M d eret ' ; 4 ; v cvi lé J AO ME riu DO rM LAU .' *OnnD0nn^n000 $215$1999249.99299'! ""eí01649* DOOUDELRUALI e 595* 95: DONNE e nr ,3* Jc * $3 stet IHNEN 4 2.2, 4.8. A a.A. A &' "a AA va, s — I ———À$ « : * 1 ' E : 1 [] 4 [ L] * L] L] L| ( ^L | [] 4 he f a. ( ^w THENE YORK BOTANICAL GARDMA 5 *»-— : —te AST 'a e S us cue onam PN. ^ . "172 Ulp pu (e : AME 39 So 1892 IN Wee ibsorcini e 4; uj uh m— L EPI 4 " ME s 24 DUPLICATA DK /&A" Etfi DU CONSERVATOIRE BOTANIQUE DE VENDU EN 1922 PAULI KITAIBELII ADDITAMENTA AD FLORAM HUNGARICAM. : a Je fura JE MANUSCRIPTIS 80, I. II, HI. IV. OCT. LAT. DE PLANTIS HUNGARIAE MUS. NAT. HUNG. EDIDIT AUGUSTUS KANITZ. LinTAmy BW YOSE go 1. : f a ^ i ; ua A IO IBED » [A ls EX LINNAEAE XXXII. TOMO IMPRESSUM. HALIS SAXONUM TYPIS GEBAUERIO - SCHWETSCHKIANIS, MDCCCLXI!V. i WAT "c JAL. 196. x1. Ut m rada a arii intl $4 Dn TAA SUM HALVIAOVUJH 5 sal Ure IO (teda Musa oMOT. DX. ad dll £3 : esca ap pue "ionic TIU Tg jv eps ? EUM : Pauli. Kitaibelii Additamenta ad Floram Hungaricam. Gramineae. 1. €rypsis aculeata. J Habitat locis salsuginosis ad Peisonem lacum, in C. Al- bensi; Zemplinensi; in insula Schütt. | 2. Beckmannia erucaeforimis. | Habitat in pratis humidis ad "ibiseum e. c. ad Szolnok, in salsis humidis Cottus Borsodiensis, in fossis aquosis infra | Parád, in stagnantibus aquis infra Jász - Apáthi. - 9. Holeus repens. Habitat in insulis Danubii, ad Szada, Vórósegyház, Gó- dólló, Nagy Kórós, alibique lovis arenosis siccis. 4. H. odoratus. Ad Sümegh in Cottu Yeszprimensi. TA dA ome vy). Agrostis alba. 3 ^ Erscheint (naeh. .Sehrader in einem Schreiben vom ; 13. Januar 1812) in so mannigfaltiger Gestalt, dass er Host "mieht beipfliehten kann, mehrere Arten daraus zu machen. - 1 I A. alba 6. sub nomine A. mziticaulis mihi, descripta est ad Herlein, ubi lecta in graminosis. 6. A. trichotoma mihi. Culmus erectus, pedalis, tenuis, teres, laevis, basi ramo- sus. Folia angusta, linearia, plana, utrinque scabra, supra suleata. Vaginae laeves, striatae, superiore parte margine membranaceae. Ligula oblonga, obtusa. Panicula erecta, patens: rachi ramulisque subflexuosis, scabris, inaequaliter, di- trichotomisve. — Calyeis glumae: glabrae, laeves, corolla longiores, corollinaeque muticae. Stamina tria. Habitat in silvis Slavoniae. | : | ui 7. A. obliqua mihi. Ab .4. mutica, panicula angusta, erecta; glumis calyeinis inaequalibus; foliis oblique insertis; ligula longa; culmo repente. 8. A. gracilis mihi. Etiam Schradero, cui missa, diversa species esse vi- detur. [n silvis. 9, A. hispida. Apud nos in pratis copiosissima a Schrader, quem etiam Willdenow aliique sequuntur, ad 24. albam reducta, est ligula exserta, ab 4. vu/gari facile dignoscenda. 10. Arundo sabuli mihi. Novam esse speciem, agnoscit etiam Willdenow. HRa- dix latissime repens, filiformis, alba, eopiosos'culmos steriles fertilesque promens. ^ Culmi bi-tripedales, erecti, aut basi nonnihil curvati, nodis seu genieulis 4 — 5 interstineti, supe- rioribus duobus remotissimis, hinc vagina non contectis, aíro- rubentibus, laeves, glabri, striati, teretes, simplieissimi. Fo- lia linearia, acuminata, striata, utrinque; praesertim -margi- nibus seabra, caeterum. glabra. |Vaginae. striatae; glabrae, laeves, margine superiore parte membranaceae. | Ligula ob- longa, obtusa, demum bifida , lacerave. Panieula patens, ra- à 3 mosissima, subnutans, rachi communi tereti, striata, laevi, glabra : ramis tenuissimis, semiteretibus, angulis scabriusculis, caeterum laevibus, — Spieulae 1-florae: calycis glumis atro- rubentibus, angustis, subulatis, conduplicato- carinatis, carina vix notabiliter scabriusculis, caeterum laevibus, altera lon- giore et paulo angustiore. Corollae valvulae membranaceae, albae, convexae, apice bifido aristatae, arista valvulam altera accedente, alteram subaequante, seu paulo breviore, recta, capillacea; minor angustior, duplo brevior, apice bifida, seu bidentata; pili baseos corolla longiores, arista breviores, Fil. tenuissima, alba; anth. lineares, utrinque bifidae, albae, Habitat in sabulo humido, Floret sub medium Julii, 11. 4. attenuata. lta dicendam putat Willdenow novam speciem, a me eidem sub X. 27, missam. 12. A. tenuis. lta interea. dicendam putat Willdenow novam speciem, eidem sub X. 12. submissam. 13. A. alpestris mihi — A4. Pseudophraginites Hall. fil. seeundum Willdenow in litt. In alpinis montium Rosály, Guttin et Trojagae ad Izvoru Kailor. 14. A. Phragiminites. 05. A. agszeruuin. Priori simillima, diversa tantum statura minore; ligula tantum margine ciliata; flosculis receptaculo elongato distanti- bus, infimo elongato, reliquis abbreviatis, lana receptaculi et fosculo infimo multo brevioribus. Habitat in aggeribus vi- nearum Budae sub monte aquilarum, in ipsis etiam vineis mon- tis. Gerardi. ..16. Aira glauca. ., Frequens in arena substerili ubique in planitie. inferiore inter Danubium et Tibiscum intercedente. 1 * 4 17. A. tenera mihi: Radix annua, fibrosa, fibris fuscescenti-albidis, sesqui- pollice vix longioribus, flexuosis. '"Culmi ereeti, raro duobus plures ex eadem radice, 'spithamaei, aut paulo altiores, tere- tes, striati, laeves, calvi, tribus geniculis intercepti, ultra medium aut toti vaginis tecti. — Folia radiealia paueissima, sub anthési marcida, eulmi 3 — 4, omnia linearia, acuta, plana, tenerrima, subflaecida, stricta, glabra, laevia, marginibus seabriuscula. Vaginae laxae, teretes cum angulo a folii dorso decurrente, striatae, glabrae, laeves, marginibus. albo - mem- branaeeae. Ligula oblonga, obtusissima, albo - membranacea. Paniculà patens, erecta, rachi subflexuosa, tota tereti, laevi: ramis vertieillatis, inaequalibus, teretibus, flexuosis, laevibus. Spiculae ovatae, biflorae. Calycis glumae obtusae, maxima parte albo- meinbranaceae, dorso virides, inferior minutissima, superior apiee inaequaliter subemarginata. ^ Flosculi ovati, subangulati, inferior sessilis, alter pedieellatus, calycem ex- cedentes, — Glumae ovatae, obtusae, apice quantum videre licuit, integerrimae; toto glabrae laevesque, exterior nervis. tribus viridibus, interior angulis binis flexurarum viridibus distincta, caeterum utraque membranacea. Filamenta capilla- ria, tenuissima, alba. ^ Antherae oblongae, utrinque bifidae, ochroleucae. Germen obovatum. Styli villosi, albi. Habitat in locis siccis et subhumidis ad vias Slavoniae. Differt ab .4. aquatéca cu! similis: a) radice annua, b) culmis subsolitariis, erectis (nec adscendentibus), simplici- bus (nee basi ramosis), duplo triplove brevioribus tenuioribus- que, c) geniculis 3 — 4 (nee S — 10, infimis radicantibus), d) foliis triplo angustioribus, e) panicula multo minore. Cae- terum strueturà et forma, etiam fructificationis partium, ambo omnino conveniunt. 9 18. Avena latifolia mihi et Hostio, A. planiculmnis Sehrad. in Fl. germ. | Habitat in monte inter Hradek et Sz. Iván; in Klakberg inter Liptov. et "Thuroe, Cottum legit Wahlenberg. 19. 4. scabra mihi. Radix perennis, fibrosa. Culmi erecti, stricti, 1—2- pedales, unieo nodo, 2—3- pollieibus supra radicem inter- ceptis altero proxime ad radicem sito, eaeterum enodes, pro- funde striati, a genieulo superiori omnino scabri, ad vel ultra medium emersi, glaucescentes. Folia utrinque profunde striata, seabraque praesertim marginibus et carina canescenti - glauca, subtus carinata, supra canalieulata, eulmea tamen planiuscula, acuta, apice in navieulae formam conniventia, radicalia spi- thamaei aut prope pedalia, in fasciculos eompressos collecta, eulmea paulo latiora brevia, supremum saepe vix pollice lon- gius, Vaginae compressae, carinatae, profunde striatae, ca- nescenti - glaueae, pàrte superiore seabrae, praesertim carina. Ligula oblonga, acuta, demum multifida. —Panicula erecta ; ramis inferioribus bi - trifloris, saepe pedunculo unifloro, associato, spiculis lateralibus nti et iis, qui versus apicem solitarii prodeunt, subsessilibus. —Rachis flexuose teres, uno latere. suleo instructa, ramulique | pedunceulique seaberrimi, sub florescentia erecta patuli. | Spiculae lanceolatae, 8- florae; demum subcompressae. ^ Calycis valvulae lanceolatae, ecuspi- datae tuberae , apiceque membranaceae diaphanae, dorso viri- des, utraque trinervis: nervis e linea duplicata constantibus, exterior, brevior angustiorque, carina scabrae, caeterum lae- ves, ^ Flosculi calycem excedentes, gluma exteriore 5-nervi, nervis duplicatis viridibus, caeterum | membranacea, dorso seabriuseula , apice bifida, supra dorsum emittens aristam co- rollà non multo longiorem, dnmum reeurvo patentem, atro- rubente: interior membranacea, plana, tantum inferiore parte 6 marginibus inflexis viresceus, ibidemque seabriuscula, apice bifida. Fil. eapillaria, alba; antherae lineares, utrinque bi- fidae, pallide flavae. Germen obovatum , apice villosum; stigmata plumosa alba. Semina . . . . Dentes racheos utrin- que stipatae fasciculo pilorum. alborum, nitidorum, breviorum, quam in 4. pratensé et pubescenté. A. pratensé maxime si- milis est; sed differt scabritie culmorum, vaginarum, folio- rum, racheos, ramorum, pedunculorumque: spieulis octofloris etc. Habitat in graminosis alpinis et subalpinis Liptoviae. Fors tantum varietas A. pratensis. 20. ^. ciliaris mihi. Nova species, etiam consentiente Willdenow eui sub X. 29. missa. 21. A. pilosa nihi. Pro nova etiam agnoscit Willdenow, cui missa sub X. 24. Haec. videtur. esse eadem, quam Wahlenberg in Klak- berg (inter Cottum 'Thuroc. , et Liptov.) reperit, quaerens au A. ciliaris mea? 22. Poa firma v. nufans mihi, miliacea mihi, effusa mihi. Radix perennis, fibrosa. Culmi plures ex eadem radice, plerique geniculis inferioribus infractis adscendentes, culmos laterales edentes, teretes, striati, laeves, geniculis 9 — 6 inter- cepti, subtripedales. ^ Folia linearia, illis Poae nemoratis duplo latiora, acuminata, utrinque, praesertim marginibus et apice. scabriuseula, versus basin autem laevia. | Vaginae síriatae, laeves, teretes cum angulo carinali. Ligula alba exsería, subovata, aeutiuscula, rarius obtusa. Panieula sub- spithamaea , patentissima, ramis pedicellisque divaricatis, apice cernua, caeterum erecta. HRachis teres, inferiore parte laevis, superiore scabriuscula, summa ramulisque subangulatis, flexuo- 3 sis, scabris. Spiculae ovato - lanceolatae, acutae, compressae, biearinatae, 3 — 3-florae.. . Calycis | valvulae | subaequales, subulatae, acuminatae, margine. membranaceae; dorso nervis 3 vix lente videndis notato, virentes. — Flosculi basi villo tenuissimo parcissimo cobaerentes; gluma exterior basi, carina marginibusque inferne. villo. tenuissimo: albo obsita, margine membranacea, apice purpurasceuti - fusea, 'aeuta, dorso viridis, laevis, interior apice bifida, flexuosa, angulis viridibus sca- briuseulis, caeterum membranacea. Habitat in silvis ad. Herlein (Ránk.). | Floret Junio. Similis P. nemoraii, sed diversa culmisque duplo altioribus, teretibus; foliis duplo latioribus , ligula exserta, acutiusenla, panicula duplo longiore, apice cernua, etiam: post. florescen- tiam patentissima. Floseuli porro villo etiam in JP. uemorat cohaerent. Sprengel pro P. zemoraíi habet. 23. P. nemoralis. Quam ad Pece Sz. Márton offendi, erat. culmis vaginis- que laevibus; marginibus foliorum seabris; ligula. truncata, brevi, Spieulis 4- floris; calycinis glumis. acuminatis. nervo- sis, dorso scabris; corollis calvis (nec basi pubescentibus). 24. P. eaduca mihi. Similis P, distanté , sed minor ; culmi subcompressi;. ra- chis inferne tereti- subcompressa; spiculae ovatae, biflorae; glumae calycis acutae, Rami. panienlae. fructiferi. subreflexi. . 29. P. scabra mihi. Pro noya. hahetur etiam ab Willdenowio. ,26. P. banatica. | Ita nominandam putat Willdenow. speciem, quam ad P. tricurvatam accedere nuntiavi et sub A. 4. misi, . 97. Festuca compressa mihi. Proxima £F. tenuzfoliae; sed culmi compressi; flosculi bre- viter. aristati, 8 28. Festuca muralis, In muris et rupibus ad thermas Herculis a uie lecta et sic dieta, est varietas F. duriusculae f. foliis glumisque pube- seentibus. 29. F. nitida mihi. Pro nova agnoscit etiam Willdenow, cui siccum spe- cimen missum sub X. 21. Radix perennis, fibrosa, vix sesquipollicaris longitudinis, pallide fusca, Culmi ex eadem radice plures, eum foliis in cespitem densum collecti, palmares, spithamaei, demum prope pedales, erecti, aut adscendentes, tenues, obtuse tetragoni, laeves, sub panicula vix notabiliter scabriuseuli, recti, aut sub pauienla nonnihil flexuosi, ad, vel ultra medium tecti vaginis, geniculis binis denudatis, in lateralibus culmis infractis di- süncti. Folia omnia convoluto -setacea, nonnihil compressa, omnino laevia, acutissima, culmis duplo breviora, erectiuscula, supra substriata. "Vaginae teretes, calvae, laeves, substria- tae. Ligula omnino brevissima, utrinque: tamen auriculam bre- vissimam, obtusam subfuscescentem exserens. Panicula sub- nutans, sub florescentia patula, contracta ante et post eam secunda, ramulis inferioribus bhi-trifloris, solitariis pedicellis reliquis unifloris, inferioribus lanatis, altera breviore, supe- rioribus solitariis. Rachis subflexuosa, pedicellisque angulis seabriusculis. — Spiculae ovato-lanceolatae, compressiusculo - aeutfae, 4-florae. Calycis valvulae acutae, muticae, margine apiceque membranaceae, calvae, laeves, dorso linea viridi notatae exterior lanceolata, interior subulata, plus quam duplo brevior exteriore, Flosculi calyce longiores. Gluma corollina exterior lanceolata, in brevem aristam acuminata, margine membranacea, dorso virens, nervis 59 obsoletis, nonnisi per lentem observabilibus notata, omnino laevis; interior apice vix notabiliter bifida, marginibus inflexa, hyalina, flexurae 9 angulis viridibus, laevibus. Filamenta alba;- tenuissime ca- pillacea, corolla breviora. ^ Antherae lineares, pallide orhro- leucae , utrinque bifidae, Germen oboyatum minutum. — Styli albi, subpubescentes. Semen . .. . . Tota planta flavescenti- virens nitida et demtis rachi atque pedicellis laevissima. Habitat in alpibus Croatiae. Floret Julio et Augusto. Sprengelio a £. pallente Host haud differre videtur. f. OCulmi altiores, panieula longior, magis mutans; ramo infimo plerumque e basi pedunculum 1 —2- florum velut ramulum exserente. Floret sub medium Maji. 30. F. obovata mihi. Ex itinere slavonico allata. 31. F. canescens mihi. A F. glauca, cui aecedit, differt: panieula nutante; spi- eulis 10 — 12- floris; ligula subnulla, minime ciliata. 32. F. remota mihi. Radix fibrosa, Culmi subangulati, laeves, sub panieula seabriuseuli. Folia radiealia setacea, culmea latiora, cana- lienlata, laevia, margine scabra, Panicula secunda, ramo infimo remoto. 39. F. racemosa mihi. Pro nova agnoscit etiam Willdenow, cui eam misi sub X. 19. 84. F. Rochelii mihi vel laevis. Culmus teres, striatus, laevis, Folia setacea, vigidula, glabra. Ligula biaurita. Panieula secunda, nufans: ramis patentibus (etiam post florescentiam), remotis, rachique laevi- bus. Spiculae 3 — 5-florae, muticae: glumis obtusiusculis, glabris, laevibus. A Rochel sub alieno nomine missa. 35. F. membranacea v. albida mihi, Similis F. e/atiori; sed spiculae triflorae; glumis majore parte membranaceis, albidis, E Banatu allata. 10 36. F. umbrosa mihi. Sub nomine £. grandis allata e silvis Baiiatus. 37. F. vaginata mihi — F. znvoluta Moench sec. Will- denow. 38. F. anceps mihi. À spiculis ancipitibus sie dieta. Tota glauca. — Culmi teretes. — Folia rigida. Panicula secunda. —Spieulae lanceo- latae. 39. F. media mihi. Folia convoluto -setacea: radicalia longa, reclmata. Li- gula truncata, brevissima. Culmi teretes, striati, laeves. Pa- niceulà patens, nutans, secunda: ramis inferioribus remotis, rachique flexuosis. Spieulae lineari-lanceolatae, glabrae, 5 — 7-forae: flosculis breviter aristatis; slumis, margine mem- branaceis; calycibus subaristatis. 40. F. rhomboidea mihi. Radix. perennis, fibrosa, fusco-nigra, flexuosa, more graminum perennium aliorum superne e latere edens propa- gines stirpes aucturas. Culmi erecti, aut basi ineurvi et ge- nieulis 2 — 3 subinfraetis adscendentes, pedales. aut paulo altiores, teneri, . teretes, striati, laeves, geniculis 4 inter- cepti, Folia radiealia, eulmeaque latiuscula, lineari - lanceo- lata, acuminata, patentia, striata, supra: pallidiora subcane- scentia, digitum antrorsum ducendo seabra, subtus profunde viridia, inferiore. parte laevia, versus apicem marginibusque scabra. | Vaginae striatae, glabrae laeves.. Ligula. truncata, brevissima. | Panicula seeunda, subnutans: ramis erecto pa- tulis, inferioribus hinis, raro ternis; superioribus solitariis secunde racemoseque divisis, raehique. flexuosis, angulisque seabris. .Spiculae rhomboideae, compressae, saepe subrecur- vae, 4—.5-florae, muticae. ^ Calycis valvulae. lanceolato - 11 subulatae, acutae, margine membranaceae, dorso scabriusculae, exterior et inferior minor trinervins, superior 9- nervius: ner- vis nonnisi per lentem videndis, linea. diaphana discretis. Floseuli. calycem | excedentes, oblongae, glumis longitudine subaequalibus, acutiusculis, margine membranaceis, exterior dorso virens, scaliriuseula, subenervia, nervis vix per lentem discernendis. 5, interior apice integra, ad. flexurae angulos virentes scahra. | Stamina vix flosculis longiora: filamentis, qenuissime eapillaeeis albis: antheris linearibus ,. utrinque bi- fidis, obscure purpurascentibus. | Germen obovatum, diapha- mum, styli stigmataque alba, penicilliforiia.. Semen . . . . Habitat in graminosis subalpinis Croatiae.. Floret Augusto. 41. Bromus asper. In vallibus silvaticis e. e. Budae infra Scehóne Seháferin, in Bakony ad Lókut. 42. B. giganteus. In silvis Cottus Zemplin e. c. ad Kohány. * 49. Secale emimnpestre. Radix annua, albida, fibrosa. Culmi ex eadem radice 3 — 5, erecti, quem morem in arena etiam aliae stirpes sequuntur, declinati, raro pedem altitudine superantes, saepe spithamaei aut et breviores, glabri, infra spicam holosericeo- villosi, laeves, nitidi, teretes, versus genicula striati, tubu- losi, geniculis 3 — 4 obseure fusco -rubescentibus interstineti, infra genicula attenuati, toti vaginis tecti. Folia plana, linearia, vix unquam ultra 3 pollices longa, margine scabra, vaginaeque striatae, inferiora cum his holo- serieeo - villosa, superiora glabra, laevia: vaginae margine membrauaceae, superiores sensim dilatatae, spicam sub flore- scentia vix totam emergere sinentes. — Spica 1'/, — 2- polli- caris, erectía, 12 — 153 spiculis alternis bifloris constans. Ra- chis anceps, utroque margine sericeo - pilosa. Glumae calycis 12 sübulatàe, conduplicato - eanalieulatae carinataeque, carina linea viridi subpubescentes, ceterum membranaceae, margine interiore latiore tenuissimis sericeis villis ciliatae, apice in aristam, flexuris triplo longiorem," setaceam, seabriusculam terminatae. — Gluma corollina externa lanceolato - subulata, conduplicato-carinata, dorso striis 3 viridescentibus notata, ceterum membranacea, carina marginibus versus apicem te- nuissimis nitidis villis ciliata, arista setacea, scabra, 9-tuplo longiore terminata: interior paulo angustior, mutiea, apice bifida, dorso bicarinata, sulco interjecto, linea, carinam viridi, versus apicem scabriuseula, vix ^ per lentem subpubescens, ceterum membranacea, hyalina, glabra. Stamina tria, corolla longiora: filamentis capiliaribus, tenuissimis, albis; antheris linearibus, basi bifidis, ochroleueis. Germen sericeo-villosum, breve: styli tenuissimi, pubescentes. Vaginae foliaque supe- riora rore detergibili glauca, inferiora canescentia. ^ Ligula brevissima, truncata. Semen .... Habitat in campis arenosis, ad Cegléd, Kecskemét, Kis- Telek, Szegedinum. Floret cum $$, cerea. A S. cereali differt: 1) statura quadruplo minore, etiam cum eodem in loco colitur; 2) eulmis sub spica holosericeo - villosis; 3) vaginis superioribus dilatatis, totumque culmum tegentibus; 4) glumis calycinis longissime aristatis, margine- que ciliatis; 5) glumis corollae carina nudis; 6) germinibus sericeo - villosis; 7) semine minore. 44. Elymus Caput Medusae horti nostri. In Banatu. nascens est J. créinztus Scehreberi seu Hor- dewmn crinitum; nam glumae ei sunt sceaberrimae, quae lae- ves sunt /. C. Medusae. | Ma. Host in litt. 13 Cyperaceae. 49. Carex stenophylla. €. glomerata Host. In spieulis infimis nonnumquam etiam flosculorum inferio- rum quidam maseuli sunt. 46. €. muricaía. Nostra e silvis est C. muricata Good. non Linnaei. C. stellulata Good. autem est wricata Linn. in paludibus crescens. 47. €. eonvexa nihi. Spica composita: spieulis subsessilibus, approximatis, su- perne maseulis, subrotundis, infima remotiusenla, stipata bra- etea brevissima setacea; fructibus patentissimis, nitidis, lae- vibus, simillimis illis C. divu/sae: ovatis nempe, extus con- vexis, intus planis, marginatis, margine laevibus, apice bifidis; eulmo triangulari, lateribus convexis, angulis sub spica sca- bris, caeterum laevibus. Folia linearia, laevia, nitida, carina et marginibus seabra. Dractea nonnunquam spiculas excedit. Habitat in pratis humidis. 48. €. turfacea mihi. 49. €. subramosa mihi — €. nemorosa Lumnitzer. 50. €. paradoxa Willd. Est vera C. canescens L. fatente ipso Willdenow. 91. €. humilis Schreb., €. clandestina Gooden. Habitat in. montibus apricis Budae. 32. €. digitata. Crescit in silvis. Floret sub finem Martii. "7588. €. frunecatula mihi. 94. €. montana Host, €. collina Gooden. Habitat in montibus budensibus. 14 59. €. praecox Jacq. Radix repens, culmis sub terra procurrentibus nonnisi altero anno radieulas edentibus. Culmi bipollicares, teretiuscauli. Folia hiemem perdurantia. — Spicae sexu distinetae.: mascula unica, terminalis, ovato- oblonga; foem. 2, alternae, breviter peduneulatae, masculae approximatae, eadem. triplo minores. Squamae ovato-lanceolatae, pallide ferrugineae. ^ Vaginae ovato - lanceolatae, albo-membranaceae. Stamina .... Ger- men nudum. Habitat in elivis Pesthini, in collibus et montibus apricis Budae. Floret sub, finem Martii. 56. €. emarginata mih. Radix non videtur repens, radieulas palmares, spitha- maeas, angulatas, flexuosas, fuseas, latere fibris instructas demittens. Culmi sub florescentia palmares, subspithamaei, dein spithama longiores, debiles, trianguli: angulis laevibus, late- ribus striatis convexiusculis. Folia angusta, planiuseula, sub- carinata, laevia, striata, nuda, margine scabriuscula, eulmis breviora, erecta. — Spicae 2, rarius 3: mascula terminalis, unica, triplo longior foeminea, teres, acuta, inferne attenuata: squamis purpureo -atris, dorso linea viridi, demum fuscescente noiàtis, inferne angustioribus albis, apice emarginatis cum vel sine interjecto mucrone; foemineae sessiles, plerumque unica masculae approximata, aut 2, altera remotior, superior ovata, inferior ovato- oblonga: ^ squamis .similibus. ^ Bractea spicam foem. stipans subulata, margine atro- purpurea, jam spica longior, jam brevior. Stamina 3; filamentis squamas .vix. su- perantibus, «capillaribus, albis; antheris prope aequilongis, acutis, flavis. — Germen ovatum, villosum, extus convexum, intus planiuseulum. eum. prominentia, in medio;. styli tres; nudi. Capsulae obtuse triangulae, basi angustatae, apice vix pro- 15 minulo ^ emarginato 'subbidentatae, extus. villosae, . squamis subaequales aut paulo longiores. Habitat in graminosis silvatieis siccis. Fl. Aprili. Spicae masculae non raro binae, spica foem. superior nonnunquam apice mascula. 97. €. coarctata mihi. 98. €. semicylindrica mihi. 59. €. pusilla mihi. 60. €. flavae affinis. Radix fibrosa, alba, minime reptans. | Culmi. plures ex eadem. radice in caespitem densum, minoribus tamen fascicu- lis, collecti, 4- pollicares, firmi, exaete triquetri, ad medium usque tecti vaginis foliorum. — Folia lata, carinata, inferiora eulmi 1 —1!'/, -pollicaria, superiora culmo longiora. | Spicae sexu distinctae: 1qascula unica lineari-oblonga, acuta, tri- quetra: foemineis 2, raro 3, ovatis: summa masceulae appro- ximata, sessili, altera ad !/, pollicem remota, pedunculata, pedunculo erecto, firmo; tertia adhue remotiore longiusque pedunculata, hae ratione omnes subeontiguae. Bractea maseu- lae spicae subjecta, setacea, spicae longitudine; foemineis spieis subjectae foliis aemulae, summa brevior, spicam tamen multoties excedens ; reliquae longiores, foliorum apicem attin- gentes, omnes, ut folia conduplicato -carinatae, canaliculatae. Squamae acutae, anargine membranaceo albo, in masculis fuscescente, in foemineis spicis vix longitudine germinis. Ger- mina sub florescentia capsulaeque divaricatae. ^ In uliginosis turfosis. Pesthini. Majo floret. 61. €. obtusa mihi. 62. €. longifolia mihi. 63. €. foliosa mihi. 64. €. pilosa. | Hanc ob defectum pilorum pro nova primum habitam C. - 16 aigricantem nominavi. * Culmus inferiore. parte acute. trian- gulus, villosus, inter spicas foem. superiora versus calvescens, suprema parte sub spica mascula pubescens, obtuse striato - angulatus. ^ Vaginae slabrae, substriatae, inferne margine membranaceo in foli paginam superiorem excurrentes, ac velut in ligulam membranaceam adnatam continuatae. ^ Folia rugulosa, striata, glabra, ciliata, pilis inferioribus . longiori- bus. Pedunculi spicarum foem. striati, villosi, etiam inter floseulos remotos. Spicae foem. apice saepe. maseulae, sqna- mae margine membranaceo pedunenlum cum germine am- plectuntur, aeutae, glabrae, laeves, carinatae, dorso virides. Capsulae striatae, laeves, glabrae, apice basique attenuatae, subineurvae. Styli tres. 65. €. prolifera vel paradoxa vel conglobata mihi, an a?tida? Radix repens, vaginis fuscis. demum | iu. fibras resolven- dis tecta, radiculas obseure fuscas, flexuosás, ramosas, in fine fibrose divisas, fibrisque vestitas demittens. Culmi spithamaei aut paulo altiores (sub initium florescentiae), ^ dein elongandi, triangulares, lateribus convexiusculis striati, laeves, inter spi- . cas angulis aeuleato-seabri, ad !/, vaginis foliorum tecti, Folia congenerum supra canaliculata, subtus ecarinata, striata, eulmum subaequantia; dein hoe excrescente breviora, nuda, nitida, glabra. Vaginae triangulares, striatae, sinu rotandato in folium terminatae. Spieae sexu distinetae; maseula. unieà terminalis, oblonga, superne nonnihil crassior, ante florescen- tiam obtuse triangularis, acuta: foemineae tres, remotae: su- prema maseulae approximata, minor, brevissime peduneulata, subovata, vagina membranacea oblonga mucronata, margine albida, dorso aculeato-seabro viridi, penes hoe utrinque fusca, superne ad latus mucronis utrinque obtusa seu rotundata, mon- nunquam mucrone destituta, ad originem pedunculi cineta. 17 Peduneulus hujus. (quod mirum). plerumque emergit e germine inflato. ore. hiante, saepe etiam: stylis instructo. Reliquae spi- . cae foemineae oblongae, longius pedunculatae, erectae (omnes); pedunculis: triangularibus ,. angulis aculeato -scabris, cinctis va- gina membranacea albida, dorso: viridi. in. folium. excurrente, quod. ad infimum peduneulum: reliquis - simile est et longum, spiceam- maseulam adaequans aut. excedeus, in altera. brevius, subulátum.. . Squamae oblongae, dorso viridi -earinatae, ver- sus. apicem. seabriusculae , utrinque pallide fuscae; marginibus albo- membranaceae: spicae maseulae. lanceolatae; inferiores obtusiuseulae, superiores aeutae;; foemineae ovato - lanceolatae, acutae. | Stamina. terna : fil, albis, eapill. squama longioribus ; anth. linearibus acutis, pallide llavis.... Germen ovatum, scea- briuseulum, . extus. convexum. intüs. planiusculum;.. styli. 3, eapill.. subpubescentes. . Capsulae germinibus | similes; sub- inflatae, ore. brevissime bidentatae, squamis breviores, infe- riores remotiores, .Fl. Maji initio. 66...€. nitida Host gram.. Aust. i. t. 71. -«. Spieas foemineas tribus plures nunquam vidi. /. Fl. Aprili in. eollibus: siccis. Pesthini: et in. montibus apricis Budae. 67. €. bifida mihi. 3 68. €. angustifolia mihi, an C. /ongifolia: Host. 554 Radix primaria oblique: transversa, nempe per propagines in eulmos continuata, fusca, culmo tritici tenuior, radieulas tenues, pallide fuscas, fibrose divisas demittens, . Culmi debi- les ,.. debilitate. subnutantes; | sub. florescentia palma. non: multo longiores, demum subpedales, triquetri,: nudi laeves,. lateri- bus. striati, angulis superiore parte scabri, tantum, basi. folio- rum vaginis tecti, Folia angusta (vix lineam latera), pedem longitudine. aequantia, . quin plerumque. longiora , . planiuscula, perparum .supra .canaliculata, subtus carinata, utrinque nuda, :Striata ,. glabra, marginibus. scabra, .. Vaginae obtuse. triangu- 2 18 lares, striatae, laeves, antice rotunde emarginatae, margiie membranaceo pro ligula ad basim folii oblique prominentes. Spicae sexu distinctae; maseula unica, terminalis, erecta, ob-- longa, inferne attennata; foemineae plerumque 3, "suprema minima. paucis (3 — 4) flosculis constans, nonnumquam supra supremam adhue flos solitarius adest, ut spica suprema, sessilis, reliquae breviter pedunculatae, 'oblongae. . Squamae -masculae. lineari - lanceolatae, cuspidatae, inferiores obtusae, inferne angustatae, dorso virentes, apice et lateribus fusee- seentes, nudae, laeves, convexae; foeminearum ovatae, cuspi- datae, subearinatae, carina virides, lateribus fuseae, nudae, eapsulas aequantes, aut cuspide parum excedentes. Filamenta eapillaria, squamis breviora: anth. . . . Germina subrotunda, tomentosa; styli tres, subpubescentes. Capsulae subrotundo- obovatae, ore bidentatae, tomentosae. Semen obtuse triangu- lare, lateribus convexiusculum. Habitat in graminosis silvati- eis Budae? Fl. initio Maji. — — Folia spicas foemineas sti- pantia his longiora, infimum reliquis simile, in: brevissimam vaginam connatum, reliqua angustiora, inferne lateribüs mem- branaceis: dilatata, amplexicaulia. €. /ongifoliae Host eapsula est ore indiviso. 69. €. diversiflora, €. alpestris Sp. Pl. ' Habitat in graminosis silvaticis Budae; floret sub finem Aprilis. 70. €. exaltata mihi. Radix . . . ^Culmi tenues, debiles, subnutantes, jam sub florescentia 2 spithamas aequantes aut superantes, demum subbipedales, triquetri, striati, laeves, angulis obtusiusculis, ad !/ tecti foliorum vaginis. Folia vix ultra 2 lineas lata, -earinata,. striata, marginibus per totam longitudinem, carina versus apicem, aculeis sursum versis scabra, caeterum lae- via, nuda. Vaginae arguíe triquetrae, striatae, angulis sub 19 folio aculeato-sceabris. ^ Ligula albo-membranacea, oblonga obtusa, . Spicae sexu distinctae: mascula unica, terminalis, oblonga, basi attennata, hic non raro foemineae 3, remotae à spica maseula et se invicem, pedunculatae, erectae, filifor- mes; pedunenli subangulati, tenues, vaginis toti conclusi, in- fimus. circiter pollicaris, supremus hrevissimus. ^ Folia spicas foemineas. stipantia reliquis similia, inferiora spicis multo lon- giora, supremum angustissimum spicam subaequans. Vaginae ut in reliquis foliis, antice membranaceae, in ligulam mem- branaceam 'terminatae, — Squamae spicae maseulae. laeves, dorso virentes, lateribus membranaceae, fuscae, inferiores ob- longae, acuminatae; spicarum foeminearum ovato-lanceolatae, aeuminafae, carinatae, carina viridi, superne scabra; lateri- bus albidis membranaceis, acumine triangulo, angulis scabro. 0. Stamina terna: fil. albis, capillaribus, squama longiori- bus; antheris linearibus, submucronatis. Germen squama brevius, oblongum utrinque angustatum, dorso convexiuscu- lum, intus planum, laeve, nudum, apice bifidum, basi fusce- scens. — Styli terni, pubescentes v. bini, Capsulae . ... Habitat . . . In horto floret sub Maji medium. — Squamae foem. ad basin mueronis utrinque incisae, unidentatae, fere ut in Bromis. 71. €. pubescens mihi v. ciliaris. Utroque nomine jam aliae insignitae sunt. Radix .... Culmi caespitose crescentes, palmares, erecti, acute triquetri, striati, angulis ciliati, asperique, «eum !/, vaginis tecti, ad pedem demum. elongandi. Folia congenerum, eulmis longiora, carinata, striata,. carina marginibusque scabra, supra nuda, Subtus pilis rarioribus adspersa, erebrioribus ciliata. Vaginae riangulares, pubescentes, striatae, ligula vaginante, antice excisa. brevi terminatae. | Spicae sexu distinctae ; mascula wniea, terminalis, erecia, oblongo-ovata; foemineae pedun- Qi 20 culatae, sub florescentia apice se attingentes, erectae j oblon- gae; peduneulus infimus spicam subaequans, supremus brevis- simus.: Folium infimam 'spicam stipans, masculawm excedems, reliquis simile, alterum. spicam masculam subaequans,; subu- latum , subnudum , tantum. paucis sed longis aliquot. pilis: sub- ciliatum, utrinque. basi in vaginam brevem connatum; supre- mum spicam suam subaequans, angustissimum, basi utrinque margine membranaceo -dilatatum. ^ Squamae spicae maseulae laneeolataàe; cuspidatae, laeves, nudae, dorso pallide viren- tes; margine- membranaceae, albidae; spicarum foem. ovato - lanceolatae, cuspidatae, subcearinatae, dórso virides, margine membranaceae, albidae. | Germen obovatum , obtusum, vix no- tabili mucrone instructum, inflatum , dorso convexum, intus planiuseulum, squama brevius. ^ Styli terni, nudi, squamis breviores. 'Capsulae inflatae, obovatae, obtusae, laeves, niti- dae, nudae, substriatae , squamas aequantes. — Semen oblon- gum, triquetrum, superne paulo crassiüs, fuscum. ^ Habitat in alpibus carpatieis. Floret in horto sub finem Maji. C. ia- Jlata, physodes, carpatica dici posset. | 72. €. pygmaea mihi. 73. €. tenuis Host, €. brachystachys Schkuhr. Habitat in alpibus carpaticis. C. gracélis mihi. 74. €. setacea mihi. ideni: Mii. 75. €. villosa mihi." 76. €. recurva minor. Fors distincta species, triplo minor vulgari: culmo omnino laevi, etiam sub spica foeminea infima, tantum inter spicás margine seabriuseulo, inferne tereti, superne obtuse triangulo ; spicis maseulis approximatis, foemineisque duplo brevioribus "tenüioribusque; squamis capsula brevioribus obtusis (nee lon- gioribus enspidatis); spicarum masceularum obtusis latioribus. Herba glaueescens. | Hab. in pratis humidis Pesthini. 21 77. €. aeufa. Squamae. spicarum maseularum. et foem. saepe obtusae sunt, nec. acutiuseulae, quales. describuntur et pinguntur. in Hostii. Gram. Aust. .78. €. aristata mihi, .79. Secirpus acicularis. 4uIn. ripis. "Tibisei ad Szegedinum,. infra. praedium. Hatron- gyos.. 80. Cyperus glomeratus Host. gram. Austr, iii. (. 71... C. australis. Schrad. germ. i. 116. Sec. specimen per Willdenow communicatum | videtur C. plomeratus L. a nostro diversus esse. 81. €. pannonicus. Habitat ad Peisonem lacum, in C. Csanád., versus Sze- gedinum, in Banatu prope Danubium. Alismaceae. 82. Triglochin maritimum. In pratis et pascuis humidis Cottus Pesthiensis, Seepu- siensis et Liptoviensis e. c. ad Bessenova. 83. Scheuchzeria palustris. In uliginosis sphagno repletis cireum stagnum in Dumi- trn eum. Paccinio uliginoso et Oxycocco atque Drosera. ro- tundifolia et Andromeda polifolia. 84. Alisma Planífago. In fossis, rivis lente fluentibus, stagnis. i. cordata foliis cordatis, . ii. elliptica. foliis elliptieis, basi in petiolum atte- nuatis, apice obtusis. Circum stagna in campis. 5. lanceo- lata, foliis lanceolatis, utrinque angustatis, apice plus minus saepe acuminatis, obtusiusculis, quandoque sublinearibus, caule prope. pedali, et. vix 2 pollicibus longioribus. In uliginosis et coenosis ad Balatonem, in Cottu Jaurinensi (?) ad Bóny ver-. sus Sz. lván, in Banatu ad Beregszó in coeno rivi lenti, qui sub nomine liujus pagi Bruckenau defluit, alibique etiam Pesthini in Rákos veteri et in silva Pomasziensi, ubi aqua locis depressis stagnat. y. ménima. Foliis lanceolato- linea- ribus; caule bi-tripollicari, 29 — 4-floro. — Ad Balatonem eum majoribus, et in inundatis sabulosis Danubii in Banatu ad Dubováe cum Scerpo aciculari et Cypero pannonico. S5. A. parnassifolia. /— Praeter scapum erectum aut adscendentem saepe praefert breviorem deelinatum aut. recurvum. — In palude non procul Essekino. 86. A. ranunculoides. In. Hungaria lecta, sed ubi non memini. Juncaceae. 87. Luzula pilosa. Ad Sz. lvan in Cottu Liptoviensi, unde etiam ab Oper- schall; e Scepusio a Mauksch. — Variat culmis brevioribus (saepe spithamam non aequantibus) et longioribus (pedalibus altioribusve) foliis plus minus latis, pilosisque. Pedunculi uni- flori, quales in definitione ponuntur. Ad lacus Plitvicenses in silva reperi foliis angustioribus, floribus paniculatis. Sub nom. J. vernalis missum a Genersich. 88. L. intermedia. Juncus intermedéius Host gram. Austr. M. t. 99. p. 63. A Mauksceh missus sub nom. Jwaci s?lvatici Host. Flo- ret Junio in der kleinen Kohlbach. Flores pedunculati, Pe- duneuli 1 — 2-flori. Bracteae et calyces ciliati, Petala late- ribus inflexis mucronata. | 89. E. maxima Willd. en. pl. h. ber, 1. p. 393. Juncus pilosus à. Sp. Pl. L..— J. ma.vimus Sp. Pl. Willd. (.2. p. V. 211. 29 In humidis Carpati, .Sceepusii et Liptoviae, in rivulo ad speluncam caleaream pone Rézbányam. 90. L. spadicena. In alpibus Scepusiensibus, Zoliensibus e, c. in summitate alpis Kunstava, Liptoviensium in Krivan. A Mauksch saepius missa semel sub nom. J. Jacquini. Variat foliis omnino glabris, nec ciliatis, ut Host post Villars., Allion. et Hallerum in de- finitione ponit, Herba sub exsiccationem communiter fuscescit. In alpe Petrosa, prope nivem pumilam legi, vix tripollicarem, foliis subeiliatis; In Pop Iván autem occurrit major, panicu- lae ramis elongatis, patentibus, laxis, pedunculis 2 — 3 - floris, et unifloris, foliis et bracteis ut in pumila. 91. L. carpaíica mihi. Culmi. prope sesquipedales, striati, glabri, laeves, tenues, excepta apice vaginis tecti. | Folia subtripollicaria, linearia, angustiora quam in spadicea, striata, glabra, laevia. —Vagi- nae striatae, glabrae, laeves, ad ós pilis aliquot longis, albis obsitae. — Panicula composita, ramis simplicibus, divisisque in 2—3 peduneulos, 2—3 floros, floribus, ubi bini sunt, bre- vissime pedunculatis. Involueri folium unicum, panicula. hre- vius, striatum, basi subciliatum, caeterum glabrum. Bracteae divisionem pedunculorum stipantes oblongae, aeuminatae, mem- branaceae, subciliatae, superiores breves, calycisque phylla glabra, ovata. Petala (in sicco) nigro-fusca, lanceolata, acenta, vix mucronata. Differt ergo a C. spad?cea herba non fuscescente; caule tenuiore, altiore; foliis angustioribus, pa- nieulà minus composita: bracteis superioribus calycibus nudis; petalis acutis; pedunculis 1 — 2- floris. A C. parvi/lora differt vaginis ore pilosis, pedunculis etiam 2- floris: foliis angustio- ribus, quae latiora quam in spadicea esse adserit Willde- now; corymbo divaricato. . In -der. kleinen. Kohlbach von 24 Maukseh: im. Juni^'gesammelt; qui etiam: pro nova aut sal- tem ignota specie declaaiti?o*:dxosd. »0oq ipeohotden fasonmaq 92. E. albida. : Corymbus non semper foliis brevior: petala n non "se mu- eronata, verum acutissima,, in sicco marginibus ; subinvolutis mucronem mentientia , huic etiam ab Ehrhart acuta non ari- stata dicuntur, et ab Host ita pinguntur, | Praeterea apud nos radix repens, ut etiam" ab Host pingi yidetur, apparet esse. Host tamen lignescentem ramosam dicit, Petala sub- aequalia. Érgo definitio mutanda, Radix repens. Semen brevissime mueronatum altero latere planiusculum. Habitat in silvatieis. montosae Hungariae e. e. in Dumitru, Piatraluesi, aliisque loris sub alpe Rosály; in m. Guttin, lzvoru - Kailor, Seepusio, ad viam Carolinam, in Croatia; in. Banatu,. Matra, in. Polyana Semenye pone Nagy. Bányam , Budae pone Schóne Seháferin, in Murakóz, in montibus Marothiensibus et. Stri- soni. Neque in panieula. semper est magis eomposita,: quam in L. a?vea. ln:silva-ad Herlein. talis erat; In umbrosis supe- rioris. partis districtus -Muro- Dravan ^. (Murakóz), panienla fuit laevis, ramis pedunculisque patentissimis. — Flores quan- doque rubro - fusci, alias albi, Sub n. 67. missum. a dno. Szontag. 99. L. albida? | Foliis latioribus, corollis fuseis, «ulmo: ex axilla. folii infra: paniculam | ramifero, | qui casus famen etiam in illa. fo- lis angustioribus et corollis albis, licet. rarius, obtinet. - Ro- ehel seribit, «hune. in omnibus alpibus: Carpati occurrere, frequentius in Kralovahora, et Juwnci cuprini nomine. distin- guit. Petala minus acuta. | 94, L. nivea? | Primo intuitu quidem videtur à JL. a/bida: differre ob. pe- tala minus aenta, et bracteas seu. calyces duplices, qui petala 25 duplo breviora mentiuntur; sed accuratius. inspecta praeter hos sex petala subaequalia exhibet.. | Mauksceh. misit sub nomine Junci nivei. : Junior panieulam. eontraetam,. senior patnlam laxam exhibet, fn nemoribus Seepusii. " 95. L. nemorosa? Juncus nemorosus Wost iii, t. 97? ^h Hungaria a me, nescio ubi, lecta, et a Mauksceh sub nom, Jwac? spadiceé missus cum mota: sed varius, si non ignotus; J. spadéceus enim est niger. In alpibus. 96. L. campesíris. A Szontag sub n. 20, qui initio Maji florere noíat; a Mauksch, qui in pascuis praealpinis rarius occurrere notat. In alpe Plissiviea et graminosis Bndae ete; — Pumilam vix pollice altiorem Rochel cum? 97. L. sudetica. In alpibus Scepusii et. Liptoviae, atque in Rosály, alpi- bus Seepusii, Kriván, Berveghiensibus. Occurrit spica solita- ria nee semper spica media sessilis,. Hanc pro varietate £L. campestris habet Wahlenberg. 98. L. spicata. J. spicatus L. In alpe Kriván eum £L. sude£ica, ad quam per varietates accedit, ita, ut vix diversam esse suspicatur, quam suspicio- nem auget in horto a seminibus exoticis cultus. Hane Wah- lenberg in Kriván non observavit. 99. L. pilosa. | Caeterum conveniens sed petala manifeste mucronata. In Bakony non proeul Papa. 100. .Juneus congzlomeratus. In fossis et uliginosis, e. c. Pesthini, in palude Eecse- diensi Láp, a Mauksch sub. nom. J. /iiformis. una cum effuso missus, à dom. Szontag sub n.52, qui eum Junio ad ripas Her- nandi florere. seribit, 101. J. effusus. In fossis, stagnis, uliginosis, e. c. in Feketetó stagno Matrae, Pesthini, ad fíluvium Hernád in Scepusio unde a dom. Szontag sub n. 53 et 54, in silvis locis depressis e..t€. in Meesek et Sz. Jakabhegye ad Quinque Ecclesias ete. Sed . ceapsulae triangulari -obovatae, truncatae, nec clavatae, quales post Rostkovium Willdenow dieit in Enum, pl. h. her. 102. J. glaucus. ) Ad rivos Scepusii Julio a Mauksch, ad Hernádum a dom. Szontag sub n. 55. J. glaucus? In paseuis arenosis humidis potissimum, J. effuso tenuior, panieula erecta; petalis longioribus differens. An culmus hie glaucus et apice inflexus, non distinguo in sicco, Conf. cum fl. dan. t. 1159. Convenit icon Hostii, qui notat, aliquos tan- tum culmos inflexos esse. 103. J. inflexus? Sub hoe nomine misit dom. Genersieh sed absque apice culmi, ut adeo dici non possit, an sit inflexus, cui suprema pars culmi non teres, sed instar folii compressa, notante Will- denow. 104. J. filiformis. In udis alpinis Scepusiensibus ei Arvensibus. 105. J. filiformis? Ad rivos in Scepusio, Julio a Maukseh, et ex alpibus Cottus Arvensis Genersich misit cum quaestione: an Scerpus setaceus, sed alia vice etiam sub nomine J. ftüformis. Cul- mus subbipedalis, supra flores longius extensus, quam infra hos, erectus, striatus, laevis, simplieissimus, aphyllus, basi rubro-fuseus, tectus vaginis aliquot muticis, inferne fuseus, Flores laterales pauci, dense conferti, subsessiles. Petala et bracteae conformes, lanceolato - subulatae ; aeuminatae, longi- 23 tudine; aequales, uno horüm inferiores longiores: Est ergo omnino diversus, cum Jwaco filiform? bracteae seu calycis foliola sint' multo breviora petalis. In speciebus plantaram et flora britaniea calyx dieitur 6-phyllus, corolla mulla, in Enum. pl. h. ber. calyx dicitur nullus, cor. 6 - petala. Utrum- que videtur erroneum; rectius Host in plerisque calycem diphyllum statuit, Jwncus arctécus: mihi seribit Maukseh vi- detur esse J. ftizformis. 106. J. trifidus, J. monanthos Jacq. . In alpibus Scepusii, Arvae, Marmatiae (in Petrosa), Cottus Zoliensis. In Petrosa supra nives floribus 2— 3. 107. J. nrticulatus. Petala mutica, sed non obtusiuscula; Smith acuminata dieit. In aquosis. Sub n. 59. a Szontag. — Varietatem digi- talem legi ad acidulas Csernienses in prato pro J. sé/vatico. 408. J. obtusatus mihi, Videt omnino diversus esse culmo erecto, striato, vagina ultra medium tecto: folio eaulino plerumque unico (raro 2) remote subnodoso, tereti; bracteis petalisque obtusis. Culmus sesquipedalis, teres, striatus, glaber, laevis. Panicula supra- decomposita. — Involueri vaginae in breve subulatum folium terminatae, involucella lanceolata, acuta, bracteaeque albo - membranaceae, uti petala. Non memini ubi legeram. 109. J. silvaticus. In nemoribus humidis, pratis udis, ad rivos montium e. c. ad Alsó Homoerod. in Cottu Szathmár., in Scepusio a dom. Szontag sub n. 37 et 38, qui ad Hernádum legit, in Banatu. 110. J. subverticillatus. Culmi decumbentes. Folia subulata, subnodosa. Corym- bus di-triehotomus, capitula 4 — 5-flora, bracteata: bra- eteae binae exteriores majores ovatae, acuminatae, concavae, 28 interiores minores, omnes membranaceae. . Habitat ad. Balato- nem, Wulfeuii planta est. eadem, quae. Hostii,. tune synony- mou huc non pertinet: icon enim Hostii ,..qui nullam. mentio- nem nodorum in foliis facit, et specimen siceum. diversam plantam ostendunt. 111. J. bulbosus. In humidis. pascuis,. pratis ad paludes et lacus, e. c. in humidis Pesthini, in Scepusio, Rovnye, iu Banatu, ad .He- ves, ad Balatonem prope Sio, Fok. Rochel sub. no. 368. quae- rit an. J. bulbosus, — A. digitali ad 1'/, pedalem altitudinem variat. 112. J. parviflorus mihi, J. bracfeosus mihi. E rivo Solymosiensi, Radix perennis, primaria trans- versa, íritici paulo crassior, fusca, radienlas albidas filifor- mes, flexuosas copiosas demittens, densum culmorum eaespi- tem nutriens. Culmi erecti, sesquipedales, simplieissimi, ad vel ultra medium vaginis foliorum tecti, striati, in siceis spe- eiminibus compressi, glabri, laeves. Folia planiuscula, ca- nalienlata, angusto -linearia, striato-suleata, glabra, laevia, superiora flores excedentia. — Vaginae suleato-striatae, gla- brae, laeves, superiore parte marginibus meimbranaceae, ob- tusae, — Panicula terminalis supradecomposita, peduneulis in- aequalibus stipata, vaginisque in folia longa, eaulinis similia tensis, et interdistincta aliis brevioribus, brevius foliatis. Braeteae albo- membranaceae, inferiores. acuüminatae, superio- res obtusae. Flores nondum bene evoluti erant... Willdenow misit sub nomine J. squarrosz , qui J. bulboso pariter affinis est. An J. bracteosus meus per aetatem J.bwuibosus fiat, videndum; bracteae videntur discrimen innuere. | Sub nomine J. parvi- Jlorus jam specimen e Lapponia descripsit .Ehrhart, 113. J. bufonius. | Ad Hernádum, unde a Szontag sub n. 27. alibi in humidis 29 Scepusii: a Maukseh, in sabulo hamido ad Danubium , Rákos alibique Pesthini potissimum in silvis, ubi aquae meteoricae i locis depressis adhaerent. Etiam in Slavonia legi. n sabulo Szomodiensi humido reperi vix pollicarem. B.: tongiflorus ; ad rivulos C. 'Trenchinensis lectus a Rochel, etiam in udis montanis. Hic eidem a J. bufon?o di- versus videtur. Melanthiaceae. | 114. Tofieldia palustris Willd, in Magaz. d. Gesellsch. naturf. Fr. zu Berl. 1808. p. 28. prius He/onias borealis et Anthericum calyculatum. . In alpium Scepusiensium ruderibus, in Kriván, in eroati- cis Szilágz, Jadrina Polyána,. Badány, Plissivica. E Szulov fructificantem caule pedali misit Rochel sub. n. 411. et ? Mauksch scribit ,si non JMelanth. sibiricum nescio quid sit, . 115. Uvularia amplexifolia. In alpe Plissivica Croatiae. 116. Bulbocodium vernuun.. Habitat ad Debrecinum locis silvaticis. .. Floret. Martio, cujus mensis 20ma a. 1812 plantam vivam et florentem. accepi ab A. R. D. Dioszevi. 117. €olchicum autumnale. In prato plano ad Varasdinum: versus Dravum medio Majo inter plantas plerasque. tum: fructificantes. reperimüs aliquot lorentes, flore solitario longe tubuloso inter folia prominente. 118. €. arenarium. In arenosis. Willdenowio videtur esse verum €. monta- num L. 'Schultes schreibt aus Landshut; den 31. Deceniber 1811, nachdem er die Reise naeh Paris gemacht hatte und viele Sammlungen sah: ,,Merendera Bulbocodium Ramond 30 ist Ihr C. arenaréum.* | Der Character generis wird in der Fl. galliea von Loiseleur naeh Ramond so. angegeben: AMerendera... Cor. 6- petala, campanulata: unguibus longissi- mis. Stam. unguibus inserta. | Antherae sagittatae,. - Capsula trilobata ,.trilocularis.: M. Bwlbocod£wm love. solitario aphyllo, foliis. linearibus post. florescentiam. — Ramond Bull. in. Áct. Philom. n. 47. t. 12. f. 2. (Colchicum montanum ninus. ver- sicolore flore Clus. hist, S. 231.) Habitat in Pyrenaeis. Nach dem Recensenten der Fl. gallica in der Allg. Lit. Ztg. 1811. n. 150 unterscheidet sie sich. vom Buibocodium durch eine glockenfórmige Krone, 3 Pistille und eine dreilappige Frucht- kapsel, die an der innern Seite aufspringt; von Colchicum durch eine 6-blüttrige Krone und 3-lappige Kapsel, oder eigentlich durch 3 Kapseln, die nur unterwürts verwachsen sind. Die kleinen Blumen sind hell purpurfarbig. C, arenaréum ergo differt a Meréndera: corollae limbo 6-partito erecto (nec cor. 6- petala, campanulata unguibus longissimis); staminibus tubo corollae, nec unguibüs insertis. Folia non post florescen- tiam, sed vere emergunt. — Capsula trisuleata, nee trilobata, seu tribus inferne eohaerentibus; bulbo obliquo, basi oblique truneáto; antheris oblongo- cordatis, nec linearibus (ut in Me- rendera); staminibus laciniis corollae triplo WrefibriuTSs nec limbo petalorum vix duplo brevioribus. Liliaceae. 119. Erythronium Bens Canis. In nemoribus. locis pinguibus atque succulentis- Comita- tuum Sümeghiens., Marmarosiens. et Szatináriens. 120. Fritillaria Meleagris. In. pratis. humidis ad. Eszekinum locis udis;. eum Pali ria bulbosa, .Lilio Martagone, ad Vées sub Matra 1 —2- pedalis altitudinis. . 31 121. Lilium bulbiferum. In Croatia in pratis silvaticis "infra Merkopál et Fusine, atque ad Korenicam. 122. L. chalcedonicum. Ad Korenicam cum 4L. bulbifero, 123. L. Martagon. In silvis Budensibus, Sümeghiensibus, Syrmiensibus, Mar- marosiensibus, Szatmáriensibus. 124. L. alpinum mihi. A Mauksch missum sub nom. Z£. chalcedonici , Mar- tagoni affime, sed folia sparsa et petala linearia, — Caeterum eaulis erectus, slaber, laevis, simplieissimus. — Folia lato - lanceolata, integerrima, aeuminata, apice obtusa, basi in pe- tiolum angustata , obsolete 9 — 7-nervia, Flores alterni, pe- dunculati, bractea lanceolata. Petala quantum in sicco videre licet, reflexa seu recurva, intus maculata, apice obtusa, pu- bescentia. — Habitat in alpibus Scepusii ad Pzuwm Pumi- lionem. 125. E. pubescens mihi, an L. bulbiferum M.B. Caulis erectus, simplicissiinus, striatus, brevissimis pilis pubescens. Folia sparsa, in medio caulis conferta, lato - lan- ceolata, utrinque angustata, apice obtusiuscula, supra glabra, subtus perparum pubescentia, obsolete nervosa. Flores in apice caulis plures, alterni, pedunculati, bracteis lanceolatis stipati. Petala lanceolata, quantum in sicco videtur, patula, non recurva, apice obtusa et pubescentia, intus maculata. E Comitatu Arvensi adlatum a Com. Waldstein. 126. Hyacinthus comosus (nunc Muscarí comosum). In agris et pratis passim. | . 127. H. botryoides (nune MM. botryoides). ' In insulis danubialibus mox post./Scéillam bifoliam Aprili, in: alpibus Velebich ante Junium (ni fallor) floret. 32 128. H. racemosus (JM. racemosum).. «5 i1 LS In agris, vineis ,. hortis. : g. tenerior , lloribus summis, etiam. pedunculatis ;. ..ste- rilibus, oblongis. diurolaglhoshite AE $21 129. Scilla pratensis. Ad Korenicam in pratis. 130. S. bifolia. In insulis Danubii et in Syrmio. 131. S. autuannalis. " Ad Inotam, Palotam, Füred. 132. Ornithogalum villosum mihi v. OQ. carpaticum. . Bulbus ovatus simplex. Folium radicale unicum, lineare, angustum, glabrum, scapo plerumque longius. | Scapus digi- talis aut. paulo longior, lys viprve, glaber, laevis, folio a pe- duneulis remoto latiore (quandoque .Sublanceolato), glaber, flores aequante aut excedente , raro breviore instructus. — Pe- dunculus 1— 3-, raro 4-florus, floribus alternis; duobus tribusve foliis linearibus, angustissimis, alternis subpubescen- tibus instruetus, inferne tenuissime subpubescens , superne. glaber. Petala angusto-lanceolata acuta, flaya extus yiri- descentia , glabra. Filamenta omnia linearia innotat Mauksch. Floret eodem ac Galanthi nivalis tempore et loco. Alia, yice idem misit cum nofa,. non. esse 0. bohemicum | et im sub- alpinis Junio florere; etiam -:Genersich misit sub nom. OQ. mi- mini. Folia tam radicalia quam caulina apice callosa, hine et callosum dici posset. Ab. O. spathaceo differt floribus, non umbellatis, involucro, nectariphyllo, ab OQ. bohemico autem, dis- crepat: folis linearibus (nec lanceolatis) radicalibus, | petalis acutis , uec obtusiusculis. e1 "wk 133. 0. pusillum -M. B. taur.-cauc. 0. triquetrum! v. te- traquetrum mihi. O. pannonéicum luteo flore Clusii hist, i. p. 189. 33 Habitat in campis arenosis, imprimis prope Pesthinum. 134. O0. luteum est OQ. villosum M. D. fl. taur. cauc. n. 6076. p.274. O.nénimum Sp. Pl. ed. Willd. 1I. p. 114. Roth germ. ll. p. 394. Schmidt bohem. n. 338. Gouan ill. p. 26. n. 2. Hahitat in. graminosis, etiam arenosis. 135. 9. tenue wihi. Ad Baraceska sub finem Maji Petala. alba, extus viri- dia dorso, Folia angusto - linearia. 136. 0. refractum mihi. Bulbus magnus (nucem juglandis magnitudine plerumque excedens), depresso-ovatus, tuberceulatus, sub cuticula seu pelle alba a basi ultra medium nudis bulbillis, proximo an- uo pelle rupta separandis obsessus, ipse constans squamis admodum crassis, carnosis, mucilagine copiosa excolore tur- vidis, basi emittens fascem magnum radicularum albarum, filiformium, llexuosarum, 2 — 3-pollicarium. Seapus erectus, teres, firmus e terra perparum emergens, infra hane 2—3- polliearis, albus, extra eam viridescenti- albidus. Folia, si a bulbo mensurantur, scapo plus quam duplo, si a terra, triplo longiora, successive versus apicem latitudine deerescentia, sub terra attenuata; subtus convexa, subsulcato-striata, in medio suleo linea alba nitida instructa. Flores in racemo ob- longo, erecto 18 —25, pedunculis sub anihesi erecto-patulis, post eam patentissimis, demum «cuim fructu refractis, apice ineurvo; nonnihil incrassato fructum erigentibus, hasi in arti- enlum tumidum incrassatis. Bracteae sub florescentia pedun- eulos aequantes, imo in superioribus excedentes, demum pe- duneulis elongatis paulo breviores, amplexantes, lanceolatae, membranaceae, albidae, pedunculis applicatae. Petala elliptica, obtusa, exteriora apice marginibus conniventibus obtuse bre- vissimeque submueronata, alba, dorso viridia, erecto - patula. 3 34 Stamina alterna breviora: filamentis lineari-subulatis,; - albis, alternis paulo angustioribus; antheris linearibus, pallide flavis, erectis, dorso apici filamenti affixis. Germen ovatum, sul- cato-sexangulum, flavescenti- viride. ^ Stylus staminibus bre- vior, filiformis, albus. Stigma obtusum, flavescens. Capsula rarissime ad maturitatem perducitur, similis illi Q. «wmbellati. Habitat in graminosis. — Floret Aprili in Majum.. O. wmbel- iato similimum, sed diversum: bulbo multo majore; 'scapo crassiore e terra vix emergente; .. . T 137. 0. pyrenaicum. Secundum descriptionem Smithii omnino est illud, quod apud nos in pratis et agris frequens; Smith etiam in pascuis et collibus crescere dicit, Perperam igitur Wolny negat esse O. pyrenaicum. 138. 0. nutans. Sub finem Aprilis in pomariis, vallibus silvatieis. 139. Allium Aumpeloprasum. | In Syrmio inter vineas. 140. A. rotundum. Definitio convenit, Sed etiam .4. -4mpelopraso petala carinato-scabra. An forsitan idem. Habitat Posonii juxta Danubium usque Devenum ad vinearum margines, Lumnitzer. 141. A. Victorialis. In alpibus Bereghiensibus, in alpe Plissivica et sub hoc in silva: in silvis Oicensibus Scepusii reperit Mauksch. 142. A. arenarium. í Sub no. 320. et nomine 24. Mo/y? missum a Kochel, Ad Brezovicam in. Croatia. 143. A. suaveolens ? Cum icone Jacq. ic. rar. ll. t. 364. et collect. II. 306. conferendum. ln siccis Croatiae, si bene memini, sub Vele- 33 bieh ad Divo Szello lectum, et ob errorem typi in Sp. pl. pro .4. carinato habitum. Bulbus ovatus, simplex. Seapus pedalis, erectus, teres, striatus, glaber, laevis. Folia cau- lina. plerumque tria, vaginis suis medietatem | aut prope tegentia, supremum saepe umbellam excedens, linearia, pla- niuseula, utrinque. subsuleato -angulata, margine crenulata. Vaginae teretes, nervoso-angulatae (in sicco). Umbella la- tiuseula, eonvexa. — Spatha lanceolata, longissime cuspidata (et quidem utraque valvula), nervosa. Bulhi multi inter pe- dunenlos. Petala rosea, elliptiea, obtusa. Stamina simplicia, setacea, corolla fere duplo longiora. Stylus eadem duplo longior. 144. A. sphaerocephalum. Etiam definitio 4. descendentis convenit, quae igitur mu- tanda. — In clivis arenosis Pesthini, in collibus Budae, ad Keszthely. 145. A. flavum. In montibus Budensibus, ad Csákvár, in Matra, in monte . Cobor. 146. A. pallens. Cum nota, in monte vitifero Mokra ad Boros Jeno. €Co- rolla tamen, quantum memini non alba, verum, ut etiam in sicco videtur, purpurea. Ab hoc non differt, quod in Matra sub nomine 24. pamiculati legi; idem etiam. ad Oravicam leetum, atque ad vineas Pesthinenses, E Scepusio inissum, 147. A. uliginosum mihi. Radix primaria transversa, nodosa, sublignosa, pennam Cygni erassitie aequans, superiore parte bulbos, sub his fasci- eulam radieularum filiformium albarum edens. Seapus e bulbo oblongo; supra hunc curvatus ad pedem prope adscendentes, nudi, glabri, laeves, inferne ancipites, angulis binis oppositis, eminentibus, superiore parte subquadrangulus: angulis binis | 3* 36 magis eminentibus, striatis. Folia radicalia. linearia, supra subcanalicata, subtus subangulata, subcarinata; obtusa.- Um- bella suheonvexa, multiflora: pedicellis angulatis, purpurascen- tibus. Spatha membranacea, alba, brevis. Petala pallide purpurascentia ,. ovato -lanceolata, acuta, subcarinata, erecta. Stamina simplicia ,. filamentis filiformi-subulatis, pallide pur- purascentibus, corolla. paulo brevioribus; antheris oblongis, flavicantibus eum. tinctu. tubello. — Stylus filiformis eorollam de- mum excedens, stigmate obtuso. — 4. anguloso | simillimum, aut idem vix differt «nisi foliis scapo brevioribus, et angu- stioribus, . Habitat in uliginosis ad Csongrád, in Hatrongyos praedio Cottus Hevesiensis, ad Szegedinum ete, Alibi etiam sub nomine 24. quadranguli deseriptum, etiam quod 24. da- nubiale nominavi, «cum. hoc. convenit. 148. A. senescens. In lapidosis Matrae et Szitnyae, alias potissimum in saxo- sis calcareis, velut in Scepusio, unde à Mauksceh pro .4. se- nescente et anguloso missum, in montibus Malenica. et Szu- lyó Cottus '"Trenchin, unde a Kochel ex no. 408; ad Miskole, ad thermas Herculis Luimnitzer sub nomine 24, angulos? misit. 149. A. ochroleucum. Hue pertinet utpote 24. senescenté simillimum. . Willdenow post 24. séibiricum rejecit. In alpibus. Croatiae, in. rupibus calcareis ad eatarractas Motieskenses in m. Malenica Cottus Trenchinensis Rochel. Etiam in summitate: montis C; Thuroc. Tlszta legit Com. Waldstein. 150. A. angulosuun. Lumnitzer pro .4. senescente misit. Habitat iu pratis humidis et in ipsis arundinetis. | 151. A. inacrocephalum vel ecornutum mihi. Bulbus prope nucis magnitudine, compositus duobus ad 31 4 diversae magnitudinis, primario subturbinato, lateralibus quo- dammodo lanceolatis, hine difformis, tubera inaequalia exhi- bens. Memlirana communis hulbos concludens alba, diaphana, nervosa; tegmen singulorum bulborum laevigatum, nitidum, flavescens, eartilagineum, rigidum, angulis crenulatum. Radi- ees filiformes, flexuosae, albae. .Seapus tri- quadripedalis, erectus, firmum calamum seriptorium crassitie subaequans, teres, substriatus, glaber, laevis, rore tenuissimo incano de- tergibili tectus, faretus medulla pallide-viridescenti. ^ Folia caulina 4 — 6, alterna, sesquipedalia longiorave, primum recta, rigidula, demum nonnihil eurvata, semiteretia, succes- sive in. euspidem attenuata, striata, glabra, laevia, supra inferiore parte, seu latere plano nonnihil excavata, versus apicem omnino plana: angulis obtusis, laevibus, rore cano tenui, detergibili tecta, fistulosa. — Vaginae teretes, striatae, glabrae, laeves, ore membranaceo, albo, obliquo ultra folii insertionem prominente. — Flores numerosissimi (ad 300) in eapitulum oblongo -ovatum. dense congesti, impuberes reflexi, florentes, nutantes et patuli, deflorati erecti et adscendentes, superiores successive longius pedunceulati: pedunculis filifor- mibus, ante et sub florescentia purpureis, demum purpura evanida pallide- viridibus cum parco tinctu purpureo, basi in- erdssatis, sub corolla in nodulum tumentibus, receptaculo con- vexo insistentibus. Spatha ovata, breviter et obtusiuseule mu- eronata, albida, nervosa, intus aucta membrana lacera, alba, scariosa: valvulis concavis, saepe subaequalibus. ^ Corolla ovata, sexangularis, in fruetu subtriangularis, atropurpurea, petalis oblongis, obtusiusenlis, carina seabris, conniventibus, basi subconvexis, persistentibus, alternis (exterioribus, paulo brevioribus). ^ Stamina demum corolla fere duplo longiora: Filam. basi dilatata alba, apice subulato-purpurea; alterna latiora, ex apice in setas aequales trifida; antherae atropur- 988 pureae, oblongae, apice obtusae, basi emarginatae, ereeíae, demum incumbentes. — Pistilli germen ovatum, obtuse sex- angulatum, lateribus alternis in medio prominentibus, viride, glabrum, laeve; stylus filiformis , primum albus, corolla bre- vior, demum purpureus eadem longior, stamina adaequans; stigma aeutiuseulum. Capsula . . .. Habitat in fruticetis inter et supra vineas Kis 'l'oronyen- ses, ad promontorium Hegyallja pertinentes. Floret a medio Julio in Augustum. Odor totius plantae alliaceus, mitior. Sapor bulbi subdulcis, mitis. Convenit tofa structura eum 4, sphaerocephalo, a quo vero per octo annos cultum et iterato seminatum constanter diversum sese exhibuit: 1) bulbis omni- bus circum primarium congestis, necin scapum sub membrana adscendentibus , iisdemque decuplo - vigintuplo majoribus, teg- mine cartilagineo, rigido, flavescente (nec albo, tenui, flexili), instructis; 2) scapis foliisque multo longioribus erassioribus- que; 3) capitulis oblongo- ovatis; 4) floribus duplo pluribus; 9) petalis carima scabris; 6) florescentia tribus prope hebdo- madibus seriore. 152. A. carinatum. In collibus apricis Scepusii. (a. Mauksch), Posonii (a Lumnitzer), ad Boros Jenó. 153. A. dentieulatum. 4. an carinatum? 4. foeti- dum mihi vel flexuosum. Seapo- folioso,. tereti, laevi; folis teretiusculis, supra canalieulatis; vaginis nervosis: capitulo bulbifero; staminibus subulatis; petalis obtusis. Spatha ovata, concava, albo- membranacea, saepe rubore parco tincta, in cuspidem lon- gam semiteretem extensa. — Bulbus simplex, ovato - oblongus, saepe altero latere planiusculus, tectus membranis cinerascen- tibus in folia infima emareida continuatis, basi demittens ra- diculas filiformes, flexuosas, albas. Sceapus teres, glaber, 39 laevis, nitidus, solidus, supra medium semel bisve flexus, ultra vel usque. ad medium foliorum vaginis tectus. — Semi- pedalis aut paulo longior, in solo fertili pedalis altiorve. Fo- lia caulina 4 — 6, semiteretia, in apicem subulatum succes- sive attenuata, supra canaliculata, marginibus seabriuseula, caeterum laevia, subtus substriata, superiora scapum exce- dentia, demum recurva. — Flores in umbella laxa, multiflora (a 20 ad 40 et ultra), impuberes et florescentes cerpui seu penduli, tum nutantes, demum cum fructu erecti, pedunculis filiformibus, sub flore incrassatis, semi- pollicaribus, longiori- bus brevioribusque, amoene purpureis innixi,. bulbis ovatis aeutis viridibus in eapitulum sphaericum densum compactis in- terstineti,.. Spatha ovato- oblonga, bivalvis; valvulis concavis, albo- membranaceis, saepe rubore parco tinctis, nervosis (ner- vis viridibus quinis septenisve) in cuspidem longam semitere- tem. extensis, altera amplior in cuspidem 3-pollicarem, non- nunquam semipedalem prolongata, altera angustior, brevius euspidata. Corolla amoene purpurea, obovata, obtuse trian- gulata: petalis conniventibus, aequalibus, ellipticis, obtusis, apice subinflexis, dorso linea profundius colorata notatis, per- sistentibus. — Stamina filamentis simplicibus setaceis, purpu- reis, corolla demum duplo longioribus; (antheris oblongis, suleo divisis, obtusis, basi subsagittatis, purpureis. Germen obovatum , obtuse sexangulum , viride. Stylus setaceus, pur- pureus, corola demum duplo longior. Stigma acutum albi- dum. ..Capsula.. . .. Odor totius plantae ingratus, quo- dammodo rapaceus. Habitat in graminosis montanis et alpinis Croatiae. Pri- mo intuitu simillimum est 24, carinato; sed foliis semitereti- bus, sceapo flexo, florescentia seriore constanter diversum, — Vaginae teretes, striatae, laeves, ore membranaceae, al- bidae. 40 154. A. Vietorialis. Fictorialis longa Clus hist. 189. In alpibus et subalpinis Croatiae, Cottus Bereghiensis, Scepusiensis, ÁArvensis. 155. A. atropurpureum. Inter segetes Cottus Bihariensis. In Syrmio unde a Wolny, 156. A. ursinum. .4. wrsinum Clus. hist. 190. In silvis montis Szánto, mon procul Budae, in monte Rosály pone Nagy-Bányam et infra Dumitru, ad Rendek, in Cottu Szaladiensi, in Plissivica et Velebich. 157. A. sibirieum. In alpe Petrosa ad rivulos, in alpibus Scepusii ad origi- nes rivulorum locis altis unde a Mauksceh. | Nos in valle al- pis Steje inter alpes Petrosam et Negujesk atque Buhajesk. Host et Mauksch pro .4. Schoenopraso habuerunt. | 158. A. setaceum Willd. Sp. pl. et Pl. rar. Hung. I. LL 68. 4. tenuissémum Winterlii indicis horti bot. Pesth. et A. moschatuwm L. ed. Willd. 2. p. 72. Hall. monogr. n. 17. A. tenuissimum Habl. taur. p. 162. 4. capillare scapo nudo tereti, foliis capillaceis, umbella pauciflora, petalis lanceolatis aeutis. L. ed. Willd. 2. p. 82. Cav. hisp. ll. p. 4. t. 206. f. 1. Moly moschatuwm capillaceo folio C. Bauh. prodr. p. 28. A. silvestre perpusillum pauciflorum moschatum J. Bauh. hist. II. p. 565. — Hoc syn. citat M. Bieb. ad .4. moschatum suum, nec non A. nosírum sefaceum. Redouté qui plantam nostram, .4.scil. setaceum nostrum, etiam sub nomine A. zoschat sed juxta plantam cultam de- pietam t, 100. exhibet et syn. citat Lam. dict. I. p. 67. 'Tour- nef. inst. 3880. — Moiy moschatwm capillaceo folio C. Bauh. pin. 76. Rudb. Elys. 2. p. 166. f. 14. Sauv. monsp.10. JMoly zibethinum RWicher de Bellev. opuse. edit. Drouss. tab. 9. Crescit in montibus calcareis, imprimis Budensibus. 41 159. Asphodelus ramosus. Asphodelus Y. Clus. hist. p. 196. In Bakony, ad Tapoleafó, in Siümeghiensi Cottu prae- sertim locis arenosis. 160. A. albus. Asphodcelus M. Clus. hist. p. 197. In alpibus Velebich locis saxosis calcareis. 161. Hemerocallis flava. In graminosis silvae Bakony, ad Város Lód, et in Cottu Sümeghiensi. 162. Anthericum serotinum. Est etiam caule bifloro. In alpium carpatiearum valli- bus e, e. ad catarraetam in der kleinen Kolbach a Mauksch. — Ungues petalorum alternorum binis glandulis obsessi, quae charaeterem Erythronii eonstituunt, ad quod genus itaque planta haee referenda erit, monente Mauksch in lit. 163. A. ramosum. In silvis et apricis siecis, praesertim calcareis, etiam in Scepusio, ubi Junio et Julio floret. 164. A. Liliago. In montibus Budensibus sub finem Maji floret. ín monte Liptoviensi Ráeskova invenit Rochel, et sub nomine .4. Li- liastri misit. 165. A«sparagus officinalis. In pratis siccis, agris, etiam in arenosis. In locis vere inundatis ad Tibisceum 4 — 6- pedalis, ramosissimus e. c. in praedio Hatrangyos; sed hie crescens aut varietas insignis, aut distincta species est seilicet: 166. A. tenuifolius Lam. Enc. Il. p. 291. et Schult,. A. officinalis 8. Sp. PI. Misit etiam e Syrmio Wolny sub nom. A. officinalis? et nutans, hominis altitudinem superans, foliis paucis, flore fere ante folia. Infra Panesova similem legi. 42 167. A. silvatieus mihi. In silvis ad thermas Herculis et Croatia, e. c. in dextra ripa Koranae, ad Korenicam, ad Gospich, et. Liecae fluvium in. fruticetis. Sinilaceae. 168. Paris quadrifolia. In nemoribus montium Szantoensium, Pilisiensium, ad Bartfam, Rézbányae. 169, Convallaria majalis. In nemorosis montium et planitiei, etiam in insulis Da- nubii, 170. €. verticillata. Reperi etiam foliis alternis, superioribus tantum vertieil- latis, Pedunculi biflori, bracteae angustissimae, albo-mem- branaceae; nervi foliorum subtus et margines velut a pube brevissima, vix nisi per lentem videnda scabriusculi, laciniae corollae intus sub apice brevissime barbatae. [n nemoribus Bartphae , Lubloviae, Carpati, Plissivicae - Junio M Julio. Mauksch notat in dumetis alpium crescere, Majo, Junio florere. 171. €. Polygonatum. Apud nos non tantum in nemoribus et dumeiis, sed et in montibus apricis e. c. in Adlerberg Budae occurrit. | Caulis pedalis, in apricis saepe tantum spithamaeus (nee sesquipedalis ut Smith dicit), folia saepe oblongo -ovata (nee semper ellipti- ea, qualia Smith tribuit) flores albi, apice basique. virides dicit. E i 172. €. multiflora. ; In nemoribus fere ubique, et in illis alpinis Seepusii, ubi notante Mauksceh | Majo floret nec apud nos mata- rescit. Laciniae corollae apice barbato. Folia distinctius. quam 43 in praecedente, brevissime tamen petiolata, sed est etiam foliis amplexieaulibns, an igitur illa foliis petiolatis (qualem etiam Mauksch e Scepusio miserat) specie distinguenda? 173. €. latifoiia. Etiam sub hocce nomine duas distinetas species legi. Altera est vera C. latifolia L.; foliis acuminatis, subtus ner- vis cauleque peduneulisque pubescentibus distinguenda. Haec radiee est longa, tenuiore, alba, carnosa, repente, fibras co- piosas exserente, foliis nunc latis, nunc angustioribus (conf. eum C. pubesc. Willd. hort. l. p. et t. 45), fere ovato -lan- eeolatis, distincte petiolatis, petiolis amplexicaulibus, qualem syrmienses, notante Dre. Buday, Pitlovo Pero nominant et vac- eis ad lactis augmentum praebent etiam in. Cotta. Castriferrei. Altera est: 174. €. glabra vel scepusiensis mihi. Foliis amplexicaulibus, acuminatis, subsessilibus, caule- que peduneulisque glabris. — Sub nomine Za£foliae misit D. Genersich. 175. €. bifolia. In umbrosis montanis Hungariae, Croatiae, Slavoniae e. c. in Matra, Bartfae, Lubloviae, sub Carpato, Borsae, in mon- tosae Croatiae, subalpinis Liptoviae et Scepusii. NIrideae. 176. Eris variegata. 4. major latifolia XV Clus. hist. p. 221. In montanis supra arcem divi Georgii, in collibus ad Stampfen, in siecioribus pratis Sopronii vicinis Clusius. 177. K. snambucina. 4Z. major. latifolia octava Clus. hist. p. 219. In Croatiae montibus, qui a fluminensibus Mala Planina nominantur, Host syn. 44 178. IJ hungarica. An diversa sit ab Z. bohemica Schmidt inquiratur. - 179. X. spuria. 7. angustifolia major seu I. .Clus. hist. p. 228. raj ? Mx In. Com. 'Trencsin (Rochel), ad Lendva in pratis (Clusius). 180. X. sibirica. J. angustifolia V. et FJ. angustifoliae II. species altera. - Clus. hist: p. 229. Ad Lendva in districtu Murodravano locis udis (Clusius), in Croatia (Host). 181. €roeus vernus. Habitat in alpinis et subalpimis Croatiae, Marmatiae, 'Transsylvaniae ; Cott. Szathmáriensis , Bihariensis, - Zoliensis. In. Croatia flores albos, alibi coeruleos habet, 182. €. nudiflorus. Smith Flor. Brit. Habitat in montibus ad Szalatnyam ,''l'ranssylvaniae et ad Rézbányam in Hungaria. D. Baumzgarten bulbos e "Transsylvania misit sub nomine C. specios? M. B. sed unicae bulborum fibrosae erant, quae sec. M. B. specíoso suo sunt laevigatae, mee filamentosae. 183. €. praecox. C.vernus latifol. alb. flor. Clus. hist, p. 203. . Bulbus depresso-rotundatus, solidus, albus, sub florescen- tia nondum edens bulbillos, basi promens radiculas capillares, albidas, e latere baseos in cireulum protrusas, divaricatas vix pollicem longas. |Bulbum cingit, seu involvit: membrana arida, fusca. Vagina extima, folia concludens; constat tubis 4—5 membranaceis, albis, striatis, extimo brevissimo, trun- cato, reliquis successive longioribus, suprema parte fissis, in- timis apice subealloso,' pallide virescente, subcomnivente ter- minatis, inferne subcarnosis, basi in bulbillum, seniori insi- dentem et eüm eo velut artieulatum "inerassatis. ^'^ Folia 4 —8, cum flore emergentia, hunc primum aequan- 45 tia, erecía, dimidium superantia recurvo- patentia, linearia, supra. ceanaliculo albo planiuseulo exarata, subtus dorso emi- nente plano cum margine revoluto utrinque canaliculum, for- mantia, marginibus. dorsi utrinque pilis brevissimis glanduli- feris, non nisi per lentem videndis adspersa, apice obtuso pallidiore subealloso terminata. Flores singuli binive ex eodem bulbo, vagina eommuni membranacea alba, in tubum connata, submucronata, aut obtusa conclusi, intra quam singulum flo- ris tubum cingunt binae aliae, sub germine adnátae, quarum exterior tubum corollae adaequans pariter connata est in tu- bum, interior brevior angustiorque ad insertionem usque fissa. Communis pedunculorum vagina plerum terminatur cuspide longiore, nonnunquam foliacea. Pedunculus triangularis, al- bus, inter bulbum et germen 1 — '!/, pollicem aequans. Co- rolla sexpartita: laciniis ovato - lanceolatis, inferne paulo an- gustioribus, obtusis, albis, striatisque, exterioribus 3 longio- ribus, dorso lineis violaceis ramosis et binis lateralibus sub- simplicibus multo bievioribus picto, interioribus linea triplici violacea simplici notatis. — Tubus, in quem laciniae con- finiunt, elongatus, 1!/, — 2-polliearis, triangularis, albus, lineis 6 violaceis, e media singulae laciniae. decurrentibus notatus. Filamenta tubo corollae ad lacinias longiores adnata, alba, firma, parte libera brevi seimitereti, latere interiore subcana- lieulato. Antherae lineares, basi bifida. sagittatae, apice mu- erone inflexo emarginationem mentientes, filamentorum | parte libera prope duplo longiores, aureae, utrinque suleo exara- tae. Pollen aureum, glabrosum, spargi incipit, ante quam eorolla: aperiatur, e binis loculis lateralibus antherarum. Germen inferum, triangulare, oblongum, sex lineis vio- laeeis notatum. - Stylus teretiusculus, inferne albus, superne triangularis, aureus , nonnihil incrassatus. 46 ^" Stigmata tria, aurantia, inelusa, in tubulos eompressos, superne latiores, margine supremo crenatos, conüàáta singula. Capsula . ... Semina .. . Habitat in alpinis et subalpinis Croatiae. Amaryllideae. 184. Galanthus nivalis. In silvis ubique. 185. Leucojum vernum. Pone Rézbányam sub rupe Muncesel ad rivulum, in Cottu Castriferrei, 186. L. aestivale. In pratis humidis insulis Danubii, 187. Sternbergia colchiciflora Pl. rar. Huug.ll. t. 159. JANarcissus autumnalis minor Clus. hist. p. 164. Ad Inotam et Palotam, Budae in monte aquilarum, in montibus calceareis ad Budaórs, B. Füred et Aráes. 188. Narcissus bicolor. | In Cottu "Trencsinensi reperit Kochel. Orchideae. 189. Orchis papilionacena. In prato sabuloso, depresso, humidiusculo, oppido hajdo- nieali Hadház adjaeenti eum O. pyramidali: et. coriophora crescit, notante Dioszegi in literis. 190. 0. variegata. In graminosis siccis. 191. Orchis . ... Sub nomine Sa£yréi «ovi descripta in. diario itineris Mar- marosiensis, lecta in silvis ad Erdód Cottus Szathmáriensis est. Ophrys. anthropophora Fl. dan. adserente Host in litt. Conferatur cum Q. parvi/fora Sp. Pl. Willd. n. 49. cui cornu etiam. scrotiforine. A 192. O. ustulata. O. pannonica quarta Clus. hist. p. 268. In montibus ad arcem Greben. Aroideae. | 193. Aeorus Calamus. Acorwm Clus. hist. p. 230. 231. In fossis, paludibus Croatiae, Slavoniae, Hungariae. Cupressineae. 194. Juniperus nana. In alpibus Scepusii, Liptoviae, Marmatiae. Betulaceae. 195. Betula alba. — Varietas cortice ramulorum verrucoso, foliis glanduloso - punctatis in Suecia sub nomine JB. fragéls distinguitur ; Wahlenberg. B. Oyocoviensis fol. ovatis, acutis mucronato - serratis, resinoso-puncíatis; strobilis ellipticis cernuis, Bes- ser in Prim. Fl. Galic., sine dubio est eadem. In horto Oreczyano Pesthini. 196. B. lobulata mihi an B. dalecarlica? Caudex altus B. «ibam. superans, ramis erectis. Cortex juniorum ramulorum fusco-niger, in vegetioribus tuberculis resinosis obsessus , epidermide grisea, sequente anno secedente indutus. Folia aut ovata basi nonnihil. producta, aut deltoi- deo-ovata, acuminata: dentibus majoribus obtusiuseule- mu- eronatis, uminoribus obtusiusculis muticis, utrinque glabra, vegetiorum ramulorum superficie superiore punctis elevatis scabra. Petioli glabri, foliis breviores, peduneulis longiores, ut ramuli vegetiores resinosis tubereulis, sed rarioribus, saepe obsessi. Amenta mascula cylindrica, longa, nutantia, termi- nalia, sessilia; foeminea pedunculata, erecta, axillaria, cy- lindrica, masculis quadruplo breviora tenuioraque, fructus 48 crassiuscula,. quantum in siccis specimiuibus.. videre. est. nu- tantia. Squamae amenti masculi fuscae, pedicello communi cum staminibus, quae tegit, insistuut ; feeminei amenti vero postice trilobae: lobo medio nomuihil. productiore, lateralibus paulo latioribus, instar alae expansis, nonnihil reflexis, rotundatis, apice illarum : velut in rostrum obtusum prominente. Alae mar- gine ad lentem vix notabiliter pubescunt. Semina ovata, mem- brana fusca, lateribus ampliore. emeta:: Habitat in vallibus alpium, nemoribus subalpimis et. eol- linis, in longa. silva Kesmarkiensi, in nemoribus Leibitzensi- bus etiam per Comitatum Góimóriensem et Neogradensem oh- servavit Mauksch. Wahlenberg a B. dalccarlicam. distinetam esse, et vix varietate differre a D. a/ba asseruit. 197. EH. pubescens. Locis humidis et. uliginosis atque turfosis in palude Eesédi Láp, versus Carolostadium in Croatia, et in valle sub monte non proeul acidula Ráukensi. Mauksch in Scepusio. obser- vavit. 198. B. carpatica. Arborea, in subalpinis fruticosa, sed trunco erásso, cau- dices fruticosos emittente. Epidermis grisea ramuloruin ano- tinorum lacera secedit, cortice nigro -fuseo remanente, laevi. Juniores ramuli. pubescunt. | Folia variant. e figura elliptic: in ovatam, ex acuta in acuminatam, juniora subpubesceentia, demum labra, plus minus lobulata seu. duplicato - serrata. Petioli primum subpubescentes, dein glabri, peduneulis lon- giores. ^Juli masculi terminales, cylindrici; foeminei axillares, pedunculati, in fruetu erassi, fere ovali- cylindriei. Squamae strobilorui: seu. amentorum foemineorum trilobae, apice obtuso, alis oblique. truncatis, non raro nonnihil emarginatis, ad len- tem: "tenuissime eiliatis, angulis. obtusis: basi cuneiforini, 49 Membrana semen cingens fusca emarginata. | Ab. aba specie non differre praetendit Wahlenberz. 199. HE. ovata. In alpe Guttin et in alpibus Bereghiensibus. Cupuliferae. 200. Quercus Robur. Variat foliis plus minus latis: lobis rotundatis (nt in de- finitione ponitnr) et oblongis (qualia specimina in it. Slavonico legi); integerrimis. Wolny misit aliam varietatem lobis folio- rum quibusdam lobulatis. Gallàe ramulos obsidentes magnae, echinato - ramosae, 201. $. pedunculata. Folia huic et slavonicae novae inter nostrates maxima. Fruetus in pendwlzna sessiles cupulae hemisphaerio iminores: squamis sub maturitate apice liberis. 202. €. pendulina mihi. Q. pedunculatae similis fructibus longe pedunculatis; sed diversa foliis petiolatis, subtus petiolis pedunculisque pubescentibus. In silva Budensi: ad Schónen Scháferin. 203. €. hungarica interea mihi. Primo intuitu Q.-pedunculatae similis, quacum utique fo- liorum magnitudine et forma convenit: sed diversa foliis lon- gius petiolatis ; fructibus breviter peduneulatis. Legi ni fal- lor, in silva budensi. -204. €. pubescens. RARobur H. Clusii hist. pl. rar. L. I. 18. 205. €. pubescens? an distincta species? £urbinata mihi interea dieta, In silva Gódóllbensi lecta. 206. €. Ménesiensis interea mihi. Fructus sessiles aut breviter peduneulati..- Inter vineas Ménesienses. 950 207. €. undulafa mihi. A OQ. pubescente diversa foliis undulatis lobis acutis. Fructus sessiles. In silva budensi. 208. Q. ambigua interea mihi. Q. pubescenti proxima, diversa fructibus longius pedun- culatis. 209. Q. spicata mihi. In silva montis tiliarum Budae. 210. Q. vértesiensis interea mihi. In monte tiliarum Budae. 211. €. conferta mihi. Fructus sessiles, aggregati. Calyces hemisphaerici, cani, extus tomentoso- pilosi, tactu molles, intus a margine piloso usque ad basim tomentosi, squamati: squamis appressis, lan- ceolatis, obtusiusculis, tomentoso- pilosis, tactu mollibus, in- ferioribus brevioribus, subovatis. Glandes oblongae plerumque duplo longiores, communiter utrinque attenuatae, apice non impresso sed obtuso, mucronatae, per lentem inspectae in apice vestigia tomenti exhibent, hine forte juniores tomentosae. Glandes accepi per pharmacopaeum Eszekiensem Fátz e ter- ritorio pagi Kutyevo in Cottu Posegano, dein medio Dris. Küt- tel a Keresztur. | Klapka a. 1813 misit arbores, in quibus sequentia observavi: Folia, licet arida, adhuc Martio ad finem vergente fortiter adhaerebant, et subtus tomentum ex- hibebant; petioli tomentosi, vix ultra 2 lineas longi; ramuli horni, seu potius annotini, cortice cinerascente, initio laevi, glabro, nequaquam tomentoso; gemmae ovato - oblongae, acu- tiusculae, obscure fuscae: squamis ovatis, obtusis, intimis subsericeis. 912. Q. austrinena. Cerrus Clus, hist. rar. L. ]. p. 20. Lignum hujus in lapidem commutatum ipsaque adeo ma- 91 trice in nigrum silicem conversa legit Clusius in. monte Eisen- berg Pinkae fluvio imminenti. 213. €. sublobata mihi. Arbor procera. "Tota glabra. Rami erectiusculi: cortice juniore obscure cinerascente,, obsolete suleato, horno fusco, eum punctis elevatis albidis, raris, sparsis... Folia petiolata, oblongo-lanceolata, basi ovata, saepe inaequaliter cordata latere altero subdecurrente, integra aut subsinuata, aut irre- gulariter obsolete obtuseque lobata, supra nitida, subtus pa lidiora, a 3 ad 7 pollices longa, 1 —2/, lata, versus basim angustiora, — Petioli semipollicares, pollicares | longioresve. Gemmae ovatae, glabrae, squamis aliquot linearibus ciliatis stipatae, — Fructus sessiles: eupulis hemisphaericis: | squamis appressis. Glandes oblongae, glabrae, laeves. Habitat ad Keszthely in Cottu Szaladiensi ex relatione dom. Ashóth, in Baszonák, vineis Kis Réese; in silva Gesztenyes. —Aecepi a Prof. Schuster, tum a dom. "Tórók. 214. Q. cuneata mihi. | Cortex juniorum ramorum fuseus, hornorum pubescens. Folia petiolata, oblonga, inaequaliter lobato-serrata, lobis setaeeo-mucronatis, supra glabra, subtus canescentia, pu- bescentia, basi cuneiformia integerrima. — Petioli pubescentes. Habitat Budae in monte tiliarum. Sialicineae. . 215. Salix monandra Hoffm. $S. Helix L. Gemmae univalves. Amenta stipata bracteis 3— 4. 216. S. praecox. Im Auwinkel ad. scaturiginem Saukopf, arbor alta, ra- mulis annotinis fragilissimus. 217. S. inyrtilloides. Im grossen Walde bei Kásmark, Mauksch und Wahlenberg, á * 92 218. S. Arbuscula. | In valle-subalpina Koprova Liptoviae pone Krivan. 219. S. exstipulata mihi. Frutex aut arbor 1 — 2- orgyalis aut sesquiorgyalis. Cor- tex senior cinerascens , ramulorum annotinorum obscure pro- fundeque fusco-rubens, glaber, superiore parte subpubescens. Rami patuli, annotini ad insertionem levi vi fragiles, ex ar- ticulatione nimirum solubiles, horni pubescentes. Folia alterna petiolata , lanceolata , utrinque aitenuata, subcuspidata, alia integerrima , alia medio serrulata, utrinque flavescenti-viridia, glabraque, subeiliata. ^ Petioli breves, subciliati. — Stipulae nullae, sed pro his utrinque glandula axillaris. Amenta late- ralia; coaetanea, breviter pedunculata e squamis oblongis, longe ciliatis. Peduneulus pubescens, folis integerrimis , su- pra nudis, subtus pubescentibus, subsessilibus, 3 — 4 stipatus. Mascula 1 '/, — 2-pollicaria, densiusculis floribus obsessa. Squamae oblongae, obtusae, concavae, longe cilatae. Sta- mina 3 — 4: filamentis setaceis, inferiore parte monadelphis, pubescentibusque; binis exterioribus squamam subaequantibus, alis 2 eadem longioribus; antheris subrotundis flavis. Glan- dula unica ad basim staminum interius sita, erecta flava. Habitat in insulis danubialibus. Fl. sub finem Aprilis. - 220. S. oppositifolia mihi. Frutex 1 !/, —2- pedalis, raro altior, ramosissimus, cor- tice nigro-fusco, ramis tenacibus, glabris. Folia opposita aut subopposita, brevissime petiolata, perparum recurva, lan- ceolata, acuta, inde a basi versus apicem successive parum dilatata, reliqua prope ad vel ultra medium usque integerri- ma, inde obsolete serrulata, apice integerrimo, inferiora ra- mulorum integerrima, juniora utrinque subpubescentia, demum calva, subtus perrarum glaucescentia, pollice breviora, lae- via, diaphane venosa. Petioli appressi, glabri. Stipulae 23 nullae. Amenía eylindrica opposita, aut subopposita, foliis proprie talibus destituta, i. e. absque folio e gemma sua sin- gula prodeuntia, patula, praecccia. Foeminea semipollicaria, demum paulo longiora, floribus densissimis; germinibus ovatis, pubescentibus; stigmate sessili, emarginato. Squama brevis- sima, concava, subrotunda, fusca nigra, extus pilis tenuissi- mis longiuseulis albis obsita. Capsula oblonga, subelliptica, versus apicem paulo tenuior, pubescens, sessilis, obtusa, stigmate nigro persistente. —. Ad stagnum in horto Orezyano Pesthini, — Basin pedunculorum stipant folia 3.— 4, oblonga, recurva, obtusa, integerrima, Pednnceulus julorum albo - vil- losus. 221. S. Waldsteiniana. Gehórt nach. Rochel's Meinung zur S$. alpina Scop., S. formosa. Willd. Chenopodeae. 222, Salicornia herbacea. Habitat in salsis ad Fok- Szabadi Cott, Vesprim, ad Aba et in praedio Sz. Iván Com. Albensis. 223. Atriplex laciniata Winterl. Est vera .A. £ataríéca Gmel. sib. ii. t. 14. f. 1, cujus opinionis etiam Willdenow est. 224. A. angustifolia. Ad Miskole. In definitione tamen caulis divaricatus di- citur, quod nostrae non convenit. 225. A. botryoides mihi. 2 Radix annua, flexuosa, latere radiculas fibrosas nume- rosas edens, sordide albens. Caulis erectus, 1 — 3 - pedalis, obtuse quadrangulus, ad ortum ramorum inerassatus, sub- compressus, lateribus binis latioribus aut planis aut exeavatis seu canalienlatis, aliis duobus convexis, ramosus, in solo 54 sterili salso humilis; ramis inferioribus diffusis, longis, in fertiliore altior: ramis inferioribus patentibus, -his oppositis, superioribus alternis. Folia petiolata, hastata, basi aliquan- tum in angulum obtusum prominente, acuta, obsolete tripli- nervi- venosa, carnosa seu suceulenta fragilia, inferiora oppo- sita, superiora oblongo -triangulari - hastata, integerrima. Flo- res in spicis terminalibus lateralibusque erectis, densis, sub- aphyllis, praeter folium lanceolatum, ortum ramulorum infe- riorum stipans, saepe uno alterove foliolo lineari - teretiuseulo, ad basin instructis densis. Calycis fruetus valvulis obtusis- simis, integerrimis, disco obsolete tuberculatis, fructum sub- globosum formantibus. Semen subrotundum, parum compres- sum, nigrum, nitidum. "Tota glabra. Rami, folia, (praeser- tim subtus) maxime calyces fructus epidermide nitida, lacera, sed adnata (nec libera) tecti. Axillae caulis baseosque ramo- rum plerumque purpurascunt. Habitat in salsis Hungariae. Floret Aug. et Sept.; Octobri fructificat. 226. A. sulcata mihi an A. litoralis varietas? Radix annua, primaria palmaris aut spithamaea, flexuosa, sordide albida, seu fuscescens, laterales fibrosae. Caulis erectus, in salsis sterilibus prostratus, a basi ramosus: ra- mis infimis approximatis, patentissimis, ascendentibus, supe- rioribus remotis, ad angulum acutum erectis, in axillis pur- purascentibus, caeterum ut caulis àb atomis albidis subcea- nescentibus, inferiore parte ut caulis obsolete angulatis, striatis, superiore sulcatis, angulis obtusis, pallidioribus. Fo- lia alterna, petiolata, lanceolata, utrinque acuta, apice sub- mueronaía, argute sinuato-dentata. Petioli triangnlares: an- gulis lateralibus prominulis, earinali obtuso; latere superiore planiusculo, bistriato. Flores glomerati: glomerulis subrotun- dis, in spicas terminales axillaresque, aphyllas, inferne in- terrupfas, erectas, subsimplices dispositis. ^ Flores foeminei, 99 maseulique: ego saltem nullum. germinis aut styli vestigium video in floribus staminiferis, Calyx maseulorum 5- partitus, concavus, foliolis subrotundis, obtusissimis, margine membra- naceis, dorso viridibus, glabris, nudis: foemineorum diphyl- lus, minutus: foliolis oblongis, acutis. Stamina calyce lon- giora: filamentis eapillaceis albis; antheris didymis ovali- bus, cum emergunt purpurascentibus, demum pallide flavis. Calyx fructus.... Habitat in salsis e. c. inter Abony et Cegléd. Fl. sub finem Julii. Differt itaque ab A. Zitoralz, eui' caulis et folia glaucescunt; caulis et rami angulati; folia subcarnosa, pleraque integerrima ; rami per totam longitudinem ramulis obsiti. 227. A. cana vel incana mihi. Sub hoc nomine descripta in diario itineris Ránkensis est d, rosea L. 228. Corispermum nitidum mihi. In arena mobili sterilissima Pesthini per reliquam Cottus Pesthiensis partem arenosam, perque Cumaniam minorem et Comitatum Bács et Csanád. Radix annua, subsimplex, saepe fere pedalis, flexuosa, latere. radieulas emittens, quandoque ramosa, albida. Caulis flexuosus e basi ramosissimus: ramis elongatis, patulis, non striatis, subangulatis. Folia alterna, sessilia, linearia, pollicaria, longiora bre- viorave, subcarnosa, supra leviter canalieulata, subtus con- vexiuseula, enervia, setnla inermi terminata. Flores in spicis terminalibus lateralibus solitariis: floribus distantibus, interioribus ramosissimis; bracteis linearibus, in- feriore parte tenui margine membranaceo cinctis, setula molli terminatis. | Corolla petalum unienm ovato-subrotundum, membrana- ceum, inter pedunculum spicae communem et genitalia posi- tum, germine primum aequale, demum duplo breyius. 96 Stamina 5, quorum 2 ante, 3 pone germina sita sunt, binis horum ad marginem aecedentibus; fil. germini subaequa- lia demum duplo breviora, tenuissima, alba; anth. subrotun- dae ochroleucae. Germen subrotundo-ovatum, non marginatum,; nec emar- sinatum, sed brevissime mucronatum. — Styli duo tenuissimi, albi, breves, erecti. Semina subrotundo- ovata, brevissime mucronata, mar- gine menibranaceo destituta, ante maturitatem margine pro- funde purpurea, nitidissima, bracteis latiora. Bracteae summae ovato -lanceolatae , breves. Caulis et ramorum pars inferior saepe purpurascit. Omnes partes glabrae, nitidae, demtis spicis, quarum pars superior pilis brevibus rarioribus, fugacibus obsita est, demum etiam calvescens. Margo bractearum et germinum, quin et petalum non raro purpurascunt. Styli primum quidem erecti, hreves, verum demum ger- mine longiores, divaricati, quod vero minus frequens. À €. canescente nostro differt, caule altiore, magis flexuoso, ramis magis elongatis, spicis tenuibus, floribus remotis; fo- lis erassioribus subcarnosis; petalo unico majore; germine semineque subovato, submucronato, non marginato; glabritie et florescentia seriore: floret enim Augusto et Septembri. Habitat cum C. canescente, sed rarius, A C. hyssopzfolio, quocum floribus distantibus, ' foliis enerviis, bracteisque inermibus convenit, differt petalo unico, stylis longis, seminibus subrotundo -ovatis, florescentia seriore, staminibus 5. A C. squarroso autem differt spicis terminalibus; floribus remotis; bracteis inermibus; floribus corollatis, nec corolla destitutis; staminibus 5; semine submnceronato, nece emargi- nato. Omnes partes graciliores quoad in C. hyssopifolio et 91 C. canescente. — Caulis, rami, foliaque glabra; folia duplo triplove angustiora et breviora quam in C. hyssopzfol?o, subtus convexa, supra plana, lineari - subulata. 229. €. canescens mihi, Radix annua, ramosa, flexuosa, albida, quandoque sub- simplex, spithamaea pedalisve. Caulis a basi ramosissimus, flexuosus, ramique striati striis pallidioribus, patentes, ibidem flexuosi. Folia ut rami, alterna, sessilia, linearia, pollicaria, supra nonnihil eanalieulata, subtus convexiuscula, integerri- ma, setula terminata molli. | Flores in spicis terminalibus, lateralibus et subaxillari- bus (sub ramo ad latus enatis) densis, erectis, !/,- bi - tri- pollicaribus, — Bracteae seu folia floralia reliquis breviora, versus apicem successive decrescentia , ovato-lanceolata, ere- cía, margine tenui membranacea, setula terminata molli, im- bricata. Calyx et corolla nulla, nisi membranaceas 2 squamulas minutissimas inter germen et rachim pro corolla vel nectario sumere velis. Stamina 9, quorum terna inter rachim et germen, bina inter hoc et bracteam posita sunt, germine breviora, medium inter tria interiora reliquis longius, omnia filamentis tenuissi- mis; autheris minutis ochroleucis. Germen orbiculatum, intus planum extus convexiusculum, margine membranaceo, inaequaliter denticulato seu suberoso, apice germinis emarginato cinctum ; styli 2 breves, capilla- cei, tenuissimi, erecti. — Semina forma germinis, exteriora latere magis convexa, bracteis latiora, fusca nitida, margine diaphano utrinque emarginata. Tota planta, demtis genitalibus, pilis brevibus, albis, fasci- eulatis, detergibilibus canescens, maxime spicae. - 58 Caulis et rami inferiore parte coinmuniter obseure rubent, per maturitatem autem tota planta pallidius rubescit. Habitat in arena mobili sterilissima, — Floret Julio, Augusto. " | Folia inferiora pollice saepe longiora, superiora breviora enervia. Convenit. cum. €. hyssopzfolio spicis terminalibus, petalis 2, folis enerviis bracteisque inermibus; sed differt spicis densis floribus approximatis ita, ut semina interstitia exce- dant; staminibus 5, seminibus emarginatis. |. A C. squarroso et pungente M. B. differt: bracteis foliisque inermibus, sta- min. 9. Amarantaceae. 230. Amarantus retroflexus M. B. et Willd;, A. hy- pochondriacus Fl. Poson., A. hybridus Jacq. Fl. austr., A. viridis Winterl et Host. Habitat copiosissimus in ruderatis et cultis, vineis ete. Polygoneae. 231. Polygonum BRistorta. In pratis humidis frigidiorum Cottum: Scepus, et Arvens. e. c. ad Sztraskam, in Petrosa; in pratis humidis. Cottus Sümeghiensis lll. Comes Antonius Festetics. 232. P. viviparum. Caulis quandoque pedalis, non raro digitalis. Folia ple- rumque omnia lanceolata, quandoque infimum ellipticum, imo subrotundo-ovale. ln alpibus Scepusiensibus, Liptoviensibus, Arvensibus, Zoliensibus, Plissivica, Velebich. 233. P. amphibium. | In aquis stagnantibus Scepusii, Pesthini. 234. P. minus. Huic folia punctis eminentibus scabriuscula,. brevissime- 99 que ciliata; sed nervis pubescentia pilis adpressis; et corolla laevis, nec punetato-glandulosa, nec caulis semper basi re- pens, et folia in pluribus locis quidem lineari-lanceolata (ve- lut ad Csáktornyam); sed alibi aeque lato-lanceolata. — In Matra, Quinque- Ecclesias, in palude Eecsediensi. 235. P. Hydropiper. Folia utrinque punctis eminentibus densis scabriuscula, pilis brevibus ediata, caeterum glabra. Etiam vaginae ob- ovato- punetatae, uti et flores, seu ut Smith. dicit, extus punetato - glandulosi. In aquosis et fossis Pesthini, in Matra, Banatu etc., Cottu Marmarosiensi ad vias, 236. IP. ciliare mihi. Quod nomen, eum etiam P, Hydropiperi et minori con- veniat, mutandum erit in Zntermedium. .À P. Hydropipere differt floribus condensatis, a nore foliis petiolatis, lanceo- latis, floribus condensatis, subpunetatis, Habitat in. paludosis et fossis aquosis Syrmii, reliquaeque Slavoniae. 237. P. punctatum mihi. P. Persicariae accedens aut ejus varietas. Caulibus suh- bipedalibus, elabris, laevibus, purpureo-puncíatis; ramosis: ramis ad angulum acutum erectis, impunetatis, glabris, laevi- bus. Folia lanceolata, utrinque angustata, petiolata, nervis ef supra versus marginem margineque pilis seu setulis ap- pressis obsita, subtus punctata, inferiora subtus cano -tomen- tosa. Stipulae vaginales lacerae, muticae, Pedunculi glabri, laeves. Corollae laeves. Corollae rubrae, E Matra a Nes- selthaler. | 238. P. glandulosum mihi. Caulis glaber, laevis, impunetatus. Folia ut in praece- dente, sed tantum viliata setulis brevibus, : caeterum glabra, subtus punctata, Peduneuli corollaeque glandulis nigricantibus obsitae, corollae albae. 60 239. P. obliquum mihi. An prioris varietas? — Caulis subsimplex, glaber, laevis. Folia petiolata, inferiora oblique cordato-ovata, superiora ovata, .ovato-lanceolata basi angustata, omnia cuspidata, subtus punctata, supra versus marginem margineque ef ner- vis utrinque setulis obsita adpressis. Pedunculi subpnbescen- tes et slandulis scabriusculi. — Spicae cylindricae pollicares longioresve, densae. Corollae rubellae, glabrae. 240. P. aviculare. Ad vias, in vineis Hegyalljensibus foliis latioribus. 241. P. Bellardi. Habitat in monte Gerardi, inter vineas ad Aráes, in Syr- mio a Wolny. Sprengel scribit: ,,Est quidem JP. Be//ardi, sed nullam video differentiam inter hoe et P, arenar?ium tum, flores enim in utroque racemosi fiunt.^ Prof. Besser in litt: ,Bei Vergleichung des P. arenaríwum aus Host's Garten, mit dem das galicische übereinstimmt, habe er gefunden, dass es einerlei sei mit P. patulum M. B., von welchem er ein tau- risches Exemplar durch den Collegienrath Steven erhalten habe; eine andere Pflanze ist P. arenarium aus Landshut. 249. P. Fagopyrum. In arvis. 243. P. pusillum mihi. An novum? an alterius varietas. Radix annua simplex, vix pollice longior, fibras aliquot exserens, fusca. Caulis simplicissimus, erectus, dirzitalis, palmaris, tantum apiee 2 — 3 foliis instrnetus, aut inedio etiam unum gerens. Folia petiolata, alterna, inferiora 2 nonnunquam opposita, cordata, lobis obtusis, quandoque rotundata, flores tantum 2 —.4 spicam terminalem quodammodo constituentes. .À dom. Kittel in monte Grusiensi. 61 244. P. dumetoruimn. Bartfae. 945. Rumex Patientia. 246. R. exsanguis mihi. E Syrmio a Wolny missus sub nomine P. sanguénei. Legi etiam ipse sed non memini ubi sec, . . . . est varietas sanguinei 9. — N.B. Wolny specimina bina, 2 diversarum spe- cierum misit, quorum neutrum seu ad saeguwéneum seu ad exsanguem, ut nunc primum observo, pertinere videtur. Horum alter, quem no. f. signavi, caule est sulcato, obscure - rubro, glabro, laevi, nitido, Rami ad angulum acutum erecti. Foliis petiolatis, oblongis, sublanecolatis, basi angustatis, apice obtusiusculis, crenatis, undulatis, glabris, laevibus (radiealia non vidi). Vaginae fuscae, lacerae. Flores verticillati , ver- ticills ad !/, pollicis distantibus. — Valvulae florum videntur obovatae, obtusae esse, sed nondum sunt bene evolutae. Atque videtur esse KK. JVemolapathum. | Alter quem no. 2. signavi, est caule etiam sulcato; folis petiolatis, inferioribus cordatis obtusissimis, superioribus lato-laneeolatis, basi an- gustatis, obtusis, supremis acutiusculis, omnibus integerrimis, scabriusculis, junioribus subundulatis. Verticilli florum magis approximati. Valvulae obtusae, integerrimae. Atque iste pot- est esse /. e.csanguis, quem Smith. pro varietate sanguine habet, et folia inferiora dicit basi cordata. .R. Condylodes M. B. 247. ER. Hydrolapathum. "Folia undulata huie (in sieco) apparenter crenata. Val- vulae non paucae dentatae, quales etiam in specimine a. Will- denow misso adsunt. Est idem, quem Winterl in indice horti sub nomine At. aquatíci descripsit. Misit Wolny cum? Habitat in aquis stagnantibus et fluentibus, velut in rivo Rákos. 62 248. Ki. crispus. Posonii, Pesthini, ad Sz. Márton. |n humidis; Smith in ruderatis, pascuis et ad vias crescere dicit. 249. :R. Nemolapathum. In humidis Cottus Pesthiensis, Szatmáriensis, Syrmien- sis, Posoniensis, Croatiae. Pro MR. Hydrolapatho declaravit Willdenow, sine dubio errore calami. A Wolny sub? missus. 250. R. maritimus. In humidis, frequentissimus in stagnis Cottus Szabolcsen- sis subsalsis e. c. ad Nyífr Egyhaza. Missus etiam a Wolny sub no. 44. 1n sabulo humido frequens. Noster est annuus, qualem Willdenow in Sp. Pl. et En. pl. hort. ber. ponit, Smith autem in Fl. brit. perennem notat. 251. R. palustris Smith Fl. brit. I. p. 394. Habitat in depressis limosis aquosis Banatus alibique. A Winterl pro JH. mar?témo habitus, qui vero esse non pot- est, cum nec valvulas deltoideas, nec folia linearia, nee ver- ticillos confertos habet, 252. KR. acutus. In Sauwinkel Budae loco humido umbroso, ad Diosgyor in hortis prope officinam vitrariam. 253. RR. pulcher. Copiosus in Banatu et Syrmio. 254. E. scutatus. In valle. alpina Vólkgrund Scepusii, ad aquam in arena infra catarractas. A Mauksch e Scepusio, Wolny e Choes. Utriusque specimen folia caulina oblonga hastata, infima abbreviata, apice rotundato, quoad lateribus sinu laterali, fere semiorbiculato - hastata. B. Varietas haec est statura minore quam AK. s/aucus s. RH. scutatus y. — Caules inferne inter lapides undique dispersi, lignescentes, rufo-fusci, in plures alios inferne floc- 63 eosos adscendentes superne in 2 — 3 ramulos racemoso - flori- feros divisi, maxima parte aphyllos. Folia basi profunde ex- cisa, inferiora laciniis baseos magis reflexis subsagittata, an- tice. rotundata, superiora laciniis illis magis divaricatis ha- stata, quaepiam antice oblonga, omuia obtusa, quaepiam in nonnullis speciminibus acutiuscula, in longioribus caulibus quandoque unum alterumve lanceolato-hastatum. — Habitat in alpibus Plissivica et Velebich supra Medák in saxosis. | Fo- liis triangulari-hastatis occurrebat ad Hradek in arena ubi Bela miscet cum Vago. y. — HH. glaucus Jacq. quem in alpe croatica Debelo Berdo, et in valle subalpina Szenszki- put legimus inter saxa ealearea; folia aequalia, cordato-hastata antiee rotundato - glauca habet. — Est etiam unum alterumve folium caulinum, oblongo - hastatum. 255. R. digynus. In alpe Arvensi Roháes, in Vólkgrnnd in arena rivali, sub ecatarraeta ipsi legimus, in aliis alpibus Scepusii Mauksch et Genersich, in Kriván etiam est. 256. E. alpinus. Florum genitalia inquirenda, In alpibus et subalpinis Scepusii, Liptoviae, Marmatiae, potissimum frequens ad ga- zas opilionum et ubi quondam ovium in alpibus pascentium stationes erant. Desunt specimina. 2507. R. Acetosa. In pratis, paseuis et pinguibus. ó. Cum hae varietate convenit synonym. Halleri. ad sequentem citatum scilicet: Lapathum sexubus distinctis, fo- liis digitatis, hamis brevissimis, vecta divergentibus. Hall. helv. 1598. In alpibus Marmaros et Scepusii e. c. in. Vólk- grund atque in Liptoviensibus e. c. in valle alpina sub Kriván. 64 e. seu Acetosa montana. lato ari folio rotundo Boccon. mus. 165. t. 125 et 126. In alpe Pop Iván et in valle 'Thurociensi Zsihlavina. 3. /anceolata, caule vix pedali, foliis lanceo- lato -sagittatis, superioribus sessilibus, in sabulosis ad rivulos legit Mauksch. 2508. R. Acetosella. ' Copiosus in pascuis et agris arenosis, omnium autem frequentissimus in agris Croatiae declivibus inter silvis, qui ab hac stirpe toti fuscescunt. f. auriculis foliorum . bi - trifidis, laciniis linearibus, quibus igitur ad multitudinem aecedit. 'Ta- lis non tantum in horto cultus, sed et spontaneus occurrit e. e. : in monte Cobor. Quandoque tantum unum altitudine folium ita variat, alias etiam pleraque. Vaginae tam in hae varie- tate, quam in '&. sünt albo - membranaceae , multifido - laeinia-- tae. y.foliis latioribus (quantum in sieco videtur, 'elaucescen- tibus obtusis, misit Mauksch, in arenosis fossis lectum, quae- rens an KK. scutati an :A4cetosellae varietas? | 0. foliis hasta- tis: lobo medio ovali (utrinque fere aequaliter angustatis) lateralibus oblique ovatis, misit D. Wolny. BD»aphnoideae. 299. Daphne Mezereuim. Folia euueiforinia potius quam lanceolata, tenuissime ci- liata, praesertim juniora, n silvis montanis Matrae, "l'atrae, Croatiae, Slavoniae. 260. D. alpina. ln monte Merszin ad Koreniceam Croatiae. 2601. D. Laureola. In umbrosis subhumidis ad Gesztes? et in Slavonia supra monasterium monachorum nou procul Orahovica. 262. B. €neorum. Cnaneorum Matth?oli Clus, hist. p: 89. Copiosum in silva Nyír Bátor dicia, et versus Ecsed. 65 Mauksch in. mente caleinoso. Szmolnik "Tóplicensi, ad Csaba, etiam. inter Promontorium. et Tétény in monte pone vineas. 3 ad Palotam in lapidosis cale., ad Sz. László in arenosis sec. Horhi. ^Clusius eam in silvis editiore loeo sitis nltra Arabo- nem nasci notat. Aristolochieae. 2639. Asarum europaeum. In nemoribus Hungariae, Syrmii, Croatiae. Folia plus minus pubescunt. pilis brevibus appressis, petioli villosi, la- native. Plumbazgineae. 261. Statice Gmelini. Willdenow pro hac habet. In salsis et subsalsis plani- tiei majoris hungaricae. Valerianeae. 265. Valeriana montana. Loiseleur Paleriíanam observavit in Pyrenaeis quam Ae- terophyllam dixit, et in Fl. gallica t. 2. depictam exhibuit. Cum hac conferendae sunt varietates e Carpato adlatae. BDipsaceae. 266. Scabiosa tatarica. |n. arvis Dioszegiensibus alibique ad altitudinem 3 —7 pedum exerescit, notante Samuele Diószegi Debrecinensi Prae- dicatore. 267. S. spathulafta mihi. An S. succisae varietas. Caulis quem in specimine sicco vidi, basi decumbens, radicans, erat truncatus; ceterum ere- cíus, ramosus, ramis praeter pedunculum terminalem senis eruciatis, teres, medulla alba penitus farctus, glaber, laevis. Folia petiolata, glabra, brevissime tenuissimeque ciliata; radi- 2 66 calia obovato - subspathulata , obtusa cum brevissimo mucrone, obsolete remotissime crenata; caulina lanceolata, acuta, ii- —tegerrinia, aut uno alterove dente instructa, — Petioli infimi pilis raris longiusculis ciliati, reliqui nudi. Peduneuli teretes, tomentoso - canescentes, terminales subsemipedales ramorum 2.— 4-pollicares. Flores subglobosi. Calyx corolla brevior: foliolis lanceolatis, acutis, inaequalibus, glabriusculis | bre- vissime tenuissimeque veiliatis. — Calyculi. 5-dentati, mutici. Corollae aequales, 4-fidae, dilute violaceo - coeruleae (colore oinnino ut in S. swccésa), glabrae. Stamina corollulis lon- giora: filamentis setaceis, albis: auth. rubellis. — Ieceptacu- lum conicum: paleis lanceolato-subulatis, setula brevissima terminatis, semina excedentibus. Semina .... Invenit Marchio Bonnay in pratis humidis ad Jaurinum 21. Aug. Differt itaque a S. succisa. caulium propaginibus basi radicantibus; caulibus ramisque farctis (qui in 24. swccisa fistulosi) foliisque calyeibusque glabris flore brevioribus; .ealy- culo inutico (nec 9 — 6-seto); paleis, corollulis germinibusque glabris, nee pubesceutibus, 268. S. succisa. ln pratis humidis. 269. S. pubescens Willdenow — nitida vel ciliata. Habitat ad agros Comitatus. Seepusiensis eam primum inter Kesmarkinum et balneum suphureum observavimus et in Cottu Zoliensi, ubi eam in Valle Dominorum obviam ha- huius. Maxime aflinis est S. arvensé, pro cujus 'varietate eam primum habuimus, cum duratione, foliorum iusertione et. va- riaute forma, «calycis caliculique statura, et seminum atque receptacüli forina eum eadem omuino conveniat; sed per multos jam annos sata nihilominus coustauter diversam sese habuit. 63 Statura omnibus partibus majoribus; caule inferne glabro, superne pubescente pilis brevissimis glanduliferis, nee toto hirsuto pilis eglandulosis, longioribus subreversis; foliis niti- dis glabris, ciliatis, nee hirsutis canescentibus; floribus ma- joribus; corollis albis, extus glabris. — Florescentia 3 hehdo- madibus priore. | Compositae. 270. Eiupatorium cannabinuimn. Caulis villosus,. Folia plus minus pubescentia: in prae- dio Kák et in Syrmio legi specimina foliis glabris, tantum costis venisque pubescentibus. In silvis caeduis folia saepe integra. y. ln pratis humidis supra Soroksár prope Danu- bium caule, petiolis, foliisque tomentosis, incanis. 4. Occur- runt autem praeterea foliis glabriuseulis, caulinis petiolatis, tripartitis, intermedio foliolo subpetiolato, lateralibus in pe- tiolum decurrentibus ; rameis vero subsessilibus, ternatis: folio- lis longius petiolatis utrinque acutis, omnibus, medio nonnun- quam tripartito. ! 271. Tussilago alpina. Caulis séu seapus nonnunquam biuncialis, alius pede altior. Habitat in alpibus Arvensibus (Roháes), Scepusien- sibus (Vólkgrund, in. der kleinen Kohlbach), Liptoviensibus (Kriván), Zoliensibus (Gyumbér), Szatmariensibus (Rosály), Marmarosiensibus (Petrosa, Izvoru- Kailor, Pop lvan), Trans- sylvanieis (Guttin) , Croaticis. 272. T. silvestris. In subalpinis et alpinis Croatiae: Merszin, Vilena draga, Plissivica, Velebich. 273. T. Farfara. | : Locis humidis, praesertim argillosis, in fossis, ripis rivo- rum et fluviorum ubique, LES 68 274. 'f'. alba. Habitat in silvaticis montanis et subalpinis locis humidis potissimum ad rivulos, in Seepusio, Liptovia, Marmatia, in Cottu Bihariensi pone Rézbányam. 275. 'T. IPetasites. Ad fluvios, rivos montium Matrae, Scepusii, Liptoviae, Marmatiae, Cottus Szaladiensis (Keszthely), in Strimptura sub Petrosa, ad rivum prope speluncam caleaream pone Réz- bányam, ad rivum supra Vetero - Budam, in vallibus Cottus Honthensis e. c. pone DBórsóny ete. 276. T. spuria? Ceterum omnino similis specimini a. Willdenow misso sed lobi foliorum postiei vix notabiliter bilobi. In. Hungaria lecta. 277. 'T. hastifolia mihi. A T. spuria diversa foliis duplicato-dentatis, cordato-hastatis, supra glabriusculis, subtus subtomentosis, canescentibus, lobis baseos altero margine incurvo altero patente. Prima omnium floret. Habitat . . . 278. Aster alpinus. ln rupibus editis cale. alpium. carpatiearum. 27/9. A. hyssopifolius ? Videtur certe differre ab illo quem infra 'Tót Komlos re- peri: caule humiliore (in loco natali vix sesquipedali) , angu- stato - scabro; foliis erectis (nec patentibus), brevioribus, aeu-. tis (nec acuminatis); eorymbo coaretato, duplo triplove minore ; pedunculis subaphyllis: paucissimis nempe foliolo unico in- structis; florum radio breviore. — Habitat in subsalsis Cottus Csongradiensis infra '"arno et supra Szegedínum. 280. A. punctatus Pl. rar. Hüug. ll. t. 103. Habitat in uliginosis silvatieis supra Cegléd, primum ob- servatus infra 'T'ot Komlos. 69 281. A. canus Pl. rar. Hung. I. t. 30. Inter frutices non proeul Versec. et in. subsaleis Cottus Bekésiensis, — In silva temesváriensi (loco humido cum Loto gracili). 282. A. depressus mihi. Simillimus 74. panaon?ico, sed caulibus adscendentihus, a basi ramosis, nonnunquam simplicissimis, unifloris, saepe bi- trifidis, multifidis, pedunculis elongatis ; praeterea florescentia praecoce, statura palmari, raro pedali diversus. Folia linearia, ciliata pilis. | In. subhumidis, subsalsis Cottus Pesthiensis (e. e. in Rákos, ad Biha, in praedio Bugac),. Albensis (ad Káloz, Aba, Sz. Iván). 283. A. pannonicus. Folia infima saepe dentata. An ergo limites inter hunc et "Tripoléum , Willdenow certe pro varietate 4. "Tripoli de- claravit specimen a me eidem missum, quod a pannonico non distingzuo. — Ad stagna et paludes inter ipsas arundines. A M. a B. etiam A. pannon?cus Jacq. ad 4. "Tripolium refer- tur, sed folia non sunt triplinerv. apice sulbserrata, verum sub- enervia: nervis lateral. obsoletis, supra per lineas 2 subsul- catas indicatis, integerrima, margine setis ciliata, 284. A. Amellus. Habitat in elivis, collibus, montibus aridis per omnem Hungariam in ipsis etiam Comitatibus septemtrionalibus: Arva, Scepusio, Liptovia. 985. A. scepusiensis mihi. Simillimus 24. Anello. Radix perennis. Caules erecti, 1 —1!/5-pedales, simplices, apice corymboso-ramosi; ramis unifloris, paucis 2 — 3- floris, teretes cum angulis a petiolo- rum margine utroque decurrentibus. — Folia lanceolata, tri- plinervia, inferiora in petiolum imarginatum angustata, summa 10 sessilia, iufima remotissime serrata, obtusiuscula, reliqua iu- tegerrima, summa muecronata. — Peduneuli aphylli versus florem incrassati. Calyx squarrosus: phyllis lanceolatis, aeutiuseulis, margine ;membranaceis, eodemque plerumque purpurascentibus, superiore parte patentibus. Corollae radius calyce triplo longior violaeeus, ligulis linearibus, apice integerrimis aut subemargi- natis. Discus calyce prope duplo longior, flavus, post anthesin einereo-rubescens, — Tota planta a pilis brevibus rigidulis scabriuseula. et subeanescens. | An A. ?bericus M. a B.? | Pleris- que notis certe. convenit. 236. &. Tripolium. In Hungaria, si idem est cum JA. paunonico, 287. A. salignus. Pro hoc declarat. Willdenow sed adhuc. dubito. ]u Hun- saria legi, sed loei non recordor. Videor mihi tamen. in prato, quod. in monte prope viam inter Gyóngyós et Parád est legisse. 288. À. nnnuus. In graminosis inter vineas Veroviticienses, in. silya, quae vivario inserit, ibidem nee non ad Darüvár. 239. Erigeron canadense. In cultis ubique copiosissimum, praesertim in arenosis, adscendit etiam in septentrionalis regni provincias: Liptoviam, Srepusium, Arvam. 2590. X. acre. In pascuis, pratis siccis, glareosis caleareis sparsum. 291. E. alpinum. ! Variat caule bi-teipollicari. et. spithamaeo, imo. pedali (quale speciinen misit Mauksch e Scepusio); 1 — 4-floro, quin etiam sexífloro; foliisque. plus minus pilosis. Pappus primum albus demum rufescit, In alpibus Marmatiae (Petrosa et Pop Iván) et Scepusit. 31 252. E. unifloruin. ! Radix perennis, obliqua, ramosa, nigro-fusca. | Caules solitarii, nonnunquam plures ex eadem radice, palmares aut spithamaei, erecti aut adscendentes, subangulati, simplicissimi, pilis albis raris longiusculis, nonnunquam basi, alias versus flores densioribus adspersi.. Folia lanceolata, aut lineari- lan- ceolata, acuta, integerrina, obsolete nervosa, ciliata, vaete- rum glabra, aut pilis adspersa, radicalia plerumque spathu- lato-lanceolata, in petiolum ciliatum attenuata, ohtusiusenla eum brevi mucrone, caulima sessilia, superiora successive minora. Flos terminalis, unicus, rarissime bini. — Calyx vil- losus, eanescens; foliolis lineari - subulatis. — Corollae radius purpureo-violaeeus. Habitat in alpibus et subalpinis Croa- tiae, Velebieh dictis. Etiam Seepusio misit Mauksch. Gener- sich autem distinelam. plantulam caule tripollicari, 1-floro, foliis tecto: foliis ovato -lauceolatis, acutis, firmis, scabriuscu- lis a. pilis brevissimis ealycem squamis subovatis obtusis pro E. unifloro misit. Maukseh serius in lit. notavit E. wa/lorum nostrum esse [A a/pinum Helvetorum, vix a lapp. diversum (probabilius ex mente Wahlenberg). 293. Bellis perennis. à; In caespitosis, pascuis. Floret prope toto anno. 294. Solidago minuía, S. scepusiensis mihi. Habitat in alpibus Seepusiensibus, Liptoviensibus, Be- reshiensibus, Marmarosiensihus. 295. S. Virga aurem. Supra scaturisinem ad officinam vitrariam Jankovác in Slavonia legi specimina foliis ovatis in petiolum decurrentibus, tantum superioribus lanceolatis, sessilibus. : 296. S. arenaria vel stricta mihi. ' Haec locis arenosis siccis crescens simili in solo occurrit in Borussia ubi pro J?rga awrca sumitur, ut alpestris nostra 12 in Suecia (sec. Wablenberg). In Austria autem , Helvetia, Italia; generatim in australioribus provinciis Europae nostra in silvis crescens planta pro Firga aurca habita videtur ab antiquioribus botanicis: Bauhino, Matthiolo, 'Tournefortio ete. Differt caule teretiusculo, recto, calvo: foliis lanceolatis, in- ferioribus petiolatis, serratis, superioribus basi attenuatis, in- tegerrimis; racemo subsimplici. 297. Chrysocoma Linosyris. In montibus mediterraneis Cottus Pilisiensis, Albensis, Vesprimensis et basalticis Szaladiensis. 298. €. villosa Pl. rar. Hung. I. t. 58. In monte 'l'okay. 299. Conyza squarrosa. In silvis Budae, ad Quinque Ecclesias, montium Parni- censium Cottus Arvensis, In silvis montis Cobor a Com, Wald- stein lecta est. 300. €. thapsoides. Reperta a. Wolny. 301. Inula Helenium. Habitat in. pratis humidis, salicetis et silvatieis. 302. EK. Oculus Christi. In montibus apricis Budae, in Somlo Sz. Gyórgy. ln pra- tis siccis ad Korenicam. 303. E. britanica. In humidis per totam fere Hungariam, in ipsa Marmatia. 301. K. disenterica. In fossis, ad rivos, proxime supra Soroksár. 305. EK. Pulicaria. Ad vias, potissimum ubi aqua per hiemem restagnaverat, et quidem per omnem Hungariam (demtis fors septentrionali- bus. Comitatibus) , in ipsa Marmatia etiam legi. 13 306. EI. squarrosa ? obvallata mihi. Similis Z. salicinae; sed foliis rectis, ovato- lanceolatis, scabriusculis, ramis caulem subaequantibus diversa. ^ Caulis ereetus, pedalis, altiorve, subsuleato-angulatus, scabriuseulus, junior subpubescens simplex, apice in ramos aliquot unifloros, florem primarium non excedentes, suleato-angulatos divisus. Folia ovato-lanceolata, acuta, basi cordata amplexicaulia, recta (non recurva) glabra, subtus lucida, nervo medio pilis brevibus adsperso, remote dentata inter dentes scabra denti- eulis minutissimis. Flores caulis et ramorum terminales soli- tarii, foliis duobus tribusve lanceolatis minoribus, calyci con- tiguis bracteati. — Calyees glabri, laxi: squamis lanceolatis versus apicem brevissime ciliatis. — Corollae ut in Z7. Arta. Videtur itaque diversa ab 4. squarrosa caule 3 — 5- floro; calyeimis squamis non reflexis; foliis ovato-lanceolatis - (nec oválibus); ealyeinis squamis lanceolatis (nec ovatis). Ceterum folia subtus retieulato -venosa. Habitat in siccis Hungariae. Propior quam 4. squarrosac est Jd. Bubonio. 307. E. salicina. In pratis uliginosis, asperis; etiam locis siccis. 308. EI. Bubonium. In Harsányhegy et inter vineas Quinque Ecclesienses. 309. E. hirta. In montibus et collibus apricis Budae, ad Maroth,. Stri- gonii, in Matra, Hegyalja; ad Kómloó pone viam, in Banatu. 310. E. germanica. In collibus montibusque apricis per Hungariam, Banatum,. Slavoniam, Croatiam sparsa. 311. X. ensifolia. In montibus apricis Budae, ad thermas Herculis, in Sce- pusio. 14 312. 3. bifrons. In silvis et. fruticetis.- 313. Buphthahnum salicifolium. ! Halitat in. Cottu. Arvensi, Zoliensi, Darsiensi, in Banatu, Slavonia, . Croatia. 314. B3. cordifolium Pl. rar. Hung. ll. t. 113. Habitat in Banatu ad. Oravicam, iufra montem Sztànesi- lova versus vallem Almás, in hoc monte ipso ad thermas Her- culis; ultra Modruss in monte Capella: non procul Szerednye Cotta. Bereghiensi ubique locis umbrosis humectis., 315. Bidens (tripartita. | In fossis, ad rivos. ubique, 9. pumila in arenosis ad Va- gum lecta est a lochel. 316. B. cernua. In fossis aquosis plerumque radiata, canle erecto 1 —2- pedali; in sabulo fluminum floribus discoideis, caulibus de- pressis diffusis (e. e. ad Marusium in Banatu). f. Seu mi- nima in turfosis Scepusii a Mauksch lecta est. 317. Anthemis saxatilis mihi. Radix perennis, fasciculato- ramosa, sordide fusca, 3— 4 pollices longitudine aequans. Caules 'erecti aut adscenden- tes, plures ex eadem radice, herbacei, filiformes, basi in 2 — 4 ramos erectos divisi, tomento rariore seu villis decumben- tibus canescentes, palmares aut spithamei, non raro simplicis- simi. Folia longe petiolata, more caulis caneseentia, subbi- pinnata: pinnata nempe foliolis linearibus, acutis, simplicibus, bi-trifidisque, crassiuscnlis, caulina sneéessive minus com- posita foliolis pancis, superiora trilida, summa saepe. simpli- cissima. — Flores solitarii in singulis ramis erecti, longe pe- dunculati, magnitudine 24. arvensis aut panlo minores. Pe- dunenli filiformes, vanescentes,. sub calyce perparum ineras- sati... Calyx hemisphaericus, tomentosus, imbricatus: squamis 12 pallidis, dorso viridibus, aeutis, exterioribus ovatis, interiori- bus lanceolatis, obsolete denticulatis, nonnaünquam aliquibus obtusis. ^ Corollae radius albus, explanatus calyce longior: floseulis foemineis ad 16, tubulo brevi viridi; ligula | apice rotundato -tridentata, dentibus obtusis hrevissimis, nonnullis integerrimis. | Diseus convexus heinisphaeriens: floscnlis her- maphroditis.tubulo viridi eompresso- aneipiti, inferne latiore, limbo flavo: dentibus acutis, patulis. Stamina corollulis bre- viora: filamentis brevissimis albidis, antheris flavis.; Germen oblongum, pallidissime viridesceus, glabrum, in foemineis compressum latere interiore plano, exteriore convexo, in her- maphroditis teretiusculum,. | Stylus flavus, bifidus, in stigmata parum e tubulo prominentia. — Semina. griseo- alba, glabra, subangulata, versus basin successive attenuata, apice mar- gine patulo, obsolete quadridentato. ^ Receptaculum hemi- sphaerieum, paàleaceum: paleis seariosis, flosculos aequanti- .bus, apice tridentatis, acutis, i. e. apice emarginatis, raro truncatis, marginibus denticulo terminatis, nervo medio in mucronem longiusculum exenrrente,. Odor ingrate -aromaticus, non fortis. | Sapor amarus. | Habitat in saxosis montis Vilá- sos Cottus Aradiensis floret Majo. Schrader scribit, stirpem hauc. nostram esse 24. sa.vatiiem Fl. Gall. assentiente De Caudolle, qui eam a mon£ana haud. satis diversam putat. 318. A. carpatica mihi et Willden. Sp. PI. Hf. 2179. Radix perennis, primaria oblique transversa, ramosa, radieulas filiformes. exserens, nigricans. ^ Caules plerumque solitarii, simplicissimi, erecti, striati, glabri, sub flore, non tamen semper, nonnihil pubescentes, uniflori, saepe ultra me- dium foliis sparsis obsessi, non raro tamen maxima parte aphylli. ^ Folia omnia petiolata, glabra aut subpubescentia, radicalia longe petiolata, hipinnatifida i. e. pinnata, foliolis pinnatifidis (3 — 4-fidis), caulina pinnata, inferiorum foliolis 16 bifidis raro trifidis: foliis laciniisque linearibus, obtusis aut obtusiusculis, radiealium nonnunquam acutiusculis. Flos ere- etus, fere magnitudine Chrysanthemi Leucarthemi: pedun- culo subangulato, Calyx hemisphaericus, glabriusculus squa- mis imbricatis, oblongis, obtusis, margine apiceque nigro- sphacelatis, Chrysanthemé atrati. — Wadius amplus, albus: ligulis apice simpliciter emarginatis, rarius bis emarginatis, obtusts. Discus hemisphaericus, planus. Receptaculum. con- vexum, paleaceum; paleis acutis, apice fusco-nigris. Habi- tat. in. summitate alpis Marmarosiensis Pop lván. 319. A. Tatrae mihi. Radix perennis, oblique transversa, obscure fusca, radi- culas fibrosas exserens. Caulis erectus spithamaeus aut pe- . dalis, striatus, inferne glaber superne pubescens, suhcanescens, ramosus. Folia petiolata, pubescentia, bipinnatifida: pinnata scilieet, foliolis multifidis: laciniis linearibus, acutis, superiora simpliciter pinnata, foliolis extimis confluentibus, | Flores so- . litarii, ramos terminantes, erecti, in pedunculis elongatis, bi- tripollicaribus, striatis, cano-pubescentibus. ^ Calyx hemi- sphaerieus: squamis subaequalibus, obtusis, glabriusculis, margine membranaceis, albidis aut snbfuscescentibus, dorso versus apicem linea fusca notatis, Radius albus, calyce paulo longior: ligulis striatis, apice emarginatis, disco convexiusculo. Paleae intactae, aentae. Habitat in alpe Rohács ad Pinum Pumilionem. Floret Augusto. Ab .4. alpina differt: caule ramoso, multifloro: laciniis foliorum multifidis, linearibus: calycinis squamis pa- leisque intaetis. lisdem notis etiam ab A. carpatéca diversa. 320. A. arvensis. In arvis fere per totam Hungariam. 321. A. austriaca. In agris, arvis, campis, solo potissimum arenoso frequens. 13 322. A. C€otula. Ad vias agrorum, versuras et margines, in Croatia, Sla- vonia, Hunzaria e. e. ad. Gospich, iu Cottu Albensi et Mar- marosiensi. 323. A. tinctoria. In graminosis siecis, potissimum inter et supra vineas, in m, Cobor. 324. Achillea lingulatía Pl. rar. Hung. l. t. 2. 325. A. P'íarmica. Caulis teres, striatus, strietus, a sesquipedali ad. tripeda- lem altitudinem. Folia saepius lineari-laneeolata, quae variant linearia, qualia. Willdenow in definitione ponit: dentibus ser- rulatis. Corymbus plus minus densus et latus. Caulis pars superior foliaque- superiora pubescunt, huic definitio Willde- now fallit, — Habitat in graminosis silvaticis Com. Szathma- riensis versus Színfalá et officinam vitrariam Comitum Károlyi, in silva Zagrabiae vicina, recentius Maximis dicta; in Cottu Bereghiensi inter silvas montanas in pratis in Slavonia. — !n pratis humidis silvatieis montium Avasiensium. Fl. Julio. 326. A. Clavennae. In rupibus ealcareis alpium Croatiae: Plissivieza et Ve- lebich. Flor. Julio et Augusto. 327. A. pectinata Willd. Sp. Pl. III. P. iii. 2797. 328. &. ochroleuca. Pl. rar. Hung. I. t. 31. 329. A. erithuinifolia. Pl. rar. Hung. LI. t. 66. 330. A. tanaeetifolia Willden. Haec in alpibus Rosály, Guttin, Petrosa et Pop lván crescens, radiüs roseis albisque varians et quidem 4. £Zana- cetifolia Willd. et Millefolium | purpureum majus Bauh. prodr. 76. Moris. hist. 3. f. 6. p. 39. t. 11. f. 14. sed 4. za- nacetifolia Al. ped. n. 666. et A. foliis pinuatis, pinnis semi- partitis ineisis et integris. Hall. helv. n. 108, videntur differre 18 et ad sequentem, quacum JMi/lefüftum "Tanaceté folio Mors. 3. $. 6. t. 10. f. 3. p. 38. exaete convenit, — In. alpibus Scepu- siensibus e. c. in valle Vólkensi, occurrit minor (vix pede altior, floribus albis, alibi etiam roseis). In alpibus Breghien- sibus tantum alhis. Ubique squamae calycinae margine sunt nigro - fuscae. i | 331. A. tanacetifolia mihi. M///efoltum Tanaceti folio. Moris. 3. p. 38. S. 6. t. 11. f. 3. . Haec a praecedente (A. t. Willd. et All.) est species diversa ut cultura docuit; Eundem varietatem | putat Willdenow. Folia lanceolata: foliolis de- cussalis more congenerum; extima ordine minora, pinnae ovato-lauceolatae, pinnatiüdo-serratae T'anaceté. Habitat in silvis Budae, ad Versec. 332. A. distans. Ad hane a Persoon in Synopsi pl. citatur 4. compacta Lam. en. |. 27. 1n vallibus silvatiieis Danatus e. c. ad Ora- vicam. 333. A. magna. Foliis radicalibus longissimis distincta caeterum similis A. Millefolio, a qua etiam magnitudine discrepat. In silvis. Rochel in Maleniea, Wolny e Syrmio tmisit. In alpibus Mar- marosiensibus et Szathmariensibus, de hace sequentia notavi: Caulis sesquipedalis, angulatus villosus. ^ Folia pilosa, pin- nata, foliolis pinnatifidis: laciniis argute serratis. "Corymbus amplus, fastigiatus, Cal. squamae margine fuscae. Corollu- lae radii 5, subrotundae, vix crenatae, albae, purpureaeve. Pedune. angulati : foliolis lineari- integerrimis stipati, ealyces- que-bracteaeque pubescentes. 4. Mzefolium f. foribus pur- pureis, 334. 4. rosea. Locis humidis tota adeo discrepat a JMi//efolio vulgari, ut; pro distineta haberi possis; foliis planis, elabris, recurvátis, 19 semipinuatifidis; sinubus obtusis: pinnis ovatis, plauis, den- tatis, calycibus glabris, — 4. rosca h. par. A. aspéenifolia Venten. est diversa, utpote in America crescens. 335. 4. ochroleuca Lhrhart. Haee Ehrharto a. Prof. Winterl missa ab aliis A. ochro- leucis nostratibus diversa est: folis caulinis circumferentia lanceolatis, pinnatis: pinuis brevibus distantibus, baseos indi- visis sensim minoribus, ac deficientibus reliquis pinnatifidis : laciniis linearibus acutis, integereiinis, rachi nuda; calycibus c ylindraceis. 330. A. nobilis. In monte Cobor, ad Erdóbénye. — 4. a0bili simillima aut. eadem crescit in monte Cobor, DBudae.in montibus, ad Zsámbokrét, in Cottu Nitriensi, in clivis arenosis Cottus Pesthiensis, in Matra, in Cottu Dorsodiensi, in Hegyallja, iu Slavonia, Croatia (usque Gospich), in Cottu Honthensi ad Dórsóny. 337. Matricaria Chaimomnilla. In arvis, agrorum versuris et marginibus Sopronii; co- piosissima vero in salsis Cottus Hevesiensis (e. c. ad Abony, Szoluok ete.); Jazygiae, Cottus Bihariensis. Locis talibus Majo et Junio adeo. copiosa, ut tota albeant. 338. Pyrethrum uliginosum. Pl.rar. Hung. C€hrysan- themum uliginosum Willd. Sp. Pl. vol. III. p. 2152. In arundinetis Tibisei, Danubii et Dravi e. c. ad Poroszlo, in praedio Hatrongyos, iufra Csougrád, inter Eszekiuum et Bellye, infra Darda et. Cesa. | Hungaris Papvirág. Floret Septembri. 339. PP. alpinum. lu alpibus carpaticis e. c. in Kriván, in valle alpina &0 Vólkensi supra catarractas, sub. cacumine altissimo Lom- nitzensi. 310. P. macrophyllum. Pl. rar. Hung. I. t. 94. In monte Papuk Slavoniae, in Croatia ad . . . . 341. P. corymbosum. In fruticetis et silvis caeduis; quin et in subalpinis et alpinis Croatiae (velut in Merszin, Számár, Bádány) occurrit, sub alpe Marmarosiensi Petrosa, in alpe Pop Iván et misit Genersich pro novo, in alpibus Bereghiensibus. 342. P. Parthemiumn. In Cottu Arvensi legit C. Waldstein. 243. P. inodorum. Copiosum in arvis et inter segetes. 344. Crysanthemum tenuifolium mihi. Affine C. inodoro, sed diversum caule erecto simplici, superne late corymboso-ramoso: floribus majoribus , calycinis squamis obtusis; seminibus omnino nudis, seu pappo desti- tutis. Radix aunua, ramosa, flexuosa, in fibrosas radiculas divisa, fusca. Caulis solitarius, erectus 1!/, — 2 !/, - pedalis, subulato-striatus, glaber, laevis, ultra medium indivisus, su- perne divisus in ramos longiuseulos, simplicissimos, bifidos- que, corymbum rarum constituentes, culmo tritiei crassitie aequalis, crassiorve. Folia glabra, bipinnata, pinnulis sim- plicissimis bi - trifidisve, setaceo - filiformibus, acutissimis, apice albidis, inferiora petiolata: petiolis marginatis, carinatis, margine foliola simplieissima gerentibus. Flores ramorum ter- minales, majores quia in C. enodoro, fere magnitudine C. Leucanth. Pedunculi teretes, striati, sub calyce nonnihil in- crassati, Calyx hemisphaericus, medio pro insertione pedun- culi impressus, glaber: squamis obtusis, dorso linea eminente viridi instruetis, exterioribus linearibus, interioribus lanceo- 81 latis, apice marginibusque membranaceis. Radius multi - (20-) florus: ligulis albis patentissimis, calyce longioribus, lineari - ellipticis, apice 3- dentatis. || Discus hemisphaericus, flavus, corollulis in dentes breves acutos 5-fidis. | Semina glabra, laevia, pappo destituta, superne paulo crassiora, utrinque suleis binis exarata, hine eminentias 4 longitudinales exhi- bentia, pallida, fusca, — Receptaculum convexum, eminentiis foveolisque inaequale seu scabrum. Habitat inter segetes et. in agrorum versuris atque mar- ginibus in Cottu Sümeghiensi e. c. ad Babocsam, in Slavonia. 345. €. montanum. | In Marmatia et Scepusio. 346. €. lanceolatum Pers. Syn. C. heterophyllum Willd. In silvis Croatiae. | 347. €. rotundifolium. Pl. rarior. Hung. : ln Vólkgrund prope cataractas, dein in alpe Guttin ad Kapnik-Bányam tum in alpibus Bereghiensibus. Misit etiam repetito Mauksceh ex alpibus Scepusii. 1n alpe Ráeskova et Ochnissiensi reperit Roche. 348. Artemisia spicata. In rupibus caleareis apricis alpium Scepusiensium, Re- ceptaculum nudum conf. Jacq. austr. 3. app. t. 34. | Wah- lenberg putat diversam esse floribus majoribus nutantibus. 319. A. scoparia. | In collibus siccis apricis, in elivis arenosis, in aggeri- bus, in arvis, alibique per Cottum Pesthiensem, Hevesiensem, Albensem, Syrmiensem, "T'rencsinensem. 300. A. campestris. Frequens in arenosis Cottus Pesthiensis, in graminosis 'sicecis collinis potissimum inter vineas Vacienses, in Cottu Hontensi, in.monte Tokay, ad Geresd et Pécsvárad, in monte arcis Devae, in Danatu, Syrmio, ad Rownye. 6 82 9351. ^. racemosa mihi. Radix perennis. "Caules erecti; subsesquipedales, obtuse suleato -àangulati, glabri; inferne simpliees,- superne pyrami- dàto- ramosi; ramis ereetis, simplieibus, nec misi infimis sub- divisis. Folia glabra, radicalia petiolata, pinnato - multifida, vaulina sessilia, successive minus eomposita ,- superiora siur- plieia, ut foliola; linearia, aeutiuscula. ^ Flores subrotundi, erecti, pedicellati in racemis tenuibns, remoti, solitarii; 'ex axillis foliorum minutorum peduneulis breviorum. ^ Habitat in muris-et rupibus Posonii; invenit et misit Rochel. Fl: Augusto. 352. A. saxatilis. Habitat in montibus apricis mediterraneis (e. €. ad Palo- tam, i Csokai hegy), in Meesek ad Quinque 'Eeclesias et in monte Harsány (petenda per Prof. PUMP 353. A. nutans. Spectata definitione esse potest. A" Wolny missa. : 354. A. monozyna. | In salsis vis et trans "'ibiseum e. e. versus Poroszlo, prope pagum Kemenese, in Cotta. Zemplinensi inter Szombor et Szerenes. |n salsis Cottus Arad^et Békés; Heves, Borsod. 350. A. maritima. Iu Transsylvania reperta a^ Lerehenfeld ; qui eam" Hostio eommunicavit, a quo specimen habeo. 356. A. salina. In salsis Cottus Arad, Dékés, Bihar, Heves, Borsod. 357. A. pontieca. In clivis et montibus apricis Budae; in Hegyallja, ad Palotam, in montibus basaltiecis Cottas Szaladiensis^ (velut. in Szigliget). 3398. A. Absynthium. "hr agtis, agrorum marginibus, ad vias, in vallibus 'sil- vatieis, in lapidosis. 83 359. A. vulgaris. In cultis, ruderatis, praesertim humidis ubique, ad- sepes praesertim in alnetis. 360. Gnaphalium Stoechas. "In lapidosis litoralis Hungariei. 361. G. arenarium. In clivis arenosis ubique. 362. G. dioicum. Iu sterilibus montanis, muscosis, lapidosis. Mauksch legit inter epénum eodem loco crescens, revera stolonibus praedi- uim. et foliis radicalibus spathulatis,.. Occurrit etiam. in. alpe Rosály. | 363. G6. . alpinum? In alpibus Scepusii, Guttin. Wahlenberg a vero 6G. a/- pino L. in Suecia crescente et stolonifero diversum putat sto- lonum defectu, 361. &G. silvaticum. In alpibus , Scepusiensibus, Liptoviensibus ,. Marmarosien- sibus, Bereghiensibus, Zoliensibus. 365. G. rectum. ln silvis et. fruticetis ubique fere. — Genersich idem misit sub nomine G. supini. Mauksch notat in lit.: G. silvaticum est rectum ut rectum. est silvaticum. (Etiam meo judicio.) 366. G. supinum. | Habitat in alpibus Marmaros, (Pop lván) Scepusiens., Liptoviens. (Krivan). Sub nomine 6. pusitti missum a Ge- nersich. In alpe Gyninber (C. Zoliensis) 1-florum, pollice ininus occurrit, 967. G. pusillum? Caulis pollicaris, semipollicaris, 1mo et brevior, saepe uniflorus. — Calycis squamae totae füscae, glabrae; aentae. In alpibus Bereghiensibus, B 6 * 81 368. G. uliginosum. Occurrit per omnem Hungariam, etiam in silvaticis sub- humidis. 369. G. Leontopodium. In rupibus subalpinis (e. e. inter Hradek et Sz. lván) et alpinis (e. e. Roháes et Scepusii). 370. G. germaniecum. In Banatu, Cottu Sümeghiensi (e. e. ad Szóllós-'Gyórók), in. Seepusio infra Podolinum. 371. G. montanum. In arenosis ad Sz. Lászléó (Cott. Veszpr.), Kókut, Gomba (C. Sümegh.), in monte Cobor, in montibus C. Soproniensis, Neogradiensis, Gómóriensis ubique fere locis saxosis duris, arenosis. 372. G. arvense. In arvis et collibus potissimum arenosis frequens. In silva Ozoraensi et praedii Muth occurrit subsesquipedale, caule ad ?/, simplicissimo, nec a basi ramoso ut alias. 373. Carpesium cernuum. | lu silvis montis Badacson, oppidi Sümegh, Cottus Ba- ranyensis, versus Dravum, Slavoniae 'et Croatiae (Inter Ja- koble et Zagrabiam). 374. €. abrotanoides. In silvis Cottns Baranyensis prope Dravum cum priore. 3759. Cineraria sibiriea. Pl. rar. Hung. I. t. 16. In prato Dumitru et subalpinis m. Guttin locis humidis. 376..€. campestris. | In pratis humidis planioris Hungariae, in alpibus Be- reghiensibus et Croaticis, 377. €. nurantiaena. In monte Gerava (Gerau) legit Szontag. 85 378. €. discoidea mihi. Radix perennis, primaria obliqua, pennam cygui erassi- tie aequans, nigricans, radiculas filiformes, fuscas edens. Caulis spitbamaeus, pedalis, simplicissimus, dense tomentoso - albus, subsulcato-striatus, erectus. 379. €. integrifolia. In subalpinis et alpinis Seepusii, Liptoviae. lu Világos Matrae. 380. €. longifolia. In summa alpe Kesmarkiensi cale. loco septentrionali. 381. €. nuda vel crassifolia. A C. longifolia omnino diversa videtur, In alpibus Croa- tiae Plissivica et Visszocsica. 382. €. pauciflora mihi. Caulis spithamaeus, pedalisque tenuis (culmo tritici te- nuior) simplicissimus, parcissimo tomento adspersus substria- tus. Folia obtusa, parcissime tomentosa, radicalia cordato - ovata, inaequaliter dentata, caulina. inferiora spathulata, in- tegerrima dentatave, superiora linearia, integerrima. — Flores solitarii aut bini, raro terni caulem terminantes, similes iis C. campestris; sed minores. In silva Varazdinensi Junio. 383. €. rivularis Pl. rar. Hung. IlL t. 239. In vallibus Matrae ad rivulos e. c. non procul Pata, unde pars ea Matrae Patai Matra dicitur. An est C. créspa. 384. €. cordifolia. In valle Vólkensi Scepusii, in alpe Kriván, in Petrosa locis udis. - 385. €. alpina. Ad catarractam Motieskensem infra Jarabam ad rivum, sub alpe Petrosa, inque Scepusio. Folia utrinque albo -tomentosa, obtusa, radicalia petio- la'a, elliptico- spathulatas eaulina inferiora lanecolato - spathu- 86 lata; eni utraque dentieulata, posteriora. versus basin. integer- rima, superiora linearia, integerrima. | Flores. 3 — 4, caulem iermmantes, corymbum imperfectum constituentes: pedunculis tomentosis, bilinearibus aut semipolliearibus, ad exortum. fo- liolo lineari, tenuiore stipatis. ^ Calyx tomentosus, foliolis linearibus acutiusculis, fuscescentibus. Corollalae. hermaphro- ditae omnes, hine, flores discoidei. — Affinis C. integrifoliae ; an ejus varietas cultura doceat. ^ Ex alpibus scepusiensibus primum misit Mauksch, dein Genersich, 386. Arniea moníana. ]n alpibus Rosály, Guttin: et. Bereghiensi Polyanina- co- piosissime , rarior in^ Pop: Iván. 387. A. EPoronicum. In vertice montis Kriván oceurrit. ^ Caule bi- tripollicari, foliis breviore; foliis obtusis obovato -spathulatis, repàándo- dentatis , quo magis descendit versus silvam, eo longior est caulis, ut etiam pedalis evadat; semper simplicissimüs , uni- florus, erectus aut ascendens. Folia plus minus dentata, den- tibus semper raris remotis, nonnunquam nullis integerrima, obtusiuscula, aut acuta, caulina lanceolata, amplexicaulia ; radicalia et saepe etiam eaulina inferiora petiolata, elliptico- lanceolata. | Legimus etiam in vertiee alpis' Petrosae, ca- cuminis Lomnicensis ei alpis Roháes. — E Seepusio misit Maukseh. » | 288. A. Bellidiastrum. ch in. alpibus Seepusii, Liptoviae, Croatiae. ( Plissivica, Merszin.) | 889. Boronicum Pardalianches. . " Habitat in vallibus silvatieis e. e. supra thermas Herculis adcamnem | Cserna;.. pone Lunkaszprie. infra antrum 5. pone Meézbányam:- copiosum. sub. rupe. Munesel. 81 390. B. austriacuim. Mdtées A ln .silva. supra. Rézbányam,. sub rupe .Muncsel, inter | Bogsan et Dognacska , in alpibus Seepusiensibus,. Liptovien- sibus, Zoliensibus. In silva, versus Carolostadium., 391. B. plantagineuimn. In silvis Budae, .Neoplantae,, Syrmii ,..Cottus Dihariensis. 392, €C'acalia albifrons. In. valle alpina Kolbach, in alpibus Petrosa et Krivan. Sub nomine C. aZpinae misit Mauksceh, pro hae probabilius etiam habet Genersich, : 393. Senecio croaíicus Dl. rar. Hung |l. t. 143. In alpibus et subalpinis silvis Velehich; nee non in silvis inter Zagrabiam et Jakoble. 394. S. vulgaris. | | Valde variat: caulibus erectis et diffusis; ramosissimis et simplicibus tantum apice pro. inflorescentia divisis, foliis. omni- bus pinnatifidis, et inferioribus obovatis; foliis caulibusque glabris, et. tomentoso- canis (qualem in lapieidina Felso-Kéke- diensi legi), caule palmari brevioreque et pedali altioreve. Floribus corymboso-coarctatis et. sparsis vel paniculatis, — In cultis et ruderatis, ubique. | | 395. S. viscosus. Ad pagos, in silvis rarioribus, locis a cespite denudatis: in Cottu. Hevesiensi, Arvensi, Scepusiensi, Zoliensi, Dar- siensi. 396. S. silvaticus. In silvis caeduis Budae, in Slavoniam ad officinam vitra- riam Jánkovác, in Cottu Arvensi. 397. S. vernalis. Pl. rar. Hung. 1. 1. 24. S... syriniensis mihi, TER | Ad sepes vinearum inter lreg. et Velika Remete in Syrmio. SS 398. S. montanus. Simillimus S. rwpestré nostro, sed altior, radice annua, caule foliisque glabris, inferioribus foliis lyrato - pinnatifidis. Peduneuli calycesque dum emergunt, albo-sublanati. In silva montis Kányahegy, ad Felke- Bányam. 399. S. rupestris. Pl. rar. Hung. II. t. 128. In arena infra.Rézbányam, in rupibus Matrae sub Disznóko, in rupibus calcareis Croatiae: montis Merszin, Plis- sivica etc. 400. S. incanus. In alpibus Marmarosiensibus, Scepusiensibus et Lipto- viensibus, summa juga tenet. 401. S. nbrotanifolius. In alpibus et subalpinis montium. éroaticorum 'Velebich - raro est caule unifloro, saepius hi- 4-floro, spithamaeo — pe- dali, foliisque glabris; pedunculis. subpubescentibus, radio aurantio in alpibus vcarpatieis vero (cacumine Lomnitzensi et Kriván) caule 3 —5- pollicari, semper unifloro, pedunculoque tomentoso, floribus prope duplo majoribus, radio flavo. Ca- lyeis squamae in utroque apice nequaquam sphacelatae, sed marginibus apiceque purpurcae, praeterea, quod de carpatica planta recte monuit Maukseh, radii flosculi filamenta quaedam castrata gerunt at adeo ex Linnaeo nemo hunc determinare queat, et ad Arnicas potius pertineat. 402. S. tenuifolius. In aggeribus et silvis caeduis atque fruticetis per austra- liorem Hungariam, Slavoniam, Croatiam, Banatum. 403. S. Jacobaea. In pascuis, aggeribus, frnticetis, silvis caeduis, 404. S. nquaticus. In paludosis inter arundines et varices, in fossis. 89 405. S8. paludosus. In pratis uliginosis et paludibus inter arundines carices- que per Comitatum Pesthiensem, Albensem, Tolnensem, Ba- ranyensem , Hevesiensem, OCsongrádiensem , Békésiensem, Bi- hariensem, Szathmáriensem (e. c. Ecsédi Láp) et Jazygiam. 406. S. nemorensis. Habitat in nemoribus etiam subalpinis, imo ct ex alpibus Scepusiensibus habeo specimen a Mauksch sub nom. Dor/ae caeterum. ubique sparsus occurrit in silvis moníanis, non autem planis, 407. S. ovatus? | Folia tum magis ad lanceolatam, quam ad ovatam for- mam aceedunt. In silvis Croatiae. 408. S. Boria. In pratis subhumidis planioris. Hungariae, in Syrmio, Bauatu, in der Aue zu Preshurg. |n aliis. regionibus in silvis habitare notatur. 409. S. umbrosus, Pl. rar. Hung. l. (t. 89. In silvis subalpinis et vallibus Cottus Liptoviensis (sub Choes in valle. thermarum Lucskyensium), Arvensis versus arcem Arvam, "lhurociensis (in valle Zsichlarma), Zoliensis. In. montibus Parnicensibus, versus 'Thurociensium Kriván legit Wahlenberg. 410. S. Doronicum. In summitate alpis Petrosa, in latere alpis Plissivicae, in alpibus Velebich. ' 411. Xeranthemum annuum. In aridis, potissimum arenosis. 412. X. inapertum. In Syrmio ad Gergeteg, in Banatu ad Jokut, Keszine, Mehadiam, 90 413. Carlina acaulis. ait Hahitat in. collibus et. montibus apricis planioris. Hun- gariae.. E nia 414. €. Von HN. Willd. C.. sémpleax Pl. rar. Hung. MH. . 122. 415. Cenítaurea bicolor Best Est C. montana. ln monte Malenieza. 416.. €. mollis Pl. rar. Hung. lll. t. 219. C. monana Jacq. Habitat in Scepusio, unde a 'Ph. Mauksch missa. 417. Carthamus lanaíus. TEES Budae, ad Quinque Ecclesias, Magno- Varadinum, ad Csernye in arvis praedii Inota (Horhi). ' 418. Carduus nuíans. In marginibus, aggeribusque agrorum, in pratis siceis toplosissimus ad pagos. | 419. €. acanthoides. In ruüderatis, viis, arvis, pascuis vetustis, per totam Hungariam. 490. €. hamulosus. Pl. rar. Hung. 1H. t. 233. Budae im montanis, in pratis Cottus Pesthiensis, Heve- siensis, Szabolesensis, '"l'emesiensis (inter Aradinnm 'et 'Pe- mesvarinum), Szathmariensis:et Marmarosiensis; differt a. C. co/- lino foliis profundissime pinnatifidis : laciniis oblongis, 4-lobis; lobulo infimo sursum inflexo, margine racheos undulato-erispo; calyce duplo majore: squamis etiam post..floreseentiam paten- tibus apice. recuryis,. pilis arachnoideis connexis, 421. €. candicans, Pl. rar. Hung. I. t. 83. In montibus arcium Versecensis et Deveusis. ... . 422. €. collinus. Pl. rar.. Hung. 1l. t..232. In collibus vitiferis Gyóngyósini, "Tokayni,. Vacii,. ad Nagy .Maros, item in Szamárhegy procul Strigonio et ad Maroth. 91 493. €. Personaía. In. alpibus. et subalpinis praesertim. udis Cottus Diharien- sis (pone Rézbánya), .Cottus. Arvensis, Scepusiensis, | Lipto- viensis, Zoliensis. 5 424. €. crispus.. | In. silvaticis. subudis Matrae, Scepusii, Syrmi ;; Banatus.- . 493. €. nrctoides. Cirsium arcíoides Scop. carn.. Il. n. 997. 1. 53. Ad Szluin et lacus Plitvicenses. 496. €. alpestris, Pl. rar. Hung. III. t. 267. In alpibus Velebich. 427. €. pannonicus..- | Habitat in silvaticis, frequens in silvis caeduis Budae, ad Maroth, Strigonii. | 428. €. defloratus mihi. | . Radix perennis. Caules mox supra basin divisus. in ra- mos 2 — 4, raro 5, erecti, saepius declinati, 4-anguli: au- gulis binis oppositis obtusis, binis alatis a foliis decurrentibus, inter angulos striati, pilis raris brevibus adspersi, demum omnino calvescentes, Folia subcarnosa, fragilia, supra nuda, laevia, profunde viridia, subtus pilis raris brevibus adspersa, praesertim pallidiora, margine spinis subinermibus setisque bre- vibus ciliata, radicalia, summaque caulina et ramea integra, illa late, haee anguste lanceolata, caulina infima semi-, reliqua plane decurrentia, marginibus saübinermi- spinoso - ciliatis, ple- rumque pinnatifida: laciniis margine inferiore lóbo:auetis, non- nunquam omnia tantum sinuato-lobata: lobis inferioribus sinu minore in lobulos binos divisis. . Flores tot quot rami termi- nales, primum erecti, post florescentiam nutantes, in pedun- culis elongatis, striatis, plus minus lanuginosis lanugine. ap- pressa, inferne angulatis, sub calyce teretibus. , Calyx. ova- tus: squamis lineari- subulatis, setaceo - mucronatis, inermibus, 92 tenuissime brevissimeque ciliatis, patentibus, interioribus pur- pureis. — Corollulae pallide purpurascentes: laciniis angusto - linearibus, aequalibus, acutiusculis; tubulo infra dilatationem albo, Filamenta dense villosa, alba; antherae coeruleo -vio- laceae; àpice purpurascentes, basi alba bidentatae, post emis- sum pollen expallescentes. Germen oblongum, subcompres- sum, album, ealvum. Stylus filiformis, inferne albus. Stigma simplex, annulo tumido discretum, «cum styli parte superiore purpureum. Semina . . . . Receptaculum . . . . Habitat in subalpinis Carpati. Fl. Julio. 498a. €. glaucus mihi. C. sem?nudus. Aut varietas de/lorati, aut distincta species, eidem proxi- ma; sed differt 1) caule altiore, minus ramoso, plerumque tantum in 2 ramos diviso, nonnumquam simplicissimo, mani- festius tetragono, calvo, rore cano detergibili glauco, laevis- simo; 2) foliis majoribus (longioribus latioribusque), inaequa- liter serratis, setaceo- (nee subspinoso-) ciliatis, slaucis, omnino calvis; 3) florescentia seriore, Caeterum descriptio: prioris buic applicari potest. Folia subrecurva, subtus con- cava. Habitat in subalpinis Cottus Liptoviensis, Zoliensis et Scepusiensis. 429. €. radiatus. Pl. rar. Hung. l. t. 11. In montibus apricis Budae. — Ad Serratulam refertur a Marschall a Bieberstein in Fl. taur. cauc. 430. €. nitidus. Pl. rar. Hung. 1l. t. 52. In collibus et montibus calcareis ad Palotam et lnotam. Balbis scribit €. JLycopifolium nitido nostro ut. ovum ovo similem esse. 431. €. mollis. In collibus ct montibus, apricis Budae, Agriae ct To- kayni. 93 432. €. vel €nicus lanceolatus. In aggeribus, pascuis, arvis vetustis, silvis rarioribus et caeduis fere ubique. 433. €. vel €nicus eriophorus. Ibidem. 434. Cnicus heterophyllus. In. pinetis Seepusii, in pratis sub Krivan. A95. €. rivularis. Folia radiealia nonnunquam integra. — [n pratis humidis Ad Rátoth oecurrit medius inter C. rivularem et montanum. | Caulis farctus medulla. alba. Squamae calycis tenuissime ciliatae in hoe vivalari et mon- tano. Cottus Arvensis, Veszprimensis. 436. €. montanus. In. siccis montibus Croatiae. 4397. €. pauciflorus. In pinetis sub alpe Petrosa, ad Borsam et in uliginosis paludis Eesédi - Láp prope N. Károly. 438. €. flavescens mihi. Si bene memini, est idem cum eo, quem quondam in pratis inter silvam Bakony cum Winterl reperi. | Caulis 4— 3-pedalis, erectus, sulcato-angulatus, glaber, laevis. Folia inferiora spithamaea, pedalia, pinnatifida, laciniis apiceque lanceolatis, remote dentatis, subtrinerviis ; superioribus pin- natifido -serratis, lanceolatis, omnibus utrinque glabris, mar- gine setis subpungentibus spinosis. Flores terminales con- ferti, alii subsessiles, pedunculati alii, stipati bracteis lan- ceolatis, subspinoso-ciliatis. — Calycis squamae lanceolato - subulatae. Corollae flavescentes. 439. €. oleraceus. In humidis ad Bay, iu Syrmio, Banatu, Cottu Sárosiensi, Scepusiensi, Marmarosiensi. 94 440. €. Erisithales; 7 7 Locis udis sub alpe Rosály, | inter Hradek et Sz. Iván, * 9 in monte Simnik ubi Mauksch legit. 441. €. glomeratus amnihi. Radix perennis. Caulis sesqui- aut bipedalis, calamum crassitie aequans, angulatus; pilis brevibus obsitus, indeque scabriuseulus, simplex, Folia profunde pimnatifida, laciniis laneeolatis, sublobatis, trinerviis, acutis, setaeeo-ciliatis, sca- bris a punctis éminentibus pilisque. brevibus, quibus folia utrinque sparse obsita suut. . Flores terminales, 9 — 6 con- gesti, subsessiles, mediocres, foliis lineari-subulatis stipati. Calyees. glabri: squamis infiuis ovàto-lanceolatis, seta termi- natis, reliquis linearibus muticis, omnibus, quantum in sicco video, appressis. Corollae purpureae. Keliqua' generis. Ha- bitat ad viam Carolinam Croatiae loeis siccis. Fl: Julio. 442. €. acaulis. In siccis Croatiae, 449. Serratula tinetoria. In silvis et fruticetis atque im pratis: hanidis :per totam Hungariam, 444, S. pinnata mihi. Radix perenmis, ramosa, superne reliquiis petiolorum fibrosis: obsita, nigro-fusca. Caulis erectus 2 — 5- pedalis calamum crassitie aequans, dense angulatus superne sulcatus, elgber, laevis superne ex axillis ramifer: ramis alternis, apice- que caulis subtomentosis canis, demum vcalvescentibus. Folia caulina copiosa, alterna, glabra, pinnata: inferiora petiolata, pinnis paucis '(2 — 3- paribus), extima longius lanceolàta: pinnae oppositae -alternaeque, inferiores discretae, breviores confluentes margine angusto, acuminato; àrgute serraáto, omnes, demptis summis linearibus integerrimis, apice subulatis. Folia superiora tomentosa. ^ Flores paniculati caulem terminantes, 95 pauci in ramis, Calyees ovati, tomentosi, squamis ovato-lan- eeolatis, apice snbulatis; Flores nom vidi." -Conf. eum ie. S. coronatae in Boce. Mus. ic. 49. (.37. et Gmel. sib. II. 49. t. 20. Habitat in frutieetis Cottus Bereghiensis, ad Munkáes, Beregszász, Musay. 7445. S. pygzimaea. In alpibus: Scepusii. 446. S. discolor. A Maukseh in alpibus Seepusit repertà. 447. Lampsana foetida Willd. Sp. Pl. /yoserís foe- tida bL. Pl. rar. Hung. T. t. 49. In silvis et fruticetis. Cottus Bihariensis, in Croatia et Danatu. 448, E. communis. In silvis, hortis, sepibus. 449, Leontodon nigrieans mihi et Schult. Oe. Fl. IL. 405. Radix perennis. Folia radicalia. runeinata aut subruün- cinata: laciniis: inaequalibus recurvis, majoribus uno alterove dentienlo instructis, reliquis integerrimis, versus basin angu- stata, nee tamen in petiolum desinentia, verum sessilia; utrin- que-glabra, laevia, nitida, subtus venosa. Flores solitarii in peduneulis radiealibus seu scapis fistulosis, striatis, inferne nudis, superne pilis tenuissimis adspersis, subangulatis, in fructu parum declinatis, sub florescentia omnino erectis, strictis, Calyx ovatus: exterior constans squamis duplo brevioribus, imbricatis , ovato.- lanceolatis, euspidatis, obtusiusculis, paten- tibus extus nigrieantibus; interior sulcato- angulatus, constans squamis linearibus extus bi - triearinatis , intus canaliculatis, apice obtuso denticulato nigricantibus et conniventibus, mar- gine. membranaceis, Corolla magnitudine 'T'araxavi, :sed aureo- flava: ligulis linearibus, distantibus, striatis, apiee inciso - dentatis "nigricantibusque ;' tubulis "albis, nitidis. ^ Stamina 96 filamentis e tubulo exsertis, capillaribus, flavis; antheris in i£ubulum apice 5-dentatum, angulatum connatis, Germen ob- longum, compressui, versus basin angustatum, glabrum, laeve, album. | Stylus capillaris, nudus, flavus, apice hifidus in stigmata revoluta. Seimina figura germinis, compresso - qua- drangula: angulis versus apicem denticulatis, apice in stipi- tem pappi producta, — Pappus pilosus (ut recte Sehreber in Gen. Pl. et Willd. iu Sp. Pl. quem vero Linnaeus et cum illo Persoon in Syn. plumosum errore enuntiarunt) stipite brevior. Receptaculum. nudum, foliolis punctatum. | Odor plantae viro- sus (ut in Lactuca Scariola et virosa). Sapor perquamarus. Omnes partes lactescentes. Habitat in alpibus carpat. Differt ergo à 'Taraxaco: seapis basi glabris (nec dense pilosis), fructificantibus subdeclinatis (nec declinatis, deeumbentibus), folis glabris, sessilibus, laciniis integerrimis subdentatisque (nee petiolatis pilis tenuissimis decumbentibus tectis); laciniis denticulatis, calycibus extus migricantibus:. squamis exteriori- bus. ovato - lanceolatis, interea duplo aut plus quam duplo bre- vioribus (nec calycinis squamis viridibus): exterioribus lanceo- lato-linearibus, interiores subaequantibus, corollis aureo- flavis, apicibus ligulorum nigricantibus, florescentia ^ paulo seriore, 450. L. serotinus. Pl. rar. Husg. ll. t. 114. M. D. FI. taur, - cauc. 1I. 246. Folia hieme pereunt, vernalia 2 — 5 in plerisque sub- runcinata, mulfo minora reliquis ac velut imperfecta; quae proxime sequuntur, integra oblongo-ovata, sinuato- denti- culata. .451. L. corniculaftus mihi et Schult. l. c. 406. ..Dens leonis folio tenuissimo. Bauh. prodrom. 62? Radix perennis. Sceapi seu pedunculi radicales tenues, 97 teretes, fistulosi, inferae purpurascentes, basi lanati, superiore parte pilis tenuissimis, albis pubescentes, ad flores recti, cum fructu declinati, demum prostrati, apice ineurvo fructum eri- gentes. Folia petiolata, subbipinnatifida, laciniis fere ad rachin usque discretis, sublinearibus, majoribns, remotis, irregulariter dentatis, saepe subpinnatifidis, inferioribus recurvis, inter- jectis inter majores minoribus, inaequalibus. Calyx oblongus; exterior patens: laciniis ovato -lanceolatis, margine membra- naceis, interiore calyce triplo brevioribus, interioribus. lineari- bus, uno vel utroque margine. membranaceis; utrisque apice ineurvo obtuso membranaceis, purpurascentibus, sub apice ex- tus dente prominente corniculatis. Corolla. plus quam triplo minor floribus Taraxaci, coloris et. strueturae ejusdem, sed ligulae truneatae aut emarginatae, vix notabiliter denticula- tae. Genitalia ut in 'araxaco sed minora. Semina nigro- fusca, oblonga, compressa, sulcata, superiora versus succes- sive latiora, eostis praesertim versus apicem mucronatum den- tieulatis. Stipes pappi setaceus, semine prope duplo longior. Pappus pilosus seu simplex, stipite suo brevior, albus, Ha- bitat in elivis et collibus Buda-Pesthiensibus. ^ Receptaculum eonvexum, elevatis punctis v. minutis tuübereulis seabrum., Fl. a fine Martii. Differt a .L. Tara.vaco: scapis basi lana- tis; folis subbipinnatifidis: laciniis fere ad rachim usque discretis, sublinearibus, remotis, saepe subpinnatifidis; calyce exteriore patente: squamis ovato-lanceolatis, interiore triplo brevioribus (nee linearibus, calyeem interiorem prope aequan- tibus, recurvato-squarrosis) utrinque calycis squamis extus sub apice dente prominente cornieulatis (quod non in Tara- xaco); corollulis pallide flavis, truncatis aut emarginatis, vix notabiliter. dentatis ; seminibus nigro-fuscis, costis et angulis iufra medium denticulatis, euspide dimidii seminis longitudine (nee speciminibus einerascentibus, ultra medium laevibus, vix 7 98 quáría. parte apice dentieulatis,: cuspide seminis quar(íam: par- fem subaequante: omnibus partibus multo: minoribus. 432, L. lividus. Pl. rar. Hung. ll; t. 119... 7775 05s 4239. Apargin aurantiaeca. Radix. perennis, primaria: obliqua, nigricans, pennam au- serinam- crassitie subaequans, -senescendo praemorsa evadeiis, radieulas filiformes /albidas demittens, plerumque tantum: uni- cuin..foliorum fasciculum edens. | Folia radicalia quaterna.— octona, 2—4- uncialia, lanceolato-oblonga,: versus basin in petiolum angustata, .. obtusiusenla, remote |» repando- dentata, glabra. . Scapus. tantum. non semper solitarius, erectus, semi- pedalis. aut .spithamaeus, | nec; raro. altior, | simplicissimus, strietus, striatus, glaber, sub flore incrassatus, hirtus; nigricans, ibidemque ducbüs foliolis linearibus: hirtis instructus, caeterum aphyllus.. Flos magnitudine .4. hispédae, erectus. «^ Calyx nigricans: squamis linearibus, obtusis, pilis nigricantibus- ri- gidiusculis, . hispidis,. margine albidis... Corolla .auraiitiaca : tubulis albidis ; ligulis striatis, apice truncato -2- dentatis, ea- lyce fere longioribus. |. Filamenta. albida , . eapillacea ,. tubulo inserta, . Antherae flavae, exsiccatione 'expallescentes. | Ger- men. oblongum , album ,. glabrum. | Stylus aurantiacus; - filifor- mis, apice bifidus in stigmata subrevoluta. . Pappus sessilis, plumosus, albus, demum. calyce longior... Receptaculum . nu- dum. . Ex itinere Marimarosiensi secundo. retuli. plantam..simi- lem, sed. scapo ad medium, tantum... glabro,. inde. successive magis magisque. pubescente. superne .hirto.,. foliis. remote. den- tieulatis , ciliatis ,, utrinque. subhispidis. |. An haee. non docent, 4. aurantiacam. e& croceam. per. varietates intermedias eon- jungi?. | Quaerit etiam. Schultes:. an non huc. polius ad. .L. croceum Haenke pertineat? || Habitat in alpibus marmarosieu- sibus Transilvaniae vicinis, et in finitimis, hujus | provinciae. Fl. Aug. et. Sept. 99 454, A. alpina. | Habitat in summis alpibus. Scepusii , biu Gio. Zo- liensibus;,. a. Wahlenberg. etiam lecta. .À Genersich sub. no- mine: 44. annuae. / 455. A. erocea. . Willdenow Leontodon croceum Haenkei ad 4. suam cro- ceam citat, haneque in alpibus earpatieis habitare licit, sed si planta, a Sieber sub nomine A4. Haenkei, addito synon. Willd. missa , est L. croceum Haenk., tum enim vera hujus planta et ab .4. aurantiaca nostra et ab A. crocea Willd. differre videtur, magis tamen ad nostram accedens: est enim omnibus notis eadem, nonnisi foliis rachi subtus pilis aliquot longiusen- lis adspersis, inferiore parte ciliatis diversa, ]ene tamen et in marmarosiensibus speciminibus variant, 496. A. media inter 4. croceam et hastilem , aut inler hane et hispidam. Radix primaria | oblique transversa, demum praemorsa, radieulaeque nigro -fuscae, filiformes. | Folia radicalia 4 — 6, lato - lanceolata ,' sessilia. versus basin quidem angustata, nec tamen petiolata, aeuta, repando-dentata, apice dentibusque mucronatis, supra setis albis adspersa, subtus crebrioribus hispida, indeque scabra, setae seu pili simpliees : pauciores apice fureati, . Scapus erectus, subsuleato -angulatus,. ómnino -aphyllus ,; per totam longitudinem: pilis : raris adspersus , - sub ealyce: parum | incrassatus, - pilis. setisque albis, ; simplicibus apiceque furcatis plas minus hispidus. - Flos major quam. in A. hastili, erectus, Calyx squamis | linearibus, obtusiuseulis,. e pilis. setisque albidis, longiuseulis, simplicibus eanescens, hi- spidusque. .. .Corollae flavae: ligulis truncatis inciso - dentatis, apiee-fuseescentibus. Caetera. priorum. Habitat. in alpibus Zoliensibus. | Fl. bbaétei 7 * 100 Differt ab 4. hispida folis petiolatis;.seapo striato; fo- liolis aliquot adsperso, superne non incrassato, dentibus fo- liorum: majoribus, àpice obtusiuscnlo; pilis omnium. pártium, potissimum scapi et foliorum densioribus, plerisque fureatis, brevioribus, praesertim calycis. Huie similis lecta est in alpi- bus Velebich, de qua sequentia notavi: Folia sinuato - den- tata, dentibus patentibus aut recurvatis, saepe supra denti- eulo auctis, subtus aut utrinque hispida , pilis albis, simplici- bus, paucissimis apice bifidis, Scapus glaber hispidusve aut Qantum setulis brevibus albis adspersus. Calyx hispidus setis albis. Pappus plumosus. | | 457. A. hastilis. | . Habitat passim per totum. regnum , potissimum in grami- nosis subhumidis. ut 498. A. dubia. Omnibns..notis, quae. a. Willdenow in Sp. Pl. .adferuntur. Addendum tamen habeo, sceapum basi nonnunquam. pilis raris adspersum esse. Folia obtusa aut obtusiusceula cum brevis- Simo mucrone. : In. graminosis silvarum. et ad margines harum "prope. acidulas Bartphenses, ubi primo intuitu pro Aast?é ha- «bui... Folia in petiolum angustata. In alpibus Kriván et. Ve- JAebich. : :499. A. sinuata mihi. Radix: perennis ;; obliqua, nigro - fusca; radieulas filifor- mes edens.. Folia radicalia, erecto- patula, sinuata: laeiniis remotis, sublanceolatis, patentissimis, antrorsum. nonnihil. in- 'eurvatis, apice brevissime mucronatis, margine caeterum in- egerrimis, utrinque laete viridibus, seabriuscula a punetis ele- -vàtis setulisque. patentibus brevibus sparsis fürcatis, similibus- que densius ciliata. Rhachis albida. | Petioli semiteretes;. tenui foliorum margine cincti, glabri, laeves, nitidi. Seapi'spitha- maei altioresve, teretes, striati, omnino aphylli, per totam 101 longitndinem setulis raris. brevibus albis adspersi, infra. caly- cem incrassati. Calyx ovato-cylindraceus, pilis albis lon- giuseulis indivisis hispidus, 'suleato-angulatus: squamis cari- natis, linearibus , exterioribus. triplo longioribus, acuntinsculis, apice nigricantibus. | Corollae et genitalia flava, seminaque cum pappo et receptaculum ut. in aliis. speciebus, Similis 4. dubiae, sed folia sinuata: laciniis remotis lanceolatis; scapi aphylli, setis sparsis hispiduli, calyx oblongus , setis longio- ribus hispidus. Habitat in rupibus subalpinis Croatiae. 460. A. ineana. Habitat in collibus et montibus locis apricis siccis, quin et in alpibus et subalpinis e. c. in monte Merszin ad Kore- nicam, in alpibus Plissivica et Velebich (ubi pumila vix 4 pollieibus altior occurrit); in rupibus calc. legit Mauksch, loco simili vidimus natam in valle Vilena draga prope Kore- nicam, in Malenica monte legii Rochel, in montibus ad B. Füred hortulanus. ^ Saepius tota planta incana, etiam calyx pilis admodum brevibus, apice stellatim divisis; alias scapi apiee et calyx basi pubescens pilis seu setis longioribus in- termixtis. — «. Foliis repando- dentatis, scapoque minus densis pilis canescentibus, calycibus hispidis. Budae lecta in mon- tibus apricis. — f. Foliis obtusis, integerrimis, mollis a pilis: densissimis brevibus multifidis incanis. Calyce nigrescente, a pilis longioribus canescente; corolla calycem parum excedente. Seapus raro spithamam aequans. Folia sesqui- aut bipolli- . caria. Habitat in alpibus Scepusii rara, An distincta species sit, eultura- tentandum. —. y. Foliis sinuatis: dentibus patentis- simis.: In silvis praedii. Eszeny. ad. Isztinér. ab. Horhi lecta. -461. A. obtusa mihi. &diia Radix. primaria, recta, brevis, basi in. radiculas vix pol- lieis longitudine. divisa, fusca... Scapus subpedalis, sulcato- striatus, glaber, aut omnino nudus aut foliolo subulato supra 102 medium 'instruetus, sub calyce non incrassatus. Calyx glaber. Cetera floris, ut in plerisque. - Folia obverse lanceolata , ob- tusa, remote, grosse dentata vel crenata: dentibus obtusis, his apiceque raro denticulo "brevissimo "obtuso mueronatis, utrinque plus minus hispida, setis seu pilis longiusculis, sim- plicibus. Ubi istos non memiii. | | 462. A. nutumnalis. Magnitudine, foliorum forma, tegmine valde variat: in subsalsis ad Arok- Szállás, Aszalo ete. palmaris , glabra ,. ca- lycibus subpubescentibus; alibi in pratis. communiter Ten cs maea, ant paulo altior, tota glabra; in vallibus umbrosis pe- dalis aut. subpedalis foliis laciniatis. Folia alia sinuato - den- tata: dentibus obtusis; alia profundissime pinnatifida : dentibus linearibus acutis longis; alia forma intermedia; sunt omnino glabra, in aliis subhispida, — Lumnitzer pro Leontod. Hc- dypnoide proposuit. ! | .4623.. A. crispa. ! * In asperis, rupestribus ad Korenicam in cs cniin occurrit scapis. pluribus (4 —6) , spithama brevioribus, |. Pili foliorum. plerique quidem apice trifidi, sed etiam quadrifidi et multilidi. Scapi pilis. bi- trifureatis adspersi.. Calyx et summa pars. scapi pilis longioribus simplicibus obsita. Similiter se habet specimen. a. Balbisio pro... J'arsii missum. 464. A. hispida. Etiam haee non parum variat: c) In Merszin léeta .sca- . pis erat ceterum glabris, sub. calyce nonuihil incrassatis hirtis; pilis: simplicibus, ' bi -trifurcatis, multifidisque: foliis: sinuatis dentibus apiceque obtusiusculis, canescentibus; pilis bifurcatis, paueissimis trifurcatis, — 9. In alpibus: Zoliensibus et. Lipto- viensibus foliis fuit supra glabriuseulis,- subtus subhispidis : pilis: simplieibus ; quibusdam apice bifidis; scapis glabriusculis; 103 sub. flore nonnihil.incrassatis, hirtis: pilis seu setis simplici- bus, bifidisque; calycibus hispidis, setis longioribus. simplici- bus; similis.in. Kriván: occurrebat foliis tamen latioribus, fere obovatis. . Yulgaris non tantum. solo. caleareo, .ut notatum lego, sed et subarenoso , argillaceo. in. siccis apricis. obvia. est. Folia plus minus sinuato- aut repando - dentata. .469. A. setosa mihi. Radix perennis, fusiformis, subspithamaea, inferne: ra- mosa, nigro -fusca. Folia radicalia, lanceolata, .sinuato - den- tata.,: basi in. petiolum angustata, dentibus apiceque acutiuscu- lis, subcallosis, setis albis , longiusculis,. rigidis , apice multi- fidis hispida. — Scapi solitarii, bini, raro terni.ex eadem:ra- dice, spithamaei aut. paulo altiores, erecti, simplicissimi, "subsuleato-angulati, foliolis duobus linearibus instructi, altero versus basin, supra medium altero, inferne. setulis brevibus raris adspersi, superne glabri, . sub: . calyce. subinerassati. Calyx : glaber,. subpubescens:. squamis. lanceolato - linearibus, aeutis. ..Pappus substipitatus, plumosus.. Reliqua congenerum. Spectata definitione ceterum cum. 24, éucaaa convenit, sed. folia sinuato- dentata, subruncinata,, .et. scapi . pilis simplicibus furcatisque. adspersi. 466. Tragopogon pratensi | In pratis siccis inde ab ur limitibus | (in Gpttgs Si- pron., Poson.) usque Salvum, tum cis et trans Tibiscum.spar- sum. (A. Wolny missum sub. n. 88.) ,467. T. undulatus. | Nimis affinis 7. pratensi, quocum iisdem in ie occur- rit, eodem tempore florens; ita in pratis ad Káloz Alibique per Cottum Albensem, Sümeghiensem, Syrmiensem,. per. Ba- natum, in Croatia, 468. T. pubescens mihi. . | ..Definitione. T. orientalis: corollis nempe . valyce longio- 104 ribus, subundulatis foliis; sed calyce basi pedunceulisque sub calyce pubescentibus, et color florum aureo-flavus. ^ Folia ut in 7. pratensi, basi dilatata amplexieaulia, et pedunculi aequales, nec. inerassati. Habitat in Scepusio, unde a Ge- nersich- specimen mancum accepi. 469. 'T. orientalis. Habitat in graminosis siccis ad Gódólló, Arács, Füred, in Murakóz, ad Varasdinum, in Syrmio, Banátu. 470. "T. canus. Pl. rar. Huug. Inter frutiees solo arenoso, ad Izsák , alibique in Cottu Pesthiensi, in populeto ad lzsák. 471. T. major. Hábitat in graminosis Budae, ibidemque ad vias inter vineas, in Cottu Albensi, Veszprimensi, Szaladiensi, inque Banatuü'et Syrmio. 472. T. angustifolius? | Sed caules pedales altioresve, et calyces corolla brevio- res. 'Ad Csaba versus Dorog. Corollae magis quam in T. . pratensi et T. majori flavent. 4739. Scorzonera naustriaca. Habitat in montibus apricis tractus mediterranei Strigonio usque Keszthely. T4 474. S. humilis, Dignoscenda à praecedente foliis latioribus, planis, ner- vosis: nervis opácis, apice obtusiusceulo, squamis calycinis apice non fuscis; lanugine calycum, caulium eí petiolorum copiosore. — In pratis subalpinis caule est unifloro, palmari; foliis ovatis, acuminatis, aut ovato-lanceolatis; in pratis humidis autem partis australis regni, ' velut per Comitatum Pesthiensem, Hevesiensem, Albensem, caulibus est pedalibus altioribusque, saepe 2 —3-floris, raro unifloris, foliis lato- lanceolatis, aut ovato - lanceolatis ; praeterea ibi folià caulina 105 sunt breviora quam hie; nec tamen squamae dicenda ut in S. austriaca. -— Quae Linnaeus in itinere oelandico de sua notavit, omnia exacte conveniunt, demtis. corollulis, ^| quae nostrati calyce sunt longiores, Linnaeanae calycem aequan- tes. — Datur varietas angustifolia, quae omnibus. notis cum S. glastifolia convenit ; hujus diserimen primo determinandum venit. . 475. S. dentata mihi, Similis S. hzspan?icae: caule erecto, ramoso subsesquipedali; foliis lanceolatis, infimis saepe ovato-lanceolatis, longe acu- minatis; calyx squamis exterioribus ovatis, aeuminatis, potius euspidatis, potius magnitudine quoque et colore florum. — Sed diversa foliis angustioribus, inferioribus toto margine dense dentatis, dentibus obtusis, subcallosis. |n horto e seminibus educata constans mansit, hoc non obstante forsitan pro va- rietate sumenda. Superiora folia margine scabra. — In Hun- garia a me lecta. 476. S. hispanica. Folia margine diaphano-scabra, quandoque inferiora ra- ris dentibus instrueta, ut in pratis ad Dégh notavi, Habitat in graminosis montium Budensium, in pratis siccis Cottus Al- bensis, Veszprimiensis, Szaladiensis, Sümeghiensis. — Apud nos foliis plerumque dentes desunt; ergo in definitione foliis subdentatis, non distinguenda. 477. S. parviflora. Caules verni simplieissimi, unifolii, uniflori, folia parum excedentes; aestivi ramosi, foliosi, folia multum superantes. Squamae *alyeum apice incuürvae, Pappus sessilis. | Habitat im pratis udis, subsalsis, et ad laeus salsos: Pesthini, Budae; in Cottu Albensi, Sümeghiensi, ad Balatonem; ^ Soproniensi et Mosoniensi ad. Peisoneim. 106 .478. S, rosen. Pl rar, Hung. 1 t. 121; Habitat in alpibus Bereghiensibus, Szathmáriensibus, Mar- marosiensibus, Croatieis. — Ocenrrit. etiam: caule: palmari , :uni-. lloro. | TUNE OUTSMUITPERURUUTS T V 479. $. purpurea. | In graminosis: siccis Budae, Pesthini, i in; Cotta Misa Yésdbiblimusn Sümeghiensi, Scepusiensi (ad arcem Scepusien- sem, unde a Szontagh sub no. 3. cum?) S Prengelo eandem misit sub nomine S. roseae, 480. S, nngustifolia. Pl. rar. Hin u t 122. ,Ad Flumen alibique in pratis. litoralis hupsarici. occurrit altis (sesquipedalis) et multo minus hirsuta, quam ad Ko- renicam, in. Croatia. Hane. pro /,S. gramznifolia a quibusdam haberi, monitus sum. 481. S. laciniata. "A i : »Magnopere. variat: |a) In salsis. Hungariae et Banatus caule est digitali, basi tantum unum alterumve ramum edens, foliis angustis linearibus, aut omnibus aut plerisque integer- rimis; b) ad Káloz in pratis et horto dominali legi caulibus erectis , elongato - ramosis, sesquipedalibus, foliis lanceolatis, plerisque integerrimis; €) communiter est caule spithamaeo, aut subpedali, declinato, aut ascendente ramoso; foliis infe- rioribus profunde pinnatifidis: laciniis linearibus qualis ad agrorum margines in clivis graminosis; d) denique locis fer- tilioribus (velut in Cottu Sümeghiensi) crescit caulibus sesqui- aut bipedalibus, ramosis; foliis omnibus .subpinnatis; laciniis angusto - linearibis , elongatis. | Postremo. videtur esse, radice perenni; ergo fors. diversa . species,. licet. squamas, calycis apice 'sphacelatas habeat, qua nota S. Jaciniatam ab. aliis dignoscendam. esse. 15, 14 ...482. Sionchus arvensis. $344. 2 c, Pedunculis calycibusque hispidis; 6. pedunculis calyci- 107 busque. glabris. 1n agris, vineis, ad sepes, alibique in locis siccis var. «. non infrequens est. A Wolny missus sub no- mine $. oleraceé et no. 8, 91ve, ab eodem. accepi specimina sub no. 90 foliis minus lobatis, et aliud: sub no; 89 foliis. in- tegris obovato - cuneatis, quod. pro tertia: varietate y. adduci potest... .Mauksch | var... semel misit cum quaestione: ,S. quae species? *. altera. vice : pro. varietate. S. arvensés agnitam. 483. S. uliginosus? M. aB. Fl, taur, cauc. H. 238. de- scriptus sub. nom. S, cxvaltat£ in diar. it, Ránkensis. Sed cum radicem habeat repentem perennem, S. végénosus. autem annuus dicatur, et hie adserente laudato auctore me- dius sit inter ,S. arvensem et oleraceum, meus S. arvensis varietas erit, licet ad Herlein in silva. loco subhumido, uti et in horto bot. loco nmbroso ad orgyam et ultra. exaltatus sit, et Sehrader eundem pro S. wlig?noso declaraverit. Wolny hunc, ut videtur pro S. o/eracco | sub n. 92 misit; idem va- rietatem. foliis. lato -laneeolatis, integris, inferioribus versus basim angustioribus misit sub nom. S, crassifoliz? no. 31. 484. S. oleraceus. | Foliorum forma magnopere variat: praeter figuras illo- rum obvias in Kis Velencee vidi folia cochleata: fine nimirum amplo rotundato, margine lato aequali per rachim decurrente. A Wolny missus sub no. 93. 483. s. nsper. «. Foliis runcinalis aut alio modo laciniatis — S. ole- raceus y. Sp. Pl, f. foliis integris non laciniatis — S. ole- raceus à. Sp. Pl. seu S. asper non S. lüciniatus "'ournef. inst. 474." "Wolny varietatem . sub no. 95 misit foliis basi latioribus cordatis, quam ego legi; foliis est vers. basin au- gustatis. 486. S. coeruleus Smith Fl. brit; 1l; 815: S. alpznus Sp. Pl. lI. 1519. 108 In. alpibus inter. Cottum Liptov. et '"Thuroe. locis. hu- mectis. | 487. S. alpinus Smith ie, pl. ined, p. 21. t. 21." S. Zap: ponicus Froelich in^ Usteri Annal. p. 26. et Sp. Pl. Willd. HT. 1520. .$. alpinus L. Sp. Pl. cur. Reich. III. 623. Frequentior est praecedente: reperi enim im alpibus Sce- pusiensibus (unde etiam a Maukseh et Szontagh), in Bereg- hiensibus, Marmarosiensibus , Szatmáriensibus ,- transsilvanieis. et croaticis locis alpinis et subalpinis humidis, potissimum ad rivulós. ! 488. Prenanthes purpurea. /.&. Pauciflora, P. purpurea Jacq. aust. t. 317. Sonchus laevior. pannonicus III. purpurco flore Clus. hist. II. 147. Lactuca montana purpureo-coerulea minor. Bauh. pin. 123. In silvis subalpinis Seepusii etc, in pinetis Sárosiensibus, in Cottu Castriferrei; — B. multif/lora, Lactuca montana purpu- reo-coerulca major. Bauh. pin. 129. n apricis dumetis al- pium supra regionem silvarum inter saxa a Mauksch, in M varum umbrosis subhumidis a me lecta. 489. P. viminena. In collibus et montibus apricis, potissimum mediterraneis ad Budam, Buda-Órs, Palotam, Arács, B. Füred. 490. P. hieracifolia. ! ( In monte Gerardi Budae, ad vineas in Cottu Hontensi et Baranyensi. : 491. P. muralis. . ig .In silvis, rupibus. umbrosis, muris. | Flor. in fine Maji, in. frigidioribns e. c. in Scepusió, Liptovia, Marmatia, Cottu Sárosiensi abhuc Septembri. .492.. Lactuca. sativa, In Cottu Arvensi sponte natam legi in ruderatis: 109 493. L. stricta. Pl. rar. Hung. Ll. t. 48. In silvis et fruticetis Budae, Agriae, ad. Parád, in Syr- mio, ad. Csákvár. 494. L. Scariola L. virosa Pollini. Missa a Szontágh sub no. 6. 495. L. sagittata. Pl. rar. Hung. I. t. 1. Habitat in silvis et fruticetis Hungariae, Slavoniae, Croa- tiae. . (In umbrosis ad. Gódólló lecta, tota pallida erat.) 496. Crepis rigida. Pl. rar. Hung. I. t. 19. In montibus Budensibus, "Tokayino. 497. €. foetida. | In aggeribus per calidiorem | Hungariam, Slavoniam, Croatiam, 498. €. scepusiensis mihi. Radix ramosa, fusca. Caulis sesqui-, raro 3- pedalis, eréctus, eulinum tritici: erassitie aequans aut parum superans, -fistulosus; suleato-angulatus, inferiore parte pilis adspersus, superne aut etiam glaber, laevis, ex omnibus foliorum axillis, etiam infimis, ima et parte radici proxima nonnumquam, ra- mos edens erecios, iterum, ut apex caulis, divisos in plures tenues erectos peduneulos. Folia radicalia runeinata, suh- hispida; caulina. remota, indivisa, obtusiuscula, remotissime denticulata, supra subnuda, aut pilis raris adspersa, subtus pluribus, praesertim rachi obsita, oblonga, inferiora versus basin angustata; infimum non raro petiolatum;: reliqua ' sessi- lia; superiora. lanceolata, acutinseula, integerrima; ramea liuearia; dein. subulato- linearia. ^ Flores paniculati, duplo minores quam in Ó/enni, erecti , in pedunculis v. pollicaribus, 2 —3-pollicaribus, tenuibus, labris, foliolo lineari- subulato instruetis aut: aphyllis. | Calyx ante evolutionem . subtomen- tosus demum ealvescens, squamis linearibus, exterioribus duplo brevioribus, Corollae . .. . 'Pappus pilosus sessilis. 710 499. €. hieracioides. Pl. rar. Hung. 1.4.70. ^ ^ . 500. €. hispida. | Pl. rar. Hung. l. (19... - Habitat in siccis graminosis et arvis Budae, sparsa etiam per Cott. Pesthiensem. usque.Kaloesam ubi.ad.silvam reperta, per Com. Báesensem e. e. ad. canalem prope Verbász, co- piosa versus Neoplantam;. per Cott;, Syrmiensemn..-e. € ad. Kar- lovie alibique, copiosissimum ad. Vránik, per Banatum , Com. Bekés , Bihar. et. Honthensem , per. Croatiam calidiorem. 901. €. rainosissima mihi. Jibimia edquu QU Radix annua, ramosa. ^ Caulis e basi ramosissimus, ere- ctus, aut velut in plures divisus, patens, 'subsnleatus, inferne selis raris adspersus, superne glaber: ramis tenuibus, sulcato - angulatis glabris. Folia pinnatifida: laciniis apiceque lánceo- latis, pilis brevibus rarisque adspersa- eiliataque;,- raehi tamen hispidula, superiora basi tantum laciniato - subhastata, demum integerrima , lanceolato - linearia ,- glabriuscula. | Pedunculi lon- giuseuli. (2 — 3- pollicares) , ang :lati, glabri, aphylli. / Calycis squamae: exteriores triplo breviores, ' glabrae, interiores: eari- natae; carina setoso - hispida. Flores magnitudine fzspédae; -cui simillima, sed diversa eaule e basi ramosissimo; foliorum forma , : peduneulis :calycibusque exterioribus glabris. E Syr- mio-inisit: Wolny...- Eandem. legi. et delineari curavi ad Sem- linum, ad Murány 1n. Banatu, | 502. €. hastata mihi. | Ln Radix. annua. Caulis per totam longitudinem: setis: raris 'adspersus.:;- Folia: lanceolata, rachique- hispida... Peduneuli hispidi. foliolis aliquot linearibus hispidis obsiti.: Calycis squá- mae: tum. exteriores: cum. interiores hispidae, Habitat in- pratis humidis -ad. Poroszló; , | 2l /.003. €. tectorum, €. agrestis mihi, €. laneeolaíta mibi. In. aridis , arenosis, arvis, tectis valde varians, nonnuim- quam foliis integerrimis , lineari - lanceolatis. It 204. €. agrestis. Pl. rar. Hung. III. t. 220... | In agris et pratis C. Szaladiensis, atque in ipso vertice montis Badaeson, in Croatia, 505. €. pulehra nunc Prenanthes hieracifolia. Crescit pone. Magyar Üreg C. Baranveusis inter frutices et in C, Honthensi ad. vineas non procul Ipoly amne. . 906. €. biennis, €. erontiena mihi, In: Banatu, Syrmio, Croatia, Scepusio. 507. €. Dioscoridis. A- Sehwarzmann. ad Mayerdorf. lecta et. mecum: cominu- nicata;, à Lumuitzer pro. nova habita. 008. Hieracium aureum. Radix tenera, nigricans, paucis fibris vestita, cominuni- ter-in fine truncata. (praemorsa. secundum alios). Folia tenera, parva,. glabra, lucide virentia, oblonga, plus. minus dentata aut basi sinmata, apiee. rotundata. eum amuerone, plerumque sesquipollicaris longitudinis , raro quadripollieavia. (sec: Sehul- tes. similia. illis. Taraxaci sed. minora. et obtusiora, qualia Linn. describit). |. Seapus unus 2vye teres striatus inferne. gla- ber, versus superiora. pilis atris hispidus, .fistulosus, ligula una alterave. munitus , 3 — 10 lineas altus simplicissimus, ra- rissime ex ramo biflorus. — Jacq. aust. 297; rectus, brevis, nigricans, communiter nudus (sine squamis, 4-pollicaris pe- dalisve, seeundum Villars). Calyx basi quasi truncatus per subitam dilatationem pedunculi, totus niger, compositus squa- mis 12 —13 longioribus, et 5 — 6 plus quam dimidio brevio- ribus, aliis applicatis (Villars); squamis..ex.lanceolato - ablon- gis, acutis, ex. nigro- virentibus, pilis. atris hispidis. .. Pappus sessilis ,. simplicissimus. (Jaeq.). . Corollae aureae, subtus: ero- ceae (Sehultes) ,. rubro-fuscae, aurantiae aut ferrugineae. .Seinina levissime striata; rufa... Receptaculum nudum semper apparuit Villarsio. | Habitat, inontes altissimos. 112 509. H. trisquamatum mihi. "T Maxime affine. est H. awreo adeo, ut, nisi. color floris diversus me ad uberiorem investigationem . permovisset , pro eodem habuissem. Differt autem: |. 1) seapis nunquam. non simplicissimis , suleato-angulatis, glabris, sub flore plerumque pilis aliquot albis tenuissimis decumbentibus adspersis (nec ibidem hispidis a setis nigris) ;:2) foliis longe: petiolatis: den- tibus superiore margine ad basim dentieulo- auctis; : 3) squa- mis seapi tribus (rarius 4), una ad basin scapi demissa; 4) calyce glabro aut subhispido: squamis linearibus obtusis, ex- terioribus laxis, basi incrassata adscendentibus; saepius gla- bris; 3) corollulis utrinque flavis; nee- unquam: subtas àüran- tiis aut ceroceis; 6) radice multo tenuiore; /7) flore; saltem spectata icone Jacq. in Fl. aust. t. 297, multo minore. Spe- cimen. vero a Balbis submissum: H. awrei ad nostrum £ri- squamatum proprius aecedit notis plerisque. Conferatur etiam cum JH. rupestri, cujus definitio et descriptio non multis ab hoe nostro abludit, Frólieh etiam 4H. awreo simillimum esse agnoscit, et nuntiat, isthoc semina elongata subulata habere, in quo nostrum etiam vix diserepat: nam semina etiam ver- sus apicem attenuato-subulata habet. ^n alpibus Velebich lectum. 510. H. alpestre. A Mauksch in montibus calcareis tóplicensibus lectum a notis, in Sp. Pl. Willd. indicatis , parum discrepat, 511. H. alpinum. : Occurrit foliis integerrimis, subdentatis, et dentatis , hir- sutissimis, pilis longis et villosis, omnibus quibus. (saltem radiealibus) cunei forma in petiolum angustatis, sed aliis magis ad spathulatam figuram, ad lanceolatam aliis acceden- tibus; seapis tripollicaribus 'subnudis 'villosis et spithamaeis 113 duobus. tribusve | foliis. instructis, hirsutis aut hirsutissimis: pilis longis patemtissimis. . Habitat in omnibus alpibus TTatrae et. Marmatiae. .E valle Vólkensi attulit L. B. Splényi varie- tatem foliis radicalibus omnibus spathulato- euneatis, obtusis eum brevissimo mucrone; scapo pilis brevibus longisque, basi erassiore nigricantibus obsito. 212. H. pumiluin. | Omnes quidem notae respondent, vix tamen diversum est ab H. a/pino, cum dentur varietates intermediae eodem in loco: Kriván et aliis 'Tatrae alpibus. ] 513. H. Pilosella. Obvium ubique in apricis duris (etiam in Cottu Lipto- viensi, Seepusiensi, Arvensi). |n alpibus croatieis oceurrit var. duplo triplove major, foliis subdenticulatis, caeterum non diversa; haee varietas in horto non mansit constans, videtur esse H. Hoppeanum Schult. Fl. aust. 514. H. discolor vel bicolor, seu stoloniflorum etiam tricolor mihi. Radix perennis, primaria obliqua, nigro-fusca, vel ut praemorsa, copiosas demittens radieulas,- fuscescenti - albidas, superne filiformes, inferne fibris vestitas. | Scapus erectus, spithamaeus, diaphane striatus, subtomentosus, canescens, bispidus pilis: patentibus, aliis longis, albis, eglandulosis, in- terspersis aliis multo brevioribus, nigris, glanduliferis, versus florem densioribus; basi stoloniferus:. stolonibus subflexuosis, hispidioribus, plura folia gerentibus, aliis sterilibus, aliis floriferiss supra basim prope hanc unum alterumve ramum, saepe ad aut supra medium etiam tertium, omnes erectos edens, illos folio majore lanceolato , hune lineari stipatos. Folia sessilia, spathulata, utrinque hispida, pilis longis, pa- tentibus, albis, subtus. insuper tomentosa, remote denticulata, S 114 mucrone brevissimo obtusiusculo terminata, radiealia: obovato- spathulata, praeter mueronem obtusa, stolonum ramorumque lanceolato - spathulata. Flores in eanle ramisque superioribus solitarii, in inferioribus bini, «alter remotus, in stolonibus —4 in apicem econgesti, laterales brevissime pedunculati. Pe- dunculi tomentosi setisque nigris glanduliferis, interspersis longioribus eglandulosis, hispidi, laterales ad ortum ,. termina- les infra calycem stipati foliolo lineari aut subulato, pilis eglandulosis longis hispido. ^ Calyx subrotundo-ovatus dense hispidus pilis nigris glanduliferis , aliis apice albentibus eglan- dulosis, squamis linearibus, acutiusculis. Corollae magnitudine illarum PZ/osellae: corollulis linearibus, apice truncato-incisis, O-dentatis, versus tubulum extus tenuissime pubescentibus, amoene flavis, extimis longioribus, extus purpureis intus pro- funde aurantiis. ^ Genitalia ut in congeneribus, profundius flava. Semina . . .. Pappus.. .. Simile est H. Pilo- sellae, sed majus, et caule ramoso, stolonibus floriferis, co- lore corollularum diversám. ^ Habitat (ni fallor) in montanis Croatiae. Est H. staticaefoltum. | 315. H. dubium. | Magnopere variat: magnitudine foliorum, longitudine sto- lonum et pedunculorum. In clivis et collibus e. e. ad Rákos non: proeul Pesthini; ad P. Sz. Márton, in C. Sümeghiensi ad Gálosfa. ^ Sceapo glabro, foliis acutis, basi éiliatis, ecaete- rum. glabris. In àalpe Choes, ad Borbolam in €. Soproniensi. Folia lanceolata nec ovato - oblonga. ^ Folia remote dentata, aut omnino nuda aut variis pilis eiliata, saepe in eodem in- dividuo. . Flores majores quam in. 47. .Awricula , non eymosi. Ad. Varasdinum in. graminosis. ; ! 916. H. Aurieula. Valde variat e. €. : Seapis bifoliatis, infra umbellam pe- duneulum axillarem. exserentibus, .umbellis multifloris ,. qualia ; 115 specimina legi in itinere Beregh. in pratis Sz. Istvánensibus ; vel scapis 3 — 4ve foliis instruetis foliisque glabriuseulis, sub- dentatis, floribus eymosis umbellatisve, umbellis multifloris, qualia ad Varasdinum et Szalabér occurrere; vel foliis glabris integerrimis, calyeibus hirsutis, umbellis densis; qualia ad Sza- labér in graminosis inter vineas obvia fuere; ad Gálosfa vidi stoloenibus rarissime instructum; floribus raro eymosis, ple- rumque subpaniculatis s. sparsis; fol. glabris (pilis longis ra- rissimis) subeiliatis, subtus plerumque purpurascenti - vio- laceis. 217. H. cymosum. In graminosis siccis Budae, ad Szalabér, in Scepusio, ad Posonium, in Croatia, Slavonia, Banatu. 518. H. praemorsum. In graminosis silvatieis Budae, in Scepusio. 519. H. aurantiacum. In alpibus 'Thurociensibus, Liptoviensibus, Bereghiensi- bus, Marmarosiensibus, croaticis. 520. H. bifidum mihi. Radix perennis, primaria calamum cerassitie aequaus, superansve, saepe obliqua, senescendo praemorsa, superne non raro in 2 — 3 cervices divisa, radieulas filiformes, fuscas edens. Seapus aphyllus aut caulis monophyllus, vix culmum tritici erassitie aequans, saepe vix altior spithama, aliis sub- pedalis, farctus, substriatus, vix observabili detergibili tomento tectus, caeterum calvus, apice bifidus. Folia ovata, acuta, pilis rarioribus hirsutiuscula, remote repando-dentata: dentibus mucronatis, baseos majoribus, basi in petiolum decurrente. Petioli semiteretes, supra canalieulati, pilis longioribus pa- tentibus albis hirsuti, subtus obscure atrorübentes. — Flores bini peduneulati in singulis ramis, in quos caulis abit, raro unicus aut terni. Pedunculi teretes, tomentosi, cani, laterales S * 116 communiter longiores. | Bractea linearis ad ortum peduneuli lateralis, et una alterave sub flore, mox calycis .subpilosa. Calyx ovatus, subtomentosus: squamis lineari - subulatis, dorso linea. pilosa instructis: pilis nigris, brevissimis, eglandulosis. Corolla et genitalia ut. in 44. murorum; nequidem pubescen- tia corollularum dempta. . Differt. ab. 47. murorum. cujus. eae- teram structuram habet: 1) herba minore, 2) corolla majore in calyce minore, 2) florescentia priore,. 4). caule farcto, tomentoso, 3) floribus paucis, vix ultra 4, longius peduncu- latis, 6) inflorescentia bifida. — Habitat in rupibus ealcareis subalpinis Croatiae. ICE" E 521. H. cordifolium mihi. Radix perennis, primaria obliqua, vix semipolliearis lon- gitudinis, in fine senescendo praemorsa;.pennam cygni- cras- sitie aequans, fusco-nigra, radieulas filiformes fuscas, sesqui- aut bipollicares demittens. — Folia . radiealia. (4 — 6): :petiolata, cordato - ovata, obtusa cum muerone brevi, acuminataque, alia integerrima, alia versus basin dentata , supra. glabriuseula. aut pilis adspersa, subtus sublanata eiliataque pilis longis ; albis. Fetioli. foliis brevioribus. albo -lanati,. Scapi simplices, spitha- maei aut paulo longiores, erecti, inferne pilis adspersi, sub flore: nigrescentes | pubescentes, infra florem - plerumque. ex axilla folii lanceolato -acuminati plerumque | lanati, pedunculum subbiflorum. exserentes, caeterum aphylli. | Calyx ovatus,. ni- grescens, pubescens. | Corolla aureo-ílava, major quam. in FH. murorum: corollulis seu Tigulis apice truncato-inciso-quin- quedenfatis, versus tubulum et. tubulo pubescentibus, .... Flores pauci 2 — 6, terminalis brevissime. pedunculatus; . laterales altiores in pedunculis | unifloris . foliolo lanceolato. subulato stipatis. Genitalia ut in reliquis. Habitat. in. monte Szitnya. Fl. initio Julio... Vix, specie diversum ab 447. zjwrorum nam nonnumquam. caulis. folium petiolatum. 117 522. H. chondrilloides. Radix perennis, obliqua aut transversa, praemorsa, ra- diculas filiformes longas mnigricantes demittens. ^ Caulis tripol- licaris pedalisve, simplicissimus aut uniflorus, aut ramosus, 2—-6-florus, sglabriusculus aut villosus. Folia jam -omnia integerrimà, obverse lanceolata, obtusa (qualia in Velebich occurrunt); jam radicalia. tantum indivisa (qualia plerumque sunt obvia); jam omnia pinnatifida (qualia in Choes vidi) nunc lanceolato-uneinata, | nune. profundissime. pinnatifida | lacinia terminali lineari longiore. | Pedunculi caule rarissime longio- res, plerumque multo breviores, nigro-hispidi, ad exortum stipati folio lineari intezerrimo piloso. | Calyces nigro-hispidi. . Speeimina majora (pedem alta) sunt e monte inter Sz. lvan et Hradek, alia legi in Chocs, in valle ad cataraetam Mo- tieskensem, in alpibus Croatiae. E Scepusio misit Mauksch. In: monte 'Strassow ochel. :5023. H. poerrifolium. Variat foliis integerrimis et remotissime dentienlatis, caule unifloro, 3--— 4-floro. Folia basi etiam ciliata, ut in sequente eui simillimum. In Badany et Debelo Berdo. [n monte Klak- berg dicto, inter Cottam Liptoviensem et "Thurociensem, legit Wahlenberg. 524. HE. pubescens mihi. Radix perennis, subobliqua, inferne senescendo prae- morsa, radiculas filiformes demittens,. Caulis solitarius, erectus, spithama paulo altior, simplex, apice in peduneulos. duos uni- füoros longiuseulos divisus, tenuissimis rarisque pilis. pube- scens, teres, culmo tritiei tenuior, subsuleato- striatus. Folia ovato -laneeolata, basi angustata, apice mueronata, remote denticulata, utrinque et marginibus tenuissimis. brevibusque pilis subpubeseentia, caulina 3 -- 4 subsessilia, integerrima, Ssuecessive angustiora, praeter ea divisionum unum et pedun- 118 culos singulos tria quatuorve obsident folia angustissime linea- ria, Pedunculi sub. calyce nigrescentes, subincrassati, pilis densioribus canis pubescentes, Calyces nigrescentes, pubescen- tes, squamis linearibus, aeutis.. Corollae flavae: ligulis apice profunde 3 -fidis. — Flores comparative magni: majores quam in,.H. alpino et' plerisque aliis. Habita: in monte Tlszta Cot- tus "hurociensis. Augusto — Septembri.: 2025. H. rohacsense mihi. Radix perennis, primaria oblique transversa, digitum mi- nimum crassitie aequans, pollice paulo longior. Caules soli- tarii, binive ex eadem radice, spithamaei aut paulo altiores, erecti, simplices, hirsuti, substriati, Folia ovato - lanceolata, mueronata, basi angustata, hirsuta, remote aut sinuato -den- tatà, dentibus srossis mucronatis, caulinum unicum sessile, profunde dentatum , minus radicalibus; praeterea adest folium divisionem caulis in pedunculos stipans, lineare, integerrimum. Flores magni, solitarii in pedunculis binis, in. quos caulis dividitur, Peduneuli aequales (non incrassati), a tomento ca- nescentes, interspersis pilis rarioribus, tertinalis crassior; aphyllus, lateralis longior, foliolo lineari instruetus. — Calyx nigrescens, pilis nigro- fuscus, hirsutus. — Corollulae flavae, inciso -9- dentatae. Pappi simplicis pili scabriusculi. In alpe Roháes Cottus Arvensis. Augusto. 2026. M. glaucum. E monte Rosály et Guttin. 027. H. saxatile. Variat caule simplieissimo , unifloro, subramoso bi- tri- floro, et ramoso multifloro; foliis basi ciliatis, pilosisve, et omnino nudis, qualia ad antra montium calcar. Cottus Arven- sis, quae Katzenlócher dicuntur legit et misit Maukseh. Legi etiam in montibus inter Hradek et Sz. lván, in alpe Choes, et in rupibus calc. ad catarraetam Moticskensem. 119 928. H. glabrum mihi. H,. sa.vatili caeterum. simile, sed caule foliisque glaber- rimis, integerrimis , longioribus, caulinis pluribus (10 — 12). Pedunculus sub flore et calyx pubescens. n rupibus cale. ad catarractam Motieskensem., 529. H. prenanthoides. In alpibus Scepusii a Mauksch. 530. H. lanceolatum. In. nemoribus Scepusii et in. monte inter Hradek et Sz. Iván. 931. H. umbellatum. In pascuis siecis graminosis, montanis silvis per omnem Hungariam. 5032. Hi. corymbosuum mihi. Radix perennis. Caulis erectus, sesquipedalis, pennam anserinam crassitie non adaequans, farctus medulla alba, sub- striatus, villosus, a tuberculis. piliferis scaber, foliosus. Folia caulina multa (a 12 — 16), basi angustata et cordata am- plexicaulia, lato - lanceolata, aeuta, superiora acuminata, re- mote grosseque dentata, supra glabriuscula, subtus et mar- ginibus villosa. Flores in ceorymbis caulem ramosque termi- nantibus: pedunculis 3 — 4-floris, hirtis et nigrescentibus a pilis basi nigris, e tuberculis nigris enatis: bracteisque pe- duneulorum. stipantibus, aliis hos obsidentibus, singulis lineari- subulatis, similiter, ut peduneuli, vestitis incrassatis. Calyces nigricantes et hirti, tuberculis piliferis pilisque nigris. — Co- rollulae flavae, apice fuscescentes, inciso - 5- dentatae. Caetera generis. Pili pedunculorum et calycis versus apicem fuscesceunt. In alpibus Bereghiensibus. Augusto. 233. Hi. villosum. Habitat in alpibus Scepusii et Croatiae et Liptoviae, unde ab. Operschall. 120 934. H. echioides. Pl. rar. Hung. 1:(.85. — ^ Variat caule spithamaeo et subbipedali, simplici, nec nisi apice eymoso, aut ramum seu peduuculum 2 — 4-florum ex axilla exserente: peduneulis brevibus, floribus congestis et lon- gioribus, etiam subbipollicaribus, immo inflorescentia subpani- culata, quale l'ihany occurrebat: foliis caulinis: paucis multisve, hispiditate foliorum et caulis plerumque quidem densa, non tamen semper. — Habitat in monte Gerardi, in elivis 'arenosis siccis Pesthini, in. praedio Vaes ad Nagy Kórós, Debrecinum, in Syrmio (unde a Wolny). 239. H. uncinaítum auihi. Radix perennis, senescendo praemorsa, latere radiculas sordide fuscas, 2 — 4-pollicares, ramosas, demum fibrose divisas edens. Caulis solitarius, erectus, pedalis, aut paulo altior, inferne .simplex, superne pro inflorescentia in ramos axilares patulos divisus, culmo tritiei raro crassior, angula- tus, setis longis, raris adspersus, sub foliis. potissimum supe- rioribus congestis. Folia lanceolata, cuspidata, versus basin angustata, amplexicaulia, glabra, sinuato-dentata; dentibus recuürvato -uncinatis, superioribus angusto- et lineari - anceo- latis, basi latioribus, dentibus rectis instrueta, supra setis adspersa, subtus, praesertim basi hispida. — Flores mediocres, erecti, in paniculà rara, ramis bifloris, peduneulis unifloris, angulatis, aphyllis, aut foliolo hispido basi nigricante instructis, hispidis a setis glanduliferis. Calyx oblongo - ovatus, hispidus: setis glanduliferis, brevioribus, longioribus, nigris: squamis obtusiusculis, nigro-carinatis , interioribus margine membra- naeceis, exterioribus quadruplo brevioribus adpressis. Corolla aureo - flava: ligulis striato- sulcatis, truncatis, inciso - 5 - den- tibus obtusis: tubulo pallide flavo, striato, &labro. Fila- menta flava, tubulo inserta, ex hoe prominentia: antheraruim tubulus 5-sulcato -angulatus; angulis fuscis, basi antherarum 121 singularum in pilos binos divisa. Receptaeulum nudum ,. fo- yeolatum ,. planum. .. Semina. columnaria, subsulcato - angulata, glabra , laevia. |. Pappus sessilis, pilosus, albus, semine bre- vior.. Herba amara laetescens. Habitat in. convallibus. mon- tium. pone. Nagy Banyam e..c. Rosály. Fl. Julio. 036. M. silvaticum. In. .silvis. et. alnetis subalpinis Seepusii et. alpis Arvensis Roháes. . Quod. in monte Szitnya pro 4. s//vatico habui, erat potius seurorum varietas foliis oblongis, acutis. | Genui- num videtur illud esse, quod Mauksch sub. nom. H. paé£udosi vel zol//is miserat. 937. H. paludosnm. | In umbrosis humidis Croatiae ad Priboj et ad lacus Plit- vicenses. 538. H. cerinthoides. In montibus inter Hradek et Sz. Iván. 539. Hi. sibiricum. In silvis Leibitzensibus invenit Mauksch. — In Zoliensi Cottu. 540. H. grandiflorum. In graminosis alpinis et subalpinis Scepusii, Cottus Lipto- viensis, Zoliensis, Arvensis (Roháes) ; Marmarosiensis, Be- reghiensis. | Campanulaceae. 2341. Jasione montana. Budae. in monte Hundschlosz, in clivis et collibus areno- sis per Cottum Pesth... |n Beregh., . C. Veszprim. ad. Lokít, Sopron. ad monasterium in Fraknó ; ad Bagh, Debrecen, Cott. Marmaros. 542. Phyteuma pauciflorum. In jugo alpino infra caeumen Lomnitzense. 122 543. P. innequatum mihi. ish Ante P. orbiculare ponendum. | Caulis prope pedalis, simplicissimus, striatus, glaber. Folia radicalia longe petio-- lata, lanceolata; basi eordata, lobo altero productiore plera- que inaequata, dentibus incurvis serrata; caulina integerrima, inferiora in petiolum. angustata, lineari-lanceolata , superiora sessilia, linearia, omnia subeiliata. ^ Capitulum florum sub- rotundum. Involueri foliola e basi ovata in cuspidem lineari- lanceolatam producta, capitulo breviora, integerrima, ciliata. Habitat in Cottu Arvensi. 944. P. foliosa mihi. Simillima P. camescenti, videtur tamen differre caulibus strictis, foliisque glabriusculis, acutis, acute serratis caulem dense tegentibus. In montibus Matrae Gyóngyósino vicinis (auf dem Scho- rer Berg). . 545. P. salicifolia mihi. P. foliosae similis vel eadem fere, tantum foliis cauleque glabris distineta, in montibus cale. ad thermas Herculis lecta. Willdenow pro nova habet. 546. Campanula microphylla mihi. Radix perennis, obliqua, vix culmum triticeum erassitie aequans, inferne in radieulas fibrosas divisa. — Scapi quando- que plures in eadem radice, erecti, 4-pollicares, simplicis- simi, uniflori, angulati, foliis tribus parvis adspersi. . Folia radicalia aliquot (4 in uno specimine congesta), una cum pe- tiolo vix !/4 pollieis aequantia, breviter petiolata, oblongo- elliptica, in brevem petiolum cuneiformi- angustata, apice obtusa, crenata, petiolis subciliatis. — Caulina muito minora, sessilia, acuta, inferiora elliptica, | suberenata, | superiora linearia, integerrima. Flos erectus, ratione plantae magnus. 123 Calyx glaber, basi corneus, laciniis erectis, lanceolato - linea- libus, acutis, subdentieulatis corolla triplo -brevioribus. .Co- rolla campanulata, laciniis obtusis, coeruleis. — Stigma tri- fidum. | Ab Operscehall e. Cottu. Liptoviensi missa. 2517. €. linifolia. Caulibus 1- multifloris variat, notante etiam Wolny. In Guttin, alpibus Marmarosiensibus, Liptoviensibus | (Chocs), Seepusiensibus, Augusto. Mauksch pro C. rotundifolia misit. y. Caulis erectus, pedalis, teres à decurrentibus folio- rum marginibus angulatus, glaber, foliis dense tectus, — Folia erecta, lanceolata, subserrata, dentibus scilicet raris instructa, glabra, subtus pallidiora, laevia, supra tamen setulis brevis- simis scabra, sessilia. — Flores in panicula seu racemo com- posito secundo, similes illis in C. rotundezfolia alpina, nu- tantes. Corollae magnae profunde coeruleae. Calyx glaber; dentibus setaceis corolla duplo brevioribus. — Hane in monte 'Thurociensi Tlszta lectam pro varietate €. Z/foliae sub du- bio declarat Willdenow, alia similia specimina legi in Krivan, Choes et alpibus Zoliensibus, et misit Operschall e. Cottu Liptoviensi. Haec probabilius est C. Scheuchzeri Villars, quam cum €. linif olia confundi notat Schultes. 948. €. pusilla. Jacq. coll. Il. p. 79. Inter plantas alpium Velebich. 219. €. flexuosn. In alpe Velebich. 990. €. carpatica. In silvis montanis Scepusii; ad Hradek, ad catarractas Motieskensis. 551. €. patula. In graminosis et fruticetis Budae, ^ Pesthini, in Cottu Albensi, Veszprem., Syrmiensi, ad Essekinum et in Banatu 124 ad Csiklovam, ad Peeze Sz. Márton, in subalpinis montis BRozsály, ad Erdóbénye. In 'Transsilvania. 552. €. Bapunculus. In pratis Pesthini, ad Zagrabiam, a iiio in are- nosis ad Debrecinum , in Syrmio. B. Ad Káloz, Versec, '"Temesvarinum in pratis. 9929. €. dasycarpa mihi. In silvis subalpinis Svepusii (unde à Mauksch), querce- tis ultra. Ránk et Kemence, "in silvis Sümeghiensibus (unde ab ill. DD. Splényi et Festetieh). Àn per gradus intermedios in €. persic?foliam transeat, necdum mihi constat: in uno specimine Scepusiensi. calyx paucissimas setas exhibet; ^ alia specimina possideo omnino glabra et alternatim bi - trilora, ^ quae. cum C. dasycarpa caeterum - conveniunt. Secundum Wahlenbergii Floram Carp. prine. p. 60. est tantum. varietas C. persécifoliae. 594. €. pyrainidalis. Non procul Gospich et versus Medák atque in litorali. 559. C. lilifolia. In silvis Cottus Albaujvár., ad Felkabanyaim, inter Hradek et Sz. Iván. E praedio Davod (Ant. Festetich). E Scepusio missa pro C. rhomboidea a Mauksch. » 596. €. latifolia. In pinetis Borsa. 557. €. urticaefolia. T1 | Ibidem lecta a.C. "Trachelio. haud multum differt, | Misit etiam Rochel, qui eam in dumetis ad Rovnye crescere scribit. Maukseh misit specimen foliis inferioribus cordatis. 998. €. ruthenica. Pro:.C. bononiensi a me prius habita. | .Budae, in Matra, 125 in Scepusio, in Cottu Beregh., in it, Slav. lectum, in monte Cobor, ad Vilázos monte. Aradiensi: 299. €. bononiensis. Ad Füred in montibus. 560. €. tenuifolia. In. Vilena. Draga. 561. €. elliptica mihi, €. glomerata ae rr. T'rachelium: oblongo folio alpinum Bocc. Mus.70. t. 58. Videtur mihi et el. Mauksceh species diversa. — In alpibus et subalpinis Marmaros, potissimum '"'rojaga, in editis alpium Scepusiensium et Liptoviensium; in alpe Croátiae Badány. 562. €. íhyrsoidea. In alpibus et subalpinis montium Velebich, in Jadrina Polyama. - | | 563. €. macrostachya. In monte arcis Versecensis. 264. €. alpina. .. . In alpibus Marmarosiensibus Pop lván et Petrosa , inque Scepusiensibus et Liptoviensibus. ^ 565. €. sibirica. ' In siccis Budae, Pesthini. 966. €. macrostaehya nihi. Willdenow pro C. spéícata declaravit in litt, cui eam sub À. g. miseram. Serius eam pro. distincta ..specie sub illo.:no- mine proposuit (in. Enuin. | pl. hort. berol.). . Eodem. autem tempore nos hanc, inter plantas rarior. Hung. sub nom. €. multiflorae vulgavimus. 567. €. spathulata. A me prius C. cernua nowminata, a Sprengel paauauon?ca dicta est; Willdenow autem eandem in Emum. pl. hort.: berol. divergentem nominavit. 126 Lonicereae. 5068. Lonicera Caprifolium. In fruticetis et sepibus vivis in Murakóz, in Cottu-Va- rasdinensi, Zagrabiensi non proeul Zagrabia, in silva Maxi- " mir, in Verócensi non procul Essekino et in "lTolnensi. 269. L. nigra. í | In silvis acerosis Croatiae versus Merkopak, Cottus Ar- vensis (sub Babia Gura), Sceepusieusis, Sárosiensis et Mar- marosiensis. 570. L. Xylosteum. . ln silvis et sepibus etiam in Scepusio, 971. L. pyrenaica? . À Genersich sub nom. L. a/pzgenae missa. Folia glabra oblongo -ovata, obtuse subacuminata, basi angustata, Baceae distinctae. 5072. L. nlpigena. In silvis Croatiae montanae copiosa. 573. L. carpatica mihi, L. coerulea mihi est L. nigra Jaequini aust. t. 314. et Halleri n. 676. Jacquin stamina co- rolla breviora, Hallerus longiora dicit; ego auno 1810 lon- giora, 1816 breviora et subaequalia vidi. Habitat in pinetis Cottus Arvensis et in alpe Plissivica Croatiae. 074. Viburnum Laníana. In sepibus et fruticetis, inque rupestribus ecaleareis. Ad eatarractas Motieskenses notavi, folia supra stellulatis fasci- culis pilorum adspersa esse, subtus venis et petiolis punetato- tomentosis, foliorum serraturis mucronatis. 079. V. Opulus. In insulis danubialibus, vallibus silvatieis copiosum, etiam in Scepusio. 127 5076. Sambuens raceimosa. In montibus Matrae, Carpathi. Oleaceae. 2977. Phillyrea latifolia. | In. rupestribus caleareis littoralis hungarivei. 978. Siyringa vulgaris. : In. rupibus calcareis Banatus usque ad thermas Herculis: alias in sepibus vinearum. Gentianeac. 379. Erythraea Centaurium. E. silvatéca mihi — var. 9. Centaurii Schwidt. 580. E. albiflora mihi, Willdenow pro K. inaperta habet. n pascuis Kecske- méthiensibus. 581. Menyanthes nymphoides. In paludosis et aquosis lente fluentibus ad Tibiscum, Jákolha , in 'lTemesio ete. 9582. M. trifoliata.| 'In uliginosis Cott. Seepus., Abaájv. et Liptoviensi. Labiatae. 583. Thymus recurvatus mihi. Caules suffruticosi, decumbentes, radicantes, rami seu eauliculi horni, erecti, 1!/, — 2- pollicares, rubescentes, pu- bescentes. ^ Folia subsessilia, obovata, obtusa, integerrima, rigidula, subtus 7- nervia, superiora suecessive majora, maxi- ma capitulo contigua, impunctata, versus. basin tenuissime ciliata. — Flores in capitulo terminali, subrotundo, compacto, duobus tantum foliis minoribus interstincti, quini in singulis fascieulis, brevissime pedunculati: pedunenlis unifloris, basi à 128 in fasciculum cohaerentibus, braetea^ brevissima minutissima stipatis, pubescentibus. — Calyees subsulcato-striati, hirsuti, labiis obscure purpurascentibus; superiore latiore, tridentato, subincurvo, dentibus lanceolatis; inferiore bidentato, subincurvo, superiorem apice non attingens quidem est dentibus longiori- bus subulatis. — Corolla ealyci aequalis, aut vix excedens, purpurea: labii superiore paulo' breviore, 'planiusculo, eimar- ginató . inferiore trilobo, plano: lobis lateralibus patentissimis. Stamina non vidi, — Stylus corolla longior, apiee purpureus hifidus in stigmata acuta. 584. T. montanus. Serpyllwn pannonicum primum nec ' tertium. Clus. sec. M. a B. Fl. taur. -cauc. ILI. 60. 585. T. lanuginosus. alddia An. Hegyallja.e. c. ad Erdo Bénye, Tállya,. Sátor- Allja - Ujhely. 586. T. vel Acinos aestivalis mihi. Radix annua, fibrosa- ramosa , albida. Caulis erectus, basi ramosus, tetragonus: ramis erectis. | Folia acuta; infe- riora basi integerrima , a medio serrata; superiora: obovato - cuneiformia , utrinque unidentata, omoia supra suleata ,. subtus nervosa. — Flores in verticillis remotis, 10— 14-floris, bre- vissime pedunculati, minores: quam in z4c/no vulgar?. Corollae labium superius brevius, emarginatum ;. inferius. yersus faucem albo - maculatum , interjecto. puncto profundius. purpureo: laci- nia media emarginata, lateralibus: rotundatis. || Tota, planta canescit. pilis. densis brevibus, in caule subreversis. .. Odor aromatieus debilis. Iu monte Gerardi. erescens.. 587. Scutellaria pallida M. a B. Fl. taur.-cauc. II. 65. n. 1177. 1 Videtur esse diversa a S. incana ila; in silvis buden- sibus oecurrente. Radix perennis. / Caules. aliquot ex eadem 129 radice, erecti aut ascendentes, sesqui- aut subbipedales, ob- tuse quadranguli, «cano- pubescentes, simplieissimi; adsunt tamen ramorum rudimenta in axillis foliorum, ut adeo vero- simile sit, in solo fertiliore caulem ramosum fore. ^ Folia supra glabriusceula, subtus cano-pubescentia, nervoso - venosa, inferiora eordato- ovata, obtusa, grosse crenata; superiorà oblongo-ovata, acutiuseula, grosse obtuseque serrata, Flores in racemo terminali, elongato, ereeto secundi, erecti, breviter peduneulati, oppositi, solitarii ex axillis braetearum, | Pedun- culus communis pedicellique villosi, inecani. ^ Bracteae petio- latae, acuminatae, ealycem excedentes, obscure purpurascen- tes, villoesae, incanae. Calyx congenerum, villosus, incanus, basi obscure purpurascens. Corollae fere pollicem longitudine aequantes, interstitiis longiores, pubescentes; tubo albo, dorso pallidissime violaceo, versus faucem pallide coeruleo; labio superiore paulo longiore, ineurvo -emarginato, pallide viola- ceo: lobis lateralibus labioque inferiore pallide eoeruleis. Fl. Majo in umbrosis montis tiliarum Budae. Differt a S. pere- grina: camescentia et villositate ^ partium, foliis: superioribus oblongo -ovatis, corollis longioribus, braeteis laneeolatis. A S. pallida M. a B. differt: foliis superioribus oblongo - ovatis, spicis villosis (nee piloso-hispidis), bracteis lanceolatis (nee evatis), caulibus simplicibus (nee ramosis), bracteis corollae tubo triplo brevioribus (nec eundem aequantibus), corolla inulto majore quam in S. galericulata, tubi dorso labioque supe- riore violaceo (nee corolla alba, immaculata), braeteis colo- ratis. S. altissima differt a S. éncana nostra: foliis cordatis, glabriuseulis; bracteis ovatis calyeem subaequantibus; caule leviter pubescente ; foliis laete viridibus ; spieis pubescentibus; corolla coerulea; labio albo. A .S. Columnae nostra differt: bracteis laneeolatis, calyce longioribus (nee ovatis, calyce brevioribus. 9 130 9588. Glechoma hederaceum. 589. G. lobulatum mihi. Foliis grosse inciso-erenatis seu lobulatis | eaulibusque zlabris; stylis corollae labium superius aequantibus; lobis la- ciniae mediae labii corollae inferioris integris; statura parti- busque paulo minoribus (etiam in horto); florescentia paulo seriore diversum a G. hederaceo, cui statura. floribusque simile. — Folia etiam huic brevissimis pilis ciliata, ceterum glabra, subtus punctata, margine undulata. Petioli glabriuseuli, margine prominulo ciliato connexi. | Flores brevius. peduneu- lati, Odor idem. qui G. hederaceo. sed. dehilior... In aggeri- bus et clivis apricis. 590. Betonica nufans. Radix perennis. Caules ex eadem radice plures. ascen- dentes, pedales, sesquipedales, simplicissimi, obtuse quadran- guli, lateribus canalieulati, canali. profundius | virente,. pilis reversis hispidi scabrique. ^ Folia petiolata, oblonga, basi, non raro inaequali, cordata, grosse obtuseque. erenata, apice obtusa, utrinque pilis, supra rarioribus, subhispida. indeque scabra, subtus venosa pallidiora. . Floralia basi ovata, bre- viter. petiolata, superiora successive minora, integerri- ma, lanceolata, acuta, demum more bractearum, | seta .sub- pungente mueronata. . Petioli. inferiores 1 - !/,-pollieares, hispidi , teretiusculi, supra canalieulati; floralium dilatati, pilis longis ciliati. — Flores sessiles in. spica elongata, nutante, eum. fructu ereeta? interrupta, - verticillis pluribus distantibus, inferioribus remotissimis , multi -- (20 —30-) floris. | Bracteae verticillos arete stipantes, plures, calycibus breviores, lanceo- latae, integerrimae, oblique tortíae, seta subpungente muero- natae, supra glabrae, subtus hispidulae, | pilis longioribus. ei- liatae.. Calyces basi tenuiores seu versus faucem successive dilatati subgloboso - curvuli, glabri, fauce hispidi, extus H 131 superiore parte obscure purpurascentes: dentibus subulatis, seta subpungente terminatis, subaequalibus, ^ Corolla calyce plus quam duplo longior, purpurea, subpubescens: tubo basi albo, curvato; labio superiore breviore, integro. ^ Filamenta tubum corollae aequantia, eidem. maxima parte adnata, pu- bescentia, purpurascentia, Antherae bilobae, dorso filamento adnatae, fuscae; pollen albidum. ^ Germina ovata, nitida, albida. Stylus subeompressus, glaber, parcissime purpurascens, basi eurvatus, apice bifidus in stigmata 2 brevia, obtusiuscula. Semina . . . . Ex exeursione bot. nescio an in agrum bu- densem, an in pesthiensem relata. — Flor. medio Julio; ergo multo prius quam &. of/icinalis. Folia floralia sub florescen- tia refleetuntur. Asperifoliae. 591. Heliotropium europaeum. In arvis e. c. Comitatus Hevesiensis, ubi ea saepe a copia hujus stirpis canescunt; in vineis. In Cottu "Trencsin. Genersich. 5929. Cerinthe minor. Passim oceurrit usque in Scepusium, 293. Onosma echioides. Habitat in montibus Budensibus ete. Flor. Majo et Junio. 994. O. arenaria. Schrader seribit: scheint von OQ. ech?oides verschieden. Hab. in elivis arenosis. Fl. paulo serius quam O. ech?oi- des, a qua differt: 1) radice perenni; 2) caulibus pluribus; 3) ramis brevioribus, patentissimis, reeurvis; 4) foliis latiori- "bus, radicalibus caulinisque obtusis; 9) braeteis ovato - lanceolatis; 6) floribus obliquis; 7) calycibus brevioribus, fo- liolis laneeolatis; 8) corollis flavis, calyce duplo longioribus; 9) stylis calyce duplo longioribus; 10) seminibus. 93 132 595. O0. tuberceulata mihi. Nova putatur etiam a Willd. In monte ad Tállya quem tállyai várhegy nominant, ru- pibus et detritis lapidibus basaltieis innaseitur, etiam in aliis montibus ad Hegyallya pertinentibus oceurrens. Semina forma OQ. echzoédés: nimirum. partem figurae ova- tae, versus apicem obtusam angustae exhibentia, fuseo- cinerascentia, laevigata, nitida, seu potius lucida. . 996, O0. stellulata. In Vilena draga non procul Korenica. . 897. Echium rubrum. In. pratis Sopronii, 'l'yrnaviae, in collibus aprieis Budae, ad Harsány, versus Miskole, Pesthini. 598. EE. tuberculatum mihi. E litorali hungarieo. 5399. Pulmonaria angustifolia. In Scepusio. 600. P. officinalis. Ibidem. 601. Lithospermuun officinale. — In silvis caeduis, fruticetis, aggeribus, prope Balatonem ad Fok, in Scepusio ubi Junio floret. 602. L. arvense. Iter segetes, inque arvis et vineis. - 603. Anehusa officinalis. Colore corollae valde variat: violaceo, pallidissime; eoe- ruleo, purpureo, carneo , albo. 604. A. pubescens mihi. Foliüs pubescentibus, nec strigosis diversa. Ex Hun- garia. 6005. A. italica. In graminosis siccis. 133 606. A. angustifolia. Ad Sz.lván in itinere Bereghiense lecta, e Syrmio missa. In valle Sztraesilovo non admodum frequens. 607. A. oehroleuca. Infra Deliblad. 608. A. tinctoria. ^In elivis arenosis. 6009. A. subrepanda mihi. Radix . . .. Caulis 2 — 3- pedalis, erectus, ramosus, hispidus, tubereulis minutis seu punctis eminentibus proliferis seaber. Folia lanceolata, aeutiuseula, subrepanda, subden- tata, sessilia, hispida, tubereulis minutis proliferis scabra. Flores in racemis imbricatis, secundis, densis, conjugatis, sub et post florescentiam erecti; peduneulati; peduneulis ealyce brevioribus, hispidis. ^ Braeteae ovatae, obtusiusculae, pe- duneulo longiores, calyce breviores. | Calyx hispidus, 5- par- titus: laciniis sublinearibus obtusis. ^ Corolla violacea: tubo calyeem | notabiliter (61/5) excedente; limbo plano, 5-fido, laciniis rotundatis ; fornicibus faucis subpubescentibus, caete- rum eorolla glabra. Hab. in Cottu Sümegh. ab lll. C. Ant. Festetieh allata. 610. Myosotis scorpioides. In aquosis ubique, setnlis brevibus, remotis foliorum distinguenda. — Foliis acutiusculis. In silva Varasdinensi. 611. X. alpestris sub nomine JM. zontanae descripta, quam (a/pestrem) |a M. scorp?oide vix differre notat Horne- mann in Suppl. IIl. Catalogi. In alpibus Zoliensibus, Sceepusii, Liptoviae tota aestate. 612. M. silvatiea. E Seepusio a. Genersich. 613. M. arvensis. In vineis, agris, hortis; major e Banatu. 134 614. M. nana. —— "PERMX 9 Ex alpibus Zoliensibus, 615. M. obtusa. In monte cale. ad monasterium. Syrmiense. Beoesin,. in aggeribus inter Aradinum et Temesvár, ad Albam Ecclesiam in margine silvae Hodos Cottus Veszprimens. - Est -4nchusa. Barrelieri Gmelin — Buglossum Barre- lieri All. | 616. M. suaveolens. In monte. Merszin et alpe Plissivica Croatiae, 617. M. reflexa Wahlenberg. Ad Lucsky. 618. M. Lappula. In aggeribus, ruderatis, arvis. 619. M. montana mihi. Radix perennis, ramosa, nigro-fusca, apice in plures cervices abiens, fasciculos foliorum, altero vero anno ex his caules. plures proferens, — Caules digitales, palmares, aut paulo longiores, erecti, simplices, aut. unum alterumve ramum proferentes, culmum tritici erassitie raro. aequantes, obtuse angulati, scabri, pilis brevibus reflexis hispidi, ^ Folia lan- ceolata, acutiuseula, integerrima, | punetis. eminentibus | sca- briuscula, pilis antrorsum versis hispida, patentibusque ciliata, inferiora et radicalia in petiolum decurrentia, hine lanceolato- spathulata, superiora semiamplexicaulia, marginibus subrevo- luta. Flores in racemis ante authesin revolutis, terminalibus caulis eonjugatis, ramorum solitariis, alternis seeundi ebra- eteati. Pedunculi teretes, pilis adpressis canescentes. | Caly- ces corollis adpilati, scabri, ante anthesin cani;- pilis patulis obsiti, profunde 5-fidi: laciniis lanceolato- linearibus, acutis. Corolla calyce longior, hypocrateriformis; - tubo. pallide viri- descenti-flavo; limbi laciniis subrotundis, integerrimis €oeru- 135 leis, margine violaceis; fornicibus . faucis flavis; demum rubellis. — Antherae infra fornices in fauce subsessiles, ob- longae, flavae. —Germina 4 rotunda; stylus setaceus; stigma obtusum. Semina ovata, obtusa, marginata, laevia, nitida, Misit Mauksch e Sceepusio. |n horto floret Majo. An a JM. alpestri sit diversa, nondum mihi liquet: caulis nostrae non est hirtus (si terminum recte intelligo); folia ad lentem praeter nervum medium eminentiorem exhibent. duos alios obsoletos, juxta marginem excurrentes per totam folii longitudinem, nee basi tantum trinervia. Quam Sieber misit sub nomine JM. a/pestris huie meae, demta magnitudine, est simillima. — Besser nannte wahrscheinlich diese Pflanze auch JM. montana, Schultes aber (in Oest. Flor.) mit Ehrhart M. silvatica. 620. Symphytum officinale. In pratis humidis et paludosis. Intra Matram in pratis occurrit corollis albis. 621. S. tuberosum. In silvis, etiam Scepusio et Syrmio. 622. S. cordatum, Willd. Beitráge Il. 121. In Scepusio et sub rupe Muntschel pone Rézbánya. Convolvulacae. 623. Convolvulus Cantabrica. In montibus apricis Budae etc., Banatus, inque rupibus Cottus Barsiensis ad Granum, | .$Solanaceae. 624. Hyosceyamus Seopolia. Habitat in silvis Cottus Borsodiensis in monte Bükkhegy, in banaticis versus limites Valachiae, et in Marmaros. 136 625. Solanum nigrum. In ruderatis et cultis. 626. S. patulum. Sehultes in Oesterr. Fl. hoc S. Dillenii nominat. In umbrosis Matrae. 627. S. olivaceum mihi, S. Ahwmnle Bernh. Willd. Cat. 628. S. hirsutum vel acutifolium mihi. Caulis ramique teretes, eum angulo uno alterove . . . . eminente edentulo. Folia ovata, basi in petiolum protraeta, sinuato-angulata, angulis obtusis, apice acuta, pubescentia, subtus costa venis hirsuta. Rami, petioli, pedunculi, caules- que hirsuti. Baccae glabrae, nigrae. Ex itinere Arvensi. 629. S. flavum vel canescens. Radix annua ramosa. Caulis ramosissimus, ramis pa- tentibus , angulatis : ansulis edentulis. — Folia ovata in petio- lum parum protracta, sinuato - angulata: angulis obtusis, apice obtusiuseula, solitaria. — Pedunculi a folio parum remoti, quandoque oppositifolii, 3 — 5- flori, rarissime 6- flori. Corolla alba, fundo flava, extus hirsuta, laciniis acutiusculis, linea violacea notatis. - Baecae glaUrae, flavae. ^ Reliqua praece- dentiui: ^ Habitat in. Cottu "Thuroeiensi et Borsodiensi. 630. S. incanum mihi. Schultes nennt es S. Kita?belit. Fl. Austr. In ruderatis et cultis. 631. S. rubrum. Differt a. S. hwm?li et flavo potissimum caule, ramis, petiolis, foliorum raehi, pedunculisque muricatis; praeterea foliis minoribus, utrinque canescentibus a pilis brevissimis densis; baccis rubris; odore. Moschi- gravi. | Calyces etiam murieati, « Hoc videtur esse S. villosum. 131 Scrophularineae. 639. Verbascum Thapsus. In planiore Hungaria nuspiam vidi, nec in montosa fre- quens; in monte Bükkhegy ad Diosgyór, in Scepusio, ubi etiam rarius in ruderatis occurrit. 633. V. phlomoides. Consentit Willdenow in litt, cui sub it. Il. missum. Idem asserit, nostrum hoc hungaricum «cum Linnaei descriptione convenire, sed a planta Allionii diserepare. — An JF. rugu- losum ? 634. V. acuminatum mihi. Est P. speciosum hort. Goett. t. 16. Schraderi, ut hie in litt. significat, — P. zortum mihi etiam ,idem P. specioso. 635. V. slavonicum mihi. Proximum P. "lThapso, sed folia semidecurrentia. A P. elongato diversum corollis flavis etc., aJ. thapsoide foliis densissime tomentosis. Caeterum caulis erectus, simplex aut superne ramosus, snubangulatus, dense tomentosus. Folia lato -Janceolata, acuta, erenata, utrinque densissime tomen- toso -lanata, inferiora basi angustata, caulina sessilia, supe- riora semidecurrentia — Flores 3 — 4 in glomera congesti, glomera in spicam disposita, inferne remota, superne dense congesta, suffulta braetea basi ovata, in ecuspidem, glomera aequantem protracta. Calyeis laciniae lanceolatae, acutissimae. Corolla P. Thapsi, sed minor, extus tomentosa. Filamenta tria parte superiore dense barbata, pilis flavescentihus inferiore parte, binaque alia; tota glabra. Caulis, folia, bracteae, calyces densissime lanato-tomentosa, pilis ramosis. Legi in Slavonia. 636. V. floccosum. In Murakóz, ad Varasdinum et Korenica. 637. V. lanceolatum mihi. J..... Schrad. Caulis 4 — 5- pedalis, erectus, angulatus, summitate pro inflorescentia ramosus, dense tomentosüs. -:: Folia integerrima utrinque tomentosa, inferiora 2 — 3 pollices lata, «pedem prope longa, breviora longioraque, versus basim in petiolum cuneiformiter angustata, obtusa: superiora sessilia, successive breviora, semiamplexicaulia, basi cordata, lobis adnatis, in- aequalibus, apice acutiuscula , summa lato-eordata, acuminata. Flores pedunculati, inferiores solitarii, superiores bini — qua- terni congesti, in racemos lonzos dispositi, — Bracteae lan- ceolatae, acuminatae, Filamenta omnia barbata. Folia ver- sus paniculam valde decrescentia, nee prope hane vix semi- pollice longiora sunt. Superiora primum ovata, tum cordata, aeuminata, contortuplicata; caulis fasciculatim tomentosus. Habitat in Syrmio; ad F/. Lychnitem accedit. Wolny P. Cr ystallostemma nominavit. 638. v. Lychnitis. ^ ]n pratis siccis, aggeribus, silvis caeduis Hungariae et Slavoniae. 539. V. album Moónchii, etiam Schultes a priore di- stinguit. 640. V. orientale M. a B. Legi ad Hatzfeld. —7/. agro affine. .641. V. rubiginosum, In monte Nagyszál ad Vaeium, in clivis. arenosis. infra Akasztó. 642. V. nigrum. In Scepusio, Syrmio, Banatu, Budae in — frutice- tis, agrorum marginibus. Lais ! B. lanatum. iao92o0R .€ 050 In silvis montanis .Banatus et. subalpinis montis: Rozsály. 139 6439. V. phoeniceum.; A Tibisco usque ad Leitham fere ubique, locis siecis. 644. V. Blattaria. In aggeribus. g. Forte distineta species bracteis ovatis, cuspidatis, flore longioribus diversa. In aggere ad Stadtwald Pesthini. 645. Linaria Elatine. In agris ad Arács, B. Füred, Budae, Cottus Zempli- nensis. 646. L. spuria. Supra Szegedinum, ad Aráes et Füred alibique in agris. 647. Bigitalis fuscescens mihi. Radix perennis, ramosissima, Íusca, superne in plures cerviees abiens. Caules e seniore radice plures, erecti, sub- bipedales, simplices, obtuse angulati, glabri, sub racemo et inter flores villosi, pilis brevibus longioribusque, pallide viren- tes, fareti medulla alba, toti foliis tecti. Folia alterna, pa- tentia, semiamplexicaulia subdecurrentia, lato-lanceolata, acuta, denticulato -serrata, dentibus apiceque nigricantibus, utrinque glabra, iufra medium pilis tenuissimis albis ciliata, superiora (ota ciliata, subtus nervosa, supra suleis exarata. Flores in racemo terminali, simplici, ereeto alterni, nutantes, mediocris magnitudinis. Pedunculi calyce breviores, erectiuseuli, teretes, villosi, incani. . Folia. floralia lanceolata, patentia, acuta, in- tegerrima, utrinque villosa, pilis longioribus ciliata; ineana, inferiora floribus longiora, superiora breviora. X Calyces villosi canescentes 5 - partiti: lacinüs basi connatis, lanceolato- linearibus, acutis, inferioribus latioribus, pauloque longioribus, suprema angustissima, brevissima, subulata. Corolla medio- eris (D. lanatae), flava superne ferrugineo -fusea, utrinque villosa , - intus insuper. pilis. longioribus erectis labio inferiore et fauce adspersa; tubo pallido, supra striis binis fuscis notato, 140 dilatato, versus faucem subtus constrictos - fauce: inflato-dila- tata: labio superiore brevissimo, emarginato; bidentato; lobis lateralibus longioribus acutis; labio infino: multo. longiore ovato, acuto, demum subrecurvo, Stamina (ut in congeneri- bus) filamentis inferiore parte corollae adnatis, hine flexura inceurvatis, ' planiuseulis, pallidis, inferne suberoeeis, binis longioribus labium superius prope aequantibus; Antheris oehro- leueis,. superne emarginatis, inferne bilobis, lobis obtusis. Germen ovatum, acutum, villosum, receptaculo glabro nitido insidens. — Stylus filiformis, albus, glaber; stigma" acutum. Capsula ovata, mueronata, suleis 4, duobus ad suturas pro- fundioribus exarata, pilis brevissimis: dense obsita, bilocularis, bivalvis; valvularum marginibus in dissepimentum ineurvatis. Semina oblonga incurva, fusca. Flor. initio Junii, Habitat in montosa parte Croatiae inter frutices. 648. Veronica foliosa. Pl. rar. Hung. II. t. 102. V, bre- vifolia. ! Crescit in montibus Matrae, ad Budaórs in Wolfsgraben Budae. JF. éncana mil nisi var. Crescit solo arenoso locis silvatieis C. Szathmáriensis (in silva Nyir) et Szabolesensis. 649. Veronica maritima -— V. longifolia secundum Sehultes. cui specimen miseram. 650. V. orchidea. V. crassifolia. In silvis Matraes Cott. Zemplén; Banatus. 651. V. cristata. Inter vineas '"Tokavenses crescere nuntiat Maukseh in litteris. 652. V. aphylla. ^U" 7In alpibus Scepusii, Liptoviae et C. Zol. In posteriori- bus alpe nempe Kunstava et Gyumbér obviam habui varieta- tem," eujus caules ad medium et ultra dense foliosi. erant ; caeterum pili etiam in hac articulati. | 141 653. V. bellidioides. In Pop-lván alpe Marmaros. 654. V. saxatilis. In rupibus alpinis Scepusiensibus, Liptoviensibus, "Thu- rociensibus, Trencsinensibus; supra Sz. lván ego, in monte Strachaw Rochel, in monte Tlszta Comes Waldstein. 659. V. elatior Ehrh. pl. select. 31. Willd. Enum. pl. hort. berol. p. 17. In uliginosis ad Cegléd. 6236. V. alpina. In alpibus Seepusii; in Kriván atque in alpe Arvensi Roháes. 657. V. glabrae affinis. Folia ovato-lanceolata, grosse serrata, acuta, petio- lata, inferiora opposita, superiora terna, | Racemi termi- nales, oppositi ternique. JBracteae setaceae, pedunculo bre- viores. Calyces 4-fidi, obtusiusculi, — Capsulae obcordatae, glabrae. Caules, folia, petiolique subpubescunt. in Habitat in pratis ad Sárviz e. e. non proeul Káloz. Flo- ret inde ab initio Junii. Australi potius, quam g/abrae, sal- " tem foliis accedens. 658. V. obliqua mihi. Spicis terminalibus: tota subtomentoso-canescens; foliis oppositis, lanceolatis, acutis, inaequaliter serratis, basi oblique ovatis. Haec forma occurrit in horto, nescio, an in Hungaria inventa. 659. V. neglecta. Vahl. En. I. p. 59. et Willd. En. hort. ber, Ll. p. 159. V, canescens Schrad. de Ver. spic. p. 19. Habitat in monte Harsány Cottus Baranyensis. 142 660. V. erinita. sstioibilied .w Spicis lateralibus, apice caulis brevioribus; bracteis phyl- lisque angustissimis linearibus; foliis subsessilibus, inciso - serratis. Snb X. 5. missa Willdenowio. 661. V. officinalis. In silvis montauis.: In. Cottu Castriferrei prope limites. Styriae occurrit | ya- rietas: foliis triplo minoribus, obovato - acutiusculis, inferiore parte prope ad medium integerrimis, statura multo minore. Caeterum caules repentes, villosi. — Fol. petiolata, a medio ad apicem serrata, villosa. — Racemi laterales, apice caulis longiores, 10 — 12- flori: floribus brevissime pedicellatis; ca- lycibus 4-fidis, pedunculisque villosis. ^ Corollae coeruleae. Capsulae pilosae. 662. V. serpyllifolia. In sylvis Budens., Pomász., Slavoniae, Banatus, Croatiae et in alpibus Arvensibus. 663. V. serpyllifolia var. rotundifolia. Radix perennis. Caules latissime repentes, e geniculis radi- culas filiformes, albidas, fibris instructas demittentes, ascenden- tes, subspithamaei, teretes, pubescentes, pilis superioribus glanduliferis, basi opposite ramosi: ramis decumbentibus, radicantibus, altero anno in caules excrescentibus, ceterum in- divisi. Folia opposita, obtusa, utrinque nuda, subtus punctata, nervosa, obsolete ecrenata, inferiora et ramea rotundato-ovata, petiolata, petiolum semiteretem supra canaliculatum folio brevio- rem decurrentia, superiora subrotundo-ovalia, obtusissima, sub- sessilia. Flores axillares, solitarii, in racemo terminali, suc- cessive elongando pedunculati: »peduneulis: inferioribus oppo- sitis, ternisve, superioribus alternis, teretibus, pilis glanduli- feris instructis; bracteis flores excedentibus, oblongis, obtusis, 143 inferioribus subcrenatis, superioribus suecessive minoribus, integerrimis, pilis glanduliferis obsitis. — Calyx pariter pu- bescens pilis glanduliferis, 4-fidus: laciniis obtusis, inaequa- libus, suprema paulo minore, infima paulo majore laterali- bus. Corolla calyce. paulo major: tubo brevissimo, pallide flavescente, intus piloso: limbo 4-partito: laciniis rotundatis, suprema maxima, coerulescente cum striis.a profundo viola- ceis, inferne confluentibus, reliquis albidis cum parcissimo tinctu coerulescente: lateralibus subtristriatis, | infima . triplo minore , concolore s. síriis nullis notata. ^ Stamina lon- situdine laciniarum lateralium: filamentis albis, basi tubi in- sertis, infima parte flaveseente, attenuata, superne incras- satis; antheris atro- coeruleis, inferne bilobis. Germen sub- compressum, superne marginatum, cireum stylum pilis glanduliferis obsitum. — Stylus inferne attenuatus, albus, su- perne violaceo-coeruleus. Stigma obtusum album. — Capsu- E. T Habitat locis humidis in montibus Nagybányensibus, l'lo- ret Majo. F. rotundifolia convenit eum serpyllzfolia, caulibus repentibus, basi ramifieatis, teretibus; foliis obtusis, cre- natis, subtus punctatis, nervosis, nudis, inferioribus petiolatis, superioribus subsessilibus; inflorescentia racemosa; bracteis inferioribus oppositis erenatis, superioribus alternis, integer- rimis, flores excedentibus , calycibus 4-fidis. Sed differt: magnitudine omnium partium, qua primo intuitu ad Beccabua- gam accedit ; 2) foliis subrotundis; 3) caule superne, pedun- eulis, calycibus, braeteisque piloso- glandulosis; 4) florescen- tia duabus hebdomadibus priore. 664. V. Anagallis. Crescit locis sabulosis humentibus, 141 665. V. tenerrima. Schmidt Fl. boh. In pratis uliginosis ad Szóllós-Gyórók in. Cottu Sü- meghiensi. hu | 666. V. seutellata. In Banatu foliis integerrimis; Pesthini, Budae, Pomas- zini. | 667. V. urticaefolia. Habitat in dumetis ad Boeskó prope Tibiscum. 668. V. monítana. In. montana parte Cottus Sümegh.. Zselie dieta, etin alpibus atque subalpinis Croatiae (Plissivica), Com. Bereghieri- sis (Polyanina s. Berzava), Arvensibus; in fageto 'Thuro- ciensis Krivan legit Wahlenberg. 669. V. hederaefolia. In Cotta. "Trenchin. 670. V. arvensis. In arvis et pascuis. Praeter hanc in Hungaria crescunt. duae aliae, in; quas definitio P. arvensis quadrat, una JF. viscida, altera J.. de- pressa. 671. V. viscida mihi. Non differt a J/. praecoce All. sec. Schrader, — Willde- now schrieb mir, er habe vor mehreren Jahren schon diese Veronica gesehen und immer für eine Abart der FJ. acéni- folia gehalten, sie sei Sehmides FJ. praeco.r, die er als Synonym zu PF. acinifolia citirte, Crescit in collibus et mon- tibus apricis, sieeis, arenosis et caleareis Budae ac Pesthini. 672. V. depressa mihi. | Radix annua pollicaris aut sesquipollicaris, fibrose divisa. Caulis aut erectus aut declinatus, a basi ramosus: ramis decumbentibus, oppositis, cauleque pubescentibus, pilis bi- fariam densius congestis. ^ Folia internodiis caulinis per- 143 brevibus aequalia aut longiora, brevissime petiolata, ovata, obtusa, utroque margine dentibus duobus tribusve inciso - crenata, pubescentia, utrinque viridia, subnervosa, . inferiora subrotunda. ^ Flores alterni, sessiles, densi, bracteis inter- stineti, interstitia superantibus, subtus elevato - punctatis: Corollae laciniae subaequales. Stamina corolla breviora: an- theris flavis. — Capsula calyce brevior, obcordata, compressa, pubescens. Semina in singulo loculamento 8 — 9, ovata, compressa, fusca. Differt igitur: eaule depresso, a basi ramoso, ramis de- eumbentibus; foliis utrinque | viridibus, | internodia caulina aequantibus aut superantibus; floribus sessilibus bracteisque dense congestis etc. In pascuis siccis occurrit, in horto constans. 673. V. verna. Folia inferiora saepe integra. Pesthini in pascuis; Budae in montibus, Scepusii in col- libus, silvis. 674. V. acinifolia. Ad Pece Sz. Márton. 675. V. pusilla mihi. Radix annua, pallida, vix polliee longior; subsimplex, flexuosa,. Caulis vix sesquipollicaris,: basi ramosus, superne subdichotomus, ramis binis inaequalibus, nonnumquam [lore ex dichotomia prodeunte, subpurpurascens, villis appressis eanescens. Folia infima ovata, rariter dentata, petiolata ; caulina. digitato- partita, floralia (an etiam summa?) tripartita, subsessilia; laciuiae apice subealloso obtusiusculo. ^ Flores subsessiles: laciniis calycinis laneeolatis, apice subealloso - ob- tusiusculis, exterioribus duabus duplo majoribus. ^ Corolla minuta, pallide coerulea, laeiniis acutiusculis, infima breviore, 10 146 sed latiore, tubo albo; filamenta alba corolla breviora; 'an- therae obscure coeruleae. Germen ovatum compressum; stylus et stigma érassiusculum , alba." Capsula . .. . Semina... Folia et ealyces pilosi, pilis nudis, nee apice glanduli- feris ut in. P. triphylla. Floret sub initium Aprilis. Crescit in clivis Pesthini, Duplo minor P. £riphyila. A NE - i Orobancheae. " 676. Orobanche ramosa. O. III. /7oAvxAcvoc.. Clus. 271. -In pratis siecioribus, atque in agris Zea et T'abaeo con- sitis; quarum illam infra Potharaszt, hoc in Banatu a para- sitica hac planta nimium exsugi et debilitari- vidi, - »en9i 677. O. major. O. I. Clus. hist. 270. 675. Lathraea squamaria. Habitat in umbrosis suceulentis 'convallium, ^ ubi' folia arborum '€opiosa putrescunt e. e. in Auwinkel Budae, ' infra scaturiginem Saukopf dictam et supra eam; in Banatu supra thermas Herculis versus limites Valachiae; in.silvis non :pro- cul arce vetusta Solymos in Cottu Aradiensi, Utricularieae. 679. Pinguicula vulgaris. In alpibus Scepusii et in. .Krivan. 680. P. flavescens. Flórke Schrad. bot, Journ. 1. B. 1800. S. 87. Seeundum Rochel in 'Fatra cum alis vulgaribus sub- alpinis plan'is, In alpibus Zoliensibus ipse legi: mimirum in valle alpina sub Gyómbér. 147 Primulaceae. 681. Primula inflata mihi, P. ealyeina Mauksch in litt. Minor P. acauli, offtcinali et elatiore. Radix perennis. Folia ovata, a petiolo alato plica reflexa aut inflexa distincta, marginibus undulata, non subrevoluta, parce obtuse dentata, obtusa cum obtuso brevissimo muerone, a pube brevissima, densa, vix discernibili tactu-mollia, supra rugosa, subtus venosissima, rachi carinata eminente, albida. Petioli supra plani, subtus carinati, albidi, folio decurrente marginati. | Seapi foliis paulo, demum prope duplo longiores, erecti, teretes, mollissime villosi, villo brevissimo denso, in- deque canescentes, 5 — 10- flori: floribus umbellatis, nutan- tibus, inaequaliter pedunculatis: peduneulis more scapi villosis et canescentibus: braeteis subulatis, pedunculos sub florescen- tia aequantibus aut nonnihil excedentibus. Calyx corolla duplo brevior, collo tubique parte emersa inflatus, 5-angulato - suleatus, mollissimis brevissimisque vix discernibilibus villis tectus, canescens, ad !/ aut paulo ulterius 5 -fidus: laciniis lanceolatis acutis, basi angustatus. — Corolla citrina: tubo eylindrieo, pallido; collo ovato viridescenti-flavo; limbo con- cavo; laciniis incurvis, superne angustioribus, emarginatis, intus ad basin aurautio- coloratis. Stamina tubi longitudinem aequantia, eollo dilatato inserta: fil. brevissimis antheris oblon- gissuleatis. Germen globosum glabrum nitidum. Stylus filiformis. Stigma globosum. Ergo corollae limbo concavo cum P. veris, collo rotundato cum P. e/atiore convenit. "Willdenow pro P. veris habet. 682. P. cordifolia mihi. An varietas P. veris? differt. foliis spathulato- cordatis, grossius . . . . dentatis . . . . E Croatia? 10 * 148 683. P. longiflora. Habitat in Carpato: 684. P. aeaulis. BP. vulgaris Willd... Ex alpibus Scepusiensibus et Liptoviensibus. 685. IP. farinosa. Ibidem. 686. P. elatior. Ibidem. 687. P. marginata ? In alpe. Choes. 688, P. Auricula. In rupibus alpinis et subalpinis Cottus: Scepusiensis ' et Zoliensis. 689. P. minima. Sed folia glabra, nee (ut in syst. veg. ed. Reich. sta- tuitur) hirsuta; corollae violaceae, nec flavae aut carneae. In alp. Scep. Liptov. Marmaros. 690. P. farinosa. In Scepusio, Liptoviae. 691. P. villosa 5. seu P. pubescens Jacq. E monte Gerova Scepusii a D. Szontag. 692. P. viscosa. : Folia certe odora. In alpibus Croatiae. 693. Cortusa Matthioli. In alpibus Zoliensibus, Liptoviensibus, Secepusiensibus potissimum in rupibus calcareis. Julio, Aug. In monte Stras- sow, Cottus 'Trenchin, legit Rochel. ! 694. Soldanella alpina. | In alpibus Croatiae, Marmatiae, Scepusii, Liptoviae. 695. Lysimachia. vulgaris. In silvis humidis e. e. ad Cegléd, in Mátra. 149 696. L. verticillata Marsch. Similis LL. vwigari, sed hirsuta, ineana, calyces non marginati, flores minores; A Wolny e Syrmio: missa sub no- mine LL. punctata? | ! :697. X4 punetata. In silvis humidis, arundinetis. 698. L. nemorum. | In silva. subalpina montis Gattin, in Seepusiensibus. /a Genersich. 699. L. Numminularia. In uliginosis inter carices et arundines, in silvis locis humidis. 700. Trientalis europaea. In Seepusio. , 701. Anagallis carnosa mihi. Corolla: phoenicea differt a /a£folia; a phoenicea vero foliis 'eordatis, duplo latioribus, obsolete 7-nerviis, 'sub- carnosis. Ericaceae. 702. Erica vulgaris. Folia lente inspécta et ealyeis exterioris: foliola brevis- sime ciliata, potissimum in speciminibus subalpinis a Mauksch leetis. |. [n Cottu. Castriferrei, Croatia (ad Brezovicam et inter Zagrabiam et Jakobla alibique copiosissima), tum in Cottu Castriferrei, in sylvis subalpinis Scepusii,: Liptoviae, Arvae. 703. Andromeda. polifolia. In uliginosis stagni Dumitru, infra montem Rosály pone N. Bányam. 704. Arbutus Uva ursi. In alpe Plissiviea Croatiae topiosissima, in alpibus Sce- pusii, in sümmitate alpis Arvensis Roháes. 130 705. A. alpina. | | ZEE a Folia petiolique ciliati. pilis longiusculis, ^ Caules. pro- cumbentes. .In alpe Badány montium Velebich. — || Pro A. alpina missa a Genersich, qui interrogandus.. an Scepusii. in- cola sit. Differt foliis eoriaceis, nitidis , labris, terhis, qua- ternisque, est Pyrola wmbellata. 706. Vaccinium Myrtillus. Nen. tantum. in.silvis. umbrosis, sed et locis apricis, in- que alpibus occurrit. Varietatem hujus legi foliis subrotundis; obtusissimis, serraturis apice setula.:terminatis. - Huic fere simile, sed superioribus foliis magis ovatis occurrit. in. alpi- bus Bereghiensibus. 707. V. uliginosum. «1 Nuspiam, nisi ad stagnum in Dumitru, occurrit. locis uliginosis, verum plerumque in siccis. alpium: Rosály; Guttin, Petrosa, Pop lván, Kriván, Babia Gora, Polyanina Beregh. Folia nonnunquam. aecutiuscula,. lanceolàta, saepe obovato- cuneiformia. — Deseriptum inter plantas itineris Bereghiensis. E Scepusio misit Genersich et Mauksch qui notat, stamina 8, corollam urceolatam, 4-fidam, calycem (per errorem) infe- rum, 4-fidum; antheras singulas spinulis incurvis munitas; stylum. linearem; stigma simplex esse. Nos ipsi legimus in jugo, supra .Pznwm .Pumilionem: multum elato, sub. cacumine Lomnitzensi. |9.. rotundéfoléum. |. 1n. alpibus. Bereghiensibus lectum... Folia subrotunda et subrotundo - obovata. 708. V. Vitis Edaen. In alpibus et subalpinis Scepusii, Liptoviae , ptit Zo- liensibus, Castriferrei et Bereghiensibus. 709. V. Oxycoccos. In uliginosis in stagnum Dumitru, e Seepusio. a Mauksch. 710. V. carpaticum mihi. Caules fruticosi, repentes, ramulos non angulatos, sed 151 nódosos erigentes. Folia subrotunda, obtusissima emarginata- que , venosa, nitida, serrata. Petioli basi barbati. Flores videntur terminales congesti esse. In summo Carpato lectum. ^ 711. Rhododendron ferrugineum. ^-^UPrope nivem perpetuam in Petrosa, et ad Izvoru Kailor in 'Trojaga alpibus Marmatiae. 719. Pyrola rotundifolia. Scapus hujus aliquot folia lanceolata obtusa gerit, qua nota prompte a sequente discernitur. Folia obsolete denticu- lata (nec ut Smith dicit, obsolete serrata). Lu dumetis et silvis Scepusii et Liptoviae. ! 713. P. minor. Scapus aut aphyllus, aut unum foliolum lineare ad- nectens. — Folia crenata cum denticulo interjecto, a singulis venis excurrente, nec rotunda, nunc ut in priore, ad ovatam figuram et quidem in hae magis accedentia, quandoque acu- tiuseula, et basi nonnihil in petiolum protracta. In Sauwin- kel loco udo umbroso, in Scepusio ad acidulas Szalokenses, in Liptovia. 714. IP. secunda. Variat foliis obtusis et acutis, crenatis, — In silvis sub- alpinis Scepusii, Liptoviae, Arvae, in monte Care ad limites Cottus Arvensis et "Thurociensis, in Kriván, in silva montis Domuglet ad thermas Herculis, in alpe Szilág montium Ve- lebich. 715. P. umbellaía. | In. monte Care ad limites Cottus Arvensis et ''hurocien- sis. E Scepusio misit Genersich sub nomine Arbuti alpinae. 716. P. uniflora. Ád radices Pini in Valle Vólkensi; ad laeus Plitvicenses, Jadrina Polyana aliis montibus Velebich,. in vallibus Cottus 132 Liptoviensis et Arvensis. Folia sunt subrotünda; vel sub- rotundo -ovata, nec obovata ut Smith. 717. Monotropa Hypopitys. In dumetis subalpinis: et. umbrosissimis in Scepusio; | ad aeidulas Nagy Szalokenses. A Mauksch cet Genersich missa. Posonü ubi a Lumnitzer lecta. TLM Umbelliferae. 718. Cicuta virosa. im In paludibus nequaquam sterilibus,. ut in Sp, Pl. notatur, 8. In palude versus Keresztur et in Ecsediensi Láp dicta, legi aliam, umhellis multo minoribus ramos caulis ramosissimi terminantibus, foliis foliolisque minoribus et serraturis horum muticis, nee mucronatis albo-terminatis (saltem in sicco). 719. €. angustifolia mihi. | Willdenow similem misit pro varietate C. vérosae. Caulis in solum uliginosum penetrans, verticillatim radices exserens, erectus 2 —3- pedalis, ultra medium indivisus, tamen superiore parte in ramos ad angulum acutum erectos divisus, teres, striatus, pennam anseris aut cygni crassitie aequans, — Folia bipinnata, longissime petiolata: foliolis linearibus, remote inciso- serratis, saepe dentibus tantum duobus tribusve utrinque, quandoque unico: dentibus setaceo - mueronatis, Vaginae folio- rum caulinorum membranaceo- marginatae, obtusae, extus striatae. — Umbella universalis radiis 6— 10? subangulatis. Involuerum universale nullum, partiale polyphyllum , umbellu- lam subaequans : foliolis lineari-setaceis. Caulis pürpuraseit, Umbella quandoque ramum edit. ^ Reperi in prato uliginoso Cottus Sümeghiensis inter Homok Sz. — et Patosfa ini- tio Augusti florentem. 720. Sium latifolium. .In fossis et paludibus Pesthini alibique. 153 721. S. angustifolium rectius S. incisum Persoonio. In palude ultra praedium Bozsitova. 722. S. cícutarium mihi et Willden. Sed videtur varietas prioris. A D. Kittel adlatum. Fere tantum foliolis oblongo -lanceolatis diversum. ^ Involueri et involucelli foliola etiam huc pleraque integerrima, quaedam hiné aut utriusque incisa et unidentàta, dentibus apicibusque horum, et foliorum reliquorum setaceo - mücronatis. Seta albida. 723. $. oppositifolium mihi. "Caulis erectus, teres, striatus, glaber, laevis, fistulosus, ramosus, ramis ád angulum aéutum erectis, plerisque oppo- sitis. Folia pluraque opposita, bipinnata, superiora pinnata, ternata, summa lion raro simplieia: foliolis lineari - lanceolatis, indivisis, aut incisura bipartitis, acuminatis, basi in petiolum angustatis integerrimis, summis linearibus. ^ Vaginae breves, suleatae, margine membranaceae. Umbellae terminales late- ralesque, "pleraeque oppositae. Pedunculi, radii pedicellique teretes, striati. Involuerum subpentaphyllum: foliolis inaéqua- libus; quibusdam lanceolato -linearibus, linearibusque integer- rimis; involucellis itidem subpentaphyllis: foliolis aliis umbel- lula: longioribus, linearibus .aut lanceolato-linearibus, aliis aequalibüs brevioribusque angustis, lineari-subulatis, ^ Petala alba. "lota planta (nee radiis, pedicellisque exceptis) glaber- rima laevis. — Communicavit Sehwarzmann,; qui in Stiavnika reperit et S. angustifoléam nominavit. 724. S. Falcaria. In siecis potissimum in aggeribus et inter vineas: Budae, ad Kaloz, in Syrmio etc. 725. Aegopodium Podagraria. Àd sepes, in pomariis, silvis, praesertim locis humidis. L4 154 726. Carum Carvi. UND €. In pratis, A Szontag sub n. 93. Etiam ex alpibus Ar- vensibus adlatum. , — 727. Pimpinella Saxifraga. i5ru | hse Caule. foliisque glabris ad. Herlein cum — quae igitur esset aZgra, a. qua. vix. distinguenda. .. Habitat. etiam in montosis graminosis Budae , inque pratis siccis, | E. Comi- tatu. Nitriensi adlata. 798. P. nigra. bid; E Comitatu Barsiensi adlata simillima . specimini. a . Will- denow misso, sed major fere bipedalis. Lumnitzer eandem pro JP. oriental? dederat. Ad Herlein. occurrit minor, vix nisi pubescentia distinguenda a P, Saxzfraga, Foliorum ra- dicalium figura variat obovata in subcordatam. 729. P. magna. Tota glabra. Foliis valde varians, nequaquam unifor- mibus, superiorum foliolis non raro linearibus, foliolis, infe- riorum. cordatis, ovatis, obtuse lobatis (qualis. a Rochel culta), lanceolatis (qualem in horto. Papae legeram), floribus albis et rubris. (qualem ego in Choes, Mauksceh in alpibus Scepusii legerat) in. omnibus styli longi: contra characterem generis. In nota. ad. Sp. PI. foliola latiora, quam longa dicuntur, qualia nunquam vidi. Habitat in silvis sepibus Budae, in alpibus. et subalpinis Cottus Scepusiensibus et. 'Thuroc. 730. PP. dissecta. In subalpinis et alpibus Velebich. ^ Caulis spithamaeus, pedalis, sesquipedalisve. 731. P. glauca. Inter Békás Megyer et Kákász in eolle, ad Rátoth in pratis siccis, ad Füred in- montibus. vitiferis ;. inter Boksán. et Temesvarinum in. pratis siccis. 1355 732. P. dioica. In pratis siecis et paseuis Pesthimi, in collibus et mon- tibus. Budae, 1n ipsa alpe. Plissivica. ..,0899. Oenanthe fistulosa. e. In. uliginosis Pesthini, in Cottu Nitriensi ubi leetam misit Genersich, in Comaromiensi Cottu inter. Babolnam -et Sz, Iván ipse legi; in Slavonia obviam habui caule simpliecis- simo; Posonii legit Lumnitzer. Caulis recte. in humum uliginosam penetrans radiculas vertieillatim, exserens, erectus, ramosus , subsulcato - striatus, fistulosus. — Folia radicalia. bipinnata; foliolis brevibus, ob- tnsis; caulina subbipinnata, superiora pinnaia; petiolis elon- gatis, fistulosis, striatis c. foliolis linearibus ;obtusis. Umbella primaria pedunculo crasso, fistuloso ,. striato-sulcato, 3——4- fido , non raro tantum bifido. Umbellulae globosae. Styli in fructu elongati, hoe longiores, erecti. — Au haee distineta species ? B. An distincta species? | Caules a basi ramosissimi, ramis elongatis, diffusis. Folia. infima bipinnata, reliqua pin- nata: pinnulis inferiorum pinnatifidis, superiorum integerrimis, laciniisque linearibus, acutiusenlis. — Rami petiolique fistulosi. Rami caule longiores. — Umbella. |. in specimine quod habeo, trifida, pedunculo elongato. insistens. Cum stolonifera dicatur in Sp. Pl. forsitan haec est vera, et praecedens distincta. Legi in uliginosis ad Bákos. In Slavonia legi. plura .speci- mina caule erecto, simplicissimo, unicam umbellam ferente; haee igitur non potest dici stolonifera. | An Tabernaemontan? Gmel. fl. bad. et Sehult. fl. austr.? 734. O. crocata? In Banatus humidis. Caulis erectus, simplex, nec nisi apice in paucos ramos seu pedunculos umbelliferos divisus, suleato-angulatus, glaber, laevis. Folia alterna, subtriplicato- 156 pinnata: bipinnata nimirum; foliolis profundissime pinnatifidis, laciniis infimorum foliol. obtusis, reliquorum linearibus, angu- stioribus, acutis. Umbella: radiis 10 — 12- angulatis, glabris, laevibus. Pedicelli breves. — Involüerum universale" nullum» involucella polyphylla , foliolis. linearibus, longitudine pedicel- lorum. ' Radix ' fibrosa. | 736. O. peucedanifolia. In humidis inter Zagrabiam et Carolostadium , in silvis humidis Banatus e.c. in Temesiensi' ad 2—3 pedes exerescit, alias saepe tantum pedalis aut. 1?/, -pedalis pro O. /istulosa sub ? misit Wolny in sicco natam; "eliam ad Pece Sz. Márton in pratis humidis, ad Brezovica, in Croatia, ad Káloz, in Cottu Albensi. A Wolny sub OQ. pémp?nelloide. ^ Floret^süb finem Majo et initio Junii. Radieum tubera oblonga, quae in nonnullis regionibus gallieis pueri edunt (Pers. Symops.) In itinere magno- varadiense hanc plantam sub dubio pro alia specie habui. Fructus *lobosi. ^A Wolny sub nom. O. pimpinelloides ? missa videtur etiani esse O. peucedanifolia. 737. O. pimpinelloides. In Hungaria à me lecta, sed non memini ubi. 738. Phellandrium naquaticum. In aquis stagnantibus Hansabég. 739. IP. Mutellina. In alpibus carpaticis, locis graminosis frequens. Pro Laserpitio semplici habetur a nonnullis nostratium. B. proüifera. Hujus specimen miserat "Mauksch in alpibus Scepusii lectum: umbellulae praeter flores peduncula- tos gerebant umbellulas, ut adeo ter umbellata fuerit 'inflo- rescentia. 740. Aethusa C€ynapium. In. silvis, hortis, aquis. 151 741. A. Meum. In alpibus, 742. Seseli glanucuim. " In collibus et montibus apricis Budae , Pesthini,. Posonii, ad catarractas Motieskenses in rupibus calcareis, ^ in. silvis montanis Scepusii, in Cottu Casuiferrei. — Genersich idem e Scepusio misit, a ,S. g/auco diversum putans, et pro SeZéno Chabrae? (!) habens. 743. S. carinatum vel scabriusculum mihi. . Affüne S. g/auco, sed humilius, vix sesquipedale. Radix perennis, superne fere digitum auricularem crassitie aequans, in- ferne ramosa, fusca, apice fibris corruptorum petiolorum barbata. Caulis erectus, teres, striatus, glaber, glaucus, inferne pur- purascens, ramosus. Folia triplicato- pinnata: foliolis fasci- culatis, subincurvis, vix semipollice longioribus, linearibus, mueronatis, earinatis, marginibus scabris. Petioli striati, lae- vés; in vaginam dilatati striatam. — Umbella multiradiata, pa- fens, involucro universo nullo: radiis inaequalibus, striatis, glabris. Involucella linearia, aeuminata, margine membrana- cea, Habitat ad laeum salsum in praedio Sz, Iván Cottus Albensis loco arido. An $$. £ortuosum ? 744. S. annuum. In collibus et montibus apricis, pratisque siecis Budae, Pesthiri, ad arcem Huszth, in Svrmio, Scepusio, Cottu Ca- striferrei ete, Corollae non raro purpurascunt, quale- e Cottu Bereghiensi attuli. Anguli radiorum scabri; caules pubescen- tes, quandoque glabriuseuli. — Paliare,- spithamaeumve | in Scepusio occurrit. | Genersieh misit varietatem vel lusum, pe- duneulis umbelliferis in umbellam dispositis, folis. velut invo- lucro eircumdato. B. caule elatiore, nonnisi apice ramoso, glabro in pra- tis Cottus Pesthiensis, Csanádiensis etc. 188 749. 8S. gracile. D LRL NET In montibus calcareis ad thermas Herculis. 746. S. leucosperimuun. In montibus apricis Budae, ad Budaórs, in 'Tihany. 747. $. Hippomarathrum. : | In saxosis apricis aridis Budae ete. — Specimina desi- derantur. t 748. S. rigidum Pl. rar. Hung. Bubon rigidus Spreng. Pl. minus cogn. pug. ll. 53. n. 101. Sese dichotomum Spren- gelio ibidem adserente. In rupibus calcareis Banatus e. c. ad Szászkam, arcem Bee ad thermas Herculis. 749. Ligusticum sceoticum. A HRochel in monte Malenica Cottus Trenchin lectum, videtur esse LL. austriacum. — Conf. cum icone L. scotici in Oederi Fl. dan. 750. L. aquilegifolium. (Daaaa aquilegifolia Gouan.) Pro JL. scotéco missum a Wolny, a me lectum in silvis et inter vineas ad monasterium Syrmiense Gergetek. 791. L. ausítriacum. In umbrosis Matrae, in silvis. caeduis locisque udis See- pusii et in silvis Croatiae. 752. Angeliea Archangelica. In. alpium. Scepusii. et. Liptoviae saxosis alpinis. ln Kol- bach, sub Kriván. etc, | Wahlenberg adserit, hane nostraia corollis viridibus eandem esse. 759. A. silvestris. In fossis: aquosis Pesthiensibus. versus Soroksár, infra Bagh, alibi in umbrosis et apricis siecioribus. 1n alpibus Scepusii unde a Mauksch et in Marmarosiensibus .Pop Iván oeeurrit. varietas, foliolis angustioribus, profundius inciso-ser- ratis, quam pro distincta specie habebam, 159 794. Pastinaea Opoponax. In pratis siccis ad Korenicam. Vera Ferula. 795. Heracleum Sphondylium? potius Panaces vel austriacum. ' Caulis suleato - angulatus, hispidus, setis albis, diapha- nis, planiuseulis, subreversis, superiore caulis parte rarescen- tibus, demum deficientibus. Folia pinnata: foliolis pinnis in- ternodiis sessilibus impari approximatis; non raro cum eodem in unum trilobum connatis, quo in casu folia ternata sunt: caeterum foliola rarius oblonga pinnatifida, verum saepe irre- gulariter lobata , basi! subcordata aut ovata sunt, supra pilis brevibus, albis diaphanis adspersa, subtus similibus densiori- bus hirsuta, rachi petiolisque hispidis, setis diaphanis pla- niuseulis, vaginis versus petiolum setis reversis hispidis, cae- terum praesertim superiora versus glabriusculis, — Flores plus minus radiati. Lobi foliorum acuti, Tale erat quod Maukseh ex alpibus Srepusii miserat, quandoque ad Ráho in Cottu Marmarosiensi in pratis et hortis frequens erat. An hoe po- tius H. Panaces? — Paulo magis hirsutum et foliis ternis, floribus amplius radiatis, in subalpinis 'Trojagae pone Borsa legi. Consideratis iis, quae de Paaaces dicuntur in Sp. Pl., haec planta nequit esse 47. Panaces: nam folia subtus non sunt tomentosa, nec pendula laevia. ^ Ergo erit potius H. austriacum, nec tamen foliola sunt venoso - rugosissima, demto unico specimine, qnod Mauksch sub nomine 4H. Paza- ces miserat. 756. H. Panaces ? ^n alpibus Petrosa, Pop lván et 'Tatrae lecta quaedam specimina mazis conveniunt, non tamen peduneuli laeves sunt. Nee quae Maukseh sub nomine 4/7. awstriac? miserat satis congruunt. 160 757. H. Sphondylium. . (ad. a95ickke ndi E Scepusio.a dom. Szontag. uq f 758. H. angustifolium. ^ Sub hoc nomine missum à Mauksceh; sed videtur diver- sum fors H. elegans Jacquini. Foliorum laciniae lanceolatae ; margine eiliato - serrulatae. Foliola supra glabra, subtus hispi- dula. Habitat in alpibus Seepusii. Floret Aug. 799. H. alpinum? Ex alpe Badány tractus Velebich. 760. Laserpitium gallieuimn. Discrepat quidem a specimiuibus in horto lectis, sed de- finitio convenit. Legi in Hungaria sed non memini ubi? 161. L. angustissimum ? Caulis erectus, suleato-angulatus, glaber, laevis, sim- plex. Folia triplicato- pinnata, slabra, laevia; foliolis cunei- formibus, trifidis 5-fidisque; Jlaeinüs lineari - lanceolatis, acutis setaceo - mucronatis, lnvolucra linearia, inferne mem- branaceo- marginata, apice pubescentia, brevissime ciliata. Involucella linearia brevissime ciliata. Pedunculi scabriusculi. In alpe Számár Croatiae. | 762. L. multifidum vel multipartitum mihi (sub D. 24 missum Willdenowio). | Radix perennis, inferne ramosa, penna anserina paulo érassior , extus fusca, intus alba. ^ Caulis solitarius, ere- ctus aut subascendens, pedalis, raro altior, saepe hrevior, glaber, laevis, ramos 1 — 2 edens, nonnunquam simplicissi- mus, Folia subtriplicato - pinnata: foliolis multipartitis, laei- nis linearibus, mucronatis, glabra. —-Petioli. sulcato - striati, slabri... Pedunculi ut in praecedente angulati,. scabriusculi, Involucra. et. involucella. linearia, brevissimis pilis. pubescen- tia. ciliataque. Habitat in. alpibus Velebich. |... Proximum AL. angustéssimo forsitan IL. formosum. 161 763. L. pruthenicum. Sed foliola non nisi pauca, integerrima, verum bi-, tri-, 9-fida; laciniis lanceolatis. Involucra et involucella^membra- naceo -albo- marginata. |n silvis et fruticetis Budae, in Ma- tra, ad Quinque- Ecclesias, ad Kobola- Polyana; in Slavonia ad Kuttyevo, in Banatu. ^ Ad Rátoth Cottus' Veszprimensis. In Galya monte Matrae. ''Foliolis laciniis aeutis, in Banatu obtusis: eum brevi muerone. Varietatem hujus foliolis trilobis Lumuitzer pro L. £rilobo vindicavit; simile legi ad Munkáecs in monte. | 764. L. silaifolium. ANi fallor in^ Litorali legi. 765. L. peucedanoides. In Sp. pl: dicitur in alpis Croatiae crescere, — Petendum itaque est et eum L, angustissimo et multipartito conferendum, 766. L. Siler. ! In' monte Merszin et ad laeus Croatiae Plitvicenses occur- rit foliolis latioribus, ovatis, ovalibus. et obovatis, obtusis, mucronatis, in subalpinis Cottus Arvensis foliolis ovali- lan- ceolatis, obtusis, cum mucrone, basi angustatis, subcurneatis ; ad Báb inter vineas est foliolis lanceolatis, acutis. 767. L. Archangelica. In Merszin et Plissivica; Bochel im 'Szlatinaer 'Thale, 6 Stüuden über Lubochna hinauf jam deflorátum legit et quae- rit an. L. Chironium Scopolii, quod ad LL, 44rchangeléca ci- tatur in Sp. Pl. In monte Klakberg' inter C. Liptov. et 'Thuroe. Wahlenberg. ' e /$68. E. simplex. Ex alpibus Scepusii. Mauksch. 769. Scandix odorata. "I^ silvis sub Plissivica monte Croatiae. Fera multo hirsutior est'culta, subtus praesertim cánescens. 11 162 77/0. S. Pecten Veneris. —TTTT NN s , ln,agris ad Korenicam in montosa Croatia. |... ..— ..441.. S, Anthriseus, Ad hortos, in sepibus. vinearum ete. 7472.. 8, nodosa. In: fruticetis, montis. Badaeson. 243. Chaerophylilum silvestre. | 2i ,, Pro | Seaudice . nova. | habitum, ..sub [ME in.. silva lectum ,; Willdenowio, missum, vix nisi, petiolis pilis adspersis et involucellis parum ciliatis diversum. | 774. €. nemorosum M. Bieb. var../atescems. . In silvis montis Versecensis et in. nemoribus Banatus. 749. C. ciliatum mihi. T Caule inferne hirto; vaginis ad insertionem pilis rectis ; foliolis, ciliatis; involucellorum. apicibus elougatis a C. s?lvestr? diversum. — Caulis centro inani, Ad Modruss..in . Croatiae lectum sub finem. Augusti. (nimirum tempore;: quo reverseba- mur) florere incipiens. , 416. €, bulbosum. | TUTTO ln hortis ad sepes, in silvis, ad. muros ,. Sopronii, Nagy Martonii, Dudae, Szalatnyae etiam in salicetis Scepusii ad rivos. 747. €. temulum. . uu pu In. silvis et .fruticetis. Budae, | ad. Csákvár. in Cottu Ar- vensi. | m NT... A 5 718. €. Hbi "TMETOT. In pinguibus humidis dedi. et visiutacci atque. ad rivulos in Cottu Scepusiensi, Liptoviensi, Szathmáriensi,. Mar- marosiensi, Croatiae. |n valle pone Lunkaszprie. .. | 779. €. Cieutaria Vill. et Schult..... 05:0 9 us M alpe Plissivica, in silva. sub hae alpe, in. Hispa unde a Szontag sub. no. 94. et a Genersieh sub. nom. C. aro- 163 inaticé.. Ad. eatarraetas. Szluinenses fuit partim hirsutum, par- tim. glabriuseulum..: In. Merszin valde hirsutum, vix pedale. . 780. €. alpinum mihi. Radix perennis oblique repens, pennam anseris eygnive crassitie aequans, fusca, fibrosa radieulas edens. Caules erecti aut adscendentes sesquipedales, subsulcato-striati, aequales, glabri, laeves, superne in 2 — 3 ramos seu pedunculos um- Welliferos divisi. — Folia biternata , foliolis ovatis, subtrilobis, lobis inciso-serratis, serraturis mucronatis, supra glabra, subtus hispida pilis rarioribus. Vaginae breves amplexicaules, margine subciliatae, auriculis subbarbatae, extus zlabrae, suleato-striatae. ^ Petiolus communis glaber, partiales sub- hispidi pilis adspersi. Peduneulus umbellae subsulcatus.' Radii angulati, glabri, laeves. Involucella lineari- subulata, deimto apice ciliata. Petala obovata, alba, extus pubescentia, ex- teriora floseulorum extimorum paulo majora. Stamina peta- lis longiora; filam. albis; antheris pallide flavis. — Germen oblongum, glabrum, laeve. Semina similia, longiora, nitida, stylis longis divergentibus mueronata. Habitat in alpinis mon- tis. Kriván. Floret Augüsto. Reperi tamen eodem in loco etiam foliis glabriusculis et aliam varietatem caule hirsuto. An C. hirsuti varietas , ad quod accedit. 781. €. aromaticum. Sed. genicula tumida... 1n silvis Budae, in Syrimio, ad Herlein, et Ránk, ibidem etiam in sepibus, hortis et areis; in. alpibus Bereghiensibus, ubi caulis hirsutior; .ad Herlein glabrum oceurrit, aut caule setis. paucis adspersis. . 782. €. aureum. ;Caulis: nou rare glabriusculus, alias. basi. potissimuui hispidus, in alpibus pedalis, in Szenszkiput sub Badány spi- thamaeus breviorve, communiter unieum tantum angulum ex- 11* 164 serens, hinc probabilius idem; quod. in: horto 'sub nomine €. ionogon? mihi. Reperi ad-Fussine in "silvis, ad Korenicam in hortis et frnticetis, in jugo ab,alpe Plissiviea procur- rente, in Velebich sub Badány. Semina primum v mu- cronata, demum his deciduis. mutica. — Quod. Genersich sub J1T71L hoc nom. misif , non fuit aureum. 783. Simyxnium MEHR RIRE.. T ! : In monte. Kobel: supra Devenium , ad Ps 8. Márton, in. Banatp in. silvis Versecensibus.. Araliaceae. 284. Adoxa Moschatellina. | ina ;In umbrosis. subhumidis . vallium. Budae Versus; ; Koráesi in Cottu. Szaladiensi. I 2uH Lora nthaceae. 785. LorkuMis europaeus. | In Quercubus et Tilia alba parasiticus, - Ad Lak i in Cotta Sümeghiensi legi e Tilia alba, in Slavonia etiam e Castanea vesca. In silva Pomasziensi. observavi foliis obovatis, minus oblongis, minusque carnosis. Est gratum pabulum pecoribus. "-a Dj * 13*3* Crassulaceae. 786. Sedum T'elephium. duisi anions OON Iuter' vitieas Budae; 'et in montibus aprieis loeis lapido- sis, saxosis Pesthini et alibi, ubi arena dominatur; im elivis arenosis, e. c: in Coltu Szabolesensi, fii "itis his ubi Halleloja et Donnerkraut nonfinatur. Urt Sev A 787. S. purpureum. $. Telephium: ff: purpureum. Est. distincta - species ut -enltura per: 15 annos: docuit. Radix perennis. | Caulis: erectus ,. pedalis, -altiorve, teres; lae- vis, :simplicissimus, nec: nisi. pro: /lorescentia. apice- divisus. 165 Folia numerosa caulem . undique | obsidentia, .Sparsa - patentis- sima, ovato -laneeolata , .obtusiuscula, basi integerrima, - in petiolum euneiformiter: angustata, caeterum dentato -- serrata: dentibus: inaequalibus, obtusis, utrinque glabra, laevia, —Pe- tioli. semiteretes.. Flores. in. panieula densa; plurimis eorymbis composita. .. Calyx parvus, pallide virens,- 5-fidus, laciniis aentis; - Petala quinque, ovato-lanceolata, inferiore parte in formam: eampanulae conniventia, alba, extus linea purpurea notata, ultra medium reeurvo-patentia, purpurea, acuta, plana. Stamina 10, alterna petalorum basi adfixa, "his bre- viera; filamenta setaceea, purpurea;' antherae ovales, primum purpureae; tum a polline flavae; demum nizgricantes, Pistilla 9; germina ovato-lanceolata , extus convexa purpurascentia; angulo interiore carinata; stylus brevis, conieo subulatus, purpureus; stigma acutum album. — Capsulae germinibus simi- les, angulo interno dehiscentes. Semina . . .. "Tota planta glabra, laevis. Floret Julio. S. "lelephzum ab" hoe differt foliis oppositis sessilibus, 'dentatis,' basi cordatis; panicula rara* "ramis inferioribus ramulisque oppositis; colore florum; florescentia seriore (Aug.). Habitat in rupibus Szomolnokini, in muris Kesmarkini in rupibus subalpinis et alpibus Carpati. 788. S. punetatum mihi. ^v^ Sie;onominavi - interea ^ prioribus: simile foliis "punctatis, qualia: tanien. etiam: in speciminibus "praecedentibus observo, uf-adeo vix-distinzuendum sit. Distinxit tamen etiam Mauksch, qui pro. 4/zoone: habuit forsitan foliis. sessilibus, utrinque punctis satis: distinguendum. '789. S. spathulatum. Pl. rar. Hune. "In rupibus ealcareis Banatus. "Desunt specimina. 790. S. saxatile. In Sp. Pl Willd. ànnuuin, in en. pl. h. berol. 2f. ponit. 166 Vil lars, Scheuchzer et Bauhinus. flores luteos statuunt; Caulis non.decumbens, sed ascendens, ut recte Retzius. ^ Mihi rádix videtur ammua, et si reete memini, petala alba esse. ^ In al- pibus Marmarosienhus (Petrosa . et Pop Ivan); in^ Zoliensibus (Kunstava- et. Gyumbér), in'Liptoviensi (Kriván), in Scepu- siensibus a: Mauksch sub nom, S. an atratwm? an nova spe- cies?.. b). a. Genersich sub nom. ;$. Oederi. seu : sa.vatilis? missum, Neque diversum videtur, quod. Mauksch: sub: c) in- determinatum misit, .eibion 791. S. glaucum. Pl. rár. Hung. ID "] —In. clivis. arenosis Banatus, in. montibus. caleareis àd Csi- klovam, Mebadiam. ete. in muris Szluini, in. monte "l'okay ete, ISedum hispanicum Jacq. huie. simillimum: est. vel idem, diversum a Linneano. 792. €. nlbum. In muris et rupibus. e.- c. ad: eatarraetas Motieskenses. 793. S. nere. In muris, rupibus, clivis arenosis. | Wolny | misit. speei- mina foliis. densissime. imbricatis .sub?. et n..49. quod vix di- versum puto. 794. S. sexangulare. In. monte Szánto, ad. Pomász. 795. S. Matrense (interea) mihi. Radix (ut. videtur) annua, ramosa, fusca, flexuosa , sub- sesquipollicaris. Caulis subtripolliearis erectus, flexuosus a basi ramosissimus:. ramis patentibus, ineurvo - ascendentibus. Folia sparsa, oblonga, obtusa, quantum in sicco specimine video basi soluta et semiteretia. Flores in ramis. eymam tri« fidam constituentibus sessiles, seeundi... Calyees . ... .. Pe- tala alba, lanceolata, | acuminata, | calyce. longiore... Caulis, rami, folia, calyces et germina pubescunt pilis brevibus, pa- tentibus,. densiusculis, Habitat in. Matrae montibus. 167 796. S. ntratum? Saltem definitio et' descriptio sat hene convenit; etiam specimina Mygindi similia sunt. ^A Mauksceh sub hoe no- mine missum: forsitan etiam inter specimina saxatilis rejectum. 797. Sempervivum tectorum. Copiosum in Szitnya monte, sed forsitan S. snontanmum. 7798. S. globiferum. "Saltem sub hoc nomine missum a Mauksceh. Caulis pe- dunenlique pubescentes. Folia ciliata. Calyces eiliati. Petala lineari -Janeeolata, serrata, mucronata: mucrone longiuseulo, caeterum planta glabra. n rupibus calcareis Scepusii, Pe- talorum forma itaque eum S. Airto nostro convenit, sed quod Roemer misit, est diversum, et Mauksehianum erit Aértum. Fl. initio Augusti. : 799. S. hirtum. — Caule est hirsutiore quam'praecedens; hic extus proquam pilosus. Caeterum aliter, quam in definitione dicitur, petalorum apices non sunt hirsnti, — In rupestribus Budae, ad Diosgyor, ad Mausnia in Cottu Liptoviensi etc. An hoc forsitan globi- ferum? — Kochel misit specimen e rupestribus Szulyoensibus, quod praeter caulem cum umbella pauciflora simplici e basi protulit binos pedunculos unifloros sub nom. 406. et nom. S. hirsuti? S. globiferum huic est simillimum, cui propagines non sunt globosae. 800. .S. MD EE. In alpibus. Marmaros (Petrosa et. Pop EL Liptovien- sibus (Gyómber et. Kriván), in Scepusiensibus unde a Ge- nersich. Legi etiam speeimina. caule. unifloro. [0H 801. S. sediforme. In rupestribus ad. Korenicam in Croatia. | 168 m Kk Siaxifragaceae. 802. Saxifraga Alízoon. |^ cnumigsq Sed. folia . apud. nos. nunquam proprie obovata (qualia nunc Willdenow in Enum. pl. hort. berol. probabilius seeun- dum plantas. cultas ponit), verum in speciminibus. minoribus, in quibus breviora sunt, fere obovato - lingulata, alias, semper lingulata.., Caulis quandoque digitalis, alias spithamaens et pedalis, nunc densius, nunc. rarius. pilis . glanduliferis. obsitus; non raro etiam glaberrimus, foliosus.. Folia basi ciliata, caete-: rum serrata, serraturis superne tuberculo vartilagineo impo- sito; caulina alterna, erecta, sessilia, obovato - cuneiformia,, suprema et pedunculos. stipantia sublinearia, longiore parte ciliata, caeterum omnia utrinque elabra. Pedunculi jam uni« flori, jam inferiores 2 — 4-flori, ut caulis jam plus minus piloso-viscosi, jam glabri. —Calyces glabri semper, laciniis subeiliatis. Petala punctata. Habitat in rupestribus alpinis et subalpinis Croatiae, Marmatiae, Scepusii , Liptoviae, Ar- vae, Cottus Zoliensis et 'Thurociensis. a) Caule digitali, pe- dunculis 3 — 4-floris in alpibus Arvensibus. b) Canle pedali simpliciter racemoso v. pedunculis 2 EN loris. In Plissi- viea et Velebhich. c) Caule inediocri. «) Piloso - viscoso in plerisque alpibus, et vel unifloris, vel 2 — 3- floris. peduneulis qualis in Szitnya occurrit. B) Glabro in Petrosa et alpibus Zoliensibus, etiam, in Scepusio, sed pedunculis piloso - glanduli- feris, quale a Genersich habeo, qui seribit se ii Elencho pro Cotyledone habuisse. Etiam in meis speciminibus ' pedunculi aliquot pilis glanduliferis adspersi sunt. Etiam in valle Vól- kensi sub catarracta et in alpibus Arvensibus omnino elabrum reperi. eielbss 4A dM JN. B. Lapeyrouse in Flore des Pyrénées folia brevia, rotundata, verticalia et flores cymosos dicit; adeoque secun- 169 dum auctorem. hunc, quem Persoon in Synopsi secutus est, esset P. Cotyledon. 8083. S. tecta mihi (ante hae .S. farinosa). Caulis simplicissimus erectus; | vix unquam tripollicaris, dense foliosus et glanduloso-pilosus. ^ Folia subspathnlata, integerrima, apice brevissime mucronata, radicalia: in"rostülam disposita, glabra, supra membrana cartilaginea alba tecta, ad marginem 'eartilagineam: puncturis aliquot notata; caulina mi- nora, apice glabra, caeterum piloso-glandulosa, viscida, su- periora lineari - lanceolata, tota: piloso- glandnlosa, ^Racemus florum simplieissimus, 3 — 7-florns: peduneulis calyeibusque densissime p:loso-glandulosis, viscidisque. ^ Willdenow hane pro: S. mutata declaravit; a qua vero differt: statura multo minore; foliis integerrimis (nec "repandis ut Willdenow, vel serratis aut dentatis ut Jaequin. et Hallerus dicunt), glabris (nee versus basin cilinto-villosis, ut Linnaeus), caule tantum apice: florifero (nee racemoso, ut Willdenow in definitione di- eit), .Lapeyrouse folia: radicalia "plane basi ''ciliato - plumosa dieit. "An est S. calyciflora hujus? vide Pers. icit In rupibus alpis Petrosae suprà nives. 804. S. hieracifolia. Pl. rar. Hung. l. t. 18. Aw: alpe Arvensi Rohács; in Zoliensi Kunstava, Lipto- viensibus Gynmbér: et Ráeskova: loeis hümidis, et in rivulis. Conferatur eum aval? a qua specie differt, pro. qua - etiam habita a Mauksceh. Misit etiam Genersich. Smith in Fl. brit. dieit hane:hahitum ;ste/faris habere, folia tamen magis car- nosa, caulem nudum apicem versus: piloso - viscidum esse, et folia. obovata, serrata, Linnaeus antem. crenata, quae tamen in -hostram non: eadunt;: : 805. S. androsnacen. In alpium Scepusiensium ruderibus," glareósis €. €. sub cacumine '"Lomnicensi supra regionem Pin? Pumilonis, in alpis ^ Petrosae rupibus supra mives;' in. alpibus Zoliensibus et Liptoviensibus. — Plerumque caulis uniflorus; folia omnia intezerrima, nonnumquam: canlis biflorus; et-folium unum alterumve radicale apiee- hine aut utrinque: ineisum et. sic den- tatum. 55 LE LL lnberslg: v cewroot ^"a3g9b .806..8, enesin. ^ - eiiesireud sonno, Ami v19 3n In. alpe Choes, et in alpibus Scepusii sub. cacumine Lomniecensi: supra .Pinum Pumilionem ipse e miserunt etiam Mauksch. et Genersicb. 807. €. rigens vel rigida mihi. Caulis. basi. perenni multifarinm divisus, in ramos. 1—2- pollicares,. undique patentes, foliis: densissime. tectos, | inde promentes.: cauliculos sesqui- aut bipollicares,. foliosos, apice in .paniculam, ramis 3—-4- floris divisos, .pilosos. . Folia ra- diealia, i.e. inferiora, ramos seu caulem dense tegentia, .paten- tissima, ae demum recurva, lingulata, obtusiuscula, margine cartilazineo erassiore intezerrimo, inferiore parte ciliata; utrin- que glabra, ad. margines. puneturis aliquot notata, rigidà, per- einnia ,- eaulina. annua, subspathulata, pilose- glandulosa. Pe- dunculi calycesque dense pilosi.: In rupibus :calcareis. umbro- sis supra thermas Herculis e fissuris. enaseitur. :Est tantum caesid varietas. eujus mentionem facit. Linnaeus ex. alpibus italieis, quae notis ab hine indicatis eum: mea banatica planta omnino «convenit. | ! 808. S. bryoides. Caulis plerumque 'uniflorus, rarius biflorus, nee. plures flores vidi. ^ In humidis: arenosis summarum alpium Scepusii unde a Mauksch et Genersich;- In rupibus Petrosae ipsi legi- mus. [n definitione non bene congruit: caulis nudiuseulus, pauciflorus, qui est foliosus, communiter.uniflorus, - —-— 809. S. stellaris. |... 00 05 00 0 007 o0 3 Ad rivulos alpinos infra summitatem .alpis. Pop - Iván et H1 im Petrosa. Caulis ad ramificationes folia aliquot minuta gez rit. Rami pilis raris glanduliferis adspersi. Folia simpliciter serrata, caulina quaedam tridentata. Glandulae et .fruetus :ele- ganter. rubent... ., 810.. S. cuneifolia. Pl. rar. Hung. l. t. 44. ,.; lu umbrosis humidis supra Rézhánya et infra. arcem Ozai Croatiae. . .811. S. oppositifolia. Flores in apice surculorum, subsessiles, petalis purpureis. Sureuli quandoque elongati, paribus foliorum distantibus, aliis brevibus, foliis densissimis, velut in 4/06 retusa, retusis, an- tice perforato - tripunctatis. Suh cacumine Lomnicensi deflo- ratam legimus, Maukseh in valle Vólk inter sata et nives. Misit etiam Genersich. 812. S. nizoides et autumnalis, Quae a Retzio et uunc. etiam. a. Willdenowio conjungun- tur. — Folia raris patentissimis albis pilis ciliata, caeterum glabra. Caules pubescentes. Calvx zlaber, patens. Petala oblonga, calyce longiora, flava, intus eroceo- punctata. Cau- les 1—4—7-flori. Pedunculi folio instructi. Folia saepe ciliis destituta, quandoque mucronata, alias mutica, vidi- etiam obsolete" serratà , 'in alpe Petrosà. In Scepnsio quoqüe a Ge- nersieh lecta ; €opiosissima in alpibus Zoliensibus locis hu- midis. | 813. S. rotundifolia. In rupe Domuglet et Piatra Kupesegului ad thermas Her- eulis locis umbrosis, in silvis subalpinis Plissivicae,' in via excavata ad DBáb in Cottu Nitriensi mter. vineas a C. Wald- stein lecta. dim tale 814. S. bulbifera. Caulis simplicissimus, quandoque apice in pedunculos lon- giusenlos, 2— 3- (loros divisus, In graminosis Budae, Pesthini, 12 ad Pece Sz. Márton. Haec secundum Floram lapp. Wahlen- hergii.non est S. bulbefera Lim. |... 000 00g o8 os 815. €. rivularist? ^ ^" ^" " uibeso adsis A Genersich, ut ipse agnoscit, in Elencho suo pro S. bulbifera adlata. 1m valle Vólk sub catàfracta' in arema, in Kriván, inque'Petrosá, ubique loeis humidis, ad rivulos 'alpi- nos. Est etiam caulibus 4— 3-floris. Bulbilli ad basin pe- tiolorum radicalium. Petioli, caules €t peduncüli villosi, Folia, etiam caulina, palmata, rarius florale ovatum. Radix in Sp. Pl. et Enum. pl. hort. berol. huic tribuitur annua, nostrae autem ob bulbillos videtur perennis. Smith im fl. brit. Loiiae nem ponit. Wahlenberg hanc aid S. sibirica asserit , I n^i eam in Djuuibir legit. 816. S. petraea Wulf. in Jacq. coll. 1 200. EX ie. rar. I. t. 8f. et Linn. Sp. PI. due videtur trahenda, sed caulis laxus ramosissinus ponatur et a Linneo et a Wulfenio , a Willdenow in Sp. PI. S. rupestris nominata. Habitat locis saxosis humidis ad catarraetas. Saluinenses Tw 817... S. ascendens Wulf. in Jacq. coll 1. d 9i. 11. et. 12. f.1. 2. et All. ped. n.1537. 1. 22, 4. 3... .S. petraca., Willd. Sp. Pl..ad quam eitat Vahl. in Act. hist. nat. Hafn. 2, 1. ;p. 10. A Maukseh et Genersich missa sub nom. S. petraea,..ab et lacus Plitvicenses. utroque etiam sub nom. S. ascendentis. cum.?,, . à. ,.Bochel; sub n. 369. pro. S. tridactylite. . In 'alpe .Kásmarkensi , aliisque Seepusii a. Mauksch, in, monte Strassow a; Bochel,. a me in alpibus Zoliensibus et. Liptoyiensibus. |. ; . 818. S. lanceolata mihi. A Genersich missa cum /$, androsacea' ei notat ,, Majus exemplar in quibusdam differre. videtur.**- ^ Radix. perennis, fibrosa; Caulis: ascendens ^ palmaris; foliis- 'aliquot. -vestitus, 133 subpubescens , biflorus. .- Folia inferiora conferta, lanceolata, basi im petiolum: linearem, folio longiorem angustata, integra, apieeque' triloba, acutiuscula, eglabra, subeiliata; caulina ses- silia; remota, 3 — 4- linearia, subeiliata,; glabra. Flos termi- nalis: breviter: peduneulatus, lateralis triplo longius peduncu- latus, ex axilla folii supremi 'emergens, "Peduneuli pubeseen- tes; longior folio limeari: angustissimo stipatus, ^ Calyx pu- bescens, laciniis longioribus ipsa basi germina 'ineludente, ob- fusis; ^" | 819. S, axillaris mihi. Radix perennis, eaules ramosi; ramis dense foliatis; uli in'aliis, iw eespitem eongestis.' Folia palmato - trifida, laciniis sublinearibus '(lafioribus tamen; quam iu caesp?tosa) obtüsis, glabra, laevia;"tenuiora, hine (in sieeis speeiminibus) diaphana, nervis per medium laeiniarum singulis, atque prope márzines exeurrentibus. " Flores in pedunculis axillaribus, filiformibis, aphyllis, glahris, unifloris, raro bhifloris, ad divisionem: pari foliorum minorum simplicium stipatis. :: : Calyx-subrotundus, glaber ,- laciniis :ovatis,: obtusis. Adtulit Wolny e: Carpato. 820. S. muscoides? sss Sub quo. nomine missa: á/ Genersich. cum. vedetyr.. Caulis bilorus, inferne .aphyllus ,. superne amnicunt folium. trifidum et aliud ad: pedunculum ; simplex; glaber. Folia. plus. minus pro- funde trifida, quinquefida, laciniis obtusis, glabra. Calyx gla- ber :- lobis. oblongis, | obtusis. ' Petala videntur calyeinis laei- niis duplo longiora. : 5 5:891... S. eaespitosa. Folia: dense congesta, numerosissima, indivisa, palmato- 3-—-5-fida, laciniis linearibus, obtusis. Caulis. foliis aliquot obsitus,- glandulis inferne: raris aut subnullis, superne den- sioribus sübsessilibus obsitus, 1—3-florus.. Calyx similiter glandulosus;- laciniis: obtusis. ^ Petala laviniis calycinis prope 134 duplo-longiora,. sublinearia, obtusa, . levissime. emarginata. Variat foliis glabris et. glanduloso - ciliatis, | plerisque trifidis, in pingoiori solo. multi-, etiam. in .caule, 3-fidis; surculis quan- doque ad. 1 !/, pollicem elongatis, alias: brevissimis; foliis ho- rum. saepe. plerisque indivisis. ete. ..; Habitat... in. alpibus. Zo- liensibus, Liptoviensibus. et Scepusiensibus.. | . eütel - 8. ; Non, differt essentialiter. a; praecedente. : Caulis sub aphyllus,. inferne. glaber ,. superne nimis. glandulosus. |n Pe- trosa , Kriván, Kunstava, Gyumbér. — Host et Persoon etiam eum priore conjungunt. Willdenow .tamen:-in:En.. hort. :berol. S. muscoidem distinguit ,. potissimum petalis..vix ealyce lon- gioribus,. ergo nostra haee est varietas. caespitosa., et. distincta a S. muscoide,.... (S... caespitosa.. est see. Wahlenberg luti- n080 - pubescens ,. qui. se. in Carpatho non. reperisse | dicit. we- ram. S. hypnoidem ,. quacum hanc. forte | confudi.) |..S.. hyp- noides, a Wahlenberg iu. Gyumbér lecta, a me.forte pro. S. caespitosa habita. 822. S. paradoxa nihi. Radix: perennis, densum caulium: cespitem nutriens, |: Cau- les erectiuseuli, inferne foliis emortuis uigro-fuscis- obsessi, L—1",-pollieares, glabri... Folia. eaulium sterilium indivisa, linearia; sessilia, flloriferorum palmato - trifida :. laciniis linea- ribus, obtusis, | basi in petiolum linearem, foliis simplicibus analogum; angustata; - hine ,-. si. petiolus. pro ; basi: foliorum sumeretur ; etiam sessilia, glabra, juniora tamen glandulis re- motis, ut in caespitosa obsita. — Caulis florifer. digitalis ,; pal« maris, 2 — 4-florus, inferiore parte glaber; 'áphyllus, superiore ad. ortum pedunculorum singulis foliis, inferiore: saepé: trifido, reliquis aut omnibus simplieibus- instructus, filiformis.: Pedun- culi glanduloso - scabriuseuli. — Calyx. inferiore parte: glandulis obsitus,: laciniis glabris, laevibus, obtusis. Petala laeiniis calycinis..fere. duplo. longiora, elliptiea, | obtusa... (quantum 115 video, non. emarginata) , tristriata. . Pro S. hypnoide e. scn- tentia Hoppe misit Genersich, sed haec esse nequit, utpote eui, secundum Smith in Fl. brit. Il. p. 457, stolones sunt pro- cumbentes, pilosae, caulis paniculatus, folia alterna, subci- liata, acuta, laciniis inferiorum semitrifidorum divaricatis, cau- lina indivisa; panieula laxa, calycis laciniae lanceolatae, acu- tae. Forsitan tantum varietas caespitosae, cujus structuram st ln 1 "S23. S. perdurans mihi. Radix perennis, fusca, inferne in fibras divisa, quales etiam caules demittunt. — Caules inferiore. parte perennantes, in-.cauliculos, fasciculum seu rosulam. foliorum | gerentes di- visi, e quorum. medio erigitur caulis florifer , sesqui-, bipolli- earis, filiformis, pubescens, communiter biflorus, raro bifidus, ramorum utroque bifloro, in medio.y, Süpra medium instructus folio unico, trifido, ad ortum peduncnli. altero, simili, ple- rumque in peduneulo terminali tertio , simplici.. Folia 3-fido - palmata, raro quaepiam trifida; laciniis obtusis inferne cunei- formiter in petiolum latum amplexicaulem continuata, pubescen- tia. Pedunculi pubescentes, lateralis. brevis, terminalis duplo longior. Calyx semiinferns, pubescens, laciniis ovatis, obtusis. Petala laciniis calycinis plus quam. duplo longiora, . elliptica, obtusa, alba. Caulis integer, licet siccus cum foliis et fru- ctibus, Pedunculus floris terminalis sub florescentia brevis de- mum excrescit. — Folia basi saepe purpurascentia, Misit Mauksch e Scepusio, ubi in frigidis alpium..- 824. S. cymosa. Pl. rar. Hung. Ll. (.88. ^: — Non. differt. a. S... pedemontana Aliionii, uti. specimine, quod. Willdenow a .Bellardi accepit. et mecum benevole com- municavit, video, licet Persoon, secundum specimen a Dalbisio acceptum, diversam enunceiat in Synopsi sua plantarum. Crescit 136 in summis rupibus alpis Petrosae, communiter saxis: prominen- tibus: tectae. - ! Ro AB9A^ RFHERÓISUSSRM IIPIUI ug 2 £aUOg31 825. Chrysoplenium alternifolium. ^ 7 ^7 77 ^ In umbrosis humidis in Matra "ad acidulas Parádienses, ad' speluncáin pone Rézbányam, in Coin Hevésiensi ad Fort- Contrast, in Syrmio ad Bessenova ; supra acidulas Neo - Lu- blovienses, alibique in Scepusio, in silvis Bakony non procul Papa. Folia non sunt duplicato -, verum simpliciter erenaía (contra Smith in fl. britanica), inferiora . pilis raris .adspersa, superiora glabra. |... .. c "NE 826. €. oppositifolium. Inter .Péoin | Puiniléonem:. in. summitate alpis: Petrosae (€. Marmaros) ascendit , etim rupibus supra nivem. ' Bibesiaceae. | Mini. 827. Ktibes rubrum. | In silvis Scepusii et Liptoviae; etiam in Marniarósieiisi- bus; ut mihi relatum est. | Miqsaup oiUT 'Croatiea varietas: quae pro JR, vit?fodio missa, diff.: caule ramisque érássioribus;' cortice obscuriore; foliis brevius pe- tiolatis, . magis "pubescentibus; ' petiolis copiose glanduliferis; racemis brevioribus ; pedunculis, jr iiia glan- | TARTE duliferis: 888. KR. multiflorum. In silva subalpina montis Mali. Urlay sub alpe Yiss- z0csieza. 829. Et. ciliatum mihi. (..— 05 505 5050900 5 26 'Pedunculi pubescentes, -Braeteae pedicellis longiores: Ger- mina glabra.:;/ Folia: utrinque pilis raris adspersa ; eademque eí- petioli, braeteae, .calyces, peint vciliata. Pro. E, rubro missum a; Maukseh. joue CHIIMIS f5ex9 71D. Huuiqaoni Liriri 830. R. earpathieum mihi. Frutex altus, nonnumquam orgyam excedens. caudice non raro digitum erassitie superante, cortice nigricante. Folia forma JR, rubri, sed profundius virentia, juniora supra ob- seure rnbentia, subtus ut in AK. rubro, pallidiora, nitidula, supra pilis brevibus raris adspersa, subtus glabra, nervis venisque pilis adspersis. Petioli semiteretes, supra planiuseuli, pilis adspersi, versus basin longioribus ciliati. Flores in ra- eemis pendulis: peduneulis pubescentibus; bracteis, ut videtur truncatis, apice pnbescentibus. ^ Laciniae calycis | notante Mauksch, pilosae. | Fructus rubri , omnium aeidissimi. Pili partium albi, diaphani, nitidi. — Differt a... cz/ato braeteis pedunculo suo brevioribus. Habitatio in rupibus alpium Sce- pusiensium et Liptoviensium. Slavis a sapore fructuum aci- dissimo dieitur Quasza?cza. ^ (Dies ist Rochel's Ft. acerri- mum.) Pili petiolorum primum, ut in KK. rubro, glanduliferi. R. rubrum H. carpathico est simillimum sed folia supra . glabriuseula, subtus ubique tenuiore, brevioreque pube. S31. R. petraeuimn. Flores eampanulati,: neque planiuseuli. | |n Seepusio ad pedem montis Kralova Hola (Rochel.). 832, R.. alpinum. Habitat iu silvis subalpinis Scepusiensibus, Liptovien- sibus. $33. K. lucidum mihi. Frutex ramosus, erectus. — Rami crassiores quam in &. alpino, caeterum similes, sed fusci et magis erecti. Folia e basi ovata parum dilatata, longiora quam lata, in femina oblonga, apice triloba, lobis dentatis, infra lobos marginibus obsolete serratis, utrinque glabra, subtus trinervato - venosa, lucida. | Petioli semiteretes, supra canaliculati, marginibus 12 178 pilis raris longiusculis ciliati. Racemi: plerique laterales, pauci axillares, erecti: peduneulis pedieellisque glandulis: minutis obsitis. Braeteae laneeolatae, floribus. breviores aut aequales, membranaceae , : viridi - flavescenti-albae, lanceolatae;* acutae, ad lentem marginibus glanduloso-ciliatae. Pedicelli infra me- dium artieulati. | Calyx pallide viridescenti - flavescens: laciniis subrotundo -ovatis, eoncavis, obtusis. Petala ut in £t. dipino, sed magis Trotundàta. | Stamina e fauce valyeis. vix ^pro- minula: filam. brevissimis, setaceis: antheris subrotundis: pal- lide flavis. ' Germen in masculis imperfectum : ' stylus. longitu- dine staminum. In floribus: foemineis: germen ovatum ; ^ stylüs brevissimus. Baecae in. racemo. pendulo,. 5 — 7 - floroj serius maturescentes quam in J£. a/pino. E Cottn Liptoviensi adlatum... Floret eum fi. aZpino sub medium. Aprilis...» An - hoe. FR. alpin: Smithii; qui folia sub- tus lueida. dicit? 834. R. nigrum. Foliis brevissimis pilis pnbescentia , triloba aut sub- 3- loba, cordata, utrinque, magis autem- subtus 9landulis: flavis, in foveolas altera pagima in tubercula prominulas: demersis obsita. —Petioli pilosi,. glandulis similibus adspersi. : Pedun- euli, pedicelli, calyces, petala, germinaque villosa:;^ Habitat in silvis :et fruticetis Scepusii atque Liptoviae, locis subalpe- stribus, sübhumidis, pinguiuseulis. Floret Majo. Flores non tam hirsuti, quam glandulosi dicendi notante Mauksch. — Ad Wagum A. nigrum observayit Rochel. Slavis dicitur Sxmrad- lavicze. Habitat in Cottu Scepusiensi et Liptoviensi e e. non procul Hradek ). 835. R. Grossularia. In silvis montis Szánto, Croatiae; Slavoniae, MMatrae. Calycis laciniae extus dorso virides, marginibus intus obscure 1179 pnrpureae; petala alba, ovata, germina hispida setis glandu- liferis; petioli pilosi interspersis glanduliferis longioribus. Croatiea varietas folia hirsutiora, ab hirsutie canescentia aculeos paucos habet, ceterum omnino conveniens. 836. R. vitifolium v. opulifolium. Frutex 4 — 7-pedalis: trunco pollicem saepe erassitie aequante; cortice seu epidermide per seriem secedente, com- parente nova grisea, in truncis saepe fusca. Folia alterna, longe petiolata, in hoe genere forte maxima, cordato - 3-loba, lobis acutis, lateralibus saepe lobulo minore acutis, grosse serratis, dentibus mueronatis , simplicibus dnplicatisque, ante evolutionem plieata, supra sulcata, pilis rarioribus hreviori- bus adspersa, subtus nervoso - venosa, paulo pallidiora, dense pilosa, pilis erectis . . . libus. — Petioli teretes, tantum basi canalieulati, brevibus eurvisque pilis villosi, setis longis pu- bescentibus basi eiliati, paucisque per reliquam longitudinem adspersi. Stip. O. Flores 60 — 80 in racemis omnium lon- gissimis, tres pollices saepe aequantibus, nonnunquam supe- rantibus, pendulis, longius pedunculatis, densiisculis. Pedun- eulus communis teres, ad 1!/, pollicem e floribus nudus, vil- losus, ex eadem gemma laterali eum aliquot foliis minoribus prodiens. — Gemmae oblongo - ovatae, squamis aentiuseulis, fuscescenti- nigris, denso brevique villo ciliatis, interioribus extus pubescentibus, — Pedicelli seu pedunculi proprii breves, patentes, dein subrecurvi, omnino glabri, nitidi. — Bracteae oblongae, obtusae, saepe apice subdentatae, pedicellis bre- viores, inferiores pilis brevissimis tenuissimis dense obsitae, superiores glabrae. Calyx glaber viridis, ante explicationem nonnihil purpureo-tinetus; lobis reflexis, obovatis, obtusis, apice denticulatis, Petala ealyeis lacinüs plus quam triplo bre- viora, mox recurva, fere revoluta, obeordata,. pallide viridia. Neetaria: glandulae 5, turgidae, virides, intra petala. Sta- 12 * 180 mina erecta,: calycis laeinis breviora: filamentis 'subulatis, viridescenti - albis; antheris didymis, pallide. ochroleucis. 'Ger- men inferum ad lentem subangulatum, glabrum, nitidum. Stylus erectus; stamina aequans, viridis, ad medium vel'ultra bifdus. Stigmata obtusa. Baecae.; ;. . Habitat in saxoso vertice montis Mali — Urlay infra alpem. Floret sub initium Maji;. 14 diebus post £t. rubrum. Ramuli horni virides pu- bescunt. | Folia virosum habent odorem, nec amoenus est floribus. — ,,Sie haben diese Art' als R. spéicatwm Smith. mit Unrecht. vorgetragen; wahrscheinlich haben Sie das Exemplar verkehrt angesehen und waren daher der Meinung, dass es das «K. spéicatum. sei; aber die Blüthen sind: weder in Aehren, noch in 'Trauben aufrecht. Ad Schultes in lit. itanunculaceae. 837. Myosurus minimus. Stamina 10. Petala in systemate veg. nectaria dicuntur. In salsis et paludibus exsiecatis humidisque locis Cumaniae majoris atque Comitatus Bihariensis frequens, copiosissimus inter Baránd et Berettyo -Ujfalá. ^ Etiam e Scepusio misit Genersich admodum pusillum. 838. Ranunculus protensus mihi. Medius inter A, rceptantem et. Fíammulam , ab illo. dif- fert: foliis latioribus, inferioribus lanato -lanceolatis, semini- bus rostratis (quae in At. reptante e Lapponia per Frólich obtento, rostro carent) ete., a posteriore vero caulibus elon- satis, ramosissimis; foliis angustioribus, linearibus, infimis lato-lanceolatis (nec ovatis). Ex itinere ll. Marmarosiensi. 839. IR. cassubicus. Differt. a R. auricomo: 1) statura et. omnibus | partibus majoribus; 2) florescentia 2 hebdomadis priore; |. 3) floribus 181 omnibus: corollatis;..4) foliorum radicalium. sinu angusto, cre- nisque obtusioribus velut truncatis; 5) foliolis caulinis denta- tis; 6) caule foliisque pubescentibus; 7) pedunculis. oppositi- foliis (nec axillaribus): nempe ad hiatum folii, prodeuntibus. 840. m. complicafus v. latilobus, Radix perennis. Caulis semipedalis aut palma paulo al- tior, simplieissimus, uniflorus, . aut in. 2 — 3 ramos divisus erectus, teres, culhmum,. tritici erassitie aequans aut paulo tenuior, a pilis deenmbhentibus canescens. Folia radicalia. pe- tiolata subtus pilosa, pallidiora, ciliata, piofunde tripartita: lobis latissimis, hine sibi invicem incumbentibus, folium pel- fatum, mentientibus, inciso - lobatis, lobulis inciso - dentatis : dentibus inaequalibus, apiee subcalloso pallidiore obtusiusculo terminatis, — Petioli teretiuseuli, supra canalieulati, pilis ad- spersi, basi in vaginam albidam, membranaeeam, nudam, striatam, subsulcatam, inferne extus villosam dilatati. Cau- linum, si caulis simplex est, unicum, secus tot, quot divisio- nes, quas stipant, ternáta: foliolis in casu caulis divisi in folio infimo lanceolatis, serratis, aut ovato-lanceolatis: in superioribus foliis autem linearibus, integerrimis, sessilibus, supra pariter striatis, subtus subnervosis, omnibus supra nu- dis, subtus pilosis. Flores 1—3, terminales, erecti, pedun- eulati: pedunculis !/, — t !/,-polliearibus, firmis, teretibus, canescentihus a pilis decumbentibus. Calyx petalis applica- tus: foliolis oblongis, concavis, obtusis, dorso viridibus hir- sutis, margine apiceque flavis, nudis, membranaceis. Corolla majusceula, calyce duplo amplior, flava, supra lucida: petalis emarginatis, subrotnndo- obeordatis, versus unguem brevissi- mum obscurius flavis absque nitore, striatis. .Fovea nectari- fera unguis tecta squama brevi emarginata. Staminá plurima clavata: filamentis superne inerassatis in antheram oblongam, obtusam, intus suleo exaratam. Pistilla plurima, in capitulum 182 subrotundum conferta. Hie Ranuneulus accedit ad .R. pyre- naeum Gouan — JR. Gouani Willd. Sp. Pl. 841. KR. montanus. Hunc misit vivum Kochel sub nom. HK. pyrenaci; sed ola folii eaulini erant integerrima. ^ Altero auno convenie- at cum praecedente, qui videtur esse Jt. Gowam? foliolis quibusdam dentatis. Maukseh | misit FR. montanum sub nom. RB. nivalis, quem errorem dein in literis correxit dicens: KR. nivalem esse plantam lapponicam, nostratem pro hoc habi- tum esse A. montamun. 842. K&. rutaefolius. ,Er senkt den pedunculus mit den halbgereiften Saamen zur Erde, wird da verschlemmt und pflanzt sich wahrschein- lich nur auf diese Art fort.^ — Mauksch in lit. |n alpibus Scepusii. 8439. Trollius europaeus. Habitat in udis alpinis et snbalpinis Cottus Scepusiensis, Liptoviensis, Marmarosiensis, ubi in valle ultra Borsam ver- sus angustias montium, quas Sztrimptura nominant Valachi, copiose ad altitudinem 3 — 4 pedum crescens. — Caulibus uni- floris; flore minore; profundius flavo colore: nimirum aureo; petalis exterioribus interiora aequantibus, nec multo minori- bus. In pratis humidis Cottus Szabolesensis et Siüimeghiensis. 844. Helleborus hyeimalis. In Cottu Veszprimensi reperit. Horhi, 845. H. atrorubens. MH. vaginaíus. Habitat in silvaticis et. fruticetis montanae Croatiae e. e, ad Korenicam. 846. H. odorus. Videtur cum 4H. viridi Jacq. Fl. aust. Il. t. 106. conve- nire; sed a JH. viridi L. saltem illo, quem in Sp. PI. 183 editione prima caule multifloro folioso foliis digitatis definiverat, quemque. in Houttuyni Syst. nat.. deseriptum reperio, | diver- sum pnto, Schrader in litt. notat , 4H. odorum 1 —2 hehbdo- madis prius florere (Martio); flores majores odoros habere; petiolos. ei. duplo. crassiores, superne uti et foliola subtus atque pedunculos pubescere pilis constantibus; folia majora, inodora, utrinque maxime supra, lucida esse et hiemem per- durare viridia. — 74. virzdés flores inodoros esse, folia radi- calia citius evolvi, subtus parum mitere; suprà opaca. esse, jam. media. aestate! perire, caetera. fere instar Stramonii. Ha- bitat in silvis Danatus, Syrmii, Com. Baranyensis: et 'Tol- nensis. .847. B8sopyrum thalictroides, Fanunculus praecox IE. Thalictri folio. Clus. hist. 233. Habitat in silvis budensibus, reliquisque. montium medi- terraneorum. usque Strigonium. et sine dubio etiam alibi. Inter vepres C. Castriferei Clus. 848. BDelphinium carpaticum,. Pl. rar. Hung. Ill. t. 246. Willdenow pro D. ?ceolato habuit sed perperam. Mauksch misit. e Seepusio. seribens, sibi. dubium esse. Huie forte pro intermedio declaravi. — Misit etiam Genersich sub nomine JJ: intermedii € Scepusio. — f. hirsutwm. Varietas haec, quae sub rupe Choes.alpis limitaneae inter Liptoviam et Arvam occurrit, quamque etiam ad pedes alpium. carpatiearum legit Kochel: non potest esse JJ. h?zrsuzwm | Rothii aut. Persoonii; folia enim: non sunt tripartita, laciniis trifidis linearibus, nee lores duplo minores sunt, quaü 4D. eiato....Ergo errant Wolny .et BRochel, pro: D... hérsuto:;- Pers; stirpem -.. hanc nostram habentes, |. Specimen: tamen:.a .«RAochel.|. missum potest esse distinetum a JD. carpatéco nostro: caule spithama pau- lum altiore: foliis ciliatis, caeterum glabriuseulis,. nervis sub- pubescentibus; profunde tripartis: lobis-bis trifidis. 1841 S49. B. fissum. Pl. rar. Hung. l. t. 8t. M.a B. in Flor. taur.- caue. Il. 13. ad D. suum Aybri- dum quaerit: An distinetum D. hybridum Gouan ill.?: et D. Jisswmn.W. K. — Nostrum utique distinetum: eaule: subduplo altiore, foliis digitato - multipartitis: (nec digitato - tripartitis) ; bracteis sub flore oppositis (nec alternis); nectarii galea aeu- minata (nee truneato- emarginata). Wolny uiisit specimen in- spiciendum e Syrmio. 850. Aconitum Lycoctonum. In: silvis Budae, / montium Velebieh. — Misit etiam: Wolny sub n. 62, e Syrmio. 851. A. Anthora. In silvis Budae, in Saskó, monte "Tarjáu aliisque Ma- ^ trae, in Nagyszál ad Vacium, in monte "Tokay. 859. A. septemírionale. In vallibus vinearum ad Nagy Bányam inter frutices; ad margines silvarum Seepusii, unde a Mauksch pro .4. Cam- maro missum , in alpe Petrosa Marmarosiensi non. procul nive, latere prorupto, in summitate montis Simion pone Oravicam, in.Nagyhegy ad Munkáes. . Pro 24. Camaro wisit | etiam Wolny , pro... Napello Genersieh. $53. A. Camunarum. A. bulbiferum Hoch. In palude. Lueskiensi, caule est tenui, debili. 854. Actaen spiecaífa. n. umbrosis silvarum Budae, Matrae etc. | In. umbrosis subalpinis Scepusii Maukseh, Szontag. |n alpe Bádány. 855. Paeonin officinalis. A Semel. Budae in silva montis tiliarum reperta; copiosa in fruticetis Cottüis. Baranyensis inter Hosszühetény et Péesvá- rad visa. ! 856. P. corallina. In valle Vilena dragra Croatiae ad Korenicam. Berberideae. 857. Berberis vulgaris. Diversa ab illa: Linnéi. ^«. Nitida seu exstipulata. | Rami angulati, cortice fuscescenti- einereo. ^ Spinae gemmas floriferas stipantes ple- raeque ternatae, fuseo-flaveseentes, horizontaliter patentes, ad. $—-10 lineas longae, supremae simplices, breviores, Folia obovato -lanceolata, basi cuneiformiter in petiolum. angustata, serrata, serráturis.: setaceo - muctonatis margine setisque dia- phanis, utrinque nitida, diaphane venosa, apiee mueronata, quandoque obtusa, nonnunquam emarginata. — Petioli exstipu- lati. Racemi florum subtripollicares, multiflori (16-— 20-flori). Pedicelli sub flore in nodulum incrassati, ad ortum bractea stipati , inferiores una alterave. etiam. hine inde obsiti, imo una alterave proxime ad flores accedente, calyci contigua et phyllum minus mentiente, — Bracteae subulatae, acutae, ple- rumque rubescentes. Petala inaequaliter dentieulata ,. quodam- modo suberosa. Filamenta subtruncata, angulis utrinque an- theram gerentia, sub apice dilatata, hae parte utrinque hu- morem exsudantia, quo pollen exeipit (quem in finem?). Flores infimi primi aperiuntur, tum reliqui successive ad apicem us- que. Nectaria sunt. glandulae 2 ovales, aurantiae, basi sin- guli petali adnatae, humorem dulcem secernentes. — Folia e zemmis floriferiis quidem exstipulata, sed e ramiferis similiter utque sequens, licet paulo brevius stipulati. — Folia infima quidem magis oblonga, tamen etiam, ut in sequente obser- vata. B. B. Opaca v. stipulata mihi. Differt. a. praecedente : 1) colore ramorum obscuriore; 2) spinis duplo triplove brevioribus, paucioribus; 3) foliis ob- ovatis, opacis (nec nitidis), flavescenti- viridibus, saepe in 186 juventute rubore quopiam suffusis (nee profunde viridibus) ; 4) petiolis sub articulatione utrinque Stipatis stipula setacea, nonnunquam hine denticulo instructa; 5): racemis -düplo:bre- vioribus, subsesquipollicaribus, ante. anthesin subeorymbosis, 7 — 10 - floris; 6) bracteis singulis ad basin singuli pedicelli, nec una alterave per pedicellos sparsa et. ad calycem..acee- dente; 7) florescentia maturiore; 8) flore terminali primo. Quandoque. serius prodit racemus. longior, floribus magis: di- stantibus, nec tamen pluribus; bractea una alterave per pedi- eellos inferiores sparsa. ^ Antherae | primum: filamento - sub apice truncato utrinque adhaerent, | dein. solutae angulis. trun- eati filamenti insident. Stigma orbieulatum, medio perforatum, margine revolutum. | [n.sepibus vinearum ,: fruticetis, im. elivis etiam arenosis. Papaveraceae. 858. Papaver hybridum. In agris arenosis infra Cegléd, 859. P. Argemone. A Mauksch e Sceepusio. 860. PP. alpinum. Genersich in alpibus 'fatrae. ' 861. P. KHhoeas. Deest Specimen. | Floribus albis in Liptovia reperit Oper- schall. n | ADTI lhiq dn 862. P. dubium. mibius " siye &. Floribus aibis, £. rubris. 1n collibus agris; aggeribus; vitreis, 863. Glaucium luteum. In Litorali ad mare, Host. * 864. €. phoenicenm Smith. — €'helidonium coriiieu- latum LL. In- aggeribus; arvis. 187 865. Corydalis bulbosa. In silvis, fruticetis, sepibus in Hungaria, Croatia, Sla- vonia. 866. €. albiflora mihi, Fumaria albiflora mihi. Bulbus solidus (?) depressus, fuscus, nuce juglandis ma- jer; proprie est tuber. Caulis solitarius (quandoque bini ter- nive), erectus, eum racemo spithamaeus, sueculentus, nitidus, compressus, striatus, simplicissimus. Folia caulina bina, al- terna, petiolata, subtriternata; irregulariter nempe biternata : foliolis petiolatis, binis lateralibus alternis: pinnis mediis trifidis, lateralibus bifidis: lobo laterali non raro discreto; lobo medio triloho, lateralibus bilobis: lobulis oblongis, ob- tusis, apice erassimseulo subpurpurascente terminatis, dia- phane striatis, subtus cano-glaucescentibus. — Petioli subtus eonvexi, supra planiusenli: petioluli supra subeanaliculati. Racemus terminalis, solitarius, simplex, ereetus, 2—3- pol- licaris, 10 — 20- florns, densus. Pedunculus communis tere- tiusculus, saepe tamen altero latere planiuseulus, obseure rübescens. Bracteae elliptieo-ovatae, obtusae, diaphanae, stria- tae, integerrimae, viridi- rubroque lividae, subtus cano-glau- cescentes, interiores floribus aequales aut paulo longiores. Peduneuli breves, purpurascentes, versus florem nonnihil: in- erassati..— Calyx diphvllus, minutus; foliolis 'hilobis:. lobis saepe apice hidentatis, violaeeis, nonnumquam altero candido. Corollae albae, pleraeque obliquae: labio inferiore latiore, sublongiore, hasi convexe inflata strumosa, superiore medio margine utrinque sinu impresso, basi in cornu crassum com- pressum deflexo-reeurvum, apiee :plerumque | emarginato- ad pedunculuni applicato ,. computata cürvatura. eodem | paulo lon- eius terminato; utroque apice bilobo sinu obtuso , sub apicis emarginatione fornicato, fornice extus convexo. . Alae apice eonnexae, marginibus superiore parte conniventes, utrinque 188 margine prominente instructae, «seonvexd -párte - tricarinatae, carina media eminentiore, apice vix sensibiliter emarginatae eum brevissimo obtusoque mucrone, sub apiee intus maeula violacea .notatae;.: caeterum...alhae, / margine: superiore versus unguem, protuberantia instructae. - Genitalia ut^ in. JF. biudbosa ; nectarium tamen seu glandula a/basi filamentorum. in- cornu elongata magis. recurvata... Differt a C, bu£bosa: tubere, ma- jore; basi labii inferioris rotundata (nec truncata); cornu. de- flexo, recurvo, derpta.eurvatura vis. petalis longiore, apice emarginato ,. prope. pedunculutu. utrinque impresso (nece pedun- culis. duplo longiore, versus finem supra. lineam. horizontalem elevato, tereti, lateribus reéta- nequaquam . impresso, .. apice tantum reeurvo,. compresso ;- obtuso ,. integerrimo)- fornicibus petalorum- superioris et-inferioris convexis (nec carinatis).:: In reliquis . (deiipto colore florum) omnino utraeque ; conveniunt : cáules' certe , folia; petioli;: foliola; lobi, hraeteae ete; simil- lima; «etiam. emarginatio petalorum superioris et inferioris eadem, et. alae similiter. tricarinatae ;. tempus. florendi. idem: finis Martii , init. Apr. | Datur etiam. varietas €. buibosae flo- ribus albis, odoris, cornu elongato ,. horizontali , . recto; apice tantum ineurvo; basi labii inferioris oblique | truncata, | im- pressa; foliis alternis; bulbo etiam cavo, magno. 867. €. fnbacea? Non dubitarem, nisi deesset rudimentum folii , ..quod sti- pulam dicit Marschall et C. fabaceae competere notat." Lobi foliorum. breviores obtusiores, quam in reliquis nostris. E Liptovia. S68. €. angustifolia inihi. Fumaria angustifolia M. a B. Fl. taur.- cauce. 1I. 146. n. 1371. Habitat in silvis et fruticetis Budae. 869. €. saxatilis mihi. C. capnoidi, magis vero €. Juteae similis, a qua differt 189 caulibus acute pentagonis: angulis eminentibus (nec subcom- pressis, quadrangulis, augulis binis obsoletis); petiolis acute triaugulis, iuferioribus. supra suleatis ; superioribus planis (nee angulis obtusiuseulis, lateribus convexiusculis); foliolis obtusis, euneatis, aeutiuseulis (nec obovatis, obtusis eum mu- erone); €orollis albis, anteriore parte . . - . et marginibus labii superioris flavescentibus (nec eorollis totis flavis); labio utroque. corollae. mueronato, mucrone reeurvo; siliquis com- presso-tetragonis. "Fl. Majo et Junio; Julio et Augusto ite- rum. ^ Habitat. in- rupibus eale. Croatiae e. e. ad viam Caro- linam. ultra Ravu Gora a Merkopál versus Flumen, ad Plecha, Gospieh , infra alpem. Badány. |. 870. €. eapnoides. E Seepusio misit Mauksch notans: Dei dem rothensteiner Hochofen ad limites Seepusii, «| Etiam à. Rochel missa. 871. Fumaria prehensilis mihi. | Prius £4. denticu- lata, F. calycina, F. capreolata. Differt a£. officinal?: florescentia: praecoeiore (Aprili); eaulibus ereetis; petiolis scandentibus; calyeinis foliolis mar- ginibus dentatis. ^ Radix annua, simplex, radieulas fibrosas edens, palmaris, spithamaea, teres, pallide fusca, in solo fertili longior, crassior, ramosa. Caulis solitarius, erectiuscu- lus, spithamaeus, pentagonus: angulis. nonnihil prominentibus, lateribus planis, inferne indivisus, superne ramosus; in solo fertili plures ex eadem radice, sesquipedales, longioresve, ramosissimi, declinati, demum decumbentes. — Folia alterna, inferiora petiolata, subtripinnata; pinnis pinnulisque alternis, petiolatis, profunde partitis; laciniis lineari -laneeolatis, bre- vissimo mucrone terminatis. Petioli triquetri, angulis margi- nalibus carinalique in angulos caulis. decurrentibus, partià- les divaricati, cirrhosi. ^ .Petioli aliis vegetabilibus. circum- voluti, Flores in racemis sesqui- aut bipollicaribus, oppositi- 190 foliis, erectis: peduneulo communi angulato, pedicellis tere- tibus, patulis, flore brevioribus, superne nonnihil incrassatis ; lraeteis. singulos pedicellos. stipantibus eosdem aequantibus, in. fructu. brevioribus, albo-membranaceis, àpice purpureis, mueronatis. . Calyx diphyllus, major quam ih aliis nostrati- bus , albo- weinbranaeeus;. foliolis ovatis, denticulatis, mucro- natis, mucrone purpureo, caducis. Corolla oblonga, purpu- rea, 4- petala: petalum superius (vexillum) spathulatum: limbo seu parte antica latiore, ovato, lateribus subreflexis, atro - sanguineis, earina viridi, nequaquam emarginato, verum. po- tus brevissime obtuseque ueronato; postice dilatatum et produetum in cornu breve, obtusum, incanum. —Petalum in- ferius (carina) angustius et paulo brevius superiore; eoch- leariforme, inferiore. parte. lineari - canaliculata, basi nonnihil dilatata... Calear. peduneulo contiguum, extimum ovato - sub- rotundum, concavum, totum pallidius purpureum, carina limbi viridescenti, — Petala duo intermedia (alae) opposita, inferiore parte. alba, superiore atrosanguinea , dilatata, ibidemque con- nata in tegmen antherarum tetragonum, aentiuseulum. Stamina: hlamenta 2. membranacea, alba, inferne dilatata; | antherae terbae in singulo filamento , flavae. — Germen. subrotundum, viride; stylus. filiformis, subdeclinatus , nonnihil incurvus, al- bidus. Stigma «rassius, compressum, viridescens. Fructus subrotundus, subemarginatus cum prominulo puneto.: — 'Pota planta. subecanescens,. glabra. | Fl. initio Aprilis... Differt à F.. officinali : caule duplo triplove longiore, inferne indiviso : petiolis contortis, | partialibus divaricatis; racemis duplo fere longioribus; fHeribus pluribus, majoribus; «alyeis foliolis tri- plo majoribus denticulatis apice — purpureis; bracteis pe- duneulo | fruetifero brevioribus; fruetibus emarginatis; herba minus. glauca, florescentia priore. ^ Convenit autem eum Il. capreolata Smithii, quae vero Junio — Septembri floret. 191 Cruciferae. 873. "Furritis saxatilis. oossÀs d. hirsuta differt: 1) statura prope. duplo minore; 2) eaule. simplieissimo; 3) foliis radicalibus. obovato - cuneifor- mibus,. in. planta. eulta saepe . dentato - lyratis ,,, canescentibus, nec. profuude viridibus nitidis, foliis caulinis. etiam superioribus basi emarginatis , subsagittatis;. 4) racemo fructus duplo bre- viore;. 3) floribus majoribus: limbo petalorum patulo; 65 sili- quis planis.ereetis (nec. demum nutantibus. subquadrangulis) ; 7) florescentia |14. diebus priore, nempe ab initio. Maji. | Pe- tala in culta planta non raro emarginata; setae foliorum in marginibus. etiam: 3.— 4- fidae, in superficie stellatae. 874. T. praecox mihi. Radix annua, subsesquipollicaris, alla; superne simplex, inferiore parte "paucos ramos seta vix erassiores edens. Cau- lis solitarius, ereetus, usque ad flores spithamaens, subangu- latus. Folia dentata, apice basique integerrima: vadiealia in orbem conferta, plana, infima obováto-euneiformia, in pe- tiolum latum angustata seu 'sulbspathulata, obtusa, proxime contigua sessilia, oblonga; caulina erecto- oblonga, basi sub- hastata amplexieaulia omnia: obtusiusenla, supra punetis ele- vatis, e quibus pili oriuntur, eonvexa, lateribus apiceque re- -eurvis. Dentes obtusiuseuli; Racemi. florum. caulem. ramos- que terminantes, suceessive elongandi: peduneulis pedicellisque slabris. Calyx slaber,' ereetus: phyliis linearibus, obtusis, apiee rubescenti-nigris, superiore parte ab se invicem Jde- hiscentibus. ^ Corolla candida, calyce duplo longior: | petalis erectis; integerrimis subemarginatisque, euneiformiter angu- statis, inferiore parte subflavescentibus. — Stamina calyce vix longiora: filamentis setaceis, albis; antheris ovatis, aequali- bus flavis. Pistillum staminibus primum paulo brevius. Germen 192 lineare. Stigma obtusum. Siliqua . ... Herba nonnihil canesrit a. pilis simplieibus bi — trifurcatisque patulis, caulem foliaque utrinque tegentibus, non stellatis. ^ Copiosa est in graminosis Pesthini, uhi ab initio Apr. fl. in. celivis arenosis frequens. Videtur itaque satis diversa a 7. hirsuta: florescen- tia fere 1 /, menses praecociore; radice annua; statura fere duplo minore; foliis canescentibus, radicalibus obovato-eunei- formibus, omnibus amplexicaulibus basi sagittatis. | Wl. M. a Bieb. quidem |J. hersutag (C) vel d^ ponit, apud mos vero haee semper biennis est. An ergo.nostram hane cum 7. Air- suta conjunxit? Fl. taur.-cauc. ll. 127, n. 1324. 875. 'T. ciliata. | Haee, notante Wahlenberg et monente Mauksch, est illa, quam hie pro 7. hersuta misit. 876. Cardamine trifolia. Ad Lueski, et in. Croatiae silvis montanis subalpinis. $77. €. humilis mihi. Caulis vix palmaris, simplicissimus, aphyllus, aut uni- cum ramum foliumque unum alterumve proferens. | Folia ra- dicalia. numerosa, prima non raro ternata aut quinato - pin- nata, foliolis. subrotundis, subintegerrimis, extimo majore, subdentato, subreniformi; reliqua pinnata; foliolis 5 — novenis, minus rotundatis, plus minus angulatis, extimo. cordato - reni- formi; inferiorum cireum. caulem natorum foliorum foliolis euneiformibus, 3 — 3-deutatis, minoribus, caulinorum infe- riorum profunde hi — tridentatis seu subtrifidis; superiorum, linearibus, integerrimis. Stipulae nullae. | Calyces erecti, fu- scescentes: phyllis linearibus. Petala calyce longiora, obtusa, subcuneiformia, alba. . Stamina 6, calyce paulo | longiora ; anth. flavis. Siliquae ereetae, subcompressae, subtorulosae. Sapor herbae subfatuus. In horto descripta, mescio unde allata. 2 193 .878. Bentaria glandulifera, In alpe Ráeskova et Ochnisstensi reperit Kochel. Auf der Ohnisste unweit Hradek fand sie Rochel. 879. Alyssum calycinum. In aggeribus, arvis, versuris agrorum. 880. A. máicropetalum mihi. Radix annua, simplex, 1!/, — 2- pollicaris, latere radi- eulas albidas fibrosas edens, sordide albens. ^ Caules in solo sterili simplieissimi, erecti, aut basi curvati, digitales, alias basi divisi in plures ascendentes, palmares aut spithamaeos, apice ramosos, teretes, a tubereulis minimis scabros, setulis seu pilis brevissimis appressis, nonnisi per lentem discernen- dis canos, basi praeterea ohbseure purpurascentes. Folia in- tegerrima, obtusiuscula, utrinque, sed magis subtus a tuber- culis minimis seabra, canescentia a setulis brevissimis, subtus stellatis, supra antrorsum versis, inferiora sub florescentia suecessive decidua, obovata, in petiolum angustata, subspa- thnlata, superiora versus successive spathulato - lanceolata, basi tamen angustiora. Flores in racemis simplicibus caules ramosque terminantibus, successive ad 2 — 3 pollices elon- gandis: peduneulo communi iore caulis cano seabroque, pe- dicellis floribus fere duplo longioribus patulis scabris, incanis, pubescentibus pilis patulis. 'Calyees obovati persistentes: fo- liolis navieularibus, superne ineurvis, obtusis, scabris, inea- nis, pubescentibus pilis patulis. Corolla pallide flava, calyee paulo longior, post anthesin persistens, dealbata, petala linea- ria, apiee emarginata, basi albida aliquantum angustata, erecta nece nisi parum limbo patula. Stamina: filamentis seta- ceis, binis utrinque dente setaceo stipatis, reliquis edentulis; antheris subrotundis, flavis. Dentes illi non e filamento, sed e receptaculo enaseuntur; sunt ergo potius fil. 4 castrata. Ger- men compressum, suborbiculatum, «canescens e pilis vix per 13 194 lentem distinguendis. Stylus. brevissimus. -:: Stigma: obtusum. Silienla compressa, emarginata: obeordato - orbiculata ,'' stylo brevissimo persistente instructa, ^ Filamenta longiora edentula. Abludit ergo a charactere: generis: foliolis: calyeinis *peréisten- tibus; petalis erectis, unguibus: ealyce- brevioribus. Stylo ger- iine breviore, filamentis edentulis, praeter.sex antherifera 4 castratis.. Habitat in. graminosis siccis, Fl. Majo... ^ S81. A. muricatum mihi vel tuberculatum. : Radix annua, ut in praecedente. Caules basi divisi in plures ascendentes, superiore parte ramosos, palmares, spi- thamaeosve, teretes, tubereulis minutis scabros, pilis. stellatis subpatulis hirtos atque incanos. Folia spathulato - lanceolata, acuta, integerrima, utrinque pilis stellatis subpatulis incana ; subtus tuberculata, supra scabra, inferiora in petiolos angu- stata, summa sessilia, basi tamen angustiora. Flores ut in praecedente, pedunculo communi pedicellisque hispidis. Calyx ovatus, hispidus; foliolis oblongis parum coneavis, acntiusen- lis, tuberculato -scabris. Stamina calyee longiora , filamentis planis, binis brevioribus supra basin dente lineari longo ger- men tegente, reliquis infra apicem huic denticulo minnto in- structis. — Petala pallide flava, calyce paulo longiora, sub- linearia, erecta, limbo paulo ampliore emarginato parum. pa- tula, ungue albido inferne angusto, post anthesin persistentia, dealbata. Germen compressum , suborbiculatum , pilis densis ineanum. — Stylus subulatus, glaber, germine paulo brevior. Silicula quam in praecedente et calycino major, orbieulata, integra (non emarginata), scabra, hispida, Fl. in fine Aprilis. Conferendum eum .4. s?bérico. 882. Braba verna. Habitat in cultis. et incultis .siecis apricis, potissimum arenosis. 195 883. D. anizoides? Radix biennis (ut videtur) , sordide albida, 1/, — 2-pol- licaris, in aliquot ramos divisa, superne promens unam, sae- pius plures (ad 4 — 5) rosulas foliorum. ^ Scapi e singula foliorum rosula singuli, erecti, e lateralibus rosulis incurvo - ereeti, 11/,-, raro tripollicares, simplieissimi, teretes, glabri, laeves, inferiore parte, qua solis radiis contingunt, obscure purpurascentes. Folia infima patentissima et subreflexa, reli- qua erecta, lineari-lanceolata, versus basin successive angu- stata, aeutiuseula, supra plana, glabra, laevia, subtus costa vix eminente convexiuseula, ae versus apicem setis aliquot adspersa, margine setis albis patentissimis ciliata, caeterum integerrima. — Flores e eorymbo terminali simplici eum. fructu in brevissimum racemum abeunte. — Peduneuli nullis bracteis suffulti, filiformes, slabri, laeves, floribus prope triplo lon- giores. Calyees erectiuseuli: foliolis ovatis, obtusiusculis eon- cavis, margine flavo conniventibus (inferiore parte), caeterum viridibus, glabris. Corolla ealyee duplo longior, flava, erecto- patula; petalis obovatis, emarginatis, ungue pallidiore, sub- ineurvo, Stamina 6, 4 petala aequantia aut parum exeeden- tias filam. subulatis, pallide flavis; antheris subrotundis flavis. Pistillum staminibus longioribus paulo brevius, Germen com- pressum, oblongo - ovatum, viride, glabrum; stylus erassiuscu- lus, germine triplo brevius; stigma obtusum. Silicula com- pressa, oblongo- ovata. Calyx et corolla peracta florescentia dein persistunt, tandem decidunt. Habitat in saxosis rupe- stribus ealeareis montium mediterraneorum. | Fl. Martio. $884. B. androsacea Willd., ciaris Host, ciliata Scop., fladnizensis Wulf. | Radix perennis, rependo diffusa, tenuis, filiformis, pal- lide fusca; fibrosas brevesque radiculas edens. ^ Caules plu- rimi ex eadem radice, iu caespitem collecti, erecti, palmares, 13 * 196 simplieissimi, filiformes, nudi, basi hispiduli;. caules steriles hispidi, setis patentibus; glabri quidam steriles. Folia pro- funde viridia, obovata, denticulata, acuta, apiee in. seta ter- minato, ciliata setis indivisis. basi in. denticulos inerassatis, rigida ; radicalia in orbem posita, subrecurva, in petiolum. brevem planiusculum, utrinque convexum, ciliatum angustata; caulina 3 — 4 sessilia aut potius semiamplexicaulia, . paullo angu- stiora, ,hine forma ad lanceolata aecedentia, basi extus emi- nentia terminata. | Folia. caulium. sterilium | longiora ,. .eunei- formia. Flores in rácemo brevi erecto primum corymbiformi, simplieissimo, 10 — 12: pedunculis patulis, filiformibus ,. nudis, laevibus flore vix longioribus. Calyx foliolis oblongis ,. obtu- sis, duobus oppositis, nudis, margine nudis, basi. saceatis. Corolla candida, calyce: prope. duplo. longior: . petalis lamina emarginata, seu obeordato-cuneiformis. Stamina sex. . Qua- tuor vix calyeem aequantia, duo opposita notabiliter: breviora, filamentis viridescenti - albis, acutis, longioribus, . planiuseulis; antheris ovatis, obtusis, sulco. exaratis, flavis. |. Glandulae nectariferae basin filamentorum «ingentes, aliae binae forma tuberculorum: sub singulo pari filamentorum breviorum. Pistil- lum staminibus brevioribus paullo longius, reliquis vix bre- vius; germine oblongo teretiusculo:. stylo vix notabili;. 'stig- mate obtuso flavescente.. Siliculae | oblongae, 9 — 6- tuplo longiores quam latae, erectae, | subcompressae,. torulosae, striatae, laeves nudae, bivalves, biloeulares: valvulis dissepi- mento parallelis. | Semina ovata, utrinque sub. apicem sulco vix notabili versus alterum marginem. impresso, nmnuda,. gla- bra, fusca (Il.). | ; In valle Vilena draga, Merszin, Plissivica, Velebo Croatiae. 885. B. tomentosa Wahlenbers de vegetatione et cli- mate in Helvetia septemtrionali. Copiosa in alpibus Scepusii. 191 886. D. nemoralis. Racemus florum nutans. Caulis, folia, silienlae pubeseunt, etiam calyces, pedunculi autem glabri sunt. Copiosa in gra- minosis siccis Pesthini. 887. '"Thlaspi praecox Wulf? 'In Matra supra molas non proeul Gyóngyósino lectum, pro 7. montano habitum. 888. FT. montanum. In Matra, in montibus Slavoniae ipse legi, in Kriván Rochel. | Ad Boeam versus Cserhova Szádba in rupibus co- piose Wahlenberg. 889. T. divarieatum mihi, Radix biennis (?), ramosa, sordide albens, 4— 5 pollices longa. ^ Caules ex eadem radice plures erecti declinatique, spithamaei longioresve, ramosi, angulati, striati, pubescentes. Folia :pubescentia, scabra, acuta, inferiora longe petiolata profundissime pinnatifida, laciniis lanceolatis, acutis, margine inferiore integerrimis, superiore subdentatis, extima majora, oblongo-ovata, dentata; superiora sessilia, sagittata, lanceo- lata, pauca dentata, pleraque integerrima. Petioli planiuseuli, marginati. ^ Flores ut in congeneribus primum corymbosi, corymbo demum eum fructu in raeemam, quandoque palmarem spithamaeumve elongando pedunculo communi pedicellisque glabris eum fructu horizontaliter patentibus. Calyees | glabri, eaduei, phyllis subrotundis, albido- marginatis, concavis. Pe- tala candida. Stamina . . . . Germen subrotundo - ovatum. Stylus brevissimus , persistens; stigma obtusum. Silicula ova- lis, apiee perparum emarginata (talis saltem erat immatura). A. LE. Bar. Splényi e Dég vel Cottu Sümeghiensi allata species. 890. Hesperis matronalis,. Pro varietate hujus habet Wahlenberg illam petalis albis e Chocs aliisque locis carpathi. 4 198 891. Erysimum repanduim. Copiosissimum in arvis Cottus. Hevesiensis et Borsodien- sis, qua parte planiores sunt. 899. Crnambe macro- vel ehlorocarpa vel laevis. Radix perennis, simplex, diametro unum duosve pollices aequans, ad 2 pedes et ultro in terram reeta. penetrans, extus nigricans, intns alba, sapore dulcescenti, subaeri. ^ Caulis solitarius, erectus, 3 — 4-pedalis, saepe pollice. crassior, carnosus, e basi ramosissimus, pallidus, rore cano. detergibili tectus, angulatus: angulis profundius viridibus, hine striatus; carnosus, ramis patentibus. Folia grandia, supra eslabra, subtus venosa, venis nervisque setulis raris adspersa , 'rario- ribus. subeiliata; | radicalia. patentissima demum decumbentia longe petiolata, pinnata? pinnis profunde bipinnatifidis , .laci- niis valde inaequalibus, irregulariter. lohatis ae dentatis, den- tibus aeutiuseulis, snbeallosis; caulina patentissima recurvo - pendentia, "inferiora pinnata, foliolis profunde | pinnatifidis:: laciniis. lanceolatis, grosse inaequaliter | ternatis;. superiora pinnatifida, laciniis. sinuato - dentatis, demum integerrimis : summa demum. ramea glabra, inaequaliter. dentata, aec deni- que 'sublinearia, integerrima. . Petioli basi dilatati, semiam- plexicaules, radicales supra basin canaliculatam ovatam striati ; 'aulini. supra per totam longitudinem eanalieulatam. |. Flores numeérosissimi, 10 -— 16, primum in corymbos congesti, €um früctu in racemos breves perducendi. Pedunculi filiformes in- teriores semipollicares, aut paulo longiores. — Calyx patens: foliolis distantibus, aequalibus, ellipticis, obtusis, concavis; pallide viridibus, margine albidis, deciduis. Corolla alba: un- guibus petalorum | calyce brevioribus, viridi - flavesceutibus, linearibus, horizontaliter patentibus; -subeordato - orbiculatis; ad unguem minutum obcordatis, antice rotundatis, | vix nota- biliter emarginatis. — Stamina unguibus petalorum. longiora, 199 breviora, filamentis simplicibus, setaceis, 4 longiora per paria approximata , duplo latiora, superne in 2 dentes divisa, quo- rum inferiores acuti, per paria connivent, exteriores paulo longiores antheras gerunt ovatas flavas. Glandulae duae necta- riferae inter filamentorum longiorum basin prominentes, pro- funde virides. — Fructus-.in hoe. genere maximus, globosus, apice foveola impressus, albus cum modico tinctu viridis; in- sidens receptaculo viridi. Habitat in aggeribus, Syrmii et. pratis. Cottus Csaná- u X diensis. Resedaceae. 893. Reseda Luteola. In agrorum versuris marginibusque, agmeribus, ad vias, in ruderatis, arvis. In Cottu '"Trencsin a Genersich lecta. 894. R. Phyteuma. In monte Gerardi atque in arvis. ad Maxengraben Budae jam sub medium Aprilis florentem reperi; occurrit et alibi in arvis et aggeribus. 895. E. mediterranea. | Ad Vacium in agris versus vineas, in monte. Gerardi, in arvis Cottus DBaesiensis | infra. 'Theresiopolin. et. Alliensis. ad Kaloz. | 896. EK. lutea. In.saxosis, muris, aggeribus, arvis ubique. .In Cottu Trenesinensi a Genersieh leeta. |. angustifolia in Eresi lecta. - Nymphaeaceae. 897. Nymphaea lutea. . Multo minorem. ad Chrysium. fluyium et in Slavonia legi, an JV. minima? Willd. 200 898. N. alba. Ad Káloz occurrit multo minor lobis distantibus. 899. N. Lotus. Supra thermas episcopales in rivo: Pece. Cistineae. 900. Cistus salvifolius. In montanis Litoralis, Host. 901. Helianthemum Fumana. Chamaecistus IV. Clus. hist. 75. In montibus apricis Budae etc. inque clivis arenosis per planiorem Hungariam. 902. H. marifolium. Cistys canus Jaeq. C. myrtif. Lam. Chamaecistus 111. Clus. hist. 74. In montibus cale. ad Palotam, Csákvár, Harsány (Bara- nyensi), alibique frequens. j 903. H. oelandicum. Chamaecistus IT, Clus. hist. 73. In Chocs alpe Liptoviae cum 4H. vulgari, e Scepusio a Genersich; Velebich, Habet definitionem CZs£? anglici, qui in Fl. brit. a Smith ad €. marzfoliuwm citatur. — Caulis suffruti- cosus procumbens, parte florente erectus. Folia opposita ex- stipulata, petiolata, plana, in petiolum angustata, obtusiuscula, hirsuta, ad specimina e Velebich notavi: folia pilis fascicu- latis esse ciliata et snbtus talibus adspersa. Flores racemosi. Calyx hirsutus, canus. Eadem obtinent in exoticis exempla- ribus, minus tamen hirsutis. |n Plissivica maxime hirsutum oceurrit. Mauksch misit etiam specimen e summa alpe cale. Kesmarkensi valde hirsutum, addito specimine H. vw/garis stipulato, ut adeo monendus sit, eum duas species confudisse. 904. H. Rochetlii. Simile H. vwigari, sed exstipulatum. ^ Ex alpestribus Chocs. 201 905. H. vulgare. Folia variant ex obovato - oblongis in lanceolata, hirsutie item densiore et rariore, statura. Definitio Oeder? autem mi- nime convenit, utpote qui folia revoluta, subtus ineana ponit, 906. H. caleareum. An diversum ab 47. vulgari? foliis subdentieulatis, ci- liatis, pilis binatis. 1n Chocs et Velebich. 907. H. glabriusculum mihi. Glabrum aut subpubescens: foliis lanceolatis, margine revolutis, acutiusculis, petiolatis, oppositis; stipulis lanceo- lato -subulatis, sessilibus; calycibus glaberrimis, rarius sub- pubescentibus. Caules suffruticosi, procumbentes: ramis flori- feris erectis. Flores racemosi. Bracteae lanceolato - subula- tae, glabrae. Habitat in alpibus Velebich. 908. H. pollenis mihi. Suffruticosum, stipulatum, procumbens: foliis oppositis, petiolatis, ovato-lanceolatis, acutis, planis, supra subpubescen- tibus, ciliatis, subtus incanis; stipulis linearibus, ramis pedun- eulisque pilosis incanis; floribus racemosis; calycibus hirsutis. Cilia quaedam in huic seminata. In rupibus ad thermas Hereulis. Droseraceae. 909. Drosera rotundifolía. In uliginosis Scepusii (in der kleinen Kolbach) et circum stagnum Dumitru infra, montem Rozsály pone Nagy Bányam. 910. Parnassia palustris. , Pesthini in. pratis uliginosis, in alpibus Scepus., Liptov., Arvens. et Marmaros.,, nimirum in monte Kobila infra terram phosphorescentem, 202 Caryophyllacae. edi 911. Spergula arvensis, . | . ^ - aobh me: Caulis inferiore parte. et folia inferiora. &labra , superiora et eaulis ramique pedunculique. calycesque. pubescentes. pilis brevibus ;glanduliferis;; semina nigra margine albido cincta, non proprie reniformia,. verum tumido -lentiformia, punetis elevatis scabra. |n arvis et inter segetes Cottus Sárosiensis, Scepusiensis, Marmarosiensis , Banatus (inter "Kórniam et Te- regovam), Cottus Sümeghiensis (loro arenoso), versus Csurgo. Genersich pro S. pentandra sub ,videtur * misit. 912. S. nodosna. | Apnd nos ommino glabra. In turfosis Seepusii. |. In alpe Kriván cum Lychnide 4- dentata. ipse legi loco humido. Etiam a Genersich sub videtur. 913. S. saginoides. | Maukseh plantam hane .iu, silva. alpestri Mem vraminoso semel. reperit et huic quoque. nt Willdenowiano specimini folia setula terminantur. ...His speciminibus glabris,. quae in.silya Borbolensi. legeram, folia sunt latiora. 914. S. subulata. Variat: a) caulibus, pedunculis, calycibusque pubescenti- bus, folis ciliatis; f) caulibus inferne foliisque inferioribus elabris, superioribus eiliatis, peduneulis calyéibusque pubescen- tibus; y) caulibus, pedunculis, ealycibusque s]abris, foliis in- ferioribus subeiliatis et Ó) omnibus partibus elaberrimis ," qua* lem in Cottu Soproniensi in silva: inter Rohrbach. et Barbo- lam legi; alia specimina inter Ziagrabriam. et. Carolostadium atque. in silvis montis. Plissivica. legi. —. Ergo: folia ciliata non ingrediuntur definitionem. — Caules glabros ponit Smith. An glabra mea varietas est S. saginoidis? Folia certe etiam 203 in specimine a- Willdenow misso. S. sagéno?dis brevi arista terminantur. 915. Scclerantíhus annuus. In arvis potissimum: sterilioribus, in lapidosis, arenosis, ubi. saepe, velut ad Izsák, vix: pollicaris. Caules ramique pu- bescentes, Folia basi dilatata membranacea ciliata. connata. A-Mauksceh sub nom. S. perennis? 916. S. perennis. Caules non prostrati (ut Smith in Fl. brit.) verum ramo- sissimi: ramis nudis patentibus ascendentibus. Optime digno- scitur, calyenm lacinüs margine membranaceis, obtusis. Re- liqua. fere prioris. Stamina. 10. Styli 2. Caulis et calyx pubescens. Folia basi dilatata connata, ciliata. . Stigmata simplicia, alba. Odor fere Gerani? inquinantis. n monti- bus apricis ad Oravica, Versec ete. | Circa Laaz in Cottu 'Trencsinensi Rochel. |n rupibus ad Paulis, in montibus Mé- nesiensibus, tum ad arcem vet, Világos. 917. Alsine media. In eultis. B. elongata, Wolia | ovata, intermedia petiolis late marginatis ciliatis, caulibus apice dichotomis, floribus fasci- eulatis ; petalis. germine brevioribus. y. apetala. | Calycibus altis hirsutis; petalis subnullis: staminibus 2. Pesthini tenerior lecta, major. a. Wolny pro nova missa. 918. Arenaria tenella mihi. Caules inferiore parte ramosi, decumbentes, inde plures ereeti aut adscendentes, floriferi simplieissimi, 1!/, —2- pollicares, graviles, pubescentes. | Folia obovato - euneiformia, obtusa, glabra, basi ciliata, ex axilla altera fasciculum fo- liorum brevissimum, velut rami rudimentum: promentia. Flores terminales, perumque bini (rarius unmiens), breviter peduncu- 204 lati, ante florescentiam nutantes: pedunculis pubescentibus, altero aphyllo, altero velut laterali primarium demum exce- dente, bracteis binis e medio "instructo. ' Bracteae tam. hae, quam ortum communem uíriusque pedunculi stipantes, an- gusto-laneeolatae, acutiuseulae, baàsi subeiliatae, glabrae. Calycis foliola. ovata, acutiuscula, glabra, enervia. ^ Petala alba, obovata, integerrima, calyce majora. Habitat in summis alpium Scepusiensium jugis. À Maukseh missa sub quaestione : an bi/lora, an multicaulis? — Willdenowio videtur. bi/lora esse; sed ab utraque diversa; a ói/lora differt: caulibus flori- feris erectis, pubescentibus, faseieulos foliorum axillares: pro- mentibus; foliis obovato- cuneiformibus ; floribus terminalibus binis; a muwltécaul?: foliis obtusis. 919. A. trinervia. Folia elevato-punctata. ^ In. silvis Budae, Syrmii (ad monasterium Bessenovo), Banatus, OCottus Bihariensis. 920. A. ciliata. Folia punctis eminentibus velut callosis- scabra, jam tota, jam inferiore tantum parte ciliata, caeterum glabra, obtn- siuseula. potius quam acuta dicenda; phylla autem acuta, ob- solete trinervia. Caulis superior pars et pedunculi brevissime pubescentes. À Mauksceh e Seepusio; etiam a Genersieh sub nom. A. multicaulis. 991. A. gracilis. Pl. rar. Hung. Capsulae oblongo-ovatae, calyce longiores, ore 6-fido dehiscentes, — In rupibus calc. alpinis et subalpinis montium e. e. in Jadrina Polyana, Vissochica. 922. A. serpyllifolia. ln arenosis, campis, in silvis. 993. A. rubra. In montanis apricis substerilibus, e. c. ad Parád, in sa- bulosis Scepusii, Pro Spergula pentandra | misit Genersich 205 In campis siccis ad. Brezovieam in Croatia. | Ad acidulas Mercenses occurrebat tam magna, ut pro 44. snavéna habue- rim primo intuitu; capsulae ore trifido dehiscunt. 924. A. marina. Folia non raro ut in praecedente, setula, sed brevi , mu- eronata; ergo nota: folis muticis, e definitione expungenda. Occurrit. quandoque tota fere glabra, pedunculis calycibusque tantum | vix notabiliter pubescentibus. | Stamina 3 — 4 obser- vavi. —Creseit in subhumidis, salsis, sabulosis ad Biha eir- cum laeum seu. paludem salsum, ita et Budae, tum ad lacum Velencensem, et per planitiem inter Danubium et Tibiscum passim. | | 925. A. graminifolia Willd. en., /ongifolia M. B. Radix perennis. — Caules erecti, pedales, longioresve, teretes, vslabri, laeves, geniculis infra panieulam plerumque 7 interstineti;.— Folia lineari-subulata, subearinata, striata, glabra, laevia, marginibus serrulata, dentieulis setaceis brevis- simis, inferiore parte membranacea connata. Flores in pani- eula terminali, triehotoma, saepe insuper in ramo axillari infra panieulam enato: pedunculis teretibus, glabris, laevi- bus; bracteis membranaceis subulatis, carinatis, carina saepe obscure purpurascentibus. ^ Calyces glabri, laeves, nitidi 5 fo- liolis subrotundo- ovatis, obtusissimis, margine membranaceis albidis, dorso viridescentibus, subenerviis. ^ Corolla calyce plus quam duplo longiori, alba; petalis obovatis.. Schultes in Fl. Oest. .4. proceram Spreng. nominat. Prius pro A. sa.ca- tili? habui ; Sprengel dubium solvit. Habitat ad Gyóngyós in regione, quae Bena dicitur et ad lapicidinam Sárhegy ibidem, tum ad oppidum Sz. André versus silvam non proeul mola papyri. 926. A. verna. Sub nomine A4. semiteretés deseripta et. Willdenowio 206 missa. Variat caulibus, foliis, pedunculis, calyeibusque | gla- bris. (qualis. in arenosis ad. Pesthinum, Izsák | etc. occurrit, sed haec distineta. species: esse videtur, mox. deseribenda); tum pedunculis pubescentibus, ecalycibus..glabris .(qualis in alpibus: Seepusii pusilla ,: loeis: sabulosis, in alpibus Velebich et ad thermas Herculis); denique. pedunculis calycibusque pu- bescentibus (qualis in. arenosis Pesthini, ad Izsák, et in. Ba- natn leeta, atque a Lumnitzer sub. nomine. 2d. zenuifoliae. et laricifoliae, a Genersich sub nomine suo missa. est). . Pili sunt glanduliferi. |^ Quandoque paucissimi, ut ambigas, ad quam várietatem referas, imo in pedunculis calycibusque nulli, sed caulibus basi brevissime pubescentibus, qualis etiam, in arenosis Pesthiensibus occurrit, primum eommemorata, quam etiam. varietatem esse, nnne video; in eodem caule etiam pe- dunenlos calyeesque. subpubescentes video. 'Varietates itaque istae. sequenti. ordine ponendae erunt. Conferatur. deseriptio A, semiteretis inter. plantas. itineris .banatici: «) pedunculis calyeibusque. pubescentibus ; /) pedunculis pubescentibus , ea- lyeibus glabris; . y. pedunculis calycibusque. glabris, caulibus basi subpubescentibus, | Hanc | etiam. in. rupibus. caleareis | sul arce Sümegh. legi. — Pusilla. illa ex. alpibus. Scepusii. pedun- culis subpubescentibus, calycibus 9lahris, et. major iisdem no- tis donata ex alpibus. Velebieh, eum caules - habeat uni — bi- floros. etiam: in. horto: nutrita, . pro. distineta «haberi potest, quae igitur est: 927. A. pauciflora mihi. Caules | hasi ;petehnantes, decumbentes, imde. erigentes caulieulos seu ramos 1 — 2- pollieares,.simplieissimos, 1 - 2- floros, pilis glanduliferis brevibus patentibus. superiore. parte adspersos. Folia subulata, acutiuscula, glabra, laevia, subtus subtrinervia, superiora, ut bracteae, latiora; subovata , aenta, Peduneuli breves , pilis glanduliferis, brevibus, patentibus ad- 201 spersi. . Calyees glabri: foliolis ovato - lanceolatis ; acuminatis, trinerviis, ut braeteae. margine membranaceis, — Petala calyee parum, ut videtur, longiora, ovata. À Mauksceh sub nom. A. indeterminatae, tum striatae, atque vernae missa, et a me in alpibus Velebieh leeta; e seminibus Scepusiensibus in horto edueata notas retinuit, nec paniculam formavit, licet caules paulo longiores (2 1/5-pollicares) produxerit. Eadem ab Haenke sub nomine .4. recurvae habeo. — Conf. eum Wulfenii de- seriptione et fig. in Jaeq. collect. I. p. 244. 1. 6. f. 16; defini- tio 24, Gerardi etiam. convenit, 928. A. tenuifolia. Foliola calycina subulata, «dorso lineis 2 viridibus picta, nee lanceolata, trinervia, ut Smith in Fl. brit. — Habitat in elivis arenosis Pesthiensibus et in saxosis montis Gerhardi Budae etc. 929. 4. subulata mihi. Radix perennis, ramosa, lignosa. Caules basi ramosis- simi, procumbentes, lignescentes, inde erigentes . cauliculos seu ramos herbaceos numerosos dense confertos 3 — 4- polli- cares aut spithawaeos, teretes, inferiore parte indivisis, bre- vissime pubescentes, superiore alternatim ramosos, glabros. Folia subulata, elabra, erecta, versus basim dilatata, tri- nervia, margine membranacea , brevissime ciliata, connata, in axillis in fasciculos colleeta. Flores ramorum et eaules ter- minales lateralesque, in ramis et ecaule-ita- dispersi, ut prae- ter- ramulum |. bi — triflorum, etiam. pedunculus uniflorus ex axilla..eadem prodeat. | Peduneuli glabri, laeves. ^ Braeteae magis dilatatae brevioresque foliis, margine lato - membrana- ceae, dorso subtrinerviae. Calyeis foliola laneeolato - subulata, aeuminata, erecta, membranacea, dorso lineis 2 viridibus pieta. Petala... . Maxime affinis 4. £enuifoliae; sed radice perenni, caulibus inferne subpubescentibus diversa. ^ Habitat 208 in fallor in monte Gerardi. — 4. strata et vecurva Al..a nostra sunt diversissimae: petalis. ealyci aequalibus aut sub- aequalibus. 930, A. rostrata mihi. Willdenow primum pro 4. /aricifolia declaravit et opi- nionem suam per transmissum specimen quod ejusdem omnino plantae est, confirmavit, dein vero in en. fl. hort. ber. sub nomine a me indito proposuit, Host eandem in monte Cobor lectam pro .4. £rinervia habuit; Mauksch sub nomine 4. an laricifolia? Wochel primum sub nom. .4. striatae? dein sub nom. 4. /inz/lorae misit, etiam Mauksch semel quaesivit .4. striatam nominavit in finibus Scepusii et Gómóriensis Cottus lectam. — Habitat in montibus calcareis Cottus "Trenchin (in valle Szulyó, et in summitate montis Malenica), Nitriensis (in m. Cobor), Liptoviensis (in Szmrkovica inter Hradek et Sz. lván), Arvensis, Scepusiensis, Gómóriensis, Thurocien- sis (ad Motieska et catarraetas Motieskenses) et Zoliensis (Konszkidol montis 'llszta). Definitio et descriptio 24. stréa- tae in Villarsii Plant. de Dauph. sat bene convenit. — Pro A. striata misit Genersich. Pro nova primum Schrader, e specimine autem .4. szriatae, quod misit, patet, hanc ejus non esse diversam; pro 24. //n/lora Wahlenberg, qui ea in Carpato desit, declarat. | : 931. A. frutescens mihi. Priori similis sed diversa: caulibus frutescentibus. crassis, folis acutissimis; phyllis glabris, multinerviis, acummatis, lanceolatis, braeteis lanecolatis, multinerviis, margine mem- branaceis. ^ Radix inter rupes profunde penetrans, raimosa, lignosa, extus nigricans. Caules ramosissimi, diffusi , lignosi, pennam anseris aut. cygni crassitie aequantes, varie flexi, aphylli, nigricantes; ramuli herbacei inde erecti, 2 — 3 - polli- 209 cares, simplices, nece nisi apice pro inflorescentia divisi, tere- tes, vix notabiliter pubescentes, pilis brevissimis. Folia in ramulis sterilibus futuro anno fructificaturis conferta, incurva, in floriferis per paria remota, pro vario ramuli situ jam recta jam inenrva, subulata, aeutissima, glabra, subtrinervia, basi mar- ginibus eonnexa ; ramis dichotomiam constituentibus, reliquis axil» laribus, pedunculis brevissime subpubescentibus, brevibus, aliis aphyllis, aliis medio pari bractearum instructis. Bracteae lanceo- latae, aeuminatae, multinerviae, glabrae, margine membrana- ceae, Calyees patentes: phyllis lanceolatis, acuminatis, multi- nerviis (3 —7- nerviis), labris, ad lentem subrubescentibus, margine membranaceis. Petala alba, calyce longiora, obovata. Filamenta calyce breviora, setacea, alba; antherae pallide flavae. Germen ovatum, nitidum. — Styli 3, albi, setacei. Capsula . . . . Habitat in rupestribus Szitnya non proeul Schemnitzium. 932. A. fasciculata. Calyces pubescentes. In clivis arenosis et montibus apricis. 933. Moehringia museosa. Locis humidis subumbrosis, saxosis in Scepusio ad Schwed- ler et Szomolnokinum. ^ In Croatia ad viam Carolinam a Meskopál versus Flumen, in Cottu Liptoviensi, in rupibus pone Rézbánya, in alpe Guttin etiam hie loco humido. 934. Stellaria nemorum. Folia et maxime petioli pilis longis tenuibus ciliata. Habitat in silvis subalpinis montium Velebich et Tatrae. A Mauksceh etiam in alpium humidis lecta, sed nunquam florens. Rtiam pone Rézbányam ubi locis humidis. 935. S. latifolia? Pers, S, Cerastium? Syst. veget. XV. p. 450. Caulis. repetito dichotomus. Folia ovata acuminata, sub- 14 210 sessilia, pubescentia, breviter denseque ciliata. ^ Calyces: basi pubescentes, caeterum glabri, foliolis obtusis, margine' albo - membranaceis. Petala ealyee multo longiora, profunde: bi- partita, Lumnitzer pro $. dichotoma proposuit, -quae' esse nequit, cum huie secundum. Willdenow in Sp. Pl. sint petala ealycis longitudine. Accepi etiam e Cottu Liptoviensi, ^ Pro S. dichotoma habetur notante Persoon. 936. S. Holosteum. In silvis, potissimum caeduis, fere ubique frequens, etiam in Banatu et Syrmio. 937. S. graminea. Petala subinde calyce longiora esse dicit Smith in FI. brit. ergo tunc definitio fallit. In pratis, aliisque locis graminosis. In pratis ad Sz. István legi itinere beregh. Bracteae phylla- que (haec fere tantum altero margine) plus minus tenuissime, brevissimeque ciliata; reliquae partes glabrae. Caules in sic- catis tetragoni, lateralibus excavatis seu sulcatis. Rochel mi- sit sub n. 345. sine nomine, in agris ad Rownye natam, 938. S. Alsine. jii Ad scaturigines subalpinos leg. Mauksch, " scaturigines in alpe Kriván ego et Kochel, qui plantam sub synonymo Rothii. scil. S. «Zigénosae misit, locis humidis ad rivos Szo- molnokini, misit etiam Genersich. | Pedunculi axillares, saepe dichotomi, pedicellis in ramis dichotomia non. raro--oppositis divaricatis. 939. S. mnulticaulis. Habitat ad lacum Ráeskowa in Cottu Liptoviensi, in are- nosis alpium Scepusiensium ad rivos ^in alpe Petrosa supra nivem eopiosa, im summitate alpis Pop-Iván:' Maukseh misit sub nom. $. cerastoidis, etiam Rochel. — Rami nequaquam semper erecti, verum saepe ascendentes, nee simplicissimi 211 quae notae igitur a definitione absint. Pedunculi pubescunt, uti et basis calycis plerumque. Phylla obtusa. Est S. cera- sioides Smith ex herb. Linn. 940. S. glandulosa mihi; forte S. g/andulifera dicenda. Caules basi procumbentes, inde ascendentes, eum pani- cula spithamaei longioresve, teretes, pubescentes, pilis infe- rioribus reflexis, superioribus glanduliferis, patentibus, bre- vioribus, Rami inferiores proeumbentes, proximo anno cau- lem floriferum prolaturi, pilis reflexis pubescentes. — Folia linearia, obtusiuscula, ciliata, pubescentia. Pedunculus cau- lem plerumque terminans, non raro inter ramum et folium enatus, communiter ipso caule longior, dichotome divisus, plerumque in ramum alterum biflorum, alterum dichotomum. Peduneulis pilis glanduliferis patentibus brevibus pubescentes. Bracteae lanceolatae, acutiusculae, pubescentes, ciliatae. Ca- lyeis foliola oblongo-ovata, obtusa, margine albo- membra- nacea, glabra, dorso viridia, enervia, pubescentia. ^ Petala ealyee plus quam duplo longiora, emarginata, alba, striata. Habitat ad rivum alpinae vallis Vólk in Scepusio. 941. Cerastium silvaticum. Pl. rar. Hung. In silvis loeis udis e. c. ad Beocsin in Syrmio, ad Jálosfa in Cottu Sümeghiensi, ad Ozail in Croatia. ^ Etiam in aliis silvis montosae partis Sümeghiensis Com. Zselic dictae, jam olim legeram eaulibus sesquipedalibus, decumbentibus etc. et sub nomine C. heterophylli descripsi, quia folia stolonum communiter subrotunda observavi. Ad Pece Sz. Márton mi- nus occurrit, 4. foliis ovatis, utrinque hirsutis (quae priori supra glabriuseula sunt), an distincta species, E Croatia, 942. €. umbrosum mihi, C. silvatico proximum. . Radix ut videtur perennis. Cau- les basi decumbentes, inde ascendentes, 8 — 10- pollicares, 14 * 212 teretes, pilis mediocribus obsiti, inferioribus subreflexis, supe- rioribus patentibus, glanduliferis. Folia acutiuseula; utrinque pilis aliquot adspersa, ciliata, inferiora basi angustata sub- spathulata, superiora ovato-lanceolata. . Flores in. panicula diffusa, dichotoma, multiflora: pedunculis longiusculis, pilis glanduliferis densius obsitis, post anthesin declinatis aut sub- refractis, — Calyces. pilis glanduliferis pubescentes: foliolis ovato-lanceolatis, aeutis, margine membranaceis. ^ Corolla calyce longior, recta. — Habitat in monte Merszin ad Kore- nicam iu Croatia. 943. €. rotundifolium mihi. ; J Radix annua, ramosa, pallida. Caules ex eadem radice plures, erecti, laterales ascendentes, palmares aut spitha- maei, simplices, nec nisi apiee pro inflorescentia dichotome divisi, hirsuti pilis inferioribus densioribus, brevioribus, visci- dis, Folia pilis longis hirsuta, obtusa cum brevissimo denti- culo calloso in apice, inferiora obovato-cuneiformia, in pe- tiolum angustata, caulina subsessilia, subrotundo - ovata, Flo- res in panieula dichotoma, densa, demum in binos fasciculos secedente, breviter pedunculati: peduneulis breviter piloso - viseidis. Calyees pilis longis hirsuti, subviscidi, foliolis lan- ceolatis, aentis, interioribus margine membranaceis nitidis. Petala calyce longiora, apice ad !/, vel !/ inciso - bilobis. Stamina 10. Styli 5. Capsulae calyce longiores, incurvae, nitidae, ore decemfido - dehiscentes: dentibus acuminatis. Ha- bitat in graminosis siccis apricis ad Magnovaradinum, Pece Sz. Márton. Ad Szalabér in Cottu Szaladiensi, et in Croa- tia ad Korenicam atque in Merszin idem omnino occurrit caule saepe solitario prope pedali. Pedunculi erecti, nee re- fracti, Semina fusca, compressa. Tota herba pallide virens. 944. €. ovale Pers. €. vulgatum Smith. A Wolny e Syrmio. 213 945. €. vulgatum. Priori proximum et perquam simile est colore pallido herbae; caulibus pluribus, in macro erectis aut ascendentibus, dizitalibus, spithamaeis, longioribusve, hirsutis; inflorescentia ; sed differt pilis canlium erectiuseulis superioribus etiam siccis, tantum peduneulorum subviseidis; foliis oblongo- ovatis; flori- ribus paulo longius peduneulatis: calycibus, capsulis eodem vix longioribus, nisi hoc forte ab aetate dependeat, sed vidi capsulas semina spargentes parum longiores, rectis dentibus ore obtusis. — Habitat in agris, vineis, pratis, pascuis, solo sicco. Etiam pili calycis quidam breviorum viscidi. f. foliis eum lanceolatam figuram magis accedentibus, capsulis paulo longioribus in Merszin legi et Lumnitzer sub nom. C, semz- decandri,. Mauksch sub nom. C. arvensis misit. 946. €. pauciflorum mihi. Radix perennis. Caules ex eadem radice plures, basi decumbentes, perennantes, inde ascendentes, hirsutissimi pilis reversis, teretes, simplices, palmares aut spithamaei. Folia pilis longis hirsuta, obtusiuscula, sessilia, ovalia, inferiora minora, basi angustiora. Flores plerumque terni, bini late- rales oppositi, medio ex dichotomia, nonnumquam pedunculi laterales (unus uterque), biflori; hirsutissimi pilis patentibus densis, eum fructu declinati aut subrefracti. Calyces oblongi, pilis longis hirsuti, phyllis lanceolatis, acutis, margine apice- que albo - membranaceis, a granulis piliferis dorso scabris. Petala calyce breviora, biloba. Stamina 10, filam. albis, se- taceis; anth. ovalibus, ochroleucis. Styli 9, albi. "Capsulae calyce longiores, rectae, ore communiter S-fido, rarius 10- fido dehiscentes. — Habitat in alpibus Bereghiensibus, Zolien- sibus, Liptoviensibus (in Kriván et Choes). Fl. Aug. In valle Volkensi legi specimina foliis obtusioribus, Etiam ad ceatar- 214 . ractas Moticskenses occurrit, saltem simile. — non satis conveniens est; mutandum erit, : 947. €. viscosum. Sed folia superiora acutiuseula. Capsulae saepe calyce duplo longiores, subincurvae, ore 10-fido. Panicula dicho- toma, multiflora, pedunculis post anthesin declinatis sub ma- turitate et anthesi erectis. In collibus et montibus aridis Bu- dae, in clivis arenosis Pesthini ete. Smith in Flora brit. perennem ponit, etiam in descriptione, Willdenow annuam in Sp. Pl. et in En. pl. h. ber. Ergo ille distinctam speciem sub hoc nomine descripsit, quae in nostram non cadit. Quod hie a Mauksch acceptum pro C. véscoso cum eodem indicavi, aceuratius examinatum fuit C. vulgatum. |. A Willdenow ac- ceptum specimen videtur distinetum esse: nam multo minus viscosum est, fere tantum pedunculis piloso- viscidis. 8. fo- liis subrotundo-ovatis, minus viscidum. Petala bifida, caly- cem subaequantia. Stamina 10. Styli 5. Caules ereeti. 948. €. semidecandrum. Ad Szalabér in aggere pollicaris, bipollicaris magnitu- dinis legi. Petala reipsa calyce breviora, emarginata. Etiam & Genersich missum. 949. €. pentandrum M. B. non Persoon. [n arenosis. ! 950. €. arenosum mihi. In graminosis arenosis. Descriptum sub nom. C. ovalis, a quo vero seeundum descriptionem Smithii, cui hoe C. vwul- gatum est, differt. — Proximum C. viscoso, a quo distin- guendum. . 951. €. banaticum. Priori simile, sed styli tres, ut saltem. in nno flore video. Ex itinere banatico adlatum. 215 952. €. gracile mihi. Hirsutum. Caules decumbentes, ramique filiformes. Folia oblonga, obtusiuscula. cum. brevissimo mucrone. . Capsulae calyce longiores, ore 10-fido dehiscentes. —Corollae calyce longiores. ^ Fors desrriptum etiam in diario itineris eroatici. In pratis et agris atque fruticetis ad Koreniczam, et in monte Merszin. 953. €. pilosissimum mihi. . Radix .. . Caules ascendentes, prope spithamaei, tere- tes, simplieissimi, hirsuti, pilis longis siccis, inferioribus re- versis , superioribus patentissimis. Folia sublinearia, versus basin paulo angustiora, obtusiuscula, hirsuta, pilis longiori- bus ciliata, inferiora subspathulata. — Flores plerumque terni aut bini, alter terminalis ex dichotomia vel semidichotomia, pedunculo aphyllo, lateralium uterque aut alteruter pedunculo bracteato insistens. — Pedunculi teretes, hirsuti pilis patentis- simis. Dracteae tam dichotomiam stipantes, quam peduncu- lum lateralem in medio obsidentes, sublineares, hirsutae pilis longis, posteriores margine apiceqe membranaceae. . Calycis foliola lanceolata, acuta, margine et apice albo-membranacea, dorso hirsuta pilis longis e granulo enatis, | Petala calyce breviora, biloba, In interioribus alpium. À Mauksch, qui no- tat, Cerastia ex alpibus in hortum translata mutari in novas varietates. 954. €. valachicum interea mihi v. €. divaricatum. Radix .. . Caules spithamaei, apice pro inflorescentia divisi, teretes, pilis inferioribus reflexis siccis, superioribus patentissimis viscidis obsiti. ^ Folia lanceolata, obtusiuscula, basi angustata, hirsuta. Flores in panicula dichotoma: ramis peduneulisque subdivaricatis, piloso- viscidis, teretibus. Bra- eteae phyllaque subelliptica, obtusiuscula, margine apiceque membranacea, dorso piloso-viscida. Petala calyce longiora, 216 bifida. Capsulae calycem parum excedentes, ore 10- fido de- hiscentes. Semina fusca, utrinque plauiuscula, scabra. Ex itinere banatico adlata, in horto educata. 955. €. arvense? Linné Hort. Cliff. Folia calycesque hirsuta ei Bauhinus Caryophyllum hir- sutum nominat: an ergo foliis calycibusque hirsutis variat? et hirsuta quaedam hue trahenda? — Omnia specimina, quae eorum habeo, foliis calycibusque pubeseunt, caulesque hirsu- tos habent et pleraque folia acutiuseula. Capsulae desunt. A Mauksch e Scepusio et a Lumnitzer e Posonio. Prior sub alio nomine miserat, et C. arvense a me petit. — Magis convenit eum notis planta, quam Genersich pro Sze//aría miserat ut- pote quae folis linearibus obtusis, glabris est; sed specimen non est pro uberiore disquisitione aptum. — Ad hoc acce- dens misit sub nom. C. véíscos Mauksch in agris arenosis occurrens. 956. €. matrense mihi. (Conferendum cum C. //neari in Fl. pedem. All. ll. app. p. 365. t. 88. f. 4. quod petendum a Balbisio, Sprengel sub novo edidit in pl. min. cogn. fasc. 1. p. 33). Radix perennis. Caules basi perennantes, diffusi, ramosi, inde ascendentes herbacei, subpedales, teretes, simplices, apice pro florescen- tia divisi, ex axillis inferioribus rudimenta foliacea ramorum promentes, quae bási hac demum decumbentes, pilis densis canescentes, inferioribus paulo longioribus, subreflexis, supe- rioribus brevibus patentibus. ^ Folia linearia omnia, obtu- siuseula basi connata, internodiis breviora, pilosa. Flores in panicula diehotoma ramis pedunceulisque teretibus, inanes a pilis brevibus densis subviseidis. Bracteae phyllaque elliptica, obtusa, marginibus apiceque membranacea, dorso canescentia - a pilis brevibus densis, viscidis, — Petala calyce longiora, M 217 bifida, lobis obtusis. Stamina 10. Styli 5. Capsulae calyce demum prope duplo longiores, parte emersa incurvae, ore 10-fido dehiscentes: dentibus obtusis. Habitat in monte Vilá- gos Matrae. 957. €. nIpinum. | Folia et caules apud nos semper plus minus pubescunt, etiam cum loco humido crescit. Folia quandoque ovata, alias ovato -lanceolata, quin inferiora, potissimum caulium steri- lium, linearia: superiora tamen caulis floriferi semper latiora. Sie etiam pedunculi calycesque plus minus pubescunt pilis subviseidis. Habitat in vallibus alpestribus inferioribus saxis humidis, ubi Junio et varietas angustzfolia in summis alpium jugis Julio florens. Capsulas reeurvas dicit Smith, quae foliis ineuryae sunt. 958. €. dasyphyllum mihi var. C. eriophorum. Radix perennis . . . . Caules basi decumbentes, peren- nantes, ramosi seu divisi in alios steriles, futuro anno fructi- fieatnros, ^et floriferos herbaceos, erectos aut ascendentes, digitales, teretes, lanati. Folia caulina , elliptico - lanceolata, obtusa, pilis longis obsita, caulium sterilium obovata, lana alba, densa longis pilis, constanter evoluta. Flores aut soli- tarii caules terminantes, aut bini, aut dichotomia terni, rarius, altero diehotomo ramo bifloro quaterni: pedunculis teretibus lanatis, terminali seu e diehotomo orto aphyllo, lateralibus infra medium instructis braeteis binis linearibus, acutis, pilo- sis. — Calyees oblongi, pilis longis, rarioribus, quam folia, obsiti, foliolis lanceolatis, obtusis, apice marginibusque mem- branaceis. Petala ealyce longiora, obeordata, striata. Sta- mina 10, ealyee breviora: filamentis setaceis, albis: antheris ocehroleueis. — Germen subrotundo-ovatum. ^ Capsula calyce duplo longior, recta, 10 lineis eminentibus tamquam suturis 218 notata, ore-10-fido dehiscens: dentibus obtusis. . Etiam in hac specie. pili calycis e granulo seu puneto eminente .oriun- tur. Habitat in paseuis alpestribus. copiosissime in Scepusio, unde a Mauksch semel pro C. £omentoso, altera vice. pro. C. lanato Lam. missum, quippe est capsulis subrotnndis, et lana- tum, folüs ovato-subrotundis dense incano - lanatis , caulibus brevissimis, foliis minutis, ipsum minutum. Conf. cum Hall. helv. n. 887, quod ut Syn. ad hane plantam citatur a Lam. Genersich hujus stirpis bina specimina (minora et uniflora) eum aliis 2 speciebus mixta misit, addens: ,,C. ab alpino diversum videtur,* — Harum specierum una videtur esse €. arvense, utpote foliis glabris obtusis sed linearibus, alterum G. misit sub nom. C. alpin. Minorem varietatem foliis ob- ovatis dense confertis, minus lanatis, caule 1 — 1!/, - pollicari uniloro, a Mauksceh pro varietate C. Zomentos? in summis alpibus Aug. lectam. Willdenow pro. .C. Jatifolio declaravit ; petatur capsula. 959. €. anemalum. Pl. rar. Hung. In pratis, pascuisque, aliisque locis graminosis Gyón- gyósini, versus fodinas Oroszienses, in Matra, in Cumania majore, Cottu Bihariensi; Wolny e Cottu Posoniensi, attulit, 960. €. aquaticum. Sed caules. inferiore] parte glabri, supra magis magis- que pubescentes pilis brevibus (nee, ut Smith, undique. pi- losi). Folia glabra, subtus seabriusceula, superiora brevissime ciliata (nec, ut idem pilosa). Pedunculi. ex dichotomia caulis (nec ut idem laterales, intrafoliacei). An forte Sze/laria quae- dam? Etiam alias plantas sub hoc nomine in herbario habui, quae uberius examinandae, uti C. aquaticum in horto et Pesthini in fossis erescens. 4. habeo varietatem /atifoliam calycibus glabris, obtusis; petalis calyce plus quam duplo longioribus, minime profunde bilobis, foliis (demtis supremis) 219 petiolatis, glabris, subeiliatis; caule. superne. pedunculisque pubescentibus. An distincta species? . 961. €. obtusatum mihi. Badix perennis. Caules basi decumbentes, ramosi, peren- nantes, qui inde ascendunt, partim steriles futuro anno fructi- ficaturi,, partim — floriferi, 1!/, — 2- pollicares. simplicissimi, unifleri, pilis patentibus hirsuti. Folia obovata, obtusa cum muerone vix notabili, pilis longis, nitidis, articulatis utrinque et margine obsita, propaginum seu caulium sterilium | suh- rotundo-obovata, obtusissima, | Pedunculus terminalis, uni- florus, ebraeteatus, pilis subviscidis eanescens. — Calyx pilis longis hirsutus, foliolis margine apiceque albo - membranaceis, elliptico- ovatis, obtusis, Petala obcordata, calyce fere duplo longiora, striata. 1n quibusdam speciminibus folia oblonga angustiora. — Qualis sit capsula interrogandus Genersich, qui pro C. aípéno misit, ast simul interrogavit: ,,Nonne potius C. latifolium ?** Etiam Mauksch pro C. /atifolio misit, ad rivulos alpe erescens. — Si capsulae sunt oblongae, potest esse a/p?né varietas. 962. €. microcarpum mihi. Radix . . . Caules erecti, aut ascendentes, basi stolo- niferi, subsesquipedales, teretes, pilis patentibus hirsuti, ''di- chotome panieulati. | Folia ovato - lanceolata, — aeutiuscula, pilosa. Flores in panicula laxa: peduneulis semipollicaribus, brevioribusve dense pilis brevibus, patentissimis obsitis, ebra- eteatis bracteatisque ; | braeteis lanceolatis, obtusis, acutis, dorso pilosis, margine apiceque membranaceis, calycis foliola lanceolata, acuta, dorso pilosa, margine apiceque membra- nacea. Petala bifida, calyci aequalia. Stamina 10. Styli 5. Capsula subrotunda minima, 10-fide dehiscens. | A Wolny missum eum charactere generico et quaestione an Cerastium ? A me in Choes observata. 220 963. €. Szalabérense interea mihi. Radix perennis, ramosa, pallide fuscescens. Caules ereeti, aut basi decumbentes, subpedales, pilosi: pilis reflexis. Folia lanceolato -linearia, acuta, pubescentia, scabriusenla. Flores in panieula terminali, diehotoma, densiusenla: pedunculo com-. muni supra supremum foliorum par cum 3 — 4 pollie. pro- longato, puhescenti-tomentoso. seu pilis brevissimis subviscidis ramis panieulae pedicellisque similiter vestitis, magis viscidis. Bracteae phyllaque lanceolata, ^obtusiuscula, dorso brevibus subviscidis: pilis pubescentia, posteriora margine apiceque mem- branacea, Corollae calyci aequales (secunda saltem in sche- dula notaveram): petalis bifidis. Stamina 10. Styli 5. Ger- men globosum. Capsula . . . Ad Szalabér lectum. 964. €. caespitosum mihi. Inter plantas itineris croatici descriptum: priori simile, sed petalis calyce longioribus diversum, lectum in aggere sil- vae versus Nagy Szóllós non procul monte Somló, in agris, aggeribus in Murakóz et ad Magno Varadinum. Misit etiam Genersich. |f. simillimum herba humiliore, corollis majoribus in alpe Plissivica legimus. 965. €. Iatifolium? Huie certe maxime conveniunt, quae Smith in Fl. brit. de hae specie scribit, licet definitio Linnaei, qui folia sub- tomentosa dicit diserepat. Radix perennis. Caules ascendentes, digitales, palmaresve, parte decumbente, perennante, ramosi, herbacei, simplicissimi, pilis patentibus brevibus sat dense obsiti, in siccis speciminibus subsulcato-angulati, ^ Folia in- ternodiis caulinis breviora, ovata, apice prominente obtu- siuseula, obsolete nervosa, scabriuscula. Flores magni, ple- rumque bini: terminalis et lateralis; pedunculis aphyllis, pilis longioribus, quam in foliis canescentibus, laterali longiore, 221 ex axilla foliorum penultimorum enato. Calycis foliola elliptiea, ovata, obtusa, margine apiceque albo-membranacea, inferiore parte pilis longiusculis pubescentia, ^ Petala mivea, calyce plus quam duplo-longiora, obcordata. | Stamina 10, fiam. albis setaceis, anth. pallide flavis. Germen subglobosum, gla- "brum. Styli 5 albi, filiformes. Capsula . . . . Qualis sit eapsula interrogandus Mauksch, qui sub hoc nomine miserat. Habitat in frigidissimis alpium saxosis passim. Julio. Smith eaules longe humiliores quam. in C. alpino, dense foliosos, scabros, unifloros: folia elliptica v. subovata, pedunculos lou- gitudine fere caulis scabras dieit, quae non bene conveniunt stirpi. nostrae. 966. €. grandiflorum. Pl. rar. Hung. In alpibus Croatiae: Szilág, Mali Viszszocsiea, Szenszkiput 967. €. cilintum. Pl. rar. Hung. In valle subalpina Szenszkiput. . 968. €, biflorum mihi. Radix 2t. Caules plures, in cespitem conferti, ascendeu- tes, 2 — 3- pollicares, inferiore parte glabri, superiore suc- cessive densius pubescentes pilis subreflexis, superioribus brevioribus subviscidis, uni- — biflorisque, qui casus posterior frequentissimus. Folia lanceolata, obtusiuseula, glabra, su- periora basi subceiliata. ^ Pedunculi brevissimis pilis, iisque subviscidis pubescentes; terminalis ebracteatus, lateralis lon- gior braeteis lanceolatis, acutiusculis, dorso subpubescenti- bus, ciliatis instruetus; quales binae etiam ortum communem utriusque pedunculi stipant. Calyces basi subpubescentes: fo- liolis. elliptico- ovatis, obtusis, ciliatis. — Petala calyce lon- giora, biloba. Stamina 10, filam. albis, setaceis, Anth. fla- vescentibus, Germen subrotundum. Styli 3. Capsulae .... Willdenow seripsit: sollte es von der Szellaria multicaulis 222 versehieden sein?** . Est utique. diversum, cum stylos 5: ha- beat, uti et aliis notis. . Habitat ad rivos alpestres Scepusii ubi Majo. floret. .A Maukseh pro €. repente missum. ...969. €. mantáieuan. |. Pl. rar. Hung... €. Kstaibelié Sphredk in praef, ad eatal. horti Landshut. pro a. 1805. pag. VI. 5, C. imanticum. || Caulis ereetus, ramosus. « Petala obtusa. C. Kitaibeli. Caulis debilis, subsimplex. | Petala. lanceolata, aeuta, Sehr. l, e... In herbidis: et. arvis Croatiae (inter Ca- rolostadium et. Voinieh , atque ad. Korenicam), Slavoniae (ad Essekinum) ; e Syrmio misit Buday. 970. Dianthus compactus mihi. Radix perennis, ramosa, fusca, superne plures: canles agens, basi deeumbentes, radieantes. | Caules inde erecti, spithamaei, pedales altioresye, simplieissimi , glabri, laeves, vix notabiliter striati. Folia lanceolata, trinervia, laevia, glabra, pilis brevibus ciliata, basi in' petiolum angustata, eaulina aeuminata, inferiore petiolorum ' parte in vaginam connata: petiolis latiusculis, ciliatis. Flores numerosi; 'bre- vissime . peduneulati ,; compacti dense «€onferti, foliis. lan- ceolato - linearibus. et bracteis lineari- subulatis, utrisque flores exeedentibus et. eiliato - serrulatis,: stipati , braeteis atroruben- tibus, striatis.. Calyces glabri, laeves, atrorubentes; striati, laciniis .. lanceolatis, | acuminatis, margine. subnudis, - inferiore parte. vix | notabiliter .eiliatis. ... Bracteae.. seu potius squamae calycinae .e. basi; ovata. in euspidem subulatum ,. calycem. ex- cedentes prolongatae. Petala purpurea, obovato - ceuneiformia, dentata, versus. faucem ubi videtur, aliquot. pilis adspersa. Habitat in. graminosis 'alpium. Bereghiensium | Polyana: dietis, Szathmáriensium | Rosály et Guttin,, Marmarosiensium. Petrosae et Pop lván. "T | | Similem. habeo ex itinere slavonico, nite ut: schedula adjuneta innuit; .sed dubimm movet, quod similis. in silvis 223 Croatiae et Cottus Sümeshiensis sit distineta species ni- mirum. 971. B. barbatus. Canlis erectus, pedalis, aut paulo brevior, superne pro inflorescentia in. 2 —3 ramos divisus, non raro etiam ex una alteráve axilla inferiore ramum exserens, striatus scabriuscu- lus. Folia lanceolata, acuta, basi in petiolum angustata, ob- solete trinervia punctis prominulis scabra, margine serrulata. Petioli eaulini inferiore parte in tubum amplexieaulem con- nati; margine: membranaceo eiliati. ^ Flores fasciculati, in faseiculis distincte peduneulatis subsessiles. ^ Braeteae fasci- culos stipantes, eosdem subaequantes, aut excedentes, dorso striato - nervosae, laeves, inferiore parte marginibus membra- naceae, 'eiliatae. — Calyx prope excolor, nervoso -striatus, glaber, laevis, laciniis lanceolatis subulato - aeuminatis, mar- gine inferne membranaceis, subeiliatis. Petala purpurea, ob- ovato-euneiformia. ^ Squamae calycis ovato-subulatae, mar- ginibus inferne membranaceis, subeiliatis. — Habitat in silvis et dumetis Cotlus Sümeghiensis et vicinae Croatiae, Slavo- niae, in pratis ad Németüyvár Clusius, eui est Armeréus sém- plicibus flore pannonic. Hungaris sten nyila. 972. B. banaticus vel trifasciculatüs. Similis sequenti a / quo tamen diversus videtur. ^ Radix perennis. Caules erecti, sesquipedales, simplicissimi. Folia numerosa eadem tegentia, internodiis triplo longiora, subtri- pollicari - lineari - laneeolata, aeuta, 7-nervia, utrinque glabra, laeviaque, marginibus serrulata, basi angustata, ibidemque margine membranacea, laevia mon ciliata seu serrulata, in brevem tubulum eonnata. ^ Flores aggregati, in tres faseicu- los, dense congestos conferti , subsessiles, faseieulis peduncu- latis: peduneulis plerümque vix unam duasve lineas exceden- tibus, aliis etiam !/, pollieis longis. Inflorescentia stipata 224 binis quaternisve folis fasciculos excedentibus et insuper bracteis linearibus, glabris, laevibus, nervosis, margine sca- briuseulis, flores exceedentibus, hrevioribusque atque aequali- bus. Calyx nervoso-striatus, glaber, laevis, pallidus, supe- riore parte communiter obscure. purpurascens: laciniis | lan- ceolatis, acutis, margine | subeiliato - scabris, — basi. .teetus squamis 4 appressis, subovatis, medio nervoso-striatis, mar- gine membranaceis, uon ciliatis, glabris, laevibus, mucronatis euspide subulata, «calyce paulo. breviore, non raro eundem aequante. Petala purpurea, inciso- dentata, in unguem cu- neiformiter angustata, glabra. Stamina fauce longiora. Ger- men cylindrico -elavatum:. styli filiformes tamen. excedentes, Habitat in Banatu. Differt a D. co//eno fere ut D. compactus a D. barbato: nimirum caule foliisque glabris, laevibus, his 7 -nerviis, internodia exceedentibus (quae in JD. co/Iino inter- nodiis superioribus breviora sunt), floribus multo pluribus tri- fasciculatis; foliis. floralibus bracteisque multo | longioribus, seabris; squamis calyeinis longioribus, margine glabris, nec eiliato - seabris. Rectius diceretur D. £rifasciculatus. Si bene ibemini, occurrit in fruticetis ad thermas Herculis. 973. B. collinus. Pl. rar. Hung. l. t. 38. Budae in montibus, aliis : mediterraneis. in. collibus .are- nosis nonque sterilibus, in Matra (Gyóngyósinum, Parád, in ipsius montis Galyae vertice) ete. — In Banatu, Cottu Castri- ferrei, in. montibus ''okayensibus, Szathmariensibus etc. — Hie saepe. ramulum. unum alterumve ex axillis foliorum supe- riorum. praeter fasciculos terminales profert, quod in praece- dente non observavi. n locis aridis non raro occurrit pauei- florus (floribus 2 — 4), etiam albis in. Galya monte Matrae legi... Varietas pauciflora. videtur esse JD. asper W. . B. gla- briusculus, glabritie ad zrifasciculatum accedens, sed reliquis notis. distinctus, 225 974. D. Carthusianorum. In graminosis siccis fere ubique, etiam in saxosis mon- tanis. Caulis spithamaeus, sesquipedalisve, obtuse 4-angulus: folia margine serrulato-scabra, basi connata vaginantia. Legi in pratis inter Palásd et Csábrágh, in monte areis Munkáes, in pratis ad Ránk, in Cottu Barany ete. Wolny misit varie- tatem involuero capitulum excedente. ^ Ipse etiam involucris longioribus ad Csáktornyam. Ergo involuerum capitulo bres vius non est nota constans, adeoque e definitione delendum. In. Szitnyva monte occurrebat involucro capitulum aequante, brevioreque, Floribus albis ad Sztári in Cottu Zoliensi lectus est. [n silva vallis Dominorum capitulis bifloris plura speci- mina reperi, et in Cottu Arvensi caule digitali, palmarive, 9 — 4 - floro. E In alpe montium Velebich, Szilagh dicta legimus JD. Carthusianorum involucris capitulum aequantibus; squamis reliquis calyce paulo brevioribus, quem ideo pro atrorubente habuimus, a quo vero foliis nervosis distinguitur. Caulis huic tetragonus, foliaque glabra, laevia, vix notabiliter margine scabriuscula. 975. B. atrorubens ? í . Sed folia 5-nervia, videtur ergo diversus, mihi 7). £etra- gonus dicendus. ^ Caulis tetragonus, lateribus striatis, gla- briuseulus, erectus, sesquipedalis, simplicissimus. ^ Folia linearia, subseptemnervia, nervis duobus marginalibus obso- letis, 2 — 3- pollicaria, acuta, glabra, laevia, marginibus serrulata, scabra, basi in tubum semipollicarem. longiorem- que connata. ^ Capitulum florum constans foliolis 4,^ ovatis. cuspidatis, glabris, laevibus, striatis, ut videtur capitulo longioribus. Nondum florentem legi Essekinum. Forma et statura omnino accedens ad D. a£rorubentem. 15 226 976. D. sabuli mihi, D. autumnalis mihi, vel aptius B. diutinus. "Radix perennis, spithamaea longiorve, ramosa, fusca. Caules ex. eadem radice in planta spontanea pauci (1 — 3), erecti; spithamam raro aequantes, simplicissimi uniflori, ob- solete 4- anguli; glabri laeves, articulis 4 —'6 interstincti. Folia. angustissima, triangulo-canaliculata, enervia, aeuta,; carina. marginibusque scabra, caeterum laevia, glabra; glauca; radicalia in fasciculos (rudimenta - eaulium: futurorum) eol- lecta, saepe digitalia acuta et 4 —- 5 - pollicaria, caulina inter- nodiis breviora, basi dilatata in tubnlum vaginantem- demum suleatum connata. ' Flos terminalis, solitarius, ereetus.: Calyx tubo eylindraceo;, superne tenuissime striato, laevi, glabro; plerumque purpurascente, apice 5-fido, ih dentes obtusiuscu- los, distinctius striatos, basi cineto squamis 4 — 93 obovatis, mueronatis, submembranaceis, albidis, adpressis, calyce triplo brevioribus. Petala limbo patente, pallide rubro, subtus pal- lidiore, calyce plus quam duplo breviore, obovato, obtuse in- aequaliter dentato, supra (ad faucem) nado, albido, lineari, superne nonnihil latiore intus canaliculo exarato. | Stamina demum fauce longiora, petalis breviora, filamentis albis, fili- formibus, receptaculo germinis insertis, filiformibus: antheris oblongis coerulescenti-cinereis.' Germen oblongum, basi te- nuius, viride, glabrum, laeve, nitidum. . Styli longiores ; albi, interiore latere planiusculi, nonnunquam terni. ^ Capsula 4- dentata, ^ Habitat in. clivis- arenosis infra Kis Telek Cottus Csongradiensis. et ad Potharaszt,. D. attenuati descriptio in Act. Soc. Linn. Lond. 2. p. 3014. huie nostro fere convenit: sed a££enuato caules sunt diffusi, basi lignosi, torfuosi, ramo- sissimi, r. apice floriferis ascendentibus pedalibus apice in ramu- los 2—3 divisis, corolla erenata. | Smith |l. e. 223 977. B. Arimeria. In silvis caeduis et fruticetis montanis frequens. 978. B). geminatus mihi. . Est D. furcatus Balb. act. taur. 7. p. 12. t. 2. DeC. gall. 4. 749. D. gemini/lorus Loisel. fl. gall. 796. vid. Spreng. pl. min. cogn. pug.ll. 63. Habitat ad Modruss in fruticetis. Eundem etiam. "Ter- gesti legi. 979. D. superbus. . In paludosis, uliginosis e. c. in Hanság, ad rivum Rákos ' versus Keresztur, in. palude Eesediensi atque in graminosis subhumidis inter frutices, in. Cottu Liptoviensi sub Krivan, et in Scepusio, uniflorum in alpibus Scepusii, legit Mauksch; pauciflorum in alpe Kriván offendisse, valde ramosum :et multi- florum. ad. Keszthely legit Nesselthaler; legi etiam in Bakony, in. Syrmio, in Cottu Sáros et Gómór; in limitibus agrorum sterilium subalpestrium et subalpinis. asperis. Mauksch. 980. B». deltoides. Habitat in graminosis siccis e. c. infra "uem ad Bánk Cottu Nogradensi. Ad Vórósvár Cottu Posoniensi, «in Cottu Scepusiensi ad margines agrorum; ad Erdó Bénye, in Gálya monte Matrae. | 981. B. hortensis. Schrad. ind. hort. gott, et Willd. En. pl. hort. ber. | | Habitat in rupibus calcareis Budae, ad Csákvár ete. Flo- res suaveolentes. — Lumnitzer pro JD. vérgéneo habuit, ut e speciminibus communicatis video. | ln horto cultus ramosus; multilorus. — Caulibus wunifloris e. Scepusio eundem . misit Maukseh sub nom. D. plumari. ^ 982. B. hungaricus. Pers. Syn. L. 495... D. arenarius Townson Travels in Hunzary t. 16. | Priori. perquam similis, sed, caulibus etiam | in | eulta 15 * Li planta unifloris, raro bifloris, 4-angulis; squamis calycinis binis, ovatis acuminatis, longioribus diversus. Inveni ad ar- cem Hrádek in rupibus, misit etiam Mauksceh et Genersich ; quorum posterior notat cum 4D. silvestré convenire! ^ Hine mihi D. praecox dictus. ! L. 983. B. serotinus. Pl. rar. Hung. 1. t, 172, «. D. ave- narius. ET | In clivis arenosis sterilissimis per Cottum!Pesthiensem et Jazygiam, nec non ultra Tibiseum e. e. ad Namény. Ad Ma- roth infra Strigonium non procul Danubio in arena mobili legi specimina multiflora; in monte aquilarum idem occurrit foliis paulo latioribus, magis glaueis: corollis eum paucissimo tinctu ruübello. 984. B. virgineus. Variat caulibus unifloris, bifloris, ramosis multifloris, et corollis "purpureis albisque. Ad 'Tergestum in rupibus cau- libus plerisque ramosis multifloris, in Merszin 1 — 2 -floris, in Jadrina Polyana et Visszosica unifloris, in binis postremis locis corollis albis. 985. Dianthus econdensatus mihi. Sub nomine D. caespitos?, quod jam alteri speciei tri- butum est descriptus inter plantas Croatiae, ubi in rupestribus caleareis alpinis et subalpinis crescit, scil. in Merszin, Vilena .draga, Jadrina Polyana, et in alpibus Velebich. Diversus a D. hortensi potissimum squamis calycinis acuminatis, et pe- talis dentatis, caulibus subunifloris; a JD. praecoce — D. hungarico Pers. squamis calycinis acuminatis, quaternis. 986. B. petraeus. Pl. rar. Hung. III. t. 222. In rupibus calcareis Banatus e. e. ad arcem ": ad Szászkam, thermas Herculis etc. - PS 987. BV. nitidus. Pl. rar. Hung. lI. t. 191. In alpe Choes ipse detexi; ad Szullyo reperit: Rochel 229 Omnino affünis D. alpino, a quo sollicite distinguendus erit, cum descriptio ejus repetetur. 988. D. alpinus. Sub cacumine Lomnitzensi et in Kriván ipse legi; e Scepusio misit etiam Mauksch et Genersich. 989. Gypsophila repens? Folia eum Jacquino rectius linearia, quam cum Willde- now lanceolata, dicunt. A Genersich. A Mauksch sub no- mine G. fastigiatae missa. 990. G. paniculata. In locis arenosis siccis, potissimum aggeribus, ad Maroth infra Strigonium, ad Vetero - Budam, Pesthini etc. | 991. G. arenaria. Desunt specimina. n clivis arenosis. 992. €. muralis. In arvis et agris post messem in duris arenosis et in salsis Cottus Békés et Szaboles, ad Parád ete. ^ Caules et folia scabriuseula a punctis elevatis densis. Pedunculi. laeves e dichotomia enati declinati. ^ Ad Erdobenye, Munkáes, in Cottu Heves, Abaujvár et Sáros, etiam e Seepusio missa a Genersich, in Banatu, Jazygia, Marmatia, Cottu Szathma- riensi. 993. 6. Saxifragn. Caules et folia scabriuscula, haec brboiisisdd ciliata, basi connata, superiora basi marginibus membranacea. [n monti- bus apricis e. c. Somlyo, Bádacson; in arenosis e. €. ad Sio Fok, in paseuis siecis Cottus Mosoniensis. Floret Junio, Julio. In arena ad Balatonem, in praedio Kák, in Banatu. N. B. An Gypsophila muralis € salsis sit G. serot?na Willd. en. pl. hort, ber., cui et huic meae folia internodiis | lengiora sunt, et petala emarginata, quae in sicco non distinguo, inquirendum in plantam: vivam. 5994. Saponaria officinalis, SIDES IT rug In aggeribus, inter vineas, in arenosis, agris. 995, S. Vaccarina. Gniate AN AG Inter. segetes. | 996. Silene gallica. | Mri TT Si fruetus non essent erecti, pro S. azgica. habuissem ; sed et aliae notae, quas Smith ae«giécae tribuit, in. nostra desiderantur: caulis nempe flexuosus, folia lineari- lanceolata, acuta, nec petala sunt integerrima, . qualia. Willdenow: eidem tribuit. In agris Cottus Sáros Scepusii. Etiam. ad Rákováez in Croatia. . Caulis non, semper ramosus. . Etiam a Rochel sub n. 357. pro. S. galíca cum? missa: is addit: se. primas 3 Silenes Willdenowii non scire distingui. ... [n humidis Cottus Arvensis, inter Kubin et arcem Arvyam ego, in. turfosis: agris Scepusii Mauksch reperit. — Ego notavi | petala ..oblique flexa esse. . Quam Hochel. misit. ad Rownye in argillosis agris erescit. | Pro S. conica misit. Genersich, 997.. S. cerastoides. Ex alpibus cariuthiacis acceptum specimen meo, quod ex alpe-Petrosa. est, valde simile. et. caule spithamaeo. simplicis- simo, unifloro;: zlabriusculo. . Folia lanceolata, acuta, infe- riora inferne angustata, utrinque scabra, brevissime ciliata. Flos terminalis. — ln specimine carinthiaeo folia. sunt | paulo altiora, similia, sed caulis villosus. 998.. S. nemoralis. Quam .Rochel sub. nomine, S. c/avaecarpae in siccis. ad pedem montis Malenieza Cottus. 'Trenesin, et viscosissimae in valle. Liptoviensi..Malusina lectam. misit, semel. jam suh no- mine. .Cucubali italici£. missam, videtur eadem .esse. ::1999. S. nutans. Caules saepius erecti, nec misi tum, cum plures ex eadem radice, laterales ascendentes; etiàm Smith. in. Fl. brit. erectos 231 dicit; ergo nota: caule ascendente delenda. lu montosis apri- cis etiam in silvis Budae, ad Hansabég sub vineis. In monte Gizdenovo Brdo supra Orahovieam Slavoniae occurrit. | 9. .cau- libus brevioribus foliisque. brevissime pubescentibus, adeo. ut nonnisi per. lentem. pili-brevissimi observari possint; foliis non tantum radicalibus, sed et caulinis petiolatis, caeterum, ut. in definitione ponunt, Scabris. . In alpium Rosaly et Guttin gra- minosis.. y. Aérsutior et serius florens (nimirum sub finem Junii) in. silva "Temesvariensi. 1000. S. infracta. Pl. rar. Huns. IIL. t. 213. In Scepusio. Specimina desunt. 1001. S. longiflora. Pl. rar. Hung. l. t. 8S. et Ehrhart. Inter silvas: Budenses; loeis etiam lapidosis, in. pratis Banatus e. c. in silvam Jakubensem non procul Pancsova. 1002. S. viridiflora. In silvis et fruticetis Cottus Szaladiensis, Sümeghiensis, Syrmiensis, Baranyensis et Banatus. — A Wolny missa sub n. 48. | 1003. $. conica. | Caulibus solitariis vel pluribus ex eadem radice: digita- libus, spithamaeis, simplicissimis, 1 — 2- floris vel ramosis multi- floris variat, 'In arenosis Pesthini alibique frequens. 1004. S. dichotoma. Ind. hort. Pesth. f. 8. Ehrh. Beitráge VII p. 143. Pl. rar. Hung. l. t. 29. ln arvis montanis, locisque graminosis apricis siccis Bu- dae, à Hosszu-Hetény in Cottu Baranyensi , inter vineas, in pratis et arvis Danatus. . 1005. S. baccifera. ont In. nemoribus et sepihbus Cottus Pesthiensis, jur Szathmariensis, Syrmiensis, Scepusiensis, ubi in. salicetis rarior occurrit. 1006. S. maritima. '^Caules ramosissimi, diffusi, glabri, ramis floriferis erectis. Folia lanceolata, aeuta, glauca, glabra, punctis elevatis (in speciminibus siecis) scabra. ^ Variat: a) Ramis pauvcifloris (1— 3-floris); foliis angustioribus, margine glabriusculis et remote. breviterque ciliatis, qualis ad thermas Herculis in um- brosis inter lapides calcareos occurrebat. b) Ramis multifloris, (4—10— 12- floris) foliis latioribus, densius longiusque ci- liatis; qualis ibidem sub rupibus loco fertiliore occurrebat et in horto nascebatur. | Est autem verus Cucubalus, si de- fectus coronae faucis hoc genus distinzuit; nam raro adest vestigium coronulae. -:1007. S. marginata v. Cucubalus imarginatus mihi. Radix. pérennis, ramosissima, albida. Caules. ramosis- simi, inter acervos lapidum diffusi, eaque parte perennantes, inde erigentes ramos, aut si mavis caules palmares aut spi- thamaeos, simplieissimos, unifloros, teretes, glabros, laeves, glauceos. ^ Folia subrotundo-ovata, brevissime mucronata, utrinque punctis eminentibus scabra, glauca, glabra, margine diaphano albido, laevi, slaberrimo cincta, inferiora basi an- gustata snbspathulata. Flos longe pedunculatus, erectus, bra- cteis submembranaceis binis a flore remotis, acutis, peduncu- lum in medio stipantibus. Calyx ovatus, inflatus, substriatus, glaber, laevis, subdiaphanus venosus, livide purpurascens cum rore glauco: dentibus obtusiusceulis, albo- marginatis. Petala alba, semibifida, laciniis sublinearibus, obtusis, versus un- guem dilatata, fauce omnino nuda, unguibus latiusculis, re- ceptaculo germinis supra basin calycis prominenti insertis, : Stamina exserta: filamentis setaceis, eidem receptaculo cum petalis insertis; antheris oblongis, pallide flavis. ^ Germen subrotundum, slabrum, apice velut operculo flavo. tectum. Styli tres, filiformes, albi. Habitat in ruinis alpium Velebich, 233 copiosum sub cacumine Bádány. In diario itineris eroatici sub Silenes maritimae nomine occurrit. 1008. €. noctiflora. In silvis eaeduis saepe bi- — tripedalis, in agris et arvis humidis spithamaeus, simplicissimus, pauciflorus. Pili caulis, foliorum, peduneulorum et calycum articulati, 1009. $S. pauciflora mihi. Radix annua, subsimplex, tantum inferne fibras aliquot exserens, vix ultra 2 pollices longa, sordide albens. Caulis solitarius, erectus, aut geniceulo plus minus infracto ascen- dens, digitalis, palmaris, aut paullo altior, nunquam spitha- maeus, simplicissimus, 1 — 2-florus, teretiuseulus seu sub- angulatus, pilis patentibus villosus, nonnumquam ex axilla una alterave ramum uniflorum exserens, unde vegetior planta dichotoma terminat, triflorus. — Folia pubescentia ciliataque, inferiora, ut in plerisque, basi angustata, extrorsum latescen- a, subspathulata, muecronata, superiora lanceclata, basi submembranacea connata , nodum articuli caulini amplexantia, Flores caulem ramulosque laterales terminantes, fere |. noctiflorae, ratione plantae magni; pedunculis - teretibus, pubescentibus, terminali ealycem | subaequante, laterali bre- viore, Calyx floris eylindraceus, 10-apgulatus; angulis pi- losis, viridibus aut obscure rubentibus alternis ramosis, inter angulos albidus, glabriusculus, apice ad !/, et ultra 5- fidus: dentibus sublinearibus obtusiusculis. | Corolla mediocris: un- guibus petalorum calycem — notabiliter excedentibus, pallide viridescentibus; laminis patentibus, pallide roseis, ad medium bifidis; eoronula faucis alba, erosa. Fructus ratione plantae magnus, obovatus: capsula ealyee tecta, ore 6-fido dehiscens, semi-trilocularis. | Semina subrotundo - reniformia, ad lentem punetis eminentibus in lineolas dispositis, scabriuscula. Floret sub finem Septembris i» agris Cottus Abaujvariensis, inter 234 Garadna et Forró primum observata, eo tempore vix aliquot capsulas maturas exhibens. | Affinis S. «octiflorae,. sed .di- versa: statura multo minore, caule simplici. paucifloro; |.caly- vibus minus profunde. fissis ; florescentia Serotina, -unde et serotina nominari posset. Án prioris varietas? 0 1010. S. flavescens. Pl. rar. Hung. IIT. t. 175. In rupibus ad Szászkam Valachoftum prope arnem Bé. 1011. $. Armeria. Ad Oraviezam, Csiklovam, et in monte Kossoviez ad metallifodinam Glück auf. 1012. S. nlpestris? In montis Merszin valle, per quam ad Vrdo descendi- mus, Est S. pusillae varietas : nam folia ciliata. 1013. S. pusilla mihi, PI. rar, Hung. Hl. t. 213. In fissuris rupium calcareorum sub Plissivica, in Jadrina Polyana, in Viszszochiea. — Seminum margines lacero-ciliati, quam notam etiam Scopoli de.S. alpestri adfert carn.ll. n. 519. An Scopoli hane nostram pro .$. a/pestri habuit? 1014. S. scabra mihi. . Radix. perennis, ramosa, fuscescens. |. Caules ex apice radicis plures per museum diffusi, | hac parte . perennantes, liznescentes, inde prominentes caulieuli. plures steriles, folio- rum fascieulo constantes, fertilesque ; hi erecti. digitales, sim- plicissimi, aut quod frequentius diehotomi: . pedunculis. latera- libus non. raro bifloris, glabri, inferiore parte. a punctis, emi- nentibus scabriusculi, superiore laeves, | sub. dichotomia. sub- viseidi. Folia. lanceolata, obtusiuscula, utrinque punctis. emi- nentibus scabra, glabra, marginibus. inferiore parte ciliata, superiora. linearia, tota. brevissime ciliata. — Flores erecti in pedunculis glabris, subviscidis. || Calyces obovati, pubescen- tes, dentibus obtusis, albo-marginatis. . Petala alba, biloba. 235 Capsulae ealyces: excedentes, ovatae , ore sexfido dehiscentes. Semina snbreniformia, .compressa, fusca, dorso margine lacero - dentato. cincta... Habitat in alpibus Cottus Arvensis. Differt a S. rupestri cui proxima, «aule foliisque punetato - seabris, his ciliatis ; calycibus pubescentibus, capsulis ovatis. [n meridionali latere alpis Arvensis Babia Gora dictae. 1015. S. petraea. Pl. rar. Hung. Il. 1. 164. In rupibus calcareis ad thermas Herculis in valle Proláz, Tabulam 'lrajani et versus spec. taumanticum. supra Ogradi- nam. — Willdenow, cui sub A. 21. missa pro S. Saxifrago habet. Notae differentiales in opere meo (PI. rar.) indicatae constantes sunt, et praeterea haec serius floret, quam SS. Saxcxifraga, utpote quae in horto jam Majo et initio Junii plures flores apertos gerit, dum S. petraca nostra primo sub medium ejusdem mensis florere incipit. — Folia inferiora S. Saxifragae sunt obverse lanceolata. 1016. $S. Saxifraga. Pl. rar. Hung. II. t. 163. Et huie et praecedenti caulis basi perennans, lignescens, plures cauliculos herbaceos erectos edens,:seabriuseulos. | Fo- lia utrinque linearia, aeuta, in siecis speciminibus scabra, slabra, marginibus eiliato-serrulata, patentia. Flores soli- farii aut. bini, laterali terminalem demum excedente. | Calyces clavati, glabri. — Sed praecedens multo magis basi raàmosa, caulibus in densum caespitem confectis brevioribus. ^ Folia Saxifragae latiora, longius ciliata... Calyx. longior, dentibus arutiusculis, praecedenti: obtusis, membranaceis; Saxifragae pedunculi viseidi, pe£traeae sicci; illi petala subtus obscure ru- bentia, huie viridi - flavescentia. «| Posterior in subalpinis Vele- bieh,:' in Jadrina Polyana oceurrit, et'in Szilás atque Velki Urlay. 1017. S. acaulis. Aeaulis utique non est,. verum «caulibus plurimis iv. den- 236 sissimum 'eaespitem confertis, semipollicaribus, polliearibus, quin et bipollicaribus. Folia ciliata. Petala ' coronata. Ha- bitat. in alpibus Scepusii unde a Mauksch et Genersich; ibi- dem et ipse legi in valle alpina Vólk supra parvum stagnum catarracfae- subjeetum.:' Folia carnosa. | Calyx glaber, laevis. Petala emarginata integrave, subtus lineis impressioribus, supra in binos dentes eminentibus, coronulam mentientibus. ^' 1018. Lychnis Flos cuculi. In pratis humidis. 1019. L. quadridentata. Ad rivulos alpis Kriván, Cottus Scepus., Arvens. et Mar- maros., ubi in Petrosae latere, inter ortum et septemtrionem, plus quam pedalis longitudinis copiosa occurrebat. ^ Mauksch in valle Vólk inter sata pone vcatarractas rivuli legit, sub nom. Silenes misit, addens: LL. a/pestris Host est viscida. 1020. L. Viscaria. In pratis siccis. 1021. L. alpina? Fioribus plenis, tantum binis in apice caulis breviter pe- dunculatis ,, caeterum quidem glabra, sed foliis ciliatis, missa a Mauksch, qui interrogandus, an. spontanea et an saepius repererit. 1022, E. nivalis mihi. Radix perennis, primaria transversa, hinc inde radieu- las fibrosas edens, in fine ramose divisa, subfiliformis. - Cau- les ereeti aut ascendentes, simplicissimi nec misi apice, et quidem non semper, in pedunculos paucissimos divisi, spitha- maei aut paulo longiores, teretes, glabri, laeves. Folia ra- dicalia plura, pro parte in fasciculos (rudimenta caulium futurorum) collecta, lanceolata, basi in petiolum cuneiformiter angustata, apice acutiuscula, glabra, ciliata pilis patentibus ; 291 inferioribus longioribus; caulina (dintius summis, quae floralia dicenda), tantum duo, rarissime 4, (nonnunquam caulis aphyl- lus, membranaceus, ciliatus, eum rudimento duorum foliorum); linearia laneeolata, aut linearia basi angustata, connata, ci- liata, pilis in inferiore parte longioribus, versus apiceni de- fieientibus; floralia similia caulinis, sed angustiora breviora et basi dilatata margineque submembranacea, majore parte nuda, non ciliata. Flores aut terminales solitarii, aut bini, altero terminali, altero laterali, aut terni, quorum bini oppo- siti, aut. solitarii e duabus diversis axillis. . Peduneuli semi- pollieares brevioresve aut paulo longiores, teretes, glabri, laeves, nunc. aphylli, nunc unus alterve aut omnes tres in medio pari bracetearum seu foliorum reliquis similium sed mi- norum stipati, — Calyx obovatus inflatus, submembranaceus, viridi - purpurascens, striatus, slaber, laevis, dentibus seu lobis oris obtusis. — Petala magna (limbo calycem: excedente) biloba, eleganter purpurea, fauce nuda, ungue albo. Stamina 10, calyce longiora, filamentis albis setaeeis, antheris pallide flavis, oblongis, exaratis. Germen oblongo-ovale, una eum staminibus et petalis insistens receptaculo erasso. Styli 4 saepius 5, filiformes, albi. Capsula ovalis, ore 5-fido de- hiscens. Habitat ad nives perpetuas in alpe Petrosae Mar- matiae, Pro Si/lene vallesia declaravit Willdenow. Sed per- peram ut descriptio docet. Conf. cum Cucubalo alpestri AII. auct, et cum specimine. 1023. L. dioica. In sepibus, pratis, versuris agrorum, marginibus et agge- ribus horum, inter frutices. 1024, L. silvestris. In silvis opacis e. c. montis Szántó, potissimum ad Mol- davam in Banatu copiosa, ubi varietatem hujus floribus paucis eeterum. vero S. vubrae similimam legi. ^ Etiam in .silvis Scepusii infra alpes, atque ad Szomolnokinum, et in Cottu Arvensi oecurrit floribus rubris. bunt 1025. Agrostemma Githago. eid ate zagd 8. Floribus albis varietas. Inter segetes frequens, Hun- garis Konkoly. 1026. A. coronaria. In fruticetis ealidiorum provinciarum Hungariae, Croatiae, Slavoniae. — Lanata potius, quam tomentosa, dicenda; mnam pilis longis .distinetis implicatis dense obsita. Folia saepius. lanceolata. Petala. emarginata quidem, sed non serrata, ut in definitione. dicitur, eaque rubra, nee ut in nmoía. statuit, naturalis plantae. corolla alba, medio rubra, an igitur nostra planta distineta? Syrmiensibus dicitur Kukoli divji , iisdemque vulneraria est, et pulvis foliorum. vulneribus antiquis insper- gitur referente Physico Syrmiensi Buday. 1027, €ucubalus Behen. In- silvis potissimum. caeduis, et in pratis atque fruticetis per omnem Hungariam. E Scepusio misit. Mauksceh. 1028. €. viscosus. In silvis caeduis. 1029. €. italicus? Ad Kismartonium lectus, cum Rochel, et ab hoe mecum sub n. 369. communicatus . videtur a €. italico: diversus esse, a Rochel petendus aut quaereudus. 1030. €. multiflorus. C. hungaricus. In pratis Pesthini et in toto tractu arenoso inter: Dana- bium. et Tibiscum.. Tum in Cottu. Szathmáriensi et. Albensi. Host pro C. ?za/?co declaravit. 1031. €. sibiricus. [fo ..] Ad Dégh ab lll. Com. Festeties et L. Bar. Splényi, | 1032. €. Otites. Habitat. in. apricis. montibus Budae, in arenosis Pesthini 239 et ad Sió Fok atque in Cottu Albensi, in rupestrihus mon- tium Ménesiensium et banaticorum ete. ^| Ad balneum Gano- cense locis calcareis Mauksch, qui scripsit: ,,si non est viseo- sus nescio quid sit. 1033. €. parviflorus. ^Ego non reperio diserimen essentiale: specimina in are- nosis Pesthiensibus saepe examinata ita variant, ut diserimen nullum .observem: aut igitur. notae differentiales nondum certe sunt indieatae, aut ego alterutrum non noseo; is certe, quem Winterl. ex arenosis Pesthiensibus Ehrharto misit, saepe no- tas C. Otitis habet. Phytolacceae. 10341. fPhytolaeca decandra. In versuris et marginibus agrorum Syrmii spontanea, Malvaceae.: 1035. Níitaibelia *) vitifolia Willd. Beitrüge zur náhe- ren Kenntniss u.s. w; in den neuen Schriften der naturforsch. Freunde zu Berl. 1799. II. 107 ff. et Pl. rar. Hung. I. t. 31. Hibiscus syrmsensis et. Jolnya un. g. Kit, m. s. *) Damus characterem generis.sec. Willdenow et opus novissimum H. Bentham et Hookeri: Calyx. Perianthium duplex. Exterius monopliyllum septempar- titum iuteriore longius, laciniis ovato-lanceolatis acutis. Interius monophyllum quiuquangulare quinquedentatum ; dentibus acumi- matis. Corolla. Petala 5 obovata praemorsa patentia tubo sta- minum basi affixa. Stamina. Filamenta numerosa in tubum coa- lita , superne libera. Autherae subrotundo -reniformes. Pistil- lum. Germen depressum 5 sulcis notatum, et basi in 5 lobos divisum. | Styli plurimi filiformes basi hirsuti. Stig- mata obtusa. Pericacrpium. Capsulae reniformes numerosae monospermae in capitulum hemisphaericum quinquelobum, lobis biserialibus; glomeratae. Semen reniforme compressum: Bei- 240 Radix perennis, ramosa, superne primo, vel et altero anno indivisa, indicem aut pollicem erassitie aequans, sub- sequis annis multiceps, non raro unciam diametro superans, aut duas prope adaequans, extus pallida, intus alba. Caules erecti, primo vel et altero anno solitarii, bi — tripedales, de- mum plures ex eadem radice, quinque — octopedales, propor- tionate erassi à digiti aurieularis ad pollicis erassitiem, saepe etiam crassiores, fareti medulla alba, succo mucilaginoso ple- na, inferne obtuse pentagoni et subsulcati, superne teretes, et parum flexuosi, pilis albis, basi densioribus, hirsuti, ex omnibus prope alis ramiferi: ramis flexuosis , pilis albis, basi densioribus hirsuti, inferioribus brevioribus sterilibus, supe- rioribus floriferis. — Folia petiolata, alterna, utrinque pilis, subtus crebrioribus, adspersa, cordato-]lobata, inferiora saepe spithamam lata, septemloba, novemnervia, superiora quinque- loba septemnervia: lobis. aeutis inaequaliter grosseque denta- tis, rare ciliatis, pilis longioribus dentes apicesque terminan- tibus. | Petioli longi, inferiores saepe plus quam spithamaei, tráüge zur náheren Keuntniss einiger seltenen, wenig bekannten Pflanzen in den neucu Schriften der Gesellsch. naturforschender »* Freunde zu Berlin. 1799. li. B. 107 ff. Et secundum G. Bentham et J. D. Hooker. Bracteolae iu involucellum 6 —9- fidum hasi connatae. Calyx 5-fidus. Columna staminea usque ad apicem in filamenta o di- visa. Ovarii loculi oo, uniovulati ; styli rami totidem, filiformes, ramis apice intus stigmatosis. | Carpella demum in capitulum congesta, maturitate pleraque abortiva pauca accreta, vix sece- dentia, dorso 2- valvatim dehiscentia, Semen ascendens. Herba perennis, elata. Folia angulata. Involucellum calycem superans. Flores pedunculati, in. axillis solitarii v. oo, rosei v. albi, spe- cies 1, juxta Danubium australem crescens. DC. Prodr. L. 436. Walp. Rep. I. 290. Heichb. Ic. fl. Germ, V. t. 165. Genera plan- tarum. Vol. primi P. Ll. Loudini 1862. p. 200. K. 241 patentes, versus folium subincurvi, semiteretes, aut subtus obtuse earinati seabri. Stipulae cauli oblique adnatae, obli- que cordatae, aeuminatae, integerrimae, pilis longis ciliatae. Flores magni, in pedunculis axillaribus, pollicaribus, aut sesquipollicaribus, erectiusculis, teretibus, versus florem ali- quantum inerassatis: inferioribus solitariis, unifloris, inter binos ramos axillares inaequales prodeuntibus; proximis aeque soli- tariis, unifloris, inter binos ramos axillares inaequales pro- deuntibus; proximis aeque solitariis, non raro bifloris, hine ramo, illine folio ant rami rudimento stipatis; superioribus denique binis, raro ternis, sine folio ramoque laterali. Calyx perianthium duplex, utrumque monophyllum: exterius interiore longius, octo-, rarius septempartitum: laciniis ovato - lanceo- latis, aeuminatis, integerrimis, nonnumquam | aliquot. dentibus subserratis, ciliatis, subtrinerviis, fere usque ad basin discre- tis, marginibus inferne subrevolutis. augnlatam formam indu- centibus; interius extus ex integro, intus margine hirsutissi- mum, eaeterum intus nudum nitidumque, ultra medinm quin- quefidum: lobis ovatis, aeuminatis, erectis, planis. ^ Corolla ampla, calyeem excedens, candida, pentapetala: petalis oh- cordato- euneiformibus, striatis, basi tubo staminum adnatis, intus inargine utroque albo-barbatis. — Stamina plurima: fila- mentis albis, inferne in tubum connatis, superne liberis, sub- recurvis; antheris luteis, in rotundato-reniformem figuram eoünenrvatis, dorso sulco divisis. Pistillum germine depresso- hemisphaerico, basi quinquelobo, hirsuto; stylis plurimis, alho- purpurascentibus, stamina subaequantibus, basi connatis hir- sutis, superne liberis nudis; stigmatibus obtusis, albidis. Fructus utroque calyce persistente et connivente tectus, et stylis persistentibus coronatus, constans eapsulis plurimis, mo- nospermis, reniformibus, dorso, quo dehiseunt, suleo exaratis, nigricantibus, hirsutis, in capitulum hemisphaerieum, basi 16 212 quinquelobum. congestis , in series quinque eonduplicatas dispositis, affixis receptaeulo columnari, inferne denas flexu- ras, quinque sursum, totidemque alterne deorsum versas ex- hibenti. Semina reniformia, altero extremo crassiora , nigri- cantia, láevia. ..Inter pilos longiores, qui eaulem; petiolos, folia,- stipulas, .peduneulos. et ealyeem exteriorem utrinque véstiunt, dantur pili breviores, densiores, glanduliferi, viscidi. Odor totius plantae teter, nauseosus. Locis pinguibus et-sub- humidis seu suceulentis in Syrmiensi et. Verócensi, In Vuese- dol legit Buday, ego infra Beoesin, ad Vukovár et in Cottu " Verbeensi, Wolny ad Karlovic. Fl. Junio in autumnum. .,,10036. Lavatera thuringiaca. In collibus apricis, frutieetis, per omnem Hungariam. 1037. Althaea officinalis. Frequens in subhumidis, potissimum ad "Tibiscum locis vere inundatis , et ad Danubium atque in hujus insulis (e. c, ad Semlinum), copiosissima ad Recsk in Matra: ad rivos et fossas. 1038. A. cannabina. Ad frutices prope silvas. Specimina desunt. 1039. A. hirsuta. Habitat in agris, aggeribus, campis. 1040. A. pallida. Pl. rar. Hung. f. t. 47. | Habitat Budae in montanis et vallibus silvatieis infra Té- ^v tény, ad Oravicam, in Danatu, ad Miskolcinum prope vineas; alibique in arvis. 1041. Malva silvestris. Ad sepes, in aggeribus, ruderatis. 1042. Mi. erispa. Spontaneam legi ad Akna Raho in Cotta Marmarosiensi et Mauksch in Scepusii bortis. 213 1043. M. crenaía mihi. Post M. rotundifoliam ponenda. Radix annua, palmaris aut spithamaea, successive attennata; inferiore parte ramosa, primaria perpedieularis, albida. Caulis erectus, vel.8—4- pollicaris, simplex, vel longior (fere ad spithamam), basi aliquot alios ascendentes, nonnunquam | primario longiores edens, simplicissimis pilis raris adspersus, obtuse angulatus. Folia reniformi-rotundata, glabra, crenata. — Petioli supra leviter eanalieulati, glabri, ceterum semiteretes, hirsuti, Sti- pulae- lanceolato -subulatae, ciliatae. Flores axillares, bini pedunculati, post florescentiam declinati. ^ Pedunculi petiolo breviores, teretes, pilis longis, patentibus adspersi. Calycis exterioris foliola linearia, glabra, pilis aliquot apice ciliata. Interior glaber, laevis, laeiniis ciliatis, ciliis singulis e den- ticulo enatis. ^ Corolla pallidissima cum tinetu. aliqno lilaceo vix ealycem ;exeedens. ^ Arilli transversim rugoso -reticulati glabri, In foliis junioribus nervi pilis adspersi. — Habitat in subsalsis sterilibus humidinsculis Cottus Pesthiensis et Cson- gradiensis. 1044. M. mosehata. "Habitat in. Slavonia, vicina Hungaria et in Croatia: ad Petrovo- Szello, Korenicam, in Bilo-Polyana et sub alpe Badány. 1045. M. Alcea. In. frutieetis Cottus Sümeghiensis. 1046. Hibiscus fulvus mihi. Convenit. eum. H. vesicario et "Trionum: | radice annua, ramosa, albida. Caule medio erecto, lateralibus deeumbenti- bus, ascendentibus, venisque hispidis, setis rarioribus, soli- tariis- faseieulatisque ,. fascienlis. e tubereulo enatis, insuper linea. brevissimis. densisque pilis constante notatis. Foliis supra glabriuseulis aut omnino glabris, inferioribus integris, grosse 16 * 241 crenatis, superioribus magis magisque. divisis.: : Petiolis tere- tiusculis. hispidulis tectis rareque supra planiusculis ..densius canescentibus. | Calyeibus interioribus. inflatis membranaceis, nervosis, hispidis, O-fidis: lobis. ovatis; exteriore breviore polyphyllo:. foliolis linearibus hispidis.: Cum ..H. Tiionum insuper convenit foliis superioribus tripartitis: differt autem statura minore ; caulibus lateralibus magis diffusis; foliis utrin- que. glabriuseulis , inferioribus subrotundis; floribus: minoribus; corollis fulvis, subphoeniceis.. À 4/7. vesicaréo insuper differt foliis superioribus tripartitis, et ab .H. "lrionum eorum. lobo medio cum eisque trilobo, laterales parum excedente; lobis. ca- lyeis. interioris. obtusinseulis nec aeutis. — Habitat. in Hun- garia, 1047. H. Trionum. Nondum mihi certa fide. constat an in Hungaria sponta- neus; nam quae attuli specimina, sunt sequentis, |. D. Szon- tag. misit e Scepusio hortis sponte. occurrentem. 1048. H. ternatus. Caule herbaceo humili, foliis ternatis, calycibus. inflexis Cavan. diss. III. 172. t. 64. f. 3. Hic in Hungaria ad versu- ras agrorum, in aggeribus, vineis et hortis frequens, a me e Dorbola allatus et ad Mád, 'l'állya, ubique in Hegyallja ob- servatus. Tiliaceae. 1049. "rilia europaea Willd, En. pl. hort. ber. 7. grandi- folia Hoffm. germ. 7. platyphyllos Scop. earn. Prima floret. Bracteae subsessiles, flores aequantes, aut excedentes. 1050. "T. flavescens mihi. An varietas prioris? Cortex ramulorum petiolique- fla- vescentes, hi pubescentes; eapsulae oblongo-ovatae; Secus LN, tomentosae, pedunculi braeteas excedentes. | 245 1051. T. microphylla Willd. T. parvifolia Hoff. - T. cordata. Mill. T. u£mfolia Scop. Bracteae. longius peduneulatae, floribus longiores, sed nonnumquam. contrarium | obtinet. 1052. 'T. alba. Pl. rar. Hung. l. t. 3. | Hypericaceae. 1053. Hypericum quadranzulare. Caules et folia, praesertim margine ,. punctis nigris ad- spersa, haec insuper tenuissime pellucido -punctata. — Variat: «. eaule ramosissimo, foliis angustioribus, floribus numero- sissimis dense confertis, quale, in humidis insularum et pra- torum oceurrit; f. caule subsimpliei, fere tantum apice in corymbum florum diviso: foliis latioribus. — Folia inferiora impuncíata. Caulis anguli eminentes, subalati. 1054. H. dubium. In alpibus Scepusii (unde a Mauksch sub dubio et in Krivan, etiam e Raeskova Rochel, caules ascendentes sim- pliees, ad aeidulas Herleinenses, f. Folüs punctis pellucidis sparsis paucis. Ad Herlein. Etiam Csákatornyam legi foliis pellucido- nigroque punctatis. | 1055. H. ambiguum mihi. Radix repens, purpurascens. Caules sesquipedales lon- gioresve, erecti, teretes eum 4 lineis eminentibus, simplices, apice tantum pro inflorescentia corymbosa divisi. Folia ses- silia obovata, obtusa, integerrima, nervosa, pellucido - nigro- que punctata. — Calycis foliola elliptico - obtusa , integer- rima, rarissime nigro- punctata. Petala oblonga, obtusa, in- teserrima, nigro -punctata, striata. Antherae nigro-punctatae. Styli tres. In monte Harsány Baranyensi. Habitus H. hir- suti. 'lota planta glabra. An H. dubi? varietas, Floret in finem Augusti, 216 :1056. H. repandum mihi; ^ 4S 7 0.7 Caulibus obsolete, ramis acute 4-angulis, fol. sessilibus, ovatis, obtusis, summis. aeutiuseulis integerrimis, margine scabris, inferne undulatis, repandis, diaphane, "— puyt lis lanceolato - acuminatis , inpunctatis. : 1057. H. perforatum, Bracteae phyllaque mueronata. ^ [n arvis, potissimum arenosis, alibique frequens. — amifio.écn: 1058. H. hwumnifusum. Non reperi hactenus nisi in silva N. Mihály. C. Zemplinens. in excisa via. Caulis apice dichotomus pro inflorescentia. Pedune. laterales saepe biflori. 1059. H. barbatum. | In Cottu Castriferrei ad Grusium, in, C. Veszprimensis ad N. Vásony, in Sümeghiensi, in praedio Kák. 1060. H. alpigenum mihi. Radix quantum memini ,, oblique repens,. purpurascens, radiculas fuscas demittens. ^ Caules. erecti. aut. ascendentes, . pedales, quo altius in alpes ascendunt hreyiores,. ut tandem vix spithamam excedant, inferne teretes, superne lineis binis eminentibus, a rachi foliorum decurrentibus, oppositis. sub- ancipites, simplicissimi. Folia ovata, obtusa, sessilia, sic- cata obsolete crenata, ad marginem punctis nigris. notata, caeterum. impunctata. | Corymbus florum densiusculus, | Flores magni, eo majores quo altius in alpem ascendunt... Bracteae lanceolato - subulatae, ciliatae: ciliis setaceis, longis, vix glan- duliferis. . Phylla ovato -lanceolata, ovata, dense nigro- punctata, ciliata, setis subglanduliferis: aliis nempe eglandu- losis, alis glanduliferis. Petala obovata, flava, tota pagina nigro -punciata, Germen conicum. Styli tres. "Tota planta glabra. |. Ab JH. pulchro differre docet icon Oederi. et. de- 247 seriptio. Halleri atque Smithii: caulibus nempe subanecipitibus, simplieissimis; felis ovatis sessilibus, impunctatis; ealycinis foliolis auctis ete. — Habitat in alpibus Marmarosiensibus. et Bereghiensibus. 1061. H. montanum. Descriptio Florae brit. convenit, sed caules non semper simplices: ramosa enim in Cottu Castriferrei et Abauj oceur- rit; Folia jam ovata, obtusa, jam oblongo- ovata, fere ovato- lanceolata (qualia in Nagyhegy ad Munkáes observavi), nunc sessilia, nune basi subcordata amplexicaulia; inferiora. im- punefata, superiora plus minus diaphane punctata. Foliis basi cordatis amplexicanlibns legi ad Ránk et in alpibus Ve- lebich. - 1062. H. hirsutum. "Folia variant: sunt enim elliptica, ovata, ovato -lanceo- lata, basi tamen semper angustata, et breviter petiolata. Cau- lis quandoque ramosus. Bracteae quandoque fere eglandulo- sae. Habitat in silvis et fruticetis Budae, Bartfae, ad N. Károly, in Scepusio, Banatu, atque in ipsis etiam alpibus Croatiae. Fl, Junio, Julio. Ex itinere Arvensi etiam adtuli, 1663. H. pulehruin. Sed caules saepe ascendentes, pede raro altiores, iidem- que ramis sterilibus saepe destituti; rami panieulae dichoto- mae saepius multiflori: floribus subsessilibus secundis; phylla lanceolata acuta; petala flava: nec rami paniculae (nisi raro), triflori; calycis foliola elliptica obtusa, flores aurei, extus rubicundi, ut Smith Fl. brit. Balbis sub hoc nomine calyce. integerrimis misit. Habitat in silvis Banatus. 1064. H. elegans. Sed calycis foliola ovato lanceolata , uec lanceolata; flos intermedius peduneulorum breviter. peduneulatus nec sessilis, 218 et peduneuli axillares multiflori, nec triflori ut Willdenow 'in speciebus siccis describit. Quod Balbis sub hoc nomine misit videtur diversum. |. H. Koh/ianwm Spreng. Fl. Hal. fors idem est. Habitat in graminosis ad Dégh. Fl. aestate. Elatineae. 1065. Elatine Hydropiper. In. aquosis Cottus Békésiensis et inundatis ad Boros Jenó. B. triandra Sehkuhr. | Ad Boros. Jen$. in inundatis Chrysii. 1066. XS. Alsinastrum. | In aquis. stagnantibus. Cottus Hevesiensis. ad "Tibiscum e. c, in praedio Hatrongyos, Cottus Bekésiensis, Aradiensis, Temesiensis. — 5. latzfolia. Volis emersis quaternis, ovatis, obtusis; floribus sessilibus, Huic semina striata, scabriuscula, perparum curvata, Legi in aqua stagnante in silva inter Dor- bolam et Rohrbach in Cottu Soproniensi. . Tamariscineae. 1067. Tamarix germanica. Ad rivos saxosos majores alpium Scepusii, in arenosis Liptoriae et Arvae, Dravique. Acerineae. 1068. Acer tomentosum v. serotinum mihi: an 4A. austriacum 'Urattin? an campestris varietas? Arbor grandis, procera: trunco saepe duos pedes dia- metro aequante: ràmis patentibus; ramulis patentissimis oppo- sitis. Cortice seniore. Folia opposita, basi! cordata, 5-loba, lateralibus subintegris, reliquis obsolete trilobis, obtusis, lobulo intermedio saepe productiore, obtusis, caeterum inte- gerrimis, supra (tempore autumnali) levissime, subtus eviden- ter pubescenti-tomentosa mollissima, canescentia, 3-nervi- 249 venosa. Petioli basi inerassati, margine connati, foliis lon- giores, pubescenti-tomentosi, teretiusenli, supra vix notabi- liter planiuseuli. | Pedunculi fruetus. subracemoso - corymbosi, tomentosi. — Samarae non raro in eodem pedicello termnae, divaricatissimae: alis subrecurvis nervoso-venosis, glabris; nucibus tomentosis. Polygaleae. -1079. Polygala amara. a. amara, B. fatua. Haec caeterum simillima | priori sed fatui saporis est, in alpestribus arenosis Scepusii nata. Folia caulina tam hnic, quam P. amarae sunt mucronata, etiam in speciminibus Mysgindianis; simillima ad catarrhaetam Motieskensem a me lecta: ^ y. liter Hradek et Sz. lván in pineto occurrit alia aut varietas , aut. distineta species: caulibus spithamaeis. ereetioribus iisdemque et foliis margine hrevissime pubescentibus, his lanceolato-cuneatis majoribus. In Rosálv monte (ad limites Marmatiae) simillima lecta est. 1070. P. multicaulis mihi. Radix perennis, ramosa, tenuis, flavescens. Caules ex eadem radice plurimi, decumbentes, palmares subspithamaei, tenues, basi ramosi, teretiuseuli. — Folia alterna in petiolum angustata, obtusiuseula, ovata, superiora ovato - lanceolata, inferiora minora. Flores in racemo terminali, secundo, 6 — 12-foro: pedicellis patentibus, demum recurvis. — Braeteae albo- membranaceae, caducae, intermedia pedicello longior, reliquae subaequales. Alae calycinae ovatae, obtusae, tri- nervio -venosae, venis viridibus, caeterum diaphanae, primum subeoeruleseentes demum expallescentes, «corolla longiores. Corollae eongenerum cristatae, parvae coerulescentes. Habitat in silvis Croatiae, ad viam Carolinam, floret a fine Junii. Sapor fatuus, ^ f. An varietas multicaulis? foliis utrumque convenit, superiora tamen quibusdam mueronaía, flores pur- purascentes... In alpibus et: subalpinis montium Velebich. et Plissivica. 1071. P. vulgaris. -1072. P. major. ritos | tk In graminosis montanis. Ad Vées sub Matra legit Bar, Splényi. 1073. P. Chamaebuxus. In monte Merszin Croatiae prope Korenicam, loco lapi- doso caleareo. 1074. P. monspeliaca. Copiosa in vallibus Croatiae. Staphyleaceae. 1075. Staphylea pinnata. In silvis et fruticetis Cottus Soproniensis, ' Castriferrei, Honthensis, Neogradensis, ' Hevesiensis, Pesthiensis, :Syr- miernsis. HKhamneae. 1076. Zizyphus Paliurus. In sepibus vinearum Budae et (referente defuncto Fa- briezy) ad Csurgo in Cottu Albensi. Copiosus in montibus Croatiae ad mare declivibus. 1077. Rhamnus eatharticus. Habitat in aquosis et siccissimis lapidosis. 1078. E. tinctorius. In sepibus et fruticetis Syrmii atque Banatus. 1079. E. pumilus. In saxosis montium etiam Croatiae ad lacus Plitvicenses. 1080. ER. Frangula. E Scepusio missum specimen videtur aliquantum. differre. Euphorbiaceae. 1081. Euphorbia Peplus. In. arvis, hortis Cottus Soproniensis, Croatiae , Slavoniae; Misit etiam Genersich. |. Umbella quadrifida, qualis in Croa- tia plerisque individuis erat. 1082. E. falenta. Folia inferiora obtusa emarginataque, superiora obiusa eum mucrone, tandem versus paniculam aeuta. ^ Umbella non raro quadrifida, qualis in arvis Szegediensibus plerumque est, nonnunquam autem bifida. Etiam Genersich misit specimen cum umbella quadrifida: , videtur esse E. fu/cata.* 1n agris post messem et in arvis e. c, Pesthini, ad Balaton, Feó Ka- jár, ad Szegedinum. 'Tum ad Füred lecta est umbella 5-fida. 1083. E. exigua. Variat umbella 4—5- fida nonnumquam bifida: foliis acu- ts, obtusis eum inucrone, refusisve; nonnunqam altitudine fere pedali (velut in agris ad Maroth), aliis 3 — 4 - pollicari, spithamaea. Apud nos umbella saepe est 4-fida. Rami um- bellae. ter — quaterve dichotomae.: | Übique. 1084. E. Lathyris. In hortis, ad sepes, in agris Slavoniae. . Desunt spe- cimina. 1085. E. epithymoides. Budae, ad Csákvár, Moor alibique in silvis Hungariae, Slavoniae, Banatus, etiam Scepusii, unde a D. Szontag sub n. 7. Folia inferiora, non raro quandoque omnia, obovato - euneata, apice emarginata. ^ Badii umbellae non raro trifidi, nonnumquam 4-fidi, quale specimen sub n. 56 misit Wolny e Syrmio. Ergo umbella 5-fida, bifida non bene distinguitur. 1086. X. méhadiensis mihi, (Sub nom. K. emarginatae Persoon in. Synopsi jam aliam 232 habet.) Radix perennis. Caules pedales aut paulo altiores, simplicissimi (nimirum pédunenlis sub umbella axillaribus nul- lis), teretes inferne pilis raris longis patentibus. Folia petio- lata, alterna, inferiora -obovata; superiora obverse lanceolata, versus apicem obsolete sex |. lata, omuia obtusa emarginata, utrinque pilis adspersa, subtus purpnrascentia. Umbella 5- fida, trifida, involucri foliolis quinis, inaequalibus, aliis radios praecedentibus, brevioribus, aliis folia caulina superiorá for- ma aemulantibus, etiam; obsolete. serrulatis et. subtus. pur- purascentibus, sed utrinque glabris, :nec nisi quibusdam sub- tus rachi pilis quibusdam adspersis, apice tantum subemar- ginatis; involucellis triphyllis: foliolis ovalibus, obtusis, sub- emarginatis, integerrimis, aut obsolete serrulatis, slaberrimis. In fruticetis ad thermas Herculis... JA4&. epithymoidé proxima, sed folis in petiolum angustatis, aliisque. diversa. 1087. E. villosa. In pratis humidis Pesthini alibique. ' Lumnitzer- perperam pro A. pilosa habuit, E Syrmio Buday misit specimen foliis supra glabris, subtus pubescentibus et ego legi ad Káloz fo- liis subtus tantum raehi perparum pubescentibus. Inquiratur an non diversa species? 1088. E. elliptiea mihi. E. epithymoidi affinis, aut ejus varietas, capsulis tamen minus hispidis, foliis in uno specimine. sub n. 10 supra gla- bris, subtus pilis adspersis, ceterum glabra, in altero sub n. 11 foliis obtusioribus, supra pubescentibus, subtus pilosis, a Szontag missa, subjicienda 44. epzthymoidi. — Involucra et involucella elliptica, denticulata, glabra, folia integerrima, involucella viridia. 1089. E. dulcis. E Scepusio misit Mauksch,. ego. attuli. e Slavonia, sed specimen exsiccatione non nigrescebat. In siccis speciminibus 253 eharaeteres seu notas differentiales non distingzuo: in uno specimine quod solam eapsulam exhibet, videtur. haee. esse glabra laevis. | Pro KE. dw/cí autem determinavi in itinere Baranyensi in cujus diario fors plnra notata reperientur. - In- veni ad Rendek et Sümegh, tum in Murakóz atque ad Va- rasdinum in silvis et fruticetis, Genersieh eandem, ut videtur, pro carniolica sub. dubio misit. Etiam. in umbrosis ad Da- rávár. 1090. E. ambigua. Pl. rar. Hung. Il. 135. Host hane determinate pro E. duíci seu quadrangulari Haenke (in Jacq. colleet. deseripta) deelaravit. Habitat pone Rezbányam in silva, tum Korenicam, in Merszin, et in valle silvatica, per quam et hoe monte ad Vrdo descendimus. 1091. E. obovata mihi. Radix pereunis, ramosa, sublignosa. Caules erecti, pe- dales aut paulo longiores, angulati (in sieeis exemplaribus), glabri, laeves, simplieesque, nee nisi sub umbella ex una alterave aut folii axillis pedunculum uniflorum. promentes, Fo- lia obovato - euneiformia, obtusa, integerrima, glabra, subtus pilis raris adspersa, breviter petiolata seu in brevem petiolum angustata. Umbella 5-fida, radiis plerumque indivisis uni- floris, raro pro flore pedunenlum diphyllum uniflorum eden- tibus, teretibus, glabris, laevibus, — Involuerum 5- phyllum, radiis aequale longiusve: foliolis breviter | petiolatis ovale- elliptieis, obtusiuseulis, integerrimis, glabris. ^ Iuvolueellis diphyllis: foliolis breviter petiolatis, ovatis, acutiusculis, inte- zerrimis, glabris. Fructum non vidi, Habitat in silvis montis Papuk et ad Darüvár in Slavonia. 1092. E. nemoralis mih; E. angulatae proxima, à qua tamen. differre videtur: caule angulato quidem, sed non sulcato; foliis, ovato-lanceo- 251 latis, acutis, glabris; involucellis deltoideo ovatis... Radix tuberosa, carnosa. . Caules inde. sub. terrà. procurrentes inde ascendentes, nitidi, / Folia distincte serrulata, inferiora. suc- eessive minora, superiora ovata. | Involueri foliola |. radios subaequantia, ovàta, acuta, serrulata, utrinque glabra. | In- volucella diphylla, aéuta, serrulata, glabra. Petala . renifor- mia, viridia. Capsulae ; . . .. Habitat in silvis Cottus .Sza- ladiensis et Veszprémensis e. e. inter Nagy- Vásony et offici- nam vitrariam Urkut, Etiam Com. Festeties attulit e Cottu Sümegeiensi. 1093. E. patens mihi. Radix annua. Caulis erectus: spithamaeus aut et altior, culmo tritici vix crassior, basi aliquot alios ascendentes ex- serens, teres, calvus, a foliorum reliquiis tuberculatus ,: a basi indivisus , . sub. umbella. tamen aliquot | pedunculos dichotomos exserens, dense foliosus. Folia sessilia, linearia , acutissima, integerrima, patentissima, demum recurya, inferiora opposita, reliqua | sparsa ,.. superiora longiora latioraque ]lanceolato- linearia. Umbella.5-fida, seu quaterve dichotoma, radiis pe- dunculisque | patentibus, | tereti - filiformibus, | Involuerum. 5- phyllum, involucella. diphylla:. foliolis utrorumque patentissimis, lanceolatis, acutissimis, integerrimis. Flores subsessiles, par- vi, calyce. turbinato, laevi, calvo; petalis 4 bieornibus, acutis, luteis. Stamina. vix 10 numerare potui, similia in aliis. spe- ciebus: antheris .didymis: more aliarum successive emergen- tibus. Germen obtuse-triangulum, laeve, calvum. — Styli 3, bifidi.. Stigmata. capitata. | Capsulae obtuse triangulares, lae- ves, calvae, lateribus sutura, angulis linea sulcata notatis, Semina .... Misit D. Rochel Rownye sub nom. EK. dulcis. 1094. E. segetalis. Semina cinerascentia, scerobiculato-retieulata. — Habitat in 255 arvis, et inter sata. ^ Involueella rectius. ovato - rhombea dicuntur. | 1095. E. nervosa v. rugosa mihi. Radix annua, 3— 4- pollicaris, simplex, inferiore parte in ramos divisa, flexuosa, pallide fusca. Caulis solitarius, erectus, simplex, ex axillis pluribus supra medium peduneulos dichotomos edens, teres, superiore parte striatus, laevis, spi- thama plerumque brevior. Folia lanceolata, inferiore parte angustata, integerrima, inferiora breviora, obtusa eum mu- erone, superiora acuta mueronata, omnia subtus tri- aut ob- solete 2-nervia, Umbella 5-fida (non rato tantum 4- fida), bifida, bis dichotoma: radiis peduneulisque teretibus, laevibus, involueri foliolis 4-— 5 lanceolatis, mueronatis, versus apicein margine scabriusculis, subtus 5-nerviis; involucellis diphyllis, mucronatis, margine denticulata, scabris, inferioribus (ad primam divisionem) ovatis, 9-nerviis, superioribus subrotundo- ovatis, septemnerviüs. Calyees .... Petala .... Capsulae laeves, ovatae. Semina fusea, suleis transversis rugosa. Ha- hitat in arvis supra Szegedinum primo intuitu pro K. segctalis varietate depressa habita. "lota planta glabra. 1096. E. provincialis. Itaque differt caule pedali et altiore; ramis sterilibus, umbella 4 —5-fida, tantum bifida, nec dicehotoma; | involucri foliolis. ovatis, acutis; involucellis cordatis. — Aliud specimen alio loeo legi, struetura partium. praeeipuarum omnino con- veniens (etiam seminibus transversim suleatis et capsulis lae- vibus), sed caule pedali; foliis latioribus et involucri foliolis fere ovato - lanceolatis: quam diversitatem felicius solum indu- cere poterat. Caeterum in hoc observo folia infima non tan- tum obtusa, sed et retusa eum brevissimo mucrone esse. 1097. E. helioscopia. Folia subtus, magis autem caulis superiore parte et radii 256 umbelláe peduneulique pilis longis. adspersi. |n agris, hortis, vineis, ad sepes. i 1098. E. verrucosa. facii P A Mauksch in pratis silvatieis ad Lublyoviam Junio lecta; iternm petenda et uberius examinanda. Aliam sub hoc no- mine misit Genersich. Aliam denique ego legi ad Varasdinum in pratis, quae videtur vera E, verrucosa esse. Radix bi- ennis aut forsitan perennis; vidi enim eanles e basi aulis prioris anni enatos. — Caules ascendentes, pedales, non raro breviores, teretes, striati, glabri, laeves, simplicissimi , raro pedunculum ex axilla suprema promentes. Folia alterna, ses- silia, elliptico - ovata, obtusa, demta basi serrulata, inferiora subtus pilis adspersa, superiora utrinque glabra. Umbella 9-fida, subtrifida, dichotoma vel bifida (quod in siccis speci- minibus non bene distinguo), radiis brevibus, teneribus, pe- dunculisque glabris. — Involuerum. 4 — 5-phyllum, radios subaequans: foliolis plerumque obovatis, rarius ovatis, obtu- sis, serrulatis, utrinque glabris. Involncella subrotundo - ob- ovata, obtusa, serrulata, slabra. Calyx obovatus, glaber. Petala reniformia, flava. Capsulae verrucosae. An simul sint E. pilosae, in siccis nou discerno. 1099. E. pilosa? Definitio quidem congruit, eademque etiam sub hoc no- mine peregre missa; sed quae in nota Linnaeus de hac stirpe affert, mon omnia exaete conveniunt: dicitur enim paéuwstri major esse, cum nostra sit minor; folia utrinque vix manifeste pilosa sunt; porro umbellulae laterales nequaquam sunt mo- strae ita eoacervatae ut. primariae difficilius eruantur; denique capsulae nostrae non videntur verrucosae et. pilis. albis ad- spersae, verum glabrae, laevesque. . Habifat ^in monte ad Erdó Bénye, etiam in Cottu Szaladiensi, etiam inter Zagra- 251 briam et. Carolostadium : | enersich. pro ,É. pilosa misit FK. platyphyllam. 1100. E. platyphyllos. Pro K. verrucosa misit Lumnitzer, pro £A. pilosa Ge- nersich. — Variat. valde caule spithamaeo aut pedali altioreve simplicissimo et multis pedunculis axillaribus, foliis hirsutis et glabris ete, Ümbella 5-fida, trifida v. 4-fida. 4j. Radiis umbellae pedunculos foliaque alterna, lanceolata edentibus. Legi in itinere. banatico. secundo, et tum pro nova habitam E. foetidum nominavi. | y. Capsulis laeviusculis(?) discrepans. Cum unieum hujus specimen à Rochel sub n. 382 habeam (lectum ad Rownye in colle argillaceo 14. Julii) et aliae no- tae (praeter umbellam 4-fidam) cum p/a£yphylia conveniant, vix sejungenda erit, nisi €ultura constans manserit. Si capsu- lae sunt verrucosae, eadem jam a me descripta, sub nom. affinis. 1101. E. virgaía mihi. In aggeribus et locis graminosis. inter vineas Budenses, ad Szóllós Gyórók in Cotta Sümeghiensi, in arenosis pone Matram, in campis versus Debrecinum, in Cottu. Dekésiensi, in Croatia ete. Wolny. semel. sine nomine, altera vice sub n. 37. euii nomine KK. Gerardi?, Lumnitzer autem. sub nom. E. Esulae misit, Szontag. autem indeterminatam sub n. 5. Misit etiam Genersieh addens: |. «amygdaloides videtur. B. retusa , foliis obtusis retusisve diversa a vulgari, ad Sza- latnyam in collibus lecta et inter plantas itineris Árvensis de- scripta. Rami steriles demum exerescunt et umbellam pri- mariam superant, ut in aliis. y. Foliis latioribus, versus basim angustatis, obtusis aut subemarginatis eum brevissimo mucrone, apice subdenticulatis, lecta etiam. ad Szalatnyam uti e facie vulgari per varietatem | praecedentem vix distin- guendis gradibus in hane transit. |^ Mauksch misit sub nom. 17 258 E. segetalis? in agris sieeis leetam. 0. Foliis lanceolatis, pedunculis floriferis numerosis. — Ad Nyiregyháza in pratis leeta, in horto quoque nata et a Genersich pro E, Ésula sub ,,videtur* missa. In Cottu Sümeghiensi similis. est*lecta, folis fere aequalis latitudinis, obtusis, superioribus brevis- sime muecronatis: involucris lanceolatis, involucellis cordato - reniformibus, acutis. 1102. Ej. Gerardiana. In arenosis Hungariae, Croatiae, Slavoniae. Wolny misit varietatem caule pedali et sterilibus adhuc altioribus: | 1103. E. Cyparissias. Saepe folia caulina sterilium subtus obsidentur. seutellis fuscis deuse confertis, tum breviora; alias caules steriles an- gustis densissime confertis foliis teguntur. n arenosis. . Qua- lem misit Genersich, quaerens an à Cyparéssia diversa? ta- lem misit etiam Szontag. 1104. EX. nieaeensis. J|. o/leaefolia Gouan ap. DeC, fl. franc. MI. 338. sec. Spreng. in pl. min. cogn. Variat foliis ovato -lanceolatis, euneiformibus, lanceolatis; obtusis cum mucrone et acutis, canescentibus aut. plus minus slaucescentibus; capsulis pilosis, pubescentibus et glabris, qualem Wolny misit, qui imonendus est, eam specie non dif- ferre. Caeterum notandum est, caulem quidem nonnumquam rubescere, nequaquam tamen adeo purpureum esse, ut in lc. pl. rar. Jaeq. 3. t. 485. pingitur; praeterea folia versus apicein ad lentem. esse margine denticulato-scabra. Forsitan de- scripta sub nom. X. pailidae. — Habitat in. clivis et collibus non arenosis Budae, Pesthini, in Cottu Nitriensi ad Báb, in Syrmiensi, copiosissima in pascuis Cott. Albensis, Veszpré- miensis, 'l'olnensis, ubi illa depravat, 1105. EE. báàbensis mihi. , Simillima 4€. aicaeensz. | Radix perennis. | Caules ex 2959 eadem radice plures erecti, firmi, dense foliosi, subtomentosi aut potius, dum lente inspiciuntur, pulverulenti, incani, e supremis axillis peduneulos plures dichotomos patentes eden- tes. Folia sessilia, lanceolata, versus basim vix angustata, in siecis speciminibus obsolete 3-nervia, glabra, marginibus denticeulato - seabra. | Umbiella multifida, dichotoma: radiis ela- bris, laevibus, substriatis. Involucellum. 6- phyllum: foliolis lanceolatis, mueronatis, margine dentieulato -scabris. — Invo- lucella. diphylla: foliolis elliptieo - lanceolatis, mucronatis, den- ticulato - scabris. Flores peduneulati, ereeti, Calyces obovato- turbinati,' pubescentes. Petala subreniformia. | Capsulae sub- globosae, hivsutae, Semina fusca, laevia. Posset forte E. pul- verulenta dici... Ad Báb in. Cottu. Nitriensi cum K, zicaeens eodem in loco lecta. 1106. EE. syrmiensis mihi. Raécix perennis. Caules ex eadem. radice plures, erecti aut ascendentes, sesquipedales longioresve, glabri, laeves, teretes, substriati, simplices, nec nisi prope umbellam pedun- eulos aliquot axillares edentes. Folia numerosa, caulem dense obsidentia, sessilia, lineari-lanceolata, integerrima, mucro- nata, versus basim sensim angustata. Flores in umbella fasti- giata, multifida, bifida: radiis plurimis, striatis, laevibus. In- volucrum polyphyllum, radiis plus quam duplo brevius: foliolis lato -lanceolatis, versus basim paulo angustioribus, apice acuminatis, integerrimis. [Involucella deltoideo- ovata, latiora quam longa, angulis baseos rotundatis, apice mueronafa, in- tegerrima, — Calyees obovato-turbinati. Petala subreniformia obseure flava. Capsulae glabrae, angulis scabriusculae. Se- mina fusca, laevia. "Tota planta pallida, glabra, laevis, um- bella flavescens. — Habitat in collibus Syrmii, unde a Wolny sub n. S8 et 38. Semina aut stirpes vivae petendae, aut spe- cimina sieca, In montibus ad Csákvár caleareis legi huie 17 * 260 similem sed diversam, ramis etiam sterilibus, foliis imbricatis, inferioribus multo minoribus, superioribus ad ramos et: pedun- eulos axillares multo latioribus, involueri- foliolis ovatis, um- bella radiis paueiorihus, | L 1107. E. palustris. | "Tota. glabra. Folia integerrima. | Capsulae verrncosae: In fossis, staguis. | 1108. E. lucida. 'Tota glabra. Folia integerrima uti et involueella, | Capsu- lae scabriuseulae. Desunt specimina, In praedio: Hatrongyos Cottus Hevesiensis legi specimina. foliis involucellisque :emar- sinatis eum mucrone, quae conferantur cum descriptione in pi. rar. Hung. A Wolny sub n. 54 pro £K. salicifolía missa. 1109. E. pubescens mihi. | ho Sub hoe nom. alia mihi missa esf, ergo mutandum. Cau- lis erectus, glaber. Folia alterna, breviter petiolata, óvato- lanceolata, subtus pubescentia, apiee subemarzinata: eum bre- vissimo muerone. | Umbella suboetofida, bifda, dichotoma. Involuera 7— S-phylla, foliolis oblongo - ovalis, aeutis, inte- gerrimis, glabris. | Involueella. reniformi - cordata, breyissime mucronata, integerrima, glahra. Petala videntur esse lanata: Capsulae scahriusenlae, — Rami sunt fertiles i, e. peduneulo axillares, bifidi, diehotomi, floriferi. . Unde? 1110. EX. pallida Wilid. E. mnygdaloides Lumnitzeri. Quam Lumnitzer sub nomine | [LI4, amygedatoédes. miserat, Willdenow pro K. paí/ida declaraverat, a sequente. vix :dif- ferre videtur, ab hoe igitur specimina et semina petenda. liii. E. salicifolia. Pl. rar. Hung. |. t. 55. Radix repens. Caules striati, raris brevibus pilis ad- spersi. Rami nulli aut pauci steriles, angulati vel: compressi; Folia subsessilia, aenta, integerrima, margine revoluta; ve- nosa, mollia, utrinque villosa, — Radii, eompressi;- angulati, 261 elabri, octoni, denive. Involuerum. 8 — 10- phyllum foliolis ovato - oblongis, integerrimis aut versus apicem subdenticulatis, acutis , glabris. Involueella aeuminata, denticulata, labra. Calyees angulati, in pedicellum brevem attenuati, glabri, iaeinils. inter petala eiinentibus lhrevissime ciliatis, — Petala bicornia. Capsulae trieoecae, angulis scahrae. Semina ci- nerascentia. Caulis ef. folia. canescunt. In fruticetis. margi- nibus silvarum, silvis rarioribus Budae, in Cottu Albensi, Svrmiensi. À Wolny sub num. 6 et 9, tum sub num. 5 et 10 minor missa, nee sub n.7 missa videtur differre, uti et quam BRochel sub n. 354 ad Gohndorf lectam misit. Caules proprie pubescentes pilis raris brevibus, saepe superiora versus omnino glabri. — Folia potius tomentosa, quam villosa dicenda, cum pili sint hrevissimi vix lente diseriminandi. Ad Kerepes quo- que lecta est. Wolny misit varietates foliis angustioribus. 1112. E. amygdaloides Willd. E silvatiea Jacq. Priore dicitur, illam ah hac differre, caule; herbaceo: sed Smith ei suffruticosum. tribuit, qualis apud nos plerumque est. Folia autem variant: jam obtusa jam acutinscula, plus minus pilosa. Petala bicornia, corniculis elongatis setaceis. Rami laterales seu. pedunculi axillares elongati. — Umbella plerumque 3-fida. Hane a me ad Pece St. Márton lectam Willdenow pro E. amygdaloede declaravit. — Caulis nonnun- quam usque ad umbellam pilosus, alias superiore parte glaber. Folia inferiorà, dum caulis, qui priore anno sterilis erat, per hiemem perdurat, dense congesta, et tunc reliqua his, quae hiemem perseverant multo ininora. Cornicula petaloram jam lon- giora, jam breviora, setula aristata, alias mutiea, quin emar- einata aut bifida, quale specimen Wolny sub nom. £A. séva- ticae et n. 93 miserat, et qualia etiam ipse legeram. Caly- ves nunc subpubescentes, nunc glabri, ore ciliati. — Szontas sub n. S e Scepusio misit, ubi etiam Mauksch invenit. Wolny 262 sub n. 52 misit varietatem caule elongato, ultra medietatem aphyllo sub nom. E, Characias f. involucellis diseretis, nee ullà alia nota diseernenda. In silva Bakony ad Urkát-Bányam. Anacardiaceae. 1113. Ehus Cotinus. Cogzyria Clusii hist. var. I. p. 16. f In montibus apricis, sepibus vinearum, silvis, collibus .arenosis e. c. Budae, ad Pamász, oppidum Sz. Andre, ad Csákvár, ad lszka Sz. Gyórgy, ad Vórós Berényium in Cottu Szaladiensi ultra Keszthely, in Banatus clivis arenosis versus Deliblat, in montibus calcareis Banatus usque limites Vala- chiae. In Carpatho. BDiosmeae. 1114. Biectamnus albus. In silvis. Varietatem foliis simplicibus, 3n montibus in- fra Strigonium ad Maróth lectam accepi. E$Putaceae. 1115. ufa montana. In asperis litoralis hungariei, - ZygophylHeae. 1116. Tribulus ferresítris. In arenosis frequens. Geraniaceae. 1117. Erodium moschatuumn. Hoc in Cottu Aradiensi occurrere intellexi, et ex itinere slavonico attuli. 1118. Geranium sanguineum. In montanis ealidioris Hungariae ubique, potissimum inter frutices, ad vinearum sepes et in silvis eaeduis, nec planiorem. Hungariam refugit, ad Debrecinum et in Nyir lectum. 263 1119. 6. macrorrhizum. In rupestribus ealeareis montis Szimion pone Csiklovam Danatus, et in Merszin ad Korenicam Croatiae. | D. Proto- medicus Pfisterer attulit ex itinere dalmatico, varietatem gla- bram, nervis calyce. foliolorum vix nobis pubescentibus. 1120. &. phaeuimn. In silvis et fruticetis Cottus Neogradensis, Szathmarensis, Scepusiensis, Croatiae, Syrmii et Banatus, ad P. Sz, Márton in silva, in silva Bakony supra Ugod , ad acidulas bartphen- ses, nee refugit alpes, in quibus legit Mauksch sub nom. G. f"scé; idem tamen alias recte nominatum misit e pomariis ef nemoribus Scepusit.. In alpibus et frigidioribus silvis. 1121. €. silvaticum. Habitat non tantum in silvis montanis et subalpinis Sce- pusii, Liptoviae, Arvae; sed et in ipsis alpibus Marmaros., Beregh., Liptoviae, Arvensibus. In alpibus Croatiae Plissi- vica, occurrit inter Pénwm Pumilionem, caulibus sesquipeda- libus, angulatis, inferne pubescentibus pilis reversis, superne pilosis pilis patulis, dichotomis, trifidisve: ramulis subaequa- libus, dichotomis, Folia 7-lobo- palmata: lobis inciso - lobatis serratisque, venis hirsuta, pilis appressis. Superiora oppo- sita — Petioli hirsuti.. Stipulae fuscae, glabrinsculae, lanceo- latae. Peduneuli biflori, breves, pilis brevissimis albis eglan- dulosis canescentes. —Calyces pilosi, pilis eglandulosis: fo- holis trinerviis, seta herbacea terminatis. — Petala coerulea, suberenata, subemarginata. An distincta species? 1122. G. duplicatum mihi , potius fwrcatum. Radix perennis. Caules erecti 1 — 1!/,-pedales, infra suprave medium in duos ramos divisi, angulati, pubescentia brevissima rarissimaque vix per lentem observabili. Folia 5-loba, petiolata, summa triloba, sessilia, utriuque pilis 261 ráris appressis adspersa, subtus venis pallidiora, venis hirtis: lobis ovatis, acuminatis, ineiso-serratis, distantibus; dentibus inaequalibus, mueronatis. ^ Petioli supra canalieulati,: sub- pubescentes praesertim sub folio. Stipulae fuseae, lanceolato - subulatae, glabrae. Pedunculi elongati, biflori, e diehotomia bini ternive ex oppositione, supremi foliorum minutorum. 1 — 2-flori, breviores, scabriusculi; pedicelli breves, vix calyce longiores subtomentosi, DBracteae lanceolatae, aristatae, fuscae, quaternae. Calyx glabriusculus, nervis vix notabiliter pube- scens pilis brevissimis albis: phyllis ellipteis, obtusis arista- tis, 3 — 5-nerviis. Corolla coerulea magnitudine G. paZustris. Arilli glabri, basi pilis albis brevibus harbati, laeves, Semina ovalia, fusca, laevia. Habitat in silvis Croatiae. A GG. si- vatico diff. lobis foliorum ovatis, acuminatis inciso - serratis, minus profunde discretis (nee extrorsum dilatatis, ineiso- lobulatis) ; petiolis, pedunculis calyeibusque glabriusculis: capsulis seu arillis glabris. — Ungues petalorum ciliati, fila- menta, inferiore parte plana eiliata: semina lente valde augente inspecta punctata apparent, quae omnia et in G. silvatico obtinent, a quo tamen primo intuitu diversum: pedunculis raris elongatis (nec panicula multiflora corymbosa) ad 6. palustre potius aecedens, quod vero diff.: 1) hirsutie omnium partium, stipulis, bracteis, calycibus forte demtis, quae etiam gla- briusculi; 2) lobis foliorum inciso -lobulatis; lobulis mutieis, obtusis; 3) pedicellis elongatis, calyce triplo, 4-plove lon- eloribus; 4) arillis pubescentibus. — Petalorum ungues, fila- menta et semina, ut in G, duplicato et silvatico. 1123. €. pailestre. Habitat in pratis humidis, ad rivulos, imn fruticetis sa- lignis Seepusii, Banatus (e. e. inter Corniam et "Teregovam), ad Herlein in prato et silva. 265 1124. G. pratense. In pratis Cottns Soproniensis (infra N, Márton), Pesthien- sis (ad Aesa), Seepusii (ad Iglo). 1125. G. argenteum. In alpibus Styriae occurrit: an etiam in alpibus vivinae Croatiae. 1126. &. umbrosuim. In umbrosis ad thermas Herculis, 1127. €. punetatum mihi. Radix ... Caules, ut videtur, decumbentes , more eon- generum dichotome ramosi, angulati, — Folia petiolata, ad divisiones caulis opposita, cireumferentia subrotunda, 7 -- 5- loba, lobis extrorsum paulo longioribus, subtrilobis, inciso - lobulatis: lobulis mueronatis, utrinque nigro-punctata (an etiam in recente), pilis e singulo puncto emergentibus appressis, brevibus obsita. Petioli inferiores longissimi, superiores bre- viores foliis suis. Stipulae lanceolato-subulatae, Pedunculi e dicehotomia. 1!/, — 2-pollieares, erecti, demum declinati, biflori. Pedieclli calyce. duplo, quadruplove longiores, post florescentiam reflexo-incurvi. — Bracteae quaternae subulatae. Calycis foliola ovata, aristata, trinervia. Partes omnes hacte- nus descriptae, demtis foliis, pilis longis, patentissimis ohsi- tae. — Pili breviores pedunculorum glandulas — minutissimas gerunt. Accedit ad G. molle: sed hnic folia reniformia, fo- liorum lobuli phyllaque submutica. Habitat inter frutices Syr- mii, unde a Wolny pro G. wmbroso missum. 1128. €. bohemicum. Semel, ni fallor, a me in Hungaria lectum; .G. divari- cato maxime affine, corollis tamen majoribus coeruleis eminus dignoscenda. 1129. €. divaricntum. Inter. frutices Budae, ad Lovas Berény in silva minus, 266 ad vineas Kecskemeétienses, in silva ad Heves; ad sepes vinearum prope. Hosszá-Hetény in Cottu. Baranyensi. — In monte Somlyo legi, simile aut idem sub nomine. G, hzspidz asservatum. 1130. G8. lucidum. In umbrosis versus Kováesi, ultra schónen Seháferin Budae, in Vilena draga valle Croatiae. 1131. €. molle. In monte Nagy Szál ad Váeinm. 1132. €. columbinum. In pratis, arvis, frutieetis. Croatiae (ad Varasdinum), Syrmii, Banatus (ad Jókut), Hungariae (in Murakóz, Cottu Sümeghiensi, Marmarosiensi, Sárosiensi, Scepusiensi). 1133. €. dissectum. Ad P. Sz. Márton et ad Hollód in Cottu Bihariensi, Abaujváriensi et Sárosiensi, in Slavonia et Banatu. Ad Ko- hány in agris Cottus Zemplinensis Sadler. 1134. &. rotundifolium. In aggeribus agrorum et vinearum, in pascuis aliisque graminosis minus fertilibus. 1135. €. pusilluin, In subgraminosis aridis, sterilibus, clivis et collibus apri- cis Bndae, Pesthini, ad Érd, Báb in Cottu Nitriensi, ad Po- sonium unde a Lumnitzer pro G. mollissimum , in. Cottu. Sü- meghiensi. 1136. G. circinatnm mihi interea. Radix annua fusca, ramoso-fibrosa. Caules solitarii, binive ex eadem radice, | erectinsculi; aut. declinati, simpli- cissimi aut bifidi, palmares aut spithamaei, hirsuti, pilis lon- gis patentissimis, Folia rotundato - reniformia, utrinque pilis decumbentibus, inferiora petiolata inciso - novem - septemloba : 261 lobis antrorsum dilatatis hine conniveniibus,. finibus hiantibus indivisis, bi--trilobisque, lobis obtusissimis brevissime mu- cronatis, superiora sessilia, 5-loba; lobis angustioribus, pro- fundioribus ; incisuris discretis et distantibus. Petioli pilosi: pilis longis patentissimis, radicales basi rubro - fusci. Stipulae lanceeolatae, scariosae, pubescentes. — Pedunculi oppositifolii folio longiores, hiflori, pedicellique pilis. brevioribus obsiti, hi post anthesin deelinati, apice ineurvo fructum | erigentes. Braeteae sublineares, obtusae, fuscae, pilosae, hreves. Ca- lyees hirsuti, pilis longiuseulis, patulis, mueronatis. — Petala rosea, hiloha, calyce duplo longiora. — Arilli glabri, laeves; rostrum fruetus subtomentosum a pilis brevissimis, nonnisi per lentem videndis. 6G. pusilío simile, sed differt petalis bi- lobis ealyee duplo longioribus, arillis glabris. A G. rotuad:- folio differt petalis bifidis, calyce duplo longioribus, calycibus submuticis, tantum mueronatis, nec aristatis; arillis glabris. Habitat ad Varasdinum et in. valle Vilena draga monte Croatiae. 1137. G. IFtobertianum. In silvis et rupibus fere ubique usque in alpes Scepusii, unde Mauksch misit. — Variat: 1) floribus albidis pallideve rubellis, statura majore et 2) floribus purpureis. Posterius e Cottu Veszprimensi et Sümeghiensi allatum, et a Lumnitzer sub nomine G, co£wmbini missum. An hoc est? Lineae. 1138. Linum usitatissimum. Inter segetes. |. Ad. Korenicam Ráuk Cottu Abaujva- riens; inter. segetes legi Lzno wsitatéssimo accedens: caule erecto 2— 2 !/, - pedali, simpliei, apice panieulato, tereti, sla- bro; folüs numerosis, erectis, linearibus, acutis, glabris, laevibus, trinerviis: nervis lateralibus ad marginem acceden- 268 tibus, calyeum foliolis ovatis, mueronatis, margine membra- naceis, non ciliatis, nitidis, petalis ut in IL. auwstréaco satu- rate coeruleis. 1139, L. perenne Lummnitzeri à £. perenni L.,et Smith diversum, ut hujus deseriptio in fl. brit. docet, Caulis íeres, ^striatus, glaber, laevis, apice ramosus. Folia lanceolata; basi angustata, acuta, trinervia, integerri- ma, glabra, laevia. — Calycis foliola ovata, acuminata, mar- gime membranacea non ciliata, sub-5-nervia; nervis e late- ralibus obsoletis. 1140. L. viscosumn? Nimis simile £. hirsuto, et a véscoso, quod C. Festetics miserat, diversum, adeoque vix aliud. quam 4, hersu£é varie- (as, licet folia superiora et phylla margine elandulis pedieel- latis sint obsita; inferiora autem eglandulosa. | In Murakóz lectum, ^ Magis ad Z4 wviscoswm aecedit in. collibus. Syrmii natum, caule vix spithama altiore, foliis tamen non minus hirsutis et eglandulosis diversum, utpote cujus etiam , tamen folia floralia glandulis margine .obsita. sunt... Reperi. tamen etiam, cui folia superiora glandulis. obsita erant ex itinere Baranyensi. | 1141. L. hirsutuin. Caulis et calyces semper hirsuti; folia floralia et foliola calyeina semper plus minus margine glandulis pedicellatis ob- sita, Habitat in graminosis siccis collinis et montanis; po- tissimum inter vineas Budae ete., in Cottu Baranyensi, Syr- miensi, Banatu, ad Keszthely, Sió Fok,*'in montibus Méne- siensibus. f. Foliis glabris, angustioribus , eglandulosis, flo- ralibus tamen et phyllis glanduliferis; | Caulis. et calyces hir- suti. Folia floralia. subpubescunt, Caulina. in. omnibus | ner- vosa, sed minus manifeste quam in véscoso. ' Habitat in are- nosis Pesthini, in: praedio Jakab vel Jakab. Szállás. ^ 269 1142. E. tenuifolium. In apricis siccis. . Pro. £& austriaco à Lumnitzer. | À £L. tenu?folio L. diversum esse nuntiat Smith. 1143. E. aureum. Pl. rar. Hung. II. t. 177. In herbidis et agris ad Jamnicam, in. Croatia, ad Cser- nye in Slavonia, inque Cottu Sümeghiensi. 1144. L. alpinum? Sub nomine. £. monadeiphi descriptum inter. plantas Croatiae. Ex alpe Visse Vagana, ubi ad nives ereseit, Ex alpibus Bereghiensibus DBerzava. 1145. L. extraaxillare mihi. Radix perennis. Caules plures ex eadem radieec, erecti subdeclinatique , teretes, laeves, calvi, pedales altioresve, eulmo tritici paulo tenuiores, inferne simplicissimi, superne ramosi; ramis aliis sterilibus axillaribus, aliis (paucis: 2— 3) floriferis, extraaxillaribus. Folia numerosissima, sparsa, pa- tentissima, integerrima, calva, laevia, subtus trinervia, infe- riora, ut in plerisque, minora. Flores in ramis superioribus, ante florescentiam nutantibus, remoti, extraaxillares, secundi, im pedunculis unifloris, filiformibus, calyce triplo, quadruplove longioribus, interjectis inter insertionem eorum binis foliis: eaulina aemulantibus, sed minoribus, successive versus apicem magis approximatis, nt tandem subopposita evadant. Calyces calvi, oblongi: foliolis ovato-lanceolatis, acuminatis, mar- eine membranaceis, striis tribus diaphanis notatis. — Corollae magnae, eas £. perennis aequantes aut superantes, extus albido -ecoeruleae, intus pallide violaceo -coeruleae; petalis ob- ovatis, antice erenulato-serrnlatis, striatis; unguibus flavis, intus pubescentibus, et linea eminente subearinatis. Stamina stylis prope duplo longiora: filamentis pallide flavescentibus, superne sefaceis, ecalvis, inferne basi latiore connatis, extus 210 ad juncturas pubescentibus, interjeetis inter singula singulis denticulis;: capillaribus, velut filamentorum rudimentis. Anthe- ris oblongis, transversis, bhasi demum bifidis, ochroleucis. Germen ovatum pallide virens, laeve, calvum ; styli capillares, albi, divari "ati, basi in mucronem germinis connati, Stigmata ovali- capitata; viridi-flavescentia. Capsulae ,... E Seepu- sio semina sub nom. £L. a/pzn? missa sunt. — Huie simillimum est in alpe Pop Iván lectum, quod a £L. a/p?no diversissimum esse enuntiavit Willdenow. — Nec nisi angustioribus foliis ab- undant, quae pro £. a/pino Mauksceh et Genersich miserunt. 1146. L. austriacum. Foliola calycis obtusa quidem, sed cum mucrone brevis- simo, qui raro in uno alterove phyllo deficit. Foliola calycis margine membranacea, mon ciliata. Caules non sunt diffusi, verum erecti, v. ascendentes. — Habitat Pesthini , in praedio Reida, ad Kecskemét, ad Balaton; ad Nagy Bátor in Syrmio, in Cottu Posoniensi inde a Lumnitzer pro .L. zenuzfolio mis- sum ad Káloz in pratis siccis, ad Sz. István in itinere Be- reghiensi lectum. Solo arenoso potissimum frequens. 1147. L. uniflorum mihi. Radix annua, vix pollicem longitudine aequans, simplex, paucas radiculas fibrosas exserens, flexuosa, albida, Caulis solitarius, erectus spithama paulo longior, striatus, simpli- cissimus, teres, substriatus, glaber, laevis. ^ Folia alterna, sessilia, linearia, acuminata, enervia, glabra, etiam margi- nibus laevia. — Flos terminalis, solitarius, erectus. ^ Calycis foliola ovata, acuminata, subquinquenervia, margine mem- branacea eiliataque, — Quandoque rudimentum ramuli in folio supremo haeret. Habitat ad rivum Blatnice in valle Blesso- vicensi C. 'Thurociensis, Willdenow putat alterius cujusdam varietatem esse. 21[ 1148. L. flavum. In. collibus: et clivis. Budae, ad. Keszthely, in Syrmio, Scepusio, Danatu; ad arcem Hrádek (Wahlenberg). 1149. L. capitatum mihi. Radix perennis, transverse repens. Caules adscendentes, simplicissimi, spithamaei aut panlo longiores, brevioresve, subangulati, glabri, laeves. Folia numerosa caulem tegentia, infima: eongesta, patentia, oblonga, subspathulata, haee et eaulina. inferiora obtusa at brevissimo ohtusiuseulo "muerone, margine diaphano laevia; caulina lanceolata, basi biglandu- losa, sessilia, superiora acuta, margine diaphano - serrulato - scabra. Flores eapitati. Calyeis foliola aeuminata,. serrulata., Corollae flavae. ^ Folia caeterum trinervia, glabra, laevia. Differt itaque potissimum radice repente: floribus capitatis. In alpe Plissivica Julio. Folia in propagine omnino. spathulata, obtusa. 1150. E. nervosum. Pi. rar. Hung. I. t. 105. Ad Panesova et inter Orezydorf atque Aradinum in gra- minosis et aggeribus. In alpe Sz. lván. | £. cifatum ; L. strictum, — 1151. L. eatharticuim. In. turfosis Seepusit et DPesthini, in graminosis siccis et humidis Budae, in apricis et. umbrosis et in ipsis Arvae alpibus. Oxalideae. 1152. Oxalis Acetosella. Vidi varietatem -floribus coeruleis. In nemoribus provin- ciarum montosarum Hungariae, Slavoniae et Croatiae. Onagrariaceae. 1153. Genothera biennis. In arvis, aggeribus. 212 1154. Cireaea lutetiana. - In. silvis Croatiae, Slavoniae, Banatus, Hungariae. Datur varietas caulibus, petiolis, nervisque foliorum hir- sutis, quam in muris arcis vetustae Schemnicini lectam pro distincta specie habet Wolny, a me magis hirsuta alibi lecta. 1155. C. intermedia. Radix repens subnodosa. Caulis latera duo canaliculata, simplieissimus, pedunculo racemi, simplicis aut. compositi, terminatur. Folia cordata, acuminata, acumine obtuso, den- ticulo minimo mueronato, subrepando - denticulata, ^ nitida, Tota planta glabriuscula, brevissimis tenuissimisque pilis sub- pubescens, germen tamen lanatum pilis impletis albis apice crassiuseulis. Bei Hosszüávíz von Baron Splényi. 1156. €. alpina. In Cottus Arvensis, Scepusiensis, Liptoviensis, Marma- rosiensis alpinis et subalpinis; et in Guttin ad Kapnik. Saepe caulis stoloniferus. 1157. IEipilobium angustifolium. In silvis caeduis frequens, Budae (ergo non tantum in Europa boreali), in Scepusii alpe Vólkensi infra supraque eatarraetam in silva ad Nagy-Vásony, ubi initio Julii, in alpibus ante Aug., Septembri floret. Am weissen Wasser-in alpe, ubi reipsa est angustifolium, quod alibi, e. c. in silvis apud nos natum, non meretur, cum folia saepe plus quam /, pollicem lata habeat. Ad Albulam Mauksceh Julio legit, spe- cimen ramosum folio latiore. In silvis caeduis Cottus "Trenc- sinensis Rochel. Caules apud nos, non raro 5- pedales altio- resve. — Folia saepe lato-lanceolata, mec lineari-lanceolata (ut Smith in fl. brit.) atque ista non minus, quam angustiora remote dentienlata, nec quantum ego observavi, unquam in- teserrima, Misit etiam Szontag sub n, 5. varietatem floribus 213 albis misit Mauksch cum quaestione nonne EK. latifolium ? quod esse nequit ob folia lanceolata, venosa, glabra. 1158. E. angustissimum. Caules. foliaque pubescentia, inferiora obsolete denticu- lata. . ln arenosis fluyiorum et rivorum e. e. Vagum Com. 'Trenchinensis et Liptoviensis, in arenosis sub Babia Gora in Cottu Arvensi, ad rivos et fluvios Seepusii unde a Mauksch et Genersich, | Etiam. floribus albis occurrit. Floret. Junio, Julio, Augusto. 1159. E. hirsutuimn. In. fossis aquosis, ad rivos lünosos, in nemorum. conval- libus, silvis humidis et fruticetis Budae, Pesthini, in Scepusio, Cottu. "Erenchinensi sub nom, KK. Ázrsuti et alia. vice. véléosé missum a Mauksch, sub n. 1 et 4. a Szontag cum? . Caules etiam 6- pedales, ramosissimum. | Variat foliis mazis et minus hirsutis. 1160. E. pubescens. Ad thermas Hereulis in humidis, Rochel ad Rownye ad Vagum legit et sub n. 303. et nomine £F. véi//os? misit, Etiam in humidis Pesthini Junio, et in Scepusio ad rivulos silvestres inter eolles Julio. Quod Pesthini erescit. eaule simplicissimo; foliisque piloso-canis est... Etiam in Slavonia lectum, foliis omnibus alternis, tantum infimis 2 paribus oppositis. f. ra- mosum a Maukseh | pro. varietate E. pubescentis, a dom. Szon- tag sub n. 17. acceptum, foliis defluentibus petiolatis ,. omni- bus quae in uíroque specimine adsunt, alteruis; sed infima desunt.. ldem hoc est KK. willosum Florae Poson. ut e specimine per Lumnitzer communicato video, | E. 0//e Flor. T yrnaviensis. 1161. E. montanum. Caule nune est ramoso, nune apice tantuin aliquot ramos (1 — 2) edente, nune simplicissimo, nunc vix spithama 18 214 altiore, alias sesquipedali, longioreve. . Folia nune glabra; venis tantum et marginibus pubescentia, alia utraque pagina plus minus pubescentia, A Szoníag sub n. 2 et 3, a Kochel snb n.302. et nomine K. an pubescens? a Mauksch rite de- finitum missum. A me lectum in silvis Budensibus, Poma- sziensibus, Herleinensibus, Sümeghiensibus (in praedio Káki Puszta), ad Szomolnokinum; etiam in alpibus Scepusii et Liptoviae oceurrit. .« In Guttin Julio, in Syrmio Junio, in Rownye Augusto lectum. — f. trifoliatum. Fors distineta spe- cies. — Caulis erectus, pedalis, sesquipedalis, simplicissimus, pubescens. Folia terna, brevissime petiolata, summa ppo- sita, oblongo-ovata, acutiuseula, denticulata, nervis margine- que pubescentia, caeterum glabra. Germina calycesque pube- scentia, foliolis lanceolatis, acutis. ^ Corollae duplo majores quam in montano vulgari, violaceo-coeruleae. In subalpinis Cottus Arvensis et Liptoviensis, ad rivulos. 1162. E. roseum. In alpibus Seepusii, Liptoviae, Zoliensibus, potissimum ad scaturigines et rivulos.. Stigma indivisum. Folia oppo- sita, superiora alterna, petiolata, glabra, denticulata (nec serrata). Caulis simplicissimus, teres cum angulis binis: in- star nervorum a foliis decurrentibus. Apex caulis et pedun- euli ante florescentiam. nutant. Caulis decumbens, radicans, inde ascendens. Folia breviter petiolata, ovata, obtusiuseula, glabra, denticulata, plerumque omnia opposita, alias summa alterna. Flores axillares, pedunculati, ante anthesin nutan- tes, demum, ut fructus, erecti. Caulis basi saepe stolones promit, nonnumquam apice ramum exserit. (. m«énus, saepe caulis brevior siliqua cum pedunculo, vix sesquipollicaris, pauciflorus, non raro unico flore terminatus.... Folia elliptica, obtusa, basi angustata, subdentieulata, mon raro integerrima (in. minoribus speciminibus) plerumque omnia opposita. - Flores 215 peduneulati. E. adpéuum pro quo eum Mauksch habui, non potest esse, cum. flores pedunculati sunt, et praecedens in hoc per gradus . insensibiliter. transeat. in eodem loco e. c. in alpibus Zoliensibus. Folia.saepe elliptico -lanceolata. lu alpe Krivan, in. Petrosa ad. stagnum, in Pop lvan ad rivulos, in Gyómber pro. a/péno habitum. | Genersich misit specimen hujus foliis dentatis pro aZpéuo sub dubio. | Smith in fl. brit. ad K. api- num non facit mentionem, flores sessiles esse et reliquae no- tae quas suo tribuit conveniunt. 1163. E. tetragonum. In silvis caeduis Budae. Caulis erectus, 2 — 2!/,- pe- dalis, strietus, tetragonus, apice tantum ramosus, inferne glaber, superne et ramis, pedunculis, germinibusque magis magisque canescentibus ab. atomis albidis. — Folia lanceolata, dentata: dentibus subincurvis, obtusiusculis, quibusdam dupli- catis, glabra, laevia, mueronata, omnino sessilia (nec ut Smith dicit. subsessilia), opposita, tantum summa et ramea alterna, Siliquae axillares, peduneulatae, tripollieares. 9. sub- pubescens. Caulis fere a basi ramosus, ramique stricti, ad angulum acutum erecti, subpubescentes, folia marginibus nervoque subpubescentia, denticulata: dentieulis, quam in praecedente, brevioribus, remotioribus. — Ád Veróce in arvis inter vineas et silvas copiosissimum. |. À Mauksch missum folia paulo majora habet. 1164. E. silvestre mihi. Caulis erectus, 2 —3- pedalis, inde a media vel inferiore parte ramosus, teres, obscure rubens, pubescens pilis bre- vibus, patulis, superiore parte successive densioribus. Folia inferiora opposita, superiora alterna, breviter petiolata, den- tato-serrata: dentibus antrorsum versis, obtusiusculis, nigri- cantibus, lanceolata, acuta, utrinque praesertim nervis et 18 * 216 margine pubescentia, pilis brevissimis appressis. Flores ut in reliquis speciebus ex axillis foliorum superiorum minorum. pe- duneulati. Pedunculi calyces germinaque sen calycis tubi pu- bescentia, pilis patulis, brevibus, densis, indeque canescentia. Calycis laciniae lanceolatae, aeutae subpubescentes. ^ Petala laciniis calycis duplo fere longiora, biloba, violaceo - rubra. In silvis caeduis ad officinam vitrariam Jankováe dietam, ad Drenováe in Slavonia. 1165. E. palustre. E palude Ecsediensi (Eesedi Láp) caulibus erat simpli- cissimis, pede brevioribus; Mauksch misit spithamaea et sub- pedalia specimina, et unum sesquipedale (ad fossas et rivu- los). Caulis et folia in his levissime pubescuut ut in speci- mine a Willdenow misso, folia subsessilia, alterna, suprema opposita, lanceolata, lineari -lanceolata, in minoribus linearia, obtusa, integerrima. Pedunculi ealycesque incani. Mauksch de majore specimine quaerit: an novum? an palustris var.? ldem etiam misit specimina ramosa, pro Ze/ragono, et Ge- nersich glabriuseulum pro »0seo. In Fekete T6, uliginoso loco Matrae legi specimina fo- lis laete viridibus integerrimis et obsolete remotissimeque denticulatis, brevissime et vix, nmisi per lentem observavi, pubescentibus. Malorageae. 1166. Hippuris vulgaris. In aquis lente fluentibus e. e. Pesthini in rivo Rákos, in Conitatu Veszprimensi in amne Sio. Lythrarieae. 1167. Peplis Portula. In aquosis et inundatis e. e. TTibisci, Chrysii ad Boros Jenó, in silva ad Borbolam C. Soproniensis, in Banatu ver- 211 sus Marusium, in monte Nagyszál ad Vacium, in via, quae ex officina vitraria Com. Károlyi pone Nagy Bányam ducit. . 1168. Lythrum Salicaria. In fossis, ad rivos, in salicetis et arundinetis. y. Foliis ternis, ad Nagy Bányam in montosis. K. a/ternzf olium etiam vidi, et Mygind in herbario habet. 1169. L. virgatum. In pratis et fruticetis non infrequens. Variat foliis flo- ralibus floribusque oppositis, inferioribus seu caulinis quan- doque alternis, floribus solitariis, binis ternisve', ergo nota: floribus ternis e definitione expungenda. — Folia margine sca- briuscula. f. Legi etiam specimina (si recte memini, in Cot- tus Hevesiensis pratis siecis) foliis lineari-lanceolatis, nervis a racehi media per totam longitudinem exeurrentibus, qui in vérgato alias obsoleti sunt, et versus marginem exeurrunt. 1170. L. Hyssopifolia. L. hyssopifolium Smith. In fossis aliisque locis, quibus aquae per hyemem re- stagnaverant: ad Jaurinum et "latam, ad Szénfalá in Cottu Szatmáriensi et ad Nagy Bányám, ad Jókut aliisque in locis Cottus Temesiensis, AÀd Aráes, Füred, in salsis humidis. Pomaceae. 1171. Pyrus Amelanchier. | In rupibus caleareis ad Inotam et Palotam Cottus Vesz- primiensis et ad Korenicam in valle Vilena draga, — Cottus '"Trenesinensis monte Malenica Rochel. 1172. P. syrmiensis mihi. Rami tenues, nigro-fusei, glabri, nitidi, hor»i subpu- bescentes, Folia ovata, acuminata, serrata, dentibus muero- natis, juniora utrinque pubescentia, per aetatem calvescentia, petiolis tamen pilosis persistentibus, pilis patulis. Ad Velika 218 Remete in Syrmio. Margo foliorum in sieco 'subrevolntus. Stipulae angustissimae, subsetaceae. 1173. P. Baranyensis mihi. ^Rami juniores cortice obscure fusco, maculis seu punctis albidis eminentibus seu verrucosis. depressis adsperso, glabro, horni pubescente et canescente. Folia ovata, aeuminata, ser- rata, dentibus obtusis, subincurvis, brevissimo mnucronulo auctis, supra glabra, subtus sublanata. Stipulae lineari - spathulatae, integerrimae. Serraturae quaepiam duplicatae. — P. populi- folia diei potest. 1174. P. matrensis mihi. Folia ovata, obtuse acuminata, obtuse serrata aut cre- nato-serratía, juniora supra pubescentia, subtus sublanata, versus apicem tamen glabriuscula, seniora tantum costa media, venisque pubescentia. Petioli sublanati. — Stipulae lineares, glabriusculae. — Flores in umbella sessili, laterali. Pedunculi calycesque lanati: laciniis obtusis, utrinque lanatis. Stamina glabra uti et styli. — Petala obovata ungue euneiformi, — An P. Malus? Yn Matrae silvis, Pedunculi fere pollicares. 1175. P. ciliata vel marginata mihi. Rami glabri. Folia subrotunda aut subrotundo - ovata, crenata aut subserrato-crenata, mucronata, subtus verticillato- venosa, glabra, aut costa media tantum subpubescentia, supra glabra, laevia, «costae mediae parte inferiore - pubescentia, margine ciliata, ae plerumque pilis albis densis velüt margi- mata. Stipulae lineares, longae, ciliatae. Flores corymbosi; pedunculis longis, glabris. ^ Calyees glabri; segmentis obtu- sis, lanatis. Petala obovata, unguiculata. - Petioli coibmuniter foliis longiores, pubescentes. Pro P. nva? Jacq. e Secepusio missa. per Mauksch, qui notat, eam in hortis ruricolarum sponte nasci. — A P. «?vali utique differt foliis erenatis, pe- talis longius unguieulatis. 219 1176. P. slavonica vel albicans mihi. (Haec et praecedens ad Pyra proprie dicta pertinent, P. matrensis et syrmiensis videntur ad poma | referendae esse.) Cortex nigro-fuscus, glaber. Folia elliptica, apice basique acuta, integerrima, utrinque, praesertim subtus, densesfemen- tosa, albicantia. ^ Petioli folia aequantes. ^ Stipulae lineari- subulatae , tomentosae. — Fructus longe pedunculati, obovati, basi producti, basi apiceque (saltem ante maturitatem) pu- bescentes. — Calycis segmenta acnta, utrinque sublanato- tomentosa. Styli 5. Arbor mediocris, Ad arcem vetustam quam e Nassice ascendimus. 1177. P. angulata mihi. (Ad Malos pertinens.) Folia ovata, acuminafa, crenata, erenis denticulo connivente mucronatis, subtus pubescentia, supra glabra, nitida. Petioli pedunculique villosi. Fructus immaturi obtuse 10-angulati, pubescentes, calycis segmenta obtusiuseula, villosa. | Ad viam in silva inter Oravicam et Dognaeskam in Banatu sub finem Maji aut initio Junii, quo tempore adhuc petala quaepiam supererant. 1178. P. csiklovensis. (Ad Malos pertinens.) Arbor magna: ramis patulis, cor- tice obseure-fusco, juniore (i. e. horno), albo-tomentoso, demum calvescente. ^ Folia petiolis longiora, oblongo - ovata, acuminata, basi angustata, plerumque cuneiformia, crenata aut subserrata, dentibus obtusis mucronulo velut glandula mi- nuta auetis, supra pubescentia, subtus albo-tomentosa: pe- tioli stipulaeque tomentosae, lineares, Ad Csiklovam; saltem inter plantas ad Csiklovam lectas jacuerunt specimina, 1179. P. Cydonia. In sepibus vinearum Cottus Soproniensis ad Máre, ad Cinkota , in fruticetis Banatus et Syrmii e. e. ad lllok. Folia 280 in Banatu subrotundo- ovata, subcordata, mueronata, parvula. in Banatn, ni fallor superiora folia legi. ^ Nune in Em. pl. hort. ber. separata ut distinetum genus sub nomine Cydonéae vulgaris. 1130. P. Aria. In umbrosis caleareis Budae, in Cottu Sceepusiensi, in Banatu, ad Korenicam arbores sat magnas vidimus. 1181. P. intermedia? A Szücs communicata, illi certe, quae in hortis colitur similis, sed non, ut in definitione dicitur, foliis ovato -lan- ceolatis, verum oblongo - ovatis. 1182. Sorbus aucuparia. Sed folia aequaliter (nec duplicato -) serrata, subtus rachi pubescentia, petioli communes pilis adspersi, uti et pedunculi. Axillae foliorum et foliolorum barhatae, pilis albis confertis, praeterea dentes exhibent aliquot setaceos. Habitat in saxo- sis alpestribus Scepusii. — Quam ad Bartfam observavi, fuit foliolis duplicato -serratis, glabris. Fructus subrotundi, apice impressionibus quinis stellatis, fere duplo majores quam in S. lanuginosa: carne aurantia, sueculenta, acido - amari- cante; seminibus compressis, dorso crassiore convexis, fuscis. 1183. S. lanuginosa mihi. Arbor mediocris. Cortex ramorum juniorum floriferorum transverse, sulcato-rugosus, obscure fuscus, albido - puncta- tus, Folia 5—6-juga cum impari: foliolis elliptico - lanceo- latis, vel lanceolatis, subsessilibus, basi ovata inaequalibus: superiore latere supra insertionem deficiente, breviore, infe- riore parte ad !/, et ultra integerrimis, superiore parte sim- pliciter argute remotiuseule serratis, supra pubescentibus, subtus lanato-tomentosis. ^ Petiolus communis teres, lanato - tomentosus. ^ Flores in corymbum densissimum conferti: pe- 281 duneulo communi partialibusque lanato-tomentosis. ^ Calyces obovato -turbinati, lanato- tomentosi, segmentis, albidis, ob- tusis. Poma pisi medioeris magnitudine, coccinea, basi non- uihil impressa. |n Auwinkel Budae. Caro fructus aurantio - flava, succulenta, acido - amara, acerba. Semina oblonga, hine plana, inde convexiuseula, obtusa, fusca. 1184. S. domestica. In silvis Budae etc. 1185. €. syvrmiensis mihi. Fors distineta species: foliis sub -5-jugis: foliolis ovatis, simpliciter grossiuscule aecuminato-serratis, supra pilosis, subtus petiolisque ramulisque albo-lanatis. — Majo mense ad lllok sine floribus legi. — Folia tantum 5-juga (nec 6 — 9- juga). 1186. Mespilus Chaamnae - Mespilus. In alpe Plissivica. Folia juniora interiore parte subtus petiolique subpubescentes. 1187. M. Cotoneaster. Ad Hansabég in fruticetis prope vineas, in Világos monte Matrae, in Scepusio, unde à Mauksch missa. indeterminatam, waD. /— Szontag sub n. 17. accepi. 1188. M. eoccinea, Pl. rar. Hung. II. t. 256. M. tomen- £osa Willd, En. pl. h. ber. Desunt specimina meliora. | Ad Csákvár et Palota in Cottu Veszprimensi, ad thermas Hereulis et TToplec in Ba- natu, in valle Zsilavna Cottus 'Thurociensis, ubique in rupi- bus caleareis, in Cottu Liptoviensi et Fatra legit Rochel. - 1189. Crataegus monogyna. Notae, quas Willdenow iu En. h. ber. pro hac distin- sguenda offert, sunt fere omnes inconstantes: raro enim folia apud nos glabra, nec nempe subtrifida, verum saepius utrin- 282 que pilis adspersa, et in ramis vegetioribus pinnatifida, quin quandoque. subpinnata: lobis. nimirum inferioribus. usque ad basin. discretis; nec pedunculi calycesque semper subpubescen- tes, verum, non raro utrinque glabri, vel pedunculi glabri, ealyces autem. pubescentes, quandoque pilis argenteo - nitenti- bus hirsuti, porro segmenta calycis etiam variant: non. enim semper acuminaía, verum saepe acuía, quin etiam obtusa occurrunt: idque in eodem individuo. || Laciniae calycis. intus glabrae. ^ Receptaeulo impresso circum stylum *sublanatum. Folis pinnatifidis donata specimina misit Mauksch proC. £or- minali cum? | | 1190. €. ovalis mihi. C. monogynae similis sed, ut videtur diversa. — Frutex orgyalis, sesquiorgyalis vel et altior, ramosissimus. Folia obovata, aut obovato-ecuneiformia , apice triloba, lobis ser- ratis, dentibus incurvis, medio saepe trifido, utrinque pilis raris, praesertim costa, adspersa, et longioribus rare sub- ciliata. Flores corymbosi, (ut e specimine Genersichiano, quod huc referendum puto, apparet) majores, quam in C. Oxyacantha et monogyna: pedunculis calycibusque glabris, horum segmentis acutis obtusisve, etiam intus glabris. Petala subrotunda, breviter unguiculata. Stamina ut in reliquis si- milibus. Stylus unicus, obtusus. Receptaeulüm cireum sty- lum sublanatum. | Baeca oblonga, elliptica, basi plerumque tubereulata, 1-sperma. Legi ad acidulas Bartfae atque in monte Szmerkovica inter Hradek et Sz. Iván in Cottu Lipto- viensi. Baccae majores quam in C. monogyna et o-yacantha. BRosaceae. 1191. Kosa altaica. Petioli certe aculeati, petala alba, quibus notis hanc a sequente .distinguit. Willdenow in. En, pl. h. ber. Legi in 283 Vilena draga, in montibus ad thermas Herculis, Matra alibi- que et pro KK. pzmpénellifolia habui. Mauksch in Scepusii agris et subalpibus legit inde notis donatum, sed floribus fo- liolisque majoribus interrogandus an petala alba an rubra sint. — E Scepusio Mauksceh pro sp?nosiss?ma misit, a qua pedunculis glabris differt, — Pro JK. spénosisséma etiam Ge- nersich habet, et fatendum est inter hanc atque a/taécam. no- stram parum discriminis esse, Mauksch eam serius pro.R. pzm- pinellifolia declarat. 1192. RR. pimpinellifolia. E. Seepusio misit Mauksch, supra acidulas Szalokienses "in. dumetis leetas. | Haec unica. petiolis. est inermibus, caete- rum. simillima. a/tazcae, minus tamen aculeata. MMauksch in- terrogandus , an petala alba, an rubra. 1193. KR. spinosissima. Budae in montibüs ei"collibus vitiferis; in Szitnya valde pumila (pro .H. pimp?nellifolia? habita), ad Rendek, Gyón- £yósini in Sárhegy. — Pedunculi plerumque tantum setis ad- spersi, quandoque glabriusceuli, paucissimis setarum vestigiis adspersi, qualem in subumbrosis montis tiliarum Budae legi. 1194. R. adenophora mihi. Rami inermes, jiaeves, glabri. — Folia bi — trijuga cum impari: foliolis oblongo- ovatis seu subelliptieis, obtusis, du- plicato - serratis, brevissime petiolatis, impari longe petiolato, supra pilis adspersis, subtus praesertim costa et venis villo- sis. Petioli setis glanduliferis brevibus, parcissimisque aculeis rectis adspersi. Stipnlae cum petiolo semiamplexicaules, gla- brae, glanduloso-ciliatae, Pedunculi ^ ramulorum terminales solitarii, uniflori, hispidi, setis glanduliferis brevibus longis- que patentissimis densis. ^ Germina subrotunda, hispidissima setis longis, patentibus, glanduliferis, ^ Calycis laciniae inte- 2841 gerrimae, lanceolatae, in euspidem longum apice latiorem pro- ductae, subtus inferiore. parte subhispidae, margine ciliatae, setis glanduliferis, intus dense villosae. ^ Petala subrotunda, parum emarginata. Caulis, ut notat Mauksch, inferne rarius |. aculeatus, aculeis horizontaliter patentibus, | Habitat. in silvis Leibnitzensibus. Pro nova misit Mauksch, qui interrogandus, eujus coloris flores sint. |... g/andwlosa. Bellardii | differt germine ovato, foliol. subrotundo - ovatis, glabris, ramis aeu- leatis; aculeis subrecurvis. 1195. S. scepusiensis vel ER. Maukscehii mihi. Caules ramosi, ramique aculeati, aculeis sparsis inaequa- lis subreeurvis, slabri, laeves. ^ Folia trijuga cum impari: foliolis ovatis, acutis, inciso-serratis, dentibus simplicibus duplicatisque, utrinque elabrinsculis, pilis paucissimis adsper- sis. Petioli pubescentes, setis slanduliferis hispidi, paucis aeuleis armati, Stipulae acutae, glabrae, glanduloso-ciliatae. Pedunculi ramorum terminales, solitarii, rarissime bini, uni- Hori, glabri, laeves, inermes. Germen subrotundum, glabrum, laeve. — Laciniae calycis lanceolatae, acuminatae, integerri- mae, margine et intus villosae, caeterum glabrae. ^ Petala obeordata. — Habitat in Seepusio, unde pro nova missa a Mauksch, qui interrogandus, an petala rubra sint, uti et qualis sit fructus, et quo tempore floreat, quove loco crescat. 1196. K. villosa. Inter Lubloviam et Gnesdum in Scepusio, in rupibus infra Choes versus Lestin ad limites Cottus Arvensis, in Croatia. 1197. R. glabraía mihi. Omnibus | partibus. glabris, demtis nonnullis pedunculis aliquot setis. adspersis. Rami subinermes, paucissimis aculeis recurvis insirneti, aut omnino inermes. | Folia 2 — 3-juga 285 eum impari; foliolis ovatis, aeutis simplieiter serratis, serra- turis acuminatis. — Stipulae dentatae, mucronatae. Petioli communes paucissimis nullisve aeuleis. — Flores coryinbosi, conferti, breviter peduneulati. — Germina globosa, glabra. Flores non vidi. Nescio ubi in Hungaria leeta. An R. a7- vensis? sed pedunculi breves, glabri, mec misi raro aliqui setis paucissimis adspersi; petioli subinermes: flores coryin- bosi eonferti, nee subsolitarii ete, Forsitan A. rubrifolia; quae, qualis ad Gospieh lecta est, etiam germina globosa ex- hibuit, quae subrotunda dieit Persoon in nota, licet definitione ovata ponat. Eadem a Wolny ad Sisatováe lecta sub nomi- ne K. polyanthae s. macrae s. exsuccae descripta est. 1198. KR. rubrifolia. Ad Gospich in Croatia inventa. .1199. E, pumila. In collibus et montibus aridis, atque in subumbrosis Bu- dae, ad Pomáz in Cottu Neograd., Heves., Albens., "Tolnensi ad vias in Banatu, Syrmio alibique per planam Hungariam. Mauksch ad Leuesoviam in monte Rehberg legit et pro K. rubiginosa misit, pro qua etiam habuit Lumnitzer, Genersich sub nom. A. pumlae misit. Alia specimina misit sub nomine RE, rubiginosae? Mauksch. 1200. 1$. eroatica mihi. Caules subinermes, rami inermes, aut paucissimis aculeis reetis, patentissimis, subinermibus adspersi, glabri, laeves. Folia 3— 4-juga cum foliolis petiolatis, subelliptieis, utrin- que acutiuseulis, duplicato serratis, serraturis mucronatis, in- ferioribus glanduliferis, supra glabris, subtus costa pubescen- tibus, pilis longiusculis deeumbentibus: saepe sine, nonnum- quam cum intermixtis setis rarissimis. Petioli subhispidi, prae- sertim parte inferiore quandoque spinulis aliquot inermibus 286 simul inspersi. . Stipulae acutae, glanduloso-ciliatae. . Flores ramorum terminales. solitarii... Pedunculi. sesquipollicares, .hi- spidi, setis glanduliferis, longiusculis, patentissimis. Germina subrotunda, setis longis rarioribus adspersa. Calycis laciniae lanceolatae, acuminatae, indivisae, extus pubescentes, setis- que glanduliferis brevibus adspersae, intus margine albo-. lanatae. Ad viam Carolinam in Croatia versus Flumen. 1201. R. rubiginosa. Ad Bab, in itinere slavonico (ni. fallor in transitu et'Tol- nensi in Baranyensem Comitatum). 1202. R. reversa. Habitat. in. Matra, | Desunt. specimina. 1203. R. pyrenaica. In Matra; Willdenow missa. 1204. KR. balsamea mihi. Differt a priori germinibus hispidis setis slanduliferis, calycum laciniis glandulis adspersis, foliolis snpra subpubescen- tibus, subtus villosis, glandulis fructus balsamico - viscidis. Habitat ad Hradek. Nec diversa videtur, quàm ad Diósgyór et in Matra legeram, olim XR, recurva dicta, ob fructus re- eurvos, oblongos. .À KR. pendulina. insuper differt, quod nostrae germina sint hispida; illi saltem seeundum Syn. gla- bra, et . pendulina in America habitat, Persoon tamen in Europa habitare dieit. f. Foliolis ovato -lanceolatis, hasi an- gustatis, supra catarractam Moticskensem in rupibus occurrit. Fruetus huie uti prioribus varietatibus plus minus oblongi, non raro ecuryi. | 1205. R. humilis mihi. . An. a .R. alpina. diversa sit, adhuc dubito, — In monte Merszin. ad. Korenicam. 1206. KR. villosa. | ( -. 8. Germinibus ovatis, glabris, basi tantum setis glauduli- 281 feris adspersis; foliolis minoribus, magis acutis diversa a AR. vulgari, eaeterum omnibus notis, quae in Fl. brit. afferuntur conveniens. Ad Korenicam. 1207. R. incana mihi. Caules 4— 5-pedales, ramosissimi, cortice glabro laevi, aculeis sparsis, recurvis, demum albidis armato. Folia bijuga eum impari: foliolis ovatis acutiusculis, aut obovatis obtusis- simis, simpliciter serratis, aut serraturis aliquot duplieatis, an glandulosis? basi ad !/, — '/ integerrimis, supra canescenti- bus, pubescentibus, subtus incanis, villoso-tomentosis. Pe- tiolis incanis, villoso -tomentosis, plerisque inermibus , quibus- dam uno alterove aculeo receurvo armatis. Stipulae lanceo- latae, acutae aut et acuminatae, supra glabriusculae, subtus villoso- tomentosae, versus apicem glandulis aliquot subdenti- eulatae. Flores ramulorum terminales, solitarii, . breviter pe- duneulati. Pedunculi glabri, laeves. Germina ovata, glabra, laevia. — Calycis laciniae petala aequantes et exsuperantes, lanceolatae, cum acumine producto apice dilatato, subinteger- rimae, intus margineque villosae, extus glabriusculae, laeves, nondum raro tamen unam alteramve laciniam hinc aut utrinque gerentes. — Petala rubra, emarginata. nter Schemnicium et Tepliceske, ad Hradek, ad viam inter Cassoviam et Ránk. 1208. R. canina. Occurrit fere utrinque: velut in Croatia ad Varasdinum, in Slavonia ad Essekinum, monasterium Rákovac, in Banatu ad Oravieam , in Hegyallja ad Mád, 1209. &. intermedia mihi. Frutex staturae A. canenae, cortice. glabro, laevi, acu- leis aduncis sparsis geminisque armato. . Folia trijuga cum impari: foliolis ovatis, subacuminatis,. simplieiter serratis, eglandulosis, supra pubescentibus, subtus villosis ineanis, 288 petiolis villosis, aeuleatis, aculeis recurvis. — Stipulae acu- minatae, glanduloso-serratae, subtus villosae, supra. gla- briuseulae. — Flores terni, quaterni, pedunculis germinihusque glabris, laevibus, ovatis. Calyeis segmenta lanceolata, bina eorum hine aut utrinque foliolis aliquot aucta, extus glabra, intus laevia. Petala obcordata, rubra. Habitat ad Koreni- cam. Diversa igitur a f. canina foliis villosis, a AK. col- lina pedunculis glabris, petiolisque eglandulosis. Pone Antal in monte eandem reperi petiolis plerisque inermibus. 1210. R. collina. Versus Kováesi. f. germiua omnia hispida ; ibidem, 1211. R. repens. In silvis et fruticetis Cottus '"'olnensis, Baranyensis, Ba- natus, Slavoniae et Croatiae e. c. ad Korenicam; in Matra prope parietem basaltic. 1212. R. carpatica vel petiolaris mihi. A Maukseh sine floribus missa, ab omnibus mihi notis diversa videtur. — Ramulus, quem possideo exhibet corticem obseure rubentem, glabrum, laevem, subinermem, tantum superne inter fola, aeuleos aliquot rectos patentissimos, subulatos exhibentem. — Folia quadrijuga. eum impari: foliolis distinetius quam in omnibus cognitis petiolatis, oblongo - ova- tis, acutis, duplicato-serratis, margine slandulosis, supra glabris, subtus pubescentibus, nervo medio hispidis subaeu- leatisque , setis glanduliferis, aculeisque parvis seu brevibus. Petioli itidem hispidi setis glanduliferis, et subaculeatis. Pe- tioluli pariter undique et stipulae margine setis brevibus glan- duliferis obsitae. Habitat in colle subalpino. Scepusii. 1213. Rubus IEdaeus. In silvis montanis usque in alpes. 1214. E. tomentosus. Sed rami pubescunt et versus superiora successive villosi, 289 fine licet inferne calvescunt; peduneuli autem et braeteae villesissimae. Reliquae conveniunt. Ad Gospich et Plocha in Croatia. Sub nomine Fi. can? descriptus ad Parád, ubi in mon- tibus oceurrit, nisi foliolis lateralibus obtusis indivisis, quae vero nota variat; aculei rectiusculi, Vix etiam differt ad Sza- latnyám et Palásd in Hontensi Cottu lectus et sub nomine FK. cani ibidem deseriptus. ^ Folia inferiora huie quandoque qui- nata, superiora ternata, lateralibus non raro bilohis, plerum- que acutis. Etiam in Banatu occurrit, Willdenow missum est specimen sub F. 20. Etiam in Com. Zoliensi. 1215. R. caesius. Nimia copia in agris planioris Hungariae. — In insulis danubialibus frutieeta impervia reddit flagellis longissimis. A Mauksch sub nom. KR. fruticos? missus. Genersich misit spe- cimina duo sub nomine, quaerens, an utrumque sit £i. cae- sius? ad quod respondendum, alterum caule angulato, petio- lisque peduneulisque aeuleatis, et glanduloso-hispidis, canoque villosis esse alterius speciei. 1216. R. hirtus. In silvis Matrae, Croatiae (inque in subalp. regionem), Slavoniae, Banatus, Scepusii, vallis dominorum ete., a Wolny sub n. 60. Solo pingui natus, a Mauksch sub nom, A. cae- sii, in silva alpestri inventus; calycibus pedunculisque dense aculeatis a. Genersich pro £A. frutícoso missus. Nec pedun- euli nee petioli sunt inermes. 1217. R. corylifolius. Deseriptus in diario itineris Ránkensis. — Hie solus in Suecia crescit, asserente Wahlenberg; est ergo verus Ft, frau- técosus L. 1218. R. fruticosus. Foliis subtus tomentosis, aculeis aduncis et aliis notis in- siruetas à. Wolny sub n. 59 missus. Linnaeus (in it. Westrog. 19 290 vers. Germ. 157) de hae notat sequentia: Flores corymbosi. Petala stamina et pistilla 'alba. ^ Calyces 5- partiti: foliolis ovatis, concavis, acuminatis. 1219. R$. albicans mihi. Caules angulati, aculeati, aculeis majoribus recurvis, minoribus rectis, setaceis, setisque glanduliferis hispidi, nec non pilis albis villosi, inferiore parte tamen -calvescentes. Folia ternata, pauca quinata: foliolis cordato - ovatis, acutis, inaequaliter duplicato-serratis, dentibus obtusis brevissimo calloso glabro mucronulo terminatis, utrinque mollisime tomen- tosis, subtus praesertim candicantibus, lateralibus subsessili- bus, ternato-bilobis. Petioli villosi, setis glanduliferis hispidi, aculeatique: aculeis in rachi foliolorum sparsis. — Stipulae lineari -lanceolatae, indivisae, quandoque bifidae, integerrimae, villosae, setis aliquot selanduliferis subceiliatae atque adsper- sae. Flores in panicula terminali numerosissimi, pedunculis ramisque panieulae glanduloso- hispidis aculeatisque; bracteis trifidis, acuminatis, albo-tomentosis. Calycis foliola ovata, concava, breviter obtuseque mucronata, albo-tomentosa. Pe- tala calyce longiora obovata. In foliis, bracteis et calycibus tomento intermixti sunt pili longiores, splendentes. ^ Habitat in fruticetis Cottus Baranyensis versus Neoplantam alibique. Huic quoad adductas notas fere per omnia similis, foliis tamen pluribus quinatis, foliolis basi magis ovatis ad .R. f'ru- ticosum accedens lectus est in Sárhegy ad Gyóngyósinum. In silvaticis ad Herlein lectus foliolis obtusis tantum differre vi- detur. Vix etiam differt, quem Wolny sub nom. £A. zomen- tosi novi et n. 98 miserat, licet, nam caulis seu ramus florifer omnes notas nune descriptas exhibet. 1220. R. saxatilis. In subalpinis Scepusii (a. Mauksch), Liptoviae, Croatiae (in Plissiviea et Velebich). ln Carpato quoque ipsi legimus. 291 B. Caule petio- lisque aculeatis, aculeis rectis. Ad thermas Herculis in um- Nonnumquam aculeus unus alterve adest. brosis. — Willdenow pro novo habuit et .K. repentem dici suasit. 1221. Fragaria collina. In clivis, in collibus apricis siecis. In Scepusio legit Mauksceh in collibus ad molam N. Lubloviensem fructibus non comestibilibus. Caulis seu scapi pilis etiam patentissimis. 12932. F. praecox mihi. Radix perennis, lignosa, erassa (primaria nempe cala- mum crassitie saepe excedens, quandoque digitum aurieula- rem subaequans, obscure fusea, radices latere edens: saepe spithamaeas, fílexuosas. Stolones nulli. — Scapi seu caules paueiflori peduneulique uniflori plures, foliis multo breviores, pilis longis patentissimis usque ad calycem hirsutissimi, ad divisionem in pedunculos et basi stipati stipulis ovatis acutis, aut acuminatis, pilosis, binis, interjecto rudimento folii simpli- eis ovato. Folia ut in reliquis (unica demta), ternata; foliolis obovatis, basi integerrimis, caeterum ineiso-serratis, utrinque pilosis, subtus sericeo-hirsutissimis: dentibus acuminatis, Pe- tioli pilis patentissimis hirsutissimi incurvis. — Calycis laciniae lanceolatae, extus, ut folia subtus, dense sericeo-hirsutae, pilis pariter patulis. — Petala calyee paulo majora, aut aequaliter obeordata, alba. Wolny misit sub nomine J£. szeríis e Syr- mio, et notat eam nivibus vix solutis florere. — £F, vesca no- tante M. a B. in Flor. taur.- cauc., ante £&. co/fénam floret, ergo a posteriore etiam tempore florendi discrepat *). 1223. F. reversa mihi interea. A F. praecoce diversa, caulibus altioribus, foliis supra ^) Est secundum Sadler (in Grész Diss. de Potentillis Hungariae etc. Pesth. 1837. p. 17) Potentilla micrantha Ram. 19 ** 292 pilis. raris adspersis; serraturis non acuminatis: involueri squamis non fuscis et pilis caulis, peduneulorum, petiolorum- que subreversis, qua nota etiam a. . co//na differt. — Misit Buday e Syrmio. An fF. elatioris varietas? 1224. F. elatior. In silvis. 12925. F. sterilis. €omarum Fragariastrum Roth germ. 1l. 578. Willd. En. pl. h. her. I. 558. In silvis Matrae et Slavoniae. 1226. Potentilla Anserina. In subhumidis, potissimum arenosis prope rivos. 1227. P. rupestris. In montibus Matrae ad Baksa in silva, inter Lóvà et Cseszteg, in monte pone arcem Lendva, ad Sz. Rochum in Murakóz, in praedio Diós, 1 milliari Keszthelyino distante ; Posonii. 1228. IP. supina. In subhumidis, potissimum sabulosis, etiam in Scepusio. f. Caule inferne simplici, erecto. Ad Almas in ripa Danubii, Pesthini inque locis sabulosis. y. Foliis oinibus ternatis, sal- tem tale specimen quondam legi sed N.B. folia desunt. 1229. P. opaca. In Liptovia et Scepusio frequens. 1230. FP. laciniosa. An P. ascendens Willd.? Radix perennis, spithamaea longiorve, superne digitum crassitie aequans, ramosa, fusca. Caules ex eadem radice plures, pedales, erecti aut ascenden- tes, teretes culmo tritici crassiores, simplices, nec nisi apice in ramos íres divisi, in solo fertiliore tamen ex axillis ramum unum alterumve aut rami rudimentum edentes, obscure pro- fundeque rubentes, hirsuti, pilis reverso - patulis, albis, fareti 293 medulla alba. Folia petiolata et alterna; inferiora septenata, superiora quinata, ad ramos ternata, summa ramea simplicia: foliolis hirsutis, obscure viridibus, lineari -lanceolatis, inferne angustatis, profunde pinnatifidis: laciniis lanceolato - linearibus, antrorsum versis, acutiusculis, aliis integerrimis, aliis inferiore margine laciniae auetis minore, superiorum omnibus integer- rimis. Petioli semiteretes, canalieulati, supra obscure ru- bentes, hirsuti, pilis longis, albis, patentissimis. — Stipulae hirsutae, profunde laciniatae: laciniis linearibus, supremae integzerrimae , lanceolatae. — Flores ereeti, pedunculati, e di- chotomia ramorum alii, alii laterales, primariis e latere supe- riore rami minoris; foliis oppositis dichotomias stipantibus. Peduneuli teretes, hirsuti, obscure rubentes. ^ Calycis foliola lanceolata, cuspidata , hirsuta; alternis angustioribus, sub- linearibus, longioribus, apice obscure rubentibus. Petala flava, obcordata, calyce paulo longiora, substriata. ^ Stamina ger- minibus breviora, tota flava, caeterum congenerum. Pistilla in eorpus rotundato -conieum congesta, plurima: stylus apice recurvus. Stigma obtusum. Fl. a fine Maji. 1231. P. scepusiensis. Radix perennis. Caules ex eadem radice plures, spitha- ma paulo altiores, pilosi, basi teretes, versus divisionem, uti rami altero latere planiusculi, erecti, inde a basi inaequaliter et imperfecte ter quaterve dichotomi: ramo altero breviore. Folia petiolata, alterna, ad divisiones caulis et ramorum sub- opposita, altero paulo altiore, ternata, foliolis basi integerrime incisis, lobis obtusiusculis integerrimis, inferiora obovata, superiora cuneiformia. Petioli foliis breviores, hirsuti, supra canalieulati. Stipulae ovato-lanceolatae, obliquae, exteriore latere latiore acutae, supra subnudae, subtus pilosae, integer- rimae. — Pedunculi oppositifolii supra dichotomiam enati, pe tiolis longiores, erecti, teretes, pilosi, — Calyx hirsutus con- 294 generum: sc. basi integer i. e. monophyllus, decemfidus, laci- niis exterioribus basi angustatis, interioribus dilatatis, acu- üuseulis; nonnumquam octofidus. Petala calyce breviora, ob- ovata, integerrima, lutea, Stamina pistillo breviora, ad 20; flamenta subulata, lutea: antherae luteae, bilobae: lobis superne coeuntibus, — Pistillum et fructus congenerum nudus. Crescit in. montibus Scepusii; fl. in horto initio Maji. 1232. Agrimonia Eupatoria. In ruderatis, fruticetis, silvis. 1233. A. agrimonoides. In silvis Syrmii , Croatiae. 1234. waldsteinia geoides. Willd. Beitráze |. 103. Pl. rar. Hung. l. t. 77 *). Radix perennis, repens, hine inde fasciculum foliorum caulesque promens, nigro-fusea, radieulas fibrasque fuscas demittens, — Caules ex eodem foliorum radicalium fasciculo plures, erecti aut obliqui, recti, teretes, semipedales aut paulo longiores, inferne simplices, superne pro inflorescentia divisi. Folia nervoso-venosa, utrinque subpilosa: radicalia longe petiolata, reniformia, quinqueloba, lobis inaequaliter lobatis serratisque, dentibus aeutiusculis, apice fuscescentibus; petioli 2 ad 6 pollices longi, subtus carinati, supra canaliculati, angulis carinaque obtusis, pilosi, tandem .calvescentes, basi *) Character generis sec. Willdenow 1], c. Calyx: Perianthium monophyllum, campanulatum, decemfidum, laciuiis lanceolatis, alternis minoribus. Corolla: Petala quinque, subrotunda bre- vissime unguiculata, retusa, decidua, calyci inter lacinias ma- jores inserta. Stamina: 'Filamenta numerosa (circiter 40), fili- formia, calyci inserta, Antherae oblongae, versatiles. Pistillum: Germina duo, rarius tria, obovata. Styli subulati decidui. stigmata simplicia. Pericarpium nullum. Semina bina seu tria nuda in calycis fundo. — 295 purpurascentes, dilatati, pilis longis ciliati, — Caulina pauca, breviter petiolata, patentia, unum in medio caulis, reliqua ad divisiones ejusdem et ad pedunculos sita, successive mi- nora, iriloba, inciso - dentata, dentibus fusceseentibus. Stipu- lae basin petiolorum caulinorum stipantes oblongae, inte- gerrimae , apice dentibus foliorum similes, pilosae et pilis longioribus ciliatae. Inflorescentia: caulis dividitur primum in ramos duos inaequales, quorum brevior, vix pollicem aequans, declinatur et folium unieum gerit, cui opponitur flos breviter peduneulatus, pedunculo aphyllo ad angulum prope rectum prodeunte, inter quem ef folium enascitur peduneulus longior, uni- aut biflorus, bracteis binis unicave instructus, ramus autem longior fere recta prodiens ad divisionem gerit plerum- que bina folia et ternos communiter promit peduneulos: me- dium breviorem, ebraeteatum, uniflorum; et binos bracteatos, alterum plerumque uni-, alterum biflorum. Flores ante an- thesin nutantes, dein horizontales. ^ Bracteae stipulis similes, sed plerumque paulo longiores. Calyx decemfidus, campanu- latus, subpilosus, decem lineis eminentibus in lacinias ex- eurrentibus distinctus: laciniis patentibus, obtusiusculis , apice plerumque fuscis, alternis majoribus, lanceolatis, alternis linearibus. Petala quinque, calycem excedentia, patentia, lutea, nitida, jam subrotunda integerrima, jam ovata subtruncata | aut nonnihil emarginata, calyci intra lacinias breviores in- serta, marginibus baseos inflexis, ut in quibusdam Ranunculi speciebus, unguem brevissimum formantibus, post florescen- tiam decidua, Stamina numerosa, a 30 ad 40, corolla bre- viora, flava: filamenta filiformi - subulata, ecalyeis lateri inte- riori infra petala inserta; antherae ovatae, per medium sulco exeavatae, versatiles. — Pistilla bina, raro terna, brevissime pedicellata: germinibus obovatis, subnudis, superne pubescen- übus; stylis totidem, filiformibus, inferne tamen paulo cras- 296 sioribus pubescentibus, superne nudis, flavescentibus, stamina aequantibus, post deflorationem deciduis; stigmatibus simpli- cibus, obtusiusculis. — Semina tot quot pistilla, pubescentia, fusca, ovata cum lineis tribus prominulis, duabus sibi invi- cem approximatis, et eum eminentia in basi, atque altera majore in apice, utraque excavata, ibi pro articulatione cum pedicello, hie pro recipiendo stylo. In valle silvatica versus Kováesi, iu monte Szántó, in montibus Hegyallja dietis, in dumetis vallis Kohlbachensis legit Wolny, e "Transsilvania misit Baumgartner, in nemoribus Matrae et in monte Meesek ad Quinqueecclesias. N 1235. Spiraea incana. Ad laeus Plitvicenses. 1236. S. chamaedrifolia. Habitat in rupestribus Matrae (e. c. in Saskó), in rupi- bus Ránkensibus, in summitate montis Papuk, in Slavonia, ubi folia elliptica exhibuit, in Scepusio, unde a Szontag sub n. 93 indicato loco bei der Kónigságe. Host illam e Matra pro S. zedia Smith declaravit. 1237. S. oblongifolia. .Corymbi terminant quidem ramulos laterales, quod autem etiam in .$. chamaedrifolia alisque affinibus obtinet, nee peculiarem notam suppeditat; eur ergo Willden. in En. pl. h. ber. eorymbos terminales pro nota differentiali affert ratio- nem non video. In monte Quinqueecclesiensi Meesek. | 9. Fo- liis utrinque angustatis, plerisque profundius inciso - serratis. E Disznókó monte Matrae. ^ Utraque haec varietas perquam similis est forma florum, foliorumque structura, $. chamae- drifoliae. Etiam in Saskó crescere asseruit Nesselthaler. 1238. S. ulnifolia. In monte Guttin ad Kapnikbányam, in rupibus vallis per quam Borsa in montem 'Trojaga asceudit, tum in montibus 297 ad thermas Herculis versus limites Valachiae: e. c. in Domu- gled, Wolny reperit ad Schemnicium. 1239. S. crenata. Folia speciminis ad Vaes lecti, sunt revera trinervia: nervis e petiolo ad apicem exeurrentibus; sed ad Heves. in silva foliis subtriplinerviis erat; nervis in disco folii ortis ple- rumque subalternis, caeterum omnino similibus. f. g/awcescens. Caeterum similis priori, sed foliis magis oblongis, cuneiformi- bus, subglaucescentibus, ut in Hevesiensi, triplinervi-venosis. Habitat in montibus Matrae, forsitan diversa species. 1240. S. Aruncus. Vidi in planta mascula numerosos flores hermaphroditos, pistillis ab uno ad quinque. Habitat in umbrosis subhnmidis Matrae, Scepusii, Marmatiae, Croatiae et ad Bartfam. 1941. S. Filipendula. In pratis et pascuis siccis copiosa, intacta pecoribus. 1242. S. Ulmaria. In pratis hnmidis, potissimum inter salices, tum in fossis. BDrupaceae. 12439. Amygdalus comununis, In silva ad Varasdinum., 1244. A. nana. Budae in montibus apricis rarior, ad Budaórs copiosissi- ma, ad viam Albensem versus Márton- Vásár, in margine silvae Hodos ad limites Cottus Albensis et Veszprémiensis copiosa, in Sárhegyó ad Gyóngyós, tum in montibus ad Szánto, Tálya, "okay copiosissima, in aggere infra Szarvas, in pascuis et pratis sicris ad Mezóhegyes, in aggeribus Banatus e. €. inter Ostern et Hatzfeld. 1245. Prunus Padus. .In vallibus ad rivos Cottus Albaujváriensis, Sárosiensis, 298 Scepusiensis, in insulis Danubii, ad Posonium. In silvis Had- háziensibus repertum misit Samuel Dioszegi. 1246. P. laxiflora mihi, an P. semperflorens Ehrh. et Willd. P. serotina Woth? Frutex mediocris: ramis virgatis, erectis: cortice nigri- cante, laevi, epidermide cinerascente, successive evanida. Gemmae ovatae, fusco -nigrescentes: squaimis exterioribus ovatis, integerrimis, concavis; interioribus oblongis, serratis. Folia petiolata, alterna, ovalia utrinque acuta, basi integer- rima cuneata, caeterum subbiserrata, dentibus nimirum aliis duplieatis, aliis simplicibus, obtusis cum brevissimo muerone fusca, infimis binis, aut saltem unico, glandula obtusa fusca terminatis, glabra, subtus pallidiora, nervoso- venosa, reti- culi venis conplanatis seu non eminentibus, . Petioli semi- teretes, supra canaliculati, glabri, eglandulosi. Stipulae lineari- subulatae, serratae: serraturis glandula fusca mucronatis. Flores in racemis terminalibus, laxis, 4 — 8-floris, longe pedunculati; pedunculis 1—3- pollicaribus, infimis folio, supe- rioribus bractea lineari, serrata stipatis, quibusdam etiam medio, aut infra vel supra medium bractea instructis. Calyx tubo obovato, laciniis oblongis, tubo longioribus, obtusis, ser- ratis; serraturis mucrone fusco terminatis, Petala alba, ca- lyce longiora, obovato-cuneiformia, integerrima. — Stamina corolla breviora: filam. setaceis, albis; anth. subrotundis, pal- lide flavis. Pistilla saepe bina (in horto), plerumque unicum: germine ovato, laevi; stylo filiformi; stigmate obtuso. Drupa ..2.. Dieitur habitare in frutieetis ad. vineas Botyánenses, unde in hortum Aesaensem ante paucos annos illata fuerit. 1247. P. insititia. In Banatu. 1248. P. suaveolens nihi an P. éasititia? Frutex 9 —7 -pedalis, altiorve, ramosus: cortice seniore 299 füscesceenti -nigricante, juniore cinereo ab emoriente epider- mide, demum secedente, in ramulis hornis et annotinis pu- bescente, Folia eonvoluta, elliptico - ovata, obtusa , 'serrata: dentibus obtusis, incurvis, juniora, ut petioli, utrinque pilis densis canescentia. — Stipulae lineari-subulatae , pubescentes, dentieulis glandulosis serratae. ^ Flores ad utrumque latus gemmae foliaceae bini, suaveolentes: pedunculi 3 — 4 lineas longi, a denso villo eanescentes. Calyx basi in pedunculum nonnihil protracta subpubescens, caeterum glaber: laciniis ob- longis, obtusis , tenuissime ciliatis. — Corolla candida: petalis ovatis, obtusis, in brevissimum unguem coarcíatis, uti et sta- mina atque pistillum ut in P. sp?nosa; stylus tamen pallidior et staminibus longior. | Drupa . . . . Differt a P. sp?nosa, eni simillima: statura majore; pubescentia copiosiore; foliis ovalibus; dentibus spieularum glandulosis; floribus majoribus, suaveolentibus, binis; florescentia paulo priore. Habitat cum P. spinosa in fruticetis Budae. 1249. P. cuneifolia vel flava mihi. In OCottu Liptoviensi, ubi ad Madoesány in fruticetis crescit, P. flava et spinosa foliis ovatis, pilosis eodem tem- pore satae, primo et altero anno plerisque notis conveniunt: ramificatione nempe, foliatione, cortice slabro, foliis ovato - lanceolatis, acutis, serratis, simillime venosis; petiolis brevi- hus, purpurascentibus; stipulis lineari - subulatis, petiolo lon- gioribus, dentatis: dentibus glanduliferis; sed differunt: lava foliis supra glabris, subtus subpubescentibus, aut etiam gla- bris, serraturis mnucronatis, non paueis duplicatis; spénosa fo- lis utrinque pubescentibus, serraturis muticis, simplicibus. Petioli utrinque sunt marginibus ciliati; dens infimus stipula- rum plerumque elongatus denticulatus. Dens infimus folio- rum glandulosus. Etiam tempore florescentiae, inflorescentia, 300 calycis et petalornm forma atque genitalibus conveniunt, sed in P. spinosa laciniae ealye. sunt denticulatae. Leguminosae. 1250. Ononis arvensis. Videtur diversa a spinosa: floribus in apice ramorum confertis, pilis calycum | glandulosis. «. spinosa e Syrmio; p. inermis a. Lumnitzer. 1251. O0. hircina. Habitat per totum regnum ab australibus ejus finibus usque in septemtrionem: in Croatia, Slavonia, Banmatu, in Cottu Aradiensi, Hevesiensi, Neogradiensi, Scepusiensi ete. 1252. 09. Columnae. Willdenow quidem pro QO. minutésséma declaravit, sed ab hac differt; radice perenni; foliis pubis, stipulis lanceolatis denticulatis. Foliola inferiorum foliorum subrotunda, medio- rum obovata, superiorum oblonga, cuneiformia. Pili glan- duliferi, viseidi. In montibus apricis Budae rarior, et in pen- insula Tihany. 1253. O. rotundifolia. An in Litorali hungarico ? 1254. Genista sagittalis. Caules basi decumbentes, radicantes, frutescentes, ramosi, ramis forma caulium sterilium et floriferorum erectis, palma- ribus spithamaeis aut paulo longioribus, quin etiam pedalibus, floriferis triangularibus, angulo tertio minus eminente. Folia saepius ovata, quam ovato-lanceolata, variant pubescentia magis copiosa ut etiam a pilis mollibus densis canescant. Legumina pilosa. Habitat locis duris sterilibus e. c. in Banatu ad Gut- tenbrunn, in Cottu Bihar versus Rézbánya es Vasko, in OCottu Castriferrei, ad Grusium, in Croatia ad superius Korenica, imo in ipsa alpe Plissiviea, ubi hirsutior erat omnibus partibus. 301 1255. 6€. triangularis. In rupibus calc. ad thermas Herculis, et in alpe Croa- tiae Számár. 1256. G. tinetoria. Variat: «. glabra omnibus partibus glabris, in pratis hu- midis, 5. subpubescens fol. margine aut etiam costa, ramulis- que floriferis pubescentibus; subpubescens porro variat, cau- libus seu ramis annotinis brevioribus (spithamaeis) et lonygio- ribus, simplicissimis et ramosis; foliis angusto - lanceolatis, et lato -lanceolatis. — Dentes calycis angustifolii sunt lanceolato - subulati. Ramosam angustifoliam in Syrmio, ad Essekinum et ad Heves, aliam ramis simplicibus angulatis, sub nomine angulatae deseriptam ad Bekecs legi sub initium Junii. Haec posterior videtur specie differre: nimirum ramis simplicibus, foliisque calycibusque villosis, Ad Heves lecta, ramis ramo- sis hirsutie dictarum partium non differt: ergo si una, etiam altera specie distinguenda erit, y. latifolia foliis ovato- lan- ceolatis. Calyces, corollae et legumina glabra. Ad Hollod et Venter in clivis arenosis et collibus siccis. 0. Seu ramis angulatis, foliisque pilosis. Ad Antal in monte pone arcem. Haee videtur esse G. scar?osa Viviani. 1257. €. coriacea mihi. Caules erecti, basi lignosi, ramique teretes, sulcato- angulati, subdivisi, pilosi. Folia coriacea, mucronata, basi euneiformia angustata, sessilia, supra glabriuseula, lucida, subtus nervoso-venosa, pilosa. ^ Bracteae foliis multo mino- res, ovato-lanceolatae, acuminatae, trinerviae, subtus pu- bescentes. — Stipulae spinae subulatae, longiores quam in tinctoria. Habitat. in silvatieis Budae, floret serius quam ténctoria. 1258. €. nervosa mihi, Host pro G. £inctoria declaravit, Willdenow forte diver- 302 sam dicebat, Discrimen indicatum inter descriptiones reliqua- rum. — In silvis Sümeshiensibus, Syrmiensibus et Banatus. Omnes partes, demfta corolla, pilis longiusculis obsitae. Folia nervoso- venosa. Major ramosiorque obvia fuit in fruticetis ad Sz. Miklos ultra Kanisam in limite Cottus Sümeghiensis, tum in Syrmio. Posteriore loco eam etiam foliis omnino ova- tis legi. A Balbis pro G. ovata missa, pro qua et ab aliis habetur. 1259. G. ovata. Pl. rar. Hung. l. t. 84. In collibus et montibus Banatus. 1260. G. procumbens. In Matrae apricis et silvaticis. — In hirto ramos sesqui- pedales profert floribus aureis dense obsitos, tum planta ve- nustissima, | Flores in culta etiam quaterni, quini. Caules seu rami aut simplices sunt, aut ramosi. Pedunculi folia non semper excedunt. 1261. &. elliptica mihi. Radix lignosa, ramosa. Caules basi fruticosi, decum- bentes, pennam anserinam crassitie aequantes, promentes ra- mos erectos et ascendentes, pedales et sesquipedales, obtnse angulatos, pubescentes, plerisque simplicissimos, paucissimos ramulis sterilibus infra flores instructos. — Folia numerosa, sessilia, simplicia, inferiora ramorum remotiora, ante florescen- tiam caduca, tubereulo residuo, elliptico-lanceolata, inferiora obtusa, superiora acuta, supra glabriuseula, subtus pubescen- tia pilis appressis. Flores axillares, in medio ramorum, apice elongato floribus destituto, solitarii, bini ternive, pedunculati, pedunculis folio duplove brevioribus, pilosis. Calyx subturbi- natus, pubescens, bilabiatus: superiore labio bi-, inferiore tridentato dentibus acutis. Corolla scabra, flava, alis vexillo, carina alis paulo longiore. Legumen compressum, subfalca- 303 * tum, hirsutum, vel stylo longius persistente incurvo aristatum. Habitat in montibus Menesiensibus e. c. ad rudera areis Világos. 1262. G. pilosa. Chomaegen?sta V, Clus. hist. 103. Variat foliis acutis et obtusis, complicatis et (in vege- tiore planta) planis, snpra glabriusculis aut pubescentibus; angustioribus, latioribusque, semper versus basin angustatis subeuneiformibus, quandoque densissime congestis, alias remo- tis; semper subtus sericeo- pilosis, apice recurvis, hinc non raro apparenter marginatis. Habitat in montibus potissimum ealeareis, locis fere humo destitutis, sterilibus Budae, in Ba- natu, in Cottu Nitriensi et "Turociensi atque Liptoviensi, in- que Croatia ut in monte Merszin lectam pro G. decumbente habui. Etiam in Cottu Castriferrei et in Matra. 1263. G. sericea. Iu alpibus eroatieis montium Velebich. 1264. G. germanica. Spinae simplices et compositae (nec verrueoso-compositae ut Willdenow), ad basin saepe tuberceulo, quod est gemina foliorum non evoluta, stipata. ^ Variat: a«. foliis lanceolatis, acutis, qualis in Cottu Castriferrei, Szaladiensi, in Murakóz in silvis et fruticetis occurrit. f. Foliis ovalibus, obtusiuscu- lis, qualis in silva ad Herlein, et ni fallor in Croatia repe- ritur, magis hirsuta. Àn distincta species ? 1265. &. silvestris. Spinae quandoque 1 !/,— 2- pollicares, sed racemus non elongatus. — Talis ad viam Carolinam in Croatia occurrebat. f. Spinis paulo brevioribus, racemis latioribus, in montibus ad Máda, et in Cottu Szathmariensi ad Erdód. 1266. Cytisus Laburnum. . Habitat in silva pone Quinqueecelesias sub monte Mecsek, in valle versus rudera arcis Kantovár. 304 1267. €. alpinus. In silvis et ipsis alpibus montium Velebich ad limites Croatiae e. c. supra Divo Szelo, in Maly Urlay, sub alpe Vissoszica , in silva non procul Medák. 1268. €. nigricans. In silvis et fruticetis per totum regnum ab austro usque in septemtrionem ubique. 1269. €. elongatus. Pl. rar. Hung. II. t. 183. A C. trifloro non differre notat Sehultes. 1270. €. biflorus. Pl. rar. Hung. II. t. 166. Habitat in arenosis ad lzsák, in praedio Bugas, in Co- mitatu Sümeghiensi versus Rendek, Pesthini in clivis arenosis. Pili caulis, ramorum, foliorum, calycuur appressi, sericei. Magnopere variat: caulibus potissimum, qui nunc longiores, nune breviores, simplices vel ramosi, erecti, declinati, de- cumbentes vel prostrati deseripserim: sed in hortum trans- latus caules ramosque erectiuseulos virgatos protulit, non jam distinguendus. — Etiam in Scepusio ad Lomnitz et alibi in asperis, — In junioribus ramis cortex, petioli, foliola subtus, pedunculi calycesque pilis sericeis appressis sunt incani, quae vero qualitas in speciminibus ad Zanko non procul Sz. Lászlo supra Sümegh. et in monte Harsány Cottus Baranyensis lectis minus conspicua est, eadem etiam foliolis majoribus abludun- tur ut primo intuitu distinctae species videantur. — n silva Debrecinensi, ad N. Károly. 1271. €. purpureus. In montanis Croatiae. 1272. €. falcatus. Pl. rar. Hung. Ill. t. 238. In alpe Plissivica et monte Merszin. Simillimum legi ad lapicidinam Gyóngyósiensem subfinem, et in P. Sz. Márton, nt videantur, an non C. faícatum cum C. sup?no jungunt? 305 1273. €. supinus. In montanis apricis montium mediterraneorum e. e. Bu- dae, Budaórs, Pomász ete., ad Bekecs Cottus Zemplin. 1274. €. serotinus mihi. Caules ramosi, ascendentes aut erecti, ramis teneris, hirsutis, Foliola oblonga, petiolo paulo longiora, obovato - cuneata, mucronata, obtusa aut acutiuseula, supra glabra, subtus hirsuta pilis subsericeis, brevissime petiolata; petiolus communis hirsutus pilis, ut in ramis, patentibus. Flores late- rales axillares, bini, terni, pedunculati, erectiusculi, Calyx cylindrieus, hirsutus, bilabiatus, labio superiore bilobo. —Co- rolla flava, glabra, magna. Stamina omnia connata. Legu- men hirsutissimum. — Differt igitur a C. hirsuto: foliolis ob- longis, supra glabris; floribus lateralibus binis ternisve, flo- rescentia serotina. Folia C. hersuto utrinque hirsuta, obovata, dicit M. B., et flores laterales aggregatos. [n nota vero hos fere per totos ramos sparsos, solitarios vel geminos esse dicit. Ad pedem montis Nagyhegy non proeul Munkáes et in silva Gódollóo, 1275. €. scepusiensis nihi. Similis sed leguminibus glabris, tantum ad suturas pilo- sis in Scepusio occurrit in silva episcopali exeisa, a Mauksch sub nom. C. supini Majo florens missus, | Foliola vel acuta vel obtusa cum mucrone, subtus sericeo-hirsuta. Pili ramo- rum, pedunculorum, calycumque longi, patentes. 1276. €. hirsutus. Quandoque in diversis ejusdem stirpis ramis flores sunt laterales remotiuseuli, alii conferti subaggregati, nonnunquam prope ad C. capitatum accedit inflorescentia, prolongantur ta- men rami ultra flores, ut hi laterales evadant; nee capitulum terminale subümbellatum, ut isti. Ad Keszthely, Nagyszóllós 20 306 in silva Szaladiensi, ad Szalabér inter vineas, ad Varasdinum. Budae. quoque. 1977. €. enpitatus. Valde variat nisi sint diversae species cultura dignoscen- dae est enim: «. caulibus simplicibus; foliolis oblongis acu- tis, utrinque pilosis, qualis in Scepusio, in Cottu Comaro- miensi ad 'lTatam occurrit. f. Caulibus simplicibus; foliolis oblongis, acutis, supra glabris, qualis alibi lectus. | y. Cau- libus simplicibus: foliolis obovatis, obtusis mucronatis , subtus hirsutis, supra pilis rarioribus adspersis. 4. Caule superne ramoso; foliolis utrinque pilosis, pilis juniorum ferrugineis, qualis ad P. Sz. Márton et ad Mád lectus. s. Caule superne ramoso: foliolis supra glabris aut glabriuseulis, subtus hir- sutis, pilis juniorum ferrugineis, — In Syrmio alibique oecur- rens et a DC. missus sub. nom. €. hérsut? All. an etiam L. caule superne ramoso: foliolis obtusissimis ant subemargina- tis, supra glabris, subtus hirsutis pilis albis. — In Cottu Sü- meghiensi, in Auwinkel Budae similis occurrit, sed foliolis supra nonnihil pubescentibus. ^ Foliola quaepiam. etiam acu- tiuscula. Pili sericei, — 9. Caulibus longitudinaliter ramosis: ramis erectis. Pesthini occurrit. — Corollae omnium glabrae; caules petiolique pilosi pilis patentibus; calyces et legumina hirsuta pilis laxis. 1278. €. leucanthus. Foliola in culta planta quidem (ut in definitione a Will- denow describuntur) elliptica, glabra, ovata; sed in sponta- nea semper hirsuta, plerumque obovata, . cuneiformia, «non raro obtusa mucronata, semper autem pilis ramorum foliorum et calycum appressis, et corollis pilosis, pallidis diversus ,. et caule valde ramoso. Inu silvis Banatus e. c. ad Guttenbrunn, versus Lippam, alibique inter hoe oppidum et Temesvarinum corollae albae, in apricis autem ibidem et ad 'loplee inter 307 Mehadiam et Orsovam, ad. Harsány et Miskole in Cottu Bor- sodiensi, ad Hollód in colle vinifero, ad Erdó Bénye, et in monte ad Joseffalva in Cottu "Tornensi, et in Cottu Gómó- riensi flavescentes albidi seu pallide ochroleuci flores. Legumina semper hirsutissima. Pedunculi breves. Etiam ad Nagy Ká- roly observatus. — Foliola non raro lanceolato - cuneiformia acuta; ut inter Temesvarinum et Guttenbrunn, in silva Bru- kenaviensi, 1n montibus Ménesiensibus legi similem illi, qui ad Erdó-Bénye lectus est. — Balbis misit similem, sed magis hirsutum et incanum , foliolisque minoribus cum quaestione an tuus C. pallidus vel C. leucanthus? 1279. €. prolifer mihi, sed datur jam hujus nominis ergo CU. pullulans mihi. Similis C, /eucantho, sed caules ramique pilis brevissi- mis tecti ut fere tomentosi appareant, foliola magis oblonga, pubescentia; peduneuli longiores, fere calycis longitudine, non raro biflori, bracteati: braeteis linearibus, duabus, alternis, altera breviore, calyci contigua; ramis floriferis et umbella sub ipsa florescentia; corollae flavae: vexillo pubescente, ealyx profunde bilobatus, pilosus. 1280. €. ausítriacus. In arenosis caules basi decumbentes, divisi in ramos erectos, saepe vix spithamaeos, plerumque simplicissimos, folia reliquaeque partes valde incanae. Alias caules erecti, plerum- que superiore parte longitudinaliter ramosi, pedales sesqui- pedalesque. | Caeterum caules foliaque sericeo - pilosa, nec (ut Willdenow in definitione dieit) strigoso - pubescentia. Pili de- cumbentes, in calyce patuli. — Flores brevissime pedunculati, Calyx bilabiatus, labio superiore bilobo, vexillum pubescens pilis longiuseulis. Pilis caulis decumbentibus seu subappressis a C. capitato, cui saepe similis, facile distinguendus: hine 20* 308 ... patentibus sunt. Infestatur saepe Cuscuta europaea. Va- riat forma et latitudine foliolorum in monte Gerardi et foliolis obtusis, euneatis, brevissime mucronatis; alibi angustis, aeu- tis; ibi valde canescit a pilis sericeis densissimis. 1281. Anthyllis vulneraria. | In ealidis frigidisque regni provinciis, quin et in alpibus occurrit, — Variat: «. foliis omnibus aut plerisque pinnatis; B. foliis omnibus integerrimis aut caulino ternato vel snbpin- nato, qualis in alpibus Scepusii et Com. 'lhuroc. occurrit. 1282. A. moníana. Sed caules perperam herbacei dicuntur. In Plissiviea alpe Croatiae. 1283. A. alpesítris vel glaucescens mihi. Radix perennis. Caules ex eadem radice plures, decum- bentes, simplices, raro ex axilla una alterave rudimentum rami aut pedunculum floriferum exserentes, palmares aut spi- thamaei, teretes, pilis appressis tenuissimis canescentes, Fo- lia glaucescentia, supra glabra, subtus pilis brevibus ad- spersa, margine ciliata, obtusa eum brevissimo mucrone: ra- dicalia petiolata, integerrima, simplicia, oblongo - elliptica, petiolis breviora; petioli subcompresso- teretiuseuli, pilis ap- pressis brevibns pubescentes, supra suleo marginibus eminen- tibus, argutis cineto exárati; caulina 2, ad summum 3, quo- rum infimum e basi caulis ortum, pinnata: foliolis 5 — 7, subsessilibus remotis, elliptico-lanceolatis, basi nonnihil an- gustatis, extimo maximo, lateralibus versus basin petioli de- crescentibus, infimis duobus basin hujus more stipularum ob- sidentibus in folio supremo reflexis, in inferioribus deficienti- bus. Flores in capitulis 10 — 12- floris, lateralibus subses- silibus 2—3, terminali peduneulato, deflexo, cinctis bracteis binis palmatis, exteriore inferioreque majore 4— 6-fida, altera 309 superiore trifida; utraque extus pilis longioribus obsita: laci- niis lineari - lanceolatis, acutis, longius ciliatis.. Calyces tubu- losi, subcompressi, inflati basi angusfati, ore contracti, mem- branacei, hirsuti, albidi, versuris flavescentes: labio superiore longiore latioreque ovato, vexilli duplo. inferne incumbente, apice bifido, dentibus binis lateralibus infimoque linearibus. Corolla flava; vexillo obovato, marginibus inferne in calear recurvum praecedentibus, ungue lineari, a reliquis distante sustentato: alis vexillo brevioribus, carinae aequalibus ob- longis, obtusis, intus concavis, oblique tortis, ungue lineari insistentibus, — Carina conduplicata, subinflata, obtusiuscula; ungue bifido sustentata. Stamina 10, unum liberum: filamen- tis reliquis connatis, tantum apice incurvo liberis; antheris minutis, oblongis, flavis. Germen pedicellatum, oblongum, compressum, viride, nitidum. Stylus albus, capillaris. Stigma paulo crassius ad ortum curvatum. Legumen .... Habitat in alpibus Croatiae. 1284. Medicago sativa. In. pratis. 1285. M. declinata mihi, JM. po/lymorpha , tenuis mihi. An M. glomerata Balbis. Similis M. prostratae, sed diversa caulibus erectiusculis declinatis, undique ramosis (nec prostratis, distiche ramosis); foliolis linearibus, versus apicem nonnihil angustatis (nee in- feriorum obovatis, superiorum cuneiformibus); pedunculis 12 —14- floris (nee 8— 10- floris); pedicellis calyce brevioribus (nec longioribus); floribus paulo majoribus; intensius flavis, herba subcanescente; florescentia maturiore. In montibus apri- eis rupestribus e. c. aquilarum Budae, Szántó^ ad pagum cognominum , Matrae ad lapieidinam Gyóngyós. 1286. M. recta mihi. Caules decumbentes, ramosissimi. Foliola lineari - cunei- 310 neiforiia, apice emarginata cum muerone et prope hane ser- ràia, caeterum integerrima, striata seu lineata, — Stipulae subulatae, basi dilatato- dentatae, superiores integerrimae. Petioli foliis breviores. ^ Corymbi florum simplicissimi iis JM. prostratae: pedunculis folio paulo longioribus, pedicellis ca- lycem aequantibus. Braeteae pedicellis l;reviores, basi latiuscu- lae inde setaceo - aeuminatae, | Calyx campanulatus, dentibus subaequalibus, subulato-setaceis. Corolla flava .M. prostra- tae, Legumen reectiusculum, glabrum. — Caeterum tota. planta (demta corolla) canescit a pilis tenuissimis brevissimis. — ln monte Gerardi. Floribus foliisque simillima JM. proszratac et declinatae; sed diversa leguminibus rectiuseulis. A M. fal- cata autem, cui legumine propior, differt: caulibus duplo bre- vioribus, foliolis lineari- cuneiformibus, apice serratis (nec tridentatis); stipulis minoribus (dentatae sunt inferiores "etiam in M. falcata); canescentia omnium partium a pilis minutis (qui desunt fa/catae); legumine rectiusculo. Legumen quando- que ab insectis striatum inflatum et ovatum. — An mera va- rietas M. falcatae cum stipulae inferiores etiam denticulatae, et quandoque foliola apice subserrata? 1287. M. falcata. «a. glabra, junioribus tamen partibus levissime subpube- scentibus. — f. pubescens, omnibus 'partibus (demta corolla) etiam leguminibus pilis brevissimis dense obsita. |n aridis collibus et montibus, si fere omnia aestu evanescunt, laete vegetat. 1988. M. lupulina. Apud nos stipulae dentatae, foliola obcordata: cum de- finitio fallit. "lota pubescit, etiam legumina immatura. Ha- bitat in hortis et graminosis per totam Hungariam atque in Seepusium et Arvam. Fl. Junio. 311 1289. M. orbicularis. Supra Banofee in alta ripa Danubii ad vineas. 1290. M. maculata. Hanc et ego legi et. e Syrmio misit. Wolny, qui eam in pratis Carlovicii, atque inter Remetam et Krushedol, ut T. pallidum, frequens esse. nuntiat. 1291. M. Gerardi. Ad Semlinum, Pancsovam, Versec. 1292. M. minima. Occurrit etiam stipulis subdentatis et dentatis. ^ Floret Majo in aridis habitans. | 1293. M. banofcensis interea mihi. Supra Banofce ad vineas eum M. orbiculata et "T'rizo- nella monspel. lecta est pumila species flores quidem sed nondum fruetus tum exhibens. Caules aliquot vix digitales, simplices, angulati. Foliola emarginata, parte superiore den- tienlata , inferiore integerrima, inferiora subrotuudo - obcordata, superiora obcordato-cuneata. — Stipulae subulatae, setaceo- dentatae, Pedunculi biflori, foliis breviores. ^ Superior pars nonnihil pubescit, caeterum elaber. 1294. Trigonella monspeliaca. In clivis Pesthanis, in monte Gerardi, in litore alto Da- nubii ad Banofce, ad Panesovam et Versec in pascuis. 1295. Melilotus coerulea. Budae in moenibus, in praediis Cottus Albensis, neque pratis ibidem ad Nagy-Pel. | Stipulae dentatae, superiores integerrimae, ;pleraeque apice bifidae. Foliolorum et stipula- rum dentes mucronati. Dens cal. inferior reliquis paulo lon- sior. Apex leguminum subrecurvus. 1296. M. laxiflora mihi. Similis M. coeruleae, sed pubescens (lieet aliqua pu- bescentia etiam in JM. coerulea observetur); stipulae subulatae, 312 longiores basi subdentatae; foliolis nonnisi apice mutice -den- tatis (nec mucronato - dentatis) mucrone apicis longiore: flori- bus paucis (6 — 10), in racemo oblongo, laxo, longius pedi- cellatis, duplo majoribus; pedunculo racemi vix folium exce- dente, calycibus dentibusque horum duplo longioribus, — In Hungaria legi, sed non memini ubi. 1297. M. macrorrhiza. Pl. rar. Hung. l. t. 26. 1298. M. palustris mihi. | Etiam Sprengel pro nova cum certitudine declarat. | Ra- dix .... Caulis erectus orgyalis, angulatus, ramosus. Foliola linearia obsolete serrata aut integerrima, apice emarginata, aut truncata cum brevissimo mucrone. Petioli foliolis breviores. Stipulae subulatae, simplices, Racemi florum densi cum pe- dunculo foliis duplo longiores. Bracteae setaceae, brevissi- mae. Calyx campanulatus, — Corollae flavae, paulo majores quam M. officinalis, alis carina, vexillo alis paulo longiori- bus. Legumen monospermum, calyce multo majus, oblique ovatum, subcompressum, utrinque acutum, nigrum, rugis ele- vatis reticulatum, valde odorum. Semen fuscum, glabrum, ad stylum hine gibbum. Habitat in aquosis,. palustribus, . in- que arundinetis Banatus e. c. ad, rivum infra Jokut (Gutten- brunn), inter 24. Phragm?tem ad Keszénc et Buzád sub. col- libus vitiferis. 1299. M. officinalis. Bartfae lecta legumina magnitudine JM. palustris habuit. Ad Quinque ecclesias legi, caeterum convenientem, etiam co- rollis. flavis, sed leguminibus monospermis. 1300. M. dentata. Habitat in humidis et uliginosis: Budae ad lacum salsum non proeul Naszbrunn et versus silvam cameralem, in litore depresso Balatonis ad Vórós Bereny, Keszthely, Badaeson 313 ad stagnum superius in peninsula Tihany. 'In pratis humidis Cottus Sümeghiensis. 4301. M. vulgaris. Potissimum in solo arenoso provenit. 1302. "Trifolium angulatum. Pl. rar. Hung. l. t. 27. In salsis et subsalsis Cottus Pesthiensis et Cumaniae mi- noris; Cottus Heves, ad Haláz in pratis. 1303. T. strictum. Pl. rar. Hung. I. t. 37. In herbidis Cottus Bihariensis, tum ad Vámos Gyóràók. 1304. T. parviflorum. Pl. r. Hung. 11. t. 252. — T. horto- bágyense mihi, Habitat in locis salsis; in sgraminosis ad Gyóngyósinum ; in arenosis Hortobágy. — Cel. Schreber. in Sturmii speciebus Trifolii (Kleearten Deutschland's von Sturm, Nürnberg 1804): T. parviflorum Ehrharti pro T. stricto L., Michelianum au- tem a. L. citatum pro distineta habet speeie, leon autem (a. Sturmio) data, a nostro discrepat. 1305. T. hybridum. In pratis. et agrorum marginibus, | Varietatem viviparam in humidis Rovnye Cottus "Trencsinensis invenit Rochel. 1306. T. repens. Copiosissimum in pratis humidis, et in agris Banatus plani. 1307. 'T. glomeratum. Inter specimina 7, parviflori inventum, an eodem loco natum ? 1308. '. diffusum. Pl. rar. Hung. l. t. 50. In agris arenosis praedii Vaes, atque ad Nagy Kórós, tum. ad Hortobágy et in monte vitifero ad Versec, ad Mezóhe- zyes, in praedio Bozsitova non procul Hatzfeld. 1309. TT. rubens. In silvis, potissimum eaeduis, et rarioribus e. c. Budae, in Nyir. 314 1310. 'T. pratense. o. glabriusculum, foliolis subintegerrimis. Sub nom. T. alpestris et n. 165 misit Mauksch specimina, quae Julio in alpibus florebant, et alterum n. 164. f. pilosum foliolis inferioribus emarginatis, superioribus dense. denticulatis; mu- eronatis.. y. Caule simplici spithamaeo decumb., foliolis obova- tis, denticulatis, summis 2 a spica remotis. In alpibus Zo- liensibus. r£ 1311. T. expansum. Pl. rar. Hung. lll. t. 237. In Cottus Bihariensis et Banatus graminosis, e. v. ad Gyapja. 1312. T. medium. Habitat per omnem Hungariam a Croatia et Slavonia in Seepusium usque. potissimum loeis collinis et montanis. A Wolny.e Syrmio missum. sub n. f. sine nomine speciei, à Szontag sub n. 24. 26, à Maukseh e subalpinis sub n. 163 et nomine 7. aa rc/le.cum. nota: Julio Augusto rarissime ; folia tactu mollia. Calyces purpurascentes, tubo slabro, den- tibus villosis,. Non refugit loca lapidosa, arida, nee siccitate diuturna laeditur, ut in monte. supra acidulum Kobola Polyá- nensem et in Matra vidi. 1313. T. ambiguum. Aut T, medii insignis varietas aut distincta species: caulibus rectiusculis; foliolis minoribus, obovatis; stipulis lon- gioribus lanceolatis; capitulis florum minoribus, pedunculatis ; dentibus calycinis corollae tubo longioribus, Foliola denticu- lata, mucronata, nervoso- venosa, subtus petiolique. ramique : stipulae glabrae: apice ciliatae, Primo intuitu. ad 7. pra- tense accedit: ergo ante 7. medium ponendum. 1314. T. alpestre. Caulis quandoque. ramos inferne. promit erectos: foliola non raro oblongo-ovata; capitula saepius solitaria. . Woln. 315 misit tale specimen: caule basi ramoso, foliolis oblongo -ova- tis suh. 83. 1315. T. pannonicum. Occurrit caulibus erectis, 2- pedalibus ramosis, et ascen- dentibus, vel decumbentibus, subsimplicibus; illi foliola suut obtusa, superiora acuta, et emarginata cum mherone et apice subdenticulato, capitulum breve, subrotundum; an igitur po- sterior varietas distineta species. Prior varietas in silvis po- tissimum caeduis, non tantum montanis, sed et planioribus ut ad Nagy Károly in Nyir, in ipso etiam Scepusio oceurrit unde. missa a Szontag sub n. 27 et 29. Versus Palocsam ipse legi. 1316. T. villosum Willd. Mauksceh stirpem hane misit sub n. 166 et interroza- tione: an 7. ochroleucé varietas? — Habitat in alpibus, ubi Julio floret. — 1317. T. pallidum. Pl. rar. Hung. l. t. 36. In graminosis Danatus et Slavoniae. 1318. T. ochroleucum. "TF. cinerascens mihi. In silvis et graminosis silvatieis Junio, Julio. — Kochel misit e monte Gólle sub? Spicae fruetus cylindraceae eva- dunt in vivaciore planta. Budae, ad Lókát, in Syrmio, ad Pomász. Occurrit caulibus simplicibus et ramosis etiam in pratis et pascuis Mezóhegyesiens. 1319. "T. angustifolium. in Croatia nondum evolutum reperi, quod idem esse videtur. | 1320. T. arvense. Ubique in arvis, at post messem inter stipulas, alibique. 1321. T. alopecuroides mihi. Simile sub nom. 7. Molineré accepi, sed totum incanum, 316 : magis lanatum interim vix diversum. [|n graminosis monta- nae Croatiae inter Rákovic et Vaganac. 1322. T. striatum. Pl. rar. Hung. l. t. 25. Occurrit in siccis. macrioribus locis ad "Tarján in pratis, ad Szomod Cottus Comaromiensis non procul 'Tatra, in Ba- natu ad Versec alibique ad Csokay, et versus Szaránd (in Cottu Bihariensi), in salsis Cottus Békés. et Csongrád., ad Dognacskam in Banatu. A Panzer et Bochel accepi sub nom. T. gemelli. E Slavonia attuli vix 1'/, poll. 1323. T. recurvum. Pl. rar. Huug. 1l. t. 165. Idem missum a Balbis sub nomine aptiore 7. vesiculosé Savi monogr. 'Trif. Ad Gyóngyós, in Cottu Békésiensi | locis subsalsis, in Banatu (Cottu '"Torontál.), ad. Tisza Fóldvár. In apricis aridis ad Gyóngyós occurrit pumilum, vix tripolli- care, spica unica, conica, caule simplieissimo. 1324. T. fragiferum. Ab ill. Festeties allatum. — Caules decumbentes, radican- tes, breves, stipulis teeti, glabri. Foliola subrotundo- ovata vel obovata, emarginata, nervosa, denticulata, juniora rachi pubescentia, demum penitus ealva. Petioli elongati, inferne glabri, superne pubescentes. Stipulae lanceolatae, subulato - cuspidatae, slabrae, margine membranaceae,. Pedunculus foliis fere duplo longior, teres, pubescens, pilis patentibus. | Capi- tulum subrotundum, bractea submembranacea multifida arcte- cinctum, Calyx tubo striato, pubescente, dentibus. setaceis, glabris, subaequalibus, erectis, Corolla rubella, glabra. 1325. T. moníanum. In pratis siccis; collibus montibusque apricis sub Austro. 1326. T. agrarium. In silvis ad acidulas Herleinenses et Bartfenses. |n gra- minosis montanis Cottus Castriferrei, Scepusiensis, Syrmiensis, 313 1327. T. spadiceum. In Seepusio ad Hradek et Antal. 1328. TT. badium. ! In alpium Scepusiensium paseuis (nnde a Mauksceh pro T. spadiceo missum), ad pedem montis Kriván. — 1329. T. campestre. A Lumnitzer pro 7. procumbente missum, in pratis hu- midis Cottus Bihar a me lectum. 1330. T. procumbens. In sabulo insularum Syrmii legit Wolny, pro 7. agrario, supra Podolinum Maukseh, in Banatu e. c. in silva "Temes- variensi ego. 1331. T. filiforme. In pratis humidis ad Sz. Jobb Cottus Bihar., Posonii a Lumnitzer, in silva ad Varasdinum a me lectum. 1332. Boryenium herbaceum. Foliola nee sunt obovata, nec obtusa, verum obverse lanceolata, rarius obovato - lanceolata (qualia M. B. JJ. mon- speliensi tribuit), superiora aeuta, inferiora mucronata. |Cau- lis basi plerumque frutescens. Hine pro JD. monspel?ensi ha- berem , nisi: Willdenow pro JJ. herbaceo declarasset. Diseri- minà sufficientia caule in definitione non dantur. Ubique in collibus montibusque aprieis aridis. — D, herbaceum variat caulibus spithamaeis et 1'/, pedalibus: ramis patulis (quale in Világos C. Arad., et in €. Castriferrei), plus minus erectis (quale supra vineas Szerednyenses occurrit); partibus plus minus canescentibus: pedunculis junioribus calycibusque albo - sericeis; capitulis aphyllis et^ involueratis seu braetea tri- phylla una binisve stipatis; (capitulis aphyllis in monte Szit- nya). Ad Darüvár legi totum glabrum. junioribus partibus canescentibus, ramis. elongatis tenuibus, — 318 1333. B. monspeliense. Definitione certe convenit. In Hungaria lectum. 1334. Lotus siliquosus. Apud nos occurrit glabriusculus, foliolis. tantum margine pilis adspersis, quod et in £L. maritimo cujus specimen Bal- bis miserat, obtinet, cui etiam ut nostro foliola punctata, | 9. in pratis ad Heves obviam habui, totum pilosum pilis paten- tibus, Habitat in pratis humidis, in Tauria autem in collibus herbidis (vid. M. D. Fl. taur.-cauc. n. 1535) an igitur noster L. maritimo accensendus? an hice a JL. sé/iquoso specie non differt? Folia recentia, diaphane punctata, sieca excavato- punctata. 1335. LE. gracilis. Pl. rar. Hung. lll. t. 227. In humidis graminosis ad Gyula, Varsánd, Cott. Arad., et in silva 'Temesvariensi Jagdwald loco simili. 1336. L. tenuis mihi. In humidis ad Káloz, prope. Balatonem ad Vórós Berény, Pesthini; ad Beregszász legi caulibus. bipedalibus, prostratis. Radix perennis. Caules ex eadem radice plures, undique de- cumbentes atque diffusi, pedales aut sesquipedales, teretes, tenues. seu filiformes (schnurfórmig, |. doch | viel dünner. als Bindfaden), glabri, laeves, flexuosi, ramosi: ramis axillaribus alternis, demto pedunculo bi- tripollicaribus, floriferis, sterili- bus brevioribus. Folia alterna, omnia breviter petiolata, pa- tentia, glabra, ternata: foliolis lineari -lanceolatis, | acutis, versus basin angustatis, brevissime petiolatis, lateralibus pa- tentibus, subinenrvis. Petioli foliis plusquam. triplo breviores, subtus subcarinati, supra. leviter canaliculati. Stipulae lineari- lanceolatae, acutae, longitudine foliolorum brevissime petiola- tae, subincurvae, latere exteriore baseos. paulo latiores. Flo- res quaterni, quini, semiumbellati, ad unum nempe latus conversi, nutantes, brevissime pedicellati, pedunculo communi 1 319 eaulem ramosque terminanti, filiformi, bi-tripollicari," com- muniter flexuoso insistentes, bractea monophylla lineari, aeuta, calycibus breviore stipati, Calyx obverse conieus, bilabiatus: dentibus subulatis, labii superioris binis, paulo. brevioribus, sinu obtuso ab se invicem, et paulo latioribus a labio in- feriore sejunctis. Corolla flava, post anthesin in badium co- lorem mutanda, paulo minor quain in: £L. cornéculato: |vexilli lamina supra per impressionem ab ungue reflexa, subrotundo - ovata, integerrima aut nonnihil emarginata, extus ante an- thesin eolore rufescente tineta intus lineis 6 aurantiis notata; unguis pallidus, canalieulatus marginibus inflexis, sursum ver- sus dilatatus; alae oblongo - obovatae, concavae, conniventes, vexillo breviores, basi processu obtuso ab ungue lineari albo secedentes; «carina alis paulo longior subfalcata, acuta, basi bifida, unguibus binis linearibus albis insistens. Stamina no- vem inferiore filamentorum parte coalita, decimum liberum, alterna breviora: filamentis albis, nitidis, antheris oblongis acutis, ochroleucis. — Legumina subreflexa, teretia, glabra, laevia, stylo persistente aristata. Semina . ... 1337. L. corniculatus. &, totus glabriusceulus: foliolis tantum junioribus. subci- liatis: calyce toto glaberrimo. | In montibus inter Hradek et Sz. Iván, in Scepusio. £f. subpilosus: caule et peduneulis pu- bescentibus pilis appressis, foliolis dentibusque calyce. cilia- tis; tubo calycis jam glabro jam pubesceente. Talis etiam in ipsis alpibus Plissivica et Velebich. y. hirsutus, |.L, arven- sis Sehkuhr, .L. cornéculatus o. L. Caules sub - 4 - an- zuli; foliola ovata: braeteae lanceolatae, binae seu ternae ubi flores deficiunt. pedunculi teretes, Omnes partes, demta eorolla, pilis patentibus longis obsitae. In graminosis Káloz Báb, in Sehwabenberg Budae, inter vineas ad Szalabér. Co- rollae. omnium sub exsiecatione viridescunt.- Varietas o. glabra 320 esí eadem cum AL. w/ginoso Schknhr secundum. specimen a Panzer missum. 1338. Glyeyrrhiza echinata. Locis humidiusculis calidioribus Hungariae ubique e. c. Budae, ad Szolnok, Szentes, Poroszló, Kováesháza, HEsseki- num, ad amnem Vukam in Syrmio, in Banatu. Stipulae lan- ceolatae, acuminatae; foliola juniora, subtus pubescentia et punetata cum glandulis resinosis in puneto immersis, supra punetis raris, sparsis, vacuis. ^ Variat a. capitulis florum ob- longis, longe. pedunculatis; foliolis ovato - lanceolatis aeumi- natis... Capitulis florum: globosis , subsessilibus, foliolis oh- ovatis, mucronatis. ' An distinetae species? 1339. G. glandulifera. M. B. in Fl. taur. cauc. dicit, hanc vix nisi leguminum setis. a. G. glabra differre. Habitat in insulis danubialibus. 1340. G. glabra. | lu. Syrmio supra Petrovaradinum, potissimum ad 'Kore- nicam copiosa. | dnt 1341. Phaca frigida. Willd. Sp. Pl. P. alpina L;,: P. f*igida Jacq. | Foliola. elliptica, subtus pallidiora, pubeseentia, ciliata. Reperit Mauksch in summis alpibus Seepusii. — Fl; sub Aug. in alpium inferiorum jugis solo sterili. 1342. Astragalus dasyanthus Pall.| 4. er?ocephalus Pl. rar. Hung. I. t. 46. In arenosis elivis e. c. ad vineas Ráez Almásienses, Cot- tus Szabolesensis ultra Nyíregyháza , et in monte "T'okay. 1343. A. pilosus. | Pesthini inter RÁkos et molam Páskálianam. " E "Trans- silvania a Dr. Baumgarten; etiam e Syrmio missus. 1344. A. virgatus. In clivis arenosis, e. e. inter Dunakeszi et Fóth ^ versus ^ * 321 Soroksár, ad lzsák, in praedio Bugacs, ad Nyíregyháza in Cottu. Szaboles. 1345. A. asper. Pesthini in elivis, in monte Gerardi aliisque Budae, ad Posonium unde à Lumnitzer sub nom. 24. a/opecuroidés et a Rochel sub nom. .4. p?los?? missus. 1346. A. Cicer. Foliola mutiea et brevissime mucronata. Leguinina non tantum pubescentia sed omnino pilosa. n pratis et gramino- sis silvatieis atque inter frutices. | 1347. A. canescens mihi. Àn varietas prioris, eui simillimus; sed omnibus partibus tenerior, etiam cultus, et a pilis copiosis decumbentibus ca- nescens: foliolis ellipticis, muticis. Caules vix pede longio- res, raro sesquipedales, angulati. Pedunculi folia aequantes (quod tamen etiam in C?cere). ^ Calyees brevissimis pilis pu- bescentes: basi margine dentibus nigricantes (ut in posteriore). Legumina oblonga. Semina missa a Mauksch e Scepusio. 1348. A. glycyphyllus. In silvis umbrosis prostratus, in fruticetis suffultus scan- dens, ubique etiam in Scepusio. 1349. A. contortuplicatus. Infra vineas Panesovienses loco graminoso. 1350. A. austriacus. Legumina juniora eaneseunt a pilis appressis. — Habitat in graminosis apricis substerilibus Budae, Pesthini, Cottus Veszprimensis et Mosoniensis. 1351. 4. albidus. In. montibus apricis. Budae, ad Budaórs, lInotam (in Hi- degvólgy), Palotam. 21 322 13529. A. alpinus. Calyces pilis nigris obsiti. [n summis alpium pascuis Scepusii. Etiam e Transsilvania a Baumgarten. -« (77! 1353. A. uralensis. u IY ai hides In frigidissimis alpium jugis Soepusii, ^ Scapus quando- que folia aequat, nonnunquam iisdem brevior vix pollice: lon- gior. Etiam e "Transsilvania sub nomine 4. e;nontan? missus idem esse videtur. 1354. A. moníanus. Caules seu scapi aliquot. ex. eadem radice iidemque ut petioli et foliola pilis albis mollibus longiusculis plus. minus pilosi; foliola jam lanceolata, jam ovato-laneeolata. Flores patuli,. quos subnutantes ponit M. B., et erectos Willdenow, Habitat in editissimis alpium Scepusiensium jugis. | 1355. A. monspessulanus. | Habitat in Transsilvania, unde a Dre. Baumgarten, et vi- cino. Banatu. 1356. .&. eampesítris. Pl. rar. Hung. ll. t. 130. In alpibus Croatiae Viszocsica, Bádány , Debelo .Berdo, Szegesztán, aliisque caeuminibus Velebich loeis. lapidosis. In alpibus Carpathum reperit Genersich. 1357. A. exscapus. E In elivis arenosis Pesthini, ad Heves (inter silvam), ali- bique. T " 1358. A nypoglottis. ausaktiDa M 1359. A. oroboides. ; In alpe Kesmarkiensi Hinterleiten us WATHENS a Mauksch pro 24. Zeontino habitus. ' 1360. Pisum sativum, EUMIIUI E] iCopiosum inter segetes Slavoniae, potissimum "ad: Kar- lovic. ETIDDM | 323 1361. P. arvense. | Inter segetes Cottus Sárosiensis, Liptoviensis, Scepu- siensis, Soproniensis. 1362 Ervum tetraspermum. Habitat in graminosis siccis Cottus Szathmár., Scepus., Heves. in Syrmio etiam in Slavonia. 1363. E. hirsutum. Diserimen inter hoc et praecedens constans fere tantum in hirsutie leguminum et numero majore foliolorum hujus. est: nam caules utrinque 4-anguli, ramosi, debiles, jam glabri, jam plus minus pubescentes; foliola quandoque quidem paulo latiora magisque retusa (ut Smith notat), sed saepe etiam angustiora, magis acuta, aut saltem aeque angusta. et acuta (qualia specimina in pratis udis), Cottus Baranyensis, in silva ad Pelyam, in pratis ad Essekinum legi, pedunculi saepius t—2-flori, quam multiflori, lezümina quidem huic disperma quandoque monosperma sed et KK. £etraspermum in Matra inveni legaminibus 1 — 2-spermis, raro 3-spermis, rarissime tetraspermis; stipulae utrinque semihastatae, integerrimae, hirsutae, tamen inferiores non raro dentatae. Habitat in sic- cis, velut in montibus ad Mád, quam in udis et silvatieis. Legi etiam in Croatia, Syrmio, Banatu, Budae, Pesthini, in Cottu Bihàár., potissimum sub fruticetis et in pratis. 1364. Vicia pisiforimnis. Foliola ovata et orbiculata, integerrima et apice emar- ginata. |n silvis caeduis potissimum et in fruticetis. 1365. V. dumetorum. In sepibus, fruticetis et silvis e. c, "Tatae, Cottus Castri- ferrei, Strigoniensis ad Maroth. .1366. V. silvatica. Ad Herlein, in Seepusio, inter Hradek et Sz. Iván. 21* r4 324 1367. V. cassubica. )9 er us Est verus Orobus omni nota.- Stylus: linearis teretiuscu- lus supra villosus. Calyx basi obtusus gibbus:sen uno baseos latere magis prominens: laciniis. superioribus. .profundioribus, brevioribus... Etiam habitus Orob, ut pro tali. diu. habuerim. Habitat in silvis caeduis, fruticetis, sepibus. e. c. Budae, ad Mád, Hatrongyos (praedio C. Heves.), in Cserszek (C. Sza- lad2),. in silva Szántóensi supra Budam, in Matra, — Variat foliolis obtusis et subeimarginatis; pnbescentia nunc parciore, nunc. copiosiore, caulibus simplieibus et. ramosis, (ut in Cser- szeg), reetiusculis et flexuosis, foliolis lanceolatis et elliptieis in frntieetis montium Ménesiensium, 1368. V. villosa. | Vix differt a. sequente, nam foliola jam elliptica obtu- siuscula cum mucrone, jam lanceolata et aenta; stipulae in- tegerrimae aut basi dente instructae, idque super eadem ra- dice, imo in eodem caule. Foliolis obtusis in Syrmio leeta est; etiam à. Vaes. 1369. V. polyphylla. ia Inter. segetes ad Vacium et Kosd, in Cottu Hontensi; Castriferrei, Bihar., Békés., Bács. | Caules diffusi, teretes, suleati. Folia 8 — 10 juga, foliolis oppositis, . subalternisque, lanceolatis, acutis aut. acuminatis, brevissime petiolatis. Petioli teretes, striati. Cirrhi compositi. Pedunculi elongati, | tere- tes, striati, multiflori. Flores ad 20, secundi nutantes. Ca- lyces versus dentes et his ipsis saepe coerulei, pilosi. Sti- pulae inferiores semisagittatae, mediae semihastatae, integer- rimae: Caulis, petioli, pedunenli, cirrhi, stipulae, foliola et calyces hirsutie densa cani. His cum notis legimus etiam in Plissivica, inque Liptovia, et misit Mankseh e Scepusio, sub nomine /. villosae, sed omnibus his in locis erat humilior, vix pedalis: et erectinsenla. pum "ons 325 1370. V. tenuifolia. In montibus Cottus Castriferrei, in montibus calcareis alisque siccis. Scepusii, in silvis Budae et Cottus Sümeg- hiensis. - | | : 1371. V. oroboides. In silvis ad Varasdinum, Priboj, in m. Merszin et Ca- pella. 1372. V. sativa. Plus minus pubescit. Stipulae plus minus dentatae, lobo baseos saepe recurvo faleato. — Foliola non tantum retusa, saepe emarginata, inferiora euneata, quin et oblongo - obcor- data, semper mueronata. ^ Lohus baseos stipularum saepe longior, subulatus, dentatus. (Pili petiolo e punctis elevatis, unde haec seabriuseula; legumina subpubescentia pilis bre- vissimis, e Scepusio a Mauksch et a me ad Sz. Lászlo Cot- tus Veszprim,, inter segetes lecta. — Dentes subulati, pu- bescentes.) 1373. V. angustifolia. In graminosis et agris Pesthini, inque Syrmio, inque Scepusio (unde a Mauksch), ubi in fossis arenosis. 1374. V. scepusiensis interea mihi. Caules angulati, suleati (saltem in sieco). Foliola 7 — 9, subsessilia, subalterna, lanceolata, utrinque angustata, subulato-acuminata, striata, — Flores subsessiles, axillares, solitarii, erecti. Calyx basi attenuatus, striatus, dentibus subulatis. — Corolla cocrulea, vexillo striato, alis pallidis, Legumen subsesquipollicare, erectum, «compressum. Tota planta zlabra demtis calycibus et leguminibus in quibus per lentem pili brevissimi appressi observantur. In hortis olera- ceeis Scepusii à Mauksch. 1375. V. pannonica Jacq., V. hirta DC. Habitat in Croatia, Slavonia, Banatu, "Transsilvania (unde a D. Baumgarten missa sub nomine JF. hybridae) ' Inter segetes, in aggeribus. 1376. V. purpurascens DC., JP. pannonica p. Willd., VF. Moenchii Schult,, | V. striata, nissoliana Gouan. herb. 51. secundum DC. Cum priore. 1377. V. sordida. bosá .. . Legumina (quae Willdenow in Sp. Pl. reflexa dicit) erecto- patula, glabra, quibus notis a JF. lutea et hybrida differt, A PF. laevigata vera (Sm. Fl. brit, IIl. 743) discrepat ra- dice annua: foliolis emarginatis, basi angustatis, caulibus diffusis debilibus, leguminibus polyspermis (10 — 17 - sperm.) nec O-spermis. Quandoque caulis, folia, petioli calycesque pubescunt, — Foliola plerumque emarginata, saepe inferiora obcordato- cuneata, superiora plerumque retusa, nonnunquam lanceolata. Habitat in pratis, fruticetis Cottus Sümegh. (e. c. ad Babocsam), Baranyensis, Syrmiensis, Banatus, Com. Bi- har., Veróc. (e. c. ad Essekinum), 1378. V. lathyroides. In graminosis siccis Budae, Banatus, Transsilvaniae. Etiam ad Pece Sz. Márton lecta. A D. Baumgarten sub no- mine JF/zgsersiae lathyroidis missa. ^ |n silva ad Heves. etiam. lecta. 1379. V. sepium. ! Variat foliolis. ovatis et ovato-lanceolatis (qualis ad Quinqueecclesias occurrit), pedunculis 2 — 4-floris, et multi- floris (9 — 6 floribus, qualis ad. Varasdinum lecta); foliolis apice integerrimis et emarginatis (qualis in silvis Cottus Bi- har. obvia erat) ^ Caeterum foliola obtusa cum muerone, Stipulae inferiores dentatae, superiores. hastatae. integerrimae, summae lanceolatae. |A Mauksch pro 7. sativa missa. 327 1330, V. alternans vel alternifolia mihi. Caulis ascendens vel erectus, spithamaeus, subquadran- gulus, striatus, glaber, laevis, simplieissimus. Folia alterna, inferiorum foliolis conjugatis, obovatis, mucronatis, superio- rum 4 — 3 alternis, lanceolatis, acuminatis, omnibus integer- rimis, marsine diaphano-scabriusculis, | obsolete triplinervi - venosis, glabris, sessilibus. Stipulae hastatae,. dentatae, acu- minatae. Pedunenli axillares 2— 4- flori, foliis duplo triplove breviores; flores pedicellati, secundi; dentes pedunculi commu- nis seu receptacula, quibus pedicelli inseruntur ciliata. | Ca- lyces oblongi, striati, glabri; dentibus tribus inferioribus lan- ceolato -subulatis, setaceo- mucronatis, superioribus. incuryis, mucronatis, Corollae albae: alae nigra macula ut in Faba. Habitat inter agros DBanatus. 1381. V. serratifolia. Ad Essekinum, Neoplantam , Vukovarinum, Pece Sz. Már- ton, Sopronium, in praedio Bositova ad Hatzfeld. 1382. Lathyrus Aphaca. Inter frutices supra Kamenic versus et ad monasterium. 1383. L. Nissolia. Occurrit caulibus spithamaeis et bipedalibus, solitariis et binis, quaternis, foliis angustissimis linearibus et lineari - lan- ceolatis, pedunculis 1 et 2-floris. Calycis dentes lanceolati. Reliqua vid. in Fl. brit. Habitat in graminosis ad Gyóngyós, in Cottus Bihariensis pratis et in colle vitifero ad Hollod, in- que Banatu et in pratis versus Hidegkt. .1384. L. sativus. — ..1385. L. hirsutus. .. Pedunculi. 1 — 2- flori, raro. triflori; hinc difficulter inve- iu inter species. . In graminosis montis Budae, in pratis ad Kováecsháza Cottus Aradiensis, ad Pece Sz. Márton Cottus 328 Bihar, Banatus, Slavoniae, Cottus Bácsiensis, etiam Maukseh misit semel inventum pedunculis omnibus unifloris, foliolis brevioribus fere ellipticis. In silva 'Temesváriensi foliolis an- gustioribus. /|.1386. E. silvestris. In silvis et fruticetis, etiam Seepusii et Slavoniae. 1387. L. latifolius. In apricis, duris, graminosis. Foliola plerumque elliptica. 1388. L. palustris. In pratis humidis, arundinetis. — Variat foliolis acutis et obtusis cum mucrone. 1389. L. pratensis. In pratis, quin et in silvis frequens et in montibus Croa- tiae repertus. À Lumnitzer sub nomine L. sep?um acceptus. Variat foliolis ovato-lanceolatis et lanceolatis: slabritie ownium partium. et. pubescentia earum , demta corolla. 1390. Orobus laevigatus mihi. Probabilius O. /uteus. Habitat in. alpe Plissivica et. in monte Merszin inter Pzuum Pumilionem. 1391. O. vernus. Lumnitzer pro O, tuberoso misit. — 1n Scepusio legit Szontag. 1392. O0. praecox mihi. O. verni varietas. In nemoribus inter Sz. Lászlo et Sz. Endre. ^ Nonnisi foliis angustioribus et florendi tempore differt ab O. verao. 1393. O. pauciflorus. O. flaccidus. O. longifolius mihi. Foliola juniora flaccida sunt, cuspidata. Diversus ab Q. alpestri potissimum foliolis longioribus, basi angustatis apice euspidatis, (rinerviis nec aequalis prope latitudinis, obtusis eum mucrone, S-nerviis, caeterum conf, descriptionem utrius- que. Habitat in silva ad amnem Plitvica. 329 1394. O9. alpestris. Pl. rar. Hung. ll. t. 126. 1395. 09. tuberosus. In silvis Croatiae. 1396. 0. ellipticus. Caulis erectus, simplieissimus, 4-angulus, angulis emi- nentibus, superne binis magis prominulis. Folia bi — trijuga : foliolis ellipticis, oppositis, subsessilibus, obtusis cum mu- erone, quinquenerviis; petiolis subalatis seu marginatis, supra planiusculis, cirrho simplici subulato brevi terminatis. Stipulis semisagittatis, lanceolatis integerrimis, mucronatis aut supra lobum baseos, vel utrinque dentatis. Peduneuli pauci, pauei- flori, erecti, angulati. Flores breviter pedicellati. Bracteae in. fructificante nullae. — Legumina. teretiuscula, polysperma, patentia, apice reeurvo. Semina globosa, laevia, obscure fusca. "Tota planta glabra, laevis. Habitat in Cotta. Castri- ferrei ubi legit D. Küttel. 1397. 0. albus. In graminosis et silvis montium mediterraneorum. 1398. O. pallescens. M. a B. Fl. taur.-cauc, 1l. 153. n. 1388. Simillimus huie est OQ. /iliformis DC., qui specimina communicavit tantum. corollis coeruleis diversa. Etiam Spren- gel pro eodem (OQ. fuzformi DC. et O. canescente L. hunc nostrum habet, sed O. canescens caule est ramoso, corollis albo-coeruleis. Habitat in quercetis supra vineas budenses in valle. Wolfsgraben. 1399. 0. niger. Habitat in silvis omnis Hungariae. Floribus albis ad Sz. Job in Cottu Bihariensi 1400. 0. ochroleucus. In quercetis Budae. 390 1401. Coronilla Emerus.. 0.5.5 0000; in monte Badaeson supra vineas in. fruticeto. .. Umbellae 3—4-florae, in horto etiam 5- florae. 1403. €. coronata. IIPIMULERINC UM Foliola non raro 123, inferiorum foliorum | subrotunda, superiorum non raro obovata, impar emarginatum, obcorda- tum, omnia ineurvata; supra (in siecatis) tenuissime punctata; Habitat in graminosis ad margines silvarum Budae,. ad. .Bu- daórs, inque valle Marci Budae, et Vilena dragae Croatiae montanae. ^ [n Fatra inventam. et. cultam. misit Kochel sub nom. C. montanae. 1403. €. minima. Foliola in nostris potius subrotunda, obtusa cum brevis- simo mucrone, impar emarginatum, infima ab insertione ple- rumque ad !/, pollieis remota, stipulae plerumque bifidae corollae sub exsiccatione virides, aut ut Lo? cornéiculati, quem statura refert. Habitat in montanis Hungariae, Croatiae, sed raro occurrens; mili nonnisi in. Merszin versus Vrelo, in alpe Plissiviea, in monte inter Hradek. et Sz, Iván. 1404. €. varia. In pratis, dumetis, silvis rarioribus, usque in Scepusium et Arvam passim. Flor. Junio, in septemtrionalibus' Julio, Augusto. Petioli, potissimum caulis, quandoque etiam pedun- euli inferni setulis patentibus adspersi. — In horto ad aeidu- lum Fürediensem occurrit glaberrima, caulibus sub fructifica- tione nigris, foliolis elliptieis, qualia etiam alias plerumque sunt, nec lanceolata. 3 Qu£g 1405. €. pendula mihi. Glabra. Caulis angulatus. Foliola. 4 — 13, -obcordata cum brevissimo mucrone . Stipulae. binae, laterales, ,.sub- emarginatae, umbella 3 — 6- flora, breviter. pedunceulata, 331 Legumina pendula, ut nuntiat Mauksch;. qui montibus calc. rarissime. occurrere et Julio florere nuntiat. — Vix distincta a C. varia. 1406. Ornithopus perpusillus. Linnaeus plantam. glabram, | Reichardus totam plantam hirsutam esse dicit, qualis illa. est, quae in '"Transsilvania eceurrit a Baumgarten missa et in vieino Danatu. 1407. Hippocrepis comosa. Tota planta vix digito aut palma altior. Caulis brevis- simus, angulatus, glaber. ^ Foliola 9— 13, obovata, acuta vel mucronata, impar emarginatum cum mucrone cuneatum, Peduneuli communiter caule longiores. Umbellae 5 — 9-florae. Ungues petalorum calyce plus quam duplo longiores. In Balba Hora Luesivnensi Majo toto aestate floret. A Mauksch mis- sa eum interrogatione an C. mznéma , quae mon est, acce- dens potius ad C. variam nisi eadem sit. Stipulae sunt ma- jores quam in C. varia, ovatae, acuminatae, laterales. Misit etiam Rochel specimen C. e/abrae: foliolis 9 — 11, oblongis, subovatis, obtusis aut nonnihil emarginatis, mucronatis, di- stinete petiolatis, stipulis lanceolatis, pedunculis elongatis, spithamaeis, unguibus calyce plus quam duplo longioribus sub n. 316. et nom. C. minema missa. 1408. Hedysarum obscurum. Caules ex eadem radice plurimi, plus minus flexuosi, palmares, spithamaei raro altiores, erecti nonnumquam ascen- dentes, non decumbentes, stipulis vaginantibus fuscis apice bifidis teeti, superiore parte pubescentes, pilis tenuissimis albis. Foliola 15 — 21, ovato-lanceolata, acuta, inferiora ovata, mucronata, non raro emarginata cum mucrone, supra glabra, subtus pubescentia aut glabriuseula, nervo tamen semper. pu- bescente, in junioribus a densis pilis canescente, | Petiolus ubescens, nti et pedunculus raesertim | versus superiora. P : , 332 Calyx quoque pubescens praesertim dentibus. ^ Alae calyce multo longiores; vexillum his, et carina hoc longiora. . Bra-- cteae pedunculis longiores, lineari-subulatae pubescentes prae- sertim versus apicem. — Legumina pubescentia, laevia. ^ Ha- bitat in alpium carpat. saxosis, asperis, infra summas rupes in harum ruderibus. |. Fl. Junio, Augusto, Maukseh. ..A Dr. Baumgarten sub nomine Phacae aépinae missum e 'l'raus- silvania. 1409. H. Onobrychis. Caulis, petioli, stipulae, foliola, pedunculi, bracteae et praesertim calyces pubescunt pilis albis tenuioribus sericeis. Foliola elliptico -lanceolata, obtusa cum mucrone, superiora acuta. — Spiculae ovatae, aeuminatae, — Bracteae subulatae, pedicellis longiores. — Alae calvce, carina vexillo breviores. Ergo definitio M. a B. melior scilicet: caule erecto, foliis pin- natis, foliolis elliptico -lanceolatis subtus pilosiusculis, racemis cylindricis , alis calyee brevioribus, lomentis simplicibus sub- rotundis slabris aculeato-dentatis. — Caules tamen plerumque declinati aut. decumbentes. 1410. H. arenarium mihi. Radix perennis, sesqui- aut bipedalis, non raro etiam longior, simplex, mec nisi inferne in paucos ramos divisa, latere nonnullas radieulas edens, ealamum digitumve erassitie aequans, sub eute fusca, flavescens, substantia albida, fibrosa, tenaei, sapore et odore leguminoso ingrato. Caules ex eodem radicis capite plures, primum erecti, dein declinati aut ascen- dentes, demtis pedunculis pedales aut sesquipedales, culmum tritici calamumve erassitie aequantes, teretes, striati; glabri, simplices ramosive, inter ramos alternos pedunculosve flexuosi, Folia alterna, petiolata, 4 — 7-juga cum impari: foliolis oppositis, inferioribus non raro subalternis brevissime petio- 333 latis, lanceolatis, supra nudis subcanalieulatis, subtus appres- sis pilis obsitis, subearinatis, integerrimis, acutis. ^ Petioli pilis adspersi, tribus lineis elevatis subangulati, supra cana- lienlo exarati. | Stipulae lanceolato-subulatae, medio fuscae, margine membranaceae, basi subconnatae. — Peduneuli axilla- res, in aliam, quam folia, partem tendentes, teretes, striati, nudi laeves, longissimi (caule longiores) erecti, — Flores in racemo, ante florescentiam nutante, denso, dein erecto, elon- gato, laxo, breviter pedicellati, ante florescentiam erecti, sub anthesi patentes. — Pedunculi communes inter. flores angulati, pubescentes, Pedicelli purpurascentes, pilis appressis densis cani. ^ Braeteae angulato-lanceolatae, pedicellis paulo lon- giores, pubescentes. Calyx 5-fidus, tubo brevissimo, versus basin angustato, pubescente: dentibus subulatis, pilosis ca- nescentibus, infimo brevissimo, sub anthesi patente, supremis duobus longissimis, profundissime divisis et maximo intervallo distantibus. Corolla calyee plus quam duplo longior, pallide rubra: vexillo obovato, subemarginato , striato, striis profun- dius purpureis, intus versns margines purpureo -punctatos evanidis: Carina ealycee duplo longior, vexillo brevior, ob- tusa, subdipetala: petalis subcoalitis obtusis, striatis, versus apicem violaceis, dorso carinae flavescente, unguibus albidis. Alae ealyee breviores obtusae, striarum expertes, margine altero in brevem alhidum unguem, altero (superiore) in pro- cessum breviorem obtusum, rugis binis recurvis notatum ex- currente, ^— Stamina earina inclusa, eadem breviora, diadel- pha, filamento superno libero, hreviore reliquis, subulato, basi connexo cum ungue vexilli neetarifero, reliquis connatis vix liberis; antherae ovales, flavae. ^ Pistillum staminibus aequale. — Germen pedicellatum, oblique ovatum, pilis albis hirsutum, iheürvo-rostratum, rostro in stylum filiformem al- bum exeunte; stigmate aequali, flaveseente. — Legumina sub- 334 secuuda , semiovata, elevato-rugosa: rugis earinaque aculeato- dentatis, monosperma, .pubescentia.. Semen pallide fuscescenti- cinereum et griseum; laeve, Vexilli unguis brevissimus, cras- siusculus, flavescens. |. Crescit in arenosis, Differt ab 4. Ono- bryché florescentia seriore. (hoe nimirum. sub . medium Maji; arenarium sub initium. Junii. primos flores. pandit); secundo foliolis. angustioribus, eanescentibus; 3) stipulis angustioribus; subülato apice ternatis, longioribus; . 4). pedunculis caule lon- gioribus;. 5) floribus majoribus; 6) (ut. in horto notavi) caule foliisque pubescentibus; foliolis lanceolato - aeutis (nee ovato - lanceolatis inferiorum obtusis) ; alis calyce brevioribus; vexillo retuso (nec emarginato);. | lomentis «carina. dorsali .subulato - dentatis (nee. obsolete denticulatis). florescentia seriore; colore flor, viride - rubro; lomentis minoribus, paulo magis pubescen- tibus. 1411. H. montanum DC. Ad Kesmarkinum in meridionali Scepusio; in collibus calcareis. ad Ganóc. 1412. H. album. Pl, rar. Hung. lI. t. 111. In rupibus calcareis ad Csiklovam. Addend a, Fungi. 1413. Agaricus undulaíus mihi. Pileus. albus, planiusculus: marginibus deflexis; lamellis albis,. inaequalibus eleganter undulatis. |. Szipes albus, supra dilatatus ,' basi. angustatus, ibidemque, valvatus, totus albus, In agris subavinos Pesthini mense Octobri. 1414. A. alneus. I A. acaulis, lamellis bifidis pulverulentis. | Hab. in emor- tuis truncis et ramis non modo .4/mi, sed et Preleae tri- 335 foliatae. Cinereo-albidus, inciso-lobatus: lobis bifidis, lobu- lis apice dilatato-involutis aut potius deorsum revolutis, ibi- demque dense brevissimis setulis obsitis, ceterum utrinque pulverulentis. Asperitoliaceae. 1415. Cerinthe alpina mihi; 5-»macwlata Wahlenb. Pro nova etiam agnoscit Willdenow. Radix perennis. Caules ereeti aut. declinati et incurvo- ascendentes, pedales, simplicissimi, quantum in sieco obser- vare licet, angulati, glabri, laeves. Folia alterna, amplexi- caulia, baseos angulis prominentibus subsagittata , obtusa, in- tegerrima, glabra, punctis eminentibus albis in superiore pagina densis, in inferiore raris obsita, inferiora spathulata, superiora lingulata. — Flores in racemis binis conjugatis re- curvis dense congesti; pedunculis propriis calyce brevioribus; foliis floralibus singulos pedunceulos stipantibus cordatis, acu- tis; inferioribus flores excedentibus, superioribus successive brevioribus. | Calyx 5-partitus: laciniis lanceolatis, acutis. Corolla bulbosa, clavata: tubo flavo, parte inerassata viola- ceo, ore 3-fido, aperto: laciniis aeutis. — Stylus setaceus, corollam excedens. Stigma acutum. Hab. in editissimis alpium pasenis. Floret Julio. Rara. Inventa a "Thoma Mauksch.. |: Sehrader seribit: Móchte wohl mit C. maculata einerlei sein; die. kaum oder wenig von C. 7inor verschieden ist. 1416. Cynoglossum officinale. In Seepusio in arenosis. 1417. €. silvaticum. A Lumnitzer com. Horky. 1418. €. cheirifolium Jacq. pictum W. In m, Nitriensi et Somlyó leetam.: Sed corolla calycem excedit. 336 1419. €. omphalodes. In silvis Croatiae: Primulaceae. 1420. Androsace maxima. In vineis agrisque. 1421. A. elongata. In graminosis siccis ad Gyóngyós, Posonii. 1422. A. villosa. Folia subtus dense albo- villosa, supra glabriuseula. 1n alpibus carpath. et croaticis: nempe in Mali Viszocsica et sub cacumine Lomnitziensi, in Scepusio. | 1423. A. Chamaejasme. | A Genersich missa sub nomine 24. véllosae. 1424. A. obtusifolia. In alp. Carpathieis. 1425. A. lacten. In alpibus Scepus. et Liptov. in Choes ipse legi; a Mauksch .4. anomaía dicta, "Wahlenbergio 24. pauciflora, qui diversam putat. 1426. Aretia helvetica. Ex alpibus Scepnsii a Mauksch. Polemoniaceae. 1427. IPolemonium coeruleuan. In subalpinis Carpathi, Caryophyllaceae. 14298. Brypis spinosa. In alpe Bádány Croatiae, loco lapidoso. Evonymeae. 1429. Evonymus verrucosus. In plerisque silvis Hungariae, Banatus, Slavoniae, Croa- Sb tiae; non tamen in montes altiores ascendit. In Matra ob- viam habui sesqui- orgyalis altitudinis. 1429. E. medius mihi. Rami juniores teretes, seniores 4-anguli: angulis sube- rosis fuscis, interstitiis seu lateribus viridibus. Folia oppo- sia, petiolata, late ovata, subacuminata , acumine setula. mu- cronato, serrata, dentibus subincurvis, setula mucronatis, utrin- que slabra. Petioli scabriusculi, praesertim marginibus, supra canaliceulati. — Stipulae setaceae, basi seta breviore auctae, Pedunculi florum erecti, subquinqueflori, raro triflori, rarius 6-flori, compressi, dichotomi, glabri, laeves. Flores omnes (etiam primarius. e dichotomia) tetrandri, tetrapetali: calyci- bus 4- partitis: laciniis subrotundis, concavis; petalis oblon- gis, obtusis, margine tenuissime denticulatis seu serrulatis, ealyce triplo longioribus, viridi- flavescentibus. Stamina ut in E. europaco, uti et pistillum. Hic vulgatissimus est apud. nos. 1430. E. europaeus. Ab KE. med?o fere tantum differt: foliis lanceolatis, serratu- ris horum muticis, pedunculis 5 9-floris. — Reliquis notis omnino convenit, etiam floribus omnibus tetrandris, 4- petalis. 1431. E. latifolius. Posonii à Lumnitzer inventus (s! recte determinatus; e Scepusio a Genersich missus (an ibi sponte natus?). Epilogus, Beati Kitaibelii ultimum nec levissimum opus, nune ex manuscriptis ejus conscriptum , prelo commissum et plane abh- solutum cum botanicis communicamus, qui, si rude forsitan censeant et majore ex parte impolitum, haud praetervideant: auctoris quondam celeberrimi primitias esse delineationum se- 22 338 rius expoliendarum et exstruendarum hucusque intaetas, . nec a me nisi temere ef quantum necesse fuit emendatas, | Qua- rum adnotationum primae rariorum inter plantarum Hunga- riae tomum primum et secundum ortae videntur, ultimae autem proximo ante mortem tempore, m. Novembri a. MDCCCXVII. Species plantarum, quae citantur semper sunt illae a cel. Willdenovio editae. Botanici vero Berolinenses de flora Hun- garica componenda eodem modo ac ipsi Hungarici merentur, si hisce cum notis derelictis ea, quae in herbario Willdeno- viano prostant specimina a Kitaibelio olim missa eomparabunt et Hungariae botanici, qui Kitaibelii hortum siccum ab archi- duce Joscpho, palatii comite, septem millium florinorum pre- tio pro Museo publico Hungarico emtum studiis suis ample- ctentur, ad edendam floram Hungaricam, jam longius summo- pere desideratam, vi unita sese aceingent. Reliquias hasce Kitaibelianas, hinc inde fugitiva manu scriptas, nec omnino puras, commentariolis aliquot augere maluissem, sed ne res in posterius referatur tempus, melius duxi, omnia ea, quae addenda vel explicanda videbantur, iis relinquere, qui Florae nostrae ditissimae componendae ope- ram navabunt. Ante quam vero finem imponam, necesse ut praeceptori meo, viro summopere colendo, directori et professori Dri Eduardo Fenzl summas agam gratias pro eximia benevolen- tia, qua Pesthini servata manuscripta mihi paravit, dein bo- tanices professori Halensi Dri. de Schlechtendal eujus curae non solum editionem illico typis instituendam sed etiam emenda- tiones typographicas debeo. Ingratum vero me haberem nisi erga viros illustrissimos, consiliarium aulieum et camerarium c. r. de Kubinyi, bibliothecarium de Mátray et archivarium de Czanyuga, qui libentissime manuscripta Vindobonam ad me miserunt, gratissimum animum semper servarem. Valete et favete. Dabam Vindobonae, ld. Junii 1863. Augustus Kanitz. SBSITMAITM ^ Cut LO n 2.5.5 * J : Ct »1*c * LI XE , DA h8ttwt a AL n nO " VORUTPITIU.- "9. ——JT7379 H DBhLM«T "*» » 4 à : ; "0 * * » [ n aat ít 464 dg e 3.9'9 9^ Lu vert ER ISSN e * $$ o 0^ 1*1 $3 LAAnnonnD LI DODDLUE LN "nn 3h DODOOEREE, 3n n" * verter *£4** c3 $654 1a tds DODDODDDDE nanonnnno MENEZNEE ' " Dn ab t 05323008 on! OPE DGODDDOL. MERRENMENEN $^8:0 KERNNERLI br'tx& i9 7 | 819 TEES DMEXAAR LI ENENMEIL LI NAAR * JLILILILILIEELILÀ 4 arat , ! : nn et t;5 ^b ENIM JOUER UA m et $ FEE RJ ^s 4:19:84. attt gun bi^* 241 LLLI » ttt ;je r P Arn au Hid tatelata-il. : le! "aint n 4 nnno 24a e athl Dnonn M