, Aug. et sept. 1852 : Ruppell!; Æthiopia : Kotschy! n. 165 (S. macrotus Fenzl! in herb. mus. Vindob.); C. B. S. Ebenazar in Valei ad ripam fl. Olifantrivier infra 100 pedes, novembri (Sonchus zacyn- thoides « DC.! Dregé, Docum., p. 167) et Enon ad fl. Witrivier infra 500 ped., Martio (S. zacynthoides & DC., Dregc! Docum., p. 155). Nov. Holl. In arenosis pr. oppidulum Freemantle 9, dec. 1858 : L. Preiss.! n. 117. Ogs. E Teneriffa fragmentum habeo palmare, Soncho lævi affine, foliis longè petiolatis, basi utrinque paulo protractis, non vero sagiltatis, runcinato-pinnatifidis, supremis elongato-linearibus, floribus involucrum di- midia parte superantibus, prius pro specie peculiari a me habitum, ob statum mancum vero non mte exami- nandum. Sonchus tenerrimus Linn., videtur in regione mediterranea vulgatissimus et forsan cum multis aliis in Cana- rienses introductus. Subgen. VI PTE ROSONCHUS. C. H. Sch. Bip. 17. SONCHUS ASPER. Fucus. S. annuus; pedicellis glabris vel pilis glanduliferis hispidis ; floribus sulphureis, involu- crum vix superantibus; foliis margine aculeatis, integris vel pinnatifidis, basi cordato-auri- culatis, auriculis cochleato-retrorsis ; achæniis obovatis, erostribus, plano-compressis, glabris, utrinque 3-lineatis , alatis, margine retrorso-denticulatis, basin versus aitenualis , vix 1 lin. longis et latis. Sonchus asper. Fuchs, p. 674, c. icone bonû! Sonchus asper y et d. Linn., Sp. pl, ed. 1, p. 794; ed. 2, p. 1117, excl. syn. Loeselii. Huc synonyma sequentia Candolleana spectare videntur, ut cætera taceam, ( 449 ) Sonchus longifolius. Tres. — DC,, Pr., 7, p. 184. Sonchus fallax. /altr !. — DC., Pr.,7,p. 185. Sonchus cuspidatus. Blume. — DC., L c. Sonchus eryngioides. DC., L, c. Sonchus carolinianus. Walt. — DC., 1. c. sec. specimen Engelm. in herb. mus. Senkenberg. Sonchus spinulosus. Bigel. — DC., 1, c. sec. spec. herb. Zeyheriani in Pensylvaniä lectum, Sonchus parviflorus. Le. — DC., Pr. 7, p. 190. Sonchus longifolius et crocifolius (num potiüs crassifolius?) Hort, nonnullorum. Has. Verosimiliter in omnibus insulis Canar., valdoperè varians : a. Achænia brunnea : x, Folia subintegra; caulis pars superior pilis glanduliferis munita. Teneriffa : Webb! 8. Folia pinnatipartita, caulis glaberrimus , pedicellis superne tantum tomento fugaci munitis. Teneriffa : Webb! b. Achænia nonnulla alutacea, reliqua dilute brunnea. Gomera, saxa pr. l’Hermita de las Nieves, 15 apr. 1845 : Bourgeau. Unicum, n. 14. Disrris. GEoGr. Sonchus asper cum hominibus in omnem ferè orbem terrarum migra- vit, Soncho lævi ver rarior. Species optima, culturâ perstans , subgeneris typum præbens. Habeo ex Europà e. g. ex omnibus fere Germaniæ provinciis, prope Halam Sax. : Wallroth! (S. asper) e. g.; Italia, Parmæ : Jan. ! exsic. (S, oleraceus); Sicilia : Gus- sone! (forma lacera). Græcia, Nauplia in Julio : Berger !; Attica ad Acropolin : Fraast . Asia. Abyssinia inter Halei et Temben maio 1852 : Rüppell! America, e Pensylvanià : herb. Zeyher! (S. spinulosus) achæniis castaneis. Oss. Nova Plerosonchi species est Sonchus macropterus C. H. Schultz Bip. MS. Achæniis 4 1/2 lin. longis, 5/4 lin. Jatis, dilute brunneo-cinereis, valde compressis, ovato-oblongis , utrinque tricarinatis, margine late alatis, ita ut alæ embryonis cavo sint latiores , et margine glaberrimis, basin versus vix attenuatis. — Habitus Sonchi asperi, sed caulis crassior, ultra 1/2 poll. diametro metiens, folià pinnatipartita, margine spinuloso-dentata , basi auriculata auriculis cochleato-retortis, corymbi supradecompositi rami petiolique pl. pilis glanduliferis et tomento Tigacs muniti, flores parvi sulphurei , radiales dorso vittàâ brunneä notati. Hab. in Africâ, C. B, S., Windvogelberg-Zwarl- rekey locis petrosis ad fluvium parvum 2000-4000 ped., Nov. Drege! Docum., p. 4( Pyrrhopappus taraxacoides DC.?). Plantæ nostræ varietatem floribus paulù majoribus à Novà Hollandiàä (Bentham 1839) in herb. Webbiano vidi. Analysis : a. Achænia vix 4 lin. longa , obovata, margine aculeis parvis retrorsis + — munita. =S$, asper Fuchs. b. Achænia 1 1/2 lin. longa, ovato-oblonga , glaberrima. —S. macropterus Schutz Bip. PICRIDIUM. Desr. C. H. Scuvzrz Bi. — Reichardia, Roru, Beitr., p. 35. — Chondrillæ sp., HERR\. — Sonchi sp., Fourn. — Scorzoneræ sp., Lin. CariTüLum multiflorum, Invorucruu hemisphærico-campanulatum, squamis + — margine scariosis,exterioribus auriculatis, dorsi apice pl. ir, — (2° SECT.) 57 u (450 ) corniculatis, interioribus lanceolato-linearibus. RECEPTACULUN nu- dum, magnum, punctatum, demum spongiosum. AcH4niA biformia, erostria, ovalo-cylindracea, 5-4-gona, costis crassis, complanatis, tu- berculis transversalibusmore Picridis+ — rugosis, sulcis angustis:sepa- ralis, brannea, ‘interiora vero pallida magis elongata, elabriora, recta vel incurva. Pappus niveus, flexilis, pluriserialis, caducissimus, setis inæqualibus, denticulis extrorso-antrorsis distantibus munitis, basi more Cirsii in annulum concretis. HerB mediterraneo-orientales, v. canarienses , annuæ vel -perennes, basi quandoque frutescentes, caule pl. dichotomo, foliato, foliis am- plexicauli-subdecurrentibus, ovato-lanceolato-linearibus, integris vel pinnatifidis, pl. spinuloso-dentatis et glaucis, pedicellis squamis auri- culatis, margine scarioso-circumdatis, munitis, + — clavatis, floribus flavis; indumentum singulare subuliforme, e vesiculis ovalibus con- siante, cum ovis insectorum comparandis, sessilibus vel stipitatis, præcipuè in foliis plurium observatur specierum. . Analysis specierum : N A.Radix annua. 1. Pedicelli paucisquamosi vel .esquamosi, squamis involucri margine scarioso , lato, niveo circumdatis. — P. tingitanum. 2. Pedicelli plurisquamosi, squamis involucri margine scarioso angusliore sordide viridi-albente munitis. — P. intermedium. B.Radix perennis. 3. Caulis humillimus, inferne lignosus. Achænia: ... .. , involueri squamæ margine.ut in P. tingitano late sca- riosæ ; folia innumera a pilis erystallinis cana.:— P. crystallinum. 4. Caulis herbaceus. Achænia ovata, costis crassis, tuberculis magnis instructis. (Ima caulis pars cum radice quandoque lignescit;.achænia vero fere uti P. tingitani.ab achæniis P. lingulati valde diversa.) — P. vulgare. 5. Caulis inferne lignosus.:Achænia .ovato-oblonga, minute tnberculata, involueri squamæ herbaceæ, margine vix scariosæ, folia glabra. — P. lingulatum. Oss. Picridium dichotomum F. M. — DC., Pr., 7, p. 185, species est distinctissima caule elongato, junceo, dicho- tomo, foliis lineari-lanceolatis, sinuatis, spinuloso-dentatis,tcordato-amplexicaulibus, pedicellis brevibus capitula æquantibus vel duplo superantibus, parce squamosis, squamis anguste scariosis, inferioribus etiam apice cornicu- latis, achæniis valde elongato-cylindraceis. Stirps orientalis. —"‘In Libano : Labillardière! ( 450 ) 1. PICRIDIUM TINGITANUM. Drsr. P: annuum; caule subfoliato, superne ramoso; foliis lanceolatis pl. pinnatifidis rarius integris ; pedicellis subesquamosis ; involucri squamis margine lato, albo, scarioso mu- nitis, inferioribus obtusis mucrone brevi terminatis, subcorniculatis. (Ligulæ infernè et in dorsi parte superior! pl. purpureo-brunneæ, supra tubum more Tolpidis barbatæ pl. pul- chré violaceæ, quod præter P. crystallinum in nullo alio observavi Picridio.) Chondrilla tingitana floribus luteis, Papaveris hortensis folio, Herm., Lugdb., 657, £. 659. Scorzonera tingitana. Linn.., Sp. pl. ; ed. 1, p.791, et ed.2., p. 1114 , et Scorzonera orientalis, Z.e., p. 1113. Sonchus tingitanus Papaveris folio. Tourn., Inst., p. 474. Sonchus tingitanus. Lam., Enc., 3, p. 397. Picridium tingitanum. Desf., Ai, 2, p. 220. — Buch, Canar., p. 147, et 175. — DC., Pr., 7, p. 182, excl. loco natali «Sicili » sec. ipsiss: Gussone F1. sic, syn., 2, p. 393: Picridium arabicum. Hochst! eb S'ieud. in Schimp. pl arab:,,n. 883'certè P. tingitani var. est inte- grifolia. CI. Hochstetter ipse in litt. rectè monet : « Forsan P. tingitani var. integrifolia ( semina non » differunt)..» Picridium orientale. DC., Pr., 7, p. 182 et verosimiliter Picridium hispanicum. Poir. — DC., L c. Has. Vulgaris est in ins. Canariensibus : Webb! JZnfierno Adexe, Fuente del Re Oro. taya Teneriffæ. Specimina magna et pulchra in Barranco de las Augustias Palmæ sec. Buch, I. c., p. 175. Fuertaventura : Bourgeau ln. 9. Specimina canariensia sunt palmaria spithamea, caulibus dichotome ramosis, erectis v. adscendentibus, foliis pinnatifidis, involucri squamis late albo-marginatis, inferioribus ad dorsi apicemicorniculatis. Disrr. GEoGr.. Stinpsi crat. mediterranei australis et Orientis, imdin Americam septentr. sec. specimen pensylvanicum herb. Zeyherlintroducta, in hortis botanicis abundans. In herbario habeo : 1. Persia australis. In fissuris rupium pr. pagum Gere, inter Abuschir et Schiras, 25 Mart. 1845 : Kotschy.! pl. Pers. austr. ed. Hohenaker n. 28 et 87 (P. orientale DG. — Boïss.!). Planta caule humili submonocephalo , sine capitulot/5-5 poll. longo, efoliato v. foliato, foliis integris v. pinnatifidis. — Arabia, in palmetis vallis Fatme prov. arabicæ Hedschas Febr. 1856 : Schimper ! n. 833. Planta dodrantalis,ramosa, foliis integris v. superficialiter sinuat's. — Barbaria prope Gerbi et Salecto, vere anni 1846 : Dr. Lorent! Plantæ palmares-spithameæ, subramosæ, foliis pinnatifido-pinnatipartitis. 2. PICRIDIUM INTERMEDIUM. C. H Sc Brr. P. annuum; caule subfoliato, pl. inferne ramoso; pedicellis pl. plurisquamosis ; squa . mis involucri inferioribus, acutis x. acuminatis, margine scarioso angustiore sordidé viridi-albente munitis; foliis obovato-oblongo-lanceolatis, subintegris, crebre denticulatis, ( 452 ) denticulis spinescentibus ; flore concolore dilute aureo vel superne dorso subpurpurascente. Variat : zx Janii, caule 1-2-pedali, subefoliato, dichotome ramoso. Huc specimina sicula, cretencia, hispanica et lusitanica. B gracilis, caule spithameo, gracili, subfoliato, 4-2-cephalo. Huc specimina canariensia, 5-7 poll. longa, quibus folia tenera, pleraque radicalia, rosulata, obovato-lanceolata, spinulose dentata , integra v. sinuata; caules graciles 1-5, erecti, 1-2-cephali; pedicelli squamosi, clavati; capitula parva, involucri squamæ inferiores dorsi apice corni- culatæ, margine scarioso, albo-virente munitæ; flores pl. concolores, rarius dorsi ligulæ parte superiore subpur- purascentes. Species intermedia Picridium tingitanum inter et vulgare, priori radice annuä affinis, sed inter alia involucri squamis argustius et obscurius scariosis discrepans, posteriori magis affinis, sed diversa radice annuà squamis latius scariosis, flore pl. concolore in P. vulgari dorso ligularum lividè villato. Sonchus intermedius Cristofori et Jan! Catal., p. 13, gen. 658, sp. 6 1/2 (anno 1832). Ha8. In ins. Canariensibus cum P. tingitano. Disrr. GeoG8. Stirps mediterranea ; habeo e Sicilià : Jan! Cf. DC. pr. VII, P- 182, qui stirpem hanc cum P. lingulato confundit; Cretà : Sieber! cum P. vulgari; Lusitanià in arvis primo vere, Martio 1839 : Welwitsch! n. 388 (P. vulgare) ; Hispanià in lutosis reg. calidæ in monte Gibraltarico , 3 Apr. 1845 : Willkomm. ! n. 570 (P. vulgare). 3. PICRIDIUM CRYSTALLINUM. C. H. Sc Br. P. tiogitagum G crispulum Webbl in liti. Has. In arenà maris ad portulum oppiduli Guimar. Pili apice vesiculosi et tota planta micat veluti Mesembryanthemum crystallinum : Webb! in litt. Buena Vista, Teneriffæ : Webb! Disrr. GEOGR. Stirps canariensis. Species peculiaris esse videtur. Capitula certe Picridio tingitano similia. Involucri squamæ nempe late albo- scariosæ, ad dorsi apicem, exceptis intimis, corniculatæ, flores supra tubum pilosum violacei et ligula dorso sub- purpurascens. Pedicelli in axi foliorum supremorum orientes, pollicares, efolioti, squama una alterave notat cordata. Achænia nondum matura, attamen pappus basi in annulum concretus caducissimus. Differt tamen a P. tingitano : 1. Ridice fusiformi 3-4 poll. longa, superne 3-4 lin. diametro metiente, lignescente, pluricauli. 2, Caulibus cum capitulis speciosis tantum 2 poll. longis, inferne suffrutescentibus, 2-3 lin, diametro metien- tibus, iigno duro , amarissimo. 5. Foliis confertissimis innumeris, cæspitosis, lineari-lanceolatis, pinnatipartitis, cum pinnis oblongis, dentibus spinescentibus innumeris, inæqualibus conferte exasperatis, crispulis, et pilis simplicibus, apice in vesiculam ovalem dilatatis, confertissimis, albo-cinereis. Corpusculi similes albentes, sessiles, ovales, inflati , eliam in foliis P. tingitani et quandoque P. vulgaris sparsi observantur, quales in nullis aliis observavi Cichoriaceis, et quæ potius ad regnum animale spectare videntur. 4. PICRIDIUM LIGULATUM. Ven. P. inferné suffruticosum ; squamis ovato-lanccolato-linearibus, obtusis, herbaceis, mar- ( 453 ) gine vix scariosis; achæniis 5-4-costatis, costis obsolete rugosis, 1 lineam paulo superan- tibus, superne-1/3 lin. diametro metientibus, exterioribus brunneis rectis, interioribus al- bentibus + — incurvis. Formæ : 1. /ntegrifolia. Folia spathulata , integerrima , apice mucronata. 2. Ilicifolia. Folia supernè superficialiter sinuato-dentata. 3. Crispa. Folia margine conferte et inæqualiter sinuato-dentata. — Sonchus crispus Poir. 4. Pinnatifida. Omnia n. 3, sed folia pinnatifida et involueri squamæ pallidæ, N° 1 et 2 inter Lance- rottam et Graciosam ; n. 3 et 4 in Teneriffa et Palma crescunt. Oss. Specimina ætate provecta et hebetata caules et folia habent humillima. Picridium ligulatum. V’ent.! Malm., p. et tab. 68. — DC., Pr.,7, p. 182 excel. syn. Janii ad P, inter- medium et loc. natal. Græcià et ins. Zacyntho ad P. vulgarem spect. — Pers., Syn., 2, p. 362. Sonchus crispus. Porr., Suppl, 3, p. 289 , à cl. DC., Pr., 7, p. 187, incautè synonymis Sonchi mari- tuni Linn. adscribitur cum verbis seq. « potius fortè ex agro Mogadoriensi quàm ex ins. Canaris ortus. » Has. In rupibus maritimis Teneriflæ e. g. inter cod et Garachico, el Palmar Webbl!; Palma: Webbf; et var. ilicitolia et integrifolia in collibus abruptis præaltis Fu- marde quæ freto inter Lancerottam et Graciosam superimpendent : Webb! Disrr. ccoGr. Stirps hæc canariensis etiam in agro Mogadoriensi à cl. Broussonet lecta. In Horto Milfordiensi e seminibus var. Lancerotlanæ specimina enata sunt formam ilicifoliam cum crispa jungentia. Descr. Species hæc distinctissima quoad foliorum divisionem mire varians paucis cognita. É radice fusiformi sæpius ramosa 2 et plures pollices longa , superne 5-6 lineas et quod superat dia- metro metiente, tereti, ætate more Odontospermi maritimi polycephala, caules oriuntur palmares, pl. vero dodrantales, erecti v. decumbentes, infernè 2 1/2-6 lin. diametro metientes, lignosi , ligno duris- simo , sordidè albente, salso-amaricante, medullæ cylindro tenui percurso, infernè rudimentis foliorum annorum præterlapsorum muniti , tunc densè foliati et dichotome ramosi. Fora in lineà spirali dispo- sita, conferta , 2-4 poll. longa, supernè 4-16 pl. 9 lin. lata, obversè lineari-lanceolata v. obovato-lan- ceolata , spathulata, in petiolum alatum pl. 2 lin. latum attenuata, basi ipsa dilatata, semi-amplexi- caulia, auriculis parvis paulo decurrentibus, subcochleato-retrorsis et hinc folia paulo decurrentia subauriculata. Foliorum margo quandoque integerrimus apice dente mucroniformi 1/2 lin. longo munito, vel ad folii marginem superiorem dentes -7 observantur integri, parvi, acuti, 2-3 lin. distantes , superiores antrorsi, reliqui retrorsi, vel dentes hi paulo elongantur , triangulares evadunt et denticuli parvi inter eos oriuntur ; sæpius vero ab apice ad basin usque folia sunt superficialiter dentato-sinuata , et conferte denticulis elongatis, angustis, hinc illinc versis sunt obsita, ita ut vix alia Sonchoidea observetur margine magis exasperata; imo quandoque folia sunt pinnatifida, pinnis utrinque 5-6 ovato-oblongis margine pariter valde et conferte spinuloso-dentatis. Hæc species summo- perè docet marginem foliorum rarô notam præbere pro diagnosi sufficientem. Geterüm folia sunt crassa, carnulosa, glaucescentia, plana, arrecta. Mox supra radicem caulis pl. in ramos plures abit, Pepuncurr ( 454 ) in: axi foliorum supremorum oriuntur palmares-spithamei , simplices, monocephali, vel in axi folii parvi lanceolati subdecurrentis vel squamulæ iis pedicelli similis, ramulum edentes monocephalum. Penicezur superne clavato-incrassati, sine capitulis 2-5 pl. vero 3-4 poll. longi:, squamis muniti pl. n. 5 ovato-lanceolatis, 2 lin. longis , inferne 1 lin. latis, basi cordato-auriculato-cochleatis, herbaceis, paten - tibus, acutis v. acuminatis, sensim in involucri squamas inferiores abeuntibus. Car:ruzum multiflorum, semper erectum. Ixvorucrun glabrum, 7-8 lin. altum , in statu compresso 9 lin. latum ,. hemisphærico- campanulatum, imbricatum , squamis inferioribus laxis, reliquis accumbentibus, omnibus post achæ- niorum maturitatem palenti-reflexis, internis n, 13 lineari-lanceolatis , 7 lin. longis, infernè 2 lin. latis, obtusis, margine vix scariosis, externis totidem vel pluribus, duplè-quintuplè brevioribus, ovato-lan- ceolatis, infimis basi subcordato-auriculatis , breve mucronato-acutis, dorsi apice tubere munitis (cor- niculatis uti plures Taraxaci species), præcipue formæ 3 et 4, concoloribus viridibus vel pallentibus apice virentibus, herbaceis, margine vix scariosis. Recepracuzum 5 lin. diametro metiens, nudum. FLores aurei, involucrum dimidia parte superantes, 7-8 lin. longi. Tubus 2 1/2 lin. longus, superne et præcipue A os pilis simplicibus articulatis, patentibus munitus, Bigula 5-4 lin. lata, apice dentibus 5 linearibus munita. Antheræ fere 1 lin. longæ. Styli rami exserti, breve hirti. Acaæxra 1 lin. paulo superantia, superne 1/3 lin. diametro metientia, ovato-cylindracea , utrinque præcipue inferne paulo attenuata, 5-costata, costis planis, sulcis angustis separatis, rugis transversalibus paulo prominentibus parce exasperata, externa obscure brunnea recta, reliqua dilute alutacea paulo longiora, ++ — incurva. Parpus 4 lin longus, niveus, caducissimus, pluriserialis, setis numerosissimis, inæqualibus, paucis aliis. crassioribus, plerisque tenuissimis, omnibus, margine: distanter dentibus arrecto- patentibus munitis et basi in annulum concretis more Cirsii specierum. Susrr. VI CREPIDE Æ. C. H. Schultz Bipont. Scelet. syst. artic. Cichoriac., Dr D: Achænia saltem disci teretia,, sæpius:rostnala:, rostro robusto., fili-v. piliformi.. Pappus pl..niveus, flexilis, pilesus,.persistens.v. singulis radüs caducis, disco epigyno parvo insidens: CREPIS. Lrww. — C. H. Schultz Bip. Emend. Carrrurum multiflorum. IxvorucrüuM subimbricatum. RECEPTACULUM epaleatum, areolatum nudum, vel alveolatum, villosum. ACHANIA conformia articulate cum receptaculo juncta., vel radialia breve ros- trata, involucri squamis immersa, persistentia, disci longe rostrata, articulate cum receptaculo juncta. PArpus persistens vel singulis radis caducis. HersÆannuæ, biennes velperennes, per orbem terrarum. dispersæ, pleræque europæo-mediterraneæ; foliis varie divisis pl. dentato-runci- ( 455 ) natis; capitulis ante anthesin erectis vel nutantibus; floribus flavis, rarius rubris. Subgenus I. CHLOROCREPIS. C. H. Schultz Bip. Typus : Crepis virens Linn. Capiruzux parvum. Ixvorucrum sæpius pilis glanduliferis obsitum, post achæniorum maturitatem reflexum, pedunculoque adpressum. Recerracurum nudum! Acxænia conformia, minuta, 1 lin. vix longa, 10-costulata; PaPpus caducus , radiis singulis facile secedentibus, niveis. Hersx annuæ europæo-mediterraneæ , ramosæ , corymbosæ pl. polycephalæ, foliis tenuibus, glabris vel cum caule pilis simplicibus munitis. Oss. Cum tres hujus subgeneris species distinctissimæ ab auctoribus et nominatim etiam a cl. Candollio nimis sint confusæ , non alienum puto analysin earum proponere. A. Achænia glabra, erostria, basi apiceque paulo attracta. Capitula semper erecta. ‘a. Involucrum albide pubescens et pl. pilis glanduliferis adspersum; $quamæ involucri adpressiusculæ; folia caulina lanceolata, sagiltata, inferne — pinnatifido-lacera. Capitula longius pedicellata, non tam numerosa et stirps gracilior quam species sequens. 4. Crepis virens Linn. b.'Involucrum albide pubescens et pilis robustis simplicibus non glanduliferis + — adspersum ; involucri squamæ inferiores demum laxæ; folia-caulina lanceolata, sagittata, subintegra, denticulata nunquam basi inciso:lacera ; capitula numerosa, brevius pedicellata; planta magis robusta, 2 Crepis parviflora Desf.! Cat. H. paris.,.ed. 1, p. 88. — DC., Pr., 7, p.162. Crepis fuliginosa Un. itiner. 4827 (non Sibth et Sm.) sec. specimina a cl. Fleischer! Majo in umbrosis Smyrnæ lecta. Planta hæc orientalis in hortis botanicis abundat. B. Achænia superne hispidula, rostrata, rostro achænii corporis terliam partem æquante. Capitula ante anthesin nutantia. 3. Crepis neglecta Linn., Mant., p. 107 et Syst. ed. Reich., 5, p. 655. — Koch! Syn., ed. 2, p. 505. — Synonymia : Crepis spathulata Lam., Dict., 2, p. 181? — Crepis stricta Scop., Carn., 2, p. 99, tab. 47. — Crepis fuliginosa Sibth. Sm., Pr. FI. græc., 2, p. 158. — Crepis cernua Tenore! FI. neap. prodr., p. 47. Species hæc insuper foliis dentato-pinnatifidis, cum caulis parte inferiore hirtis et involucro pilis glanduliferis atrato distincta , regionem mediterraneam boreali-occidentalem habitattet in hortis nostris botanicis colitur etiam nomine Crepidis corymbosæ Tenore, quæ sec.:specimina Gussoniana forma Crepidis setosæ Hall. f. est. — Græcia prope Naupliam : Berger ! a Spruner! ; Argolide : a Spruner!; in arvis Alticæ : Fraas!; Istria et insulæ vicinæ : Tommassinil; Neapoli : Gussone! Os. CI. DC. stirpem nostram nomine Cr. fuliginosæ Sibth, Sm. enumerat et insuper cum Cr. polymorpha Walir. (Gr. virente Linn.) confundit. 1. CREPIS VIRENS. Linn. C. annua ; capitulis parvis, semper erectis; achæniis conformibus, glabris, erostribus, basi apiceque paulo attractis; involucro albide pubescente et pl. pilis glanduliferis munito ; squamis inferioribus involucri‘adpressiusculis; foliiscaulinis sagittatis, inferne inciso-laceris. ( 456 ) Crepis virens. Linn., Sp. pl., ed. 2, p. 1134. — Rchb.! F1. excurs., n. 1690 et exsicc. cent., 4. — Koch! Syn., ed. 2, p. 505. — Wimmer ! F1. v. Schles., vol. 1, p. 201. Crepis polymorpha. W/allr., Sched. crit., vol. 1, p. 496 excl. syn. nonnullis. — DC.! Prodr., vol. se p. 162 excl. syn. nonnullis. Crepis pinnatifida. HW ild., Sp. pl., vol. 3, p. 1604. — Forma foliis profundius divisis. Crepis tectorum. Pollich, Palat., vol, 2, p. 399 cum descr. optimä. — Engl. bot. , tab. ii, non Linn. sec. Rchb, et Koch, — Crepis virens L. non rard cum Cr. tectorum L. confusa, quæ a nosträ foto differt cælo, inter alia : achæniis nigricantibus, majoribus, breve rostratis, pappo persistente superatis. À scientiæ amabilis patribus Hieracio adnumeratur. Has. In apricis insularum Canariensium : Webb!; Palma : Bourgeau! exsicc., n. 31. Specimina canariensia sunt palmaria-pedalia et altiora, erecta vel diffusa, folia babent pilosa rarius glabres- centia, involucra glabrescentia vel pubescentia, nunquam vero pilis glanduiiferis munita, Disrri8. G£0Gr. Stirps europæa, apud nos in Germanià a Maio in Autumnum florens ad vias, in agris ct incultis valde varians : caule erecto vel diffuso, a basi ramoso, foliis + — divisis, glabris vel hirtis, floribus aureis et citrinis (e. g. apud nos prope Deides- hemium). 4. Forma borealis. Folia glaberrima, rarius costa pilosula, involucrum pilisglanduliferis + — obsitum, rarius glabrescens et tantum pube albida parce adspersum. Capitula paulo majora. Hanc formam habeo ex omnibus fere Germaniæ provinciis a Palatinatu ad Silesiam et a Holsatia ad Carinthiam et Tyrolin usque, necnon € Helvetia : Perty! Plerumque est erecta non raro vero etiam diffusa, ramosissima , tenuicaulis — Lapsana capillaris Linn., Sp. pl., ed. 1, p. 819. — Crepis diffusa DC. ! Cat. H. Monsp., p. 98. Formam hanc in sterilissimis crescentem habeo e Gallia : DC. !; prope Parisios in Montmartre : C. Kenig: et e pluribus Germaniæ locis e. g. e Saxonia : herb, Rchb. ! (Cr. virens # capillaris). Oss. Crepis agrestis W. K. pl. rar, Hung., t. 5, p. 244. tab. 220 , forma est procera, caule solitario, erecto, pedali-sesquipedali, capitulis majoribus , involucro pl. cum pedunculo pilis glanduliferis dense obsito, foliis latioribus costà sæpius pilosis — mera varietas e loco natali pingui orta, quam e. g. in agris propé Monachium abunde lepi. B. Forma australis. Folia pilis simplicibus obsita ; involucrum glabrescens, nunquam pilis glandu- liferis munitum. Hab. e. g. in Galliä in agris inter Perpignan et Canet : Endress. ! exsicc. Un. itin. Italia super. : Cristoph. et Jan. ! exsicc. cum forma A, Hispania prope Matritum : Lagasca ! Græcia prope Othry : Fraas! Forma ejus diffusa — Crepis lusitanica Boiss., quam habeo e collibus Lusitaniæ cintranis : Webb! et in arenosis ad oceanum Atlanticum prope Ericeira Jan. 1840 : Welwitsch ! exsicc, Un. itin. n. 485, Subgenus I. TBELZA. Gaertner Meyer et Scherbius, Flora d. Wetterau, 3, pag. 97 a. 144 (anno 1801). — Schuliz Bipont. emend. Cspiruzux mediocre. Isvocucrux pl. pilis glanduliferis munitum., Recerracurum fimbrillis brevibus, ( 45T ) ex alveolarum margine orientibus , villosum. Acæni4 difformia , radialia involucri squamis navicula- ribus subinvoluta, persistentia, suberostria, pappo pl. breviore ac in achæniis disci munito et hinc inter Crepides simili se habens modo, ac Medicusia Mœnch inter Picrides, reliqua articulate cum receptaculo juncta longe rostrata. Hersæ annuæ, graveolentes , europæo-mediterraneæ. Ors. Wibeliæ synonyma sunt : Hostia Mœnch, Meth. suppl., p. 221 (an. 4802); Cass., Dict., 2, p. 449, — Dysodea Borkhausen, Tentam. dispos. plant. German., p. 128 (1809).— Anisoderis Cass., Dict., 48, p. 429 (an, 1827); DC., Prodr., 7, p. 157 excel. Barkhausià Link, Enum. H. berol., p. 290, Crepideas diversissimas amplectens et tantumex parte huc spectans. Oss. Duæ hujus subgeneris species hucusque in Canariis observatæ : Crepis fœtida Linn., et Cr. juvenalis Fr. Guil. Schultz, quarum notæ essentiales analysi sequente illustrandæ. Rostrum piliforme gracilius adhuc est quan rostrum filiforme. Divisio I. EUWIBELIA. Senurrz Barr. Wibelia Fl. Wetter. I. c. Capitula ante anthesin nutantia. 1. Crepis rubra Linn. Achænia sensim in rostrum filiforme abeunt. 2, Crepis fœtida Linn. Achænia abrupte in rostram piliforme attenuantur. Divisio If. DELILEOCREPIS. Scnurrz Bir. MS. Sec. amicam acutiss. Delile, qui speciem primam hujus divisionis prope Monspelium lectam, publici fecit juris. 5. Crepis juvenalis Fr. Guil. Schultz. Achænia sensim in rostrum filiforme abeunt. 4. Crepis rodigioides C. H. Schul{z Bip. Achænia abrupte in rostrum piliforme attenuantur. 5. Crepis Candollei C. H. Schaltz Bip. Cf. infrà obs. 5. Ons. 1. Crepis rubra Linn., in pascuis ét sècus vias in regione crateris mediterranei boreali-orientali crescens, diagnosi sequente ab affini Cr. fœtida Linn., distinguenda : Annua, capitulis ante anthesin nutantibus, achæniis sensim in rostrum robustum elongatum filiforme abeuntibus, peripbericis vero suberostribus, foliolis involucri exterioribus ovato-lanceolatis, subacuminatis, margine scariosis, patentibus, floribus incarnatis. O8s. 2. Crepis rodigioides C. H. Schultz Bipont. in Kotschyi pl. alepp. ed. cl. Hohenaker n. 178. Cr. annua, capitulis semper erectis, demum ovatis, achæniis abrupte in rostrum'piliforme abeuntibus elongatum, peripbericis vero suberostribus, foliolis involucri externis lineari-lanceolatis glabriusculis adpressis, internis fari- naceo-pubescentibus inferne quandoque pilis parce obsitis glanduliferis. (Habitus Rodigiæ commutatæ Spr., sed gla- brescens, receptaculum epaleatum, involucrum subfarinaceum non setosum , capitula semper erecta.) Var. 1. Kotschyana, caule spithameo, dichotome ramoso, foliis subhirtis, dentalo-pinnatifido-laceris, rameis auri- culato-sagiltatis, pedunculis elongatis. — In graminosis et lapicidinis pr. Aleppum, 50 Aprili : Kotschy ! pr. Brussa Thirke! pl. Bithyn. pont. ed. C. Koch n. 56. Var. II. Thirkeana, vix palmaris, foliis subintegris, caulibus pluribus, 1-cephalis, capitulis minoribus : Thirke. Cum priore in pl. Bithyn. pont. n. 65, ed. C. Koch. an. 1845. Oss. 5. Cum inscriptione : « Crepis fœtida, pedunculis ante anthesin erectis > anno 1845 ab amiciss. Bischoff plantam accepi e seminibus Barkhausiæ Candollei hort. halensis in horto Heidelbergensi enatam. Stirps pedalis cum forma Crepidis fætidæ glandulosæ comparanda, sed ob capitula semper erecta certo certius distinctissima. — Crepis Candollei C. H. Schultz Bipont. forte tamen cum Barkhausia Candollei Spr. identica, licet cl. auctor plantam suam cum Crepide glandulosa Guss.! jungat, quæ varietas Crepidis fœtidæ est. IL — (2 NSECT. à 58 ( 458 ) Oss. 4, Eodem tempore cl. Bischoff mihi nomine Crepidis rubro-fœtidæ plantam hybridam communicavit verosi- militer in hôrto heidelbergensi ortam, ubi ex pluribus observatur annis et facile achænÿis propagatur; — Crepis Bischoffii C. H. Schultz Bip. herb. Medium tenet inter parentes; flores nunc rubentes, nunc sulphurei , ligulis dorso rubentibus. 2. CREPIS FCETIDA. Linn. C. annua; capitulis ante anthesin nutantibus; achæniis abrupte in rostrum piliforme, elongatum abeuntibus, periphericis vero suberostribus; foliolis involucri exterioribus lan- ceolato-linearibus , subacuminatis, pilosis, arrectis; floribus aureis. Variat : caule 1-polycephaio, erecto , difluso, prostrato, foliis subintegris, denticulatis, runcinato-pinnalifidis, imo laceris, pubescenti-hirto-hispidis, pilis apice sæpius clavato- glandulosis. | Erigeron tertium. Dodon. pempt., p. 641 cum icone formæ diffusæ, foliis pinnatifidis. Senecio hirsutus. C. B., Pin., p. 131. Jacobæa sylvatica tomentosa Cichorii sylvestris folio. Moris.. Hist., sect. 7, p- 109, tab. 17, fig. 10. — Copia icon. Dodon. Crepis fœtida. Linn,, Sp. pl., ed, 1, p. 807. — Engl. bot., tab. 406. Crepis fœtens. Link, in Buch Canar., p. 147 et 164 (a formis Europæ mediæ differt uti specimina lusi- tanica capitulis majoribus et insuper magis aspera Lk.). Synonyma cætera , alio loco enumeranda, taceam et tantum Candolleana adducam. Barkhausia graveolens. Link, Enum. H. berol., vol. 2, p. 290. — DC., Pr., vol. 7, p. 158. Barkhausia Candollei. Spr.— DC., L. c. sec. Spr., Syst. veg. cur. post., p. 304, est Crepis glandulosa Gussone! quæ a formis canariensibus non differt. Cf. cæterum suprà observ. 3. Barkhausia glandulosa. Presl. — DC., L c. Barkhausia fœtida. DC., L. c. et forsan adhuc tres species sequentes n. 37-39. Barkhausia pinguis. Rchb.— D C., Pr., vol. 7, p. 159. Barkhausia prostrata. Dumort. — DC., L c. Has. Martinez, in Barranco Puerto Orotava. — 1200 ped. sec. Buch, 1. c.; in et saxetis glarcosis convallium prope castellum Paso alto ad oppidum Sanctam Crucem ins. Tencriffæ, in glareosis convallium ins. Palmæ et in Canariâ : Webb! Ozs. Specimina canariensia pl. spithamea-pedalia, valde hirsuta, pilis plerisque imprimis ad plantæ partem superiorem glanduliferis, foliis pl. pinnatipartito-laceris et hinc formæ adnumeranda glaudulosæ. Disrris. ceocr. Crepis fœtida civis est Europæ mediæ et australis præcipue orientalis Caucasum et ad mare Caspium usque se extendens. Apud nos in Palatinatu a Junio in autumnum usque, præcipue mense Julio floret ad vias in sterilibus, præcipue vero in agris Medicaginis sativæ, Infuso ejus ex anno 1839 contra aflectiones hystericas prosperrime uor. Formæ sequentes distinguendæ : ( 459 ) À. Orientalis. Procera, capitula majora, breviora , involucri squamæ latiores pilis simplicibus crassis hirsutæ, achænia non tam gracilia involucrum subæquantia pl. breviora, raro longiora. — Crepis rhœadifolia M. B., F1. taur. Gaucas., n. 1625. — Koch! Syn., ed. 2, p. 500. — Ipse M. B. in suppl. dicit : .… Dubium intercedit, anne sit mera Cr. fœtidæ varietas : foliis magis dissectis. Bavaria, prope Neoburgum ad Danubium : a Frælich!; Bohemia pr. Muenchengraetz : Sekera ! Austria pr. Baden : à Froelich! Türkenschanze pr. Vindobonum : Schnitzlein!; Bannatus : Rochel! Wierczbicki ! (equidem forma hirsuta, glabrescens et sabulosa : foliis linearibus, inferioribus dentatis). B. Occidentalis. Gracilior, capitula magis elongata, involueri squamæ angustiores, achænia graciliora involucrum superantia. a. Borealis. Pili breviores, simplices vel + — glanduliferis intermixti. Hæc forma in Germania præ- cipue media et australi abundans, mihi Crepidis fœtidæ typus est. In Palatinatu , præcipue Rhenum versus, tam copiosa est ut agros viderim, a pappo nitentes, veluti nive obtectos. Eandem formam habeo : Gættingen : Schiede!; Tyrolis : a Frœlich! Facchini!; Stuttgard : Lechler ! Gallia e. g. prope Parisios : Kralik! Italia super. : Cristof. et Jan! exsicc. gen. 667, spec. 4; Pedemont. pr. Chatillon : W. Sonder ! ; Abruzzo : Guss. ! b. Australis. Pili elongati in plantæ parte superiore pl. glanduliferi. Sicilia : Gussone!; Græcia ad Lebadiam : Fraas! Argolide : à Spruner! ; Gallia austr. e. g. prope Perpignan : herb. Frælich! Huc etiam specimina spectant canariensia, Formæ pilis simplicibus sensim transeunt in formas pilis glanduliferis + — munitas; perinde formæ pilis brevibus junguntur formis innumeris cum formis pilis elongatis instructis. Frustra etiam limites quæsivi formas orientales inter et occidentales, In hortis botanicis nomine Crepidis , Barkhausiæ vel Anisoderidis fœtidæ, rhœadifoliæ et aliis sæpius colitur. 3. CREPES JUVENALIS. F. G Scnuzwz. C. annua; capitulis semper erectis demum cylindraceis; achænits sensim in rostrum filiforme abeuntibus elongatum, periphericis vero suberostribus; foliolis involucri externis anguste linearibus, acutis, laxiusculis, pilis pl. glanduliferis munitis. (Herba palmaris, gracilis, tenera, multicaulis, ramosa, ramis elongatis 1-cephalis fistulosis, subhirta.) Barkhausia juvenalis. Delile! Ind. sem. H. monsp., 1836, p. 23, et Ann. sc. nat., 1837 ; Bot., p. 286. — DC., Pr., vol. 7,p. 159. Crepis juvenalis. F.-G. Schultz, in Flora bot. Zeit., 1840, p. 619. Has. In arvis aridis Teneriffæ prope oppidulum Guimar cum Hypochæride Balbisii, die 16° mens. decembr. E. Bourgeau! Disrris. cEoGR. Prope Monspelium ad portum juvenalem, ubi ad fluv. Lez lana € ( 460 ) Barbarià lavatur et sæpius plantæ hinc introductæ observantur : Delile! Stirps verosimi- liter barbarica, vel canariensis segetalis propè Monspelium spontanea facta. Drscr. Sec. specimen unicum canariense. à Rapix annua, superne 1/2 lin. diametro metiens, teres, inferne in ramum abiens. Folia radicalia… Cauzis palmaris et altior, inferne vix 1/2 lin. diametro metiens, teres, striato-sulcatus, inferne gla- brescens, superne cum ramis et foliüis pilis simplicibus parce hirtus, foliatus, mox supra radicem in ramos abiens alternos. Ram elongati, 3-4 poll. longi, graciles, 1-cephali, inferne foliis 2-3 muniti alternis , 14-15 lin. longis, superne 3 1/2-1 lin. latis, inferioribus obversè lanceolatis, in petiolum alatum 2/3-3/4 lin. latum attenuatis , superioribus lineari-lanceolatis , basi non protractis, omnibus acutis, utrinque denticulis acutis 2-5 instructis , supremis quandoque integris et tantüum basi utrinque dente patente munitis. Superne rami sunt efoliati et tantum hinc inde Squama foliacea una alterave instructi laxiuscula, lineari, 3-1 lin. longa, 1/2-1/8 lin. lata, acuta, integra. CapiruLa terminalia, semper erecta, gracilia. Ixvorucrum cylindraceum cum parte pedicellorum suprema pilis simplicibus et glanduli- feris hirtum, 3 lin. longum, cylindraceo-campanulatum,maturitateachæniorum cylindraceum 3 1 /2 lin. longum , 3 1/4 lin. diametro metiens, squamis biserialibus , internis subæqualibus, n. 8, acutis, externis n.5, minoribus, inæqualibus, anguste linearibus, acutis, laxiusculis FLores dilutè aurei, glabri, peri- pherici 4 1/2 lin. long; tubus 5/4 lin. longus, pallens ; ligula 2/3-3/4 lin. lata, apice dentibus 5 triangu- lari- lanceolatis , obtusis munita ; antheræ 1 lin, longæ, appendice apicali triangulari-lanceolata , acuta, basi vero utrinque dente subulato sunt munitæ. Sryrr rami filiformes, arcuate reflexi, breve hirti. Re- CEPTACULUM épaleatum, lineam unam diametro non metiens. AcHÆNIA omnia pappo simplici denticulato, niveo , 1 1/2 lin. longo-subcaduco munita , glabra vel superne minute denticulata, radialia squamis involucri navicularibus immersa 5/4 lin. longa breve rostrata, centralia 2 1/2 lin. longa, teretia, longi- tudinaliter striata , in rostrum gracile filiforme non vero piliforme, sensim abeuntia corpus achænii subæquans, vel eo paulo longius. O»s, Ex anno 4837 plantam nostram in horto meo colui, et insuper specimina accepi culta e seminibus Delileanis in H. bonnensi an. 1842 a cl. Treviranus! et in H. paris. an. 1847 ab amiciss. Spach! Cultura planta nostra pl. altior evadit spithamea — dodrantalis et altior, sæpius vero tantum palmaris. Caulis et involucrum plantæ virgineæ farinacea , pili pl. simplices et foliola involucri carinâ pilis rigidis hirta. Caulis magis ramosus sed rami semper valde elongati ; folia pl. magis incisa, imo ramea + — sagittata, ad basin pectinato-den- tata vel per totum marginem pinnatipartito-lacera. In speciminibus macris folia ramea sunt sessilia, dentata, in pinguibus vero pinnatifido-pinnatipartita, sagittata. Receptaculi alveolæ margine sunt pilosæ et hic receptaculum breve villosum. Achænia radii pilosula, disci in rostrum paulo brevius et robustius attenuata. Modificationes hinc species nostra subit easdem ac aliæ subgeneris Wibeliæ species. ( 461 ) Subgen. III. DAUCOCREPIS. C. H. Schultz Bip. in Mertens, Koch et Bischoff, Deutschlands Flora, 6° Bind, MS. Radix fusiformis, vix fibrosa, perennis sed non longæva, eodem modo se habens uti radix sect. IIT Apargiæ Schultz Bip. generis Leontodontis. CF. Koch, Syn., ed, 2, p. 482. Involucrum pl. 2-scriale, subimbricatum. Subdiv. Il. Species caule foliato. Hüc spectant plures species alpigenæ, e. g. Crepis grandiflora Willd. , Cr. alpestris et montana Tausch, nec non plures Europam australem habitantese. g. Crepis rigida W. K., Cr. lacera Tenore, Cr. chon- drilloides Jacq., et insuper plures maderenses. Species nostra ab omnibus foliorum formä , notisque alüis distinctissima. 4. CREPIS LOWEIT 8 canariensis. C. H. Scuucrz Biron. C. radice fusiformi, perenni; caule foliato, divaricato-ramosissimo, glabrescente cum foliis dentatis, radicalibus rosulatis, obovato-lanceolatis, caulinis triangulari-cordatis; pedicellis subnudis, superne cum involucro biseriali pubescenti-hirtis; achæniis confor- mibus breve rostratis, superne exasperatis, pappo niveo subcaduco. Barkhausia hieracioides. Lowe ! (in litt. ad cl. Webb), Primit. fl. Mader., p. 27, n. 44. — DC., Pr., vol. 7, p. 157. Crepis hieracioides. F. G. Schultz (non W. K.) nr Flora B. Z., 1840, p. 718. Has. Legimus hanc speciem semel in fissuris rupium montis excelsi Lancerottæ «Pe- nitas de Chache » dicti (in Maderâ non vidi) : Webb! ; Canarià : Bourgeau! n. 6 ; Fuerta- ventura, sine loci specialis designatione n. 2, Barranco de Tuinese, 2° m. Marti 1846, n. 11, in rupibus prope Valdebron septentrionem versus, 10° m. Febr. 1846 : Bourgeau! Disrris. ceoGr. Ex cl. Lowe planta nostra etiam in Maderà crescit. Atiamen rev. Lowei diagnosis non bene quadrat, cum e. g. plantæ canariensis costa foli semper sit glaber- rima, non vero setoso-hispida. Nunc dubius adhuc bæreo, an planta canariensis penitus eadem sit ac maderensis, imprimis cum Crepidis species difficillimæ et an Synanthero- logis optimis non raro, obiter vel in statu manco examinatæ, confundentur. Si Crepis Lowei B canariensis ab « maderensi specifice differt, nostra C. canariensis vocanda. Descr. Sec. specimina optima. Herga distinctissima, succo lacteo scatens, viridi-glaucescens, divaricato-ramosissima , foliis caulinis triangularibus, basi valde dilatatis. Rapix perennis , non longæva, verticalis, 2-4 poll. et ultrà longa, supernè 2-4 lin. diametro metiens, fusiformis , simplex, vel inferne ramum edens, extüs brunnea, ( 462 ) intüs alba, amarissima. Cauzrs erectus, pl. spithameus v. dodrantalis et paulo altior v. humilior, inferne pl. 2 lin. diametro metiens, teres, glaber, sulcato-striatus, medullà albä farctus, dilutè virens infernè sæpiüs violaceo-purpurascens , foliatus, mox supra basin ramosus et ad ramorum exortum hinc inde flexus. Forra infima rosulata, 3-5 imo 7 poll. longa, supernè 1-1 1/2 imo-3 1/2 poll. lata, obovato-lanceolata , infernè attenuata in petiolum alatum 1 1/2-3 imo 6 lin. latum, basi ipsa adhuc paulisper dilatatum ; cæterum folia costâ lat percursa sunt penninervia, plana vel paulo undulata superficialiter dentata , vel runcinato-sinuato-dentata , dentibus triangulari-lanceolatis, more foliorum Taraxaci officinalis sæpiüs reflexis, acutis, apice corpusculo rotundato subcorneo munitis, uti folii apex obtusus, Si caulis non immediatè supra basin in ramos abit; folia nonnulla observantur caulina conferta 3-6 lin. distantia, modo descriptis similia sed supernè non tantoperè dilatata, infernè vero latiora et basi paulo auriculata. Quo magis folia enim a basi distant eo angustiora evadunt supernè et latiora infernè. Ramr pl. mox supra basin in axi folii orientes, inferiores pl. spithamam rariüs tantim palmam longi, divaricati, inferne foliati, superiores breviores tantum ad ramulorum exortum folio muniti, corymbo sémplici, pl. 3-cephalo ; vel si pedicellus inferior adhuc, quod sæpe observatur, rarum edit, 4-cephalo, vel composilo terminati. Foria ad ramorum exortum vel partem inferiorem posita superne decrescunt, 3-1 pl 1 1/2 poll. longa , infernè 2/3-1 1/2 poll. lata, triangulari-lanceolata , margine denticulis crebris, subulatis notata, basin versus valde dilatata, utrinque in auriculam subhe- misphæricam expansa et hinc cordata, superne vero attenuata, magis integra et apice acuta. Penicezrx in axi foliorum adhuc minorum tandem ferè in squamas abeuntium, pl. 8-10 lin. longorum , lanceo- lato-linearium , subintegrorum , basi utrinque paulo protractorum imo superiorum subsessilium , acu- torum vel acuminatorum oriuntes sunt adscendentes, cum capitulis L-fere 3, pl. 1 1/2 poll. longi, pl. esquamosi , rarius squamulà 1 1/2-2 lin, longä, lineari , unâ alterâve transitum foliolorum rameo- rum superiorum in involucri squamas perficiente instructi, virginei pube alba, subevanescente adspersi et sæpius, præcipuë supernè pilis nonnullis, migricantibus, simplicibus vel pl. glanduliferis. CaprruLa semper erecta, ante anthesin subhemisphærica , multi- (105 flores in capitulo numeravi) flora. Ixvorucrum subimbricatum, squamis omnibusadpressis, vel inferiorum paucis laxiusculis, hemisphæ- rico-campanulatum, fere 5 lin. altum , nigro-virens , pube alba, demum subevanescente + — albens, et insuper pilis simplicibus, nigricantibus, præcipue carinâ squamarum inferiorum et apicem versus squamarum internarum obsitum; squamæ externæ n. 8, anguste lineares, 1 1/2-2 1/2 lin. longæ, inæquales, pl. internis duplo breviores; squamæ internæ n. 13, subæquilongæ, lineares , achæniorum maturitate inferne carinato-naviculares, facie internâ pilis brevissimis, albentibus, adpressis (more Crepidis biennis Linn.) munitæ, margine, præcipue intimæ paulo scariosæ , apice pubis longioris peni- cillo munitæ. Recepracuzum 2 lin, diametro metiens, nudum, areolatum i. e. quodvis achænium mar- gine vix elevato:, 5-6 angulari , hinc inde in fimbrillas minutissimas expanso circumdatum est. FLores obscurè aurei, involucrum tertiä parte superantes, externi 4-5 lin. circiter longi; tubus ultra 1 lin. longus, albens, supernë/pilis paucis minutissimis munitus; ligula 3-3 1/2 lin. longa, 3/4 lin. lata, dentibus 5 terminata parvis, triangularibus, apice glandulosis ; antheræ 5/4-1 1/2 lin. longæ, exsertæ, pallidæ. Sryzirami filiformes, hirti, arcuate reflexi, ligulà breviores. Acaæma conformia, 5/4-1 1/2 lin. longa, teretia, alutaceo-brunnea, 10-striato-costata, lævia, superne sensim in rostrum breve, achænii LL AE 2 | Viclle lapine” é, ( 463 ) corporis tertiam partem circiter æquans, attenuata et aculeis parvis, arrectis exasperata , apice veroin annulum pallidum , glabrum expansa, cui insidet pappus subpersistens, niveus, 2 lin, et ultra longus, radiüs compositus subæqualibus copiosis, subbiserialibus, gracilibus, subdenticulatis. EXPLICATIO TAB. 193. 1. Planta integra, sine radice, magnitudine naturali. 2. Flos auctus. 3. Achænium auctum sine pappo. Rostrum, invità naturà, hic glabrum et nimis abrupte ex achænii oritur corpore. SUBTR. VII. PZCRIDE Æ. C. H. Schultz Bipont., Scelet. syst. artic. Cichoriac., p. 6. Receptaculum epaleatum. Pappi plumosi, persistentis v. caduci radii ad basin vix dila- tati, plumulæ liberæ. Herbæ caule pl. ramoso, fragili, pilis glochidiatis v. simplicibus munitæ, palæogæx. Div. I. EUPICRIDEZÆ. Scuurrz Bi. MS. Achænii cavum continuum. Receptaculum favoso-reticulatum. — Picrideæ Schultz Bip. in Flora Bot. Zeit., 1834, 2, p. 478. Subdiv. I. Picrideæ veræ. Schultz Bip., L c. Pappus caducus , radiüs subarcuatim extus flexis, basi in annulum concretis. PICRIS. Lin. — Schultz Bip. Emend., L ec. Carrruzum multiflorum. Invozucrum subimbricatum , squamis infe- rioribus pl. squarrosis. RECEPTACULUM nudum. ACHÆNIA conformia, erostria v. breve rostrata, articulate cum receptaculo juncta, pappo plumoso coronata. Hers« biennes vel perennes, palæogææ, subramosæ, corymboso- cymosæ, capitulis semper erectis, floribus fla vis. 1. PICRIS HIERACIOIDES. Lan. — C. I Schultz Bip., Analysis Cichoriac. palat., pag. 6. P. biennis, pilis plerisque glochidiatis hispida ; involucri foliolis margine glabris; caule foliato, ramoso, subcorymboso-cymoso; foliis lineari-lanceolato-oblongis, dentato-pinna- ( 464 ) tifdis, amplexicauli-subcordatis; achæniis teretiusculis, incurvis, subtiliter transverse rugosis. Planta polymorpha, quoad caulis divisionem , foliorum formam et divisionem et indumentum valde varians, sed achæniis suberostribus, subtilissime transverse rugosis inter alia differt ab affinibus : P. hispidissima Bartl., P. japonica Thunb., aliisque speciebus. Hedypnoidis, Cichoreæ, Cichorii , Hieracii et Helminthothecæ spec. auct. Picris hieracioides. Linn., Sp. pl., ed. 1, p.792. — Pollich, Palal., n. 795, c. descript. opt. — Gaertn., Fr. sem. , vol. 2, p. 366, tab. 159. — Engl. bot., 196, c. icone ! — Buch, Canar., p. 167 ét 171.— DC., Pr., vol. 7, p. 198. Leontodon umbellatum. Schrank, Baïr. Flora n. 1183. Picris umbellata. Vees ab Esenb. in Bluff. et Fing., Germ., n. 2175. Leontodon corymbosum. Borkhausen in Rœm., Neu. Maguz. f. Bot., p. 24. Picris ruderalis' Schmidt! in Willd! Herb., n. 14634, fol. 1, et Sp. pl., vol. 3, p. 1558. Picris sonchoides, Y’est, in Flora Bot. Zert., 1820, p. 5. Picris paleacea. V’est, in lt. cum verbis : « Forsan P. hieracioidis var. pauciflora, » et in Syll pl. soc. ratisb., vol. 1, p. 78. Picris crepoides. Sauter! in Rchb. Fl, germ. exs., n. 1661. Apargia hispanica. Wild! Herb., n. 14623, et Sp. pl., vol. 3, p. 1553 excel. syn. Leontodon hispanicum. Poir., Enc. suppl., vol. 3, p. 453 excel. omnibus syn. et ea descriptionis parte quæ e M. B. fl. taur.-caucas. desumpta est. Apargia hieracioides. Wild! Herb., n. 14624 et Sp. pl., vol. 3, p. 1554, et ideo Leontodon hiera- cioides Por. , L. ce. — DC., Pr., vol. 7, p. 105. Picris humifusa. Willd., Herb., n. 14631 (non Helminthia humifusa Trevir.). Picris spinosissima. Genersich in Schulles cat. H. bot. cracov., p. 58? Picris rigida. Ledeb! F1. ross., vol. 2, p. 800. Picris grandiflora. Tenore ! Sylé. FL. neap., p. 397, eliam ex Gussone! in litt. a P. hieracioide non differt. Picris scaberrima. Gussone! in Tenor. syll., p. 396, etiam sec. cl. Jan huc spectat. Picris spinulosa. Bertol., apud Guss. ! sic., vol. 2, p. 400. Has. In agris ins. Canar. ali. 1200-2500 ped. sec. Buch, |. c. Disrris. GeoGr. Stirps in Europæ et Asiæ rossicæ incultis et cullis crescens, apud nos in Palatinatu præcipuè ad vias a Julio in autumnum abundans et sæpius valdé angustifolia. ( 465 ) Subdiv. Il. ÂELMINTHIEÆ. Schultz Bip. in Flora Bot. Zeit., 1834, p. 478. Pappus rostro mediocri vel longo suffultus persistens, radiis erectis, basi non in an- oulum concretis. HELMINTHIA. Juss. — Schultz Bip., L. c., pag. 470. CarrTuzum multiflorum. Ixvorucrüun biseriale squamis externis pl. n. 5 ovato-lanceolatis, internis n. 8 linearibus, aristatis. RECEPTACULUM nudum. ACHÆNIA difformia, oblongo-compressiuscula, subtiliter transverse rugosa, radialia persistentia, pilosa et rostro breviore, sub- fragili instructa, disci articulate cum receptaculo juncta glabra et rostro longo, fragillimo ! munita. | HerBA annua europæo-mediterranea , ramosa , hispida. 4. HELMINTHIA ECHIOIDES. GÆ#RrTN. Sola generis species varians : involucri foliolis 5 extimis ovato-lanceolatis cordatis vel non cordatis, caule glabro et hispido, erecto vel mox supra basin ramoso, ramis prostratis, capitulis quandoque glomeratis, foliis dentatis, sinuatis v. pinnatifidis. Hieracii, Buglossi, Helminthothecæ et Crepidis spec. auct. Hieracium capitulis Cardui benedicti. errm., Paradis. batav., p. et tab. 185! Picris echioides. Linn., Sp. pl., ed. 1, p. 792. Helminthia echioides. Gaertn., Fr. sem., vol. 2, p. 368, tab. 189! — Buch, Canar., p. 147 et 171. — DC. Prodr., vol. 7, p. 132. ] Helminthia tuberculata. Mœnch, Meth., p. 540. Helminthia humifusa. Treuir., in Nov. act, natur. curios., vol, 13, p. 195. — DC. pt GHGdE Syn. Willd. | Helminthia spinosa. DC., F1, franc., n. 2977, et l, c, Rapasaya Canariensium sec. Webb. Has. In agris inter Puerto et Villa Orotava alt. 1200-2800 ped. sec. Buch, p. 171. — In Teneriffæ arvis : Webb! in Canarià : Despreaux! Disrris. GEOGR. Stirps regionis mediterraneæ et Europæ occidentalis. 111, —(2° SECT.) 59 ( 466 ) L! Divis. IL UROSPERMEZÆ. H. Cass. — C. H. Schultz Bipont. in Flora Bot. Zeit., 1834, p. 475. Achænia supra embryonem diaphragmate a rostri cavo separata. UROSPERMUM. Scopr. — DC. Pr., vol. 7, pag. 116. Caprruzux multiflorum. Ixvorucrun 1-phyllum, pl. 8-partitum. Rr- CEPTACULUM breve villosum. ACHÆNI corpus à rostro inflato diaphrag- mate separatum. Parpus basi in annulum concretus, caducus, plu- mosus, {-serialis, e radïis compositus æqualibus n. 20. HErB4Æ annuæ vel perennes mediterraneæ, floribus flavis. 1. UROSPERMUM PICROIDES. Desr. Ü. annuum, caule subramoso, involucro pilis robustis, opacis, elongatis sparsis vestito, ligulà tubum subæquante, achænii rostro basi tantum inflato, pappo niveo. Variat foliis pinnatifidis et dentatis, caule 1-cephalo et ramoso. Hieracii, Chondrillæ, Sonchi et Picridis sp. auct. Sonchus asper laciniatus creticus. C. B., Prodr., p. 60, c. icone bonä. Tragopogon picroides. Linn., Sp. pl., ed. 1, p. 790. Urospermum picroides. Desf., Cat. H. panis., ed. 1, p. 90. — DC, Pr., vol. 7, p. 116. Arnopogon picroides. Willd., Sp. pl, vol. 3, p. 1496. Tragopogon asperum. Linn., L c. Urospermum asperum. DC., F1. franc. , n. 2987. Arnopogon asper. #/iid., Sp. pl., vol, 3, p. 1497. Tragopogon capensis. Jacq., Ic. rar., vol. 3, tab. 577. Urospermum capense. Spr., Syst. veg., vol. 3, p. 662. sta Has. In ins. Fortunatis vulgaris e. g. in Teneriffà, Palmä, Cavparià : Webb! Disrris. GEOGR, Stirps vernalis in rupestribus apricis, ad vias, in cultis regionis medi- terraneo-orientalis vulgatissima, insuper in Madera, C. B. S. et sec. cl. Seubert ins. Azoric., necnon sec. DC. I. c. in ins. Cuba observata. Facillime est cultu et in hortis e. g. Deides- hemiensi spontanea facta. | | | ( 467 ) Sugrr. VII LEONTODONTEZÆ. C. H. Schultz Bipont., in Flora Bot. Zeit., 1834, p. 476 et Scelet. syst. artic. Cichoriac., p. 6. Receptaculum epaleatum. Pappi plumosi persistentis radii ad basin in scariositatem latam expansi; plumulæ liberæ. Involucri subimbricati squamæ omnes adpressæ. Herbæ caule pl. 1-cephalo, tenaces aut saltem non tam fragiles uti pleræque Picrideæ, pilis furcatis v. simplicibus, rarius glochidiatis munitæ vel glabrescentes, pleræque euro- pæo-mediterraneæ. Subdiv. II. FIDELIEÆ. Schultz Bip. in Flora Bot., Zeit., 1834, p. 478. Plumulæ pappi caducæ. THRINCIA. Rorm. — Schuliz Bip., L c. Caprruzum multiflorum. InvorucruM subimbricatum. RecEPrAcuLUM favosum. ACHÆNIA radii scariositate brevi, dentato-ciliata, coronata, disci pappo plumoso munita, radis brevibus dentatis sæpius cum ra- diüs plumosis elongatis alternantibus. HErRB4 europæo-mediterraneæ annuæ v. perennes, pl. planitiei et sabulicolæ, palmari-spithameæ, pilis pl. furcato-glochidiatis munitæ v. glabrescentes, caulibus 1-cephalis ante anthesin nutantibus, foliis omnibus radicalibus, rosulatis, obverse lanceolatis dentato-pinnatifidis, 1. THRINCIA PYGMAEA. Pers. T. radice annua, fusiformi , achæniis radii longe rostratis , rostro achænii corpore sub- duplo longiore, pappi radiis plumosis 10-72 uniserialibus, quibus quandoque paucæ setæ breviores dentatæ sunt intermixt:e. Variat uti species affines foliis subintegris, dentatis v. pinnatifidis, glabrescens vel pl. hispida, involucri squamis n.-5-8 vel 10-14 pl. n. 13. Specimina canariensia pl. palmaria quandoque spithamam , imo palmam superant. — Var. gigantea Webb. ! in litt. Involucrum semper hispidum. Hyoseris pygmæa. Ai. Hort. Kew., ed. 1, vol. 3, p. 103 (anno 1789). Thrincia pygmæa. Pers., Syn., vol. 2, p. 369. — Buch, Canar., 147 et 171. . Thrincia hispida. Roth! in Rœmer Archiv. , vol. 1, p. 2, in indice (anno 1797), et Catal. bot. , pol, 1 p. 99. — Wild! Herb. , n. 14626, fol. 1-3, et Sp. pl., vol. 3, p. 1555. — C. H. Schulis Bip., in Na Bot. Zeit., 1835. Beibl., p. 90-111. Non Rchb. nec DC. T4 ( 468 ) Ors. Prius (anno 1796) in Rœmer Arch. I, 1, p.38, cl. Roth plantam nostram « Colobium hispidum » vocavit. | Hyoseris hispida. Schousb., Marocc., p. 197, sec. Potr., et. ed. Germ., p. 183. — Willd.! Herb., n. 14776, et Sp. pl., vol. 3, p. 1614. Thrincia maroccana. Pers., Syn., vol. 2, p. 368, non Salzm. Thrincia mauritanica. Spr., Syst. veg., vol. 3, p. 665. Apargia incrassata. Mœnch, Meth. suppl., p. 220. Thrincia nudicalyx. La Gasc., Gen. et sp., p. 24. Thrincia psilostachya. Za Gasc. (an Th. psilocalyx ej. uti el. Rchb. pl. erit., tab. 739, fig. 995 vult) sec. specimina € seminibus auctoris in H. Landishutano an. 1823 a beato Schultes ! culta. Thrincia hirta. Rchb. (non Roth) PL. critic., vol. 8, tab. 739, fig. 994, c. icone et analysi optimis. Thrincia nudicaulis. Lowe, Prim. fl. mader., n. 47.— DC., Pr., vol. 7, p. 100. — Seubert. , FL azo- ric., n. 223, tab. 12, fig. 1, optima. Has. In agris pr. Orotavam sec. Buch, 1. c.; in Teneriffæ arvis cum Hedypnoide et in regione lauriferà (var. gigantea Webb); Lancerota in jugo Penitas de Chache : Webb! ; Canarià : Despréaux!; Fuertaventurà ad Ÿ’aldebron : Bourgeau! Unicum, var. giganteæ. Disrris. GEOGR. Stirps distinctissima, paucis bene cognita , in regionis Mediterraneæ occidentalis, ins. Canar. Maderæ et Azoricarum babitans arenosis, lapidosis a primo vere, apud nos in hortis a fine m. Junii in autumnum florens. Oss. In herbario habeo : A. J'ormam involucro hispido ex Hispanié : Valentiæ 1820 : Lagasca! Sierra de Agua : Webb! (Thr. mauritanica Spr.); in arenosis reg. calidæ v. c. pr. oppidulum Marbella, 16 Apr. 1845 : Willkomm! exsic. n. 707 ; Barcelone in arvis vulgaris, Majo 1847 : Bourgeau! — In Algeriæ prov. Oran : Durieu! in agro tingitano : Webb! — Madeirä : Em. Rothpletz! | B. Forma involucro glaberrimo è Lusitani@, in arvis et vineis agri Olispon. frequens Majo 1840 : Welwitsch! It. Lusitan., n. 421.—Madeirà : Webb! (Thrincia nudicaulis Lowe). In ins. Azoricis etiam observata a cl. Hochstetter?! Vera Thrincia hirta Roth! ibi etiam crescit : herb, Watson! #e "de ( 469 ) Sugrr. IX. 7'RAGOPOGONEZÆ. Schultz Bip., in Flora Bot. Zeit., 1834, p. 476, et Scelet. syst. artic. Cichoriac., p. 6. Receptaculum epaleatum, rarissime paleis setaceis instructum, Pappi plumosi plumulæ elongatæ, gracillimæ, intertextæ telæ araneæ adinstar. Herbæ palæogææ annuæ, biennes vel perennes, foliis pl. gramineiïs, nervis longitudina- libus percursis. DIV. I. EUTRAGOPOGONEZÆ,. Scuurrz Br. MS. Involucrum l-seriale, squamis subæqualibus. Subdiv. I. Tragopogoneæ legitimæ. Schultz Bip. MS. Achænia conformia. TRAGOPOGON. Lin. - CariruzumM multiflorum. Ixvorucrüum 1-seriale. FCECEPTACULUM epa- leatum, favosum, favorum margine integro, coriaceo, robusto. ACH4- NiA conformia , rostrata, estipitata. Parpus plumosus biserialis, radiis seriei internæ 5 robustioribus superne scabris. HerBx palæogææ, pl. europæo-mediterraneæ, radice pl. fusiformi, foliis linearibus, floribus flavis vel purpureis. 1. TRAGOPOGON PORRIFOLIUS. Lixn. T. biennis, pedunculo capitulum versus inflato, flore rubro, achænü rostro filiformi- cylindraceo , apice non incrassato. Tragopogon porrifolium. Linn., Sp. pl., ed. 1, p. 789. — Jacq., Ic. rar., tab. 159. — FF illd., Herb. n. 14487, et Sp. pl., vol. 3, p. 1493. — Buch, Canar., p. 147. — DC.! Pr., vol. 7, p. 113. — Schuliz Bip., Analys. Cichor. palat., p. 7. Has. In ins. Canar. sec. Buch, I. c. Disrris. GeoGr. Civis Europæ austr. in hortis nostris culinariis abundans. Oss. I. Amicissimus Bischoff nuper genus hoc confusum pro Mert. Koch et Bischoff Deutschlands Flora examini accurato subjiciens notas observavit optimas e. g. Tr. majorem Jacq. distinguit achæniï rostro apice inflato a Tr. por- rifolio cujus rostrum cylindraceum apice non inflatum. Os. II. Tragopogon porrifolius Schultz Bip.! in Kotschyi pl. Alepp. n. 245 a. — Tr. longirostris Bischoff MS. rostro longissimo apice info distinctus. Oss. III. In horto meo plures observavi formas hybridas e. 8. Tr. mutabilis Jacq.— Tr. pratensi-porrifolius Schultz Bip. MS.; Tr. Bischoffii Schultz Bip. MS. = Tr. pratensi-major. ( 470 ) DIV. IL SCORZONEREZÆ. Scaurrz Bw., MS. Involucrum 2-pluriseriale , imbricatum. PODOSPERMUM. DC. Carrruzun multiflorum. IxvozucrüuM subimbricatum. RECEPTACULUM epaleatum. ACHÆNIA conformia, cylindracea, 5-costata, inferne in stipitem cavum, — 2 lin. longum, inflatum, compressiusculum expansa, pappo coronata persistente plumoso. HerBx europæo-mediterraneo-orientales biennes, v. perennes, foliis laciniato-pinnatipartitis vel linearibus. Subgen. I. EUPODOSPERMUM. Schultz Bip. MS. Achænii cavum (pes v.stipes) tertiam ejus corporis partem vel plus metiens. Folia pinnatipartito-laciniata (rarius in speciminibus macris P. laciniati DC. integra, linearia). * Achæniis glaberrimis. 1. PODOSPERMUM RESEDAEFOLIUM. Scaurrz Brr., MS. P. glabrum vel pube aut lana pl. fugaci munitum, radice perenni, crassa, elongata, florum radialium, involucrum quartà vel dimidià parte superantium, tubo ligulà duplo breviore. Affine P. laciniato DC., Europam mediam præcipue habitante, sed præter notas indicatas diversum : habitu robustiore, foliis robustioribus et hinc rudimentis foliorum, radicem coronantium , robustio- ribus nec tenuissime scariosis , foliis caulinis basi latioribus, semiamplexicaulibus; et sæpius vaginan— tibus, pinnis foliorum pl. latioribus, capitulis duplo majoribus. Variat P. resedæfolium caule stricto, solitario, ad medium ramoso, vel pluribus adscendentibus pl. mox supra radicem ramosis, foliorum pinnis angustioribus vel latioribus ; rarius foliis integris, caule ramoso rarius 1-cephalo, plus minusve pubescente vel glabro, involucri squamis sub apice cornicu- latis vel tomentosis. Tragopogon Resedæ min. folio erectum. Barrel, ic. tab. 799 et? supinum ej. tab. 800. Certo certius, uti et ex achæniis depictis patet, tab. 799 et 800 ad Podospermi species foliis laciniatis spectant et tab. 799 sine dubio, annuente descriptione p. 94, n. 1049 ad speciem nostram; tab. 800 vero forsan ad P, lacimiatum DC, Oss. Synonymon : Chondrilla tragopogonoides Boccon. Sic., tab. 7! à pluribus auctoribus huc relatum, ad Rhabdothecam chondrilloidem pertinet. Scorzonera resedifolia. Linn., Sp. pl, ed, 2, p. 1113, poil ( ATL ) An Podospermunm resedifolium. DC., F1. fr., vol. 4, p. 61, qui tab. Bocconii citat. Scorzonera calcitrapifolia. 7ahl., Symb., 2, p. 87. — Wild! Herb., n. 14519, fol. 1, et Sp. pl, vol. 3, p. 1505. Podospermum calcitrapifolium. DC., F1. fr., vol. 5, p. 455. Scorzonera laciniata plur. floristarum orientali-australium e. g. Jacq., Austr., tab. 354. — Guss.! Sic., vol. 2, p. 388. — Will! Herb., n. 14520, fol. 2, 4 et 5. Podospermum laciniatum. Link ! in Linnæd, vol. 9, p. 582. Podospermum Jacquinianum. Koch! Syn., ed. 2, p. 489. Podospermum messeniacum (Scorzonera Bory et Chanb.). Sieud., Nomencl., ed. 2, pars 2, p. 546. Scorzonera decumbens. Guss.! Sic., vol. 2, p. 387. Scorzonera octangularis. Roth! — Wild! Herb., n. 14521, fol. 1, et Sp. pl., vol. 3, p. 1506. — Guss., Sic., vol. 2, p. 387. Scorzonera intermedia. Guss.! Sic., pol. 2, p. 387. etc., etc. Has. In Canarià : Despréaux! verosimiliter introducta. Specimen canariense est glabrum, foliorum laciniæ sunt lineares. Disrris. GEoGr. Civis regionis Mediterraneæ. Oss. I. Podospermum canum C. A. Meyer, — DC., Pr., vol. 7, p. 110 et P. Buxbaumii C. Koch ! mihi specifice dif- ferre videntur. Oss. II. Podospermum eriospermum Boissier ! in Kotschyi pl. Pers. austr., n. 275, achæniis villosis distinctum et Podospermum coronopifolium C. H. Schultz Bip. MS. (Scorzonera coronopifolia Desf.! DC., Pr., vol. 7, p. 123) achæ- niis exasperatis. — Scorzonera calvescens DC. I. c. etiam Podospermi species est, sec. specimina in monte Tauro. me lecta a cl. Dr. Veit} et Kotschy ! exsicc. n. 535 (Scorzonera mollis Fenzl, non MB.). Subdiv. II. GEROPOGONEÆ. Schultz Bip., MS. Achænia difformia. GEROPOGON. Lixx. CarrruLum pauci- (4-25) florum. Ixvorucrun 1-seriale, 4-9 pl. 8-phyl- lum, flores glabros suaverubentes duplo superans. REcEPTAcULUM paleis lineari-subulatis munitum. ACHÆNIA difformia, radialia n. 4-8 persistentia, sine pappo 13-22 lin. longa, longe rostrata, subglabres- centia, pappo coronata e setis 5 rarius 6-7 composito, subcorneis, den- ticulatis, 2-6 lin. longis, désci nulla-17 sine pappo 9-13 lin. longa, ergo radialibus breviora, articulate cum receptaculo juncta, hispi- dula, rostrata, pappo munita biseriali, circiter 40-setoso, setis externis brevioribus denticulatis, internis plumosis. (472 ) HerBa annua, mediterranea, segetalis, caule erecto, solitario, pl. dodranthali, foliato, 1-cephalo vel ramoso, glabro vel cum folüs li- nearibus pilis simplicibus parce munito. 1. GEROPOGON HYBRIDUS. C. H. Scauzrz Bir., MS. Sola generis species. Tragopogon hybridum.Linn., Sp. pl., ed, 1, p. 789. Formas speciei hujus, glabram nempe et pilosam Linn. hic optime jungit. In ed. 2, Sp. plant. vero, invità naturà separat. Geropogon glabrum. Linn. Sp. pl, ed. 2, p. 1109. — Jacq., Hort. Vindob., tab. 33.— Willd ! Herb. n. 14779, fol. 1 et2, et Sp. pl., vol. 3, p. 1491.— DC., F1 Franc., n. 2993, et Pr., vol. JET E Geropogon hirsutum. Linn., Sp. pl., ed. 2, p. 1109. — Wülld., Sp. pl., vol. 3, p. 1491. Geropogon australis. Spr., Syst. veg., vol. 3, p. 663, utrasque includit formas. Tragopogon alter gramineo folio suaverubens. Column., Ecphr.., p.232, :c. icone bonâ p. 231.—Trago- pogon graminifolium suaverubente flore, folia glabra habente, licet in descriptione hirsuta dicentur. Has. In arvis et ad vias ins, Canariensium : Webb! verosimiliter introductum. Specimen canariense palmare est glabrum. Disrris. Geocr. In herbario habeo : Gallià pr. Toulon : Jordan ! {forma hirsuta ) ; Si- cilià : Gussone! (forma glabra); Græcià : b. Berger ! a Spruner! (forma glabra et hirsuta); in herbidis subhumidispr. Aleppum, 28 apr. 1841: Kotschy! exsicc. ed. Hohenacker n. 158 (forma hirsuta). In hortis nostris facile cultu. Susrr. X. HFPOCHOERIDEÆ. C. H. Schultz Bipont. in Nov. act. acad. Cæs. Leop. Car. nat. curios., vol. 21, part. 1, p. 85-172, ct separatim impress., p. 1-88 inc]. in 4°. LE Pappus plumosus. Receptaculum paleatum. Herbæ pilis simplicibus munitæ vel glabræ. HYPOCHOERIS. Tasern.—Schultz Bip., Hypoch., p. 55. Carrruzun multiflorum. IxvozucrüuM subimbricatum, post inflores- centiam valde elongatum. AcHÆniA 15 sulcis percursa longitudimalibus sunt : L Omnia erostria, vel breve rostrata, pappo niveo coronata vel sordidè albente pluriseriali; radïis denticalato plumosis, plumulis sub - (473 ) caducis, in radiis exterioribus omnibus liberis, in intimis (10) longis- simis, vero tertià parte inferiore villis longis insiructis copiosissimis, simili modo, sed magis etiam arachnoïdeo-intertextis, atque in Trago- pogoneis, IL. Achænia omnia longè rostrata; rostro achænti corpus subæquante; pappo coronala biseriali, serie externà brevi scabrâ, rariüs parcè plumosà, internà plumoso-scabrâ, radis inæqualibus, plumulis omnibus liberis. [IL Achænia radii truncata, disci rostrata. Hersx annuæ vel biennes europæo-mediterranéæ, foliis radicalibus rosulatis, caule subramoso, junceo, ad ramos usque nudo, pedunculis squamosis, glabræ aut pilis + — obsitæ simplicibus, pellucidis, robus- tis, floribus involucrum subæquantibus aut dimidia parte superanti- bus, luteis. À. Microcephalæ. Herbæ annuæ, flos involucrum subæquans, parvus, dentes ligularum ubum subæquantium breves, triangulares (Hypochoris) Schuliz Bip. L. c., p. 57. 1. HYPOCHOERIS BALBISIL Lois. H. annua, flore involucrum subæquante , achæniis omnibus longe rostratis. Folia pl. hirta, præcipue paginà inferà, flos involucro paulo brevior , tubus ligulà paulo longior. Hypochoeris minima. Balb., Misc. alt., p.29, non auct. Hypochoeris Balbisii. Loës., Not, p. 124. — Wild! Herb.,n. 14795, fol. 1. — DC., Pr., vol, 7, p. 91, excl. syn. nonnullis. — Schullz Bip., l, c., p. 66. Achyrophorus Balbisii. Hornem., Hort. Hafn. suppl., p. 91. Has. In rupestribus regionis sylvosæ Teneriffæ vulgaris, nec non in Palmä et Canarià : Webb! num introducta? Oss. Specimina canariensia sunt pedalia-sesquipedalia et variant involucro et foliis dentato-pinnatifidis, hirtis vel glabris. Disrris. crocr. Civis regionis Mediterraneæ occidentalis, e. g. Hispaniæ , Galliæ, Germaniæ. III, — (2° SECTION. 60 INDEX SYNOPTICUS SECTIONIS SECUNDÆ PHYTOGRAPHIÆ CANARIENSIS. NOMINA GENERICA LITTERIS MAJUSCULIS ERECTIS, SPECIFICA COMMUNIBUS ERECTIS , GENERUM SYNONYMA MAJUSCULIS CURSIVIS, SPECIERUM COMMUNIBUS CURSIVIS , VULGARIA MINORIBUS ERECTIS, OBITER TRACTATA MINORIBUS CURSIVIS DISTINGUUNTUR. NDÉDUTO TER PEER MERE ne ME PIB SN RETIOMES RE RS tn — canariense. Bess. . . . , . . AICACTA be mes ed has M pe a OR — Farnesiana. Willd. . . . : . . .. ACANTROTRCCA DORE RE R AGO es 2 CURE NON MT CAT INILeSeS OS SN, | AGCCbin os > ME NN EN Re TR ACEVINO SRE RE RENTAL RS 0. 2700 AOETAGrÈNIT : à DOS E 6 à 5 à OS — arvense. Bluff. et Fing. . . . . ACHETE ENTRE PSN. — (TONER HOTDEM. ACHYROPHORUS. . . + CORRE — Balbisii. Hornem. . .. AUENUCR ENT AD CRE ADENOEAREUS SR RRERRRE = ON0IOSUS DOM. — frankenioides. Chois. . .. — viscosus. Webb. . . . .. Ægletes. Less Æthionia = IUOTMISADON US à AGRIMONTS eu RE RP. . — Eupatoria. Linn. . . . ... .. — officinalis. Lamck. . . .... — Eupatorium. . . . . . .... CS OO TROT ONCE TON D DORE 0 RO LES © CRUE =, COR — Aphanes. Leers. . — arvensis. Scop NÉE RE LT Gi, Ve NE Algodonera, Alhulaga, . DEC CI OENC CCE ES RL A 2e L'Ort D Ce DÉMO LC CNT CNE Ce CNE NO LUE TS CO SOC CU RE RE ES RE EL Es Le sd 276 399 399 384 12 313 224 193 342 ANtADACA AR RER US CR AE PEN EN EEE CUS CEROART De À AMAGANDERERRERE TE AIMENEUTATE TS ERREUR Te RE AMBIERE CARE TE OR — 10900 DITES CS APARGIA NET 1 Te — hispanica. Willd, . . . . . . .. — incrassata. Mœnch. . . . . . .. APHANES. Dr + CR — GRVENSISMIAUNEN + PONS APIOME CNE LUS COR APIUME RE nn LCA — — graveolens inner. NN ARTA CEE ELA OR . ARRET — SAVE ATOS RECRUE ARGYRANTHEMUM RER TRS — anethifolium. Webb. . . — coronopifolium. Webb. . . . .. — fœniculaceum. bb. . — frutescens. Sch Bip... . . . . — frutescens à Linnæanum. Webb. — frutescens B gracile. Webb. . . . — frutescens Y grandiflorum. Webb. — frutescens à cuneiforme. Webb . — STACILE MSC MABipre — jacobæifolium. Webb. . . . .. — ochroleucum. Webb. . , . . .. — pinnatifidum. Webb. . . .... — pinnatifidum. Webb. . . . . .. — pinnatifidum var. dissectum. Webb. = … ON SOLS EME TIENNE AMEN OO RE ER ETAT |. - A'RNOBOGON ARE EN — CSDET AN AIT EM — picroides. Willd.. . . . . .. AMMES, SERRE : à RAM O US ART RE MA ÉTÉ UEL JDA. AE Ob L CNE CUT SENS Amygdalus. . CE CRAN, ARE EN ENT TS OS ANAEVOLUS ERRERER AR EEE" ANAGYRIS. . — fetida. — 1] == neapolitana. Ten. Anaferque, . AUTONA D TOUSS RENE œ) joe. go le Fe ele loto Lien ee AINDRYA TASER ENNEMI RRr AJORORNITAHACNS NE RTE Bourgeauii. Sch. Bip. . . cheiranthifolia. L'Herit. . . . .. coronopifolia. Link. . coronopifolia. Sch. Bip. dentata. Sibth. . gomeræa. Sch. Bip. . INCONA DONS NC integrifolia. Tinn, à... : À (AIO ADR SNCEITREE macrocephala. Boiss. , RIUTICANSAPONS eee. TRERE pinnatifida. H. Kew. . . . .. pinnatifida var. 6. H. Kew. . . FOUT URSS CONSEIL pinnatifida var major. Webb. racemosa. Sch. Bip. . . FORÉONT LTD, GONG O6 BE RODRGABELSEE NON EU OU VERNON AD CNE MN RTE teydensis. SE. Bip. . . . . . . | varia, LOWe . HACDDUURSCNA BIDON eo hole che ANTON Anisoderis, Cass. . . . SECELUNe L'INDE CU DEEE «> à à de LRO rhœadifolia. ANTHEMIS ER ARTEMISIA ARE DES V5 0 + 06 © 0 coronopifolia. Willd. . . . . Fa COMITE 0 2 86 09 0 COMME TES RATE ET CITE Née 5 o accocte INCTASSAIGS LINKOE NE lithuanica. Bess. . « . . . . . Ti Sa ds a does psorosperma. Ten. . . . . .. HOMO MINCE EE CICR GAIN 5 CS EN NE COALITION à à SON arragonensis. Lam. . . . . .. ( 476 ) ARTEMISIA arragonensis 6 valentina. DC. . arragonensis Y candicans. Bess. canariensis. Less. . . . . . .. GONE L ADD PER fasciculata. M. Bieb. . . OLOMENG IA ASIE) NES herba-alba. Ass. . . . . .. .. RISDANICA- ALAN EN CHOULTT RDC SEE DUTOMOACRAAN AN ele TATICANSACNT M SM NN, LODIANE AC TESNV EME ÉCRIS à LA TS crispus. Forsk ASTERISCUS EEE EAN ELU aquaticus. Less. . . . imbricatus. DC. lanuginosus. Auch. . . . . . maritimus. Less. . . . . . DAMES à à o Do st sericeus « latifolius. DC. . sericeus B intermedius. DC. sericeus Y stenophyllus. DC. — sessilis. Mœnch. . . . . .. — spinosus. Sch. Bip. . . .. ASTRA GAUUS RER EE — PEGICETAS ANA — DEUCUS ANNEE — brachyceras. Ledeb. . . . . — CONESCENS. LOMW. — hamosus nn ere — sericeus. Willd. . . . . . . ASTYDAMIA RSR EP — canariensis. DC. . . . . . . . ATHAMANTA NE RE — cerviariæfolia. DC. — maxima. Chois. . . . . . ATHAMUSMNECIC PR PEER TEE ATHANASIA ERNEST — maritima. Linn. . . . . . . AURAS & 2 05 do ds 6 do de — cancellata. Linn. . . … . - . — TNA MSCOD ES EE — pilosa. Mœnch. . . . . . . . . — Preauxiana. Sch. Bip. . . . . BACCHARIS ER CRE CE — arunca. Schrank. . . . . . — hieracifolia. Lamck. BAUTO: 20 LENS ENRMNE NE DÉTOUR RE A PR in © à DD à BARDLINCGIA ER TER TE 299 299 302 299 298 299 299 301 299 301 301 360 299 299 299 147 AAT 188 222 222 233 233 232 232 234 238 234 236 237 233 231 93 94 94 94 94 93 94 162 162 157 157 457 344 287 287 348 349 366 366 350 207 207 207 442 192 192 BARTLINGTA scoparia. Reichb. : . BELLIS. 9 Wie! se: + Te) et el sole "etes ©, « agorica. Hochst. . . : ANNUAL ANT PEER: AORTATA DONNEES — GAUTALAE AC IN à Berode. BIDENS. Bien te BIFORA. BISERRULA. Bisnaga SR ere eo re, © = e ete) let enete.e à — palmensis. Chois. . ele) je. (0, re ele Men tele eme ee fe tre DUOSG RS ININES EEE DIOSAMSCHERP IDE EEE QUICTO RP ce Ce [L0SCULOSG-SBIED EN CEE testiculataH0fm es sue, ete ee TENTE eee OST OS CES 0 OO RC CT à C- IBOTRJEURIG MES RENTE TRE BOTÉRAUSTO INC ER — CARGOLELASDE PES — glandulosa. Presl. .-. . . . .. — ONGVEOIEN SEINE EN" ET" — JUVENGILS ADE ERP NN — DINJUISAREICHD EEE — prostrata. Dumort. . . . . . . . BOLCESTAPE EPERREE EN E — oppositifolia. Buch. . . . . . . Brachanthemum. DC. ae eine) eu 2h en eee ee + IBRUGRUMENSS DÉS EURE ER - BSOONETOS MSP s MN ES MS . BEC SALE SES. à L'OUNR BRYONIA. Melle delete ne to ee eee © « AAC 00 © VerTUCosa. He Kew BUBALIONSS 55 Re CU SR. BUPHRAALMUME RENE ER. — aquaticum. Linn. . — asteroideum. Viv. . — aureum. Salzm. . . .. — crassifolium. Raf. . — gfaveolens. Forsk.. . . .. — levigatum. Brouss. . . — marilimum. Linn. . . — odorum. Schousb. . . . — sericeum. Linn. fil. . . . ( ATT ) 192 204 204 204 204 204 204 234 BUPHTHALMUM spinosum. Linn. . . :. — stenophyllum. Link, . . . BUPPEURUMAE ER PRE RER nn 1 — aciphyllum. Webb. :. .... — PAUCUR EN) CREER — SEMICOMPOSUUM. , . . . . . . . GADEZAUO EEE ES CACALTA NE EN ANRT EN — appendiculata. Willd. . . . .. — appendiculata. Linn. fil. var. : . — ECRINAA ANNEES EN — KIEINIA SONT RE CACHRNS SEEN ER LEE — dichotoma. Spreng. . . . . . .. : — maritima. Spreng. . . . . . . . Cajan et Cajanum. Le NN . GABCITRAPARE ORNE ENNEMI — conferta® Mœnch. . ..... — Hypophæstum. Gærtn. . . . . — lanuginosa. Cours... . . . .. = patibilcensis. DC. . .. . .. — SEUIL AN EEE CALENDULA. . — arvensis. Tabern. . — amplexifolia. Reichb. . . .. — ÉCHOS RASE à = Officinalis *Linn.. Le — officinalis B Linn. . . .. ne CaljCOTOME ERP N T1 ES Cana EE CapitaDAM RP. ER: Cardo Nivariensium. Cardo de los Montes. Cardo. noie. le ele er ete, OO 20 CMOS € CNONNONINT se eee te cles ls CT > © SE CR SO HE CARDUUS NE RE CARDUNCELLUS. . acanthoides. J. Bauh. . . . . .. albidus. MB SN NN, MER ele «5 ©) + bæocephalus. Æebb. . . . . .. GCLOVUAIUS SN EN cephalanthus. Viv. corsicus. DONNE. CC CN Role se eee le Lot ne CYISDUS MG OUAN IRUTCOSUS MPOIT- RE Galactites. Lam. neglectus. Ten parviflorus. Buch?. . .. : DENCOTINUS M RELZ NN pycnocephalus. Linn. . . . . .. SATAOUS ER PR el à syncephalus. Reichb. . . . . .. tenuifiorus: Smith. à, n .. … , tenutflorus. Smith. . . . . ... CINCLONIUS EG EN Us CARDUNCELLUS arancosus. Boïss. et Reut. . CARLINA. cæruleus. Less. . . . . . dianius. Webb. . hispanicus. Boiss. tingitanus. DC. lei tone sù me: Ve te en à de « — salicifolia. Cavan. . … . » . . — salicifolia Canariensis. Sch. Bip. — salicifolia Maderensis. Sch. Bip. . — xeranthemoides. Linn. fil. . . . . CARLOWITZIA. CARTHAMUS. . #4 CASSIA. . slnol elieutel let of Fe sue cc et araneosus. Sch. Bip. . cancellatus- Lam." CŒTUIEUS ANR. Lee cœruleus $. Lam. . . . . . .. CENLAIUS NA RSR diantus. Sch. Bip. . 5 RISPARICUSASENE BIDOU integrifolius. H. Kew. . . . . TaDAUS TC ON MULAIQUS DES... maculatus. Lam. . 1 oxyacantha. M. B. . . . .. 4 TN ENIT ER CAMES CEE HINCLONTSSPAAD ER CANNES MIN. L'U ER ROCCIIEDIANS MEN. - +. CATHA. . A ee =, à + + à », à à, ne GC ASSINOIESEE ZZÉbD: : : : 0 CAUCALIS CR en, + © où er AnUENSISANAIIA. : : + 10: GIET, SEEN HAT OTAEC CROSS Mae Sins NERO OUEN. AE EN Hors UT. 2 HONOR CODASREUS ER — cassinoïides. L'Herit. . . . . CENTAURPA SERRE americana. Torr. et Gray. . . . DONNE TES EEE he ÉTAT AU SEEN ADCUMAE N ECS ER RCE Balsamita. Lam. 0e Calcitrapa nr CCE canariensis. Brouss. . . . . . congesta. Willd. . . . . . .. CIETUNS NIET CTELICH. SPIEDS UN cynaroides. Chr. Sm. lon QUI ANIEDD EEE RON RCE hypericifolia. Brouss. . . . . iberica. Trev Ce De pbrlielelniar vers ( 478 ) 363 368 363 363 368 343 34% 344 344 346 344 344 363 363 349 368 368 363 363 363 344 366 369 383 364 364 364 119 120 120 141 142 166 166 166 166 166 167 167 142 142 352 359 399 356 354 364 361 355 399 382 366 370 360 362 359 362 CENTROPHYLLUM. CENTRANTHUS Cerrajon. CHÆROPHYLLUM CHATELANIA. Neck Chamaæleon. Cass. . CHAMÆME LUM Chlamydosperma. Less CHOND'RIEPA RER ENERE CENTAUREA lappacea. Pers. , . . . . . . . . — Tania DE CREER — LPDHP AT ORNE — LIPpU ALERTE — TN RL APETS ENCRES — melitensis. Linn. . . - . . .. Eu MLURICULUAS PES UE. CORDON — TICEENQS PAIE NN OO — DAMDIICERGES DO ENT — Preauxiana. Webb. . . . .. — SESSION Lame. un. — DeyhsA0Hr SD un —_— tingitana. Splitb. . . . . — Webbiana. Sch. Bip d'A Tes Meet — dentatum.DC — LOUE DEN — luteum. Cass. . — tauricum. F.M. . — Calcitrapa. Duf. . . . .. OORASUS...-L RENE TETE — HAS IEDDEE RER — lusitanica B Hiva. Ser — prostrata. Labill — rosiratum.| Sav. . .. — Co AENIT ERP GHAMOMIEPA LEONE ERRREE — meridionalis. C. Koch. — hieracioides. Roth. . . .. — nudicaulis. ÆEinn. — AURAIENT | Put. © CHRYSANNEEMONTERRR PR — anethifolium. Brouss. . . . . . .. —(PIOUSSONELT MBAIDE EE 07 — carinatum. Schousb — crithmifolium. Brouss. . . . . . . — dissectum. Low. — fœniculaceum. DC. - . . . . . ». — fœniculaceum. Brouss. . . . . .. — foliosum. Brouss. . . . . . . . .. — frutescens." Line Su Ne à Ne — grandiflorum. H. Par. . . . . . .. — grandiflorum. Brouss. . . . . . . — grandiflorum & adauctum. DC. , . — grandiflorum Y intermedium. DC. . — grandiflorum à cuneiforme. DC. . . — intermedium.. Brouss. . . . . . . . — lacerurm. Desrouss. . . . . . . . . 359 367 360 361 359 358 361 399 359 350 359 354 368 353 365 363 363 367 367 195 196 19 19 19 19 431 168 168 401 343 285 285 278 278 245 404 40% 427 442 249 267 274 2TA 249 265 257 261 262 265 264 272 265 257 265 272 265 257 CHRYSANTHEMUM Myconis. Linn. . . Parthenium. Pers. pinnatifidum. Lion. fil. pinnatifidum. Brouss. . : - . . . ROTDUTRJRALDES CEE ER SEJELUT IAE speciosum. Brouss. . . . . . . . . tanacetifolium. Desf. . . . . CHRYSOCOMAR ER E — dichotoma. Jacq. . . . . . — spicata. Forsk.. . …. . . _ Sentce L'iNN- He Cicuta. Re ph eie Be ste à een à o ambiquum. Schult. . . . . .. COSMA AMIENS divaricalum 8 pumilum. Guss. IDNON AE TO UNS SN Endivia @ sativa. DC. . . .. TTRUDUS IE Inihybus 8 divaricatum. DC. pumilum. Jacq. . . . . . spinosum. Linn. . Mere «eue CHAN (TO SE]VA] EE Cildana, CIRSELLIUM. CR CT appendiculata. Linn. fil. . . . CURE ENT ER bracteata. Ghr. Smith. , . . . . CAMGANMERDEEERREE ER CHUENIE MASSE T0 cruenta var. alba. H. Par. . . RUbFIAG. NAT EN. ANNE: C6: S 0 lucieu. Fac qe Se … . OR EE 7: à à SR LENS JT » - © ONE Malvæfolia. Buch. . . . . . .. multiflora. H. Kew. . . .. palmensis. Nees. . . . .... populifolia. Lam. . . . . . .. populifolia leucantha. Vent. . ramentosa. L’Hérit. . Tussilaginis. L'Hérit. . . . . . Waterhousiana. Paxt. . . . . . eme ee — cancellatum. Gærtn. . . . . GERSIUM MERS Er NE En à maculatum. Mæœnch.. . . . . . . Syriacum. Gærtn. . . . . . - . . POAUTITS SRE 2. ( 479 ) CITRULLUS Colocynthis. Schrad. . . . . . CHEANPEINA DE CON DUREE 19 19 19 19 7 «I ©: So © & à © 19 19 M9 19 19 no 19 WW OÙ & © E æ © © OVUAIIULUS SAIZMmE Ne. SUAUCUS A ULITEEEE GBACZO PR EE Ye GOUCZO TE NBI CON ER RC GH4CZO/DIANCO EEE RE GOMOJUNE DORE RE ER LS COLODIUME NI REP SES CORPS ET RC ERS AIS DIAUTTRR OL RER EEE CONIUME RL ET RE CM — dichotomum. Desf.. . . . . .. ù AMaCUl AU LIN ee CONVAINCRE 5 —— GMDIQUA DO EE CEE — canariensis. Willd. . . s — AHIUSG POI SEE — JUSTOLRR NN RTE CE — LOROLO RMC EN ENS EN | — GOUGNNAlIAE. RER: — intermedia. La Gasc. . . . . . . — MUDES UNS AIO CNET — SUCOTUAS AIRE ENCLEE 00" — SOCATUSABLEDE EN ANR — SETICCO EEK EN. Lou M EE — tenuifolia. Salisb. . . . . . . . . — tomentosa. Forsk. . . . . à — ANTUIAOMPOIL NU. COREORSISERRERRE CC RE — leucantha. Linn. . . . . . .. GORIANDRUME RES CT CR — SAVUMESRDNRS = ES — testiculatum. Linn. . . . . . Cornerera; A 142 LR Re ne Gorneta, RE EE - CORONILIAS ONCE Gorona de laMREYNAN RE CREPIS.. SN. RE =" QlpeSITIS STAUSCRE EE NE — GOTES US NEC — CoAMNNIIL.o Eo = 25 CRE — (ASIN à JANET AE — CONAOUET ESC BI + MOTOS, MIT NNT — chondrilloïides. Jacq.. . . . . . . .. — coronopifolia. Desf. . . . . . . .. corymbosa. Ten steel, ce mile ei tete et er « CUS DEEE ELERS AIN ER fe Liane 6 & 80 - MANS TS filiformis H°Kew. à: LUTTER OS LAAUTAICEEE EN CREPIS grandiflora. Wild, . . . . . . . . .. = ieTUCiOi0eS ASC SBID EEE EE MAIUTeNA IS DCE RNEE RENE MICRO NT DO TS — Loweï $ canariensis. Sch. Bip. . . = IuSTAN ICE NIBDISS EEE EEE TONI ANA ST AUSCR PEER CG lECTUNIANN fe à rite ro 2 onde, DE PER ve» D D DATUIIONU DES ENCRES CR — pinnatifida. Willd.. . . . . . . .. — polymorpha. Wallr. . . . .. . .. en TE MINES ANS A be o Bo 6 € = CTOUIUIOULES SCD DID EEE En SOUTIEN BE Ace à 2 UT TO EE NE, he ss SITICLA SCO CR ET orne ONE nage ao 5 — trichotoma. Mœnch - : : : = — “nie LÉO à dEliicud cp Que — virens « capillaris. Reïichb. . . . . RAA GUS EN ENERRREE PET CE | — ATIARLITAERER RE COMERC — DLÆCAS DUC Re UE DHINAMUM EP PRET CT — maritimum. Linn. . . . . .. — latifolium. Linn. fil. . . . .. — maritimum @ canariense. Cav. CROSSOCEPHALUMENN NS 0. à 7 S - — flavum. Decaisn. CUCUMISARRREL CEE 0". MON — Coloeynthis-Ainn.. 1.7 CHENNIORS. © : OMS RS CN à 4 2 à JON OR ROBTIC ASE IMEEUD..: LU EN — spinosissima. Presl. . . . . . . . . CVDISUS RER . . — albidus. DC. . — CONACONS LINE 00 — candicans 6. Lamck.. . . . . .. 0 CIOSUS HERRENER E -ce 7 COLA DROIUS EL ERREE - UE ARE LOUE ON M ITUES ANNEE CE MORE Lo LE à LL — linifolius Lame M MTMOES à el ae pe ab UN OUDPSCENS EMEDCIE ER ER Re TO TIOSISSITUIS ROUTE EEE DAUCUS: Er IR EEE — NAULCUS DES ER RP EEE ER DANVITONUIS DES CREER EE — Gouani. Cass.. . . . . ( 480 ) 461 461 459 461 461 456 461 455 400 455 456 — fullonum &. Linn. . . . . . . .. ®__ sylvestris. Linn. Murr. . . . . . she tente. Lo lee lei sy" — ICLUEDIUM SC. PIp "0. 0 — echinatum. Bip _ macrophyllum — PIGRIAUIN EURE — Tussilaginis. Sch. Bip. . . .. — MEDDI ESC MPTD EEE MPORYONUM. » 4 pme ae: - — Broussonetii. Webb.. . . . . £ — eriophthalmum. Webb. . . .. — spectabile. Webb. . : . … : . . D'REPANTA. pue R EEE — BAR DTITADES PE EEE — falcata. Rouss "00 v — PAURLAGADES EEE EE DRUSA. DORE EEE ET — opposiufolia. DC. . . . . . . . .. DUCHESNIA MERE NE PET CEA EE — CHISDPA CASE EN CE DYs0d1G BOEKNAUS EE PE EE ELICHRYSUM, vid. HELICHRYSUM. EPILOBIUME ER PE CEE — hirsutum @. Linn. . — molle. Lamck. . . . — ANNE 5 à © - 2 deu — parviflorum. Schreb. . . . . . — pubescens. Roth... . . . ute Fo tele lei ee ee nv + — ægyptliacus — alpinus. — ambiguus. Sch. Bip. . . . . .. — DORATIENSIS ee MR AE — CANGUENSC TONER EEE —_— camphoratus — carolinianus — CONLON UM. DST. Ne — CHISDUM ROUTE. ee — diversifolium. Cav. . . . . . .. — drobachiense. FI. Dan.. . . . . . nn HÉPUEE 0e our a — tlcecicer © | — GONE TT ER PRET — gramineus cholet er et mie Lelie ce Je letlele helene; toits Keys ERIGERON graveolens. . . .. . .. TE : JAMAICENSS,. 2 NE linifolium. Willd. . =. longifolius. Brouss, MOTIMUS OR TR EEE UT PRTIQUEIDRICUS ER scariosum. Mœnch. . : : . . … . Senecio. Blackw. . : . . . . .. siculus uniflorus VÈSCOSUM Master e Die ele. te y © ee RETARD, DT os DABUMETIENET SENTE — exigua. DC camelorum. Spreng. . . .. . . . . CiSDERTAIN ER OX D. RENNES D DT MERS. 48 2 + oem QYACUE RDES EN RÉRSULUM IN EN longifolium. Ten. . . . .. He MONANTROSAEINN EE HUDESCENS D COMENT EE tenuifolium. Ten: +. . : : . : tetraspermum. Linn. . + . . . . .. tetraspermum B gracile. Ser. . . . OO ES PE ET ONE RE OT ic: CO EVE) pe CT ES re COIN NOR CHE COR MUC MOSS nn DYSM PA SC RE DID EE — umbellata. Gærtn FILAGO GTS Conf C, al Lt, OCT SSD DOME On TE tn Se 0. nt CET COM TO EC SC in rod ce CEE campanulata. Presl. . . . . . . .. ertocarpa. Reichb""".. . . LentataaReiCRD RER CAC SNS à - CN CENTER IQ CN. - CN LOCUSLGAREIChD EN SICUUI GUSS PNR . aurea. Link. : , . communis. Linn Linküi. Webb DOM OO OL 5 SEE Ci DR Eee ir CPE OO MOMIE EN MC QOnS CDS Ou) CMD CM On À abyssinica. G. H. Sch. Bip. . . . . .. (DESIRE APTE RE ENONÉS DORE, MON eriocephala. Guss ÉTJUANSIDIRE SE NN EN III. — (2° sEcr.) ( A8T ) D WW I D 19 19 19 19 9 19 1 © 0 — canariense. Chois . . . . . . ÉHeMANnErA CR URL NET Heterochæna. . , . Heterochæ MUSSONENSIS ETC. CU 0 RE SR EN. à Re ue kr HABNACIUM. nn nd eee à TR TU 312 312 218 315 308 312 228 306 310 312 312 218 312 310 313 289 294 294 294 290 290 292 127 172 173 173 173 173 396 396 397 396 396 397 312 312 315: 313 312 465 465 465 465 465 148 149 365 369 162 162 42 426 426 205 399 399 ( 483 ) Hieracium madagascariense, DC. . . . . . . . . 309 (pu Toriada Nivariensium, à. . . . . . . . . . = MUR ONU CITE SERRE 4926"|MToriada. Canariensium.t MN. MONS. 24. DHOSCUDESNNERERERER EE PRE RSR RL OS ue Se Be wi == PTEULIUMN.. LE LME ER AA RRARDAU RE RE E ane 0 L'ILE me. SURETIENSEND OR 417 | KENTRANTHUS vid. CENTRANTHAUS. — staticefolium. AU, . . . . - + - . . 399 | KENTROPHYLLUM vid. CENTROPHYLLUM. n0ÿ0.. à es AMOR EN IE LAN EC S ROSROAERREEES HPOCREPIS EM RENTE EE»: : 7e TT ON UE — multisiliquosa. Linn.. . .. 12 EL ET OR REP UE de SCGbTG- SAÏZM- EN 118 ATEN EN LEE D PANTIN HIBUTNGADOM RSR COR CE 245 —— rhagadioloïdes. Sch. Bip. . . . . . . TOME LUE MO EP R ON E OERE EE TOR TR UBEP AE RE MENT EU PROTEIN ARBRE EE 0 sue 365 er leptophylla. Home en au symnogyna. Vesi. . .. D BAR AS PRIOR ER CRT Hostia. Mœnch. .. . ............. RL Par OR, AE ONE EMMENOBEPIS ES RCE TC AO RP ACTU A OL inn AE Ne EN — canariensis. Sch. Bip. . . 294 ee: coriacea. Sch. Bip. . . . .. .. a elegans. Cass. . . . . -. 294 EAP carie CIO, Pr PE - EMOSERIS EME TN RE RE EEE 396 en spinosa. Lam. . . . . .. . ... — cretica. Linn. . ......... 396 — sylvestris B coriacea. Sch. Bip. . — Hedypnois. Linn. . . : . . . .. 396 CU ve mis ARTE ME UE De — hispida. Schondbs em 468 — virosa. Linn, . ,. — DYJMEG HAE ENT E 467 2 D ÉROS ASP ATEN ee OU UE AU — rhagadioloides. Willd. . . . . . 397 | LAPSANA vid. LAMPSANA. HPOCHOERIS. 5 MA apres ERP TA || Aer CONSO, EMI 22 = Balbisü. Lois. . .. 413 | TAMPSANA TRE... 60 SA — MATIERE NES 473 . capüllaris. Linn. . : . . . . .. IÉOGA:. 2 ER EE CCE 309 "r communis. Lam. . . . , . . AONIANES AUS PER ECS = 310 es communisiLinn:. . 1.» UN, — spicata. Sch. Bip.. ....... 310 — communis var. hirsuta. Schult. TILL à APS PEUT RE EE ET + 5 135 La communis 8 crispa. Pers. . . . — Aguifolium. Linn, ........... 137 — communis var. hirsuta. Schult. en CANATIENSIS PER ee 437 2 Crispa WA . : LUN — crassifolia. Meerb.. so. «4 à: à: 2 437 —_ lampsanæfolia. Mill, . . . . . . . MATE IENSIS MA AINCK. PEN ENS 137 — pubescens Bennh. MN" — Perado. Webb. . . . 436 = Rhagadiolus. Linn,.… . . . . . .. = RHODES EE © - à à © d 00 437 — StELIGIT ALI PEN M jan Line, 20 MS 0 à » SE 437 — Stella AN EEE M DER TON ERT ATEN ET RE 135 —= sylvatica. Wallr, . . . . . . . .. TUDENSRE CE ENS SC | SE 306! HATAHYRUS NN CN RER — germanica. Bluff et Fing.…. . . . . . . 306 — ADBULALUS SANT EE NN — pyramiduta. Bluff et Fing.. . . . .. 306 — “ANNUUS- MAR TOC CESR VE EN © - - UE 299 M A DRAGA EL ENNEON INOBNRRN EE CREME - ON 219 — GDRUUMSMENERNNEN NN NN e — GRR OR) 0 > 212 > » à - 222 — ADÉCUIAIUS ANT EE Ne ACTALCOlENS DEEE EEE RE CE 220 —__—… axillanis.Lamck. -, .. : :. —. METIERS $ 6 à 20 6 - 221 — COCCNEUS ENTIER RE EE QUOUTIUT HAN EEEET 222 OGHTUS ANNEE ne — bed JD LD, à 2MER - à 7 220 —_ monanthos. Wild. . . . . . .. ESMELTAS SE NE NE EEE TA — OHONAUUS SNS CNE UNE =" GUNULAIURSCDERBID EEE 271 — odoratus « siculus. Linn, . . . . — coronopifolia. Sch. Bip. . . . . . 212 —MOUONUIUS ACUR er UP — Broussonetii, Sch. Bip. . . . . . 214 = MISAÉINUS: PAS PE RAR NE — DINNALIRAG DO. 255 _ sativus var. &. Linn. . . . . .. ASONTAE SE es Tue © 224 — salivus Y coloratus. Ser. . — CROIRE MT UC CE 224 — SPAETICUS REZ M NE — ICUIQUIR DU EN OS = 226 — mmtINCITAQUS ANT 2-0. 19 Qo Go 5 & Æ LE Es to 19 Æ LASERPIIIDMERCEE RECETTE — crithmifolium. Link. . . . . Launea on ns de nsc lesie sa fete ti els jolis 017 — spinosa. Sch. Bip... . - . : : : . . . | Leña blanca Lena buena ÉCDAIDEPTA AS CUS. ee NU Re ren SU A ET EI. À LIEN ER BÉDPHAIUCIOYE PE NE CRC PENSE EAST EN Coma d CU CE — CSCUIENtA MEN — camelorum. Spreng. . NUS DETA AR OSD EEE ES — Hohenackeri. Fisch. et Mey — Lenticula. Schreb — ONE ES à à do bo s = NONANINOS CLR CE CE — nigricans. M. Bieb LERISCOMENN "PE RÉ US TERRE En corymbosum. Borkh. . . . .. — hieracioides. Poir. . . . . . —— hispanicum. Poir. . . . .. — Taraxacum. Linn. . . . . . HCUCOUSICIM ADO RE Ce UE LEUZEA. . on COTE TA SPIET Er -rcee Lidbeckia. Berg pete over or one lee — angustissimus. Zinn. . . . . . . . AT A DIGTIS RATE. Ce — aurantiacus. Boiss. . . . , . . .. — Broussonetii. Choïis.. . . . . . .. — campylocladus. Febb.. . . . ... — cytisoides. Link — diffusus. Soland. . . . . . . . . .. — (OTYCNDIES Por NS — eriophthalmus. Webb . . . . . .. ne MClAUCUS HE PHEIU ER RER — glaucus B. Soland.. . . .. . . .. nn NO] OSENICEUS AE DD EEE EE D TUUICUS AHOCISI RES — ormthopodioides. Linn — pentaphyllos. Link. _ . . . . . .. 7 OSCUS AE OIL EE fe. etes pes LS DORLIOIUES VAEDD. PRE CRE — spectabilis. Chois. . . . . . . . .. — trigonelloides. Æ#ebb CC ( 484 ) 162 162 427 428 127 127 131 421 123 96 97 97 97 91 83 82 85 85 85 89 84 85 83 86 80 85 86 85 81 90 86 87 — Hyssopifolia. Linn. . . . . . . . — GIRHETI-NT ER. AN CR ERAT Magarza MAIDICA AE MAP RS UN 4 2 0 EN AA DE Malpica Canariensium MAIDICAICNESTENSUM Un Lo Manzanero de la Cumbre Manzanilla COR CS CCR CUS DC I ER SE EL QC lie rte lentes; este ee AS le Ro colis + eue le Meilte che ee PTE de en ets Le, ie ei lee CRAN Es Eee de Ue ete... Cu MORE a Cle Ent ARTS ent à lot ie late — TELTTACAS PEER — vulgaris. Bluff et Fing.. . . . . . Matricaria. Linn AARICARIA. » sure CN RUE | — Chamomilla. Linn .. . . .. — coronaria. Lamck. . . . .. — coronata. Gay. . . . . . . . — Courrantiana. DC. . . . . . — Parthenium. Linn. . . . .. — PUS LUICANAU TERRE EEE — pyrethroides. DC... . . . . . — suaveolens. Buch. . . . . .. HECTOR EC TT MEDICAGO. MR RENE ENT PET en ATDOrTEA ANT NU — denticulata. Walld. 8 macracantha. Webb. — denticulata B longiseta. Benth. . . . .. — denticulata y macrocarpa. Mor.. . . . . — JTŒECGMHONNEM- CRE ET EE — denticulata ÿ lappacea. Benth. . . . .. — Helix. Willd. 8 spinosa. Guss. . . . .. Le RITSULTAAIl M ENERRe = interest AU EC ER ER — intertexta x. Lamck. . . . .. PASSE — ROTAGSAI., DEEP PEN — lappacea: Desrouss.. . . à. - : - . . ni ÉtONATS RON EEE CT — litioralis « longiseta. DC. . . . . : . . . — littoralis y longeaculeata. Mor. . . . . . NOT ONE TER EEE EE = ire, PAM © à — minima B elongata. Roch. . . . . . .. — mollissima. Roth. . . IN SANTE SN CT NAIL EN — orbicularis. AUS. . . . + nn. — orbicularis y Bertol. . . . . . . . . . . — pentacycla. DC. — pentacycla Ê longiseta. Benth. . . . . . — polymorpha « orbicularis. Linn. . . . . Rs pUr er Motteel criere 20 UT D Où CO 19 19 ( 485 ) MEDICAGO polymorpha H hirsuta. Desf. . . ORMOUNOBPROMAr SRE re ee 367 — polymorpha € intertexta. Linn.. . . . . 63 — cæruleum. Gærtn. . . . . . . 368 — polymorpha X hirsuta. Linn. . . . . .. 65 — lanata. Bluff. et Fing. . . . . 367 — polymorpha & minima. Linn.. : . . .. 65 — muliifidum. Spr.. . ..... 369 — polymorpha v laciniata. Linn. . .. .. CR RONONE RES ET 24 — tribuloides. Desrouss, . , . à: . . 65 — angustissima. Zamck, . . . . . . . 23 — tribuloides « genuina. Koch. . . - . .. 65 — arenaria. DC. . . ......... 23 MELILOTUS LR RER ent 67 RU UCONR CIM OR. - : 29 — GUYANA DES NN NN 79 — campestris. Sieb. «. . . 93 — COMPECIA SAIZ ME 68 — Cherleri. Desf. . DA 28 = indiens SULS ML NNCO LS 67 = LCRENIeRMNOTSke PR 95 Le. parviflora. Desf. . . , . . 68 nn CTISDU SIDE EE 23 — ÉCHOMDES Eee 68 mn RICE NEONE EE 28 DE TUR DERNIERE 159 — Denhardiii. Ten. . . . . :... .. 29 — segelum. Guss. . . . . . . .. .. 139 — Desfontainei. Duf.. . . ,..... 98 TÉFOG LS SE SE NS 19 er D UT)IUSC TON NES 29 DALCHOU OSSA NN ET TR RE 205 — flexipes. Webb. . . : ss. … . . 27 MICROPUS: JE. nd OP LUE ne EE 228 nr HODECAT DA PEU EEE 25 ESPOIR 4 RU 999 —. hispanica. Linn. Fil. . . : . … 93 =. DUUMŒUS DCS EEE RS 9928 — AXTAORO DES PEER RSS 96 MICRORHYNCOHUS. . Un... 427 — litioralis. Spreng. . . . . ..... 29 — chondrilloides. Buch. . 497 — “longifolia Wild... =... :: 23 MIMOSAE LEE a ES OC RE 122 — mitissima. Linn.. . ........ 29 LE IADE 0 cent che oo cc 122 = NES LT 0 CRETE VONERENT 22 Mocan. Mocanera, . . . . . . . . . .. +. 145 — peduncularis. Lindl. . . . . . .. 96 MDT0I0D ADO NE TRE 945 DCI DESIRE Q e 99 MONOPTERAS IR ER TE 283 — reclinata..Linn. . .…. . ...... 27 1 filifolia es Sche Bip. 9583 — SCUTIOSGIEMENCR-. A. OA 30 MOYaliTOs ARS M RCE NERE Ne CR 133 M NSETRAlA HO. un NUE 28 MONAUDBANA IS SE MA NU ED. LIEU 13 UIICINT ANICN De ee ES 93 MGONIAS SR COTE Re. 247 — vaginalis. Vahl. . ......... 24 — Chrysanthemum. Sch. Bip. . . . 0470) LOrijama CEE LL. Re 127 MARAIS CS ARS CN CL he 20 1682| ORMENIS CES EER SC. OS 288 — Pecten Veneris. AI. . . . _ .. 168 00 0C0I0 TAC. RENE 289 MYBIOPHVELUMER ARR RE. | 4 — coronopifolia. Less. . . : . . . . 289 ES spicatum. DANNRR. … . A — MIX ta 0) CES CNT 289 MYSCOLUS.- ln SN RENE... 5860 ORNITHOEUS CC TRE 116 — microcephalus. . . . . . 389 — compressus. Linn. . .... 447 NORANTRCA DO OR RNR - … 976 — CUTUS DORE 117 NATANIETO SEVEN 136 _ ebracteatus. Brot. . . . . . . 447 NAUPLIUSCS 1e US. . 233 m- lœævigaius. Smith. . .... de 417 — aquaticus. CAS". . 233 …. nudiflorus. La Gasc. . . . . 117 — intermedius. Webb.. . . . .. 236 à pygmæus. Viv. . ...... 417 _ maritimus. Cass. . . . . . .. 934 | OROBUS,. . . . . : - . . . Me D 106 — SONICOUS CASSER 234 Re viciæfolius. La Gasc. . . ... 106 — stenophyllus. Webb. . . . .. 2918) OTANTUS NERO E 287 NEDSIAT SAS ENS SERRE : : 287 — maritimus. Link. ...... 287 MATIN PoIr. "| CURE PALOE EE EL 10), 280 NIUONEULS ECS OR RE ERRE. DOSMIRPAPDENTSRENE RRENR ET | 231 NOTOBASIS Er ER EEE 378 _ spinosa. Cass. . . . . .. ... . 934 ED be — SHDACAN CUS RTE SON RODONTOSPERMUME RE 231 OGHRDSE TERRES. ne EEE 4110 = - aquaticum. Sch. Bip. . 239 — DOURAGAPETS ARS ONE 4110 — aquaticum. Neck, . . .. 234 OGBTRAS LE PRE iron à DU SE 308 _ graveolens. Sch. Bip. . . 239 D UTUENSIS IRSC 308 — imbricatum. Sch. Bip. . . 239 OOMEBUEV EN ER re. 250 — lanuginosum, Sch. Bip. , 932 OHGOTIOSSANDO EEE 276 — maritimum, Sch. Bip. 232 ODONTOSPERMUM maritimum. Neck. — odorum. Sch. Bip. — sericeum. Sch. Bip. . . — stenophyllum. Sch. Bip. PalUMEra EN EE RE PR TS. PaND:, Mises 1.001000 RON ONE PéOUOME EL 2e ETES AT ILOENT ANRT LE CNE MON ER TE PERANIOr à 2e 22 vais ste ENS EURE DAT SERRE EE CL BERICALLIS. 2 Re SORERER TIRE — cruenta. ND. — echinata. Webb. . . . . . . — lanata- Webb. NN — multiflora. Webb. . . . .. — papyracea. Webb. . . . .. — populifolia. Webb. . . .. — Tussilaginis. Webb. . . . . PERSICAMEN ess. ER RO RME LEE à PEUCEDANUM RENE CET ET — aureum. Soland. . . . .. — aureum. Bot. Mag. . . . . DÉDENIXO BUS NE PEMECTUNETRE — Spinosus.…Cass. °° DAAGNALONS + SRE" ne CU — HUJUSCE AUASS Eee Ne — purpurascens. Sch. Bip. . . . — nu. METESENL NN D 0 US — HUPES RCD ME CEE — sasaiile. Cass. . . . . . . . . — spathulatum. Cass. . . . . . . — umbelliforme. Webb. . . . .. Phalacrocarpum. Sch Bip, . . . .. . . . . .. PhalacrOLiSCUS ARESS ENS EN. 5. +, 20 CON Phalacroglossum. Sch. Bip. me. latifolius. C.H. Sch. Bip = pallens. @. H. Scb. Bip. , . . . . = Cebennensis. C.H. Sch. Bip, , . . = Fralichit. GC. H, Bip. nelle OR pr "0, «+ + « PhAÏETOLOMAN EEE CCC CU". . . PHYLLIS. le ot dote ol eelei re + .: = NODIAS CLIN REREREIERER : |: — pauciflora."A. Rich: © . . . . . phymaspermum. Less. . . . . . . . . . . . . PICRIDIUM EE CPE TErR Ce Es arabicum. Hochst. et St. . , . . — crystallinum.Sch. Bip. . . . .. =: dichotomum. #. et M es. 11950e Celle lee — hispanicum. Por..." — intermedium. Sch. Bip. . . . .. eh AG EDEN nu: — orientale. DC. . . . . . . . L'ETÉ Le vulgare. Desf, DIPRISE AE RE NES CTEDOIGES SAUT UN an echioides. Linn. . . . . . grandiflora. Ten. . ( 486 ) 232 238 Co 19 19 @ OO 19 OÙ HE DO O à Où Oo & 1 19 LD Co Co Lo = & OT Où Où xt = ES SES RIRE (n [=] Qt 191 PICRIS — japonica. Thunb PIMPINELLA — Buchii. hieracioides. Linn. . . . : . . . . | hispidissima. Bartl. . ... . . . . . humifusa. Willd. … . . = - . . . . . Dalencen IN EST NERO ROUE OUEN | | ruderalis. Schmidt. scaberrima. Guss. . SONCHOLES NES te = CNE spinosissima. (renersich. . . . . . . GANTS NOTONS Cumbræ. Buch Se fete ‘ele 51 — Dendroselinum. Webb. . . . . Pinardia. PINARDIA — Piptanthus. PISTACIA. . — coriaceum. 4. Kew carinata. C. H. Sch. Bip. eÙ + 107 Sos tir he se Pet Rien seit Te NT TE RECU LL M Atlantica. Desf. Lentiscus. Linn Terebinthus. Linn Ho ee aa) to 5 fe Me Ve, Dé ds Ml: © AU de, Dire lt. — laurifolium. Brouss. . . . .. — Tobira BMOCAMA. 12 LR AMENER ete POLYCHÆTIA. CE ns D PENTUIANFEEREU EEE — coronopifolia. Tausch. . . aite sas Molile die le me fe Vtt mis, — calcitrapifolium. DC. . .. — canum. C. A. Mey — coronopifolium. Sch. Bip. — Buzxbaumii. Koch — calcitrapifolium. DC. . . . Æ coronopifolium. Sch. Bip, . . . — eriospermum. Boiss. . . . . . — Jacquinianum. Koch. . .. “À laciniatum. DC. = resedæfolium. Sch. Bip. . . —— resedifolium. DC. . . . . . PREAUXIA. agrimonifolium. Link. . . . .. caudatum. H. Kew. . . . . . . . megacarpon. Low. . . . . . .. polygamum. Desf. ... . . . .. verrucosum. Ehrenb. . . . . .. canariensis. Sch. Bip. . . . . . jacobæifolia. Sch. Bip. . . . . PRENANTHES NM re ea PRENANTHES arborea. Brouss. . . . . . . — chondrilloides. Buch. .. . . . = pendula. Sch. Bip. - - . . . — purpurea. Linn. . … + . . + . — spinosa. Forsk. .. - + . . . BnOÏON OU PBOISS EEE EC L RRENUS: CR — HALO BIOUSS SEE NC ON — IUSiTANICA LE LES NO — multiglandulosa. Caw. . . . . .. PSIOTRAMNUS RD CEE EE PSORALEA. — DitUMINOSA. LUN... — palæstina. Linn. . . . . . . .. BÉEROCEPHADUSS ARR — dumetorum. Coult. . . . . . — dumetorum var. &. Coult. . . — dumetorum B pusillus. Coult. — lasiospermus. Link. . . . . . — virens. Webb et Berth. . . . RELICARTAT NS EC RAR REP EESE" — CTiSpa-..SChe Bip." "EME — DISCOSH SAM ETES à UE SU met on ed et leilrenmeul se: le «7 — VUIBATIS = GŒTIL ROSES < Pyrethrum. Gærtn. . . LU NTAT. ONE PÉRETHRUME EVENE TE — adauctum. Link. . : : — adauctum. Link, . .. k ES — anethifolium. Willd. . . .. — coronopifolium. Willd. . . . — crithmifolium. Willd. . . . . — Broussonetii. Chois. . . . . . — Broussonetii 8 elongatum. Choïis. — ferulaceum. Æ7ebb. . . . .. — fœniculaceum. Willd. . . .. — * fœniculaceum. Bot.Reg. . . . — fœniculaceum. Link. . o _— grandiflorum. Willd. . . . . == grandiflorum, Holl, . . . . .. — Parthenium. Smith. . . . .. — ptarmicæfolium. Webb. . .. — speciosum. Willd. . . .. . .. EVRUS RETENU PR RE. à PATIO RTE EE ES. 0 —. COUIS: WARS". © nn CTECA- LOU EE - RAPASAVOPPAIMENS UM NE NE. ON Rapasayo Canariensium RÉDAMARERE RER 5. Re t — rhodorrhizoides. Febb. . . . . . . — monosperma. Boiss — Rætam. Webb Retama blanca eee = chondrilloides, . . . . « .. — spinosa. Webb.. . . . . - RHAGADIOEUS = RER nr | ( 487 ) +9 19 Co 19 19 ?9 19 KO 19 A = 9 LD © D IE D D = © _ 19 19 Co 19 Où 1 NO (19 19 19 9 D OO OO A I OO AY O Où DO D > I + 261 RHAGADIOLUS edulis. Gærln, . . . . . . .. — Hedypnois. Lam. . . . . .. — Hedypnois. Fisch. et Mey. . . . — INTETMEIUS TD ee — lampsanifolius. Mirb. . . . — lampsanoïides. Desf. , . .. — stellatus. Gærin. . . . . . . di) STATUS EMEONCRER NP ENEES RÉHAMNNU SR QE se. — CORLACEUEBTOUSS AN NE — crenulata.. H° Kerv. . à : — glandulosa. H. Kew.. . . . . .. — LEO TO Na DCE PE" RÉAAPONTICUMENRS EEE — Calcitrapa. Scop.. . . . . — canariense. DC. . . . . . Rhytidospermum. Sch. Bip. . . .. . . . . . . . — inodorum. Sch. Bip RAUSS 2850 pe CRUE PNA (COTATIA ANT. DSL EN ENRE GNEORUMEP RES TN Eee PU IVERUIENTUMEN VERTE LR NE — tricoccum. Linn Miles hurle ends lenlailien el 4h ets te Ce eee eines he so ee ent - — segeium. Moris M er e ROUIGIA RE REMOTE TT RC — commutala, . Romero marino. CRAN MOULE OMC CNE ET ET © 4 = CARRE COLIN BROCR ENCRES — dumetorum. Thuill.. . . . . . . . . . — Montezumæ. Humb. et Bonpl. . . . . Rosal'detlalGumbre SR CR ROSAlISELTAT RS Rosalito selvaje. ll ete le LR e Rosquilla: 5," 12 CREER RUBIA: 20e ed A CU ENIUTEN ne 2 4 0 D CMOS — angustifolia. Linn. . . . . . . . .. 0 /BOCCON AREA RENE NT. —" canariensis. Poire +: à. : : .…. TL IRULICOS A JUGU RTE R E eat NOTES POTERIE —"10n91fuliG POIrS RENE TU GAIN D ee Eee à —— MDELCOTINAN NN Me ee eue nn REQUIERT DUR ER NEESr. — M roiundifolia. POIr. 2e. — splendens. Hoffm. et Link. . . . . . . = CONS WIN GES LC TT EEE BUBUS ER ET SEAT. — discolor. Weïh. et Chr. N. ab Es. . NN IRULICOSUS TANT ee nie — macro-acanthus. Weïh. et Chr. N. ab Es. > >= > = > }g 19 9 19 ID 19 19 I ONG I Salado {DANONE TE COR ET RENNES SAMBUCUS:: 20800 2e En 2 — PAÏMENSIS SET MEN NN SANPUDO NN CN PRE ARE SANTOLINAT ERP EE re. — ITOATAPTUTAEION EEE." — tomentosa:Lam-#°;.. . . . SAROTHAMNUS:2- CRE — scoparius var. glabratus. Webb. SAUCOR AA ras ef RE PTE SUABIOSASE LS A EEE EEE NN GCUIIOTE- RCICHDE PER E — DOTE NOTE a 3 AL Le le — atropurpurea. Linn. . . . . . . . — atropurpurea. Coult. . . . . .. — atropurpurea $. Bertol. . . . .. — Columbaria « et 8. Bertol. . .. — CUpIMAGUSSREPPENER CE — dumetorum. Brouss. . . . . . .. — grandiflora. Scop. . .. . - . . — MMÉNNNTEL JLAUR eo ne EE — SAUIUNGMREICRDS NE — semipapposa. Salzm. . . . . .. SHAINDIX: USERS Et rec — brachycarpa. Guss. . . . . . .. — NES A AINAN EEE. CRAN" — ATEN, TO. 4 à COLE Schistostephium. RTCDS RE un NID SÉHIAOGANNENE ERP EE: UE — glaberrima. DC. . . . x. obtusifolia. Cass. . « . . .. — sericea.Sch. Bip. : .. — SCOR ADO ONE ENS SOIDUIID DTA ERREUR — abyssinica. Sch. Bip. . . . . . . = ONEUUIO BA RRICh:.. UN, Le COPOILSISAREIC DD UN NE — coronopifolia. Sch. Bip. . .. — laciniata. Sch. Bip. . . — lagopoda. Sch. Bip. . . . . . . en 1001118 SCRABID EEE. à 0 — parviflora. Sch. Bip. . . . .. nn quercifolia. Reichb,, . . .. se — Webbii. Sch. Bip.. . . . . — angiospermus. Gærtn. — ONTUUS AND ER PE EE — CONUESLUS ARE EEE CRE = JYANTIIONUS/ DEL RE EN ENE — gymnospermus. Gærtn. . . . . . — HISDARICUS EDIT EEE — maculatus. Linn. ... . . . . . = PECHIULIUS GASS EDEN RUN — DÉTENTSEIER Ce ce CIE — DID AS AUTRE PEER SEORPIURUS PR ERP CPE CEE = acutifolia. Niv. - à - à: | ( 488 ) 218 176 176 132 287 287 287 58 59 476 198 199 199 199 199 199 199 199 200 199 199 199 199 167 168 166 166 245 218 218 218 218 218 403 399 399 399 404 406 408 399 404 399 409 386 388 388 SCORPIURUS echinaia 8. Lamck... . . .. _ echinata Y."Lamcke … . . - _ subvillosa. Linn. . . . . .. — SUICATA ENTRE NC — vermiculata. Linn. . . . .. SCORZONERA: ARTE PRO — calcitrapifolia. Vahl. . . . . — calvescens. DC. . . . . .. — coronopifolia. Desf. — decumbens. Guss. . . . . . . — intermedia. Guss. . . . .. — messeniaca. Bor. et Chaub. — MOIS MEN LEO. — octangularis. Roth. . . . .. — TeSCUifOR a Linn. — appendiculatus. C. H. Sch. Bip. . — coronopifolius. Desf. . . . . . .. EL coronopifolius. Willd. _ — coronopifolius 8 hispanicus. Pers. . . — crassifolius. Waälld. . . : . . . — crassifolius. C. A. Mey. — CTUENUS DEEE RENTE — IDECHISNE AD EME ET — ECRINTIUS DEEE PRE RERR _ HAVUS ESCRAPIDE EE ER — HN RD ORAN — incarnatus. Lowe. . . . . . . .. — KI ANS CHEN BCP EME NS — multiflorus. SCh° "Bip," — MU ONUS ADRESSE — PAÏMENSIS ACTES EN NN — NODUNUCCUM EDR SERRE —" “PODUNIOLUS DEEE — populifolius leucanthus. DC. . . . — IRUSSUGIUUAS ALES EENEE — VUIDATIS CDTI CRE RE SERRATUITAPE PRET EN PP "0 — canariensis. Sch. Bip.. . . .. SETVIIETAEE. OP EME SES ELITE. CORNE RER" — cerviariæfolium. DC.. . . . . . . — STAVEOlENS SUPER CCE SHERAR DIM LC PRRSEEE E — DACIO EME To, IP — NUS AUS IDD PETITES j SICYOS. RE, TN ER PURE — glandulosa. Poir. . . Pare SIEGESBECRIA NES R EP Pr ET — orientalis. Linn. . . . . . . SILYBUMÉEZ nn CN CPE — maculatum. Mœnch. . . — Marianum. GŒrin. nee — DUATIŒUMN. CAS UN Simpla Nobla. Pluken, : :, 0 SIMPICENODIe AMIE MP AE 0 SEM Messe ie 1e LME 115 415 145 115 116 470 47 ÆTA 471 471 ÆTA AT 4TA 4TA 470 318 327 320 320 320 320 321 336 319 335 319 324 321 321 325 333 323 339 328 328 330 318 369 370 162 451 457 151 189 189 181 147 147 243 244 383 383 383 383 491 194 149 SIUMenodi forum. Lin. SOLIDAGO. — SONCHUS CRC EL re 2 ee Écec. dont ls Ca abbreviatus. Link. . . - - : . . acaulis. Dum.. . - . . . . acidus. Schousb. . : - . . - . . altissimus. Vahl. ANDOTEUS ADO NS asper. Fuchs. . . . . . . . . .. asper y et à. Linn. . . . . . . .. Bourgeauii. Sch. Bip. . . . .. brachylobus. Æ#ebb. Broussonetii. Desf. . . . . . . . carolinianus. Walt. . . . . . . . CULIGIUS: EAN congestus. Walld. . . . . . . .. CRISDUS OI D een CTOCIfOLEUS 0: ON VAN IONE cuspidatus. Blum... . . . . . .. divaricatus. Buch. . . . + : - . ENUN LOS DE SENTE fallax. Wallr. . - . . : . - .- fTUTICOSUSE EN EEE fruticosus. Jacq.. . . . . . - . . oummifer. Link. . . .. hyoserifolius. Hornem. . . . .. intermedius. Crist et Jahn. . .. JACQUIDI DORE EEE JACQUIND. SDIENLE E CAE Jacquini 8 congestus. DC. . . . . lacerus WATER ET leptocephalus. Cass.. . . . . . . levigatus 6 lyratus. DCR SE EE levis. Camerar. . . . . . : .. LE longifolius. Trev. + +, - MACTANTRUS POIDS maritimus. Linn CNET © COR LC LOS massanensis. Sch. Bip. . . . . . . nudicaulis. Sch. Bip. . . . . . . parviflorus. Less. . . . . .: - . . pinnatifidus. Cav. . . . . . . .. pinnatus H. Kew "7. platylepis. Webb. . . .:. . . .. POUJOGON AWICDD EEE JUERCIO LUS ADESL ENNENNE radiatus. Wild, . . ....... radicatus 8 ULAUGUS AD CEE TEUENSUS MEEMOYP PEER roseus. Bess. . SPORE ins IROULEONUS RD CEE runcinatus. Vent. . . : .: =. SDINOSUS DU EEE EE SDUUIOSUS BIC EEE NES LeNCNUTUS MEANS NC LIRTUUNUS ALAN ut. — (2° SECT.) ( 489 ) 149 SONCHUS ustulatus. Low. 220 EDS DIDIER RER 220 — ZUCYNEROULES D CE MERE EN EN PDA | SOINS EE 0 RECRÉER LE CE 430 — ATOM OTANUZE RES ER NN RSA IBSMIMRNEUMERR RE RER 434 — Olusatrum. Linn. . M A OI SPARIANTEUSAREN EE RER NE 443 — AUNCEUS LINK, NUE: SSI SPARTIUMETERR RE CC LAS — acutifolium. Lindl. . . . . .. : 446 — albicans. Cav. A 448 = congestum.. Willd. . . . . . .. 429 — junceum. Linn.. . . 449 — linifO UM DES RE N 447 — microphyllum. Link. . . . . .. LA a microphyllum. Cav. . . . . . . . 453 = monospermum. Linn. . . . . .. 449 — nubigenum. Willd. . . 449 = supranubium. Linn. fil. . . . . . LOTAIRSPARTOOMISUS RER RE EETE CT 449 — nubigenus. }/ebb. . . . 449 — filipes. Webb. . . . . . 439 | Steirodiscus. DC 498 | Steiroglossa. DC 436 | Stenactis, L41 | Stigmatotheca 452 428 2430 | Tagardina... 430 Tajornoyo 448 | TANACETUYM. LEO 5 et CR OC Co dC Te ee - le lee eleve CAM TU UOMS © 12 #0 CCR ME CO C0 DRE S lo + © CCC CO — lacera. Sch. Bip ? en en lent on Le — pinnatifida. Sch. Bip. . . . . . . ÉMIS © À SCOR OT GS © 0 OR RC CES C0 442 — Canariense DCE NN LS QD OCDE SES à © © o ds © 0 « 447 — dens leonis. Desf. . . . . . . . 449 — officinale. Wigg. . . . . : . . ROSQU STATE MN NN EE RÉDRINTEUNG, C ROBE TELINE CRC EEE TT 427 — canariensis. Webb. . . . . 449 Eee AUR à à à «516 à à Be 434 M CONLES IA CU EEE 439 — nbiel DA 4 os 50 0 + 20e 433 — linifolia 8 splendens. Webb. . . .. 431 = RE MIODDS à 5 2 2 426 A MOSISS MAIL EE Re 436 — stenopetala. Webb. . . . . . . .. 436 IMTENORIA® M MONO ES CE OCR LEE 136 — canariensis. Spreng. . . . BR IL CREER ES ES hi dE on RATIDIMTRETENONA DO NN Ne RRTRIBREIRIN CARRE 434 — rte REG 6 22 Moonndere 427 — hispida. Roth. + "©" : . 449 — maroccana. Pers. ... . . . . . . 448 — mauritanica. Spr. . . 451 — nudicalyx. La Gasc. . . . . . . 62 257 THRINCIA nudicaulis. Law. . 2. — psilocalyx. La Gasc. Reichb. . . — psilostachya. La Gasc. . . . .. — DICO RRETS EEE TC — pygmæa. var. gigantea. Æ#ebb. . 2e CT DUR Ge Us D D = = COTONOPHOlIA. DU AE DM CTI, LOS = MEN CLIN fO A DONNER 0 = CTITRIMI(0G. LINK OO ET ULICOS CA SCHTAT RE RE — fruticosa. Schrank. $ Hochstetteri. Sch. Bip. — filiformis. DO ; NN OI IDC EEE : ACT ENINNN NN — Jagopoda. Chr. Sm.. . . . . — nobilis. Hochst a INUCTOTTIZO, DO UN | SC TLUCT OT ZA NN ASE DO jerG. MOŒNCD 1 11. — quadri-aristata. Biy. . . . . . . . . .. — quercifolia. Sch. Bip, . . . MÉTIER ETS 0 UNOELIAIMBETO ES... . UN D AN CDS C1 BTE Eten DODDMPIUTÉERREREERR . . seu U — TLOTOSUIR. LAND NN | — peregrinum. Linn. . . . . .. TONDIS EE nn tt le à te — chlorocarpa. Spreng. . . . . . .. — Lara. De. -IOPRORPREE — heterophylla. Guss . . . . . .. — MERS DAT Ce > 2) 5 72 COORRENNR — neglecta. Ræm. et Sch. . . . . . . — NOÏOSANGER UE. PEN — PUrTDUTeG OU A ENNEMIS DRAGIUM.-2, 5 SE CCR — Buck Webb. pet — Dendroselinum. Webb. . . . .. — ANCONUM AUNOISS EE EL TRAGOBOGON. CERN PE _ asperum. Linn. . . . .. x — Capensis. Tacg. =. = longirostris. Bisch — OCT TAC EC PRE RETr — MUtAbIUIS TacT — picroides. Linm: — Dratensi-porrifolius. Sch. Bip. . — pratensi-major. Sch. Bip. . . . ( 490 ) 168 468 468 468 468 127 156 157 155 155 234 399 399 398 400 404 400 404 404 398 399 398 399 407 398 399 399 301 399 398 399 404 409 163 167 163 165 466 166 466 166 166 466 466 451 451 152 451 469 466 466 469 469 469 466 469 469 Trevol oleroso Lancerottensium. . HÉeNOl cayallare à 2 AP PRET ONE BRICHIA. . .: NERO — dumetorum. Rœm. et Sch. . . . BRICHOGYNE. .:. NOR TE. — CU OnT DC PRE — Spieaia WNCDEE NME OR = verticillata. Dreg. . : : . . RAC RO RU. EX. TOR _ RAID: SC PID RES OR HAEOMUMERPRR EE. nt jte — COTUTIUMASANI CE. SUN. — angustifolium. Linn. . . . . .. — Gite CIE EE — OTASLOEUM. ANR RE 7. — CETECIISC IUT BIO PRE — AVODSe LCD PR RE — BOCCONL SAUE PETITE — « “COMPESITE. SCPTED NN — CheTIOT PRE —_ CON UT BAS RE EE — glomeratum. Linn. . . . . . .. — INCANUMAPTES le ARRET — lagopodoides angustifolium. Mor. — lappaceum. Linns … : . D — ligusticum. Balb. . . . . . .. ï — mauritanicum. Willd. . . . . — Melilotus indica. Linn. . . . . . — MACTONERUN. NIV NN, — panormilanum. Presl. . . . . . . — PFOCUMbENS.. LINE EN — TESUPINAÎUN. LENTR n — SCAPTUN ÉFBRNE AN OENTRTP. — SPUMOSUM- ANT ENTRE — squarrosum. Savi. . . Sel ZT NN — tomentosum. Linnm. . . . . . . . TRIGONEPIEL. …. CNP OMR CE — bhamosa. Linne — apulum. Cass. . . . . . — melitense. Cass. . . . . Turgayte. . see vente Lo dolte Valve 7 Lots TRS HABO A MERE LAR EENCRS T: d TUSSILAGOMENEE CNE RE — AUDTUS RICA EN EORE + (CLTOPEUS LA RE RON A CUT OPŒUS. BLOC EE ERP ER 76 BEOSBERMUME RSR — dichotomum. Link... . - . . Uñas de Gato : UROSPERMUMN ce 2-7 — asSper nn DE. en Me. = capense. Spreng. . + + « - = picroides. Desf.. . . - . . . VACHELDLIA Fe UE 3 EE ISE — Farnesiana. W. et Arn. . . . VIATEANTIA ES RER SENS PETER =" 0m VOTES —— PIONEER ENEE CNE — SAM I RSS PAP ARTAIN ARS «Lo! — Calcitrapa. Linn.. - . . _ — dERIQIG- SIND NN ENS — Locusta à olètoria. Linn. . . . — rotundifolia. Sibth.. . . . .. VA TERIANETIANEN SES RENE ER — campanulata. Presl. . . . — COTON AA DONNE — eriocarpa. Desv. . . . . . — LOCUSEL SMILE — Morisoni « leiocarpa. DC. — olitoria. Mœnch. . . . .. Bnesaq UDC RER ET Re Verode — TATTAUNT ANNEE EE — RUDOSUMISPETS ERP EE CD CIES — SAREUHUICS LBNIS à SF ENENE N — Tinus à siricitum. H. Kew. ATEN RS re + De SRE = AIDICONS ONE ON — ONQUEE]ONG MAIS — angustifolia 8 Bobartii. Koch. . . . . —aphylla- Link. AS > 80e AUTO PUDPULEd DES) CE — atropurpurea. Vent: : . . . ==. : — atropurpurea B rubella. Moris . . . . — benghalensis. Linn. . . . . . . . .. ER DORA NIEDDS LE ES. = BObATEUANOISE. ee > . EC BTOICRIURGRSEL. PER CE - (CalCarAtA-SDES TE EEE 7 — chætocalyx. Webb. . . . Sn . . CILENOS A OT ASIE EE e CRGCCG DINN EEE EE. me JASÿCATDA EE CE. — (AISPERNA DC NN, : SN NEUTRE. Se RO SORTE (491 ) 163 VICIA filicaulis. Webb TUTO CUS LOIS M EE NISUtd., HOCR RU A Le ESA TIaN BAR AE ME ] 2.28 . — laxiflora. Brot. . RIDE INR. MR: mOn, NUQUE PES EN ee PRECREI DR PR ANN ICE ME, 611. RON ANUS DES EN EP A NONUNIROEROLZ ER — OS Is ee SEE ER — _ polyphylla. Desf PE DS CUUOCT ACC P ENS R C P T —, pusilla. Mueh. in Willd. : . : . . - — sativa. Linn. . . .'. . . -. — sativa B obovaia. Ser. — Saiiva B macrocarpa. — Saliva $ angustifolia. Linn. . . . .. — sativa 6 nigra. Linn. . . . . . . .. — salivaÿp ei ©. Ser. +... - - . - — sativa à angustifolia. Moris. —. secetalis. Thwill: : . .. : — letrasperma. Mæœnch.. . . . . . . .. — trichocalyx. Moris. . . . . . .". . . LU LOT ET EEE = DUUIOSCANRDEEMERAREL ET. ces. 0 NIBR AA RE. - A ONE PE AE VIO AT ED De ee . . Villanova La Gasca NISDSPA ER SE CO OR NISNEAS RE — Mocanera. Linn. fil. . . . . . . .. VOLUTARERLAE RE EE OR — LSDD EAURES EEE OMR RR) eee) 40 le, ee, ee ea et et lolo eehe - CR Te — inæquilaterale- DE — PRCCUN DCE EEE — macrocarpum. DC — orientale. Linn. — strumarium. Linn Xanthocephalun MG NS nn Xanthophthalmum. Sch. Bip XEROTIUM pt el los - node Re Dos sep He Et - Ve, « tn nt mile elle mmleise 1 » de ne pe Di re)» johedoieitoige liatihe + Ge, SCO ES AS CAP ETES e) re, m'ÜoMolire. rebelle Le os. + BL ENUMERATIO TABULARUM SECTIONIS SECUNDÆ PHYTOGRAPHIÆ CANARIENSIS. TAB. 31. 1. PAG Bryonia verrucosam ET ep: EN ER E € CM RE. | 2 Pronus {(Padus) lustianita Tr EE CEE: 19 (Tabula inscripta est Cerasus Hiva. Nob.) Bencomia/Moquiniana CP D AN ENE "|. CNE EEE 12 AnaSNDSAIO ae brousse EE. CUS 21 Fébnescanariensis® Y/ebbe CNE. . COR 31 (Tabula inscripta est Genista canariensis. Linn..) Teline ramosissima peche ER. CREER RE 39