» AR lw ALIA ieu ue t D» N van a UR 4409 ovg (V day. $9y * di ^y, Ayr V Unt fe f eiie s XM A) ot) acd à a LB vd d Ä in Pe er e n MO J net dt^ v Cette n EL ad ginti wink 1p» jx. M ROLE IO MT Jw | Me ahi veld i4 Bn N nte ^ JA É nu 7 Mt HIDE r a ä ) ^ TAE IG xd 3): UTA MNTTä MA E | N b - ja c» —- i 3 * 2d f Let LI B ^ Y ^ i N » = w a N f i 314. [^ 9 y I YIT II i NEN 4.) 5 ATO v; us v N D CNN wi S Ner NE JUN 1 gin i Vox AN m Mat VAA ANNULATA POLYCILETA NMPETSBERGEE, GROINLANDLE, ISLANDIE et SCANDINAVLE HACTENUS COGNITA. AUCTORE D* A. J. MALMGREN. CUM XIV TABULIS. HELSINGFORSLZE, EX OFFICINA FRENCKELLIANA , 1867. DONNA DOS NN Dn pL n , d dti ja RUE "T i I MP E73. 9m » ^o II b y: VANS, K 00 IAN i n p. 4 ' i W 11 S, [3 f K AHTI ITN | "M j b i 1 A N EY Y ! P Ad ; H vr , MP k AT TYTU AM N t TOM UN us DR M 1 iD 1 no dts Denna afhandling innehäller de hufvudsakligaste re- sultaterna 1 systematiskt och veografiskt afseende af de stu- dier jag haft tillfälle att egna den rika samling af Nordiska Hafs-Annulater, som fórvaras 1 det Kongl. Svenska Riks- museum i Stockholm. Den geografiska och bathymetriska utbredningen är, när derom icke är särskildt uppgifvet, alltid angifven efter Riksmusei exemplar eller egen erfaren- het. När jag ansett det för ämnet upplysande, har jag in- ryckt ett och annat till detta arbetes faunaomräde icke hó- rande djur, men har alltid lemnat dess namn utan ord- ningsnummer. Taflorna àro alla ritade och graverade under min ledning och uppsigt med den stórsta mójliga noggrann- het; de flesta och vigtigaste mikroskopiska detaljerna àro tecknade med tillhjelp af camera. Helsingfors den 5 April 1867. FÓRFATTAREN. UN MR A » JW W allit) ME 4 V olt: Mte ld cipi wt TA » 7 THAT dnos Y UN, I] ; JM RE inf 5 vB yo dl " iDEEDCIET MTM MI 9^ initiate 1 n alatum e rad diy, miu JE (oc o 09 | itu Hie t Bir EISE I TT IN" siena o nexyer akku tien TOTIS a — d ari dap edo oho sy Eq Jahn in 95 (0 p^ ' 2041 t xut RA monnit KOTA IFA sot ^t lo rad hy. d ta Ku ae vaa un vuok: biu Yh E | P n Brot hun Ma IVAN n auo 9b: M algo ed qux ass magi ky sade 1 adaots 209b. bugs 3841s aka tukka JM Vito diga D QUIE SDIT eXatquaeotlut ado ug (1100 I. Fam. EUPHROSYNIDJE ! WiLLIAWs, Rep. Brit. Ass. 1851, p. 174. = Euphrosynea Kxzc. SPINTHER Jonssron 1845, GrupE, Sans 1861. = Oniscosoma Sars 1850. — Cryptonota STIMPSon 1853. 1. Spinther arcticus SARS. Oniscosoma arcticum Sars, Reise 1849, Nyt Mag. Naturv. 1850, Vol. 6 p. 210. Spinther arcticus Sans, Christiania Vid. Selsk. Forh. 1861 p. 54. Hab. ad oras Finmarkie et Norvegie occidentalis, prof. 30—50 orgyiar., in spongias sat rara; in Mus. Hav- nie specimina, a D:r LÜTKEN ad Daniam borealem lecta, vidi. EUPHROSYNE Sav. 2. Euphrosyne borealis ÓnsrTED. ÖrsteD, Grónl. Ann. dorsibr. p. 18 Tab. 2 fig. 23—27. Sans, Reise 1849, p. 211; Christiania Vid. Selsk. Forh. 1861 p. 56. JonwsToN, Cat. Brit. Mus. p. 127. Hab. ad Spetsbergiam, Grónlandiam, Americam bo- realem (Grand Manan), Islandiam, Finmarkiam et Scotiam? 1 För vinnande af likformighet i sättet att bilda och afsluta famil- jenamn, har jag i detta arbete följt det af The British Association antagna och till allmänt bruk rekommenderade sättet, att till ide ändra geniti- vens slutstafvelse i namnet af det äldsta eller mest typiska genus i hvarje familj. Cnf. Report of Brit. Assoc. for Advanc. of Science, London 1866, p. 40. (A. J. M—n V. 1867.) 1 .s0 43534 2 Spetsbergix: Bellsund (O. ToRELL) et Waygatsöarne prof. 30—40 org. haud infrequens; Grónlandie: Pröven et Ome- nak, prof. 30—40 org. sat freq. (O. ToRELL), ad Godt- haab, prof. 100 org., (AMONDSEN); Islandie: Berufjord 15—30 orgyiar. (O. ToRELL); Finmarkie sec. M. Sams. Scotix? sec. JOHNSTON; Ameriee borealis: ad Grand Ma- nan (STIMPSON). ! 3. Euphrosyne armadillo Sans. M. Sans, Reise 1849 p. 211; Christiania Vid. Selsk. Forh. 1861, p. 55. Hab. ad Manger prope Bergen Norvezi» a M. SARS lecta. 4. Euphrosyne cirrata SARS. M. Sams, Christiania Vid. Selsk. Forh. 1861 p. 56. Hab. eodem loco ac precedens a M. SARS inventa. II. Fam. AMPHINOMID E. = Amphinomacea Kxn6. EURYTHOE Kmzo. 5. Eurythoé borealis SARS. M. Sams, Christiania Vid. Selsk. Forh. 1861 p. 56. Hab. M. SARS invenit specimen unicum hujus non sa- tis cognitz speciel ad Manger prope Bergen. Hoc animal, ab aliis numquam repertum, ad faunam Scandinavi& veri- simile non pertinet; potius fluvio marino (Golf) ad litora Norvegie latum habendum. est. EX ? Marine invertebr. of Grand Manan, p. 36. III. Fam. APHRODITID/E. = Aphroditacea Kwna. APHRODITA (L.) sens. str. 6. Aphrodita aculeata L. Aphrodita borealis JonssroN, Ann. Nat. Hist. IV p. 370. » » Catal. Brit. Mus. p. 104, tab. X fig. 1—13, sec. spec. typieum Jonswsrowri e Berwick bay in Bri- tish Mus., a me ipso examinatum! Aphrodita aculeata MALMGREN, Nord. Hafs-Ann. Kgl. Vet. Akad. fórh. | 1865, p. 52. Milnesia borealis QuATREFAGES, Annelés 1865, publ. autumno 1866, I p. 213. Hab. ad Scandinaviam occidentalem et borealem, ad Britanniam, Galliam, Americam borealem (STIMPSON) et in Mari Mediterraneo. Hos en del individer af denna art utvecklas de guld- glänsande borsten tidigare och ymnigare än hos andra, men detta härrör alldeles icke af nägon artolikhet, utan synes endast vara af individuel betydelse. I Stockholms och Bergens museer har jag sett de mest tydliga öfvergän- gar äfven af mycket smä exemplar emellan de ”nakna” och de med guldglänsande borst försedda individerna, hvarföre jag efter att hafva examinerat JOHNSTONS eget typexem- plar af Aphrodita borealis i Brit. Mus. med bestámdhet kan fórklara, att detta àr ingenting annat àn en liten unge af Aphrodita aculeata L., hos hvilken de guldglänsande borsten ännu icke hunnit utvecklas. LJETMONICE Kmszc. 1. Latmonice filicornis KNBG. Letmonice filicornis Mens, Nord. Hafs-Ann., 1. c. p. 53, (Excl. syn.:? Aphro- dita borealis JOHNSTON, gu est pullus Aphrod. acu- leat L. sec. spec. typieum e Berwick bay in Brit. Mus., a me ipso examinatum!) Letmatonice Kinbergi BArgp, Monogr. Aphrod., Proceedings Linn. Soc., Zoology, 1865, sec. specimina typica in Brit, Mus. et in Mus. Holmie a me visa! d ptu C E i, Hab. ad oras occident. et boreales Scandinavix, e Ba- husia usque ad Finmarkiam, fundo argillae. prof. 25—150 orgyiar.; ad Shetland Islands a celeb. GwyN JEFFREYS detecta (Brit. Mus.). IV. Fam. POLYNOIDA. = Polynoina Knee. LEPIDONOTUS (Lz4cH) Mcrn. Ad characterem genericum a me 1. c. allatam adde: palpi glabri vel papillis, in seriebus 5 longitudinalibus dis- positis, obsiti. Typus hujus generis sit Lepidonotus squamatus L. sec. specimina authentica LEACHI in Brit. Mus. asservata. 8. Lepidonotus squamatus L. Lepidonotus squamatus LEACH, spec. in British Mus. » granularis » » » (I. CrRANCH.) » verrucosus — » » » » squamatus JomwsTON, Catal. Brit. Mus. p. 109. » » Marn, Nord. Hafs-Ann. p. 56. Hab. sat frequens ad oras occid. Scandinavix, prof. 1— 50 orgyiar.; preterea ad Britanniam, Galliam et Islandiam. Ad nostrum genus Lepidonotum pertinent, prster alias, sequentes species europex: Lepidonotus clava (MoNr.), Jonwsr. Aphrodita clava MosTAGv, Trans. Linn. Soc. IX, 108 Tab. 7 fig. 3. Lepidonotus clava Jomssron, Cat. Brit. Mus. p. 111. Elytra suborbicularia vel ovalia, haud ciliata, subgla- bra vel parce nodulosa, non imbricata, inter se plus mi- nusve sejuncta. Palpi papillis brevibus, in 5 seriebus lon- gitudinalibus dispositis, ornati. Cetera ut in Lepid. squa- mato L. 5 Hab. ad Britanniam sec. spec. in Brit. Mus. e Corn- wall, Falmouth, Devon coast (Mus. Leach) et in Mus. Holm. Lepidonotus clypeatus (GR.). Polynoé clypeata Grugz, Archiv f. Naturg. 1860 I p. 71 Tab. 3 fig. 1. Precedenti sat. similis, differt tamen: elytris oblon- gioribus magis nodulosis et subimbricatis, palpis papillis elongatis ciliformibus, in seriebus 5 longitudinalibus dis- positis, przditis. Hab. in Mari Adriatico; Mus. Holmia (GRUBE). NYCHIA Mens. 9. Nychia cirrosa (PALL.). Nychia cirrosa MaRN, Nord. Hafs-Ann. p. 58 Tab. VIII f. I. Lepidonotus cirratus v. parasiticus W. BaArRD, (p. p.) in Brit. Mus. e Beau- maris (I. WiLLIAms Esq.); inter spec. hujus speciei e Beaumaris in Brit. Mus. inveni duo specim. magna Lza- nille glabre McenN! Specimina in Mus. Holm., nomine Lepid. parasitici Bairp e Brit. Mus. missa, ad Ny- chiam cirrosam et Lanillam glabram pertinent! Hab. ad Spetsbergiam, Grónlandiam, Islandiam, Scan- dinaviam et Britanniam., prof. 3—120 orgyiar. fundo ar- gill.-lapidoso; septemtrionem versus frequentior. 10. Nychia Amondseni n. Corpus pollicare depressum segmentis pedibus instru- ctis 95. Elytra, paria XV, griseo-opalina, margaritacea, pri- mo pari suborbiculari excepto reniformia aut ovato-renifor- mia, margine postico et externo ciliis brevibus dense fim- briata, spinulis brunneis perminutis undique punctata, sub- equalibus subcylindricis brevibus, apice bi-trifido rarius quadrifido, ramulis conicis suberectis simplicibus. Appen- dices lobi cephalici palpis subulatis exceptis xgue et breve ciliat&; cirri dorsuales eodem modo ciliis brevibus obsiti. 6 e Sete rami inferioris longo apice integro, attenuatz. ^ Cet. ut in N. cirrosa (PALL.). Longit. corporis 29 m.m., lat. cum setis 11 m.m. Hab. ad Grónlandiam: Godhayn prof. 30 orgyiar. (A- MONDSEN). Tab.If.4 Nychia Amondseni e Grónlandia: 4 A Pars cepha- liea animalis supra visa aucta, tentaculo apice bifido. 4 A Pes sinister e medio corporis, postice visus auctus. 4 C Elytra (1, V et XII) aueta. 4 D Sete c. 500:ies auctz: r interiores, r! et r? exteriores rami superio- ris; s superiores, s! et s? inferiores rami inferioris. 4 E Spinul& elytri valde aucte. EUNOA? Mcarn. 11. Eunoa Oerstedi Marn. Eunoé Oerstedi MALMGREN, Nord. Hafs-Ann. p. 61 Tab. VIII f. 3. Hab. ad Spetsbergiam, Grönlandiam, Islandiam et Finmarkiam, prof. 10—40 orgyiar., haud frequens. 12. Eunoa nodosa (Saks 1860). FEunoe nodosa MALMGREN, Nord. Hafs-Ann. p. 64 Tab. VIII fig. 4. Lepidonotus pharetratus Jomssron 1865, Cat. Brit. Mus. p. 114, sec. speci- men typieum a Tnowas lectum, in Brit. Mus. a me ipso examinatum ! non Lepidonotus pharetratus? BaArgp, ibidem p. 340, e Firth of Clyde, qui est nostra Dasylepis asperrima (SARs). Hab. rara ad Bahusiam, Finmarkiam, Spetsbergiam, Grönlandiam, prof. 380—100 orgyiar., et ad Shetland insu- las sec. unicum a celeb. GwvN JEFFREYS captum speci- men, in Museo Brit. nomine Lepid. pharetrati Jonwsm. (BarRD) asservatum. DASYLEPIS n. g. 2 Corpus elongato-oblongum sublineare. Lobus cepha- licus antice in prominentias duas conicas productus; anten- +? , L3 1 Fvvoa 1 nom. prop. U w nz» sub basi tentaculi affixx. Elytra, paria 18, totum dor- sum imbricatim tegentia. Setz rami superioris spinulis mi- nimis in confertis seriebus transversalibus dispositis aspe- re, crassiores quam setz rami inferioris. Hx infra apicem integrum curvatum seriatim transverse spinulose. Cirri duo anales sub ano. 13. Dasylepis asperrima (SARS). Polynoe asperrima Sars, Christiania Vid. Selsk. Forh. 1860, p. 59; — Nyt Mag. XII, p. 291. Lepidonotus pharetratus? BArgp, (non JonwssroN!) Catal. of Worms in Brit. Mus. 1865 suppl. p. 340. (see. specimen typicum e Firth of Clyde n:o 818 in British Museum, a me ipso examinatum !) Corpus pollicare utrinque zequaliter obtusum, segmen- tis pedibus instructis 41. Oculi 4, utrinque bini, duo an- tici sublaterales paulo ante medium lobi cephalici siti. Palpi mediocres subtile papillosi, leves; ceterm appendices lobi cephaliei valde ciliatz; cirri tentaculares et decidui dorsua- les ciliati. Elytra reniformia (primo pari suborbiculari ex- cepto), scabra, limo szpe obtecta, undique spinis numero- sis dense obsita, elongato-conicis acuminatis vel rarius apice furcatis, prope marginem posticum et externum longioribus anticum versus sensim minoribus. Cirrus ventralis ciliatus. Hab. ad Norvegiam prope Bergen, prof. 20—40 or- oyiar., et Osteraat, prof. 70—80 org., rarius ut videtur (M. SARS); etiam ad Scotiam, secundum specimen ab oculatis- simo D. ROBERTSON in Firth of Clyde captum et in Mus. Brit. nomine Lepidonoti pharetrati JouwsT.? N:o 818 as- servatum. LAGISCA 1 Mans, 1. c. Char. emend. Corpus elongato oblongum postice attenuatum. ^ Lo- bus cephalieus antice in prominentias duas conicas produ- 1 Aayioxo, 5, nom. prop. 8 ctus. Antennze sub basi tentaculi affixe. Oculi 4, duo an- tici laterales ab apice prominentiarum longe remoti vix ante medium lobi cephalici, duo postici in vertice ad basin lobi cephalici siti. Elytra, paria XV, in segmentis pedibus Tn truetis do 0504. ^.0 MON Un e 22, 25, 28, 31 obvia, to- tum dorsum, segmentis ultimis (c. X) sepe exceptis, obte- gentia. Seta rami superioris apicem versus spinulis mini- mis, in seriebus transversalibus confertis dispositis, aspe- re. Seta rami inferioris his tenuiores et plerumque multo longiores, rare in segmentis posticis etiam breviores, in- fra apicem integrum obsolete bidentatum vel interdum con- spicue bidentatum spinulosx. Cirri duo anales sub ano. 14. Lagisca rarispina (SARS), MGrn, 1. c. p. 65 Tab. VIII £ 2. Polynoé levis H. RATHKE, Nov. act. nat. cur. XX: I p. 150, (p. p.) sec. specimina, una cum nostra Harmothoé imbricata L. e Nor- vegia in Mus. Berol. a H. RATHKE deposita, a me ipso examinata. » » DANIELSSEN, Reise 1858 p. 115 (verisimile); in Mus. Bergense specim. multa indeterminata Lag. rarispin& vidi; spec. ty- pica Polyn. levis DANIELSSEN nusquam adsunt. Hab. ad oras Grónlandie, Spetsbergix, Islandiz, Fin- markie et Norvegie occid., prof. 5—50 (usque ad 250) org. fundo argill-arenoso, lapidoso vel petroso. (Grönlandia: Pröyen 20—40 org., Egedesminde, Omenak 30—250 org. (O. ToRELL); Norsorak 5—20 org., Godhavn (AMONDSEN). Spetsbergixz: Treurenbergbay (Goés & SMITT); Lommebay 10 org., Hornsund, Waygatsöarne, Ginevrabay (IPSE). Is- landie: Arnanàs frequ. prof. 25 org., et Berufjord 15—50 org. (O. TORELL). Finmarkie: (S. LovÉN), Karlsö 30 org. (IPSE), Grótsund 50—70 org. (Goés & IrsE), Molde (H. RATHKE). — Praeterea ad Britanniam borealem sec. spe- cim. a me ipso visa in Brit. Mus., inter specim. Lepid. cirrate Fabr. asservata. 15. Lagisca propinqua n. Lagisee rarispinz et L. semisculpta (JOHNST.) per- quam similis, differt tamen notis sequentibus. Corpus postice attenuatum. ^ Antenne, tentaculum et cirri tentaculares apice tenui elongato. Elytra, primo pari suborbiculari excepto, reniformia vel reniformi-ovalia, fusco- rubra griseo-marmorata, spinulis minimis conicis numero- sissimis sub microscopio modo visibilibus undique punctata, in elytris anticis prope marginem posticum nodulis subglo- bosis raris uniserialibus pedicello molliori insidentibus, oculo lente armato conspicue visibilibus, (non spinulis elongatis subcylindricis ac in Lag. rarispina). Sets superiores rami inferioris apice sepissime bidentata, dente inferiore distin- eto rare absente. Cirrus dorsualis brevis, setis vix lon- glor, apice tenui elongato, parce et breve ciliatus ut tentacu- lum et cirri tentaculares. Latitud. corporis 7 m.m. cum setis. Hab. ad insulas Koster Bahusim rarissima, unde L. LJUNGMAN retulit spec. unicum mancum, e prof. 100 or- gylar. ereptum. Tab. 1 f. 3 Lagisca propinqua e Bahusia: 3 A Pars antica animalis supra visa, aucta. 3 B Pes dexter e medio corporis postice vi- sus, auctus. 3 D Sete ec. 500:es aueta: r rami superioris; s superiores, sl et s? inferiores rami iaferioris. 3 C Elytra aucta, (2) elytron secun- dum, (10) decimum. 3 E Spinul& superficiei elytri secundi valde aucte. Ad genus Lagiscam pertinent: Lagisca Ehlersi n. e Mari Adriatico, Lepidonotus semisculptus JoHNsr., Lep. dumetosus Ora., Lep. Leachii &c. HARMOTHOE (Kxno), Men, 1. c. Ad nostrum char. genericum adde: Oculi 4, duo an- tici laterales ab apice prominentiarum paullum remoti longe ante medium capitis siti, duo postici in vertice ad basin capitis. 16. Harmotho& imbricata:(L.) Menw, 1. c. p. 66 Tab. IX f. 8 (excl. syn. AUD. et M. Epw.). Hab. vulgatissime, fundo algoso-arenoso vel argill.- 10 aren. prof. 2—40 (usque ad 100) orgyiar., ad Scandinaviam occidentalem, Islandiam, Spetsbergiam et Grónlandiam. — Praterea ad Americam borealem et ad Britanniam borea- lem sec. spec., nomine Lepid. cirrati JOHNST. in Brit. Mus. e Scotia (JOHNSTON), Shetland Isl. &c.; vix ad Gal- liam borealem, non in Mari mediterraneo ut vult GRUBE. Specimina duo, e Mari Adriatico nomine ?Polyno& cirrita? MÜLL. a Celeb. GRUBE missa, a nostra Harm. imbricata (L.) (certissime = Aphrod. cirrata MÜLL.!) valde discrepant: alter e Lussin est Harmotho& spinifera EHLERS, alter au- tem e Cherzo Lagisca Ehlersi n.! — 17. ?Harmothoé clavigera (SARs), Nyt Mag. Naturv. XII p. 294. Hab. M. Sans legit specimen unicum ad Christian- sund Norvegie prof. 30—40 orgyiar. — Forsan hxc spe- cles ad nostrum genus Lagiscam referenda; situs oculorum mihi ignotus. Ad hoc genus pertinet prater alias etiam Polynoé spinifera EHLERS e Mari adriatico. EVARNE' Mans, l. c. Ad nostrum char. generic. adde: Oculi 4, duo antici in latere capitis ab apice prominentiarum longe remoti, duo postici in vertice ad basin capitis. 18, Evarne impar (JouwsT.), Mcrn, l. c. p. 71 dab; EX f. 0 Hab. ad Sveciam occident., Islandiam et ad Finmar- kiam prof. 3—30 org.; In Bahusia: Malmö (SM11T), Gull- maren (LovÉN), Väderöarne (G0é$), Koster (LJUNGMAN et IPsE). Islandix (O. ToRELL) In Finmarkia ad Karlsö (IPsE). — Praeterea ad Britanniam: nomine Lepid. cirratz 2E € 5 1 Lvaorve, n, en nereid, 11 FaBR. e Polperro Cornvall (62, 5, 5, 29—30) et inter Harm. imbricatas e Shetland Isl. (GwvN JEFFREYs) in Brit. Mus. Etiam ad Galliam: St. Vaast (ÜLAPAREDE). PARMENIS! n. Corpus sublineare. | Lobus cephalicus antice in pro- minentias duas conicas productus. Antenne sub basi ten- taculi affixe. ^ Oculi 4, duo antici laterales paullum ante medium lobi cephalici, duo postici in vertice ad basin ca- pitis. Elytra, paria 15, totum dorsum imbricatim tegentia. Sets rami superioris seriatim transverse spinulosa, brevio- res et crassiores quam setze rami inferioris. Hz infra api- cem glabrum bifidum vel profunde bidentatum dente supe- riore apice curvato, dente inferiore tenue recto, utrinque spinulosz. 18. Parmenis Ljungmani n. Corpus minutum sublineare, postice perpaullum atte- nuatum, segmentis pedibus instructis 35—36. Lobus ce- phalicus latitudine longitudinem fere xguans, antice angu- stior. Antenne brevissimz, tertiam partem longitudinis ca- pitis superantes. Palpi elongati subulati, oculo nudo vel lente armato glaberrimi, papills tamen minimis modo sub microscopio visibilibus dense obtecti, tentaculo subulato duplo longiores. Cirri tentaculares longitudine tentaculi, subulati, ut tentaculum parce et breve ciliati, articulo ba- sali communi seta fere inclusa armato. ^ Elytra, paria 15, primo pari suborbiculari excepto, oblique ovalia vel ovato- ovalia, margine glabro, nodulis v. tuberculis minimis ver- rucaformibus superficie sparsis. Sete rami superioris di- varicats: multo breviores et paullum tenuiores quam setze rami inferioris. Cirri dorsuales subulati breves, parce et breve ciliati. Cirrus ventralis subulatus brevis breve cilia- 1 JToguevío , 1, nom. prop. 12 tus. Color: elytra fusco-brunnea, griseo guttato-maculata vel striata. Longit. 16—18 m.m., lat. 4—4,5 cum setis. Hab. ad Koster Bahusie prof. 5—30 orgyiar. ab A. LJUNGMAN detecta. Tab. I f.2 Parmenis Ljungmani e Koster: 2 A Pars cepha- lica aucta, 2 B Pes dexter postice visus, auctus. 2 C Elytra aucta: 2 C elytron primum, 2 C! seeundum, 2 C? septimum et 2 C? quatuordeci- mum. 2 D Sets c. 500:ies auctae: r, r! rami superiores, s, s!, s? rami inferioris. 2 E Tubercula elytri valde aucta. LZELILLA * Mens, 1. c. 19. Lenilla glabra Mens, 1. c. p. 73 Tab. IX f. 5. Lepidonotus semisculptus BA1gD (non JoHNSTON), sec. specim. e Guernsey (Smith's collect.) in Brit. Mus., a me ipso exa- minatum. Lepid. semisculptus JoHNston, Cat. Brit. Mus. p. 116, ad nostrum genus Lagiscam pertinet, nullo vero modo cum nostra Lenilla glabra confundenda, nec cum tabula V (Jonxsm. Cat. Br. Mus.) sat mala et vix determinanda, ut vult Cel. W. Bamp (Jonussr. Cat. Br. Mus. p. 340). Hab. in Bahusia rara, ad Britanniam vero haud infre- quens ut videtur. Specimina magna vidi in Brit. Mus., e Guernsey (J. SMITH) nomine ”Lepid. semisculptus? signata et e Beaumaris inter spec. Lep. cirrati v. parasitici BAIRD asservata. 20. Lenilla alba MGRN, 1. c. p. 73 (excl. syn.!) Tab. XIII f. 23. Hab. ad Finmarkiam; specimen unicum hucusgue cog- nitum in Mus. Holm. Hzc species ad proprium genus rectius referenda. 1 Aaivilda, », nom. propr. 13 ANTINOE (Kszo), Mens, 1. c. 21. Antinoé Sarsi (KNBG) Menx, l.c. p. 75 Tab. IX f. 6. Hab. forma minor (Antino& Sarsi KNBG) sat frequens fundo argill. prof. 2—60 orgyiar. in mari baltico, ex Ystad usque ad Alandiam, et forma major (Antino& promamme n.) ad oras orientales et boreales Spetsbergiza. ^ Praterea spe- cimina manca e Finmarkia: Kalfjorden 80 org. (IPSE), (S. LOvEN) vidi. Etiam in Grónlandia: Omenak 30 org., Ablar- tok 280 org. O. TonELL. Hac vero ad speciem propriam perquam affinem forsitan rectius referenda: Antinoé grón- landica n. 29. Antinoé finmarchica n. Segmenta setigera 35, elytra vix vel non ciliata, setze rami inferioris validiores et breviores quam in Antinoé Sarsi. Descriptionem extensam dabam cum figura. Hab. ad Finmarkiam: Tromsö prof. 15 org. (Goes et IPSE); spec. unicum in Mus. Holm. LEUCIA! n. Corpus oblongum posteriora versus angustius. Lo- bus cephalicus antice in prominentias duas conico-acumina- tas productus; antenna sub basi tentaculi affixe. ^ Elytra, paria 16, in segmentis pedibus instructis 1, 3, 4, 6 .... 20, 22, 25, 28, 31 et 34 obvia, totum dorsum obtegentia. Sete rami superioris infra apicem rectum serrulata; setze rami inferioris his multo longiores et tenuiores, infra api- cem curvatum transverse seriatim spinulose. Cirri duo anales sub ano (sec. SARS). 28. Leucia nivea (SARS). Polynoé nivea Sans, Nyt Mag. Naturv. XII p. 291. Hab. rarissima ad Norvegiam: Bejan prof. 30—40 org. (M. SARS); unicum spec. hucusque repertum. , 1 Aevuoc, Ov. 14 MELZENIS 1 Morn. 24. Melenis Lovéni Marn, 1. c. p. 78 Tab. X f. 10. Hab. in sinu Storfjorden Spetsbergixz haud rara. EUCRANTE? Mczx. 25. Eucrante villosa Marx, I. c. p. 80 Tab. X f. 9. Hab. In Bahusia ad Koster insulas fundo argilloso profund. 130 orgyiar. a S. LOvEN semel inventa. ALENTIA 3 Maxrn. 26. Alentia gelatinosa (SARS), McnN, 1. c. p. 81. Lepidonotus imbricatus Jonssron (non L.), Cat. Brit. Mus. p. 118 (excel. syn.!). » » W. Barm, Ibid. p. 340 sec. specimina authentica e Firth of Clyde (D. RozErtsox) et e Polperro (Laucnniw) in Brit. Mus. a me visa. — Aphro- dita imbricata L. est Harmotho& imbricata (L.) Mcrn, ut demonstravi Nord. Hafs- Ann. p. 68— 691! ? Polynoé foliosa Savicny, Descr. de l'Egypte ed. IL, tome XXI p. 349. » » AuDouin & M. Epwanps, Hist. Nat. litt. de la France II p. 89. Hab. ad Bahusiam, Norvegiam meridionalem et ad Britanniam. — Errata maximi momenti in nostra definitione generica (Alentia) et in descriptione Alentie gelatinosx (Nord. Hafs-Ann. p. 80 & 82) hue corrigam: lege in char. gener. p. 80, Elytra - - - dorsum z0z omnino tegentia; in descript. p. 82, Elytra - - - dorsum medium aud perfecte tegentia. Onf. char. gener. Alentiw in tab. p. 56 1. c.! — E e H " / ja & 1 Nekaivic, 5, Aphrodites binamn i Korinth. Y ! = ^ * Fvapavin, y, en Nereid. c * e " 3 A)evtia, 5, binamn at Aphrodite. 15 NEMIDIA * Manx. 27. Nemidia Torelli MaRN, 1. c. p. 84 Tab. XIII f. 22. Hab. ad Whalerspoint Spetsbergix fundo argill. prof. 20—30 orgyiar. (IPSE). POLYNOE (Sav). 28. Polynoé scolopendrina (SAv.), Marn, I. c. p. 82 tub. XE JÄ. Hab. ad Bahusiam et Norvegiam meridionalem rarior; preterea ad Britanniam et Galliam, ex. gr. ad Isle de Ré prope la Rochelle (G. v. YurgN; Mus. Holm.). ENIPO ? Mans. 29. Enipo Kinbergi Mcrn, 1. c. p. 83 Tab. X f. 12. Hab. ad oras Bahusie et Norvegie meridionalis haud frequ.; in Museo Bergense specim. multa et magna vidi, a KoREN prope Molde et Christianssund Norvegix lecta. Ad nostram descript. (l. c.) adde: cirrus ventrali parce ciliatus subulato-attenuatus, haud brevis. LEPIDASTHENIA 5 n. g. Corpus elongatum, sublineare depressum. = Oculi 4, utrinque bini approximati, laterales, par anterius in vel pone medium lobi cephalici. Antennz una cum tentaculo e parte anteriore lobi cephalici producte. Elytra minuta posteriora versus magnitudine decrescentia, maximam partem dorsi nu- dam relinquentia, in segmentis pedibus instructis 1, 3, 4, 6, Da L. COEPI COENA, 19, 82 obvia. Ramus superior pedis perminutus acieula sola praditus, 7 Y c : j E TM 1 Nuits, n, Artemis! binamn i Teuthea. M. d c 3 Évit0), 5, nom. propr. ” , = ? > Aenic, n aoderera. 16 setis omnino carens. Sete rami inferioris infra apicem sub- rectum bidentatum, dentibus subrectis, paulo dilatatz ser- rulate; 1 1. 2 superiorum ceteris plerumque duplo validio- res et crassiores apice integro, margine altero vero dentibus paucis serrato. Cirri anales 2 breves pone anum dorsualem. Lepidasthenia elegans (GRUBE). Polynoé elegans GrupE 1840, Actin. Echinod. und Wiirm. p. 85. Hab. in Mari Adriatico sec. specimina in Mus. Reg. Holmia, a GRUBE et C. HELLER missa. V. Fam. AC(OETID X. = Acoétea KNnG. PANTHALIS Kxszo. 30. Panthalis Oerstedi KNBcG, McRN, 1. c. p. 85. Hab. ad oras occident. Svecie et Norvegie, fundo argill. prof. 6—70 orgyiar., haud frequens. VI. Fam. SIGALIONIDAE. = Sigalionina et Pholoina Kwne. SIGALION (M. Env.) 31. Sigalion Iduna H. RAtHKE, MGRn, 1. c. p. 86. Hab. ad Bahusiam et Norvegiam meridion. et occident., prof. 30—100 org. fundo argill., sat rara. Sigalion boa JOHNSTON, ad Britanniam sat frequens, nostra Sig. Idunz certe proxima et vix distincta. 17 LEANIRA Knsngc. 32. Leanira tetragona (ÖRSTED), MgRN, 1. c. p. 88 Tab. XI f. 14. Hab. rarior ad oras Bahusie et Norvegix, septen- trionem versus usque ad Finmarken, prof. 30—200 orgyiar. fundo argill. Ad hoc genus pertinet: Leanira Yhleni n. Elytra oblongo-ovata, glaberrima non ciliata. Oculi conspicui 4, in quadrato locati, duo antici majores sub an- tennis antrorsum spectantes, duo postici supra in medio lobi cephalici. Cet. ut in Leanira tetragona. Hab. ad Isle de Ré prope la Rochelle Gallie, G. v. YHLEN 1865 (Mus. Holm.). PHOLOE Jonssros. 33. Pholoé minuta(FABR.), McnRN, 1. c. p. 89 Tab. XI f. 13. Pholoé inornata Jonssros, Cat. Brit. Mus. p. 121. » » W. Barngp, Ibid. p. 340 sec. spec. typic. in Brit. Mus.! Hab. ad Spetsbergiam, Grónlandiam, Scandinaviam occidentalem, Islandiam: Hofsäs (O. TORELL), et ad Bri- tanniam, fundo argill. prof. 2—30 org., passim sat frequens. VII. Fam. NEPHTHYDIDJE. — Nephthydea Gr. EnLErs, Qras. — Nephthyacea Jonnsr. NEPHTHYS Cuv. 34. Nephthys ciliata (MUuELL.), H. RATHKE, MGRN, Ecesp: 104 Tab, XIBEE 17. Diplobranchus ciliatus QuavREFAGES, Annelés (public. autumno 1866!) I p. 434. (A. J. M—n V. 1867.) 2 18 Nephthys ciliata QuavREFAGES, Annelés (public. autumno 1866!) I p. 429. » borealis » » » I p. 428. NS caeca JOHNSTON in sched., specimen unieum e Tenby (DvsTER) in Brit. Mus. Ordines longitudinales papillarum proboscidis 22 (non 21), duo supremi antrorsum sensim approximati ut etiam duo infimi. Hab. fundo argillaceo prof. 5—200 orgyiar., sat fre- quens ad oras Spetsbergie et Scandinavie occidentalis. — Praeterea ad Islandiam, Grönlandiam et Britanniam borealem. 35. Nephthys lactea n. Hab. Specimen unicum mancum hujus nova speciei in Mus. Holm. nomine Nephthydis cxcz asservatum, ad Nor- sorak in Grónlandia ab AMONDSEN lectum. 36. Nephthys caeca (FAsR.) Mens, 1. c. p. 104 Tab. XII f. 18. Aonis caeca. SaviGNY, Descr. de l'Egypte, 2 édit, XXI p. 374. » BrarNviLLE, Dict. Se. Natur. t. 57 N 492. Portelia caeca OVATREKAGES, Anneles (public. autumno, 1866) I p. 433. Nephthys Oerstedi — » » » I p. 427. » margaritacea GUATREFAGES, Anneles » I p. 423. » caeca JonNsSTON, Cat. Brit. Mus. p. 167. » » = W. Barn, ibid. p. 342 (sec. spec. e Gairloch (D. RoBEnT- SoN) in Brit. Mus. à me examinatum!). Hab. ad Grónlandiam, Finmarkiam et Britanniam bo- realem fundo arenoso, e litore recessu maris relicto usque ad profund. magnam. Grónlandie: Julianehaab, Smalle- sund, Arsukfjord, Godhavn et Egedesminde (O. ToRELL et AMONDSEN). Finmarkie: Oxfjord, Karlsö, Balsfjord (IPsE). 37. Nephthys incisa Marn, l. c. p. 105 Tab. XII f. 21. Hab. ad oras Bahusie haud infrequens prof. 20—80 orgylar.: Väderöarne, Koster &c. i 19 38. Nephthys assimilis OERSTED, MGRN, 1. c. p. 105 Tab. XII f. 19. Hab. ad oras Svecix occid., fret. Oresund — Koster, haud frequens. 39. Nephthys longisetosa OERSTED, MGRN),|. c. p. 106 Tab. KIIN 20. Non Nephthys longisetosa JonxsroN, Cat. Brit. Mus. p. 172 sec. specimina Johnstoni in Brit. Mus. e Holy Island, Ber- wick bay et Firth of Forth, qui pertinent an ad Nephth. Hombergi Avun. et M. Epw. utrum ad spec. nov.! Hab. ad Grónlandiam, Spetsbergiam et rarior ad Fin- markiam, fundo argill. prof. 5—100 orgyiar. VIII. Fam. PHYLLODOCID. E. = Phyllodocea GR. s. str. NOTOPHYLLUM (Öxrsr.), Mcrn, 1. c. 40. Notophyllum polynoides ÓnsrED, Manw, lo cp. 930 Tab; XIVU£033 Notophyllum longum Örsrgp, Ann. Dan. consp. p. 26 Tab. 5 f. 78. » polynoides KongN, Nyt Mag. IX p. 95. ? Phyllodoce foliosa Sans, Beskr. og Iaktt. p. 60 Tab. 9 f. 26. ? Notophyllum foliosum Sans, Nyt Mag. VII p. 386. Hab. ad oras Bahusix et Norvegie meridionalis usque ad Bergen, fundo argill. prof. 20—60 orgyiar. — Phyllo- doce foliosa SARS, appendice inferiore pedis "acuminata? sec. deser. et figuram SARSI pradita, a nostra specie verisi- mile re vera non discrepat. GENETYLLIS ! Mars, 1. e. p. 93. Erratum maximi momenti in nostro char. generico et 1 FlevervAAG, n, binamn ät Aphrodite. 20 in nostra figura 32 tab. XIV (I. c.) a KiNBERG communi- cata huc corrigendum. ^ Lege: tentacula 4 (mon 5), utrin- que bina alter super alterum, ad apicem capitis. 41. Genetyllis lutea MGRN, 1. c. p. 93 Tab. XIV f. 32 (tentacula 4, non 5 ut delineator errore indicat!). Hab. ad oras Dahusie haud infrequens. ANAITIS! Mons. 42. Anaitis Wahlbergi Mans, 1.c. p. 94 Tab. XIV f. 31. Hab. ad oras maxime boreales Spetsbergix sat rara. 43. Anaitis kosteriensis n. Precedenti simillima, tamen distinguenda. Lamelle superiores obovato-suborbiculares; lamelle inferiores elliptice subacuminate, partem setigeram cum quarta sux longitudinis parte superantes. Color in spiritu: antica et postica pars pallide grisea, media pars sordide fusca. Longit. fragmenti 9 20 m.m., latit. 2 m.m. Hab. Specimen unicum mancum, ad insulas Koster in Bahusia ab A. LJUNGMAN profund. 130 orgyiar. detectum, examinavi. , PHYLLYDOCE? Sav., Mcrn. 44. Phyllodoce citrina McRN, l. c. p. 95 Tab. XIII f. 24. Phyllodoce maculata ÓnsrEp, Grönl. Ann. dorsibr. p. 39 fig. 46, 48 (non FABR., 26€ JOHNSTON). Hab. ad Spetsbergiam et Grónlandiam, prof. 5— 10 org. haud rara; Spetsbergie: Shoalpoint, Waygatsöarne, 2 *Avaiti, n, nom. myth. ? Detta namn har vunnit burskap äfven i botaniken, men är redan af SavicNY (1817) upptaget i dess här begagnade betydelse, hvilken' det sedermera fätt behälla inom hela den hithörande zoologiska litteraturen, hvarföre vi ej anse det tillstándigt att yrka pä dess ersättande af nägot 21 Storfjorden (IPSE), Hornsund (TORELL), Isfjorden (LOvEN). Grónlandie: Norsorak (AMONDSEN), Omenak et Próven (ToRELL). 45. Phyllodoce groenlandica Onsr., Mcrn, l. c. p. 96. Hab. vulgaris in maribus Spetsbergie et Grónlandiz, prof. 5—50 orgyiar. fundo argill. vel argill-arenoso. Ra- rior etiam ad Finmarkiam et Bahusiam. Tab. II £. 9 Phyllodoce grónlandica e Bahusia: 9 C Pes 10 dexter, 9 C! pes 60 dexter, 9 O? pes sinister e postica ds corporis , omnes antice visi, aucti. 9 D Seta 500:es aucta. 46. Phyllodoce mucosa ÖRSTED, Ann. Dan. Consp. D- 91 71.229. NS: 89 (D. 4p.) Lobus cephalicus cordatus longitudine latitudinem z- quans. Proboscis emissa subcylindrica parte posteriore papillis ovalibus compressis in ordinibus 12 longitudinali- bus, utrinque sex, dispositis, parte anterlore transverse ru- gosa; numerus papillarum in ordinibus lateralibus interme- diis c. 10. Lamella appendicis superioris in segmentis an- ticis subovalis, in mediis subrectangularis; lamella appendi- cis inferioris elliptica acuminata apice deorsum versa, parte setigera fere duplo longior. Color in spiritu albidus. Longit. 50—60 m.m., latit. corporis 1,2 m.m., cum appen- dic. 3 m.m. sine setis. Hab. ad oras occident. Svecie e Kullen (ÖRSTED) usque ad Koster, prof. 5—20 orgyiar., haud frequens. Tab. II £. 7 Phyllodoce mucosa OmsrEp e Bahusia: 7 Pars antiea animalis aucta, proboscide exserta. 7 C Pes 13, 7 C! Pes 60, aueti. 7 D Seta 500:ies aucta. '47. Phyllodoce pulchella n. Lobus cephalicus e basi cordata ovato-suborbiculatus, nytt, sämycket hellre som vi icke áro absoluta anhängare af den àsigt, som fordrar att samma genusnamn icke i nàgot fall fär begagnas inom zoologin och botaniken tillika. 22 fere z:eque longus ae latus. Pars posterior proboscidis ex- serta papillis ovalibus in ordinibus 12 longitudinalibus, utrinque 6, dispositis; numerus earum in ordinibus latera- libus intermediis 7—8. Lamella appendicis superioris in segmentis anticis late olique ovata, in mediis subrectangu- laris; lamella appendieis inferioris ovato-ovalis subobtusata , partem setigeram tertia longitudinis parte superans. Co- lor in spiritu rubicundo-albidus maculis tribus fuscescenti- bus in dorso cujusque segmenti. Longit. 30 m.m., lat. cum append. 1,5 m.m. Hab. Specimen unicum ad Koster insulas, prof. 10—20 orgylar., ab A. LJUNGMAN lectum vidi. Tab. II f. 8 Phyllodoce pulchella e Koster Bahusie: 8 Pars antica animalis aueta, proboscide semiprotrusa. 8S8 C Pes 13 dexter, 8 C! pes 60 dexter, aucti antice visi. 8 D' Seta 500:ies aucta. 48. Phyllodoce badia n. ? Phyllodoce assimilis ÓnsTrED, Ann. Dan. Consp. p. 31. Lobus cephalicus ovali-ovatus basi cordata interdum profunde incisa, longitudine latitudinem paullum superans. Cirri tentaculares subulati crassi. Lamella appendicis su- perioris in segmentis anticis subovalis, in mediis et posti- cis subrectangularis; lamella appendicis inferioris ovato-el- liptica subobtusa, parte setigera distincte sed non multo longior. Color in spiritu fusco-badius. Longit. c. 70 m.m.; lat. corporis c. 1,5 m.m., eum appendic. e. 4 m.m. Hab. Specimina pauca in Bahusia a LOVEN lecta examinavi. Tab. II f. 6 Phyllodoce badia e Bahusia: 6 Pars antica ani- malis aucta. 6 C Pes 13, 6 C! pes 60, 6 C? pes e postica parte cor- poris, omnes antice visi, aueti. 6 D Seta 500:ies aucta. 49. Phyllodoce teres MGrn, 1. c. p. 97 Tab. XIV f. 30. Hab. in litore arenoso recessu maris relicto ad oras occidentales Scandinavie, e Bahusia usque ad Finmarkiam. 29 50. Phyllodoce maculata (M0LL.), non Onsr., nec JOHNSTON. Die geflechte Nereide MöLLER, von Wärmern p. 156 Tab. X. Nereis maculata MöLLER, Prodr. Zool. Dan. p. 217. Phyllodoce Mülleri LEvCKART, Archiv f. Naturg. 15: 1, p. 204 Tab. III f. 13. Lobus cephalicus late cordatus latitudine longitudinem superans. Pars posterior proboscidis exserta papillis ova- libus in ordinibus 12 longitudinalibus, utrinque 6, dispositis; numerus earum in ordinibus lateralibus intermediis 6—7. Lamella appendicis superioris in segmentis anticis ovato- ovalis, in mediis subrectangularis; lamella appendicis in- ferloris ovata obtusa, partem setigeram tertia longitudinis parte superans. Color in spiritu subbadius, margine la- mellarum superiorum dilutiore. Hab. ad Islandiam, unde specimina pauca, in sinubus Thistelfjord et Berufjord capta, retulit O. ToRELL. Tab. III f. 16 Phyllodoce maculata ex Islandia: 16 Pars an- tiea animalis aucta, proboscide exserta. 16 B Pes 10 dexter, postice vi- sus, 16 B! Pes dexter antice visus e medio corporis, 16 B? Pes dexter e pöstica parte corporis (lamella inferiore omissa). 16 D Seta 500:ies aucta. Nescio quid Nereis maculata Farr.; sed Phyllodoce maculata Ör- sTED est nostra Phyllodoce citrina. Phyllodoce maculata JomNsron, ve- risimile species collectiva, in Brit. Mus. non adest, igitur vix unquam certe agnoscenda. (Cnf. PERCEvAL WRicHT, Zool. Record II p. 729). Hocce nomen JouwsTONI, antea a MöLLER adhibitum, omnino rejiciendum. 51. Phyllodoce Rinki n. Lobus cephalieus suborbiculatus basi cordata, longi- tudine latitudinem paullum superans. Proboscis exserta subclavata vel subcylindrica, parte posteriore papillis ova- libus compressis in seriebus 12 longitudinalibus, utrinque 6, dispositis, parte anteriore sublevis; numerus papillarum in ordinibus lateralibus intermediis c. 8. Lamella appendicis superioris in segmentis anticis suborbicularis, in mediis subrectangularis; lamella inferior ovalis, parte setigera paul- lum longior. Color in spiritu fuscobadius. Longit. c. 30 m.m., lat. cum append. c. 2 m.m. 24 Hab. ad Grónlandiam, unde AMONDSEN misit speci- mina pauca ad Norsorak prof. 5—20 orgyiar. lecta. Tab. IL f. 11 Phyllodoce Rinki e Grönlandia: 11 Pars antica aucta proboscide exserta. 11 C Pes 12 sinister antice visus, 11 C: Pes 50 e medio eorporis, aucti. 11 D Seta 500:ies aucta. 52. Phyllodoce Luetkeni n. Lobus cephalicus ovatus basi cordata, longitudine la- titudinem distincte superans. Lamella appendicis superio- ris in segmentis anticis subquadrangularis, in mediis et po- sticis late subrectangularis; lamella inferior ovato-ovalis oblique acuminata, parte setigera distincte longior. Color in spiritu rubicundo-albicans. Longit. 25 m.m.; latit. cum append. 2,5 mm. Hab. Specimen unicum mancum. (parte postica regene- rata), ad Godthaab in Grónlandia meridionali, prof. 100 or- gylar., ab AMONDSEN detectum. Tab. II f. 10 Phyllodoce Lütkeni e Grónlandia: 10 Pars an- tica aucta. 10 C Pes 12 sinister antice visus, 10 C! Pes 50 sinister an- tice visus, 10 C? Pes dexter e postica parte corporis antice visus, omnes aueti. 53. Phyllodoce incisa ÖRSTED, Grónl. Ann. dors. p. 37 f. 44. Hab. ad Grónlandiam. Species non satis cognita. Phyllodoce laminosa SAV., Qro. Phyllodoce lamelligera Jomssron, Cat. Brit. Mus. p. 175 (p. p.), sec. specim. in Brit. Mus.! Lobus cephalicus latus basi cordata, margo antico sub- rotundato. Pars postica proboscidis exserta subclavata quasi densissime breve ciliata, papillis tamen compressis majoribus in seriebus dispositis non ornata, pars antica subcostata transverse subrugosa. Lamella appendicis supe- rioris in segmentis anticis ovata, in mediis late ovato-sub- cordata oblique subacuminata; lamella inferior oblonga in anticis segmentis obtusa, in mediis oblique acuminata, parte 25 setigera distincte longior. Color in spiritu: corporis brun- neo-coeruleus, lamellarum olivaceus. = Hab. ad Britanniam et Galliam sat frequens ut vide- tur. Ad Scandinaviam nondum reperta. Phyllodoce laminosa RATHKE, Fauna Norwegens p. 169 verisimile huc non pertinet. Tab. III f. 17 Phyllodoce laminosa Sav. e Britannia (Mus. Holm.): 17 Pars antica animalis aucta, proboscide exserta. 17 B Pes 10 sinister antice visus auetus. 17 B! Pes 22 dexter antice visus, auctus. 17 D Seta 500:ies aucta. EUMIDA Mars. 54. Eumida sanguinea (ÖRSTED) MGRn, 1. c. p. 97 Tab. XIV f. 28. Hab. ad oras occident. Scandinavix e freto Öresund (ÖRSTED) usque ad Finmarkiam haud rara. Bahusi»: mul- tis locis S. LovÉN, Koster (IPsE), Väderöarne (Goés). Norvegie: Stavanger (KROK et v. FRIESEN). Finmarkia: S. LovÉN, Tromsö et Karlsö (IPSE). — Prseterea ad Bri- tanniam (Brit. Mus.!). EULALIA (Sav.), Mcrn. 55. Eulalia viridis (MuELL.) Marx, 1. c. p. 98 Tab. XV f. 39 (excl. syn. AuD. & Epw.). Phyllodoce Gervillei QuavREFAGES, Annelés 1866, II p. 159. Hab. ad oras Scandinavia occidentales, e freto Ore- sund usque ad Finmarkiam haud infrequens, ad Islandiam, Grónlandiam et Britanniam. 56. Eulalia bilineata (JomwsroN) Marn, 1. c. p. 99 ADEL ADIRI." 26! Hab. rara ad Finmarkiam (LovÉN & IPsE). 57, Eulalia problema ManN, I. c. p. 99 Tab. XIV £.29.—.. AANT'A ; Hab. ad Grónlandiam rara (O. ToRELL). 26 Eulalia pusilla ÓRsTED et Eulalia fusca ÓRsSTED, Ann. Dan. consp. p. 27, 28, non satis cognite nimis incertze species. SIGE Mens. 58. Sige fusigera MGrn, 1. c. p. 100 Tab. XIV £. 27. ? Eulalia quadricornis ÖrsrEn, Ann. Dan. consp. p. 28. Hab. haud rara ad Bahusiam (Koster) et in sinu Chri- stianiense (Dróbak) Norvegie. MYSTA Morn. 59. Mysta barbata McRN, 1. c. p. 101 Tab. XV f. 34. ? Eteone maculata ÖOrRsrED, Ann. Dan. consp. p. 29. Hab. ad Bahusiam non frequens. Tab. III f. 20 Mysta barbata e Bahusia: 20 Pes sinister antice visus, auctus; hsc figura bona, sed figura 34 C tab. XV (L. e.) mala rejicienda. ETEONE (Sav.) Mens, 1. c. 60. Eteone pusilla (OERSTED) MGRN, l. c. p. 102 Tabu -f,.-9T. Hab. ad oras occid. Svecie, Oresund— Bahusia, non frequens. 61. Eteone spetsbergensis McnN, 1. c. p. 102 Tab. XV f. 38. Hab. sat frequens ad oras Spetsbergi:x. 62. Eteone Lilljeborgi n. Corpus angustum, lineare postice attenuatum, subte- res ventre subplano. ^ Lobus cephalicus latitudine longitu- dinem paullum superans, antice angustatum. Proboscis ex- serta levis. Oculi minuti. Appendix superior late ovata a parte setigera distans. Appendix inferior oblonga apice obtuso, parte setigera vix longior. Cirri anales duo bre- 27 vissimi crassi ovales obtusi. Color in spiritu: fulvus. Longit. 25—35 m.m., latit. 1—1,5 m.m. Hab. ad Bahusiam rara (S. Lov£x). Tab. III f. 22 Eteone Lilljeborgi e Bahusia: 22 Pars antica proboscide maxima parte exserta, aucta. 22 C Pes e anteriore, 22 C! e posteriore parte corporis eum appendicibus, aucti. 22 D Seta c. 500:ies aucta. 63. Eteone islandica n. Corpus ut in przcedente. Lobus cephalicus fere xgue longus ac latus, antice angustatum. Oculi minuti. Appen- dix superior late ovalis, partem setigeram tangens. Ap- pendix inferior lineare oblonga apice oblique subacuminato, parte setigera paullum longior. Color in spiritu: dilute ful- vus vel fulvo-fuscescens. Longit. 30 m.m., latit. 1,5 m.m. Hab. ad Islandiam in sinu Berufjord, 25 org., et ad Raufarhavn legit. O. TORELL. Tab. III f£. 23 Eteone islandica, e Islandia: 23 Pars antica aucta. 23 C Pes auctus. 23 D Seta e. 500:ies aucta. 64. Eteone longa (FABR.) ÓnsTED. Nereis longa FAsr1cius, Fn. Grönl. p. 300. — Naturh.-Selsk. Skrivter 5: 1 p. 171 Tab. 4 f. 11—13. Eteone longa ÓnsrED, Grónl. Ann. dorsibr. p. 33 f. 20, 28. Hab. haud infrequens ad Grónlandiam prof. 3—20 or- gyiar.: Julianehaab, Norsorak, Smallesund (AMONDSEN), Pröven (O. TORELL). 65. Eteone arctica n. Corpus lineare depressiusculum. Lobus cephalicus latitudine longitudinem fere zquans. Oculi distincti. Pro- boscis exserta subclavata ad basin levis, versus orificium subdorsuale papillis c. 15 coronatum subrugosa mammillis sparsis obsita. Appendix superior ovata, a parte setigera remota. Appendix inferior subobtusa parte setigera distincte longior. Cirri anales 2 brevissimi crassi ovales. Color in spiritu: brunneo-chalybeus, dein testaceo-pallescens. Lon- git. 40 m.m., latit. 2 m.m. 28 Hab. ad oras Spetsbergie haud rara, nec non ad Fin- markiam. Spetsbergie: Hackl. Headland, Kingsbay (Goes & SMITT), Treurenbergbay, Safehavn &c. (IPSE). Finmar- kie: Balsfjorden & Kalfjorden (Goes & IPSE). Tab. II f. 12 Eteone arctica e Spetsbergia: 12 Pars antica au- eta. 12 A Pars antica proboscide valde protensa, aucta. 12 C et 12 C! Pes antice et postice visus, auctus. 12 D Seta e. 500:ies aueta. 66. Eteone Leuckarti n. Corpus depressum sublineare. Lobus cephalicus lati- tudine longitudinem superans. Oculi indistincti. Proboscis exserta subcylindrica ad basin levis, versus apicem paul- lum incrassata et transverse subsulcata. Appendix supe- rior minuta late ovata suborbiculata, a parte setigera longe remota. Appendix inferior minuta ovali-oblonga apice ro- tundato, parte setigera vix vel paullum longior. Color in spiritu: coeruleo-brunneus. Longit. ? lat. 9 m.m. Hab. ad Islandiam in sinu Thislelfjord (O. ToRELL). Tab. II f£.15 Eteone Leuckarti ex Islandia: 15 Pars antica pro- boscide exserta aucta. 15 C Pes e antica parte, 15 C! pes e medio cor- poris, aucti. 15 D Seta 500:es aucta. 67. Eteone Sarsi ÖRSTED, Ann. Dan. consp. p. 29 f. 77. Corpus subdepressum ventre plano, lineare postice at- tenuatum. Lobus cephalieus latitudine longitudinem multo superans. Oeuli minuti. Appendix superior late ovata sub- orbiculata a parte setigera perpaullum remota. ^ Appendix inferior ovali-oblonga apice obtuso-rotundato, parte setigera in junioribus paullum, in adultis distincte longior. Color in Spiritu: in junioribus griseo-virescens, in majoribus livido- brunneus. Longit. 30—100 m.m., latit. 2—4,5 m.m. cum append. sine setis. Hab. ad oras occid. Svecix, Oresund— Koster. Tab. II f 14 Eteone Sarsi e Koster: 14 Pars antica aucta. 14 C, 14 C! et 14 C? pedes diversi aucti. 14 D Seta 500:ies aucta. 29 68. Eteone depressa MGxrn, 1. c. p. 103 Tab. XV f. 36. Hab. ad Spetsbergiam et Grónlandiam haud frequens. 69. Eteone lentigera n. Corpus subdepressum. = Lobus cephalicus latitudine longitudinem superans. Proboscis exserta ad basin levis, versus apicem incrassatum transverse rugosa. Appendix su- perior rotundata, a parte setigera distincte ac paullum re- mota. Appendix inferior apice obtuso, parte setigera vix vel paullum longior. Color in spiritu: coeruleo-brunneus. Longit. (0 m.m., latit. 9 m.m. Hab. ad Spetsbergiam haud frequens: in Treurenberg- bay et ad Waygatsöarne. Tab. II f. 13 Eteone lentigera e Treurenbergbay: 13 Pars an- tica proboscide exsertía, aucta. 13 C Pes ex anteriore, 15 C! Pes e po- steriore parte corporis. 13 D Seta 500:ies aucta. 70. Eteone cylindrica ÖRSTED, Grónl. Ann. dors. p. 35 f. 42, 49, 57. Hab. ad Grönlandiam. 11. Eteone flava (FABR.) MGRn, 1. c. p. 102 Tab. XV f. 35. Hab. ad Grónlandiam. Tab. III f. 21 Eteone flava e Grönlandia: 21 Pes auctus. CHJETOPARIA * n. Corpus angustum lineare depressiusculum. Lobus ce- phalieus latus brevissimus subrectangularis cum segmentis buccalibus magnis prorsus coadnatus. Tentacula 4 brevis- sima, utrinque bina alter super alterum in apice truncato capitis. Cirri tentaculares in segmentis buccalibus utrinque 4, inter se sejuncti, posteriores ab anterioribus longe re- moti. Series minute transverse, utrinque tres, setarum - € , c 1 Xatirn, 7 och IHagst ; 5. 30 buccalium brevium difformium, forma sat singulare, subtus in segmentis buccalibus: par primum sub cirris tentacula- ribus anticis e setis paucis (4) apice cuspidato constans, par tertium setarum spiniformium paucarum (4) pone cir- ros tetaculares posticos, et par secundum intermedium e se- tis numerosis inzqualibus versus apicem dilatatum sublan- ceolatum introrsum curvatis compositum. Appendix supe- rior pedis lamella extrorsum et sursum porrecta. Appen- dix inferior lamellzformis, lateri postico partis setigera sub- acuminatz affixa. Setz pedis capillares compositze spinose articulo terminali recto longe attenuato-acuminato. 72. Chetoparia Nilssoni n. Corpus minutum. Pars cephalica (lobus cephalicus una cum segmentis cirros tentaculares gerentibus) late ovata truncata basi transversa. Oculi nulli distincti. | Cirri ten- taculares apice attenuato, inzxquales, posteriores anteriori- bus longiores latitudinem corporis subzquantes. Lamella appendicis superioris ovalis. Appendix inferior compres- sa elliptica partem setigeram subtriangularem subacumina- tam dimidio longitudinis superans. Appendices caudales nulle (P). Color in spiritu: rufus, macula intense sulphu- rea in parte interiore lamella appendicis superioris, dein sordide olivaceus vel rubicundo pallescens lamella incolo- rata. Longit. c. 20 m.m., latit. 1,5 m.m. cum append. sine setis. | Hab. ad Bahasiam sat rara S. LOvEN et, ad Koster prof. 700—130 orgyiar., LJUNGMAN. Tab. IL £ 5 Chatoparia Nilssoni e Koster: 5 Pars antiea su- pra visa, aucta. 5 A Eadem pars subtus visa, aucta. 5 C Pes dexter pos- tice, 5 C! Isdem pes antice visus, auetus. 5 B Set» buccales e latere dextro in situ naturali valde auete. 5 D Seta capillaris pedis 500:ies aucta. 31 IX. Fam. HESIONIDZE (Sans). = Hesionea (Gr.) EnLERS, Canvs. OPHIODROMUS Sans. 73. Ophiodromus vittatus SARs, Christ. Vid. Selsk. Forh. 1861; Nyt Mag. XI: 3 p. 87. Hab. ad Bahusiam et Norvegiam meridionalem usgue ad Bergen et Christianssund haud frequens; in Bahusia ad Väderöarne, Dyngö (Goés) et aliis locis (S. LOvEN). CASTALIA (Sav.) ÓnsrED, SARS. 74. Castalia punctata (MÜLL.). Nereis punctata MULLER, Prodr. Zool. Dan. n. 2633; Zool. Dan. II p. 28 Tab. 62. Halimede venusta H. RAvHKE, Nov. act. acad. C. L. C. nat. cur. XX: 1 p. 168 Tab. 7 f. 1—4. Psamathe punctata (olim fusca) JonwsToN, Cat. Brit. Mus. p. 182. Castalia punctata ÜRsTED, Ann. Dan. consp. p. 24 f. 15, 63—65, 69 (excl. syn. FABR., Sav.); Reg. Mar. p. 78; Dróbak p. 11. » » Sams, Nyt Mag. VI p. 209, VII p. 382; Christ. Vid. Selsk. Forh. 1861 p. 89. Psamathe venusta DANIELSSEN, Reise 1858 p. 117. Hab. fundo aren.-argillac., algos.-lapid., vel petros.- ostreato, prof. 1—40 orgyiar., sat frequens ad oras occi- dentales Scandinavie, Oresund—Finmarken (S. LovÉN et ad Tromsö et Karlsö IPSE). Prsterea ad Islandiam (Ar- nanäs O. TORELL) et Britanniam. 75. Castalia aurantiaca Sans, Christ. Vid. Selsk. Forh. 1861 p. 90. Hab. prof. 1—60 orgyiar. ad Florö et Manger prope Bergen Norvegie (SARS). 16. Castalia longicornis SARS, 1. c. p. 90. Hab. prof. 40—60 orgyiar. ad Manger (SARS). 52 77. Castalia Fabricii n. Nereis aphroditoides FABrrcrus, Fn. Grönl. n. 278. ” » » Nat.-Selsk. Skr. 5: 1 p. 164 Tab. 4 f. 4—6. Ramus superior pedis setis praditus nullus, aciculis binis tamen indicatus; acicule rami inferioris 3—4. Color in spiritu: sordide fulvo-virescens antice utrinque striis viridibus. Longit. 18 m.m., lat. cum pedibus sine setis 3,5 m.m.; seg- menta 45. Cetera ut in C. punctata. Hab. ad Grónlandiam; specimina e Julianehaab et Smallesund reportavit AMONDSEN. 78. Castalia rosea (FABR.). Nereis rosea FABRICIUS, Fn. Grónl. n. 284 p. 301. » » » Nat.-Selsk. Skr. 1799, 5:1 p. 175 Tab.4 f. 14— 106. Jastalia rosea SAviGNY, Descr. de l'Egypte XXI p. 375. Hab. ad Grönlandiam (FABRIcI1us). Mibi ignota. 79. Castalia arctica n. Ramus superior pedis setis przditus nullus, acicula una tamen indicatus; acicule rami inferioris 2. Color in spiritu: pallide fulvus, antice stris viridibus utrinque in dorso. Longit. 17 m.m., latit. 9 m.m. cum pedibus sine setis; segmenta 35. Cetera ut in C. punctata. Hab. fundo argillaceo, prof. 3—30 orgyiar., ad oras Spetsbergixa passim sat frequens, ut in sinubus Safehavn, Wydebay, Kingsbay (Goés & SwrrT) et ad Shoalpoint (IPsE). X. Fam. SYLLIDJE. — Amytidea et Syllidea Gr. AUTOLYTUS Gm., A. Ac. 80. Autolytus prolifer (MÜLLER). Animal surculare: Nereis prolifera M0LLER, Zool. Dan. II p. 15 Tab. 52 f. 5—7. 33 Syllis prolifera Frgx & Leuckarr, Beitr. zur Kennt. Wirbell. Thiere 1847, p. 95 (non JonwsTON). Autolytus prolifera GRvuBE, Fam. Ann. p. 62. » prolifer Kronn, Archiv. Naturg. 18: 1 p. 66. Animal sexuale: Mas: ? Nereis corniculata M0LLER, Zool. Dan. II p. 15 Tab. 52 f. 1—4. Diplocerea corniculata GRuBE, Fam. Ann. p. 64. (Sacconereis helgolandica mas) Max MürrrER, Archiv. f. Anat. Phys. 1855 p. 18 Tab. 5 f. 9—13. Polybostrichus Mülleri KxrERSTEIN, Zeitschr. f. W. Zool. XII p. 113 Tab. XI 1—6. » » KeEreRSTEIN, Ibidem p. 468. Chritidia thalassina Gosse, Ann. and Mag. Nat. Hist., ser. II vol. 16, 1855 p. 308. Femina: Scolopendra marina SLABBER, Mikrosk. Wahrnem. von Wasser- und Land- thierchen 1781, p. 44 Tab. X f. 3—5. Sacconereis helgolandica MAx MöLLER, Archiv. für Anat. Physiol. 1855, p 18 Tab. II. (sine nomine) S. LovEs, Arsberättelse om Zool. fram- steg 1840— 1844 p. 71. Hab. ad Norvegiam meridionalem, Sveciam occiden- talem (ad Kullen S. LovÉN), Helgolandiam et Britanniam. 81.. Autolytus fallax n. Animal surculare: Corpus lineare postice attenuatum, teretiusculum ven- tre plano, segmentis 45. Partitio fit pone segmentum XIII setigerum. Oculi, tentacula et cirri tentaculares ut in Aut. cornuto AG. Tentaculum intermedium longitudine cirrorum tentacularium posticorum (h. e. cirrorum dorsualium seg- menti primi setigeri) segmenta c. XIII antica aguans. Cirr ceteri dorsuales breves dimidiam latitudinem corporis subzquantes. Sete composite, articulo terminale minimo apice bidentato, seta sola suprema simplice, apice acumi- nato integro, excepta. Setx capillares nondum visibiles in surculo masculino adhzrente, tentaculis et oculis 4 distin- ctis jam przdito. Color dilute fulvus. Longit. 8 m.m., latit. vix 1 m.m. (A. J. M—n V. 1867.) 3 94 Hab. ad Edlundsberg in sinu Storfjorden Spetsbergix unieum specimen die XII mensis Augusti 1864 inveni, prof. 2—5 orgylar. Tab. VI f. 41 Autolytus fallax e Spetsbergia: 41 Animal sur- culare auctum, supra visum, surculo manifeste masculino tentaculis et oculis jam pr&dito, segmento XIII setigero adhzerente. 41 C Pes auctus e medio surculi, 41 D Sete ejusdem pedis 500:ies auctz: a seta compo- sita, b seta simplex. Animal sexuale (mas et femina) hujus speciei nondum cognitum. 82. Autolytus longisetosus (ÖRSTED). Animal surculare: ? Nereis prismatica MirLER, Zool. Dan. prodr. n. 2637 » » FABR1c1us, Fn. Grónl. p. 302. — Naturh.-Selsk. Skr. 5 p. 177 Tab. 4 f. 17—20. Amytis » SaAviGNY, l. c. p. 376 (not. 10); GnunE, 1. c. p. 63. Animal sexuale: Mas: Polybostrichus longosetosus ÓRsTED, Grónl. Ann. Dorsibr. p. 182-—184 Tab. V f. 62, 67, 71. » » KrrrnsTEIN, Zeitschr. Wiss. Zool. XII p. 465— M Baan t2 pn Femina: ? Nereis bifrons MULLER, Zool. Dan. prodr. n. 2638. » » — FABRIcius, Fn. Grónl. p. 303. — Naturh.-Selsk. Skr. 5 p. 181 Tab. 4 f. 21—23. Polynice » | SAVIGNY, l. c. p. 375 (not. 9); GrugF, l. c. p. 64. Mas: Corpus e tribus partibus difformibus constans: antica pars 6 segmentis setas modo compositas gerentibus, media pars 28, 30, 32, vel c. 35 segmentis fasciculis setarum ca- pilarium longissimarum, preter setas compositas, instruc- tis, pars postica segmentis 10, 15 vel c. 20 setis composi- tis preditis. Cirri dorsuales antice partis dimidiam lati- tudinem corporis z:quantes vel paullum superantes. Seta capillares lineares apice rotundato, sete composite breves articulo terminale subfalcato breve apice bidentato. Cirri anales duo. Color fulvo-brunneus. Longit. 11—13 m.m., latit. 1—1,5 m.m. Sec. KEFERSTEIN longit. 26 m.m. 95 Hab. ad Grónlandiam (AMONDSEN); nec non ad Spets- bergiam: Grey Hook 11861 (IPsE), de syv-isfjell (Goes & SMITT), Hornsundsöarne 2 64 (IPSE), Whalerspoint 1? 64 (IPSE). Tab. VII f. 38 Autolytus longisetosus cf, e Spetsbergia (Lat. bor. 809 Lot. 159). 38 Pars antica supra visa aucta. 38 A Eadem pars a latere sinistro. 38 B Pars postica aucta. 58 C Pes V, 38 C! Pes XII, aucti. 38 D Sete 500:es auctae: a rami inferioris, b rami superioris. 85. Autolytus incertus n. Animal masculinum et animal surculare haud cognita. Femina: Corpus e tribus partibus inter se discrepantibus con- stans: antica pars 6 segmentis setas modo compositas ge- rentibus, media pars c. 22 segmentis setis longissimis, prz- ter setas compositas, instructis, postica pars c. 29 segmen- tis, setis modo compositis armatis. Cirri dorsuales partis antice latitudinem corporis vix superantes. Sete superio- res (medie partis) capillares longissim& lineares, sets in- feriores compositz articulo terminale minuto apice biden- tato. Color fulvus. Longit. 11 m.m., latit. 2 m.m. Hab. ad Whalerspoint Spetsbergix specimen unicum legi die X mensis Augusti 1864. Tab. VI f. 40 Autolytus incertus e Spetsbergia: 40 Pars ante- rior aucta supra visa; situs oculorum inferiorum majorum puncto nigro utrinque ante oculos superiores (s. posteriores) indicatus. 40 A Eadem pars infra visa aucta, sacculo pulligero embryonibus infarcto in situ na- turali. 40 B Pars postica aucta. 40 C Pes auctus e antica parte, 40 C! pes auctus e parte media corporis. 40 D Seta c. 500:ies aucte. 40 E Pullus e saceulo sumtus auctus, oculis 4 distinctis. Denna art stàr à ena sidan nàra Autolylus cornutus A. AGASSIZ,! t. ex. genom lika antal segmenter i främsta kroppsdelen hos honan, men skiljer sig förutom genom an- dra karakterer vàsendtligen genom spetsledens form hos de 1 On alternate generation in Annelids, from Journ. Boston Soc. of Nat. Hist. Vol. VII p. 392. 36 sammansatta borsten. Att à andra sidan hänföra det af mig nyss beskrifna djuret till A. longisetosus är icke hel- ler möjligt tillfölje af flere vid jemförelsen af de af mig gifna afbildningarne lätt i ögonen fallande skiljekarakterer, och framför allt derföre, att hannen och honan dä skulle komma att fà ett lika antal segmenter 1 främsta kroppsde- len. Hos de hittills allmännare kända arterna af detta slàgte är nemligen antalet af segmenterna i kroppens främre del hos köndjuret icke blott alltid lika hos individer af samma kön, utan alltid olika hos hannen och honan af sam- ma art. Sä har t. ex. hannen af Autolytus prolifer (= Po- lyb. Mälleri KEr.) alltid 3 segmenter i främsta kroppsde- len, medan honan har endast 2, och hos Autolytus cornu- tus uppger A. AGASSIZ segmenterna i samma kroppsdel till 6 hos honan och 5 hos hannen. Hannen af Autolytus longisetosus har alltid 6 segmenter, och honan borde en- ligt denna analogi hafva färre eller flere. — Hos arterna af Iphinereis och Heteronereis är äfven antalet :af seg- menterna hos hannen och honan alltid olika, och hos sam- ma kön af en art alltid detsamma. 84. Autolytus Newtoni n. Animal surculare et animal masculinum hucusgue in- cognita. Femina: Corpus e tribus partibus inter se discrepantibus con- stans: antica pars 13 segmentis setas modo compositas ge- rentibus, media pars c. 22— 206 segmentis setis longissimis, prater setas compositas, instructis, pars postica 10—30, segmentis vel ultra. Cirri dorsuales partis antiez latitudi- nem corporis paullum vel vix superantes. Setx superiores capillares lineares longissim&e, setz inferiores composite articulo terminale brevissimo trimucronato, apice bidentato. 57 Color cinnamomeus vel flavo-brunneus. Longit. 12—13 m.m., latit. 2—3 m.m. sine setis. Hab. ad Spetsbergiam specimina duo legi anno 1864, alterum ad insulas Hornsund inter algas, prof. 3—5 orgyiar., die II Augusti, alterum die XXI Augusti ad Edlundsberg in sinu Storfjorden. Hane speciem Professoris ALFRED NEWron nomine celebratam volui. 85. Autolytus Alexandri n. Animal surculare et animal masculinum mihi ignota. Femina: Corpus e tribus partibus inter se discrepantibus con- stans: pars antica 14 segmentis setas modo falcatas geren- tibus, media pars circa 30 segmentis fasciculis setarum longissimarum, pr&ter setas falcatas, instructis, pars po- stica segmentis 22 vel ultra. Cirri dorsuales partis anti- cz latitudinem corporis multo superantes, anteriores lati- tudinem corporis fere bis xguantes, posteriores sensim bre- viores. Setx superiores medi» partis capillares longissimze, sete inferiores composite articulo terminale breve subfal- cato apice bidentato. Color in spiritu cinnamomeus. Lon- git. 20 m.m., latit. 3,5 m.m. sine setis. Hab. ad Grónlandiam in Davis strait specimen uni- cum reperit O. TORELL. Tab. VII f. 39 Autolytus Alexandri e Davis strait: 39 Antica pars supra visa aucta; minima pars (modo margo superior) oculorum in- feriorum majorum visibilis. 39 C Pes e antica parte corporis auctus. 39 C! Pes auetus e medio corporis, setis capillaribus instructus. 39 D Setx c. 500:ies auctz: a seta falcata, b et b! setz capillares. 39 E Pulli e sac- culo pulligero feminz: sumti, supra et a latere visi, aucti, oculis 4 distinctis. Przeclariss. viro ALEX. AGASSIZ, cui quam maxime debemus veram eognitionem de propagatione sureulare specierum hujus generis, hanc for- mam insignem dicavi. Cognomen Acassizi nuperrime jam pr&occupatum a QuATREFAGES in hocce genere. 38 GATTIOLA 1 Jonsnsron (1861). — Pterosyllis? CLAPAREDE (1863) p. p. 86. Gattiola finmarchica n. ? Gattiola spectabilis Jonnsron, Cat. Brit. Mus. p. 195 Tab. XVI f. 1—7. ? Pterosyllis formosa CLAPAREDE, Beob. Anat. Entwick. Wirbell. Thiere 1863 p. 46 Tab. XIII f. 30—34. Corpus utrinque profunde incisum, segmentis paucis. (141. 162). Lobus cephalicus cum segmento buccali pror- sus coalitus, longitudine latitudinem fere squans. Palpi minuti distantes verruceformes subventrales. Tentacula 3 filiformia sat longa transverse rugosa, non distincte moni- liformia, intermedium cetera fere tertia parte suz longitu- dinis superans, 7—8 antica segmenta xguans. Cirri ten- taculares forma tentaculorum, utrinque 2 lateri capitis affixi, inequales, superiores inferioribus duplo longiores tenta- culum medium multo superantes. Oculi 4 mediocres, 2 1 W. Barrp, Annelida in "Museum of Nat. History," vol. II p. 298 (note) 1861; JonussroN, Cat. Brit. Mus. p. 195. PrercevAtL WRrcmnr, Zool. Record vol. II 1866 p. 727. ? Genus Pterosyllis, med den begränsning CLAPAREDE nyligen gifvit detsamma, sönderfaller i tvà distincta genera, Gattiola JoHNST. med ar- terna G. spectabilis, G. finmarchiea och Gattiola formosa (CraP.) Mcrn, och Pterosyllis sens. str., hvars enda hittills kända representant är Ptero- sylis dorsigera CLAP. Dessa genera kunna i korthet karakteriseras sä- lunda: GATTIOLA Jomnsr. Seta falcate artieulo terminale apice integro (haud bidentato). O- culi 4 dorsuales mediocres, utrinque bini approximati. Appedices dux nuchales. Cirri tentaculares utrinque bini. Typi: G. finmarchica et G. spectabilis Jonnsr. PTEROSYLLIS (Crar.) s. str. Sete faleatz articulo terminale apice bidentato. Oculi 4, anterio- res sat magni ventrales, posteriores minores dorsuales. Appendices dux nuchales. 'Cirri tentaculares utrinque bini. Typus: Pterosyllis dorsigera CLAPAREDF, Mém. Soc. Phys. et Hist. Nat. de Genéve XVII: 2 p. 560. 39 utrinque approximati, dorsuales. Pone oculos ad basin ca- pitis dux appendices nuchales sat singulares, erectz ellip- tico-ovales, antice excavatz, auriculeformes. Cirri dorsua- les longissimi filiformes apice spiraliter vel varie contorti, indistincte articulati (vix szptati), contenta granulosa. Se- te faleatzs, articulo terminali apice integro (non bidentato), acie subtilissime serrulata. Cirrus ventralis paullum com- pressus oblongus, parte setigera oblique truncata distincte longior. Color in spiritu albidus. Longit. c. 10? m.m., lat. cum pedibus sine setis c. 2 m.m. Hab. ad Finmarkiam duo specimina manca legit $. LovÉN jam anno 1836. — Prseterea ad Galliam? et Bri- tanniam? Tab. VI f. 36 Gattiola finmarchica e Finmarkia: 36 Pars an- terior supra visa aucta, appendices nuchales resupinatz. 36 A Eadem pars infra visa; palpi minuti conspiciuntur in apice capitis sub tentaculis lateralibus. 36 C Pes auctus. 36 D Sete falcate 500:ies auctz. SYLLIDES Örsren. 87. Syllides longicirrata OÓnsrED, Dyr ved Dróbak p. 11 Tab. II f. 2 a—b. Hab. ad Dróbak Norvegie (ÖRSTED). EXOGONE OnsrEp. Exogone naidina ÖRSTED, Archiv. Naturg. 11: 1 p. 20 Tab. 2. Hab. In fundo argilloso-lapidoso freti Lille Baelt prope Striib (ÖRSTED). PIONOSYLLIS n. g. o Proboscis exserta solo dente-valido conico armata, pone marginem papillis mollibus c. 10 coronata. Sete composite subfaleatze articulo terminale elongato lineare apice bidentato. Segmenta media et posteriora fasciculis 40 setarum capillarium longissimarum deciduarum przedita, pre- ter setas faleatas. Cetera ut in genere Syllide. 88. Pionosyllis compacta n. Corpus compactum fragile. Lobus cephalicus subrec- tangülaris angulis rotundatis. Palpi obovati vel subrotun- dati distantes. Oculi 4 magni, anteriores majores et ma- gis distantes quam posteriores. Tentacula tria fere eadem longitudine et forma ac cirri tentaculares, latitudinem cor- poris xguantia, filiformia indistincte articulata facile deci- dua. Cirri dorsuales dimidiam latitudinem corporis xguan- tes, vix articulati decidui. Fasciculi setarum capillarium a segmento XII l. XV incipientes. Cirrus ventralis ovatus dimidiam partem setigeram paullum superans. Color in Spiritu pallidus fulvescens, striis transversis angustis viridi- bus in dorso partis antice. Longit. c. 8—10 m.m., latit. 1 m.m. Hab. ad Spetsbergiam, Lat. bor. 809, Long. orient. ex. Gr. 139, pauca specimina die 1 Junii 1861 ipse legi. Tab. VII f. 48 Pionosyllis compacta e Spetsbergia: 48 Pars antica aucta supra visa, proboscide exserta. 48 C Pes auctus e antica parte. 48 C! Pes auctus e medio corporis; ramus superior acicula et se- tis capillaribus armatus, ramus inferior acicula et setis faleatis. 48 F Proboscis exserta infra visa. 48 D Sete 500:ies aucta: a, a! seta fal- cate, b seta capillaris. EUSYLLIS n. g. 2 Proboscis exserta dente solo valido armata, pone mar- - ginem durum subtilissime crebre denticulatum ordinibus bi- nis transversis sejunctis papillarum (c. 10) mollium coro- nata. Sets» composite falcatz articulo terminali breve apice bidentato. Segmenta media et posteriora in aliis faciculos setarum capillarium longissimarum, preter setas faleatas, gerentia, in aliis vero nulle setz capillares. —Cirri duo anales. Cet. ut in genere Syllide. 89. Eusyllis Blomstrandi n. Lobus cephalicus subrectangularis, angulis rotundatis. 41 Oculi 4 distineti in rectangulo positi. Palpi ovati valde sejuncti. Tentacula 3 inzqualia, lateralia latitudinem cor- poris superantia, tentaculo intermedio fere dimidio breviora, filiformia subrugosa indisticte articulata. Cirri tentaculares utrinque bini inz quales, superiores inferioribus multo lon- giores latitudinem corporis bis vel ter xguantes, eadem for- ma ac tentacula. Cirri dorsuales in segmentis c. 4 anticis latitudinem corporis superantes, dein sensim breviores di- midiam corporis latitudinem vix zquantes. In specimini- bus aliis fasciculi setarum capillarium longissimarum, a seg- mento XVII incipientes, in sequentibus segmentis, 6—8 ultimis exceptis, obvii, in aliis vero nulli. Cirrus ventra- lis ovatus partem setigeram xguans. Color in spiritu pal- lide fulvus. Longit. 10 m.m., latit. 1 m.m.; segmenta 50. Hab. ad Spetsbergiam. Tab. VI f. 43 Eusyllis Blomstrandi e Spetsbergia: 43 Pars anterior et pars posterior animalis aucta supra vise. 43 C Pes auctus e anteriore parte corporis modo setis falcatis. 43 C! Pes auctus e medio corporis, setis capillaribus et setis falcatis preditus. 43 D Sets 500:ies aucte. 43 EF, Proboscis exserta aucta infra visa: a dens, b margo den- tieulatus, c ordines papillarum. 90. Eusyllis monilicornis n. Przcedenti simillima, differt modo: palpis magis elon- gatis, omnibus appendicibus filiformibus multo longioribus distincte articulatis moniliformibus et majore corpore. Sete capillares null. Hab. duo specimina manca ad Edlundsberg Spetsber- gie die 21 mensis Augusti anno 1864 a me ipso lecta exa- minavi. Tab. VI f. 44 Eusyllis monilicornis e Spetsbergia: 44 Pars antica supra visa aucta. 44 C Pes auctus. 44 D Seta falcata 500:ies aucta. SYLLIS (Sav). . Palpi separati. Sete faleatz articulo terminale apice integro, haud bidentato. 42 91. Syllis armillaris (MüLL.) ÓRsTED, Ann. Dan. Consp. p. 24 f. 27, 90, 94, 102. Palpi validi lati ovati. Proboscis solo dente conico armata, papillis mollibus c. 10 pone apicis marginem coro- nata. Cirri dorsuales in medio corporis ovato-subulati di- stincte articulati, ex articulis 8—10 compositi, dimidiam la- titudinem corporis non vel vix zxquantes, alternatim sur- sum deorsumve porrecti. Color flavescens duabus striis transversis viridibus in dorso cujusque segmenti, postica in medio dorsi interrupta. Propagatio surcularis. Hab. ad oras occidentales Svecix vulgaris. Tab. VII f. 46 Syllis armillaris surcularis e Väderöarne Bahu- sia: 46 Pars antica aucta supra visa. 46 B Pars postica aucta, surculo adhsrente; segmentum modo primum animalis surcularis, cetera omnia surculi. 46 C Pes animalis surcularis auctus. 46 D Seta 500:eis aucta. 46 F Proboscis exserta aucta; solus dens conicus et papille membranacez marginem coronantes conspiciuntur. 92. Syllis borealis n. Precedenti simillima differt modo cirris dorsualibus longioribus, in medio corporis dimidiam latitudinem corpo- ris x:quantibus vel superantibus, ex articulis 11-——15 com- positis. Propagatio surcularis. Color surculi adharentis coerulescens in animale vivente. Hab. ad oras Finmarkix sat frequens (LovÉN, Goés & IPSE); initio mensis Junii 1864 specimina surcularia ipse legi ad Karlsö prope Tromsö. Tab. VI f. 42 Syllis borealis e Finmarkia: 42 Pars antica et postica animalis surcularis supra visa aucta. 42 A Pars antica magis aucta; palpi false delineati, re vera multo majores et fere eadem forma ac in Syllide armillare. 42 C Pes auctus e medio corporis. 42 C* Pes surculi adhze- rentis; ramus superior sola acicula jam indicatus. 42 D Seta 500:ies aueta. 93. Syllis tigrina H. RATHKE. H. RAnnKE, Nov. act. acad. Ces. L. C. nat. cur. XX: 1 p. 165 Tab. VIL f. 5—11. Hab. ad Molde Norvegixa. An re vera species di- stincta? 43 94. Syllis cornuta H. RATHKE. H. RamHKkE, Nova act. acad. C. L. C. nat. cur. XX:1 p. 164 Tab. VII f. 12. Palpi elongato-ovati validi. Cirri dorsuales filiformes distincte articulati moniliformes, in medio corporis latitu- dinem corporis xguantes vel superantes, ex articulis 22— 21 compositi. Setx faleate suprema excepta, articulo ter- minale lineare tenue elongato przdita. Color in spiritu fulvus. Longit. 20 m.m., latit. c. 1,3 m.m. Hab. ad Karlsó Finmarkie specimina pauca legi die 4 mensis Junii 1864. — Przterea prope Christianssund (H. RATHKE). Tab. VII f. 45 Syllis cornuta e Karlsö Finmarkiz; 45 Pars an- tica aucta. 45 C Pes auctus. 45D Sete 5003es aucte. 95. Syllis fasciata n. Corpus lineare antice et postice paullum angustius, segmentis c. 63 (55—70) dorso convexo ventre plano. Palpi elongati. Color dorsi in segmentis c. 20 anticis et totidem concoloribus posticis pallide ferrugineus, segmentorum an- ticorum interstitiis, et singuli fascia media angusta, albidis; in intermediis c. 30 obscurior subgriseus rubicundus inter- stitiis albidis; abdominis albido-rubicundus. Proboscis solo dente valido conico armata et pone marginem papillis c. 10 mollibus coronata. Cirri dorsuales distincte articulati sub- moniliformes, latitudinem corporis subzquantes, ex articu- lis c. 24 compositi. Cirri ventrales lineares apicem par- tis setigere fere attingentes. Propagatio surcularis. Par- titio fit pone segmentum 40—50. Surculus semper dilute ferrugineus. Longit. c. 20 m.m., latit. c. 1,5 m.m. Hab. vulgaris ad oras Spetsbergie, prsesertim borea- les et occidentales. t Tab. VII f. 47 et Tab. VIII f. 52 Syllis fasciata e Spetsber- gia: 52 Animal surculare auctum supra visum; surculo adh:zrente infus- cato, e segmentis 24 constante, ovulis infarcto. 52 A Pars antica aucta. 52 C Pes auctus e medio corporis. 52 C! Pes auctus surculi dum adhe- rentis, initium fasciculi setarum capillarium longissimarum jam conspici- 44 tur sub insertione cirri dorsualis. 52 D Sete 500:ies aucte. Tab. VII f. 47 Canalis cibarius a ventre visus: a oesophagus; b, b! musculi; c ven- trieulus glandulosus; e intestinum crassum moniliforme. 47 C ventriculus auctus a dorso visus: c ventriculus glandulosus; h— f intestinum tenue cum appendicibus cacis g et d in situ naturali; e initium intestini crassi (recti). 96. Syllis incisa (FABR.) Nereis incisa FABRICIUS, Fn. Grónl. p. 295. » » » Naturhist.-Selsk. Skr. V: 1 p. 160 Tab. IV f, 1—3. Przcedenti simillima tamen facile distinguenda cor- pore versus extremitates attenuato. Hab. ad Grönlandiam: Pröven (O. TORELL) et Godt- haab (AMONDSEN). 97. Syllis Fabricii n. Nereis armillaris FABr1c1us, Fn. Grönl. p. 294. Hab. in Grónlandia ”ad littora in sabulo marino pro- funde se condens, nee nisi delapsu maris maximo accipi potest? (FABR.). Chetosyllis! n. g. Animal sexuale: Corpus lineare depressiusculum dorso convexo ventre subplano, pedibus ut in genere Syllide. Lobus cephalicus haud separatus, cum segmento primo se- tigero prorsus connatus. H»c pars cephalica subbiloba, fronte transversa declive in medio excisa. Oculi 4, utrin- que duo, inferiores majores in declivitate antica partis ce- phalici antrorsum et deorsum spectantes, superiores mino- res dorsuales prope marginem anticum sursum vergentes. Tentacula duo brevia frontalia, unum utrinque inter oculos insertum. = Segmenta fere omnia setis falcatis et fasciculis setarum capillarium longissimarum instructa. Seta falcate articulo terminale subfalciforme elongato apice leviter bi- dentato acie ciliato-serrulata. Cirri anales duo. 1 Xojup, 1 et XvAAg. 45 Hoc genus Joide JouwsT.,! Tetraglene GR.? et Tri- chosylli SCHMARDA 3 analogum et valde affine, tamen satis distinctum oculorum et tentaculorum numero, setarum for- ma, et aliis notis essentialibus. 98. Chetosyllis Oerstedi n. ? Joida sp.? OnsrEp, Grönl. Ann: dorsibr. p. 30. Animal sexuale: Corpus minutum utrinque profunde incisum, lineare postice angustius, segmentis c. 42. Oculi mediocres. Ten- tacula 2 filiformia brevia articulata longitudine partis ce- phalici. Cirri dorsuales filiformes latitudinem corporis z- quantes vel superantes, articulati, moniliformes, ex articu- lis c. 20—25 compositi. Omnia segmenta, cephalico (pri- mo) et 3—4 ultimis, setis modo falcatis instructis, exceptis, setis falcatis et fasciculis setarum capillarium longissima- rum instructis. Pars setigera pedis apice obtuso aciculis binis inclusis. Cirrus ventralis sublinearis apice obtuso partem setigeram ferme xguans. Cirri anales moniliformes segmenta c. ( ultima zquantes. Color subhyalinus, in spi- ritu albidus oculis nigris. Longit. 11 m.m., latit. 1,5 cum pedibus sine setis. Animal surcalare mihi ignotum. Hab. ad oras boreales Spetsbergiz, procul a terra, pauca - specimina, alia ovulis vel spermatozois infarcta alia vacua, ipse legi die 1 mensis Juni 1861. Tab. VIII f. 51 Chetosyllis Oerstedi e Spetsbergia: 51 Ani- mal masculinum auctum. 51 A Pars antiea feminz ovulis infarcta; ovula conspiciuntur. 51 A* Pars cephalica antice visa; situs oculorum et tenta- culorum conspieuus, 51 A? Pars antiea animalis vacui aucta. 51 C Pars transversa verticalis resecta e medio corporis speciminis vacui (maris?). 1:€at. Brit; Mus'p-sl96) Tab: XYEV. f. 5. ? Archiv f. Naturg. 29. 1 p. 42 Tab. 4 f. 6. 3 Wirbellose Thiere 1: 2 p. 73. 46 91D Seta faleate 500:ies auctz: a e superiore. 6 ex inferiore parte fas- cieuli setarum falcatarum. MACROCHJUETA? Gm. 99. Macrocheta clavicornis (SARS). Nais clavicornis Sans, Beskr. og Iakttag. p. 64 Tab. 9 f. 24. Hab. ad Floren prope Bergen (M. Sans). XI. Fam. NEREIDÄ. = Lycoridea (Sav.), Gn., Mcrn. = Nereide Jonmssr. = Nereidea, Aretidea!, Pisenoidea!, Niconidea!, et ? Leonnatidea Kxneg. ? NEREIS (1). Corpus sublineare posteriora versus sensim attenua- tum subteres dorso convexo ventre subplano. Pedes per totum corpus zquales, setis falcatis et spinosis. Ramus superior pedis lingulis duabus, parte setigera evanescente in lingulam haud producta. Proboscis duabus maxillis va- lidis denticulatis et paragnathis?) separatis annulatim et gregatim dispositis armata. Lobus cephalicus e basi sub- rectangulare oculis 4 przdita breviter conicus, apice trun- cato, basi transversa. Cirri duo anales sub ano. 100. Nereis zonata n. Tentacula longitudinem dimidiam lobi cephalici fere superantia. Palpi crassi cylindrico-ovales articulo termi- 1 Insertz sedis. ? Kgl. Vet. Akad. Fórh. 1865 p. 167. 3 Paragnathi (ITaga et 7vad05, 7) = noduli duri cornei dentifor- mes plerumque subconici nigrescentes proboscidis exserta; — grana maxil- laria Gr.;= papille pharyngis KNBo. (Hór till pag. 46.) Nereide vere boreali-europe: in genera disposita. Sete per totum corpus faleatee et spinose. Paragnathi? separati. Mutatio pedum fit non abrupte. ...........ssssss... HEDYLE Mans. Seta in posteri- Pedes poste- | ore parte corpo- Paragnathi connati, pectines minutos formantes. Lobus cephalicus antice rotun- riora versus |ris eultratz, in (Mutatio pedum fit | datus basi emarginata. Cirri tentaculares sat longi. ...... BLOOD Op n 10 420010179 ESO Fel cas forman val-| anteriore modo abrupte. Sete in de mutantes.4 spinosz vel sz- | anteriore parte cor- | Paragnathi separati annulatim et gregatim p Lobus cephalicus subconieus EI cpinpus et D ot M SERIO EAE. CUM ee HÀ nnne e e enn n nn ne. HETERONEREIS (Ünsr.). Mutatio pedum fit sensim. Sete modo spinos& in anteriore corporis parte. Paragnathi minuti vel eva- IIBBOBDÍON... 28. edet RIS D NMEEEEE o JD DD AOL odo Sd BC JKL SON ad one sos... EUNEREIS Mens. Per tot do set spinoss........ lan nr dh : Lingula suprema admodum magna toliaeea. | OD p M quM cc ALTER: Neu, Sete faleatz et spinosm...... TSI. conc eee nere BIBATONICE n g. Lobus cephalieus rotundatus, basi leviter emargi- Lingula suprema cete- (| Pedes posteriora versus for- | nata. Paragnathi connati pectines minutos for- Pedes per totum corpus zqua- | ris haud multo vel paul- ! mam paullum mutantes: ra- | mantes. ............... Ol oonentoooGobcc . LEONTIS n. g. les vel posteriora versus for- |lum major. Setx per] mus superior inferiore sen- mam paullum sensim mutantes. | totum corpus faleatz et | sim longior. Cirri tentacu- Sete per totum corpus spino- | spinos&. ............. lares longissimi. ......... Lobus cephalicus breviter conicus, apice trunea- sm et falcate vel modo spi- to, basi transversa. Paragnathi separati, annula- ITTE 9) aa Ue o QT SE Pedes per totum corpus &- | tim et gregatim dispositi. .......... gooueoepe3 .. PRAXITHEA n. g quales vel subzquales: ra- mus superior postice non multo longior. Lobus ce- (Ramus superior lingulis tribus (pars setigera in phalieus conicus apice trun- | lingulam brevem conicam producta). ...........- HEDISTE n. g. catus. Cirri tentaculares mediocres, non longi. Pa-| Ramus supe- ( Lingula suprema dorso turgido con- ragnathi separati, annula-| rior lingulis | vexo, ceteris longior et major.... NEREILEPAS (Sav.). tim et gregatim dispositi.. binis (pars se- tigera in lin- | Lingula su- ( Paragnathi superio- gulam non | prema dor-jres articuli basalis: produeta). ...J so non tur- |j laterales conici, me- gido, cete- | dii nulli. ..... «200. NEREIS (L). ris haud multo ma- j Paragnathi superio- jor. ......2 res articuli basalis la- terales: solus utrin- que transversus com- pressus elongato -ob- = longus, medii subco- nWob uo Pomar ams LIPEPHILE n. g. 1 Noduli duri eornei dentiformes plerumque conici nigrescentes proboscidis exsert:e. 41 nale subgloboso mediocre, latitudinem lobi cephalici sube- quantes. Oculi mediocres utrinque bini approximati. Maxille validz apice torte, parte denudata 6—7 dentata. Paragna- thi subconici: medii superiores articuli basalis nulli, arti- euli maxillaris nulli vel unus; laterales superiores articuli basalis utrinque plus minusve numerosi; inferiores articuli basalis inaguales annulum latum formantes. Segmentum buccale duo segmenta sequentia fere aguans. Cirri tenta- culares mediocres, longissimi eorum latitudinem corporis xeguantes vel paullum superantes. Lingula rami superioris conici acuminati. Cirri dorsuales in medio dorso pedis inserti, lingulam supremam fere bis xguantes. Cirri ven- trales apicem lingule infime ferme attingens. Color rubro- brunneus flavescens vel coerulescens, interstitiis segmen- torum et margine antico angusto cujusgue segmenti griseo- albicantibus in dorso. Hab. ad Spetsbergiam sat freguens, nec non ad Grön- landiam borealem. Tab. V f. 34 Nereis zonata e Spetsbergia: 34 Pars antica pro- boscide exserta supra visa aucta. 34 A Eadem pars infra visa aucta. 94 C Pes 10 auctus. 94 C! Pes 37 auctus. 34D Seta 500:eis aucta. 101. Nereis pelagica (L.). Nereis pelagica LiNNÉ, Syst. Nat. X p. 654; XII p. 1086: Faun, Sv., ed. II, 508. » » = BasTER, Opusc. subs. Tom. II, 133 Tab. 6 f. 6? » » H. RarmkE, Nova Acta A. C. L. C. XX: 1 p. 138 Tab. 8 f. 1—3. » » OnmsrED, Ann. Dan. consp. dis. 12, ko E » » » Grónl. Ann. N MES » » = FREY & LeuCKART, Beitr. p. 154 n D ur fi » » = LeuCKART, Archiv f. Naturg. 15: 1 p. 207. » » = Jomnsron, Catal. of Worms in Brit. Mus. p. 148. Die warzige Nereide MöLLER, von Würmern p. 140 Tab. 7 Nereis verrucosa MöLLER, Prodr. Zool. Dan. p. 217. » » FABR1c1us, Fauna Grónl. p. 292. Nereilepas fusca. ORsTED, Ann. Dan. Consp. p. 21 f. 50 (non f. 49) (juvenis). Nereis diversicolor JonwsroN, Catal. Brit. Mus. p. 152 (p. p.) excl. syn., sec. spec. in Brit. Mus.! 48 Nereis fimbriata JonssroN, Catal. Brit. Mus. p. 155 (p. p.) excel. syn.!, (ju- venis) sec. spec. in Brit. Mus.! ? » —Reynaudi QuATREFAGES, Annelés 1866 I p. 519 (juvenis). Tentacula brevia dimidiam longitudinem lobi cephalici equantia. Palpi validi cylindrici elongati articulo terminale crassiusculo subgloboso latitudinem maximam lobi cephalici fere bis z:equantes. Oculi 4 mediocres, utrinque bini approxi- mati. Maxille valid: apice torta, parte denudata 5— dentata. Paragnathi subconici: medii superiores articuli basalis nulli, articuli maxillaris plerumque bini postpositi; laterales superio- res articuli basalis utrinque 4 cruciatim positi; inferiores arti- culi basalis ineguales annulum latum formantes. Segmentum buccale duo segmenta sequentia xguans. Cirri tentacu- lares mediocres, longissimi eorum latitudine corporis fere dimidio longiores. Lingule rami superioris rotundate vel in junioribus ovatz apice rotundato in anteriore parte cor- poris, subconiczm vel in junioribus conico-acuminate in pos- teriore parte. Cirri dorsuales ab apice lingule superioris haud longe remoti, lingula suprema in antica parte bis in postica ter quaterve longiores. Cirri ventrales elongati lingula infima paullum longiores. Color unicolor nitide brunneo-fulvus, in spiritu coerulescens vel flavescens. Lon- git. 3—8 pollicare. Hab. Vulgaris ad Islandiam, Scandinaviam occiden- talem (e fret. Öresund — ad Nordkap), Britanniam et ad Grön- landiam; ad Spetsbergiam autem rarior, modo bis inventa a S. LovÉN et in Smeerenberg a me ipso. Tab. V. f. 35 Nereis pelagica junior e Bahusia: 35 Pars an- tica proboscide exserta, aucta supra visa. 35 À Eadem pars infra visa. 35 C Pes 10 auctus. 35 C! Pes 37 auctus. 95 D Sets 500:es aueta. HEDISTE! n. g. Corpus, porteriora versus attenuatum. Pedes per totum corpus :equales, setis falcatis et spinosis. Ramus superior pedis lingulis tribus, — pars setigera in lingulam ^» Hot, » nom. propr. 49 brevem conicam producta. Proboscis maxillis duabus va- lidis et paragnathis separatis annulatim et gregatim dis- positis armata. Lobus cephalicus late ovato-conicus apice truncato, oculis 4 ad basin transversam. Cirri duo anales sub ano. 102. Hediste diversicolor (MÜrr.). Die bundte Nereide MöLLER, von Würmern p. 104 Tab. 6. Nereis diversicolor MirrzER, Prodr. Zool. Dan. p. 217. » » ÓnsrED, Ann. Dan. consp. 23 f. 66, 68, 75. » Sarsi H. RATHKE, Nova Acta Acad. C. L. C. XX: I p. 161 Tab. 8 f. 6—8. » depressa FmEY & LeucCKART, Beitr. Wirbellos. Thiere p. 156 Tab. 2E 40. 009: Corpus antice turgidulum postice attenuatum depres- sum. 'entacula brevissima tertiam partem longitudinis capitis z:quantia. Palpi crassi validi articulo terminali mi- nuto subgloboso, lobo cephalico late conico paullum lon- giores. Oculi mediocres utrinque bini approximati ad ba- sin capitis. Cirri tentaculares breves, longissimi eorum - latitudinem antiez partis corporis vix aguantes. Maxille acuminatz apice torte, parte denudata 5—6 dentata. Pa- ragnathi subconici medii superiores: articuli basalis nulli, articuli maxillaris nulli vel pauci (1—2). Lingule rami superioris ovato-coniez acuminatz, media (setigera) minuta superiore dimidio brevior. Cirrus dorsualis brevissimus apicem lingule superioris haud attingens. Cirrus ventralis brevissimus, prasertim posteriora versus. Seta faleatz articulo terminali elongato subrecto acie ciliato-serrulata. Sete spinoss articulo terminali longo tenuissime attenuato, subtilissime serrulato. Color sordide griseo-fuscus vel fusco- virescens, dein in spiritu pallescens. Longit. 40—100 m.m., latit. antice 5—9 cum pedibus. Hab. in Mari baltico et germanico sat frequens li- tore recessu maris relicto; in Mari baltico etiam in pro- funditate 1—6 orgyiar. fundo argill. — arenos. vitam de- gens, sec. specimina numerosa a WIDEGREN, LINDSTRÓM (A. J. M—n V. 1867.) 4 50 et SMITT multis locis inter Alandiam et fretum Oresund lecta. In Bahusia litore arenoso una cum Arenicola a S. LovÉN, Goés et me ipso reperta, in Norvegia ad Trond- hjem a C. SUNDEVALL lecta. — Preterea ad Daniam, Hel- golandiam et ad Britanniam. Tab. IV f. 28 Hediste diversicolor e Mari baltico: 28 Pars antica proboscide exserta, supra visa aucta. 28 A Eadem pars infra visa. 28 C Pes 10 auctus. 28 C1 Pes 37 auctus. 28 D Sete 500:ies aucta, Ad hoc genus pertinet Nereis pulsatoria AUD. & M. Enw. (=? Nereis brevimanus JOHNSTON). LIPEPHILE! n. g. Corpus sublineare postice attenuatum. Pedes per to- tum corpus %guales setis spinosis et falcatis, formam po- sterlora versus perpaullum mutantes.. Proboscis maxillis duabus validis et paragnathis separatis, annulatim et gre- gatim dispositis, pradita. Paragnathi superiores articuli basalis proboscidis laterales: solus utrinque humilis elon- &ato-oblongus compressus transversalis, medii: pauci sub- conici. Paragnathi inferiores articuli basalis xguales co- nico-rotundati, annulum duplicem formantes. Lobus cepha-' licus e basi lata oculis 4 przdita, breviter conico-attenua- tus apice truncatus. Lipephile margaritacea (M. Epvw.). Nereis margaritacea M. Epwanps, Régn. Anim., edit. accomp. de Planches, Annelid. Tab. 12 f. 1. » — bilineata QUATREFAGES, (non JOHNSTON), Annelés 1866 I p. 535. » ncerta Idem Annelés, publie. autumno 1866, explic. des planches p. 12 Tab. 7 f. 9—10. Hab. ad Galliam occidentalem. PRAXITHEA ? n. g. Corpus depressiusculum dorso convexo ventre plano, c 1 /Zeuré-q6Àm, 5», nom. propr. ? IIgaSi-0c0, 5 nom. propr. rn 51 posteriora versus sensim attennatum. Pedes posteriora ver- sus formam paullum mutantes: ramus superior inferiore sensim longior, per totum corpus setis falcatis et spinosis prediti. Ramus superior lingulis binis, parte setigera mi- nuta, in segmentis anticis paullum prominente, postice in totum evanescente. Proboscis maxillis duabus validis den- ticulatis et paragnathis separatis annulatim et gregatim dis- positis armata. Lobus cephalicus breviter conicus apice truncato, basi subrectangulare transversa oculis 4, utrinque binis approximatis, pradita. Cirri duo anales sub ano. 103. Praxithea irrorata n. Tentacula longitudinem lobi cephalici haud axguantia. Palpi breves longitudine tentaculorum, crassi cylindrici, arti- culo terminale subgloboso mediocre. Cirri tentaculares sat longi tenues, longissimi latitudinem corporis bis terve xguan- tes. Oculi magni, antici ovales majores quam postici sub- rotundati. Maxille tota acie 12—13 dentata, apice paul- lum torte. Paragnathi separati subconici, medii superiores articuli basalis et maxillaris nulli; inferiores articuli maxil- laris annulum formantes inzquales, antici pauciores magni uniseriales, postici numerosiores multo minores uniseriales; ceteri ut in nostra fig. 24 A. Lingule rami superioris co- nice acuminata, segmentis c. l4 anticis exceptis, lingulis brevibus crassis apice rotundato-obtusatis przditis. ^ Cirri dorsuales breves lingula suprema vix vel paullum longiores, in segmentis vero posticis hanc bis aguantes. Cirri ven- trales brevissimi lingula infima multo breviores, segmentis ultimis exceptis. Color in spiritu griseo-pallescens, dorso partis antice flavescente, fusco-rubro crebre irrorato. Lon- git. 30—40 m.m., latit. 4 m.m. cum pedib. sine setis. Hab. rara ad Bahusiam: S. LovÉN, Dyngö 8 org. (Goés), Koster 5—20 orgyiar. (A. LJUNGMAN). Tab. IV f. 24 Praxithea irrorata e Bahusia: 24 Pars antica aucta, proboscide exserta, supra visa. 24 A Proboscis exserta infra et an- tice visa. 24 B Maxilla aucta. 24 C Pes 11, 24 C! pes 27, 24 C? pes 58, 24 C? pes e postrema parte corporis, omnes aucti, 24 D Seta c. 500:ies auctze. 02 LEONTIS! n. g. Corpus sublineare postice sensim attenuatum depres- siusculum. Pedes posteriora versus formam paullum mu- tantes: ramus superior inferiore sensim longior, setis falca- . tis et spinosis. Ramus superior lingulis binis, parte seti- gera minuta distincta in anteriore parte corporis, sed eva- nescente in posteriore. Proboscis maxillis duabus denticu- latis et paragnathis connatis pectines minutos formantibus armata. Lobus cephalicus rotundatus basi leviter emargi- nata. Oculi 4 sat magni. Cirri duo anales longi sub ano. 104. Leontis Dumerili (Aup. & M. Epvw.). Nereis Dumerilii Aupuin & M. Epwanps, Hist. Nat. litt. de la France II p. 196 Tab. 4 A f. 10—12. » » H. RaArBkE, Nov. Act. Acad. C. L. C. X X:1, 163 Tab. 8 f. 4, 5. » » Jomssron, Catal. Brit. Mus. p. 156, xylogr. XXVIII, XXIX. Nereilepas variabilis ÖrsrED, Ann. Dan. consp. p. 20 f. 18, 26, 51, 52, 54, 59. (femina?). ? Nereis zostericola ÖRSTED, 1. c. p. 21 f. 20, 67, 70, 71, 74. (mas?). Tentacula longitudinem lobi cephalici xguantia. Palpi cylindrici articulo terminale ovato magno, longitudinem lobi cephalici superantes. Cirri tentaculares sat longi filiformes, longissimi latitudinem corporis ter quaterve z:equantes. Oculi magnl, antici ovales majores quam postici subrotundati. Maxille tota acie 12—13 dentata, apice nigrescente paul- lum torte versus basin pellucide. Paragnathi coadnati pectines minutos formantes, ita dispositos ut in nostra fig. 25 A. Lingule rami superioris conicz acuminatz segmentis 5—9 exceptis lingulis brevibus crassis rotundatis obtusis praeditis. Cirri dorsuales- lingulam supremam bis, in seg- mentis posticis ter zequantes. Cirri ventrales lingula infima paullum breviores. Color in spiritu albidus vel fulvo-flaves- cens. Longit. in albis speciminibus ovulis impletis 50—60 1 " x Aeorris, n, nom. propr. 53 m.m., latit. 5—6 m.m. cum pedibus sine setis; sapissime multo minor colore fulvo. Mire polymorpha species. Hab. sat frequens ad oras meridionales Scandinavix e freto Öresund usque ad Bergen Norvegim. — Preterea ad Galliam et Britanniam. Nostri typi ad Koster prof. 5—12 org. ab A. LJUNGMAN lecti. Tab. IV f. 25 Leontis Dumerili e Koster: 25 Pars antica su- pra visa aucta. 25 A Eadem pars infra visa aucta. 25 B Maxilla aucta. 25 B1 Pectines paragnathorum. 25 C? Pes 9, 25 C pes 11, 25 C! pes 27, 25 C? pes e postrema corporis parte, omnes aucti. 25 D Setz 500:ies auctz. NEREILEPAS Brv. p. p. (non OERSTED, nec QrGs, neque Kwno.) Corpus sublineare postice sensim attenuatum, dorso convexo, ventre subplano. Pedes per totum corpus fere eadem forma, lingula suprema magna ceteris longiore et multo altiore, setis compositis faleatis et spinosis. Probo- scis exserta maxillis duabus validis subtiliter et crebre cre- nulatis, paragnathis separatis annulatim et gregatim dispo- sitis armata. Lobus cephalicus e basi lata, oculis 4 medio- cribus przdita, breviter conicus apice truncato. Cirri ana- les duo sub ano. Typus hujus generis sit: 105. Nereilepas fucata (Sav.). Lycoris fucata SaviGsY, Descr. de l'Egypte, 2 edit., XXI p. 357. Nereis fucaía Avp. & M. Epwanps, Hist. Nat. litt, de la France II p. 188. » = bilineata JonwssroN, Ann. of Nat. Hist. III p. 295 Tab. 6 f. 4. » 4mbecillis 2» (non GRunE), Catal. Brit. Mus. p. 156! (sec. specimen typieum in Mus. Brit.!). Nereilepas fucata BLAINvILLE, Diet. Sc. nat. t. 57 p. 469. » » dJoHNSTON, Catal. Brit. Mus. p. 158. Tentacula longitudine lobi cephalici. Palpi ovati ar- ticulo terminale medioere suboloboso, tentacula xguantes. Cirri tentaculares subaguales mediocres, dimidiam latitudi- nem corporis zquantes vel superantes. | Oculi mediocres. Maxille tota acie 15—16 denticulata, denticulis minutis ob- 54 tusis, apice edentato torte. Paragnathi separati conici: su- periores laterales articuli basalis utrinque c. 5 fere uniseri- ales, medii nulli; inferiores ejusdem articuli annulum la- tum formantes, antici majores uniseriales pauci, postici multo minores numerosi; ceteri ut in nostra fig. 18 A. Ra- mus superior parte setigera nulla prominente lingulis binis: superiore magna ceteris longiore et altiore conico-acumi- nato, in adultis dorso turgido convexo, inferiore ovato ob- tuso. Cirri dorsuales lingulam suam bis, in postica parte ter squantes. Cirri ventrales lingula infima paullum lon- giores. Color in spiritu: majorum fulvus, minorum fulvo- brunneus. Longit. 50 m.m. , latit. 3,5 m.m.; plerumque multo major, 4—6 pollicaris. Hab. ad Britanniam, Galliam et rarior ad Bahusiam (S. LOvEN et ad Väderöarne Goés). Tab. III £. 18 Nereilepas fucata e Bahusia: 18 Pars antica animalis junioris supra visa proboscide exserta, 18 A eadem pars subtus visa, aucta. 18 B Masilla ejusdem animalis. 18 C Pes 13, 18 O! pes 35, 18 C? pes 80 ejusdem speciminis junioris. 18 B' Maxilla aucta speciminis majoris. 18 C? Pes 28 auctus ejusdem speciminis majoris. 18 D Sete 500:ies aucte: a et b speciminis minoris, e speciminis majoris. 18 E Po- stica pars specim. junioris; cirri anales sub ano inserti. Namnet Nereilepas fóreslogs af BLAINVILLE för fyra af SAVIGNY under genus Lycoris beskrifna arter, hvilka af AUDOUIN och M. EpwARDs sedermera räknades till deras alla SAvIGNy's Lycoris-arter omfattande genus Nereis (L.). OERSTED, som inság nödvändigheten att indela Nereis AUD. & M. EDw. i flere genera, beskref under det Blainville'ska namnet Nereilepas tvä arter, Nereilepas variabilis och Ne- reilepas fusca, samt upprättade ett nytt genus Heterone- reis, till hvilket tvenne af BLAINVILLE'S Nereilepas-arter, Lycoris lobulata SAV. och Lycoris podophylla Sav., uf sed- nare författare, t. ex. GRUBE och JOHNSTON, ganska na- turenligt räknades. Medan sälunda tvenne af BLAINVIL- LE'S Nereilepas-arter blefvo öfverförda till ett eget genus, användes det Blainville'ska namnet Nereilepas af ÖRSTED pä sädana arter, som numera icke kunna generiskt före- nas med de äterstäende tvenne arterna af BLAINVILLE'S 55 Nereilepas. Nereilepas variabilis ÖRsr., hvilken jag an- ser vara identisk med Nereis Dumerili AuD. & M. Epvw., är nemligen genom sin egendomliga beväpning af proboscis och genom TE sin organisation tydligen generiskt skild fràn van facata SAY. och Nereilepas fusca ÖRST. är icke annat än en ung Nereis pelagica L. Men af BLAIN- VILLE'S fyra Nereilepas-arter är det endast Nereilepas fu- cata (SAV.), som numera kan anses representera detta ge- nus i BLAINVILLE'S mening, ty tvenne af de ófriga äro sä- som ofvan nämndes redan förut generiskt afsöndrade, och den fjerde, Lycoris folliculata SAv., kan aldrig igenkännas, emedan original-exemplaret redan förkommit och SAVvIGNY endast 1 korthet och i högst allmänna ordalag omnämnt den, utan att omständligen beskrifva arten och utan att ens känna eller uppgifva frän hvilken trakt af jorden det af honom sedda exemplaret härstammade. Om det är nöd- vàndigt, hvilket ingen billigtvis kan ifrägasätta, att vid söndrandet af ett äldre för mycket omfattande genus läta det gamla genusnamnet ätfölja den art, hvilken författaren haft tillfälle att undersöka eller företrädesvis afsett, eller, dà detta icke mera är mójligt utan förnärmande af andras rätt, för nägon helst den allmännaste af de öfriga arter, författaren räknat tili det collectiva genus som behofver delas, sä mäste 1 det ifrägavarande fall Lycoris fucata SAv. anses för typ för Nereilepas. Detta genusnamn kan och bör derföre ej användas för andra än för sistnämnde art och dess samslägtingar. JOHNSTON har i sin Catalogue of Worms in Brit. Mus. mycket riktigt bibehällit detta genus- namn endast för Nereil. fucata SAV., men KINBERG har helt nyligen gjort deraf ett alldeles oriktigt bruk i det han använt det för en art frän ön Eimeo i Stilla haf- vet, som enligt den citerade figuren är tydligen gene- riskt skild frän alla under namnet Nereilepas hittills be- skrifna arter, och genom sitt lamellika bihang pä nedre gre- nen af bakre kroppsdelens fötter närmar sig Heteronerei- dernas grupp lika mycket som den aflägsnar sig frän Ly- eoris fucata SAV. och den föga kända Lycoris folliculata 56 SAV., om hvilken sistnàmnde SAVIGNY uttryckligen an- märkte, att den écke har det lamellika bihanget pä nedre fotgrenen. Nereilepas fucata saknar ocksä detta lamellika bihang heltochhället, hvarföre BLAINVILLE'S uttryck här- om i hans korta definition icke förtjenar det ringaste afse- ende vid bestämningen af hvilken art namnet Nerielepas bör ätfölja. STRATONICE! n. g. Corpus antice cylindricum versus posteriora attenua- tum depressiusculum. Pedes per totum corpus setis spi- nosis et falcatis, formam posteriora versus sensim mu- tantes: lingula suprema in segmentis c. 10 anticis fere ea- dem forma ceteris lingulis vix longior et paulo altior, cirro dorsuali filiformi elongato, postea gradatim major foliacea ceteris lingulis longior et altior cirro dorsuali sensim bre- viore, in posteriore parte corporis admodum magna folia- cea cirro abbreviato in apice exciso inserto. Proboscis ma- xilis duabus validis crenulatis; (cetera armatura probosci- dis mihi ignota). Lobus cephalicus e basi lata subrectan- gulare oculis 4 przdita conico-attenuatus apice obtuso. Stratonice Marioni (AUD. & M. Epw-.). Nereis Marion; AunoviN & M. Epwanps, Hist. Natur. littor. de la France p 859 lab. APASEEEIE 6: Hab. ad oras Galli: (Vendée) sec. AUD. & M. Epw. ALITTA (KsBG), Menx. 106. Alitta virens (SARS), MGRN, l. c. p. 183. Hab. ad oras occidentales Norvegiz (Bergen), et ad Britanniam sec. specimen unicum in Brit. Mus. nomine Ne- reidis diversicoloris (MÜLLER) e Gairlock (D. RosERTSON) asservatum. , 1 Nrgoro-vixu, 1, nom. propr. 91 Tab. III f. 19 Alitta virens e Bergen Norvegie: 19 Pars ante- rior suprà visa aucta; (oculi antici indistincti). 19 E Pars postrema su- pra visa aucta. 19 C? pes e antica parte, 19 C! pes 50 e medio corporis, 19 C? pes 100 e posteriore parte corporis, omnes aucti. 19D Seta c. 500:ies aueta. Hus figuras, a S. LovEN & KiNbERG communicatas, olim delineavit praelarus pictor P. D. Horw. EUNEREIS Msmx. 107. Eunereis longissima (JOHNST.), Marx, l. c. p. 183 (excl. syn. ÖRSTED). Hab. rarissima ad Bahusiam et ad Bergen Norvegie. Praeterea ad Britanniam. Tab. V f. 32 Eunereis longissima e Bahusia: 32 C Pes feminz 19 auctus. 32 C? Pes 66 ejusdem femine auctus. 32D Sets c. 500:ies aueta. Seta falcate nulle. Hos en hona frän Bohuslän visa sig pä 42 segmen- tet de första spären till dorsalcirrens crista; det 46:te seg- mentet har ännu inga setz cultrata, men en tydlig crista bakom rygg- och bukträden finnes redan, äfvensom en an- tydan till fotlamellen. Pä 48:de segmentet äro lamellerna redan större och spetsarne af seta cultrate skjuta redan fram; pä 50:de segmentet äro dessa borst redan tydliga, men fullt utvecklade finnas de först pä det 53:dje segmen- tet. Hos tvenne hannar frän Plymouth Sound (Bowe Esg.) i British Mus. höra till främre kroppsdelen 41—42 seg- menter. De hafva endast seta cultrata i bakre kroppsde- .len, medan honan i Stockholms Mus. har nägra sets spi- nose bland cultrate. — Om tvänne stora hannar af en när- stäende sannolikt ny art 1i Bergens Museum har jag an- tecknat följande: De 12 första segmenternas ryggträdar med mera uppsvälld mellandel än de följande, som äro jemn- trinda. Med 45:te segmentet börjar öfvergängen till bakre kroppsdelen, sä att endast 44 kunna räknas till den främre. Pä nämnde segment är ryggcirren nägot förlängd, och en papill antyder början till cristan, hvilken pä de följande segmenterna alltmer tilltager i storlek, sä att den redan pä 58 46—48 segmenterna är ganska stor. Det är först pä dessa segmenter man märker att ryggträden är undertill knölig. 108. Eunereis paradoxa ORSTED, Grönl. Ann. dors. p. 25 f. 50, 63, 64, 66. Hab. ad Grönlandiam rarissima. HEDYLE1 Mcrn. Corpus lineare postice attenuatum, e duabus partibus difformibus constans: pars antica pedibus lamellis destitutis lingulis conicis, pars postica pedibus lamellis minutis. Se- te per totum corpus falcate et spinose, (nulle cultrate?). Mutatio pedum fit sensim (non abrupte ut in Heterone- reide), in femina pone segmentum c. XXI. Proboscis ma- xillis duabus validis et paragnathis, annulatim et gregatim dispositis, fere eadem forma et dispositione ac in Lipephile n. Hedyle lobulata Mcrn, 1. c. p. 182. Nereis lobulata Savicny, Avun. & M. Epw., Annelides II p. 191 Tab. 4 A f. 7, 8. Heteronereis lobulata Jonssron, Cat. Brit. Mus. p. 161. Nereilepas lobulata OUATREFAGES, Anneles I p. 560. Hab. ad Britanniam et Galliam. IPHINEREIS Msmnx. 109. Iphinereis fucicola (ÖRsr.), Marx, 1. c. p. 182. Hab. ad oras occidentales Svecie hand rara, nec non ad Bergen Norvegie SARS, Nyt Mag. VII p. 383. Tab. V f. 29 Iphinereis fucicola e Bahusia: 29 B Maxilla aucta acie 10—11 dentata. 29 B! Paragnathi coadnati ex agmine inferiori la- terali articuli maxillaris proboscidis exsertz. 29 C Pes 4, 29 C! c Pes 13, 29 C? Pes 27, omnes e mare, aucti. 29 C 9 Pes 4, 29 C! 9 Pes 13, 29 C2 9 Pes 27, omnes femine ovulis infarcte, aucti. 29 D Sete 500:ies aucta. 1 "HÖvAn, 5, nom. propr. 29 Tab. V f. 30 forma rediens hujus speciei, femina (verisimile = varietas Nereilep. variabilis ÓÜRsTED, Ann. Dan. consp. p. 21 f. 60?, et f. 49). 30 C? Pes 27, 30 C? Pes 40, lamellis jam multo deminutis et setis cultra- tis maxima parte depulsis. 30 D Seta 500:ies aucte. Afser man frän de bladlika bihangen och de kniffor- miga borsten pà bakkroppens fótter, samt fràn ryggcirrens uppsvällning, i de främsta segmenterna, och crenulation un- dertill 1 kroppens bakre del hos hannen, — hvilket allt ka- rakteriserar detta djur sásom det tyckes endast under fort- plantningstiden —, finner man vid jemförelse af de detalj- afbildningar, jag gifvit af detta djur, med motsvarande de- taljer af Leontis Dumerili n. en sä päfallande öfverensstäm- melse emellan dem, att man vore frestad antaga, att dessa djur representera endast olika generationsstadier af samma art. Länge trodde jag äfven detta, i hvilken förmodan jag styrktes deraf, att jag under en làng tid törgäfves hade sökt exemplar af Leontis Dumerili (= Nereilepas variabilis) med generationsorganer, hvaremot Iphinereis-formerna likasom de af Heteronereis alltid hade tydligen utvecklade àgg el- ler spermatozoér. Men dà jag för en tid sedan genom A. LJUNGMAN erhöll stora exemplar af Leontis Dumerili med temligen stora àgg, innehällande en tydlig groddkärna, kunde jag ej mera anse denna art för det könlösa djuret at Iphinereis. Derföre har jag dock ännu icke uppgifvit min fórmodan, att samtliga Iphinereis- och Heteronereis- arter endast äro köndjur i hittills obekanta generations- serier. Möjligen döljer sig under den polymorpha art, som jag beskrifvit under namn af Leontis Dumerili en mindre art, som under fortplantningstiden antager de för Iphine- reis karakteristiska egenheterna, men derefter aflägger dessa och ätergär till det ofruktsamma stadiet. Delar af en sä- dan enligt min äsigt i tillbakagäende stadd hona af Iphi- nereis fucicola har jag afbildat tab. V f. 30, och en ana- log form af Heteronereis glaucopis är representerad af fig. 26 tab. IV. 60 HETERONEREIS (Ónsr.), Mcrxn. 110. Heteronereis grandifolia (H. RATHKE), Mcrn, l c. p- 108 TabsiXI f. 15, 16 By 16 BMO: ? Nereilepas fimbriatus OVATREFAGES, Annelés 1866, I p. 559 (excel. syn.) e Grönlandia €! Hab. ad Spetsbergiam, Grönlandiam , Islandiam et Scan- dinaviam occidentatem e Bahusia usgue ad Finmarkiam. dU ToS DE STT Heteronereis grandifolia, femina e Bahusia: 31C Pes 12 auctus. 31 C? Pes 27 auctus. 31D Setx c. 500:ies aucte. 31D! Seta faleata, acie articuli terminalis ciliato-serrata. Hos honan finner man stundom nàgra fà setz falcate et spinose bland sets cultrate i bakre kroppsdelens fötter, men icke hos hannen. Hos honan ses nägongäng nàgra fà setz cultrata redan i 19:de foten, der hufvudmassan af borst dock hör till seta falcate et spinose, men hos han- nen fórekomma inga setze cultrata i 16:de segmentet, fast- än redan det 17:de har endast sädana. 111. Heteronereis glaucopis MGrn, 1. c. p. 181. ? Nereis fimbriata MötLLER, Von Wiirmern p. 144 Tab. VIII; Prodr. Z. D.; verisimile Heteronereis; species indeterminanda. Hab. rara ad oras Bahusiz. Tab. IV f.27 Heteronereis glaucopise Bahusia: 27 C Pes 13 auc- tus. 97 C1g' Pes 27 maris auctus. 27 C?9 Pes 27 femine auctus. 27 D et 27 D1 Seta 500:ies aucte. Vide: Nord. Hafs-Ann. Tab. XI f. 16 et 16 A. Tab. IV f. 26 partes forms redientis &' hujus speciei: 26 C Pes 8 auctus. 2601 Pes 27 auctus, setis paucis modo faleatis et spinosis. Se- te cultrate in hocce specimine jam omnino depulsa sunt, et partes lami- nose multo deminutae. 26 D Seta 500:es auctz. Heteronereis viridis ÖRSTED, Ann. Dan. consp. p. 20. Hab. in Issefjord (OnRsTED). CERATOCEPHALE * n. g. 2| < . Corpus elongatum subdepressum postice sensim at- 1 Képag et 1egohn, v. 61 tenuatum. ^ Lobus cephalieus subrectangularis basi trans- versa, antice in prominentias 4 conicas antrorsum porrec- tas productus, utrinque binas ad basin coalitas, interiores tentaculis exteriores palpis Nereidum respondentes. Oculi nulli visibiles (in sola specie cognita!) Cirri tentaculares utrinque 4 filiformes inzquales, ut in Nereidibus dispositi. Proboscis exsertilis apice maxillis duabus validis denticula- tis ut in Nereide armata, paragnathis nullis, papillis vero membranaceis mollibus in articulo basale. Pedes per to- tum corpus fere eadem forma. Rami pedis separati: ra- mus superior minor conico-acuminatus simplex, ramus in- ferior major lingulis binis. Sete modo spinose articulo terminale valde attenuato-acuminato, in aliis (rami inferio- ris) ad basin paullum geniculatim arcuato acie ciliato-ser- rulata, in aliis (rami superioris) recto acie integra. Cirri dorsuales versus basin compressi. Cirri ventrales in sin- gulo segmento bini gemini ad insertionem conjuncti. Cirri anales? 112. Ceratocephale Lovéni n. Incisura media antica lobi cephalici sat profunda, pos- tice impressione, usque ad medium lobi cephalici vel ultra extensa, continuata. Tentacula conica acuminata. Palpi articulo terminale conico acuminato prsditi, longitudine tentaculorum, his crassiores. Oculi nulli conspicui. Ma- xille toto margine c. 11 dentato. Papille membranacex modo in articulo basali proboscidis obvie, inferiores annu- tatim dispositz biseriales: series antica e c. 7 papillis con- stans, postica modo e 3 l. 4; superiores rare c. 3—4. Ramus superior conico-attenuatus acuminatus, ramo inferiore duplo altiore perpaullum longior. Ramus inferior lingulis binis: altera conica vel apice attenuata, altera multo te- nuiora et paullum breviora in anteriore parte attenuata, in posteriore conica. Cirri dorsuales complanati apice tenui attenuati, in anticis segmentis ramo superiore paullum lon- giores, dein sensim multo elongati, dorso reflexi, dimidiam latitudinem corporis superantes. Cirri ventrales subulati, 62 gemini in singulo segmento, ad basin conjuncti, exterior in- teriore paullum longior ramo inferiore fere dimidio brevior. Acicula nigerrima in utroque ramo. Sete fuscescentes, in segmentis anticis numerose, przsertim in ramo inferiore. Longit. ? m.m., lat. antice 3—4 m.m. eum pedibus sine setis. Hab. rarior ad Bahusiam, fundo argillaceo prof. 50— 100 org.: Lindö et alis locis (S. LovÉx), Koster (LJUNG- MAN & IPSE). Tab. V f. 33 Ceratocephale Lovéni e Bahusia: 33 Pars an- tica proboscide exserta, aucta supra visa. 33 A Pars antica alii specimi- nis subtus visa. 33 A! Proboscis exserta subtus visa; papilla membrana- ces inferiores conspiciuntur. 33 B Maxilla aucta. 33 C Pes 10 auctus. 33 Ct Pes 37 auctus. 33 D Seta 500:eis auctze: altera acie integra e ra- mo superiore, altera acie ciliato-serrulata e ramo inferiore. XII. Fam. STAUROCEPHALIDJAE. Huc pertinent: Anisoceras GR., Staurocephalus Gm. et Prionognathus Ker. STAUROCEPHALUS Gm. 113. Staurocephalus erucaformis Mcrn, Nord. Hafs-Ann. p. 184. Hab. sat vara ad oras Finmarki»: prof. magna in sinu Óxfjorden et ad Hammerfest (S. LovEn). Tab. VIII f. 50 Staurocephalus erucaformis e Finmarkia: Antica pars animalis supra visa, aucta. 50 A Eadem pars subtus visa. 50B "Maxille majores" duse et "maxilla! minores", in ordinibus 4 longi- tudinalibus disposite, aueta. 50 B! "Maxille minores" e latere dextro pharyngis magis aueta. 50 C Pes auctus. 50 D Sets c. 500:ies aueta: a fasciculi superioris, b fasciculi inferioris. PRIONOGNATHUS Ker.1 114. Prionognathus Boecki n. Hab. ad Norvegiam meridionalem vel occidentalem. — 1 Zeitschr. für Wissensch. Zool. XII p. 99. 63 Figuras ruditer. delineatas hujus manifeste, ut videtnr, no- vs speciei mihi amicissime communicavit AXEL BOECK, cui hanc speciem mente grata dedicavi. Specimina non- dum vidi. XIII. Fam. LUMBRINEREIDJE. = Lumbrinereida (Scum.). LUMBRINEREIS (Brarnv.), M. Epw. 115. Lumbrinereis fragilis (MÜLL.). Lumbricus fragilis MitLER, Prodr. Z. D. p. 216 n. 2611; Zool. Dan. I p. 22 Tab. 22 f. 1—3. Scoletoma fragilis BLAINVILLE, 1. c. p. 492. Lumbrineris fragilis Avp. & M. Epw., 1. c. p. 170. » » = Sans, Beskr. og laktt. p. 48; Nyt Mag. VI p. 209, VII p. 386, 391. » » . OVATREFAGES, Annelés I p. 365. Lumbriconereis fragilis ÜRsrED, Consp. Ann. Dan. p. 15 f. 1—2; Reg. mar. p. 78; Dróbak p. 11. » » DANIELSSEN, heise 1857 p. 50; Reise 1858 p. 116. » borealis KiNBERG, Vet. Akad. Öfvers. 1864 p. 568, sec. spec. typieum 4 me ipso examinatum! Hab. fundo argill. vel argill-aren. prof. 3—200 orgyiar. sat frequens ad oras Spetsbergix, ad Islandiam: Reikiavik (TORELL), Grónlandiam: Julianehaab et Godthaab (AMOND- SEN), nec non ad Scandinaviam occidentalem e freto Öre- sund usque ad Vadsö Finmarkie; in Crossbay et Kingsbay Spetsbergie prof. 200 orgyiar. (Goes & SMITT), ad Koster prof. 100 orgyiar. (LJUNGMAN). Tab. XIV f. 85 Lumbrinereis fragilis: 83 A Pars antica su- pra visa aucta. $83 B Pes auctus. 83D Sete 500:ies auctz. XIV. Fam. EUNICID AE. = Eunicea Gm. s. str. LEODICE (Sav. s. str.). = Leodice simplices Sav. excl. Leod. gigantea! = Eunice KxsBG, (non Cuv.). 116. Leodice norvegica (L). Sav. Nereis norvegica L. S. N. XII, I:2 p. 186. » = madrepor& pertusa ... GUNNERUS, Act. Nidr. 1768 p. 45—51, Tab. 2 f. 6—12 (N. norvegica). » = pennata MULLER, Prodr. p. 217 n. 2629; Zool. Dan. I p. 31 Tab. 29 f. 4—7. » = pinnata MÜrLER, Prodr. p. 217 n. 2630; Zool. Dan. I p. 30 Tab. 29 f. 1—3. Leodice norvegica et L. pinnata SAVIGNY, 1. c. p. 381. ” ” ” LAMARCK, An. s. vert., 2 edit. par M. Epnw. V p. 562, 563. Nereidonta norvegica et N. pinnata BLAINVILLE, 1. c. p. 476. Eunice norvegica Avp. & M. Epw., 1. c. p. 145. ” » Sans, Beskr. p. 48; Nyt Mag. VI p. 209, VII p. 391. » » = ÜOmsrED, Dröbak p. 9 Tab. II f. 13—15 (sep.). » » GnusnE, Fam. Ann. p. 44. » » DANIELSSEN, Reise 1857 p. 50, 1858 p. 116. » » JonwsToN, Cat. Brit. Mus. p. 131. » » et E. pinnata QvATREF., Anneles I p. 324—525. Hab. ad oras occidentales et boreales Scandinavia sat frequens, prof. 40—125 orgyiar., vel ultra; in Bahusia: multis locis S. LovÉN, ad Väderöarne (Goés), ad Koster (IPSE et LJUNGMAN); in Finmarkia: Grótsund, Karlsö et Ulfsfjord (Goes et IPsE), Hammerfest et alus locis S. Lo- vÉN. Ad Spetsbergiam rarissima, modo semel ad Smee- renberg inventa. Fasthällande säsom princip, att làta ett genusnamn alltid ätfölja den art, hvilken genusnamnets uppställare haft tillfälle att sjelf undersöka eller företrädesvis afsett, anser jag de gamla genusnamnen inom fam. Eunicide böra rät- tast användas pä följande sätt. Namnet Eunice gafs af COuVIER ät Eunice gigantea Cuv. Régn. Anim. Tom. II p. 525, 65 nouv. edit. Tom. III p. 199, hvarföre detta namn omój- ligen kan användas för nägon annan grupp inom famil- jen än dit Eunice gigantea Cuv. hör. När KINBERG ny- ligen uppställt ett nytt genusnamn Eriphyle för en grupp, dit han sjelf äfven räknar Eunice gigantea Cuv., och be- gagnat namnet Eunice Cuv. i en betydelse, för hvilken SAVIGNY'S gamla namn Leodice (sens. str.) hade varit det lämpligaste och rättaste uttryck, mäste namnet Eriphyle KNBG, ätminstone i dess närvarande betydelse säsom full- komligt öfverflödigt och synonymt med Cuvier's Eunice heltochhállet försvinna, och namnet Leodice SAV. s. str. bör begagnas för den grupp, som KINBERG benämnt Eu- nice, ty Leodice antennata SAV., Descr. d. l'Egypte Tom. XXI p. 380, som bör anses för typ för Leodice SAV., hör äfven till KINBERGS genus Eunice. — Redan SAVIGNY ät- skiljde fràn de egentliga Leodice simplices säsom en sär- skild tribus, Leodicae marphysa, de arter, som sakna cirri tentaculares, och beskref efter autopsi den hithörande Leo- dice opalina SAV. (= Nereis sanguinea MoNT.). Denna art är säledes typ för genus Marphysa (SAV.) QrG., med hvil- ket KINBERGS nya genus Nauphanta enligt beskrifningen heltochhállet sammanfaller. — Aupoum & M. Epwanps uppställde genusnamnet Onuphis för Onuphis eremita AUD. & M. EnDw., och Diopatra för Diopatra amboinensis AUD. & M. Epw. Dessa genusnamn hade, tycker man, sämyc- ket mindre bordt kunna ändra betydelse, som M. Ep- WARDS ännu i sin upplaga af LAMARCK'S Anim. s. vert. T. V 1836 p. 564 ytterligare vidhäller, att typen för Onu- phis är Onuphis eremita och för Diopatra Diopatra amboi- nensis. Men OUATREFAGES har det oaktadt använt nam- net Onuphis för Nereis tubicola M0ULL., fastän detta djur enligt QUATREFAGES' eget begifvande är generiskt skildt frän Onuphis eremita Aup. & M. EDw., och sammanfórt under Diopatra icke allenast Diopatra amboinensis utan àf- ven Onuphis eremita Aup. & M. Epw., Onuphis conchy- lega SARS och andra i generiskt afseende tydligen skilda djur. Med god systematisk takt har redan JOHNSTON af- (A. J. M—n V. 1867.) 5 66 skiljt Onuphis conchylega SARS frän genus Onuphis AUD. & M. EDw., och fórt:detta djur till ett eget genus No- thria, till hvilket han ocksä räknade Nereis tubicola MöLL. Men det sistnämnda djuret bör rättast föras till ett eget genus, hvilket mäste fä ett nytt namn, alldenstund Onu- phis Eschrichti (=O. conchylega SARS!) enligt JOHNSTONS egen uppgift varit typ för hans genus Nothria, och nam- net Nereidonta BLAINVILLE, säsom omfattande alla SAVIG- NY'Ss Leodice-arter och sáledes synonymt med Leodice, torde komma att försvinna ur systemet. Här kan namnet Nereidonta icke ifrägakomma, emedan det bör fà ätfölja BLAINVILLE'S egen art Nereidonta paretti BLv., Dict. Sc. Nat. 57 p. 476, som synes vara en Leodice. XV. Fam. ONUPHIDIDA. Hue pertinent: Onuphis Avp. & M. Epw., Diopatra Av». & M. Epw., Nothria et Hyalinecia. NOTHRIA 1 (Jonssr.). — Onuphis ÓnsTED (p. p.) Typus hujus generis sit: 117. Nothria conchylega (SARS). Onuphis conchylega Sans, Beskr. og Iaktt. p. 61 Tab. X f. 28 (a—e); Nyt Mag. VI p. 209, VII p. 386, 391; Reise 1859 p. 14 (sep.). » » DAKIELSSEN, Reise 1857 p. 50, 1858 p. 116. » » GnunE, Fam. Ann. p. 44. Onuphis Eschrichti Örsten, Grönl. Ann. p. 20 Tab. III f. 33—41, 45! Diopatra — » GnunsE, Fam. Ann. p. 42. 4 » » QvATREFAGES, Annelés I p. 349. Northia conchylega Jomssron, Catal. Brit. Mus. p. 138. Hab. sat frequens, fundo argill.-arenos. prof. 30—250 2 N00005, trög, längsam. — Jomssron skrifver Northia troligen af misstag, ty jag kan ej föreställa mig att namnet vore deriveradt frän det engelska ordet North pä samma sätt som Fromia Grey frän den en- gelska partikeln From. 61 orgylar., ad oras Spetsbergie, Grónlandie et Finmarkis; nec non ad Norvegiam occidentalem meridiem versus us- que ad Bergen, et ad Islandiam: Berufjord (ToRELL). In Grónlandia: Omenak prof. 250 org. (TORELL & AMOnD- SEN), Arsukfjord, Godthaab, Smallesund et Godhavn, 100 org. (AMONDSEN). Ad Spetsbergiam: Crossbay 40 org., Kingsbay 230 orgyiar. et Ródebay (Goés & Swrr1), Safe- havn, Waygatsöarne, Augustibay et Treurenbergbay (IPSE). Finmarkie: S. LovÉN, Karlsö et Ramfjord (IPSE). — Ad Bahusiam vix reperta. HYALINCECIA * n. g. Corpus lineare depressum. Palpi brevi crassi sub- globosi, sub lobo cephalico siti. Antenna ovatz breves in apice lobi cephalici antice rotundati. Tentacula 5 filiformia longa ad basin annulata, anteriora lateralia unum utrinque multo breviora quam tria posteriora in ordine transversali vertice posita. Oculi 2. Cirri tentaculares nulli. Pedes antici lingula et cirro inferiore discrepantes a ceteris sim- plicibus subconicis obtusis cirro modo dorsuali branchiali praeditis. Sete in segmento antico aciculeformes parum prominentes apice vix curvato obtuse bidentatz, in ceteris segmentis triformes: alim valid: rectz apice bidentato, ali: tenuiores versus apicem attenuato-acuminatum limbatz, alie minutissimz apice infundibuliforme dilatato striato. Cirri duo anales sat longi, segmento ultimo ovato magno setis destituto affixi. Anus in dorso segmenti ultimi. Tubus, quem animal inhabitat, teres cylindricus posteriora versus paullum attenuatus, utrinque apertus, vitreus pellucidus fulvus. 118. Hyalinecia tubicola (MÜLLER). Nereis tubicola MtLLER, Prodr. Zool. Dan. p. 217 n. 2625. » » » Zool. Dan. I p. 18 Tab. 18 f. 1—6. 1 Eur = vahltivoo et orxog. 68 Nereis tubicola (Onuphis) Avun. & M. Epw., Hist. nat. litt. France II p. 154. Leodice » SaviGNY, 1. c. p. 383. Nereidonta tubicola BLAINVv1LLE, Diet. Sc. Natur. t. 57 p. 477. Onuphis tubicola Sans, Beskr. og Iaktt. p. 45; Nyt Mag. VII p. 386 & 391; Reise 1859 p. 14 (separ.). » » OrnsrED, Dröbak p. 8 (sep.). » » = DANIELSSEN, heise 1858 p. 115. » » QvATREFAGES, Anneles I p. 351 (Excl. syn. GnunE, Anat. Kiemenw., = Onuphis sicula OvATEF. l. c. p. 352, e Si- cilia: Palermo!!). Northia tubicola JonssroN, Cat. Brit. Mus. 1865 p. 136. Hab. passim haud infrequens, fundo argillaceo-arenos. prof. 30—80 orgyiar., ad oras Dahusie et Norvegia meri- dionalis et occidentalis, septentrionem versus usque ad Molde et Christianssund (DANIELSSEN); in Bahusia ad Koster (IPsE) et Väderöarne (Goés) sat frequens. — Praterea ad Britanniam: Plymouth etc, Brit. Mus.! Tab. VIII f. 49 Hyalinecia tubicola (Mürr.) e Koster: 49 Pars antica animalis suo tubulo inclusi, aucta supra visa. 49 A Pars antica aucta subtus visa. 49 C Pes 2 auctus. 49 C' Pes 7 auctus. 49 C? Pes e media vel posteriore parte corporis. 49 D Seta limbata, 49 D1 seta apice infundibuliforme dilatata, 49 D? seta bidentata, omnes 500:ies auc- te. 49 B Pars postrema segmento anale magno, cum ano et cirris anali- bus, supra visa aucta. XVI. Fam. GONIADID E. — (Goniadea KwnG. GONIADA Auvn. & M. Epw. 119. Goniada maculata Ónsr. ÖrsrED, Ann. Dan. consp. p. 33 f. 16, 23, 91, 95, 97, 98; Reg. mar. p. 78. Sans, Nyt Mag. VI p. 381. JonwsTON, Cat. Brit. Mus. p. 189. Hab. ad oras occidentales Scandinavix, fret. Öresund — Finmarken, frequens prof. 10—130 orgyiar.: Stavanger (Knok & v. FRIESEN), Dróbak (S. LovÉN), Dyngö (Goés), Koster (LovÉN, LJUNGMAN & IPSE), Lindö, Gullmaren et 69 alis locis Bahusiz (S. LovÉN), ad Karlsö Finmarki (IPSE). Preterea ad Britanniam sec. specim. e Scotia (JOHNSTON) in Brit. Mus. 120. Goniada norvegica ÓnsTED. Goniada norvegica ÖRSTED, Dyr ved Dröbak p. 14 f. 7—9.. » » Sans, Nyt Mag. VII p. 391. » » J. KoRzs, Ibid. IX p. 95. » » DANIELSSEN, Reise 1858 p. 118. Hab. haud frequens ad oras meridionales et occiden- tales Norvegie, prof. 20—60 orgyiar.; septentrionem versus usque ad Bergen et Christianssund distributa. EONE .McnRx. 121. Eone Nordmanni MGrn, 1. c. p. 409. Hab. ad Bahusiam haud rara. Tab. XI f. 64 Eone Nordmanni e Koster Bahusie: 64 Animal auctum. 64 A Lobus cephalicus a latere visus. 64 B Maxilla major aucta. 64 B' Maxilla minor aucta. 64 C Pes 14 ex anteriore parte corporis auc- tus. 64 C! Pes auctus e media parte corporis. 64D Seta rami inferio- ris, 64 D* seta rami superioris, c. 500:ies aucta. XVII. Fam. GLYCERIDA. — Glycerea GR. s. str. — genus Glycera Auctorum. GLYCERA Say. 122. Glycera alba RATHKE (viz MÜLLER, non JOHNST., nec SARS). Glycera alba RATRKE, Nov. act. Acad. nat. cur. Tom. XX: 1 p. 173 Tab. jb ob HE » » OmsrEp, Ann. Dan. consp. p. 33 f. 24, 103, 105, 110; Drö- bak p. 14; Reg. mar. p. 78. ” » et Glycera Danica OVATREFAGES, Anneles II p. 186—187. 10 Glycera alba BAIrD, JonssroN's Cat. Brit. Mus. p. 342, sec. spec. e Corn- wall (LavenniN) et Mus. Leach in Brit. Mus.! » » DARNIELSSEN, Reise 1857 p. 51; Reise 1858 p. 117. Hab. ad oras meridionales et occidentales Scandina- vie usque ad Finmarkiam sat frequens, prof. 15—120 or- gylar.: Stavanger (KROK & v. FRIESEN), Dróbak (LovÉN); Koster (LovÉN, LJuNGMAN & IPSE), Väderöarne (LovÉN & Goes), Dyngö (Goés); in freto Oresund ad Hellebak (OnsrED), Molde (H. RATHKE). Finmarkia: DANIELSSEN & IPSE. — Praterea ad Britanniam, sec. specim. in Brit. Mus. a me visa. Tab. XIV f. 82 Glycera alba e Bahusia: 82 A Proboscis exserta aucta. 82 B Pars postrema aucta. $82 C Seta 500:ies aueta. 82D Di- versi pedes aucti: a et b e medio corporis antice et postice visi, c e po- stica parte corporis. $82 E Villi proboscidis valde aucti, sec. S. LovEw. 123. Glycera capitata ÖRSTED, non FABR. ? Nereis alba MöLLER, Prodr. Zool. Dan. p. 217 n. 2634; Zool. Dan. II p. 29 Pap 62000 Glycera capitata ÖrsrED, Grönl. Ann. dorsibr. p. 44 Tab. VII f. 87, 88, 90—94, 96, 99. ” alba Sars, Nyt Mag. VI p. 208; VII p. 386. ” capitata, olim alba JomwsTrowN, Cat. Brit. Mus. p. 186, sec. spec. typic. Jonwsrowr e Holy Isl. in Brit. Mus.! ” » Barmp, ibid p. 342, spec. e Firth of Clyde D. RonERTSON! ” » SmiMPSON, Mar. invert. Grand Manan p. 33. ” » PKrrERSTEIN, Zeitschr. Wiss. Zool. XII p. 105 Tab. IX f. 17—27. » » DANIELSSEN, Reise 1857 p. 51; Reise 1858 p. 117. » » et Gl. Mülleri QuaTREFAGES, Annelés II p. 172, 187. Hab. ad Grönlandiam, Islandiam, Scandinaviam occid. et ad Spetsbergiam. Grónlandiw sat frequens prof. 20—250 orgyiar.: Próven et Omenak, 250 orgyiar. (O. TORELL), Julianehaab, Godhavn, Godthaab 100 orgyiar., Sukkertop- pen 150 orgyiar. (AMONDSEN). Islandis: Räufarhavn 35 org. (O. TonELL). Spetsbergie: Bellsund, 35 orgyiar., et Treurenbergbay 25 orgyiar. Finmarkie: Hammerfest et aliis locis (S. LovÉN), Karlsö, Kalfjord et Grótsund 30—70 71 orgyiar. (Goes & IPsz), Ramfjord 80 org. (IPSE), Tromsö, litore recessu maris relicto (IPSE). Stavanger (KROK & v. FRIESEN) Bahusia (S. LovÉN). — Preterea ad Britan- niam, sec. specim. in Brit. Mus.!, Americam borealem et ? Galliam. 124. Glycera setosa ÖRSTED, Gr. Ann. Dors. p. 46 f. 89, 95, 97. ? Glycera setosa Sans, Nyt Mag. VI p. 208. Hab. rarior ut videtur ad Grónlandiam; nec non ad Finmarkiam (?!) sec. M. Sans. 125. Glycera Goési n. Glycera Rouxii OrstEn (non Avn. & M. Enw.), Dyr ved Dróbak p. 14 f. 1. Hab. ad Bahusiam haud frequens (S. LOVEN et, ad Väderöarne, Goés). Tab. XIV f. 81 Glycera Goösi e Väderöarna Bahusie: 81 A Proboscis exserta aucta. 81 C et 81 D Pedes aucti e medio corporis, an- tice et postice visi. S1 F Pes auctus e postica parte. XVIII. Fam. ARICIIDZE. = Aricie vere Ünsr. (excl. Aonis). ARICIA (Sav). 126. Aricia Cuvieri Aur. & M. Env. Aricia Cuvieri Avun. & M. Epw., Hist. nat. litt. France II p. 258 Tab. VII f. 5—13. ” » = OVATREFAGES, II Anneles p. 283. Hab. ad oras Bahusix, fundo argill. prof. 30—130 orgyiar, minus frequens: in sinu Gullmaren (S. LovÉN) et ad insulas Koster, prof. 130 org. (LovÉN, LJUNGMAN & IPSE) — Preterea ad Galliam, la Rochelle, Isle de Ré (G. v. YHLEN), et Britanniam. 12 Genus Aricia uppställdes af SAVIGNY (p. 362) för en vid la RocHELLE funnen art A. sertulata SAV., som en- liot SAVIGNY'S beskrifning ej gerna kan föras till samma genus med Aricia Cuvieri Aup. & M. Epw. Den sistnämnde borde alltsä erhälla ett nytt genusnamn, — det gär nemli- gen ej an att, säsom QUATREFAGES gjort, för Aricia ser- tulata SAV. uppställa ett nytt genusnamn och begagna SA- VIGNY'S namn Aricia i en helt annan betydelse än SAVIGNY sjelf, — men emedan SAVIGNY'S Aricia sertulata icke nä- gonsin blifvit äterfunnen, och detta namn derföre kan kom- ma att frän systemet fórsvinna, bibehäller jag här Aricia säsom genusnamn för Aricia Cuvieri AUD. & EDw., sä mycket hellre som denna art förekommer vid la ROcHELLE (G. v. YHLEN), och det säledes är möjligt att SAvIGNY afsett just denna art, ehuru hans beskrifning af nägot oför- klarligt misstag kommit att innehälla uppgifter, som alls icke träffa in pä den. I alla fall mäste Orbinia Ora. 1866 säsom genusnamn för Aricia serrulata SAV., lemnas ät glömskan. SCOLOPLOS (Brv., Öxrsr. 127. Scoloplos armiger (M6öLL.), BLv., Örsr. Lumbricus armiger MöLLER, Zool. Dan. I p. 22 Tab. XXII. Aricia Muelleri RATHKE, Nov. act. nat. cur. XX: 1 p. 176 Tab. 8 f. 9—15. Scoloplos armiger BLAINvILLE, Dict. Sc. Nat. Tom. 57. » » ÓnsrED, Ann. Dan. consp. p. 37 f. 8, 106, 107, 109: Grónl. Aun. dors. p. 49 f. 113, 117, 118; Arch. Na- turg. X: I p. 104; Reg. Mar. p. 78; Dröbak p. 15. ” » = SARS, Nyt Mag. VII p. 381. ” » = QvuATREFAGES, Anneles II p. 286. Aricia armiger J. KorEn, Nyt Mag. IX p. 95. » » DASIELSSEN, Reise 1857 p. 53; Reise 1858 p. 119. Hab. fundo argilloso, limoso vel arenos.-argill. prof. 1—250 orgyiar., sat frequens ad Spetsbergiam , Grónlandiam, Islandiam (O. ToRELL) et ad oras Scandinavi& e freto Öre- sund usque ad Waranger; Spetsbergix frequens: Shoalpoint, Treurenbergbay, Hinlopen str., Kobbebay, Kingsbay prof. 73 200 orgyiar. Isfjord, Bellsund, Hornsund, Whalerspoint, ete. Grónlandie: Godhavn in litore, recessu maris reticto, et Julianehaab (AMONDSEN), Aukpadlartok et Omenak prof. 250 org. (O. TorELL). Finmarkie: Balsfjord, litore re- cessu maris relicto (IPsE), Kalfjord (Goés & IPsE), S. Loven. In Bahusia: multis locis S. LovÉN, Koster (LJUNG- MAN & IPSE) etc. — Preterea ad Daniam, in sinu Kiel (MEYER u. MÓnrUS) et ad Galliam borealem (Qro.). NAIDONEREIS (Bw). 128. Naidonereis quadricuspida (Onsr.). Nais quadricuspida FAapricius, Fn. Grönl. p. 315 n. 296. Naineris — » BrAiNvILLE, Dict. Sc. nat. Tom. 57 p. 490. * Scoloplos — » ÓnsrED, Grónl. Ann. dors. p. 48 f. 108—110. Aricia » LEUCKART, Archiv. Naturg. X: 1 p. 198 Tab. 3 f. 11. Hab. litore sabuloso, recessu maris relicto, in Grön- landia satis frequens: Godhavn, Skinderhvalen (A MONDSEN); nec non ad oras Islandie (LEUCKART), unde specimina re- tulit (O. TORELL). XIX. Fam. OPHELIIDJE. = Opheliacea G., AMMOTRYPANE (H. R. s. str.), non GR., nec OFGs. = Ophelina Örsren. 129. 'Ammotrypane aulogaster H. R. Ammotrypane aulogaster RATHKE, Nov. act. nat. cur. XX:1 p. 188 Tab. X f. 1—3. » » Sans, Nyt Mag. VII p. 391. Ophelina acuminata ÜÓnsrED, Consp. Ann. Dan. p. 45: Archiv f. Natnrg. X:1 p. 111 Tab. 3 f. 24—26; Reg. mar. p. 78. Ophelia » GnusE, Fam. Ann. p. 70. » » JouwsTON, Cat. Brit. Mus. p. 215, sec. spec. typ. (Ar- DER) in Brit. Mus.! 14 Ophelina aulogaster ÓRsSTED, Dröbak p. 17. Ophelia » GnuBE, Fam. Ann. p. 70. » » Koren, Nyt Mag. IX p. 94. ” ” DaANIELSSEN, Reise 1857 p. 53: Reise 1858 p. 119. Hab. ad Spetsbergiam, Grónlandiam, Islandiam et Scandinaviam occid., fundo argillos. prof. 5—250 orgyiar., passim copiose. Spetsbergixz vulgaris fundo argill. prof. 5—250 orgyiar: Magdalenabay, Kingsbay, 250 orgyiar., Safehavn, Sassenbay, Bellsund, Hornsund, Whalerspoint, Walter-Thymens str., Edlundsberg, Augustibay, Treuren- bergbay, Shoalpoint, Wydebay, Danesgat etc. Grönlandix: Omenak 250 org. (O. TORELL). Islandie: Arnanäs et Ran- farhavn (O. ToRELL). Scandinavia: e Landscrona usque ad Vadsö sat freguens. Praterea ad Scotiam, sec. specim. e Firth of Clyde (D. RoBERTtson) in Brit. Mus. H. RATHKE beskref under genusnamnet Ammotrypane, förutom denna art, Ammotrypane limacina och A. cestroi- des. Emedan den sistnämnde var tidigare beskrifven un- der namn af Travisia Forbesi JOHNST., och Ammotr. lima- cina uppenbarligen hör till ett äldre genus Ophelia (SAv.), mäste namnet Ammotrypane fä ätfölja den tredje af RATHKES arter, och det sammanfaller sälunda med ÖrsrEDs Ophelina. OPHELIA (Sav.), M. Epw. 130. Ophelia limacina H. R. Ammotrypane limacina H. RATHKE, Nov. act. nat. cur. XX: 1 p. 190 Tab. X f. 4—8. » ” GrucBE, Fam. Ann. p. 70. » » KonrzN, Nyt Mag. IX p. 94. » » DANIELSSEN, Reise 1857 p. 53; Reise 1858 p. 119. » » JonuwsTON, Cat. Brit. Mus. p. 217, sec. spec. typica in Brit. Mus.! » » OUATREFAGES, Ann. Il p. 279. Ophelia bicornis ÜRsTED, Grönl. Ann. dors. p. 52 f. 104—5, 115, 116, 121. ” » Sans, Nyt Mag. VI p. 207. » — limacina SARS, Nyt Mag. VII p. 381. » — borealis OUATREFAGES, Anneles II p. 273. 15 Hab. fundo argill. — arenoso, prof. 1—250 orgyiar., ad Grónlandiam, Spetsbergiam, Islandiam, Norvegiam occid. et borealem; praterea ad Scotiam. Grónlandie: Juliane- haab, Godthaab. prof. 100 orgyiar., Sukkertoppen 80 org., Norsorak 5—20 org. (AMONDSEN), Próven 40 org. et Ome- nak 40— 250 orgyiar. (O. ToRELL). Spetsbergie: Cloven Cliff (O. ToRELL), Treurenbergbay, (Goés, SMITT & IPSE). Islandie: Raufarhavn 34 org. (O. ToRELL). Finmarkie: S. LovÉN, Tromsö 1 org. (IPSE), Karlsö, Kalfjorden (Goés & IPsE). Norvegia: Bergen (SARS, KOREN, DANIELSSEN). TRAVISIA Jonussr. (1840). 131. Travisia Forbesi JOHNST. Travisia Forbesi JonssroN, Ann. Nat. Hist. IV p. 373 Tab. XI f. 11—18.! » » » Cat. Brit. Mus. p. 220.! Ammotrypane oestroides RATHKE, Nov. act. nat. cur. XX:1 p. 192 Tab. X f. 9—12. Ophelia mamillata ÖrstED, Grónl. Anu. dors. p. 53 Tab. 8 f. 103, 112, 114, 119—120; Archiv f. Naturg. X: 1 p. 110 Tab. 9 f. 21—23; Reg. mar. p. 78. » » QuATREFAGES, Annelés II p. 274. » oestroides Idem, Ibid. p. 274. Travisia Forbesi Idem, Ibid. p. 276. » » = J. Koren, Nyt Mag. IX p. 94. Ophelia mamillata Sans, Nyt Mag. VI p. 207; VII p. 581. Travisia oestroides DANIELSSEN, Reise 1857 p. 53; Reise 1858 p. 120. Hab. fundo arenoso, prof. 5—30 orgyiar., ad Spets- bergiam, Grónlandiam, Islandiam et Scandin. occid.; Spets- bergis: passim sat frequens: Kobbebay, Treurenbergbay (Goés, Surrr & IPsE) Cloven Cliff (O. TOoRrELL): Is- landie: Raufarhavn (O. ToRELL); Grónlandie: Próven (O. 'TORELL); Seandinavie: Kullen (OnsTED), Farsund (Ki1x- BERG), Bergen (Sans & KOREN), Sörvär (LovÉN), Óx- fjord e DANIELSSEN). — Prseterea ad Scotiam sec. specimina, a me ipso in Brit. Mus. examinata, e Firth of Clyde (D. ROBERTSON). 16 XX. Fam. SCALIBREGMID JE. Hue pertinent: Eumenia et Scalibregma. EUMENIA OznsrED. 132. Eumenia crassa OERSTED. Eumenia crassa OkRsTED, Ann. Dan. consp. p. 47; Archiv f. Náturg. 1844, X: 1 p. 111 Tab. 3 f. 17—20; Reg. mar. p. 78. ” » Sans, Nyt Mag. VII p. 391; XII p. 303 (deserpt.). ” » DANIELSSEN, Reise 1858 p. 120. » » JoHNSTON, Cat. Brit. Mus. p. 221. Polyphysia crassa OVATREFAGES, Annelés, (publie. autumno 1866), II p. 268. Hab. in fundo argillos., prof. 15—75 orgyiar., passim sat frequens ad oras Bahusim, ex. gr. ad insulas Koster (IPsE), Dyngó (Goés) et Wäderöarne (LovÉN & Goés); ad Norvegiam occidentalem rara: prope Manger (SARS) et Molde (DANIELSSEN); in freto Öresund ad Hveen (ÖRSTED); ad oras meridionales Spetsbergie haud frequens: in Bell- sund (O. ToRELL) et in Storfjorden ad Whalerspoint, prof. 25 orgyiar. specimina pauca ipse legi. ÖRSTED har alldeles fórbisett, likasom äfven SARS, de korta gaffelformade borsten, som förekomma i hvardera foten hos de fullvuxna djuren, säväl hos de Spetsbergska som Bohuslänska. Dessa borst äro tjockare än de öfriga och i spetsen djupt gaffelformigt klufva i tvä länga af- smalnande parallelt löpande mot ändarne utätböjda spetsar, den ena nägot längre än den andra. Pä den inre sidan äro dessa spetsar lätt strierade likasom af fina tunna tän- der. Det är endast hos de fullvuxna djuren af 2—3 tums längd jag funnit dessa märkvärdiga borst, som gifvit mig anledning tro, att detta djurs plats 1 systemet bör sökas 1 närheten af Amphinomidze, men tillsvidare har jag ansett lämpligast, att läta det stä i samma familj med Scalibregma. Gälarne saknas hos yngre individer heltochhället, och hos de fullvuxna har jag funnit dem icke vara flere än 3 par, ehuru ÖRSTED uppger sex, de förekomma pä det tre- dje, fjerde och femte borstförande segmentet, och begynna a" utvecklas först när djuret uppnátt 1—11 tums längd. Den första begynnelsen til gälbusken visar sig som en liten kort trädlik papill pä bakre delen af den öfre fotspetsen, pä det tredje, fjerde och femte segmentet, till hvilken pa- pill genom tudelning smäningom sälla sig allt flere och flere till dess en af talrika trädar sammansatt gälbuske är bildad. QUATREFAGES har, med anledning deraf att Risso begagnat namnet Eunomia för tvà icke ens till genus be- stämbara annulater, förkastat ORSTEDS allaredan burskap vunna genusnamn Eumenia, och uppställt ett nytt: Polyphysia för detta samma slàgte. Dà Eunomia aldrig kan komma att begagnas i hussos mening — namnen Eunomia och Eumenia äro dessutom mycket olika — och det inom andra brancher af zoologin är praxis att sä mycket som möjligt respektera gammal häfd i genusnamns begagnande, synes detta vara oss tillräcklig anledning, att ej antaga QUATREFAGES' namnförändring. SCALIBREGMA H. KR. 131. Scalibregma inflatum H. R. Scalibreyma inflatum H. Ratnxre, N. acta acad. C. L. C. nat. cur. XX:1 p. 184 Tab. IX f. 15—21. » ” DANIELSSEN, Reise 1857 p. 54; Reise 1858 p. 121. » » » Anat. Phys. Undersógelse, Throndhjem Vid. Selsk. Skr. i 19:de Aarh. 4: 2 p. 165 (cum tab.). Oligobranchus roseus Sars, Fauna litt. Norv. I p. 91 Tab. 10 f. 20—97. » grónlandicus Sams, Ibid. p. 92. Scalibregma roseum Sans, Nyt Mag. VII p. 381. Hab. ad oras Spetsbergixz, Grönlandix et Scandinavix occidentalis, fundo argillos.-arenos., prof. 5— 280 orgyiar.; In Spetsbergia: ad Shoalpoint et in Storfjorden, prof. 5— 30 org. (IPSE), in Treurenbergbay, Isfjorden (IPsE), Kiugs- bay, prof. 120 org. (Goés & Surrr); Grónlandie: Omenak et Aukpadlartok prof. 250—280 org. (O. TonELL), Juliane- haab (AMONDSEN); in Bahusia: multis locis (S. Lov£N), ad insulas Koster prof. 30—120 org. (LJUNGMAN & IPSE), 18 juxta Dyngö (A. v. Goés); Finmarkie: Öxfjord (S. LovÉN), Grötsund (Goés & IPSE); ad Norvegiam occid.: Molde (DANIELSSEN & RATHKE) et Floröe (SARS). — Preterea ad Scotiam occid., Millport (A. KÖLLIKER, Wiirzb. Na- turw. Zeitschrift V: 3 & 4 p. 243). XXI. Fam. TELETHUSA. ARENICOLA Lwx. 134. Arenicola marina L. Lumbricus marinus Linne, S. N. XII, 1: 2 p. 1077. ” ” 25 » ” ” MöLLER, Prodr. Zool. Dan. p. 215 n. 2609. J. RarnkeE, Skr. af Naturh. Selsk. Kiöbenhavn 1799, Vapa bN 6LA BS J. RATHKE, Zool. Dan. IV p. 39 Tab. 155 f. B1—5. J. C. FABRri1cius, Reise nach Norwegen 1779 p. 257. ” papillosus O. Faprrcrus, Fn. Grönl. p. 283 n. 267! 7” MöLLER, Prodr. Z. D. p. 216 n. 2615. Arenicola piscatorum LAMARCK 1802, Syst. d. Anim. s. vert. p. 324; Hist. » Hab. nat. Án. s. vert., 2 edit., V p. 580. SAVIGNY, Descr. de l'Egypte, 2 edit., Tom. X XI p. 434. Avp. & M. Epwanps, Fn. litt. de la France II p. 285 Tab. 8 f. 8—12. Cuvrer, Régn. Anim. éd. aecomp. de Planches, An- nel b» Stet JouwsroN, Catal. Brit. Mus. p. 229. OÓnsrED, Consp. Ann. Dan. p. 47; Grónl. Ann. dors. p. 95; Reg. mar. p. 68; Dróbak p. 17. Sans, Nyt Mag. VI p. 206; VII p. 381. DamIELSSEN, Reise 1857 p. 54; Reise 1858 p. 121. et A. papillosa OUATREFAGES, Annelés II p. 262 & 266. in litore argillos.-arenoso, recessu maris relicto, cuniculos profundos habens, vulgaris ad oras Scandinavix occidentales, e freto Oresund usque ad Vadsö; ad Spets- bergiam rara, modo in Kobbebay prof. 5—7 orgyiar. capta (Goés & SMITT); ad Grónlandiam frequens ex. gr. ad Prö- ven (O. ToRELL) et Godhavn (AMONDSEN). — Praterea VO ad Islandiam, Britanniam, Galliam, in Mari mediterraneo, sec. GRUBE, Anat. Kiemenw. p. 1, et ad Americam borea- lem, sec. STIMPSON, Grand Manan Mar. invert. p. 31. — Specimina magna e Grönlandia exacte congruunt cum spe- ciminibus magnis e Finmarken et Bohuslän, ut recte mo- nuit cel. ÖRSTED, quamobrem Lumbricus papillosus FABR. certissime huc pertinet. 135. Arenicola ecaudata JOHNSTON. Arenicola ecaudata JonssroN, LoupoN's Mag. VIII p. 566 f. 54. » » » Cat. Brit. Mus. p. 231. » Boecki RAvBKE, Nov. act. nat. cur. XX: 1 p. 181 Tab. 8 f. 19—22. » » = et A. ecaudata QuATREF., Ann. II p. 265, 266. ” » = SARS, Nyt Mag. VII p: 381. Segmenta 15 antica setigera abranchiata, seguentia au- tem (17—40) omnia branchiata; cauda fere nulla. — Nu- merus segmentorum branchiatorum valde variat: 17 (IPSE in Mus. Holm.), 22—25 (Jouwsrow), 50 (IPsE in Brit. Mus), 27 (OUATRAFAGES Annelés II p. 266), 38 (DALY- ELL), 40 (RATHKE). Hab. rarissima ad oras occidentales Scandinavia me- ridionalis: Bahusia— Bergen (SARS), Throndhjem (RATHKE); in Bahusia specimen unicum, a S. LOVvEN olim lectum, re- pertum est. — Prseterea ad Britanniam et Galliam. XXII. Fam. SPZERODORIDAE. EPHESIA H. R. = Spherodorum ÜnsrED. = Pollicita JonwsToNn. N 136. Ephesia gracilis H. R. Ephesia gracilis RATHKE, Nov. act. nat. cur. X X: 1 p. 176 Tab. VII f. 5—8. » » = JomNsron, Cat. Brit. Mus. p. 206. Spherodorum fiavum ÜnsrED, Ann. Dan. consp. p. 43 f. 7, 92, 101. Pollicita peripatus JonssToN, Ann. Nat.-Hist. XVI p. 5 Tab. II f. 1—6. 80 Spherodorum peripatus Idem, Cat. Brit. Mus. p. 208. ” ” CLAPAREDE, Beob. Anat. Entwick. Wirbell. Thiere p. 50 Tab. XI f. 8—18. Hab. haud rara ad oras Spetsbergie, Grónlandis, Scandinavia occidentalis fundo argillos., prof. 6—40 orgyiar. Spetsbergie: prof. 15—30 org. in Bellsund (O. TorELL), Treurenbergbay (Goés & Swrrr), Isfjorden, Storfjorden, ad Shoalpoint (IPSE). Grónlandie: Próven (O. ToRELL) Julianehaab (AMONDSEN). Dahusi»: Gullmaren (S. LovÉN), Väderöarne (A. Goés), Koster (IPSE) — Praterea ad Molde Norvegie (RATHKE) Helgoland (MECZNIKOW !), ad Scotiam (A. KÖLLIKER, Würzb. Naturw. Zeitschrift 5: 3 u. 4 p. 240), ad St. Vaast Gallia (ÜLAPAREDE) et ad Hebrida- rum insulas (ULAPAREDE). Efter att hafva jemfört exemplar af detta djur frän Bohuslàn, Finmarken och Spetsbergen kan jag förklara, att genus Ephesia H. RATHKE icke allenast sammanfaller med Spherodorum, utan att Ephesia gracilis H. RATHKE är samma djur som Spherodorum flavum ÖRSTED. RATHKES beskrifning är eljest god, men han misstager sig, när han säger att huden är ”alldeles glatt?, d. v. s. utan smä upp- höjningar eller papiller. För blotta ögat och tillochmed under en svagare förstoring tycks huden vara glatt, men under en starkare förstoring ser män talrika smä papiller öfverallt pä kroppen, isynnerhet i dess främre del, och pä fötterna. Pä ryggen äro de smä, likformiga, värtlika och ställda i regelbundna rader tvärs öfver kroppen, samt likna till det ytire papillen pä det karakteristiska klotformiga organ, som hvarje segment bär ofvanom foten. I kanten af hufvudet ser man flere papiller af olika storlek, hvilka ÖRSTED alldeles orátt kallat tentakler, och pä fötterna upp- träda de ofta till ett antal af 5—10 samt sä stora, att man lätt kan anse den lilla foten delad i lika mänga flikar, hvilket ocksä ÖRSTED gjort, men hvarken pä hufvudet eller fötterna kunna de anses annorlunda än säsom hud- papillen, fullkomligt identiska med dem pä kroppen. Deras 1 Zeitschr. wiss. Zool. XV p. 338 Tab. XXV f. 19—20. 81 antal, form eller fördelning pä hufvudet eller foten är all- deles icke konstant, hvilket bevisar att de icke àro väsendt- liga delar af dessa kroppsdelar; pä foten kunna de variera frän nägra ända till 10. ÖRSTED säger att Spherodorum ej har ”os exsertile”, hvilket dock RAHTKE uppgifvit hos Ephesia. Hos ett exemplar frän Bohuslän, som är en otvifvelaktig Sphxrodorum flavum Omsr., har jag likväl sett en läng proboscis utskjuta ur munnen, men det hör i allmänhet icke till regeln hos detta djur att skjuta ut sin proboscis, när det kommer 1 sprit. Hväd ögonen beträffar, sä är det visserligen sannt, säsom ÖRSTED ocksä angifver, att man hos de ljusare och genomskinligare exemplaren med tillhjelp af starkare förstoring kan pä hufvudsegmen- tet upptàcka tvänne mörka njurformiga pigmentfläckar, som torde kunna anses för ögon, men hos mörkare exemplar kan man icke finna dem, och det är derföre alls 1cke öfver- raskande, att RATHKE uppgifvit att Ephesia har inga ögon. Kroppsfärgen varierar nemligen frän blekt grä eller gulak- tiot brun till mórkt grä eller nästan skiffersvart hos exem- plar i sprit; hos de lefvande Spetsbergska var den rödak- tig. De njurlika pigmentflàckarne, om hvilkas egenskap af ógon jag icke varit i tillfälle att öfvertyga mig, syntes hvardera bestä af tvä med kanterna hopsmälta fläckar, som bildade hörnpunkterna i en smal rektangel tvärs öfver huf- vudet, säledes ej i en qvadrat (ORsTED). Borsten äro enkla, sädana som RATHKE och MECzNIKOw afbildat dem. ÓnsrEDS afbildning af borstet är mycket vilseledande och falsk. XXIII. Fam. CHLORAMIDA. = Pherusea Gn. = Siphonostomata JonssTow. = (Uhloremea (Fs. TROPHONIA M. Epw. 1829 sec. AGaASSIZ. Nomen genericum Pherusa, jam 1815 a LEACH in Crustaceis adhibitum et in hoc sensu ab zoologis nostra (J. A. M—n V. 1867.) G 82 statis sepe usitatum, huc rejiciendum. Praterea hoc no- men in Polypis usitatum est a LAMOUROUX jam 1816. 137. Trophonia plumosa (MÜrL.. Amphitrite plumosa MöLLER, Prodr. Z. D. n. 2621 p. 216. » » FABRI1CI1us, Fauna Grónl. p. 288 n. 271. » ” ABILDGAARD, Zool. Dan. III p. 16 Tab. 90 f. 1—2. Pherusa Mülleri O&EN, Lehrb. Zool. III p. 377; BLAINvizze, Diet. Sc. nat. Tom. 57 p. 440. Flabelligera plumosa Sams, Söedyr. naturh. 1829 p. 32; Beskr. og laktt. p. 47. Flemingia muricata Jonsston 1832, Trans. Berw. Club I p. 15. Trophonia Goodsiri 1d., Ann. Nat.-Hist. IV p. 371 pl. 11 f. 1—10. Siphonostoma plumosa H. RAvRKE, Nov. act. acad. nat. cur. XX: 1 p. 208 Tab. 11 f. 1—2. Siphonostomum plumosum Grup, Fam. p. 73. » ” Sans, Nyt Mag. VI p. 206; VII p. 381. ” » DANIELSSEN, Reise 1857 p. 53; 1858 p. 120. Pherusa plumosa ORsTrED, Reg. Mar. p. 79. Trophonia plumosa JoussroN, Cat. Erit. Mus. p. 224. Pherusa Mülleri, Ph. Goodsiri et Ph. obscura QvATREFAGES, Anneles I p. 479, 481, 482. Hab. in fundo argill.-arenoso, prof. 5—150 orgyiar., haud infrequens ad oras occident. Scandinavie e freto Öresund usque ad Vadsö; ad Spetsbergiam minus frequens: Treurenbergbay, Crossbay (Goés & SMITT) et Fosters öar (IPSE); in Grónlandia ad Próven (O. ToRELL). — Preterea ad Britanniam et Galliam. 188. Trophonia glauca n. Corpus teres clavatum, versus posteriora attenuatum, | in'postica parte inter segmenta constrictum, segmentis 35 —40, posticis fere zxque longis ac latis. Cutis arenulis minutis albicantibus et papillis mollibus globosis vel sub- cylindricis, circum fasciculos setarum confertioribus et lon- gioribus, plus minusve dense obsita. Sets superiores elon- gate segmenti primi antrorsum porrecte pauce, modo c. 5. Cirri sex ex ore exserti, duo inferiores (tentacula) filifor- . 83 mes elongati paullum longiores et multo tenuiores quam 4 superiores (branchiz) zxquales lati lineares crassi compressi. Color in spiritu glaucus, virescens vel pallescens, intesti- num partis antice incrassatz coeruleo-nigrescens. Longit. 20—24 m.m., crassit. partis antice 2 m.m., partis postica vix ] m.m. Hab. ad Bahusiam passim sat frequens, fundo argill. prof. 8—70 orgyiar. (S. LovÉN, Goés, LJUNGMAN & IPSE). Tab. XIII f. 78 Trophonia glauca e Koster Bahusie: 78 Ani- mal a latere visum ter quaterve ampliatum; tentacula errore delineatoris 4 adparentes, sed revera modo duo adsunt. 78 D Seta 500:ies aucta. FLABELLIGERA Sans 1829. Nomen veterius hujus generis Siphostoma OTTO (1820), jam antea ab ichthyologis adhibitum, rejiciendum. 139. Flabelligera affinis SARS. Eres affinis Sans 1829, Bidrag till Söedyrenes Naturalh. I p. 31 Tab. 3 f. 16 (mala); Beskr. og Iaktt. p. 47. Siphonostoma vaginiferum RArukE, Nov. Act. nat. eur. XX: 1 p. 211 Tab. XI f. 3—10. Siphonostomum vaginiferum R. LEucCKART, Arch. Naturg. XV: 1 p. 164. » » Sans, Nyt Mag. VI p. 206; VII p. 281. » » Koren, Ibid. IX p. 94. » » DANIELSSEN, Reise 1857 p. 54; Reise 1858 p. 120. Chlorema Edwardsi (Dvsarn.) ÓnsrED, Reg. mar. p. 79. Tecturella flaccida Stimeson, Mar. invert. Grand Manan p. 32 Tab. III f. 21. Pherusa vaginifera OvatREFAGES, Anneles I p. 483. Siphonostoma uncinata Jonsstox, Cat. Brit. Mus. p. 223 (sec. specim. e Firth of Forth in Brit. Mus.!) » » ? M. EpwaRps, Régn. Anim. illust. Annel. Tab. 6 f. 4. ? Chlorema Dujardini OvATREFAGES, Annelés I p. 472. Annon pullus hu- jus vel alii valde affinis speciei?. Hab. ad oras Spetsbergie, Grónlandie, Islandim et Scandinavix occidentalis, prof. 5—40 usque ad 200 orgyiar., fundo aren.-argillae. Spetsbergix: sat frequens ad Shoal- point et Low Island (IPSE), frequens in Bellsund, Whal- erspoint, Isfjorden, Kingsbay prof. 120 org. (Goes & SM117), 84 E Hornsund &c. (Grönlandix frequens: Smallesund, Juliane- haab, Norsorak, Upernavik (AMONDSEN), Godhavn, Ome- nak, Pröven et Aukpadlartok, 200 orgyiar.!, (O. TORELL). Islandie: Arnanäs prof. 25 org. (ToRELL) Scandinavia: e freto Üresund usque ad Vadsó haud frequens, ex. gr. ad Hellebek (ÖRSTED), Väderöarne (LovÉN & Goös), Koster (IPsE), Bergen (Sans & KonzN), Fiumarken (S. LovÉN), Ulfsfjorden (IPSE), Waranger (LovÉN). — Preterea ad Britanniam, Americam borealem et ?Galliam. BRADA Srimmeson 1855. 140. Brada villosa (H. R.). Siphonostoma villosum H. RamvnkE, Nov. act. Ac. nat. cur. XX: 1 p. 215 Ma PIILEE 2. ” ” DANIELSSEN, Reise 1857 p. 54; Reise 1858 p. 120. Pherusa villosa OUATREFAGES, Annelés I p. 483. Hab. iisdem locis ac sequens Brada inhabilis, prof. 9—30 orgyiar., sat frequens ad Spetsbergiam: Storfjorden, Whalerspoint, Safehavn, Crossbay, Lommebay, Treuren- bergbay, Shoalpoint, Low Island. Ad Norvegiam occid., Finmarkiam et in mari Bahusiensi haud frequens: S. Lo- vÉN, Dyngó (Goés), Koster (IPSE). 141. Brada inhabilis (H. R.). Siphonostoma inhabile H. RaATHKE, Nov. act. Ac. nat. cur. Tom. XX: 1 pj 219)/DBab.UXT fid9 » » DANIELSSEN, Reise 1857 p. 54; Reise 1858 p. 120. Pherusa inhabilis OVATREFAGES, Annelés I p. 484. Hab. frequens fundo argill-arenoso, prof. 5—30 or- gyiar., ad oras Spetsbergix: Low Island, Shoalpoint, Lom- mebay, Storfjorden (IPsE), Danesgat (Go&s & SMITT), Bell- sund (ToRELL), Isfjorden, Hornsund (IPsE) &c.; in Babu- sia rara, ad oras Norvegi» septentrionalis haud rara: S. | Loven, Ulfsfjord (Goés & IPSE). — Praterea ad Molde Norvegixz (RATHKE, DANIELSSEN). 85 142. Brada granulata n. Corpus erassum subfusiforme, papillis minutis verru- ceformibus subagualibus undique sparsis fere obtectum, segmentis setigeris in maximis 21—22. Fasciculi setarum superiores fere omnino evanidi, modo sola seta tenui inter- dum indicati; fasciculi inferiores e setis brevibus paucis (2—6) crassiusculis apice attenuato sspe paullum curvato compositi, ad insertionem corona oblonga transversa paul- lum elevata papillarum verruceformium subagualium uni- serialium circumscripti. Color cinereus. Longit. 35—45 m.m., crassit. 10—12 m.m., in maximis. Hab. fundo argilloso, prof. 5—30 (100) orgyiar., haud frequens ad Spetsbergiam et Grónlandiam, rarior ad Fin- markiam. Spetsbergix: Shoalpoint, Hornsund, Storfjorden (IPSE). et Adventbay (Goés & SMITT). Grónlandie: Suk- kertoppen, 80 orgyiar., et Godthaab, 100 orgyiar., (AMOND- SEN). Finmarkie: ad Karlsö (Iese 1864). Tab. XII f. 71 Brada granulata e Storfjorden Spetsbergise: 71 Animal a latere sinistro visum paullum auctum. 71 A Pars antica sub- tus visa. 71B Pars postica subtus visa. 71 C Fasciculus setarum infe- rior cum cute cireumjecta, a facie visus, auctus. 71D Seta ejusdem fasciculi valde aucta. XXIV. Fam. STERNASPIDIDAE. = Sternaspidea V. Carus. STERNASPIS Orro. E Sternaspis scutata (RANZANI). Thalassema scutata RAnzani 1817, Isis XI p. 1457—1461 Tab. 11 f. 10— 18 (mala). Sternaspis thalassemoides Ovro 1821, Nov. act. Acad. C. L. C. nat. cur. X: 2 p. 619 Tab. 50. » » GUERIN-MENEVILLE, Iconogr. du Regne anim. Tom. II Zoophytes Tab. 6 f. 4, 4a. 86 Sternaspis thalassemoides S. DELLE Cn1aJE, Descrizione e notom. degli anim. invertebr. della Sicilia 1841, Tom. III p. 76 Tab. 43, 94, 106. » » A. Kromn, Miller's Archiv Anat. Physiol. 1842, p. 426. » » Max. MöLLER, Observ. anat. de verm. marit. Ber- lin 1852, p. 1 Tab. 1. Hab. in Mari mediterraneo. Hvilkendera ändan af detta djur skall anses för fram- del, har varit föremäl för tvist, och ännu äro äsigterna derom delade. RANZANI ansäg den med taggar bekransade delen för framdel, men emot denna uppfattning uppträdde OKEN i Isis 1. c. p. 1461 och framhöll att om denna del tvärtemot RANZANIS uppfattning betraktades säsom djurets bakdel, detta dä skulle komma att likna Amphictene auri- coma och dess plats i systemet vore sälunda gifven, men att den pä intet sätt kunde förenas med Thalassema säsom RANZANI trott. Detta OKENS uppfattningssätt upptogs af OTTO, som anatomiskt undersökte djuret, och fick af ho- nom för alla tider ett uttryck i det af honom proponerade genusnamnet Sternaspis. Längt sednare underkastade D:r KROHN detta märkvärdiga djur en förnyad anatomisk un- dersókning, specielt med afseende pä dess nervsystem, och fann att den värtlika upphöjningen ofvanom den af OTTO för anus tydda öppning innehöll ett màktigt nervganglion, hvarifrän ivànne nervsträngar utgingo, som ringformigt omslöto tarmkanalen och under densamma förenade sig till ett ventralt nervsystem. (Genom denna upptäckt blef det säledes afojordt, att denna värtlika upphöjning bör anses för djurets hufvud, äfvensom öppningen derunder för dju- rets mun, och med skäl kunde OKEN— Orro's föreställ- ningssätt för alltid anses hafva förlorat sin giltighet. Emeller- tid har QUATREFAGES 1 ett nyligen publiceradt arbete, An- nelés II p. 590, i strid mot det gällande föreställningssättet äterupptagit denna OKEN— OTTOS numera föräldrade äsigt, utan att med ett enda ord vederlàgga riktigheten af KRomns undersökningar. RANZANI ställde detta djur i systemet bland 87 bland OKENS och CUVIERS Sipunculida, som dä vanligen räknades till Echinodermata, men redan OKEN ansäg det vara en Annulat. C. v. SIEBOLD och MAx. MÜLLER (p. 17) föra det till Annulata Chatopoda, men V. CARus ställer den främst bland Gephyrea och OUATREFAGES följer hans exempel. Det är likväl tydligt att Sternaspis uppfyller alla de vilkor, man uppställer pä en sanskyldig chx&topod- annulat: kroppen är ganska tydliot afdelad i segmenter, ett tydligt kärl- och nervsystem är fórhanden, munnen är all- deles säsom hos de mest typiska annulata chztopoda belä- gen nägot pä bnksidan och anus nägot pä ryggsidan, ett tydligt hufvud med hjernganglion finnes, organerna äro bilateralt anordnade, och de flesta segmenterna försedda med borstknippen. Men meningarne kunna vara delade om denna familjs plats bland Annulata Chetopoda. Vore OKEN— OTTOS äsigt om hvilkendera ändan bör anses för djurets framdel riktig, skulle den mästa ställas i nàrheten af AMPHICTENIDZE, men dä denna äsigt är ohällbar, anser jag den tillsvidare lämpligast placeras vid Chloramide. Sternaspis assimilis n. Cutis posterioris partis corporis longitudinaliter cre- bre rugosa. Pars postica in prominentiam subconicam ana- lem haud producta, ut in przcedente. Color in spiritu helvo-albieans. Longit. 21 m.m., latit. 8,5 m.m. (ex Isle de Ré). Pracedenti simillima. Hab. ad oras occidentales Galli, secundum specimina ex Isle de Ré prope la Rochelle a G. v. YBLEN lecta in Mus. Holm. M 143. Sternaspis islandica n. Cutis partis posterioris levis, haud rugosa, papillis ta- men minutissimis subgranulosa; color griseo-albicans. Cor- pus postice in prominentiam analem haud productum, sz- pe crusta arenoso-argillosa nigrescente obtectum. ^ Longit. 11 m.m., latit. antice 4,5—5,5 m.m. Cet. ut in Stern. scutata. 88 Hab. in sinu Berufjorden Islandia, prof. 15 orgyiar:, ab O. TORELL detecta. Tab. XIV f. 85 Sternaspis islandica ex Islandia: 85 Animal auctum a ventre visum: a lobus cephalicus, b apertura oris, f. scutum. 85 A Animal a latere dextro visum auctum: c appendix genitalis cirrifor: mis. 85 B Pars postica supra visa aucta. 85 B! Eadem pars, cirris bran- chialibus destituta: d verruez branchiales, e apertura ani, f scutum. 85 C Filum branciale valde auctum. | 85 D Seta 500:ies aucte e posteri- ore parte eorporis. 895 D! et 85 D? Sets ex antiea parte valde auctz. XXV. Fam. CH/ETOPTERID AE. = Chaetopterida (Avp. & M. Epw.), Canvs. CHZTOPTERUS Orvy. 144. Chetopterus norvegicus SARS. Sans, Beskr. og Iakttag. p. 54 Tab. 11 f. 29 a—h. » = Christiania Vid. Selsk. Forh. 1860 p, 2 (separ.). » = Nyt Mag. VI p. 207; VII p. 390; XI: 3 p. 15. DANIELSSEN, Reise 1857 p. 52; Reise 1858 p. 118. ÖrsrED, Dröbak p. 17; Reg. mar. p. 78. Hab. in tubo pergamentaceo, levi, alienis corporibus affixo, fundo aren.lapidoso vel petroso, prof. 20—300 or- gylar. ad oras occident. Scandinavix sat frequens, e freto Öresund usque ad sin. Waranger. Tubos hujus speciei ad Lopheliam proliferam, abysso magno sinus codani et ma- ris germanici vitam degentem, affixos et inter polypos mire penetrantes szpe inveni . Dahusie multis locis a S Lo- VEN, Goés, LJUNGMAN & IPSE reperta: ex. gr. in Gull- maren, ad Koster et Vàderóarna; in Finmarkia: LovÉN, ad Karlsö (IPsE). 145. Chetopterus Sarsi BoEck. C. Borcxr, Christiania Vid. Selsk. Forh. 1859 p. 252. Sans, Nyt Mag. VI 1851 p. 207; XI: 3 p. 15; XII p. 302; Christ. Vid. Selsk. Forh. 1860 p. 2 (separ.). 89 Hab. in tabo cutaceo arena aut guisguiliis obtecto, libero, ad Christianssund fundo conch.-arenoso, prof. 20—30 org., (DÜBEN, Sans), Beian (C. BokEck), Rauó in sinu Christianiafjord (ASBJÓRNSEN), ubique sat rara. SPIOCHZETOPTERUS Sans. 146. Spiochetopterus typicus Sans. Sans, Fauna littor. Norvegix II p. 1 Tab. 1 f.8—21; Reis» 1859 p. 16 (sep.). DANIELSSEN, Reise 1858 p. 118. Hab. sat frequens ad oras occident. et boreales Nor- vegia, Spetsbergixa et Grónlandie, fundo argill. prof. 30— 280 orgylar. XXVI. Fam. SPIONID/E Sans 1861. NERINE (Jomnsron 1838 p. p.). — Aonis (Avp. & M. Enw.), GRuBE, non SAVIGNY. Typus Aonidis Sav. est Nephthys ceca (FABR.)!! Typus hujus generis sit: 147. Nerine foliosa SARS. ? Aonis foliosa (Avp. & M. Epw.), Hist. Nat. litt. France, Annélides p. 263 Tab. VIA f. 9—13. Nerine foliosa Sans, Reise 1849 p. 207; Christiania Vid. Selsk. Forh. 1861 POE ? Nerine coniocephala Jonnston 1838, Mag. Zool. and Bot. II p. 70 Tab. 2 f. 9—13. ” » JouNsTOoN, Cat. Brit. Mus. p. 201 Tab. XVII f. 9—13. » » OUATREFAGES, Anneles I p. 438: Aonis vittata GRuBE, Archiv f. Naturg. 21: 1 p. 110! ? Aonis foliacea QuATREFAGES, Annelés I p. 441. Hab. in litore arenoso recessu maris relicto ad oras occidentales et boreales Norvegie: Bergen, Manger et Floróe — usque ad Finmarkiam: Tromsö (IPSE). Preterea 90 ad Britanniam sec. specimina in Brit. Mus. a me visa, no- mine Aonidis vittate asservata! Tab. IX f. 53 Nerine foliosa e Finmarkia: 53 C Pes cum bran- chia e segmento 18 setigero auctus. 53 C! Pes 50 auctus. 53 C? Pes 75 auctus. 53 D Setz 500:ies auctz. Emedan Nephthys caca (FABR.) är typ för SAVIGNY'S genus Aonis, kan detta genusnamn omöjligen användas i den betydelse AUD. & M. EnDw. och GRUBE efterät gifvit detsamma, hvarföre jag ser mig föranläten att här i stället begagna Nerine i alldeles samma betydelse som Aonis an- vändts af M. EDwARDS och GRUBE. Namnet Nerine gafs nemligen 1838 af JOHNSTON samtidist ät denna och följan- de art. För den sistnämnde har jag äter upptagit Scoleco- lepis BLV., säsom varande det äldsta hithörande och af BLAINVILLE föreslaget för Lumbricus sguamatus MÜLL. (= Nerine vulgaris Sars?). SCOLECOLEPIS (Brv. 1828). Typus hujus generis sit: 148. Scolecolepis vulgaris (JOHNST., SARS). ? Lumbricus sguamatus J. RATHKE, Zool. Dan. TV p. 39 Tab. 155 f. B1—5. ? Spio crenaticornis MoxTAGv, Linn. Trans. XI p. 199 Tab. 14 f. 6 (juvenis?). Spio vulgaris Jonsston, Zool. Journ. III 335 & 487. Nerine vulgaris JonssSroN, Mag. Zool. & Bot. LL. 70 ab CRM » » » Cat. Brit. Mus. p. 200 "Tab. XVII f. 1—8. » » Sans, Christiania Vid. Selsk. Forh. 1861 p. 65! Aonis Wagneri LEuCkKART, Beitr. Kentn. Wirbell. Thiere p. 156 Tab. 2 f. 4—6. ? Colobranchus tetracerus SCHMARDA, Wirbellos. Thiere 1: 2 p. 66 'Tafi. XXVI f. 210, 210 a. » ciliatus KEFERSTEIN, Zeitschr. Wiss. Zool. XII p. 118 Tafi. X f. 12—18 (juvenis?). | Spio crenaticornis MECzNIKow, Ibid. XV p. 337. Malacoceros vulgaris OUATREFAGES, Anneles I p. 445 (spec. minora). ” Girardi Ydem, Ibid. I p. 443 Tab. X f. 12 & Tab. 18 f. 4, 5, 8; — specimen majus, tentaculis ad basin fragmento muci coagulati circeumdatis?!. ? Uncinia ciliata QuATREFAGES, Annelés 1 p. 440. 91 Hab. ad oras Bahusie (S. LovÉN, Goés & IPSE) et Norvegie, usque ad Floröen (SARS), haud rara. — Prater- ea ad Britanniam, Helgolandiam et Galliam. :149. Scolecolepis cirrata (SARS). Nerine cirrata Sars, Nyt Mag. VI p. 207. » » » = Christiania Vid. Selsk. Forh. 1861 p. 64 (descr. bona). ” » DANIELSSEN, Reise 1858 p. 118. Hab. sat frequens ad oras Spetsbergix, Grönlandix et Finmarkie, prof. 20—250 orgyiar. fundo argilloso, nec non ad Norvegiam occident. et in sinu Christianiafjord (SARS). Ad Grónlandiam: Aukpadlartok 250 orgyiar. (O. TORELL), Omenak prof. 200—250 orgyiar. (AMONDSEN & TORELL) et Julianehaab (AMONDSEN). Spetsbergie: Treurenbergbay, Augustibay, Wydebay, Smeerenberg, Crossbay, Kingsbay, prof. 250 orgyiar., Safehavn, Bellsund, Walter Thymens strait etc. (Goés, SMITT & IPsE.) In Finmarkia: Tromsö, Karlsó, Kalfjorden, Grótsund et Ramfjorden prof. 80—100 orgylar. (Goes & IPSE). Tab. IX f. 54 Scolecolepis cirrata (Nerine) Sans e Spetsber- gia: 54A Pars antica supra visa, 54 A! eadem pars a latere dextro visa, dextro cirro tentaculare privata, aucta; lobus cephalicus, tentacalum im- par erectum vel retrorsum inclinatum, macul& oculares et cirrus tentacu- laris (cornu) sinister conspiciuntur. 54 B Pars postrema aucta. Numerus eirrorum analium variabilis. 54 C Pes 20, 54 C1 Pes 43, 54 C? Pes 44, 54 C? Pes 55, omnes aucti. 54 D Sets 500:ies aucta. Ad proprium genus novum: Laonice n. pertinens. 150. Scolecolepis oxycephala (Sans). Nerine orycephala Sars, Christiania Vid. Selsk. Forh. 1861 p. 64. Hab. rara ad Norvegiam occidentalem, modo ad Floröe litore arenoso, recessu maris relicto, a M. SARS inventa. Hac species ad proprium genus novum rectius referenda. SPIO (Fasn. 1787), ÓnsrED. 151. Spio filicornis FABR. Nereis filicornis FABRICIUS, Fn. Grönl. p. 307. 92 Spio filicornis FABRICIUS, Sehr. Naturf. Freunde Berlin VI p. 264 Tab. V f. 8—12. » » ? Örsren, Ann. Dan. consp. p. 40; Archiv. f. Naturg. X: 1 p. 106; Reg. mar. p. 68. Corpus breve postice sensim attenuatum, teretiuscu- lum dorso subplano, segmentis 35—45, postremo cirris bre- vissimis 4 ornato. Lobus cephalicus inclinatus rotundatus carina media longitudinale paullum elevata, antice extra marginem lobi cephalici prominente, apicem lobi cephalici transversum leviter emarginatum subbilobum, lobulis minu- tis rotundatis, formante, postice in tentaculum brevissi- mum conicum fere evanidum desinente. Oculi minutissimi, paria 2—3, utrinque in ordine longitudinale disposita. Cirri tentaculares attenuati medio longitudinaliter sulcati, spira- liter sepe contorti. Branchis» libere in omnibus segmentis setigeris obvix, ligulate in dorsum inclinate, sulco medio longitudinale instructa. Labium pinna dorsalis lineari-ovale pinnz inferioris lineare, utrumque postice sensim deminu- tum. Sete pinna dorsalis per totum corpus modo capilla- res versus apicem attenuatum curvatum anguste limbate, sete pinna ventralis uncinate setis paucis brevioribus ca- pillaribus interpositis. Uncini, apice limbato, rostrati ver- tice unidentati. Color in spriritu fulvus. Longit. 12—14 m.m., latit. antice vix 2 m.m. In spec. Grónlandicis long. 15—30 m.m., lat. 2—3 m.m.; segmenta 50— 60. Hab. ad Spetsbergiam fundo arenoso prof. 3—10 or- gyiar. haud rara Safehavn, Kobbebay; nec non ad Grónlan- diam et Scandinaviam occidentalem e freto Oresund (Ón- STED) usque ad Finmarken, litore recessu maris relicto. Tab. I f£. 1 Spio filicornis e Safehavn Spetsbergize: 1 Animal auctum a latere dextro. 1 À Pars antica supra visa aucta: cirri tentacu- lares depulsi. 1 A! Eadem pars infra visa aucta. 1C Pes 4 auctus, 1 C* Pes 18 auctus. 17D Sete capillares pinnze superioris c. 500:ies auctz. 1D! Seta capillaris, 1 D? seta uncinata (— uncinus) 500:ies aucte. 152. Spio seticornis FABR. Nereis seticornis FABRICIUS, Fn. Grónl. p. 306. 93 Spio seticormis FApnrCius, Schr. Naturf. Freunde Berlin VI p. 260 Tab. V pal » » ? ÖrsrED, Ann. Dan. consp. p. 40 f. 108; Archiv f. Naturg. X: 1 p. 106; Reg. mar. p. 68. Hab. "in iis littorum locis, qu: reflexu maris denu- dantur? (ÖRSTED) in freto Öresund et ad Grönlandiam. Mihi ignota species. PRIONOSPIO t! n. Corpus elongatum sublineare postice sensim paullum attenuatam. Lobus cephalieus brevis parte frontale parum elevata subrectangulare apice transversa. Antennes nulla. Tentaculum haud conspicuum. Oculi nulli. Tubercula se- tigera similia pinnis compressis parum discretis, labiis mi- nutis, magnis foliaceis modo in segmentis 4 anticis obviis. DBranchie, paria 4, libera in segmentis 4 anticis obvis, dorso adnatz, paris primi et quarti zquales ceteris longio- res pinnate, paris secundi et tertii multo breviores agua- les filiformes. Set: in segmentis anticis modo capillares in utraque pinna, in posticis segmentis capillares et uncina- te in pinna ventrali, modo capillares in dorsali. Setx ca- pilares versus apicem attennatum curvatum anguste limba- t» in segmentis anticis, in posticis recta tenuissime atte- nuatze haud limbate. Uncini rostrati apice limbati, vertice unidentati. Seta infima rami inferioris in segmentis mediis linearis falcis instar curvata. 153. Prionospio Steenstrupi n. Corpus teretiusculum paullum. depressum, segmentis c. 100 vel ultra. Branchie pinnatze compresse attenuatz multo longiores quam branchix paris secundi et tertii. He longitudinem labii superioris ovato-lanceolati in dorsum in- clinati acuminati paullum superantes. Labium inferius in segmentis 4 anticis subrotundatum. Seta in segmentis 14—15 anticis in utraque pinna modo capillares. Setx rami superioris , — , c 1 ITotov, et YEtw, q. 94 versus posteriora sensim longiores et tenuiores. Color in spi- ritu fulvo-pallescens. Longit. 30—40 m.m., latit. antice 2 m.m. Hab. ad Islandiam prope Hofsäs, 40 orgyiar. fundo argill. (O. ToRELL). Tab. IX f. 55 Prionospio Steenstrupi ex Islandia: 55 Animal supra visum auctum; pars postrema deest. 55 A Pars antica magis aucta supra visa; eaput, branchis et labia superiora conspiciuntur. 55A! Ea- dem pars a latere dextro visa. 0595 A? Pars antica infra visa. 55 B Apex branchie pinnate auetus. 55 C Pes 3 auctus cum branchia filiformi. 55 C1 Pes 7 auctus. 255 C? Pes e medio corporis auctus. 55 D Seta 900:es aucte: a et c seta capillares ex antica parte, b e postica parte, e infima rami inferioris e medio corporis, d uneinns. — Fragmenta anima- lis huie proximi e Bahusia habeo. SPIOPHANES Gncsk. 154. Spiophanes Króyeri GRUBE, Arch. Naturg. 1860, 1192988) Tab. Viofiil. Hab. ad Grönlandiam: Julianehaab (AMONDSEN). Tab. IX f. 56 Spiophanes Króyeri e Julianehaab Grönlandia: 56 A Pars antica supra visa aucta. 96 A! Eadem pars a latere dextro visa, aucta. 56 A? Pars antiea infra visa. 96 C Pes 3 auctus. 56 €! Pes 8 auctus. 56D et 56 D1 Seta 500:es aucte: 96 D' Seta capillaris rami superioris ex antica parte, 6 et c set: capillares e postica parte, e infima rami inferioris e pede 8, d uncinus rami inferioris. Specimen valde affine e Bahusia vidi. SPIONE Örsren. 155. Spione trioculata ORsrED, Dyr ved Dróbak pa d6 7 Fabi t d 0: : Hab. Ad Dröbak reperit ORSTED unicum specimen mancum. DISOMA ÓOnmsrzp. 156. Disoma multisetosum ORSTED. OnsrED, Ann. Dan. consp. p. 41; Archiv f. Naturg. X: 1 p. 107 Tab. II f. 1—12; Reg. mar. p. 78. Hab. in freto Öresund prope insulam Hveen fundo argilloso (ÖRSTED). 95 .LEUCODORE Jonnsr. 157. Leucodore ciliatus Jonwsr. Leucodore ciliatus JonssroN, Mag. Zool. and Bot. II p. 57 Tab. 3 f. 1—6. » » » Cat. Brit. Mus. p. 205 Tab. XVIII f. 1—6. Leucodorum ciliatum Örsrep, Ann. Dan. consp. p. 39; Archiv f. Naturg. X: 1 p. 105; Reg. mar. p. 68. . Leucodore ciliata KEFERSTEIN, Zeit. W. Zool. XII p. 116 Tab. X f. 1—10. » » = CLAPAREDE, Beob. Anat. Entw. Wirbell. Thiere p. 36 & 69 Tab. 7 & 8. » » MszczwiKOW, Zeitsch. Wiss. Zool. p. 338. ? Leucodore muticum LEgvCKART, Archiv f. Naturg. XV: 1 p. 200 Tab. 3 f. 12 A—12 D. Hab. in freto Óresund fundo arenos., nec non ad Ba- husiam (S. LOvEN), Islandiam, Britanniam et Galliam. 158. Leucodore cecus Ónsr. Leucodorum cecum OnsrED, Ann. Dan. Consp. p. 39; Archiv f. Naturg. X:1 p. 103 Tab. II f. 13—16; Reg. mar. p. 78. Hab. in freto Oresund prope insulam Hveen fundo argill. (ORSTED). XXVII. Fam. CIRRATULIDA V. Canus. CIRRATULUS Lwx. 159. Cirratulus cirratus (M0LL.). Lumbricus cirratus MtLLER, Zool. Dan. Prodr. n. 2608 p. 214. » » FApricius, Fn. Grönl. p. 281 n. 266. Cirratulus borealis LAMARCK , Hist. nat. An. s. vert. V p. 302; 2 edit. V p. 536. » » = OnsrED, Ann. Dan. consp. p. 43; Grónl. Ann. Dors. p. 94 f. 98, 102; Reg. mar. p. 78; Archiv Naturg. X: 1 p. 109. » » = RATHKE, Nov. act. Ac. nat. cur. XX: 1 p. 180 Tab. 8 f- 41635 17: » » Sams, Nyt Mag. VI p. 207. » » = DANIELSSEN, Reise 1857 p. 52; 1858 p. 119. » » = Koren, Nyt Mag. IX p. 94. ” » = PJonwsrow, Catal. Brit. Mus. p. 210 (incl. Cirrutulus fuscescens, C. flavescens et C. Medusa Jonssr. olim.). 96 Hab. "in sabulo marino sub et inter lapides littoreos, et quidem talibus locis, qui non nisi sstu maris maximo aqua deficere solent”, ad oras Grónlandie et Scandinavix occidentalis e freto Öresund usque ad Finmarken. — Prz- terea ad? Britanniam. DODECACERIA Öxsr. 160. Dodecaceria concharum ÖRST. ÖrsteD, Ann. Dan. consp. p. 44 f. 99; Archiv f. Naturg. X: 1 p. 109; Reg. mar. p. 78. JonuwsToN, Cat. Brit. Mus. p. 212. Sans, Nyt Mag. VI p. 207. Hab. e freto Óresund usque ad Finmarkiam. CHJETOZONE ! n. g. 161. Chetozone setosa n. Corpus minutum elongato-fusiforme teretiusculum paul- lum depressum, utringue attenuatum prasertim posteriora versus, segmentis 70—90. Caput conicum subacuminatum oculis destitutum. Branchix filiformes, utrinque 8—-16, antieze longissime conferte, postice sensim breviores ma- gis discretzs; par anticum ceteris sspe crassius. Fasciculi setarum discreti versus posteriora fere confluentes, in seg- mentis ultimis latera corporis utrinque annulatim cingentes. Seta anterioris et media partis capillares, superiores te- nuissimz in medio corporis longissime, inferiores brevio- res acuminate, sete partis postice aciculeformes breves valide apice recto acuminato integro, setis longioribus ca- pillaribus tenuissimis interpositis. Color in spiritu rufus, pallescens vel fuscescens. Longit. c. 20 m.m., latit. maxi- ma c. 2 m.m. sine setis. Hab. fundo argill. prof. 20—40 orgyiar. ad Spetsber- giam sat frequens; rarior ad Finmarkiam (IPSE) et Bahu- siam (S. Lov£N). € , € 1 Xott, y et ovy, 9 97 Tab. XIV f. 84 Chetozone setosa e Spetsbergia: 84 Animal valde auctum supra visum. $84 B! Pars transversa verticalis e medio cor- poris resecta, 84 B e postiea parte corporis, auctz. XXVIII. Fam. HALELMINTHID X. = Halelminthea V. CaAnvs. NOTOMASTUS Sans. 162. Notomastus latericius SARS. Sans, Nyt Mag. VI p. 199; Fn. littor. Norvegie II p. 12 Tab. 2 f. 8— 17; Nyt Mag. VII p. 381. DANIELSSEN, Reise 1857 p. 54; Reise 1858 p. 121. Hab. fundo argillos.-arenoso prof. 15—130 orgyiar., ad Scandinaviam occident., Bahusia — Finmarkia, passim haud infrequens: Bahusie: Koster, prof. 30—130 orgyiar., (LovÉN, LJUNGMAN & IPSE), Väderöarne prof. 50 orgyiar., (Goés, LovEn), Dyngö prof. 15 org. (Goés). Finmarkix: 8. LovÉN, Grötsund (Goés & IPsE). — Praeterea ad Grón- landiam?: antica pars speciminis magni, ut videtur, hujus speciei, in Mus. Holm. adest ex Omenak Grónlandie, e prof. 250 orgyiar. ab AMONDSEN erepta. Ad hoc genus verisimile pertinent: Capitella fimbriata D'UDEKEM, Mém. de 1. Acad. de Belgique XXXI p. 26, et, ut recte monuit COLAPAREDE, Capitella rubicunda KEFER- STEIN, Zeitschr. Wiss. Zool. XII p. 123 Tab. XI f. 7—18. De tentaculis Notomasti rubicundi (KEF.) a KEFERSTEIN ]. e. delineatis conferas CLAPAREDE Beob. Anat. u. Ent- wickel. Wirbell. Thiere p. 28 Tab. XV f. 7. CAPITELLA (Brv.). 163. Capitella capitata (FABR.). Lumbricus capitatus FAgRICIUS, Fn. Grónl. p. 279 n. 262. Capitella Fabricii BraiwviupE, Dict. Sc. nat. 1828 t. 57 p. 443. Lumbriconais marina Orstep 1842, Naturh. Tidskr. IV p. 128 Tab. 3 f. 6, 11—12; Dróbak p. 17. (A. J. M—n V. 1867.) 7 98 Lumbriconais capitata LEUCKART (und FmEv), Beitr. Wirbell. Thiere 1847 p. 151; Arch. f. Naturg. XV: 1 p. 168. ? Lumbricus capitatus Jomsston, Loudon's Mag. Nat. Hist. vol. VIII p. 258. ? Valla ciliata Yd. Catal. Brit. Mus. p. 68. ? Capitella capitata van BENSEDEN, Bullet. Acad. Roy. de Belgique, 2 ser. III, 1857, p. 137 (c. tab.). ” » ? CLAPAREDE, Mém. Soc. Phys. Hist. Nat. de Geneve 1861 p. 110 Tab. I f. 9—15. » » GnuBE, Arch. Naturg. 1862, I p. 366. » » ?D'UprkEM, Mém. Acad. Roy. de Belgique 1859 XXXI p. 25. » » KEFERSTEIN, Zeitschr. f. Wiss. Zool. XII p. 126 (noten). Hab. ad oras Grónlandie, Spetsbergix, Islandia et Scandin. occidentalis e freto Óresund usque ad Finmarkiam, prof. 3—30 orgyiar. fundo argill.-arenoso. vel argillos. Grönlandix sat frequens litore sabuloso recessu maris re- licto (FABRICIUS) et prof. 5—15 org. fundo limoso: Juliane- haab, Norsorak et, prof. 100 orgyiar., Godthaab (AMoND- SEN), Godhavn (O. TORELL). Spetsbergie: Shoalpoint 25 orgyiar., Treurenbergbay, Depotön (IPSF) et Kobbebay prof. 3 org. (Goes & SMITT). Bahusia: S. LovÉN, Vä- deröarne (Go6s) etc. Finmarkix: Ulfstjorden, Kjosen 25 orgyiar. (Goes & IPSE). — Praterea ad Kiel (KEFERSTEIN) Helgoland, Belgiam?, ad? insulas Hebridarum et? Britanniam. XXIX. Fam. MALDANID A. = Maldaniea Sav., Mcrn. MALDANE (Gg.) Mcrn. 164. Maldane biceps (SARS), MGRn, 1. c. p. 188. Hab. in fundo argill. prof. 25—200 orgyiar., ad oras Islandia et Seandinavie occidentalis, e Bahusia usque ad Finmarkiam. Tab. X f. 58 Maldane biceps e Koster Bahusie: 58 Animal auctum, a latere sinistro visum. 58 A VPars antica (caput) animalis su- pra visa, aueta. 58 B Pars postica cam segmento anale subtus visa, aucta. 98 D Seta capillaris recta c. 500:ies aucta. 58 D' Seta capillaris brevior subgeniculata aueta. 58 D? Uneinus c. 500:ies auctus. 99 165. Maldane Sarsi Mans, 1. c. p. 188. Hab. in fundo argilloso sinuum Spetsbergix, Islandiz et Seandinavie occidentalis, prof. 25—200 orgyiar. Pre- terea ad Galliam occidentalem: specim. magna, ad Isle de Ré prope la Rochelle capta, reportavit G. v. YHLEN (Mus. Holm.). Tab. X f. 57 Maldane Sarsi e Bahusia: 57 Animal auctum, a latere sinistro. 57 A Lobus cephalicus cum segm. primo setigero, supra visus, auctus. 57 B Segm. anale eum segmento ultimo setigero subtus visum. 57D Seta capillaris recta, 57 D! seta capillaris brevior subgeni- eulata, c. 500:ies auete. 57 D? Uncinus e. 500:ies auctus. RHODINE Mscnx. 166. Rhodine Lovéni Menwx, 1. c. p. 189. Hab. ad oras Bahusie sat rara; hucusque modo ad insulas Väderöarne et Koster parcissime lecta. Tab. X f. 61 Rhodine Lovéni e Bahusia: 61 Pars anterior et media animalis a latere dextro visa, aucta. 61.A Pars antica supra, 61.A! eadem pars speciminis alii ore aperto, subtus visa, aucta; pharynx papillosa aliquantulum exserta conspicitur utrinque in apertura oris. 61C Fragmentum partis posterioris animalis auctum. 61D Sets capillares, e. 500:jes auctze. 61 D* Uncinus c. 500:ies auctus. NICOMACHE Marn. 167. Nicomache lumbricalis (FABR2, McRnN, l. c. p. 190. Hab. ad Spetsbergiam, Grónlandiam et Finmarkiam frequens, fundo argill.-lapidoso, prof. 25—250 orgyiar.; in Bahusia rarior. Tab. X f. 60 Nicomache lumbricalis: 60 Animal auctum a latere sinistro. 60 A Lobus cephalicus a facie visus. 60 D Seta capilla- res e. 500:ies avete: a seta crassior (apice omisso), b seta tenuior. 60 D! Seta inferior conica e segm. primo setigero, aucta. (60 D? Uncinus, 500:es auctus. AXIOTHEA Mans. 168. Axiothea catenata Menw, 1. c. p. 190. Hab. rara ad Spetsbergiam et Grönlandiam. 100 Tab. X f. 59 Axiothea catenata e Spetsbergia: 59 Animal a latere sinistro, auctum. 59 D Seta capillaris longior, 59 D' seta capilla- ris brevior, apice pennato, 500:es aucte. | 59 D? Uncinus 500:ies auctus. PRAXILLA Mars. 169. Praxilla pratermissa MGRrn, l. c. p. 191. Hab. in fundo argillos., prof. 20—100 orgyiar., ad oras Bahusie et Finmarkiz sat frequens. Tab. XI f. 62 Praxilla praetermissa e Bahusia: 62 Animal a latere sinistro auctum, pharynge partim exserta. 62 B Segm. anale sub- infundibuliforme postice visum. 62 A Lobus. cephalieus cum segm. pri- mo setigero, supra visus. 62 D Sete capillares e. 500:ies aueta. 62 D* Uncinus ec. 500:ies auctus. 170. Praxilla gracilis (SARs), Mcrn, 1. c. p. 192. Hab. ad Finmarkiam et Norvegiam occidentalem. Tab. XI f. 63 Praxilla gracilis e Finmarkia: 63 Pars anterior animalis a latere sinistro, aucta, pharynge protrusa. 69 A Lobus cepha- lieus supra visus. 63 D Uncinus 500:ies auctus. 171. Praxilla Muelleri (SARS). Clymene Mülleri Sans, Fn. littor. Norvegi& II p. 13 Tab. 1 f. 1—7. » » Id., Christiania Vid. Selsk. Worh. 1861 p. 90. Hab. ad oras Bergenenses Norvegix, prof. 12—50 orgylar. (SARS). 172. Praxilla arctica n. Praxille pratermisse simillima, differt tamen uncinis vertice plerumque 6-dentatis. Hab. ad oras Spetsbergix haud frequens (Goés, SMITT & IPsE). 101 XXX. Fam. AMMOCHARIDA.. = Ammocharidea Mcrn. AMMOCHARES Gn. 173. Ammochares assimilis Sans, Nyt Mag. VI p. 201. Hab. ad Grönlandiam, Spetsbergiam, Norvegiam oc- cid., Islandiam et Finmarkiam, prof. 10—250 orgyiar. Grón- landie in Arsukfjord (AMONDSEN). Ad Islandiam: Thistel- fjord 10—16 orgyiar. (O. ToRELL). Spetsbergie: Kings- bay, 250 orgyiar. (Goés & SMITT), Safehavn 30—50 or- gyiar. frequens (IPSE) et aliis locis. In Finmarkia ad Karlsö et in Kalfjorden (Goés & IPSE), aliis locis (S. Lov£N). Tab. XI f. 65 Ammochares assimilis e Finmarkia; 65 Animal auctum, a latere et partim subtus visum. 65 A Pars antica supra visa aucta. 65 A! Eadem pars subtus visa aucta. 65 B Pars postica a ventre visa. 65 D Seta capillaris 500:ies aucta. 695 D! Uncini 500:ies aucti. MYRIOCHELE ! n. g. Animal tubicolum. Corpus cylindricum teres. Pars cephalica oculis, branchiis et ceteris appendicibus omnino destituta. Os anticum oblique terminale subventrale. Setxe in tribus anticis segmentis modo capillares, in ceteris se- quentibus. capillares et uncinate. Seta capillares superio- res attenuato-acuminatz inferne leves, superne spinulis mi- nimis adpressis biseriatis obsitz:; uncinatze (uncini) inferiores minutissim& manubrio lineare elongato, apice bidentate, dentibus binis hamuli instar curvatis, multiseriales sat nu- meross cingulum ventre interruptum formantes. 174. Myriochele Heeri n. Corpus postice paullum angustius. Pars cephalica cylindrico-rotundata apice oblique truncata, segmenta 4 an- tica setigera subaguans. Segmenta setigera c. 27, antica 1 Mugloc et An, q- 102 tria sat brevia uncinis destituta, VI et VII longissima zqualia, dein posteriora versus longitudine sensim decre- scentia, in postrema parte conferta. "Tubus, quem animal inhabitat, cylindricus utrinque apertus, postice et antice paullum angustior, coriaceus sat tenax, arenulis obtectus, fulvo-griseus. Longit. animalis c. 21 m.m. crassit. vix 1,5 m.m.; longit. tubi 65—75 m.m. crass. 2 m.m. Hab. haud frequens ad Spetsbergiam et Grónlandiam. Spetsbergie: in Safehavn (IPSE) et alis locis; ad Grön- landiam: Omenak prof. 250 orgyiar. (AMONDSEN). Tab. VII £. 97 Myriochele Heeri e Safehavn: 37 Animal e la- tere sinistro visum auctum. 57B Pars postrema a ventre visum auctum. 37 D Seta 500:es aucta: a uncinus, b seta capillaris. 37 A Pars antica aucta a ventre visa. XXXI. Fam. HERMELLID. 4. = Hermellacea GR. SABELLARIA Lwx. 175. Sabellaria spinulosa R. LEUCKART. Hermella ostrearia FREY & LEvcKART, Beitr. Wirbell. Thiere p. 152. Sabellaria spinulosa R. LevCKART, Archiv f. Naturg. 15: 1 p. 178 not. 3. ? Hermella alveolata QvaTREFAGES, Annelés, explic. des planches p. 18 f. 11 & 14 Tab. 13 f. 11 & 14. — He figure ad Sab. alveolatam L. non pertinent, ut vult QuATREFAGES! Hab. ad Bahusiam (S. LovÉN) et ad Helgolandiam (LEUCKART). Tab. XI f. 66 Sabellaria spinulosa e Bahusia: 66 Animal auctum a latere visum. 66A Pars antica supra visa aucta. 66A1 Ea- dem pars infra visa. 66 B Paleola operculi e corona externa, 66 B Pa- leola e corona intermedia, 66 B? paleola e corona interna, omnes auc- te. 66D Seta capillaris 500:ies aucta. 66 D! Uncinus pectiniformis 500:ies auctus. Sabellaria alveolata L. Sabellaria anglica Jonssrow, Cat. Brit. Mus. p. 248. 103 Hermella alveolata OUATREFAGES, Annelés II p. 314 (p. p.) Tab. 13 f. 8 —10, 12. Erxcl. fig. 11 & 14, quas ad aliam spe- ciem (S. spinulosam vel S. erassissimam?) certe per- tinent! Hab. ad Britanniam et Galliam. Tab. XII f. 70 Sabellaria alveolata L. e Britannia (nomine Sabellari& anglieze e Brit. Mus. missa): 70 Animal auctum a latere visum. 70 A. Operculum a facie visum. |. 70 B Paleola operculi e corona externa, 70 B* paleola e corona intermedia, 70 B? paleola e corona interna. 70 C Sete rami superioris. 70 D Seta rami inferioris 500:ies aucta. 70 D! Uneinus pectiniformis 500:ies auctus. XXXII. Fam. AMPHICTENIDZE. = Amphictenea (Sav.), Mcrn. PECTINARIA (Lwk.) Mars. 176. Pectinaria belgica (PALL.) Manw, I. c. p. 356 Tab. XVIII f. 42. Hab. ad insulas Väderöarne et Koster Bahusix haud frequens; prseterea ad Beloiam et Britanniam. AMPHICTENE (Sav), Mans. 177. Amphictene auricoma (MÜLr.), Mcrn, 1. c. p. 357 a Tab. XVIII f. 41. Hab. ad oras occidentales et boreales Scandinavix et ad Britanniam. CISTENIDES Mann. 178. Cistenides granulata (L), McnN, l. c. p. 359. Hab. ad Islandiam et Grónlandiam. 179. Cistenides hyperborea MGRN, 1. c. p. 360 Tab. XVIII f. 40. Hab. in mari arctico ad Spetsbergiam, Grónlandiam et Finmarkiam sat frequens, prof. 10—250 org. 104 LAGIS Mars. 180. Lagis Koreni MGRN, 1. c. p. 360. Hab. ad litora Norvegix occidentalis; cet. Galliz et verisimile Britannis. Tab. XIII f. 74 Lagis Koreni e Norvegia (Stavanger): 74 Ani- mal auctum a latere sinistro visum. 74 A Pars cephaliea aucta, supra visa. 74 B Scapha aucta, a dorso. 74 C Apex paleole, auctus. 74D Sete valde aueta: a seta apice subrecto integro, b seta apice geniculato striato-serrulato. 74 D! Uncinus peetiniformis, e. 500:ies auctus. 74 E Spinula scapha aucta. PETTA Monmx. 181. Petta pusilla MGRrn, l. c. p. 361 Tab. XVIII f. 43. Hab. rarissima ad Bahusiam; hucusque specimen uni- cum repertum est. XXXIII. Fam. AMPHARETIDAE. = Ampharetea Mcrn, l. c. p. 361. AMPHARETE Mars. 182. Ampharete Grubei Mon, l. c. p. 363 Tab. XIX f. 44. Hab. ad oras Spetsbergis, Grónlandie, Islandim et rarior ad Bahusiam. 183. Ampharete Goési Mann, 1. c. p. 364 Tab. XIX f. 45. Hab. ad Spetsbergiam sat frequens, fundo argill., prof. 20—50 org. 184. Ampharete arctica MGRN, I. c. p. 364 Tab. XXVI £. 77. Hab. ad Spetsbergiam minus frequens, fundo argill., prof. 20—50 org. 105 185. Ampharete finmarchica (SARs) Amphicteis finmarchica Sans, Fortsatte Bidrag till Norges Annelider, Chri- stiania Vid. Selsk. Forh. 1864, (publ. 1866) p. 10. Hab. ad Finmarkiam: Karlsö (IPSE). Specimina Am- pharetes arctice MGRn. 1. c. p. 364 e Karlsö Finmarkix huc pertinent. 186. Ampharete Lindströmi n. Hab. ad Bahusiam rarior (S. LOvEn & IPcSsF). 187. Ampharete gracilis Marx, 1. c. p. 365 Tab. XXVI f. 75. Hab. rarior ad Bahusiam, fundo argill. prof. 130 org. AMPHICTEIS (Gxr.), Marn. 188. Amphicteis Gunneri (Sans) McnN, 1. c. p. 365 2 lab. XIX t46. Amphitrite Gunneri ÓnsrED, Dyr ved Dróbak p. 18. Amphicteis — » == Sans, Christiania Vid. Selsk. Forh. 1864, publ. 1866, D2065 1/9: ” ” DANIELSSEN, Reise 1857 p. 55; Reise 1858 p. 124. Hab. in mari codano, germanico, atlantico boreali, et grönlandico, fundo argill. prof. 15—100 org.; ad Spetsber- glam sat rara, ad Grönlandiam freguentior, ad Bahusiam et Norvegiam sat frequens; preterea ad Britanniam. 189. Amphicteis Sundevalli ManN, 1. c. p. 366 Tab. XXV f. 13. Hab. ad Spetsbergiam orientalem, fundo argill. prof. 15—30 org. LYSIPPE Menx. 190. Lysippe labiata Men, l. c. p. 367 Tab. XXVI f. 18. Hab. ad Spetsbergiam haud frequens, fundo arg. prof. 30—50 org. 106 SOSANE Mens. 191. Sosane sulcata Marn, l. c. p. 368 Tab. XXVI f. 79. Hab. rara ad oras Bahusiz. SABELLIDES (M. Epw.), Mcrn. 192. Sabellides borealis SARS, MGRn, 1. c. p. 368 «Baby EX «£ 6 Hab. in mari arctico ad Spetsbergiam, Grónlandiam, Islandiam et Finmarkiam sat frequens, fundo argill. prof. 10—80 org.; a ToRELL in prof. 240 orgyiar. semel inventa. 193. Sabellides octocirrata SARS, MGrn, 1. c. p. 369. Tabs XOCV PL DANIELSSEN, Reise 1857 p. 55; Reise 1858 p. 123. Hab. ad Bahusiam et Norvegiam eccident. usque ad Finmarkiam, fundo argill. prof. 20—130 orgyiar. SAMYTHA Msnx. , 194. Samytha sexcirrata (SARS), MGrn, 1. c. p. 370 Tab. XX f. 49. Hab. ad Bahusiam (Koster) et Norvegiam meridion. (Bergen) sat rara. AMAGE Mcrn. 195. Amage auricula Marx, 1. c. p. 371 Tab. XXV f. 12. Hab. fundo argill. prof. 100—130 orgyiar., ad insulas Koster Bahusiz. MELINNA Mens. 196. Melinna cristata (Sans), Mcrn, I. c. p. 371 Tab. XX. 1290. Sabellides cristata DANIELSSEN, Reise 1857 p. 55; Reise 1858 p. 123. Hab. ad Scandinaviam occident. sat frequens, fundo argill. prof. 40—200 org.; rara ad Spetsbergiam et ad Grón- landiam: Julianehaab (AMONDSEN). 107 XXXIV. Fam. TEREBELLIDJE. = Terebellacea Mnx. Subfam. I Amphitritea Mcrn. AMPHITRITE (MöLLER), Mars. 197. Amphitrite cirrata MöLL., Marx, 1. c. p. 375 TabinX XI £f. 53. Hab. sat frequ. ad Islandiam et Grónlandiam, ad Spets- bergiam minus frequens, ut etiam in Bahusia et Finmarkia. 198. Amphitrite affinis MaRN, l. c. p. 375 Tabs XXTE £. 55. Hab. ad Spetsbergiam sat rara. 199. Amphitrite intermedia MGrn, 1. c. p. 376. Hab. ad Bahusiam rara. 200. Amphitrite palmata MGrn, 1. c. p. 376. Hab. ad insulas Vàderóarne in Bahusia rara. 201. Amphitrite groenlandica MGRn, 1. c. p. 376 Tab. XXI f. 52. Hab. in mari Grónlandico, profunditate magna. 202. Amphitrite Grayi MGRrn, 1. c. p. 377 Tab. XXII f. 56. Hab. in mari Bahusiense haud frequens. 203. Amphitrite Johnstoni MGRN, 1. c. p. 377 Tab f. 51. Hab. ad Bahusiam, Norvegiam meridionalem et ad Britanniam haud frequens. 108 204. Amphitrite? artifex (SARS). Terebella artifex SARS, Geol. Zool. Reise 1862 p. 58; Nyt Mag. Naturvid. XII p. 310. P o» cirrata H. RATHKE, (non MöLL.) Nov. Act. Acad. C. L. C. Nat. eur. XX: 1 p. 220. Hab. rara ad Norvegiam occidentalem, prof. 80—100 orgyiar.; modo specimina duo reperit M. SARs ad Österaat. TEREBELLA (D), Mern. 205. Terebella debilis MGRn, 1. c. p. 378 Tab. XXII f. 57. Hab. in mari Bahusiense rara, ad Britanniam ut vi- detur haud rara. POLYMNIA Mens. 206. Polymnia Danielsseni n. Terebella Danielsseni Mcrn, 1. c. p. 379 Tab. XXI f. 54. Hab. non frequens ad oras Scandinavia e Bahusia usque ad Finmarkiam, prof. 3—30 orgyiar. LANICE Mars. Lanice conchilega (PALL.) MGRN, 1. c. p. 380. Hab. ad Belgiam et Britanniam; intra limites faunxz Scandinavic& nondum detecta. Nescio quid Tereb. con- chilega SARS, Beskr. og iakttag. p. 47?! Tab. XIII f. 73 Lanice conchilega e Brit. Mus. missa: 73C Branchia aucta. 73D Seta capillaris, c. 500:ies aucta. 73D1 Uncinus 500:ies auctus, e parte thoracica corporis. LOIMIA Mens. Loimia medusa (SAv.) Marn. 1. c. p. 380 | Tab. XXV f. 80 C. Hab. in mari rubro. Tab. XIII f. 72 Loimia medusa e Mari rubro: 72 € Branchia aucta. 72D Seta capillaris aucta. 109 NICOLEA Mcrns. 207. Nicolea arctica MGRn, 1. c. p. 381 Tab. XXIV f. 66 & 67. Hab. in mari arctico, sat frequ. ad Spetsbergiam et Grónlandiam. 208. Nicolea zostericola (OÓnsr. & Gn), Menx, I 0 pssb Tab. XXVI f. 16. Hab. in regione litorale maris germanici, ad Daniam, Bahusiam et Norvegiam. 209. Nicolea parvula (R. LEUCKART). Terebella parvula LEUCKART 1849, Archiv f. Naturg. XV: 1 p. 175 Tab. 3 f. 6. Hab. ad Islandiam (LEUCKART). PISTA Mars. 210. Pista cristata (MÜLL., McRN, 1. c. p. 382 Tabs XXI £.: 59: Terebella cristata DANIELSSEN, Reise 1858 p. 122. Hab. haud rara prof. 30—100 org., e Bahusia usque ad Finmarkiam. SCIONE Mars. 211. Scione lobata Marx, I. c. p. 383 Tab. XXIII f. 62. Hab. in mari arctico ad Spetsbergiam et Grónlan- diam sat frequ., prof. 15—60 orgyiar. Ad Omenak Grön- landix* e profunditate 250 orgyiar. ab O. ToRELL capta. AXIONICE Marx. 212. Axionice flexuosa (GR.), MaRN, 1. c. p. 384 Tab. XXIV f. 68. Hab. passim sat fregu. ad oras Spetsbergix, fundo ar- gill.-arenos. prof. 15—50 orgyiar., et ad Grónlandiam. 110 LEZENA Marn. 213. Lezana abranchiata MGRrn, 1. e. p. 385 Tab. XXIV f. 64. | Terebella ebranchiata Sars, Christiania Vid. Selsk. Forh. 1864, public. 1866, p. 16. Hab. ad oras Spetsbergie, Grónlandie, Islandix et Finmarkix, fundo argill. prof. 20—230 orgyiar., sat frequens. LANASSA Mans. ! 214. Lanassa Nordenskióldi McnRN, 1. c. p. 386. Hab. in sinu Safehavn Spetsbergix, fundo argill. prof. 30—40 orgyiar. haud frequens. Tab. XII f. 67 Lanassa Nordenskióldi e Spetsbergia: 67 An- terior et media pars animalis aucta, a latere sinistro visa. 67 B Sete capillares 500:ies aucte. 067 D Uncinus 500:ies auctus. LAPHANIA Mars. 215. Laphania Boecki McnN, 1. c. p. 386. Hab. ad Finmarkiam sat rara. Tab. XII f. 68 Laphania Boecki e Finmarkia: 68 Animal auc- tum a latere sinistro visum; pars postrema deest. 68 B Sete 500:ies auc- te. 68 D Uncinus 500:ies auctus. THELEPUS (Levcx.), Mcern. 216. Thelepus circinnatus (FABR.), Manw, 1. c. p. 387 Tab. XXII £. 58. Hab. vulgaris ad oras Spetsbergis, Islandiz, Grön- landix et Scandinavix occidentalis, fundo lapidoso, argill- - arenoso, vel corallino frustulis concharum tecto, prof. 3—250 orgyiar. $ GRYMZA Mons. 217. Grymaea Bairdi MGRN, 1. c. p. 388 Tab. XIX f. 69. Hab. rarissima ad Bahusiam. Li LEPREA Mars. Leprea textrix MGRrn, I. c. p. 389. Hab. ad Britanniam. Tab. XII f. 69 Leprea textrix e Brit. Mus. missa: 69 Animal auctum a latere sinistro visum. 69 B Seta capillaris 500:ies aucta. 69 D Uncinus 500:ies auctus. 69 C Branchia 500:ies aucta. Subfam. II Polycirridea Mcrn, 1. c. p. 390. LEUCARISTE Marn. 218. Leucariste albicans MGxen, 1. c. p. 390 Tab. XXIII f. 61. Polycirrus arcticus Sars, Christiania Vid. Selsk. Forh. 1864, public. 1866, p. 14. Uncini in segmentis setigeris posticis cel. auctorem omnino pr&teriverunt. Hab. fundo argillos., prof. 20—120 orgyiar., ad Spets- bergiam sat frequens, ad Grónlandiam et Finmarkiam mi- nus frequens. EREUTHO Mens. 219. Ereutho Smitti Mcrn, 1. c. p. 391 Tab. XXIII f. 63. Hab. ad Spetsbergiam et Grónlandiam. AMJEA Mcrn. 220. Amea trilobata (Sans), MGRN, 1. c. p. 392 Tab. XXV f. 70. Hab. rara ad insulas Väderöarne Bahusix, et ad Nor- vegiam: Lofoten, Christianssund, prof. 40—90 org. LYSILLA Mars. 221. Lysilla Lovéni Mcrn, l. c. p. 393 Tab. XXV f. 11. Hab. rara ad insulas Koster. Subfam. III Artacamacea MGrn. ARTACAMA Mars. 299. Artacama proboscidea MGRN, 1. c. p. 394 Tab. XXIII f. 60. Hab. ad Spetsbergiam sat frequens, fundo argill. prof. 112 30—50 orgyiar.; in Bahusia autem rara, ut etiam in Grón- landia: ad Julianehaab (AMONDSEN). Subfam. IV Trichobranchidea MGRN. TRICHOBRANCHUS Mens. 223. Trichobranchus glacialis Mcrn, l. c. p. 395 Tab. XXIV f. 65. Hab. haud infrequens ad oras boreales Spetsbergiz, in Bahusia rarior; nec non in mari Grónlandico, ad Godt- haab, profund. 100 orgyiar. (AMONDSEN). Subfam. V Canephoridea MGcrn. TEREBELLIDES Sans, Mcrn. 224. Terebellides Stroemi SARS, MGRrn, 1. c. p. 396 Tab. XX f. 48. DANIELSSEN, Reise 1857 p. 55; Reise 1858 p. 123. Hab. fundo argilloso prof. 10—250 orgyiar., sat fre- guens ad Spetsbergiam, Grönlandiam, Islandiam, Scandi- naviam, Dritanniam et in mari baltico, e freto usque ad oras Ostrogothia (WIDEGREN). XXXV. Fam. SABELLIDAE. = Sabellacea Mcrn. SABELLA (L.), MaRx. 225. Sabella pavonia (SAv.), Mcrn, 1. c. p. 398 Tab. XXVII 1:92. Sabella penicillus Sans, Beskr. og Iaktt. p. 47. » » H. RATHKE, Nova Acta Acad. C. L. C. nat. cur. XX: 1 p. 225 Tab. XII f. 5—7. » = Sarsi DANIELSSEN, Reise 1847 p. 56: Reise 1848 p. 124. Hab. in sinu codano et in mari germanico sat fre- 113 guens, fundo argill. prof. 20—100 org., septentrionem ver- sus usque ad Finmarkiam (Tromsö) distributa. Preterea - ad Britanniam sat freguens. 226. Sabella crassicornis SARS, Manw, 1. c. p. 399 Tab. XXVII f. 83. DARIELSSEN, Reise 1857 p. 56; Reise 1858 p. 124. Hab. ad Finmarkiam prof. 10—30 orgyiar. sat frequens fundo Nulliporis et frustulis concharum obtecto; meridiem versus usgue ad Molde (DANIELSSEN). 221. Sabella spetsbergensis MGarn, 1. c. p. 399 Tab. XXIX f. 93. Hab. ad Spetsbergiam sat frequens, prof. 20—40 org. LAONOME Morn. 228. Laonome Kröyeri MGRn, I. c. p. 400 Tab. XXVII f. 85. Hab. ad oras maxime boreales et orientales Spetsber- gie, fundo argill. prof. 20—50 orgyiar. 229. Laonome? Fabricii (KR.). Sabella Fabricii KRóvER, Danske Vid. Selsk. Forh. 1856, Bidrag till Sa- bellerne n. 5 p. 20 (sep.). Hab. in mari Grónlandico. Hsc non satis cognita spe- cies ad proprium genus verisimile pertinet. POTAMILLA Msnsz. Hucusque cognita animalia hujus generis tubum are- nulis, numquam limo, obtectum inhabitant. 230. pulis neglecta MGcrn, 1. c. P 401 Tab. XXVII £ 84. ADIL Sabella neglecta DANIELSSEN, Reise 1857 p. 56. . i Hab. passim ad oras Finmarkie, prof.:20—40' Ede fundo argill.-arenoso. : (A. J. M—n V. 1867.) 8 114 231. Potamilla Torelli MGRrn, 1. c. p. 402. Hab. in sinu Berufjord Islandia, prof. 12 orgyiar. Tab. XIII f. 76 Potamilla Torelli ex Islandia: 76 Animal auc- tum, a latere sinistro. 76B Apex branchi& auctus. 76 C Uncinus avi- cularis, 76 C* uncinus cuspidatus, 500:ies aucti, ex toris uncinigeris in an- teriore parte (thoracica) corporis. 76 D Seta capillares e parte thoracica corporis: a seta apice attenuato, b et c setze subspathulatze. 232. Potamilla reniformis (M0LL., LEUCKART). Die nierenförmige Amphitrite MULLER, von Würmern p. 194 Tab. XVI. Sabella reniformis LEUCKART, Archiv f. Naturg. 15: 1 p. 183 Tab. 3 f. 8. ? » oculifera Lem, Mar. invert. of Rhode Island & New Jersey, Journ. of Acad. af Nat. Sc. of Philadelphia p. 145 Tab. 11 f. 55—61. » aspersa KrÖYER, Bidrag til Sabellerne p. 19 (sep.). » oculata Id., Ibid. p. 22. » reniformis Sars, Christiania Vid. Selsk. Forh. 1861 p. 123. Hab. ad Islandiam, Grónlandiam, Finmarkiam et ad? Americam borealem. Tab. XIII f. 77 Potamilla reniformis e Grónlandia: 77 Pars antica a latere sinistro visa aucta. 77 A Eadem pars a dorso visa. 77 A: Collare a ventre visum. 77B Apex branchie auctus. 77 C Uncinus avicularis, 77 C* Uncinus cuspidatus, e parte thoracica 500:ies aucti. 77 D Sete: 500:ies aucte: a capillaris, b et 77 D! spathulate, e parte thorarica s. anteriore corporis. EUCHONE Mens. 233. Euchone analis (KR.), McRN, 1. c. p. 406 Tab. XXVIII f. 88. Hab. ad Spetsbergiam et Grónlandiam sat frequens. Tab. XIII f. 80 C! Uncinus avicularis e posteriore parte Euch o- nes analis e Spetsbergia (nostr. spec. typic.). 284. Euchone rubrocincta (SARs) MGrn, 1. c. p. 406 Tab. XXIX f. 91. Hab. ad Bahusiam et Norvegiam occidentalem haud fre- quens. 115 285. Euchone papillosa (SARS), Mens, 1. c. p. 407 Tab. XXIX f. 94. Sabella tenuissima KrRÖYER, Sabellerne p. 23 (sep.); (spec. juniora). Hab. ad oras Bahusiz et Finmarkia, fundo argill. prof. 50—130 orgyiar., frequens. 236. Euchone tuberculosa (KR.), Mcrn, 1. c. p. 407 Tab. X XIX f. 92. Hab. ad Spetsbergiam et Grónlandiam. DASYCHONE (Sans), McRx. Clymeneis H. RATHKE. 237. Dasychone infarcta (KR.), MGRN, 1. c. p. 403 Tab. XXVIII f. 86. Hab. ad Spetsbergiam et Grönlandiam sat frequens, fundo argill.-lapid. prof. 20—60 orgyiar. 238. Dasychone decora Sans, Christ. Vid. Selsk. Forh. 1861 p. 124. Hab. hzc precedenti simillima et vix distincta species vivit ad oras Finmarkie, prof. 10—80 orgyiar. (SARS). 239. Dasychone Dalyelli (KÖLLIKER). Dasychone argus (Sans), Mcrnx, 1. c. p. 403 Tab. XXVIII f. 89. Branchiomma Dalyelli A. KötLIKER 1858, Zeitschr. Wiss. Zool. IX p. 536. ? Clymeneis stigmosa H. RArnkE, Nov. acta acad. C. L. C. XX: 1 p. 226 —230 Tab. IX f. 10—14. ? Sabella pumilio Knóygn, Sabellerna p. 25 n. 12. Hab. ad Bahusiam et Norvegiam occident.; praterea ad Britanniam et Galliam borealem; septentrionem versus usqué ad Scotiam, Christianssund et Molde occurrens. Att den af H. RATEKE med ryggsidan nedät beskrif- na Clymeneis stigmosa är en Dasychone, som förlorat sina gälar, är obestridligt, men utan examinering af typexem- 116 plaren kan det icke med visshet afgöras om med detta namn afses just denna art, ehuru det är det troligaste, el- ler nágon annan. De redan af H. RATHKE iakttagna mör- ka pigmentfläckarne, som hos arterna af detta genus löpa i .en rad làngs hvardera kroppssidan sälunda, att ett par af dem fórekomma pà hvarje segment, anságos af MECZNIKOW (Zeits. Wiss. Zool. XV p. 340) för ógon, men A. KÖLLI- KER, som redan tidigare undersókte dem, sàger uttryckli- gen (I. c.) att de icke àro ögon utan endast pigmentflàc- kar, bestáende af starkt pigmenterade epidermisceller af cylindrisk form. CHONE Kn. 240. Chone infundibuliformis Kn., Monx, 1. c. p. 404 Tab. XXVIII f. 87. ? Sabella volutacornis H. RATHKE, Nov. act. acad. C. L. C. nat. cur. XX:1 p. 923 'Tab. XII f. 1—4. Hab. fundo argill.-lapidoso, prof. 15—40 orgyiar., sat frequens ad Spetsbergiam, Grönlandiam et Finmarkiam. Meridiem versus usque ad Molde (RATHKE). — Quid Sa- bella rubripunctata (GRUBE), SARS, Christiania Vid. Selsk. Forh. 1861 p. 132? Tab. XIII f. 79! Uncinus avieularis e posteriore parte Chones infundibuliformis Km. (nostr. specim. typio.). 241. Chone Dunéri n. Precedenti sat similis: Collare haud sque altum, margine integro antico in zquo inclinato decurrente, in ven- ire antrorsum longius producto quam in dorso. Branchix apice nudo longissimo tertiam partem tota longitudinis branchie superante. Longit. 20—25 m.m. latit. 2 m.m.; longit. branchiarum 13 m.m., apice nudo c. 5 m.m. Hab. ad Spetsbergiam: S. LovÉN et ad Whalerspoint (IPsE). Tab. XIII f. 75 Chone Dunéri e Whalerspoint Spetsbergiz: 75 Animal auctum a latere sinistro visum. 75 A Pars antica supra visa. 117 75 B Apex branchie auctus. 79 C Uncinus rostratus e parte thoracica 500:ies auctus. 75 C* Uncinus avicularis e posteriore parte corporis 500:ies auctus. 75 D Sete capillares 500:ies auctze: a subspathulata, b attenuata, utraque ex anteriore parte corporis, c e posteriore parte. AMPHICORA 1 EnnENBERG (1836). Fabricia BLAINvILLE (1828), LEUCKART, CLAPAREDE. Othonia Jomxstron 1834, Gosse. 242. Amphicora Fabricia (MULL.. Tubularia Fabricia MöLLER, Prodr. Z. D. n. 3066 p. 254. » » T'ABRICIUS, Fn. Grónl. p. 440 Tab. f. 12 A—B. Fabricia stellaris BLAinvintE, Dict. Sc. Natur. t. 57 p. 439. Othonia Fabricii JonssroN, Loudons Mag. VIII p. 181. ” ” » Catal. Brit. Mus. p. 274. » » Gosse, Ann. Mag. Nat. Hist. 2 ser. V p. 33 Tab. 4 f. 22. Amphicora sabella EnrENBERG, Mitth. Ges. Nat. Freunde in Berlin 1836 p- 2, 4 (Helgoland). » » =O. SCHMIDT, Neue Beitr. p. 21 Tab. II (Fzró). » » OnsrEp, De reg. marinis p. 68 (Öresund). Fabricia quadripunctata LxvckAnT (u. FnEY), Beitr. Wirbell. Thiere 1847 p. 151 Tab. II f. 3 (Helgoland). » » MECZNIKOw, Zeitschr. Wiss. Zool. 15 p. 328 (Helgol.). ” » CLAPAREDE, Etudes anat. Annel., 'lurbell. &c. in Mém. Soc. Phys. et Hist. Nat. de Genéve XVI: 1 p. 118 Tab. IV f. 11—15 (Hebriderna och ve- stra Skottland). » affinis? LEUCKART, Archiv Naturg. 15: 1 p. 193 (Island). Hab. in litoribus marinis Grónlandiz, Finmarkix (IPSE), Islandiz, Scandinavia occidentalis, Insularum Färö, Helgo- landie et Britannis. In Finmarkia ad Tromsö hanc spe- ciem detexi 1864 in fissuris rupium et supra lapides con- fervis fucisgue obtectos. Tubulus, quem inhabitat erectus, vermiculo triplo longior, ex particulis arenaceis argillaceisve 1 Namnet Fabricia är redan flere gängor tidigare användt sásom slägtnamn i botaniken, och har dessutom nyttjats inom entomologin, hvar- före det maäste förkastas här; likasä bör namnet Othonia, som är här- ledt frän christningsnamnet Otho (Otto), bäde för sin härlednings skull och derföre att det ännu ej vunnit allmännare burskap, vika för Enres- BERGS Amphicora. 118 confervisque marinis obductus, griseus vel virescens, eis- dem locis ac Spio filicornis Fabr. occurrens. Sedan frágan om hvilkendera àndan hos detta djur, som har tydliga ógon bàde i den fràmre och bakre kropps- delen, genom LEUCKARTS, CLAPAREDE'S och MECZNIKOWS undersökningar kan anses afgjord till den äldre äsigtens för- män, enligt hvilken den med gälar försedda delen är fram- del, synes en ny tvist vara pä väg att utbryta om hvilken- dera sidan af djuret bör anses för ryggsida. MEO0ZNIKOW, som sednast skrifvit om detta djur, riktar mot CLAPAREDE den förebräelsen, att han helt och hället tagit misste, när han sagt att härborsten i kroppens främre del befinna sig pä ryggsidan om hakborsten. MEkCZNIKOw anser tvärtom att det är hakborsten som sitta pä ryggsidan, och hemtar stöd för denna sin àsigt frän hjernganglionernas och huf- vudsegmentflikarnes inbördes läge. Mig synes intet tvif- vel kunna uppstä derom, att CLAPAREDE'S betraktelse- sätt är det riktiga, och att MECZNIKOW sjelf misstagit sig. Man känner nemligen ännu icke nàgon polychat-annulat, hos hvilken hakborsten skulle befinna sig pä ryggsidan om härborsten i kroppens främre del, och hos alla till familjen Sabellide hörande slägten, bland hvilka jag ocksä räknar Amphicora, äro härborsten alltid pä ryggsidan om hakborsten i kroppens främre del. XXXVI. Fam. ERIOGRAPHIDID4. = Eriographidea Mcrn. MYXICOLA (Kocm), Marn. 243. Myxicola Steenstrupi KRÖYER, MGcRrn, 1. c. p. 408 Tab. XXIX f. 90. Hab. ad Grönlandiam, Finmarkiam et Bahusiam rara. 119 XXXVII. Fam. SERPULIDA. = Serpulacea (BvRw.), Gn. (excl. Sabella, Eriographis et Fabricia!). Huc pertinent genera: Protula Risso, Serpula L. et Filigrana BERK. PROTULA (Risso), Sans. 244. Protula borealis Sans, Christ. Vid. Selsk. Forh. 1864 p. 57 (sine descr.). Hab. ad Norvegiam, prof. 300 orgyiar. (M. SARS). FILIGRANA Oxen (1815), Móncn.! Filograna OKEN, BErx. &c. 245. Filigrana implexa BERK. Serpula filograna BERKELEY, Zool. Journ. III p. 230. Filograna implexa 1d., Zool. Journ. V p. 427. » » Sans, Fauna litt. Norv. I p. 86 Tab. X f. 12—22. » » var. Sarsi an n. sp.? Mörcn, Nat. Tidsk. 3 Rek. 3 h. 364. » » Sans, Reise 1849. » » DANIELSSEN, Reise 1857 p. 56; Reise 1858 p. 124. Hab. passim frequens fundo lapidoso 1. corallino, prof. 20—300 orgyiar., in sinu Codano, ex gr. ad insulas Ko- ster (LovÉN, LJUNGMAN & IPSE), et ad Norvegiam occi- dentalem et borealem (M. Sans, LOvEN, DANIELSSEN , IPSE). Prseterea ad Britanniam. Specimina in Lopheliam prolife- ram PALL., e prof. 200—300 orgyiar. a nobil. E. UccrA captam, serpentia vidi in Mus. Holm. 245. Filigrana Schleideni O. Scuurpr, Mörcn, In op. dg. Filograna Schleideni O. Scnwipr, Neue Beiträge zur Naturg. der Würmern y- 33 Tab. MIL EMT. 7a. P » ramosa (Gm.) MóncH, 1. e. p. 366. Hab. ad insulas Fsróenses in Modiola affixa, et ad Britanniam (Brit. Mus.) In mari albo? (KOEHLREUTER). — An re vera species distincta? 1 Revisio critiea Serpulidarum, Naturh. Tidskr., 3 R. 1 B. 1863. 120 HYDROIDES Gunnerus 1768. Eupomatus PHrLIPP1 1844. 246. Hydroides norvegica GUNN., Mörcm, 1. c. p. 373. Hydroides norvegica . .. GUNNERUS, Act. Nidros. IV p. 51 Tab. 2 f. 11—13. Serpula contortuplicata L. F. Sv., non S. N., nec Mus. Ulr. » vermicularis MULLER, Zool. Dan. Tab. 86 f. 9. 2» ” ABILDGAARD, ibid. l'om. III p. 9 (p. p.). » » Sans, (p. p.) Reise 1849. » » DANIELSSEN, (p. p.) Reise 1857 p. 56; Reise 1858 p. 124. Hab. ad Bahusiam et Norvegiam usque ad Waranger, fundo conch.-lapid., prof. 20—50 org., minus frequens; Bahusie, ad Koster (LovÉN & IPsE) et Väderöarne (Goés), rarior; in Finmarkia frequentior (LovÉN, Goés & IPsE). 240. ? Hydroides grónlandica Mörcx, l. c. p. 375. Serpula triguetra FasRICcIUs, Fauna Grónl. p. 379 (sec. cl. Móncu, l. c.!). Hab. in mari Grónlandico. Species incerta, nondum descripta. SERPULA L., Pm. 241. Serpula vermicularis L., S. N. XII p. 1266. Tubus vermicularis ELLIS, Corall. Tab. 38 f. 2. Serpula vermicularis Mörcn, Nat. Tidskr., 3 R. 3 h. p. 381. ” contortuplicata OrsreD, Dyr ved Dröbak p. 17, sec. cit. Eurus Corallin. Pl. 38 f. 2! Hab. in sinu codano, mari germanico et britannico sat frequens., fundo lapillis et frustulis concharum obtecto, prof. 15—80 org. Bahusie frequens, ex gr. in sinu Gull- .àanaren, ad Väderöarne et Koster (LovEN, Goés, Launa- MAN, SMiTT, IPSE) Preterea ad Britanniam et Galliam: la Rochelle (G. v. YHLEN). VERMILIA (Lam. 1818), Pm. 248. Vermilia porrecta MöLL., MöRCH, 1. c. p. 390. Serpula porrecta M0LLER, Prodr. Zool. Dan. p. 236 n. 2860. 121 Serpula porrecta MULLER, Zool. Dan. t. 86 f. 7, 8 (non fig. 9, quz Hydroi- dem norvegicam refert, ut cl. MörcH recte monuit!) » vermicularis ABILDGAARD, Ibid. Tom. III p. 9 (p. p.) ? Spirorbis porrecta DANIELSSEN, Reise 1857 p. 57; Reise 1858 p. 125. Serpula vermicularis ÓnsrED, Dyr ved Dröb. p. 17, sec. cit. Zool. Dan. "Lab:986! £975 08: Hab. passim in fucis, presertim intra rupes Theist- holmenses, Christiansandenses (MÜLL. mss. posthum.); A- BILDGAARD Z. D. III p. 9. 248. Vermilia conica (Fl. Móncu, 1. c. p. 46. Hab. in sinu codano ad ins. Hirsholm (H. KRÓvER Mus. Havn.); etiam ad Britanniam. A precedente vix satis differt (MÓRCH). POMATOCERUS Pmnr. 249. Pomatocerus trigueter L. MóRcH, 1. c. p. 403. Serpula triquetra SAns, Reise 1849. » » DANIELSSEN, Reise 1857 p. 56; Reise 1858 p. 124. » » ÖrsreD, Dyr ved Dröbak p. 17. Branchix speciminum in spiritu asservatorum viridi-coe- ruleo fasciatz. Hab. vulgaris in lapides et conchas, prof. 1—100 or- gylar., ad oras Scandinavia occidentales et boreales, e freto Öresund usque ad Waranger Finmarkie (S. LovÉN, Goös, DANIELSSEN, ÖRSTED, SMITT, IPSE). Cet. ad Britanniam .et Galliam. PLACOSTEGUS Pnn. 250. Placostegus tridentatus J. C. FABR., MóncH, 1. c. p. 414. Serpula triguetra Gusnerus 1768, Norske Vid. Selsk. Skr. IV p. 53 Tab. 2 1 14. » = tridentata J. C. FABr1c1us, Reise nach Norvegen 1779 p. 385. » = polita Sars, Reise 1849 p. 84. » » DANIELSSEN, Reise 1857 p. 56; Reise 1858 p. 124. Hab. in lapides, conchas, Lopheliam proliferam &c. 122 affixa, prof. 30—250—500 orgyiar, e Bahusia usque ad Spetsbergiam distributa. Bahusie: ad Skär, Väderöarne et Koster (S. LovEx, Goés, LJUNGMAN & IpsE); Finmarkie haud rara (S. LovÉN, Goés, SARS, DANIELSSEN & IPSE); ad Spetsbergiam occidentalem hanc spec. semel reperi, prof. 100 orgyiar., procul a terra. DITRYPA Bzmnx. 251. Ditrypa arietina MÜLL. Dentalium arietinum MöLLER, Prodr. Zool. Dan. p. 236 n. 2853. Ditrypa arcuata Móncn, 1. c. p. 425. Hab. ad Bahusiam passim sat frequ., ex. gr. ad insu- las Koster et Väderöarne, fundo arenoso vel conch.-lapid. prof. 10—50 org. (S. LovÉN, Goés, LJUNGMAN & IPSE). 251^. Ditrypa libera SARS. Serpula libera Sans, Beskr. og Iakttag. p. 52 Tab. 15 f. 33. Ditrypa arietina DANIELSSEN, Reise 1857 p. 56; Reise 1858 p. 124. » » MóncnH (p. p.), 1. e. p. 424. A precedente differt testa majore, longe minus arcuata. Hab. ad litora Norvegix occidentalis, fundo sabuloso prof. 20—70 orgyiar., sat frequens (SARS, DANIELSSEN, S. LovEn, Goés & IPSE). SPIRORBIS Davpn. 252. Spirorbis borealis DAun., MóncH, 1. c. p. 429. Serpula spirorbis L. S. N. XII p. 1265. » » MöLLER, Prodr. Z. D. p. 236; Zool. Dan. Tab. 86 f. 1—3. Spirorbis nautiloides LMK., SARS, DANIELSSEN. Hab. vulgaris in fucos, laminarias, lapides &c. in zona litorali maris germanici, glacialis et baltici. 253. Spirorbis verruca FABR., MóncBH, 1. c. p. 481. Hab. in mari Grónlandico super testacea, praesertim in Pectine islandico (MöRCH), et ad Spetsbergiam (IPSE). 123 254. Spirorbis granulatus L. Mökcn, 1. c. p. 434. ? Spirorbis granulata SARS, DANIELSSEN. Hab. in oceano Germanico et Britannico (MóncB); Ba- husia (MÓRCH). 255. Spirorbis Fabricii MÓncH, 1. c. p. 435. Serpula contortuplicata FAsRICIUS, Fn. Grónl. p. 381 (excl. syn.). Hab. Grónlandie eisdem locis ac Spirill. cancellatum, cum qua et Spirorb. verruca sxpe mire contortuplicata est (FABR.). 2563. Spirorbis spirillum (L.) Mörca, I. c. p. 438. Hab. in oceano super Sertularias et Zoophyta alia ad Grönlandiam, Spetsbergiam et Scandinaviam. 256b. Spirorbis lucidus (Monr), Mörcm, 1. c. p. 439. Serpula porrecta Fapr., F. Gr. p. 378 (non Mürr.). ” spirillum FABr., Ib. p. 376 (jun). ” ” MöLLER, Prodr. Z. D. p. 236. Hab. in sertulariis, Flustris, Fistulanis, Tubiporis, cancris marimis, fucis minoribus rarius in lapidibus et testa- ceis (O. FABR.). 257. Spirorbis vitreus (0. FABR.), MóncH, 1. c. p. 440. Serpula vitrea FABR., Fn. Grönl. p. 382. Hab. in oceano Grönlandico eisdem locis ac przecedens. 258. Spirorbis cancellatus FABR., MÓncH, l. c. p. 440. Serpula cancellata Fapr., Fn. Grönl. p. 383 (excl. syn.). ” granulata FApRr., Ibid. p. 380 (n. L.). Hab. in mari Grönlandico super lapides marinos, Ba- lanos, Mytilos et alia testacea, quibus arctissime adhz- ret (FABR.). 124 De annulater, som framlidne Magister CARL CHYDE- NIUS upphemtade med en M'CLINTOCKS bottenhuggare bland andra hafsdjur frän ett djup af 1,400 famnar vid Spetsbergens vestra kust, äfvensom nägra andra högnordiska, af hvilka Riksmuseum eger blott ofullständiga exemplar, äro icke omnämnda i denna afhandling. Bland de förra är en trädfin Spiochatopterus den märkligaste. I en sednare afhandling, ämnad att införas i K. Vet. Akad. Förh., har jag för afsigt, att utfórhgare utlägga de nordiska Hafs-annulaternas utbredningsförhällanden, att närmare angifva och motivera mina äsigter angäende An- nulaternas systematiska ordnande öfverhufvud, äfvensom att lemna bidrag till kännedomen om fortplantningen hos dem, specielt med afseende pä generationsvexeln (propaga- tio surcularis) hos Syllidx n. Tab. 1 fig. Tab. II fig. » Tab. III fig. 2^ » Explicatio tabularum. Spio filicornis BABR. . .|. . Parmenis Ljungmani n. Lagisca propinqua n. . . . Nivea AmiamidsendenJde s. es Chetoparia Nilssoni n. . . ... Phyllodoce badian.. . .. Phyllodoce mucosa Onsr. Dhyllodoce pulchella/m. 3. Phyllodoce grónlandica Onsr. . Phyllodoce Luetkeni n. Phyllodoce Rinki n. . Eteone arctica n. Eteone lentigeran. .. teono SarsiORETG. + de ät Kc len egi. Hit eomneuteuekian tuu Vasili] L eleli SI - Phyllodoce maculata (MöLL) ... Phyllodoce laminosa Sav. . . . . . Niereilepas fucata Ss4ys d. ue 18) Alitta virens (SARS) . + - - Mysta barbata MGRN . . . . «e... ijteomerflaw a N (HAE R) ie kiai = 149 231 s 1 E OG UNS] ciens qe ES iBitteionmenisllamduicauno UlKiN TN M ParaxTtmnealtra onata no 7. . aiko de Leontis Dumerili Avp. & M. Env. Heteronereis glaucopis MGrn (redi- ico oka so OUR. XX IIR ROI UC OO Heteronereis glaucopis Mcrn (typica) Hediste diversicolor (Mizn). . . Iphinereis fucicola (ÖRrsr.) (typica) . Iphinereis fucicola (rediens) . . . Heteronereis grandifolia (H. R.) Eunereis longissima (JoHNST.) . . Ceratocephale Lovénin. ..... Nerois zo 22 m di ug. e ME eie e Nereis"polamremolso 1. 5E si s 125 126 Tab. VI fig. 25 Tab. X fig. Tab. XI fig. » Tab. XII fig. 29 2 » ” Tab. XIII fig. 36 40 41 42 43 44 . 94 38 39 45 46 47 48 . 49 50 51 52 . 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 TA 72 73 74 75 76 Gattiola finmarchican. . JASU ti Oily tus ITI ee rtu sin INKS. Autolytus fallax n. Syilltsubtonesdtus nd dc Eusyllis Blomstrandin.. . . .. Eusyllis monilicornis n. . Myriochele Heeri n. . eo Na Autolytus longisetosus (Ünsr). . . Autolytus Alexandri n. : c Syllusseornuta: RS M Syllis armillaris (Mürr.) Syllis fasciata n. IPa'Gnosyllis com;yptuetanq. 9 99-0 Hyalinoecia tubicola (MöLL). . Staurocephalus erucaformis Mcrn Chetosyllis Oerstedi n. . Siykiskia' sea ta sn aa Pee e ME N erine foliosa SARS . MUS. o Scolecolepis cirrata (SARS) (Laonice) Prionospio Steenstrupin.. ... Spiophanes Króyeri GR. . . . . . Maldane Sarsi Mens . MaldanesXbicepss9sSARSUE. CN Axiothea catenata Mcrn. Nicomache lumbricalis (FanR.) Rhodine Lovéni Mens . . Praxilla pretermissa Mcrn Praxilla gracilis (SARs) Eone Nordmanni Mcrn Ammochares assimilis Sams . Sabellaria spinulosa Levck. . . . . Lanassa Nordenskiöldi Mcrn . .. Laphania Boecki Mcrn Lieipueamtextr1x McNeal Sabellaria alveolata (L) . ... Brada granulata n. Jom amme du'sa SAV) Retki NE Eanieeleomunehilesa PALÓL/ 4-9 9-90 Lapis Koreni) MGRN '. JC cT C hona Dunfierim.. 2 E n Potamilla Torelli Mens. vide p. 101. Tab. XIII fig. 77 Potamilla reniformis (M0LL.) . . . vide p. 114. » oT TO p ko nua eka can. N. NN. ” 82. ” 79 Chone infundibuliformis Kr. . .. » 116. » S0 Eu'chionievanalisr (Er) s. e. S. : » 114. Uinnenvne o1 GycerabGyoesTI omn e. Los egre is » TV » S2s5Gilycerasalbar (EH R3: re Li me » 69. » 83 Lumbrinereis fragilis (Mirn) . .. » 63. » S4o C hsetozonersetosa n. 2. 9.2» 96. » 85 Sternaspisdslandica n. . . - .-.. » 87. 5 d Mert n! N Nez/o M m elojolo!laia alo! 909 9 )! J) N) N — N LUNA AMAS NNN i MITE ETEELELELEEEELLEETE SEITE TAAAKTIA AKKA MARSA IS Tin oar CSHSelnd (8- «X XA - m ? p RU Í UT zo W E K Yi [11] [5 p; e fa « AM Westergren del i [^ n mmm mum N E — Thor heohostinä. N NA n ln D . N ota Ru eiie a7 vä pm pavel IG 17 1 2 AM Westeréren.del mmm m FURENT e TID lithatrh.C6Hoslind | 1« duu hmiiirdn Muu "up [ 7 * * ^ n == = N = f] VW SUE S € 293 €'i (13) EE ——— 2s 2305; ; z— O 0 = E lii] 31 D — "J AYMIY PS IA ) e * - l tan s AW Westerren del 7 (, [20A aka c. eX Wo N 1 MAN * yt vo ute i $glin&. Tith ct C GEH 4) Kt, fara iis Jrmnnylu, mfpati Ain IN 4 S a lp cade An Cermln Va PE. » >; & am rr | ^w | | - £x c O M e | A 3 Y » ERE. E N | S Lo N | E » | - | a | s 3 | AS I m m [| e | > J S v I [= me - 5 + N P PS G 5... Fa - O5 kA i Py M | = 1 T4 MYI i ai MB * ^ LI ' A i f 3 t i Pr 2 -— 5 N E a D * wt ME x PKT YLÄ * * Ls 3 * M» ; A Ps [ $ :: P pi W ; LI , yn b I i n i - AM Westereren.del ya Nuulinocein Cid Min Pit ' N SO Am [halun Oa fn N dee e WE TET N A35 / N N N N N N N N ^. N ^N N N Dm un SIIS IPR, ux Jtt wee ce sterjren del Lio ua e" E A N "me NL p» 3 INSCR ET USE = N + roda Jan » ma Lo B P vin M TEON 2 W: = , TafL XI. T A atre iod jat M va LLL id LL "i to E ww », 62D Lith.o.tr.h C.6.Haslind A.M Westeréren del - mn — = j (i Uy ba. kiai YUMAN v Je: pi 63 a 'Graceli -— a — CARN .* i Dem T REESE = —