F^jTPpiiilh jf;, 7 A ) • i % i PRODROMUS SYSTEMATIS CYCADEARUM. ' Se vend : a Paris chez Fr. Klincksieck, et F. J, Leiber. „ Londres „ Williams & Norg-ate. „ Leipzig „ C. F, Fleischer. PEODEOMUS o OO o 00^ o o o o 0 o o o o J-3 0 .,^ 0^0 SYSTEMATIS CYCADEARUM m HONOREM FESTI DIEI XV KAL. M. JULII MDCCCLXI, QUO ACADEMIA RHENO-TRAJECTINA EXACTA XLV LUSTRA CELEBRAT , EDIDIT F. A. G TJ I L. M I Q U E L. V, PROSTAT Ultbajecti, apud C. VAN DER POST Jr. Amstelodami, apud C. G. VAN DER POST. 1861 . C o o ®n O ^«00 e c ® o c b o o c ® t. o c c c Ex officina Typographica gieben & demont. THAHIT SUA QUEMVIS VOLUPTAS. Cogitanti mihi quonam fiorum genere coronam necterem, quam Mora JPalladi offerret die festo, quo Universitas nostra, annuente Summo Numine, quadraginta quinque lustra feli- citer peracta celebrat, non floribus fugaci et caduca pulchritudine gratis utendum esse putavi, sed talibus, qui antiqua origine nobiles, per omnes rerum temporumque muta- tiones et vicissitudines Morae decus, nostro adhuc tempore vigent, quosque post tot fata superstites, tanquam praeteritorum saeculonm testes, attenta mente, ne dicam pia vene- ratione prosequimur. E Cycadearum itaque frondibus laete virentibus corona contexenda , quam hoc die praeterita recolenti Ealladi grata manu porrigat nostra Flora. Atque nos,, qui nihil humani a nobis alienum putamus , eo lubentius e Cycadeis stirpibus laeti gratique animi symbolum petivimus , quum nostrae aetatis industria factum sit, ut pleniorum earum imaginem conjicere potuerim quam ante hos viginti annos ^ quum primum dispersa illarum membra colligere instituerem. Ne vero dubitare quispiam possit, Cgeadearum familiam ex antiquissimis esse , proa- vorum illius indicem adgunxi, etsi persuasum mihi est, e praeteriti temporis reliquiis, terrae cortice obrutis, non nisi perexiguum numerum eorum nobis hactenus innotuisse. Quemadmodum singulis individuis organicis certus vitae terminus prae- stitutus est, sic et species, longiore vel breviore individuorum serie per sae- cula propagatas, interire, et genera specierum, et ordines generum successione per certas temporum periodos continuata, inexorabili fato succubuisse, rerum creatarum historia nos docet. Ita, labente tempore, inhnita generationum varietate in telluris superficie vim suam explicat et aperit natura creatrix. Omnia quaecunque gignuntur, motu suo et actione per saeculorum seriem defuncta, occidunt, vitaeque lampadem excipiunt alia, ex eadem lege suo tempore peritura. Hae praeteriti temporis reliquiae, hominum industria indagatae, Yitae historiam continent. Quo tempore varia plantarum et animalimn genera exstiterint, quando culmen fioris attigerint, quando occi- derint, legimus, et admirabile peractorum saeculorum et rerum exstinctarum spectaculum, tanquam e terrae gremio suscitatum, animo obversatur. Nostra aetas, etsi his disquisitionibus maxime intenta, tamen non nisi primas magni hujus operis lineas inchoavit, quae Fastorum potius vel Annalium quam Historiae nomine dignae sunt. Emortuarum specierum Ca- talogos quotidie locupletiores veluti magni libri indicem conficimus, in quo singulis suus in systemate assignatur locus, adscripta temporis periodo et aetate qua vixerint et qua decesserint. Sed neque ortus neque interi- tus causas perspicimus, et de vinculo quo sequentia cum antecedentibus copulantur adhuc nihil certi ne divinare quidem nobis licuit. An unquam menti humanae continget ut abditas has naturae leges, ne dicam mysteria, perspiciat? Annales autem illos evolventes, si secundum philosophiae na- turalis methodum phaenomena notata apto ordine disposita comparamus, etsi primas causas moventes non perspiciamus, tamen leges, secundum quas naturalis ille motus et fabricatio procedat, cognoscere studemus, momento- rmn seriem et periodos, temporisque quod singulis speciebus, generibus, ordinibus concessum fuerit spatium, quo ad perfectiorem cognitionem ge- nerationis sive vitae actionis per saecula continuatae perveniamus. Verum quum ipsam vim, qua motio illa materiae organicae efPecta est, ignoremus, ad explicationem sive claram rei demonstrationem pervenire nobis non licet. Inter naturae leges quas Palaeontologia detexit etiam haec est, spe- cierum, generum et ordinum singulorum longaevitatem valde diversam esse. Modo species exstinctas vel genera emortua aliis similibus locum dare videmus, modo vero subito evanuere formarum organicarum exemplaria, ad unam tantum alteramve periodum geologicam restricta. Sic Lepidoden- drorum, Sigillariearum aliarumque familiarum ordines, devonico et praeser- tim carbonifero tempore luxuriantes, his periodis haud supervixerunt. Tri- lobitorum, quorum innumerabilia vestigia in stratis siluricis et devonicis ubicunque terrarum reperiuntur, nullus tempore carbonifero superstes est. Multae autem aliae plantarum et animalium cohortes, primis jam tempo- ribus natae, ab una in alteram periodum propagatae, continuata novarum formarum, satis tamen consimilium, generatione, legem quandam perpetui- tatis et constantiae nobis declarant. Maxime haec apparet in simplicioris fabricae naturis, quales per omnia tempora perfectiorum, quae sequentibus deinceps periodis accesserunt, asseclas mansisse constat. Ita factum est ut natura organica temporis decursu auctior et perfectior reddita, majore deinceps varietate et numero formarum exornata sit, atque organismi ad majora et celsiora tendentis imaginem nobis ostendat. Inter plantarum ordines, qui altiorem in rerum creatarum serie gradum tenentes, antiquioribus jam periodis orti ad nostra usque tempora perdu- 3 rant, veluti Pilicum innumerabiles formae, Coniferae, caett., prae reliquis eminent Cycadeae, quarum cives omnium fere Eegni Yegetabilis fatorum testes, praesenti etiam tempore adsunt, atque, si diversarum periodorum specimina comparamus, earum figuram et formam parum immutatas ac prae- sentem sobolem proavis simillimam reperimus. Longaevam liujus familiae vetustatem et historiam praedicamus, sed eandem agnoscimus uniformem, in existendo pertinacem ; quoties enim varia ejus membra terrarum submer- sione interirent, in emersis terrae partibus novos cives genus continuasse constat. Migravit haec familia ex una orbis parte in aliam; antiquis temporibus quum circum ipsos terrae polos sub calidiore coelo uberior esset naturae vegetatio, ubique vigens, in ipsa Scania, Anglia et Germania bo- reali laete proveniens, imminuto pedetentim, sine quo vivere et pullulare Cycadearum genus nequit , tepore , in calidiores regiones , ab aequator e non multum distantes, se recepit, nunc superstes adhuc et incolumis in qua- tuor terrae partibus reperitur, provincias coeli solique natura diversas obti- nens. TJna earmn provinciarum est novus orbis a parte boreali ad australem se extendens, qui tria genera fudit. Zamiam, Ceratozamiam et Dioonem, quae inde a Moridae meridionali tractu usque in Boliviae saltus et Bra- siliae campos se difPuderunt, ita ut Zamiae genus adhuc solum in utraque Novi Orbis plaga, tam boreali quam australi, inventum sit, Lioon et Ceratozamia vero in Mexicana tantum regione sedem habere videantur. In Orbe vetere tres tenet provincias , scii. Kapensem sive calidiorem regionem supra Promontorium Bonae Spei sitam, ubi Encephalarti genus jam pridem notum, et Stangeria nuper detecta, merito paradoxa nuncupata, florent. Tertia provincia est Asia, mde ab australi regione, a Madagascaria per utramque Indiae paeninsulam, Indicum Archipelagum, Novam Hollandiam borealem usque ad Sinam et Japoniam patens, cujus Plora Oy cadis genus fovet, quod in ipsas insulas magni Oceani meridionalis sedes suas propa- gavit, ubinam vero Orientem versus crescere desinat, nondum certo cog- nitum est. Quartam provinciam Macrozamia in Novae Hollandiae tractu austrum versus sito occupavit, Encephalarto Kapensi simile genus. Si his Lepidozamiam , in caldariis nostris obviam, e Mexico, ut 4 fertur, allatam, addimus, octo Cycadearum genera nostro tempore vigent, plures complexa species. J am mirum videri nequit , nostrae aetatis Eotanicos lias stirpes magna animi attentione et cura prosequi tanquam specimina, qualis ab antiquissimis temporibus naturae fabricatio fuerit, cujus accuratior cognitio iis plane necessaria est, qui proavorum fragmenta e terrae stratis elfossa explicare studeant. C Y C A D E A E. GBNEHA ET SPECIES PRAESENTIS TEMPORIS. Tribus I. Cycadinae. Toliomm rhacbis et foliola vernatione circinata: Toliola band articnlatim inserta, uninervia, venis patulis immersis simpli- cibus. Garpopbylla foliacea pluriovulata. I. Cycas, Limi. Tribus II. Stangerieae. Toliola baud articulatim inserta, uninervia, singula vernatione secundum nervum medium antrorsum complicata secusque rhachidem nunc omnino deflexam imbricata, venis semel vel bis bifurcatis. Carpophylla peltato-cuneata, biovulata, ovulis singulis foveae plane immersis. II. Stangeria, Th. Moore. Tribus III. Encephalarteae. Eoliorum rbacbis et foliola vernatione recta imbricata. Eoliola baud articulatim inserta, tenuiter parallele multi- nervia. Garpopbylla peltata biovulata. a. Garpopbylli pelta in acumen producta. III. Macrozamia, Miq. h. rbombea, vertice truncato. lY. Mcephalartos , LeJm. c. genus dubium. Y. Lepidozamia, Begel Tribus lY. Zamieae. Eoliorum rbacbis vernatione apice circinata, in- curva vel saepius recta, foliolis perspicue vel obsoletius articulatis, vernatione planis imbricatis parallele plurinerviis , nervis simplicibus val bifurcis. Gar- pophylla biovulata. 2 6 a. Foliola lata basi spurie articulata (siccata exarticulanda) , uti rbachis vernatione recta imbricata. Garpopbylla pedunculata plana foliacea. YI. Dioon, Lindi. h. Foliola basi constricta articulata. Carpophylla pedicellata peltata. a. Foliorum rbachis vernatione apice circinata. Carpophylli pelta ex apice truncato bicornuta. YII. Ceratozamia , Brongn. (3. Foliorum rbachis vernatione recta vel rectiuscula. Carpopbylli pelta apice truncata. YIII. Zamia, Linn. GENEEUM ET 8PECIEEEM CHAEAOTEEES ESSENTIALES i). I. Gycas, Linn. Truncus petiolorum et perularum cicatricibus areo- latus. Folia et foliola (uninervia, venis simplicibus) vernatione circinata. Gonus masc. deciduus, squamis cuneatis subtus antheriferis; femineus e centro vegetationem continuans, squamis foliaceis petiolatis, superne dilatatis pin- natifidis vel dentatis, versus basin ex utroque margine pluriovulatis. — Ex insulis Mascarhenis per Asiam calidiorem et subtropicam , Novam Hollandiam praesertim borealem tropicam et insulas magni Oceani meridionalis distributae. %. 1 . Ovula carpelli compage tota obducta, hinc tomentosa; foliola angusta marginibus revoluta. 1. Cycas revoluta {Thunb)^ foliolis linearibus spinose pungentibus, margine revolutis, infimis in spinas conversis. — p. inermis, foliolis subrevolutis , in- fimis vix vel haud spinescentibus (forma tropica). — Japonia, Sina. — (3. Cochin- china. Sina. ■ — Species cultura per orbis regiones calidiores dispersa. 2 . Ovula carpelli excavationibus semiimmersa , glabra. Foliola latiora plana. 2. Cycas angulata {E. Brown), petiolis angulato-tetragonis spinosis, foliolis lanceolato-linearibus muticis, squamis masc. longiuscule cuspidatis, femineis 1) Synonyma in appendice inveniuntur. 7 utrinque 3^ — 5-ovulatis, lamina sterili deltoidea dentato-serrata apice inte- gerrimo longe acuminata. — Nova Hollandia tropica horealis. 3. C^cas media {B. Brown)^ petiolis antice planiusculis spinosis, foliolis lanceolato-linearibus , basi lata insertis, spinoso-acuminatis , squamis fem. supra medium utrinque 1 — 4 — 5-ovulatis , lamina sterili grosse serrata acu- men superante. — (3. petiolis inermibus. Nova Hollandia tropica horealis. 4. C^cas circinalis (Linn.), petiolis angulatis spinosis, foliolis anguste-lan- ceolatis subfalcatis; squamis masc. longe anguste rigideque acuminatis, fem. longe petiolatis utrinque 1 — 4-ovulatis, lamina sterili deltoideo-elongata usque ad apicem profunde spinoso-serrata. — Indiae peninsulae, Zeilonia, ArcJd- pelagus malaianus , moluccanus , Bolynesia. 5. Cycas Bwnphii {Miq.), petiolis cylindraceis spinosis , foliolis praecedentis sed haud raro paullo latioribus, uberiorum evidentius undulatis, squamis masc. brevi-acuto-vel truncato-apiculatis, femin. utrinque 1 — 3-ovulatis, lamina sterili elongata angusta profunde pinnatisecta. Insulae moluccanae ; — an et malaianae ? 6. Cycas Thouarsii {B. Brown), petiolis semiteretibus spinosis, foliolis li- neari-lanceolatis subfalcatis; squamis masc. apice acuto adscendente corpore antherifero quater breviore , fem, utrinque 2 — 3-ovulatis , lamina sterili lato- lanceolata acuminata crenata. — Madagascaria. \ 3 . Species incertae. 7. Cycas glauca {Horti), petiolis obtuso-trigonis spinulosis, foliolis utrinque 50 — 60 lineari-lanceolatis rectis aut falcatis, undulatis, adultis etiam glaucis. Patria ? 8. Cycas undulata {Besfl), petiolis totis spinosis, foliolis linearibus undulatis valde acutis membranaceis herbaceis. — An una praecedentium? Patria? 9. Cycas celehica (Miq.), petiolis inermibus, foliolis anguste lanceolatis, squamis fem. pauciovulatis. — ■ Pars borealis insulae Celehes. II. Stanoeeia, Th. Mooee. Truncus cito laevigatus. Poliorum rhachis vernatione ad petiolum deflexa, foliolis haud articulatim insertis rectis lon- gitrorse complicatis imbricatisque, e costa penniveniis, venis 'crebris saepe bifurcatis. Squamae masc. cuneatae, subtus antheriferae, apice sterili triangulari recurvo, antheris brevi-stipitatis cuneiformi-quadratis. Squamae fem. conformes sed breviores concaviores, basi utrinque cavitate ovulum recondente exsculptae. 1. Stangeria paradoxa {Th. Moore), trunco brevi circatrisato , foliis longe petiolatis glabris, foliolis circiter I2-jugis oppositis, inflmis subpetiolulatis, 2 * 8 oblongo-lanceolatis acuminatis ab apice ultra medium spinuloso-serrulatis , costa valida, venis patentissimis, petiolorum basi perulisque hos pedu culosque stipantibus conisque dense lanatis, conis masc. elongatis cylindricis, fem. ovoideis vel brevi-cylindricis. — ■ From. B. Spei regio natalensis. III. Macrozamia, Miq. Truncus cicatrisato-squamatus. Eolia et foliola plurinervula vernatione stricta imbricata. Squamae utriusque sexus in acumen longum rigidum terminatae, masc. cuneiformes subtus antheriferae , fem. pe- dunculato-peltatae,. pelta crassa compressa subtus biovulata. — Omnes in Novd HoUandid, excepta probabiliter ejus parte boreali. Toliola basi callosa-tumidula. 1. Macrozamia Fraseri {Miq.), trunco cylindrico elongato. — Nova HoUandia mstro-occid. in colonia fluminis Cygnorum, ad sinum geographorum. 2. Macrozamia spiralis {Miq,), trunco humili. — Nova HoUandia orientalis, ad Port. Jackson., an et occid.? (ab 21° usque 25° Lat. austr. haud rara). 3. Tertia species, a cl. Perd. Mulier detecta, indescripta videtur. lY. Excephalaetos , Lehmann. Truncus cicatrisato-squamatus. Eolia et foliola (parallele plurinervula) vernatione stricta et imbricata. Squamae masc. cuneatae subtus antheriferae, apiculo sterili terminatae, fem. pedunculato- peltatae, sub pelta crassa rhombeo-quadrangulari biovulatae. — Oenus capense, regiones calidiores praesertim interiores inhabitans. § 1. Foliola linearia rigida. t Eevoluta. 1. FncepJialartos cycadifolius {Lehm), trunco et conis dense lanuginosis serius glabrescentibus, foliolis plurimis rigidis linearibus margine revolutis sulcato- striatis, integerrimis, griseo-glaucescentibus. — In Prom. B. Spei regionibus inter., v. c. in monte Windvogelberg ad ait. 4000 — 5000 pedum, m. Nov. et Eec. fructifer. 1 1 Plana. 2. FncepJialartos pungens {Lehm), foliolis longe linearibus spinoso-acuminatis integerrimis saturate viridibus rigidis, subtus striatis, planis, conis Prom. B. Spei? 3. FncepJialartos tridentatus {LeJim) , foliolis linearibus rectis vel subfalcatis , integerrimis vel apice pauci-spinuloso-dentatis , glabris Prom. B. Spei? 9 ^ 2 . Foliola firma rigida, pungentia, grandiora, lanceolata vel elongata aut elliptica, pleraque integerrima. 4. Fncephalartos elongatus {Lelml), foliolis antrorsum suberecto-convergenti- bus longe angusteque lanceolatis pungenti-acnminatis , integerrimis, saturate yiridibus, infimis distantibus abbreviatis, conis Prom. B. Spei. 5. Micephalartos LeJimanni {Bcldon) , foliis rore glauco suffusis, foliolis utrin- que 24 — 30 anguste lanceolatis integerrimis, raro unidentulis, cono masc. glabro, triticeo, demum fuscescente. — Speciminum juvenilium foliola saepe remote spinoso-dentata. — (3 mauritianus, foliolis angustioribus, inte- gerrimis vel 1 — 2-dentatis (an in ins. Mauritii spontaneus?). — In Prom. B. Spei regionibus interior, v. c. prope Glried vel Kameloo-river. 6. PkcepJialartos longifolius {Lelimfi trunco glabro demum cylindrico elon- gato, foliolis breviter et subinaequaliter lanceolatis laete viridibus integerri- mis, infimis brevioribus raro unidentatis, juniorum !■ — 3-dentatis, marginibus subrevolutis, conis glabris, mare elongato angusto fuscescente-viridulo demum flavescente.- — [3 revolutus, foliolis lanceolatis utrinque attenuatis, marginibus plerumque integerrimis perspicue revolutis. — ■ / angustifolius , foliolis lineari- lanceolatis, planis. — Prom. B. Spei. 7. Pkcephalartos lanuginosus {Lehm.), trunco humili magis minusve lanuginoso, foliolis oblongo- vel elliptico-lanceolatis pungentibus integerrimis raro uni- dentatis, juniorum 1 — 3-dentatis, saturate viridibus, cono mare elongato angusto glabro, fem. puberuloP — Prom. B. Spei. 8. Bn.cepJialartos caffer {Miq.), humilis usque 5-pedalis, foliis breviusculis, approximatis, torsione baseos inversis lanceolatis integerrimis rarissime uni- denticulatis , conis jam in stirpe acauli, glabris, mare oblongo, squamis triquetro-cuneatis , apice truncatis, fem. iovoideo crasso, squamarum pelta subtetragona, lateribus hamato-deflexis. ■ — Prom. B. Spei, in Langekloof, ad fi. Kromrivier usque Yischrivier, in declivibus montium colliumque (Thunb.) ; e regione hujus fluminis etiam specimina in hortos nostros importata nec non quae cl. Drege collegit. § 3 . Foliola lobato-dentata (^glauco). 9. Fncephalartos horridus (Lehm), foliis nascentibus glauco-irroratis , adul- tis glaucescentibus , foliolis sqarrosis polymorphis rigidis, lanceolatis, ple- risque margine inferiore divaricate 3 — 1-dentatis sublobatis, conis glabris, 10 masc. oblongo , fem. demum globoso maturo aurantiaco. — latifrons, fo- liolis latioribus , inferioribus saepius integris. Fromont B. Spei , in regionibus montosis vulgaris. § 4. Foliola utroque vel uno margine spimdoso-denticulata {viridia). 10. BncepJialartos Altensteinii {Lehm.) , foliolis lato-lanceolatis ellipticisve , superioribus subfalcatis, utrinque remote et spinulose dentatis, late viridibus, nitidis, conis glabris. — /?. semidentatus , foliolis margine sup. integerrimis. — 7 . angustifolius , foliolis angustioribus , dentibus haud adeo divaricatis. — Brom. B. Spei, in regionibus interioribus, rarior. y. Lepidozamia, Eeg-el. Truncus petiolorum basibus squamatus. Pe- rulae carnosae stipulaeformes. Poliola basi decurrenti-inserta , non articu- lata, vernatione recta imbricativa. 1. Lepidozamia Beroffshyana {Begel), trunco subgloboso squamato, foliis longe petiolatis (petiolo rhacliique semiteretibus , hac antice sulcata) , foliolis mul- tijugis suboppositis , subdensis , elongato-lanceolato-linearibus longe attenuatis spinoso-acutis rectis vel subfalcatis, subcoriaceis , basi decurrenti-adnatis , nervulis tenuibus parallelis, conis Mexicum? YI. Dioon, Lijvdl. Truncus cicatrisato-areolatus. Polia et foliola (basi dilatata deorsum continua inserta) vernatione stricto-imbricata multinervula. Squamae fem. pedunculatae foliaceo-planae integerrimae, ad basin laminae utrinque uniovulatae, masc. in conum oblongum collectae cuneatae subtus antheriferae, apice sterili triangulari. — Mexicum. 1. Bioon edule {Lindi.), foliis rigidis planis, foliolis multijugis confertis coriaceis, anguste lanceatis pungenti-acutis integerrimis, conis dense to- mentosis. — Juniorum foliola passim paucidentula. — Tres exstant formae, satis constantes, olim specierum titulo a me propositae: a. normale, foliolis densis, vix intervallo vacuo diremtis, lineari-lanceatis , 3 lin. latis, nervis 14—12. — p. imbricatum, foliolis densis superioribus imbricatis, 4 — 2 lin. latis, nervis circiter 10 . — 7 angustifolium , foliolis intervallo perspicuo sepa- ratis anguste lineari-lanceolatis , 2 lin. latis, nervis 8, juniorum versus apicem spinoso-serratis. YII. Ceeatozamia, Ad. Eeongx. Truncus squamatus. Polia summo apice 11 vernatione circinata, foliolis nascentibus imbricatis falcatis, plurinervulis. Squamae vertice bicornutae, masc. cuneatae, subtus antberiferae , fem. pel- tatae subtus biovulatae. ■ — Glenus mewicanum, a Zamia habitu et squamis conorum bicornutis diversum. 1. Ceratozamia Miqueliana {H. Wandl), foliis novellis pruinoso-glaucis pilo- sisque, petiolo versus basin parcissime aculeolato, foliolis pauci- (juniorum 5) jugis oppositis vel suboppositis , e basi cuneata subdimidiato-obovatis, ab- rupte acuminatis, marginibus incrassato-subrevolutis , inferiore prope apicem repando saepe grosse unidentatis. (Provectiorum foliola latiora). — Mexicum. 2. Ceratozamia longifolia {Miq), petiolo conferte rhachi sparse aculeolatis, foliolis multijugis inaequilateraliter elongato-lanceolatis subdimidiatis , co- nis (3. minor, foliolis angustioribus subaequilateris. — Mexicum. 3. Ceratozamia robusta {Miq.), petiolo crasso subcylindrico aculeolato, foliolis lanceolatis subaequilateris (nascentibus valde falcatis), margine sup. versus basin, inferiore versus apicem convexiore, conis — ■ Mexicum. 4. Ceratozamia mexicana [Brongni), petiolo longiusculo subcylindrico praeser- tim versus basin aculeolato (fuscescente) , rhachi vix aculeolata, foliolis multijugis latiusculo-lanceolatis subfalcatis , cono mare cylindrico glabro pedunculum pubescentem superante. — Mexictim. 5. Ceratozamia latifolia (Miq.), petiolo cylindrico aculeolato, foliolis multi- jugis subaequilongis lanceolatis plerisque subaequilateris, inferioribus inaequi- lateris, (margine inf. convexiore prope apicem sinu excisis, infra sinum fere obtuso-unidentatis) , marginibus incrassato-subrevolutis , cono — Poliola inter congeneres brevia; juniorum speciminum hujus et trium prae- cedentium latiora, breviora, perspicue inaequilatera , provectiorum pedeten- tim longiora ac simul angustiora. — Mexicum. 6. Ceratozamia Kiisteriana (Begel), foliis novellis hirsutis glabrescentibus, petiolo semiterete inermi rhachique teretiusculis antice bisulcatis, foliolis multijugis densis suboppositis, elongato-lineari-lanceolatis attenuatis acutis, subfalcatis , coriaceis , cono masc. parvulo cylindrico glabro , brevi-peduncu- lato, squamis parvis subtus parte 1 inf. antheriferis , antheris basi pauci- pilosis. Mexicum. YIII. Zamia, Linn. Truncus demum laevigatus (humilis). Toliorum rhachis vernatione recta vel levissime incurvula, foliola articulatim inserta, vernatione imbricativa, nervulis simplicibus vel (in latofoliolatis) etiam furca- tis. Squamae masc. pedicellato-peltatae, sub pelta utrinque antberiferae, vel peltato-subcuneiformes , facie inferiore areis duabus antheriferis (raro con- 12 fluentibus). Squamae fem. sub pelta utrinque uniovulatae. — Novi Orbis re- giones calidiores, a 35° lat. bor. ad 17° lat. austr. ^ 1 . Petiolus aculeolatus; foliola majuscula^ spinuloso-serrulata. t Foliola glabra. 1. Zamia Skinneri {Warsz,), petiolo rbachique aculeolatis, foliolis plurijugis oblongis utrinque acutis circiter per | ab apice spinuloso-serrulatis coriaceis lucidis, nervis subtus prominentibus supra depressis plerisque bifurcis inte- rioribus convergentibus, conis cylindricis rufo-tomentosis, squamis masc. pel- tato-cuneatis , subtus margine utroque antberiferis. Veraguas in isthmo Pana- mensi. Promontorium Corrientes isthmi Darien. 2. Zamia latifolia {Lodd), petiolo rliachique puberulis parum aculeolatis, foliolis plurijugis anguste oblongis obtusis coriaceis (pallide viridibus), per | ab apice spinuloso-serratis , nervis (circiter 30) prominentibus, conis. . . . . — America calidior. 3. Zamia muricata {Willd), petiolo glabrato aculeolato, foliolis pluri-(6 — 8) jugis alternis et suboppositis oblongis vel obverse oblongis oblongove lanceo- latis acuminatis, a medio ad apicem spinoso-serratis , membranaceo-coriaceis , pedunculo glabro conum cylindricum acuminatum circiter aequante. ■ — Venezuela, Nova Granata inter San Barbara et Porto Cabello, Columbia (form. angustifolia). — p. picta, magis robusta, foliolis saturate viridibus albo-varie- gatis, firmioribus, latioribus, (5 — 20-jugis). Guatemala {et Meccicum?). 4. Zamia Loddigesii {Miq.), petiolo aculeolato, foliolis pluri-(5 — 22)-jugis erectis vel patentibus anguste lineari-lanceolatis , acuminatis , rectis vel rec- tiusculis, per \ rarius | ab apice spinuloso-serrulatis, coriaceis, nervis prae- sertim subtus prominentibus, conis tomentellis conicis pedunculo longioribus, fem. peltis transverse tetragonis vel rliombeis. — ' petiolo parce aculeo- lato, foliolis paullo brevioribus, saepe per — | ab apice serratis. — ■ y. foliolis obtusiusculis. Caracas. Mexicum, prope Conchiuta, caet. tt Foliola lata subtus furfuracea. Zamia furfuracea {Ait), petiolo aculeolato, foliolis plurijugis lanceolato- ellipticis vel oWerse oblongis, apice obtuso repando-lobulatis, basi inaequa- liter attenuatis, a medio ad apicem spinuloso-serrulatis, coriaceis, subtus furfuraceis, cono fem. ovato subacuminato. Prope Vera Cruz. 13 ' ttt I^oliola miiitijuga angusta subintegemma. 6. Zamia Lindleyi {Warsz)^ petiolo aculeato et novello tomentoso , foliolis multijugis densis lanceolatis acuminatis falcatis obsoletissime subdenticulatis glabris, conis pedunculatis cylindricis, fem. multo longiore, squamis masc. peltato-cuneiformibus, subtus secus margines antheriferis. • — Insulae ad ostia -fluminis San Juan promontorii Durien; Veraguas occident, isthmi Panamensis. § 2 . Petiolus inermis. t Poliola lata vel latiiiscula. 7. Zamia integrifolia {Ait.), petiolis inermibus, foliolis e basi attenuata ob- longis vel lato-lanceolatis apice rotundato-obtuso serrulatis, coriaceis, lucidulis, saturate viridibus, conis rufo-tomentellis crassis brevi-cylindricis , squamis masc. sub pelta utrinque antheriferis. — (d. foliolis angustioribus. — • St. Po- mingo. Jamaica. — (d. Jamaica., locis aridis mari vicinis. 8. Zamia dehilis {fFillcl), petiolis inermibus, foliolis plurijugis remotiusculis, lanceolatis apice obtusiusculo subinde subemarginato obsolete serrulatis sub- membranaceis , saturate viridibus , conis India occidentalis. 9. Zamia media {Willd.), petiolis inermibus, foliolis plurijugis lineari-lan- ceolatis obtusiusculis, ad apicis marginem inferiorem vix ad superiorem obsolete serrulatis , coriaceis , saturate viridibus , conis .... India occid. vel America centralis. — Cuha (teste Regel). 10. Zamia Brongniartii {WeddelT), trunco hypogaeo, petiolis glabris iner- mibus, foliolis pluri-(10 — 18) jugis alternis et suboppositis e basi attenuata lineari-lanceolatis, passim subfalcatis integerrimis vel infra apicem mucronula- tum utrinque £■ — 5 -denticulatis, coriaceis, subtus striulatis; conis solitariis, masc. cylindrico brevi-pedun culato , tomentello, squamis cuneiformi-peltatis, subtus continuo (nec per areas discretas) antheriferis , cono fem. oblongo , longe pedunculato, ferrugineo- virente, axi piloso. Prasilia orient. Prov. Matto- grosso. Polivia Prov. Chiquitos prope San Xavier. 11. Zamia pumila {Linn.), foliis breviusculis , petiolis inermibus, foliolis pluri- (8 — ll)-jugis spathulato-vel oblongo-linearibus apice obtuso plerumque inte- gerrimis rarius obsolete pauci-serrulatis, lirmulis, cono masc. oblongo obtuso, squamis peltatis sub pelta utrinque antheriferis. — Florida, Carolina, India occidentalis (?) 12. Zamia mexicana (Miq.), perulis petiolisque basi tomentosis, his trigonis glabtis hic illic subvervucellosis , foliolis plurijugis suboppositis angusto- 3 u lanceolatis rectis vel leviter curvulis acutis vel acutiusculis rigide coriaceis saturate viridibus , inde a medio ad apicem spinuloso-serrulatis densinerviis, conis Mexicum. 13. Zamia Fischeri {Miq.), petiolis tenuibus semiter etibus inermibus, foliolis pauci-(5 — 8) jugis, superioribus plerumque oppositis, lanceolatis utrinque atte- nuatis subaequilateris vel inaequilateris, membranaceis, margine inferiore fere toto, superiore ab apice per i — | argute serrulatis, nervis circiter 15 — 10 versus basin bifurcatis, conis Yariat foliolis elliptico-lanceolatis acutis (nec acuminatis). — India occidentalis vel Mexicum? 14. Zamia Kickxii {Miq), petiolis gracilibus inermibus, foliolis plurijugis e basi constricta lanceolato-ellipticis , apice inaequali obtusiusculo serrulatis, membranaceis, cono masc. fusco-pubescente cylindrico pedunculum glabrum aequante, squamis sub pelta utrinque antberiferis. — Cuba. 15. Zainia Ottonis {Miq.)^ foliis brevibus, petiolis inermibus, foliolis alternis et supremis oppositis pluri-(9 — 14) jugis subdimidiato-oblongis vel oblongo- lanceolatis apice obtuso praesertim margine inferiore argute serratis, fir- mule chartaceis, cono masc. cylindrico fusco-pubescente pedunculum pubes- centem superante, femineo subglabro crasso abbreviato. — Cuba, in syhis prope Cafetal Fundador. 16. Zamia pygmaea {Sims), foliis abbreviatis, petiolis inermibus, foliolis pluri-(3 — 10) jugis approximatis e basi obliqua subcuneata ovali-oblongis vel ovalibus, obtusiusculis , a medio serratis, cono masc. ovato-subgloboso longe pedunculato. India occidentalis. tt Miola multi-vel pluri-juga, lanceolata vel lineari-lanceolata, integerrima, firmula. 17. Zamia pseudo-parasitica {Yates), trunco cylindrico, foliolis lanceolatis falcatis cuspidatis basi acutis, integerrimis, circiter 18-nerviis, nervis vali- dis, cono In Andium declivibus orientalibus; Fanama (?). 18* Zamia calocoma {Miq.), trunco cylindrico, squamis serius deciduis, pe- tiolis gracilibus inermibus pubescentibus , foliolis multijugis densis oppositis alternisve lineari-lanceolatis saepius subfalcatis, integerrimis subcallose acu- tis , lucidis , nervoso-striulatis , firmis , conis Cuba. ttt ]?oliola linearia, integerrima vel paucidentula. 19. Zamia tenuis {Willd), petiolis inermibus modicis, foliolis plurijugis approximatis elongatis linearibus basi attenuatis apice obtuso subcallose ob- solete uni-bi-dentatis , rigide coriaceis, cono masc. hirsuto. Insulae Bahama. 20. Zamia angustifolia (Jacq.), petiolis inermibus modicis, foliolis pauci- 15 plurijugis plerumque alternis remotiusculis patentibus, anguste linearibus utrinque angustatis, apice obtusiusculo obsolete rariter serrulato-verrucel- losis, tenuiter 6 — '8-nerviis, conis pedunculatis cylindricis rufo-tomentellis. Insulae laliama. 21. Zamia Yatesii {MiqY foliis brevibus daccidulis, petiolis tenuibus iner- mibus, foliolis paucijugis alternis vel suboppositis elongato-linearibus apice acuto divaricate pauci-serratis , chartaceis, 7 — 5-nerviis, cono masc. brevi- ter pedunculato conico-cylindrico rubiginoso-hirtello , squamis stipitato-pel- tatis complanatis, pelta subtus utrinque antherifera. India occidentalis? 22. Zamia stricta {Miq.), foliis brevibus strictis, petiolis tenuibus inermi- bus, foliolis pluri-(14 — 24) jugis, confertis, plerisque suboppositis, sub- aequilongis, anguste linearibus, utrinque praesertim apice angustatis, coriaceis 5 — 3-nerviis, integerrimis vel sub apice acuto vel obtusiore — 2-denticu- latis , conis India occidentalis ? 23. Zamia angustissima {Mic/), petiolis tenuibus inermibus, foliolis pluri- (circiter 12) jugis suboppositis vel alternis , haud concinne patentibus , rectis vel subflexuosis, anguste linearibus, integerrimis, coriaceis, supra impresso- trinerviis , nervis subtus parum perspicuis, conis India occidentalis. 3 * SYNONYMA ALIAEQUE ADNOTATIONES. I. Cycas, Lmn. Gener, n. 122. — C. revolutam a reliquis speciebus fere generice differre in A^ial. Ind. II. p. 71. in adnot. exposui. 1. C. revoluta Thunb. Pl. Japon. p. 229. Miq. Monogr. p. 23. Epicr. (in Tijdschrift voor de Wis- en Natnnrk. YVetenschappen (1849) I, p. 285). Species cultura late diffusa, in Americae calidioris coloniis europaeis, in ins. Madera, caet. caet. plantata, in caldariis nostris vulgaris. De origine Japonica cf. Zucearini in Abh. d. Math. Pbys. Klasse d. Bayer. Akad. d. YViss. II, 3. p. 237. Monstrum pygmaeum cf. ap. Miq. Monogr. 1. c. Forma trunco ram.oso-polycepTialo undique gemmifero, in Hort. Amstelod. obvia, e Ja%4 introducta {G. Vrolik in N. Verh. K. Nederl. Instit. XII, p. 193 tab. I, a Goppertio denuo in Denkschrift zar Feier 50jabr. Bestehens d. Scliles. Gesellscli. tab. X). Var. /3 inermis — C. inermis Lour. Cochinch. II, p. 776 exci. syn. — Miq. Tijdsch. v. Wis- en Nat. Wet. I, p. 103. Epicr. p. 285. Analect. bot. Ind. II, p. 28 tab. III, IV (in Act. Inst. reg. Scient. Neerl. 3^^. series, Vol. II). — Forma insignis, petiolis inermibus, foliolis latioribus, sed in caldariis temperatioribus ad normalem C. revolutam tendens. In novellis plantis petioli omnino spinosi, speciei genuinae ad instar. C. revolutae icones: Cieyer in Miscell. Curios. s. Epliemerid. pbys. A. N. C. Decur. III, a. 1696. Bumph. Herb. Amb. I, tab. 24. Jacq. Act. Helv. VIII, tab. 2 %. b. GiseJce in Linn. Ord. nat. tab. VII. Smith in Linn. Soc. IV, tab. 29, 30. Hook. Bot. Mag. tab. 2963—4. Observ. Quid C. revoluta var. glauca in collect. Par?nentieri olim obvia, e Jav&, allata? § 2 species inter se perquam affines continet, quarum discrimen liand ab omni parte illustratum. Specimina pro varia aetate, vegetationis energeia valde ludunt; luxuriantibus foliola latiora , tenuiora , magis minusre undulata caet., pauperioribus angustiora atque magis plana. Hinc forsan quaedam species non nisi formae locales , geographicae. Certiores cha- racteres fere solae conorum squamae praebent. 2. C. angulata B. Br. Prodr. p. 348. Miq. Monogr. p. 28, tab. II, fig. a. e. Epicr. p. 215. Ferd. Bauer lllustr. FI. Nov. Holi. ined. in Musaeo brit. et Vindob. tab. 284 en 285 (quarum delineationes olim a b. Fndlochero accepi). 3. C. media B. Br. 1. c. Miq. 1. c. tab. I, fig. a — p. tab. H. Ferd. Bauer 1. c. tab. 183 et 17 286. — Ambae Novae Hollandiae trop. bor. incolae, indicis speciebus perquam affines, a cl. Ferd. Mulier nuper etiam repertae. — Formam petiolis inermibus in Herb. HooJc. a me inventam (Linnaea XIX, p. 412) ad portum Essington collectam, cum specie celebica conferre velim (Epicr. p. 281), nec non cum illa arbore, quam Gaudichaud in insula Rawak obser- vavit, quae altior, foliis 5 — 6-pedalibus, 15 — 18 poli, latis, petiolis vulgo inermibus, carpo- pbyllis pluriovulatis , seminibus magnis (Freycin. Itin. Botanique p. 434). 4. C. circinalis Linn. quoad syn. H. Malab. III. tab. III - XXI. Bot. Magaz. t. 826 — 7. Miq. Monogr. p. 27 tab. I et II. Linnaea XIX, tab. I. Anal. bot. Ind. II, p. 33 tab. V. fig. C. ■ — Hujus syn.: C. sphaerica Roxb. FI. Ind. III, p. 747. Miq. Epicr. p. 287. — - Hujus et seq. discrimen squamis utriusque sexus jam satis liquet. — C. pectinata auct. anglicor. est vera C. circinalis. 5. C. Rumpbii Miq. Bull. Neerl. 1831) , p. 45. Monogr. p. 59 , exci. var. timor. Epicr. p. 286. — Huc C. Wallichii Miq. Monogr. p. 32 , C. circinalis lioxb. Flor. Ind. 1. c. (cf. Analect. II, p. 32, tab. V. fig. A. et B. — Linnaea XXV, p. 589, tab. 11) — Bwnpk. Herb. Amb. I tab. XXII et XXIII. Foliis praecedenti omnino similis ; foliola saltem quidquam latiora, teneriora. 6. C. Thouarsii R. Br. Prodr. N. Holi. p. 748 in adnot. Miq. Epicr. p. 287. Gaudich. Itin. Freyc. p. 433. C. circinalis Aub. Pet. Thouars Hist. d. Veg. sur les iles de France p. 1. cum icone. R,ich. de Conif. et Cyc. p. 187, tab. I et II, exci. syn. — C. madagascari- ensis Miq. Monogr. p. 32. Comment. Phytogr. p. 127. — Specimina nec sicca nec viva hac- tenus vidi. Anne in caldariis parisinis reperiunda? anne cum C. glauca vel C. undulata comferenda? — Ex iconibus allegatis autem vix non bona species. 7. C. glauca Hort., Miq. Monogr. p. 80. Epicr. p. 287. — Haud raro juvenilia C. circinalis specimina uberiora atque sub evolutione glaucescentia hoc nomine obvia; ge- nuina autem C. glauca, quam raro vidi, quamque in Horto Academico habemus, a C. circinali et C. Rumpbii notis supra indicatis differe videtur. 8. C. undulata Bes^f. Catal. Hort. Paris. — a Gaudichandio inter bonas species proposita (1. c. p. 471. n. 8), cum C. glauca et C. Rumpbii conferenda videtur. 9. C. celebica Miq. Comment. phytogr. p. 126. Monogr. p. 31- Epicr. p. 288, ad RumpJiii relationem I, p. 87, tab. XX et XXI proposita, cum C. media aliisque conferenda, hactenus plane incerta. Adnot, C. squarrosa (vel squamosa?) Loddig. Catal. Miq. Linnaea XVIII, p. 702, et C. speciosa Bon in Ann. Nat. Hist. V, non nisi nomine notae. — Quid sit C. circinalis in insulis Mariannis a Gaudichandio (1. c.) observata , haud constat , sed ad generis limites geographicos orientales definiendos haud negligenda. Cycas hypoleuca Fresi. Epimel. bot. p. 298 ex insula Luzon, certe haud Cycadea Sed probabiliter Palma , ex aff. Calami, Daemonoropis vel Korthalsiae. II. Stangeria, Th. Moore 1. infra citato. Inter ea quibus Cycadearum cognitio recentiori tempore adaucta est, hoc genus certe primum locum tenet. Ab Encephalarto longe distat: 1°. trunco denudato et fortassis ejus structuri interiore; 2*^. foliolis vernatione longitudinaliter complicatis, eorumque venis; 3°. epidermide subtus undulata (crebro stomatifera); 4°. autherarum forma; 5". maxime ovulis inter fossulas alte excavatas omnino inclusis, qua in re ovula Cycadis revolutae carpelli strato externo prorsus obducta 'sed adnata etiam) in mentem aliquo modo revocat. — Folia vernatione ita deflexa ut rhachis petiolo omnino applicita sit. 18 1. St. paradoxa Tk. Moore in Hook. Kew. Gard. Misc. V, p. 228. J. Smith^ VI, p. 88. ,/. D. Hook. Bot. Magaz. tab. 5121. Stevens m Proc. Linn. Soc. (1854) II, p. 340, Yates in Eeport British Associat. 1854, p. 105. Seemann, Bot. of the Herald p. 235. Bonplandia II, p. 44. Paradisus Vindobonensis tab. 83. Fappe et Dawson Synops. Filic. Afric. austr. p. 53. — Lomaria coriacea Kunze in Linnaea X, p. 506 non Schrad. — L. eriopus ej, 1. c. XIII, p. 152, XVIII, p. 116. III. Macrozamia Miq. Monogr. p. 35. Epicr. p. 291. Lehm, Pugili. VIII, p. 31. Pl. Preiss. I, p. 641. G. Heinzel , Diss. inaug. de M. Preissii. Vratisl. 1844 et in Nov. Act. Leop. N. Cur. XXI, p. 201. GoUsche in bot. Zeit. 1845, n. 22 seqq. Miq. in Ann. d. Sc. nat. S""® ser. III, p. 193 — 203, p, 381, II, p. 79. — Encephalarto proxima; speci- mina sterilia foliolorum basi calloso-tumidula distinguenda. 1. M. Fraseri Miq. Monogr. p. 37. Epicr. p. 291, — M. Preissii Lehm. Pugili. VIII 1. c. Pl. Preiss. 1. c. Heinzel 1. c. tab. X — XIII. Miq. Linnaea. XIX, tab. II, f. 1 — 2, tab. III. (cf. etiam iconem S. Brunner in Flora bot. Zeit. 1825). — Cycas Riedlei Fischer in Elerb. Mus. Paris. Gaudich. in Itin. Freyc. p. 432. 2. M. spiralis Miq. 1. c. p. 36, tab. IV et V. Linnaea. XVII, p. 704. Epicr. p. 291. — Zamia spiralis Salisb. Prodr. p. 401. B. Br. Prodr. p. 748. F. Bauer, lllustr. Pl. Nov. Holi, ined. tab. 387 — 391. Encepbalartos spiralis Lehm, Pugili. VI, p. 13. Specierum discrimen in ipso solo natali confirmavit cl. Ferd. Mulier , qui tertiam adhuc speciem, quantum scio, nondum descriptam, detexit. IV. Encepbalartos Lehm. Pugili. VI, p. 9. Miq. Monogr. p. 39, tab. I et III. Ann. Sc. nat. 3«>® ser. III, p. 203. Linnaea. XIX, p. 417, tab. V, f. A. Epicr. p. 292. Species plures variabiles; omnium fere aetate juniore foliola crebrius dentata, quam provectiore, earumque quae adultiore periodo foliolis integris instructae, juvenili aetate uni-vel panci-dentata offenduntur. Fructificatio autem jam obtinet, quando foliola adhuc formam juvenilem prae se ferunt, adeoque duo specimina florentia, foliatui4 satis diversa, offendi posse constat. 1. E. cycadifolius Lehm. Pugili. VI ^ p. 14. Miq. Monogr. p. 43. — Zamia cycadifolia Jacq. Fiagm. I, p. 27, tab. 25 et 26. tluc etiam E. Friderici Guilielmi Lehm. 1. c. p. 8-— 11, tab. I— III. Miq. Monogr. p. 44. Linnaea XIX, p. 419. Epicr. p. 293. Paradis. Vmdobon., fasc. VII. — Jacquinus conum fem. delineavit e Prom. B. Sp. advectum, plane maturum, dejecta lanugine, quae in sp. Lehmanniano nondum plane maturo adhuc obvia; alii fere maturi ab FcJclon mecum communicati, lanuginem heic superstitem illic derasam offerunt. Altera Jacquini tabula exhibet plantam juvenilem, in horto Schonbrunnensi cul- tam, quae statura partium minore, foliorum pube breviore et lanuginis in trunco absentia (de qua Jacqmn saltem tacet) ab originali specimine in Hortum Hamburgensem advecto abludit. Folii rhachidem antice planam, in E. Friderici Guilielmi protuberantem ^qvaedi- cavit et recte quidem , sed idem discrimen observatur si aliarum specierum folia speciminum juvenilium et adultiorum comparas. Ipse folium siccatum, a Jacquino cum Willdenowio communicatum, caute perscrutavi et nullam aliam notam differentialem inve- nire potui. 2. E. pungens Lehm. 1. c. p. 14. Miq. Monogr. p. 42, exci. syn. Tillii. — Linnaea XIX, tab. IV, ad ipsius Herb. Willdenov. specimen delineata, vix speciem adultam exhibens. An Aitonii planta (Zamia pungens) eadem sit, haud affirmaverim. Monendum autem nostram in 19 hortis saepe Z. cycadifoliae , Z. spiralis caet. nominibus obviam venire ; de patria nil certi compertum habui. Lepidozamiae Peroffskyanae similior quam plerisque Encephalartis, si E. cycadifolium et sequentem excipias. — Tn coli. Loddigesiana Z. occidentalis nomine olim adfuit. In hortis Anglorum autem E. pungentis nomine plures alii confusi, praesertim E. Lehmanni et E. longifolius. 3. E. tridentatus LeJim. 1. c. p. 13. Miq. Monogr. p. 45, tab. VI. Epicr. p. 293. Zamia trid. Willd. Spec. pl. II, p. 845. Coni adhuc incogniti. Seminis mole et forma (conf. ejus germinationem in Linnaea XXI, p. 563, tab. VI) Encephalartis satis quidem accedit, attamen de patria dubia supersunt. Willdenowius ipse Prom. B. Spei? scripsit. — Hodie etiam haud amplius valet regula, quam Willdenowius, Sprengelius, Lehmamms aliique secuti sunt. Zamias foliolis haud articulatim insertis in America deesse, omnes itaque illas quarum foliola absque articulatione inserta sint, species capenses esse habendas. — Z. occidentalis Loddig. Cat. n. 177 et Z. unidentata ej. ad hanc speciem etiam pertinere videntur. — In quibusdum hortis tanquam Macrozamia spiralis exstat. — Habitu , pariter ac praecedens, haud longe a Lepidozamia Peroflfskyan^ distare videtur. 4. E. elongatus LeJim. in Miq. Comment. Phytogr. p. 60, tab. XIII. Bull. Neerl. 1838, p. 11. Monogr. p. 46. Tijdschr. Nat. Geschied. X, p. 70, tab. VIII, f. A. Miq. Epicris. p. 293. — Zamia pungens Loddig. Cat. n. 165. — Pulcherrima et rarior species, in Hort. bot. Poterodamensi obvia, cujus vero fructificatio adhuc latet. 5. E. Lehmanni LckL ap. Lehm. 1. c. p. 14. Miq. Monogr. p. 47. Linnaea XIX, p. 420. Epicr. pag. 294. — Zamia Lehmanniana Eckl. et Zeyli. in Otto et Gartenz. 1833, p. 158, tab. I. — Zamia pungens hortor, partim. — Cycas glauca van Royen lierb. a. 1777. — Foliorum colore glauco insignis; juniorum speciminum foliola margine inferiore passim unidentata (E. mauritianus uMiq. Monogr. p. 48. Epicr. 1. c. nisi potius sequentis forma quod ex sicco specimine vix dijudicandum; colitur in Palmophylacio ins. Pavonum). Juvenilium speciminum foliola omnia spinuloso-dentata — E. spinulosus Lehm. in Tijdschr. Nat. Geschied. IV, p. 420 , tab. VIII , fig. B. Miq. Monogr. p. 50. Linnaea XIX , p. 420. Epicr. 1. c. E. tridentatus JELerh. reg. L. B. — Probabiliter hujus loci (nisi ad E. longi- folium) esse videtur magnifica illa species quae in Anglia floruit cujusque iconem dedit Chand- ler (cf. Sir W. J. Hooher in Bot. Magaz. sub tab. 4903). — An huc etiam Z. glauca et Z. glaucescens, olim in Collect. Parmentieri cultae? 6. E. longifolius Lehm, 1. c. p. 14. Miq. Monogr. p. 54. Epicr. p. 295. Zamia lon- gifolia Jacq. Fragm. II, p. 28, tab. 29. — Z. caffra, Z. Cycadis, Z. pungens hortor. — Jacquinus qui hujus et sequentis specimina juniora viva, ejusdem propemodum aetatis, observavit, discrimen intellexit, descriptione et iconibus exposuit. Manifesto huc pertinet E. caffer a cel. Hooher nuper in Bot. Mag. tab. 4903 propositus. Splendida altioraque ejusdem specimina in Hort. Amstelod. vigent, foliolis omnibus indivisis instructa , aliaque humiliora juniora , truncis ellipticis vel cylindricis, foliolis inferioribus saepe 1 — 2-dentatis, quaeque conos jam proferre vidi omnino iis provectiorum, quale Hooherus 1 c. exhibuit, simillimos. Coni maris squamae primum viridulo-rufulo-fuscescentes, sensim colore laetiore aurantiaco tinctae. Squa- mae in cono infimae et supremae magnitudine multo minore formaque ipsa a reliquis in medio cono obviis diversae deprehenduntur, quod et in reliquis hujus ordinis stirpibus ob- servari solet. — Insignis profecto est var. revoluta (Monogr. p. 55. Enc. revolutus Hort.) nec non var. angustifolia., 1. c. p. 56 (Z. pungens Hort. Paris, et alior., non homonyma Aiionii) de quarum valore systematico donec coni innotuerint, nil certi affirmaverim. Facile enim inter formas specierum variabilium adhuc species ipsae latere potuerint. 7. E. lanuginosus Lehm, 1. c. p. 14. Miq. Monogr. p. 50. Epicr. p. 296. Z. lanu- ginosa Jacq. Fragment. Tom. I, p. 28, tab. 30 et 31. Zamia caffra auct. hodiern. — Enc. caffer Lehm. 1. c. Miq. Monogr. p. 51, Epicr. p. 295 exci, synonimis Thunbergii et Linnaei filii. — E. horridus var. lanuginosa Miq. in Ann. d. Scienc. nat. 2*" ser. p. 367. Zamia elliptica Lodclig. Catal. n. 173. — Haec et praecedens species intimo connubio junctae, distinctae tamen characteribus indicatis , ubique autem confusae. Ambarum specimina juniora foliolis plu- ribus 1 — 3-dentatis ab adultioribus diversa, quorum denique omnia omnino foliola integra esse solent. Hinc eo facilius error , quum specimina illa jam floreant dum foliola adhuc dentata proferant. Accedit singularis ambarum natura mutabilis , ita ut vix duo unquam specimina homomorpha deprehendantur; trunci mox tenuiores mox crassiores, folia brevia coarctata aut graciliora, foliola nunc latiora ac breviora elliptica fere, nunc magis minusve lanceolata, apice modo spinose pungentia, modo (rarius) calloso-inermia. Ambarum porro coni parum diversi. — Jacquinus sp. juvenile foliolis plerisque lobato- dentatis descripsit. Eecen- tiores auctores ad characterem trunci lanuginosi , unde speciei nomen repetitum , parum attendisse videntur , quo etiam factum ut saepissime sequentis specimina foliolis paullo bre- vioribus instructa E. lanuginosum vocaverint. — Denique etiam ambae hae species in tot formae lusus proclives ut intra ipsius speciei limites gravior variatio inveniatur, quam si species ipsas comparaveris '). — Ni fallor etiam Z. horrida Loddig. Catal. n. 166 ad E. lanuginosi formas referenda. — Lusum admodum singularem sistit var. tridens Miq. Monogr. p. 57. (Zamia tridentata Loddig. Catal.). 8. E. caffer Miq. [haud Lehm. nec alior.). Cycas caffra Thunb. in Nov. Act. Upsal. Vol. II (1775), p. 283 — 288 tab. V (optima). Zamia Cycadis Linn. fil. Suppi, piant, p. 443. Z. (villosa) caffra Gaertn. de fr. et sem. I, p. 15, tab. VI. — E. bracliyphyllus Lehm. Catal. Hort. Hamburg. a. 1836. Tijdschr. Nat. Gesch. en Physiol. II, p. 414, tab. VI fig. A.. E, tab. VII, fig. a. Miq. Monogr. p. 49. Epicr. p. 29, Linnaea XIX, p. 417, tab. V fig. A (semen). E. Royeni Miq. mss. — Cycas villosa van Royen herb. — Zamia cycadifolia Herh. Lugd. Bat. [Miq. in Otto et Dietr. Gartenz. VI, p. 323) et Loddig. Catal. n. 175. Pl. Bregean. exsicc n. 3. Foliolorum situ inverso distinctissima inter omnes species.. Speci- men a. 1777 a D°. Swellengrebel ad Vischrivier Promont. B. Spei lectum, Ultrajecti apud Horticultorem van Lunteren floruit; nunc in Hort. Amstelod. cultum, adhuc humile, trunco vix semipedali ovoideo et frondibus brevibus instructum. Polia novella hirsutula. — Conf. quae sub E. lanuginoso in adnotatione de synonymorum confusione annotavi. — Thunbergii dissertatio, nimis neglecta, accuratiorem adumbrationem obfert, ex qua haec adhuc repetam: «Radix oblonga, rotunda, quo adulta, magis eo crassior, perennis. Caulis *) Hisce omnibus gravior adhuc accedit confusio, quum omnes omnino auctores archetypam Thunbergit tabulam Cycadis caffiae (Zamiae caffrae), qua revera species perquam distincta, sed post Thunb&rgium non nisi recentiore tempore recognita et novo nomine E. brachyphylli ornata exhibetur, ad hanc praesentem speciem vel ad E. longifoliurn retulerint. Nemo autem inspectti illa tabula et fusiore descriptione attente perpensa, dubitare amplius poterit, Thunbergium rariorem iUam speciem, foliolis torsione baseos inversis ante oculos habuisse. Quum autem post Thunbergium vulgatiores illae species (Z. longifoha et Z. lanuginosa) in hortos botanicos introductae, botanicorum examini subjicerentur, has Thunbergianae conspecificas omnes habuerunt, Jacqmno excepto, qui illas propriis nominibus insignitas descripsit, postquam jam Z. caffra (Z. Cycadis Linn. ^/.) , descripta exstaret. Willdenovius etiam Jacquinum secutus est. Post illos synonymorum, confusio obontur, et Z. Cycadis Linn. fil- alii ad Z. cycadifoliam alii ad Z. lanuginosam ducunt. Z. caffram Thunb., {Gaertn.), etiam Z. villosam a Gaertnero dictam, tanquam diversam speciem receperunt, recentiori tempore vero ubique Z. lanuginosam Jacq. «caffram.” vocarunt. Alia denique confusio exorta est, dum ambas species Jacquinianas (Z. longi- foham et Z. lanuginosam, hodiernis «caffram’’ dictam) permutaverint, ita ut mox Z. longifolia caffrae, mox Z. caffra Ion - gifoliae titulo in hortis vivis vel siccis offendatur. junioris plantae, supra humum, nullus; adultae truncus simplex, rudimentis foliorum tu- berculatus , . . . . crassitie et altitudine, qualis est vulgaris hominis. Folia junioris radicalia, in adultae trunco terminalia, plura, pinnata, petiolata, erecta, spitham^, ad ulnam usque, longa. Foliola multi-juga, alterna sessilia, lanceolata, acuta, basi obliqua [quo baseos tor- sionem intelligit, in icone beiie expressam]; supra concava, subtus convexa, elevato-striata , erecto-patentia, glabra, pollice, ad digitum usque longa. Juniora apice dente uno alterove dentata, adulta integra. Petioli lati, triquetri, supra plani subtus carinati, sulcati, glabri, spithamales. — Amentum masc. strobiliforme , squamis imbricatum, ovatum grande, vel cylin- dricum, spithamaeum, pedunculatum , ex apice radicis [i. e. stirpis junioris cui truncus epigaeus nondum manifestus] vel trunci excrescens, erectum. Pedunculus striatus, palmaris, digitum crassus, cylindricus, apice incrassatus, glaber. Squamae subtriquetrae , apice obtusissimae, urnbilicato-retusae, rugosae, glabrae, sensim attenuatae, sessiles; supra planae, subtus cari- natae, antheris tectae. Amentum fem. ovatum, grandius quam in masc,, pedunculatum, squamis imbricatum, subpedale, viride, glabrum. Pedunculus ut in mare. Squamae pedi- cellatae, apice crasso, subtetragono , obtuso, lateribus compressis, in hamum quadrangularem productis. Hami pedicello dimidio breviores. Squama tota, excepto pedicello, supra tuber- culis, et in latere utroque, lacunis difPormibus muricata. Pedicellns quo squama affigitur, medius inter hamos laterales, quiqueangulatus, angulis acutis, laevis, bipollicaris. E regione pedicelli, inter hamos laterales, dens hamis duplo brevior, poris, uti tota squama, instar Bo- leti , muricatus. Supremae squamae ovatae, subcompressae, quadrangulares, inferne angu- statae, sessiles, absque hamis, muricatae Germina obtusissima, poris aliquot intrusis. Drupa duplex intra singulam squamam, libera, oblongo-oyata, septemangularis, glabra, pollicaris, sensim inferne attenuata, carnosa, pulpa rubra, basi oblique truncata, cum acu- mine parvo centrali [i. e. apice exostomio notata] ; apice [i. e. basi] obtusissima, convexa , carne denudata, nucleum continens. Nux ovata, obtuse triangularis, cinerea, magnitudine nucis quercus. Gortex nucis, crassitie nucis quercinae, subligneus. Nucleus albus, solidus, tunica vestitus intra nucis corticem; basi [i. e. apice] intus poris duobus vel tribus signata, parum profundis, quique, dissecta nuce, videri possunt.” » In locis apricis, ubi arbusculae circum circa combustae i) fuerint, optime crescit floresque producit.” 9. E. horridus Lelmi. 1. c. p, 14. Miq. Monogr. p. 17, tab. I, fig. n et tab. II, fig. f — p. Epicr. p. 296. Tijdschr. Nat. Geschied. VI, p. 90 tab. III et IV. Ann. d. sc. nat. 2. ser. X, p. o67 partim. Otto et Dietr. Gartenz. 1838, n. 41. Linnaea XIX, p. 424. — Zamia horrida Jacq. Fragm. I, p. 27, tab. 27 — 28. — Species colore glauco, foliis, foliolisque vario gradu lobato-dentatis, rigidis squarrosis insignis, prae reliquis variabilis. Huc E. van Hallii de Vfiese in Tijdschr. Nat. Geschied. II, p. 422, tab. X, nec non E. latifrons Lelim. 1. c. in Tijdschr. Nat. Gesch. II, p. 424 tab. IX, A. B., tom. VI, tab. III (cf. Miq. Monogr. p. 59), E. Aquifolia Loddig. Cat. n. 169, statura parumper robustiore et foliolis latioribus abludens. — Specimina novella, in hortis botanicis e seminibus enata = E. nanus Lehin. Tijdschr. II, p. 421, tab VIII, fig. C. Miq. Monogr. p. 60. Epicr. p. 294 (Zamia nana, Z. aurea, Z. glauca (gleina errore Belgarum) , foliolis vix vel parum squarrosis, oblongo -lanceo- latis integris, 2 — 3-cupidatisque insignis. — Inter varietates etiam pertinere videtur Z. tricuspidata apud Sclielhase florens, descripta in Verh. z. Bef. Gartenb. V, p. 186. 1) Vidi Iruucos Encephalartoram aliorum e Prom, B. Sp. advectorum, quorum cortex levi strato carbonis exinde obductus erat, sine ullo vitae damno. 4 10. Altensteinii LeJim. Pugili. VI, p. 11 — 13, tab. III et IV. Miq. Monogr. p. 51. Epicr. p. 297. — Limiaea XIX, p. 420 tab. I, B. a — d. De Vriese Descript. et Fig., fasc. I, p. 1 tab. 2. — Zamia spinulosa — Z. spinosa Loddig. Cat. n. 168. — Z. spinosis- sima Hort. helcj. — Species haud difficili negotio dignoscenda, colore late viridi nitente foliorum, conis, sed varians foliolorum latitudine (forma angustifolia Miq. 1. c. = E. glaber ITort. Z. glabra Parment.)^ et foliolis, ut videtur speciminum adultiorum margine sup. inte- gerrimis (var. semidentata Miq. Monogr. p. 51. = E. Marumii de Vriese in Tijdschr. Nat. Geschied. V, p. 188, cujus pulchrum specimen, e collectione celeberrimi Physici van Marum oriundum , nunc adhuc in Hort. Amstelod. exstat. — Forma intermedia inter normalem et hanc Qstvar. eriocephala de Vr. in Kruidk. Archief, I, p. 171. — Caeterum coni hujus spe- ciei tarde etiam efformantur, primo griseo-virides , sub anthesi colore aureo-flavo ornati, masc. 1 2 pedes, fem. 14 16 poli, longi, 6 — 8 crassi, alii paullo breviores, utrinque attenuati, pedunculo brevi crasso. V. Lepidozamia (Zwei neue Cycadeen, seorsim ex Actis. Mosq. , Moskau 1857, p. 20). Genus provisorie admissum, si species revera americana, verisimiliter admittendum, nam trunco squamato a Zamia, foliolis non articulatis ab hac et Ceratozarnia, nec non a Dioone differt. — Species nnica E. pungenti valde similis. Frondes 6-pedales arcuato- patentes, petiolo bipedali, foliolis 12 poli, longis, poli, latis. VI. Dioon UndL Bot. Peg. Aug. 1843. Miscell. p. 59 , n. 82 (ubi Dion vocatur). Miq. Epicr. p. 289. Linnaea XXI, p. 567 (conf. etiam XVIII, p. 97, XIX, p. 414). Tijdschr. des Instituuts 1846, p. 154. Tijdschr. v. Wis- en Natuurk. Wet. I, p. 54. Act Inst. reg. Scient. Neerl. 3^^ ser., Vol. IV, p. 2, tab. III. - Platyzamia Zuccar. in Abh! Math. Phys. Klasse d. Bayer. Acad. IV, p. 23. 1. D. edule Lindi. \, c. — Zamia? Maeleni Miq. in Linnaea XVIII, p. 97. — Platy- zamia ligida 1. c. cum icon. In quibusdam hortis, v. c. olim apud Parmentier sub no- mine Zamiae Friderici Guilielmi exstat. — Infl. masc. descriptionem in Wis- en Nat. Tijdschr. I, p. 208, iconem in Act. Inst. 1. c. tab. III dedi. — Specimina juniora D. aculeati nomine in hortis designari solent. Formas nec species habendas esse crederem D. im,bricatum in Tijdschr. v. Wis- en Nat. Wet. I, p. 36 et D. angustifolium 1. c. p. 37, quorum icones dedi in Actis Inst. reo-., 1. c. tab. IV («Cycadeae quaedam Americanae”, seorsim etiam editae). VII. Ceratozarnia Ad. Brongn. in Ann. Sc. nat., 3'^“^ ser. V, p. 7. Miq. Epicr. p. 289. — Dipsacozamia Liebm. mss. in Lindi. Vegetab. Kingdom — Foliola nascentia saepe pilosa, rorida, valde arcuato-falcata, vernatione imbricata; rhachis praesertim in specimini- bus junioribus apice saltem vernatione circinata. Genus Zamiae perquam conterminum, habitu potius quam gravioribus characteribus diversum. Species plures adhuc dubiae, paucarum fructificatio satis cognita. 1. C. Miqueliana //. Wendl. Ind. Palm., p. 68, non solum foliolorum forma ac colore glaucescente, sed eo etiam differt, quod foliola pedetentim latiora proferat , dum reli- quarum specierum ^ foliola juvenilium speciminum latiora brevioraque offendantur quam adultiorum. — Folia a. cl. Wendland descripta 3^ pedalia (pedunculo U), foliolis 5-iuMs 8 — 9 poli, longis, 2f — 3 latis. 2. C. longifolia Miq., Wis- en Nat. Tijdschr. I, p. 42. Epicr. p. 290. Folia circiter 23 pedalia, foliolis utrinque 15 — 16, pedalibus vel paullo longioribus, pollice paullo latio- ribus instructa. — (3 minor (C. intermedia Miq. 1. c. p. 40). 3. C. robusta Miq. 1. c. p. 42. Epicr. 1. c. (Zamia macrophylla Partnent. partim) nec non C. longifolia (Z. macrophylla Parment. partim) C. mexicanae valdopere , nimis forsan affines; in C. robusta indumentum petiolorum densius ac diutius persistens, foliorum 4—3 pedes longorum petiolus et rhachis crassa , ille aculeatus , foliola pleraque opposita utrinque 30 — 32 subaequilatera crassa, 10—6 poli, longa, 1 — | lata, itaque breviuscula. 4. C. mexicana Ad. Bronyn. 1. c. p. 8, tab. I (infl. masc. iconem a. 1846 dedi in diario: liet Instituut, p. 155, tab. I, f. 1 — 4). An conus fem. a cl. Prongn. 1. c. propositus ejusdem sit speciei, quippe separatim missus, haud affirmaverim. Cf. Tijdschr. Wis- en jS'at. Wet. I, p. 41. Epicr. p. 290. — Huc Zamia atropurpurea Parment. hort. et Z. mexi- cana alior. — C. brevifrons Miq. in Tijdschr. v. Wis- en Nat. Wet. I, p. 41. Epicr. p. 290 est nil nisi junior forma. 5. C. latifolia Miq. Tijdschr. 1. c. p. 206 et Epicr. p. 290 foliolis brevibus et latis a superioribus distincta. Foliola 4—5 poli, longa, |— 1| lata. Petioli glabri, aculeis crebris vel raris. 6. C. Kiisteriana Pegel., 1. c. p. 25 cum icone xylogr. et tab. IV, fig. 6 et 22, petiolo inermi et foliolis angustis ab omnibus recedit, Enceph. pungentem et Z. calocomam in men- tem revocat. Folia 4-pedalia, novella pilosa, dein glabra, foliolis densis utrinque 40, 11 poli, longis, 1 latis. Conus masc. tripollicaris. Adnot. Ceratozamia Ghiesbreghtii Cat. Linden. mihi incognita. VIII, Zamia Linn. Gen. n. 1227. Suppi, pl. p. 68 exci. sp. (Arthrozamia Peichb. — Eriozamia Hortor.). Generis satis definiti, detectis novis speciebus, limites geographici pariter ac characteres systematici jam adaucti. Squamae enim conorum masc. plerisque pedicellato-peltatae et sub pselta utrinque antheriferae , in quibusdam speciebus pelta contracta, pedicello contra dilatato, ad cuneatam formam transgrediunt , harumque duplex est varietas; in aliis scii. v. c. in Z. Lindleyi, Skinneri secus margines pedicelli antherae deprehenduntur, in Z. Loddigesii caet. peltae basi, ubi in pedicellum transit, a facie inferiore utrinque insertae, in Z. Bron- gniartii squamae omnino fere cuneiformis paginam inferiorem versus basin ipsam obtegunt. In eodem autem cono squamae diversis ejus altitudinibus insertae forma ludunt, imper- fectiores squamae, quae basin et apicem occupant, semper magis cuneatae inveniuntur. 1. Z. Skinneri Warszewicz in Otto et Hietr. Gartenz.. Vol. XIX, p. 146 cum icone xylogr. Seemann, Botan. Herald, II, p. 204 et Yatezii, Observ. 1. c. p. 252—253. Hoo/cer Bot. Mag. tab. 5242. Species pulcherrima. Folia longe petiolata, petiolo breviter cras- seque aculeolato, rhachidem inferne aculeolatam quandoque, praesertim in junioribus, supe- rante. Foliola haud numerosa, v. c. octona, rhachidi oblique inserta, distantia, lanceolato- oblonga, coriacea, nervis circiter 26 in media folioli altitudine, basi fere in 2 fasciculos confluentibus, interatim dichotomis, centralibus versus apicem convergentibus, exterioribus parallelis in marginis dentes spinulosos abeuntibus, subtus prominentibus, supra sulcato-de- piessis, unde utraque pagina striata; novella in nervis tomentosula, incremento longitudi- nali citius quam transversali peracto; majora fere 11 poli, longa, 3 lata. Coni masc. a cl. Yates observati ex eadem stirpe quaterni, successive protrusi, mole diversi, cylindrici utrinque attenuati, iis Z. Lindleyi minores, squamis eodem modo ac hujus antheriferis. — Fem. breviores crassiores. 4 * ^4 2. Z. latifolia Loddig. Catal. n. 187. Z. muricata var. ohtusifolia Miq. in Tijdschr. Nat. Geschied. X, p. 71. LinnaeaXVII, p 733, XIX, p. 423, tab. VII, fig. a. — , Encephalartos latifolius Stend. Xomencl. ed. ait. — Species obscurior, olim apud Loddi- gesium culta. Frustulum tantum vidi, foliolis compage et nervatione cum is Z. Skinneri (quae eo tempore nondum innotuit) quodammodo congruis, petiolo et rliachide parum aculeatis, aculeis brevibus, pilis brunneis intermixtis. Foliola quam in Z. Skinneri et Z. muricata minora, f poli, longa, pollicem supra medium lata, serraturis versus apicem confertioribus, corneis, duris erecto-patulis. — Caeterum in Angliae hortis fortassis ultro inquirenda. 3. Z. muricata Willd. Spec. IV, p. 847. //. B. K. Nov. qen. II, p. 1. Miq. Monogr. p. 65. tab. VII, Linnaea XVII, p, 733 (exci, obtusifolia et derata var. angustifolia (quae est forma adulta), Wis- en Xat. Tijdschr. I, p. 197. Xed. Kruidk. Archief, I, p. 164. KlotzscJ). in Linnaea XX, p. 457. Miq. Ej)icr. p. 299 , de Friese descript. et fig. fasc. I, p. 5. — Z. spinosa Parment.? Foliola juvenilium multo pauciora et latiora, uti in spec. 1. c. delineato lierb. Willd.; adultiorum 7-8-9 poli, longa, 1 — ^1|- lata. — Singularis est varietas (cujus fructificationem nondum vidi) ^ picta (Zamia picta Hort.) Miq. in Wis- en Nat. Tijdschr. 1. c. p. 198. Epicr. p. 299, robustior, petiolis crassioribus magis fusces- centibus, densius pubescentibus, minus aculeolatis , foliolis utrinque 5 — 20 firmioribus crassioribus, saturatius viridibus, albido-(cum levi flavedine) maculatis (maculis elongato-rectan- gularibus), ad ^ f ab apice serratis, 8 — 9 poli, longis, 1| — 2 latis. 4. Zamia Loddigesii Miq. in Tijdschr. Nat. Geschied. X, p. 73 (forma petiolis parce ‘ aculeolatis = var § supra cit.), Linnaea XVII, p. 738. XIX, p. 421 tab. VIII, fig. 1. c. Wis- en Natuurk. Tijdschr. I, p. 199. Epicr. 199. — Z. caracasana et Z. serrulata Loddig. Catalog. n. 185 et 184. — Zamia Leiboldii Miq. in Linnaea XIX, p. 425. Wis- en Nat. Tijdschr. I, p, 200. Epicris. p. 299. Species variabilis foliolorum magnitudine et forma, a Z. muricata tamen his semper angustioribus, marginibus magis parallelis, colore vulga obscuriore nunc etiam ad olivaceum tendente elonginquo distinguenda.' — Plures varietates Horti Petropolitani cl. Reget enumerat 1. c. p. 28, e quibus etiam var. y supra cit. Spe- cimina Loddigesiana olim descripta juniora probabiliter erant, foliolis erectis lanceolatis, versus apicem valde attenuatis, acute serrulatis, basi contractis, coriaceis, rigidis, margi- nibus subrevolutis , subinaequilateris , 7 1 poli, longis, 4— 6 lin. latis. Specimina autem plane incompleta erant. An jure ambas species Loddigesianas conspecificas habuerim , haud pro certo affirmaverim. Quam vero Z. Leiboldii nomine proposui, ab illis specimi- nibus Z. Loddigesianae , quae in Horto Amstelod. descripsi, specifice haud differre, diu- turniore observatione edoctus sum. 5. Z. furfuracea ^ 2 ^;. Hort. Kew. ed. ait. V, p. 411. Bot. Magaz. tab. 1969. i/Q. Monogr. p. 66. exci. syn. Trewii. - Epicr. p. 299. — Palma americ. Polygon. caet. Pluhnet Almag. p. 276 tab. 103, fig. 2 (tab. o09 , fig. 5?) Spectabilis species, cui probabiliter etiam adscri- benda Z. vestita van Houtte Catalog. 22, ex America centrali. — Quam olim huc etiam citavi, Palmifolia fructu clavato Irew. Pl. select. III, tab. 26 (ad specimen Londini cultum), statura multo minore et foliolis acutis discrepans, aliam, immo novam, speciem exhibere videtur (Wis- en Nat. Tijdschr I, p. 203), frondibus brevibus, petiolo dense aculeato, rhachi foliolisque subtus dense furfuraceis, his obverse lanceolatis acutis ab apice ad medium serratis, cono fern. oblongo obtuso, digitum longo, pedunculum duplo superante. 6. Z. Lindleyi IParzewicz in Otto et Dietr. Gartenzeit. XIX. p. 146, cum icon. xyl. (Z. Lindleyana apud JPendl. 1. c. p. 53). — Z. Chigua JB. Seemann, Botany Herald II, p. 201, tab. XLIII. Insignis species, incolis insularum ad ostia fluminis San Juan 25 in regione Barien, «Chigua” dicta. Truncus cylindricus 8 poli, altus, perularum petiolorumque basibus persistentibus obductus (serius probabiliter glabratus) , foliis v. c. 10, quorum majora usque quadripedalia, petiolo ipso 8*pollicari, nov^ella cum rhacbi brunneo tornentellaet cum hac ad apicem fere aculeata; foliolis in majoribus 66 utrinque irregulariter alternis, patentibus, laete viridibus subaequilongis , infimis parumper decrescentibus , basi lat^ subrotundata articulatim insertis lanceolatis acuminatis subfalcatis, in latitudine maximi 16-nerviis, nervis inferne paucioribus, haud raro bifurcatis, pluribus in marginis denticulos exilissimos fere imperceptibiles desinentibus. Coni masc. cylindrici apice abrupte conici , brevi-pedunculati, cum pedunculo 8 — 5 poli, longi, brunneo- tomentelli, squamis per 20 series perpendiculares dispositis. — In hac specie squamarum pelta dilatata complanata pedicelli subdeficientis locum tenens, secus margines antherifera (antheris haud numerosis), seriebus (quae areis antheri- feris reliquarum specierum analogae) paullo supra basin terminatis, parte nuda infima bre- vissimi. pedicellum proprium referente. Squamarum apex prominulus tomentellus parte an- therifera angustior tetragonus. 7. Z. integrifolia Ait. Hort. Kew. ed. ait. V, p. 40. Miq. Monogr. p. 67. Linnaea XIX, p. 427. Epicr. p. 300 (exci. syn. Pursh.). lacq. Icon, rarior. III, tab. 635. — Bot. Magaz. tab. 1850. — Species valde varians foliolorum magnitudine praesertim latitudine, bine ab utraque sequente haud semper facili negotio discernenda. Homonymam Purshii (Flor. Americ. Sept. II, p. 648) excludendam esse, speciminibus in Florida orient. lectis comprobatur, haec enim manifesto ad Z. pumilam pertinent. 8. Z. debilis WiUd. Sp. pl. p. 847. Miq. Monogr. p. 71, tab. VIII. Tijdschr. Nat. Geschied. X, p. 73. Z. integrifolia Bich. de Conif. et Cycad. p. 27, tab. 27? — Z. pumila Poir. Encycl. — Z. prunifera foliolis elongatis Loddig. Cat. n. 181. — Species hortensis sed rarior, superiori et sequenti satis cognata, foliolis distantioribus, tenuioribus, in universum minoribus, 2^ — 4| poli, longis, 4 lin. latis discernenda. Fructificatio vix cognita. 9. Z. media WiUd. Sp. pl. IV, p. 846. Jacq. Hort. Schoenbr. III, p. 77 tab. 397— 398. Miq. Monogr. p. 68. Tijdschr. Nat. Geschied. X, p. 72. Epicr. p. 300; — haud Bot. Magaz. t. 1838. Foliolis constanter angustioribus, ad apicis marginem inf. per breve tantum spatium obiter serrulatis ab ambabus praecedentibus differt. 10. Z. Brongniartii Weddell in Annal. d. Scienc. natur. 3'"® serie, vol. XIII, p. 248 tab. 4. — Ceratozamia? boliviana Brongn. ibid. vol. V, p. 9, haud Miq. in Wis-en Nat. Tijdschr. I, p. 43 (quae juvenilis Ceratozamia); singularis trunco subhypogaeo, squamis masc. fere omnino cuneiformibus subtus inferne dense antheriferis , generis et ni fallor ordinis limitem geographicum austrum versus in Novo Orbe sistens. 11. Z. pumila Linn. Syst. Veg. ed. II, p. 778 exci, syn. — Suppi. PL, p. 443 quoad diagnosin. Miq. Monogr. p. 67. Wis- en Nat. Tijdschr. I, p. 203. Epicr. p. 302. Z. media Bot. M!agaz. tab. 1838 et 2006. — Z. debilis Loddig. Cat. , n. 173. — Z. integrifolia Punh FI. Americ. Sept. II, p. 648. — Encephalartus pumilus Stend. Nomencl. edit. ait. Conf. Linnaea XIX, p. 426. Wis- en Nat. Tijdschr. I , p. 203. Foliola subopposita vel et alterna, 4i — 1 poli, longa, 3 — 2 lin. lata. Ludit foliolis brevioribus et latioribus, rectis yel inaequilateris , apice obtuso parce serrulatis, reliquis autem marginibus semper inte- gerrimis. Compages saepius firmula, praesertim in spontaneis, quas in Florida orient. prope Sinum Jampa cel. Torrey legit. 12. Z. mexicana Miq. n. sp. Species adhuc imperfecte cognita, eadem videtur quae Macrozamia (vel Zamia) eriolepis vel gigas aut Eriozamia mexicana in Catalogis horticul- tomum vocari solet. Truncus humilis videtur, perulis tonentosis in vertice oboviis. Petiolus 26 trigonus glaber, liaud aculeatus, sub lente verrucellosus , foliolis nunc 9-jugis suboppositis articulatim insertis, obscure saturate viridibus, 3 — 4 poli, longis, j fere latis. 13. Z. Fiscberi Miq. in Hort. van Houttean. p. 20 (1845). Linnaea XIX, p. 428 tab. VII fig. D. Wis- en Xat. Tijdsclir. I, p. 201. Epicr. p. 301. Foliola 2— 2 poli, longa. — • Flores nondum vidi, sed in liorto Petrop. quotannis florere monet cL Regel ^ 1. c. p. 27. — Z. tenuifolia Fischer mss. — Satis congruit Palma prunifera etc. Commel. Hort. Amstelod. I, p. 101, tab. 58, dubia tamen ejusmodi veterum synonyma haud tuto determinanda. — Perulae tomentellae, petiolus- nascens liirtellus; foliola 1| — 2^ poli, longa. — Exp. van HouUe nuper misit folia probabiliter varietatem sistentia, foliolis elliptico-lanceolatis acutis nec acuminatis; nervi ut in specie et in Z. Ottonis, Kickxii, pumila, plures semel bifurcati. 14. Z. Kickxii Miq. Monogr. p. 71, tab. VIII, fig. 1. Epicr. p. 301, duabns sequen- tibus arcte affinis, foliis longioribus, foliolis numerosioribus, angustioribus, tenuioribus, a Z. Ottonis etiam cono masc. cylindrico pedunculum glabrum aequante diversa. — Foliola 2 — poli, long., 3 lin. lata. 15. Z. Ottonis Miq. Linnaea XVII, p. 740. Act. Instit. reg. scient, class. pbys. 3*^ series, IV, p. 4, tab. II. Wis- en Nat. Tijdschr. I, p. 213. Epicr. p. 301. Klotzsch in Linnaea XX, p. 458. — Foliola utrinque 7 — 8, alterna et superiora opposita, 2j — 1 poli, longa, 3 — 6 lin. lata; conus fem. per biennium increscens, pedunculo abbreviato glabro suffultus, crasso-cylindricus in apicem sterilem conico-attenuatus , fere bipollicaris, flavescenti-viridulus. 16. Z.^ pygmaea Sims Bot. Magaz. tab. 1741. Miq. Monogr. p. 70. Epicr. p. 301. A duabus praeced. cono masc. ovoideo-subgloboso longe pedunculato differt. Statura humilis; foliola circiter pollicem longa, 3 lin. lata. 17. Z. pseudoparasitica Yates apud Seemann^ Botan. of the Herald, II, p. 202 et 253, ita dicta quum in arborum truncis detecta sit, imperfecte cognita; foliolorum nervi circiter 18 subtus prominentes, supra sulcati validi, bis bifurcati, in apicis marginibus terminati. Foliola 14 20 poli, longa, 1| — 1|- lata, integerrima, quandoque duplici curvatura inflexa (in formam litterae S). 18. Z. calocoma Miq. in van HouUe Flore des serres, VII, p. 141, Regel., 1. c. p. 29. Z. Lindleyi statura accedit et foliolorum forma, sed petioli inermes et foliola omnino in- tegerrima, qua in re Z. pseudoparasiticae et partim Z. tenui e longinquo accedere videtur, habitu autem singulari , foliolis densis integerrimis lucidis insignis , ut donec fructificatio innotuerit, dubia generis civis merito habeatur. Ex insula Cuba a D”. Cliaqppy advectam fuisse, Regel annotavit. Truncus cylindricus circiter bipedalis (in horto Amstelod. bifurca- tus exstat), petiolorum basibus diutius quam in reliquis remanentibus, gemmis latentibus hic illic propulsis. Folia numerosa, coronam elegantem efformantia, 3 — 2^ pedes longa, novella pilosa, cito glabra lucidaque, petiolis 5 — 6 poli, longis cylindricis inermibus, foliolis numerosis confertis oppositis et alternis, anguste lineari-lanceolatis acuminatis magis minusve falcatis, laete virdibus , subtus striato-nerviis, majoribus 1^ poli, longis, 2\ — 2| lin, latis. — A Z. tenui Willd. differt foliolis numerosioribus magis falcatis, sarsum magis attenuatis , omnino integerrimis, nervis distinctioribus, 19. Z. tenuis Willd. Spec. pl. IV, p. IV. Miq. Monogr. p. 72. Linnaea XIX, p. 428, tab. VII. Epicr. p. 302. — Species rara videtur, post Willdenowium , ni fallor, haud ob- servata, foliolis 6^ — fere 3 poli, longis, fere 3 — 1^ latis. Teste Sleudelio huc pertinet Z. dentata Foigt. 20. Z. angustifolia Jacq. Collect. III, p. 263, tab. 636. Miq^ Monogr. p. 73. Epicr. p. 702, quoad Jacq. cit. et sp. Herb, Willd. — Act. Inst. reg. Scient, class. phys. 3®' ser. 27 vol. IV, p. 1, tab. I, fig. A. Olim haec et sequentes inter se confusae, nervorum numero et denticulis cognoscendae. Foliola 4— G poli, longa, 1—3 lin. lata. 21. Z. Yatesii Miq. in Act. Instit. reg. Scient, class. phys. 3^ ser. IV, p. 2, tab. I, fig. C. — Z. Verbruggheana Eort. helgie. — Z. cylindrica Hort. Amst. olim. — Z. linearis Miq. mss. olim. Foliola 3 5 poli, longa, 2 lin. lata, baseos articulo sub exsiccatione magis constricto. 22. Z. stricta Miq. in Act. Instit. reg. Scient, class. phys. 3^ ser. IV, p. 3. — Z. angustifolia Miq. in Wis- en Natuurk. Tijdschrift I, p 204, exci. syn. — Foliola 3 — 5 poli, longa, 1 lin. lata. — Truncus ovato -globosus , hic illic jam laevigatus , parvus. Pe- tioli plerique teretiusculi, 4i— 2 poli., rhachis semiteres, foliolis utrinque 14 — 24, subaequi- longls, pl erisque suboppositis , antrorsum vergentibus, coriaceis, basi quidquam attenuatis. 23. Z. angustissima Miq. in Act. Instit. reg. Scient, class. phys. 3^^ ser. vol. IV, p, 1 , tab. I, fig. B. — Z. linearifolia Hort. (v. c. Paris) — Z. linifolia Hort. hruxell. Foliola 3 — 5 poli, longa, semilineam circiter lata. Adnotatio. Incognitae mihi sunt, sed probabiliter, pro parte saltem, praecedentibus subscribendae : Z. montana Catal. Linden. , a d. Wendland (p. 53), tanquam bona species, e Cuba advecta, enumeratur. Z. species e Soccorro ., Cat. TAnden. foliis bimetralibus insignis. Z. concinna Hort. Paris, ex Wendland ^ 1. c. p. 52. CYCADEAE TEMPORIS PRAETERITI i) II. PEEIODUS TEETIARIA. Nulla adhuc ex his stratis in Europa Cycadea effossa fuisse videtur unde crederem, eo tempore ex Europa hunc ordinem jam exsulasse. Vix autem dubito, in terris cali- dioribus testes inveniri, quibus demonstretur, tempori tertiario Cycadeas haud defuisse. 1 ) Cycadearum fossilium systema, a. 1851 propositum {Ovar de, rangschikking der fossiele Cycadeae, — in Tijdschrift voor de Wis- en Natuurk. Wetenschappen , tom. IV, p. 205 — 227), cl. Boknemann disquisitionibus {Uber organisc.he Reste der Lettenkohlen-Gruppe Thuringens , besonders uber fossile Cycadeen. Leipzig 1856) expolitum, sequentia jam genera complectitur, quorum breves addam characteres, omissis synonymis specierumque characteribus atque librorum iconumque citatis. Haec omnia enim in praeclaris Beoxgniaktii, Ungeei atque Goeppeetii scriptis facili negotio reperientur. I. Cycadites Brongn. Folia pinnata coriacea, foliolis lineari-lanceolatis, lata basi insertis valide uninerviis, venis secundariis nullis distinctis. — Cycadi analogum. II. Stangerites Bornem. (non Straugerites). Folia coriacea pinnata, foliolis oblongis vel oblongo-lanceolatis , distan- tibus, integerrimis vel sursum denticulatis vel subincisulis , costS, validi, venis patulis semel vel bis bifurcis. — Genus adhuc paullo dubium, species olim Filices creditae. III. Otozamites F . Braun. Folia pinnata coriacea, foliolis approximatis alternis vel suboppositis lanceolatis acutis vel obtusis, baseos auviculatae parte postica adnatis, auricula antica rhachidem obtegente, multinerviis , nervis versus mar- gines divergentibus, partim bifurcis. IV. Sphenozamites Brongn. (:=: Zamites Bornem.). Folia pinnata coriacea, folioli.s densis vel distantibus basi magis minusve constricta rhachi continue insertis, ovalibus usque linearibus saepe obliquis, subdimidiatis, apice obtusis, inte- gerrimis vel apice denticulatis, multinerviis, nervis utrinque distinctis, plerisque bifurcis, divergentibus. V. Podozamites F. Braun. Folia pinnata, foliolis densis vel distantibus, magis minusve oblique continue insertis, lanceolatis vel linearibus, acutis vel obtusiusculis , basi constrictis, nervis parallelis versus apicem convergentibus. VI. Dioonites Miq. Folia pinnata coriaceo-crassa, rigida, foliolis densis patentibus, supremis subimbricatis, lanceatis vel lineari-lanceolalis , rectis vel subfaleatis , acutis vel acutiusculis , basi tota latitudine insertis , inferne retrorsum sub- decurrentibus, nervis margini parallelis simplicibus subtus distinctioribus. — Diooni hodierno simillimum. Pterozamites F. Braun. exci. sp. Folia pinnata, foliolis densis patentibus, basi integra tota latitudine insertis, (quandoque subdecurrenti-conflueutibus?) , lanceolatis vel oblongatis, apice obtusis vel truncatis, nervis parallelis. VIII. Plerophyllum Brongn. Folia (membranacea) pinnata vel profunde pinnatifida, foliolis densis tota latitudine adnatjj patentissimis vel patulis, valde abbreviatis latoque quadratis vel oblongatis, apice recte vel oblique truncatis, multi- nerviis, nervis tenuibus parallelis aequalibus, in apicis mai’ginibus terminatis. NUsonia Brongn. lolia (coriacea?) pinnata, vernatione (an omnibus?) circinata, foliolis contiguis, tota latitudine continue inseitis, patentibus, abbreviatis, basi passim cohaerentibus, apice obtusis vel truncatis, plurinerviis , nervis parallelis arcuatis apice confluentibus, nonnullis validioribus. — a. nervi plures validiores cum tenui unico altenantes: Hisingera Miq. — 1 . nervi nonnulli validiores cum pluribus tenuioribus alternantes: Nilsonia Brongn. 29 III. PERIODUS CRETACEA. 1. Cycaditm Nilsonianus^ Brongn, — Arenaceus viridis prope Koepinge et Hoer Scaniae. 2. Cycadites giganteus Hising. — Eadem strata prope Hoer Scaniae. 3. Zamiostfobus macrocepJialus Bndl. — Eadem strata prope Canterburry Angliae. 4. Zamiostrohus ovatus Goepp. — Eadem strata prope Feversham Angliae. 5. Zamiostrohus familiaris Ung. (Conites Sternb. — Zamites Corda). — Arenaceus Pia- ner Bohemiae in districto Leitmeritz^ et? in Gallia prope Mans. 0. Zamiostrohus sussexiensis Goepp. — Arenaceus viridis in Sussex Angliae. 7. Zamiostrohus pipping for densis Ung. — Arenaceus Hasting prope Pippingford in Sussex. 8. Zamiostrohus Fittoni Ung. — Strata calcarea Angliae. 9. Pterozamites ? saxonicus Miq. (Pterophyllum Keiclib.). — Arenaceus Quader inferior prope Hieder-Scbona Saxoniae. 10. PterozamAtes Ernestinae Miq. (Pterophyllum Stiehler). — Strata cretacea m. Lan- geberg prope Quedlinburg Germaniae. 11. Pterozamites? cretosus Miq. (Pterophyllum Eeichb.). — Arenaceus Quader inf. Saxoniae prope Nieder-Schona. — An potius Dioonites? 12. Raum.eria ReieJienhachiana Goepp. (truncus illo Pterozamitae Ernestinae similis). — Prope Wieliczka Poloniae, loco secundario. 13. Raum.eria Schulziana Goepp. — - Silesia, prope Gleinitz loco secundario. IV. PERIODUS WEALDEN. 1. Cycadites Brongniartii Roem. — In argilla Wealden prope Oberkirchen et ad fl. Dniester. 2. Cycadites Morrisianus Dunh. — Strata Wealden prope Biickeburg. 3. Zamiostrohus crassus Goepp. (Zamia Lindi, et Hutt. ■ — Zamites Morris). — Strata Wealden insulae Wight. — (An potius Conifera?). 4. PteropJiylhm Schaumhurgense Dunker. ■ — - Argilla Wealden prope Oberkirchen, arenaceus montis Biickeburg et Harrel Germaniae. X. Scytophyllum Bornem. 1’olia crasso-coriacea pinnatifida, costa valida, nervis secundariis tenuibus vel obsoletis. XI. Cycadophyllum Bornem. Foliolorum epidermidis reliquias complectens, Cycadeis hodiernis haud omnino analogas. XII. Medullosa, a cl. Cotta propositum, diversae structurae truncos includit, quorum M. stellata a Cycadeis vix aliena. XIII. Mantellia Brongn., ad timncos fossiles constituta. (Cf. TJnger Gen. et Spec. Pl. Fossil.) — ■ An huc Caulomatites F Braunl XIV. Colpoxylon Brongn. Truncus fossilis, dubiae affinitatis. XY. Raumeria Goepp., ad truncos fossiles. XVI. Trigonocarpon Brongn. et XVII. Rhabdonarpus Goepp. ad semina fossilia constituta. XXVIII. Zamiostrohus Endl. (cf. Ung. 1. c.) ad conos dubii generis fossiles, species includit partim probabiliter ad Cupressineas referendas. XIX. AnthoUtlies Zamitis F. Braun.., indescriptum. XX. Noeggeratliia Sternb., XXI. Pychnophyllum Brongn. atque XXII. Pachypteris , probabiliter C 3 ^cadearum sub- ordinem peculiarem sistunt. 5 30 5. Dioonites Humholdtiamis Miq. (Pterophyllum Dunker). — Strata Wealden prope Bielefeld Germaniae sept. 6. Dioonites Dunherianns Miq. (Pterophyllum Goepp. — Nilsonia Pecten Dunk). — Strata Wealden prope Weidenbriick Germaniae sept. 7. Dioonites Fittonianus Miq. (Pterophyllum Dunker). — Strata Wealden prope Ober- kirchen Germaniae sept. 8. Dioonites Goeppertianus Miq. (Pterophyllum Dunker). — Strata Wealden prope Biic- keburg Germaniae sept. 9. Dioonites Lyellianus Miq. (Pterophyllum Dunker). — Strata Wealden prope Duin- gen, Koppengrade Germaniae sept. 10. Dioonites abietinus Miq. (Pterophyllum Goepp.). — Strata Wealden prope Biicke- burg Germaniae sept. 11. Podozamites aequalis Miq. (Zamites Goepp.). — Arenaceus Wealden prope Duingen Germaniae sept. 12. Nilsonia Brongniartii Bronn. (Cycadites Manteli, Pterophyllum Morris, Hisingera Mantelli Miq.). — Strata Wealden prope Putgate in Sussex Angliae. V. PERIODUS JURASSICA. JDRASSICO-OOLITHICA 1). 1. Mantellia megalophylla Bronn (Cycadoidea Buckland. — Zamites Sternberg. — Man- tellia nidiformis Brongniart), — Strata oolithica Portlandica. 2. Mantellia microphylla Miq. (Cycadoidea Buckl. — Zamites Sternb. — Strobilites Bucklandi Lindi, et Hutt. — Zamites Bucklandi Corda). - Cum priore effossus, nec non in stratis Lias prope Lyme Kegis Angliae. 3 — 4 Mantelliae duo species indescriptae, a cl. Brongniart indicatae, in stratis proba- biliter jurassicis Galliae. 5. Otozamites Buchlandi F. Braun (Zamites Brongu. Filicites ej. — Odontopteris Sternb. — Ptilophyllum Morr.). — Calcareus Lias prope Axminster Angliae. Strata Oolith. Galliae. — ? Lias Luxemburgiae (form. major teste Terquem). 6. Otozamites gramineum Bornem,. (Zamites Morr.).? — Strata Oolith. Angliae. 7. Otozam.ites microphyllus Brongn. - Oolith. in Gallia? 8. Otozamites Becliei Brongn. (Zamites ej. olim — Filicites ej. — Odontopteris Sternb.) — Calcareus Lias prope Axminster Angliae; strata Oolith. prope Manners Galliae. 9. Otozamites laevis Brongn. (Zamites Ung.). — Oolith. inf. Angliae prope Whitby. 10. Otozamites Youngii Brongn. (Zamites Ung ). — Cum praeced. effossus. 11. Otozamites acidus Brongn. (Zamites Ung.). — Cum praeced. effossus. 12. Otozamites Goldiaei Brongn. (Zamites Ung.). — Cum praeced. effossus. 13. Otozamites elegans Brongn. (Zamites Ung.). — Cum praeced. effossus. 1) Quod disciimen Florae in stratis oolithicis et liasicis sepultae attinet, conf. quae Dr. F. Beaun annotavit de sin- gulari congruentia inter Floram e stratis inferioribus Lias prope Baireuth Germaniae, et illam e mediis oolithicis Angliae prope Scarborough protractam {Miinster Bey trage, VI, p. 82). 31 14. Otozamites hastatus Brongn. (Zamites ej. — Filicites ej.) — Strata Oolitli. prope Manners Galliae. 15. Otozamites Lagotis Brongn. (Zamites ej. — Filicites ej.). — Cum superiore effossus. 16. Otozamites latifolius Brongn. — An ibidem? 17. Otozamites obtusus Brongn. — An ibidem? 18. Podozamites gigas Brongn. (Zamites Mantelli ej. olim. — Z. gigas Morris. — Z. Whitbyensis Sternberg. — - Odontopteris digitata ej.) — Oolith. inf. in Yorkshire Angliae. 19. Podozamhtes falcatus Brongn. (Odontopteris Sternb. — Zamites ej. — Palaeozamia Morris. — Ptilophyllum ej.) — Oolith. inf. prope Whitby Angliae. 20. Podozamites lanceolatus Brongn. (Zamia Lindi, et Hutt.). — Oolith. prope Scarbo- rough Angliae, prope AYaidhofen Austriae. 21. Podozamites longifolius Brongn. (Zamites Ung.). — Oolith. inf. prope Whitby Angliae. 22. Podozamites Moreaui Brongn. — ■ Oolith. Galliae? 23. Diooniies Oeynhausianus Bornem. (Pterophyll. Goepp.). Oolith. prope Kreuzberg Silesiae. 24. Bioonites Carnallianus Bornem. (Pteroph. Goepp.). Ibidem. 25. Bioonites acutifolius Bornem,. (Pterophyllum Morr. — Kurr?) — Oolith. prope Cutch Angliae. 26. Bioonites cuspidatus Bornem. (Pterophyllum Ettingh.). — Oolith. Germaniae. 27. Bioonites Buchianus Bornem. (Pteroph. Ettingh.). — Ibidem. 28. Bioonites Peneonis Miq. (Zamia Brongn. Zamites Ung.). — Strata Oolith. Galliae. 29. Bioonites taxinus Miq. (Pterophyllum Goepp. Zamia Lindi, et Hutt. Ptilophyllum et Palaeozamia Morris). — Schistus jurassicus ad Stonesfield Angliae. 30. Bioonites plumula Miq. fCycadites Sternb. — Polypodiolites pectiniformis ej. — Fucoides pennatulus Brongn. — Zamia pectinata ej. — Ptilophyllum dubium et pectinatum Morris. — Palaeozamia ej. — Pterophyllum Preslianum Goepp.). — Strata Oolith. Angliae prope Stonesfield. 31. Bioonites pecten Miq. (Cycadites Phili. — Ptilophyllum et Palaeozamia Morr.) — Oolith. inf. prope Scarborough Angliae et prope Waidhofen Austriae. 32. Bioonites dubius Miq. (Pterophyllum Brongn. — Nilsonia? aequalis ej. — Zamites aequalis Sternb. — Ptilophyllum Morris). — Arenaceus ad Hoer Scaniae. 33. Bioonites propinquus Miq. (Pterophyllum Goepp.) — Strat. jurassica Silesiae prope Kreuzberg. 34. Bioonites tenuicaulis Miq. (Pterophyllum Morr. — Cycadites Phillip.) — Oolith. inf. prope Gristhorpe-Bay Angliae. — An potius PterozamiteM^ 35. SpJienozamites undulatus Brongn. (Odontopteris Sternb. — Zamites ej.) — Oolith. inf. Yorkshire Angliae. 36. SpJienozamites Beani Brongn. (Cyclopteris Lindi, et Hutt. — Oolith. Angliae, 37. SpJienozamites oblongifolius Brongn. (P Xevofhy\\um.'K.\xvv) . — Oolith, Wiirtembergiae. 38. Pterophyllum minus Brongn. (Zamites truncatus Sternb. — Aspleniopteris Nils. — Pt. Nilsoni Lindi, et Hutt.). — Arenaceus Lias prope Hoer Scaniae et arenaceus Oolith. sup. prope Scarborough Angliae; arenaceus Lias inf. prope Baireuth, et schistus bitumin. Triasicus prope Raib Carinthiae. — An ubique eadem species? 39. PteropJiyllum Nilsoni Brongn. — Scania? — An idem ac superius? 40. Pterophyllum. cutchense Morris. — Oolith. prope Cutch Angliae. 41. PteropJiyllum lanceolatum Young. (Palaeozamia Morris). — Cum superiore. 42. Nilsonia compta Goepp. (Pterophyllum Lindi, et Hutt. Pt. Williamsonis Brongn. 5 ^ Cycadites Plilll.). — Strata Oolith. prope Scarborough Aiigliae. — Strata Lias prope Baireuth Bavariae et prope Gross-Raraing Austriae. 43. Carpolithes conicus Eindl. et Hutt. — Oolith. Angliae. 44. Carpolithes BucJclandi eor. — Ibidem. 45. Carpolithes areolatus eor. — Ibidem. 46. Carpolithes Lindleyanus Guth. — Ibidem. — Omnes nimis dubii cives. Vt>. JUUASSICO-LIASICA. 1. Cycadites pectinatus Berger. — Calcarens Lias prope Koburg. 2. Stangeritis vittatus Bornem. (Taeniopteris Brongn. Scolopendrium alior). — Arenaceus Lias prope Hoer Scaniae. Strata oolith. ? prope Halberstadt Germaniae , prope Hinterholz Austriae, prope Scarborough in Yorkshire Angliae. 3. Otozamites Mandelslohi Brongn. (Zamites Kurr.). — Schistus bituminosus Lias prope Ohmden Wiirtembergiae. 4. Otozamites brevifolius F. Braun. (Zamites C. F. Braun.). — Calcareus Lias prope Baireuth et Veitlahm, strata Liasica Luxemburgiae. 5. Otozamites gracilis Miq. (Zamites Kurr. Pterophyllum imbricatum Ettingh.). Schist. bitum. Lias prope Ohmden Wiirtembergiae, prope Steierdorf Banatus, Austria? 6. Pterozamdtes {Ctenis) angusta F. Braun. (Pterophyllum Braunianum Goepp. — Pt. angustissimum Miinst.) — Strata Lias prope Baireuth. 7. Pterozamites {Ct.) abbreviata F. Braun. Cum superiore effossus. 8. Pterozamites marginata F. Braun. (Pterophyllum Ung.). — Cum sup. effossus. 9. Pterozamites {Ct.) inconstans F'. Braun. (Pterophyllum Goepp.). — Cum superiore effossus. — An ad Stangeritem accedit? 10. Pterozamites lunularifolius Miq. (Pterophyllum Goepp.) — Cum superiore effossus. 11. Pterozamites? Murchisonianus Miq. (Pterophyllum Goepp.). — Prope Moscoviam , an in stratis Lias? 12. Pterozamites'^ Jilicinus Miq. (Pterophyllum Goepp.). — Cum sup. effossus. 13. Pterozamites crassinervis Miq. (Pterophyllum Goepp.). — Strata Lias prope Halberstadt. 14. Pterozamites cuspidatus Miq. (Pterophyllum Ettingh.). — Strata Lias prope Steier- dorf Banatus. (Conf. n. 26 sub praeced.). 15. Pterozamites? rigidus Miq. (Pterophyllum F. Braun.). — Cum sup. effossus. 16. Pterozamites longifolius Bornem. (Pterophyllum Brongn., Algacites filicoides Schloth.). — Strata Lias variis locis Austriae, et prope Steierdorf Banatus. 17. Pterozamites Meriani Bornem. (Pterophyllum Brongn.) — Strata Lias prope Basileam. 18. Podoz amites Schmiedelii Brongn. (Odontopteris Sternb. — Zamites ej. — Ptilophyllum Morris). — Strata Lias prope Bamberg et Baireuth Bavariae, prope Steierdorf Banatus. 19. Bioonites Kirchnerianus Miq. (Pterophyllum Goepp ) — Strata Lias prope Bamberg. 20. Bioonites Hartigianus Miq. (Pterophyllum Germar.). — Strata Lias prope Halber- stadt Germaniae. 21. Bioonites Bunherianus Miq. (cf supra, in Periodo Wealden). — Strata liasica prope Steierdorf Banatus. — Unum e rarioribus exemplum Cycadeae per duas periodos geologicas continuatae. An specimina effossa revera conspecifica? 22. Sphenozamites distans Bornem. (Podozamites F. Braun., Zamites Sternb. in cujus icone foliolum terminale, vix accurate delineatum, lateralibus accensendum). — Strata Lias prope Bamberg., prope Steierdorf in Banatu. 33 23. Pterophyllum majus Brongn. — Strata Lias prope Hoer Scaniae. 24- . Pterophyllum Zinhenianum Germar. — Strata Lias prope Halberstadt Germaniae. An Pterozamites? 25. Pterophyllmn maximum Germar. — Cum. sup. effossus. — An potius Pterozamites? 26. Pterophyllum enerve Brongn. — Strata Lias prope Basileam. 27. Nilsonia hrevis Brongn. (Zamites Sternb.). — Arenaceus Lias prope Hoer Scaniae et prope Halberstadt Germaniae. 28. Nilsonia elongata Brongn. (Zamites Sternb.). — Iisdem locis cum superiore. 29. Nilsonia Sternhergii Goepp. (Pilicites dubius Sternb. — Cycadites Nilsoni ej. — Zamites filiciformis ej. — Z. maxima Morris). — Cum superiore efFosus. 30. Nilsonia Bergeri Goepp. (Cycadites alatus Berger). — Strata Lias prope Coburg et Quedlinburg. 31. Nilsonia speciosa Munster. — Strata Lias prope Baireuth Bavariae. 32. Nilsonia . Kirchneriana Goepp. (Zamites heteropliyllus Sternb. — Pterophyllum Mor- ris). — Strata Lias prope Bamberg. — An secundum Bornemann majori jure Pterophyllum? 33. Nilsonia contigua Milnst. — Strata Lias prope Baireuth. 34. Nilsonia linearis Sternb. — Strata Lias prope Halberstadt. 35. Mantelliae cylindricae Brongn. forma minor, Terquem. — Strata Lias Luxemburgiae. 36. Mantelliae spec. — Ibidem. 37. Mantellia pygmaea Miq. (Zamites Morris. — Z. microphyllus Sternb. — Cycadoidea pygmaea Lindi, et Hutt.). — Strata Lias arenacea prope Lyme Kegis Angliae. VI. PEKIODUS TEIAS. Yl\ KEUPKICA. 1. Cycadites elegans Nallier. — Strata arenacea Lettenkohle prope Apolda Tiiringiae. 2. Cycadites tenuis Hallier. — Cum superiore, et pariter ac seqq. ad epidermidis frag- menta determinatus. 3. Cycadites multiformis Hallier. — Ibidem. 4. Cycadites minuta Hallier. — Ibidem. 5. Cycadites plana Hallier. — Ibidem. 6. Cycadites reticulata Hallier. — Ibidem. 7. Cycadites densa Hallier. — Ibidem. 8. Cycadites radiata Hallier — Ibidem. 9. Cycadites 'biseriata Hallier. — Ibidem. 10. Cyacdites zamiaeformis Hallier. — Ibidem. 11. Cycadites macrostoma Hallier. — Ibidem. 12. Cycadites polyseriata Hallier. — Ibidem. 13. Cycadites Schmidiana Hallier. — Ibidem. 14. Stangerites arenaceus Bornem. (Marantoidea Jager. — Taeniopteris vittata Bronn. Aspiditis Schtlbleri Goepp.). — Arenaceus Keuper propre Heilbronn Wurtenbergiae, prope Basileam Helvetiae, propre Sinsheim Magniducatus Badensis, et in Carinthil 15. Bioonites? Munsteri Miq. (Pterophyllum Goepp. — Zamites Sternb.). — Arenaceus Keuper propre Bamberg. 34 Ifi. Pterozamites spatiosus tornem. — Strata argillosa Lettenkolile Thiiringiae. 17. Pterozamites Jaegeri Bomem. (Pterophyllum Brongn. , Ptilophyllum Morr. Osmun- dites pectinatus Jaeg.). — Arenaceus Keuper prope Stuttgart, Heilbronn, caet. 18. Spkenozamites dichoto7nus Bornem. subZamite. — Strata argillosa Lettenkohle Thiiringiae, 19. Spkenozamites tenuiformis Bornem. sub Zamite. — Cum superiore. 20. Spkenozamites angustiformis Bornem. sub Zamite. — Strata Lettenkohle propria Thiiringiae. 21. Spkenozamites dilatakis Bornem. sub Zamite. — Strata argillosa Lettenkohle Thiiringiae. 22. Spkenozmnites abseissifolius F. Braun sub Zamite. Strata Keuprica prope Veitlahm Bavariae. 23. Cycadopkyllum elegans Bornem. — Strata Lettenkohle Thiiringiae. — Et epidermidis diversarum specierum vestigia. 24. Scytopkyllum Bergeri Bornem. — (Odontopteris cycadea Berger. Odont. Bergeri Goepp. — Zamites Pr.). — Strata Lettenkohle Thiiringiae. 25. Scytopkyllum dentatum Bornem.. — Ibidem. 26. Nilsonia acuminata Goepp. (Zamites Sternb. Pterophyllum Morr.). — Arenaceus Keuper prope Bamberg. — Anne rectius Pterophyllum? 27. Antkolitkes Zamitis F. Braun (coni utriusque sexus nondum descripti). — Strata Keuprica prope Veitlahm Bavariae. 28. Carpolitkes Zamitis et C. dubius F. Braun, in stratis Keupricis ibidem. 29. Caulomatites Zamitis F. Braun (5 species truncorum complectens). — Strata Keuprica prope Veithlahm Bavariae. VI^ calcaeeus testaceus. 1. Pteropkyllum minus Brongn. — Cf. supra sub Periodo Jurassico-oolithica. 2. Mantellia cylindrica Brongn. (Cycadoidea Ung. — Cycadites Morr.). — Calcareus testaceus prope Luneville Galliae. VIc. akenacei variegati 1). 1. Otozamites vogesiacus Miq. (Zamites Schimp. et Moug.). — Arenaceus variegatus voge- siacus prope Argentoratum. 2. Pterozamites Ilogardi Miq. (Nilsonia Schimp. et Moug.). — Arenaceus variegatus vogesiacus prope Espinal. * VII. PEKIODUS PEEMICA. 1. Cycadites Selimidtii Otto. — Arenaceus Eothliegendes Saxoniae. 2. Pteropkyllum Cottaeanum Gutb. — Arenaceus Eothliegendes prope Kohren Saxoniae. 3. Noeggeratkia palmaeformis Goepp. — Ibidem. 4. Cordaites (an idem ac Pychnophyllum , cf. infra) principalis Germ. — Arenaceus Eoth- liegendes Saxoniae. 5. Medullosa stellata Corda? (reliquas species excludo). — Arenaceus Eothliegendes Saxoniae. 1) Yuccites vogesiacus Schimp. et Moug., in Carinthiae stratis triasicis detectus Noeggerathiae vogesiacae nomine a cl. Bkonn proposita, mihi vix hujus generis esse videtur. 35 6. Colpoxylon Bronrjn. — Prope Autun Galliae , cum Psaroniis. 7. Trigonocarpon ParJcinsoni Brongn. — Arenaceus Todtliegendes et strata Zeclistein Saxoniae. 8. Bhabdocarpi species. — Strata Rothliegendes Saxoniae. VIII. PERIODUS CARBONIPEEA. Genera hic enumerata, omnibus bene perpensis, etsi varia ratione adhuc dubia, a Cycadeis haud separanda esse videntur, proprium fortassis eorum subordinem constitura. Caeterum vix est quod moneam, plures alias hujus periodi stirpes, olim ab auctoribus ad Cycadeas relatas, exclusas esse. 1. Pachypteris latinervia Kut. (reliquae generis species potius Filicibus annumerandae). 2. NoeggeratJiia foliosa Sternb. — Strata carbonifera Europae. 3. NoeggeratJiia Beinertiana Goepp. — Silesiae strata carbonifera. 4. NoeggeratJiia crassa Goepp. — Strata carbonifera Silesiae inferioris. 5 — 8. NoeggeratJiia truncata Brongn. et tres novae species in Galliae stratis carboniferis. 9. NoeggeratJiia jiabellata Lindi, et Hutt. — Strata carb. Angliae. 10. NoeggeratJiia speciosa EttingJi. — Strata carbonif. Padnitz Austriae. 11. NoeggeratJiia caryotoides EttingJi. — Ibidem? 12. NoeggeratJiia palmaeformis Goepp. '■ — Strata carbonif. Silesiae. 13. NoeggeratJiia PuscJiiana Goepp. — Strata carbonifera prope Cracoviam. 14 . PycJinopJiyllum borassifolimii Brongn. (Plabellaria Sternb.). — Strata carbonifera Germaniae. 15. PycJmophgllum principale Brongn. (Flabellaria Germar.). — Strata carbonifera prope Wettin Germaniae 16 — 44. Trigonocarpi et RJiabdocarpi (semina varia quorum origo incognita) triginta circiter species, de quibus cl. Fiedler nuper docte disseruit. IX. PERIODUS DEVONICA. 1. NoeggeratJiia obliqua Goepp. — Strata devon. ? prope Palkenberg Silesiae. 2. NoeggeratJiia cequalis Goepp. — Strata devonica? montium Altaicorum. 8. N oeggeratJiia distans Goepp. ■ — Cum' superiore effossus. 4. NoeggeratJiia ovata Goepp. — Strata devon. Silesiae inferioris. 5. NoeggeratJiia abscissa Goepp. (N. pusilla ej.). Strata devon.? Silesiae. 6. NoeggeratJiia dicJiotoma Goepp. — Strata devonica Posidonomya Nassoviae, prope Herborn. 7. NoeggeratJiia tenuistriata Goepp. — Cum praeced. effossa. 8. NoeggeratJiia BuecJceriana Goepp. — Strata devonica prope Leisneritz, prope Leobschiitz Silesiae. 9. NoeggeratJiia graminifolia Ung. — Strata devonica? Thtlringiae. 10 — 15. NoeggeratJiiae species sex m stratis devonicis Americae borealisLesquereux annotavit. 15 — 20. Trigonocarpi et BJiabdocarpi species commemorant cl. Goeppert, Lesquereux, alii. CON'SPECTUS GENERUM ET SPECIERUM, IN SINGULIS PERIODIS GEOLOGICIS HACTENUS INVENTARUM. GENERA* SPECIES, I. PERIODUS PRAESENS. . . . ........ , . . . 8. 53. II. // TERTIARIA ? III. // CRETACEA . ... 4. 13. IV. // WEALDEN ... 6. 12. v^ // OOLITHICA , . . . 8. 46. Vb. // LIASICA ... 10. 37. YI^ U KEUPRICA , . . . 11. 29. Yl\ // CALCAREI TESTACEI , . . . 2. 2. VI«. // ARENACEI VARIEGATI ... 3. 2. VII. n PERMICA ... 8. 8. VIII. n CARBONIFERA ... 5. 44. IX. // DEVONICA ... 1 20. V I^^b^pI i**^ -m, n|y| 4«BR« ¥ B' |B|^3^^ PsW^^ ■K *j^iB