■ i y / I I 4 i TRANSACTIONS OF THE y /■ ROYAL IRISH ACADEMY. DUBLIN : PRINTED BY M. H. GILL, PRINTER TO THE ROYAL IRISH ACADEMY. SOLI) BY HODGES AND SMITH, DUBLIN, AND BY T. AND W. BOONE, LONDON. MDCCCLV. SojM if-'. * py-i' ^ " - 9 # 525 XX. — Some Account of the Marine Botany of the Colony of Western Australia. By W. H. Haevey, M. D., M. R. I. A., Keeper of the Herbarium of the Uni- versity of Dublin., icrYOTAfastigiata, Send. Abundant at Cape Eiche and Fremantle (167). K truB Dictyota. 27. Dictyota radicans, n. sp. ; fronde estuposa stipitata basi fibris crassis sparsis e stipite et lamina emissis radicante dicliotomo-pinnatifida, segmentis cuneatis, lateralibus erectis, sinubus angustis, apicibus obtusissimis ; soris effusis in medio parte frondis collectis. Eottnest and Garden Island (184). This species is readily marked by its rooting by a few rope-like fila- ments. 28. Dictyota pamculata, J. A.g. Common (14). If I rightly understand this plant it varies much in breadth and degree of ramification. 29 . Dictyota yiiTccIlcttaj A.g,? D, fninov^ Sond. Excessively common in Princess Eoyal Harbour, King George’s Sound, and elsewhere. In summer it comes ashore in vast banks, and is often the only plant raised from the bottom, by the dredge or hooks, in shallow water (24). 30. Dictyota dichotoma. King George’s Sound and Eottnest (15). 31. Dictyota ciliata, J. Ag. ? Carnac and Eottnest Islands, on shallow reefs, growing with D. dichotoma, from which its greener colour and ciliate margins best distinguish it (154). 32. Stilophoka Lynghycei, J. Ag. Princess Eoyal Harbour in summer, very common (25). 33. Hydeoclatiieus cancellatus, Bory. Cape Eiche, Fremantle, and Eottnest (183). 34. Asperococcus sinuosus, Ag. King George’s Sound and Eottnest, &c. (27). 3o. Asperococcus Turneri, Hook. A, bidlosus, Auct. King George’s Sound and Fremantle (26). 36. Asperococcus echinatus, Lx. King George’s Sound ( ). Order V.— CHOEDAEIACEiE. 37. Cladosipiion? sp. . . . King George’s Sound (17). This has the habit oi Mesogloia virescens^ and I should so name it, but that the frond is certainly hollow, which character would put it in Cladosipiion. I am by no means, however, satisfied that this is a character of any generic importance in these plants. 38. MEsoGLOiAyi/wTO, n. sp.; fronde simplici v. ramo uno v. altero donata, basi et apice attenuata. King George’s Sound (82). Order VI ECTOCAEPACEiE. 39- SpHACELARiAyiawfcMtoa, Suhr. Cape Eiche (297). 40. Sphacelaeia Novas Ilollandm, Sond. Cape Eiche, on rocks and shells in shallow water, com- mon. Dredged at Fremantle (296). 41. Sphacelaeia cirrhosa, Ag. On Zostera leaves, Fremantle, common (153). 42. Ectocarpus siliculosus, Lyngb. Very abundant at King George’s Sound, in winter. Just commencing at Kottnest in June; and at Cape Eiche in March (322). the Colony of Western Australia. 537 • Series II.— RHODOSPERME^. Order I.— EHODOMELACE^. 43. Claudea elegans, Ag. Fremantle, very rare, June, Geo. Clifton, Esq. (276). 44. Maetensia elegans. Her. M. Brunonis, Harv. MS. Garden Island and Rottnest, rare, May and June. My specimens seem identical with the South African ones (170). 45. Maetensia denticulata, n. sp.; frondibus sessilibus casspitosis tenui-membranaceis repetite di- chotomis, laciniis cuneatis ultimis non raro flabelliformibus ; margine crispato denticulate; fenestro apice ciliato v. lobato, lobulis demum elongatis fenestratisque. Species valde vari- abilis. Garden Island and Rottnest, on reefs near low-water mark, June (171). 46. Maetensia Australis, n. sp. ; stipite cartilagineo brevi in frondem multilobatam membranaceam basi incrassatam desinente, margine hie illic minutissime denticulate ; fenestro apice angustis- sime marginato denticulate. King George’s Sound, rare, February (88). 47. Thdeetia quercifolia, Dne. King George’s Sound and Garden Island (65). 48. Saecomenia delesserioides. Send. Garden Island and Fremantle (130). Three varieties occur together, viz.: a. latifolia, phjdlodiis lato-lanoeolatis; /3. lancifolia, phyilodiis lineari-lanceo- latis; 7. cirrhosa, phyilodiis angustissimis, supremis siepius cirrhiferis. The plant described by me in Ner. Austr. as S. delesserioides is a Delesseria, namely, D. corifolia, H. I have now gathered Sender’s plant in abundance. 49. Saecomenia hypneoides, n. sp. ; fronde lineari angustissima compressa distiche ramosissima, ramis ramulisque oppositis attenuatis acutis basi nec angustatis ; stichidiis lanceolatis spar- sis V. fasciculatis. Garden Island and Fremantle. Certainly a congener with the preceding, to which it bears precisely the same relation that Desmarestia viridis does to D. ligulata. Both this and the preceding species are gray and iridescent when living, but turn a bril- liant rosy red after a few minutes’ exposure to the air, and this colour is preserved in drying (276). 50. Lenoemandia Sond. Garden Island, abundant; rare at Rottnest (113). L. latifolia. Harv. Ner. Austr. is only a broad-leaved variety. This plant varies extremely in size. 51. Jeanneeettia frondosa, n. sp. ; caule dichotomo cartilagineo alato v. denudato ; phyilodiis cune- atis dichotomis crispatis, costa infra medium laminae evanescente; fasciculis stichidiorum sparsis. Garden Island, rare (112). This plant is intermediate in character between Jean- nerettia and Pollexfenia. 52. Pollexfenia pedicellata, Harv. Ner. Austr., t. 5. King George’s Sound, Garden Island, and Rottnest, common (33). /3. multipartita; fronde angustiore, regulariter dichotoma (100). P. multipartita, Harv. in Herb. T. C. D. Having collected both these forms in abundance, I am forced to unite them under one specific name. 53. PoLYPHACUM proliferum, Ag. King George’s Sound and Fremantle (89). 54. Thamnoclonium lU'ofiyerMm, Sond. King George’s Sound, cast ashore (318). 55. Thamnoclonium flahelliforme, Sond. Fremantle, in fragments only (319). 538 Dr. W. H. Harvey’s Account of the Marine Botany of •56. Thamnoclonium n. sp. ; caule corneo crasso (pedali et ultra) echinulato in- ferne tereti superne alato ramose; ramis quoquoversum directis alatis phyllodia prolifere forentibus ; pliyllodiis furcatis v. dichotomis costatis basi cuneatis apice obtusis, segmentis lateralibus erectis plus minus incisis. Fremantle, cast ashore in July (320). I first received this truly noble species in a collection of Western Australian Alga3, made by Mr.Mylore, and presented to Ilerh. T. C. D. by my late lamented friend De. Charles Lemann, of Lon- don, to whose memory this plant is now consecrated. 57- Dictymenia fraxinifolia. Fucus fraxinifolius. Turn. Eottnest, rare (241). I abandon the genera Epineuron and Spyrymenia as not being distinguishable from Dictymenia. .58. Dictymenia fimbriata, Grev. Garden Island, rare (110). 59- Dictymenia tridens, Grev. Garden Island, Eottnest, and King George’s Sound (111). 60. Dictymenia spiralis, Sond. Common everywhere (20). 61. DKTYwmiA. pectinella, n. sp. ; fronde inferne valde costata superne sub-costata linear! distiche ramosa plana; ramis erecto-patentibus oppositis v. abortu alternis linearibus obtusis tenuis- sime costatis ciliato-fimbriatis ; ciliis oppositis argute pectinato-pinnatifidis involutis ; anthe- ridiis magnis ovalibus ad apices ciliarum fascioulatis. Garden Island, very rare (290). A very distinct and beautiful species. 62. KiiTziNGiA ccma&MZato, Sond. Abundant everywhere. Often 2 or 3 feet in length (61). 63. Kutzingia angusta, n. sp. ; fronde inferne costa cartilaginea percursa decomposite pinnata; ramis anguste-linearibus planis, superioribus tenuissime costatis v. ecostatis; ramulis oppo- sitis erecto-patentibus obtusis apice involutis. Eottnest, rare (242). A very much smaller, narrower, and thinner plant than K. canaliculata, of which it has the structure. 64. Kutzingia serrata, n.sp. ; fronde basi cartilaginea denudata v. alato- marginata bi-tripinnati- fida et e costa primaria prolifera ; laciniis membranaceis planis tenuissime costatis, j uniori- bus, lacinulisque argute serratis. Eottnest, very rare (291). 65. Australasica, Mont. King George’s Sound, common. Eare at Garden Island (31). 66. EYTiPHLiEA eZata. (Rhodomela data, Sond.!) dendroidea (1-2 pedalis) ; caule tereti crassis- simo (2-3 lineas diametro) opaco ramoso; ramis decomposito-ramosissimis di-tri-chotomis v. vage divisis, minoribus ramulisque patentibus transversim striatis ; striis approximatis ; axillis latissimis ; ceramidiis ovatis pedicellatis ; stichidiis ad latera ramulorum fasciculatis ; sipho- nibus primariis 5-6 magnis, strato crasso cellularum minutarum ccrticatis. Cast ashore at Fremantle (304). A gigantic species, quite unlike any known to me. 67- Trigenia Australis, Sond. Cast ashore in July, Fremantle (292). 68. Acanthopiioea dendroides, n. sp. ; caule incrassato indiviso inferne nudo superne ramis alternis spiraliter evolutis vestito; ramis decompositis circumscriptione lanceolatis; ramulis spinosis, spinulis solitariis sparsis. Eottnest on the reefs, near low-rvater mark (224). Much the largest and most robust of the genus. 69- Alsidium? spinulosum, sp.-, fronde tereti crassa dendroidea decomposite ramosissima ; ramis ramulisque erectis quoquoversum sistentibus; ramulis spimeformibus sparsis; ceramidiis ramulos terminantibus. Garden Island, Eottnest, and Cape Eiche (180). Primary tubes in the stem, 5, very large, and full of granular endochrome. 539 the Colony of Western Australia. 70. Chonduia dasyphylla, Ag. King George’s Sound, August (293). 71 . Chondeia sedifolia, Harv. Ner. Bor. Amer. G. zosteTicola, and C. Curdicana, Harv., MS. Common on Zostera leaves, King George’s Sound, and Eottnest (29). 72 . Chondeia corynepltora, n. sp.; frondetereti succosa siccitate rosea robusta quoquoversum ramo- sissima; ramis indivisis patentibus e latere bis terve ramosis; ramulis oppositis, fasciculatis, V. sparsis, ssepius incurvis cylindraceis basi constrictis obtusissimis. Cape Riclie and Garden Island (114). Much more robust than C. dasyphylla. It soon breaks to pieces in fresh water, by which character and others it is readily known from the following. 73. Chondeia verticillata, n. sp. ; fronde tereti succosa siccitate badia bis-terve umbellatim divisa; ramulis fasciculato-verticillatis saccatis oblongis obtusissimis basi constrictis ; tetrasporis in ramulis nidulantibus. Garden Island, rare (273). 74 . Chondeia Uinhellula, n. sp.; fronde pusilla (^-1 unciali) simplici saccato-clavata apice ramulis 5-1 0 conformibus umbellatim coronata ; ramulis nunc apice umbellulatis; ceramidiis ovatis sessilibus; tetrasporis sparsis (190). Eottnest, on Zostera leaves. Avery curious and pretty little species. 75. Chondeia lanceolata., n. sp. ; fronde pusilla (1-2 unciali) compressa cartilaginea alterne ramosa sub-disticha ; ramis ramulisque alternis basi et apice attenuatis acutis ; ceramidiis ovatis pedicellatis ; tetrasporis sub apicibus ramulorum congestis. Eottnest, on Zostera leaves (191). 76. Leveillia jungermannioides. L. Schimperi, and L. gracilis, Dne. Abundant on a variety of Algce at Fremantle, Garden Island, and Eottnest (123). 77 . PoLYZONiA Sonderi, Harv. Ner. Austr. Garden Island, on Fucoids (284). 78. V oim,o^iA fiaccida, n. sp.; caule primario repente; ramis erectis simplicibus ramosisve tenuis- simis flaccidis oligosiphoniis ; foliis (v. ramulis) alternis pectiniformibus, pectinis lacinulis 5-6 filiformibus articulatis monosiplioniis acutis; stichidiis arcuatis rostratis. On Fucoids, King George’s Sound, Garden Island, and Eottnest. Much more slender, and of softer tex- ture than P. Sonderi, and readily known by its one-tubed lacinul® (34). 79 . Polysiphonia Hystrix, Harv. Ner. Austr., t. 14. Cast ashore. Garden Island (121). 80. Polysiphonia Mallardice, Harv. Ner. Austr., t. 13. With the preceding (117). 81. Polysiphonia hreviarticulata, Ag. Abundant on the reefs, near low water, Eottnest (188). 82. Polysiphonia iJafunewsM, Mont. ( ?) With the preceding, profusely common. More robust than the American plant, but otherwise very similar (118). 83. Polysiphonia infeslans, n. sp. ; pallida, siccitate fuscescens ; frondibus (2-3 uncialibus) carti- lagineis chartie arete adhserentibus setaceis sursum attenuatis pellucide articulatis ramosis- simis; ramis patentibus pluries alterne v. vage divisis ramulisque conspersis; ramulis capil- laribus simplicibus patentibus; axillis latis; articulis 4-siphoniis subtorulosis, inferioribus diametro brevioribus, superioribus sequalibus v. sublongioribus. Common on Polyphysa peniculus, at Princess Eoyal Harbour, King George’s Sound. It has the oi P . jibrillosa, but is more nearly allied to P.Ilarveyi and P. Binneyi than to any other that I remember ( 22 ). 84. Polysiphonia mollis, Harv. Ner. Austr. On Zostera, at Fremantle (120). 4 A VOL. XXII. 540 Dr. W. H. Harvey’s Account of the Marine Botany of 85. PoLYsiPHONiA mutdbilis, n. sp. ; mollis, aere cito deliquescens, versicolor, siccitate rosea, frondi- bus aggregatis (2-3 iincialibus) tenuissime corticatis articulatis superne ecorticatis dicho- tomis ramosissimis ; ramis minoribus subalterne divisis erecto-patentibus ; ramulis sparsis basi et apice attenuatis acutis; articulis 6-siphoniis, ramorum diametro ffiqualibus, ramu- lorum brevioribus. On Zostera, at Fremantle (116). Pale brown when fresh, but almost instantly changing to rose red, and soon decomposing. *I have neglected to make a section of the living stem, and it is impossible to cross-cut the dried frond, and very difficult to remove from the paper the smallest scrap for examination. Three primary tubes are seen in the front view of each articulation; and in most of the branches a series of external, shorter, secondary cells appear, being the commencement of a cortical layer, which is more evident in the lower parts of the frond. 86. PoLYsiPHONiA .Soeana, n. sp. ; punicea; frondibus (3-6 uncialibus) cajspitosis capillaribus mollibus chartse arete adha3rentibus decomposite ramosissimis; ramis alterne compositis ssepe subsecundis pluries divisis ; ramulis ultimis filiformibus elongatis sparsis omnibus eximie patentibus ; axillis latissimis ; articulis pellucide 4-siphoniis, inferioribus diametro 4-6-plo, superioribus duplo, ramulorum sesqui-longioribus. Dredged at Fremantle in 4-5 fathoms (119). A beautiful species, allied to P.formosa, but quite distinct. I name it in honour of J. S. Roe, Esq., Surveyor-General of the colony, from whom I received much kind attention during my stay at Perth, and who, though not a botanist, never neglects an opportunity of promoting the science. 87. PoLYSiPHONiA rvfolanosa, n. sp. ; siccitate rosea; frondibus pusillis (vix uncialibus) densissime intertextis arachnoideis dichotomis ramosissimis suffastigiatis ; ramis ramulisque patentis- simis divaricato-squarrosis crispisque ; axillis distantibus; articulis 4-siphoniis diametro sesquilongioribus. On the stems of Caulinia antarctica, Px'inoess Royal Harbour, King George’s Sound (39). To the naked eye this little plant looks like a small CalUthamnion, or like delicate flocks of fine crimson silk. The stems are about of an inch in diameter. 88. POLYSIPHONIA scopulorum, n. sp. ; badia; frondibus pusillis (vix uncialibus) caxspitosis basi radicantibus rigidulis capillaribus tetragonis ereotis parce ramosis infra simplicibus supra ramis lateralibus plus minus onustis ; ramis saipe secundis erectis simpliciusculis vel ramu- liferis ; ramulis paucis consimilibus ; axillis angustissimis ; articulis diametro subduplo-lon- gioribus, superioribus lequalibus; ceramidiis ovatis sessilibus. On littoral rocks, Rottnest, common (187). Allied to P. rudis, but smaller. It slightly adheres to paper in drying. 89. PoLYSiPiiONiA implexa. Hook, and Harv. Nov. Zel. Parasitic on Corallines and on Catdinia at King George’s Sound (79)- 90. POLYSIPHONIA prostrata, n. sp. ; parasitica, omnino prostrata, discis rameis prorepens, rubra, siccitate fuscescens ; frondibus pusillis (1-2 uncialibus) e centro radiantibus subparallelis secunde ramosis; ramis filiformibus simplicibus repentibus apice involutis ; ramulis liberis paucissimis brevissimis; articulis 4-siphoniis diametro subduplo-brevioribus ; ceramidiis ovatis longiuscule pedunculatis (ramosv. ramulos terminantibus). Parasitical on the fronds of Zonaria nigrescens, which it sometimes completely covers over with cobweb-like threads, Fremantle, rare (305). the Colony of Western Australia. 541 91 . PoLYSiPHONiA neglecta, MS. Sand-covered rocks, at Middleton Bay, King George’s Sound, mixed ■with P. pennata and Callith. eymosum. I have not fully determined this species, ■which requires a careful comparison ■with some others of similar habit (11). 92 . PoLYSiPHONiA /orctpato, n. sp. ; pallida, siccitate purpureo-nigrescens ; frondibus subsolitariis (2-3 uncialibus) crassis cartilagineis pellucide articulatis repetite dichotomis v. abortu scor- pioideo-secundis ; ramulis ultimis bis terve furcatis apice forcipatis ! articulis 6-siphoniis diametro brevioribus ; ceramidiis ovatis sessilibus. On Zostera at Eottnest and King George’s Sound (186). A distinct species, looking like a Ceramium to the naked eye. 93 . PoLYSiPHONiA cancellata., Harv. Ner. Austr., t. 15. King George’s Sound, common (35). 94 . PoLYSiPHONiA nigrita, Sond. Garden Island and Kottnest (122). 95. POLYSIPHONIA aurata, n. sp. ; fusco-rubra, madefacta aurea; frondibus ciespitosis (2-3 uncia- libus) capillaribus cartilagineo-membranaceis articulatis decomposite ramosis ; ramis dicho- tomis alternisve erecto-patentibus ; ramulis alternis v. secundis apice furcellatis ; articulis 10-siphoniis inferioribus diametro 2-3-plo-longioribus, superioribus eequalibus; septis angus- tissimis ; ceramidiis ovatis sessilibus ; tetrasporis magnis subsolitariis. King George’s Sound, rare (307). Allied to P. furcellata in ramification, and to P. versicolor in substance and colour. 96 . POLYSIPHONIA versicolor, Harv. Ner. Austr., t. 16. King George’s Sound (36), var. /3. tenuior. With the preceding (37). 97 . POLYSIPHONIA rostrata, Sond. On Caulinia, &c. Kottnest and Fremantle (115). 98. PoLYSiPHONiAy)e»raata, Ag. Sand-covered rocks, Middleton Bay, King George’s Sound (12). 99 . POLYSIPHONIA n. sp.; siccitate roseo-purpurea; frondibus pusillis (uncialibus) basi radicantibus ramosis arachnoideis ; ramis paucis alternis v. sparsis filiformibus simplicibus per totam longitudinem pectinatis ; ramulis secundis patentissimis simplicibus brevibus ob- tusis ; articulis 8-siphoniis diametro aequalibus v. duplo-longioribus. On mud, near high- water mark. Princess Eoyal Harbour, King George’s Sound. A larger variety at Kottnest (38). Certainly allied to P. Pecten Veneris, but a far more delicate and more brightly coloured species. 100. POLYSIPHONIA Ag. Sand-covered rocks at Middleton Bay, King George’s Sound ; mixed with P. pennata and P. neglecta (47). 101. POLYSIPHONIA Calothrix, n. sp. ; minuta, dense casspitosa, rupestris, badia; surculo prostrate radicibus numerosissimis elongatis apice mamilloso-squamosis radioante; ramis erectis se- cundis simplicissimis brevissimis approximatis subacutis; articulis 10-12-siphoniis, sur- culi diametrq duplo-brevioribus, ramorum adultorum sesquiduplo-longioribus ; tetrasporis paucis in ramis nidulantibus. On rocks at half-tide level. King George’s Sound (337). This spreads in ■w'ide patches, like those of Calothrix scogoulorum, ■which it so closely resem- bles in aspect, that I had actually dried and set it aside for that plant, nor did I discover my error till after I had applied the microscope. It is a larger plant than P. prorepens, and very much smaller than P. ohscura, to which it is allied. 102. POLYSIPHONIA prorepens, Harv. Ner. Austr. Parasitical on Dicranema Grevillii, at King George’s Sound (306). 103. PoLYSiPHONiA cladostephus, Mont. Garden Island and King George’s Sound (271). 4 A 2 542 Dr. W. II. Harvey’s Account of the Marine Botany of 104. Dasya Gunniana, Ilarv. Ner. Austr., t. 17. On the reef called “ The Natural Jetty,” Eott- nest (211). 105. Dasya elongata, Send. Abundant at Fremantle, and Eottnest, and King George’s Sound (59). 106. Dasya Cliftoni, n. sp. ; caule elongate (pedal! et ultra) tenui flexuoso v. scandente glabro omnino corticato subdistiche ramoso bi-tripinnato, pinnispatentibusglabris; pinnulis alter- nis remotiusculis ramellosis ; ramellis multoties divaricato-dichotomis vix attenuatis obtusis monosiphoniis, articulis cylindraceis, diametro 3-4-plo-longioribus. Dredged in Fremantle Harbour, by G. Clifton, Esq., after whom this beautiful plant is deservedly named. I also collected it at Garden Island and Eottnest, and afterwards at King George’s Sound (164). 107. Dasya frutescens, n. sp. ; caule (2-4 unciali) vage ramosissimo glabro corticato; ramis quo- quoversum directis patentibus bis-terve divisis attenuatis, minoribus ramellis vestitis; ra- mellis pluries dichotomis vix attenuatis obtusis, segmentis falcato-recurvis v. incurvis, ar- ticulis diametro 2-3-plo-longioribus ; ceramidiis sessilibus urceolatis ore porrecto ; stichidiis minutis sessilibus oblongis acutis. Eottnest, on Zostera. Something like a small form of D. elongata, but with much more slender and longer jointed ramelli. It is perhaps nearer to D. arhuscula, with which, however, it does not agree (303). 108. Dasya ^roMma, n. sp. ; fronde crassa corticata vage ramosa; ramis elongatis virgatis simpli- cibus vel ramos 2-3 consimiles lateraliter ferentibus, ramis omnibus ramulos breves quo- quoversum emittentibus ; ramulis corticatis simplicibus v. iterum ramosis, junioribus ramellis vestitis; ramellis subverticillatis dichotomis e basi lata conspicue attenuatis, axillis patentibus, apicibus filiformibus obtusis, articulis diametro 3-4-plo-longioribus ; ceramidiis ramulos primarios terminantibus urceolatis ore brevi prominulo. Cast ashore at Middleton Bay, King George’s Sound, August. Nearly allied to D. elongata, but the ramelli are very different, quickly melting in fresh water. It is a much larger plant than D. naccarioidts, with larger ramelli and longer joints (336). 109. Dasya collabens, Harv. Ner. Austr., t. 21. King George’s Sound, rare (58). 110. T>A.s'i^^Wrangelioides, n. sp. ; caule gracili (2-3 unciali) pellucide articulate 10-12-siphonio distiche ramoso omnibus partibus ramellis vestito; ramis patentibus sursum curvatis sim- plicibus V. iterum alterne ramosis; ramellis densissimis multoties divaricato-dichotomis acutis, articulis diametro sesquilongioribus ; ceramidiis ; stichidiis minutissimis ovato-acuminatis. Parasitical on Caulinia antarctica. Fremantle, King George’s Sound, and Cape Eiche. A very distinct species, named from its external resemblance to Wran- gelia vdutina (272). 111. Dasya multiceps, n. sp. ; caule subnullo (fere bulboso!) mox in ramos numerosissimos erectos diviso; ramis (2-3 uncialibus) simplicibus pellucide articulatis, articulis diametro subbre- vioribus polysiphoniis, pinnatis v. apioe bipinnatis, ambitu linearibus v. lineari-spathulatis ; pinnis oligosiphoniis alternis approximatis brevissimis superioribus sensim longioribus ra- mellosis ; ramellis alternis pluries dichotomis paruin attenuatis obtusis. On sand-covered rocks, half buried in sand, on the Natural Jetty reef, Eottnest, June. The specimens are not in fruit, and probably but half grown. There is an evident tendency in the upper pinnse to lengthen and become compound (251). the Colony of Western Australia. 543 112. Dasya plumigera., n. sp. ; caule elato (pedali et ultra) crasso villis stipato sub-dichotomo, seg- mentis ramiferis; ramis seoundariis longissimis (1-2 pedalibus) caule multo tenuioribus glabris corticatis simplicibus inferne sa3pe denudatis superne pulcherrime plumoso-pinnatis; pinnis alternis crebris liorizontalibus plus minus eoorticatis polysiphoniis iterum pinnu- latis ; pinnulis oligosiphoniis brevissimis ramelliferis ; ramellis diohotomis attenuatis obtusis, articulis diametro 2-4-plo-longioribus; ceramidiis magnis pedicellatis inflato-ovatis ore pro- minulo; stichidiis minutis oblongis acutis. King George’s Sound, and Cape Riche, and Garden Island; cast ashore and dredged. Also sent by Dr. Curdie from Cape Northum- berland. A superb species, with branches like ostrich feathers (32). 113. Dasya villosa, Herv. Ner. Austr., t. 20. Garden Island, Rottnest, and King George’s Sound (109). Very variable in size and ramification, putting on as many phases as D. elegans, its representative species. 114. DkSYX mollis. Ilarv. Ner. Bor. Amer. King George’s Sound, rare (64). 115. Dasya Gallitliamnion. Polysiplionia CalUthamnion, Sond. ! in PI. Preiss. Abundant on the stems of Caulinia aniarciica., &c. Rottnest and Fremantle (106). 116. Dasya fenera, n. sp. ; cartilaginea, mox acre diliquescens, siccitate rosea; fronde tetrasipho- nia corticata decomposite ramosissima subdichotoma flexuosa; ramis irregulariter divisis, minoribus stepe secundis, ultimis attenuatis acutis, omnibus denudatis v. ramellis tenuissi- mis laxe vestitis; ramellis verticillatis basi ramosis subsimplicibus strictis cylindraceis obtusis ; ceramidiis ovatis pedicellatis ; stichidiis sparsis v. fascioulatis lanceolatis e ramulis enatis. Very common in May at Fremantle. Dredged in January and February at King George’s Sound; and in March at Cape Riche. When growing it is a very pale brown, and is then crisp and brittle; but almost immediately it grows flaccid in the air, assumes a bril- liant rosy red, and soon melts into a gelatinous mass (78). 117. Dasya Lallemandi, Mont.! D. gracilis, Harv. MS. Perpendicular sides of the Jetty reef, at Rottnest, and rarely on Zostera leaves, June. I have compared my specimens with one from the Red Sea, given me by Dr. Montague, and find them to agree in all essential cha- racters. The colour, when growing, is brownish red, becoming purple in drying. Dr. Mon- tague's specimen is faded (212). 118. Dasya (^Stichocarpus) crassipes, n. sp.; caule incrassato hispido (3-4 unciali) vage diviso cor- ticato ramis artioulatis onusto ; ramis (2-3 uncialibus) simplicibus glabris plus minus dis- tincte articulatis polysiphoniis densissime pinnatis ambitu linearibus ; pinnis brevissimis (2-3 lineaslongis) oligosiphoniis dichotomo-multifidis, segmentis ultimis solum monosiphoniis acutis, articulis diametro requalibus vel subbrevioribus ; ceramidiis magnis inflato-globosis pedicellatis. Rottnest, on the perpendicular sides of the Jetty reef, and cast ashore (189). It sometimes forms large tufts 6-8 inches in diameter, is very rigid, resists the action of fresh water; is carmine when fresh, but becomes brown in drying, and scarcely adheres to paper. 119. Dasya pellucida, Harv. Ner. Austr., t. 27. King George’s Sound, very rare (308). More squarrose than the Cape of Good Hope plant, but otherwise the same. 544 Dr. W. H. Harvey’s Account of the Marine Botany of Order II— LAUEENCIACE^. 120. Delisia Grey. Eottnest Island, rare (239). 121. Aspaeagopsis Sanfordiana, n. sp.; surculo valido ramosissimo repente caules plures emit- tente ; caulibus erectis simplicibus e basi longe nudis supra ramellis thyrsoideo-penicillatis ; penicillis ramellorum quoquoversum egredientibus eximie obtusis; pinnellis oppositis fili- formibus crispato-inourvis ; ceramidiis globosis inferne in pedunculo clavato attenuatis. Gar- den Island and Eottnest. A very distinct and noble species, mucli larger and more robust than A. Delilei, with which, however, I cannot at present further compare it. The much- branched surculi are as thick as crowquills; the stems, equally thick, are 3-8 inches long, or more, ending in a very dense, deep purple coma. The fasciculi of ramelli are remark- ably obtuse in outline. I name it in honour of W. A. Sanford, Esq., Colonial Secretary of Western Australia, with whom I had some pleasant sea-side walks, and to whom, during my stay in the colony, I am indebted for much kind attention and assistance (124). 1 22. Aspaeagopsis amata, n. sp. ; surculo ultra-setaceo parum ramoso repente caules plures emit- tente; caulibus erectis ramosis usque ad basin ramellis obsitis v. brevissime nudis; ramis secundariis consimilibus ad basin armatis ramulis subternis nudis retrorsum aculeatis ; penicillis ramellorum subdistichis ambitu ovatis acutis; pinnellis oppositis; ceramidiis glo- bosis; pedunculo cylindraceo. Garden Island and King George’s Sound (193). Also from Tasmania, B. Gunn^ Esq. Whether this be what I have figured for A. Delilei, in Ner. Austr., t. 35, I cannot at present say, not having the book at hand. If not, I at least confounded it with that species. It differs from the European plant in having branched stems, feathered w'ith ramelli nearly to the base; and in having two or three naked branchlets armed with refiexed prickles issuing from the lower side of every main branch, near the base. The frond is from 6-10 inches long, twice as thick as hog’s bristle, and of a pale red colour. 123. Laueencia Forsteri, Grev. On Caulinia stems, &c., very common (103 and 126). No. 126 is var. /3. data, Sond. A much larger and stronger form than the common one. 124. Laueencia obtusa. Lx. King George’s Sound and Eottnest, on Algce (67). 125. Laueencia sp. .. . On rocks. King George’s Sound and Eottnest, near low- water (6). Either a larger form of L. obtusa, or a new species. 126. Laueencia Sond. Cape Eiche (310). 127. Laueencia arbuscula, Sond. Cape Eiche (309). 128. Laueencia cruciata, n. sp. ; livido-purpurea, c^spitosa; fronde tereti rigida quoquoversum ramosa; ramis ramulisque patentissimis oppositis verticillatisve raro alternis, ramulis juni- oribus cylindricis truncatis, fructiferis verrucoso-glandulosis. This requires to be compared with L. paniculata, J. Ag., of which I have no specimen. My plant is extremely hard and rigid, scarcely adhering to paper after two days’ maceration in fresh water. Agardh com- pares his plant with L. obtusa, with which mine cannot be confounded. On Caulinia stems, Eottnest (209). 129. 'LkV'RWCik heteroclada, n. sp. ; densissime csespitosa, e surculis repen tibus orta;- fronde livido- purpurea tereti rigida tenaci; juniori pluries secunde ramosa, ramis ramulisque erecto- 545 the Colony of Western Australia. appressis, axillis angustissimis ; adulta apice paniculata, ramis quoquoversum egredientibus elongatis patentibus, ramulis alternis spiraliter insertis corymbose- multifidis ; ceramidiis ovatis sessilibus. Clothing the borders of reefs laid bare at low water, and covering wide spaces, Eottnest (210). Nothing can be more dissimilar in ramification than the young and the full-grown plant. 130. Laurencia sp. . . . On rocks near low-water mark. King George’s Sound (7). I have not determined this species. 131. Laurencia Tasmanica, Hook, and Harv. Abundant on stones in shallow water in Princess Eoyal Harbour, King George’s Sound (5). 132. Laurencia data, Harv. Ner. Austr., t. 33. Garden Island, Eottnest, and King George’s Sound (125). 133. Laurencia Grevilleana, n. sp. ; purpureo-coccinea; fronde complanata eximie disticha decom- posito-pinnata ; pinnis inrachide stricta alternis erecto-patentibus ; pinnulis oblongis inciso- crenatis v. pinnatifidis, inferioribus minutis glandula-formibus, fructiferis . . . Abundant on the under surface of flat- topped reefs, near low- water mark, Eottnest (196). Allied to L. pinncaijlda, but of softer substance, and very different colour. When fresh it is a beauti- ful rosy carmine, partially preserved in drying. I name it in honour of Dr. Greville, the first reformer of this genus. 134. Laurencia sp. . . . Eottnest (197). Near L. dislichophylla, J. Ag.? It requires further examination. Besides these species of Laurencia here enumerated, I have collected two or three others in small quantity, which for the present I suppress. 135. Lomentaeia zostericola, n. sp. ; fronde pusilla (1-2 unciali) paniculatim ramosa ambitu ovata; caule basi inconspicue articulato supra toruloso; ramis ramulisque patentibus subopnositis V. vertioillatis (nunc sparsis) obtusis articulato-constrictis, articulis diametro brevioribus V. subffiqualibus ; ceramidiis globosis sparsis v. aggregatis. On Zostera at Eottnest (195). The spores are affixed to a very large placenta, nearly filling the cavity of the ceramidiuni. 136. Champia parvula. Lomentaria parvula, Ag. King George’s Sound and Eottnest (57). 137. Champia affinis. Lomentaria ajjinis, Ag. King George’s Sound, Eottnest, and Garden Island (194). 138. Champia compmsa, Harv. Eottnest, rare (245). Order HI.— WEANGELIACEAS. 139. Weangelia Ag. 1 W. plumosa, Iia . rY .\ Alg. Tasm. On leaves at Eott- nest, abundant (198). Much more robust than a Mediterranean specimen with which I have compared it, but very similar to one from Florida. My W. plumosa from Tasmania seems to differ solely in being more luxuriant, so far as I can judge from a very poor speci- men now before me. 140. Weangelia ? A^areZ/iMwa, n. sp. ; fronde cartilaginea (6-8 unciali) corticata decomposite ramosissima; ramis ramulisque dichotomo-alternis pluries divisis patentissimis ad genicula verticillatim ramellosis ; ramellis minutissimis dichotomo-multifidis obtusis ; articulis ramel- 546 Dr. W. II. Harvey’s Account of the Marine Botany of lorum diametro sesquilongioribus. Dredged in 6-7 fathoms in King George’s Sound (40). I have seen no fruit, but have little hesitation in referring this fine species to Wrangelia. It seems nearly allied to a plant from Cape Northumberland, distributed by me under the MS. name of Crouania insignis, but which is perhaps also a Wrangelia. 141. Wrangelia velutina, II. Dasya velutina, Sond. ! Common at Eottnest and Garden Island, rare at King George’s Sound (108). I have found both the cystocarpic and tetrasporic fruits, which are exactly as in other species of Wrangelia. 142. Wrangelia n. sp. ; fronde rigidiusoula e basi articulata ecorticata inferne stuposa pinnatim ramosa; ramis patentibus simplicibus v. iterum pinnatis ad genicula ver- ticillatim ramellosis; ramellis pluries trichotomis segmentis patentibus apice trifurcis acutissimis; fructu . . . Parasitical on the larger Fucoids, Eottnest (246). A very distinct species. 143. “Weangelia Nitella, n. sp. ; fronde membranacea flaccida e basi articulata (articulis diametro 4-6-plo-longioribus) ecorticata decomposite pinnata; ramis ramulisque sajpiiis oppositis distichis ad genicula verticillatim ramellosis; ramellis di-tri-chotomo-multifidis segmentis patentibus acutissimis; tetrasporis globosis ad ramellos sessilibus; cystocarpiis . . . Cast ashore at King George’s Sound and Eottnest, rare (213). Very similar in external habit to IK. multijida, but much more nearly allied to IK. squurrulosa and IK. myriophylloides. It is a much smaller and more flaccid plant than the latter, and closely adheres to paper in drying. Many of the branches, on my specimens, end in nearly naked cirrhose prolon- gations, indicating that they come from deep water. 144. Wrangelia Halurus, n. sp. ; rosea, gelatinoso-membranacea (aqua dulci cito deliquescens) ; fronde e filo repente orta articulata ecorticata vage ramosa; ramis elongatis simplicibus basi et apice attenuatis ad genicula verticillatim ramellosis; ramellis dichotomo-multifidis patentibus obtusis; articulis ramorum diametro 2-3-plo, ramellorum multiplo-longioribus; cystocarpiis ramuios abbreviates coronantibus. On Caulinia stems at Fremantle and Kin^ «D George’s Sound (127). Very similar in aspect to Halurus equisetifolius, but much softer, of paler colour, and soon decomposing. The cystocarps are those of a Wrangelia. 145. Wrangelia? abietina, n. sp. ; fronde cartilaginea crassa elongata (6-10 uncias longa) corti- cata decomposite pinnata; pinnis pinnulisque alternis distichis subhorizontalibus, ultimis subarticulatis tenuiter corticatis, ad genicula verticillatim ramellosis ; ramellis dichotomis incurvis obtusis; articulis diametro 3-4-plo-longioribus. Garden Island, rare (270). Possibly a species of Halurus. 146. Weangelia? tenella, n. sp. ; pusilla (1^ uncialis), casspitosa; fronde tenuissima membranacea e basi articulata ecorticata vage ramosa; ramis subsimplicibus nunc iterum ramosis elon- gatis virgatis per totam longitudinem bipinnatis ; pinnis brevissimis (vix semilineam longis) oppositis V. verticillatis, pinnulis 2-3-cellularibus obtusis; articulis ramorum diametro 4-plo, pinnarum 2-3-plo, pinnularum sesquilongioribus. On the Jetty reef, Eottnest, rare (285). I am doubtful whether to place this species in Wrangelia or CalUthamnion ; but place it provisionally in the former, on account of the tendency to verticillation in the pinnaj and ramelli. the Colony of Western Australia. 547 Order IV COEALLINACE^. 147. Amphiroa charoides, Lx. King George’s Sound, Cape Riche, and Eottnest, on rocks (9). 148. Amphiroa intermedia, n. sp. ; fronde gracili (biunciali) fastigiata sub-tetrachotoma, ramulis stellatim patentibus verticillatis ; articulis cylindraceis basi et apice nodoso-incrassatis, superioribus diametro 8-plo-longioribus ; geniculis angustissimis ; ceramidiis ad ramulos secundis. On Caulinia stems, Eottnest (282). A much smaller plant than A. charoides; and differing from A. stelligera in the shorter nodes, &c. 149. Amphiroa stelligera, Dne. On Caulinia, King George’s Sound, and Eottnest, common (4). 150. Amphiroa gracilis, n. sp. ; fronde lapidescente di-tri-chotoma fastigiata; articulis cylindraceis basi et apice truncatis diametro multoties (10-14-plo) longioribus; geniculis diametro lequalibus; ceramidiis numerosissimis quoquoversis. King George’s Sound and Eottnest, common (218). 151. Amphiroa granifera, n. sp, ; fronde lapidescente di-tri-chotoma fastigiata; articulis cylindra- ceis, inferioribus basi et apice nodoso-incrassatis, superioribus simplicibus diametro 6-8-plo- longioribus; geniculis diametro aaqualibus, inferioribus calcareo-granulosis, superioribus cartilagineis nudis; ceramidiis ad ramulos secundis. On Caulinia at King George’s Sound and Eottnest, common (283). 1 52. Amphiroa Ephedra, Lx. Fremantle, G. Clifton, Esq. (289). 153. Amphiroa anceps, Lx. Eottnest, not common (281). 154. Amphiroa australis, Sond. In dark hollows of the reefs, Eottnest (217). 155. Amphiroa sp. . . . Eottnest, growing with A. australis, to which it is allied (219). The specimen retained for description has become broken in travelling, and I therefore leave this plant undescribed for the present. 156. Cbv.\.\.obvo\i\su pulchellum, n. sp. ; fronde pusilla brevi stipitata dichotoma flabelliformi fasti- giata; articulis sagittatis medio costatis saipe transversim rugulosis diametro sesquilongi- oribus, lobis brevibus acutis erectis; ceramidiis .... At Eottnest, parasitical on Algce (250). A much smaller and more delicate plant than C- sagittatum, and differing from that and C. cultratum, to which it is more nearly allied, in the erect, not patent, and shorter lobes of the articulations. 157. Jania micrarthrodia. Lx. Common on Caulinia and Algce, &c. (53). 158. Jania affinis, n. sp. ; fronde pusilla dichotoma, ramis ramulisque erectis strictiusculis ; axillis acutis ; articulis omnibus cylindraceis diametro triplo-longioribus ; ceramidiis parvis urnie- formibus. Eottnest ( ). The size of J. micrarthrodia, but with much longer joints and more erect growth. It may be J. pacifica, Aresch. 159. Jania Cuvieri, Lx. Many varieties of this species abundant (3). 169. Mastophora ^I’awa, Sond. Extremely common on rocks, Eottnest (50). 170. Mastophora LainowroM^M, Dn. King George’s Sound and Cape Eiche ( ). 4 B VOL. XXII. 548 Dr. W. H. Harvey’s Account of the Marine Botany of Order V— SPH^EOCOCCOIDEiE. 171. Delesseri.\ denticulata, n. sp. ; fronde costata dichotoma rigidiuscula; segmentis lato-lineari- bus crispato-undulatis margine denticulatis; costa opaca cartilaginea apicem versus evanes- cente; membrana; cellulis parvis rotundato-hexagonis ; venis nullis; soris in sporophyllis muricatis e costa prorumpentibus. Parasitic on Algce, Rottnest (235). Of a rigid sub- stance, scarcely adhering to paper. 3-4 inches high, the branches ^ inch broad. 172 . Delesseria crisgyatula, n. sp. ; pusilla (1-2 uncialis); fronde costata dichotoma; segmentis linearibus integerrimis undulato-crispatis, costa articulata 3-siplionia ; venis nullis ; soris in sporophyllis propriis e costa enatis v. raro in segmentis terminalibus. Fremantle, on Caulinia, rare (129). Analogous to D. alata, but differing in the articulated midrib and absence of lateral veins. 173. Delesseria spathulata, Sond.? On Zostera, Caulinia, and various Algw. Rottnest and King George’s Sound. I am not quite sure that my plant and Sender’s are the same. Mine is analogous to D. ruscifolia, as the following is to D. Hypoglossum (203). 174 . 'D'Ehmsr.nw kypoglossoides, n. sp. ; pusilla, decumbens; fronde costata foliolis e costa tenui articulata trisiphonia prorumpentibus ramosa; foliolis lineari-lanceolatis planis utrinque acutis, venis nullis. In crevices of rocks at Garden Island and Rottnest (172). So like D. Hypoglossum as not to be known without microscopic examination. Then indeed the articulated midrib at once characterizes it. 175 . Delesseria dendroides, n. sp. ; caule elongate nudo carnoso-cartilagineocrassissimo (2-3 lineas diametro) apice in frondem ramosissimam desinente ; fronde costata foliolis e costa valida prorumpentibus ramosa; foliolis geminis exacte oppositis lineari-lanceolatis utrinque acutis, adultis costa cartilaginea opaca, junioribus costa articulata percursis; venis nullis; mem- branae cellulis strato unico dispositis magnis oblongis. Fremantle, rare, G- Clifton, Esq. (269). A superb species of the Hypoglossum section, resembling a beautiful tree, a foot or 18 inches high, with a trunk-like stem 6-8 inches long, supporting a large head of branches. The ramification is similar to that of D. oppositifolia, but the substance of the leaf is of a very different structure. It closely adheres to paper. 176 . Delesseria revoluta, n. sp. ; fronde costata foliolis a costa valida infra apicem revolutum pro- rumpentibus ramosa; foliolis ovalibus latitudine sesqui vel subduplo-longioribus tenui- membranaceis undulatis denticulatis apice obtuse acuminatis revolutis; soris? . On other Algw, King George’s Sound, and Rottnest, rare. 2-3 inches high. Very unlike any previously described species (311). 177. Delesseria cor(/o^fa, n. sp. ; fronde costata foliolis a costa crassa prorumpentibus ramosa; foliolis cartilagineo-carnosis crassis opacis lanceolatis basi ovatis obtusis ; membrana; cellulis pluriserialibus, interioribus magnis, superficialibus minutissimis; cystocarpiis sorisque in sporophyllis propriis e costa enatis. Garden Island and Rottnest, rare (279). My speci- mens are few and far from complete, but sufficient to establish a very distinct 'Species, with remarkably thick and densely cellular leaves. It most resembles D. nereifolia, but has a very different structure. It was small scraps of this plant which I described in Ner. Austr. under Sarcomenia delesserioides. 549 the Colony of Western Australia. 178. Hemineura crispata, n. sp. ; fronde pinnatifido-decomposita, lobis oblongis basi et apice angus- tatis obtusis oppositis margine subintegerrimis undulato-crispatis demum crispatissimis ; costa immersa superne evanescente, costulis obsoletis; coccidiis in costa loborum sessillbus ore producto rostratis; soris rotundato-hemisphsericis convexis secus marginem seriatis. Kottnest and King George’s Sound. Sent also by Dr. Curdle from Cape Northumberland (312). A smaller plant than H. frondosa. 179. Nitophylldm cartilagineum, n. sp. ; fronde sessili avenia cartilagineo-membranacea rigida crassa dichotoraa ; laciniis linearibus pluries divisis crispato-undulatis obtusis patentibus; axillis rotundatis; soris minutis impressis per totam frondem sparsis. Garden Island, not uncommon (131). Eemarkably thick in substance, shrinking in drying, and imperfectly adhering to paper. Colour, brownish red. 180. Nitophyllum n. sp. ; fronde pusilla (1—2 unciali) bifida v. pluries furcata basi cuneata stipitata; stipite breyi in costa mox evanescente prolongato; laciniis rotundatis ; margine processibus minutis ramosis dense fimbriato; soris per totam laminam sparsis. Parasitical on Ptilota coralloidea, at Garden Island, rare (268). I suspect my specimens are not fully grown, though one of them is in fruit. The elegantly fringed margin at once marks the species. 181. Nitophylldm pulchellum, n. sp. ; pusillum (sub-biunciale), tenuissime membranaceum, roseuni, CEespitosum; fronde sessili avenia dichotoma fastigiata; laciniis lato-linearibus v. cuneatis undulato-crispatis patentibus obtusis; axillis rotundatis; soris rotundatis majusculis per totam frondem sparsis. King George’s Sound and Eottnest, on various Alga. Like a miniature N. punctatum, to which species it is perhaps too nearly allied (60). 182. Nitophylldm minus, Sond. Garden Island and Eottnest (181). 183. Nitophylldm ciliolatum, n. sp. ; fronde caspitosa sessili anguste-lineari dichotoma ramosissima ciliolis marginalibus et superficialibus passim echinulata. On Caulinia, &c., King George’s Sound (30). Very similar to N. minus, except in the presence of the ciliae, which I find constant in very numerous specimens examined. 184. Nov. Gen.? My number (141) from Garden Island appears to belong to a new genus, allied to Nitopliyllum ; but without the cystocarpic fruit it is impossible to determine it. 185. Phacelocaepus Lahillardieri, Endl. Common at Eottnest and Garden Island (134). 186. Phacelocarpus alalus, n. sp. ; fronde costata; costa elevata bene definita utroque latere lamina angusta alata; ciliis subulatis distichis. Eottnest (261). Half the breadth of jP. Labillardieri, with a more strongly defined midrib and less deeply pinnatifid lamina. I suspect that several species are confounded under the name Labillardieri. 187. Heeingia? JUiformis, n. sp. ; fronde c®spitosn, e surculis repentibus orta setacea filiformi v. apice compressa vage ramosa subdichotoma rigidiuscula. Garden Island, rare (182). Similar to H. mirabilis in structure, but the fruit is unknown. 188. T)iCRAT>imiA Jiliforme, Sond. Garden Island (133). 189. Diceanema Grevillii, Sond. King George’s Sound, Cape Eiche, Garden Island, and Eottnest (97). 190. Dicranema revolutum, Ag. On Caulinia, in shallow water. Cape Eiche (128). 4 B 2 550 Dr. \Y. II. Harvey’s Account of the Marine Botany of 191. DiCEANEMA2?M«7fem, H. sp. ; fronde unciali subdichotoma v. vage ramosa, apicibus fructiferis strictis ; tetrasporis in ramulis immutatis sparsis. Dredged near Emu Point, King George’s Sound, on Caulinia stems. About the size of D. revolutum, but readily known by its straight apices, those bearing tetraspores not swollen. The cystocarps are near the tips of the branchlets (80). 192. Calliblepuaris? Ag. Garden Island and Fremantle (138). I have not satisfactorily ascertained the genus of this plant. 1 93 . Calliblephaeis conspersa^ n. sp. ; fronde stipitata cartilaginea simplici vel parce dichotoma a margine pinnata ; pinnis varie lobatis et fimbriatis nunc multifidis margine dentato-aculeatis ciliatisve; disco aculeis v. lobulis ramosis consperso; coccidiis per totam laminam sparsis. Garden Island (132). Like C. ciliata in habit, and very variable in form, and readily known by its scattered cystocarps. 194. Calliblepiiaeis? pannosa, n. sp. ; fronde stipitata rubro-sanguinea v. purpurascente carti- lagineo-cornea rigida dichotoma ; laciniis linearibus e margine densissime pinnato-fimbri- atis; pinnis angustissimis patentibus simplicibus v. pinnatim compositis vage dentatis v. ciliatis; coccidiis Abundant on rocks near low- water mark, Middleton Bay, King George’s Sound, and at Rottnest, cast ashore (98). I have seen no fruit, but the habit and structure agree with those of Calliblepharis. Saecocladia, nov. gen. Frons plana, cartilagineo-carnosa, crassa, multifida, duplici strato const! tuta; stratum in terius cribroso-sponglosum e cellulis. brevibus anastomosantibus et lacunis intercellularibus ; exterius e cellulis minutis verticaliter seriatis constitutum, Cysiocarpia marginalia, elevata, hemisphserica, umbilicata; pericarpium cellulosum, cras- sum; spora; minutas in filis e placenta central! radiantibus seriata3. Tetrasporce .... Alga livido-rubra, siccitate nigrescens, ramosissima, subdichotoma; margine revoluto. 195. Saecocladia ohesa, n. sp. ; abundant at King George’s Sound and Eottnest (280). 196. Thysanocladia oppositifolia, Ag. T. pectinata, Harv. ! Ner. Austr. Common at Garden Island and Rottnest. Sometimes two feet long (165). 197. Thysanocladia tea, Sond. ; fronde livido-purpurea siccitate fuscescente plana, inferne medio- incrassata v. subcostata, superne ecostata, distiche decomposito-pinnata ; pinnis lato-lineari- bus approximatis patentibus suboppositis; pinnulis erectiusculis lato-linearibus planis basi angustatis simplicibus vel trifurcis; axillis pinnularum eximie rotundatis; soris tetra- sporarum in apicibus dilatatis immersis. Rottnest, rather rare (237). Livid purple, with a slight bloom when fresh. Very distinct from T. oppositifolia. 198. Thysanocladia costata, n. sp. ; fronde plana costa valida percursa distiche decomposito-pin- uata ambitu ovata ; pinnis patentibus approximatis suboppositis costatis ; pinnulis argute serratis subcostatis; coccidiis . . . Rottnest (260). A very handsome plant, 12-14 inches high, readily known by its strong midrib. 199. Thysanocladia coriacea, Ilarv. Ner. Austr., t. 36. Rottnest and Garden Island, common (105). The cystocarps are crowded near the ends of the ramuli exactly as in T, dorsifera. 200. Geacilaeia confervoides, Grev. Abundant at Fremantle (166). 201. Geacilaeia dactyfotes, Sond. Garden Island and Rottnest, not uncommon (178). My plant 551 the Colony of Western Australia. is a true Gracilaria, but requires to be compared with Sender’s, which is said to be te?'ete, while mine is strongly compressed. 202. Geacilaria fruticosa, n. sp. ; fronde rubro-coccinea sicoitate fusoescente compressa quoquo- versum ramosa; ramis crebris patentissimis bis terve divisis; ramulis alternis v. secundis vage spinoso-armatis acutis; coccidiis . . . Fremantle, rare (179). Nearly allied to G. armata, but of softer substance, and compressed. The peripheric cells are in a single row. 203. Gracilaria sp. . . . King George’s Sound (95). Not in fruit. I have not been able to deter- mine this species satisfactorily. Order VI.— SQUAMAEIE^. 204. Peyssonelia Grev.? Eottnest, a solitary specimen (316). If not the same as the Mediterranean plant, it is very nearly allied to it. 205. Cruoeia? australis, n. sp. ; fronde pusilla ovali rosea, fills verticallibus simplicibus, articulis diametro subduplo-longioribus, cystocarpiis e basi frondis erectis magnis oblongis. Para- sitical on Amphiroa australis, at Eottnest (317). I am doubtful of the genus, not having found tetraspores on many specimens examined. The filaments most resemble those of a Cruoria or Petrocelis; but the habit is that of an Actinococcus. The cystocarps in my plant are oblong, consisting of dichotomous strings of spores, either whorled round a vertical axis, or proceeding from a central point. Order VII GELIDIACEiE. 206. Gelidium corneum. Lx. King George’s Sound, not common (43). Some of the very dwarf varieties are frequent, near high-water mark, on all the rocky shores. Near Arthur’s Head, Fremantle, grows abundance of what I suppose to be Acrocarpus ramellosus of PL Preiss. One or two specimens of a dichotomous Gelidium, resembling G. variahile, were gathered at Eottnest. 207. Gelidium proliferum, n. sp. ; fronde inferne semiterete crassissima, superne compresso-plana V. applanata decomposite pinnata et prolifera, setis minutis demum foliaceis densissime muricata ; pinnis pinnulisque lato-linearibus planis, pinnulis erecto-patentibus ; cystocarpiis bilocularibus in processis filiformibus simplicibus v. pinnatis e pinnulis emissis immersis. Fremantle, thrown up after storms (244). A very distinct species, much the largest of the genus. I have long possessed imperfect specimens collected by Alessrs. Alylne and Backhouse. 208. Pteeocladia lucida, J, Ag. King George’s Sound and Eottnest (44). The King George’s Sound specimens agree closely with those from New Zealand. The Eottnest plant may possibly belong to a new species, but requires very careful examination. 209. Eucheuma speciosum, J. Ag. Fremantle and Eottnest (232). The Jelly or Blanc-mange weed of the colonists. .552 Dr. W. H. Harvey’s Account of the Marine Botany of 210. SOLIEEIA n. sp. ; fronde dendroidea (1-2 pedali) robusta decomposito-ramosissima ; ramis alternis sparsisve approximatis pluries alterne compositis ; ramulis ultimis (1-2 unci- alibus) linearibus acutis basi setaceo-attenuatis ; cystocarpiis in ramulis semi-immersis. Fremantle and King George’s Sound (150). A noble species, much, more robust and branch- ing than S. chordalis, and readily known, even in fragments, by the acute, but not acuminate apices. 211. Hypnea musciformis, Ag. King George’s Sound and Eottnest, common (16). 212. Hypnea episcopalis. Hook, and Harv. Eottnest, rare (252). My specimens have fruit of both kinds, further establishing this species, whose crosier-like tendrils and scarlet colour are truly episcopal. 213. Hypnea seticulosa, J. Ag. Eottnest and King George’s Sound (70). 214. Hypnea divaricata, J. Ag. King George’s Sound (69). 215. Hypnea sp. . . . Eottnest, on the reefs (253). y , s t Not ascertained. 216. Hypnea sp. . . . Eottnest, on the reefs (222). J Order VIII CH^TANGIEAl. Hennedya, nov. gen. Caulis teres, ramosus; ramis apice in frondem planam dichotomam stratis tribus contextam dilatatis ; stratum medullare e filis tenuissimis anastomosantibus densissime inter textis; intermedium cellulis magnis vacuis uniseriatis; peripliericum cellulis minimis verticaliter ordinatis compositum. Cjjstocarpia hemispheerica, elevata, umbilicata, demum poro pertusa, ad apices laciniarum sessilia, fascicules sporarum secus parietes loculi dispositos foventia. Tetrasporce .... Alga australis, fusco-rubra, rigide membranacea, multoties dichotoma ; laciniis crispatis lato-linearibus apice emarginatis. 217. Hennedya crispa, n. sp. ; Garden Island and Eottnest, abundant (168). Eeadily known from Chcetangium by the single row of large cells forming the intermediate stratum of the frond, and by the completely external fruit. It grows in large tufts, often a foot in diameter. The frond is deep red when growing, and remarkably crisped and curled. The cystocarps are formed in a little notch at the extreme end of the laciniie. The generic name is given in honour of Me. Eoger Hennedy, of Glasgow, a most able and indefatigable investigator of the Algal of the West of Scotland. Order IX.— HELMINTHOCLADIEA:. 218. IlELMiNTnoEA divaricattt, J. Ag. Eottnest and King George’s Sound in winter, common (234). 219 . Liagora viscida, Ag. King George’s Sound and Cape Eiche, common (8). 220. Liagora distenta, Ag. Cape Eiche, rare (313). 221. Liagoea Cheyniana, n. sp. ; fronde gelatinosa compressa siccitate subcanaliculata dichotoma ramosissima ; ramis erecto-patentibus argenteis villo purpureo tomentosis, apicibus divari- catis; filis periphericis liberis cylindraceis furcatis. At Cape Eiche (294). Frond 6-8 553 the Colony of Western Australia. inches high, nearly a line in diameter, much branched, dichotomous, rarely with lateral branches. The peripheric threads extend beyond the calcareous portion, and form a purple tomentum to the branches, as in Mierotlioe. This fine plant is named in compliment to George Cheyne, Esq., of Cape Eiche, at whose hospitable house I resided during my resi- dence on that part of the coast. 222. Miceothoe Dne. ? Galaxaura lapidescens, 'Lx.t Eeefs at Eottnest (221). This is certainly a Rhodosperm, and nearly related to Liagora. When living it is clothed with dense, dark purple villosity, composed of Callitharanoid filaments. 223. Microthoe marginata, Dne. ? On the reefs, at Eottnest, and cast ashore at King George’s Sound (96). I have no authentic specimen at hand to compare with. Mine spring from short, dichotomous, cylindrical, rvoolly stems, which, had they been found disconnected, would pass for a separate species. The upper frond is flat, slightly inflexed at the margin when dry, repeatedly dichotomous, and deep purple red. Order X.— EHODYMENIACEiE. 224. Hymenocladia? divaricata, n. sp. ; fronde plana rosea gelatinoso-membranacea decomposite pinnata, raohide flexuosa basi et apice attenuata, pinnis pinnulisque lineari-lanceolatis attenuatis patentibus, pinnulis ultimis setaceis minutis horizontali-divaricatis ; cystocarpiis ad discum vel marginem laminae insidentibus sparsis; tetrasporis magnis triangule divisis per ramos majores distributis. King George’s Sound (68). I venture to refer this plant to Hymenocladia, J. Ag., a genus founded on Fucus TJsnea, E. Br., whose cystocarps are unknown, and which is temporarily placed by J. Agardh in Laurenciaceai. My plant has a similar habit and internal structure, and similar tetraspores ; but the nucleus of its cys- tocarp is formed of strings of cells radiating from a basal placenta ; if I mistake not, on the plan of those of a Rhodymeniacea, though the spores are of unusually large size in this order, and more resemble those of a Sphcerococcoid plant. The external habit is not unlike that of Gigartina Teedii. 225. Hymenocladia? Ramalina, n. sp. ; fronde plana rosea membranacea ramosissima, ramis sub- pinnatim 2-3-divisis alternis oppositisque patentibus basi et apice attenuatis, ramulis ulti- mis subulatis v. filiformibus elongatis horizontaliter patentibus ; fructu. . . . King George’s Sound, rare (87). A less gelatinous plant than the last, imperfectly adhering to paper, more irregularly branched, less compounded, and with much longer ramuli. 226. Plocamidm procfiraw, Ag. Very common everywhere (94). 227. Plocamidm Mertensii, Grev. Eottnest (140 and 259). 228. Plocamium Preissianum, Sond. King George’s Sound and Eottnest (86). 229. Plocamidm coccineum, Lyngb. King George’s Sound and Eottnest (72). 230. Ehodophyllis bifida, Kiitz. Garden Island, rare (145). 231. Ehodophyllis n. sp. ; cffispitosa, e fills intertextis orta; fronde membranacea rosea subdichotoma vel vage partita, segmentis linearibus patentibus margine simplicibus vel siepissime pinnatis; pinnis ovalibus oblongisve obtusis basi attenuatis subpetiolatis ; cysto- 554 Dr. W. PI. Harvey’s Account of the Marine Botany of carpiis per discum frondis sparsis ; tetrasporis in pinnis nidulantibus zonatim divisis. King George’s Sound (93) and Rottnest (142). A pretty little species, with the habit oi Herai- neura frondosa in miniature; and readily known by its scattered, not marginal, cystocarps. 232. Rhodymenia corallina, Grev. King George’s Sound and Rottnest (85). 233. Rhodymenia (Acropefcis) awsfrafe, Sond. Abundant at Rottnest (144). I have gathered both kinds of fruit. The cystocarps are in every respect similar to those of Rhodymenia. 234. Rhodymenia {^Acropeltis') phyllophora, n. sp. ; caulescens ; stipite alato ramoso, ramis in frondes pergamenas crassas inferne costa valida evanescente donatas dichotomo-multifidas abeunti- bus ; segmentis linearibus cuneatisve, margine incrassato piano; soris maculam depressam infra apicem frondis formantibus. Ildb. Rottnest (238). Frond 1-2 feet high, much branched; segments ^ inch broad. This is probably the same as Acropdtis phyllophora, H. and H., but I have not had the opportunity of comparing it with that plant. 235. Rhodymenia data, n. sp. ; caulescens; stipite plano-compresso subcanaliculato ramoso, ramis in frondes pergamenas inferne subcostatas pinnato-dichotomas abeuntibus ; rachide flexu- osa, segmentis alternis linearibus angustis dichotomis erecto-patentibus obtusis, axillis ro- tundatis. Rottnest, rare (233). A noble species, two feet high, and much branched, very distinct from R. Jlahellifolia, with which alone it can be confounded. 236. Rhodymenia? oitusata, Sond. Rottnest and Garden Island, common (143). I have not ex- amined the cystocarps minutely, and my specimens are not now accessible. I think it scarcely of this genus. 237- Rhodymenia? rosea, n. sp. ; stipite brevi compresso mox ampliato, fronde basi cuneata tenui- membranacea flaccida rosea subpalmatifida, segmentis lato-cuneatis varie lobatis, lobisacutis. Fremantle, G. Clifton, Esq. I have seen only a single immature specimen, sufficient to estab- lish a distinct species, but not to fix the genus. It may possibly be a Rhodophyllis. A transverse section shows a double row of large empty cells in the medullary layer, and a thin cortical layer of minute cellules. Areschougia, nov. gen. {Ilarv. MS. Herl. T. C. D.) Frons linearis, compressa, immerse costata, distiche ramosissima, e file centrali articulate et stratis tribus cellularum constituta ; stratum medullare e filis articulatis longitudinalibus anastomosantibus laxe intertextis, inter- medium e cellulis rotundis majusculis pluriseriatis, corticale e cellulis minimis verticalibus formatum. Cystocarpia fronde immersa, inter fila strati intermedii suspensa, reticulo filo- rum velata, carpostomio demumaperta, fila sporifera a placenta central! emissacontinentia; sporae subrotundai, seriatas. Genus AAaJcZowfa proximum ; differt filo central! articulate, et habitu. Dixi in honorem Prof. J. E. Aeeschoug, Upsaliensis, Algologi eximii. 238. Areschougia australis. Halymenia australis, Sond. PL Preiss. Phacelocar pus australis, Sond. But. Zeit. 1845, p. 55. Areschougia ligulata, Harv. MS. olim in Ilerh. T. C. D. Common at Rottnest (173). The structure of the frond is very similar to that of Phacelocarpus ; that of the cystocarp to Rhabdonia. 239- Areschougia Laurencia, Harv. in Herb. T. C. D. Thamnocarpus ? Laurencia, H. andH. olim. Rottnest, rare (236). I have seen no fruit; but the structure of the frond nearly agrees with that of A. australis, and the habit is not dissimilar. 240. Rhabdonia ? Sonderi, J. Ag. Cast ashore at Fremantle (139). I have not seen fruit. tTie Colony of W istern Australia. 555 Oebee XL— CEYPTONEMIACE.E. 241. Mychodea carnosa. Hook, and Harv. Cape Eiche and King George’s Sound (99). The cys- tocarps in this and in the following species are external, hemispherical, sessile on the sides of the ramuli, by which character, and the very large size of the intermedial cells of the frond, this genus differs from Cystoclonium ; to which, however, it is closely allied. 242. Mychodea membranacea, H. and H. King George’s Sound (42). 243. Callophyllis cocciued., H. Garden Island (137). My (263) is probably only a very narrow variety of this variable plant. 244. Callophyllis sp King George’s Sound (151). Delicately membranous, with marginal fruit. 245. Kallymenia cribrosa, n. sp. ; stipite brevi in frondem maximam simplicem v. bipartitam rotundato-reniformem ampliato, lamina basi cordata gelatinoso-membranacea foraminibus circularibus crebris pertusa; cystocarpiis sparsis. Eremantle and King George’s Sound, rare. June (274). A very remarkable species, elegantly perforated, like an Agarum. 246. Gigartina distichd,^ Sond. Fremantle (262). A solitary specimen only. Gattya, nov. gen. From membranacea, compressa, disticha, pinnatifida, e filo central! ver- ticillatim ramelloso composita. Filum centrale articulatum, callithamnoideum, ad genicula fila. verticillata dichotoma emittens, ramellorum apicibus in stratum periphericum membra- naceum arete oohrerentibus. Cystocarpia et Tetrasporce ignotoe. Alga tenella, parasitica ; structura fere Eridocladiw ^ habitu diversissimo ; afhnitate magis ad CatcncllaTn, accedens. The generic name is given in honour of Mrs. Margaret Gatty, of Ecclesfield, Yorkshire, a diligent explorer of British Algaj and Marine animals. 217. Gatiyx pinnella, n. sp. ; parasite on Sarcocladia, and on Corallines, Eottnest (223). A beau- tiful little plant, fit to bear a lady’s name, and of a very curious structure. Though the fruit is unknown, I have no hesitation in proposing the genus. Horea, nov. gen. From carnoso-membranacea, plano-compressa, e stratis tribus cellularum composita ; stratum medullare e cellulis maximis inanibus demum s£epe ruptis ; intermedium cellulis pluriseriatis minoribus coloratis ; corticale filis moniliformibus verticalibus dichoto- mis muco cohibitis formatum. iYst-Wte intra pericarpium proprium apice spinis coronatum, poro pertusum, ad placentam basalem affixa3; filis araohnoideis laxe circumdataj, sporas conglobatas angulares foventes. Tetrasporce sparsse, cruciatim divisse. Algce Australasica;, rosea3, distiche decomposito-pinnatse v. dichotomae, chartae arete adhajrentes. The name is given in honour of Eev. W. S. Hore, of St Clement’s, Oxford, an excellent algologist, and ardent and successful explorer of the Algas of Plymouth Sound, &c., to whom I am indebted for large numbers of beautifully preserved specimens of rare British Algaa. 248. Horea Jialymenioides, n. sp. ; fronde subdichotoma, segmentis decomposito-pinnatis ambitu ovatis, pinnis pinnulisque divaricato-patentibus nunc spurie anastomosantibus attenuatis acutis, pinnulis setaceis. Eremantle, common (152). 249. Horea n. sp. ; fronde flabelliformi sub fastigiata dichotoma, laciniis dichotomo- VOL. xxir. 4 c 556 Dr. W. H. Harvey’s Account of the Marine Botany of multifidis margine integris v. parce lobatis, lobulis deltoideo-subulatis acutis. King George’s Sound, rare (341). Frond broader and more dichotomous than in the preceding, spreading from a central point like a fan. 250. Chrysymenia ohovata, Sond. I King George’s Sound and Eottnest (104). I have seen no fruit, and can throw no light upon the genus. But J. Agardh must have got hold of some- thing very different, or he would not refer this plant to Ehabdonia, to which it bears nei- ther internal nor external resemblance. 251. Chylocladia secunda. Hook, and Harv. ! King George’s Sound (340). I have not compared with New Zealand specimens; but refer this plant from memory and description. 252. CuYLocLADiA opuntioules, n. sp. ; fronde (6-10 uncias alta) inferne cartilaginea solidescente obsolete constricta dicliotoma, superne di-tri-chotoma articulato-constricta membranacea succo aquoso repleta, ramulis ad genicula verticillatis articulatis; articulis ramorum puncto affixis (cito in aqua dulci sejunctis) ovali-oblongis basi et apice obtusissimis ; cystocarpiis . . . Eottnest, Fremantle, and King George’s Sound (192). Either this or the follow- ing appears to be the “ Ch. articulata” of Australian botanists, but both differ essentially from each other, and from the European species so called. The present is remarkable for the rapidity with which its branches and ramuli fall to pieces, without dissolving, when thrown into fresh water. An hour or two is sufficient to denude a large specimen, leaving nothing behind but the cartilaginous main stem. The colour is a beautiful rosy purpla 253. Chylocladia Cliftoni, n. sp. ; fronde (6-8 uncias longa) tenui membranacea succo gelatinoso repleta rosea e basi articulato-constricta trichotoma v. umbellatim ramosa; ramis ternis lere ad singula genicula egredientibus; ramulis sffipe numerosis; articulis inferioribus cla- vatis diametro 4-5-plo-longioribus, superioribus obovatis, ultimis ellipsoideis utrinque obtusis. Fremantle, G. Clifton, Esq. (265). A much more delicately membranous plant than Ch. articulata, of larger size, closely adhering to paper in drying, and soon dissolving in fresh water. It is nearly allied to Ch. Mulleri, Sond. ! but quite distinct. 254. HALOSACCiON_ 7 ?r» 2 um, Post. andEup.? Fremantle, common (135, a). 255. Halosaccion hydrophora, Post, and Eup. ? With the preceding ; also at King George’s Sound (135, /3). These are very similar in form to the Kamtchatkan plants to which I refer them ; but they closely adhere to paper, and are filled, when recent, with very slimy mucus. Both produce cystocarps. I am doubtful, whether as species they are sufficiently distinct one from another. 256. Halymenia Floresia, Ag. Fremantle (314); also found by G. Clifton, Esq. 257. Halymenia Kallymenioides, n. sp. ; fronde plana gelatinoso-membranacea foliacea inform! varie lobata et sinuata, margine glanduloso, laciniis acutis, cystocarpiis sparsis. Cast ashore at Fremantle, rare (174). This has the habit of Kallymenia, but exactly the structure of Halymenia. 258. Gelinaria idvoidea, Sond. Fremantle and King George’s Sound (136). The structure, as already stated by Kiitzing, is very similar to that of Halymenia. The only difference is, that in Gelinaria the peripheric membrane is very thick and fleshy, composed of two or three rows of small polygonal cells, protected externally by a thick stratum of vertical, moniliform the Colony of Western Australia. 557 filaments, formed of very minute oblong, cells. The colour, when fresh, is a bright, but very fugacious, rosy pink. I have seen no fruit. 259. Nemastoma? gelinarioides, n. sp. ; fronde gelatinoso-carnosa rosea plana decomposito-pinnata, pinnis approximatis erecto-patentibus pinnatis v. bipinnatis, segmentis basi parum atte- nuatis sublanceolatis acutis, ultimis lato- subulatis acutiusculis. King George’s Sound, rare (84). Very like some of the more branching forms of Gelinaria ulvoidea, but of much denser and different structure. The structure is as dense as in Schizijmenia. 260. Nemastoma damcecornis, n. sp. ; fronde gelatinoso-carnosa extereti compresso- plana dichotomo- multifida subfastigiata; segmentis paten tibus cuneatis, terminalibus filiformibus obtusis; axillis omnibus eximie rotundatis; tetrasporis sparsis oruciatim divisis. At Fremantle and Rottnest, rare (.315). It requires to be compared with the Mediterranean N. dichotoma, which it closely resembles, and from which it may not be sufficiently distinct. Order XII.— SPYEIDIACEiE. 261. Spyeidia Jilamentosa, II. Abundant all along the coast (18). Order XIII.— CEEAMIACE^. 262. Centeoceeas clavulatum, Ag. Common on littoral rocks and on Zostera, &c. (2). 263. Ceramidm rubruni, Ag. Rottnest and King George’s Sound, in winter (258). 264. Ceramium puherulum., Sond. I C. monile, H. and H.! On Zostera, Rottnest, and King George’s Sound (66). 265. Ceramium isogonum, n. sp. ; fronde pusilla (1-2 unciali) subsetacea dichotoma fastigiata, segmentis erecto-patentibus terminalibus forcipatis ; articulis corticatis omnibus diametro asqualibus linea hyalina central! notatis medio parumque constrictis ; favellis subterminali- bus bilobis ramellis 1-2-fulcratis; tetrasporis On Algol, Garden Island (286). Quite distinct from any of the rubruni section. 266. Ceramium miniatum, Suhr.? C. Filicida, Harv. M.S.; filo primario repente frondes minutas (semiunciales) sparsas erectas emittente ; fronde compressa distiche subpinnata, pinnis di- chotomo-fastigiatis, segmentis terminalibus brevissimis dentiformibus, articulis diametro brevioribus sacculo roseo coloratis, omnibus nisi supremis interstitiis nudis, tetrasporis secus marginem segmentorum utrinque longitudinaliter seriatis. Parasitical on Dictyota Kunthii at Rottnest (220). I have little hesitation in referring this to C. miniatum, Suhr. (first found on the Peruvian Coast), although Agardh makes no mention of the primary creeping filament, and there are some other slight differences in the description. 267- Ceramium fflMsirafe, Sond. I Garden Island, rare (285). lH&w C. Deslongchampsii. 268. C'ETi.AMivM. fastigiatum, Plarv. Parasitical on Zostera, Rottnest, rare (257). 269. Ceramium gracillimum, Kiitz. Parasite on Algm, on mud-banks. King George’s Sound, January (23). 270. Ptilocladia ^ wfc/ira, Sond,! Garden Island, rare (147 and 148). 4 c 2 558 Dr. W. H. Harvey’s Account of the Marine Botany of 271. H ALOPHLEGMA PmssM, Sond. ! Very abundant on the reefs at Rottnest; also on Caulinia, &e. (63). 272. Hanowia australis, Sond.! Fremantle, rare (56). 273. Hanowia rohusta, n. sp, ; fronde (vix evoluta) compressa lata; fills setaceis, articulis prima- riis ovoideo-cylindraceis ad genicula contractis diametro 2-3-plo-longioribus, endochromate ampla. Fremantle, very rare ( ). My specimens are immature. The filaments are much more robust and more laxly woven than in H. australis. 274. Hanowia arachnoidea, n. sp.; fronde compressa lata furcata v. dichotoma, filis arachnoideis, articulis primariis cylindraceis diametro 6-8-plo-longioribus. King George’s Sound, very rare (52). Frond 1-2 inches high, the segments \ to \ inch broad, compressed. Filaments much more slender than in II. australis, with much longer joints. Lasiotiialia, nov. gen. Frons filiformis, membranacea, ramosa, hirsuta, e filis longitudina- libus intertextis anastomosantibus, filoque central! major! contexta; filis periphericis externe fila callithamnoidea subsimplicia horizontalia libera emittentibus. Fructus? 275. Lasiotiialia hirsuta, n. sp. ; Cape Riche, very rare (321). I found only two or three speci- mens. The largest is about 6 inches long, irregularly divided, ■with lateral branches and slender filiform ramuli. Every part of the plant is clothed with short, simple, or slightly branched, horizontal, jointed hairs. There is no trace of gelatine, and the plant but slightly adheres to paper. 276. Dcdresnaia coccinea, Bonn. I King George’s Sound, very rare (325). 277. Crouania attenuata, (B. australis. On Zdstera, &c.. King George’s Sound (62). Much larger and less gelatinous than the British plant usually is, but scarcely otherwise different. 278. Crouania vestita, n. sp. ; fronde ultra-setacea decomposite ramosissima membranacea (vix ge- latinosa), ramis ramulisque patentibus, omnibus ramellis densissime velatis, ramellis diva- ricato-multlfidis ; favellis solitariis reniformibus in ramulis minoribus inter ramellos im- mersis; tetrasporis sphairicis triangule divisis. Rottnest and King George’s Sound, on Zostera, &c. (338). Much more robust than C. attenuata, much less gelatinous, and not moniliform in any part of the frond. 279- Dasyphila Preissii, Sond.! On the stems of Fucoidece, Garden Island, common (149). 280. Ptilota coralloidea, J. Ag. Garden Island, Rottnest, and King George’s Sound, common (91). 281. Ptilota sp. King George’s Sound (92). Possibly only a variety of the last, with articu- lated ramelli. 282. Ptilota striata, n. sp. ; fronde ancipiti siccitate transversim ruguloso-striata decomposite ramosissima, ramis majoribus sparsis alterne divisis vix pinnatis, minoribus linearibus pectinato-pinnatis, pinnulis subulatis alternis simplicissimis ; favellis minimis ad latus su- perius pinnularum pedicellatis involucratis, involucre e filis callithamnoideis multiseriatis composito ; tetrasporis ad processes proprios ramosos e lateribus pinnularum emissis. Rottnest, not uncommon (240). A most distinct and beautiful species with the habit of Phacelocarpus Ldbillardieri. It most resembles P. Phodocallis, H. {Ekodocallis elegans, Kutz.), but differs essentially from that species in the position and nature of the involu- cres, &c. the Colony of Western Australia. 559 283. Ptilota siliculosa, n. sp. ; fronde complanata costata, decomposite ramosissima, ramis majori- bus alternis sparsisve, minoribus linearibus pectinato-pinnatifidis, pinnulis e basi lato sub- ulatis alternis simplicissimis; tetrasporis in glomerula siliouliformia e pinnularum latere superiore enata congestis, ad fila callithamnoidea brevissima circnmaximverticillataafiixis. Eottnest, rare (243). Very like the preceding inhabit; but evidently ribbed, and rather inciso-pinnatifid than pinnate, and not obviously transversely striate ; and abundantly cha- racterized by the strangely metamorphosed fructification. 284. Thamnocaepus Gunnianus, Harv. Common at Garden Island and Eottnest; but not in fruit (169). 285. Geiffitiisia ovalis, n. sp. ; fronde erecta (sub-bi-unciali) di-tri-chotoma subfastigiata crassis- sima, segmentis erecto-patentibus, articulis diametro 3-4-plo-longioribus, inferioribus cla- vatis, niediis superioribusque obovatis inflatis ad genicula maxime constrictis ; fertilibus conformibus; involucris tetrasporarum circa genicula involucratis e ramellis minimis con- flatis. Parasitical on Zostera, King George’s Sound (41). Also sent by Dr. Curdie, from Cape Northumberland. Very much more robust than G. corallina, with nodes contracted like those of an Opuntia. It is as robust as Chylocladia articulata. 286. Geiffithsia mowi'hs, n. sp. ; fronde basi radicante cajspitosa (1-2 unciali) dichotoma fasti- giata orassissima, segmentis erecto-patentibus; articulis diametro sesquilongioribus globoso- inflatis siccitate sub-collapsis et ovalibus ad genicula maxime constrictis; fertilibus confor- mibus, involucris tetrasporarum circa genicula verticillatis. Parasitical on Algce at Garden Island, and on Zostera at Eottnest (326). When fresh it resembles beautiful strings of ruby-coloured beads, but fades much in drying. 287. Geiffithsia Binderiana, Sond. ! Garden Island on Algce, Eottnest on Zostera (199). 288. Geiffithsia Teges, MS. Cast ashore at Fremantle (146). I do not describe this species, as the fruit is unknown. It forms enormous, coarse, mat-like strata, one or two feet in breadth, composed of filaments resembling those of G. secundijlora, but very irregularly branched. 289. CORYNOSPOEA australis, n. sp. ; fronde (biunciali) setacea gelatinoso-membranacea dichotomo- decomposita et alterne ramosa, ramulis pluries dichotomis, articulis longissimis ad geni- cula nec contractis, ramellis superioribus tenuissimis dichotomis, apicibus longe filiformi- bus arachnoid eis ; tetrasporis ad genicula ramorum majorum subsessilibus oblongis nucleo indiviso. Eottnest, in June, very rare (344). Fremantle, July, G. Clifton, Esq. A very distinct species, readily known by its attenuated apices. 290. CoETNOSPOEA graciUs, n. sp. ; fronde pusilla (unciali) tenui alterne ramosa v. subdichotoma, ramulis quoquoversum egredientibus inferioribus furcatis superioribus bis-terve dichotomis, apicibus subattenuatis obtusiusculis; tetrasporis... ? Garden Island, rare, July (266). The habit and substance of the plant are those of Corgnospora. 291 . Callithamnion Thw. MS.; filo primario repente, secundariis erectis osespitosis capillaribus (l-lg uncialibus) vage ramosis, ramis minoribus seepissime secundis filiformi- bus simplicissimis acuminatis ; articulis diametro 3-5-plo-longioribus cylindraceis ; tetra- sporis circa genicula suprema ramorum verticillatis pedicellatis, pedicellis ramosulis thyr- soideo-paniculatis ; favellis in ramulo terminalibus involucratis. On Algos and Zostera o60 Dr. W. II. Harvey’s Account of the Marine Botany of King George’s Sound and Eottnest (51). A beautiful and very distinctly characterized species of the G. Turneri section, which I first gathered at Belligam Bay, Ceylon, in com- pany with my friend G. H. K. Thwaites, Esq., of Peradenia Botanical Gardens. 292 . Callithamnion cymosum, n. sp. ; deusissime csespitosum; fills primariis repentibus intricatis, secundariis erectis arachnoideis (uncialibus) vage ramosis, ramis subdichotomis v. alternis minoribus filiformibus erectis longe simplicibus obtusis, articulis diametro multoties (8-12-plo) longioribus oylindraceis ; tetrasporis in cymis veris sequalibus v. scirpoideis secus ramos evolutis dispositis ; favellis ? On sand-covered rochs, Middleton Bay, King George’s Sound and Eottnest; often half buried in sand (10). The cymoid inflores- cence is very peculiar, and beautifully accurate to the typical cyme. 293 . Callithamnion delicatulum, n. sp. ; pusillum, arachnoideum, filo primario repente; secunda- riis erectis (vix uncialibus) parum ramosis e quoque geniculo plumulatis, plumulis oppo- sitis per paria decussatis infra apicem articuli egredientibus tenuibus laxe pinnatis, pinnulis inferioribus so3pius oppositis reliquis alternis e rachide flexuosa emissis omnibus attenuatis simplicibus v. ramulo uno alterove auctis ; fructu Parasite on Solieria australis, at King George’s Sound. A very delicate and beautiful little plant (339). 294 . Callithamnion n. sp. ; minutum (1-2 lineas altum); filo primario repente crasso ramos suboppositos liberos emittente; ramis filo primario quadruplo-angustioribus pinnatis, pinnis oppositis patentibus simplicibus v. latere inferior! subramellosis subattenuatis obtu- siusculis; articulis fill primarii diametro sesqui v. subduplo, ramorum 4-5-plo, ramulorum sesquilongioribus. Parasite on Fucoids, Eottnest, rare (327). Apparently nearly allied to C. leptocladum, Mont.; but scarcely the same? 295 . Callithamnion acaZeafam, n. sp. ; filo primario repente; secundariis erectis (sub-uncialibus) capillaribus subdichotomis V. alterne ramosis corymboso-fastigiatis; ramis omnium serierum quoquoversum egredientibus, minoribus caule duplo-angustioribus, ramulis ad genicula fere omnia verticillatis spinajformibus patentissimis brevissimis simplicibus subacutis; tetra- sporis solitariis ad ramulos lateralibus; articulis ramorum diametro 2-3-plo-longioribus. On Zostera, at King George’s Sound, rare (343). 296 . Callithamnion Kiitz. ? Cal.tomentellum,IIarv.MS. Very common, everywhere on Alyw, &c. This species is so common that it can hardly have escaped Peeiss, and there- fore I suppose it the C. spinescens of Sender’s list. But the ramuli are not ivhorled ; but oppiosite and decussated ; one pair spreading one way, the next at right angles to them. In all my specimens the articulations of the stem are very short. In habit, it has much re- semblance to Jungermannia tomentella (48). 297- Callithamnion ho7-Kontale, n. sp. ; fills erectis (uncialibus) capillaribus solitariis parum ramosis, ramis 3-4-lateralibus simplicibus patentibus cum filo primario e quoque articulo opposite plumulatis; plumulis e medio articuli egredientibus subdistichis horizontaliter patentibus (latus planum sursum vertentibus) ambitu ovatis pinnatis ; pinna infima simplici, casteris furcatis; articulis omnibus diametro aaqualibus v. sesquilongioribus; apicibus acu- tis; tetrasporis solitariis ramulum pusillum pinnarum terminantibus. Parasitic on Griff. Binderiana at Eottnest; and on Pol. nigrita at Garden Island (254). 561 the Colony of Western Australia. 298. Callithamnion verticale., n. sp. ; fills erectis (uncialibus) oapillaribus subsolitariis parum ramosis, ramis 1-2-lateralibus brevibus cum filo primario e quoque articulo opposite plu- mulatis; plumulis e medio articuli egredientibus distichis verticaliter patentibus (latus planum ad latera vertentibus) ambitu ovatis pinnatis; pinnis omnibus plus minus furcatis; articulis diametro aaqualibus v. sesquilongioribus ; apicibus acutis; tetrasporis solitariis ramulum pusillum pinnarum terminantibus. Parasite on Algm at Garden Island (267). Very nearly allied to the preceding; but having a different aspect, from the different direc- tion of the flat surface of the plumules. 299. Callithamnion pulchellum, n. sp. ; pusillum (semi-unciale) ; filo primario ramisque prima- riis prostratis repentibus demum ramos secundarios erectos simplices v. parum ramosos emittentibus ; ramis omnibus e quoque articulo opposite v. cruciatim plumulatis; plumu- lis 2-4 infra apicem articuli egredientibus patentibus ambitu ovatis pinnatis; pinnis simplicissimis approximatis obtusis; articulis ramorum diametro 2-4-plo-longioribus, pinnarum et pinnellarum diametro brevioribus; favellis simplicibus rachidem plumuli ter- minantibus; tetrasporis a pinnellis abbreviatis formatis. Parasitic on various Algae; espe- cially on Areschougia australis. Eottnest and Cape Eiche (230). At first I supposed this beautiful little plant to be C. australe, J. Ag., but on comparison with his description, my plant must be different. The plumules on theyounger part of the frond are always opposite and vertical ; those on the older erect branches are frequently in fours, cruciate and horizontal. Can this be C. Preissii, Sond. ? The specimens with cruciate plumules would be near Sen- der’s description. 300. Callithamnion simile. Hook, and Harv. On Fucoidem at King George’s Sound and Eottnest (90). I have compared the specimens with one from Kerguelin’s Land, and find them to agree. 30 i . Callithamnion Wollastonianum, n. sp. ; fronde ultra-setacea elata (4 unciali) basi tenuiter corti- cata sursum longe pilis squarrosis stuposo-hirsuta subdistiche ramosissima; ramis alternis decomposito-pinnatis, penultimis distichis pellucide articulatis alterne plumulatis; plu- mulis patentibus longissimis ambitu linearibus; pinnis tenuibus erectiusculis brevibus, inferioribus simplicibus, superioribus saipius furcatis v. pinnulatis; tetrasporis solitariis ad ramulos brevissime pedicellatis ; articulis diametro 2-4-plo-longioribus. Middleton Bay, King George’s Sound, rare in August (329). A very beautiful species, which I name in affectionate regard to the family of Archdeacon Wollaston, from whom I received unva- rying kindness during the whole of my stay at King George’s Sound. It is nearly allied to C. latissimum, but differs in several respects. 302. Callithamnion Brownianum, n. sp. ; tronde ultra-setacea elata (4 unciali) subecorticata sursum longe pilis squarrosis stuposo-hirsuta quoquoversum ramosissima; ramis pluries alterne decompositis, penultimis quoquoversis pellucide articulatis nodosis (parietibus cel- lularum crassis gelatinosis), alterne plumulatis; plumulis quoquoversis brevibus cri.spis pinnatis, pinnis oapillaribus longissimis maxime curvatis inflexis; articulis pinnularum diametro 4-plo-longioribus; tetrasporis brevissime pedicellatis solitariis v. geminis ad latera pinnularum enatis. On Zostera at Eottnest, Fremantle, and King George’s Sound 5()2 Dr. W. II. Harvey’s Account of the Marine Botany of (264). Much resembling the last in aspect, but not distichous in any part ; and with re- markably curled pinnules. I name it in compliment to Mrs. Eichaed Brown of Fremantle, an amateur collector of Algse, from whom and her estimable husband I received much kind attention during my stay in their neighbourhood. 303. Callithamnion laricinum, n. sp. ; fronde cartilaginea setacea (1-3 unciali) fere ad apices ramorum corticata glabra quoquoversum ramosa ambitu pyramidal!; ramis alternis paten- tibus superne sensim brevioribus ramulis dichotomo-multifidis undique obsessis; ramulis pluries dichotomis, segmentis paten tibus, ultimis brevissimis spinseformibus ; favellis gemi- nis oblongis ! simplicibus v. furcatis ; tetrasporis globosis ad latera ramulorum sparsis. On Zostera at Eottnest, common (200). This has the aspect and substance of C. tdragonum ; but is more nearly related to C. granulatiim or G. grande. 304. Callithamnion n. sp. ; fronde erecta crassiuscula alterne decomposito-ramosa omnino ecorticata; ramis ramulisque quoquoversum egredientibus, terminalibus corym- boso-flabellatis, ramulis dichotomo-multifidis fastigiatis ; apicibus obtusis patentibus ; favel- lis geminis rotundatis ramulis stipatis (quasi involucratis). On Zostera at Eottnest, and at Garden Island on Algce (201). Nearly allied to C. corymbosum, but a more robust, though smaller plant; with cells more like those of a Griffithsia than of a Callithamnion. 305. Callithamnion 7nultijidum, n. sp. ; fronde pusilla (unciali) arachnoidea ecorticata dense ca;s- pitosa alterne ramosa ; ramis simplicibus ramosisve, ramulis alternis quoquoversis dicho- tomo-multifidis; segmentis patentibus obtusis; articulis ramorum basi incrassatis diametro 4-plo, ramulorum cylindraceis diametro 2-3-plo-longioribus. On sand-covered rocks, half- tide level, generally buried in the sand, the grains of which adhere closely to the filaments. Eeefs at Eottnest, May and June (229). 306. Callithamnion n. sp.; fronde pusilla (|—^ unciali) capillar! ecorticata caespitosa inferne quoquoversum, superne distiche ramosa; ramis superioribus e rachide flexuosa alterne plumulatis; plumulis brevissimis alterne pinnatis, pinnis 3-4 simplicissimis filifor- mibus elongatis obtusis eximie arcuato-inflexis ; articulis omnibus diametro sesquilongiori- bus; favellis geminis; tetrasporis In shady crevices of rocks, at half-tide level, Eottnest. Near G. Borreri, but a much smaller plant, and sufficiently characterized as above (228 a). 307. Callithamion piisillum, n. sp. ; fronde pusilla (vix unciali) capillar! ecorticata CKspilosa in- ferne simpliciuscula superne quoquoversum ramosa; ramis inferne plumulatis, superne alterne ramosis, ramis minoribus e rachide strictiuscula quoquoversum plumulatis ; plu- mulis brevissimis vix pinnatis; pinnis 2—3 alternis v. secundis elongatis obtusis arcuatis iiiflexis; articulis omnibus nisi basilaribus diametro 3-plo-longioribus ; favellis geminis; tetrasporis globosis ad latera pinnarum solitariis. Crevices of rocks, at half- tide, Eottnest (228 /3). At first I had this for a variety of C. crispulum, but it differs in not being in any part distichous, and in the longer articulations. 308. Callithamnion (Scopw/a, n. sp. ; fronde pusilla (unciali) capillari ecorticata quoquoversum ramosa, ramis paucis cum ramulis ambitu clavatis quoquoversum plumulatis ; plumulis in- ferioribus brevibus, superioribus elongatis pinnatis ; pinnis simplicibus filiformibus longis- 563 the Colony of Western Australia. simis arcuato-incurvis obtusis; articulis omnibus diametro 2 -3-plo-longioribus ; tetrasporis eilipsoideis numerosis secus pinnas sessilibus. Crevices of rooks, at half-tide, Eottnest (328). This is certainly near C. roseum in miniature. To the naked eye it looks very like Dasya ocellata, or like a bunch of little bottle brushes. 309. Callithamnion dehile., n. sp. ; fronde pusilla (vix unciali) tenuissima ecorticata c£espitosa in- ferne quoquoversum superne distiche ramosa ; ramis paucis alterne divisis, ramis minoribus disticheramulosis, ramulis paten tissimis inferioribus simplicibus spinEeformibus superioribus furcatis v. subpinnulatis ; articulis inferioribus diametro 5-8-plo, ramulorum 3-4-plo-longi- oribus; tetrasporis solitariis ad ramulos sessilibus. Eottnest, rare (330). Unlike any Aus- tralian species; and most like some starved form of C. pohjsperinum, but of a very fragile substance and pale colour. 310. Callithamnion radicans, n. sp.; nanum, parasiticum, velutino-caispitosum; fronde minutEi (2 lineas alta) basi fibrillis crispatis radicante, e basi ramosissima; ramis primariis alternis secundisve 2-3- ties decompositis, minoribus ramulisque secundis strictis ; articulis cylindra- ceis diametro 4-5-plo-longioribus; ramulis fructiferis prope basin ramorurn sparsis simpli- cibus v. parum ramosis; tetrasporis eilipsoideis terminalibus. OaZostera leaves, Fremantle (331). This resembles C. luzurians^ J. Ag., externally, but seems sufficiently marked by its rooting filaments and longer articulations. 311. Callithamnion botryocarpum, n. nanum, penicillato-caespitosum; fronde minuta (1-1^ lineas alta) e basi ramosissima, ramis alternis v. secundis patentibus flexuosis nunc sub- squarrosis; articulis diametro 4-plo-longioribus; tetrasporis rnagnis triangule divisis in glo- merula ad axiles ramorurn densissime aggregatis; antheridiis, botryoideis e quoque fere articulo ramorurn ssepe evolutis. Abundant on Chorda lomentaria, at King George’s Sound, in August (324). Externally very like C. Daviesii, but I suppose distinctly characterized by its fruit. The tetraspores are very large for this section of the genus. The antheridia resemble little clusters of grapes, ranged along the upper branches of fertile specimens. 312. Callithamnion sparsum, Harv.(?) Parasite on Sporochnus, at Garden Island. This requires to be compared with British specimens; and also with Kiitzing’s C.humile from the Cape of Good Hope. It is quite different from either of the preceding, very sparingly branched, of a deep purple colour, and rather rigid texture, with very short articulations. Series III.— CHLOROSPERMEiE. Order L— SIPHONACEiE. 313. Cauleepa Ag. ? On the reefs,' Eottnest. A much dwarfer, and more branching form than that figured by Turner, if the same. Possibly my plant may be rather akin to C. lentifera, J. Ag. (207). 314. Caulerpa toeufrews, Mont.? Extremely abundant on the surface of shallow reefs, exposed at low water, Eottnest. I have not compared with Montagne’s plant (208). 315. Cauleepa cylindracea, Sond. King George’s Sound, rare (54). VOL. XXII. 4 D 564 Dr. W. II. Harvey’s Account of the Marine Botany of ;516. Caulerpa n. sp. ; surculo setaceo glabro ; frondibus filiformibus simplicibus v. parce ramosis, ramis vagls, foliis spiraliter laxe insertis subtristichis erecto-patentibus subulatis brevibus mucronatis Iseteviridibus. On the Natural Jetty at Eottnest, very rare (215). A slender species, 1-2 inches high. 317. Cauleepa hypnoides, E. Br. Abundant in tide-pools and borders of reefs, at Eottnest and Garden Island (185). 318. Caulerpa Mulleri, Sond. ! surculo crasso squamulis cylindraceis dichotomis dense muricato; fronde ereota stipitata oblonga obtusa pinnata; stipite pinnisque foliolis undique densissime obtectis, foliolis geminis basi unitis cylindraceis obtusis apice bi-mucronulatis erectis im- bricatis intense viridibus. On border reefs and sides of deep tide-pools at Eottnest (205). Nearly related to C. hypnoides^ but a much stronger and coarser plant, readily known at a glance, when the two are seen together, though difficult to characterize. In C. hypnoides the surculus and base of stem are clothed with far more densely set and muricated squaina3, and the folioli are much smaller, softer, more patent, more laxly set, and more acute. 319. Cauleepa ohscura, Sond.! Abundant at King George’s Sound; and in tide-pools, &c., Eott- nest (77). The fronds are often 12-18 inches long. 320. Cauleepa /wm/o/fa. Hook, and Harv. A few fragments cast ashore at King George’s Sound, February ( ). 321. Cauleepa n. sp. ; surculo glabro ; frondibus erectis simplicibus (brevibus) articu- lato-constrictis glabris, foliis parvis oppositis ovoideis distichis v. tortione caulis quoquo- versum directis. On very shady rocks, usually on the under surface of table-reefs, Eottnest. The distichous form is readily distinguishable; but that with leaves turned to all sides resembles G. sedoidesiw miniature; but is readily known by its articulate stem and opposite leaves (214). I suspect that it is S. sedoides, of Bonder in PL Preiss. 322. Caulerpa corynepliora, Mont. King Geoi'ge’s Sound, and in deep tide-pools, Eottnest (101). 323. Cauleepa scalpelliformis, E. Br. King George’s Sound, and on border reefs, Eottnest (206). 324. Steuvea jdurnosa, Sond. Abundant on all the shallow reefs at Eottnest, but scarcely in season in June, when I visited the island (216). 325. Struvea macrophylla, n. sp. ; fronde oblongo-ovali maxima (4-5 uncias longa, 3 uncias lata) crenata, tubulis anastomosantibus pluries pinnatis. Champion Bay, Mrs. Drummond, Jun. A single specimen, bleached white, tvas sent by Mrs. Drummond to Mr. Sanford, who kindly presented it to me. The frond closely resembles a beautiful structure of “ old point-lace,” and as it is very tough and strong, it might be manufactured into ladies’ natural-lace collars, by merely tacking on a border of net. 326. PoLTPHYSA Ptnicidus, Ag. Fucus Peniculus, E. Br. Extremely abundant, at all seasons, in Princess Eoyal Harbour, King George’s Sound, growing on old shells. Not seen else- where (1). 327. Penicillus Arhuscula, Mont.? Abundant, on shallow, sand-covered reefs at Eottnest (204). It varies much in size. The stem is sometimes scarcely twice as thick as a hog’s bristle; sometimes as thick as a goose-quill. I have not compared with Montague’s plant. 328. Halimeda macroloba, Dne. Cape Eiche and Eottnest, on the reefs (226). 329. CoDiUM tomentosum, Ag. Abundant everywhere (45). t the Colony of Western Australia. 330. CoDiDM laminarioides., n. sp. ; stipite brevi cuneato mox in frondem amplissimam (2-3 peda- lem) planam subsimplicem v. parce lobatam expanse. At Eottnest and King George’s Sound, on the under surface of table-shaped rocks. If this be only a form of C. elongatvm it is indeed an extraordinary one. The undivided frond is often three feet wide by two feet long, resembling a piece of green cloth (227). 331. CODIUM spongiosum, n. sp. ; fronde sessili molli polymorpha varie lobata et spongioidea; fills interioribus laxiusculis in gelatina immersis, periphericis cylindraceis v. pyriformibus obtusis ; spermatiis fusiformibus basi et apice acutis. On shells and stones, &c., about low- water mark, common ( ). I do not wonder that this has not been brought to Europe, as it is almost impossible to prevent the spongy mass decomposing (with a very unsavoury smell) during the process of drying. 332. CoDlUJi mamillosum, n. sp. ; fronde globosa vel reniformi puncto afiixa solida ; fills interioribus densissime intertextis arachnoideis gelatina subsolida obvallatis, periphericis maximis in- flato-cylindraceis, eorum apicibus ad superficiem frondis quasi mamillis directis, siccitate sericeo-nitentibus. Fremantle and King George’s Sound, cast ashore (162). It forms a very solid, green, mammillated ball, composed internally of very slender, densely packed threads, throwing off to all sides externally, radiating branches, whose apices, closely set together, give the mammillated appearance to the surface. 333. Bryopsis australis, Sond. ? Very common on rocks, at Eottnest and Carnac (161). 334. Bryopsis sp. On Zostera, Eottnest (175). 335. Bryopsis sp. Perhaps B. foliosa, Sond. On sand-covered rocks, Eottnest (249). 336. DiCTYOSPHiEEiA sericca, n. sp. ; fronde umbilicata medifixa varie lacera (nunquam vesicata) sericea; vesiculis minimis globoso-polyhedris. On rocks near low-water mark. King George’s Sound, Cape Eiche, and Eottnest (160). Very distinct from D.favulosa at all ages. Order II CONFEEVACEA:. 337. Cladopiioea valonioides, Sond. Common on rocks and in shallow water (55). 338. Cladopiiora sp. Sand-covered rocks. King George’s Sound (46). 339. Cladophoea sp. C. anastomosans, MS. Cast ashore at Fremantle (163). 340. Cladophoea sp. Fremantle (176). 341. Cladophoea sp. Fremantle (177). 342. Cladophoea sp. Near C. pellucida. Eottnest, on reefs (275). 343. Cladophoea sp. Allied to C. glaucescens (333). I have neither books nor specimens at hand sufficient to determine whether these species have been previously described. Order III ULVACEAl. 344. Phtcoseeis Ulva, Sond. Garden Island. 345. Phycoseris latissima. Ulva latissima, Auct. I cannot say to which of Kiitzing’s species 566 Dr. W. H. Harvey’s Account of the Marme Botany^ ^c. these specimens should be referred, but I fear that author has needlessly multiplied the names in this genus. 346. Enteeomobpha compressa. Submerged rocks and woodwork, everywhere. Order IV OSCILLATORIACEiE. 347. Rivularia australis, n. sp. ; fronde maxima (fronde 1-1 uncias diametro) solitaria hemisphse- rica solida lubrica olivaceo-viridi. On rocks near low-water mark. Cape Riche (298). I suppose this belongs to Kiitzing’s genus Euactis, but I have not minutely examined it. It is the largest of the genus known to me. 348. Rivularia sp. Eeur B. plicata, Carm. Upper end of Princess Royal Harbour, on stones and wood in shallow water (19). 349. Calotheix Harv.? Parasitical on AZy®, in tide-pools at Cape Riche (299). This requires to be compared with the European plant, to which, if not the same, it is closely related. 350. Calotheix limbata, MS. Littoral rocks, Rottnest (277). 351. Calotheix sp. Cape Riche (334). 352. Calotheix sp. Cape Riche (335). I cannot at present identify these species; and have be- sides two others, collected in smaller quantity. At Sea, September 4, 1854. Die Algen des tropischeii Australiens. Von Dr. W. Sender. T/ Hetw.U.^. \j. L<^i\). ^pj ■'■ Die zweite Reise, welche vor einigen Jahren Herr Eduard Daemel von hier iiacli den Sudseeinseln unternahm , brachte ihn an die Nordspitze von Australifen , wo er ausser Conchylien und anderen Gegenstanden auch Seealgen sammelte. Nach seiner Ruckkehr kanien die Algen in den Besitz der Herren Otto Semper in Altona und Grunow in Wien, und ersterer hatte die Freundlichkeit, mir seine Samnilung, die grossere, als Geschenk zu tlberiassen. Herr Grunow, gegen den ich geaussert, dass ich diese Algen einer genauen Untersuchung zu unterwerfen beabsichtige , stellte mir mit dankenswerther Liberalifiit auch seine Collection zur Disposition. Wahrend ich mit der Bestimmung beschaftigt war, hatte ich die Freude, von Herrn Dr. Ferdinand von Muller in Melbourne, meinem vieljahrigen, um die Erforschung der australischen Flora so hochverdienten Freunde und Mitgliede unsers Vereins, mehrere ausgezeichnete Algensammlungen zu erhalten,. die, ebenfalls aus dem JSlorden Australiens herstammend, theils am Golf von Carpentaria, theils aus dem tropischen Gebiet bei Rockinghamsbay, Port Denison u. s. w. gesammelt waren. Es lag mir damit fur meine Arbeit ein reichhaltiges Material vor, welches dadurch um so werthvoller ist, als es aus Gegenden herruhrt, die bisher in algologischer Beziehung vollig unbekannt waren. Die Meeresvegetation Neuhollands ist in den letzten Decennien mit besouderer Vorliebe und mit grossem Erfolge erforscht worden. Die Bestrebungen von Gunn, Preiss, Dr. von Muller u. a. sind bekannt; am meisten hat sich um die For- derung der australischen Algenkunde der fur die Wissenschaft zu frtih gestorbene Dr. W. H. Harvey verdient gemacht, dessen Reisen an Australiens Kiisten vorzugs- weise den Algenstudien gewidmet waren. Aus seinen Schriften und Sammlungen sind wir belehrt, dass die Algenflora Neuhollands an Artenzahl, an Eigenthiimlichkeiten und Schonheit der Formen die Flora der anderen Welttheile weit ubertrifft. Trotz dieser erfolgreichen Bemtihungen beschrankt sich unsere Kenntniss der Algenvegetation haupt- sachlich auf die slidlich und siidwestlich gelegenen Kiistenlander , die Ostkiiste ist viel weniger untersucht, die Nordkilste mit Einschluss des ganzen tropischen Gebietes so gut wie gar nicht, so dass Herr von Martens ’) in seiner Uebersicht der tropischen Algen des indischen und polynesischen Weltmeers zu der Aeusserung veranlasst wird : “Das tropische Dritttheil des grossen Continents von Australien kann als vollig unbekannt wegfallen , da man keine eiiizige Alge von daher kennt.” Im Anfange dieses Jahr- ') Die Preuss. Ostasiat. Expedition. Die Tange p. 34 (1866). Bei dieser Gelegenheit muss ich benierken, dass Herr von Martens iin Irrthum ist, wenn er a. a. 0. p. 39 erwahnt, Robert Brown habe das tropische Nouholiand nicht betreten. S. die Vorrede in R. Browns Prodromus Florae Novae Hollandiae. 4 liunderts veroff'entlichte Turner in seiner Historia Fucorum einige wenige Algen aus Nord-Australien, die Robert Brown von dorther mitgebracht hatte. Erst 50 Jahre spater verinag Plarvey diese Zahl um filnf zu vermeliren ; wir finden in seinem Synoptic Catalogue of Australian and Tasmanian Algae (1863) folgende acht Arten als in Nord-Australien vorkommend aufgeluhrt ; Sargassum decurrens Ag., Ilesogloia virescens Carm., Ualyseris Woodwardia Ag., Vidalia fimbriata J. Ag., Polysiphonia glomcrata Endl., Catderpa taxifolia Ag., Halimeda incrassata Lamour. und Codium tomentosmn Ag. In der, Nord-Australien von Guinea trennenden Torresstrasse liegt die kleine Insel Toud. Dumont d’Urville besuchte sie anf seiner Reise nach dem Siidpol, und sammelte daselbst 33 Species Algen, die in der Voyage au Pole sud et dans I’Oceanie 1842 — 1845 von Montague beschrieben sind. Wir linden fast alle diese Algen in der nachfolgenden Aufzahlung als an der australischen Kuste aufgefunden wieder, woraus sich auf eine Uebereinstimmung der Algenflora pi der ganzen Torresstrasse schliessen lasst. Aus diesem Grunde durften die Durville’schen Algen von Toud, wenn auch strenge genommen diese Insel uicht zu Australien geliort, als ein Beitrag zur nord- australischen Algenvegetation angesehen werden , womit dann die Summe der aus Nord-Australien bekannten Algen sich bis auf 41 vergrbsserte. Alle neueren Publikationen liber australiscbe Botanik, sowed solche mir zugangig geworden , lief'erten keine neuen Zutrage. Auch in Rev. J. Ten. Woods, North Australia, its physical, geograph, denat. History, Adelaide 1864, wo den phanerogamischen Gewachsen ein gauzes Kapitel gewidmet ist , sind die Meerespflanzen nicht aufgefilhrt. Und in der Contribution to the Flora of Australia by William Woolls, Sidney 1867, wird der Algen der Slid- sowie der Stldostkliste erwahnt, aus dem Norden aber nur der Phanerogamen. Die nachstehende Aufzahlung vermehrt die Zahl der Algen von Nord-Australien um ein bedeutendes; sie enthalt 168 Arten. Trotzdem mochten wir noch weit entfernt sein von einer vollstiindigen Kenntniss dieser ausgedehnten Kiistenstrecken. Es ist schwer, irgend eine Berechnung anzustellen, bevor die tropische Westkuste erforscht ist, von dieser kennen wir augenblicklich noch gar nichts. Dass die Nordkilsten einen ahnlichen Reichthnm wie die Siidkusten Neuhollands entfalten durften , halte ich nicht fiir wahrscheinlich, da erstens die tropische Zone im Allgemeinen lirmer an Algen ist als die gemassigte, und da alles, was jetzt aus der Tropenregion Australiens bekannt ist, den tropisch-indischen Charakter triigt, der die vielen Eigenthilmlichkeiten , sowie zahlreiche, zum Theil sehr artenreiche Gattungen der slid- imd slldwestauslralischen Meeresflora fast ganzlich ausschliesst. Aus ganz Australien sind bis jetzt bekannt 800 Algen. Diese vertheilen sich auf: Melanospermeae .... 144 Rhodospermeae .... 568 Chlorospermeae .... 88 Die 168 nordaustralischen Arten vertheilen sich auf : Melanospermeae .... 43 Rhodospermeae .... 84 Chlorospermeae .... 41 o In den 144 Melanospermeae des Gesammt- Austr aliens sind enth alien : 77 Fucaceaemit 31 Arten von Sargassum und 21 „ „ Cystophora. 30 Dictyolaceae and 13 Sporochnaceae. In den 43 Melanospermeae des trop. Nord- Austr aliens : 26Fucaceae mil 21 Arten von Sargassum, aber keine Art „ Cystophora. 13 Dictyolaceae und 1 Sporochnacea. In den 568 Rhodospermeae des Gesammt- Australiens finden sich : 150 Rhodomeleae (claruntcr U Po^phomae, 12 Arten von Laurencia, 8 » » Hypnea, 14 „ „ Delesseria, 14 „ „ Nitophyllum, 18 „ „ Wrangelia, 50 „ „ Callithamnion. Unter den 88 Chlorospermeae des gesamm- ten Australiens haben vrir : 31 Siphonaceae, 10 Ulvaceae, 3 Dasycladeae. In den 84 Rhodospermeae des trop. Nord- Australiens : 16 Rhodomeleae, 10 Arten von Laurencia, 9 keine keine 1 keine Art Hypnea, Delesseria, Nitophylium, Wrangelia, Callithamnion. ’ Unter den 40 Chlorospermeae des trop. Nord- Australiens sind; 19 Siphonaceae, 6 Ulvaceae, I 2 Dasycladeae. Aus diesen Zusammenstellungen gelangen wir zu folgendem Resultat : 1) Die Fucaceen stelien zu den Melanospermeen im Gesammt- Australien und im tropischen Nord - Australien in annahernd demselben Verhaltniss. Aus dieser Familie treten aber die Sargassen in dem letzteren Gebiet bedeutend gegen die des Gesammt - Australiens hervor , und 11 Arten dieser Gattung gehoren zu denen, die bisher noch nicht in Australien, sondern nur im indischen Ocean gefunden wurden. Mit der Zunahme der Sargassen verlieren sich die Cystophoren ganzlich. — Die Dictyotaceen zeigen sich vorherrschend in Nord -Australien, dagegen nehmen wieder die Sporochnaceen so ab, dass wir aus dieser Familie nur eine einzige Art, die noch dazu bisher mit Dictyota vereinigt war, vorfinden. 2) Die im Verzeichniss der Algen des Gesammt- Australiens so reichlich vorhandeneu Rhodospermeen — beinahe | des Ganzen — verringern sich betrachtlich gegen Norden. Es fehlen dem tropischen Norden viele dem Silden und Westen eigen- thiimliche Gattungen, namentlich unter den Sphaerococceen und den Rhodomeleen. Wir vermissen ganz die Delesserien und Ritophyllen. Von Dasya und Wrangelia sind nur Spuren vorhanden, gleichfalls von den Ceramiaceen. Callithamnion, im Silden und Westen so zahlreich vorkommend , fehlt ganzlich. Dagegen nehmen die Arten der Gattung Laurencia im Norden zu, darunter sind 5 fur Australien neue. Aehnlich verhalt es sich mit den Hypneen. 3) Die Chlorospermeen sind dem siidlichen Litorale gegenilber stark vertreten mit zahlreichen Siphonaceen, worunter 12 Arten von Caulerpa. 6 Zu dieseii , einen Beweis des Abweichens voii der eigeutlichen australischen Flora liefernden Beispielen raochte als weitere Bestatigung noch hinzuzufiigen sein : das dem Ansclieine nach ganzliche Verschwinden der Laminarieen niit dem Beginne der Tropenregion, das Auftreten von rein fropischen Algen, als Eucheuma spinosum J. Ag.^ Gracilaria lichenoides Grev.^ Corallopsis Arten u. s. w., imd endlicli die Reichhaltigkeif an kalkhaltigeii Algen , woven der Grund in den , langs der felsigen Kusle weit sicdi erstreckenden Korallenriffen liegt. Als auffallig und dem Character der australischen Algenfiora nicht entsprechend erscheint noch das ungtinstige Verhaltniss in Bezwg auf neue Arten; in den 168 Algen der folgonden Anfzahlung sind deren nicht mehr als 18 enthalten , eine ungewohnlich kleine Anzahl fur ein bisher unbekanntes Gebiet. Harvey sammelte in Siid- Anstralien 352 Arten, worunter 140 neue, vorher nicht beschriebene. Bring! man das Vorstehende mit dem zusammen, was ilber die tropisch-indische Meeresvegetation bekannt ist, woven Herr von Martens in seinem citirten Werke eine klare und ubersichtliche Darstellung gegeben hat, so stellt sich zweifellos heraus, dass die Algenfiora des tropischen Australiens entschieden den Character der tropisch- indischen Flora tragt. Wie sehr damit die ausschliesslich australische Flora zurtick- getreten ist, erhellt daraus , dass in den 168 Arten der Aut'zahlung nur 44 rein australische enthalten sind, wahrend nnter den 352 Arten, die Harvey aus Sildwest- Australien aufflihrt, 277 den australischen Kiisten eigenlhiimliche sich befinden. ALGAE. SERIES I. MELANOSPERMEAE. *) # Familie JPiictieeae. I. Sargassum J. Agardh Spec. Gen. et Ord. Alg. Vol. I. p. 268. Tribns: Pterocaulon J. Ag. 1. S. FeTonii Ag. Juctis Peronii Mert. Mem. p. 4 t. I. (lig. dextra). Turner Hist. t. 247. Pterocaulon Peronii Kiltz. tab. phycol. Vol. X. t. 65. Hab. Port Denison, Fitzalan. (West- Australien , Drummond.) Eine wenig bekannte Alge, die eine bessere , in grbsserem Maassstabe ausge- fiihrte Abbildung verdient, urn so mehr als gerade das aussere Ansehn den Unterschied von der folgenden Art am besten hervorhebt. Sie hat einen sehr langen, fast flachen, 4—5 Lmien breiten Stengel mit zweireihig gestellten Aesten , die nur ungetheilte, verhaltnissmassig kleine Blatter tragen , wahrend diese bei S. decurrens selbst am obereo Theil des Stengels fiederspaltig sind. Das in den Biichern angegebene, von der Lange der Rispe hergenommene Unterscheidungskennzeichen ist nicht brauchbar, da in beiden Arten die Rispe bald ktlrzer, bald langer als die begleitenden Blatter ist. Die Friichte zeigen bei beiden keine bestimmte Gestalt; meistens cylindrisch, nahern sie sich haufig dock der Eiform. 2. 8. decurrens Ag. Harvey Phycolog. Ausifalas. t. 145. Fucus Peronii Mert. 1. c. t. I. (tig. sinistr.). F. decurrens Turner Hist. t. 194. Pterocaulon decurrens Kiitz. tab. phyc. Vol. X. t. 65. S. Boryi Ag. Hab. Cap York, Daemel; Port Denison, Fitzalan. (Rottnest Isld, Westaustr., W. H. Harvey.) Die Wurzel bildet eine fast zollgrosse Scheibe, aus welcher mehrere Stengel entspringen, die nach dem Alter ein ganz verschiedenes Ansehn haben. Die jungeren Sind breit, mit ihren Aesten und Blattern zweizeilig sich ausdehnend; die alteren, nachdem sie Aeste und Blatter abgcworfen , bleiben als ungefahr fusslange, blattartige Reste, vom Ansehn der Blatter von Sargassum longifolium Ag. stehen ; im zweiten Jahre haben sie nur eine Breite von 2 Linien und drehen sich spiralig. Dieses Wachsthum kann als eine Eigenthiimlichkeit der ersten Section von Sargassum, die J. Agardh mit Pterophycus bezeichnet hat, angesehen werden. ) In der Classification ist II a rvey s Index generum algarum m Gninde gclegt. 8 Die fiederspaltigeii Blatter sind mannigfachen Veranderungen in Bezug auf ihre Lange and Breite der Lappen unterworfen. Die Luftblasen kommen mit Oder ohne Spitze vor. Sargassum Boryi Ag. ist nicht einmal als Varietat, noch weniger als besondere Art von S. decurrens zu trennen. Tribus : Heterophylla J. Ag. 3. 8. linearifoKum Ag. Fucus linearifolius Turner Hist. t. 111. /?, serrulatum., foliis magis minusve serrato-dentatis. Hab. Rockingham’s Bay, Dallachi. (Richmondriver, Ballina, Henderson; Sealers Cove, F. V. Muller.) Caulis debilis, madeiactus ^ix lineam crassus, triqueter, in specimin. minoribus semipedalis, in maximis ultra 3 pedes longus. Rami retrofracti foliosi. Folia elevato- costata, 1- 3 poll, longa, 1—1, V lin. lata, plerumque integerrima, rarius denticulata, in var. /S. evidenter serrulata. Vesiculae rarae, in ramis superioribus obviae, sphaericae, muticae, magnitudine Lentis vel minores, petiolo aequilongo vel pluries longiori insidentes. Receptacula in axillis racemosa vel aggregata, cylindracea vel furcata, inermia, folio fulciente multo breviora. Die vorliegenden zahlreichen Exemplare tragen nur ungetheilte Blatter, wahrend an den bei Sealer’s Cove gesammelten Pflanzen die unteren Blatter stets fiederspaltig, anderweitig aber nicht verschieden sind. Die Luftblasen waren bisher unbekannt. 4. 8. fallax Sond. Bot. Zeit. 1845. p. 52. var. vesiculis nullis; receptaculis inermibus, tuberculosis et spinula una alterave munitis. Hab. Rockingham’s Bay, Dallachi. (Richmondriver, Ballina, H ender s o n , West- Australien. ) Bis auf wenige geringfiigige Abweichungen gleichen die Exemplare vollkommen den westaustralischen. Bemerkeqswerth ist der ganzliche Mangel an Luftblasen , die gerade in West-Australien so sehr ausgebildet sind; man kann den Grund davon nur in der so verschiedenartigen Lokalitat sucben, wir haben ein zweites Beispiel in dem vorstebenden S. linearifolium, welcbes, bisber nur in sudlicben Gegendeu gefunden, immer obne Vesikeln bescbrieben wurde, die wir jetzt aus dem Norden kennen gelernt haben. Wegen der bin und wieder auf den Frilcbten vorkommenden Stacheln verbalt sich die Varietat zur Hauptart wie S. polyceratium Mont, zu S. vulgare L. Diese Ausbildung von Stacheln auf sonst unbewehrten Fruchten ist bei den Arten mit cylindrischen Receptakeln keine so seltne Erscheinung. Tribus: Carpophylla J. Ag. ■ 5. 8. aemulum Sond. Linnaea XXV p. 672. Hab. Carpentaria Golf, Dr. F. v. Muller; Cap York, Daemel. (Holdfastbay.) Nicht in die Gruppe der Acanthocarpa, sondern in die der Carpophylla gehort diese Art, die icb erst jetzt in ihrer vollstandigen Entwickelung kennen gelernt babe. Sie steht auch dem S. carpopbyllum J. Ag. sehr nahe, sowohl im Habitus als auch in 9 der gelblichen Farbe; sie unterselieidet sich aber hirilanglich durch die niclit an der Spitze verschmalerten Blatter und die scharf gezahnten Frticbte. Tribus : Glandularia J. Ag. 6‘. S. cystocarpum Ag. Spec. p. 33. Icon. ined. t. 1. Hab. Rockingham’s Baj^, Dallachi. (Indisches Meer.) 7. S. granuliferum Ag. Spec. p. 31. Icon. ined. t. XI. Hab. Cap York, Daemel; Port Denison, F. Kilner 1869. (Indisches Meer.) 8. S. gracile .J. Ag. 1. c. p. 310. Hab. Port Denison, Fitzalan; Cap York, Daemel. (Niederland. Indien, China.) 9. 8. polycystwm Ag. Syst. Alg. p. 304. Hab. Cap York, Daemel; Insel Tond, Hombron. (Conchinchina, Niederland. Indien.) Stengel und Aeste sind dicht mit Weichslacheln , sowie mit Drusen besetzt; ■ letztere erstrecken sich bis auf die Luftblasen. Im hochsten Grade ist dieses der Fall bei der var. oinislnm ,1. Ag., deren Luftblasen ausserdem noch eine Blattspitze tragen. Zu dieser Varietat gelibrt Sarg. Gaudichaudii Montagne Voy. Bonite p. 48 t. 141, nach einem Exemplar aus des Autors Hand; die Friichte desselben sind cylindrisch und vollig stachellos, wie bei der Hauptform. Klitzing bildet in seinen Tab. phycol. Vol. XL t. 39 dagegen das von Montagne selbst empfangene S. Gaudichaudii als Carpacanthus mit stacheligen Friichten ab. Da nun Montagne in seiner Beschreibung die receptacnla linearia, inermia nennt, und noch bemerkt, dass S. parvifolium und S. spinifex durch receptacles epineux sich unterscheiden, so muss man annehmen, dass eine Verwechskmg von Exemplaren stattgefunden hat. Die Pflanze mit stacheligen Friichten ist von J. Agardh in seiner ausgezeichneten Bearbeitung der Sargassen unter dern Namen S. myriocystum beschrieben ; zu dieser muss demnach Carpacanthus Gaudichaudii Kiitz. als Synonym gezogen werden, wahrend S. Gaudichaudii Mont, als Varietat bei S. polycystum Ag. verbleibt. 10. 8. amhiguum Sond. caule tereti basi glanduloso-muricato , ramis tenuibus; folds inferioribus oblongo-Ianceolatis, intermediis lanceolatis, supremis lineari-lanceolatis minute dentatis, nervo sub apice evanescente costatis utrinque subuniserialiter glandu- losis ; vesiculis in petiolo teretiusculo brevi sphaericis muticis glandulosis; receptaculis axillaribus furcato-ramosis vesiculiferis, ramis cylindricis apice plernmque subspinulosis. Hab. Port Denison, Fitzalan. Bipedale, ramis laxis. Folia fuscescentia, inferiora 2 poll, longa, 4— .5 lin. lata, superiora semipollicaria, lineam lata. Vesiculae diametro circ. lineae , nunc majores nunc minores. Receptacula folio fulcieute breviora vel longiora, in modum S. carpo- phylli divisa, ramorum nempe furcatorum unus alterve in vesiculam petiolatam abiens. Diese neue Alge ist mir schon seit langerer Zeit aus der Sundastrasse bekannt, wo sie nicht nnr in der oben beschriebenen Form, sondern ausserdem noch in einer Varietat mit breiteren Stengelblattern erscheint, die dem S. m,yriocystum nahe kommt. Wegen ihrer Friichte liesse sich kaum etwas dagegen erinnern , wenn man ihr einen 10 Platz in der Tribus Carpopliylla einraumte, da die gabelig getheilten Fruchiaste haufig mit gestieiten Liiftblasen oder Blattern abwechseln. Die receptacula sind aber axillaria^ nicht supraaxillaria , ausserdem erkennt man an dem weichstacheligen Stengel , den driisentragenden Vesikeln, sowie auch an dem ganzen Habitus die Tribus Glandularia. 11. S. myriocystwm J. Ag. 1. c. p. 314. var. laevior- caule basi muriculato, apice ramisque laevibus vel bine inde glandulosis. Hab. Port Denison, F. Kilner 1869; Cap York, Daemel. (Batavia, China.) Es ist nicht unwahrscheinlich, dass J. Agardh die vorliegende Pflanze mit dem nahestehenden S. parvifolium Ag. vereinigt hat; so lasst sich wenigstens aus der Beschreibung des letzteren schliessen. Das typische S. parvifolium mit seinen feinen und schmalcn Blattern sieht doch ganz anders aus. Das bei J. Agardh fehlende S. Hombronianum Mont. Voy. Pol. sud. Bot. I. p. 71, hat grosse Aehnlichkeit mit dieser kahlen Varietat von S. myriocystum. Tribus : Biserrula J. Ag. 12. 8. ilicifolium Ag. Spec. p. 11. Fucus ilicifolius Turner Hist. t. 51. Hab. Port Denison, Fitzalan. (Ind. Meer, China, Philippinen etc.) Tribus : Acanthocarpa -J. Ag. 13. 8. obovatum Grev. Alg. orient, in Ann. et Mag. nat. Hist. 2. Ser. III. p. 216. t. IX. Hab. Rockingham’s Bay, Dallachi. (Ballina, Henderson, Ostindien.) Diese, dem S. marginatum Ag. veiuvandte Art findet sich nicht bei J. Agardh. Die Blattform ist an meinen Exemplaren genau dieselbe, wie sie Greville abbildet. Luftblasen sind nur in geringer Anzahl vorhanden, sie tragen an der Spitze 1 — 3 drilsen- artige Spitzen. Die dichtstehenden Receptacula sind scliwach zusammengedriickt und deutlich gesagt. Gi'eville, der nur ein eiuziges fragmentaiusches Exemplar besass, nennt sie much divided and lobed, wonach icli annehme, dass seine Friichte noch nicht vollstandig ausgebildet waren. 14. 8. microcystum J. Ag. 1. c. p. 323. Hab. Port Denison, Fitzalan. (Molukken, Singapore.) An den kleinen , auf sehr kurzen Stielchen stehenden Vesikeln, die an den Aesten immer gehauft vorkommen, leicht kenntlich. Friichte fehlen. 15. 8. cristaefoliimi Ag. Spec. p. 13. var. condensatun%\ ramis plerumque abbreviatis foliosis, foliis cuneato - orbicu- latis,_ dentibus bifariis, vesiculis crebris. Hab. Port Denison, Fitzalan. (Ceylon). Agardh nennt von der Hauptart die caules circ. pedales ; nach den mir vor- liegenden Exemplaren muss ich annehmen , dass sie mehr als die dreifache Lange erreichen. Dem Habitus nach verhalt sich diese australische Pflanze zu der von Ceylon stammenden, wie Turbinaria condensata Kiitz. Tab. phyc. Vol. X t. 69 zu T. conoides J. Ag. Die bei der typischen Form seltnen Luftblasen sind hier sehr reichlich vorhanden und 11 bald breit getlugelt, bald ganz urigerandef. Die Blatter variiren bedeutend in Grdsse, aber nicht in der Gestalt, die sich stets eben so gleich bleibt, wie die kleinen Friichte. 16. S. odontocarpum Sond. S. echinocarpmn Grev. Alg. orient, in Ann. and Mag. nat. Hist. Ser. 2. Vol. II. p. 274. t. V. non S. echinocarpum J. Agardh 1. c. p. 327. Hab. Rockingham’s Bay, Dallachi. (Penins. Indiae orient. Wight. Singapore Herb. Sond.) Wegen des alteren Agardh’schen Namens musste der von Greville gegebene geandert werden. Uebrigens sind beide Pflanzen einander sehr ahnlich. Bei S. echino- carpum .J. Ag. sind die Blatter an der Basis stark verschmalert und die Lnf'tblasen sitzen auf einem langen Stiel , wahrend bei S. odontocarpum die ersteren am Grunde breiter als an der Spitze, und die Vesikeln gewohnlich kurz gestielt sind. S. echinocarpum J. Agardh wurde znerst bei den Sandwichs -Inseln gefunden, neuerdings erhielt icii es durcli Herrn von Martens, auf der Preuss. Ostasiatischen Expedition bei Atapupu auf Timor gesammelt, aber unter dem nicht richtigen Narnen Carpacanthus spinulosus Kiitz. Kutzing’s so benannte, und in den Tab. phyc. Vol. XL t. 46. abgebildete westindische Pflanze hat nicht den breiten glatten Stengel und andere Friichte. Tribus: Acinaria J. Ay. 17. 8. Binderi Sond. J. Ag. 1. c. p. 328. S. Swartzii var. C. A. Agardh Syst. p. 296. S. cervicorne Grev. Alg. orient. 1. c. Vol. III. t. 9. Hab. Port Denison, Fitzalan. Eine im Indischen Ocean weit verbreitete Alge, die sehr veranderlich , aber doch leicht zu erkennen ist. Sie hat die Eigenthiimlichkeit, beim Trocknen eine intensiv schwarze Farbe anzunehmen. Namentlich unbestandig in der Blattgrosse , findet sie sich mit tingerlangen, einen halben Zoll breiten Blattern, ein ander Mai mit zolllangen Blattern, deren Breite kaum eine Linie ilbertriff't. Ein gieiches ist von dem Blattrande zu sagen, der bald scharf gesagt, bald fast ohne Zahne vorkommt. Grunow hat in den Algeii der Novara Expedition die Muthmaassung ausgesprochen , dass Sargassum Swartzii C. A. Agardh f nicht .1. Agardh) eine Varietat von S. Binderi sein mochte, diese Ansicht kann ich nach Untersuchung einer grossen Reihe von Exemplaren in der Binder’schen, sowie in meiner eigenen Sammlung, und nach Vergleich von S. Swartzii aus der Hand Vahl’s und Swartz’s vollkommeii bestatigen. S. Swartzii J. Ag. 1. c. p. 328, ubereinstimmend mit S. acutifolium Grev., ist nach der Abbildung von Greville Alg. orient. 1. c. Vol. III. t. X. und nach meinem Wight’schen Originale eine von S. Binderi ganz verschiedene Art. Ich umgranze die Formen von S. Binderi folgendermaassen ; 8. Binderi^ a) latifolium; folds oblongo-lanceolatis lanceolative magis miuusve acuminatis subinte- gerrimis vel remote serrato - dentatis ; vesiculis majusculis sphaericis obovatisve apiculatis, petiolo aequilongo vel duplo longiori insidentibus. Hab. Batavia, Insul. Onriist; in freto Sunda; prope Canton et Shangai; Nov. Hollandia borealis. 2 '- 12 b) angustifolium ; a, foliis lineari-lanceolatis linearibusve subiritegerrimis vel remote dentatis ; vesi- culis plerumque minoribns saepius obovatis ellipticisve apiculatis, petiolo marginato duplo triplove longiori insidentibus. S. Swartzii C. A. Agardh non J. Agardh. Hab. India oriental., Singapore, Canton et Shangai, Nova Zelandia. /S, foliis argute vel spinuloso-serratis, caetera et in var. a. Hal). San Bernardino, Ins. Philippin. ; Singapore, Madagascar, Mare Chinense. Tribus : Ligularia J. Ag. 18. S. stenophyllnm J. Agardh 1. c. p. 335. Hab. Rockingham’s Bay, Dallachi. 19. S. Icmceolatum J. Ag. 1. c. p. 336. Hab. Port Denison, F. Kilner. (Westaustralien.) Nur zwei Exemplare ohne Vesikeln vorhanden. Mehrere Friichte tragen einzelne Zahnchen, die meisten sind aber cylindrisch und wehrlos, wie sie nach der Beschreibung sein sollen. Tribus: Cymosa J. Ag. 20. 8. spintdigerum Sond. Bot. Zeit. 1845. p. 51. J. Ag. 1. c. p. 338. Hab. Port Denison, Fitzalan; Cap York, Daemel. (Slid- und Westaustralien.) Wird beiin Trocknen schwarz. 21. 8. leptopodimi Sond., caulibus e disco pluribus teretibus laevibus, foliis oblongo- lanceolatis obtusis denticulatis costatis, eglandulosis vel glandulis sparsis notatis; vesiculis in petiolo tenui lineari ipsis subtriplo longiore sphaericis muticis; receptaculis axillaribus cylindricis dichotome ramosissimis folio fulciente parum brevioribus. Hab. Rockingham’s Bay, Dallachi. Bipedalis. ramulis 2 — 3 pollicaribus. Folia 1 — 2 poll, longa, circ. 3 lineas lata, flavescentia. Vesiculae diametro 1 — 1,] -lineari, petiolo fere capillari. Receptacula 4 — 6 lin. longa, in apice ramuloruin saepe paniculata. Altine S. spinuligero, colore luteo-fuscescente primo adspectu diversum. 22. 8. simidans Sond. caule subangulato glabro laevi; foliis obovato - oblongis oblongisve obtusis acute dentatis breviter petiolatis evanescenti- costatis submulfiplici serie evidenter glandulosis coriaceis; vesiculis crebris in petiolo apice dilatato piano ipsarum longitudine spbaericis muticis; receptaculis axillaribus subaggregatis lancoideis torulosis inermibus furcato-subramosis. Hab. Cap York, Daemel. Caulis circ. bipedalis, ramis patulis 3—1 pollicaiubus. Folia 8—12 lin. longa, 2—3 lin. lata, denticulis aequalibus mucronnlatis. Vesiculae magnitudine Pisi. saepe minoribus intermixtis. Receptacula 2—3 lineas longa. Color fuscescens. A simili S. berberidifolio J. Ag. distinguitur foliis breviter petiolatis non dentatis ultra medium costatis et receptaculis. 13 23. S. bacciferum Ag. spec. p. 6. Turner Hist. t. 47. Hai-v. Phyc. Brit. t. 104. Hab. Cap York, Daemel. Die wenigen Exemplare gchOren zu den schmalblattrigen Forinen , welche Kiitzing Tab. phyc. Vol. XI. t. 11 als S. Chanriissonis, ferner t. 12 als S. bacciferum a, spinuligerum und /I, capillii'olium abgebildet hat. Da diese bekannte Alge in den Meeren aller Zonen gefunden wird, so darf eine grosse Veranderlichkeit in der Blattgestalt nicht befremden. Die Lange der Blatter variirt von 1 bis zu 3 Zoll, die Breite von bis zu 3 Linien. Die Luftblasen tragen in der Regel eine kiirzere Oder langere Spitze, bisweilen fehlt diese aber auch ganz, die nordaustralischen Exemplare haben stumpfe und gespitzte Blasen auf einer und derselben Pfianze. II. Turbinaria Lamouroux. 1. T. ornaia S'. Ag. 1. c. p. 267. Kiitz. Tab. phyc. Vol. X. t. 66. I. T. decurrens Mont. Voy. Pol. Sud. p. 75. vix Bory. Hab. Port Denison, F. Kilner 1869; ins. Toud, d’Urville, sec. Montagne. Characteristisch durch die Kleinheit und durch die gedrungenen Filicide. Die Verbreitung ist eine beschrankte: Otahaiti, Xeuseeland, Ostindien. 2. T. vulgaris var. k, conoides J. Ag. 1. c. p 267. T. conoides Kiitz. Tab. phyc Vol. X. t. 66. Hab. Cap York, Daemel; Carpentaria Golf F. v. M tiller. Scheint innerhalb der Tropen allgemein verbreitet zu sein. Agardh fiihrt auch Westaustralien an; ich habe sie nicht von daher gesehen , und mochte glauben , dass T. gracilis Sond. vorgelegen habe. III. Cystophyllum J. Agardh. 1. C. trinode. C. trinode et C. muricatum J. Ag. 1. c. p. 230, 231. C. muricatum Harv. Phyc. Austral, t. 139. Cystoseirae spec. C. A. Ag. Sirosiphalis muricata, trinodis et binodis Kiitz., Tab. phyc. Vol. X. t. 55, 58, 59. Hab. Port Denison, Rockingham’s Bay, Cap York, Carpentaria Golf. (Westaustralien, Jnd. Ocean, Rothes Meer.) Ich finde keine Grenze zwischen den angefiihrten Former) , es herrscht nicht allein in den Luftblasen, sondern auch in den Friichten eine grosse Mannigfaltigkeit. Sirosiphalis binodis Kiitz. bildet die Verbindung der typischen Form mit der var. confluens. Pamilia Si>oro<3l»iiaoeiie. I. Chnoospora J. Agardh. 1. C. ohtusangula Sond. Dictyota obtusangula Harv. Char, of new Algae, Proceed. Americ. Academ. Vol. IV. Oct. 1859. Kiitz. Tab. phyc. Vol. IX. t. 28. Hab. Port Denison, F. Kilner, Mai 1869. (Loo Choo und Ousima. Friendly Isld. Harvey.) Nach der mikroskopischen Untersuchung kann diese Alge keine Dictyota sein, die Structur ist ganz die von Chnoospora, womit auch der Habitus iibereinstimmt. 14 Fruchte siiid leider nicld vorhanden, auch nicht an dem Harvey 'schen Exemplare von den Frenndsdiaftsinseln. Familia miiiu i*i « t? e « o . I. Ecklonia Hornemann. 1. E. radiata Harv. Phyc. Anstr. Vol. V. Catal. N. 92. Fucus' radiatus Turn. Hist. 1. 134. Laminaria radiata Ag. spec. p. 113. L. biruncinata Bory Voy. Coqu. t. 10. Capea radiata Fndl. Gen. Suppl. III. p. 27. C. biruncinata Mont. Canar. p. 140. t. VII. Ecklonia radiata, exasperata et Richardiana .1. Ag. 1. c. p. 146. E. lanciloba Sond. Alg. Miill. Hab. Port Denison, nur ein Brucbstuck. (An der slidlicheren Ostkiiste, Richmond- river. bei Ballina; haufig in Slid und Westaustralien.) Durcli videderholte Untersucbungen zahlreicber Exemplare in den verschiedensten Alterszustandcn und aus \\'eit von einander entfernten Lokalitaten bin ich zu einer, rneiner friiliertm enlgegengesetzten Ansicht tiber den Werth der Arleii dieser Gattung gelangt . und halte jetzt die von Harvey in der Phycologia australica ausgesprochene Meinung t'iir die richtige. So verschieden beim crsten Anblick die Abbildungen von Ecklonia radiata J. Ag. in Turner’s Historia Fucorum von der E. exasperata .1. Ag. in Montagne Hist. nat. des lies Canar. erscbeinen, in der Natur giebt es so viele Mittel- stufen, (lass die Grenzen vollig verschwinden. Wenn die Frons auf der Oberflache in einigen Gegenden kabi und glatt, in anderen f'altig-runzlich oder mit stacheligen Zalmen besetzt, wenn sie einmal dick lederartig. ein ander Mai dilnn papierartig gefunden wird, so schreilu' icb diese Verschiedenheiten nur allcin der veranderten Lokalititt zu. Ein Gleiches gilt von der Lange des Stiels (stipes), die J. Agardh noch als Unterscheiduugs- mei-kmal benutzt, dessen V'^eranderlichkeit aber schon Areschoug in den Phyceae novae et minus cognitac erwiihnt. Ich babe unter den Exemplaren vom Richmondriver einige, deren Stiel 2 bis 3 Zoll lang ist, andere, m'O bei gleicher Ausbildung des Laubes der Stiel 1,‘ bis 2 Fuss misst. Diese Stiele sind aber immer dicht, niemals liohl, so dass, wenn dieser Character sich als constant erweisen sollte, die neuseeliindische E. flagel- liforniis, die in ihren sonstigen Kennzeichen nicbts von E. Richardiana besonders Abweichendes darbietet, als eigne Art getrennt bleiben kann. Familia I>i<*ty<>tac*esie. p I. Halyseris Targioni. 1. H. polypodioides Ag. spec. p. 142. var. Woodwardia^-^vown. segmentis saepius denticulatis. Fucus Woodwardia Turn. Hist. t. 158. Hab. Cap York, Daemel; Rockingham’s Bay, Dallachi, Ballina, Henderson; Nordaustralien, R. Brown. Sporae in sorum continuum, rarius interruptum collectae. Diese Familie seiiurt nach den Untersuchunffen vou Dr, Ferdinand Cohn wegen ihrer Fructification t;u den Rhodo- spermeeh neben den Ceramiaceen. 15 Die stark verastelten Exemplare haben an vielen Seginenten die Blattflache verloren, da wo letztere vorhanden, ist sie sehr schmal. Die regelmassige Randzahnung finde ich nicht, und ebensowenig constant ist die Sporenanhanfung. Darnach muss H. Woodwardia richtiger als Varietat von H. polypodioides angeselien werden. Die von Kiitzing Tab. phyc. Vol. IX. t. 53 abgebildete H. Woodwardia aus dem chinesischen Meere istebenfalls nur eine Abanderung der vielgestaltigen IT. polypodioides Ag. 2. H. australis Sond. Alg. Miiiler. Linnaea XXV. 6. p. 664. Kutz. Tab. phyc. Vol. IX. t. 54. Hab. Port Denison, F. Kilner. Von dieser, zuerst in Sildaustralien von Dr. v. Muller entdeckten sclibnen Ptlanze kann ich die spater von Harvey aus Westaustralien gesandte H. pardalis Harv. Phyc. Austr. t. 29 nur als Varietat mit schmalerem Laube ansehen. Auch Kiitzing erwiihnt a. a. O. schon der grossen Aehnlichkeit beider. H. Justii Ag. soli nach Montagne bei der Insel Toud gefunden sein. Seine Ptlanze mbchte eher zu H. australis gehoren. II. Padina Adanson. I. P. gymnospora. Zonaria gymnospora Kiltz. Tab. iibj'-c. Vol. IX. t. 71. Hab. Cap York, Daemel. (Westindien, Niederl. Indien). P. Pavonia Gaill. Harv. Phyc. Brit. t. 91 wird von Montagne bei der Insel Toud angegeben, ob die vorstehende P. gymnospora damit gemeint ist? III. Zonaria Agardh. I. Z. nigrescens Sond. Bot. Zeit. 1845. p. 50. Spatoglossum nigrescens Ktitz. Tab. phyc. Vol. IX. t. 70. Hab. Cap. York, Daemel; (Richmondriver , Ballina, Henderson; West- und Sudwe.staustralien.) J. Agardli bemerkt in den Spec. Gen. dfc Ord. Alg. I. p. 108. bei Erwahnung dieser Alge, dass sie der Zonaria variegata Ag. sehr nahe stehe. Harvey in seinein Synoptic Catal. of Austr. and Tasman. Algae rneint, dass sie vielleicht eine Varietat von Z. lobata Ag. sei, vertheilt aber jiingere Exemplare der Z. nigrescens unter dem Namen Z. variegata. Diese letztere ist eine vielfach verkannte Art. Z. variegata C. A. Agardh ist nach einem Exemplar vom Autor selbst, gleich mit Z. variegata J. Agardh! 1. c. p. 108, und mit Z. lobata Montagne ! Canar. p. 146 (non Agardh), sowie mit Stypopo- dium laciniatum Ktitz. Tab. phyc. Vol. IX. t. 64. — Z. variegata Mart. Icon. Brasil, ist nach einem authentischen Exemplar, von Z. variegata Ag. durch feineres, d. h. diinneres, fief- und schmalgelapptes Laub verschiedeu und libereinstimmend mit Spatoglossum versicolor Ktitz. 1. c. t. 49. Z. variegata Ktitz. 1. c. t. 73 ist Padina Pavonia Gaill. IV. Spatoglossum Kiitzing (partirn). 1. Spatoglossum australasicum Sond. Ktitz. Tab. phyc. Vol. IX. t. 48. b. Taonia? Solierii J. Ag. Sond. Alg. Mull. Linnaea XXV. 6. p. 664. Hab. Denison, E. Kilner. (Sildaustralien.) 16 V. Dictyota Lamouroux. 1. B. fastigiata Sond. But. Zeit. 1845. p. 50. Harv. Phycol. Austral, t. 82. Hab. Rockingham’s Bay, Dallachi. (AVestaustralieii.) Eiin nicht ganz vollstaiidiges Exemplar. 2. B. radicans. Harv. Phycol. Austral, t. 119. Kiitz. Tab. phyc. Vol. IX. t. 36. Hab. Port Denison, E’itzalan. (West- und Siidaustralien.) 3. B. ciliaia .1. Ag. 1. c. p. 93. Kiitz. Tab. phjm. Vol. IX. 1. 27. Hab. Pori Denison, F. Kilner, 1869. (Wesiindien, Mexico, Westaustralien.) 4. B. sandwiccnsis Sond. Kiitz. Tab. phyc. Vol. IX. t. 30. Hab. (Jap York, Daeriiel; C'arpenlaria Golf, F. v. Muller. (Ins. Sandwich.) Dictyolae Bartayresianae aftinis. 5. B. furcellata J. Ag. 1. c. p. 90. Harv. Phyc. Austr. t. 38. Hab. Port Denison, E’. Kilnei-. (Westaustralien.) VI. Asperococcus Lamouroux. 1. A. sinuosus Bory. J. Ag. 1. c. j). Eiicoelinm sinuosum Kiitz. Tab. phyc. Vol. IX. t. 8. Hab. Carpentaria Golf. (Westaustralien, Adriat. und Mittelland. Meer, Atlant. und Ind. Ocean u. s. w.) VII. Hydroclathrus Bory. 1. H. cancellatus Bory. Harv. Phyc. Austral, t. 98. var. tenuis, reticulo tenuiore. Hab. Cap York, Daemel; Carpentaria Golf, Dr. F. v. Miiller. (West- und Siid- Australien, Indisch. und Atlant. Ocean.) VIII. Mesogloia Agardh. 1. M. virescens Carmich. Harv. Phyc. Brit. t. 82. Hab. Port Denison, F. Kilner; Albany Island, Dr. v. Miiller; Cap Y'ork, Daemel. (Svid- und Westaustralien, Europa, Nordamerika u. s. w.) Pamilia K <> <• s s i s i e . I. Sphacelaria Lyngbye. 1. S. furcigera Kiitz. Tab. phyc. Vol. V. p. 27. t. 90. Hab. Cap York, Daemel; Port Denison, F. Kilner; una cum Jania rubente Sargassa investiens. Kiitzing entdeckte diese niedliche, kaum iiber zwei Linien grosse Art zuerst auf einem Sargassum von der Insel Karak im Persischen Meerbusen , spater erwahnt Montague derselben, ebenfalls in Gesellschaft von Jania rubens bei den Algen von Reunion. — Ich vermuthe, dass die Gattung Sphacelaria um Vieles reichlicher in Australien vertreten ist, als bis jetzt angenommen wird. 17 II. Ectocarpus Lyngbye. 1. E. spec. nov. Hab. Cap York, Daeiiiel. Leider sind die wenigen Pflanzchen, welche auf anderen Algen als Schmarotzer sich vorfanden, zu uavollstandig, om genligende Diagnosen danach zu entwerfen. Von E. siliculosus Lyngb., den Harvey aus Neuholland anfiihri, ist er weit verschieden ; ahnlicher aber dem E. amicorum Harv. Alg. exsicc., welclier sich indess durch eine verschiedene Farbe und durch steifere Aeste mit langeren Articulationen auszeichnet. SEEffiS 11 . RHODOSPERMEAE. Familia Kliodoirieleae. I. Amansia L a m o u r o u x. 1. A. glomerata .1. Ag. 1. c. II. p. 1111. A. iasciculata Kiltz. Tab. phyc. A^ol. XV. t. 4. Hab. Port Denison, Fitzalan, F. Kilner; Cap York, Daemel. (Friendl. Isl., Samoa, Mauritius, Loocho, Sandwich.) Die Exemplare von Port Denison sind ausnehmend gross, 4 — 5 Zoll lang und breit; die abwechselnden oder gegenliberstehenden stielrunden Aeste ein oder zweimal gabelig verastelt, an jeder Spitze'eine Rosette tragend. II. Leveillea Decaisne. 1. L. gracilis Decne. Ann. Sc. nat. 1839. p. 376. Kutz. Tab. phyc. Vol. XV. t. 7. Hab. Cap York, in Algis majoribus parasitica, Daemel. Port Denison, F. Kilner. (Weslaustralien, Ind. Ocean). III. Neurymenia .1. Agardh. 1. N. fraxinifolia J. Ag. 1. c. p. 1135. Dictymenia fraxinifolia Harv. Pliyc. Austr. t. 124. Kutz. Tab. phycol. Vol. XIV. t. 99. Hab. Cap Y^ork, Daemel. (Weslaustralien, Ind. Ocean, Ceylon, Madagascar, Neucaledonien.) IV. Vidalia Lamouroux. 1. V. fimbriata J. Ag. 1. c. p. 1124. Dictymenia fimbriata Grev. Fucus fim- briatus Turner Hist. t. 170. Hab. Cap York, Daemel; Ins. Toud, d’Urville. Antheridia in dentibus marginalibus incurvis. 2. V. Daenielii Sond. caulescens, ramis primariis denudatis sursurn alatis, ramulis membranaceis ecorticatis costatis pinnatis et a costa proliferis, pinnulis oblongis Ian- 18 ceolatisve serratis, apicibiis involutis obfiisis, stichidiis caespitosis linearibus incurvis. Tab. I. Fig. 1-10. Hab. Cap York, Daemel. Froiis 3— 4-uncialis. Radix discoidea. Caiilis supra basin mox divisus, rami primarii oartilaginei alterni teretes, ramuli sen pinnae membrana serrata alatae, costa percursae, pinnulae 4— 1-pollicares, circ. 2 Jin. latae. Costa venis ad dentes excurren- tibus continuata, et transversim multistriata, striae adscendentes partim a costa partim a venis ortae. Membrana magnopere aucta cellulis hexagonis, diametro 4-plo longio- ribns, lineis pellucidis separatis, duplici serie dispositis constituta adparet. Sphaerosporae nondum evolutae. Antheridia ad apicem incnrvatum stichidioriim aggregata, late obovata cuncata intra membranam tenuem corpuscnla 4--10 lineari-clavata includentia. Color exsiccafae nigrescens, madefactae rubro-fuscus. Afflnis species est Vidalia Ktitzingioides J. Ag. 1. c. p. 1128. Amansia Kiltzin- gioides Harv. Pbyc. Austr. t. 51. quae differt ramificatione, piniiulis magis linearibus apice strictis et striis transversalibus omnibus e costa ortis. 3. V. pumila Bond, canle tereti subramoso, irondibus sessilibus dense glomeratis apices ramorurn vestientibus minutis ovatis acutis tenue membranaceis ecorticatis obsolete costatis venosis transversimque striatis margine serratis. Tab. I. Fig. 11 — 15. Hab. Cap Y'ork, Daemel. Pollicaris. Caulis cartilagineus teres, ramis paucis similibus. Frondes J — 2 lin. longae, 1 lin. latae, planae, numerosae dense fasciculatae vel glomerulos rosaceos fere formantes. Membrana tenuissime costata, cellulis hexagonis ut in Vidalia Daemelii descriptis contexta est. Fructus deest. Color fusco-ruber, siccatae fusco-niger. Chartae non adhaeret. V. Acanthophora Lamouroux. 1. A. muscoides J. Ag. 1. c. II. 3. p. 810. var. ramosissima. Cliondria ramosissima Lindenberg in herb. Binder. Acan- thophora ramulosa Kiitz. Spec. p. 858. Tab. phyc. Vol. XV. t. 76. Hab. Cap York, Daemel. (Angola.) Slichidia oblonga spinulosa. Sphaerosporae partem supremam denudatam hernisphaericam spinulis quasi bracteatam occupant. Steht in naher Verwandtschaft zu A. dendroides Harv., die aber viel robuster ist. Von der aus Angola herstammenden A. ramosissima (ein durchaus passender Name, da keine der Gattungsgenossen so stark verastelt ist) nnterscheidet sie sich weder im Allgerneinen noch in den einzelnen Theilen. ' 2. A- orientdlis J. Ag. 1. c. p. 820. var. stichidiis evidenter pedicellatis inermibus vel spinula una alterave instructis. Hab. Cap York, Daemel; Port Denison, F. Kilner 1869. A. TMerii Lamx. von Montagne in der Voy. Pol. sud. p. 123. als flir die Insel Toud angefiihrt, diirfte A. orientalis .1. Ag. sein. 19 VI. Dictymenia Greville. 1. D. tridens Grev. Fucus tridens Turner Hist. t. 255. Hab. Ins. Toud, d’Urville sec. Montague. (Siid- and Westaustralien.) VII. Chondria Agardh (llarv. reform.) 1. C. ienuissima Ag. spec. p. 352. Laurencia lenuissima Harv. Phyc. Brit. t. 198. Hab. Port Denison, F. Kilner 1869. (Mittelland., Adriat. und Atlant. Meer.) Frons 1 — lA-pedalis. VIII. Digenea Agardli.. 1. D. simplex Ag. Spec. p. 389. var. ramellis saepius divisis. D. Vieillardi KtUz. Tab. phyc. VoJ. XV. t. 28. Hab. Cap York, Daemel. (Neucaledonien.) Sphaerosporae in apice ramulornm spiraliter adscendentes. Antberidia I'aniulos terminantia obovata. Allerdings sind die Aestclien an der westindischen D. simplex in der Hegel einfach , einzelne getheilte kommen aber aucli dort vor. Harvey hat in der Nereis Boreali-Americana t. XIII. schon solche Aestclien dargestelll. IX. Polysiphonia Greville. 1. F. glomerulata Endl. Harv. Ner. austr. p. 45. Mont. Voy. Pol. sud. p. 132. Sphacelaria cupressina Harv. Alg. Felfair n. 21. P. calodictyon et calacantha Harv. Kiilz. Tab. phycol. Vol. XIV. t. 46. P. inflata Martens Ostas. Exped. Tange p. 31. t. VII. f. 1. Hab. Cap York, Daemel; Carpentaria Golf, Dr. F. v. Miiller. (Indien, .lapan, Mauritius, Freundschafts-Inseln.) 2. P. amoena Sond. Linn. Vol. 26. j». 525? Hab. Cap. York, Daemel. Das unvollstandige Material liisst mich an der Richtigkeit der Bestimmung zweifeln . Es sind nocli zwei andere Polysiphonien an demselben Standort gesammelt, indess in nicht besseren Exemplaren , die eine ist von Grunow als P. infestans Harv.? benannt. X. Dasya Agardh. 1. D. elongaia Sond. plant. Preiss. Vol. II. p. 179. Harv. Ner. austral, t. 23. Hab. Port Denison, F. Kilner. (Westaustralien.) 2. F. cuspidifera Sond. corticata vage ramosa, ramis teretibus interne denudatis glabris apice penicillato-villosis, fllis penicillorum a basi monosiphoneis tenerrimis elon- gatis strictis attenuatis dichotomis; articulis diametro 5 — 6-plo longioribus; stichidiis ovato-vel oblongo-lanceolatis fdo articulato terminatis. Hab. Cap York, Daemel. 3 * 20 Specimen 4-pollicare. Rami ultimi 4 — 6 lin. longi, filis undique egredientibus villosi. Stichidia filis ramulorum adnata, pedicello biarticulato suffulta, obtusa, in pilum stichidio longiore brevioreve attenuata. Sphaerospoi-ae biseriatae. Ceramidia non vidi. Habitu D. elongatae Sond., characteribus magis D. hapalatrici Harr. Pliyc. Austr. t. 88. afflnis, ab utraque stichidiis filo longiusculo articujato cuspidatis, a priore praelerea ramis penicillorum elongatis strictis, a posteriore ramificatione valde diversa. 3. D. muUiceps Harv. Transact. Irish. Acad. Vol. 22. p. 542. Kiitz. Tab. phyc. Vol. XIV. t. 77. Hab. Cap York, Daemel. (Weslaustralien.) Die Stupa radicalis, sowie die Verastelung der Normalpflanze aus Westaustralien wiederliolt sicli an diesen nordaustralischen Exemplaren, die allerdings grosser sind und auch darin abweichen, dass die feinen einrohrigen Faden aus einem kurzen , sparrig- astigen ])olysiphonen Aste entspringen. Der Mangel an Frtichten verhindert eine weitere TJnterscheidung. Familia Laiireixoijieeae. I. Delisea Lamouroux. 1. n.pulchra Mont. Harv. Phyc. Austr. t. 16. Kiitz. Tab. phycol. Vol. XVIII. t. 68. Hab. Rockingham’s Bay, Dal la chi. (Richmondriver , Wilson’s Promontory, Tasmania.) II. Laurencia Lamouroux. 1. L. filiformis Mont. Voy. Pol. sud- p. 125. Hab. Insula Toud sec, Montagne. 2. L. obtusa Lam. Harv. Phyc. Brit. t. 148. Fucus obtusus Huds. Turn. Hist. t. 21. Hab. Cap York, Daemel; Ins. Toud sec. Montagne. (In fast alien Meeren.) Kleine Fxemplare, die nicht gut zu einer der Varietaten dieser polymorphen Arl zu bringen sind, erinnern an L. implicata .1. Ag., ohne jedoch zu derselben zu gehoren. 3. L. obtusa' var. majuscula Harv. Phyc. Austr. Catal. n. 309 b. Hab. Port Denison, Mai 1869, F. Kilner. (West- Und Sildaustralien.) Caulis pedalis robustus. Ramelli creberrimi breves papillaeformes. Color fere sanguineus. Obgleich der L. obtusa ahnlich, vermuthe ich, dass sie eine von dieser ver- schiedeue Art bilde, wegen der kurzen cylindrischen Aestchen, die sich nur bei der sonst weit verschiedenen L. seticulosa linden. Die nordaustralischen Fxemplare stimmen vollkommen mit der AVestaustralischen iiberein. 4. L. Vieillardi Kiitz. Tab. pliyc. Vol. XV. p. 17. t. 45. Hab. Cap York, Daemel. (Neucaledonien.) Planta sphliamaea, L. obtusae affinis. 21 5. L. thuyoides Klitz. Tab. phyc. Vol. XV. p. 26. t. 74. Hab. Port Denison, F. Kilner. (Neucaledonieri.) Affinis L. obtusae. Planta fere pedalis, livida. 6. L. hotryoides Gaill. var. minor Harv. Phyc. Austr. Catal. n. 312^. L. bo- tryoides /5, capitata Kiitz. Tab. phyc. Vol. XV. t. 71. Hab. Carpentaria Golf, Dr. F. v. Miiller. (Siidaustralien, Sudafrica.) 7. L. papiUosa Grev. var. thyrsoides Kiitz. Tab. phyc. Vol. XV. t. 62. Hab. Cap York, Daemel; Ins. Toud sec. Montagne. (Atlant. iind Ind. Ocean, Roth. Meer, Adriat. und Mittelland. Meer u. s. w.) 8. L. nidifica .1. Ag. 1. c. p. 749. var. tenuior-, rami oppositi vel alterni longiores laxi, ramellis papillaefor- mibus approximatis reniotisve obsiti. Hab. Carpentaria Golf, Dr. F. v. Muller. Caespites magni pannosi difficile extricandi. Rami prominentes quam in L. ni- difica typica laxiores et minus dense ramulosi. 9. L. concinna Mont. Voy. Pol. sud. p. 126. t. 14. f. 3. Hab. Ins. Toud sec. Montagne. (Port Natal.) 10. L. pinnatifida Lmx. Fucus pinnatifidus Turner Hist. t. 20. Hab. Ins- Toud sec. Montagne. (In fast alien Meeren.) III. Lomentaria Lyngbye. 1. L. parvula Gaillon J. Ag. 1. c. p. 329. L. parvula vaga Kiitz. Tab. phyc. Vol. XV. t. 87. L. tenera Kiitz. 1. c. p. 34. t. 95. (excl. syn. Chrysymenia tenera Liebm., quae Rhabdonia tenera J. Ag.) Champia parvula Harv. Hab. Cap Y'ork, Daemel. (West- und Siidaustralien, Europa.) Die Exemplare haben fast sammtlich eine grline Farbe, wie es an solchen von Mexiko und Nordamerika allgemein ist. Pamilia Wranji-olisK^esio. I. Wrangelia Agardh. 1. W. penicillata Ag. s]>ec. p. 138. Kiitz. Tab. phyc. Vol. XII. t. 40. W. ver- ticillata Kiitz. 1. c. t. 39. Hab. Cap York, Daemel. (Westaustralien, Mittelland. Meer, Nordamerika.) Die Friichte sind ein wenig grosser, als an der Europaischen Pflanze, im Uebrigen finde ich keine Verschiedenheit. Pamilia I. Corallina Lamouroux. 1. C. Cuvieri Lamx. Polyp, flex. p. 286. Kiitz. Tab. phyc. Vol. VIII. t. 70. Hab. Port Denison, Fitzalan. (West- und Siidaustralien, Norfolk-Inseln.) 22 II- Jania Lamouroux. 1. J. tenuissima Send. PI. Preiss. II. p. 186. Ktitz. Tab. phyc. Vol. VIII. t. 84. J. micrarthi-odia var. a. Aresch. Hal). Cap York, Daemel. (West- and Siidaustralien.) 2. J. rubens Lamx. Kiitz. Tab. phyc. Vol. VIII. t. 80. Hab. Port Denison, F. Kilner; Cap York, Daemel. (In alien Meeren.) III. Cheilosporum Areschoug. 1. C. sagittatum Aresch. .1. Ag. 1. c. II. p. 545. Harv. Phyc. Austr. t. 250. Hab. Port Denison. (Siidafrica, Mauritius.) IV. Amphiroa Lamouroux. 1. A. anceps Decaisne Harr. Ner. austr. t. 37. Hab. Rockingham’s Bay. (Ballina, Westaustralien, Norfolk-Inseln.) V. Mastophora Decaisne. 1. M. foliacea Kiitz. Tab. phyc. Vol. VIII. t. 100. Melobesia foliacea Kg. Spec. Alg. p. 696. Hab. Cap York, in Cryptonemia capitellata parasitica, Daemel. Kiitzing hat diese Bestimmung bestatigt. Von Mastoph. macrocarpa Mont, ist sie schwer zu unterscheiden. VI. Melobesia Lamouroux. 1. M. farinosa Lamx. .J. Ag. 1. c. p. 512. Kutz. Tab. phyc. Vol. XIX. t. 95. Hab. Cap York, in Caulinia parasitans, Daemel. (Atlant. u. Mittelland. Meer.) 2. M. membranacea Lamx. Kiitz. Phyc. gener. t. 78. f. 1. Hab. Port Denison, Cap York, in Halimeda parasitica. (Fast in alien Meeren.) Pamilia Si>lia,ei‘o<;ocooitlesiT;‘i(/! /. Fig. l-lO.'Vidalia Daeiiiplil Sonii. Fig. n 15. Yidaliapurnila Soiiil Filj. 1 ■ T). Tliysaiiodailia ileiisa Sond. I'iij. 7 H. Pi-ioriitis olrtusa SotuI. I'iij. 10-1.2. I'aiilerpa la-samidala Fond, Ta/: /// ■LizJi. v:WAMe^n^. hi). l-[). Corallopsis Hi-villei I. Ai). h(j. 6 -11. Corailopsis ^aiiconiiaGp.var, niiiior. frez. V. IVSon-der'- i I i ! Vroliliac Solid, ; I t i 'I Fii). ] - 6. Cliloi-odadus ausiralasiciis Soiiil, Fi(j. 7, Dasychidus elavael'onnis Ag, Fiq, 8 )?). XeoiTiens duinotosa l/a,mourx. \ VN 7o/: // l'’i(|. I -4 .\ii;iil\ niiKMio Miilk'i'i Sunil. rhldroilcsiiiis cuiiins.) Ii;nl.i>l Ihim, 4 1# k ' . ,t m . '■ .Hfe ■ If- ,, --' « „f ■ " :> ■ J # * ’^V t « t- CFL LIBRARY SERVICES LRBM 0003774 8 0 0.0 t , 9 ^ ^ A I*- . t- • ■ ■ ■ / :,• •■ ■ '. tr- y 'A;- ry 4 % -4- ' y H. » .4 A wr. i3ic « ♦ - t ■ . # -^- * *■• i» * s •-,^* 5 !!