Ann 5 1 d Í í Adi MER v but Jut BENI Mn S n UL Vnd HR SEE ATA ii jan iu t i Sat eat i i i n í t patte f i S RU o HN Ru UNA tibl hei " ; D ij t ii Dun ubt V Jin: UL i j : j ji VOLES ib yate. "i tt | Hon j Aene ^ yi X j t ] IPILILTI tte m i Us QUO EU IIl CILE: Uu a - : T S ill X - RTT 2m La "i, FERDRDCCRERUE PRU RE ANALECTA AD ENTOMOGRAPHIAM PROVINCIARUM OCCIDENTALI- MERIDIONALIUM IMPERII ROSSICI AUCTORE S. B. GORSKI. FASCICULUS I. CUM TRIBUS TABULIS COLORATIS AERI INCISIS. BEROLINI. PROSTAT IN LIBRARIA FRIDERICI NICOLAI. MDCCCLII. 52 — ANALECTA AD ENTOMOGRAPIHIAM PROVINCIARUM OCCIDENTALI- MERIDIONALIUM IMPERII ROSSICI. s. B. GORSKI. FASCICULUS I. CUM TRIBUS TABULIS COLORATIS AERI INCISIS. BEROLINI. PROSTAT IN LIBRARIA FRIDERICI NICOLAI. MDCCCLII. S y lc »Quod alii venationibus, confabulationibus, tesseris, chartis, lusibus, compotationibus insumunt, illud ego » ^f ? ? E-] »inseclis indagandis, colendis, contemplandis impendo.* Linnaeus in Praefat. ad Faun. suec. VIRO NOBILISSIMO, AMPLISSIMO, COMITI CONSTANTINO A TYZENHAUZ, HASCE QUALESCUNQUE PRIMITIAS ENTOMOLOGICAS AUCTOR. Clarissime. Comes! (Quac e. Naturae reconditioris ejusdemque exquisi- Hioris penu in rem popularium meorum Tuamque in- primis, qui eo genere studiorum maxime omnium apud nostrates eluces, depromseram, ea Tibi Tuoque nomini sacra esse jubeo. Qua in re nihil sane aliud agam, quam ut modo partem minimam eorum exhibeam meque eni- sum profitear, quae in Te maxima, ornatissima cumu- latissimaque habentur; nam siquidem Neocles in uterum matris Épicuri sapientiae atomos universos concurrisse ajebat, ea ratione omnes rariores ingenii doctrinaeque dotes in T e uno concurrisse sedeque optima uti videntur. Neque is sum, qui mihi aliquid in ea re, de qua hic agitur, tribuam, vel illam aliquid gratiae amicitiaeque Tuae in me dare existimem; id modo Tecum reputes velim, me nemini unquam concessurum, qui vel quid majoris momenti Teque quam maxime dignum Tibi afferenda habeat, ut id quidem gratiori devinctiorique in Te animo efficere vel me summa in Te observantia. studio ac pietate vincere valeat. — PRAEMONENDA. (Qui mos maxime apud eos invaluit, qui exteras regiones invisendas earumque delineationem literis mandandam secum insliluerant, ut, antequam de earum situ, naturae dotibus, coeli temperie, gentium et populorum, apud quos degerant, moribus vitaque agant, ea, quae domi adhuc praevia pere- grinalioni passi sunt, quae grala vel ingrata ad eandem promovendam in eos acciderant, quae terra marique in itinere obviam ipsis facta sunt, referant agantque, mos idem unicuique in publicum ad rem, quamlibet artem vel doctrinam spectantem, tractandam prodeunti servandus esse videtur: haud eo consilio, ut auctor ipse magis inde eluceat, vel quis sit, quidve praestiterit, ostendat, sed ut clare pateat, jurene meritoque in hac re egerit, quo funda- mento nixus molitus sit, quibus adjumentis vel subsidiis munitus ad eandem accesserit eamque exornaverit. — — Morem hunc secutus, paucis de libri hujusce causa, ratione ac modo deque iis, quae ansam ei dederint, prae- monere consilium mihi est, ne in domo licet exigua atrium deficere vi- deatur. — Quum Universitas litterarum Vilnensis proximorum, quibus adhuc inco- lumis staret, viginti annorum decursu in caeteris omnibus, si vel doctrinarum, quae ibidem vigebant, ambitum, vel doctorum ipsorum numerum et amplitu- dinem spectes, in dies majora incrementa caperet, minime diffitendum est, studia, quae de Naturae viribus atque opibus agant, nequaquam eadem laeta conditione in eadem Universitate habita atque exornata fuisse. Imprimis autem ibidem Zoologiae et Botanices ratio exilis habebatur, cum utriusque usque ad anni 1824 decursum docendae munus nonnisi uni eidemque Ma- gistro commilleretur, ceterum nullis ad rem discentium subsidiis, quibus ars accuralius doceretur vel pro munere quodam graviori juvenibus obeundo ex- coleretur: tum eliam Musaei zoologici nulla fere prorsus ratio vel cura ad- erat. Nam si avium mammaliumque indigenorum minorum species quasdam nec non molluscorum et coralliorum illas exceperis, cuncta privatorum bene- ficio neque, pro rei momento et loci commoditate, ad doctrinae et artis exquisitioris leges habita servataque ibidem fuere, nulla autem, quae majora allioraque ex almae Naturae gremio pelerent vel invesligandi sludium pro- E VIH n derent, praesto erant; quod autem insecta respicit , frustra vel hilum ibidem uaereres, quum Entomologiae doclrina tunc temporis Vilnae vix ac ne vix quidem nomine innolesceret. Neque id mirandum sane, quum ii, qui Univer- sitati Vilnensi tunc. praeerant, sive theologi e vetusta Jesuitarum Schola, sive matheseos cultores, sive jurisconsulti, vel si peritissimi quidem doctissimique, nihilominus tamen promovendis atque amplificandis iis, quae nequaquam pro- fitevrentur, haud idonei ac impares evaderent. Anno quidem 1825 ineunte, theatro anatomico jam exstruclo alque pa- rao, nec non Zoologiae et Boltanices professore publico triginta circiter annorum munere rite perfuncto et stipendia emerito, apta munus utriusque doctrinae docendae singulis magistris committendi occasio sese obtulit, ita ut, suadente ac duce Zootomiae et Anatomiae comparalae tunc temporis Pro- fessore, L. H. Bojano, alumno ejusdem, M. M. Fortunato Jurewicz. Zoologiam docentis provincia obveniret, quam idem, 507ano praeeunte, eo- dem anno ratione nostratibus hucusque plane ignota, quippe quae Anatomiae comparatae illa nitebatur, ad Lamarchkii, Cuvieri et Olieni institutum bona avi auspicalus est. — Multa dehinc prospera in nostram rem cessere. Tunc elenim primum, atriis Theatri anatomici quibusdam in usum Musaei zoologici junctim. cum Anatomiae comparatae illo affectis, corallia atque conchylia tum in ilinere a celeberrimo Georgio Forster in longinquas regiones instituto lecta, Aca- demiae Vilnensi a. 1783 ab eodem delata, tum ea, quae liberalitati Doctoris Wicherti nec non comilis HW alickii debebantur, ad doctrinae normam de- finita, tali ratione disposita sunt, ut unicuique ad eadem aditus facile pateret. Praeterea a Musaei tunc temporis praefecto assidue curabatur, ut aestivo fe- riarum tempore alternis annis Anatomiae comparatae perquam gnarus el quidem unà prosectoris munere functus Zenricus Laupmann in meri- dianos Lithuaniae tractus mitteretur, qui amphibiorum, piscium, avium et mammalium exempla exanima ad speciem viventium proximam peculiari arte plastica conformaret, eaque Musaeo deferret, quae res quantum contulerit rite atque accurate addiscendis animalium generibus speciebusque, vix est, quod moneatur. — ' Brevi post, eodem Zo7ano sospite, Universitatis Musaeo accesserunt insectorum in Poloniae veteris finibus degentium Caroli de Perthées ab- solutissimae collectiones, ab hocce meritissimo viro inslitutae, quae Vilnae a consanguineis ejusdem mille uncialium rossicorum pretio Musaei gratia com- paratae sunt. Accessione ejusmodi mirum quantum insectorum patrii soli Historia naturalis emolumenti nacta est. Huicce a nobis etiam multa accepta referenda sunt, ita ut operae pretium mihi videatur, de Per/Aéeszo atque ejus- dem in rem lilterariam nostram merilis nonnullis Lectorem praemonitum habere. —À— IX — Carolus de Perthées lucem aspexit Dresdae a. 1739, parentibus natus Gallo-francis, quibus tenera adhuc aetate orbatus auspicato a Comite Kevser- ling, malione Curono atque tunc temporis ad Aulam Saxoniae Electoris le- gato, adoptatus atque tam liberaliter educatus fuit, ut in domo ejusdem quin- decem annorum spatio studiis humanioribus operam navaret mentemque suam optimis praeceptis exornaret. Deinde, vix vel ne vix quidem, parentem illum suum a. 1745 Francofurtum ad Moenum, tum Ralisbonam, deinde Berolinum comilalus, ibidem primum in schola militari disciplinae addicta per quin- quennium studiis hisce assiduo instabat, mox aulem, alliora petens, trium annorum spalio in re lormentaria versatus est, nulla omissa occasione, qua caeteris arlibus studiisque bonis animum egregium informaret atque excoleret. Quo factum est, ut Augusto III., Poloniarum rege, a. 1764 vita defuncto, ab codem Aeyserlingio Stanislao Augusto regi commendatus, ab eodem bel- licorum operum rite conficiendorum muneri adstructus est. Dieunio post, et quidem a. 1766, gravissimi hujusce officii gratia ac nomine, cura PertAéesi, sumpluque regio, tunc primum Tabula geographica, qua Regnum Poloniae in universum ac in specie arte chaleographica exsculptum erat, jam jam Parisiis publici juris facienda erat, cum specimina ejusdem archetypa incendio forte in arce regia varsaviensi exorlo, quod sane dolendum est, una cum multis aliis ejusmodi, conflagrata sunt. — Alterum praestantissimum Per/Aéesi in rem geographicam laboris in- defessi documentum exstat in libro manuscripto aliquot voluminum, quo topo- graphia universi Regni Poloniae maxima cura consignata descriptaque habe- tur, accedentibus tabellis quam plurimis, quibus fluviorum, lacuum, sylvarum, viarum publicarum, quid si etiam rivulorum pagorumque situs arle ac studio eximio indicantur. Qui liber magnae molis a Comite 4dazo Chreptowics una cum regionum variarum tabulis (quo numero etiam inest illa rarissima Paludum Polesiae Danielis Zwickeri Gedani MDCL typis data), exiguo praetio a PertAhéesi haeredibus emtus, a. 1840 Bibliothecae, quae Szcezorsis in Nowogrodensi districlu floret, additus est. Nihilominus tamen, praestitis hisce muneris sui officiis, nihil Per/Aéesio antiquius Naturae investigationibus erat, inprimis autem entomologicis illis, quibus omne tempus, quod ei a publicis negotiis reliquum fuit, enixe im- pendere solebat, ita ut inde ab anno 1775 usque ad annum 1798 alternatim quovis semestri aestivo, quo ei oliis suis pro libitu frui licuit, singulo quo- vis die excursiones entomologicas in loca vicina singulari cum studio insti- lueret. Quo factum est, ut, uno vix famulo adjutus, brevi tempore insecto- rum larvarumque Lepidopterorum, quibus legendis tanta cum assiduitate et cura vacabat, numerum mirum in modum auxerit eaque, ad Systema /'a- bricii in ordines, genera ac species redacta ac disposita, concinne ac lepide b — X —— asservare valuerit. Hoc in negolio stipendio perquam modico usus, haud quidem impensis ullis parcebat, tam librorum, quorum adjumento opus ei erat, quam insectorum exolicorum gralia, quibus coémendis ceterisque aliis ejusmodi impensa nulla detinebatur. — Cujus miri studii ac indefessi laboris ergo, Per/Aéesius Stanislao Au- gusto Regi adeo carus accepltusque factus est, ut non solum, cum in sib urbii Varsaviensis casa idem degeret, quo loca urbi circumjecla eo minore incommodo insectorum legendorum gratia invisere ei liceret, non solum rex cum eo scriplis communicaverit, sed etiam gravi morbo habitum saepe sae- piusque inviseril ac ejus consuetudine familiari ac colloquio usus fuerit. Labentibus jam ac labore continuo defessis viribus aegraque valetudine idem Perthéesius a. 1198, supremo Imperatoris jussu Varsavià Vilnam ac- cersitus, iisdemque commodis habitus, quibus adhuc utebatur, alumnos Petro- poli sibi missos sumpluque Caesareo Vilnae stipendiatos, in Topographica et Architecturae militaris artibus rite docebat, adstantibus illi rei ejusdem peri- tissimo centurione, capitaneum vulgo dicunt, Czapski, ejusdemque filio Eduardo, inprimis quod Per/Aéesius jam in dies magis magisque visu laboraret. Neque hie loci tamen operi incepto indulserat, sed quae tanto tri- ginta circiter annorum nisu ac sludio insecla legerat, hisce rite definiendis atque franco-gallico sermone describendis ab anno 1801 — 1803 operam de- dit, tum mulla eorum tam accurate delineavit, coloribusque ad vivum expressis depinxit, partium analysi adjecta adeo omni ex parte absoluta et perfecta, ut vix quidquam in eo genere sludiorum a quovis entomologorum difficillimo cunclaque ad arlem exquisitam revocanli desiderandum videri posset. Ea visus contentione Per'héesius aciem oculorum penitus labefactavit, adeo ut suf- fusione ingravescente ac fere excoecatus anno 1810 operationis ope, a Kautzmanno, ophthalmiatro Dorpatensi, in altero oculo rite inslituta, licet visum recuperaret, nihilominus tamen paulo post iterum eadem gravissima calamitate oppressus est. Praeterea accessere alia provectae jam aetatis mala, quibus in dies magis magisque labefactari coepit, ila ut jam septigenarius a. 1812, missis factis discipulis suis, quatuor numero, in castra bellica Rosso- rum Imperatoris, vita urbana posthabita, ruri reliquum tempus in praedio Vilnae confini, Mazuryszki appellant, concederet, ubi triennio post mense Decembri a. 1815, ileo confectus, diem supremum obiit. — His praemonitis de viro, de re entomologica inter nostrates meritissimo, de fatis ejusdem doctrinae in Universitate Litterarum Vilnensi pauca memo- randa mihi sunt. Postquam L. 7g. Bojanus parum commodae valetudinis causa Vilnae a. 1824 valedixisset, Fortunatus Jurewicz autem, optimae indolis adolescens, cito adversis fatis ereptus doctrinae, quam profitebatur, vix triennii spatio Zoologicis praelectionibus operam navasset, cui munus hoc post illum obve- nerat, pars illa doctrinae ejusdem, quae insecta spectat, nulli curae erat, ita ut per aliquod tempus prorsus neglecta jaceret, licet Per/Aéesiana col- leclio, tum ea, quae a Joanne Krynicki atque Antonio Matecki ex ilineribus, quae per Volhyniam, Podoliam, Ucrainam aliaque loca instituerant, jam praeslo essent, de re agenda et pro viribus promovenda satis superque monerent. Circa idem tempus, anno scilicet 1829, Musaeo Vilnensi accesserunt in- secla, quae e Hemipterorum et Coleopterorum ordine in Volhyniae et Podo- liae oris lecta fuere a Hortulano Cremenecensi, Carolo W itzell, Vien- nensi, Vilnae vita defunclo, quae accessio mirum quam opportuna in rem, de qua agimus, cessit, eamque locupletavit tam rei copia, quam deleclu ac arle, qua praestabat. Quae allamen omnia decem annorum decursu nec ad- lacta quidem vel ad normam quandam disposita, quid si etiam prorsus oblita, misereque habita fuere, ita ut eadem conditione annum eliam 1841 saluta- rint, quo Kijoviam delata sunt. At non defuerunt sane, qui rem ejusmodi ad arlis et doctrinae leges et postulata revocandam proficere valerent, si modo provinciam hanc adire jussi fuissent. Quo loco maxima cum laude me- morandi mihi sunt Musaei zoologici Vilnensis conservatores, duumviri P run- nerus alque Szusterus, in farciendis animalium pellibus ad speciem viva referentium vere magistri, qui amplificando et adornando Musaeo zoologico Vilnensi quam plurimum contulerunt tantaque arte ac studio egerunt, ut in- dustriam et laborem humanum vix unquam vel alio quovis loco praestantlioris aliquid in eo genere protulisse merito dubitares. — Ex quo entomologica studia Universitatis nec non Academiae Medico- Chirurgicae Vilnensis oblivione ac desidia prostrata jacebant, factum est, ul nihil fere adhuc circa rem eam de regione nostra hucusque Europae viris doclis innotuerit, nec Musaeis exteris quidpiam a nostratibus communi- calum fuerit. Cumque opere ac indefessis laboribus Cederhielmi, Lax- manni, Boeberi, Adamsi, Pallasi, Lepechini, recentiori autem tem- pore, Fischeri de Waldheim, Sahlbergi, Henningi, Eschsholtzi, Hummeli, Panderi, Sperki, Gebleri, Steveni, Besseri, krynichii, Chaudoiri, Faldermanni, de Ménétries, Zoubkovii, Zabtotzlii, Nordmanni, Bilbergi, Bohemanni, Fleischeri, Mannerheimi, de Brandt, Eversmanni, Victoris Moczulshii, Gimmerthali, So- doffskij, aliorumque multorum, quorum disquisitionibus circa insecta Im- perii Rossici Acta Socielatis Naturae scrutatorum Mosquensis scalent, variaque loca jam rite indagata sunt, Lithuaniae Faunam entomologicam oblivio abso- lulissima tenet, nam in libris eliam, qui aetate nostra lucem viderunt et qui- dem in Zoologia speciali D. Kichwaldi, ante viginti annos publici juris facla, T XII —— si Coleopterorum nomina, e Catalogo musaei Hesseri Cremenecii desumpta, excipias, caelerorum ordinum paucissimae species vulgares noslrae memo- rantur, eaeque tam exili ralione, ut ne minimum quidem rei hujusce gratia emolumentum studiosis afferant. Perthéesiana collectione, de qua jam supra monitum est, jam Musaeo Vilnensi addita, quae circa rem eandem idem scriptis consignavit, a haere- dibus ejusdem habebantur. Bona avi accidit, ut ex alumnorum Medico-Chi- rurgicae Academiae Vilnensis numero Per/Aéesii nepos, D. Ludovicus Towianski, iisdem potitus mecum pro suo in me studio atque animo bene- volentissimo communicaverit. His, quibus peculiari modo collectio ista illu- strata erat, aderant nonnulla alia, cuncta idiomate franco -gallico conscripta, el quidem accurata descriptio: 1?. Lepidopterorum una cum eorum delinea- tionibus calamo affabre factis fere absoluta, ad Sectionem Phalaenarum usque deducta. 2?. Quaedam cirea horum e larvis ulleriorem processum, perpetuo ac presso pede per quosdam annos a Perthéesio Varsaviae invesligata, ac- cedenlibus item figuris ad vivum summa arle depictis ac coloratis. 3^. Ich- neumonum quorumdam Zabricium etiam latentium | accurata. adumbratio. 4?. Musaei Perthéesiani Calalogorum sylloge cet. Cujus rei accessio quanti, quam grala, acceplaque mihi fuerit in studia, qnae omni cura amplexus sum, vix est, quod moneam, immo abhinc in animum induxi meum et conslitui, ul vigilias illas Perthéesianas, quibuscum pro libero arbitrio agendi po- lestas facla mihi est, quam primum publici juris facerem. Cujus rei gratia eo magis enitendum mihi erat, quod mulla ibidem mihi occurrerunt, quae primum a Per/héesio reperla et adhuc ignola latuere, adeo ut postliminio quasi jure agendum mihi nunc sit ad viri laudem redintegrandam, quam certe vivus adeptus ac speclalissimo loco in virorum hujus rei doctissimorum or- dine habitus foret, si modo, meliori fortuna usus, inter aequales suos, qua par est virum doctum ac bene de patria meritum, patronos quosdam nactus fuisset. Cujus rei documento nonnulla hic recensere ac contendere e cele- berrimorum entomologorum hujus aevi libris liceat, quae hujusmodi sunt: Typhlocyba stellulata Jur. (Pths. Mss. 157. 1018. sine nomine), Scio- coris umbrina Panz. (Pths. Mss. 167. 1069. s. n), Cydnus picipes Fallen. (Pihs. Mss. 168. 1. s. n.), Pentatoma intermedia JV o/f. (Pths. Mss. 166. 6. sub n. Cim. melanocephalus), Chorosoma Arundinis Curtis (Pths. Mss. 175. 1129. sine n.), Cymus Claviculus Fall. (Pths. Mss. 180. 1124. siue n), Heterogaster Ericae ScAi//. (Pths. Mss. 180. 5. sub n. Cim. clavicornis), Pachymerus staphylinoides Zurm. (Pths. Mss. 179. 1120. sub n. Cim. Staphylinus), Pachy merus plebejus Fall. (Pths. Mss. 174. 1. sub n. Cim. Abietis), Pachymerus agrestis /a/l. (Pths. Mss. 161. 2. sub n. Cim. Abietis!), Pachymerus pedestris Panz. (Pths. Mss. ——— — OMNES 7——— 171. 1. sub n. Cim. trieuttatus), Pachymerus vulgaris Sc/hil/. (Pths. Mss. 171. 2. sub. n. Cim. Pini, Xylocoris domesticus ScAi/L. (Pths. Mss. 180. 1122. sine n.), Miris spinipes Za//. (Plhs. Mss. 174. 1128. a. sine n), Phytocoris pulcher * err. Schaeff. (Plhs. Mss. 172. 1. sine n.), Capsus brevis Panz. (Pths. Mss. 178. 3. sine n), Cimbex amoena ÁAlug. Analect. Mss. Fasc. Il. Tab. VI. fig. 1. (Pths. Mss. 219. 1252. sub n. T'enthredo connata Schrk.), Lophyrus pallidus A/up (Pths. Mss. 221. 1266. B. sine n), Tenthredo aterrima A/upg (Pths. Mss. 280. 1. sub n. 7'en- thredo niera), Spathius clavatus Panz. (Plhs. Mss. 2(1. xxx. sine n.), Proterops nigripennis WaZsm. (Pths. Mss. 271. www. sine n), Ody- nerus Erichsonii DaA/^. in Mus. Berol. Analect. Mss. Fasc, III. Tab. VII. fig. 1. (Pths. Mss. 500. a. sub n. Vespa parietum), Odynerus sulcatus * Analect. Mss. Fasc. III. Tab. VHI. fig. 3. (Pths. Mss. 307. 1. sub n. Fespa tri- fasciata), Discoelius zonalis Panz. (Pths. Mss. 906. **3. sine n.), Per- thesia paradoxa* Analect. Mss. Fasc. III. Tab. VII. fig. 9. (Pths. Mss. 508. 2. sub n. PAilanthus Triangulum), Prosopis Rinki* Analect. Fasc. I. Tab. III. fig. 1. (Pths. Mss. 319. 8. (ex parte) sine n.)), Anthophora quadrifasciata (illers.), Coqueb.! (Plhs. Mss. 341. sub n. Z/ylaeus 4-cinctus), Antho- phora fasciculata Spinola Mus. Berol. Analect. Mss. Fasc. II. Tab. VI. fig. 2. (Pths. Mss. 344. subn. Apis rotundata), Lomatia lateralis Meig. (Pths. Mss. 423. 2. Q9, et 424. 1. g, sine n), Stratiomys equestris Meig. (Plhs. Mss. 429. a. sine n.), Dasypogon brevirostris Macqu. (Pths. Mss. 527. 1. TT. sine n), Dasypogon clavipes Loew (Pths. Mss. 928. KK. sine n.), Dioctria cothurnata Meo. (Plhs. Mss. 525. EE. sine n), Sericomyja borealis Meg. (Pths. Mss. 482. 3. sub n. Syrphus lapponum), Eumerus Zetterstaedtii Zeller-(Pths. Mss. 488. 1. c^ sub n. Mulio devius et 490. F. 9 sine n.), Eumerus aeneus Macqu. (Pths. Mss. 499. 1. J. sub n. Syrphus funestus), Scaeva lunigera Zetterst. (Pihs. Mss. 489. D. sine n.)), Scaeva hyalinata Mey. (Pths. Mss. 490. a. 1. sub n. Syrphus mellinus), Milesia bombylans Fabr. (Pths. Mss. 497. K. sine n.), Stachynia punctata Macqu. (Pths. Mss. 519. 2. sine n.), Sepe- don Haeffneri Fa/len. (Plhs. Mss. A71. 2. sine n.), Hyalomyja atro- purpurea Macqu. (Pths. Mss. 503. P. sine n.) aliaque plura, quae omnia jam accuratissime in Per/Aéesi schedis anni 1805 notata adumbrataque habentur. — Ex quo lempore Academiae Caesareae Medico - Chirurgicae Vilnensis auspiciis et jussu a. 1832, praeter Pharmacologiam et Pharmaciam, Botanices publice docendae provinciam adii, in excursionibus rei herbariae gratia a me moderandis in locis Urbi vicinis saepissime occasio mihi oblata est passim insecta varia observandi eaque accuraliori sludio invesligandi, ita ut, cum — XIV — publico munere districtus essem, aliud agendo ad hoc jucundissimum studii genus ultro quasi nec auspicato delatus fuerim. Cum enim a teneris ungui- culis almae Naturae amicus fuissem, otiorum momenta nonnisi plantis horlis- que perlustrandis dabam , minime posthabilis iis, quae mihi graviora impen- derani, quae sane eo magis opportune mihi cesserant, quod in horti botanici Vilnensis, curae meae inde ab a. 1829 commissi, occupationibus perpetuo vacarem, adeo ut vix caeleris carptim agendis tempus mihi ullum praesto esset. Neque, caelerum prorsus abjecto apud Vilnenses Entomologiae studio, ullum calcar mihi aderat vel cupiditas illi operam vel minimam navandi, in- primis adminiculis ad rem eandem fere nullis, nullo praeter Naturam magistro ac duce, quo mihi uli liceret. Si quid autem in me est, quo in sludiis, quibus totum me dedi, praestare valeam, commodius id sane ac melius prae- stitissem, nisi adhuc juvenis ad aliena mihi prorsus sorte mala hominumque parum benevolo studio adscitus fuissem. Eorum maxime causa non solum arridenti mihi Arti Hippocraticae valedixi et naturam, ad quam investigandam genuino quodam sensu deferebar, posthabui, sed etiam floridissima aelate vi mala ac pernicie materlerae mihi Artis labefactatum me sensi, eo exinde in rem meam emolumento, ut ii, quorum gralia tantum laboris impendi, fructu politi, vitae commodis usi, vestigaliaque percipientes, asseclis suis simillimis in gremio Academiae adjuti, adhuc me probris insectarent ac pravas machi- nationes struerent, Deo Maximo Omnípolenti gratiae a me perpetuo refe- rendae sunt, eum parem me his tam noxiis ferendis effecisse, ac licet dextrà mancum ac paene inertem, at opportunum adhuc ac pronum habere, quo genio meo ac studiis, quibus delector, indulgere valeam. — Quod peculiares occupationes meas entomologicas altinet, non is sane sum, qui in hac re gloriari vel mihi aliquid tribuere in animum inducam, quae tamen mox a me in medium afferentur, homo fere in ea re novus, ho- noris gralia dicam, eaque velim indicio sint, jam me in hunc nalurae penum parumper inilialum esse. Anno 1836, quo laetissime virentes Lithuaniae se- geles ineunte autumno larvis Noctuarum misere depascerentur eaque clades vel anno insequenti 1827 iteraretur, easdem singulas domi servandas edu- candasque curavi, atque mox prolem rotidis exclamationis Linnaei esse agnovi. Quae mihi prima occasio fuit rem rite disquirendi eamque narratione publice in consessu Academico a me lecta, deinde in Aclis Ministerii, quod res internas curat (;Rypua.rs Muunemep. Buymp. xb» 1837. No.10. "ems. XXV. emp. 592—981), agendi, quae quidem in hisce Analeclis fusius repetita veniel. Neque ulleriori tempore, inprimis quo publicis academicis negotiis inde ab anno 1541 valedixi, ab instituto meo amotum me passus sum, immo aulem olia el illecebrae, quibus per aliquod tempus ruri degens detinebar, ad idem promovendum me magis magisque propellebant. ld enim Summi —— XV c Opificis beneficio factum in rem humanam esse reputo, ut vilae solatia cuncta, quaeque ad vitam beatam in quavis ejusdem conditione referuntur, quam copiosissime ex ejusdem operibus, nemini unquam salis superque admirandis, tum eliam ex almae Naturae spectaculo ac investigatione manent effluantque. Hujus investigatori acri sagacique, cui sensus inest ad rei normam et ampli- ludinem accommodatus, in vitae tantis vicissitudinibus animus et vultus per- petuo unus idemque manet, nec unquam fastidiosa solitudo contigit, imo cuncta ubique amoena ac jucunda, refertaque iis, quorum vel minima parli- cula cogitationem alere, ingeniumque acuere valet. Quae quum ila sint, quumque ,Naturae operum indagatio virtutis principium expultrixque vitiorum* Philosopho Verulamio nuncupetur, laeto et alacri animo oclavo vitae lustro mihi etiam curriculum novum adeundum in eoque permanendum est. Rerum specialium notitia, etiamsi diuturna prolixaque, at cerlissima at- que ad amplexus universae Naturae maxime idonea via putanda est, qua si liro incedere consilium ineat, nullo sibi magistro, nisi prudenti sagacitate, opus esl. Hujus etiam ope cuilibet strenuo investigatori in variis naturalis doctrinae partibus Marte suo viam ad systemata et methodos munire ac, spe- ciebus rite perspectis, genera nullo negotio effingere licet. Quapropter per- suasum mihi est, rerum naturalium peritissimum quemque, non nisi patrio solo in rérum investigandarum studio versatum, ea unice via processisse, qua singulorum rite inslituta observatione culmen quoddam agnitionis rerum alligerit..,,Quae demum cunque alia homunciones hac in mundi scaena tra- ,clamus ac peragimus, ea nihil nisi vanitates vanitatum continebunt.^ (Linné/) ,Laetare igitur, juvenis, in juventute tua atque Creatorem tuum cogita. Gau- dium enim ex manu proficiscitur divina. Amans pecuniarum non satiatur ,pecunia, amansque divitiarum ex illis nullam habebit utilitalem. Ex utero ,matris suae prodiit quisque nudus nudusque et nihil secum portans abierit.* (Ecclesiast.!) — ,Vivitur ingenio, caetera morlis erunt.* Haec agens, quum in Vilnae viciniis inde ab anno 1840 degerem, et quidem locis fere iisdem, quibus olim PertAéesius, eosdemque ipse cam- pos peragrarem, easdem sylvas et fruticela inviserem, ipse ruris amicus el &Óte«vOnvoc mirum quanta voluplate delinebar, quum forte in quaedam in- seclorum inciderem, quae per triginta annos sagacissimi hujusce entomologi aciem effugerant. Quae quidem mihi maximo incitamento fuerunt ad investi- gationes hujusmodi acrius ac impensius instituendas, ita ut, inde a vere in- eunte usque ad autumnum, ne una quidem intermissa die, cum excursionibus hisce entomologicis operam assiduam darem, paucorum annorum decursu ter mille et ultra insectorum species variis in Lithuaniae regionibus, inprimis autem in Vilnensi tractu, legissem. Nam hujusce maxime urbis viciniorum consueludo mihi fuit. — XVI — Increscente in dies atque Per/Aéesianam collectionem fere adaequante inseclorum musaei mei numero, quum eadem cum iis, quae Per/héesius scriplis nolaverat, contenderem, in dies magis magisque haeseram in nomi- num quorundam usu et ralione, ad vera ac jam a doclis viris sancila re- vocandis. Licet enim Per/héesio multa in delineando Musaeo, quo ipse gaudebat, ad praecepta libri Fabriciani recte appellata fuerint, quaedam attamen adhuc haud illustrata ac presse definita manserunt, praecipue aulem quae tunc primum Per/héesio innotuerunt, nonnulla etiam ita ab eodem nolala, ut dubii aliquid circa eorum vera nomina suboriretur, adeo ut eadem cum re ipsa, collectionem Perthéesianarm puta, conferendi necessitas mihi esset volis nonnisi prosequenda, Musaeo Per'íhéesiano tunc temporis jam una cum aliis, quae Universitati Vilnensi subsidia aderant, jam Kijoviam de- lato. Quo maxime factum est, ut multa, ne dicam quam plurima insectorum, quae mihi ipsi obviam facta sunt, appellationum respectu ad signa iis debita revocandi polestas mihi prorsus deesset. Accedebat eliam ad haee rite sol- venda librorum de re entomologica penuria, nam his omnino carebam pro rei momento et gravitate, qua nunc et olim eadem a viris doctis, nulla la- boris, tabularum, splendoris nec non impensae ralione, perlraclata, passim fere omni numero in singulis Europae plagis absoluta habetur. His omnibus aulem minime me iníringi vel animum deponere passus sum, quin in arena, quam inii, immotus slarem, musaeoque meo augendo pro viribus omni nisu contenderem. In qua re multo magis adjutus el edoctus sum insectorum, quae mihi occurrerunt, forma et habitu, quam cassis nominibus in librorum congerie ad arlis legem consignalis vel iis, quae in Musaeo Academico Vil- nensi, ad nullam certam regulam habito vel normae ac legi cuidam adstricto, olim adnotaveram. Anni 1841 decursu juveni cuidam exteras terras invisendi gratia profi- ciscenli socius additus, quantum quidem licuit per valetudinem ac ea, quibus impeditus eram, pro viribus in rem meam delibare studii. Iter faciens Kijo- viae aliquol dies commoratus, quae insectorum Perthéesius ac Desser legerant, propter impedimenta localia tunc temporis vix carptim attingendi potestas mihi fuit; ibidem D. //ocAh ut, Universitatis hortulani, studiis ento- mologicis apprime dediti, collectionem pro eo, quo nitel. dispositionis ordine, inspieiendam curavi; Vindobonae Musaei Imperialis, benevolentia ac singulari benignitate illustrissimi doctissimique Ao//ari, sectioni entomologicae prae- positi, aditu mihi patente, insectorum familias innumeras concinne ac mira arle dispositas admiralus sum; Florentiae in amplissima Magni Ducis Etruriae Bibliotheca libros splendidissimos circa entomologica studia perlustravi, ac uno vix mensis spalio, quo mihi hac in Musarum sede commorari conligit, mullo ampliores, quam annorum complurium tirocinii mei entomologici lapsu — XNWNMy —— fruclus percepi, deinde verno et aestivo tempore anni 1842 in Italia australi, Sicilia, Helvetia et Germania permulta insectorum exempla legeram, quorum altamen in itinere, in patriam rediens, casu quodam inique jacturam feci. Brevi posthac haud parum recreatus sum singulari in me studio quondam auditoris mei diligentissimi, D. Georgi Poluta Grodnensis, arlis Apolli- neae gnari, peritique, qui aliquol. insectorum centurias, quas Charkoviae legerat, mecum amice communicavit. Eidem ipsi accepta. refero multa in- sectorum genera, in Russia australi in. Odessae viciniis nec non in Cherso- neso taurica lecta, quo scientiae solius amore duclus neque impensae par- cens neque periculo vitae delerritus a. 1841 delatus est. — Haud parum etiam illae excursiones, quas ipse hujusce rei causa inde ab anno 1842 ad 1847 varios in Lithuaniae tractus institui, augendo Musaeo meo entomologico contulerunt, quum permultas insectorum species exinde retuli, quae me adhuc latuerunt, nec non multa didici Familiarum Monogra- phias spectantia, quae mox hocce opusculo a me exhibenda sunt. Auno 1847 ineunte, iterum mihi exteras regiones petendi opportunitas salis idonea se obtulit, in quo itinere omnia, quae vel in re mea ad rationem sirictiorem exigenda erant vel quae nomina collatione indigebant, in primae notae Musaeis germanicis ex omni parle explenda conficiendaque pro virili parte constitui. lta factum est, ut a mense Majo anni 1847 usque ad 1848 easdem fere regiones, quas anle quinquennium videram, denuo perlustrandi potestas mihi obvenerit. At ea, quae Germaniae et Italiae variis in locis lunc. temporis eveneranl, cilius, quam desiderassem, ex Musarum taberna- culis me profligarunt, adeo ut nonnullas Europae urbes, e quibus tam multa lantaque in priore itinere meo ad augendas in re entomologica noliones re- dundarunt, per transennam tantum viderim. Nihilominus tamen e locis, quae Romam circumjacent (in qua urbe paulo diutius et quidem mense Aprili 1848 degeram), rerum naturalium gnaris amantissimisque foeminis Romanis, matri et filiae, Santa- Cadet (quarum urbanitatis memorem me praebeo, gratiam- que publice persolvo) comitatus, nec quempiam alium, qui hoc negotio in Urbe Aeterna detineretur, nactus, multa oplimaeque frugis ex istis excur- sionibus domum retuli et recondidi. — Berolinum redux 1848 medio Maji mense, assiduam operam dedi variis inseclorum Familiis, quae in Thesauro rerum naturalium regio asservantur, cum quibus cunctas species, mecum e patrio solo allatas, contuli, Per£Aée- sianas e libello manuscripto composui, atque parum recte adhuc declarata descriplaque ad verum revocavi, maxime in hoc labore eo recrealus, quod in hisce schedis cuncta tam accurate ac diligenter descripta ad cerlamque normam redacta mihi venerunt, ut vix quidquam offenderis, quod pro rei momento, pro summa virorum, qui rem eam obierunt, cura ac solertia haud € eu XVII —— luce clarius evadat. Praeterea refertissimae Bibliothecae regiae ope maxime adjutus sum, ut insectorum Familias quasdam ampliori critice ac judicio pro- sequerer, ut quidem Z/eferoptera, Diploptera, Apiarides, Tenthredinides, Syrphicos, nec non alias nonnullas, quibus vel ipse agnoscendis e Per- théesi scriptis, vel amicorum benevolentia, luce per lilleras ad me scriptas, in hisce Analectis propediem publicandas, offusa, assequendis declarandisque operam dedi. Quae octo tabulae pictae iisdem adornandis accesserunt, quibus sive plane adhuc ignolae vel criticae et parum accurate definitae insectorum species in Lithuaniae solo degentes exhibentur, eaedem summae diligentiae ac egregiae arlis chaleographo et coleopterologo Berolinensi, D. Wagen- schieber. a me gratae referuntur. Reliquae tabulae, quinque numero, ad calcem insequentium fasciculorum apponentur; huiece tres tantum accedant oportet. Est, quod hic loci etiam publicas gratias agam acceplaque referam viris doctissimis acerrimisque studiorum circa Entomologiam Berolini promotoribus: DD. Zuthe et Bouché, tum familiaritate et amicitia mihi conspicuo J. P. E. Friderico Stein, quorum musaea privata omni tempore mihi aditu patue- runt. Eodem nomine memorandi mihi sunt celeberrimi Professores, Neosla- diensis (Neustadt-Eberswalde) Dr. Zatzeburg, atque Halensis Dr. Germar. Hic mihi Heteropterorum collectanea a se facta Berolinum inspiciendas ultro miserat, ab illo aulem multa mihi ex Ichneumonum Familia ardua atque re- condita pro singulari suo in me studio atque benevolentia plana manifestaque facta sunt, Neque mihi honoris ac dignitatis gratia silentio praetereunda est clarissimi viri ac egregii Orchidearum Europaeorum Monographi, Dr. Gu- stavi Reichenbach, in me voluntas ac merita, quae jam aliquot annis ante grala probataque mihi fuere. His etiam factum est, ut idem, quae in Saxo- niae oris habentur Heteropterorum species, summa voluntate mecum commu- nicaverit. Haud parum gratiae quoque a me debetur Musaei entomologici Berolinensis moderatori, clarissimo Dr. A/up, inprimis in declarandis 7'en- thredinum et Apiariorum generibus, quorum Musaeum Berolinense magnam copiam exhibet. Cum jam finem hujus rei adtingam, enixe impetrandi sunt mihi alque flagitandi -Imperii Rossici Entomologi, quo insectorum, quae lecta habent, notitiam vel eliam specimina, inprimis Z/eteroptera, Diploptera, Apiarides, Tenthredinides eX Syrphicos, quantum id hujusce opusculi terminos adtinet, ad explendas absolvendasque eorum monographias, quam primum id fieri potest, Vilnam mittenda curent, quae, ut primum invisa perspectaque a me fuerint, nulla mora nulloque damno, quo velint, remittenda omni religione curabo ac contendam. Eruditorum tum demum indulgentiam exoro, ut, si quaedam minus com- e ONJENS ees mode vel minus aple dicla hic reperiant, veniam iu me adhibeant. Quae ea- dem expetenda mihi est ab iis, qui sermonis veleris latini leporem ac venu- slatem hiec desiderent, cui inprimis in re a veteribus illis parum tractata assequendae me non tam assidue operam navasse fateor. In quo me excu- salum iri eo magis confido, quod in disquisitionibus ejusmodi non lam ser- monis ralio, quam polius res ipsa, quid sibi valeat quidve emolumenli ad doctrinam ipsam afferat, quaeralur, cujus rei gratia si vel minimum addere valui, caeteris laudis ornamentis libenter me defici paliar. Haec qualiacunque Entomologiae incremenlis apud nostrales dicata pro bono aec aequo accipe, Leclor Benevole. Neque te ad veniam commodandam fugiat, me, ut plerosque alios in hoc studiorum genere operam navantes, neque Forlunae neque laudis beneficia sequi et expiscari, sed potius Musa- rum qualiumcunque consuetudine ac amore duci, tium ad vilae faslidia le- nienda operam ejusmodi suscipere ac moliri. Dabam Berolini, pridie Kalendas Majas, anni millesimi oclingentesimi quinquagesimo. S.H. (. sop vpn Bo c un : ^ TTE ! T i ' H , Hn 4H i Hut i , - ! : " . / . — w nd n 1 * EMITTE EEUU Ue AO ghe PITITITIT hl * T E01 i il n da »n ilii |! - um * : 1 INL i isepibiign b o4 ? Ho LI v i ' m " D ] 4$ f m EI * a «4j Bu í Ur T RU ETPNUR 5.4 à . i ; | ' í Hf - ! * l4 it H íi " 1 ' , A | i i j "T J ? | Y . D d ', * E í Sid " Á 4 i i n : - 4 k i «na n "Img » m 4 * Jl ^ Á Ü 1 aT , si ! E [E " . I M s n B S A ] : LI [ . MONOGRAPHIA HETEROPTERORUM. Quaeso, ne haec legentes, Quoniam in his spernunt multa , Etiam relata fastidiis damnent, Cum in contemplatione Naturae Nil possit. videri supervacaneum Plinius. " E LI LN ^ " E i ri | N - . . - j ! E 1 5a $9. * mE AC tO Son PaO TEPORE HIER IE ACUBIO HOP THOSE TRITT. LHP ES L] E ] ] ^: * B "n "T. 6d ad TEL pap. Plat Ades Mv "Hi od RETI Hd ^ M le à , im tud. suliliud! oisi THER inf Cnieonén t odbü M 1 De ! rm n tu mE "mn " P X n | E ri b N 71 L ] X TEDAITIT, p. s antis tamque multis circa Heteroplera a Viris doctis editis libris, ir- ritum alicui videri posset, trita jam et decantata iterum pertractare, ac noctuam Alhenas, ut ajunt, inferendam curare. At si perpenderis, L. B., varios circa Heleroptera labores in ephemeridis diariisque innumeris dissitos latere, nec unicuique aditu faciles esse, rem- que quoad exoticas species libris saepenumero magnae molis sumtibusque indigere, in definiendis autem indigenis eadem fere difficultate premi, quum exigui momenti, quo habentur, causa nulli fere sint, qui ad eadem descri- benda delineandaque animum convertant: ea opinione fretus, operae pretium duxi, quotquot mihi vel ex librorum de Rossiae nec non Poloniae Hetero- pleris relationibus vel observationibus, a me ipso institutis, vel ceterorum familiarium mihi periculis innotuere, usui Tuo ac emolumento in unum con- ferre, ita ul sit, quod mecum reputem, Te conatus meos in hac re nequa- quam infenso animo vel convicio salutaturum esse. — Ratio, quam in hacce Heteropterorum Monographia inprimis insliti, ea est, ut, praeviis notionibus de hac familia exhibitis, genera ejusdem in spe- cies, quibus constant, tribuens, dichotomica ratione tali modo disposui, ut ex organorum, quae facilius rimantur, norma unicuique eo clarius alque lu- cidius in conspectum veniant, Quod nomina attinet, quibus genus quoddam rite definitum foret, in his nequaqam vesligia pressi recentiorum quorundam e hebraica ceterisque orien- talibus vel asiaticis dialectis mutuatas barbaras voces petentium, quae vel rei apte definiendae vel usui ad doctrinae ipsius genium minime consentanea vi- dentur. Neque generibus multiplicandis e characterum incerta et vacillanti ralione patrocinari visum mihi est, imo numerum eorum, quantum id quidem fieri potuit, potius imminuere, quam augere curavi. Neoltericorum tamen generum nomina recens facta contentionis gratia (nemo enim est, cui hisce incassum memoriam obrui curae foret) veleribus illis subjunxi vel ad Syno- nyma retuli. Quum autem certum et persuasum mihi sit, generum subdivisiones, ge- neraque ipsa distincta nequaquam rem unam eandemque efficere, immo quum 1 Eo. ATI me judice pro ea ratione, qua generum numerus amplior fit, ipsa eadem, quo minus validis innitantur characteribus, Scientiam ipsam magis fluctuantem efficiant oporlet, maxime conlendi atque enisus sum, ul plura genera re- center excogitata jam anliquius receplis tanquam subdivisiones, ad artis normam et legem, adstruerentur. — Synonymiam nisi ratam cerlamque accurateque a me collatam et iruli- natam ex fontibus ipsis exhaustam, minime autem e libris nulla critica de- sumptam vel ad aliorum sentenliam et fidem descriptam, prioritatis nominum lege sancte servata, exhibendam curavi. Quae species dubiae levidensibus characteribus (v. c. colore maxime in Heteropterorum Familia versipelli) innixae mihi visae sunl, easdem prorsus delevi ad suasque proximas revocavi, ne in Scientiae delrimentum nullius valoris ac momenti vana nomina ulterius officerent. Non desunt etenim, a quibus inanis gloriolae pruritu et arbitrio, assumpta nova excogitandi aliorumque detecta pessumdandi notaque jam pro novis venditandi auctoritale et consuetudine, res Entomologica hocce tempore fere vitiata et adulterata extitit, adeo ut Linnaeum quemdam jam expectet, qui denuo illam in aprico collocet et ab aliena usurpatione liberam evincat. — Opera ad Historiam Heteropterorum, Berolini à me visa et comparata: Ahrens. Faun. ins. eur, Vide Germar. Amyot, C. J. B. e& Audinet Serville Hémipteres. Paris 1849, 8vo. cum figuris coloratis. Amyot, C. J. B. Entomologie Francaise. hhynchotes. Méthode mononymique. Avec 9 planches. Paris 1848. 8vo. (Nova nomina Mononymica barbara ex lingua hebraica in damnum Scientiae a cl. auctore proposita nunquam sanctionem apud Entomologos habebunt). Ashton, R. J. On the wings of the Hemiptera (in Transactions of the Entomolo- gical Society of London Volum. III. Pars II. 1842. 95. XIV. Tab. 7. Fig. 9 — 8 alae JVotonectae glaucae). Blanchard, E. Histoire naturelle des insectes. Paris 1840. 8vo. Tome III. cum figur. coloratis. Boitard, M. Nouveau Manuel complet d'Entomologie. Paris 18493 in 120. Tome Ill. Brullé, A. Histoire naturelle des insectes. Paris 1836. 8vo. TomeIX. Burmeister, Hermann MHandb. der Entomologie. Zweit. Band. Berlin 1859 in 8vo. Coquebert, J. A. llustratio Iconographica insectorum, quae in Museis Parisinis observavit et in lucem edidit J. C. Fabricius. Parisiis in 4o. Dec. I. 1799. II. 1801. III. 1804. Curtis, J. British entomology, being illustrations and descriptions of the genera of insects found in Great Britain and Ireland. Vol. IL. — XVII. 1828 — 1840. London. 8vo. cum 700 tabulis eximie pictis. Cyrillo, D. Entomologiae neapolitanae specimen. Neapoli 1787 in Folio cum fig. color. Dalman, J. W. Analecta entomologica cum Tabulis IV aeneis. Holmiae 1923 in 4o. Donovan, J. E. The natural History of British Insects. Fasc. I. — XVI. Londini 1802 — 1813. 8vo. eum 576 tabulis eximie pictis. Dufour, Leon Mécherches anatomiques et philosophiques sur les Hémipléres. Paris 1833. in 4o. cum figur. nigr. Eversmann Catalogus Rhynchotorum inter Volgam fluvium et montes Uralenses (in Bulletin de la Societé Impériale des Naturalistes de Moscou. Volum. X. 1827. No. I. 33). 1* se Éaem Eversmann, uova species ÁAcanthia ciliata Casani degens (in Bulletin supr. cit. Vol. XIV. 1841. No. III. 259 cum figura. — Hujus Diari qui ab anno 1828 in- terruple. continuatur, tantum. completa volumina ez annis 1857 ad 1848 inclusive in. Bibliotheca regia berolinensi inveni). Fabricius, J. Chr. Entomologia systematica. Tomus IV. Hafniae 1794. in Svo. — Ejusdem. Supplementum Entomologiae systemalicae. Hafniae 1798. — Ejusdem. Systema Rhyngotorum, Brunswigae. 1903. in 8vo. Fieber, Franz Xavier, Entomologische Monographien. Sieben Abhandlungen mit 10 Tafeln in Steindruck. Prag 1945 in 4o. (in Abhandlungen der Kónig- lichen Bóhmischen Gesellschaft der Wissenschaften. Fünfte Folge. Dritter Band von den Jahren 1949 — 1844. — Monographiae: Sigara p.279. Ploa p.294. Tingitides p. 208. Ophtalmicus p. 390). Fallén, C. F. Monographia Cimicum Sueciae. Hafniae 1818. Svo. — Ejusdem. Supplementum ad Monographiam Cimicum Sueciae Hafniae 1826. Svo. -— Ejusdem. Hemiptera Sueciae (Heteroptera) Lundae 1829. Svo. — Ejusdem. Hydrocorides et. Naucorides Sueciae. Lundae 1914. &vo. Frisch Beschreibung von allerlei Insecten in Deutschland. Berolini 17230 in 4to cum fig. nigris. Germar, E. Fr. Zeitschrift für die Entomologie I. Band. 1. Heft. Leipzig 1999: Bei- tráge zu einer Monographie der Schildwanzen p. 1 — 146. — Ejusdem. Fauna insectorum Europae. Halae Fasc. Il. — XXIV. in 160. trans. Fasc. I. et I. ab Ahrensio, HI. a Kaulfussio et Germar., IV. et sequentes ab ipso Germaro editi. Fasciculum XXII. et XXIII. non vidi. Hahn, C. W. Die Wanzenartigen Insecten. Nürnberg in Svo. cum figuris coloralis. Band I. (Tab. 1—36) 1831. Band IL. (Tab. 37 —72) 1834. Band III. (Tab. 73— 108) 1535, a p. 32. Tab. 84 editus a Haerricho-Schaeffer uti et se- quentia volumina: Band IV. (Tab. 109—144) 1859. Band V. (Tab. 145—180) 1839. Band VI. (Tab. 181 — 216) 1842. Band VII. ( Tab. 217 — 252) 1844. Band VIII. (Tab. 253—287) 1847. Band IX. Heft I. (Tab. 288—294) 1849. Haerr. Schaeff. Wanz. vide Hahn. — — Cont. in Panz. vide Panzer. llope A catalogue of Hemiptera, with short latin descriptions of the new species. London 1537. Ato. Jlliger vide Rossi. hlug et Ehrenberg Symbolae physicae s. Icones ev Descriptiones inseclorum quae ex itinere per Africam borealem et Asiam occidentalem Friedericé Gui- lielmi Hemprich et Christiani Godefredi Ehrenberg stadio novae aut illustratae redierunt. Decas V. Berolini 1945 in folio cum splendidis figuris. Labram, J. D. e& Imhoff, L. insecten der Schweiz. Basel in 8vo, minor. Bánd- chen I. (1—20 ifeft) 1856; Bàünd. II. (Heft 21—40) 1838; Bànd. HI. (Heft 41 —60) 1812; Dünd.1lV. (ileft 61 — 80) sine anno. — Tabulae lapidi incisae non mumeratae, figurae pulchrae ct bene pictae. — e) — De Laporte de Castelnau Essai d'une. classification systématique sur les Hémi- pléres, dans le Magasin de Zoologie de M. Guérin-Méneville. Paris 1833. 8vo. Latreille, P. A. Histoire naturelle des Crustacés et des Insectes. Volume XII. Paris 1802. 8vo. — Ejusdem. Genera Crustaceorum et insectorum. Volumen III. 1808. 8vo. Leach, W. E. On the classification of the natural tribe of Insectes Notonectides (in Linnaean Transactions. Volum. XII.). Le Pelletier de St. Fargeau et Serville Encyclopedie méthodique. Entomologie Tome X. Paris 1825 in 4to. Linné, C. a. Fauna suecica. Editio secunda Holmiae 1761. in Svo. Meyer, L. Ri. Verzeichniss der in der Schweiz einheimischen Rhynchoten. Erstes Heft mit 7 Kupfertafeln. Solothurn 1843 in 8vo. (Phytocorides et Capsini). Panzer, Fr. W. Faunae insectorum germauicae initia. Nürnberg Fasc. 1 — 109 in 120. transverso (ab anno 1793 — 1508 editae. Post obitum auctoris ibidem continuatur. Fasc. 110 — 190 (1544). Plures species Heteropterorum in hac continuatione illustravit et descripsit Haerrich-Schaeffer, inclusive a Fa- sciculo 110, ex Familiis 1, 2, 3 et 5. Rosel von Rosenhof, Monatiüiche Insectenbelustigungen. Nürnberg in Áto. Vol. IL— IV. 1746— 1761. — Tertio volumine aliquot Hydrocorisae insunt. Rossius, Petrus, Fauna etrusca sistens insecta quae in Provinciis Florentina et Pisana reperiuntur, iterum edita el annotatís perpetuis aucta a Carolo Jlliger. MHelmstadii Tom. II. 1807. cum IX. tab. color. in Svo. Sahlberg, C. R. Observationes quaedam Historiam Notonectidum imprimis Fennica- rum illustrantes. Aboae. 1819. in 4to. Schaeffer, J. J. Ycones insectorum circa Ratisbonam indigenorum. Ratisbonae 1769 in Ato. cum 250 tabb. color. et Commentario Panzeriano 1804. edito. Schellenberg, J. R. Das Geschlecht der Land - und Wasserwanzen. Zürich 1800 in 8vo. cum 14 tabulis bene coloratis. Schilling Beitráge zur Entomologie. Erstes Heft. Breslau 1829. in 8vo. cum XVII. tabulis nigris (Opus hoc frustra apud Bibliopolas berolinenses quaesitum, quo el Bibliothecae privatae et publicae hujus urbis carerent, a clar. Professore Ratzeburg, absoluto jam primo fasciculo, dono obtinui). Schummel, T. E. et Stannius, F. H. Beitràáge zur Entomologie, besonders in Bezug auf Schlesien. Versuch der Familie der Ruderwanzen (Ploteres Latr.). Zweites Heft. Breslau 1832. in 8vo. cum fig. nigris. Scopoli, J. A. Entomologia carniolica. Vindobonae 1763. in Svo. cum multis figur. nigris. Spinola, Mazcimil. Essai sur les genres d'insectes appartenant à l'ordre des flé- miptéres — Hétéropléres. Génes 1837. in 8vo. Stoll Représentation des Punaises, qui se trouvent dans les quatres Parties du monde. Amsterdam 1788, in Ato. cum LXX tabulis coloratis. Sulser, J. H. Abgekürzte Geschichte der iusecten. Winterthur. Zweiter Theil. 1766 — 1789. in Ato. cum tab. color. EE pem De Tigny Mistoire naturelle des insectes. Tome IV. Hemipteres. Paris 1502. in 120. (opusculum parvi praetii). Villers, Car. de, Caroli Linnaei Entomologia, Faunae suecicae descriptionibus aucta. Tomus Primus, Lugduni 1789. in 8vo. cum III. tab. fig. nigr. Westwood Observations upon the Hemipterous Insects composing the genus Syrtis of Fabricius (in Transactions of the Entomological Society of London. Vo- lumen III. 18. II. Tab. II.). Wolf, T. Fr. Abbildungen der Wanzen. Erlangae in 4to. cum figuris coloratis. Ieft I. (Tab. I— IV) 1800; II. (Tab. V— VIII) 1801; III. (Tab. IX — XII) 1802; IV. (Tab. XIII — XVI) 1801; V. et ultimus ( Tab. XVII— XX) cum paginalione continuata per omnes fasciculos. Zetterstaedt, J. W. Insecta lapponica. Lipsiae 1938. Folio. -1 DE HETEROPTERIS GENERATIM. Hemipterorum Ordinis Linnaeani pars, quae Aemielytris rostroque versus pectus inflexo eminet, vel superficiali tantum instrumentorum oris inspectione facile in duas magnas Phalanges abit; rostrum enim aliis est frontale seu e capitis apice antico, aliis gulare seu pectorale e capitis parte infera et po- sica sub. gula enascens. | Haec. Gulaerostria (Jomoptera Latr.), illa Frontirostria (//eteroptera Latr.) appellavit Cl. Zezterstaedt!) Ambas autem hasce phalanges (subjunctis PAfiropteris et Pseudopteris Amyolti ?)), complectunt nune Zemiptera Latreilliana ?), Proboscidea a Scopolio *), AHyn- gota a Fabricio 5), JZiAynchota a cl. Burmeister ^) et. Arfhroenata a Spinola ?) nominata, si enim aliis carerent characteribus, jam hoc solo e conformatione oris inter reliquos insectorum Ordines discernerentur. $. 1. Heteroptera antiquitus Crmices propter peculiarem pluribus proprium ingratum odorem, dicta, in generali structura cum aliis insectis conveniunt, et a proximis Homopteris Hemielytrorum fabrica et praesertim situ rostri re- cedunt. In systemate naturali inter insecta quadrialata, Hymenopteris locum inferiorem tenent, haec enim etiamsi haustellata sunt cum perfectiore evolu- lone organorum oris, plus tamen illis instincti et intellectus ostendunt. Ha- bitus illis proprius maxime varius; Cydni v. c. Scarabaeos, Gerrides e Beryti Tipulas, JMyrmecoris Formices et /Votonectici Cercopides, e. s. p. in mentem revocant. $.2. Corpus Heteropterorum constat: capite, thorace, alis, abdomine et extremitatibus. A4. Caput. $. 9. Caput in universum parvum, modo arcte thoraci adnatum, modo conspicuo collo ab illo separatum, variam ostendit formam sicuti: orbiculatum 1) Insect. lappon. p. 258 et 286. 2) Entom. Franc. Méth. mon. p. 435 et 470. J) Régne animal 1829. IL. 387. Famill. Natur. p. 419. 4) Entomolog. carniol. p. 112. 9) Syst. Rhyng. Brunsw. 1803. 6) Handb. d. Ent. II. 1839. p. 45. 7) Essai sur les genres d'Insectes appartenant a l'Ordre. des Hémipteres — Hétéroptéeres. Génes 1837. p. 23. globosum, triangulare, quadrangulare, parabolicum, cylindricum e. s. p.,. ei modo horizontale, modo cernuum v. arcualum est. In capite dislinguimus partem inferiorem s. g ulam et superiorem s. ver- licem, marginem anteriorem s. jrontem et duos margines laterales cum anteriore angulatim aut arcualim confluentes. — Vertex capitis v. lotus ambitus clypei, sulcis duobus longitudinalibus ab occipile in tres areas v. lobos dividitur, qui vel omnes ad frontem in eadem altitudine terminantur vel laterales medium excedunt, aut ab illo superaiüi sunt, exinde oritur (frons capitis s. margo clypei anterior, integer, subtrilobus, emargi- natus e. s. p. — Lobi clypei laterales (Zuccuíae Fieber) extrorsum modo sunt rolundali, modo carinati. In familiis inferioribus tuberculis anienniferis longitudinaliter lobis clypei lateralibus adnatis, aui lobis ipsis in corniculos solutis; forma capilis vario modo mulatur. Canalis v. sulcus gularis, lobis hisce deorsum produclis exoritur, cui vaginae rostri arliculus primus facile reconditur. — Aliae parles capitis sunt os, oculi, ocelli et antennae. S. 4. Os constat rostro suclorio inflexo, quod e tribus parlibus distinctis scilicet e vagina, labro et Ahaustello conflatum est. a. Rostrum proprium s. vagina (labium inferius) refert tubum longitudi- naliter superne fissum e lobo medio clypei subtus enatum, iri-, quadri- vel in Mozanthia quinquearlticulatum. b. Labrum (/abium superius) saepissime parvum, abbreviatum, triangu- lare supra rosiri vaginam enatum, basin ejus supra obtegit; haud raro tenue, elongatum, transversim sirialum, apicem ejus altingil. c. Haustellum in rima vaginae absconditum , e qualuor selis capillaribus, arcte. sibi adpressis, apice aculissimis formatum est. $Setae ejus duae superiores mandibulis, duae inferiores maxillis Piezatorum (Coleoptero- rum et Orthopterorum) quodammodo analogae etiamsi palpis destlitutae, Antliatorum (Diplerorum) more cibo tractando inserviunt, earumque ope haustio succorum absolvitur. Praeter hasce setas in ore Heteropterorum, vidit cl. Aurmeister (Handb. d. Ent. II. 46) linguam minutam, sed haec sine usu microscopii difficile investigatur. $. 9. Oculi compositi magis minusve prominuli, rotundati, laterales: in Pyeolampide et Limnobate propter. caput cylindrico - elongatum, quasi collo inserti apparent. Genera nonnulla uti: Podops. Phimodera, Ophthalinicus, Labops Burm. (Ophtalmocoris Z ett. Salda et Leptopus oculis subpeduncula- lis, ex parle Astacinis similibus excellunt. $. 6. Ocelli (Szemmafa) sunt duo corpuscula subrotunda nitida, flavescen- lia, ex corio emersa, plus vel minus remoia in occipite aut inter oculos conspicua, in Z'eduvinis peculiari protuberantiae imposita et approximala. Quaedam totae familiae v. c. -Eszemmites et Hydrodromici ocellis omnino ca- rent. Inter /nfericornes Pyrrhocoridi et Microphysae deficiunt. Usus illorum hucusque incognitus. $. €. Antennarum structura pluribus modificationibus, nec tantum in ejus- dem Familiae generibus, sed interdum in vario sexu ejusdem generis quo ad longitudinem articulorum eorumque conformationem (v. c. in Jarpocera Curt.) subjicitur. Apud Geocorizas antennae sunt exserlae, conspicuae marginem capitis excedentes 5—4 articulatae, apud Hydrocorizas brevissimae 4—3 arti- culatae, sub capite abscenditae, in his Cicadearum in illis Coleopterorum, iypum repetunt. Articulis normalibus longioribus, praesertim inter secundum el tertium, inter terlium et quartum, et inter quartum et quintum non raro interpositi sunl minuli accessorii, unde Cl. Zurmeister numerum iypicum apud maxime excultos. Loneiscutos octonarium putat, quodque et in aliis fa- miliis (in Pseudophlaeo Genei Germ. Spin.) confirmatur. Inseruntur antennae ope tuberculi aut sub margine clypei infra lineam idealem ab oculis ad api- cem rostri ductam, aul supra hanc lineam aut in ipsa linea. Usum antenna- rum in olfactu ex observationibus microscopicis confirmavit Div. £Erichson !). B. Thorax. $.8. Thorax e tribus partibus distinctis, coalitis, conflatus, quarum an- terior prothorax, media mesothorax et postica methathorax audit. Inferior thoracis pars v. Pectus distinguitur in praesternum, mesoster- num el metasternum, quae a prothorace supra obtecta, subtus pedes per paria affixos habent. Anterior pars praesterni in dentem acutum terminata in Pygolampide, apud nonnullos Lonpgiscutos in laminam antice solvitur quae antennas sub periculo ab animalculo retractas, obtegit, in reliquis Heteropte- ris nihil peculiaris ostendit. Parietes pectoris inter pedes, coéunt in sutu- ram v. raphem quae vulgo carinulae sub forma conspicua, in 4canfhoso- mate insolito modo in medio pectoris sub forma cristae sternalis extus pro- trudilur. In T'/neidibus secus acelabula similes cristae v. laminae, canalem pectoralem formant in quo. rostrum quiescit. — In pectore adsunt utrinque duo oslia spiraculorum pectoralium , scilicet unum par ad singulum marginem exteriorem acetabuli in praesterno et mesosterno; in metlasterno autem oslium organis odoriferi in plica transversa; oslia haec aeque ac veniralia saepe puncto nigro distinguuntur. ij . Pronotum (Jorsum thoracis alior.; prédorsum Amyot) est superior dorsalis pars thoracis, maxime evoluta aliasque subtus povitas obtegens, ab- domini et sculello contigua, forma et superficie valde varia. In pronoto vul- 1) De Fabrica et usu antennarum in insectis. Berolini. Áto. 1847. 12. G. 18. 2 en 49 2 gari, latera s. margines: qualuor, quinque aut sex, totidemque anguli discer- nuntur. Margo anterior capiti proximus, saepissime arcum sinu extus spe- clanti refert; rarius rectus aut rotundatus observatur. Margines laterales cum anteriore, angulos anteriores, iidem cum posteriore, angulos hu- merales formant. Margo posterior modo recte truncatus, modo arcuatim inflexus, saepius autem arcuatim convexus occurrit; in Zneidibus ipso medio angulalim fractus et supra scutellum productus, processus a F'?ebero di- citur. Sed apud Loneiscufos inter angulos humerales et angulos scutelli idem margo anlerior saepe in angulos posteriores inflectitur, qui in variis generibus Longisculorum plus v. minus conspicui sunt, aut sensim sensimque ad humeros disparent et cum illis confluunt. — In parte antica pronoti apud omnes familias superiores Heteropterorum, observatur litura aut impressio transversa, quam Z//urae normalis nomine designamus. A generali conforma- tione thoracis nostratium Heteropterorum singularem aberrationem ostendit Myrmecoris cujus thoracis partes uti in Formicis segregatae sunt. $. 9. Scutellum parte sua basilari cum mesothorace coalescens in diversis familiis varium gradum evolutionis obtinet. In ZLongiscutis orbiscutis maxi- mum, basi rectangulare totum abdomen et hemielytra ad costas obtegens, lato terminatur arcu; in Lonpisculis coniscutis majoris magnitudinis formae parabolicae aut conico triangulare, saltem medium abdominis excedit, in aliis Familiis mediocre aut parvum, semper triangulare, apud T'Zneides a processu pronoti obtectum, quasi deficere videtur. C Alae. S. 10. Alas omnia Heteroptera perfecte evoluta normaliter quatuor habent, duas superiores et duas inferiores horizontaliter in abdomine extensas, sibi incumbentes, superiorum apicibus decussatim superpositis. Sed in conforma- (ione superiorum tot modificationes obveniunt, ut rigorosos lerminos ad illas circumscripliones haud admittunt. a. Hemielytra propria s. vera apellantur quando pars coriacea s. corium el membrana apicalis, colore et consistentia evidenter differunt v. c. in omnibus Loneiscutis. b. Tegmina (Fieber) a Hemielytris discrepant, substantia tota homogenea v. membranacea, tenui, vitrea, quae tamen basin versus incrassata et coriacea apparet v. c. in Corizis. c. Sasgenae (Fieber) dicuntur, quum tota compages alarum superiorum homogenea, vitrea, aul membranacea ex areolis creberrimis reti ad in- star conflata est v. c. apud 7'npides. In Hemielytris veris discriminantur: margo costalis s. exterior, margini abdominali propinquus, et oppositus margo interior, nec non angulus 12^ WO exlerior el angulus interior membranae contigui, quibus corium aliquot nervis longitudinalibus instructum, et in areas longitudinales divisum, limítatur. Interior pars corii scutello proxima et a reliquis plica v. sulco separata in Pentatomate ei Astemmitibus elongato - triangularis, in. Lygaeo, Pachymero aliisque trapeziformis, clavi nomine a ScAZlineio jam insignita, in vivo insecto mobilis apparet. In tegminibus et sagenis c/avus saepe deficit v. c. in Felia et Zydrometra, vel areolis proprio loco repraesentatur. In Astemmitibus pluribus praeter areas corii normales (marginalem, mediam et lateralem) praeter clavum. et membranam, observatur insuper appendix (Schilling) v. area apicalis, membranae et corio inlerposita triangularis pars, quae apicem hemielytrorum mobilem et refractam reddit. Apud Hydrocorisas (Corixa et Vaucoride) in basi areae marginalis corii, reperitur pars incrassata quadrangularis formae (Jznbolium Fieber), quae claudendis hemielytris inservit. Membrana hemielytrorum apud Heteroplera perfectiora apicem corii obliquum terminat, nervisque longitudinalibus percursa est; at in Aszemmitibus desunt nervi longitudinales, sed adsunt alii duo qui ab angulo interno corii subito inflexi aut refracti in basi membranae cellulam sesquialteram formant; in Xylocoride parva membrana triangularis apici corii exciso interposita. Nonnulla praeterea genuina Heteroptera, corium hemielytrorum abbre- viatum habentia, constanter rite evoluta membrana privata, quasi larvae aut pupae semper apud nos apparent v. c. Pyrrhocoris aptera, Pachymerus pictus et. staphylinoides , Metastemma guttula, Cimex lectularius, Heduvius guttula, Nabis subaptera e. s. p. Postremum Zaltici et Chlamydati omnes, Micrelytra fossularum. e non- nulli OpAthalmici, non tantum vectigiis membranae in hemielytris destituantur, sed el alis omnino carent. Alae propriae sub hemielytris complicatae aut absconditae, longitudinaliter parum nervosae: nervo costali medium costae atlingente cum nervo auxiliario aream oblongam formante, quae nervis duobus discretis apicem versus ter- minatur. Praeterea vix nisi duo observantur nervi longitudinales, simplices aller in medio, alter ad marginem interiorem. D. Abdomen. $. 11. Abdomen Heteropterorum vulgo e sex segmentis v. annulis (ex octo in Aszemmifibus), coriaceis, continuis quae circum circa ad marginem exteriorem commissura notantur, nec tamen divisa sunt, constat. Segmen- ium primum venirale, cum melathorace coalitum, extus non conspicitur ; secundum (cum primo ostio spiraculorum ventrali) apud Pentatomaltes non- nullas et in Acanthosomatibus in spinam basilarem inter pedes porrectam 9o* — amt erigitur; ultimum pro ano s. segmento anali excipiendo, excavatum aut late excisum est. Apud Znfericornes ei Astemmites duo ultima segmenta ventralia, rima divisa sunt, ex qua foeminarum oviductus exseritur. Singulum segmentum venirale utrinque prope marginem exteriorem poro v. osiio respiratorio per- tusum ei puncto obscuro saepe notatum. Spiraculorum veniralium ostia utrin- que 9 rarius 6 v. 7, numerantur. Venter vel convexum rotundatum , vel con- vexum carinatum vel planiusculum. Segmenia abdominalia ad marginem aut concinne sibi adhaerent aut an- gulis exterioribus plus vel minus postice in dentes hiant, aut in tubercula elevantur. Margo abdominalis hemielytra excedens aut horizontalis aut sursum elevatus. Segmentum anale v. Anus ultimo abdominali inclavaium apud mares unam valvulam planam aut convexam format, apud foeminas e duabus longi- tudinalibus rima divisis, vel ex quatuor, quinque usque ad septem distinctis, conflatum est. Numerus valvularum analium apud foeminas augetur in familiis Heteropterorum superioribus, quae oviductum inter valvulis absconditum ha- bent, diminuitur in inferioribus, quum oviducti rudimentum extus apparet et in Astemmitibus, quorum apex oviducti conspicue emersus ad duas valvulas anales, redactus observatur. E. LExtremitates. S.12. Pedes sex cum acetabulis prominulis arcte partibus pectoris ($. 8) adnatis, articulantur. Singulus pes constat ex coxa, trochantere, femore, tibia et tarso. Coxae et trochanteres vulgo brevissimae, in quibusdam generibus (Aimodera, Gerris) tanquam abnormes memoranda sunt. Femora libiis crassiora, conformationis respecta varia; anteriora duo in Asopi quibusdam speciebus dente uno, in omnibus fere PacAymeris subtus dente uno alterove armata sunt; posteriora duo in A/ydo, Stenocephalo, Syromasto, Coreo, Pseudophlaeo, Oncocephalo et Miride spinipede, denti- culis, tuberculis spinulisve armata apparent. Femora valde elongata filiformia possident Heduvini stenopodides, apice clavata Beryti e. s. p. Tibiae femoribus lenuiores, quadrangulares aul prismalicae reciae aut curvatae, modo omnino sunt nudae, modo pilis brevibus, ciliis sparsis aut spinulis seriatim dispositis, obsitae; anteriores duo in Lonpiscutis denticulo normali instructae, in Asopo sanguinipede et Pachymeris nonnullis sub apice simpliciter dilatatae, in Zeduvinis spongipedibus solea incrassata calceatae apparent. Memorabilis est structura tibiarum posteriorum in Corixa et Ploa, quae scilicet. compressae et dense setulosae Dyfisconem mere, remigum in nando functionem excercent. "RC M Numerus articulorum in tarsis normalis ternarius, attamen inter Lonpi- scutos jam T'Ayreocoris et Acanthosoma inter Ploteres, Limnobates et Hy- drometra iarsis biarticulatis, inter Z7ydrocorisas, Naucoris, epa et flanatra tarsis uniarliculatis, distinguuntur. Ultimi tarsorum articuli, unguiculis du- plicalis aut. simplicibus plus vel minus recurvis terminantur, quibus saepe pulvillus minutus membranaceus, scandendo adjuvans, interjectus est. Ex hac varia conformatione, variae species pedum nominandae veniunt. Sic dicli eressorii, ambulatorii et cursorii saepissime nec in longitudine, nec in struclura nihil peculiaris ostendunt ; apud alios adinstar remigum compressi sunt s. nalatorü, in aliis postici salfatori, in aliis denique anteriores diffor- mes raptorii (in Syrti, Gerride, Hydrometra , Naucoride, Nepa e Hanatra); horum femora incrassata cum sulco subtus longitudinali, ad tibiam cultri por- tatilis adinstar, recondendam. $. 19. Omnes et singulas Heteropterorum species, irritatas, aut in peri- culo versantes sub contactu, ad nutum voluntatis, specificum odorem spirandi facultate excellere, qui sub forma subtilissimi et penetrantis vaporis, aéreui circumdantem inquinat, et inimicos profligat, bene notum sit. Sie Pentatoma punctipennis ei purpuripennis , Stenocephalus nugax, Cymus. didymus v. He- sedae, Heterogaster Urticae, Anthocorides et Nabides, Pelooonus marginatus el. Corixae odore suo a GCimice lectulario non differunt. Zteduvius personatus murino, JVepini halecibus putridis, T'rieonosoma lineata et semipunctata pomis putrescentibus, similem odorem, spirant. Non ingratum odorem Nigellae se- minibus in Corizis, floribus Muscari bolryoidis in PAyfocoride sexpunctata, baccis Ribesii nigri in Capso tricolore, acetico in Micrelytra fossularum, ana- logum, ipsi confirmavimus. Contra in Pen/atoma oleracea, Pyrrhocoride aptera, in pluribus Pachymeris et Syrtide, vix odor perspicuus, investigatur. Hine affinitatem, quae inter Heteroptera indicat, maximam, haec qualitas ab homogeneo alimenti genere minus apte quam a structura corporis interna conformi explicandam, quoniam in eadem planta foetidissimae species cum aromalicis insimul vivunt, comprobare videtur. Secundum experimenta L. Dufour (Réch. Hém. 2607) in Pentatomate punc- lipenni instituta, vapor hujus insecti adeo aeris est ut non modo lachryma- tionem oculorum producit, sed immediate cuti applicatus in illa maculam fuscam aut rutilantem quasi ab acidis mineralibus actione, arcte adhaerentem, caussat. Pluries ipse ab exhalatione hujus generis, quum Pent. punctipennem, Pent. purpuripennem et Stenocephalum nugacem acubus infixas el in pileo caput obtegente reconditos, domo tuli, diram cephaleam, expertus sum. Odore hoc alia insecta majora cum quibusdam An/Aocoridibus minutis in eadem la- genula oeclusa, haud raro asphyctica inveni. Hinc omnes fere aves Hete- roptera respuunt. — d Organon odoriferum Heteropterorum est bursa vesiculosa flava cavitati abdominali sub visceribus inclusa. Ostia ejus excretoria supra indicavimus (S. 8). S. 14. Heteroptera nullum sonum produnt et mere aphona insecta dici possunt. Jeduvini spongipedes et omnes Harpactorides, manu tractatae, al- terendo occiput. laevigatum prothoraci, ingratam stridulationem .Lamiarum more, producunt. S$. 15. Maximae partis Heteropterorum, motus ambulatorius frequentior. Capsides nonnulli et Saldae gryllorum adinstar saltant. Hydrocorisae solae in aqua vivunt et natant. Utrisque ad volatum apud imagines tantummodo, inserviunt alae, sed volatus hic non continuus at brevis et interruptus, ad locum mutandum necessarius, animadverlitur. Altamen quaedam genera v. c. Micrelitra, IHebrus, Limnobates, Velda et Ilydrometra, quae etiamsi in. vici- nitate aquae degunt, aut super ipsam aquam currunt nunquam tamen in aqua natant, mere amphibia dici possunt. $. 16. Alimentum e succo vegetabilium hauriunt, nec nisi pauciores Lon- giscuti (Pentatoma rufipes eV A4sopus luridus) larvas Lepidopterorum infestant. Larvae Jieduvii personati, Cimicem. lectulariam prosequunt. JVepini e rapina aliorum vivunt et vere rapaces sunt. GCinices omnes Sanguisugae, nec Cor licicolae, praesertim A4radides. ex hac palaestra sejungendi. 'ngitides ma- xima ex parte nectare cynarocephalarum plantarum, nutriuntur. $. 17. Vita et metamorphosis Heteropterorum a reliquis Hemipteris gene- ratim, haud multo recedere videtur, quum pauca de illis scimus. Explicatur scilicet ab ovo larva hexapoda, imagini aliquatenus similis at aptera, numero articulorum in antennis quae vulgo crassiores sunt defectu ocellorum et in larsis saepe, diversa. Hemielytris alisque explicatis Imago s. insectum com- pletum oritur. Ante hoc tempus in statu larvae vitam degit, nisi a tempore quando elytra alaeque complicata et in vagina abscondita in conspectum ve- niunt, statum Nymphae s. pupae dicere velles. Haec insecta pro more solito tunicas ter quaterve deponere verisimile est, at raro nisi in Cznice lectulario observatum (Cfr. Amyot Ent. Tr. 253 et sqq.). $. 18. Instat tempus copulationis saepius et quidem saepissime non prius, quam insectum perfecte est declaratum. In Heteropleris autem hujus rei plures forsitan dantur exceptiones quam in aliis insectorum familiis alatis. Quasdam species nostras semper apteras permanere supra indicavimus (S. 10). In aliis sexus alteruter alatus ex. gr. mas Zallici mutabilis e& Haltici palli- cornis qui in copula cum foemina aptera reperitur. In aliis observatur copula ante explicationem hemielytrorum ex. c. in Chorosomate miriformi, in /Iydro- metris ei Velüs, quae ante explicationem hemielytrorum eadem ralione ac perfecte alatae, copulam absolvunt. $. 19. Generatio per annum saepissime duplex, alia versus finem veris, alia versus finem aestatis. Ex altera; plures ante hyemis tempestatem abso- luta metamorphosi, larvae cum imaginibus sub cortice arborum sub lapidibus plantisque exsiecalis in torpore hybernant, et prima vere radiis solis refo- cillatae, metamorphosin suam pergunt. $. 20. Ova loco pro victu et securitate prolis idoneo comittunt. Pleros- que eorum sub cortice arborum vel ad radices plantarum progeniem abscon- dere creditur. Geocorisae plures illa symmetrice in series transversales pa- ginae superiori foliorum adglutinant. Ovula haec sphaeroidalia aut cylindrica, nigra nilidissima /Vabidis subapterae, nigro - plumbea variegata Pentatomatis ornatae, rufescentia Syromastidis marginati, rubra Corizi Hyoscyami, pra- sina T'etyrae Maurae . albo-margaritacea Pyrrhocoridis apterae, griseo-mar- garilacea Penfatomatis punctipennis e. s. p., sporangiorum in Muscis more operculo clauduntur, et in ambitu ad marginem testae follicularis post exclu- sionem pulli, conspicuis ciliis instructa sunt. — Hydrocorisae ovula folli- culata solitaria supra filis appendiculata, plantis submersis adglutinant. $.21. Imago sola characteres systematicos conservat quare larvae et puppae ($. 17) ad comparandas tantum cum illis imagines idoneae, ipsae con- temnendae et sine summa experientia diuturna haud determinandae, rejicien- dae sunt. Solerte autem observandus sexus ($. 11 et 18) in copula, quae sola optime tutoque mares foeminibus in collectione adjungere, permittit. $. 22. Justa et adaequata determinatio species exsiccatae impeditur par- tim mollitie ob quam corpus exsiccatum corrugatur et transfiguratur, partim mutalione coloris saepe diversissimi in insecto vivo et mortuo, a quo diffe- rentiae haud raro desumi possunt. Sic Asfemznitides corpore molli et tenero majori ex parte post obitum contracti et corrugati vivis vix similes evadunt, dum ZLongiscuti aliarumque Familiarum species non exceptis Jemóbranaceis, haud suos characteres organicos amittunt. Mutationem coloris Heteropterorum in natura dermatis corporis sub in- fluxu temperiei aéris, anni tempestatis aetalisque positam esse, et faciliorem quam in aliis insectis, diuturnae observationes confirmant. Derma hoc in decursu vitae insecti analogas phases coloris foliorum sequere, haud paucis probatur exemplis in pluribus Pentatomatibus, Acanthosomatibus ei Phytoco- ridibus, quae virides aestate, rubescentes aut fuscae autumnali tempore, mor- tuis foliis colore similes evadunt. Sed et aliae adhuc existunt caussae hu- jusce mutationis. Sic species Astemmitidum nonnullae (PAytocorides pusillae, Capsus magni- cornis , pulverulentus , Gyllenhalii et al. pl.) demissis aetatis decursu squamulis pilisque quibus corpus juvenile obtectum est, exinde colorem nitidum, nigrum aut fuscum aequirunt et nisi oculo bene in his rebus exercitato, recte recog- c dé noscunlur. Chorosomates, Mirides et Phytocorides tempore vitae viride- scenles post mortem colorem viridem in flavescentem aut testaceum ex toto aut ex parte permutant. Huic mutationi maxime obnoxia sunt caput, anticum pronotum, margo exterior hemielytrorum, pedesque. Postremum, plurium generum, praesertim Pen/atomatis, ei inter. 4stem- mites, Capsi, Lopi, Phylocoridis ei s. p., singulari proclivitate ad mutatio- nem coloris partium, individua aul varietates, quasi distinctas species simu- lant, eo magis quod constantes in speciebus numerosis, locisque cerlis pro- priae, admixta typicae formae, obveniunt. Haud itaque mirare oportet, non solum olim, sed et hodie adhuc illas varietates et formas tanquam species ab entomologis ratas iri, quae ex solis unicisque speciminibus descriptae, nec e comparatione plurium enatae, non sine damno scientiae in libris. existunt. Hic inter alias, veniunt numerosae varietates 7'e?yrae Maurae , Odontoscelidis fulieinosae, Pentatomatis prasinae, lunulae, purpuripennis , smaragdulae, Acanthosomatis eriseae in hoc fasciculo descriptae, nec non Capsus rufipes el £rifasciatus (varietates Caps? elati), Capsus lateralis eV marginatus. Hahn (varietates Capsi unifasciati) Capsus umbellatarum Panz. et Caps. infusus Mus. ber. (varietates Capsi pratensis), Caps. flavicollis (var. Capsti atri), Capsus tricolor (var. Capsi danici), aliaeque plures, in fuluris fasciculis descripturae. Aliae adhuc species, varietates haud ita constantes ostendunt, sed ex natura intrinseca in infinitum variant v. c. Penfatoma ornata, festiva et ole- racea, Gorisi plures, Anthocoris nemorum, | Ophthalmicus erylloides, Miris laevieatus ,. calcaratus et virens, Phytocoris populi, Capsus furcatus , vari- pennis, roseus, variabilis, varians et s. p. Omnium horum numerosissima specimina comparare, ut typus primariae s. normalis formae eruatur, ne- cesse esl. $. 23. Heteropteri vivi et frequenter obvii descriptio certissima, minus frequenter obvii, cerlior exsiccati. Allamen ex eo non intelligi polest, de- scriplionem speciei cujus specimina pauca adfuerint vel exsiccata, falsam omnino fore nihilque determinantem, sed nolas ab individuis iisque quam plu- rimis, imprimis nuper captis desumtas ad certam cognitionem plus facere, contendimus. Neque enim obstat quominus notae a paucioribus et exsiccalis desumptae aeque stabiles permaneant, nisi observata in futurum aliter sua- serint. Ut autem tota characteristica describendae speciei quasi in cumulo foret, auspiciis excursionum faustis, sedulo notaveris characleres qui vivo insecto perspicui, in mortuo non amplius veniam obviunt, quod praecipue de colore variarum partium existimandum est. Speciminà exsiccata describenda, accidentales characteres habentia, pri- mum purganda sunt. Hic intelligimus illam exsudationem pinguem aut oleo- zc Wi ce sam vatustuis corpus Pentatomidum et Pachymeridum obducentem, illam. ef- florescentiam aeruginosam ex aciculis decompositis formatam, quae verum colorem insecti coelando et falsum nitorem impetrando, proficue speciminum cum aciculis in aethere sulphurico aut spiritu vini maceralione v. digestione, abigitur. $. 24. Quanquam Heteropteris colligendis, quaelibet anni tempestas (non excepto hyeme in provinciis australioribus) idonea dici potest, tamen tempus autumnale ei pro parte vernale, magis conveniunt, tunc enim larvae et pup- pae, quae aestate inter imagines frequentiores sunt minus fucum faciunt. In his autem anni tempestatibus seligendus dies serenus, quo insecta haec ex latebris suis egressa, sole aprico refocillantur. Cerla tamen genera et spe- cies in hac vel illa magis abundare, aut constanter observari, notum est. In provinciis australioribus totum fere per annum sub lapidibus et muscis, JYa- bides, Pachymeri, Xylocorides, Aradides, Monanthiaeque, abundant. Quae- dam vernali tempori magis propria sunt v. c. Phimodera galeulina, Pentatoma vernalis, nonnulli Cydni; aliae et numerosissimae aestate; PAytocoris tunicata Fabr. et Fall. tantum in ultimis diebus autumni, legitur; aliae denique a primo vere usque ad finem Octobris vario in statu evolulionis interrupte sibi suc- cedant. Locos speciales, singulis, magis fausta fortuna, quam experientia indi- cabit. Strenuus collector examinabit superficiem plantarum, truncos, ramos, folia, flores; prono cubando inspiciet. subtus lapides et radices graminum; investigabit corticem arborum emortuarum, quisquilias truncosque putrescen- les, non neglexerit ripas, dulces et salinas, stagnantes fluentesque aquas, terram fertilem et arenam mobilem; investigabit formicarum acervas ubi nonnullae species constanter obveniunt v. c. Zoszenus anthicus Fieb. in acer- vis Formicae fulieinosae, Microphysa acervorum in acervis Formicae rufae eaSsp. $. 25. Cuilibet, qui Heteroptlera colligere sibi proponit, sequentia abso- lute necessaria duco. 1) Zxvezpulum seu saccus bipedalis altitudinis, e lin- leo forti crassiore, cum fundo subrotundo, apertura circulo ferreo adsula manubrio ligneo aliquot spitlhamas longo firmalus, pro Geocorisis. 2) Aliud excipulum cum chlamyde e linteo laxae texturae aut retiforme ut aqua hausta, facile effluat, pro Z/ydrocorisis. .3) Forfex entomologica normalis. 4) Sca- tulae ligneae e lamina ferrea aut ex charta crassiore ad species vivas et mortuas conservandas (dum v. c. in itinere tempus et locus illarum normali praeparationi ($. 27) deficiunt), praedestinatae. 5) Lagenulae majores et mi- nores e vitro crassiore cum amplo epistomio et obturalione e subere confecto instructae, charta emporetica minulim concisa, pannulis linteis, aut musco depurato ad 2 longitudinis repletlae. Hisce viva Heteroptera immiituntur, ne 1 3 cL qe — autem dum saepe aperietur epistomium, fugam darent, per obturatorium tra- jicitur, ad certam altitudinem. utriusque exlremitalis prominens tubus vitreus crassitie digiti auricularis, etiam subere claudendus. 6) Lagenula cum chlo- roformi, aethere sulphurico (aut utrorumque propter carum praetium defectu) aethere sulphurico alcoholisato repleta, cujus aliquot guttulae praecedentibus lagenulis immissae, ad suffocationem animalculorum sufficiunt. 7) Variae species acicularum normalium a No. 0—5, ferrearum, platinicarum etc. $. 26. Species quae collectori obviam facile veniunt capiuntur digitis aut forfice (S. 25. 3); copiosissima tamen messis obtinetur sub usu excipuli (S. 25. 1) quo in gramine vel supra ramos frondosos faleis messorii ad instar movendo, plures in illud variae insimul, incidant. Certum post intervallum hujus en- cheiresis, excipuli sursum aperti manubrio inter crura aut sub axilla con- stricto, tenerae et minutae species, ad sacci parietes scandentes tubulo lage- nulae aperto, majores digitis comprehense, intus cavitatem, immittuntur. $i iamen heteroptera totum per tempus excursionis, propter defectum liquidi supra memorati ($. 29. 6), viva relinquuntur, sollicite tenera a robustis sepa- rare et in distinctas lagenulas colligere, post reditum autem domo immer- sionis ope lagenularum in aqua fervida per duas sexagintas parles horae, illis spiritum intercludere, necesse est. Quo facto, obturatorio tunc lagenulae remoto, Heteroptera in chartam albam excutiuntur, et aut inter lanam gossy- pinam in scatulis ($. 25. 4) conservantur, aut post horam unam alteramve elapsam, normali methodo ($. 27) praeparantur. Nunquam autem praesertim calida aestate. collecta Heteroptera, per unum vel quod quo pepis per duo nychtemera in lagenulis clausa relinquere, suadeo. Evaporatio ipsa illorum arporis suffocata, maximum detrimentum in colore caussare polest. Neque laudarem illos qui in spiritu. vini bene conservare Heteroplera, perhibent: hac enim ratione non tantum valde illorum mutatur color, sed dum viva tali modo trucidantur, semper hemielytra semiaperta et elevata retinent, quae sub exsiccatione in aciculis, non sine difficultate et jactura temporis, ad situm normalem, reducuntur. $. 27. In normali methodo praeparationis, adfiguntur Heteroptera mortua ad acres Coleopterorum more nempe in margine exteriore corii dextri hemi- elytri;, non in thorace nec in scutello, ne notae ab his partibus desumendae, laedantur. Species minutae, quae tenuissimas aciculas normales et platinicas respuunt, medio ventre, massae ex glutine animali et felle taurino, vernicis copallini aut mucilaginis gummi arabici ope, frustulis quadratis glaciei maris, aut hac deficiente frustulis charlae fortioris scriptoriae brevibus pyramidatis el in 3 illorum altitudinis in acicula firmatis, adglutinantur. Simulac semi- exsiccata el firmata sunt penicilli ope antennae pedesque illorum, extenduntur. E multis speciminibus pro collectione seligenda sunt integerrima characteris- i. ai sun Uca; rariorum, parum multilata scilicet una antenna et uno pede carentia, salis conveniunt, sed quum ambae parles analogae deficiunt, quum aut mem- brana hemielytrorum dilacerata, aut pili integumentorum abstersi, ut falsam determinationem evilares, multo melius foras ejicere. $. 28. Altendendum et in selectum acicularum pro variis Heleropteris. Hydrocorisis omnibus, inter Geocorisos Jembranaceis et Ploteribus melius aciculae ferreae capitulo e cera sigillata munitae, quam normales, conveniunt; hac enim propter singularem humorem aciditatem in his Zefero- pleris e& post mortem vigente non tantum in floccos aeruginosos abeunt (S. 23), sed successu temporis ut in Carabicis in corpore insecli, omnino destruuntur. $. 29. Jam autem si Heteropterorum relationem ad mundum externum et locum quem in serie ejus creaturarum obtinent, considerare velles, illa lex: regiones iropicas maximas speciosissimasque formas producere et his appli- care polest. Natura climatum calidiorum generatim, quo ad magnitudinem, splendoremque ejusdem speciei lypos inexhaustos producens, in moderalis, ad formas numerosiores sed minus excullas restringitur. Alamen, jam Heteroptera Russiae meridionalis praesertim generum: Trigonosoma, Pentatoma, Corizus, Lygaeus, Harpactor eic., quo ad splen- dorem cum africanis et asiaticis, certare possunt. MEL CONSPECTUS GENERALIS COHORTUM, FAMILIARUM GENERUMQUE IN HETEROPTERORUM ORDINE DESCRIBENDORU M. Cohors Prima. €&xeocorisae Latreille. Char. art. Antennae extra caput. exsertae. 19. Conspectus Familiarum hujus Cohortis. |. T'esseracondyli. "Vagina rostri A-articulata. — Articuli exlremi tarsorum biunguiculati. Pulvilli duo minuti, unguiculis interjecti : A. Scutellum magnum, totum abdomen obtegens, aut sallem medium ejus GUDIBODS l6. Lo3usnuH c9weerxes V news, Aamilal. oL orm reca £r. B. Scutellum parvum dimidium abdominis longitudinis non attingens: a. Ocelli conspicui: c. Antennae filiformes aut capitatae ante oculos insertae: * Antennae margini laterali clypei capitis insertae Famil. 2. Supericornes. ** Antennae sub margine laterali clypei capitis insertae Famil. 9. /nfericornes. b. Ocelli nulli: Familiae 9. Genus (XXXI) Pyrrhocoris. 8. Anlennae setaceae: articulo ultimo capillari. Ocelli nulli Famil. 4. 4stemmites. HW. Varicondyli. Vagina rostri 3-4-5 articulata. Articuli extremi tarsorum inter unguiculos pulvillis destituti: A. Rostrum basi canali mentali reconditum, articulis omnibus aequilongis Famil. 9. Memóbranacer. D. Rostrum plus minusve patentiusculum, liberum, nullo canali mentali reconditum: à. Capul retro oculos in collum constrictum — Famil. 6. Zteduvini. b. Caput retro oculos in collum non constrictum arcte thoraci anlico adhaerens: c. Ungues tarsorum maximi, liberi, terminales Famil. V. Oculati. 9. Ungues minuti, in excisura apicali ultimi tarsorum articuli inserti Famil. 8. Ploteres. 29. Characteres Familiarum hujus Cohortis. Familia Prima. Longiscuti Amy. et Aud. Serv.; — Scutati Burm.; Lon- gilabra Latreille; Pentatomides et Scutellerides Laporte. Antennae 5-arliculatae. Rostrum longum, pedum posticorum insertionem allingens. Vagina rostri 4-arliculata: articulo secundo longiore. Ocelli duo. Scutellum maximum totum abdomen aut dimidium ejus obtegens. Tarsi 2-3 articulati: unguiculi pulvillis instructi. Familia Secunda. Supericornes Amy. et Aud. Serv.; Coreodes Burm. ; Coreites et Anisoscelites Laporte. Antennae 4-articulatae, filiformes supra lineam aut in ipsa linea ab oculis ad labri originem ducta margini clypei, insertae. Ocelli duo distincti. Vagina rostri A-arliculata, articulo tertio saepius quarto breviore. Membrana hemie- lytrorum multinervia (in Micrelytra. nulla!): nervis distinctis, saepius furcatim divisis. Tarsi inter unguiculos subtus pulvillati. Familia Tertia. 7nfericornes Amy. et Aud. Serv.; Lygaeodes Burm.; Lygeites Laporte. Antennae 4-arlticulatae, filiformes, infra lineam ab oculis ad labri origi- nem ducta aut in ipsa linea margini clypei insertae. Ocelli (exclusa PyrrAo- cori) duo, distincli. Vagina rostri subincrassata, 4- articulata (in A4n/Aocori el Xylocori 3-articulata!), articulo tertio quarto parum longiore. Membrana hemielytrorum paucinervia (sub 5-nervia), nervis parum prominulis, indistin- clis, subsimplicibus. Familia Quarta. 4szemmites Laporte; Bicelluli Am. et Aud. Serv.; Cap- sini Burm. Antennae A-articulatae , setaceae, articulo secundo semper longiore, sae- pius crassiore, tertio et quarto subito attenuatis, brevissimis. Vagina rostri 4-arliculata, articulo primo brevissimo crassiore, secundo saepe cylindrico- incrassalo et praesertim elongato, reliquis in longitudine sub aequalibus. Ocelli conslantes nulli. Pronotum irapezoidale. Scutellum conspicuum triangulare, saepe magnum, medium tamen abdominis non attingens. Hemielylra coriacea cum clavo (plica longitudinali) scutello paralello, et appendice (apice) articulatim. refracto triangulari. Membrana hemielytrorum basi bicellularis s. areola sesquiallera instructa, nervis longitudinalibus destilula. (in. Zryocori Pleridis nulla). Abdomen molle flaccidum. Familia Quinta. JMembranacei Latreille, Burm.; Ductirostres Am. et Aud. Serv.; Phymatides, T'ingitides e Cimicites Laporte; T'neideae et Ara- dieae Fieber. ino 99. x Antennae 4-articulatae. — Rostrum. canali mentali reconditum. — Vagina rostri 3-4-5 articulata. Ocelli saepius nulli. Tarsi biarliculali, inter ungui- culos pulvillis destituti: articulo primo minuto. Familia Sexta. Zeduvini Burm.; Zeduvites Laporte; JVudirostres Amy. et Aud. Serv. Antennae Á-articulatae. Caput postice retro-oculos in collum angustatum. Ocelli duo distincti. Rostrum liberum arcuatum, saepius patentiusculum, breve, (longum in /Vabide/). Vagina rostri triarliculata. Pedes mediocres gressorii. Tarsi 3-articulati: articulo primo minuto, secundo ierlio duplo longiore aul primo et secundo aequilongis, pulvillis destituti. Familia Septima. Oculati Latreille; AHiparii Burm. Antennae A-articulatae. Caput postice retro oculos in collum non re- tractum. — Oculi valde protuberantes subpedunculati. ^ Ocelli duo distincti. Rostrum liberum, extensum, extremum pectus attingens, pilosum aut glabrum arliculis variae longitudinis. Tarsi minuti, saepius biarliculati, arliculo primo subincrassato. Ungues tarsorum magni terminales. Familia Octava. P/oteres Latreille;: Z/ydrometrides Laporte; Zydrodro- mici Burm.; Amphicorises Leon Duf. Antennae 4-articulatae. Ocelli saepius nulli. Rostrum liberum inflexum, rectum, pectus anticum altingens, compressum. Vagina rostri 9 - articulata, nitida, glabra: articulo primo brevi, crasso, secundo longissimo sallem qua- druplo tertio longiore, terlio diametri articuli primi paulo illo longiore. Un- gues tarsorum (excluso Limnobate!) in excisura penultimi articuli ante api- cem ejus inserti. 39. Conspectus generum in hujus Cohortis Familiis. Familia 1. Lonpiscuti. |. Orbiscuti. Hemielytra usque ad marginem costalem a scutello obtecta. Scutellum maximum basi rectangulare: A. arsi biarliculati. Corpus subhaemisphaericum postice latius Gen. VII. T'hyreocoris. b. Tarsi triarliculati: : a. Tibiae seriatim spinosae . . . . . Gen. VI. Odontoscelis. b. Tibiae tantum ciliatae: «. Membrana hemielytrorum 4—9 nervia: * Oculi valde exserli subpedunculati: PONE t Trochanteres supra insertionem femorum in processum denti- formem producti; segmenta abdominalia margine in tubercula elevata. deducto sanapneraiin cuedtor Gens Dzmoderna. tt Trochanteres et segmenta abdominalia normalia Gen. IV. Podop s. ** Oculi normales . . . . ..... Gen.Ill Trigzonosoma. 8. Membrana hemielytrorum 12— 16 nervia: * Caput in conum subcylindricum rostratim productum; corpus tra- pezoidale valde convexum immarginatum Gen. I. PacAy coris. ** Caput triangulare vertice depresso; corpus ovale subdepressum, Hurewbtum. . . . .« . « . ., Gen. II. Tetyra. Il. Coniscuti. Hemielytra majori ex parte libera scilicet area media corii et clavo a scutello non obtectis, Scutellum mediocre parabolicum v. conico- itriangulare : A. Spissirostres. Rostrum crassum, rectum, extensum, liberum, scilicet arliculo primo vaginae, sulco mentali non recondito Gen. XIL A4sopus. B. Tenuirostres. Rostrum tenue, geniculatum, pectus extremum aut basin abdominis altingens, basi sua sulco mentali reconditum: a. Spinipedes. Tibiae distincte seriatim spinosae antrorsum angulatae. Habitus scarabaeoideus! . . . . . . Gen.VIIL Cydnus. b. JNudipedes. "Tibiae remote ciliatae vel tantum pilosiusculae : &. arsi biarlüculati. Raphe sterni laminatim inter pedes anticos in cristam porrécta |... . .., » ., Gen. XL Acanthosoma. B. 'Tarsi triarticulati. Raphe sterni carinulata inter pedes laminatim non producta: * Caput magnum parabolicum, clypeo semicirculari. Tibiae ex parte lenue spinulosae s. remote ciliatae . Gen. IX. Sciocoris. ** Caput parvum, iriangulare v. quadrangulare. Tibiae pilosulae, anteriores infra medium denticulo instructae Gen. X. Pentatoma. Familia 2. Supericornes. L Trigonocephali. Caput triangulare. Tubercula antennifera saepissime ob- soleta mutica: A. dihopalides. Articulus primus antennarum parvus capite brevior, quar- tus cylindrico-incrassatus: a. Anlennae nudae. Articulus secundus iertio insigniter brevior Gen. XXII. Pseudophloeus. b. Antennae pilosulae. Articulus secundus et tertius aequilongi Gen. XXIII. Corzzus. "EL um c. Antennae setoso-pilosae. Arlieulus secundus sursum aitenuatus ter- lio longiom« situraofeli 2 unidGen. XVIL CAhorosoma. Subdivis. 1. B. Coreides. Arliculus primus antennarum longitudine capilis aut capile multo longior. a. Linicornes. Articulus quartus antennarum filiformis aut filiformi- cylindricus, praecedentibus vix crassior. Abdomen oblongum aut lineari-elongatum : «. Femora duo postica clavato - elongata : * Femora postica subtus spinis armata; corpus pilosum Gen. XIV. A/ydus. ** Femora postica subtus inermia; corpus omnino nudum; membrana hemielytrorum et alae nulla . . . Gen. XVI. Miere/vtra. 8. Femora duo postica non clavata, membrana hemielytrorum nervosa: * Hemielytra coriacea, longitudine abdominis; corpus latius, pilosum Gen. XV. Stenocephalus. ** Hemielytra pellucida, abdomine lineari multo breviora; corpus nudiusculum . . . . . Gen. XVII. CAorosoma. Subdivis. 2. b. JVodicornes. Articulus quartus antennarum tertio brevior perspicue cylindrico-incrassatus, primus robustus aui capillaris: «c. Antennae capillares, a primo articulo longissimo geniculatim (in vivis et mortuis) antrorsum fractae, nutantes. Femora omnia an- tennarumque articulus primus sub apice clavata Gen. XVIIL. B erytu s. B8. Antennae robusiae filiformes a primo articulo brevi incrassato pris- malico horizontaliter (saltem in mortuis) refractae: * Pronotum et abdomen margine lacinialim spinosa; caput spinis velatum c n c (UIDI ICUL MIN Phyllomorpha. ** Pronotum et abdomen margine integra; caput denudatum: * Antennae et corpus nuda: abdomen ovatum; hemielytra abdomen non excedentia; membrana hemielytrorum multinervia Gen. XX. Gonoceru s. rt Antennae piloso-vel setuloso-spinulosae; hemielytra abdomine angustiora: membrana hemielytrorum paucinervia Gen. XXI. Coreus. W. / Tetragonocephali. Caput quadratum; tubercula antennifera oculis ante- posita cum lobis clypei lateralibus coalita, in spinas soluta; hemielytra abdomine marginato, marginibus elevatis, angustiora Gen. XIII. Svromastes. Familia 3. 7nfericornes. I. Ocelli nulli: A. Articulus primus antennarum secundo longior; corpus magnum Gen. XXXI. Pyrrhocoris Fallen. B. Articulus primus antennarum secundo brevior. Corpus minutum Gen. XXXII. Mic rophysa Westw. Il. Ocelli duo conspicui: A. Tesseracondyli s. Lygaeodes e& Jhyparochromides. ^ Vagina rostri 4-articulata; hemielytra coriacea rigida, membrana instructa aut illa carentia : a. Membrana hemielytrorum parva nervis destituta aut nulla. — Caput latum, transversum. Oculi maximi ovales elongati, subpedunculati Gen. XXVIII. Ophthalmicus Hahn. b. Membrana hemielytrorum distincte 5-nervia. Nervi simplices aut furcatim divisi, basi separati, liberi aut anastomosi transversa con- juncti. Oculi subrotundi normales: «. Nervi membranae hemielytrorum omnes simplices: * Nervi membranae hemielytrorum basi nulla anastomosi conjuncli, ibidem saepius obsoleti . . Gen. XXVI. PacAhymerus St. Jacq. ** Nervi membranae hemielytrorum basi distincti, duo interiores in- lerdum et duo sequentes anastomosi transversa conjuncti; corpus nitidum distincte punctatum . . . Gen. XXVII. Cymus Hahn. 9 ** Nervi membranae hemielytrorum omnes 5 distincti, basi anasto- mosi conjuncti; corpus nitidum pilosiusculum Gen. XXV. Heterogaster Schill. B. Nervi membranae furcatim ramosi, duo interiores anastomosi con- juncti; corpus rubro-nigroque varium non punctatum Gen. XXIV. Lyegaeus Auct. B. T'ricondyli s. Anthocorides. Vagina rostri 3-arliculata; hemielytra co- riacea, tenera; membrana hemielytrorum nervo unico instructa. Spe- cies minulae : a. Arliculi antennarum omnes ejusdem diametri, duo terminales pris- matici aut fusiformes, secundus sequentibus longior ; Gen. XXIX. Anthocoris Fall. — b. Articulus secundus antennarum incrassatus longitudine sequentium, duo terminales tenuiores, setacei — Gen. XXX. Xy/ocorzs Leon Duf. Familia 4. A4szemmites s. Bicelluli. l. Mirides. Caput supra inspectum, longius quam latum horizontale: anten- 4 nae tuberculo brevi margini capitis triangularis arcte adnati, plus vel minus longe ante oculos insertae . . Gen. XXXIII. iris Auct. Curt. Il. Capsides. Caput supra inspectum latius quam longum, antrorsum de- clinatum: A. Hemielytra membrana instructa : a. Oculi subglobosi normales: c. Pronotum a latere valde marginatum Gen. XXXIV. Lopus Hahn. Meyer! B. Pronotum a latere immarginatum: * Articulus primus antennarum longiludine capitis, vel capite et pronoto simul sumptis longior: 4 Articulus secundus antennarum longus, tenuis aequaliter supe- riora versus sensim incrassatus; abdomen oblongum glabrum v. pilosiusculum, . . . . . aen. XXXV. Phytocoris Fall. ** Articulus primus antennarum capite et pronoto simul sumptis brevior : TE Articulus secundus antennarum, distincle superiora versus crassior: 0. Arliculus secundus antennarum subtus utrinque securiformis dense ciliatus: tibiae duae anteriores apicem versus curvatae Gen. XXXVI. ZJarpocera (c) Curt. 00. Arliculus secundus antennarum loto ambitu aequaliter in- crassatus; libiae anteriores in ultroque sexu non curvatae: 1. Caput triangulare, pronoto trapezoidali angustius; abdomen grosse punctatlum . . . . Gen. XXXVIII. Capsus Auct. 2. Caput globulosum pronoto in duos lobos diviso latius Gen. XXXVII. G/obicep s Latr. 000. Articulus secundus antennarum eximie incrassatus tota in longitudine dilatatus, abdomen non punctatum Gen. XXXIX. Zeterotoma Latreille. Ttt Articulus secundus antennarum non incrassatus; antennae ab- . domine incrassato, lato, obsolete punctato breviores Gen. XL. Attus Hahn. b. Oculi maximi, protuberantes, subpedunculati Gen. XLIII. Labops Burm. (Ophthalmocoris Zett.) /. Pronotum lateribus excisis; membrana hemielytrorum .binervis, nervis in medio anastomosi conjunctis Gen. XLIV. Cryptostemma Herr. Schff. mL ew B. Hemielytra membrana destituta: a. b. Articulus secundus antennarum, tenuis, selaceus Gen. XLI. Za/tiícus Hahn. (Astemma Laperte). Arliculus secundus antennarum, superiora versus incrassatus Gen. XLII. CA/lamydatus Curüs. Familia 5. Membranacei s. Ductirostres. L Tenuiedes. Pedes omnes normales gressorii; ocelli nulli: A. Floricolae; T'ngideae Fieber (Ent. Mon. 1844. 27). Hemielytra apice reliculata v. Sagenae, abdomine latiora; rostrum 4—95 - arlticulatum; antennarum articulus tertius longissimus: a. Vagina rostri inter laminas pectorales recondita; caput inter antennas inerme (lobis clypei non corniculatis); hemielytra tola reticulata (Sagenae): «. &. Pronotum rhomboideum, lateribus rotundatis, carina dorsali (media) obsoleta; sagenae parum convexae, punctato-reticulatae area media normali carentes . . . . . . Gen. XLV. Agramma Westw. Pronotum quadrangulare aut rhomboideum lateribus pulvillatis, ve- siculosis aut in marginem foliaceum expansis; area media sagenae conspicua : * Area media sagenae dorso plana aut concava, carinis elevatis; pronotum 1—3-carinatum: 1 Area media sagenae curvala per totam ejus longitudinem decur- rens; pronotum antice excisum Gen. XLVI. Camp yo steira Fieb. it Area media sagenae recta, saepe rhomboideo- oblonga carina interiore recta margini commissurae parallela; discus pronoti quinquangularis saepe hexangularis in vesiculam marginem an- teriorem excedente dilatatus; clavus areolatus et scutellum ob- lecta dot. sev. ve. Gens XEVIL. Orthosteira Fieber. Ttt Area — sagenae lanceolata vel oblongo-triangularis: ca- rina interna curvata vel angulatim fracta: o. Articulus quartus antennarum rectus cylindrico - oblongus di- rectionem axeos arliculi tertii tenens; discus pronoti rhom- boideus; scutellum inconspicuum cum clavo a processu pro- noli obtectum; area media sagenae oblongo -iriangularis : |. Antennae pilosae: articulo tertio filiformi aut cylindrico ; caput breve quadrangulare; vagina rostri longa quinque- arüculaia. . . . . . Gen. XLVIII. Monanthia Fabr. 2. Antennae granulatae, sirigosae, arliculo terlio crasso cy- lindrico (0..9120. s . . Gen XBIX. Dictivyonota Curt. A* — $8 — 00. Arliculus quartus antennarum crassus, brevis, a basi latera- liter compressus, a directione axeos articuli secundi clavali declinatus, obliquus: Gen. Eur y ceraLap. (LaccometopusFieb.) ** Area sagenae media et lateralis insimul imbricatim tectiformes, vesiculosae ; sagenae vitreae, grosse areolatae; articulus tertius antennarum filiformis: t Sagenae tota in longitudine tectiformi vesiculosae, supra cari- natae; processus pronoli rotundatus aut acutus Gen. LI. Derephysia Spinol. Tr Sagenae cum vesicula brevi ovata ad latera extrorsum depressa: area media et laterali limitatis, medium ejus attingentibus Gen. LII. T'ingis Fabr. b. Vagina rostri libera pectori incumbens; laminae pectorales carinatae nullae; caput inter antennas corniculatum; pronotum irapeziforme; hemielytra vera saepius cum membrana reticulata Gen. LIII. Zoszenus Laporte. B. Corticicolae; . Aradieae Fieb. (in Carro's Alm. v. Kalsb. 1843. 54). Alae 4 completae; hemielytra abdomine ovali angustiora brevioraque irre- gularitler grosse areolata, areolis nervisque irregularibus; antennae breves filiformes; rostrum breve triarticulatum: corpus deplanatum membranaceum : a. Brachyrhynches. Rostrum capile brevius: «. Hemielytra basi coriacea apice membranacea; margo abdominis fere recie truncatus; antennarum arliculus primus minutus Gen. LIV. Brachyrhynchus Laporte. Hemielytra tota membranacea . . . Gen. LV. Aneurus Curtis. b. Aradides. Rostrum capite longius: E V . «. Arliculus antennarum secundus, reliquis simul sumptis longior Gen. LVI. 4radus Fabr. B. Articulus antennarum secundus terlio non longior Gen. LVII. Piesostoma Laporte. C. Sanguisugae s. Acanthides. Hemielytra abbreviata. Alae nullae: ca- nalis mentalis obsoletus; antennae selaceae, articulo ultimo capillari Gen. LVIII. Cizmex Linn. (4cantAia F.). ll. Spissipedes s. Phymatides Laporte. Pedes antici duo raptorii. Ocelli duo: Hemielytra abdomine oblongo-rhomboidali late marginato multo angustiora, areis distinctis inaequalibus; Scutellum minutum; Antennae clavatae sub mar- gine clypei insertae; Caput antice excisum. Rostrum 4-articulatum, brevis- simum inflexum; femora valde incrassata, complanata; tibiae curvatae Gen. LIX. Syrtis Fabr. (PAymata Latr.). Familia 6. Zeduvini v. Nudirostres. |. Longicoxi. Trochanteres duorum pedum anteriorum valde elongati. Pedes antici raptorii, posteriores elongati. "arsi anteriores unguiculis dupli- calis. Corpus angustum tenerum. Pronotum quadratum. — Hemielytra membranacea maculata . . Gen. LXV. Gerris Fabr. (Plocaria Scop.). Ill. Brevicoxi. Trochanteres pedum anteriorum normales, minuti, globosi. Pedes omnes subconformes, gressorii: A. Ungues tarsorum late compressi, basi denticulo appendiculati. Abdo- men hemielytris semimembranaceis latius. Tibiae posticae non incras- salae. Caput crassiusculum. Collare breve Gen. LXIV. Zarpactor Laporte. B. Ungues tarsorum tenues, basi denticulo carentes, ejus loco saepe se- tula rigida instructi: . a. Sponpgipedes s. Soleati. "Tibiae qualuor anleriores subtus apicem versus fossula spongiosa (quasi solea) instructae. Tubercula antenni- fera minuta. Caput antrorsum conico-porrectum, triangulare. Scu- lellum apice integerrimum. c. JPiratides. impressio transversalis pronoti, margini ejus posteriori approximata: area anterior magna ovalis: * Rostrum breve crassum, apice pedes anteriores non atlüngens: membrana hemielytrorum cellulis discoidalibus ordinariis: t Lobus anterior pronoti laevis nitidi sulco longitudinali exaratus. Articulus primus antennarum capite dimidio parum longior Gen. LX. Pirates Burm. tt Lobus anterior pronoti sine sulco longitudinali. Articulus pri- mus antennarum, minulus, ovalus Gen. LXI. Prostemm a Laporte (Metastemma Amyot). ** Rostrum longum, tenue, pectus medium apice attingens. Mem- brana hemielytrorum nervis longitudinalibus instructa. — Articuli omnes antennarum elongati; primus longitudine capitis aut illo lomior mM UTI SIN ÀGen. ESI IVa bis Latr. 8. Heduvides. lmpressio transversalis pronoti margini ejus anteriori approximata. Anguli pronoti humerales inermes rotundati. Solea libiarum quatuor anteriorum angusta oblonga. Rostrum breve. Ocelli in tuberculo occipitali elevato, approximali. Articulus pri- mus antennarum saltem dimidii capitis longitudine v. longior : Gen. LXIII. Aeduvius Fabr. b. Siecipedes. Tibiae quatuor anteriores subtus ad apicem fossula spon- giosa (solea) carentes: — 1 um «. Caput antrorsum conico-porrectum, iriangulare: * Harpactorides. Ocelli approximati in tuberculo occipitali supra oculos elevati. Pronotum disco non tuberculatum. — Corpus ovale. Abdomen integerrimum. (Reliquos characteres conferas supra sub A) 7X DS esie rl. « « Gel. LXIV. Harpaotor Laporte. B. Cylindricipites. Caput longum, horizontale ante oculos cylindrico- productum: * Stenopodides. Antennae apici capitis insertae. Articulus primus antennarum apicem capitis excedens. Corpus elongatum. Pedes longi, tenues: 1 Femora anteriora subtus incrassata, dentata. Hemielytra lata fere longitudine abdominis — Gen. LXVI. Oncocephalus Burm. Tt Femora anteriora brevia, subtus inermia. Abdomen teretius- culum v. deplanatum. Oculi postice spina una, pectus subtus antice spinis duobus, armata Gen. LXVII. Py g&olampis Germ. Familia 7. Oculati s. Riparii. I. Rostrum tenue, elongatum apice insertionem pedum anteriorum excedens. Vaginae articulus secundus longior. Antennae filiformes Gen. LXVIII. Sa/da Fabr. II. Rostrum crassum, breve, apice pedes anticos non attingens: vaginae ar- ticulus primus longior. Antennae setaceae Gen. LXIX. Leptopus Latr. Familia 8. P/oteres s. Hy drodromici. | Tarsi biarliculati: A. Pedes omnes capillares, ejusdem longitudinis. Caput cylindricum sur- sum latius. Corpus lineare Gen. LXX. Limnobates Burm. (Hydrometra Latreille). B. Pedes anteriores breviores raptorii Ungues minuti in excisura ad apicem ultimi tarsorum articuli inserti. Caput triangulare. — Corpus angustum . . . . Gen. LXXI. Zydrometra Fabr. (Gerris Latr.). |. Tarsi triarticulati, articulo primo minuto: A. Scutellum a thorace obtectum. a. Omnes articuli antennarum incrassati, elongati Gen. LXXII. / e/ia Latreille. b. Articuli antennarum tres priores incrassati, ultimus elongatus. Cor- pus minutum — Gen. LXXIII. Zy droéssa Burm. (/Microvelia Westw.). B. Scutellum conspicuum a thorace non obtectum. Corpus minutum Gen. LXXIV. Hebrus Curt. Cohors Secunda. EXydrocorisae Latreille ; Hydrocores Burm. Char. art. Antennae minutae, inconspicuae sub oculis absconditae. — Ex- cepto Peloeono omnes in aqua vivunt. | 1?. Conspectus Familiarum hujus Cohortis. Ll.:Ocelli conspicui duo . . . . . . . . . Famil. 1 (9). Galsulini. II. Ocelli nulli: A. Pedes antici raptorii, posteriores ambulatorii scilicet tibiis nec dilatatis Hechelliats "D9nP PITIRUUNIRES S oU oor v "Ramili9010). Nep ini. B. Pedes antici non raptorii, posteriores natatorii scilicet tibiis larsisque dilatatis, utrinque dense ciliatis . . . Famil. 3 (11). Notonectici. 29. QCharacteres Familiarum hujus Cohortis. Familia Prima (9). Galgulini Burm.; Oculati Latr.; Galeulites Laporte. Antennae 4-articulatae: arliculo ultimo magno incrassato. Caput postice retro oculos in collum non retractum. Oculi valde protuberantes. Ocelli duo distincti. Rostrum liberum, breve, crassum. Tibiae aculeatae, parce ciliatae. Familia Secunda (10). /NVepini Burm.; Belostomites Laporte; Pedirapti Am. et Aud. Serv. Antennae 3—4-articulatae. Caput v. deplanatum horizontale v. verticale triangulare. Ocelli nulli. Pedes antici raptorii, posteriores quatuor ambula- torii. Tibiae et tarsi posteriores neque compressi neque ciliati. Familia Tertia (11). /Votonectici Burm.; /Votonectides Latr.; IVotonectites Laporte; Pediremi Am. et Aud. Serv. Antennae 3—4-artüiculatae. Caput magnum rotundatum, subtus deorsum porrectum. Ocelli nulli. Dorsum convexum. Venter planus. Pedes antici non raptorii. Tibiae et tarsi posteriores late compressi, utrinque eximie ciliati. 3". Conspectus generum in hujus Cohortis Familiis. Familia Prima (9). Ga/gulini. Corpus ovale depressum velutinum. Caput transversum breve. Anlen- narum articulus tertius tenuis elongatus cylindricus, quartus brevior ovalis Gen. LXXV. Pelogonu s Latr. Familia Secunda (10). J/Vepzn:. I. Antennae 4-articulatae, tarsi anteriores uniarticulati Gen. LXXVIII. Vaucoris Geoffr. II. Antennae 3-articulatae. arsi omnes uniarticulati: A. Tarsi anteriores ungue simplici instructi . Gen. LXXVII. /Vepa Linn. B. Tarsi anteriores unguibus destituti: — . Gen. LXXVI. Zanatra Fabr. Familia Tertia (11). /Votonectici. |. Tarsi anteriores uniarliculati : A. Scutellum non conspicuum. Antennae quadriarticulatae Gen. LXXXII. Corixa Geotlr. B. Seutellum conspicuum. Antennae triarticulatae Gen. LXXXLI. Sigara Fabr. II. Tarsi anteriores triarticulati: A. Pedes postici unguiculati. Antennae triarliculatae Gen. LXXX. P/oa Steph. B. Pedes postici unguibus destituti. Antennae quadriarticulatae Gen. LXXIX. /Votonecta Linn. Genera hujus Familiae structura capitis, antennarum et hemielytrorum transitum ad Homoptera faciunt. INDEX GENERUM SPECIERUMQUE HETEROPTERORUM IN HOC FASCICULO DESCRIPTORUM. I. Pachycoris | III. Zrigonosoma [T - grammica Linn. 9. o semipunctata Fabr. 2. S caudata Klug. 10. A lineata Linn. 13. 2 0 Jfavo-lineata Fabr. Il. Tetyra 12. " albo-lineata Fabr. 9. v Maroccana Fabr. 12; » Nisellae Fabr. 4. $. Hottentotta Fabr. 14. " Desfontaini Fabr. 5: ? Maura Linn. Po: : Galii Wolf. 6 3s pedemontana Fabr. 1 2 tuberculata Fabr. IV. Podops 8. » neglecta Hahn. 16. » inunctus Fabr. 9. * » conspersa Germ. 17. 18. 19. 20. 2. 22. 20: 24. 25. 206. 21. 28. 29. 30. 91. 32. 33. 24. 39. 96. 21. 38. 239. AQ. A1. 42. 43. 44. V. Phimodera 5 galeulina Herr. Schff. ", humeralis Dalm. VI. Odontoscelis 2? maculiventris Germ. » . Juliginosa Linn. 5 carbonaria Zetterst. 5 scarabaeoides Linn. VII. T'hyreocoris 5 Globus Fabr. VIII. Cydnus » tristis Fabr. » brunneus Fabr. » pilosus Herr. Schff. » picipes Fallen. » Jlavicornis Fabr. » AMorio Linn. », affinis Herr. Schff. », nanus Herr. Schff. » dubius Scop. » albo-marginatus Fabr. » bicolor Linn. » biguttatus Linn. IX. Sciocoris 5 umbrina W olf. » marginata Fabr. b lusitanica Hrr. Schff. X. Pentatoma zs acuminata Linn. 3 lunata Hahn. » intermedia W olf. - inflexa Wolf. " melanocephala Fabr. 3 perlata Fabr. 45. Pentatoma bipunctata Linn. A406. 5 oleracea Linn. a2. M ornata Linn. 48. 5j Baccarum Linn. 49. " vernalis W olf. 90. 8 sphacelata Fabr. 91. 5 Lynx Fabr. 232. » fthbulata Germ. 93. 58 Juniperina Linn. 54. S prasina Linn. 99. jj niericornis Fabr. 96. M lunula Fabr. 9t S rufipes Linn. 98. m punctipennis Jllig. 99. M purpuripennis Hahn. 60. 2 Smaragdula Fabr. XI. Acanthosoma 61. » bispina Panz. 62. àj haemorrhoidalis Linn. 63. » . haematogaster Schr. 64. à clypeata Burm. 65. 5 grisea Linn. XII. 4sopus 66. 3 coeruleus Linn. 01. » . punctatus Linn. 68. 3 dumosus Linn. 69. 5 luridus Fabr. 10. o Custos Fabr. 11. 3 sanguinipes Fabr. 2. $ bidens Linn. XIII. Syromastes 19. 5 marginatus Linn. 14. » Scapha Fabr. 19. » . sSpiniger Fabr. 16. " quadratus Fabr. C. 5 sulcicornis Fabr. — 934 — | 93. Coreus pilicornis Klug. XIV. Aly dus 94. i scabricornis Panzer. 18. " calcaratus Linn. 95. » denticulatus Scopoli. 19. - lateralis Germ. 96. T Wolft * oe b dentator Fabr. XV. Stenocephalus Q(), ^ nupax Fabr. XXIL Pseudophloeus | 98. m spinipes Fallen. XVI. Micrelytra | ..99. 5 nubilus Fallen. 81. m Fossularum Rossi.| 100. M "alieni Schill. 101. » Waltli Herr. Schfl. XVII. Chorosoma 102. le Dalmani Schill. 82. » miriformis Fall. | 103. » lobatus Herr. Schfl. 83. 5 Arundinis Curlis.| 104. - !yphaecornis Fal. 105. M obscurus Germ. XVIII. Zerytus 106. j laticornis Schill. 84. ys tipularius Linn. 101. » Genei Spin. o M. clavipes Fabr. S6. 5 annulatus Burm. XXIII. Corizus ai N elezvans Curl. 108. » —Hyoscyami Linn. 109. » AHoeseli Schill. XIX. Phyllomorpha 110. », errans Fabr. a8. 3 laciniata Villers. | 111. » crassicornis Linn. | 112. » —erinus Schilling. XX. Gonocerus 113. » capitatus Fabr. 89. » insidiator Fabr. 114. ». pratensis Fallen. 90. ) venalor Fabr. 115. » maculatus Herr. Schff. 91. y Juniperi Dahlb. —.| 116. ». gracilis Herr. Schff. XXI. Gor eus 92. T hirlicornis Fabr. | — 35 — Couons Pura. GEOCORISAE Latr. Régne anim. 187. HL. 287. Geocores Burm. Hand. d. Ent. Il. 1839. 203. Aurocorisae Westw. Mo, class. Ins. II. 463. Char. ess. Antennae. exserlae, capile longiores, saepius tolius aul. dimidii corporis longitudine, 4-articulatae. — Arliculi intermedii. antennarum cylindrici. Hemielytra vera, Tegmina aut Sagenae. Pedes gressorii. Habitatio ad terram et in superficie aquarum. Familia Prima. LONGISCUT!] — Any. et Aud. Serv. Hém. 19. Scutati Burm. Hand. d. Ent. II. 343. Longilabri Latreill. 1. s. c. Char. ess. Caput. symmetricum , inerme inappendiculatum. | Rostrum 4-arli- culatum lenue basi sulco mentali reconditum (in 4sopo crassum, li- berum). Antennae 5-arliculatae sub capite inserlae. (in 4canthoso- male submarginales), articulo primo minuto (in Jcanthosomate lon- giore exlra caput conspicuo). Oculi pronoto contigui. Ocelli duo. Hemielylra perfecta. Scutellum magnum. Abdominis margo horizon- lalis... Pedes normales. Char. nat. Caput usque ad oculos prothoracis immersum, conicum, trian- gulare v. quadrangulare, lobis clypei suleis duobus longitudinalibus distinclis, medio angustiore nunquam in frontem carinatam aul spinosam prominente, lateralibus margine exteriore inappendiculatis, sub mento obtuse carinatis el suleum pro vaginae rostri ariiculo primo recondendo formantibus. Labrum ex lobo centrali frontis enatum longissimum, sallem vaginae rostri arliculi secundi medium attingens, transversim striatum. Labium inferius s. vagina rostri A-articulata, articulo secundo reliquis longiore. Antennae 9-articulatae infra marginem lateralem clypei ante oculos insertae, capite multo longiores, articulis normalibus nullis accessoriis interjectis, exterioribus duobus (4 et 5) crassioribus cylindricis aut prismaticis, basilari minuto (excepto canthoso- male). Oculi duo thoraci contigui. Ocelli duo occipilales, distantes. — Pro- notum peclus totum obtegens, trapezoidale aul trapezoidali - hexagonale, an- gulis anterioribus et humeralibus distinctis, posterioribus obsoletis. Scutellum modo totum abdomen obtegens basi rectangulare, modo conico - triangulare (parabolicum ), v. triangulari- conicum. medium abdominis excedens. Raphe 5* m wt sternalis carinulata (in A4canthosomate laminatim porrecta) .—Praesternum an- tice interdum laminatim patentiusculum. Hemielytra vera, corio opaco a mem- brana distinctissimo. Nervi membranae longitudinales simplices aut subramosi. Abdomen sexannulatum, annulo primo ventrali cum metathorace conjuncto, minuto, sexto pro ano recipiendo excavato. Ostia spiraculorum ventralium utrinque quinque. Ostium odoriferum in melasterno magnum in plica trans- versa hians. Femora et tibiae normales nec curvalae nec incrassatae. Tarsi (excepto T'Àyreocori et Acanthosomate) Viarticulati, subtus strigilati. Ungues basi compressi, parum incurvi, cum pulvillo membranaceo quadrangulari illis interposito. Corpus ovatum, ellipticum v. subrotundum subtus praesertim con- vexum, variae magnitudinis. Plures excellunt pictura. Omnes fere odorem ingratum spirant. Tribus Prima. ORBISCUTI Aw. et Aud. Serv. Hém. 23. Char. ess. Rostrum tenue, articulo primo canali mentali recondito. Scutel- lum maximum basi rectangulum, apice rotundatum totum fere abdo- men et hemielytrorum partem interiorem obtegens. Corpus semper supra convexum. — Conf. Germar BDeitrüge zu einer Monographie der Schildwanzen in Zeitschr. für die Entomologie Band I. Heft 1. pag. 1— 140. Gen. I. PACHYCORIS Burm. Handb. d. Ent. II. (1839). 391. Char. art. Caput parvum, in conum subcylindricum rostratim productum. Praesternum supra basin antennarum laminalim dilatatum. | Scutellum ante apicem late excisum. Membrana hemielytrorum 12 — 16-nervia. Corpus nudum trapezoidale, supra valde convexum. Char. nat. Caput parum inclinatum in conum subcylindricum rostralim productum. Oculi minuti, globosi, prothoraci contigui. ^ Ocelli duo oculis approximali. Antennae 5-arliculatae, tenues, dimidii corporis longitudine: arliculis primo et secundo subaequilongis, secundo terlio breviore vel illum aequante, quarto et quinto fusiformibus subcompressis, reliquos in longitu- dine superantibus. Rostrum basin abdominis attingens. Pronotum convexum declive, hexagonale: angulis humeralibus parum prominulis inermibus. Prae- sternum supra basin antennarum laminatim dilatatum. Scutellum alas et ab- domen obtegens, ante apicem late exeisum, apice producto obtuso. Hemie- lytra basi coriacea abdomine vix longiora: membrana 12— 16-nervia, nervis pro parte furcatim divisis. Pedes validi longiusculi, posteriores reliquis lon- giores. Femora et tibiae introrsum tenue pubescentes. Tarsi breves subtus FUE MS setulosi; unguiculi acuti. — Cl. Germar praeter hic allatas 56 exoticas de- scripsit. (Conf. Zeitschr. Ent. Y. 1. 1839. 82—111). 1. IPach. grammiíca * (Linn.); flavescens, punclata; corpore supra fasciis subpurpurascentibus licet fuscis interdum obsoletis; scutello apice subproducto, truncato. Long. 4; lin. Cimez grammicus Linn. Syst. Nat. II. 716. 7. Tetyra grammica Fabr. Syst. Rhyng. 137. 43. Wolf Ic. Cim. 169. 166. Tab. XVII. fig. 166. Germ. Faun. ins. eur. VIII. 20 (bona). Cimez purpureo-lineatus. Rossi Faun. etr. ed. Jllig. II. 364, 1291. Tab. VII. fig. 2. Thyreocoris grammicus Schrank Faun. boic. 1I. 68. 1093. Bellocoris purpureo-lineatus Hahn. Wanz. II. 43. Tab. XLIV. fig. 138. Pachycoris grammicus Burm. Handb. d. Ent. I1. 392. 5. Germar Zeitschr. I. 1. 104. 46. Odontotarsus purpureo-lineatus Laporte Hém. 68. Odontotarsus grammicus Am. et Aud. Serv. Hém. 42. 1. Odontotarsus Amy. Ent. Franc. 35. 3. Habitat in pratis sylvaticis Podoliae australis. Statura similis Pentatomati acuminatae. Corpus flavescens, impresso- punctatum, longitrorsum fasciatum , fasciae fuscae aut fusco-purpureae, duae in capite, quatuor bipartitae in pronoto, sex in scutello. Fasciae scutellares duae intermediae medium pronoti attin- gunt, duae laterales breviores, et duae externae parallelae arcuatim versus apicem sculelli directae supra illius basin interruptae. Pedes et antennae lu- leae aut flavescentes. 2 Peach. caudata * (Klug); lutea, punctata, supra fusco-vittata; scu- tello apice producto, abdomine longiore, caudato. Long. 4 lin. Telyra caudeta Klug in Ehrenb. Symb, phys. Dec. V. 1845. Tab. 43. fig. 6. Pachycoris caudatus Burm. Handb. d. Ent. II. 392. 6. Germar Zeitschr. I. 1. (1839). 105. 47. Herr. Schaeff. Wanz. IV. Tab. CXIX. fig. 378 (bona). Odontotarsus productus Spinol. Hemipt. 362. 3. Odontotarsus caudatus Amy. et Aud. Serv. Hém. 43. 2. Tab. II. fig. 3. Zenabus (ex lingu. hebr.) Amy. Ent. Fr. 36. 4. Habitat in Podolia australi rarius. Similis praecedenti, at abunde disncta, minor et angustior. Caput lon- gius, anguli pronoli magis porrecli, apex sculelli magis acuminatus caudatim elongatus, color corporis alulaceo-ílavus, vittae coloratae polius saturate fuscae quam purpureae, puncta minus impressa, nigra. Sublus ad marginem abdominis tubercula triserialia, glaberrima. Gen. I. TETYRA Fabr. Burm. Handb. d. Ent. HI. 389. 26. Char. art... Caput triangulare vertice depresso. Praesternum supra basin an- tennarum. laminatim. dilatatum. | Scutellum rectangulum, apice rotun- datum. Membrana hemielytrorum 12-nervia. Corpus. nudum, ovale, subdepressum late marginatum. Char. nat. Caput parum inclinatum, latum, triangulare, vertice depresso: clypeus acute marginatus, lobis modo omnibus fastigiatlis, modo medio late- ralibus breviore. Oculi parvi, fere subtus absconditi. Ocelli duo. Antennae sub capite inserlae dimidio corpore in longitudine breviores, 5-articulatae, ex parle a praesterni lamina basi supertectae. Antennarum articulus primus et secundus aequilongi, tenues, secundus fertio longior, ultimus reliquis lon- gior cylindricus. Rostrum compressum basin abdominis attingens. Pronotum parum convexum impressione transversa obsoleta; margines praesterni aculi, anguli humerales rotundati non exserti. Scutellum basi rectangulum, versus apicem rotundatum medio convexum subcarinatum, abdomine angustius. Ab- domen marginatum hemielytra excedens. Hemielytra ad costam coriacea, in- ius membranacea. Membrana hemielytrorum nervis 12 parallelis, uno inter- medio furcatim. diviso. — Pedes normales, tibiis margine breviter spinulosis, larsis subtus setulosis. — Corpus glabrum subdepressum in medio convexum, licel totum in dorso convexum. — Species hujus generis majori ex parle in- colunt loca arida sabulosa juxta lapides el ad radices plantarum e quibus viclum sibi praeparant; odorem spirant debilem ingratum. Sexus dilfferentia recognoscilur ex slruetura segmenti analis, quod apud mares una valvula clausum est, apud foeminas e pluribus conflatum, rima longitudinali hiat. Subdivisio Prima. Corpus subdepressum, late acute marginatum iu medio convexum, margines abdominis a scutello non obtecti, exserti. Eunv- GASTER Am. et Aud. Serv. Hém. 51. 23. 5 'Fet. TYEaroccama (Vabr.); pallide ochracea, rugulosa; abdominis margine utrinque latissime prominulo fusco-maculato. Long. circ. 6 lin. Cimer maroccanus Fabr. Ent. Syst. suppl. 529. 31. Tetyra maroccana Fabr. Syst. Rhyng. 135. 35. Herr. Schaelf. in Panz. cont. F. germ. 114. 6 Platistus Amy. Ent. Fr. A1. 13. Habitat in Russia meridionali; specimina Crimae lecta a D. Poluta, com- muhicala habui. : Sequente 7. 7lottentota latior, non nitida, alutaceo-flava, abdomine pro- noto latiore marginato, fusco-maculato distincta. 4. "Pet. Hlottentota (Vabr.): flavescens, fusca aut nigra; verlice ca- pilis plano, clypeo antice emarginato: sculello in medio distincte longi- tudinaliter carinato *. Long. 6 lin. Tetyra. Hottentota: lateribus in medio corporis parallelis; thoracis an- gulis rotundatis; ferruginea aut nigra nunc immaculata, nunc carina sculelli punctisque duobus baseos pallidis Herr. Schaeff. in Panz. Cont, Faun. germ. 111. Eurygaster. Amy. Ent. Fr. 41. 12. ce. crepido-flava immaculata: Cimex Holtentotus Fabr. Ent. Syst. IV. 87. 31. Cinez Hottentota. Vill. Ent. Linn. 483. 10. Cüner Maurus Schrank. Enum. var. c. Cimex lusco-cucullatus Goeze beitr. II. 235. 20. Tetyra Hottentota Fabr. Syst. Rhyng. 136. 37. Thyreocoris cucullata. Schrank. Faun. boic. II. 68. 1094. 8. toto corpore supra varie fusco- maculaio, linea media clypei, postica pronolüi, punctis duobus basilaribus sculelli, margine angustissimo ca- pitis et pronoti albidis. Cimer Maurus Schrank Enum. var. ó. Schaeff. ins. ratisb. Tab. CCL. fig. 5. 6. y. eadem pictura ac f, sed linea media scutelli lateritia. 9. flavescens, linea media punctisque duobus basilaribus scutelli pallidis : Cimez nigro-ferrugineus Geoffr. Ins. Paris. I. 467. 66. Cimez secalinus Vill. Ent. Linn. 482. 12. Cimexz Maurus Wolf Icon. Cim. 135. 129. Tab. XIIL fig. 129. c'. d'.. Schaelf. ins. rat. Tab. XLIII. fig. 15. 16. Cimer carinatus Cyrilli Ent. neap. Tab. VI. fig. 2. Scutellera Hottentota Brul. Hist. nat. ins. IX. 402. Bellocoris Maurus Mahn. Wanz. II. 44. Tab. XLV. fig. 139. Tetyra Hottentota. Burm. Handb. d. Ent. II. 390. 2. Eurygaster. Hottentotus Amy. et Aud. Serv. Hém. 53. 1. &. nigra, linea media maculisque duabus scutelli angularibus albidis; mar- gine abdominis prominulo fusco-griseo nigro-maculato: Tetyra Hottentota à Herr. Schaeff. in Panz. cont. Faun. ger. 111. 7 (opt.). C. tota nigra, abdomine, antennis tarsisque fusco-ferrugineis: Cünezx niger Geoffr. ins. par. I. 435. 4. Cimex cappatus Vill. Ent. Linn. 483. 13. Cimer Maurus var. $ Schrank enum. Schaeff. ins. ratisb. Tab. LXXIX. fig. 4. Tetyra nigra Fabr. Syst. Rhyng. 136. 39. 'etyra, Hottentota, E, Herr. Schff. in Panz. cont. F. ger. 111. Habitat in arvis Podoliae mter Triticum et Avenam, quorum grana im- maiura, sugendo destruit. — 40 — In variis formis simillima sequenti sed magnitudine majore, verlice ca- pitis planiusculo, lobo clypei medio apicem frontis non attingente lateralibus breviore, antice libero, conspicuo; pronoli angulis humeralibus rotundatis: lateribus in medio corporis parallelis, et carina sculellari distinctius promi- nenle diversa. - 5. "Fet. PRawura (Linn.); flavescens aut fusca, vertice capitis subcon- vexo, clypeo anlice integro; carina scutellari obsoleta; abdomine margine fusco-maculato. Long. 42 lin. &. fusco-ferruginea, scutello punctis duobus baseos pallidis: Cimez Maurus Linn. Faun. su. 913. Fabr. Ent. syst. IV. 87. 30. Schaelf. ins. rat. Tab, XLIII. fig. 3. 4. Wolf Icon. Cim. 134. 129. Tab. XIII. fig. 129. b". b'. Tetyra Maura Fabr. Syst. Rhyng. 136. 36. Fall. Cim. su. 41. 1. Ejusd. Hem. su. 12. 2. Herr. Schaeff. in Panz. cont. F. germ. 112. 15. (bona). Burm. Handb. d. Ent. II. 390. 3. Scutellera Maura Latr. Hist. nat. XII. 180. 13. Bellocoris Maurus Hahn. Wanz. II. 44. Tab. XLV. fig. 139. (opt.). Odontotarsus Maurus Spinol. Hemipt. 363. 5. Eurygaster Maurus Amy. et Aud. Serv. Hem. 53. 2. Holomesus Amy. Ent. Fr. 42. 14. B. obscure ferruginea licet fusca, pronoti strigis, macula utrinque in disco sculelli, lituraque media postice furca pallidis: Cimex Maurus Wolf Icon. cim. 134. 129. Tab. XIII. fig. 129. a'. a'. Tetyra picta Fabr. Syst. Rhyng. 136. 38. Scutellera picta. Latr. Hist. Nat. XII. 180. 12. Bellocoris pictus Spinol. Hem. 363. 4. Habitat in arvis elatioribus praesertim sylvaticis Lithuaniae meridionalis, gubernio grodnensi inter segeles, sed forma ( rarior, circa Varsaviam a Perthes jam observata. Magis magnitudine quam colore variat, qui modo ferrugineo-fuscus modo obscure ferrugineus, saepissime observatur. Normales insecti: Caput in vertice subconvexum, antice integrum; lobi clypei fastigiati, medius a lateralibus sulco utrinque distinctus. Antennarum articulus ultimus niger. Corpus nudum fusco-ferrugineum, supra subtiliter impresso-nigro-punctatum. Scutellum coloris corporis, in linea basilari utrin- que callo parvo albo, et in medio linea dorsali laevi pallida saepius praedi- tum. Hemielytra angustata usque ad costam a scutello obtecta. Margo ab- dominis hemielytra excedens nigro-maculatus. Ostia spiraculorum abdomina- lium nigra. Pectus pedesque nigro- punctata. Armatura pedum vix ulla s. brevissima. Formae 6 caput et pronotum obscura, nigro parum irrorata. Scutellum obscurum punctis duobus callosis pallidioribus uti in forma nor- mali, sed praeterea adest in illius medio s. disco utrinque macula major con- x OP spicua flava et linea dorsalis flava postice bifurca. Abdomen utrinque pro- minel margine supra fusco-maculato. Adnotatio. Omnes hujus subdivisionis species in motu tardae, perterri- lae antennas in quiele extensas et porrectas, subito retrahunt et in sulco .sternali cum rostro abscondunt, quod aeque ac illa supra basin, lamina prae- sterni dilatata antice rotundata adeo velata sunt, ut non facile in conspectum veniant. Huic encheiresi conducit singulari modo curvatura articuli primi, qui aeque ac secundus non modo elongatus et attenuatus, sed et parum ar- cuatus est. Subdivis. Secunda. Corpus supra convexum tuberculatum. Abdomen fere totum a scutello obtectum, hemielytrorum basilari parte conspicua quam in praecedente angustiore. Scutellum carina obsolela a medio deorsum in tuberculum elevatum: PsacasrA Germ. Zeitschr. I. 1. ( 1839). 68. 15. Amy. et Aud. Serv. Hém. 45. 6. 'T'et. pedemontana, (Vabr.); fusco-rufescens, opaca, punctata, supra albo-verruculosa v. atomis numerosissimis albidis conspersa; abdomine elytris vix latiore. Long. 4— 4! lin. Cimez Allioni Linn. Syst. Nat. ed. XIII. 2132. 164. Cimex exanthematicus Scopol. carn. 121. 353! Cimer pedemontanus Fabr. Ent, Syst. IV. 342. 19. Villers Ent. Linn. 482. 8. Wossi Faun. etr. ed. Jllig. II. 364. 1292. Wolf Icon. Cim. 94. 88. Tab. IX. fig. 88. (bona). Tetyra pedemontana Fabr. syst. Rhyng. 137. 42. Burm. Handb. d. Ent. II. 394. 4. Herr. Schaeff. in Panz. cont. Faun. ger. 111. 6. (bona). Scutellera pedemontana Latr. Hist. nat. XII. 181. 15. Ventocoris pedemontanus llahn. Wanz. II. 37. Tab. XLIIT, fig. 134. Psacasta. pedemontana Germ. Zeitschr. T. 1. 69. 1. Psacasta. Amy. Ent. Fr. 36. 5. Habitat in Podolia australi. Caput obscure fuscum v. immaculatum vel verruculis numerosissimis al- bidis vix excavatis, punctulatum ; lobi clypei aequilongi, medius a lateralibus sulco utrinque distinctus. Rostri fusci brevis-articuli ferruginei. Antennae basi ferrugineae articulo /erZo brevissimo, ultimo vix pubescente. Corpus pallide v. obscure rubro-fuscum, punctatissimum. —Pronotum rubro -fuscum simili modo ac caput lepidoto impresso-punctatum v. verruculis numerosissi- mis sparsis luteo-albidis inspersum ; anguli humerales rotundati, postice vix emarginati. Scutellum apice rotundatum sursum postice in tuberculum eleva- tum, basi utrinque impresso -punctatum, coloris pronoti, et similibus verru- culis albidis inspersum. Corium hemielytrorum rubro-fuscum. Abdomen subtus nigrum, ad latera impresso-punctatum, maculis biserialibus luteis punctiformibus, linea ejusdem coloris angusta illis interposita. Anus integer. 6 — 4d9 -— Pectus coloris abdominis impresso-punctatum:; maculis paucis flavis fusco- punelatis, adornatum. Pedes modo fusci, modo nigri pauce rubro- vel flavo- maculati. Femora vix spinulosa. Tibiae angulatae, spinulis denlatae. —Tarsi ferruginet. Nota. Forma hujus Tet. pedemontanae ,verruculis totis nigris obsoletis, scutelli carina basi apiceque evanescente* seu: Psacasta migra Germ. Zeitschr. 141 (Herr. Schaef. Wanz. V. A7. Tab. CLIX. fig. 495) Crimae incola est. 7. 'Ffet. tuberculata (VFabr.); nigra, obscura, variolosa: verruculis excavalis; scutelli carina longitudinali obsoleta, ante apicem gibboso-ele- vala. Long. cir. 3 lin. Cimez. tuberculatus Fabr. Ent. Syst. IV. 90. 44. Tetyra tuberculata Fabr. Syst. Rhyng. 139. 52. Herr. Schaeff. in Panz, Cont. F. ger. 135. 2. (bona). Psacasta tuberculata Germ. Zeitschr. I. 1. (1839). 70. 3. Amy. et Aud. Serv, Hém, 46. 2. Oncopygia. Am, Ent. Fr. 37. 6. Habitat in Podolia australi. Praecedente fere duplo minor. Tola supra nigro-ferruginea, rugulosa; verruculae corporis excavalae, concolores. Caput opacum, nigrum, densis- sime punctulatum. — Antennae fuscae licet purpurascentes. Pronotum antice declive, litura lata instructum, postice verruculosa, carinula longitudinali ob- soleta; anguli humerales rotundati. Scutellum verruculosum, basi tuberculis (callis) duobus albis et carina longitudinali insigne, quae posteriora versus in gibbum elevatur. Segmentorum abdominalium anguli posteriores in tuber- culum elevati. Pedes nigri, albo-annulati. $. "Tet. neglecta (Hahn); iestacea, nigro- punclata, verrucosa, linea longitudinali pallida; pronoti angulis truncatis. * Long. 3 lin. Tetyra neglecta Hahn. Wanz, IV. 27. Tab. CXIX. fig. 377. Psacasta neglecta Germ. Zeitschr. I. 1. (1839) 71. 5. Habitat in Podolia australi rarius. Similis praecedenti. Caput convexum, clypeo antice integro, lobo tamen medio a lateralibus sulcis utrinque distincle ante apicem evanescenlibus, li- mitato. Corpus supra dense grosse punclatum, tenue albido - verruculosum, cum linea carinali pallida quae deorsum scutelli elevatus et ante medium ejus disparet. Verruculae pallidae non excavatae. Pronotum convexum latitudine abdominis. Abdomen margine tuberculatum uti in praecedente. Tibiae spi- nulosae v. potius muricatae. 9. * 'Tet. conspersa * (Germ.) ,grisea, punclis elevatis albis con- spersa, sculello maculis duabus basalibus albis abdomine subtus margine fusco: punctis elevatis albis duplici serie.* Long. 4 lin. Psacasta conspersa Germ. Zeitschr. I. 1. (1839) 71. 4. cum diagnosi citata. Habitat in Sarepta. Gen. Ili. TRIGONOSOMA Burm. Handb. d, Ent. II. 388. 25. Char. art. Caput antice emarginatum. Praesternum interdum in laminam di- latatum (Subdivis. 3). Scutellum rectangulum apice rotundatum. Mem- brana Hemielytrorum 5-nervia. Corpus glaberrimum. Char. nat. Caput parvum inclinatum, vertice plano; lobi clypei late- rales convergentes, medium superantes. Oculi normales parvi. Ocelli duo majusculi. Antennae 5-arliculatae, articulo secundo terlio longiore. Rostrum compressum, rectum, basin abdominis attingens. Pronotum magnum antrorsum subito inclinatum, inter angulos humerales in diametro iransversali latitudine abdominis. Seutellum magnum, hemielytra coriacea tota fere ob- tegens. Membrana hemielytrorum pellucide 5-nervia, nervis simplicibus se- cundo exteriore furcatim subdiviso. Abdomen subtus convexum, medio eca- rinatum. Pedes tenues. Tibiae pubescentes. Tarsi 3-articulati, pubescentes. Subdivisio Prima. Clypei capitis lobus medius lateralibus eximie brevior. Anguli humerales pronoti parum prominuli rotundali. Scutellum abdomine perspicue angustius. Tarsorum articulus primus reliquis longior: €6Gra- phosoma Laporte Hém. 70. Amy. et Aud. Serv. Hemipt. 54. 24. — Species hujus subdivisionis sub attaciu odorem fortem pomorum putrescentium spirant. 9. 'T'rig. semipunciata (Vabr.); sanguinea l. rufa, nigro - punctata; pronoto maculis decem, scutello fasciis quatuor nigris. Long. 9 lin. Cinezx semipunctatus Fabr. Ent. syst, Mant. 281. 18. Rossi Faun. etr. ed. Jllig. 1I. 362. 1259. Tab. A. fig. 2. Stoll. Punais. II. Tab. II. fig. 8. Vill. Ent. linn. 482. 7. Tetyra semipunctata Fabr. Syst. Rhyng. 135. 33. Wolf Icon. Cim. I. 2. 2. Tab. I. fig.2. Ah- rens Faun. ins. eur. II. 20 (opt.). Scutellera semipunctata Latr. Hist. nat, XII. 178. 5. Hahn Wanz. I. 175. Tab. XXVII. fig. 9f. Trigonosoma semipunctata Burm. Handb. d. Ent. II. 388. 1. Graphosoma semipunctata Germ. Zeitschr. I. 1. (1839) 52. 3. Amy. et Aud. Serv. Hém. 55. 2. Hemistictus Amy. Ent. Fr. 45. 16. Habitat in Podolia australi; sequente rarior. Statura et summa affinilas sequentis, a qua omnino distincta. Caput acu- minatum, sanguineum, in exsiccala rufum, slriis duabus marginalibus nigris, quae tamen apicem clypei non attingunt. Antennae rufae apice nigrae. Pro- 6* iz £A notum rufum ordine duplici punctorum nigrorum transverso 4, 4, lineisque duabus lateralibus lunatis nigris; puncta duo baseos continuatio striarum scu- telli sunt. Scutellum rufum striis s. fasciis quatuor nigris: lateralibus abbre- vialis. Corpus subtus flavum nigro-punctatum. Pedes rufi: punclis sparsis nigris. l0. '"F'rig. lineata * (Lim.);: rubra, supra striis capilis 2, pronoli 6, scu- telli 4, abdominisque maculis punctiformibus numerosis nigris. Long. 42 l. Cimez lineatus Linn. Syst. Nat. ed. XIII. 716. 6. Scop. ent. carn. 120. 351. ic. 351. (bis.). Schaeff. ins. rat. Tab. II. fig. 1. Stoll. Pun, Tab. II. fig. 9. Sulzer. Hist. ins. Tab. X. fig. 6. Vill. Ent. linn. 481. 4. Cimez nigro - lineatus Fabr. Ent. syst. IV. 85. 22. Panz. Faun. ger. I. 2. Wolf Icon. Cim. I. 1. Tab. I fig. 1. Donov. Brit. ins. XIV. t. 473. (opt.). Ross. Faun. etr. ed. Jllig. lI. 361. 1288. Tetyra nigro-lineata Fabr. Syst. Rhyng. 135. 32. Zett. Act. Holm. 1819. 69. Fallen Hem. su. 12 2. Labram et Imh. Schweiz. ins. Bündch. I. (bona). Scutellera nigro-lineata La. Gen. Cr. et ins. III. 113. 3. Hahn Wanz. I. 173. Tab. XXVII. fig. 90. Pentatoma nigro-lineata Tigny Hist. nat. ins. IV. 291. PI. 6. fig. 7. Graphosoma, nigro-lineatum Laporte Hemipt. 70. Trigonosoma nigro-lineata Burm. Handb. d. Ent. II. 388. 2. Graphosoma. lineata. Germ. Zeitschr. I. 1. (1839) 51. 1. Graphosoma lineatum. Amy. et Aud. Serv. Hém. 55. 1. Graphosoma Amy. Ent. Fr. 44. 15. Habitat rarius in Lithuania meridionali super plantas umbelliferas ; in Vol- hynia et Podolia frequens. Tetyra Maura non minor, at minus convexa scutelloque paulo angustiore instructa. Antennae vel totae nigrae vel articulo secundo rufo. Corpus supra. rugulose punctatum sanguineo l. rufo-nigroque alternatim longitudinaliter striatum; striae rubrae angustiores. Ex his duae intermediae sunt contiguae, caput, thoracem scutellumque transeuntes. Striae pronoti insuper adsunt duae laterales. Hemielytrorum exterior pars rufa conspicitur. Praeterea puncta aliquot in margine abdominis rufa, cum nigris quadratis allernantia. Abdomen supra basi fere totum nigrum, subtus rufum, maculis punctiformibus nigris in series inordinatas dispositis, solis marginantibus symmetricis. Pedes supra nigri, subtus rufescentes, tenue pilosuli. Femora extrema maculis duabus nigris notata. Subdivisio Secunda. Clypei capitis lobi laterales medium multo superantes. Anguli humerales pronoti extrorsum prominuli. Praesterni lamina nulla. Scutellum abdomine longius illudque fere ex toto obtegens: carina media per pronotum ad caput excurrente: Graphosomae spec. Germ. Zeitschr. 1. 1. (1839) 52. AwcyRosoMmaA. Amy. et Aud. Serv. Hem. 49. "o S 11. 'I'rig. flavo -lineata (Fabr.); grisea 1. pallida, carinis dorsi albis nigro-cinclis, pronoli humeris obtusis rotundatis. Long. 3 lin. Cimez flavo-lineatus Fabr. Ent. syst. Suppl. 529. 33. Tetyra flavo-lineata Fabr. Syst. Rhyng. 141. 60. Coqueb. Illustr. Icon. I. 36. Tab. IX. fig. 6. Tetyra strigata; ovata, olivacea, subtus, pedibus et vittis 5 pallide flavis, media elevata glabra, adjacentibus latioribus scutelli apicem non attingentibus, reliquis scutelli marginem formantibus, thoracis angulis rotundatis. Zerr. Schaeff. (in Panz. Cont. Faun. germ. 135. 1. g^) omnino ad nostram speciem pertinet testante ipso auctore in Wanz. V. 42! Graphosoma strigata Germ. Zeitschr. I. 1. 53. 6! Graphosoma flavo-lineata Germ. Zeitschr. I. 1. 52. 4. Xanthogrammus Amy. Ent. Fr. 45. 17. Habitat in Podolia australi, rarior. Trigonosomate lineata multo minor, angustior et alius formae; ambilu el magnitudine /canthosomae griseae convenit, sed in conformatione corporis el pictura quasi typum Zentatomae acuminatae refert. Color corporis mula- tioni obnoxius. Recentissima specimina olivacea sunt, quae demum pallida v. grisea evadunt. Viltae v. 5 lineae carinatae pallidae obscurius marginatae in pronoto, 3 in scutello, media elevalior glabra, laterales scutelli latiores apicem non attingunt, extimae pronoti marginem ejus formant. Abdomen subtus flavum; ostia spiraculorum nigra. Praeterea ad segmenta ventralia 2,9 et 4 ex utroque latere inter medium et marginem punctum nigrum. Pe- des flavi. 12. 'F'rig. albo-lineata (Vabr.); testacea, supra albo-lineata; pronoli humeris aculis, capite elongato. Long. 3 lin. Cimezr leucogrammus Linn. Syst. Nat. ed. XIII. 2131. 158. Cimez albo-lineatus Fabr. Ent. Syst. IV. 88. 32. Stoll. Punais. Tab. XXIII. fig. 156. Panz. Faun. germ. 66. 20. (bona). Rossi Faun. etr. ed. Jllig. II. 366. 1295. Wolf. Icon. Cim. 95. 89. Tab. IX. fig. 89. a. b. (opt.). Cimex nervosus Cyrilli Ent. neap. I. Tab. VI. fig. 10 (mala). Tetyra albo-lineata Fabr. Syst. Rhyng. 140. 58. Scutellera albo-lineata Latreille Hist. nat. XII. 179. 7. Ventocoris albo-lineatus Hahn Wanz. II. 37. Tab. XLIII. fig. 135. Trigonosoma albo-lineata Burm. Handb. d. Ent. II. 389. 5. Graphosoma albo-lineata Germ. Zeitschr. I. 1. (1839). 52. 5. Ancyrosoma albo-lineatum. Amy. et Aud. Serv. Hém. 49. 1. Planche 2. fig. 1. Ancyrosoma Am. Ent. Franc. 39. 9. Habitat in Podolia australi, rarior. Magnitudo praecedentis, sed habitus polius sequentis subdivisionis speciei penultimae, propter angulos humerales pronoti in auriculas aculas porrectos. et abdomen breve, crassum. pear qe Caput elongatum griseum linea in medio verticis albida. Antennae fla- vescenles. Corpus testaceo-grisescens. Pronotum latum, breve, griseo-fla- vum, impresso-punctatum; anguli humerales in auriculas acutas patentes, porrecti. Vittae 5 flavescentes in pronolo obsoletae, versus scutellum distin- cliores: duae laterales intermediae proximae vix medium scutelli attingentes. Scutellum griseum: vittis 5 marginibusque parum elevalis in vivis flavis, in mortuis albis. Abdomen fuscum margine griseo, punctis aliquot nigris. Pe- des flavescentes. Subdivisio Tertia. Lobi laterales clypei capitis supra medium conni- ventes. Pronotum antice lituris duabus transversis, angulis humeralibus basin abdominis excedentibus. Praesternum utrinque in laminam pro- ductum. Scutellum latum, abdomen totum fere obtegens. Corpus gla- berrimum, abbreviatum crassum, apud penultimam speciem anchorae- forme! Tnicowosowma Laporte Hém. 69. Amy. et Aud. Serv. Hém. 48. 20. 13. 'Frig. Nigellae (Fabr.); lutea; pronoli area poslica, sculello toto hemielytrorumque costa purpureis; humeris parum prominulis *. Long. 9$ lin. Cimez Nigellae Fabr. Ent. syst. IV. 82. 8. Wolf. Icon. cim. 92. 86. Tab. IX. fig. 86. Pauz. Faun. germ. 66. 19. Cimez [lavipes Vill. Ent. linn. 483. 14. Tetyra Nigellae Fabr. Syst. Rhyng. 140. 55. Cimex aeruginosus Cyrilli Ent. neap. (secund. specim. auct. in Museo berolinensi!) Ventocoris Nigellae Hahn. Wanz. II. 36. Tab. XLIII. fig. 133, Trigonosoma Nigellae Burm. Handb. d. Ent. II. 389. 3. Germ. Zeitschr. I. 1. 56. 7. Amy. et Aud. Serv. Hém. 48. 1. Trigonosoma Amy. Ent. Franc. 38. 7. Habitat in arvis Podoliae australis in. /Vzeella arvensi; rarior. Praecedente vix major, habitu 7'rzgon. Gali. Purpureo-flava, parum tenue punctata. Antennae pallide flavae. Caput et pars devexa pronoli flavescentia; area pronoli postica, scutellum et latera hemielytrorum aeque ac segmentum anale obscure purpurea. Anguli hume- rales parum. prominuli. Hemielytra introrsum sanguineo-rubra: membrana flavescenti -grisea. Corpus subtus flavescens. Pectus et abdomen subtus in medio aut in basi dilute aut obscure fusca. Anus niger. Pedes pallide flavi. 14, "Trig. Bbesfontaüni* (Fabr.); supra grisea, subtus et antice al- bida; humeris spinosis; abdominis margine tuberculato.* Long. 4 lin. Cinex Desfontainii Fabr. Ent. syst, IV. 89. 40. Coqueb. Illustr. Icon. Dec. I. 39. Tab. X. fig. 5. Tetyra. Desfontainii. Fabr. Syst. Rhyng. 141. 61. Trigonosoma Desfontainii Germ. Faun. ins. eur. XXI. 19. (opt!). Ejusd. Zeitschr. I. 1. (1839) 96. 1. Burm. Handb. d. Ent. II. 389. Desfontainius ! Amy. Ent. Fr. 38. 8. Habitat. Crimae. Facie subsimilis Tre. aibo-lineatae sed illa parum major, et valde distincta. Caput valde inclinatum, albidum grosse et disperse punclatum, clypeo obtuse rotundato, lobis lateralibus supra medium longe conniventibus. Corpus supra griseum. Pronotum grosse el vix implicato -punctatum; area pronoti anterior alba, posterior fusco-grisea; anguli humerales antrorsum porrecti, spina longa obtusa processi ad instar terminati: margo spinarum utrinque nigricat, Scutellum fusco-griseum, implicato-punctatum, hemielytra usque ad plicam parvam costalem obtegens. Corpus subtus albidum ad latera grosse punctatum; angulo exteriore segmentorum abdominalium tuberculo parvo fusco terminalo. Antennae coloris corporis. Pedes pallide flavi, fusco- punctati. Nota. Tetyra falcata Mus. berolin.! (Cimez falcatus Cyrilli Ent. neap.!) a Tetyra Des- fontainii essentialiter non differt. 15. '"T'rig. G& alii (Wo); ;brevis, ocellato-punctata, testacea, capite, pro- noli scutellique parte antica ferrugineis.^ Long. 12 lin. Cimez: Gali; scutellaris, gibbus, griseus, capite scutelloque basi testaceis; pedibus tuber- culato-dentalis Wolf. Icon. Cim. 97. 91. Tab. X. fig. 91. a. b. Scutellera Galii Latr. Boit. man. ent. III. 50. Trigonosoma Galii Herr. Schaeff. Wanz. IV. 27. Tab. CXIX fig. 376. a. b. (apoda depicta, ad specimen vetustum colorata!) Germ. Zeitschr. I. 1. (1839) 58. 8. Camaromus Amy. Ent. Fr. 40. 11. Habitat in Volhynia et Podolia media; rarior. Minima hujus generis et totius Tribus species; habitu ei magnitudine Pentatom. perlatae, sed magis convexa et subquadrata. Corpus supra impresso ocellato punctatum, nudum, glaberrimum. — Caput parum elongatum Zncurvum, marginatum, acuminatum purpureo-luteum vel Jusco-flavescens, praeter sulcos impressos longitudinales circa lobum medium clypei, impresso-punciatum. Antennae 9-art. griseo-flavae, apice fuscae, ar- ticulo ultimo paulo crassiore. Oculi nigri, globosi, minuti, basi annulo flavo cincti. Ocelli occipitales. Rostrum mediae longitudinis griseo-flavum , apice fusco. Pronotum /atissimum valde devexum, griseo-flavum v. dilute flavum impresso punciatum, punctis in rugas iransversas dispositis, antice utrinque litura fusca vel purpureo-lutea notatum; anguli humerales rotundati parum prominuli. Scutellum totum abdomen obtegens subquadratum, apice deflexum, griseo- v. dilute flavum: punctis numerosissimis impressis in series transversas dispositis, rugasque quasi formantibus. Basis scutelli vix depressa, fusce- scenti-flava v. purpureo -lutea, utrinque tuberculo (quasi rudimento calli) munita. Hemielytra ad costam exteriorem griseo-flava, impresso - punctata. Margo abdominis tuberculatim elevatus; venter convexum impresso-punctatum, griseo-flavum, medio fuscum. Pectus subtus griseo-flavum. Pedes griseo- flavi impresso-punctati. Femora fuberculis numerosissimis exasperata. Tibiae angulatae, plurimis denticulis seriatim disposilis armatae. —Tarsi flavescentes. Gen. IV. PODOPS Laporte Hém. 12. Burm. Handb. d. Ent. II. 386. 23. Char. art. Caput quadrangulare. Oculi valde protuberantes subpedunculati, spina retro antennae singulae anteposita. Pronotum transversum, an- gulis anterioribus appendiculatis. Scutellum magnum, rectangulum, apice rotundatum. Membrana hemielytrorum 4-nervia. Corpus nu- dum, ellipticum, convexum, venire plano. Char. nat. Caput majusculum, subhorizontale, quadrangulare, parum convexum, apice subemarginatum, ad insertionem antennarum anle oculos utrinque in spinam excisum. Oculi parvi, convexi, valde exserti, subpedun- culati. Ocelli duo. Antennae breves tenues, 93-articulatae: articulo secundo et tertio aequilongis. Rostrum basin abdominis attingens, arliculo primo ca- nali mentali recondito. Pronotum magnum, supra convexum, ;nargine ante- riore et posteriore aequilatis, medio impressione transversa extrorsum dila- tata notatum, angulis humeralibus parum dilatatis marginalis, anferiore utrin- que appendiculato. Scutellum convexum, rectangulum, apice rotundatum lon- gitudine abdominis, hemielytra tantum ad marginem interiorem obtegens. He- mielytrorum costa coriacea: membrana nervis 4 parallelis. —Tibiae cz/atae. Tarsi triarticulati, articulis minutis. Nota. Appendix ad utrumque angulum thoracis anteriorem, spina retro antennam singulo oculo anteposita et oculi protuberantes exserti subpedunculati, in tota hac familia, genus hoc a reliquis distinguunt. 16. PPod. inunctus (Fabr.); laeviusculus; pronoli angulis anticis in lo- bum securiformem productis, humeralibus rotundatis; antennis fuscis, basi pedibusque pallidis fusco - maculatis. Long. 23; lin. c. genuinus griseo -flavescens: Cimez inunctus Fabr. Ent. Syst. IV. 90. 44. Wolf. Icon. Cim. 5 5. Tab. I. fig. 5. Schellenb. Wanz. 21. Tab. I. fig. 5. (opt.). Tetyra inuncta Fabr. Syst. Rhyng. 139. 583. Panz. Faun. germ. 36. 24. Podops inunctus Laporte Hém. 72. Burm. Handb. d. Ent. IT. 387. 2. Germ. Zeitschr. I. 1. (1839) 63. 1. Amy. et Aud. Serv. Hém. 57. 1. Podops Am. Ent. Fr. 47. 20. B. cinereus: "A Tetyra Tangira Fabr. Syst. Rhyng. 138. 49. Fall. Hem. su. 16. 7. Podops Tangira Burm. Handb. d, Ent, II. 387. 1. sine diagnosi? Podops Tangirus Germ. Zeitschr, I. 1. (1839). 66. 6. Proomorys Amy. Ent. Fr. 46. 19. Habitat in agris siccis Lithuaniae mediae et meridionalis, rarius. Caput griseum, lobo clypei medio, lateralibus non conniventibus bre- viore; lateralium margo prominulus reflexus. Antennae nigrae subpilosae. Oculi uti in Sa/dis. Corpus ovale, postice roiundatum, supra parum con- vexum, cinereum aut griseo-flavescens, impresso nigro-punctatum. Pronotum magnum cinereum in medio modice transversim impressum, basi saepius punctis tribus albidis callosis notatum, quorum duo in angulis, tertium in medio lineae basilaris; anguli anteriores pronoli ulrinque prope oculum appendiculo securiformi, obtusissimo armati, humerales rotundati, postice parum excisi. Margo s. costa hemielytrorum scutello concolor. Abdomen subtus, modo nigrum ad latera saepius lutescens in c., modo subtus ferru- gineo-fuscum. Pedes pallidi. Femora apice nigro-maculata. Tibiae inermes, selulis paucissimis ciliatae. Gen. V. PHIMODERA Germar Zeitschr. I. 1. (1839) 60. 12. Char. art. Caput quadrangulare, lobo medio clypei carinatim elevato. Oculi valde exserti subpedunculati. Praesternum antice laminatim dilatatum. Scuiellum magnum rectangulum, apice obtusissimo. Membrana he- mielytrorum 4—35-nervia. Corpus nudum, convexum. Segmenta ab- dominalia margine tuberculata. —7'rochanteres supra basin femorum in processum dentiformem elevati. e Char. nat. Caput arcuato-inclinatum, latum, quadrangulare, antice trun- catum: lobis clypei subfastigiatis medio in vertice sub forma carinae validae elevato. Oculi majusculi, valde protuberantes, globosi, subpedunculati. Ocelli duo occipitales, distantes. Antennae breves 5-articulatae; articuli duo priores aequilongi, secundus tertio longior, duo extremi vix incrassati alios in lon- gitudine superántes. Rostrum breve apice compressum. Pronotum postice convexum, antice declinatum in linea recta, truncatum; litura transversa pli- cam refert cum duobus tuberculis; margines laterales sinuato-inflexi; anguli anteriores acuti, laminatim extenuati; posteriores rolundali, emarginati parum prominentes. Praesternum laminatim dilatatum. — Scutellum pronoti latitudine abdomen fere ex toto obtegens, disco carina obsoleta, abbreviata a medio ad apicem rotundatum parum devexum apice ipso sublruncato. He- mielytra extrema basi libera, a scutello tota obtecta: membrana 6—9S-nervia. Abdomen subtus convexum, extra sculellum parum prominens, medio planum, LÀ Y í margine tuberculatum. Pedes breves, ciliati. Trochanter supra basin femo- rum in processum dentiformem protractus. Tarsi triarliculati: arliculo tertio longiore. Nota. Genus oculis subpedunculatis praecedenti valde affine, at lobo medio clypei capitis carinatim elevato, pronoto ad latera inappendiculato, angulis humeralibus parum prominentibus rotundatis, praesterno laminato, conformatione trochanterum, anten- narum et abdomine margine elevato-tuberculato , optime distinguendum. 17. Phim. galgulina (Werr. Schaeff.); cinerea, fusco-nebulosa, pallide verrucosa, humeris retrorsum excisis; abdominis margine utrinque 5 tu- berculato; pedibus pallidis, crebre nigro-maculalis. Long. 95 lin. Podops galgulinus Herr. Schaeff. Wanz. IV. 29. Tab. CXIX. fig. 379. Q. Phimodera galgulina. Germ. Zeitschr. L 1. (1839) 61. 1. Amy. et Aud. Serv. Hém, 56. 1. Phimodera. Amy. Ent. Fr. 45. 18. Habitat locis campestribus sabulosis Volhyniae et Lithuaniae rarius. — Circa Berolinum a. 1849 unum specimen detexit amic. S/ezn. Eximius autem chaleographus et entomologus D. W'agenschieber Aprili 1850, circa Charlot- tenburg, plura a se collecta, viva mecum communicavit. Caput griseo-flavescens, quadratum, antice truncatum, in ambitu ciliatum, convexum, lobis clypei lateralibus, marginatis. Oculi et ocelli fusci nitidi. Pronotum griseum fusco-nigro-variegatum; margo anterior recte termina- tus, capite oculisque latior, laterales incrassati retro angulos anteriores rectos sinualo -inflexi, ad humeros lobulum triangularem formantes, pone illum versus scutlellum altenuati cum margine posteriore confluentes. In medio pronoli impressio transversa, in antica parte litura a duabus plicis, anteriore. minore utrinque tuberculo terminata. Scutellum egriseum sparse albo-verruculoso-punctatum; in medio ejus duae lineae fuscae anguslae, ab- breviatae, his aulem interpositae duae fasciae semicirculares infra medium recte ad apicem scutelli decurrentes uli in Pachvcori grammica. Apex scu- telli, longitudine abdominis, rotundatus. Pars scutelli costae hemielytrorum opposita, utrinque magna macula pallida notata, quae praecipue in specimini- bus omnino fuscis el picturam scutelli obliteratam habentibus, optime con- spicitur. Corpus subtus griseo- flavum, impresso-punctatum. Segmenta ab- dominalia 5 terminantur tuberculis elevatis 5, in margine abdominis conspi- cuis. Pedes flavi fusco-annulati. Trochanteres supra basin femorum elongati sunt in dentes obtusos, introrsum directos. Nota. Phimodera nodicollis Burm.; fusca griseo-irrorata, humeris rotundatis, lineis duabus scutelli basalibus albis* (Germ. Zeitschr. I. 1. 62. 2. Tab. I. fig. VII. a. b. c. ), praecedente parum major, habitat circa Barnaul, in Sibiria. 185. IPhim. humeralis (Dalm.); supra nigra, subtus livida nigro - irro- rata; scutelli macula humerali pallida, triangulari; antennis pedibusque concoloribus. Long. circ. 3 lin. Tetyra humeralis Dalman Anal. ent. (1823) 94. 4. Fallen Hem. su. 14. 4. Phimodera humeralis Germ. Zeitschr. I. 1. (1839) 62. 3. Habitat locis similibus in Lithuania occidentali ac praecedens, sed illa multo rarior. Magnitudine Odontoscelis fulieinosae sed capite quadrato, truncato el pronoti lateribus sinuatis, omnino hujus generis. Corpus subtilissime pubescens. Caput subquadratum, lateribus rectum, antice truncatum angulis parum rotundatis, nigrum, confertissime punctulatun, supra paulo convexum, carinula frontali elevata ad apicem usque producta el eo magis conspicua, quod a lateralibus clypei lobis impressione utrinque separata. Antennae nigrae; articuli basi pallidi, apice paulo crassiore toto nigro. Oculi majusculi valde prominuli nigri. Pronotum valde transversum (quam longum duplo latius) antice posticeque angustatum el truncatum, in medio dilatatum subangulatum, supra nigrum, nitidulum, parum convexum, punctatissimum, foveolaque laterali ante medium impressum, angulis anticis, humeralibus punctisque 4 disci anterioris, pallide testaceis, obsoletis. Latera pronoti ante medium sinuato- inflexa; anguli anteriores subrecti, humerales rolundati. Scutellum basi pronoti manifeste angustius, supra convexum con- fertissime punctulatum, punctisque elevatis nitidioribus paucis adspersum, ni- grum, nitidulum, in angulo basilari utrinque macula pallida testacea subtrian- gulari, apice introrsum spectante instruclum, ante medium paulo dilatatur; margines ejus laterales testaceo-punctati, abdomine angusliores, apex rotun- datus. Hemielytrorum costa versus basin testaceo-nigro-punctata: membrana hyalina, clara. Corpus subtus sordide testaceum, punctulatum nigroque irro- ratum. Abdomen tumidum margine a scutello non obtecto obscuro, pallide maculato. Pedes testacei breviter ciliati, nigro-irrorati. Tibiae obscuriores, annulo medio pallido sat distincto. Gen. VI. ODONTOSCELIS Laporte Hém. 74. Burm. Handb. d. Ent. II. 385.:22. Char. art... Caput. semicirculare, subemarginatum. | Sculellum maximum apice rotundatum. Membrana hemielytrorum sub 5-nervia. Tibiae dense breviter spinulosae. Corpus elliptico-rotundatum. Char. nat. Caput antice semicirculare, subemarginatum: carinis clypei frontalibus utrisque parum prominulis. Antennae 5-articulatae, articulo se- 1* cundo modo breviore tertio modo longiore, tertio autem quarto et quinto aequilongis. Rostrum tenue, coxas posteriores allingens, bis geniculatim fractum: vaginae arliculo primo sulco mentali incumbente. Pronotum con- vexum, disco transversim subimpressum. Scuiellum magnum, convexum fere totum abdomen obtegens, apice late rotundatum. Hemielytrorum costa cornea: membrana tenuis, nervis 5 longitudinalibus. Pedes breves. Femora glabra. Tibiae praesertim anteriores, spinulis brevibus subserialibus densissime ob- teclae (exclusa specie prima). "arsi iriarliculati, articulo medio minore. Corpus modo pilosum, modo pubescens, modo glabrum metallice nitens. Subdivisio Prima. Caput supra planiusculum. Articulus secundus anten- narum tertio longior. Pronotum in medio sulco transversali impressum. Tibiae 4-fariam spinulosae aut subnudae. Corpus supra opacum piloso- hirtum aut pubescens: Unsoconis Hahn. Wanz. II. 50. Ancroconis Herr. Schaeff. Wanz. V. 31. * Corpus valde pilosum, pronoti sulco trausversali profundo: Ino- cHROTUS Amy. el Aud. Serv. Hém. 59. 11. /9. Od. maculiventris * (Gecrm.); nigra, nilida, griseo-hirta; ventre longe piloso: maculis duabus albis; pedibus antennisque ferrugineis. Long. 5 lin. Pachycoris maculiventris; niger, griseo-hirius, ventre maculis duabus albis Germ. Zeit- schr. I. 1. (1839) 109. 58. Ejusd. Faun. ins. eur. XXI. 20 (opt.). Pachycoris hirta. A. Costa in Ann. Soc. Ent. Franc. X. 306. Planche 6. fig. 10. c. Irochrotus maculiventris Amy. et Aud. Serv. Hém. 39. 1. Habitat in arvis Podoliae australis, rarius. Insectum valde singulare ex primo intuitu hujus potius quam alius gene- ris, corpore villoso hirto, pronoto impressione transversa profunda, praesterno laminato, pedibusque subinermibus pilosis, a reliquis distinctissimum. Alfinis Od. lanatae Fabr. sed major. Corpus totum fere cylindricum, antice posticeque rotundatum, supra nigrum, pilis longis cinereis dense hir- tum cum hemielytris a scutello fere totum obtectum, subtus minus convexum, griseo -tomentosum, ventre maculis duabus magnis transversim ovatis albis notatum, ano magis hirto. Antennae piceae aut ferrugineae 9 -arliculatae. Pedes aeneo-nigri. Femora parce pilosa. Tibiae densius pilosae, anteriores subtus denticulo armatae. Tarsi ferruginei. — Maculae abdominales in sexu foemineo interdum disparent. Nota. Alia hujus sectionis species: Odontoscelis lanata * (Cimez lanatus Pallas Itin. II. 729. 82.5 Tetyra lanata Fabr. Syst. Rhyng. 142. 65.; Stoll. Punais. 41. Tab. IX. fig. 41.; Arctocoris lanatus Herr. Schff. Wanz. V. 39. Tab. CLVI. fig. 490 (opt.); Pa- chycoris lanatus Germ, Zeitschr. ]. 1. (1839) 109. 57.; Irochrotus lanatus Amy. et Aud, Serv. Hem. 40 in nota.) ovalis, nigra, griseo-hirta cum parvo metallico nitore 34 lin. longa, a genuina podolica specie magnitudine minore, antennis pedibusque nigris diversa, in Sibiria occurrit. * Corpus pubescens, punctulatum, opacum. Pronoti impressio trans- versalis saepe obsoleta: OpowToscEnis Amy. et Aud. Serv. Hém. 69. 38. 20. Odont. fuliginosa (Linn.); fusca aut nigra, breviter piloso-pube- scens, linea dorsali media, liturisque duabus scutelli pallidis, nigro mar- ginalis. Odontoscelis fuliginosa Purm. Handb. d. Ent, II. 385. 3. Odontoscelis Amy. Ent. Franc. 50. 25. «e. griseo-nigroque variegata, breviter pubescens; sculello fuliginoso: litu- ris sculelli 5 nigris tomentosis, postica albo-bifida. Long. 2j lin. Cimez fuliginosus Linn. Faun. su. n. 914. Fabr. Ent. syst. IV. 90. 42. Vill. Ent. Linn. 482. 6. Wolf. Icon. Cim. 50. 47. Tab. V. fig. 47. a. b. Fall. Cim. su. 42. 2. Tetyra fuliginosa Fabr. Syst. Rhyng. 139. 50. Fall. Hem. su. 15. 5. Curtis Brit, Ent. XV. t. 685 (opt.). Scutellera fuliginosa. Latr. Gen. Cr. et ins, III. 114. 4. Arctocoris fuliginosus Germ. Zeitschr. I. 1. 47. 1. B. nigricans, linea pronoti scutellumque percurrente lineolisque duabus scutelli baseos albis rectis. Long. 331—4 lin. Ursocoris fuliginosus Hahn. Wanz. II. 49. Tab. XLVI. fig. 142. /. nigricans, linea pronoti scutellumque percurrente vitüisque duabus scu- telli abbreviatis flavescentibus. Long. 4 lin. Tetyra. fuliginosa Herr. Schaeff. in Panz. Faun. ger. cont. 112. 14. Tetyra. dorsalis Fabr. Syst. Rhyng. 139, 54. Ursocoris dorsalis Hahn. Wanz. II. 50. Tab. XLVI. fig. 144! 9. nigricans, scutello lineolis duabus baseos, punctoque apicis albis. Long. 4 lin. Tetyra litura Fabr. Syst. Rhyng. 139. 34. Schaef. Ins. rat. Tab. XI. fig. 10. 11. Vill. Ent. Linn. 483. 9. Tab. III. fig. 17. Ursocoris litura Hahn. Wanz. II. 49. Tab. XLVI. fig. 143! €. nigra, unicolor, scutelli lituris duabus obsoletis atris: Germ. Zeitschr. l. 64, 49..e, Habitat in arvis siccis « et 9 Lithuaniae meridionalis, y, à et & Volhy- niae et Podoliae. Variat multum magnitudine et pictura pronoli sculellique. Normalis for- mae « quae frequentius apud nos ocurrit et Od. scarabaeoide paulo major, sexus ulerque etiam pictura dissimilis. Hujus corpus crassum, valde con- vexum, brevissime pubescens, pube tamen erecta laterali evidentiori instru- ctum, impresso-punctatum, supra grisescens nigro-maculatum, subtus nigro- piceum. Caput antice rotundatum. Oculi convexi. Antennae obscure ferru- gineae. Pronotum inaequale, in medio transversim subfoveolatum. Scutellum pronoti coloris, abdomen operiens, litura utrinque curva, punctis baseos et anali nigris in medio linea alba glabra per pronotum quoque transiens pun- ctumque scutelli anale dissecans. Pictura haec in mare dislinctior est quam in foemina. — In individuis recentibus et bene conservatis ad certum luminis situm in conspectum veniunt lineae albicantes e pube brevissima formatae, longitudinales thoracem et scutellum transeuntes. Caput quoque albo micat: siriga media fusca. Lineae pronoti albicantes sex, e quibus duae saltem dor- sales scutellum transeunt. Apud foeminas ad basin scutelli adsunt plures maculae nigrae, neque deest rudimentum liturae nigrae in disco, nec punctum albo-bifidum, quod apud mares distinctius conspicitur. Pedes picei tibiis bre- viter spinulosis subquadriserialibus. Hemielytra alaeformia alba, extus ad basin paulo coriacea. Forma 8 praecedente major sed sequente minor. Hujus caput fuscum; pronotum fuscum linea dorsali alba; scutellum fuscum eadem linea divisum, praeterea lineola utrinque alba liturae atrae innata; Corpus fuscum; tibiae pallidae. Forma 7 maxima omnium nigra, scutelli lituris obsoletis luteis distinguitur. Forma à magnitudine praecedentis eminet characteribus in diagnosi allatis. Forma &€ magnitudine praecedentis, minus pubescens, concolor, differt lineolis pallidis obliteratis, scutello nigro, in quo liturae duae sericeo-atrae obsoletae. 21. Od. carbonaria * (Zetterst.); nigricans, punclata, pubescens, scu- telli postico macula utrinque oblonga, punctoque in medio majori linea fusca diviso, aterrimis. Zetterst. Act. Holm. 1819. p. 70. Tetyra carbonaria Zett. Fall. Hem. su. 13. 3. Habitat in agris siccis lapidosis Lithuaniae rarius. Odontoscelide fulieinosa e multo major s. Cydno bicolore vix minor. Corpus griseo-nigricans, supra breviter nigro-villosum. — Caput triangulare rudimento linearum frontalium. — Pronotum convexum punctulatum, utrinque ad latera impressum. Scutellum totum abdomen obtegens, punctulatum, ma- culis 3 holosericeis, media obovata rotunda, lateralibus autem ovato-oblongis apice aculis. Linea praeterea cinerea totum transit scutellum maculamque mediam secat. Hemielytra angustata, brevia, picea: membrana magna, lutea. Pedes nigri, nitidi, paulo pilosi. Tibiae praesertim anteriores breviter spi- nulosae nec ita evidenter uti in sequente specie. arsi ad basin rufi. C51 B ou Subdivisio Secunda. Caput convexum. Articulus secundus antennarum tertio multo minor. Pronotum sulco transversali nullo, antice rotundato angustatum. Corpus ovale convexum, glabrum, metallice nitens: ConEo- MELAS Whit. Magaz. of Hist. nat. New Serie 1859. 24. Amy. et Aud. Serv. Hem. 67. 36. — Exoticas species h. d. 14, descripsit Cl. Germar in Zeit- schr. I. 1. 1839. 397—441. 22. Od. scarabaeoides (Linn.); tota aeneo -nigra, marginibus latera- libus parallelis. Long. 11 lin. Cimez scarabaeoides Linn. F. su. 912. Fabr. Ent. Syst. IV. 89. 37. Vill. Ent. Linn. 480. 2. Wolf. Icon. Cim. 4. 4. Tab. I. fig. 4. a. b. (opt.). Cimez tuberculatus Rossi Faun. etr. ed. Jllig. II. 365. 1294. non Fabr.! Tetyra scarabaeoides Fabr. Syst. Rhyng. 143. 70. Fall. Cim. su. 42. 3. Ejusd. Hem. Su. 14. 3. Herrich Schaeffer in Panz. cont. 112. 13. (bona). Thyreocoris scarabaeoides Hahn. Wanz. II. A7. Tab. XLV. fig. 141. Odontoscelis scarabaeoides Burm. Hand. d. Ent. II. 385. 1. Germ. Zeitschr. I. 1. (1839) 38. 3. Coreomelas scarabaeoides Amy. et Aud. Serv. Hém. 68. 1. Coreomelas Amy. Ent. Franc. 49. 24. Habitat in graminosis sub arbustis et in floribus Ranunculorum initio aeslatis in Lithuania media et meridionali. Magnitudo Coccinellae bipunctatae. Corpus ellipticum nudum aeneo-nitens, punctulatum. Scutellum maximum abdomen totum obtegens. Margines late- rales corporis paralleli. Tibiae distincte spinosae. Mares foeminibus majores, saepe habent antennas et tarsos rufos. Gen. VII. THYREOCORIS Herr. Schaeff.. Burm. Handb. d. Ent. II. 383. 21. Germ. Zeitschr. I. 1. (1839). 24. A. Char. art. Caput. minutum, semicirculare. | Antennarum articulus secundus brevissimus. Scutellum maximum postice dilatatum. Membrana he- mielytrorum 10— 14-nervia. Tarsi biarliculati. Corpus . subhemi- sphaericum postice latius. Char. nat. Caput minutum subsemicirculare, margine anteriore deplanato. Oculi et ocelli normales, sed ocelli oculis et pronoto valde approximati. An- tennae 5-articulatae, articulis duobus prioribus nudis, secundo minutissimo, tribus sequentibus oblongis, cylindricis, pilosis. Scutellum tolum abdomen obtegens postice latius, medio, apud mares distinctius emarginatum. Hemie- lytra tota obtecta, coriacea. Membrana margine cornea cum 10— 14 nervis parallelis, anterioribus quinque in unum confluentibus. Pedes tenuissime ci- liati. arsi biarliculati. — Species exoticas h. g. 30 descripsit Cl. Germar l..s. €. Nota. Inter orbiscutos solum e nostralibus genus tarsis biarticulatis, antennarum arliculo secundo brevissimo et forma corporis structuraque sculelli eminet. Tibiis distincte spinosis pulchrum transitum ad sequentis divisionem primam facit. 23. "Fhhyr. Globus (Fabr.); orbiculato-subtrigona, postice latior, aeneo- nigra, nitida, punctata: antennarum basi, abdominis marginibus puncto- rumque serie utriusque lateris, geniculis rufo-flavescentibus; scutello utrinque ad basin, linea impressa arcuata. Long. 1j lin. Cimex Globus Fabr. Ent, Syst. IV. 88. 36. Wolf. Icon. Cim. 3. 3. Tab. I. fig. 3. a. b. (opt ). Coqueb. Illustr. Icon. Dec. I. 39. Tab. X. fig. 6. Tetyra Globus Fabr. Syst. Rhyng. 143. 71. Cimex scarabaeoides Pauz. Faun. germ. 36.23 (sed color nimis obscurus!). Schellenb. Wanz. 11. Tab. I. fig. 6. c. d. e. (bona) non Fabr. nec Linn.!! Scutellera. Globus Latr. Gen. Cr. et ins. III. 114. 8. Globocoris Globus Hahn. Wanz II. 41. Tab. XLIV. fig. 137. (opt.). Thyreocoris Globus Burm. Handb. d. Ent. II. 384. 1. Germ. Zeitschr. I. 1. 25. 1. Plataspis Globus Hope Catal. 5. 9. Platycephala Globus Brull. Hist. nat. IX. 404. Canopus Globus Blanch. Hist. nat. ins. III. 162. 6. Coptosoma Globus Laporte Hém. 23. Amy. et Aud. Serv. Hém. 65. 1. Coptosoma Amy. Ent. Fr. 49. 23. Habitat in arvis sabulosis ad terram et in floribus aestate in Lithuania media passim; rarior. Tota nigro-aenea, nitida. Abdomen tumidum postice latius cum scutello depressum et quasi truncatum; in medio marginis inferioris sculelli excisura semicircularis apud mares distinctior. Antennarum articuli basi, genua, puncta ad latera abdominis et interdum supra hosce tolus margo abdominis, palli- diora, rufo-flavescentia. Mas et foemina similes. Tribus Secunda. CONISCUTI Any. et Aud. Serv. Hém. 72. Char. ess. Sculellum obtuse conicum (parabolicum) aut triangulari-conicum, mediocris magnitudinis scilicet nec apicem abdominis attingens, nec maximam partem hemielytrorum supertegens. Hemielytra introrsum libera, scilicet. c/avo conspicuo. Hhostrum modo tenuius basi sua sulco mentali reconditum, modo crassum, omnino liberum. SEcrTIO Puima. TENUIROSTRES. Char. sect. Rostrum tenue basi sua sulco mentali reconditum, geniculatum. Divisio PuriMa. SPINIPEDES. Char. divis. "Tibiae spinis validis armatae. Gen. VIII. CYDNUS Fabr. Syst. Rhyng. 184. 30. Burm. Handb. d. Ent. II. 914. 16. Char. art. Caput parvum , orbiculatam, subemarginatum. Scutellum magnum, triangulare. Membrana hemielytrorum nervis paucis obsoletis. Tibiae spinis pluriserialibus validis -armatae. Corpus scarabaeiforme, mar- gine nudum aut ciliatum. r] Char. nat. Caput parvum, orbiculatum, antice subemarginatum, lobis clypei lateralibus antrorsum productis conniventibus. Antennae crassae 5-ar- liculatae, tribus ultimis articulis pilosis, duobus basilaribus nudis, omnibus plus vel minus oblongis. Oculi et ocelli normales. Rostrum bis geniculatim fractum, vaginae articulo primo sulco mentali abscondito, secundo crassiore longiore, tertio et quarto tenuatis, aequilongis. Pronotum robustum convexum impressione transversa obsoleta, notatum. Scutellum magnum triangulare, ultra medium abdominis extensum, obtusum. Hemielytra ad costam punctato- striata: membrana pellucida, nervis obsoletis subfurcatim divisis. Pedes ro- busti, praesertim coxae et femora. Tibiae spinis pluriserialibus armatae, Cor- pus orbiculato -ovatum mediae aut minoris magnitudinis, antice posticeque rotundatum, convexum, impresso punclatum, nudum, pubescens vel margine distincte ciliatum. Species hujus generis colore saepissime obscuro insignitae multum cum TETYnis ratione vivendi, motu tardo et odore ingrato conveniunt. Periculo imminente Byrrhi ad instar pedes contrahunt, timide paulo exspectant et mox celeriter currere conantur. In physiognomia superficiali tibiisque robustis spinosis plures cum Scarabaeis comparare licet. Incolunt regiones sabulosas, aridasque et modo in terra, modo in plantis praecipue cruciferis, et ad earum radices vitam agunt. — In collectionibus post aliquod tempus species opacae exsudatione oleosa pingui magnum nitorem assumunt, qui disparet statim ma- ceratione illarum in aethere sulphurico. Subdivisio Prima. Corpus ovale depressiusculum, nudum nec in ambitu ciliatum. Antennarum arliculus secundus tertio parum longior. Scutellum apiculatum. Hemielytrorum corium ante membranam introrsum sinuatim repandum. Tibiae anteriores late compressae, spinis extrorsum validis- simis armatae: BnAcuvPELTA Amy. et Aud. Serv. Hemipt. 89. 57. 24. €yd. tristis (Vabr.); niger, pronoto maximo, antice valde retuso, hemielytrorum corio margine postico undulato. Long. 51— 6 lin. Cimez tristis Fabr. Ent. syst. IV. 124. 172. Panzer Faun. germ. 32. 16 (bona). Schaef. ins. rat. Tab. LXXXII. fig. 6. Stoll. Punais. Tab. XXXII. fig. 222. Cyrilli Ent. neap. I. Tab. Y. fig. 14 (mala). Rossi Faun. etr. ed. Jllig. IT. 277. 1315. (excluso synon. De Geeri quod ad Cyd. Morionem pertinet!) 8 Cimez spinipes Schrank Faun. austr. 527. Cydnus. tristis Fabr. Syst. Rhyng. 185. 7. Hahn. Wanz. I. 161. Tab. XXV. fig. 83. Pentatoma, tristis Latr. Hist. nat. XII. 198. 46. Brachypelta. tristis Amy. et Aud. Serv. Hém. 9Q. 1. Brachypelta Amy. Ent. Fr. 57. 33. Habitat locis siccis sylvalicis ad terram; passim in Lithuania meridionali ; frequentior in Volhynia. E majoribus est. Capitis clypeus rotundatus, porrectus, corneus, emar- ginalus. Antennarum articuli cylindrici aequales. "Totus niger, nitidus, te- nuissime punctulatus. Corpus subtus fusco-piceum aul nigrum. Antennae et pedes nigra. Membrana hemielytrorum sordide alba. Hemielytrorum corium margine postico undulato sed non in linea recla truncato et pronotum antice valde retusum, angulis anterioribus minus rotundalis, hinc quasi subquadran- gulare, praeter colorem nigrum antennarum larsorumque, hanc speciem a Cydno Morione opüme distinguunt. In. Cyd. Moríone, qui minor, corium he- mielytrorum poslice recte truncatum, antennarum articulus secundus basi, larsi et rostrum rufa. Pedes in Cydn. tristi insuper longius sunt ciliato-spi- nosi quam in Cydno Morione. Subdivisio Secunda. Corpus supra convexiusculum, pilosum, vel saltem in ambitu distincte ciliatum. * Anlennarum articulus tertius sequentibus brevior: 2». €ydn. brua neus (Vabr.); ovalis, nigro-fuscus, pilosus; membrana hemielytrorum albida. Long. 54 lin. Cydnus brunneus Fabr. Syst. Rhyng. 185. 5. Herr. Schaeff. in Panz. Cont. Faun. germ. 126. 21. Habitat in Podolia australi, rarior. Statura el magnitudo omnino Cyd. fristis at totus nigro-fuscus s. brun- neus el magis planus pronoto haud retuso, sine impressione transversa fos- sulari in medio. Antennae, tarsi, ocelli et ciliae pilique corporis fusco- fla- vescentes. Corpus ovatum, nitidum ad margines ferrugineo-fuscum, utrinque paulo angustius. Caput, scutellum el pronotum tenue punctulata; in disco pronoti impressionis loco stria quasi aciculi apice producta. Scutellum versus basin glabrum (linea in ipsa basi carinali impressa), apice acuto. Hemielytra dense punctata, lineis in corio distinclis impressis. 'Tibiae tenue spinosae. ** 4nfennarum articuli secundus, lerlius et quartus longitudine aequa- les, quintus paulo brevior: - 26. C€ydn. pilosus (Werr. Schff.); quadrato-ovalis, nigrescens, dense pi- losus, larsis pilisque corporis aureo-fuscis. Long. 4 lin. Cydnus pilosus Herr. Schaeff. in Panz. Cont. Faun. germ. 126. 22. (bona). Habitat in Podolia. Facie Cydni flavicornis, sed major, magis oblongus praesertim in pro- nolo, cujus latera parum convergunt, antennarumque structura dislinctus. Totus nigrescens, dense pilosus: capite scutello et hemielytris crebre excavalo-punctatis, pronoto minus distincte sed magis perspicue quam in praecedente Cydn. brunneo. Scutellum ante apicem subito acuminatum, apice lamen obtuso, marginibus sulco glaberrimo impressis. Corii hemielytrorum interstitia nervorum grosse excavato-punclata. Tibiae robustae: spinis validis. Tarsi et pili corporis aureo-fusci, antennae et genua obscure fusca. Ocelli difficillime propter pilositatem discernuntur. *** 4ntennae submoniliformes, articulis scilicet. brevibus | incrassatis, secundo tertio breviore: OvnromENus Amy. et Aud. Serv. Hém. 90.58. J/. C€ydn. picipes (Fallen); niger, antennis, pedibus, costa hemielytro- rum clypeique margine obscure ferrugineis. Long. 2 lin. Cydnus picipes Fall. Cim. su. 54. 4. Ejusd. Hem. su. 20. 5. Hahn. Wanz. I. 165. Tab. XXV. fig. 85. (opt.). Cadruthus Amy. Ent. Fr. 60, 37. Cim. sin. nom. Perth. in MSS. Ins. Lithu. et Polon. ex Anno 1802. 168. fig. 1. !). Habitat per totam Lithuaniam, campestribus siccis; circa Varsaviam (Perthes). Similis sequenti s. Cydno fflavicorni, sed membrana hemielytrorum di- stinctius albida, clypeus et pronotum rufo-marginata, et clavus corii hemiely- trorum niger. Antennarum arliculus ultimus crassior. Antennae et tibiae obscure fer- rugineae. Corpus impresso nigro punciulatum, nitidum. Margo hemielytrorum exlimus ferrugineus: membrana alba. Nota. Cydn. nigrita Fabr. (Syst. Rhyng. 184. 1. Scothetus Amy. Ent. Frang. 59. 36) spe- cies mihi dubia est. Clar. BunwxgrsrER. ( Handb. d. Ent, II. 376. 10) idem esse putat ac Cyd. picipes Fallen! Insectum Fabricii ,colore atro, alis albis, pedibus rufis, libiis serratis* non omnino quadrat in nostram speciem. Cyd. nigrita Herr. Schaeftf. (in Panz. cont. Faun. germ. 126. 23) qui brunneus est a nostra specie non differt! 1) ,Voici une Punaise du méme charactere et port extérieur que la précedente ( Cyd. »flavicornis), mais plus petite et moins ronde. La téte, corcelet et écusson sont bistre noi- »TeS. La tóéte est assez large. Les étuis son brun obscur tirant au roux; la partie trans- »parente des étuis est gris blanche. J'appergois que le milieu du corcelet est deprimé et »forme un sillon creux transversal, mais il n'arrive pas jusqu'au bord. En dessous tout est »noir hormis les pattes qui sont piceux roux et ils n'ont aucun poil ni épine; il parait que »les tarses sont plus claires. Les antennes à 5 arlicles de la couleur des pattes, Long. 2. g* — 00 — — QCydnus apud ifahn ( Wanz. I. Tab. XXV. fig. 81) depictus per errorem chalco- graphi migrita inscriptus ad. Cyd. Morionem Linn. et Fabr. pertinet, verus autem ejus C. nigrita (Wanz. lI. 168. Tab. XXVI. fig. 187) simili errore in Cyd. Morionem permutatus ,totus cum antennis tarsisque niger*, modificatio mihi veri Cyd. Morionis videtur. — Dubia mea in hac re solvent in posterum autoptae! 28. Cydn. flavicornáés (Fabr.); fusco-niger, subplanus, punctatus, clavo corii hemielytrorum, pedibus, antennisque ferrugineis; pronoto tibiisque ciliatis. — Long. 2— 23 lin. Cinez. flavicornis Fabr. Ent. syst. IV. 124. 170. Panz. Faun. germ. 33. 23 (optim!). Wolf Icon. Cim. 66. 63. Tab. VII. fig. 63. a. b. (bona!). Cydnus flavicornis Fabr. Syst. Rhyng. 184. 2. Hahn. Wanz. I. 170. Tab. XXVI. fig. 89 (opt.). Cyrtomenus flavicornis Amy. et Aud. Serv. Hém. 91. in nota. Philammus Amy. Ent. Franc. 60. 38. Cydnus Morio Perth. MSS. Ins. Lithu. et Polon. ex anno 1802. 167. fig. 4 exacte descriptus !). Habitat in graminosis siecis per totam Lithuania et Volhyniam; circa Varsaviam (Perthes!). Variat in magnitudine multum et colore, sed a praecedente hemielytrorum clavo ferrugineo, pedibusque spinosis statim differt. Caput paulo declivius, superficie magis inaequali, clypeo margine obscure ferrugineo. Pronotum vix impresso punctatum et hemielytra punctis rarioribus non ita profundis impressa sunt. Pili rufi rigidi frontem marginemque pro- noli ciliatim circumdant. Color totius in piceum vergens, et antennae ferru- gineae arliculis brevibus submoniliformes. A sequente Cydn. Morione statim. pilositate, antennarum structura et co- lore, pedibusque totis ferrugineis abunde differt. Subdivisio Tertia. Corpus ovale, depressiusculum, impresso - punctatum, margine in ambitu nudum, non ciliatum. Antennarum arliculi subaequi- longi, ires ultimi crassiores. Tibiae validae serialiter multispinosae: Sgzuius Amy. et Aud. Serv. Hém. 96. 63. * Corpore concolore plus v. minus niero immaculato : . 1) Je rapporte ici une Punaise trois fois plus petite (en comparaison de son Cy. tristis »qui est veritable Mono), laquelle a quelque chose d'approchant (sic!) a tout égard elle »est plus ronde que l'autre. Téte, corcelet et surtout l'écusson sont noires, mais les étuis »sont de couleur de poix et leur bord lV'éxtérieur et sourtout lintérieur, sont plus clairs »et ont un air de roux, ce qui fait, les étuis clos, qu'il parait, que lécusson soit bordé de »brun rour: la partie transparente est gris blanche. En dessus l'insecte est noir, mais ».nuance comme le corcelet, en dessous a la couleur de poizx. Les pattes sont moins noires »et toutes de couleur piceuz - clair (sic). Les cuisses ont du poil mais les tibes sont garnis »des fortes épines. Mais une distinction particuliere se voit au bord de partout est am. poil »rangé en celle partie, quoique la poitrine et l'abdomen sont tisses. Les antennes sont à 9 arliculations de couleur de poiz clair et ils sont courles et. comme perlés? (scil. monili- .formes).* — Long. 2* lin. —-— NES. 29. €ydn. PBRoriío (Linn.); ater, immaculatus, antennis basi tarsisque ferrugineis; corio hemielytrorum postice in linea recta truncato: mem- brana fusca. Long. 4— 5 lin. Cimez Morio Linn. Faun. su. 932. Fabr. Ent. syst. IV. 124, 171. Schaeff. ins. rat. Tab. LVII. fig. 11. et Tab. LXXII. fig. 6. Stoll. Punais. Tab. XXXII. fig. 223. Sulzer Hist. ins. Tab. XI. fig. 77. Panz. Faun. germ. 52. 15 (opt.). Wolf. Icon. Cim. 67. 64. Tab. VII. fig. 64. a. b. Vill. Ent. Linn. 498. 60. Cinezx spinipes De Geer Mém. III. 269. 13. Cydnus Morio Fabr. Syst. Rhyng. 184. 3. Hahn. Wanz. I. 162. Tab. XXV. fig. 84 (per erro- rem: C. nigrita!). Fall. Cim. su. 52. 1. Ejusd. Hem. su. 18. 1. Pentatoma Morio Tigny Hist. nat. ins. IV. 298. Sehirus Morio Amy. et Aud. Serv. Hém. 96. 1. Cydnus Amy. Ent. Fr. 58. 34. Habitat sub lapidibus in agris arenosis et plantas ibidem crescentes ascen- dit; per Lithuaniam mediam et meridionalem frequens. In hortis culinaribus ad radices plantarum cruciferarum, saepe occurrit. Caput antice vix emarginatum, lobis clypei lateralibus supra medium con- niventibus. Articulus secundus antennarum fofus, farsi ei rostrum ferruginea. Sulcus transversus pronoli conspicuus. Corium hemielytrorum in linea recta oblique truncatum; membrana fusca; alae albae. — Corpus ovato - dilatatum, obscure nigrum, nitidum, supra confertim impresso-punctatum , immaculatum. Tibiae anteriores quadrifariam spinis longis validis praesertim interne armatae, apice dilatatae, truncatae, reliquae brevius sed distincte spinosae. 30. Cydn. affinis (Herr. Schaeff.); niger, nitidus, profunde punctatus, antennarum gracilium articulo secundo toto primo apice reliquis basi tarsisque ferrugineis; pronoli margine postico medio truncato, versus latera antrorsum fracto; scutello late acuminato, hemielytrorum corio in linea recta iruncato. Long. 4 lin. Cydnus affinis Herr. Schaeff. in Panz. Cont. Faun. ger. 114. 8. f. Ejusd. Wanz. III. 11. Tab. LXXVII. fig. 237. Habitat cum praecedente, cujus forsan mera varietas est. In magnitu- dine medium tenet inter Cydn. tristem et Cydn. Morionem. A primo non magnitudine sed corio hemielytrorum recte truncato et pronoto sparsim im- presso punctato differt, quod antice in medio laeve versus latera antrorsum fractum, duplici impressione transversa limitatum. A Cydno AMorione habitu angusliore, gracilioribus antennis, corpore grosse impresso punctato et pronoto postico utrinque ad latera magis antice abrupto. Nota. Cydnus ovatus Herr. Schaeff. Wanz. V. Tab. CLXXVIL fig. 545. hujus modificatio videtur. — GE 34. €ydn. namus (Herr. Schaeff.); niger, subopacus; antennis fuscis: pronoto impressione media transversa; scutello apice subfoveolato; he- mielytris brunneis. Long. 2 lin. Cydnus nanus Herr. Schaelf. in Panz. Cont. Faun. germ. 126. 24. Habitat in Podolia australi. Similis C. albo-marpinato sed minor, angustior el magis depressus, punclis conferlissimis impressis nolatus, opacus. Caput leviler convexum, clypeo vix emarginato. Pronotum fusco tenue marginatum, impressione trans- versa fossulisque tribus longitudinalibus in margine posteriore. Scutellum apice acutum, marginibus sulco impressis. ** Corpore nigro, niero-aeneo v. coerulescente plus vel minus albo mareinato , aut maculis albidis picto. 323 €ydn. dubius (Scopol.); coerulescens, margine pronoti elytrorumque albo, abdominis albo-guttato. Long. 51 lin. Cimex dubius Scopol. Ent. carn. 121. 355! Wolf. Icon. cim. 64. 61. Tab. VII. fig. 61. a. b. (bona). Curt. Brit. ent. IL. t. 74 (optima). Cydnus dubius Hahn. Wanz. I. 191. Tab. XXXI. fig. 98. Cimez. albo-marginatus Schrank. ins. austr. (1761). 275. — Vill. Ent. Linn. 504. 79. Tab. HII. fig. 1.! Cimexz albo-marginellus Fabr. Ent. syst. IV. 123. 167. sec. Jlliger in Rossi Faun. etr. HI. 1315. (contradicente tamen in diagnosi Fabriciana: scutelli apice albo) Schaelff. ins. rat. Tab. LVII. fig. 11. Cydnus. albo-marginatus Fall. Hem. su. 19. 4. Cydnus. albo-marginellus Burm. Handb. d. Ent. II. 374. 2. Sehirus albo-marginellus Amy. et Aud. Serv. Hem. 97. 2. Sehirus Amy. Ent. Fr. 63, A1. Habitat in Lithuaniae etiam borealis agris quiescentibus. Circa Vilnam 1801. primus detexit div. Perthes. Colore 4sopo coeruleo, statura et magnitudine Cydn. bicolori similis! Caput, pronotum et totum corpus obscure coerulea supra subtiliter impresso- punctata, immaculata, nitida. Pronotum transverse impressum margine exlimo albo. Margo hemielytrorum albus sed margo abdominis guttatim albo-macu- latus. Membrana hemielytrorum valde pellucida. Antennae et pedes conco- lores, nigro-coerulea. Tibiae spinosae. j Nota. Saepe color metallicus in pronoto et scutello in viridem vergit, et color albus in vivo insecto in flavescentem, sed nunquam vidi scutellum apice albo, quare syno- nyma Fabriciana ad fidem aliorum allegavi. 39. €ydn. albo-marginatus (Vabr.); fusco-niger: hemielytrorum margine laterali albido. Long. 2 lin. co As us. Cimezr albo-marginatus Fabr. Ent. syst. IV. 123. 168. Ejusd. Syst. Rhyng. 179. 121, Panz. Faun. germ. 32. 22. (bona). Wolf Icon. Cim. 65. 62. Tab. VII. fig. 62. a. b. (opt.). Cydnus. albo-marginatus Hahn. Wanz. I. 167. Tab. XXVI. fig. 86. Burm. Handb. d. Ent. II. Dy NU s Sehirus albo-marginatus Am. et Aud. Serv. Hém. 97. 4. Hemizonus Amy. Ent. Fr. 63. 42. Habitat in agris et in hortis Lithuaniae passim. Militat inter Cydnum dubium e C. bieuttati forma f. Praecedente non tantum minor esi sed diversus colore fusco-nigro cor- poris, antennarum et pedum, solo tantum margine hemielytrorum albo-margi- nato quorum membrana flavescil, sed nunquam fusca est uli in Cyd. Digut- tato f, cujus arliculorum in antennis alia est longitudinis ratio. Subdivisio Quarta. Antennarum articulus secundus tertio multo brevior; reliqui characteres praecedentis subdivisionis **: "lurromEGAs Amy. et Aud. Serv. Hém. 98. 64. 34. COydn. bicolor (Linn.); subaenescenti niger; pronoti maculis anticis, hemielytrorum lunulis humerali et apicali tibiisque extus ad basin albis; membrana alisque albidis. Long. 21 — 3 lin. Cimez bicolor Linn. Faun. su. 936. De Geer Mém. III. 268. 12. Fabr. Ent. syst. IV. 121.161. Vill. Ent. Linn. 499. 62. Fabr. Syst. Rhyng. 176. 109. Schaelf. ins. rat. Tab. XLI. fig. 8. 9. Stoll. Punais. 94. Tab. XXXII. fig. 224, Panz. Faun. germ. 32. 11. (bona). Wolf. Icon. cim. 63. 60, Tab. VII. fig. 60. a. b. Schellenb. Wanz. 10. Tab. II. fig. 2. Donov. Brit. ins. IX. Tab. 297. (opt.). Cydnus bicolor Hahn Wanz. I. 192. Tab. XXXI. fig. 99. Zetterst. ins. lapp. 258. 1. Pentatoma bicolor Latr. Lepell. et Serv. Encycl. X. 58. 25, Tritomegas bicolor Amy. et Aud. Serv. Hém. 98. 1. Tritomegas Amy. Ent. Franc. 64. 43. Hab. frequens in agris demessis editionibus autumno et sub lapidibus vernali tempore, per totam Lithuaniam. Magnitudo parum variat. Uterque sexus similiter pictus. . Corpus ovatum impresso -punctatum, nigrum, nitidum. Alba sunt: macula pronoti utroque in latere in margine anteriore lunulata, lunulae duae hemielytrorum, quarum anterior major, et maculae simplices supra in margine abdominis. Pedes nigri. Tibiae spinosae extus ad basin late albae. Alae et membrana albida. Jo. €ydn. biguttatus (Linn.); aeneo-niger, margine laterali undique albo; hemielytris puncto discoidali albo. Long. 12—42 lin. «. genuinus; puncto discoidali hemielytrorum distincto: Cimez biguttatus Linn. Faun. su. 936. — Fabr. Ent. Syst. IV. 122. 164. Ejusd. Syst. Rhyng. 178. 116. Villers. Ent. Linn. 499. 62. Panz. Faun. germ. 32. 13. (opt.). —— les ce Cydnus biguttatus Fall. Cim. su. 53. 3. Ejusd. Hem. su. 19. 3. Zett. ins. lapp. 258. 1. Hahn Wanz. I. 169. Tab. XXVI. fig. 88 (eximia). Burm. Handb. d. Ent. II. 374. 3. Tritomegas biguttatus Amy. et Aud. Serv. Hém. 98. 2. Distactus Amy. Ent. Fr. 64. 44. B. puncto hemielytrorum disci nullo: Fall. Hem. su. 19. 3. Habitat locis aridis Lithuaniae passim; aestate in floribus pratorum et agrorum quiescentium, praecedente rarior. sed 9 normali forma multo rarior. Corpus nigrum, nitidum, impresse nigro-punclatum. Margo extimus pronoti utrinque hemielytrorum abdominisque albus. —Pronotum in medio iransversim impressum. Antennae et pedes nigra. Rostrum et tarsi ferrugi- nea. Tibiae subspinosae. Membrana hemielytrorum nigricans aut fusca. He- mielytra in disco utrinque puncto albo notata. Puncta haec interdum deficiunt dum vivunt, et saepe disparent in exsiccatis, quo incana varietas 5 adeo similis Cydno albo - marginato evadit ut non nisi colore membranae hemielytrorum et ratione longitudinis arliculorum in antennis, ab illo differt. Divisio Skcuxpa. NUDIPEDES. Tibiae setulis rigidis ciliatae, aul omnino mulicae pilosulae. * Tihiae subnudae: Gen. IX. SCIOCORIS Fallen Hemipt. su. (1829) 20. Burm. Handb. d. Ent..]l.. 9/2... 15; Char. art. Caput magnum, depressum, dilatatum, parabolicum. — Scutellum magnum parabolicum. Membrana hemielytrorum 5—6-nervia. Tibiae setulis rigidis ciliatae. ^ Corpus nudum, subdepressum ellipticum v. postice latius. Char. nat. Caput magnum, depressum, parabolicum anlice integerrimum, lobo medio clypei angusto carinulato longe ante apicem cum lateralibus coa- lito. Oculi parvi, globulosi, prominentes. Ocelli minuti, vix conspicui, propter caput dilatatum ab oculis remoti, margini anteriori pronoli contigui, a se tamen magis quam ab oculis distantes. Rostrum tenue, pectus extremum attingens quadriarticulatum, articulo vaginae primo sulco mentali recondito, secundo reliquis longiore. Antennae 5-articulatae, articulo tertio secundo breviore. Pronotum convexum capite parum latius, antice late excisum, ad latera marginatum. Scutellum magnum parabolicum 32 longitudine abdominis. Hemielytra basi abdomine latiora, medio abdomine angustiora. Membrana longitudinalis 5—6-nervia, abdominis apicem excedens vel illo brevior. Alae magnitudinis hemielytrorum. Abdomen supra deplanum, subtus parum con- vexum, acute marginatum. Pedes tenues. Tibiae selulis minutis ciliatae. — Corpus ellipiicum subdepressum, minoris magnitudinis, nudum aul setulis sparsis minutis margine cilialum, praeserlim in pronoto. A Cydno differt forma corporis sed praesertim capitis. pedibusque vix cilialis non serialim spinosis! Subdivisio Prima. Pronotum angusle marginatum. — Corpus ellipticum: Scioconis. Amy. el Aud. Serv. Hém. 120. 1. 36. Sic. wmbrina (Wolf); fusco-grisea, subtililer nigro-punctata; abdo- mine margine maculis fuscis geminatis, clypeo oblongo immarginato in- tegro, hemielytris brevibus. Long. 2— 22 lin. Cimer umbrinus; ovatus, depressus, umbrinus, capite clypeato, antennis apice nigris Wolf. Icon. Cim, (1804) 141. 136. Tab. XIV. fig. 136 (bona). Panz. Faun. germ. 93. 15. (bona). Cydnus umbrinus Fall. Cim. su. 54. 5. Sciocoris umbrinus Fall. Hem. su. 21. 1. Klug in Ehrenb. Symb. Physic. Dec. V (1845). Tab. XLIV. fig. 1. (omnino europaea sed paulo major). Hahn. Wanz. I. 195. Tab. XXXI. fig. 100 (op t.). Sciocoris umbrina ZeWerst. ins. lapp. 258. 1. Sciocoris europaeus Amy. et Aud. Serv. Hém. 120. 2. Sciocoris Amy. Ent. Fr. 67. 46. et Machiacus Amy. Ent. Fr. 68. 47. Cim. s. n. Perthes MSS. Ins. Lith. et Pol. ex an. 1802. 167. fig. 2 !). Habitat in Lithuania ad ripas arenosas fluminum et margines agrorum passim aestate. Plantas raro ascendit, sed timide inter radices graminum sese latitat, hinc difficilius invenienda. Statura et magnitudo fere Pen/tatomatis ornatae, sed corpore elliptico et capite magno valde characteristica species, a sequente magnitudine minore, 1) ,Cette Punaise a dans son extérieur quelque chose qui la distingue, car elle est d'un »0val plus mince vers la téte et ses étuis ne debordent aucunement. En dessus la couleur &est brun clair jaunátre nat. La téte est large, elle a un rébord et les yeux sont noirs ssaillans. Le corcelet n'a point d'épaules, il est entaillé en lunule là oü est la téte. L'écus- »son a de chaque coté à sa base un point petit noir et l'extrémité est aussi marquée d'un »point mais bien plus petit que les deux autres. L'abdomen est marqué en dessus par une »leinte plus jaunátre, offre à chaque séparation d'anneau au bord deux trails noirs par paires »et confuses immédiatement au bord.^ ,En dessous la punaise est plus claire, on y voit un tant soit peu les marques noires du »bord de la partie d'en haut mais simplement: les stigmates sont noires. La poitrine offre à l'endroit oü se joint l'abdómen une grande tache noire et quelques taches plus páles en »pointillons noirs à cóté de la poitrine et sous le corcelet. Les pattes sont de la couleur »du dessous de l'insecte et on y voit à /a loupe qu'ils sont garnies des petites épines noires. sLes antennes sont à 5 articulations et les deux extremes sont plus grosses et noires. Je ,note encore que la grande téte aplatie offre encore deux trés petites points noirs (ocelli) »à la jonction avec le corcelet.* Long. 27, lin. 9 i MOS uec pictura corporis dilutiore et pronoto immarginato parum prominulo, facile dignoscenda. Sexus uterque similis. Corpus totum subdepressum, oblongum, ovale, antrorsum quidquam an- guslius, supra: opacum, griseum aul "dilute fusco -flavescens, subtiliter pun- clatum. Puncta minuta, nigra impressa adsunt in capite, pronoto, sculello, corio hemielytrorum et in pectore. Caput latum, scutiforme, rotundato-para- bolicum, clypeo scilicet ad latera dilatato immarginato, antice vix emargina- (um, pronoto antico parum anguslius. Antennae breviusculae 5 -articulatae, arüiculis fuscis basi flavescentibus, duobus extremis subcrassioribus nigris. Oculi protuberantes nigri. Ocelli nigri, occipitales, distantes, pronoto sub- contigui. Rostrum griseo-flavum apice fusco. Pronolum latius quam longum, antice lunatim. excisum in medio inter angulos humerales rotundatos, non prominentes, transversim obsolete impressum: marginibus lateralibus parum prominulis. Scutellum magnum, parabolicum, ecarinatum; in linea ejus ba- silari maculae duae rarius quatuor punctiformes nigrae, in angulo utrinque saepe rudimentum calli pallidi, in apice interdum macula nigra puncliformis, obsoleta. Pectus subtus griseo-flavum. Hemielytra, toto. in ambitu marginem abdominis non obtegentia; membrana fusca. Alae breves fusculae. Abdomen postice parum latius marginatum supra in medio nigrum, margine griseo aul flavescente, a hemielytris non obtecto, ad juncturas annulorum, concinne maculis angustis, binalis fuscioribus notatum, subtus pallidius, in medio plerumque annulo nigro nitido, vel rarius macula rotundata, nigra integra vel pluribus maculis longitudinalibus et praeterea maculis ad latera pectoris nigris, nilidissimis, instructum. — Oslia spiraculorum abdominalium utrinque 9 nigra. Pedes coloris corporis, fusco-punctati. Femora anteriora sub apice: annulo fusco saepe inierrupto. Tibiae spinulis minutis nigris ciliatae: ante- riores subtus circa medium cum denticulo normali in hac tribu. Nota. Pupae hujus specici magis tenues et depressae, ambitus clypei et pronoti latera membranacea setulis minutis ciliata sunt, quae serius decidunt. Apud imagines rite evolutas, membranae hemielytrorum abdominis apicem parum excedunt, apud minus perfectas margine illius posteriore, breviores sunt Inter declaratas frequentior in Lithuania media est varietas annulo ventrali nigro, qui praesertim marem designat, membranisque hemielytrorum brevioribus. | subdivisio Secunda. Pronotum margine alatum. Corpus ellipticum: Do- RYDERES Spinol. el Am. et Aud. Serv. Hém. 121. 88. J. ficioc. marginata * (Vabr.); supra fusco-flavescens, subtus pal- lida, macula ventris basali nigra; pronoti margine alato- sculellique apice pallidis. Long. 3 lin. Cimez umbraculatus Wolf. Icon. Cim. 102. 96. Tab. X. fig. 96. a. b. Cimez marginatus Fabr. Ent. syst. Suppl. 532. 99. c Ü Acanthia umbraculata. Fabr. Ent. Syst. IV. 75. 31. Acanthia wumbraculosa Panz.! in Faun. ger. 33. 14. Edessa, marginata Fabr. Syst. Rhyng. 154. 43. Pentatoma. Aparines Léon Duf. Réch. Hém. 31. Sciocoris marginatus Burm, Handb. d. Ent. II. 373. 5. Doryderes marginatus Spinol. Hém. 311. Amy. et Aud. Serv. Hém. 122, 1. Doryderes Amy. Ent. Fr. 68. 48. Habitat in agris Volhyniae et Podoliae praesertim supra Galuum Aparine, cujus fructuum succo viclitat. Praecedente major. Corpus supra fusco- aut ferrugineo-flavescens, im- presso nigro-punctatum. — Caput sculiforme praecedentis, clypeo latius mem- branaceo. Antennae basi pallidae, apice pallido nigroque variae. Pronoti margines utrinque marginali, antrorsum in laminam transparentem maculam quasi albidam , postice rotundatam formante, dilatati. Scutellum ferrugineum apice flavescens. Margo abdominis prominens, complanatus albido- v. flavo- maculatus. Membrana hemielytrorum nigricanti-cuprea, nervis ramosis. Ven- ter pallidus, macula magna discoidali nigra versus basin, apud foeminas postice quadriloba. Pedes pallidi punctis nigris irrorali. Subdivisio Tertia. Pronotum anguste marginatum. — Corpus postice latius: DiscocEPHALA Laporte Herr. Schaeff. Wanz. VII. 38. 95. ficioc. lLusitanica * (Herr. Schtf.); fusca, subnitida, ovala, sub- convexa, capile pronoli latitudine. Long. 42 lin. Halys lusitanica Herr. Schff. in Panz. Cont. Faun. germ. 114. 7. Q (bona). Habitat in Podolia australi. Corpore ovato poslice latiore, subnitido, fusco, obsoletissime punctulato, capileque lato convexo maximo abunde ab utrisque praecedenübus differt. Pedes nudi. ** Tbiae breviter pilosulae v. pubescentes : Gen. X. PENTATOMA Latr. Gen. Cr. et Ins. IV. 115. 361.: Char. ari. Caput parvum. Antennae infra marginem clypei inserlae, articulo primo marginem clypei non excedente. Rostrum tenue, basi sulco mentali reconditum. — Carina rapheos sternalis, normalis angusla. Scutellum parabolicum aut conico -triangulare. Abdomen subtus (ex- cepta Nezara) rolundato- convexum. "Tarsi triarliculati — Znsertio antennarum, forma rapheos sterni et. sculelli nec non. farsi triarticu- lati, genus hoc a sequente distinguunt. Char. nat. Caput. parvum triangulare v. quadrangulare insertum, sulcis "ES — 05 — duobus frontalibus longitudinalibus instruclum, antice integrum (truncatum v. rotundatum) aut emarginatum secundum conditionem loborum clypei, qui modo omnes contigui el fastigiati sunt, modo laterales soluti apice liberi aut supra medium breviorem conniventes. Oculi angulo commissurae inter occiput et pronotum lateraliter inserti, parvi, convexi sessiles. Ocelli duo distantes, occipitales. Antennae infra marginem clypei ante cantum inferio- rem oculorum inserlae 5-articulatae, articulo primo brevissimo, saltem mar- ginem clypei non excedente, secundo et tertio in longitudine variis, quarto et quinto crassioribus cylindricis aut trigono -prismaticis, pubescenti - pilo- sulis. Rostrum tenue, thorace longius, pedes posleriores attingens, supra raphem sternalem in quiele extensum, 4-articulatum, articulo vaginae primo sulco mentali recondito, secundo reliquis longiore. Zronotum, anüce angu- slius ad recipiendum caput late lunatim excisum, interdum cum capite in triangulum extensum (Aelia), postice latius recte truncatum, antrorsum de- clive, marginibus lateralibus subrectis, angulis humeralibus distinctis, posli- cis obliteratis, hinc /rapezoidale, oblongum vel transversum. In area pro- noli antici litura transversa discolor in medio interrupta (ordinaria); pronotum postieum supra convexum impressione transversali nulla. Scutellum sat ma- gnum dimidium longitudinis abdominis excedens, modo conicum (lineis late- ralibus non inflexis) apice obtusissimo (parabolicum a nobis dictum) modo triangulari- conicum, scilicet infra vel supra medium longitudinis, in apicem conicum obtusum e basi triangulari subito altenuatum. Raphe sternalis inter coxas pedum anleriorum parum prominula, jugaeformis, carinulata, sed nun- quam in laminam cristaeformem extensa. — Hemielytra nece in basi nec in clavo a scutello obtecta, latitudine abdominis aut solo margine ejus angu- stiora: membrana nervis 4—8 parallelis, simplicibus vel uno alterove furca- tim diviso. Abdomen subtus convexum (exclusa Nrzana, cujus propter la- lera declivia medio in carinam longitudinalem retracta, carinatum est), mar- ginatum: margine horizontali integerrimo. aut (propter segmentorum angulos prominentes) subserrato (in RuarnmasrRO), saepius perspicue extra hemi- elytra prominente, annulo ventrali secundo inermi aut subito in spinam variae longitudinis inter pedes excurrentem, prolenso. — Pedes mediocres, norma- les. Femora mutica. Tibiae hirsutulo - pilosae aut pubescentes, prismalicae, rectae anferiores duae introrsum infra medium aculeo dentiformi instructae. Tarsi concinne triarticulati, articulo primo et tertio subaequalibus, secundo minore. Ungues simplices. Pulvilli membranacei. — Corpus majoris (6 et ultr. lin. long.), mediae (4 et ultr. lin.), aut minoris (2 et ultr. lin. long.) magni- tudinis, oblongum, ovale aut subrotundum, dilatatum licet. contractum cras- siusculum apud omnes supra impresso-punctatum, nudum, glaberrimum (ex- ceplis: Pentatomate lunata ek Baccarum, quae antice saltem pilosa sunt). Omnes Pentatomales viclitant. vegetabilium succo in quibus lam larvae, quam imagines versantur, rarissimae tantum quasi carnisugae nulrimentum in larvis aliorum insectorum mortuis, quaerunt. Odore omnes fere distin- guuntur fortissimo, modo foetidissimo, modo ingrali saepe odori plantarum e quibus nutriuntur, haud absimili. Ostium excretorium bursae odoriferae in metanoto sub forma rimae marginatae, transverse obliquae, perspicuum. Quamquam characteres mox fusius enarrali, omnibus speciebus Hetero- pterorum ad genus hoc a nobis relatis omnino conveniunt, altamen singula- rum subdivisionum a nobis admissarum quaedam proprios sibi agnoscunt, haud tamen me judice ad genera multiplicanda aut nova creanda sufficiunt. Sic Eusarcorides nostrae inter Longiscutos excellunt scutello parabolico, corpore parvo (rarius mediae magnitudinis) contracto, habitu corpuloso, ab- domine immarginato toto in ambitu a hemielytris obtecto et hisce characteri- bus a veris Pentatomidibus differunt. Inter Eusarcores denuo 4e//ae emi- nent capite glirino triangulariter porrecto basi latitudine pronoti et praesterno in laminam producto (quod jam in PacAycori, Tetyris subdivisionis primae, T'rieonosomatibus subdiv. tertiae et PAimoderis inter Orbisculos adnotavimus), cujus rudimentum sub lobulorum forma prostat in proxima specie subdivisio- nis secundae. Species subdiv. tertiae capite leporino et corpore ovali, sub- divisionis quarlae capite oblongo quadrangulari emarginato, corpore abbre- viato, hinc inde cupreo tincto, subdivisionis quintae eodem capite sed inte- gerrimo et abdomine conico acuto apud foeminas a se invicem discernuntur. Porro inter Pentatomides veras in Tropicoride et JVezara segmentum ven- trale secundum jam in tuberculum elevatur, quod in AJaphieastro spinae lon- gioris formam induit. /Vezara, ab omnibus differt abdomine subtus in carinam retracto, et hoc solo charactere ad sequens genus AcANTHOSOMA, lransitum facit. Non minor diversitas et quo ad odorem in variis subdivisionibus nostris observatur. Sic JZlaphieastres inter foelidissimos primum locum tenent; JVe- zara, T'ropicoris, Mormideae et Pentatomae subdiv. septimae, aeque forti ingrato odore distinguuntur, qui in Zurydemate vix perspicuus, in 4e/zis fere aromalicus evadit. SEcrIO Parma. EUSARCORIDES *. Char. ess. Scutellum. parabolicum; abdomen totum a hemielytris obtectum, non marginatum : A. Abdomen apud foeminas postice acuto-conicum |. . . Subdivis. 5. AA. Abdomen in uiroque sexu poslice non acuminatum : B. Caput fronte plana, clypei lobis fastigiatis: Mares . . Subdivis. 5. c B BB. Caput fronte arcuata aut. convexa: C. Lamina praesterni conspicua: D. Lamina praesterni completa; capul antice emarginatum, clypeus arcuatim deflexus; corpus nudum . . . . . . Subdivis. f. DD. Lamina praesterni ad lobulum parvum reducta; caput antice inlegerrimum ; corpus pilosulum . . . . . . Subdivis. 2. CC. Lamina praesterni nulla, caput antice, emarginatum: E. Lobi laterales clypei aequilati, corpus abbreviato-rotundatum, pronoti humeri saepe auriculatim porrecti . . Subdivis. 4. EE. Lobi laterales clypei arcuatim deflexi in apicem contracti; eosDuscoVale.. iieicsenes Yu ededidem p G5 Peer DHDOLVIS od: SEcrI0 SkcuNpa. PENTATOMIDES GENUINAE. * Char. ess. Scutellum iriangulare conico-acuminatum. | Margo abdominis co- slam hemielytrorum excedens, horizontalis, lenuatus: A. Venter subtus carinatus, capul antice integerrimum . . Subdivis. 11. AA. Venter subtus convexo-rotundatus : B. Spina ventralis ex annulo secundo enala conspicua inter pedes an- lrorsum porrecta; abdomen margine serralo; caput anlice inleger- Tim e Me ien. iocum ce do e Ma om RARE TS S BB. Spina ventralis inconspicua vel nulla; abdomen margine non serrato: C. Pronotum auriculatum scil. angulis humeralibus porrectis: D. $Spinae ventralis rudimentum absconditum; caput antice emargi- nalum; lobi clypei laterales supra medium conniventes Subdivis. 9. DD. Spinae ventralis rudimentum nullum; caput antice subintegrum; lobi clypei fastigiati, sed laterales apice liberi non conniventes Subdivis. S. CC. Pronotum non auriculatum, scilicet angulis humeralibus rotunda- lis, retraclis: E. Corpus pietum. Lobi clypei laterales margine exteriore inflexo ei supra margmato .... . ..W€ . o0. 7 BUDOIVIS: S EE. Corpus non pictum. Lobi clypei laterales margine exteriore non inflexi, nec supra marginal . . . . . Subdivis. Y. Subdivisio Prima. Caput cum thorace antrorsum cunealim anguslatum, fronte leviter arcuata. Lobus medius clypei acutus, lateralibus in apicem incisum ante rostri msertionem deflexum, brevior. Antennarum articulus secundus eli tertius apud mares subaequilongi, apud foeminas secundus terlio brevior. Praesternum an4ice foto in margine in laminam votunda- mc UE. am tam productum. Pronotum basi latitudine abdominis. Scutellum magnum parabolicum. Corpus glaberrimum. Abdomen oblongum, ano in utroque sexu truncato. AxrrA Fabr. Am. et Aud. Serv. Hem. 133. 96. 39. PPent. acuminata (Linn.); flavescenti-exalbida, supra fusco longi- trorsum lineata; fascia fusca dorsi medium percurrente linea subalbida divisa; abdomine margine immaculato; ostiis spiraculorum nigris; anten- narum arliculis ultimis sanguineis. Long. 31 —9 lin. Cimez acuminatus Linn. Faun. su. n. 939. Fabr. Ent. syst. IV. 126. 179. — Vill. Ent. linn, 503. 73. Rossi Faun. etr. ed. Jllig. II. 378. 1316. Schaeff. Ins. rat. Tab. XLII. lig. 11. Panz. Faun, germ. 32. 17. Wolf. Icon. Cim. 19. 19. Tab. IT. fig. 19. Burmeist. Hand, d. Ent. II. 366. S. Donov. Brit. ins. IV. t. 118. fig. II. Cimez rostratus (La Punaise à museau de rat.) De Geer. Mém. IIT. 271. 16. Tab. XIV. fig. 12. 13. Stoll Punais. 62. Tab. XV. fig. 102. Cinex. lessarophthalmus Schrank Enum. I. 536. Pentatoma acuminatum Latr. Gen. Cr. et ins. III. 115. 1. Pentatoma acuminata DBoit. Man. enc. 52. Aelia acuminata. Fabr. Syst. Rhyng. 189. 6. Fall. Cim. su. 5f. 1. Ejusd. Hém. suec. 234. f. Zetterst. ins. lapp. 259. 1. Hahn Wanz. I. 120. Tab. XIX. fig. 63. Curtis Brit. ent. XV. t. 704 (opt.). Am. et Aud. Serv. Hém. 134. 1. Labr. et Imhof. Schweiz. ins. bándch. III. (bona). Aelia. Amy. Ent. Franc. 79. 63. Habitat in pratis, graminosis hortorum, sylvarum et fruticetorum totius Li- thuaniae ubi aestate excipulo frequenter capitur. Odorem aromaticum spirat. Facie, pictura dorsi et praesterno laminato PacAycoridem refert: ab omni- bus autem hujus generis speciebus praeter hos characteres adhuc pronoto antico et segmento anali in utroque sexu, iruncalis, capiteque triangulari longius sensim sensimque in apicem deflexum producto, abunde differt. Corpus glaberrimum, nitidum, ova/ oblongum antice acuminatum, postice éruncatum in vivo dilute flavescens v. flavescenti- exalbidum. — Magnitudine variat aeque ac colore fasciarum qui a punclis impressis flavis aut fuscis magis minusve conferlis pendet. Fascia distinctissima fusca in medio longi- ludinis dorsi dilatata, extrorsum utrinque anguslata, antice lobum clypei me- dium, poslice apicem sculelli attingens, linea carinulata pallida v. alba lon- gitrorsum in duas parles divisa est. Strigae aliae fuscae uli: laterales capi- lis ante singulum oculum una, introrsum marginum lateralium pronoli et ad angulos baseos sculelli sitae, etiam constantes sunt, sed cum aetate insecti obliterantur aut. evanescunt. Caput parum declive, rostratum, antice emarginatum glirino simile, fronte leviter areuata; lobi clypei laterales abrupte in apices oblongos, rotundatos, supra medium longe conniventes producti. Oculi inter marginem carinalem clypei et marginem extremum pallidum pronoti siti; globosi, fusci, basi flavo annulati. Ocelli distantes occipitales. Antennae longe sub capite insertae, basi a lamina praesterni non obtectae. Articuli antennarum duo vel tres extremi, sanpguinei, alii pallide testacei; arliculus secundus tertio apud foe- minas brevior, apud mares illo aequalis vel paulo longior, constanter a me visus fuit. Pronotum non declive, convexum, ante medium strictura trans- versa obsoleta notatum, basi latitudine hemielytrorum, latius quam longius: anguli humerales exacte rotundati, demissi. ln fascia pronoti fusca a latere lineae mediae albidae utrinque, loco liturae ordinariae, fossula obliqua im- pressa, infuscata. Lineae laterales pronoti et costae hemielytrorum albidae. Praesterni lamina uti totum pectus pallidum, fusco punctata. Hemielytrorum corium flavescens aut testaceum interdum fusco- maculatum; ex angulo ejus humerali, prodeunt duo nervi recti, exterior simplex, carinalim prominulus, interior ante apicem in furcam divisus. Membrana hemielytrorum tenuis, alba, pellucida, nervis circiter septem, nonnullis dichotomis. Abdomen ab hemiely- iris ex toto obtectum, supra nigrum, margine flavo aut pallido zmzaculato, subtus convexum leslaceo flavescens; ostia spiraculorum abdominalium utrin- que 9 puncto nigro distincta. Segmenium ultimum in utroque sexu anum truncatum apud mares ex una, apud foeminas e 9 valvulis conflatum, format. Pedes pallidi obsolete fusco-punciulati, vel fere saepius omnino impunctati. Tibiae anteriores in medio poslice mere omnium sequentium specierum hujus generis denticulo armatae. — Apex clypei margine et valvulae anales sub vitro pilos minutos ostendunt. Adnotatio. - Aelia Klueii Hahn. (Wanz. Ll. 122. Tab. XIX. fig. 64) hujus forma minor (3 lin.longa) fasciis dorsalibus distinctioribus magis coloratis, antennarumque tribus extremis articulis fuscis, frequenter in Volhynia et Po- dolia occurrit. — Majora pallide colorata specimina in collectionibus germa- nicis pro Aelia acuminata, minora magis colorata pro ;fe. Alueu determi- nata vidi. Subdivisio Secunda. Caput /rianpgulare, arcuatum antice altenuatum. apice obtusum , inteeerrimum ; frons leviter convexa; lobi clypei fastio(ati, la- terales extus immarginati, margine sensim inflexo. Antennarum articulus secundus (apud foeminas quas vidi) tertio paulo brevior. Praesternum introrsum lobulo lamellato appendiculatum. Pronolum fere latitudine ab- dominis: anguli humerales rotundati non porrecti. Scutellum parabolicum. Abdomen subtus modice convexum, postice rotundatum. — Corpus me- diae magnitudinis, capite, pectore, abdomine subtus antennis, pedibusque pilosulis. 40. Pent. lunata (Wahn); ovalis, pilosula, dilute fusca, nitida; scutelli callis angularibus lunulaque apicali flavescentibus: abdomine margine flavo nigroque vario: maculis quadratis; ostiis spiraculorum puncto nigro di- stinclis *. Long. 32 lin. Eusarcoris lunatus Hahn. Wanz. II. 127. Tab. LXX. fig. 208. Pentatoma impressum Merr. Schaeff. in Panz. cont. F. ger. 115. 10. Q. Cimex lobulatus Rambur! sec. origin. spec. auct. in Mus. berol.' Habitat in campis et ad oras sylvarum Podoliae australis. Species distinetissima, et ab ommibus praecedentibus forma capitis et pilositate quam maxime diversa, et hoc solo charactere cum Pent. Baccarum inter nostrates comparari potest. Corpus nitidum, undique impresso nigro-punclatum. Puncta impressa haud profunda, in pronoto spatia irregularia nuda flavescentia distinguunt, in venire minulissima irregulariter conferta, in maculas quasi confluunt. Pedes toti, venter, caput, antennae et pronotum anticum ex parte, pilis sparsis erectis, albidis, laevibus, obsita. Caput majusculum arcuato-deflexum , antrorsum sensim angustatum, apice integerrimum , usque ad oculos excisurae pronoti immersum, /riangulari pa- rabolicum, lobis clypei omnibus fastigiatis, medio lineari, lateralibus sursum allenualis el extus parum arcuato-inflexis, sed neque extus, neque supra marginalis. Antennarum articulus secundus tertio parum brevior (in 9 a me visis); arliculi v. omnes concolores, v. duo aut tres ultimi fusculi basi dilu- tiores. Oculi fusci, annulo pallido cincti. Ocelli occipitales valde distantes. Rostrum pedes posticos attingens: vaginae art. secundus longissimus, extremi duo aequilongi, terminalis niger. raesternum circa pedes antícos lobulo membranaceo acutum. Pronotum leviter convexum; liturae transversae ordi- nariae haud distinctae; margines laterales et spatia libera inter puncta im- pressa flavescunt; anguli humerales rotundali vix basin hemielytrorum exce- dentes. Scutellum parabolicum abdomine J brevius, in angulis basilaribus callo flavescente instructum, apice lunula ejusdem coloris terminatum. Hemie- lytra colore scutelli, abdomen obtegentia; margo costalis basi flavescit; mezn- brana alba in angulo interno infuscata, circiter 7-nervia, nervo uno alterove furcato. ^ Caput et praesertim pronotum, scutellum et hemielytra concolora dilute fusca, sub lente praesertim characteristicas maculas, punctaque obscura vage spatiis denudatis interstincta, ostendunt. Abdomen supra nigrum, zar- gine maculis quadrangularibus flavis nierisque variegato. Corpus subtus pal- lidius, testaceo-fusculum, nigro impresso-punctulatum. Abdomen modice con- vexum exacte elliptico-rotundatum, latitudine hemielytrorum. | Ostia. spiracu- lorum pectoralium et abdominalium distincte nigra; haec utrinque 5, in sin- gulo segmento maculis rn»arginalibus diagonaliter opposita. Pedes magis pallidi, pilosi, sparsim fusco punctatim maculati, praesertim femora quae sub- tus apicem versus maculis majoribus confluentibus et annulos interruptos for- 10 EM mantibus instrucla sunt. Tibiae subtus more generis in medio spinulam mi- nutam gerunt. Tarsi pallidi triarticulati. Segmentum anale foemineum ullimo ventrali immersum, valvularum nu- mero et structura ab aliis Pentatomis non differt. Mares hujus speciei mihi ignoti sunt. Adnotationes. De Synonymia hujus speciei certissimus sum. Figura Schaef- feriana Pentatomi impressi quod hic spectat, haud bene colorata, insectum in capite nudum repraesentat, sed a Pentatoma lunata Hahnii minime differt uli docet specimen archetypum in museo berolinensi asservatum. Hanc speciem a cl. Germar sub nomine Cim. binotatus, communicatam habui. Subdivisio Tertia. Caput fronte valde convexa; clypeo apice fisso supra basin rostri arcuatim deffero: lobi clypei laterales extrorsum margi- nali sursum refracti, acuti, supra medii apicem dehiscentes aut conni- ventes. Antennarum articuli secundus et tertius apud foeminas saepius aequilongi, apud mares tertius secundo brevior. Pronotum basi latitu- dine abdominis. Scutellum magnum parabolicum. Corpus glaberrimum minoris magnitudinis vel minutum, ova/e. nunquam postice attenuatum. Eusarcoris Herr. Schaeff. Wanz. VII. 85. 4l. PPent. intermedia (Wolf); ovalis; testaceo-fusca v. grisea pallide marginata; clypeo arcualim deflexo apice fisso; capite et pronoto antico cupreo infuscatis; scutelli lunula apicali albida; abdomine margine extremo maculato; hemielylrorum membranae angulo interno infuscato *. Long. 3 lin. Cimer inlermedius; griseus, capite thoraceque antice nigro-aeneis, scutello apice albido Wolf. Icon. Cim. 182. 181. Tab. XVIII. fig. 151. Eusarcoris intermedius ; flavescenti-fusca, punctata; capitis clypeo parum deflexo; capite pronotoque antice late nigro-infuscatis vix cupreo -nitidis; scutello utrinque in angulo callo albo, ad apicem tenui lunula alba instructo Hahn. Wanz. II. 128. Tab. LXX. fig. 209. Q. (apex capitis non expressus! ). Pentatoma lunatum Linz in collect. Sturm; brevius ovatum, thoracis angulis subacutis vix prominulis, griseum aut fusco-brunneum dense nigro impresso-punctatum, corporis elytrorum et thoracis marginibus externis, scutelli apice interdum etiam macula in utroque angulo basali pallidis; abdominis margine nigro - maculato; capite bifido et macula magna in angulis anticis thoracis obscure aeneis. Herr. Schaeff. in Panz. cont. Faun. germ. 115. 11. non Hahn! Acroschisus Amy. Ent. Franc. 75. 56. Cimez melanocephalus Perthes in MSS. Ins. Lithu. et Polon. ex Anno 1802. 166. 1067 !). 1) ,Cette éspéce à la premiere vue ressemble au Cim. perlatus (MSS. 765. 1068), ,mais celle-ci n'a point des ailerons au corcelet , ni les deux taches.jaunes à l'écusson. La r Habitat locis sylvaticis editioribus Volhyniae et circa Varsoviam (Perthes). Species haec uli jam adnotavit Wolf ,,0mnino media inter P. melanoce- phalam eV P. perlatam sed utrisque major** adeo distincta est ut non tantum cum duabus praecedentibus sed et cum duabus sequentibus non facile con- fundi potest. A duabus praecedentibus differt alio habitu, a sequente duplo majore magnitudine et alia pictura corporis, a P. lunaía capite glabro aliter constructo, colore cupreo-nigro nitente in capite et pronoto, maculis abdo- minis marginalibus angustis et praesterno in laminam non producto. Caput niero-cupreum infuscalum, anlice affenuatum, fissum wv. bifidum, fronte convexa; lobi laterales clypei, marginati, extrorsum sensim in api- cem aculiusculum, deflexum excurrentes, medius lateralibus perspicue bre- vior, postice supra striea flavescente obsoleta notatus. Corpus supra subtus- que impresso-nigro-punclatum , parum nitidum, ovale. Antennarum articulus 9 reliquis longior; duo priores fusco -flavescentes, terlius sub apice, 4 et 5 ex toto nigri. Apud Q9 art. secundus el tertius aequilongi, apud g^ tertius secundo perspicue brevior. Rostrum pedes posticos attingit: vaginae ejus articulus extremus nzeger. nitidus. Oculi nigri. Ocelli occipitales, distantes. Pronotum leviter convexum teslaceo -fuscum v. griseum, antice ex utroque latere macula obscura nigro-cuprea vel pyritici coloris instructum; maculae hae antice confluunt uli in. Pent. melanocephala et P. perlata; margines pro- noli laterales flavo- albi; anguli humerales obfusissimi, rotundati, haud pro- minentes; liturae transversae ordinariae inconspicuae; in medio disci pronoti plaga dilutior, haud visibilis. Scutellum concolor testaceo-fuscum v. griseum: apicis /unula albida, in angulis saepe rudimentum calli pallidi. Pectus testa- ceo-fuscum v. griseum impresso nigro- punctatum. Hemielytra abdomen ob- tegenlia pronoto et scutello vix dilutiora, margine ad basin costae flavescen- tia: membrana apicem abdominis excedens :nfuscata nervis circiler septem instructa, in angulo ejus interno macula fusca. Alae fuscescentes. Abdomen supra nigrum margine variegato. Maculae abdominales oblongae, nigrae .fla- vescenlibus longioribus interstinclae, summo margini impositae sunt. Venter testaceo-fuscescens v. griseum, punctis impressis maculas nigricantes sparsas, irregulares formantibus, inspersum. Ostia spiraculorum abdominalium pa/Zida »figure est ovale. La couleur est testacée brune un peu luisante; la téte est large et en- »taillée; le corcelet a les bords extérieurs bordés en jaune et les bords extérieurs des tuis »le sont aussi depuis leur base jusque vers la moitié; /e bout de l'écusson est en lunule jaune. En dessous l'insecte est plus clair, mais de la méme nuance que le dessus. Elle est trés »convexe à l'abdomen, et /e bord est panaché de noir et jaune. Les antennes sont à 5 ar- »lculations; ils sont noires; la premiére et seconde sont rougeátres. Les pattes sont comme »le dessous de l'abdomen remplis des petits points noirs. En géneral tout le dessus esl par- ».semé des points creux et noirs. Il est à remarquer que /« partie de devant dw corcelet ,en commencant de la téte offre une strie abregée jaunátre, mais peu visible.^ Long. 3 lign. 10 * haud conspicua. Pedes coloris abdominis uti in praecedentibus duobus picti. Structura ani praecedentium. Adnotationes. 19?. Color cupreus in capite et pronoto adeo obscurus esse solet ut certo tantummodo situ ad lucem insecti in conspectum venit. 2^. Specimina germanica a Cl. Germar communicata exacte cum nostris conveniunt, autumnali tempore collectis. 3^". Nomina a Herr. Schaeffero imposita: Zeníatoma lunatum et Pentatoma unpressum, ne in futurum amplius confusionis causa essent, delenda sunt! SeAaefferus enim singulari hallucinatione ex speciebus ante jam descriplis et sancitis, novas sibi finxit, et synonymiam intricavit. 4^. Pentatoma leporinum a Herr. Scheffero memoratum cum citato Pan- zeri Faun. ger. 33. 24, et cum quo ille suum 7. /unatum comparat, est vera Pent. inflexa Wolfii! (Conf. spec. sqq.). 42 JMPent. inflexa * (Wolf); ovalis, testaceo-grisea, pallide marginata; clypeo subito deflexo subemarginato; capite fusco: striga a medio ver- licis ad apicem scutelli excurrente, alba; scutelli basi maculis tribus albis, apiceque puncto minuto fusco; abdomine margine immaculato; he- mielytrorum membrana pellucida, concolore *. Long. circ. 2 lin. Cimer perlatus Panzer. F. germ. 32. 24 figura (exclusis synonymis!). Fallen Cim. su. 50. 18 et Hem. su. 32. 19 ex descriptione (excl. omnib. citatis praeter figuram Panzeri) non Fabr.! Cimez griseus nigro - punctatus De Geer.. Mém. III. 270. 15 (ex descriptione). Vill. Ent. Linn. 503. 71. Cydnus inflexus; griseus, capile thoraceque linea, scutello basi punctis tribus albidis, capitis clypeo acuto deflexo Wolf. Ic. Cim. 183. 182. Tab. XVIII. fig. 182. a. b. c. Eusarcoris inflerus Hahn. Wanz. II. 129. Tab. LXX. fig. 210! Aelia inflexa, Am. et Aud. Serv. Hem. 134. 2. Pentatoma leporinum Mus. berolin, et Herr. Schaeff. (sec. citatum Panz. F. g. 33, 24 in Con- tin. 115. 11. et 113. 7 !). Eusarcoris Am. Ent. Fr. 80. 64. Habitat in regionibus sabulosis sylvaticis Lithuaniae ad radices fruticum, rarissime; duo specimina foeminea a. 1844 aestate in sylva Bialoveslia inveni. Praecedenti forma capitis omnino convenit sed multo minor, venustior et aliter picta. Caput fuscum, opacum, punctis numerosis nigris impressum; frons antice depressa, apex clypei subifo in apicem brevem subintegrum deflectitur, lobi clypei laterales introrsum arcte cohaerentes extrorsum marginali sunt el arcualim in apicem ex utroque latere connivent; lobus medius in depres- sione frontis terminatur. n occipile a lobo medio striea pallida angusta exorta per pronolum usque ad apicem sculelli decurrit: ante oculos in margine Loo AME ism clypei utrinque a/era flavescens, minus distincta. Rostrum infuscatum dimi- dii longitudinis corporis. Oculi nigri. Antennarum articuli tres priores fusco lestacei, duo extremi nigri; articulus secundus (apud foeminas meorum spe- ciminum) /ertio perspicue longior; quintus longissimus. —Pronotum griseo- flavum leviter convexum punctis impressis fuscis notatum; margines laterales albi; in medio linea alba longitudinalis; ante angulum anteriores proxime margini laterali utrinque litura subrotunda circulo flavescente inconspicuo no- tata ad certam refractionem lucis in conspectum venit; interdum ambae liturae impressiones evanescenlibus punctis impressis, maculas duas transversim ante medium pronoli sitas, albidas, referunt; anguli humerales obtusissimi non prominentes. Scutellum parabolicum, medio abdomine longius, flavo-griseum impresso nigro- punctatum, basi non infuscatum, sed tribus maculis minutis albidis instructum, laterales facile in strigas breves abeunt; ante lineam me- diam albam zn summo apice sculelli, macula minuta fusca. Pectus pallide flavum fusco-punctatum. Hemielytra abdomen obtegentia scutelli colore, costa praecedentium specierum more, basi albida: membrana a/ba pellucida 4-nervia, apicem abdominis excedit. Abdomen nitidum, supra nigrum, subtus fusco- cupreum; margo pallide flavescens , immaculatus; ostia spiraculorum abdomi- nalium pallida. Anus rotundatus structurae praecedentium. Pedes fusco- lestacei, maculis irregularibus punctisque nigricantibus inspersi. Adnotationes. 1^. Capitis figura apud Wolfium a latere delineata (lit. c), parum imaginaria est. In omnibus speciminibus quae hucusque in mu- saeis berolinensibus hujus Pentatomatis vidi, nunquam inveni clypeum, rostri Aquilae aut Gypaéti adinstar longe porrectum et apice inflexo, et descriptio Wo/fii ad unguem nostris speciminibus quadrans, huic figurae capitis repugnat. Potius hujus et praecedentis speciei caput a latere inspectum, /eporino simile est. 2". Color corporis testante //aAnio (qui duas tantum maculas minutas albas in scutello meminerit) modo magis dilutus, modo magis obscurus, con- spicitur. : 23^. Maculam fuscam in apice sculelli primus adnotavit Herrich - Schaeffer (sub sua Pent. perlata in Panz. Cont. 119. 7), qui subtus et abdomen colore violaceo interdum tingi memorat. A9. Pentatoma leporinum Mus. berol. ad specimina Lusitanica a nostro non diversum! Subdivisio Quarta. Caput oblongo- quadrangulare, cernuum, antice late iruncatum, emarginatum , fronte leviter convexa; lobi clypei laterales aequilati, acule marginali, antice rotundati, medius linearis carinulatus suleis profundioribus ab illis divisus apice libero conspicuo, vix illis bre- vior. Antennarum articulus secundus tertio paulo longior aut illo aequalis. Lamina praesterni nulla. Pronotum breve trapezoidale, transversum: anguli humerales saepe auriculatim porrecti. Scutellum magnum parabo- licum. — Species parvae ex parte habitu 7'zgonosomatis subdivis. 3**. Corpus glabrum, abbreviatum v. rotundatum ad angulos humerales saepe distincte latius, abdomine crasso immarginato sublus convexo in ambitu subsemicirculari. Color corporis supra pallide fuscus v. grisescens, saepe in ventre et saltem in capite et parle antica pronoti cupreo licet viridi metallice nitens. | Gobísa Amy. Ent. Fr. 7. 60. Synopsis specierum: a. Sculelli calli basilares nulli, macula semicircularis cupreo nitens, apex COnCOlOT . 1. eis osse sueta us uve essleso eb Tielanopenhalm. 9. b. Scutelli calli basilares duo, macula semicircularis 0; apex concolor: P. perlata Fabr. 44. P. binotata Hahn. 44. 5. * color corporis supra rubicundus: . . P. pusilla Herr. Schff. 44. 6. * color corporis supra griseus aut obscurus: 43. IP. melanocephala (Vabr.); fusculo v. griseo-flavescens; angulis pronoti humeralibus rotundatis non prominulis; capite, pronoti antici ma- culis duabus, scutelloque basi macula una magna semicirculari, cupreo aut viridi metallice nitentibus. Long. 22, latitud. 11 lin. Cimez melanocephalus Fabr. Ent. Syst. IV. 125. 176. Villers Ent. Linn. 504. 74. Wolf. Icon. Cim. 139. 134. Tab. XIV. fig. 134. a. b. Panz. Faun. germ. 26. 24. Donov. Brit. ins. XII. 99. Tab. 431 (splendidissima !). Cydnus melanocephalus Fabr. Syst. Rhyng. 187. 14. Pentatoma melanocephala Latr. Hist. nat. XII. 194. 34. Boit. man. enc. 55. Eusarcoris melanocephalus Hahn. Wanz. II. 130. Tab. LXX. fig. 211. (cum rudimentis cal- lorum basilarium scutelli albescentium, forma minor, colore metallico viridi!). Melanocephalus Amy. Ent. Fr. 75. 57. Habitat in sylvis frondosis Lithuaniae super varias plantas labiatas prae- serlim autem initio aestatis in Stachyde sylvatica frequens. Species venusta, P. perlata paulo major et vere distincta: 41^. corpore ad humeros non dilatato, propter angulos humerales rotundatos latitudinem baseos abdominis non excedentes; 2^. magna macula cupreo-nitida semicir- culari in scutello et duabus similibus in pronoto antico, cum capite metallice corruscantibus. Corpus glaberrimum, nitidum, dense irregulariter impresso punctatum ; supra in pronoto et scutello postico, nec non in hemielytrorum corio ubi color fusculus aut griseo-flavescens, puncta haec nigra apparent. Caput oblongo quadrangulare, marginatum, cernuum, antice emarginatum. cupreo nitens; lobi clypei laterales aequilati apice rofundati — Oculi nigri. Rostrum longitudine dimidii corporis, obscure flavum: duo ultimi articuli va- ginae nigri. Antennae filiformes extrorsum crassiusculae in vivo insecto por- rectae, in mortuo deflexae, secundus tertio in hac specie saepe órevior, ul- limus reliquis longior. Tres priores articuli f/avescentes, quartus et. quintus nigri, has; parum flavescentes. Pronotum antrorsum declive griseo-flavescens ; litura transversa ordinaria haud conspicue distincla; in utroque angulo inte- riori maculae magnae subrotundae introrsum confluentes, postice sinum acu- tum formantes, metallice nitidae, cupreae; margines pronoli flavescunt. Scu- tellum magnum parabolicum, griseo-flavescens, apice concolor; ad basin ejus macula magna late triangularis, saepius semicircularis, cupreo nitens: in an- gulis extremis, margini maculae utrinque saepe contiguum punctum minutis- simum albidum (quasi rudimentum calli) nudo oculo haud conspicuum. Calli veri in scutello nulli! Hemielytra, griseo-flava ad basin costae dilutiora abdo- men obtegentia: membrana saepe abdominis apicem excedens, immaculata, albido-flavescens. Corpus subtus cupreo-nitens. Abdomen supra nigrum margine extremo flavescenti nigroque maculis oblongis, variegato, subtus valde convexum, apice rotundatum. Anus integer. Pedes fusculo-flavescen- les. Femora praeler puncta sparsa, macula majori nigra subtus notala. In tibiis anterioribus spinula ordinaria. Tarsi fusci. Adnotationes. | 1?. Species haec jam versus finem praecedentis saeculi (Vide Jenaisch. Literat. Zeit. No. 143) pro varietate P. perlatae decla- rata, et ab Jlligero (in Rossi Faun. etr. II. 574. 1911) cum illa combinata, nobis semper distincta visa est. Specimina rossica et germanica (a clar. Germar mihi benevole missa) eximie cum figura Donovani quadrant, quae multo exactior est illis, quas ejusdem speciei W'o/f, Panzer et Hahn publicaverunt. 2^. Color partium nigro-purpurascens aut stricte sic dictus cupreus, inter- dum in pyriticum v. viridescentem vergit, qui saepius in P. perlata quam in hac locum habet. 3*. Figura Hahnii refert modificationem minorem (2 lin. long.) punctis spar- sis pyriticis notatum, cum rudimentis callorum scutellarium. 4?. Cimex melanocephalus Vill. Ent. Linn. 517. 119. est species Caps: mihi ignota. 44. PPent. perlata (Vabr.); ovato-subrotunda, supra cupreo-fuscescens v. grisea, capite et pronoto antico metallice nitidis, hoc disco macula subconspicillari transversa flavescente; angulis pronoti humeralibus auri- culatim porrectis, acutiusculis; scutelli disco: plaga maxima pallida ETE ET triangulari postice anguste producta, apice: macula minula nigra, callis angularibus, maximis, oblongis, albis *. Long. 2— 23 lin. Cimez perlatus Fabr. Ent. Syst. IV. 125. 177. (non Fall. nec Panz. quo ad figuram). Wolf. Icon. Cim. 68. 65. Tab. VII. fig. 65. a. b. (opt.). Sturm Verzeichniss 1796. Tab. IV. fig. 3. Cinezr venustissimus Schrank Beitr. zur Naturk. 8. 36. Villers Ent. Linn. 505. 81. Cínex aeneus Scopoli Ent. carn. 122. 358 (formae cupreo [uscescentis opt. descriptio !). Cimezx fucatus Rossi in Faun. etr. ed. Jllig. II. 374. 1211. Cydnus. perlatus Fabr. Syst. Rhyng. 187. 15. Pentatoma perlata Latr. Hist. Nat. XII. 193. 22. Boit. Man. enc, 55. Eusarcoris perlatus Hahn. Wauz. II. 67. 3ab. LI. fig. 155 (opt.). Pentatoma. perlatum. Merr. Schaeff. in Panz. cont. 113. 7. cf. (opt.). Mogbissus (ex lingu. hebr.) Am. Ent. Fr. 76. 59. Gabisa (ex ling. hebr.) Am. Ent. Fr. 77. 60. Habitat in sylvis frondosis Lithuaniae mediae et meridionalis ab inilio aestalis ad autumnum. Corpus minoris magnitudinis ad basin pronoti latius, anlice magis an- guslatum, postice rotundatum (uli in Trigonosomate), pictura pronoli et scutelli quod callis duobus maximis onustum est, vaginae rostri articuli ter- tius et quartus breves, aequilongi, antennarum articulus tertius in ultroque sexu secundo brevior, membrana hemielytrorum 5-nervia sufficienter, speciem hanc a praecedente distinguunt. Corpus (exceplis antennis, tibiisque) glaberrimum, nitidum, dense irre- gulariler impresso-punctatum, supra modo fuscescenli-cupreum, modo gri- seum. Caput cupreo-nitens, marginatum cernuum, clypeo antice emarginato, lobis lateralibus apice rotundatis. — Rostri vaginae articulus quartus niger, reliqui flavescentes, secundus longissimus. Antennarum tres priores arti- culi flavescentes, duo extremi nigri, quintus conspicue longior. Oculi fusci. Pronotum declive, ad latera pallide marginatum; in antica ejus parte macula utrinque cuprea vel viridis sulco transverso instructa liturae ordinariae locum tenentis; in medio pronoli plaga pallida plus vel minus distincta transversa, late triangularis, angulo anteriore occiput attingens, figuram conspicillarum quodammodo referens, quam bene jam adnotavit JWo/fius. sed nimis symme- trice illam in figura operis sui depinxit. Anguli pronoli auriculati, aculius- culi basin abdominis excedentes. Scutellum parabolicum fuscescens v. gri- seum; in basi ejus plaga triangularis flavescens illi pronoti similis sed minus clare expressa: anguli ejus basilares callo maximo albo, obliquo, oblongo onustis, apex in lineam pallidam productus, ante scutelli apicem abruptam, qui macula minuta nigra, punctiformi, notatus est. Hemielytra latitudine ab- dominis, quo ad colorem et punctaturam a pronoto non differunt, costa illa- rum basi flavescens: membrana concolor, modo fuscescens, modo alba sub- pellueida 5-nervia; nervi simplices. Pectus in varietate fuscescente cupreo- micans, in varietate grisea dilute flavescens cupreo-maculatum. Ostium organi odoriferi in metasterno, magnum. Abdomen supra nigrum margine albido, maculis minutis, oblongis, nigris notato, sub/us valde convexum cum nitore cupreo. Color cupreus ventris refert maculam magnam postice triparlitam e iribus quasi seriebus macularum magnarum confluentibus formatam quarum interstitia fuscescunt aut flavescunt secundum colorem insecti. Ostia spiracu- lorum abdominalium ex utroque latere referunt puncta rotundata, diagonaliter maculis marginalibus abdominis opposita. Segmentum anale foemineum ro- tundatum valvulis duabus maximis postice clausum, apud mares /runcatum structurae omnino uti in Pent. bipunctata. Pedes fuscescentes, licet testacei, uti in praecedente specie fusco licet nigro maculato-punctulati. Femora sub- lus versus apicem macula magna nolata. Tarsorum articuli extremi nigri. Adnotationes. 1?. Specimina aestivalia grisea, colorem nitidum viridescen- iem, autumnalia fuscescentem cupreum ostendunt. 2?. Non tantum Wolf, sed fere omnes post illum scriptores figuram Czni- cis perlati Panzeri (Faun. ger. 53. 24) ad hanc speciem illustrandam citant, quae me judice Penf. inflexam Wolfii optime repraesentat. Cimicem perlatum figurae Panzerianae, Herrich Schaeffer alium a Cim. inflexa Wolfii autumans, Penatoma leporinum appellat, quo sub nomine in Museo berolinensi vidi e Lusitania aliquot specimina identica cum vera Pent. inflexa, adeoque nomen hoc superfluum reddunt. A9. Cim. eriseus nigro-punctratus De Geeri et Czmn. perlatus Fallenii secun- dum descriptionem, etiam non hie sed ad Pent. znffexam spectant. 59. Kusarcoris binotata Hahn. Wanz. Il. 130. Tab. LXX. fig. 212, varietas pallida Pent. perlatae videtur. 6^. Inter fines Imperii Russici inquirendum in Pent.pusillam (Herr. Schaeff. in Panz. cont. 115. 9. 4") quae e descriptione et figura, colore rubicundo, calis, et lunula alba scutelli P. bpunctatae propinqua, e habitu et forma capitis Pen/. perlatae affinis videtur. 3o Subdivisio Quinta. Caput oblongo - quadrangulare, antice late truncato- rotundatum, integerrimum ; frons píana:; lobi clypei fastigiati, laterales aequilati extus parum inflexi, sursum marginati (fere uli in subdiv. se- quente). Antennarum articuli secundus et tertius in utroque sexu aequi- longi, sequentibus aequales. Anguli pronoti humerales rotundati, non porrecti. Abdomen in sexu foemineo conicum, acutum. Corpus minoris magnitudinis, nudum, nullibi metallice nitens: .S/agonomus Amy. Ent. Er. 16. 58. S LI 40. Pent. bipunctaita (Linn.); ovalis, utrinque erebre profundeque impresso-punc!ata, subtus valde convexa, supra obscure rubra, tenuis- 11 sime albo-marginata; scultelli callis duobus apiceque lunula albis, hac in sinu maculam nigram fovente; abdomine postice apud foeminas conico aculo, apud mares rotundato, truncato *. Long. 3j lin. Cimer bipunctatus Linn. Mus. Ulr. 174 sec. Vill. Ent. Linn. 494, 52! Fabr. Ent. Syst. IV. 121. 160. Ej. Syst. Rhyng. 176. 108. Coqueb. Illustr. Icon. Dec. II. Tab. XIX. fig. 1. Rossi Faun. etr. ed. Jllig. II. 374. 1310. Vill. Ent. Linn. 503. 73! Pentatoma bipunctata Latr. Hist. Nat. XII. 195. 37. Boit. Man. enc. 55. Eusarcoris bipunctatus Hahn. Wanz. II. 68. Tab. LI. fig. 156 (caput male expressum) Q. Pentatoma bipunctatum Herr. Schaeff. in Panz. cont. Faun. germ. 113. 10 (opt.) Q. Stagonomus Amy. Ent. Fr. 76. 58. Habitat in Podolia australi locis sylvaticis aestate praesertim in Teucrio Scorodonia, salis frequens. Species pulchra characteristica jam a Linnaeo optime descripta, ad spe- cimina quae ex Syria habuit. Colore supra variat ad instar 4canthosomae oriseae, sed forma capitis, abdominis et scutelli pictura facile recognoscenda. Corpus nudum, nitidum, ut in A4canthosomate eriseo undique profunde impresso nigro punctatum, puncla haec tamen in ventre densius aggregala el minus profunda sunt. Caput parum inclinatum, usque ad oculos excisurae pronoti immersum | obongo-quadrangulare, angulis anterioribus rotundatis. Lobi clypei omnes fastigiali, medius angustior linearis, laterales latiores ex- tus arcuatim inflexi eV supra marginati, ienuiter colore flavescente obducti. Antennarum articulus quintus niger longissimus, ires intermedii aequilongi, quartus basi, primus, secundus et tertius toli flavescentes. Oculi protuberan- tes znajusculi, globosi, fusci, nitidi, basi circulo pallido cincti. Ocelli distan- les occipitales. Rostrum pedes intermedios excedit: articulus secundus lon- gissimus, tertius reliquis brevior, quartus niger. Pronotum in medio con- vexum; liturae duae transversae ordinariae obsoletae; latera tenue flavo mar- ginata; anguli humerales rotundati, abdominis basin non excedentes. Scutel- lum parabolicum abdomine L brevius: ad angulum basilarem utrinque callus maximus nilidus flavescens subrotundatus , in apice extremo lunula alba, ma- culam fuscai in sinu suo fovens. MHemielytra colore pronoti et scutélli: costa basi extus tenue flavescens; membrana alba immaculata, 1 - nervia, nervis 2 exlerioribus apice conniventibus, tertio furcatim diviso, reliquis simplicibus. Abdomen hemielytrorum latitudine convexum, supra nigrum, subtus testaceum, margine flavo, maculis minutis quadratis nieris variegato. Spiracula peclto- ralia et abdominalia haud conspicua punctis nigris non distincta. Apud foe- minas abdomen valde singulare conico-acutum, segmento sexto reliquis lon- giore, anali genitalia includente mucronatim exserto; apud mares ovale postice iruncatum, segmento sexto semicirculari excavato, valvula postice plana im- presso punctata, superne marginato inflexa, clauso. Pedes coloris abdominis, —"-— -^ maculis fuscis punctiformibus notati, quae in femorum parle inferiore supe- riorem versus magis conferla sunt. Tibiae pilosulae anteriores more generis denticulo mucroniformi introrsum armatae. Color hujus speciei normalis in capite, pronoto, sculello hemielytrisque . fusco-purpureus vel obscure ruber, subtus fusco-flavescens. In speciminibus magis detritis tantum pars postica pronoti praeter alias partes rubet. Adnotationes. 1?. Linnaei Cimicem bipunctatum ,colore supra griseo scu- 4?, lello apice subfusco* in specimine a Cl. Germar communicato, recogno- scere credo, cujus et color griseus et macula characteristica fusca in scutello toto pallido oplime cernitur. Normalium speciminum macula haec sinu lunulae albae apicalis scutelli inclusa colore rubro adeo ad- umbratur ut interdum obsolescat. Figura Schaefferi scutelli characterem hunc bene exprimit, sed caput viliose reddit. . Hahn aliam hujus speciei modificationem: an/ennis capite, pronotoque antico. concoloribus flavescentibus dedit, sed capitis figura haud bene expressa. . Pentatoma pusillum Herr. Schaeff. ad 4. hujus generis subdivisionem pertinet. Cimex bipunctatus Vill. Ent. Linn. 522. 198 et Phytocoris species mihi * ignota. Subdivisio Sexta. Caput antice late truncatum, emarginatum , lobo medio clypei antrorsum angustato, lateralibus sursum marginalis, extrorsum late sinuato-inflexis, breviore. Antennae crassiusculae: articulo secundo ter- tio longiore. Anguli pronoti humerales, non prominuli, rotundati. .Ab- domen marginatum. Corpus ellipticum, subdepressum, nitidum, pictura variegatum: SrRAcHiA Hahn. Wanz. I. 180. EunvypEMA Laporte Hém. 61. Amy. et Aud. Serv. Hém. 125. 92. IPent. oleracea (Linn.); coeruleo-aenescens v. viridescens, margine undique, pronoli lineola media, scutelli apice, corio hemielytrorum puncto intra apicali, tibiarumque annulis, rubris, albis aut flavis *. Long. 3 lin. «, genuina coeruleo-aenescens, piclura rubra aut alba scutello maculis iribus: Cimez: oleraceus Linn. Faun. su. 934. Fabr. Ent. syst, IV. 121. 162. Ejusd. Syst. Rhyng. 177. 112. De Geer Mém. III. 266. 10. Tab. XV. fig. 22. 23. Villers Ent. Linn. 498. 61. Schaeff. ins. rat. Tab. XLVI. fig. 4. 5. Stoll. Punais. Tab. V. fig. 32. Panz. Faun. germ. 32. 12. Wolf Icon. cim. 16. 16. Tab. II. fig. 16. a. b. Rossi Faun. ctr. ed. JIl. II. 376. 1313 Fall. Cim. su. 49. 16. Ejusd. Hem. su. 31. 16. Pentatoma oleracea Law. Hist. nat. XII. 195, 38. Strachia oleracea Hahn. Wanz. I. 183. Tab. XXIX. fig. 94 (opt.). c d us Eurydema oleracea Amy. et Aud. Serv. Hém. 127. in nota. Ospreodes Amy. Ent. Fr, 71. 50. B. flavata* viridescens, aureo - picla, scutello trimaculato, ventre femori- busque flavo-nigroque variegatis *. Cimez flavatus: ,0vatus, niger, scutello elytrorum apice lateribusque flavis, thoracis margine lineaque media flavis Schrank. Beytr. 70. 34. Vill. Ent. Linn. 505. 80. y. Zetlerstaed(ii * pictura ut in « sed scutello macula una: Cimez oleraceus Zett. ins. lapp. 260. 1. Habitat in hortis culinaribus, praesertim ad plantas cruciferas et in asparago aestate, c et 7 per totam Lithuaniam mediam et borealem frequens, B certis in annis in meridionali magna in copia provenit. — Odorem debilem oleraceum spirat. Minus ac sequens polymorpha illaque minor. Corpus nitidum variegatum, supra impresso-punctatum, modo coeruleo-aenescens modo viridescens: pictura modo rubra modo alba modo lutea. Sexus uterque colore interdum dissimilis in copula obvenit. Omnibus tibiae nigrae, caput marginatum et antennae obscura. Normalis forma: Dorsum totum coerulescens aeneo vel viridi nitens cum capite, pronoto elytrisque. Clypeus capitis nec non margo anterior et po- sterior pronoli valde angusto albo vel rubro colorati. Pronoti fascia longitu- dinalis alba vel rubra postice latior, versus hemielytra saepe desinens lineola transversa; margines laterales pronoti et latera hemielytrorum basi interdum latius albo aut rubro picta. Membrana hemielytrorum semper fusca. Scutel- lum trimaculatum scilicet praeter maculam apicalem albam aut rubram, duabus oblongis deorsum tamen apice non confluentibus uti in sequente. Venter vel totum coeruleo- aut viridi-aeneum vel pallidum maculis in disco et in margine nigris seriatim dispositis. Forma y differt tantum scutello macula una alba aut rubra notato. Forma ( magnitudinis parum majoris, pictura partium uli in « sed loco albae aut rubrae, semper lutea. 47. Pent. ornata (Linn.); nigro-rubroque vel nigro-flavoque varia; capite alisque nigris; membrana hemielytrorum fusca albo marginata, tibiis concoloribus *. Species magnitudine et pictura valde variabilis. Inter adduetas infra formas sequentes characteres constantes vidi: nempe corpus supra impresso- punctatum, caput disco, antennis tibiasque lotas, nigra; membranam hemie- lytrorum fuscam, opacam, albo marginatam. «. genuina; rubro varia; pectore abdomineque medio nigris: punctis late- ralibus et marginalibus distinctis pronotique sex confluentibus nigris *. Long. 3$ lin. Cimex ornatus « major; pronoto maculis duabus semibifidis nigris. Burm. Handb. d. Ent. II. 368. 12. c. Cimex ornatus Linn. Faun. su. 937. Fabr. Ent. syst. IV. 118. 150. Ejusd. Syst. Rhyng. 172. 93. Scopoli Ent. carn. 123. 361. Villers Ent. Linn. 500, 64. Sulzer. Hist. ins. Tab. XI. fig. 73. Panz. Faun. germ. 93. 21. "Wolf Icon. Cim. 15. 15. Tab. II. fig. 15. Fall. Cim. su. 49. 15. «. Ejusd. Hem. su. 30. 15. «. Pentatoma ornata Latr. Hist. Nat. XII. 194. 35. Boit. man. 55. Strachia ornata Hahn. Wanz. III. 12. Tab. LXXVIII. fig. 238. Eurydema ornata Amy. et Aud. Serv. Hém. 126. 11. (quo ad synonymiam! exclusa de- scriptione ad à pertinente!). Eurydema Amy. Ent. Fr. 69. 49. Habitat rarius in Lithuania formis à, & et 5, locis cultis in plantis variis praesertim in cruciferis. Major aliis formis Lithuaniae communibus. Caput, antennae, thorax sub- tus pedesque nigra. Pronotum rubrum utrinque macula magna nigra postice bifida e tribus confluentibus formata. Scutellum nigrum maculis rubris con- fluentibus unam versus pronotum bifurcam, apicem versus capitatam maculam formantibus literae Y similem. Hemielytra rubra punctis duobus in corio nigris, allero intra apicem, altero in medio marginis exterioris; macula nigra oblonga versus marginem interiorem inter duo puncta ampliata. Membrana nigricans albo marginata. Abdomen subius rubrum disco nigro, limbo utrin- que nigro-maculato. B. Hoffmansegsi*:; nigro-coerulea, rubro varia; antennis pedibusque ni- gris; pronoto rubro- marginato; fascia in medio rubra, lateralibusque duabus marginem anteriorem non attingentibus ; hemielytro singulo mar- gine maculisque duabus sejunctis rubris; ventre viridi aeneo *. Long. £— 4 lin. Pentatoma. herbaceum Hoffmsgg. Herrich Schaeff. in Panz. cont. Faun. germ. 115. 12. Strachia herbacea Hahn. Wanz. III. 13. Tab. LXXVII. fig. 239. Habitat in Podolia australi. y. Schaefferi *; rubro-nigroque varia; pronoto maculis duabus magnis ni- gris; hemielytris nigris: maculis duabus parvis rubris. Cinez ornatus Schaeff. ins. rat. Tab. LX. fig. 10 (jam a Fabricio ad Pent. ornatam citata !). Pentatoma Dominulus Herr. Schaeff. in Panz. cont. 112. 16. non Scopolii, quae omnino à nostram spectat). t e Habitat in Volhynia australi rarius. i CAM nue 0. festivus; rubro-varia, pectore abdomineque medio nigris: punctis late- ralibus et marginalibus, pronotique sex biserialibus distinctis, nigris *. Cimez ornatus B minor; pronoto punctis sex nigris (femoribus basi sanguineis) Burm. Handb. d. Ent. 1I. 368. 12. Cimex festivus Linn. Syst. Nat. XII. 723. 57. Fabr. Ent. Syst. IV. 118. 151. Ejusd. Syst. Rhyng. 173. 95. Schaeff. ins. rat. Tab. CCLXXII. fig. 3. 4. Villers. Ent. Linn. 500. 65. Panz. Faun. germ. 6. 19. Sturm. Ins. Kab. Heft II. Wolf Icon. Cim. 61. 58. Tab. VI. fig, 58. Rossi Faun. etr. ed. Jllig. II. 373. 1309. Donov. Brit. ins. III. t. 101. fig. IV (mediocris). Cimex Dominulus Scópol. ent. carn. 124. 392. non Herr. Schff.! Pentatoma festiva. Latr. Hist. Nat. XII. 194. 36. Boit. man. enc. 55. Strachia festiva Hahn, Wanz. I. 181. Tab. XXIX. fig. 93. Eurydema ornata Amy. et Aud. Serv. Hém. 126. 1. (sola descriptio exclus. synonymis ad « pertinentibus !). Habitat frequens in Lithuaniae plantis oleraceis. Genuina P. ornata minor. Caput nigrum, rubro-marginatum. — Antennae nigrae. Pronotum rubrum, maculis sex nigris distinclis, biserialibus; ante- riores duae transversae, oblongae. Scutellum aut rubrum macula basilari subtriangulari nigra aut similiter uti in Pen/atoma ornata pictum, scilicel nigrum, maculis rubris confluentibus unam, versus pronotum bifurcam semi- lunarem apicem versus capitatam literae P (psi graeco) similem; in hac si color ruber pro fundamentali consideretur, tres re vera adsunt maculae ni- grae, nempe basilaris latior subtriangularis et versus apicem duae laterales oppositae, discretae, subrotundae. Hemielytra rubra: fascia introrsum nigra longitudinali extrorsum sinuata, marginem costalem non altlingente, aream corii in duo triangula costae contigua dividente, singulo basi macula nigra notato. Membrana hemielytrorum fusca opaca, margine albido cincta. Pectus nigrum rubro marginatum. Abdomen supra nigrum rubro marginatum, ma- culis utrinque iribus nigris apud mares a margine extremo remotis. Venter ruber macula magna discoidali nigra, stigmatibus seu ostiis spiraculorum ab- dominalium late nigro cinclis utrinque maculas quinque apud mares, sex apud foeminas, subrotundas formantibus. Coxae basi extrorsum flavae et albae, unde sex maculae in pectore pallidae pone marginem rubrum. Occurrit lamen el coxis omnino atris. Pedes o£ nigri. &. fimbriolata * ; nigro-rubroque varia, antennis pedibusque nigris; pronolo maculis sex nigris, posterioribus mediis maximis inferne confluentibus ; membrana hemielytrorum tenuissime albo marginata; ventre trifariam maculato. Pentatoma. fimbriolatum Meyer; Germ. Faun. ins. eur. XVII. 9. (opt.). Habitat frequenter in plantis labiatis sylveswibus Lithuaniae mediae et meridionalis. Ls BE Ik. A normali Pent. festiva magnitudine minore, membrana hemielytrorum lenuius marginata, peclore abdomineque trifariam nigro -maculatis, distincta. Puncta media duo in pronoli postico maculas duas magnas secum confluentes efficiunt. Praeterea in corio hemielytrorum ante apicem una macula nigra. . Abdomen supra rubrum, punctis marginalibus nigris. Corpus totum infra rubrum maculis in singulo segmento ventrali tribus nigris et margo extimus abdominis plerumque adhuc serie punctorum nigrorum ornatus. Pedes toti nigri. C. Falleni*; luteo- varia, pectore abdominisque medio nigro - maculatis ; punclis lateralibus et marginalibus pronoti sex distinctis nigris; capitis margine luteo; femoribus basi pallidis. Cimez ornatus B. Fallen. Cim. su. 49. 15. Ejusd. Hem. su. 30. 15. Habitat circa Vilnam in Pznpinella saxifraga, ubi plura specimina aestate media 1846. inveni. Corporis pictura in vivo flavo-aurea v. aurantiaca a praecedentibus di- slincta. Antennae nigrae. Oculi fusci. Caput fuscum clypeo antice flavo- marginato. Pronotum coloris aurantiaci, maculis 6 nigris biserialibus distin- clis: 2, 4. Scutellum aurantiacum 5asi macula triangulari nigra. Hemielytra auranliaca margine interiore nigro sinuato, aream corii in duo triangula costae contigua dividente: majori puncto uno nigro, margineque coslali punctis 4 nigris notato. /embrana et pedes nigra. Abdomen aurantiacum subtus ma- culis nigris ellipticis triserialibus. Falleniana descriptio omnino nostrae convenit praeter verba: femoribus basi pallidis, quae aliam modificationem hujus spectant. Perthesius (MSS. Ins. Lithu. et Pol. ex anno 1802. 168. fig. 5) aliam adhuc magis memorabilem varietatem descripsit non tantum femoribus sed et tibüs basi flavis, quam pro varielale Pentatomae ornatae adnotavit. Nota. Pentatoma pictum (rufum plerumque etiam flavo-variegatum capite maculato subtus rufescens aut flavum pectore utrinque maculis 3 ovatis nigro -cinctis, ventre serie macularum mediarum obsoleta Herr. Schíf. (in Panz. Cont. 116. 12 et 13; Strachia picta Hahn. Wanz. III. 14. Tab. LXXVII. fig. 240) 5 lin. long., distincta a modificatio- nibus Pentatomae ornatae videtur pedibus variegatis. — JPentatoma vero decoratum Herr. Schff. (in Panz. Cont. Faun. germ. 116. 14.) P. picti varietas! Subdivisio Septima. Caput antice rotundatlum, emarginatum. Antennarum arliculus secundus aut longitudinis tertii aut tertio longior. Pronotum basi ad humeros abdomine latius. Abdomen marginatum subtus con- vexum, rotundatum, segmente ventrali secundo basi inermi: PENTATOMA Oliv. Amy. et Aud. Serv. Hém. 128. 95. * Corpore supra. pilosiusculo : 4S5. IPent. Bhaecarum (Linn.); pilosiuscula, supra rufescens subtus albida, nigro-punctalta; antennis tarsisque nigris albo-annulatis; scutello apice abdominisque maculis marginalibus albis, geminatas nigras magni- tudine superantibus. Long. 4 lin. Cimez Baccarum Linn. Faun. su. 928. Fabr. Ent. Syst. IV. 117. 144. Ejusd. Syst. Rhyng. 172. 92 (excluso Synonymo Geoffroy! ad P. punctipennem pertinente!). Schíf. ins. rat. Tab. LVII. fig. 1.2. cf. Panz. Faun. germ. 33. 20. Wolf Icon. Cim. 60. 57. Tab. VI. fig. 57. Jkossi Faun. etr. ed. Jllig. II. 373. 1308 (excluso synonymo Scopolii ad P. punctipennem spectante). Vill. Ent, Linn. 495. 55. Fall. Cim. su. 48. 12. Ejusd. Hem. su. 29. 13. Zetterst. ins. lapp. 260. 6. Burm. Handb. d. Ent. II. 369. 13. Cinez Verbasci (Punaise de Bouillon blanc) De Geer Mém. III. 257. 4. Tab. XIV. fig. 5 et ibid. fig. 3 et 4 (larvae!). Pentatoma Baccarum Latr. Hist. Nat. XII. 193. 31. Boit. Man. enc. 55. Hahn. Wanz. II. 63. Tab. L. fig. 152. Amy. et Aud. Serv. Hém. 132. 6. Acromecia Amy. Ent. Fr. 12. 52. Pentatoma Amy. Ent. Fr. 73. 52. Habitat in arvis cultis et fruticetis Lithuaniae; initio aestatis et autumni frequens; non raro baccis ribium aliisque quiescens, quas tetro odore in- quinat. Sexus ulerque similis. Corpus supra impresso -nigro-punctatum pilis brevibus nudo oculo conspicuis obsitum stalim hanc speciem ab aliis distin- guit. Caput fuscum v. griseum clypeo apice truncato-emarginato. Antennae nigrae, albo-annulatae: articulo secundo tertio longiore. Pronotum rufescens lineola in quibusdam pallida dorsali saepe et scutellum percurrente. Scutel- lum coloris pronoti v. fusco-virescens, apice albo v. flavescente. Hemielytra ferruginea subtus magis laete eliam in exsiccalis sanguinea: membrana grisea in angulo interno (sub apice scutelli abscondito) macula nigra notata. — Alae nigricanles nervo marginali sanguineo et pone medium lunula nigra insignitae. Abdomen supra nigrum, margine pallido: maculis utrinque nigris bilobis in- lerstinclo; in vivis margo hic pulcherrime rubro et nigro variegatus; maculae nigrae pallidis minores sunt. Corpus subtus et pedes griseo-virescentia pilosa et nigro-punctata. Venter praesertim Zn disco punctis nigris impressum! Pedes rufescunt. Articuli tarsorum extremi et oculi nigri. — Color in ex- siccalis magis in griseum vergit, in vivis semper rufescens manet, corio he- mielytrorum infra pulchre toto sanguineo. ** Corpore omnino nudo: 49. Pent. vernalis (Wolf.); glabra supra grisea, rufescens (aul vire- scens); antennis rufis: arliculo quarto et quinto apice nigris; pronoli margine laterali scutellique apice pallidis; abdominis margine rufo aut vi- rescente supra nigro-maculato: maculis nigris et subtus binatis. Long. 41 lin. "2 m Cimez vernalis; ovatus, griseus, antennis rufis apice nigris; scutello apice albo. Wolf Icon. Cim. 141. 135. Tab. XIV. fig. 135. a. b. (colore griseo). Fall. Cim. su. 48. 14. Ejusd. Hem. su. 30. 14. (descript. var. colore rufescente). Cimez strictus Fabr. Syst. Rhyng. 179. 123. secundum specimina quae in Museo beroli- nensi asservantur! (colore obscuro ut in Pentatoma sphacelata !). Pentatoma vernalis Hahn. Wanz. II. 64. Tab. L. fig. 152. (colore rufescente). Pentatoma vernale; vufescens aut virescens, antennis rufis articulo 4 et 5 apice nigris, thoracis margine scutellique apice pallidis, abdominis margine rufo aut virescente, nigro maculato. Herr. Schaeff. in Panz. cont. 113. 6. (colore virescente). Habitat initio veris in variis plantis, aestate supra Epilobium spicatum ; Lithuaniae mediae et Volhyniae incola haud frequens. Foetet similiter ac praecedens. Praecedente vix minor, sequente major, cum utrisque facile confundenda. A priore caput clypeo subintegro, corpus nudum, defectus striae pallidae longitudinalis in pronoto et scutello nec non antennarum color, hanc facile disünguunt. — Varietatem viridescentem nunquam vidi, rufescens et grisea ipsae mihi notae. Corpus ovatum supra impresso nigro -punctatum, nudum glaberrimum. Caput clypeo parum emarginato. Antennae rufae subhirsutae articulo 4 et 5 apice nigris basi rufis, Pronotum in medio concolor, stria dorsali pallida nulla, marginibus lateralibus discoloribus tenue flavescentibus vel albidis. Apex scutelli flavicat aut albescit. Hemielytra scutello concolora: membrana fusca aeneo-nitida, angulo interno obscure tincto. Abdomen supra nigrum in mar- gine discolore simpliciter nigro-maculatum. Pectoris color et punctatura ven- tris. Venter pallidum impresso-nigro-punctatum uti in Penz. baccarum; pun- cüs inordinatim confluentibus, maculis in margine bilobis nigris. Ostia spi- raculorum abdominalium nigra. Anus emarginatus. Pedes pallidi, nigro- punctati. Tibiae pilosulae. Tarsi fuscescentes. 00. IPent, sphacelata (Fabr.); supra obscure grisca, subtus pallida ; annulis articulorum antennarum , pronoto margine, scutelli punctis tribus apiceque flavescentibus; tibiis basi pallidis, apice nigris *. Long. 3 lin. Cimez sphacelatus; obscurus, antennis annulis, thorace margine, scutello apice albis. Fabr. Ent, Syst. IV. 120. 156. Ejusd. Syst. Rhyng. 175. 103. Wolf Icon. Cim. 101. 95. Tab. X. fig. 95. Cimex Lynz Panz. Faun. germ. 33. 17. (mediocris) non Fabr.! Cimez albipes Fabr. Ent. Syst. IV. 96. 65. Ejusd. Syst. Rhyng. 158, 15. (secundum speci- mina in Mus. berolin.) Rossi Faun. etr. edit. Jllig. II. 368. 1300. Pentatoma albipes Lat. Hist. Nat. XII. 186. 6. Boit. Man. enc. 52. Pentatoma Lynx Latr. Boit. Man. enc. 55. Dryocoris Amy. Ent. Fr. 74, 55. — 90. — Habitat in fruticetis. graminosis, praesertim in quercetis Volhyniae et Podoliae. Pentat. vernalis varietati griseae similis, sed distincte minor, antennarum colore, maculisque tribus punctiformibus flavescentibus in linea basilari scu- telli abunde diversa. Corpus supra obscurum, glaberrimum, nudum, punctis plurimis impres- sum, ovatum. Caput antice emarginatum lobo medio clypei lateralibus bre- viore, apice libero. Antennarum articuli omnes nigri, basi albi uti in Penf. Baccarum. Pronoti margines laterales anguste pallide flavescentes. Scutellum fuscum apice /favescens; in linea ejus basilari maculae tres minulae puncti- formes flavescentes, pronoli margini posteriori contiguae. Hemielytra fusca, corio subtus rubicundo; membrana fuscescens angulo interno nigro. Abdomen supra nigrum, margine utrinque maculis quinque dilute flavescentibus. Venter subtus convexus, flavescens, punctis plurimis impressis, ostiis spiraculorum 5 utrinque, nigris et ante marginem totidemque maculis ocellaribus nigris. Pedes pubescentes, pallidi, interdum nigro-punclati. Tibiae apice nigrae. Notae 1?. Color flavescens partium, in exsiccatis facile in albidum mutatur. 29. Cimezx albipes Fabr. Ent. Syst. suppl. 535. 163. et in Syst. Rhyng. 177. 114 ab ipso in Cim. Gamma correctus. 51. P'ent. Eyna (Vabr.); virescens, roseo-lincta, ovato - subrotunda; abdominis margine extremo punctis ocellaribus atris, scutelloque in me- dio lineae basilaris punctis duobus atris; pronoto antice fusco striato * Long. 35; lin. Cimex Lynz Fabr. Ent. Syst. IV. 110. 118. Ejusd. Syst. Rhyng. 168. 68. Schaeff. ins. rat. Tab. XLVI. fig. 7. 8. Wolf. Icon. Cim. 100. 94. Tab. X. fig. 94. a. b. (satis bona). Pentatoma Lynz WMerr. Schaeff. in Panz. Cont. 113. 8. (bona). Cimez Lynx» Perthes MSS. ins. Lithu. et Pol. ex an. 1802. 167. 1070 !). Habitat locis sylvestribus graminosis Lithuaniae meridionalis, et circa Varsaviam (Perthes). 1) &Cette espéce se rapporte beaucoup à la Punaise baccarum. Elle est d'abord plus »petite, et sa couleur est un brun jaunátre clair e& mat rémpli de points imprimés, qui me ,sont point noirs. La couleur brun clair tire en. quelque facon sur l'olivátre. Des le com- ,mencement ou ertremité de la téte se panchent par la téte et aboutissent sur la moitié du »"corcelet qualres rayons noirs, deux au milieu et un au bord de chaque cóté; l'épaule du »corcelet est un tant soit peu anguleux et teint de noir a l'extremité; /a base de l'écusson »est marqué par deux traits fort noirs. et il parait méme une infiniment petite à cóté de la »grande. Le bord de l'abdomen offre des taches noires par paire à chaque separation d'an- ,neaux. Les antennes ont 5 articulations dont deux premieres sont rougeátres et minces, les »deux postérieures sont noires un peu grosses. Les pattes sont garnies d'un duvet tres-fin.* Long. 4 lin. Magnitudo en/atomae oleraceae sed latior; in structura Pentatomae ni- gricorni accedit. — Corpus parvum, late ovatum, rotundatum, supra opacum, lividum rubore suffusum seu coloris carvophyllini, subtus nitidum immacu- latum, margo extremus abdominis dilatatus, maculis ocellaribus geminatis . fuscis utrinque notatus, pedes concolores et antennae basi sanguineae optime hane speciem a Pent. niericorni distinguunt, cum qua praeter angulos pronoti in nonnullis characteribus convenit. Caput. parvum antice emarginatum ; lobo medio clypei utrinque, lateralibus lantum margine, stria infuscata nolatis quae in pronotum anticum continuan- tur. Oculi nigri. Antennae basi sanguineae, articulis duobus ultimis totis fuscis aut saltem quinto apice fusco, secundo tertio longiore. Pronotum late trapezoidale, convexum, antice parum declive lividum, saepe striis fuscis quatuor notatum; litura ordinaria obsoleta, postice purpurascens, angulis humeralibus rofundatis vix basin hemielytrorum excedentibus. — Scutellum triangulari- conicum, concolor livido- purpureum; in linea basilari ejus duae maculae parvae, nigrae punctiformes et interdum duae aliae minulissimae versus singulum angulum una. Hemielytrorum corium roseo-lividum: mem- brana alba, immaculata. Abdomen postice rotundatum late marginatum supra nigrum: margine flavescente a hemielytris non obtecto ad commissuras annu- lorum extremas maculis minutis fuscis ocellaribus utrinque notato. Venter convexus, nitidus, concolor, pallidus. Spiraculorum abdominalium ostia ob- soleta, illa pectoralia puncto nigro insignita. Pedes pallidi pilosuli. Femora supra in medio puncto nigro notata. Tarsi ferruginei aut sanguinei. Mihi tantum foeminae notae sunt. Nota. Figura Wolfii repraesentat hanc speciem paulo nostra et Perthesiana minorem, ncc ostendit illas strias 4. fuscas in capite et pronoto, nec puncta 2 nigra in scutello, quae tantum in speciminibus bene conservatis conspicua sunt. 52. PPent. fibulata * (Germ.); rotundata, grisea, supra nigro-punctlala; pronoto latitudine abdominis postice angulato: angulis utrisque subrectis; hemielytris disco litura lutea rhomboidea introrsum aperla: sinu infumato; abdomine margine variegato; femoribus annulo nigro *. Long. 3 lin. Pentatoma. fibulatum; griseum, supra nigro-punctatum ; pronoto mutico; abdomine mar- gine variegato, hemielytris litura rectangula lutea notatis. Germar Faun. ins. eur. XIV. t. 10. (opt.). Habitat in Podolia australi. Species parva habitu inter Pent. impressam et P. Lyncem media, huic ta- men magis propinqua, lituris minutis luteis in corio hemielytrorum ab omnibus hujus generis ex primo intuitu stalim recognoscenda. Corpus supra griseo-obscurum, opacum; punclis nigris impressis, rotun- 12* datum. Caput antrorsum angustatum, clypeo integerrimo; lobo medio laterales vix aut ne vix superante, striis longitudinalibus obsoletis flavis, marginalibus distinctioribus pone oculos sitis, notatum. — Oculi globosi nigri. X Antennae pallidae, articulo 4 et 5 nigris. Pronotum hexagonale; margo ejus anterior (cui postice tres fasciae brevissimae, luteo coloratae obsoletae, maculiformes contiguae sunt) late lunatim excisus, posterior truncatus, laterales tenue luteo marginati; dorsum parum convexum; anguli posteriores obtusissimi, humerales subrecti, latitudinem abdominis basi non excedentes. Scutellum basi rectangulum subito conico- obtusum. Hemielytrorum corii areae inter- mediae nervus costalis cum anastomosibus brevibus, obliquis transversim in lituram concavam, introrsum apertam, rhombeam, flavescentem tumidus, sinu maculam fuscam fovente. Membrana hemielytrorum grisea, circiter 5-nervia, angulo interno macula elliptica fusca, nervis indistinctis. ^ Abdomen supra nigrum, margine prominente luteo variegato. Venter ferrugineus, nitidus, subtilissime nigro-punciatus, praeter maculas marginales segmentorum nigras, alis destitutus. Ostia spiraculorum abdominalium concolora. Pedes subnudi, pallidi. Femora supra annulo nigro. Mihi tantum foeminae innotuere. 09. PPent. juniperina (Linn.); elliplico - rotundata, olivacea, margine undique scutelloque apice flavis; antennis extrorsum nigris; humeris pro- noli rotundatis latitudine abdominis *. Long. 4 lin. Cimez juniperinus Linn. Faun. su. 930. De Geer Mém. III. 253. 1. Tab. XIII. fig. 1—8. Sco- pol. Ent. carn. 122. 359. Schaeff. ins. rat. Tab. XLVI. fig. 3. Fabr. Ent. Syst. IV. 109. 113. Ejusd. Syst. Rhyng. 167. 60 (excluso synonymo Geoffroy ad Pent. prasinam « perti- nente!) Vill. Ent. Linn. 496. 57. Panz. Faun. ger. 33. 16 (male colorata). Wolf Icon. Cim. 54. 51. Tab. VI. fig. 51. Rossi Faun. etr. ed. Jllig. II. 369. 1303. Schellenb. Wanz. 10. Tab. I. fig. 1. (color nimis dilutus). Fall. Cim. su. A7. 12. Ejusd. Hem. su. 28. 12. Zet- terst. ins. lapp. 260. 7, Burm. Handb. d. Ent. II. 369. 14. Pentatoma juniperina. Latr. Hist. nat. XII. 191. 23. Boit. Man. enc, 94. Amy. et Aud. Serv. Hém. 132. 5. Pentatoma juniperinum Hahn. Wanz, M. 61. Tab. XLIX. fig. 150 (antennis pedibusque totis viridibus !). Pitedia (ex ling. hebr.) Amy. Ent. Fr. 77. 61. Habitat frequenter in Juniperetis totius Lithuaniae, aestate. Odorem in- gralum spirat. Propter staturam parum torosam et colorem omnium partium uli capitis, pronoti, hemielytrorum, antennarum, abdominis pedumque pulchre obscure viridem s. olivaceum striclo sensu, non facile cum ent. prasina, purpuri- penni &, aut smaragdula « confundi potest. Sexus uterque similis. Corpus elliptico - rotundatum totum | oZivaceuri, EME ers subtiliter confertim ruguloso - punctatissimum. | Caput fronte plana, antice pa- rum emarginatum; /obo zedio clypei lateralibus parallelis apice acutiusculis parum breviore. Pronotum valde transverso -trapezoidale leviter convexo- declive, litura normali a colore pronoti non diversa, angulis Aumeralibus ro- undatis. latitudine abdominis. — Margines laterales pronoti u/rinque, costa hemielytrorum basi, margines abdominis supra, scutellum apice pulchre fla- vescunt. Antennae asi olivaceae superne niorae, articulo scilicet tertio suh apice quarto ei quinto totis nigris; secundo tertio perspicue longiore. Margo Jlavus abdominis immaculatus a hemielytris obfectus rarissime posteriora ver- sus illa excedens. Membrana hemielytrorum fuscescens 8-nervia. Venter convexo-rolundatus unicolor olivaceo-viridis, ostiis spiraculorum concoloribus. Pedes olivacei. Tibiae pilosiusculae, posteriores parum arcuatae. Tarsi Jusco - nierescentes. Maris valvula analis aperturam segmenti sexti ventralis obturans, convexa, simplex, superne emarginata. Foeminae valvulae anales sex: 4 superiores posticum marginem abdominis formantes, 2 inferiores rima conniventes. Nota. Color pulchre flavus partium post mortem facile in sordide flavum aut in testaceum permutatur. Exsudatio pinguis ex toto corpore, citius post mortem in hac specie quam in congeneribus locum habet. 04. PPent. prasina (Linn.); supra viridis aut subrubescens ; articulis an- tennarum extremis rufescentibus, apice fusco; scutello concolore; pronoti humeris auriculatis abdomen excedentibus, abdominis margine exserto supra ad incisuras pallido; ventre discolore ostiis spiraculorum nigris; femoribus supra medium puncto nigro notatis, tibiis posterioribus rectis *. Minus magnitudine quam colore variat, qui ex natura dermatis secun- dum aetatem, tempestatem anni et locos natales, certas tantum haud mathema- lice limitatas, infra adductas formas producit. Modificationes virides cum Pent. juniperina, P. purpuripenni & et P. smaragdula e, rufescentes vero cum P. purpuripenni B, confundi possunt, sed neglectis aliis characteribus, Siructura capilis (constantissima!) et abdominis rectae determinationis viam subito indicabit. Praeter characteres in diagnosi indicatas ommes formae Pent. prasinae in sequentibus inter se conveniunt: Corpus ovatum, minus ovale quam in P. junzperina (propter arcus late- rales marginum abdominalium in medio longitudinis magis convexos) sub/ilifer confertim. ruguloso - punctatissimum uli in P. Juniperina. Caput. elliptico-ro- tundatum, ad oculos parum latius, fronte plana anlice subemarginatum; lobo medio clypei antrorsum acutiusculo lateralibus extus arcuatim converoen- /ibus, supra illum conniventibus . breviore. Pronotum lale transversum, a hu- -- ge meris declive, litura aniica ordinaria concolore. angulis humeralibus ro(un- datis in auriculas breves, latas, basin abdominis excedentes porrectis. Scu- tellum. triangulari-conicum. Corium hemielytrorum, ab angulo scutellari obli- que recte truncatum. Antennarum articuli extremi et tibiae cum tarsis pilo- siuscula. Tibiae duo posteriores cum reliquis recae! Longitudo relativa ar- liculorum in antennis variat. Quartus et quintus semper sunt cylindrico-clavati reliquis longiores, secundus aut aequalis tertio aut znus perspicue illo lon- gior, aut brevior. e. genuina; viridis; latera pronoli rubro zon marginata: antennarum arli- culi duo extremi rufescentes aut saltem ultimus apice fuscus; membrana hemielytrorum albida, angulo interno macula fusca *. Long. 5— 96 lin. Cimez prasinus Linn. Faun. su. 931. De Geer Mém. III. 266. 9. Fabr. Ent. Syst. 1V. 109. 111. Ejusd. Syst. Rhyng. 166. 58. Villers Ent. Linn. 497. 58. Stoll. Punais. 74. Tab. XIX. fig. 127. Wolf. Icon. Cim. 55. 49. Tab. VI. fig. 49. (apice capitis integro, descriptioni con- tradicente!). Rossi Faun. etr. ed. Jllig. II. 371. 1305. Fall. Cim. su. 47. 11. Ejusd. Hém. su. 28. 11. Burm. Handb. d. Ent. II. 370. 17. Donov. Brit. Ins. IV. Tab. 123 (bona!). Pentatoma prasina. Latr, Hist. nat. XII. 190. 21. Boit. Man. enc. 54. Amy. et Aud. Serv. Hém. 131. 3. Pentatoma prasinum. Hahn. Wanz. II. 60. Tab. XLIX. fig. 149. IIerr. Schaef. in Panz. Cont. 115. 8 (bona). Viridis immaculata. Antennarum articuli tres priores viridescentes, duo reliqui rufescentes aut. ferruginei modo concolores, modo ultimo apice fusco. Pedes virides, tarsis nigris aut fusco-ferrugineis. Habitat rarius in sylvis regionum magis australiorum Lilhuaniae, in Vol- hynia et Podolia frequentissima. Non tantum succo plantarum, sed more formarum sequentium ex rapina larvarum Pyralidum victitat. Haec tantum cum Pent. smaragdula c confundi potest. B. dissimilis: supra viridis subtus dilutior vel carnea; pronoti latera rubro- marginata: antennarum arltieuli ultimi duo fusci, aut saltem inferior basi ferrugineus; membrana fusca *. Long. 5 lin. Cimez dissimilis Fabr. Ent. Syst. IV, 109. 112. Ejusd. Syst. Rhyng. 167. 59. Vill. Ent. Linn. 503. 72. Panz. Faun. germ. 33. 15 (bona). "Wolf. Icon. Cim. 53. 50. Tab. VI. fig. 50. a. b. (optim.!) Schaeff. ins. rat. Tab. XLVI. fig. 1. 2. (secund. Jllig. !). Pentatoma dissimilis Latr. Boit. Man. 54. Amy. et Aud. Serv. Hém, 131. 2. Procopops Amy. Ent. Fr, 78. 62. Habitat frequens in fruticelis et hortis per totam Lithuaniam, aestate. Aeslivalis haec modificatio frequentissima, colore prasino-viridi in super- ficie superiore omnino praecedenti similis. Oculi hujus saltem in vivo apud mares iestaceo - rubri. — Antennarum arliculi basilares primus, secundus et tertius modo pallidi apud mares, modo viridescentes apud foeminas, conco- — nm lores: quartus et quintus in ulroque sexu fusci basi discolores, aut saltem quartus basi ferrugineus. — Pronoli litura interdum obsolela rufescens, sed margines laterales in vivis pulchre roseo cincti. Scutellum basi convexum, summo apice passim angusle subrufescens. Hemielytra pronoto et scutello concolora venis quandoque rubicundis licet rarissime percursa. Membrana hemielytrorum semper fusca, nitida. Abdomen supra nigro - coerulescens. Commissurae segmentlorum marginis abdominalis strigis rufescentibus trans- versis notatae quae tamen nunquam maculas symmetricas formant. Venter in . vivo laevissimus, nitidus, praesertim apud mares incarnatus: ostiis spira- culorum nigris, in utroque sexu post mortem rufescit. Occurrunt specimina foeminea quibus saltem anus virescit, alia demum specimina foeminea, totum subtus corpus aequaliter cum pedibus sordide testaceum, ostendunt. Pectus subtus, ventri concolor in utroque sexu, apud foeminas interdum virore ad- mixto. Pedes modo viridescentes, modo ferrugineo testacei zmmaculati. Fe- mora tantum inferne supra medio puncto nigro distincto notata. Tibiae rectae. Tarsi testacei aut testaceo-viridescentes. Mas maxima ex parle differt a foemina: pedibus corporeque subtus ma- gis ferrugineo-rubris, antennarum articulis inferioribus dilutioribus, extremis duobus distinctius basi rufo- annulatis, praesertim autem structura ani, quae post mortem retraclis genitalibus, semiannulum late marginatum margine ci- liatum, inferne parum retusum, refert. In foemina quantum videre licuit in eodem tempore, pedes obscuriores aut magis sordido colore tincli; antennarum articuli quarlus et quintus minus distincte basi rufescentes, et in ano conspiciuntur valvulae imbricatae 6, qua- rum 4 sub apice abdominis sitae horizontales, duae minores inferiores per- pendiculares, interno margine conniventes. y. discolor; supra ferrugineus subtus viridis Wolf Icon. Cim. 178. 177. Tab. XVIII. fig. 177. Long. 5 lin. Habitat cum praecedente versus finem aestatis. Est praecedens quae jam dorsum ferrugineum habet, seu caput, prono- tum, scutellum et elytra obscure rufo-ferruginea. Antennarum articuli 3 in- feriores rufescentes, 4 apice 5 ex toto fuscus. Pronotum ad latera fusco- purpureo -marginatum aeque ac abdomen, quae adhuc subtus viridia sunt. Pedes virides. Tarsi rufescentes. Membrana hemielytrorum fusca, punctum nigrum in femore, ostia spiraculorum abdominalium et pectoralium nigra. Transit facile in sequentem: 0. subrubescens * supra ferrugineo-rubra, subtus cum pedibus ferrugineo- lestacea; pronoti margine laterali subdiscolore. Pentatoma frutetorum, P. subrubescens et P. arbustorum in Mus. berol.!! — 96 — Habitat sero autumno in hortis et fruticelis inter folia dejecta, in quibus sedendo radiis solaribus delectatur. Omnibus characteribus praecedenti convenit excepto colore. Hujus caput, pronotum, scutellum et elytra ferrugineo rubra, subtus cum pedibus ferru- gineo-teslacea, limbo pronoti et apicis scutelli dilutiore. Nota. Pentat. prasinam gramineo-viridem (vert-pré) supra subtusque tenue fusco-pun- clatam, membrana hemielytrorum viridi (d'un vert pàle), et capite integerrimo qualem describunt Amy. et Aud. Serv. (Hém. 131. 2) nunquam mihi in collectionibus. nec in natura videre licuit. Synonyma ab illis sub P. prasina citata, ad nostram pertinent. Subdivisio Octava. Caput antice subintegrum. Antennarum articulus se- cundus tertio perspicue longior. Pronoti anguli humerales in auriculas porrecti. Abdomen marginatum subtus convexum, segmenlo secundo ventrali basi mutico: MonMipEA Amy. et Aud. Serv. Hém. 134. 97. 55. PPent. nigricornis (Fabr.); flavo-brunnea aut fusco varia; pronoli auriculis aculis, antennis, clypei lineis, maculis marginalibus abdominis, punctoque femorum nigris; scutello basi concolore *. Long. 54 lin. Cimezx nigricornis Fabr. Ent. syst. IV. 94, 59. Ejusd. Syst. Rhyng. 157. 8. Stoll. Punais. Tab. XXIX. fig. 210. Schaef. ins. rat. Tab. LVII. fig. 1. 2. Villers Ent. Linn. 491. 41. Wolf. Icon. Cim. 137. 132. Tab. XIV. fig. 132. a. b. c. d. Rossi Faun. etr. ed. Jllig. II. 367. 1299. Fall. Cim. su. 47. 9. Ejusd. Hem. su. 27. 9. Burm. Handb. d. Ent. II. 369. 15. Cimez purpuripennis De Geer Mém. III. 258. 5. Tab. XIII. fig. 15—22. Cimex pudicus Schrk. Enum. 277. 524. Pentatoma nigricornis Latr. Hist. Nat. XII. 187. 11. Boit. man. enc. 52. Hahn Wanz. II. 58. Tab. XLVIII. fig. 147. (varietas pallida cum striis 4 occipitalibus nigris). Pentatoma nigricorne Herr. Schaeff. in Panz. cont. Faun. germ. 113. 9 (bona). Mormidea nigricornis Amy. et Aud. Serv. Hem. 135. in nota. Mormidea Amy. Ent. Fr, 80, 65. Habitat in sylvis et hortis praesertim Lithuaniae mediae et meridionalis, m plantis cichoraceis. Circa Varsaviam (Perthes). Magnitudo praecedentis. Supra subferruginea v. testaceo-grisea ruguloso ünpresso niero-punctulata, opaca, subtus concolor, flavescens. Caput antice angustatum subemarginatum: lobo medio clypei apice libero lateralibus parum breviore. . Oculi nigri. Antennae excepto articulo basilari rufo totae nigrae: articulus secundus tertio longior. Anguli humerales pronoti ad auriculas breves acuías apice nigras reducti. Scutelli subconcoloris apex sensim dilu- lior flavescens licet ferrugineus. —Hemielytra ferruginea: membrana opaca flavescens, angulo interno sub apice scultelli abscondito, nigro. Abdomen supra nigrum, postice hemielytris latius, margine acuto supra pallide varie- gato, subtus concolor, flavescens, ostiis spiraculorum non maculatis. Pedes pilosuli, pallidi, femoribus puncto inferne nigro. Ungues nigri. Color capitis variat. Varietas oecipite nigro, siriis qualuor in pronolum elongatis, frequenter occurrit in Lithuania media. In normali insecto striae capitis et pronoti obsoletae vel obliteratae. Nota 1. Pentatoma Eryngii; rubro-fusca v. fusco- rubra, punctata, pronoto antice striis quatuor abbreviatis, totidemque lineae basilaris scutelli maculis punctiformibus, ni- gris; scutello basi concolore, apice pallido, ultimis quatuor antennarum articulis nigris. Hahn. Wanz. II. 59. Tab. XLVIII. fig. 148. non Germ.' Long. 5 lin. circ. Habitat in Lithuaniae et Volhyniae variis plantis cum praecedente, cujus mera varietas est pronolo anlico siriis 4 nigris distinclius nolato, punctisque 4 nigris in linea basilari scutelli, quod ibidem semper concolor, apiceque flavescit. Nota 2. Cimex ÉEryngüi Villers. Ent. Linn. 5223. 142 est Phytocoridis species mihi ignota. 506. PPent. lunulea (Fabr.); supra rufa, opaca, subtus flavescens subnitida : venire disco triseriatim nigro -punctato; pronoto anlice strigis quatuor nigris; scutelli basi apiceque pallido: disco maculis 5 nigris; auriculis humeralibus rotundatis, porrectis: abdominis margine supra maculis qua- dratis nigris et aurantiacis notato; antennis rubris: extremis articulis duobus nigris *. Long. circ. 5 lin. Cimezx lunula; Whorace obtuse spinoso supra rufus antice lineolis, scutello lunulis duabus baseos apiceque albis Fabr. Ent. Syst. IV. 96. 64! Ejusd. Syst. Rhyng. 158. 14. Pentatoma Lunula Latr. Boit. Man. enc. 52. [ Cimex Éryngii; subferrugineus, thorace obtuse spinoso, punctis antice quatuor, scutello duobus nigris Germ. in Ahrens Faun. ins. eur. II. 21. (fide specim. a clar. auct. commu- nic.!, quae cum Mus. berolin. comparavi!) non Hahn! Cimez varius; thorace obtuse spinoso, supra rufus subtus flavescens, scutello nigro basi apiceque albo. Fabr. Ent. Syst. IV. 95. 69. Ejusd. Syst. Rhyng. 158. 13. Pentatoma, varia Lat. Boit. Man. enc. 53. Pentatoma varium Herr. Schaeff. in Panz. Cont. Faun. germ. 126. 20. ( male colorata, sed character scutelli bene expressus). Habitat in Podolia australi. Pent. nigricorni affinis, sed pluribus nolis diversissima. Convenit capilis, pronoti, scutelli, pedumque fabrica, membrana hemielytrorum abdomineque sublus flavo. Differt ab illo a. magnitudine minore, 5. colore corporis exi- mie rufo, c. slriis capilis et pronoti nigris valde expressis; d. antennarum tribus prioribus articulis sanguineis, quarto et quinto nigris; e. auriculis hu- meralibus pronoti, oblongis rotundatis; f. pictura scutelli singulari; 9. mar- gine abdominali pulcherrime variegato; el ^. ventre triserialiter punctato. Corpus supra rufum vel potius brunneo -purpureum, impresso-punciula- lum, opacum. Caput antice rotundatum, /obis clypei omnibus fastigiatis apice subdehiscentibus. n capite striae nigrae tres, duae marginantes simplices et 13 — pet lerlia media postice furcata, in pronotum continuantur. n pronoto antico slriae nigrae duae marginales medio late interruptae, duae mediae interiores, el duae laterales, omnes sex subito abruptae, aequilatae, vittas nigras ab- breviatas formant; litura transversa normalis obsoleta. Antennarum tres prio- res articuli sanguinei aul aurantiaco-rubri, 4 et 5 nigri; secundus tertio multo longior. Scutellum disco rufum, cum maculis nigris quinque, basi apiceque flavescit. Maculae duae parvae nigrae semicirculares in linea basi- lari sculelli, areis semicircularibus flavescentibus duplicem v seu literam ?: formantibus inclusae; tertia macula nigra circularis sinu aculo hujus literae contigua, quarta et quinta oblongae parallelae sub ipso apice scutelli, minus expressae sunt. Hemielytra rufa. Membrana griseo-flava cum macula in angulo interiori fusca. Abdomen postice hemielytrra excedens, marginatum, supra nigrum; margine pulchre maculis quadra/ís nigris et aurantiacis, va- riegalo. Venter flavescens; ostia spiraculorum abdominalium concolora, pe- cloralia punclis nigris indicata. Praeterea, in singulo segmentorum ventralium tertio, quarlo el quinto, puncta tria nigra distantia: duo lateralia ad margi- nem anteriorem (in directione ostiolorum pectoralium) tertium centrale ad marginem posteriorem (in direciüione carinae sternalis). Pedes pilosuli pal- lidi aut sanguinei, znmmaculati. Femora sublus, apicem versus puncto niero. Tarsi modo pallidi, modo fusci. Nota. Cinicem lunulam et. Cim. varium Fabricii in unam speciem combinandos esse, suadent numerosa specimina in Museo berolinensi sub' Pent. varia asservala; an- tennis nigris instructa (ex Hispania) ad Cim. varium, sanguineis autem (e Gallia et Dalmatia) ad Cim. lunulam. spectant. — Pentatoma Eryngii cl. Germ. et Pent varia. Herr. Schaeff. cum Fabriciana Cim. lunula omnino conveniunt, ct a Podolicis supra descriptis non differunt. Subdivisio Nona. Caput antice subintegrum, lobis clypei lateralibus supra medium exacte conniventibus. Antennarum articulus secundus terlio per- spicue brevior. Pronoti humeri in auriculas longe producti. Abdomen valde marginatum. — Venter convexus cum rudimento spinae basilaris. Tnorrconrs Hahn. Herr. Schff. Wanz. VII. S5. Cimex. Amy. et Aud. Serv. Hém. 149. 108. ó/. Pent. rufipes (Linn.); supra ferrugineo-fusca, punctata, subopaca, subtus cum pedibus rufo-sanguinea nitida; pronoli auriculis rotundato- truncatis, postice abrupte apiculatis; antennarum basi scultellique apice rufis. Long. 62 lin. Cinez rufipes Linn. Faun. su. 922. De Geer Mém. III. 253. 2. Fabr. Ent. Syst. IV. 93. 56. Ejusd. Syst. Rhyng. 156, 5. Vill. Ent. Linn. 488. 31. Schaeff. ins. rat. Tab. LVII. fig. 6. 7. S... Wolf. Icon. cim. 9. 9, Tab. I. fig. 9. Schellenb. Wanz. HI. Tab. I. fig. 3. Rossi — 99 Faun. eu. ed. Jllig. HI. 367. 1298. — Fall. Cim. su. 46. 7. Ejusd. Hem. 26. 7. Zcterst. ins. lapp. 259. 2. Amy. et Aud. Serv. llemipt. 149. 1. Pentatoma rufipes Lat. Hist. nat. XIL. 188. 14. oit. Man. 53. Herr. Schaeff. in l'anz. Cont. Faun. germ. 113. 11. (optima!). Tropicoris rufipes Hahn. Wanz. II. 54. Tab. XLVII. fig. 145. Tropicoris Amy. Ent. Franc. 86. 70. Habitat frequenter in hortis et ambulacris ad truncos arborum praesertim Populi fasticiatae e moniliformis, quarum folia Bombycis dispar in quibus- dam annis depascentes larvas persequitur et necat. Odorem fortissimum in- gratum spirat. E majoribus est. Corpus supra ferrugineo-fuscum rugulosum , confertim impresso-punctatum, saepe in scutello paulo aenescens, in capile et pronoto magis infuscatum. Caput ellipticum ad verlicem planum apice subintegrum, clypeo parum supra marginato, totis ejus lateralibus supra medii apicem acu- tiusculum arcuatim conniventibus. Ocelli distantes, occipitales, minuli nili- dissimi, rubicundi. Antennae tenues, longitudine dimidii corporis; articuli earum vel tantum tres ferruginei, et duo apicales fusci, vel et quartus el inlerdum. et. quintus basi annulo rufo. 'Totas ferrugineas antennas nunquam vidi, secundum articulum tertio perspicue breviorem semper inveni. Pronotum late transversum, devexum, subhexangulare; ejus: litura ordinaria distincla infuscata aut rufescens; margo anterior lunatim excisus, posterior recte truncatus, laterales exteriores arcuali (margine granulato - tuberculato uli in quibusdam Asopis), laterales posteriores subrecti; anguli ante- riores pone oculos mucrone brevi armati, humerales s. humeri auriculas porreclas ascendentes rotundato-truncatas formant, extrorsum apiculo termi- natas. ln dorso corporis ab occipite ad apicem sculelli stria plus vel minus distincta rufa. Scutellum conico-iriangulare rugoso- punclatum, apice rufo. Hemielytra fusco-punctata. Membrana fuscescens, nitida, S-nervia. Corpus subtus cum pedibus rufo vel sanguineo-ferrugineum, immaculatum, nitidum, quasi vernice obductum. Abdomen valde marginatum, supra nigrum, mar- gine inlegerrimo arcuato, maculis quadralis rufis nigrisque variegato. Venter minule punctatus, convexus, ostiis spiraculorum fuscis. Pedes rufi vel san- guineo-ferruginei immaculati, concolores. Femora et tibiae normales. Tarsi pallidi. — Corium metasterni rugulosum, opacum, cum ostio organi odoriferi, valde conspicuo. Sexus ulerque similis, at praeter discrimen in ano apud mares margo abdominis subtus saepe dislinctius fulvo-variegatus. Confundi tantum potest cum Z4sopo sanguinipede ex similitudine habitus, sed hujus auriculae humerales postice non abrupto -apiculatae, femora ante- riora subtus armala, tibiae anteriores dilatatae et alia structura rostri. Subdivisio Decima. Caput antice rotundatum, znlegerrimum. | Antennarum 13 * — ]00 — articulus secundus aut longitudinis tertii aut illo parum longior. Pronoti anguli humerales parvi parum prominentes. Abdomen marginatum. Ven- ler convexus: segmento secundo antice spina porrecta armato: Rapni- GASTER Laporte Hém. 59. Amy. et Aud. Serv. Hém. 145. 107. 95. Pent. punctipennis (Jllig.); supra griseo-nebulosa, subtus fla- vescens, antennis et margine abdominis serrati, nigro fulvoque variega- lis; spina ventrali pedes anticos allingente; membrana hemielytrorum al- bida fusco-punctata *. Long. 6—7 lin. Cimez nebulosus Poda mus. graec. 506. (sec. Scopoli). Cimez Baccarum Scopol. ent. carn. 123. 360. ic. 260 (bona) non Linnaei! Stoll. Punais. 32. Tab. VI. fig. 46! Cimez. interstinctus Schrank Enum. austr. 526. non Linn.! Cinez griseus Fabr. Syst. Ent. IV. 116. 140 et Ejusd. Syst. Rhyng. 171. 87 (exclusis syno- uymiis Linnaei et De Geeri ad. Acanthosomat. griseam pertinentibus. Schaeff. ins. rat. Tab. XLI. fig. 1—3. (opt.). Panz. Faun. germ. 33. 19 (bona). Wolf. Icon. Cimic. 59. 56. Tab. VI. fig. 56 (opt.). Rossi Faun. etr. ed. Jllig. II. 271. 1306 (quo ad diagnosin Fa- bricianam !) Pentatoma grisea Latr. Hist. nat. XII. 192. 29. Boit. Man. 54. Cimez punclipennis Jliger in Rossi Faun..etr. II. (1807). 372. 1306. in nota. Burmeister Handb. d. Ent. II. 365. 2. Raphigaster griseus Ramb. Faun. And. II. 126. 2. Raphigaster punctipennis Amy. et Aud. Serv. Hém. 148. 1. Raphigaster punctipennis Amy. Ent, Fr. 85. 69. Habitat in plantis, muris, sepibus hortorum et truncis arborum Volhy- niae et Podoliae; frequens vernali tempore, rarior autumno. Tarde incedit, odore foetidissimo Cmici lectulario simili, alias hujus generis excellit. E majoribus est. Supra livida aut grisescens cum nitore metallico, pun- elis numerosis parvis impressa in capite et pronoto strias maculasque parvas irregulares sed praesertim in scutello maculas majores formantibus. Caput griseum verlice plano, ab oculis elliptico- rotundatum integerrimum, lobis clypei omnibus fastigiatis, coalitis, lateralibus parum marginantibus, me- dio lineari. Oculi nigri. Rostrum dimidii corporis longitudine, flavescens, apice nigro. Antennae variegatae; articuli duo basilares toti nigri, duo ul- limi aul 3, 4 et 5 basi ad dimidium a/bido aut fulvo annulati; secundo aut longitudine tertii aut parum illo longiore. Pronotum antice valde declinatum, griseum cum nitore metallico; liturae ordinariae transversae minus dislinctae: margines laterales glaberrimi; anguli humerales ad auriculas breves parum prominentes, obtusas poslice oblique retusas, apice nigricantes deducti. Scu- tellum triangulari- conicum, coloris pronoli cum maculis nigris irregularibus majoribus, una in disco, duabus oppositis ad marginem sub apice, qui flavus esl. Hemielytra coloris scutelli.. Membrana griseo-alba maculis fuscis sym- — ]01 — melricis, rotundatis, parvis, pulchre punctata. Alae costa fusca. Pectus fla- vescens. Abdomen supra nigrum, late marginatum, hemielytra parum exce- dens; margo serratus, variegatus: in medio scilicet cujuslibet segmenti cujus angulus exterior in dentem prominet, macula pulcherrima fulva, omegae in- versae forma cj, sinu exteriora spectans, et in commissura nigra singulorum duorum segmentorum, punctum flavum nigro-pupillatum. Maculae ex com- missuris nigrae ulrinque sex, exteriores utrinque incompletae. Venter fla- vescens, punclis atris sparsis variae magnitudinis notatum; inter haec ostia spiraculorum etiam nigra nitida. Segmentum ventrale secundum subito in spinam rectam valde aculam, pedes anteriores altingentem, elongatum. — Pli aliquot sparsi; in pectore eX sub apice ventris brevissimi, in femoribus lon- giores. Anus apud foeminam late truncatus, 4-dentatus subtus pilosulus, dentibus intermediis minutis. Pedes grisescentes v. flavescenti-testacei-fusco- punctali. Femora apice nigra ante apicem puncto niero. Tibiae basi et apice nigrae infra medium more generis denticulo armatae. — Mares mihi ignoti. Nota. In magnitudine et colore magis minusve diluto parum variat. Specimina antenna- rum 3 articulis basi annulatis rarius ocurrunt, at annuli colore fulvo minus fre- quentes sunt albis. Wolfius memorat varietatem omnibus articulis antennarum basi albis ut in Pent. Baccarum cum qua varii Entomologi circiter per dimidium saeculi speciem hanc confundebant. 09. P'ent. purpuripennis (Hahn); supra virescens aut purpurea, sub- tus livida; antennis tarsisque sanguineis; abdominis margine flavo im- maculato; spina ventrali pedes medios attingente ; membrana hemielytro- rum albida immaculata *. Long. 54 lin. «. griseo-viridis; corpore supra griseo - viridi : Cimezx prasinus Schrank Faun. boic. II. 73. 1105. non aliud. Pentatoma, juniperina Leon Duf. Réch. Hém. 28 (exclus. omnibus synonymiis!) Pentatoma alliaceum; thorace mutico, supra virescens nigro- punctatum; thoracis mar- gine pallido subtus albidum, immaculatum Germ. Faun. ins. eur. IX. 14. optim.! (fide specim. a clar. auct. communicat. !) ÍÁ D. purpuripennis: corpore supra purpureo, pronoto antico scutelloque pallidis : Pentatoma purpuripennis VWahn. Wanz. II. 62. Tab. XLIX. fig. 151. (bona). Pentatoma incarnatum; thorace mutico, oblongo-ovatum, punctatum, pallidum, thorace postico hemielytrisque carneis; sterno antice mucronato Germ. Faun. ins, europ. IV. 23. optima! (fide specim. a clar. auct. communicat). Pentatoma purpuripenne Blanch. Hist. nat. ins. III. 149. 10. Cimea lituratus Klug in Burm. Handb. d. Ent. HI. 365. 3. Rhaphigaster purpuripennis Amy. et Aud. Serv. Hém. 145. in nota. Porphiyrendya Amy. Ent. Franc. 84. 68. — ]102 — y. rosea; corpore supra toto roseo-lilacino (ad specim. quae Berolini in Mus. cl. Prof. Ruthe vidi). Habitat frequenter in hortis, ambulacris locisque sylvatieis a primo vere ad serum autumnum « in Podolia, & et 7 in Lithuania meridionali et Volhynia. Species more generis mutationi quo ad colorem dermaltis in dorso valde obnoxia, nihilominus tamen characteribus firmis cerltisque distinctissima nec facile cum sequente aut cum Pent. prasina. confundenda, cum quibus si magnitudine habitu et conformatione abdominis conveniat, pluribus tamen nolis abhorret. Praesertim a Pen/. prasina ejusque modificalionibus dislin- guitur: a. capite lato, quadrato, antice integerrimo; ^. antennis tarsisque concoloribus; c. membrana hemielytrorum alba immaculata; d. femoribus im- maculatis; e. ostiis spiraculorum abdominalium nigris; f. abdomine margine concolore et s. spina ventrali. Corpus supra praeserlim: caput, pronotum et hemielytra dense impresso- nigro punctulata. Puncta in pectore et ventre, propler impressiones fundo nigro carentes, vix perspicua apparent. Color vivi insecli supra modo uni- formis, laete viridis, modo viridis colore lilacino-roseo suffusus, sed ille post mortem in exsiccalis in griseo-viridem, hic in incarnatum aut purpureum per- mutatur. In forma 9 occurrunt individua, quae caput, pronotum anticum el scutellum fuscescenti viridia ostendunt, reliquis partibus immutalis purpureis. Areae. corii hemielytrorum in variis suis partibus etiam praevalentem unum alterumve ex his coloribus, exhibent. Magnitudo parum variat. Formam c el y constanter paulo minorem quam 6 vidi. In omnibus formis: Caput fronte plana, subquadratum antice lato rotundatum subtruncatum, integerrimum; lobo clypei medio sursum non prominulo, laterales parum excedente aut cum illis fastieiato, sed nunquam breviore, exacte lineari. An- tennae /ofae concolores, pulchre sanpuineae, arliculo primo breviore, /amen apice extus clypei ut in Acanthosomatibus conspicuo. Oculi fusco-viridescen- les, medio obscuriores. Corpus nudum ge/aberrimum. Pronotum convexum, sensim declive: litura transversa ordinaria, angusta, sub forma striae flave- scentis; anguli humerales, parum basin abdominis excedentes, deflexi, obtuse rotundali, postice introrsum subtruncati. JMargines pronoti laterales et basis costae hemielytrorum discolores in vivis pulchre colore f/avescente obductae. Scutellum magnum /ate conicum, semper concolor. Hemielytra plana: mem- brana opalino - alba, obsolete nervosa. Abdomen elliptico - ovatum supra de- planatum nigrum, margine flavescente concolore, hemielylra- postice parum excedente. Corpus supra nudum, parum nitidum, subtus viridi - flavescens (lividum), aul testaceo-flavum, zec znaculatum, nee conspicue impresso-pun- clatum, exceplis ex ultroque latere quinque ostiis spiraculorum abdominalium, — ]089 — puncto rotundato nigro notatis. Spina basilaris ventralis e segmento secundo oriunda pedes intermedios attingit. Femora et libiae coloris abdominis nulla macula nec puncto nolata. Tarsorum arliculi saepissime sanguznel, rarius cum libiis concolores. Sexus ulerque similis. Structura ani eadem ac in Pent. prasina. Adnotationes. 19. Pronoti marginem posteriorem scutello proximum auz- quam ,in arcum excisum" sed semper rectum in omnibus formis inveni. 2^, ,Sternum elongatum mucronatum" in ulla specie hujus generis existit; hallucinatione singulari vel lapsu calami spina basilaris ventralis pro sterno elongato sumpta fuit, quod tantum in sequente genere exstat. 3*. Spinam ventralem a Hahnio in forma f, a clar. Germar in « praeter- visam, constantissimam in omnibus modificationibus hujus speciei de- prehendi. 4*. Figura Hahnii vitiose caput antice emarginatum repraesentat. ^. Abdomen subtus ,nigro- punctatum" nunquam vidi; verba haec in de- scriplione Hahnii ad ostia spiraculorum abdominalium alleganda sunt. Subdivisio Undecima. Caput antice rotundatum, znfegerrimum, lobo clypei 60. medio laterales subsuperante. Antennarum arliculus secundus tertio pa- rum brevior. Venter subtus carinatus cum rudimento spinae basilaris: NEzARA Amy. et Aud. Serv. Hém. 143. 106. — Structura ventris subgenus hoc transitum ad A4canthosoma fecit, sed defecta laminae sternalis ab illo differt. JPent. Smaragduwula (Fabr.); viridis, scutello punctis tribus baseos flavis. Long. 6—7 lin. c. capite et pronoto unicoloribus: Cimez. Smaragdulus Fabr. Ent. Syst. IV. 109. 114. Ejusd. Syst. Rhyng. 167. 61. Wolf. Icon. Cim. 56. 33. Tab. IX. fig. 53. Cimexz variabilis Vill. Ent. Linn. 505. 82. Pentatoma Smaragdula Leon Duf. Réch. Hém. 29. 4, Pentatoma, Smaragdulum. Herr. Schaeff. in Panz. Cont. Faun. germ. 115. 7. Q. D. capite et pronoto anlico, flavis: Cimez torquatus Fabr. Ent. Syst. IV. 108. 107. Ejusd. Syst. Rhyng. 166. 56. Rossi Faun. etr. ed. Jllig. II. 370. 1304. Pentatoma torquata Latr. Hist. nat. XII. 190. 20. Boit. man. Enc. 54. Raphigaster torquatus Herr. Schaeff. Wanz. IV. 100. Tab. CXLII. fig. 447. Nezara smaragdula Amy. et Aud. Serv. Hém. 144. 1. Nesara Amy. Ent. Franc. 82. 66. Habitat in campis Podoliae australis, praesertim in variis speciebus Ver- basci; « aestate haud rara, 9 saepius autumno. P — ]04 — Major et longior quam Pent. prasina. supra opaco laete viridis, dense impresso-punctata. Caput fronte plana, antice inlegerrimum in 5 flavescens. Antennae variegatae, arüculi tres priores apice, reliqui toti ferruginei. Pro- notum viride in 5 saepe usque retro lituram transversam ordinariam, flave- scens: latera ejus /enue flavo marginata. Scutellum 7n Jinea basilari punctis tribus minutissimis pallide flavis notatum, quae interdum obliterantur, sed ma- net semper in adultis punctum nigrum vix conspicuum in angulo singulo ba- seos sculelli. MHemielytra plana: membrana pellucida alba. Abdomen /eviter subtus carinatum cum spina basilari apice obtusa. Margo abdominis flavus immaculatus. Gen. Xi. ACANTHOSOMA Curtis Brit. Ent. I. Tab. 28! Char. art. Caput oblongum, antice integerrimum. Antennae margini clypei affixae: articulo primo exserto. Rostrum tenue, basi sulco mentali recondita. Crista sternalis laminata inter pedes anteriores porrecta, spinae ventrali, rostroque interposita. Scutellum triangulari - acumi- natum. Venter carinatus. Tarsi biarliculati. — lInsertio antennarum, fabrica suturae sternalis, forma ventris et scutelli nec non tarsi biar- ticulati, genus hoc inter omnia hujus Tribus distinguunt. Char. nat. Caput insertum, parvum, oblongum, subtriangulare: clypeo rotundato, integerrimo, /obo medio laterales distincte excedente, hinc an- lice quasi trilobo. Oculi et ocelli duo normales. Antennae 5 -arliculatae, fere in ipsa linea a. canto oculorum ad apicem clypei ducta, insertae, arti- culo primo marginem clypei longe excedente, secundo tertio longiore, 4 et 5 aut saltem 5 crassiore, cylindricis, pilosiusculis. Rostrum tenue, thorace longius, pedes posteriores allingens, juxia latus sinistrum laminae sternalis extensum , articulo primo sulco mentali recondito. Pronotum antice angustius postice latius, trapezoidale, cum capite triangulum fere formans, antrorsum declive, marginibus lateralibus subreclis, /aevisszmis, angulis humeralibus variis. — Scutellum sat magnum fere medium abdominis attingens, subtrian- gulare abrupte acuminatum. Maphe sternalis inter pedum anteriorum inser- lionem gradatim in laminam elevata; pars laminae antica altior cristatim ro- tundata usque ad apicem praesterni extensa, postica inter pedes medios, de- pressa, apicem spinae ventralis excedente. Hemielytra basi a scutello non obtecta, Jatitudine abdominis: membrana 5 —S-nervia, nervis parallelis uno alterove furcatim diviso, apice abdominis longior. Abdomen o/ongo -trape- zoidale seu a basi posteriora versus, sensim cunealim allenuatum , margina- lum, ano truncato; in dorso ejus sub hemielylris a sculelli apice ad anum sulcus aut carina medio sulcata. Venter longitudinaliler carinalus, seerento sow, secundo in spinam producto, quae parli posticae laminae sternalis incumbit aut lateri ejus dextro adpressa est. Pedes normales. Femora mutica. Tibiae pilosulae, muticae, prismaticae, anteriores duae more Tribus infra medium denticulo armatae. "farsi concinne biarticulati. Articulus primus tarsorum secundo brevior. Ungues simplices. Pulvilli membranacei. Corpus majoris, mediae aut minoris magnitudinis, oblongo triangulari-trapezoidale, supra prae- sertim impresso-punctatum, nitidum, glaberrimum, quo ad colorem variationi in variis partibus obnoxium. Differentia sexus versatur in struclura segmenti septimi s. analis, quod organa copulationis et generationis fovet. Apud foeminas segmentum hoc ex toto in sexto profunde exciso occultatum e valvulis sex imbricatis, conflatum est, quarum duae laterales superiores maximae, poro respiratorio pertusae, duae inlermediae minores triangulares, duae infimae rimatim connivent. Apud mares segmentum septimum etiam in sexto profunde exciso immersum esl, sed prominet extus margo, cujus anguli laterales et pars inferior valde con- spicua dense ciliata sunt, centrum autem retractum. Acanthosomates victitant exclusive vegetabilium succo et omnes odorem fortissimum ingratum spirant. Ostium excretorium bursae odoriferae in me- lanoto rimalim hiat. Acanthosomales a Pentatomatibus et Asopis differunt 1?. corporis forma; 2*. margine clypei et relatione ad ejus longitudinem antennarum articuli primi, qui propter inserlionem in ipsa fere linea ab oculis ad apicem clypei ducta, conspicue exsertus est. 3^. Abdomine supra sulco longitudinali ex- arato; 4^. Ventre carinato; 5^. Sterni crista laminatim inter pedes porrecta et 6^. Tarsis biarticulatis. Subdivisio Prima. Anguli pronoti humerales s. humeri longe spinosim porrecti : " 61. Acanth. bispina, (Panz.); subtestacea; humeris pronoti acute spi- nosis; capite spinisque nigris; membrana hemielytrorum fusco-nebulosa; scutello disco infuscato *. Long. 3 — 32 lin. Cimez bispinus Panz. Faun. germ. 26. 23 (male colorata). "Wolf Icon. Cim. 8. 8. Tab. I. fig.8. Fallen Cim. su. 43. 2. Ejnsd. Hem. su. 22. 2. Cimez ferrugator Fabr. Ent. syst. IV. 101. 86. Ejusd. Syst. Rhyng. 162, 37. Schellenb. Wanz. 11. Tab. I. fig. 4. a. (bona!). Pentatoma ferrugator Latr. Boit. man. enc. 52. Clinocoris ferrugator Hahn. Wanz. II. 72. Tab. LII. fig. 159 (optima). Acanthosoma bispina Burm. Handb. d. Ent. II. 360. 5. Bispinus Amy. Ent. Fr. 87. 71. Habitat in fruticetis et hortis Lithuaniae et Volhyniae rarius; aestate. 14 — ]06. — Similis facie, magnitudine et pluribus characteribus Z4canth. eriseae, at pronoti armatura statim. dignoscitur. In vivo olivaceo-viridis, exsiccata ferruginea licet griseo-testacea, subtus nitida, supra nigro impresso-punclata. Caput fusco-nigrum, nitidum, integer- rimum lobo clypei medio, supra laterales parum prominulo. Antennae palli- dae articulo primo et 5? fuscis. Articulus prznus antennarum apicem capitis excedit, longitudine fere secundi et tertii, qui inter se aequales, more gentis, tenuiores sunt quarto et quinto, et singulus singulo brevior. Pronotum subito declive, integerrimum: litura transversa ordinaria antice maculis fuscis in- signita; margo posterior /a/e arcuato excisus: per medium stria carinulata, longitudinalis, pallida; anguli humerales in spinas validas conicas fusco- nigras nilidas porrecti, posteriores rotundati. Scutellum in medio fusco- nigrum, apice pallidum. Hemielytra normalia, concolora: membrana magna undulatim infuscata. Sternum ut in Jc. erisea. Abdomen supra ex toto aut saltem inferne ferrugineo-rubicundum, sununo margine nigro punctato. Ven- ler ferrugineus, nitidus, impresso-nigro-punclalus, carina ventrali et spina basilari, ut in 4e. erisea. Pedes pilosiusculi, concolores, mutici. "Tarsorum articulus. primus secundo brevior. SWructura ani et sexus differentia ut in Acanth. grisea. Subdivisio Secunda. Anguli pronoli humerales, auriculati, non spinosi: * Margo abdominis a. hemielytris obtectus supra. concolor : 62. Acanth. haemorrhoidalis (Linn.); rufo-testacea vel rufo-vire- scens; articulo primo antennarum apicem capitis duplo superante; pronoti auriculis apice nigris; membrana hemielytrorum immaculata; abdomine supra postice variegato, margine concolore; ostiis spiraculorum ventra- lium, concoloribus *. Long. 7— 77 lin. Cimez haemorrhoidalis Linn. Faun. su. 925. De Geer Mém. III. 254. 3. Tab. XIV. fig. 7 et 8 (larva !). Schaelf. Ins. rat. Tab. LVII. fig. 8. Fabr. Ent. syst. IV. 98. 76. Ejusd. Syst. Rhyng. 160. 27. Stoll. Pun. 31. Tab. VI. fig. 44. O. Villers Ent. Linn. 490. 34. Wolf. Icon. Cim, 10. 10. Tab. I. fig. 10. a. b. Fall. Cim. su. 44. 3. Ejusd. Hem, su. 23. 3. Donov. Brit. ins. VII. Tab. 218. fig. II. Q. (bona). Pentatoma. haemorrhoidalis Latr. Boit. Man. 53. Pentatoma haemorrhoidale Herr. Schaelf. in Panz. Cont. Faun. ger. 114. 12. OQ. (bona). Labr. et Imhof Schw. ins. Bánd. IV. Q (bona), nimis tamen pallide colorata. Clinocoris haemorrhoidalis Mahn. Wanz. H. 71. Tab. LII. fig. 158 (opt.). Acanthosoma haemorrhoidale Curt. Brit. Entom. I. Tab. 28. Q, Amy. et Aud. Serv. Hém. 154.1. Acanthosoma. haemorrhoidalis Burm. Handb. d. Ent. IT. 360. 3. Acanthosoma. Amy. Ent. Franc. 88. 72. BP I Habitat frequenter in horlis, fruticetis et. sylvis frondosis super varias plantas per Lithuaniam et Volhyniam aestate. Hujus: generis maxima, sed in longitudine facile alias superat. Sexus ulerque colore similis, pluribus notis distinguitur. Corpus in vivo viride, vel viridi flavescens, in mortuis supra subvire- scens vel in diu conservatis lestaceo-rufescens, nitidum, in pronoto, scutello et hemielytris sparse impresso - nigro -punctatum, subtus glaberrimum ; niti- dum, immaculatum, flavescens, interdum sanguineo-ferrugineum. Color pro- noli inter viridem et purpurascentem variat; litura ejus transversa ordinaria, impunclata, ferruginea; auriculae humerales prominulae rufae, nigra macula terminalae. Caput inter antennas triangulari-porrectum, verlice plano, inte- gerrimum, lobo clypei medio prominulo, more generis. Antennae obscurae fuscescentes: arliculo primo apicem capitis duplo superante, tertio apud ma- res praeserlim, reliquis breviore. Rostri apex nigricans. Peclus ventri con- color. Lamina cristae slernalis antice rotundata. Scutellum apice impuncta- lum, pallidius. Hemielytrorum corium concolor: membrana fusca aut fusco- flavescens, immaculata. — Abdomen supra planum, segmentis superioribus nigris inferioribus rufo aut sanguineo maculalis, ab apice scutelli ad anum suleo impressum; margine immaculato concolore. Anus sanguineus. Venter flavescens, vel sanguineo-ferrugineum, immaculatum ; ostia spiraculorum con- colora; carina valde distincta; spina basilaris, posteriorem marginem cristae sternalis excedit. dex/ro ejus lateri adpressa. Pedes in vivo virides, in ex- siccatis pallidi aut sanguinei. "Tibiae pilosulae. Tarsi biarticulati. Sexus ulerque magnitudine aequalis. Jas. Abdomen supra nigro - san- guineo-variegatum, nitidum, segmentis anterioribus latius nigro colore tineis, dentes acutos utrinque formantibus, posterioribus uno vel duobus postice tantum nigro marginalis; sulcus dorsalis carina furcata inclusus, ante apicem ani evanescente; anus sanguineus, corniculis ex ultimo segmento exserlis acutiusculis, ciliatis, bilobus, concavus. Foeminae abdomen supra nigro-ferrugineo-variegatum , nitidum, segmen- tis anterioribus latius nigro colore tinctis dentes rotundatos utrinque forman- tibus, posterioribus uno vel duobus postice nigro-maculatis, maculis nigris indeterminate cum proximis confluentibus; sulcus abdominalis dorsalis obso- letior, carina furcata non inclusus; anus minus sanguineus, clausus supra duabus lamellis fastigiatis, adumbratus. 63. Acanth. haematogaster (Schrank); olivaceo viridis; articulo primo antennarum, apicem capitis parum superante; pronoli auriculis extus, maculaque membranae hemielytrorum fusco-nigris; abdomine supra 14* — ]08 — toto nigro, concolore, margine immaculato; osliis spiraculorum ventra- lium puncto nigro distinctis *. Long. 4 lin. Cimez haematogaster Schrank Ins. austr. 270. 520. Stoll. Punais. Tab. XXXIII. fig. 229. Cimez lituratus Fabr. Ent. Syst. IV. 114. 134. Ejusd. Syst. Rhyng. 170. 84. Panz. Faun. germ. 40. 19. Wolf. Icon. Cim. 14. 14. Tab. II. fig. 14. (opt.). Fall. Cim. su. 44. 4. Ejusd. lem. su. 24. 4. Zetterst. ins. lapp. 259. 1. Pentatoma, liturata Latreille Boit. Man. enc. 54. Pentatoma Stollii Lepell. et Serv. Enc. X. 58. 2. Pentatoma haemagaster (sic!) Herr. Schaeff. in Panz. cont. Faun. germ. 115. 13. g^ et 14 9 (bonae!). Acanthosoma haematogaster Burm. Handb. d. Ent. II. 360. 4. Acanthosoma. lituratum. Amy. et Aud. Serv. Hém. 154. in nota. Haematogaster Amy. Ent. Franc. 88. 73. B. pronoti litura transversa flava: Cimez dentatus; ovatus, supra fusco-viridis, subtus flavescens, thoracis linea transversa, flava, elytris rubro marginatis, ano bidentato rubro De Geer. Mém. III. 260. 7. Villers Ent. Linn. 502. 70. (mas). Cimex collaris Fabr. Syst. Rhyng. 170. 83. Pentatoma collaris Latreille Boit. Man. enc. 54. Cünez lituratus B thorace fascia pallidiore, margine elytrorum interiore et postico rufis. Fall. Hem. su. I. s. c. Habitat in Junipero communi per tolam Lithuaniam, sed minus frequens. Praecedente duplo fere minor, magnitudine Pen/at. acuminatae, sed se- quenlibus major. Corpus viventis pulchre virescens, mortui pallescens seu in testaceumi vergens, nitidum, similiter ac in fc. haemorrhoidali supra nigro - impresso- punciatum. Caput viride: lobo medio clypei laterales excedente, apice ro- tundato. Oculi fusci. Rostrum pallidum apice fuscum. Antennae pallide viridescentes, arliculo ultimo fusco, primo apicem capitis excedente, more praecedentium reliquis crassiore, tertio secundo (apud mares) distincte bre- viore. Pronotum viridi-flavum aut purpurascens, anlice litura transversa pal- lida obsoleta aut sanguinea, rarius distinete flava uti in 2 notatum. Anguli humerales pronoti parum prominuli, rotundati extus postice cum macula fusca. Scutellum viridi-flavescens, basi rubicundum aut totum rubicundum, apice pallidiore, sed nunquam in disco macula fusca notatum. Hemielytrorum co- rium viridescens litura eximie rubicunda in margine scutellari et posteriore plus vel minus late extensa, hinc antice dislincte pallidius; membrana albida exlus in medio macula fusca notata, quae interdum in fasciam undulatam obsoletam cum puncto fusco in medio transit. Abdomen supra totum nigrum, sulco longitudinali conspicuo, margine pallido, concolore. Venler pallidus; ostiis spiraculorum puncío nigro distinctis. Anus in utroque sexu saepius — 109 — eximie sanguineus, apud mortuos rufus. Pedes pallido -flavi, maculis viridi- bus inspersi. Lamina sternalis, carina ventris et spina ut in praecedente. A minoribus speciminibus Acanthosomatis haemorrhoidalis stalim digno- scitur; dorso abdominis sub alis toto nigro, ostiis spiraculorum ventralium .nigris et membrana hemielytrorum macula fusca notata. Nota. Perthes (in MSS. Ins. Lithu. et Pol. ex an. 1802. 165. 4.) speciem hanc pro Cim. griseo Linn. habuit. 64. Acanth. clypeata (Burm.); viridi-flavescens; articulis primis an- tennarum, cum apice capitis fastigiatis; angulis humeralibus pronoti ob- soletis: callo nitido instructis; hemielytrorum corio: introrsum litura sanguinea inflexa, membrana pellucida maculis duabus nigris; abdominis dorso postice discolore, margine immaculato; ostiis spiraculorum ven- lralium. concoloribus; alis ad venas fumigatis *. Long. 4 lin. La Punaise à bords verts Stoll. Punais. Tab. XXVI. fig. 180. gj". (bona). Acanthosoma, clypeata Burmeist. Handb. d. Ent. II. 361. 7. Saranus (ex lingu. hebr.) Amy. Ent. Fr. 90. 75. Habitat in. Junipero communi praesertim Lithuaniae mediae et meridionalis. Facies el magnitudo praecedentis a qua a. antennarum articulis basilari- bus cum capite fastigiatis; ^. corii hemielytrorum litura sanguinea inflexa distincte circumscripta: c. membranae hemielytrorum maculis duabus puncti- formibus fuscis; d. alarum venis valde infuscatis; e. osliis spiraculorum ven- tralium. puncto nigro non indicatis et f. abdomine supra dimidiatim nigro, dimidiatim flavo vel ferrugineo, sufficienter differt. Corpus inseeli viventis nitidum, in pronoto, capite, scutello corio hemie- lytrorum ante lituram sanguineam, praesertim vero subtus flavo- virescens. Puncta impressa nigra minus distincla quam in praecedente, sed magis con- ferta. Caput magis oblongum (lobo medio clypei more generis laterales ex- cedente, rotundato) cum antennarum arliculis primis fastigiatum. | Oculi fusci. Antennae virescentes aul rufescentes, arliculis duobus ultimis saltem apice fuscis, parum crassioribus, lerlio praesertim apud mares reliquis longiore. Pronoti litura antica transversa ordinaria obsoletissima; anguli humerales vix prominuli, tuberculo parum elevato, nitido, colorato, onusti. Scutellum con- color, disco semper macula nulla. Hemielytrorum corium viridi - flavescens cum litura sanguinea, late sub angulo patentissimo inflexa, circumscripta, quasi penicillo depicta; Membrana hyalina cum punctis duobus fuscis oblon- gis, allero in disco, allero in angulo interno; pone haec puncta, in pluribus speciminibus (sub vitro convexo examinalis), vesligium fasciae transversalis undulatae, colore flavescente indicalae in conspectum venit. Alae propriae ad venas valde infuscatae. Abdomen supra basi et in disco nigrum poslice — ]ll0 — ad duo ultima segmenta rufescens aut sanguineum: margine concolore imma- culato. Pectus el venter virescentia: ostiis spiraculorum inconspicuis punclis nigris uli in 4canfh. haemorrhoidali non indicatis. Pedes flavo-viridescentes. Tarsi articulus primus secundo parum brevior; carina et spina ventralis, lamina sterni, anus modo pallide flavus, modo sanguineus, omnino praece- dentium. Nota 1?. Punctum pallidum ad basin scutelli utrinque, in hac specie a Cl. Burmeister indi- calum, inter plura specimina in musaeo amiciss. Stein Derolini a me examinata, nunquam inveni, nec illud in Lithuanicis vidi. Potius anguli basilares scutelli in quibusdam individuis magis flavescunt quod et in Acanth. haematogastro locum habet. 2^, Synonymon Stollii ab omnibus neglectum hic restituendum curavi, nec dubito figuram ab illo datam ad specimina germanica, melius huic quam aliae speciei convenire. ** Mareo abdominis a hemielytris obtectus. conspicue supra varie- gatus - 60. Acanth. grisea (Linn.); supra rufescenti-virens, testacea aul gri- sea; arliculo primo antennarum, apicem capilis parum superante; pronoli auriculis humeralibus muticis obiusiusculis; pectore ( subtus) impresso- nigro-punctato; scutello disco macula fusco-nigra; abdominis dorso nigro: margine fulvo vel albo nigroque variegalo; ostiis spiraculorum ventralium nigris *. Long. 2; — 34 lin. Acanthosoma grisea Burm. Handb. d. Ent. II. 360. 6. d. penuina; grisea vel testaceo-grisea; sculelli disco-fusco; hemielytroruin membrana nebulosa, scilicet plus vel minus transversim fusco - fasciala, abdominis margine albo nigroque variegalo: Cünez griseus Linn. Faun. su. 926! (non Fabricii qui synonymon Linnaei et Cim. puncti- pennis Jigeri confundit). Villers Ent. Linn. 494. 53. mas! Cimex Betulae (La Punaise du Bouleau) De Geer Mém. III. 261. 8. Tab. XIV. fig. 9— 11. mas el foemina! B. olivaceo- viridis v. fusco-testacea, abdomine margine fulvo - nigroque variegalo; reliquis characteribus «. Cinez agathinus Fabr. Ent. syst. IV. 114. 133. Ejusd. Syst. Rhyng. 170. 82. Wolf Icon. Cim. 58. 55. Tab. VI. fig. 59. a. b. (op t.!). Fall. Cim. su. 45. 5. Ejusd. Hem. su. 24. 5. Zetterst. Ins. lapp. 258. 6. Pentatoma agathina Latreille Boit. Man. enc. 54. Pentatoma agathinum Herr. Schaeff. in Panz. cont. Faun. germ. 114. 10. c7 et 11. 9 (bonae). Acanihosoma, agathinum e | : Musaei Berolinensis! Acanthosoma, griseum [ 7. supra fuscior; antennis tolis nigris el membrana late maculata Fallen Hem. su. 24. 4 y. — lll — 9. dilute carnea, pronoli humeris, elytrorum apice abdominisque margine rubris,. hoc nigro punctato:; membrana elytrorum immaculata Zur. Handb. d. Ent. II. 561. foemina. Cimea: interstinctus Linn, Faun. su. 927. Fabr. Ent. Syst. IV, 116. 141. Ejusd. Syst. Rhyng. 171. 88. Villers Ent. Linn. 495. 54. Rossi Faun. etr. ed. Jllig. II. 372. 1307 (ubi a Rossio duplex magnitudo lapsu calami indicatur!). Pentatoma interstincta. Latr. Hist. Nat. XII. 192. 30. Boit. Man. enc. 55. Cimex agathinus B interstinctus Fall. Cim. su. 45. 5. Ejusd. Hem. su. 24, 4 f. Acanthosoma interstinctum. Mus. berol. Mearus (ex lingu. hebr.) Amy. Ent. Fr. 89. 74. Habitat frequenter in sepibus, ambulacris, hortis et sylvis praesertim in betuletis per totam Litlhuaniam a prima aestate ad serum autumnum. — Speci- mina foeminea autumnalia, magis colorata rubicunda alisque valde nebulosis semper vidi. Odorem spirat fortem ingratum. — .Foemina pullos exclusos Gallinae adinstar incubat, ducit et contra injurias strenue defendit* (De Geer). Nullam speciem hujus familiae hac magis et colore et magnitudine ver- sipellem nosco. Nomen genuinum Linnaeanum insecli per Lithuaniam divul- gali el a. clarissimo A 'urmeister vindicatum et restitutum, diu apud quos- dam entomologos, diversissimarum specierum confusionis causa fuit. —Lin- naeum in Fauna suecica sub Cznice eriseo marem hujus, foeminam autem sub Cnice interstincto intellexisse, plus quam probabile est. Fabricius Cani- cem eriseum Linnaei in suo Czmice griseo (Cim. punctipenni Jllig.) invenisse credebat, et uti ex synonymia De Geeri et Linnaei sub illo adducta patet, utrisque confusis, veram Linnaeanam speciem sub nomine novo Czmicis apa- thini proposuit, quem Panzerus et Wolfius vesligia Fabricii prementes et ad ejus auctoritatem, iconibus claris repraesentavere. Primus Jlliger Canicem interstinctum Fabricii esse foeminam ejus Czmnicis agathini agnovit et utros- que ad verum Cznicem griseum Linnaei referendos esse probavit. Quod quum ita sit, haud haesitavi nominibus Czm. agathini, C. Detulae et Cim. interstincti aut sexus aut coloris designalas modificationes non tantum cynosura et casti- gatione Wolfii et Jlligeri, non tantum auctoritate Falleni et Burmeisteri fretus, sed ad numerosissima specimina Czmnic. agathini et interstincti a me: ipso collecta aut in Musaeis berolinensibus privatis et publicis, institutum rigoro- sum examen, tanquam superflua, genuinae speciei Linnaeanae restituere. Hic lantum verbulo judicare juvat quod Jlligerus jam in Cm. znterstincto mem- branam hemielytrorum modo hyalinam immaculatam modo nebulosam vidit, et Wolfius in. Czmice agathino suo versipellem colorem corporis (pronoti, hemi- elytrorum et scutelli) adnoiavil. Habitus praecedentium, at magnitudo minor. Pronotum, scutellum, hemielytra, sed praesertim pectus profunde exca- cavato-nigro-punctata. Puncta proportionaliter ad parvum corpus, supra ma- jora sunt quam in omnibus praecedentibus. Corpus nitidum. Caput, pronotum, scutellum, hemielytra, in vivo testa- ceo-grisea, fusco-lestacea vel rufescenti-virescenlia. Specimina aeslivalia pallidiora sunt non raro griseo-testacea, autumnalia colore magis rufescenti- lestaceo aut purpurascente- viridi, eminent. Lobus medius clypei laterales more generis excedit et hinc caput antice integerrimum. Oculi nigri. Rostrum apice nigrum. Antennae aut flavescentes, articulo ultimo nigro, aut basi pallidae articulis superioribus fuscis. Pronotum modo concolor modo ad hu- meros macula obscuriore, aut fascia ante partem declivem ab uno humero ad alterum transversim extensa, insignitum; litura antica transversa ordinaria constat e duabus maculis arcuatis coalitis plus vel minus expressis; slria per medium longitudinis praesertim postice conspicua aut nulla; anguli vel auri- culae humerales brevissimae, obtusae. Scutellum cum ;n»acula magna fusco- nigricante ad basin ejus extensa; apex scutelli saepe pallescit et stria pallida longitudinalis, etiamsi rarissime, ad apicem occurrit. Hemielytra coloris scu- lelli, sed testacea, fusca aut purpurascentia, sed color purpureus in corio diffusus est nec unquam lituras circumsceriptas sinuatas efficit. — Membrana pallida, alba, transversim fusco -fasciata: fasciis duabus exteriore undulata, latiore, interiore ad maculam reducta. Membrana omnis maculae expers raris- sime observatur. Abdomen vel in toto dorso nigrum vel postice parum ru- fescens; margo pallidus albus, flavescens aut fulvus, maculis quinque qua- dratis nigris interstinctus, sive variegatus est. Venter pallide testaceus aut flavus, concolor; interdum linea carinae ventralis rosea, semper vero, ostia spiraculorum puncto nigro indicata. Anus modo pallidus, modo sanguineus, praecedentium. Pedes pallidi; vel flavescentes. Tibiae subpilosae. Lamina sterni carinata et spina basilaris ventralis uti in praecedentibus conformata. Sexus differentia ut in praecedentibus. Mares saepius colore variant quam foeminae et limites in distinguendis formis, haud mathematice aestimandae sunt. Adnot. 1*. In Acanth. haemorrhoidali, haematogastro ei clypeata, nun- quam pectus subtus impresso-nigro punctatum, nunquam abdominis marginem variegatum, nunquam scutellum macula fusca nigra notatum vidi, quare ex singulo horum characterum discrimen speciei nostrae, ab aliis, facile vindicatur. 29. Acanth. erisea cum Ac. haematogastro convenit a. antennis, ^. mem- brana hemielytrorum fusco-maculata c. abdomine supra-nigro d. ostiis spiraculorum ventralium puncto nigro indicatis; differt autem ab illa: a. margine abdominali concinne variegato; 5. macula magna fusca scu- telli; c. magnitudine minore; d. elytris non lituratis, color enim ru- — ]lI38 — fescens, ruber aut fusco-ruber in toto hemielytrorum corio aequali modo distributus est. SEcri0 Skcuupa, SPISSIROSTRES Amy. et Aud. Serv. Hém. 74. "Char. ess. Rostrum crassum, tota in longitudine rectum liberum, nec arti-- culo vaginae primo sulco mentali recondito. Gen. XII. ASOPUS Burm. Handb. d. Ent. II. (1839) 277. 18. Char. art... Caput rectangulum, antice truncatum, emarginatum, subtrilobum. Hostrum crassum liberum, rectum, basi sulco mentali non recondita. Pronoli margines laterales saepe denticulati. Femora anteriora saepe subtus dente armata. Abdomen subtus convexum; spina ventralis nulla. — Genus Pen/atomae proximum, statura et scutello apice ob- iuso rotundato, essentialiter rostro diversum. Char. nat. Caput rectangulum, fronte plana, antice truncatum, emargi- natum ; lobis clypei apice liberis rotundatis, aequilongis, aut medio laterali- bus breviore. Rostrum immediate ex apice frontis enascens, robustum, basi praesertim incrassatum, rectum, extensum in tota longitudine liberum, nec basi sulco mentali reconditum, apice pedes posteriores vix altingente; vaginae articulo secundo reliquis longiore, tertio et quarto parvis. Antennae longae sub margine clypei insertae, articulis tenuibus, cylindricis, primo brevissimo, secundo tertium saepissime in longitudine superante. Pronotum triangulari- trapezoidale, antice cum impressione transversa, saepe ad margines laterales denticulatum (tuberculoso-verruculosum), angulis humeralibus varie effigura- üis, modo cornutis (spinosis), modo auriculatis. Scutellum medium abdominis parum excedens, triangulari-conicum. Hemielytra normalia. Membrana api- cem abdominis excedens 8-nervia nervo secundo et tertio introrsum furcatim ramosis, omnibus ante apicem zarginatum, evanidis. Abdomen marginatum, in medio hemielytris latius, subtus convexum, basi (excluso 4sopo sangui- nipe) mulicum. Pedes tenues. Femora anteriora apud plures sub apice subtus denticulo armata. Tibiae saepius teretes, ciliatae (in 4sopo sanguinipe an- leriores sub apice dilatatae), infra medium denticulo instructae. — Corpus nudum parvae, mediae licet majoris staturae. Nota. Rudimentum canalis mentalis in quibusdam tantum conspicitur. Praeter subdivisiones suo loco, sequens schema cito species indicabit: À. Femora subtus dente armsta: B. Tibiae sursum dilatatae, pronoti humeri obtusi abdomen basi spina armatum q:wmogl. he adis. oiasv. dae uis o und addis: lsangwinipes. 15 — ]ll4 — BB. Tibiae sursum non dilatatae: C. Margines laterales pronoli laeves, humeri obtusi 68. 4s. dumosus. CC. Margines laterales pronoti denticulati, humeri valde acuti 12. As. bidens. AA. Femora subtus inermia: D. Margines laterales pronoti laevissimi: E. Humeri pronoti obtusi non prominuli; corpus coeruleum 66. As. coeruleus. EE. Humeri pronoli subauriculatim porrecti acutiusculi; corpus pyritico-aeneo micans . . . . . . . "Ot. As. punctatus. DD. Margines laterales pronoti denticulati, humeri auriculatim por- recti: F. Auriculae acutae corpus supra opacum . 70. As. Custos. FF. Auriculae rotundatae, corpus supra viridi-pyritico nitens 69. As. luridus. Subdivisio Prima. Pronotum breve; margines ejus laterales laevissimi ; anguli humerales obtusi; litura transversa nulla. Femora omnia inermia. Antennarum articulus secundus lertio parum longior: ZicnoNA Amy. et Aud. Serv. Hém. 86. 53. 66. As. coeruleus (Linn.); coeruleus, metallice nitens, supra subtilis- sime punctulatus; hemielytrorum membrana fusca *. Long. 21 —9 lin. Cimea coeruleus Linn. Faun. su. 933. Fabr. Ent. Syst. IV. 123. 166. Ejusd. Syst. Rhyng. 178. 119. Schaeíf. ins. rat. Tab. LI. fig. 4. Stoll Punais. Tab. XXXI. fig. 223. Villers. Ent. Linn. 497. 59. De Geer Mém. HI. 268. 11. Wolf. Icon. Cim. 18. 18. Tab. II. fig. 18. a.b. Panz. Faun. germ. 32. 14. Rossi Fauna etrus. ed. Jllig. II. 376. 1314. Fall. Cim. su. 50. 17. Ejusd. Hém. su. 32. 17. Pentatoma coerulea Law. Hist. Nat. XII. 196. 40. Boit. Man. enc. 56. * Pentatoma coeruleum Hahn. Wanz. II. 65. Tab. LX. fig. 154. Curtis Brit. Ent. I. Tab. 20 (optim.!). Stiretrus coeruleus Blanch. Hist. nat. ins. III. 154. 5. Asopus coeruleus Burm. Handb. d. Ent. II. 378. 1. Zicrona coerulea Amy. et Aud. Serv. Hém. 86, 1. Zicrona. Amy. Ent. Fr. 56. 32. Habitat locis sylvaticis siccis edilioribus per totam Lithuanian; prope Vilnam in collibus graminosis ad T/esium ebracteatum non rara. Habitus Pent. oleraceae sed illa minor. Corpus totum concolor coeruleo- violaceum, non exceptis antennis pedibusque quae etiam coerulea sunt nili- daque. Caput quadrangulare, clypeo antice supra foveolato, lobis fastigiatis. Oculi laterales valde protuberantes, fusci. In pronoto litura transversa ordi- naria non distinguitur, nisi sub certo situ ad lucem per fossulam parvam. — ]ll5 — Puncta impressa minula, conspicua sunt in pronoto, sed magis obsoleta in scutlello et hemielylrris, quorum membrana nitida, fusco -nigricans. Humeri pronoli basin abdominis non excedunt. Variat colore aeneo-virescenle. Sexus uterque similis. 67. As. punctatus (Linn.); fusco-aeneus, punclatus, pectore pallidiore; pronoti angulis humeralibus subauriculalim porrectis, aculiusculis; abdo- minis margine variegato; tibiis annulo pallido *. Long. 3j — 4 lin. Cimex punctatus Linn. Faun. su. 924, De Geer Mém. III. 269. 14. Fabr. Ent. Syst. IV. 95. 62. Ejusd. Syst. Rhyng. 157. 12. Villers. Ent. Linn. 459. 33. Wolf. Icon. Cim. 175. 173. Tab. XVIII fig. 173. Fall. Cim. su. 45. 6. Ejusd. Hem. su. 25. 6. Zetterst. ins. lapp. 260. 1. Pentatoma punctata Lat. Boit. Man. 53. Eusarcoris punctatus Wahn, Wanz. II. 69. Tab. LI. fig. 157. Pentatoma punctatum Werr. Schíf. in Panz. Cont. Faun. germ. 113. 5. Asopus punctatus Burm. lHandb. d. Ent. II. 378. 2. Zicrona punctata Amy. et Aud. Serv. Hém. 57. in nota. Enstictus Amy. Ent. Fr. 56. 31. Habitat in fruticetis et sylvis Lithuaniae meridionalis et Volhyniae rarius. Praecedente major et habitu alieno! Pen/. sphacelatae! Corpus ovatum. Caput, pronotum, sculellum e corium hemielytrorum fusco-nebulosa v. obscure grisea. punclis numerosis nigris piceo-aeneo nitidis, confertis, excavato- impressis, irrorata, quae in hemielytris maculas parvas obscuras formant. Caput porrectum, quadrangulare, apice relusum. Oculi fusci. Rostrum breve fuscum, articulo primo vaginae ovato crasso, albido. Antennae nigrae 5-arliculatae, articulis Zertio et quarto basi albis. Pronotum convexum saepe in medio cum linea pallida impunctata in scutellum continuata; anguli ejus humerales in auriculas brevissimas acutiusculas sed non acuminalas, porrecti. Scutellum fuscum, piceo-aeneo nitens, punctis plurimis impressum, basi con- vexum. Ad basin in angulo scutelli punctum nigrum, in dorso linea angusta pallida a pronoto continuata, el interdum apex pallidus. Corium hemielytrorum obscure griseum, aeneo - impresso - punctatum ; membrana aeneo-fusca nervis prominulis. Alae fulvescunt. Pectus griseum v. pallidum, punctis nitidis hinc inde magis confertis, impressum. Abdomen marginatum, margine supra subtusque maculis nigris 5 totidemque albis v. fulvis variegato. Venter convexum pallidum vel fusco-nebulosum, punctatum, obscure aeneo-nitens. Pedes nebulosi supra nigri. Femora grisea seriatim fusco-punctata. Tibiae angulatae annulo lato albo v. pallide flavo v. fulvo. Sexus uterque similis. Magnitudini minus aliis obnoxius. Occurrunt raro specimina pronoto, sculello et hemielylris vage eriseo-punctatis. Color albus 15* in maculis marginis abdominalis et in libiis frequentior pallide flavo vel fulvo. — Mas variat supra obscure aeneo-coerulescens. Subdivisio Secunda. Pronoli margines laterales laevissimi; anguli hume- rales obtusi: litura transversa nulla. Femora anteriora subtus dente ar- mala. Rostri articulus secundus et terlius insigniter dilatali: Jara Hahn. Wanz. Il. 100. Amy. et Aud. Serv. Hém. 85. 52. 68. /As. dumosus (Linn.); fuliginoso-aeneus; linea dorsali media, mar- ginibus lateralibus pronoli, punctis duobus scutelli, tibiarumque annulo discoloribus; apud marem sanguineis, apud foeminam aurantiacis, flavis v. albis *. Long. $4" 531, 9 61 lin. Cimex dumosus Linn. Faun, su, 929. c. Fabr. Ent. Syst. IV. 111, 121. Ejusd. Syst. Rhyng. 168. 71. Villers. Ent. Linn. 496. 56. Panz. Faun. germ. 33. 18. ?' (bona). Fall. Cim. su. 47. 10. Ejusd. Hem. su. 28. 10. Pentatoma dumosa Latr. Doit. man. enc, 54. Pentatoma dumosus ! Tigny Hist. nat. ins. IV. 296. Tab. VI. fig. 5. Stiretrus dumosus Blanch. Hist. nat. ins. III. 153. 3. Jalla dumosa Hahn. Wanz. I. 101. Tab. XVI. fig. 54. A. c? et 55. Q (bonae). Amy. et Aud. Serv. Hem. 86. 1. Asopus dumosus Burm. Handb. d. Ent. II. 379. 3. Jalla Amy. Ent. Franc. 55. 30. Habitat in fruticetis ad terram et in plantis humilioribus aestate; in Li- lhuania media, rarius; circa Varsaviam (Perthes). Statura praecedentis uti jam bene adnotavit F'a//en (Cim. su. 47. 10), sed Pent. Daccarum major. Pulchra species pictura sua, quae uli el magni- ludo varia in utroque sexu dissimili. Corpus in vivo obseure vel fuliginoso- aeneum, apud mares magis in purpurascenti-fuscum, apud foeminas magis in fusco-flavescentem vergente (exsiecali griseum v. griseo-fuscum), ovatum, oblongum, praesertim ad ab- domen dense impresso-punctatum. Puncta nigra in capite, scutello, corio hemielytrorum magis conferta et impressa sunt, in pronoto postice haud crebra. Siria longitudinalis in medio corpore, margines laterales pronoli extimus margo ad basin costae hemielytrorum, maculae in scutello et in mar- gine abdominis discolores nec non tibiarum annulus, colore suo constanter sexum indicant pallida scilicet sunt: alba, flavescentia aut rarius aurantiaca apud foeminas, rubra aut sanguinea apud mares, quae foeminis insuper mi- nores sunt. Caput anlice nigrum saepe aeneo-nitens, clypeo retuso cum villa disco- lore per pronotum et scutellum continuala. Antennae nigrae tenue pubescen- tes, arliculo terio secundo breviore. Oculi purpureo-fusci apud g^, nigri apud 9. Hhostrum nigrum. Pronotum antice obscurius, convexum; litura ordinaria obliterata; anguli humerales latitudinem: abdominis non excedentes, rotundali; margines laterales laevissimi discolores aeque ac villa s. slria ab occipile continuata. Pectus nigrum, punctatum, parum nitidum. — Scutellum colore pronoti, in medio obscurius cum macula punctiformi in angulo basilari . el stria a pronolo continuata, discoloribus. Hemielytrorum corium costa ba- silari discolore; membrana fuscescens. Alae albo nitentes. Abdomen supra nigrum vix aeneo-nitens marginatum! Margo prominens variegalus scilicet in singulo ejus segmento nigro, macula parva subrotunda discolor. Venter ni- ger, parum nitidus, punctatus. Pedes nigri tenue pilosi. Tibiae et femora anteriora armata, scilicet haec supra medium, illa infra medium dente in- structa. In tibiis omnibus annulus latus discolor, secundum sexum varii coloris. Rarius praeter descriptas in pronoto aliae striae coloratae, longitudinales, obsoletae, conspiciuntur. Subdivisio Tertia. Pronoli margines laterales an/ice denticulati; litura transversa conspicua; anguli humerales in auriculas cozplanatas porrecti. Femora omnia inermia. Tibiae normales: Anwa Hahn. Wanz. I. 9. Amy. et Aud. Serv. Hém. 84. 51. 69. As. luridas (VFabr.); supra: fusco-flavescens v. testaceus viridi- v. aeneo-nitens; auriculis humeralibus rofundatis: margine anle illas acute denticulato; abdominis maculis marginalibus antennarumque articuli tertii annulo, fulvis; ventre bifariam quadripunctato, basi armato; membrana fuscescente bimaculata *. Long. 51 lin. Cimex beryllinus Mus. Lesk. 118. 79. Linn. Syst. Nat. ed. XIII. 2148. 589. Cimex luridus Fabr. Ent. Syst. IV. 94. 57. Ejusd. Syst. Rhyng. 157. 6. Villers Ent. Linn. 491. 40. Panz. Faun. germ. 92, 9. Wolf. Icon. Cim. 135. 130. Tab. XIII. fig. 130. (co- lore fusco-rufescente). Fall. Cim. su. 46. 8. Ejusd. Hem. su. 26. 8. Donov. Brit. Ins. IIl. t. 98 (eximia figura larvae !). Pentatoma lurida Latr. Boit. man. enc. 53. Arma lurida Hahn. Wanz. I. 97. Tab. XV. fig. 52. Amy. et Aud. Serv, Hém. 85 in nota. Asopus luridus Burm. Handb. d. Ent. II. 379. 4. Pelidnus Amy. Ent. Franc. 54. 29. Habitat in hortis et fruticelis super varias plantas per lotam Lithuaniam ; aestate non rara; circa Varsaviam (Perthes). Imagines et larvae larvas Py- ralidum destruunt. Statura Pent. rufrpedis, magnitudo Pent. Baccarum. Corpus ovatum, in capite, pronoto et sculello ruguloso-impresso, in. pe- clore distinctius, in corio hemielytrorum minute nigro, in ventre obsolete pallide, simpliciter impresso-punctatum. Color corporis in his partibus modo — ]ll8 — griseo modo fusco - testaceus, modo fusco-rufescens aut flavescens, praedo- minante melallico dilute viridescente aut obscure aeneo (pyritico ), qui prae- serlim in capife, in pronoti humeris, scutello et interdum in corio hemiely- trorum, observatur. Caput oblongum, quadrangulare, vertice plano, antice truncatum, late emarginatum; lobi clypei laterales marginati apice rotun- dati, medium linearem antice liberum, superantes. Caput subtus fuscescenti- flavum. Oculi fusci. Rostrum flavescens, articulo quarto breviore, ienuiore. fusco. Antennae fuscae aut nigrae, articuli penultimi apice late albido, flavo aut fulvo, interdum articuli tertii et quarti apice parum v. anguste, annulato; articulus secundus tertio insrzenifer longior. Pronotum planiusculum, antice ad latera et humeros obscurius, vix cum metallico nitore; margines laterales ante humeros, verruculis apiculatis fulvescentibus acute denticulati; auriculae humerales breves, complanatae, subdeflexae, porrectae, rotundatae integer- rimae; litura transversa ordinaria conspicua. Scutellum triangulari-conicum, basi conspicue melallice nitens; in medio ejus carina obsoleta, ad angulos basilares utrinque. punctum nzerum, minutum; apex immaculatus, concolor. Corium hemielytrorum coloris pronoli saepissime metallico nitore destitutum : in bifurcatione nervi marginalis costalis areae mediae, macula punctiformis albida. Membrana apicem abdominis excedens, aeneo-grisea, bimaculata; macula obscura fusca, altera in angulo interiori altera znayore versus apicem. — Alae omnino albae. Abdomen supra coeruleo-atrum marginatum; margine hemielytra excedente obscure viridi aut nigro maculis fulvis variegato; ma- culae fulvae rectangulae, oblongae (non quadratae) obscuris quadratis duplo angusliores. — Venter flavescens aut testaceus, interdum lividus, convexus, punctis minutis impressus ; segmentum secundum immaculatum, spina brevi armatum; utrinque in tertio, quarto, quinto et sexto ad marginem anteriorem (el in directione ostiorum spiraculorum pectoralium simili modo ac in Zen- toma Lunula Fabric.) macula punctiformis fusca, ad apicem autem sexti ma- cula major ejusdem coloris nitida. lnsuper ostia spiraculorum ventralium margini abdominali propinqua, puncto nifido fusco, distinguuntur. Anus foe- minae margine 4-lobus, truncatus: valvulae duae inferiores, macula fusca nitida, notatae. Pedes concolores, pilosuli, pallide fuscescentes , nigro-pun- clati. Tibiae anteriores, cum denticulo normali. Femora inermia. Tarsi va- riegali, arliculo secundo pallido, primo basi pallida, tertio nigro. Mas foe- minae simillimus, parum minor, cum articulo antennarum quarto apice fulvo el in segmento sexto ventrali cum macula fusca minore rotundata, differt praecipue structura valvulae analis. Haec testacea, prominens superne lunalo excisa subtus late fusca, nitida. Nota. Nomina Leskeanum et Fabricianum alludunt ad colorem viridescentem metallicum. in dorso conspicuum. — ]l]l9 — 70. Asop. Custos (Vabr.); opacus, supra fusco-lestaceus vel fusco-fer- rugineus; auriculis humeralibus angulatis: margine ante illas obsolete crenulato; abdomine supra ferrugineo, margine nigro maculato; ventre bifariam quadripunctato, basi inermi; osliis spiraculorum concoloribus ; antennis fulvis: articulo tertio ante apicem, quarto sub apice lale nigro annulatis; membrana pallida unimaculata *. Long. 51 lin. Cimez Custos Fabr. Ent. Syst. IV. 94. 58. Ejusd. Syst. Rhyng. 157. 7. Wolf. Icon. Cim, 136. 131^ Tab XIV. fip: 131. u. b. Pentatoma Custos Latreille Boit. Man. enc. 53. Lepellet. et Serv. Enc. X. 56. 14. Ierr. Schff. in Panz. Cont. Faun. germ. 114. 9. c? (bona). Arma Custos Hahn. Wanz. I. 95. Tab. XV. fig. 52. Amy. et Aud. Serv. IHém. 85. 1. Stiretrus Custos Blanch. Hist. nat. ins, III. 153. 4. Asopus Custos Burm. Handb. d. Ent. II. 379. 5. Arma Amy. Ent. Franc. 54. 28. Habitat in fruticibus et arboribus ad folia, per Lithuaniam mediam et meridionalem, sed praecedente rarior. Statura praecedentis; colore saepe ent. niericorni ei Pent. prasinae formae autumnali, similis. Color supra variat inter fusco-rubrum et rufo-testaceum, vidi tamen specimina omnino fusco-grisea; griseo-flava et flavo-rubescentia, adducit Hahn! Corpus supra opacum, iotum punctis nigris impressis, praesertim in capite notatum, nullibi nitore metallico conspicuo. Caput oblongo quadran- gulare, clypeo subtrilobo, lobis subfastigiatis. Antennae dimidii longitudinis corporis, tenues, fulvescentles v. rufescentes variegatae, articulo scilicet quinto saepissime toto fulvo, tertio ante apicem et quarto sub apice late nigro-annulatis. Articulus secundus tertio multo longior. Oculi nigri. Rostrum totum pallidum. Pronotum ad margines laterales obsolete crenulatum ; auri- culae humerales subrectangulae, nigricantes, quasi in spinas porrectae, parum ascendenles, compressae, integerrimae; litura transversa ordinaria conspicua. Pectus pallido - flavum dense impresso-punctatum, ostiis spiraculorum nigris. Scutellum triangulari conicum, purpurascenti v. griseo-flavum, punctis im- pressis minutis in rugulas dispositis; linea carinalis conspicua, in angulis ba- silaribus utrinque punctum nigrum; apex concolor. Corium hemielytrorum tenue impresso-punctatum, concolor. Membrana fuscescens v. griseo opaca, in angulo ejus interno macula parva punctiformis fusca. Alae fusco-nebu- losae. Abdomen supra (saltem basi) ferrugineo-fuscum , margine prominente maculis nigris, irregulariter, variegato, quae et subtus conspicuae sunt. Venter vix punctatus pallido-flavus, in singulo latere serie punctorum qua- ternario (omnino ut in praecedente!). Ostia spiraculorum abdominalium in- conspicua. Anus maris truncatus inflexus, foeminae crenulatus. Pedes pal- lidi tenuissime nigro-punctati. "arsi concolores. — ]|20 — Ab Asopo lurido differt corpore supra opaco, nunquam ad caput el pro- nolum viridi aut cupreo melallico, pronoto tenuius denliculato, auriculis hu- meralibus angulatis, fere in angulum rectum excurrentibus, abdomine supra rufescente, el membrana unimaculata. Subdivisio Quarta. Pronoti margines laterales antice ;nfeeri; litura trans- versa conspicua; anguli humerales in auriculas integras, oblusas porrecti. Femora anteriora subtus dente. venter basi spina brevi, armata. T'biae duo anticae dilatatae: 71. Asop. sanguinipes (Vabr.); fuscus, sculelli apice, rostro, pedi- busque ferrugineis *. Long. 67 lin. Cimex sanguinipes Fabr. Ent. Syst. IV. 93. 55. Ejusd. Syst. Rhyng. 156. 3. Villers Ent. Linn. 491. 39. Pent. sanguinipes Latr. Boit. man. enc. 53. Asopus sanguinipes Merr. Schaeff. Wanz. IV. 101. Tab. CXLII. fig. 449. Habitat in Podolia. Magnitudo et habitus ex parte Pent. rufipedis, sed et structura rostri verus Asopus, inter Pent. rufipedem et Asopum bidentem, medius. Color et punctatio Pent. rufipedis, sed caput clypeo antice magis retusum, antennae breviores et crassiores, auriculae humerales breviores, magis obtu- sae poslice non abrupte acuminatae, pedes breviores crassioresque, apex scutelli latior, litura transversa pronoti el margines laterales distincte rufo- ferruginea. Maculae duae rubrae callosae in linea basilari sculelli, corpus subius, praesertim in linea media ventrali nigro- maculatum, sed maxime rostrum liberum et tibiae anteriores clavalo -dilatatlae et femora anteriora sub apice subtus spina armata, toto coelo illum a Pent. rufipede distinguunt. Subdivisio Quinta. Pronoti margines laterales anZice, denticulati; litura transversa e maculis. distinctis duabus aut quatuor. Anguli humerales in spinas conicas prominentes porrecli. Femora subtus dente armala: PicRoMERUs Amy. et Aud. Serv. Hém. 84. 50. ^ 1 to Asop. bidens (Linn.); flavescenti fusco-griseus; auriculis humerali- bus pronoli acutissimis, spinaeformibus; scutelli apice late rotundato, albido; tibiis femoribusque antice armatis; antennis pedibusque fusco- rubris; ventris segmenlis extremis macula longitudinali nigra *. Long. 41. d; 43 9. : Cünex bDidens Linn. Faun. su. 921. De Geer Mém. III. 259. 6. Tab. III. fig. 9. Fabr. Ent. Syst. IV. 93. 54. Ejusd. Syst. Rhyng. 155. 2. Villers Ent. Linn. 488. 50. Panz. Faun, germ. 26.22. "Wolf Icon. Cim. 7. 7. Tab. I. fig. 7. Fall. Cim. su. 43. 1. Ejusd. Hem..su. 22. 1. Zelterst. ins. lapp. 259. 3. —— Pentatoma. bidens Latr. Boit. Man. 53. Arma bidens Hahn. Wanz. I. 92. Tab. XV. fig. 51. (opt). Asopus bidens Burm. Handb. d. Ent. II. 379. 6. Picromerus bidens Amy. et Aud. Serv. lHém. 84. 1. Picromerus Amy. Ent. Franc. 53. 27. Habitat in sylvaticis frondosis per totam Lithuaniam, rarius; circa Var- saviam (Perthes). Aestate in plantis agrorum quiescentium locis sylvaticis in sylva Bialovesha frequenter occurrit. Ex habitu et magnitudine inter praecedentem et Zen. rufipedem medius, sed ex primo intuitu, praeter spinas humerales acutissimas staturamque cor- pulosam, plurimis aliis notis, ab utrisque facile distinguendus. Corpus insecti vivi fusco-sanguineo-variegatum , mortui et exsiccati supra opacum, planiusculum, brunneo v. fusco-aeneo-griseum punctis creberrimis nigris impressis, minutissime inspersum. Caput porrectum , quadrangulare, an/ice marginatum , truncatum, inteeer- rimum (lobis clypei fastigiatis), fuscum, opacum aut aeneo-nitens, cum striis parvis fulvis ad basin. Rostrum compressum, flavescens, articulis vaginae primo, tertio et quarto aequilongis, secundo longiore. Antennae filatae, totae purpurascentes aut fulvescentes, basi pallidiore: articulo primo minutissimo, reliquis elongatis, secundo tertio longiore. Pronotum griseum postice vix obscurius, antice quidquam declive, litura ordinaria transversa obsoleta, loco autem ejus circa medium punctis quatuor, callosis, ferrugineis iransversali- bus, notatum ; margines laterales minute crenulato-tuberculati; spinae hume- rales nigrae, conicae, acutae horizontaliter extensae. Scutellum colore pro- noli, dimidio abdomine longius, late conicum s. parabolicum (ut in Eysarco- ridibus) apice discolore, pallido; punctum callosum rufum ad utrumque an- gulum, ei saepe aliud simile in medio lineae basilaris. — Pectus subtus lestaceum, nigro impresso punctatum cum pluribus maculis, nitidis sanguineis aul coccineis et una magna in lamina metanolti uti ostium excretorium bursae odoriferae. Raphe sternalis distincta, carinulata. Hemielytra grisea, maculis minutis fuscis, sparsis, inspersa. Membrana et alae aeneo-nitentia, imma- culata. Abdomen in ambitu rotundatum, supra nigrum sed versus anum aeneo-micans, marginatum, margine hemielytra excedente, plus vel minus distincte-fusco et ferrugineo, variegato. Venter fusco-rufescens valde con- vexus, confertim impresso - nigro - punctatus, segmento u/fimo semper (inter- dum et penultimo) apud foeminas macula magna elliptica niericante, apud mares ejus loco s/ria nigricante, notato. —Spiraculorum ventralium indicia siriae transversales impressae. Pedes toti rufescentes minutissime fusco- punctati. Tibiae antrorsum mucrone normali, femora anteriora subtus sub apice dente, armata. Tarsi apice fusci. " 16 » — ]22 — Sexus aller ab altero differt: magnitudine, conformalione ani et pictura segmenli sexti ventralis. Mas minor, ventre minus convexo, segmento sexlo slria nigra, ano truncato, ciliato bicorni et abdominis margine concinne variegato. Foemina major, ventre valde convexo, hinc statura magis corpulosa, segmento sexto macula magna nigra saepe in quintum extensa, rima anali valvulis duabus ciliatis velata, et abdominis margine obsoletius variegato. Nota. Tibiae basi sensim pallidiores sunt, sed in illis uti describit cl. Burmeister, nun- quam fasciam latam albam inveni. Species Europaeae mihi ignotae : 1. Cimex reflexus Fabr. Syst. Rhyng. 157. 10. 9. Cimex tristriatus Fabr. Syst. Rhyng. 169. 74. — 123 — Familia Secunda. SUPERICORNES Amy. et Aud. Serv. Hém. 183; Coreodes Burm. Handb. d. Ent. II. 299. Char. ess. Caput ad latera clypei, tuberculis antenniferis longitrorsum illi adnatis, saepe in spinas solutis, auctum. Rostrum 4 -articulatum. Antennae 4-articulatae supra lineam aut in ipsa linea ab oculis ad labri originem ducta, tuberculis oculis antepositis insertae. — Oculi pronoto non contigui. Ocelli duo. Hemielytra aut. Tegmina mem- brana saepe furcatim ramosa. Scutellum mediocre, triangulare me- dium abdominis non attingens. Abdominis margo elevatus. Pedes haud raro a conformatione normali, aberrantes. Char. nat. Caput triangulare v. quadrangulare, ante oculos tuberculis antenniferis, marginibus exterioribus ad variam altitudinem adnatis, in latitu- dine auctum, antrorsum inter antennas porrectum, sessile (apud Corizos in collum postice retractum) sulcis frontalibus distinctis. Lobi clypei laterales nunquam supra medium conniventes, medio saepe in carinam frontalem la- minatam, exserto. Labrum ex lobo frontali medio enatum, striis transversis nullis, vaginae rostri articulum secundum vix allingens. Vagina rostri qua- driarticulata: articulo tertio secundo breviore. Oculi laterales, versus basin capilis inserli, thoraci non contigui. Ocelli duo distincti, inter se distantes. Antennae apici tuberculorum antennalium (in linea ideali ab oculis ad labri originem ducta, aut supra hanc lineam) insertae, quadriarticulatae, in vivo el mortuo insecto nunquam sub capite recondendae, parallele porrectae v. a primo articulo horizontaliter refractae (in Beryto nutantes) plus v. minus nudae (in Coreo piloso-spinulosae). Antennarum articulus primus et quartus (exceptis Lznicornibus), crassiores. Pronotum trapezoidale (rarius trapezoi- dali-hexagonale) saepe denticulis spinulisve armatum. Scutellum triangulare, medium abdominis non attingens. Hemielytra vera aut Tegmina (in Cor'zo, Chorosomate, ex parte et in Beryfo), clavo distincto. Ostium odoriferum conspicuum. Abdomen marginatum, sexannulatum, margine e/evafo. Pedes modo normales, modo abnormes: posterioribus longioribus, femoribus clava- lis tuberculatis, duobus posterioribus spina armatis; tibiis curvatis v. sigmoi- deis. Ostia spiraculorum ventralium quinque. Tarsi triarliculati. | Corpus oblongum, elongatum v. lineare (in Phyllomorpha monstrose laciniatum ). — Plures odorem ingratum spirant, pauci aromalicum, alii nullum. 16 * IlLgodM Tribus Prima. TETRAGONOCEPHALI Amy. et Aud. Serv. Hém. 184. t Char. ess. Caput. quadrangulare, lobo medio clypei obtuso saepe antrorsum abrupte laminatim aut- carinatim. producto. — Tubercula antennifera evoluta, saepissime spina terminata. Gen. XIII. SYROMAS'TES Latreille Fam. Nat. 420... Burm. Handb. d. Ent. II. 314. 10. Char. art... Caput. quadratum. Tubercula antennifera oculis anteposita et cum lobis lateralibus clypei coalita, in spinas soluta. Pronotum devexum. sculellum triangulare. Hemielytra abdomine marginato, marginibus elevatis, angustiora. Corpus nudum, ovatum aut angulatum, supra planiusceulum. Char. nat... Caput. quadratum, inter antennas non porrectum, antice trun- calum, lobo medio clypei apud nonnullos abrupte laminatim producto, late- ralibus cum luberculis antenniferis oculis antepositis, coalitis. Tubercula anlennifera modo extrorsum, modo introrsum, aut utrinque in spinam "soluta. Oculi globosi. prominuli, laterales. Ocelli duo in medio occipitis, verticales. Antennae dimidii longitudinis corporis, quadriarticulatae, horizontaliter a primo arliculo fractae. Antennarum articulus primus validus, incrassatus, trigono- prismaticus, quarlus incrassatus cylindricus, secundus et tertius, tenuiores, oblongi, tota in longitudine ejusdem diametri; secundus constanter fertio pa- rum longior (in S. marginato, S. Scapha et spinigero) vel parum illo brevior (ün Syr. quadrato). Rostrum inflexum, vaginae articuli primi apice ex sulco mentali exserto. Pronotum trapezoidale, versus caput declinatum, antice ca- pite vix latius, ad humeros dilatatum. Scutellum mediocre, triangulare, me- dium dorsi abdominis non attingens. Hemielytra abdomine angustiora, intra margines ejus elevatos, incumbentia; membrana longitudinaliter, crebre ner- vosa. Abdomen ad latera dilatatum, propter margines elevatos supra con- cavum. Corpus majoris magnitudinis, nudum, ovale aut angulatum, supra planiusculum. — Species omnes hujus generis tarde incedunt; odorem fortem, saepius ingratum spirant. Subdivisio Prima. Lobus medius clypei in laminam non productus. Spinae interiores tuberculorum antennalium, introrsum convergentes. Antennarum arliculus secundus longitudine tertii, aut illo parum longior! Anguli humerales pronoti valde prominentes, dilatati, rotundati. Abdomen ovale. Femora subincrassata subtus tuberculis muricata. Tibiae sigmoideo-cur- valae: Syromastes Amy. et Aud. Serv. Hém. 206. 169. 79. fSiyr. marginatus (Linn.); glaber, rufo-fuscus, opacus; pronoti humeris auriculatis, abdominisque margine acuto, elevatis; membrana hemielytrorum aureo-brunnea; femoribus subtus unicanaliculatis, tuber- culato - muricalis; spinis luberculorum antennalium internis, distinctis, convergentibus; articulis antennarum duobus mediis, rufis *. ^ Long. 6 — 74 lin. Cimezr marginatus Linn. Faun. su. 923. Scopol. ent. carn. 124. 363. Schaeff. ins, rat. Tab. XLI. fig. 4. 9. Stoll. Punais. 26. Tab. V. fig. 37. Vill. Ent. Linn. 459. 32. Rossi Faun. etr. ed. Jllig. II. 368. 1301. Cimez auriculatus De Geer Mém. III. 272. 17. Coreus marginatus Fabr. Ent. syst. IV. 126, 1. Ejusd. Syst. Rhyng. 192. 6. Latr. gen. Crust. el ins. III. 118. 1. Wolf Icon. Cim. 20. 20. Tab. III. fig. 20. Schilling Beitr. I. 38. 1. Tab. IV. fig. 1. Fall. Cim. su. 56. 1. Ejusd. Hem. su. 36. 1. Zett. ins. lapp. 261. 1. Hahn. Wanuz. II. 102. Tab..LXI. fig. 185 (opt.). Herr. Schaeff. in Panz. cont. Faun. germ. 117. 11. Q.. Boit. man. enc. 57. Coreus Venator Coqueb. Illustr. ic. Dec. II. Tab. XIX. fig. 7. non Fabric. Syromastes marginatus Burm. Handb. d. Ent. II. 315. 4, Herr. Schaeff. Wanz. IV. 98, Tab. CXLI. fig. 443. (caput cum pronoto). Amy. et Aud. Serv. Hem. 207. 1. Syromastes Amy. Ent. Franc. 97. 78. Habitat in horlis et fruticetis, inter gramina et in foliis aestate, per totam Litlhuaniam, frequens. Calida tempestate celeriter cum susurru volat. . Odo- rem fortem ingratum, spirat. Foemina ovula rufa sphaeroideo - compressa, sat magna, uno latere truncata, symmetrice foliis plantisque adglutinat. Inter maximos hujus generis, hic est. Corpus totum nudum, non nili- dum superficie granulato -punctata, obscurum, griseo aut rufo -fuscescens. Frons inter antennas spinis duabus obliquis convergentibus armata. Antennae a primo articulo horizontaliter fractae. Antennarum articulus primus trigo- nus, fuscus, tuberculatus; secundus tertio parum longior, utrique rufi, aut pallide ferruginei, nudi, filati; quartus incrassatus, cylindrico - fissiformis, fuscus, pubescens, tertio brevior. Pronotum fuscum valde declive, antice impressionibus duabus circularibus notatum; humeri in auriculas obtusas ele- vali, margine granulato. Vaginae rostri articulus primus crassior, apice ex suleo mentali exsertus. Scutellum triangulare, aequilaterum. . Hemielytra glabra, colore corporis; membrana fusco-aurata multinervia, nervis tenuibus, prominulis, quasi exsculptis. Alae colore membranae. Abdomen supra ru- brum, basi nigrum ad latera dilatatum, marginibus elevatis infuscatis, segmento anali apud marem apice truncato, integerrimo, apud foeminas conspicue in 4 dentes diviso, oviducto extus non conspicuo. Venter subtus ferrugineo- infuscatus; ostia spiraculorum abdominalium | umblicata, circulo lucidiore cincta. Pedes sat breves, robusti, ferrugineo - fusci, luberculati. Femora oblongo-clavata, aequicrassa, subtus secundum sulcum longitudinalem tuber- culis exasperata. Tibiae pallidiores validae praesertim apud mares sigmoideo- flexae, intus exasperatae. Tarsi pilosi, arliculis distinctis, primo reliquis duobus robustiore. Larva magis scabra, antennarum omnes articulos prismalicos trigonos, habet. Nota. Syromastes fundator Hoffms. in Herr. Schíf. Wanz, IV. 98. Tab. CXLI. fig. 444. est hujus forma Europae meridionalis, humeris pronoti acutiusculis et abdomine cin- nabarino. Subdivisio Secunda. Lobus medius clypei in laminam carinatam, abrupte productus. Tubercula antennalia sub apice, extus tantum, aut utrinque in spinam exserta. Antennarum articulus primus secundo brevior, se- cundus tertio longior, quarlus brevis, ovalis. Anguli pronoli humerales dilatati, prominentes. Abdomen ovale. Femora subincrassata, subtus tuberculis exasperata. Tibiae rectae: Enoplops Amy. et Aud. Serv. Hém. 208. 110. 74 Siyr. Sicapha (Fabr.); glaber, supra fusco- griseus; subtus flave- scens; pronoli humeris rotundatis postice emarginatis abdominisque mar- gine pallide maculato utrinque dilatatis; antennarum articulo secundo toto tertio sub apice latiore basi, rufis *. Long. 51 lin. Cimex Scapha Wolf. Icon. Cim. 69. 66. Tab. VII. fig. 66. a. b. (non bona). Coreus Scapha Fabr. Ent. Syst. IV. 127. 2. Ejusd. Syst. Rhyng. 193. 9. Sturm Verzeichn. 1796. 61. Tab. IV. fig. 4. Coqueb. Illustr. icon. Dec. II. 82. Tab. XIX. fig. 5. Schilling Beitr. I. 39. 2. Tab. IV. fig. 2. Schellenb. Wanz. 19. Tab. V. fig. 1.a. Q (bona). Herr. Schaeíf. in Panz. Cont. Fann. ger. 117. 9. (bona). Curt. Brit. Ent. IV. Tab. 171 (opt.!). Boit. man. enc. 57. Labr. et Imhof Schweiz. ins. Bánd. II. (bona). Syromastes Scapha Burm. Handb. d. Ent. II. 315. 3. Enoplops Scapha Amy. et Aud. Serv. Hém. 208. 1. Enoplops Amy. Ent. Franc. 98. 79. Habitat in Volhynia australi et Podolia. Odorem fortem pomorum satis gratum spirat. Praecedente parum minor, occurrit tamen et ejusdem magnitudinis. Cor- pus nudum opacum, supra fuscum subtus flavo-griseum. Caput quadratum, antice lobo clypei medio corneo abrupte acuminatum. — Tubercula antennalia extus flavo-albida, singulum in spinam solutum. Antennae horizontaliter re- fractae, medio fulvae aut rufae; articulus primus longitudine capitis griseus aut fuscus, nigricans; secundus cylindricus, rufus, tertio, qui basi rufus sub apice latior fuscus, parum longior; clava cylindrico-conica, fusca arti- culo tertio saltem duplo brevior. Pronotum devexum antice angustius; margo anterior leviter excisus, posterior rotundatus, laterales antrorsum, flavo- albidi, granulato-denticulati, in humeros elevatos, rotundatos, dilatatos, postice 2 Ad e leviter emarginatos s. obtusissime bidentatos abeuntes; impressiones lrans- versales uti in S. mareginato, sed ellipticae et minus profundae. Hemielytra auriculis pronoti angustiora. Scutellum triangulare, isoscele, cum apiculo calloso. Abdomen hemielytris longius et latius, marginibus elevatis, supra ^ maculis irregularibus flavis notatis. Anus apud mares truncatus, segmenti sexti -ventralis excavatione valvula integra clausa, apud foeminas distincte lobatim-quadridentatus , excavatione segmenti sexii ventralis, inferne valvula iriangulari fissa velata. Omnia segmenta ventralia ad margines posteriores minute seriatim fusco maculata; spiraculorum ostiola circularia. Pedes tenui- ores quam in Syr. marginato, flavescentes fusco-maculati. Femora non in- crassala, haud tuberculata. Tibiae omnes rectae pallidae fusco-maculatae. Tarsorum articulus primus reliquis crassior. — Antennarum siructura in utro- que sexu eadem, qui statim ano distinguitur. Nota. Specimina hujus majora e Lusitania, in Museo berolinensi sub nomine Coreus cor- nutus asservantur. 75. Sísgymr. spinigem (Fabr.; glaber, supra griseus; abdomine margine pallide maculato; pronoto obtuse auriculato dentatoque; antennarum tu- berculis utrinque in spinam elevatis, hinc capite quadrispinoso *. Long. 9 lin. Cimez spiniger Fabr. Mant. ins. 287. 83. Rossi Faun. etr. ed. Jllig. IT. 369. 1302. Cimez spinifer Villers Ent. Linn. 492. 43. Coreus spiniger Fabr. Ent. Syst. IV. 350. 71. Ejusd. Suppl. 127. 3. Ejusd. Syst. Rhyng. 194. 10. Herr. Schaeff. in Panz. Cont. Faun. ger. 127. 5. gf (bona). Boit. Man, ent. 57. Enoplops spiniger Amy. et Aud. Serv. Hém. 208 in nota. Phrissocranus Amy. Ent. Franc. 99. 80. Habitat in Podolia australi. Praecedenti affinis sed minor, et abunde distinctus. Corpus flavo-fuscum s. flavescens aut testaceum fusco-irroratum. — Caput griseum, antice pone tubercula antennalia utrinque, extus spina majori, intus spina minori seu spinis quatuor erectis, aculis, armatum. Antennae magis sunt elongatae quam in duabus praecedentibus articulo primo prismatico ver- sus apicem in parvum dentem elevato, ultimo nigro, intermediis s. secundo et tertio fulvis. Pronotum griseo-fuscum, scabrum; margo anterior cum ali- quot spinulis, margo posterior late et profunde excisus, utrinque dente acuto supra basin scutelli prominente instructus, praeterea margo lateralis hume- ralis in auriculam obtusam elevatus, postice emarginatus s. potius acute bi- dentatus ut in Coreo denticulato, observatur. Scutellum griseum apice albo. Abdomen griseum margine dilatato, prominente, acuto variegato; utrinque in margine maculae quatuor albae aut albido-ílavae, intermediae duae inter se magis distantes. Membranae hemielytrorum nervi omnes ramosi. P'edes nigro- punctali. Tibiae rectae. Subdivisio Tertia. Lobus medius clypei in laminam carinatam abrupte pro- ductus. Tubercula antennalia aut utrinque spinis destituta aut tantum- modo introrsum obsolete spinulosa. X Antennarum articulo secundo tertio parum breviore. Humeri pronoti parum prominuli. Abdomen quadratum. Femora non incrassala, laevia. Tibiae rectae: JF'erlusia Spinol. Amy. et Aud. Serv. Hém. 205. 168. 76. Syr. quadratus (Vabr.); opacus, glaber, griseo -flavescens supra fusco-punctulatus; pronoti angulis humeralibus apiculatis; abdomine qua- drato v. rhomboidali *. Long. 4; — 5 lin. Cimez quadratus Stoll. Pun. II. Tab. V. fig. 36. Q.. Villers Ent. Linn. 492. 41. Cimezx rhombeus Linn. Syst. Nat. II. 713. 22. foemina ! Lygaeus quadratus Coqueb. Illustr. icon. Dec. I. 37. Tab. IX. fig. 12. mas. Coreus rhombeus Fabr. Ent. Syst. IV. 132. 19. et Ejusd. Syst. Rhyng. 199. 35. foemina ! Acanthia rhombea Rossi Faun. etr. ed. Jllig. II, 360. 1287. foemina! — —. Coreus quadratus Fabr. Ent. Syst. IV. 132. 20 et Ejusd. Syst. Rhyng. 199. 36. mas! Wolf. Icon. Cim. 70. 67. Tab, VII. fig. 67. a. f et 6 Q. Schilling Beitr. I. 40. 3. (c^ et Q) Tab. IV. fig. 3. Q, Fall. Cim. su. 56. 2. Ejusd. Hem. su. 36. 2. Hahn. Wanz. II. 104. Tab. LXI. fig. 187. Q. Herr. Schaeff. in Panz. Cont. Faun. germ. 118. 12. (bona). Boit. Man. enc. 57. Syromastes quadratus Burm. Handb. d. Ent. II. 314. f. Verlusia quadrata Amy. et Aud. Serv. Hém. 205. 1. Verlusia Amy. Ent. Franq. 95. 77. Habitat in arboribus, fruticibus et variis plantis, praesertim in Lithuania meridionali; circa Varsaviam (Perthes). Tarde incedit et foetet. Praecedente minor. Ab omnibus facile abdomine dilatato quadrato v. potius rhombeo, dignoscitur. Corpus sordide flavescens, opacum, glabrum, subtus subtiliter impresso- punctatum, immaculatum, supra maculis fuscis parvis inspersum. Lobus me- dius clypei capilis, antice aculiuscule porrectus. Oculi minuti. Ocelli inler se distantes. Tubercula antennarum introrsum ex utroque latere uli in Svr. marginato, in spinam brevem desinentia. Antennae horizontaliter refractae, dimidium corporis longitudinis superantes. Antennarum articulus primus tri- queter, crassus, fuscescens, distincte granulatus; secundus triqueter tertio parum brevior el tertius cylindricus ambo ejusdem diametri, ferruginei v. sanguinei; quartus brevissimus, crassus, ovalis, niger. Rostrum tenue pedes posticos atlingens. Pronotum trapezoidale, subplanum postice parum eleva- tum; anguli humerales in auriculas triangulares abrupte apiculatas dilatati, summo margine pallidiore. Scutellum exacte figurae trianguli aequilateri. Hemielytra abdomine angustiora; membrana aeneo-grisea. Abdomen sub alis llavescenti-testaceum , basi nigrum , postice nigro-maculatum: segmento medio maxime dilatato, lateralibus sursum deorsumque in latitudine decrescentibus, unde figuram quadratam obtinet. Maris segmentum anale integrum apice late truncatum, foeminae e 4 laminis conflatum, quae cum duobus dentibus se- gmenli ultimi ventralis, abdomen apice sexdentatum formant. Larva (secun- dum Wolff) pilosa. Nota. Nomen Linnaeanum, etiamsi unum sexum indicans, jure vindicandum et Fabriciano m» "qq à anteponendum, credo. Ld d FT Syr. sulcicornis (Fabr.); 'supra cinnamomeus, subtus cum mar- gine flavus; abdomine obtuse quadrato; antennis purpureis: arliculis se- —* eundo et tertio prismalicis, sulcalis *. Long. 5j lin. Coreus sulcicornis Fabr. Ent. Syst. IV. 132. 18. Ejusd. Syst. Rhyng. 199. 34. Coqueb. Illustr. Icon. Dec. I. 40. Tab. X. fig. 9. Syr omastes sulcicornis Herr. Schff. Wanz. IV. 98. Tab CXLI. fig. 442. Habitat in Podolia australi. Praecedente parum major, colore rufo fusco.s. cinnamomeo, siruclura articulorum secundi et terlii in antennis, abdomine angustiore et angulis ab- dominalibus minus prominentibus, distinctus. Antennae totae purpureae; arliculi 2 et 3. multo crassiores quam in Sr. quadrato , eximie triquetri suleo longitudinali in singula facie notati, quartus s. clava illis parum latior. .Latera pronoli, abdomen subtus et ad marginem, pedesque flavescentia. Nota. Coreus laticornis Schilling. et Atractus Genei Spinolae, a cl. Amyot (Ent. Fr. 99. 81.82) ex forma capitis Tetragonocephalis adnumerati sed structura antennarum, et relatione longitudinis articuli secundi ad tertium, a Syromaste diversissimi, in genere Pseudophloews , quaerendi. 'Tribus Secunda M RIGONGEEPHALI Amy. et Aud. Serv. Hém. 216. Char. ess. Caput triangulare. "Tubercula antennalia saepissime brevia mutica. Skcri0 Puion. COREIDES Amy. et Aud. Serv. Hém. 232 (ex parte). Char. sect. Antennarum articulus primus longitudine capitis, aut capite multo longior. Divisio Püiua.. LINICORNES . Amy. et Aud. Serv. Hém. 217. Char. div. Antennarum articulus quartus longus filiformis aut fusiformi-cy- t lindricus, praecedentibus vix crassior. 17 — ]950 — Gen. XIV. ALYDUS Fabr. Syst. Rhyng. 248. 35. Burm. Handb. d. Ent. 117323. 18. Char. art... Caput triangulare, magnum, exsertum. Pronotum planiusculum. Scutellum triangulare. Hemielytra angusta, abdomen totum obtegen- tia: membrana oblique furcatim nervosa. Femora clavata, armata. Corpus elongatum, pilosum. Char. nat. Caput triangulare, basi latum, inter antennas in apicem elon- gatum, productum. Oculi globosi valde prominuli. Ocelli duo magni, occi- pitales, approximati. Antennae longae, tenues: articulo primo vix longitudine secundi, secundo tertii longitudine, quarto secundo et tertio simul sumptis longiore, parum incrassato. Rostrum longum tenue, pedes medios attingens, basi liberum, vaginae articulo primo incrassato secundo longiore, Zertio quar- (um in longitudine superante. Pronotum subtrapezoidale, planiusculum. Scu- tellum triangulari acutum. Hemielytra angusta, corio opaco, membrana obli- que furcatim multinervia. Abdomen elongatum apice rotundatum, basi con- sirictum. Pedes tenues, postici elongati. Femora posteriora clavato-elongata, subtus spinis armata. Corpus mediae magnitudinis, elongatum, pilosum. Subdivisio Prima. Femora posteriora parum reliquis crassiora. Tibiae posteriores rectae, lenuissime pilosae: .4/ydus Amy. et Aud. Serv. Hém. 223: 159. 7$. Alyd. calcaratus (Linn.); fuscus, pilosus; abdominis dorso san- guineo; femoribus poslicis acute dentatis; antennarum arliculis secundo et terio ltibiisque pallidis, apice nigris *. Long. 5 lin. Cimez calcaratus Linn. Faun. su. 968. De Geer Mém. III. 280. 24. Tab. XIV. fig. 23 — 25. Schaeff. ins. rat. Tab. CXXIIL. fig. 2,3. Villers Ent. Linn. 535. 200. Rossi Faun. etr. ed. Jllig. 1I. 385. 1327. " Lygaeus calcaratus Fabr. Ent. syst. IV. 162. 94. Wolf Icon. cim. 143. 138. Tab. XIV. fig. 138. Alydus calcaratus Fabr. Syst. Rhyng. 251. 15. Hahn Wanz. I. 198. Tab. XXXII. fig. 101. Fall. Cim. su. 106. 1. Ejusd. Hem. su. 40. 1. Zetterst. ins. lapp. 261. 1. Curtis Brit. Ent. VIII. t. 369. Schilling Beitr. I. 49. 1. Tab. V. fig. 1. Herr. Schaeff. in Panz. Cont. Faun. germ. 121. 10 (bona). Burm. Handb. d. Ent. II. 323. 1. Amy. et Aud. Serv. Hém. 226. 1. Labr. et Imhof Schweiz. Ins, Bándch. Il. (bona). Boit. man. enc. 61. Coreus calcaratus Latr. Hist. Nat. XII. 208. 15. Anisoscelis calcarata Brull. Hist. nat. ins IX. 370. Alydus Amy. Ent. Franc. 104. 87. Habitat in Lithuania meridionali super Euphorbiam virgatam et Genistam tinctroriam rarius; circa Varsaviam (Perthes). Corpus fuscum v. nigricans, brevissime pilosum. Caput subtriangulare, postice pro iusertione thoraci angustius s. collo instructum. Antennae nigrae — ]3l — rufo- variegatae, arüiculis scilicel secundo et terlio basi rufis apice nigris, tribus prioribus brevibus subaequilongis, quarlo nigro longissimo, vix tamen secundum et tertium simul sumptis superante. Rostrum nigrum. Pronotum planum, nebulosum, pilosum, subquadratum postice parum latius, angulis hu- mmeralibus obtusis. Scutellum triangulare, lateribus basi longioribus, apice callo ferrugineo punctiformi terminato. Hemielytra nebulosa, interdum grisea, angustata, membrana magna fuscescente (rarius subtransparente), dense ner- vosa, Abdomen lineare dorso rufum, margine rufo-maculatum, subtus aenco- nigricans. Pedes tenues elongati: postici longiores. Femora nigro - aenea, concolora, omnia subtus 3 -5-dentata. Tibiae rectae pilosulae, basi late ru- fescentes, apice nigrae. Tarsorum articulus primus magnus basi rufescens, secundus el terlius toti nigri. Praeter conformalionem ani, foemina dislinguitur corpore magis obeso, fusco, femoribus posticis 3-dentatis; mas statura tenuiore, colore saepe di- lutiore, femoribus circiter 5 - dentatis. Ad hanc subdivisionem pertinent : 1^. Alydus mareginatus Mus. berol. ad specimina a cl. Gebler e Kolywan (Sibiriae) missa. Colore pallidiore et paulo majore magnitudine a nostro Alydo calcarato discrepat. 90. Alydus limbatus Merr. Schaeff. in Panz. Cont. Faun. germ. 135. 12, cor- pore lenuiore , majore magnitudine, hemielytris margine exteriore fla- vescentibus et ángulis pronoti humeralibus acufisszmis ab 4lydo calca- rato recedit. Habitat circa Kolywan (in Sibiria) secundum specimina in Museo berolinensi asservata, a Clar. Gebler missa. 3*. Alydus pavidus Mihi (Huphus Amy. Ent. Franc. 104. 86), niger, angulis pronoti humeralibus aculissimis, hemielytris ferrugineis, margine exte- riore albidis, antennarum arliculo quarto, summam secundi et tertii longitudinis superante, duobus intermediis, tibiisque pallidis, apice ni- gris, qui in Gallia meridionali habitat, intra fines nostri Imperii, non- dum repertus. Subdivisio Secunda. Femora posteriora, valde incrassata. Tibiae poste- riores introrsum curvalae: Camptopus Amy. et Aud. Serv. Hém. 224. 188. 79. Alyd. lateralis (Germar); fusco-ferrugineus; pronoti hemielytrorum margine laterali (et saepe linea verticis) tenuissime albis, antennarum articulis duobus intermediis tibiisque pallidis, apice nigris: posticis cur- vis *. Long. 51— 6 lin. Coreus lateralis Germ. Faun. ins. eur. VIII. 21. (bona). Alydus Geranii Leon Duf. Réch. Hém. 39. Tab. Ht. fig. 16. 17. Burm, Handb. d. Ent. II. 324, 3. 175 — 1932 — Anisoscelis Geranii Brull. Hist. nat. ins. IX. 370. Alydus occipes Mus. berolin.! Alydus lateralis Herr. Schaeff. Wanz. V. 99. Tab. CLXXVIII. fig. 549 et 550. Camptopus lateralis Amy. et Aud. Serv. lHém. 225. 2. Camptopus Amy. Ent. Franc. 103. 55. Habitat in Podoliae australis pratis sylvaticis. Odorem non ingratum acescentem spirat. Facie praecedenti similis. Corpus fusco-ferrugineum albo marginatum, saepe cum stria in verlice capitis alba. Antennae fuscae: duo intermedii arliculi 2 et 3 late albo annulati, quartus longissimus basi albus. Pronoti humeri angulati, non prominuli; margo posterior in medio puncto albo nolatus; aliud punctum flavo-album in apice sculelli. Femora postica crassa, 5—6-dentata. Tibiae posteriores curvatlae, omnes in medio pallidae. Nota. Alydus brevipes Herr. Schaeff. Wanz. V. 101. Tab. CLXXVIIL. fig. 551., ab A laterali essentialiter non dilfert. Gen. XV. STENOCEPHALUS Latreille Fam. nat. 421. Burm. Handb. d. Ent. II. 328. 22. Char. art. Caput. triangulare, magnum, exsertum. Pronotum trapezoidale, latitudine abdominis. Scutellum triangulare. Hemielytra abdomen oblegentia, membrana octonervia, basi cellula magna. Femora non clavata inermia. Corpus elongatum, pilosum. Char. nat. Caput triangulare, antrorsum inter aniennas porrectum, apice fisso. Oculi magni globosi, prominuli. Ocelli duo parvi in medio occipilis, distantes. — Antennae pilosae, saltem dimidii corporis longitudine; articulo primo Zznerassato, longitudine capitis sed apicem ejus duplo superante, basi allenualo, secundo tenuiore, elongato tertium 4 superante, quarto lon- gitudine secundi, vix praecedentibus crassiore, ecylindrico. Rostrum rectum coxas inlermedias allingens; vaginae arliculo primo et secundo elongatis, lertio et quarto aequilongis, brevioribus. Pronotum trapezoidale, margine posteriore recto, angulis humeralibus non prominentibus. Scutellum majus- culum, triangulare. Hemielytra abdomen fere ex toto obtegentia, corio, mem- brana basi cellula magna nervisque longitudinalibus, circiter 8 interdum sub- divisis instructa, obscura, subopaca, longiore. Alae inferiores longitudine hemielytrorum. Abdomen ovali-oblongum apice rotundatum. Pedes aequales, pilosi, sat longi et tenues, spinis destituti. Femora non incrassata, inermia, tibiis robustiora. Tibiae ciliatac. arsi 3-arliculati; articulo primo secundum el lerlium simul sumpltos, superante. Sexus distinguitur conformatione segmenti analis, quod inferne apud — A mares tubulosum, integerrimum, convexum apud foeminas fissum postice val- vulis carinatim conniventibus, clausum. $0. Sten. nuga:xv (Fabr.); aeneo-fuscus, antennis albo nigroque annu- latis; rostro, femoribus et tibiis basi, late, scutelloque apice albis *. Long. 5 lin. |; Cimez agilis Scopol. Ent. carn. 126. 366. mas Cimexr monilis Villers Ent. Linn. 523. 147. Cimer nugaz Fabr. Villers Ent. Linn. 521. 132. Rossi Faun. etr. ed. Jllig. II. 388. 1333. Stoll Punais. 50. Tab. XI. fig. 78. Q, 79. gf. Lygaeus nugaz Fabr. Ent. syst. IV. 162. 93. Wolf ,Icon. Cim. 30. 30. Tab. III. fig. 30. foemina ! 9 Cimea 5-punctalus Goetze Beitr. II. 278. 23. Coreus nugaz Fabr. Syst. Rhyng. 200. 42. Schilling Beitrag. I. 45. 11. Tab. V. fig. 2. Herr. Schaef. in Panz. Cont. Faun. germ. 121. 9. c (bona). Dicranomerus nugax Wahn. Wanz. I. 22. Tab. III. fig. 13. Stenocephalus nugaz Burm. Handb. d. Ent. II. 328. 1. Amy. et Aud. Serv. Hém. 228. 1. Stenocephalus Amy. Ent. Franc. 101. 83. Habitat in Lithuania meridionali super Euphorbiam Cyparissiam rarius ; circa Varsaviam (Perthes). Odorem foetidum spirat. Mas et Foemina similes. Corpus supra fuscum, antice pubescens, sub lente parum aeneum, in thorace et corio hemielytrorum impresso nigro-pun- ctatum. Caput opacum ; oculi laterales in medio ejus longitudinis. Antenna- rum articulus primus zzger dense pilosus, secundus pallidus cum annulis duobus nigris, altero terminali, reliqui nigri basi pallidi. Anguli extremi humerales saepe et scutellum apice semper callo albo punctiformi instructa. Corium hemielytrorum griseum, membrana fusca subopaca. Abdomen mar- ginatum, supra rufum; margo utrinque nigro et flavo, aut nigro et albo va- riegatus. — Venter cano-sericeum; spiraculorum ostia in singulo segmento duplicata, foveolas punctiformes depressas, oblique positas, referentia. Fe- mora basi pallida. Tibiae basi late pallidae, albae aut flavae. Tarsi fusci. Foeminae venter subtus magis carinatus, organis genitalibus ex apice abdominis exserlis, segmento ultimo eximie carinato longitudinaliter fisso. Apud marem abdominis ultimum segmentum truncatum , cylindrico-excavatum apertura valvula convexa clausa, superne utrinque in parvum apiculum pro- ductum. Nota. Variat colore antennarum. Articulus secundus aeque ac sequentes basi tantum pallidus occurrit. Forma hujus speciei, partibus omnibus magis elongatis, antennarum ar- liculo secundo et tertio basi late fulvis apice nigris et quarto /o/o rufo, re- gionibus Europae australis et. Podoliae australi propria, est: S/enocephalus 2 Lr neglectus Herr. Schaeff. Wanz. III. 55. Tab. LXXIX. fig. 272; Acyclocerus Amy. Ent. Frang. 102. 84. Gen. XVI. MICRELYTRA Laporte Hém. 27; Actorus Burm. Handb. d. Ent,II. 327. 21. Char. art. Caput ovale. Pronotum subcylindricum, | Hemielytra abdomine breviora, membrana destituta. Alae nullae. Femora clavata, inermia. Corpus elongatum, lineare, nudum. Char. nat. Caput ovale inter antennas in apicem obtusum longe por- rectum. Oculi magni prominuli. Ocelli duo minuti, ab oculis valde remoti, occipitales, approximati subcontigui. Antennae filiformes corpore breviores, articulo primo robusto, brevi, sursum clavato v. inflato, capite secundoque articulo breviore, secundo tertioque aequilongis, quarto magis elongato, subcylindrico, vix incrassato. Rostrum pedes medios attingens. Pronotum cylindricum. Hemielytra coriacea anguste elliptica membrana destituta, abdo- mine duplo breviora. Alae nullae. Abdomen elongatum, cylindricum, in medio margine parum marginatum. — Pedes breves, posteriores longiores. Femora clavata, inermia. Foeminae gravidae abdomen fusiforme, late membranaceo - marginatum ; segmentum ventrale ultimum uli in Syromaste, valvulis magnis extus pi- losis, clausum, maris subtus inspectum cavitatem offert, processu spinoso quasi in duas divisum. 8 Sf. Wücr. fossularum, (Rossi); aeneo-nigra v. grisea, linearis, tere- liuscula, nigro-punctata, pronoto, abdomine hemielytrisque albo-margi- nalis; tibiis albis; antennis albo-annulatis *. Long. 5 lin. Cimeaz fossularum. Rossi Faun etr. ed. Jllig. II. 398. 1354. Gerris fossularum Fabr. Ent. Syst. IV. 543. 5. Hydrometra. fossularum. Fabr. Syst. Rhyng. 259. 9. Velia fossularum Latr. Hist. nat. XII. 270, 2. Boit. man. enc. 74. Alydus apterus Leon Duf. Réch. Hem. 41. 2. Tab. II. fig. 1—8. Actorus fossularum Burm. Handb. d. Ent. II. 327. 1. Herr. Schaeff. Wanz. VI. 101. Tab. CCXIH. fig. 672. Stenocephalus fossularum Brull. Hist. nat. ins. IX. 371. Micrelytra fossularum. Amy. et Aud. Serv. Hém. 231. 1. Tab. V. fig. 4. Micrelytra. Amy. Ent. Franc. 105. 88. In Podoliae australis ad fossas herbosas aquarum frequens. Odorem non ingratum acescentem spirat. Sexus ulerque similis, sed mas foemina minor. Propter hemielytra abbreviata, membrana destituta , alasque nullas, faciem — 135 — larvae habet. Corpus insigniter elongatum, lineare. Capul obscure griseum. Oculi nigri. Rostrum fuscum. Pronotum et hemielytrorum rudimenta, pun- ciala, grisea, extus albo-marginata. Scutellum parvum, concolor. Antenna- rum articulus primus totus niger, secundus et terlius nigri medio late albo- annulati, quartus tertio parum longior, rufus. Abdomen supra griseum sub- lus et ad latera (uti in quibusdam Zydroretris) cinerascens. Margines ab- dominis apud mares valde elevati, minus in foemina. Pedes breves. Femora omnia nigra, fusiformia, postica longiuscula. Tibiae pilosae, albidae, apice nigrae. arsi fusci. Color partium in vivis pallide flavus, in mortuis facile albus evadit. Etsi statura et magnitudine conveniat ex parte cum Z/ydrometra paludum, differt tamen ab ejus pupa multis notis, scilicet: antennis pilosis longioribus, bis albo fasciatis, articulo ultimo, ferrugineo, majori; rostro minime arcuato et ultra secundum par pedum, protracto; rudimentis hemielytrorum extus albo marginatis, brevioribus, antice minime remotis. Praeterea femora nigra sunt et crassiora, tibiae albae, abdomen supra excavatum, marginibus elevatis acutis, venter convexus griseus, nec sericeo-albicans etc. Gen. XVII. CHOROSOMA Curtis Brit. Ent. Vol. VII. (1830) Tab. 297; Myrmus Burm. Handb. d. Ent. II. 312. 8. Char. art. Caput triangulare. Antennae pilosae, longe ante oculos insertae, s articulis basilaribus parallelis, robustis, incrassatis. Pronotum conico- - &rapezoidale. Scutellum triangulare, parvum. Hemielytra semico- riacea, pellucida, abdomine breviora, corio 4—5 nervi, membrana multinervia: nervis obsoletis. Abdomen lineare, elongatum. Pedes tenues. Femora non incrassata. Corpus nudum. — /nfer hujus et sequentis Divisionis, genus hoc omnino medium locum tenet. Char. nat. Caput triangulare, in frontem inter antennas, obtusum, ;n- tegerrimum productum, lobo medio clypei. antice apiculato. Antennae pilo- sae, A-arliculatae, pedes anticos excedentes, tuberculis lateralibus clypei, longe ante oculos insertae. Articuli antennarum duo primi paralleli robusti, incrassali, basi introrsum attenuali, apicem clypei longe excedentes; secundus longissimus, elongato-conicus sursum attenuatus; ierlius secundo parum brevior et tenuior, quartus tertio brevior, cylindricus, haud incrassatus. Rostrum 4-articulatum, tenue, pubescens, pedes posticos altingens. Labrum vaginae rostri articulo primo longius, pubescens, basi tumidum, apice atte- nuatum, acutum. Oculi laterales, globosi, prominentes. Ocelli duo in medio occipitis. Pronotum longitudine capitis, conico -frapezoidale, subdepressum, in medio cuz carinula longitudinali, angusta, obsoleta. Scutellum parvum — 136 — triangulare. Hemielytra abdomine breviora, angusta semicoriacea, pellucida. 4—5-nervia in disco areolata, areolis basilaribus, elongatis, majoribus, ter- minali exteriore iriangulari nervo costali apice longe appendiculata. Mem- brana hyalina magnitudine partis semicoriaceae (corii pellucidi), nervis pel- lucidis numerosis, parallele obsolete striata. Alae breves tenuissimae, nervis obsoletis. Abdomen tenue elongatum, latitudine pronoti, ad latera parum convexum, supra depressum, apud mares processu quadrato et appendicibus duobus conicis a latere, apud foeminas tubulo terminatum. Pedes simplices, tenues; quatuor posteriores a duobus anterioribus parum remoti, postici elon- gati, omnes pilosiusculi. Femora inermia tibiis rectis multo longiora, versus basin parum "attenuata. —Tarsi 3-articulati, pilosiusculi, distincti, articulo primo secundum et tertium simul sumptos, duplo superante. Ungues lati, incurvi, acuti, basi membrana appendiculati. — Mas foemina angustior. Species hujus generis cum Miridibus et Gerridibus confundi possunt, sed Mirides ocellis carent et hemielytra longitudine abdominis habent, Gerrides praeter alios characteres, femoribus anticis incrassatis, trochanteribus longis recedunt. Subdivisio Prima. Articulus primus antennarum abbreviatus, quartus cy- lindrico incrassatus, secundus tertio longior; abdomen brevius et latius: Rhopalus Schilling. $2. €hor. miriformis (Fallen); oblonga, dense pilosula, virescens, purpureo-nigroque varia; corporis scutellique lateribus pallidis ; antennis rubris pedibusque scabro-hirsutis; areolarum corii nervis sanguineis; abdomine dorso nigro *. Long. 4 lin. * Miris abbreviatus Wolf. Icon. Cim. 116. 110. Tab. XI. fig. 110. foemina. Coreus miriformis Fall. Cim. su. 60. 8. Ejusd. Hem. su. 44. 4. Zetterst. ins. lapp. 261. 1. Rhopalus miriformis Schilling. Beitr. I. 54. 6. Tab. VI. fig. 3. li Myrmus miriformis Hahn. Wanz. I. 82. Tab. XIII. fig. 46. 47. Burm. Handb. d. Ent. IT. 312. 1. Corizus miriformis Herr. Schaeff. in Panz. Cont. Faun. germ. 121. 11 (ins. declar.) et f. 12. (pupa). Myrmus. Amy. Ent. Franc. 117. 102. Habitat frequenter in pratis graminosis sylvaticis per Lithuaniam borea- lem, aestate. Faciem habet AMiridis laevigati, sed antennis et ocellis facillime digno- scitur. Antennae cylindricae, rufo hirsutae, apice fuscae; tres priores arti- culi eximie setuloso-pilosi rubicundi, primus reliquis crassior apicem capitis parum superans, secundo duplo brevior; secundus apicem versus sensim at- tenuatus tertio longior; tertius cylindricus; quartus tertio brevior cylindrico- subfusiformis fuscus. Caput, thorax et scutellum rufo-grisea, rugoso-pun- — 1957 — ctata sub lente tenuissime pilosula. Pronotum subquadratum cum linea in medio elevata, lateribus pallidis. Hemielytra brevia corio submembranaceo, nervis validis, rufis v. sanguineis; margo lateralis , membrana magna et alae, albida. Abdomen. dorso nigrum margine viridi elevato, subtus in mare. viridi- griseum ferrugineo-punctatum. Pedes pilosi aeque ac antennae, pilis tamen brevioribus. | : A Adele Larua: oblonga » viridis, antennis pedibusque densius rufo-hirsutis, ab- dominis linea dorsali nigra, rudimento hemielytrorum rufescente. Foemina virescens, mas: grisescens. Pedes, antennae et nervi hemielytrorum in imaginibus modo rubicundi, vel uti totum. abdomen pallide flavescunt, — Variat praeterea abdomine supra pallido fascia longitudinali , angusta, nigra. et antennarum articulo primo fusco. Nota. Chorosoma microptera Curtis (L ygaeus mácropterus Burr. Entomolog. Transact. 71. ] Tab. L), viridis, pilosa, hemielytris abdomineque laevissimo glaberrimoque, antennis pedibusque roseis, hemielytris corpore dimidio brevioribus, nervis rubicundis, alis xidimgptariis, abdomine apud. foeminam dilatato roseo-cincto, in medio supra fascia ies nigra, a Chorosomate. miriformi non diversa, et exacte cum eximia 49 ra Hahníi, quadrat. "E ra "Subdis sio Secunda. Articulus primus antennarum capite longior; secundus et, tertius subaequelongi, quartus parum incrassatus; abdomen tenuius: Chorosoma Curtis. $39. Chor. Arundinis (Curiis); linearis, angusta, viridi flavescens; an- lennis purpureo-adspersis, abdomine supra nigro linea longitudinali me- dia marginibusque flavescentibus; larsis nigro maculalis *. Long. 7 lin. Chorosoma Arundinis Curt. Brit. Entom. VII, (1830) Tab. 297. (optima!). Rhopalus Schilling Schumm. Schilling Beitr. I. (1829). 55. 7. Herr. Schaelf. Vonz. IV. 74. Tab. CXXXI. fig. 402 (optima). Myrmus Schilling Burmeist. Handb, d. Ent. II. 312. 2. Myrmus- brevipennis Mus. berolin.! Chorosoma Amy. Ent. Franc. 116. 101. TUS s. n. Perth. Mans. Ent. Ins. Lithu. et Pol. ex anno 1802. 175. fig. 2 !). -. 4) s Voici une Punaise trés allongée et trés étroite. Elle est de méme caractere des deux antérieures (scilicet Mir. laevigati Fabr. et Mir. calcarati Fall. etiam ab auctore non »designatos). La couleur en est à peu prés la méme, si non un peu plus pále, et l'écusson z. clair, presque blanc. La partie parcheminée des étuis un peu marquée est diaphane esque comme verre. |l est à noter, que ces étuis sont un peu plus longs que la moi- k^ de l'abdomen, dont une grande partie reste à decouvert et on voit que celle parlie est »noire à strie du milieu de la couleur du dessus et les bords sont aussi de la méme cou- ».leur. En dessous l'nsecte est comme en dessus; telles sont encore les pattes dont les »postérieures sont trés longues et inermes! Les antennes sont remarqueblement grosses et »Se lerminent en une fil; l'insecte les porte toujours presque jointes en avant. Les yeux 18 — 958 — Habitat locis sabulosis Lithuaniae in Carice hirta e& Calamagrostide Epi- gejo passim; in Samogilia circa Polangam inter E/lymum arenarium aestate; circa Varsaviam (Perthes). Odore caret. Similis praecedenti, sed multo major, et angustior. Tota pallide viridi -flavescens, punctulata, sparse pilosa pilis brevissimis rigidis. Clypei capitis apex striis lateralibus abbreviatis, lobo medio carinu- lato. Antennae et latera capitis rosea, fusco v. purpureo punctulata. Arti- culorum structura in antennis uli in characteribus generis memoratum. Oculi et ocelli in vivo purpurascentes. Pronotam oblongo-trapezoidale in medio et ad latera cum carina obsoleta, ad angulos humerales impressione notatum. Scutellum roseum medio carinatum, margine utrinque striga nigra. Hemie- lytra ad costam punctulata flavescentia, basi concolora, areolarum nervis voseis. Ad basin alarum et ad angulum baseos elytrorum inferiorem, saepe punctum minutum atrum observatur. Longitudo corii eadem fere ac mem- branae, quae pellucida, nervis longitudinalibus symmetricis numerosisque percursa, medium abdominis non attingit. Abdomen sparse punctulatum, supra striis duabus abbreviatis nigris ver sus apicem allenuatis, basi confluentibus, in sinu hoc fascia viridi, instructum. Tibiae posteriores apice nigrae. Tarsi extremi nigricantes. Insectum post mortem, diu conservatum, colorem pulchrum roseum par- tium suarum amillit, et fere pallidum evadit. Divisio SEcuxpa.. NODICORNES. Amy. et Aud. Serv. Hém. 232. Char. div. Articulus quartus antennarum perspicue cylindrico - incrassatus, terlio brevior, primus robustus aut capillaris : $. 1. Antennae capillares a. primo articulo geniculatim antrorsum jra- ctae , apice nutantes : Gen. XVIII. BERYTUS Fabr. Syst. Rhyng. 264. 40. Burm. Handb. d. Ent. II. 313. 9. Char. art... Caput. subconicum. . Antennae. medium versus geniculatim fractae, articulo primo longissimo. Pronotum trapezoidale subtricarinatum. Scutellum minutum lineari-conicum. Hemielytra longitudine abdomi- nis corio pellucido sensim in membranam 5—— 6 -nerviam abeunte. ,sont noirs. J'observe que cette espéce et les deux précedentes portent leurs pattes anté- »,rieures d'un facon que les tibes sont jointes aux cuisses comme une lame de couteau fermé ,et mis dans la manche, de sorte que le génou regarde en haut.* — ]199 — Pedes posteriores longiores; femora clavata. Corpus nudum, an- gustum, tipuliforme. Char. nat. Caput angustum, antice partim rotundatum partim acuminatum, lobo medio clypei in lamellam producto aut aequali. Oculi parvi, globosi, laterales. Ocelli in medio occipitis longe ab oculis remoti et inter se dissiti. Antennae supra lineam ab oculis ad labri originem ductam et non procul ab illis insertae, elongatae, fere longitudine corporis, tenuissimae, supra primum arliculum geniculatim deorsum fractae. Articulus primus antennarum longis- simus fere longitudinis summae secundi et tertii; secundus et tertius filifor- mes, valde inaequales, tertius primo parum secundus primo quadruplo, bre- vior; quartus brevissimus incrassatus ovato v. ovali cylindrico - fusiformis, puberulus. Rostrum tenue, quadriarliculatum, medium sterni altingens, arti- culo primo vaginae, reliquis longiore crassioreque. Pronolum parvum, con- vexum, subtrapezoidale (postice sensim latius), carinis tribus longitudinalibus instructum, saepius minus distinctis lateralibus ad angulos humerales in tu- berculum elevatis. Scutellum minutum, lineari- conicum. Hemielytra longi- iudine abdominis, angusta, linearia, corio membrana breviore parum opaco, areolis angustis longitudinalibus instructo versus apicem valde acuminato a embrana nervo anastomosante marginali, separato. Membrana corio latior, subpellueida v. transparens, nervis longitudinalibus 4— 6, simplicibus, sub lente plus v. minus distinctis, instructa. Alae albidae nervosae. Abdomen hemielytris obtectum, angustum, lineari-cylindricum apud mares, ovaliforme basi parum attenuatum apud foeminas, marginibus inflexis supra utrinque ca- rinatum. Pedes longi tenues, posteriores duo longiores. Femora omnia api- cem versus c/avaía. CTibiae setaceae. Tarsi triarticulali, articulo primo duos sequentes simul sumptos subaequante. Subdivisio Prima. Lobus medius clypei (frons) antice in laminam, aut cornu productum: /Veides Latreille Gen. Crust. et ins. III. 120. 369. Amy. el Aud. Serv. Hém. 233. 195. $4. Beryt. tipularius (Linn.); pallide viridis aut testaceo. griseus; frontis cornu compresso porrecto; pronoto distincte tricarinato , postice elevato-gibbo; tegminibus striato-nervosis fusco-punctatis; antennis cor- poris longitudine: articulo secundo tertio duplo breviore *. Long. 53 lin. Cimez tipularius Linn. Faun. su. 973. Frisch. Ins. VII. 28. Tab.20. Vill. Ent. Linn. 538. 206. Gerris tipularius Fabr. Ent. Syst. IV. 192. 18. Fall. Cim. su. 118. 7. Berytus tipularius Fabr. Syst. Rhyng. 264. 1. Wolf. Ic. cim. 198. 198. Tab. XX. fig. 198. Fall. Hem. su. 165. 1. Schilling Beitr. I. 56. 1. Tab. VII. fig. 3. a. Hahn. Wanz, I. 133. Tab. XXI. fig. 68. Burm. Handb. d. Ent. M. 313. 1. Boit. man. enc. 62. Neides tipularia Latr. Gcn. Crust. et ins. VW. 120. 1... Amy. et Aud. Serv. Hém. 233. 1. 18* — ]40 — Neides tipularius Labr. et Imh. Schweiz. ins. DBàndch. IV. (bona, griseo-color.) Neides Amy. Ent. Franc. 109. 92. Habitat locis sabulosis in graminibus per totam Lithuaniam; vernali tem- pore el sero autumno excipulo capitur. Tarde incedit et volat. Odorem nullum spirat. Corpus elongatum, tenue, lineare, in vivo rigidiusculum, nuper exclusi pallide viride, mox griseum aul cinereum, opaeum, glaberrimum. — Caput cornutum et pronotum tertiam partem corporis longisubnie non superant. An- tennae longitudine corporis; articulus secundus tertio Tere duplo tantum bre- vior, quartus brevissimus, fuscus. Frontis cornu porrectum, supra labrum prominens, e duabus quasi laminis juxta positis, supra reclis subtus semi- cireularibus, conflatum. Pronotum depressum tricarinatum, carinis anguslis, dorsali s. media lateralibusque marginantibus, his in tuberculum humerale desinentibus. — Margo /eezinum ante membranam, punctis quinque aut sex fuscis notatus. Membrana quinquenervia diaphana /n rmnedio longitudinaliter Jusco punctata. Alae basi ad costam stria fusca. Abdomen testaceo - gri- seum. Pedes antici el intermedii aequales, postici longissimi. Femora omnia apice clavata, in parte clavata fusco-punctata. ,.Antennae (antrorsum) fractae quarum articulus primus apice clavatus .Sed apex summus magis clavatus, pedes referunt" Linnaeus! xdi Nota. Berytus crassipes Herr. Schaeff, in Panz. Cont. Faun. germ. 135. 6. a., hujus modili- catio magis robusta, videtur. 60. Bheryt. clavipes (Fabric.); flavo -viridescens aut testaceo - griseus; frontis cornu brevi; pronoto postice plano; tegminibus striato - nervosis; antennis corpore brevioribus: articulo antennarum primo apice ultimo toto, femoribusque apice fuscis, secundo tertio subsexies breviore *. Long. 9 lin. Gerris clavipes Fabr. Ent, Syst. IV. 192. 20. Fall. Cim. su. 118. 8. Villers Ent. Linn. 539. 210. Berytus clavipes Fabr. Syst, Rhyng. 265. 2. Fall. Hem. su, 165. 2. Schilling Beitr. I. 56. 2. Tab. VII. fig. 3. b. Hahn Wanz. I. 135. Tab. XXI. fig. 69. Burm. Handb. d. Ent. II. 313. 2 Herr. Schaeff. in Panz. Cont. Faun. germ. 135. 6. b. Boit. man. enc. 62. Neides clavipes Amy. et Aud. Serv. Hém. 234. 2, Berytus Amy. Ent. Franc. 109. 92. Habitat in Lithuaniae meridionalis locis sabulosis sylvaticis ac praecedens, quo multo rarior. Praecedente multo minor et cum illo non facile confundendus, praesertim si antennarum structuram, et superficiem pronoti planam et aequalem, scu- tellumque longius linea carinulata dorsali ex pronoto continuata, attente in- spexeris. Antennae fractae et pedes ul in specie praecedente. Antennae — ]4l — tamen vix. dimidii longitudinis. corporis. Articulus ultimus antennarum , clava articuli primi magis distincta et cavae femorum, fusca. Articulus. secundus antennarum lertio quinquies aut sexies brevior. Frons latius in cornu breve productus. Tegmina longitudinaliter siriata, immaculata. Abdomen in foemina . magis dilatatum quam in praecedente. Nota. Berytus minor Herr. Schaeff. in Panz. cont. Faun. germ. 135. 7., huius tantum mo- dificatio. à id Figura — ( Wanz. 15. Tab. IV. fig. 1. a. b) a Beryto clavipede Fabr., clava shidmnaril quadriarticulata, scutello magno , femoribusque apice non clavatis, diversa, si non fictitia, distinctissimam speciem mihi ignotam, repraesentat. Subdivisio Secunda. Caput antice conico-rotundatum, obtusum, fronte clypei in laminam non producta: JBeryftus Amy. et Aud. Serv. Hém. 232. 194. $6. Beryt. annulatus (Burm.); ferrugineus, antennis pedibusque pal- lidis, nigro-punctatis; femoribus apice et antennarum articulo ultimó ni- gris, secundo tertio fere duplo breviore *. Long. 4 lin. Berytus rufescens Herr. Schaeff, in Panz. Cont. Faun. germ. 125. 8! Berytus annulatus Burm. Handb. d. Ent. II. 312. 3. Raméa (ex lingu. hebr.) Amy. Ent. Fr. 108. 90. Habitat locis sabulosis Lithuaniae meridionalis, rarius. Species a praecedentibus distinctissima. Color insecti vivi lateritio-ruber aut ferrugineus. Corpus impresso-punctatum. Apex capitis obtuse conicus in cornu non productus. Antennae pallide flavae, clava nigra, arliculo se- cundo tertio fere duplo breviore. Pronotum antice convexum teretiusculum, postice planum. Corium hemielytrorum (tegminum) vitreo- pellucidum, nervis areolarum distinctis, flavescentibus. Femora pallide flava, distincte nigro- punctata. $7. BBeryt. elegans (Curt.); pallidus, capite, pronoti maculis duabus disci, callis tribus elevatis carinularum dorsalium, antennarumque arti- culo ultimo nigris, secundo tertium subaequante; pedibus fusco-puncta- üs*. Long. 2 lin. Neides elegans Curt. Brit. Ent. IV. (1827). Tab. 150. Berytus punctipes Germ. Faun. ins, eur. VII. 21. (omnino hic!). Berytus elegans Amy. et Aud. Serv. Hém. 232. 1. Senuma. (ex lingu. hebr!) Amy. Ent. Fr. 108. 89. Habitat locis sabulosis in. graminibus ad oras fluminum Lithuaniae meri- dionalis, rarius. — ]42 — Facies praecedentis sed duplo minor. Caput nigrum, fidum, fronte conico-obtusa. Oculi et ocelli flavescentes. Pronotum flavescens, oblongum, punctatum antice angustatum, disco maculis duabus nieris nitidis, carinisque tribus, postice distinctioribus in gibbos s. ftubercula tria nigricantia abeunti- bus, instructum. Scutellum basi transversum, nigrum, subito attenuatum, filiforme, elevatum, curvatum, pallidum. Hemielytra pallida in corio rugulosa, siriata, 9-nervia membrana medio et apice macula longitudinali fusca notata. Antennae pallidae articulo primo nigro, secundo fusco-punctato, ultimo nigro pubescente. Abdomen basi nigrum, medio fuscescens, ad latera fuscum. Pedes pallidi fusco - punctati. Femora sub apice parum ferruginea posteriora praesertim nigro-punctata. Tibiae el tarsi nigro-maculata.. Arliculus ultimus larsorum niger. Nota. Clar. Amyot, nomina hujus et praecedentis speciei, commutavit! $. 2. Antennae robustae filiformes a. primo articulo prismatico horizon- traliter fractae : Gen. XIX. PHYLLOMORPHA Laporte Hém. 47. Amy. et Aud. Serv. Hém. 235. 198. Herr. Schaeff. Wanz. VI. 102. Char. art. Caput spinis velatum. Scutellum triangulare minutum. Pronotum et abdomen margine lacinialim spinosa. Char. nat. Caput subtriangulare ex parte spinis velatum. Oculi parvi, globosi, prominuli. Ocelli duo ab oculis remoti. Antennae dimidii corporis longitudine, spinosae. Articulus primus elongatus spinosissimus reliquis ro- bustior, secundus et tertius tenues , cylindrici, tertius secundo duplo longior, quartus minutus, incrassatus , ovalis. Rostrum pedes posticos allingens qua- driarliculatum, arliculo /er£io longissimo. —Pronotum utrinque alatum, alis subtriangularibus laciniatim spinosis, postice bilobum, lobis supra basin scu- telli porrectis. Scutellum triangulare znuftum. Hemielytra homogenea, corio membranaceo pellucido membrana propria breviore, longitudine abdominis. Membrana hyalina abdomen non excedens, nervis plicas longitudinales nu- merosas referentibus, in margine exteriore obliquis, instructa. | Abdominis margo foliaceo dilatatus, lobatim divisus, lobis margine spinosis. Pedes longi, tenues, posteriores parum longiores. Femora non incrassata, lota cum tibiis basi plus vel minus spinis armata. Tarsi minuti. — Spinae antennarum, ca- pitis et pronoti, symmetrice dispositae. s 55. IPPhyll. laciniata (Villers); flavescens; laciniis corporis membra- naceis angustis: abdominalibus apice acutis obtusisque, spinigeris et pro- — ]43 — noto antico, supra scutellum profunde exciso, fuscis aul purpurascenti- bus *. Long. 4— 5 lin. Cimez. laciniatus Villers Ent. Linn. 493. 49. Tab.3. fig. 20. Coreus paradoxus Wolf. Icon. cim. 85. 184. Tab. XIX. fig. 184. non Sparm.'! Boit. Man. enc. 96. Coreus Hystriz Latr. Nouv. Dict. d'Hist. nat. VIII. 55. Planche B. 21. fig. 8. (1817). Coreus laciniatus Brullé Hist. nat. ins. IX. 363. Phyllomorphus laciniatus Burm. Handb. d. Ent. IT. 310. 1. Craspedum laciniatum: Ramb. Faun. and. II. 139. Phyllomorpha laciniata Amy. et Aud. Serv. Hém. 236. 1. Phyllomorpha erinaceus Herr. Schaeff. Wanz. VI. 103. Tab. CCXIV. fig. 673. Craspedum Amy. Ent. Franc. 110. 93. Habitat super folia arborum in hortis et sylvis Podoliae australis rarius. Tota flavescens. Caput, pronotum antice attenuatum et devexum nec non laciniae ejus marginales fusca aut purpurascentia. Pars posterior pronoti profunde excisa. Lobi marginum abdominalium acuti aut obtusi, supra spinis obsessi. Nota. Coreus paradorus Fabr. in Ahrens Faun. ins. Europ. I. 24. alia est species a nostra diversa. Gen. XX. GONOCERUS Latreille Fam. nat. 420. Burm. Handb. d. Ent. II. 310. 7. Char. art. Caput triangulari -oblongum. Antennae non spinosae, articulo tertio compresso. Pronotum devexum margine posteriore arcuato, angulis humeralibus prominentibus. Membrana hemielytrorum multi- nervia. Abdomen marginatum, margine hemielytra excedente. Pedes mulici. Corpus ovali-oblongum cum omnibus partibus nudum. Char. nat. Caput triangulari- oblongum inter antennas in frontem obtu- sum porrectum. Oculi globosi, prominentes. Ocelli duo in occipite. An- tennae 2 longitudinis corporis, non spinosae, tuberculis ante oculos insertae. Arliculus primus sursum incrassatus longitudine capitis, secundus tertio lon- gior; terlius parum compressus, quartus ovalis, brevissimus, crassior. Rostrum .lenue pedes poslicos attingens. Pronotum trapezoidale antice latitudine ca- pitis, paulisper sensimque deorsum elevatum, angulis humeralibus plus mi- nusve prominentibus, margine posteriore leviter arcuato. Hemielytrorum co- rium elongatum, sulco ante clavum obliquo margini scutelli parallelo. Mem- branae nervi longitudinales, numerosissimi. Abdomen marginatum vix hemi- elytra utrinque excedens. Pedes tenues subaequales. Corpus ovali oblon- gum. Antennae, abdomen pedesque, nuda. Organa generationis ut in Syro- masto marginate. * Articulus secundus antennarum cylindricus : $9. Gon. insidiator (Vabr.); supra rufo-cinnamomeus, subtus flave- scens; angulis. pronoti humeralibus in spinam acutam, horizontaliter por- rectis. Long. 71 lin. Cünez insidiator Fabr. Ent. Syst. IV. 131. 15. Coreus insidiator Fabr. Syst. Rhyng. 198. 28. Coqueb. Illustr. icon. Dec. II. 82. Tab. XIX. fig. 6. ' Gonocerus insidiator Amy. et Aud. Serv. Hém. 239. 1. Insidiator Amy. Ent. Frang. 113. 96. Habitat in Podolia australi, rarius. . Corpus supra rufo- cinnamomeum, subtus flavescens. Antennae coloris corporis. Anlennarum arliculus secundus cylindricus tertio multo longior: tertius sursum parum dilatatus; quartus tertio dimidio brevior. Humeri pro- noti, parum dilatati in spinam acutam product. Membrana hemielytrorum flavescens. Pedes aurantiaci, spinis destituti. 90. Gon. venator (Fabr.); fusco-cinnamomeus, subtus flavescens, hu- meris pronoti obtuse spinosis, antennis pedibusque ferrugineis *. Long. 61 lin. Cimez venator Fabr. Donov. Brit. ins. XI. Tab. 375 (optima). Coreus venator Fabr. Ent. Syst. IV. 194. 12. Wolf. Icon. cim. 21. 21. Tab. III. fig. 21. Schilling Beitr. I. 40. 4. Tab. IV. fig. 4. Herr. Schaelf. in Panz. cont. Faun. germ. 116. 15. Boit. man. enc. 57. Coreus chloroticus Leon Duf. Réch. Hém. 35. 2. Gonocerus venator Burm. Handb. d. Ent. II. 311. 1. Amy. et Aud. Serv. Hém. 239. 2. Gonocerus Àmy. Ent. Franc. 114. 97. $ Habitat in Volhyniae et Podoliae quercetis; vernali tempore non rarus. Similis praecedenti, sed humeris pronoti apice minus prominulis fere obtusis, abdomine latiore, corpore minus oblongo obscure cinnamomeo, an- lennarumque articulo tertio perspicue prismalico versus apicem mon dilatato, diversus. In magnitudine et colore parum variat. | Corpus supra fusco-cinnamomeum aut fusco-ferrugineum crebre impresso- punctatum. Caput inter antennas obtuse productum, fusco-ferrugineum,. An- tennarum articulus primus fuscus, incrassatus, pilosus, secundus et tertius ferruginei apice nigro, clava fusca. Rostrum flavum apice nigro. Pronotum colore capitis antice devexum, punctatum, humeris porrectis, angulos rectos formantibus, postice vix emarginatis. Scutellum parvum acutum. — Corium hemielytrorum fusco-rubrum impresso-punctatum; membrana fuscescens, ner- vis omnibus divisis. Abdomen in medio pronoto vix latius: margines ejus — 45 — parum hemielytra excedentes fusco-maculati; dorsum apud foeminas fuscum v. obscure ferrugineum, basi nigrum, apud mares in medio rufescens. Ven- ter flavescens, immaculatum; anus obtusissimus. Pedes concolores, flave- Sscentes, inermes. Arliculus terius apud mares omnino Cone t nec supra prismaticus bene sexum unum ab altero distinguit. o *9* Articulus secundus et tertius narum clavato- dilatati: 91. Gon. Juniperé (Dahlb.); cinnamomeus, pronoti humeris obtuse spinosis; hemielytris luteo-variis; antennarum articulo secundo et tertio basi purpureis *. Long. 45; lin. ids Gonocerus Juniperi Dahl. Herr. Schaeff. Wanz. IV. 99. F3 CXLI. fig. 445. Habitat in Podolia. : Praecedente fere duplo minor, antennis || M capite et. humeris pronoti obtusioribus, ab illo diversus. Color insecli cinnamomeus. Corpus supra maculis aliquot nigris aggregalis inspersum. Antennarum arliculi se- cundus tertius et quartus in longitudine decrescentes, clavati, sccundu tertius basi purpurei. Hemielytra basi praesertim ad marginem ES. AN margo abdominis, venter, pedesque magis flavescentia quam in praecedente. Nota. Ad hanc sectionem pertinent Gonocerus triquetricornis Ramb. (Triquetricornis Amy. Ent. Franc. 114. 98) et Coreus compressicornis Latr. in Boit. Man. enc. 57, qui inter se specifice non differunt, et a Gon. Juniperi , majori magnitudine (circ. 6 lin. longi) recedunt. . "^ Gen. XXI. COREUS Fabr. Syst. Rhyng. 191.32. 1 rm. Handb. d. Ent. II. 309. 5. | LUPA. Char. art. Caput triangulari-oblongum. Antennae piloso-spinulosae: tuber- cula antennalia in spinam circa basin articuli primi exserta. Prono- tum trapezoidale lateraliter denticulatum. Scutellum parvum triangu- lare. Hemielytra abdomine angustiora brevioraque: membrana pauci- nervia. -Femora posteriora semper sub apice spinis armata. — Corpus ac pilosum. Char. nat. Caput triangulari- oblongum, antice subtrilobum in frontem obtusum medio apiculatum productum. Oculi parvi, globosi, prominuli. Ocelli duo in medio occipitis. Antennae longitudine dzmidZ corporis in sinu tuber- -— MP lateralis apice in. dentem porrecti insertae, 4-articulatae. — Arlicu- lus primus capite longior, spinis obsessus crassus, longitudine secundi, se- cundus Zertio longior aut ejus longitudinis, ambo cylindrici, quartus tertio brevior, incrassato-fusiformis , omnes pilosi, spinisque tenuibus obsiti. Rostrum 19 — ]146 . — 4-arliculatlum pedes intermedios allingens. — Pronotum trapezoidale, anlice latitudine capitis, /azeraliler spinoso-denticulatum, angulis humeralibus parum prominulis, spinigeris. Scutellum triangulare, parvum. Hemielytra abdomine breviora, corio opaco, membrana paucinervia, nervis longitudinalibus, furcatis hinc inde in areolas conjunctis. Abdomen marginatum marginibus elevalis edes robusli pilosi, posteriores parum lon- posteriora subtus versus apicem spinis armala. extra hemielytra prominentibus. P giores. Femora subincrassala Corpus oblongum pilosum. Differentia sexus in segmento abdominis anali, quod apud foeminas val- vulis quatuor clausum apud mares apice profunde excisum, angulo excisurae utrinque in dentem elongato, partem mediam subtus convexam multo ex- cedente. Nota. Species huius generis a sequente, tuto distinguuntur articulo secundo tertio lon- giore! aut saltem Hanquam illo breviore! 92 Q€Qov. hirticornis (Vabr.); cinnamomeus, pilosissimus, pronoli mar- gine spinis majoribus armato, hemielytris subrugosis *, Long. 9 lin. [m hirticornis Fabr. Ent. syst. IV. 131. 17. Ejusd. Syst. Rhyng. 198. 31. Coqueb. Illustr. Dec. I. 39. Tab. X. fig. 8S. Boit. Man. 58. Amy. et Aud. Serv. Hém. 238. 1. Burm. Handb. d. Ent. II. 309. 1. Coreus Amy. Ent. Franc. 111. 94 (exclusis synonymis: Scopolii Wolfii et Panzeri et Hahni!) Habitat in dumetis Podoliae australis tempore vernali. Sequenti valde affinis, sed magnitudine paulo majore et nonnullis aliis notis dislinctus. Antennae fere longitudinis dimidii corporis, dens tuberculi antennalis conspicuus; articuli omnes pilosi; primus crassus longitudine capitis, sequen- les subaequelongi, rufi, quarlus apice aculus, lertio paulo crassior illoque brevior. Corpus pubescens, fusco-rufum aut cinnamomeum supra, flavescens subtus. Pronotum trapezoidale; margo ejus anterior capite vix latior, late- rales spinoso-denticulati; anguli humerales parum prominuli spinulosi; margo posterior setulis aliquot. spiniformibus ciliatus. Scutellum minutum. Hemie- lytrorum corium opacum, rugosum, membrana parum longius. Membranae nervi furcati, implexi. Abdomen marginatum. Pedes breves. robusli, pilosi. Femora subincrassata, posteriora longiora subtus ad apicem, .Spinis aliquot majoribus armata. 93. Cor. pilíécornis (Klug); fusco cinnamomeus; pronoti margine acuto spinoso, spinis pone scutellum minoribus; humeris mucronatis, és tris subaequalibus *. Long. 4 lin. Coreus hirticornis Panz. Faun. germ. 92. 17. (optima!) non Fabr.! Fallen flem. su. 37. 3. non Fabr. Coreus denticulatus Schilling Beitr. I. 44. 8. (exclus. syn. Wolfii et Panz. Cor. scabricorni !). i WS Coreus pilicornis Klug! in Mus. berolin. Burm. Handb. d. Ent. II. 309. 2. Merocoris denticulatus Mahn. Wanz. II. 106. Tab. LXII. fig. 188. (var. colore griseo). Habitat in sylvaticis sabulosis Lithuaniae meridionalis. Non foeltel. Praecedente minor, at sequente paulo major et antennis crassioribus, .articulis duobus mediis aequalibus ut et spinis pedum pluribus diversus. Corpus pilosulum colore vario, modo pulverulento-griseum, modo pur- purascenti-griseum, modo fuscescenti - rubrum. Caput scabrum antice pro insertione rostri in angulum parum productum , extra antennas augulatum hinc antice trilobum. — Antennae cylindricae hirsutae vel spinulis brevissimis con- fertim obteclae. Antennarum articuli fere aequalis longitudinis, primus vel basilaris crassior et ultimus conicus apice nudiusculo, fusci. Pronotum pilo- sum, scabrum, humeris parum exsertis in summo margine albis spinis bre- vioribus et in lateribus et in margine postico ad scutellum usque pluribus albis, armatum; hinc quoque anguli pronoti humerales acute spinosi evadunt. Hemielytra brevissime pilosa, scabriuscula in costa versus basin el usque ad elevatiorem abdominis marginem, subtiliter serrata, nervis pallide et obscure variegatis: membrana grisescente. Abdomen pone medium dilatatum, margi- nibus rufis submaculatis, extra hemielytra elevatis. Corpus subtus flavescens. Pedes scabri, pilosi, femoribus fuscis obscure maculatis, posticis duobus crassioribus, subtus juxta SncoMDO o punutoste: Spinulae imprimis binae, quarum posterior longior, pone hanc spinulae 3 aul 4 sensim breviores. Ti- biae pallidae, fusco-maculatae. Nota. Coreus affinis Merr. Schaeff. Wanz. IV. 97. Tab. CXLL. fig. 441. est forma australis supra purpureo - cinnamomea subtus dilute flavescens, cuius articulus primus aliis longior, secundus et tertius primo breviores inter se aequales, et quartus brevior tertio. Tres priores articuli rubri sunt, clava autem fusca apice fulva. Pronoti margines laterales denticulis pluribus armati, in margine autem postico duo tantum albidi. 9áí Cor. scabricornis (Panzer); pallide flavescens; pronoti angulis humeralibus acute spinosis, lateraliter serrulatis; antennis incrassalis scabris; femoribus posticis dentatis *. | Coreus scabricornis Panz. Faun. germ. 99. 21. (optima!). Habitat in Volhyniae meridionalis sylvaticis siccis. Facies el statura Cor. püicornis, sed minor et dislinctus. -— aput quadratum, hirtum, scabrum, opacum, pallide fuscum, antice pro- a. Oculi protuberantes, fusci. Antennae scabrae, hirtae, fuscae, arli- culis omnibus aequilongis duobus intermediis sordide flavescentibus. Prono- tum antice attenuatum, postice dilatatum, ad angulos humerales utrinque in spinam acutam productum, margine laterali serrato-cilialo. Scutellum sordide 19 * — ]48 — flavescens triangulare, acutum, punctatum, pubescens. Hemielytra sordide pallida, lineis elevatis, punctis maculis pallidioribus interstinctis. Abdomen flavescens, margine laterali ampliato, serrato, nigro-punelato. Pedes sordide pallidi, nigro-fuscoque punctati. Femora poslica bidentata, altero dente re- motiori. 95. Cor. denticulatus (Scopoli); fuscus anlennarum arliculo primo grossius dentato, pronoli margine postico inermi, laterali irregulariter dentato *. Long. 4 lin. Cimex denticulatus Scopoli Ent. carn. 125. 365. non Wolf. nec Schiil. nec Hahn! Acanthia denticulata Rossi Faun., etr. ed. Jllig. II. 359. 1284. Coreus denticulatus Jllig. in Mus. berolin.! Burm. Handb. d. Ent. II. 309. 3. Habitat rarius in Volhynia australi. Simillimus Coreo pilicorni Klug. Supra pilosus, fuscus, rarius fusco-rufus, subtus ferrugineus. Caput sub antennis denticulo utrinque instructum et una cum pronoto et hemielytris punctis confertis prominentibus, scabrum. Antennae villosae, articulo ultimo nigricante, tertio secundo breviore. Pronoti margo lateralis denticulis crebris parvis undique armatus. Abdomen superne rubrum, basi nigrum, macula nigra ad apicem in medio, apice bidentatum. Femora postica spinulis tribus majoribus, nec non 3 v. 4 minoribus deerescentibus inter spinam- anticam et genu positis armata. 96. Cor. BPFolfi * obscure fusco-ruber, subtus flavescens; antennis mu- ricato - pilosis; pronoto antice tribus lineis obscuris parvis notato, mar- . gine spinuloso-ciliato, femoribus nigro-fascialis, tibiis. immaculatis *. Long. 43 lin. Coreus denticulatus Wolf. Icon. Cim. 71. 68. Tab. VII. fig. 68. a. b. c? junior. non Schill. nec Scop. Habitat in sylvaticis siccis Volhyniae australis. Similis Coreo pilicorni et cum illo hucusque confusus. Caput pilosum, brunneum, fronte apiculata, retro antennas ante oculos, denticulo tuberculi antennalis armatum. Oculi parvi, fusci. Rostrum flave- scens apice nigrum. Antennae breves: Articuli pilis numerosissimis, rigidis muricati, tres priores obscure brunnei, quartus terlio, Zerus secundo bre- vior, primus et quartus parum aliis crassiores. Pronotum obscure fusco- rubrum,.impresso-fusco punctatum; in anlica ejus parte tres lineae parva obscurae, ad margines laterales plures denticuli spiniformes albi quibus pili albidi rigidi interpositi.. Anguli humerales vix prominuli, acuti. Scutellum parvum, punclatum coloris corii et pronoli, in medio carinulatum. . Hemiely- — ]149 — trorum basis costae corii, subdenticulata, corium fuscescens, striatum. | Ab- domen supra rubrum basi nigrum, ad marginem parum prominentem fuscum maculis flavescentibus variegatum. Venter flavescens: ex utroque latere ejus linea undulata, ad marginem maculae fuscae et praeter has ostia spiraculorum punctis excavatis indicata. Anguli annulorum abdominalium prominentes, unde abdomen margine serratum. Anus emarginatus, bidentatus. Pectus in medio cum macula nigra. Pedes vix pilosi. Femora fusco-rubra cum jfascüs trans- versis nigris, posteriora duo clavata, armata; denticuli femorum tres compressi, medio minore, anteriore majore et inter majorem et genu interjectae minutae spinulae. Tibiae et tarsi //ava, immaculata. Nota. Coreus alternans Herr. Schff. in Panz. Cont. Faun. germ. 135. 4. c jantennarum ar- »liculis 2 et 3 aequalibus, primo perparum, quarto evidentius brevioribus, abdo- »mine dorso rufo, lateribus prominulis flavo-nigroque alternantibus* — mihi ignotus. 97. Cor. dentator (Fabr.) fuscus, subtus pallidus; pronoti marginibus lateralibus denticulatis, femoribus intermediis posticisque valide armalis, antennarum articulo quarto tertio breviore *. Long. 4 lin. Lygaeus dentator Fabr, Ent. syst. IV. 138. 13. Coreus dentator Fabr. Syst. Rhyng. 198. 30. Ahrens Faun. ins. eur. I. 23 (bona). Merocoris dentator Hahn. Wanz. lI. 107. Tab. LXII. fig. 189 (op t.). Dentator Amy. Ent. Franc. 112, 95. E Cimez spiniger Perth. MSS. Ins. Lith. et Polon. 173. 1089 »» 1) ,De ce rare insecte je n'ai qu'un seul. Il est brun et de la couleur du précedent »(Alydi calcarati) autant soit plus clair, l'écusson est aussi terminé par un point blanc in- »finiment petit, il est moins grand que A. calcaratus. La forme de la téte est comme au »ÁA. calcaratus, mais les yeux sont petits. Le corcelet est armé des dents à sa partie laté- »rale, un peu ridé et avec une tache noire à la partie antérieure d'abord aprés l'espece de »gorge. La partie hyaline des étuis hyalines en particuliere est noire trés forcée et les étuis »clos se distinguent beaucoup, mais effectivement cette parlie est brune à nervures brun- »foneés, la partie parcheminée cependant est plus claire. Sous les étuis l'insecte est noir, »et le bord est marqué des traits jaunes à la séparation des anneaux. dessous il est »brun- clair comme bronzé mais de peu de lustre et comme marbré en sor que vers /a »bordure de l'abdomen il parait plus obscur; la méme marbrure on voit. à la jonction des ,anneaux au milieu et selon toute sa largeur sur la poitrine et sous le B rlet celle mar- »brure est plus serrée; de ce cóté on voit mieux les crochets et épines q i sont aux cótes »du corcelet. Les pattes ont la méme couleur marbré du dessous de l'insecte, cependant »ils paraissent plus foncés. La cuisse postérieure est grossie vers le genou par un renfle- »ment oi il y a d'abord une petite épine, ensuite aprés un intervalle uni plus rémarquable, »de celle-ci la grosseur diminue jusqu'à la jonction avec le tibe ou le génou et depuis le »dit crochet jusqu'au génou la cuisse est encore garnie par de petites épines au nombre | trois; or toute la cuisse en a cinq. Les tibes sont blanc jaunátres, noires au génou 5,€t au commencement des tarses et «» anneau au milieu. Les antennes offrent encore une »particularité, ils sont grosses et de la moitié de la longueur de l'insecte. La premiere ar- »Lculation trés-gréle offre 5 épines à la partie extérieure, les autres sont trés raboteux en »apparence, mais le quatrieme anneau est ici plus court de la moitié des antérieurs. * — ]50 — Habitat in sylvis siccis Volhyniae inter (zenistam et Spartium; circa Var- saviam (Perthes). Odorem gratum spirat. Corpus pilosum, nigricans, vel obscure: purpurascenti - fuscum. — Caput antice. subtrilobum, clypei medio inter antennas vix porrecto. In pronoto antico. ante occipul macula obscura oblonga, nigra. Corpus supra nigro- punetatum. Antennae totae concolores, coloris corporis. In articulo primo circiler septem dentes, secundus singulo reliquorum, /onpgior. Latera pronoti dentieulis reversis armata. Apex scutelli cum ca//o albo minuto. Margo ab- dominis fusco et pallide flavo variegatus. Tibiae ommes pallidae, annulis duobus in extremo apice et uno in medio, nigris. Femora ;nfermedia subtus versus apicem duobus dentibus armala, posteriora clavata cum 4 v. 5 denti- culis minoribus et uno zajore, obliquo, compresso. — Margo posterior pro- noli in hac specie aeque ac in Cor. denticulato Scop. spinulis dentibusque caret. Nota 1?". Perthesianum insectum hic pertinere nec ad Coreum denticulatum Wolfii (C. Wolfi nostrum), luculenter probat ejus descriptio: ad unguem figurae Hahnii qua- drans. In Coreo Wolfi praeter alium colorem insecti alia est pictura in pronoto, femora sunt nigro-fasciata et tibiae concolores. — Femora intermedia armata in- signem et diversissimam ab aliis hanc speciem reddunt, quae forsan uni sexu pro- pria, adeoque ex uno specimine a Perthesio praetervisa. 29. QCoreus gracilicornis Herr. Schaeff. (in Panz. Faun. germ. cont. 135. 5. Q, et Wanz. VI. 59. Tab. CXCIX. fig. 620 c, Pseudophlaeus gracilicornis id. Wanz. VI. 5. Tab. CLXXXIIL. Fig. E (antenna), Cacosmus et Chalacus Amy. Ent. Frane. 115. 99 et 100), magnitudine Cor. denticulati, antennis gracilibus, a C. denticulato Sc. non multum differt. * Skcri0 PosrEní0n. RHOPALIDES Amyot et Aud. Serv. Hém. 243. Char. sect. Arlüculus primus antennarum, capite brevior, incrassatus. Gen. AXI PSEUDOPHLOEUS PBurm. Handb. d. Ent. II. 308. 4. Arenocoris Hahn. Wanz. II. 109. jh. Char. art. (€ | brevis xum marginatum. Hemielytrorum membranae nervi cancellati. Cor- ^h t dilatatum subquadrangulare. Antennarum articulus primus e secundo duplo v. triplo longior. Pronotum subdeve- pus saepissime parvum, granulatum, sparse pilosulum, abdomine postice latiore. Char. nat. Caput robustum, dilatatum, inter antennas in frontem obtu- sum porrectum, propter tubercula antennalia longe antice extensa, subqua- drangulare. Oculi parvi, globosi, prominuli. Ocelli duo magni oculis ap- proximati, Antennae longitudine dimidii corporis in sinu tuberculi clypei lateralis apice in. dentem clevati, inserlae, 4-articulatae. Articulus primus antennarum, abóreviatus, incrassatus, eranulatus (rarius tuberculis spinae- formibus v. pilis obsitus) secundus ejusdem ac primus longitudinis, vel pa- rum brevior sed tenuior; /ertius elongatus secundo duplo, triplo aut qua- druplo longior apud foeminas saepius dilatatus sub apice, quartus dimidii Lerüii longitudinis v. brevior, valde incrassatus, fusiformis, apice acutus, aul ovalis. Rostrum compressum, sulco pectorali- adpressum, basin abdominis allingens. Pronotum granulatum, trapezoidale, antice parum devexum, late- raliter. zmaroeinatum. Scutellum triangulare, parvum. Hemielytrorum mem- brana infuscata areolis nervorum irregulariter cancellata. Pedes breves, te- nues, pubescentes. Femora granulata non incrassatla aul parum incrassala, posteriora saepe subtus versus apiceni, una alterave spinula armatae, quae facile disparent. Corpus minoris magnitudinis postice latius, hinc quasi ob- ovatum, superficie rugosa, granulala, pilis sparsis obsita aut omnino nuda, saepissime sordibus obteetu Omnes hujus generis lerlii antennarum insigni , distinguuntur. Plures capitis forma, pronoto late- ribus denticulatis et. abdomine postice latiore rotundato, Zífradibus similes sunt. — A Corizis discrepant corpore rugoso-granulato, saepissime nudo, femoribus minus incrassatis, antennarumque articuli tertii ad secundum insigni longitudine. — Mabitant ad terram, plantas rarius ascendunt. 1 A species, luto a praecedentium longitudine arliculi Conspectus specierum hujus generis: |. Articulus Zer&us antennarum s o duplo v. triplo. longior : a. Clava antennarum, articulo /7erZo brevior: * Arliculus zertius in utroque sexu cylindricus non dilatatus: Ps. nubilus Fall. n. 99. Ps. Falleni Schill. n. 100. Ps. Dalmani Schill. n. 102. Ps. Genei Spinol. n. 107. ** Articulus fer&íus sursum sub apice incrassatus v. apud foeminas compresso-dilatatus : L^ spinipes Fall. n. 98. . Waltlii Herr. Schff. n. 101. P lobatus Herr. Schff. n. 105. Ps. JMaticornis Schill. n. 106. b. Clava antennarum articulo tertio longior: Ps. typhaecornis Fabr. n. 104. Il. Antennarum articulus tertius, secundo non longior clava maxima longi- tudine arliculi tertii: " Ps. obscurus Germ. n. 105. mE X 98. IPs. spinipes * (Fallen); griseo-brunneus supra punciulatus; pronoti lateribus summis elevatis albis, femoribus posticis apice unispinosis, an- tennis excepta clava rubris, foeminae articulo tertio apice sagittato-dila- tato *. Long. 4 lin. Acanthia serrata Rossi Faun. etrusc. ed. Jllig. IT. 358. 1283!! non Fabricii. Coreus spinipes Fallen. Cim, su. 57. 3. Ejusd. Hem. su. 38. 3. Sehilling Beitr. I. 42, 7. Tab. I. fig. 3. Coreus spinipes; fusco-ferrugineus, antennis rubris articulo secundo tertio breviori, quarto crassiori fusco; pronoti lateribus crenulatis et scutelli apice albis Herr. Schaelf. in Panz. Cont. Faun. germ. 127. 8. (bona). Arenocoris spinipes Hahn. Wanz. II. 110. Tab. LXIII, fig. 190. (bona). Coreus brunneicornis Dallm. in Mus. berolin! Habitat in sylvis Volhyniae et Lithuaniae meridionalis, rarius. Similis Coreo denticulato (n. 95), quo vix latior, sed antennis breviori- bus, longitudinis articuli secundi ad tertium p op rlione, corpore pilis desti- tulo minus expresse punctato, aliisque notis ex. descriptione comparandis, facile distinguitur. Corpus supra saepissime fusco-cinereo ferrugineum, vel fusco - ferrugi- neum aut griseo-ferrugineum. Caput inter antennas obtuse productum, extus ad illarum insertionem dente utrinque armatum. — Antennarum res priores articuli rubri aut obscure ferruginei, clava oblonga, nigra; interdum primus et clava obscure ferruginei, secundus et tertius rufi. Articulus secundus tertio semper duplo saltem brevior; Zerfius apud. mares cylindricus, apud foe- minas pennae sagittalis adinstar dilat Pronotum impresso - punctatum, postice latius, ozunino inerme, margine summo granulato, breviter elevato s. prominulo, a/bo; anguli humerales obfus? parum supra basin abdominis ex- serli. Scutellum apice, acuto, albo. MHemielytra abdomine paulo angustiora, elevato-nervosa et antice imprimis elevato-punctata. Membrana grisea, multi- nervia, nervis cellulas numerosas formantibus albo interruptis. Pedes conco- lores. Femora posteriora prope apicem unidentata, aliis denticulis ad tuber- cula reductis. Tibiae submuticae. Nota. Pseud. laticornis Schilling. ex similitudine hic spectans, infra quaerendus (Conf. n. 106). 99. IPPseud. nubilus * (Vallen); cinereo-opacus, glaberrimus; pronoti lateribus antice elevatis albis; hemielytrorum nervis elegi; antennarum clava seminigra *. Long. circ. 3 lin. - P Coreus nubilus Fall, Cim. su. 58. 4. Ejusd. Hem. su. 39. 4, Schilling. Beitr. I. 47. 10. Tab. IV. fig. 5. Germar Faun. ins. eur. VI. 22. (bona). R Arenocorus nubilus Hahn. Wanz. II. 111. Tab. LXIII. fig. 191. Habitat rarissime in fruticetis montosis Lithuaniae mediae. mo Corpus einereo-fuscum, minime nitidum nec pilosum, subtus fusco -fer- rugineum, nudum. Caput triangulare, fusco-griseum, ad latera tubercuio instructum; frons porrecta, mutica, acumine obtuso. Antennarum articulus primus crassus, cylindricus fuscus et clava ovalis nzera apice albido, se- cundus brevis et tertius elongatus. ferrueinei. Pronotum transversum, antice duplo angustius, marginibus lateralibus, fantum antice acutiuscule ele- valis, albis: anguli humerales /runcati/ Hemielytra grisea, corio nervis duo- bus validis; membrana nervis crebris, nigris, albo interruptis, notata. Ab- domen supra fuscum, margine elevato infuscato. Pedes znermes cinereo-fusci, femorum posticorum apice vix spinuloso. 100. IPs. Fallen? (Schilling); livido-cinereus, fusco-punctatus; pronoto calis duobus margaritaceis notato; femoribus granulosis inermibus. Long. 5— 34 lin. Th Coreus Fallenii Schilling. Beitr. I. 46. 9. Tab. I. fig. 2. Atractus lituratus Curtis Brit. Entom. X. Tab. 500. (1834). Arenocoris Fallenii Hahn. Wanz. II. 112. Tab. LXIV. fig. 192. Pseudophloeus Fallenii Burm. Handb. d. Ent. 1I. 3065. 1. Herr. SchaelT. Wanz. VI. 4. Tab. "CLXXXII. fig. C. (antenna). Amy. et Aud. Serv. Hém. 247. 1. Y Ps dophloeus Amy. Ent. Franc. 121. 106. Iabitat in sylvis siccis Lithuaniae meridionalis et Volhyniae, ad terram intei "G enistam tinctoriam, non rarus, Corpus griseo-lividum, nigro-maculatum, subtus punctatum aeque ac pedes, flavo rubro albido et fusco inspersum. Articulus primus antennarum tuberculis elevatis spinaeformibus, exasperatus, aeque ac caput supra. — Pronotum supra valde rugosum postice elevatum: callis gibberosis granulatis margaritaceis, ad margines laterales profunde sinuato - denticulatum. — Corium hemielytrorum ante apicem puncto albido obsoleto notatum; nervi hemielytro- rum corii nigro-punctati. Membrana albida nervis punclis sparsis fuscis ir- roratis. Femora tuberculato-granulala, posteriora subtus versus apicem, spi- nula interdum evanescente, armata. 101. P. BE altlà (Herr. Schff.); fuscus, pilosulus; pronoti lateribus antice spinulosis postice sublobulatis; scutello apice bicalloso; antennarum ar- liculo tertio secundum et clavam ter superante * Coreus Waltlii Herr. Schaeff. in Panz. Fauni. germ. cont. 127. 6. (opt.). Pseudophloeus Waltlii Herr. Schaeff. Wanz. VI. 4. Tab. CLXXXII. fig. D. (antenna). Habitat in Podolia australi rarius. Corpus saepissime sordibus obtecium, fusco-griseum, pilosulum. Caput, pronotum ' et scutellum denticulis nigris ut plurimum obtusiusculis, armata. 20 — ]54 — Articuli intermedii antlennarum /usco-ffavi, tertii apex obscurus; primus basi allenuatus, secundus et quartus aequilongi, terlius apice crassior secundo /riplo longior: clava crassa longitudine articuli secundi. Pronotum ad angulos anteriores ulrinque dente acuto armatum, ad humerales processu lobulato auctum. In apice scutelli calli duo. Membrana hemiely- trorum. inler nervos eliam. albo - maculata. Abdomen utrinque stria longitu- dinali- alba. Femora posteriora sub apice uno denliculo armata. Tibiae fer- rugineo-fuscae , poslicae versus basin annulo albo cinctae. Species praecedenti affinis ; sed Pseud. Falleni: a. color corporis dilu- tior; 5. capitis denticuli reversi; c. lerlius antennarum articulus secundo tan- tum longior sed non triplo longior, apice mon dilatatus; d. margo pronoli lateralis obsolete excisus, exinde humeri non adeo porrecli; e. dorsum pro- noti cum duobus callis valde divergentibus, verruculosis, a/his; f. scutelli carinula longitudinalis, jugata; e. hemielytrorum corii nervi magis prominen- tes; 4. margines abdominis magis elevati et 7. femora parum incrassala denti- culataque. 102, Pseud. Bbalmani* (Schiling); obscure cinnamomeus; pronoto subaequali, sursum albo marginato; femoribus omnibus dente acuto ar- malis; antennis sublaevibus, arliculo ultimo crasso nigro *. — Loi 1—9 lin. Coreus Dalmanii Schilling Peitr. I. 41. 5. Tab. I. fig. 1. Arenocoris Dahlmannii Hahn Wanz. IH. 112. Tab. LXIV. fig. 193. Pseudophloeus Dallmanni Burm. Handb. d. Ent. II. 308. 2. Herr. Schaeff. Wanz VI. 4. Tab. CLXXXII. fig. A. (antenna). Amy. et Aud. Serv. Hém. 247. 2. Dahlmannius Amy. Ent. Franc. 122. 108. Habitat rarissime in ericetis Lithuaniae meridionalis et Volhyniae autumno. Fusco-cinnamomeus, parum rugosus. Antennarum arliculus primus obsolete granulatus, secundus totus, tertius late basi ferrugineus apice niger, clava nigra. — Margines laterales pronoti vix sinuali sed non spinosi, late albi. Femora omnia granulata, posteriora subtus versus apicem, dente aculo robustiore armata. TTibiae fusco annulatae. 103. Pseud. lobatus (Werr. Schíff.); griseus; pronoto phialaeformi sub- tricarinato; angulis humeralibus obtusissimis: femoribus mulicis; anten- narum arliculo tertio longissimo apice summo incrassato *. Long. 3 lin. Pseudophloeus lobatus Merr. Schaeff. Wanz. VI. 6. Tab. CLXXXII. fig. 561. Pseudophloeus syrtiformis Mus. berolin! , Habitat in Podolia australi. Ex parte Ps. Dalmani similis, sed longior, anguslior conformatione pro- LAE CA LÀ -- noli el antennarum ab illo distinctissimus. Color totius insecti magis 9riseus quam cinnamomeus. Pronotum phialaeforme, dorso linea media carinata, lale- ralibusque instructum , angulis latissime rotundatis sensim in latera abeuntibus, tenue albo marginatis, hinc pronotum anlice angustius postice ad humeros .rotundatos latius. Antennarum articulus primus prismaticus triqueler, se- cundo paulo brevior, tertius secundo multo longior, apice summo incras- satus, niger; clava brevis, ovalis nera. I04. IPs. tyyphaecornáés (Vabr.); obscure fuscus; pronoli margine po- stico bidentato; pedibus fulvis: tibiis annulis tribus fuscis; antennarum arliculis intermediis fulvis, tertio secundo duplo longiore; clava crassa arliculum tertium in longitudine et in crassitie, superante *. Long. 9 lin. Lygaeus clavicornis Fabr. Ent. Syst. IV. 168. 117. !) Coraeus clavicornis Fabr. Syst. Rhyng. 201. 48. !) Boit. man. enc. 55. Coraeus typhaecornis Fabr. Herr. Schaeff. in Panz. Faun. germ. cont. 127. 7. cj (tibiae male coloratae). Habitat in Volhynia, rarius. Color corporis obscure, saepius pallide flavo-fuseus, in capite, pronoto et femoribus frequenter nigro admixto. Caput, pronotum et scutellum, partim albidi , partim nigris denticulis armata. Anlennarum articuli duo intermedii E x clava fusca conico-cylindrica non raro utrisque articulis interme- dii , aut sallem tertio longior et duplo illo crassior. Margines pronoti la- terales deffexi, albi cum dente principali nigro, posterior dentibus duo- bus albis armatus. Hemielytrorum costa el nervi, nigro -maculata. Margo abdominis nigro fulvoque variegatus. Femora posteriora ad ipsam extremi- tatem subtus serie denticulorum armata, quorum exterior longior, sequentium primus albus. Tibiae basi, in medio et apice annulo fusco cinclae, in posli- cis obliteratis. 105. IPs. obscurus (Germar) ; fusco-ferrugineus; pronoli lateribus den- ticulatis margine postico bidentato clavaque antennarum, maxima, ni- gris *. Long. 232 lin. Aradus dbscurts Germar Faun. ins. eur. 22. 11. (bona). Pseudophloeus obscurus Merr. Schff. Wanz. VI. 5. Tab. CLXXXL. fig. 560. Thamarucus Amy. Ent. Franc. 122. 107. Habitat in Podolia australi. Similis Ps. /yphaecorni sed: a. parum major el superne subpilosulus; b. antennae brevius pilosae, articulo /er/io secundo non longiore. c. color 1) Nomen Fabricianum utrumque erroneum, in /yphaecorne corrigendum! (Conf. Burm. Handb. d. Ent. H. 308. in nota). 20* lolius insecti, magis aequaliter purpureo-brunneus, tantum ultimus antennarum arliculus et. margo posticus pronoli, nigra; d. anguli pronoli multis obtusis denticulis armati; e. scutellum dilutius rubrum; f. nervi hemielytrorum parum prominuli nonnulli-furcatim divisi; e. spinae femorum posteriorum breviores. — Caeterum antennarum articulus primus parum incrassatus, secundus mini- mus cylindricus, terlius et quartus aequilongi, arlieuli intermedii rufo-rubri. — clava magna, crassa, nigra. 106. P?s, laticovmnis (Schilling); fusco cinereo-ferrugineus, postice di- latatus; pronoto pedibusque inermibus, antennarum articulo terlio apice nigro apud foeminam compresso dilatato, clava ovali angustiore, nigra *. Long. 4 lin. Coreus laticornis Schill. Beitr. I. 42. 6. Tab. II. fig. 2. Herr. Schíf. in Panz. cont, Faun. ger. 135. 3. Atractus cinereus Laporte Hemipt. 46. c7. Amyot et Aud. Serv. Hém. 210. 1. Planche 4. fig. 1, 0. A Pseudophloeus laticornis Herr. Schaeff. Wanz. VI. 3. Tab. CLXXXII. fig. B. (antenna). Atractacrus Amy. Ent. Franc. 99. 81. Habitat in Volhynia et Lithuania meridionali rarius. E minoribus est. $Structura antennarum Ps. spinzpedi similis sed. cerle distinctus. "A Corpus fusco-cinereo ferrugineum (in vetustissimis speciminibus testa- ceum), subdeplanatum, supra rugulosum; color omnium partium uniformis. Caput breve quadratum cum tuberculis antenniferis ex utroque latere (uli in Syromastli) in spinas breves solutis. Antennae sat breves; articulus primus incrassatus, brevis, secundus tenuis tertio brevior; /er/ius cylindricus apud foeminas pennae sagiflalis ad instar dilatatus; quartus clavatus. Prono- tum trapezoidale, angulis humeralibus vix prominulis. Membranae hemiely- trorum cellulae plures irregulares. Abdomen ovale postice rotundatum, mar- ginibus planis hemielytra excedentibus. Pedes breves tenues, in longitudine el crassitie conformes. 1407. EP^s. Genet (Spinol.); fuscus, rufo maculatus; pronoli lateribus spi- nulosis; femoribus posticis apice pectinato-dentalis; antennis nigris me- dio rufis: articulo tertio sexies annulato *. Long. 234 lin. Atractus. Genei Spinol. Essai sur les genr. d'Hém. 213. Pseudophloeus Genei Germ. Faun. ins. eur. XXIV. 18 (bona sed char. femor. et ant, art. prim. non empressi!) Geneonymus Amy. Ent. Franc. 100. 82. Habitat in Podolia australi. Caput oblongo-quadratum , fuscum, obtusum propter tubercula antennalia apice acuta, breviuscula subirilobum. Antennae dimidio corporis parum lon- giores. Articulus primus antennarum incrassatus, ovalis exasperatus, gri- seo-niger; secundus angustus, rufus, primo duplo brevior; tertius elon- gatus secundo triplo longior, rufus apice nigricante, impressionibus lrans- versis pilis setiformibus verticillatim obsitis, in sex arliculos quasi divisus; clava incrassata, nigra, in mare elongata, in foemina brevior. Pronotum breve trapezoidale, fuscum, nigro-irroratum ad humeros spinosum; margines ejus laterales spinulosi: spinulis acutis elongatis, pallidis, apice reclinatis; posterior truncatus, dente utrinque truncaturam terminante pallido. Scu- tellum triangulare, fuscum, griseo-nigrove irroratum. Hemielytra fusca, co- rii nervis costatis, nigro-punctatis. Membrana fusco-hyalina, nervis longitu- dinalibus basi anastomosi obliqua conjunctis. Venter fuscus nigro -irroratus. Pedes testacei. Femora nigro irrorata, exasperata, postica subtus apicem versus tuberculo pectinato-spinoso, armata. Gen. XXIII. CORIZUS Fallen Hem. su. 40. Burm. Handb. d. Ent. II. 306.2. Char. art. Caput triangulare, retro oculos contractum. — Antennae pilosulae: arliculo secundo et tertio aequilongis. Pronotum planiusculum tra- pezoidale, integerrimum. — Scutellum triangulare sub apice fossulis duabus exsculptum. Hemielytra (T'eozna) abdomen obtegentia mem- branacea, pellucida sensim in membranam multinerviam abeuntia. Corpus pubescens aut pilosum. Char. naf. Caput triangulare, in frontem brevem obtusum porrectum, postice retro oculos contractum, pronoto antico latius. Oculi globosi, pro- tuberantes. Ocelli duo maximi, oculis approximati. Antennae 2 longitudinis totius corporis. Articulus primus antennarum crassus ovalis brevissimus vix apicem capitis excedens, quartus cylindrico subclavatus, longitudine tertii, secundus et tertius inter se aequales, tenuiores. Rostrum basin abdominis allingens. Pronotum planum, trapezoidale; margo ejus anterior elevatus po- slice impressione transversa notatus, anguli humerales non prominuli. Scu- tellum triangulare , apice parum elevatum ibique fossulis duabus exsculptum. Hemielytra (Tegmina) plus vel minus zembranacea , pellucida, apice oblique truncata: areolis distinctis ex reti prominente instructa, in nonnullis, ad di- midium coriacea. Membrana hemielytrorum tenuissima, multi-nervosa, 8—10 —25 nervia, nervi longitudinales ex parle ramosi. — Abdomen oblongum, parum elongatum postice latius, margine depresso, medio inflexo. Pedes tenues, normales, inermes, libiis tarsisque setulis patentibus obsitis. Femora praesertim posteriora medio incrassala. Ungues et pulvilli magni. — Corpus pilosum, pilis subtus patentibus. — Hospitant in variis plantis, praecipue aestale, odorem non ingratum spirant. Motus celer, incessus abruptus. Subdivisio Prima. Membrana hemielytrorum infuscata, circiter 15 — 25 nervia. Antennarum articulus primus brevissimus, apicem clypei non allingens, quartus longior reliquis. —Pronotum trapezoidale. ^ Corpus rubro-nigroque variegatum: 7'herapha Amy. et Aud. Serv. Hém. 244. 205. 108. €. Kfyoscyami (Linn.); sanguineus, nigro-punctatus; pronoli mar- gine anlico toto, postico maculis duabus, hemielytrorum clavo et fascia interrupta; pedibus, antennisque nigris *. Long. 5 lin. Cimez Hyoscyami Linn. Faun. suec. 945. De Geer Mém. III. 274. 18. Tab. XIV. fig. 14—16. Schaeff. ins. rat. Tab. XIII. fig. 11. Sulzer's Hist. ins. Tab. XI. fig. 75. Villers Ent. Linn. 512, 110. Rossi Faun. etr. ed. Jllig. IT. 382. 1321. Lygaeus Hyoscyami Fabr. Ent. Syst. IV. 149. 47. Ejusd. Syst. Rhyng. 218. 62. Panz. Faun. germ. 79. 21. Wolf. Icon. Cim. 27. 27. Tab. III. fig. 27. Latreill. Gen. cr. et ins. III. 122. Boit. man. enc. 59. Coreus Hyoscyamà Fall. Cim. su. 61. 9. Alydus Hyoscyami Schilling. Beitr. I. 49. 2. Tab. V. fig. 5. Corizus Hyoscyami Fall. Hem. su. 44. 6. Curtis Brit. Ent. IX. (1833) Tab. 481a. Hahn. Wanz. I. 18. Tab. III. fig. 10. Burm. Handb. d. Entom. M. 306. 1. Therapha Hyoscyami Amy. et Aud. Serv. Hém. 245. 1. Therapha Amy. Ent. Franc. 118. 102. Habitat in 7/yoscyamo nigro, frequentius in meridionali quam in boreali Lithuania. Larvae et imagines succum e glandulis viscosis hujus plantae stillantem, in deliciis habent, odore tamen ingrato carent, polius aromalicum uti alii Corizi. Foemina ova oblonga rubra modo inter lapides ponit, modo foliis adglutinat. Larvae difformes antennis longioribus incrassatis, pedibus villosis et rostro valido, instructae sunt. Sexus ulerque similis. Corpus pubescens. Caput nigrum in medio ver- tice rubrum. Antennae nigrae, arliculo primo crasso-brevi, ultimo cylin- drico-ovali. Pronotum rubrum margine anteriore nigro, maculisque duabus nigris ad marginem posteriorem: linea collaris elevata nigra. Scutellum ni- grum apice rubrum. Hemielytra rubra, macula in medio -margineque interno nigris; membrana obscura attamen pellucens, nervis longitudinalibus, valde approximatis, numerosis circiter 20— 25. — Pectus et venter rubra, singulo segmento ventrali maculis tribus, una in medio et duabus lateralibus interdum linea nigra suum conjunctis. Anus niger. Pedes nigri, pubescentes, — Va- riat rarissime: pedibus rubro maculatis. 109. Cor. NHoeseli* (Schilling); niger; margine pronoli, pecloris, he- mielytrorumque corii apice late, rubris; ventre rubro, ante marginem nigro-maculato *. Long. 3j lin. Lygaeus Roeselii Schilling Beitr. I. 59. 4. Tab. III. fig. 2. Herr. Schaeff. in Panz. cont. Faun. germ. 127. 10 (bona). Habitat in. Volhynia. Magnam similitudinem cum praecedente habet, sed multo minor. Pronotum glaberrimum, late rubro- marginatum; in parle ejus postica quatuor foveolae, interjecta linea carinulata. Corium hemielytrorum. san- guineum, margine apicali late rubro, in area macula semilunaris nigra mar- ginem costalem non attingens et utrinque attenuata. Membrana obscure fusca. Reliqui charzcteres praecedentis. Subdivisio Secunda. Membrana hemielytrorum pellucida, nervis paucis 8—10, infuscatis. Antennarum articulus primus cum apice capilis fasti- giatus, 2, 9 el 4, aequilongi. Pronotum oblongo-trapezoidale. Corpus oblongum, flavescenti rubroque variegatum: JMyrmus Hahn. Wanz. III. 1. Maccevetus Amy. Ent. Fr. 119. 110. Cor. errans (Fabr.); elongato - ovatus, griseo - flavescens ( g^) aut obscure rufus (9); corpore subtus et in toto margine, apice scutelli, lineisque duabus dorsalibus abdominis flavescentibus; antennis nigris medio rufis *. Long. 95 lin. Lygaeus errans Fabr. Ent. syst. IV. 152. 59. Coqueb. ill. icon. Dec. I. 40. Tab. X. fig. 11. Coreus errans Fabr. Syst. Rhyng. 200. 43. Boit. man. enc. 58. Myrmus? errans Hahn. Wanz. III. 1. Tab. LXXIII. fig. 226. Q. (optima). Corizus errans Merr. Schaeff. in Panz. cont. Faun. germ. 127. 1. (bona). Wanz. VI. 2. (in analys. gen.). Maccevethus Amy. Ent. Franc. 119, 104. Habitat in Podolia media et australi. Facie similis CAorosomati miriformi (n. 82) et sequenti Corizo crassi- corni, sed propler fabricam segmenti analis apud mares apice vix emarginati, omnino hujus generis! Sexus inler se parum dissimilis; mas scilicet pallide aut griseo (post mortem) flavescens, abdomine a basi versus apicem angustalo; foemina fer- ruginea aut obscure rufa, abdomine pone medium dilatato. Corpus oblongum, in sexu sequiori elongato-ovatum, supra parum mniti- dum, crebre sed non profunde impresso nigro-punctatum. Caput rufum flavo- marginatum. — Antennae rarius concolores rufae aut nigrae totae; saepius medio rufae utrinque nigrae aut rufae sola clava nigra cum basi rufa, aut cum articulo tertio toto et basi apiceque clavae rufis: interdum apex extre- mus secundi arliculi rufescit. Pronotum rufum, margine glabro flavo; in medio pronoli linea glabra nitida per scutellum continuata, coloris pallidi. Scutellum rufum pallide marginatum, apice prominente, flavescente. Hemie- — ]60 — lytra fuscescentia, cum nervis purpurascentibus nigro- punctatis. Membrana alba immaculata. Abdomen flavo - marginatum, supra nigrum cum puncto in medio duabusque striis ante anum, flavis. Venter pectusque pallide flavo- viridescentia, interdum ferruginea. Nota. Color ferrugineus partium, saepe rufus, fulvus aut lateritius evadit, Subdivisio Tertia. Membrana hemielytrorum iranslucens, nervis circit er 8—10. Corpus pilosum non variegatum: Zthopalus Schilling. Any. el Aud. Serv. Hém. 245. 206. 111. €or. crassicornis (Linn.); griseo-virescens subpilosus; sculelli apice rotundato; hemielytrorum nervis elevalis; abdomine margine ni- gro-maculato *. Long. 3j lin. Cimez crassicornis Linn. Faun. su. 952. Villers Ent. Linn. 518. 123. Schaeff. ins. rat. Tab. XIII. fig. 10. Lygaeus crassicornis Fabr. Ent. syst. IV. 168. 114. Wolf. Icon. Cim. 145. 140. Tab. XIV. fig. 140. a. b. Coreus crassicornis Fabr. Syst. Rhyng. 201. 46. Panz. Faun. germ. 92. 18 (opt). Fall. Cim. su. 58. 5. Boit, Man. 58. Rhopalus crassicornis Schilling Beitr. I. 50. 1. Tab. VI. fig. 2. Hahn Wanz. III. 2: Tab. LXXIII. fig. 227. Herr. Schff. Wanz. VI. Tab. CLXXXI. fig. A. B. (abdomen). Corizus crassicornis Fall. Hem. su. 41. 1. Zetterst. ins. lapp. 261. 1. Burm. Handb. d. Ent. II. 306. 4. ; Rhopalus Amy. Ent. Franc. 120. 105 (exclusis plur. synonymiis !!) Habitat per totam Lithuaniam in variis plantis, à primo vere usque ad serum autumnum. Sexus ulerque similiter coloratus. Corpus exsiccali griseo - ferrugineum s. virescens, subpilosum, supra impresso-nigro-punctatum. Antennae conco- lores flavo- ferrugineae. — Pronotum immarginatum, antice ruga transversa elevata et lineola media glabra instructum. Scutellum triangulare, apice ro- tundato, concolore. Hemielytra membranacea, nervis validis ferrugineis ni- gro-punctalis. Membrana et alae albidae. Abdomen supra nigrum, margine s Li Li Li Li . ke nigro pallideque maculatum, maculis saepius distinctis, subtus griseo- vire- scens. Pedes simplices, pilosi, nigro-punctati. Specimina diu in collectionibus conservata plerumque subtestacea evadunt. Nota. Wolf jam adnotavit, speciem hanc in colore et magnitudine facile variabilem in Coriz. capitatum. abire, — Cl. Amyot omnes sequentes speciem in unam combinavit. 112, Cor. tigrinus (Schilling); sparse longe pilosus, flavescens; occi- pite nigro medio v. flavo inscripto; pronoto, hemielytris pedibusque nigro maculatis; scutello flavo basi utrinque macula magna nigra *. Long. 21 lin. | Rhopalus tigrinus Schilling. Beitr. I. 5. Tab. II. fig. 1. Corizus tigrinus Hahn. Wanz. III. 5. Tab. LXXIV. fig. 230. Habitat in. Volhynia. Affinis praecedenti, sed minor et magis tener. Corpus flavescens, parce longe pilosum. Caput brevius sed latius quam in Corizo crassicorni; Occiput nigricans cum ocellis nitidis; in verlice puncta iria flava aut eorum loco macula flava v-formis. Antennarum articuli tres priores atomis fuscis in- spersi. Pronotum antice cum ruga transversa nigra medio interrupta: in disco pronoli posteriora versus saepe puncla nigra, transversim biserialia. Scutelli margines elevati, apex rotundatus, ad basin maculae duae nigrae. Hemielytrorum nervi punctis majoribus nigris notati. Abdomen supra nigrum; posteriora versus maculae quatuor flavae in quadrangulum dispositae, extima saepe lunari. Margo abdominis flavo-nigroque variegatus. 115. €or. capitatus (Vabr.); pilosus, ferrugineo-griseus; sculelli apice albo subemarginato; hemielytrorum nervis elevatis; abdomine margine nigro-maculato *. Long. 3 lin. Cimez nervosus Scopol. Ent. carn. 129, 373. Villers Ent. Linn. 525. 164! Lygaeus capitatus Fabr. Ent. syst. IV. 169. 118, Wolf Icon. Cim. 75. 72. Tab. VIII. fig. 12.8. b; Coreus capitatus Fabr. Syst. Rhyng. 201. 49. Panz. Faun. germ. 92. 19 (bona!). Fall Cim. su. 99. 2. Boit. man. enc. 58. Rhopalus capitatus Schilling. Beitr. I. 51. 2. Amy. et Aud. Serv. Hém. 240. 1. Corizus capitatus Fallen Hem. su. 42. 2. Zetterst. ins. lapp. 261. 1. Hahn. Wanz. III. 3. Tab. LXXIV. fig. 228. Herr. Schaeff. in Panz. Cont. Faun. germ. 135. 20. Q (bona). Habitat frequenter per totam Lithuaniam in Peucedano Oreoselino et As- clepiade Vincetoxico aestate. Magnitudo el facies Z/eterogastri Urticae. Corizo crassicorni € Corizo pratensi pilositate et. punctatura. multum convenit, sed in colore et in aliis characteribus differt; cum illo praesertim in eadem socielate al semper minus frequenter habitat, et praeter alias notas, colore praevalente apud foeminas subpurpureo aut rufo, discriminatur. Sexus ulerque similis. Corpus exsiccali supra rufescens, impresso fusco- punctatum , pilosum, subtus ferrugineo-virescens v. griseum. Antennae cor- poris colore, pilosae. Apex scutelli albus subbifidus aut subemarginatus. Hemielytra basi pallida, membranacea, nervis elevatis nigro-punctatis, postice rufa. Membrana et alae albidae, immaculatae. Abdomen supra nigrum, po- stice pone maculam oblongam, duabus lunulis transversis pallidis, notatum. Margo abdominis pallide nigroque maculatus. Pedes pilosi nigro-punctati. Nota. Rhopalus rufus Schill. Beitr. I. 52. 3 hujus varietas est. 21 114. Cor. pratensis (Fallen); pilosus, ferrugineo - virescens; sculelli apice concolore subacuto: hemielytrorum nervis elevatis, abdomine mar- gine immaculato *. Long. 27 lin. Coreus magnicornis Fall. Cim. su. 59. 7. non Fabr. Lygaeus. flavicollis Schellenb. Wanz. 12. Tab. II. fig. 3 (sub falso nomine Fabricii). Rihopalus parumpunctatus Schilling. Beitr. I. 53. 4. Corisus parumpunclatus Hahn. Wanz. llI. 4. Tab. LXXIV. fig. 229. — Herr. Schaeff. in Panz. cont. Faun. germ. 117. 10. c (bona). Corizus pratensis Fall Hem. su. 42. 3. Burm. Handb. d. Ent. II. 307. 6. Habitat frequenlissime in pratis et pascuis siccis per totam Lithuaniam. Statura et summa praecedentis similitudo, a quo scutelli apice confor- malione et margine abdominis pallido nigro non maculato, essentialiter dif- ferre videtur. Corizus capitatus ab hoc differt scutelli apice rotundato, statura mags, oblonga, angulis pronoti parum prominentibus, defectu macularum ad ocellos, et colore rufescente nervorum in hemielytris et pictura abdominis a Corizo crassicorni. Sexus ulerque similis, etiam colore abdominis subtus discriminatur, quod in foemina semper viride, in mare griseo-viride e ferrugineo - mixtum ob- servualr. Insecti viventis corpus viridi-rufescens, sparsim nigro-puncltatum , in ex- siccalis vel ferrugineum v. pallidum, v. griseum. Caput, pronotum et pectus rufa, rugose punctata, pilosa. «Antennae pilosae arliculo primo crassiore, breviore, secundo et tertio subaequalibus, quarto e/ongato-ovali, cras- siusculo in vivis rufescenti. Oculi nigri valde protuberantes. Pronotum antice carina transversa im omnibus et lineola media per scutellum ducta pallidiori, in quibusdam instructum. Scutellum apice subacuto concolore. Hemielytra laevia in aliis subcoriacea, in aliis membranacea, grisea, in quibusdam ver- sus apicem ferrugimnea, nervis validis plerumque nigro-punclatis. Membrana: et alae albidae. Abdomen supra nigrum, maculis duabus parvis, ferrugineis aut pallidis, pone oblongam majorem. Margo abdominis elevatus pallidus immaculztus, vel obsolete maculatus. Ostia spiraculorum ventralium punctis elevatis indicata. Pedes griseo-virescentes, pilosi, nigro-punctati. 115. Cor. maculatus (Herr. Schff.); sparse longe pilosus, aurantiacus, nigro -punclatus; abdominis dorso nigro in medio fascia longitudinali aurantiaca utrinque serrata *. Long. 34 lin. Corisus maculatus Herr. Schaeff. Wanz. VI. Tab. CLXXXI. fig. 559. Habitat in Podolia australi. Constans piclura fasciae dorsalis abdominis et major magnitudo, distin- guunt facile hunc a Cor. crassicorni et pratens:. quorum verosimiliter forma australis est. 110. Cor. gracilis (Herr. Schff.); sparsim longe pilosus, pallidus; capite parvo nigro-maculato; antennis linea dorsali fusca; pronoti stria trans- versa nigra; sculello acuminato, hemielytris apice coloratis; membrana hemielytrorum abdomen excedente *. Long. 31 lin. Corizus gracilis Herr. Schaeff. in Panz. cont. Faun. germ. 127. 2. Ejusd. Wanz. VI. Tab. CLXXXI. fig. C (abdomen). Habitat in. Volhynia et Podolia. Omnibus praecedentibus tenuior, capite parvo, antennis longioribus, he- mielytrisque, insignis. Caput nigro - maculatum. Ocelli maculis nigris circumdati. Pronoti an- guli humerales uti in Corzxo pratensi, subprominuli. Pone marginem anterio- rem pronoli slria transversa interrupta nigra. Pars coriacea hemielytrorum in medio marginis posterioris puncto, in angulo interno lineola nigra, signata. Apud marem: margo abdominis elevatus, variegalus: in dorso segmenti pe- nullimi duo puncla, in margine postico ultimi, maculae duae triangulares flavae. Apud foeminam margo abdominis elevatus flavus concolor et seg- mentum ultimum ex toto flavo-marginatum. (Continuabitur in. Fasciculo If.) sii Yat velitis ty: unurtodtte | d» Aliqao athl. eap ET TTE eil rtl t Pt aee IL Alea iol eii amata 7514.2 €-— lau TT A k/ E — Vevey ia, dos weuwyiuua ont HO rz 72er kA ES "Be- PALETTE yy giu ín od fida im EE soiqg sib rioiraeni ,niuiqura oliniws dv in unt na o $ dd TUE D ELS * E EX Sabuhosis ualsohn imu" gi eiii. (uid oaldonb aped c tan, silitienk E owfule uev "m coo III ! ELITEUI 6 Benovt AFabgmaid avivur. ander Tio ") faint mage ono iiibtovirEsfave csset quj PITTTMES "aie &fu vids Duftim rms TE TTA, ui M dosdas 3,,4. fpa, sec B ihm idis) 7? ad HEEERD ailobat i9 Af TOL TETTTDI ^ sif MI weiinnts E ui ateiti tpe "Vbi Dee ug lei idi cob mind qiu Ba db 'J duse M" "oa icut atitem un d "i rptu eboonit oratut —wp faanrena DIN ELT UM -g9« t4 ^ ertülrjasn seb visitan E Je L E m* LI * ! DITE D NI Mii * auc dst suh rale gurmianohids PILLE TT) 3n unam Merihu giiaut; io Tnt eb o. NUT at m Anvull suigeis zriwnahde ouai mM hash. dat | eerte -ovad) olm xs nusnpilo iintioin 4 ) JS oleis a ng iile L , ; | Hm I 'q1 8 $ 3 *ied eed " 4 FE TRI (^. IN. L " i 2m Wm i E i-i mi - y i: 4 t" (o UB LIU Ü , P " - ' i EN [E "T. pt Ln IIT dipih CE Í ! À " power II. iENERUM SPECIERUMQUE NOVARUM MONOGRAPHIAE QUAEDAM. Curiosum nobis Natura ingenium. dedit et artis sibi ac pulchritudinis suae conscia spectatores nos tantis rerum spectaculis genuit, perditura lructum sui, si iam magna, tam clara, tam subüliter ducta, tam ni- üda, ct non uno genere formata solitudini ostenderet. Senec« de olio. pre EPNCAPy R a rom CPU yinwees, qi 3ETSNISQO MISERE Im M IRAE HoMCHIALOONA istic 0 | SAMEASORON "TIUS : " dig «tte E fw. mádhuiam hid dons doqur^ 7 ) ] . wii em sa ioisb rage (pipa gus ichaelisdoieq. L ue gui? avatibaaq Hudoy choteioone wur zn HT ^ olopth: reli DLSRSCEMUUNIOCULUMUD - E 39 f diu T do s ih ien comam bmp wo d pu ! ! LEN IT * ! | Li [ Lo M us xS -, Ud. 2" IET. me". ) | - , "S B h m — l. MYRMECORIS* NOVUM LITHUANIAE HETEROPTERORUM GENUS CAPSINIS PROXIMUM. Etymologia. Nomen e duabus vocibus graecis: ju0gug& Formica et xogíüg Cimex conflatum, similitudini alludit Formicae, cujus nostrum in- sectum. quodammodo habitum refert, — — Myrmecoris, ex cacopho- nico Myrmecocori, per apocopen, exorta appellatio est. Characteres essentiales. Caput sessile, thorace latius. Antennae corporis longitudine, setaceae, quadri-articulatae. Ocelli nulli. Thorax in medio di- stincte constrictus, articulatione in duas partes divisus: anteriore (prothorace) sursum laliore, posteriore (mesothorace) supra deorsum in gibbum elevata cum processu poslico brevi, metathoracem brevissimum supertegente. Hemi- elytra nulla. Abdomen clavatum, octo-articulatum. Pedes tenues, coxis elongatis, trochanteribus minutis. Characteres naturales. Caput arcuatum, sessile, basi triangulari, tho- race latius, inter antennas quasi in rostrum obtusum, compressum, productum : lobo medio clypei basin haustelli attingente, laterales triangulares in longitudine multoties superante. Haustellum nudum, vagina quadri-articulata, pedes medios attingens, articulis subaequilongis, primo crassiore. Labrum longitudine articuli primi vaginae. Oculi maximi, reticulati, convexi, sub- globosi, excisuris lateralibus capitis, basi sua immersi. Ocelli nulli. An- lennae ante oculos, mediae faciei in linea ad illis ad apicem rostri ducta, ope tuberculi minutissimi, insertae, longitudine corporis, quadri-articulatae in vivo divergentes. Antennarum articulus primus cylindricus, reliquis bre- vior et crassior, secundus filiformis, duorum insequentium maximae longi- tudinis aequalis vel etiam parumper longior, tertius et quartus capiilares, allenuali, pubescentes, sed tertius quarto sub apice conspicue arliculato, lon- gior. Caelerum partes cunctae thoracis a dorso liberae conspicuae !) singu- lari modo conformatae, prothorax nempe capite brevior illoque antice 1) Apud Heteroptera generatim, mesothorax et metathorax sub pronoto maximo totum dorsum thoracis tenente eadem abscondita sunt, ut nonnisi ab inferiore in conspectum veniant. — ]68 — angustior, obconieus, convexo-rotundatus, truncatus. collari obsoleto; acela- bula pedum anteriorum maxima, totum praesternum explentia, in lobos duos divisa, quorum anterior oculis contiguus. Mesothorax subtrapezoidalis, prothoracis longitudine, disco postice in gibbum conicum, obtusissimum ele- valus, pars ejus postica declivis, triangularis, supra metathoracem prominens, scutelli vicem agens, angulis autem lateralibus, rudimenta pergaminea, trian- gularia, dorso carinata, hemielytrorum, inserta sunt, quibus metathorax a latere obvallatur, apicem tamen ejus non excedunt. Metathorax brevis, inserlione pedum poslicorum indicatur. Abdomen pedunculatum, clavato- globosum, octo-arlticulatum , longitudine capitis unà cum thorace sumpti. An- nuli abdominales a priori inclusive ad quintum utrinque a latere plica lata conjuncti, deorsum ad quintum in latitudine increscentes, a sexto decrescen- tes, ultimo latiore obtuse conico, superne ad genitalia condenda excavalo, subtus convexo, pilosulo; ostiis spiraculorum ventralium minime perspicuis. Pedes duo anteriores a reliquis remoti, postici duo caeteris longiores. Coxae ut in /Vabide, elongalae, trochanteres minuti. Femora subceylindrica cras- siuscula, anteriora duo longitudine tibiarum, posteriora quatuor tibiis breviora. Tibiae rectae, teretiusculae, filiformes, setulis sparsis obsitae. Tarsi tri-arti- culati, articulo primo (melatarso) reliquis longiore, ultimo bi-unguiculato. Affinitas. Genus conformatione thoracis, abdominis, et acetabulorum magnitudine distinclissimum ac pene singulare, vitae suae phasium respectu ulterius investigandum; ocellorum defectu nec non antennarum structura Capsinis affine, /Vabidi proximum inprimis coxis elongatis. 1. Harm. agilis * fusca, mesothorace gibboso pedibusque ferrugineis: tibiis apice fuscis; antennarum articuli tertii baseos, metatarsisque cun- clis albido-flavis; hemielytrorum rudimentis metathoracis longitudine. Long. 14 lin. Myrm. lithuanica* Tab. IL. fig. 1). Habitat raro in sylvis acerosis siccis Lithuaniae. Hujus specimen aestate a. 1845 in praedio Michaliszki novem milliariis a Vilna terram celerrime pe- tens, a me captum, in Musaeo berolinensi asservatur; alia duo ibidem habita Berolini viciniis a divo Erichson 23. Junii 1847 loco Grunewald dicto capta, a lithuanico minime diversa, quod attamen primatus me auctore sibi vindicat. Insectum pusillum, formicaeforme, opacum, glabrum, subnudum, nullis 1) Nomen triviale Jithuwanica, tabulis jam 1849 paratis inscriptum, nunc supprimere eo magis mihi visum est, quod insectum hoc non tantum Lithuaniam, sed et Borussiam incolit. Quum haec praelo sudantur, duo alia specimina ejus ab amicissimo J. P. E. Frdr. Stein Berolinensi, vicinis Brieselang et Kópnicker-lleide, currente aestate, capta sunt. — ]69 — punelis impressis uolatum. Colore parum varial. Caput, pronotum, anlenna- rumque articulus secundus sub apice fusco-nigra, reliquum corpus fusco- ferrugineum. Vagina haustelli dilute testacea. Mesothorax marginalus pedes- que colore modo fusco, modo ferrugineo proximi apparent. —Antennarum articulus primus pallidus, alter basi ferrugineo-testaceus, superne niger, pilo- sulus; reliqui duo puberuli fuscescentes, hic concolor minutissima arliculatione elliptica exceptus, ille ad basin annulo pallido insignitus. Genua, basis larsorum articuli terii et metatlarsi (omnium tarsorum arliculus primus) perpetuo albido-flavi. Reliqui tarsorum arliculi nigri. Coxae ferrugineae. Prothoracis fusci coloris margo posticus angustalus, annulo ferrugineo cin- clus. Metathorax colore inlensiore prothoracem vincil. | Abdomen etiam fuscum; annuli ejus, sallem quatuor anteriores, poslice ferrugineo-marginali, caeleri fusci. — Explicatio ''abulae II. fig. 1. |. Insectum magnitudine valde auctum. a. Caput una cum utraque thoracis parie nec non pedum anteriorum inserlione. 22 TYZENHAUZIA* NOVUM LITHUANIAE DIPTERORUM GENUS E SYRPHICORUM FAMILIA. Etymologia. Wlustrissimo Comili Constantino a Tyzenhauz., apud no- slrales exterosque studiorum Naturam speciantium patrono, Ornitho- logoque celeberrimo, honoris gralia dicatum. Characleres essentiales. Antennae. tri-articulatae, porrectae, protuberan- liae frontali conico - truncatae inserlae; articulorum prior et alter. subaequi- longi, elongali, terlius minulissimus transversus cum sela dorsali nuda. Facies prominens. Hyposloma rostratim productum. — Oculi minime conniventes. Corpus immarginatum , subnudum, nigro-flavoque piclum. Characteres naturales. Caput latitudine thoracis, transversum, compres- sum. Frons in tuberculum late conicum apice truncatum, primo antennarum articulo parumper brevius, elevatum. Facies antice prominens, media parle tuberculo obsoleto insignita. Hypostoma infra oculos rostratim. descendens, apice furcatim excisum. Oculi nudi, in ambitu triangulari-ovales, convexi, reticulati, fusci, spalio frontali brevi in utroque sexu divisi. Ocelli ad ver- licem. inler oculos in triangulum dispositi, in foemina majores conspicui, apud marem minores setulisque adumbrati. Orbitae oculorum, pilis flavescen- libus pubescentes. Antennae apici tuberculi frontalis insertae, antrorsum porrectae, elongalae, in longitudine caput excedentes, tri-arliculalae, a primo arliculo, uti apud. S/rat/omydes, furcalim. divergenles, setulis brevibus an- trorsum. versis, sub lente conspicuis, obsilae. Arliculi duo priores antenna- rum, elongati, paralleli, subaequilongi, quorum prior cylindricus ad basin paulo atienualus, secundus antrorsum versus parum latior, apice oblique (runcalus, tertius minutus, lransversus, ovalis, margine carinalus, cum selula nuda, exarliculata ;/nflera in medio longitudinis dorsi, ipso arliculo longiore. Proboscis exserla, labiis carnosis, pubescentibus. Haustelli partes (ne rarissimum insectum forle infregerim) nulla investigatione prosequi visum esl. Pronotum cylindricum, cum impressione iransversali (sulura mesotho- racis) ex ulroque latere; tubercula humeralia conspicua; pars postica pronoli rotundata. Scutellum semicirculare marginatum. | Squamae ciliatae. Halteres nudi. Alae quiescenles absolute dorso abdominis incumbentes apicem ejus paulo excedunt, vigilante insecto divergentes, palulae, Ceriae vel Conopis modo. Structura alarum. prorsus eadem ac Jesiae apiformus. Nervi ex- lerno - medianus et inlerno-medianus post inflexionem aream posteriorem utramque claudentes, una fere linea recta confluentes, ceterum margini alae posleriori proximam illique parallelam; nervus externo - medianus cum sub- marginali in apice alae. angulum acutum effingit cum apice costae conniven- tem; nervus mediastinus (n. longitudinalis secundus Ze'f£.) fere rectus; nervus marginalis (n. longitudinalis tertius Ze/£.) reclus, ad apicem alae costae oblique insertus; nervus submarginalis (n. longitudinalis quartus Zeff£.) fere rectus; nervus externo-medianus (n. longitudinalis quintus Zetf.) subcurvatus; nervus interno-medianus (n. longitudinalis sextus Zetf.) rectus; nervus axillaris (n. longitudinalis septimus Zett.) ab apice areae axillaris ad marginem interiorem decurrens, brevis, rectus; nervus transversus primus e medio submarginalis exieus, parum obliquus, nervus transversus secundus (n.transversus ordinarius medius Zett.) reclus. Area submarginalis postice haud inflexa, marginalis huicce fere pa- rallela, sed illa duplo latior. Nervus spurius longitudinalis') obsoletus vel sallem. Mesiarum illo minus conspicuus. Abdomen subcylindricum, immar- ginalum, supra convexum, ventre concavo, omnino eadem ac in AMesia struclurae forma, apud mares nempe quadri-, apud foeminas quinque-articu- latum." Segmenta abdominalia, alterum illud. et insequentia fasciis discoloribus marginata sunt, quae ad marginem exleriorem utrinque bina quaeque con- nala apparent. Pedes normales inermes. Tibiae posteriores curvalae. Fe- mora minime incrassata, inermia. Tarsi quinque arliculali: melalarso ies arliculos insequentes longitudine superante, ultimo unguiculato. Colorum mixtura vivi insecti, vulgo picturam vocant, splendida, aureo- iomentosa, cum pubescentia flavescenli passim in variis parlibus , conspicua quidem, ut in Mlesis. Habitus Milesiarum ille, at oculi, antennae et hypostoma perquam ab illis discrepantes. Antennarum siruelura ex parte 7'ephrifidi, ex parle Stratiomydi accedens, sed ipse antennarum articulus tertius transversus cum sela dor- sali, quam maxime eam ab illis removent, A saro et Chrysoloxo ilidem valde differt. Sevus discrimina. Mas a íoemina differt a. oculorum proximilate et 1) Hoc nomine JMacquartío (Dipteres I. 468) nervulus innotuit, ex area basilari exteriore exoriens, universam longitudinem ejus percurrens et retro nervum iransversum primum, in area posleriore prima subito disparens. Quaedam species Syrphi v. €. aeneus ct sepulcralis, quibus nervulus iste nullus est, ex ipso alarum contextu a consanguineis, facili negotio uni- cuique discernere fas est. z— AA ae h. cingulorum. abdominalium numero. Apud marem cinguli flavi septem nu- mero habentur, cum ano in posteriori segmento abscondito: apud foeminam cinguli abdominales novem et anus exserlus exstat. Volatus celer, sine ullo susurru. Habitatio in saltibus graminosis edilioribus. Metamorphosis et vitae ratio adhuc parum nola. Notanda. 1?. Jam Latreille, viginti ante annos (vide: JhWctionnaire classique d'Histoire naturelle 'Tome XV. 1829. p. 545. et Cuvier FHéene ani- mat Tome V. 1829. p. 495) genus Sphecomyja ad specimina Carolinis in- sulis a D. Zosc collecta, instituit, cujus omnes characteres nostris conve- niunt praeter singularem unum, a summo hoc entomologo depromtum: seam antennarum secundo articulo insertar. 2". Macquart (Dipteres exotiques nouveaux ou peu connus Tome il. Partie II. Paris 1842). genus Sphecomyjam, exolicum europaeis adnu- merat') quidsi: characteres generici, quibus idem connotat (l. c. p. 17), tam affabre cum nostro quadrant, ut, si modo patrium solum excipias, nullis aliis a nostro differat. Nisi nova civitas hujusce, novi eximiique dipteri europaei idem generi americano adscribere velaret, antiquius nomen lubenter retinere, nullus sane essem, qui haesitarem. 9*. Wiedemann (Aufsereuropüische zweiflüeeliee Insecten "Th. M. 1830. S. 81) ex collectione Musaei viennensis, descripsit dipterum ignotae Patriae, nomine Chrysotoxum vittatum, mox autem (l. s. c. 5. 91. Tab. IX. fig. 7) speciminibus duobus ex Georgia americana in Musaeum berolinense allata, suum Psarum ornatum effinxit. Quod binum a Wzedemanno descriptum, duobusque nominibus appellatum insectum, foeminas Sphecomyjae v//fatae Macquartii (Diptéres exotiques |. c. p. 18. Tab. III. fig. 3. g^) esse, minime dubitandum est, qui praeterea specimen maris ex Georgia americana in Musaeo parisiensi asservatum se vidisse, merito asserit. 4". Num Tyzenhauzia vespiformis* lithuanica eadem est ac Sphe- comyja viltata americana Macquartii? Res adhuc in discrimine versatur. Quod dubium facile solvendum esset speciminis lithuanici Musaceo berolinensi a me donati cum eodem ejusdemque sexus Sphecomyjae vittatae Musaei parisiensis, eujus inspiciendi opportunitas me effugit, accurata contenlione. Cujus rei gratia utriusque sexus discriminum notas inter marem Tyzenhau- Ziae vespiformis meae inter foeminamque Sphecomyjae vittatae Mu- saei berolinensis (duobus speciminibus asservatae), a me comparatione rite 1) ;Le genre Sphecom;ie a rapport exclusivement aux genres exotiques ou à tels, dont »la connaissance n'était pas jusqu'ici connue aux Biptérologistes d'Europe.* — ( Maequ. I. 8» er. po ds) inslitutà desumptas, ad calcem descriptionis addendas curavi, quo iis, quibus deinceps foeminas Tyzenhauziae vespiformis apud nos detegendi fa- cultas contigerit, de identitate vel differentia insecti americani et lithuanici dijudicandi major opportunitas et lux offundatur. 1. 'F. vespiformis * s nigra, thorace lineis binis inierruptis, callis duobus humeralibus totidemque maculis mesothoracis, scutello basi, abdominis- que fasciis septem flavo-aureis: secunda distincta, quarta et sexta ob- solele in medio interrupta, tertia et quinta anguslioribus; articulis duobus extremis tarsorum testaceo-fuscentibus. Mas. Tab. Nostr. L fig. 1. u/ sphalmate Q pro g^ inscriptum. Long. 1 lin.; al. exp. 125 lin. Habitat locis Vilnae propinquis, at rarissime, me quidem auctore. Unicum 24. Maji seplima, alis semipatulis folio fructicis cujusdam insidens, jam jam avolaturum, quod forcipe huic rei parato cepi, Musaeo berolinensi a me delatum est. Descriptio maris. Mypostoma verticale, conicum, luteum. — Oculi fusci, ad orbitas luteo-marginati. Vertex niger. Tuberculum antennale nigrum, in ambitu tenuissime luteo-cinctum. A tuberculo antennali ad excisuram api- calem hypostomatis excurrit fascia nigra, nitida; latera faciei anteriora ulrinque fascia lutea ab apice tuberculi antennalis ad apicem hypostomatis excurrente ornala, posteriora nigra. Antennae tolae nigrae: arliculus se- cundus primo parum longior. Seta fusco-ferruginea, apicem arliculi tertii longe superans, incurva. Corpus opacum, pilis flavescentibus, ereclis, pu- bescens. Thorax niger. "Tubercula duo humeralia callosa, quatuor maculae mesothoracis (duae ex utroque latere) superior oblonga, inferior subrotunda el quatuor striae in dorso angustiae, posteriores breviores parum divergentes, anteriores longiores, parallelae, ab illis longo intervallo divisae, luteae. Scu- tellum nigrum, cum lunula ad basin tomentoso-lutea. Squamae in vivo fer- rugineae, serius pallidae, ciliatae. Halteres in vivo ferruginei, demum pal- lidi: clava brevi apice truncato. Alae albidae, subnebulosae, nervis ferru- gineo-testaceis: anastomosibus parum infuscatis. Abdomen conico-cylindricum exemplum masculum die n. s. 1846, ad praedium Werki, mane hora teretiusculum, basi tantum supra depressum, subtus excavatum, supra nigrum opacum, flavo-fasciatum. Segmentum primum cum una fascia postica margi- nali; reliqua segmenta cum fasciis duplicibus, quarum anteriores retro mar- ginem anteriorem sitae sunl, posteriores vero stricte margini ipso impositae: prima, terlia et quinta reliquis angustiores, lineares, secunda, quarla et sexta postice quidquam latiores sunt, sed non in margine reflexo, ubi potius liberae dicendae et tantum in ventre cum illis connatae. Spalia nigra inler fasciam secundam et tertiam, quartam et quintam, sexiam et seplimam, reliquis latiora. 5. OH —s Fascia flava secunda dislinete, quarta et sexta in medio anguste interruptae apparent. Segmenta ventralia nigra, sed secundum, terlium et quartum an- lice fascia flava transversa nolata sunt. — Coxae, trochanteres et femora maxima ex parle omnia fusco-ferruginea. Tibiae omnes etl tarsi pallide flavo- testacea. Duo lantum articuli extremi tarsorum in omnibus pedibus fuscescunt. Foemina Sphecomyjae vittatae Macqu. (Psarus ornatus e Chry- sotoxum villatum W ied em.) a nostrae Tyzenhauziae mare differt: 19. oculis magis remotis, hinc vertice latiore ocellisque magis conspicuis; 2^. villis thoracis dorsalibus latioribus antice aculis, magis approximatis, hine minus longe interruplis; 3*. mesolthoracis maculis lateralibus tribus, secunda posle- riore (superiore) minore; 4". coxis duorum pedum posteriorum macula se- riceo-flava nolalis; 9?. femoribus, libiis tarsisque concoloribus flavo-aureis; 6". segmentorum abdominalium fasciis, novem scilicel seplem, aequilatis: se- cunda sola interrupta, octava el nona iu segmento anali spatio angusto nigro divisis, omnibus in margine reflexo laterali distincte per paria coéuntibus: 1*. segmenlis ventralibus: primo lolo nigro, secundo nigro cum maculis duabus triangularibus sericeo-ílavis, ierlio, quarlo et quinlo sericeo - flavis cum macula magna transversa, elliptica, nigra in disco; 8". scutello margine posteriore anguste nigro -marginato; 9?. alis magis flavescenlibus. Apud marem Tyzenhauziae vespiformis: 1". oculi magis approxi- mali verliceque angusliori divisi, cui ocelli minus conspicui inhaerent; 2^. villae lhoracis dorsales angustae, ad lineas licel stria$ reductiae magisque inter- ruplae; 9*. maculae mesothoracis lalerales duae tantum; A4*. in coxis pedum posteriorum vestigium lantum tomenti sericeo-flavi; 5?. femora fusco-testacea apice dilutiora; 6?. segmentorum abdominalium fasciae luteae, septem, diversae latitudinis, dislincle per paria connalae, secunda valde interrupta, quarlia et sexla slria nigra in medio divisae, oclava el nona inconspicuae propler se- gmenlum anale retractum, quod anum rotundatum flavumque reddit; 7?. se- gmenta ventralia nigra, singula antice. cum fascia flava; 8*. sculelli margo posterior niger, latior, non marginalus; 39?. alae minus flavescentes, — Explicatio ''abulae 1l. fig. 1. |. Insectum magnitudine auctum, cg" non Q. «. Ejus antenna. h. Caput a latere. visum. c. Ala cum suis nervis et areolis. ul. MILESIA WAGAE" nigra, epistomale, thoracis maculis abdominisque cingulis albis, maris sex ad margines anguste connatis spalia nigra lala cireumdantibus: secundo latissime interrupto, reliquis angusliore; antennis fulvis; pedibus fulvis: anticis nigris, genubus ferrugineis; alis ferrugineo-nervosis immaculatis. Mas. Long. lin. 91; alar. exp. lin. 10. Tab. Nostr. I. fig. 2, sed ar/iculus tertius antennarum male expressus! Hujus speciei nonnisi mares mihi innotuerunt. Eorum exempla bina inilio Junii mensis a. 1544 in amplissima sylva Dialovesha ipse inveni, alia duo adhuc indefinita e regione uralensi a clar. Eversmann amandala, in Musaeo berolinensi 1848 vidi, quae tunc temporis divo Erichsono novam quandam speciem esse suspicionem moverunt, Hoece insecto Lithuaniae accolae, jam meritissimi Entomologi varsaviensis, D. Antonii Waga, nomine a me donato, tabulaque ejus jam a D. Wapen- schieber confecta, ex libro clar. Zetterstaedt (Diptera Scandinaviae Vol. II. 1843) in Mlesia M'agae mea, Milesiam apiformem Z etterst. serius agnovi. Quodsi velus nomen illi recentiori anteponas, res aliquantulum perturbari vi- delur, quum eodem ipso aliam speciem Panzerus, aliam Fabricius notavit. At at illa species, quae me fert auctorem, ad amussim cum Syrpho vespiformi Panz. Faun. germ. 90. 19. g^, idemque ac Milesia apiformis Fabricii el Zetlerstaedti esse ne minime dubites. Monendum tamen in libro clar. Zetterstaedt in describendo insecto gravem lapsum calami irrepsisse, quo pictura M/lesiae apiformis alba nigra dicta est. — Descriptio maris. Wypostoma parum descendens, late emarginato - trun- calum. Facies et pars frontis supra antennas sericeo-alba, stria nigra longi- ludinali, nitida divisa. Oculi (in mortuis) fusci, conniventes, verlicis spatio anguslo, nigro-piloso. Antennae tolae ferrugineae cum sela, quae omnino nuda est. Orbita oculorum praesertim inferne sericeo- alba. Thoracis calli humerales duo, incisurae transversae ct illis in mesopleura interposita maculae oblongae, sericeo-albae sunl; caeterum thorax niger el maculae pallidae seri- ceo-micantes, una ante scultellum et duae lalerales in certo tantum situ ad lucem, quasi oblileratae apparent, — Pectus et coxae nigra. Scutellum nigrum. immaculatum. — Alae flavescentes, nervis ferrugineis. — Halteres pallidi, capi- tulo eoncolore pallido. Lamellae anales nigrae nec luteae, uli in. Syrpho vespiformi Fabr. Pedes anteriores toli fusco-nigri, genubus solis ferru- gineis, aul sallem macula magna nigra subtus ad femora, quum haec supra ferruginea sunt, notati, posteriores semper cum femoribus, tibiis et tarsis lerrugineis. Tibiae posteriores parum curvalae. — Proxima ei valde affinis est species haec AMilesiae vespiformi Fabricii, non Panzeri, sed abunde distincta: 1?. non tantum minori magnitudine, sed magis adhuc pictura alba, quae in JM. vespiformi constanter flava est: 2^. cingula alba segmentorum abdominalium: secundi, tertii el quarli, prae- sertim haec quatuor ultima per paria anastomosi transversa angusia ad ipsum marginem conjuncta sunt eL spatium majus circumdant, quam in M. vespi- formi; 3". cingulum secundum alterius annuli s. posticum etiam, ul in. M7. vespiformi, angustum est, sed non integrum, at latissime interruptum ;. 4. cin- gulum anticum tertii segmenti abdominalis postice in dentem parvum ex- sertum , posticum latissimum: 2". omnia caelerum cingula (praeler secun- dum) in medio integerrima sunt, el nullo modo neque incisa, neque inter- rupta; 6^. lamellae anales nigrae sunl. — Coronides, adinstar Milesiarum lithuanicarum species, sequente schem- mate indicari possunt: A. Oculi in vivo picti (fasciato colorati). Femora postica sublus dente ar- mata. Nervus interno-medianus (sextus Zetterst.) ad externo-media- num (quintum Zetterst.) arcualim. flexus; area axillari ex apice, nervum margini posteriori alae primum parallelum, dein cum illo con- fluentem. exserente: * Abdominis cinguli sex subintegri flavi, pedes ferruginei. 1?. JM. diophthalma Linn. Long. 6 lin. Hab. prope Vilnam rarior. ** Abdominis cinguli sex, alterni subinterrupti flavi; pedes flavi, libiae tarsique antici, nigra. 2?. JM. saluum Fabr. Long. 5 lin. Hab. in sylva Bialovesha. B. Oculi in vivo concolores. Femora omnia mutica. Nervus interno - me- dianus ad externo-medianum angulatim flexus, ille ex arcae axillaris apice exserlus, rectus, brevis: a. Cinguli segmentorum abdominalium omnes duplicati, ad latera connati, sex apud mares, octo apud foeminas; alae ferrugineo-nervosae: * Pictura corporis flava. 3?. 4M. vespiformis Fabr... Long. 6 lin. Hab. prope Vilnam rarior. ** Pielura corporis alba, pedes antici nigri. 4?. M. apiformis Fabr. Zett. (M. Wagae*). Long. 5i lin. Hab. in sylva Bialovesha. — s b. Cinguli segmentorum abdominalium omnes solitarii, tres apud mares, quatuor apud foeminas: alae dimidiato - brunneae: 5*. M. bombylans Fabr. Long. 5 lin. Hab. circa Varsaviam (Per/Aées/) et in sylva Bialovesha (ego). Explicatio ''abulae I. fig. 2. Insecium magnitudine auctum ad specimen mulilatum delinealum, eujus an- tennarum clavae a chalcographo non expressae. IV. ALYSO N. Jurine Hymenopt. 195. XXI. Planche 10. 21. (a.) Curtis British Entomology XIII. Tab. 584. Lepellet. St. Farg. Hymenopt. HI. 85. Dah/ bom Hymenopt. boreal. 142. 32. — Nostra Tabula II. fig. 2. Characteres generis. Oculi in vivis (saltem apud 4. bimaculatum Pan z., Curl. et A. Perlhéesi *) pallide viridescentes, fusco- maculatim micantes. Antennae infra medium faciei inserlae, curvalae aut convolutae, apud foeminas duodecem-articulatae, articulo terminali recto (Fig.2. a.), apud mares ire- decem-arliculatae, articulo terminali subtus lunato-arcualo,. apice truncato. Thorax oblongus, metanoto reticulato, rugoso, ad latera subdentato, spatio triangulari postscutellari distinclo. Abdomen elliptico -lanceolatum, sessile. Anus apud mares bistylatus, apud foeminas acuminato - conicus, aculeo pun- gente instructus. Alarum anteriorum areola radialis una, cubitales quatuor: secunda parva lriangularis, peduneulata, nervos ambos transverso-discoidales ad angulos suos excipiens. Femora duo posteriora sub apice extrorsum pro- cessu valido, dentiformi, laminato instructa (Fig.2. b.). Arliculus ultimus tarsorum apud foeminas dilatatus: pulvillis magnis (Fig.2. c.). — Foeminae habitu. Pompilis, mares Mutillis alatis similes; areolarum alari structurà /Nys- sonibus conveniunt. Incolunt loca sabulosa, praesertim fluminum et rivulo- rum ripas, in quibus foeminae ova depositurae cuniculos /4mznopAilarum more effodiunt. Alysones, cum Me//inis sabulosis melleam Aphidum excretionem in deliciis habentes, saepe aestivo tempore eorum contubernio varias plantas, inprimis autem Carduos adeunt, dum interea eorum mares foliis fruticum in aprico sole degunt. Sexus differentia ex articulorum in antennis numero et ani structura haud difficile investigatur. Nihilominus tamen in judicio ex sexus varietate de specie eadem necne caute procedendum, qua in re nonnisi copula ipsa ,. cujus videndae occasio nunquam mihi conligit, recte dijudicari polest. Quapropter ulrum. Alyson. bimaculatus Panzeri, sit unum idemque cum ejusdem 4A. ( Pompilo) spinoso') eV A. fusco, auloptes discernat statuatque. Quae cum 1) Jam Panzerus 1801, ex hac et praecedente specie novum praedixit. genus. In Fauna sua germanica (Fasc. 90. n. 17) sequentem. Pompili spinosi dedit descriptionem: ita sint, europaeis illis jam rile cognitis quinque speciebus, el quidem: [9. .f. lunicornis Fabr. Dahlb. Hym. bor. 142. 75; 2*. bimaculatus Dahlb. Hym. bor. 142. 76; 3?. Aenned& Curtis, Brit. Ent. XII. t. 584; 4?. /ricolor V an- derlind., Lepell. St. Farg. Hym. III. 89. 5. et 5?. Zatzeburei Dahlb. Hym. bor. 145. 77, novam memoriae indefessi insectorum Poloniae et Lithuaniae scrutatoris Caroli de Perthées sacram addere placet, quae licet. delinea- lione el pictura A/yson: fricolori proxime accedat, nonnullis tamen diversa ab illo, me censente, esse videtur. — /[. Al. Pertheesi*: niger, meltanolo rufo, spatio postsculellari nigro: abdomine, basi rufo in segmento secundo albo bimaculato. Long. 24 lim.; alar. exp. 43 lin. Tabul. Nostr. Il. fig. 2. foemina! Habitat in Vilnae confiniis ad fluminis Viliae oras sabulosas, ubi aliquot foeminae, cuniculis evolantes, ds Seplembris 1846 obviam mihi venerunt. Unum specimen Musaeo berolinensi 1848 deluli. Descriptio foeminae. Magnitudo A/ysonis furcati Panz. (Faun. germ. 51. 3). Caput nigrum, nudum, nitidum, clypeo toto sub antennis sericeo- flavo; striae duae ante orbitas inter oculos sitae ejusdem coloris, medium Irontis sericeo - grisei atlingentes. Mandibulae arcuatae, flavae, apice fuscae, oblique bidentatae. Apex labri parum prominuli flavus. Palpi pallidi. Oculi in vivo pallide viridescentes, fusco - maculatim micanles, in mortuo fusci. Ocelli tres verticales nitidi, in triangulum isoscelem dispositi. Antennae supra ipsam basin clypei inserlae, slatim post mortem convolulae, duodecem - arli- culalae. Scapus (articulus primus) antennarum incrassatus, superne intror- sum pilosulus, subtus flavus; pedicellus (articulus secundus) et flagellum (arlic. 39—12 inclusive) tota nigra. | Collare cum pronoto in collum con- stricla, nigra; mesonolum etiam nigrum, subtus et ad latera, sericeo-albido nilentia. Scutellum planum, minutum, transversum cum maculis duabus sul- fureis, subrotundis conniventibus. Metathorax ferruegineus, spalio triangulari postsculellari nigro. Sculptura areolata melanoti, obliterata. Alae abdo- mine breviores, nebuloso-bifasciatae, fascia interiore fumea areolas duas discoidales replente minus distincla, altera, quae cellulas marginalem, sub- »Caput nigrum. Oculi magni fusci, linea inter oculos utrinque, labio mandibulieque flavis, »his apice fuscis. Palpi fusci, apice flavi. Antennae nigrae, articulo. primo longiore subtus "flavo. Thorax ater, immaculatus, scutello linea flava. Alae albo- hyalinae, antice ante »apicem fascia nigricante. Abdomen nitidum, apice parum pubescens, basi rufum, apice j,nigrum, punctoque medio utrinque segmento primo nigro contiguo, albo - pictum. Pedes »flavi, femoribus anticis et posticis apice nigris, his apice spinosis, tibiis mediis el posticis »basi flavis, apice nigris.* — — d80 — marginales medias et extremam discoidalem occupat, magis expressa. 4Ab- domen elliptico-Ianceolatum, nitidum, segmento primo campanulato ferrugineo. secundo así ferrugineo, poslice indelerminate fusco, reliquis (3— 6) fuscis, pilosiusculis in anum conicum abeuntibus. In segmento secundo abdominali, ubi color ferrugineus cum fusco confluit, utrinque gutla s. macula circularis laclea conspicitur. Pedes normales. Femora Jerruginea, anteriora cras- siora, omnia superne sub apice cum slria fusca, posteriora extus dente normali armala, tenuiora longioraque. Tibiae ciliatae, ferrugineae, anlice pallidae, postice fuscae, posteriores duae annulo antebasali pallido cinctae, calcariis pallidis. Tarsi elongati, omnes concolores, pallide ferruginei, quin- que-arliculati, metatarso (articulo primo) elongato; in duobus anterioribus ultimus articulus tarsorum incrassalo-triangularis, ad inserlionem unguiculo- rum pone pulvillos majuseulos ciliis longioribus instructus. Alyson. bimaculatus Panz. (Revis. Il. 170. Faun. germ. 51. 4), cujus lantum foeminas viciniis Vilnae, ineunte Augusto 1846, in Carduo lanceolato ab Aphidibus infestato novi, ab 4/. Perthéesi praeter magnitudinem majorem (elenim 2 lin. circ. longus) differt insuper alia pictura parlium alisque magis nebulosis. Hujus melanotum distincte areolato - exsculptum | est, totum ni- grum, pedesque fusciores. Alyson fuscatus Lepell. St. Farg. (Sphex fuscata Panz. Vaun. germ. 91. 3), eujus mares tantum initio Julii 1846 in silva Werki viciniis Vilnae legi, distinguitur ab 4/. Per/Aéesi. colore thoracis (areolato-exsculpti) et ab- dominis nigro, maculis abdominis normalibus circularibus, favis, ano ferru- gineo, pedibusque flavo- variegatis. — — Puncta duo scutellaria, flava, minu- lissima et huic adsunt. Magnitudinem habet .4/. Per/hées;, sed alae omnino hyalinae. Alyson tricolor FVanderlindeni (eliam foemina) secundum descriptionem a Lepelletier St. Fargeau (Hymenopt. HII. 59) inchoatam differt a nostro: a. magnitudine majore (lineas enim 6 parisienses longus esl); ^. thorace supra lateribusque ferrugineo: c. maculis abdominalibus subovatis; d. ano supra lerrugineo el e. pedibus anlicis albidis, supra nigro-linealis. — Explicatio 'l'abulae H. fig. 2. Fig. 2. Insecium valde magnitudine auctum. a. Antenna lota. h. Pes posterior totus cum coxa, trochantere, patella, femore, libia cal- care armala el larso. ] c. Apex libiae anterioris cum. calcare et larso, ul hujus articulus extremus melius in. conspectum veniat, depiclus. "E V. PROSOPIS? RINKI* NOUVELLE ESPECE LITHUANIENNE DE LA FAMILLE DES ABEILLES SOLITAIRES. (Voyez Tab.III. fig. 1. a. b.) Pr. nigra, subnitida: facie flava, pronoti utrinque puncto flavo , pedibus anlennisque variegatis: horum scapo maximo, transverso , patellato, dimidia- lim flavo nigroque. Mas. Long. lin. 3; alar. exp. 53 lin. Quam speciem Viro ilustri doctissimoque, Status a Consiliis et Equiti liomano ftink, in Praefectura vilnensi Camerae supremae tuendae sanilatis publicae gralia (1847) Inspectori, sacram esse jussi. Je me resous d'ajouter encore celle espéce aux autres européennes du genre Prosopis qui depuis les temps de Fabricius ?) furent publiées 1) Non obstant que ces deux genres d'insectes Prosopis et. Hylaeus que Fabricius (Systema Piezat. 293 et 319) établit, embrassent quelques espéces qui leur sont à peu pres étrangers (comme dans Prosopis mélés Ceratina et. Hylaeus, dans Hylaeus Cheilostoma, Systropha ei Mutilla méme), toutefois et l'un et l'autre doit étre maintenu dans le Systeme, vü le grand nombre d'espéces qui s'y rapportent, et afin de ne pas introduire sans néces- sité des noms génériques nouveaux qui, sans rien ajouter à la science, ne contribuent qu'à en rendre l'étude plus difficile. 2) La premiere espéce qu'on pourrait nommer la typique de ce genre, est décrite par Linné (dans sa Fauna suecica n. 1706) sous le nom de Apis annulata. Panzer (Fauna insectorum Germaniae), Fabricius (Systema Piezatorum), Kirby (Historia Apum Angliae), Jurine (Nouvelle Méthode de classer les Hyménopteres), 4. Lepelletier de Saint- Fargeau (Hyménoptéres Tome second), Smith (Transactions of the entomological Society Vol.IV. 1845) et M. Nylander (Adnotationes in. Expositionem monographicam Apum bo- realium in Notiser ur Sállskapets pro Fauna et Flora Fennica Fórhandlingar IN. Háft.. Hel- singfors,. 4?. 1848) ont de beaucoup augmenté le nombre des especes de ce genre d'insectes On peut distribuer les dix-huit especes de ce genre Prosopis en deux sections suivantes: 1?. Les Prosopites, dont l'abdomen est uniforme de couleur noir: P. annulata. Linn. Faun. su. 1706. Q et d^; Fabric. Syst. Piez. 203. 1; Kirby Mo- nogr. Ap. Angl.IL. 36. 3.- Tab. XV. fig. 3; So»ith Entom. Trans. IV. 30. 1; Nyland. Adnotat. 187. 1. 2. Pr. atrata Fabr. Syst. Piez. 295. 10. J. Pr. labiata Fabr. Syst. Piez. 295. 12. m . "——- 8 jusqu'à nos jours. Aussi proche qu'elle soit du Prosopis dilatata Kirby surtout par la conformation du premier arlicle des antennes, elle est cepen- dant, si je ne me trompe pas, suffisamment distincte par quelques caractéres qui lui assignent une place particuliere. On rencontre la Prosopis Jtnhi en Lithuanie, qui est sa patrie speciale, vers le commencement de l'été. J'en ai trouvé plusieurs échantillons aux environs de Vilna la mi-Juin 1846 année, sur les feuilles d'un coudrier, dans le bois de Werki. En état de vie ils exhalaient une odeur assez forte el agréable qui ressemble à l'odeur du Me//ssa officinalis, ou bien plus en- core du Z/racocephalum Moldavica. Celte odeur, l'insecte étant mort, se pro- longue encore qnelques jours et se dissipe ensuite tout-à-fait. Un seul in- dividu de cette espéce, que j'ai trouvé au fond de la fleur d'un Campanula persicifolia, se faisait remarquer par sept échantillons de T'iungulinus An- draenetarum L. Dufour, accrochés à la parlie postérieure de metaihorax. Comme ces parasites se laissent voir encore plus souvent sur les diverses espéces d'Andraena depuis le commencement du printemps, avant méme que Melod proscarabaeus vienne de paraitre jusqu'à la fin de l'été, ainsi que sur E Pr. nigrita Fabr. Syst. Piez. 296. 13. Pr. annularis Kirby Monogr. Ap. Angl. II. 38. 4 (Sphez annulata Panz. Faun. germ. 53. 1); Smith Entom. Trans. IV. 30. 2. 6. Pr. cyanura* Kirby Monogr. Ap. Angl. I. 212. 7. Pr. signata* (Sphezx signata Panz. Fauna germ. 523. 2); Kirby Monogr. Ap Angl. II. A1. 6; Smith Entom. Trans. IV. 30. 3; Nyland. Adnotat. 190. 4. A Prosop. annular differt majore magnitudine, clypei maculis lateralibus flavis et pedibus totis nigris. Clr. Pans. Fauna germ. 53. 2 B. Pr. dilatata Kir by Monogr. Ap. Angl. II. 39. 5; Smith Entom. Trans.IV. 31. 4; Ny- land. Adnotat. 188. 2. 9. Pr. pallidens* Kirby et Smith Entom. Trans. IV. 31. 5 10. Pr. cornuta* Kirbg et Smith Entom. Trans. IV. 32. 6. 11. Pr. plantaris Smith Entom. Trans. IV. 32. 7. cy. 12. Pr. punctulatissima* Smith Entom. Trans. IV. 33. 8. 13. Pr. hyalinata* Smith Entom. Trans. IV. 33. 9. 14. Pr. armillata Nyland. Adnotat. 159. 3. 15. Pr. Rinhi*. Dans cette section les Prosopis dilatata, plantaris et Rinki dont les seules máles sont connus, se distinguent par le premier article des antennes trés élargi ou gonflé. 2?. Les Prosopites dont l'abdomen a les premiers anneaux rouges: 16. Pr. variegata Fabr. Syst. Piez. 295. 9 (P. colerata Panz. Faun. germ. 89. 14); Le- pell. St. Farg. Hymén. II. 534. 1. Planche XVI. fig. 4. 5 (per errorem: signata !). 17. Pr. bifasciata Jurine Nouv. méth. Hyménopt. 220. Tab. 11. fig. 30" 18. Pr. Rhodia Lepell. St. Farg. Hyménopi. II. 536. 3. On peut espérer que dans l'avenir, quand ces espéces seront mieux observés vivants, quand les máles seront pris avec les femelles dans l'accouplement et quand les échantillons d'archelypes espéces seront entre eux comparés, le nombre des espécés, mentionnées se re- duira d'une maniere sensible. A hl — le Zlylaeus vulpinus* (Andraena vulpina Aabr.), qui au mois Septembre esl trés commun en Lithuanie, cela me fait croire, que 7riungulinus Andrae- nelarum de L. Duf.. qui comme parasite garde dans toutes les saisons la méme grandeur, ne peut étre nullement une larve de //eloé, comme le pré- tendent encore aujourd'hui quelques entomologues. Je chercherai à prouver dans la suite de ces Analectes qu'il existe plusieurs espéces du genre 7Ti- unpgulinus, dont une nouvelle T'riungulinus niger* (Analect. Mss. Fasc. III. Tab. VIT. fig. 4) fut observé par moi au printemps sur n/Aophora plilipes Fabr., et pendant l'été sur. Colletes succincta F'abr., mais qui d'ailleurs correspondent toutes en grandeur. Ces parasites qui. ressemblent tant soit peu à la vermine ordinaire, mais en différent beaucoup par les segments abdominaux plus nombreux, dont le dernier est terminé par plusieurs poils de l'un et de l'autre cóté du corps, par des pattes plus longues et la con- formation de la bouche; je ne les ai jamais vu au milieu des fleurs. Ceux que je vis sur Prosopis fHnkhi ou Fr. Andraenetarum L. D., sont de couleur ferrugineuse dans toutes leurs parties, exceplé les yeux, qui sont seuls noirs. Aussitót qu'ils se detachérent de mon Prosopis, ils couraient avec vitesse, en haussant et en saisant leurs tétes et le corps méme, comme le font quelques Traquets (Saxicola), quand ils sont surpris ou épouvantés. Les Prosopites en général, ayant les paltes poslérieures') depourvues des organes nécessaires pour ramasser le pollen des fleurs et incapables de fournir à leurs larves la provision que les autres abeilles fournissent aux siennes, sont obligées de pondre les oeufs dans les nids des autres abeilles solitaires qui préparent pour leur couvée la pátée du pollen des fleurs, im- bibée de miel. C'est principalement dans les nids d'Andrénes, d'Osmies et des Hériades que les Prosopites pondent leurs oeufs et leurs larves au dé- triment des vrais propriétaires. Puisque ceux-ci éclosent souvent à l'époque de la ponte des premiers, il arrive qu'ils meurent quelquefois de faim, étant privés de toute provision. Notre espéce, ou la Prosopis Hinkhi, est de la grandeur de la mouche ordinaire; elle est trés agile pendant le beau temps et ne se laisse qu'avec difficullé prendre des doigts. Son corps est oblong, cylindrique, couvert d'un duvet visible à la loupe au corcelet et sur la téte. Si l'on excepte quelques parles qui sont jaunes, le reste de son corps est tout-à-fait noir et peu luisant. 1) Le premier article des tarses postérieures n'est jamais dilaté en palette (corbicula), ni muni par dessous d'une brosse (scopula) chez les Prosopites. lls n'ont ni des poils cro- chetés sur leurs jambes postérieures, ni de palette placée sous le ventre et garnie de poils étagés, destinés à retenir le pollen. — — ]84 — 5a léle déprimée par-devant en arriére présente un contour circulaire, bordé dans la plus grande partie des yeux. Sa face dont les quatre parties. savoir ses deux joues, le cháperon et le bout du nez, sont separées par les stries distincles, est jaune; les aultres, ainsi que les mandibules, les máchoires et les palpes avec la langue largement tronquée, sont noires. Les trois ocelles sur le vertex sont luisants; les yeux sont bruns, oblongs, ovals. Les antennes inserées au dessus du milieu de la face, qui sont trés mobiles dans l'insecte vivant, surpassent de longueur la téte, mais non pas le cor- celet; dans l'insecte mort elles sont recourbées en guise des cornes, et pré- senlent à la vue treize arlicles, bigarrés en jaune et en noir. Le premier arlicle qui caractérise cette espéce ou s/pes élargi et gonflé par le travers est de couleur jaune à sa moitié antérieure, noir à celle qui est postérieure (Fig. 1. b); il est en méme temps convéxe du cóté intérieur ou en dessus, concave du cóté opposé ou en dessous. Les arlicles de la partie filiforme ou du fouet (f/aeellum) sont en forme de chapelet; le premier (pedicellus) el les autres qui suivent sont plus courts et tous en général panachés de brun et de roux, ou bigarrés. Le corcelet est dans sa partie antérieure re- iréci, plus étroit que la téte, de couleur noire, excepté par-dessous des racines des ailes et dans leur partie antérieure oü se trouve un point calleux jaune, qui en regardant l'insecte. de par-dessus ne se laisse pas voir. Le collier, les tégules (tubercules aux racines des ailes), l'écusson et post-écusson sont aussi noirs. Le métathorax en arriére tronqué, comme dans l'Odvnerus pa- rietum, présente une surface égale avec une ligne carinale au milieu, four- chue dans le haut. L'abdomen oval des sept anneaux est de couleur noire, le premier et le second de ses anneaux sont plus longs que les autres; tous ces anneaux sont glabres et ne présentent pas des poils blancs sur leur sur- faces; ces poils aussi ne sont pas serrés en stries blanches sur leurs bords. Toutes leurs pattes sont distinctement panachés de jaune el de noir. Les hanches et les cuisses sont de cette derniére couleur, tandis que les join- lures des génoux sont jaunàtres. Les jambes épaissies sont jaunes, celles du devant et les intermédiaires portent en arriére une táche brune ou noi- rátre, qui n'entoure pas toute la jambe, mais forme dans les deux posté- rieures un.anneau noir, qui entoure la jambe de sa moitié jusqu'à l'extré- milé. Les tarses en sont jaunátres, savoir le premier article des pieds inter- médiaires el postérieures est tout- à-fait jaune, tandis que tous les articles des tarses du devant et le second dans les deux jambes postérieures et sur- tout les trois qui suivent, sont ferrugineux ou bruns. Les ailes ne sont pas enfumées, mais blanchátres, iridescentes aux nervures et au point costal de couleur brune. La cellule radiale (areo/a marginalis) dans les ailes supé- rieures est retrécie à son extrémité et sans aucun appendice. — — ]85 — Dans l'insecte vivant, la téte est de couleur jaune-citron; le premier ar- ücle des antennes et les tubercules du corselet. deviennent plus foncés dans l'insecle mort ou desséché, mais ils ne pálissent jamais et ne changent en couleur de soufre et ne deviennent pas blanchátres, ce qui me fait supposer que linsecte de Per/Aées (Mss. des Insect. de Lithu. et de Pologne ex anno 1802-3. 319. 3), dont le premier article des antennes est aussi gonflé (mais qui n'est pas si élargi par le travers), et qui a des mandibules à l'extrémité de couleur jaune, que cet insecte, dis-je, est le mále d'une autre espéce quil aura vu aux environs de Varsovie. La comparaison suivante des caracléres fera voir la différence de notre Prosopis du Pros. dilatata. Prosopis dilatata Kirby et Smith. Prosopis Rnli*. 1?. Téte triangulaire. T^: "Téte: ronde. 2^. Mandibules couleur jaune vers la 2?. Mandibules toutes noires. base et rousse à l'extrémité. 3". Fouet des antennes roux en des- 23?. Tous les articles du fouet régu- sous, noir en dessus. liérement annelés en roux et en noir. 4^. Tégules de la racine des ailes, 4^. Pointes seules du cóté devant les collier du corcelet des deux cótés tégules de couleur jaune. el points avant les tégules jaunes. 9?. L'abdomen couvert de pubescence 5?. L'abdomen nu, sans pubescence argenlée, qui au bords des anneaux el sans slries argentées. forme dans sa partie postérieure des stries de la méme couleur. 6?. Ailes enfumées. 6^. Ailes non enfumées. Explication de la Figure 1'* de la 3"* Planche. 1. Prosopis Hinkhi* màle, bien des fois grossie. 1. «. Téte vue en face. 1. 5. Antenne vue du cólé intérieur, dans sa position transversale. 24 — ]s6 — MI. NOTICE SUR. LES FAUSSES-CHENILLES QUI. DÉ- TRUISENT LE PARENCHYME DES FEUILLES DES CERISIERS. $. 1. Vers le déclin de chaque été, ainsi qu'au commencement de l'automne, on voit en Lithuanie sur les feuilles des poiriers, des pruniers et princi- palement des cerisiers'), une espéce des larves gélatineuses, qui, aprés avoir dévoré le parenchyme de dessus les feuilles des mémes arbres, y laissent l'empreinte des tàches de différente dimension, couleur brun-claire qui pro- viennent des mailles des vaisseaux, mises en nu. Ces larves qui quelque- fois s'y laissent voir en telle quantité, que les feuilles attaquées par elles offrent l'aspect comme des brülures, faites par l'opération du soleil, phéno- méne qui est toujours accompagné d'un développement trés-lent des boutons floraux pour l'année prochaine. Aussi, non-seulement les feuilles, mais les arbres mémes en souflrent visiblement; car j'ai bien observé que, par suite de celte irritation, ils ne fleurissent que peu au printemps prochain, et ne porlent que peu des fruits. C'est un hasard, qui me mit à portée de faire cette observation au mois d'aoüt 1845, dans un verger, qui avoisinait la maison de campagne, que Javais habité pendant quelques anuées de suite, planté pour la plupart de cerisiers acides Cerasus caproniana DC., le seul qui réussit dans celte con- trée.. Or je vis les cimes de ces arbres qui avaient l'air d'étre brülées par l'ardeur du soleil et tout-à-fait brunies. Cherchant à découvrir la cause de ce phénoméne singulier, qui me surprit d'autant plus que la saison était pluvieuse et pas du tout suje:te à de grandes chaleurs, je vis tout-à-coup une immense quantité de ces fausses-chenilles, couvrant les feuilles de ces arbres, et qui aprés avoir détruit le parenchyme de celles des branches su- périeures, allaient. déjà maltraiter de móme les branches inférieures, en / endommageant grandement les arbres mémes. : 1) Réaumur observa et. décrivit un pareil phénoméne, arrivé au mois de juillet en France sur les feuilles des poiriers, (Voyez ses Mémoires V. III. 98.) Que si ces fausses- chenilles attaquaient avec acharnement les cerisiers, le cas n'était pas le méme avec les pruniers, les poiriers, les framboises et l'Amygdalus nana, que j'y avais plantés moi- méme, attaqués de feuille en feuille par ces larves. Il n'y avait que les pommiers et Prunus Mahaleb (bois .de Ste. Lucie), dont les feuilles étant coriacées et dures se trouvaient plus à l'abri. Cependant le nombre de ces larves commengait déjà à décroitre ; toutefois vers la fin de septembre, elles s'y trouvaient encore en si grande quantité, que j'en pus ramasser plusieurs centaines en faveur de mes obser- valions, ce qui me servit de lumiére sur la raison, pour laquelle ces larves avaient échappé dans les années précédentes à mon attention, leur nombre ayant élé alors plus normal, de sorte qu'elles ne furent pas à méme de causer à ces arbres un détriment pareil. La simple mention de Z'en/hredo Cerasi, que Linné et Fabricius font dans leurs ouvrages, pouvait bien sans doute me satisfaire à l'égard du nom syslémalique de l'insecte à qui sont dues ces fausses-chenilles. Toutefois, dans le grand nombre des échantillons de mes mouches-à-scie, supposé méme que l'insecle soil trés-commun, je n'en ai pu. retrouver un seul, dont les caracléres fussent tout-à-fait d'accord avec le T'enthredo Cerasi de Linné el de Fabricius. D'ailleurs, je fus tenté d'apprendre, combien les caracléres extérieurs de l'insecle pouvaient étre influós par la nourriture variée des feuilles des diverses plantes, dont le parenchyme sert à la subsistance de ces larves, mes propres expériences m'ayant déjà fourni quelques données à cel égard en fait. des fausses-chenilles de Cimbex variabilis Klupg, qui, pen- dant qu'elles séjournaient sur les bouleaux etsur différentes espéces de saule (Salix), différaient en nuances des couleurs, en quelques parties de leurs corps, dans l'espéce collective, à qui Mr. A/7uj a assigné un nom si analogue. Comme les fausses-chenilles en question faisaient leur démeure en méme temps sur des arbres tout-à-fait différents, comme je l'ai dit. plus haut), je résolus d'élever les individus des larves de chaque arbre et d'observer leurs métamorphoses dans des poudriers distincls et séparés les uns des autres. Je remplis à celle fin cinq poudriers de terre fraiche suffisam- ment arrosée et le placai sur des plats autant de flacons à eau. Pour ne pas apporler la moindre alleinte aux fausses-chenilles et ne pas les toucher de la main méme, j'ai relranché avec précaution les branches aux larves de cinq espéces d'arbres sus-menlionnés, savoir du poirier, du prunier, du cc- 1) Je n'ai jamais rencontré ces fausses-chenilles sur les chénes. Voilà pourquoi je pré- sume que les prétendues fausses - chenilles que Aéaumur (Mém. l. c. p. 98) et Hartig (Blau- wesp. p. 268) virent habiter sur cet arbre, constituent une espece differente, quoique de proche affinité avec la nóte. Il est bien à regretter qu'aucun de ces auteurs n'ait élevé la fausse- chenille de chéne, pour en avoir l'insecte parfait. ES. DES risier, du framboisier et de l'4;yedalus nana, et plongeai leurs extré- mités dans les goulols de flacons, en enduisant leurs fentes d'un emplàtre de cire et de térébenthine, afin de les préserver de la chute dans l'eau et donner en méme temps de la consistance aux branches mémes. Tous ces flacons aux larves, étant gardés dans une chambre bien chauffée, celles-ci ne discontinuaient pas seulement à dévorer les feuilles, mais récrées par la chaleur, elles le faisaient avec une plus grande avidité que lorsqu'elles sc trouvaient à l'air, de sorte que je fus obligó, de temps à autre, de sub- slituer aux feuilles consumées des feuilles toutes fraiches, que ces fausses- chenilles dévoraient de méme, ce qui dura jusqu'à l'époque de leur méta- morphose, oü elles ne prirent durant quelques heures aucune nourriture, et ayant déposé leurs enveloppes gluantes sur les feuilles, elles sorlirent toutes faites de couleur Jaune et toutes nues, mais elles ne furent plus en élat de se tenir ferme sur les feuilles et elles retombaient à tout moment sur les plats. Je les remis done dans les poudriers respectifs, et séparés les uns des autres, ot elles cherchaient aussitót de s'enfouir sous terre. Cette méta- morphose, ayant lieu dans une température toujours la méme, elle se faisait non-seulement le jour, mais la nuit méme. Tous les matins donc je trouvais sur les plateaux, oü reposaient les poudriers des larves ródantes, qui avaient déjà déposé leur enveloppe, et les remettais de nouveau chaque fois dans les poudriers. Ces métamorphoses cependant ne s'opéraient pas au milieu du jardin et sur les arbres que le jour entre onze heures du malin et trois heures de l'aprés- midi, lorsque le soleil était brillant et avait tant soit peu réchauffé les larves à peu prés engourdies par le froid de l'automne. C'est aisi que mainles fois je ne trouvais vers le soir sur les feuilles qui furent dés le matin recouvertes des larves que des pellicules gluantes, la tempé- rature de l'air et le beau temps ayant surtout favorisé la métamorphose !). Aprés neuf mois de repos absolu, des 250 fausses-chenilles qui se sont enfouies dans les poudriers j'eus en 1844 non-seulement plus de trois quarts d'insectes parfails, mais au surplus quelques parasites de la famille d'Ichneu- monides, qui parurent au méme temps que les mouches-à-scie. La coinci- dence dans l'apparition de ces insectes au milieu des champs et dans les poudriers -était parfaite, mais pas plus là quici, je fus assez heureux pour découvrir des máles; car de toutes les larves d'automne que j'eus au nombre de plus de 200, toutes se trouvérent femelles, toutes de la méme grandeur el couleur, ce qui parut me prouver, que la diversité de la nour- 1) Du nombre des fausses-chenilles que j'avais observées en automne vers le couché du soleil, lorsque le ciel était beau, je n'en ai rencontré aucune qui eüt déposé son enveloppe la nuit; je ne crois donc pas que ces fausses-chenilles fussent du nombre des nocturnes. — 89 — riture n'a pas chez loutes les espéces de mouches-à-scie une influence marquée sur leur teinte. 9. octobre emp sur les cerisiers, qui furent altaqués ainsi que l'année écoulée, plus d'une centaine d'échantillons de «ces larves et les mis à méme de faire leur métamorphose dans une piéce bien chauffée et n'obtins encore cette fois - ci, La méme année 1844 jii cherché à ramasser en automne ( au commencement de l'été 1815 que des femelles, ainsi que des parasites de la famille des Ichneumonides, mais d'espéce différente. Aussi ces arbres ne produisirent-ils l'année prochaine que peu des fruits, tandis qu'aupara- vant, depuis 1839 à 1844, c'était tout le contraire, comme je l'avais observé moi-méme. La méme chose eut lieu les années suivantes, tant que le nombre des fausses-chenilles s$'y trouvait toujours en grande quantité. Sud. La larve qui détruit le parenchyme des cerisiers, fut en vérité men- lionnée et. représentée par ZVtéaumur (Mémoir. pour servir à l'Histoire des Insectes V. 1741. Mém.]III. 98, 99. Tab. XII. fig. 1. 2. 3. 4. larvae). Mais celui-ci, ne faisant qu'une figure grossiére de l'insecte parfait (1. c. fig. 5 el 6), n'en donna aucune description détaillée et le nomma tout simplement Mouche-à-scie de la larve ou fausse-chenille tétard. Linné (en Fauna sue- cica ed. alt. n. 1547 et en Syst. Vat. ed. X. 551. 14.) fit son T'enthredo Cerasi aux caractéres extérieurs, trés-mal défini el mal figuré dans Zéaumur, avec la diagnose suivante: T7. nigra, scutello pedibusque flavis. Geoffroy (Hist. des Ins. 1762. 1I. 286. 92: Mouche-à-scie noire, à pattes Jaunes), Scopoli (Entomologia carniolica 1763. 28). n. 735), Müller (Fauna Fridrichsdal. 1764. 69. n. 602 et in Zoologiae danicae prodromo 1776. 148. n. 1720), Zerge- strem (in Naturforscher V. Th. 2. Bd. 828. Der Vogelkirschnascher), Füessli (in Verzeichniss Schweiz. Insekt. 1775. 48. 917. Die Blattwick- lerin), et les Annales de la Société de Drontheim (Der Drontheimischen Gesellschaft Schriften IV. Bd. 259. 57. Tenthredo Cerasi corpore nero, pedibus luteis) ne firent à peu prés que copier Linné. WM faut bien noler en oulre que, si l'on exceple /téaumur, personne de ces auteurs ne se donna la peine d'élever par lui- méme des larves de la prétendue 7'en- thredo Cerasi. Linné lui-méme en fit autant se reposant sur l'autorité de Zéaumur, qui n'a pas donné la description de cel insecle. De- là surgit le doute, si la Tenthredo nigra cum scutello pedibusque luteis de Linné provient réellement des larves qui rongent les feuilles des ceri- siers, ou bien si elle constitue une autre espéce parliculiére, doute qui n'est pas — 190 — résolu jusqu'à ce jour'). L'insecte méme décrit par Fabricius (Systema Piezatorum 41. n. 97) sous le nom T'en/hredo Cerasi, m'est qun mélange de synonymie de l'espéce appelée de ce nom chez Linné, mais qui n'existe méme pas au Musée de Berlin le plus complet (que je connaisse) pour la famille des Tenthrédines. Mais aux temps de Linné et Fabricius, cele appellation était suffisante, en supposant que réelement les larvae gelatinosae nigrae, aient donné origine à Tenthredo nigra scutello pedibusque luteis. Apres Ztéaumur, quelques savants naturalistes, comme De Géer (Mé- moires 1771. Tome II. Partie II. XVII. Mémoire 1007. n. 23. Tab. XXXVIII. fig. 16—25), et Goetze (dans la traduction allemande II. Thl. Bd. II. S. 2689. Tab. XXXVIII. fig. 16 — 25) donnérent une diagnose de Tenthredo Cerasi?) toul-à-fait différente des précédentes ainsi que de celles de Linné. De Géer aussi le premier a-t-il fait la description. des larves?) dont sort l'insecte parfait, de sorle qu'on peut dire sans exagéretion que ce n'est qu'à lui que nous devons les caractéres de la 7'enthredo Cerasi envisagée comme insecte parfait, malgré que sa description méme, comme nous verrons ci-aprés, n'est pas tout-à-fait exemple de doule, surtout à l'égard des autres espéces de ce genre qui gardent une grande ressemblance :vec celle - là. Le célébre monographe du genre 7'enzhredo Mr. ATup (Blattwespen. Ma- gazin der Naturforscher Fr. v. Berlin. VIII. 66. 41.) vu l'incertitude qui ne cesse pas d'exister sur l'insecte nommé T'enzhredo Cerasi, n'a pas osé ap- pliquer la synonymie de Ztéaumur et de De Géer à une autre espéce nom- mée par Fabricius Tenthredo Aethiops (Ext. Syst. H. 121. 605.), ce que fit pourtant plus tard Mr. //artzg (Blalwesp. unl Wespen. Berlin 1837. 267. 5.), qui, pour compléter la chose, y insérra la description des larves par Mr. Bouché (Naturgeschichte der Insekten I. Lief. m. 10 Kupferltaf. Berlin 1834. S. 197.), la description des larves faite par e Géer, ne lui paraissant pas étre salisfaisante. Il y ajouta en méme tenps (Blattw. 1. c. Tab. V. fig. 31.) la figure d'une larve gélatineuse quil irouva sur un chéne aux environs de Berlin, mais qui cependant, d'aprés ce qu'il en dit: blassgrüne mit unge- fárbtemSchleim (Ll. c. S. 268), ne semble pas apparlenir ici, d'autant plus que la figure méme qu'il en a donnée, démontre jusqu'à l'évidence que c'est une larve dont Fhabitus est tout-à-fait différent de celui des larves cérasiphages. 1) Tenthredo Cerasi de Réaumur me semble étre une espéce collective; cet auteur ayant confondu sa larve gélatineuse (Mém. l. c. Fig. 2) allongée trouvée sur le chéne avec les fausses larves tétardes, qui sont tout en général renflés dans leur partie antérieure et habitent ordinairement les arbres qui portent des fruits succulents. (Voyez ci-dessus la note 1. pag. 187.) 2) Mouche-à-scie della larve limace. JMouche-à-scie à antennes filiformes à 9 articles, noire, à paltes brunes et à ailes noirátres. Dec Géer l. c. 3) Leur nom est Fausse-chenille à 20 pattes, noire et gluante du poirier et. du cerisier, cspece qu'il a. trouvée aussi en automne sur l'aubépine. Pendant mon séjour à Berlin en. 1847, j'avais avec moi une cenlaine d'échantillons de mouches-à-scie que j'avais élevées moi-méme par deux fois des larves sus- mentionnées en. 1844 et 1845, afin de les comparer à celles de la collection du Musée de Berlin et pour leur assigner le vrai nom, .le Tenthredo Cerasi de Linnée et des autres qui ne firent que répéter ses paroles, n'étant pas du toul d'accord avec les insectes que j'avais obtenus de ces larves. Au nombre des espéces de celte grande collection j'ai vu entre- autres le T'enthredo adumbra'a Alug, dont les deux échantillons qui s'y irouvaient, s'accordaient parfaitement et dans tous les détails avec les miens. Ce m'est qu'alors que je ne suis convaincu que la /arve pélatineuse lithuanienne qui détruit le parenchyme des feuilles des cerisiers, produit le Tenthredo adumbrata lug. Mais comme le T'enthredo Aethiops de Fabri- cius, ainsi que celui de Mr. A/ue, d'aprés les observations de Mr. A ouché, provient aussi des larves gélalineuses qui consument le parenchyme des feuil- les des mémes arbres, qui foit la pàture des miennes, on peut en conclure quil existe deux espéces de arves gélatineuses qui se ressemblent grande- ment, mais qui donnent origine à deux espéces de mouches-à-scie différentes l'une de l'autre, savoir le T'ezredo Aethiops de Fabricius) et de Kluge (non pas Z/artig) et le T'enterredo adumbrata de Mr. Alup. La différence qui en fait deux espéces sépaiées, consiste dans le nombre des cellules dis- 1) T. Aethiops Fabric. (Entom. Syst. II. 121. 65.): laevis nigra, nitida, alis obscure hyalinis, pedum anteriorum tbiis testaceis. K/wg Blattw. in Berl. Jahrb. VIII. 66. 41, Long. 25 l. c? et Q. »Corporis forma medium inter cylinüricam et ovatam tenet, caeterum insectum neque pubes- »centia, neque punctis impressis-disünguendum. Antennae opaco - nigrae, longitudine abdo- »minis; in uno specimine decimum articulum minutissimum vidi. ^ Clypeus capitis obsolete »emarginatus, os internum nigrum, mandibulae extra sub apice fuscae. Cenchri nullo colore »specifico excellunt; apex femorum in pedibus anticis et mediis aeque, ac tibiae pallide fla- »tae: in iisdem pedibus tarsi praesertim ad latus internum pallidi. — Pedes posteriores ad »genua parum pallide flavescentía aut flavo - purpurascentia. Alae sub lente parum augente »punctatae apparent. Nervi et margo niger, parum obscure nigro -fusca. Spatium inter »nervos exteriores colore non repletum. In areola cubitali secunda punctum nigrum minutum. »Mares, apud quos articulus dedmus antennarum inconspicuus, discrepant a foeminis »übiis tarsisque pedum posteriorum robustioribus parumque compressis, sericeo- pilosis. Ti- »biae praesertim ad apicem, ubi color flavescens magis eminet, sericeo-pilosae sunt. Mandi- »bularum etiam color fuscus magis distinctus et tarsi pedum anteriorum magis vivide pur- »purascenti-luteae. ^ KIwg l c. Notanda. 1) Cel. K/ug Synonymon Tenthredo- Cerasi Réaumurài et De Géeri ad suam T. Aethiopis non adduxit, dubia enim nostra de identitate cum hac specie, supra a nobis allata, et huic viro jam perspecta fuere. 2) Respectu numeri areolarum in alis posticis, quam unam tantum in novem speci- minibus Musaei berolinensis constanter vidi, species Fabriciana melius in Tribu Mono- phadus, quam in Blennocampa, a CI". Hartig creatis, collocanda videtur. 3) Larvarum 7. Aethiopis et T. adumbratae discrimen me latet, — 192 — coidales aux ailes poslérieures que je crus avoir découverl et. constaté, en rapprochant el en comparant les nombreux échantillons entire eux, caracteres qui sont inséparables de ces deux espéces !). 1) Ce dernier caractere, savoir le nombre des cellules discoidales dans les ailes posté- rieures, ne saurait étre appliqué dans bien des occasions qu'avec grande précaution à la dis- tinction non - seulement des sous- genres fixés par Mr. H artig (Blattwesp. S. 266 et sqq.), mais méme à celle des échantillons de la méme espece. (n ne peut rien faire de mieux que d'étudier ces anomalies dans des grandes collection;, comme l'est celle de Berlin, et sur les espéces qui se ressemblent beaucoup au premier coup d'oeil. C'est ainsi que parmi les 5 échanüllons de Tenthredo cinzia Klug (qui fait »art de la section Eriocampa de Mr. Hartig aux deux cellules discoidales dans les ailes postérieures) deux échantillons ne présentent aucune de ces cellules dans ces ailes, tandis que les trois autres sont marquées de ce caractere tout-à-fait à l'opposite de la diagnos de celte espéce chez Mr. Hartig (Blattwesp. l|. c. 280. 48). L'anomalie dont nous avois parlé, se fait observer aussi dans un échantillon du Musée de Berlin du nombre des six individus de Tenthredo Morio Fa- bric, Celui-ci, dis-je, est aussi bien dépourvu dela cellule discoidale dans les ailes postérieures, tandis que les cinq autres en ont chacundeuz, comme jel'ai observé chez les miens. De plus Mr. Hartig a inserré le Tenthredo Aehiops de Fabr. et Klug dans la di- vision: Unterflügel ohne Mittelzelle (Blattwesp. 267. 5.). Cependant parmi les neuf échantillons de celte espece que j'ai vus dans le Musée le Mr. K/wg, il y en a huit qui ont unc cellule discoidale dans les ailes postérieures, tandis qi un d'entr'eux étiqueté par Mr. Har- tig: T. Aethiops en est tout-à-fait privé. On peut coiclure de-là que le caractere pris du nombre des cellules discoidales dans les ailes postérieweus, étant variable et incertain, est insuffisant pour distinguer les sections et les espéces di genre Tenthredo. Ce cas cependant à ce que Je crois n'est pas constant, car dans le grand nombre des échantillons de Tenthredo adumbrata que j'ai eu occasion de voir, je n'en ai pas rencontré un seul qui füt dépourvu de ce caractere. |l est à présumer que plutót, par inaitention dont on pourrait accuser Mr. Hartig, le Tenthredo Aethiops de Fabricius et KI«g se trouva placé par lui dans une fausse section (Blattw. S. 266): Unterflügel ohne Niitelzelle, tandis que celui-ci en a une et differe principalement par-là de T. «dumbrate, qui en a deux, et de T.fuliginosa de Schrank et de K[ug, qui n'en a aucune. Voi pourquoi les neuf échantillons du Musée de Berlin de Tenthredo Aethiops sont en contridiction visible avec celui du méme nom décrit par Mr. Hartig. — Aussi les échantillons du T. Aethiops que j'ai eu l'avantage d'obtenir de la part de ce docte entomologue, lors de mon séjour à Berlin, se distinguaient par le manque complet de ces cellules de l'insecte dc méme nom de Fabricius et de Mr. Klug. conservé au Musée de Berlin, et doivent pa? conséquent étre réputés le Tenthredo fuliginosa de Schrank *) conformément aux échantillons gardés dans le méme Musée. *) Tenihredo fuliginosa Schrank (Enum. ins. 334. 670.): laevis, nigra, nitida, alis ni- gricantibus concoloribus, pedibus sericeis, tibis anterioribus mandibulisque ante apicem testaceis. K/ug Blattw. in Jahrb. Berl. VIII. 64. 37. Long. 2; lin. c? et Q. Tenthredo trichocera St. Farg. Monogr. Tenthredin. Paris 1823. 81. 240. c^ sec. Klug: .Corpus ovato-rotundatum, supra glabrum, in collo breviter pilosum. Tibiae et anten- ,narum articuli pilis nigricantibus adpressis, obsecta, opaca. Apex femorum dilutus, »übiae anteriores plus vel minus pallide flavo - fuscescentes. Cenchri nigricantes. Nervi »et costa alarum nigra. In areola secunda snbmarginali alarum superiorum et in areola secunda marginali posteriorum punctum nigrum plus vel minus distinctum conspicitur, »— Sexus uterque notus est. ^ K7ug l. c. Larva 7 —8 lineas longa, viridescenti dilute grisea poslice vix angustata, dense an- nulato -corrugata, dorso tuberculis nigris spinula brevi terminatis, sexserialibus (12 in Les larves de T'enfhredo adumbrata, comme je l'ai déjà dit au commen- La méme fluctuation ei inexactitude se laisse observer dans l'ouvrage de Mr. Hartig, . quant à la place assignée par lui aux autres especes de Mr. K/ug dans le méme genre Ten- thredo. — C'est ainsi. que le T. cinereipes de Mr. K/ug devrait étre exclu de l'espece Un- terflügel ohne Mittelzelle (Blattw. 266. 269. 8.) et rangé plutót dans celle des: Un- Lterflügel mit zwei Mittelzellen (qui n'existe pas chez l'auteur dans cette Section), ce qui est confirmé par quatre échantillons (et par celui appellé par Mr. Fallen Phyllotoma conformis) du Musée de Berlin. De méme la Tenthredo uncta de Mr. K/ug du Musée de Berlin, d'apres deux échantillons femelles que j'y ai vus, est aussi pourvue d'une cellule dis- coidale et ne saurait faire part de l'espéce Unterflügel ohne Mittelzelle oà Mr. Har- !ig la placée (Blattw. 266. 269. 9.). D'un autre cóté cependant cette inexactitude semble quelquefois provenir de l'incon- stance de ces caracteres dans toutes les especes à la fois, comme c'est le cas par exemple dans la Tenthredo elongatula de Mr. Klug (Hartig Blatw. 269. 10.), dont la femelle est définie par Mr. Hartig (Blattw. 275. 323.) sous un nom nouveau de T. sericans. La méme chose a lieu dans la Tr. /ineolata Klug du Musée de Berlin, dont trois échantillons sont privés de la cellule mentionnée et trois autres en ont wne, ainsi que dans Tr. funerea de Mr. K/ug au Musée de Berlin ou des cinq échantillons de diverse grandeur, l'un des irois qui sont moins grands se trouve étre à deuz cellules discoidales, tous les autres n'en ayant qu'une. J'ai été à portée de voir le méme désaccord dans les neuf. échantillons de Tenthr. nigerruna Klug Mus. berl. à une cellule discoidale, dont un cependant se trouve étre en défaut. En conséquence de ce qui précéde, on seràit, je me crois en droit de conclure que le nombre des cellules discoidales dans les ailes postérieures chez les Mouches- à-scie est trés variable et peu certain, these qu'on pourra aisément constater, pourvu qu'on se donne la peine de vérifier les faits que j'ai cités par l'inspection. des échantillons respectifs au Musée de Derlin. Ce qui concerne la Tenthredo adumbrata, je me range tout-à-fait du parti contraire, car jusqu'à ce temps je n'ai rencontré un seul échantillon à qui manqueraient les deux cellules discoidales, que nous avons cités tant de fois. Or, ce qui est la conséquence de l'inconstance des caracteres bien ou mal précisés dans la description, ne peut pas étre justifié par celle d'une simple erreur. Ceci me conduit à relever une faute grave qui s'est glissée dans la description des caracteres du genre Xiphy- dria dans l'ouvrage de Mr. Hartig: Die Familien der. Blattwespen und. Holzwespen. Berlin 1837., à qui il attribue eine Radial-Zelle deux fois de suite, (1. c. S. 367. et 369.) et méme sur la planche oü se trouve la figure de ce genre (l. c. Tab. VIII. fig. 9.). — Il est bien avéré et sür que toutes les espéces du genre YXiphydria sont constamment pourvues des deux cellules radiales dans les ailes supérieures et non pas d'une seuie, comme le prétend Mr. Hartig, circonstance qui ne porte aucune atteinte à l'ouvrage estimable de cet auteur sous bien des rapports. Aussi les lecteurs voudront bien me pardonner cette petite digres- singulo segmento ), capite parvo rotundato nigro retractili, setulis brevibus flavis obtecto, pedibusque 22 instructa secundum Bouwché (Cfr. Hartig Blattw. 268), victitat aestate foliis Convallariae multiflorae, metamorphosin in terra absolvit; Majo jam insectum de- claratum evolat. A Tenthr. adumbrata. facile distinguitur antennis filiformibus medio apud foeminas non incrassatis, articulo primo flagelli reliquos in longitudine superante et defectu areo- larum discoidalium in alis posticis, quibus omnia novem specimina Musaei berolinensis a me examinata carent. 25 L2 cement de cet arlicle, se laissent voir souvent sur les feuilles des arbres drupacés el principalement sur les cerisiers, vers le commencement du mois d'aoüt, tout pelites qu'elles soient encore à celle éópoque el ne grandissant que fori lentement. — Elles gardent toujours la surface supérieure des feuilles ou Pon les trouve le plus souvent isolées des aulres, de la sorie qu'on ne les voil que bien rarement deux ou plusieurs à la fois. Les larves adultes de la Z'enthredo adumbrata sont de la forme des excré- ments de cerlains passereaux. [ls ressemblent aussi beaucoup aux pelils limagons surtout par leur peau gluante vert- brun ou noirátre fort luisante que produil une espéce de mucus, ainsi que par la configuration du devant de leurs corps qui est au liers renflé, bombé, élargi et à rebord à l'instar du scutum par le devant de la téte qui n'est presque pas visible en dehors, lorsque l'insecle est étendu sur la feuille; enfin par la lenteur de leur marche: la partie poslérieure de ces larves est cependant effilée et cylindrique. — Ces larves, quand elles sont rassemblées en un nombre plus considérable, exhalent une odeur bien perceplible, méme à l'air au milieu des arbres, odeur sin- guliére que Mr. PoucAé fait ressembler à celle de l'enere, mais qui me parait plutót celle de malate de fer (extractum martis pomatum) ou bien celle qui s'exhale des feuilles de cerisiers mises au four pour étre desséchées '). Ces larves ne prennent d'autre nourriture que le parenchyme des feuilles qu'ils allaquent dans les nervures surtout vers les cimes des arbres en ron- geant toute la partie charnue des feuilles dont elles ne laissent ordinaire- ment que le squelette. — Les feuilles inférieures moins lésées présentent par le séjour qu'elles y font des táches brunes semblables aux brülures du soleil des feuilles dans les serres chaudes. Au milieu de cette consomma- tion de la parenchyme par ces larves, elles n'ont pas l'habitude d'avancer, mais elles vont plutót à reculons ?), de la maniére que la parlie consumée de la feuille se trouve toujours en avant des leurs mandibules. Au surplus, sion en faveur de la science, qui ne saurait étre trop scrupuleuse dans les moindres détails, bien indifférents dans toute autre occasion. 1) Cette odeur réside dans la matiere gluante de la peau, destinée à garantir la larvc de ses ennemis et de la mettre à l'abri de l'ardeur du soleil pendant le jour et du frais pen- dant la nuit. La pluie aussi battante qu'elle soit ne porte aucune atteinte à cette matiere qui méme essuyée à dessein revient aussitót facilement par l'action de la peau méme. C'est à l'aide de cette matiere que pour la plupart les larves s'attachent sur les feuilles. — Aussitót que les larves ont déposé cette peau, elles cessent d'exhaler l'odeur qui d'ailleurs ne leur est plus d'aucun usage, tandis qu'elles s'enfouissent bientót sous terre. 2) De Géer (Memoir. l. s. c. 1008.) prétend que ces fausses-chenilles. sont, toujours en repos pendant le jour, et que ce n'est que Ja nuit, qu'elles passent d'une feuille à l'autre, assertion qui pour nos larves n'est pas tout-à-fait exacte; car j'ai vu bien des fois les dites larves, surtout dans les beaux jours d'automne, non - seulement déposer leur peau gluante, mais changer de lieu quoique lentement et gagner les feuilles voisines. -—— ces larves n'atlaquent, que les feuilles toutes fraiches el vives, sans toucher celles qui sont à demi-fanées et flasques. Ces larves sont d'ailleurs à l'a- bri de l'insulle des oiseaux. Lorsque la larve est menacée ou génée par l'approche d'une autre che- nille, par le chátouillement d'un insecte ou par telle autre raison, surlout au clair et au brillant du soleil, elle reléve subitement la partie postérieure de son corps, et en secoue la feuille, comme si elle avait envie d'épouvanter son adversaire. Les larves de la Z'enthredo adumbrata cependant sont ordinai- rement insensibles à toutes les impressions exlérieures el ne changent jamais de position dans les conditions méme favorables au mouvement, qui est si grave el lent qu'il ne se peut comparer qu'à celui du limacon el comme de celui-ci elles cachent leurs tétes et leurs pattes pectorales sous la parlie an- iéórieure bombée et élargie. Ces palles ne sont pas ordinairement visibles en dehors et sont munies de minces crochels capables à peine avant la mue de relenir la larve sur la surface d'une feuille. Aussitót que la larve de la 7Z'enthredo adumbrata est adulte et approche du temps de sa métamorphose, elle ne prend plus quelques heures avanli au- cune nourriture, en attendant en plain air la hausse de la température doni dépend l'alternative qui décide de sa nouvelle vie. La chaleur du soleil accom- pliL celte condition méme dans l'automne bien avancé, aussi bien que dans la température du logement oü la larve réside. — Cela fait, la larve devient un peu plus vivace, et à l'aide de sa peau ridée transversalement el par le mouvement péristaltique de ses rides, qui se produisent en avant, elle fait ressorlir doucement hors de celle enveloppe gluante tout son corps et quitte l'enveloppe qui reste collée à la feuille. ^ Aprés avoir abandonné cette en- veloppe qui jusqu'alors avait favorisé son accolement à la feuille el soutenu sa parlie inférieure el les pattes, la larve n'est plus capable de garder la feuille, qu'elle délaisse désormais à jamais et se laisse tomber à terre. Là, sans aucun égard à la nature du sol, elle forme des grains du sable ou des moltes de terre fraiche, qu'elle unit au moyen du mucus qu'elle sépare de sa bouche, le cocon ou l'enveloppe, oü elle se transforme en chrysalide. Aprés la mue de la larve, etlorsqu'elle a quillé son enveloppe gluante, toules les parlies de son corps deviennent plus prononcées, son corps devient plus cylindrique; l'élargissement de la poitrine n'est plus si sensible qu'au- paravant, malgré qu'elle soit toujours encore plus large en avanl qu'en ar- riére. Son corps devient alors tout-à-fait glabre, trés -ridé, transversalement ridé et pas luisant; sa couleur est alors d'un jaune doré !); les vingt pattes 1) De Géer (Mém. l. s. c. 1008.) définit la couleur de la fausse - chenille dénuée de sa peau gluante, brun- claire ct jaunátre. — Chez les miennes, j'ai cru voir le plus souvent cette. couleur jaune - doré. -- qe — deviennent visibles, dont six antérieures plus épaisses el raccourcies sont munies de crochels fort courts et simples, bruns de couleur; toutes les autres sont mamelonées et nues. Sa téte bien prononcée est aussi jaune, mais plus pále, glabre, luisante, couverte par-ci par-là de poils trés - courts. Les stigmates respiratoires sont bruns. ll n'y a que les yeux qui soient noirs à la prunelle luisante, blanche par reflet, au milieu d'un iris foncé. Pour les petites antennules coniques, elles sont trés-courtes et enfoncées dans des fos- selles pratiquées au dessous des yeux. Les mandibules sont quadrangulaires, d'un brun-clair avec des extrémités à trois dents aigués. La longueur de la larve aprés la mue n'excéde pas trois lignes. Les enveloppes des chrysalides sont cylindriques, arrondies aux deux bouts et de la longueur de la larve. Elles sont en dedans trés-glabres et comme enduites d'un vernis '). L'extrémité de l'enveloppe ou du cocon par laquelle l'inseete parfait fait sa sortie, est munie d'une croüle plus mince el par conséquent plus aiséóe à détruire par les mandibules avant la sortie qui a lien au commencement du mois de juillet, aussi bien chez les insectes élevés des larves sous le couvert, que ceux qui font leur transformation à l'air au pied des arbres. La larve de la T'enthredo, adumbrata enfermée dans le cocon, reste im- mobile et immuable pendant huit mois. Les larves qui se sont enfouies en ma présence sous terre en 1845, sont restées telles dans les poudriers depuis le 10. octobre commencement du mois d'octobre " - - 28. sept. v. s. y jusquau commencement du : S 7T. juin. E : mois de juin [sper de l'année suivante. — Le seul changement qu'on put remarquer à cette époque dans leur figure, c'est, qu'elles se trouvaient tant soil peu raccourcies el amaigries. Hors chez moi pendant le courant du reste du mois de juin, j'ai lrouvé à mon retour vers la moilié du mois de juillet plusieurs d'entre. elles, qui étaient déjà sorties de leur enveloppe et faisaient la ronde sur les parois des poudriers, ce qui me fit supposer que la transformation de ces larves en chrysalides succéda dans le courant du mois de juin, et la sortie de l'insecle arriva les derniers jours de ce mois ou vers le commencement de juillet. — Mais à l'air ces changements seraient 1) Je n'ai jamais apercu dans la bouche de ces fausses-chenilles les filiers (qui sont d'ailleurs propres à bien des larves de la Tenthredo, faisant leurs coques de la soic), ni de soie dans leurs enveloppes ou cocons, qui doit tapisser leurs parois. Je crois pouvoir avérer que c'est à l'aide de la matiere gluante qui se produit dans l'intérieur de la bouche que la larve colle les particules de la terre pour former le cocon; cependantje n'y ai jamais reconnu la nature de la soie. — C'est à cause de cela que les particules des cocons qui sont brisés ne s'entrelacent jamais entre elles, mais se détachent comme grains de sable. (Voyez De Géer qui affirme l'existence de la soie dans les cocons de sa Tenthredo Cerasi.) arrivés un peu avant, landis qu'à la méme époque je vis quelques échantil- lons de 7Z'enthredo adumbrata déjà perchés aux feuilles des cerisiers. J'eus occasion par la suite de vérifier encore une fois le temps nécessaire à la transformation compléte de celte espéce; puisque des larves ramassées au .commencement d'octobre 1844, j'en examinais les cocons dans la poudriére au commencement de juin 1845, ou elles étaient encore tout- à - fait immo- biles, n'ayant subi aucun changement. "Vers la fin du mois de juin, ouver- ture faite des trois cocons, jy ai trouvé au lieu de larves de véritables nymphes jaunes -blanchátres dont il sorlit vers la mi - juillet ipe des in- secles parfaits, ce qui me fait croire, que l'état de larve ne va pas méme au-delà de trois semaines. Ce qui est à observer encore, c'est qu'avant le changement de la larve en nymphe, le vase dorsal pendant la mue, lorsque la peau est plus trans- parente, aussi bien que les anneaux plus à l'écart, deviennent plus visibles et rendent la pulsation plus évidente à l'intérieur de la larve. Par la suite, quand elle est devenue immobile, le raccourcissement de son corps et le rap- prochement des anneaux rend cette pulsation moins perceptible, les anneaux du corps étant plus ridés et distincts et les mandibules béantes ou entr ouvertes. En définitive, si l'on compte tout l'espace de temps, depuis l'enfouisse- ment des larves en terre jusqu'à leur sortie, on peut dire, en toute süreté, qu'elles séjournent sous la forme de fausses-chenilles et de nymphes un peu au-delà de neuf mois ou à peu de chose prés pendant neuf à dix mois. La T'enthredo adumbrata dans son état parfait atteint la grandeur d'une mouche ordinaire (/Musca domestica L.). Lorsquil est en mouvement il fait vibrer ses antennes de haut en bas avec une grande vitesse (à la maniére de quelques /nfedons de la famille des Pferomalins). L'insecte étant pris en main, comme la plupart des espéces plus petites de ce genre, il plie ses an- lennes sous son corps, retire ses pailes et fait semblant d'étre mort; mais aussilót qu'il voit que le danger est passé, il se redresse avec vitesse et senvole brusquement. Sa téle n'est pas plus large que le thorax. Ses osselels sont trés-di- slncets. Les antennes, inserrées plus inférieurement que la moitié de la hau- leur de sa face, se composent de neuf articles (voyez Table IIT. Fig. 2.a.), dont le troisiéme est le plus long. Elles sont un peu plus minces aux deux extrémités et plus épaisses au milieu; redressées daus l'nsecte vivant, elles $e recourbent en arc dans l'insecte conservé dans l'esprit de vin, ou s'ar- rondissent autour de son corps, quand celui-ci est desséché et fiché. Le corps de linsecte vivant en repos est tout-à-fait cylindrique, luisant, glabre. On peut voir sur sa téle et le thorax, à travers une loupe grossis- sante de beaucoup les objels, quelques poils de longueur modique el res- serrés. Sa couleur est noire, mais elle se rapproche quelquefois de celle de la poix sur l'abdomen, qui dans l'insecte desséché est plat et par cela méme plus oval ei dilaté. Son corselet est de la méme couleur noire et luisanle : ses quatres parlies dorsales, en forme de bourrelets, sont tres - distinctes. Les cenchri ont la couleur de poix, el ne se laissent apercevoir qu'avec difficulté. Ses ailes sont d'un gris sale, iridescentes, aux nervures irés pronon- cees. Les veines, le punctum stigmaticum et le cóté extérieur sont bruns. Les deux aréoles radiales sont inégales, dont l'extérieure sans appendice, les cubitales sont au nombre de quatre, dont la premiére est ronde, les autres courbées, trapézoidales el grandissant vers l'extérieur: la seconde, presque au milieu, la troisióme, un peu en avant, sont chacune interceplées d'une veine iransversale-recurrente; les discoidales sont au nombre de trois. La premiére aréole radiale, les deux cubitales et la discoidale extérieure sont teintes de couleur enfumée, mais si peu distincte, si peu visible, que la bande transversale enfumée ne s'y laisse pas assez distinguer. — L'abdomen cylindrique est composé de neuf anneaux, dont le dernier est plus mince vers son extrémité. La tarriére, inserrée dans les coulisses de deux segments annelés, est jaunátre. Les pattes sont courtes. Les attaches de toutes ces pattes et les deux pattes postérieures sont uni- colores brun- noire; la cuisse des intermédiaires est à l'extrémité moins prononcée que l'extrémité des paltes anlérieures qui est de couleur /run-/estacé. — Les jambes et les tarses des quatre pattes antérieures sont de la méme couleur brun festacée, mais plus claire dans les deux pattes du devant. Toutes les jambes sont armées de deux petits éperons (calcaria) de couleur-bléme. Les tarses présenlent cinq ar- licles, dont le premier (métatarse) est le plus long et le quatriéme le plus court. L'article dernier des tarses est muni d'une pelote et de deux sim- ples crochets. $. 4. Le vrai et réel hermaphrodisme n'a pas eu d'exemple jusqu'à ce jour que parmi les animaux des ordres inférieurs, surtout parmi les mollusques, annélides et entozoires. Cependant, quelques familles des insectes de l'ordre des Hyménoptéres, comme les Fourmies, les Termites, les Abeilles et quel- ques-unes des Diploptéres, présentent irois espéces d'individus, savoir les máàles, les femelles et les mulets qui sont réellement des femelles mulilées (par la suppression des organes de la génération par une éducation spéciale des larves) et par conséquent incapables ni de pondre, ni de féconder les autres. — Cependant. l'androgynisme ou l'hermaphrodisme dans toute la force — 199 de ce terme parait impralicable parmi les insectes. Le sexe séparé s'ob- serve constamment dans toutes les espéces de cetle. vaste. classe, du moins dans celles dont l'autre sexe reste inconnu. || faut supposer que l'autre existe aussi, car ce n'est qu'ainsi qu'on peut concevoir la propagation des espéces, qui doit éltre précédée de copulation et de fécondation. Que la co- pulalion précéde quelquefois la superfétation dans quelques-unes des grandes familles, ainsi que celle des Pucerons, cela est confirmé par l'expérience de maints naturalistes tant anciens que modernes. Toutefois Mr. //artig (Ueber die Familie der Gallwespen in Germar's Zeitschrift für die Entomo- logie II. D. 1. Heft 1840) concernant ceci, publia ses nouvelles observations sur la famille des Diplolépides. 1l en resulte que dans des milliers d'échan- tillons du genre Cynzps, il n'a jusqu'à présent rencontré pas un seul mále. ll me l'apprend aussi par rapport au Z'enthredo Ephippium qui est de plus communs en Prusse, dans une de ses leltres en réponse à la mienne (2. Févr. 1849). La méme chose se fait voir sur les espéces du méme genre la 7. adumbrata et la T. ovata, à la recherche des màles des quelles j'ai mis dix ans, sans étre parvenu à un résultat désiré !). Je cite ces faits tout simplement sans en conclure s'il y a des insectes qui se propagenl sans aulre sexe, ce qui serait réputé dans l'état actuel de la science une énorme absurdité. Cependant cette anomalie est à mon avis digne de la discussion des entomologues, pour résoudre d'une maniére satis- faisanle celle queslion grave, qui est, pour ainsi dire, toujours encore sub life. $3 9. Les larves de 7. adumbrata sont attaquées par les petits Ichneumones du genre 7Tryphon, qui sortent un à un de leurs cocons en méme temps que ces insectes. Des larves de 7'. adumbrata, que j'ai rassemblées en 1843, je 1) Mr. K/ug observa aussi depuis long-temps (Voyez Magazin der Gesellschaft Naturforsch. Freunde zu Berlin. VIII Jahrg. 1818. €2. 51.) le défaut des máles dans Tenthredo ovata que n'ont vu ni J//7iger, ni Fallen. Mr. Klug suppose que les máles de cette espece se cachent rélegués parmi les espéces des genres voisins qui sont de cou- leur noire. Au reste il faut ajouter que la grande difficulté, pour avoir avec certitude les deux sexes de la méme espece souvent tres- disparates dans ce genre, résulte pour la plupart d'une autre plus grande encore, savoir celle de voir ces insectes surtout dans Ie climat, comme le nótre, (ainsi que les Ichneumones) au moment de l'accouplement méme. Je ne l'ai vu dans le courant de plusieurs années qu'une seule fois dans cet état et encore n'a-t-il eu lieu : 12 Jui M i qu'un trés-pelit moment (^wres- 1846) chez la Tenthredo nassata var. dimidiata, Klug in Mus, berol. espéce dont je fus à méme de voir des milliers d'échantillons des deux sexes à la fois, voltigeant au milieu du feuillage des tilleuls dans le parc de Werki aux environs de Vilna. — 4 — vis sortir l'année suivante 1844 l'espéce figurée Planche III. Figure 3 '), de celles de 1844 j'ai obtenu en 1845 une aulre espéce ?), représentée Fig. 4 1) Tryphon. Ratzeburgi* Long. 27 —3 lin. cf et Q. Areola triangularis, parva, non petiolata. Abdomen petiolatum, longitudine capitis et thoracis. Aculeus longitudine i — j;5 abdominis. Metathorax conspicue scutulatus, scutulis rugulosis. Thorax punctulatus. Vertex haud latus. Antennae corporis longitudine. Thorax et caput nigra. Labrum et mandibulae maris, nec non striae intraorbitales et inter- dum maculae duae faciales, flavae. Antennae obscurae, subtus rufescentes, maris dilutiores, quam foeminae, sed articuli 2—3 primi semper nigri. Alarum radices et tegulae flavae. Alae paululum infuscatae. Stigma obscurum. Abdomen rufum, segmento primo et ultimis duobus nigris. Pedes rufi, trochanteribus apophysibusque omnium, nec non tibiarum apici- bus et tarsis ultimi paris nigris. Gravenhorsti (Ichneumonologiae europaeae) Sectio IV. (Volum. IL), cui adscribenda nostra species, quasdam praebet descriptiones, affinitatem cum nostris annuentes, attamen nulla prorsus quadrat. Nonnullae species v. e. erythrocerus (l. c. 230.) , cephalotes (ib. 246.), pastoralis (ib. 248.) , brunnicans (ib. 270.), brunniventris (ib. 281.), Znvolutor (ib. 296.), co- loribus quidem gaudent, forma et magnitudine simili, ut exemplaria auctoris ipsius in Musaco clarissimi Professoris KH atzebwurqg, Neostadtii asservata, nos docent: at ratione areolae defi- cientis, verticis lati, abdominis subpetiolati aut subsessili removendae sunt. Tryphon vernalis (Ll c. 294.), abdomine petiolato praeditus, flavedine capitis maris caret, pedes habet aliter pictos etc. Nihil certius ad definiendam speciem peculiarem adhiberi potest, quam abdominis petiolus perspicuus, qui una cum terebra paululum exserta nostrum Ichneumonem ad Cryptos trans- ferre possit, nisi areolae exiguae forma et quodammodo habitus corporis totius omni jure eum inter Tryphones collocare suaserit. Qui locus systematicus adhuc confirmatur habitatione intra larvas Tenthredinis, fere semper Tryphones allicientes. | Crypt? rarius hic inveniuntur, nisi Lophyros quosdam respicias, Crypti species nonnullas foventes. 2) Je me suis fait un devoir de communiquer cette espéce à mon ami Mr. le Professeur Ratzeburg, qui a eu la complaisance de me dire dans sa lettre (28. Févr. 1845) ce qui suit: »Ichneumones, quos mihi tradidisti, Collega spectabilis, examini rigorosiori subjeci; de jilla specie, quae a Wagenschiebero in Tabula HI. sub Figura 4. delineata, tractatum fu- ,sius elaboratum in sequentibus pagellis subjungam. * Tryphon. Gorskii Ratzeburg; Long. 25 —23 lin. »Species valde intricata, intermedia inter Mesochoros, Tryphones et. Campopleges, quae Jgenera perquam esse cognata jam olim exposui in opere: ichneumonen der Forst- ,insekten etc. Berolini 1814. Ad Mesochoros referenda ob colorum distributionem peculiarem »atque habitum congruentem. — Cum Mesochoro splendidulo Gravenh. similitudo est tam ,magna, ut primo intuitu vix discernere possis, nisi Tryphonis paululum coactioris colores ,magis in rubrum, quam in luteum vergerent. ^ Accuraliori examini subjectum nostrum ani- ,maleulum etiam areolam paululum diversam praebet, minorem scilicet, quam in JMesochoris. »Sculptura est alia, thorax non laevis, sed evidenter punctatus, metathoracis scutorum asser- »,cula magis prominent. * »,Quod autem speciem hanc a JMesochoris maxime removet, est defectus appendiculorum ,analium, quos semper in maribus hujus generis reperi. * ,.Maximi momenti denique est ratio vitae, quae a Te, Collega, sedulo observata ad Try- »phones annuit. Prodierunt enim specimina mascula, quae mihi communicasti, e folliculis »Tenthredinis adumbratae. 1n opere meo antea allegato compertum habeo de Tryphonibus, maxima ex parte Tenthredines inhabitare pari modo phyllophagas, quam illas pinetorum, — 200] — de la méme planche. Le nombre de ces parasites, à le comparer à la quan- tilé des larves, n'était pas sans doute grand, puisque sur plus des deux cents insectes parfaits, il n'en est sorli que cinq 7Z'rypAhons en 1844, et sur. 150 autres que j'eus des larves de 7. adumbrata en 1845, 3 s'en trouva huit Tryphons de la seconde espéce. $ 6. Par rapport à Z'nthredo Cerasi de M. Bouché (Nalurgeschichte 1834. 1. Liefer. S. 137.), il n'est pas à douter, qu'elle ne soit tout-à-fait la méme que 7. Aethiops du Musée de Berlin ($ 2. 80 *), ce que j'ai con- slaté sur quatre échantillons, que j'eus l'avantage de voir chez l'auteur à Berlin qui furent élevés des larves gélatineuses. Cette espéce ne différe en rien de T. adumbrata hklug que par une cellule discoidale dans les ailes postérieures dont T. adumbrata posséde le double. Comme Zéaumur ne se donna pas la peine de faire la description de son 7. Cerasi, on ne saurait ponctuellement définir à quelle espéce de celles qu'étudia Mr. A/upg, on doive le rapporter. L'insecte de De Geer sous le nom: 7. Cerasi, est sans contredit celui qui se rapproche le plus de celui que nous avons pris la tàche de décrire el s'accorde aussi bien avec 7. Aethiops de Fabric. ek hlug, quavec T. adumbrata dans tous les caracléres qui sont plus faciles à vérifier. Ce- pendant comme le caractére des cellules alaires fut inconnu à cet auteur, on ne peut établir avec précision dans laquelle de ces deux espéces il devrait étre rangé. »Mesochori autem. Phaleenarum erucis magis victitant et iisdem larvis Tenthredinum, quae in »pinetis degunt, minime iis, quae arboribus foliiferis nutriuntur. »Quod denique Campopleges attinet, nostra species minime congruere videtur, quippe quae »petiolo semper evidentiori gaudeant, at in his abdomen nunquam sit prorsus depressum, ac »in nostro animaleulo. — Abhorrent etiam C«ampopleges a coloribus totius corporis dilutissimis: »et in Sectione quarta Gravenhorsti species sunt, quae quidem abdomine rufo aut rufo ,nigroque gaudeant, quibus vero antennae sunt raríus ruótus rufae. ».Quaeritur, num in Gravenhorsti opere locupletissimo sit reperiundus noster Tryphon j,necne? Investigandus esset, ni fallor, in sectione quarta illius generis. Species, quas hic invenimus, partim areola carent, partim sunt areola praeditae. — Harum areolarum maxima »copia, colorum obscuritate imbuta, protinus est relínquenda. — Referri possit nostra species »ad illas tantum, quae pedibus laete dilutis promineant v. c. ad Tr. tricolorem, cui autem j,antennarum articulus primus est niger, vel ad Tr. cruralem, cui tibiae albescunt et os so- .lummodo stramineum, vel ad Tr. intermedium , qui etiam rubedine capitis diffusa caret. »Hemitelis speciebus, inter quas Ichneumonem hunc adhuc quaerere liceat, est petiolus »abdominalis longior graciliorque et areola ad quinquamgularem vergens extrorsum aperta." Neostadii Idibus Februarii. 1948. Vale faveque Ratzseburgq. 26 Quant au 7. Ceras; des autres auleurs sans y compler ceux dont nous avons parlé ($2. 76.*) qui ne firent que répéter ce que Linnée avail avancé: T. nigra pedibus luteis, on peut affirmer avec quelque süreté, quil se rapporte beaucoup plus à 7. Morio Fabr. et Alup quà toute au- üre espéce. Tous ces doutes et toutes ces incerlitudes ne peuvent étre levées autrement, qu'en élevant en différentes contrées les larves gélatineuses qu'on rencontre sur les cérisiers et autres drupacés, afin d'obtenir l'insecle parfait, et en obser- vant scrupuleusement le nombre des cellules des ailes postérieures, ainsi que la conformation des antennes. Ce n'est que de celle maniére qu'on pourra fixer avec. certitude le nombre des espéces analogues de 7'. Aethiops et T. adumbrata, qui ne différent entre elles, d'aprés mes observations, que par le nombre différent de ces cellules, nonobstant qu'ils proviennent des larves presque tout -à- fait les mémes. Ss Somme faite de tout ce que nous avons dit sur le Z'enthredo adumbrata, nous pouvons résumer de la maniére suivante et en peu des mols son histoire: Tenthredo (Allantus Divisio A. antennis filiformibus A/upg Berl. Jahrb. VII. 44. Subgen. Selandria, Sectio 3. Eriocampa Zartig Blattw. 219.). Characleres Subgeneris et Sectionis. Antennae filiformes, novem- arliculatae, corpore duplo breviores. Articuli antennarum sursum in longitudine decrescentes (Tab. III. Fig. 2.), duo basilares (scapus et pedicellus) et quatuor ultimi (flagelli articulus 4, 5, 6 et 7) aequi- longi, tertius longissimus, secundum, tertium et quartum quam sequentes crassioribus. in longitudine superans. Areolae alarum anteriorum radiales (7targinales) duae, cubitales (submarginales) qualuor; vena transversa recurrente prima areolae secundae, secunda terliae. inserta; posteriorum areolae discoidales una vel duae. Corpus parvum, in vivo cylindricum. Mares ignoti. Larvae limaciformes, obscurae, tardissimae, viginti pedibus instructae, cule gelatinosa obduclae, victilant parenchymate foliorum arborum drupacea- rum; hac dejecta decidunt in terram, ubi sepullae metamorphosin in folliculis ex parliculis terrae conglutinalis perficiunt, Post novem menses evolant imagines. 1. T. (S. E.) adumbrata Klup: nigra, glabra, nitida; cenchrorum ca- pitulis fuscis; tibiis anterioribus pallide fuscis; disco alarum superiorum ob- solete infuscato.* Long. 24 lin. Tab. Nostr. Il. tig. 2. foemina. cs BR T. (All.) adumbrata, nigra, subnitida, scultello laevi, alis hyalinis medio lransversim. subinfuscalis, tibiis anticis teslaceis. A7ug Blaltw. in Berlin. Jahrb. VIII. 64. 36. Hartig Blattw. 290. 49. .Cenchri nigricantes. Nervi et costa alarum saepe nigra. Intersltitia nervo- ,rum in alis anterioribus non obfuscata, alae tamen laevi umbra nigri- ,canle suffusae; posteriorum apices magis obscuriores.^ ZA /up l. c. Areolae discoidales in alis posterioribus semper duae. Figurarum 2, 3 et 4. "Tabulae III. recensus. Fig. 2. T'enthredo adumbrata Klug; foemina magnitudine valde aucta, ad specimen siccum, abdomine collapso dilatato, quod in inseclo vivo magis cylindricum, delineata. Fig. 2. a. Antenna iota cum 9 articulis. Fig. 3. Tryphon Ratzeburgi*, e larvis T. adumbratae, Vilnae 1844 educatus, magnitudine valde auctus. Fig. 4. Tryphon Gorslii Hatzeb. g',- ex iisdem larvis Viluae 1845 habitus, magnitudine perquam auctus. MAI. ENTOMOLOGORUM CIRCA CORNUA. ADSCITITIA APUD. APIARIDES COMMENTITIA. Ex iis, quibus e Biologiae studio docemur, patet, organismi functionibus virium vitalium momento omni numero absolutis validisque, evolutionem ibidem heterogeneorum vitae signa ferentium, sive algas, sive fungos reputes, quibus partium. resolutionis ehemicae gradus quidam probetur, nequaquam peragi el haberi posse '). I ea re igitur nonnulla, quae vegetabilis para- silismi probandi gratia in animalibus adhuc vivis e variis auctoribus in me- dium adduci solent, quaeque ex manca observalione profecta sunt, pro rei gravitale el momento disculienda nobis sunt. Inter ceteros alios A/rby et Spence ?) memorant de plantis parasilis inseclis quibusdam tempore hyemali correplis, vivescentibus ?), et quidem freti auctoritale celeb. A rown, qui in hisce insectis fungos quosdam obser- vasse dicitur. — At clarr. ScAlechtendal pater et Siebold, nulla mora com- mentum hoc oppugnantes, fungos hosce nil aliud esse nisi pollinaria Orchi- dearum hisce animalculis adglutinata, validis argumentis el sat evidenter probarunt *). Fabricius jam 5) sub Ape rmellifrea sequentia adnotavit: ,Speculatores Ja Linnée dicli aegrotantes potius videntur cornibus duobus capitis e pol- line florum adglulinato ortis. * Hossi lamen *) sub Api furace sua (quae foemina Kucerae longicornis Fabricii est), haec inscribenda curavit; ,In nonnullis, sed rarissime, frons .llava sub antennis instructa observatur petiolis duobus fistulosis, flavis, ,laccidis, apice multipapilloso seu potius tubulis pleno, crasso, duas fere .lneas longis et supra linguam ante labium quiescentibus, quorum usus vi- 1) Confer. Robin, Des végétaur qui croissent sur. les animaux vivants. Paris 1847. p. 96 — 100. 2) Entomology 1528. Tome IV. p. 207. 9) Ls; €. p. 208. 4) Confer. Froriep's Notizen, Nr. 224. 9) Systema. Piezatorum. 1804. p. 369. 6) Fauna etrusca. 1790. Appendix p. 113. ,detur quodammodo esui inservire. | Non fortuito haec apis interdum gaudet .Ironte appendiculata; plures habeo hac eadem nota instructas.* — .llliger haec addidit: ,4pis furax Rossii, a celeberrimo 7Zossio ipso missa, revera foemina £Kucerae lonpicornis est. Petioli duo isti frontis, . in nonnullis speciminibus observati, nobis Clavariae videntur.* Cornua ista adscititia nihil aliud esse, quam pollinaria Orchidearum re- tinaculi proscolla, fronti apium adglutinata atque hisce firmiter adhaerentia, hujus temporis observationes satis superque probant. Cornua hujusmodi casu exorla, at inter vera cornua posita in foemina Oszu/ae bicornis a me forte in horto botanico Berolinensi d. 3. Junii 1849 a. capta, in apice paulo mutila, frontique symmetrice firmata vidi. Hanc ipsam amicissimus Dr. A/otscA, herbarii regii Berolinensis custos, cui mox apem hanc quadricornem vivam ostendi, pollinaria jam OrcAidis latifoliae L. esse, justo meritoque declaravit. (Continuabitur.) —. 82 INDEX TABULARUM HUJUS FASCICULI. TABULA I. Figura 1. Tyzenhauzia vespiformis * mas. Figura 2. Milesia apiformis Fabr. ( M. Wagae* ) mas. TABULA Il. Figura 1. Myrmecoris agilis * ( M. Jithuanica * ). Figura 2. Alyson Perthéesi * foemina. TABULA Ill. Figura 1. Prosopis Rinki * mas. Figura 2. Tenthredo adumbrata K/wg. foenuna Tryphon Ratzeburgi *. o2 Figura : e Figura Tryphon Gorskii A atzeb. "—o— e RERUM FASCICULO HOC CONTENTARUM CONSPECTUS. Pag. Epistola nuncupatoria PossemonBendasoinhs nkecousq «6e. e bounds dy uites cnmmsosmimen bebo fU I. HETEROPTERA. Ad Lectorem 1 Auctores Historiam Heteropterorum spectantes 3 De Heteropteris generatim . 7 Cohortum, Familiarum Generumque deseribendorum in Heteropterorum Ordine Con- PpEOEus i Benenalis; 1227] sutanfet riso zgispos sdreostudud s, ientebes oba20 Heteropterorum Longiscutorum et Supericornium Rossicorum generum specierum- UTE ENTUGTE AETHERE NR Ron eT POP SPURS SEU NIE 7 Familiae Primae s. Longiscutorum genera et species . . . . . . . . . . 299 Familiae Secundae s. Supericornium genera et species . . . . . . . . . 123 II. GENERUM SPECIERUMQUE NOVARUM MONOGRAPHIAE QUAEDAM. L Myrmecoris *, Novum Lithuaniae Heteropterorum genus, Capsinis proximum 167 IIl. Tysenhauzia *, Novum Lithuaniae Dipterorum genus e Syrphicorum Familia 170 IM esu auge cross Te lecm ur E de Lo at et orsus c5 IUE DUOC Ue S RETENTO ERRINC NR ORE 0 7 AERE DS Ui: V. Prosopis Rinki *, Nouvelle espéce lithuanienne de la Famille des Abeilles solides P P Er dr ret MEE ree e NICA EUE VI. Notice sur les Fausses- chenilles qui détruisent le parenchyme des feuilles dess Cerislensup Ur M dos dece dne Nerei bb. uem ER TOO VII. Entomologorum circa cornua adscitilia apud Apiarides Commentitia. . . 204 — 208 — MONITUM AUCTORIS. Quod singillatim libellum hunc adtinet, omnibus velim persuasum sit, mihi exinde nequaquam praemia vel commoda alia proposita fuisse, nisi forte ea, quae ex re ipsa, si vel minima laude digna sit, defluant. — Singulorum fasciculorum praetium (quorum prior ille maximam parlem nec non mox in- sequentium Tabulae benevola liberalitate Illustrissimi Comilis a Z'vzenhauz lucem aspexerunt) apud Bibliopolam Berolinensem D. Nicolai (Brüder- Strasse) venum subjiciendorum quam minimum a me slatuetur, resque ulterius tali modo procedet, ut ea, quae ex trecentorum exemplarium illius venditione resarcientur, mox impressionem insequentis fasciculi, Berolinensi praelo tradendi, promoveant: neque enim minam lucrifacere, nec lalentum perdere mens mihi est. At at quam impensam Derolini, sumptu suo sesqui-anni spatio commo- ratus, feci, ut satius aliorum Famae, quam mei ipsius inservirem, nunquam mihi retributum iri, pro certo haberem, nisi spes quaedam adhuc me deli- neret, ut vilis opera haec Summae Imperii in Rem Literariam Administralioni, inceptis ejusmodi favenlissimae, dicata atque commendata graliam ejusdem benevolentiamque sibi aliquando conciliare valeat. 209 — INDEX SPECIERU M. Pag. Aecanthia. denticulata Ross........... 148 — serrata. Ross... 517. 8... T32 — wumbraculata Fabr. ............ 67 Acanthosoma bispina Panz........... 105 —:-elypeata- Burm. 105 2 2L. 109 —- eqrisea- Linnjsi. oo Us. 110 — haematogaster Schrnk. ....... 107 — haemorrhoidalis Linn. ........ 106 — interstinctum Mus. Berol...... 111 Aecromecia Amyot..z 21 un 88 Meorosehisus Am. ssi rz^ Actorus fossularum Burm. .......... 134 Aelia acuminata Fabr................ 11 —--énflera Am... 111 vu. 76 «lug Hahn svi 72 Alydus apterus Léon Duf. ........... 194 — calcaratus Linn............ Loc do0 — Geran& Léon Duf............. 1831 —:: lateralis" Germ. 5:1. luu... 131 — limbatus Herr. Sch............ 131 — marginatus Mus. Berol. ...... 131 — occipes Mus. Berol............ 132 — pavidus Gorsk................. 191 Alyson Perthéesi Gorsk. ............. 179 Ancyrosoma Am. ......:... le ueseeee. A4 — albo-lineatum Am............. 45 Anisoscelis calcarata Brull........... 130 Aradus obscurus Germ. .............. 155 "Arctocoris: Herr. .3009€ 29 8... 52 — fuliginosus Germ. .......... E59 Arenocoris nubilus Hahn. ............ 152 —. JRalleni Hahni 501 WW. 153 —— spinipes: Hahn. 2.254 :191 21... 152 Arma lurida Hahn. ................... 117 Asopus bidens Linn................... 120 2. .coeruleus: Linn. 1.5: 0S... 114 L.. Custos: Fab. 525. 2 L.. 119 Pag Asopus dumosus Linn................ 116 —.dunidus. Fabr, 5a eu. 117 -——. punclatus- Linn, 1L. 115 —. sanguinipes Fabr. ............. 120 Zractacrus Ame oo Ae ^ 156 Atractus cinereus Laport............. 156 — rene Spinol 49 299.5 129 — Genet Spinolos 2: eee. 156 ——. dituratus Curt. od od X.. 153 Bellocoris Maurus Hahn.............. 99 —. pictus Spinolo 52255192 40 — purpureo-lineatus Hahn....... 97 Berylus annulatus Burm.............. 141 —. clavipes: Fabr. o: ooi. 140 —. erassipes Herr. Sch........... 140 — .. elegans .Curt/. 1. i osos, 141 — minor Herr. Sch............... 141 — punctipes Germ................ 141 — rufescens Herr. Sch........... 141 —. tipulanus. Fabr. 1.7. Aseo. 139 —. hpulaniusLinnes 6. uw. 159 Brachypelta. tristis Am. .............. 98 Qadruthus Amo 0591. OEIL. 99 Camaromus. Am... IS L.. AT Camptopus lateralis Am.............. 132 Canopus Globus Blanch. ............. 56 Chorosoma Arundinis Curt........... 137 — miriformis Fall. ............... 135 Cimex acuminatus Linm, ............. rá — aeneus Scopol................. 80 — aeruginosus Cyrill............. 46 — .agathinus Fabr. ..55....uLue... 110 — agilis Scopol................... 133 — albo-lineatus Fabr. ........... 45 — albo-marginellus Fabr. ....... 62 27 210 Pag Pag. Cimerz Allion Linn................... 41 Cimez inunctus Fabr. ................ 48 — auriculatus de Géer .......... 125 — junmiperinus Linn............sss 92 —— bipes Fabr. edere 89 — laciniatus Vill. ................ 149 — Baccarum Linn............ suus 88 — leucogrammus Linn, .......... A5 — . Baecarum Seopol. :.........-. 100 — lineatus Linn. ................. AA — beryllinus Mus. Lesk.......... Tu —— duturütustEbbr....ioceeeeee ten 108 — Betulae de Géer. .............. 110 — "hfuratas- Klug.ciisse cesses: 101 — bidens Linn. .......... elus 120 — lobulatus Ramb................ 12 — bigutlatus Linn, ............s. 63 e tmuluEabr. ose 9 — bipunclatus Linn............... 82 —— dumdus.Rabr.o us men salit — bispinus Panz.........uueueesue. 105 n-Lgns Eabr.. 0 xen dpt -- 90 — coeruleus Linn................. 114 -— donc PuUZd cdd eite 80 — calcaratus Linn................ 130 — marginatus Fabr............... 66 -— cappatus- Vil... «oed cepe ece 39 — marginalus Linn. .............. 123 -— cammatus Cyrill. ......... ues. 99 — qmaroccamus Fabr.............. 38 t. GOURS Babr. d ieu. oes 108 — Maurus Linn................... A0 —- crassicornis Linn.............. 160 — Maurus Schrnk................ 39 -- Uustós ESBE. au adiu. D — melanocephalus Fabr, ......... 78 — dentatus de Géer.............. 108 — melanocephalus Perth. ........ (A — denliculatus Scopol........... 148 z— nonus Vui tenes dass 133 — Desfontainii Fabr. ............ 46 -— Morio.Lnnos: ee ieeitore se 61 — dissimilis Fabr................. 94 — nebulosus Poda................ 100 — dumosus Linn. ................ 116 — mervosus Cyrill................ 45 — Ernngu- Villes ms. 97 — fervosus Scopolss s sessio 161 — ecanthemalticus Scopol........ A1 za. dWgellae Babies ets 46 — ferrugator Fabr................ 105 — miger Geoffr......... secco. 39 — .festious Linn,...;.....usiiueuii 56 — nigricornis Fabr..,....... es. 96 — flavatus Schrnk................ 84 — mngro-ferrugineus Geoflr. ..... 39 — flavicornis Fabr................ 60 — nigro-lineatus Fabr. .......... A4 — flavipes Vills22:. oii ise. 46 2— ugur Fabr. sien tna 133 — flavo-lineatus Fabr. ........... 45 — oleraceus Linn................. 88 — fossularum Ross............... 134 — ornatus Linn................... 85 — fucatus Ross................... 80 — perlatus Fabr. ............. su. S0 — fuliginosus Linn............... 53 -— quriatus Panz..-: eeB-ouus hue 76 -— uai MN olb uui dde. sacos AT — pedemontanus Fabr. .......... A1 2 alobus Babp. ac ukat. etucats 57 e£ gprasinusolinns etse ee onse 94 — grammicus Linn................ 97 — prasinus Schrnk. .............. 101 i. griseus Fabr. i53. he cones 100 — pudicus Schrnk................ 96 £- griseus Linnia.. cse ee hus. s 110 — punclatus Linn. ............... 115 — haematogaster Schrnk. ....... 108 — punclipennis Illig. ......... tesi A AUD — haemorrhoidalis Linn.......... 106 — purpureo-lineatus Ross....... o7 — Hottentottus Fabr. ............ 39 — quadratus Stoll................ 128 — Hyoscyami Linn................ 158 — b5-punctatus Goetze ........... 133 — insidiator Fabr. ............... 144 zo reflexus. Pabr.anhi.sedii ees 122 — interstinctus Linn. ............ 111 — rhombeus Linn................. 128 — énterstinctus Schrnk........... 100 — rosiralus de Géer............. 11 Pag Cmez rufipesPLitmc. .: 4 0L 98 —.-Scapha Wolfal on. 126 — scarabaeoides Linn............ 22 — .secalius Vill ............$.... D9 — semipunctatus Fabr............ A3 — Smaragdulus Fabr............. 103 — spiniger. Fabri: 21e. 127 T ospimger: Perth. 11322032. Us. 149 — spinipes de Géer.............. 61 —P,spinipes- Sehink. «465. vip 58 —. «sirictas-Eabr.ngses03. 20928 89 — tessarophthalmus Schrnk...... £1 —. tipularius: Linn. ......:. VLL. 129 —. torquatus Fabr. .......:.5.:... 103 Ev» dtustis-Fabr.s. £o an EIRS.. De — . dristriatus Fabr. ........ Lese. 122 — .tuberculatus Fabr. ............ 42 — tuberculatus Ross. ............ BT — wumbraculatus Wolf. .......... 66 E—-—patisbabi n a2: 2i.. 97 LE nenator BoBE- Ls voe EDU 144 — venustissimus Schrnk.......... 90 —..Verbasci de Géer. ............ 88 Clinocoris ferrugator Hahn........... 105 — haemorrhoidalis Hahn......... 106 Coptosoma Globus Laport............ 56 Coraeus typhaecormis Fabr........... 155 Coreomelas scarabaeoides Am....... 20 Coreus affimis Herr. Sch. ........... 147 — . alternans Herr. Sch........... 149 — brunneicornis Dallm. .......... 152 — chloroticus Leon Duf.......... 144 — . erassicornis Linnm.............. 160 3— c. dentatondMEabpu 2 us... 149 — . denticulatus Schill,............ 146 ——. denticulatus Scopol. .......... 148 — denliculatus Wolf............. 148 — «BEallenu- Schilltot J2101393985.. 153 — gracilicornis Herr. Sch. ...... 159 — . hirticornis Fabr................ 146 —odHystrie: Latr.-11024. 2995 0898.. 143 —^-daticornis Schilli::222222.. 129 — magnicornis Fall............... 162 — marginatus Fabr. .............. 125 — miriformis Fall. ............... 135 LI -nubius- Falls o UEM. 152 Eg o Pag. Coreus paradoxus Wolt.............. 143 —. pihcormis Klügz0 1 uuu. 146 -—. .rhombeus' Fabro 29 $99.22. 128 —. scabricornis. Panz. .$32m.... 147 E Seapha Fabr. sides 126 3 spiniger- Fabr... 2,5. 20H 127 ——.ospinipes Falla 4 toon M 152 —. sulcicornis Fabr................ 129 —«cKenator Coqueb. N10... 125 ——P/w Wolf -Gorsk, 3919. CE 148 Walth Herr Sch..:5.: 153 Corisus capitatus Fabr................ 161 s Oermanso Fabro o dt, ss 159 —. gracilis. Herr; Scho. i8 163 — Hyoscyami Linn................ 158 —. maculatus Herr.Schisc 5... 162 — miriformis Herr. Sch........... 195 —eopratensis. Fall: io ose 162 — Jdigrinus' Schill-j. coU. 160 Üraspedum Am. oon ELEM 143 Cydnus affimis Herr. Sch. ........... 61 — albo-marginatus Fabr. ........ 62 Eccbwolorc lint os oososood o 63 —. biguttatus Linn. ............... 63 —— brunneus Pabrsl22: 98 d. dubius. Scapol. 808. acu. 62 —..Jdflavicornis Fabro... 296.2822» 60 —:- enflezus. Halnositoooth amen 16 -L: OMUORUODBUTT aes: vctus 61 — ..nanus -Hemri^ Selina 22. 298 62 4. jcovatus. Herr» Schzicoooe e es.. 61 -e epicipes Eallo.s:259205; aeuo. . 99 — pilosus Herr. Sch. ............ 98 E drishisBabr 501 oS. 9t Cyrlomenus Àm. ....... eene 99 Desfontainius Am. ........... eese 47 Dicranomerus nugaz Mahn........... 133 Discocephala Am. ........... eese 67 Distactus. Ain... 45014 22:0] oe. 64 Doryderes marginatus Spinol. ....... 67 Dryocoris Am;...... d] ee oue 1. ox 39 Edessa marginata Fabr.............s. 67 Enoplops Scapha Am. ............... 126 Enstictus - Am... 60 easet ees 115 — 2 Pag. Eurydema Lap......... eee: 83 Eurygaster Maurus Amyot........... AQ Eusarcoris bipunctatus Wahn. ....... 82 z— dunatus Hahno.isescseda 29... (à Geneonymus Am. .....: eese eee 156 Gerris clacipes Fabr.........5. ss... 140 — fossularum Fabr............... 134 — lipularius Fabr. ............... 139 Gonocerus insidiator Fabr............ 144 — Juniperi Dahlb. ............... 145 — triquetricornis Ramb.......... 145 — venator Fabr,...............uu. 144 Graphosoma [lavo-lineata Germ...... 45 E- neuta Germci325 ea ens A4 — semipunctata Germ. ........... 43 — strigata Germ. ................ A5 Halys lusitanica Herr. Sch,.......... 67 Hegdshticlus, Am. 22 usce 2eseh t A3 Hémisonus Am, 4:4. 3 etre rents 63 Holomesus. Am. .. «9i. ose Ies 40 Hoüphus Amis ies oebteddas. 131 Hydrometra fossularum Fabr. ....... 134 Jalta dumosa Hahn.duss A oustess e 114 Insdiator Ami... dL sias onse. 144 Inochrotus Am... oon sc eme tre 92 Lygaeus calcaratus Fabr............. 130 -—. elaeicornis Fabra: eéseees. 155 -— Jgerrans Fabr... o een es 159 — flavicollis Schellenb. .......... 162 — Hyoscyami Fabr................ 158 Maócevelhus Ae crees scusa E rrus 199 Machiacus: Am. eic ctl e uma 65 Méarus Am.s. uini tones tooth 111 Merocoris dentator Mahn............. 149 — denticulatus Hahn. ............ 147 Micrelytra fossularum Ross.......... 134 Milesia. Wagae 'Gorsk.. ...... oe 175 Miris abbreviatus Wolf............... 129 Maoleissus Am, «.tudadl c eimacustitue s 80 Mormidea nigricornis Am. ........... 96 Myrmecoris agilis Gorsk, ............ 163 Pag. Myrmus brevipennis Mus. Berol...... 137 — miriformis Hahn, ... .......... 195 —.. Sehillingà Burm... 22e. 137 Neides clacipes Am... 140 — elegans Curs «aiite tees 141 — tipularia Latr............es eee. 139 Nezara smaragdula Am, ............. 103 Oncopiygtà: Amice ia ev este egees 42 Odontoscelis carbonaria ZeMerst.,.. 954 — fuliginosa Linn. ............... 93 Lana... mist adatti. 92 — -maculiventris Germ. .......... d — scarabaeoides Linn. .......... 20 Odontotarsus caudatus Am........... 97 -— qgrümmacus dT. sumere f — Maurus Spinol................. 40 — productus Spinol. ............. 37 — purpureo - lineatus Lap........ 97 Ospreodes Am, ..... dar Saver 84 Pachycoris grammica Linn........... 27 — grammicus Burm............... 37 — andata Klugisso d cscemates 37 wc qntaostequienebe ets 22 — maculiventris Germ............ 92 — lanatus Germ. ................. 92 Pélidnus; Anm... esa ceo as 117 Pentatoma acuminata. Linn........... 71 — agathina. Lar... easi eese. 110 — alliaceum Germ................ 101 e albupes Latis orcum es 89 — Aparines Léon Duf. .......... 67 L— -Baccarum. Lini sosesecmeuiove 88 -— Phiolor Lailsast stunde. 63 — lidens Latr.......... Laeta 121 — bipunctata Linn................ 8l —. coerulea Lolo. «eins esso. 114 -- Custos Lair. deoiceenaonifsi des 119 — . discolor Wolf............. 2... 95 — . dissimilis. Lattulas essent 94 ' — dominulus Herr. Sch........... 85 -—— dumosa. Lalrda. osea ples 116 — Ergyngii Hahn... .... eere. 97 zÓo d'allenie ot. modes 87 Pag Pentatoma ferrugator Lar. .......... 105 —., festiva Lain. o ae oma. 86 — fibulata Germ. ................. 91 — fimbriolatum Heyer............ 86 — haemorrhoidalis Latr. ......... 106 -— derbaceumulggsieisoss9... 85 — Hoffmannseggü ................ 85 — impressum Herr. Sch.......... 73 — incarnatum Germ. ............. 101 —.. infleza. Wolf... oes 16 —.. intermedia Wolf. :.. 24... LLL. 14 — juniperina Léon Duf........... 101 — juniperina Linn................ 902 — leporinum Mus. Berol.......... 76 — ULgnzaEabrdgA ue wieoneM. . 90 —— Lena, Latis. xeesdisono... 89 -—.. Tunata. Hahn;.....35929. 15203... 12 — lunatum Linz. ..............uu. 74 —dunula,.Rabr. 34093. 5 124... 97 — melanocephala Fabr,.......... 78 L5. ftigricornis. Fabr. ..:93,. 20:29 96 — nigro- lineata Tign............ 44 ..olerücea) Linn: essc 83 —: ornata, binn,.. 5e tese 84 -— e pertata- Eabr..-. codd nM. ados 79 — pictum Herr. Sch.............. 87 — prasina Linn................... 93 — purpuripennis Hahn. .......... 101 —. punctata Lats. 25 ox. oocuout 115 — punclipennis Jllig. ............ 100 --. eufipes Linnisd. coioeive bus 98 — sanguinipes Latr............... 120 -—. Schaefferi......294.. 200 ts 85 — Smaragdula Fabr.............. 108 — . sphacelata Fabr................ 89 4 Stoll. Lepelliud. 565902562. a 108 — subrubens Mus. Berol........... 95 — wristis Lair. 550r e ess 98 —-s tard. Lal. 2:2... oen 97 u Erernans- Wolle ets 88 Dhmoniusi Ais. ceo sene ur iste 60 Phimodera galgulina Herr. Sch. .... 50 — humeralis Dalm.....2........-. 51 z— nodicolls BUrm.........-. o ee 90 Phrissoeranus. Am... esce eo 127 Phyllomorpha erinaceus Herr. Sch.. 143 Pag. Phyllomorpha laciniata Vill........... 143 Picromerus bidens Am................ 121 Bitedia . Am... or Tte 92 Plataspis Globus Hope............... 96 Platistus;.Am...... eee eee be coro ede 38 Platycephala Globus Brull. .......... 96 Podops galgulinus Herr. Sch. ....... 50 — ànunctus Fabr. ........ — A8 E. dangwa Burm. 2«tvsecsvesnsss A9 Porphyrendya Àm........... eee esee. 101 Dnocopops. At... ..5.. M. nove edicit 94 Proomocys. Aa. «ctis ii estis utet A9 Prosopis Rinki Gorsk. ................ 181 Psacasta conspersa Germ. ........... A3 — neglecta Germ. ................ A2 i- nigra Germ.qJoH.ssesaciotansc A2 — pedemontana Germ............ A1 — tuberculata Germ. ............ 42 Pseudophloeus Dalmanii Schill. ..... 154 s— Fallen Schill.,2...... 51:3... 153 — Genei Spinol.................s. 156 — laticornis Schill................ 156 —. lobatus Herr. Sel 4.2 o2. 154 -—. nubilus Fallasa52:. ito ee 152 —. obscurus Germ... oe eL. 155 — spinipés Fall. ......eee2sse. 152 — syrliformis Mus. Berol........ 154 —. tiyphaecornis Fabr............. 155 —.. Maltlis HergsSohooscedums s 153 Ramea Am... olgtk odes ide vs 141 Raphigaster punctipennis Am. ....... 100 Rhopalus crassicornis Schill........ 160 — miriformis Schill............... 135 — parumpunctatus Schill. ....... 162 e. rufus. Schill..i 58 aisle: 161 — Schillingài Schumm............ 137 c digrttis- Schils 2. 2.202992 161 Saranus; Amacsicet vvv dee edu EET 109 Sciocoris europaeus Am............. 65 — lusitanica Herr. Sch........... 67 — marginata. Fabr................ 66 — ."wmnbrina. Wolfzo.. s. .ieeesitis 65 Scothelus Amm. ceo n ossosos eset 59 Sculellera semipunctata LaW........ A3 Pag. Pag. Scutellera. Galii Lalr. . ........ Lee. A7 "Tetyra. nigra. Fàbr..30:22552:03, 909 39 — pedemontana Latr. ............ A1 — migro-lineata Fabr. ........... AA — picta Latr,.....iicoa dus A0 — pedemontana Fabr. ........... 31 —. . "Hottentotia"Brblls: 9. iw 99 —.. picta. Eabr0. ees... 40 Schirus Morio Am............ eese 61 wo JTangiraxBabroos iesu... A9 Senuma Am. 023i. LOL 141 —.. tuberculata WWabrovs 29x99... 42 Sflagonomus "Am. 1111. ROS 82 — scarabaeoides Fabr. .......... 20 Stenocephalus nugac Fabr. .......... 1393 — Thamarücus. Ani 1: veo... 155 Stiretrus coeruleus Blanch........... 114 Therapha Hyoscyami Am............ 158 — .. (Qustos Blanch. . 1251.25 119 Thyreocoris cucullata Schrnk........ 39 Strachia oleracea Hahn. ............. 83 — Globus. Fabra 4. o S... 56 Syromastes marginatus Linn...,..... 125 —. grammieus Sehrinkzi 120:1... 37 — quadratus Fabr. ............... 128 — scarabaeoides Hahn........... 95 —.Scapha Fabr? .02/ 58501 st 126 | Trigonosoma albo-lineata Fabr. ..... A5 — . spiniger Fabr: ....... 2: ness. Tor — Desfontainii Fabr. ............ A46 — sulcicornis Fabr................ 129 — flavo-lineata Fabr. ........... A5 —:.. ah. Nol. cis ede. ems: A7 Tenthredo adumbrata Klug........... 191 —.. lineata Linn.«s23.5 eus... AA — (Cergsio Ling nv 191 — . Nigellae Fabr. ................ A6 — fuliginosa Schrnk. ............ 192 — semipunctata Fabr. ........... 43 Tetyra. albo-lineata. Fabr... .......... 45. JTitomegas. Am, deiode. 63 — carbonaria Zett.......... Lese. 5A . Tropicoris rufipes Hahn.............. 99 —. ecaudata Klug.................. 37 Tyzenhausia vespiformis Gorsk...... 173 — conspersa Germ................ A2 — Desfontainüi Fabr. ............ A6. Ussocons. Hahn: 12:5. denm. aa — falcata Mus. Berol............ A7 c . dorsalis. Hahn. 522412, eloiee 923 — flavo-lineata Fabr............. A5 c. Globus Fábni.isnslxiw.. 56 Velia fossularum Latr.............. "194 — grammica Fabr................ 27 . Ventocoris Nigellae Wahn............ 46 — Hottentotta Fabr. ............. 39 — pedemonlanus Hahn........... 42 — humeralis Dalm................ 91 Verlusia quadrata. Am............... 128 —— duran Eabpéssos 040. Tid 93 — . énuncta Fabr... lees A8 .— Xanthogrammus Am.................. 43 — «dMaura Liumniesap. 022 .. A0 — Maroccana Fabr. ............. O8 .— Zénabus Am... UT. ee des 37 -— meglecta Hahn. ................ A2 Zicrona coerulea Am................. 114 —————ud E00 Berolini, typis fratrum Unger. CORRIGEN D A. Pag. 8, linea 6 ab infra, lege ;,Ophthalmocoris* loco ,Ophtalmocoris* - 9, - 19,lege ,metathorax* loco ,methathorax*. - -. - 2 ab infra, lege spositas* loco ,povitas*. - 11, - 14 - - vesligiis* loco ,vectigiis*. do xz 9 - - $,Dyltiscorum more* loco 4Dytisconem mere*. - 13, - .9,lege ,remigiorum* loco ,remigum*. - 14, - 13, - ,Micrelytra^ loco ,Micrelitra^. - 17, - .1, - .,vetustius* loco ,vatustuis*. - 22, - . 06, - ,retro oculos loco ,retro-oculos*. - 23, - 12 ab infra, lege ,tenuiter* loco ,tenue*. - 24, - 3,lege ,Coreides* loco ,Coreides*. - 20, - 19. - St Farg.^ loco 4St. Jacq.* - 24, - 2, - .Laporte* loco sLaperte*. - 28, - 23, - .,Gen.L. Eurycera* loco ,Gen. Eurycera^. - A1, - 10 ab infra, lege brevis articuli loco ,brevis-articuli*. - 47, - 20 - - gtuberculato-dentatis^ loco ,tuberculato. dentalis^. 102, - -2 - - jyArenoceris* loco ,Àrenocorus*., ru —t*i10r SN , T e EVE N ho ja ^, ZID ag 27 | j L vUMAP PI Lu Dr MU. 27/2. DUMEGAT) ^ enm i (2b 22». Prrpete: : 7 [A A A A ! d 772 C T. e 77 AMITTIT Lr bruMIE , oue 7 rz Z9 7 a ( 7 7A 2 : £ . PER . 97 t y 7 fot 12 Á S Lnd. Lg 7, 3s 7 777222 7 7 . 1 05 i4 : 7 d pud Ai 7 "2 P 2 Er m mE. Zw d IRI ed c LLL 27 "(dr : CR oppo |o te ^ "d a fou e Z 2 S d T 77 e p iron f JAM [7777 "A bornes n - - - E Ó , | | 3 B v " Wm 2x ME a a rat e EE: 3S rate iu FN j E. TRTERDHT 00722 6863