D i |] ! b —— 4 LS M — 9 rs pec rua o 9E Ls aecLipnaR e P iva — [pig s EL i E esrb 192 INC Section rTeSPEPYIPMEXLEXLXLYLDLXLE OIV. 9 Bog. EDO , In l kh l n ! ) f / á "v F. - w" i ja * 4 r í 3 ! QOLOF SWARTZ. |O; SWARTZ F./760.D:1444. "wx i : & » | ADNOTATION ES BOTANIC, QUAS RELIQUIT "is | OLAVUS SWARTZ, ". M. D., HISTORUE NATURALIS PROFESSOR REGII INSTITUTI CAROLINI MEDICO- CHIRURGICI NEC NON INSTITUTI BER- GIANI, SECRETARIUS ET PRJEFECTUS MUSEI REGLE ACA- DEMLE SCIENTIARUM HOLM., EQUES AURATUS REGIO- RUM ORDINUM DE STELLA POLARI ET DE WASA, MEMBRUM PLURIUM ACADEMIARUM ET - SOGIETATUM LITTERARIARUM. Post mortem Auctoris collect: , examinatze, in ordinem systematicum redactz at- que notis et praefatione instructze | A JOHANNE EM. WIKSTROM, . Aecedit Biographia Swartzii, Auctoribus vq * C. SpenexcEL et C. A. Acanpn. Adjectis Effigie S wartzii, delineatione Monumenti Ejus sepulcralis atque duabus tabulis botanicis. JDEF MDCCCYWVIII S ACAD-SCIENT-SVE(C- / : T. in 6 3, fm 3j ass, ExcupEBANT P. A. NORSTEDT & FiLiI, 1929. PRJEFATIO EDITORIS. Postquam Anno 18:1 Secretarius Regie Áca- demize Scientiarum Holmiensis factus erat Cel:s Oravus Swanrz, mox intellexit, se ad Dotanicen ut antea colendam jam parum habiturum esse olii. Perplurima enim atque varia negotia, quibus munus illud grave idemque honorificum precipue tunc temporis premebatur , Secretarium omnino occupabant. Neque nomen Swartzil, inter Botanicos laudatissimum, novà quadam et ampliore commendatione jamjam egebat. At- tamen Vir ille laboriosissimus et usque ad dies sua vite supremos optima fruens valetudine, pauca, qua supererant, temporis momenta, aliis magis quam sibi consulens, in. usum Scientize sug diligenter contulit. Cum itaque se ab ope- ribus majoribus conscribendis nunc impeditum sentiret, consilium cepit, observationes, quas passim faceret, cum Europe Dotanicis com- municandi atque eorum operibus inserendi. Quod quidem propositum eximie persecutus est, adnotationes per longam annorum seriem sub- ministrans ditissimas, qua Systematibus, Mo- nographiis Ordinum et Generum aliique Scri- ptis in lucem prodeuntibus maximopere pro- fuerunt. Perbene quoque cognitum est, Swar- tzium Nostratibus Historie Naturalis cultori- bus fuisse centrum quasi Scienti&, atque his universis, majoribus et minoribus natu, institu- tionem, auxilium stimulosque ad proposita uti- lissima semper subministrasse. Progressus Hi- u PnrA TIO. storie Naturalis erat Swartzii meta; a quo vero vel a quibus Scientia incrementa caperet, parum curabat, dummodo caperet. Vir meri- lissimus quisque ab .omni invidia omnique ostentatione semper alienus est. Adnotationes posthumas Swartzii editu- rus, pauca quaedam de origine et argumento earum disserere, haud a proposito alienum cre- diderim. Nova quacumque acceperat Scripta bota- nica, ea Swartzius noster observationibus ,. emendationibus et supplementis sepe ditabat. Tractaübus suis de Orchideis Filicibusque no- vas semper inserebat adnotationes et definitio- nes Generum specierumque ab ipso vel ab aliis factas. Quando novas obünebat Plantarum species, sepe diagnoses earum elaborabat, quam- quam ei deesset otium illas describendi. |De- nique in usum Dotanicorum extraneorum dis- quisitiones quamplurimum operosas sepissime instituebat, quibus Ordines, Genera Speciesque Plantarum illustraret. Adnotationum vero, quas cum alis communicandas concinnaverat, exem- plaria duo semper conscribebat, quorum . alte- rum sibi ipse servabat. Omnes eas adnotationes maximopere di- spersas critico modo examinavi, ordinavi atque cum inventis et observationibus recentioribus sedulo contuli, eum in finem, ut cognita ab in- cognitis separarentur. Tllis igitur omissis, hac solummodo opusculo huic inserui, A tali au- lem proposito si interdum recéssisse videar, me- minisse juvabit, observationem, a Swartzio atlestalam, auctam semper acquirere fidem. PnrFATIO. i Anno 1:r806 b. m. Swartz cum Webero jun. et Mohrio ad edendum opus "Synopsis Specierum | Muscorum" dictum sese conjunxit. In hunc finem sequentia Genera monographice descripsit S'wartz eaque Mohrio misit: Sphagnum 4 sp., 4nictangtum 3 sp., T'etraphis 2 sp., Octoblepharum x sp., Encalypta 4 sp., Conostomum 2 sp. Buxbaumia 2 sp., Pohlia 1 sp., Cinclidium 1 sp., Mnium 93 sp., Bartramza i4 sp., Funaria 3 sp., ]Meesia 3 sp., T'ümumia 2 sp., Ca]ymperes Y sp., Polytrichum 32 sp., Fontznalis 5 sp., A4ndreea 3 sp.. Sed mortuo paullo post desideratissimo Mohrio, res hecce cecidit, quamquam pluries apud Weberum expostutabat Cel. Swartz, ut Manuscripta ipsius vel in lucem ederet vel ip- si remitteret, ' Utrumque frustra. Quis demum manuscripta illa nunc servet, postquam We- ber Anno :8233 morte decessit, omnino nos latet. Exemplar vero idque valde nitidum ejus- dem Manuscripti sibi ipsi confecerat Cel. Swartz, antequam ilud Mohrio communicavit. Omnes igitur, que in. Manuscripto illo continentur, de- scriphiones Muscorum atque etiam alias, ex Schedulis ejus autographis depromtas, heic in- serui, quia monographias constituunt optimas, a Viro, horum Studiorum Magistro, elaboratas *). *) Die Schóne Morgenróthe, die ein Hedwig für das Studium der Kryptogamie heraufführte, beseel- te auch von neuem Swartzen, und jetzt mochte wohl Niemand ihm den hang der ersten Krypto- gamenkenners streitig machen. Seine vortreffliche Anordnung der ces spricht aufs Lebhafteste dafür. Der Dritte Theil der Flora Indi» Occiden- talis wird beweisen, welche wichtige Aufschlüsse 1v PnzxrAT!O. Ad Persoonii Synopsin Plantarum per- plurima additamenta scripsit Cel. Swartz, quo- rum magnam partem Persoonio etiam com- municavit, qui vero illa nondum edidit; horum quoque quadam hactenus incognita heic inserui. Annis 1809 & 1810 Cel. Flügge, dum in Monographiis Graminum conscribendis versaba- tur; a Swartzio adjumentum accepit exopta- tissimum, precipue circa genus JPanici, quod, edità jam Paspali Monographià, summo studio examinare coepit, Swartzius ei labori succur- rens, tunc Panici species disqvisitioni subjecit critice. Ipse in Herbario suo et in Bergiano, qua huic usui inservirent, invenit bene multa. À Celo Retzio Panici genus ex Herbario ejus obtinuit, atque ibi res quam maxime memorabiles detexit. "Tempore vernali Anno 1i81:0 iter ad Upsalam instituit, et. Panic; species in Her- bariis Thunbergii et Afzelii examinavit, un- de etiam major illustratio huic generi accessit. A Cebko Afzelio novas ejus Panici species gui- neenses describendi, delineandi et cum Flüg- geo communicandi veniam accepit. Omnibus his subsidiis utens, gravissimas in hac materie sentenlias proferre et slatuere potuit. De- texit ex. gr., Panici species XII, que in Sy- stematibus jam per XL Annos (eL usque in hunc diem) tamquam proprie species fuerunt recepte, synonyma tantum esse aliarum, ex an- Swartz selbst noch über solche exotische Moose zu geben vermag, die man von Hedwig für hin- reichend. untersucht hált.. Weber und Mohr's Na- tarhistorische Reise durch einen Theil Schwedens (18903) p. 117 & 118. — (Gottingen. 1804. 8o.) PnxraTIO. v tiquis fere temporibus cognitarum. Sic per- spexit, Panicum setigerum R. idem esseac — P. grossarium Linn. — aristatum Rh. — P. compositum Linn. — radicans Rh. — P. brevifolium Linn. — indicum R. — P. conglomeratum Linn. — ciliare R. — P. Aneare Linn. — notatum Rh. — . P. arborescens Linn. — ramosum Thunb. — P. arborescens Linn. — lineare R.(nonLinn.) — — Cynodon Dactylon Rich. (s. P. Dactylon. Linn.) — pubescens Thunb. — — — P. trzgonum, Retz. -— serratum, Thunb. — P. antidotale Retz. — cespitosum Sw. — | P. umbrosum Retz. — micranthum Thunb. — — P. caudatum Thunb. Omnes observationes de Panico una cum iconibus XXIX Specierum ejusdem Generis (nec non duabus ex Paspa/o) nondum eri in- cisarum, a Se ipso delineatis, Flüggeo eden- das- absque ulla exceptione commisit. Tan- ta erat liberalitas Viri! An tale proferri pos- sit ex alia terra exemplum, vix crediderim. Paullo vero postea mors intempestiva Flüg- geum abstulit, quo factum est, ut ha obser- vationes nunquam edite sint. Qui nunc Manu- scripta possidet Flüggei, is sine dubio com- mentarios Swartzii in Panicum quoque ha- bet. cones supra nominate Panici species rarissimas reprasentabant, quare optandum sa- ne esset, ut ille in publicum ederentur. *). *) Sequentes Species delineavit et earum Icones Flüg- geo misit Gel. Swartz: y YI PnzrATIO. A Rev:mo D:re Mühlenberg Annis 1810 et 1811 magnas collectiones Plantarum ex Ame- rica boreali accepit Cel. Swartz. Inter eas invenit plurimas Muscorum species novas, quas descripsit, et quarum nomina et descriptiones communicavit cum b. m. Mühlenbergio, qui illa Catalogo suo Plantarum Ameriee septen- tionalis Anno 1812 inseruit. Sequentes fue- runt nova: Phascum Mühlenbergianum Sw., carina- tum Sw., flexuosum Sw., lf'eissia tortilis Sw., incurva Sw., Didymodon lineare Sw., Leskea delicatula Sw., Hypnum micans Sw. Sed preter duas species (Phascum flexuo- sum Sw. ei JP'eissiam incurvam Sw.), a Schwae- grichen sub eodem nomine descriptas, reli- qua, quantum ego quidem movi, descriptione adhuc carent, quare in hoc opusculum descrip- tüones a Swartzio factas recepi. Anno 1808 nova quedam Genera Orchi- dearum condidit characteresque adnotavit Cel. Swartz. Brownii vero examen Orchidearum Panicum lanceolatum BRetz., fLavidum Retz., strz- ctissimum. Afz., distachyon Retz. hispidulum Retz., prealtum Az., ischemoides Retz., remotum. Retz., aristatum, Retz., Afzelit Sw., antidotale Retz. mu- ricatum Betz., radicans Retz, nova species (distin- cta a P. trigono: et radiante), flexuosum Retz. var. glabrum, Kalmii Sw., dimidiatum Retz. , (Rott- boellia complanata Sw. in Act. Nat. Scrut. Berol.) arborescens Linn., arundinaceum Sw., compositum Linn. (tres icones ex exemplaribus e Java, e Jamai- ca nec non ex exemplari a Linnaoo ipso determi- nato) patens Linn., ffavescens Sw., molle Sw., laxum Sw., donacinum, — ei compactum — , nec non Paspalum hirsutum Retz. et dissectum 'T'hunb. PRJEFATIO. vH in Prodromo Flore Nove MHollandie Swar- tzium denuo commovit, ut hunc Ordinem ad novam quodammodo disquisitionem | revocaret. In Opusculo: "Summa Vegetabilium Scandina- vie" Anno 1814 disposiuionem Orchidearum hujus terre in formam Catalogi redegit. Characteres variorum Generum et adnota- liones disperse de Plantis Orchideis in pre- senti opusculo occurrunt. Exstant in hoc Swartzii Commentario quedam haud absi- milia dispositioni Orchidearum, quam in Horto Kewensi ed. II. T. V. dedit Cel. Brown. Sic Lathrisia Sw. idem est genus ac Bartholina Br., Herminium Sw. & Br. nec non Corallorrhiza Sw. & Br. eadem omnino Genera, &c. Swar- tzius vero determinaüones hasce jam Anno 1808 confecerat, nec opus nuperrime citatum nec Epitomen ejusdem operis unquam conspexit, unde apparet, rei cujusvis, quam sagacissimus et a studio partium alienus examinaverit Scru- tator, veritatem seepissime'unam eandemque prae se ferre faciem per totum orbem terrarum. Ad Fiüices quod attinet, paucas de illis reliquit observationes. Operi suo "Synopsis Fi- licum" precipue inseruit novas species,a variis Auctoribus descriptas nec non emendationes Synonymie a Willdenowio (Sp. Pl. T. V) factas, quarum. veritatem omnino agnovit. Anno 1817, ex Insula S:cti. Bartholomaei rediens Rev:s b. m. Pastor Forsstróm, ma- gnam collectionem Plantarum ex Antillis Swar- tziodeterminandas tradiderat. In hac collectio- ne multas novas Noster invenit species, quarum diagnoses concinnavit, paucas quoque. descrip- Sit. Quas determinationes huic opusculo inse- vin PnxraTIO. rui, quamquam easdem Plantas in dissertationi- bus de Flora bartholomensi et guadalupensi (Act. Holm. 1825 & 1827) ipse descripsi. Ex hisce jamjam allatis et adhuc magis ex ipso hocce opusculo videbit Lector, quam mul- tas ilud contineat res magni preti. Przci- pue estimande sunt observationes de Panico, Diosmá , Orchideis, Muscis &c &c nec non de- scriptiones novarum specierum; sequentes heic descripte sunt: Piper emarginellum Sw., Pa- nicum. strictissimum Afz., prealtum | Afz., A4f- zeli Sw., Kalmii Sw., Rottleri Sw., Cissus emarginella Sw., Ruppia didyma Sw., Helio- tropium | microphyllum | Sw., 4chyranthes [- nearifolia Sw., Evolvulus mucronatus Sw., F'accinium guadalupense Sw., Cassia obcor- data Sw., JMelastoma icosandrum Sw., pun- ctulatum Sw., quadalupense Sw., Malpig- hia platyphylla Sw., Bannisteria verruculosa Sw., Eupatorium. brachiatum | Sw., V'ernonia punctata Sw., Urtica expansa Sw., Phascum Mühlenbergianum Sw., carinatum Sw. & fle- xuosum Sw., Ifeissia tortilis Sw. & incurva Sw., Didymodon lineare Sw., Dartramia rigi- da Sw., Leskea delicatula Sw., Iypnum mi- cans Sw., Polvtrichum setifolium. Sw. (eiiam Leskea Smithiü Sw. & Grimmia pulvinata Sw., in Liljebladii Fl ed. III tamen antea a Swarlzio definit», nec non Zeske« Deinbollü Sw., a Rev. Sominerfelt dein descripta). Ge- nera nova, heic definita, sunt: ALathrísza, Or- chidüunm , Epipogium, Centrosis & Schizodon. Memoriam Swartzii Regia Academia Scientiarum. d. 251 Nov. 1820 celebravit; qua in occasione sollenni Nob. Medicus HRegi- PnzxrATIO. IX us Primarius et Eques aurat. Regii Ordinis de Wasa D. D.af Pontin in Academia Orationem habuit funebrem, a Regia Academia sequen- t Anno editam *). Meritis quoque beati Viri gratias retulit illustrissima illa Academia, dum Anno 1824 in memoriam Swartzii nummum excudi jussit aureum, VIIEz magnitudinis, cujus facies an- terior effigiem sistit illius cum epigrapho:" OI. Swartz Botanicus Celeb. et posterior Con- vallariam majalem. exhibet, nec non in peri- pheria illa verba: "Honos, dum prata virebunt." In segmento inferiori exstat: Secretario suo meritiss. def. MDCCCXVIIL. .4cad. Scient. Svec. Exemplar aureum nummi hujus in festo Academiz annuo die 31 Martii 1824 Serenissi- mo Pnixcmr Successon: fuit oblatum nec non exemplaria argentea Academizee Membris et Au- ditoribus numerosissimis distributa. **). Monumentum e Marmore brunneo suecano ad sepulerum Swartzii in cimeterio Templi Solna prope Holmiam mense Maji Anno 1820 est exstructum sumtu Ámicorum, curante Nob:mo *) Àminnelse-Tal ófver Kongl. Vetenskaps-Academi- ens framlidne Ledamot, Herr Olof Swartz, hál- lit infór Kongl. Vetenskaps-Academien den 21 No- vember 1820; af Dess Ledamot Magnus af Pon- tin. — Stockholm. 182:. 8:0. 58 ss. (c. Icone Mo- numenti sepulcralis S w artzii.). '* Nummus argenteus Swartzii 1i semiuncie pon- deris est. Pretium ejus in. Moneta regia (Kongl. Myntet) est II Thaler. B:co. Exemplaria zrea (af Bronz) ibi pro XII Skill. B:co venalia sunt. X PnrzrAT!0. Profre et Equite Trafvenfelt. * In summo Monumento leguntur verba: "Ol. Swartz. P. 1760. D. 1818." Exstat paullo inferior imago dimidiata Viri ferro. conflata et are obducta, stellis septem aureis cincta. Hae sub imagine apparet Siwartzia simplicifolia in sere celata, — Iconem hujus Monument anno 1:820 in tabula enea incisit Sculptor noster celeberrimus Dom. Ruckman. Hzc adjuncta sepius est. Orationi funebri, a Nob. af Pontin habite. Swartzii efligiem haud absimilem | in Schraderi Journal für die Botanik r:r Bd... 1801 habemus; alia ejus Imago est illa, que a Dom:o Ruckman sculpta fuit et huic opusculo nunc apponitur. Simillima est illa, que in Monu- mento sepulcrali adest. Biographiam Swartzii brevissimam heic exhibere optavi. Tales extant due, qua limites hujus opelle haud excedunt, ecdemque et no- minibus Auctorum et facundissiima in Swar- tzium pietate insignes. Altera est lllustrissi- mi Sprengelii, altera Reverendissim: A gard- hii. Quoas igitur heic tamquam maxima opus- culo huic decora subjunxi **) *) Pecunie, qua restant e summa pro exstructione Monumenti sepulcralis, ad sculpturam Tabularum hujus operis adhibite sunt. Cfr Pontini Àminnel- se-Tal ófver Swartz p. 45. **) Biographia Swartzii occurrit sequentibus in locis: t. Kongl. Vetenskaps-Academiens Handlingar fór ár 1818. p. 370—380. 2. Nov. Act. Acad. Nat. Curiosor. Bonn. T. X. P. II. p. XXXIV—XLI ab Ill:mo Sprengel. 3. Flora oder Botanische Zeitung. 2:r Jahrgang. Regensburg. 1820 (8:0) p.550—58.a Rev:o Agardh. P uxrAT!O. XI Sic humanissime Lector! de origine et materia hujus opusculi quantum necessarium videtur, exposui. L:ztare mecum, pagellas hasce ex oblivione et interitu esse servatas! Botanici vero maximas debent gratias No- bilissimo | Professori . et. Equiti aurato Regio- rum Ordinum de Stella polari et de Wasa D:no D:i Carolo Trafvenfelt, qui indefessa curà et eximio favore editionem hujus operis huma- nissime promovit; sine patrocinio hujus Viri haud. tabulis et ornamentis condecoratum. fuis- set opusculum hocce nec forsitan umquam pro- diisset. Meum denique est celeberrimo illo Vi- ro et fautori meo astumatissimo pro ejus in me tam in hac re, quam in aliis, semper prestita beneficentia gratias reddere sincerrimas. Holmie d. »5 Majv. 1829. Jou. Ew. WiksTRÓw. 4.J. F. Sacklén's Sveriges Lákare-Historia &c. 1:sta Afdelningen. (Nykóping. 1852. 8:0) p. 765—777. 5. Medicinsk Tidning. Ár 18:8. N:o 5.(Stock- holm. /:o). MEMORIA OLAI SWARTZII. *) SCRIPSIT CURTIUS SPRENGEL, M. D., MED. ET BOTAN. PROFESSOR IN UNIVER. HALENS., EQUES AURATUS REGIORUM ORDINUM DE STELLA POLA- * RI, DE AQUILA RUBRA NEC NON DE LEONE BELGICO. Quod Croeso scribit preceptum a Solone He- rodotus, beatam vitam expectare ultimum «eta- tis tempus, neque quemquam, antequam e vita discesserit, dici beatum posse, id omnino in Swartzium nostrum cadere mihi videtur. Si- quidem prosperitas complectitur tum earum re- rum copiam, quas fortuna largitur ad bene bea- teque vivendum, corporis nimirum mentisque sanitatem, opulentiam etiam, seu saltem egesta- tis absentiam, tum ea, qua in potestate homi- num sita sunt, virtutum omnium concentum, animi candorem, scientiam amplam, suavitatem morum, tranquillitatem mentis, hominum omni- um, quibuscum versamur, amorem, simultatum invidieque absentiam, domestice demum vite felicitatem et innocentiam. His omnibus cum Swartzius vel abundaverit, vel non caruerit, be- ne beateque vixisse exploratum habemus. Nam- que mediocri loco eoque honesto natus, a parenti- bus solerter educatus, opibus nunquam indiguit *) Ex Nov. Act. Acad. Nat. Curiosor. T, X. P. II. p. XXIV—XLI. Memoria Ora1 SwaAnTzn. XIIt ad scientiam | augendam, itinera suscipienda, supellectilem literariam acquirendam. — Sanitate gavisus est stabili prosperaque ad ultimos usque aetatis annos. Morum suavitas et innocentia in eo ea fuit, ut amore sincero omnes fere homi- nes amplecteretur, ut nemo ipsi invisus esset, ut a nemine lederetur, neminem unquam of- fenderet. Patrie amor tantus, ut honestissima recu- saret munera, ab exteris ipsi oblata, tametsi stpendis minus, quam honoribus et existima- tione omnium civium suorum iuvatus fuerit. Doctrine et scientiz ea fuit copia, ut princeps fere rei herbarie in patria sua cum Thun- bergio haberetur. Domesticam vitam, quantum scimus, tranquillam gessit et prosperam, quan- quam uxor dilecta novendecim annis ante ipsius obitum erepta fuerit. — His omnibus accessit mors tempestiva, si glorie satieta- lem seniique decrepili adversitatem | adspexeris, ulique pramatura, si consilium ad amicorum desiderium, atque ad suorum amorem transtu- leris. Itaque beate beneque vixisse S war- tzium, laetamur, haud lugemus. Sed ordine procedendum, protinus vita enarranda, dein vero de iis precipiendum, quai mansura sunt, perpetuis scientie. monumentis. Natus est Olaus Swartzius Norcopie, qui urbs provincie Gothicz orientalis satis flo- rens est artium mechanicarum, et fabricarum sedes. Pater Olaus, fabricarum possessor, e coniuge, nata Brobergia, nobili femina, susce- pit fillum anno 1760 die 21 Sept. Ad bonas artes eruditum iuvenem, eo ipso anno, quo Lin- n&us ad superos migravit, (1778.) Upsaliam, XIV Memoria Ora SwanTzu. doctrinarum amplissimam in Suecia magistram sedemque, misit, ut ibi, quam sibi delegerat, Histori& naturalis disciplina uberius instruere- tur. In demortui patris Linngi locum suffe- ctus filius provinciam docenda Historie natura- lis administrabat. Eo magistro, qui adsidua conflictabatur adversa valetudine, noster usus, protinus sensit, igniculos studii mox exstinctum iri; ni ferias, quas per sstatem fere totam in ea Musarum sede agunt, in usum scientie sus converteret. Itaque per a&states annorum 1779— 1782 itinera utilissima suscepit per provincias patrie, ut divitias naturales cognosceret. : Pera- gravit pr ovincias, sinui botnico ab occidente conterminas, ipsamque Lapponiam Lulen- sem, Finlandiam, insulas denique Alan- dicum Gotlandiamque. lis itineribus cum amplissimam sibi plantarum patriarum notitiam comparavisset, auctam adiutamque studio hiber- no, confecto quinquennio academico, iuvenis, annum agens vicessinum tertium, ut uberiorem nancisceretur cognitionem , aptissimum putavit iter in dissitas orbis regiones. "Tropicarum di- vitiarum desiderio flagrans, postquam praeside Linneo filio a. 1781 dissertationem de me- thodo muscorum defenderat (Linn. Amoen. acad. vol. ro. app. p. 69), Gentianze pul- chellae historiam illustraverat ( 'etensk. Acad. Handl. 1783 p. 88), specimine etiam inaugurali cum facultate medica communicato, eslate a. 17823 e palria discessit, ut primum Àmericam septentrionalem, anno vero se- quenti Iamaicam peteret. Cum in hac insu- la per annum, et quod excurrit, moraretur, Doctoris Medicinge gradum a patria universita- dMMemoria OvAv SwaAnTz. XV te absens impetravit. Iter, quod suis ipsius impensis susceperat, continuavit per Hispanio- lam, insulasque plures Indie occidentalis us- que. ad oras ÀÁ merice meridionalis: ubique praeter plantas phanerogamicas etiam Filices, Muscos, Lichenes ea copia, diligentia et sagaci- tate congessit, ut cum Sloaneo, Plumerio et Aubletio comparari posset. Tandem anno 1786 Kingstonium, lamaice emporium reversus, ob- lato ipsi Botanici Regi in ea insula munere propter patrie amorein recusato, navem con- scenditi, Angliam aditurus. Emenso prosperrime | eo itinere, Londini per annum, et quod superest, vitam degit, qua- lis nature scrutatorem in ditissima illa. urbe, thesaurorum naturalium custode, decet. Bank- si1 venerandi consortio dignatus, indefessa in- . dustria in usus suos et doctrinz convertit, quae- cunque videre et examinare in immensis na- turalium rerum gazis liberalem ipsi Banksius praeberet occasionem. | Quibus instructus, haud satiatus divitiis, demum anno 1789 in patriam redux, ab Academia Holmensi statim in so- dalitium receptus, pristinas per patriam migra- üones iterum suscepit, peragratis eo anno se- quentique provinciis borealibus, alpibus norve- gicis, ipsiusque Jemtia parte. Anno 1790 primum Academige patriae presidium suscepit ; anno 1791 Professoris munus in Dergiano in- stituto. Eodem fere tempore in matrimonium duxit nobilem honestamque virginem Doctoris Berghii, Upsaliensis, fillam, qua vero dile- etissima coniux cum 1799 diem obiret supre- mum, filium filiamque patri reliquit. XVI Memoria Ora Swanrzr. Noster interera solatium in doctrina et herbarum dilectarum studio quszrere; stationem honorifiram, que, Lepechinio defuncto, ipsi in Academia Petropolitana offerretur, recusare, omnemque vitam in patrie gloriam usumque im- pendere. Nec ingrata fuit patria. Eques No- ster et Was ordinis et Stellz. polaris no- minatus: anno etiam 1813 Professoris pro- vincia in Instituto Carolino ipsi dela- ta fut. Ab epistolis Academiz fuit ex anno r8r: inde. His honoribus decoratus, iis laboribus occupatus, consenuit, donec febre ner- vosa 1817 die 17 Septembris correptus, ad su- peros vocaretur. Discessit e vita, aestimatus ab omnibus, qui doctrinam in pretio habent, amatus a quo- cunque, qui virtuti studet, desideratus ab op- üimo quoque et cive et extero. "Quidquid e Swartzio amavimus, quidquid mirati sumus, manet, mansurumque est in animis hominum in slernitate temporum, fama rerum." Merita ipsius tot tantaque sunt in re pra- sertim herbaria melius cognoscenda, ut brevi- bus ea expedire haud possimus. Primum enim el praecipuum decus botanici viri, uberrima variarum formarum in regno vegetabili cogni- Uo, examine solertissimo et adsiduo acquirenda, lantopere in. Swartzio effulsit, ut. neminem Jpsr anteponere possimus. Orchidearum familiam, ad eius usque tempus fere derelictam, egregie illustravit, no- va genera condidit, certis stabilibusque chara- cleribus ornata, novasque plurimas species ad- didi. (De Epidendri genere, Schrad. Journ. i799: Memoria Ora1 SwAnrTzü. XVII 1799. 2. p. 202. De reliquis generibus, Act. Soc. Upsal. 6. 59. Fetensk. Acad. Handl. 1800. 3. p. 202. Schrad neues Journ. x. :. Ejus conatibus et illustrationibus usi, deinde R. Brownius et Cl. Richardus novam huic fa- mili& lucem attulere. Qui eo melius et per- spicacius Phyllachnes (Schrad. Journ. 1799. 1. 273. nn. of bot. 1. 386.), Forster (ib. 291), Ehrhartza (Z'ransact. of the Linn. Soc. 6. 4o.), Stylidii (Berl. Magaz. 1. 47., 5. 89.), Linconiz (ib. 4. 85., 5. 383), Ochrome (F'etensk. cad. Handl. 1792. 144 ), Stylo- santhis (ib. 1789. 295.), Solandre (ib. 1787. 3oo., Chloranthi (PAos. T'ransact. 77. 359.), pluriumque aliorum generum characteres el species evolvit ac illustravit? In novis ge- neribus condendis cautus fuit, alienus a nova- torum pruritu, quantulamcunque notam diffe- rentem, tanquam. novi generis characterem, in- troducentium. — Firmis principiis nisus, quos vere ac essentia diversos vidit characteres, eos stabiles pronunciavit, ut nunquam postea gene- ra, ab ipso stabilita, concuterentur. Genera Plantarum phanerogamicarum, a Swartzio formata, sunt, qua sequuntur: Áci- doton, Ardisia, Brosimum, Bumelia, Calyptranthes, Cephaélis, Chloranthus, Chloris, Coccocypselum, Corycium, Cra- nichis, Cymbidium, Dendrobium, Di- plodium, Disperis, Ernodea, Epistyli- um, Hedyosmon, Hedwigia, Hoffmannia, Hypelate, Labatia, Lacistema, Legno- tis, Leptanthes, Linociera, Lithophila, Meriana, Meyera, Microtea, Myrodia, [n XVIHI IMMemoria Ori SwaAnTzu. Ochroma, Oncidium, Petaloma, Picram- nia, Pterygodium, HRochefortia, Solan- dra, Stelis, Stylidium, Stylosanthes, Tanaécium, Thrinax, Tetranthus, Tri- cera, Trixis, Valentinia, Vanilla, Wal- lenia. Ingentes herbarum thesauros, quos, in India occidentali collectos, examinaverat, pri- mum descripsit in Novis generibus et spe- ciebus plantarum, seu prodromo de- scriptionum vegetabilium, quz sub iti- nere in Indiam occidentalem 1:783 — — 1787 digessit. Holm. 1788, post in Ob- servationibus botanicis, Erlang. 1791, denique in eximio opere: Flora Indie occi- dentalis, Vol. 1 — 3, Erl. 1797 — 1806. Generibus et speciebus innumeris plantarum novis extricandis, characteribus genuinis elabo- randis, emendandis, synonymis acutissime eru- endis, descriptionibus eximiis addendis operam eam indefessam impendit, ut et icones sepe adderet, a se ipso delineatas, easque egregias, cum artem delineandi satis calleret. Icones quoque, in Botanico suecico (Svensk Botanik) a Palmstruchio et BDillbergio editas, adumbrationibus, vernacula sua lingua scriptis, optime explicuit: in tomis saltem quin- - lo, sexto, septimo et octavo. In descriptioni- bus plantarum rarum exhibuit exemplar acu- üssimi examinis, loquela etiam pure, terminis technicis suetis contentae. Nec in phanerogamicis plantis acquievit sedulitas Swartzii, sed cry ptogamicas ma- gnopere adamans, primus fere inler cives suos penitiori examini haec vegelabilia subiecit. Nam- Memoria Oraxy SwanTzi. XIX que neglectos a Linnzo maleque definitos Mu- scos Noster iam a. 1781, cum adhuc Scho- las Linnzi filii frequentaret, in genera dispe- scere, novosque characteres evolvere studuit. In quo quidem tentamine Hed wigii observa- Liones secutus, abfuit omnino a vera systema- Licaque cognitione, quam postea sibi compara- vit, sed addidit graves eas et amoenas Novi- tias cryptogamicas, in quibus Splachnum spharicum, ab ipso in Lapponia Lulensi lectum, Splachnum angustatum, Polytrichum convolutum, multique alii Musci ipsique Li- chenes tropici prima vice fulgent. Eos Muscos, a se primum in patria repertos, cum iam in India occidentali. degeret, in Nov. Act. Ups. vol. 4. p. 239. sq. iterum descripsit. Dein sy- stematicam Muscorum Suecicorum dispo- sitionem Aclis Academie (Fetensk. .4cad. Handl. 1795 p. 223.sq.)inseruit, uberiusque postea cum bellis iconibus novarum specierum edidit Erlang. 1799. 8. In ea dispositione, atque in enumerandis Indie occidentalis Muscis luculen- ler probavit et sagacitatem et temperantiam, quarum utraque Botanicum decet. Etenim Hed wigii utique magni faciens in- venta, neutiquam tamen genera omnia recepit, qua ille nimio artificio diremerat , sed coniunxit e.g. Diceranum cum Fissid ente, Swartziam cum Didymodonte, Tortulam cum Bar- bula, Bryum cum Webera. Nova autem de- inde muscorum genera stabilivi: Conostomum (Schrad. neues Journ. 1. 2. 24. Cinclidium (Schrad. Journ. 1801. :. 25), Calymperes denique, quod Weberus in Tabula Muscorum, Kilon. 1812., evulgavit. xx Memoria Or^v SwanTznü. Filicum cognitionem peniüorem solidio- remque preprimis Swartzio debemus. Cum reversus esset e magno itinere, Smithii obser- vationibus fretus, "Vittarie genus illustravit (JVeue Schriften der Berl. Gesellsch. naturf. Freunde 2. 1:129.) — Novam eius familie dispositionem systematicam elaboravit (Schrad. Journ. 1800. 2., 1801. 3. 273), in qua preter innumeras novas species gene- ra etiam sua, Lygodium, Psilotum, Bo- trychium, Grammitidem primum evul- gavit. Synopsi dein Filicum, Kilon. 18006. editam, merito miramur, ob accuratissima spe- cierum ocüngentarum fere notas, rariorum ad- umbrationem uberrimam iconesque nitidas. Acce- dunt nova genera: Anemia, Mohria, Chei- lanthes. Denique et ultimo labore in. Fili- cibus brasiliensibus, a Freyreissio col- lectis, inclaruit. ('etensk. A4cad.. Handl. | 1817. p. 53) Nec abfuit Swartzius a studio vel Li- chenum, vel Fungorum ctiam. lllos in Flora Indieoccidentalis, etin Fasciculo Lichenum Americanorum, Erlang. 1811, hos, maxime patrios, in Actis Academicee Holmi- ensis ('etensk. 4cad. Handl. 1808. 1809. 1810. 1811... 1812. 18:5.) descripsit; addidit etiam novum genus: Verpam (ib. 1815. 129). ridic nopcaw studium, quamquam postpo- neret rei herbarie, haud tamen plane negle- xit. Myxines (J'etensk. Acad. Handl. 1790 p. r14), Termitis albi (ib. 1792 p. 228.), Medusarum (ib. 1788 p. 198., 1791. p. 188.), Pulicis peneirantis (ib. 1788. p. 4o.)), Co- pieeri novi generis insectorum ab. 1902 p. IMMemoria Ora SwAnTZA. XXI p. 270-), historiam illustravit, novas species in- sectorum Schónherri Synonymie lnsectorum P. » et 3. inseruit. Quinetiam. descriptiones Animalium addidit iconibus, quas Palmstru- chius cum BDillbergio edidit. | (Svensk Zoologi). Qua opera, quamquam summum. nature scrulatorem , inprimis. botanicum et eruditissi- mum et sagacissimum produnt, earum tamen quoque artium Swartzius amantissimus fuit, qua usum doctrinarum complectuntur , atque emolumenta rei publice iuxta atque domestica. Hortorum culture maxime deditus, reliquit pr e- lectiones in hanc rem, manu scriptas; tex- tum quoque conscripsit operis periodici suecici, hortorum culturam promoturi (Magazin fór Blomster-Alskare och Idkare af Trádgárds- Skótseln , utgifvet af Pfeiffer, PFenus och Ruckman. 1806, 12. Háften.) Varios denique commentarios de morbis plantarum ac de utili- bus herbis. alii operi periodico inseruit, quo- rum nonnullos e germanico gallicoque idioma- te interpretatus est. (Landtbruks cad. 4nna- ler 1814. 1815. 1816.). Liberalitatem optimi viri, ab omni : livore alienissimam, celebrant omnes, quibuscum ipsi commercium fuit litterarium; eadem humanita- te misit ad amicos plantas rarissimas ac com- mentaria exumia, a se scripta. Horum alia, Species Muscorum conti- nentia, latent apud Weberum, Kiloniensem, aha de novis Muscis in Schradeéri, Got- üngensis, alia denique, Lichenes america- nos illustrantia, in Sturmii Noribergensis, scriniis. XXII Memoria Or: Swanrzn. In honorem summi viri Schreberus pri- mus Tounateam Aubleti dixit, quam cum a Possira eiusdem Aubletii diversam crederet, hanc Ritterze nomine insignivit. At Vahlio monente, utrumque genus idem esse, W illde- nowius retinuit Swanrzug nomen. Est autem arborum genus in America meridionali, ad Po- lyandriam pertinens, sed cuius adfinitas etiam- num obscura est, niforte, Dimorphz Schreb. et Cycladi vicinum, Leguminosis accensendum sit. Muscorum genus, quod Hed wigius Swar- tziam dixerat, ipse dein Cynontodii nomine insignivit. BIOGRAPHIE ÜBER wx» PRor. OLOF SWARTZ "), VON CARL ADOLPH AGARDH, DOCTOR DER PHILOSOPHIE, PROFESSOR DER BOTANIK UND OECO- NOMIE AN DER KÜNIGL. UNIVERSITAT IN LUND, MITGLIED DES KONIGL. NORDSTERN-ORDENS. Schweden hat unlüngst einen seiner ausgezeich- netsten Naturforscher, den Professor Swartz verloren. Nicht nur Schweden allein ist es, das diesen Verlust empfindet, denn diejenigen, die sich der Naturgeschichte widmen, gehóren nicht ausschliesslich dem Vaterlande; ihre über die ganze Erde ausgedehnten Naturforschungen eignen sie allen Lüándern zu, und machen ihren Verlust allen Freunden der Gelehrsamkeit fühl- bar, unter welcher Sonne sie auch leben und welche Luft sie immer athmen mógen. Den Liebhabern der Naturgeschichté wird also eine gedrüngte Auskunft über sein Leben nicht ganz ohne Theilnahme seyn. *) Ex libro Flora oder Botanische Zeitung &c. Dritter Jahrgang. Zweiter Band. (Regensburg. 1:820. 8:0). N:o 35. p. 550—558: Necrolog. Olof Swartz. von C. A. Agardh. xxiv Acanpu's Jrographie üseR& Or. SwanTz. Er wurde am 21. December 1760. zu Norr- kóping geboren, wo sein Vater Fabrikant war. Nach Upsala kam er in eben dem Jahre, da Linné starb, allein noch. schwebten der Name und das Andenken dieses grossen Mannes glán- zend über diesem Lehrsitze, gleichwie die Abend- róthe nach dem Untergange der Sonne. Die Jünglinge wetteiferten noch anbhaltend, den Schimmer von Ehre und Ruhm zu verlàün- gern, den Linné dem Norden gewirt hatte. Zur Zeit dieses weitberühmten Mannes war es nicht móglich bei der Universitit || Ansprüche auf gelehrtes Lob zu machen ohne seim Schü- ler zu seyn. Swartz war nicht glücklich ge- nug, seine mündlichen Vortrüge benutzen zu kónnen; allein die allgemeine Begeisterung hat- te ihn auch ergriffen, und er Wwetteiferte mit denjenigen Glücklichen, welche Linn. gehórt hatten. Er widmete sich. der Arzneikunde, die Naturgeschichte aber war ihm doch immer der wichtigste Theil davon. "Vier Jahre spen- dete er auf Reisen in verschiedenen Provinzen Schwedens, besonders in. den nórdlichen Ge- genden, in Finnland und auf der Insel Goth- land. Im Jahre 1783 war er durch abgelegte Proben zu dem medicinischen Doctorgrad ge- langt, und nahm dann seine wichtigen auslün- dischen Reisen vor. XKinige Zeit hielt er sich im Nordamerika auf, verweilte nachher ein halbes Jahr auf Jamaika, und. wendete hierauf acht Monate dazu an die westndischen Inseln zu bereissen, kehrte von da wiederum | nach Jamaika zurück, wo er sich bis zum Herbst 1786 ^aufhielt, und gieng endlich wieder nach England. — Mit den Schützen West- AGARDH'S Biographie üsER Or. SwanTz. xxv indiens bereichert, ordnete er hier seine Vor- rithe durch Vergleichung mit. den dasigen klassischen Kráutersammlungen, welches ein gan- zes Jahr wegnahm. Dennoch vernachlissigte er die Flora seines Vaterlandes nicht, sondern betrieb ihr Studium mit erneuertem Interesse. Er machte neue inlündische Reisen in den Jah- ren 1789 u. 1790, so wie im Jahre 1:80 nach den nórdlichen Landschaften Schwedens, und im Jahre 1802» nach der Insel Oeland. Durch den heichthum seiner Sammlungen war er im Stande, die Kráüuterkenner anderer Làünder in Verbindlichkeit zu setzen. Selbst war er &üusserst mittheilend , und: erwarb sich dadurch das Wohlwollen anderer. Diess ist die edelste und leichteste Weise seine Sammlun- gen zu vermehren, und die des Prof. Swartz's wurde dadurch eine der reichsten und schón- sien im Norden. : Schweden wusste auch solche ungewóhnli- che Kenntnisse und. einen. so ausserordentlichen Fleiss zu schützen. Im Jahr 1791 ward er zum Professor beim DBergianischen Garten, 1807 zum Aufseher über das Museum der Akademie der Wissenschaften, 1811 zu ihrem | Secretair, und 1813 zum Professor der Naturgeschichte bei dem medicinischen Institut. zu Stockholm er- nannt. Er war auch Ritter zweier miütbürger- lichen Orden Schwedens. Oft gerufen, im Aus- lande literarische Dienste anzunehmen, lehnte er diese Antrüáge ab, theils weil er glaubte, dass sein eigener huhm | mit. der. Ehre seines Vaterlandes verbunden sey, theils weil er mehr Gefühl für die vertraulichen Stunden der Freund- xxvi Acanpnu's Biographie üsER Or. SwAnrz. schaft hatte, als Schwüche für die Reitzun- gen der Ehrbegierde. Er war verehlicht, seine Gemahlin aber starb schon im Jahre 1799, nachdem sie ihm einen Sohn und eine Tochter hinterlassen hatte. Seine Leibesbeschaffenheit war nicht stark; und über die vielfiülügen "Verrichtungen, die ihn beschüftigten, vergass er oft seiner Gesundheit zu pflegen. Sein Anzug war leicht, und wahr- scheinlich zog er sich dadurch Anfille von Krankheiten zu, die er sonst hütte vermeiden kónnen. Nach einem zwólftügigen Fieber starb er am 19 Sept. 1818. Als Schriftsteller ist er Krüuterkennern be- kannt. Genauigkeit, Leichtigkeit das Charakte- risüsche aufzufassen, Einfachheit und Zierlich- keit, so wie das alte Linneische: Sat sapienti, zeichnen ihn aus. Er war ein strenger Linne- aner, scháützte aber doch die GCombinationen des natürlichen Systems mehr als gewóhnlich. Sein üusseres Ansehen war überaus ange- nehm, nicht nur um seiner Figur willen, son- dern vielmehr wegen seines zuvorkommenden Wesens. Er war von etwas mehr als gewóhn- licher Grósse, schlank, aber wohl gewachsen. Sein Angesicht war ungemein wohl gebildet, und allem Anschein nach ist er in seiner Ju- gend einer der schónsten Münner gewesen. Noch in seinem Alter hatte er beinahe das Aussehen und die Gesichtsfarbe, so wie die Lebhaftigkeit eines Jünglings. Das im Schraderschen Jour- nal befindliche Portrait ist ihm nicht unühn- lich, doch war er schóner, als das Portrait an- giebt. Ein Medaillon von Fogelberg dagegen, das in Stockholm zu bekommen, und eben so AcAnpn's Biographie üsER Or. Swanrz. xxvn gut und vollkommen gearbeitet als áhnlich ist, giebt seine Miene etwas zu traurig. Sein Wesen war eine Vereinigung von Gü- te, Gefülligkeit, Zierlichkeit und. Lebhaftigkeit; sein Anzug nicht nur geordnet, sondern zier- lich; sein Gesprách fein, ausgedacht und doch lebhaft; sein Charakter edel. Für Freundschaft und Wissenschaft lebte seine Seele und war für beide gleich getheilt. Rechtschaffenheit und Güte, die immer einen edeln Mann bilden, waren bei Swartz im schónen PBunde verei- nigt, und sicherten ihn gewóhnlich vor Fein- den, indem seine Freundlichkeit immer einen lieblichen Schleier über die Strenge warf, welche eine Folge unerschütterlicher Grundsátze ist, In wissenschaftlicher Hinsicht that er viel für Europa, alles für sein Vaterland. Seit Lin- né war Keiner, der in Schweden, bis zu dem Grade wie er, den Mittelpunkt. der Wissen- schaft ausmachte. ^ Aeltere Naturforscher lieb- ten ihn wie ihres gleichen, und ihren Freund, den jüngern Dotanikern war er eine Aufmun- terung, Stütze und Orakel. Nichts in seiner Wissenschaft konnte in Schweden zum Drucke befórdert werden, was ihm nicht zuvor mitge- theilt wurde. Kaum hat es einen DBotaniker gegeben, unsern verehrten Thunberg ausgenom- men, der mit so vieler Gefilligkeit, als er, von seinen. Schátzen mitgetheilt hátte. "War man über ein Gewüáchs unschlüssig, gleich sandte er Proben davon, um alle móglichen Erlàuterun- gen zu gewàühren. Wie unterstützte er nicht Weber und Mohr in ihren muscologischen Arbeiten, Willdenow, Rómer und Schul- tes in ihrem allgemeinen Werke, Acharius xxvir.— Acanpz's Zzographie üseR Or. Swantz. bei seinen Flechten, Lehmann bei den Aspe- rifohen, Billberg bei der Ausgabe seiner schwedischen Botanik; und kaum TN je ein Botaniker mit ihm in Verháltnissen gestanden seyn, der ihm nicht erhebliche Aufschlüsse zu verdanken hitte. Seine Sammlungen waren ungeheuer, aber nicht wohl geordnet. Kaum konnte ein ande- rer die Gattungen hervorsuchen, welche man zu sehen wünschte; er selbst aber wusste alles sehr genau. — Er war noch einer von den wenigen die in ihrem Fache für universal gel- ien kónnen, was bei dem Zuwachs der Wis- senschaft nunmehr kaum solchen móglieh ist, die sich in' der allerglückhchsten Lage befin- den. Swartz übernahm die "Wissenschaft beim Ableben Linnés, wo es noch thunlich war, sie günzlich zu umfassen, hatte selbst ei- nen betrüchtlichen Antheil an ihrer Erweiterung, und folgte ihren Schritten mit Aufmerksamkeit. Zu einer Zeit, wo die Botaniker sich dem Stu- dium der Cryptogamie beinahe ausschliesslich widmeten, nahm er gleichfalls grossen Antheil und legte den Grund zu dem gegenwürtigen systematischen Geschick der Farrnkráuter. Auch die Moose übernahm er nach Hedwig, und war wahrscheinlich der grósste Mooskenner sei- ner Zeit. Die Flechten kannte er beinahe eben so gut, wie sein Freund Acharius, welcher "ihn in allem zu Rathe zog. "Von Seegewüchsen hatte er eine reiche und. schóne Sammlung, ob er sie gleich nicht bearbeitete, und für die Schwáümme that er mehr, als man im Auslan- de kennt, da seine Abhandlungen in diesem Fache meistens in die zu wenig bekannten Ver- Acanpu's Biographie üsek Or. Swanrz. xxix handlungen der Akademie der Wissenschaften eingetragen sind. So lebte und. wirkte Swartz. | Lange soll Schweden den Verlust des edelsten seiner Na- Lurforscher empfinden; und der ihn ersetzt, wird vielleicht spát erst kommen. BIOGRAPHIE ÜBER sx PROF. OLOF SWARTZ, VON JOH. EM. WIKSTRÓM, MED. DOCT. Gern verweilt man mit seinen Erinnerungen an solche Gelehrte, welche für die Fortschritte der Wissenschaften krüftig mitgewirkt haben; be- ruheten auch die Denkungsart und die Handlun- gen dieser Gelehrten auf diejenigen Gründe, welche dem Universum am theuersten sind— Religion und. Freundschaft: dann findet man um so mehr wichtige Ursachen das Gedüchtniss solcher Münner zu verehren und deren Hinschei- den zu bedauren. Solche angenehme und glückliche Erinne- rungen umgeben in schónster Vereinigung das Gedáüchtniss desjenigen ausgezeichneten Gelehr- te, für dessen Biographie ich hier einige Beitrá- ge zu liefern gewünscht habe. Olof Swartz wurde in Norrkóping ge- boren d. 21 Sept. 1760. Sein Vater war der Fabriquen-Bezitzer daselbst Olof Swartz WixsrROw's Biographie üsrn Or. SwanTz. xxxi und die Mutter Maria Elisabeth von Brobergen. *) Seitdem Swartz seine Schul-Studien in sei- ner Vaterstadt durch Privat-Unterricht getrie- ben hatte, ging er im Jahre 1778 nach ÜUpsala. Hier war es, wo sein Hang zur Natur- geschichte insgemein und besonders zur Dota- nik sich mehr und mehr entwickelte. Der jün- gere von Linn e, der sein Lehrer war, be- merkte bald, was er mit der Zeit von Swartz zu erwarten Mhátte; und dasjenige was er über Swartz voraussagte: "Botanices Stu- diosus optime spei." (Suppl. Pl. p. 449), bestitigte sich auf eine Art, die selbst die kühnsten Hoffnungen seines Lehrers weitübertraf. Swartz war glücklich genug, Mittel zu be- sitzen, seine Kenntnisse durch Reisen zu er- weitern und dadurch seine Ansichten von der Na- tur und deren Produkte mehr und mehr zu entwickeln. So bereiste er in dem Jahre 1779 die interressanten Ufer und Inseln des Milarsee's, und manche seltene Pílanze begrüsste dabei ihren Liebling. Nachdem Swartz im Frühlinge des Jahrs 1780 sein philosophisches Examen pro studio *) Die Familie Swartz stammt aus Wermland her, wo mehrere dessen Mitglieder, vor beinahe 200 Jahren, Hütten- und Eisenwerks-Besitzer in dem Bergwerks-Districte von Philipsstad waren. Eini- ge derselben setzten sich in letzteren Zeiten in Norrkóping nieder, wo sie Fabrikanten wurden. Der Vater des Professors O. Swartz starb d. 4 Jul. 1768, die Mutter lebte bis zum Jahre 1817; er batte auch einen Brüder, Erich Swartz, der im Bergs-Collegio angestellt war, aber in jüngeren Jahren starb. * xxxu Wixsrnów's Z7ographie üsen Or. SwaAnTz. medico genommen hàtte, unternahm er in Ge- sellschaft seiner- Freunde Hornstedt, Lund- mark d. à, Fahlroth und eines Swartz, der sein. Vetter war, eine heise nach Luleà Lappmark. ^ Ueber diese Reise, welche sich bis zum Arras-Fjàll und. zum Wirihjaur hin- auf erstreckte, führte Swartz ein "Tagebuch, worin er die Gegenden und dessen Produk- te so wie die Lebensart der Lapplünder be- schrieben hat. In Luleà Lappmark entdeck- te er jSpergula stricta Sw., Carex. alpina. Sw., Gymnostomum lapponicum Hedw., Sp/ach- num angustatum Sw., sphericum Sw., Jun- germannia nivalis Sw. so wie mehrere Moo- se, welche vorher in Schweden nicht gefun- den waren. Er nahm dabei seinen Rückweg über Finnland und Áland nach Stockholm. In dem Jahre 1781 besuchte er wieder die Insel Àland und die umgebenden Scheeren. Auf Áland entdeckte er ira bottnica Wbg, Erythrea pulchella Fries (Gentiana pulchella Sw. in Act. Holm. 1782, p. 85, Tab. III Fig. 8 & 9) so wie Polygala amara L., welche damals neu für Seandinavien waren. Swartz begab sich in d. J. 1782 mach der Insel Gotüland. Sein "Tagebuch, welches . er über diese Reise führte, zeugt von sei- nen umfassenden Forschungen nicht nur in bo- Lanischer sondern auch in historischer und an- tiquarischer Hinsicht; und diese liefern über Land und Einwohner solche Bemerkungen, die man mit Belehrung und Vergnügen lesen kann. Hier sah er Ranunculus hederaceus L. und Serapias rubra L.; erstere war zwar vorher schon in Halland von Montin gefunden, letztere aber neu für Schweden. Im Wiksrnón's Biographie üsgg Or.Swanrz. xxxin In dem Jahre. 1781. gab Swartz unter dem Vorsitze des Prof. v. Linné seine Dis- sertation Methodus Muscorum illustratata her- aus, worin er eine Uebersicht der Mooskunde nach Hed wig's Ansicht davon und Bestim- mung der Gatltungen und Arten gegeben hat. Diese Abhandlung zeugt mit welchem glück- lichen Fortgange er nun schon die Natura in minimis studirt batte. ^ Nachher nahm er im Frühlinge von 1783 das Theoretische Examen in der Medicin oder das Candidat-Exarmen. Die Reisen, welche S wartz in seinem Va- terlande vorgenommen hatte, erweckten bei ihm einen eifrigen Hang zur naturhistorische Entdec- kungen, und ob er gleich noch nicht sein me- dicinisches Studium vollendet hatte, so be- schloss er doch die herrliche Natur der Tro- penlinder bald zu untersuchen. Er wühlte West-Indien zum Gegenstande seiner Forschun- gen. Im Junius des Jahres 1783 begab er sich nach Gothenburg, wo er bei dem Baron Clas Alstrómer auf Christnzedal in Gesellschaft seiner Freunde Fagreus und Dahl zwei angenehme Monathe unter naturhistorischen Un- tersuchungen zubrachte. ^ Er botanisirte hier auch bisweilen auf den benachbahrten Inseln, wobei er Chelidonium Glaucium und. Spergu- la subulata als neu für Schwedens Flora ent- deckte. | Den 5:te Augusti 1:783 ging er auf ein Kauffardei-Fahrzeug nach dem Nórdlichen Ame- rica, . Unter dieser Reise hat er die oft einfórmigen Merkwürdigkeiten des Meeres und xxxiv. Wixsrnów's Biographie üsEn Or. SwanTz. dessen Bewohner sehr genau angezeichnet und in einem Tagebuche, welches er zum "Theil unter seiner Reise fortgesetzt hat, beschrieben. Am 3 Oct. süeg er bei Boston ans Land. Der Herbst war schon vorgerückt, und für PBota- nik war nunmehr nicht bedeutend zu erndten. Er hat doch alles, was er bemerkte, genau in denjenigen Nachrichten angegeben, welche er seinen Freunde mittheilte *). Seine Gedanken spielten doch mit Sehn- sucht nach die Tropenlünder hin, da, wo die Natur immer jung und schón und reich ist, und wo sie also in aller ihrer Herrlichkeit zu schauen ist. D. 26 Nov. begab er sich wie- der auf ein Handels-Fahrzeug von Boston nach Jamaica. . Er landete im MMontego-bay d. 5 Jan. 1784. : Nun hatte er das Ziel seiner. Wünsche erreicht. Er sah und bewunderte die Natur in ihrer vollsten Ueppigkeit und Pracht, ihre zahllosen Producte, so wunderbar in Formen und Farbenspiel; eine Insel, wo Flora ihr Füll- horn beinahe ausgeschüttet hat. Hier war für ihn alles neu und unbekannt. - Mit Lust und FEifer untersuchte er Jamaica's Felder, Wiülder und Alpen, beschrieb und. sammelte dessen Naturschütze. Seine Bewunde- rung über diese herrliche Natur, seine Be- schüftigungen und Entdeckungen hat er in Brie- fen zu seine Freunde Alstrómer, Linné d. J., Thunberg, Fagraus und Dahl be- *) Uppfostrings-Sállskapets Tidningar 1784 N:ri 25 p. 195 & 196, N:o 26 p. 201—204, IX:o 27 p. 209 ——D'E. Wiksrnów's Ziographie üse& Or.Swanrz. xxxv schrieben *) Ehe er von Jamaica abging, wur- de es ihm vom dem Gouvernement angeboten, sich auf der Insel niederzulassen als the Kings DBotanist of the Island. Er lehnte doch mit Dankbarkeit diesen Antrag ab; er dachte an Vaterland und Freunde. In dem Jahre 1785 begab sich Swartz wüh- rend einiger Monathe auf eine Reise nach S.t Do- mingo, Cuba und Porto Ricco, welche Inseln er in botanischer Hinsicht untersuchte, und kehrte dann wieder nach Jamaica zurück, um seine For- schungen da fortzusetzen. Im Jahre 1786 ging er nach England zurück, um in Lon- don seine Pflanzen mit den in den Linnzi- schen und DBanksischen Sammlungen zu verglei- chen. Die Erinnerung an die zuvorkommende Gewogenheit, welche er bei Banks genoss, so: wiean die der Freundschaft der Botaniker Lon- dons, dauerte bei Swartz lebenslang fort. Hier erhielt er den Antrag, in Diensten der Ost- Indischen Compagnies als trawelling Physician in the East-Indies einzutreten, den er doch ablehnte. Im Herbst von 1787 sah er das Vaterland wieder, seitdem er auf seinen Reisen 5000 Reichsthal. aus eignen Mitteln aufgeopfert hatte. Am 14 Jun. 1785 wurde er inzwischen seiner grossen wissenschaftlichen Verdienste und Entdeckungen wegen, zum Doctor der Medicin *) Uppfostrings-Sállskapets Tidningar fór 1785 N:o 15 p. ri3— ri17, N:o r9 p. i45—3150 & 1786 Del. » N:o 34, p. 275—278. Man hat wohl gesagt, dass er auch im südlichen America gewesen sey; aus seinem letzten angeführten Briefe p. 276 sieht man ' aber, dass diese Reise unterblieb. — Allmánna-Tid- ningar für ár 1789, r:ta Delen N:o 14. p. 105—110. xxxvi. Wiksrnóu's Ziographie üsEs Or. Swanz. in Upsala promovirt, ob er gleich das Licentiat- Examen nie genommen latte! Nach seiner Rückkehr bescháftigte er sich mit der Ausarbeitung des Prodiaius Flori Indie Occidentalis, dor Observationes botanici, der Flora Indie Occidentalis, und. dieser Men- ge von Abhandlungen, mit welchen er die Wissenschaft bereicherte und seinen litterari- schen Ruhm | begründete. Seine Flora Indie Occidentalis, die für die Kenntniss der Vegetation West-Indiens so wichtig ist, enthielt 89» Arten, wovon 665 Phanerogamen und 229 Cryptogamen sind. Uuter diesen Pflanzen waren 525 neue phane- rogamische Arten und 1:98 cryptogamische, al- so. zusammen 723 neue Arten. "Welch' eine Erweiterung der Pflanzenkenntniss! Die Absicht mit dieser Flora war wohl eigentlich, die neuen und merkwürdigsten Arten aufzunehmen; sonst würde sie ohne Zweifel weit reicher an Ar- ten geworden sey. Willdenow berechnet ja für Jamaica 40oo Pflanzen-Arten, was doch vielleicht . etwas zu. viel ist. (Grundriss der Krüuterkunde ed. 6. (Linkii) p. 537). Im Jahre 1:789 (d. : Apr.) wurde Swartz zum Intendent des Kónigl. Naturalien Cabinettes auf Drottningholm von "dem Kónige : ernannt. Diese kostbaren Sammlungen, welche besonders von der Kóniginn Lowisa Ulrica aus Seba's Museo zusammengebracht waren, wurden nachher im Jahre 1803 von dem da- malige Kónige an. die Universitit in | Üpsala und. die Academie der Wissenschaften in Stock- holm vertheilt. Als die Bergianische Garten-Schule im Jahre 1791 gegründet war, wurde Swartz WiksrnOn's Z/ographie üsgR Or. Swanrz. xxx vu zum Professor dabei von d. Academie der Wissenschaften ernannt. Diese Einrichtung, von Prof. Bergius gesüftet, hat zur Absicht die Garten-Cultur in Schweden zu befordern, Gàrtner zu bilden und. die besten Fruchtsor- ien und Sümereien zu verbreiten. Swartz hielt hier die Vorlesungen über Garten-Cultur und cultivirie zum Vergnügen viele seltene Pflanzen, deren Saamen er vom Auslande er- : hielt. Nach seiner Rückkehr stellte Swartz bo- tanische Reisen in die verschiedenen Provinzen des Reichs wieder an. So besuchte er im Jahre 1789 Helsingland, Ángermannland | und Jemtland. Bei Sundswall bemerkte er zuerst Galium trifidum, und in den Alpen Jemtlands entdeckte er Juncus castaneus Sm., Stellaria biflora, Spergula saginoides und mehrere Moo- se, welche neu für Schweden waren. (K. V. Acad. Handl. 1789 & 1799). Im lahre 1790 besuchte er den nórdlich- sten Theil Wermlands, wo er ZIsplenium viri- de so wie Splachnum reticulatum | entdeckte. Eine für die Mooskunde Schwedens sehr reichhaltige Reise unternahm er. im J. 1800, da er durch Westmanland, Ost-Gothland und Smáland seien Weg nahm; nun sah er zum er- sten Male z. B. /Z'eissia nigrita Hedw. Dicksoni H. und pusilla H., Encalypta grandis H., Dicra- num flagellare H., Sphagnum sguarrosum Pers, Hypnwum umbratum MH., Polytrichum strictum Menz. u. m. (Schrader Journ. f. die Bot. »:s St. 1800 p. 397 & 398). .Als er im Jahre :80» die Insel Oe- land besuchte, bemerkte er sein V'"haZctrum xxxvi Wiksrnów's Piographie üsrn Swanrz. tenuifolium, was doch nur eine Varietet von T. simplex ist. Auf einer Reise, welche er im J. 1997. in Gesellschaft des Leib-Medici Westring nach Wester-Dalarne machte, sah er Eriophorum capitatum Host., von Wahlenberg gleichwohl schon in J. 1800 im Torneà Lappmark als schwe- disch entdeckt. " Wenige Stüdte in der Welt haben wohl eine so schóne Lage wie die der Hauptstadt Schwedens *), und eben so wenige Gegen- den in Schweden haben im Bezirke von einer Meile eine so abwechselnde und interressante Vegetation wie die da befindliche. "In these delightful environs", wie der Englünder Ja- mes sie nennt, botanisirite Swartz in frühe- ren Jahre sehr fleissig und entdeckte viele für Schweden neue Pflanzen: ZJrundo stricta Timm., jSelinum carvifolium L., Juncus uliginosus Roth. Rumex palustris Curt., Polygonum mi- Aus Ait, Stellaria uliginosa Curt., Fiola la- *) Der Englünder James áussert sich über die La- ge Stockholms und dessen Ümgebungen auf folgende. romantische Art; "Unitvng every beauty of wild nature with the "charms attendant upon the scenes of more. active . "life; echoing the clamour of the bustling popu- "lace amidst rocks, that have not yet ceased to "ring with the Woodman's axe; rivalling at one "display the boasted cliffs of Edinburgh, the bro- "ad lake of Geneva, and the streets and. shipping "of Venice; ils view presents a romanlic vision, ^ithat scarcely even the highest powers of poctry "itself could successfully delineate." Journal of a "Tour in. Germany , Sweden, Russia, Poland, during ihe years 1813 and 1814. By J. T. James Seo, Edit, (London, 1817. 8:0). Vol. I. p. 192. Wiksrnóx's Z2iographie üseR Oi,SwanTz. xxxix STI B ctea B. stricta Wbg, Pyrola media Sw. & -chlorantha. Sw., Rosa campestris Sw. (R. col- lina Jacq. nach. W.bg), Ranunculus polyan- themos, Geranium pyrenaicum Y., Carex pi- -lulifera L., flacca Schreb., precox Jacq., erz- cetorum, Schrank, £eretiuscula Gooden., inter- media Gooden., zahlreiche /Moos-4rten. und. Li- chenen so wie über 3oo Arten PZze und Schwümme. Swartz war auch ganz gewiss der erste Botaniker, der die wahre Frucht von Blasia pusilla entdeckte, und der auch einsah, dass sie eine Jungermannia war, welche er J. biloba nannte, ob er sich gleich, um auf- richtig zu seyn, wahrscheinlich nicht erinner- ile, dass er die alte bekannte Z/asia vor sich hatte. Swartz setzte nun seine Arbeiten unauf- hórlich fort, und bereicherte die "Wissenschaft auf eine ausgezeichnete Art, wovon folgen- de Schriften zeugen: Icones Plantar. Indie Occid. *), Dispositio systematica Muscorum *) Schon in d. J. 1:796 schichte Swartz an Schreber 200 Zeichnungen west-indischer Pflan- zen, zur Fortsetzung seiner Icones Plantar. Indie Occ. (wovon nur XIII Tafeln herausgegeben sind) (Schrader's Journ. für die Bot. 2:r Bd. 1799 i:s Stück p. 497). Diese Fortsetzung blieb doch aus. Schreber hatte viele dieser Zeichnungen dem Buchhàándler Palm überliefert. Es ergiebt sich aber aus der Regensb. bot. Zeitung fürs Jahr 1819 N:09g p. 144, dass die Pa!lmische Verlagsbuchhandlung diese Zeichnungen gegen Geld-Ersatz zum Verkauf und zur Herausgabe ausgeboten hat. Diejenigen, wel- ' che übrig geblieben waren, sind mit Schreber's Sammlungen an die Academie der Wissenschaften in München gekommen, wie mir der Hr Prof. Martius LI - xL Wixsraow's Biographie üstg Or. SwAwrz. frondosorum Sveeie, Synopsis Filicum, Econe- misk Dictionair, Sveusk | Botanik und Zoo- logie, Magazin fór Blomster-Alskare, Lichenes Americani *), Dispositio Orehidearum und zabl- reiche Abhandlungen. In seiner ersten Preesidii- "y in der Academie der Wissenschaften | im J. 1790 hat er eine Skizze der Fortschritte der Botanik in Schweden gegeben, so wie er in seiner zweilen Prasidii-Rede von 1797 den eco- nomischen Nutzen der Süugthiere abgehandelt hat. So viele und se grosse Verdienste geben Recht, eine Würdigung zu erwarten. | Sie blieb nicht aus. Denn, seitdem er in d. Jahre 1807 zum Intendenten des Museum der XAcademie der Wissenschaften ernanut worden, erhielt er in dem Jahre: 181: das Secretariat in| der Academie, ein. Platz der wohl einer der aus- gezeichneisten ist, den ein schwedischer Ge- lehrter erreichen. kann. Nun hatte er einen er- weiterten Wirkungskreis bekommen, der ihm doch leider wenig Gelegenheit mitgab, selbst weiter in seiner Wissenschaft zu arbeiten. Gleich unbefangen wie ein Wargentin nahm geschrieben hat. Dieser tveflliche Naturforscher wird die Zeichnungen ganz gewiss zum Vortheil der Wissenschaft. zu benutzen wisen, wodurch auch Swartz's Absicht erreicht wird. *) I dem X. 18:12 übermachte auch Cae iz an Hrn Sturm das. Msc. und die Zeichnungen zum H:n Fasc. seiner Arbeit; Lichenes Americani, ent- haltend die Tafeln XIX—XXXIV mit 25 Figuren von Zichenen-4rten. Xs würe sehr zu wünschen, dass diese Arbeit herauskommen móchte, weil die Zeichnungen eben so schón sind, wie diejenigen im Lsten Fascikel. Wixsrnów s Biographie üsg& Or. Swanrz. — xxi er nun an den Fortgang und die Befórderung jeder practischen Wissenschaft den eifriesten "Theil, wie es denn auch wohl einem Manne gebührt, der so zu sagen ein Vorsteher der Wissenschaften seyn soll. Es war natürlich, dass ein Gelehrter von seinem Verdienste auch vom Kónige nicht un- bemerkt blieb *). So wurde er im Jahre 1808 von dem damaligen Kónige Gusrar rv Aporeu zum Ritter des Wasa-Ordens ernannt; und unser letzter hingeschiedener Kónig Canr p». xut bewies Swartz die huldreichste Gnade, denn er wurde im Jahre. 18:2» Verwalter bei der Classe der Forst- und Garten-Cultur an der Konigl Academie des Landtbaue's, im Jahre 1813. als Historie Naturalis Professor an dem Kónigl. Carolinisch-Medico-Chirurgischen Institut angestellt, und im Jahre 1814 zum Ritter des Kónigl. Nordstern-Ordens ernannt. Swartz emfieng diese Gnadenbeweise mit einer *) "Tout monarque, qui connoit sa gloire, sait com- bien celle des Savans illustres réjaillit sur lui, quand il les protege. Si les esprits, capables de faire des grandes choses, étoient encouragés, le monde verroit encore sortir de son sein de grands personnages en tout genre. Le germe des talens y est toujours; & il n'a besoin que d'étre échauf- fé, pour fleurir avec magnificence." Lettres du Pape CréwEvT XIV. Tom. I. (Edit. Amst) p. 83 & 84. "Quels charmes pour un Souverain puissant qui rassembleroit tous les grands hommes de l'Europe, & qui se trouveroit au milieu d'eux, avec un gé- nie propre (bien entendu) à les comprendre & à les gouter. C'est-la que, si j'étoitriche, je payerois bien volontiers pour étre aux premieres loges." l. c. T. Il. p. 9. xuu Wiksrnów s Biographie üsEg Or. Swanrz. Bescheidenheit, die ihn ehrte; er áusserte Sogar, dass man damit mehr denjenigen Platz, den er in der Academie einnahm, alsihn selbst beeh- ren wollte *). Die berühmtesten gelehrten Gesellschaften eilten, sich einen Mann zuzueignen, der so viel für Naturgeschichte geleistet hatte, und er wur- de mit der Zeit Mitglied von zwei und zwan- zig solcher Gesellschaften. In der Ácademie der Naturforscher bekam er den Nahmen Srnas0 SECUNDUS nr *) "Les dignités m'affectent si peu, que je n'ai pas le courage de faire un compliment à ceux, qui en sont revétus. C'est une servitude de plus, qu'il faut joindre à toutes les miséres de Phumanité, —" Lettres du Pape CrÉwzsr XIV. T. I. p. 85. "je regarde les dignités comme quelques sylla- bes de plus pour un épitaphe; & celui qu'on en- terre étant au dessous méme des inscriptions, qu'on lit sur sa tombe, il n'a nulle raison d'en tirer va- niece, Tor IE ps9. *") Swartz wurde Mitglied von folgenden gelehrten Gesellschaften: 1. 1788: Academia imperialis Leopoldino-Carolina Nature Curiosorum. 2. ——3'The Linnzean Society of London. 3. 1789: Kongl. Vetenskaps-Academien in Stock- holm. 1793: Kongl. Patriotiska Sállskapet in Stock- holm. 1794: Societas Physica Gottingensis. 1796: la Societé Médicale de Paris. 1798: Skandinaviske Litteratur-Selskab in. Kjóo- benhavn. — —: Die Gesellschaft Naturforschender Freun- de in Berlin. | 9. ——: Societé philomathique de Paris. 9 3900 ^ WixsrROw's Biographie üsEe& Or. Swagsz. xum Unter den vielen Beweisen des Vertrauens, welches ihm übrigens zu Theil geworden, erinnere ich mich folgender: Im Jahre 1:802 erhielt er den Ruf nach S:t Petersburg als Nachfolger des Prof. Lepechin an der Academie der Wissen- schaften, den er aber ablehnte um für das Vaterland fortzuwirken. . In der Kónigl. Patri- olischen Gesellschaft war er unter denjeni- gen erwühlt, welche die Beantwortungen der wichtigen Preisfrage über der beste Anwen- dung des Brach-Ackers (Om Trádesjordens fór- mánligaste anvündande) beurtheilen — sollten. Das Kónigl. Sanitüts-Collegium wáühlte ihn zum Mitgliede der Commitée, welche die neue schwe- dische Pharmacopé ed. V:a ausarbeiten sollte, an deren Berathschlagungen er auch von dem 10. — —1i Hegia Societas Scientiarum Upsaliensis. 1r. 1801: Societas phytographica Gottingensis. 12. ——: The American Philosophical Society of Philadelphia. 13. 1806: la Societé des Naturalistes de Moscou. 14. 1808: die Kónigl. Academie der Wissenschaften in München. 19. — —: die Gesellschaft für die gesammte Minera- logie zu Jena. 16. — —: Societas phytographica Gorenkensis. 17. ——3: Academia ltaliana. 18. ——; Ehren-Mitglied im Kónigl. Collegio Me- dico Holmiensi. 19. 1812: Correspondirendes Mitglied der Koómigl. Academie der Wissenschaften in Berlin, 20. — —: Kongl. Landtbruks-Academien in Stock- holm. 21. 1914: Correspondant de l'Institut royal de France. 32. 1817: Die Gesellschaft der gesammten Natur- wissenschaften in Marburg. xijv. Wiksrnóow s Biographie üsek Or. Swanrz. J. 1810.bis 1817 Theil hahm. Nach dem Ab- sterben des berühmten Naturhistorikers Schre- ber wurde ihm von dessen Wittwe angebo- ten, die vieleSchreberschen Handschriften zu ordnen und herauszugeben, »welches er sich doch entsagen musste. Sein háusliches Glück zu befestigen, wáühl- te sich Swartz im J. 1794 eine Gattünn, ein Fraunzmmer an Schónhei und Witz gleich berühmt, Sara Elisabeth Bergh, eine Tochter des Juris Doctors Bergh in Up- sala. Dieses Glück wurde ihn doch nicht lange vergónnt, denn seine Frau, die lungen- süchtig war, starb im Jahre »799 *) und hinterliess seiner. vüterlichen Obhut. zwei iKin- der, einen Sohn und eine Tochter **. Swartz hatte, obseleich seine Constitution fein und zàürtlich war, immer durch eine regel- müssige Lebensart, eine gute Gesundheit ge- habt. Seine letzte Krankheit rührte wohl un- zweifelhaft von Erkültung her. D. 5 Sept. 1818. war er nach dem Thiergarten ge- . *)Swartz wurdeim Junius 1794 in der Domkir- .che von Upsala mit diesem Frauenzimmer getraut und noch jetzt pflegt man daselbst zu sagen: "Nie ist ein schóneres Paar als Prof. Swartz und seine Frau durch die Kirchthüre von Upsala gegangen." Die Frau Swartz war im Jahre 1759 geboren. *) Der Sohn Olof Carl Swartz geb. d. 22 Mürz 1795, Revisor im Koónigl. Kammergericht, wurde im-Jahre 1820 mit Jacobina Eleon. Lémon verheiratet, und hat zwei Sóhne. Die Tochter Maria Mathilda Henrica Ca- tharina Swartz ist geboren d. 10. Aug. 1797. WixsrRóws Diographie üse& Or. Swanrz. xr.v gangen und erkáültete sich Abends beim Zu- rückgehen. ^ Ein Nerwenfieber kam hierzu. Schon von erstem Anfange der Krankheit, zeigte der Kranke einen bestimmte Widerwillen ge- gen jedes Medicament, wohl immer in einer Krankheit ein bóses Zeichen. Alles was ürzt- liche Hülfe, was kindliche Liebe, was die in- nigste Sorgfalt seiner vielen Freunde zur Rettung seines Lebens machen konnten, wurde gethan; aber vergebens. Die Kunst vermoch- te hier. nichts. Da den letzten Stunden jedes ausgezeichne- ten Mannes ein gewisses Interesse beirwohnt, so. will ich auch hier einige Züge davon anführen. Swartz war glücklich genug das Bewusstseyn beinahe bis zum letzten Augenblicke beizubehalten. | Anderthalb Tage vor seinem Hinscheiden, trat seine geliebte und geistrei- che Tochter zu ihm: "Vater", sagte sie mit ei- ner von Seufzen gebrochenen Stimme, "kennst du mich noch"? Der beinahe Sterbende blickte wehmüthig auf sie hin, faltete die Hánde über seine beklommene Brust und zog einen tiefen Seufzer. Sprechen konnte er nicht, aber diese stumme Sprache seiner Empfindung deu- tete hinlánglich auf das, was in seiner Seele vorging. | Gewiss rief er in diesem Augen- blicke die Obhut des Himmels über diese Tochter an, die seinen viáterlichen Schutz bald vermissen sollte. Die letzten deutlichen Worte Swartz's waren der Nahme seines Freundes, des ihm so theuren A charius, welchen er mehrmals wieder- xLvi WixsrnóM's Ziographie üsg& Or. Swanrz. holte*). D. 19 Sept. 1818 Morgens um neun Uhr ging seine. Seele zu ihrem unsterblichen Ursprunge zurück **). | Vergebens würde ich den Eindruck zu schildern versuchen, den dieses traurige Er- eigniss auf Alle machte, die den . Verewigten gekannt hatten. Anverwandte und Freunde waren darüber erschüttert; ja es waren viele, die. sich sogar schwerlich überzeugen konn- ien, dass er nicht mehr zu finden würe, denn für die Freundschaft ist es nicht leicht sich mit dem Begriffe zu associiren, emen Gegen- *) Mit welcher Bestürzung Acharius den Trauerbrief über das Hinscheiden Swartz's empfing, hat . mir dessen Freund, der Hof-Cammerier A grelius, ' der dabei zugegen war, erzühlt. Acharius hatte seit 14 Tagen keine Nachricht von Swartz bekom- men, da er geradzu den Trauerbrief erhielt; er óoff- nete ihn, sah dessen Inhalt, rief mit einem "Tone des innigsten Schmerzes aus? "Gott! Mein Swartz!" und warf sich oder beinahe fiel auf seinen Sopha nie- der; die Natur nahm zwar bald durch Thrünen ihr Recht heraus, und ihm wurde leichter, aber von diesem Augenblick an nahm Acharius merk- bar ab, und diejenige Jovialitit, die ihn vorher so sehr auszeichnete, fand sich bei ihm mie wie- der ein. Er starb d. 14 Aug. 1819. Im Jahre 1803 war in Deutschland das Gerücht ver- breitet, dass Swartz gestorben sey, und bei dieser Gelegenheit, war es dass C. Sprengelin einem Brie- fe an .Acharius d. 25 Febr. 19803 sich folgen- dermassen áüusserte: — "Tandem tristissimus advo- lat nuncius, Swartzium, decus nostre Scientis, "Regni Suecie gloriam, Amicorum suorum delicias morte nobis ereptum esse; quanta inde affectus sim meestitia, verbis exponere nequeo: Amicus ami- cum lugebit, quamdiu spiritum trahet." ** — Wixsrnów s Diographie üng& Or. Swanrz. xvvn stand seiner Ergebenheit für immer verloren zu haben. | Swartz als Mensch, als Freund und. Ge- lehrter war in jeder dieser Hinsicht aus- gezeichnet, und wenn man seine Person einmal kennen gelernt hatte, konnte man ihn nie vergessen. Er gehórte unter denjenigen zwar nicht so seltenen, aber jetzt eben nicht zahlrei- chen. Menschen, die schon beim ersten Anblick für sich einnehmen; was aber weit mehr ist: er gehórte zu den noch seltneren , welche diesen ersten vortheilhaften Eindruck für sich lebens- lang unveründert beibehalten kónnen *). Für die Naturhistoriker Schwedens war er derjenige, welcher sie alle mit einander in eine freundschaftliche Gemeinschaft vereinigte, denn alle wandten sich in wissenschaftlicher Hinsicht zu ihm, um Erlüuterungen, Rath und *) Er gehóárte auch zu denjenigen Gelehrten, die in aller Hinsicht liberal und duldsam sind. So zum Bei- spiel duldete und sah er gern bei sich die so ge- nannten Dilettanten. seiner Wissenschaft, deren es in einer Hauptstadt gewóhnlich sehr viele giebt, und die ihn oft so zu sagen mit ihren Besuchen belagerten; er glaubte sogar, dass diese Menschen sehr nützlich wàüren, indem sie oft Anderen mehr Hang zu wis- senschaftlichen Untersuchungen einflóssen als manche Gelehrte, die nicht selten mehr von ihren Wissen- schaften abstossen als für djeselben einnehmen. Uebri- gens dachte er in dieser Hinsicht geradso, wie einer der ausgezeichnetsten Mánner des letzten Jahrhunderts, welcher folgende Worte schrieb: "Je vous laisse à resoudre, si pour le commerce de la vie, il ne vaut pas mieux étre agréablement superficiel que tristement profond", Lettres du: Pape CrÉwzxT XIV. T. I. p. 137. 1 xLvm Wixksrnów's Biographie üsER Or.SwAnTz. wissenschaftlichen Gewinn zu erhalten, und. er ward dadurch der naturhistorische Mittelpunkt, um welchen sich alles drehte. ^ Er war es, wel- cher alle auf best mógliche Art. in ihren. wis- senschaftlichen Bestrebungen unterstütze , und auf diese Weise nützte er der Wissenschaft | viel- falus. ^ Es war Swartz, der von der Acade- mie der Wissenschaften Unterstützung für alle diejenigen naturhistorischen Reisen verschaflte, welche Wahlenberg, Hartman, Nilsson, Marklin und Bosd in den verschiedenen . Provinzen vornahmen, und die so wichtige Re- sultate für die Naturgeschichte des Vaterlandes gegeben haben. Unter den schwedischen Botanikern wa- ren Thunberg, Dahl und Acharius dieje-. nige, die seine vertrauten Freunde waren. Thunberg war zum Theil auch. sein. Lehrer gewesen und derjenige, der ihm die Doctor- eres verschaffte, als Swartz auf Jamaica war, und die prestanda dazu zu erfüllen durch sei- ne Reise gehindert wurde, Er hatte unendlich viele Gelegenheiten, seine Dankbarkeit zu bewei- sen, die er auch immer mit Eifer ergriff. Alle diejenigen botanische Schütze (und. deren waren nicht wenige), die Thunberg selbst nicht bestimmen konnte, sandte er dem Freunde Swartz zu, der auch beinahe alles enthüllte, und den liebenswürdigen Greis immer. damit erfreute, Swartz hielt Dahl für einen der scharf- simnigsten Botaniker seiner, Zeit; sein Ver- lust .schmerzte |. ihn unglaublich, und der Prof. Joh; Gadolin in Àbo kann sich wohl ! noch WixsrnÓu's Biographie üseg Or. SwAnrz. xiax noch erinnern, welche wehklagende Antwort er. bekam, als er die Nachricht. von. dem Hinscheiden Dahls an Swartz berichtet hatte *). * Anders Dahl wurde in der Pfarre Warnhem bei Skara d. 17 Mars 1751 geboren. Sein Vater war Pastor in der Pfarre Saleby des Disthums Skara. Nachdem er seine Studien auf dem Gymnasi- um in Skara vollendet hatte , wurde er im J. 1770 Stu- dent in Üpsala, und einer der ausgezeichnetsten Schüler Linné's, der sich viel von ihm in wis- senschaftlicher Hinsicht versprach. Unter dem Vor- sizze Linné's gab er in dem Jahre 1775 seine Dis- sertation Bigas Insectorum heraus. Durch Linné's Recommendation wurde er Intendent des Museum und. des Gartens des Baron Clas Alstrómer auf Christinedal bei Gothenburg, machte auf Un- kosten Alstrómer's naturhistorische Reisen in verschiedene Prowinzen Schwedeus und Dànne- marks, und wurde in dem J. 1796 D:r der Medi- cin in Kiel. Im Jahre 1787 gab er seine Observatio- nes botanice in Copenhagen heraus und wurde auch ind. J. Demonstrator der Botanik und Adjunct der Medicin an d. Kónigl. Universitit im Abo, der er auch alle seine grosse naturhistorische Samm- lungen verehrt hatte. Leider war sein Leben kurz; er erkáltete sich und starb in Àbo d. 25 Maj 1789. Er war ein Mann von ausgezeichnet redlichem character, ein trefllicher Freund; und ob er gleich wenig für die Wissenschaft geleistet hat, so ersieht man doch aus dem, waser geliefert, dass man von ihm viel zu erwarten gehabt hátte, wofernihm ein ver- láàngertes Leben würe vergónnt gewesen. Nach Dahl benannte Thunberg seine DahZa crzinita (Skviv- ter af Naturhistorie-Selskabet i Kjóbenhavn. 2 Bind. 1 Hefte p. 133. Tab. I. (1791) & Thunb. Nov. Gen. Plantar. P. VIT. (Üpsalie. 1792) p. 106. Mit dem specifischen Nahmen alludirte Thunberg auf das 2 L WiksraOm's Biographie ümg& Or. Swanrz. Mit Acharius unterhieli Swartz einen wüchentlichen PBriefwechsel; alles Dotanische, was sie beide vom Auslande erhielten, theil- ten sie sich einander brüderlich mit, und von Swartz bekam Acharius stets Nachrichten und Abschriften vom allem, was jener in den verschie- denen Schriften über den Zchemen bemerkt fand; als Swartz in letzten Jahren nicht mehr Musse hatte, Pílanzen so wie vorher zu cultiviren, so sandte er gewóhnlich alle die- jenige Saamen, die er vom Auslande bekam, dem Acharius zu, und dieser theilte dagegen Exem- plare davon zurück. Diese Freunde hatten sich auch einander das Versprechen gegeben, dass derjenige, der den anderen überlebte, 1n der Aca- - demie der Wissenschaften die Gedüchtniss-hRede über seinen hingeschiedenen Freund halten soll- te, und. dessen Sammlungen für die Erben auf bestmógliche Art zu verkaufen. Das bald dar- auf folgende Hinscheiden Acharii hinderte ibn diese Pflicht zu erfüllen. Für unsere jungen Botaniker war es immer ein Feiertag Swartz besuchen zu kónnen. Alles, was eine Hauptstadt sonst für Jüng- linge an. Glanz und Reiz hat, bedeutete für dicke und krausigen Haar, was Dahl hatte. ("Vi- detur nempe illum (Thunbergium) allusisse ad caput fere globosum, casarie densa crispa. vesti- tum" — Retzii Observationum in Criticam botani- cam C:li a Linné Specimen primum p. 7.) — Das Geschlecht Dahlia, welches Cavanilles auch in dem Jahre 179r in seinen Icones & descriptiones Plantarum T. I. bestimmte, wurde seitdem von Willdenow Georgina benannt (Sp. Pl. T. IIT. BD3p uU24. Wixsrnów's Ajographie üwem Or. Swamrz. ra diese nichts; kamen sie nach Stockholm, so dachten sie nur an Swartz, und die Seele erfüllt mit den angenehmsten Ahnungen des 'Irefllichen, was sie von ihm hóren und ler- nen sollten, eilten sie den erwünschten Mann zu besuchen. Bei ihm, in seiner lehrreichen Gesellschaft, unter wissenschaftliche Untersu- chungen und Belehrungen, verschwanden die Stunden fast wie Minuten, und nachdem ein ganzer 'Tag, bei ihm zugebracht, vorbei war, glaubte man sich beinahe sehen zu. kónnen, dass die Zeit beflügelt war. Von ihni schied. man immer mit Bedauren, immer mit Empfindung seines Verlusts, aber zugleich auch, von seinem Exempel belebt, mit dem innigstem —Vorsatze in Zukunft etwas nützliches für Menschheit und Wissenschaft auszurichten. Und wie hütte man wohl auch anders als Swartz innigst bochschützen kónnen: Diese erha- bene Tugend, diese grossen wissenschaftlichen Ta- lente, diese liebenswürdige Persónlichkeit, wel- che ihn so sehr auszeichneten, alles dieses be- wirkte immer eine lochschützung, die sogar mit Bewunderung vereinigt war. Niemand konnte besser dem Fortgange seiner Wissenschaft folgen, als Swartz. So wie er in seinem Studium universel war, so ward ihm auch beinahe alles bekannt, was: man dar- über geschrieben hatte, denn seine Lecture war ausserordentlich gross und. bewunderungswerth die Fertigkeit, die er besass, alles im Augenblic- ke sich zu erinnern und gleichsam vorzeigen zu kónnen. Wollte man etwas über eine Pflanzen-Familie, ein Geschlecht oder eine Art wissen, so konnte man versichert seyn, dass 1n WiksTrROWM's Biographie üsErR Or. Swanrz. Swartz bei uns derjenige war, der am bess- ten wusste, was den Gegenstand anging. Al- les, was die Reisebeschreibungen an Naturge- schichte enthielten, kannte er überaus wohl, und kein Geograph folgte übrigens genauer als er die Fortschritte der geographischen Ent- deckungen der Reisenden in den verschiede- nen. Theilen der Welt. : Semme Correspondence mit Auslündern war unglaublich gross. Man mag sich wundern, wie es ihm müóglich war, sie so fleissig zu unterhalten, da er so viele Geschüfte bei sei- nen Aemtern hatte. Er verstand aber die wich- üge Kunst die Zeit richtig anzuordnen und sie eben so richtig anzuwenden; übrigens arbeitete er ganz gewiss mit vieler Leichügkeit, ob er gleich doch immer alles vorher in Concept auf- schrieb, darunter auch alle Briefe an die Auslán- der; und da er diese Concepte verwahrt hat, so sieht man, wenn man sie genauer betrachtet, sehr gut, was er durch diese instructive Cor- respondence allein fir die Wissenschaft geleistet hat. Seine Correspondenten aufzuzeichnen wá- re vielleicht nicht móghch;. kürzlich | gesagt, nicht nur die mehresten DBotaniker seiner Zeit, die Verfasser waren, beehrten ihn mit Briefen,. sondern auch eine grosse Menge Liebhaber der Wissenschaft in den mehresten cultivirten Lün- dern von Europa hatten sich seine Correspondence ausgebeten, und er hatte solches angenommen. Es war natürlich, dass er hiedurch viele Schrif- ten und P(lanzen-Sammlungen erhielt, und. seine Bibliothek war wohl eigentlich durch die zahl- reichen und oft kostbaren Presente gegründet, die er immer bekam. 4, Wixksrnów's Biographie üsEn Or. Swanrz. 1au Unter denjenigen, mit welchen er am mei- sten. und. hebsten correspondirte, waren wohl Schreber, Willdenow, Schrader, Per- soon, Mohr, Hooker und Fischer. Seine Correspondence mit Mohr war, wie er selbst sagte, für die Wissenschaft besonders wichtig, und es war ein wahrer Verlust, dass Mohr, durch den Tod gehindert, solche gróssten Theils nicht benutzen konnte. Es war wohl immer die Correspondence von Swartz, welche die eigentlichen Erláuterungen gab, denn die DBrie- fe der Auslüinder enthielten immer Fragen, die oft sehr mühsame Untersuchungen erforderten, deren Resultate aber gewóhnlich sehr wichtig und für die Wissenschaft aufklürend waren. Er scheute keine Mühe, wenn es sein Studium an- ging, und da ein Freund ihn einmal daran er- innerte, dass er sich nicht so viele Mühe für die Arbeiten und. den Ruhm anderer | geben sollte, so erwiederte er bloss: "Es ist mir eine Freude, Menschen dienen zu kónnen". *). SwartLz's Verdienste um der ErdeFlora sind allgemein anerkannt. Seine Flora Indie Occidentalis hat über West-Indiens Vegetation *) Dieses erinnert an dasjenige, was Rudolphi von Jussieu erzáhlt. Da man nàühmlich Jussieu ein- mal darauf aufmerksam machte, dass er sein Her- barium nicht so frei zur Benutzung und Untersuchung liefern sollte, weil dadurch die Pílanzen bald die Blátter bald die Blumen verlieren, so antwortete er: "Je le sais bien, mais la science doit marcher". Rudolphi's Bemerkungen aus dem Gebiet der Na- turgeschichte, Medicin und "Thierarzneykunde auf einer Reise durch einen Theil von Deutschland Holland und Frankreich (Berlin 1804.) p. —. nv Wiksrnóm's Biographie üsER Or. SwArrz. ein neues Licht verbreitet *). Seine Synopsis Filicum und Dispositio Orchidearum haben Epo- che in der Gesehichte der Wissenschaft gemacht, weil Swartz ohne Zweifel der erste war, der eine so genannte Analyse der Fructifications- Theile eingeführt hat. Swartz's. übrige zahl- reiche Abbandlungen über Pílanzen der ver- schiedenen Welttheile sind von. den Botani- kern eben so gekannt'als geschützt. Eine aus- führliche Uebersicht seiner Schriften. wird be- weisen, wie gross sein Fleiss gewesen ist. Für Schwedens Flora hat er durch seine vielfiltigen Reisen, seine Untersuchungen und Abhandlungen wichtige DBeitrüge geliefert. Er war der erste, der in Schweden Hed- wig's Moos-System bekannt und belicbt machte, und der für dieses Studium ein noch stets regsames Interesse erweckte; er theilte. im- mer schóne Moeos-Sammlungen allen unseren Botanikern mit, um das Studium dadurch zu erleichtern. und dafür zu interressiren. | In seiner Abhandlung über die schwedischen Laub-Moose (Act. Holm. 1795) gab er die er- ste Uebersicht der Arten, und seine darauf fol- gende Dispositio systematica Muscorum Svecic *) Ein Recensent àáussert sich über diese Flora auf- folgende Art: ^Hiermit wáre also ein Werk geendigt, das we- gen seines vielseitigen Interesse unter den Floren, die besondens über exotische Gewàchse erschienen sind, eine der ersten Stellen behauptet. Hr Swartz ist freilich nicht der erste, der die Inseln zwischen den Wendezirkeln untersuchte, aber wir verdan- ken ihm das erste vollstándige Werk iiber die Ve- getation jener Gegenden". Gotting. Gelehrte Anzei- gen 1807, 125:s Stück. WixsrnOM's Biographie üsER Or. Swanrz.. Lv lieferte ein. für jene Zeit hóchst erfreuliches und angenehmes Handbuch, worin er 203 Arten bestimmt hat, da Linneé in Fl. Sv. ed. 2. nur 78 hatte. Seine vielen Abhandlungen über neue schwedische Pflanzen (in Act. Holm. & Schrad. Journ. für die Bot) werden für die Flora des Vaterlandes immer wichtig seyn. Swartz war auch der erste, welcher die Pilze und Schwümme Schwedens nach Per- soon's Reformation dieser Ordnung náüher unter- suchte, deren er allein um Stockholm über 300 Ar- ten entdeckte, welche neu für unsere Flora waren, und seine Summa Vegetabilium Scandinavie hat wohl dadurch ihren eigentlichen Werth, dass sie ein ausführliches Verzeichnissüber diejenigen P7- ze liefert, welche- er in Schweden gefunden hat. Eine verbesserte systematische Uebersicht der Orchideen des Nordens giebt Swartz auch in seiner Summa Vegetab. Scand. Diese Auf- stellung gleicht viel der des Rob. Brown's (Hort. Kew. Ed. 1I), was wohl ein Beweis ih- res Werthes ist. Nach dem Tode des Prof. Quensel im Jahre 1806 übernahm Swartz die Redaction des Texts und die der Tafeln zu der Svensk Botanik. Àn den Fortgang dieser Arbeit nahm er einen eifrigen "Theil; er verschaffte dazu jáhrliche Unter- stülzung von der Ácademie der Wissenschaften, und es ist wohl kein Zweifel, dass diejenige Figuren die unter Swartz's Redaction heraus- gegeben und besonders die von seiner Hand gezeichnet worden, die trefflichsten ausmachen, die man darin findet. Das Herbarium, welches Swartz gesam- melt hatte, bestand eigentlich aus zwei Pflanzen- Lvi Wixksrnów's Biographie üswEn Or. SwArrz. Sammlungen: die Allgemeine und die West-In- dische. Die erste war in verschiedenen | Thei- len sehr reich, Z. B. die Cyperacee , Grami- nec , Zsperifolie , Orchidee, Filices , Musci und /gce, so wie sehr dele Gattungen. z. B. Gentiana, Campanula, Rosa, Pedicularis , Draba, Astragalus &c., oder .insgemein sol- che, für welche er sich besonders interessirte. Seine vielfiltigen Gescháfte erlaubten ihm nicht, seine. Sammlungen gehórig zu ordnen und zu bestimmen, was besonders für sein west-indi- sches Herbarium ein. Verlust ist, da solches zum gróssten "Theil diejenige Auctoritüt vermisst, wel- ue es gehabt háütte, wenn es von Swartz selbst zcordiel worden würe. Es ist auch ein Verlust, dass kaum für 2o Pflanzen unter diejenigen, die er selbst gesammelt hat, ihre loca natalia an- gezeigt firid. Unsere ülter en Dotaniker waren leider alzu gleichgültig für die Pflanzen-Geogra- phie. — Swartz's Herbarium. und. seine na- tarhistorische Bibliothek wurden im Jahre. 1819 von den Erben für 4ooo heichth. B:co au die Academie der Wicenschaf verkauft. *). *) In der Vorrede zu dieser Arbeit ist es schon be- merkt, dass in der Academie der Wissenschaften der Erste Leib-Medicus und Ritter af Pontin die Ge- dáchtniss-Rede über Swartz gehalten hat; dass die ^cademie eine Schau-münze zur Ehre S war Lz's hat prágeu lassen, so wie dass seine Freunde ein Monu- ment über sein. Grab errichtet. haben, — Die aus- führliche Erzáhlumg dieser Ehrenbezeugungen hüt- te ihr Platz weit besser hier als da gehabt; als ich aber die Vorrede schrieb, war idi nicht ge- sonnen diese Biographie zu geben; sie ist geschrie- ben, seitdem die Vorrede schon gedrüchit war, Wess- halb sie auch. nicht auf dem Titelblatte angezeigt isL, weil dieses auch schon abgedruckt war. Wiksrnów's Biographie ügzx Or. Swanrz. 1.vn Von Swartz hat man folgende Dildnisse: 1. Em Portrait in. Oel gemahlt. Dieses Por- irait. befindet. sich. in. einem. Vorzimmer des Sanitüts-Collegii in. Stockholm. 2. Ein Medaillon in Gips von Fogelberg. Dieser gleicht ihn sehr, giebt doch, wie Agardh sagt, seine Miene etwas zu trau- rig an. Nach diesem Medaillon ist das Dildniss gegossen, was sich an das Grab- Monument befindet. 3. Ein in Kupfer gravirtes Portraitin Schra- ders Journal für die Botanik, Erster Band 1801; dieses ist ihn nicht unühnlich. 4. Das Portrait, das hier beigefügt ist, von Ruckman gravirt; Seine Freunde finden, dass es ihm iühnlich ist. Ein dauerhafteres Monument *) als alle diese Ehrenbezeugungen, dieman seinem Gedácht- niss gewidmet hat, setzte ihm Schreber, als er das Pflanzen-Geschlecht Swartzia in das Sy- stem einführte. (Gen. Pl. ed. VIII T. II. p. 518). Nach der Ansicht De Can dolle's gehórt es im natürlichen System zur Zeguminose und macht da einen eigenen tribus aus, der De Can- dolle Siwartziee nennt. lm Linneischen Sy- steme kómmt es.in Polyandria Monogynia vor, *) "Opes enim dilabuntur; zdes nitidissimz corruunt, Familia numerosissiima aliquando deficit; civitates maximz & regna florentissima subverti possunt, at natura prius universa deleatur oportet, quam pereat vegetabile genus, & ignoretur ille, qui in Botanicis fac em pretulerit"^ Linnzi Crit. Bot. p. 85. Lvui Wixsrnów's Biographie üsex Or. Swanrz. und ist dadurch sehr ausgezeichnet und in die- ser Classe sonderbar, weil die corolla allein aus ein petalum planum laterale besteht, und die- ses in einer Art sogar nie gefunden ist, Die bis- her bekannten Alien Ee folgende: 1. SWARTZIA simplicifolia Willdenow. 2. — — — grandifolia Willdenow. 3. — — — dodecandra Willdenow. 4. — — — parwiflora De Candolle. 5, — -— — ochracea De Cand. 6. — — -— triphylla Willdenow. 7. — -— — aptera De Cand. 8. — — — myrtifolia Smith. 9. — — — pinnata Willdenow. 10. — — — longifolia De Cand. In — :— — Órachystachya De Cand. I2. — -— — tomentosa De Cand. 13. — — — Flamingü haddi. 14, — — — Langsdorfii Raddi. 15. — — — polyphylla De Cand. 16. — — — alata Willdenow. 17. — —. — apetala Raddi. Ueber dieses Geschlecht findet man in De Candolle's Prodromus Systematis Naturalis Regni Vegetabilis T. II. p. 422—324 eine treff- liche Monographie. Die Arten haben ihre Hei- math entweder in West-Indien oder im südli- chen America, und sind Büume oder Gestrüuche. Folgende Pflanzen-Arten haben auch ihrespe- cifischen Nahmen zu seinem Gedáchtnisse. er- halten: 1. PASPALUS Swartzianus Flügge Monogr. Gram. p. 96. 2. ECHIUM .Swartzi Lehmann Plant. Aspe- rifol. T. II. p. 426. Wixsrnóu's Biog graphie üsg& Or. SwaAnTz. rix . 9. HELICONIA .S:iwartziana RWoemer. & Schultes's Syst. Vegetab. T. V. p. 591. 4. SOLANUM Swartzianum Roem. & Schult. 5. MELASTOMA Swartzianum Humboldt.& TL Syst. Veg. T. IV. p. 602. Bonpland. Monogr. de Melast. . CASSIA Swartz Wikstr. in. Act. Holm. 1825. p. 430. . GUAREA .Siwartzii De Candolle Prodr. Syst. Nat. Regni Veg. T. I. p. 624. . URENA Swartz De Cand. Prodr. Syst. Nat. Regni Veg. T. I. p. 442. . POL YPODIUM Swartzit Wikstr. in. Act. Holm. 18255 p. 436. . HYPNUM Ces Turner Muscologice Hibernice Spicilegium p. 151:. Tab. XIV É. r. (Svensk. Bot. T. VIII Tab. 552. f. 1.). . JUNGERMANNIA .S$wartzii W eher. Hist. Musc. hepat. p. 18. LECANORA .Swartzii Acharii Lichenogr. Univers. p. 363. (Act. Holm. T. XV. Tab. VI. f. 3., Svensk Botanik T. VIII. Tab...576. f.. B. 1.) . ARTHONIA Swartziana Acharius in Schraderi Neues Journal für die Bot. Lr B:d. 3:s Stück. p. 13. tab. 4. £. 1. . SARGASSUM .Swartzii Agardh Spec. Al- gar. T. L p. 11 (Fucus Swartzi 'lur- ner. Hist. Fucor. p.—. tab. 248). RHODOMELA .Swartzii Agardh Systema Algarum p. 1:98. (Cystoseira Swartz Agardh Spec. Alg. IL. p. 82, JFucus Swartzii Agardh in. Act. Holm. 1815 Tab. IV. f. a. b.) 16 DESMIDIUM Swartzii Agardh Syst. Algar. P- 9. (Diatoma Swartzi Agardh Disp. Ye Lx Wiksrnów's Biographie üsEv Or. Swanrz. Algar. p. 34, Svensk Bot. T. VII. tab. Aa. E Mens dy 17. CLAVARIA Swartz! DBillberg in Svensk Botanik T. VIIL. tab. 558. "y Auch in dem 'Thier-Reiche, findet man Ar- ten, die seinen Nahmen führen. 1. CASSIDA. Swartzi Schoenherri Synon. Insector. T. II. i 2. MYLABRIS .Siwartzii Billberg Monograph. Mylabrid. p. 38. T. IV. f. 12. 3. ECHINUS . Swartzi Nilsson Collectanea Zoologie Scandinavie p. 7. Swartz's Verdienste und. sein Gedáüchtniss werden so lange dauren wie Natur und Wissenschaft; in jedem kommenden Frühlinge werden sie in dieser herrliche Natur kráüftig | aufleben und blühen. Aber er. hat auch ein Andenken mehr für sich zu erwarten. Er culti- virte mit Eifer und Glück in seinem Garten eine Menge auslündischer Gestráuche und Pílan- zen, die er seitdem mit freigiebiger Hand in die verschiedenen Prowinzen des Reichs ver- breitete, und kaum giebt es wohl einen Blumen- Liebhaber in Schweden, der nicht durch Sw artz's Verbindlichkeit die schónsten Pflanzen bekam, die er je hátte wünschen kónnen. In dieser Hinsicht kann man mit grósster Wahrheit auf Swartz alles dasjenige anwenden, was Cuvier einst über ein Freund aussprach: "dass durch seine Bemühungen" "Le printemps s'est paré de couleurs *) Atosa i:Swartzi Fries Nov. Fl. Sv. ed. I. & Bill b. in Sv. Bot. ist eine varietet von. canina, so wie Zgaricus (Swartzii Fries wieder von dem Verfasser eingezogen ist. Wiksrnów s Biographie üngx Or. SwanTz. — rxi "plus nombreuses et plus vives; l'automne, par "ces fleurs tardives venues de pays lointains, a "emprunté la parure du printemps. — Que ces "fleurs, quil a données à la patrie, décorent "désormais sa tombe! que, soignées par les mains "à qui il enseigna à les er elles apren- "nent E nos Bufanià les jouissances. quil leur "a ménagées et ce, que la posterité lui devra "de reconnaissance! Heureux le mortel dont la "mémoire aura de si éloquents interpretes!" A *) Funerailles de M. André Thouin. Paris. 1824. Ao. (p. 4, 5 & 6). OPERA OLAI SWARTZII, IL OPERA MAJORA. 1. Nova Genera & Species Plantarum, seu Prodromus descriptionum Vegetabilium | ma- ximam partem incognitorum, quz sub itine- re in Indiam Occidentalem Annis 1783 — 1785 digessit O. Swartz. M. D. Holmiz, Upsalie & Aboz. 1788. 8:0. pp. X. & 151. Recensio in Allmünna Tidningar 1788. Tredje Delen. N:o 2 d. 3 Sept. p. 1o — 14. — in Lükaren och Naturforskaren. IX:de Bandet. s. 334—341. 2. Observationes botanice quibus Plante Indie occidentalis alieque Systematis Vegetabilium Ed. XIV illustrarentur earumque characteres passim. emendantur. Cum Tab. en. XI. Au- ctore. O. Swartz. M. D. Erlange. 1791. 8:o. pp. 428. | 3. Nya Svenska Economiska Dictionairen. Fjer- de Delen. Stockholm. 1792. 8:0. (A s.241— 493.). * D 4. idis UN D incognitarum, quas in In- dia Occidentali detexit atque delineavit Ol. Swartz. Fasc. I. Sect. I. Tab. I—VI. Sect. II. Tab. VII—XIII. Erlangae. 1794 & 1800. "fol pp. 8. e, Tab. eol XIII. 5. Flora Indie Occidentalis aucta atque illu- strata sive descriptiones Plantarum in Pro- , *) Initium Tomi quarti (a s. 1—241) a Fischerstró- mio conscriptum est. Opéra Orà1 Swanrzit LXIII drómo recensitarum. Erlange. 8:0 T. I. 1797. pp. VIII & 64o. c. Tab. en. I—XV. T. II. 1800. pp. 641 — 123o. (& 2.) c. Tab. en. XVI— XXIV. T. IIl. 1806. pp. 1231 — 2018. (c. Indice pp. X). c. Tab. an. XXV— XXIX. Recensio in Góttingische Anzeigen von Gelehrten Sachen. 1797. St. 136. Litteratur-Zeitung. N:o 218. Erlangen. 19800. Gottingische Gelehrte Anzeigen 1807. 155. Stück. Schrad. Journ. für die Bot. 2:r B:d »:s u. 3:s Stück. p. 279—288. . Vothman's Trüdgárds-Cateches. Fórsta De- len. Ófversatt och tillókt af Ol. Swartz. Up- . sala. 1796. 8:o. i . Dispositio. systematica Muscorum |. frondoso- rum Syecie. Adjecüs descriptionibus et ico- nibus novarum specierum. Erlanga. 1799. 8:0 min. pp. 1:2. c. Tab. cn. color. IX. Recensio in Schraderi Journal für die Botanik. 1800. 1:r B:d r:s Stück. p. 119— 124. Responsio & Observationes S wartzii l. c. 1800. r:r B:d »:s Stück. p. 398. & 399. . Synopsis Filicum earum Genera et Species systematice complectens. Adjectis Lycopo- dineis et descriptionibus novarum et rari- orum Specierum. Cum Tab. an. quinque. Kilie. 1806. 8:0. pp. XVIII & 445. Recensio in Schraderi Neues Journal für die Botanik 2»:r B:d. »:s u. 3:s Stück. p. 238—242. . Svensk Botanik. Utgifven af J. W. Palm- struch. Med Text forfattad af Ol. Swartz. :| LXIV Opera Ora: Swanrzmn. Femte Bandet. Stockholm. 1:807. 8:o. Sjette Bandet. 1:809. Sjunde Dandet. Utgifven af Gust. Joh. Billberg. Stockholm. 1812: Át- tonde Bandet. Háftena N:i 85—9o. Stock- holm. 1813—1817. 8:o. Recensio Tomi septimi in Svensk Litte- ratur-Tidning 1817. N:o 5. s. 85 &c. 10. Svensk Zoologi. Utgifven af J. W. Palm- -'struch och G. J. Dillberg Med Text fór- fattad af Ol. Swartz. »—1:1: Háftena. Stock- holm. 1806— 1818. 8:o. i1. Magazin fór DBlomster-Alskare och Idkare af "Trádgàrds-skótsel. Utgifvet af Aug. Pfeiffer. (Med 'Text fórfattad af O. Swartz) Hift. -Yq—XII. Stockholm. 1803— 1812. 4:o (c. Tab. sn. col. 36). 153. Lichenes Americani, quos partim in Flora Indie Occidentalis descripsit, partim e regi- onibus diversis Americze obtinuit O. Swartz. :.»TIconibus coloratis illustravit J. Sturm, Fasc. I. Norimberge. 1811:. 8:0 pp. 25. c. Tab. OI—XVIIT. ; IL. OPERA MINORA. Methodus Muscorum illustrata. Preside C. von Linné (fl). Resp. Ol. Swartz. Upsaliz. 1780. 4:0 pp. 38. E Tab. IL. zn. ! Recusa in Amoen. Acad. Vol. X p. —. — et in Act. Medicor. Suecicor. T. I. p. 153 —2o4. €. Tab. II. 2. Intrádes- Tal, innehállande Anmárkningar om West-Indien, hállet fór Kongl. "Vetenskaps- Academien d. 18 Mars 1789 af Ol, Swartz. Stockholm. 1:790. 8:0. 27 ss. 3. Tal *) In Tomum 1 & II Operis Svensk Botanik etiam plures descriptiones a Swartz factae occurrunt. Opera Ora: SwanrTzi. LXV 3. Tal om Natural-Historiens upphof och. fram- steg 1 Sverige; hállet uti Kongl; Vetenskaps Academien vid Presidii nedlággande; d. 8 Sept. 1790. Stockholm. 1794. 8:0. ss. 48; 4. Talom Hushálls-nyttan af de Dáüggande Dju- ren, hállet fór Kongl. Vetenskaps-Academien. Stockholm. 1:798. 8:0. ss. 78. 5. Grunderne tll Lüran om Djur och Váixter. Stockholm. 1813. 8:o. ss. 54. (Anonym.). 6. Summa Vegetabilium Scandinavie systema- Lice coordinatorum. Holmie. 1:814. 8:0 pp. 71. (Anonym.). 7. Àminnelse-Tal ófver Kongl. Vetenskaps-Acade- miens framlidne Ledamot, Hr Doct. Petr. J. Bergius, Historie Naturalis Professor i Stock- holm. Hàllet infór Kongl. Vetenskaps-Aca- demien, (d. 8 Oct. 1:800) af Ol, Swartz. Stockholm. 1822. 8:0 ss. 34. Hi DISSERTATIONES IN ACTIS ACADEMIARUM & SOCIETATUM LITTERARIARUM NEC NON IN DIARIIS PUDBLICIS & LITTERARIIS. In Nov. Act. Holm.: Tom. IV (1783). p. 85—87: Gentiana pul- chella en ny Svensk Vàxt. Tab. IIEa f. 8. & T Tom. VI (1785). p. 238—36: Beskrifning pà nio slags AVássior (Urtica), hvilka nyligen pà Jamaica blifvit upptückte och beskrifne af O. Swartz. Tom. VIII (1787) p. 58—72: Tolf nya slag af Urtice-Sligte fràn West-Indien, upptàückte och beskrifne af O. Swartz. E LXVI Opera Ora1 SwanTZn. Tom. VILI (1787). p. 117—123: Cinchona angu- stifolia, en okünd vàüxt fràn West-Indien; beskrifven af O. Swartz. Tab. III. — — p. 300—306: Solandra, ett nytt Órt- sligte fràn. West-Indien. Tab. XI. Tom. IX (1788). p. 4o—48: Pulex penetrans L.; beskrifven af O. Swartz. Tab. II. — — p. rro—ri15: Heta küllorna pà Jamaica, beskrifna af O. Swartz. — — p :r98—202: Medusa unc E och Actinia pusilla; upptückte och. .heskr ifne af. O. Swartz. Tab. VI. — — p. 3o3— 306: Quassia excelsa, ny vüxt fràn. West-Indien; beskrifven af O. S war tz. Tab. VIII. Tom. X (1789). p. 39—51:: Dotaniske Anmürk- ' ningar ófver nàágra Svenska Vüxter, samt en hittils bo E inlindsk Órt, Spergula . .$subulata. 'Tab. Y. —— o pex252— 130: (S5tellana humifusa, ny Svensk Vüxt, samt botaniske erinringar; upp- gifne af O. Swartz. Tab. VI. — — p. 295—303: Stylosanthes , ett nytt . Orteslügte; beskrifvet af O. Swartz. Tab. XI. Tom XI (1790). p. 20—25: DBotaniske Anmárk- nmgar om Domullsslagen. — — p. riá—r17: Tilláge vid Afhandlingen . om Slügtet Myxine. Tom. XII (1791). p. 188—190: Medusa pelagi- ca L., beskrifven af O. Swartz. Tab. V. Tom. XIII (1792). p. 144—152 : Ochroma, nytt Orteslügte; beskrifvet af O. Swartz. Tab. VI. -— — p. 7428013986 Anmürkningar vid Zfvita Myrans (l'ermes) Historia. Tab. X. Tom. XVI (1:795). p. 223—273: Systematisk Opera Orar SwanTzn. LXVI uppstillning af Svenska Zoófmossorna; (Mu- sci). se XX (1799) p. 229—238: DBotaniske An- mürkningar; samt Beskrifning pà en Svensk och hittils okánd. Spergula stricta. Tab. III. Tom. XXI (1800) p. 115—138: Afhandling om Orchidernes Slügter och deras systema- tiska Indelning. — — p. 3523 — 2354: Orchidernas sligter och :arter uppstüllde. Tab. III. Tom. XXIII. (1802). p. 177—188: Copicerus, elt nytt slágte bland Insecterne frán "West- Indien. Tab. VI. N:o 2. Tom. XXV (1804). p. 171—181:: Anmürknin- gar och Tillige vid Ormbunkslágtet Merten- sia. 'Yab. V. — — p. 257—264: Pyrola media, ny Svensk Vàxt upptückt och beskrifven. Tab. VII. Tom. XXVII. p. 267—269: Vidare Anmürk- ningar rórande fÍfóregáende JVábbmoóss-arter (Sorex canaliculatus och fodiens). Tom. XXIX (1808) p. r—20: :»vamparter saknade 1 Flora Svecica L., funne i Sverige, och beskrifne. Fórsta Stycket. — Forts. p. .. 79—97,; 199—214, 239—258. Tom. XXX (1809) Forts. p. 81—96, 171— 180. Tom. XXXI (1810). Forts. Andra Stycket. p. ier 81—93. — 'Tredje Stycket p. 237— 22. Tom. XXXII. (1811). Fjerde Stycket. p. 73— 85. — Femte Stycket. p. 145—164. Tab. VI. Tom. XXXIII (1812). Sjette Stycket. p. 10— r9, 96—108. ct. Holm. 1815. Forts. Sjunde 'Stycket. p. ro8—:31:. Tab. IV. B. ! LXVIII Opera Ora: Swanrzu. Tom. XXXI (1810) p. 190— 198; Pyrola chio- rantha, RU Svensk vüxt upptückt och beskr as ven. Tab. In Act. Hoim.: "nn. 1815. p. 276—278: Angáende Hydatider, i anledning af Hr Hedlund's Sjukdoms-Hi- storia. — — 1815 p. 53—80: Nya Arter af Orm- , bunkar , (FHices) fráàn Brasilien. Tab. II & IV. lu JVov. 4ct. Ups.: Vol. V. p. 339—251: Musci nune primum in Svecia reperti et descripti. — -—— Vol. VI. p. 61—88: Dianome Epiden- dri Generis. Tab. V. In Zc£. Soc. Linn. Lond. Vol. l. p. 96—1:02: The Botanical History of the "aede alba. 'Yab. 8. — —. Vol. Vl. p. 40—64: 'The botanical .Hi- story of the Genus Ehrharta. 'Yab. HII. & IV. -— — Vol. X. p. 375—379: Observations on some Species of /Menziesia, hitherto conside- red as belonging to the Genus Zndromeda. Tab. 3o. In 7'he Philosoph. T'ransact.: Vol LXXVII p—. Chloranthus, a new Eum of Plants, described. In Schrift. der INaturforsch. Freunde in Berlin: Vol IL p. 129—136: Jittaria, eime neue Farrenkraut-Gattung beschrieben. Tab. VII. Opera Orai SwaAnrzn. LXIX Recusa in Schrad. Journ. für die Bot. 1800. rr B:d. p. 93—95. — — Vol V. p. :r59—1063: Chloris fatcata beschrieben. Tab. L. f. r. — —. 164—467: Spergula japonica bheschrie- ben. Tab. Il. f. 2. In Magazin der Gesellschaft INaturforschender Freunde in Berlin: Ar Jahrg. p—.: Aiechnum unilaterale, eie neue peruanische Art beschrieben. —.: Bemerkungen über die J/speris alata Labillard. p.—-.: Die Pflanzen-Gattung Zinconia beschrieben. p.—.: Bemerkungen über Panicum dimidiatum und Beweise, dass es eine ZAottboellia sey. Sir Jahrg. p—.: Bemerkungen über den chara- cler von jStyldüm. — p.—.: ZLinconia cuspidata, eine africanische Pflanze, beschrieben. In Memoires de la. Soc. imp. des JNaturalistes de Moscou: T. V. (1817) p. :r4—20: Pischera, nouveau Genre de Plantes de la famille des Rosages. In Web. & Mohr's. Beitráge zur Naturkunde: rr B:d p. 1—3: Epipactis convallarioides, be- schrieben. Tab. I. — — p. 4—7: Acosta spicata Loureir., eine neue Art von Jaccinium. 'Yab. II. In Web. & Mohr's 4rchiv für die systemati- sche INaturgeschichte: :r B:d rss St. p. 52— 58: Botanische Beobach- tungen über die .rethusa biplumata und LXX Opera Ora: Swanrzn. die Orchis Burmanniana Linn. Tab. H & TII. In Schraderi Journal für die Botanik: 1799. rr B:d »:s Stück. p. 273—981: Ueber die Gattung PAy/achne.-'Tab. I. Recusa in Annals of Botany. P. IL p. 286—290. Tab. V. p. 497—498 ein Brief von Swartz. — Lr B:d rs St p. 19—25: Einige Bemer- kungen über die. Willdenowische | Ausgabe der Species Plantarum. — p. 31—40: Bemerkungen über die Forste- ra sedifolia. "Tab. lI. Recusa in Annals of Dotany P. Il. p.391 -—295.' VI. — irr B:d »:s Stück. p. 201—244: Dianome Epidendri Generis, 'Tab. I. & 1I. — p. 183 & 184 ein Brief von Swartz. — rr B:d 1:800 2:5 Stück p. 397—400: Ein Brief von Swartz. — — irr Ed :i8oo p. r—120: Genera et Species licum ordine syste- matico redactarum adjectis synonymis et iconibus selectis, nec non speciebus recen- ter detectis, et demum plurimis dubiosis, "ulterius investigandis. | Recusa in -Annals of Dotany. T. I. p. 422—489. — p. 171—185: Observationes species nonnul- las /Muscorum minus cognitas illustrantes. Tab. III & IV. — rr Ed i:i80r. rs Stück. p. 235—331: Cin- clidium eine neue (S Ue entdeckt und beschrieben. "Tab. Opera Oraài SwanTZzu. LXXI — Zweites Stück 1801 p. 273—312: Obser- valiones botanice M ne et species. FZicum illustrantes. Tab. I, Recusa in Fi of Botany. T. IL. p. 288—312. Tab. IX & X. In Schraderi JVeues Journal für die Botanik: rr DB:d rs Stück. p. r— 108: Genera et Speci- es Orchidearum systematice coordinatarum. Tab. 1. ' Receusa cum proprio titulo citato. — — 3: Stück p. 324—306: Conostomum, eine neue Moos-Gattung; beschrieben. Tab. V. &VI. a: B:d. »:s u. 3:s Stück. p. 39—49: Ueber die Gattung /Jo/cus. Tab: III. A. In' Spreng. Schrad. & Links Jahrbücher der Geiwdüchskunde: rr D:d r:s Heft. p. r—5: CaZymperes eine neue Moos-Gattung. In Kongl. Patriotiska .Süllskapets. Journal: 1793. Jul. & Aug. p.—.: Handledning vid plan- tering af RAabarber. 1794. Aug. p—.: Anmürkningar om JSyriska Silkes-Plantan. In Kongl. Landtbruks-Academiens Znnaler: 1814. H. L s. 155— : Om sürskildta slag af Sot och Zrand 1i Sád, af H. G. Floerke. Fri ófversáttning. — H. IL. s. 92: Om Jord-Artskockor och de- ras nytta 1 Landthushállningen. — S, 157: Anmárkningar om sürskilda arter af Ho»ete, af F. Walter, med ülláügg af C. Crome. ÓOfversáttning. LXXI Opera Ora: Swanrzu. 1815. H. 11. s. 117: Om Váxter, af hvilka torf danas, af Prof. C. Crome. Ókfversáttning. — s. 13o: Om Vüxters sjukdomar och i syn- nerhet om den sà kallade kallbrand pà Tràád. 1816. H. 11. s. 76: Om. Zammas-H»ete, be- rüttelse af Prof. S. V. F. Lamouroux; Ófversáttnimg. — s. 189: Praktiska Anmürkningar om Trád- gárdsfróns och "Vüxters varaktighet, med tabell. 1818. H. I s. 108: Om odling af PZ, Joflster och ide. — s. 140: Om JAerberisbusken kan alstra Rost pà Sádes-slagen; undersókt afJ. W. Hor- nemann. Ofversátining. 1818 s.—.: Om Mjól-ókor, af De Candolle. Ofversáttning 1 utdrag. In Svenska Lükare-Sállskapets Handlingar: 5:e Del s. 294: Om Opium och Analysen deraf, utdrag utur Gilbert's Annalen der Physik. — s. 3o2: Fórsók rórande Morphium och Me- kon-Syran, af Prof. Vogel. In Svenska Lüàkare-Sállskapets 4rsberáttelser : 1816. s. 19: Underráttelse om den i Kamschatka fórekommande FZug-Svampens egenskaper. 1817 s—: Anmürkningar om Larver och Puppor af Muscce-slágte, som funnits hos menniskor. In Stockholms 4Imanach : 1796 & 1797: Nyttan af inhemska vilda Trád och Buskarter, samt deras Frukter. 17989. LXXIII Opera Ora1 Swanrzit. 1798: Afhandling om Ears fortplantning ocli | skótsel. 1816: Om sákert medel att fórekomma ocli hüámma smittosamma sjukdomars och far- soters utbredande. (— Enligt Sacklén's Làkare-Historia). In Uppfostrings-Sállskapets Tidningar: 1784: N:o 25, 26, 27: Dref i utdrag daterade Boston i Oct. 1783 till. Friherre C. Al- strómer, von Linné d. y,, Thunberg, Fagreus, Dahl. 1785: N:o 15, 19 & 26: Fyra bref ull Hr. A. Dahl, dat. from the Mountains of Jamai- cà, Hampton d. 3o Januar. 1784, Potosi pá Jamaica d. 31 May och Trelawny d. »4 Aug. 1784. 1787: Del. ». N:o 34: Bref dat. Kingston pà Jamaica d. 6 Aug. 1786. In Stockholms 4limánna Tidningar : 1788: N:o 14 p. 165—110: Bref ull Thunberg. —; N:o 38, 39, 4o, 41. Del. 3, s. 3og, 318, 3235: Anmürkningar rórande den nu va- rande fransyska Sjóresan tll upptückters górande báde uti Sódra och Norra Verlds- hafven. 1789: Del. I. N:o 13: Beráttelse om sista erup- tionen af Etna àr 1787. —: N:o 29, 3o: Anmiürkningar om Portugal, utdragne ur Sketches of society and man- ners in Portugal, by Costigan. —: Del. IL. N:o. 10, 14, 20, 37: Ánmürknin- gar om Engelske Sjó-Capitainen Jac. Cook. ' LE Opera Orar Swanrzu. |. rxxiv In Zákaren och ANaturforskaren S Tom. VIII s. 327: Utdrag af bref till Prof. Bergius, dat. London. d. 31 Januar. 1787. Tom. IX. s. 3o4: Utdrag af bref ifràn London af den 2» May 1787 till Archiater Báck. . Tom. X. s. 93, 106: Recension af Pharmaco- pea Colleg. Reg. Medicorum Londinensis. London. 1788. 4:o. — s. 56: Anmüárkningar vid Wafer's Dagbok, utgifven af Sam. Ód mann. In Schoenherrii Synonymia Insectorum : P. IL. & P. III. (Stockholm et Nürnberg 18308 & 1817): Novae species Insectorum. In Stockholms Inrikes Tidningar: 1809: N:o 20: Om odling och bruket af /al/mo. 1913: N:o 239: Om sütiet att odla Potates af Fró, enligt fórsók gjorda nüra Hufvudstaden. 1813. N:o 58: Om odling af Rapsat. In 4nnals of Botany: Vol. Il. p. 583—589. Extract of a Letter from Prof. Olof Swartz ^). *) Varias recensiones insuper dedit in Ábo-Litteratur- .Tidning fór àr 19803 mec non in diariis litterariis gzermanicis. Praelectiones in. Horticulturam reliquit nec non translationem inchoatam Historie Botanices ex Willdenowii Grundris der Kràáuterkunde. . Cfr. Nob.mi af Pontin Àminnelse-Tal ófver Swartz p. 44. Not. | am DR RR À— CV VIVVVVUNNNNNNINNININNININININININININNININNININNNINNVNVNVNNNININD CLASSIS I. MONANDRIA. Onr». I. MONOGYNIA. COSTUS cernuus mihi in Roem. & Schult. Systemate Vegetab. l. p. 25 prope Porto Bello Americze australis lectus est a Chirurgo Pihl, non in Surinamo, ut dicitur a Roe- mero ^. CLASSIS II. | DIANDRIA. On». I. MONOGYNIA. LINOCIERA Zatifolia Vahl. corollà sua tetra- petala omnino diversa a CAionantho incras- sata mihi, qvae corollam exhibet monopeta- lam: £ubo tetragono: Zacinis clavatis. In- quirendum tamen: an haec vera Chionanthus sit, quia adhuc defuit fructus. 1 !) Anno 1826 mense Aprilis Costum cernuum prope rivulos ad Porto Bello vidit D. D. Billberg. Editor. I à — TRIANDRIA. On». III. TRIGY NIA. PIPER emarginellum Sw.: foliis orbiculatis pla- nis antice emarginatis glabris margine hir- tellis, caule repente filiformi. Hab. in Insula Guadalupa: Pastor Fors- stróm. — x. ?). Cespitosum. Cauzs fere capillaris, sub- divisus, repens, glaber; Fami adscendentes, erecti, bonicsunt pollicares. —.Fo/ia alterna, petiolata, orbiculata, » |. 3 lineas longa la- taque, apice Ll antice emarginata (quasi ob- cordata) plana, utrinque glabra, margine tan- tum rare pilosa, saturate viridia. ^ Spadices terminales, solitarii, semiunciales, filiformes, erecli, ramo vix crassiores. Z7ores distincti, diandni. AP, nummularifolio Sw. differt: caue ra- mosiore fere tenuióore, fotüs minoribus emar- gmatis seu orbiculato-subobcordatis. CLASSIS Ilf. TRIANDRIA. On». II. DIG YNIA. MILIUM »osum Sw. sub 4ndropogone .mi-. litare debet! Adsunt rudimenta flosculor. mas- culinorum. — globosum '"Thunb..Mili species mon est, dum calyx biflorus; forsan rectius. Holci spe- ?) Descriptum etiam est in Flora guadalupensi, Act. Holm. 1827 p. 56, ab Editore. TRIANDRIA. 3 cies? affine videtur Panico RHottleri mihi, sed gium glabre; in Panico Rottleri mu- riculate sunt. Semina M globosi pulchre reticulato-punctata. MILIUM setaceum Koen. forsan ad Paspalum pertinet. PANICUM Lis. Observationes de inflorescentia specierum Panici & Lappaginis. Spica simplex continet flores sessiles in ra- chi communi simplici continua indivisa. Ex. gr. P. viride L., glaucum L., con- glomeratum Linn. Spica composita: spicillhle plures conferte, rachi. communi insidentes, spicam simpli- cem mentientes. Ex. gr. P. germanicum L., italicum L & setosum Sw.. fRacemus simplex continet flores pedicellatos in pedunculo (seu rachi communi) indiviso, pedicellis lateralibus instructo. Ex. gr. P. clandestinum |, Lappago racemosa Schreb. Racemus compositus: in modum panicule subdivisus: ramis simplicibus (per totam longitudinem) pedicellos flosculorum abbre- viatos gerentibus (plerumque secundos). Ex. gr. P. setigerum Retz., (affine Poir.), P. cespitosum Sw., fasciculatum Sw., fla- vescens Sw., plicatum Lam.? Obs. His perperam spicas paniculatas in Flora Indie occidentalis attribui. Panicula simplex: rachis communis inter- rupta: ramis inzqualibus sparsis elonga- tis, ramulis 1. pedicellis simplicibus. 4 TRIANDRIA. Ex. gr. P. diffusum Sw., maximum Jacq. trigonum R., divaricatum L., ory- zoides Sw. Panicula composita l.. ramosa: ramis nume- rosioribus sepe verticillatis, ramulis s. pe- dicellis subdivisis. Ex. gr. P. miliaceum L., hirsutum Sw., trichoideum Sw., virgatum Linn. colo- ratum L., prealtum Afz. &c. PANICUM szrictissimum Afzel: culmo erecto subramoso, foliis longissimis strictis sublinea- ribus involuto-subulatis, paniculà erecta con- tracta, flosculis subrotundo-acutis glabris uni- floris. j P. strictissimum Afzelii Msc. ; Hab. ad Sierram Leonam:: Prof. Ad. Af- zelius. — Y. Culmus 3- l. 4-pedalis, crassitie penne galline, strictus, erectus, vix inferne genicu- latus, ad articulos simpliciter subdivisus, to- tus vaginis foliorum tectus, teres, striatus, glaber. olia pedalia et ultra, strictissime ere- cla, culmo contigua, sublinearia, angustissima, interdum margine involuta, in apicem longissi- me desinentia, longitudinaliter striata utrinque glabra, margine scabra, nervo costali eviden- tiore. Pagine longissime, anguste, arcte cul- mum cingentes, dorso leviter carinat&, sulca- Lee, striatze, s£riis scabriusculis. Ligula ciliata. Panicula e gremio foli terminalis, stricta, erecta, oblonga, subcontracta, composita ramis alternis hinc illinc confertis, ramulis quoque alternis, longitudine inzquali, capillaribus, subflexuosis; ra&ches oculo armato scabrs. Flosculi pedicellati, l. rachi contigui l. pa- tentes, subrotundo-acuti, pallide virides. Ca- TRIANDRIA. 5 lyces uniflori: gum bins, majores, conca- va, acute, quinquenerves, glabre, accesso- ria majuscula acuta. Glumce corollinc mul- to minores, tenerrimze. PANICUM pr«ealtum Afzel.: culmo erecto sim- plici, folis angustis involutis basi ciliatis margine subtusque scabris, paniculà ramosa patenti, flosculis subsecundis, calycibus gla- bris bifloris. P. prealtum Afzel. Msc. Hab. ad Sierram Leonam Africe: Prof. Ad. Afzelius. — Y. Culmus 2- |l. 3-pedalis, erectus, teres, striatus, glaber. 7'o/ia longa, semipedalia et ultra, angustissima, margine involuta, striata subtusque scabra, supra, inprimis prope ligu- lam, valde piloso-ciliata. //agznc longissime, : arcte, glabre, striate. —Panicula spithamaza, composita ramis alternis erecto-patentibus strictis, ramulis subflexuosis, racemulosis. Rachis communis angulata, scabra. 7Z7osculi distincti, pedicellati, subrotundi, plerumque secundi. Calyx biflorus: G/ume majores, eqvales, ovatae, lente acute, ventricose, 5- nervie, accessoríia dimidio minor obtusa. Giume corolline floris feminei. ovatee, carti-. laginez, exterzor gibba, dorso muriculata; GZu- me masculi floris teneriores, albida. — — Zfzelii Sw.: culmo assurgente genicula- to, foliis linearibus margine ciliatis, panicu- lis vaginalibus fasciculatis compositis: ramis ramulis pedicellisque capillaceis horizontali- ter divergentibus. P. divergens Afzel. Msc., non. Humb. Mabitat ad Sierram Leonam: Prof. Ad. Af- zelius — X. 6 TRIANDRIA. . Culmus geniculatus, ramosus, adscendens, tetragonus, rigidulus, glaber. olia angustis- sima, patentia, rigida, striata, margine sca- bra, versus basin ciliata. — J'agine breves, striat&e, arcte. Ligula ciliata. |JPeduncul plures, capillares, fasciculati, e vaginis orti, semipedales, paniculas totidem referentes: ra- mis remotiusculis tenuissimis oppositis alter- nisque patentissimis, ramulis sque patenti- bus: pedicellis unifloris scabriusculis, /Loscu- Us minutssimis albidis. | Giume calycine oblonge, acuminate, ménmor exterior suba- ristata, carinata, cariná serrulata, Gum co- rollinae» feminei floris ovate, minute, nitide. Masculi floris gluma exterior oblonga, acuta, carinata. P. trichoideo. Sw. affine, sed. distinctissi-. mum. PANICUM Kami; Sw.: paniculà contracta, pe- dicellis capillaceis, flosculis subrotundis, fo- lis radicalibus confertis ovatis acutis nervo- sis, superioribus lato-lanceolatis, basi rotun- datis. P. heterophyllum Sw. olim, non Bosc. ?) ]. Schreb. J? 3) Seu P. ovale Elliot, sec. Spreng. Syst. V. I. p.315. - ^) Seu P. laxiflorum. Lamarck (P. multiflorum Ell.) l. P. discolor Mühlenb., sec. Spreng. l. c. — Obs. Panicum Kalmii Sw. sime dubio alio sub nomine in opere Mühlenbergii: "Descriptio ube- rior Graminum Americe sept." occurrit ; hunc librum vero numquam vidi, nec in Systemate Vegetab. Sprengelii hanc speciem invenire potul.. Editozx. ^— 4FRIANDRIA. 7 - Hab. in America boreali (Pensylvania?): Prof. Kalm. — y. Radices filiformes, simplices, rigidule. Cu/- mus simplex, pedalis et ultra, foliosus, gla- ber, erectus. Zo/ia alia radicalia formá di- versà, lato-ovata, basi concava, subimbricata, acuta, striata, membranacea , subcoriacea, per- - sistentia, glabra, ad basin culmi urceolum formantia, alia per totam longitudinem cul- mi cordato-lanceolata, acuminata, margine scabra, leviter undulata, longitudinaliter te- nuissime lineata, levia. J'/agine culmum vestientes, arctz, striate, glabrae, fauce seu liguld basique folii leviter ciliato pilosis. Pa- nicula erecta, e sinu folii summi: prodiens, ovata, pollicaris l. sesquipollicaris, contracta: ramis verlüicillatis, ramulis erects flexuosis tenuissimis, f/oscuZis. subrotundo-ovatis, pe- dicellis. adpressis. Calyces biflori. GZuma -ext. calycis i. brevior, ovata, acuta. : PANICUM .Aottleri Sw.: culmo basi. decum- bente geniculato radicante, foliis erectis pla- nis utrinque scabris, paniculis ovatis erectis: - ramis capillaribus. flexuosis, floribus subse- cundis. P. wiolaceum. Rottler, olim in litteris, non vero Lamarckii (s. Pennisetum wiola- ceum Rich.). Hab. in agris oryzaceis aquaticis Indie ori- entalis: Rottler. — X. Culmi basi decumbentes, geniculati, ad nodos radicantes, adscendentes, simplicius- culi l. ad nodos subdivisi, teretes, striati, 8 TRIANDRIA. suboctopedales: radiculis nodorum longis fa- sciculatis filamentosis fuscis, 'o/ia per to- tum culmum sita, pollicaria et sesquipol- licaria, erecta, plana, margine, utroque la- tere inprimis superne, scabra: «agnis di- midia eorum longitudine, laxiusculis l. sub- ventricosis, striatis, e sinu per totum mar- ginem vix conspicue villosis, collo cilia- to. Panicula terminalis, ovata, bipolli- caris, erecta, simpliciter divisa: ramis al- ternis oppositisque erectiusculo-patentibus ca- pilaribus levissime flexuosis: foribus. pe- dicellatis racemosis subsecundis, ramis con- tiguss inter se remoliusculis ovato-subro- tundis coloratis; pedicelli inzequales. Giu- mc calycine bine, ovatze, subzquales, ob- tusiuscule, concave, striate, hispidule 1. muriculate, biflore, florem femineum cum masculo includentes, inprimis versus api- cem purpureo-cerulescentes. GZum« corol- line masculi floris prope valvulam exte- riorem calycis, majores, ovate, obtusa, gla- berrimae, Zn£erior parum angustior plani- uscula; Stamina 3: nrtherce luteze, majus- cule; Giumce corolline feminei floris | vix minores, subcartlagineze: exteriore latiore obtusiore margine apiceque pubescente, zz- teriore planiore glaberrima albicante; S£a- mina 3 sterilia absque antheris. | Germen subrotundum; S£y/i duo: Stigmata plumosa, atro-purpurascentia. In hac specie gZuma calycis (sic. dicta accessoria) exterior, alias parva, fere' ma- jor interiori est. ^ F'alvula exterior floris masculi vere corollina et. valvuld | interiori TRIANDRIA 9 calycis tenerior, quod non solitum in ce- teris. Ideoque species 7o/co affinis. An Holcus erit? sed plura inter Panica sunt ejusdem exempli, e. gr. P. polygamum et muricatum Retz. 5). " PANICUM chartaginense Sw. ramis suis fa- sciculatis strictis sese eximie distinguit. — — fuscum Sw. et fasciculatum Sw. 5) cer- te diverse species sunt, at hoc P. flavescenti Sw. magis affine est. — — glutinosum Sw. a P. divaricato Linn. valde diversum. Exclude in Persoonii Synop- si p. 84 Lamarckii synonymon lll. Gen. p. 174. t. 43. £. 3., cujus est P. divaricatum L. — — laxum Sw. habet paniculam simplicem laxam, ramos tenuissimos capillaceos, ffoscu- los pedicellis licet adpressos. — — pilosum Sw. exhibet spicam compositam, rachem hinc et inde pilosam, itaque a P. laxo valde diversum. — — muricatum Retz. species distinctissi- ma est. — — grossarium Linn. flosculis pedicellatis secundis in racemo composito gaudet. — Hu- jus synonyma sunt P. seftigerum Retz. & P. tenue Roxb. — Anne P. marginatum VahE? 5) Haud dubito, quin etiam P. Rottleri Sw. descrip- tum sit in Roxb. & Wallichii Flora indica; mihi vero numquam visa est illa Flora; nec Panicum hoc- ce ex Systemate Sprengelii eruere potui. 6) Si P. fasciculatum Sw. (P. fastigiatum Poir. —) antiquius est nomen quam JP. fasciculatum La- marck, certe conservandum, et hoc novum acci- . pere debet nomen. Editor. i TRIANDRIA. PANICUM Airsutum Sw. respectu altitudinis ha- bitusque nec non strictioris panicule P. poly- gamo Sw. (s. maximo Jacq.) affine. Etiam afh- nitatem exhibet cum P. capillari L., at differt: habiti proceriori strictiori subarundinaceo et flosculis majoribus. P. capillare L.. ha- bet culmum debiliorem, ramos longissimos subdiffusos, paniculamque patentiorem. — — maximum: Jacq. a.P. polygamo Sw. (Gui- nea-Grass) cerle haud diversum. |acemi panicula paullo strictiores et foZia latiora, quod tanti momenti non est. rticuli cul- mi pubescentes, l., ut dixit. Jacquin, J'agi- na pilosa. AKI diculos unifloros descripsit Jac- quin, sed sepe etiam biflori sunt, «ut in P. polygamo. Refert etiam Jacquin, . pe- dunculos ultra flores. szepe esse productos ve- luti aristatos, et hoc eo modo declarandum, quod pedunculi terminales, post casum floscu- lorum, persistentes sunt. . Gluma. | exterior -. flosculi ACE badcn l feminei extus ' sca- bra est. — — distachyon Retz. à P: distachyo Linn. certe distinctum. — P. sanguinale 5. "Thunb. Herb. & Mus. Nat. Acad. Ups. P. Xp. 148 - pertinet ad P. distachyon Retz. | — — compositum Linn. — Hujus synoriymon est P. aristatum Metz., qua species omnino identice sunt. —.— antidotale ReUz. 'spécies bene diiora et eadem ac P. serratum "Vhunb. — An eti- am P. miliare Lamarck huc pertinet? —,— stagninum,Wetz.: spicillis distantibus sub- secundis distichis alternis, Jlosculis ari istalis TRIANDRIA. II hispidis, culmo geniculato, folis sublineari- bus, radice repente. Proximum .:co. cruri galli Linn., sed habitus diversus et spicille remotiusculi. In deseriptione Retzii loco spicis forsan mc- lius spicillis ; spica enim est composita . spi- cillis alternis, non exacte secundis, ut vult Retzius, sed subsecundis; in hac specie ca- lyx biflorus: fflosculo exteriori masculo, in- teriori femineo, quod etiam valet de P. /u- spidulo ut forsan de plerisque. PANICUM zrigonum Retz. afline est P:co ra- dicanti Retz., at diversum. olia in utro- que subtus hispida, non glabra. — P. pube- scens 'Yhunb. Herb. & Mus. Nat. Acad. Ups. P. X. p. 148 idem ac P. £zrigonum Retz. — — brevifolium L. Hujus synonymon est P. radicans Retz. — Huc pertinet. Burm. FL dad: t..10 f. 3 potius quam ad JP. tri- gonum hetz. Plosculi in ilo glabri et^ foZia subtus minus hispida quam in P. trigono ?). — — jflexuosum Betz. var. glabrum Íorsan ab a. hlirsuto diversum. — — [fluitans Retz. haud multum. differt a P. brizoide Linn. *). — — brizoides Swarliz Obs. p. 36 a. Willde- nowio ii Sp. Pl. I. p. 336 cum? citatur, at idem.ac species Indie Orientalis est. 7) Supposuerunt dein Roemer & Schultes, Syst. . Veg. Il. p. 8o,..P. redicans Hetz. varicialem esse Pánici brevifolii Linn. 3) Cel; Meyer etiam ejusdem sententie est, P. /7ui- . ans Relz. varietatem esse anii brizordis Linn. Editor. 12 TRIANDRIA. PANICUM Zurmanni Retz. Obs. bot. 3. p. ro. certe Burm. Ind. p. 24. t. 12. f. 1. In Indiis utrisque crescit; distinctissimum a P. undu- latifolio Arduin. & a JP. hirtello Linn. Omnes he diversz species sunt. Mirum omni- no, quod Cel. Schrader species Arduini et Brownei ut synonyma afferre potuerit. — — hirtellum Linn. species vexatissima fuit. Willdenowius distinxit. plantam italicam Arduini (P. undulatifolium) a planta Indice cccidentalis (P. hirtello), secundum quod ip- se jam in Obs:bus bot:eis p. 36 arbitratus. sum. Schrader vero eas plantasiterum conjunxit. Jlosculi valde similes: gZum«e calycinc arista- te; spicillee- vero (non spicule, vt habet Lin- neus) in planta europea pauciflore, saepius biflore. 1n planta Indie occidentalis (Pa- . nico hirtello) spica semper erecta, strictior, vere compacta; spicille flosculos habent plu- res geminatos ovatos, seu spicille alterne, subsecunde, subsessiles: floscu/is demum se- cundis, Occurrit varietas in nemorosis, quae magis repens et laxior est: spicis plerumque nutantibus, spict//is sepe breviter pedicella- üs & /jflosculis villosis, sed non in eodem gradu ac in alia varietate ex India orientali, qua sese eximie distinguit: spicis longis cur- vis, spicillis ellipticis adpressis, flosculits vil- losissimis atque piZis verticilatis ad basin flosculerum, caulibus sepe pedalibus longe repentibus. P. undulatifolium Arduin. nondum in America vidi. Ex Insula Francie vero spe- cimen habeo, quod europeo undulatifolio valde simile est. TRIANDRIA. 13 Dixit Cel. Schrader, P. undulatifoü- um, Ard. spicam interdum compositam ha- bere. An recte? vix tales spicille ovata reperiuntur, ut in planta Indie occidenta- lis. Specimina mea italica exhibent spicam simplicem: /losculis (spiculis sec. Schra- der) remotis, inferioribus pluribus con- fertis. P. hirtellum ex lndia occidentali vero spi- culis ovatis multifloris sessilibus gaudet. Synonymon Panicum majus, paniculà ra- riori, spicillis longioribus uno versu floridis Brown Jamaic. p. 133 potius ad occidenta- le P. compositum t. 2. £. 2 pertinet, quam ad P. hirtellum. PANICUM .congiomeratum Linn. Mant. alt. p. 354. — Hujus synonymon est. P. indicum Retz. Obs. 3. p. 9... — — umbrosum Retz. Obs. 4. p. 16. — Hu- jus synonymon est P. cespitosum Sw. Utris- ue Indis itaque commune est. — Anne . prostratum Lamarck idem ac P. ce- spitosum. Sw.? — -— arborescens Linn. — Hujus synonyma sunt P. notatum Retz. et P. ramosum 'Thunb. Herb. & Mus. Nat. Acad. Ups. P. X. p. 148. Hocce in Java observavit Thunberg. — Exstat varietas fo/Zs ciliatis, axillis ramo- rum panicule nigro-notatis, spiculis parvis nudisque, uti observavit Retzius. For- san tamen a P. arborescente diversa spe- cies. 14 TRIANDRIA. PANICUM Aspidulum Metz. affine est. P. cru- ri galli et stagnino, at disüncta species videtur. In deseriptione Retzii loco spiczs legi debet spzczZs binatis &c., quia spica non binata ternataque, sed composita spzciZ/is (nec spiculis) binaüs ternatisque Qc. Sp;- cula a Linn&o pro diminutivo spice sepe quidem adhibetur, sed ab aliis pro ffosculis ipsis intra eandem calycem sitis. — Panica sepe biflora, sepe uniflora; in bifloris alter flosculus masculus l. femineus et alter mas- culus l. neuter. — — gqmicranthum 'Yhunb. Herb. & Mus. Nat. Acad. Ups. P. X. p. 148 vix diversum. a P. caudato KEjusd., l. c. Proxime aflinia sunt Zgrostidi indice et forsan ejus syno- nyma. — — ciliatum 'Thunb. Herb. & Mus. Nat. Acad. Ups. P. X. p. 148 species est distin- cta, P. conglomerato proxima, at multoties major. — — compactum mihi a JPanico divaricato Linn. certe diversum, quamquam negatur a Cel:imo Flügge. — JP. compactum exhibet culmum . strictissimum non scandentem, foZia. lata et paniculam dense confertam, dum P. divaricatum diversum est: culmo altissimo scandente ramosissimo divaricato, foliis an- gustis, paniculis raris simplicibus: ramis pa- tentibus distantibus, et subinde, loco panicu- 1e, tantum racemo terminali, fere simplici. — — diffusum Sw. — Mujus synonymon est P. cespitosum Lamar ck. TRIANDRIA. 15 PANICUM geniculatum Schreb. — Hujus. sy- nonyma sunt P. dichotomiflorum Mich. et prolifertm. Pursh. — — repens Linn. in Andalusia etiam lectum a Clàudio Alstrómer. — Huc forsan per- tünet P. arenarium Broter. Phytogr. Lusit. — —. turritum 'Yhunb. Herb. et Mus. Nat. Acad. Ups. P. X. p. 148. Ejus synonymon est P. interruptum (Willd. Sp. Pl. T. I p. 341). i — —, lanceolatum. BRetz., ad. quod. pertinet P. compositum 'Thunb. Herb. & Mus... Nat. Acad. Ups. P. X. p. 148, a P. composito Linn. certe diversum. Habitat etiam in Ja- va, ubi. appellatur. Zane. -— — cimicinum hetz. (Milium cimicinum Linn). Descriptio, quam exhibuit Linné, bona uti- que. est. — e cylindricum 'Thunb. Herb. & Mus. Nat. Acad. Ups. P. X. p. 148 habitat in Java. - Adest etiam in Guiana, sec. Aubletii Plan- tes de la Guiane. — — filiforme L. Huc. pertinet MiZium pani- ceum. Sw. Specimen originale P:ci filiformis, ex America boreali a Kalmio . lectum, vidi. . Obs. P. filiforme. Xuctor. plurium. diversa est.species, P. glabro affhnis, at distincta. — — remotum Metz. species omni jure pro- pria. — P. grossarium Koen. idem. — —. polystachyon Linn. Anne huc pertineat - Genchrus setosus Sw.? — — dineare Linn. Sloane Hist. :. p. :13 t. 7o f. 2 (non 3). 16 TRIANDRIA. PANICUM schemoides Retz. — Ad Cantonam Chine: Dr Wenman.. — —- latifolium L. hab. etiam in Insula S:te Crucis. — —. patens L.: e China: Osbeck. E Java: Thunberg. — — polygamum Sw. et verticillatum V. ad Sierram Leonam crescunt, sec. Cel. Afze- lium. ( — — striatum 'Yhunb. Herb. & Mus. Nat. Acad. Ups. P. X. p. 148, serratum "Thunb, . l. c, bisulcatum 'Yhunb. Mus. Nat. Acad. Ups. App. P. IX. p. 6 et Act. Ups. Vol. — p. —^4 costatum 'Thunb. l. c. App. P. XXII p. 28 & P. deustum 'Yhunb. Fl. Cap. illu- stratione egent. DIGITARIA »vugaris mihi (D. sanguinalis Pers.) in India occidentali vulgatissime oc- currit, ubi D. humifusam Pers. (seu genui- num Panicum sanguinale L.) numquam vidi, sed aliam quidem speciem, Panico egyptia- co similem, quamquam hinc et inde, ad la- tera rachis, pilis longis preditam. — D. ewu- garis etiam ad Sierram Leonam Guinee provenit, ubi lecta est a Cel:o Afzelio. — — ciliaris Pers. — Cel. Schrader Pani- cum lineare Retzii & Willdenowii huc re- fert, at gramen illud Indie orientalis e col- lectione Koenigii non habet pilos rigidos (Il. cilia) ad nervum lateralem utriusque glume calycinze, sed margines laceri sunt, non exa- cte ciliati ut in JM/o digitato (exceptà val- vulà tertià accessorià, quam quidem non vi- di, etiamsi verosimile adest). Milium TRIANDRIA. 17 Milium paniceum Sw., seu Panicum fili- forme Linn. verum, mihi potius Digitarie hu- mifuse afüne videtur, at species distincta. CYNODON JDactylon Pers. habitat. etiam. in China: Osbeck. — Panicum Zneare Retzii Herbari idem est. Durmanni Fl. Ind. ro. 3. huc forsan pertinet. PASPALUM »oaginatum Sw. — Culmus repens, ramosus; vagina disticha, compressa. — — distichum Linn. duas species compre- hendit, quarum ea, que. in Swartzii ob- servationibus botanicis p. 35. tab. IL. f. r. eccurrit, secándum specimen Herbarii Bank- siani determinata est. Linneum quoque hoc sub nomine duas formas conjunxisse, verosunile videtur ex descriptione Panic distachyi, Mant. Pl. Alt. p. 184, ubi verba: "Facies Paspali distichi, sed folia lanceolata, plana; nec setacea involuta"; et forsan Paspa- lum conjugatumBervg. fuit (cujus folia invo- luta), quod. cum Paspalo disticho commiscuit. — — hirsutum Retz. pubescentià suà insignis est species. | | POA prolifera Sw. certe species distincta a Poa squamosa Beauv. (s. sguamata La- marck). — — flava Linn. Anne Poa sesleria Mich. ab hac diversa? — —. pilosa Linn. Estne Poa pectinata Mich. eadem species? SACCHARUM occidentale Sw.: vaginis glabris, panieulà confertà erectà, ramis brevibus sub- coarctata, flosculis distinctis muticis monandris. i$. monandrum Bolander in Act. Litt. Hafn. 1777. p. 285. 2 18 TETRANDRIA. Hab. in aridis petrosis Jamaice: Swartz; in Surinamo: Rolander. — Y. ANDROPOGON »airginicum Linn. An ab hoc diversum est Zndrop. dissitiflorum Mich.? — — nutans Linn. An ndrop. avenaceum Mich. ab hoc specifice differt? CLASSIS IV. TETRANDRIA. Onp. I. MONOGYNIA. RUBIA JZrownei Mich. — Plante Brownii et Michauxii, ut videtur, diverse; ia in montibus altis Jamaica provenit. ERNODE/E Genus a Pavetta distinctissimum. Habitus. et inflorescentia tote plante a Spermacoce diversissimi. — Cel. Poiteau Ernodeam littoralem ad. Spermacocem retulit; certe aut. fructum ejus maturum non vidit, aut aliam plantam quam £rnodeam littora- lem meam pra oculis habuit. [EGIPHILA e/ata Sw., (JVuxia elata Pers.) vera est /Egiphile species. Stylus bifidus, fructus bacca est, et habitus /giphile ge- neri omnino accedens. ; HIGGINSIA Ruitz & Pav. est idem genus ac . Hoff mannia, attamen Higginsia aggregata R. & P. Flor. Peruv. excludenda est; babet enim fructum quadrilocularem et forsan ZEgi- phile species est; cetere. species cum — Ho- mannia congruunt. — Zoffmannic fructus a me dicitur capsula baccata , apice enim dis- siliens ut capsula. Zigginsie fructus bacca appellatur, at certe fructui Zloffimannie si- TETRANDRIA. 19 milis, sulcus enim valvulam exhibet. Species "'ita determinavi: HOFFMANNIA »verticillata Sw.: folis ternis, pedunculis solitariis quadrifloris. ; — —. pedunculata Sw.: folis oppositis, pe- dunculis solitariis multifloris. — — obovata Sw.: folis oppositis, racemis confertis axillaribus. Obs. H. pedunculata valde similis est H. verticillate — 'Tubus corolle in 7. verti- cillata et obovata tam late incisus ac in £7. pedunculata non est. BERTIERA JPsychotrüs proxima est. SANGUISORBA. | Character generis emendatus: Calyx: urceolatus, collo coarctato ,.. Zimbo 4- partito colorato. Petala O. Stigma penicilh- forme. Semen 1, calyce indurato vestitum. Hinc affinitas patet cum Atosaceis. Cha- racter cum 44cenis et Zncistris convenit ex- ceptis aristis. Cfr. Svensk Bot. 'T. V. tab. 3o. LUDVIGIA repens Sw. Ysnardie certe similli- ma, sed major omnibus partibus; Z7ores brevi- ter pedicellati, petaligeri. Fructus Zudvigie. repentis Sw. accedit Iconi capsule Zudoigic alternifolie apud Gartner de. Fruct. & Sem. Pl. CISSUS emarginella Sw.: folis ternatis cunea- to-obovatis .emarginatisque remote crenatis: glabris; ramis peüolisque tetragonis. | Hab. in Insula S:ti Bartholomei: Fors- stróm,. — b .?) | ?) Descripta in Flora Bartholomensi, Act. Holm. 1825 p. 427, ab Editore. 30 . TETRANDRIA. DIODIA »erticillata Vahl.: suffruticosa, ramis diffusis trichotomis, folis fasciculatis lineari- bus apiculatis, floribus subterminalibus con- fertis sessilibus. D. verticillata Vahl. Symb. 1L. p. 28. D. fasciculata Sw, olim in Msct:tis. .-Hab. in Caribeis, Insula S:cti Bartholomei &c. — b. ALCHEMILLA ;onandra Sw. prodr. est 4. Zdphanes L., e seminibus hispanicis in Ja- maicam adlatis in montibus crescens. On». II. DIGY NIA, CUSCUTA: Calyx 4- 5- fidus, inferus.. Cor. monopetala, 4- 5- fida. .Sguam«e 4,5 ciliatze sub staminibus tubo inserte. Capsu/a bilo- cülaris, circumscissa. Semüna 23. — —,. europea L.: caule filiformi, floribus sub- sessilibus, corolis camipanulatis, stylis diva- Ticatis aliua — — Epithymum Murr.: caule subcapillari, floribus sessilibus, corollis infundibuliformi- bus, stylis elongatis obtusis. — — americana L.: caule filiformi, floribus sub- umbellatis, corollis globoso-campanulatis, pi- stillis erectis, stigmatibus capitatis '^). On». IV. TETRAGYNIA. RUPPIA maritima (9. caribea Sw.: pedunculis brevissimis pediceilatis deflexis. "Hab. circa Insulas Caribseas in fossis aquà marinà repletis: Forsstróm. — X. 'Ó) Diagnoses citat in opere Svensk Botanik doin. V. tab. 352 in notula etiam occurrunt. Editor. PENTANDRIA. 21 Simillima Europee, sed omnes pedicelli deflexi, unde fructus nutantes, qui in illa erecti. R. didyma Sw.: pedicellis subsessilibus subso- litariis, fructibus didymis. Hab. circa Insulas Caribzas (Ins. S:ti Dar- tholomzi, Ins. S:ti Eustachii, &c.) in fossis aquà marinà repletis: Forsstróm. — X "). CLASSIS V. PENTANDRIA. On». I. MONOGYNIA. HELIOTROPIUM microphyllum Sw.: foliis ova- ' tis integerrimis ramulisque incano-strigosis hispidis, spicis simplicibus. Hab. in Insula Guadalupa: Forsstróm—5b"). BORAGO zristis Forst., in Comm. Gott., omis- sa est a Persoon in Synopsi Pl. PHYSALIS chenopodifolia Wild. hab. in Ca- nbi - TOURNEFORTIA »vo/ubilis (2. scabrella Sw.: foliis ovatis obtusiusculis scabridulis, spicis subterminalibus dichotomis laxis, baccis qua- dricoccis, ramis divergentibus. Hab. in fruticetis maritimis Insule S:cti Bartholomaei: Forsstróm. — Pb. MACROCNEMUM coccineum. habitat in. Cari- bzis. ! Descripta in Fl. Bartholomensi, Act. Holm. 1825 p. 427, ab Editore. 72) Descriptum. in Flora Guadalupensi, Act. Holm. 1927. p. 58, ab Editore. ES PENTANDRIA. SOLANDRA grandiflora. — Analysin Fructuum , exacte. dedit D. Salisbury in Act. Soc. Linn. 6. 98. Tab. 6. : MACHAONIA acuminata Humb. et Bonpl. PI. [Equinoctiales Livr. IV p. ror tab. 29. Habitat etiam in Insula Jamaica: Swartz '*). JEGICERAS. | Char. essent emendatus : | - . Calyx inferus, 5- phyllus. Corol/a 1- petala, 5- partita. Fructus folliculus coriaceus: ar- cuatus monospermus. — — majus Gswrtn. Koenig in Ann. of Dot. 1. I31. E. 3. — — minus Gertn. excludendus est in. Per- soonii Synopsi; idem est ac Connarus san- £aloides Vahl. Symb. (Tom. 3. p. 87. Santa- loides Linn. Fl. Zeyl. p. 192. BUMELIA. pa/Zda a .Bumelie genere forsan non diversa est, solum defectu squamularum ; lacinie JNectarii vero trifide; de cetero re- liquis speciebus (migre, retuse, et salicifo- . 4i) similis. PHYLICA zmóbricata 'Thunb. Pr. Pl. Cap. p. 45. — Huc pertinet Brunia racemosa Berg. DIOSMA cUiata Linn. Sp. Pl IL p. 587 & Berg. Pl. Cap. p. 66. Synonyma hujus sunt JD. rugosa 'Yhunb. Prodr. Pl. Cap. nec non Bucco obtusata Wendl. — —. ciliata 'Yhunb. prodr.; hujus Synony- mon est Jucco acuminata Wendl. 13) Specimina tantum incompleta /Zachaoniwe imn Ja- maica legit Cel. Swartz, unde eam pro Flora. In- die occidentalis haud determinare potuit; opere vero Humboldtii viso, Plantam agnovit. Inventum' hocce cum Bonplandio etiam communicavit. Editor. PENTANDRIA. 23 DIOSMA pubescens 'Thunb. — Hujus Synonyma sunt Zucco villosa Wendl. nec non A. co- rymbosa Montin in Act. Lund. I. ». p. 106 Tab. IL fig. 2. — — wirgata 'Yhunb. — Hujus Synonymon vi- detur Zucco erecta Wendl.; saltem ille si- millima. — —. oppositifolia Linn. Huc certissime per- tinet. D. succulenta Berg. Cap. & Thunb. Diss. de Diosma. — — uniflora L. — Hujus varietas est G/an- dulifolia umbellata Wendl., Hartogia willo- sa Berg. — — crenata linn. & Thunb. — Hujus Sy- nonymon est Parapetalifera odorata W endl.; diversissima a JD. latifolia , s. odoratissima Montin. — — imbricata Linn. fil — Hujus Synony- mon est Zartogia ciliata Berg. Cap. p. 68, qua non ad JD. pubescentem pertinet, ut in Willd. Sp. Pl. I. p. 1138. 2o. | — — crenata c 'Yhunb. identica est cum Zi- osma paniculata Berg. Herb. — — JBucku rectius dicenda est D. Jatifolia L. — Obs. Zucku est nomen datum ab Hot- lentottis, qui foliis unguentum quoddam com- miscent odorisque gratia se oblinunt. ACHYRANTHES Zinearifolia Sw.: caulibus dif- fusis subvillosis, folüs elliptico-linearibus, capitulis oblongis pubescentibus. Hab. in Insulis Caribeis: S:cti Bartholomzi, S:i Eustachi &c.: Forsstróm. — b '4. 14) Descripta in Flora Bartholomensi, Act. Holm. 1825 p. 428, ab Editore. 4 PENTANDRIA. Proxima .4. sessili, sed tenuior, strictior et olia subcarnosa. BRUNIA pa/eacea L. est Staavia secundum Thunberg; an recte? — — werticillata Ll. species eximia, Staavice appropinquans. — — squarrosa 'Yhunb. Herb. Huc pertinet Z. rubra Willd. [^y — —Á. deusía 'Thunb. valde diversa videtur a B. deusta Willd.; exceptis foZus, brevioribus magis angulatis, abrotamoidi simillima. — — alopecuroides 'Yhunb. diversissima a JJ. Lenuifolia Willd.: capitulis globosis numero- sissimis lateralibus per- ramulos longitudinali- ter utrinque ad apicem usque insertis (quod non in alia specie mihi cognità), unde rama- lH floriferi quasi caudati. . — — comosa f). 'Thunb. est B. tenuifolia Willd. S'TAAVIA pinifolia Willd. est $. radiata "Thunb. STRELITZIA: Cal. O. Cor. tripetala. JVecta- rium diphyllum: superius minimum | conve- xum subovatum, Znferius hastatum, genita- lia involvens. On». IIl. DIGYNIA. EVOLVULUS mucronatus Sw.: foliis oblongo- obovatis obtusis mucronulatis petiolatis sub- tus hirsutiusculis, caule diffuso, pedunculis unifloris. Hab. in Insula Guadalupa: F orsst r ózm.— 25). SISON marginatum Mich. An. diversum a $5. rigidio L.? 15) Descriptus in Flora Guadalupensi, Act. Holm. 1827 p. 61 & 62, ab Editore. OCTANDRIA. 35 On5: HL TRIGYNIA.' ^" RHUS svaveolens Ait. Huc pertinet Jetu/a triphylla 'Thunb. Diss. de Betula p. 12. tab. fig. 2. —————— ——— CLASSIS, Vl : HEXANDRIA. On». I. MONOGYNIA. —. CALAMUS grandiflorus. Beauv. habitat etiam ad Sierram Leonam, sec, Cel. Afzelium. CLASSIS VIII OCTANDRIA. Onr». I. MONOGYNIA. CUPANIA. zomentosa Sw. et glabra specifice distincte. sunt; in C. tomentosa: folia mul- lo majora obovata preter tomentum ; In»C. 2labra: folia ovata. VACCINIUM gzuadalupense: foliis ovatis acu- - minatis integerrimis perennantibus planis co- riaceis, racemo terminali erecto, . pedunculis confertis elongatis patentibus, floribus dode- candris. t Hab. in Insula Guadalupa: Forsstróm.—fb. Arbor? Rami teretes, glabri, foliosi. Jo- Jia petiolata, alterna, ovata, apice attenuata, 4. OGTANDRDA, ultra 2 pollices longa, unam cum dimidia lata, integerrima, coriacea, nervosa, venosa, perennantia, glaberrima. Petioli breves, gla- . bri. | Racemus terminalis, erectus, simplex, ex pedunculis 1 poll. longis confertis. patulis compositus. .PZores —. Fructus magnitudi- ne ibis nigri, calyce cinctus, extus scabri- usculus, centro puncto impressus, rubro-co- loratus: Zimbo urceolato, erecto, minute-6-den- ticulato. VACCINIUM orientale: racemis terminalibus bracteatis, foliis ovatis submucronatis crena- to-serrulatis planis perennantibus, caule ar- borescente. Swartz in Web. & Mohr Beitr. zur Naturk. E. p. 6. tab. II. N "costa spicata Lour. Fl. Coch. p. 338. Hab. in sylvis cochinchinensibus: Loureiro. Locus in Systemate post. 7. meridionale. — -— meridionale Ait.: racemis terminalibus nudis, folüs oblongis acutis serratis peren- nantibus planis, caule arboreo. — — glaucum Mich. An diversum a 7. fron- doso L.? BURSERA: Polygama. Calyx 3-5-fidus. Pe- tala 3-5. Capsula trivalvis. Semina solita- ria arillata. Ozap. II. DIGYNIA. WEINMANNIA pinnata L. hab. quoque in Borbonia: Dory de S:t Vincent. — — racemosa Korst, — NMujus synonymon est JF. ovata. Cavan. DECANDRIA. E CLASSIS X. DECANDRIA. On». lI. MONOGYNIA. GOMPHOLOBIUM. Calyce campanulato pro- funde quinquepartito et Zegumne glohoso ab affinibus diversum. — Proximum est Chori- zem Labill, quod caZyce tubuloso bilabiato et Zegumine oblongo distinctum nec non ha- bitu quam maxime singulari. POINCIANA a Cosalpinia haud separanda est. Stamina omnia fertlia in utraque. Figura C:e Sappan L. in Roxburghii Corom. Pl. L t. 16 magnam etiam exhibet similitudinem cum Poinciana pulcherrima. CASSIA. obcordata Sw.: foliis quadrijugis cune- ato-obcordatis obovatisve glabris lineatis, glan- dulà pedicellata inter foliola, pedunculis uni- floris subterminalibus, leguminibus linearibus planis pubescentibus. Hab. in insulis Caribeis: Insula S:cti Bartho- lomzei: Forsstróm. — b. !5) Fruticulus puleher: FZoribus majuscu- lis, luteis. MORINGA zeianica. — VR prs (non legu- men) legumen mentiens. EKEBERGIA a Zrichilia diversa Baccd quin- uesperma. TRICHILIA spinosa habitu et fructu a ceteris adeo diversa, ut potius aut genus proprium existimanda aut Zimons inserenda. 16) Descripta in Flora Bartholomensi, Act. Holm. 1925. p. 429, ab Editore. 28 DECANDRIA. MELASTOMA: Cal. 4- l. 5-fidus. Petala (. |l. 5. Bacca 4- l. 5-locularis. — -— aromaticum ad species foliis quinque- nervils pertinet. — —— icosandrum Sw.: folis trinerviis ova- tis acuminatis crenulatis glabris, paniculá tri- partito trifida, floribus icosandris. Hab. in. Insula Guadalupa. prope Pont d'Er- nouf. — Forsstróm — P. Flores fructumque ferebat Mensibus coma arii & Februari 1816: lHerminier. — "Jucunde fragrans, XX—XXVIII stamina habens; Pistillum flexum": TH erminier"). — — farinulentum. Sw.: foliis trinerviis. ova- . ta- ellipticis j apice attenuato , integerrimis glabris subtus atomis stéllulatis albis tectis, racemo: stricto tripartito, floribus pedicellatis decandris. . Hab. in Insula Guadalupa: Forsstróm.—5. Frutex. Aami tetragoni, inzquales, gla- bri, incani. JoZia alterna, petiolata, ovato- elliptica, apice attenuata, margine integerri- ma, trinervia, zervis lateralibus margini con- Hguis absque marginalibus, venis transversa- libus approximatis vix exsertis, supra fusco- viridia, subtus saturatius colorata, farind al- bà ex atomis stellulatis densissitbe tecta. Ra- - cemus terminalis, foliis longior, strictus: ra- mis Aer tripartito-trifidis, angulatis, ferru- ' rugineis, incano-farinosis. Flores pedicellati , parvi. Calya urceolatus: Zimbo obtuse. 5- fi- do. Petala parva, rigida, flava. Staminum 17) Descriptum in Flora Guadalupensis Act, Holm. 1927 p. 64, ab Editore. DECANDRIA. 29 filamenta ro, geniculata. —Znthere ovate, .. erocee,, apice biperforate. StyZus staminibus longior, simplex, rectus, apice adscendens. Locus in Systemate inter 7. guadran- gulare Sw. et trinerve Sw. MELASTOMA punctulatum Sw.: foliis quinque- nerviis ovatis acuminatis integerrimis glabris venis diaphanis subtus punctulatis, cymà ter- minali dichotoma, foliis cequante. Hab. in Insula Guadalupa: Forsstróm.—fb. Frutex tetragonus, inferne a foliis ramu- lisque delapsis quasi nodosus, glaber. . Folia petiolata, elliptico-ovata, acuminata, sesqui- ad bipollicaria, integerrima, quinquenervia, gla- bra, subtus pallidiora, venosa, punctis minu- Lissimis irrorata. Cyma terminalis, foliis fe- re brevior, erecta, trichotoma, contracta, gla- bra. J7ores majuseulh, purpurei. — 18) — — guadalupense: foliis quinquenerviis ellip- lico-acuminatis integerrimis glabris subtus ru- - fescenti-incanis, reticulato-venosis, floribus de- candris. Habitat in In Insula Guadalupa: Fors- Stróm. — P. !9). — — prasinum Sw. ^n M. longifolium Aubl. Guj. 1. p. 422. t. 170? —.— sessiliflorum Vahl. Eccl. 1. p. 49 simil- limum est /M. scabroso L. GAULTHERIA : Perianthium duplex: exteri- us diphyllum, ;nterius semiquadrifidum. Co- 715) Descriptum etiam in Flora guadalupensi, Act. ^» Holm. 1827. p. 65, ab Editore. ..U), In Flora guadalupensi Editoris, Act. Holm. 1827, non occurrit. Jo DECANDRIA. rolle limbus quadrifidus: squamulis nectariüi 98 germen cingentibus. ZUamenta 8. 4n- there: Corniculis bifidis. | Capsula: baccam menüens, e calyce interiore baccato accreto apice perforato formata. : GAULTHERIA ZAispidula: caule repente, foliis ovatis acutis subtus concavis hispidis, flori- bus octandris. F'accinium hispidulum X. 4rbutus thy- mifolia Mich. Fl. bor. am. Oxycoccos hispi- dus Pers. Syn, PI. Hab. in Americae borealis locis depressis. Locus in systemate post G. procumbentem. On». III. TRIGY NIA. ARENARIA Zateriflora L., Gmel. Fl. Sib. 4. 159 N:o 68 adhuc haud. delineata est. Lin- nzeus cilia marginis et coste foli super- vidit. — — saxatilis L. affinis est. J4renaric grami- nifolie. — L innsus verosimiliter plures spe- cles sub nomine Zrenarie sazatilis commis- cuit. Qua in horto Upsaliensi colitur, 4re- narie cucubaloidi proxima videtur, flores vero minores & foliola calycis obtusa. For- san hanc pro saxatii sibirica habuit, dum in Mant. Pl. p. 387 ad AJ. saxatlem citat Gmel. Sib. 4. p. 157 t. 63 f. »; possideo etiam spe- cimina valde similia ex Sibiria et ex Horto Gorenkensi, sub nomine 44. cucubaloidis. 1l- la ex Horto Upsaliensi foZia exhibet lineari- subulata margine etiam scabra et flores ma- jores, quod ex cultura. 4. graminifoliam Willd. a Gmelini planta haud distinguere possum; differentia foliolorum calycis haud sufficiens est. '" — DECANDRIA. 31 MALPIGHIA patyphylla Sw.: foliis lato-ovatis acutis crenulatis subtus pubescentibus, race- mis axillaribus solitariis erectiusculis, pedi- cellis incrassatis verrucosis. Hab. in Insula Guadalupa: Forsstróm.—P') Arbuscula? Rami teretes, tuberculati. Fo-- lia (quasi pinnata cum impari) opposita, di- sticha, patentia, lato-ovata, acumine brevi, longitudine quadriunciali, latitudine triunci- ali, margine undulato-crenulata, nervoso-mem- branacea, supra glabra, subtus pubescentia, pube adpressà; petioli breves. Racemi soli- tarii, axillares, folis breviores, tripollicares, minute tuberculati, erectiusculi, pauciflori. Pedunculi incrassati, à pollicares , tubercula- t. Stylus tripartitus. Vulgo dicitur Caffe d' Éthiopie. Obs. /Malpighie tuberculate Jacq. proxi- ma, qua folis integerrimis gaudet utrinque ilosis et ovato-lanceolatis. BANNISTERIA »verruculosa Sw.: caule volu- bili verrucoso, ramis brachiatis, petiolis. bi- glandulosis, foliis ovato-subrotundis integris emarginatisve glabris. Hab. in Insula Guadalupa: Forsstróm.—5. An varietas Bannisterie ovate Cay.? — ?) On». V. PENTAGYNIA. BERGIA aquatica Roxb. Plants of the Coast. of Coromand. Vol. II. Fasc. III. p. 22 tab. 142. ?0) Descripta etiam est in Flora guadalupensi, Act. Holm. 1327 p. 66, ab Editore. — ?* In. Flora guadalupensi Editoris (l. c.) haud occurrit. 32 DECANDRIA. B. capensis Linn. Mant. alt. p. 155, 241. Pola-tsjira Rheed. Hort. Malab. Vol. 9. p. 153 t. 38. Hab. in Coromandelia (non in Africa) locis aquosis. — Y. Planta herbacea, annua, spongiosa. fta- dices fibrose, albidz, simplices. Caulis re- pens, teres, articulatus, crassiusculus, succu- lentus, glaber, venis diaphanis parallelis stri- atus, subdivisus, ramulis assurgentibus. .Fo- lia opposita, ad articulos sessilia, lanceolata, serrata, glabra, nitida, sesquipollicaria. 7o- res axillares, numerosi, pivi, subverticillati, pedunculati: pedunculis unifloris, brevissi- mis. Calyx 5-partitus: 7acinis lanceolatis, patentibus, persistentibus, viridibus. Petala 5, lanceolata, patentia, calyce majora, albi- do-hyalina, marcescentia. J7/amenta 10, pa- tentia, setacea; Jntherce subrotundse, íflavi- dae. Germen subrotundum, viride, supe- rum. Styli 5, brevissimi, approximati. jS£zg- mata simplicia, persistentia. — Capsula. sub- globosa, rubicunda, 5-torulosa , 5-locularis, 5-valvis: valvulis ovatis, planis, secundum sulcos dehiscentibus, persistentibus, paten- tissimis. . Semina numerosa, parva, albican- tia, receptaculo centrali cylindrico adfi- xa ??) — GLASSIS ?2) Bergia capensis etiam descripta est in oratio- ne funebri, quam in memoriam Bergii habuit Cel. Swartz (p. 11). Editor. - ICOSANDRIA. 33 CLASSIS XI. ^« DODECANDRIA. Onp. L MONOGYNIA. AHIZOPHORA conjugata L. excludenda; spe- cies ficta a A. gymnorhiza L. et Mangle L. CLASSIS XII. ICOSANDRIA: On». I. MONOGYNIA. MYRTUS AAorizontalis Vent. sine dubio diversa a /M. disticha Sw. — —. wirgultosa Sw. (Eugenia -irgultosa Lam:k) et óuxifolia Sw. (Eugenia buxifolia Willd.) forsan species Eugenzee esse possunt. — Characteres Myrti et Eugenic non bene de- finiti sunt; species earum valde commutan- tur. Si species supra nominate cum £F. Jam- bos comparantur, generice diversissims vi- dentur. PRUNUS spherocarpa Sw. et occidentalis Sw. — Si fructus harum specierum vere bivalvis est, ut vult Poiteau, dubium oritur de 1den- titate earum cum Pruno; sed nux Pruni sese etiam in duas partes dividit, dum se- mina germinabunt. In P. spherocarpa cer- üssime adest putamen osseum, (sine sutura prominente) — —- Lorealis Mich. — An diversa a P:no pensylvanica Mi.? X 34 ICOSANDRIA. On». VL POLYGYNIA. ROSA cinnamomea L.: germinibus depresso- globosis pedunculisque glabris; caule aculea- tissimo erecto, aculeis subulatis rectiusculis, folus ellipticis acutiusculis glabris subtus in- cano-pubescentibus, petiolis inermibus, acu- leis stipularibus geminatis, fructibus cernuis. R. cinnamomea Linn. Sp. Pl. T. I. p. 703. Afz. Diss. de Ros. Svec. p. —. A. spinosissi- ma Linn. Fl. Sv. ed. 2. p. 171. .R. canina A. Liljebl. Sv. Fl. ed. r. p. 166. R.arven- sis A. Liljebl. Sv. Fl. ed. 2 p. 199. R. ffz- vialis Fl. Dan. t. 868. Retz. Fl. Scand. Prodr. ed. 2. p. 6rg. | | B. cinerea: germinibus.globosis, caule acule- atissimo assurgente, aculeis subulatis recti- usculis, foliolis ovalibus obtusis pubescenti- bus subtus petiolisque cinereis subinermi- bus, aculeis geminatis stipularibus, fructi- bus erectis. R. cinerea Swartz in Summa Veget. Scand. p. 18. — .R. majalis fg. cinerea Wahlenb. Fl. Lapp. p. 141. y. turbinella : germinibus obovato-globosis pedunculisque glabris, caule aculeato erecto, aculeis subulato-subuncinatis, foliolis ovatis. aculiusculis utrinque pubescentibus subtus incanis, aculeis stipularibus geminatis, flo- ribus subcorymbosis, fructibus pyriform1- bus. R.turbinella Swartz in Summa Vegetab. Scand. p. 18. FI. pyriformis Sw. olim. Hab. 2. in szepibus, prope ripas fluviorum, prz- cipue in Roslagia frequens, in Ostrogo- thia &c. b. — ICOSANDRIA. 35 Floret in fine Maji l. initio Junii. Hab. 8. cinerea ad. versuras agrorum inque pratis sylvaticis Smolandize, Westmannie, Dalecar- lie, Lapponie &c. —fp. Floret circa solstitium 1l. ad initium Tunni. — y, turbinella in swpibus elevatis Uplandie rarius; ad Liljeholmen prope Fyrisán Upsa- liz. — b. a. Frutex 2- 6- pedals. Radix repens, stolonifera. | Caules erecti, ramosi, teretes, cortice fusco-rubro, aculeis copiose obsiti su- bulatis rectiusculis albidis verrucosis. — Fam sparsi, divergentes, aculeati. 'o/iorum pe- tioli pubescentes, inermes, basi adnati stzpu- lis latis obcordato-bipartitis. denticulatis pu- bescentibus intus rubicundis. Zola quina, elliptica 1. oblonga, basi apiceque acuta rari- us obtusa, margine argute serrata, supra lz- via, lete virentia, subtus venulosa incano- pubescentia: serraturis plerumque simphlici- bus; aculei stipulares geminati, parvi (quan- doque desunt) —Z7ores ex axillis petiolorum terminales, solitarii, rarius plures, breviter peduneulati: pedunculis glabris. Lacinic calycine corollis longiores, spathulatz, una alterave laciniato-pinnata, utrinque pubescen- tes. Petala subrotundo-obcordata, pallide rubra. JZructus maturi in. pedunculis parum elongatis cernui, globosi, utrinque depressi, paullo majores quam in f. czmerea, coccinei, laciniis calycis, persistentibus erectis coronati. Semina valde hirsuta. Differt a 8. cinerea: caule semper erecto; foliolis acutis supra levibus subtus minus cinereis; floribus parum majoribus pallidiori- 36 ICOSANDRIA. busque ; fructibus etiam majoribus depressis cernuis subnutantibus. | B. cinerea. Frutex wuni-l bipedalis. Cau- lis sepe terre adpressus & decumbens, e radice stolomifera ortus, teres, ramosus, as- surgens, subinde situ erecto proveniens, cor- iice cinnamomeo-rufescente aculeisque nu- merosissimis approximatissimisque subulatis rectiusculis |. leviter deflexis, basi latius- culis, albicantibus vestitus. — Atami alterni, erecti, nitido-rubri, aculeis stipularibus ge- minatis porrectis obsiti. 'oZia pinnata. Pe- £oli inermes l. subinde aculeati, basi sti- pulà lata, apice bidentata, serrata, pubescente aucti. J'oiola quina l. septena, ovali 1l. oblonga l. obovata, omnino obtusa, argute at simpliciter serrata (inprimis apice), utrinque. pubescentia, rugulosa, subtus venosa cinerea subsericea, inferiora dimidio minora. JZ7ores ex axillis petiolorum terminalium subsolitarii l. 2/1. 3 conferti: pedunculis semipollicaribus glabris rubris. ZLacinie calycis petalis fere longiores, erectiusculz, indivisze, subspathulatze, utrinque incano-pubescentes. PetaZa obcor- data, saturate sanguinea. (Germina globosa, glaberrima. StyZi non exserti. Fructus ma- turus omnino globosus, collo parum angu- status, calyce persistente coronatus, pedun- culo erecto insidens, magnitudine — Ceras vium , coccineus, glaberrimus, nitens, pul- pé molliori fulvà. | Semina. hirsuta. Loeis umbrosis degens aliquid formà mu- tatur, elatior evadit foliis majoribus hinc in- de acutis & subtus polius incanis, sed utrin- que valde pubescunt, tactu mollia. Fructu precipue a cinnamomeda e. differt. ' Lj A ICOSANDRIA, 37 Haec Aosa cinnamomea Q. cinerea in for- mas sequentes abit: Rosa majalis Herrm. Diss. de Rosa, Retz. Obs. bot. 3. p. 33. Le Roster printannier Reyuier. Foliola acuta, obtusioribus quandoque mixta, pubescentià vero & colore cinereo notissima; aculei basi crassiores, leviter deflexi l. interdum subuncinati. Rosa foecundissima Du Roi Obs. bot. p. 16. praecedentis iterum forma est floribus plenis. — Ze Rosier printannier Du Rey- nier. omnino eadem floribus simplicibus. y. turbinella. — Frutex bipedalis. Radix re- pens, stolonifera. ^ CauZis erectus, valde acu- leatus (minus tamen quam in cinnamomea &. & p.) Aculei breves, subulati, leviter un- cinati. — Rami patentes, subflexuosi, fusco- rubri, versus apices glaucescentes,: aculeis remotis uncinatis sepe confertis quaternis muniti. Jetio£i pubescentes, inermes. .Sti- pula basilaris, latiuscula, bideniata, denticu- lata, pubescens. Zculei supulares geminati, ceteris conformes. /'o/iolja plerumque qui- na, rarius septena, ovata, acuta, quandoque obtusa, argute & sepe duplicato-serrata, ru- gulosa, utrinque pubescentia, subtus cinereo- glauca: costà rubescente. 77ores terminales, plerumque 3- 4, in corymbum conferti, par- vi: pedunculis brevibus glabris. Lacinic ca- lycine indivise, petalorum longitudine, li- neares, versus apices paullo latiores, utrin- que incano-pubescentes. ^ Petala obcordata, pallidius sanguinea. Germen obovato-globo- sum, basi in peduüculum attenuatum. — . 38 ICOSANDRIA. Fructus maturi subcernui, exacte pyrifor- mes, subglobosi (seu basis fructus attenuata in pedunculum abiens), calyce coronati, sa- turate coccinei, molles. Semina hirsuta. A R. cinnamomea s & g. differt: 1:0 acu- leis; 2:0 fructuum formàá singulari A — Extra Sueciam adhuc occurrit varietas hu- jus speciei: Rosa | cinnamomea 3$. acuminata: germiünibus subglobosis pedunculisque glabris, caule ere- cto aculeatissimo, aculeis subulatis rectis, foliolis ellipticis acuminatis glabris subtus incano-pubescentibus, petiolis subinermibus, aculeis stipularibus geminatis, fructibus sub- cernuis. R. cinnamomea Botanicor. Exter. Differt a .R.. cinnamomea s: aculeis rectis, foliorum formá & fructu. 'Tenerior, parti- bus licet altior, frigoris minus patiens, foZia cito l post primum gelu demittens, colore in rubrum verso subtus albicante. j De cetero Hose fraxinifolie valde aflinis. 23) Nullum est dubium, quin tres hecce forme Zo- se cinnamomec omnino confluant. Definitiones ve- ro & descriptiones Swartzii tam acutz (& perspi- caces videntur, ut non potuerim mon eas afferre. Erravit omnino Cel. Sprengel, dum in Syste- mate Vegetab. 'T. IT. p. 554 Rosam sic. dictam turbz- nellam. Sw.in tribu Atose canznce pvope Ai:m venosant Sw. collocavit. Est nempe Zi. cznnamomec varietas, uti supra dixit Swartz, quod nuper etiam vidit Cel. Sprengel, cfr. Add. in Tom. IV Systematis, P. II. p. 199 & 200. Ad ZAosam cinnamomeam y. türbinellam pertinent sequentia synonyma: A. spz- nosissima f. Wahlenb. Fl. Ups. p. 171 & Fl. Sv. T. Lp 316. Editor. ICOSANDRIA. 39 ROSA canina Linn. var. «venosa: germini- bus ovatis collo coarctatis pedunculisque gla- bris, caule aculeis sparsis uncinatis, foholis lato-ovatis acutis argute duplicato-serratis glabris subtus venosis, petiolo communi acu- leato, floribus subcorymbosis solitariisque. R. venosa Swartz in Summ. Veg. Scand. p. :8. Hab. in locis elatis prope sepes Uplandiz &c. Differt a A. canina: ramis minus flexuo- sis; aculeis validioribus; foZolis latioribus: nervis subtus evidentioribus, serraf£uris ar- gaütioribus & duplicatis, fructibus colo ma- gis coarctatis. ROSA canina L. var. sarmentacea: germinibus subglobosis pedunculisque glabris, caule ere- cto aculeato, ramis flexuosis: aculeis uncina- tis subsimplicibus geminatis, petiolis pube- scentibus subtus costáque foliorum aculeatis, foliolis lato-ovatis acutis grosse serratis, flo- ribus subcorymbosis. R. sarmentacea Swartz Summ. Vegetab. p. :8 & in Woods. Diss. on Engl. Roses in Linn. Transact. T. XII. p. —. Hab. in collibus aridis. Lecta Norcopie ad Sylten, nec non prope Holmiam. f. Floret Julio; Fructum perfecit mense No- vembris. ROSA campestris Sw.: germinibus ovatis pe- dunculisque glabris, caule petiolisque unci- nato-aculeatis, foliolis ovatis acutis pubescen- tibus, nervis subtus hirtis, fructibus subro- tundis ovatisque. R. campestris Swartz.—R. agrestisSwartz . Summ. Veg. Scand. p. 18, nec Savil. Gmet. Áo ICOSANDRIA. . .R. collina Jacq. Fl. Austr. T. 3. p. — tab. 197? | p. scpincola: foliolis coriaceis, fructibus globosis. R. sepincola Swartz. R. sepium Swartz Summ. Veg. Scand. p. 18 (nec 'Thuill. 1. Borckhaus?) — R. crassifolia Nallm. in Liljebl. Sv. Fl. ed. 3. p. 268. R. corüfolia Fries. Nov. Fl. Sv. p. 33. Hab. a. & f. in campis, locis apricis mon- tosis, sepe cum ft. canina, sumul crescen- Les. €— b. Floret Julio, fructum maturat mensibus Oc- tobris et Novembris. Frutex orgyalhs l ultra. Caulis erectus, cortice cinereo l. subinde rubescente : acueis basi compresso-subulatis subuncinatis, Rami leviter flexuosi, erecti, nec divergentes. e- &oli pubescentes, subtus aculeati: s£pulá lata, oblonga, glabra: Zaczniis duabus acumi- natis, zaxima glanduloso-denticulata, acadezs binis stipularibus uncinatis. JoZo/a 5- 7-na, lato-ovata, acuta, basi cordata, dilatata, -du- plicato-serrata, opaca, utrinque pubescentia , obscure virentia (nec lete virentia ut in Ao- $4 canina), exsiccata subcinerea: merwis ex- stantibus subtus hirtis, costá inermi, enis . rugulosis. JZores terminales, solitarii, bini, terni: pedunculis brevissimis, glabris l. ra- rius pubescentibus. .Zaczmie ealycis petalo- rum longitudine, utrinque pubescentes, una alterave pinnata. Pe£a/a apice biloba, pal- lide rubra, interdum alba. Zructus rotundi 1l. ovali, rubri, basi interdum angustiore sed re- ICOSANDRIA. "T tusa, collum in plerisque non exsertum, in aliis aliquantum coarctatum et obliquum. **). Diversa omnino a A. canina: habitu mul- ilo rigidiore; foZiolis latioribus pube obsius, sepius lete viridibus; fructibus fere majori- bus subrotundis l. subovatis nec oblongis. Proxima Zose canine ? sarmentacec, sed haec ramis valde divergentibus primo ?4) Quamquam Cel. Sprengel Zosam campestrem Sw. ut synonymon ZAose colline Jacq. affert (quod etiam alii Auctores ante Sprengel), tamen Zo- san. agrestenu Sw. ut propriam speciem in tri- bu Hose rubiginose descripsit; est vero omnino eadem ac Zosa campestris Sw., quare ad Hose canine tribum pertinet. — osa agrestis antiquius erat nomen a Swartzio propositum, quod postea mutavit, ubi Ztosa agrestis Savi ei iunotuit. — Idem valet de Aosa ejus scepzum, cujus nomen in scpincolam. mutavit, cognitis Aoszs seprum Thuill., Borckhaus., Aliorumque, quas species distinctas pu- tavit. — Atosa corizfolia Fries certe eadem ac. Rosa sepium seu sepincola, quare erravit Cel. Sprengel, cum hanc pro diversa specie ab illa habuit. Rosas a Swarizio denominatas de cetero illu- stravit Cel. Fries in libro: Novitie Flore Suecice ed. 2. — Varie observationes de: illis, a Celto Link facte, sec. exemplaria suecana in Herbario D:ni Otto, etiam occurrunt in Jahrbücher der Gewüchskunde ::r B:d. (Note in Woodsii mono- graphiam Rosarum britannicarum). Rosa pallens Retz, a Sprengel (Syst. Veg. T. IV. P. II p. 200) definita et pro suecana habi- ta, Botanicis Svecie omnino incognita est. Nec Rosa borealis Trattinnick, e tribu Rosarum pimpinellifoliarum, in Svecia crescit. De cetero perbene scimus, Swartzium varias formas Atose canine & villose ut species distin- ctas, sub nominibus Aose hirte, wumbellifere &c., Botanicis exteris communicavisse. Editor. 42 DIDYNAMIA. obtutu differt; foZiolis omnino glabris grosse serratis: nervis evidentioribus; fructibus ma- joribus. Rosa dumetorum 'Yhuill. valde affinis est Rose scepincole mihi, at prioris foliola ma- gis ovata rigidiora subrubiginosa supra fere glabra; aculei basi vix dilatati nec. com- pressi. ru | CLASSIS XIII. POLYANDRIA. On». VI. POLYGYNIA. . HYDROPELTIS Mich. forsan non diversa a Braseria Schreb.? ACONITUM apelloides mihi in Fischeri Catalogue du Jardin des Plantes a Gorenki (1812) p. 48, et in Summa Vegetab. Scand. (1814) p. 19 verum 7. JVapeHus L. est, ut in Flora Svecica habet Linnaeus. (cfr. Act. Holm. 1739). THALICTRUM zenuifolium mihi in Summa Vegetab. Scand. p. 7» (7h. galioides p. 21) varietas tantum est Z'halictri simplicis. CLASSIS XIV. DIDYNAMIA. Onr. IL. GYMNOSPERMIA. VERBENA erinoides a F/. 4ubletia non differt. SYNGENESIA. 43 ISANTHUS Mich. An genus diversum a Z77i- chostema ? HYSSOPUS orientalis ab H. officinali diversus: caule- diffuso, folis incanis, inferioribus serratis. Onr». I. ANGIOSPERMIA. CITHAREXYLON szbserratum Sw. a C. qua- drangulari L. me judice tam variis differt notis, ut pro una eademque specie nequa- quam pronuncietur; hoc pr&cipue racemis longis nutantibus dignoscitur, qui in C. sub- serrato erectiusculi, subpaniculati. CLASSIS XIX. SYNGENESIA.. On». I. POLYGAMIA | JEQUALIS. CNICUS obvallatus: foliis utrinque hispidius- culis nec glabris, ut in Willdenowii Enum:ne Pl. Horti Berol. MELANANTHERA Michaux. Genus distin- ctum esse potest; caZyce imbricato a Jden- £e differt nec non pa/eis receptaculi carina- üs flosculos inferiores amplectentibus. Pap- pus et semen in utroque idem. Linneus sub Zdente nivea 3 varieta- tates exhibet: a, que nivea Linnzai vera, sec. specimen Linnaei manu inscriptum (47. deltoidea Mich., Ca/ea aspera Jacq., Bidens nivea 44 SYNGENESIA. Sw. Obs. bot. p. sg Dillen. Elth. f. 55 3. fol.) p. & v. (Dillen. Elth. 55, M. hastata Mich.).. Distinctee certe sunt species. — Paleas per- peram obtusas dixit Michaux. — oa in 4M. deltoidea variant quoad figuram cordato- ovatam, ovatam. deltoideam &c. PERDICIUM Locum in systemate habet inter Leontodon et Hieracium ; omnes enim spe- cies, unà exceptà, ad or indo primam Syn- genesize pertinent. — — levigatum Bergii & tres species Linnzi flosculis gaudent hermaphroditis in. eodem anthodio. P. semiflosculare Linn. a ceteris eo discrepat, quod tantum pistilla in floscu- lis radii adsint, in alis partibus tum cete- ris conveniens. , Onr. II. POLYGAMIA SUPERFLUA, EUPATORIUM érachiatum: folis petiolatis oppositis triangulari-ovatis grosse serratis tri- plinerviis subtus subtomentosis, ramis bra- chiatis, paniculà corymbosà terminali, caly- cibus cylindraceis imbricatis. d Hab. in Insula Guadalupa : . Forsstróm. — X. "NR 25 — — glandulosum Mühlenb. An diversum ali E. " idbo L.? PECTIS humifusa et prostrata wix specifice distinctae. ?5) Descriptum in Flora Guadalupensi, Act. Holm. 1827. p. 71, ab Editore. GYNANDRIA. 45 LANCISIA. — Zidbeckie nomen prius a Ber- gio acceptum est. ACMELLA. — Obs. Spilanthus uliginosa Sw. Jloribus hujus ordinis (Pol. superfl) radiatis predita, locum sub hoc genere vindicat. ^ Semina ciliata et habitus SpZantho pro- rius. VERNONIA punctata: folis lanceolatis inte- gerrimis subtus pubescentibus utrinque pun- ctatis, pedunculis terminalibus fastigiaüs bi- partitis, floribus secundis. Hab. in Insula Guadalupa: Forsstróm. — b. d CLASSIS XX. GYNANDRIA. Onr. I. MONANDRIA. HABENARIA Wir». HABENARLE species, prster illas a. Cel:o Brown definitas, etiam sequentes sunt: loculis antherarum longitudinaliter adnatis. HABENARIA japonica Sw. (Orchis japonica ' Thunb.). — — Konigii Sw. (O. Konigii Retz.). X Kk loculis antherarum basi solutis sepius- que elongatis. — -— psycodes Sw. (O. psycodes L.). — — radiata Sw. (O. radiata Sw.) — -— clavellata Sw. (O. clavellata Mich.) ?9) Descripta in Act. Holm. 1827 p. 72 ab Editore 46 GYNANDRIA. HABENARIA ZJepharoglottis Sw. (O. Blepha- roglottis Willd.). — —. incisa Sw. (O. incisa Mühlenb. in Willd. Sp. Pl. —. tridentata Sw. (O. tridentata. Mühlenb. ! in Willd. Sp. PI. — wirescen$ Sw. (O. wirescens Mühlenb. : i . . in Willd. Sp. PI. — — foliosa Sw. (O. foliosa Sw.) — — quinqueseta Sw. (O. qguingueseta Mich.). — — humilis Sw. (O. humilis Mich.). | — obsoleta Sw. (O. obsoleta 'Willd.). ?"). — pectinata Sw.: bulbis indivisis; labello trilobo: lobis lateralibus pectinatis; calcare obtuso; petiolis superioribus ovatis cohzrenti- bus. —Sm. Exot. bot. t. 99. Hab. in collibus Nepali superioris. X. Bulbi oblongi. "Tota Planta glabra. Cauis spithamzus, foliosus, angularis. /'o/ia pauca, oblongo-ovata, acuta, integra, 3-5-nervia: va- gine angulis 3 acutis notate. Spica erecta, ?7) Determinationes harum specierum jam Anno 1810, postquam Brownius Prodromum Flore Nove Hollandie ediderat, in Manuscripto adnotavit b. m. Swartz, itaque plures annos antea quam Cel. Hooker Orchzdem blepharoglottidem & tridenta- tan, (Exot. Flora), Don O. pectznatam et grgan- tean, (Prodr. Fl. Nepal., du 1825) nec non Sprengel O. Psycodem, clavellatam, virescentem, humilem & obsoletam (Syst. Veg. IIl. Ann. 1826) species esse ZZabenarie judicaverunt. Sequentes, ex supra citatis species restant, qua sollertie Swartzii debentur. H japonica, Kenigit, radiata, incisa, foliosa, & quinqueseta. Editor. G YNANDRIA. 47 multiflora: floribus viridi-albidis. Petala ova- ta, acuta, superiora convexa, lateralia patula. Labellum petalis latius, profunde 3-partitum, media lacinià lineari, indivisa; lateralibus in plura segmenta linearia parallela divisis. CaZ- . car clavatum, germine longius. Cfr. Smith Le. HABENARIA gigantea Sw.: bulbis indivisis; labello trilobo: lobis lateralibus pectinatis; pe- talis lateralibus falcatis angustis distinctis. — Sm. Exot. bot. t. roo. Hab. in sylvis Nepalie superioris inque My- sore: Dr Buchannan. — X. Species grandis, 3-4-pedalis: floribus ma- ximis. Aflinis O. pectinate & O. Susanne L. — Cfr. Smith l1. c. ORCHIS Lixx. ORCHIS cruenta Müll. fusius a me descripta est in Act. Holm. 1818. p. 147 & 148. — —. hirtella Sw. & plantaginea Sw. novum genus prope JVeottiam forsan efliciunt. 4n- thera lateralis (nec terminalis). Poen pul- vereo-granulatum, sessile, nec ut in Orchide vesiculare, pedicellatum. — — dentata Sw. hab. etiam in Madagascar: Oldenburg. |... BONATEA Wiz». BONATEA: Corolla ringens, 7-petala: petalo superiore fornicato. | Labellum basi subtus calearatum. — Znthere terminales, adnate. Pedicelli geniture longissimi, adscendentes. 48 GYNANDRIA. Obs. In Persoonii synopsi 2 p. 507, in charactere Zonatece , exclude:-"Antherse lo- culamentum pedicellatum". | Zoculamentum non est pedicellatum, sed bina. sunt locula- menta, antice dehiscentia , quihus masse pol- linis longissime pedicellate elastice exsiliunt. Znthera more Orchidum solito terminalis, erecta, adnata, bilocularis (nec . "loculamenta ad marginem ale styli", ut apud. Willde- now Sp. Pl. 4. p. 43), sed e basi locula- mentorum exeunt utrinque, versus labellutn, pedicelli (corniformes) longissime adscenden- tes, membranà : fornicatà | antice conjuncti , quibus, ut supra dixi, massze pollinis elasti- co instar modo.e loculis extrahuntur, ut in Hab. macroceratitidi aliisque, eilepiug: Om- nia heic | gigantea! Species hujus generis sunt: BONATEA speciosa Willd. (Orchis. speciosa Linn. fil) — — Ichneumonea Sw. (O—/ ichneumonea Afz.). — —. procera Sw. (O — procera MAfz.). — — membranacea Sw. (O .— membrana- cea Afz). LATHRISIA. Swanrz. Char. essent.: Coro//a ringens submonophyl-- la: Zaciniis erecto-conniventibus, in tubum ba- si coalitis. | Labellum basi subtus calcaratum. Znthera terminalis adnata. ^ Stigma intra tubum corolle posticum. LATHRISIA pectznata Sw.: labello tripartito la- ciniato. . Orchis Burmanniana Linn. Sp. Pl. Amoen. Acad. VI. p. 108. Swartz in Web. & Mohr's GYNANDRIA. £9 & Mohrs Archiv. I. p. 55—58 "Tab. III. O. pectinata "Thunb. Prodr. Pl. Cap. Zrethusa ciliaris Linn. Suppl Pl p. 405. | Hab. in Capite bone spei. — Y. Formatione floris basi tubulosi et situ stig- matis intra tubum ex omnibus sui generis diversa ?5). É . . HERMINIUM Lix.;' Swartz in Summ. Vegetab. Svecan. p. 32. cfr Brown. Prodr. Fl. Nov. Holl I. p. 313. HERMINIUM ZAonorchis Sw. l. c. | Ophrys Monorchis Linn. — —.— — alpinum Sw. l. c. Ophrys alpina Linn. NEOTTIA Jaco. NEOTTIA acaulis Sm.: acaulis; floribus sessi- libus solitariis ad. basin foliorum. Smith Exot. bot. t. 105. Hab. in Insula Trinidad. — x. Radices ex fibris pluribus crassis simplicibus. Folia numerosa, radicaha, patentia, ovata, acuta, undulata, carinata, glabra, colore in- tensiore & pallidiore variegata, atomis splen- ?8) Lathrisie genus jam Anno 1808 in M.s:to definivit b. m. Swartz, et Anno 1813 Cel. Brown idem ge- nus sub nomine Zartholina in Hort. Kew. ed. II T. V. p. 194 descripsit. Swartzius illud volumen Horti Kewensis numquam vidit, et e diariis littera- ris tantum notitias de illo valde incompletas ac- cepit. Editor. Bo GYNANDRIA. dentibus granulata. 7eres: radieales, solita- rii intra "basin cujuscunque foli, erecti, vi- rides, odore. moschi. | Petala erecta, lanceo- lata, apice recurva; exteriora viridia, interi- ora albida. et. tenuiora. —Labellum petalis brevius, tomentosum, oblongum, canalicula- tum, albo-viride, apice obtuso et: 2 lobis la- Meer chum CIT Samar ui Le. DIPLODIUM Swanrz, in Berl Magaz. | Char. es$.: | Corolla vingens fornicatà subquinquepeta- la: petalis igi anterioribus. usque ad me- dium connatis inde divergentibus.. Labellum ecalcearatum. | An£héra opercularis persistens.. Pollen pulvereo- -granulatum. Locus inter Diurem et zrethusam. Diplodium australe Swartz l. c. Disperis alata XLabillard. Nov. Holl. 2. p. 99..t. 210 22), ARETHUSA. Lixx. ARETHUSA. catenata' Smith: folio radicali uni- co lineari; labello serie duplici. glandularum preedito. ; Smith Exot. bot. t. 104. Hab. in Nova Wallisia australi. Bulbus oblongus, tomentosus. Caulis 5-6-pol- licaris, nudus, subhirtellus, uniflorus. —.o- dium vadicale unicum, erectum, . longitudine caulis, lineare, canaliculatum, acutum, gla- ?9 Eriochilus autumnalis Brown Prodr. Fl. Nov. Holl. 1. p. 323. Spréng.: Syst. Veg. IIT. p. 714. Editor. GYNANDRIA. 5r brum. Jractee 1-3 a flore magis l. minus remotbzs, ovato aeute. Z7os terminalis, ere- ctus. Petala 5., patula, elliptica, acuta, cari- nata, rosacea. ^ Labelium erectum, petalis H brevius, czsrulescens, apice recurvum, me- dio et longitudinaliter notatum serie duplici catenulata tuberculorum luteorum. | Germen . viscidum, subtomentosum. — Cfr. Smith 1. c. .Jduocus in Systemate post /J. petrceam. ARET HUSA biplumata Sw. Illustr ationem completam hujus speciei de- di in Web. & Mohr. Archiv. I. p. 53. tab. 2. — 'eucwdlata .Sw.: scapo subunifloro basi vaginà radicali cucullata cincto, labello inte- gro acuto supra papilloso-tomentoso. Serapias cucullata Pevs. Syn. 2 S RSD a. Epipactis. cucullata Xalil. Nov. Holl 2 Laus, Lo A — — reflexa Sw.: scapo subunifloro petalis binis. anticis reflexis, labello dilatato. integro marginibus inflexo, foliis binis radicalibus Uu vaginantibus. WES. .. Serapias reflexa Pers, Syn. 2 p.513. M - pactis reflexa Labil. Nov. Holl. 2. t. aqu L3. DE T cucwilata: 6 reflexa Cymbidio for- - san propiores ob massas pollinis distinctas; propter habitum eas inter Zfrethusas lo- cavi. 30) Cyrtostylis reflexa Spreng. l. c., Asianthus? bi- Jolius Br. Prodr. U|. Nov. Holl. r. p. 322, sec. Sprenzel 1 c. - open reflexa Brown Prodr. Fl. Nov. Holl. OP 317, sec. Spreng. Syst. Veg. T. III. p. 743. Editor. 52 GYNANDRIA. CENTROSIS. SwanTz, In Summ. Vegetab. Scand. p. 32. Char. ess: Corolla ringens, quinquepetala: petalis erecto-patentibus. | Labellum basi cal- caratum. — Znthera opercularis persistens. Pollen pulvereo-granulatum. Locus inter 4rethusam et Epipactidem. CENTROSIS abortiva Swartz l c. Limodorim abortivum Sw. in Schrad. Neu. Journ, r:r B:d. p. 85. Orchis abor- tva Linn. Sp. PL Jacq. Fl. Austr, 1T. p. 5o. tib, 193. Hab. in Europa Australi. X. — ??). Obs. Genus a Serapiade me Jlo- re subclauso, Jabello valde calearato. THELYMITRA. Sw. THELYMITRA zzxzoides Sw. | Sm. Exot. bot. t. 29. Brown Prodr. Fl, Nov. Holl. I. p. 314. Swartz: in Act. Holm. 1800 Ü3 Lu .ab d- Hab. in Nova Wallisia. — Y. Radix bulbosa. Caulis 2- 3-pedalis, simplex, teres, foliosus. Folia lineari-lanceolata, erecta. Spica mul- tiflora. . Flores cerulei, postice pallidiores. Cfr. Sm Dus | & Brown l. c. 9?) Ex Sprengelii Systemate Vegetab. P. II. p. 745 vidimus quidem, Petit Thouarsium novum etiam genus sub nomine Centroszs (C. sylvatica. Petit "T'houars) constituisse, quod vero a Spren- gelio ad A/etiam refertur. Igitur genus Centrosts, a Swartzio conditum, servetur. ^ — Editor. GYNANDRIA. 53 CORALLORRHIZA. Harrzn., Swartz in Summ. Vegetab. Scand. p. 32. CORALLORRHIZA nzemoralis Sw. l. c. Cymbidium corallorrhizon Sw. in Schrad. Neu. Journ. Er B:d. p. 77. Ophrys coral- lorrhiza Linn. Sp. Pl, Fl. Sv. ORCHIDIUM Swanrz, in Summa Veget. Scand. p. 32. Char. ess.: Corolla quinquepetala: petalis pa- tentibus; Z«be/lo saccato subtus bicalcarato. Stylus late alatus; Stigma infra;antheram s. operculum ejus versatile deciduum, sub quo masse pollinis, Àin duas |. quatuor lamellas densas divisa. Orchidium arcticum Sw. |. c. O. boreale Sw. in Svensk Botanik T. VIII tab. 518. Zimo- dorum boreale. Sw. in Schrad. Neu. Journ. Er Lb:d. p. 85. Cymbidium boreale |. Sw. in Act. Ups. VI. p. 76. Cypripedium bul- bosum. Linn. Sp. PI. Hab. haud procul a Templo Kemi Ostroboth- nie Finlandie, ubi anno 1789 eum primum. observavit Rev. D. D. & Equ. Aur. Ca- stren. EPIPOGIUM Gmel. Fl. Sib., Swartz in Summ. Vegetab. Scand. p. 33. Char. ess.: Corol/a quinquepetala resupinata: petalis patentibus. |. Labellum concavum tri- lobum:. Cornu adscendente ovato inflato s. burseformi. Columna apice concavata. An- &hera column: ut operculum deciduum po- stice. adfixa. Massa pollinis e granulis an- gulatis elastice cohzrentibus. 54 GYNANDRIA. Locus in Systemate post Serapiadem. EPIPOGIUM aphylum Sw. l. c.. E. aphyllum. Sw. in. Svensk Bot. T. VIII. tab 512. AZpipogium Gmel Fl. Sib. I. p. 12. t. 3. f. 2. Orchis aphylla Schmidt in Meyers Samml. Ll p. 240. Sa£yrium — Epi- pogium Linn. Sp. Pl "Villars Delph. 2. p. 44. t. r. Hoffm. Phytogr. Dlátter L. p. 11:0 tab. 1i. ZLimodorum Epipogium. Swartz in Act. Ups. VI. p. 8o. & Schrad. Neu. Journ. L0 AE AE. - p, 85. Hab. in sylvis Europe. — Leclum etam est ad Tammela in silva pagi Suckula Finlandie a D:o Bark, sec. specimen sub nomine Ophrydis corallorrhize ex Herbario Lecheano, nunc in Herbario Banksiano as- servatum. DENDROBIUM Sw. DENDROBIUM grandiflorum Sw.: foliis lato-. lanceolatis nervosis bulbo mnatis petiolaus, scapo stipulato multifloro, floribus rectis: la- bello basi ventricoso, lamina erecta tripartita, media lacinià lata ovali, lateralibus lanceola- lis arcuatis erectis. Epidendrum grandiflorum Humb. & Bonpl. Pl. /Equin. p. 94. ?)). Hab. in Peruvia. — X. Locus ante D. palmifolium. — — punctatum Sm.: folüs radicalibus bre- vissimis, scapo basi squamis vaginantibus im- bricato, racemo multifloro recto: labello tri- lobo, lobulo medio longiore acuto tomentoso. 33 A Kunthio dein etiam ad Dendrobium vefertur. Broughtonia grandiflora Spreng. Syst. Veg. T. TIT. p. 735. Editor. ^ * J GYNANDRIA. . 55 D. punctatum Smith. Exot. Bot. tab. 12. Hab. in nova Wallisia australi. — X. Planta bi-tripedalis. Folia ad basin plan- te, subsquamea. 77ores 20-3o: petalis lan- détlatis : labello trilobo, acuto, supra tomen- toso, basi luteo, apice fusco-purpurascente ut et petala. Cfr. Smith. l. c. — ?4). Locus inter Dendr. sanguineum & mo- schatum. DENDROPBIUM- speciosum. Sm.: foliis subradi- calibus oblongo-ellipticis coriaceis, racemo simplicr. erecto multifloro, floribus patentibus: | labello trilobo. JD. speciosum Smith Exot. Bot. tab. Brown. Prodr. Fl. Nov. Holl. I. p. 332. Hab. in arboribus et rupibus Nove Wal- lisize. Caulis brevis. Folia radicalia, .6-12-pol- licaria, rigida, oblonga. Ztacemus solitarius, e pedunculo squamoso simplici. Z7ores al- terni ex albido virescentes: petalis oblongis. Labellum trilobum, concavum, viride rubro- maculatum. — Cfr. Smith l c. Locus ante JD. florum. d EL lingueforme Sw.: caule radicante, isis sessilibus ovatis carnosis, racemis radicalibus multifloris erectis, floribus resupinatis, label- lo revoluto. S. lingueforme Swartz Act. Holm. 1800. p. 247. Smith Exot. Dot. t. 11. Brown. Pr. Fl. Nov. Holl. I. p. 333. Hab. ad Port Jackson Nova Hollandiz. "34 Dipodium punctatum Brown. Prodr. Fl. Nov. Holl. L, p. 39r. Spreng. Syst. Veg. III. p. 721. Editor. 56 GYNANDRIA. Petala linearia, acuta, albida, sacco lute- scenti. JLabellum angustum, acutum, recur- vum, subtrilobum , basi ceruleum, apice sul- catum, flavum. — Cfr. Smith 1. c. DENDROBIUM reptans Sw.: caule radicante bulbifero, bulbis diphyllis, foliis ovatis apice submarginatis, racemis radicalibus ílexuosis multifloris. JD. reptans in Act. Holm. 1800. Hab. etiam in Insula Francie: Dr Gróndabhl. — — moschatum Swartz. Cymbidium moschatum Willd. Sp. Pl. T. IV. p. 98. Obs. ad JDendrobium certissime perti- net, non ad Cymbidium. CYMBIDIUM Sw. CYMBIDIUM praecox Sw.: foliis bulbo inna« tis lato-lanceolatis , pedunculis radicalibus aphyllis unifloris; labello. convoluto cucullato, limbo fimbriato quinque lineis scabris no- tato. Epidendrum. precox Smith Exot. Bot. tab. 97. , Hab. in truncis arborum et rupibus Nepa- li& superioris: Dr Buchannan. Bulbi sessiles, squamis venosis imbricati. Folia bina, ex apice bulbi post florescentiam provenientia, lanceolata, integra, glabra, basi attenuata. 77ores e bulbis distinctis, magni, solitarii, ex pedunculis brevibus erectis termi- nalibus, vaginuld membranaceà lanceolatà suffultis. Petala lanceolata, acuta, recurva, palide purpurea, squalia, bina znteriora angustiora. Labellum. longitudine petalorum, GYNANDRIA. 55 extus purpureum infundibuli instar. convolu- tum: Zzmbo patente, fimbriato, albo, intus Zi- neis 5 longitudinalibus elevatis scabris notato. €apsula obovata. — Cfr. Smith l1. c. CYMDBIDIUM Zzmile Sw.: pedunculis radicali- bus aphyllis unifloris basi bulbosis, labello. convoluto cucullato, limbo. serrato ciliato, li- neis 9 elevatis notato. Epidendrum, humile Smith Exot. Dot. tab. 98. Hab. in truncis muscosis Nepalie superioris : Dr Buchannan. Bulbi ovati. | .Folia —. Pedunculi (Scapi) radicales, uniflorni, aphylli, spathá concavà carinatà medio praediti. J/7ores magni, sol tarii, erecti. Petala lanceolata, acuta, cori- acea, albida, carinis purpureis, bina inferio- ra basi ad alterum latus dilatata. ZabeZum. magnum, convolutum, intus luteum, hirsu- tum, pulchre rubro-striatum et maculatum, lineis 9 notatum: Zimbo serrato., ciis fim- briato. — Cfr. Smith 1l. c. — — antenniferum Sw.: foliis lanceolatis, flo- ribus paniculatis, petalis ovatis acutis; inte- rioribus filiformibus variegatis: labello | ovato acuto concaviusculo, petalis exterioribus con- formi. Epidendrum antenniferum Humb. & Bonpl. Pl. /Equinoct. t. 98. Hab. in Peruvia. X. Locus in Systemate post C. cucullatum. — — hyacinthinum Sm.: subcaulescens, radice tuberosa, foliis lanceolatis nervosis, racemo terminali erecto paucifloro, labello ovato sul- cato irilobo, medio marginato crispo. 58 GYNANDRIA. ^. €. hyacinthinum Smith Exot. Bot. t. 6o. Hab. in Insula Trinidad. x. — ?9). Locus post C. verecundum. CYMBIDIUM sinense Sw.: foliis. radicalibus lato-ensiformibus nervosis, scapo teretr pau- cifloro, petalis reflexis striatis, labello ovato: laminà recurvata. Epidendrum. sinense Andrews Heentab. 216. Hab. in China. X. Differt a C. ensifolio: foliis latioribus, floribus fusco-virescentibus purpureo-striatis, petalis angustioribus reflexis evidentius stri- atis. r — — monanthos. Sw.: folio bidicali cordato plicato hirsuto, scapo unifloro; labello ' con- voluto: laminà subtriloba plicata. Arethusa plicata Andrews's Bot. Reposit. tab. 321. Hab. in India orientali, X LIMODORUM Lrxw, "LIMODORUM eb£urneum Willd.; folis distichis ensiformibus carinatis obtusis basi articulatis, petalis subreflexis: labello subrotundo antice apiculato, calcare cylindraceo germine duplo longiore. Zngrecum eburneum ja de S:t Vincent Voy. aux iles d'Afrique . 1. p. 359. tab. 19. — Zingorkis eburnensis Pet. Thou- ars Orch. Afr. 85) T'richoceras antenntferum Hnmb., Bonpl. & Kunth.— Spreng. Syst. Veg. III. p. 732. 36) Bletia hyacinthina. Brown.:in Hort Kew. — Spreng. l. c. p. 743. Editor. MONOECIA. 99 Hab. in Insula Borboniz. Y. Locus in Systemate ante Z. Zncarailei. JFolia disticha, sübtus ' canaliculata, basi articulata, crassiuscula, lete virentia, pedalia, 18 lineas lata. Pedunculi axillares, 1-1. 3- pedales. | 77ores alterni, magni, albi: pe£azis longis, lanceolatis, subreflexis, subinde vire- scentibus. Ca/car cylindraceum, longissimum. LIMODORUM mauritanicum Sw.: caule simpli- ci flexuoso, folis distichis elliptico-lanceola- . lis acutis planis, floribus oppositifoliis 'solita- . riis, germine calcareque longissimis. Orchis mauritanica Lamarck Enc. IV. p. 601 — Zngorkis gladiangis Petit Thou- ars Orch. Afr. Hab. in Insula Francie: Gróndahl. Y. Locus in systemate ante T longicornu. -— — longicornu 'Yhunb. hab. etiam im In- sula Francie: Gróndahl. ie . CLASSIS XXI. MONORECIA. Onpn. III. TRIANDRIA. UNCINIA jamaicensis Pers. — Huc certe per- tinet Carex ramosa Pet. 'Thouars Esquisse de la Flore de Tristan d'Acugna p. 35, N:o 76 et N:o 77 altera species C. brevicaulis ejusdem generis. | Obs. In charactere generico in Personii Synopsi 2 p. 5234 error typographicus: ^em. cal. aristata". |— Arista, qua basi dilatata est, mihi valvula exterior |l. vicibus ejus fungens. 60 MONOECIA. On». IJI. TETRANDRIA. PACHYSANDRRA Mich. generice non durs a Carena. Fl. Ind. Occ... URTICA expansa Sw.: foliis alternis dblahsis ovatisque. acutis crenatis, caule arboreo, ra- cemis lateralibus dichotomo-ramosissimis, flo- ribus dioicis. Hah in sylvis Jamaicze interioris locis de- pressis: Swartz, — fb. Zrbuscula decempedalis, diversa ab U. elata mihi, nec ut illa urens. Locus in systemate inter U. elatam Sw. et caracassanam. Jacq. een nummularifolia. differre videtur . ^d U. hederacea Lamarckii, cujus folia ovato-subro- tunda, basi truncata & racemi longi petiola- ' ti: o4. nummularifolia exhibet folia orbicu- lata; flores ejus sunt terni confert; caulis de cetero longissime repens. BOEHMERIA cyZindrica Wild. (Urticd. Cy-. lHndrica L.) ulterius examinanda et descri- benda est. Onpr. VII. POLYANDRIA. BETULA. alba L.: staminum filamenta 6, seu Sub singula squama petaloidea bina, unum supra alterum: 4n£heris didymis. — — nana L.: staminum fiüamenta 4: 4n- theris didymis. MONOECIA. 61 Onr. VIII. MONADELPHIA. AGYNEIA Lrixx. Flores monoict. c. CAL. PERIANTHIUM hexaphyllum:* foii- olis oblongis, obtusis, verialius persistenti- "bus, coloratis. /QOR. nulla. STAM. Filamentum Persian UR e GS MUR e medio calycis Anthere 3, didymzse, oblon- gz, lutee, columnz infra apicem 3-auspitlem adnata, contiguee. 9. CAL. PERIANTHIUM hexphyllum, ut. in mare, sed rudius. WS | COR. nulla. TM PIST. Germen iic inler cepi coniu tomen- tosum. S£ylus nullus. Stzgma sessile; 8-cre- »natum, medio pervium. PERICARP. Capsula globosa, depressa , forami- nulo 8-crenato umbilicato, torosa, sulcis 84: 16- -striata, 8-locularis; ZocuZis lunatis bivalvibus; valvulis e. centro ad basin dissilientibus. SIZMINA. solitaria, ovato-angulosa, | £esta fragili. AGYNEIA zmpubes Linn.i folis ovatis .inte- gris subglabris subtus. Mioeth iNbinoSiSg; ramis ; hirsutiusculis: 4. impubes... Linn. Spa Ph ex eni igs j& Sims's Ann. of Dot. I. p. 356. — Zradleya sinica. Gwrtn.. de. fruct. IL. p. 127 t. 109. JFrutex erectus: ramis ramulisque alternis sparsis, virgatis, teretibus, ferrugineo-tomen- tosis (imprimis versus apicem). Folia alterna, bifaria, brevissime petiolata, elliptica, d dnuledi[u: integerrima; pollicaria, superne glabra, subtus venosa pubescentia glauca. 65 MONO ECÍA. Flores congesti, axillares, monoici. Masculi inferiores, minores , pedunculati, gla- bri, pauciores. Pedunculi floribus duplo longiores, uniflori. Cur séiatro-purpüráscéns, pecchbbeiib. "Columna Antherarum brevissima, sub 4z-. theris vix conspicua, apice brevissime tri- cuspis, cuspidibus sspe contiguis, unam obtusam mentientibus. Antherce lutez. Feiminei numerosiores, superiores, dit cudles , majores, tomentosl. Calyo tomentosus albidus. Germen globosum, calyce inclusum, tomen- tosum: .Stigmatis foraminulo amplo, sen- sim contracüore, crenis initio non conspi- Cul$, tomerito obtectis, demum. denudatis, elevatioribus purpurascentibus. pettisen- cotbus —C2 lesion pisi majoris" duplo: l. 3-plo- magnitu- dine, initio pubescens; demum glabra, "fasco-brunnea, stigmate in centro depres- '$0 persistente. 'umbilicata, Columellálstig- 'mate' crenato apice notata. : Sémina subnitida,: pallide-rubra. Obs, ./gyneia impubes Vent. Jard. du / Cels. est. Phylanthus bacceformis Koen., sec. E in Ann. of .Bot. L p. 357. Forsan /tamen z/gyneia impubes et pubéra generice indlifléront; SAPIUM jamaicense Sw.: nos crenato-serra- tis apice M En spicis Lerminalibus con- " fertis: ri HA pvmune biglandulosa 1 Linn. Sp. Pl. * / MONOECIA. 63. Laurifolia. arbor: venenata. folio. leviter serrato oblongo obtuso copiosius. lac pre- behs.! Sloané.; Cat. 136... 2. p- 39. Sapium arboreum , folus ellipticis, pe- tiolis uniglandulosis, floribus spicatis Brown Jam. p. 338. Mancenella laurifohis oblongis Plum. Ic. ios Ti T'üthymalus arbor americana mali me- dica &c. Plukenet Alm. p. 369 t. 2239. f. 8? Hab. in campis montium , Jamaicez. Descr, vid. Swartzii Obs. Bot. p. 370. Obs. vulgo dicitar Gumtree , cujus succo gummoso lacteo inspissato Incole. jamaicen- ces non solum ad Psittacos, Musas devastan- ies, capiendos, verum etiam loco oleiad ignem lampadum nutriendum in. officinis: utuntur. SAPIUM .Zucuparium Jacq.: folis serratis api- ce subcartilagineo' rostratis, spicis subsoli- tariis. : PRA $$ Aucuparium Jacq. Am. p. 349. t. 158. Hippom ane biglandütosa Kubl. Guian. p. 885. Hab. in'Americs meridionali, in sylvis Car- thagenge: Jacquin; Guiana: Aublet. Descriptio J acquini optima. t ! Foliis triplo longioribus, angustioribus, ar- gute serratis, apice rostro parvo subcartil- agineo .crasso: introrsum flexo. auctis a Sapio jamaicénsi diversum. - Linnaeus, qui. Hippomanem g anaidulósam ab.Ilko Ja acqui n mutuavit, ein perpe- ram ,conjunxit; certe. tamen: distinguenda: sunt. TO 64 DIOECIA. Fructu a genere Zippomanmes abunde dif- ferunt. — 30; PHYLLANTHUS ramiflora minime hujus sed forsan novi generis planta. Habitus omnino alienus. | GLASSIS XXILo9 DIOECIA. On». I. MONANDRIA.. BROSIMUM spurium Sw.' species Sapü | Stillingice (Cfr. Pers. Syn. IH. p. 597) mini- me.est cencendum, quoniam fructus mollis: mucleo bilobo, nauco fragili tecto! Z'rophis potius esse potest. -On». IV. TETRANDRIA. SCHJEFFERIA Zateriflora Sw. genere distin- .guenda forte, sit .a ..$.. completa | Sw. secun- .,dum, notas: in :Flora Indie. Occidentalis I. p. 529. exhibitas,.. Ob fructum consimilem olim ambas conjunxi. : 37) Observationes de duabus. hisce speciebus jam an- no 1:808 adnotavit b. m. Swartz. et, dein cum Persoonio eliam communicavit, itaque. 10 circi- ter annos antequam Cel. Meyer .Sapium Hippo- manenz sibi a Sapio Aucupario Jacq. distinxit; S w a v- tzii descriptiones heic affero, quoniam rem ulterius illustrant. Editor. CRYPTOGAMIA. 65 GLASSIS XXIV. CR YPTOGAMIA. Ox». I. FILICES. GYRATJE. GRAMMITIS Zsertz Sw.: frondibus linearibus obtusis integerrimis, lineolis binis. fructiferis ad apicem frondis coste contiguis confluen- tibus. Gr. seminuda Willd. Sp. Pl. V. p. 4o. Blechnum seminudum Willd. Phytogr. Lp13.Uv 9.1 n. Hab. in Guinea: Isert. Frondes lineares cum stipite bipollicares, latitudine 3 linearum, margine integerrimz, sed quasi cartilaginez, rigidule nec nervosc. SSori in extimo apice, in lineolis binis costa approximatis confluentes, unicam referentes, ut in G. graminoide. Grammitis species, nisi proprium genus cum G. graminoide. Locus in systemate inter G. elongatam Sw. et serrulatam Sw. POLYPODIUM p/antagineum Jacq. — Exclu- de synon. Plum. fik tab. 138 m Swartzii Syn. fil. p. 29 & Willd. Sp. Pl. V. p. 162. POLYPODIUM quercifolium L.: frondibus ste- rilibus sessilibus ovatis sinuatis, fertilibus pinnatifidis, laciniis ensiformibus integris sub- undulatis, soris sparsis subseriatisque. ASPIDIUM articulatum Sw. Syn. Fil. p. 42. (Polyp. articulatum Lam. Vahl. Eccl. a p 51). 5 66 CRYPTOGAMIXA. ASPIDIUM macrophyllum Sw. Syn. Fil. p. 43.— Polyp. repandum Vahl. Ecl. 9. ps oot Hab. etiàm in. Montserrat. ASPIDIUM mucronatum Sw. Syn. Fil. p. 43.— Huc pertinet. Z4. mucronatum Schkuhr Cr. t. 29. b. non ad. Z. triangulum, ut in Synopsi Fil. p. 44, quod bene observavit Willdenow in..Sp.! Pl. V. p.; 226. ASPIDIUM semicordatum Sw. Syn. Fil p. 45. — Locus ejus rectius post 44. punctula- tum in Synopsi Fil. p. 46. ASPIDIUM exaltatum Sw. Syn. Fil. p. 45.— Polyp. rivulare Vahl. Eccl 3. p. 51. JVe- phrodium. exaltatum Dr. prodr. **). ASPIDIUM punctulatum Sw. Syn. Fil p.46: Ín diagnosi insere: pinnis... serratis loco dentatis. — Polyp. punctulatum Vahl. Eccl. 3. ps. 52; Hab. etiam in. Montserrat: Ryan. ASPIDIUM setzgerum: fronde tripinnatifida , pinnulis ovato-lanceolatis: laciniis ovatis acu- tis integris glabris; stipite rachique .commu- ni setosis, partialibus hirsutis. Hab. in Insula Hispaniola: Poiteau. — Y. Radix congesta, paleis helvolis longis. pi- liferis. copiosis tecta: radzculis numerosis, simpliciusculis, longis. Stipes angulatus, sul- - catus, erectus, rigidus, setis [. squamis pa- leaceis | longis Fuenpsfehmginetil undique . sed rare obsitus, i-pedalis. roms pedalis & ultra , oblongo-triangularis, acuminata, tri- 38) Cel. Kaulfuss in Enum:ne Fil. p. 236 recentius eliam observavit, Polypodium. rivulare Vahl. idem esse ac Aspidium exaltatum Sw. Editor. CRYPTOGAMIA. 67 pinnatifida. Pinnce alterne, oblongse, acu- minate, patentes, 4-5-pollicares. .Pinnulce ovato-lanceolatz, contiguz, patentes. —Laci- nie ovate, acuminate, leviter falcatze, in- tegerrimze, substantià tenuiori, late virentes, glabrz. | Aachis communis paleaceo-setigera, versus apicem ut et raches partiales leviter hirsutze: Áirsutie articulatà pallidà. Sor so- liarii, ad basin cujuscunque lacinige costae approximati, parvi. Capsule pallide, gyro nitido. Zndusia tenuissima, subrotunda, pla- niuscula, pallide ferruginea. A. hirto assimilatur, sed illud decomposi- tum et frons hirta. ASPIDIUM propinquum Sw.: frondibus pin- natis ensiformibus subfalcatis strictis inciso- pinnatifidis, lobis semiovatis obtusis nervosis, nervis rachique pubescentibus. . A. unitum. Sw. Syn. Fil. p. 47. exclusis Syn. Burmanni, Linn. Fl. Zeyl et Houytt., ut habet Brown Prodr. Fl. N. H. Jephrodium | propinquum Brown | Prodr. Fl. Nov. Holl. I. p. 148. ASPIDIUM pteroides Sw. Syn. Fil. p. 47. Pol. pteroides Retz. Obs. 6 N:o 87. P. uni- tum Linn.? ASPIDIUM oppositum Sw. — Polyp. opposi- tum Vahl. Eccl. 3. p. 53. Locus inter 244. patens Sw. & pennige- rum. ASPIDIUM /ragrans Sw.: frondibus bipinna- Lis, pinnis approximatis obtusis, pinnulis contiguis subcoadunatis ovatis obtusis incisis, . lacinulis obtuse bidentatis, indusiis imbrica- üs, stipite paleaceo. | 68 CRYPTOGAMIA. A. fragrans Sw. Syn. Fil. p. 5r. Lecus ejus rectius est inter 4. paleaceum el 4. rigidum in Syn. Fil. p. 53. ASPIDIUM crzstatum Sw.: frondibus subbi- pinnatis, pinnis horizontalibus cordato-oblon- gis, pinnulis ovatis obtusis incisis. denticula- to-serrulatis, fronde lanceolato-ovata, stipite paleaceo. | ASPIDIUM muscosum Sw. — .Polyp. musco- sum; Vahl. Eccl. 3. p. 54. Locus ejus in systemate est inter 74. sefo- sum Sw. & A. willosum in Sw. Syn. Fil. v». 56. ASPIDIUM axillare Sw. Syn. Fil. p. 6o. — Hab. etiam in insulis azoricis & in Capite bonae spei. ASPIDIUM obtusum Sw.: frondibus bipinnati- fidis glabris, pinnulis coadunatis oblongis in- ferioribus incisis: laciniis ovatis serrulatis, sti- pite paleaceo. A. obtusum Sw. Syn. Fil. p. 420. POLYPODIUM salicifolium. Nahl. Eccl. 3. p. 51 locum habet inter P. hastefolium et rep- tans in Syn. Fil. p. 36. An P. brasiliense Lamarck? Sw. Syn. Fil p. 64. — Ulterius examinandum. ASPLENIUM affine Sw. Syn. Fil. p. 279 lin. 20 & 22 st. rhizophoro lege radicante. ASPLENIUM f/furcatum, 'Yhunb. — Adde in diagnosi in Sw. Syn. Fil. p. 83: frondibus subbipinnatis. ASPLENIUM : acrostichoides Sw. Syn. Fil. p. 82 & 276 forsan sola varietas 4:chz T'helypte- roidis , ut; habet. Willdenow Sp. Pl. V. p. 337. CRYPTOGAMIA. 69 CJENOPTERIS furcata "Thunb.: fronde bipin- natifida, pinnis suboppositis, laciniis lineari- bus obtusis inferioribus bipartitis, rachi alata. CAENOPTERIS myriophylla Sw. Darea myri- ophylla Wild. Sp. Pl. V. p. 3or. Hab. etiam in S:t Domingo. BLECHNUM cartilagineum Sw.: frondibus pin- natifidis ellipticis subcartilagineis, pinnis alter- nis ensiformibusspinuloso-serrulatis apice cur- vatis, basi adnatis subauriculatis, infimis distin- cl, superioribus coadunatis, stipite muricato. Di. cartilagineum Sw. Syn. Fil. p. 114. Hab. in Cayenna (non in Nova Hollaudia, ut in Synopsi l. c.). DICKSONULE species 7—12 Swartzii Syn. Fil. p. 137 & 138 ad Davallias relegande, nisi proprium genus! DICKSONIA multifida Sw. forsan varietas D.c Jlaccide Sw. DICKSONIA Japonica Sw. diversissima a D. Jlaccida Sw. contra Brown. (Prodr. I. p. 157. Davallia flaccida). RIMAT E. LYGODIUM paimatum Sw. — Adde in dia- gnosi in Sw. Syn. Fil. p. 154: Caule tereti, &c. LYCOPODIUM nvolvens Sw. hab. etiam in Java. On». II. MUSCI. 1. Musci frondosi. SPHAGNUM Linux. Peristomium nullum. Receptaculum Sporan- gü pedicellatum. | Calyptra tunicata, circum- circa rumpens, basi adhzrente relicta. 7) . CBYPTOGAMIA. Flores dioici, e summiütate surculorum. /7Mas- culus clavatus, axillaris. i 1i.. SPHAGNUM obtusifolium Ehrh.: . ramulis turgidis, foliis late ovatis. — Ehrh .— Schmid. le. t. 58»scf: 5d S. palustre a. Linn. — Ehrh. Dec. S. cymbifolium |.Ehrh. Hann. Mag.—Sw. M. Sv. S. latifolium Hedw. Sp. 27. Wahlenb. Fl. Lapp. p: 3oo. &. condensatum. Schl. Cent. 2. 5. S. palustre molle deflexum, squamis cymbifor- mibus. Dill. M. »4o t. 32 f. r. Hypnum cubile Neck. Meth. Hab. in paludibus sylvaticis depressis totius glo- bi terraqvel. Y. Descr. Surculi confertissimi, spithamzi & ul- tra, erecli, innovantes, ramosi, fragiles, pal- idi. albidi l. rubicundi. —| &amui- 3-5, fa- sciculati, teretes, turgidi, apice attenuati l. obtusi, inferiores sepe deflexi, superiores patentes, terminales, subfastigiati, corymbosi. JFolia imbricata, ovata, concava, cymbifor- mia, dibusruscu s enervia, integra , reticulata absque parenchymate, pallide virentia. Zte- ceptaculum fructus ex axillis ramorum ter- minalium, initio oblongum bulbiforme, sen- sim elongatum in pedicellum teretem, vagi- nulà carentem, sed foliolis basi instructum alternis amplectentibus oblongis perigonium formantibus; hujus pedicelli apici insidet Sporangium subrotundum , demum oblongum, rectum. . Operculum convexum, apiculo cen- trali subulato-deciduo. |CaZyptra tenerrima, vestens, subadglutinata, medio circumcirca rumpens, basi diu sub sporangio persistens. Peristomium nudum, pitulum, CRYPTOGAMIA. 71 Obs. Muscus valde polymorphus, habitu a loco & climate in diversis sepe diverso, va- rietates quamplurimas proferre videtur, nec species vere censende sunt, ulpote omnes hac l ila nota cum «u/gari congruentes. Hujus indolis sequentes sunt:: a. tenellum: surculis e fohnis & sporangiis minoribus. S. tenellum Pers. *9). . In Hercynia: Persoon. b. magellanicum: ramulis brevissimis incrassa- tis cum longioribus filiformibus in eodem fa- sciculo junctis.— rid. Musc. 2. 24. t. 5. f. x. Habitus |$. acutifolü, at folis obtusioribus ad S. /Jatifolium accedit. Ad fretum magellanicum: Commergon. c. americanum: vamulis confertis brevibus, folus e basi latissima concava superne an- gustioribus, apice retusis denticulatis. S4. vulgare Michaux. Fl. bor. am. 2. p 585? Dense ramosum, turgidum, albido-virens. In America boreali frequentissimum: M üh- lenberg. d. capense: ramulis attenuatis, fasciculis con- fertissimis, foliis lato-ovatis acutis imbricatis. Sphagnum palustre 'Yhunb. Prodr. 2, 173. Folia parva, integerrima, acuta, minima, patentia, exalbida. — Ram turgidi. Ad Promontorium bone spei: Thunber g. €. crassisetum.: ramulis filiformibus, foliis atulis , receptaculo* sporangn ,incrassato. Brid. Suppl. I. 15. — S. oblongum Beauv. Prodr. p. 15. — ^9). 39) i$ph. tenellum Pers, Bridel. Bryol. Univ. l. p. HI. 40) .$. oblongun. Brid. Bryol. Univ. L. p. 16. Editor. 72 CRYPTOGAMIA. Ramuli inferiores filiformes; fo//a paten- tia. Receptaculum elongatione crassius quam in reliquis, more solito generis, omnibus ini- tio bulbiforme. In America septentrionali: Michaux. f. compactum: ramulis confertis complanatis obtusis erectis filiformibus deflexis. Brid. Suppl. I. 18. ^" Prope Lutetiam Gallie in udis. g. condensatum: ramulis subzqualibus undi- que confertis crassis obtusis foliis oblongis conniventibus. — rid. M. vec. Il. 1. p. 26. LOI E m Hab. in Insula Bourbon.: Commercon. h. ericetorum: ramulis zqvalibus undique confertis tereti-cuspidatis, foliis ovatis pa- tuliss — Brid. Suppl. L. 19. ^). - Hab. in Insula Bourbon. — Bory de S:t Vincent. : 2. SPHAGNUM squarrosum Pers. : ramulis elon- gatis subreflexis, foliis. late-ovato-acuminatis, acumine squarroso-recurvatis. — /7//eb. & Mohr It..Sv, p. 129. t. 3./f, 1. a. b; FE "rypt. Germ. 79. | Hab. in paludibus Germanie, Gallis, Svecize. Descr. Surculi precedentis, at sepe grandiores ramis magis attenuatis, cuspidatis, arcuato- reflexis, summis crassioribus turgidis. oia oblonga l. lato-ovata, concava, acuminata, ad- pressa, apice patenti subreflexo, squarrosa, 41) |Sph. compactum. Brid. Bryol. Univ. I. p. 16. 42) ,$ph. condensatum. Bvid. l. c. p. 16. 43) .$ph. ericetorunm Brid. Bryol. Univ. I. p. 18. CRYPTOGAMIA. — 73 "wiridi-albida. eceptacula plerumque longi- ora: sporangiis globosis. Obs. Huic variis notis proximum . nobis apparet : $. patens Brid. Suppl. L 13. i$. cymbifolium v. bourbonnense P. de Beauv. Pr. eth. p. 88. Monente Cl. Bridel S. ayabiolium. & squarrosum connectit. Ramuli elongati, attenuati, cuspidati, deflexi, foliis acutiusculis , patulis, licet. non. apice recurvatis. In Insula Francie & Bourbon: Bory. 3. SPHAGNUM acutifolium Ehrh.: ramulis fi- liformibus, foliis ovato-lanceolatis strictis. i$. acutifolinm Ehrh. — Schmid. ic. t. 58. b. $. capillaceum Sw. Disp. Meth. Musc. Sv. p. 18. Wahlenb. Fl. Lapp. p. 3or. S. capiülifolium Medw. Sp. 28. £hrh. Hann. Mag. 1780. T S. palustre B. Linn. S. intermedium Hoffm. Fl. 5. 22. SS. alpin Roehling Hab. in 'ericetis paludosis montosisque omni- um terrarum. Descr. Surculi filiformes, longissimi, ramulis simplicibus fasciculatisque, tenuioribus, in .ca- pillum attenuatis, patentibus reflexisque, ter- minalibus sensim abbreviatis clavato-obtusis. olia ovato-lanceolata, concava, nec carinata, acuta, strictiora, adpressa, apice libera, pal- lide viridia 1. PV SED HE Receptacula bre- via l. longiora. |Sporangia globosa l. cyathi- formia. Varietates hujus sunt: 3 CRYPTOGAMILA. - 4) recurvum: ramulis subzqualibus, foliis pa- tenti-subrecurvis Palis. B. pr. p. 88; ^9). S. pentastichon Brid. Suppl. I. p. 26. S. gracile. Mich. fl. bor. am. ». 285? Folia quam in acutifolio multo patentiora, di- stinctius quam in illo 5-seriala, & ramuZ breviores fere :quales recurvato-deflexi. E Pensylvania sub S. capillifolio: misit Müh- lenberg. D). subuldtum: ramulis bof sir placing culis arcuato-erectis subulatis. Brid. Suppl. jM "Exi Halyetie Yalle Candex: D ejean.—^ P). "Forte potius ad. sequentem pertineat. 4. SPHAGNUM cuspidatum. Ehrh.: foliis. laxis lanceolato-subulatis. — Mohr & Web. Fl. is |t. 6. f. ». — Ehrh. Dec. — Hoffm. fl. » Dill. Musc. t. 32; f. 25. A. S. capillaceium 8. cuspidatum | Wabhlenb. F j^ Lapp. p. 3o1. S. capiüllifolium v. cuspidatum. Brid. Musc. 2. p. 26. Hab. in paludosis Europz, sepe ilusiansd 3Descr. Surculi elongati, ramosissimi , | ramulis fasciculatis, patenti-reflexis, longe attenuatis, euspidatis. Folia laxe imbricata, apice lon- giore convoluto-subulata, concava, undaulato- crispa, ex albido-virescentia. Receptacula & Sporangia priorum. " J.PHASCUM Lixx. 1. /PHASCUM Mühlenbergianum: foliis T OHNE lato-linearibus carinatis: patentibus ur a i- ^^) I$ph. recurvum. Beauv. l. c. Drid. l. c. p. i 43) Sph. vun Brid. l. c. p. 18. CRYPTOGAMIA. 75 mis, perigonialibus femineis longioribus, om- nibus siccitate tortilibus, capsulà ovata ex- serta, pedunculo incurvo, caule elongato. Ph. Miühlenbergianum. Swartz in Mühlenb. Catalog. Plantar. Amer. Sept. p. 98. Hab. in America septentrionah: Mühlen- berg. A Phasco crispo optime distinguitur quasi stirps elatior, caulescens (3 poll): fotüs magis linearibus, basi latioribus. | Capsula exserta, Salisb ano. 2. PHASCUM carinatum: folis lato-lanceolatis cuspidatis erecto-patentibus integerrimis, su- perioribus erectis, capsulà immersa globosa. Ph. carinatum Swartz in Mühlenb. Cat al. Pl Am. Sept. p. 98. Hab. in America septentrionali: Mühlen- berg. Phasco cuspidato proximum, differt: folüs magis lanceolatis argutius carinatis cuspi- de breviore l. longiore, perigonialibus vix conniventibus, colore obscuriore; medium quasi inter Ph. subulatum et cuspidatum. 3. PHASCUM /lexuosum: caule simplici, foliis ex oblonga basi setaceis patentibus integerri- mis, capsulà elliptico-ovata suberecta, setà lon- glori flexuosa. Ph. flexuosum. Swartz in Mühlenb. Catal. Pl. Am. Sept. p. 98. Hab. in America septentrionali: Mühlen- berg. Phasco recto Dicks. proximum, | sed differt: | folüs setaceis, setd recta, capsuld ' ellipti- co-ovata , basi contracta, fétusi. 76 CRYPTOGAMIA. Differt a Phasco bryoide: caule simplici dimido minori, foZis superne setaceis, sed | flexuosa ^5) . 4. PHASCUM cernuum Annal de Ciencias | Nat. N:o 14 p. 135. nova et distincta species a Phasco curvicollo Hedw. 1 ANICTANGIUM Hedw. Sp. M. p. 4o. (Hedwigia Ehrh. in Hann. Mag. 1787., Hedw. -—- St. Cr. I. 107. Bryi species Linn.). Peristomium nullum. Calyptra mitrzeformis. Flores monoici; masculus alaris, in. quibus- dam terminalis. . ANICTANGIUM ciatum Hedw.: foliis ova- to-acuminatis enerviis apice diaphano serru-. latis , perigonialibus femineis ciliatis, spo- rangio immerso. — Hedw. Sp. M. 4o. — Wahlenb. Fl. Lapp. p. 3o4. — ^). Hedwigia ciliata Hedw., Schreb. Gen. 1. p. 107. t. 4o. Weber & Mohr Fl. Germ. 78. Gymnostomum ciliatum Swartz, Smith. DBryum apocarpum f. Linn. Spec. Pl. IL. p. 1579. B. apocarpum aureum Betz., B. apocarpum incanum Ehrh. Hedwigia anodon Ehrh. Hann. Mag. 1781. p. 1095. 4€) Phascum. flexuosum descriptum et sub illo no- mine, a Swartzio dato, delineatum estin Schw a- gricheni Suppl. Specier. Musc. II. P. E. p. r. Tab. CI. 17) Schistidium. ciliatum Esenb. & Hornsch. Bryol. . germ. L p. ror. tab. VIIL f. 5, Bridel. Bryol. Univ. I. p. 116. Editor. CRYPTOGAMIA. "7 Hedwigia apocarpa Leys., Both. Hedwigia diaphana Pal Beauv. pr. 60. Gymnostomum Hedwigia Gmel., Laicharding. Bryum sphagnoides Jacq. Coll. n. 222. Bryum ciliatum Gmel. Fontinalis albicans Web., Roth. Phascum piliferum Wither. Sphagnum nodosum hirsutam incanum Dill. Musc. 246. t. 32 f. 5. Hypnum Mall. Stirp. Helv. 1792. p. incanum: folis apice longiore latiori día- phano. y. strictum: folis arctius imbricatis subin- tegris. Hedwigia integrifolia Pal. Beauv. pr. p. 6o. Hab. dd saxa in montosis sylvaticis nec non in rupibus calcareis Europz et America borealis. 8. in Hispania (Lagasca) ?:in America septentrionali (Pal. Beauvois) Descr. Surculi gregales, inito simplices, sen- sim basi folis orbati elongantur in ramos numerosos, inordinate subdivisi, teretiusculi, flexuosi, fragiles. ^ oZ» imbricata, ovato- lanceolata]. potius acuminata, concava, acu- mine plus minus PIRE. diaphano den- -üculato, nervo dorsali. destituta, luteo-vire- nédlber in siccis adpressa, humore patentia, plerumque 'bomomalla, inprimis terminalia. Flores masculi. gemmiformes ex alis foliorum terminalium : foZiis perigonialibus ovatis; .F7o- res feminei terminales: foliis perigonialibus oblongis acuminatis, apice longiore: membra- naceo pellucente margineque denticulato, ci- hats: cilüs albis laxis. . Seta brevissima, s. vix ulla; sed JSporangium perichetio cin- 78 CRYPTOGAMIA. ctum, ovatum: Operculum conoideum. Ca- lyptra campanulata, basi fissa. — Perzstomi- i absque annulo et dentibus, patulum , nu- dum. | Obs. in 8: Surculi crassiores et folia ova- to-lanceolata ad tertiam partem exalbido-di- aphana, hinc muscus totus incanus apparet, undique imbricata, vix secunda. Y. Folia gerit lato-ovata, acuta, nec acu- minata, magis adpressa, quasi undique imbri- cata vix homomalla, extremitate concolore, in- tegerrima, apice viridi, terminalia perigoniali- aque albo-micantia, serrulata. Hinc solum- modo varietas censenda, nec ab illa forsan distinguendum nictangium fiüliforme Mich. Fl bor. Am. p. 2872, quod omnino idem ac Hedwigia integrifolia, uti conjecit Beau- Vois. An Calyptra plante Michauxi vere subvillosa? 2. ANICTANGIUM aquaticum Xedw.: surculis .decumbentibus, foliis elatiori basi sublineari-lan- ceolato-acuminatis homomallis , sporangio ellip- tico, operculo incurvo.—Hed w. Sp. Musc. p. 41. Hedwigia aquatica Wedw. St. Cr. 3. p. 29. -I15J5.0 d d. i [ Znictangium | falcatum | Pal. Beauv. Pr. eth. p. 42. | Gymnostomum. aquaticum | Hoffm. Deut. Fl. 20. Web. et Mohr. Fl. Germ. p. 76 ^). Bryum. aquaticum. Gmel. Hypnum aquaticum Jacq. Fl. Austr. 3. 48. t. 290. 48) & Bridel. Bryol. Univ. I. p. 95. Editor. CRY PTOGAMIA. 79 - Hypnum | nigricans Villars. Dauph. 3. por: (904). Hypnum aquaticum nigricans folus angustis faleatis Dill. M. 354. t. 43. f. 7o. Fontinalis:capillacea Scop. Carn. 2. 1287? Hab. in Austria, Carniolia, Gallia, Helvetia, saxis s. scopulis, fluviis torrentibus immer- sis, adnascens. Descr.: Surculi sepe longissimi, imo pedales, ri- gidi, sub aqua procumbentes, inferne simplices, versus summitates subdivisi, ramis brevibus. — Folia subimbricata, lineari-lanceolata, acumine nervo crasso instructo, subcarinata, integerri- ma, secunda, siccitate margine undulata, in- '" "curva, subtortilia, fusco-viridia. Z7ores Mascu- li in individuis ramosioribus alares: fois peri- gonialibus oyatis, acutis; F7ores feminei ter- besos in ramulis: fatis perigonialibus line- -aribus; .Sete abbreviata, recte. Sporangium -;oblongo-ovatum l. ellipticum, rectum. Oper- cului. conicum, acutum ,; parum | incurvum. 'Caly ptra conico-cylindracea, obtusa, subcoria- — basi equalis, recte: (non. oblique) secedens. Obs. V'richostomo fontinalioidi habitu val- ;de! assimilatur, . nec. facile: distinguitur, 8i pe- —^ristomium in illo absit, nisi formam foliorum et setas magis exsertas perspectas habeamus.— Eximia etiam cum Zontinali falcata :simili- .' tudo, cui sete pariter. exserleo, at folia iri- fariam imbricata. 3. ANICTANGIUM /apponicum Hedw.: surculis erectis, foliis elongato-lanceolatis siccitate tor- tilibus, sporangio subturbinato cyathiformi sul- cato subexserto.— Hedw. Sp. 40. — Wahlenb. Fl Lapp. p. 3o4. 8o CRYPTOGAMIA. -znictangium. striatum Brid. M. Suppl. p. 55. Hedwigia lapponica Hedw. Stirp. Cr. 3. p. 39. Gymnostomum lapponicum WHedw. St. Cr. 3. t. 5. A. Swartz M. Sv. p. 20. Smith. Fl, britan. 3. 1167. — ^). Bryum lapponicum Dicks. Fasc. 4. p. ro. Bryum surculo filiformi ramoso, foliis subula- "tis. Strom. Nat. Hist. Sálsk. Skrift. I. 2. zit da. d. 104b Hab. in Alpium rupiumque fissuris Hercyniz, Silesie, Germanie inferioris, Helvetiz, Sco- . tie, Bohemiz, Gallie (Auvergne, Montd'or), .Svecie med. & sept., Lapponie. X. Augu- sto, Septembr. fructum fert. Descr. Surculi in cespitibus pulvinatis. con- —" fertissimi, subunciales, suhdivisi, erecti. Folia elongato-lanceolata, acuta, subcarina- ta, nervo predita totali, integerrima, spar- sa, patula, siccitate mox crispata, tortilia, lete-viridia; perigomialia convoluta, lon- gissima, pallida. Sete breves, vix peri- chettium superantes, superne incrassatze, pal- . hidelutee, unde sporangium basi turbina- tum, breve / ovatum, sulcatum, operculo -.demisso conico, . rostello. curvo. l. deflexo, i eyathiforme. | CaZyptra cucullata, parva, fusca. JPeristomium amplum, dilatatum, edentulum. 78) Gym. striatum Rechl. Deutschl. Fl. WIE ^p. 37. "Bnudel Bryol. Univ. I. p. 9o. Editor. ! CRYPTOGAMIA. 81 TETRAPHIS Hedw. à Fund. M. 2». 87, t. odas n p. . 7 (Species Mni Linn., Dill., Hall, Georgia Ehrh. N —- Hann. Mag. 1780 p. 931.) Peristomium simplex , dentibus 4 liberis zequi- distantibus. Calyptra mitreformis. 7ores dioici; JMa- sculus capituliformis. . TETRAPHIS peZucida Hedw.: foliis ovato- lanceolatis, perigonialibus linearibus, sporan gio subcylindrico.—Hedw. Sp. M. p. 45.t. 7. f. 1. a. f. Sturm. Cr. 2. Web. et Mohr. Fl Germ. Cr. 93. t. 7. f. 1. (peristom.). Wa- hlenb. Fl. Lapp. p. 305. Georgia Mmnemosynum Ehrh. l. c. Beytr. r. 188. Mnium pellucidum Linn. aliorumque. Mnium Serpilli foliis tenuibus pellucidis. Dill. NS tJ.fra Bryum diaphanum Web. Spec. Fl. Gott. 19o. Hab. in sylvis montosis subhumidis umbro- sisque ad caudices putrescentes, radices arborum, rarius in ericetis terr: innascens, per Europam et Americam borealem (a Ca- nada usque ad Carolinam: Michaux). Majo fructum profert. x. Descr. Surculi simplices, semiunciales, in- ferne nudi, capillares, triquetri, granulosi. Folia irifaria, imbricata, inferiora ovata acuta, superiora lato-lanceolata, perigonia- libus femineis longioribus adpressis, omnia carinata, integerrima, pellucida. . Z7ores masculi in distincta stirpe capituliformes, neé6 discoidei, minime confundendi cum slomerulis pulverulentis, longe pediep us -— 82 CRYPTOGAMIA. (l. receptaculis. pedunculo sustentatis), fo- lis rotundis cinctis, in cyathos Hall. tan- dem mutatis, in diversis. individuis occur- rentibus. Sete. erecte, unguiculares, tor- tles. /'aginula cylindrica. | Sporangium subcylindricum, pulchre striatulum,, basi albidum, superne croceum, rectum. Operca- lum conicum, acutum. Calyptra subulata, carinata, basi partita. — Peristomium. pur- pureum: dentibus 4 latis acuminatis ere- ctis. 2. TETRAPHIS rigida Hedw.: foliis linearibus obtusis, perigonialibus ovatis imbricatis; spo- rangio ovato. — Hedw. fil. Obs. r. p. 7. t. r. Sprens. Eàanleit. p. 2475. t. (54A 59 T. ovata Funck in Hoppe's bot. Taschenb. 1802» p.—. Crypt. IV. N:o. 82. Sturm. Cr. 6. Web. & Mohr Fl. Cr. Germ. p.. 95. (Wahlenb. Fl. Lapp. p. 305 Obs.) — ^*^). Hab. in granito nudo summorum cacuminum montium piniferorum Franconie Germa- nie: Funck, In rupibus umbrosis mon- tis Brattberget Parcecie Kroppa Werme- landie: Wahlenberg. : Descr.: Surculi confertissimi, brevissimi ut | Folia fere radicalia, linearia, valde angusta, integerrima, plana, obtusa, rectiuscula, di- - lute viridia, vasculosa; perich«tidlia. im- bricata, brevia, ovata, acuta, concavo-ca- 50) Tetrodontiun; ovatum | Schwegr. Suppl. WM. p. 7102. — Auctor nuper laudatus. T'etraphem: ovatant Hook. & Tayl. Musc. br. uti propriam. speciem sub nomine Tetrod. Brownianum, distinxit, quam speciem Bridel etiam agnovit'in Bryol Univ. r. | M ce Lo DU. ron gatito CRYPTOGAMIA. 83 rinala, integerrima, enervia, apice patula. Sete .erecte, rigidule apice tortiles, in- crassaLae. Sporangium ovatum , . rectum. Operculum conicum, acutum. Calyptra ca- rinata, basi 8-fida. Dentes lati, erecti, in- tus concavi ut in priori at breviores; ma- sculi ignoti. OCTOBLEPHARUM Hedw. St. 3. p. 15. t. 6. A. (Bryi species Linn.). pueobaion simplex; dentibus 8 :quidi- stantibus. CaZyptra cucullata. Flores monoici; masculus axillaris. i. OCTOBLEPHARUM abidum Hedw.: foliis lineari-lingulatis apiculatis, O. bud Hedw. Stirp. I. 3. P. x55 dt 6, A. Sp. M. p. 5o. Bryum albidum ors —Swartz. Obs. bot. P. 407 t. XI. f. ABryum nanum, losicliis foliis alls" Dill. M. p 30A. t. 46. T. 2t. Hab. ad eaudices semiputridos sylvarum re- gionum intertropicarum e. gr.. Ámerica" calidioris, Insule Providentie, Jamaice, nec.non in Madagascar, Insula Francise ; Borbonie &c. — 7. Descr. Surculi valde oeespitosi, initio sim- plices, demum innovatione pluries .ramo- si, erecti, fragiles. "o/ia conferta, line- aria, e basi concava subvaginante. mem- branaceo-marginata, superne linearia, sub- ' lingulata, apiculo. brevi, integerrima; ecari- nata, avenia, .crassiuscula , spongioso-va- sculosa, semper patillas rigidula, ,€ "s — 84 CRYPTOGAMIA. albida, nitore metallico splendentia. Sete terminales, longitudine foliorum, erectae, pallide; subtortiles. . J'aginula cylindrica. Sporangium ovatum, rectum, subtillissime striatum. ;4pophysis nulla. Operculum co- nicum l. subconicum; rostello curvo. Ca- lyptra subulata, apice curva. JPeristomü dentes octo, semper erecti, acuminati, nec "yecurvi ]. inflexi; equaliter a se invicem separati, transverse striatuli.- Obs. Genus omnium distinctissimum nec Splachno nec JPeissie afüne. ENCALYPTA Schreb. Gen. (Fere Hedw. St. Cr. LI. 46. t. 18. 19. Bry- um Dil, Linn.) ? Peristomium simplex, dentibus 16 liberis eequidistantibus. Calyptra campanulata, laxa. ..Flores monoicd. — Masculus gemmuformis, alaris. 1, ENCALYPTA | extinctoria Sw.: surculis bre- » vissimis, foliis. spathulato-acuminatis, sporan- .gio levi, calyptre ore amplo sublacero. ."Encalypta eatinctoria Swartz Disp. Musc. Fr. Sv. p. 24. E so vulgaris MHedw. Sp. Musc. p. 60. Web. & Mohr Crypt. p p. 106. tab. 7. gif. (spor. & cal.). Mig Fl. -Lapp. , cod 12i - «Leersia: vulgaris Hedw. Sürp. Leg MBiryum; extinctorium Linn. Sp. Pl. 2. p. 1581. Bryum.; calyptra extinetorii "ieu. "ad M. p 35olg»u5. £080]. Bryum Sturm Crypt. 3. CRYPTOGAMIA. 85 Hab. in argillosis ad latera viarum nec non in muris antiquis Y. Descr.: Surculi abbreviati, simplices, con- ferti. Folia spathulato-lanceolata, acumi- nata, concava, integerrima, carinata nervo dorsali rubello, patentia, siccitate incurva. Sete recte, semiunciales, rubra. Sporan- gium cylindraceum, erectum, leve. Oper- . culum parvum, planiusculum, rostello lon- go recto. Calyptra maxima. Capsula ma- tura longior, campanulata, apice recto su- bulato, laevissime diaphana, dilute flava, basi laxa, ore sepe integro 1. interdum sublacero, membranulà pileiformi ad vaginulam se- te a calyptra residua. Peristomii dentes albi, tenerrimi, fugaces, recti. 2. ENCALYPTA ciliata Hedw.: surculis subdi- visis, foliis spathulato-acuminatis, sporangio lze- vi, calyptre ore dentato. — Hedw. Sp. Musc. -p.6r. — Wahlenb. Fl. Lapp. p. 31r. Leersia ciliata Hedw. St. Cr. 1. 46. t. 19. Leersia fimbriata Brid. Musc. II. P. 1. p. 53. Bryum extinctorium Q. Linn. Sp. Pl.Il. p. 158r. Bryum extinctorium figura, majus et ramo- sum. Dill. M. p. 35o. t. 45. f. 9. Hab. in fissuris rupium precipitiisque tenui terra superstratis, inprimis in regionibus montosis calcareisque Europae. — Y. Estate. Descr.: Surculi quam in priore 3-4-plo ma- jores (pollicares), subdivisi, erecti. Joa ut in precedente, sed laetius virentia. ,$e- te longiores, demum tortiles. — Sporangi- um cylindraceum, rectum. — Operculum convexum, apice subulato albido. | CaZyp- 86 CRYPTOGAMIA. tra campanulata, acuminata, ore fimbriato, lacinulis reticulatis. — Peristomium initio paullo contractum, erectum, demum patu- lum: dentibus albicantibus, erectis, lati- usculis, acuminaüs, vetustis subinflexis. 3. ENCALYPTA alpina Sm.: surculis subdi- visis, folis ovato-lanceolatis apice serrula- tis piliferis, sporangio levi, calyptre ore squali subcrenulato. Encalypta alpina Engl. bot. t. ido. Wah- lenb. Fl. Lapp. Pooh Encalypta affinis Hedw. fil. Hab. in Helvetia terre nigre innascens. (Schlei- cher); in alpibus carpaticis & ad Alten- fjord Norvegie invenit Wahlenberg.—X. Descr. Surculi semiunciales, apice innovan- tes, ramosi. oia imbricata, ovato-lanceola- ta, concava, nervo conspicuo discolore extra apicem in pilum excurrente, margine sub- undulata, versus extremitatem serrulata, basi inprimis reticulato-venulosa, patentia, siccitate adpresso-subcrispa l. torta, . Sete terminales, rubellae, sepe flexuoss. —.$po- rangium oblongo- ovatum , rectum, glabrum. Operculum e basi convexo-subulatum, su- pra nudum, parum dilatatum, apice recto obtuso. Calyptra longe apiculata, campa- . nulata, subintegra, l. ore crenulato, reti- 57 Species hecce a vera E. affini Hedw. diversa est ' secund. Esenbeck & Hornschuch, qui eam E. commutatam. denominaverunt (Bryol. Germ. II. 1. p- 46, Tab. XV. f 4) Bridel tamen hanc plan^ tulam pro £. affini H. habet. Editor. CRYPTOGAMIA. 87 culata, lutescens, nitida, summitate fusca. Peristomüi dentes vecü, filiformes, longi, apicibus connivenübus purpureis. Obs. Precedentem ;refert, sed minor & foliis luculenter discrepat. s ENCALYPTA streptocarpa WHedw.: surculis subdivisis, foliis oblongo-lanceolatis, sporan- gio spiraliter sulcato, calyptre ore constri- cto lacero. — Hedw. 'Sp. Musc. p. 92. t. 10. f. 10—15. Encalypta grandis Swartz in Schrad. Journ. Ib 272. Erncalypta ciliata Sturm, Cr. YI. 3. Bryum. contortum Wulf. Jacq. Coll. 3. p. 136. Bryum ciliare Dicks. Cr. Fasc. 4 p. 15. Hypnum sasatile erectum, ramu]is teretibus folus subrotundis sinate viridibus. Dill. M. p. 385. t. 43. f. Hab. in muris vetustis, Lue: montosis, nec non fissuris rupium Sveciz, Helvelisi Ger- manie. X. | Descr.: Surculi 1-2-unciales, aggregati, cras- siusculi, divisi, subinde simplices, undique foliosi. . Folia oblongo-lanceolata, acuta, saturate viridia, nervo crasso, basi reticu- lato- diaphana, siccitate crispa incurva, ca- rinata, apice. carinàque (lent. auct.) zDuri- culata. Sete pollicares et ultra, rigide, erectz, subtortiles. —Sporangium subeylin- dein: cetate spiraliter tortum, sulcatum, annulatum. Operculum apice uultum. Calyptra. cylindracea, flavescens, levis, api- te acuminata, basi constrictiore lacera. 88 CRYPTOGAMIA. Peristomii dentes longiores, recti, conni- ventes, rubelli, mox decidui. - CONOSTOMUM Swartz in Schrad. Neu. Journ. für die. Bot, 1. .3. p. .24. Tab, V. MIS (Species Bryi Dicks., Menz., Bartramice Brid., Beauv. Grimmie Smith.), Peristemium simplex, 16-dentatum: dentibus bijugis in apicem coniformem coalitis. * . lores masculi distincti, capituliformes. 1. CONOSTOMUM Poreale: folis lanceolatis acuminatis. Swartz l. c. p. 26. T. V. f. a—p. — Wahlenb. Fl. Lapp. p. 327. t. XXI. Bryum tetragonum Dicks. fasc. 2. 8. t. 4. f. 9. — .Brid. Musc. 3. 3. p. 59. — Grimmia conostoma Engl. bot. t. 1135. — Jf'eissicee species? Hedw. Sp. Musc. p. 73. — Habitat.in alpium. Lapponize '"Tornensis locis imriguist Wahlenberg, qvi etiam in montibus elatis Wermelandie idem dete- xit. In alpibus scoticis, Ben dommond: Dickson: — X. Descr. Surculi confertissimi, caespitosi, co- ma radiculosa contexti, pollicares & se- sqvipollicares, innovatione annua increscen- tes, tereti-quinquegoni a foliis arcte imbrica- tis subadpressis quinquefariis a basi lata lan- ceolato-acuminatis carinatis, nervo conspi- cuo ad apicem usque continuato, integer- rimis. Folia perigonialia Florum masculo- rum capituliformia, terminalia, parum longio- ra, concava, vix carinata, madore patula, apice subrecurva, subdenticulata. —.F7ores feminei terminales, distincti foliis peri- gonialibus angustioribus acumine longiore CRYPTOGAMIA. 89 €conniventibus. Sete subunciales, rectiu- scule: vaginulis cylindricis. | Sporangium 'subspharicum, initio rectum, mox inclina- tum, gibboso-cernuum, adultum basi con- tractum, retusum, sulcato-striatum. Opercu- lum conicum, breve: rostello obtuso subre- curvo. Calyptra longiuscula, subulata, dimi- diata. 4Jnnulusnullus. Peristomiü dentesin conum conniventes, per paria approxima- t1, cuneiformes inque pies porrectam brevem apice coaliti.: Obs. Prolongationes APUBANUAR filiformes, fo- liis remotis minutis obsite, qua flagella au- diunt Dicksono, in cespitulis surculorum congestis sub exsiccatione propullulantes, in recenti musco non proveniunt. Surculi revera 5-goni. .Sporangia secunda. Genus peristomio JZeissim aíhne, attamen optimo jure segregari oportet. . CONOSTOMUM australe: foliis lineari-lan- ceolatis apiculatis, surculis strictioribus. Swartz Ep. 21 t VL Bryum angulosum Menz. in litt. Bartramia pentasticha "Brid. Musc. IL 23. p. 1:34. t. 1. f. 2. mala. Pal. Beauv. Ethiog. (OP. 44 | Habitat ad Polum antarcticum in Terra Sta- tuum: Mentzies. Ad fretum magellani- cum: Com mercon. X. JDescr. Surculi conferti, 2-3-pollicares, quin- . quangulares: ramis indeterminate divisis, erecto-strictis , ssepe apice innovantibus. Folia undique arctissimeque imbricata, 5- faria, limeari-lanceolata, argute carinata, 9o CRYPTOGAMIA. acumine longiore erecto, apiculata, nervo conspicuo ad apicem nigro sensim excurren- te, integra; perigonialia erecto-couniven- tia conformia, apiculo capillari elongato. Sete pollicares & ultra, recte. Sporan- gium subrotundum, gibbum, cernuum. Pe- ristomium angustum, pracedenti simile. Obs. Staturà proceriori, surculis valde subdi- visis foliisque angustioribus acumine longi- ore przditis species, quae quidem Zartra- mias habitu mentitur, distincta . persistit. SPLACHNUM Lxx, SPLACHNUM J7Zormskjoldianum: caule radi- culoso, foliis lanceolato-ovatis acuminatis mar- ginato-integerrimis evanidi-nervibus, apophy- si obconico-oblonga, thecá urceolata, stomate patulo. S. JF'ormskjoldianum Swartziüi Herb. Hab. in rupibus ad Wadsos Finmarkise ori- entaliss. Pastor Deinboll. — In fissuris rupium ad Gothaab Groenlandie: W orm- skjold. — x. — m. 52) ISpl. VF'ormskjoldianum. Swartzius primum a Deinboll deinde ab Hornemann accepit et de- nominavit Ann. 1812. — Hartum. Scand. FL p. 385. — .Spl. /F'ormskjoldi Hornem. in Fl. Dan. t. 1659. Sommerf. Suppl. Fl. Lapp. p. 495. Schwagr. Suppl. Specier. Musc. II. P. I. p. 27. Tab. CVIII. — 4plodon JTformskjoldi, Brown DL ad It. Parryan. p. 299, Vermischte Schrift. T. I. p. 443. Regensb. Bot. Zeit. 1824 (Jahrg. "WI Ir Band. Iste Beil p. 1:23. Zremodon ZVFormskjoldii/ Bvidel. Bryol. pup ILcdpi 2337. ^ ditor. CR Y PTOGAMIA. 9! GRIMMIA Hzpw. * r. GRIMMIA puvinata: caule ramoso cspi- .toso, folis ovalibus acutis carinatis nudis, capsulà ovali perichetio immersà, peristomio amplo, rostro operculi subulato. Gr. pulvinata Swartz in Summ, Veg. Scand. p.3o & Liljebl. Sv. Flora e 3. p. 533. — 55. - Hab. ad latera umbrosa montium prope Nacka Stockholmia. y. SCHIZODON Sw. (ScurovuE mia Brid.) Peristomium exterius: dentes 16 bipartbi- les spiraliter revoluti; zn£erius: cia tot- dem bipartita, dentibus opposita, erecta. Calyptra campanulata basi multifida' (5-8- fida). Obs. Locus in Systemate post Neckeram. Nomen a Zy;£»findo l. Ex;C4 scissura & cogo dens, quia dentes & ciha peristomii nec non calyptra fissa. 1. SCHIZODON £ortum: folis lhngulatis bre- viter apiculatis integris erectiusculis, siccita- te spiraliter adpressis. Schlotheimia torquata Brid. Sp. Musc. II. P. 39. pei 33) Hartm. Scand. Fl. p. 388. Gr. apocarpa y. stri- . €ta. Wahlenb. Fl. Sv. II. p. 760 eadem sec. Aucto- rem. — Gr. pulvinata Sw. planta valde diversa est a Gr. pulvinata Anglor. &. Germanor., que Dryptodon pulvinatus Brid., seu. Dicranum pul- vinatum Hedw. 54) Bridel Mant, Musc. p. 1í4. & Bryol. Univ. Ll p 323. Schi. torta Schwegr. Suppl. L. P. II. p. 39. Editor. 92 CRYPTOGAMIA. Hypnum torguatum |. Sw. prodr. p. 1:42. Hedw. Sp. Musc. p.:246. Tab. 83. f, Ul Gon torta. Sv. FL VN Occ. 3. p. 1886. Orthotrichum | leve Pal. Beauv. prodr. d'thiog. p. 8o. CAE squarrosa Brid. Musc. ppl p. 937 Hab. inter Tropicos, truncis vetustis muscosis innascens in sylvis montosis: Insularum: In Jamaica: Swartz; In Borbonia: Bory de St Vincent. Muscus cespitosus. Surculi. xepentes, adul- tiores radiculosi, tomento radiculoso ferrugi- neo-fusco foliisque vetustis laceris fuscis un- dique tecti, radiculas hinc inde expellentes, innovantes ramis confertis semiuncialibus ere- ctis teretibus simplicibus 1. indeterminate breviter subdivisis. oia confertissima, lingu- lata l. oblonga, lineari-lanceolata , apiculo brevi e nervo dorsal valido excurrente do- nata, leviter carinata, integerrima, erecto- patentia, rufo-viridia, terminalia precipue erecta viridiora, siccitate spiraliter imbrica- ta, &ubdndalita. fusco-lutescentia. Perigoni- um subterminale, polyphyllum (6—8); folio- la longissima (tertiam partem pedis fere at- tingentia), foliis triplo longiora, conferta, va- ginantia, apice attenuata, semper conniven-- tia, erecta, binervia, basi longitudinaliter pli- cata, margine toto integerrimo, complicata, lutescentia, nitida. 'aginula viridis, cylin- drica, intra perigonii basin paraphysibus plu- ribus foliisque articulatis numerosissimis dia- phanis cincta. Pedunculus semiuncjalis, le- , B, CRYPTOGAMIA. 93 vis, pallidus, demum fusco-ruber. Calyptra cam panulata , apice conico-subulata, erecta, basi in 5—38 lacinias subequales retusas sub- conniventes partita, glaberrima, nitida, sub- coriacea, straminea, apice, fusco, maturitate subinde latere fissilis. Operculum conico- acuminatum, rectum. Capsula oblongo-cy- lindrica, recta, maturitate viridi-fusca. ^ 4z- nulus nullus. JPeristomium duplex: exteri- ts: dentes 16, operculo jam delapso ere- cli, siccitate spiraliter revoluti, lineares, sul- co longitudinal notati, quasi bipartibiles, transverse striati; Znterius: cilia 106 geminata, dentibus longitudine subzqualia, opposita, in crura 32 filiformia bipartita, albida, erecta. B. m. Mohr jam hujus Musci differentiam genericam a JVeckera et Orthotricho perspexit, ut ex ejus dissertatione de Orthotricho in An- nals of Botany T. II. p. 543 & 544, tab. 14. f. 10—14. videtur. Encalypta squarrosa Brid. forsan huc pertinet; si vero descriptio, a Bridel fa- cta, adaequata est, propriam constituit speci- em Schizodontis generis. ^ Museus a Bridelio & Beauvois de- scriptus lenuior & ramosior est nec non fo- lia. exhibet . paullo recurva, dum in .$.te tor- £o: folia - erecto-patentia, quod tamen tanti momenti non est. " .Verosimile: etiam videtur, Encalyptam ru- afescentem, rid. unam eandemque esse. ac AES sguarrosa itaque ut b mem ad "i:Schizodon "tortum pertinet. - | JSCHIZODON "actiminatum: "foliis" lVactlan- ELI ceolatis apiculo elongato acuminatis patenti- - oá CRYPTOGAMIA. bus inlegris, calyptrà basi quadrifida, pedun- culis elongaiis. ! Schlotheimia quadrifida Brid. Sp. Musc. IL..p; 48. | ERU angulosum. Pal de Beauv. prodr. p. 8o. (x Hab. Insulis Borbonie, Francie & Tristan d'Acunha: Du Petit Thouars. Obs. Specimen paryum et minus comple- .tum tantum vidi. In omnibus fere (C m 0 precedenti majus videtur; apicula | foliorum longioria. Calyptra quadrangula, si non ex casu quodam?, basi tantum. quadrifida est, substantià & colore przecedentis. ' Errat vero Palisot de Beauvois, dum hujus speciei flores axillares descripsit ; sunt subterminales; axillares tantum evadunt per ramos: innovantes; perichetium minus exi- mium est, vix folia exsurgens (in .S. £orto valde elongatum), et, una cum pedunculis longioribus, in. charactere specifico intrare potest. 55). 55) Brid. Mant. Musc. p. 114. Bryol. Univ. I. p. 32r, Schwegr. Suppl lI. P. IL: p. 4r. tab. LVII. —- Bridel in Br.a Univ:li p. 322 etiam hujus Plante "calyptram obscure quadrangularém &c. basi ' an- "gustatam appendicibus quatuor- truncatis" descripsit. '. Monographiam : hancce :Schizodontis, figuris ad- jectis, una cum illa de Calympere jam ;Anno, 1810 .. ad. Celz:m Schrader, pro ejus. diario, transmisit b. m. Swartz. .Calymperis descriptio occurrit. in ) '"" Jahfb. der'Gewácliskunde Ix Bid. p. 1—5. Tab. o5TIEj ut! S'wartz éam "nünquam. im pressam vidit. iSchizodontis monographiam ,haud . edidit . Schx.a- id ers. forsan, ea. ratione, quod , paullo, post | Sch/ot- , LL t 30 Y , frrav i ivt »" ,heimian,. suam | (s. Schizodon Sw.). descripsit Cel. HU |! eCLIbBIG S147) j "iut ONHTNHUCEE e hD,O' CRYPTOGAMIA. 95 " DBUXDAUMIA Lixs. (Buxbaumia & Diphyscium |.Ehrh., Web. & Mohr Fl Cr. Germ) (Buxbaumia & Hymenopogon Pal. de ^ ái X pr. ð. (Mushroom headed Moss. Dill. M. p. 477. t. 68. f. 5. Sphagni Sp. ibid. 353.) Peristomium duplex:.. Externum :«dentibus 16, truncatis ; Zn£ernum membranaceum, coni- 'cum, plicatum.. CaZyptra cucullata. HOMER OMA distincti, discoidei. . BUXBAUMIA aphylla L.: setà elongata, spo- rangio obliquo plano convexo. — Hedw. fund. COLLE LU M. I0. £0 5 9r Sp. Te 100. ; Linn, Amoen. Acad. 5. 78. t. 1. Web. & "Mons Ai Crn-p. 38r (Xl L 4. (perist.). Svensk Bot. T. VIIL tab. 52:. f. i. Wah- lenb. Fl. Lapp. p. 350. AE caulescens Schmid. diss. de Bush. 25. ic, opt. — - Hippopodium. Fabr. prirait. FI. Butisb, P. 31. dia Pal. de BBeawv. pr. sth. p. 77 wscus capillaceus aphyllus, t gps crasso, bivalvi. Buxb. cent. 2. p. 8. t4 FÉ. 2. Ta P4 E E481 on Hab. in pinetis arenosis subhumidis a erlis- OR tis sterilibus Europae presertim borealis; i S. T : : ( » Y baN muss awesome LET Í 134 & Vy? MOI AS » Schwegrichen, quare disséitétk ia) a S war- i! tzio constructà, Schradero superflua est. visa; . UPS T Ho j QS l. . Editor. ME VN EFEYNNSA! - » " à | » 906 ^ CRYPTOGAMIA. etiam in Gallia, Itaha nec non in Améri- 'ca septentrionali: Mühlenberg. Fructum perfecit mensibus Aprilis, Maji. Descr. Muscus omnium singularis, habitu- que diversissimus, omnino aphyllus. .Sur- culus brevissimus, ut fere. nullus, bulbum mentiens villosum, radiculosum. Seta sub- radicalis, crassiuscula, recta l. levissime incurvata, vix ungvicularis, lucida, £uberculis minutis aspera. J'aginula oblonga, retusa. Sporangium maximum, ovatum, obliquum, apophysi exigua basi insidens, supra pla- num, marginatum, viride, subtus ventri- »coso-convexum, purpureum. | Operculum conicum, acutum , obliqvum, minutum. Calyptra subulata, mox secedens. Peri- : stomium valde contractum, subtriplicatum: Externum: dentibus abbreviatis, truncatis, erosis; internum: membrana 16-plicata in conum apice truncatum prominens; in- termedium: qvasi corona e processulis la- ceris succulentis. 2. BUXBAUMIA foliosa Hedw.: foliis radica- libus obtusis, perigonialibus aristatis; sporan- gio subsessili ovato obliqvo perichatio im- ».merso. — MHedw. fund. ». 96.t —.f. 53. Sp. p. 166. — Svensk. Bot. T. VIIL tab. 52r. fig. 2. ! Bub. sessilis. Schmid. diss. de Buxb. 2. 26. c. icone. | Webera diphyscium Ehrh. Hann. Mag. 1779. 45:857. Ej. Beytr..1- 177. ! * Bryum. Hallerianum. Neck. Meth. | 333. | B. phascoides. Jacq. Coll. 2. 220. Phascum CRYPTOGAMIA. 97 Phascum Hallerianum Pollich., Neck. Phascum maximum. Lightf. Sol: 2. 693. Fl. Dan. t.,249. f., 3. Phascum. montanum Muds. Angl. Diphyscium foliosum Web. & Mohr. Fl. Germ. p. 377. t. XI. f. r. (perist.). Hymenopogon heterophyllum Pal. de Beauv. pr. &th. p. 6o. Sphagnum sessile folis radicalibus obtusis , centralibus ciliatis. Hall. Stirp. 97. t. 46. bs9: Sphagnum acaulon wax. Dill Musc. 250. oua T. 13. Hab. in nemorosis rupibusque declivis, ad- que margines cavos glareosos viarum per totam Europam; versus septentrionem ra- rio in Carolin Americe: Michaux; Pensylvani: Mühlenberg. Fructum ma- turat Sept. Octobr. Descr. Gregalis. |. Surculi brevissimi..— Folia fere radicalia, sessilia, conferta, lineari- lanceolata, obtusa, linguaformia, concava, carinata, nervo discolori ad apicem per- currente, integerrima , erecto-patentia, satu- rate viridia, siccitate incurva tortilia; pe- rigonialia exteriora radicalibus longiora, erecta, e lata basi membranacea, carina- ta, nervo crasso in aristam hispidam lon- gissimam exeunte; Zn£eriora breviora, te- nerrima, diaphana, apice partita, lacera. Seta Bibuullà. vix lineam dimidiam longa. Sporangium. folis perigonialibus cinctum, fructum ovatum, obliquum, uno latere re- 7 98 CRYPTOGAMIA. ctiore, altero ventricoso minime margina- to, viride, maturitate spadiceum. Opercu- lum conicum s. cylindraceum, acutiusculum. Calyptra minuta, conica, simul cum oper- culo decidua. ^ Peristomium valde con- tractum, marginatum: dentibus brevissimis, dgre discernendis, caducis; Membrana in- terior tubum conicum plicatum | albidum efficiens persistentem. | Coronula interme- dia in hac specie deest. Obs. In americana, qus certe eadem, folia perigonialia. modo paullulum longius ari- stata videntur. I WEISSIA Hz»bw. 1. WEISSIA £ortZis: caule simplici, folus ex ovata basi subulatis siccitate tortilibus, cap- sulà ovato-cylindracea equali, setà tortili. WW. tortilis Swartz (Aun. 1810). —Grimmia tortilis Mühlenb. Catal. Pl. Am. Sept. p. 98. Hab. in America septentrionah: Mühlen- berg —. X.: | Jf. microdontá duplo major, folia angu- stiora, longiora, subapiculata, margine sub- involuta, magis tortilia, viridia, nee luteola, preter setam; capsula nom ovata, sed ocylin- dracea. 3. WEISSIA zncurva: caule diviso e basi la- tiore carinatà, folis lanceolatis concavis mu- ticis, siccitate superne involutis incurvis, ca- psulà sequali ovata subdiaphana rugulosa. JF. incurva Swartz. (Ann. 1810). — - Grimmia incur va Mühlenb. Catal. Pl. Am. Sept. p. 98. CRYPTOGAMIA. 90 Differt a 77. controversa colore fusco-vi- ridi, folis latioribus muticis concavis in- curvis nec tortilibus, setis multo breviori- bus, capsulé subdiaphanà rugulosà: dent- bus longioribus pallidis nec rubris. — ?9). DICRANUM Hz»w. DICRANUM curvisetum: caulé declinàto assurgente subramoso, setà mediatenus . alari elongata superne arcuata, capsulà | pyriformi. D. curvisetum Swartz in Muühlenb. Ca- tal. Pl. Am. Sept. p. 98. Fissidens dubius Pal. Beauv. JEtheog. p. 5. J'olia vérsus apicem serrulata, ut in ZZs- sidente adianthoide et subbasilari; differt ah utroque formà capsule et directione sec. Folia inspeéimine, a Palisot de Beau- vois dato, acuta nec obtusiuscula. . DICRANUM strictum: caule longiori sim- pliciusculo, folis e vaginante basi setaceis integerrimis stricüs flexuosis, capsulis cernu- 1s substrumosis. D. strictum Swartz in' Mühlenb. Catal. PI. Àm. Sept. p. 99. T'richost. strictum Sw. Fl. Ind. Occ. 3. p. 1761. 59) B. m. Swartz jam Anno 18:0 hane plantulam JT'eissiam incurvam nominavit et in M:pto defini- vit, at Cel. Schwzgrichen Anno 1:823 eam co- dem sub nomine descripsit et publicavit in Suppl. Specier. Musc. II. P. EL p. 51. Tab. CXVI. Editor. 100 CRYPTOGAMIA. Hab. etiam in America septentrionah: Müh- lenberg. — X. Differt a. Zr. pallido: caule longiori; fo- lüs fere angustioribus et magis flexuosis, capsulis exacte cernuis et colore. DIDYMODON Hz». I. DIDYMODON lineare : foliis linearibus ca- rinatis erectis strictis integerrimis, innoyatio- nibus elongatis lineari-compressis, capsulis ob- longis erectiusculis, Rib conico obtusi- usculo: D. lineare Swartz in Mühlenb. Catal. Pl. Am. Sept. p. 99. | Hab. in America septentrionah: Mühlen- berg. — X b 15 da Differt a D. pusillo innovationibus com- pressiuscülis et foZs non homomallis sub- serrulatis; et a D. homomallo foliis non | se- taceis et sporangio non inequali. POHLIA Hedw. St. I. 906. t. 36. (Mnii species Hoffm., P. Beauv. Leskia Mohr Obs. 31.) Peristomium duplex: £Externum: dentibus 16; Internum. 16-denticulatum. | Calyptra cucullas Flores dioici, terminales. Masculus capituli- formis. 1. POHLIA ezongata Medw.: foliis elorigato- lanceolatis, sporangio basi attenuato.——Hedw. lc — Sp. p. i71. Ehrh. Dec. —. Funck Cr. exs. M. Fichtelb. n. 108. Leskia elongata Web. & Mohr. Fl. Cr. p. 243. 'Y. ro. f. 1. (peristomii pars). CRYPTOGAMIA. 101 Bryum elongatum Dicks., Smith. b. Minor. Pohlia minor. Schleich. Cent. 4. n. 19. ?"). Habitat prope vias cavas Saxonie, MHanno- vere, Franconie, Silesie, Helvetie. Fru- ctum fert zstate. Y. Descr. Surculi simplices, inferne nudi, 2-3 lineas longi, summitate foliosi, szpe in- novantes. olia lhneari-l. elongato-lanceo- lata, inferiora minora, planiuscula, zervo conspicuo ad apicem excurrente, margine integra, apice tantum (vitris maxime au- gentibus) serrulata. FoZia perigonialia ova- to-acuminata, concava. Seta terminalis, récta, uncialis, leviter tortilis, summo api- ce arcuatà. |$porangium oblongo-cylindra- ceum, basi attenuatum, ad angulum re- ctum inclinatum, seminibus emissis recti- usculum. Operculum .conicum, breve, api- culo acuto. Calyptra longiuscula, recta. Peristomium annulatum; dentes reflexiles. Membrana interna veticulata, albida: den- Liculis 16. distinctis. Obs. PTores revera dioici, non hermaphroditi. b. non nisi varietas ejusdem speciei minoris staturc. CINCLIDIUM Swartz in Schrad. Diar. Dot. 1801. 1: p. 25, Tab. II. Peristomium duplex: Exterius: dentibus 16 cuneiformibus; Z/nterius membrana cupu- lata r6-radiata inter radios basi pervia. 57) Brid. Mant. Musc. p. 115, Sp. Musc. III. p. 75. Schwagr. Suppl. I. P. II. p. 17. tab. LXIV. Editor. iss GRYPTOÓRAMER ^ — | Mares femineique approximati, terminales. 1. CINCLIDIUM s£ygzum: surculo elongato sim ' . plici, foliis subrotundis apiculatis.— Swartz. l. c. — Flor. Dan. 8. tab. 1422. Wahlenb. Fl Lapp. p. 355. 4Meesia stygia DBrid. Musc. 2. 3. 172. "Amblyodum. stygium Pal. de Beauv. pr. sth. p. 75. | Habitat in paludibus profundis turfosis Sve- ci& septentrionalis, Selandie: Schuma- cher. X. Fructum fert Julio. Descr. Surculi aggregati, simplices, elongati, 2-4-unciales, foliosi, tomento radiculoso fusco-nigricanti fasciculatim inter folia ob- siti, innovationibus brevibus terminalibus. «Folia ovato-subrotunda, sparsa, patentia, remotiuscula , basi attenuato-subdecurrentia, obtusa, apiculo cuspidato subreflexo e zer- 7o medio crasso ad apicem. excurrente, integerrima, marginata, planiuscula, reticu- lata, subdiaphana, siccitate subscariosa, ru- fescentia; perigonialia Xerminalia, exteri- ora majora concava substellata, iz£eriora acutiora, erecta, flores masculos & femineos obvolventia. JParaphyses nulle. Sete. 3- pollicares, recte, versus apicem tortiles, prope sporangium incrassate, arcuat&: wa-. sinulis basilaribus oblongis. Sporangium : ovato-0blongum, pendulum, vasculosum: apophysi obconica e summaütate seUe. arcu- ate continuata. Operculum convexo-cupu- latum, mamillatum, papillatum.. CalZyptra cucullata, | apice ungviculata. .4nnwlus o. Peristomium parvum, contractum: .dentes obtusiusculi, subincurvi, Membrana interior CRYPTOGAMIA. 103 cupulato-apiculata, 16-radiata, inter radios pertusa, subcancellata. Obs. Genus habitu Jryz serpyllifolii ; flori- bus androgynis et peristomio a Meesüs & ab aliis diversissimum. MNIUM. (Maschallarrhen Spxeng., Bryum Dill) Peristomium duplex: Exterius: dentibus 16 latiusculis acutis; Z/n£erius: denticulis toti- dem ciliis solitariis interpositis e membra- na plicata carinata. : Flores monoici; Masculus axillaris, Femine- us terminalis. . MNIUM Aeterostichum - Sw.: folis distichis secundis oblongis acutis versus apicem serratis. Zrrhenopterum heterostichum Hedw. Sp. M. p. 198. t. 46. f. 1—9. Mich. Fl. bor. Am. 2 P. 333. Orthopy»xis heterosticha Pal. Beauv. Pr. seth. By! heteropterum pellucidum Dill. H. M. ZO. for Bryum folis membranaceis obtusis Dill. H. M, 352. t. B5 f£. 19. Hab. in Virginia, Pensylvania, Carolina. 55). Descr. Surculi cespitosi, simplices, erecti, innovando indeterminate subdivisi, infer- ne radiculosi. Ram l. innovationes com- pressiusculi. .o/ia disticha, ad unum la- tus vergentia, approximata, oblonga, acuta, subcarinata, nervo ad apicem acutum ex- currente, margine prope basin integra, - Mnium heterostichum. Brid. Bryol. Univ. T. Ip. 12. Editor. 104 CRYPTOGAMIA. versus superiora serrulata, lete virentia, nitida. FZos masculus infra l. ad. latus femi- nei axillaris, gemmiformis: foliis perigoniali- bus acuminatis concavis, femineis aristatis. Sete terminales, semipollicares, erectz, vix tortiles. Sporangium initio cylindraceum, leviter curvum, denuo oblongum, curvum. Operculum convexum, apiculo obtuso cur- vo. . Calyptra cucullata. — Peristomium: dentes palhdi, erecti; interius: membrana albida denticulis ciliisque alternantibus te- nerrimis. 2. MNIUM :zurgidum Wahlenb.: foliis imbri- catis oblongis. concavis obtusis integerrimis. . Mnium turgidum Wahlenb. Fl. app. p- 35r. tab. XXVIIL Hypnum, illecebrum: surculis ramisque . vagis teretibus erectiusculis obtusis Linn. Sp. Pl. p. 1594?, exclus. synon. Vaill. Bryum caule erecto ramoso, foliis ovatis un- dique imbricatis. Linn. Fl. Lapp. p. 317? Hab. in Lapponia: Linne, "Wahlenberg. E Groenlandia habuit perillustr. de Schre- ber. Descr. Surculi confer, basi simplices, su- perne dichotomi erecti, ramulis annuis va- gis aucti, 1-2 -pollicares, teretes, folus tecti, obtusi, turgidi. Jo/ia undiqne imbricata, oblonga, obtusa, ventricoso-concava, quasi turgida, nervo rigidulo infra apicem eva- nescente dorso argutiori, hinc fola carina- ta mentiuntur, integerrima, margine exti- mo in siccis revoluto (oculo armato), pal- lde viridia, niüda. — Secze terminales, CRYPTOGAMIA. 105 subunciales, tortiles!. Sporangium ovatum, cernuum. Operculum precedentis. — Ca- lyptra cylindracea, cucullata. Peristomà dentes pallidi, subter denticulis membra- na interioris apice bifidis, cs interje- ctis. Obs. a priori facillime distinguitur surculis teretibus turgidis. Synonyma utriusque in in Act. Soc. Linn. Lond. V. 7. p. 263 casu commixta fuere. Hujus vero in ope- ribus Linnzi citatis solummodo exstant. 3. MNIUM dendroides Beauv.: surculo deter- minate ramoso, ramis subdivisis recurvis, folis subcordato-attenuatis acutissimis serratis. Mnium dendroides Beauv. Prodr. p. 74. Bryum dendroides: capsulis nutantibus, sur- culis erectis, ramis verticillatis terminatis, ramulis alternis, foliis serratis. Linn. Meth. Musc. ill, 34. t. ILI. f. 3. — Brid. Musc. 2.'30p. 20e Hab. in montibus interioribus Jave: Thun- berg. Cap van Diemen Nove Hollandiae: Labillardiére. Y. Descr. Surculi dendroidei, rigidi, subligne- scentes, 2-3-pollicares, inferne simplices, tomento radiculoso ferrugineo intersito ve- stiti, apice verticillatim divisi: ramis vel innovationibus partim simpliciter alterne divisis, recurvis, partim adscendentibus longioribus apice iterum ramulis verticilla- lis terminatis. 'o/ia quinquefariam di- sposita, approximata, semper patula, e ba- si cordata amplexanti ovato-attenuata in apicem acutissimum, nec subulata planiu- 106 CRYPTOGAMIA. scula, versus extremitatem carinata, nervo dorsali excurrente, toto margine serrata, obscure viridia. 7ores masculi et femi- nei disünclü, in summitate approximati: folüs perigonialibus imbricatis apice elon- gato-setaceis. Setc terminales, subinde plu- res aggregati, tortiles, erecte, apice incras- sato arcuato. Sporangium subtus basi stru- mosum, cylindricum, nutans, foZs longi- tudinaliter. notatum. — Operculum. conico- rostratum. /Margo peristomii dilatatus: den- tibus. latis, acutis, interioribus apice e mem- brana laciniatis. 9). BARTRAMIA Hedw. St. 2. p. rir. Reform. a Swartz in diar. bot. Schrad. 1800. 2. p. 180. (/Febera Medw. olim, species Bri Linn. Dill.) Peristomium duplex: Exterius dentibus 16 cuneiformibus; Znterius membranaceo-la- ciniatum: Zacznüs divisis (cruribus liberis). Calyptra cucullata. : Flores terminales. Mascuii et feminei intra eodem perigonio s. distincti in diversis. X floribus androgynis (Legitima). 1. BARTRAMIA . pomiformis MHedw.: surculo simpliciusculo abbreviato, foliis erecto- l. sub-. patentibus, e latiori basi attenuato-subsetaceis denticulatis, siccitate strictis. —S w artz Svec. 73. Diar. Bot. Schr. l. c. T. 3. f. B. 4. (pe- rist. int. pars). Ehrh. Dec. Web. & Mohr FI. Germ. 570. Sturm. Cr. 6. exclus. syu. Hedw. 59) Isothecium | comosum, Brid. Bryol. Umiv. T. II. p. 374. Editor. j CRYPTOGAMIA. 107 fig. mala — Wahlenb. Fl. Lapp. p. 362. B. ithyphylla Brid. 2 p. 132. T. LK. f. 6. Dryum pomiforme Linn. Hab. in umbrosis sylvestribus ericetisque, inque fissuris rupium madidis per totam Europam. fFructum fert vere Y, Descr. Surculi conferüssimi, simpliciusculi, erecti, vix pollicares, innovationibus bre- vissimis simplicibusque. oia dense im- bricata, basi infima dilatate concava, sen- sim angustissima in apicem setaceum at- tenuata, margine siccitate involuta apice- que extimo denticulata, zervo vix conspi- cuo notata, erecta, stricta, terminalia, ma- dore subpatentia, saturate viridia. Sete terminales, semiunciales, erecte. | S$poran- gium spharicum, rectum, dein cernuum, senescens sulcatum. Operculum convexum, centro breviter prominente. Calyptra su- bulata: dentes acuti, semiinflexi: /Mem- brana interna plicata, divisa in 16 Zaci- nulas bifidas. Obs. Foliorum forma & directione optime distinguitur; hzc nunquam. crispantur, sed semper erecta strictaque manent. , 2. BXRTRAMIA rigida Sw.: surculo abhreviato subdiviso, foliis erectis attenuatis acutissimis carinatis serratis strictis. Brywum sphericum Nil. Dauph. 3, p. 88r. TIS Y NA | Habit. in Pyrzneis. y. JDescr. Surculi cespitosi, unciales, erecti, apice innovationibus simplicibus strictis a- uct. Folia imbricata e basi lata lanceolata, " acutissima, zero crasso exstante carinata, / 108 CRYPTOGAMIA. margine (nec dorso) apiceque serrulata, sic-. citate leviter revoluta, adpressa, madore apice tantum patentia, terminalia, extremi- tate subsetacea. Setc ramulis parum lon- giores, tortiles, stricte. Sporangium sphe- ricum, parvum, striatum, prima setate re- ctum. | Operculum convexum €). Obs. Precedenti proxima. | Diversa habitu rigidiori surculorum foliorumque margi- ne subrevoluto & carinà evidentiori gau- dentium. . BARTRAMIA Mis Brid.: surculo, subsim- plici, fols e basi oblonga attenuato-setaceis erecto-patentibus obsolete serrulatis, sporan- p cernuo reticulato. — Brid. Musc. 3. 134 t. 7. Schweegr. Suppl Musc. L P. IL p. 55. uA LXII. B. squarrosa Turn. Ann. of Bot. I. 328. t. TEST». pt D. reticulata P. DBeauv. sth. p. 44. D. gigantea Bory de S:t. Vinc. Voy. 3. p. 96. Hab. in Insula Borbonie, ad rupes humidas Craterum Vulcanorum vetustorum: Bory.— Ad fretum magellanicum Commercon. Descr. S$urculi confertissimi, 1-2-unciales, to- mento radicali longo copioso fusco-ferrugineo aggregati, subsimplices, versus apices in- novalionibus fastigiatis interdum elongati. Folia, imprimis terminalia, confertiora, e basi oblonga vaginante longe attenuata, $0) B. m. Swartz dein supposuit, Zartramiam. po- miformem, f. strigosam Wahlenb. Fl Lapp. p. 3602 unam eandemque esse ac Z. rigida, at speci- mina illius pyrenaica mihi specifice. diversa viden- tur. Editor. CRYPTOGAMIA. 109 setacea (nec subulata), semper erecto-pa- tentia, stricta nec crispa, zervo notabili in apicem setaceum evanescente, levissime carinata, planiuscula, margine obsolete ser- rulàtà, carinà & summitate hispidula, lu- tescentia, nitidula, Juniora lete virentia. Sete tobidiirales in surculis annotinis, in- novationibus parum 1 vix longiores, ere- ctie, purpurascentes, semiunciales, levissi- ma. Sporangia subglobosa, parum obli- qva, matüritate revera sulcata, majuscula, reticulata. Peristomium cernuum, contra- ctum: deniibus fuscis; interius tenuissi- mum, diaphanum. Obs. distinctissima longitudine, tenuitate, di- rectione foliorum & colore, nec non sporan- güs pulcherrime PAPE ATA Folia procul omni dubio margine subserrulàta. 4. BÀRTRAMIA crispa Sw.: surculo subdiviso elongato, foliüs erecto-l. subpatentibus e latiori basi attenuatis, margine carinàque serratis siccitate varie curvis. — Swartz Disp. Musc. Sv. p. 73. Diar. bot. Schrad. l. c. Wahlenb. Fl. Lapp. p. 363. a. Minor. B. pomiformis Hedw. Saml. L5 1-—5. Bon M..2. 5.138. t t. "s "Engl. Bot. i. 998. Turn. Ann. of Dot. I. t. II. f. 1. Smith. Fl]. Brit. Schleich. Cent. 2». 34. B. vulgaris Michaux. fl. bor. am. Webera pomiformis Hedw. M. frond. 5. 95. Mnium pomiforme Hoffm. fl. 23. 51. PEryum capillaceum. capsulis sphzricis. Dill. Hist. Musc. p. 339. t. 44. £. 1. f16 CRYPTOGAMIA. ! 5. Magor. ; B. crispa Brid., Türn,, Schleich. Cent. 3. 35; B. incurva Delavigne. Sturm. Cr. 6. B. hercynica Floerk. Diar. Schrad. 1799. 2. 171. Hab. in sylvis, ericetis adque rupes madidas Europse; In Atlante Africe: Desfontaines; Pensylvania: Mühlenberg, Michaux. Descr. Surculi vari& longitudinis, 1—4-un- ciales, sepe in cszspitibus maximis con- fert, stupá radiculosa ferruginea coaliti, innovationibus sensim aucti, sepe ramosi Folia approximata, e basi lata attenuata, ex- tremitate subsetacea, carinata, 7ervo crasso distincto ad apicem percurrente, margine subundulata, nec involuta, a medio folu carinaque argute serrata, madore erectó-pa- tula, interdum subsecunda, siccitate hor- sum versum Ílexa curvataque, unde facies plantae crispa, superiora lete virentia, in- feriora pallida s. rufa; perigonialia ovato- lanceolata, pallide virentia, ecarinata. ;Sezce terminales (ad. innovationes quasi laterales), semipollicares. Sporangium spheericum, aeta- te inclinatum, sulcatum. Operculum con- vexum, brevissime conicum. Peristomium ut in JB. pomiformi. Obs. Folüs latioribus planiusculis (nec invo- lutis) carinatis argute serratis subcrispis nec erectis & colore ut plurimum dilutiore a B. pomiformi facile distinguitur, qvam- vis Statura differre solet in varietatibus major & minor, qve vix nisi elongatione surculorum inter se discrepant. Directio foliorum, sporangia, forma operculi &c. certe eadem; folia minime subulata ut vo- CRYPTOGAMIA. ILI luit Cl Bridel, nec margine integerrima secundum "Turner. -5. BARTRAMIA Oederiana Sw.: surculo sub- diviso elongato; folus recurvo-patentibus lan- ceolatis vei Sw. in diar. Schrad. Ll c. ae DUDT 5: Mohr. G^ Web. FE. €$75276. ME 3 (peristomii pars.) P. Oederi Dbnd/ "Muse 4:..335)^0 2, T... Schleich. Cent. 2. 35. B. gracilis. Floerk. ap. Schrád. L'c. Finck. Cr. Gew. d. Fichtelgeb. n. 93. Smith.- Fl. brit. Wahlenb. Fl. Lapp. p. 363. B. longiseta Prid. l. c. t. 5. f. 10. Schl. Cent. 3c 36. B. alpina Schleich. C. 4. 17. Bryum Oederi. Gunn. Fl. Norv. Fl. Dan. t. 478. Retz. Fl. Scand. ed. 2. p. 261. Bryum pomiforme var. C. Hoffm. Fl. b. subintegr ifolia. B. subintegrifolia P. Beauv. pr. sth. p. 44. DB. longiseta Schleich. 3. n. 26. DBryum lacerum Vil. Dauph. 3. p. 879. JB. Menziesii 'Yurn. eadem? 5$"). Hab. in Scandinavie, Scotie, Germanie & .Helvetie& montosis uinbrosis, praecipue so- lo calcareo. b. In America septentrionali: Beauvois. Descr. Surculi cespitosi, tomento radiculoso ferrugineo inter se invicem connexi, unci- ales, ; apice innovantes, palmares usque. fa- mi "oig l. qvasi. dichotome subdivisi, ^! Etiam Bridel agnovit, B:m Menziesii specifice diversam esse a J:« Oederiana (Bryol:a. universa T. II. p. 49). Editor. 112 CRYPTOGAMIA. graciles, fastigiat. —.Fo/ia approximata (nec imbricata) in junioribus ramis subtrifaria, laxa, patentia, subrecurva, siccitate adpres- sa, e basi lata lanceolata, subacuminata, nec subulata, carinata nervo totali, mar- gine basi revoluto versus apicem involu- to, madore serrulata l|. interdum obsole- tissime, ut integerrima videantur. Sete innovationes longitudine superantes, gra- cillimae, erecte, laete sanguinese. Sporan- gium parvum, spharicum, rectum, demum cernuum, striatum. Operculum & Peri- stomium ut in B. pomiformi & crispa.- Obs. species polymorpha, surculis longiori- bus & brevioribus, foZüs latioribus & an- gustioribus, magis minusve patulis varians, unde synonyma varia orta sunt: B. alpina Schl. 4. 17. habitu minore tan- tummodo differt., omnibus partibus alias perfecto simillima, nec B. longiseta Schl. C. 2. 36. folis paullo an- gustoribus & longitudine se£arum notas distinctiores indicare videtur, ut specie di- versam a J. Oederiana judicares. | Qvod pari modo ex autopsia pronuntiare vale- mus de B. subintegrifolia Pal. de Beauv. pr. seth.- p: 44» que non nisi varietas, szzrcuZis gracili- oribus, subdivisionibus vagis, foZiis magis at- tenuatis (non subulatis Beauv.): serraturis ob- soletioribus, se£is longioribus laxis, qvaeque omnia individuis quibusdam A. Oederiance congruere observavimus. Eandem CO vidit CRYPTOGAMIA. . n3 vidit Cl. Mühlenberg in Pensylvania, licet illi statura multo tenerior. 6. BARTRAMIA Zaileriana Hedw.: surculo subdiviso elongato; folis erecto-l. subpatenti- bus e latiori basi attenuatis serratis; setà foliis breviore; sporangio subovato.— Hedw. St. Cr. amp. ort, t. 4o- Fund. 25..t. 6. f.3o. Sturm. Cr. 6. Engl. bot. t. 997. Brid. M. 2. 3. t. 2. f. rr. Swartz in diar. Schr. B. pendula. P. 3Beauv. sth. p. 44. JIFebera clandestina Hedw. olim. Jiryum pendulum Fl. Dan. t. 823. f. r. Retz. Fl. Scand. Bryum norvegicum Gunn. Norv.. 1064. Fl. Dan. 538. f. 3. Bryum laterale Huds. Lightf. DBryum recurvum Wulff. Jacq. Coll. 5. 224. Bryum Halleri Vill. Dauph. 3. p. 878. Hall. ll. 3. p. 43. t. 46. 8. Bryum Barthramia Gmel. Jiryum. pomiforme v. 1. Scop. Carn. 2. Mnium laterale Woffm. Fl. 2. Muscus alpinus, major, ramosus, foliis longis tenuissimis, &c., capsulis sphaericis, &c., pe- dunculo breviore fultis, Michel Gen. p. i11. N:0 4o. Hab. ad latera montium Europe umbrosa, locis subalpinis, presertim calcareis. Descr. Surculi confert, 2-3-pollicares & ultra, simplices l. subdivisi, flexuosi, ere- cti, stupd radiculosa ferruginea inferne ob- ducti. Joa approximata, e basi dilatata, concava, lineari-attenuata, 7zervo conspicuo ad apicem acuminatum excurrente, margi- ne serrata, vario modo patula, Ires se- r4 CR YPTOGAMIA. cunda, lete viridia; perigonialia brevio- ra, lanceolata, enervia. .$e£c folis brevi- orés, terminales, qvasi laterales ex inno- vationibus prope florem ortis, interdum ge- melle, leviter arcuato-curv&. $porangium globosum l. e rotundo-ovatum nec exacte sphaericum, demum cernuum sulcatum. Operculum conicum. |Calyptra conico-su- bulata. Annulus o. Peristomium contractum: dentibus conniventibus. Membrana interna plicato-carinata, apice varie lacinulata. Obs. B. crispe majori valde assimilatur, se-, üs vero abbreviatis primo aspectu distin- ctissima. 7. BARTRAMIA australis Sw.: surculo subdi- ^ viso elongato; folis erecto-patulis strictis, siccitate curvato-homomallis attenuato-subse- taceis carinatis, toto margine carinàque den- ticulato-serratis; setis brevissimis; sporangiis ovalis rectis. Bryum bartramioides Hook. Musc. Exot. T. IL tab. XVIII. Hab. in Nova Zeelandia ad Portum Obscu- rum (Dusky Bay) Menzie s. Descr. Surculi bi-quadriunciales, simplices]. su- erne divisi, crassiusculi, erecti l. curvati, stri- '* ct. Folia inferiora variora, adpressa, su- periora numerosissima, comosa, erecto-pa- tentia, curvato-subsecunda, rigidula, e basi latiuscula sensim àttenuata in apicem sub- setaceum, argute carinata nervo totalt, mar- ginibus a basi usque carinàque dentíiculato- serrulatis, colore fusco rufescentia, termi- nalia longiora, apice fere capillari. Seta ternünales, foliis breviores, erectz, crassi- CRYPTOGAMIA. 115 uscule. Sporangium ovatum, non sulcatum , rectum. Operculum subrotundo-convexum, apiculo brevi mamillari. PeristomZ dentes cuneiformes, erecti, leviter incurvi; /Mem- brana interna parum longior, diaphana, lacinulata: Zacinis bifidis 9?) Obs. a £. Halleriara (cui proxima) discre- pat surculis folüsque rigidulis curvis & $porangiis semper rectis, levissimis | nec striatis. floribus sexu distinctis (Spuric). 8. BARTRAMIA fontana Hedw.: surculo subdi- - viso; ramis apice fasciculatis; foliis ovatis acumi- natis serrulatis subhomomallis.—Sw. in diar. Schr. l. c. Web. & Mohr. fl. Cr. p. 278. Mnium fontanum Linn. Hedw. Sp. 1:95. Flor. Dan. t. 298. Bryum fontanum Muds. Angl. Schreb. Lips. Engl. Bot. t. 39o. Bryum palustre scapis teretibus stellatis, ca- psulis magnis. Dill. H. M. p. 340. t. 44. f. 2. Hypnum fontanum Schrank Fl. Salisb. b. pumila: caule abbreviato simpliciusculo, fo- lis lanceolatis. Turn. Spic. 107. t. 10. f. r. c. helvetica: major, folüs subfalcato-homo- maliis. Mnium caulibus teretibus ereclis ex vertice multifidis Hall. H. n. 185r. Mnium heteromallum uctor. plur. d. alpina: ramulis apicem versus incrassatis, foliis dense imbricatis. $2) Proprium est genus, sec. Bridelii Bryol. m Univ. T. Il p. 3r: Cryptopodium: C. bartramioides Brid. Editor. 116 CRYPTOGAMIA. B. fontana Y. alpina Brid. Sp. Muse. Ill. Lp. 9T. | Sryum alpinum caule catenulato, surculis pulverif. stellatis, capitulis vero inclinatis. Hall. Enum. :1:9. n. 46. Hab. in pratis uliginosis adque rivulos & fontes Europ: frequens. b. Hibernie, Sve- cie. c. d. Helvetis. — $7). Descr. Surculi cwspitosi, 1-2-3-pollicares, inferiores simplices, tomento fusco ferru- gineo obsiti, superne determimate divisi, ramis s. innovationibus terminalibus, fa- sciculatis, tereti-subfiliformibus, strictis, 7"o- lia in variis formà ludunt, e basi lata ovata, concava, brevius l. longius acuminata, in ra- mis adpressa, terminalia, apice reflexa pa- tula subhomomalla, margine subinde revolu- te carinata, 7z7ervo kàtali in apiculum desi- nente, supra medium (nec basi) serrulata, reticulata, pallide virentia. Seti? termina- les, ad latérá ramulorum innovantium sub- biunciales, erecte, torties. —Sporangium sphericum, obliqvum, subcernuum, ma- turitate. oblongum suleatum. | Operculum initio conicum. Jeristomium contractum. Membrana interna plicata: denticulis 16, semibifidis, hinc inde cZZs interjectis. Flores Masculi terminales, disco patente. Obs. Facile dignoscitur basi lata foliorum, qvibus, qvoad formam & directionem pa- "n donet fontana Brid. Bryol. Univ. T. II. p. 18. Editor. CRYPTOGAMIA. 117 riter ac ipsa facie Muscialias multum va- riat hec species. In b., cujus statura minor, surculi fere simplices & folia angustiora l. breviora; In c. omnia majora , ramuli elon- gati, folia apice acuminatiora, nervo vali- do instructa, subfalcata. — . « 9. BARTRAMIA marchica Sw.: surculo sim- plici erecto elongato; ramis apice fasciculatis; foliis lanceolatis acuminatis subserratis sub- homomaHis. — Swartz in Diar. Schr. l. c. Web. & Mohr. Fl. Cr. 277. Mnium marchicum Hedw. St. 2. 108. t. 39. Sp. p. —. Leskía marchica Willd. pr. p. 31g. Bryum marchicum Roth. Germ. Hab. in uliginosis Germanie e. g. in ligno - putrido natante prope Spandau: Willde- now. In Ducatu Megapoliano: DBlan- dow. X. 9^5. Descr.: Surculi primordiales, simplices, ere- cli, radiculas hinc inde exserentes, apice in- novantes, ramulis simplicibus divisisque fa- stigiatis. — olia quadrifariam- laxe imbri- cata, lanceolata, concava, zervo conspicuo discolori totali, margine apicem versus serrulata, reticulata, erecta, in ramulis sub- homomalla. Sete ad basin innovationum, sesqviunciales, subílexuose; vaginula lon- ga, conica. ;Sporangium sphsericum, gib- bum, cernuum , reticulatum , seminibus emissis sulcato-striatum. — Opercuzum coni- cum, ros£e/lo brevi obliquo. Peristomii exte- [rcc 94) Philonotis marchica Brid. l. c. p. 33. Editor. I 118 CRYPTOGAMIA. rioris dentes erecto-incurvi; P. interius: mem- brana sulcata, 16-partita: J/acinüs bifidis. Stipites masculi disüncli, simpliciusculi, /fo- re capituliformi terminati, perigoniis con- niventibus nec patulis. ; V'rietas e Pensylvania a Rev:mo Mühlen- bergio lecta, dimidio minor, fo/üs ad- pressis homomallis. ju s] O bs. Bartramic fontanc ejusque varietati pu- mile habitu proxima, at foliorum basi mul- to angustiore, perigoniis florum masculorum clausis & peristomio interiori szqvaliter di- viso absque cis probe distinguenda. 10. BARTRAMIA spherocarpa Hedw.: surculo subcapillari erecto; ramis apice fasciculatis; foliis lanceolato-attenuatis serrulatis | subtus hispidulis. — Swartz. Fl. Ind. Occ. III. p. 1835. 1985. Schrad. Diar. l c. dMnium spherocarpon Sw. pr. p. 139. Hedw. St. 3. 93. t. 38. A. — Sp. p. 117. Orthopyxis spherocarpa P. Beauv, pr. p. 79. Hab. ad latera collium umbrosa in. montibus altioribus Jamaice australis. X 9). —— Descr. Surculi capillares, in cwspitem con- gesti, tomento radiculoso cohewrentes, sub- unciales, inferne simplices, apice subdivisi in ramos fasciculatos breves tenuissimos. Folia subimbricata, ramulorum patentiora, lanceolata, in.apicem tenuissimum attenua- ta, basi concava, carinata, margine (oculo armato) serrulata, subtus carinàque hispi- S" 65) Philonotis splwerocarpa Brid. Bryol. Univ. T. IF, $99. ? Editor. CRYPTOGAMIA. 119 dula, zervo dorsali ad apicem percurrente, amoene virentia. etc terminales, inno- vationibus triplo longiores, recta. .S$poran- gium. spheericum, maturitate cernuum , sul- catum. . Operculum subplanum, rostello brevissimo, acuto. Calyptra subulata. Peri- stomii dentes subincurvo-conniventes. /Mem- brana interna striata: dentzculis 16, bifidis. .Individua mascula simplicissima, femi- neis longiora l. ad apices innovantia, perigo- nis erectis nec clausis. Obs. B. marchice perqvam similis, sed multo tenerior, ramulis tamen longioribus laxis capillaceis magisve subdivisis, foZis- que angustioribus subtus hispidulis. 11. BARTRAMIA circinata Sw.: surculo bre- vissimo; ramis simplicibus fasciculatis erectis incurvatis; foliis lanceolatis homomallis den- ticulatis. B. uncinata Schwsegr. Suppl. Musc. I. P. Il. p. 6o. Tab. LVII. 56), Hab. in Insula Guadalupe Indie Occiden- talis. Descr. Inter minores censenda. $urculi con- fertissimi, abbreviati, plerumque in. humo reconditi, tomento radiculoso contexti, in- novationibus seu ramis fasciculatis pluri- mis, longitudine 2-3-linearum, teretibus, ere- cliusculis l. flexuosis, apice obtuso incur- vatis. olia imbricata, lanceolata, acumi- nata non patentia, carinata, secunda, mar- L 99) Philonotis uncinata rid. PBryo! Univ. T. I. p.22. Editor. 1230 CRYPTOGAMIA. gine & carinà subtilissime denticulata, le- ie virentia. Sete erecte l. leviter flexuo- se, ramis longiores, coccinege, apice cur- vate. Sporangium subglobosum, cernuum, reticulatum, substriatum. | Operculum —. Peristomium —-. Obs. a reliqvis diversa ramis constanter api- ce incurvatis. PD MAT A P LS UM 12. BARTRAMIA Zongiseta Sw.: surculo sub- nullo 1| brevissimo; ramis confertis sim- plicibus depressis erectiusculisque; foliis at- tenuatis denticulatis; setà subbasilari adscen- dente. B. radicalis P. Beauv. pr. sth. p. 44. Hab. in Carolina Americz borealis: Michaux. P. Beauvois. — y. 9"). Descr. Surculi brevissimi, congesti, terre immersi, innovationibus abbreviatis, sim- licibus, indivisis, erectiusculis l. depres- sis. Folia approximatissima, angusta, e basi lanceolata, attenuata, apice capillari, earinata, nervo tenui licet evidenti dorsali, margine denticulata, (vitris valde augenti- bus), nec serrulata. Setce subradicales, ramis multoties longiores, sesqvi-bipollicares, ca- pillares, adscendentes. Sporangium sub- globosum, maturum cernuum, obliquum, reticulato-papulosum, sulcatum. Peristomii dentes erectiusculi. Membrana interna 16- denticulata: denticulis bifidis. 67) Philonotis radicalis Bridel. l. c. p. 16 B. longi- seta. Mich. Fl, Bor. Am, T. II p. 3or una. eadem- que est species secundum Bridel l. c. Editor, » CRYPTOGAMIA. 121 Obs. A congeneribus discrepat znnovationi- bus setisque subradicalibus & fo/iis angu- stissimis. 13. DARTRAMIA £omentosa Sw.: surculo sub- diviso; ramis dichotomis pinnatisque; foliis ovato-lanceolatis acuminatis patulis; sporan- gio ovato-subrotundo recto. — Sw. Fl. Ind. Occ. p. 19837 (sub Ziryo) 1985. Mnium tomentosum Sw. pr. p. 139. Hab. in locis umbrosis muscosisque in monti- bus altissimis Jamaica. Y. 95). Fructum fert Junio, Julio. Descr. Surculi basi simplices, mox subdi- visi in ramos longissimos tri-sexpollicares subinde fasciculatos erectos dichotomos 1. pinnatos, ramudis brevibus patulis, l. sim- plices (absque ramulis lateralibus), apice denuo partos, ad maximam partem (preter apicem & ramulos) tomento ferru- gineo molli obtectos. oa ovato-lanceo- lata, acuminata, plana, patula, subsqvar- rosa, apice minute denticulata, striata, nervo tenui totali, dorso levi, dilute vi- ridia. Sete subunciales, recte, ad. basin ramorum orte, rubre. $porangium ma- jusculum, rectum, ovato-subrotundum, ma- iuritate striatum. — Operculum | convexum, apiculo centrali brevissimo. | CaZyptra su- bulata, minuta. Peristomium contractum ; dentes latiusculi, breves, subincurvi. Mem- brana interna: denticulis totidem ac dentes, bifidis absque ciliis. $5) Philonotis tomentosa Bridel. Bryol. Univ. T. ll. p. 26. Editor. 122 CRYPTOGAMIA. dMares ad apices ramorum disco rutilante convexo conspicul, perzgoniüs 8— 10-phyl- lis, patulis. Obs. Magnitudine omnes sui generis ante- cellit species certe pulcherrima. i4. BARTRAMIA arcuata, Sm.: surculo subdi- viso; ramis vagis simplicibus pinnatisque; ra- mulis terminalibus fasciculatis; folis lance- olatis serrulatis striatis patulis sqvarrosis; se- tis arcuatis; sporangio pendulo. B. arcuata Smith. Fl. Br. & Engl. Dot. tab. 1237. Mnium chrysocomum MWedw. Sp. p. 74. Mnium arcuatum Dicks. fasc. 3. 2. t. 7. f. 3. Hypnum chrysocomum Dicks. fasc. 2. p. 12. Hypnum gnaphaleum Pal. de DBeauv. Prodr. r ? PE palustre erectum coma lutea basi nigricante. Dill. H. M. p. 3o». t. 39. f. 36. Hab. in uliginosis montium Cambro-Britanni- corum & Hibernicorum: Dillenius, T em- pleton, Turner. — In Borbonia: Dory de S:t Vincent. Descr. Surculi crassiusculi, in cespitem con- gesti, ab imo vage ramosi, toli ramique subpalmares, tomento radicali ferrugineo molli obducti. Am erecti, apice subdivi- si rariusque ramulis brevissimis lateralibus - distichis obsiti qvasi pennati, apiceque aliis fasciculatis terminati. — Zo lanceolata, acuta, margine serrulata, zervo concolore & stris binis utrinque predita, vix cari- nata, semper patula nec recurva, sed sic- citate sqvarrosa, terminalia stellato-paten- Ua, luteo-viridia, nitida. Sete ad apicem CRYPTOGAMIA. 1223 (nec latere) ramorum (ubi fasciculi ramu- lorum oriuntur) breves, arcuato-deflexz, semiunciales, folis perigonialibus basi cin- ctm. Sporangium sphericum, pendulum, reticulatum , maturitate sulcatum. — Oper- culum minutum, breviter conicum, rubrum, Peristomium contractum: dentes breves, obtusiusculi, inflexi. Membrana interna 16- partita. Mares distincti, terminales, stellato-discoidei. Obs. Proxima antecedenti, staturà ut illius insigni. Dubia. Hypnum gnaphaleum Pal. Beauv. pr. eth. p. 64. Muscus JB. arcuate «& tomentose adeo similis, ut vix dubium sit, quin ad idem pertineat genus; sed habitu graciliori & sur- culis laxis piliformibus gaudet. Fructificatio adhuc ignota in posterum re- cognoscenda 9?) Bartramia stricta — Bruid. Musc. rec. 2. 3. xg. E freto magellanico attulit Commercon. Obs. An vere hujus generis l. Conostomi? Saltem sub Z. stricta misit Cl. Beauvois exacte Conostomum australe, qvod Bar- tramia pentasticha Drid. l. c. p. 134. cfr. Conostomum. $9) Perspicacitas Swartzii heic etiam elucet; senten- tiam hancce de ZZrpno gnaphaleo Beauv. jam An- no 1806 scripsit & Anno 1:827 illam ex autopsia comprobavit Bridel, sec. Bryol:im Univ:m T. II. p. 35, ubi H. gnaphaleum ut synonymon affert Bar- tramie arcuate, "speciminibus britannicis cum bor- bonicis collatis." Editor. 124 CRYPTOGAMIA. FUNARIA Schreb., Hedw. (Koelreutera Hedw. Fund. 2. 96. Mnii species Linn. Zryum Dill. Strephidium Pal de Beauv.) Peristomium duplex: exterius: dentibus 16 obliquis apice contiguis; Zm£erius totidem membranaceis. Calyptra subcucullata 1. submitriformis. Flores ierminales. 7Masculi discoidei in di- versa stirpe. 1, FUNARIA Aygrometrica Hedw.: foliis ova- to-lanceolatis acutis conniventibus integris; setà arcuata; sporangio ovali pyriformi obli- que sulcato nutante. [. hygrometrica Hedw. Sp. p. 172. Web. & Mohr Fl. Germ. Cr. p. 378. t. IX. f. 6—8. (perist.) Wahlenb. Fl. Lapp. p. 350. Koelreutera hygrometrica Hed w.olim, Schrank, Willd. &c. | Mnium hygrometricum Linn. plur. Auct. Bryum hygrometricum Scop. Web. Huds. &c. Bryum bulbiforme aureum, calyptra qua- drangulari, capsulis pyriformibus nutantibus. Dil H. M. p. 407: t.:52. &t' 98. b. nana: subacaulis, setis semiuncialibus, sporangiis obovatis. c. caribea: folis acuminatioribus siccitate inflexis tortisve. Hab. in udis, pormaariis umbrosis, adque mar- gines fontium scaturiginumque nee non in locis sylvaticis olim deustis copiose per totam Europam, etiam in Asia boreali us- que ad Chinam. In Atlante Africae: Des- fontaines: In Promontorio Australi bo- ne spei: Thunberg: In America septen- CRYPTOGAMIA. 125 trionali & meridionali nec non. in insulis caribwis. (). neunte zestate fructum fert. Descr.: Surculi conferü, varie longitudinis, bilineares ad semiunciales, . caespite re- conditi, ut planta sepe acaulis videatur, simplices, subinde apice divisi. — FoZia congesta , ovato-lanceolata, carinata, con- cava, subventricosa , erecto- conniventia, integerrima, zervo apicem acutum attin- gente, diaphana, valde vasculosa, pallide viridia; perigonialia majora, inprimis di- sci floris masculi. Sea uncialis l. biuncia- lis, erecta, siccitate insigniter tortilis, ba- si purpurea, apice arcuata. ;S$porangium ovali-pyriforme, nutans, incurvum, oblique sulcatum, | croceum. Operculum plano- . convexum, margine limbo coccineo. CaZyp- tra rostrata, basi subquadrangularis, sub- ventiricosa. Peristomium coarctatum, az- nulo crasso cinctum. Dentes fulvi, pla- ni, margine a trabis transversalibus cilia- to-denticulati, apicibus oblique tortis con- nexi; interiores angustiores, obliqvi (nec plani), apice conniventes. dimidio minor, in arenosis siccioribus ra- rius proveniens; J'orma foliorum & cur- vatura sefe! eadem, at sporangia magis ovata. Color pallidior. — Specimina in China lecta huic pre reliquis accedunt. l. altera ex Jamaicee & Hispaniole locis car- bonarüs, ubi degentem observavimus, a vulgari parum differt, si modo cum va- rietate proceriore Europea comparatur. Surculi strictiores. — Folia fere acutiora, 126 CRYPTOGAMIA. non erecto-conniventia, sed inflexa & sub- inde torta, basi longius arctiusque vagi- nantia. Sete, qve in recenti arcuatze, sic- citate eriguntur, unde .Sporangia fere re- cta, basi attenuata, turbinata. j . FUNARIA /lavicans Mich.: foliis longe acu- minatis erectis subserrulatis; setà arcuata; sporangio oblongo-pyriformi sulcato. F. flavicans: folis longius setaceo-acumina- tis, pedunculo capillari pallido. Mich..Fl. Bor. Àm. 2. p. 303. Hab. in America boreali: Carolina: Micliaux. Pensylvania: Mühlenberg. Descr. Surculi longitudine variant. — Folia ovato-lanceolata, apice longiore acuminato, - argute carinata, zervo ad apicem extimum excurrente, margine subintegra l. . obsolete serrulata, erecta, fÍlavo-viridia ut in reli- qvis, reticulata, pellucida. Se£ce sesquiun- ciales, bipollicares & ultra, adscendentes, tenuissima, tortiles, pallidze, apice arcuatae. Sporangium oblongo-pyriforme, parum in- curvum, nutans, virescens, obliqve sulca- tum. Operculum convexum, breviter ma- millatum. | Peristomii dentes leves! incur- vi, nec coherentes. Obs. Colore facile dignoscenda. A vulgari di- . versa videtur, licet ille valde adfinis. . FUNARIA caicarea Wahlenb.: foliis piliferis serratis; sporangio oblongo-pyriformi cernuo. F. calcarea Wahlenb. in Act. Holm. 1806. p: 135. t. IL f. 2. F. Mühlenbergii Hedw. fil. Web. & Mohr Orypt. Fl. p. 38o. Hab. in rupibus calcareis Gottlandise terra tenui tectis: Wahlenberg. Helvetie : CRYPTOGAMIA. 127 Schleicher. — In Pensylvania: Müh- lenberg. — 79). Descr. Surculi brevissimi. olia ovata & oblonga, acuta, concava, (cymbiformia Wah- lenb.), nervo apicem non attingente pilife- rum, pilo e pagina orto, patulo-erecta , to- to margine serrata, reticulata, tota cum pilo pallescentia; perzgonmia//a lanceolata. Sete stricte, recte, 4 lineas longe, aurantia- ca. Sporangia oblongo-pyriformia, erectius- cula, cernua, viridi-rufescentia, levia, nec ante maturitatem sulcata. Operculum magis quam in priore convexum. Calyptra bre- viter rostrata. Perzstomii dentes margine leves, apice convoluti, nec cohswrentes; . interiores obliqvi, pallidi. Obs. :r. Varietati praecedentis zaznce primo aspectu assimilatur, sed notis supra indica- tis optime distincta. — —. 2. F. Mühlenbergii Hedw. fil. minor est et differt: zervo foliorum extra apicem execurrente, se£d tortili coccineà dentibus- que peristomii longioribus acutis, transverse exasperatis. MEESIA Hedw. Fund. 2. 97. (/Febera Schranck. Meesia & Diplocomium Web. & Mohr. 4mblyodum P. Beauv. Bryum Dill. Mnz & Bryi Species Linn.) 70) Secim sententiam Hookeri Funarza calcarea Wah- lenb. ad P. hibernicam pertinet (Hook. & Tayl. Musc. Br. p. 7o tab. XX). Bridel vero supposuit, hane £F. hibernicam. potius formam praecedentis lo- calem esse quam peculiarem speciem (Bryol. Univ. T. IL. p. 460; & Wahlenbergius F. hzbernicam ut varietatem. Funarie calcaree cum ? affert (Fl. Sv. T. II. p. 731). Editor. 138 CRYPTOGAMIA. Peristomium | duplex: MExternum: dentibus 16 brevibus obtusis; Znternum: cis o- tidem subalternis, acutis, liberis, l. operculo reticulato connexis. CaZyptra cucullata. Flores masculi femineis approximati l. di- scoidei in diverso individuo, terminales. Floribus androgynis. 1. MEESIA Zongiseta Medw.: folis trifariis ovato-lanceolatis concavis; setis longissimis. M. longiseta Hedw. St. p. 56. t. 21. 22. Sp. 173. Michaux. Fl. Bor. Am 2. p. 303. Funck Cr. n. 109. Wahlenb. Fl. Lapp. p. 356. Mnium triguetrum linn. T'ristichis Ehrh. Phytoph. 59. Amblyodum longisetum P. Beauv. pr. sth. «dbi Hab. in paludibus turfosis profundis Scandi- navie, Germanie, Helvetie, Canade; Pen- sylvame: Mühlenberg. Julio perfecit fructum. X. Descr. Surculi simplices, laxi, erecti, per innovationem elongati, subdivisi; gregatim crescentes, parte annotina tomento radicali ferrugineo tecta. 'o//a trifariam disposi- ta, a basi amplexanti ovato-lanceolata, con- cava, acuminata, carinata, Zervo crasso ad apicem usque ducto, integerrima , patentia, juniora lete virentia. —7ores terminales, foliis perigonialibus parum latioribus cin- cti. Seta erecta, longissima, quadri-quinque- pollicaris, flexuosa, Sporangium elongato- pyriforme, altero latere subarcuato, cernu- um. Operculum conicum, obtusum. Ca- lyptra cucullata, subulata, recta. Peri- stomium L| CRYPTOGAMIA. 129 stomium annulatum : - dentibus brevissimis, apice rotundatis, Zn£erioribus (s. processus pyramidati) per paria approximatis, apice conniventibus. lek oribus dioicis. -2. MEESIA uliginosa Hedw.: foliis lineari-lan- ceolatis obtusis. — Hedw. St. I. 1. t. 1. a. Sp. p. 173. Wahlenb. Fl. Lapp. p. 557. Bryum. trichodes Linn. Smith. Fl. Brit. Mnium trichodes Moffm. Mnium uliginosum Gmel. Amblyodum uliginosum P. Beauv. pr. eth. p. Ár. Bryum trichodes aureum, capsulis incurvis ob- Lusis in setis longis. Dill. M. p. 389. t. 49. E b. Minor. — Wahlenb. Fl. Lapp. p. 357. JMeesia minor MBrid. M. Rec. 2. 3. p. 168. Eo*£RO Hab. in locis paludosis turfosisque Anglie, Germanie, inque subalpinis Svecie sep- tentrionalis, Helvetie, Italie, Galli, pra- sertim solo calcareo. — Media zstate fru- ctum fert. Y. Descr. Surculi cespitosi, breves, simplices, innovationibus annuis qvasi ramosi, basi 71 Bridel etiam recentius dubitat, an 274. minor diversa sit species a 74. uliginosa (Bryol. Univ. T. 3. p. 62). Editor. 9 130 CRYPTOGAMIA. ferrugineo-tomentosi. olia ad apices sure culorum conferta, e basi concava, lineari- lanceolata, obtusa, patentia, planiuscula, nervo valido totali przdita, margine inte- gerrima , siccitate revoluta, lete virentia; perigonialia concáva. Seti respectu sur- cuh longissimz, bi-triunciales, subflexuosz, tortles.. $$porangium pyriforme , rectum, demum arcuato-incurvum, cernüum. Oper- ciuium convexum, centro prominente obtu- SO. Calyptra cucullata. Jerzstomium con- strictum, , absque annulo? dentes breves, obtusi, processubus totidem interioribus acuminatis, reticulo connexis. b. variat surculis setisque dimidio brevioribus. 3. MEESIA deaibata Sw.: folüs lanceolatis acutis subdiaphanis reticulatis. — Swartz Musc. Sy.; p. 44. t. 5. f. 10. Hedw. Sp. p. 154. Wahlenb. Fl. Lapp. p. 357. Bryum dealbatum Dicks. St. 2. 8. t. 5. f. 3. Smith. Brit. "mblyodum dealbatum P. Beauv. p. eth. p. 41. Hab. in subhumidis turfosis, ad latera caespi-- tum, Britanniz, Sveciz.—Tun. et Jul. fructi- ficat. t. Descr. .Surculi | confertissimi, brevissimi, simplices, ex innovationibus apice multi- . plicati.. | /oZia congesta, erecta, lanceolata, acuta, plana, exalbido-viridia , diaphana, reticulata, margine obsolete serrata; nervo discolori, infra apicem evanescente. Seta sesquipollicaris, basi adscendens, recta, sub- flexuosa. — Sporangium pyriforme , Bru demum arcuato, leviter incurvum. Oper- culum JAN MAINS adu breve. Peristomium CRYPTOGAMIA. 131 absque annulo: dentibus angustis, brevibus, acutiusculis, erectis. Zn£eriores processus longiores, acuminati, albidi, reticulati, libe- ri,nec reticulo connexi! apice conniventes. Obs. Primo intuitu praecedentem putas, cu- jus habitu gaudet, at peristomio interiore propior 47Meesie Longiseta. TIMMIA Hedw. St. L p. 84. t, 3r. (Orthopyxis Pal. de Beauv.) Peristomium duplex: KExternum 16-denta- tum: Znternum membranaceo-laciniatum : lacinüs 16 sqvalibus, dentibus peristo- mii exter. oppositis, A-partitis, cruribus apice connatis. Ca/yptra cucullata. Flores monoici. Masculi axillares, gemmifor- *" mes; feminei terminales. 1. TIMMIX megapolitana Hedw.: folüs e basi lati- ore lineari-lanceolatis margine planiusculis api- cem versus involutis. — Hed w. St. l. c. t. 3r. Sp. p. 176. Web. & Mohr Fl. Cr. p. 534. t. LIO b. 5. Orthopyxis megapolitanum Pal de Beauv. eth. 79. Mnium 'Timmia Hoffm. D. Fl. ». Mnium megapolitanum Gmel. Syst. Tümmia cucullata Michaux. Fl. Bor. Am.? p. 3o4. Tümmia polytrichoides Brid. M. rec. 25. 3. 152. (nisi seq. Synon.). Hab. in ducatu Mechlenburg prope Malchin in prato turfoso inter Carices. In Pensyl- vania: Mühlenberg. x. . Descr. Surculi cxspitosi, erecti, pollicares, superne divisi innovantes, inferne vadicu- 132 CRYPTOGA MIA. loso-tomentosi. J'oZa inferiora breviora, superiora. confertiora, rigidula, ut dicunt polytrichoidea, e basi. lata, lineari-lanceola- ta, obtusiuscula, carinata, 7zervo crasso, margine subundulate serrata, planiuscula, apice tantum leviter involuto, patentia, siccitate recurva flexaque, saturate viridia. Flores masculi 3—4, alares, pedicellati: foliis perigonialibus ovatis, acutis, serratis, femineis terminalibus, lanceolatis. Sea recta, vix tortilis, pollicaris. — Sporangium | ova- tum, cernuum. Operculum convexum, centro mamillato. CaZyptra longiuscula, subulata. Peristomium annulatum: dentes latiusculi, transverse striati, erecti, apice dilutiore, initio reflexiles, sape pertusi. Membrana interior lutea, reticulata: Zaci- niarum. cruribus articulatis. é Obs. Specimina a. Cl. Mühlenberg commu- nicata apprime. conveniunt: foZia solum- modo paullulum angustiora, qvam in nostra, ideoque media qvasi inter illam & seqven- Lem. — Calyptra infra | sporangium , circa setam residua, quam Z'/mmice su:e cucul- late? attribuit Auctor Flore bor. Americanze, etiam adest, qvod in europ&is quoque contingere solet. | Operculum convexum, . papilla centralh vix prominente. — Dentes quoque basi obscure flavi, a linea. trans- versa supra medium reflexiles; hinc arti- culatione gaudere putavit Michaux. 3.. TIMMIA azustriaca Hedw.: foliis lineari-lan- ceolatis margine toto inflexo subulatis, sicci- tate tortilibus.—Hedw. Sp. 176. t. 42. f. 1—7. »» CRYPTOGAMIA. 133 mala. Web. & Mohr l. c. t. 10. f. 3, 4 (pars perist. Wahlenb. Fl. Lapp. p. 355. T'immia megapolitana Funck M. pinif. N. 111. Mnium austriacum P. B. eth. p. 74. Bryum folis lanceolatis faleatis, setis alari- bus, capsula ovata inclinata, operculo ma- millari. Hall. helv. N. 1179. Hab. inlocis subalpinis Austri& (Schneeberg) inque rupibus aridis Bavarie & alpibus Carniolie: Schwzegrichen. Ad Wald- stein: Funck. Helvetia: Schleicher, Bridel, Lapponia &. Norvegia: Wah- lenberg. — /Estate fructificat. X. Descr. Surculi ut in precedente, at 2-3-plo longiores. oia e basi semiamplexanu, li- neari-lanceolata, parum angustiora & bre- viora qvam in 7. megapolitana , obtusi- uscula, carinata, zervo colorato, margine supra medium dorsoque versus apicem ser- rata, madore patentia, siccitate subinyolu- ta, hinc qvasi subulata, tortilia, pallide vi- ridia. Sete 1-2-unciales. — Sporangium ovatum l. oblongum, basi angustius sub- turbinatum, cernuum l.fere nutans, Oper- culum convexum, papilla magis exserta; Peristomii annulo valde elastico. 7Mem- brana interna ut in priore, sed pallidior, tenerior. Obs. Variat j$urculis multo brevioribus, ha- bituque ipsius 7* megapolitane humiliori. Dignoscenda tamen foZzis angustioribus, tor- tilibus, colore fere pallido. 134). CRYPTOGAMIA. CALYMPERES Swartz, hl in Weber. Tab. Syn. Musc. Peristomium. nudum. Calyptra carinata, persistens, basi integra, infra sporangium constricta, apice, circa operculum. (maturitate solutum) rimis lon- gitudinalibus hians. 1. CALYMPERES fzelüi: foliis lineari-spathu- latis involutis, siccitate incurvis tortilibusve, nervo dorsali exserto capituligero, — 7?) Hab. ad Sierram Leonam Africe: Ad. Af- zelius. X. Descr. Radices capillacez;, complicate, fu- scelle. Surculi cs&spitosi, simpliciusculi, in- terdum subdivisi, apice innovantes, erecti, imbricato-foliosi. | 7o/ia e basi membrana- cea vaginante, concaya, striata, reticulato- vasculosa, rutilantia l. pallida, lineari-spa- thulata, carinata, nervo valido instructa, inferiora breviora obtusa, superiora acu- minata, zervo plerumque ultra apicem ex- currente, pedicelli instar capitulum geren- ls, margine versus. extremitatem (vitris maxime augentibus) denticulata ,. patentia, siccitate involuta arcuato-incurva, subinde iortlia. 77Zores monoic. JMasculi gem- . 72) Swartz in Schrad. Link, & Spreng. Jahrb. der Gew.k. I. p. 3. tab. E. £. 11—15, Brid. Bryol. Uniy. T. II. p. 96. C. Palisoti Hook., Brid. Mant. Musc. p. 193. Schwzagr. Suppl. I. P. If. p. 333. C. lonchophylum Schwagr. l. c. in Tab. XCVIII. Editor. CRYPTOGAMIA. 135 miformes, alares. Capitula quoque adsunt, nervum foliorum exsertum terminantia, Dry androgyni 1. T'etraphidis pellucidee sumilh- ma, corpusculis nudis cylindraceis diapha- nis dense congesta. /'eminei terminales: foliis perigonialibus acuminatis ecarinatis reticulatis pallidis. — Paraphyses numero- sissimz, capillacez, articulate, pellucida. Sete subinde geminate, folis parum lon- giores, stricte, non tortiles, rubelle. 7/a- ginule cylindracez. Sporangia elliptico- cylindracea, levia, recta. Operculum con- vexum, rostello subulato, recto. Calyptra persistens, carinata, subulata, infra fructum circa setam constricta, nec decidua, sed, dum operculum maturitate solvitur, rimis plerumque 4 longitudinalibus juxta os peri- stomii dehiscens, unde semina emittit. Pe- ristomium. patens, nudum, edentulum, ab- sque annulo. Obs. Genus Znictangiis propinquum floribus masculis alaribus & peristomio nudo, ca- lyptrá vero omnium diversissimum videtur. Calypira in setis sporangio tandem orbatis, adhuc basi constricta remanet, licet latere rupta. i Nomen a greca voce zezAvuua velamen & zeioo, transadigo l. quod foratur, quoniam ca- lyptra, qva fructus velatur, rimis apice ape- nitur. POLYTRICHUM Dill. Linn. Hedw. Menz. Brid. (Catharinea -Ehrh. Hann. Mag. 1780. Mohr. "Obs. p. 31. (Polytrichum, Atrichum &. Pogonatum Pal. de Beauv. prodr. zthiog. Ex Mns Linn.) Ma 136 CRYPTOGAMIA. Peristomium simplex: dentes 323—064 apici- .bus epiphragma prehendentes. | Calyptra dimidiata, tecta paraphysibus ab- ruptis, adglutinata, quasi pilosa l. subnuda. Flos masculus femineusque terminalis, hic in diverso individuo discoideus. X Sporangio angulato. *4pophysi distincta. — . 1. POLYTRICHUM piferum Schreb.: surcu- lo simpliciusculo abbreviato; folus margine involutis integerrimis apice pihferis; sporan- gio parallelipipedo.—Hed w. Sp. p. 9o. Schreb. Spic. 74. 1ro3r. Menz. Trans. Linn. Soc. T. 4. 79. Engl Bot. t. i199. Wahlenb. Fl. Lapp. p.. 343. | Polytrichum commune Y. Linn., Alior. Polytrichum pilosum Neck. Schrank. Polytrichum quadrangulare minus, junipe- ri folis pilosis. H. Dill. M. p. 426. t. 54. f. 3. Hab. in ericetis montosis & locis apricis syl- vaticis Europz, presertim borealis.—Media sstate fructiferum Y. : V Descr. Surculi breves, vix pollicares, indi- visi, basi nudi, subfusci coloris. olia lanceolata, nisi madida adpressa, superiora subfastigiata, basi latiuscula, amplexicaulia, subcarnosa, sordide viridia, margine invo- luto (minime revoluto), dorsoque integerri- ma, apice in processum filiformem canescen- tem, vitris augentibus, denticulatum desinen- Ua; perigonialia, femineorum planiora, vix longiora, ex albido-membranacea. Sete sub- wnciales, purpurascentes, basi flavae. Spo- CRYPTOGAMIA. 137 rangium ovatum, quadrangulum, lateribus planis, 4pophysi subrotunda depressa di- stante insidens, suberectum, retusum , nu- tans. Operculum planiusculum, rubicun- dum, rostello brevi obtuso obliquo curvo. Calyptra parva, julis longis aureo-purpu- reoque-micantibus demum ferrugineis de- orsum adglutinatis (ut in reliqvis) obsita. Dentes peristomii 64, albidi, brevissimi. Individua mascula subinde prolifera, foliis perigonialibus amoene purpureis. Obs. Variat Sporangio oblongo, rosteilo lon- giore acuminato. 2. POLYTRICHUM juniperinum Willd.: surcu- lo subsimplici; folis lanceolatis subulatis pa- tulis subrecurvis, margine inflexo integerri- mis, carina serrulatis; sporangi6 parallelipi- pedo. P. juniperinum Willd. Fl. Berol. p. 3o5. ML ELS 4L P. juniperifolium Hoffm. Deutschl. Fl. II. p. 24. Sturm. Fl. Cr. 1:. 4 Wahlenb. Fl. Lapp. p. 344. P. commune f. Linn. | Hab. in montosis siccis Europse borealis eti- | am in ora occidentali Americe septentrio- nalis Menzies. Pensylvania: Mühlen- berg. Descr. Surculi 2-3-unciales, inferne nudiu- sculi, simplices. —ZeZia inferne rariora, su- perne conferta, lineari-lanceolata, subula- ta, patula, humiditate recurvantia, margine arcte inflexo, integerrima, plana, subtus ca- rina supra medium folii ad apicem serru- lata; perigonialia membranacea, setam 138 CRYPTOGAMIA. vaginantia, apice attenuata. Sete sesqvi« triunciales. S$porangium. rectum, oblongum, quadrangulum, apophysi disüncta rubicun- da. Operculum planum, palhde rubrum, rostellum in medio exserens breve acutum. Calyptra ferruginea. Dentes 64. Surculi interdum abbreviati vix pollicares, simillimi precedentis sed foZia non pili- fera & carind serrulata mox distinguenda; hinc P. juniperinum Hedw. Sp. 89. t. 18. f. 6—10 & forte Turn. Sp. Hib. 82. di- versum nobis videtur foliis utpote carina serrulata omnino carentibus. . POLYTRICHUM szrictum | Menz.: surculis subramosis strictis; folis lanceolatis acumina- tis erecliusculis, margine inflexo integerri- mis, carinà versus apicem serrulata; spo- rangio parallelipipedo. Menz. Trans. L. S. Á- p. 79. 3.17. y X2 P. juniperinum Sw. Disp. M. Sv. 75. P. juniperimum 8. gracilius Wahlenb. Fl. Lapp. p. 944 ^). | Hab. in Europe & Americze septentrionalis & australis turfosis. subhumidis sphagno- que repletis Y. | Descr. Surculi 1-2-J-polücares & ultra, in- ferne coherentes, hinc ramorum instar subdivisi, tomento radicali sepe ad basin 73 Wahlenbergius in Flora Svecicade hoe omnino silet, certe ea ratione, quod illud ut varietatem minoris momenti P.chz juniperini censeat. — Bri- del in Br. Univ. T. II p. 139 pro distincta specie habet. — JP. junzp. f. strictum. Hartm. Scand. Fl. « 4o4. | : , Editor. CRYPTOGAMIA. 139 tecti, habitu graciliori, tamen rigidiusculi, Folia lanceolata, acuminata, apice subula- to fusco, erecta, siccitate adpressa, madore subpatentia nec recurva, margine applana- to-inflexo, integerrima, dorso leviter. cari- nata, (carznd versus apicem minutissime serrulata), rigida, juniora glauco-virescentia, adulta fusca; perzgonialia membranacea, conniventia, apice piliformi. jSe£c bi-tripol- licares, terminales, flavo-purpurez. ^ Spo- rangium erectum, ovatum, quadrangulum, viride: 4pophysi distincta, depressa. Oper- cuium. planiusculum, croceum, roste/Zo bre- vissimo suberecto obtusiusculo. | Calyptra pallida l. subcinerea: dentes 64, albidi. — Surculi masculi ut plurimum —proliferi, simplices, strictissimi, graciles, a foliis ad- pressis quasi teretes, apice subclavati. Obs. P. juniperino Willd. proximum, sta- iurà vero vOTHNDRMÉE graciliori, foliis rigi- dioribus, in recenti erectis, nunquam recur- vis & colore distinctissimum. P. elongatum Pal. de Beauvois prodr. &thiog. p. 94. ad. fretum magellanicum proveniens a stricto non apte separatur. Folia ut im illo adpressa, dorso nec margine subserru- lata sunt. Parum solummodo angustriora videntur apice longiore subulato, & apo- physis sporangii minus depressa. (Ex spe- cimine ipsius Cl. Auctoris). 4. POLYTRICHUM a/pestre Hoppe: surculis simplicibus strictis basi tomentosis; foliis lan- ceolatis acuminatis concavo-planiusculis. patu- lo-Crecurvantibus margine carinaque ad api- 140 CRYPTOGAMIA. cem serrulatis; sporangio parallelipipedo cernuo. : P. alpestre Hoppe Bot. Taschenb.. 1801. p. i99. 7^ - Hab. in udis turfosis montosisque Europa. y. Descr. Surculi longissimi, subpedales, fili- formes, tomento radicali albo-cinerascente obducti, quo gregatius agglutinati nascun- tur, simplices, graciles, stricti, superne vestiti foliis brevibus, e basi semivaginan- te, lanceolatis, acuminatis, rigidulis, patulis, madore recurvis, planiusculis l.. concavis, obsolete carinatis, marginetoto carinàque ver- sus apicem serrulatis; terminalibus lette vi- rentibus. olia perigonialia longiora, api- culo filiformi. ;$eta 2-3-pollicaris. Sporan- gium breve, ovatum, argute quadrangulare, prima state rectum, mox cernuum; apo- physi exigua, obconica, depressa, distin- cta, oblique insidens. Operculum | conve- xum, croceum, 7ostello conoideo, acuto. Calyptra pallide ferruginea, apiculo fusco. Dentes 64. Surculi masculi breves, simplices, subinde prohferi. olia patentia, longiora quam in P:o stricto; perigonialia pallide rubra. Obs. a P. communi facile. distinguitur: ha- bitu surculorum gracili, foliis brevioribus latiusculis rigidioribus lete virentibus & sporangiis semper minoribus ab initio sub- cernuis. Associantur quoque non raro in 74) Species hzcce etiam prope Holmiam a Swartz lecta est, secom Hartm. Scand. Flor. p. 4o4. 7 Editor. CRYPTOGAMIA. 141 eadem caespite Surculi P. strict huic sta- turà simillimi, at fo/ia ejus margine inte- gerrima, situ rectiora & color glaucescens. 5. POLYTRICHUM commune L.: surculo sub- simplici ; foliis lineari-lanceolato-attenuatis pla- niusculis recurvis, margine carinaque serratis; sporangio parallelipipedo. P. commune s. Linn. Sp. T. II. 1573. Wah- lenb. Fl. Lapp. p. 344. Plur. Auctor. P. juccefolium Ehrh. pl. Cr. N:o 214. P. serratum Schrank, Laichart. a. elatius. Polytrichum quadrangulare vulgare yuccaefo- lis serratis Dill. H. M. 424. t. 54. f. r. b. humile. Polytrichum quadrangulare juniperifoliis bre- vioribus & rigidioribus. Dill. l. c. f. 3. Hab. in uliginosis (a) & ericetis (b) totius Europae, vulgatissimum. — Provenit etiam septentrionem versus in Asia & America. Descr. Surculi pro conditione loci natalis lon- gitudine variant a pollice ad. pedem immo ad cubitum, simplices, rarius divisi, dumque elongantur ad maximam partem turfo im- mersi, inferne plerumque nudi l. foliis ra- rius vestiti. —.F'o/ia superiora conferta, juxta basin membranaceam semivaginantem sub- refracta, lanceolata 1. lineari-lanceolata, api- ce longiore acuta, attenuata, subcarinata, siepe apiculo canescente terminata, zervo medio decurrente, concaviuscula, adultiora fere plana, erectiuscula, madore patentia, apicibus recurvis reflexa, marginibus totis carinaque supra medium serratis, serratu- ris cartilagineis; perich«tialia erecta, va- 14a CRYPTOGAMIA. ginantia, attenuata, integra, exalbida. Sete 2-6-unciales, pallide purpurascentes e vagi- nulis cylindraceis basilaribus (quod pluri- mis speciebus familiare). ^ Sporangium re- ctum, quadrangulum, viride, seminibus emissis nutans, rufescens. "Apophysis sub- rotunda, depressa, distans. | Operculum convexum, pailidum, roste//o brevi pyra- midato. Calypire tegmen conicum, e fi- lis longis aureis dense intertextis. Dentes peristomii 48—64, ' breves, albo-marginati, leviter incurvi. Epiphragma albicans. Plante mascule Surculi apice a folis perigoni- alibusimbricatis patulis rubicundis lati, in di- scum stellatum, compagem folliculorum sper- maticorum foventem, terminati. Anthesi peracta, surculi e centro disci innovantur, quod insequentibus annis (4—9.) repetitur, — hinc longissiimi evadunt. Etiam .Surculi feminei innovationes patiuntur, quo casu subinde ramosi fiunt, speciem diversam s. surculos P. a/pini mentientes. Quod vero . surculi disciferi in capsuligeros abeant, ut perhibuerunt ali, certe non credibile est. Obs. var. b. in siccioribus vulgaris a P. ju- niperino revera diversa, licet illi similli- ma, folis angustioribus & strictioribus & sporangiis minoribus gaudet. Heec-est illa, quam Dillenius figurà & descriptione il- lustravit, licet specimina herbarii ejus ex assertione Cl. Turneri ad P. juniperinum pertinent. Spic. M. Hib. p. 83. Ad P. commune, medium quasi inter a. & ' b. referendum est: CRYPTOGAMIA. 143 P. perigoniale Michaux Fl. Bor. Am. 2. p. 293. In omnibus convenit, ut non separari de- beat. olia tantum paullulum angustiora, humiditate valde reflexibilia & fere magis inordinate flexa, pulchre serrulata; perigoni- alia etiam longissima, lineari-capillacea, ex albido nitore micant. Etam ex autopsia non sufficienter diver- sum videtur: P. subpilosum Pal. de DBeauv. pr. &th. p. 86. |. .P. Commergonianum rid. Suppl. I. 57. Ex Borbonie Insula. Habitus omnino P. communi b. Folia line- ari-subulata, erecto-patentia, vix recurvan- lia, obsolete carinata, concava nec plana, subcarnosa, apice subsetacea, margine car- Ulaginea sepe integra l. obsolete serrulata, dorso levia versus apicem tantum serru- lato, terminalia l precipue perigonialia breviter pilifera. Color fusco-viridis. "Va- rietas forsan potius quam distincta species. 6. POLYTRICHUM appressum Prid.: surculo — simplici; foliis attenuatis acuminatis albo-api- culatis planis strictis erectis integris, termi- nalibus margine apiceque obsoletissime serru- latis; sporangio parallelipipedo.— Brid. Suppl. Lp 5r. P. glabrum Dnd. Musc. II. p. 85. 64. P. Apuleja Commercon. . Habitat in Insula Borbonie: Commercon. Bory. — JDescr. Mabitu P. juniperino assimilatur. Folia valde approximata, rigida, in sicco arcte adpressa, madore tantum erigantur, lanceolata, attenuata, acuminata, apiculo T CRYPTOGAMIA. brevi discolori albo, dorso convexo ecari- rinata, supra plana, crassiuscula, margine non inflexo, inferiorum integerrimo, supe- riorum extremitates versus, oculo bene ar- mato, obsolete serrulato, apiculo hispidulo; perigonialia elongata, apice subsetacea, pallidiora. Sete longe, valide. Sporangi- um rectum, magnum; apophysi exigua, de- pressa, distante. Operculum planum.. Ca- lyptra acuminata. Peristomium amplum. Dentes 64. Obs. a P. communi diversum folis rigidio- ribus nunquam reflexis, sed strictis erectis margine plerumque integro, & a P. juni- perino absque margine inflexo &c. P. glabrum & appressum eandem esse spe- ciem vix dubitemus, consentiente ut vide- tur ipso Cl. Bridel. oia in eodem in- dividuo integra & serrulata. 7. POLYTRICHUM remotifolium Beauv.: sur- culo simplici filiformi; foliis e basi amplexica- uli lineari-attenuatis apiculatis planiusculis ser- rulatis erectis, inferioribus remotis alternis; sporangio parallelipipedo cernuo. P. remotifolium Pal. de Beauv. pr. ceth. p. 86. Hab. in Insula Borboniz. Descr. Surculi semispithamei, simplices, fi- liformes. Zo/ia late vaginantia, lineari-at- tenuata, apiculo terminata, planiuscula, sub- tus convexula ecarinata nisi ad apicem, margine vix dorso, preter in terminali- bus, serrulata; superiora erecto-patentia ; in- feriora (etiam madore) adpressa, remotio- ra, subalterna; perigonialia apiculo lon- giori CRYPTOGAMIA. 145 giori gaudent. ;Seta longitudine surculi. Sporangium. oblongum, quadrangulare, cer- nuum; «apophysi subrotunda, exigua, . de- pressa, obliqua, approximata. Operculum planum: ros£e/lo curvo. Calyptra —. Den- tes 64. Obs. Habitu graciliori, fois angusüs atte- nuatis erectis nec reflexis inferioribus fere alternis & foliorum vaginà latiore & spo- rangio cernuo a communi primo intuitu discrepat. * & Sporangio subapophysiato s. apophy- s? confluente. .-8. POLYTRICHUM formosum . Hedw.: surculo simplici; foliis lineari-lanceolatis carinatis pa- tulo-recurvis marginatis cartilagineo-serratis; sporangio tetragono. — Hedw. Sp. 9» t. 19. f. 1... a. Sturm. Cr. 5. Web. & Mohr Fl. Cr. Germ. 227. Wahlenb. Fl. Lapp. p. 345. P. attenuatum Menz. Tr. L. S. 'T. 4. p. 72. 86) £'». Turn. hib. 83. b. pallidisetum. P. pallidisetum Vunck. Cr. exsicc. 3. Hab. ad latera montium subumbrosa Svecie, Germanie, Sudetie. (Lud wig) Hibernia (Turner) inque ora occidentalia Americee sept. (Menzies). Y. Descr. Surculi tri-quinqueunciales, simplices, erectiusculi. | Fo/ia densa, longa, attenuata, ' saturate viridia, planiuscula, madore patu- la, reflexa, margine distincto cartilagineo, serrata, subtus carinata, carinà versus api- cem denticulata; perigonialia membrana- cea, vix longiora. Seta bi-quadripollicaris 10 146 CRYPTOGAMIA. Sporangium oblongum, quadragonum, re- ctum, demum cernuum , basi angustius sub- constrictum, ab apophysi parva ovata l|. obconica coníluente, in adultis fere evane- scente. Operculum convexum: rostello porrecto. CaZyptíra majuscula, dilute ru- fescens. Margo operculi & peristomii cro- ceus. JDentes 64. Obs. Speciosum & distinctissimum — foZiis sporangio. Icon Hed wigii mala, nec folia nec sporan- gium apprime sistens, Melior Menziesii. b. seu P. pallidisetum Yunck. vix specie, at sporangus tantum minoribus et colore, se- tarum pallidiore differt. Seze plerumque superne subarcuatz. In stirpe americana s. P. attenuato Menz., quod omnino hujus loci est, Sete quam in Europzea multo longiores proveniunt. P. attenuatum p. 'Yurn. hib. est hujus vari- etas omnibus partibus tantummodo minor, diversissima a P. aurantiaco l.c. qvasi synonymon ejus perperam allato. | 9. POLYTRICHUM .;setifolium Sw.: surculis simpliciusculis; foliis sublineari-subulatis api- culatis patulis, margine involutis integerrimis, apiculo dorsoque serrulatis; sporangio qua- drangulari. : Hab. in Jamaica: Brown. E collectione ejus olim ad Ill. Linnaum missa. Descr. Surculi bi-quadripollicares, flexuosi, laxi, simplices l. apice divisi. — oia e ba- si lata, lineari-attenuata, obsolete carinata, margine membranaceo, involuta, integerrima, apice subulato dorsoque versus extremita- CRYPTOGAMIA. 147 tem minutissime serrulata, undique patula, eliam in sicco; perigonialia erecta, angu- stius carinata. Seta bipollicaris. |. Sporan- gium. oblongum, subparallelipipedum, re- ctum, atate cernuum. — Jfpophysis gorva, depressa, adnata. Dentes G4, brevissimi. Obs. Disünctissimum :;foZis valde angustis pa- tulis; marginibus involutis. P. Juniperino aut stricto alias admodum simile. ^ Variat folis dorso serrulatis & inermibus in ea- dem stirpe. v0. POLYTRICHUM gracile Menz.: surculo simplici; foliis lineari-lanceolatis carinatis mar- ginatis serrulatis patulis; sporangio gibbo ob- solete quinquegono. — Menz. Trans. L. S. K0gS. £. G. f. 3. Turn, bib.-85.. Web. & Mohr Fl. Cr. 222. P. longisetum Swartz M. Svec. p. 76. t. 8. f. 16. P: aurantiacum Moppe Bot. 'lasch. 1800 fig. Sturm. Cr. 4. Funck — 2. Wahlenb. Fl. Lapp. p. 345. — 79). Hab. in paludosis turfosis Svecie, Scotie, Germanic. Fructum fert zsstate. Y. Descr. Surculi simplices, subinde longissimi, rarius subdivisi. "oia lineari-lanceolata, concava, apice subconvoluta, carinata, mar- gine diaphano & carinà ad extremitatem serrulata, in sicco adpressa, madore patu- la, vix recurva; perigonialia brevia. Seta 75 P. commune f. aurantiacum; Wahlenb. Fl. Sv. T. II. p. 737. P. formosum. fi. aurantiacum Harum. Scand. Fl. p. 4o4. Editor. 148 CRYPTOGAMIA. . interdum longissima, subílexuosa. Sporan- gium subrotundo-ovatum, initio rectum, exangulatum, dein obsolete. quinquegonum, angulis binis inferioribus sepe evanescen- tibus, hinc ventricosum, subcernuum, gib- bum: pophysi obsolete retusa. Opercutum in rostellum conicum- subulatum | desinens. Peristomium contractum , obliqvum, croce- um. Dentes 32—48 longiores. Calyptra su- bulata, fusca l. rufescens. Obs. Formà sporangii rotundiori mox diver- sum. Certe non obovatum, sed Supra apo- physin obsoletam latius, state valde gib- bum. Rarius exacte globosum occurrit, in- terdum vero oblongum ul in P. auranti- aco Moppe. Surculi & setae longitudine yariant. Provenit qvoque,. in ee subalpinis Lap- poniz, Sphagno intermixta varietas, qva P. marginatum Cl. Bridelio Suppl. L p. 59. audit: Huic surcuéi stricüores, folia rigidiuscula, parum latiora, planiora, mar- gine insigniter carülagineo-serrata, dorso fere inermia, madore patula. Sete bre- viores, at forma & directio RpOnamgnt ea- dem. . POLYTRICHUM sexangulare Floerke.: sur- Mer simpliciusculo; foliis lineari-subulatis ob- solete carinatis margine involuto dorsoque i n- Legerrimis etectibsonlie subsecundis; sporan- gio recto hexangulo. — Web. & Mohr Fl. Cr. p. 222. Hoppe Tasch. 1800. p. 150. Sturm. Cr. Fl. IV. N:o 4. mala. Hab. in alpibus "Tyrol, Salisburg., Siles., Sa- baudie: Floerke. Hoppe — Fructificat esLatLe. X. CRYPTOGAMIA. 149 Descr. Surculi bi-tipollicares, rarius. divisi, assurgentes. olia approximata, ebasila- tissima amplexante, lineari-subulata, apice acuto recto, margine angustissime involuto integerrimo, fere ecarinata, dorso nuda; in recenti erecto-patula, levissime incurva, siccitate adpressa subsecunda; perigonia- la basi latiora, brevia. Sete sesqvipolli- cares. Sporangium omnino rectum ovatum, quinque-sexangulare, angulis rubicundis di- stinctis. | pophysis minuta, 5-6-gona, con- fluens. Operculum planiusculum: roste?7o .longo, subulato, subcurvulo. Ca/yptra par- va. JPeristomium patens. Dentes 64, basi connexi, lineares, acuti, erectiusculi. Surculi masculi femineis longitudine zeqvales. Obs. Distincta species surculis elongatis, fo- liis integerrimis, sporahngiis recüs, angu- lis exstantibus. 12. POLYTRICHUM AZezveticum Schleich.: sur- culis simplicibus; foliis lineari-subulatis acu- mineque brevissimo erecto-incurvis, margine .involuto integerrimo, dorso apice obsolete den- ticulato;s sporangio subhexagono. — Schleich. Cent. 3. n. 16. — 79). Hab. in Helvetia, in summis montibus Feen & Letschenberg: Schleicher. Y. Descr. Surculi unciales & | sesqviunciales, simplices, erecti, inferne nudiusculi, super- ne dense foliosi. oia e lata amplexanti basi, lineari-subulata, acumine brevissimo, 76) P. helveticum Schleich. tantum synonymon est P. sexangularis Fl. sec. Brid. Bryol. Univ. T. Hl. p. 146. Editor. 150 CRYPTOGAMIA. margine involuto, integerrima, dorso con- vexo ecarinata, apice extimo (ad lentes ma- xime augentes) obsolete denticulata, ere- ctiuscula, subincurva, subhomomalla; pe- rigonialia adpressa, erecta. Sete 1-2-un- ciales, torliles. Sporangium ovatum, re- ctiusculum, leviter inclinatum, * angulis 6, obsoletis. "pophysis parva, depressa, hexa- gona, confluens. | Operculum breve, ro- stello incurvo, obtuso. Calyptra parva. JDertes 64, lineares, basi levissime uniti, erecti. Individua mascula longitudine femineo- rum, duplo-triplove prolifera. Obs. Precedenti certe proximum; differe ta- men videtur foliorum acumine brevissimo & apice extimo dorsi denticulato & spo- rangio subcernuo, angulis multo obsoletio- ribus. P. septentrionale Schwszgrichen in Schultes Reis. an der Glockner ab hoc vix ac ne vix discrepat. Z'o//a simillima, & licet undique incurva, non evidenter secunda; sporangia eliam fere minora ovatLo-subro- tunda. 13. POLYTRICHUM ;septentrionale Sw.: sur- culis ramosis; foliis lanceolato-subulatis | acu- Yninatis homomallis, margine subinvoluto dor- soque ecarinato obsolete serrulatis; sporangio obsolete hexagono; apophysi subturbinata. — Swartz Disp. Musc. Sv. p. 77. t. 9. f. 18. Wahlenb. Fl. Lapp. p. 347. Menz. Trans. L. S. T. 4. t. 7. f. 5. Fl. Dan. i. 297. CRYPTOGAMIA. 151 P. Oederi Brid. M. II. P. I. p. 99. P. ramo- sum Gunn. Norv. 814. P. norvegicum Hedw. Sp. 99. t. 33. f. 1—5. P. alpinum vw. leve Retz Yl. Scand. nm. 1196. Habit. ad latera utraque alpium norvegica- rum. xy. — 7??). Descr. Surculi pollicares & ultra, superne in ramulos fastigiatos divisi. 7"oZa lance- olato-linearia, apice acuminato, subulata, margine subinvoluta, apicem versus dorso- que extimo subserrulata, ad alterum latus vergentia; perigonialia breviora, erecta, basi lata, carinata. etc semiunciales. Spo- rangium ovatum |] ovato-subrotundum, obsolete hexagonum, rectum, adultum cer- nuum, subpendulum. 4pophysis confluens, obconica l. turbinata, 6-sulcata, state eva- nescens. Operculum. convexo-conicum: ro- sfello subulato, subrecurvo. Calyptra par- va, conica, acuta. JPerísíomium contra- ctum. Dentes erecti. m P. septentrionale Sw. etiam uti propriam speciem cum eisdem synonymis (P. norvegicum: Hedw. & P. ramosum Fl. D.) proposuit Cel. Wahlenberg (Fl. Sv. II. p. 738). Cel. Bridel tamen censet, P. septentrionale Sw. varietatem esse P.chi alpin (Posonati alpini war. septentrionale Brid. Bryol. Univ); observat de ce- tero, Swartzium Botanicis duas sub eodem no- mine communicavisse species. —.Polytrichum, quod Hookero transmisit, sec. descriptionem hujus ni- hil aliud est, quam P. sexangulare Floerke; quod vero Spr engelio donavit, Polytrichi alpini va- rietatem constituit et genuinum JP. septentrionale Sw. est. Editor. L] 152 GCRYPTOGAMIA. ^4 Obs. P. norvegicum eandem esse speciem e speciminibus collatis nobis patuit. Ser- rature foliorum ssepe obsoletz:: & subinde desunt, unde planta Oederi foliis inte- gerrimis describitur. A JP. alpino foliorum figurà & directione &c. abunde differt. b. hyperboreum. Narietas. P. hyperboreum Wahlenb. in Web. & Mohr. Ind. Mus. Inalpibus Rastekaise Finmar kie & Kaj- sakvara detexit CL. Wahlenberg. Surculi dimidio minores, plerumque ra- mosi, at rami non fasügiali. — /'oZia bre- viora & perigonia, longitudine | vagina- rum, cetera excellunt. Medium inter ll e d- wigii et Swarlzii planlas qvasi ténel locum. 14. POLYTRICHUM zapinum Làinn.: surculis ramosis; folis lineari-attenuatis subulatis con- cavis recurvato-patulis, margine extremitateque aculeato-serralis; sporangio mon obsolete qua- dragono gibbo. P. alpinum Làinn..Menz. Tr. L. S. T. 4. p. 82. P. alpinum v. ciliatum Retz, Fl. Scand. n. 1196.7 P. alpinum vamosum, capsulis e. summitate ellipticis. Dill. H. M. 427. I1 9 TRT A. Hab. in sylvis subalpinis Sors dr ua Scola, Helvetii, 'Tyroliz, 2 CIEQRARS, Gallic mer.. Fructum fert Aug. Descr. Surculi Bob semipedales , erecti, laxi, inferiores simplices, superne fastigiato- ramosi. Jo/ia approximata, lineari-attenu- ata, apice involuto-subulata, concava, patu- CRYPTOGAMIA. 153 lo-recurva, vix carinata, margine aculeato- serrata, dorso levia extrema denticulata, saturate l. fusco-viridia; perigonialia lon- gius vaginala. Seta sesqvipollicaris, recta. Spórangium ovatum, ztate obsolete. qua- dragonum, altero latere gibbum, demum cernuum. "pophysis obconoideo-subrotun- da, confluens. | Operculum. conoideum, croceum : rostello subulato. Calyptra par- va, apice subulata. —Peristomium contra- ctum. AZentes 31—49, albidi. Surculi masculi qvoque ramosi sed multo breviores (nec altiores ut dixit. Hed wig). Folia perigonialia evecta, nec patula. Surculi fructiferi àn cadem cespite simplices rarius observantur. P. ferrugineum Brid. Suppl. E. p. 61. est mera hujus varietas, qva in alpibus Lappo- nie & in Grónlandia occurrit; omnibus par- tibus minor & foliis adpressis qvasirigidi- or, P. septentrionali admodum similis; a qvo vero foliis planioribus strictis argute serratis minime homomalls & sporangio facile distinguitur. Tk Sporangio tereti. 3 Calyptra deorsum pilosa. 15. POLYTRICHUM .4arcticum Sw.: surcu- lis ramosis; foliis lineari-attenuatis subulatis concavis recurvato-patulis margine apiceque serratis; sporangio turbinato-oblongo cernuo. — Swartz M. Sv. p. 76. t. 8. f. 17. P. sylvaticum Menz. 'Tr. L. S. T. 4: 83. t. 7. I: 5. P. alpinum Medw. Sp. p. 92. t. 19. f. 2. — 154 CRYPTOGAMIA. P. alpinum g. Wahlenb, Fl. Lapp. p. 346.—5) b. americanum: majus, capsulis ellipticis. Hab. in sylvis subalpinis Svecie borealis, Sudetie, Franconie inque Hercynia. b. In sylvis abietinis ore occidentalis Americz sept. usque ad Californiam observavit M en- zies. Y. Descr. Surculi ut in precedente ramosi. Fo. lia forms 1llius consimilia, non raro ad al- terum latus vergentia,in vivo leviter recur- va, fusco-viridia; perigonialía longe vagina- ta. .Seta sesqvi-biuncialis, demum apice parum curvata. Sporangium oblongum, imo subcylindraceum, ab apophysi. angu- stiore confluente subturbinatum, initio ere- ctiusculum, sensim cernuum, dorso gibbum s. paullatius incurvum, glabrum, angulis omnino carens. Operculum convexum, ru- bicundum: rostel/o subulato, subrecurvo. Calypira subulata. Peristomium paullo con- tractum. Zentes 32, acuti, subincurvi. Surculi masculi ut in. P. alpino. ] Obs. Variat quoque surculis simplicibus cap- sulisque. brevioribus. P. alpino certe proximum, at sporangia sem- per elongata, exangulata, apophysi minus evidentiori. | P. alpinum MHedw. potius huc referendum, quoniam de angulis sporangii nullam fecit mentionem Auctor in descriptione l. c. 78) P. a/pinum. 8. arcticun; Wahlenb. Fl. Sv. T. II. p. 738. Pogonatum. alpinum f. arcticum Brid. Bryol. Univ. T. Il. p. 13r. Editor. CRYPTOGAMIA. 155 P. sylvaticum Menz. eadem perfecte videtur species; major tantum varietas: fotüs spo- rangiisque longioribus exacte ellipticis. 16. POLYTRICHUM tortile Sw.: surculo sim- plici; foliis lanceolatis planis serrulatis erecto- patulis, siccitate incurvis tortilibusque; spo- rangio ovato-subrotundo cernuo.—Swartz. Fl. Ind. Occ. 3. 1839. P. convolutum Sw. prodr. 139. Hedw. Sp. 94 t. 20. f. 3—95. 79). Q. P. domingense Drid. Sp. Musc. l. p. 75. Mab. in montibus altis Jamaicc australis. ad fossas argillosas. Y. Descr. Surculi bi-triunciales, simplices, basi nudi, superne rarius innovantur. JFo/ia lanceolata, acuta; subcarnosa, subtus obso- lete carinata, nervo medio crassiusculo fu- sco, margine pellucente, cartilagineo-serrata, dorso a medio ad apicem denticulata, ere- cto-patula, plana, siccitate concava, apice incurva & tortilia; perigoniaia patula; Seta sesquipollicaris, tortuosa , vaginuld an- cipite marginibus dentatis. Sporangium ova- to-subrotundum, basi paullo attenuatum, qva- si obscure apophysiatum, superficie (oculo armato) subgranulosà exasperatum, lineis 4 obsoletis oüktatuen initio rectum , etate gibbum, inclinatum, fuscum. Operculum conoideum, demum planum: roste//o bre- vissimo, erecto. CaZyptra conica, majuscula. Peristomium patulum. Dentes 32, incurvi, 79) aei tor(ile Drid. Dryol. Univ. L II p. 108. — Edda 156 " CRYPTOGAMIA. rubri, albo-marginati. Individua maseula breviora, foliis laxe. vaginantibus subcon- cavis, margine carináque serrulatis, perigo- nialibus latissimis acutis concavis rubris. 17. POLYTRICHUM . convolutum | Linn. fil: "surculo simplici longissimo; foliis lineari-lan- ceolaus planiusculis serrulatis patulo-incurvis, siccitate involuto-tortilibus; setis abbreviatis.— Linn. Suppl. p. 440. Meth. Musc. ill. p. 33. T. 1. f. 3. Sw. Fl. Ind. Occ. 3. p. 1841. Brid. Sp. Musc. I. p. 74. Hab. in Insula Borbonie & Francie: Com- mercon, Bory de S: Vincent. 3H Descr. Surculi longitudinem. fere usque ad. pedis obtinent, foliis toti obsiti, erectiu- sculi, flexuosi. Z'oZa elongata, lineari-lan- ceolata, acuta, plana l. leviter concava, ob- solete carinata, margine subundulato toto, serrulata, patulo-incurva, siccitate involuta tortilia, dorso versus apicem denticulata. Sete terminales, pro ratione surculorum valde breves. | Calyptra magna, subulata. Forma sperangii adhuc nobis latet. Obs. Procul dubio diversum a precedente magnitudine, folis im vivo apice incurva- tis, in siccis margine toto involutis, hor- sum versum tortilibus. Certe non setacea . nec subulata sunt in recenti, ut descripsit Cl. Bridel. 18. POLYTRICHUM cirratum Sw.: surculo sim- plici; foliis lineari-lanceolatis subsecundis mar- gine serrulatis , siccitate incurvis tortisve 5 spo- 80) Pogonat. convolutum. Brid. l. c. p. 110. Editor. pO , CRYPTOGAMIA. 157 rangio turbinato-cylindraceo recto.—Swartz in Schrad. Diar. bot. 1:800. 2. 195. ? s 4. EM » Habitat In Insule Java montibus caruleis: Thunberg. Descr. Surculi simplices, bipollicares, infer- ne tomento rufo-ferrugineo tecti. — Zo/ia lineari-lanceolata, concaviuscula, madore pa- Lula apice assurgente, margine argute ser- rulata, carinà obsoleta, versus extremita- tem denticulata, siccitate homomalla, mar- gine involuto, filiformia, incurvato-tortilia. Seta bipolhcaris, subtortilis. || Sporangium rectum , cylindraceum , basi attenuatum, gla- brum, angulis carens! Operculum convexum: rostello conoideo brevi. CaZyptra strami- nea. Peristomium amplum, diametro infe- riori sporangii latius. Dentes 32 , fusco-ru- bri, subincurvi. Obs. Differt a P. £ortili : foliis sublinearibus, surculis basi tomentosis, sporangiis turbi- nato-cylindraceis rectis. A .P. convoluto (cujus sporangi. vera forma ignota) quoque discrepat, prater staturam, fo/s multo angustioribus subhomomallis. d 19. POLYTRICHUM contortum Menz.: surcu- lis apice innovantibus; foliis lanceolatis acu- minatis patulo-incurvis, margine subundulato- denticulato-serrulatis, siccitate tortilibus; se- lis sublateralibus; sporangiis cylindraceis. 31) Poson. cirrhatum. Drid. l. c. | Editor. 158 CRYPTOGAMIA. —Menz. Tr. L. S. T. 4.78. T. 7. f. 3. P. /la- terale Brid. Suppl. 1. p. 76. €). Hab. in orà occidentali Americz septentriona- lis: Menzies. Descr. Surculi bi-quadriunciales, laxiusculi, basi nudi, superne sepe divisi, ex inno- vationibus annotinis. — Zolia lanceolata, acuminata, basi laxe vaginantia, carinata, patula, reflexa, apice adscendente, margi- ne undulata denticulato-serrata, in siccis tortilia. $e£e terminales & laterales ex axillis innovationum, contortz. Sporangia turbinata, l. oblongo-cylindrica, suberecta, maturitate inclinata. Operculum convexum: rostello obtuso, brevi ^ Calyptra acumi- nata; peristomium dilatatum. Dentes 32. Obs. Distinguitur a. P. £ortili, convoluto & cirrato: surculis apice innovantibus, setis sublateralibus, fo/is basi laxe vaginantibus margine subundulato argutius serrulato. 20. POLYTRICHUM dentatum Menz.: sur- culis ramosis; foliis lanceolatis acutis ere- ctis planis aculeato-dentatis; sporangio sub- cylindrico recto. — Menz. 1l. c. p. 8o. T. 7. f. 4..— 9. Hab. cum precedente: Menzies. Descr. Surculi uni-bipollicares, superne fastigia- to-ramosi. "oia lanceolata, acuta, plana, in siccis apice subincurva, ecarinata, rigida, erecta, margine. aculeato-denticulata: denti- 3?) Pogonatum. laterale Drid. Bryol. Univ. T. II. p. fir. 53) Pogonat. dentatum. Brid. l. c. p. 122. Editor. CRYPTOGAMIA. 159 culis remotis pallidis, nervo medio valido in apicem brevissimum subulatum dorso denticulatum terminato; perig onialia an- gustiora. Sete terminales, in ramulis an- notinis, r-biunciales, torte. —Sporangium subcylindricum , rectum. | Operculum pla- num: rostello brevi. Calyptra parva. Pe- ristomium dilatatum. Obs. Approximatur P. urnigero, at folia ecarinata, madore minus patula, denticu- lis angustioribus & magis remotis. 21. POLYTRICHUM satalatium Menz.: surcu- lis subramosis; foliis lanceolatis carinatis car- tilagineo-serratis dorsoque denticulatis, sicci- tate involutis; sporangio cylindraceo recti- usculo; operculo subulato. — Menz. 1. c. p. 2094 T. 6. f. 5. Hab. in Nova Zeelandia: Nelson. *4) Descr. Surculi apice subdivisi. — FoZia ad extremitates ramorum conferta, lato-lance- olata nec apice subulata, carinata, margine pallidiore cartilagineo, serrata, arefactione involuta incurva, dorso a basi ad apicem denticulata, tenuia, subfragilia, fusco-viri- dia. Sete tortiles, rubre. — Sporangium oblongo-cylindraceum, subrectum 1. leviter cernuum. Operculum conicum in rostellum subulatum desinens. CaZyptra subulata. Pe- ristomium dilatatum. Dentes ultra 32. 22. POLYTRICHUM zrzigerum L.: surculis ramosissimis; folis lanceolatis acuminatissi- mis carinatis denticulato-serratis patulis; se- 84) Pos. subulatum Brid. l. c. Editor. 160 CR YPTOGAMIA. Lis numerosis terminalibus lateralibusque; spo- - rangiis cylindraceis rectis. —Linn.—Hedw. Sp. roo. t. 2323. f. 5—7. Sturm. Cr. 4. Funck. Cr. Wahlenb. Fl. Lapp. p. 347. P. dubium Scop. Fl. Carn. 23. 1291. P. axillare Lamarck Fl.-Fr. 5. 43. P. ramosum, setis ex alis urnigeris. Dill. HH. M? 429. t.155. £o15l | Bryum urnigerum Neck. Fl. Gall belg. 53. 462. Dorcadion Xdans. fam. 5. 2. 492. p. P. fasciculatum Prid. Sp. Musc. I. p. 65. yu p. capillare Wahlenb. Fl. Lapp. p. 347. Habit. in montosis apricis Europee *). Descr. Surculi longitudine varia, uncialis ad spithameam, basi nudi, superne divisi in ramos plurimos iterumque subdivisos fa- stigiatos. ^ olia lanceolata, acutissima, eiii cia. carinata, horizontaliter patentia, sicca adpressa nec incurva, terminalia glauco-virentia , margine denticulato, ser- rata, carinà obsolete denticulatà. ^ Sete numerosiores qvam in reliquis, terminales in ramulis annotinis nec non inferioribus (unde quoque laterales esse videantur, nun- qvam tamen axillares sunt), prope sporan- gium tortiles. Sporangium cylindraceum, - rectum: ]. parum obliqvum. | Operculum convexum: rostello subulato, recto curvo- qve. Calyptra ovata, apiculo obliqvo. Pe- ristomium 95) Pogonatum '"urnrzgerum Pal. Beauv. Prodr. p. 85 Brid. Bryol. Univ. T. II. p. 124. Editor. "--— wm CRYPTOGAMIA. 16: ristomium patulum. Dentes 32 ; obtusi, bre- ves, basi connexi, sanguinei. : Fariatio in locis alpinis freqvens nana, mi- nus divisa, immo simplex, folis & setis brevioribus & sporangiis fere ovatis; di- gnoscitur tamen foliis acutissimis rigidis & setis lateralibus. 33. POLYTRICHUM aoides Hedw.: surculo subsimplici; foliis lanceolatis obtusiusculis ser- ratis rigidis; sporangio cylindraceo obliqvato. —Hedw. St. 1. 39. t. 14. Sp. 9. "Meriz. 1. .c. 70. Turn. hib. 38. Web. & Mohr Fl Cr. 226. Sturm. 4. Funck. Cr. Ess. P. nanum Lightfoot Scot. 7o:. Huds. Angl, P. aloés folio serrato, capsulis oblongis. Dill - HUM. ag. t. 55. £5: Mnium polytrichoiles B. Linn. Sp. Pl. T. 1. p. 1577. 2). Hab. in ericetis & viis cavis pr :eruptis are- nosisque argillosis Euvopw totius. Descr. Surculi ut plurimum simplices, duas l. tres lineas longi, rarius divisi l. apice inno- vantes. "oa lineari-lanceolata, obtusiu- scula, rigidula, in. siccis ad pressa, subincur- va, involuta, madore patula .plana, leviter carinata , margine toto ]. tantum versus apicem cartilagineo- serrulata, dorso obsole- te Bentibüldfay fusco-viridia. Se£t subun- ciales, infra sporangium torliles. Sporan- eium. oblongo-cylindraceum , infima basi an- gustatum, inilio rectum, demum obliqua- 35) Posonat. aloides Pal. Beauv. Prodr. p. 84. Did. Ii Tp Editor. lr 162 CRYPTOGAMIA. tum. Operculum convexum: rostello co- noideo, acuto. JCalyptra acuminata. Peri- stomium patulum nec contractum. JJentes 32, basi connexi, subincurvi, pallide rubri. Insigniter habitum mutare solet hic muscus, ideo diversas formas pro distinctis speciebus qvi- dam habuerunt, qva nobis varietates sunt: b. P. rubellum Menz. l. c. p. 79. t. 7. f. 3. A P. aloide non disjungendum, licet statura elatior & surculi subdivisi & folia toto margine argutius serrulata; differenti& a loco & state absque dubio orte. Hoc va- rietatem nanam P. urnigeri primo aspe- ctu mentitur, attamen fo/Us obtusiusculis subcarnosis, siccitate incurvis, ab illa fa- cillime separetur. Surculis innovantibus sete qvasi e latere surgunt hinc ! P. laterale Crom. Saml. n. 89. una eadem- que species censenda est. Ad hanc varie- tatem (b) L. ad. P. urnigerum quoque re- ferendum videtur P. pulverulentum Weynen in Act. Laus. 2. p. rr. t£. 2. descriptum & delineatum, ex folis rare pulverulento-adspersis aliqvan- tum mutatum. c. P. Dicksoni 'Yurn. Spic. Hib. 9o. T. ro. f. 2. seu P. aloides nanus Hoffm. D. Fl. 1795. p. 24. Hoc distinctius apparet et notatu dignum, carind foliorum planiorum evidentiori & ar- gutius serratà, sefzs brevioribus etiam subla- teralibus & .Sporangiis muünorbus | exacte turbinato-ovatis vectis. | Promiscue cum JP. aloide vulgari occurrit, sed precipue in locis CRYPTOGAMIA. 163 humidioribus magisve umbrosis, adeo ut illud nonnisi proles soli diversi judicandum sit. 24. POLYTRICHUM capillare Mich.: surculo simplici; foliis lanceolatis. acuminatis planis vemote denticulatis; setis elongatis; sporan- gio obconico cylindraceo recto. P. capillare Michaux. Fl. Bor. Am. 2. 942. (P. capillare Wahlenb. Fl. Lapp. p. 347.?) Pogonatum juccefolium Pal. de Beauvois pr. eth. p. 85. — *7). Hab. in America septentrionah: Michaux. y. Descr. Surculi i—i-unciales, inferne nudi. Folia lineari-lanceolata, znferiora obtusi- uscula , supertora acuminata plana, sub- carmala, margine nunqvam involuta, re- mote aculeato-denticulata, dorso omnino levia. Seta capillaris, 1:-biuncialis. —Spo- rangium obconico-cylindraceum s. basian- gustatum, superne latius, rectum, maturi- tate subobliqvum. | Operculum conicum, dein convexum: roste//o recto. | Calyptra parva, conica, acuta. Perzstomium patu- . lum. Dentes 35, lineares, longiuscul, basi distincti. Obs. Distinctum a P. aZoide: foliis acumi- natis planis nec siccitatc incurvis & den- üculis marginis remotis sef/sque gracilio- ribus longis. 57) Mihi incertum, anne ex speciminibus lapponicis Polytrichi urnigeri f. capillaris (Wahlenb. Fl. Sv., P. capillare Wahlenb. Fl. Lapp.) hoc in loco descri- ptum sit Polytrichum sic dictum capillare Mich.— Schwegrichen et Bridel dubitant, an P. capil- lare lapponicum idem sit ac P. capzllare Mich. Editor. 164 CRYPTOGAMIA. Cum varietate simplicissima P. urnigeri non confundendum; folia enim laxiora, ca- rina obsoleta & edenticulata, se£d & sporaü- gio &c. 35. POLYTRICHUM :enue Menz.: surculo simplici brevissimo; foliis oblongis concavis adpressis subulato-aristatis integerrimis; spo- rangio cylindraceo recto.—Menz. l. c. p. 68. D. pensylvanicum Wedw. Sp. p. 9o. t. 21. f. 1-56. Mich. Fl. Bor. Am. 23. p. 294. P. brevicaule Pal. de DBeauv. pr. eth. p. 64. P. acaulon capillaceum, capsulis cylindricis Dill, H.-. Mp. 439. 6.55 £i EB Mnium polytrichoides s. Linn. Sp. PI. Hab. in America boreali: Pensylvania: Bars tram. Mühlenberg. — Carolina: Mi- chaux. — Nova Scotia: prope Halhfax: Menzaies. Descr. Surculi simplicissimi, brevissimi. 7^o- lia pauca, oblongo-lanceolata, concava, eres cLo-adpressa, apice subulato discolore ob- solete denticulato, margine integerrima, ner- vo medio distincto rutilante. Sete uncias les, torliles. | Sporangium oblongo-cylin- draceum, rectum: operculo convexulo: ro- stello oblique inclhmato. Calyptra acumi- nata. JPeristomium patens, non dilatatum. Dentes 32, obtusi, contigui at non basi connexi. Obs. Species optimi juris, foZis distincüs« sima. ^d 26. POLY TRICHUM Prachyphyllum Mich.: sura culo simplici brevissimo; foliis ellipticis obtusis carnosis integerrimis; sporangio obconico-cy- lindraceo obliquato.—Mich. Fl. bor. Amer. 2. » CRYPTOGAMIA. 165! p. 205. — P. vaginans Brid. Sp. Musc. r. p. 68. Pogonatum brachyphyllum. Pal. de Beauv. prodr. sth. p. 84. Descr. Csspitosum. Surculi brevissimi, ut. fe-. re nulli. —oZia conferta, lineam longa, e basi lata oblonga l. elliptica, obtusa, ere- cta, vix incurva, madore patula, crassiu- scula, precipue ad apicem, margine non involuto, integerrima, dorso ecarinato levi. Sete ipollicares, tortiles. SSporangium ob- conicum s. e basi angustiore cylindraceum, parum obliqvum. | Operculi rostellum bre- vissimum. Peristomium dilatatum. |. Den- . tes 32, basi distincti, pallide rubri. 27. POLYTRICHUM nanum. Schreb.: surculo simplici; folis lineari-lanceolatis obtusiu- sculis subserratis rigidis; sporangio subglo- boso cernuo.—Hedw. St. Cr. 1. 35. t. 13.— Spec. p. 95. Web. & Mohr. Menzies. Turner. Smith. Bridel, Alior. Pogonatum nanum Pal de PBeauv. Prodr. p. 84. P. nanum, aloes folio non serrato. Dill. H. M. p. 328. t. 55. f. 6. G—H. Hab. in ericetis arenosis limosisque; ad scro- bes aridas Europz frequens. /Estate. C. Descr. Surculi brevissimi, ut f'oia fere sub- radicalia, zrferiora breviora, superiora li- neari-lanceolata, obtusiuscula, subcaárnosa, concava, subcarinata dorsoque ad. apicem obsolete serrulata, siccitate incurva; pe- rigonialia acutiora. Sete subunciales, fle- xuosce, versus apicem tortiles. Sporangium subglobosum nec hemisphzricum , cernuum l inodice nutans, subobliqvum. Operculum 166 CRYPTOGAMI A. convexum, arefactione concavum: rostello brevissime adunco. Calyptra conica, acu- ta. Peristomium eleganter rubrum, in vi- vo subcontractum, in siccis dilatatum. Dez- tes 32, lineares, distincti, leviter incurvi. Surculi masculi fere longiores, foliis acutio- ribus integris, perigonialibus erectis magis- que conniventibus qvam in 2. aoide. 28. POLYTRICHUM pumilum Hedw.: surculo simplici; folus lanceolatis planis obsolete ser- rulatis dorso levi; sporangio turbinato-subro- iundo (WI rce — Swartz Disp. Musc. Sv. 77. t. 9. É- 19. —— Hedw. Sp. 97. t. 21. f.— 7—9-. "Brid. Suppl. r. p. 69. Schleich. Cr. helv. 2. 16. P. subrotundum Wedw.. Scop. Sitli "Turn. — Dill. H. M. T. 55. f. 6. A—F. Pogonatum pumilum Beauv. Prodr. p. 84. Hab. in ericetis argillosis. Europee (Svecie, Anglie, Helvetia»). Descr. Surculi ut in precedenti subnulli. ZZ lanceolata 1l. oblonga, obtusiuseula, rigida, carnosa , plana, subtus convexa ecarinata, (in siccis concava), margine fere integra, apicem versus obsolete sérrulaat dorsa lz- vissima. ;Se£a apice tortis, incrassata. Sporangium turbinato- subrotundum, sub- rectum, parum; obliqvum, minime nutans. Operculum convexum: rostel/o obtuso. Ca- iyptra conica. Peristomium valde. dilata- tum, diametro fere Sporangi. Dentes 323. Obs. Precedenti plerumque minus at diver- sum foliis latioribus fere planis dorso lae- yissimis, nec non formà sporangii, qvod CRYPTOGAMIA. . 167. interea magnitudine variat, at semper ba- si angustatum et setà apice incrassata. Figura citata Hedw. capsulam ovatam minus exacte exhibet. Se£e etiam tortiles sunt & nervus foliorum sgre conspicuus contra as- sertionem in Spec. Musc. P. intermedium Prid. Suppl. I. p. 70. varie- tas est, setis ut in. P. nano elongatiori- bus; sed folia plana & Capsule subturbi- nate locum sub P. pumilo vindicant. . & 3s Calyptra sursum. paraphysiphora , subnuda. 29. POLYTRICHUM magellanicum | Menz.: surculo simplici; folis lineari-lanceolatis su- bulatis denticulato-serratis, arefactione invo- lutis; sporangio oblongo-cylindraceo subcer- nuo.—Menz. l. c. p. 71. t. 6. f. r. Linn. Suppl. 499. Hedw. Sp. 102. t. 120. f. 1. a. Dnd. M. 95. t. 5. f. 5. Suppl. i. 79. — **). Pogonatum | magellanicum Pal. de Beauv. , &th. p. 84. Hab. ad fretum magellanicum: Comm ercon. . Ad Dusky Bay Nov: Zeelandie: Menzies. Descr. P. juccefolio habitu valde simile. Surculi bi-sexpollicares, simplices, apice sepe innovantes (sec. Menzies), inferne aphylli, superne copiose obsit Jos li- neari-lanceolatis, longe acuminatis, conca- vis, dorso subecarinatis, margine pallidio- ri toto atque dorso ad apicem denticulato- serratis, arefactione involutis subteretibus, 88) Catharinea magellanica Brid. Bryol. Univ. T. IF. p. 103. Editor. 168 CRYPTOGAMIA. | * in vivo patulis-subreceurvis. Se£a bi-tri- uncialis, terminalis & sublateralis. Sporan- gium oblongo-cylindraceum, subcernuum. , Operculum subconicum: rostel/o subulato. Calyptra glabra, subulata, fusco-brunnea, apice extimo muricata. JZJentes 64, El simi. Individua mascula longissima, pluries proli- : fera, foliüs adpressis brevioribus praedita. Obs. Icon. Bridelii mala; Hed wigii me- diocris; Menziesii optima. 3o. POLYTRICHUM. Aercynicum | Hedw.: sur- culo simplici; foliis incurvis rigidis, margine involuüis; sporangio ovato- cylindraceo recto; operculo conico, —Hed w. St. Cr. 1. 40. t. 15.— Sp. 94. Schleich. Cr. 5. N:o. 15. Bridel. Smith. Sturm. Cr. ». Wahlenb. Fl. Lapp. p. 348. Catharinea hercynica Ehrh. Beytr. 1. p. 190. Web. & Mohr. Fl. Cr. Germ. p. 317. Orthotrichum hercynicum . Moffm. Germ. 2,521. "Atrichum hercynicum Pal. de Deauv. eth. 42. Dryum: incurvum. Muds.. Angl. p. 479. Hab. in alpibus hercynicis, " AUSUDEME Sude- ticis, Cambro-Dritannicis, Scoticis, Norvegi- cis, Helveticis. Estate. M. — *?). Descr. Surculi simplices, subpollicares. —./o- lia e basi lata, sensim | attenuata, brevia, subacuta, carinala, concava, apice erecLo, incurva, subfornicata, margine involulto qvan- doque serrulata, sepe integra, dorso levia, nis ad apicem exlimum subdenticulata, $9) Catharinea hercynica Dxid. Bryol. Univ. T. 1L p. 99. E ditor. CRYPTOGAMIA. 169 glauco-viridia. Seta superne tortilis. .Spo- rangium ovato-cylindraceum 1. urceolatum , rectum , sub peristomio paullo contractum. Operculum conicum, obtusum. Calyptra subulata, junior pilis sparsis erectis hispi- dula, demum glabrà. Jentes 32, breves, acuti. Surculi masculi femineis breviores; foliis pe- rigonialibus rutilantibus, patulis. 31. POLYTRICHUM Zevigatum Wahlenb.: sur- culo simplici; foliis e basi dilatata breviter attenuatis concavis integerrimis apice incur- valis; sporangio oblongo gibbo cernuo. P. Levigatum Wahlenb. Fl. Lapp. p. 349. tab. XXII. P. g/abratum | Wahlenb. in Web. & Mohr Ind. Musc. — *9) Hab. in Alpibus Lapponie 'Tornensis: Wah- lenber s. Descr. Surculi simplices, ipollicares. oia subalterna, imbricata, basi latissima con- cava, inferiora distinctiora oblonga acuta, superiora breviter attenuata, apice acuti- usculo incurvato subfornicata, margine in- voluto integerrima, dorso obtuse carinato, levia, saturate viridia, zervo medio car- noso fusco; perigonialia 3, 4, longiora. Seta i-1-pollicaris, vix torülis. Sporangi- um ovatum, gibbum, initio erectiusculum, sensim subincurvum: peristomio. contracto cernuo. | Operculum breve, conicum, api- ce incurvatum. Calyptra subulata, spadi- cea, nitida, glabra, apice extimo. nigro, sub lentibus maxime augentibus scabriuscula. 30) Psilopium: arciicum. Brid. Ll. c. p. 96. Editor. 170 CRYPTOGAMIA. Masculorum rosule e foliolis 4 —6 latis, conca- vis, apiculatis, reticulatis, luteolis, nervo crasso virescente, centralibus alüs minutis- simis. Fila succulenta clavata ut in P. hercynico, folliculis spermatieis intermixta. Obs. Precedenti affine; attamen formà & directione sporangii sat diversum. 353. POLYTRICHUM zundulatum MHedw.: sur- culo simplici; foliis lanceolatis undulatis mar- gine planis serratis; sporangio cylindrico cer- nuo. — Hedw. St. Cr. t. 13. t. 16. 17. — Sp. p. 98. Turner. Smith.. Drid. Willd. Swartz. &c. Bryum undulatum Linn. Sp. 1582. Hoffm. BL. $45 JBryum phyllitidifolium Neck. Fl. Gall. Belg. Bryum phyllitidis folio rugoso acuto, capsulis incurvis. Dill. H. M. 360. t. 46. t 18. Catharinea callibryon Ehrh. Hann. Mag. 1780. Catharinea undulata Web. & Mohr Fl. Cr. Germ. 216. Ztrichum undulatum Pal. de Beauv. pr. zeth. b. minus. P. c ai v. minus Hedw. St. l c. t. f. 14—48. A5 nde Gar Brid. a. p. 93. excl. syno- - nymis. Hab. in sylvis, pomariis umbrosis adque vias solo limoso per totam Europam. Y. Descr. Surculi simplices. — oia conferta, terniinalia longiora, lanceolata, carinata, denticulato-serrata, pellucida, mollia non polytrichoidea, transverse undulata, sicci- CRYPTOGAMIA. 171 tate crispa. Sete terminales, rarius plures e perichzatio, apice sub sporangio incrassa- tis. Sporangium cylindricum, cernuum , le- viter incurvum. ' Operculum convexum: rostello subulato, recto, longitudine fere sporangi. Calyptra glabra, extimo apice rudimentis paraphysium exasperata. JDezn- £es 32, angusti, basi coaliti.. Margo perzsto- mir incrassatus. Foliola perigonialia Surculorum | masculorum extima recurva. b. Variatio singularis, sed non distincta .spe- cies. Discrepat Staturá multo minori, fo- lüs siccitate incurvis, marginibus valde un- dulatis ; Sporangio uraboldio, sepe ovato- subrecto nec cernuo & dentibus peristo- mii fere longioribus. 33. POLYTRICHUM ocyZndricum Sw.: surculo simplici; foliis lineari-lanceolatis, margine un- dulato-crispo carinàque versus apicem serru- latis; sporangio cylindrico rectiusculo. DBryum juniperi folis rugosis, capsulis recti- oribus. Dill. H. M. p. 36». t. 46. 19. Polytrichum undulatum minus Michaux. Fl. bor. Am. T. II. p. 295. P. angustatum Brid. Suppl. l. p. 79. VN UE controversum Pal. de Beauv. T p. 42. Hab. in Pensylvania, Virpinia. Descr. Habitus omnino P. undulati a, at mi- uus & tenerius. Surculi breves & folia 91 9 Catharinea angustata Brid. Bryol Univ. T. U. p. 105. Editor. 172 CRYPTOGAMIA. angustiora, longiora, acuminata, valde tor- tiha, margine magis -crispata, serraturis delicatioribus. ZVervus medius evidentior, . dorso carinato, versus apicem denticulatus, Sporangium longius & angustius qvam in P. undulato, rectiusculum, minus cer- nuum. Cetera ut,in illo. Inquirenda. POLYTRICHUM etum Beauv.: trunco simpli- ci, foliis densissime imbricatis lineari-subula- tis inferne serratis apice albis recurvis, pe- richetialibus membranaceo-alatis, capsule ex apophysi suborbiculari distincte — tetraédrae purpurascentis operculo convexiusculo umbo- nato. Drid. Suppl. I. p. 56. (P. purpurascens). P. elatum Pal. de Beauv. pr. seth. P 85, de quo 1l. c. exstant: : Cette espece ressemble beaucoup a P. com- mune, mais ses tiges, l'urne & son tube sont plus gros & plus forts. L'urne est plus gros- se & proportionellement plus courte; ce qui la distingue principalement est sa coéffe, qvi se penche avec l'urne, & dont la base se trouve relevée. Ce caractére est constant lorsque lurne a acqvis un certain d de . maturite TL Hab, in Insula Bourbon. in ipsis montium ig- nivomorunx erateribus. Bory de St Vin- cent. vy T elutum Brid. Titel Univ. T. me M vo Editor. CRYPTOGAMIA. 173 PP. dendroides: trunco erecto triquetro den- droideo, ramis fasciculatis fastgiatis sub- simplicibus, foliis longissimis filiformibus subserratis apice Deibowetl Drid. M.. Rec. IL. P. L p. ror. t. Vi f. 6. Suppl. 1.77. Hedw. Sp. 102. — *?) A diantum. aureum vramosum. Sloan. H. I. t. ab. fi. 5. Prope fretum magellanicum detexit. Com- inercon; Bins ex America australi olim habuit Sloane. In Porto Obscuro (Dusky Bay) Nove Zeelandie invenit Menzies. Descr. Surculus longissimus, pedalis, filifor- mis, argute trigonus, subtortuosus, inferne simplex subnudus l. sqvamis membranaceis interruptis, superne foliis e latissima va- ginante basi anguslissimis carinatis serrula- Uus adpressis obsitus, summo apice demum subdivisus (l. innovans) in ramos fascicu- latos simplices fastigiatos foliosos. ^ oa setaceo-linearia, 6—83 lineas longa, nervo evidenü carinata, margine dorsoque prope apicem canda: erecto-patentia, siccitate subtortilia, curvata. Fructificatio adhuc la- tet, ut difficile dictu, an revera species 2o- lytrichi sit. Pogonatum pusillum, caule brevi simplici erecto ad. basin nudo; foliis carnosis lance- olatis scabris:subserrulatis. Pal. de DBeauv. pr. &th. p.84. 94) i: | s r1 933) Pogonatum. dendroides Brid. Bryol. Univ. T. II. p. 112. be. Pogonatum pusillum Brid. l. c. p. 119. Editor. jj — CRYPTOGAMIA. Surculus P. pumili & folia ut in illo carnosula, lanceolata, obtusa, levissime cari- nata, serraturis minutissimis obsoletis versus apicem foli nec dorso. Scabra certe non sunt, sed omnimode levia. .Sporangium nisi incipiens calyptrá minuta tectum non vi- dimus. Ex Carolina Americe septentrionalis attulit de Bosc. LESKEA Hedw. i. LESKEA Smithii: surculis repentibus; ramis simpliciusculis subdivisisque erectis, undique teclis foliis confertissimis cordato-ovatis acu- Lis concavis amplectentibus patulis; capsulis cylindraceis erectis. L. Smithii Swartz in Summ. Veg. Scand. pP. 41 & in Liljebladii Svenska Flora Ed. 3. s. 549. Habitat in rivulis alpinis Norvegie: Prof. Christ. Smith. — y. — 5) 5. LESKEA J2einbolli Swartz in. Herbario. Hab. ad sinum Varanger Finmarkie orienta- lis Norvegie: Pastor Deinboll. — 3 ?). 95) Leskea .Smithii Hartm. Scand. Fl. s 42r. — Hypnum alpestre B. Wahlenb. Fl. Sv. II. p. zor.— (H. arcticum Sommerf. Suppl. Fl. Lapp. p. 65. Tab. II?) — In Summa Vegetabilium Scandinavize Anno 1814 Leskeam dSmithii primum nominavit et dein anno 1:816 diagnosin ejus in Liljebladii Flora dedit b. m. Swartz. 96) "Leskez Deznbolli Sw.: foliis imbricatis lanceolato- subulatis falcato-secundis margine planis integerri- mis nervo ad & evanescente, sporangio erecto sub- CRYPTOGAMIA. 175 3. LESKEA adnata: repens; ramulis confer- üs abbreviatis simpliciusculis; foliis imbri- catis ovato-lanceolatis acuminatis concavis ener- viis subsecundis; capsulis obovatis rectiu- sculis. L. adnata Richard in Mich. Fl. Am. bor. T. IL. p. 314. Habit. in. America. septentrionali: Mühlen- berg. Hypno adnato mon absimilis, sed folia longiora, acuminata, pallidiora, homomalla et peristomium. Leskec. Capsula junior obovata, cernua, matura ovato-cylindracea, rectiuscula. 4. LESKEA deZicatula: surculis capillaribus confertis; foliis ovato-acuminatis carinatis pa- tulis; capsulis erectis. L. delicatula Swartz 1n Mühlenb. Catal. Pl. Amer. Sept. p. 99. Habit. in. America septentrionali Mühlen- berg. — y. Leskec polycarpe l. gracilescenti proxima. HYPNUM Linn. ^. HYPNUM micans: ramis implicatis breviu- sculis subcompressis; foliis laxis subpatentibus ovatis acuminatissimis concavis pallide ni- tentibus; capsulis cernuis; operculo rostrato. cylindrico. "Sommerf. Suppl. Fl. Lapp. p. 6r, secund. specimen in Herbario Swartziano. Obs. B. m. Swartzius hanc plantulam nomi- navit, at nondum descripsit. Editor. 126. CRYPTOGAMIA. — H. micans Swartz in Mühlenb. Cat. Pl. Am. Sept. p. 100. Hab. in America septentrionali: Mühlen- berg. — y. Obs. Prope Z7. abbreviatum locum tenet, sed. diversissimum laxitate et colore suba- ureo. FONTINALIS Linn., Hedw. Peristomium duplex: externum dentibus 1G latiusculis; internum reticulatum. Calyptra campanulata. | Flores monoici l. dioici; masculus gemmi- formis, axillaris. . FONTINALIS antipyretica L.: surculis ramo- sis; foliis ovato-acuminatis carinatis trifariam imbricatis. F. antipyretica Linn. Sp. Pl. Hedw. Fund. L t. 5. £.. 27. IL... 97.-Sp. .M. 298. Dill: H. M. p. 2542812132. 9. Aliorumque.— Wah- lenb. Fl. Lapp. p. 332. Hypnum antipyreticum Neck. Meth. ror. Hall. Helv. 1794. Selago aquatica folis pellucidis triangulatis. Cat. Giess. p. 230. Hab. in fluviis, rivulis. per totam Europam frequentissime. X. /Estate fructum fert. Descr. Surculi longitudine diversa, pedis in- terdum superantes, confertissimi, sibi invi- cem incumbentes, saxis sub aqua radice ad- herentes, fluitantes, vage ramosi, senescen- tes infra calvi. oia trifariam. disposita, - subimbricata, versus apicem. remotiuscula, ovato- CRYPTOGAMLA. i37 -ovato-lanceolata, arguta, complicato-carina- ta, margine dorsoque integerrima, fusco- viridia, omnino enervia. Sete axillari-la- terales, brevissime, foliolis perigonialibus minutis obtusis imbricatis. Sporangium ad maximam partem intra perichztium recon- ditum, erectum, subcylindricum . obova- tum. Operculum conicum, breve, acutiu- sculum. Calyptra conica, campanulata, co- riacea: ros£ró recto obtuso. Peristomium: dentes inflexi, intus scabriusculi; izn£ernum conicum, elegantissime reticulatum et pur- pureum. Farietas surculis turgidis crassis, fo- lus majoribus interdum provenit longitu- tudine 2 poll. Vidit Cl. Bridel in aquis Helvetiz. 2. FONTINALIS sguamosa Medw.: surculis ramosis; folis lanceolato-subulatis concavis irifariam imbricatis. F. squamosa Hedw. St. Cr. 3. 32. t. 12. Sp. M. 299 Dill. H. M. p. 559 t. 33 f. 3. Ali- orumque. Wahlenb. Fl Lapp. p. 382. Hypnum. fontanum Neck. M. 192. Hab. in rivulis inprimis montium alpiumque DBritannie, Germanie, Gallige, Svecie. — X. Media sstate fructificat. Descr. Surculi prioris nature et modi cre- scendi, at ssepe longiores, bi-tripedales, ve- teres basi folis destituti, nigri l. a reliquiis consumtorum hinc inde sqvamosi — Folia situ antecedentis s. laxiora, lanceolato-subu- lata, concava nec complicato-carinata, ener- via, integerrima, lete virentia. Sete bre- 12 178 CRYPTOGAMIA. vissima, alares, tote, ut et Sporangium elliptico-cylindraceum foliis perichztialibus ovato-obtusis rigidiusculis tectz. Opercu- ium breviter conicum , apice obtuso. —Ca- Zyptra campanulata, conica, acuta, rigida. Peristomium: dentes recurvi; internum amoene rubrum. Variat foliis angustissimis, ut nisi fructu viso facile pro sequente habenda sit. 3. FONTINALIS capillacea Dicks.: surculis ramosis; folüs lineari-setaceis subsecundis; perichetiis apice convoluto subulatis. F. capillacea Dicks. Cr. Fasc. 2. 1. Smith. Fl. Br. 3. p. 1335. F. capillacea , calycibus stili instar. cuspida- ts. Dill. H. M. »60. t. 38. f. 5. | Hab. 1n rivulis alpinis Scotie: Dickson. Descr. Surculi filiformes, palmares, alterne l pinnate ramosi. oia imbricata, laxa, dispositione trifarià licet remota, e latiore basi lineari-setacea, carinata, nervo in- structa , reflexa, terminalia, subsecunda. Sete axillares, intra pericheetium subulatum semiunciale e foliolis ovato-lanceolatis va- einantibus adpressis acuminatis enerviis. Sporangia cylidracea, minuta. —|Opercu- ium. conico-sübulatum. | Calyptra subulata, basi lacera. | Obs. Distineta a. precedenti foliis et. peri- cheetiis. 4. FONTINALIS subulata Deauv.: surculis ra- mosissimis; ramulis bifariis; foliis trifariis subimbricatis lanceolatis complhieato-carinatis, apice serruülatis; perichetiis apice. convoluto- subulatis. CRYPTOGAMIA. 179 F. subulata Pal. de Beauv. Pr. /Ethiog. p. 158. Hab. in Georgie aquis natans (Am. Sept.): P.ode M sd. Descr. Surculi spithamei, ramosissimi. — a- mi distichi, patentissimi, superiores in api- cem subulatum terminati. "oia laxe im- bricata, trifaria, erecto-patentia, complica- to-carinata, nervo prwdita, lanceolata, acu- ta, wersus apicem serrulata. Perichetia ex alis foliorum disticha, e foliolis obovato- lanceolatis apice setaceis ecarinalis nervo destitutis pallide virentibus convoluto-su- bulatis. Sporangia non vidi. Obs. Species certe diversa a. 7: antipyre- tica: foliis nervo instructis et. perzcheetis convoluto-subulatis. — 7Zo/ia certe non di- sticha (Beauv.), sed trifaria,, complicato- carinata. 5. FONTINALIS /a/cata Hedw.: surculis sub- ramosis erecliusculis; folis trifariam imbri- catis oblongo-attenuatis carinatis secundis in- curvis; setis exsertis. F. falcata Hedw. Strpt Cr. 3. 57. t. 24. Sp. Musc. p. 299. Swartz Disp. Musc. Sv. p. 72. Wahlenb. Fl. Lapp. p. 383. F. capillacea Linn. Fl. Sv. Hab. in fluviis rivulisque Svecie, presertim borealis. X. Descr. Surculi bi-tripollicares, ccspitosi, as- surgentes, subdivisi: rais secundis. Fo- lia trifariam. imbricata, e. lata. |. oblonga basi attenuata nec lanceolata, carinata, ner- vo ad apicem acutissimo subserrulato ex- 180 CRYPTOGAMIA. * currente, secunda, acuta, incurva, preser- tim versus extremitatem surculorum, sa- turate virentia, vetustiora nigricantia; pe- richetia lateralia, elongata: foZolis vagi- nantibus adpressis obtusiusculis. Se£ce extra perichetium exsertze, l-unciales. —Sporan- gium oblongo-ovatum, rectum. Operculum conico-subulatum. Calyptra longa, apicu- lo subulato recto. JZerzstomü dentes ere- cti; Znternum pulchre purpureum. Obs. Znictangio aguatico. valde similis, nec deest fasciculus ductulorum in folus; at peristomio toto coelo inter se differunt. ANDRE/EA Ehrh. Ehrh. Beytr. L p. 15 & 1:80. Hedw. Sp. M. p.d. T^ VEIT a (Jungermannie species Linn. — Zichenastrum Dill.) Peristomium: dentibus 4 operculo styligero : adnatis. E Calyptra campanulata. | F7ores monoici, ter- minales. 1. ANDRE/EA alpina Hedw.: surcülo erecto; folis ovato-lanceolatis concavis acutiusculis undique patentibus laevibus. — Web. & Mohr Fl.Cr. Germ. p. 383 t. 11. f.-3. 4., Wah- lenb. Fl. Lapp. p. 306. 4. alpina Hedw. Sp. p. 47. T. 7.f. 3. g—m. A. petrophila Ehrh. Ll c. p. 192. Hoffm., Schrad., Roth. Jungermannia alpina Linn. Sp. Pl. Lichenastrum. alpinum atro-rubens teres ca- lycibus squamosis. Dillen. H. M. p. 507 t. 70. [x0 CRYPTOGAMIA. 181 l Hab. in rupibus Svecie, Anglie & Saxonie superioris ad saxa Brelberg. Descr. Surculi conferti in cespitibus maxi- mis pulvinatis, juniores simplices, etate divisi, elongati longitudine varia semiun- ciali ad. sesquiuncialem. — F'oZia imbricata, subsexfaria, ovato-concava, superne atte- nuata, apice obtuso, ecarinata, levia (nisi caule rigido serrata), enervia, atro-rufescen- tia, undique patula apice adscendente, sicci- tate ad pressa, apice subincurvo, unde surculi teretes apparent; perigonialia imbricata, ob- longo-lanceolata, concava, adpressa. Z7ores terminales. jS$e£c perigonium vix superan- - tes, pallide. Sporangium turbinatum. Pe- ristomium: dentibus latis in conum conni- ventibus, siccitate basi et medio disci api- ce connexis. Operculum minutum, obtusum. Calyptra tenerrima, styligera. 2. ANDRE/EA rupestris Hedw.: surculo apice subrecurvo; folis ovato-lanceolatis concavis falcato-homomallis dorso muricatis. 4. rupestris Hedw. Sp. p. 49 t. 7. f. p. (fo- lium). Jungermannia rupestris Linn. — Web. Sp. Gott. p. 154. Lichenastrum alpinum nigricans, foliis ca- pillaceis reflexis. Dillen. H. M. p. 507. t. Af. 4o. Hab. in rupibus Britannie, Bructeri Germa- nie, Svecie. — Y. Descr. Surculi modo crescendi praecedentis, sed extimo apice recurvati. olia e basi fere latiore concava, acuminata, apice sub- inde obtusata, versus superiora subfalcata, ad alterum latus plerumque vergentia, ma- 182 CRYPTOGAMIA. dore patulo-reflexa, siccitate magis adpres- sa, dorso muriculato-papilloso, colore fu- sco-rufescentia, extremitatibus fusco-viridi- bus. JPerichcetia ut in priori cylindraceo- subulata, e foliis intricatis brevioribus ad- pressis fuscis. ;Sporangia &c. consimilia. Obs. Ab AJ. alpina optime distinguitur dire- ctione foliorum et colore, qui in illa ma- gis atro-purpurascens. Obs. Utraque species magnitudine variant surculis brevissimis l. elongatis. 3. ANDRE/EA Aothii Web. & Mohr: surculo simplici erectiusculo abbreviato; foliis e basi ovata lineari-attenuatis obtusiusculis carinatis subhomomallis, dorso levibus. ZAndreea Rothii Web. & Mohr Archiv. r. p. 1250 tab, TV; f. 2: ZAndreca rupestris Roth. Neue Beytr. Zur Dot. r. p. 232, exclusis synonymis. Hab. in cippo sepulerali Ethnicorum in Du- catu Dremensi inter Hagen & — Megenberg. Y. — ZEstate. Descr. Surculi pulvinato-caespitosi , simplices, nisi ad basin divisi, tres]. quatuor lineaslongi, erassiusculi, apice subcurvati. eia con- fertissima, imbricata, e basi ovata, subli- nearia, apice obtusiusculo, carinata, inte- gerrima, dorso levia, subsecunda, siecita- te fere magis palentia quam in prioribus, colore fere atro, nervo totali latissimo dorso levi. Perichetia & Sporangia priorum. CRYPTOGAMIA. (33 Obs. Procul omni dubio diversa a. rupestri: folüs angusüs longioribus evidenter cari- natis, 95). ZAndrecea rupestris Smith. Fl. Dritt. 1178. an hujus? ILI. Musci hepatici. JUNGERMANNIA zvalis: surculis teretiuscu- lis repentibus; ramulis apice floriferis; | folio- lis undique arcte imbricatis bidentatis, mar- eine discoloribus. J. nivalis Swartz in Web. & Mohr. Bo- . tan. Taschenb. p. —. J. concinnata Wah. lenb. Fl. Lapp. p. 324. Hab. in alpibus Svecie et Norvegie supra terram prope culmina nivium: Swartz.—YX. Planta dense caspitosa, congesta, surculis teretibus, repentibus, sese inter complicatis: ramulis brevibus, irregulariter pinnatis, tere- tiusculis, versus apices subcompressis. —Foli- ola minutissima, visum fugientia, scutorum in- star arctissime undiqueque imbricata, ovata, ad. medium usque bidentata, fusca, margine albicante nitente, unde totus incanus vide- iur museus, PDrjyi argentei instar. Z'"hecc in ramulis i bdales minimae, ovatz, al- bide, solitares, vara. [2 TS TRE d giores, albidi, Capsule? minutissimae, purpu- rem, |l. fusce. 9?4) Dispositionem specierum, a Swartzio constructam, háud mutare volui, quamquam perbene scio; plu- rium, Auctorum .sentenliam. . de z£&dreca | dtothi aliam..esse quam Swartzii. Editor. :84. .— CRYPTOGAMIA. Obs. Omnium forsan specierum explicatu dif- ficillima respectu tenuitatis nec non. imbri- cationis foliorum; tamen semper colore suo caruleo-albo cognoscitur; crescit sepe in consortio J:e julacece, quae ile quoad co- lorem similis, sed differt surculis erectis simpliciusculis teretibus. 95). MARCHANTIA Linn. (Marchant. fil. in Act. Gall. 1713. t. 5.) Receptaculum fructus commune pedunculatum inferne fructus gerens deorsum spectantes. Sporangium apice dehiscens: dentibus sub-8. 1. MARCHANTIA poZymorpha Y.: xeceptacu- lo femineo radiato, masculo pedunculato pel- tato. . M. polymorpha Linn. Sp. Pl. Michel. tab. ' r—3. 5. Dill. t. 76. 77. f. 7. Schmiedel. t. 9 (opt.) Bull. »9r. Receptaculum femineum 7-10-radiatum, 4Zo- culis iot, quot radii alterni, subquin- quefloris; Receptaculum masculum 1n di- verso individuo pedunculatum, .peltatum, sex-novemcrenatum. |. Schyphuli seu Cyathi (s. Cupule) propagines continentes in utri- usque ?6) Species hecce, jam XL abhinc Annis a Swar- tzio determinata, adhuc nullo loco ab illo descri- pta est. Anno 1:907. eam primum in Dotanisches "Taschenbuch receperunt Weber & Mohr. — Cfr. de cetero descriptiones Wahlenbergii in Flo- ra Svecica IL p. 779, Fl. Carp. p 363. & Fl. Lapp. p. 324 (J. concinnata |l. ult. c.). Editor. CRYPTOGAMIA. 3185 usque sexus fronde sessiles, margine den- tati. ?. MARCHANTIA Juemispherica L.: recepta- culo femineo subintegro. . subhaemispharico subquadrangulato, masculo pedunculato pel- tato. NAT. M. hemispherica 1. Sp. Pl. Mich. 22. Dill. 75. 2. Schmied. 34. (monoica opt.). 4M. conica Schleicher Catal. Pl. Helv. M. quadrata Scop. feminea Stirps. 4M. quadrata Web.' Spic; mascula. . M. triandra Web. Spic; (minuta. mascula haemispheerica). Tub Obs. Bene distincta ab hac altera species a nobis cum Cel:o Wahlenberg prope Üp- saliam lecta ad Gottsunda (M. pilosa Hor- nem.): frondibus multo minoribus, peduncu- lo femineo duplo longiore, receptaculo ipso duplo longiore, inprimis vero calicum pro- priorum Zaciniis 3-5 lanceolato-subulatis longis exsertis satis insignis. 3. MARCHANTIA comica L.: receptaculo fe- mineo integro ovato-conico subangulato, ma- sculo sessili. M. conica Linn. Sp. Pl. Vaill. p. 33. 8. Mich. 2. 1. (monoica). Dillen. 75. 1. (utrius- que sexu). Schmied. 31i. Fl. Dan. tab. 274. M. androgyna "Web. Spic. (var. sterilis) Ehrh. Beytr. Hoffm. Fl. Differt ab hac 77. fragrans Balb. Schlei- cher. Cent. 3. G4. (M. huemispherica Ejusd. Cat.): frondibus minutis, pedunculo femi- neo dimidio breviore, basi villo albo obsito, calicibus propriis magnis inflatis exsertis multifidis, laciniis apice cohzrentibus. 12 86 — CRYPTOGAMIA. Hab, in Helvetia Italia superiore, Dania, Sve- cla, X. | TARGIONIA Mich., Linn. Calix bivalvis. Sporangium apice dehiscens? dentibus 4 seu pluribus. TARGIONIA Aypophylla Linn. Sp. Pl. Mich. 3. Dill. 78. g. Schreb. in. Naturf. XV. t. 5. f. 1. 17. Sprengel N. Act. Holm. 1802. t. IV. et in Bull. des Sciences III. 523. t. 1. f. 2. Web. & Mohr Taschenb. Tab. XII. f. 4—6. EXPLICATIO TABULARUM. 197 Tab. I. f. ]J. CYMBIDIUM GRAMINOIDES Sw. magn. nat. E35. f. 3. f. 4. LU a. flos clausus. b. flos apertus. c. columna genitalis cum labello magn. auct. d. columna genitalis. e. capsula. LIMODORUM FILIFORME Sw. — m. n. a. flos. b. flos magis anterior visus cum labello convexo inflexo erecto. c. labellum veflexum (quod non & magn. auct. naturale), interiora ostendens] . d. columna genitalis, labello et . cornu magis aucta. e. capsula parum magnifacta. CYMBIDIUM PUSILLUM Sw. — m. n. & & b. flores, magn. auct. DENDROBIUM TRIBULOIDES Sw.—m.n. «4. flos cum pedunculo. b. flos sine pedunculo. c. columna. genitalis. d. capsula. DENDROBIUM ALPESTRE Sw.— m.n. a. flos. b. columna genitalis. magn. auct, . c. capsula. magn. auct. 'T'ab. Il. f. 2: LEPANTHES COCHLEARIFOLIA Sw.—m.u. a. flos clausus. b. flos apertus. magn. auct, c. columna. genitalis. . LEPANTHES TRIDENTATA Sw. m. n. a. flos clausus cum pedunculo. b. flos apertus. c. columna. genitalis. d. capsula. magn. auct. f. 3.LEPANTHES PULCHELLA Sw.— magn. nat. a. flos clausus. à. flos apertus. c. columna, genitalis cum pet. inter. d. columna genitalis. €. capsula. magn. auct. 188 f. 4. LEPANTHES CONCINNA Sw. — m. n. a. flos; clausus. b. flos apertus. c. columna genitalis. d. capsules, vu. f. 5. DENDROBIUM LANCEOLA Sw.— m. n. . a. flos clausus. à. flos. apertus. : f. 6. EPIDENDRUM LABIATUM Sw. — m. n. [ to S ec Po 5. flos a tergo, visus. | c. flos cum columna genitali. d. columna genitalis antice visa. ADDENDA zr CORRIGENDA. P. XII. lin. 29. s. XXIV 1l. XXXIV. — XVI — 13. s. 17 Sept. l. 19 Sept. — XLI —- 3. s. wies l. wie — LVI. — 22. s. Reichth. l. Reichsth. — LIX. post lin. 4 adde: N:o 4—5 JUSSUEA. ;Swartziana De Cand. Prodr. Syst. Nat. Regni Veg. T. III. p. 54 & Mémoire sur. la Famille des Onagraires p. ro. magn. auct. magn. auct. magn. auct. — 7. — j£. s. ciliato pilosis. l. ciliato-pilosis. — 22. —— 13. s excludendus l]. excludendum — 3o. — 24. $. minores l. majores — 406. | — 15. s. petiolis l. petalis — — — O92. s. citatis l. citatis, — (9g. | — 10. s. Suecan. ]. Scandinav. — 50. -— r. S. radieales l. radicales. — 53. — 22. s. eum ]. id — 57. — 3o. post X», adde notulam 35) in sequ. pag. 58 occurrentem. — 6o. . — 2...PACHYSANDRRAI.PACHYSANDRA — 6r. — 12. s. bexphyllum 1l. hexaphyllum — 62. . — 20. s. duplo lI. 3-plo I. dupla 1. 3-pla — 74. — 13. s. Yalle 1l. Valle —108. — 3. (in Notul.) s. illius 1. hujus —143. — — 13. s. communi l. communzs —145. | — 26. s. occidentalia l. occidentali —160. — — 15. s. uncialis l. unciali —178. | — 12. s. convoluto subulatis. l. convoluto-su- bulatis. i VES UTR d otra Mp ae, Swartz, Olof/Adnotationes 3 TITITT