A ” 3 A ES pe a == e Mo DAN eS NN y mos HABANA A 1] 4 y ASIN | ! Í 190 1 1 a EA A OR IE m7 E “ a a E Ae. A EL TOS A - : A AA A A EOL EN DE LA ACADEMIA NACIONAL DE - CIENCIAS EN CÓRDOBA (REPUBLICA ARGENTINA) TOMO VIT BUENOS AIRES IMPRENTA DE PABLO E. CONI, ESPECIAL PARA OBRAS 60 — CALLE ALSINA — 60 1584 607845 ESTAFILINOS DE BUENOS AIRES POR FÉLIX LYNCH ARRIBÁLZAGA INTRODUCCION Dispersos, ya que no extraviados en gran copia de obras científicas, hállanse casi todos los datos que con la entomo- logía de nuestro país se relacionan. Sábios de alta nombra- día han visitado nuestras playas, ó internádose en las di— latadas llanuras que, naciendo en el Plata y el Atlántico, se detienen á Occidente, ante los primeros contrafuertes de los Andes; mas urjidos por el breve tiempo que en éstas ó en aquellas debian demorar, recojieron presurosos escasas mues- tras de nuestra tan rica cuanto aparentemente pobre fauna entomológica, diseminando muy luego el fruto de sus afanes en las numerosísimas publicaciones que, de la zoología, en el antiguo mundo se preocupan. Doctos naturalistas, que de extrañas tierras aportaron á la nuestra, ganosos de ser los primeros en explotar los poco sabidos veneros de nuestra fauna, viéronse en breve abrumados por el número, deteni- dos por una abundancia de seres que LACORDATRE, no Obs- tante su permanencia en este país, no alcanzó á sospechar. Si escasa muestra de la entomología argentina, en general, pudieron ofrecer los doctos y coleccionistas viajeros, ínfima y Casi nula es la que les fué posible presentar de nuestros E Estafilinos en particular, pues organizados estos insectos, en * el desórden ordenado de la Naturaleza para consumir los resí- duos azoados de todo género, de hábitos lucífugos, librea os- cura y exígua talla, han debido llamar, como han llamado, muy poco la atencion de los observadores. Y como quiera que los sábios extranjeros, radicados en nuestra tierra, se vieron forzados á elegir la especialidad á que por natural inclinacion se sentian llamados, quedaron nuestros Estafilinos relegados al olvido y como abando- nados. De este abandono y olvido, á mi parecer injustos, quiero hoy sacar á nuestros Brevipennes, describiendo los de la Provincia de Buenos Aires, ya que mi material de estudio no basta á ofrecer un cuadro geueral de los de la República, cual fuera mi deseo. Pequeño es el caudal de especies nuevas que me es dado agregar á la larga lista de las conocidas, y él sería mucho mas reducido si no hubieran ocurrido en mi auxilio el Dr. D. Ebuarpo L. HoLmBERG, á quien debo no escaso número de Estafilinos nuevos ó poco conocidos, y el Dr. D. CÁrLOS BErG, quien, en todo tiempo, me ha comunicado las especies de su coleccion y las de la Universidad de la Capital. Debo hacer especial mencion de Mr. ALBerr FauveL de Caen y de M. DavipD SHarrg£ de Thornhill, á quienes soy deudor de valiosísimo concurso en punto á la determinacion de muchas especies dudosas : sin su benévola y eficaz ayuda, es más que posible que los catálogos tendrian que añadir algunos nuevos sinónimos á la por demás embrollada série que de ellos suelen registrar. En la parte descriptiva he creido necesario dar, á lo me— nos, una diagnosis de las especies conocidas, sin omitir tal diligencia en punto á los géneros, considerando que esta disposicion evitará, á los que consulten este trabajo, esté- riles, cuando no fatigosas averiguaciones. He procurado prestar particular atencion á la sinonímia A, y á la bibliografía, mas estoy lejos de lisonjearme de haber- las dado tan completas como fuera necesario. Cúmpleme declarar que la parte de esta obra que exije séria revision es la referente á los Aleocharini, cuya di- minuta talla, multiplicidad y parecido de géneros, y la no- table semejanza que existe entre especies de grupos diferen- tes, dificultan en gran manera su estudio. Tocante al carácter general de nuestra fauna de Estafi- linos, fácil será apercibirse que no tiene ninguno pecu- liar: en ella se confunden los tipos del riscoso Chile y de los frios y áridos desiertos patagónicos, con los comarcanos de las ardientes Zonas tropicales y con los que, sin patria de- terminada, moran bajo todas las latitudes. Chivilcoy, Abril 12 de 1884. Tososg Vagguis 30d Óm gun : Abe solido: ueosris abr exib cal od q alla re ¿OM vp too, col gg Noti isab ¿obirh y Qui pepa O Pon AS par y HAGA y 0) j gr á y A] h ñ MAT ¡ "A d ' E IS A 1] ll JN) y E mi Pa "Os bl Ñ una k DIW> Vio. Mm AE >. La pis 4 ' ' pe : ) eN a y Í 5 y $ ME 4 H ha 2 f K ' ¡8 M4 P k y MPA dit 4 1 yl 53 eE: Pa A 41 mu A pl , ra IN Ñ STAPHYLINIDAE, Wesrwoob. Microptera, Gravexn., Micropt. Brunsv. (1802). Staphylinii, Larr., Hist. Nat. d. Crust. et d. Ins., IX, 272 (172), (1804);—Larr. Gen. Crust. et Insect. I, 283 (1806). Brachelytra, Cuv. in Des., Catal., ed. 1 (1821);—Larr. in Cuv., Regne anim., IV, 431 (1829);—Maxnern., Précis 6 et in Mém. Acad. St. Petersbourg, 420 (1830);—Norbm., Symb, 4 (1837);—Des., Catal., ed. 3, 67 (1837). Brachyptera, Larr., Fam. Nat. d. regne anim., 243 (1825). Staphylinidae, Westw., Mod. Class. of. Ins., I, 162 (1839); —Famwm. et Lañouzz., Faun. entom. Fr., L, 369 (1854); —Thowms., Skand. Coleopt., IL, 136 (1860); — LecoNtE, Coleopt. of North. Am., in Smiths. Misc. Collect., II, 58 (1862);—Fauv. Not. entom., k, IL, 1 (1866); — CaLw. et JazG., Káfer-Buch, 112 (1869). Staphylini, Ertcns., Gen. et sp. Staph., 3 (1840); — KRrAATz, Naturg. dl. Ins. Deutschl., 11 (1858). Staphylinides, Lar. p. Casr., Hist. d. anim. art., 1,172 (1840); —Jaco. Duv., Genera d. Coleopt. d'Europe, II (1859). Staphyliniens, BLaxcn., Hist. d. Ins., L, 289 (1845);—LacorD., Genera d. Coleopt., IL, 17 (1854);—Giraro, Traité d'en- tom., 1, 299 (1813), Estafilinoideos, SoL. in Gar, Hist. de Chile, Zool., IY, 302, VI (1849). : Brévipennes, (Dum.) Mus. et Rex, Coleopt. de France (1871-74). Distinguen á esta familia, constituyendo uno de sus mas resaltantes caracteres, los cortísimos élitros que, como figu- rada, mas quizá no real persistencia de sus primeros y tran- sitorios estados, dejan á descubierto un largo abdómen, compuesto de nueve segmentos, de los que solamente seis 6 uo A siete son visibles, justificando, la brevedad de sus estuches alares, las denominaciones de Brachelytra, Brachyptera, Microptera y Brevipennes, aplicadas por diversos autores á esta seccion de los Coleópteros. Cuerpo oblongo ó fusi- forme, mas generalmente alargado y de lados paralelos, pocas veces muy corto y globular, mas ó menos aplastado; cabeza hundida en el protórax, ó llevada por un cuello corto y á veces estrechísimo; antenas de forma variable, pero co- munmente filiformes y en raros casos mas largas que la ca- beza y el coselete juntos; mandíbulas en forma de hoz con ó sin dientes en la arista interna, casi siempre provistas en la base é interiormente de una piecesilla membranosa y mó- vil (prostheca) cuyo borde interno lleva una fina pestaña; palpos maxilares frecuentemente terminados por un artejo corto y aleznado; lengúeta membranosa en casi todos y de aspecto muy variable y por excepcion córnea; ojos compues- tos de configuracion mas ó menos redondeada; ocelas ú ojos simples (cuando los hay, lo que ocurre pocas veces), en número de uno á dos, siempre situados en la frente; pro- torax variado en magnitud y estructura, ya enteramente córneo por debajo, ya con su mitad posterior membranosa y en la que, muchas veces, se observan los estigmas ó agu- jeros respiratorios del coselete; mesosterno truncado en su extremo anterior, ó ya mas ó menos profundamente re- cortado; élitros sobrepasando poco ó nada la longitud del protórax y en ocasiones mas cortos que él; alas tres veces replegadas bajo los élitros (cuando aquellas existen) ; pa- tas variables, pero, en la mayor parte, las ancas anteriores son prismáticas y alargadas, pocas veces globulosas y ape- nas salientes; muslos comunmente fusiformes ; trocánteres, ya salientes, ovalados y desprendidos, ya muy pequeños é íntimamente soldados con la base del muslo; tíbias espinosas, pectinadas ó pubescentes, en cuyo último caso se hallan los mas; tarsos compuestos de 3, de 4, óde 5 artejos; en muchos géneros los pies anteriores sólo tienen cuatro articu- <= Mi = laciones, al paso que los posteriores poseen cinco falanjes; abdomen córneo tanto en el dorso como en el vientre, com- puesto de seis á siete segmentos aparentes, casi siempre replegado en los lados del dorso , y terminado por dos elándulas odoríferas, salientes ú ocultas. Tales son los ca- racteres principales de los Staphylinidae. La brevedad de Jos élitros no les es propia, ni exclusiva, que de ella partici- pan los Pselaphidae, Histeridae, Nitidulidae, ciertos Cantharididae y Cerambycidae, bien que en mucho me- nor grado, si se exceptúa á los Pselaphidae y Nilidulidae, cuyas analogías con los Staphylinidae son, á veces, muy estrechas. Su anatomía interna ofrece: tráqueas tubulosas y un aparato digestivo muy semejante al de los Carabidae del que difiere este último principalmente por la ausencia de segundo buche; el estómago hállase erizado por todos lados de apéndices cortos en forma de dedos, carácter que lo asimila al de los Silphidae; en algunos (Oxilelini), estos apéndices son mas largos y sólo se muestran en la cara dorsal del intestino. Los órganos genitales internos se ase- mejan á los de los Silphidae. La reproduccion se efectúa por medio'de huevos, como de ordinario ocurre en los in- sectos; solamente dos raros géneros (Coroctoca, Spirachtha) se exceptúan de la regla, y por extraña anomalía son vivípa- ros, pues en su voluminoso abdómen se han hallado larvas mezcladas con huevos. Las larvas de los Staphylinidae se asemejan al insecto perfecto privado de élitros y de alas; son blanquecinas, ó amarillentas y apenas difieren de las de los Carabidae, si no es por el número de uñuelas y de arte- jos en los tarsos; en muchos géneros, el parecido con el in- secto perfecto es casi nulo y los hay que, perteneciendo á aquellos que con facilidad y prontitud encorvan el abdómen hácia arriba, la larva no lo levanta y se contenta con arras- trarlo en pos de sí. Variado y no poco es el aspecto de los Staphylinidae; fingense algunos (Proteinus, Micrope- plus) Nitidulidae ; otros se disfrazan con las elegantes for- EA mas de Carabidae, 6 de Cicindelidae (Lesteva, Antho- phagus, Stenus) cuyos movimientos imitan; varios simulan Scaphidium (Hypocyptus) ó Mordella (Bolitobius) cuando no remedan, en parte, la figura de Casnonia (Oph1- tes), Cucujus (Leptochirus), ú ofrecen la engañosa faz de Pselaphidae (Phaysognathus). Tan vario como su he- terogénea organizacion es su régimen de vida: los líquidos putrefactos, procedentes de la descomposicion de los resí- duos animales ó vegetales, bastan á la subsistencia de mu- chos; otros, no menos númerosos, frecuentan las carroñas Ó los estiércoles, dando incesante caza á las larvas de dípteros ú otros insectos, ó destruyendo los Gammasidae (Arachni- da), tan comunes en tales parajes; plácense muchos en las flores, persiguiendo sin descanso delicada presa, no nutrida con hedionda podre, sinó con el perfumado producto de los neclareos florales; muchedumbre de Staphylinidae procura con afan las desolladuras y tajos de los árboles, los hongos y los musgos, ó se oculta bajo las cortezas semi-desprendidas por el tiempo, cuando no lo efectúan debajo de las piedras, fatigando con desvastadoras correrías á los diminutos seres que allí se han refugiado; gustan algunos (Stenus) de los bordes de las charcas, estanques ó arroyos, sobre cuyas márgenes se complacen en revolotear ó correr velocísima- mente; un pequeño número (Glyptomerus), descontento del siempre alterable silencio de las praderas y de las selvas, ha descendido á la eterna noche de las cavernas, llevando á los desiertos derrumbaderos subterráneos el testimonio de la vida exhuberante en la superficie; la dilatada falta de ejer- cicio ha atrofiado sus ojuelos, mas, no por eso, recorren con planta menos segura el borde de espantables abismos, tur- bando los dormidos écos con el leve rozar de sus uñuelas ; ála profunda, abrumadora paz de las grutas, prefieren algunos (Diglossa, Micralymma) los estrepitosos rujidos del Océano y habitan altos cantiles ó hervidoras rompientes, constante- mente azotadas por el oleaje, ocultos en las quebrajas de las = 48 == rocas, arrullados y mecidos por el intermitente rodar de las - olas, asisten sin temor á las porfiadas batallas diariamente libradas entre la tierra y el mar; fácil alimento, retirado y seguro asilo, encuentran muchos en los nidos de las hormi- gas, ó en los de las avispas; abusando/los unos de la hospitali- dad, que de grado ó por fuerza han obtenido, destruyen sin piedad la posteridad de los industriosos himenópteros (Myr- medonta, Drusilla, Dinarda, Velleius), mientras que, los otros, sometidos á suave esclavitud, suministran sabrosas secreciones á sus dueños y protectores, á trueque de sus asíduos cuidados (Lomechusa, Myrmaecia); raros y aún poco conocidos Estafilinos arrastran su voluminoso abdómen sostenido por singulares apéndices pediformes (Corotoca, Spirachtha) en el intrincado laberinto de los termiteros, prestando, quizá, á los Termes, iguales servicios que las Lo- mechusa á las hormigas. Veloz cabalgadura, alimento abun- dante, abrigado y cómodo domicilio, hallan los Amblyopi- nus en los ratones, bajo cuya cola se establecen, nutrién- dose con los humores de las numerosas llagas que, al efecto, ocasionan al desgraciado roedor. Enemigos de la sequía y de la luz, los Estañilínidos buscan retiros húmedos y sombríos, en los que aguardan los largos y tibios crepúsculos primaverales, para cernerse torpemente en los aires, ó recorrer con tardos ó velocísimos pasos las praderas humedecidas por el rocío. Las grandes especies no temen exponerse á los rayos del sol y se las ve volar áun en las horas mas ardientes de la canícula y ciertos Estafilinos pequeños se aventuran á revolotear en pleno dia; mas estos casos sólo como excepciones merecen citarse. Cuando los Staphylinidae se cansan de sus aéreas correrías, déjanse caer á tierra y una vez posados, válense de su largo y mo- vible abdómen para dar el debido acomodo á sus delicadas alas, ocultando en breve á éstas bajo sus cortísimos estuches. Casi todos se ayuntan en sus oscuros asilos, pero algunos lo efectúan volando, mas luego se dejan caer y terminan la A cópula en tierra. Habitan en todas las latitudes y abun- dan en los climas cálidos ó templados. Puédense considerar como útiles, porque no dañan al hombre en lo mínimo, consumen las materias putrefactas y dan caza á infinitos insectos perjudiciales á la Agricultura. TABULA TRIBUUM. 4. Mesosternum apice medio profunde excissum vel emarginatum. Prosternum pone coxas mem- braneum. Stigmata conspicua. Coxae anticae conicae, exsertae. Mandibulae intus prostheca auctae. — Mesosternum apice haud emarginatum sed trunca- tum. Prosternam pone coxas nunc corneum, nunc membraneum. Stigmata occulta. Coxae anticae saepius conicae, rarissime parvae, sub- globossae. Mandibulae intus saepius prostheca destitutae. 2. Coxae posticae lamina inferiore transversa extror- sum fortiter deplanata. Labrum integrum sim- plex. Trochanteres postici fulcrantes. Tarsi tri-,quadri-,vel quinque articulati, saepissime heteromeri. — Coxae posticae conicae lamina inferiore haud de- planata. Labrum bilobum rarissime denticula— tum. Trochanteres postici simplices. Tarsi omnes 4—,vel 5-articulati. 3. Antennae intra oculos margini illorum interiori vel sub-anteriori insertae. Palpi maxillares arti- culo ultimo tenui, minuto, subulato. Elytra pro- thorace haud vel paulo longiora vel breviora utrinque haud marginata. Abdomen margina— tum basi subtus haud carinatum s. planum. Tarsi antici simplices. ALEOCHARINI. O (PUTA — Antennae paulo ante oculos sub frontis margine la- terali haud elevato insertae. Palpi maxillares nunc filiformes, nunc articulo ultimo brevi, tenui, subulato. Elytra prothorace longiora utrinque marginata. Abdomen plus minusve conicum, marginatum vel immarginatum, basi subtus carinatum. Tarsi antici saepe dilatati. 4. Antennae rectae in frontis margine laterali suprá vel intra mandibularum basin insertae, inter se magis quam ab oculis distantes. Prosternum apice haud appendiculatum. Abdomen basi subtus planum. — Antennae saepissime fractae vel subfractae in fron— tis margine apicali intra mandibularum basin sitae, approximatae, inter se non magis quam ab oculis distantes. Prosternum apice appen— diculatum. Abdomen basi subtus carinatum. 5. Trochanteres postici fulcrantes. Coxae posticae co- nico-triangulares basi contiguae. Antennae sub frontis margine laterali saepe plicato-elevato insertae, filiformes. Abdomen basi subtus cari- natum. — Trochanteres postici simplices. Coxae posticae nunc transversae nunc parvae, subovatae. Antennae aliis rectae aliis fractae inter oculos vel sub capitis lateribus insertae. Abdomen basi sub- tus planum vel carinatum. 6. Palpi maxillares articulo ultimo praecedente multo minore aliis subulato brevi aliis obtuso vix conspicuo interdum subnullo. Labrum trans- versum bilobum vel denticulatum. Mandibu— lae saepius prostheca destitutae. Prosternum pone coxas anticas utrinque membraneum, medio corneum, rarius totum corneum vel to- tum membraneum. Tarsi antici plus minusve dilatati, interdum simplices. Abdomen margi- natum, segmento ultimo retractile. — Palpi maxillares articulo ultimo praecedente ma- TACHYPORINI. STAPHYLININI. XANTHOLININI. 6. PAEDERINJ. E E jore vel aequale, crassiusculo, saepe introrsum oblique directo. Labrum transversum, inte— grum vel medio sinuatum. Mandibulae intus prostheca auctae. Prosternum pone coxas to- tum corneum. Tarsi antici fortiter dilatati pa- tella ovata fingentes. Abdomen marginatum vel immarginatum, segmento ultimo saepius cons- picuo. PINOPHILINI. '7. Antennae in fronte inter oculos magnos promi- nentes insertae, rectae, clava elongata 3-arti- culata terminatae. Labrum corneum, muti- cum, apice rotundatum. Mandibulae prostheca destitutae. Palpi maxillares elongati, articulo ultimo obtuso brevissimo haud vel vix conspi- cuo. Pronotum et elytra immarginata. Pro- sternum ubique corneum. Coxae anticae minu- tae, parum prominulae, subglobosso-conicae, posticae basi distantes parvae, ovato—conicae. Tarsi 4—,vel 5-articulati. Abdomen basi subtus carinatum. STENINI. — Antennae sub frontis margine laterali insertae, sae- pissime fractae, vel refractae, haud clavatae. Labrum corneum integrum apice membraneo— : limbatum vel utrinque lacinia membranea au- ctum. Mandibulae intus prostheca magna prae- ditae. Palpi maxillares sat breves articulo ul- timo aliis elongato aliisque saepissime minuto, tenui, subulato. Pronotum marginatum. Ely- tra marginata utrinque striola impressa longi— tudinali instructa. Prosternum pone coxas an— ticas membraneum. Coxae anticae conicae exsertae, posticae conico-transversae, basi approximatae. Tarsi 3-,vel 5-articulati. Abdo- men basi subtus planum vel rarius carinatum. OXITELINI. Il. ALEOCHARINI, Extcuson. Aleocharides, Manxern., Précis 11, et in Mém. Acad. Imp. St. Petersb., [, 425 (1830), —Lacorn., Genera d. Coleopt., IL, 26 (1854). Aleocharini, Ericus., Gen. et spec. Staph., 26 (1840); — Kraatz in Ertcus., Naturg. d. Ins. Deutschl., II, 29 (1858); — Lecowre, Coleopt. of North Am. in Smiths. Misc. Collect., HI, 59 (1862);—Fauv., Not. entom., 4, I, 5 (1866); Caw. et Jarc., Káfer-Buch, 112, 1 (1869). Aleocharites, BLancH., Hist. Nat. d. Ins., I, 295, 2 (1845); —JAco. Duv., Genera d. Coleopt. d'Europe, IL 2 (1859). Aleocharii, Farm. et Lañourñ., Faun. entom. Franc., I, 370 (1854). Aleocharina, Tuowms., Skand. Coleopt., IL, 238 (1860). Aleochariens, Murs. et Rey, Coleopt. Franc. Brévipennes, fam. 15 (1873). Este grupo se reconoce fácilmente por sus antenas situa- das en el borde interno ó en el ántero-interno de los ojos, sus palpos con el último artejo corto, delgado y aguzado, las mandíbulas con un apéndice interior membranoso y casi nunca dentelladas, el prosterno membranoso en su mitad posterior, los estigmas del protórax muy visibles, el labro córneo y entero, ó, á lo mas, ligeramente sinuoso en el medio del borde anterior, las ancas anteriores salientes y cónicas, y las posteriores muy cortas, pero provistas de una lámina inferior, transversal, horizontal, bastante grande y delgada. Además, la frente carece de ojuelos simples, el meso- sterno es recortado en el borde anterior, los élitros care- cen de estría lateral, los trocánteres posteriores son mó- 2 an viles y no forman cuerpo con los muslos, el abdómen es plano en la base, pero siempre replegado en los lados del dorso y sin glándulas terminales aparentes. Las antenas se componen de 1l artejos, y muy rara vez de 10; los tarsos varian en cuanto :al número de artículos: muchos gé- neros son pentámeros ó heterómeros y muy pocos tetráme- ros; no los hay trímeros. Los Aleocharint son muy nume- rosos tanto en géneros como en especies; generalmente de pequeñísima talla y de un estudio extremadamente dificil. Muchas clasificaciones se ham propuesto para este grupo, desde la de MANNERHEIM fundada principalmente sobre la estructura de los palpos maxilares y la delas antenas, hasta las mas modernas de ErIcHsoN y KrAATZ, basadas sobre las modificaciones del lábio inferior y de las maxilas, la de THomsoN que prescinde por completo de los órganos bu- cales, la de JACQUELIN-DUVAL que adopta un método semi- tarsal y la de Mursanr y Rey que rechaza las clasificacio- nes fundadas sobre los órganos bucales para aceptar una intermedia entre las de Thomson y la de JaAcQUELIN-DUVAL, agregando, como principales, los signos tomados en la figura y accidentes del esternon y dela region temporal de la cabeza. La clasificacion de MANN£RHEIM es forzoso abandonarla por deficiente para el estado actual de la entomología ; la ideada y seguida por EricHson y KraaTz es seguramente digna de atencion por su sencillez y exactitud, mas, como requiere ejemplares muy bien conservados, cuando no fres- cos, é insteumentos amplificantes de bastante poder, y como, por otra parte, los delicados órganos, cuya variada confor- macion constituye la base del sistema, están sujetos á altera- ciones dependientes del mayor ó menor grado de desecacion del indivíduo examinado y del modo de hacer la diseccion, vuélvese en difícil é insegura la determinacion de ¡os géneros, á pesar de seducir este sistema por su aparente simplicidad; más fácil parece aún el de JACQUELIN-DUVAL, pero, como no consulta los tan variados caracteres que es fuerza exami- == q = nar y se atiene únicamente al mayor ó menor número de los artejos de los tarsos ó de las antenas, ofrece poca naturalidad y mucho de artificial en su conjunto, sin llegará hacer menos difícil la clasificacion; THomsox considera como caracteres principales los derivados de los élitros y secundariamente los de los tarsos y antenas, tibias, ancas y abdómen, así como tambien los de la region temporal y del mesosterno; su clasificacion minuciosa, que aprovecha hasta los ínfimos detalles, es segurameute digna de rivalizar con la de EricH- SON; MuLsANrT, con aquella penetracion y aquella proliji- dad que caracterizan sus obras, procura acordar el sistema semi-tarsal de JacQueLIN-DUvaL con el de Thomson y el suyo propio, despreciando los datos ofrecidos por los órganos de la boca «dont l'étude nous a paru inextricable », como él mismo lo dice; los detalles de la lámina mesosternal, las proporciones relativas de los artejos tarsales y tambien su número, los accidentes de los élitros, prótorax y abdómen, forman la base de su clasificacion. Confuso me hallaría para seguir una forma de division, entre las propuestas, y, para adoptar alguna, con preferencia á las otras, he procurado va- lerme de todos los caracteres que han servido de apoyo á las diversas clasificaciones, usando alternativamente unos ú otros, buscando siempre la mayor facilidad para averiguar y determinar correctamente los pocos géneros de Aleocharin1 de que, por ahora, tengo que ocuparme. Tocante á costumbres, los Aleocharint presentan casi tanta variedad como en su conformacion: viven muchos en los resíduos vegetales, en los cadáveres, ó en los es- tiércoles; otros se guarecen en los nidos de las golondri- nas ó en los de las hormigas; poquísimos en los termi- teros y raros géneros frecuentan las arenas ó los canti- les marítimos. Se alimentan, casi todos, de jugos putrefac- tos ó de presa viva, y algunos, no sabiendo procurarse por sí mismos el necesario sustento, ya por holgazanería, ya por natural debilidad ó atrofia de sus órganos, ocu- pa rren á la limosma de las hormigas y Termes; mas dotados de ciertos pelos ó tubérculos secretores de ignorados lí- quidos, pagan, con sus exíguos productos, el alimento azu- carado que sus patronos les proporcionan. TABULA GENERUM 4. Tarsi antici 4—, postici 5-articulati. Zo — Tarsi omnes 4—, vel 5-articulati. 14. 2. Protergum basi et utrinque haud marginatum. Prosternum ante coxas distenditum. Caput li- berum e collo brevi punctiforme a prothorace affixuam. Tempora immarginata. 3. — Protergum basi et utrinque subtiliter marginatum. Prosternum- ante coxas brevissimum, fortiter transversum. Caput insertum basi saepe con— strictum vel exsertum. Tempora marginata vel immarginata. Pdo 3. Tarsi antici et medii 4-articulati. Caput suborbi- culatum. Prothorax elytris angustior, trans— versus, apicem versus rotundato-attenuatus. Elytra prothorace longiora stria suturali sat fortiter impressa praedita. Tarsi postici tibia duplo breviores, articulis 1* et 2 subaequalibus. Coxae intermediae distantes. Mesosternum api- ce inter coxas late truncatum. Antennarum ar- ticulo 3” 2 distincte breviore. Abdomen se- gmentis 3 primis basi transversim fortiter im-— pressis, 4” et 5” subaequalibus. OPHIOGLOSSA. — Tarsi antici 4—, medii 5-articulati. Caput orbicula— tum vel orbiculato-subquadratum prothorace haud ye] paulo latius. Prothorax elytris angu— stior, subeordatus vel suborbiculatus, saepe canaliculatus, basin versus angustatus. Elytra prothorace longiora stria suturali tenuiter im— = Y = pressa praedita. Tarsi postici tibia paulo bre- viores, articulo 1* 2 fere duplo longiore. Coxae intermediae distantes. Mesosternum api- ce inter coxas medias late rotundatum. Anten- narum articulo 3” 2 subaequali. Abdomen segmentis 3 primis basi transverse impressis, 4 5” longiore. “4. Tarsi medii 5-articulati. Palpi labiales 3-articulati. — Tarsi medii 4-articulati. Palpi labiales 3-,vel 2-arti- Culati. 5. Coxae mediae distantes. Tempora marginata vel immarginata. — Coxae mediae aproximatae vel parum distantes. Tempora marginata. 6. Caput exsertum subliberum. Mesosternum postice inter coxas late rotundatum vel truncatum, for- titer transversum. Pedes elongati, tarsi postici tibia haud breviores. Oculi nudi. — Caput insertum basi leviter constrictum. Mesoster— num postice inter coxas medias leviter trian— gulariter productum. Pedes modice elongati, tarsi posticitibia paulo breviores. Oculi hirtuli. "2. Tempora immarginata. Caput subgloboso-triangu- lare, prothorace vix angustius. Paraglossae breves, triangulares. Palpi labiales articulo 2* 3 longiore. Antennae elongatae. Prothorax elytris angustior, haud transversus, oblongus vel subcordatus. Elytra epimera metathoracis posterius dilatata breviora. Mesosternum trans- versum postice late rotundatum, transversim strigossum. Tarsi postici articulo 1* 2 plus du- plo longiore. Abdomen elongatum, basin versus modice angustatum , posterius ante apicem nonnihil dilatatum, — Tempora marginata. Caput triangulare antice sub— rostratum prothoracis latitudine. Paraglossae obsoletae. Palpi labiales articulo 2* 3* breviore. FALAGRIA. DRUSILLA. pales NO Antennae longae elytrorum apice attingentes. Prothorax subquadratus, elytris angustior, basi et utrinque modice reflexo-marginatus. Elytra epimera metathoracis posterius dilatata, haud breviora, dorso utrinque longitudinaliter con— tussa. Mesosternum fortiter transversum, po- stice truncatum, subtilissime strigossum. Tars1 postici articulo 1* 2” paulo longiore. Abdomen breve, apicem versus leviter angustatum, apice truncatum, suprá planum, utrinque fortiter cur- tante-marginatum, infrá fortiter convexum. MYRMECOXENIA. $S, Tarsi postici articulo 1* 2* duplo longiore, 5* 1* haud longiore, vel breviore. Tempora marginata. Pro- thorax subtransversus, elytris haud vel parum angustior, saepe basin versus leviter angusta— tus, apice emarginato-truncatus, basi subrotun- dato —truncatus. Mesosternum transversum, triangulare, postice inter coxas medias leviter rotundato-productum. Tarsi tibia breviores. Abdomen subparalellum, segmentis 3 primis basi impressis. MYRMEDONIA. — Tarsi postici articulo 1” 2” haud longiore, 5” 1* du— plo longiore. Tempora immarginata. Prothorax vix transversus elytris paulo angustior, apice truncatus, basi et utrinque rotundatus. Meso— sternum triangulare apice inter coxas medias rotundatum. Tarsi tibia parum breviores. Abdomen elytris paulo angustiore, subparalel— lum, segmentis 3 primis basi fortiter transver— sim impressis. HETEROPHAENA. 9. Prothorax marginibus lateralibus inflexis a latere vissis conspicuis. Tarsi postici articulis 4 pri- mis subaequalibus, 5* 1* duplo longiore. 10. — Prothorax marginibus lateralibus inflexis, horizon- talibus, haud conspicuis. Tarsi postici articulo 1” leviter vel valde elongato, 5” 1* haud vel parum longiore. 11. 10. Antennae articulo 3” 2 breviore. Caput prothorace ES PA vix angustius. Prothorax transversus basin versus leviterangustatus, apice truncatus, utrin- que rotundatus, basi medio obsolete truncatula vel utrinque oblique truncata. Mesosternum triangulare inter coxas medias angustatum. po- stice acutum. Abdomen segmentis 4 primis saepius subaequalibus, basi impressis. MICRODOTA. — Antennae articulo 3? 2 haud breviore vel parum longiore. Caput prothorace paulo angustius. Prothorax transversus apicem versus leviter rotundato-angustatus, apice truncatus, basi ro- tundatus. Mesosternum postice acuminatum. Abdomen segmentis 3 primis subaequalibus basi transversim impressis. HOMALOTA. 44. Tarsi postici sat elongati, articulo 1” 2 vix lon— giore, 5* paulo breviore. Caput insertum pro— thorace angustius. Antennae modice elongatae, articulis 5-10 a latere vissis subquadratis vix transversis. Prothorax transversus apicem ver- sus angustatus, elytris neque angustior, neque latior, apice truncatus, basi rotundatus, sed pro- pe angulos posticos obselete sinuatus. Mesoster- num triangulare postice acutum, nune planum, nunc carinatum. Acetabula intermedia disjun— cta. Abdomen apicem versus angustatum, se— gmentis 2 primis basi transversim impressis. Corpus fusiforme depressiusculum. COLPODOTA. -— Tarsi postici modice elongati, articulo 1* valde elon- gato, sequentibus 3 simul sumptis fere longiore, 5* 1* multo breviore. Caput insertum prothorace sesqui angustius. Antennae longae elytrorum apice attingentes, sat tenues, articulis 5-10 obconicis,haud transversis. Prothorax transver- sus elytris latior, apice truncatus, basi late utrinque fortius rotundatus. Mesosternum breve triangulare, inter coxas medias breviter pro= ductum, muticum. Acetabula intermedia fere confluentia. Abdomen apicem versus angusta- tum, segmentis 2 primis basi vix impressis. CAMPOPORUS. o NN 12, Mentum apice profunde quadrato-emarginatum. Ligula brevis integra. Palpi labiales 2-articu— lati, articulis arcte connexis, elongatis, setaceis, prominentibus. Maxillae elongatae, lobis subae- quelongis, exteriore angustiore, lineare, apice pubescente, interiore apice uncinato intus di- stincte serrato. Caput insertum prothorace mul- to angustius ; tempora marginata. Prothorax convexus, subtransversus, basi elytris haud an— gustior, apicem versus angustatus, basi ely- trorum basin plus minusve amplectens. Elytra prothorace haud vel vix longiora, apice utrinque excissa vel sinuata. Pedes modice elongati, in- termedii basi aproximati, acetabula confluentia, tarsi postici articulo 1? 2 duplo longiore. Abdomen apicem versus fortiter attenuatum, segmentis basi haud impressis. MYLLAENA. — Mentum apice truncatum nullo modo excissum. Li- gula brevis biloba. Palpi labiales 3—articulati, haud prominentes. Maxillae breves crassiuscu- lae, lobo exterivre interiore parum longiore, hoc * intus spinuloso, illo ad apicem pubescente. 13. 13. Tibiae anticae pubescentes. Antennae ad oculo— rum marginem insertae. Caput subinsertum basi haud constrictum. Antennae breves articulo 2 3” longiore, pilossullae. Prothorax elytris angustior saepe basin versus angustatus, plus minusve transversus. Elytra prothorace haud longiora. Pedes modice elongati, tarsi postici articulo 1*2* duplo longiore. Abdomen paralel- lum vel apicem versus incrassatum, segmentis 34 primis basi transversim impressis. LEPTUSA, — Tibiae anticae extus seriatim pilosae. Antennae ve— rum ad oculorum marginem haud sitae sed paulo distantes. Caput insertum basi haud constri- ctum. Antennae capite prothoraceque paulo lon- giores articulo 2 3” vix longiore. Prothorax for- titer transversus elytris parum latior, ad apicem vix perspicue angustatus, basi et utrinque ro— tundatus. Elytra prothorace parum breviora. $ UA a Pedes breves, tarsi postici articulo 1% longiu— sculo 5” subaequali. Abdomen subparalellum segmentis 2 primis basi impressis. 414. Tarsi omnes 5-articulati. Antennae 11-articulatae. — Tarsi omnes 4-articulati. Antennae 10—,vel 11-arti- culatae. 15. Caput prothorace angustius, insertum. Oculi oblon- gi mandibularum basin attingentes. Palpi la— biales 4-articulati, maxillares ex articulis 5 com- positis, 4” subulato, tenui, ultimo minutissimo. Tempora marginata. Prothorax transversus, basi rotundatus, elytrorum latitudine, apicem versus plus minusve angustatus, marginibus lateralibus inflexis a latera vissis haud conspi- cuis. Epimera metathoracis posterius fortiter triangulariter dilatata, elytra superantia. Tibiae spinulosae. Tarsi postici articulo 1* 2 fere triplo longiore. Abdomen segmentis superis 2-4 basi transversim impressis sed inferis basi haud constrictis. — Caput prothorace haud vel vix augustius, exsertum, ecollo brevi cassiusculo a prothorace affixum. Oculi subrotundi. Palpi labiales 3—,maxillares 4-articulati, haud appendiculati. Tempora mar- ginata velimmarginata. Prothorax haud trans- versus elytris angustior, basin versus plus mi- nusve angustatus; marginibus lateralibus in- flexis a latera vissis conspicuis. Epimera me- _tathoracis subtriangulare elytra haud longiora. Tibiae pubescentes. Tarsi postici articulo 1* 2 duplo vel plus duplo longiore. Abdomen se- gmentis superis 3 vel 4 primis basi transversim impressis, inferis basi leviter constrictis. 46. Mesosternum planum simplex. — Mesosternum longitudinaliter carinatum. 1 7. Tempora marginata. Mesosternum carinatum. OLIGONOTUS. 15. 15$. 16. 17. ALEOCHARA. BARYODMA. e Ligula elongata linearis, apice breviter fissa. Paraglossae obsoletae. OCALEA. — Tempora haud marginata. Mesosternum planum. Ligula brevis bifida. Paraglossae rotundatae. CALODERA. 4$. Antennae 10-articulatae, articulis 2 primis cras- sis, 3-7 vel 3-6 tenuibus, saepius lenticularibus vel subglobossis, ultimis 3 vel 4 abrupte cras- sioribus clavam oblongam formantibus. Man- dibulae inaequales, una ad apicem acuminata sed ad medium incissa, altera apice fissa. Ligula brevis bifida. Caput insertum prothorace an— gustius, basi haud constrictum. Prothorax for- titer transversus, basi elytris vix angustior, apicem versus parum angustatus. Elytra apice utrinque haud sinuata. Tarsi postici articulo primo ultimo longiore. Abdomen subparalellum vel apicem versus modice angustatum, sat elongatum, segmentis 3 primis subaequalibus basi transversim impressis, 5” 4” longiore. Cor- A pus minutum, oblongum, alatum. OLIGOTA. — Antennae 11-articulatae, crassiusculae, apicem ver- sus gradatim incrassatae. Mandibulae aequales, breves, intus medium versus obsolete uni-den— tatae. Ligula elongata juxta basin fissa, lobis linearibus distantibus. Caput deflexum, inser— tum, prothorace angustius. Prothorax posterius elytrorum latitudine, transversus, apicem ver- sus angustatus. Elytra apice utrinque fortiter sinuata. Tarsi postici articulo 1* 5 haud lon- giore. Abdomen breve apicem versus angusta- tum, segmentis 4 primis subaequalibus, basi parum impressis, 5” 4* longiore. CRYPTOCOMPSUS. as (1) 1. Ophioglossa, Fauver. Ab ¿pu, serpens, et )557x, lingua. Fauv., Not. entom., 4, I, 10,3, pl. IV, f. 5-9. (1866); — Bull. Soc. Linn. Normand., X, 259 (1866). (1) 1. Ophioglossa ca va (Sharp) Nobis. Eudera cava Sharp, Trans. ent. Soc. Lond., 40 I, (1876). Testaceo-picea, tenuiter griseo-pubescens; capite ni- gro-piceo, antennarum bast, palpis' pedibusque testaceis, abdomine segmento quarto nigro-piceo, . Quinto sextoque testaceis. Capite suborbiculato- triangulare, sublaevigato, parce punctulato; pro- noto elytrisque subtilissime denseque punctulatas, illo basi transversim foveolato; abdomine infrá nitidulo parce punctato, suprá subtiliter modice crebre punctulato, segmentis tribus bas1 laevigaltis, transversim fortiter impressis, utrinque subfoveo- latis. Long. 1-2 millim. Lat. elytr. ¿-¿ millim. Caput prothorace nomnihil angustius, suborbiculato-tri- angulare, basi truncatum, obsolete parceque punctulatum, fronte convexiuscula inter oculos fortiter transversim 1m- pressa, nigro-piceum, nitidum, parce griseo—pubescente. Mandibulae piceae. Labrum obscure piceum. Palpt et reliqua partes oris testacei. Antennae capite prothorace- que simul sumptis vix breviores, crassiusculae, apicem versus sensim crassiores, articulo 2% 3%que modice elongato-ob- conicis, ¡illo tertio paulo longiore, quarto breve subglobo- pS so, 5-10 brevibus subtransversis, ultimo ovato praecedenti- bus duabus fere aequelongo, obscure castaneae, articulis tribus primis dilutioribus, subtestaceis, ultimo basi nigri- cante apice testaceo, albido pubescentes, parce nigro-pilo- sae. Prothorax elytris prope sesqui angustior, transversus, basi leviter rotundatus, apicem versus rotundato-angusta— tus, apice utrinque oblique rotundato-subtruncatus, angulis posticis subrectis, anticis multo deflexis ad apicem rotun- datis, modice convexus, suprá subtiliter denseque punctula- tus, basi foveola media transversa sat profunde impressus, testaceo-piceus, nitidus, tenuiter griseo-pubescens, infrá laevigatus, subnudus. Mesosternum et metasternum obscu- re piceis. Scutellum laevigatum. Elytra prothorace prope sesqui longiora et latiora, subtiliter minus dense punctulata, testaceo-picea interdum obscure castanea, nitida, tenuiter, modice, dense at longius griseo-pubescentia. Pedes testa- cel. Abdomen suprá segmentis tribus primis testaceo-piceis apice parce punctulatis, tenuiter griseo-pilosullis basi trans= versim laevigalo-impressis et utrinque subfoveolatis, quarto toto nigro vel piceo parce subtiliter punctulato, 5-6 testaceo piceis vix crebre subtiliterque punctatis, ultimo testaceo ut praecedentibus 2 punctulato, 'infrá sublaevigatum, testaceo- piceum, segmentis 3-4 saepe nigro-piceis, sequentibus 2 basi piceis apice anguste subtestaceis, ultimo testaceo. Differentia sexus mihi invissa. Habitat Brasilia (SHARP). Corresponde por casi todos sus caracteres al grupo de los Autaliates de MULSANT y REY. La Oph. cava se reconoce fácilmente por su aspecto muy parecido al de las Falagria, su diminuta talla y su co- lor castaño casi uniforme, exceptuando la cabeza y los seg- mentos intermedios del abdómen, los que siempre son mas ó menos negros, ó pardos. Los tres primeros ejemplares que == 0 _he visto, me fueron enviados por mi distinguido amigo el Dr. D. CarLos BeErG, quien los había recogido en las cerca- nías de la ciudad de Buenos Aires; posteriormente he ha- llado numerosos indivíduos de esta especie en el Partido de Chacabuco. Habita en parajes húmedos, oscuros y abundan- tes en resíduos vegetales ó animales ; durante el Otoño se encuentran muchas parejas, entregadas á la cópula, la que se efectúa en los mismos sítios donde viven. Parece muy vecina de Oph. araucana Fauv., de la que difiere por su abdómen puntuado poco y finamente y no «laeve» como en la especie chilena. (2) 2, Falagria «LeacH», MANNERHEM. Etym. nulla. Falagría, Mawneru., Précis 18 et in Mem. d. VAcad. Imp. St. Petersbourg, 432 (1830);—Curris, Britt. Entom., X, 462 (1833);—Enrtons., Káfer. d. M. Brandenburg, [, 293 (1835); —Borsp., et Lacorp., Faun. entom. Paris, 1,555 (1835); —Enrccus., Genera, 40, tab. MI, f. 3 (1840);—Laconrp., Gen. d. Coleopt., II, 28 (1854);—Kkraatz, Naturg. d. Ins. Deutschl., II, 32 (1858);—Jaco. Duv., Genera d. Coleopt. d' Europe, II, £, 2 (1859) ;—Thows., Skand. Coleopt., II, 297 (1860);—Fauv., Not. entom., 4, 1, 7 (1867);—CaLw.etJar6., Káfer-Buch, 113 (1869); —SHArp, Trans. entom. Soc. of London, 41 (1876). Aleoderus, Sax, Trans. Am. Philosoph. Soc., VI, 157 (1836). Falagría div. I. Lar., Hist. nat. d. anim. art., I, 199 (1840). Myrmecocephalus, Me Leay, Trans. entom.|Soc. of N. S. Wales, IL, 134 (1871). Género cuyos representantes son de pequeña talla y se encuentran en todos los continentes; comprende poco mas = 80 2 de cincuenta especies, notables por su elegante conforma- cion y su color bastante variado. La cabeza se halla bien deslindada del protorax por un cuello corto y delgado; el coselete, “ya acorazonado, ya orbicular, suele ser abollado, ó acanalado en una gran parte y el abdómen tiene sus pri- meros arcos dorsales profundamente surcados al través de su base. Las Falagría habitan comunmente en los restos vegetales putrefactos. (2) A. Falagria venustula, ERICHSoN. Gen. et spec. Staph., 55, 20 (1840);—LecowtE, Coleopt. of Kansas, 36 (1859);—JrEckeL, Coll. Jeckel. Catal., 1(1873). Nigra, nitida, tenuiter parceque griseo-pubescens ; prothorace rufo-ferrugineo interdum castaneo; ely- tris nigris vel fusco-nigris, humeris apiceque sor- dide testaceis; abdomine seymentis duabus vel tri- bus primis flavis, 3-6 vel 4-6 nigris, ano testaceo; antennas capile prothoraceque simul sumpttis paulo longioribus, articulis basalibus sex flavis reliquis fuscis. Palpis fusco-piceis. Pedibus dilute testacets s. flavidis, tibiis autem medium versus late infu- scatis. Capite suborbiculato prothorace paulo latiore longioreque sat fortiter confertim punctato. Pro- thorace haud canaliculato elytris angustiore, sub- cordato, apice utrinque oblique subtruncato, basin versus leviter angustato, basi truncato, utrinque ante medium obtuse angulato, subopaco, subtiliter denseque punctulato. Scutello crebre punctato. Elytris prothorace paulo longioribus crebre pun- ctatis. Abdomine suprá infráque ad basim parce ad E apicem modice dense punctulato. Long. 2 millim. Lat. elytr. vix 7 millim. Differentia sexus miht invissa. Variat: A. Prothorace piceo; elytris nigro-aeneis, humeris obscure rufo-testaceis. B. Prothorace ferrugineo; elytris testaceis, macula magna laterali fusca ornatis. c. Abdomine segmento 3” vel 4? basi testacea apice nigro-piceo. Hab. observ.: Am. borealis (Er1cHs., LecoNTE, JECKEL). Mis ejemplares difieren de la descripcion de ERICHSON por los siguientes detalles : 1? Las antenas, cuya extremidad debe ser testacea en TF. venustula, segun se infiere de la frase de ErIcHsoN; «An- tennae...... testaceae ante apicem fuscae». 2? El extremo del abdomen ferruginoso ó rojizo en todos los indivíduos que poseo y el cual es negro en los tipos de ErIcHsoN, si se interpreta la característica: «abdomen.... segmentis duabus primis pallide flavo-testaceis, sequen- tibus nigris». 3 Las tibias, descritas por ErICHSON como unicolores, al decir «pedes flavi», mientras que, en todos los ejemplares que he visto, son mas ó menos parduzcas hácia su medio. 4% El protorax, «orbiculato» segun ErICcHsoN, “lijera- mente cordiforme á mi entender. 5” La longitud relativa de las antenas respecto á la cabeza y al protorax : la F. venustula tiene, segun su experto des- criptor, «antennae capitis thoracisque longitudine », al paso que, en mis ejemplares, son mas largas que la cabeza y el protorax reunidos. La variabilidad bastante considerable de esta especie des- autoriza las tres primeras diferencias mencionadas y en lo que atañe á las dos restantes, créolas debidas á la manera de == ver y de expresarse, peculiar á cada autor. Mis ejemplares han sido comparados con los que encierran las colecciones de M. FauveL, de Caen y con los de M. SHare de Thornhill (Escocia), pero este último considera á nuestra Falagria «near F. venustula » mas no idéntica. Esta especie es comun en toda la Provincia de Buenos Aires; habita bajo las hojas secas, en los restos vegetales corrompidos, ó en las flores; hállasela durante todo el año y siempre sin escasez. Por los caracte- res que ofrece y que la ligan á algunas otras especies ame- ricanas, pertenece al subgénero Merona recientemente fun- dado por M. Davip SHarp. (3) 3. Drusilla «Leacu», MANNERHEM. A 0g%s quercus ? Drusilla, Manvernmelm, Précis. 13 et in mém. d. P' Acad. St. Petersbourg, 427 (1830); — Borsp. et Lacorp., Faun. entom. Paris, I, 554 (1835);—Murs. et Rey, Hist. nat. d. Coleopt. d. Fr. Aleochariens. Myrmedon. 90-93 (1873). Myrmedonia *, Ericns., Genera, 36 (1840). Astilbus, DiLiw. Steen., Hlustr. Britt. Entom., V, 106 (1832); —Thoms., Skand. Coleopt., IL, 259 (1860). Este notable género es muy afine de Myrmedonta en el que, por largo tiempo, se han incluido las especies que lo com- ponen. Difiere de Myrmedonia por su cuerpo estrecho y alargado, su region temporal desprovista de carenas, la ca- beza saliente, la conformacion de los palpos labiales cuyo se- eundo artejo es igual al primero y mas largo que el tercero, los élitros mas cortos que las metaépímeras, el mesosterno arrugado al través, y, finalmente, por su abódmen poco pero visiblemente ensanchado un poco antes de la extremidad. = $4 = Habitan en los hormigueros, sin que, por ahora, sea posible saber si deben ser considerados como amigos ó enemigos de los industriosos himenópteros. (3) 1, Drusilla? extranea 1. sp. Testacea, nitidissima, parce fusco-pubescens, nigro- que pilosulla; elytris piceis, pernitidis, abdomine dilute flavido-testaceo, suprá segmentis duobus primis anguste at tertio latius nigro-piceo margi- natis, quarto toto nigro-piceo, infrá seymentis tri- bus primis postice sat late nigro-piceis, sequenti- bus nigris. Antennis ferrugineis. Pedibus testacers, femoribus autem leviter infuscatis. Corpore sublae- ve, abdomine arcubus dorsualibus tribus basalibus utrinque foveola singula parum profunde notatis. Long. 3 +millim. Lat. elytr. 1 millim. Habitus singularisinter A pocello, Falagria et Drusilla (s. str.) sed corpus laevigatum, subnudunm, nitidum, alatum. Caput ovato-triangulare, fere prothoracis latitudine , convexiusculum, tenuiter sparsimque punctulatum, sublaeve, rufo-testaceum, nitidum, parce fuscano-pubescens. Oculi convexiusculi, rotundi, nigri. Labrum piceum. Mandibulae oreque testaceae. Palpi maxillares picel. Antennae ca- pitis, prothoracis elytrorumque fere longitudine, apicem versus sensim incrassatae, articulo tertio secundo vix sesqui longiore, quarto quintoque subaequalibus, 2-4 sat elongatis, obconicis, 6-10 sensim brevioribus el crassioribus, ultimo oblongo, basi truncato, praecedentibus duobus simul sumptis paulo longiore, rufo-ferrugineae, basin versus dilutiores, tenuiter albido-pubescentes, parce nigro-pilosullae. Protho- rax elytris prope dimidio angustior sed eisdem paulo bre- 3 o vior, convexiusculus, haud canaliculatus, subcordatus, basi truncatus et tenuiter marginatus, apice pro capitis collo an- gusto recipiendis emarginatus, basin versus modice angusta- tus, ante medium rotundatus, angulis anticis deflexis, rotun- datis, posticis leviter rotundatis, laevis, rufo-ferrugineus vel testaceus, nitidus, parce tenuissimeque pubescens, utringue sparsim nigro-pilosus. Scutellum obscure testaceum, ob- solete punctatum. Elytra convexiuscula, punctis paucis ob- soletissimis vix perspicuis sparsim subseriatim instructa, picea, pernitida, tenuiter parcissimeque albido-pubescentia. Sternum testaceum. Lamella mesosternali vix ragulosa, punctis paucis obsoletis impressa. Pedes elongati, testacei, femora leviter infuscata. Abdomen parum punctatum, su- prá infraque sublaeve, nitidum, dilutetestaceum, tenuiter par- ceque at suprá minus albido-pilosullum, segmentis superis duobus primis apice anguste tertio latius nigro-piceis, quarto toto nigro—piceo at margine laterali elevato antrorsum testa- ceo-maculato, reliquis obscure testaceis, segmentis ventrali- bus tribus primis postice sat late nigro-piceis, sequentibus nigris, arcubus dorsualibus tribus primis utrinque foveola minuta parum profunda impressis. Habitat Baradero. Su figura recuerda, á la vez, la de algunas Falagria y la de los Apocellus : conviénenle muchos de los caractéres de Drusilla, mas, para que su filiacion sea completa, fáltanle otros de no escaso valor, tales son: la carencia de alas, el pronoto acanalado, la puntuacion fina y densa del cuerpo y el mesosterno distintamente arrugado al través, que distin- guen al género en que incluyo á mi especie. El único ejem- plar que he poseido, lo coleccioné en el Baradero, en el Ve- rano de 1873; el tipo de que me he servido para la descrip- cion hállase actualmente en la coleccion de M. ALBERT FAUVEL, distinguido entomólogo de Caen. == 35 = (4) 4. Myrmecoxenia ». gen. A púpunzos, formicetum et zév=, hospilis. Maxillae mala exteriore interiore longiore, angusla, basi cornea, apice membranaceo, sat dense longeque pubescente, interiore apice introrsum laciniis 5, linearibus, approximatis instructa. Ligula brevis, membranacea, medio approximatim biloba. Paraglossae nullae. Palpi labiales filiformes, 3-articulati. Oculi sat prominult, magni, nuda. Genae marginatae. Antennae elongatae, elytrorum apice attingentes. Epimera melathoracis posterius triangulariter dila- tata. Femora antica ad angulum basalem antero-exterio- rem angulata. Coxae mediae late distantes. Tibiae pubescentes, apice bi—calcaratae. Tarsi elongati, antici 4-, postici et intermedii 5-ar— ticulati, articulis primis sensim brevioribus ulti- mo primo subaequelongo. Lamina mesosternalis fortiter transversa, apice inter coxas truncalta. Abdomen breve, infrá convexum, suprá planum et utrinque fortiter curtante marginalum. Caput prothoracis latitudine, subtriangulare, antice sub- rostratum, deflexum, e collo brevi crassiusculo a prothorace affixum. Oculi sat magni, modice prominuli, nudi. Tempora marginata. Labrum modice transversum, basi corneum, apice et utrinque submembranaceum, antice rotundatum, medio leviter sinuatum. Mandibulae falcatae, acutae, una medium versus subsinuata alteraque circa medium acute Í- E, denticulata. Maxillae lobo exteriore interiore longiore, angusto, basi corneo, apice membranaceo dense sat longe pubescente; lobo interiore basi et extus coriaceo, intus mem- branaceo ad apicem introrsumque cilis 5 angustis, deplanatis, linearibus, longiusculis, approximatis parallelisque, lacinias membranaceas simulantibus instructo, deinde ad basim sat dense pubescente. Palpi maxillares 4-articulati, modice elongati, articulo 1” minuto, 2” subclavato, 3 2% paulo lon- giore elongato-obconico, ultimo tenui, subulato, praecedente plus dimidio breviore. Ligula brevis, membranacea, ad api- cem truncata, medio breviter approximatimque bilobata. Pa- raglossae nullae. Mentum apice truncatum. Palpi labia- les filiformes, 3-articulati, articulis crassitie longitudineque gradatim decrescentibus. Antennae elongatae, elytrorum apice attingentes, apicem versus sensim incrassatae. Pro— thorax subquadratus, elytrorum basi distincte angustior, apice truncatus at medio subsinuatus, basi leviter rotundatus, basin versus parum angustatus, basi et utrinque marginatus. Scutellum triangulare. Elytra prothorace longiora et la- tiora, dorso utrinque long:tudinaliter late sed parum profunde contusa, margine laterali suprá latera inflexa carinato-mar- ginata. Mesosternum fortiter transversum, apice inter co- xas medias parum productum sed truncatum. Epimera me- tathoracis posterius triangulariter dilatata. Pedes sat elon- gati, intermedii basi late distantes; t¿biae omnes pubescentes. apice bi=calcaratae; tarsi antici 4-, postici et intermedit 5- articulati, elongati, tibiarum fere longitudine, articulis 4 pri- mis sensim brevioribus, 1” 2” paulo longiore, 5 1% subae- quale. Abdomen breve basi elytrorum apice vix angustius, apicem versus leviter angustatum, lateribus modice rotun- datis, suprá planum, utrinque fortiter curtante marginatum,, infrá fortiter convexum, segmentis 4 primis subaequalibus, 5 4% paulo longiore, reliquis post mortem retractis. Es muy afine de Orphnebius Morscm. (Bull. d. nat. d. =3% = Moscow, 1858, I, 263) pero diverso por la conformacion de las antenas y la falta de prolongaciones laterales en el ab- dómen. La somera é insuficiente característica que M. MorscHuLskY ha dado de Orphnebius y el no menos incom- pleto y brevísimo extracto que he podido consultar, acerca de la division genérica fundada por el citado autor ruso, apenas me hubieran permitido sospechar el cercano pareu- tesco de las Myrmecoxenia con los Orphnebius, sin la ayuda de un trabajo de M. pE SoLsky (Mat. p. Pentom. d. FAm. d. Sud. Staph. d. Pérou et Nouv. Grenade, 1II, 6, tab. 1,f. 2) en el cual hállase descrita y figurada una especie, cuyo aspecto concuerda en gran manera con el propio de la única Myrmecoxenia que me es conocida. Tocante á la anatomía de los órganos bucales, tan importante y decisiva en el estudio de los Estafilinos, ella no ha sido observada por M. MorscHULSKY, ni por M. DE SOLSKY, motivo por el cual no me es posible establecer, por ahora, comparacion alguna á este respecto. Por sus tarsos heterómeros, sus an- cas intermedias muy separadas, sus epímeras metatorácicas ensanchadas por detrás y sus maxilas pubescentes debe co- locarse cerca de las Myrmedonia. El mesosterno se ase- meja mucho al de Diestota; los élitros abollados longitudi- nalmente y aplanados exteriormente á manera de arista oOb- tusa le dan una vaga relacion con Autalia; sus antenas muy alargadas y la figura general del cuerpo lo asimilan un tanto á Falagria, al paso que, por la puntuacion y algunos detalles de poco valor, se aproxima á Bolitochara. (4) 1. Myrmecoxenia pampeana n0v. sp. Dilute testacea, tenuiter parceque fuscano-pubescens nigroque pilosa; vertice fronteque nigris, antennis rufo-testaceis, abdomine segmentis apicalibus ven- treque testaceo-ferrugineis. Capite laevigato; pro- thorace quadrato-subcordato, basi transversim sul- cato, tenuissime granulato; elytris sat dense tuber- culato-scabratis; abdomine suprá impunctato, ni- tidissimo, interdum plus miínusve versicolore, se- gmento 5” transversim elongatimque 4-tuberculato, infrá subtilissime punctato. Long. 27 millim. Lat. elytr. vix ultra 1 millim. Caput prothoracis latitudine, fronte convexiuscula, testa- ceum,nitidum, at pone oculos, vertice fronteque nigro-piceum, nitidum, tenuiter sparsimque fulvo-fusco-pubescens. Oculi modice prominuli, nigri. Palpi oreque testacei. Antennae capitis, prothoracis elytrorumque simul sumptis fere lon- gitudine, apicem versus gradatim incrassatae, articulo primo longiusculo, 2* 3"%que elongato-obconicis, 3” 2 prope sesqui longiore, 4-10 breviter obconicis, brevioribus, inter se longi- tudine subaequalibus, at gradatim crassioribus, ultimo ovato- conico praecedente longiore, ferrugineo-testaceae, tenuiter griseo-pubescentes, parce nigro-pilosae. Prothorax elytris sesqui angustior, latitudine longiludine subaequale, basin versus leviter angustatus, basi modice rotundatus, apice trun- catus, medio subemarginatus, lateribus subrectis, angulis anticis subrotundatis, posticis fere obsoletis s. obtusis, leviter convexus, basi sat fortiter transversim anguste sulcatus, mar- ginibus lateralibus leviter, basali fortius, reflexo-marginatis, suprá sat sparsim minutissime granulatus, tenuissime griseo- pubescens, angulis anticis seta longiuscula alteraque multo minore nigra instructis, subtus nitidulus, laevis. Scutellum ferrugineum vel testaceo-piceum, nitidum, tenuiter obsolete- que granulatum, subnudum. Elytra prothorace paulo lon- giora, apicem versus quam ad basin latiora, humeris parum prominulis, utrinque leyiter rotundata, apice suturam ver- sus leviter oblique truncata, ad angulos postero-externos rotundata, dorso utrinque prope marginem lateralem exter- nam longitudinaliter lateque sed parum profunde con- 0 —. tusa, margine laterali ipso carinato-marginato sed carina marginali humeros haud attingente, flavido-testacea, margini- bus lateralibus inflexis, dilutioribus, punctis minutis elevatis piligeris sat crebre scabrata, ubique parce griseo-pube- scentia. Alae albo-hyalinae. Mesosternum fortiter trans- versum, inter coxas medias apice parum productum sed rotundato-subtruncatam cum metasterni apice e segmento minuto transverso posterius concavo conjunctum, sub- tilissime vix perspicue striatulum, testaceum, nitidulam. Metasternum subtiliter parceque punctulatum, tenuiter fla- vido-griseo-pubescens, testaceum vel piceo-testaceum at segmentum intermedium inter metasterni et mesosterniapice nigro-piceum, nitidum. Pedes dilute flavidi sed tibiae tarsi- que femora obscuriores testaceae. Abdomen basi elytrorum latitudinem majorem fere aequante, apicem versus paulo angustius, recurvum, suprá planum, margine laterali fortiter curtante-elevato, testaceum, apicem versus plus minusve obcuriore, piceo-testaceum, nitidissimum, impunctatum, plus minusve versicolore, lateribus apiceque nigro—setulosis, se- gmento 6% longitudinaliter striatulo, subtus totum testa- ceo-piceum, tenuissime punctulatum sat dense griseo-pu- bescens. ¿ Abdominis segmentum superius 5”” lineis s. carinulis 4 longitudinaliterelevatis, satremotis, paralellis, adapicem seta longiuscula nigra instructis serie transversa prope marginem posticam formantibus praeditum. 9 Abdominis segmentum superias 5" lineis 4 brevioribus eranalis oblongis simulantibus postice nigro-1-setosis, a mare differt ? Habitat in Chacabuco. Como lo dejo indicado en la descripcion del género, el aspecto general de esta especie es el de Orphnebius? pun- gitius SOLSKY, pero sus antenas son mas largas y el abdómen O carece de prolongaciones córneas en los lados. En la colora- cion, puntuacion, longitud de las antenas y algunos detalles, se asemeja 4 Myrmedonia camura Ericns. de la que se distin- gue sobre todo por la diversa forma del protorax. La Myr- mecoxenia pampeana es muy escasa; hállasela en Verano en compañía del Poygonomyrmex coarctatus Mar (Hy- menoptera Formicidae) pero en ninguno de los nidos de estas hormigas he encontrado mas de un ejemplar de M. pampeana y áun con tanta rareza que no he logrado sinó tres indivíduos, dos de los cuales parecen ser machos y el tercero hembra. (5) 5. Myrmedonia (Ericns.) THoms. A pogunto», formicetum. Myrmedonia (s. lat.), Ericus., Káfer d. M. Brandenb., I, 286 (1835); —Genera et spec. Staph., 35 (1840). Myrmedonia (s. str.), Tnoms., Skand. Coleopt., HL, 255 (1860); —Muzs. et Rey, Coleopt. de Fr. Brevip. Myrmed., 50 (1873);—Suarr, Trans. entom. Soc. of London, 52 (1876). Pella, Stern., lMlustr. Britt. Entom., V, 434 (1832). Habitan en los hormigueros ó, por lo menos, en la vecin- dad de ellos; asegúrase que asechan á las hormigas aisladas para cortarles el abdómen y devorar las vísceras en él con- tenidas; algunos autores han asegurado que ciertas especies segregaban, por órganos particulares, un líquido agradable á las hormigas y que, en consecuencia, vivian en los hormi- gueros á título de animales domésticos y siendo objeto de asíduos cuidados por parte de los avisados himenópteros, mas este hecho parece no deber aplicarse á las Myrmedo- nia (s. str.) y sí á otro vecino, Myrmaecia, MuLs. E 5 > AS e o Á Las Myrmedonta corren con escasa velocidad y se encor- van en ua, fingiéndose muertas, al menor asomo de peligro. Maxilas pubescentes; palpos labiales compuestos de 3 artejos gradualmente mas cortos; lengúeta corta y bífida; paraglosis desnudas, mas cortas que la lengúeta ; region temporal pro- vista de una quilla muy fina; ojos velludos; protorax mas ó menos transversal, ya tan ancho como los élitros, ya un po- co mas estrecho, redondeado en la base y casi escotado en su borde anterior; élitros con una lijera escotadura cerca de sus ángulos póstero-externos; mesosterno liso, trans- versal, con su extremo posterior avanzado en forma de tri- ángulo muy obtuso, ancas del segundo par muy separadas entre sí; tarsos anteriores de cuatro artejos cortos; interme- dios y posteriores compuestos de cinco articulaciones, de las que, la primera, iguala ó supera en longitud á las dos si- guientes reunidas; cuerpo bastante alargado, deprimido y medianamente ancho; tales son, los caracteres principales de Myrmedonta. 1. Abdomen nigrum nitidum. Elytra fusca apice hu— merisque pallidis, subpellucidis, interdum fla- vicante—testaceis. M. Argentina. Z. Abdomen testaceum ante apicem nigrum. Elytra dilute testacea, prope scutellum et circa angu— los posticos fusco-maculata. M. basalis. (5) 1. Myrmedonia argentina Fauv. in litt. Nigra, nitida, tenuiter griseo-pubescens; antennis fuscis, articulis tribus primis testaceis ; pedibus pallide flavis, coxis piceis apice testaceis; elytris fuscis apice humerisque dilute flavidis, subpellu- cidis. Capite obsolete parceque sed pronoto ely- trisque crebrius punctulatis; abdomine suprá lae- 2 A vigato, infrá subtilissime denseque punctato. Long. 3 millim. Lat. elytr. vix ultra 1 millim. Corpus depressiusculum, subparalellum. Caput prothorace angustius, subrotundatum, basi modice constrictum, subtilissime alutaceum, parce obsolete punctu- latum, tenuiter griseo-pubescens. Labrum piceum. Palpt oreque dilute flavidi. Antennae capitis prothoracisque simul sumptislongitudine fere aequantes, crassiusculae, apicemver= sus sensim incrassatae, articulo 3% 2 sesqui longiore, his am- bobus modice elongato -obconicis, 4-10 brevibus, transversis, ultimo oblongo, basi truncato, apice subacuminato et utrinque compresso praecedentibus duobus conjunctim parum vel vix longiore, fusco-piceae vel fusco-testaceae, articulis 3 primis pallide flavis, griseo-pruinosae parceque pilosullae. Protho- rax transversus, elytrorum fere latitudine, longitudine lati- tudine vix dimidio breviore, apice truncatus, basi leviter ro- tundatus, utrinque pone medium subrectus sed apicem ver- sus subrotundatus et leyiter angustatus, angulis anticis non- ' nihil deflexis, acutiusculis, posticis obtusis, subplaniusculus, basi medio minute sed utrinque prope angulos posticos ex- trorsum oblique impressus, subtilissime sat dense punctu- latus, niger, nitidulus, tennuissime griseo-pubescens. Scu- tellum subtiliter vix perspicue alutaceum, nigrum, nitidum. Elytra prothorace paulo longiora sed vix Jatiora, subtilis- sime denseque punctulata, fusca, humeris apiceque sat late pallide flavidis, interdum, subalbidis, fere pellucidis, tenuiter griseo-flavido-pubescentia. Mesosternum nigrum, laeviga- tum, nitidam. Metasternum nigruam, nitiduam, obsolete punctulatum, sat longe griseo-pubescens. Pedes pallide flavi; coxae nigro-piceae vel piceae, ad apicem plus minusve testaceae. Abdomen nigrum, suprá laeve, pernitidum, fere glabrum, at segmentis omnibus postice sat longe sparsimque griseo-flavicante fimbriatis, infrá tenuissime punctulatum e pube densiore cinereo-flavida vestitum. >». 04) e pi Y Antennae quam in femina validiores, articulo ultimo parum longiore. Q Antennae tenuiores. Variat: A. Antennae testaceae. Prothorax longitrorsum obsolete impressus. Elytra dilute flavida cir- ca scutellum vage infuscata. Coxae anticae sordide testaceae. An inmaturus ? B. Protorax basi utrinque haud impressus. Habitat in Chacabuco. Se asemeja un poco á M. inscita Ericus. (Gen. 45, 23); pero se distingue muy bien de ella: por la forma del proto- rax, el color de las patas, las proporciones relativas de la cabeza, etc. Habita en las galerias subterráneas construidas por el Pogonomyrmex coarctatus, MaYr (Hymenoptera, Formicidae), con el cual parece vivir en buena armonía. Debo hacer notar que esta especie frecuenta solamente los con- ductos provisorios que construyen los Pogonomyrmex, con el objeto de alcanzar, ya un paraje húmedo y fresco, ya al- gunos restos animales; mas nunca la he hallado en los nidos permanentes de las hormigas ya mencionadas. El Pogono- myrmex coarctatus procura con afan la carne fresca, en particular cuando se halla en un paraje al abrigo del aire y sobre todo de la luz; acude entónces en grandes muchedum- bres, que presto reducen la carne á diminutas migajas, las que en breve transportan á su retiro y es probablemente para recojer y aprovechar los menudos trozos abandonados por las obreras de Pogonomyrmex, que la Myrmedonta argen- tina se mezcla á las hormigas durante su tarea; al corrom- perse la carne, se alejan los Pogonomyrmex tapiando la boca de sus galerias y dejando el campo libre á las Myr- medonia, que ceden muy luego su lugar á las Aleochara, Calodera y otros Estafilínidos creo-saprófogos. La Myr- medonia argentina es poco comun y puede considerársela 18 = como escasa; hállasela principalmente en los meses de Oc- tubre y Noviembre; no la he visto hasta hoy sinó en Chacabuco. (6) 2. Myrmedonia basalis, 1. sp. Nigra, nitida, tenuiter griseo-pubescens; antennis nigro-fuscis basi pedibusque pallide flavis, elytris dilute testaceis macula scutellari alteraque prope angulos posticos externos juxta maculam basalem scutellarem arcuatim extensa, fuscis, ornatis; ab— domine seymentis 2 primis anoque testaceis. Ca- pite obsolete punctulato ; prothorace transverso, subtilissime punctulato; elytris scutelloque dense punctulatis ; abdomine suprá laevi, nitido, subtus sparsim punctulato. Long. 22 millim. Lat. elyt. 2 millim. Caput prothorace nonnihil angustius, obtuse trigonum, basi leviter constrictum, convexiusculum, tenuiter obsolete punctulatum, antice inter antennas laevissimum, nigrum, nitidum, tenuissime griseo-pubescens. Labrum nigrum. Mandibulae nigro-piceae. Labium, maxillae palpique flavidi. Antennae capite prothoraceque simul sumptis tan- tulum longiores, apicem versus gradatim incrassatae, articulo 1” sequentibus duobus conjunctim prope longitudine, 293? vix breviore, his ambobus modice elongato-obconicis, 4-5 bre- vibus, subglobosis, modice transversis, 6-10 transversis, inter se subaequalibus at gradatim latioribus, ultimo ovato- conico, apice acutiusculo, praecedentibus 3 simul sumptis fere aeque longo, nigro-fuscae, griseo-pubescentes, nigroque pilosullae, articulis 3 primis flavo-testaceis, 4% et 5” quam basalibus 3 paulo obscurioribus, fere piceo-testaceis. Pro- thorax transversus, elytris parum angustior, longitudine e latitudine prope dimidio breviore, ap:ce truncatus, basi ro- tundatus, angulis anticis deflexis subrectis, posticis obsoletis, modice convexus, subtilissime denseque punctulatus, niger, nitidulus, utrinque obscure piceus, dense griseo-pubescens. Scutellum crebre punctulatum, nigrum. Elytra protho- race paulo longiora, crebre punctulata, flavida, pone scutel- lum macula communi fusca et prope utrumque angulum pos- ticum exteriorem alteraque majore plus minusve elongato- triangulare apice antrorsum et introrsum arcuata et cum ma- cula basali scutellari subconfluente instructa, tenuiter griseo- pubescentia. Meso-,metasternoque nigris, nitidis. Pedes dilute flavi. Abdomen subglabrum, nitidulum, suprá su- blaeve, at segmentis margine postico parce nigro—pilosis, infrá sparsim subtiliter punctatum, parce griseo-pubescens nigroque pilosum, segmentis 2 primis dilute testaceis, se- quentibus 3 nigris, pernitidis, reliquis rufo-testaceis. Habitat in Chacabuco. En Noviembre de 1880 coleccioné en Chacabuco el único indivíduo que, de esta especie, he visto. Parece tener al- guna afinidad con M. labida Erichs. (Gen. 44. 21). (6) 6. Heterophaena, n. gen. Ab ¿regos, diversus et paívopar, videor. Maxtillae mala exteriore interiore paulo longiore, basti cornea apice membranacea et pubescente, in- teriore extus anguste subcornea, intus late mem- branacea, dense spinuloso-ciliata, apice unguicu- lata. Eigula brevis, bifida, nuda, paraglossis rotundato- triangularibus ligula brevioribus. = Me == Palpi labiales 3-articulati, articulo 1” 3* subaeque- longo sed 3” angustiore, 2” 1” breviore atque cras- sitie subaequal:. Oculi sat prominul:, hirtul:. Genae immarginalae. Coxae mediae evidenter distantes. Femora antica ad. angulum basalem antero-exterio- rem rotundato-angulata. Tarsi antici 4-,intermedii et postici 5-articulati; tarsi antici tibia breviores, articulis 3 primis brevibus, subaegualibus, suboblongis, 4” praecedentibus con- junctis subaequale, intermedir articulo primo secundo breviore, postici tibia aequilongi, articu- lis 3 basalibus subaequalibus, 4” paulo breviore, ultimo 1” duplo longiore. Lamina mesosternalis subtriangularis apice rotun- data, juxta coxarum dimidio interne producta. Abdomen segmentis 3 primas apparentibus basi suprá transversim impressis. Caput subquadratum, convexiusculum, deflexum, pro- thorace paulo angustius, basi modice constrictum, pone oculos nomnihil tumidulum, ante oculos leviter angustatunm, tempora immarginata. Ocul: subrotundi, sat magni, promi- nuli, sparsim hirtuli. Labrum transversum, corneum, utrin- que rotundatum, apice medio sinuatum, sinu anguste mem- branaceum. Mandibulae muticae, sat breves, prostheca membranea fere juxta apicem instructae. Maxillae basi cor- nea apice et introrsum membranacea, mala exteriore inte- riore paulo longiore apice pubescente, interiore extus an- guste cornea, intus late membranacea,subtilissime spinuloso- ciliata, unco apicale (ut videtur) munita. Maxillarum stipite cum maxilla angulum rectum formante, et maxilla- ram basi angulatim producta. Palpi maxillares articulo 1" minuto, brevissimo, 2* clavato, nonnihil curvato, 3” vix bre- pu viore; 3” elongato-obconico 2” crassiore, ultimo tenui, subu- lato, praecedente plus dimidio breviore. Mentum transversum apice leviter emarginatum. Ligula sat lata, membranacea, brevis, fere juxta basin fissa, paraglossis membranaceis, ro- tundato-triangularibus, ligula brevioribus. Palpi labiales 3-articulati, articulo 1% 3” sabaequelongo, 2” 1” breviore atque crassitie subaequali, 3% praecedentibus paulo angus- tiore, omnibus teretibus. Antennae prothoracis basin pa- rum superantes, ad oculorum margini subanteriori insertae, crassiusculae, apicem versus magis incrassatae, articulo 10 subcylindrico-clavato 2” paulo longiore, 2” 3"que elongato- obconicis, subaequalibus, at 2? 32 paulo crassiore, 4-10 haud comnatis, subtransversis, ultimo ovato, basi subtruncato, apice acuto, lateraliter compresso. Prothorax elytrorum basi paulo augustior, subtransversus, basi et utrinque rotun- datus, apicem versus ante medium leviter angustatus; apice truncatus, angulis anticis modice deflexis ad apicem rotunda- tis, posticis subobsoletis, basi et lateribus tenuissime margi- natis, his ultimis a latera visis, posticem versus subrectis, anticem versus evidenter sed modice descendentibus. Pro— thoracis plica lateralis sat deflexa, a latera visa subelyptica, superne subrecta, inferne leviter gradatimque rotundato- subangulata a basin fere juxta angulum anticum usque ex- tensa, angulo medio rotundato, paulo pone coxarum anti- carum ¿nsertionem exteriorem sito. Scutellum sat magnum, transversim triangulare. Elytra subplaniuscula, apicem versus et introrsum sat distincte depressa, prothorace paulo longiora, basi paulo, apice quam prothorace distinctius latiora, subquadrata, apice truncata sed suturam versus oblique levi- terque truncata, angulis postero-exterioribus subrotun- datis, interioribus angulato-rotundatis, ad angulos posticos apice haud sinuato, lateribus subrectis, humeris parum promi- nulis,margine suturali tenuiter,marginata, marginibus latera- libus deflexis, satinflexis, limbo inferiore paulo ante angulum postero-exteriorem subrecto, deinde gradatim rotundato. = HB = Mesosternum triangulare, juxta coxarum dimidio produ- ctum, apice rotundatum. Mesoépisternum cum mesoster- no confussam. Mesoépimera obliqua, sat magna, sub- triangulare. Metasternum sat magnum, basi truncatum, ante marginem posteriorem utrinque transversim impressum, pro coxis posticis inserendis utrinque vix perspicue emarginatum, inter eas leviter productum, inter coxis intermediis per- parum apice angulato-rotundato, pro partem intermediam, convexiusculam, antrorsum leviter angustatum ad mesoster- num ligatum. Metaépisternum sublineare, retrorsum an- gustatum. Metaépimera detecta, triangularia, sat magna. Femora antica ad angulum basalem antero-exteriorem ro- tundato-angulata; tarsi antici 4-articulati, tibia breviores, articulis 3 primis subaequalibus, oblique oblongis, brevi- bus, ultimo praecedentibus conjunctim subaequelongo. Pedes intermedit basi evidenter distantes; acetabulis co- xarum rotundato-ovatis, coxae modice prominulae, tarsi 5- articulati tibia breviores, articulis 4 primis obligue sub- oblongis, articulo 1? 2? paulo breviore, sequentibus 3 aequa- libus, ultimo elongato praecedentibus 2 conjunctim aeque- longo. Pedes postici basi subapproximati; coxarum lamina superiori transversim triangulari, intus subrecta, extus late subsinuata, inferiori latiuscula, deplanata, extrorsum leviter angustata, trochanteres oblongo-ovatis, subliberis, tarsi tibia subaequales, 5-articulati, tenues, articulis linearibus, articulis 3 primis subaequalibus, 4* praecedentibus paulo breviore, ul- timo 1” duplo longiore. Femora omnia corporis latera superan- tia, a superne visa compressa, a latere mediae et posticae basi etapice angustata, anticae apicem versus tantum; tibiae omnes pubescentes, basin versus angustatae, apice calca- ratae. Ungues acuti, longiusculi, modice arcuati. Abdomen elytris angustius, basin versus utrinque subrectum, apicem versus pone medium angustatum, lateribus sat late margi- natis, suprá planum, subtus convexum, in vivis revolutum, segmentis dorsualibus 3 primis apparentibus basi fortiter = 00) transversim arcuatimque impressis, 4-5 simplicibus, subae- qualibus, 6% retractile magis minusve conspicuo, infra se- gmentis 1 sequentibus 4 aequalibus paulo majore, sexto in mare occulto, in femina conspicuo. Este género corresponde á la primera seccion de los Homalotates verdaderos, de MuLsanT y Rey: de casi todos los contenidos en tal division, difiere por su region tempo- ral desprovista de reborde lateral y de los dos géneros con los cuales concuerda bajo el punto de vista de este caracter, se aparta por la diversa forma del mesosterno, y las propor- ciones relativas de los artejos tarsales del último par. El as- pecto general de la única especie que representa al género, participa á la vez del de Homalota, Microdota y Myrme- donia. No sería difícil que este género resultase afine de Myrmaecia Murs. et Rey. (7) 1. Heterophaena palliditarsis ». sp. Nigra nitida; mandibulae piceae, os testaceum, palpi maxillares nigro-picei, griseo-pubescens; antennae nigrae parce fusco-pilosae, tenuiter atque sat dense albido-pube- scentes. Elytra fusco-picea, apice introrsum vage dilutiora. Pedes nigri sed trochanteres antici et medi dilute tes- tacei, coxae posticae ad apicem piceae vel testaceae, tibiae anticae totae testaceae, imtermediae etiam testaceae sed basin versus magis minusve indeterminate infuscatae, in- terdum fuscae, geniculis apiceque testaceis, posticae fuscae apice summo testaceae, tarsi omnes testaceo-flavidi: tibiae omnes sat dense griseo-pubescentes. Caput suprá et utrin- que obsolete alutaceum, nitidam, modice dense subtilissime- que punctatum, medio longitudinaliter laevigatum, tenuiter griseo-pubescens, subtus sparsissime punctulatum medio laeve. Prothorax suprá aequalis, quam capite parum den- 4 sius subtilissimeque punctatus, sat dense griseo-pubescens, subtus nudus, laevis. Scutellum elytraque crebre subtilis- sime punctata, tenuissime atque densius griseo-pubescentia. Mesosternum nitidum, laeve. Metasternum obsoletissime punctulatum, modice dense griseo-pubescens. Abdomen suprá nitidum, laeve, segmentis omnibus autem apice distante punctulatis, setis vel pilis griseis sparsim fimbriatis, subtus crebre subtiliter punctulatum, dense griseo-pubescens. Y Abdominis segmento inferiore 6” apice medio leviter sinuato, breviter fimbriato, supero breviter rotundato- producto. Q Abdominis segmento inferiore 6” medio longitudina- liter impresso, superiore modice rotundato-producto. Long. vix ultra 2 millim. Lat. elytr. vix ¿ millim. Habitat in Chacabuco. Reúnese en numerosos bandos en Setiembre y Octubre: dichas bandadas se componen de indivíduos de diferente sexo, que se ciernen á uno, ó dos pies del suelo, poco antes de la puesta del sol. Se abrigan al pié de las gramíneas. (7) 7. Microdota, Murs. et Rey. A A pixgos, minutus et £0m, donum. Microdota, Muzs. et Rey, Coleopt. d. Fr. Brevip. Aleoch. Myr- med. Homalot. 295 (1873). Género entresacado de Homalota. Pertenece á la 2* sec- cion delos Homalotates verdaderos de MULSANT y responde, en parte, al género Atheta de Thomson. El 3" artejo de las antenas, constantemente mas corto que el segundo, loacer- ca á Dochmonota y lo aleja de los demás géneros de su seccion, en los que el segundo artículo antenal es, ó un poco O mas corto, ó á lo mas tan largo como el tercero. Además de los caracteres bucales de Homalota tiene los siguientes : Cabeza bastante grande, muy poco menos ancha que el pro— torax y aquillada en la region temporal; ojos grandes fina- mente velludos; antenas mas ó menos alargadas, gradual- mente engrosadas hácia la extremidad, con el tercer artejo distintamente mas corto que el segundo, y los demás, hasta el décimo, mas ó menos transversales, bastante separados entre sí, y con el último ovalado y bastante grande; protórax transversal muy poco mas estrecho por detrás que por de- lante, truncado en el extremo, con la base lijeramente trun- cada en el medio y oblicuamente cortada en los lados; élitros transversales apenas escotados cerca de los ángulos póstero- externos; mesosterno triangular terminado por una punta estrecha y aguda entre las ancas intermedias, las que son muy aproximadas entre sí; patas bastante largas con tarsos heterómeros como en. Homalota y con los cuatro primeros artejos de los tarsos posteriores casi iguales y el último do- blemente largo que el primero ; abdómen casi paralelo, con los dos, ó los tres primeros arcos dorsales, surcados al través de la base. Es muy próximo á Dimetrota, del que difiere por la estructura de las antenas, y á Dochmonota del que se distingue por su protórax no estrechado hácia adelante y econ la base no sinuosa á cada lado, por los tarsos mas alar- gados, etc. Las Microdota son de pequeña talla, bastante ágiles y, cuando corren, levantan y encorvan mucho el abdó- men; su color es casi siempre pardo ó negro; viven en los vegetales húmedos y en via de descomposicion. (S) 1. Microdota bonariensis 2. sp. Nigra nitida, elytris nigro-piceís, antennis basi, pal- pis pedibusque testaceis, saepe plus minusvé infu- scatis. Long. 2 millim. Lat. elytr. 2 millim. A Sublinearis, depressiuscula, nigra, nitida, tenuiter griseo- pubescens. Caput subquadratum prothorace paulo angustius, suprá et utrinque subtilissime punctulatum, fere alutaceum, punctis paucis, minutis, sparsim notatum, fronte planiusculo medio late sed parum profunde impressum, postice obsolete cana— liculatum, infrá laevigatum. Labrum nigro-piceum. Palpi et «os obscure testacel. Antennae capite prothoraceque simul sumptis perspicue vix longiores, apicem versus leviter iucrassatae, nigro-piceae, tenuiter griseo-pubescentes, fusco pilosullae, articulis 3 primis obscure testaceis, interdum pi- ceis. Prothorax transversus elytris angustior, eisdem paulo brevior, apice truncatus, utrinque modice rotundatus, basi medio obsolete truncata sed utrinque leviter oblique rotun- dato-truncata, angulis anticis modice deflexis, subrectis, te- nuissime vix perspicue alutaceus, sat dense subtiliter pun- ctatus, dorso longitudinaliter obsolete canaliculatus. Scu- tellum crebre punctatum. Elytra prothorace parum lon- giora eoque apicem versus distinctius latiora, fortius crebre punctata. Pectus parce subtiliter punctulatum. Pedes plus minusve testacei,saepe infuscati, coxae posticaepiceae. Abdo- men apicem versus leviter angustatum, utrinque modice ro- tundatum, suprá sublaevigatum, subtiliter sparsim punctatum, infrá sat crebre punctulatum densius pubescens. ¿ Abdominis segmento inferiore 6” punctulato, superiore haud superante apice leviter rotundato. Q Abdominis segmento inferiore 6” haud punctato sed alutaceo, superiore dimidio breviore. Habitat in Chacabuco. Vecina de M. autumnalis (EricHs.) MuLs. y de M. 2n- quinula (Ericns.) Mus. Es comun durante la Primavera en parajes frescos y hú- medos. Vuela muy bien; en aquella época del año, forma Eros | bandos numerosos, que se ciernen á la tarde, casi sin mudar de sítio y á muy corta distancia del suelo. (9) 2, Mierodota? decolorata »n. sp. Testacea; capite abdomine ante apicem antennisque nigris, his tamen articulis duobus primas flavis. Long. 2 millim. Lat. elytr. vix ¿ millim. Depressa, latiuscula, subparalella. Caput prothorace parum angustius, basi vix constrictum, medio longitrorsaum et praesertim posterius obsoletissime subimpressum, sparsim vix perspicue punctulatum, nigrum, nitidum, tenuiter parceque griseo-flavido pubescens. La- brum piceum. Mandibulae testaceae. Palp1 maxillarum- que basi pallide flavidis. Antennae capite prothoraceque simul sumptis paulo longiores, articulo primo sequentibus 2 conjunctim paulo breviore, 2 3%que obconicis at 3% 2% di- stincte breviore, 4-5 subglobosis, leviter transversis, sublen- ticularibus, 6-10 brevibus, transversis, haud contiguis, sen- sim crassioribus, ultimo praecedentibus 3 conjunctis vix breviore, oblongo, basi truncato, apice acutiusculo, nigro- piceae, vel fuscae, griseo-pubescentes, nigro-pilosullae, ar- ticulis duobus primis pallide flavis, 3% obscure testaceo, 4* 5? que plus minusve piceis. Prothorax elytris paulo angustior, transversus, apice truncatus, utrinque leviter rotundatus, basin versus vix angustatus, basi rotundatus sed latera ver- sus obsolete oblique truncatus, angulis anticis modice defle- xis, subrectis, sed apice rotundatis, posticis obsoletis, subtilis- sime denseque punctatus, interdum obsolete longitudinaliter canaliculatus, vel posterius foveola minuta instructus, testaceo- ferrugineus, suprá tenuiter griseo-pubescens et utrinque pilis paucis nigris praeditus, infrá nitidulus, nudus. Scutel- lum subtiliter punctatum, rufo-piceum, vel nigricans. Elytra pel. MP prothorace paulo longiora et latiora, planiuscula, pallide flavicantia, prope scutellum et utrinque saepe vage infuscata, subtiliter crebreque punctata, tenuiter griseo—-pubescentia. Mesosternum pallide flavum. Metasternum nigrum vel piceum. Pedes pallide flavi. Abdomen suprá parce, infrá densius punctulatum, griseo-pubescens, utrinque parce fu- sco-pilosum, segmentis 2 vel 3 primis flavo-testaceis, suprá basi transversim impressis, sequentibus duobus nigris vel piceis, nitidulis, reliquis rufo-testaceis vel testaceis, sexto saepe basi late picea vel nigro-picea. Variat a. Antennarum articulis 5 primis pallide flavis. Pronotum fere rufo-piceum. Abdomen basi testaceum, fortius punctatum. B. Elytra infuscata, humeris apiceque testaceis. $ Abdominis segmentum superius sextum apicerotundato- angulato-productum, utrinque leviter sinuatum, versus latera spinula tenui brevi armatum, medio minute emar- vinato-¡mpressum. Q Latet. Habitat in Chacabuco. Parece afine de Homalota ustulata EricHs. (Gen. 117, 77) aunque no tiene el «capite exserto» que debe poseer la ustulata, puesto que, segun EricHson, tiene la misma figura que la H. bisulcata Extcms. (Op. e. 117, 76) cuya cabeza es saliente y sostenida por un «pedunculo brevi»; en el mismo caso que la ustulata, se halla la H. mela- nura, Erichs. (Gen. 117. 78). Las H. atricilla y H. (Pla- taraea) nigrifrons de Ericson (Gen. 100, 38 y 101, 39) se asemejan por el color á nuestra especie, pero son bien distintas por la forma del protorax. La Microdota deco- lorata no corresponde muy bien con los caracteres del género en que con mucha duda la coloco. Aseméjase nota- blemente, por su aspecto, á Myrmedonia basalis nobis, de E la que se distingue muy bien por sus ancas intermedias menos separadas, el mesosterno aguzado posteriormente, el primero y segundo artejo de los tarsos posteriores mas cortos que los siguientes reunidos y el 5% tres veces mas largo que el primero, etc. ($) 8. Homalota, (Manvern.) Murs. AD “Opxdoras, planities. Homalota (sensu restricto), Maxxeru., Précis 73 et Mém. Acad. Imp. St Petersb., IL, 487 (1830);—Thows., Skand. Co- leopt., IL, 284 (1860). Homalota (s. latiore), Ericus., Káfer d. M. Brandeb., I, 314 (1837); —Enxitcus., Gen. et spec. Staph., 80, tab. III, f£. 22 et 8 (1840). Homalota (s. str.), MuLs. et Rzr, Coleopt. de France. Brevip. Aleochar. Myrmed. Homalot., 393, pl. IV, ff. 21 et 22 (1873). El fundador de este género únicamente incluia en él la Aleochara plana GYtt. (Ins. Sv. IL, 402, 24); imitando su ejemplo Thomson, treinta años mas tarde; pero ERICHSON, secundado por muchos entomólogos, aumentó la significacion de Homalota haciéndola extensiva á un considerable nú- mero de Aleocarinos, creando así el gran género cuya divi- sion ha ejercitado la sagacidad de KrAATz, THomsoN y MuL- SANT, y mas particularmente la de los dos últimos autores. Es tan pequeña la talla de estos insectos, tan uniforme su librea, tan variados y difíciles de observar los caracteres de este grupo, que sólo con inseguridad se llega á la determina- cion de las especies y áun de los numerosos géneros y sub- géneros en que las antiguas Homalota de Ericuson han sido repartidas. Lo único constante en el gran género Homa- lota es la conformacion de los órganos de la boca, siendo tan pr An variables los demás caracteres que, sin dificultad, se podría duplicar el número de géneros en que se descompone. Las Homalota, tal cual las ha limitado MuLsaNr, tienen por caracteres : Guerpo paralelo ó lijeramente fusiforme; cabeza muy poco mas estrecha que el protórax y con la base hundida en este último; region temporal finamente aquillada; ojos poco salientes y ovales; maxilas bastante robustas, con el lóbulo exterior muy poco mas largo que el interno, éste oblícuamente cortado en su extremidad y armado con finí- simas y numerosas espinitas, aquel con el extremo libre den- samente velludo [caracteres comunes á los géneros de la estirpe de Homalota (s. lat.)]; lengúeta membranosa, muy corta y hendida casi hasta el medio, paraglosis no aparentes y palpos labiales de tres artejos, de los que el 1” es el mayor y el 2? el mas pequeño [detalles propios de casi todas las Homalota, (s. lat.)]; antenas mas ó menos largas, lijeramente engrosadas hácia el extremo y con el tercer artejo tanto ó un poquito mas largo que el segundo; protórax transversal, levemente estrechado hácia adelante y con la base redon— deada; repliegue lateral del protórax visible; élitros un poco mas largos y anchos que el protórax, apenas sinuosos cerca de los ángulos póstero-externos; mesosterno prolongado por detrás en punta larga, estrecha y aguda; patas mediana- mente alargadas; ancas intermedias muy cercanas entre sí, dejando entre ellas un intérvalo estrecho, en el que avanza la punta aguzada del mesosterno ; tibias pubescentes ; tarsos filiformes, nunca tan largos como las tibias, con los cuatro primeros artejos de los intermedios y posteriores mas ó menos alargados y casi iguales entre sí, ó con el primero un poco mas largo que el segundo; el quinto artejo siempre es mas largo que el primero; abdomen poco menos ancho que los élitros, mas ó menos paralelo, con los tres primeros arcos dorsales casi iguales entre sí y surcados transversalmente en la base, el quinto y el cuarto segmentos poquísimo mas lar- gos que los anteriores. Son insectos generalmente pequeños, a dotados de bastante agilidad para la carrera y el vuelo; la mayor parte vive en los detritus vegetales, algunos en socie- dad con las hormigas y muy pocos en las cavernas. (10) 1. Homalota minuta 2. sp. Nigra nitida, tenuiter pubescens; elytris picets, palpis pedibusque flavo-testaceis, antennis basi piceis, abdomine segmentis inferis postice picets. Capite prothorace angustiore dense subtiliter pun- ctato; prothorace elytrorum apice vix angustiore dense subtiliter punctato; elytris abdomineque crebre punctatis. Long. 12 millim. Lat. elytr. > millim. vix superans. Oblonga subfusiformis, nigra, nitida, elytra picea, palpis pedibusque flavo-testaceis, abdomen apice obscure testaceo- piceum. Caput prothorace paulo sed distincte angustius ; subro— tundatum, suprá et utrinque subtiliter dense punctatum, nigrum, nitidum, tenuiter griseo-pubescens, infrá piceum, laevigatum. Labrum nigro-piceum. Palpi et os flavido— testacei. Antennae capite prothoraceque simul sumptis parum longiores, apicem versus sensim incrassatae, articulis 2-3 modice elongatis, obconicis, articulo 3% 2% haud breviore, 4-10 brevibus, transversis, ultimo ovato praecedentibus 2 con- junctis subaequelongo, nigrae, tenuiter griseo-pubescentes, fusco-pilosullae, articulis 3 primis obscure testaceis vel pi- ceis, articulo primo saepe dilutiore. Prothorax elytrorum basi latior sed eorum apice parum angustior, apice trun- catus, apicem versus modice angustatus, utrinque leviter, basi fortius rotundatus, nigro-piceus, nitidus, suprá dense subtiliter punctatus, tenuiter griseo-pubescens, infrá laevis. Scutellum crebre punctulatum. Elytra prothorace vix per- spicue latiora et vix longiora, apice utrinque subsinuata, e O pl picea, crebre punctata, modice dense griseo-pubescentia. Mesosternum sat dense punctulatum. Metasternum crebre punctatum. Pedes flavo-testacei vel testacei, tarsi postici articulo 1” 2” eyidenter longiore, 5% subaequali. Abdomen apicem versus leviter angustatum, basi elytris paulo angu- stius, suprá segmentis 3 primis crebre, reliquis minus dense punctatis, infrá ubique crebrius punctulatum, nigram, niti- dulum, tenuiter sat dense griseo-pubescens parceque nigro- pilosum, arcubus inferis postice obscure piceis, 5% 6”que superis apice piceis vel obscure testacels. S Abdomen segmentum inferius sextum apice angulato- rotundatum, segmentum superiore truncatum excedens. Q Abdomen segmentum inferius sextum apice truncatum, segmentum superiore truncatum haud superans. Habitat in Chacabuco. Abunda en los detritus animales ó vegetales, durante casi todo el año. El primer artejo de sus tarsos posteriores bastante largo, induce á sospechar que no es una legítima Homalota; muy probablemente deberá formar un género aparte. Por la forma de los últimos segmentos del abdomen se parece un poco á Microdota sordidula; por sus antenas tiene alguna semejanza con Homalota livida, al mismo tiempo que, en la coloracion, la forma y otros detalles, se acercá á H. myrmecobia. (9) 9. Colpodota, Murs. et Rey Á xólxos, sinus, el dom, donum. Colpodota, Murs. et Rev. Coleopt. de France, Brevip. Aleoch. Myrmed. Homalot. 175 (1873). Género desmembrado de FHomalota , cuyos principa- O les caracteres ofrece, pero bien distinto de él, por el borde lateral del protorax fuertemente doblado y horizontal, casi como en Aleochara. Cabeza mas angosta que el protorax y aquillada en los lados; palpos labiales de tres artejos; ojos lijeramente velludos, ovalados y bastante grandes; antenas alargadas, mas ó menos gruesecitas y con el tercer artículo tan largo como el segundo; protórax transversal, angostado hácia adelante, con la base tan ancha como los élitros y lije- ramente sinuosa en cada lado; repliegue lateral del proto— rax horizontal, invisible si se le mira de lado; escudete grande y triangular; élitros transversales con una pequeña escotadura cerca de los ángulos póstero-exteriores y con húmeros poco, ó nada salientes; mesosterno triangular, terminado en una aguda punta entre las ancas del segundo - par; patas bastante alargadas; tarsos anteriores de cuatro, é intermedios y posteriores de cinco artejos; el primer artejo de los intermedios mas corto que el segundo y el mismo de los pies del tercer par un poco mas largo que el segundo artículo; abdómen alargado, gradualmente adelgazado de la baseá la extremidad, pero levemente redondeado en los costados. Las especies de este género son ahusadas y de- primidas; algunas de ellas se asemejan á Oxipoda por sus formas, pero la heteromeria de sus tarsos las distingue inmediatamente de ésta. Viven en los resíduos vegetales corrompidos; corren velocísimamente sin levantar el abdó- men; sus larvas, blanquecinas, tienen el porte, velocidad y costumbres que el insecto perfecto. (1) 1. Colpodota (Hemitropia) melanaria /Santp.), MuLs. de Aleochara melanaria, Samr., Insect. Fenn. I, 389, 78 (1817). Oxipoda melanaria, Maxxerm., Précis 70, 3, etin Mem. Acad. St. Petersb. I, 484, 3 (1830). Homalota livida, Ericus., Káferd. M. Brandenb. 1, 337,39 (1837). e E Homalota fulcipennis, KoLexatr, Melet. Entom. HI, 7, 6 (1846). Homalota lividipennis, Errcns., Gen. et spec. Staph. 129, 108 (1840); — Heer, Faun. Coleopt. Helv. IL, 590, 3 (1842); — Rebr., Faun. Austr. 664, 44 (1849); — Thous., Ofv. Vet. Acad. Fórh. 145, 55 (1852); — Farrm., et LABOULB., Faun. entom. Fran. 1, 426, 105 (1856);—Kkraarz, Naturg. d. Ins. Deutschl. II, 311, 121 (1858); — CaLw. et JAEG., Káfer-Buch, 118, 97 (1869). Coprothassa melanariía, Tnows.,Skand. Coleopt., 111, 34, 4 (1861). Homalota squalidipennis, Farrm. et Germ., Ann. Soc. entom. Fr., 422, 4 (1861). Homalota melanaria, Fauv. (nec. Kraa7z), Not. entom. L, [, 73, 13 (1866); CaLw. et Jazc. Káfer-Buch, 118, 98 (1869). Colpodota (Hemitropia) melanaria Mus. et Rey. Op. cit. 179, 4 (1873). Nigra, modice nitidula, tenuiter griseo-pubescens ; antennis palpisque piceis, illis articulo 1” saepe testaceo, pedibus elytrisque dilute testaceis, his ma- cula scutellari, subtriangulari, fusca, ornatis, abdo- mine segmentis ventralibus postice sat late rufo- piceo marginatis. Capite prothoraceque subtiliter densissime punctulatis, hoc medio obsoletissime vix perspicue canaliculato, elytris crebre paulo fortius abdomineque crebre punctulatis. Long. 3 millim. Lat. elytr. ¿- 41 millim. Caput prothorace fere duplo angustias, convexiusculum, breviter ovato-triangulare, oblique deflexum, suprá subtili- ter confertimque punctulatum, dense tenuiterque griseo- pubescens, infrá sublaeve, sparsim obsoleteque punctatum, parce griseo-pilosullum; clypeo modice su bcarinato-elevato. Oculi vix prominuli, subrotundi sed margine postica leviter oblique truncata, hirtuli. Labrum nigro—-piceum, nitidum. Mandibulae piceae. Maxillae testaceae. Palpi maxillares picei. Antennae capite prothoraceque conjunctis parum lon- A E giores, modice crassiusculae, articulis 3 primis elongato- obconicis, articulo 3 2% paulo longiore, 4-10 brevibus, subobconicis, basi apiceque truncatis, vix subtransversis, longitudine subaequalibus a 4” inde gradatim sensimque crassioribus, ultimo elongato, oblongo, apice acutiusculo, praecedentibus 3 conjunctis paulo breviore, piceae, tenuiter denseque griseo-pubescentes, parceque breviter pilosullae, articulo primo saepius testaceo vel flavido. Prothorax trans- versus, elytrorum latitudine,longitudine latitudine vix bre- vior, apice truncatus, basi rotundatus sed utrinque leviter sinuatus, lateribus rotundatis, apicem versus modice rotun- dato-angustatus, margine apicali basali plus sesqui bre- viore, angulis anticis modice deflexis, rotundatis, posticis subobtusis, suprá subtiliter confertim punctulatus, basi medio obsolete breviter transversimque impressus, linea media impressa longitudinali vix conspicua notatus, dense tenuiterque griseo-pubescens, infrá laevis, nigro—piceus. Scutellum subtiliter sat dense punctulatum sed laevigate marginatum, nigrum, nigro-pubescens. Elytra ad basin prothoracis latitudine apicem versus eoque parum latiora, prothoracis fere longitudine, transversim subquadrata, apice truncato et utrinque sinuato, humeris haud prominulis, di- lute testacea, macula scutellari fusca, subtriangulare, plus minusve indeterminate effusa sed postice secundum mar— ginem suturalem saepe extensa ornata, subtiliter crebre— que punctata, tenuiter griseo—pubescentia. Mesoster— num subtiliter vix perspicue alutaceum, nitidum, carinula media basali, juxta dimidio extensa instructum. Metaster- num crebre subtiliter punctulatum, modice pubescens. Pedes flavo-testacei, coxae anticae saepe obscurius testa- ceae, medliae et posticae saepius piceae vel piceo-testaceae. Abdomen suprá crebre obliquepunctatum, apice minus crebre punctulatum, segmentis duobus primis basi sat fortiter, tertio leviter transversim impressis, nigrum, tenuiter griseo-pube- scens nigroque pilosum, segmentis 5% apice anguste, 6”que E — 90 latius piceis, infrá modice crebrius punctatum, longius pu- bescens, segmentis 4 primis postice sat late rufo-piceis, 5* ad apicem latius piceo, 6% fere ubique testaceo, interdum piceo vel piceo-rufo. SÍ Abdomen arcu superiore sexto apice truncato medio obsolete sinuato, inferiore sexto apice rotundato-pro- ducto segmentum superius excedente. Q Abdomen arcu superiore sexto apice ut in mare sed eodem inferiore apice medio parum profunde sinuato, sinu pilis tenuibus longiusculis fimbriato. Hab observ.: Europa — Amer. borealis — Amer. meridio- nalis. Durante la Primavera de 1881 recogí en Chacabuco un ejemplar (Q) de esta bonita Colpodota, y posteriormente hallé en el mismo punto, debajo de los restos de una parva de forraje, numerosísimos indivíduos en estado perfecto, mezclados con muchas larvas de su especie. Sin reconocer la especie europea, en estos ejemplares llaméla Colpodota scutellaris, considerándola desconocida (bajo cuya denomi- nacion la he remitido á algunos naturalistas), describién- dola como tal; pero, apercibido mas tarde de que, lejos de ser una novedad, llevaba una larga y embrollada sinonímia, la referíá su propio lugar sistemático, conservando, empero, la descripcion precedentemente dada, segun los indivíduos que poseo. La característica que de sus Oxipoda melanaria y lividipennis ha publicado MANNERHEIM, sin tener en cuenta las Aleochara, de igual nombre específico, dadas á conocer por SAHLBERG (idénticas á las Oxipodas citadas), aplícase tan bien á nuestra Colpodota que con dificultad se puede decidir cual fué el tipo primitivo; las descripciones de SAHLBERG apenas son un poco mas precisas; así se explica que desde el tiempo del exacto y concienzudo ErICHSON hasta nuestros dias, las A. melanaria y A. lividipennis A e de SaHLBERG y las O. melanaria y O. lividipennis, nom- bres específicos, que por rara coincidencia dió MANNERHEIM á sus especies, creyéndolas nuevas, confirmando sin quererlo las denominaciones de SAHLBERG, hayan sido barajadas, trai- das y llevadas de un punto á otro. Para dar una breve idea de esta confusion, me bastará re- vistar las opiniones diversas de algunos autores, relacionadas con la sinonímia de esta especie: 1* Ericson coloca la O. lividipennis MANNERHEIM (= A.lividipennts SAHLB.) en sus Homalota al mismo tiem- po que asigna sitio, entre las Oxipoda, á la Aleochara melanaria Samtb. y á la Oxipoda de igual nombre de Man- NERHEIM. 2* THomson considera en 1852 la O. lividipennis Man- NERH., como una Homalola, pero en 1861 cambia de parecer y la refiere á Oxipoda, clasificando la O. melanaria en sus Coprothassa, vecinas á Homalota. 3” FauveL en 1866 toma las dos Aleochara de SAHLBERG y las Oxipoda de MANNERHEIM como sinónimos entre sí y las cree Homalota. 4* CALWER, teniendo por distintas á la A. melanaria y lividipennis las clasifica como Homalota. 5% MUuLSANT y Rey creen verdadera Oxipoda á la A. livi- dipennis y fundan su género Colpodota y el sub-género Hemitropia, con la A. melanaria SAHLB. admitiendo como sinónimo la H. lividipennis ExricHs., mas rechazando los referentes á las Aleochara y Oxipoda de idéntica denomina- cion específica. La opinion de MuLsANT paréceme la mejor fundada y tam- bien la mas aceptable, ya que no es posible, por hoy, saber cuál fué el tipo que sirvió á SAHLBERG y á MANNERHEIM para establecer sus especies, aun cuando MANNERHEIM, al com- parar esta especie con la lividipennis diga, «Magntitudo et statura praecedentis sed convexior....» y SAHLBERG asimilándola á Oxipoda opaca, induzcan así á creer, que la primitiva A. melanaria, era una verdadera Oxipoda (á cuyo género cuadra ser mas convexa que Homalota) y que la livi- dipennis pertenecía á la estirpe de Homalota (al cual con- viene en ser mas ó menos deprimido), es decir, precisamente lo contrario de lo aceptado ahora. Esta especie tambien ha sido confundida, primero por THomsoN y despues por KraAArz, con la Homalota testudinea, Ericus. La Colpo- dota melanaria es bastante comun en el Oeste de Buenos Aires, corre muy velozmente sin levantar el abdomen, difiere de las de su género por su mesosterno aquillado, carácter que ha servido á MM. MuLsanr y REY para proponer el sub-género Hemitropia, representado solamente por la A. melanaria de SAHLBERG. (10) 10. Campoporus ». gen. A zoprí, curvus el zogzzw, ambulo. Maxillae lobo exteriore interiore longiore apice pu- bescente, interiore dimidio apicale intus oblique truncato, dense spinuloso. Ligula brevis, biloba. Paraglossae nullae. Mentum apice truncatum. Palpi labiales 3-articulati, apicem versus angustatt, articulo 2* 1* fere duplo breviore. Oculi sat magni, pilosull:. Genae marginatae. Antennae elongatae, elytrorum apice attingentes, tenues, apicem versus vix incrassatae. Epimera metathoracis posterius dilatata. Prothorax transversus elytrorum bas1 latior. Pedes sat elongati. Coxae mediae approximatae. Fe- mora anticaad angulum b..salemantero-exteriorem rotundata, obsolete angulata. Tibiae pubescentes, apice bi-calcaratae. Tarsi antici t-articulati, ar- EN ticulo 1% 22% vix longiore, intermedit et postici 5- articulati, lineares, pubescentes, tibia parum bre- viores, articulo 1* sequentibus tribus simul sum- ptis fere longiore. Abdomen apicem versus angustatum, segmentis 4 primis subaequalibus basti leviter impressis. Caput insertum, triangulare, modice deflexum, basi haud constrictum prothorace prope sesqui angustius. Oculi sat magni, ovati, pilosulli. Tempora marginata. Labrum sat amplum, apice truncatum mandibulas obtegens. Labium subobcordatum, l¿gula brevissima apice leviter fissa, para- glossaenullae, mentum transversum, apice vix emarginatum. Palp1 labiales apicem versus attenuati, 3-articulati, articulo primo crassiusculo, subeylindrico, secundo primo prope duplo breviore et distincte angustiore, ultimo praecedente paulo longiore angustioreque. Maxtillae lobo exteriore inte- riore longiore apice pubescente, interiore dimidio apicali introrsum oblique truncato denseque spinuloso. Palpt maxillares fere omnino ut in Homalota. Antennae sat tenues, elongatae, elytrorum apice fere attigentes, apicem versus leviter incrassatae, articulo 1% secundo haud longiore, erassiusculo, 2-4 elongato-obconicis, 2% 3 paulo longiore, 42 32 subaequali, 5-10 obconicis, haud transversis, ultimo oblongo praecedentibus 2 simul sumptis parum longiore. Prothorax sat fortiter transversus, elytrorum basi latior, apice truncatus, basi leviter utrinque fortiter rotundatus, marginibus lateralibus inflexis a latera visis haud vel vix conspicuis. Scutellum minutum, punctiforme. Elytra pro- thorace subaequelonga sed eodem paulo angustiora, depres- siuscula, apice utrinque sinuata, humeris obsoletis. Meso- sternum transversum, apice inter coxas medias breviter triangulariter productum, vix convexum, muticum, sed medio longitrorsum obsolete elevatum. Epimera metathoracis posterius dilatata elytra haud longiora. Pedes modice elon- 5 A gati; coxae intermediae approximatae, tibiae pubescentes apice bi-calcaratae, tarsi antici 4-,intermedii posticique 5- articulati, articulo 1% anticorum secundo parum longiore, articulis tarsorum intermediorum et posticorum, lineavibus, pubescentibus, sat elongatis sed articulo primo valde elon- gato, sequentibus 3 conjunctis fere longiore, articulis 2-4 sensim brevioribus, ultimo penultimo prope sesqui longiore. Abdomen apicem versus angustatum, utrinque leviter ro- tundatum, infrá convexum, suprá modice planiusculum, segmentis superis 4 primis subaequalibus at basalibus 2 basi leviter transversim impressis, 5% 4” paulo longiore. Se parece á Euryusa en el aspecto, pero las antenas son delgadas y largas, el primer artejo de los tarsos posterio- res es mucho mas alargado, y, á mayor abundamiento, sus tarsos intermedios son pentámeros. No es, á lo menos, en apariencia, muy lejano de Philotermes KraaTz (Linnaea entom. XI, 20) del cual se distingue por sus antenas alarga- das, sus tarsos heterómeros y mas largos, etc. (12) 1. Campoporus elegantulus 2. sp. Oblongus, depressus, testaceus, nitidus; antennae longae, rufae, capíte, mesosterno, abdominisque segmentis penultimas duobus s. 4? 5'que nigris has autem ap1ice anguste picerss, ano obscure testaceo. Elytra sordade testacea, interdum subpricea, macula scutellari indeterminata, fusca, ornata. Pedes flavo- testacer. Caput et prothorax tenuissime vix per- spicue punctulata, mitida, e pube grisea parum obtecta. Elytra parce pubescentia, nitida, subtilis- sime aegre conspicue punctulata. Abdomen suprá infráque fortius modice crebre punctatum, densius griseo-pubescens. Long. 2 mm. Lat. elytr.vix ¿3 mm. Habitat in Chacabuco. LAT y e Vive en los resíduos vegetales corrompidos; no es comun, pero tampoco escasea durante el Otoño, época en la que he recogido la mayor parte de mis ejemplares. (14) 11. Aleochara (Gravenn.) Trons. Ab aos, calidus et 122%, gaudium. Aleochara (s. lat. ), GRAvENH., Monogr. Micropt., 66 (1806). Aleochara (s. str.), THoms., Skand. Coleopt., II, 246 (1860); — Murs. et Rey, Coleopt. de Fr. Brevip. Aleoch., 14 (1874). Este género se distingue de casi todos sus afines por sus palpos maxilares y labiales terminados por un pequeñísimo artejo suplementario; de las Baryodma se diferencia princi- palmente por su mesosterno plano y desprovisto de quilla longitudinal. Las Aleochara ofrecen en el mas alto grado los caracteres peculiares á la tribu á que dan nombre; habitan en las ca- rroñas, ó en los estiércoles frescos. Tienen un olor almizclado bastante fuerte. 1. Caput sat fortiter sparsimque punctatum. Prothorax crebre subtiliter punctatus. A. fuscipes. Z. Caput sat fortiter denseque punctatum medio longi- trorsum laevigatum. Prothorax dense subtiliter punctatus, dorso punctis 4 majoribus quadra— tim positis notatus. A. bonariensis. (13) 1, Aleochara fuscipes (Fabr.) GRAVENH. Staphylin d étuis tres couwrts, GrEorFr., Hist. abr. d. Ins. I, 365, 12 (1764). Staphylinus fuscipes, Fabr., Syst. entom., 266, 12 (1775);— = RG Spec., Insect., I, 336, 15 (1781); —Mantissa, I, 2241, 22 (1787) ;—Entom. Syst., L, 527, 38 (1792); — ScHrANcK, Faun. Boica, I, 645, 845 (1798); — CenerJ., Faun. In- griae, 149, 364 (1798); —Parx., Faun. Svec., III, 397 (1800); — Waker, Faun. entom. Paris., IL, 271, 43 (1802); —Marsnm., Entom. Britt., 527, 77 (1802). Staphylinus brachypterus, FourcroY, Entom. Paris., I, 167, 12 (1785). Aleochara fuscipes, GRAVENH., Micropt. Brunsv., 92, 36 (1802); —Larr., Hist. d. Crust. et d. Ins., IX, 338, 36 (1805);— GRAVENH., Monogr. Mieropt., 170, 56 (1806); — GYLLEMH., Ins. Svec., II, 428, 50 (1810);—Germar, Faun. ins. Europ., XUL, 8 (1817); —Manxern., Précis, 66, 1 (1830); —Memoires d. PAcad. St. Petersb., 480, 4 (1830); —Bo1isD. et LacorD., Faun. entom. Paris., I, 528, 1 (1835); —Ruwbe, Brach. Halensis, 28, 1 (1837); —Errcns., Káfer, L, 354, 4 (1837); — Wesrwoob., Intr. Mod. Class., IT, 156, f. 16 (1839); — Errtcus., Gen., (159) 163, 1, tab. TIT, f. 9 (1840); — Herr, Faun. Helv., I, 314, 4 (1842); —Rebr., Faun. Austr., 669, 12 (1849); —Farrm. et La- BOULB., Faun. entom. Franc., L, 443,41 (1856); —Kkraarz, Naturg., IL, 86, 3 (1858); —Thuowms., Skand. Coleopt., IL, 247, A (1860); —CaLw., et Jarc., Káfer-Buch, 121, 4 (1869); — Muzs. et Rey, Op. cit., Aleoch. 20, 2, pl. I, f. 9, et IT, f. 2 (1874); —Favuv., Compt. rend. Soc. entom. Belg., XXVIIL, 22 (1877. Aleochara lata, GRAVENH., Micropt. Brunsv., 186, 2 (1802); — Monogr. Micropt., 170, 57 (1806); —Fauv., Not. entom., 4, 1, 36 (1866); —Muus. et Rey, Op. cit., Aleoch., 15, 4, pl. 1, f. 8. et IL f. 4 (1874). Aleochara lustrica, Say, Trans. Am. Philosoph., Soc., IV, 465 (1825). Mecorhopalus ater, SoL., Hist. d. Chile., Zool., IV, 348 (1849). Aleochara atra, Farm. et GermM., Ann. Soc. entom. Fr., 414 (4861); —Favuv., Ann. Soc. entom. Fr., 121 (1864). Oblonga, satis lata, convexiuscula, subtiliter dense- que griseo- flavido-pubescens, nigra, nitida; anten- O narum basi, ore pedibusque rufis vel rufo-piceis, femoribus mediis el posticis plus minusve infusca— tis. Elytris rufis utrinque nigro-piceis vel rufo- piceis basi et lateribus fuscis. Capite prothorace multo minor et angustior, fortiter sparsimque punctato. Antennis subfusiformibus, crassiuscu— lis, articulo 3” 2% evidenter longiore crassioreque. Prothorace basi elytrorum latitudine, apicem ver- sus modice angustato, utrinque sat fortiter rotun— dato, suprá subtiliter dense punctato. Elytris forti- ter transversis, prothorace brevioribus, subdepres- sis, crebre, oblique fortiusque punctatis. Abdomine modice elongato, apicem versus leviter angustato, suprá sat fortiter sparsimque, infrá praesertim utrinque, densius punctato. Long. 4-7 millim. Lat. elytr. 1 52% millim. Y Abdominis segmento superiore sexto apice trun= cato vel subermaginato, subtiliter 12-24 crenulato. Q Abdominis segmento superiore sexto apice trunca- to vel sinuato, haud crenulato sed. prope marginem posticam granulis 12-13 vel 20-24 in serie trans- versa dispositis praedito. Habitat. observ.: Europa. — America borealis. — Amer. australis. No he hallado aún esta especie, indicada por M. FauveL en nuestra fauna. La sinonímia de la A. fuscipes es no poco difícil, pues, para la gran mayoría de los autores, las A. lata, A. lustrica y A. atra no difieren del Staph. fuscipes Fapr. al cual consideran como tipo de la especie; para otros, todas las especies que menciono como sinónimos de A. fu- scipes, son diversas entre sí: M. JeckeL (Collect. Jeckel. 1873, I, 9, 18) es quien ha sostenido esta tésis, mas sin traer argumentos decisivos en su abono. MM. MuULSANT y = 4) — Rey (Coleopt. d. France. Aleochar. 15-20.—1874) separan la A. lata de la A. fuscipes, pero los caracteres que exponen son de tan escaso valer, manifiéstanse sus dudas tan á las claras, no obstante el gran número de ejemplares que han debido examinar para escribir sus tan admirables cuanto mi- nuciosas descripciones, que, desde luego, se siente uno mas inclinado á reunir la A. lata con la A. fuscipes que á sepa- rarlas. Entretanto M. Fauvez (Not. entom., 4, I, 37, 1866) toma como tipo de A. lata al Staph. fuscipes FABR. tenién- dola por distinta de la A. fuscipes de los autores, segun se infiere de la omision que de ella hace en la sinonímia, áun cuando mas adelante declara que la forma con élitros roji- zos, ahumados en los costados (= fuscipes Fabr.) debe ser mantenida, nó como tipo específico, sinó como simple varie- dad de la A. lata GRAVExH., sin fijarse el entendido entomó- logo que, ya fuera variedad ó ya tipo de la especie, la priori- dad de nombre corresponde en cualquier caso á FABRICIUS y en manera alguna á GRAVENHORST, de modo que A. lata GRav. sólo sería variedad de A. fuscipes FaBr. Sea lo que fuere, en la imposibilidad de emitir una opinion propia, pues no poseo sinó un ejemplar europeo determinado como A. fuscipes, pero fuertemente sospechable de corresponder á la variedad A. lata, he preferido adoptar íntegra la sinoní- mia dada por Er1cHsoN y KRAATZ. (14) 2. Aleochara bonariensis 1. sp. Oblonga, modice convexa, nigra, nitida, tenuiter fulvo-griseo-puberula; antennarum basi palpisque piceis, elytris dorso sat late vage indeterminateque piceo-rufescentibus; pedibus anticis piceis vel pi- ceo-testaceis, posticis nigro-piceis, abdomine se- gmentis 4 primis anguste piceo-rufo-marginatis, segmento 5% apice sat late-reliquis totis rufo-picers vel rufo-ferrugineis. Antennis crassiusculis, fusi- formibus. Capite sat fortiter denseque punctulato, medio frontis laevigato. Prothorace subtiliter sat crebre punctulato, basi obsolete 2-impresso, dorso punctis 4 paulo majoribus distantibus, quadratim positis notato. Elytris crebre fortiterque punctatis, interstitiis subtransversim rugulosis. Abdomine suprásat dense fortiter oblique punctato, seymentis 3 primis basi transversim laevigatis, infrá denstus vix fortius punctato. Long. 53+-6 millim. Lat. elytr. 2 millim. Caput prothorace fere duplo angustius, ovatum, vix convexiusculum, deflexum, suprá sat fortiter denseque api- cem versus subtilius densiusque, basin versus fortius, spar- ciusque punctulatum, apice interantennas laeve, fronte plaga media, leviter subcallosa, longitudinali, laeve, fere a basin usque ad frontis medium extensa instructum, inter oculos medio interdum obsolete impressum, pone oculos laevi- gatum, infrá laeve, nigrum, nitidum, parce fulvo-griseo- pubescens. Labrum nigro-piceum. Mandibulae nigro- piceae. Maxillae piceae, apice testaceae. Palpi maxtllares picei, articulo ultimo et appendiculo terminali testaceis. An- tennae capite paulo longiores, crassiusculae, evidenter fu- siformes; articulo 1 sequentibus 2 conjunctis parum longio- re, lineare subclavato, articulis 2-3 obconicis, articulo 3” 20 paulo longiore crassioreque, 4-10 fortiter transversis, lon- gitudine latitudine plus duplo breviore articulo 4” verum minuto, 5% abrupte majore 6% subaequale, reliquis sensim angustioribus, utrinque levitercompressis, ultimo praeceden- tibus 2 simul sumptis subaequelongo at parum angustior, ovato-conico apice utrinque fortiter compresso, nigrae, in- terdum fuscae, articulis 3 primis piceis, nitidulis, parce pilosullis, 4% nigro-piceo, nitidulo, reliquis griseo-prui- nosis, subtiliter breviterque pilosullis, articulo ultimo in— == terdum apice summo obscure ferrugineo. Prothorax elytris nomnihil angustior, longitudine latitudine fere dimidio bre- viore, basi leviter utrinque fortius rotundatus, basi utrinque vix perspicue sinuatus, apice truncatus, angulis anticis mo- dice deflexis, rotundatis, posticis obtusis, apicem versus mo- dice angustatus, suprá basi obsolete bi-impressus, subtiliter denseque punctulatus, medio disco punctis 4 parum majo— ribus, distantibus, quadratim positis notatus, infrá laevis, niger, nitidus, superne tenuiter paulo dense fulvo-griseo-pu- bescens. Scutelivum crebre punctulatum, marginibus lae- vibus,nigrum, nitidum. Elytra prothorace paulullum bre- viora, crebre sat fortiter punctulata, interstitiis transversim rugulosis, nigro-picea, dorso praesertim apicem versus late, indeterminate, plus minusve obscure rufescenti-picea, te- nuissime fulvo-griseo-pubescentia. Mesosternum basi laeve, nitidum, apice summo parce punctulatum. Metasternum crebre punctulatum. Pedes piceo-testacei vel obscure rufo- picei coxae autem, obscuriores et femora postica saepe picea vel nigro—picea apice rufescente. Abdomen apicem versus gradatim angustatum, utrinque leviter rotundatum, suprá oblique, crebre fortiterque sed posticem versus paulo crebrius punctatum, segmentis 2-3 basi transversim late laevigatis, infrá crebrius fortiter oblique punctatum, nigrum, nitidum, tenuiter griseo-flavido—pubescens, arcubus ventralibus 4 primis postice angustissime el obscure rufo-piceo-marginatis, segmento ante-penultimo sive5 supra infráque apice late rufo-piceo at suprá postice anguste albido- membranaceo-mar- ginato, reliquis totis rufo-piceis vel rufo-testaceis. ¿$ Abdominis segmento superiore sexto apice late sub- emarginato et distincte 15-16-crenulato, inferiore sexto apice truncato, haud crenulato, pilis longis cum aliis brevibus mixtis paulo dense fimbriato. Q Abdominis segmento superiore 6” apice levissime si- nuato at circa marginem posticam granulis breviter pili- geris, transversim dispositis 28-25-—notato, inferiore 6? = 33 = apice subrotundato, pilis brevissimis dense fimbriato et setis longiusculis sed quam in mare brevioribus sparsim instructo. Habitat in Chacabuco, Es muy parecida á la A. chrysorrhoa Exrrcus., (Gen. 160. 2) de la que difiere por el color de los tres primeros arte- jos de las antenas, el de los segmentos terminales del abdó- men y por la puntuacion de este último no menos densa en los lados que en el centro. Diferénciase de la A. haemor- rhoidalis Guér., (Voy. d. 1. Coq., Ins., pl. 1, f. 24) por el color general del cuerpo, negri-azul en la especie austra- liana y negro puro en la nuestra. Bajo los nombres de A. verecunda y A. prisca hansido dadas á conocer por M. SHARP (Trans. Entom. Soc. of London, 1876, 69, 1-2) dos Aleochara brasileñas, muy vecinas á la de Buenos Aires, mas distín— guese ésta de aquellas, por su menor tamaño, por algunos de- talles de puntuacion y por el color de la base de las antenas mas oscuro que en A. verecunda y mas claro que en A. prisca. La A. lateralis Ericms. (Gen., 161, 5), tiene alguna afinidad con la especie de que me ocupo, pero esta analogía es menos marcada y estrecha que con las congéneres ya Ci- tadas. Nuestra Aleochara es bastante escasa y de ella no conozco sinó cuatro ejemplares coleccionados por mí en Cha- cabuco : habita bajo las carroñas durante la Primavera y el Verano. Sería quizá la A. fuscipes de M. FauveL ?—Motivos tengo para creerlo, dada la gran semejanza que existe entre nuestra especie y la europea á pesar de su tamaño mucho menor, los cuatro puntos del pronoto, su forma mas alarga- da, etc.; detalles que parece deben apartarla de A. fuscipes; con todo, es posible que éstos y algunos otros caracteres fueran debidos á una forma ó variedad local de A. fuscipes. =7% = (12) 142. Baryodma, Thomson. A Expusopos, odoralus. Tnoms., Ofv. af Kongl. Vetens. Akad. Fórhandl. 31 (1858); — Skand. Coleopt. II, 249 (1860). Mus. et Rer, Coleopt. d. France. Brevip. Aleochar. 44 (1874). El aspecto, costumbres y caracteres principales de este género son los de Aleochara, del cual ha sido separado y del que difiere solamente por su mesosterno finamente aqui- llado en el medio. Subg. Polychara Mus. et Rey. A zolo, pluribus el y«px, gaudium. Muzrs. et Rey, Op. cit., p. 64 (1874). Mesosternum planum, utrinque marginatum, medio carinula— tum. Pronotum dense subtiliter punctatum. (15) 1. Baryodma (P.) verberans (Ericuson) Nobis. Aleochara verberans, Er1cHs., Gen. et spec. Staph., 164, 11 (1840). Subelongata, modice convexa, subparalella, nigra, nitida, tenuiter fusco-flavido-puberula. Antenna- rum articulis 2 primis rufo-piceis, reliquis ni- gris, opacis, tenuiter griseo-pubescentibus. Palpis piceis. Elytris apice circa suturam plaga obscure rufo-picea plus minusve indeterminate extensa no- tatis. Pedibus rufis sed coxis omnibus femoribus- IO = que poslicis apice excepto nigro-piceis. Abdo- mine segmentis ventralibus postice rufo-piceo-,vel ferrugineo-marginatis. Capite suprá inter oculos parce obsolete punctulato, basi et mox pone oculos subtiliter sed crebre distinctius punctato, apicem versus praesertim inter antennas sublaeve. Pro- thorace fere duplo latiore quam longiore, apice truncato, basi et utrinque rotundato, antrorsum leviter angustato, convextusculo, suprá basin ver- sus et ad partim versus latera crebre subtiliterque anticem versus gradatiím obsoletius parum distin- cte punctulato, dorso punctis 4 paulo fortioribus, distantibus quadratim positis notato. Elytris pro- thoracis longitudine, dense fortiterque punctulatis, interstitits rugulosis. Mesosterno sat crebre pun- ctulato, fusco-fulvo-pubescente, apice obtuse ro- tundato-truncato, medio per totam longitudinem anguste carinulato, carina et marginibus externis nudis, laevigatis. Metasterno modice, crebre, meta- pleuris fortius crebriusque punctatis. Abdomine suprá segmentis tribus primis basi impressis sat fortiter subcarinulato-punctatis, apice subtilius sparsim punctatis, reliquis parcius punctatis, infrá crebrius oblique punctato. Y Abdominis segmento supero sexto apice truncato quamin femina pilis longioribus fimbriato, inter se subaequalibus, inferiore sexto apice utrinque obso- lete sinuato, medio leviter producto, pilis longiu- sculis pallidioribus, medium versus gradatim lon— gioribus fimbriato. Q Abdominis segmento superiore et inferiore sexto apice truncato, pilis longiusculis, subaequalibus, modice dense fimbriato. Long. 4-5 2 millim. Lat. elyt. 12 - 1% millim. Variat a. Pedibus rufis, coxis nigro-piceis. E: B. Femoribus posticis nigro-piceis trochan- teribus autem rufis. c. Pronoto basi utrinque obsolete impresso. Hab. observ.: Brasilia. —Columbia (ErIcHs.). He recogido ejemplares de esta especie en el Baradero, Chacabuco, Flores y Chascomús, puntos en que no escasea, sinó que, al contrario, abunda en los estiércoles frescos. Subg. Coprochara, Muzs. et Rer. A xómpos, slercus el yx, gaudium. Murs. et Rey, Op. cit., 1. c., 146 (1874). Mesosternum fere omnino ut ¿n Polychara. Pronotum fere gla— brum, nitidum, sparsím punctulatum, seriebus dorsalibus duabus subimpressis e punctis majoribus imaequalibus com positis praeditum. (116) 2. Baryodma (Copr.) notula, (Ericus.) Nobis. Aleochara notula, Exicus., Genera, 167, 19 (1840); —Fauvy., Coleopt. d. Cuba in Ann. Soc. entom. France, 429, 170 (1862); —SoLskY, Horae soc. entom. Rossicae, VIII, 290, 8 (1872). Subelongata, modice angustula, subparalella, parce convexa; capite prothoraceque subnudis, elytris abdomineque tenutler densius pubescentibus atque parcius pilosis; nigra, nitida; antennarum basi et abdominis arcubus ventralibus apice piceis; ely- tris macula apicali suturam versus dilatata saepius rufo-testacea sed aliis imprimis in vivis pallidio- ra, fere pellucida, altis post=mortem obsoleta vix 87 conspicua ornatis. Palpis pedibusque nunc rufis, nunc picets, tarsis geniculisque quam femoribus li- biisque saepe dilutioribus. Capite sparsim obsolete punctato. Antennis prothoracis basi subaltingen- tibus, articulo 2" 32 subaequali, 4 subgloboso, 5-10 transversis sensim latioribus, ultimo ovato, bast truncato, apice vix acuto praecedentibus duobus conjunctis parum longiore, ubique subalbido pu- bescentibus, articulis 5-10 apice nigro-pilosis, ul- timo bast setis paucis armato, apice modice dense piloso. Prothorace antrorsum leviter angustato , utrinque modice rotundalto, longitudine latitudine paulo breviore , basi coleopteris fere latitudine, convextusculo, medio obsolete longitudinaliter bi- lineatim impresso, impressionibus sal fortiter pun- ctatis, punctis 4 majoribus medium versus quadra- tim positis instructis, utrinque parce subtilius punclato sed puncto uno alterove majore notato. Elytris prothorace vix latioribus, apice suturam versus depressis, sal fortiteroblique modice crebre punctatis. Mesosternum alutaceum, medio subti- liter longitrorsum carinulatum. Metasternum par- ce punctatum. Abdomine subparalello, apicem ver- sus vix angustato, suprá modice crebre punclato, segmentis 3 primis basi subcarinulato-impressis, imnfrá densius crebre punctulato. Long.3 2-5 mil- Elm Lar Melytri1 2212 mile gd Abdominis segmento superiore sexto apice vix emarginalto, parce piloso, inferiore leviter rotunda- to-producto densius setoso. Q Abdominis segmento superiore sexto apice trun-" cato-rolundato, fere 20-25 granulato-crenulato bre- viter piloso, inferiore rotundato-truncato, parce punctato, apice haud crenulatosed pilis longioribus praedito. LN Habitat observ.: Ins. S. Thomae (ErIcHs.), Cuba (Fauv.), Perú (SoLsky). He hallado esta Baryodma en el Baradero, en Chascomús y en Chacabuco: en estos parajes, abundaba en Verano, sobre los estiércoles frescos. (17) 3. Baryodma (Copr.) duplicata (Exricus., Nobis. Aleochara duplicata, Ericus., Genera, 167, 18 (1840);—Favuv., Compt. rend. d. Soc. entom. Belg., XVIII, 23 (1877). Nigra, subaenea; elytris abdomineque tenuiter pu- bescentibus, antennarum basi rufescenti-picea ; elytris macula magna apical: triangular: rufo-te- stacea ornatis; pedibus rufis, femoribus piceis. Ca- pite parce disperseque punctato. Prothorace medio laevi, dorso bi-sertatim inaequaliter punctato, utrinque punctis subtilibus adspersim impresso, seriebus punctorum dorsualibus impressis. Elytris dense abdomineque crebrerrime punctatis. Long. 13 lin. (ErIcHs.). Habitat observ.: Columbia (Er1cHs.) Buenos Aires (FAUV.). A juzgar por la descripcion que ErrcuHson ha dado de esta especie, apenas difiere de la precedente, si no es por el abdómen mas densamente puntuado en su cara dorsal, el protórax con menos hoyuelos en los lados, las líneas dor- sales del pronoto desprovistas de los cuatro puntos mayores y dispuestos en cuadro que se observan en A. notula y los fémures mas oscuros. No conozco esta Baryodma, cuyos principales detalles específicos he extractado de la caracte- rística publicada por ErICcHsoN. e (13) 13. Ocalea, Errcuson. AD úxxdos, celer. Enricns., Káfer d. M. Brand. I, 298 (1837);—Genera et spec. Staph. 60, tab. IL, f. 5, (1840);—Lacoro., Genera, II, 36 (1854);—Kkraarz, Linn. entom., XI, 9 (1857); —KRrAAtz in Ericus., Naturg. 1, 49 (1858);—Jaco. Duv., Genera, IT, 15, 20 (1859);—Thoms., Skand. Coleopt., HI, 41 (1861); —Murns. et Rey, Coleopt. de France, Staph. Aleocha- riens, Aleocharaires, 458 (1874). Cabeza poco mas angosta que el protórax, estrechada en la base y sustentada por un cuello grueso y corto; antenas bas- tante largas; megillas aquilladas; lengúeta larga, estrecha y li- jeramente hendida en el extremo; paraglosis atrofiadas; protó- rax mas estrecho quelosélitros, masó menos orbicular, meso- sterno aquillado longitudinalmente en casi todos; patas bas- tante largas; tarsos de 5 artejos angostos, los anteriores con el último artículo tan largo como los 3 precedentes juntos, los posteriores con la primera falanje doblemente larga que la primera, abdómen poco, ó nada puntuado en su cara dorsal. Las Ocalea se parecen mucho en forma y ceracteres á las Calodera é Ylyobates, mas se distinguen de ambos por la estrechez y longitud de la lengúeta y la casi carencia de para- elosis; de las Calodera se diferencian á primera vista por su region temporal finamente aquillada y de los Y lyobates, con los que pudieran confundirse por muchos detalles externos, se apartan por la forma del labio'inferior. Habitan en parajes húmedos; corren con bastante velocidad y levantando poco el abdómen; su talla oscila entre pequeña y mediana; su color es negro, ó pardirojo; la cabeza y el pronoto son mas ó menos finamente puntuados, el último lleva en la base una abolladura ú hoyuelo muy marcado en unos, apenas visible LA en otros; los élitros son siempre densa y sutilmente puntua- dos. Las especies de este género sólo han sido indicadas en el antiguo continente, pero es posible que al igual de las dos que describo, cierto número de Ylyobates y Calodera americanos, deberian referirse á Ocalea. TABULA SPECIERUM. A. Corpus rufo-testaceum. Caput nigrum. Abdomen piceum. Prothorax basi foveolatus. Elytra utrinque vage infuscata. O. intermedia. 2. Corpus nigrum. Caput corpore concolore. Protho- rax fovea basali obsolete bi-impressa auctus. Elytra picea vel nigro—picea. O. funebris. (18) 1. Ocalea intermedia 7. sp. Rufo-testacea, sat longe tenuiterque griseo-pubescens; antennis infuscatis, articulis 2 primis rufis; capite ovato prothorace parum angustiore, nigro, subti- lisstme punctulato; prothorace subquadrato utrin- que rotundato, basin versus leviter angustato, ely- tris angustiore, subtilissime punctato, bast foveola media transversa imstructo; elytris macula scutel- larí nigra secundum marginem suturalem angu- stissime extensa praeditis, prope angulos posticos externos macula magna vage determinata fusca ornatis, crebre fortiusque punctatis; metasternum nigro-piceum; pedibus rufo-testaceis; abdomine suprá modice, crebre, infrá densius punctulato, segmentis 4 primis basi transversim impressis lateque piceis, sequentibus 2 fusco-piceis, ultimo testaceo. Long. 3 2 millim. Lat. elytr. 1 ¿millim. E Capul breviter ovatum, basi constrictum, prothorace paulo angustius, suprá nigrum, subtilissime, modice, dense punctu- latum, sat longe griseo-pubescens, infrá testaceum, laeve. La- brum nigrum. Mandibulae piceae. Palpi maxillares te- staceo-rufi, articulo 3? vix obscuriore. Antennae capite pro- thoraceque simul sumptis paulo longiores, apicem versus gra- datim incrassatae, rufo-ferrugineae, leviter infuscatae, te- nuiter griseo-pubescentes, articulis duobus primis rufo-te- staceis. Prothorax subquadratus, basi rotundatus, apice truncatus, basin versus pone medium leviterangustatus, utrin- que ante medinm rotundatus, angulis anticis modice deflexis subrotundatis, posticis subobtusis, rufo-testaceus , tenuiter griseo-pubescens, suprá subtilissime punctatus, basi foveola media transversa obsolete biimpressa praeditus, prope angu- los posticos utrinque puncto singulo sat magno notatus, infrá sublaevis. Scutellum parce punctatum, nigro-piceum. Ely- tra prothorace paulo latiora et fere sesqui longiora, subtiliter atque fortiter crebreque punctulata, tenuiter griseo-pube- scentia, obscure rufo-testacea fere rufo-picea, macula scutel- lari margineque suturali nigro-picea, prope angulos postico- externos macula magna vage determinata nigro-fusca notata. Mesosternum carinatuam, rufo-piceum, apice nigrum. Me- tasternum nigro-piceum, subtiliter crebreque punctatum, sat dense flavido-griseo-pubescens. Pedes rufo-testacei. Abdomen suprá modice, infrá dense pubescens, a superne subtiliter parceque, inferne crebre subtiliter punctulatum, segmentis 4 primis superis basi late piceis transversimque im- pressis apice vage rufis, eisdem inferis apice et utrinque ruíis, medio piceis, 5% 6%que piceis apice rufulis, ultimo testaceo. De differentia sexus nihil constat. Habitat in Chacabuco. Esta especie, como la siguiente, presentan el aspecto de las Calodera. La O. intermedia es bastante rara; el único ejemplar que he examinado lo coleccioné en Chacabuco, por Junio de 1882, Parece muy afine de la Calodera semipolita Farrm. et GErM. y tambien de la Aleochara pectoralis SOLIER. (19) 2. Ccealea funebris Favv. in litt. Nigra. nitida, subtiliter punctulata, griseo-flavido- pubescens; prothorace subquadrato, basi foveola media transversa obsolete bi-i1mpressa notalo; ely- tris crebre subtiliter alque sat profunde punctatis, saeptus dorsum versus piceis; femoribus picels, antennarum articulo primo, geniculis, tibiis tarsis- que rufis. Abdomine parce punctulato. Long. 4 millim. Lat. elytr. 17 millim. Caput prothorace paulo angustius, ovatum, basi angu- statum, nigrum, nitidum, suprá minutissime punctatum, inter antennas laevigatum, cinereo-flavido-pubescens pilosumque, infrá vix perspicue alutaceum, sublaeve, medium versus nudum sed utrinque griseo-pubescens. Labrum nigrum, nitidulum, piceo-limbatum, prope marginem anticam rude punctulatum, sat dense fuscano-pilosum. Mandibulae, Os palpique picei. Antennae capitis prothoracisque longitu- dine, nigro-fuscae, basi piceae, cinereo-pilosullae. Prolhorax elytris paulo angustior, orbiculato-subguadratus, apicem ver- sus leviter rotundato-angustatus, modice convexus, suprá cinereo-flavido-puberulus sat minute punctulatus, basi fo- veola media transversa plus minusve obsolete bi-impressa notatus, infrá nudus, ante coxas nitidus, laevigatus, utrinque tenuiler alutaceus. Scutellum nigrum vel nigro-piceum, subtiliter sat dense punctulatum. LElytra prothorace lon— giora latioraque, crebre subtiliter punctata, picea vel nigro- picea, interdum obscure rufescentia s. fusca, cinereo-flavido- — ES = pubescentia. Mesosternum alutaceum, medio longitrorsum carinulatum. Metasternum subtiliter sat sparsim puncta— tum, griseo-flavido-pubescens. Pedes picei, femoribus ti— biisque saepius obscurioribus sed geniculis tarsisque semper dilutioribus s. rufescentibus. Abdomen suprá nigrum, nitidum, parce griseo-pubescens, segmentis ultimis duobus apice piceis, arcubus dorsualibus 4 primis basi sat fortiter oblique punctatis his apice et reliquis parce adspersim pun- ctulatis, infrá parce disperse punctulatum, densius pubescens, arcubus ventralibus nunc omnino nigris, nunc ad apicem late piceis vel rufescentibus. JS Abdomine segmentum inferius sextum apice leviter emarginatum, septimum longitrorsum subimpressum. Q Abdomine segmentum inferias sextum apice leviter triangulariter productum. Variat. a. Tibris tarsisque obscure piceis. B. Elytra castanea, basi et utrinque picea. Abdomine infrá segmentis omnibus postice rufo-piceis. c. Abdomine segmentis superis et inferis po- stice piceis. LARVA. Subdepressa, sublinearis, retrorsum modice ampliata, pal- lide albido-flavicans, parce testaceo setulosa; caput et prothorax dilute testacea, antennae pedesque pallidis. Caput rotundatam, subdepressum, prothorace vix latius, testaceum, nitidum, laevissimum, parce pilosum. Ocellt- utrinque quatuor, nigri, approximati, fere in uno confussi. Clypeus inermis, antice rotundatus. Mandibulae fortiter falcatae, acutae, medium versus uni-dentatae. Maxillae cor- neae apice submembraneo sed parce spinuloso vel setuloso, mala singula sat angusta apicem versus magis angustata. Palpi maxillares 3-articulati, articulis 2 primis crassiu- e A sculis, cylindricis at primo secundo sesqui longiore, ultimo praecedentibus duplo angustiore at fere aequelongo, cylin— drico, apice leviter attenuato. Ligula cornea, angusta, linea- ris, apice truncata, palporum labialium longitudinem fere aequans. Paraglossae nullae. Palpi labiales bi-articulati, articulo primo crassiusculo apicem versus leviter attenuato, secundo praecedente duplo longiore et angustiore, apice sensim subulato. Antennae brevissimae, 4-articulatae, ar- ticulo primo breve, crassiusculo, subeylindrico, secundo prae- cedente paulo angustiore, sed aequelongo, tertio secundo sesqui longiore, basi appendice breve obliquo praedito, pro- cessu basali subterete, ultimo tertio longitudine aequali at duplo angustiore, apice acuminato et parce setuloso. Protho- rax suborbiculatus, longitudine latitudine brevior, quam in imagine magis transversuset apicem yersus minus angustatus, testaceus, nitidus. Mesothorax et metathorax prothorace sesqui breviores, inter se aequales, annularibus, pallide,te- staceis. Segmenta thoracica bene disjuncta. Coxae conicae exsertae, testaceae; femora tibia longiores, basin versus attenuata, basi testaceo-picea, apice dilutiora; tib1ae pallidae. Femora et tibiae parce testaceo-spinulosa. Tarst dilute te- stacei, uni-articulati, tarsorum articulo singulo apice utrin- que uni-setoso, ungue longiuscula, paulo arcuata, armato. Abdomen novem-amnulatum, depressum, utrinque leviter marginatum, usque abasin ad segmentum sextum leviter ampliatum, deindé juxta apicem gradatim angustatum, se- egmentis 7 primis subaequalibus, pro incissuris profundis bene disjunctis, antice fere corneo-cingulatis, ultimis duobus praecedentibus longioribus, pallide albido-testaceis, segmen- tis omnibus apice et lateribus parce testaceo—-setulosis. Styli anales breves, bi-articulati, articulo primo cras- siusculo, secundo tenuissimo setiforme primo paulo lon- giore, seta testacea duplo longiore terininato. Cauda analis brevissima, vix conspicua, eylindrica, satis crassiuscula. Long. 3 3 millim. Lat. í millim. E Habitat in Chacabuco et in Baradero. Como en la precedente, el aspecto del insecto perfecto es el de una Calodera y la lengúeta y paraglosis son las de Ocalea. Es comun en Chacabuco y muy escasa en el Bara- dero: se la halla en todos los resíduos putrefactos, abunda durante casi todo el año y áun en Invierno he coleccionado muchos indivíduos de ambos sexos que se entregaban á la cópula, debajo de Cucurbitáceas corrompidas, mezclados con gran número de larvas; estas últimas corren con escasa ve- locidad y tan bien hácia adelante como retrocediendo, apenas levantan el abdómen, frecuentan los mismos parajes que los insectos perfectos, pero mas particularmente los hongos des- compuestos, donde dan caza á pequeños dípteros ápteros del grupo de los Phoridae que pululan allí. Esta Ocalea me fué comunicada por M. FauveL como Calodera funebris Fauv. n. sp.; en consecuencia, he adoptado el nombre espe- cífico dado por el naturalista de Caen, mas sin hacer otro tanto con el genérico, que, á mi juicio, no le corresponde, (14) 14. Calodera (ManvNerHeErmM) KRrAATz. Calodera (s. lat.) Mannerm., Précis, 85 (1830); — Enicns., Káfer d. M. Brandenb., I, 301 (1837); — Genera, 64, tab. III, f. 6, 64 (1840);—Fauv., Not. entom., 4, 1, 18, 7 (4866); _—Catw. et Jarc., Káfer-Buch, 115 (1869); — Laconb., Genera, IL, 36 (1854); —Jaco. Duv., Genera, II, 15, 21 (1859). Falagría div. 11, Lar., Hist. d. anim. art., I, 99 (1840). Calodera (s. str). Kraatz, Naturg. d. Ins. Deutsch., 11 (1858);—- Thoms., Skand. Coleopt., HL, 300 (1860); —Muurs., et Rey, Coleopt. d. France, Aleochariens, Aleochar., Caloder., 530 (1874). Muy vecino del anterior en aspecto y caracteres; la region temporal desprovista de quillas, el mesosterno sin carena en el medio y el lóbulo interno de las maxilas menos espi- noso distinguen á Calodera de Ylyobates y la forma de su lengúeta lo separa muy bien de Ocalea, del que difiere tambien por caracteres análogos á los que lo aislan de los Y lyobates. Unas treinta especies, entre europeas y ameri- canas, representan á este género. (20) 1. Calodera nitidula 7. sp. Nigra, nitida, subaenea, tenuiter griseo-pubescens; antennarum basi, tibias, tarsis, abdomintsque apice testaceis, elytris piceis, abdomine seymentis inferis postice angustissime piceis, capite breviter ovato, prothorace paulo angustiore, modice, dense pun- ctato, prothorace elytris angustiore, subtilius par- ciusque punctulato,basitransverse foveolato, elytris crebre fortius punctatis, abdomine suprá sublae- vigato, infrá paulo densius punctato. Long. 35 millim. Lat. elytr. ¿ millim. | Caput breviter ovatum, prothorace paulo angustius, su- prá et utrinque pone oculos modice dense punctatum, inter antennas infráque laevigatam. Labrum piceum. Palpt ob- scure picei. Os testaceum. Anlennae capite prothoraceque simul sumptis haud vel vix longiores, articulo 2” 3%que sub- aequalibus, piceae, articulis tribus primis testaceis. Pro- thorax elytris angustior, subtransversus, basi rotundatus, apice truncatus, apicem versus modice rotundato-angustatus, suprá subtiliter parcius punctatus, basi fovea media trans- versa impressus, infrá laevis. Elytra prothorace paulo lon- giora at prope sesqui latiora, crebre fortius punctata, picea, apice angustissime dilutiora, s. subtestacea. Mesosternum nigrum, nitidum, marginatum. Melasternum nigrum, per- MALES OA nitidum, parcissime punctulatum. Pedes testacei, coxis fe- moribusque piceis. Abdomen suprá parcissime punctulatum, infrá densius fortiusque punctatum, nigrum, nitidum, apice obscure piceum, segmentis ventralibus 1-5 postice angustis- sime piceis. Í Abdominis segmento superiore sexto apice truncato, medio obsolete sinuato, inferiore apice rotundato-angu- lato. Q Latet. Habitat in Chacabuco. Notablemente parecida en figura y color á Ocalea fune- bris (Fauv.) Nobis, pero un poco mas pequeña y con viso bronceado. (15) 15. Leptusa, Kraarz. A denróos, tenuas. Oxipodae lineares, Exicns., Genera, 153 (1840). Leptusa, Kraatz, Naturg., IL, 60 (1858); — Jaco. Duv., Genera, I[, 8, 10(1859); —Tnoms., Skand. Coleopt., IL, 275 (1860); — Murs. et Rey, Coleopt. de France, Aleoch. Bolitoch., 173 (1874). Pachyglutta, Tuoms., Ofv. af Vetensk. Akad. Fórh., 34 (1858); -—Skand. Coleopt., H, 276 (1860); — Murs. et Rey, Op. cit., 217 (4874). Sipalia, Murs. et Rey, Opusc. entom., HL, 45 (1853); — Coleopt. de Fr., Aleoch., Bolitoch., 223 (1871). Son pequeños Aleocharini de cuerpo estrecho y subpa- ralelo, que habitan bajo las cortezas de los árboles, los mus- gos, las hojas secas, etc. O (21) 1. Leptusa ? dubia ». sp. Rufo-testacea, nitida, tenuiter flavido-pubescens; capite elytrisque nigris sed his dorsum versus te- staceis, antennis rufo-ferruginets, palpis pedibus- que flavis. Long. 275 millim. Lat. elytr. vix + millim. Corpus lineare, elongatum, antrorsum perparum angusta- tum, alatum. Caput prothorace paulo brevius et parum angustius, brevi- ter ovato-suborbiculatum, basi vix constrictum, subtiliter modice sparsim punctatum sed inter antennas sublaeve, fronte inter oculos obsolete 3-sulcatum, nigrum, nitidum, tenuiter pubescens. Labrum testaceum. Palpiet os flavi. Anten- nae sat breves capite prothoraceque simul sumptis paulo breviores, crassiusculae, articulis 2-3 obconicis at 2% 30 paulo longiore crassioreque, 4-10 transversis, gradatim cras- sioribus, ultimo praecedentibus 2 conjunctis haud breviore, ovato, apice utrinque compresso, rufo-ferrugineae, tenuiter flavido-pubescentes et pilosullae, articulis 3 primis flavican- tibus, haud pubescentibus parceque pilosis. Prothurax ca— pite parum latior, longitudine latitudinem vix superante, apice truncatus, basi rotundatus, angulis omnibus rotundatis, lateribus subrectis, testaceo-rufus, nitidulus, subtiliter mo- dice dense punctatus, tenuiter flavido-pubescens, utrinque setulis 3 nigris instructo. Scutellum sublaeve, bi-punctu- latum, nigrum. Elytra prothorace paulo latiora et longiora, antrorsum et retrorsum leviter angustata, subtiliter vix cre- bre punctata, stria suturali conspicua, testacea, basi et utrin- que nigra, tenuiter flavido-pubescentia, seta humerali nigra praedita. Alae albo-hyalinae. Pedes dilute flavi. Abdomen subparalellum, basin versus leviter angustatum, suprá mo- dice sparsim subtiliterque infrá densius vix fortius puncta- O, tum, rufo-testaceum, nitidum, modice dense flavido-pube- scens. Differentia sexus mihi invissa. Habitat in Chacabuco. Un solo ejemplar coleccionado en Noviembre de 1882. No conozco muy bien el género Leptusa al cual esta especie me parece pertenecer por la mayor parte de sus caracteres, mo- tivo por el cual no podrá ser considerada esta determinacion como definitiva. Nuestra Leptusa se asemeja bastante á L. (Pachyglutta) ruficollis Ericms. en lo tocante á las for- mas; en cuanto á la coloración, recuerda un poco la de cier- tas Falagría y en particular la de F. venustula, ErIcHs. (16) 16. Oligonotus, nov. gen. Ab ó1t7o5s, parvum el váos, dorsum. Maxillae lobo exteriore interiore parum longiore, hoc intus tenuiter spinuloso, illo ad apicem pubescente. Palpi maxillares breves, articulo 3 22 paulo crassiore. Ligula brevissima, fissa, lobis subtriangularibus, pa- raglossae ligula paulo breviores, rotundalae. Palpi labiales 3-articulati, apicem versus attenual?, artículo 1% sequentibus 2 conjunctis fere longiore, articulo 2% brevissimo. Oculi minuti subrotundati, hirtul:. Tempora subtilissime marginata. Antennae crassiusculae ad oculorum marginem in- teriorem non vero insertae sed paulo distantes. Prothorax fortiter transversus elytris parum latior, apice truncatus basi late utrinque leviter rolun- datus. = MM. = Elytra prothorace vix breviora, depressa. Pedes breviusculi; coxae mediae contiguae, tibiae anlicae extus sertatim pilosae, tarsi antict et medit 4-,postici 5-articulati. Abdomen lineare, subparalellum, segmentis 2-3 basi transverse impressis. Corpus parvum, fere paralellum, depressum, alatum. Caput triangulare, subtransversum, insertam, basi haud constrictum, prothorace vix angustius, modice deflexum. Clypeo spatio declivi membraneo instructum. Tempora ad mandibularum sinum usque tenuiter marginatum. Oculi minutissimi, fere rotundi, pilosulli. Labrum subsemiorbi- culare, transversum, basi corneum, pars cornea late emar- ginata sed emarginatio membrana praedita et membrana ¡psa apice utrinque lobo parvo instructa. Mandibulae subtrigo- nae, faicatae, acutae, una pone medium obsolete sinuata al- teraque circa medium minute uni-dentata. Maxillae lobo exteriore interiore parum longiore, apice pubescente, extus pro palporum inserendis angulatim emarginato, interiore in- tus subtiliter spinuloso. L2igula brevissima, biloba, lobis triangularibus, paraglossae ligula parum breviores, rotun- datae, nudae?. Palpimaxillares breves, articulo primo mi- nuto, 2” 3%que subaequalibus at 3” 2* crassiore, ultimo brevi subulato, labiales apicem versus attenuati, articulo 1% cras- siusculo , subeylindrico sequentibus 2 simul sumptis vix longiore, 2 3 plus duplo breviore, obconico, ultimo tenuiore, subcylindrico. Antennae capite prothoraceque paulo lon- glores, crassiusculae, apicem versus leviter incrassatae, inter oculos sed ad oculorum marginem subanteriorem non vero sitae sed leviter distantes, articulo 1? crassiusculo, cla- vato, 2% elongato-obconico a sequente vix a praecedente parum longiore, 3? elongato-obconico 4” prope sesqui lon- giore, 4” subgloboso praecedentibus paulo crassiore, 5-10 gradatim crassioribus, transversis, subperfoliatis, ultimo cras- siore, ovato-conico, basi truncato, apice utrinque compresso, articulis 9-10 simul sumptis duplo longiore. Prothorax for- titer transversus, elytris parum latior, capite haud longior, longitudine latitudine duplo breviore, subsemicircularis, apice truncatus, basi late utrinque parum rotundatus, subtilissime marginatus, apicem versus vix angustatus, modice depressus, angulis posticis rotundatis, subobsoletis, anticis subrectis, plica laterali a latera visa haud conspicua, lateribus paulo ante medium setis 2 distantibus praeditis. Scutellum mi- nutum, triangulare. Elytra prothorace vix breviora et an- gustiora, depressiuscula, apice introrsum leviter oblique truncata, humeris seta unica praeditis. Pedes breves, fe- mora oblonga, coxae mediae contiguae, tarsi antici et medii 4-articulati, articulo 1” leviter elongato, 4% 1 longiore, postici 5-articulati, articulo 1% ultimo subaequali; tibiae omnes apice bi-calcaratae, anticae extus bi-seriatim pilosae mediae et posticae parce pubescentes. Abdomen subpa- ralellum, utrinque leviter rotundatum, suprá planiusculum infrá convexum, segmentis 2-3 subaequalibus superis basi transverse impressis, 4% 3% haud breviore, 5” 3 fere du- plo longiore, reliquis retractis. Es afine de Actosus y Arena, pero bien distinto por la anómala posicion de sus antenas, las que, en vez de nacer casi en el mismo borde de los ojos, hállanse situadas á corta, pero sensible distancia de este borde. Las costumbres de Ja única especie conocida difieren completamente de las de los Phytosates. (22) A. Oligonotus exiguus 2. sp. Dilute testaceus, nitidus; antennae palpique testacei, oculi nigri, elytra medium versus vage indeterminate in- fuscata, pedes pallide flavidi, abdomen suprá segmentis 3-4 00: Ez. medio nigris interdum vage fuscis vel piceis, infrá toto te— staceum. Antennae tenuiter pubescentes parceque pilosul- lae. Caput convexiusculum, subtumidulum, sat dense sub- tiliter punctulatum, tenuissime griseo-pubescens. Protho- rax subtiliter denseque punctatus, densius pubescens, basi medio punctis duobus rotundis parum profundis fere obsoletis notatus. Elytra subtilissime sat crebre punctata, griseo- pubescentia. Abdomen suprá modice crebre fortiusque in- frá obsoletius punctulatum longius pubescens. Long. 1-1 millim. Lat. elytr. vix ¿ millim. Habitat in Chacabuco. Este diminuto Estafilino, cuya talla sólo es comparable con la de Oligota apiciventris, lleva una vida casi subterránea en compañía de un pequeñísimo Formicidae, el Solenopsis parva MaYk, cuyo color, tamaño y movimientos, lo hacen confundir, en el terreno y á primera vista, con el Oligonotus exiguus. ) (17) 47. Oligota, ManserneElm. Ab 0/05, parvus, vel Od/ó703 extguitas. Oligota, MANNERH., Précis, 72 etin Mém. Acad. Imp. St. Peters- bourg, 486, 8 (1830); —Enrcus., Káfer. d. M. Branden- burg, I, 362 (1837); — Genera, 179, tab. III, f. 40 (1840); — Lar., Hist. d. anim. art., IL, 197 (1840); —Lacoro., Genera, IH, 39 (1854);—Kraatz, Naturg., II, 346 (1858); — Jaco. Duv., Genera, IL, 47, 24 (1859); — Kraarz, Berl. entom. Zeit., 8, (1859); — Thoms., Skand. Col. IL, 262 (1860); — Fauv., Not. entom., 4, L, 75, M (1866); —Thuoms., Op. cit., IX, 205 (1867); — CaLw. et JazG., Káfer-Buch, 122 (1869);—Murs. et Rey, AN Coleopt. Fr. Aleoch. Oligot., 108, tab. II, ff. 23, 94, 25, 26 (1873). Holobus, SoL. in Gay, Hist. Chile, Zool., IV, 335 (1849). Género compuesto de pequeñísimas especies, fácilmente reconocible por sus antenas de sólo diez artejos, de los que, los dos primeros, son gruesecitos y oblongos, los tres ó cinco siguientes pequeños y globulosos, los últimos tres ó cinco gruesos, formando una masa oblonga muy distinta; las man- díbulas son desiguales, siendo la una hendida en el extremo y la opuesta recortada en la arista interna, los tarsos son compuestos de cuatro artejos de los que el primero y el último son un poco alargados. El género Oligota es muy vecino de Micracera, del quese diferencia por su cuerpo mas alargado y por la cara superior de las ancas posteriores oblonga ó cónica. Son insectos que viven en los musgos, los resíduos vegetales y alguna vez en los hormigueros; notables por las diminutas proporciones de su cuerpo, son muy difíciles de distinguir específicamente. Habitan en Euro- pa, ambas Américas, Asia é islas del Atlántico: el número de especies conocidas no alcanza á treinta. (23) 1. Oligota apiciventris Farm. et Germ. Amn. Soc. entom. Fr., 423, 2 (1864); — Fauy., Not. entom., £, I, 76, 3 (1866). Sordide rufo-testacea, griseo-pubescens, abdomine se- gmentis 4 primis nigris, segmento 5 ad apicem 6 7“que totis rufo-piceis. Pedibus antennisque testaceis sed his clava 3-articulata infuscata. Long. ¿millim. Caput subtilissime denseque punctulatum, sordide ru- fescens, griseo-pubescens. Oculi sat magni, nigri. Palpi =0% partesque oris testaceis. Antennae capitis prothoracisque simul sumptis fere longitudine, articulis 2 primis crassiu- sculis, subaequalibus, 3? leviter obconico 2% multo breviore et tenuiore, 4-7 minutis subglobosis inter se fere aequalibus, 8-9 breviter obconicis, transversis, ultimo ovato, apice acu- tiusculo, praecedentibus 2 conjunctis haud longiore, articulis apicalibus 3 abrupte majoribus clavam oblongam formantibus, dilute testaceae, clava fusca, tenuiter griseo-pubescentes parceque pilosae. Prothorax capite paulo latior, postice elytrorum basi fere latitudine, fortiter transversus, antror- sum leviter rotundato-angustatus, apice truncatus, basi et utrinque rotundatus, sed illa latera versus vix perspicue subsinuata, angulis anticis defiexis, subrotundatis, posticis obsoletis, suprá sordide rufo-testaceus quam capite minus dense punctatus, sat dense griseo-pubescens, -infrá testaceus, laevis, nitidus. Elytra prothorace sesqui longiora, apice introrsum oblique truncata, sordide rufo-testacea sed pro- noto parum obscuriora, densius punctulata e pube grisea tenuissima tecta. Mesosternum fusco-testaceum, nudum. Metasternum fere piceum, griseo-pubescens. Pedes testa- cei, parce griseo—pilosi. Abdomen opacum, obsolete pun- ctulatum, segmentis 4 primis nigris postice longe nigro- setulosis, 5% basi nigro-piceo apice late rufo-testaceo, reliquis rufo-testaceis. Hab. observ.: Chile (Farrm. et GErRM.,FAUv.) Es el mas pequeño de los Staphylinidae con que cuenta nuestra fauna entomológica. En atencion á la dificultad (con frecuencia extrema) de reconocer las especies de este género, me he permitido describir con alguna extension la O. apiciventris, segun los ejemplares que he coleccionado en Chacabuco, en Febrero de 1881 y en Noviembre de 1882. No tengo duda alguna de que los indivíduos que poseo per- tenecen á la especie chilena, mas sí la abrigo en lo que atañe = 95 = á su correspondencia con la O. pusillima, Grav. (Monogr. Micropt. 175,1), con la que M. FauveL (Op. cit. l. e. 77) se inclina á reunirla, suponiendo que la diversidad de colorido se deba únicamente á un estado «¿mmalture». Debo confesar que, hasta ahora, no he visto ningun ejemplar de O. pusil- lima; pero, comparando mis ejemplares con la muy deta- llada descripcion que de ella han publicado MM. MuLsant y Rey (Op. cit. 150,15) hallo las diferencias siguientes : 1* El pronoto ligeramente sinuoso á cada lado de la base en O. apiciventris, no siéndolo en O. pusillima. 2* El último artejo de las antenas mas redondeado en O. pusillima, queen O. apiciventris, laque, por el contra- rio, lo tiene bastante aguzado. 3” El abdómen gradualmente angostado de la base al extremo en O. apiciventris y nó paralelo como en la especie Europea. 4* Los élitros quizá un poco mas largos en nuestra Ol:- gota, que en la de Europa. 5% El quinto segmento del abdómen evidentemente mas largo que el cuarto en O. apiciventris y apenas mas largo que el que lo precede en O. pusillima. Tocante al color MM. MurLsaAnt y Rey indican dos varie- dades de O. pusillima de las que sólo la B podría aplicarse en parte á la especie de que trato, pues tiene: « Corps d'un roux chátain, avec la téte et une cemmture avant lUextré- maté de Pabdomen d'un notr de poix». Como se ve, difie- re, áun bajo este punto de vista, de la O. apiciventris; por otra parte, si el colorido de la especie chilena sólo fuera debido á un desarrollo imperfecto de O. pusillima, habrian- se hallado en Europa indivíduos de esta última, con carac- teres transitorios pero idénticos á los de la Oligota ameri- cana, y como el caso no se ha dado, lógico es concluir que la O. apiciventris es una buena especie. (18) 18. Cryptocompsus, n. gen. A ypúrtow, abscondo, et xopubos, elegans. Antennae 11-articulatae. Mandibulae intus uni-den- tatae. Palp1i maxillares articulo ultimo subulato. Ligula membranacea lobis 2 elongatis, linearibus, distantibus instructa. Palpi labiales filiformes. Scutellum triangulare. Elytra prothorace parum breviora, apice utrinque fortiter sinuata. Pedes mutici, tarsi omnes sat elongati, 4-articulat:. Abdomen fortiter marginatum. Caput subtriangulare insertum, deflexum. Labrum inte- erum, corneum. Mandibulae breves, trigonae, subfalcatae, intus medium versus minute unidentatae. Maxillae lobo exteriore interiore parum superante illo ad apicem hoc intus dense barbato-ciliatis. Palpi maxillares articulo ultimo co- nico-acuto s. subulato, minuto. Mentum apicem versus leviter angustatum, transversum, apice vix emarginatum. Ligula membranacea, juxta basin fissa, lobis elongatis, linearibus, distantibus, palporum articuli secundi apicem fere attingentibus. Paraglossae obsoletae. Antennae crassiuscu- lae, apicem versus gradatim incrassatae, articulo ultimo praecedentibus 2 simul sumptis paulo longiore, ovato-conico. Prothorax basi elytris fere latitudine, longitudine latitudine dimidio breviore, antrorsum angustatus basi apiceque trun- catus, convexus, angulis anticis deflexis, subrectis, posticis subrotundatis. Scutellum triangulare. Elytra prothorace vix breviora, antice prothoracis basi vix angustiora sed po- stice eoque parum latiora, apice truncata sed extrorsum sat profunde sinuata, angulis externis posticis retrorsum sub- productis. Pedes inermes, tibiae apice spinulosae, tarsi omnes 4-articulati, antici articulis 3 primis brevibus, ultimo e y pai tenui, elongato, postici lineares, elongati, tibia parum bre- viores, articulo 1* 4” fere aequelongo, 2” 3”que brevioribus, subaequalibus. U'ngues sat magni, modice arcuati. Abdo- men breve, apicem versus modice angustatum, utrinque fortiter marginatum. El lugar sistemático de este género es bastante ambíguo, y, por lo pronto, me es imposible precisarlo. Colócolo provi- soriamente al lado de las Oligota, con las que lo ligan algunos caracteres. (24) 1. Cryptocompsus venustus 7. sp. Fusco-testaceus, dense griseo-pubescens; elytris ni gris, nigro-pubescentibus, sed angulis apicalibus externis flavis e pube fulva tectis. Antennis testa- ceis. Pedibus pallide flavis. Long. 2 millim. Caput nitidulum, nigro-piceum, griseo-pubescens. Partes oris piceae. Antennae capite prothoraceque simul sumptis paulo longiores, crassiusculae, apicem versus sensim tras- siores, testaceae, tenuiter cinereo-pubescentes. Prothorax basi elytrorum latitudine, duplo brevior quam latior, antror- sum angustatus, utrinque leviter rotundatus, convexiuscualus, suprá fusco-testaceus, nitidulus, sat dense griseo-pubescens, infrá testaceus. Pectus testaceus, griseo-pubescens. Pedes dilute flavidi. Scutellum nigro-piceum. Elytra prothorace vix breviora, antice prothoracis basi paulo angustiora at postice distincte sed paulo latiora, nigra, dense nigro- pubescentia, humeris piceis, griseo-tectis, angulis apicalibus externis flavis, dense flavo-fulvo-pubescentibus. Abdomen nigrum, segmentis postice rufo-piceo-marginatis, suprá mo- dice dense infrá densius griseo-pubescens, parce nigro-pilo- sum. Mia > o Differentia sexus mihi incerta: in specimine singulo segmentum superiorem sextum ad apicem tridentatum aegre observavi. Long. 2 millim. Habitat in Baradero. Por Febrero de 1876 coleccioné en el Baradero un ejem- plar mutilado de esta bonita especie y segun él es que he dado las características, genérica y específica. El contorno del cuerpo recuerda un poco la figura del Tanygnalthus ter- minalis Er. (Tachyporini) publicado por M. ErIcHsoN. (19) 19. Myllaena, ErIicHson. "A puldaism, distorqueo. Myllaena, Ericus., Káfer d. M. Brandenburg, I, 382 (1837); — Genera et spec. Staph., 209, tab. III, f. 29 (1840); —Lacor»., Genera, IT, 48, (1854); —Kraarz, Linn. entom., XI, 36, 541. (1857); — Naturgesch. d. Ins. Deutsch., HU, 367 (1858); — Jaco. Duv., Genera, II, 20, 29 (1859); —Thuows., Skand. Coleopt., HI, 15 (1864); — Favuv., Not. ent., 4, I, 80, 23 (1866); — Thoms., Op. cit., IX, 244 (1867); —CaLw. et Jae6., Káfer-Buch, 126 (1869); —Murs. et Rey, Coleopt. d. France, Aleoch. Gy- mnus., 34, pl. I, ff. 13, 20, 21, 27, 98, 29 (1873). Centroglossa, MatrueEws, Entom. Mag., V, 194 (1838). Mylloena, BLaxch., Hist. d. ins., L, 295,2 (1845). Este género se asemeja por su configuracion á las Oxipoda (Aleocharini) y á los Tachyporini. Sus tarsos heteró- meros lo distinguen de sus afines: Gymnusa y Deino- psis. El color es comunmente oscuro; la puntuacion ofrece cierta semejanza con una finísima piel de zapo; en casi todas las especies, los tegumentos se hallan cubiertos de una pubescencia fina, corta y aplanchada, generalmente ceni- cienta. Habitan en los musgos, ó en parajes húmedos y som- bríos. La dispersion geográfica de Myllaena es igual á la de Oligota. : (25) 1. Myllaena parvicollis, Kraarz. Myllaena parvicollis, Kraarz, Berl. entom. Zeitschr., 15, 2 (1859); — Farmm. et Germ. Ann. Soc. entom. Franc., 423,1 (1861); —Fauv., Not. entom., 4, 1,81, 2 (1866). Myllaena dilutipes, Farrm. et Germ., l. c., 424,2 (1864);—Fauv., 1. cit., 81,4 (1866). Myllaena ferruga!a, Farm. et Germ., 1. cit., 424, 3 (1861). Oblonga, modice elongata, convexiuscula, antrorsum leviter retrorsum fortius attenuata, nigra, opaca, tenuissime denseque subalutacea, e pube subtilissi- ma griseo-sericea tecta, parce nigro-setosa; anten- nis palpisque piceis his illisque basi dilutioribus, saepissime ltestaceis; ore pedibusque testaceis; abdominis apice seygmentisque inferis ad apicem obscure testaceis. Capite subgloboso antice subro- strato, prothoracis basi vix plus sesqut angustiore. Antennis tenuibus, elongatis, apicem versus sen- sim incrassatis, articulis penultimis longitudine sua latitudinem paulo superante. Prothorace ely- tris breviore, antrorsum leviter rotundato-angu- stato, bast utrinque vix sinuato, angulis posticis subobtusis. Elytris prothorace paulo longioribus ad angulum postero-exteriorem leviter rotundato- emarginatis. Long. 22 millim. Lat. elytr. ¿maillim. Y Abdominis segmento inferiore sexto apice rotun- dato-angulato producto. — 100 — Hab. obsery.: Chile (Kraarz, Farrm. et GErM., FAuv.). Poseo un ejemplar (Z) que coleccioné en Chacabuco y el que, al parecer, corresponde á la especie chilena, de la que difiere únicamente por el color de las antenas. Segun KrAatz, esta especie no se aparta mucho de M. dubia Er1cHs., pero es «paulo longior et latior, caeterum et perparum affinis». M. Fauv., comparándola ¡coniM. dilu- tipes, se contenta con observar, que « paraíl différer de la précédente par sa taille et sa forme élargte. » 1. TACHYPORINI, Erricuson. Tachinides, Mannerm., Précis 18, et in Mem. Acad. St. Petersb., 432 (1830). Tachiporites, Lar., Hist. d. anim. art., 1, 194 (1840);— Branch., Hist. d. ins., [, 29% (1845); —Jaco. Duv., Genera, Il, 22, 2 (1859). Tachyporini, Errcnson, Genera, 213 (1840); —Kraarz, Na- turg., IL, 377 (1858); —LecownrE, Cóleopt. of North Am. in Smiths. Misc. Collect., HL, 59 (1862); —Fauv., Not. entom., 4, 1, 82 (1866); —CaLw. et Jak6., Káfer-Buch, 127, 2 (1869). Tachinida, Herx., Faun. Col. Helv., I, 284 (1842). Tachyporides, Lacorb., Genera, II, 49 (1854). Tachyporii, Farm. et LañouLb., Faun. entom. Franc., IL, 4714, (1856). Tachyporina, Thows., Skand. Coleopt., HI, 145 (1861). Son reconocibles por su cuerpo convexo, casi siempre pis- ciforme y alguna vez globuloso. Las antenas compuestas de [1 artejos, en casi todos, y de 10 en rarísimos casos, se - insertan en los lados de la cabeza y delante de los ojos, co- munmente muy delgadas y filiformes en los mas, son capila- res en algunos y terminadas en maza en poquísimos. Su pequeña cabeza hállase profundamente hundida en un pro- tórax muy convexo, mas angosto por delante que por detrás y cuya base, tan ancha como los élitros, se apoya y áun abarca un poco la de estos últimos. Los élitros suelen ser, ya mas largos, ya de igual longitud que el protorax, y sus lados poseen un fino reborde longitudinal, mas ó menos pronun- ciado. Las ancas posteriores tienen su página inferior apla- — 102 — nada á manera de hoja. El abdómen, generalmente de forma cónica, hállase provisto de una pequeña quilla en el primer arco ventral. Esta tríbu es muy afine de la precedente, en la cual, los géneros Oxipoda, Polylobus, Myllaena, Dino- psis, Gymnusa, ete., reproducen la facies peculiar á los Tachyporint; difieren esencialmente de Aleocharin: por el modo de insercion de las antenas, el reborde lateral de los élitros y la quilla basal del vientre. Dos grupos !, hábil- mente caracterizados por M. THomsoN, componen la tríbu: los Tachyporina, cuyos élitros carecen de línea sutural impresa y en los que la region temporal se halla desprovista de quilla y los Mycetoporina, que llevan contrarios carac- teres. Los Tachyporini habitan las basuras, los musgos, los hongos y también bajo las cortezas de los árboles, hojas caidas, piedras, etc., y sólo por excepcion son parásitos; corren muy velozmente sin levantar el abdómen, el que, casi todos, encorvan hácia abajo, ya despues de la muerte, ya cuando la fingen. La fauna bonaerense es pobre en Ta- chyporin:. TABULA GENERUM. 1. Tempora immarginata. Elytra stria suturali im- pressa destituta. Ze — Tempora marginata. Elytra stria suturali impressa praedita. Caput puncto setigero juxta oculos postice instructum. Palpi filiformes, maxillares articulo ultimo oblongo-acuminato praecedente subaequali vel vix longiore. Ligula apice emar- ginata. Antennae 11-articulatae, pilosae, arti- culo 2 3” breviore. Tarsi omnes 5-articulati, antici maris dilatati, femina simplices, postici articulo 1* subtus spinuloso. Corpus elongatum, 1 Haciendo caso omiso de los Hypocyptus que deben formar un grupo intermedio entre Aleocharini y Tachyporint. — 103 — convexiusculum, antice et postice attenuatum, ¿e deorsum curvatum, alatum. Caput et pro- thorax laevissima sed hoc punctis 4 intra api- cem totidem lateribus et intra basin impressis, elytra saepius 3-seriatim punctata, adbomen marginatum, crebre punctulatum. BRYOCHARIS. 2. Palpi maxillares articulo ultimo praecedente brevio— re, tenui, subulato. Antennae elongatae, 11-ar- ticulatae, tenues, subcompressae. Tibiae anticae extus uniseriatim pectinato- spinulosae, mediae et posticae sparsim spinosae. Tarsi omnes 5- articulati, antici saepius dilatati, medii et po- stici tibia longiores, filiformes, articulo 1* 5* modice at 2" duplo longiore. Abdomen conicum, setosum, utrinque haud marginatum. Corpus convexum, pisciforme, alatum, € pube*brevi de- pressa, sericante dehiscente obductum. CONOSOMA. — Palpi maxillares articulo ultimo praecedente vix an gustiore sed longiore, apice acuto. Antennae modice elongatae, 11-articulatae, apicem versus leviter incrassatae. Tibiae sparsim spinulosae. Tarsi omnes 5-articulati, tibia breviores, antici in utroque sexu simplices. Abdomen fortiter retractile, utringue marginatum. Corpus breve, convexum; caput et prothorax saepius laevis- sima. ERCHOMUS. (20) 4. Bryocharis, Borsp. et LacorD. A Ego», muscus et xepis, gaudium. Boisp. et Lacorp., Faun. entom. Paris., I, 502 (1835); —Kkraarz, Naturg. Ins. Deutschl, Il;—Thowms., Skand. Coleopt., TIL, 167 (1861). Género que no se diferencia de Bolitobius, sinó por tener un hoynelo bastante profundo muy cerca del borde — 104 — posterior de los ojos, por el último artejo de los palpos maxilares oblongo y no linear, y por los tarsos anteriores ensanchados en los machos. Si Bryocharis debe subsistir como género legítimo, ó si, por el contrario, debe supri- mirse, ó relegarse á segundo término, como mero subgénero, es punto cuya dilucidacion corresponde á entomólogos cuyo material de estudio sea mayor que el que yo poseo. El único Bryocharis que he visto en Buenos Aires, no conviene del todo con la característica de esta division, pues sus arcos dorsales no son distintamente impresos al través de su base, acercándose á este respecto á Bryoporus KRAATZ; mas en todo lo restante, corresponde con el género en el cual, por ahora, lo coloco. (26) 1. Bryocharis pulchella »2. sp. Nigro-picea, nitida; prothorace elytrisque rufis; an- tennis picers, albido-pilosis basi, palpis, ore pedi- busque testaceis, abdomine segmentis omnibus postice rufulo-marginatis. Long. 4 millim. Lat. elytr. 1 millim. Caput glaberrimum, laevissimum, parvum, nigro-piceum, pernitidum. Os late testaceum. Palpi testacei. Antennae, capite prothoraceque paulo longiores, articulo 1” sequenti- bus duobus simul sumptis subaequali, 3 2” paulo longiore, 4-10 sensim crassioribus, ultimo oblongo praecedente paulo longiore sex vix angustiore, fusco-piceae, albido-pilosae, articulis 3 primis testaceis. Prothorax basi elytrorum lati- tudine, apice quam basi paulo angustiore, lateribus rotunda- tis, apicem versus paulo angustatus, basi vix rotundatus et obsolete sinuatus, angulis posticis obtusis, convexus, politus, pernitidus, dorso punctis 4 distante notatus, 2 ante apicem alterisque 2 ante marginem posticam, utrinque prope margi- — 105 — nem lateralem et circa angulos posticos punctis 2 impressus, rufus, glaberrimus. Scutellum laeve, nigro-piceum. Elytra prothorace distincte longiora, dorso fere 6-seriatim punctata, punctis seriatis sat fortiter impressis, rufo-picea, nitida. Mesosternum et metasternum nigrum, nitidum, hoc cre- bre punctulatum. Pedes testacei, coxae medrae et posticae obscuriores, fere piceae. Abdomen arcubus dorsalibus pri- mis basi vix depressis, nigro-piceum, nitidum, segmentis singulis apice anguste piceo—rufulo, sat fortiter crebreque punctulatum, vix pubescens, parce sat breviter pilosum. S Tarsi antici dilatati. Abdomen segmentis omnibus in- tegris. Habitat in Chacabuco. Un solo ejemplar (% ) coleccionado por mí, en Noviem- bre 3 de 1883. Parece tener alguna semejanza con Bryo- charis inclinans (GRAVENH.) THOMs. (21) 2. Conosoma (MorschH.) KrAATz. Á xovxos, CONACUM €t 554%, COPPUus. Tachyporus sectio 2, MaxxerH., Précis 60 et in Mem. Acad. St. Petersb., 474 (1830). Conurus, Steen., llustr. Britt. Entom., Y, 188 (1832); —ErIcHs., Genera, 218, tab. IV, f. 2 (1840); — Lacorb., Genera, IL, 53 (1854); — Jaco. Duv., Genera, IL, 23, 33 (1839); — Fauv., Not. entom., £, I, 84, 3 (1866); —SmHarp, Trans. entom. Soc. Lond., 94 (1876). Tachyporus * Extcns., Káfer. d. M. Brandenb., IL, 390 (1837). Tachyporus, Sot. in Gay., Hist. de Chile, Zool., IV, 341 (1849). Conosomus, Morsch., Etud. entom., 54 (1857). Conosoma, Kraarz, Naturg., IL, 431 (1858); — Thowms., Skand. Col., IL, 147 (1861). — 4106 — Distínguese entre todos los de su estirpe por su abdómen desprovisto de repliegues laterales, armado en la extremidad y costados de largos pelos erizados, mas ó menos abundan- tes. El cuerpo marcadamente pisciforme de estos insectos, hállase cubierto de una pubescencia escamosa corta y aplan- chada que fácilmente se desprende á la menor frotacion. Los machos difieren de las hembras en que sus tarsos anteriores son siempre dilatados y en la conformacion del sexto seg- mento del abdómen, cuyo arco dorsal es como de ordinario y no ofrece nada de particular, al paso que el ventral es mas ó menos hendido, ó recortado en el medio del borde posterior; en algunas especies, las hembras tienen tarsos tan anchos como los machos, y á consultar únicamente este carácter, se podría facilmente incurrir en error en lo tocante al sexo; pero inversamente á lo que ocurre en los machos, el sexto arco dorsal tiene el borde posterior profundamente hendido, ó recortado en cuatro largos dientes, mientras que el ventral correspondiente es entero y avanzado á manera de ángulo redondeado. Cerca de cuarenta especies de Asia, Europa y América, constituyen este género. (27) 4, Conosoma testaceum (SoLierR) KRAATZ. Tachyporus testaceus, SoL. in Gay., Hist. de Chile, Zool. IV, 344 (1849). Tachyporus maculipennis, Sor. in Gav., Op. cit. 1. c. (1849). Conosoma testaceum, Kraarz, Berl. entom. Zeitschr., 10 (1859). Conurus obscuripennis, Farm. et Germ., Ann. Soc. entom. France, 426, 2 (1864). Conuwrus testaceus, Fauv., Not. entom., k, I, 85, 2 (1866). Conurus maculipennis, Fauv., Op. cit., 4, 1, 85-86. 3 (1866). Conurus setosus ? SHarr, Trans. entom. Soc. of London, 95, 2 (1876). Conosoma pubescenti Gravenn. simailas sed multo ma- . A nor. Rufo-testaceum, nitidum, e pube depressa, dehiscente, flavido-sericante tenuiter obtectum; an- tennis pedibusque flavo-testaceis sed illis medio obscurioribus, abdomine nigro-piceo vel piceo sat longe nigro-setoso, seymentis postice late rufo-pi- cerss. Antennis captte prothoraceque simul sumptis paulo longioribus. Prothorace elytrisque subtilis- sime denseque punetulatis. Tarsis anticis in utro- que sexu leviter dilatatis. Long. 2-4 millim. Lat. elyytr. 1-1 2 millim. Variat: a. Capite nigro-piceo, ore testaceo. B. Prothoracis disco infuscato. Elytris ma- cula communi scutellari fusca notatis. c. Prothoracis disco fusco. Elytris macula scutellart destitutis sed utrinque ma- cula oblonga nigro-fusca ornatis. D. Prothorace posterius infuscato. E. Corpore fusco-piceo. Prothorace abdomi- nisque segmentis postice obscure pi- ceis; elytris piceis plaga media lon- gitudinali apiceque rufulis. F. Dilute rufo-testaceum. Antennis pedibus- que pallide flavis. 6. Corpore fusco-piceo. Elytrorum apice prothoracisque basí anguste testaceis. Hab. observ.: Chile. (SoLter, Farrm. et Germ., Fauv.). Poseo ejemplares de Chacabuco, Baradero, Salto y Flores. Varía considerablemente en tamaño y colorido, hasta el punto de ser raro encontrar dos indivíduos exactamente iguales. Se parece mucho al Con. pubescens (Parlk.) GRAV., pero es mucho mas pequeño, mas brillante y su color rojizo tiene un — 108 — tono diferente, debido á su pubescencia bastante menos densa y fácilmente caediza. (22) 3, Erchomus, MorscHuLsky. Ab ¿propor ingredior. Tachinus fam. I (pt.), Errcns., Genera, 244 (1840). Erchomus, Morsch., Bull. Mosc., TI, 218 (1858). Coproporus, Kraatz, Naturg., II, 399 (1858); — Sharp, Trans. entom. Soc. Lond., 81 (1876). Vecino de Tachinus y Tachinomorphus. En el aspecto se asemeja á Conosoma aunque su abdómen tiene un replie- gue lateral y es bastante corto y retráctil. El cuerpo es re- cojido, convexo, liso ó finisimamente puntuado. Es propio de América y de la parte meridional de Asia; una sola especie, por excepcion, se halla en Europa. (28) 1. Erchomus pallidus ». sp. Flavido-testaceus, nitidus; oculis nigris, coxis femo- ribusque pallide flavidis, tibris vix obscurioribus, antennts fuscis basi flavis. Capite pronotoque laevi- bus, elytris obsolete punctulatis, abdomine fortis- sume retractile, sub elytris post mortem abscondito, suprá infráque subtiliter sat crebre punctulato. Long. (abdomine retracto) 1 ¿ millim. Lat. elytr. 1 millim. Caput prothorace vix sesqui angustius, antice parum con- vexum, vix perspicue parcissimeque punctulatum, nitidis— simum, utrinque mox suprá oculos laevissimum. Labrum — 109 — capite concolore. Palpr flavidi. Ocula minuti, nigri. Anten- nae capite prothoraceque paulo breviores, apicem versus te- nuiter incrassatae, articulo 2” 3” paulo longiore crassioreque, 4-10 gradatim brevioribus et crassioribus, ultimo sat magno praecedente fere duplo longiore et paulo crassiore, breviter ovato apice obtuso sed utrinque compresso, articulis 3 pri- mis dilute flavis parcissime fuscano-pilosis, reliquis fuscis, tenuiter denseque griseo-pubescentibus, sat longe atque par- ce fusco-pilosullis. Prothorax transversus elytrorum la- titudine, apicem versus modice rotundato-angustatus, con- vexus, apice late emarginato-truncatus, basi vix rotundatus, fere truncatus, angulis anticis acutiusculis antrorsum leviter prominulis, posticis rotundatis, impunctatus, nitidissimus. Scutellum sat magnum, laeve. Elytra pectore sesqui, sed prothorace parce longiora, convexiuscula, angulis po- sticis externis modice rotundatis, basi obsolete, apicem versus obsoletius, vix crebre punctulata, tenuissime vix per- spicue pubescentia. Pedes flavi, tibiae tarsique obscu- riores. Abdomen suprá infráque subtilissime sat crebre punctulatum vix pubescens, utrinque parce sed apice den- sius nigro-setosum, fortiter retractile in vivis conicum vi- detur, post mortem sub elytris a superne vissum occultum, SY Latet. Q Tarsi antici simplices. Abdominis segmento superiore et inferiore 6” fortiter elongato—triangulariter 4-den- tatis, dentibus superis seta unica apicali armatis, inferis mediis apice 3—, lateralibus 1-setosis. Habitat in Chacabuco. Semejante á Tachinus rutilus Exricus. (Gen. 253, 18) y á Coproporus rufus Kraatz (Staph. v. Ost-Ind. 59, 112) pero diferente de ambos por sus élitros que no son «Ssecun- dum marginem lateralem impressa», por el protorax cuyos ángulos posteriores no son «retrorsum leviter pro- — 110 — minentibus» sinó casi obtusos, etc. Nuestra especie hállase en Verano bajo vegetales corrompidos, á lo menos, en tal época y sítio he obtenido el único indivíduo que he visto y el que, por otra parte, parece no haber alcanzado á su com- pleto desarrollo. VI. STAPHYLININI. Staphylinini genuini et Oxiporini, Exicus., Genera, 339 et 522 (1840). Staphylinini genuini et Quediiformes, Kraatz, Naturg., II, 473 et 524 (1858). Staphylinina, Tuoms., Skand. Coleopt., 1L, 137 (1860). Labro casi siempre dividido en dos lóbulus redondeados y cuyo contorno exterior es mas ó menos anchamente mem- branoso, ó coriáceo; mandíbulas, mas ó menos dentelladas por dentro, con prosteca grande y visible; antenas situadas en el borde anterior de la cabeza, entre, ó sobre la base de las mandíbulas siempre separadas en su arranque por un intér- valo mayor que el que media entre ellas y los ojos; pros- terno desprovisto de pieza antero-esternal; estigmas vi- sibles en los mas, ó cubiertas con un opérculo córneo, ó membranoso en algunos; élitros sin reborde lateral, y con sutura entera; escudete bastante grande y triangular; ancas anteriores salientes, cónicas, posteriores cónico-globosas, bastante aproximadas entre sí; tarsos de 5 artejos en casl todos, rarísima vez compuestos de cuatro; abdómen reple- sado en los lados y con glándulas anales retráctiles: tales son los caracteres principales de esta agrupacion. Bajo el punto de vista de la conformacion del prosterno no di- fieren mucho de los Aleocharini y Tachyporint, pero estos grupos tienen las ancas posteriores fuertemente trans- versales y con la página inferior de ellas muy aplanada y extendida hacia fuera á modo de una delgada hoja córnea ; además, las antenas se hallan situadas de diverso modo; — 112 — de los Xantholinini, grupo muy afine de los Staphy- linin:, se distinguen estos muy bien por sus antenas bas- tante separadas una de otra y principalmente por la ca- rencia de pieza suplementaria en el extremo anterior del pro- sterno y la ausencia de carena en la base del vientre. Los Staphylinin: son, en general, de talla aventajada, con fre- cuencia ostentan vivos y brillantes colores; habitan, las mas veces, en losestiércoles, basuras, carroñas, resíduos de hojas y en raras ocasiones seasilan en los nidos de las avispas, con cuyas larvas se alimentan; el régimen de vida de todos es carnicero. Dos formas principales ofrecen los géneros componentes de la tribu, incluyendo la una los satélites de Quedius y respondiendo la otra á Staphylinus; M. THomSON reconoce una tercera, cuyo tipo serian los Philonthus, mas estas subdivisiones no parecen tan naturales ni precisas como las dos propuestas por M. KraaAtz. Las grandes espe- cies de este grupo esparcen un olor almizclado y muchas veces análogo al del éter ó al del ácido butírico. TABULA sSsUBTRIBUUM. 1. Tempora marginata. Antennae in frontis margine apicali fere suprá mandibularum basin insertae. Prothorax linea marginali laterali supera cum infera confusa, simplice videtur, angulum anticum formante et sub eodem haud inflexa. Stigmata prothoracica nunc detecta nunc ob- tecta. Tarsi omnes saepius 5-articulati, raris- sime 4-articulati. QUEDIARIA. 2. Tempora immarginata. Antennae in frontis mar- gine apicali intra mandibularum basin insertae. Prothorax linea marginali laterali supera et infera conspicuis, saepius bene disjunctis sub angulum anticum inflexis. Stigmata prothora- cica detecta. Tarsi omnes 5-articulati. STAPHYLINARIA. — 113 — TI. Quediaria. Staphylinini genuina (pt.) et Oxiporini, Ertcus., Gen., 1. cit. (1840). Quedirformes, Kraarz, Op. cit., IL, 473 (1858). Quediides, Thoms., Op. cit., IL, 471 (1860). Se distingue esencialmente de Staphylinaria, por la re- gion temporal aquillada ó con un reborde fino y arqueado, el borde marginal del pronoto sencillo y nunca doblado bajo el ángulo anterior de él, las tibias del primer par muy rara vez espinosas, etc. En cuanto ai aspecto, es variable: mu- chos se asemejan á Philonthus, otros á Staphylinus (s. str.) y algunos á los Tachyporini. De los géneros que consti- tuyen la subtribu, solamente cuatro, representados por otras tantas especies, se hallan en nuestra fauna. TABULA GENERUM. 4. Ligula biloba vel medio sinuata. Maxillae lobo exte- riore elongato, angusto, palpi maxillares lon- giore vel subaequali. Femora subtus profunde canaliculata, tibiae fortiter compressae, tarsi postici breves, latiusculi, deplanati s. depressi. 2. — Ligula rotundata, integra. Maxillae lobo exteriore -palpi maxillares multo breviore. Femora fu- siformia vel linearia, subtus haud canaliculata, tibiae simplices, lineares, tarsi postici sat elon- gati, lineares. 3. Z» Caput prothoracis latitudine, subovato-rotundatum, basi prothorace inmissum. Antennae capite breviores, utrinque fortiter compressae, cla- vato-lanceolatae, articulo ultimo apice emar- ginato. Palpi breves, articulo ultimo conico- — 114 — acuminato, pracedente subaequelongo, articulis omnibus basi sat dense rigide verticillatimque pilosis. Maxillae lobo exteriore palpis maxillari- bus longiore. Prothorax semi-circularis, con- vexiusculus. Elytra apice introrsum oblique truncata ad angulum postero—-exteriorem ro- tundata. HAEMATODES. — Caput prothorace paulo angustius, subtriangulare. Antennae capite parum longiores, monilifor— mes. haud clavatae, vix compressae, articulo ultimo fortiter emarginato. Palpi nudi apicem versus gradatim crassiores, articulo ultimo apice truncato. Maxillae lobo exteriore palpis vix breviore. Prothorax semi-circularis. Elytra apice introrsum oblique truncata, ad angulum postero-exteriorem haud rotundata sed oblique truncata. SCARIPHAEUS. 3. Palpi maxillares filiformes, articulo ultimo praece— dente haud vel vix breviore apice acutiusculo. Labrum aliis medio sinuatum, aliis bilobum, rarius integrum. Antennae filiformes, articulo ultimo ovato, vel oblongo—ovato, superficie vix emarginato vel oblique truncato, inferne plus minusve acuminato. Caput suborbiculatum vel subovatum, suprá oculos punctis paucis saepe notatum. Prothorax suborbiculatus. apice trun- catus, dorso aliis biseriatim 3-,vel 2-punctatus, aliis impunctatus. Stigmata prothoracica sub processu corneo membraneove occulta. Styli anales retractiles vix prominuli. Corpus ma- gnum vel mediae magnitudinis, oblongunm, caput et prothorax glabra, polita, elytra et abdomen pubescentia. QUEDIUS. — Palpi maxillares articulo ultimo minuto, praecedente multo breviore, angusto, tenui, subulato. La— brum breve medio fissum. Antennae filiformes oculis subcontinguae, articulo 11 sive ultimo apice truncato et inferne acuminato., utrinque subcompresso. Caput ovatum, minutum, pro— thorace minor et angustius, ad oculorum mar— — 115 — ginem interiorem puncto singulo, magno, longe setigero notatum. Prothorax basi fortiter, utrin- que leviter rotundatus, apicem versus modice angustatus, dorso ante medium et prope api- cem punctis binis impressus. Stigmata pro- thoracica detecta. Styli anales saepius post- mortem exserti, longiusculi, longe pilosi. Corpus saepius minutum, fusiforme, caput et prothorax polita, glabra, elytra et abdomen tenuiter pubescentia. HETEROTHOPS. (23) 1. Haematodes, Lar. DE Casr. Ab airada, SANYUINCUS. Hematodes, Lar. pe Casr., Etud. entom., 113 (1835): — Hist. nat. d. anim. art., L, 175 (1840); — Biaxch., Hist. nat. d. ins., L, 293 (1845). Platytoma, Drs., Catal. d. Coleopt. d. s. Collect. (éd. 3), 67 (1837). Platycnemaus, Norom., Symbolae ad monogr. Staphyl.,135(1837). Haematodes, Ertcns., Genera, 340 (1840); — Lacorp., Genera, II, 72 (1854); —Kraarz, Naturg., Il, 476 (1858). Hácese notar por la considerable longitud y estrechez del lóbulo externo de las maxilas, las antenas cortísimas, muy comprimidas por los lados y afectando la figura de un hierro de lanza, los palpos cerdosos en la base de cada artejo, los fémures profundamente acanalados por debajo , las tibias muy cortas, fuertemente comprimidas y densamente espino- sas y cerdosas, finalmente, los tarsos son áun mas cortos que las tibias, aplastados y anchos, con cerdas espinosas por fuera pero lisos y desnudos á lo largo de su cara superior. Unido á Scariphaeus y á Cordylaspis, este género podría constituir un subgrupo bastante natural, propuesto en otro tiempo por M. Norbmany, bajo la denominacion de Pla- — 116 — tycnemidiformes, nombre que hoy tendría que mudarse en el de [Taematodaria, ó cualquier otro, derivado del gé- nero principal. Es propio á la América del Sur. Sólo se co- nocen dos especies. (29) 1. Haematodes bicolor Lar. DE Casr. Hematodes bicolor, Lar. be Cast., Etud. entom., 113, pl. 3,f.6 (1835); — Hist. nat. d. anim. art., 1, 175 (1840). Platytoma haematodes, Des., Catal. (éd. 3), 67 (1837). Platycnemus lateritius, Norom., Symbolae, 135, 1, tab. 2,f. 4 (1837). Haematodes bicolor, Ertcns., Genera, 340, 4, tab. IV, f.16 (1840), — Biancn. in D' Ora., Voy. Am. du Sud, 76, 270 (1843). Rufo-lateritius, nitidus, nigro-pilosus et fulvo-pu- bescens; antennis piceo-nigris sed arista supera et infera apiceque fusco-testaceo-pruinosis, capite in- frá et ante oculos, prothoracis lateribus sed bast anguste angulisque anticis latius nigris; sterno, scutello, pedibus, abdominisque segmentis 4 pri- mis nigris. Capite basi et utrinque prothoraceque laterem versus sat crebre punctatis. Elytra parce abdomineque densius punctata. Partibus nigris pilis rigidis nigris tectis, rufis, modice fulvo-rufo pubescentibus sed elytrorum disco pilis longiuscu- lis, erectis, nigris, sparsim instructo. Pedibus ru- fescenti-piceo-ciliatis et spinulosis. $ Abdominis segmento inferiore 5% macula trian- gulare, rufo-villosa praedito, 6” apice leviter emar- ginato. Q Abdominis segmento inferiore 5% haud villoso-ma- culato, 6” apice integro. Long. 14-15 millim. Lat. elyt. 44-35 millam. — 117 — Habitat observ.: Brasilia, (LAPORTE, ERICHSON, NORD- MANN, ST. HILAIRE); Respublica Argentina (DEJEAN); Respu- blica Uruguayensis (D'OrBIGAY). Lo poseo de Chacabuco, Belgrano, Las Conchas y Baradero, y, aunqueno abunda, tampoco escasea. En Verano, es frecuen- te hallarlo volando pesadamente y posándose de trecho en tre- cho, durante las horas mas ardientes del dia; en Otoño se re- fugia bajo los estiércolos secos, las piedras, etc. (24) 2. Scariphaeus, ErIicuson. Ab CLN PLD UL, rado. Ericus., Gen., 342 (1840); — Lacorp., Gen., II, 73 (1854); — Kraarz, Naturg., Il, 476 (1858). Su aspecto es muy parecido al de Staphylinus (s. str.). Las antenas moniliformes, el lóbulo externo de las maxilas estrecho, pero no mas largo que los palpos, la cabeza casi triangular, los palpos desnudos, gradualmente engrosados de la base á la extremidad y con el último artejo truncado, y los tarsos casi igualmente conformados que en Haemato- des, pero relativamente mas alargados, distinguen á este gé- nero del precedente. Es género exclusivamente americano y representado por una sola especie. (30) 1. Scariphaeus luridipennis (Rune) ERICHsoN. Vellevus luridipennis, Rune, Brachel. Halensis, 1 (nota), (1835). Scariphaeus luridipennis, Exicus., Genera, 343, 1, tab. IV, f. 18 (1840). Niger, mtidus; capite suprá pronotoque nigro-cya- — 118 — neis, elytris abdominisque segmentis ultimis 3 rufo-lateritiis; antennarum articulis 4 primis ni- gro-piceis, reliquis saturate rufo-piceis. Capite su- prá fortiter sat sparsim punctato, breviter nigro- pilosullo, infrá laevi. Pronoto nitidissimo, medio irregulariter parce biseriatim punctulato, utrinque punctis nonnullis adsperso, margine basali late- ralique sat fortiter subinaequaliter punctata, pun- ctis breviter nigro-piligeris. Elytris subtiliter punctulatis, dense fulvo-pubescentibus. Scutello subtiliter punctulato, nigro,fulvo-pubescente. Pe- dibus nigris sed tibiis rufescenti-piceo spinulos1s et apicem versus fulvo-pubescentibus, tarsi tibús dilutioribus utrianque piceo-rufo-ciliatis. Abdomi- ne suprá parcissime oblique elongato-punctato, subglabro, mitido, infrá crebre oblique punctulato. $ Abdominis segmento inferiore 6* apice subtrian- gulariter emarginato. Q Abdomine segmentis omnibus integris. Long. 14-15 millim. Lat. elytr. 4 3-3 mallim. Habitat observ. : Brasilia (RuxbE, ERICHSON). Escasea mas que el Haematodes bicolor Lar.; he colec- cionado esta hermosa especie en el BARADERO y CHACABUCO y he visto algunos indivíduos que habian sido encontrados en las cercanías de la ciudad de Buenos Aires. En la descripcion publicada por M. ErIcHsoN no se hace mencion de la puntuacion del protorax y erradamente lo dá como «laevissimus, glabrus», cuando no es ni lo uno ni lo otro; tambien lo califica de «subnitidus» cuando es lustrosí- simo; todo esto induce á creer que el ejemplar que sirvió á EricHsoy tenía el protorax en mal estado de conservacion. 419 — (25) 3, Quedius, Leach. Etymología nulla, Quedius, StE*H., llustr. Britt. entom., V, 215 (1832); —Entcns. Káfer. d. M. Brandenburg, I, 483 (1835); —Currrs, Britt. entom., XIV, 638 (1837); —Ertcus., Genera, 523 (1840); —BLaAnNch., Hist. nat. d. ins., I, 294 (1845); —Lacorp., Genera d. Coleopt., 1, 83 (1854); —Kraarz, Naturg. d. Ins. Deutschl., Il, 486 (1858); —Jaco. Duv., Gen. d. Coleopt. Europe, IL, 37, 50 (1859); —Thoms., Skand. Coleopt., IL, 173 (1860); —Fauv., Not. entom., 4, I, 88, 2 (1866); Canw. et JarG., Kafer-Buch., 144 (1869);— GIRARD, Traité d'entom., L, 312 (1873); —Suarp, Trans. entom. Soc. Lond., 100 (1876). Microsaurus, Steph., llustr. Britt. Entom., V, £35 (1832); — Dey., Catal. (ed. 3). 69 (1837); —Thoms., Skand. Co- leopt., IL, 174 (1860). Raphirus, SterH., Op. cit., V, 241 (1832); —Thoms., Op. cit., Il, 177 (1860). Philonthus (pt.) Rebr., Faun. Austr., 699 (1849). Philonthus, div. 2, Heer., Faun. Coleopt. Helv., I, 272 (1842). Este género, cuyas especies menores afectan la figura de Phalonthus, tiene por caracteres distintivos: los espiráculos del protorax cubiertos por una lámina, ú opérculo membra- noso ó corneo; la lengúeta entera y redondeada; las ancas intermedias casi contiguas en la base; las tibias mas ó menos espinosas y los tarsos anteriores dilatados; mas, fuera de estos caracteres dominantes, el labro suele ser entero en unos, dividido en dos lóbulos en otros, ó abollado en el me- dio del borde terminal en algunos; los ojos son frecuente- mente oblícuos, al paso que á veces son muy grandes, pero extendidos longitudinalmente; el último artejo de los palpos varía, tambien, en cuanto á su longitud con relacion al penúl- — 120 — timo. De tal variabilidad en estos órganos, han resultado los subgéneros de Raphirus y Microsaurus mantenidos como géneros por algunos autores. Habitan en los musgos, los hongos, las basuras, etc., á diferencia de Vellejus, género que es estrechamente afine de este y que vive de rapiña en los nidos de las avispas y entre las orugas sociables de ciertos Lepidópteros nocturnos. Mas de cien especies pertenecen á este género. (31) 1, Quedius (Mierosaurus) philonthoides ». sp. Niger, nitidus; antennas piceis, palpis antennarum basi elytris pedibusque rufis, abdomine infra vix versicolore, segmentis ventralibus postice rufulo- marginalis. Capite prothoraceque glabris, politas, pernitidis, illo suborbiculato prothorace angu- stiore, interoculos 4-, basin versus bi-punctato, mox pone oculos punctis 2 fortioribus impresso, hoc antrorsum modice angustato seriebus dorsalibus bi-punctatis instructo; elytris scutelloque crebre punctatis; abdomine suprá modice dense, infrá densvus crebriusque punctato. Long. 6 2-7 millim. Lat. elytr. 1 2 mall. Habitus fere omnino ut Ph. quadraticeps BOHEM. Caput suborbiculato-subquadratum prothorace paulo an- gustius, nigro-subaeneum, politum, apice antennas utrinque leviter impressum suprá ad oculorum margini interiori for- titer bi-punctatum , basi punctis subtilioribus 2-notatum, mox pone oculos a!terisque fortioribus 2 sat distante impres- sum, punctis omnibus nigro—setigeris, infrá laevissimum. Labrum bilobum, obscure rufo-piceum, testaceo-pilosum. Mandibulae piceae. Palpi rufo-picei, maxillares articulo ultimo conico-acuto praecedente haud longiore. Oculi sat — 1291 — minuti, subrotundi, vix obliqui. Antennae capite plus ses- quí longiores apicem versus modice incrassatae, articulos 2-5 elongato-obconicis at 3 22 parum longiore, 6-10 brevi- bus subtransversis, ultimo ovato apice acuminato praece- dente longiore, piceae vel rufulae, fuscano-pilosullae, articulis 2 vel 3 primis rufis vel testaceis. Prothorax elytris vix angu- stior, subquadratus, apicem versus leviter angustatus, apice truncatus, basi rotundatus, leviter convexus, angulis anticis deflexis, subrectis, sed leviter rotundatis, posticis rotundatis, nigro-subaeneus, pernitidus, glabrus, seriebus dorsalibus 2 e punctis 2 antrorsum distante impressis compositis notatus, ad marginem lateralem prope medium utrinque puncto singulo longe setigero et circa angulos posticos alterisque 2 subtili- bus praeditus. Scutellum crebre punctulatum piceum vel rufo-piceum. Elytra prothorace paulo longiora, subliliter crebre punctata, setis humeralibus 2 instructa, rufa, tenuiter fuscano-pubescentia. Alae hyalinae vix infuscatae. Meta- sternum crebre punctulatum, nigrum, fusco pubescens. Pedes rufi, coxae mediae et posticae piceae, interdum picei sed tarsi rufi, femora mutica, tibiae spinulosae. Abdo- men suprá nigrum modice dense punctulatum infrá nigrum vix versicolore, segmentis postice piceo-rufulo-marginatis densius crebriusque punctatum, undique tenuiter griseo- flavido pubescens sat longe nigro-pilosum. Differentia sexus haud observavi. Habitat in Chacabuco. Apénas difiereá primera vista, en talla, figura y color, del Philonthus quadraticeps, BoHem.; no es raro, y sele halla, por Enero, bajo resíduos vegetales. Por la mayor parte de sus caracteres parece corresponder al subgénero Microsaurus STEPH. — 122 — (26) 4. Heterothops, (KirBY) STEPHENS. Ab ¿zepuwdr, alibi, vel ab Ezegoc, diversus et wd, vultus. Heterothops, SterH., Illustr. Britt. Entom., V, 256 (1832); — Enrrcas., Káfer, I, 480 (1835);—Wesrtw., Intr. mod. class. of Ins., IL, Ind. 16 (1840); — Errtcus., Genera, 515, tab. IV, f. 13 (1840); —- Lacorb., Genera, Il, 83 (1854); — Kraarz, Naturg. d. Ins. Deutschl., Il, 483 (1858); -- Jaco. Duv., Genera, IL, 38, 51 (1859); — Thoms., Skand. Coleopt., HL, 180 (1860);—Fauv., Not.entom., I, 4, 88, 1 (1866); — Cacw. etJarc., Káfer-Buch., 143 (1869). Trichopygus, Norbm., Symbolae, 137, tab. 2, f. 5 (1837). Son Estafilinos que rara vez exceden de 6”" de longitud, de cuerpo aplanado y ahusado y de figura muy parecida á la de Quedius y Philonthus. Labro corto y entero, ó lije- ramente sinuoso en el medio; mandíbulas levemente uni- dentadas en la arista interna, palpos maxilares terminados por un artejo corto, delgado y aleznado ; lengúeta entera, redondeada y poco mas corta que las paraglosis; protorax sin epímeras aparentes ; antenas rectas, bastante aproxima- das á los ojos, frente provista, en cada lado, de un hoyue!o grande y profundo, situado en el borde interno de cada ojo; élitros con una sola cerda humeral ; patas bastante cortas, con las tibias del primer par pubescentes y las del segundo y tercero espinosas ; tarsos anteriores dilatados, los posterio- res filiformes con el primer artejo un poco alargado, y esti— letes terminales del abdómen peludos y casi siempre muy salientes, caracterizan á este género. Difiere de Philonthus por la region temporal aquillada, los palpos maxilares, etc. y de Quedius por los estigmas protorácicos descubiertos, la estructura del último artículo de los palpos, y la falta de epímeras en el protorax. La coloracion del cuerpo es poco variada: negra ó pícea, — 1238 — con patas y antenas mas ó menos rojizas ó amarillentas ; la cabeza y el pronoto son casi lisos, muy brillantes, desnudos y con algunos pocos hoyuelos bastante grandes; los élitros y el abdómen son fina y densamente pubescentes y puntuados. Habitan bajo los musgos, hojas caidas, piedras, basuras, etc. Los machos tienen una escotadura en el extremo del sexto arco ventral. Poco mas de 20 especies del Antiguo y Nuevo Mundo, representan á Heterothops. (32) 1, Heterothops bonariensis ?. sp. Niger, nitidus, sed prothorace elytrisque piceils; an- tennis leviter infuscatis basi flavis; pedibus flavis; abdomine segmentis postice anguste sed ano latius testaceis. Long. 3 millim. Lat. elytr. vix¿millim. Caput breviter ovatum prothoracis basi prope tertia parte angustius, nigrum, pernitidum, politum, ad oculorum mar- ginem interiorem utrinque puncto singulo longe piloso in- structum, basi transversim 4-punctatum sed punctis utrinque duo adversus duos oblique dispositis, paulo pone oculos sed frontem versus uni-punctatum, utrinque pone oculos bi-pun- ctatum. Labrum piceum. Palpi et os flavi. Antennae capitis prothoracisque simul sumptis longitudine, articulis 2-4 obconicis at 2% 3% longiore crassioreque, 3% 4” sub- aequalis, 5-10 gradatim brevioribus, ultimo ovato, compresso, apice leviter emarginato, praecedente paulo crassiore sed prope duplo longiore, articulis 2 vel 3 primis flavis fusco-pi- losullis reliquis infuscatis, griseo-pruinosis, parce breviter fusco-pilosis. Prothorax basi rotundatus et elytrorum lati- tudine, apice truncatus et quam basi sesqui angustior, apicem versus angustatum, lateribus subrectis, angulis anticis defle- xis modice rotundatis, posticis rotundatis, dorso ante me- dium et apice punctis binis notatus, apicalibus magis distan= — 124 — tibus, utrinque, medium versus sed prope marginem late- ralem puncto singulo impressus, piceus, nitidus, politus, punctis omnibus fusco-piligeris. Elytra prothorace paulo longiora, subtiliter crebreque punctulata, picea, apice margi- neque suturali augustissimé rufula, tenuissime fusco-pube= scentia. Pedes flavi, coxae posticae piceae. Abdomen suprá infráque subtiliter sat crebre punctatum, nigro-piceum, tenuiter fusco-griseo-pubescens nigro-pilosum , segmentis postice testaceo-marginatis at segmento ultimo apice supero latius testaceo et infra fere toto rufulo. Habitat in Chacabuco. Poseo seis ejemplares coleccionados por mí en Setiem- bre de 1882. Parece afine de H. exilis Er1icHs. (Ge- nera, 518, 5). del que se distingue por el color del protorax y élitros, la puntuación de la cabeza, etc. Nuestra especie no es rara ; mas tampoco abunda. (33) 2. Heterothops fallax 2. sp. Niger, nitidus; antennis palpisque piceis illis apt- cem versus dilutioribus, pedibus obscure testaceis, abdomine arcubus omnibus inferis superisque ul- timis duobus apice piceo-testaceis. Long. 7 millim. Lat. elytr. 1 + millim. Habitus fere Philonthi convexicolli sed minor. Caput ovatum prothorace paulo angustius, suprá ad ocu- lorum marginem interiorem subtiliter bi-punctatum, inter oculos obsolete bi-impressum, utrinque pone oculos punctis subtilibus parce notatum, infrá laeve, nigrum, pernitidum, nigro-pilosum. Labrum obscure piceum, piceo-pilosum. Mandibulae piceae. Os testaceo-piceum. Palpi picei sed ar- — 125 — ticulo 1” ultimoque testaceis. Antennae capite prope sesquí longiores, articulo 22 3”que subaequalibus, articulis tribus primis piceis reliquis gradatim dilutioribus. Prothorax basi elytrorum prope latitudine, apice truncatus, utrinque leviter, basi fortius rotundatus, apicem versus parum angustatus, api- ce monnihil quam basi angustior, dorso ante medium et apice punctis binis notatus, anterioribus subtilioribus et paulo ma- gis distantibus, niger, pernitidus. Scutellum subtilissime crebreque punctatum. Elytra dense subtiliter punctulata, nigra, nitida, vix pubescentia, prothorace paulo longiora. Metasternum subtilissime punctulatum, nigrun. Pedes obscure testacei, coxae obscuriores fere piceae. Abdomensuprá infraque crebre punctatum, nigrum, nitidum, tenuiter fusco-pubescens , parce nigro-pilosum, segmentis ventralibus 4 primis apice anguste piceis, dorsualibus et ven- tralibus ultimis duobus apice latius piceo-testaceis. Styli anales testacei, nigro-setosi. Habitat in Chacabuco. Tiene todo el aspecto del Philonthus convexicollis Fauv. No es comun en Chacabuco, donde he recogido unos pocos ejemplares de este nuevo Heterothops. M. Staphylinaria. Staphylinini genuini (partem maximam), Ericus., Genera, 339 (1840). Staphylinini genwini,Kraarz, Naturg. d. Ins. Deutschl., Il, 524 (1858). Staphylinides et Philonthides, Thoms., Skand. Coleopt., IL, 139 et 151 (1860). Labro dividido en dos lóbulos redondeados, córneos en la base y coriáceos en su borde libre; mandíbulas dentelladas — 126 — y con un pronunciado lóbulo membranoso y móvil en lo in- terno de su base; palpos filiformes ; antenas situadas en el borde anterior de la cabeza, entre la base de las mandíbulas, y separadas, una de otra, por un intérvalo mayor que el que media entre ellas y los ojos; region temporal desprovista de quillas ; líneas laterales del pronoto bien distintas, la margi- nal. ósea la superior, siempre doblada debajo del ángulo anterior del protorax y la inferior, las mas veces, claramente separada de la marginal; prosterno membranoso detrás de las ancas del primer par; estigmas del protorax descu- biertas y muy aparentes; tibias casi siempre espinosas ; tar- sos anteriores comunmente ensanchados y abdómen sin carena basal, basta para dar á conocer esta agrupacion. Se distingue de Quediaria por la falta de carenas temporales y las líneas laterales del protorax. Son insectos de talla varia- ble, pero que, en la mayor parte, supera á la mediana ; casi todos viven de presa viva, que buscan en los estiércoles, re- síduos animales ó vegetales, basuras, etc. TABULA GENERUM 1. Antennae filiformes apicem versus parum incras— satae. Z. — Antennae subclavatae articulo primo modice elon- gato, sequentibus 2 elongato—-obconicis, 4-6 moniliformibus, 7-10 subcompressis, trans— versis, ultimo apice foveolato-emarginato. Caput triangulare vel subquadratum. Palpi filiformes, maxillares articulo 4? 3? subaequalis, labiales articulo 3” 2 duplo longiore. Ligula biloba. Prothorax sublunatus apice truncatus lineis marginalibus superis antrorsum subob- soletis cum inferis conspicuis haud distincte conjunctis. Pedes modice elongati, intermedii basi distantes, tarsi antici dilatati, postici fili- formes, articulo 1? 2 plus duplo longiore. Abdomen segmentis basi haud impressis. — 127 — Corpus nigrum, griseo-flavido nigroque pube- scens, caput et prothorax subglabra. 2. Prothorax linea marginali supera cum infera antror- sum haud conjuncta. — Prothorax linea marginali supera cum infera antror- sum conjuncta. 3. Palpi omnes filiformes. Caput subdepressum saepe subquadratum. Prothorax elytris angustior, linea marginali supera cum infera sub angulum anticum fere conjuncta. Epimera prothoracis conspicua. Abdomen segmentis 2-3 vel 3-4 utrinque pone latera linea incurva impressa notatis. Corpus nigrum vel cyaneum, abdomen segmentis ultimis rufis vel flavis, caput et prothorax glabra, subpolita. — Palpi maxillares filiformes, labiales articulo 3* elongato-triangulare subsecuriforme. Caput convexiusculum. Prothorax elytris paulo angustior, linea marginali supera a infera bene disjuncta. Epimera prothoracis haud conspi- cua. Abdomen segmentis basi haud impressis. Caput et prothorax subglabra, nitida, hoc saepe biseriatim punctatus, elytra et abdomen pube- scentia illa saepius alutacea punctulataque. CREOPHILUS. 3. AN XANTHOPYGUS. Corpus cyaneum vel viridulum. TRIGONOPSELAPHUS. %. Ligula membranacea biloba. Caput subtriangulare prothoracis latitudine. Collum punctulatum. Palpi filiformes articulo 4* 3* subaequale. Pro- thorax utrinque subparalellus, linea marginali - supera ante coxarum insertionem cum infera conjuncta. Epimera prothoracis conspicua. Tarsi antici dilatati. Corpus dense punctulatum pubescens tomentosumve. — Ligula membranea rotundata, integra. Caputovatum prothorace angustius,rarius subquadratum,pro- thoracis latitudine. Collum laevissimum, poli- tum. Palpi filiformes, maxillares articulo 3, labiales articulo 1” reliquis longiore. Prothorax apicem versus plus minusve angustatus, linea STAPHYLINUS. — 128 — marginali supera ad coxarum insertionem cum infera conjuncta. Epimera prothoracis haud conspicua. Tarsi antici aliis simplices, aliis dilatati. Caput et prothorax glabra, polita, illud inter oculos punctis 2-4 majoribus transversim positis notatum, hic saepius bi-seriatim pun- ctatus, elytra et abdomen crebre punctulata, pubescentia. PHILONTHUS. (27) 1. Creophilus (Kirsy) MANNERHEIMM. Á xpexs, caro et guos, amicus. Creophilus, Maxxerm., Précis 20,4, etin Mem. Acad. Imp. St. Petersbourg, 434, 4, (1830); — Stern., lllustr. Britt. Entom., V, 282 (1832); — Norbm., Symbolae, 5 (1837); — Lar. pe Casr., Hist. nat. d. anim. art., L, 173 (1840); — Kraarz, Naturg., Il, 528 (1858);—Jaco. Duv., Genera, IL, 34, 2 (1859); — Thoms., Skand. Coleopt., II, 140 (1860); — Lecowre, Coleopt. of North Am. in Smiths. Misc. Collect., TIL, 64 (1862). Staphylinus, fam. II, Ertcns., Genera, 347 (1840). Antenas poco mas largas que la cabeza, engiosadas en masa hácia la extremidad ; lijeramente comprimidas por los lados, con el primer artejo bastante largo, el segundo y el tercero obcónicos, los tres siguientes lenticulares, los demás, hasta el décimo, transversales y bastante anchos y el último poco mas estrecho que el anterior, corto, con el extremo mas ó menos abollado ó recortado ; ojos oblícuos, oblongos, de- primidos y bastante grandes; palpos filiformes, con el último artejo poco mas corto que el precedente ; patas medianamen- te largas con las tibias espinosas, tarsos anteriores con sus cuatro primeros artejos ensanchados y los posteriores filifor- mes, tan largos como las tibias y con la primera articulacion mas corta que la última, pero cerca de tres veces mas larga — 129 — que la segunda ; lineas marginales del protorax borroneadas hácia adelante, no distintamente reunidas; pero tampoco visiblemente separadas de las lineas inferiores ; las epímeras del protorax aparecen bajo la forma de una pequeña hojuela membranosa y redondeada. Son de talla bastante grande, con cabeza triangular ó casi cuadrada, tan ancha, ó poco mas, como el protorax en los machos y mas estrecha que él en las hembras; las mas veces sutilmente puntuada; el pronoto tiene sudisco muy liso y lustroso; los élitros y el abdómen hállanse cubiertos de un vello muy fino, espeso y ceniciento. Frecuentan las carroñas para alimentarse de larvas y pu- pas de dípteros, y áun suelen atacar á los insectos perfec- tos. Hállanse en todos los continentes siendo pocas sus espe- cies, pues su número no excede de catorce. (34) A. Creophilas variegatus (Desea) MANNERHEM. Staphylinus variegatus, Des., Catal. (ed. 4), 21 (1821); — — Enrcus., Genera, 351, 7 (1840); — BLancn. in D'Orp., Voy. Am. d. Sud, 76, 271 (1843). Creophilus variegatus, Maxxerm., Précis 20, 2, etin Mém. Acad. St. Petersb., 434, 2 (1830); — Norbm., Symbolae, 21, 3 (1837); — Lar., Hist. d. anim. art., I, 473, 2 (1840). Emus variegatus, Fauv., Compt. rend. Soc. Entom. Belgique, XXVII, 15 (1877). Niger, nitidus; capite pronotoque subglabris, illo suprá sparsim sed utrinque pone oculos crebre punetato, angulis posticis et paulo subter oculos yriseo-pube- scente, hoc basi utrinque impresso, angulis anticis lateribusque punctulatis, griseo-pubescentibus, basi suberecte dense fulvo-nigroque pubescente. Anten- nis nigris medio testaceis. Elytris nigro-piceis se- cundum marginem suturalem anguste sed ad api- cem latíus piceis, marginibus lateralibus 1nflexis T. YU, E — 130 — humerisque late flavo-testaceis, dorso subtiliter punctulatis, nigro-pubescentibus, sparsim nigro- pilosis, fases duabus magnis arcuatis e pube gri- sea compostitis ornatis, sutura apiceque dense longe fulvo-aureo-pubescentibus. Pedibus nigro-piceis, ecmereo-pubescentibus. Abdomine suprá nigyro-pu- bescente maculis transversis, lunatis, cinerers, va- riegato nfrádensealbido-cinereo-pubescente.Long. 21 maillam. Lat. elytr. 5 millim. Hab. observ.: Brasilia (Des., MaNNerH., NORDM., ÉRICAS., Lap. DE Cast., Sr. HILAIRE., Fauv.); Respublicae Uruguayen- sis (D'ORB., Sr. HILAIRE) et Argentina (D'ORB.). Parecido á Creoph. maxillosus (Lixx.) MANNERH. y mas particularmente á la variedad Creoph. ciliaris (STEPH.), de igual talla ; pero bien distinto por el denso y largo vello dorado que cubre la sutura y el extremo de los élitros. Los tre ejemplares que poseo, proceden del Baradero, donde he visto esta especie en las carroñas, dando caza á las larvas de Calliphora (Compsomyia) macellaria (FABR.) E. Lcn. A. (Diptera chalypterata). (28) 2. Xanthopygus, Kraarz. A g¿osoórvyos, ano flavo. Staphylinus, fam.VII, et Phylonthus sectio 7 (pt.), Ericus., Ge- nera, 363 et 494 (1840). Xanthopygus, Kraarz, Naturg. d. Ins. Deutschl., 1, 539 (1858); — SHarp, Op. cit., 125 (1876). En esta division, quizá algo heterogénea, las lineas late- rales del protorax son muy marcadas y bien separadas; los — 131 — primeros arcos dorsales del abdómen tienen en su base un finísimo surco arqueado; la cabeza y el pronoto son casi desnudos y mas ó menos puntuados ; el último artejo de las antenas suele ser entero y aguzado en el extremo, ó lijera- mente escotado ; los palpos son filiformes y con la última articulación igual en longitud á la quela precede; los tarsos anteriores son dilatados en ambos sexos y densamente pu- bescentes en la planta. Los Yanthopygus son insectos bas- tante grandes, negros, alguna vez rojos, casi siempre con élitros azules ó violados, y con el extremo del abdómen rojo ó amarillo, particularidad á la que deben su denominacion genérica. Las veinte especies conocidas pertenecen á la América del Sur. A. Corpus nigro-subaeneum. Caput et prothorax su- prá violaceo-eyanea, illo subquadrato basi et utrinque crebre punctato, hoc seriebus dor salibus duabus e punctis 7-8 compositis no- tato. Elytra fusco—virescentia, subsericea. Abdomen apice rufo-testaceum. X. herilis. 2. Corpus nigerrimum, nitidam. Caput subquadratum prothorace paulo latius, utrinque parce puncta- tum. Prothorax fere politus, punctis subtilis- simis vix notatus. Elytra nitida. Abdomen apice rufum. X.? Olivetrae. (35) 1. Xanthopygus herilis (Ericuson) STEINHEIL. Philontus herilis, Errcus., Genera, 497, 148 (1840). Xanthopygus herilis, Sterxn., Symbolae, 46, 75 (1869). Nigro-subaeneus, nitidus; capite prothoraceque su- prá violaceo-cyaneis; elytris fusco-virescentibus, subopacis, sericeo-micantibus; abdomine segmento 5% ad apicem sextoque toto rufo-testacers. Anten- — 132 — nis, palpis pedibusque piceis. Antennarum ar— ticulo 32 2% paulo longiore, 4-5 subeylindricis, ullimo apice emarginato et inferne acuminato. Capite subquadrato prothoracis fere latitudine, suprá et pone oculos crebre, frontem versus adsper- se punctato. Prothorace utrinque ante medium ro- tundato, pone medium subsinuato, angulis anticis rectís, posticis subrotundatis, dorso biseriatim sat regulariter 7-8-punctatis, lateribus praeter mar— gines irregulariter at subsertatim 15-punctulatis. Elytris subtiliter punctatis. Abdomine parce pun- ctulato. Long. 11 millim (55 lin.). Hab. obser. : Brasilia (EricHs.), Respublica Argentina (STEINH.). No conozco esta especie, indicada en Buenos Aires por STEINHEIL, Quien tuvo ocasion de examinar dos ejemplares, coleccionados, en la localidad citada, por el Dr. STROBEL. Los principales caracteres de este Xanthopygus los he ex- tractado de la descripcion publicada por ErICcHsoN. (36) 2. Xanthopygus ? Oliveirae 2. sp. Nigerrimus, nitidus; capite prothoraceque glabris, politis, elytris abdomineque tenuiter nigro-pube- scentibus , abdomine segmentis ultimas 3 rufis. Capite depresso, subquadrato, prothorace paulo la- tiore subtiliter adsperse punctulato, apice obsolete A-impresso, prothorace disperse subtilius punctu- lato, dorso utrinque obsolete bi-1mpresso, elytris crebre subtiliter punctatis. Abdomine suprá sat dense, infrá fortius parciusque punctato. Long. 17 - millim. Lat. elytr. 5 millim. — 133 — Caput subquadratum, depressum, prothorace latius, basi truncatum pone oculos subrectum, angulis posticis subrotun- datis, suprá subtilissime vix perspicue strigosum, punctis minutissimis sparsim notatum, suprá et pone oculos parce fortiterque punctatum, inter antennas et intra oculos obso- lete bi-impressum, prope angulos posticos punctis 2 setige- ris uno supero alteroque infero praeditum, infrá tennuissime substrigossum, sublaeve, basi et utrinque punctis subtilibus parcissime impressum, sed pone maxillarum basin puncto 'singulo fortiter notatum, subpolitum, pilis setisque nigris parce instructum. Ocult sat minuti, breviter ovati, obliqui, prope mandibularum basin siti. Labrum basi nigrum, apice testaceum, sat longe fusco-pilosum. Mand1bulae capite paulo breviores, intus ante prosthecam, sinistra bi-dextra uniden- tata, nigro-piceae, nitidae. Palpi nigro-picei, articulationibus apiceque piceis. Maxillae nigro-piceae basi anguste piceae apice et intus testaceae. Labrum segmento secundo mem- braneo retractile, tertio corneo, piceo, nitido, apice juxta medium canaliculato; l2gulamembranea apice leviter sinuata. Mentum parce obsolete punctulatum. Antennae capite pa- rum longiores, apicem versus subincrassatae, utrinque vix compressae, articulo 1” subclavato, longiusculo, sequentibus 2 simul sumptis paulo longiore, 2-3 obconicis at 3 2” paulo longiore, 4” breviter obconico subgloboso, 5-10 campanu- latis, subtransversis, gradatim latioribus, ultimo praecedente vix angustiore sed prope duplo longiore, apice emarginato et inferne acuminato, nigrae, articulis 4 primis nitidis parce pilosis, reliquis griseo-pruinosis breviter pilosullis. Protho- rax elytris parum angustior, suborbiculatus, apice truncatus basi obsolete rotundatus, utrinque paulo ante medium antror- sumque modice sed pone medium fortius subsinuato-angusta- tus, angulis anticis deflexis, rotundatis, posticis obtusis, supra sublaevis fere politus dorso punctis minutis 3-4 vix perspicue subseriatim punctatus, utrinque punctis subtilius sparsim impressus, prope margines lateralem et basalem punctis — 134 — subtilioribus uni-seriatis notatus, basi medio obsolete breviter impressus, punctis breviter nigro-piligeris at prope marginem lateralem seta longiore e puncto singulo majore nascente praeditus, infrá laevigatus. Scutellum crebre pun- ctatum. Elytra prothorace paulo longiora eoque vix latiora, dense subtiliter sed utrinque praesertim ad humeros crebre punctata, tenuiter nigro-pubescentia, dorso punctis 4-6 se— riatim dispositis, majoribus, subumbilicatis, longe setigeris instructa. Pectus crebre punctatum. Pedes nigri, nigro-pi- losi et spinulosi, tarsi articulo 5% basi apiceque rufo-piceo. Abdomen suprá paulo dense infrá parcius punctulatum, se- gmentis 4 primis nigris, suprá vix, infrá distinctius versicolo- ribus, reliquis rufo-testaceis, nigro-pubescens pilosumque. Habitat in Arrecifes (MANUEL OLIVEIRA CÉSAR). Semejante á Staph. luctuosus Branch, del que se dife— rencia por sus antenas, de cuyo tercer artejo no se puede de- cir que «n'est guére plus long que le second» y por losán- gulos anteriores del protorax que no son «un peu saillants» sinó todo lo contrario. Compara BLANcHARD su especie (D'Or5. Voy. Am. du Sud, 76, 272) con Creophilus varie- gatus MannerH. (Précis, 20, 2), Cr. villosus Grav. (Mi- cropt. 160, 2) y Cr. erythrocephalus Fabr. (Syst. entom., 265, 6) lo que, hasta cierto punto, es aplicable á nuestro Xanthopygus, en lo relativo á la conformacion de las an- teñas. Muchos de los caracteres del Xanthop. cognatus SHarp. (Trans. entom. Soc. of London, 1876, 131, 9) con- vienen con los que ofrece el nuestro, y, en parte, con los del Staph. luctuosus, pero parece diverso de uno y otro. La especie que describo, quizá, debería ser el tipo de un gé- nero afine, pero distinto de Xanthopygus, del que difiere por sus palpos maxilares, cuyo último artejo es sensiblemente mas largo que el tercero, por sus antenas casi clavifor- mes y con el último artículo escotado y algunos otros detalles — 1353 — de menor valía. Debo el único ejemplar que poseo al Sr. OLIveiRAa CÉsar, á quien dedico esta especie, en agradeci— miento á los valiosos envios que, de tarde en tarde, he re- cibido de él, por intermedio de mi amigo el Dr. HoLmBERG. (29) Staphylinus (Lixx.) Kraatrz. Ab OTUPUÍIOS, UVENS. Staphylinus (s. lat.), Ltwx., Sist. Nat. (éd. XIL.) Il, 683, 217 (4767); — Linn ., Op. cit., (éd. XI.) L, IV, 2025, 247 (1788). Staphylinus fam. VIII Extcns., Genera, 368 (1840). Staphylinus (s. str.), Kraarz, Naturg. der Ins. Deutschl., II, 536 (1858); — Sharp, Op. cit., 150 (1876). Cuerpo de talla superior á la mediana, las mas veces pa— ralelo; antenas casi moniliformes con el último artejo esco- tado y el primero bastante largo; cabeza mas ó menos trian- gular, tan ancha como el protorax; ojos pequeños, oblícuos, de forma ovalada, situados cerca de la base de las mandí- bulas; lengúeta dividida en dos cortos lóbulos; palpos fili- formes con la última articulación poco mas corta, ó tan larga como la precedente; mandíbulas dentelladas por dentro; protorax truncado por delante, redondeado por detrás y de lados mas ó menos paralelos; líneas laterales del protorax reunidas en una sola, poco antes de la insercion de las patas anteriores; epímeras protorácicas visibles, tarsos anteriores ensanchados y tibias posteriores espinosas. Un vello fino, mas ó menos abundante, corto y á veces lanoso ó algodonoso, cubre los tegumentos. Atribúyese el nombre de este género á ARISTÓTELES, quien, refiriéndose á las enfermedades de los caballos, considera mortal para ellos tragar un ctapuAtos : segun LATREILLE (Hist. nat. de Crust. et Ins., IX, 12112) (á quien tomo prestados estos datos); algunos críticos, y entre — 136 — ellos Gaza y ScALÍGERO, consideran al craguiivos del sá- bio de Stagira, como una planta, al par que otros, lo creen un insecto y así AspykrTES lo describe como, «naciendo en los campos y que camina con la cola levantada », lo que es muy aplicable á nuestros actuales Staphylinidae. Ser venenosos no pertenece á los Estafilinos, pues áun las mayores especies no ofrecen peligro alguno, apesar de sus grandes y aceradas mandíbulas; son tambien completamente inócuos tomados interiormente, lo que no conviene con la indicacion de ARISTÓTELES; no conozco la obra del Stagi- rita, y por ello no me es posible emitir una opinion decisiva sobre este punto; mas dos suposiciones me ocurren sobre el oruwuivos de ARISTÓTELES y no dejaré pasar la oportuni- dad de enunciarlas. Ciertos Meloidae ofrecen élitros cortos y facies groseramente semejante á la de los Staph:linidae y muy particularmente á la del género Ocypus. ¿No sería posible que confundiendo por su engañoso aspecto á los Meloe con los Ocypus, se hubiera atribuido á éstos las pro- piedades mortíferas de aquellos? — y AsPYkTES ¿No deseri- be quizá mejor una especie de Scorpio, á cuyo género cua- dra ser venenoso y andar con la cola levantada ? Sea lo que fuere, la denominacion aplicada por ARISTÓTELES á un ani- mal problemático, designa hoy un género de Braquélitros y de ella deriva el nombre que indica á los Coleópteros de cortísimos estuches y largo abdomen, que motivan mi obra. Como todos los géneros de antiguo abolengo y por ende numerosos en especies, este ha sido objeto de mul- tiplicadas divisiones, las unas mas fundadas que las otras, pero de cuya sinonímia y exámen he creido deber apartarme en atencion al pequeño número con que nuestra fauna cuen- ta. Los Staphylinus son numerosos y aunque muy mer- mados por repetidos cortes genéricos, cuentan con cerca de cien especies. “ae — 137 — TABULA SPECIERUM. Pronotum basi utrinque haud impressum. Corpus nigrum, Opacum, tomentosum. 2 Pronotum basi utrinque subimpressum. Corpus ni- grum at capite pronotoque nigro-cyaneis, ely tra fulvo-aurea, basi fusco—-cupraria utrinque nigro-violacea, abdomine suprá vix, infrá di- stinctius versicolore. St. nobilis. Prothorax antrorsum vix angustatus. Corpus ni- grum opacum, fusco-pubescens: tarsi nigri. Abdomen apice rufulum. Antennae ferrugineae. St. fuscicornas. Prothorax antrorsum nullo modo angustatus. Cor- pus nigrum, opacum, nigro-pubescens: tarsi nigri, medium versus rufescentes. Abdomen apice neque piceum neque rufulum, sed ni- grum. Antennae nigrae. St. sepulchralts. (37) 1. Staphylinus nobilis, NORDMANN. Norbm., Symb. 41, 22 (1837); —Enicus., Gen., Staph., 384 66 (1840). Niger, nitidus; capite pronotoque sed illo suprá, ni- gro-cyaneis; elytris holosericeis, cupreo-auralis ad partim secundum lucem in obscure viride ver- gentibus, dense fulvo-aureo—-pubescentibus, bast fusco-cuprascentibus, utrinque nigro-violaceis, e pube nigra dense tectis, apice nigro-fimbriatis ; scutello nigro dense nigro pubescente; abdomine suprávix, infrá distincte versicolore, nigro-pube- scenle. Antennis pedibusque nigris ; tarsis anticts infrá fulvo-spongioso-tomentosis. Capite suprá pronotoque subtiliter denseque punctulatis , ¿llo subtus parce punctato, hoc lineola media longitu- dinali laevigata instructo, basi utrinque subim- — 138 — presso, elytris obsolete punctatis, prosterno nigro, nitido, mesosterno haud carinato, postice rotun- dato, metasterno longitrorsum canaliculato, sub- tiliter subobsolete punctato. Long. 22 mallim. Lat. elytr. 6 5 millim. Hab. observ.: Brasilia (NorDm. ERICHS.). El Dr. Epuarpo L. HormBerRG ha encontrado esta her- mosa especie en el Partido de Tandil, de donde procede el único ejemplar que he visto. Es muy semejante al Staph. chrysopterus (BruLLÉ) BLaxcH. (D'OrB., Voy. Am. du Sud, 80, 282, pl. V, f. 8) con el que EricHson lo consi- dera idéntico; pero, segun una buena muestra del St. chry- sopterus, conservada en el Gabinete de la Universidad de Buenos Aires y procedente de Tucuman, donde tambien an- teriormente había sido hallado por el Dr. German Bur- MEISTER, esta especie difiere, del St. nobilis, por la pun- tuacion de la cabeza y del protórax mas grande y profunda, por el color de los élitros, que son mas oscuros y casi rojos, con brillo cobrizo, por el tinte de la cabeza y el pronoto que se inclina mas al verde que al azul, por su menor talla y finalmente por su abdómen que no ofrece reflejos irisados. El Staph. chrysopterus puede y debe ser mirado como una especie enteramente diversa del St. nobilis. (38) 2. Staphylinus fuscicornis, GERMAR. Staphylinus fuscicornis, GErmM., Spec. Ins., 33, 33 (1824); — Enicas., Gen., 389, 75 (1840); —Braxch. in D'OrB., Voy. Am. Sud, 80, 284 (1843); — Fauv., Comp. rend. Soc. entom. Belg., XXVIL, 17 (1877). Staphylinus lugubris, Norbm., Symb., 49, 31 (1837). Ocypus scabrosus, Curtis, Trans. Linn. Soc. of. London, XVIII, 196, 28 (1843). — 139 — Staphylinus nigrescens, BLancH., Op. cit., 79, 281 (1843). Staphylinus tristis, BLancH., Op. cit.. 81, 283 (1843). Staphylinus sepulchraltis ? Srervn. (nec Ericus.), Symbolae, 46, 74 (1869). Niger, opacus; capite suprá pronoto elytrisque e pube densa brevi depressa nigro-fusca, obtectis, pilis paucis nigris erectis instructis, abdomine minus opaco, subnitido, nigro-pubescente, piloso- que, segmento 5" ad apicem sequentibus totis obscure rufo-piceis. Antennis palpisque castaners s. fusco- ferrugineis. Pedibus nigris tibus tarsisque nigro- piceis, anticis femoribus subtus ante aprcem, tibras intus et extus tarsisque infrá fulvo-pubescenti- bus. Alae fuscae. Capite pronotoque dense subti- liter confertissime punctatis, illo subtus laevigato, hoc carinmula medía postica brevt, laevsr, amstructo; elytris subtilissime punctulatis, leviter subrugu- losis; abdomine suprá infráque modice crebre punctato. Prosterno ante coxas laevi. Mesosterno triangulare apice acuto, utrinque marginalto, parce punctulato. Pedibus intermediis basi approxi- matis, acetabulis antrorsum confluentibus. Meta- sterno confertim obsolete punctato, tenuiter pube- scens. Long. 14-16 millim. Lat. elytr. 324milam. Variat.: a. Pronoto carmula postica sat elongata, medio subinterrupta munilto, basi utrin- que subimpresso. B. Pronoto postice haud carinulato. Hab. observ.: Brasilia (Germ., Ericus., D'Or5 ); Res- publicae Uruguayensis (Norbm., Cukris, D'Or.) et Argentina (D'Orb., Fauv.). Es muy comun: poseo numerosos ejemplares del Bara- dero, Chacabuco, Salto, Chascomús, Flores y Belgrano. — 140 — (39) 3. Staphylinus sepulehralis, ErIcHsoN. EricHs., Genera, 388, 74 (1840); —Srte1xH., Symb., 16, 73 et in Atti d. Soc. ital. d. se. nat., XII, 1, 253, 73 (1869). Staph. fuseicorne valde similis, subaequalis, differt autem: minus tomenlosus e pube nigra ltectus, antennis pedibusque nigris, his medio rufescenti- piceis, abdmomine seymentis ultimas haud rufo— piceis sed nigris, elytris paulullum brevioribus et prothorace antrorsum nullo modo angustato. Long. 52 lin. (ex ErIchs.). Hab. observ.: Mexico (ErrcHs.), Respublica Argentina (STEINB.). No conozco esta especie, cuyos caractéres diferenciales, con relacion á la precedente, acabo de resumir, ayudado por la descripcion que EricHson ha publicado. El Dr. STrOBEL recojió algunos ejemplares de un Staphylinus, en Patago- nes, por Febrero de 1867, los que, examinados por STEINHELL, fueron considerados por él como St. sepulchralis ErIcHs. ¿No sería posible una confusion entre este y el anterior ? (30) 4. Trigonopselaphus, Gemm. et HAroLD. A zolwvoz, triangulum et brhazos, palpus. Trigonophorus, Norom., Symbolae, 8, tab. 1, f. 1 (1837); — Kraarz, Naturg., HL, 541 (1858); — Leconre, Smiths. Misc. Collect., HI, 64 (1862). Staphylinus fam. XI, Entcns, Genera, 399 (1840). Trigonopselaphus, Gemm. et HaroLo., Catal. Coleopt., IL, 597 (1868); — Smarr, Trans. entom. Soc. of London, 143 (1876). — 141 — Participa su aspecto de Staphylinus y Philonihus, acercándose en algunos casos á Creophilus, mas dintín- guese de todos por las líneas laterales del protorax siempre bien separadas y por los palpos labiales, cuyo último artejo es casi securiforme. Compónese de una veintena de especies americanas de talla grande ó mediana, azules ó verdes, con élitros ya del color del cuerpo, ya rojos ó violados; el pro- noto suele ostentar dos hileras de puntos, sobre un fondo tan pulimentado y lustroso como el de los Philonthus; los élitros remedan una fina piel de zapa, sembrada de puntos pequeños y mas ó menos numerosos ; tanto el abdómen como los élitros hállanse cubiertos de un vello fino y semi-acos- tado, al paso que la cabeza y el pronoto son casi desnudos y apenas llevan otras cerdas que las que nacen de los ho- yuelos que, con parsimonia, los adornan. Viven de rapiña, en los resíduos vegetales. 4. Caput utrinque pone oculos parce punctatum. Pro- thorax seriebus punctorum e punctis 7-13 compositis, posterius haud impressis, sat irre— gulariter notatus. Corpus nigrum, capite pro— notoque obscure viridibus vel violaceis, elytra violaceo-cyanea, abdomen apice rufulum. Tr. staphylinordes. 2. Caput utrinque pone oculos crebre punctatum. Protho- rax seriebus punctorum e punetis 12 composi- tis, illis posterius impressis. Corpus nigrum. capite pronotoque suprá obscure viridibus, elytra rufo-castanea, abdomen nigrum. Tr. castaneipennas. (40) 1. Trigonopselaphus staphvlinoides Fauy. 2. sp. Trigonophorus staphylinoides, Fauv. in litt. Niger; capite pronotoque obscure viridibus vel vro- laceo-cyaners, nitidis, glabris, elytris niyro-viola- 142 — ceis, vel violacers, nigro-fusco-pubescentibus, tarsis antennarumque articulis ultimis 8 fusco-piceis. Abdomine apice ferrugineo. Capite subquadralo suprá fronte utrinque arcuatim subseriatim, ad oculorum marginem interiorem bi-seriatim el pone oculos modice dense punctato, infra sparsim sub- tiliusque punctulato. Prolhorace semiebus dorsalt- bus duabus una 9-13 alter aque 7-9 punctata notalto, utrinque punctis partim subseriatim partim in- ordinatim dispositis impresso. Elytris abdomine- que dense punctulatiss. — Long. 14 milliam. Lat. elytr. 3 ¿maillim. Caput subquadratum prothorace vix latius, supra fronte lineis punctorum duabus arcuatis, sat irregularibus prope marginem anticam subconfluentibus notatum, margine oculorum interne crebre subtilius subirregulariter se- riatim punctato, utrinque mox pone oculos sublaeve sed basi utrinque angulisque posticis crebre punctatis, obscure viride vel violaceum, nitidum, parce fusco-pilosum, infrá sparsim subtilissime punctatam, nigrum, nitidum, adsperse pilosum. Labrum piceum, fusco-setosum. Clypeus testaceus vel flavidus. Mandibulae nigro-piceae. Palpi ruto-picei vel testacei, articulis omnibus apice parum dilutioribus. Anten- nae capite vix duplo longiores, apicem versus leviter in- crassatae, articulo 3” 2% paulo longiore, 4-10 brevibus, subaequalibus, ultimo praecedente paulo longiore, breviter ovato, apice modice emarginato et inferne acuminato, articu- lis 3 primis nigro-piceis, nitidulis, parce pilosis at 2 3"que basi apiceque obscure rufo-piceis, 4-10 piceis, ultimo ferru- gineo; dense tenuiter flavido-pubescentibus, parce fusco-pilo- sis. Prothorax elytris paulo angustior, subquadratus, apice truncatus, basi rotundatus, basin versus leviter, apicem ver- sus paulo ante medium obsoletius angustatus, utrinque ante medium leviter rotundatus, pone medium subrectus atque — 143 — levissime subsinuatus, angulis anticis subrectis, posticis rotundatis, supra obscure viridis (9) vel violaceo—cyaneus ($), nitidus, dorso biseriatim sat irregulariter punctatus, seriebus punctorum una e punctis 7-9 sat distantibus com- posita alteraque punctis 9-13 plus minusve approximatis no- tata, lateribus fortiter modice sparsim interdum subseria- tim angulisque anticis et apice utrinque plus minusve for- titer dense punctatis, punctis omnibus fusco-piligeris, infrá niger ved nigro-piceus, laevigatus, nitidus, pone coxas albi- dus. Scutellum crebre punctulatum, apice et utrinque an- guste laevigatum, nigrum, parce nigro-pubescens. Elytra prothorace parum longiora subtilissime alutacea dense sub- tiliter punctata, nigro-violacea (PY) vel obscure violaceo— cyanea (S), subopaca, tenuiter nigro-pubescentia. Pectus nigrum, Opacum, modice fuscano—pubescens, tenuissime alutaceum, parcius subtiliter punctatum. Pedes nigro-picei, punctulati, fusco pubescentes, tibiae omnes parce piceo spinulosae, tarsi picei. Abdomen suprá infráque nigro- piceum, vage violaceum, subopacum, infrá magis piceum (Q) vel totum nigrum (<<), segmento 5 ad apicem, 6% 7%que totis rufo-testaceis, subtiliter sat crebre punctulatum, nigro-fusco- pubescens, sparsim pilosum. JS Abdominis segmento inferivre sexto apice subtriangu— lariter emarginato. Q Abdom. segmento inferiore 6” apice integro, rotundato. Habitat in Insula Antequera (HoLmMBERG) et in Chacabuco equidem legi. Esta especie fué descubierta en la Isla de Antequera, en Febrero de 1881, por mi distinguido amigo el Dr. Epuarbo L. HoLMBERG, á cuya benevolencia debo uno de los dos indivíduos que poseo; posteriormente he recojido este Trigonopselaphus en Chacabuco donde es muy escaso. El ejemplar de Antequera es una hembra cuya cabeza y pro- — 144 — noto son verdosos y la parte inferior del abdómen se inclina un poco al coler castaño, mientras que el indivíduo colec- cionado en Chacabuco (<<) tiene el dorso de la cabeza y el protorax de color violeta azulado y el vientre profundamente negro. (41: 2. Trigonopselaphus castaneipemnis, ». sp. Niger; capitesuprá pronotoque aeneo-viridibus, ni- tidis, sed illo pone oculos fere nigro-aeneo el infrá nigro, hoc utrinque violaceo-cupreo micante. Scu- tello nigro, opaco. Elytris rufo-castaneis leviter holosericeis. Antennis pedibusque nigris, his tar- sis illis articulis 4 primis basi piceis. Abdomine suprá modice, infrá densius griseo-fusco-pube- scens. Capite inter oculos utrinque parce, pone oculos crebre punctato. Pronoto bi-seriatím pun- ctato, seriebus punctorum posterius subimpresis e punctis 12 compositis, utrinque el praesertim ad angulos anticos crebre punctato, basi utrinque spatio late laevigato, antrorsum angustalo, notalto. Scutello crebre punctato. Elytris tenuissime alu- taceis sat dense punctulatis. Abdomine suprá infráque crebre punclato. Long. 10 millim. Lat. elytr. 2 5 millim. Caput breviter subovatum, prothorace vix angustius, su- prá basi utrinque crebre sed frontem versus sparsius pun- ctatum, mox supra oculos subtilius sat dense punctulatun, inter oculos leviter bi-impressum, impressionibus frontali- bus 3- vel 4-punctatis, medio longitrorsum laevigatum, infrá modice sparsim subtiliusque punctatum, punctis omnibus fusco—piligeris, suprá medium versus viride—metallicum, mox suprá oculos anguste at basi utrinque nigro-aeneun, — 145 — subtus nigrum, vitidum. Clypeus albidus. Epistoma piceum. Labrum piceum, fusco-pilosum. Palpt picei sed articulis primis ad basin ultimoque ad apicem sat late rufescentibus. Antennae capite paulo longiores, apicem versus sensim leviterque incrassatae, articulo 3 2” vix ses- quí longiore, 4-10 brevioribus, breviter campanulatis, sub- aequalibus, ultimo praecedente paulo longiore,subovato,apice subtruncato et inferne acuminato, articulis 3 primis nigro- piceis, nitidis, basi rufis, parce fusco-pilosis, reliquis nigro- fuscis, cinereo-pruinosis, opacis, articulo 4” basi rufo-piceo, articulis 4-6 densius longiusque, sequentibus breviter par- ciusque, fusco-pilosullis. Prothorax apice truncatus, basi cum angulis posticis rotundatus, posterius leviter angusta- tus, utrinque ante medium modice rotundatus, pone medium vix sinuatus, angulis anticis subrectis ad apicem leviter ro- tundatis, antrorsum vix prominulis, suprá viride-metallicus, basin versus et utrinque violaceo-aeneo micans, dorso bi- seriatim punctatus, seriebus punctorum e punctis 12 compo- sitis, posterius sub impressis, utrinque medium versus sat irregulariter subseriatim sed ad angulos anticos et praeter marginalia sat dense subtiliusque punctulatus, punctis fusco- piligeris, basi utrinque plaga laevi leviter callosa inter se- riebus dorsalibus et punctura laterali extensa, ante margi- nem apicalem angustata instructus, infrá niger, nitidus. Scutellum opacum, apice et utrinque anguste laevigatum, nigrum, subtilissime alutaceum, crebre punctulatum, nigro- pubescens. Elytra prothorace paulo longiora, subtilissime vix perspicue alutaceo-rugulosa, subtiliter dense punctata, subopaca, rufo-castanea, tenuiter fuscano-pubescentia. Alae fuscae. Metasternum dense punctatum, nigrum, cinereo- pubescens. Pedes nigri, griseo-pubescentes, sed femora ad piceum nonnihil vergentia et tarsi rufo-picei. Tarsí antici obscuriores, dilatati, infra albo-griseo-spongioso-tomentosi. Abdomen suprá infraque crebre punctatum, dorso modice, dense, ventre densius griseo-pubescens, pilis paucis nigris LAS 10 — 146 — sparsim praeditum, nigrum nitidulum, segmento 5” apice anguste albicante. ¿$ Abdominis segmentum inferius 6"” apice subtriangu- lariter emarginatum. Q Latet. Habitat in Chacabuco. En Octubre de 1882 coleccioné un ejemplar de esta bo- nita especie, notable por sus élitros opacos de color rojo- cobrizo y con un lijero brillo semejante al del raso. (31) 5. Philonthus (Leach), ErIcHsoN. A os, amicus el ¿vdos, slercus. Philonthus, StePH., Tlustr. Britt. Entom., V, 226 (1832); — Curtis, Britt. Entom., XIII, 610 (1836); — NorDMm., Symb., 5 (1837); —Enicus., Káfer Brandenb., 1, 445 (1837); — Enrrcus., Genera, 426, tab. IV, f. 12 (1840); — BLaxcH., Hist. d. ins., L, 293 (1845); — Lacorb., Genera, TT, 80 (1854); —Kraarz, Naturg., Il, 565 (1858); —JAco. Duv., Genera, IL, 35, 48 (1859); — Thowms., Skand. Coleopt., IL, 153 (1860);—Lrcowre, Coleopt. of North Am., in Smiths. Misc. Collect., HI, 65 (1862) ; —Fauv., Not. entom., 4, IL, 92 (1866); — Thoms., Op. cit., IX, 142 (1867); — CaLw. et Jz6., Káfer-Buch, 140 (1869); — GirarD, Traité d' entom., I, 312 (1873); — SHARP. Trans. entom. Soc. Lond., 165 (1876). Bisntus, STEPH., Op. Cit., V, 247 (1832); — Thoms., Op. cit., Ii, 168 (1860). Gabrius, SterH., Op. cit., Y, 249 (1832); — Thoms., Op. cit., Il, 169 (1860). Remus, HoLme, Trans. entom. Soc. of London, IL, I, 64 (1836). Cafius, ManxNerH., Précis 7, etin Mem. Acad. St. Petersb., l, — 147 — 421 (1830); — Srern., Op. cit., Y, 245 (1832); —SoL. in Gar, Hist. Chile, Zool., IV, 313 (1849); — Thoms., Op. t., IL, 152 (1860). Staphylinus sub=sectio IL, SoL. in Gay., Op. cif., IV, 313 (1849). Staphylinus (Cherlocolpus), Sot. Op. cit., IV, 320 (1849). Gefyrobtus, THoms., Op. cit., IL, 166 (1860). Muy vecino de Belonuchus, del que se distingue por sus fémures desprovistos de espinas en la cara inferior. El as- pecto de las especies es muy variado, pues algunas ofrecen las formas de Quedius y muchas la facies de Heterothops, Xanthopygus, 6 Plociopterus. Las proporciones relativas del primer artejo de los tarsos posteriores comparado con las del último, son variables; unos lo tienen mas corto, otros casi igual, ó poco mas largo que el 5%, los tarsos anteriores suelen ser, ya ensanchados, ya filiformes en ambos sexos, Ó solamente dilatados en los machos y no en las hembras; las tibias, ó son todas espinosas, 0 solamente lo son las posterio- res; los palpos, el último artejo de las antenas y muchos otros caracteres, presentan diferencias mas ó menos sensi- bles, segun las especies, pero tales diferencias ofrecen In- sensibles tránsitos entre sí, lo que impide valerse de ellas como genéricas, pudiéndose, á lo sumo, .utilizar algunas, para dividir en grupos mas ó menos artificiales, las muy abundantes especies de Philonthus, cuyo número pasa de 300, repartidas en casi todos los continentes. La mayor parte, tiene la cabeza y el pronoto muy lustrosos y casi lisos; por lo general la frente se halla provista de dos á cuatro puntos hundidos, bastante grandes, y el dorso del protorax lleva dos filas de puntos, cuya cantidad y distancias relativas entre sí pueden aprovecharse para distinguir las especies. Habitan en los estiércoles, las carroñas desecadas, los resíduos vege- tales, etc. Los machos se distinguen de las hembras por el sexto arco ventral mas ó menos profundamente hendido, ó recortado en el borde posterior ; son negros ó píceos: á ve- — 148 — ces con élitros rojos, verdes ó azules y, en pocos casos, com- pletamente azules. TABULA SPECIERUM. 1. Prothorax apicem versus distincte angustatus. Caput ovatum prothorace angustius. 2. — Prothorax antrorsum haud angustatus. Caput sub- quadratum vel orbiculatum, prothorace haud angustius. 6. 2. Fronte inter oculos transversim 5-punctato, pun- ctis mediis subtilioribus. Corpus nigerrimum; abdomine infrá leviter versicolore, segmentis postice anguste piceis. Prothorax seriebus dor- salibus 5-punctatis et utrinque punctis 5 spar- sim notatus. Pedes testacei vel picei, tarsi antici dilatati (F) vel simplices (9). Ph. convexicollis. — Fronte inter oculos bi- vel quadri-punctato. 3. 3. Fronte bi-punctata. Corpus nigrum:; antennarum articulo 1* pedibusque testaceis. Prothorax se- riebus dorsalibus 4-punctatis et utrinque pun- ctis 4 sparsim notatus. Elytra nigro-subaenea macula apicali flaya suturam versus dilatata extrorsum angustata ornata. Tarsi antici dila— tati (S Q). Ph. apicipennis. — Fronte inter oculos 4-punctata. e de. Elytra picea, apice margineque suturali anguste rufesca. Corpus nigro-piceum, prothorax piceus seriebus 4-punctatis et punctis lateralibus 4-5 sparsis, notatus: antennarum basi pedibusque testaceis. Tarsi antici fortiter (FS) vel leviter (Q) dilatati. Ph. hepaticus. — Elytra rubra vel rufa basi vel utrinque plus mi- nusve nigra. 5. — 149 — 5. Pedes nigri. Corpus nigrum, nitidum. Antennae palpique nigri. Prothorax seriebus dorsalibus 5-, vel 6-punctatis, utrinque sparsim 5-pun— ctatis. Elytra fere omnino ñigra sed macula api- cali rotundata prope suturam posita rubra, ornata. Abdomen infrá vix versicolore. Tarsi antici dilatati (4 Q). Ph. rubro-maculatus. — Pedes flavi vel flavo-testacei. Corpus nigrum nitidum. Antennarum articulo primo rufulo vel flavido. Prothorax seriebus dorsalibus 6-, vel 7—pun— ctatis utrinque punctis sparsis 4 vel 5 prae- ditus. Elytra rufa basi nigra. Abdomen infrá haud versicolore. Tarsi antici dilatati (S Q). Ph. pallidipes. 6. Prothorax seriebus dorsalibus S8-punctatis. Caput et prothorax nigro-subaenea. Elytra obscure picea apice margineque suturali rufescentia. Antennarum articulo primo pedibusque fla—- vidis. Abdomen segmentis omnibus postice piceo-marginatis. Ph. affinis. — Prothorax seriebus dorsalibus 4-punctatis. Z. %. Caput subquadratum. Corpus nigrum vel nigro- piceum. Elytra, antennarum basi pedibusque ruíis. Ph. quadraticeps. — Caput orbiculatum. Elytra antennaeque omnino nigra. Pedes rufi. Ph. tenebrosus. (42) 1, Philonthus tenebrosus, BOHEMAN. Bomem. in Kongl. Svensk. Eugenie's Resa, Zool., II, 28, 62 (1858). Niger, mitidus; antennis basi, palpis pedibusque rufo-ferrugineis; capite sat magno suborbiculari punetis raris adsperso, basi truncato; prothorace oblongo-quadrato, dorso utrinque quadri-punctato; — 150 — elytris subtiliter minus crebre punctulatis, breviter cinereo-pubescentibus; abdomine crebre punctu- lato. Long. 72 millím. Lat. 12 millim. » (BOHEMAN). Hab. observ.: Buenos Ayres (BOHEM.). No he visto aún este Philonthus, que parece muy ve- cino del siguiente. (43) 2. Philonthus quadraticeps, BOHEMAN. Bonem., Kongl. Svensk. Fregatt. Eugenie's Resa. Zool., IU, 28, 63 (1858). Niger, nitidus; capite pronotoque politis; elytris pedibusque rufis sed illis tenuiter fulvo-pubescen- tibus, palpis antennisque piceis, his articulo 1" rufo-piceo; abdomine minus nitido subtiliter dense griseo-pubescente, seymentis inferis poslice picets. Capite subquadrato, prothoracis latitudine, bast utrinque, mox pone el suprá oculos parce pun- ctato, fronte inter oculos punctis 4 distantibus qua- dratím positis notato; pronoto seriebus dorsalibus 4-punclatis instructo, puncto antico nullo modo remotiore sed approximato, utrinque punctis 2, uno medium versus alteroque prope angulum an- ticum sito, oblique dispositis, praedito. Elytris modice crebre punctatis. Abdomine dense subobso- lete punctulato at seymentis omnibus basi anguste laevigatis. Tibiis spinulosis. Tarsís anticis in utro- que sexu leviter dilatatis. Long. 6-8 millim. Lat. elytr. 13-12 millim. $ Abdomine segmento inferiore 6” leviter emargi- nato-smnuato. Q Abdomine segmentis omnibus integris. — 151 — Hab. observ.: Buenos Ayres (BoHEm.). Hállasele en los estiércoles, donde su larva habita por Otoño, dando caza á las larvas de una especie de Piophila (Diptera achalyptera) muy semejante á la P. casei (Linx.) FaLr. Parece vecino á Ph. testaceipennis, ErIcHs., pero, es mucho mas pequeño. Su larva no ofrece nada de particular, por lo que omito describirla. El color de los élitros varía un poco en esta especie, no siendo raro, sinó muy frecuente, encontrar ejemplares con élitros de color de pez, ó pardos muy Oscuros. (441 3. Philonthus rubro-maculatus, BLANCHARD. BLaxch. in D'Or. Voy. Am. d. Sud., Zool., 82, 287 (1843). Niger, nitidus; capite pronotoque politis, parce erecte fusco-pilosis; antennis palpis pedibusque nigris vel nigro-piceis; eliytris tenuiler pubescentibus, ni- gris, macula apical: oblonga, rubra, prope suturam posita, ornatis; abdomine densius pubescente infrá leviter versicolore. Capite ovato basi truncatulo, prothorace paulo angustiore, inter oculos punctis 4, transversim dispositis, notato, puncto exteriore ad oculorum marginem interiorem sito, basi utrin- que punctis paucis sat fortibus impresso at mox pone oculos crebre subtilius punctulato. Protho- race apicem versus leviter angustato, dorso bise- riatim 5-, vel 6-punetato, utrinque sparsim 5-pun- ctalo. Elytris abdomineque subtiliter crebreque punctulatis. Tibiis spinulosis. Long. 6 5-7 millim. Lat. elytr. 12-1 ¿millim. ¿ Tarsis anticis modice dilatatis. Abdomine se- gmento inferiore sexto apice minute subtriangu- lariter emarginato. — 152 — 9 Latet. Variat: Elytris rubris basi et utrinque nigris. Hab. observ.: Montevideo in Republica Uruguayensi (D'ORB.). Es muy parecido á Ph. pallidipes, BLANCH., pero mayor, y con antenas y patas de color negro; las manchas terminales de los élitros suelen fundirse en una sola é invadir casi todo el dorso, con excepcion de la base y los lados. No abunda en Buenos Aires, en uno de cuyos Partidos (Chacabuco), he recojido, por Diciembre de 1882, los dos únicos ejemplares que de este Philonthus conozco. (45) 4. Philonthus pallidipes, BLANcHARD. Philonthus pallipes, BLawcH. in D'OrB., Voy. d. 1. Am. d. Sud, 84, 294 (1843). Philonthus depressus, StkeixH., Atti d. 1. soc. ital. d. scien. nat.. XII, 253, 74 et Separat. 16, 74 (1869). Niger, nitidus; capite pronotoque subglabris, politis, supra et utrinque parce nigro-pilosis; elytris rufis tenuiter griseo-pubescentibus et sparsim nigro-se- tulosis, bast el interdum margine suturali nigro- piceis; abdomine subopaco, densius griseo-pube- scente, modice sparsim suberecte nigro-piloso; an- tennis nigro-piceis, articulo 1% rufo-piceo vel te- staceo-flavido, ultimo plus minusve piceo; pedibus flavis vel flavo-testaceis, coxis saepe obscurioribus. Capite ovato, prothorace paulo angustiore, mox pone et suprá oculos parce punctato, fronte inter oculos utrinque punctis 2 oblique posilis impressa; prothorace apicem versus angustato, seriebus pun- ctorum dorsualibus 6- vel 7-punctatis, punctis se- — 153 — riatis, inter se subaequaliter distantibus, utrinque punctis 4 vel 5 sparsim notato; elytris abdomine- que dense subtilissime punctulatis, tibiis parce spi- nulosis. Long. 5 millim. Lat. elytr. 17-1mall. ¿ Q Tarsis anticis leviter dilatatis, articulis 4 pri- mis triangularibus. $ Abdominis segmento inferiore 6% apice medio subtriangulariter sinuato, 7% angusto apice in- C18SO. Q Abdomine seymentis omnibus integris. Variat immaturus: Corpore testaceo; capite nIYTo. Hab. observ.: Respublica Argentina prope Corrientes (D'Or5.). Es comun en el Oeste de Buenos Aires y muy escaso en el Norte: lo he hallado en el Baradero, de donde poseo un solo ejemplar, en el Partido de Flores, en el que obtuve otro in- divíduo y en Chacabuco, punto en el que lo he coleccio- nado en abundancia. Aunque afine del Ph. pyropterus SoL. se distingue de él por el mayor número de puntos dorsales en el pronoto, la carencia de orlas rojizas en el borde pos- terior de los arcos ventrales, etc. Lejana semejanza tiene con el Ph. dimidiatipennis, EricHs., pues ella se reduce al colorido, separándose por la anchura de la cabeza, mucho menor que en aquel, (46) 5. Philonthus hepaticus, Ericuson. Gen. et spec. Staph., 451, 37 (1840); — LecontE, Coleopt. of Kansas, 37 (1859). Philonthus nanus, MeLsHeim, Proceed. Acad. soc. Philad., Il, 36 (1846). Philonthus palleolus, MeLsmerm, Op. cit., HL, 37 (1846). — 154 — Philonthus pauxrillus, SoLskY, Etud. s. l. Staph. d. Mexique, 15 (1868). Nigro-piceus,nitidus; prothorace piceo vel rufescenti- piceo; elytris piceis vel piceo-fuscis apice margi- neque suturali anguste rufescentibus vel testaceo- piceis, tenuiter griseo-pubescentibus; abdomine denstus gyriseo-pubescente, arcubus ventralibus po- stice testaceo-marginatis, segmento ultimo suprá ad apicem infrá toto testaceo; antennis capite pro- thoraceque simul sumptis brevioribus, nigro-fu- scis, articulis 2 vel 3 primis testaceis vel piceo- testaceis; pedibus testaceis coxis autem saepe ob- scurioribus interdum et praesertim posticis piceis. Capite ovato prothorace distincte angustiore, sub- nudo, políto, suprá inter oculos punctis 4 transver- sim positis impresso, punctis subaequaliter distan- tibus, exterioribus ad oculorum marginem interio- rem oppositis, utrinque mox pone oculos punctis sparsis notato, infrá laeve. Prothorace elytris paulo angustiore, apicem versus angustato, seriebus dor- sualibus 2 unusquisque 4-punclatis instructo et utrinque punctis 4 vel 5 sparsim impresso. Ely- tris subtiliter crebreque abdomine subtilius pun- ctulatis. Long. 4-42millim. Lat. elytr. 1-1 4maill. Y Tarsisanticis fortiter dilatatis abdominis segmento inferiore 6” apice medio emarginato. Q Tarsis anticis leviter dilatatis, abdomints segmento inferiore 6* apice integro sed leviter rotundalto. Hab. observ. : Am. borealis (Ericus., MeLsH., LECONTE); Respublica Argentina in Buenos Aires (STEINH.). Abunda en los estiércoles, las carroñas, Jos detritus ve- getales y tambien bajo las piedras, tablas, etc. Lo he colec- — 155 — cionado en el Baradero, Chascomús y Chacabuco y he recibido algunos ejemplares recojidos por el Dr. EpuarDpo L. HoLmBErG en las cercanías de Buenos Aires y en el Par- tido del Tandil y otros que lo fueron por el Dr. GÁrLOS Bere en la vecina República del Uruguay. (47) 6. Philonthus apicipemnis, FAuveL, 1. sp. Niger, nitidus; antennis articulo primo pedibusque testaceis ; elytris nigris interdum viw subaeneis macula apicali suturam versus ampliata pallide flava ornatis; abdomine segmentis ventralibus po- sticerufo-piceo-marginatis. Capiteovato prothorace angustiore, inter oculos puncetis 2 nolato, mox su- pra oculos parce subsertatim punctato. Prothorace basi rotundato, apicem versus angustato, seriebus dorsualibus ¿-punctalis et utrinque punclis 4 sal sparsim praedito. Elytris abdomineque erebre punctulatis. Long. 32-— 4 millim. Lat. elyt. 15-1; mallim. Caput ovatum, prothorace angustius, suprá fronte inter oculos punctis 2 transversim dispositis impressum, mox su- prá oculos et ad illoruam margini interiori punctis 3 distanti- bus, subseriatis notatum, basi utrinque et mox pone oculos sparsim parceque punctatum, infrá laevissimum, nigrum, ni- tidum, parce nigro-pilosum. Labrum nigrum, fusco-setu— losum, apice membranaceo limbatum. Mandibulae piceae. Palpi maxillares picei. Maxillae et os testaceae. An- tennae capite prothoraceque simul sumptis parum longio- res, articulo 2% 3%que obconicis, modice elongatis, subae- qualibus, 4-10 breviter subcampanulatis, subaegualibus, ul- timo praecedente paulo longiore, ovato, apice emarginato et inferne acuminato, fuscae, tenuiter griseo-pubescentes, bre- — 156 — viter nigro-pilosae, articulo 1% flavo-testaceo. Prothorax basi elytris paulo angustior; longitudine latitudinem vix su- perante, apice truncatus, basi rotundatus, apicem versus an- custatus, lateribus subrectis, angulis anticis modice deflexis, subrotundatis, posticis obtusis, leviter convexus, suprá se- riebus punctorum dorsalibus duabus e punctis 5 compositis instructus, puncto posteriore a sequentibus remotiori, an- teriore ad oppositum quam reliquis magis distante, utrinque sparsim 5- vel 6-punctatus, infrá sublaevis, suprá niger, ni- tidus, parce nigro-pilosus, infrá nigro-piceus vel piceus. Scu- tellum crebre punctulatum, nigrum, nitidum, modice dense nigro pubescens. Elytra prothorace latiora sed haud lon- giora, apicem versus leviter ampliata, utrinque levissime rotundata, suprá planiuscula, humeris haud prominulis, paulo pone angulum humerali seta longiuscula instructa, crebre punctulata, nigra vel nigro-subaenea, apice cum angulis po- sterioribus externis sat late pallide flavo limbata, limbo api- cali suturam versus dilatato sed margine suturali haud attin- gente, undique sat dense longeque griseo-pubescentia et pilis paucis, brevibus, erectis, nigris, praedita. A lae albo-hyalinae. Mesosternum laevissimum, pernitidum. Melasternum sub- tiliter crebreque punctatum, tenuiter denseque griseo-pu- bescens. Pedes flavido-testacei sed tiíbiae tarsique medii et postici picei; coxae posticae piceae; tibiae omnes spi- nulosae; tarsi antici in utroque sexu modice dilatati. Ab- domen suprá infráque subtiliter crebreque punctulatum, nigrum, sat dense griseo-pubescens, nigro setulosum, se- ementis ventralibus postice rufo-piceo-marginatis. ¿ Tarsi antici articulis 3 primis paulo fortius obcordato- dilatatis, subtus pilis lanosis longiusculis apice oblongo- capitulatis densius vestitis. Abdominis segmentum in- ferius 6%” apice triangulariter emarginatum, incissura marginibus laevissimis, depressis. Q Tarsi antici articulis 3 primis sat fortiter obcordato dilatatis, infrá minus dense tomentosis. Abdominis segmentum inferias 6"” integrum, apice leviter rotun- datum. Variat: a. Elytrorum limbo apicali et marginibus laterali- bus inflexis, pallide flavis. B. Tibiae et tarsi medii ut anteriores flavido— testacel. Habit in America meridionali et boreali (Fauv.). Difiere muy poco del Philonthus flavolimbatus, Ertcns. (Genera et spec., 471, 71 et 929, 71), cuya descripcion con- viene en gran parte á nuestra especie; sin embargo, esta última se aparta por su escudete, del que no puede decirse « obsolete punctulatum», por los puntos dorsales del protorax, de los que, el anterior, aunque colocado un poco oblícuamente hácia fuera de las séries, no se halla á mayor distancia del punto que le sigue, que la que media entre éste y el tercero, por los pies que no son del todo testaceos y, finalmente, por los élitros negros, ó pardinegros, rarisima vez con un ligero reflejo bronceado y no «nigro-subvirescentia» como Jo son en el Ph. flavolimbatus Exrtcus. Habita generalmente en los estiércoles frescos. Yo no he visto este Philonthus sinó en Chacabuco, donde es muy comun, pero su área de dispersion geográfica es muy extensa, pues M. FauverL ha tenido la bondad de hacerme saber que esta especie se halla tanto en la América Meridional como en la Setentrional. (48.) 7. Philonthus convexicollis, Fauv., n. sp. Niger, pernitidus; capite pronotoque parce fusco- pilosis, elytris abdomineque sat dense fusco-griseo- pubescentibus; palpis pedibusque piceis sed his saepe femoribus sordide testaceis; abdomine infrá segmentis apice anguste piceis. Capite ovato pro— — 158 — thoraceangustiore, inter oculos transversim 5-pun- ctato, pone oculos parce sed densius punctato; prothorace seriebus dorsalibus 5-punctalis, puncto posteriori quam reliquis remotiore, utrinque pun- ctis 5 sparsim notato; elytris crebre, abdomine minus dense subtiliusque punctatis. Long. 8-8 5 mill. Lat. elytr. 1 3-1 53 millim. Corpus oblongum, nigrum, nitidum. Caput ovatum, prothorace brevius et angustius, nigrum, pernitidum, suprá inter oculos transversim 5-—punctatum, punctis 3 mediis quam lateralibus minoribus, his prope ocu- lorum marginem interiorem sitis, punctis frontalibus mediis modice longe lateralibus longius setosis, pone oculos puncetis paucis basi utrinque punctis 2 omnibus fusco-piligeris in- tructum, subtus Jaevissimum. Epistoma nigrum. Labrum nigro-piceum, sat dense longeque fusco-setosum. Mandi- bulae piceae. Palpi picei. Maxilla piceo-testacea. Anten—- nae capitis prothoracisque conjunctis longitudine vel eisdem nomnihil longiores, apicem versus leviter incrassatae, ar- ticulo 1” elongato, sequentibus 2 simul sumptis fere lon- citudine, 22 3”que elongato-obeonicis at 3? 2% paulo lon- giore, 4-10 breviter obconicis, inter se subaequalibus, ultimo praecedente parum longiore, ovato, apice emarginato et in- ferne acuminato, articulo 1% nigro-piceo, nitidulo, parce nigro-setoso, 2” et 3” etiam nigro-piceis sed basi apiceque piceis, parce atque quam primo densius pilosis, 4-10 nigris, opacis, interdum basi vix piceis, dense fuscano-pubescen- tibus et parce nigro-pilosis, ultimo niger, epacus, ut praece- dentibus pubescente, sed brevius piloso. Prothorax apice truncatus, basi rotundatus, apicem versus angustatus, utrin- que leviter rotundatus, convexiusculus, elytris paulo angu- stior et brevior, angulis anticis deflexis, rotundatis, lateri- bus pone medium vix sinuatis, angulis posticis obsoletis, niger, pernitidus, suprá dorso bi-seriatim punctato, serie- — 159 — bus punctorum unusquisque 5-punctatis, punctis serierum anterioribus 4 inter se fere aequaliter distantibus, posteriore a penultimo remotiore, utrinque intra angulum anticum pun- ctis tribus sparsim notatus, deinde punctis 2 prothoracis medium versus utrinque positis impressus, infrá impuncta- tus, nigro-piceus, nitidus, spatio membranaceo pone coxas toto albo. Seta laterali prope pronoti marginem lateralem posita. Scutellum triangulare, sat magnum, basi transver- sim depressum, apicem versus levissime longitudinaliter subcarinatam, crebre subtiliterque punctulatum, nigrum, nitidum, fusco-griseo-pubescens. Elytra prothorace lon- giora eodem basin versus paulo apicem versus distinctius latiora, utrinque vix rotundata, apice conjunctim emarginata, ad angulos posticos externos rotundata, humeris fere haud prominulis s. subobsoletis, subplaniuscula, ad regionem secu- tellarem vix depressa, nigra, nitida, dense, crebre subtiliter- que oblique punctulata, sat dense fuscano-griseo-pubescentia etad apicem modice longe fuscano-fimbriata. Alae albo-hyali- nae. Mesosternum nitidum, nudum, nigro—piceum. Meta- sternum nigrum, nitidum, subtiliter crebreque punctulatum sat dense griseo-fusco-pubescens. Pedes picei vel nigro- picei, saepe femora antica flavida vel sordide testaceae, coxae anticae extus pubescentes et punctulatae, intus nudae, femora omnia temeré punctulata et tenuiter pubescentia, tibiae omnes spinulosae. Abdomen quam elytrorum apice basi parum angustius, apicem versus angustatum, suprá levi- ter, subtus fortius convexiusculum, nigrum, nitidum, suprá modice dense fuscano-griseo-pubescens, sparsim nigro- setulosum, crebre, subtiliter, oblique punctulatum, subtus leviter versicolor, segmentis omnibus postice anguste piceo- marginatis, densius pubescens, parce setulosum, sed cre- brius punctulatum. ¿ Tarsi antiet, articulis 4 primis transversim obcordato- dilatatis, patellam ovatam subtus dense tomentosam formantibus. Abdomine segmentum inferius 6"” apice — 160 — medio leviter impressum et subtriangulariter emargi- natum. Q Tarsi antici simplices, lineares. Abdomine segmen- tum inferius 6"” apice integrum sed leviter rotundatum. Variat: a. Coxae anticae antice nigrae, posticae testa- ceae; femora omnta testacea. B. Coxae anticae testaceae, femora antica et media supra testacea, subtus picea. c. Coxae omnes nigro-piceae, femora antica et media flavo-testacea. Habitat Chacabuco : in Provincia Bonaerensi occidentali. Es muy parecido en tamaño, figura y color, al Philonthus aeruginosus Erichs. (Gen. et spec., 469, 68); pero difiere de él por sus alas blancas y nó parduzcas, así como tambien por los-caracteres sexuales. La especie es comun en Otoño y en Primavera y áun no escasea durante el Invierno; como todos los de su género, vive en los estiércoles, carroñas, etc. (49) S, Philonthus affinis, 7. sp. Niger, leviter subaeneus; antennis articulo primo pedibusque flavis, elytris apice margineque sulu- rali piceo-rufis, abdomine seymentis postice picets. Capite ovato-subquadrato prothoracis latitudine, fronte bipunctato suprá oculos punctis paucis sub- bi-seriatis notato; prothorace breviter oblongo, seriebus dorsalibus 7-8-punctatis utrinque punctis 7 sparsim notato, basi utrinque praeter margines seriatim punctulato. Elytris aldomineque crebre punctulatis. Long. 4% millim. Lat. elytr. vix ultra 1 millim. — 161 — Caput ovato-subquadratum prothorace haud angustius, suprá inter oculos transversim bi-punctatum, mox suprá oculos parce sub-bi-seriatim punctatum, basi utrinque sat cre- bre subtilius punctulatum, infrá laevigatum, nigro-aeneum, fusco-pilosum. Labrum nigro-piceum. Palpi saturate te- stacei. Maxtillae nigro—piceae. Antennae prothorace dimi- dio attingentes, articulo 2” 3% longiore, 4% 3 subaequali, reliquis 6 breviter obconicis, sensim crassioribus, ultimo apice truncato et inferne acuminato, nigro-piceae, tenuiter cinereco-pruinosis, parce fusco-pilosullis, articulo primo flavo. Prothorax elytris paulo angustior, longitudine latitudinem vix sesqui superante, apice truncatus, basi rotundatus, utrin— que subparalellus, antrorsum perspicue haud angustatus, se- riebus dorsalibus 2 e punctis 7-8 compositis praeditus, utrin- que sparsim 7-punctatus, marginibus posticis subtilius se- riatim punctulatis, nigro-aeneus, parce fusco-pilosus, seta laterali a margine remota. Scutellum crebre punctulatum, nigrum, tenuiter griseo-pubescens. Elytra prothorace pa— rum longiora, nigro-picea, subaenea, apice margineque sutu- rali angustissime rufo-picea, crebre subtiliter punctata, dense tenuiter griseo-pubescentia. Pedes flavi, coxae testaceae. Abdomen nigro-piceum, subtilissime crebre punctulatum, griseo-pubescens, segmentis superis apice obsolete, inferis postice sat late, piceis. $ Latet. Q Tarst antict leviter dilatati. Habitat in Baradero. En Diciembre de 1881 coleccioné el único ejemplar que poseo. A primera vista, se parece un poco á Ph. hepaticus, del que se distingue por muchos é importantes caracteres que corresponden no solo á la coloración, sinó tambien, y muy principalmente, á la estructura. T. VI 11 ds sd ie J 2 E E : A y 5 lg inbegodar e micro »oJng0 od 03 Sind Gao: orgia dé ES papi Prados E: *- palos) E 0 RT pa omitlo ¡ardviyisso apaga ¡siginpoda, FA salinas ¡pro0 4 -o73Í0., ion satolei de, js 21 mt olle IA si lion emanibidirl nibligo od ¡IÓHRORND 2454 ES or 016 ¡ptubuodor ipod ¡a01ó00 1d 20 E; cria dp > E IL E e O nl va e sie entibartg sitienginos 8-7 situa E audiLe 0D E RD RN Mila ñ ados 201-990 09150, ano posa, sarta lo pps y lá ¿ | a, dm az Mad A vaa y l A. ¿ud oir MZ BI AZpra ria pan adas: CHA ef be ps 9>a2h, om4onya liar da oi anas | copoonical sos irallrabsA itaomodia soi sndlolulomiq odo siníesiMidaa ¿Mu9o]> rra ja Su a ED init Diolorido: ea ec in 2 a h 0909 10 v99199,94 ndajz 5319uuIgÓ 09 2979190159 2ól0a) 19giyi 5 200014 404 91 guild e Ñ po y oidos, deny oinsrolos LS, glosa, 04 15h 150297109 NORTE Iii, pl d: PA > had É 0 Se qe A: alo A! ¿0% “iselalib Eo (034 0 00% ? | AGA y AM ie ne | 3911p e 9. gi la ¿go dáalo. 188T 9h, cd 10 | IV. XANTHOLININI, Ericusox. Xantholinini, Ericus., Genera, et Spec. Staph., 28 (1840); — Kraarz, Naturg., Il, 626 (1858); — LecowtE, Smiths. Misc. Collect., MI, 65 (1862); — Fauv., Not. entom., 4, I, 98 (1866); —CaLw. et Jazc., Káfer-Buch, 133, 3 (1869). Xantholonini, Ericus., Genera, 291 (1840). Xantholinites, BLaxch., Hist. d. ins., I, 293 (1845); — Jaco. Duv., Gen. IL, 30, 4 (1859). Xantholinides, Lacorb., Genera, IL, 62 (1854). Xantholinina, Tuoms., Skand. Coleopt., II, 183 (1860). Xantholiniens, Mus. et Rey, Coleopt. France, Brevip. Xanth., 4 (1877). Antenas rectas, ó con un pronunciado codo despues del primer artejo, situadas en el borde anterior de la cabeza, entre el arranque de las mandíbulas, muy próximas entre sí y nunca mas separadas en su base que por un intérvalo, á lo sumo, igual al que media entre ellas y el borde interno de los ojos; labro dividido en dos lóbulos redondeados en la mayor parte de los géneros, dentellado y entero en pocos y provisto de prolongaciones membranosas en rarísimos casos; lengúeta casi siempre entera y redondeada, pocas veces b1- lobulada; mandíbulas dentelladas interiormente y con pros- tecas muy visibles; palpos de forma variable, pero las mas veces filiformes; protorax bastante angosto, oblongo en mu- chos ú oblícuamente truncado en los lados de su ápice en algunos; prosterno corneo y bastante desarrollado de- lante de las ancas anteriores, escotado hacia adelante y con- * teniendo en esta escotadura una pieza suplementaria, trans- versal y mas ó menos grande, íntimamente unida al pro- sterno, este es membranoso en su mitad posterior; estig- — 164 — mas del protorax muy visibles; élitros, ya con la sutura conformada como de ordinario, ya con los bordes suturales adelgazados, á manera de filo y cruzados el uno sobre el opuesto; patas generalmente cortas, con tibias espinosas; ancas anteriores salientes y casi cónicas y las posteriores cortas y cónicas; abdómen largo, siempre replegado en los lados, y con una quilla pronunciada en la base del vientre. Esta agrupacion participa de muchos de los caracteres de los Staphylinint; pero se diferencia esencialmente de ellos, por la posicion y distancia relativa de las antenas, la presencia de un segmento anexo al ápice del prosterno, segmento muy visible en la mayor parte, el abdómen aqui- llado en la base, las formas mucho mas estrechas y alargadas y la cabeza comunmente bien separada del protorax por un cuello corto y angosto. Los Xantholinin: viven en los res- tos orgánicos de toda procedencia; muchos de ellos, cuando se les inquieta, doblan la cabeza y el abdómen bajo el protorax, afectando casi la forma de voluta, se dejan caer de lado y se fingen muertos; igual posicion toman cuando re- posan; corren con bastante velocidad, sin levantar el abdo- men, 0 encorvándolo muy poco; vuelan bastante bien; su régimen parece exclusivamente carnicero. Los Xantholinint pueden desmembrarse en tres grupos principales de los que hablaré, por turno, omitiendo, por ahora, dar una tabla separada de ellos, á causa del insignificante número de géne- ros que encierra nuestra fauna. TABULA GENERUM. 1. Caput inter antennas haud sulcatum e collo brevi nunc crasso fere immisso, nunc punctiforme a prothorace affixum. Antennae rectae. Elytra sutura simplice, integra. + — Caput inter antennas bisulcatum e collo brevi angusto a prothorace affixum. Antennae fractae. Elytra sutura imbricata. 3. — 165 — 2. Caput magnum e collo erasso verticis prope latitu- dine fere immisso a prothorace affixum. An- tennae basi approximatae inter se minus quam ab oculis distantes. Labrum bilobum, lobis elongato-triangularibus. Ligula late biloba, paraglossae nullae. Palpi maxillares subfili- formes, labiales articulo ultimo apice truncato, subsecuriforme. Prothorax paralellus basi ro- tundatus, elytrorum latitudine. Pedes brevi, erassiusculi, tarsi antici dilatati, postici ar— ticulo primo longiusculo. PLATYPROSOPUS. — Caput minutum ovatum vel oblongum e collo breyi, angusto a prothorace affixum. Antennae inter se et quam ab oculis aequaliter distantes. Labrum medio sinuatum. Ligula in medio emarginata, paraglossae elongato—triangulares ligula lon— giores. Palpi maxillares et labiales articulo ultimo minuto, acuto, subuliforme. Prothorax basi rotundatus, apicem versus vix angustatus. Pedes brevi, tarsi antici dilatati. DiocHus. 3. Labrum bilobatum. Palpi maxillares filiformes, ar— ticulo ultimo praecedente fere aequelongo, ad apicem leviter attenuato. Ligula integra. Pro- thorax basin versus modice angustatus, linea marginali laterali supera conspicua sub angu- lo antico inflexa. Abdomen lineare, apicem ver- sus angustatum. XANTHOLINÚS. — Labrum medio sinuatum. Palpi articulo ultimo mi- nuto, tenui, subulato. Ligula emarginata. Pro— thorax linea marginali laterali supera haud conspicua. Abdomen basin versus angustatum, ante apicem nonnihil dilatatum. LITHOCHARODES. TI. Platyprosoparia, F. Lyxch. Caput magnum e collo erasso a prothorace affíixum. Antennae rectae. Labrum utrinque processu mem- braneo auctum. Elytrorum sutura integra, mar- — 166 — ginata. Prosternum segmento apicali haud conspi- cuo s. nullo, ante coxas angustum. Pedes antici pubescentes haud spinulos:. Grupo que, por sus caracteres, es intermedio entre los Staphylinini y Xantholinina, pues que tiene, de los pri- meros, el cuello grueso, la falta de segmento suplementario en el extremo del protorax, la escasa distancia que media entre el borde anterior del prosterno y las ancas del pri- mer par, mientras que tiene, de los segundos, el abdómen aquillado en la base, las antenas muy próximas y casi juntas, las costumbres y el hábito de doblar el abdómen bajo el protorax, tanto en el reposo, como cuando, sorprendidos, se fingen muertos. MM. MuLsanr y Rey rechazan el único género que representa á esta seccion, como legítimo Xan- tholinin:2, fundándose, quizá, en la carencia del segmento antero-esternal que distingue á este grupo, en cierto modo aberrante; pero la muy reparable proximidad de sus ante- nas, la quilla bastante marcada de la base del vientre y hasta sus mismas costumbres, le asignan su verdadero lugar entre los Xantholinin:. (32). 1. Platyprosopus, MANNERHEIM. Á riurus, latus el apózoro», facies. Mannern., Précis 36, 11 (1830);—Manseru. in Mem. Acad. St. Petersb., L, £50, 11 (1830); —Lar., Hist. anim. art., II, 181 (1840);—Ertcns., Gen. et spec., Staph., 292, tab. IV, £. 25 (1840); —BLanch., Hist. d. ins., 293,5,.1,5 (1845);—Lacorp., Gen. d. Coleopt., TL, 63 (1854) ;— Kraarz, Naturg., HL, 626 (1869); — Share, Trans. entom. Soc. Lond., 101 (1876). Cabeza tanto ó mas ancha que el tórax, oval ú oblonga, — 167 — unida al protorax por un cuello cortísimo y muy poco mas angosto que la base de la cabeza; antenas rectas, pero con el primer artejo alargado, lo que las hace parecer ligeramente acodadas, hállanse muy próximas y casi juntas; labro cortí- simo y transversal, pero munido de dos grandes prolonga- ciones membranosas, de forma triangular, estriadas á lo largo y soldadas por la base de su cara interna; lengúeta mem- branosa dividida en dos grandes lóbulos redondeados, en los que las paraglosis y la verdadera lengúeta se hallan con- fundidas; palpos maxilares filiformes con el último artejo apenas mas corto que el segundo; palpos labiales con el tercer artículo casi en forma de hacha; protórax de igual ancho que los élitros, ó áun algo mas, redondeado en la base; escudete triangular, élitros con sutura derecha, ínte- gra y ligeramente replegada; prosterno córneo y estrecho antes de las ancas anteriores, sin segmento suplementario visible, no escotado sinó simplemente truncado; la mitad posterior es completamente membranosa; patas cortas, grue- secitas; tibias anteriores velludas y sin pelos espinosos; tibias posteriores y tambien las intermedias, armadas con espinas; tarsos anteriores anchos, los restantes con el pri- mer artejo bastante largo; abdómen largo, adelgazado hácia lo posterior. Son insectos de cuerpo muy largo y angosto, negros, ó color de pez, con antenas y patas rojizas, de cabeza densamente puntuada y mas ó menos lisa hácia el medio; protorax, ya con dos series de puntos en el dorso, ya con una raya longitudinal lisa, ó poco y finísimamente puntuada, que se destaca sobre un fondo de espesos puntos hundidos; élitros siempre densa y sutilmente puntuados. Las 21 espe- cies de este género se hallan en Asia y en la América Meri- dional y parecen faltar en Europa, áun cuando la presencia de alguna en la antigua Taurida incline á hacer creer, que no son extrañas á ese continente. Segun M. Smarr, los Pla- typrosopus deben colocarse á continuacion de Quedrus. = 100 => (50) 1. Platyprosopus bucephalus, Fauy. n. sp. Fusco-piceus; capite prothoraceque glabris, nitidis; elytris abdomineque subtiliter dense griseo-pube- scentibus; antennis fusco-ferrugineis; pedibus te- staceis; abdominis seymentorum apice anguste pi- ceo. Capite prothorace latius sed elytrorum apice prope latitudine, prothoracis fere longitudine, su- pra fortiter crebreque punetato, medio longitu- naliter laevigato sed modice dense minutissime subobsolete punctulato, subtus crebrerrime pun- ctulato. Pronoto seriebus duabus e punctis 6-7 composttis, el utrinque plaga subannulari fere 12- vel 14-punctata instructo. Elytris scutelloque sub- tilissime punctulato-alutaceis. Abdomine tenuilter alutaceo. — Long. 11 millim. Lat. capitas 2 ¿ mal- lim. Lat. elytr. 22 millim. Caput prothorace latius eoque tere longitudine, elytro- rum basi paulullum latius, subtrigonum, basi truncatum, utrinque pone ocalos subrectum, ante oculos sat fortiter oblique angustatum, angulis posticis modice rotundatis, suprá nitidum, basi et utrinque sat grosse crebreque pun- ctatum, a E ad clypeum usque plaga longitudinali inter oculos extrorsum ampliata, sublaevi atque punctis minutis- simis sat dense notato instructum, punctis majoribus breviter, suberecte, fusco-piligeris, pone oculos infráque sat opacunm, crebrerrime, minute, subruguloso-punctulatum, pube densio- re, grisea, tectum. Labrum piceun,, sat longe testaceo-piceo- setigerum. Mandibulae validae, intus obtuse bi-dentatae, nigro-piceae, extus basin versus canaliculatae, tenuiter alu- taceae. Palpi, maxillae, labiumque rufo-picea. Antennae capite plus sesqui longiores, glandicolores, articulo ultimo apice flavido, articulis 3 primis parce, reliquis densius, cine- — 169 — reo-pubescentibus, articulo 3? 2” prope sesqui longiore, 4-10 brevioribus, sed gradatim vix crassioribus inter se subaequa- libus; ultimo subovato, praecedente paulo longiore, apice truncato et inferne acute acuminato. Prothorax subquadra- tus, utrinque subrectus, basi apiceque truncatus sed illa paulo rotundata, angulis anticis modice deflexis, subrectis, apice leviter rotundatis, posticis subrotundatis, suprá niti- dus, seriebus punctorum duabus, sat regularibus, neque marginem anticam neque marginem posticam attingentibus, e punctis 6-7 compositis, medio basin versus lineola brevissima tenuiter impressa, utrinque anticem versus annulo sat irre- gulari e punctis 12-14 composito, posticem versus punctis nonnullis adspersis praeditus, punctis dorsalibus ut in capite breviter piligeris, lateribus praesertim angulos versus lon- gius setigeris, subtus subalutaceus, vix opacus. Elytra cum scutello densissime tenuiterque subalutaceo-punctulata, e pube grisea, tenui, subsericea dense abducta. Pectus tenui- ter denseque punctulatus, subalutaceus, piceo—rufus, dense griseo—-pubescens. Pedes testaceo—-picei, tibiae tarsique antici obscuriores; coxae et femora tenuiter, tibiae tar- sique densius griseo-flavido-pubescentes; tarss antic1 ar- ticulis 4 primis dilatatis, subtus dense tomentosis. Abdomen suprá infráque tenuiter densissimeque punctulatum, dense griseo—flavido-pubescens, segmentis omnibus apice piceo- ferrugineo. $ Latet. Q Abdominis segmento 6” infero apice truncato. Habitat in Provincia Bonaerensi (Baradero) et in Territo- rio Missionum. El único indivíduo, que capturé en el departamento del Baradero, por el año 1878, se me extravió accidentalmente; pero mas tarde, el Dr. CarLos BerG halló en el terri- torio de Misiones otro ejemplar y, segun este último, per- — 170 — teneciente al Gabinete de Historia Natural de la Universi- dad de Buenos Aires, es que he dado la precedente descrip- cion. El nombre específico es el mismo que este Plat»pro- sopus lleva, hace largo tiempo, en la coleccion de M. FAUvEL, quien lo recibió de M. GERMAIN, segun el mismo poseedor me lo ha comunicado. El P. bucephalus Fauv. parece un tanto vecino á P. major y P. laticeps SHarP, pero de su cabeza no puede decirse «quite as broad as the thorax» segun la expresion de M. Smare al describir sus dos es- pecies. TT. Othiaria. Othiides, THoms., Skand. Coleopt., HL, 184 (1860). Othiatres, Murs. et Rey, Coleopt. France, Brevip. Xanthol., 23 (1877). Caput e collo brevi punctiforme vel crassiusculo a prothorace affixum. Antennae rectae vel vix fra- ctae. Labrum bilobum apice coriaceo marginalum. Prothoracis linea marginalis antice haud inflexa,. Elytrorum sutura integra tenuiter marginata. Prosternum ante coxas distenditum, apice emar- ginatum, segmento appendiculare auctum. Pedes antict spinulos. Es un grupo intermedio entre Platyprosoparia y Xan— tholinaria; difiere de los primeros por la conformacion del prosterno y de los segundos por sus antenas derechas, ó muy levemente acodadas, la linea marginal del protorax no doblada bajo el ángulo anterior, la sutura de los ¿litros nor- mal y no adelgazada á modo de filo, etc. RR (33) 2. Diochus, Ericson. A dtozo, diluo. Diochus, Ericns., Gen., 300 (1840); — Lacorb., Genera, IL, 65 (1854); —Kraarz, Naturg., 1, 634, nota 1 (1858); — SHarr, Trans. entom. Soc., London, 184 (1876). Rhegmatocerus, Morscu., Wiener entom. Monatschr., V, 498 (1862). Cabeza pequeña, oblonga, unida al protorax por un cuelio corto y angostísimo; labro hendido hácia el medio; palpos, con el último artejo muy pequeño y estrecho, en forma de alezna; antenas derechas, con el primer artículo un poco alargado, separadas entre sí por un espacio no mayor que el que media entre ellas y los ojos; protorax con la linea marg:- nal no doblada bajo el ángulo anterior y con la inferior invisible, si se la observa por los lados; pero muy aparente y unida á la marginal, cerca del ápice, si se la considera por debajo del protorax; segmento antero-prosternal muy dis- tinto y redondeado por detrás; tarsos anteriores anchos y los posteriores filiformes, con el primer artejo alargado. Son Estafilinos de cuerpo oblongo, cuya figura participa de Othius, Philonthus y Heterothops y fáciles de confundir con éste, á causa de que el último artejo de los palpos es aleznado en uno y otro género, aunque son muy distintos los Diochus por su lengúeta hendida y sus antenas mucho mas próximas entre sí, así como tambien por sus tibias espinosas, la constitucion del prosterno, etc. Habitan en Asia y Amé- rica; pero son extraños á Europa, donde los reemplazan los Othius y Baptolinus. Viven bajo piedras ó resíduos vegetales; en el porte, velocidad y costumbres, se parecen á Phailonthus. = E = (51). 1. Diochus nanus, Exicus. Gen. et spec. Staph., 301, tab. L f. 6 (1840). Nigro-piceus, nitidus; antennis piceis, articulis 2 primas testaceis; elytris tertia parte apicali rufo- testaceis; pedibus flavo-testaceis; abdomine se- gmentis 4 primis anguste piceo-marginatis, reli- quis ad apicem late flavido-testaceis. Capite pro- thorace multo minore el angustiore, suprá basin versus sublaeve, apicem versus sat sparsim pun- ctulato, pone oculos parce punetato, pronoto serie- bus dorsalibus 2, 4-punctatis instructo, pun- ctis anterioribus et posterioribus inter se quam me- dis magis distantibus, utrinque seriatim 4-pun- ctato et circa marginem secundum margine late- rali punctulato. Elylris dorso sparsim obsolete 3-sertatim-, marginibus inflexis vix crebre pun- ctulatis. Abdomine subtilissime denseque punctu- lato. — Long. 4 mm. Lat. elytr. £ millim. Caput basi truncatum, apicem versus leviter angustatum, angulis posticis rotundatis, minutum, prothorace angustius, suprá laeve sed fronte utrinque inter et post oculos parce obsolete subseriatim punctatum, apice inter antennas utrin- que leviter impressum, impressionibus bi-punctatis, lateri- bus mox pone oculos laevigatis, parce punctatis, subtus sparsim parcius punctatum, punctis omnibus nigro-piligeris sed utrinque prope angulos posticos setis duabus, infrá et ante oculos setis 4, longioribus, instructum, nigro-piceum, niti- dum, super antennas piceum. Oculi rotundi, modice promi- nuli. Labrum rufo-piceum, parce griseo-pilosumY Man- dibulae rufo-piceae. Partes oris testaceae at mentum infuscatum et palpi maxillares articulo 3? basin versus — 173 — indeterminate obscuriore. Antennae capite paulo lon- giores, articulo 3% 2% parum longiore, 4-10 gradatim bre- vioribus, penultimis 3 subtransversis, ultimo praecedente vix duplo longiore apice subito acuminato, piceae, tenuiter griseo-pubescentes, breviter fusco-pilosullae, articulis 3 pri- mis testaceis at articulis 2% 3“que et praesestim 3 quam primo obscurioribus, interdum fere piceis, articulo ultimo apice dilute testaceo. Prothorax elytrorum basi paulo angustior, oblongo-sub- quadratus, longitudine latitudinem vix superante, apicem versus levissime angustatus, basi et angulis posticis rotunda- tis, lateribus leviter rotundatis, subrectis, apice utrinque mo- dice rotundato—truncatus, suprá seriebus duabus 4-puncta- tis, punctis seriatis, minutis, distantibus, suboblongis, serie- bus medium versus approximatis sed apicem et basin versus puncto anteriore et posteriore prope marginem posticam sito ad oppositum quam mediis magis distantibus, utrinque se- riatim 4-punctatus, punctis serierum lateralibus quam dor- sualibus profundioribus et paulo magis approximatis, praeter marginem lateralem et secundum eodem posterius separatim paulo densius anterius uni-seriatim punctatus, punctis om— nibus pilis modice brevibus, erectis, nigris, instructis, nigro- piceus, vel piceus, subtus laevis, nitidus, piceus vel saturate rufo-piceus. Scutellum nigro-piceum, sublaeve, vix tenuis- sime transversim strigosum. Elytra prothorace paulo lon- giora, dorso 3-seriatim-, distante parceque punctata, serie una ad suturam approximata, sequentibus prope medio dorso sitis inter se quam 2* a 1* minus distantes, seriebus omnibus apicem versus evanescentibus, marginibus lateralibus in- flexis, modice, dense, obsolete, vix subseriatim punctatis, nigra, nitida, tertia parte apicali rufo-testacea, suprá parce, breviter, erecté pilosulla, utrinque et praesertim hume- ris longius pilosa. Metasternum subtilissime sparsimque punctatum. Pedes flavo-testacei. Abdomen subtilissime denseque punctulatum, tenuiter griseo—pubescens, suprá -- 174 — infraque et utrinque sparsim, apicem versus paulo densius longiusque, erecté nigro-pilosullum, nigro-piceum, segmen- tis 4 primis postice anguste rufo-piceis, 5% apice late 6"- que fere toto testaceis. Differentia sexus non vidi. Hab. observ. : America meridionalis (ErIcHs.). Parecido á D. major, Kraatz. Poseo dos indivíduos cap- turados por mí en Chacabuco. TIN. Xantholinaria. Xantholinides, Tuowms., Skand. Coleopt., IL, 187 (1860). Xantholinaires, Murs. et Rey, Coleopt. de Franc. Brevip. Xan- thol., 34 (1877). Caput oblongum, interdum ovatum, vel subquadra- tum, ecollo brevi, tenui, a prothorace affixum. Antennae fractae. Labrum saepius bilobum, rarius denticulatum. Prothorax linea marginali antice sub angulo antico inflexa. Elytrorum sutura 1m- bricata, haud marginata. Prosternum ante coxas distenditum, segmento appendiculare auctum. Pedes plus minusve spinulost at tarsi antici sae— pius simplices interdum dilatat:. Este grupo se diferencia no sólo de los de su tribu, sinó tambien de todos los Staphylinidae, por sus élitros imbri- cados. Son Estafilínidos muy largos y estrechos en proporcion, de antenas muy aproximadas entre sí, y que parecen rotas despues del primer artejo, el que es bastante largo, de éli- tros adelgazados en su lado interno y subido el uno sobre — ANTI el otro; su color es variado de rojo y negro en la mayor parte; pero, en algunos casos (los menos), se hallan especies y áun géneros, en los que predominan las mas brillantes tin- tas verdes, azules ó cobrizas, realzadas con vivísimos refle- jos metálicos. (34) 3. Xantholinus, ServiLLE. A gxvdos, fulvus el 20», filum. Xantholínus, ServiLte (Dant.), Encyel. method., X, 475 (1825); — LerTERST., Faun. Lapp., I, 80 (1828);—Larr. in Cov., Regn. anim., IV, 435 (1829); —BruLtz., Hist. d. Ins., VI, 72 (1834);—Borsb. et Lacor., Faun. entom. Paris, I, 4441 (1835);—Enrtcus., Káfer d. M. Brandenb., I, 422 (4837); —Zetterst., Ins. Lapp., 66 (1838); —Enicus., Genera, 306, tab. IV, f. 21 (1840);—Burancn., Hist. d. ins., L, 293 (1845); —Lacoro., Genera, IL, 68 (1854); — Kraatz, Naturg., 1H, 629 (1858); —Jaco. Duv., Genera, II, 32, 45, pl. 12, f. 38 (1859); — Thowms., Skand. Co- leopt., HI, 189 (1860); —Lrcowre, Smiths. Misc. Collect., TI, 65 (1862); —Fauv., Not. entom., 4, [, 99 (1866); — SHARP, Op. cit., 198 (1876); — Muus. et Rey, Coleopt. d. Fr. Brevip. Xanthol., 41 (1877). Gyrohypnus, Kirgy (nec Thoms.), Manxenm., Précis 16, 9, et in Mem. Acad. St. Petersb., 450, 9 (1830); — STEPH., Tlustr. Britt. Entom., V, 258 (1832);—Norbm., Sym- bolae, 113 (1837); —Lar. pb. Casr., Hist. d. anim. art., L, 179 (1840). Eulissus, MANNERH., Précis, 35, 10, et in Mem. Acad., 449, 10 (1830); —NorDm., Op. cit., 129, 16, tab. IL, f. 1 (1837). Gauropterus, Tuoms., Op. cit., IL, 187 (1860); —Muzs. et Rex, Op. cit., 36, pl. IL, f. 28-33 (1877). Nudobíus, Tuoms., Op. cit., IL, 188 (1860);— Murs. et Rex, Op. cif., 83, pl. IL, f. 12-46 (1877). Labro muy corto dividido en dos lóbulos; lengúeta entera dh y redondeada; antenas cortas y rotas, muy aproximadas entre sí y situadas en el borde anterior de la cabeza y entre las bases de las mandíbulas; palpos filiformes con el último artejo no mas corto que el precedente y mas ó menos adel- gazado hácia la punta; cabeza casi siempre oblonga y de lados paralelos, con dos surcos ligeramente oblícuos entre las antenas, sostenida por un cuello corto y muy delgado; protorax bastante largo con la línea marginal visible pero doblada bajo el ángulo anterior, oblícuamente truncado en los lados de su ápice y con lados mas ó menos sinuosos des- pues del medio; élitros imbricados; patas gruesecitas, cortas y espinosas, con las intermedias separadas entre.sí; tarsos anteriores filiformes; abdómen paralelo en sus dos tercios, ó tres cuartos anteriores y despues adelgazado gradualmente hácia la extremidad. Son insectos de cuerpo muy largo y estrecho, generalmente negros, con élitros rojos ó píceos ; algunas veces completamente, ó en parte, verdes ó azules y en' ocasiones rojos; la mayor parte tienen en el dorso del protorax dos filas de puntos mas ó menos numerosos y en cada lado de él una série puntuada doblada hácia adelante en forma de gancho ó cayado. Se les halla en todos los con- tinentes y en muchísimas islas; viven en los estiércoles, bajo piedras, hojas, ete. y gustan de frecuentar toda clase de detritus vegetales; gran parte de ellos se enrollan en forma de voluta, doblando la cabeza y el abdómen bajo el pecho, tanto en el reposo, como cuando hacen la mortecina; son bastante ágiles y levantan muy poco ó nada el abdómen. Se han ideado varias divisiones para repartir en grupos de valor genérico el de XYantholinus, sobrado abundante en especies, mas, como quiera que los géneros propuestos no parecen fundarse sobre muy sólidos y constantes caracteres, no me ocuparé de ellos sinó á título de subgéneros, cuyos signos distintivos detallaré á su tiempo. TABULA SPE£CIERUM. 1. Palpi labiales articulo ultimo elongato-conico apice acutiusculo. Pronotum dorso biseriatim pun— ctatum utrinque litua punctata instructum. Abdomen tenuiter pubescens, parce pilosum. Corpus media vel minore magnitudine ni- grum vel piceum, elytra saepe rufa vel picea. + — Palpi labiales articulo ultimo subobconico apice + truncato. Pronotum seriebus dorsalibus lituis- que lateralibus puncetatis destitutum. Abdomen longe denseque pilosullum. Corpus majore magnitudine totum cyaneum, nitidum, se- gmentis ventralibus postice anguste piceis; pe- des nigri. X. (E.) azureus. . Caput oblongum utrinque pone oculos longitrorsum laevigatum saepe angustissime carinulatum. infrá pone maxillarum basin planum, puncta— tum vel sublaeve. Elytra rufa. 3. — Caput subquadrato-triangulare vel subovatum, utrin- que pone oculos et pone maxillarum basin ob- tuse laevigato-marginatum, interstitio subplano fere verticale. Elytra fusco-testacea vel picea. 6. 3. Abdomen segmentis ultimis tribus nigris vel plus minusve piceis. e — Abdomen segmentis ultimis tribus dilute rufis. Caput punctatum suprá medio longitrorsum laeviga— “tum utrinque mox pone oculos laeve. Antennae rufescentes, articulo 1” tertioque piceis. Pro— thorax seriebus dorsalibus 6-7-punctatis, lituis lateralibus e punctis 8-9 compositis. X. (M.) lubricus. 4%. Elytra dilute rufa. 5. — Elytra saturate rufo-castanea. Caput crebre puncta— tum medio sublaeve. Prothorax seriebus dorsa— libus 10-11, lituis lateralibus fere 12-punctatis, utrinque pone medium punctis 2 circa series T. vi. 12 8 dorsales oblique dispositis notatus. Anten— nae piceo-rufae basi nigro-piceae vel piceae. Pedes nigro—picei sed tarsi rufi. - 7 5. Caput utrinque pone oculos sat late longitudinaliter laevigatum. Prothorax seriebus dorsalibus 10- 11 punctatis. Elytra dilute rufo-testacea, dorso subtiliter sat irregulariter 4-5- seriatim pun— ctata. — Caput utrinque pone oculos carinula laevi angu- stissima longitrorsum instructum. Prothorax seriebus dorsalibus 9—punctatis. Elytra dilute rufo-testacea circa scutellum infuscata, sat dense subseriatim punctata. X. subaequalis. 6. Prothorax ubique nigro—piceus vel piceus. Zo. — Prothorax nigro-piceus indeterminate rufo-margina tus, seriebus dorsalibus 4-5—punctatis, lituis lateralibus e punctis 5 compositis. Elytra obso- lete subseriatim punctata, picea, humeris api- ceque rufo-piceis. X. (G.) bonariensis. 7. Prothorax seriebus dorsalibus e punctis 4-5 compo— sitis. Elytra basi fusco-picea apicem versus dilutiora sub-pellucida. X — Prothorax seriebus dorsalibus e punctis 8 compositis. castanoplerus. X. pampeanus. [G.) andinus. Elytra fusco-testacea. X. (G.?) subtilis. Subgen. Eulissus, MANNERHEM. Ab ed, bene et dsos, laevis. 4 Corpus magnum, azureum vel viride. Palpi labiales articulo ultimo apice truncatulo. Prothorazx seriebus dorsalibus lituis- que later alibus punctatis destitutus. Abdomen longe tenuiter suberecte pilosullum. Comprende Xantolinos de gran tamaño, de color verde, ó — 179 — azul y que á veces tienen élitros rojos. Esta division pro- puesta como genérica por el Conde de MANNERHEIM, en 1830, y adoptada como tal por NORDMANN, no se diferencia de los verdaderos Xantholinus, sinó por sus palpos labiales leve- mente truncados en la extremidad, el protórax casi sin pun- tos, el abdómen quizá algo menos deprimido y con vello largo, fino, no aplanchado, sinó ligeramente erizado, la talla superior á la mediana y algun otro carácter insignifi- cante. (52) 1, Xantholinus (Eulissus) azureus 72. sp. Cyaneus, nitidissimus y; femoribus nigris; antennis, tibiis, tarsisque nigro-piceis sed his magis rufe- scentibus, abdomine segmentis omnibus apice su- práobscure, infrá dilutius angustissime piceo-mar- ginatis. Capite elongato subovato, utrinque subpa- ralello, angulis posticis rotundatis, sal crebre pun- ctato, pronoto sublaevi, minutissime, modice, spar- sim, vix perspicue punctulato sed utrinque prope angulos anticos fortiter grosseque bi-punctato, ely- tris abdomineque sat dense subinaequaliter puncta- tis, allis parce breviterque pubescentibus, parcius nigro=setulosis, hoc longe denseque suberecte pi- loso. —Long. 17 millim. Lat. elytr. 3 millim. Caput (mandibulis exclusis) prothorace parum brevius at prothoracis apice vix latius, subovato-triangulare, basi truncatum, utrinque subparalellum sed apicem versus levis- sime angustatum, angulis posticis rotundatis, convexiuscu- lum, cyaneum, nitidum, suprá violaceo et caprario-viride micante, modice dense punctatum, punctis majoribus cum minutissimis mixtis, fronte medio sublaevigato, inter anten- nas sulcis duabus apicem versus profundioribus et latiori- — 180 — bus frontem versus leviter arcuatim convergentibus instru- ctum, spatio inter sulcos minute sparsim punctulato, sulcis externis minus regulariter sed fortiter impressis, brevibus, introrsum oblique directis, impressione vel puncto magno apicem versus fortiter notatis, subtus medio longitrorsum canaliculatum, magis sparsim fortiterque punctatum, cyaneum nitiduam ad obscure s. nigro-viridem vergente, ubique breviter parceque fusco—villosullum, pilis paucis nigris adspersis praeter lateribus basi apiceque instructum. Clypeus albido- testaceus. Epistomate utrinque ad antennarum insertionem piceum. Labrum nigro-piceum, piceo-setulosum. Mandi- bulae nigro-piceae, basi dimidio exteriore obscure viridae, hac subtiliter crebre punctulatae. Palpi rufo-picei. Maxti- llae piceae. Labium rufo-piceum. Mentum nigro-piceum. Antennae capite vix longiores, articulo 1” reliquis 4 simul sumptis fere longitudine, secundo tertioque obconicis, 3% 2 fere duplo longiore, sequentibus 7 transversis, brevibus, inter se subaequalibus at gradatim crassioribus, ultimo ovato, apice rotundato-acuminato praecedente duplo longiore, nigro-piceae sed articulo ultimo apice subferrugineo, articu- lis 3 primis subnudis, parce nigro-pilosis, nitidis, reliquis opacis, dense griseo—pruinosis, parcissime brevissimeque nigro-pilosis. Prothorax coleopteris fere quarta parte Juo- gior, ad apicem coleopterorum basi paulo latior, longitudine latitudinem pronoti paulo superante, apice utrinque leviter oblique truncatus, basi modice rotundatus, basin versus an- gustatus, utrinque pone medium leviter sinuatus, convexius- culus, angulis leviter deflexis, modice rotundatis, posticis rotundatis extrorsum vix prominulis, suprá cyaneus ad viri- dem et violaceum permutans, minutissime sparsimque pun- ctulatus, in utroque angulo anteriore punctis magnis fortiter impressis, uno majore alteroque duplo minore, oblique positis instructus, dorso paulo ante basin medio leviter suboblongo breviter impressus, subtus nigro-piceus, nitidus. Scutellum nigrum, nitidum, parce punctatum, fusco villo— — 181 — sum, nigroque setulosum. Elytra irregulariter, modice pro- funde, subseriatim punctata, punctis aliis minutis aliis ma - joribus, in medio dorso uni- vel bi-seriatim fortius, majore irregulariter punctatis notata, marginibus inflexis lateralibus crebre subtiliterque punctatis, cyanea, nitida, viride mican- tia, ad basin violaceo vergentia, secundum lucem spaliis irre- gularibus cuprario-micantibus permutantia, breviter fusco— villosa, parcissime atque Jonge nigro-setosa. Alae fuscae. Mesosternum nigro-piceum, nitidum, laeve. Metasternum obscure viride, utringue sat crebre punctulatum, medio lon- gitudinaliter anguste sublaevigatum, modice fusco-1 ¡llosum, parce, praesertim postice, nigro-pilosum. Coxae anlicae et mediae nigrae, extus leviler virescentes, nitidae, anticem versus sat fortiter crebreque punctulatae, piceo-villosae setu- losaeque, coxae posticae nigro-piceae, parcius punctulatae et pubescentes, trochanteres picei; femora nigra, parce pun- ctulata, pauloque piceo—villosa setulosaque; tibrae obscure piceae, breviter piceo-spinulosae, intus apicem versus fulvo- rufescenti-pubescentes, tarsí piceo-rufescentes piceo-spinu- losi et setulosi, tarsi antici articulis 4 primis dilatatis. Abdomen elvtrorum latitudine, subparalellum, leviter de- pressum, suprá modice crebre subtus crebrius subirregu- lariter punctatum, cvaneum, nitidum, violaceo-, vel leviter viride-micante, segmentis dorsualibus postice angustissime fere obsolete piceo-marginatis, ventralibus 4 primis mar- gine postica anguste testacea vel picea, reliquis angustius piceo-marginatis, suprá longe denseque suberecte at subtus densius fuscano-pilosum. Habitat Republica Argentina in Arrecifes (OLIVEIRA CESAR) etin Republica Uruguayensi (BERG). Muy afine del Xanth. (E.) chalybeus MANNERH., pero diverso por el color de las patas, la puntuacion del pronoto, la de la cabeza, el bord> ferruginoso ó piceo de sus segmen- — 182 — tos abdominales, etc. Es notable por su color azul muy brillante con lijeros reflejos verdes, viclados ó cobrizos, sus patas y antenas negras de pez, y los largos, finos y den- sos pelillos parduscos que cubren su abdómen. El X. (E.) azureus fué descubierto en el Norte de la Provincia de Buenos Aires, en el paraje ya mencionado, por el Sr. OLt- VEIRA CÉSAR, quien coleccionó, por Enero ó Febrero de (881, un solo ejemplar Q, y remitiólo á mi amigo el Dr. Ebuarpo L. HoLmbBERG, de cuyo poder pasó al mio; posteriormente el Dr. Cantos Bera me envió otro indivíduo (PQ) capturado por él en la Banda Oriental, pero sin designacion de sítio, el que, con algun fundamento, supongo sea el departamento de Dolores de la República vecina. Subgen. Megalinus, Mu:s. et Rey. A pijos, magnus et do, filum. Mus. et Rey, Op. cit., 45, a (1877). Tempora haud marginata. Elytra rufa. Mesosternum angu— stum, postice late rotundatum; segmentum intermedium sat magnum, convexum, semicirculare. Subgénero un tanto artificial, cuyo tipo es el X. glabratus GRAVENMH.; apenas difiere de Xantholinus (s. str.) sinó por su mesosterno muy angosto, fuertemente transversal y redondeado por detrás y porque el pequeño tubérculo, que se observa detrás del mesosterno es mayor que de ordi- nario. Comprende especies de talla mediana, negras, con éli- tros rojos. | — 183 — (53) 2. Xantholinus (Megalinus) lubricus, ErIcHson. Xantholinus lubricus, Ericmson, Gen. et spec. Staph., 324, 34 (1840). Niger, mitidus; elytris abdominisque segmentas ul- timis tribus rufis; antennis rufescenti-piceis, ar- ticulo primo tertioque piceis, ultimo aprce testaceo, articulis 3 primis nitidulis, reliquis griseo-pruino- sis. Palpis pedibusque piceo-rufis, coxis nigro-pi- ceis. Capite ovato prothorace aequelongo sed eodem parum lativre, suprá et utrinque sparsim pun- ctato, medio longitudinaliter lateque laevigato, la- teribus pone oculos laevibus, sulculis anticis inter- nis subparalellis introrsum autem leviter arcuatis vix convergentibus sed haud confluentibus, exter- nis brevibus subobsoletis, imfrá sublaeve sed late- rem versus sparsim parceque punctato. Prothorace elytris parum angustiore, basin versus angustalo, utrinque pone medium leviter sinuato, basi cum angulis posticis rolundato, apice utrinque oblique truncato, angulis anticis subobtusis, dorso seriebus duabus e punctis 6 vel 7 compositis praedaito, se- riebus modice regularibus, punctis subtilioribus, litua laterali e punctis 8-9, partim fortiter, partim subtilius impressis composita, margine apical utrinque parcissime subtiliterque punclulato. Scu- tello obsolete bi- vel tripunctato. Elaytris dorso mo- dice fortiter subseriatim sed lateribus inflexis sub- tilius sat erebre punctatis. Abdomine subliliter parum punctulato.—Long. 11 millim. Lat. elytr. 1 3 millim. Hab. observ.: Brasilia (ErIcHs.). — 184 — Un Xantholinus cue coleccioné en Chacabuco, por Enero de 1883, paréceme pertenecer á esta especie. Las diferencias , | que mi ejemplar ofrece, comparado con la descripcion que del suyo ha publicado EricHsoN, son las siguientes : ») O 1* Las patas color de pez rojiza y no negras (n1gr1). 2* La línea arqueada de los costados del pronoto com- puesta de 8 á 9 puntos y no «circiler 11-punctata ». 3* Los élitros puntuados con mediana fuerza y en manera alguna «vage punctalis». 4% Los tres (y no los dos) últimos segmentos abdominales rojos. Es posible que el indivíduo que he examinado no haya alcanzado su completa madurez y de ello puede provenir la primera divergencia en la coloracion de las patas; siendo variable el número de puntos laterales, no atribuyo grande importancia al segundo caracter diferencial; la tercera dife- rencia es seguramente mas digna de atencion que las prece- dentemente apuntadas y ella es la que me induce á dudar un tanto de la exactitud de mi determinacion. Tocante á los tres últimos segmentos abuominales, conjeturo que ErICHSON no observó el último por hallarse retraido y debido á esta circunstancia no mencionó sinó los dos penúltimos. (54) 3. Xantholinus (Megalinus) castanopterus ERrICHsoN Xantholinus castanopterus, Ericus., Gen. et spec. Staph., 321, 33 (1840). Niger, nitidus, elyytris obscure rufis; antennis rufis, articulis 3 primis picers, mtidulis, reliquis griseo- pruinosis, pedibus nigro=piceis, tibiis tarsisque obscure rufis vel piceis, abdomine segmentis ul- timis tribus apice piceis. Capite suboblongo, suprá — 185 — utrinque et pone oculos sal fortiter modice dense punctato,»medio longitudinaliter laevigato, sulcis anticis internis subparalellis, externis introrsum oblique directis, parum profundis, infrá sal forti- ter sparsím punctato. Prothorax sertebus duabus e punetis 10 vel 11 compositis, litua laterala 11-12- punctata, prope series utrinque punclo singulo vel tantum 2 notato, apice utrinque parce punctu- lato. Scutello obsolete punectulato. Elytris sublilt- ter crebre punctulalis. Abdomine subtilius parum puneclato. — Long. 8 millim. Lat. elytr. vix ultra 1 millim. Hab. observ.: Brasilia (ErIcHs.). Dos ejemplares recojidos por mí en el Baradero y uno en el Tandil por el Dr. HoLMBERG corresponden, al parecer, á la especie de Ericasox. El Xanth. castanopterus es bastante mas raro que el siguiente. (55, 4. Xantholinus (Wegalinus) pampeanus 2. sp. Niger, nitidus; antennis palpisque rufo-picers sed allis articulis 3 primis piceis; elytris rufo-testaceis, pedibus piceis, tibiis tarsisque rufis. Capite oblongo suprá et utrinque forliter sat dense punctato, me- di0 longitudinaliter interrupte lateque laevigato at medio frontis punctato, pone oculos sat late lon- gilrorsum laevigato, subearinulato, infrá modice fortiter punctulato, prothorace seriebus dorsalibus duabus e punctis 9-10 compositis, litua laterala flexuosa 9-punctata. Scutello sublaeve. Elytris modice fortiler sed parum profunde subseriatim punctatis. Abdomine sublaevigato.—Long. 67 mi- lim. Lat. elytr. 1 millim. — 186 — Caput oblongum, lateribus subparalellis, basi truncatum, angulis posticis rotundatis, prothorace paulo latius, fortiter modice dense punctatum, suprá basi medio laevi, antrorsum laevigatum, utrinque mox pone oculos sat late longitudinali- ter laevigatum, sulculis frontalibus anticis mediis sat brevi- bus, subrectis apice introrsum parum arcuatis, haud conni- ventibus. Labrum piceum. Mandibulae nigro-piceae basi dilutiores s. rufae. Palp1i et os rufo-picei. Antennae capite paulo longiores articulo 2” 32 partum breviore, articulo 1” nigro-piceo 2-3 basi rufis apice nigris, sequentibus rufo- piceis. Prothorax elytris angustior, basin versus leviter angustatus, fere sesqui longior quam latior, apice utrinque modice oblique truncatus, lateribus pone medium obsolete sinuatis, angulis anticis obtusis, seriebus dorsalibus sat regularibus 9-10-punctatis, lituis lateralibus e punctis 9 compositis. Scutellum laeve, medio subconcavum, piceum. Elytra prothorace vix longiora at latiora, dorso confusé parum profunde 5-seriatim—punctata, basin versus obsole- tius parciusque punctulata, humeris laevibus, marginibus lateralibus inflexis subtilius punctulatis, rufo-testacea, ni- tida, tenuiter flavido-pubescentia. Mesosternum breve apice profunde semicirculariter emarginatum, postice rotun- datum, nigrum, laevigatum. Segmentum intermedium leviter transversim convexum. Meftasternum sublaeve. Coxae nigro-piceae apice rufo-piceae; trochanteres rufo- picei; femora picea basi apiceque rufula; t¿btis tarsisque rufo-piceis. Abdomen obsoletissime parceque punctulato, sublaevigato, nigrum nitidum, tenuiter griseo-pubescens, segmentis ultimis duobus apice piceis. Habitat in Chacabuco. Parecido á Xantholinus glaber NorDM., pero bien dife- rente por el número de puntos de las series dorsales y laterales del pronoto, la forma del mesosterno, la figura y - — 187 — puntuacion de la cabeza, etc. Un ejemplar capturado por mí en Chacabuco es el único que he visto. (56, 5. Xantholinus (Megalinus) subaequalis »2. sp. Niger, mitidus; antennis ferruginers articulis 3 pri- mis nigro-piceis basi rufescentibus; elytris dilute rufo=testaceís, cerca seutellum vage infuscatis, palpis rufis, pedibus piceis, tarsis rufis. Capite oblongo-subovato suprá infráque fortiter modace dense sed utrinque denstus punctato, fronte antror- sum laevigato, mox pone oculos lineola angustis- sima longitudinali subcarinulata instructo. Pro- thorace seriebus dorsalibus 9-punctatis posterius saepe duplicatis, liturs lateralibus irregularibus, flexuosis, 10-14-punctatis, elytris sat dense subse- riatim subtiliter punctulatis. Abdomine sublaevi- gato.—Long. 5) millim. Lat. elytr. 1 millim. Caput oblongo-subovatum, prothorace parum latius, basi truncatam, utrinque subrectum, apicem versus vix an- gustatum, angulis posticis rotundatis, suprá fortiter sat sparsim punctatum, antrorsum laevigatum, utrinque fortiter at subtilius denseque punctalatum, mox pone oculos lineola angustissima laevi subcarinata usque ad oculorum marginem posteriorem ad capitis angulum posticam longitudinaliter extensa notatum, infrá fortiter paulo dense punctatum, sulcis apicalibus mediis subrectis, introrsum leviter convergenti- bus ad mediam frontem usque fere attingentibus. Labrum piceum. Palpi et os rufi. Antennae capite paulo lon- giores, articulo 3% 2? sesqui longiore, obscure rufo-piceae, articulis 3 primis nigro-piceis basi summa anguste rufula. Prothorax elytris paulo angustior, sesqui longior quam latior, apice utrinque oblique truncatus, angulis anticis — 188 -—- obtusis, basin versus leviter angustatus, lateribus paulo pone medium subsinuatis, seriebus dorsalibus 9-punctatis at posterius nunc duplicatis nunc prope puncios poste— riores seriatis alterisque 2 vel 3 impressus inordinatim extrorsum dispositis, litua laterali flexuosa fortius 10-11- punctulata, apice utrinque inter series dorsales et lituas laterales punctis paucis sat fortibus notatus, angulis po- sticis bi- vel tri-punctatis, seta laterali in prothoracis mar- gine ipsa sita. Scutellum nigrum, nitidum, laeve, medio impressum. Elytra prothorace vix longiora, parum pro- funde modice dense subseriatim punctata, dilute rufo- testacea, circa scutellum nigricantia, tenuiter fulvo-pube- scentia. Mesosternum breve, postice late rotundatum, antice semi-circulariter emarginatam, nigrum, tenuiter strigosum. Segmentum intermedium subovatum vel oblongum, con- vexiusculum, minutum. Metasternum sublaeve, nigrum, nitidum. Coxis femoribusque piceis sed his illisque apice rufulis, trochanter1bus rufis, tibiis piceo-rufis, tarsis rufo- piceis. Abdomen obsolete subtiliter parceque punctulatum, sublaevigatum, nigrum, nitidum, tenuiter fuscano-pubescens, segmentis ultimis tribus apice piceis. Habitat in Chacabuco et Baradero. Extremadamente parecido al anterior; pero mas pequeño y con la carena temporal finísima, los élitros parduscos cerca del escudete, etc. Poseo dos ejemplares (Y) coleccionados por mí en los parajes que dejo mencionados. Subgen. Gyrohypnus, (Kirby) Murs. et Rer. Á “Jugos, recurvus el Unos, SOMNUS. Tempora obsolete marginata. Caput infrá pone maxillarum basin obtuse marginatum, utrinque pone oculos plantuscu— <= 189) hum, leviter compressus. Elytra fusco-picea vel picea. Meso- sternum angustum postice late rotundatum: segmentum n= termedium convexum, orbiculatum. Son Xantholinus negros ó rojizos con élitros parduscos y nunca rojos, de cabeza mas cuadrada ó triangular que en los otros subgéneros y con los costados, detrás de los ojos, lijera pero visiblemente aplanados y casi perpendiculares. Viven á la manera de todos los Xantholinus y saben enrollarse en forma de voluta; corren poco velozmente y sus movimientos parecen lentos é indecisos; poseen alas bien desarrolladas, pero no las utilizan sinó en la tarde ó en la noche. El nombre de este subgénero se debe á Kirby, quien lo ideó para desig- nar colectivamente á los actuales Othius, Leptacinus y Xantholinus, ejemplo que siguieron MANNERHE£IM y NORD- MANN. Posteriormente M. Thomson, usó la denominacion de Gyrohypnus para los Baptolinus de M. KraArz: aban- donados los (1yrohypnus como division genérica, M. Mur- SANT ha sacado este nombre de! olvido, aplicándolo á uno de los subgéneros de Xantholinus. (57) 6. Xanth. (Gyrohypnus) andinus, Favuv. Xantholinus andinus, Fauv., Not. entom., 4, I, 101, 2 (1866). Piceus, nitidus; capite nigro, antennas, palpis pedi- busque rufo-testaceis, elytris interdum sordide testaceis, saeprus fusco-piceis sed apicem versus dilutioribus subpellucidis, abdomine segmentais postice piceo-testaceis, ano testaceo. Caprte ovato- tmangulare prothorace parum laliore suprá bast utrinque et pone oculos parce sed grosse punctato, medio longitrorsum sed anteríus latius laevigato, infrá parce punctato; sulculis anticis medris bre- — 190 — vibus sat profundis. Antennis capite nonnthil lon- gioribus, articulis tribus primis nitidulis parce pi- losis, reliquis griseo-pruinosis. Prothorace elytris paulo angustiore, basin versus modice angustalo, apice utrinque oblique truncato, angulis omnibus obtusis, seriebus dorsalibus duabus e punctis 4-5 compositis, puncto posteriore a reliquis remotiore, litua laterali 5-7-punctata. Scutello impresso, lae- vigato. Elytris subtiliter obsolete vix subsertatim parce punctatis. Abdomine parce subtiliter pun- ctato.—Long. 4-5 2 millim. Lat. elytr. 7-¿ millim. Hab. observ.: Chile (Fauv.). Esta especie se hace notar por su aspecto de Leptacinus, como, con mucho acierto, lo observa su descriptor. Muy vecino en tamaño, figura y color, del Xanth. attenuatus ERrICHs. (Gen. 7,330,49), pero con las series dorsales compuestas de sólo 4 á 5 puntos y nunca de 7 49 y con las series Jaterales arqueadas á manera de cayado, formadas por 5 á 7 puntos y no de 7 á 9; además, los ángulos posteriores de la cabeza carecen del dientecillo que se ve en el X. attenuatus; como sucede en este último, su facies es muy parecida á la de Leptacinus batychrus (GYLLe»NH.) Exicns., del que se distingue inmediatamente por sus palpos de Xantholinus, sus lineas laterales y dorsales menos puntuadas, etc. Poseo muchos ejemplares del Baradero y Chacabuco, donde abunda en Verano y Otoño, en toda clase de restos en putrefaccion ; corre con mediana facilidad sin levantar el abdómen, vuela bastante bien y cuando se cree amenazado se finge muerto, enrollándose y dejándose caer de lado. Es bastante variable en color y talla. Algunos de los indivíduos de mi coleccion han sido comparados con los tipos de ALBERT FAUVEL, descriptor de esta especie, á cuya benevolencia debo la exacta determina- cion de los ejemplares capturados por mí en esta Provincia. — 191 — (58) 7. Xanth. (Gyrohypnus) bonariensis, Grmm. et HaroLb. Xantholinus gracilis, Bonem., Eugenie”s Resa, HI, 27, 61 (1858). Xantholinus bonariensis, Gemm. et HaroLo, Catal. Coleopt., HL, 631 (1868). Elongatus, linearis, angustus, nigro-piceus, nitidus, capite corpore obscuriore, parcissime fuscano-— griseo-pubescens, pareius nigro-pilosus; antennis sat brevibus, capite paulo longioribus, labro, pal- pis pedibusque rufo-piceis, prothorace limbo plus minusve late indeterminataque, elytris humeris apiceque rufo-piceis, abdomine segmentis 4 primis apice anguste piceis, 5% 6%que latius testaceo- piceo postice marginatis. Capite subquadralo trian- gulare, basi truncato, apicem versus leviler an- gustato in angulis posticis rectiusculis modice rotundato, suprá longitudinaliter laevigato, utrin- que punctis sparsim subseriatis, sat fortiter im- pressis, cum aliis minutis inordinatim parce ad- spersis mixtis notato, pone oculos longitudinaliter laevissimo al supra spatio post oculos, laevigato, etiam inferne bi-sematim sat fortiter punctato, sublus parce, subseriatim, sat fortiter punctato sed pone maxillarum basin longitrorsum laevigato. Prothorace subquadrato, basin versus víx anqu- stato, apice utrinque rotundato truncato, seriebus punctorum dorsalibus 4- vel 5-punctatis, punctis anterioribus tribus vel quatuor sal approximatis, posteriore ultimo a praecedentibus distante, utrin- que litua antice parum arcuata 5-punctata, pun- ctis omnibus sat fortibus. Scutello haud punctato sed transversim subtiliter strigoso. Elaytris suprá confuse 5-seriatim-, parum profunde-punctatis. =-19291 = Abdomine parcissime subtilissimeque punctato. 3 Long. 6 2-7 millim. Lat. elytr. ¿-5 millim. Hab. observ.: Buenos Aires (BOHEM.). Es comunísimo en Chacabuco, único paraje donde lo he observado; frecuenta los restos vegetales y animales como todos sus congéneres; sus movimientos no son tan ágiles y desenvueltos como los de otras especies, al contrario, parece arrastrarse con cierta indolencia y al menor contacto se en- rosca en forma de voluta, y queda inmóvil, haciendo la mor- tecina. Por sus caracteres se coloca sistemáticamente en el subgénero Gyrohypnus (SterH.) Murs. al que muy proba- blemente pertenece tambien la especie siguiente. Hállase por Noviembre la larva del Xanth. bonariensis en la tierra húmeda y saturada de materias corrompidas: es blanca, con la cabeza rojiza de canela, los segmentos torácicos amarillen- tos, claros, pero el primero es mas oscuro y tira á rojizo, las antenas, los palpos y las patas amarillentas, muy claras; todo el cuerpo con pocos pelos rojizos: difiere de las larvas de otras especies por su epístoma un poco sinuoso en el medio y armado con tres dientes triangulares y aproximados, de los que, el del medio, es mucho menor que los otros dos; ade- más, los lados del epístoma son un poco salientes, truncados oblícuamente é irregularmente dentellados en el extremo; la cabeza es poco mas larga que ancha con los lados paralelos y los ángulos posteriores redondeados; el protorax es mas corto que la cabeza, pero casi de igual anchura; el abdómen es distintamente surcado á lo largo; el 2? artejo de los apén- dices anales es mas corto y mucho mas delgado que el pri- mero; el tubo caudiforme del ano sobrepasa en longitud 4 las dos primeras articulaciones de los apéndices terminales del abdómen. — 193 — (59) S. Xantholinus (Gyrohypnus”?) subtilis, BoHEman. Xantholinus subtilis, Bonem., Eugenie's Resa, HI, 27, 60 (1858). Elongatus, niger, nitidus; antennarum flagello, pal- pis, tibiis, tarsisque ferrugineis y; capite oblongo- quadrato, minus crebre, profunde punctato, antice medio laevigato, prothorace lateribus parce pun- ctato, seriebus dorsalibus e punctis octo compositis; elytris fusco-testaceis sat crebre subtiliter punclu- latis; abdomine subtilissime punctulato. Long. 6 millim. Lat. ¿ millim. (BoHem.). Hab. observ.: Buenos Aires (BOHEM.). No conozco este Xantholinus, que muy probablemente es vecino del anterior. (35) 4. Lithocharodes, Sharp. A )005, lapts et y2gu0ns, lethargicus. SHarp, Trans. entom. Soc. of London, Staph. of Amazon Valley, 204 (1876). La lengúeta, las paraglosis y los palpos de este género son casi idénticos á los de Leptacinus, con el cual tiene no pocas relaciones. Difiere de Xantholinus por la conformacion de los palpos; de Leptacinus, Leptolinus y Metoponcus por su protorax desprovisto de arista superior, así como tambien por la forma del abdómen. La cabeza se asemeja un poco á la del género Mitomorphus, del que lo alejan mucho otros caracteres. my 13 04 = (60) 1. Lithocharodes fusecipennis, SHARP. SHarr, Trans. entom. Society of London, Staph. Amazon Va- lley, 205, 4 (1876). Elongatus, angustus, piceus vel piceo-rufus, niti- dus; capitis plus dimidao apicale, elytrorum disco, abdominisque segmentis ultimis 3 nigro-piceis. Antenmis ferrugineis. Pedibus testaceis. Capite oblongo, antrorsum leviter angustato, prothoracis magnitudine, sparsim minulteque punctulato; pro- thorace elytrisque parce, minute, subseriatim pun- ctatis,1llo medio longitrorsum laevigato. Abdomine vix perspicue punctulato. Long. 52 mallim. Lat. elytr. ¿ millim. Caput prothoracis magnitudine at eoque parum latius, oblongum, basi truncatum, antrorsum leyiter angustatum, angulis posticis rotundatis, convexiusculum, suprá sparsim sed apicem versus densius punctulatum, apice inter antennas et externe bisulcatum, sulculis internis linearibus, brevibus, spatio inter sulcos leviter elevato, laevissimo, sulcis externis brevissimis introrsum convergentibus, impressione latiuscula tenuissime longitudinaliter strigosa terminatis, pone oculos infráque sparcius punctulatum, nigro vel nigro-piceum basi sat late indeterminateque rufo-piceum. Labrum rufo-pi- ceum, griseo-setulosum. Maxillae et os rufo—testacel. Palpi testacei. Antennae capite paulo longiores, articulo 1” sequentibus 5 fere aequelongo, 2% 3%que inter se subaequa- libus, obconicis, 4-10 brevioribus, transversis, subaequali- bus atque sensim crassioribus, ultimo ovato, praecedentibus 2 simul sumptis haud longiore, articulis 3 primis rufo-te- staceis, parce griseo-pilosis, reliquis rufo-piceis vel ferrugi- neis, griseo-pruinosis, parce pilosis, ultimo ad apicem vel —-195 — toto dilutius ferrugineo. Prothorax elytris paulo longior, apice utrinque oblique truncatus, basi sat late rotundatus, basin versus paulo angustatus, utrinque subrectus sed pone medium leviter sinuatus, rufo-piceus, disco saepe obscuriore fere piceo, suprá sparsim minute subseriatimque punctula- tus, linea media longitudinali laevi instructus, infrá laevis, piceo-rufus, nitidus. Scutellum laeve, medio impressum. Elytra prothorace paulo sed evidenter longiora at non la- tiora, apice introrsum oblique truncata, rufo-picea, nitida, macula discoidali, indeterminata, magna, pro marginibus lateralibus inflexis antrorsum producta, nigro-picea vel picea, ornata, parce griseo-pubescentia, modice sparsim subtiliter subseriatim punctata, apice anguste sublaevigata. Metaster- num parce obsolete punctulatum. Mesosternum transversim triangulare, apice rotundatum, transversim strigosum. Pedes testacei. Abdomen apicem versus nonnihil dilatatum, rufo- piceum, nitidum, subtiliter modice dense oblique punctula- tum, densius griseo-pubescens, segmentis 5-6 basi late nigro- piceis, 7* toto nigro-piceo vel ad apicem angustissime piceo. $ Abdominis segmento inferiore 6? simplice, 7” conspicuo, prominulo, suprá infraque imbricatim fisso. Y Abdominis segmento inferiore 6” apice leviter rotun- dato, 7* retracto. Variat: Testaceus, el ytrorum macula abdominisque segmen- tis ultimis nigro-piceis. Pedes dilute flavidi. Inmaturus. Hab. observ.: Brasilia (SHARP). Abunda en Chacabuco, donde lo he hallado en casi todas las estaciones del año. Sus costumbres son las mismas que las de los Xantholinus; pero corre con escasa velocidad, apenas levanta el abdómen y jamás se enrolla en forma de voluta. Dos ejemplares de mi coleccion han sido comparados por M. SHare con los típicos recojidos por M. Bates en el Amazonas. ny al ' y e — 225 — plaga laevi instructum, inter oculos sed anticem versus mo- dice impressum, impressione punctata, apicem versus magis sparsim punctulatum, et utrinque supra antennarum basin leviter impressum, subtus modice dense punctulatum, sed medium versus longitudinaliter laevigatum, nigrum, nitidum, tenuiter parceque fusco-griseo-pubescens, pone et ante ocu- los sat longe fusco-pilosum. Ocul: infra capitis medium siti. Palpt maxillares articulo 4” subcylindrico, tenuissimo, brevissimo. Labrum nigro-piceum, fuscano-setosum. Man- dibulae piceae. Palpi maxtllares et maxillae piceo- testacei, ¡lli basin versus, hae apicem versus dilutiores. Labrum et palpi labiales testacea. Antennarum scapus piceus, flagellum deest. Prothorax elytris paulo brevior sed fere sesqui angustior, sub-oblongus, basi apiceque trunca- tus, utrinque pone medium et basin versus parum angu- status, lateribus subrectis, suprá sat dense fortiterque pun- ctatus, linea media laevi latiuscula, sat regulari, posterius vix subelevata, prope basin medio tenuiter breviterque canali- culata, angulis posterioribus et basi laevibus, punctis omni- bus tenuiter fusco-griseo-piligeris, sed pilis longioribus fuscis utringue sparsim praeditus, subtus laevis, nudus, niger, ni- tidus. Scutellum nitidum, bipunctatum. Elytra prothorace paulo longiora, sat dense punctulata, nigra, tenuiter griseo- fusco-pubescentia. Mesosternum medio laeve, utrinque alutaceum. Melasternum obsolete parceque punctatum, nitidun. Coxae nigro-piceae, apice et trochanteribus piceis, Femora flava sed apice tibiis tarsisque testaceo-piceis. Abdo- men suprá infráque subtiliter sat sparsim punctulatum, nigrum, nitidum, segmentis apicalibus apice obscure piceis, pube pauca griseo-fusca praeditum. $ Latet. Q Segmenta abdominalia integra et inermia, Habitat in Baradero. T, vu 1 — 226 — No conozco sinó dos ejemplares (P), en parte deteriorados, que, hace algunos años, coleccioné en el Baradero. Distínguese del Cr. confusum no solamente por los detalles menciona- dos en su descripcion, sinó tambien por su menor tamaño y por su cuerpo mas paralelo. (69) 9. Cryptobium disiunctum 1. sp. Nigrum, nitidum, antennis palpisque piceis his bas illis articulis 3 primis dilutioribus; pedibus di- lute flavidis, coxis piceis. Capite oblongo pone oculos tumidulo ante eosdem abrupte angustato, utrinque subrecto paraleloque, basi el utrinque mo- dice dense subliliter, fronte et apicem versus spar- sius punctulato, prothorace dense punctato, linea media, longitudinali, angusta, posteriussubelevata, laevissima, imstructo; elytris crebre punctulatis; abdomine sublilissime punclulato. Long. 42 mil- lim. Lat. elytr. 2 millim. Cr. atrato valde similis, subaequale, sed minor, capite in- ter oculos haud impresso, plaga media laevigata destituto sed sparsius punctulato et pedibus dilutioribus. Caput prothorace paulo latius, elongatuin, basi truncatum, pone oculos tumidulum, angulis posticis rotundatis, ante ocu- los fortiter angustatum sed utringue rectum, subparale!lum, supra apice utrinque modice impressum, apicem versus et pau- lo ante oculos medio vix impressum, basi et lateribus pone oculos subtiliter sat crebre punctatis, antrorsum modice spar- sim fortiusque punctatum, ante oculos utrinque scrobicula obliqua, nitida, praeditum, infra subtiliter modice sparsim punctulatum, nigrum, nitidum, super antennarum insertio- nem piceum, tenuiter nigro-pubescens parciusque pilosum. Oculi pone capitis medium siti. Labrum nigrum. Man- — 227 — dibulae, palpi et os picei. Palpi maxillares articulo 4% subeylindrico, tenuissimo, vix conspicuo. Antennae ca- pite prope sesqui longiores, articulo 1” sequentibus 4 conjun- ctis fere aequelongo, 2 3”%que modice elongato-obconicis, at 32% vix longiore, 4-10 brevibus, obconicis, gradatim bre- vioribus et latioribus, ultimo ovato praecedente longiore, api- ce breviter atque abrupte acuminato, piceae, articulis 3 pri- mis dilutioribus, tenuiter griseo-pubescentes, parce nigro-pi- losae. Prothorax capite parum, elytris plus sesqui, angu— stior, latitudine longitudine fere tertia parte breviore, basi apiceque truncatus, lateribus subrectis, angulis omnibus ro- tundatis, supra sat dense confuse subseriatim punctatus, linea media longitudinali, posterius subelevata, laevissima, instructus, angulis posticis laevibus, infra sublaevis, niger, supra pernitidus, breviter tenuiterque fusco-pilosullus, infra minus nitidus. Scutellum nigrum, parce punctatum. Elytra prothorace paulo longiora, crebre fortiterque punctulata , punetis apicem versus parum utrinque distinctius subtiliori- bus, nigra, nitida, apice margineque suturali augustissime in- determinate obsoloteque piceis, tenuiter griseo-pubescentia. Abdomen subtilissime paulo dense punctatum, nigrum, nitidulum, segmentis 5-6 apice obscure piceis, tenuissime gri- seo-pubescens pilosumque. ¿ Abdomine segmento inferiore 5” apice medio impressione longitudinali parum profunda sat elongata notato, 6” apice fortiter triangulariter incisso. Q Abdomine segmentis omnibus integris. Habitat in Republica Argentina (Buenos Aires, Baradero, Chacabuco) et in Republica Uruguayensi. Este pequeño Cryptobium aseméjase extremadamente al anterior, con el que es fácil confundirlo; los tres ejemplares (Q9y1 3) que he coleccionado en esta Provincia proceden cada uno de localidad diversa; otro individuo (Pf) me fué en- — 228 — viado por el Dr. CÁrLos BrErG, quien lo recogió en la Repú- blica del Uruguay. (37) 2. Ophites, ERICHSON. Ab ¿gires, serpentinus. Ophites, Ericms., Gen. et. spec. Staph., 627, tab. TW...1,39 (1840); — Lacorp., Genera, HH, 99 (1858); — Suarp, Trans. entom. Soc. London, 207 (1876). Género próximo á Cryptobium y Cephalochetus, nota- ble por la estrechez de su cuerpo y la flacura y longitud de sus patas y antenas. Sus caracteres son los siguientes: cabeza oblonga, mas ancha que el protorax, notablemente adelga- zada hácia su base, la que se prolonga en un cuello largo y delgado; labro escotado en el medio del borde anterior y ar- mado con dos espinas; lengúeta dividida en dos cortos pero anchos lóbulos redondeados y con paraglosis cortísimas; pal- pos labiales filiformes; palpos maxiliares largos con el último artejo cortísimo, cónico, muy visible; antenas insertas bajo un fuerte repliegue de los lados de la frente, largas, muy delgadas, filiformes y acodadas como en los Cryptobium; protorax alargado, doble mas angosto que los élitros, muy adelgazado hacia adelante, casi tubuloso en el ápice, con los costados, hácia la base, y un poco detrás del medio, bastante comprimidos, sub-verticales; prosterno enteramente mem- branoso en su mitad posterior; élitros poco mas largos que el protorax; patas muy largas y delgadas; fémures anterio- res obtusamente angulosos por debajo y hácia el medio, ti- bias truncaditas en su extremidad; tarsos filiformes mas cortos que las tibias, con el pimer artejo mas largo que el segundo; abdomen casi paralelo, con los cuatro primeros segmentos de- primidos al través en la base; glándulas anales salientes y agudas. Son insectos propios de la América Meridional, casi siempre negros, con las patas y el extremo de los élitros mas — 229 — ó menos blanquecinos, la cabeza casi lisa, ó como zapa, el protorax poco puntuado, los élitros con gruesos puntos dis- puestos en filas, pero con el extremo posterior casi liso y sin puntos; la extraña y escuálida figura de su cabeza y proto— rax se asemeja un poco á la del género Casnonia (Carabidae). (10) 1. Ophites Fauvelii n. sp. Rufo—cerasinus, nitidus; frontis fascia lata inter ocu- los transversim disposita, capitis pedunculo, oculrs, elytris, apice anguste testaceo excepto, pectore, ab- dominas apice, femorumque apice, nigris; antennas piceís apice ferrugineis; femoribus basi albis, tibiis tarsisque albicantibus sed allis basi late picets. Capite suprá inter oculos sat fortiter 3-foveolato, punctis paucis adsperso; collo asperulo-punctato. Prothorace dorso bi-seriatim utrinque apicemver— sus parce, subtiliter, basin versus densius, yrosseque punctato. El1ytris grosse, fortiter serratimque pun- ctato, apice testaceo laevigato. Abdomine segmentas rufis sat grosse subirregulariter nigris, sparsútm subtiliter punctulatis. Long. 10 millim. Lat. elytr. 12 millim. Caput prothorace paulo longius et vix duplo latius, supra apice utrinque super antennarum insertionem fortiter plicato- elevatum, fronte paulo ante oculos transversim 3-foveolatum, Jaterem versus subtiliter sparsim punctulatum, pone oculos punctis 2 majoribus setigeris distantibus praeditum, infra adsperse punctatum, rufo-cerasinum, fere sanguineum, niti- dum, tenuiter parceque pubescens, pone oculos bi-setosum, subter eos et apicem versus parce fusco-pilosum, supra in- ter oculos fascia lata transversa, nigra, nitida, ornatum. Co- llum s. capitis pedunculo asperulo-subruguloso, dense mi- — 230 — nuteque punctatum, nigrum, opacum, parce fusco-pubescens. Oculi subrotundi, prominuli, nigri. Labrum rufo-piceum, fusco-pilosum. Mand1bulae rufo-piceae. Palpt testacei ar- ticulo ultimo pallidiore. Antennae capite prothoraceque con- junctis prope quarta parte breviores, tenues, scapus flagello fere sesqui brevior, niger, nitidus, basi rufo-piceus, modice fuscano-pilosullus, flagelli articulis basalibus sex nigro-fuscis basi ferrugineis, reliquis ferrugineis, omnibus griseo-pruino- sis, parce fusco-pilosis. Prothorax elytris vix duplo angu- stior sed eisdem vix brevior, utrinque ante medium obsolete rotundato-angulatus, apicem versus paulo ante medium fortius attenuatus, pone medium utrinque compressus, pronoto me- dio longitudiraliter bi-seriatim punctatus, punctis seriatis an- terioribus minutis subobsoletis, posterioribus majoribus, punctorum numero incerto serie una 8-, alteraque 12-punctata, utrinque antrorsumque sparsim subtiliter retrorsum, densius grosseque punctatus, infra cum lateribus compressis laevis- simus, pernitidus, rufo-cerasinus, subsanguineus, parce fusco- pubescens vel pilosullus. Scutellum medio impressum, ni- grum, pernitidam. £lytra fortiter, grosse, seriatimque pun- ctata, punctis multis praesertim antrorsum confluentibus, nigra, nitida, obsolete cyaneo-tincta, fusco-pilosulla, apice anguste testacea, laevia, nitidula. Mesosternum nigrum, nitidum. Metasternum pernitidum, nigrum. Coxae piceae; femora gracilia, alba, apice superne sat late sed inferne dimidio nigra; tibiae tarsique graciles,| albido-testacei, illae basi plus dimidio infuscatae. Abdomen segmentis 4 pri- mis rufo-ferrugineis, fere lateritiis, parce nigro-pilosis, supra basi subcicatricose punctatis, apice subtilius subinae- qualiter obsolete punctulatis, infra sat grosse at parum pro- funde subcicatricose punctatis, reliquis nigris, nitidis, supra infraque subtiliter sat sparsim punctulatis, fusco-pubescen— tibus, segmento ultimo apice testaceo, arcu superiore sexto apice emarginato et utrinque oblique truncato. Styli anales rufo-picei, parce fusco-pilosi. — 231 — $ Abdominis segmento inferiore 6 apice triangulariter fisso. Q Latet. Habitat in Insula Antequera. Esta notable especie, que dedico al distinguido entomólogo de Caen, fué descubierta en la Isla de Antequera, en Fe- brero de 1881, por mi amigo el Dr. E. L. HoLmMBERG. El Ophites Fauvelti difiere, de todos sus congéneres, por el color rojo vivo de la cabeza, protorax y abdómen. (38) 3. Stereocephalus n. gen. Ab ovepzós, solidus et «pus, caput. Antennae rectae, articulo 1” clavato, ultimo ovato, api- ceacumanato. Labrum sat breve, bilobum, lobws leviter elongatis, paulo extrorsum divartcantibus. Mandibulae breves, crasstusculae, intus obtuse bi- dentatae. Maxillae basi corneae, apice coriaceae, lobo exteriore ad apicem, interiore intus, dense barbatis. Palpimaxillares breves, articulo 3” compresso, securi- forme, ultimo submembranaceo, compresso, breva, lattusculo, apice late truncato. Labrum mento transverso apice truncalo; ligula mem- branea, brevi, bilobata, lobiss approximatis; para- glossis angustis, elongato-triangularibus, ligulam superantibus. Palp1 labiales breves, articulo 1" brevissimo, 2% elon- gato, 32 minuto, tenuissimo, subulalto. Pedes sat breves, antici crassiores, femora subtus — 232 — ante apicem obsolele canaliculata; tarsiantici arti- culis 4 primis obcordato-dilatatis, ¿ntermedit el postici articulis 1-4 gradatim brevioribus, articulo 5” in paribus omnibus elongato-clavato praece- dentibus 3 simul sumplis aequilongo. Habitus inter Lathrobium et Lithochariden sed ab illo tarsorum posticorum articulo 1% 2 paulo longiore ab hoc Jabro mutico et profunde bilobo, distinctum. Caracteri- bus genericis cum illis Dolicaonis valde congruunt at capite majore, subquadrato et utrinque paralello, palporum maxil- larum articulo ultimo haud obtuso sed truncato magis con- spicuo et articulo 3 securiforme imprimis differt. Corpus elongatum, parallellum, leviter depressum. Caput prothora- ce majus, e collo angusto, brevi, a prothorace affixum, sub- quadratum, basi recte trunzatum, utrinque pone oculos re- ctum, angulis posticis rectis. Oculz prope mandibularum basin siti, parum prominuli, minuti. Labrum modice breve, medio profunde incissum, utrinque lobatum, lobis leviter elongatis, paulo extrorsum divergentibus. Mandibulae breves, cras- sae, falcatae, intus obtuse bidentatae. Max¿llae basi corneae, apice coriaceae, mala exteriore apice, interiore interne, dense barbatis. Palpi maxillares breves, articulo 1” brevissimo, vix conspicuo, 22 modice elongato, subeylindrico, sed apicem versus paulo dilatato, 3% 20 distincte longiore, magno, basi breviter anguste subeylindrico deinde apicem versus fortiter dilatato, securiforme, compresso, ultimo s. 4” breve, sub- membranaceo, conspicuo, latiusculo compressoque, apice late truncato. Mentum transversum, apice truncatum. Ligula membranacea, brevi, bilobata, lobis approximatis; paraglos- sae angustae elongato-triangulares ligulam superantes, apice introrsum leviter arcuatae, intus sat dense ciliatae. Antennae capite longiores, rectae, modice crassiusculae, apicem versus nonnihil incrassatae, articulo 1% clavato, 2-3 subconicis at 3” 2” paulo longiore, 4-10 brevibus, submoniliformibus, ulti- — 233 — mo oviforme apice acuminato praecedente paulo longiore. Prothorax subquadratus, parum longior quam latior, basi apiceque truncatus, utrinque subrectus, angulis omnibus obli- que rotundato-truncatis. Scutellum subsemicirculare. Ely- tra prothorace longiora et perparum latiora, apice conjunctim late emarginata. Pedes modice elongati, fere breves, antici reliquis paulo crassiores, femora subtus ante apicem obso- lete canaliculata, tibiae apice extus oblique truncatae, cal- caribus obsoletis, tarsi antici articulis 4 primis modice obcordato-dilatatis, ¿ntermediz articulis 1-4 subaequalibus, postici articulis 4 basalibus sensim decrescentibus, arti- culo 1” 22 paulo longiore, tarsi2 omnes tibia evidenter bre- viores, articulo 5omnium parum graciliore, elongato-clavato, articulis praecedentibus 3 simul sumptis aequilongo. Abdo- men elongatum, elytrorum basi parum angustius, subpara- lellum, marginatum, segmentis 1-4 gradatim longioribus, 5 praecedente prope duplo longiore, segmentis ultimis retra- etilibus. Styl anales subexserti. | Es vecino de Dolicaon Erichs. (Gen. et spec. 576, tab. f. 27). Se distingue de él por sus palpos maxilares diversamente conformados, el tamaño bastante considerable de la cabeza, relativamente al protorax, y este último corto, casi cuadra- do y con ángulos oblicuamente cortados. De su afinidad, al par que de su diversidad con Dolicaon, me he asegurado sometiendo al exámen de M. FauveL, el único ejemplar que de este raro género he visto. (11) L, Stereocephalus seriatipenmnis 7. sp. Nigro-piceus, nitiídus, subnudus; antennis, maxilla- rum bas1 labroque saturate rufo-picers, elytris ob- seure castaneis s. corylinis, pedibus palpisque — 234 — flavo-testaceis; coxis nigro-piceis, tarsis rufo-pt- ceis; abdomine segmentis poslice piceo-margi- natis. Capite paralello, subquadrato, prothorace paulo majore, fortiter sat dense punctato, medio laevigato; prothorace sal dense fortiterque punctato, linea media longitudinali laevissima instructo; elyytris dorso grosse 5-seriatim utrinque ut in dorso fortiter sed confuse subseriatim- -punctatis. Abdo- mine subtilius punctato. Long. 6 millim. Lat. elytr. vix ultra 1 millim. Caput prothorace paulo majus, subquadratum, basi recte truncatum, lateribus rectis, paralellis, angulis posticis rectis, basi utrinque infraque fortiter sat dense punctatum, frontem versus medio late laevigatum, inter oculos transversim lu- nato-subimpressum, impressione lunata antice concava par- cissime punctata, apice medio laeve. Labrum rufo-p:ceum. Mandibulae piceae. Maxillae basi rufo-piceae. Palpa flavo- testacei. Antennae obscure rufo-ferrugineae. Prothorax subquadratus, longitudine latitudinem paulo superante, supra fortiler sat dense punctatus, linea media longitudinali, lae- vissima, latiuscula, posterius vix elevata et basi utrinque plaga laevigata antrorsum modice angustata instructus, infra sublaevis, punctis omnibus ut in capite breviter tenuiterque fuscano-piligeris. Scutellum sublaeve. Elytra prothorace vix perspicue latiora, utrinque levissime rotundata, apicem versus nonnihil angustata, dorso grosse 5-seriatim punctata, interstitiis inter series punctorum elevatis s. leviter subco- statis, punctis multis serierum ad partim cor fluentibus, utrin- que vix seriatim parciusque atque grosse punctata, corylina, s. obscure castanea. Metasternum sparsim punctatum. Pedes flavo-testacei tibiae autem anticae tarsique omnes obscurius testacei, coxae nigro-piceae. Abdomen supra segmentis 4 primis basi subtiliter alutaceis modice dense atque sat fortiter punctulatis, reliquis basi haud alutaceis parce punctulatis, — 235 — - infra parcius punctatum, nigro-piceum, segmentis 5% 6%que apice piceis, tenuiter fusco-pubescens. Y Abdominis segmento inferiore sexto apice medio fortiter triangulariter excisso. Q Latet. Habitat in Baradero et in regione Pampeana (ubi?) Por el Otoño de 1876, capturé en el Baradero el único ejem- plar (FS), que de esta especie he visto. En la coleccion del bien conocido especialista M. FauveL, consérvase otro indi- víduo recogido por M. GeErmMaArnN en la region de las Pampas, segun me lo ha comunicado el actual poseedor de este se- egundo ejemplar, mas sin precisar la localidad donde fué ha- llado. (39) 4. Lathrobium (GrAavenH.), MANNeRH. A dubpós, clandestinus, el fróm, VIVO. Lathrobium (s. lat.), Gravenu., Micropt. Brunsw., 52 (1802); — Larr., Hist. nat. d. Crust. et d. ins., IX, 337 (1804); — Gen. Crust. et Ins., L, 289 (1806); — Regne anim. in Cuv., IV, 435 (1829). Lathrobium, fam. 1V, GravexH., Monogr. Micropt., 130 (1806). Lathrobíuwm (s. str.), Maxxerm., Précis 37, 12, et in Mém. Acad. St. Petersb., I, 451, 12 (1830); — Sreern., Hlustr. Britt. Entom., V, 265 (1832); — Borsb. et Lacorp., Faun. Paris., L, 421 (1835); — Curris, Britt. Entom., XIV, 650 (1837); — Enicas., Káfer. M. Brandenb., L, 503 (1837); — Genera et spec. Staphvlinorum, 588, tab. IV, £. 28 (18£0); — Lar., Hist. d. anim. art., I, 181 (1840); — BLancH., Hist. nat. d. ins., I, 293, 7 (1845); — Lacorp., Genera, IL, 93 (1854); — Kraarz, Naturg., IL, 670 (1858 ); Jaco. Duv., Genera, IL, 44, 59 (1859); —Thows., Skand. — 236 — Coleopt., IL, 197 (1860); — Leconte, Smiths. Miscell. Collect., II, 66 (1862); — Fauv., Not. entom., 5, 1, 3, 2 (1867); —CaLw. et JarG., Káfer-Buch, 149 (1869); — GIrARD, Traité d'entom., I, 302, tab. XIV, f. 4 (1873);— SHarpP, Trans. entom. Soc. Lond., Staph. Amazon Va- lley, 229 (1876). Lathrobium (Centrocnemis), Josern, Berl. entom. Zeitschr., XII, 365 (1868). Es género muy numeroso en especies, diseminadas en casi todos los continentes ; son particularmente abundantes en Europa. Cabeza mas ó menos cuadrada ú oval, tan ancha como el protorax ó áun algo mas, sostenida por un cuello corto y bastante grueso; labro dividido en dos lóbulos re- dondeados; mandíbulas dentelladas; palpos maxilares con el último artejo delgado, cortísimo y aguzado; lengúeta mem- branosa y bilobada; antenas derechas y filiformes ; protorax mas O menos oblongo ó cuadrangular, á veces un poco es- trechado hácia la base; escudete semicircular; patas bas- tante cortas y las anteriores un poco mas gruesas que las otras; fémures ligeramente acanalados por debajo y los del primer par provistos ea su cara inferior de un avanzamiento obtuso; tibias acanaladas en lo interno y con su extremidad inferior oblícuamente recortada por fuera; tarsos anterio- res con los cuatro primeros artículos ensanchados en ambos sexos; tarsos intermedios y posteriores filiformes, con la pri- mera falange mas corta que la segunda y con la última tan larga como las cuatro precedentes juntas. Son de cuerpo alargado, angosto y casi paralelo, de color casi siempre ne- gro, variado con rojo ó testaceo; la cabeza es mas Ó menos finamente puntuada, el protorax, de lados casi rectos, Ó es densamente puntuado en el dorso y en este caso lleva una lista lisa á lo largo del medio, ó lo es bastante esparcida- mente y se halla marcado con dos hileras dorsales formadas por pequeños puntos; los élitros puntuados sin órden en muchos, Jo son en líneas mas ó menos numerosas, en una no — 237 — despreciable cantidad de especies; en cuanto al abdómen, en la mayor parte de los Lathrobium, es muy finamente pun- tuado y cubierto de vello bastante mas espeso que en el resto del cuerpo. Los Lathrobium son generalmente de pequeña talla; viven bajo las piedras, los restos vegetales y los musgos, donde, segun parece, se alimentan á expensas de otros insectos; corren con rapidez, levantando el abdó- men; casi todos vuelan bien, pero algunos se hallan despro- vistos de alas. Los machos se reconocen en que tienen el sexto arco ventral hendido, ó recortado en su borde poste- rior, al paso que las hembras lo tienen entero, ó levemente avanzado en punta redondeada. Entre los Lathrobium, quizá deberán incluirse la Glyptomerus MuLL. TABULA SPECIERUM. rue 1. Elythrorum dorso 4-seriatim punctato. Zz — Elytrorum dorso bi-seriatim punctato. 3. 2. Corpus cum elytris piceum. Abdemen segmentis 4 primis postice anguste, reliquis latius dilutius marginatus; pedibus, palpis, antennisque testa- ceis, femoribus flavis. Caput ovato-subquadra— tum, prothorace latius, basi et:utrinque crebre, apicem versus sparsius punctatum. Prothorax subquadratus elytris angustior, sat dense pun- ctatus. linea dorsali laevi sat lata instructus. Elytra striato-punetata, seriebus ante apicem subtilioribus confusis fere sparsim punctatis. —L. bonariense. — Corpus nigro-piceum, elytra rufa, basi et utrinque nigro-picea; abdomen segmentis 4 primis apice anguste, reliquis latius piceis : pedes flavo-te- stacei; antennis palpisque rufis. Caput subqua— drato-triangulare, prothorace vix angustius, parce fortiterque punctatum. Prothorax modice subquadratus elytris parum angustior, dorso bi-seriatim punctatus, seriebus e punctis 14 — 238 — compositis, utrinque sparsim obsolete subse- riatim punctulatus. Elytra seriatim sed haud striato-punctata, seriebus punctorum apicem versus obsoletis s. evanescentibus. L. assimale. 3. Prothorax seriebus dorsalibus duabus e punctis 7-8 compositis notatus, utrinque parce puncta— tus. Corpus nigrum, prothorace, elytrorum apice antennisque rufis sed his medio fuscis. Mesosternum nigrum. Pedes flavi. L. dimidiatum. — Prothorax seriebus dorsalibus duabus e punctis 9-10 compositis notatus, utrinque apicem versus plaga punctulata praeditus. Corpus nigrum; prothorace elytrorum apice antennisque rufis, his medio haud infuscatis. Mesosternum pi- ceum. Pedes flavo—testacel. L. nitidum. (12) 4. Lathrohiuam dimidiatum, Sar. Trans. Amer. Philosoph. Soc. of Philad., IV, 455, 5 (1825) ;— Errcns., Gen. et spec. Staph., 598, 18 (1840); — Sar, Compl. writings ed. by Lecowrk, IL, 570, 5 (1859); — Fauv., Not entom., 5, I, 4, 2 (1867);—StTEINH., Symbo- lae, 16-17, 76, et in Atti d. 1. soc. ital. d. sc. nat., XII, 253, 76 (1869). Lathrobíum rufo-partitum, Farm. et GErM., Ann. soc. entom. d. France, 436, 4 (1861). Nigrum, nitidum; prothorace elytrorumque apice rufis. Antennis testaceo-rufis medium versus obscu- rioribus sed articulo primo, palpis pedibusque dilute testaceis. Abdomine segmentis ultimis tri- bus apice sat late piceis vel rufo-piceis. Capite su- bovato bast truncato, prothoracis latitudine, utrin- que punetato pilosoque, medio laevissimo. Pronoto dorso bi-seriatim punctato, seriebus punctorum uniuscujusque et punctis 7-8 compositis, utrin- 239-—= que punctis paucis sparsim notato. Elytris utrin- que parce subtiliter punctulatis, dorso bi-seriatim punctato, seriebus punctorum posticem versus evanescentibus. Abdomine suprá infraque subti— lissime denseque punctulato, tenuiter griseo-pu- bescens. Long. 3 2-4 millim. Lat. elytr. ¿-2 millim. Í Abdominis segmento inferiore 6” apice late rotun- dato-emarginato, medio impressione longitudi- nali sat profunda apicem versus latiore sed basin versus profundiore, fissura subtriangulare simu-— lante aucto. Q Abdominis segmento inferiore 6” apice leviter rotundalo. Variat: a. Prothorace piceo, elytrorum margine po- stica angustissime rufa. B. Elytris dimidiato rufis. c. Abdominesegmentis omnibus posterius rufo- piceo-marginatis. Hab. observ.: Am. Bor. (Say, EricHs.), Mexico (Fauv.), Guatemala (Fauv.), Chile (Farnm. et Germ., Fauv.), Respu— blica Argentina (FAUY., STEINH.). Poseo un gran número de indivíduos de esta especie, pro- cedentes del Baradero, Chascomús, Chacabuco, Tandil y de las cercanías de la ciudad de Buenos Aires. Es comun en gran parte del año. A semejanza de todos sus congéneres, habita bajo las hojas caidas ú otros restos vegetales. (13) 2. Lathrobium nitidum, Errichs. Gen. et spec. Staph., 599, 19 (1840). Praecedente valde simile, differt autem statura ma- — 240 — jore, colore rufo dilutiore, antennis totis rufo- testaceis, medium versus nullo modo obscuriori- bus, prothorace seriebus dorsalibus 9-10-punctatis, utrinque apicem versus plaga punctulata instructo, mesosterno obscure rufo-piceo et in mare aliis carac- teribus sexualibus. Long. 4 7 millim. Lat. elytr. mill. Y Abdominis segmento anferiore 5% apice leviter emarginato, 6* leviter triangulariter exc1sso. Q Abdominis segmento inferiore 6* apice leviter ro- tundato. Hab. observ.: Columbia (Er1cHs.). Tres ejemplares que he coleccionado en el Baradero, me parecen pertenecer á esta especie, extremadamente semejante á la anterior, de la que no difiere sinó por los caracteres que he mencionado. El Lathrobium nitidum EricHs. es mucho mas escaso que el L. dimidiatum. (Má €, Lathrobium assimile >. sp. Elongatum, lineare, nigrum, nitidum; antennis ru- fo-piceis, elyytris rufis basi el utrinque nigro-picets; abdomine segmentis 4 primis apice anguste reli- quis latius prcers; pedibus testaceo-flavis. Capite subquadrato-triangulare, parce fortiterque pun- ctato, antrorsum medio laeve; prothorace bast apiceque truncato, utrinque subrecto, sed basin ver- sus leviter angustato, suprá medio sat regulariter bi=seriatim punctato, seriebus punctorum unius- cujusque 14-punctatis; elytris seriebus paucis (4 ut videtur) multipunctatis, apicem versus evanescen- tibus instructis; abdomine suprá infraque subtilis- — 241 — sime subalutureo e pube grisea modice densa obductum.— Long. 4% mill. Lat. elytr. £ mall. Caput prothorace vix angustior, subquadrato-triangulare, suprá basi et frontis lateribus parce atque sat fortiter pun- ctatum, inter antennas punctis 2 fortioribus impressum, mox pone oculos modice subtilius sparsimque punctatum, apice utrinque leviter impressum et super antennarum insertionem parce elevatum, subtus tenuiter parciusque punctatum, sub- tiliter et vix perspicue strigosum, nigrum, nitidum, super antennas obscure rufo-piceum, modice fusco-pilosullum vel pubescens, pone oculos pilis longioribus instructum. Labrum rufo-testaceum. Mandibulae piceae. Palpi testacei. An- tennae capite prothoraceque simul sumptis paulo longiores, modice crassiusculae, articulo 3% 2* vix sesqui longiore, 4-10 sensim paulo brevioribus, omnibus obconicis, ultimo oblon- go 10% paulo longiore, apice acutiusculo, rufo-piceae, parce fuscano-subcinereo-pilosullae, tenuiter albido-pubescentes. Prothorax elytris paulo angustior, latitudine longitudine paruam breviore, basi leviter rotundatus, apice truncatus, angulis 'anticis subrectis, posticis rotundatis, lateribus subrectis, basin versus parum angustatus, suprá medio sat regulariter bi-seriatim punctatus, seriebus e punctis circiter 14 compositis, at nec non punctulatis sed basin versus subimpressis, utrinque sparsim subseriatim pun- ctatus, punctis omnibus fusco-piligeris, subtus laevis, niger, interdum piceus, nitidus. Scutellum parum pun- ctatum, nigrum, nitidum. Elytra prothorace paulo lon— giora, dorso circiter 4- vel 5-seriatim-punctata, seriebus pun- ctorum prope apicem evanescentibus, e punctis parum profundis compositis, marginibus lateralibus inflexis, subti- lius parceque seriatim punctulatis, margine suturali modice striato-i¡mpresso et seriatim subobsolete punctulato, rufa, ni- tida, basi et marginibus lateralibus nigro-piceis vel piceis, parce tenuiterque fuscano—pilosulla, Pedes flavido-testacei; T. VII. 16 - 242 — tibiae parum obscuriores; coxae rufo-testaceae vel rufo-pi- ceae. Abdomen suprá infraque tenuissime subalutaceum, modice dense punctulatum, nigro-piceum, subopacum, se- ementis 4 primis apice anguste, sequentibus latius, obscure rufo-piceo-marginatis, tenuiter denseque griseo-pubescens et parce fuscano—pilosum. ¿ Abdominis segmentum inferius 6”” apice profunde tri- angulariter excissum. Q Abdominis segmentum inferius 6"” apice rotundatum. Habitat in Baradero, Chacabuco, Tandil et prope Bue- nos Ayres. Es muy afine de sus congéneres: L. longiusculum Gray. (Monog. Microp., 131,9), L. lusitanicum Errchs. (Genera, 597, 15), y L. chilense Gemm. et HAroLD (Catal, Coleopt., II, 610,) pero aún en mayor grado del L. Manueli Favuy. (Addenda et delenda au Catal. d. Col. d. France. not. entom., 1865, 3, HI, 51) del que sólo se diferencia por su talla mucho menor, por tener 4 á5 series de puntos en el dorso de los éli- tros, en vez de 7 á 8, y por algunos otros detalles de menos valor. Nuestro Lathrobium es poco abundante; los cuatro ejemplares que he examinado proceden cada uno de distinta localidad: el primero que he visto ($) lo coleccioné en el Baradero, cerca del Paraná de las Palmas, el segundo, tam- bien macho, lo obtuve en Chacabuco, en el Oeste de la Pro- vincia, y, posteriormente, dos hembras de esta especie me fueron enviadas por mi distinguido amigo el Dr. HOLMBERG, quien recogió una de ellas en los alrededores de Buenos Aires y la otra en el Tandil, al Sur de la Provincia. — 75) 4. Lathrobium bonariense 2. sp. Nigro-piceum, nitidum, tenuter fuscano-pubescens; antennis, palpis pedirbusque testaceis, femoribus — 243 — posticis paulo dilutioribus; abdomine segmentis primis postice anguste, reliquas latius, piceo-mar- ginatis. Capite prothorace paulo latiore sed aeque- longo, subquadrato, suprá et utrinque fortiter den- seque punctato, apicem versus sparstus punclulato, medio frontis impresso, suprá laeve. Prothorace subquadrato elytris paulo angustiore, sat dense fortiterque punctato, linea media longitudinals, la- tiuscula laevaque instructo. Elytris dorso 4-seriatim striato-punctatis, seriebus parum profundis, eva- nescentibus, lateribus inflexis apiceque subtilius crebre punctulatis. Abdominesubtilissiame punctato. —Long. 75-9 millim. Lat. elytr. 15-1 millim. Caput sat magnum, prothorace paulo latius, basi trunca- tum, lateribus pone oculos subrectis, angulis posticis rotun- datis, supra fortiter sat dense sed medium versus et antrorsum sparsius punctatum, apice inter antennas transversim pun- ctato-impressum, medio frontis inter oculos impressione sat minuta notatum, utrinque mox pone oculos subtilius crebre- que punctulatum, infra tennuissime alutaceum, sublaeve, supra nigro-piceum, nitidum, fusco-pubescens, subtus piceum subopacum, parum pubescens. Oculi ante capitis me- dium siti. Labrum piceum vel piceo-rufum, fuscano-setu- losum. Mandibulae sat robustae, piceae, dextra intus obtuse breviterque 4-dentata, sinistra prope medium dente valido apice suboblique truncato et obsolete sinuato et basin versus alteroque minuto, obtuso, subobsoleto, armatae. Maxillae basi piceo-testaceae. Palpt testacei, articulo ultimo pallide flavido. Antennae capitis prothoracisque simul sumptis lon- gitudine aequantes, sat tenues, apicem versus leviter attenua- tae, articulo 1* clavato, sequentibus crassiore, articulis2”et 3" conjunctis fere aequelongo, articulis 2” 3%que modice elonga- tis sed 3” 2” prope sesqui longiore, 4% 2? parum breviore, 52 4? subaequali, 6-10 fere pyriformibus, modice elongatis, ulti- — 244 — mo praecedente parum breviore, oblongo, apice acuminato, testaceo-rufis vel rufo-piceis, articulis 1-3 modice fuscano- pilosullis, reliquis fuscano-flavido-pubescentibus et sat longe fusco-pilosis. Prothorax subquadratus capite elytrisque an- gustior, elytris vix plus sesqui brevior, basi apiceque trun- catus, basin versus vix angustatus, lateribus fere rectis, an- gulis anticis subrectis, posticis rotundatis, supra nigro-pi- ceus, nitidus, tenuiter fuscano-pubescens, fortiter modice dense sed laterem versus subtilius densiusque punctatus, li— nea media longitadinali sat lata, laevissima, instructus, infra sublaevis, piceus. Scutellum laeve, nitidum, basi utrinque impressione triangulare, minutissima, marginata, auctum. Elytra pr thorace vix plus sesqui longiora et paulo latiora, stria suturali sat late fortiterque impressa subtiliter uni-se- riatim punctata, elytrorum dorso 4-striato-punctato, strils punctatis parum profundis paulo ante elytrorum apicem eva- nescentibus, marginibus lateralibusinflexis, subtilius crebre- que apice sparsius punctatis, humeris sublaevibus, nigro-pi- cea, nitida, modice fuscano-pubescentia, humeris piceis. Pectus piceum, subtiliter alutaceum, parce punctulatum. Pedes testacei, coxae paulo obscuriores, femora postica dilu- tiora. Abdomen tenuissime alutaceum, subtiliter modice dense punctulatam, nigro-piceum, fuscano-pubescens pilo- sumque, segmentis 4 primis postice anguste, reliquis latius piceo-marginatis. $ Abdominis segmento inferiore sexto apice truncato, me- dio vix sinuato. Q Abdominis segmento inferiore sexto apice rotundato. Variat: Corpus testaceum. Pedes antennaeque flavo-te- stacel. Habitat in Baradero et Chacabuco. Dos ejemplares de diferente talla, color y sexo, son los únicos que he visto. — 245 — (40) 5. Scopaeus, ErIcHson. Ab ozomotos, pumilio. Scopaeus, Ericas., Gen., 604 (1840); —Lacorp., Gen., Il, 95 (1854); —Kraarz, Naturg., 1, 701 (1858); —Jaco. Duv., Gen., IL, 46, 62 (1859); —Thuoms., Skand. Coleopt., Il, 207 (1860);— Lecowre, Coleopt. of North. Am., in Smiths. Misc. Collect., TIT, 66 (1862); —Thoms., Op. cif., IX, 180 (1867); —Fauv., Not. entom., 5, I, 6, 3 (1867); — CaLw. et Jarc., Káfer-Buch, 150 (1869); —Snuarpr, Op. cit., 248 (1876). Polyodontus, Sor. in Gar, Hist. Chile, Zool., IV, 310-311 (1849). Scoponaeus, Morsch., Bull. Moscow, I, 634 (1858). Género de tránsito é intermedio entre Laihrobium y Lithocharis, de cuyas formas y costumbres participa y que se distingue de ambos por su lengúeta córnea y su labro pro- visto de cuatro cortas y agudas dentelladuras. Cabeza lije- ramente oblonga ó triangular, tan ancha, ó poco mas, que el protorax, sostenida por un cuello corto y angostísimio; labro transversal, escotado en el medio y con el borde anterior armado de cuatro óseis dientecillos, de losque, los dos inter- medios, son mas pronunciados y visibles; lengúeta córnea dividida en tres puntas cortas, agudas, y Casi jguales entre sí; mandíbulas en forma de hoz, con tres ó cuatro agudos dientes en el medio de su lado interno, y áveces desiguales en el número y tamaño de las dentelladuras; palpos maxilares y labiales iguales á los de Lithocharis; maxilas semejantes á las de Lithocharis, pero con pelos un poco mas largos en el extremo del lóbulo exterior; antenas derechas, con el primer artejo tan largo como los siguientes reunidos y mas ó menos gruesecito; protorax oviforme bastante deprimido, estre- chado hácia el ápice: ó con éste oblícuamente trun- cado en cada lado; escudete semi-circular, como en -- 246 — Lathrobtum; fémures anteriores engrosados, como en Lathrobium; tibias anteriores un poco sinuosas en su lado interno poco antes del medio, como se observa en Lathro- bium, y las posteriores oblícuamente truncadas en el extremo de la arista externa; tarsos cortos y filiformes en la mayor parte, pero á veces los anteriores son ensanchados, tanto en los machos como en las hembras; el primer artejo de todos los tarsos es siempre algc mas largo que el segundo y evi- dentemente mas corto que el quinto; abdómen casi paralelo. El cuerpo de estos insectos es alargado, estrecho, linear y un poco aplastado, negro, opaco, con una finísima y densa pun- tuacion que se parece á la piel de zapa, pero con el protorax provisto de una quilla ó raya longitudinal mas ó menos lisa; viven en parajes húmedos y oscuros, corren con mediana velocidad, levantando muy poco su abdómen y se les halla en todos los continentes y bajo muy diversas latitudes. Como lo dejo indicado, los Scopaeus se parecen, por sus antenas, fémures y tibias, á los Lathrobium, de los que difieren en todo lo demás, asemejándose á Lithocharis por las maxilas, palpos, protorax, figura y puntuacion; pero se distinguen por el labro mas dentellado, y, como lo he dicho, por la len- gúeta córnea, diferenciándolo este último carácter de todos los otros géneros de la tribu. TABULA SPECIERUM. A. Labrum sex-dentatum. PSA -- Labrum quadri-dentatum. Nigro-piceus, nitidulus, abdomine obscuriore; elytrorum apice piceo— rufo, palpis, pedibus antennisque obscure te- staceis, eubtilissime confertim punctatus, pro—- notum longitrorsum obsolete carinulatum, basi obsoletius bi-impressum. Sc. angustalus. 2. Corpus nigrum, opacum, subtiliter confertim pun— ctatum: pronotum longitrorsum carinulatum — 241 — basi foveis duabus subconfluentibus notatum. Pedibus, palpis antennisque brunneis vel piceo- testaceis. Scutellum alutaceum. Mandibulae inaequales, una 3-, alteraque 4-dentata. Sc. lugubris. — Corpus testaceum, opacum, subtiliter alutaceo-pun- ctatum; pronotum longitrorsum carinulatum, basi leviter transversim impressum. Elytra dorso vage infuscata. Pedibus palpisque flavo- testaceis. Antennae testaceae. Scutellum crebre punctatum. Mandibulae aequales, 3-dentatae. Sc. frater. (76: 1. Seopaeus angustatus (SoL.) KrAATz, Polyodontus angustatus, SoL. in Gay, Hist. Chile, Zool., IV, 312, pl. VI, f. 4 (1849). Seopaeus angustatus, Kraatz, Berl. entom. Zeitschr., (1859); —PFairm. et Germ., Ann. Soc. entom. Franc., 437, 4 (1861); —Fauv., Not. entom., 5, L, 5 (1867). Nigro-piceus, nitidulus, abdomine obscuriore; ely- tris apice interdum utrinque rufo-piceis vel piceo- testaceis; palpis, pedibus antennisque obscure te- staceis, tenuiter griseo-pubescens. Captte protho- race paulo latiore suprá confertim infrá sparsius punctulato. Labro 4—dentato. Prothorace sub- ovato apice utrinqueoblique truncato, elytris angu- - stiore, suprá ut capite punctulato, carinula angu- stissima vix elevata, longitrorsum extensa laevi— gataque instructo, basi utrinque obsoletissime birimpresso. Elytris prothorace fere sesqui lon- gioribus, subtilissime crebreque punctulatis. Abdo- mine subtilius at densissime punctulato, saepe segmentis4 primis apice obsolete piceis, 5 posterius sat late piceo, 6-7 piceis, interdum segmentis om- nibus unicoloribus, nigris. — 248. — S Q Tarsis anticis simplicibus. ¿ Abdominis segmento anferiore sexto medio leviter impresso, apice subtriangulariter emarginalo, 5 medium versus obsolete impresso. Q Abdomine segmentis omnibus integris, haud im- pressis. Long. 2 millim. Lat. elytr. vix millim. Hab. obser.: Chile (SoL., Farrm. et Germ., Fauv,). Es comun en Chacabuco donde he recojido muchos ejem— plares, en Febrero de 1881 y á principios de Noviembre de 1882. Varía un poco en talla y color. 71) 2. Seopaeus lugubris, ». sp. Niger, opacus, dense tenuiterque fuscano-pubescens; antennis, palpis pedibusque brunneis, abdomine segmentis 4 basaítbus margine postica anguste te- stacea. Corpore toto subtilissime con “ertimque pun- ctulato, pronoto medio longitudinaliter angustis- sime subcarinalto, elytris prothorace longroribus. Long. 4 millim. Lat. elytr. ¿millim. Caput prothoracis latitudine vel vix latius, longitudine paulo brevius, subtriangulare, basi truncatum, angulis posti- cis leviter rotundatis, lateribus ante oculos modice introrsum convergentibus, pone oculos subrectis, convexiusculum, su- pra et utrinque mox pone oculos dense confertissimeque punctulatum, nigrum, opacum, tenuiter denseque fusco-gri- seo-pubescens, subtus paulo sparsius punctatum, nigro- piceum vel piceum, fusco-griseo-pubescens. Labrum sex- dentatum, palpimaxtillarumque basi, piceo-testacea. Man- dibulae una 3-, alteraque 4-dentata, piceae. Antennae A EA — 249 — capite vix duplo longiores, apicem versus leviter incras- satae, sat crassiusculae, articulo primo sequentibus duobus conjunctis paulo longiore, 2% 3%que sub-aequalibus, obconi cis, modice elongatis, 4-10 brevioribus, leviter subglobosis, inter se subaequalibus sed antennarum apicem versus sensim erassioribus, ultimo ovato, praecedente perparum longiore, apice acuminato, obscure rufo-piceae s. fuscae, apicem versus magis rufescentes s. dilutiores, tenuiter albido-pubescentes. Prothorax elytris paulo angustior et eisdem distincte brevior, subovatus, basi teuncatus, basin versus leviter angustatus, lateribus subrectis sed apice utrinque oblique truncatus, an- gulis posticis rotundatis, subobsoletis, convexiusculus, supra . subtilissime alutaceo-rugulosus, medio longitudinaliter et angustissime carinulatus, basi utrinque prope lineolam sub- carinatam foveola minuta rotundataque cum opposita subcon- fluente notatus, niger, opacus, pube tenuissima fusco-grisea introrsum reclinata et in medio dorso cristam perparum distin- ctam fingente sat dense obductus, subtus laevis, piceus, niti- dus. Mesosternum nigrum, nitidum. Metasternum subti— liter alutaceum, nitidulum, nigrum, parce griseo-pubescens. Scutellum opacum, alutaceum, nigrum, dense griseo-fusco- pubescens. Elytra prothorace sesqui longiora et eodem paulo latiora, tenuissime densissimeque punctulata, nigra, opaca, subtiliter dense griseo-fusco-pubescentia. Pedes ob- scure rufo-picel fere castanei. Abdomen tenuissime aluta- ceum, nigro-piceum, opacum, segmentis 4 primis supra infraqúe apice anguste, reliquis apice latius, obscure rufe- scentibus, ultimo infra fere toto piceo-rufo. $ Y Tarsi antici dilatati. SF Ventris segmentum quintum medio inde ad apicem lon- gitudinaliter sat late impressum, impressione laevigata, prope apicem utrinque denticulo minuto alteroque mi- nore inter eos opposito instructum, sequentibus lon- gitudinaliter fissis. Q Abdominis segmenta omnia integra et inermia. -— 250 — Habitat in Baradero et Chacabuco. Dos ejemplares, cada uno de diferente sexo, son los únicos que conozco de esta especie, la que, segun todas las apa— riencias,escasea en la Provincia. Parece afine del Sc. laevi- gatus GYLL. pero se distingue bien de él por su mayor talla, por el coloruniforme de sus élitros, loscaracteres sexuales etc. (718) 34. Secopaeus frater 1. sp. Testaceus, opacus, elytris dorso commun: indetermi- nate infuscatis, abdomine fusco-testaceo, apice testa- ceo, pedibus dilutius testaceis. Corpore cum capite subtilissime confertimque punctulato, lenuissime gri- seo-pubescente; capite quadrato-triangulare, protho- race ovato apice attenuato, suprá medio longitudina- liter anguste carinulato, elytris prothorace paulo lon- gioribus. Long. 4 millim. Lat. elytr. ¿ millim. Caput subquadrato-triangulare, prothorace parum latius, leviter convexum, basi truncatum, utrinque pone oculos pa- ralellum, ante oculos oblique angustatam, augulis posticis subrectis, supra inter antennas utrinque impressum et super antennarum insertionem tumidulo, elevatum, supra infraque subtilissime confertimque alutaceo-punctulatum, tenuissime griseo-pubescens et pilis paucis mox pone oculos instru- ctum, callis super antennas laevibus, obscure testaceum ad piceum vergens. Clypeus laevis. Labrum 6-dentatum, denticulis lateralibus obtusis, sub-obsoletis, mediis quam in praecedente longioribus, acutis, styliformibus, sat longe atque parce setosum, testaceo-piceum. Mandibulae piceae Palpi maxtillaeque testacei. Oculi rotundi, modice promi- nuli, parce pilosulli, nigri. Antennae capite evidenter lon- giores, at prothoracis dimidium usque attingentes, crassiu- — 251 — sculae, apicem versus vix incrassatae, articulo 1* sequentibus 2 conjunctis paulo longiore, elongato-subclavato, 2% 3%que subaequalibus, obconicis, 4-10 subobconicis, subaequali- bus, ultimo ovato, pracedente paulo longiore, apice acumi- nato, testaceo-piceae, sat dense albido-pubescentes. Protho- rax subovatus, convexiusculus, elytris paulo angustior et brevior, longitudine latitadinem vix sesqui superante, basin versus leviter angustatus, basi obsolete rotundato-truncatus, apice utrinque oblique truncatus, lateribas pone angulos anticos perparum rotundatis, subrectis, angulis anticis obtu- sis, posticis rotundatis, supra quam capite subtilius obsole- tiusque atque confertissime punctulatus, basi utrinque obso- letissime foveolato, carinula media longitudinali angusta laevigataque sat conspicua instructus, testaceo-piceus, sub— nitidulus, pube subtiliora grisea abductus et pilis paucis utrinque praeditus, subtus laevis, nitidus. Scutellum cre- bre subtilissime punctatum, infuscatum, dense griseo-pube- scens. Elytra prothorace prope quarta parte longiora et parum latiora, subplaniuscula, utrinque paralella, apice recte truncata, subilissime crebreque punctulata, testacea, sed ad regionem scutellarem indeterminate vageque infu- scata, dense tenuiterque griseo-albido-pubescentia. Alae albo-hyalinae. Pedes sat dilute testacei. Abdomen subti- lissime densissimeque punctulatum, dense griseo-pubescens, utrinque pilis paucis et brevibus, apice setis densioribus et longioribus praeditum, supra segmentis 5 primis fusco-te- staceis sed 5 apice ultimisque totis testaceis, subtus se- gmentis omnibus testaceis. S Tarsi antici leviter dilatati. Abdominis segmento infe- riore quinto medio longitudinaliter ovato-impresso, impressione satlata, crebre punctulata, modice dense pubescente segmentii sexti apicem attingente, prope api- cem medio longitudinaliter breviterque elevata et utrin- que denticulo minuto instructa, segmento sexto apice triangulariter emarginato, septimo longitudinaliter fisso. — 252 — Q Latet. Habitat in Baradero. Un ejemplar que coleccioné por Diciembre de 1881 es el único que conozco: este indivíduo (SÍ) no parece haber lle— gado á completa madurez. (41) 6. Lithocharis, De5eEax. A 1035, lapis et 222, gaudium. Paederus, fam. I, GRAavexH., Monogr. Micropt., 138 (1806). Suntus, SterH. (nec Leach ), ITllustr. Britt. Entom., V, 274 (1839). Medon, Srkeem., lllustr. Britt. Entom., V, 273, tab. CXXVII, f. 2 (1832); — Thoms., Skand. Coleopt., IL, 205 (1860). Lithocharis (Dks.) Borso. et Lacorb., Faun. entom. Paris., L, £31 (1835); —Entcns., Káfer d. M. Brandenb., L, 511 (1837);—Exicus., Gen. et spec. Staph., 610, tab. IV, f. 29 (1840); — BLancn., Hist. d. ins., I, 293, 5 (1845); —Lacorb., Gen. d. Coleopt., IL, 94 (1854);—Kraatz, Na= turg. d. Ins. Deutschl., II, 701 (1858); — Jaco. Dov., Gen. Coleopt. Europae, HH, 46, 61 (1859); —Thoms., Skand. Coleopt., IL, 204 (1860); —Fauv., Not. entom., 5, I, 6, £ (1867); —CaLw. et Jaec., Káfer-Buch, 154 (1869); — SHarpP, Trans. entíom. Soc. London, 254 (1876). Sumides, Morscn., Bull. d. l. soc. d. nat. Moscow, L, 634 (1858). Achenomorphus, Mortsch., 1. cit., L, 634 (1858). Cabeza cuadrangular ó triangular, tan ancha, ó poco más que el protorax, sostenida por un cuello muy angosto; labro ancho y armado con dos espinitas agudas en el medio del borde anterior; lengúeta membranosa, con dos pequeños ló— bulos muy separados por un espacio velludo; paraglosis cor- tas y casi triangulares; palpos maxilares con el último artejo — 253 — corto, angosto, aleznado, pero muy visible; palpos labiales con el penúltimo artículo grueso y oblongo y el último corto y delgadísimo; antenas rectas, filiformes, á veces lije- ramente engrosadas hácia la extremidad, nunca hácia Ja base; protorax mas ó menos cuadrangular, las mas veces oblícua- mente truncado en cada lado del ápice; escudete trian- gular; élitros mas largos que el protorax y truncados en el extremo ; fémures anteriores no engrosados; tarsos anterio- res mas ó menos anchos segun el sexo y los posteriores con el primer artejo un poco alargado; abdómen casi paralelo. Cuerpo las mas veces ferruginoso, ténue, pero densamente puntuado y con el protorax provisto de una línea fina, lon- gitudinal, levemente aquillada y mas ó menos lisa. Este género, tal como lo consideró ErIcHsoN, comprende un número bastante grande de especies, mas es de aquellos que necesitan una prolija revision. Los Medon, parece, de- ben deslindarse de Lithochar:is, sino hay error de observa- cion en lo relativo á la epímera protorácica; ciertas especies tenidas por Lithocharis por Errenson, tales como angula- ris y macularis habrán" de constituir otro género, al cual quizá respondan mis Calophaena y muchas otras deberán repartirseen Thinocharis, Sciocharis y Chloecharis como que, no sólo sus antenas las diferencian de Lithochar:s, sinó tambien sus órganos bucales. Las L1thocharis son comunes á ambos continentes y ciertas especies son cosmopolitas ; habitan bajo las piedras y los detritus vegetales y corren velozmente, levantando poco ó nada el abdómen. (19) 1. Lithocharis ochracea (GrAvexH.), Borsp. el LACORD. Paederus ochraceus, GRAVENH., Micropt. Brunsv., 59, 4 (1802); —Larr., Hist. nat. Crust. et Ins., IX, 347, 6 (1804); — Gravenn., Monogr. Micropt., 138, 4 (1806);— Ottrv., Encycl. method., VIH, 630, 14 (1808);—Paxz., Faun. Ins. Germ., 104, 14 (1810). — 254 — Paederus rubricollis, ae Monogr. Micropt., 4138, 2 (1806); —Ottv., Encycl. méthod., VII, 630, 13 (1808); GYLLENH., Ins. Svec., HL, 376, 5 (1810);—Sanutb., Dissert. entom. Ins. Fenn., I, 344, 5 (1817). Rugilus rubricollis, Manneru., Précis, 40, 6, et in Mém. Acad. Imp. St. Petersb., 454, 6 (1830); — Rune, Brachel. Halensis, 14, 3 (1835). Lithocharis ochracea, Bo1spb. et Lacorb., Faun. entom., Paris., I, 432, 1 (1835);—Errcus., Káfer d. M. Brandenb., I, 516, 7 (1837);—Enxicns., Genera, 623, 23, tab. IV, f. 29 (1840); —Kraarz, Naturg. d. Ins. Deutschl., U, 716 (1858);— Esusp., Staf. Ost-Indien, 140, 256 (1859); — Tuoms., Skand. Coleopt, IL, 204, 4 (1860);— Fauv., Not. entom., IL, 5, 8, 3 (1866); —Ejusp., Faun. Gall. Rhen., 320, pl. 4, f. 7 (1872); — Esusp., Atti. Mus. Civ. Genova, X, 220, 3 (1877). Lithocharis testacea, Borsp. et Lacorb., Op. cit., L, 432. 2 (1835). Lithocharis lurida, Srurm in Des., Catal. (ed. 3.), 74 (1837). Sunius brunmiceps, Farmm., Rev. Zool., 290 (1849). Lithocharis fastidiosa, Farnm. et Germ., Ann. soc. entom. France, 438, 3 (1861). Ferruginosa, subopaca, capite nigro, tenuissime atque sat dense griseo-pubescens, antennis palpis oreque testaceis, pedibus flavidis.. Capite subquadralo-trian- gulare prothoracis lalitudine subtilissime subaluta- ceo-punetato. Labro medio vix triangulariter emar- ginato et obsolete bi-denticulato. Antenmis filifor- mibus articulo 3” 2% parum longiore. Prothorace elytris angustiore subquadrato, apice utrinque oblique truncato ut capite punctulato, medio longitrorsum te- nuissime subcarinato. Tarsis anticis in ulroque sexu leviter dilatatis. Elytris abdomineque subtilissime punctulatis. Long. 4 mill. Lat. elytr. vix 1 mill. ¿ Abdominis segmento venlrali 5% apice emargi- nato pilosoque, 6” apice triangulariter excisso. — 255 — Q Abdominis segmento inferiore 6” apice leviter rotundato-producto. Hab. obser : Europa, America centralis, America meridio- nalis, Tahiti, Nova Guinea, Celebes, Ceylan, India Orientalis, China. De esta especie cosmopolita he coleccionado dos ejem- plares en el Partido de Chacabuco. (80) 2. Lithocharis atricapilla ». sp. Ferruginea, subopaca, capite nigro, elytris sordide lutescentibus dorsum versus obsolete obscurioribus, pedibus pallide flavidis. Capite prothoraceque sub- quadratis, hoc apice utrinque oblique truncato, su- prá lineola angustissima laevigataque posterius tenuissime canaliculata aucto, subtilissime con- fertimque punctulatis, elytris fortius; abdomine sat crebre punctato. — Long. 3 mallim. Lat. elytr. 2 millim. Caput prothoracis fere latitudine, subquadrato—triangu- lare, basi truncatum, lateribus mox pone oculos rectis, ante oculos oblique angustatum, angulis posticis modice rotundatis, supra inter antennas utrinque leviter impressum, subtilissime confertimque alutaceo-punctulatum e pube tenui albido-grisea frontem versus introrsum reclinata sat dense obductum, utrin- que ante et pone oculos parce fusco-pilosum, subtus tenuiter confertim rugulosum, parcius griseo-pubescens, nigrum, opacum. Clypeus piceus. Labrum medio subsinuatum et acu- te bidenticulatum, piceum. Mandibulae medio bidentatae, rufo-piceae, apice obscuriores. Palpi maxillaeque testa- cel. Antennae capite vix duplo longiores, juxta prothoracis — 256 — medium subattingentes, apicem versus levissime incrassatae, articulo 3? 2” paulo longiore, his ambobus modice elongato- obconicis, 4-10 vix obconicis, subglobosis, sensim paulo bre- vioribus et crassioribus, ultimo ovato, apice acuminato, prae- cedente parum longiore, ferrugineae, medium versus leviter infuscatae, tenuiter subalbido-griseo-pubescentes, parceque eriseo-pilosae. Prothorax elytris parum angustior, subqua- dratus, longitudine latitudine vix longiore, basi leviter rotun- datus, utrinque rectus et paralellus sed apice utrinque oblique truncatus, angulis anticis modice obtusis, posticis rotundatis, rufo-ferrugineus, suprá opacus, subtiliter con fertimque alutaceo-punctulatus, pube tenui flavicante-grisea introrsum reclinata vestitis, lineola media angustissima, nuda laevigataque anticem versus subevanescente posterius sub- tiliter canaliculata longitudinaliter praeditus, lateribus parce nigro-pilosis, subtus laevis, nudus. Scutellum ferrugineo- infuscatum, crebre tenuitergue punctulatum, griseo-flavido- pubescens. Elytra prothorace sesqui longiora, crebre te- nuiterque punctulata, sordide testacea, dorso communi et praesertim elytrorum basin versus vage infuscata, dense eriseo-flavido-pubescentia. Pedes pallide flavidi, tarsi antici simplices. Abdomen supra infraque crebre subtiliterque punctatum sed in fundo fere alutaceum, obscurius ferrugi- neum, segmento 5” ad apicem, 6” 7%que totis, testaceis, dense tenuiterque griseo-flavido-pubescens, utrinque parce, apice densius, nigro-pilosum. $ Abdominis segmento inferiore 5% integro, 6” apice sub- triangulariter emarginato. Q Abdominis segmenta integra. Habitat in Chacabuco. Parecida á L. ochracea, pero se diferencia de ella por la puntuacion del abdómen, el surquito del pronoto y los carac- teres sexuales del macho. — 257 — (42) 7. Chloécharis, nov. gen. A x2ó7, gramen et 2%, gaudium. Antennae filiformes apicem versus vix incrassatac, articulo 2* 3 longiore. Labrum sat amplum, muticum, antice rotundatum, medio sinualum. Mandibulae intus acute bi-dentatae. Maxillae lobo exteriore interiore parum longiore, hoc intus, illo ad apicem dense barbatas. Palpi maxtllares articulo 3” longiore crassioreque, ul- timo minutissimo subulato. Ligula brevissima membranea, biloba, bisetosa. Para- glossae angustae, triangulares. Palpi labiales articulis primo secundoque crassiuscu- lis, 1?subobconico 2 breviore, 2* oblongo, ultimo te- nut, subulato, praecedente prope sesqui breviore. Caput prothorace fere majus, basi truncatum, antrorsum angustatum, triangulare, e collo brevi augusto a prothorace afíixum, prothoracis latitudine, apice utrinque super anten- narum insertionem obsolete elevatum. Ocult rotundi sparsim pilosulli. Labrum sat amplum subsemiorbiculare, muticum, apice medio sinuatum, parce setosum. Mandibulae falcatae intus acute bi-dentatae. Maxillae lobo exteriore interiore paulo superante, interiore intus, exteriore ad apicem, dense barbalis. Palpi maxillares articulo primo parvo, obconico, secundo tertio breviore, illo leviter clavato, hoc oblongo di- stincte crassiore, ultimo tenui, brevissimo, subulato. Mentum transversum apice leviter emarginatum. Ligula membranea, brevissima, rotundata, bisetosa, biloba, lobis sat distantibus. Paraglossae angustae triangulares ligula evidenter longiores. Palpi labiales articulo 1” crassiusculo, subobconico, 2% 1 Aya 17 crassiore longioreque, oblongo, ultimo 20 triplo breviore, te- nui, sabulato. Ocult rotundi, modiceprominuliparce sed longe pilosulli a capitis angulo postericre quam eorum diame- tro vix duplo distantes. Antennae breves, capite protho- raceque simul sumptis paulo breviores, apicem versus levi- ter incrassatae, articulo primo parum clavato sequentibus 2 conjunctis fere aequelongo, 2” 3?que elongato-obconicis at 22 3 paulo longiore, 4-10 submoniliformibus, subaequalibus, ultimo praecedente prope duplo longicre, apice abrupte acu- minato. Prothorax elytris angustior lateribus rectis, basi leviter rotundatus, apice utrinque leviter oblique truncatus, basin versus nonnibil angustatus, angulis anticis obtusis, po- sticis rotundatis, prosternum pone coxas ut in Sciocharide sed acetabula latius aperta. Scutellum subsemiorbiculare. Elytra prothorace sesqui longiora latioraque, utrinque sub- recta, levissime rotundata, apice truncata, sed medium versus vix conjunctim emarginata, humeris rectis, angulis posticis externis rotundatis. Pedes sat breves, femora antica infra leviter canaliculata, modice incrassata, tibiae ad apicem ex— tus vixobliquetruncatae calcaribus, minutietspinulisarmatae, tarsi breves, intermedii posticique articulis 4 primis sensim brevioribus, 1” leviter elongato, 5% praecedentibus conjunctis nulto breviore, anticiarticulis 4 primis subaequalibus, sen- sim angustioribus, ultimo praecedentibus subaequelongo. 4b- domen basi elytrorum apice fere latitudine, subparalellum, apicem versus modice angustaium, segmentis 4 primis basi leviter transversim depressis. Su aspecto participa del de los Scopaeus, Lithocharis y Sciocharis. Se distingue desde luego de Scopaeus por su lengúeta membranosa y no córnea, de Lithocharis difiere por su labro desarmado y su lengúeta desnuda; en cuanto á su semejanza con Sciocharis, ella se reduce á la figura gene- ral del cuerpo, y los caracteres de la lengúeta, pues sus an- tenas enteramente distintas lo separan á primera vista. -- 299 — (81) 1. Chloécharis rufula, ». sp, Testaceo-rufa, nitidula, capite abdomineque vix ob- scurioribus, pedibus flavidis. — Long. 32 millim. Lat. elytr. £ millim. Habitus fere Scop. angustati sed testaceo-rufa. Caput sublaevigatam, tenuissime vix perspicue alutaceum, parce et parum profunde punctulatum, testaceum, parce ere- cteque nigro-pilosum. Oculi nigri. Labrum testaceum parce griseo-setulosum. Mandibulae rufo-piceae. Palpi dilute te- stacei. Antennae articulis 3 primis flavidis, 4-11 gradatim sensimque obscurioribus, griseo-pubescentibus. Prothorax vage subalutaceus, parce obsolete punctulatus, nitidulus, tenuissime breviterquenigro-pilosullus sed utrinque et prae- sertim prope angulos pilis longioribus vel setis nigris praedi- tus. Scutellum piceum. Elytra dilute testacea, subpellucida, modice crebre sed parum profunde punctulata, utrinque sat longe at suprá breviter parcissime erecteque nigro-pilosa. Pedes pallide flavidi. Abdomen subtilissime alutaceum, vix perspicue punctulatum tenuiter denseque griseo-flavicante pubescens, modice nigro-pilosum, segmentis 4 primis basi piceis apice anguste rufescentibus, reliquis testaceis, S Tarsi antici articulis 4 primis leviter dilatati. Q Latet. Habitat in Chacabuco. Es notable por su disfraz de Scopaeus; el color general se asemeja al de la caoba sin pulimento. Habita en idénticos pa- rajes que la Lith. ochracea GRAVENH. — 260 — (43) 8. Sciocharis, nov. gen. Ab oxiz, umbra et yop, gaudium. Antennae filiformes, tenues, articulis 2 primis se- quentibus multo crassioribus. Labrum amplum medio sinuatum et acute bi-denti- culatum. Mandibulae bi-dentatae. Maxillae lobo exteriore interiore paulo longrore, api- ce barbato, interiore intus dense longeque pube- scente. Palpi maxtllares modice elongat:i, articulo 1” minuto, obconico, ad apicem oblique truncato, 2” et 3* elon- gato-obconicts, 3” 22 crassiore longioreque, ultimo tenui, brevti, acuto. Ligula membranacea, bilobata, lobis distantibus, bre- vibus rolundatisque, spatio inter lobos utrinque 1-setoso. Paraglossae triangulares, ligulam superantes et pal- porum labialium apicem fere attingentes, intus breviter ciliatae. Palpi labiales fere omnino ut in L1thocharide. Caput porrectum , prothoracis magnitudine vel paulo majore, subquadrato-triangulare, basi truncatum , pone oculos rectum sed ante eosdem abrupte oblique angustatum, e collo brevi, angusto, a prothorace affixum. Labrum trans- versum, sat amplum, utrinque rotundatum, medio leviter sinuatum et breviter bi-denticulatum. Mandibulae falcatae, acutae, medio fortiter bi-dentatae. Maxillae lobo exteriore interiore paulo superante, illo ad apicem hoc introrsum bar- batis. Palpi maxillares modice elongati, articulo 1” parvo, obconico, apice oblique truncato, 2” 3"que elongato-obconicis — 261 — at 32 crassiore longioreque, 4” tenuissimo, brevi, acuto, conspicuo. Mentum transversum, apice leviter emargina- tum. Ligula membranacea, bi-lobata, lobis brevibus, ro— tundatis, distantibus, interstitio inter lobos nudo sed utrin- que 1-setoso. Paraglossae triangulares, ligulam superan- tes, membranaceae, intus ciliatae. Palpi labiales articulo 1* breve, subobconico, 2” crassiusculo, oblongo, 3? cylindrico, tenuissimo 2” paulo longiore. Ocul? fere rotundi, modice pro- minuli, pilosulli, a capitis angulis posterioribus quam dia- metro eorumdem aequaliter vel paulo magis distantes positi. Antennae 1l-articulatae, articulis 2 primis crassis, obco- nicis, articulo 1? 2” prope sesqui longiore, reliquis tenuibus, pubescentibus, prope apicem verticillatim pilosis, articulo ul- timo oblongo, praecedente paulo longiore, apice acute acumi- nato. Prothorax subquadratus, capite parum sed elytris prope sesqui brevior, apice utrinque plus minusve oblique ro- tundato-truncatus, basin versus modice vel haud angusta- tus, lateribus subrectis, basi et utrinque leviter marginatus sed lineola marginali supera ante angulos anticos deorsum leviter inflexa obsoletaque, subtus corneus sed pone coxas utrinque membranaceus, medio lamina triangulare longitudi- naliter carinata cornea instructus, acetabula pone coxas an- ticas aperta. Angulis anticis el posticis seta unica longiore instructis. Scutellum subtriangulare apice rotundatum. Ely- tra prothorace longiora et paulo latiora, apice truncata, sed medium versus leviter conjunctim subemarginata, utrinque recta, humeris rectis, angulis posticis rotundatis. Mesoster- num epimera oblonga obliqua antice acuta postice rotundata, lamina mesosternali apice breviter triangulare, acuta, utrin- que marginata prope coxarum tertiam partem attingente. Ace- tabula media subconfluentia. Metasternum antice inter coxas medias acute breviter productum, postice pro coxis inserendis semicirculariter bi-emarginatum, canalicula posti- ca obsoletiuscula medio longitudinaliter fere juxta dimidio auctum; post-epimera et post-episterna linearia, angusta, — 262 — subparalella. Pedes sat breves, basi approximati; femora fusiformia, crassiuscula, subtus ad apicem breviter canalicu- lata; tibiae pubescentes, parce pilosae, apice breviter bicalca- ratae; tarst tibia breviores, antici articulis 4 primis modice dilatatis, longitudine subaequalibus sed 1-4 sensim angustio- ribus, subtus tomentosis, ultimo nudo, praecedentibus 2 si- mul sumptis longiore, tarsi medir et postici simplices, articulis 1-4 gradatim brevioribus, pubescentibus, ultimo praecedentibus 2 conjunctis paulo longiore. Abdomen antice subparalellum, postice gradatim angustatum, supra iifraque segmentis 1-3 basi transversim leviter depressis. Este género se parece mucho á PhinocharisKrAatz (Staph. von Ost-Indien, 142, 58, tab. II, fig. 9 a, b et c), particular- mente por la conformacion de sus antenas, pero es diferente por su labro bi-dentado, sus mandíbulas con menos dientes y la forma de su lengúeta; de las Lithocharis, con las que tiene incuestionablesrelaciones, se aparta por sus antenas, por sus palpos maxilares y por sulengúeta no velluda en elmedio, sinó desnuda y provista de una sola cerdita lateral. A Scio- charis deben corresponder, en mi opinion, las Lithocharis humilis, sordida y exilis, dadas á conocer por ErICcHSON (Gen. et spec. Staph., 626 et 627, 28, 29 et 30) y noal de Phinocharis como algun autor lo ha pensado. En igual caso se hallan las L. aegena, quadrata y ardua, descritas por M.Smarr. Enlas descripciones de las tresespecies de Er1icH- son, éste les atribuye « Labrum......... medio bidenticu- latum », « Labrum........... obsolete bidenticulatum » y « Labrum acute bidentatum » lo que se opone á la carac- terística que de Phinocharss ha publicado el Doctor KrAATZ, asignándole en ella « Labrum bilobum » y agregando mas adelante « Labrum.......... apice nullo modo denticula- tum ». Fundándose en análogos caracteres, M. SHARP con- sidera á las Lithocharis por él descritas, como Phinocha- ris de muy dudosa estirpe. — 263 — 41. Corpus nigro-piceum, elytra castanea. Prothoraz basin versus angustatus, supra lineola media longitudinali, laevi, subcarinata, posterius sub- tiliter canaliculata instructus. Sc. castanoptera. 2. Corpus nigrum, subopacum. Elytra nigro-picea. Prothorax subquadratus, basin versus haud angustatus, supra lineola angustissima, longi- tudinali, laevi, praeditus. Se. atratula. (Ye) (82) 4. Seiocharis castanoptera 1. sp. Nigro-picea, subopaca, parce griseo-flavido-pube- scens; antennis, pedibus abdominisque apice te- staceis; elytris obscure castaneis. Capite quadrato— triangulare, prothorace paulo latiore, basi trunca- to, medio haud emarginato, prothoraceque confer- tim subtiliter punctatis, hoc basin versus angustalto, lineola media laevi subcarinata anterius subeva- nescente posterius tenuiter canaliculata instructo ; elytris fortius crebreque abdomine subtilissime punctulatis. — Long. 3 + millim. Lat. eloytr. vix ultra | millim. Caput prothorace paulo longius et latius, subquadratum, ba- si recte truncatum, utrinque pone oculos rectum, ante oculos oblique et abrupte angustatum, supra infraque dense punctu- latum sed apicem versus inter antennas alutaceum, nigro-pice- um vix nitidum, saepe infra piceum, apice summo et super an- tennarum insertionem obscure rufo-piceum, tenuiter griseo- pubescens et utrinque praesertim pone oculos sat longe fusco- pilosuam. Labrum testaceum. Mandibulae piceo-testaceae. Palpti et os testacea. Antennae capite sesqui longiores, tenues, apicem versus haud attenuatae, sed articulis 2 basa- libus tumidis, obconicis, reliquis evidenter crassioribus, 32 - 264 — 2" plus duplo fere triplo angustiore at longitudine subae- quali, 4-LOsubaequalibus, obeonicis, uitimosuboblongo, prae- cedente paulo longiore, apice acute acuminato, testaceae, parce pubescentes atque sat longe verticillatim parce albido- eriseo-pilosae. Prothorax antice elytrorum basi latitudine sed capitis basi angustior , elvtris fere sesqui brevior, subquadratus, basin versus angustatus, apice utrinque obli- que truncatus, angulis anticis subobtusis, vix prominulis, posticis rotundatis, supra sat dense punctulatus, Jineola media longitudinali, angusta, laevi, posterius subelevata, anterius subobsoleta, retrorsum tenuiter canaliculata in— structus, infra sublaevis, nitidus, superne nigro-piceus vel piceus, nitidulus, tenuiter griseo-pubescens, utrin- que ad angulos anticos et posticos longe 1-setosus et inter eosdem breviter parceque pilosus, inferne piceo-rufus, vel piceus, subnudus, prosterno vix alutaceo-ruguloso. Elylra subtiliter crebreque punctata, obscure rufo-castanea vel co- rylina, disco communi vage infuscala, modice dense griseo- pubescentia. Pectus nitidum, parcissime griseo-pubescens, nigro-piceum. Pedes testacei, tarsi antici leviter dilatati. Abdomen subtilissime vix perspicue alutaceum, modice den- se tenuiter punctulatum, sat dense subtiliter griseo-pube- scens, nigrum vel nigro-piceum, infra saepissime dilutiore s. piceum, at segmentis 4 primis basi obscuricribus, se- gmentis quinto et sexto supra infraque basi nigro-piceis api- ce late testaceis vel piceo-testacels. $ Latet. F Abdominis arcu inferiore 6” apice rotundato-producto. Habitat in Chacabuco et prope Buenos Aires. Es una especie poco abundante que se suele hallar bajo las hojas caidas ó entre los restos vegetales corrompidos. Cuatro indivíduos de mi coleccion proceden de Chacabuco y uno de San José de Flores, en ias cercanías de Buenos Aires. Entre — 265 — las especies descritas por ErrcHsoN como Lithocharis y que creo pertenecen á Sciocharis, no hallo ninguna con qué po- der comparar á la Sc. castanoptera en lo que se refiere á la coloración, pero síen lo que á las formas atañe, pues la L. sordida Exicms. (Op. cit. 626,29) parece bastante próxima, bajo este punto de vista, á la especie que describo. (83) 2, Sciocharis atratula ». sp. Nigra, nitidula; elytris nigro-piceis; abdomine se- gmento 5” apice 6%que toto piceis, antennis, pe— dibus palpisque testaceis. Capite subquadrato-tri- angulare prothorace vix latiore, sublilissime sub- alulaceo-punctulato interoculos biimpresso; protho- race subquadralo, basin versus haud angustato, subtilissime confertimque punctulato, medio limeo- la angustissima longitudinali laevi instruclto ; elytris prothorace longioribus, subtiliter crebreque punetatis. Abdomine tenuissime alque dense pun- ctulato. Long. 2 millim. Lat. elytr. vix 7 mall. Caput prothorace vix latius at subaequelongo, basi trun- catum, pone oculos utrinque rectum, ante oculos oblique angustatum, angulis posticis modice rotundatis, confertissime tenuissimeque punctulato-alutaceum, inter oculos medium versus obsolete utrinque distinctius impressum, nigrum, mo- dice opacum, tenuiter griseo-pubescens, apice summoetsuper antennarum basin piceum. Labrum rufo-testaceum. Man- dibulae rufo-piceae. Os testaceum. Palpi maxtllares pal- lide testacei. Oculi rotundi, sat prominuli, sparsim hirtuli. Antennae capite vix duplo longiores, apicem versus leviter attenuatae, articulis 2 primis crassis, reliquis tenuibus, arti- culo 1% clavato-obconico 22 plus sesqui longiore, articulo 22 obconico, 3-10 praecedentibus fere triplo angustioribus et 2 — 266 — prope sesqui brevioribus, oblongis, subaequalibus, ultimo praecedente crassiore longioreque, oblongo, apice abrupte acuminato, dilute testaceae, articulis 2 primis obscurioribus tenuiter parceque griseo-pubescentes at sat longe verti- cillatim griseo—pilosullae. Prothorax elytris paulo an— gustior, subquadratas, basi truncatus, apice utrinque ob- solete rotundato-truncatus, angulis anticis et posticis rotun- datis, lateribus subrectis, supra subtilissime confertimque punctulatus, lineola angustissima, longitudinali, laevigata, medio instructus, nigro-piceus, modice opacus, tenuissime parceque griseo-pubescens, infra sublaevis, saturate piceus. Scutellum subsemiorbiculare, modice punctatum. Elytra prothorace sesqui longiora et paulo latiora, subtiliter atque fortius crebreque punctulata, nigro-picea, marginibus latera- libus inflexis, piceis, tenuiter sat dense griseo-pubescentia. Pedes testacei interdum fusco-testacei. Abdomen ad basin elytrorum apice paulo angustius, subtilissime denseque pun- ctulatum, nigrum, subopacum, segmentis ventralibus 4 pri- mis apice anguste obscure piceis, segmento 5? supra infraque apice late piceo, sexto toto piceo, ubique subtiziter modice dense griseo-pubescens, utrinque ad apicem paulo densius fusco-pilosum. ¿$ Abdominis segmento inferiore 6% apice triangulariter emarginato. ¿ Abdomen segmentis omnibus integris. Habitat Chacabuco et Baradero. A primera vista se asemeja un poco al Scopaeus angu- status SOL.; es una especie muy escasa, de la que no conozco sinó dos ejemplares : el uno (S) de Chacabuco y el otro(Q) del Baradero, ambos coleccionados por mí. — 267 — (44) 9. Calophaena, nov. gen. A xo%ós, pulcher et putvopar, videor. Antennae capite prothoraceque conjunctis breviores, aptcem versus vix incrassalae. Labrum breve transversum medio sal late profunde— que emarginatum, emarginaltio utrinque breviler robuste uni-dentata. Mandibulae breves, robustae, falcatae, imtus paulo pone medium breviter 3-dentatae. Maxillae omnino ut in Lithocharide. Palpi maxillares sat breves, articulo 1% minuto, 2 leviter clavato, subelongato , sequente paulo bre- viore, 3” praecedente crassiore longroreque, obconi- co, ultimo minutissimo, tenut, subulato, vix con- spicuo. Ligula membranea biloba, lobis sat late distantibus, acuminatis, interstitio inter eos nudo. Paraglossae omnino ut in Lithocharide. Palpt labiales articulo 1” 22 paulo breviore, elongato- obconico, 2 praecedente erassiore longioreque oblongo-subobconico, ultimo tenui 2% triplo bre— viore. Corpus latiusculum, modice depressum, subparalellum, alatum. Caput transversim triangulare, prothorace vix an- eustius, convexiusculuam, basi recte truncatum sed medio leviter emarginatum, e collo brevi tenui a prothoraceaffixum, utrinque pone oculos subrectum sed retrorsum lateribus paulo extrorsum divergentibus, ante oculos abrupte oblique an- gustatum , angulis posticis subrectis. Oculi subrotundi, prominuli, sat minuti ad capitis medium lateraliter siti. La- brum breve, transversum, apice breviter at robuste trian- — 268 — gulariter bi-dentatum, inter dentes sub-semicirculariter emarginatum. Mandibulae breves, acutae , falcatae, ro- bustae, intus vix pone medium breviter acuteque 3-den- tatae, dente anteriore majore. Maxillae basi corneae, api- ce coriaceae, lobo interiore exteriore paulo breviore, hoc ad apicem, illo intus, dense barbatis. Palpimaxillares mo— dice breves, articulo 1% minuto, 2” 3” paulo breviore, cras— siusculo, elongato-obconico, vix subclavato, articulo 3" 29 di- stincte crassiore et paulo longiore, fortiter obconico, ultimo minutissimo, subulato, fere conico, aegre conspicuo. Mentum transversum apiceleviteremarginatum, utrinque obliquetrun- catum. Ligula membranea, biloba, lobis brevibus, subtrian- gularibus, apice subacuminatis, sat late distantibus, interstitio inter lobos toto nudo sed medio vix rotundato-producto. Pa- raglossae elongato-triangulares, ligulam evidenter superan- tes, intus sal dense ciliatae. Palpi labiales paraglossis sesqui longiores, articulo 1” elongato-obconico 2” prope dimidio bre- viore, articulo 2% 1” distincte crassiore, oblongo subobconico, ultimo tenui subuliforme praecedentetriplo breviore. Anten- nae capite prothoraceque dimidio simul sumptis fere lon- gitudine, apicem versus nobnihil incrassatae, articulo 1% re- liquis crassiore, subeylindrico, vix depresso, 2% praecedente prope duplo breviore et angustiore, 3” 2” sesqui longiore, articulis 2-3 elongato-obconicis, 4-6 breviter obconicis, 32 vix dimidio brevioribus at paulo crassioribus, 7-10 brevibus, crassiusculis, subglobosis, ultimo penultimis 2 conjunctis sub- aequilongo, oblongo, apice acuto. Prothorax transversus, capitis longitudine, parum convexus, antice capite vix latior, elytris sesqui brevior et eisdem paulo angustior, apice recte truncatus, basi vix rotundatus, basin versus leviter angusta- tus, utrinque ante medium levissime sinuatus, basi et utrinque pone medium tenuiter marginatus, angulis anti- cis fere rectis, extrorsum modice prominulis, posticis obtu- se rotundatis. Prosternum ponecoxas basi et utrinque late membraneum, lamina prosternali cornea post coxas et inter — 269 — eas breviter triangulariterproducta. Scutellum triangulare. Elytra prothorace tertia parte longiora, prothoracis apice paulo latiora, leviter convexa, apice introrsum oblique trun- cata, dorso secundum suturam stria impressa praedita, retror- sum levissime angustata, lateribus subrectis, angulis posticis externis rotundatis, humeris subrectis. Mesosternum inter cuxas medias leviter triangulariter productum. Metasternum modice breve. Post-epimer2 et post-episterna detecta, line- aria, subparalella. Pedes sat breves; femora fusiformia, cras- siuscula, omnia a medio inde juxta apicem infrá canaliculata; tibiae basin versus angustatae, ad apicem calcaratae et extus leviter oblique truncatae; tarsi antici tibia duplo breviores, articulis 4 primis transversim dilatatis, subtus dense tomen— tosis, ultimo praecedentibus aequilongo, tarsi medu et po- stici simplices, lineares, tibia breviores, articulo 1” sequen- tibus 2 simul sumptis subaequali, 2-4 sensim decrescentibus, ultimo 1% haud breviore. Abdomen elytrorum latitudine, subparalellum, basi vix angustatum, apice sensim attenuatum, segmentis 4 primis supra sat fortiter infra obsoletissime basi transversim impressis, segmento 5% 4” prope duplo longiore. Stylt anales retractiles. Género muy vecino de Lathocharis, del cual se diferen- cia por su factes particular y por su lengúeta desnuda, la que es muy semejante á la de Scrocharis y Chloécharis, pero desprovista de las cerditas laterales que se observan en la de estos dos últimos géneros. Las L. macularis y L. angula- ris descritas por ERICHSON, podrian quizá referirse á Calo- phaena, áun cuando el protorax « valde convexus » parece oponerse á esta determinacion que, con toda probabilidad conviéneles mejor que la de Dacnochilus Leconte (New. sp. Col. I, 47) propuesta por Sorsky (Etud. s. 1. Staph. d. Méxique, 1868, 25) y la que noes aceptable porque los Dacnochilus tienen labro « presq'entiérement coupé en deux lobes par une profonde échancrure triangulatre.. — 210 — us et les angles........obtusement arrondis au som- met » como lo ha visto y figurado M. de Sorsky (Op. cit. pl. IV, f. 2) al paso que en las Lithocharis macularis y angularis EricHs. (Genera 614, 8 et 615, 9) el labro es: acute bidenticulatum » al decir del descriptor de ambas especies, como lo observa M. SHarpP (Trans. entom. Soc. of London, 1876, 254) impugnando la evidentemente errónea determinacion de SoLskY, aceptada sin exámen por GEMMIx- GER y HaroLD (Catal. Coleopt. HL, 620). (84) 1. Calophaena basalis 2. sp. Rufo -lateritia, mtida,; antennis rufo-testaceis apicem versus vixdilutioribus, elytris dilute rufo-testaceis macula basali nigerrima, nítida, ornatis, pedibus flavo-testaceis. — Long. 6 millam. Lat. elytr. 15 millim. Caput transversim triangulare, convexiusculum, suprá disperse obsoleteque at pone oculos vix densius punctatum, infrá parcissime obsoletius punctulatum, rufo-lateritium sub - sanguineum, nitidum, suprá parce sed utrinque densius ni- egro-pilosum , infra parcissime griseo-pilosullum. Oculi ni- gri. Labrum rufo-testaceum, apice sat breviter albido-pilo- sum, dentibus mediis sat longe parceque piceo-setosis. Man- dibulae rufo-piceae. Palp1 rufo-testacei, articulo penultimo apicem versus dilutiore s. magis testaceo. Antennae rufo- testaceae dimidio apicali dilutiores , articulo 1% parce nigro- setoso, reliquis tenuiter griseo-pubescentibus. Prothorax transversus, convexiusculus, rufo-subsanguineus, nitidus, supra laevis sed utringue punctis paucissimis notatus, apice sal breviter sed utrinque et praesertim prope angulos anticos longius parceque nigro-pilosus, infra nudus, nitidus. Scutel- lum laeve, nigrum. Elytra laevigata, pernitida, margine 211 — laterali inflexo, obsolete parceque punctato, nigra, dimidio apicali lateribusque inflexis dilute rufo-testaceis, basi et la- teribus pilis longis vel setis nigris erectisque sparsim instru- ctis. Mesosternum vufum, sublaeve. Metasternum nitidum, sparsim subtiliter punctulatum, rufum, tenuiter griseo-fla- vido pubescens. Coxae anticae pallide testaceae, antice sub- tiliter fuscano -pilosullae, mediae et posticae rufo-testaceae, tenuiter pubescentes; femora pallide flavo-testacea, parce fusco-pubescentia, subtus paulo ante apicem sparsim erecteque nigro-pilosa; tibiae tarsique rufo-testacei parce fuscano- pubescentes; tarsi antici articulis 4 primis brevibus, obcor- dato-dilatatis. Abdomen supra infraque subtiliter paulo den- se obligue punctatum, rufum, parum nitidum, segmentis 5 6“que apice testaceis, ubique at subtus densius flavido-pu- bescens. $ Abdomints segmento inferiore septimo apice fisso. Q Latet. Habitat in Chacabuco. Por Abril de 1881 colecioné un ejemplar de esta elegante especie; hallélo en sociedad con numerasos Termes Les- pessil MúLL. (Orthoptera-Ps2udo-Neuroptera). Es notahle por su vivo color rojo claro y brillante sobre el cual se des- taca fuertemente la mancha intensamente negra que adorna la base de los élitros. La coloración y algunos otros caracte- res la asimilaná Lithocharis macularis y Lith. angularis descritas por ErrcHson, distinguiéndose de la primera por el color de la cabeza, de la segunda por la diferente disposicion de los colores en los élitros y de una y otra por el extremo delabdomen claro y no negro, el protorax no « CONUCXUS » ni «valde convexus » sinó lijeramente deprimido, etc. Por otra parte, en lo que atañe á su configuracion, esta última en manera alguna puede explicarse diciendo « primo intuito Paederum simulat » áun cuando, por la coloración, recuer- — 272 — de un tanto á ciertos Paederus. El Dr. BurmeEIsTER men- ciona (Reise, IL, 165 ) una Lithocharis que descubrió en Tucuman y á la que compara con la Lith.angularis ; no sería quizá aventurado suponer que se trate de la especie que me ha servido de tipo para el género Calophaena, mas, desgraciadamente, tal presuncion me ha sido imposible com- probarla, á causa de que el ejemplar coleccionado por el docto Director del Museo de Buenos Aires no se halla entre las riquezas entomológicas del mencionado establecimiento, ha- biendo sido enviadoá Berlin por el mismo Dr. BURMEISTER y, segun tengo entendido, al Sr. Baron de KraaATz, en cuyo po- der debe encontrarse el ejemplar á que aludo. (45) 10. Stilicus, LaTREILLE Ab Stylus. Slilicus, Larr., Encyclop. method., X, 494 (1825), — Lar. Reg. anim. in Cuv., IV, 436 (1829); — GuÉrIN, Icono- graph. Ins., 32, pl. 9, f. 9 (1829-44); — Entcns., Káfer d. M. Brandenb., I, 519 (1837); — Errcus., Genera, 629, tab. IV, f. 34 (1840); —BrLancn., Hist. nat. d. ins., L, 293, k (1845); — LacorD., Genera, II, 96 (1854); — KkrAarz, Naturg. d. Ins. Deutschl., II, 696 (1858); — Jaco. Duv., Genera, H, 47, 63(1859); — Thoms., Skand. Coleopt., IL, 202(1860); — Lecowre, Smiths. Miscell. Collect., HI, 66 (1862); — Fauv., Not. entom. (Separat), 5, I, 9 (1867); — Thoms., Op. cit., IX, 180 (1867); — CaLw. et JAEG.,: Kafer-Buch, 151 (1869); — GirarD, Traité d'entom., I, 302, pl. XIV, f. 9 (1873); — Suare, Op. cit., 270 (1876). Rugilus, (Leach.) Curtis, Britt. Entom., IV, 168 (1827); — Man- NERH., Précis, 8, et in Mem. Acad. Imp. St. Petersb., 422 (1830); — Stern... lllustr. Britt. Entom., V, 277 (1832); —Borsb. et Lacorb., Faun. entom. Paris., I, 433 (1835). MR Stilicus (pt.), Lar. o. Cast., Hist. nat. d. anim. art.,1,183(1840). Rugilus (pt.), SoL. in Gar, Hist. de Chile, Zool., IV, 309 (1849). Cabeza grande y casi circular sostenida por un cuello cor- tísimo y muy delgado ; labro hendido en el medio del borde anterior y armado de dos agudos dientes ó espinas situadas cerca del mismo medio y separadas entre sí por la escotadura del labro; palpos maxilares con el último artejo agudo, cor- tísimo y estrecho, apenas visible; antenas rectas y gruesecitas; protorax ovalad., estrechado hácia adelante; prosterno membranoso detrás de las ancas, en los lados y la base, y con una prolongación córnea y triangular en el medio; élitros mas anchos que el protorax ; patas bastante largas, tibias li- neares truncadas en la extremidad, tarsos filiformes; abdó- men oblongo con los segmentos basales mas ó menos depri— midos por encima y cerca de la base. Las especies de este género son negras ó de color de pez y £on patas amarillas ó testáceas, con la cabeza y el pronoto densa y profundamente puntuados y de apariencia mas ó menos rugosa en casi todos; el dorso del protorax estenta una carena ó linea fina general- mente lisa, que corre á lo largo del medio; su figura esbelta, la magnitud relativa de la cabeza y la estrechez del protorax asemejan álos Stilicus á Echtiaster, Monista y Sclerochi- ton. Vivená la manera de Suntus; sus movimientos son muy vivos, y, cuando corren, no levantan el abdómen; las diferen- cias sexuales son casi como en el género Sunius. Son nume- rosos en especies tanto en el antiguo como en el nuevo con- tinente, pero aún no se les ha encontrado en Australia ni en las islas de Oceanía. TABULA SPECIERUM. AL. Corpus nigro-piceum, elytrorum apice plus minus ve anguste piceo; pedes testacei, geniculis concoloribus. Caput suprá sat fortiter crebre T, VII 18 — 274 — punctatum, apicem versus vix subrugulosum. Prothorax subtiliter sat sparsim punctatus, li- nea media lata, laevi, instructus. Elytra sublae— via. St. chilensts. 2. Corpusnigrum; pedesflavi, geniculis nigricantibus, Caputsuprá dense subruguloso-punctatum fron- tem versus laevigatum. Prothorax fortiter dense punctatus, longitrorsum laevigato-subcarina— tus. Elytra fortiter punctata. St. elegans. (85) L, Stilicus chilensis (SoL.) KRAATZ. Rugilus chilensis, Sox. in Gar, Hist. Chile, Zool., IV, 309, pl. V, £ 11 (1849). Stilicus chilensis, Kraarz, Berl. entom. Zeitschr., 4 (1859); — Farmm. et Germ., Ann. Soc. entom. Fr., 436, 4 (1864); — Fauv., Ann. Soc. entom. Fr., 127, 35 (1864); — Fauv., Not. entom., 5,1, 10 (1867); — SreixH., Atti. soc. ital. scien. natur., XIII, 254, 77 (1869). Stilicus apicipenmis, Farrm. et Germ., 1. cit., 436, 2 (1861). Nigro-piceus, nitidus, parce albido-pubescens; an- tennis palpisque saturate rufo-piceis vel parceis; elytrorum apice plus minusve anguste piceo vel te- staceo; pedibus testaceis sed tibiis tarsis femoribus- que obscurtoribus; coxis anticis piceis; abdomine segmentis ultimis 3 postice plus minusve piceis. Capite orbiculato suprá sat crebre fortiterque pun- ctato, apicem versus subruguloso, frontem versus vix minus dense punctato, infrá laevigato. Pro- thorace suprá subobsolete subtiliter sat sparsim punctulato, linea media longitudinal: sat lata, an- tice angustata, postice abbreviata, laevissima, in— structo, basi punctis duobus fortioribus 1Mpresso, infra laeve. Elytris subtilissime sparsim obsolete — 2753 -- punctulatis, sublaevigalis. Abdomine suprá te- nuissime denseque punctulato. $ Abdominis seymento inferiore 4% medio minute obsolete 1mpresso, 5” impresso quoque sed ¿mpres- sione parum excavata, subovata, ad apicem usque extensa. Q Abdominis segmentis omnibus integris haud im- pressis. Long. 4 millim. Lat. elytr. 1 millim. Hab. obser.: Chile (SoL., Farrm., FAUV., STELNH.), Respu- blica Argentina in San Luis etin Buenos Aires (STEINH.). Distínguese de todos los de su género por la puntuacion del cuerpo muy poco marcada. Es comun en el Oeste de Buenos Aires. Algunos de mis ejemplares han sido compara- dos por M. FauveL con los coleccionados en Chile por M. GERMAIN. (85) 2. Stilicus elegans 2. sp. Niger, nitidus, crebre fortiterque punctalus; antennis rufo-piceis apre dilutioribus, palpis piceis, pe- dibus flavis sed coxis geniculisque fuscis vel ob- secure piceis. Capite orbiculato suprá subtiliter den- seque punctato, medio frontis spatio laevi notato. Pronoto fortius punetato, carina media laevissima latiuscula, longitudinalique instructo, elytris cre- bre fortiterque adbomine subtilissime punctulalis. Long. 5 3-6 millim. Lat. elytr. ¿-1 millim. Habitus et statura fere St. sublilis Grav. at pronoti li- neola dorsali haud canaliculata sed latiore, prothorax antror- sum magis angustatus, palpi antennaeque obscuriores et ely- trorum punctura profundior majorque discedit. Ñ > 18 Caput coleopterorum latitudine, orbiculatum, ante oculos leviter angustatum suprá subtiliter denseque punctatum, sub- rugulosum, frontis medio spatio minuto laevi cum carinula longitudinali justa clypeum extensa obsolete conjuncto nigrum subnitidum, tenuiter albido-pubescens, parce nigro-pilosum, subtus nigro-piceum, nitidaum, sparsim punctulatum, adsperse albido-pilosum. Labrum acute breviter triangulariter bi- denticulatum, obscure piceum. Mandibulae: una 3-,altera- que 4-dentata, piceae. Palp1 picei. Antennae capite paulo longiores, apicem versus vix incrassatae, articulo primo ter- tio secundoque conjunctis aequilongo, 2” 3” sesquibreviore, 4-10 gradatim brevioribus et crassioribus, ultimo ovato, apice obtuse acuminato, praecedente paulo longiore , saturate rufo-piceae, apicem versus dilutiores, fuscano -pilosullae. Prothorax elytris prope duplo angustior, ovatus, basin ver- sus modice, apicem versus fortiter, angustatus, utrinque ante medium sub—rotundatus, suprá niger, fortiter profunde den- seque punctatus, linea media latiuscula, sub-carinata, lae- vissima, longitrorsum extensa praeditus et utringue pone medium inter puncturam plaga minuscula laevigata notatus, subtus sub-laevis, sed ante coxas transversim subtiliterque strigosus, niger, nitidus, sed interdum ante coxas plusminus- ve piceus. Scutellum parum at sat fortiter punctatum, ni- gram, nitidam. Elytra prothorace paulo longiora, fortius sat oblique denseque sed antrorsum minus fortiter punctata, ad humeros sub-laevia, margine suturali sat opaco , punctis paucisseriatimdispositis impressa, nigra, nitida, parce albido- pubescentia. Mesosternum antice sat fortiter alutaceo-pun- ctatum, posterius et praesertim medium versus laevissimum pernitidum. Metasternum pernitidum, disperse obsoletissi- meque punctatum. Coxae nigro-piceae, femora dilute flava sed apice sat late picea; tibiae tarsique testacei, fulvo-pi- losulli. Abdomen subtiJissime punctatum, segmentis 4 pri- mis supra infraqgue basi leviter constrictis, cingulo parce ru- guloso-punctato, reliquis basi laeviore haud transversim 'im- 211 — pressa, nigrum, nitidum, segmento 4? margine apicali anguste albido, subtiliter licet tenuiter albido-pubescens. Á WVentris segmentum quintum medio longitudinaliter im- pressum et foveola apicali utrinque 1-tuberculata in— structum, sextum sub-depressum, apice fissum. Q Abdomine segmentis omnibus integris et inermibus. Habitat in Chacabuco. Tiene esta especie grandes afinidades con el St. Erich- sontii Fauv., asi como conel St. fuscipes Ericas., mas se distingue bien de ambos por la coloracion de las patas y la de la extremidad de los élitros. Su forma, la talla, el color y, en parte, la puntuacion, lo aproximan al St. sublilis Exricms., del que lo alejan, por otro lado, las diferencias que indico en la descripcion de mi especie. Lejos de ser tan comun como el St. chilensis SoL., el St. elegans, nobis, es bastante esca- so: los tres ejemplares que mi coleccion contiene, los adquirí en Chacabuco, dos de ellos por Mayo de 1879 y el tercero en Agosto de 1881; los primeros indivíduos (SP) que he visto los hallé sobre las flores de la Manzanilla (Maruta Cotula Lixx. ); el último ejemplar lo obtuve debajo de algunas hojas caidas. (46) 11. Echiaster, Ericuson. Ab éx:s, serpens et ¿smnp, stella. Echiaster, Ericns., Gen., 636, tab. II, f. 2 (1840); — BrLAncH., Hist. d. ins., 292 (1845); —Lacorp., Genera, II, 98 (1854); — Fauv., Not. entom., 5, 1,10 (1867); — SHarp, Op. cit., 274 (1876). Rugtilus (pt.), So. in Gay, Hist. Chil., Zool. IV, 309 (1849). Cabeza mas grande que el protorax, orbicular ú oblonga, sostenida por un cuello corto y angostísimo; Jabro entera— -> — 278 — mente córneo, notablemente transversal y con el borde an— terior armado de cuatro dentelladuras grandes y triangula- res; mandíbulas agudas, delgadas y sin prosteca; palpos maxilares con el último artejo cortísimo agudito y apenas visible; antenas cortas y rectas; protorax alargado, doble— mente mas estrecho que los élitros, mas ó menos elíptico, con el dorso mas ó menos profundamente bi-impreso; patas cor- tas, tarsos filiformes, con el primer artículo lijeramente alar- gado é igual en longitud al quinto; abdómen muy distinta- mente angostado hácia atrás y con los dos penúltimos seg- mentos alargados y tubulosos; ano peludo; estiletes no salientes. El cuerpo es largo y estrecho, densa, fina y esca- brosamente puntuado, exceptuando los segmentos tubulosos del abdómen, que siempre son casi lisos. Por el aspecto ge- neral se parece un poco á Stilicus y mas aún á Selerochi— ton Kraatz. Viven en los resíduos vegetales; corren con me- diana velocidad sin levantar el abdómen, y con movimientos ondulosos parecido á los de los Sunius. TABULA SPECIERUM. A. Corpus nigrum opacum. 2 — Corpus testaceum, opacum, abdomen apice nigrum: elytra vix infuscata; pedes pallide flavi. Caput orbiculatum suprá utrinque longitudinaliter impressum : pronotum obsolete bi-sulcatum E. melanurus. 2. Mentum apice emarginatum, angulis exterioribus fortiter acuteque productis. Caput orbiculatum, supra inter antennas utrinque obsolete impres- sum. Pronotum modice profunde longitudina- liter bi-impressum. Antennae testaceae. Pedes pallide flavi. Abdomen segmentis tubuliformi- bus sublaevibus parce punctatis. E. depressus. Mentum apice vix emarginatum, angulis exterioribus haud prominulis. Caput oblongumbasi atte— —- 219: — nuatum, inter antennas transversim subcon— cavum, basi medio impressum. Pronotum for— titer longitudinaliter bi-impressum. Antennae piceae. Pedes testacei. Abdomen segmentis apicalibus tubuliformibus basi sat dense sed haud scaber punctatis, apice laevibus. E. rugosulus. (87) 1. Echiaster melanurus, ErIcHson. Gen et. spec. Staph. 637, 2, (1840) Testaceus, opacus, pilis rigidis brevissimis reclima- tisque parce vestitus; oculis nmigris; antennis ca- pitehaud longroribus apicem versus infuscatis; ely- tris infuscatis; pedibus pallide flavis, cox1s posticis testaceis; abdomine segmentis 5=6 nigro- picets, nitidis. Capite orbiculato prothorace prope duplo latiore, subdepresso, suprá apicem versus utrinque obsolete longitudinaliter impresso sed paulo ante oculos transversim depressiusculo, subtiliter sca- briusculo-punctato, infrá haud scaber sed forlíus modice dense punctulato; prothorace elytris dimi- dio angustiore, ante medium utrinque modaice rotundato, apicem versus gradatim atlenuato, ba- sin versus leviter angustato, subdepresso, suprá ul capite punclulato, obsolete longitudinaliter biim- presso, interstilio inter impressiones vix sub- carinato, infrá grosse sparsim punctalo, elytris depressis, abdominisque segmentis 4 primis suprá infráque confertim fortius scabriusculo-punctatas, abdominis segmentis 5-6 sublaevibus, nitidis, parce fusco-pilosis. Long. 3 millim. Lal. elytr. mill. Hab. observ.: Columbia (ErICHS.). Vecino de la especie siguiente por la conformacion del O —Ñ menton, pero muy diverso por su color claro, el protorax un poco mas estrechado hácia adelante, los surcos del pro— noto menos marcados, etc. No he visto sinó dos ejemplares, capturados por mí en Chacabuco, bajo las hojas secas de al- gunas gramineas, por el mes de Noviembre de 1881. (88) 2. Echiaster depressus (SoL.) KrAATZ. Rugilus depressus, SoL, in Gar., Hist, d. Chile. Zool., IV, 310, 2 (1849). Echiaster depressus, Kraatz, Berl. ent. Zeit., 4 (1859); — Farm. et Germ, Ann. Soc. ent. Fr., 435 (18641); — Fauv., Amn. Soc. ent. Fr., 126, 32 (1864); — Fauv., Not. entom., 5, I, 14 (1867). Habilus praecedentis sed niger, opacus, breviter rigi- de flavido-pilosus; antennis capite vix longioribus labroque testaceis, dense scabriusculo-punctatus, palpis pedibusque pallide flavis. Capite orbiculato elytrorum latitudine, subdepresso, suprá inter an- tennas utrinque modice ampresso, dense scabriu- sculo-puneltalto, infrá dense fortiter sed haud scaber punctulato. Mandibulis inaequalibus: una bi-,alte- raque tri-denlata. Prothorace elytris duplo angu- stiore, apice attenuato, ut capite punctulato, dorso longitudinaliter bi-impresso, inter sulcos subcari— nato. Metasterno sal dense fortiterque punctato. Elytris prothorace longioribus, sculello abdominis” que seymentis 4 primis seabriusculo-subruguloso- punctatis, abdomine segmentisapicalibus 3 nitidas, parce punclatis et pubescentibus, sal longe pilosis. Long. 3 millim. Lat. elytr. ¿millim. Variat: Capite prothoraceque subtus piceis. Hab. obser.: Chile (SoL1ek, Falrm. et GErm., FaAuv.). =- 281 — Escasea bastante en el Oeste de esta Provincia, dondeobtuve 3 ejemplares que coleccioné en Chacabuco, sobre la flores de la Alfalfa (Medicago sativa LinN.). Su aspecto recuerda el propio de los Stilicus, á lo que contribuyen en gran manera la forma y dimensiones relativas de su cabeza y protorax. (89) 3, Echiaster rugosulus 2. sp. Niger, opacus, scabriusculo-punctatus, capite, pro- thorace elytrisque breviter rigideque, abdomine densius atque minus rigidealbido-griseo-pilosullas; antennis palpisque piceis, pedibus testaceis. Capite elongato, suboblongo, basin versus atlenualo, su— prá antrorsum transversim excavato, posterius medio prope basin longitudinaliter sal late im- presso; prothorace capite breviore, elytris duplo angustiore, oblongus, apicem versus allenualto, ba- sin versus paulo angustato, supra longitudinaliter bi-impresso, interstitio inter sulcos s. impressiones carinato. Long. 4+millim. Lat. elytr.vix¿ mal. Habitus fere E. longicollis Erich. sed caput basin versus angustatum. Caput prothorace majus, subdepressum, latitudine bre- vius;, oblongum, apice truncatum, basin versus atienuatum, utringue mox pone oculos levissime rotundatum, suprá inter antennas late transversim impressum, subconcavum, et utrin- gue partim suprá oculos et praesertim antennarum basin versus longitudinaliter impressum, ad clypeum transversim elevatum, basin versus impressione media latiuscula antror- sum ampliata sed gradatim evanescente instructum, suprá densius fortiusque infrá paulo minus scabriusculo-punctatum, nigram, opacum, apice angustissime piceum, breviter, rigide — 282 — reclinatoque albido-griseo-pilosullum. Ocult sat prominuli, ante capitis medium siti. Labrum nigro-piceum, fortiter 4-dentatum. Mandibulae nigro-piceae, medio acute biden- tatae, dentibus inaequalibus, dente anteriore posteriore du- plo longiore. Palpi partesque oris picei. Mentum apice vix emarginatum, angulis externis haud prominulis. Antennae capite parum longiores, articulo 2? 3que aequalibus modice elongatis, at 2” 3” paulo crassiore, 4-10 brevioribus sed gra- datim crassioribus, ultimo ovato, apice vix acuminato, prae- cedente paulo longiore, piceo-rufescentes, articulo primo obscuriore, ultimo praecedentibus dilutiore, subferrugineo, tenuiter albido-griseo-pubescentes. Prothorax capite paulo brevior, elytris dimidio angustior, oblongus, apicem versus attenuatus, basin versus modice angustatus, utringue ante medium vix rotundato-angulatus, supra longitudinaliter for- titer bi-sulcatus, interstitio inter sulcos carinato, dense sca- briusculo-punctatus, infrá subtilius scabriusculus, ubique pilis brevibus, rigidis, subreclinatis, albido-griseis, modice dense instructus. Seutellum scaber. Elytra prothorace ses- qui longiora, dorso utrinque lato, obsolete sublongitudina- liter impressa, dense fortiterque punctata, interstitiis subru- gulosis, densius albido-griseo-pubescentia. Mesosternum subtiliter alutaceum, parce atque fortiter punctatum. Meta- sternum dense fortiterque haud scaber punctulatum, subni- tidulum, parce breviter rigide pilosum. Pedes plus minusve dilute testacei; coxae mediae et posticae piceae. Abdo- men subnitidulum, subtiliter punctato-scabriusculum at se- gmentis apicalibus duobus subtilius dense haud scabriusculo- punctatis, apice laevibus, nigrum, segmentis apicalibus tubu- liformibus margine postica sat late piceis, sat dense sed haud rigide griseo-pubescens. Habitat in Baradero. Dos ejemplares de esta especie contiene mi coleccion, am- — 283 — bos cazados por mí en el Baradero (N. de Buenos Aires) por el Otoño de 1878. Aseméjase, en las formas, al E. longicollis Er1cHs., pero su cabeza es mas adelgazada hacia atrás. Los ángulos anteriores dei menton no son salientes y agudos co- mo en el E. melanurus Ertcns. y E. depressus SoL. ca- rácter que lo aparta de éstos para acercarlo al E. longicollas. (47) 12. Monista, SHarp. A póvosTis, solitarius? Sunúi spurúi (pt.) Ertcns., Genera, 638 (1840). Styliderus? Morscn., en Gersr., Wiegman's Archiv. Berichte, XXV, 1-2, 369 (1859). Monista, Share, Trans. entom. Soc. of London, 271 (1876). Caput suborbiculatum e collo breví angusto a pro- thorace affixum. Labrum transversum muticum medio emarginatum. Palpi maxillares articulo ultimo haud conspicuo. Prothorax subglobosus elytris angustior. Prosternum fere ubique corneum sed acetabula pone coxas anticas angusta, posterius aperta. Elytra convexiuscula prothorace longiora latioraque stria suturali sat fortiter impressa praedita, api- cemvix leviter conjunctim emarginata. Tarsi omnes articulo 4” sublus plantula membranea instructum. Abdomen breve basin versus modice angustatum. Habitus fere Stilici et Suntt simul similis. Caput porrectum prothoracis magnitudine vel paulo ma- juseoque parum latius, suborbiculatum, e collo brevi puncti- formia prothorace affixum, super antennarum insertionem — 284 — apice utrinque impressum. Sutura media gularis angustis- sima, linearis. Oculi rotundi, prominuli, capitis medium ver- sus siti. Labrum transversum, subbilobum, muticum, apice utrinque rotundatum, medio sinuatum. Mandibulae falcatae, acutae, una bi-,alteraque tridentata, prostheca minuta muni— tae. Maxillae basi corneae apice membraneae, lobo exteriore interiore sesqui longiore, intus ad apicem dense pubescente et pilis paucis longioribus instructo, extus setis paucis spar- sim praedito, lobo interiore ad apicem dense pubescente. Palpi maxtllares elongati, articulo 1” minutissimo, obco- nico, apice oblique truncato, 2* 32 paulo breviore, elongato subclavato, ante apicem leviter arcuato, 3 subcompresso, elyptico, fere fusiforme, apice obtuso, basi attenuato, praece- dente paulo longiore, ultimo haud conspicuo. Mentum trans- versum apice vix emarginatum. Ligula membranea brevis- sima, biloba, lobis minutis distantibus ad apicem pilosullis. Paraglossae triangulares palporum labialium articuli secun- di apice attingentes, intus sat dense ciliatae, apice setulosae. Palpi labiales 3-articulati, articulo 1 2% paulo breviore, obconico,2% ovato crassiusculo, exlus, ad apicem et medium versus uni-setoso, articulo ultimo tenui, subulato 2 paulo breviore. Antennae capite vix duplo longiores apicem versus levissime incrassatae. Prothorax sat breviter ovatus, sub- globosus, elytris prope dimidio angustior, utrinque vix per- spicue marginatas. Scutellum triangulare apice acutum. Elytra prothorace paulo longiora, capite vix sed prothorace prope duplo latiora, convexiuscula, apice truncata sed con- junctim vix emarginata, angulis posticis externis rotundatis, stria suturali sat fortiter impressa. Prosternum corneum sed acetabula pone coxas anticas haud occlussa, sublinearia, introrsum oblique directa, posterius conniventia. Mesoster— num inter coxas medias leviter triangulariter productum. Metasternum basi truncatum sed pro coxis inserendis utrin- que semi-circulariter emarginatum, apice inter coxas medias angustissime breviter productum. Pedes modice elongati; — 289 — coxae anticae dimidio femorum longitudine, coxae mediae multo minores, ovales, acetabula circa medium confluentia; co- xae posticae basi approximatae; femoratibiarum longitudine, sublineares, basi apiceque angustata, anteriora quam reliquis crassiora sed breviora. Tibiae apicem versus leviter incras- satae, apice minute calcaratae, extus haud oblique truncatae, modicegraciles, pubescentes. Parsí pubescentes, crassiusculi, tibia sesqui breviores, antici postici breviores; tarsi antici intermediique articulo 1? sequentibus 3 conjunctis vix bre— viore, subcylindrico, basin versus leviter attenuato, 2? [” ses- quí breviore subcylindrico, crassiusculo, 32 secundo distin- cte breviore a superne viso apice medio emarginato a latera viso apice fortiter oblique truncato, infrá sub articulo 40 nonnihil producto, 4% minimo vix perspicuo apice subtus plantula membranea, elongata, utrinque paralella, apice trun- cata, subtus pubescente, evidenter praedito, ultimo tenui pa- rum arcuato articuliquarti lobum membraneum vixsuperante, tarsi postici articulo primo subelongato, subcylindrico se- cundo duplo longiore, reliquis fere ut in pedibus mediis. Abdomen breve paulo ante apicem elytrorum latitudine, basin versus modice angustatum, basi sub coleopterorum api- ce constrictum, marginatum, suprá infráque convexiusculum, segmentis 4 primis subaequalibus, basi transversim subim- pressis, 5 praecedente longiore, 6% vix prominulo, 7% oc- culto. Styli anales haud conspicui. Este género, no es otra cosa que una desmembracion de Sunius; caracterízalo M. SHarP en los términos siguientes: «Labrum medio emarginatum, utrinque rotundalum. Mandibulae breviusculae, robustae. Palpi maxtlla- res articulo quarto inconspicuo. Prosternum post co- xas parte cornea magna sed acetabulis posterius haud occlussis. Tarsi articulo 3” parvo, 4” piloso membrana- ceo », incurriendo en un grave error de observacion, en lo referente al cuarto artejo tarsal. Al tratar de las afinidades y — 286 — semejanzas de este género, compáralo con Suntus, lo que no deja de ser exacto, mas su facies lo asimila á Litocharis, con el cual los Monista no tienen ni áun remota analogía. Tocante á Styliderus MorscH., no conozco sinó el muy bre- ve extracto que, acerca de él, ha publicado el Dr. GERSTAE- cKEr, definiéndolo como sigue: «auf den ersten Blick ei- nem Stilicus z. S. rufipes, similis, durchaus gleichend aber durch das zweilappige vierten Tarsenglied hie- reichend unterschieden und dadurch einem Uebergany zu den Suntus-Arten mitgewoelbten Halsschilde ma- chend »; nótase fácilmente que esta característica corres- ponde, casi punto por punto, á los Monista, mas, para que la correspondencia sea completa, opónese la conformacion del' cuarto artículo de los tarsos, dividido en dos lóbulos en Sty- liderus segun M. MorscHuLsky, entero y provisto de una plantilla membranosa en Monista. Puédese sospechar que el error de observacion cometido por el concienzudo y docto entomólogo de Thornhill, ha sido producido con anterioridad por M. MorscHULsKY y tanto mas verosímil es tal conjetura cuanto que el laborioso naturalista ruso no goza entre sus colegas europeos de la fama de profundo observador. Si mis suposiciones resultaran fundadas, el género Monasta pasaría á ser mero sinónimo de Styliderus. Entre los Monista de- bense comprender los Sunius descritos por EricHson, bajo los nombres de S. troglodites y S. pusio, y áun quizá, ade- más de éstos, algunos otros de los mencionados en su muy no- table obra. (90 1. Monista typica SHarp. Trans. entom. Soc. of London, 272, Vota* (1876). Rufo-castanea, nitida, modice obsolete punctata, an- tennis ferrugineis basi apiceque testaceis, palpis — 287 — pedibusque flavidis, elytrorum apice anguste te- staceo. Capite orbiculato elylrorum basi vix latitu- dine, prothorace subgloboso, elytris prothorace sesqui longioribus. Long. 3 3 millim. Lat. elytr. ¿millim. Caput suborbiculatum, elytrorum basi fere latitudine, apice utringue inter antennas modice impressum et superan- tennarum insertionem modice elevatum, paulo ante clypeum tranversim vix depressum, inter oculos leviter arcuatim- que impressum, antrorsum sat magne sed parum profunde, retrorsum obsolete parcius subtiliusque punctatum, pone ocu- los infráque obsolete vix crebre punctulatam, ubique tenvi- ter parceque subalbido-pubescens. Oculi nigri. Labrum ferrugineum, flavido-griseo-pilosum. Mandibulae ferrugi- neae, una bi-,alteraque 3-dentata. Palpt et os dilute testa- cea. Antennae capite vix duplo longiores, articulo 3” 22 pro- pe sesqui longiore, reliquis ad decimum usque brevioribus, ultimo ovato praecedentibus 2 conjunctis vix breviore, rufo- testaceae, medium versus obscuriores, tenuiter albido-pilo- sullae et pubescentes. Prothorax elytris vix dimidio angu- stior, subovatus, fortiter convexus, utrinque rotundatus, basin versus et apicem versus rotundato-angustatus, ante me- dium utrinque modice rotundato-angulatus, suprá sat dense obsolete punctatus, plaga media longitudinali angusta basi apiceque attenuata instructus, infrá obsoletissime punctula- tus ubique tenuiter parceque ut capite pubescens. Elytra prothorace fere sesqui longiora et duplo latiora, sublaevia, sparsim et aegre perspicue punctulata, nitida, rufo-castanea, apice anguste flavo-testacea, tenuissime albido—pubescentia. Mesosternum laeve. Metasternum sublaeve, parce albido- pubescens. Pedes pallide testacei, coxae mediae et posti- cae parum obscuriores, subtestaceae. Abdomen suprá in- fraque subtilissime obsolete parceque punctulatum, testaceo- ferrugineum, nitidulum, segmentis 4 primis apice anguste E at reliquis apicem versus gradatim lateque dilutioribus s. te- staceis, superne etinferne tenuiter densiusque albido-fuscano- pubescens. ¿ Abdominis segmento inferiore 6” apice late sed parum profunde emarginato. Q Abdominis segmento inferiore 6% apice leviter rotundato- producto. Hab. observ. Brasilia (SHARP). Semejante al Sunius pusio Erichs. (Gen., 649, 24) que, en mi concepto, es un Monista; difiere de él por su cabeza desprovista de fosetas frontales y por los caracteres sexuales. He coleccionado cuatro ejemplares en el Baradero, por Fe- brero de 1877; de estos indivíduos, dos han sido comparados por M. SHare con los tipos descubiertos por M. Bares en el Amazonas; debo, pues, á la benevolencia del sabio de Thorn- hill, no sólo la correcta determinacion de esta especie, sinó tambien todos los datos pertinentes al género Monista. Se- gun M. SHarp, es muy próximo á Monista cerla SHare (op. cit., 272,1), pero, «rather larger, with the thorax more obsoletelyy punctured and the antennae clouded im the middle.» (48) 13. Paederus (Fabr.) Curtis. Ab noidipos, paederas. Paederus (s. lat.), FaBr., Spec. Ins., IL, 339, 85 (1781). Paederus fam. III, Gravenn., Monogr. micropt., 142 (1806). Paederus (s. str.), Curtis, Britt. Entom., IL, 108 (1826); — Larr. in Cuv., Regne anim., IV, 436 (1829); — Stern., Hlustr. Britt. Entom., V, 297 (1832); —Borsp. et Lacoro., Faun. entom. Paris., 1,428 (1835); — Er1cus., Káfer d. M. Brandenburg, 1, 517 (1837); — Lar., Hist. nat. d. anim. 0 art., LI, 183 (1840); — Ericus., Genera, 649, tab. TV, f. 30 (1840); — Lacorn., Gen. d. Coleopt., IL, 100 (1854); — Kraarz in Extcus., Naturg. d. Ins. Deutschl., II, 724 (1858); — Jaco. Duv., Genera, II, 48, 65 (1865); — Lu- coNtE, Smiths. miscell. Collect., HI, 66 (1862); — Fauv., Not. entom., 5, 1,15, 2 (1867); —CaLw. et Jar6., Káfer- Buch, 152 (1869); — Smarr, Op. cif., 284 (1876). Paederus sectio 4, ManxernH., Précis 39 (1830). Paederus, BLaNcH., Hist. nat. d. ins., 1, 292, 2, 4 (1845); — Tuoms., Skand. Col., IL, 195 (1860); — Esusp. Op. cif., IX, 180 (1867); — GirarD, Traité d'entom., L, 302, pl. XIV, £. 5 (1873). : Paederomorphus, Gaur. D. Corres, Ann. Soc. entom. France, 75 (1862). Cabeza tan ancha como el protorax, pero separada de este último por un cuello corto y angosto; antenas en forma de hilo; palpos con el último artejo corto, obtuso y poco visible; protorax ovalado y bastante convexo; élitros mas largos que el protorax ; abdómen alargado, casi paralelo, con los estiletes terminales salientes; pies largos y delgados con el cuarto artículo tarsal dividido en dos lóbulos redondeados; cuerpo comunmente rojo, con la cabeza y el extremo del abdómen negros y élitros azules, ó completamente negri- azul,- son caracteres que fácilmente distinguen, entre los de su estirpe, á este elegante género; mas, si ellos no bastasen, denunciaríanlo su labro casi entero, lijeramente sinuoso en el medio del borde anterior, sus mandíbulas provistas, en el lado interno, de un apéndice membranoso, estrecho, móvil y bastante largo, su lengúeta dividida en dos cortos lóbulos membranosos y armada con dos cerditas, sus post-episternos ocultos bajo la márgen lateral de los élitros y sus tarsos an- teriores ensanchados. Es afine de Gnathymenus Son. (Hist. Chile., Zool., IV, 326), pero bien distinto por tener élitros libres y siempre mas largos que el protorax. Los Paederus habitan entre los tallos de Jas gramíneas, bajo las hojas secas T, VI 19 E ó en parajes próximos á depósitos, ó corrientes de agua; vue- lan medianamente bien, corren con escasa velocidad, levan- tando mucho el abdómen, cuando se les inquieta; su régimen, parece ser exclusivamente carnicero. Las especies de este género se hallan en todos los continentes y sobre todo en el Nuevo Mundo. TABULA SPECIERUM. A. Palpi maxillares articulo penultimo plus minusve infuscato. Le — Palpi maxillares articulo penultimo flavo, immaculato. 3. 2. Tibiarum apex tarsique picei. Palpi maxillares ar— ticulo 3” apice fusco. P. brasiliensis. — Tibiarum apex tarsique testacei. Palpi maxillares articulo 3? toto piceo. P. bonariensis. 3. Prothorax anterius elytra haud latior. Tibiae omnes apice late flavo-testacei. Tarsi flavo-testacei. P.mandibularis. — Prothorax anterius elytra latior. Tibiae nigrae. Tarsi testacel. P. ferus. (91) 4. Paederus brasiliensis, ERICHSON. Gen. et spec. Staph., 658, 16 (1840); — BLaxcn. in D'OzB., Voy. Am. d. Sud, 85, 297 (1843); — Lucas in Lar. p. CAsr., Anim. nouv. ou rares d. P'Am. d. Sud, Entom., 51 (1857); — Burm., Reise, II, 165 (1865); — Fauv., Bull. Soc. entom. Belgique, XXVI, 12 (1877). Niger, nitidus; prothorace, mesosterno, abdomanis- que segmentis 4 primis rufo-sanguineis, saepius abdomine lateritio; elytris coeruleis praesertím in vivis ad viridem vergentibus; antennis articulis e basalibus flavis, apicalibus ferrugineo-testaceís, me- diiss.4-8 vel 5-9 fuscis, articulo 3? 2” duplo lon giore, palpis maxillaribus flavo-testaceis, articulo 3 ad apicem ultimoque toto fuscis; coxis flavo-te- staceis, femoribus flavis apice nigris, tibiis tarsis- que piceis sed 2llis basi obscurioribus s. nigris. Ca- pite orbiculato prothorace vix latiore, basi etutrin- que parce punctato, medio late laevigato inter oculos transversím sed anterius utrinque longitu- dinaliter impresso, impressionibus sal fortiter sparsim punctatis. Mandibulis in utroque sexu intus dente valido obliquo apice bidentato armatis. Prothorace ovato convexo elytris prope duplo an- gustiore, dorso biserialim parceque utrinque spar- sim punctato. Scutello alutaceo parum obsolete punctato. Elytris crebre fortiter punctatis. Abdo- mine subtiliter parcissime punctato. Long. 8 !-9 millim. Lat. elyt. 1 2-1 2millim. SS Abdominis segmento inferiore 6? fere juxta basin fisso, 7% angusto, paralello, ensiforme, utrinque an- guste marginato, medio longitudinaliter subcari- nato. Q Abdominis segmento ventral: 6” apice fortiter triangulariter producto, processu seymentum 7" obtegente. Hab. observ.: Brasilia (Er1cus., Lucas, Fauv.), Respu- blica Argentina in Corrientes (D'Or5. ), et in Tucuman (Burm.). Comun en la Provincia de Buenos Aires. Durante el Ve- rano frecuenta las flores y los detritus vegetales; en el In- vierno se guarece entre los cañas de las gramíneas, bajo ho- jas secas, piedras, troncos, etc. > — 292 — (92) 2. Paederus mandibularis, ErIcHsoN. Genera et spec. Staph., 659, 18 (1840); — Lucas in Lar. DE Cast. Anim. nouv. ou rares de l'Am. d. Sud, 51 (1857). Statura et corporis coloribus fere omnino ut in prae— cedenti, sed paulo major, paípis flavis, immacu- lutis, tibiarum apice tarsisque flavidis. Capite, metasterno, abdominisque segmentis ultimis ni- gris, nitidis; prothorace, mesosterno, scutello abdo- minisque segmentis 4 primis rufo-sanguineis ; antennarum articulis basalibus tribus flavis, 4-8 fuscis, 9-11 testaceis; palpis flavis; elytris coeru- leis; coxis anticis flavis, medirs posticisque testa- ceis, femoribus flavis apice nigris, tibiis basi ni- gris, in anterioribus fere tertia parte apicali in posterioribus fere dimidio terminali flavo vel flavo-testaceo; tarsis flavo-testaceis, sed anticis ob= scurioribus. Capite orbiculato-subquadrato, pro- thoracis latitudine, inter oculos transversim sed an- terius el utrinque longitudinaliter impresso, suprá parce sparsim punctato, infrá sublaeve, nitido. Antennarum articulo 3 2 plus duplo longiore, Prothorace elytrorum latitudine, convexo, basin versus angustato utrinque ante medium rotundato, dorso biseriatim utrinquesparsim puncetato. Scutel- losubliliter strigoso parcissime vix perspicue pun- ctulato. Elytris fortiter punctatis, tenuissime gri- seo-pubescentibus, modice dense breviter erecteque nigro-pilosullis. Abdomine suprá obsolete parce- que infra fortius densiusque punctato, modice bre- vuiter suberecte nigro-piloso. Long. 10. millim. Lat. elytr. 12 millim. | Mandibula dextra magnitudine normal: sed dente — 293 — medro deorsum elevato imstructa, sinistra valida, incrassata, apicem versus dilatata, subcultriforme, apice oblique truncata el paulo ante apicem obtuse uni-denticulata. Abdominis segmentis 6” 7*%que inferis omnino ut in praecedenta. Q Latet. Mandibulis simplicibus ex EricHsono a mare d1ffert. Hab. observ.: Brasilia (Ericus., LAP. D. CAST.). No conozco, de esta especie, sinó un ejemplar Y que colec- cioné en Chacabuco, por Agosto de 1882. Su aspecto es muy semejante al del P. brasiliensis, del que se distingue inme- diatamente por el color de los palpos y el de las patas, la mayor longitud del tercer artejo antenal con relacion al segundo, el protorax mas ancho, el mayor tamaño, ete. (93) 3. Paederus ferus, ErIcHsoN. Genera, 659, 19 (1840); — Burm., Reise, I, 484 (1865);— SoLskY, Mat. p. Pentom. d. Am. d. Sud, III, 24, 21 (1872). Nager, nitidus; prothorace abdominisque segmentis 4 primis rufis. Scutello piceo-rufo. Elytris cyanets. Antennis bast flavis apice testacers, medio infusca- tis. Palpis testaceis, inmaculatis. Pedibus, coais testacers, femoribus basi flavis apice nigris, tibiis nagrais, tarsis testaceis. Capite prothoracis latitu- dine, orbiculato, inter oculos utrinque et inter an- tennas distinctius impresso, disperse punctato. Antennarum articulo 3% 22 duplo longiore. Pro- thorace subovato, antice elytris paulo latiore, basin versus angustato, dorso biserialim utrinque di- spersesubtilius punctato. Elytris fortiter profunde- — 294 — que punctatis, parce cinereo pilosullis. Abdomine parce punctato,nigro-piloso. Long.5 lin. Lat.elytr.? $ Mandibula sinistra incrassata, apice dilatata et oblique truncata. Q Mandibulis simplicibus. Habitat observ.: Brasilia (EricHs.), Respublica Argentina in Paraná (Burm.), Nova Granada (SOLsKY). No conozco esta especie, cuyos principales caracteres he extractado de la descripcion dada por EricHsox. El Pae- derus ferus, áun cuando no ha sido hallado, hasta hoy, en Buenos Aires, debe existir muy probablemente en el litoral del Paraná, cuya fauna entomológica ufrece notable seme- janza con la de Entre-Rios, Provincia en la que el Dr. Bur— MEISTER recogió este Paederus. (94) 4. Paederus bonariensis, 7. sp. Elongatus linearis; capite metasterno abdominisque apice nigris nitidis; prothorace, mesosterno, scu- tello, abdominisque segmentis 4 primis sangui- nes; elytris coeruleis; antennis pedibusque posta- cis testaceis sed illis articulis 4-8 nigro-picels, basi rufo-piceis, his femoribus apice tibiisque basi nigris, pedibus anticis, femoribus basi et coxis testaceis exceptis, piceis. Palpis obscure testaceis sed articulo 3% piceo. Capite rotundato, sub-qua- drato, basi et utrinque parce punctato, inter aculos transversim et super antennarum basin utrinque impresso, fusco-pubescente et sat longe parceque piloso. Prothorace ovato medio subtiliter bi-seria— tim utrinque adsperse punctulato, punctis omni- bus fusco-piligeris. Elytris quam in Paedero bra- 295 — siliense fortius crebriusque punctatis, tenuiter griseo-pubescentibus., parce erecteque fusco-pilosis. Abdomine sparsim punctulato, parce nigro-fusco- piloso. Long. 8 millim. Lat. elytr. 12 mallim. Statura Paederi brasiliensis, sed minor et angustior, ti- biae tarsiqueanticenigro-picei, tibiarum intermediaram et pos- ticarum apice,tarsisque testaceis, palporum articulo 3” toto piceo, elytris fortius punctatis discedit; cum Paedero man- dibulare valde congruit at corpore duplo minore, palpi et pedes antice obscuriores imprimis differt. Caput suborbiculatam, prothorace paulo latius, basi truncatullum, pone oculos rotundatum, ante oculos paulo angustatum, convexiusculum, suprá apice utrinque modice impressum et super antennarum basin sat fortiter plicato-ele- vatum, inter oculos transversim, arcuatim subimpresso, im- pressione prope oculos latiore, sparsim parceque punctatum, longitudinaliter laevigatum sed impressione inter oculos, punctis fortioribus praedita, medio longitrorsum laevigato- interrumpente, pone oculos infraque sparsim subtiliter pun- ctatum, nigrum, nitidum, parce griseo-pubescens el fuscano- pilosam, collum rufum. Labrum nigro-piceum parce griseo- setosum. Mandibulae rufo-piceae. Palpi maxtllares basi obscure rufo-piceae sed articulo 3% piceo, ultimo 3” paulo dilutiore. Maxillae basi piceae, apice rufescentes, partes oris testaceo-piceae. Antennae articulo 3? 2” plus sesqui longiore, dilute testaceae, articulis 4-8 nigro-piceis basi rufescentibus. Prothorax subovatus, modice convexus, ad apicem elytroram basi paulo angustior, basin versus nonnibil angustatus, supra dorso bi-seriatim punctatus, seriebus e punctis paucis, 5-6 compositis, utrinque adsperse subtilius punctatus, rufo-sanguineus, parce fuscano-pilosus. Scute- llum rufum, parce parum profunde punctatum. ¿lytra prothorace longiora, eyanea nitida, margine suturali nigra, quam in Paedero brastliense fortius crebriusque punctata, - 296 — tenuiter griseo-pubescentia, parce erecteque fusco-pilosa. Mesosternum rufum. Metasternum nigrum, nitidum, parce pubescens. Coxae testaceae. Femora antica flavo- testacea prope dimidio apicale nigro-piceae, intermedia et postica dilutius flavo-testacea, apice late nigra. Tíibiae an- ticae piceae apicem versus vix dilutiores; tibiae mediae et posticae nigro-piceae apice sat late testaceae. Tarsi antica picei, medit et postici testacei. Abdomen tenuissime stri- goso-alutaceum, subnitidum, sparsim punctulatum, atque subtus segmentis basalibus 4 basi sat fortiter denseque pun- ctatum, parce fusco-nigro-pilosum, segmentis 4 primis rufo- lateritiis, 5” (hoc apice tenuiter albido), 6% 7%que nigris, nitidis. $ Latet. Q Abdominis segmento 6? superne et inferne apice medio triangulariter producto. Mandibulae simplices. Habitat in Baradero. Estrechamente afine del P. mandibularis, pero diverso de él por sus palpos maxilares, tibias y tarsos anteriores pardo de pez, su tamaño mucho menor, el protorax un poco mas estrecho que Jos élitros y el tercer artículo de las an- tenas menos alargado. Débole á M. Fauvez, entendido en- tomólogo de Caen, notable por sus excelentes trabajos sobre los Staphylinidae, el conocimiento de la novedad de este Paederus, que yo confundía con el P. mandibularis, cuyas diferencias he podido constatar despues. El ejemplar, ahora un tanto deteriorado, que me ha servido para la descripcion y tambien el único que he visto, fué coleccionado por mi hermano en el Baradero, durante el Otoño de 1878. A (49) 14. Sunius, Leach. A Xóvso, nomen appelativum. Suntus (Leach), Errcns., Káfer d. M. Brandenb., 1,523 (1837); — Exricus., Gen etspec. Staph., 637, tab. IV, f. 33 (1840); — Biancn., Hist. nat. des ins., I, 292, 4, 2, 2 (1845); — LacorD., Gen., 1, 99 (1854); — Kraarz, Naturg., U, 720 (1858); — Jaco. Duv., Gen., II, 48, 64 (1859); — Thoms., Skand. Coleopt., 1, 209 (1860); — Lecownre, Co- leopt. of North Am. in Smiths. Misc. Collect., IIHL., 66 (1862); — Thowms., Op. cit., IX, 180 (1867); — CaLw. et Jarc., Káfer—Buch, 152 (1869); — SHarr, Trans. en—- tom. Soc. Lond., 289 (1876). Astenus (Des.), Sreen., Mlustr. Britt. Entom., Y, 175 (1832); — Borsp. et Lacoro., Faun. entom. Paris., I, 435 (1835); — Des., Catal. d. s. collect. (ed. 3), 74 (1837). Dibelonetes, SamtB., Act. Soc. Fenn., II, 2 (1847). Cuerpo aplastado muy largo y estrecho, las mas veces pa- ralelo; cabeza mas grande que el protorax , deprimida y oblonga; antenas muy delgadas y poco largas; labro armado de dos espinitas hácia el medio del borde anterior; mandíbulas alargadas, muy delgadas, agudas, armadas con un prolongado diente en la arista interna y sin prosteca visible; palpos ma- xilares con el último artejo oculto ó apenas visible; proto- rax mas angosto que los élitros, estrechado hácia la base, mas ó menos anguloso ó6 redondeado en los lados, antes del me— dio; élitros poco mas largos que el protorax, truncados en su extremidad; prosterno completamente córneo y con las cavi- dades condiloideas cerradas por detrás; patas cortas, tarsos con los tres primeros artejos bastante largos, sobre todo el primero y con la cuarta falanje cortísima y provista inferior- mente de una plantilla membranosa muy visible y que á ve- ces hace aparecer bilobulado al cuarto artejo tarsal; abdómen — 298 — largo y angosto, mas ó menos estrechado hácia su base; cabeza, pronoto y élitros densa y finamente puntuados, mas Ó menos opacos y semejando la puntuacion una piel de zapa mas ó me- nos grose a; elabdómen es por lo comun bastante fuertemente puntuado, pero noazapado y los élitros á veces, aunque con profundos y numerosos hoyuelos oblícuos, carecen del aspecto sutilmente granulado que distinguen á la cabeza y al proto- rax. Son insectos negros ó amarillentos, muy reparables por la delgadez y largura de su cuerpo; habitan el antiguo y el nuevo continente; viven bajo las piedras, ó los restos vege- tales en vía de descomposicion, se alimentan de presa viva como todos, ó los mas de los Peederint; corren con bastante velocidad levantando mucho el abdómen; el sexo se reco- noce en muchas especies por el sexto arco ventral, mas ó menos profundamente escotado triangularmente en los. ma— chos y entero en las hembras. Este género es único entre los de la tribu, por la conformacion del prosterno en un todo igual á la de los Pinophilini; es, hasta cierto punto, un género de transicion entre uno y otro grupo, motivo por el cual lo coloco al fin de los Paederin:. (95) 4. Sunius signatus (Santp.) GEmm. et HAROLD. Dibelonetes signatus, Samtz., Act. Soc. Fenn., IL, 2, 793 (1847). Sunius serpens? SHmarr, Trans. entom. Soc. of Lond., 292, 3 (1876). Testaceus; oculis, elytris macula laterali, oblonga, subobliqua, alliis sat magna, alliis subobsoleta, ab- dominisque segmento 5%, nigro-picers sed hoc apice piceo-testaceo. Antennis, palpis, pedibusque pal- lide flavidis. Capite subovato prothorace paulo la- tiore, suprá subtiliter ruguloso-punctato, subtus fortíus parciusque punctato, supernetenuiter infer- — 299 — ne sparsim griseo-pubescente,utrinque parce nigro- piloso. Prothorace utrinque ante medium rotun- dato-angulato, basin versus angustato, suprá sub- tiliter ruguloso-punctato, tenuiter pubescente, late- ribus parce nigro-setosis, subtus parce subtiliter punctulato. Elytris tenuiter denstusque yriseo-pu- bescentibus ad basin prothorace paulo latioribus apicem versus angustatis, prothorace paulo longio- ribus, fortiter denseque punctulatis, interstitiis ru- gulosis. Pectore subtiliter sat crebre punctato te- nuiter griseo-pubescente. Abdomine subtiliter cre- breque punctato, seymentis 5” 6%que sparsius pun- ctatis, tenuiter modice dense pubescente, apicem versus nigro-piloso. Long. 3h millim. Lat. elytr. vix ultra 7 millim. Hab. observ. : Brasilia (SAHLB.). El Suntus signatus SaHmtB. abunda en la Provincia de Buenos Aires; se le halla casi siempre oculto al pié ó entre las cañas de las gramíneas. Paréceme muy semejante al S. attenuatus ExricHs., con el cual bien pudiera ser que fuese identificado De la especie siguiente difiere por su cabeza un poco mas ovalada y siempre testacea como el torax; las man chas oscuras de los élitros son variables en extension y en intensidad de colorido, pues hay ejemplares en los que ape- nas es visible, al paso que, en otros, ocupa casi todo el élitro; el color del 5% segmento abdominal es tambien bastante va- riable. (96) 2. Sunius paranensis Fauv.. 2. sp. Testaceus; captte, elytrorum macula laterali elon- gata, abdominis segmento 5%, meso- metasternoque — 300 — fusco- vel nigro-piceis; antennis, palpis pedibus- que pallide flavidis. Capite elytrorum latitudine, basi truncato, utrinquesubparalello, prothoraceque elytris paulo angustiore, suprá subtiliter punctato- rugulosis, elytris prothorace sesqui longioribus, apicem versus angustatis, crebre subtiliter puncta- tis. Abdomine subtilissime punetato segmentis apt- calibus duobus laevioribus. Long. 4; - 5 maillim. Elongatus, angustus, subdepressus. Caput prothorace paulo latius et longius, elytrorum fere lalitudine, ovatum, utrinque subparalellum, subdepressum, basi truncatum, ad angulos posticos rotundatum, ante oculos modice angustatam, deinde parum ampliatum, fuscum vel nigro-piceum, apice summo nitidum basi piceum, suprá sub- tiliter confertim punctato-rugulosum, antice paulo minus for- titer punctatum, leviter griseo-pubescens, subtus modice dense sat fortiter parum profunde punctatum, parcius griseo— pubescens, utrinque praesertim pone oculos parce nigro-pi- losum Oculi prominuli, nigri. Labrum testaceum. Manda- bulae et os flavo-testacea. Palpi pallide testacei. An—= tennae capite fere duplo longiores, tenues, apicem versus laevissime incrassatae, totae dilute testaceae. Prothorax ely- tris paulo angustior, longitudine capitis vix brevior, ovatus, subdepressus, basin versus leviter angustatus, utrinque ad apicem a basin usque gradatim rotundatus sed paulo an- te medium obtuse rotundato-angulatus, basi truncatus, angu- lis anticis rotundatis, posticis obtusis, supra subtiliter puncta- to-rugulosus, subtus sublaevigatus, testaceus, supra tenuiter parceque griseo-pubescens, utrinque setis et pilis nigris pau- cis instructus. Seutellum parce punctatum. Elytra protho- race sesqui longiora, crebre subtiliter punctata sat dense sed tenuiter griseo-pubescentia, dilute testacea, utrinque macula fusca vel nigro-picea, magna, longitudinali, elongata, sub- elyptica, antice plus minusve attenuata neque humeros neque —- ¿UL = marginem posticam attingente notata. Mesosternum et meta- sternum picea velni gro—picea, subtiliter punctulata, griseo- pubescentia. Pedes dilute flavi. Abdomen elongatum ba- sin versus angustatum, capite, prothorace elytrisque simul sumptis paulo longius, segmentis 4 primis supra subtiliter sat crebre subtus paulo minus crebre punctatis, 5-6"que par- cius dense punctulatis, segmentis 4 basalibus testaceis, pe- nultimis duobus nigro-piceis, nitidulis, apice plus minusve piceis, ultimo rufo-piceo, tenuiter sat dense griseo-pubescens, ad apicem sparsim erecteque nigro setulosum. $”? Abdominis segmento 5% infero medio leviter rotundato- producto. Q? Abdominis segmentis omnibus integris. Habitat in Chacabuco, Baradero, Zárate, Chascomús, et Flores. Aseméjase de un modo notable á la especie anterior, pero es constantemente mayor, su cabeza es casi paralela, en casi todos negra de pez, aunque suele ocurrir que se la halle de color testáceo; lo mismo sucede en lo que al mesosterno se refiere. Es muy afine del S. binotatus Say con el que temo mucho que sea idéntico. Bastante variable en la coloracion, unas veces su cabeza y metasterno son testaceo—píceos, otras el sexto y séptimo segmentos abdominales son píceos; en ocasio- nes el borde posterior del 4” segmento del abdómen es pí- ceo, con frecuencia la mancha parda de los élitros ó es mas pequeña ó mas borroneada que de ordinario, y finalmente en raros indivíduos la mancha se extiende ocupando casi todo el élitro, con contornos indecisos ó vagamente indicados. Se le halla durante todo el año, al pié de las gramíneas, oculto entre los restos de hojas mezclados con tierra vegetal. Sus larvas casi de igual forma que el insecto perfecto, blanque- cinas, con la cabeza y los segmentos torácicos rojizos y en las que no he observado el apéndice caudiforme, comun á — 302 -- las larvas de los «Staphylinidae; las he encontrado, por Abril de1881, en la vecindad de los nidos subterráneos del Termes Lespessi MúLt. He hallado este Sunius en todos los parajes de la Provincia, donde he podido coleccionar; en consecuencia no creo, pues, aventurado, suponer que él habita en todas sus regiones, máxime cuanto que mis investigacio- nes se han efectuado al Norte de la Provincia ( Baradero, Zárate), al Sur (Chascomús), al Oeste (Chacabuco, Salto), y finalmente en lo alrededores de Buenos Aires (Flores, Pa- lermo). He conservado para ella el nombre que el distingui- do entómologo de Caen, M. Fauvez, había dado á esta especie, recogida por M. GERMAIN en nuestro territorio. Vi. PINOPHILINI, Entcuson. Pinophilini, Ertcns., Genera, 668 (1840); — CaLw., et Jaro., Kaefer-Buch, 153, 5 (1869). Pinophilites, BLawncn., Hist. d. ims., L, 292 (1845); — Jaco. Duv., Genera, Il, 49, 5(1859). Pinophilides, Lacoro., Genera, IL, 101 (1854). Paederini (pt.), Kraarz, Naturg., IL, 662 (1858). Cabeza triangular, pocas veces redondeada ó cuadrangular, del ancho del protorax y unida á él por un cuello corto mas ó menos delgado; antenas filiformes y rectas, situadas en los bor- des laterales de la frente (nunca son replegadas sinó lije- ramente salientes hácia fuera) y un poco delante de los ojos ; labro córneo, entero ó hendido en el medio; mandíbulas pro- vistas de prostecas muy aparentes, palpos maxilares con el últi- mo artejo muy grande y masó menos inclinado hácia dentro,con frecuencia provisto por fuera de un espacio membranoso ; protorax bien separado de los élitros y con el borde anterior truncado; prosterno completamente córneo y sin estigmas visibles; élitros con sutura entera, truncados en el extremo, ó escotados; ancas anteriores largas y salientes y las poste- riores cortas y cónicas; fémures anteriores casi siempre mas gruesos que los otros; tibias las mas veces comprimidas y ensanchadas hácia la extremidad y con la arista externa mas ó menos truncada ó escotada en el extremo inferior; tarsos de 5 artejos, con las tres ó las cuatro primeras falanges del par anterior muy anchas y transversales, formando una paleta oval velluda por debajo ó provista de láminas membranosas. — 304 Abdómen alargado, aquillado en la base del vientre, reple- gado ó nó en los lados del dorso y con el último segmento cónico y casi siempre saliente; glándulas anales visibles sólo en rarísimos casos. Este grupo es muy afine del anterior, al que M. Kraarz lo ha reunido, sin utilidad ni fundamento, á mi entender, puesel mismo autor, al desarrollar la sinopsis genérica desus Paederinsse ve forzosamente conducidoá se- parar los satélitesde Pinophilus en una seccion clara y perfec- tamente limitada porla conformación de los palpos, entera- mente diversa de la que marca al grupo precedente; por otra parte, el prosterno, córneo que sólo en un género, y como excepcion, se observa en Paederinti, es la regla en Pinopha- lini. Son los Pinophilin: de cuerpo largo, estrecho y paraa lelo, con la cabeza y el protorax libres y el abdómen terminado en punta cónica; su facies, aunque análoga á la de los Pae- derini, tiene un sello particular que al instante Jos distingue; viven á la manera de los Paederini y habitan en el medio- dia del Asia, de Europa, en el África, en la Oceanía y en am- bas Américas, más singularmente en la del Sur. TABULA GENERUM. XA. Palpi maxillares articulo ultimo praecedente vix longiore crassioreque, elongato—oblongo apice acutiusculo introrsum oblique directo. Labrum medio fissum sed muticum. Mandibulae intus dente valido apiceobliquetruncato armatae. An- tennae filiformes articulis ultimis tenuibus. Li- gula nuda. Paraglossae ligula longiores, lineares, intus ciliatae. Tarsi antici articulis 4 primis fortiter transversim dilatatis, subtus membra= neo-lobatis, intermedii posticique articulo 4” parvo utrinque anguste corneo-lobato. Abdo- men marginatum subtiliter crebre punctatum. Styli anales nulli. PINOPHILUS. Z. Palpi maxillares articulo ultimo praecedente longio- — 305 — re crassioreque ovato-subsecuriforme intror- sum directo. Labrum medio sinuatum obsolete bi-denticulatum. Mandibulae intus dente valido apice acuto praeditae. Antennae filiformes arti- culis ultimis saepins incrassatis. Ligula ciliata. Paraglossaeligula breviores, modicerotundatae, nudae. Tarsi antici articulis 3 primis transver— sim triangulariter dilatatis, infralobatis, inter— mediis posticisque articulo 4” breviutrinque ro - tundate membraneo-lobato. Abdomen immar- ginatum, segmentis 4 primis imbricato-granu- lato-punctatis. Styli anales conspicui, acuti, cornel. PALAMINUS. (50) 4. Pinophilus, GrAvexHoRsT. Á rusos, squalor el pus, amicus. Pinophilus, GrRAvexH., Micropt. Brunsv., 201 (1802); — Larr., Hist. Crust. et Ins., IX, 336 (1804); — Larr. in Cuv., Regn. anim., IV, 435 (1829); — Lar., Etud. entom., I, 424 (1835); —Norbm., Symbolae, 154, tab. 2,f. 6(1837); — Lar., Hist. d. anim. art., I, 482 (1840); — Enircus., Genera, 669, tab. IV, f. 34 (1840); — Lacorp., Genera, II, 102 (1854); — BLancn., Hist. d. ins., I, 292 (1845); — Canw. et JaeG., Kafer-Buch, 154 (1869); — SHARP, Trans. entom. Soc. of London, 318 (1876). Lathrobíum, fam. I, GravexH., Monogr. Micropt., 129 (1806). Pythiophilus, Auo. et BruLt., Hist. nat. d. ims., IL, 75 (1835). Lyeidius, Des., Catal. (ed. 2.), p. 64, et (ed. 3) p. 73 (1837). Araecerus, Norbm., Symbolae, 7 (1837). Aracocerus, Norbm., Op. cit., 157 (1837). Cuerpo muy largo, estrecho y casi paralelo, con el extre- mo del abdómen generalmente cónico. Cabeza cuadrada, ó lijeramente triangular, tan ancha como el protorax y sos— tenida por un cuello corto y grueso; antenas filiformes, le- T, YI 20 — 306 — vemente complanadas, adelgazadas hácia la extremidad, con el primer artejo gruesecito y un poco alargado y los restantesá veces delgadísimos; labro cortísimo, fuertemente transversal, córneo y hendido en el medio; mandíbulas largas y agudas, provistas de unaprosteca bastante grande, encorvadas en for- ma de hoz y armadas por dentro con un diente grande, pero no agudo, sinó cortado en bisel, ú obtusamente bidentado en su extremidad; Jengúeta membranosa y desnuda dividida en dos lóbulos cortos; paraglosis mas largas que la lengúeta y provistas de finas pestañas por dentro; palpos maxilares con el último artejo poco mas largo y grueso, que el que lo pre- cede y en forma de huevo mas ó menos alargado, agudito en el ápice y marcado exteriormente con un pliegue angos- tísimo y longitudinal, formado por una membrana lijera- mente extensible; este artejo forma un ángulo bastante mar- cado con el tercero y se halla oblícuamente dirijido hácia adentro; protorax de lados casi paralelos, separado de los élitros por una cintura gruesecita, con el dorso mas ó menos densa y fuertemente puntuado y, á veces, con playas, ó lí- neas lisas y longitudinales; fémures anteriores notablemente mas gruesos que los otros; tibias con una escotadura exte- rior en el extremo; tarsos anteriores muy anchos y ovalados, con los cuatro primeros artejos provistos de hojas membra- nosas en lo inferior; tarsos intermedios y posteriores sencillos y estrechos, pero con el cuarto artejo cortisimo, muy pequeño y con un angosto lóbulo en cada lado; abdómen replegado en los lados del dorso, casi paralelo en sus dos tercios ante- riores y despues angostado hácia lo posterior. Son insectos negros, y casi todos con patas rojas ó amarillas; gustan de lugares acuáticos y viven como los Lathrobium. Los Pino- phailus habitan la region mediterranea de Europa, el Asia, África, algunas islas de Oceanía y ambas Américas; las espe- cies del género abundan en la América del Sur; pero no han sido halladas en Chile, ni en el Perú. . O TABULA SPECIERUM. 1. Pedes rufi vel flavi, crassiusculi. — Pedes migri, subtenues; tarsi dilute rufi. Z. Oculi ad capitis angulum posteriorem oculoram dia— metro aequaliter vel dimidio distantes. Segmen- tum prebasilare sublineare, posterius leviter angustatum. Pronotum modice elongatum, me- dio bi-plagiatim utrinque crebre punctatum, sed plagis longitudinalibus tribus laevibus no— tatum. Pedes rufi. — Oculi ad capitis angulum posteriorem approximati oculorum diametro vix quarta parte distantes. Segmentumprebasilarefortiter triangulare, po- sterius angustissimum et interdum obsoletum. Pronotum subquadratum, dense punctatum, utrinque prope angulos anticos callo rotundato laevi instructum, saepe linea media longitudi- nali laevigata notatum. Pedes flavi vel flavo- testacel. 3. Elytra nigra vel nigro-picea. -— Elytra rufa. Abdomen apice rufum. 4, Scutellum punctulatam. Antennae apicem versus distincte attenuatae. Femora postica in mare subtus medium versus dente valido triangnlare armata. Trochanteres postici in mareacuminati. Corpus majoris magnitudinis. — Scutellam laevigatum.Antennae apicem versus haud distincte attenuatae. Femora postica in utroque sexu simplices. Trochanteres postici in utroque sexu simplices. Corpus mediae magnitudinis. 5. Pronotum alutaceum dense subtiliter punctatum, opacum, lineola media longitudinali calloque antico laevigato praeditum. — Pronotum haud alutaceum, dense grosseque puncta- P. niger. Se de P. subtilis. P. major. P. fulvipes. 308 — tum, nitidum, callo antico laevi praeditum, medio longitrorsum haud laevigato lineolatum vel linea media laevi destitutum. Zo. 6. Elytra castanea vel rufo-picea. Palpi flavi, articulo ultimo leviter infuscato. Pedes dilute flavi, coxae nigro-piceae. P. suffusus. — Elytra nigra. Palpi fusco-picei basi summa testacea. Pedestestacei, geniculis posticis late infuscatis, coxae piceae. P. obscurus. Z. Caput prothoracis latitudine. Pronotam dense gros- seque punctatum linea media longitudinali laevi instructum. Pedes dilute flavi, geniculis pos'icis infuscatis, coxae anteriores et posteriores pi- ceae vel nigro-piceae, intermediae testaceae. P. robustus. — Caput prothorace paulo angustius. Pronotum for- titer dense punctatum absque linea longitudi- nali laevi. Pedes dilute flavi, geniculis haud in- fuscatis, coxae nigrae. P. Bergit. A. Pedes valid: rufo-testacei. Oculi ad capitis angu- lum posteriorem oculorum diametro subaequa later vel fere dimidio distantes. Seymentum prebasilare lineare anterius leviter ampliatum posterius mo- dice angustatum, subparalellum. (97) 1, Pinophilas major (BruLL.) BLANCHARD. Lathrobiuwm majus Brut. in D'Orz., Voy. Am. mérid., pl. 5, f. 9 (1837);—Burnm. Reise d. d. |. Plata-Staaten, I, 484 (1865). Pinophilus majus, BLaxcH. in D'OrbB., Op. cit.,86, 298 (1843). Pinophilus major, Burm., emen. Op. cif., IL, 165 (1865), Pinophilus rectus? Sharp, Trans. entom. Soc. of London, 320, 2 (1876). Nager nilidus; elytris aodomineque nigro-picers vel 309 =- nigris, dense fusco-pubescentibus, hoc segmento su- periore quinto angustissime albido-marginato ; antennis, palpis, ore infrá, pedibus et abdominis apice rufo-testaceis. Capite prothorace parum an- gustiore, longitudine latitudine paulo breviore, suprá mox ad oculorum margineminteriorem mi- nute subbiseriatim punctulato, inter oculos et basin versus biplagiatim parceque punctato, basi utrinque et poneoculos crebre punctato, inter antennas paulo ante frontis marginem anteriorem punctis 2 majo- ribus notato infrá paulo subtilius, modice dense punctato, linea gular:i laevigata. Prothorace ely- trorum prope latitudine, longitudine latitudinem paulo superante, lateribus rectis, basin versus le- viter angustato, dorso biplagiatim longitudinaliter- que, laterem versus pone medium sat dense sed apicem versus parce sal sparsim punclato , pla- gis punctatis dorsualibus a basin prope medium usque obsolete subimpressis, dorso linea media latiuscula, longitudinal:, laevi instructo, utrinque inter plagas dorsuales punctatas, et inter punctu- ram lateralem plaga magna laevi, longitrorsum ex- tensa in plagis 3 subcallosis per punetis paucis di- visa, angulis anticis parum punctatis, sublaevibus. Scutello modice punctato. Elytris prothorace paulo longioribus, crebre sat fortiter punctatis. Abdomi- ne suprá crebre subtiliter punctulato, infrá se- gmentis 5 primis fere ut in dorso punctulatis, se- gmento superiore septimo ¿n mare lateribusinflexis et inferiore sexto utrinque fortius subexasperato puncltatis, hoc medio subtilissime punctulato, se- gmento inferiore septimo in mare laevigato. Á Epistomate punctis obsoletis 6 transversim dispo- sitis impresso. Trochanteribus posticis in spína brevi, acuta, productis. Femoribus posticis infrá — 310 — prope medium dente valido, acuto triangulare com- pressoque armatis. Abdomine segmento inferiore 9% apicem versus modice elevato a medium ad api- cem usque longitudinaliter modice profunde sed apicem versus profundius 1mpresso, apice medio acute fortiter bidentato et inter dentes subsemi- circulariter emarginato, arcu ventrali 6” apice me- dio subquadrangulariter emarginato, emarginatio margintbus interioribus fortiter deplanatis. Q Epistomalte fortiter transversim 6-punctato. Tro- chanteribus et femoribus posticis sumplicibus. Ab- domine segmento inferiore 6* apice leviter rotun- dato producto. Long. 21-23 millim. Lat. elytr. 32-£ millim. Hab. observ.: Respublica Argentina in Santa Fé, Co- rrientes (D'Orb.) et in Mendoza, Tucuman, Entre-Rtos (Burm.). Se parece al P. fulvipes Exicns. (Gen., 676, 14) del que desde luego se distingue por su tamaño mucho mayor, los caracteres sexuales, etc. La descripcion del P. rectus SHARP. (Trans. entom. Soc. of London, 1876, 320, 2) es aplicable en gran parte á nuestro P. major BruLt. del que, al parecer, no se diferencia aquella especie. El P. major habita en el litoral paranense de la Provincia de Buenos Aires; poseo ejemplares del Baradero, Zárate y Las Conchas; pero he visto otros dos indivíduos coleccionados en Obligado. No lo he hallado nunca en el interior de la Provincia, pero es muy comun en las costas del Paraná. — 311 — (98) 2. Pinophilus fulvipes, ErIcHs. Pp Pp Gen. et spec. Staph., 676, 14 (1840); — Bunx., Reise, I, 484 (1865). Lathrobium fuloipes, BLaxcm. in D'Orb., Voy. Am. mérid., 25, 296 (1843). Niger, griseo-fusco-pubescens; antennis ferruginets, palpis, ore infra pedibusque rufis, abdomine se- qmentis ventralibus 4 primis postice saturate rufo- piceo-,vel rufesco-marginalis, segmento 5% supra infraque apice plus minusve late rufo-piceo, sexto septimoque vel ambobus totis rufis vel illo bast ob- scure picea. Capite prothoracis fere latitudine, hac longitudine breviore, supra ad oculorum marginem interiorem utrinque subbiseriatim parceque pun- tulato, paulo ante oculos punctis 5 utrinque notato, apice inter antennas el circa marginem anteriorem medio bipunctato, basi parce sparstmque sed mox pone oculos subtilius crebreque punctato, infra sublaeve sed laterem versus subtiliter modice cre- bre punctulato. Prothorace elytris parum angu- stiore, longitudinelatitudinem superante, lateribus rectis, basin versus vix angustato, supra dorso bi- plagiatim sat dense punctalo, utrinque praesertim anticem versus parcius punctato, basi obsolete lon= gitudinaliter subimpresso, linea media longitu- dinali, posterius leviter subelevata, laevissima, el utrinque inter plagas dorsuales punctatas et pun- ctura laterali plaga longitudinalt laevigata po- stice pro punctis paucis vel medium versus latius interrupta instructo. Scutello fere laeva. Elytris prothorace paulo longroribus, crebre, subtiliterque — 312 — punctatis. Abdomine supra infraque subtiliter, cre- bre parum profunde, fere obsolete punctato. Í Abdominesegmento anferiore 5% medio circa mar- ginem posticam leviter impresso, impressione sub- rotundata, laevi et nuda, apice 1pso nitidissimo vix elevato, leviter sinuato, sexto margine apicali subtriangulariter inctsso. Q Abdomine segmento inferiore sexto apice medio triangulariter emarginato, reliquis integris. Long. 10millim. Lat. elytr.vix ultra 12 millim. Hab. observ.: Columbia (ErtcHs.), Respublica Argentina ad Insulas Paranenses (D'Orb.) etin Tucuman (Burm.). Respublica Uruguayensis, in Montevideo (Gaub.). Es el mas comun de nuestros Pinophilus; en el Baradero he coleccionado numerosos ejemplares y en Chacabuco uno solo. En el color, formas y puntuacion, esta especie se parece mucho á P. major del que difiere sobradamente por su ta- maño muchísimo menor y tambien por los caracteres sexua- les. Parece algo variable en algunos detalles y así me lo de- muestran tres indivíduos existentes en mi coleccion, y que ofrecen entre sí y con el tipo descriptivo algunas diferencias que merecen mencionarse: el primer ejemplar (9) tiene Jos siguientes caracteres: antenas con el extremo de cada artejo, (á contar del 3”) de color testaceo y con el 2” artejo visible- mente mas largo que el 3%; protorax con la linea lisa bastante angosta, con puntuacion mas densa que de ordinario en los lados y no presenta las playas lisas y alargadas que se observan en casi todos, sinó dos espacios redondeados y callosos colocados en opuestos extremos del pronoto; arcos ventrales con una estrecha orla rojiza en su borde posterior. El segundo indivíduo (Y) ofrece los ocho últimos artejos de las antenas teñidos de pardo en su extremidad; el 2* artejo antenal es corto como el precedente, pero menos notablemen- — 313 te; el pronoto es puntuado casi como en todos; los arcos ventrales, desde el 1” al 4%, carecen de borde píceo; pero, en cambio, los siguientes son totalmente rojos. El tercer ejem- plar ($) es intermedio entre los dos anteriores pues, á las antenas y orlas ventrales del primero, une la puntuacion del pronoto y color rojo del extremo del abdómen correspon- diente al segundo, pero de ambos se diferencia por el 2* ar- tejo antenal igual al 3% en longitud. Las ancas varian: son rojas en unos y negras de pez en otros. (99) 34. Pinophilus subtilis, ». sp. Elongatus, angustus, linearis, niger, nilidus; anten- nis, palpis, pedibus, elytris abdominisque apice rufis. Capite basi lateribusque crebre punctalo, frontem versus punctis fortioribus sparsim nota- to; pronolto fortiter punctulato sed linea media lon- gitudinali satis lata posterius subelevata et utrin- que plaga latiuscula longitrorsum extensa calloque antico circa angulum anteriorem sito, laevibus, instrueto. Elytris fortiter crebreque abdomine sub- tiliter densiusque punctato. Long. 10 millim. Lat. elytr. vix 1 ¿millim. Statura omnino Pinop. majoris BruLL. sed multo minor etangustior. Caput prothorace vix angustiusat sesqui brevius, nigrum, nitidum at epistomate et utrinque super antennarum insertionem saturate rufo-piceum, basitruncatum, pone ocu- los subrectum sed angulis posticis rotundatum , ante oculos leviter angustatum, supra basi et utrinque praesertim mox pone oculos crebre punctulatum, basi medio laevigata, fronte inter oculos plagis duabus e punctis paucis sparsis compositis, prope antennarum basin alterisque duabus sparsim punctatis, ad oculorum marginem anteriorem subconfluentibus, medio — 314 — frontis et interstitiis inter punctos laevissimis, inter plagas punctoruam punctis fortioribus 2 distantibus transversim po- sitis notatum; epistomate 4-punctato, punctis transversim di- spositis, exterioribus inter antennas fortioribus mediis pro- pe marginem anticam minoribus, infra basi et latera sparsim punctulatum, ubique punetis majoribus, sat longe setigeris, minoribus tenuiter fusco-fulvo-piligeris. Oculz sat prominali prope capitis medium siti. Antennae capitis prothoracisque simul sumptis haud breviore, crassiusculae, articulo 3% 22 paulo longiore, 3% 4% subaequali, articulis 2-8 obconicis, mo- dice elongatis, obconicis a 4” inde sensim brevioribus, 9- 10 subpyriformibus, ultimo ovato apice acuto, praece- dente parum breviore et angustiore, rufae, fulvo-pilo— . sullae et pubescentes. Labrum piceum, testaceo-seto— sum. Mandibulae piceae basin versus dilutiores. Palpi maxtillares etos rufi. Prothorax niger, nitidus, elytris paulo brevior et angustior, longitudine latitudinem paulo superante, basi apiceque truncatus, basin versus leviter an- gustatus, lateribus rectis, angulis anticis rectis, leviter de- flexis, posticis rotundatis, supra subplaniusculus, dorso bi- plagiatim longitudina!liter sed utrinque sat dense punctatus, punctis confuse subseriatis, plagis punctorum dorsalibus parum impressis et inter eas linea media lata, posterius sub- elevata includentibus, inter plagas laterales et dorsales punctatas, plaga laterali laeve longitrorsum extensa cum spatio subcalloso, rotundato, laevigatoque, propeangulum an- ticum sito utrinque conjuncta; prosternum ante coxas medio transversim rugulosum sed utrinque laevissimum. Scutel- lum nigrum, laeve, nitidum. Elytra prothorace paulo lon- giora et latiora, rufo-castanea vel rufo-picea, basi summa et utrinque obscure picea, fortiter crebreque punctulata, tenui- ter fuscano-pubescentia. Mesosternum antice transversim rugulosum, postice alutaceum sed utrinque laeve. Metaster- num crebre obsolete punctulatum, fuscano-pubescens , utrinque laevissimum. Pedes rufo-testacei; coxaerufo-piceae. — 315 — Abdomen supra infraque crebre sed tenuiter subobsolete punctulatum, nigro-piceum, segmentis 5 primis postice an— guste sextoque latius piceis, ultimo toto rufo; abdomen ubi- que tenuiter fusco-pubescens. $ Abdomen segmentum inferius quartum circa marginem posticam maculis duabus subrotundis, rufis, laevibus, leviter subcallosis notatum, sextum apice leviter sub- triangulariter productum. Q Latet. Habitat in Tandil (E. L. HoLMBERG.). Corresponde el grupo del P. major, fulvipes, cajen— nensts etc.; todo su aspecto recuerda el del P. major, á pe- sar de ser muchísimo mas pequeño. Es notable por su cuerpo muy largo y angosto, sus élitros rojos de caoba y sus ante- nas algo mas gruesas, en proporcion, que las que se observan en sus congéneres. El único ejemplar que poseo fué captu- rado por mi antiguo y buen amigo el Dr. Ebuarpo L. HorMBERG, quien me remitió un indivíduo, al parecer £, recogido por él en las sierras' del Tandil. La delgadez del cuerpo de esta especie, si se la compara con sus afines, jus- tifica el nombre de subtilis que le he dado y lo caracte— riza, al mismo tiempo que designa uno de sus rasgos mas visible y resaltantes. B. Pedes validi flavi vel flavo-testacer. Oculi ad capi- tis angulum posteriorem oculorum diametro pro- pe quarta parte distantes. Segmentum prebasilare anteríus fortiter dilatato-triangulare, posterius angustissimum. Pronotum alutaceum dense pun- ctatum. E == (100) 4. Pinophilus suffusus, ERIcHs. Pinophilus suffusus, Er1chs., Gen. etspec. Staphyl., 676 (1840); — SoLskY, Etud. s. 1. Staph. du Mexique, p. 26 (1868). Pinophilus lividipennis, BLaxcn. in D'Orb., Voy. Am. mérid., 87, 301 (1843). Niger, nitidulus, griseo-fuscano-pubescens; elytris obscure castaneis basi summa margine suturali lateribusque inflexis fusco-piceis; antennis fuscis articulo primo secundoque testaceis, reliquis basi apiceque anguste flavidis; palpis piceis basi flavi- dis; pedibus dilute flavis sed coxis nigro-piceis. Capite suprá parce disperseque basi lateribusque subtilius crebreque punctato, subtus laevi, protho- race suprá crebre subtiliter punctato, linea media longitudinali angustissima calloque antico utrin— que laevigatis praedito, subtus laevigato; elytris crebre fortiterque punctatis; abdomine creberrime subtiliter punctulato. Long. 9-10 mallim. Caput prothorace perparum angustius at quarta parte bre- vius, sub-quadratum, longitudine latitudinem tantulum supe- rante, basi truncatum, angulis posticis sub-rectis, ante oculos modice angustum, supra basi subtilissime crebreque punctu- latum, laterem versus punctis paucis majoribus impressum, pone oculos tenuiter alutaceum, medio frontis minutissime sat sparsim punctulatam ad oculorum marginem interiorem sub- tilissime strigosum parce grosseque uniseriatim punctatum, inter oculos punctis 4 sat magnis pro paribus distantibus po- sitis impressum, apicem versus subtilius strigosum, super antennarum basin utrinque leviter impressum, impres- sionibus sat grosse tripunctatis, ante oculos laevissimum, nigrum, nitidulam, apice summo et lateribus super anten- — 317 -- nas piceum, supra et utrinque leviter griseo-pubescens et parce pilosum, subtus laevigatum, fere nudum. Oculs sat prominuli, pone medium capitis siti. Antennae ca- pite prothoraceque conjunctis paulo breviores, tenues, ar- ticulo 3 2% prope sesqui longiore, 4 3” longitudine sub- aequali at paulo tenuiore, sequentibus gradatim brevioribus ettenuioribus, ultimo ovato apice acute acuminato, articulis duobus primis flavo-testaceis, reliquis nigro-fuscis basi sat late apice augustissime testaceis, omnibus griseo-pubescen- tibus. Labrum obscure piceum, griseo-setosum. Mandibu- lae piceo-testaceae. Maxillae flavo-testaceae. Palpi maxtl- lares articulo primo secundoque flavo-testaceis, tertio extus fuscano, intus basique testaceo, ultimo flavo á superne magis minusve infuscato. Labrum testaceum. Mentum piceum. Prothorax elytris parum angustior, capite plus quarta parte fere sesqui longiore, subquadratus, antice posticeque trunca- tus, lateribus sub-rectis, basin versus leviter angustatus, an- gulis anticis fere rectis apice vix rotundatis, posticis rotun- datis, supra crebre punctulatus, basi utrinque sub-impressus, lineola media angusta anterius sub-calloso-ampliata, poste- rius subelevata laevi instructus, et utrinque prope marginem anticam plaga subcallosa rotundata laevigataque notatus, niti- diusculus sat dense tenuiterque griseo-pubescens, subtus ob- solete alutaceus, nudus. Scutellum subtiliter alutaceum. Elayytra prothorace paulo longiora et latiora, crebre fortiterque punctata, punctis omnibus griseo breviter piligeris, interstiliis sub-transversim rugulosis, rufo-castanea, basi margineque su- turali anguste, marginibus lateralibus inflexis late indetermi- natequenigro-piceis. Coxae nigro-piceae, obsolete alutaceae: femora, tibiae tarsique pallide flava, sed articulationibus leviter testaceis, tarsi antici dilatati quam tibia paulo latio- ri. Unguiculi testacei. Pedes ubique dilute flavido-pube- scentes. Abdomen subtilissime alutaceum, supra crebre te— nuiter subtus fortius punctulatam, nigrum nitidum, segmento quinto supero apice angustissime albido, sequentibus duobus 8 obsolete saturate piceo-marginatis, sat dense griseo-fuscano- pubescens pilosumque, at supra pube pilisque reclinatis et in- fra pilis pubeque densioribusillis erectis hac reclinata, videtur. Y Abdomen segmentum inferius sextum medio longe sub- triangulariter productum, utrinque acute emarginatum, processu medio latiusculo apicem versus gradatim an- gustato, longitudinaliter obsoleteque impresso apice sub- triangulariter emarginato s. bidentato. Q Abdomen segmentis emnibus integris et inermibus. Hab. observ.: Venezuela Guianensis (Er1cHs.); Respublica Argentina ad Insulas Paranenses prope Corrientes (D'OxB.); Mexico (SOLSKY,. El Pinop. suffusus ErIcHs. no es raro en esta Provincia; lo he hallado en bastante abundancia en Chacabuco por Mayo de 1881 y posteriormente no sólo lo he visto con fre- cuencia en la misma localidad, sinó que lo he obtenido de Arrecifes, Chascomús y delosalredederes de Buenos Aires. No lo he observado nunca en el litoral paranense de Buenos Aires, hecho no poco extraño, cuando allí abundan casi todos nuestros Phinophilus y cuando muy verosímilmente debe hallarse allí esta especie. Débole á M. Fauvez la exacta deter- minacion de esta especie, que yono me atrevíaaúná considerar idéntica á la descrita por ErIcHsoN, á causa de que este autor, que probablemente vió un ejemplar no maduro, le atribuyó frente rojiza y describe la cabeza como mas ancha que el protó- rax, lo que no es así. El sinónimo relativo al P. lividipennis que ahora establezco, créolo justificado, pues la descrip- cion de M. BLANCHARD no presenta mas diferencias con mis ejemplares, que las antenas rojizas pálidas que dá á su espe- cie y la indicacion de bordes rojizos en los segmentos abdo- minales, mas como en todo lo demás hay buena corresponden- cia no he dudado en identificar el P. lividipennis BLANCH. con el P. suffusus ErIcHs. — 319 — (101) 5. Pinophilus obscuras, Branch. Pinophilus obscurus, BLANCH., D'OrB., Voy. Am. mérid. 87, 302 (1843). Pinophilus Seribae, STEINH., Atti d. 1. soc. ital. d. scien. naturali, XIII, 254, 78, et Separat 17, 78 (1868). Pinophilus incultus? SHarp, Trans. entom. Soc. of. Lond, 325, 9 (1876). Niger sub-opacus fuscano-pubescens. Antennis nigyro- fuscis, articulis omnibus basi dilute picea; pedibus, anticis totis flavo-testaceis, mediis posticisque fe- moribus flavis apice piceo, tibiis tarsisque magis minusve testaceis sed illis posticis basis late infu- scatis. Capite suprá subtilissime alutaceo sparsim fortiterque punctato, subtus laeve; prothorace sub- quadrato retrorsum sub-angustato, subtiliter alu— taceo punctulatoque, lineola media longitudinali impunctata et anticeet basin versus utrinque pla- ga sub-callosa laevigata instructo; elytris fortiter crebreque punctatis; abdomine tenurter alutaceo- ruguloso sed subtiliter punctulato. Long. 10 mil- lim. Habitus fere Pinophili suffussi Erichs. sed corpus totum nigrum sub opacum. Caput prothorace paulo angustius et brevius, latitudine longitudinem perparum superante, basi truncatum, angulis posticis sub-rotundatis, ante oculos mo- dice angustatum, suprá sub-opacum, subtilissime alutaceum, basi et utrinque pone oculos subtiliter modice crebre puncta- tum, fronte ad oculorum marginem interiorem punctis minutis uniseriatim dispositis impressa, inter antennas utringue im- pressum et plagis duobus minute punctulatis praeditum, apice prope epistomaten plaga media minuta sparsimque 7-punctata — 320 — instructum, utrinque ante oculos sub frontis marginem late- ralemlaevissimum, subtus laeve, nitidum, punctis omnibus fuscano-piligeris. Oculi prominuli sat magni, margine poste- riore ad capitis angulos posticos quam anteriore ad antenna- rum interiorem parum minus distante. Antennae capite pro- thoraceque conjunctis paulo breviores at capite prope quarta parte longiores, tenues, articulo tertio secundo longiore, 3” 40 sub-aequale, hoc parum tenuiore, ultimo ovato, apice acu- to praecedente vix crassiore atsub-aequilongo, nigro-fuscae, articulis omnibus basi sat late piceo-testaceis, tenuiter gri- seo-pubescentes. Labrum piceum, griseo-setulosum. Man- dibulae piceae. Maxillae rufo-piceae. Palpi maxillares picei, griseo-pubescentes, articulis primo secundoque basi piceo-testacei. Prothorax elytris parum angustior, longi- tudine latitudinem vix superante, antice posticeque truncatus, basin versus leviter angustatus, lateribus sub-rectis, angulis anticis rectis fortius rotundatis, supra basi apiceque utrin- que leviter impressus, tenuissime alutaceus, subopacus, sat sparsim minuteque punctulatus, medio lineola longitudinali angustissima posterius leviter elevata, auterius vix sub-cal— loso-ampliata et utrinque prope angulos anticos et posticos plaga sub-rotundata, alutaceis sed haud punetulatis praeditus, subtus ante coxas transversim vix rugulosum, pone coxas an- gulo epipleurali infero obsolete parceque punctatus, utrinque laevis, supra nigram sub-opacun, tenuiter fusco-griseo-pube- scens et pilosus, infra nigro-piceus, nitidus, sub-nudus.Scu- tellum crebre punctatum, dense fuscano-pubescens. Elytra prothorace sesqui longiora utrinque at praesertim apicem ver- sus leviter rotundata, crebre fortiterque punctata, interstitiis punctorum anterius quam posterius distinctius sub-transver- sim angulosis, ubique sat dense fuscano-pubescentia. Coxae piceae vel rufo—piceae. Trochanteres testacei; femora an— tica flavo-testacea, interdum apice leviter ferruginea, media et postica ut antica flava vel flavo-testacea, apice fusco vel ni- gricante; tibiae alliis testaceis basi late indeterminateque pi- PUR — 321 — ceae, alliis totae testaceo-piceae; tarsi testacei vel rufescenti, antici articulis 4 primis dilatatis patellam orbiculatam quam tibia prope duplo latiorem formantibus; unguiculis tarsorum testaceis. Abdomen elytrorum basi paulo angustius, supra erebre subtiliterque subtus fortius sed parcius punctatum, nigrum, dense fuscano-pubescens, arcubus ventralibus po- stice piceo-marginatis. e AAteb: Q Abdomen segmentis omnibus integvis el iuermibus. Hab. observ.: Respublica Argentina, et insulae Paranenses prope Corrientes (D'Orb.) et in Buenos Atres (STEINH., ex STROBEL). Es la especie mas comun en el Baradero y en las cercanías de Buenos Aires; en ambas localidades he coleceionado un buen número de ejemplares. A semejanza de sus otros con- góneres, seoculta bajo piedras, ladrillos, tablas, etc., no siendo raro hallarlos en tales retiros; reunidos en gran cantidad, á la manera de los Brach+inus (Carabidae Brachinina) y de mu- chos otros Coleópteros carniceros. C. Pedes validi dilute flavi. Oculi ad capitis angu- lum posteriorem fere contigut. Segmentum preba- silare anterius dilatato-triangulare, posterius an- gustissimim, subobsoletum. Pronotum crebre for- titer punctatum, haud alutaceum, linea longituda- nali laevi interdum instructum. 1102) 6. Pinophilus robustus, 2. sp. Niger, tenuiter fuscario-pubescens; antennis fuscis basi flavidis, palpis pedibusque flavis his femori— bus medir posticisque apice tibiisque prope di- T, vH 21 — 322 — madro basali fuscis. Capite prothoraceque sub-qua- dratis, ¿illo suprá bas: frontis dimidio subtilissime punctulalo, fronteinteroculos imperssionibus dua- bus grosse bi-punctatis notato, lateribus pone ocu- los sat crebre fortiterque punctatis, sublus laeve, hoc basin versus leviter anguslato, supra basi utrin- que obsolete 1mpresso, grosse crebreque punclato, li nea media angusta longitudinali calloque utrinque- propemargianemanterioremlaevibus, subtus laevis; elytris crebrerrime fortiterque, abdomine subtiliter sub-obsolete denseque punctatis. Long. 13 millum. Lat. elytr. 25 millim. 0] Statura quam in praecedentibus robustior et pronoto grosse crebreque punctato ab illis distinctus. Caput prothoracis latitudine, sub-quadratum, latitudine longitudinem vix superante, basi truncatum, angulis posticis rotundatis, ante oculos leviter angustatum, supra basi sub- tilitercrebreque punctatum, sed punctis minutis cum aliis paucisque fortioribus sub-variolosis mixtis, paulo antror- sum disperse minuteque punctulatum, frontis medio laeviga- tum, inter oculos impressionibus duabus fortiter bi-puncta- tis notatum, ad oculorum marginem interiorem punclis pau- cis sat fortibus instructum, apice utrinque late leviterque 1m- pressum, impressionibus plagiatim fortiter 6-punctatis, epi- stoma s. capitis margine anteriore punctis minutis >, in serie transversa dispositis impresso, lateribus pone et infra oculos obsolete punctatis, ante oculos subtusque laevissimum, ni- egrum, nitidum, super antennas piceum, supra et utrinque pone oculos densius fuscano-pubescens pilosumque, subtus parcissime pubescens. Oculi ante capitis medium siti, sat prominuli. Antennae relative magnitudine corporis tenuis- simae, capite prothoraceque conjunctis paulo brevioressed ca- pite sesqui longiore, articulo 32” prope tertia parte longiores, secundo quartoque subaequalibus reliquis s2nsim brevioribus — 328 — et tenuioribus, ultimo ovato apice conico, praecedente sub- aequali, articulis duobus primis testaceo-rufis, sequentibus fuscis basi testaceo-rufis, fuscano-pubescentibus pilosisque. Labrum piceum Jonge fusco-pilosum. Mandibulae piceae. Maxillae vrufo-piceae. Palpi flavo-testacei. Mentum pi- ceum. Prothorax elytrorum basi fere latitudine, capite tantulum plus sesqui longior, subquadratus, longitudine la- titudinem anticam vix superante, basi apiceque truncatus, po- sterius leviter angustatus, lateribus rectis, angulis anticis fere rectis, posticis sub-obtusis, supra basi utrinque obsolete subrotundato-leviter impressus crebre grosseque punctatus, lineola angusta longitudinali sub-elevata, utrinque callo sub-rotundato prope marginem anteriorem sito plagisque duabus minutis, una medium versus alteraque prope basin ad impressionem posteriorem externe posita laevibus instructus, niger, nitidus, fuscano-pubescens, utrinque sat longe pilo- sus, subtus nudus, fere laevis, obscure piceus, nitidus. Scu- tellum crebre punctatum. Elytra prothorace paulo Jongio- ra, creberrime fortiterque punctata, punctis quam in pro- thorace parum minoribus fere aequalibus, interstiliis sub- transversim rugulosis, nigra, dense tenuiterque fusco-pube- scentia. Mesosternum alutaceum antice carinulis duabus introrsum confluentibus laevissimis praeditum, utrinque parce parum profunde punctatum. Melasternum crebre puncta- tum, fuscano-pubescens. Coxae nigro-piceae; trochante- res piceo-rufi; femora dilute flava, antica apice parum fer- rugineo tincta, media et postica apice nigro-fusca; tibiae anlicae extus flavae intus testaceae, mediae posticaeque fla- vaesed prope dimidium basalem nigro-fuscae; tarsi in paribus omnibus flavo-testacei, antict articulis 4 primis dilatatis, ti- bis fere duplo latioribus; ungues picei. Abdomen suprá in- fraque subtilissime crebreque etparum punetulatun, nigrum, segmentis ventralibus omnibus postice obscure piceo-mar— ginatis, dorsualibus 5-6que piceo-marginatis quoque, dense et sat longe fuscano flavido-pubescens. 304 = $ Latet. Y Abdomen segmentum inferius sextum apice truncatu- lum. Habitat in Baradero. Parecido á P. cribratus BLancH. (D'OrbB. Voy Am. d. Sud, 86, 299) pero diferente por su cabeza tan ancha como el pro- torax y no mas angosta que este último, como sucede en P. eribratus; además, sus antenas y patas no son de un solo co- lor, ni leonado testáceas, sinó amarillas muy claras variadas de pardusco, y su pronoto, aunque puntuado como en cri bratus tiene una raya lisa en el dorso que falta en la especie de BLANCHARD, segun se infiere de su silencio á este respecto. Nuestro P.robustus es tambien semejante á P. laxus, SHARP (Trans. entom. Soc. of London, 1876, 329), pero del' cual se distingue por caracteres análogos á los que lo separan del P. cribratus. El P. robustus es muy escaso; el único in- divíduo que he visto, lo capturé en 21 Baradero, por Enero de 1878. 103, Y. Pinophilus Bergii, 2. sp. Niger, nitidus, tenuiter griseo-pubescens; anltennis fuscis, sed his articulis duobus primis, palpis pe- dibusque flavis, coxis ntyro-picets. Capite subqua- drato-triangulare prothorace paulo angusliore, ba- si et utrinque crebre punctato atsuprá laevigato, punctis magnis sparsim impresso; prothorace sub- quadrato, basinversus leviterangustato, dorso gros- se modice dense sed utrinque parum subiiltus cre- breque punctato, linea dorsala laevi destituto sed callo laevigalo prope angulos anticos instructo ; elytris fortiter denseque abdonune subtilius cre- bre punclatis. Long. 7 millim. Lat. elytr. 1) mi- lim. Habitus P. robusti sed multo minor; corpus nigerrimum. Caput subquadrato-triangulare, prothoracis apice paulo angustius, supra basi et utrinque pone et supra oculos forli- ter denseque punctatam, fronte laevigatum utrinque punetis majoribus 4-5 confuse subseriatis impressum; clypeus forti- ter transversim 3—punctatus; infra laevigatum. Labrum ni- gro-piceum. Mandibulaerufo-piceae. Os piceum. Palpi ma- xillares flavi. Ocular sat prominuli pone capitis medium sili. Antennae fuscae, artieulis duobus.primis flavis. Prothorax elytris paulo angustior, paulo longior quam latior, basi api- ceque truncatus, utrinque subrectus, basin versus modice “angustatus, angulis posticis obtusis, supra fortiter denseque sed utringue parum subtilius at erebre punctatas, prope an- gulos anticos callo rotundato laevissimo et cirea angulos po- sticos alteroque minuto utrinque notatus, lineola laevigata dorsali nulla, infra laevigatus. Seutellum dense fortiter punctatum. Elytra prothorace paulo longiora, dense fortiter- que punctata. Alae albo-hyalinae. Metasternum crebre punctulatum. Pedes flavi, coxae nigro-piceae, trochanteres rufo-testacei, tarsi antici suborbiculati tibia paulo latiores. Abdomen crebre at supra densius et infra fortius punctula- tum. y Latet. Y Abdominis segmento inferiore sexto apice truncato. Habitat in Republica Uruguayensi prope Montevideo (C. BrEr6). Muy afine del anterior, así como de P. cribratus y de P. la- Xus; pero mucho mas pequeño. El Dr. CarLos BERG, pro- fesor de Historia Natural en nuestra Universidad, capturó NE este bonito Pinophilus en la v=cina República del Uruguay. Dedícole esta nueva especie, no sólo en agradecimiento á su atencion en comunicarme el ejemplar coleccionado por él, sinó tambien en homenage á la amistad con que me honra tan distinguido naturalista. He dado cabida á este Pinophi- lus entre los de Buenos Aires, porque esmas que proba- ble que se hallará mas adelante en nuestra Provincia. D. Pedes graciles, nigri. Prothorax subquadratus crebre punclatus. (104) S, Pinophilus niger (NorDxM.! ErICHS. Aracocerus niger, Norbm., Symbolae, 157, 4 (1837). Pinophilus niger, Entcns., Genera, 672, 6 (1840); — Branch. in D'Or3., Voy., 87, 300 (1843). Niger, mtidus, tarsis rufo-piceis, thorace basin ver- sus angustato, vage punctato, basi obsolete bi-1m- presso. — Long. 52 lin. (ERICHSON). Caput transversum, quadrangulum, longitudine paulo la- tius, supra modice convexum, nigrum, nitidum, superficie tota punctis minutissimis oculo armato vix conspicuis minus crebre impressa, circa oculos et ad latera sincipitis puncta haud numerosa magna et profunda; haec sincipitis longitu- dinaliter seriatimque posita et praeterea in antico frontis utrin- que pone oculos puncta dua. Caput subtus nigrum, nitidum, laeve, basi utrinque impressum. Oculií mediocres, globosi. Mandibulae nigro-piceae, falcatae, acutae. Antennae capi- te duplo Jongiores, tenuissimae, nigrae nitidae, tenue pube- scentes. Palpi stipitibusque nigricantes. Collum nigrum, nitidum. Thorax quadrangulus, latitudine paulo Jongior, antice truncatus et nonnihil latior quam basi, angulis paulo deflexis, lateribus rectis et fere parallelis, postice sub-trun- E a catus, angulis obtuse rotundatis, supra modice transversim fornicatus, tenuissime marginatus, nigerrimus, nitidus, in medio et lateribus modice crebre punctatus, versus marginem anticum et basin laevi nitidus. Scutellum parvulum, apice obtusum, nigrum, obsolete punctulatum. Elytra thorace pau- lo latiora et longiora, oblongo-quadrata, apice minus oblique truncata, nigerrima, nitida, vix pubescentia, undique punctis magnis, rotundis profundisque modice crebre impressa. Ab- domen pone elytra reliquo corpore longius, linearis-elonga- tum, sapra et subtus nigram, nitidum, subtiliter punctulatum, tenue pubescens. Pedes mediocres, sub-tenues, nigri, tarsis piceo-ferrugineis. Tarsi antici valde dilatati, testacei. (Norb- MANN). Differentia sexus haud observata. Hab. observ.: Respublica Uruguayensis in Montevideo (Norbm., Exichs., D'OrB.). No conozco este Pinophilus, que probablemente debe existiren Buenos Aires. Su característica la he formulado tomando la diagnosis de Ericson y la descripcion de Nokb- MANN. Es el tipo del género ú subgénero Araeocerus de NoRDMANN, cambiado en Aracocerus por error de imprenta, el que, segun parece, se distingue por sus patas bastante mas largas y delgadas, que en el comun de los Pinophalus. (51) 2. Palaminus, ErIcuson. A 21%, palmula. Palaminus Ertcus., Gen., 681, tab. IV, f. 36 (1840); —Lacorp., Gen., IL, 104 (1854); — BLaxcm., Hist. d. ins, I, 292, £, 3 (1845); — Smarp, Op. cit., 340 (1876). Cabeza casi triangular, nunca mas angosta que el proto- — 328 — ax, truncada en la base, pero frecuentemente escotada hácia el medio de esta misma base, sustentada por un cuello corto y estrecho; antenas derechas, muy delgadas, pero con el úl— timo artejo poco mas grueso que el anterior y en ocasiones semejando una muy pequeña clava; labro muy trausversal, escotado, ú lijeramente sinuoso y armado con dos dientecillos obtusos; mandíbulas largas, en forma de hoz y armadas por dentro con un diente largo y agudo; jengúeta membranosa y dividida en dos lóbulos pestañosos en su lado interno; pa- raglosis sin vello ni pelos, mas cortas que su lengúeta; pal- pos maxilares con el último artejo mas largo que el prece- dente, muy grueso, oviforine y lijeramente truncado en su cara externa, hállase dirijido oblicuamente hácia adentro, for- mando un ángulo bastante visible con el tercer artículo; pro- torax corto, casi tan ancho como largo, estrechado hácia la base y lijeramente acorazonado, siempre se encuentra se- parado de la base de los élitros por un intérvalo muy visible; élitros mas largos que el protorax, escotados en el extre- mo; patas medianamente largas; muslos anteriores mas grue- sos que los otros; tibias posteriores escotadas en la arista externa poco antes de la extremidad; tarsos anteriores con los tres primeros artejos transversales y de forma triangular, provistos de plantillas membranosas y el cuarto pequeñísimo y apenas visible; tarsos del segundo y tercer par filiformes, con el cuarto artejo profundamente hendido y dividido en dos notables lóbulos; abdomen mas angosto que los élitros, largo y estrecho, sin repliegues laterales, casi cilíndrico, con los cuatro primeros segmentos con una puntuacion muy mar- cada, no formada por hoyuelos, sinó por un cruzamiento de líneas oblícuas, que dejan entre síespacios triangulares lije- ramente elevados, lo cual dá á los segmentos basales del ab- dómen un aspecto análogo al de una superficie cubierta de tejuelas triangulares dispuestas ordenadamente; estiletesana- les salientes y aguditos. Son insectos americanos, de peque- ña talla, de cuerpo largo, estrecho y casi paralelo, negros, E 6 SAS E ó testáceos con patas amarillas, de pronoto y ¿litros fuerte- mente puntuados y muy reconocibles, entre todos los Sta- phylinidae, por la singular puntuacion de su abdómen. Viven á la manera de los Pinophilus. Habitan en el Nuevo Mundo; pero abundan en las regiones intertropicales de Sud América; no se les ha hallado en Chile, donde los remplazan los (Edodactylus, muy. afines de este género; son escasísl- mos en Buenos Aires. (105) l. Palaminus bonariensis, 2. sp. Niger, nitidus, longe albido-pilosus; antennis, pal- pis pedibusque pallide flavis, elytris apice obscure piceis. Capile pronotoque sal sparsim sed fortiter punctatis, hoc pone medium utrinque subimpresso, medio limea longitudinali subcarinata, antice ab- breviata et plaga laterali lata subcallosa prope angulos anticos sita laevissimis instructo; elytris fortiter denseque punctatis, apice laevigatis; abdo- mine seymentis 4 primis fortiter imbricalo-granu- latis, reliquis sublaevibus. Long. 47 millim. Lat. elytr. ¿maillim. Statura fere omnino ut in Palamino variabile Ex. (Op. €. 683, 3, tab. I, f. S)sed niger et prothoracis punetura distincta. Caput prothorace parum latius, longitudine latitudine ter- tia parte brevior, subtriangulare, basi truncatum el medio modice emarginatum, antice subrotundatum, angulis poslicis rotundatis, supra modice dense grosseque punctatum, parce atque longe albido—pilosum, infra laeve. Oculr sat magni, rubrotundi, prominuli. Mandibulae et os testacea. Pal- pi pallide flavi. Antennae capitis prothoracisque conjunetis prope longitudine, tenues, apicem vix incrassatae, articulo ultimo quam praecedentibus repente at non multo majore, apice conico, acuminato; pallide flavae, tenuiter albido-pu- 330 — bescentes. Prothorax subcordatus, convexiusculus, elytris sesqui brevior, apice truncatus sed obsolete bisinuatus, basi leviter rotundato-truncatus, basin versus angustatus, utrin- que rotundatus, angulis anticis rectiusculis levissime rotun- datis, posticis rotundatis, supra grosse punctatus, basi utrin- que longitudinaliter impressus , inter impressiones linea media subcarinata antice abbreviata laevissima instructus, utrinque prope angulos anticos plaga sat magna, rotundata, leviter subcallosa, impunctata notatus, longe albido-pilosus, infra laevis, medio ante et pone coxas alutaceus. Scutellum laeve. Elytra prothorace plus sesqui fere duplo longiora et eodem paulo latiora, fortius denseque sed basin versus den- sius punctata, apice summo laevi, nigra, nitida, albido—gri- seo-pubescentia, apice obscure, marginegue suturali dilutius picea. Pectus sat fortiter sparsimque punctatum, longe par- ceque albido—-pilosum. Pedes pallide flavi, subalbidi; coxae anticae basi piceae; mediae et posticae piceae apice dilu- tiores. Abdomen elytris angustius, subceylindricum, se- gmentis 4 primis fortiter imbricato-granulatis, 5? basi leviter imbricato-granulato, apice sublaeve, 6” laevigato, nigrum nitidulum, segmentis apicalibus 2 vel 3 apicepiceis, pube lon- etuscula et pilis longioribus erectis, albidis, modice dense tectum. T' Latet. Q Abdominis segmento inferiore sexto apice medio bre— viter sed late rotundato-producto, processu utrinque corneo interstitiis submembraneo. Habitat in Chacabuco. Es vecino del P. puncticeps SHarr (Trans. Entom. Soc. of London, 1876, 350, 14) y del P. sobrinus Suar (Op. cl. 130 USE El ejemplar que poseo lo coleccioné en Chacabuco, por Abril de 1880, sobre las flores de la Maruta Cotula (Lixx.). VII. STENIN!I, Ericson. Stenini, Entcas., Genera, 687 (1840); — Kraarz, Naturg., ll, 732 (1858); — Lrc., in Smiths. Misc. Collect., UL, 66 (1862); — Fauv., Not. entom., 5, I, 18 (1867); — CaLw. et JarG., Káfer-Buch, 154, 6 (1869). Stenites, Lar., Hist. d. anim. art., I, 184 (1840); — Jaco. Duv., Genera, Il, 50, 6 (1859). Stenides, BLancn. (nec Manxern.), Hist. d. ins., 1, 292 (1845); — Lacorp., Genera, HL, 107 (1854). Estenitos, Sor. in Gay, Hist. d. Chile, Zool., IV, 305, div. L, TV, (1849). Stenii, Farnm. et Lañoura., Faun. entom. Franc., I, 572 (1854). Stenina, Tuonms., Skand. Coleopt., HL, 210 (1860). Euaesthetina, Tnrows., Op. cit., HI, 114 (1861). Cabeza grande sostenida por un cuello gruesecito y corto; ojos grandes y salientes; labro córneo, semi-circular, con el borde anterior liso y á veces aserrado; mandíbulas largas, muy agudas y angostas, en forma de hoz y con un largo diente en su cara interna, pero desprovistas de prosteca; palpos ma- xilares muy largos, con el último artejo poco ó nada visible; antenas, ya situadas en la frente y entre los ojos, ya en el borde anterior de la cabeza y entre la base de las mandí- bulas, cortas y delgadas, de 11 artejos y terminadas por una clava floja y alargada; protorax mas estrecho que los élitros, mas ó menos cilíndrico y sin rebordes marginales; proster- no completamente córneo y sin estígmas aparentes; patas delgadas con las ancas del primer par apenas salientes y de 2 00 => forma globular, las intermedias y posteriores cónicas y muy cortas; trocánteres íntimamente soldados á la base de los mus- los; tibias velluditas; tarsos filiformes compuestos de cuatro ó de cinco artejos y con la penúltima falange frecuentemente hendida y dividida en dos lóbulos; abdómen con ó sin re- pliegues laterales, adelgazado gradualmente hácia la extre= midad y aquillado en la base del vientre. Muy numerosos en especies; pero escasos en géneros. Su cuerpo es negro, ó color de pez y raras veces rojizo. Un solo género, con pocas especies, representa á esta tribu en nuestra fauna. (52) 1. Stenus, LATREILLE. Ab sz, angustus. Larr., Précis d. caract. gen. d. ins., 77 (1796); — Fabr., Syst. Eleuth., 1H, 602 (1801); —Lyuxau., Web. in Mohr. Arch. [, 59 (1804); —— Larr., Hist. nat. de Crust. et d. ins., IX, 349 (1805); — GRAveNH., Micropt. Brunsw., 154 (1802); — Gravenn. Monogr. Micropt., 225 (1806); — Larn., Gen. Crust. et Insect., I, 294 (1806); ee ZURTIS, Britt. Entom., IV, 164 (1827); — Larr. in Cuv., Regne anim., IV, 437. (1829); — MANNERH., Précis 47, et im Mem. Acad. St. Petersb., I, 481 (1830); — ThioN., Ann. Soc. ent. Fr., 153 (1835); — Enrrcns., Káfer d. M. Brand., [, 529 (1837); — Lar., Hist. nat. d. anim. art., L, 184 (1840); — Ericusox, Genera, 689, tab. V, f. 2 (1840); BLancn., Hist. d. ins. L, 292 (1842); — GuÉRIN, Iconogr., pl. 9, f. 8 (1844); — Sor. in Gay, Hist. d. Chile, Zool., IV, 305, HI, (1849); — Lacorb., Genera, IL, 107 (1854); — Kraarz, Naturg., 1H, 740 (1858); — Jaco. Duv., Ge- nera, IL, 51, 69 (1859); — Thoms., Skand. Coleopt., II, 211 (1860); — Leconte, Smiths. Misc. Collect., UL, 67 (1862); — Fauv., Not. entom., 3, 1, 18 (1867); — CaLw. et Jaza., Kafer-Buch, 155 (1869); — Girar, Traité d'entom., 303, Atlas, pl. XIV, f.8 (1873); — SHarp, — 333 — Trans. entom. Soc. of Lond., Staph. Amazon-—Valley, 358 (1876). Cabeza triangular tan ancha ó aún mas que el protorax; labro entero y semi-circular; ojos muy grandes y prominen- tes; palpos maxilares con el penúltimo artejo lijeramente engrosado hácia la extremidad y con el último artículo del- gado y pequeñísimo, visible sólo con un considerable au- mento; lengúeta desnuda, anchamente escotada, y con para- elosis grandes redondeadas en la extremidad; palpos labiales de tres artejos, de los que, el primero y el último, son muy cortos y delgados, al paso que el segundo es muy grueso y ovalado; menton terminado por delante en punta triangular; antenas insertas entre los ojos, más separadas entre sí que del borde de ellos, muy delgadas, pero con sus tres artejos terminales gruesecitos y constituyendo juntos una maza floja y oblonga; protorax cilíndrico, ó angostado en ambos extre- mos, y asemejándose un poco á la figura de un barril; escu- dete pequeñísimo, apenas visible; élitros casi siempre mas anchos que el protorax; patas alargadas, con el cuarto artí- culo de los tarsos, ya normal, ya dividido en dos reparables lóbulos; abdómen casi cilíndrico, mas ó menos adelgazado hácia el extremo posterior y provisto de repliegue lateral en muchos, repliegue enteramente nulo en un gran número. Son de pequeña talla, de tegumeantos muy duros y densa- mente puntuados, negros, ó pizarreños, con patas rojas, ne- gras ó amarillas y alguna vez adornados con una mancha redonda y amarilla situada en medio de sus élitros; su ca—- beza grande casi siempre excavada en la frente y con grandes ojos muy salientes; el modo de inserción de sus antenas, sus movimientos prontos, desenvueltos, y sus formas generales recuerdan á ciertos Crcindelilae (Carabidae'; casi todos tie- nen alas, mas los hay desprovistos de ellas; la mayor parte poseen la curiosa propiedad de estirar su estrechísima len- gúeta hasta el punto de aleanzar y áun superar á la longitud — ($3 -— de la mitad de su cuerpo, operacion que pratican inmedia- tamente, si se les oprime entre los dedos. Frecuentan las riberas de los rios, los bordes de las charcas y pantanos y tambien se les halla sobre las flores; se alimentan de presa; corren velocísimamente levantando poco la punta del abdó- men; aunque casi todos viven solitarios, los hay sociables y que se juntan en bandos numerosos. Es un género de los mas nutridos en especies, y que se halla representado en Europa, ambas Américas, India oriental, Ceilan, Madagascar, Tahití y Nueva Caledonia; parece que no existe en Australia ni en gran parte del África, continente donde sólo en Argel se le ha encontrado. La configuracion del cuarto artejo tarsal, la ausencia Ó presencia de mancha en los élitros, el color de las patas, así como ciertos detalles de puntuacion, permiten dividir en grupos los Stenus, mas, con todo, la determinacion específica es siempre muy dificil y poco segura. Todas nues- tras especies tienen el 4” artejo tarsal bilobulado. 1. Abdomen immarginatum. L. — Abdomen marginatum. Corpus nigro-plumbeum abdomine subtilius punctato excepto, rude den- seque punctatum, opacum. Pedes rufo-testa— cei, coxis nigris, geniculis fuscis. Elytra im- maculata. Caput bisulcatum, sulcis antrorsum conniventibus. Prothorax elytris angustior, ba- sin versus magis angustatus, dorso canalicula media basi haud attingente, antice juxta api- cem obsolete extensa, utrinque sulculo brevi obsolete notatus. Abdomen basi subtiliter mo- dice crebre punctulatum, segmentis punctatis basi medio carinmulatis, apice sublaevigatum. St. Holmbergti. 2. Abdomen elongatum, sublineare, segmentis 4 primis basi constrictis. Palpi dilute flavi. Pedes flavo— testacel, coxis nigro—piceis, geniculis nigrican- tibus. Corpus nigro-aeneum, fertiter profun— deque punctatum; prothorax linea media antice 1835 posticeque angustata et utrinque plaga medio coarctata, laevibus, instructus. St. aenescens. -— Abdomen sat breve fortiter conicum segmentis 4 pri- mis basi haud constrictis. Palpi rufo-testacei praeter apicem picei. Pedes undique rufo-picei. Corpus nigrum, fortiter punctatum sed abdo— mine subtilius punctulatum; prothorax disco medio callisque utrinque duabus laevibus. — S!.speculifrons. Subgen. Stenus. Stenus, div. II, A, EricHs., Genera, 721 (1840). Abdomen marginatum segmentis 2-4 saeptus basi carinulatis. Tarsorum articulo 4 bilobo. (106) 1. Stenus (St.) Holmbergii » sp. Corpore sal robusto et statura fere Sten: Gayi; schistaceus s. nigro-plumbeus praesertim in capite, prothorace elytrisque parum nitidis sed abdomine nitidiore. Palpis flavidis. Antennis pedibusque testaceo-flavis, illis clava fusca, his geniculis picels. Capite utrinque bisulcato, pronoto dolioliforme medio canaliculo brevi posterius ampliato praedito et utrinque antrorsumque parum profunde im- presso, elytrisque crebre fortiter punctatis. Abdo- mine nitidulo, sub-conico, segmentis tribus pri- mis dorsualibus modice crebre minuteque puncta- tis, basi carinula media brevi laevi instructis, 4-5 ut praecedentibus fere punctatis sed basi medium versus haud carinatis, ultimis sub-laevibus temere punctulatis. Long. 5 millim. Lat. elytr. vix ultra 1 millim. Caput prothorace latius, transversim triangulare, supra — 336 fronte sub-planiusculum sed posterius vix excavatum, me- dium versus sed utrinque bisulcatum, sulcalis inter anten- nas sub-confluentibus, interstitio inter sulculos longitudina- liter elevato, antice angustato, frontis marginibus lateralibus altitudine haud superante, creberrime fortiterque ante an- tennas minus pone sed crebrius punctatum, super anten- narum basin callo laevissimo instructum, subtus sub-laeve, nitidum, infra oculos parce grosse sed vix profunde pun-. ctatum, punetis ubique albido-piligeris. Labrum nigrum, densius albido-pilosum, margine apicali picea. Mandibulae nigro-piceac. Maxillae basi et intus apice nigro-piceae sed extus flavidae. Palpr flavi. Antennae capite parum longio- res, articulo 3% 4” sub-aequali, articulis duobus primis flavi- dis sed secundi apice ad testaceum vergente, 3-8 testacels, ultimis tribus fuscis, tenuiter albido-pilosullae. Collum cras- sum, tenuiter denseque transversim ruguloso-strigosum, subtus medio antice lineolis duabus brevibus impressis prae— ditum. Prothorax elvtris parum brevior at feré dimidio angustior, latitudine longitudine vix brevior licet sub-qua- dratus, sub-depressus, basi et apice truncatus, lateribus an- te medium rotundatas, basin versus quam apicem versus ma- gis angustatus videtur, sed margine antica postica vix angu- stiore, supra grosse fortiter erebre punctatas, interstitiis con- fuse ruguloso-reticulatis, medio canalicula posterius ampliore et profundiore inarginem posticam haud attingente sed antice juxta apicem obsoleto extensa et utrinque impressione lon- situdinali param profunda sub-obsolete anterias distinctius instructus, subtus transversim rugulosas. Scutellum tere inconspicuum, nitidum, laeve. Eliytra prothrorace paulo lon- viora, modice convexa, dorso utrinqueet prope marginem su- turalem longitudinaliter impresso, impressione externa circa humeros profundiore, insterstitio inter impressionibus basin versus distinctius elevato-torato, grosse crebreque punctata, punetis multis confluentibas, omnibus breviter albido-pilige- ris, interstitiis sub-rugosis, margine laterali inflexa et di- — 331 — midio apicali paulo minus magne punctata, humeris sub-lae- vibus, margine suturali impunctata opaca. Alae albae. Me- sonotum et mesopleurae tenuiter alutacea. Metapleurae alutaceae. Mesosternum et metasternum nitida, sparsim punctata, punctis albido-piligeris. Coxae nigro- piceae. Fe- mora crassiuscula, fusiformia, ante apicem subtus obsoiete sinuata, trbiae tarsique testacei, femorum apice et tibiaram basi leviter piceis; pro-tarsi et meso-tarsi dimidio tibiarum longitudine; tarsi postici quam antici paulo longiores, arti- culo primo sub-cylindrico, sequente paulo longiore, 2% 32 vix longiore, obeonico, 3 elongato-triangulare, 4” fortiter bi- lobato lobis articuli 5 fere tertiam partem basalem attingenti- bus. Abdomen basin versus el ytrorum fere latitudine, apicem versus attenuatum, elongato-conicum, modice depressum, utrinque marginatam, nigrum, nitidum, parcissime albido- pilosullum s. pubescens, segmento 5% summo margine apicali anguste et obscure piceo, supra segmentis 5 primis minute at fortiter et modice crebre punctatis, basalibus 3-4 medio ba- sin versus carinula brevi, utrinque fortius impressa, longi- tudinali, laevissima, praeditis, segmentis 2 primis haud ca- rinulatis, 5%, 6” ultimoque sub-laevibus, temere punctulatis, subtus medio longitudinaliter vix deplanatum, segmentis 4 primis sat profunde et modice crebre reliquis obsolete pun- ctulatis, quam in dorso densius sed parce tenuiterque albido- pubescens. $ Abdomen segmentum inferias 6"" apice medio triangu- lariter incissum; tibiae posticae parum sed distincte ¡ñ- trorsum arcuatae, Q Latet. Habitat in Baradero in ripis Paranensis Fluvii. Encontré esta rara especie en la Primavera del año 1877, en momentos en que el único ejemplar que he visto y que poseo, volaba sobre las colinas arcillosas vecinas al Riacho o AS 22 —=: 089. (> del Baradero, brazo bastante considerable del Paraná de las Palmas. Su figura general se aproxima mucho á la del Stenus Gayil, pero es muy diverso de él. Dedícolo al Dr. HormBerG6 en testimonio de amistad. Subgen. Síenosidotus. Ab czewz, coaretatio et 000, dono. Stenus, IT. B (pt.), Exicus., Gen. et. spec. Staph., 732 (1840). Abdomen immarginatum, segmentis primis basí vel medium ver- sus constrictis. Tarsorum articulo 4% bilobato. (107) 2. Stenus (Stenosidotus) aenescens 2. sp. Nagro-aeneus, interdum ad cuprascentem leviter ver- gens, nitidus, fortiter profundeque punctatus, breviter et sparsim albido s. cinerascente- pilosul- lus; antennis fuscis dimidio basali, palpis pedi- busque flavidis. Capite triangulare, prothorace la- tiore, fronte plantuscula utrinque sat fortiter bisul- cata, prothorace dolioliforme, elytris angustiore, fortiter punctato, illo callo medio sub-laevigato et super antennas callis duobus laevissimis instructo, hoc medio linea longitudinal sub-elevata antice posticeque angustata et lateribus inter punctos pla- ga oblonga medio sub-coarctata vel callis duobus minultis laevissimis praedito, elytris fortiter modi- ce dense punctatis, humeris prominulis, laevibus, margine suturali impresso. Abdomine immargina- to, elytris angustiore, sub-cylindrico, apicem versus attenuato, segmentis 4 primis basi constrictis et sat fortiter grosseque sed modice separatim pun- — 339 — ctatis, 5” basi fortiter sparsimque punctato, apice et apicalibus duobus totis subliliter alutaceis. Long. 4>millim. Lat. elytr. 1 millim. Caput prothorace paulo latius subtransversim triangu- lare, supra fronte subplaniusculum sed utrinque fortiter bisulcatam, sulculis ad callam superantennalem interne terminantibus, inter suleos modice elevatum, elevatione antrorsum leviter angustata, fortiter et sat dense frontis me- dium versus sparsius punctatum, sed supra antennas Ccari- nulis retrorsum elongatis et angustatis et posterius utrinque circa oculorum marginem interiorem utringue macula mi- nula laevissimis instructum, epistomate sub-laevi albido-pi- loso, subtus sat fortiter sub-crebre punctatum. Labrum nigro-piceum, late piceo-limbatum, albido-pilosum. Mand1- bulae nigro-piceae, apice piceo-rufae. Palpt dilute flavi. Ligula (extensa) capitis prothoracis elytrorumque dimidio simul sumpiorum longitudine, dilute flavida, sed tertia parte apicale infuscata. Antennae prothoracis longitudine, articulo 30 4% sesqui longiore; articulis 6 primis flavo-testaceis, reli- quis plus minusve piceis vel infuscatis. Prothorax dolioli- formis, sub-cylindricus, modice depressus, lateribus ante me- dium distinctius rotundatis, basin quam apicem versus ma- gis angustatus, margine antica truncata postica fere aequali, paulo longior quam latior, elytris sesqui brevior et quarta parte angustior, supra fortiter profundeque sat dense pun— ctatus, interstitiis fere planis, dorso plaga media longitudinali, sub-elevata, antice et postice attenuata, marginem anticam plerumque haud attingente, etutrinque pone medium callis duobus vel plaga callosa oblonga medium versus plus minus- ve coarctata laevissimis instructus, subtus quam in pronoto minus magne sed fortiter crebreque punctatus, interstitiis transversim sub-rugulosis, pleuris grosse fortiter sat dense punctatis, interstitiis planis, nitidis. Elytra prothorace fe- re sesqui longiora, et paulo latiora, fere capitis latitu- — 340 — dine, lateribus levissime rotundata, apicem versus abdo- minis basin superiorem sub-amplectentia, dorso secundum suturam longitudinaliter sed scutellum versus latius profun- diusque et apicem versus obsoletissime impressa, dense profundeque sed medium et antrorsum grossius puncta- ta, humeris sat prominulis, laevissimis, interstitiis nitidis- simis, punctis omnibus ut in capite prothoraceque albido-pili - geris. Mesosternum et metasternum dense fortiterque punctata, ¡llum utrinque carina laevissima instructum, hoc lateribus grossius crebriusque punctatis, nitida, albido-pube- scentia. Pedes flavo-testacei, procoxae rufo—- vel flavo- testaceae, mesocoxae et metacoxae nigro-piceae vel piceae; femorum apice vix sensibiliter infuscato vel nigricante; tarst omnes dimidio tibiarum longitudine, articulis tribus primis sub-obconicis, primo paulo elongato, 4” fortiter bilobo. Ab- domen elytrorum basi angustius, segmentis 4 primis supra infraque basi constrictis, supra fortiter grosse modice sparsim punctatis, 5% basi haud constricta fortiter sparsimque pun- ctata, apice subtilissime fere obsolete alutaceo, margine api— cali angustissime albida, sexto 7”%que alutaceis, parce Ob- soleteque punctatis, subtus segmentis 4 primis quam dor- sualibus crebrius punctatis, sed apicalibus tribus ut in dorso punctatis et alutaceis, punctis ubique albido- at subtus den- sius piligeris, segmentis dorsualibus 4 basalibus apice parce tenuiter albido—-fimbrialis. $ Abdominis segmentum inferius sextum apice triangu- lariter emarginatum. Q Abdominis segmentum inferius sextum apice medio mi- nute fere obsolete productum. Habitat in Chacabuco. , Esta bonita especie, notable por sus lijeras y esbeltas proporciones, tiene todo el cuerpo de color negro-bronceado que, enalgunos indivíduos, ofrece cambiantes verdosos 0 co- a brizos, segun la mayor ó menor incidencia de la luz; los men- cionados reflejos son mas aparentes en los élitros y en el dor- so del abdómen; la pubescencia blanquecina que, sin ocultar, realza su colorido, es mas densa en el vientre que en cual- quier otra parte del cuerpo, sise exceptúa el labro, donde es tambien muy visible. En gran parte de sus caracteres, con- viene con el St. operosus Exricus., del que difiere, muy principalmente, por tenerlos cuatro primeros segmentos del abdómen ceñidos en la base. Si bien abrigaba pocas dudas so- bre la novedad de esta especie, remití ejemplares á M. Fau- vEL, de Caen, quien tuvo la bondad de apoyar mi opinion, en aquel entónces no de] todo segura. Hállase el St. aene— secens sobre diversas plantas en flor y en no escasas ocasio- nes lo he observado paseando con rapidez y detenién- dose á cortos trechos sobre las anchas hojas del maiz. Tocante á la época de su aparicion, lo he visto desde Enero hasta fines de Febrero; nunca antes, ni despues. Subgen. Astenus. Ab 2%, privalivus el stevós, angustus. Stenus, div. B (pt.), EricHs., Gen. 732 (1840). Abdomen breve, conicum, immarginatum, segmentis neque me- dio neque basi constrictis. Tarsorum articulo 4% bilobo. (108) 3. Stenus (Astenus) speculifrons, Fauv. Stenus speculifrons, Fauv., Bull. Soc. entom. d. Belg., XX Y (18STT). «Steno calloso satis vicinus,sed dimidio fere major et latior, inter omnes propinquos, pedibus rufo-piceis, abdominisque segmentis basi non constrictis sed tantum supra sulcato-cre- nulatis, vage subtilissime punctulatis, distinguendus. Niger, nitidus, palpis praeter apicem fuscum antennisque praeter clavam piceam, rufo—testaceis, capite multo profundius quam in calloso bisulcato, fortius punctato, callis magis elevatis, la- teralibus integris; thorace multo breviore, antice fortius an- gustato, dimidio fortius parciusque punctato, disco medio cal- lisque utrinque duobus laevibus sub-elevatis; lateribus me- dio capite paulo latioribus, fortiter dilatatis; elytris multo amplioribus, capite dimidio latioribus fortius parciusque pun- ctatis, utrinque circa scutellum torulosis, laevioribus; abdo- mine multo crassiore, fortiter conico; Y segmento 5” subtus postice supra sextum producto, late arcuatim emarginato in- cissura utringue quasi tuberculo terminata, intus dense al- bido-ciliata, 7 subtus late profundeque sub-triangulariter incisso, incissura circa basin vix marginato-¡mpressa. Long. 3 millim.» (FAUVEL). Hab. observ.: Respublica Argentina in Pampas (ubi?) (FAUVEL ex GERMAIN); Respublica Uruguayensis (FAUVEL ex Van VOLXEM). Esta especie, recogida en las Pampas por GERMAIN, bien que sin precisar la localidad, y coleccionada tambien en la República Oriental por el malogrado Van VoLxegm, debe, con toda verosimilitud, encontrarse en Buenos Aires, como punto intermedio que es entre los dos en que ha sido observado el St. speculifrons; poresta causa lo incluyo entre los Stenus bonaerenses, mas no siéndome conocido, he copiado la carac- terística que de él ha publicado M. ALBERT FAUVEL. VII. OXITELINI, Exicuson. Denticrura, Larr. in Cuv., Regne anim., IV, 437 (1829). Oxitelides, Mannern., Précis, 9, 3 et in Mem. d. VAcad de St. Petersbourg, £23, 3 (1830); — Lar. D. Cast., Hist. nat. d. anim. art., I, 186 (1840); — Braxen., Hist. d. ins., 1, 290 (1845); — Lacorp., Genera, II, 109 (1854); — Jaco. Duy., Genera, II, 54 (1859); — GrirarD, Traité d'en- tom., IL, 304, III, (4873). Oxitelini, Ericus., Genera, 749 (1840); — Kraarz, Naturg., IT, 798 (1858); — LeconreE, in Smiths. Misc. Collect., HL, 60 (1862); — Fauv., Not.entom., 3, 1, 9(1865); — Fauv., op. cit., 5, L, 21 (1867); — CaLw. et Jarc., Kafer-Buch, 451, 1 (1869. Cabeza sustentada por un cuello grueso y corto, hundida en el protorax, ó muy saliente y llevada por un pescuecillo delgadísimo; antenas insertas delante de los ojos y bajo un repliegue óde un avanzamiento de los lados de la frente, dis- tintamente acodadas en la mayor parte, á vecescasi rectas. La- bro córneo orlado de una cinta membranosa en el borde an- terior, la que en casi todos se prolonga por los lados en for- ma de apéndices triangulares ó redondeados de la misma y blanda contestura. Mandíbulas dentelladas con prosteca muy visible. Palpos maxilares alguna vez filiformes, pero comun- mente terminados por un artejo muy corto, delgado y alez- nado; prosterno membranoso en su mitad posterior, ó so- lamente en los lados de dicha mitad; epímeras y estigmas del protorax siempre ocultos; élitros con una pronunciada ca— — 344 -. naleja paralela y muy cercana al borde externo de los lados doblados; ancas anteriores cónicas y salientes, posteriores aplastadas al través; tibias espinosas en la mayor parte de los géneros; tarsos filiformes, compuestos de 3, ó de 5 falan- jes. Abdómen con el último segmento siempre salido y no retráctil ; glándulas ó estiletes anales invisibles, ó nulos. Hállaseles en todos los continentes; viven en los estiércoles, en los restos corrompidos de vegetales ó animales. TABULA SUBTRIBUUM. A. Caput basi plus minusve vel haud constrictum e col- lo crasso, interdum capitis latitudine immisso- que, a prothorace affixum. Prothoracis linea marginali laterali supera adest. — Caput liberum, exertum, e collo brevi, angusto, a pro- thorace affixum. Prothoracis linea marginali laterali supera deest. Z. Tarsi 3-articulati. Palpi maxillares articulo ultimo tenui, subulato, praecedente elongato—obconico breviore. Ligula membranacea. Abdomen mar- ginatum, basi subtus planum. — Tarsi 5-articulati. Palpi maxillares filiformes., articulo 4” 3” longiore. Ligula cornea. Abdomen im— marginatum basi subtus carinatum. l. Osoraria. Osorini, Exicns., Genera, 753 (1840). Osorites, BLancu., Hist. d. ins., L, 291, 4 (1845). Osoriides, Lacorb., Genera. HH, 144 (1854). APOCELLARIA. OXITELARIA. OSORARIA. Osori¿, Lecowte, Smiths. Misc. Collect., 11,68 (1862); — Fauv., Not. entom., 3, L, 10 (1865). — 345 (533) 1. Osorius, Leach. Ab osor. Osoríus, Latr., Fam. naf., 245 (1825); — Esusp. in Cuv., Regn. anim., IV, 438 (1829); — Esusp., in Nouv. Ann. d. Mus., IT, 83 (1832); — Lar., Hist. naf., I, 188 (1840); — Exrcns., Genera, 753, tab. V, £f. 13 (1840); — GuErin, Icono- graph. Ins., pl. 9, f. 14 (1844); — Brancn., Hist. d. ins., [, 291, 4, 4 (1845); — Lacoro., Genera, Il, 112 (1854); —Girarb, Traité d'entom., 1,305, pl. XIV, £ 141 (1873); — Smarp, Op. cit., 381 (1876). Molosoma, Say, Trans. Philos. Soc. of Philad., New. Ser., IV, 462 (1825); — Esuso., Compl. writings ed. by Le- CONTE, IL, 577 (1859). Cuerpo largo y cilíndrico. Cabeza grande con la base hun- dida en el protorax y sin cuello aparente; antenas cortas y rotas, situadas bajo un avance de los lados la frente y cuyo primer artejo con facilidad se esconde bajo la pro- longacion frontal; mandíbulas cortas, triangulares, obtusa- mente dentadas por dentro; palpos maxilares filiformes con el último artejo aguzado hácia su extremo y apenas mas corto que los dos anteriores reunidos; menton escotado en el bor- de anterior; protorax estrechado hácia su base y con un tu- berculito bastante notable en el ápice del prosterno; patas cortas, con tibias comprimidas y afectando la figura de un triángulo alargado, provistas de agudas y cortas espinas en su arista exterior; tarsos delgados, cortos, de cinco falanges, de las que, la última, iguala la longitad de Jas otras cuatro juntas; abdómen aquillado en la base del vientre, cilíndrico y mas ó menos angostado hácia su arranque. Son Oxitelinos de tamaño grande, ó mediano, de color negro, ó pardo; pa- ralelos y cilíndricos, que habitan el África, Ceilan, ambas Américas, India Oriental, Java y Madagascar; corren con po- — 346 — ca velocidad; vuelaná la tarde, bien, aunque con pesadez y con el cuerpo casi perpendicular; “se abren estrechas gale- rías sinuosas bajo las cortezas de los árboles ó á flor de tierra y sise les inquieta no levantan el abdómen, mas retroceden sin volverse. Difieren esencialmente de Holotrochus por sus tibias espinosas y no pubescentes, el menton escotado y no redondeado, etc. (109) 4. OCsorius frater, Fauv. n. sp. Nigro-piceus, nitidus, parce breviterque fulvo-piceo- pilosullus, antennis, palpis pedibusque plus mi- nusve obscure rufo-piceis. Capite prothorace vix angustiore, utrinque subtiliter strigoso, asperulo- punctato, medio longitudinaliter laevigato sed latera versus inter oculos apiceque haud strigoso sed sparstus punctulato, apice leviter emarginato, angulis anticis parum prominulis. Pronolo medio longitudinaliter biseriatim punctato, seriebus pun- ctorum subimpressise punetis oblongis ad partim confluentibus compositis, utrinque modace disper- se confuse subseriatim punctato, punctis oblongas. Elytris obsolete sparsim seriatimque punctulatis. Abdomine supra infraque subtiliter punctato, li- nea media dorsals longitudinal laevi notato, se- gmentis 3 ventralibus primas basi alutaceis apice parce punctatis. — Long.5-6 millim. Lat. elytr. 2-17 millim. Caput prothoracis apice vix angustius, subovatum, sat convexum, apice leviter emarginatum, angulis anticis vix prominulis, utrinque super antennas modice tumidolum, supra sparsim subseriatimque punctatam, medio longitudinali— ter laevigatum, ad oculorum marginem interiorem et anten- — 347 — narum basin versus late longitudinaliter scabriusculo-rugu- losum, mox pone oculos utrinque subtransversim rugulosum, deinde alutaceum, subtus basi et lateribus infra oculos sub- tiliter ante oculos distinctius alutaceum. Labrim piceum albido-setulosum. Mand1bulae breves, crassiusculae, trian- gulares, intus uni- vel bi-subdentatae, nigro-piceae. Maxtl- lae basi prominentes, piceae, parce fulvo-setulosae. Palp1 ca- staneo-picei. Antennae capitis longitudine, articulo 1% se- quentibus duobus conjunctis paulo longiore, 2” 3"que modice elongatis, obconicis, at 2” 3% longiore, 4-6 globosis, aequa- libus, 7-10 praecedentibus crassioribus, globosis, ultimo oblongo 16” paulo longiore sed parum angustiore, piceo-ru- fescentes, tenuiter subalbido-fuscano-pubescentes et pilosae. Prothorax elytris fere longitudine, basi eorum latitudine, apicem versus vix latior, latitudine antica longitudine subae- quali, basi apiceque truncatus, basin versus leviter angusta- tus, lateribus subrectis, angulis anticis haud prominulis, re- ctis, deflexis, posticis subrotundatis, convexiuseulus, supra biseriatim oblonge punctatus, utrinque minus regulariter at subseriatim punctatus, punctis dorsualibus seriatis ad partim confluentibus, circa angulos posticos utrinque anguste ru- gulosus, subtus tenuiter alutaceus, ante marginem anticam tuberculo prominulo, obtuso, parce fulvo-piloso instructus. Elytra prothorace parum longiora sed vix angustiora, sub- laevia, dorso obsolete vel parum profande sparsim subseria- timque punctata, punctis omnibus pilis brevibus, rigidis, erectisque munitis, stria suturali tenuiter impressa, margi— nibus inflexis longitudinaliter lateque canaliculatis, subtili- ter alutaceis, margine exteriore carinato-reflexo uni-seriatim breviter piloso. Scutellum laeve. Mesosternum alutaceum sed utrinque subrugulosum. Metasternum lateribus subtili- ter alutaceum, sparsim fulvo-pilosullum, circa medium utrin- que leviter rugulosum, medio laevissimum, nitidum, punctis majoribus breviter fulvo-piceo-piligeris parcissime notatum. Pedes castaneo- vel rufescenti-picei, tibiae tarsique dilutio- — 348 — res, illae fulvo-setulosae, anticae extrorsum 6-S—dentatae, mediae et posticae spinis 6-8 extus seriatim dispositis tn- structae. Abdomen cylindricam, basin versus leviter angu- statum, supra segmentis 5 primis modice dense ad partim subseriatim punctulatis, linea media longitudinali laevi prae- ditis, 6 7%que alutaceis, medio laevigatis, utrinque parcius subtiliusque punctulatis, infra segmenlis 3 primis basi alu- taceis, apice parce punctulatis, reliquis modice dense puncta- tis, punctis ubique breviter rigide fulvo-piligeris. Differen- tia sexus mihi ignota. Variat: a. Prothorax elytraque picea vel castanea. B. Elytra picea. c. Labrum brevissimum, nigrum, mandibulae fortius prominentes (P?). Inmaturus : Corpus totum dilute testaceum. Habitat in Buenos Alres. Es comun en el Baradero, Chacabuco y Chascomús, donde lo he coleccionado; lo poseo tambien de Zárate, San Fernando y Palermo, parajes en los que este Osorzus ha sido hallado por el Dr. CárLOSs Bere y por el Dr. Epuarbo L. HoLmBERG. Abunda durante la Primavera y el Verano. En estas épocas del año acostumbra remontar su vuelo, cernién- dose á poca altura, unilo á muchos otros indivíduos de su especie. En el Otoño y en Invierno se refugia bajo los estiér- coles secos, tablas, ladrillos ete., y, protegido por tales abri- eos, abre galerias estrechas y sinuosas situadas á flor de tierra; no es raro encontrarlo en la vecindad de los nidos del Ter— mes Lespesii Feb. MúLt. (Orthoptera-Pseudo-Neuroptera), y ¿un en los conductos subterráneos construidos por los Ter- mes. Todos los indivíduos no llegados á sazon que he visto, los he recogido en los termiteros, de lo que infiero que es en ellos donde nuestro Osorius pasa sus primeros estados. El Osorius frater Fauv. corre igualmente bien hácia ade— 349 — lante como hácia atras, de manera que, cuando no se consi- dera seguro en un extremo de su camino cubierto, retrocede con toda la rapidez quele es posible y sin volverse se tras- lada á la extremidad opuesta. Es afine del O. eylindricus Larr. (Nouv. Ann. d. Mus., 1832, I, 86,3), mas se distingue con facilidad por la linea lisa y longitudinal del dorso del abdómen, muy visible en el O. frater y nula en O. cylin- dricus. (110) 2. Osorius piceus, ErIcHs. Osorius piceus, Ericus., Genera, 755, 4 (1840); — BrLancn. et Brut. in D'Orp., Voy. Am. d. Sud., 88, 304 (1845). Niger, nitidus, antennis pedibusque rufis, elytris brunneo-piceis, abdomine apice el infra piceo-ru- fo. Capite prothorace paulultum angustiore subti— liter obsolete parce punctato, ante basin transver- sim laeve, circa oculos vix ruguloso, aptce emar- ginato. Prothorace elytiis paulullum angustiore, anterius leviter posterius fortius reflexo-margi- nato, basin versus leviter angustato, subtiliter ob—- soleteque parce punctato. Elytris laevibus. Abdo- maine supra laeve infraparce punctato. Long. 33 lin. Hab. observ.: Brasilia (Erichs.), Respublica Argentina In Corrientes (D'OrB.). Esta especie me es desconocida; muy verosímilmente debe existir en Buenos Aires, por lo que incluyo á este Osorius entre los Staphylinidae que le son propios. — 390 11. Oxitelaria. Oxitelini genuint, Ericus., Gen., 759 (1840); — Kraarz, Na- turg., Il, 798 (1858). Oxitelites, BLancu., Hist. d. ins., I, 291, 3 (1845); — Jaco. Duv., Genera, IL, 5£, 7 (1859). Oxitelides vrats, Lacorb., Genera, IL, 143 (1854). Oxiteliz, Farrm. et LasouLB., Faun. entom. Franc., I, 598 (1854). Oxiteli, Leconte, Smiths. Misc. Collect., HL, 68 (1862); — Favuv., Not. entom., 3, 1, 10 (1865). TABULA GENERUM. A. Tibiae anticae spinulosae. Antennae fortiter fractae. 2. — Tibiae anticae muticae. Antennaesubrectae, articulo primo modice elongato. Caput basi constrictum. Oculi prominuli, granulati, pilosulli. Labrum apice levitersinuatum, rigide setulosum, utrin- que lacinia minuta membranacea auctum. Man- dibulae apice fissae, intus bidentatae, breves. Palpi labiales filiformes, articulo ultimo prae— cedentibus paulo breviore et angustiore. Pro— thorax saepe subcordatus supra impressus vel foveolatus. Scutellum haud conspicuum. Pedes breves, pubescentes: tarsi articulo 3” basalibus 2 simul sumptis multo longiore. TROGOPHLO EUS. Z. Tibiae anticae extus uniseriatim spinulosae, apice exteriore excissae vel emarginatae. 3. — Tibiae anticae extus biseriatim spinulosae ad apicem exteriorem integrae. Caput prothoracis latitu- dine vel paulo angustius. Oculi prominentes, semiglobosi, granulati. Labrum transversum, apice utrinque lacintiis membranaceis minutis instructum, inter lacinias laterales membra- naceo-limbatum, sat dense breviterque setulo- sum. Pedes breves, intermedii basi approximati, tibiae mediae interdum posticae uniseriatim spinulosae, omnesseriatim pilosae. Corpus sub - paralellum, plus minusvesubeylindricam. Pro- thorax subtransversus basin versus angustatus, plus minusve punctulatus, saepissime subtiliter asperulus vel alutaceus, dorso frequenter ca- naliculatus. . BLEDIUS. 5. Paraglossae ligulam parum superantes. Palpi labia- les articulo ultimo subcylindrico praecedente longiore. Tibiae mediae extus uniseriatim pi- losae et spinulosae. Caput feminae triangulare prothorace angustius, marissubquadratum, ma- gnum. Prothorax semilunaris, transversus, dor- solongitudinaliter unisulcatus. Elytra subtiliter undulatim strigosa. Abdomen apice acutum, sublaeve. PLATYSTHETUS. — Paraglossae ligulam multo superantes. Palpi labiales articulo ultimo minuto, subulato, praecedente breviore. Tibiae mediae extus biseriatim spinu— losae. Caput sexu et specie forma et magnitu— e dine variabile. Prothorax transversus apice truncatus, basin versus angustatus, dorso lon- gitudinaliter tri-sulcatus, sulcis lateralibus ex- trorsum plus minusve leviter arcuatis. Elytra magis minusve subtiliter rugulosa vel strigosa. Abdomen parum punctatum, apice acutum. OXITELUS. (54) 2. Bledius, Leach. A Bledius nomen proprium. Bledíus, Curtis, Brit. Entom., II, 143 (1826); — MANNERH., Pré- cis, 44, et in Mem. d. PAcad. Imp. d. St. Petersbourg, 458 (1830); — Steen., Hlastr. Brit. Entom., V, 307 (1832); — Lar., Hist. nat. d. anim. art., I, 187 (1840);— Errcas., Genera, 760, tab. V, £. 15 (1840); — Lacorb., — 392 — Genera, IL 444 (1854); — Kraarz, Naturg., Il, 816 (1858); —Jaco. Duv., Genera, HL, 54, 71 (1859); — Thuoms. Skand. Col., UL, 118 (1861); — Lecoxtk, Coleopt. of North-Am. in Smiths. Misc. Collect., II, 69 (1862); — Fauv., Not. entom., 5, I, 21, 1 (1867); — CaLw. et Jar6., Káfer-Buch, 157, 7 (1869); —Giraro, Traité d'entom., 305, pl. XIV, f. 10 (1873); — Sharp, Op. cit., 393 (1876). a Hesperophilus, SterH., Op. Cit., V, 309 (1832); — Thoms., Op. cit., TIL. 120 (1861); — ShmióbtE. in Krórer Naturhist. Tidsck., 3, IV, 142 (1866). Astycops, Thoms., Op. et vol. cit., 121 (1861); — ScHIÓDTE, Op. cit. (1866). Tadunus, ScH1ióDTE, Op. Cif. (1866). Bargus, Smióbte, Op. cit. (1866). Ojos muy saltones y granulados; labio dividido en dos erandes lóbulos compuestos de las porciones laterales de la lengúeta íntimamente soldadas á las paraglosis; tíbias ante- riores armadas de una doble fila de espinas agudas: son los caracteres principales que distinguen á este género entre los de su estirpe. Mas, aparte de los ya enunciados y dominantes signos que los denuncian, complementan su filiacion una li- brea oscura y opaca vuelta aún menos brillante por la consti- tucion de sus tegumentos, comparables, en gran parte, á una fina. piel de zapa acribillada de poco profundos hoyuelos, un pronoto que suele ofrecer una fina linea lisa y lustrosa, pero que en la mayoría ostenta un surco longitudinal mas ó me- nos profundo, segun las especies. Los élitros son, relativa- mente al resto del cuerpo, bastante fuertemente puntuados. El abdómen es casi liso. Las especies de este género habitan áveces las playas marítimas y las márgenes de los lagos; pero mas frecuentemente y cediendo á los imperiosos instintos de los de su familia, eligen como domicilio los estiércoles frescos ó desecados. A semejanza de casi todos los Ox itelini, se reu- nen en bandos mas ó menos numerosos compuestos de indi- — 39 — víduos de ambos sexos. Hállanse en América, Europa, Asia y Africa, pero no se han encontrado en Australia, ni en Sumatra é islas de la Polinesia. Dos especies representan á este gé- nero en nuestro territorio: la una, oriunda del montañoso Chi- le, extraviada por extraños modos en nuestras llanuras, habita en toda la Provincia, y la otra sin patria y sin nombre hasta el presente conocidos, mora en los términos occiden- tales de Buenos Aires. 1. Caput prothoracis latitudine. Ocnli granulati, nudi. Prothorax elytrorum basi paulo angustior. Pe- des postici inermes. Caput et abdomen nigra, prothorax elytraque picea, hac in angulis po- sticis humerisque testaceis, crebre punctata, utrinque et apicem versus sublaevia. Bl. externus. 2. Caput prothorace angustius. Oculi granulati, hirtuli. Prothorax elytrorum basi haud angustior. Pe- des postici parce spinulosi. Caput ablominis- que apex nigra, prothorax et abdominis basis picei; elytra testacea, dorso infuseata, ubique crebre punctata. Bl. testaceipennts. (111) 1. Bledius externus, 7. sp. Subeylindricus, piceus, nitidulus, tenuiter fulvo-pu- -bescens; capite, abdomine pectoreque nigro-picels; antennarum basi pedibusque testacers; elytrorum margine laterali inflexa vel humeris angulisque posticis externis luteis, interdum piceo-lestaceis. Capite prothorazeque alutaceis, hoc modtice sparsim sed parum profunde rotundato-punctalo, medio longitudinaliler anguste canaliculato. Elytris for- titer crebreque punctulatis, sed circa apicem et utrinque sublaevibus. Abdominesublaeve vix per- T. vil 23 — 394 — spicue transversim strigoso. Long. 3%-4 millim. 2 Lat. proth. ¿-¿millim. Caput (oculis granulatis, nudis, fortiter prominulis inclu- sis) prothoracis latitudine, nigro-piceum, sat opacum, parce et frontem versus parcius fulvo-pubescens, supra subtiliter alutaceum, fronte utrinque leviter longitudinaliter impresso, supra antennarum insertionem margine laterali distincte sed leviter elevatum, inter antennas lineola transversa, laevi, no- tatum, mox pone oculos infraque minus opacum, sat nitidu- lam, subtilius alutaceum. Labrum nigrum, albido-fuscano- setulosum. Mandibulae piceae, intus medium versus bi- vel tri-dentatae. Palpi et os piceo-testacei. Antennae capite plus sesqui fere duplo longiores, articulo primo sequentibus -2 conjunctis fere aequelongo, lineare, 2” 3"que obconicis sed 2% 32 paulo crassiore longioreque, 4-10 sensim crassioribus, ultimo ovato praecedente paulo longiore, piceae, albido-pube- scentes et pilosullae, articulis 2 vel 4 primis testaceis. Protho- rax elytris paulo angustior, latitudine longitudine vix brevior, utrinque ante medium subrectus, levissime rotundatus, pone medium fortiter rotundato-angustatus, angulis anticis rectis, posticis obtusis, piceus, nitidulus, supra longitudinaliter an- guste canaliculatus, subtiliter alutaceus, sparsim parum pro- funde punctatus, punctis rotundis in fundo alutaceis, parce fulvo-pubescens, infra nitidus, sublaevis. Elytra prothorace prope sesqui longiora et paulo latiora, angulis posticis exter- nis et internis rotundatis, stria suturali laevi tenuiter prae- dita, fortiter crebreque punctata, apice et utrinque sublae- via, picea, angulis posticis externis marginibusque la- teralibus inflexis vel humeris angulisque posticis piceo- testaceis vel testaceis, sat dense fulvo-griseo-pubescentia. Metasternum sublaeve, nigro-piceuam, sparsim fulvo-pi- losum. Pedes testacei, flavido-pubescentes ; tibiae posticae inermes. Abdomen nitidulum, subtilissime vix perspicue alutaceo-strigosum, nigro-piceum, parce fulvo-pubescens, — 309 — segmento 5% ad apicem, sexto ultimoque piceis vel piceo- testaceis. ¿ Fronte ante et prope lineolam laevigatam transversam ob- solete foveolato. Abdominis segmentum inferius 6” medio triangulariter productum et utrinque sinua- tum. Q Fronte haud foveolata. Abdominis segmentum inferius 6"" medio modice productum, utrinque haud sinua- tum. Habitat Chacabuco. He coleccionado en Chacabuco el Bledius que acabo de describir. Sólo es comun en Verano, estacion en la que suele reunirse en numerosos bandos que se ciernen sobre los es- tercoleros, durante las horas mas cálidas del dia. Por su labro truncado, los lóbulos de la lengúeta redondeados, las man- díbulas dentadas antes de la extremidad, las cavidades coti- loideas del protorax abiertas por detrás y las tíbias posterio- res no espinosas, corresponde á los Bledius verdaderos, tales como han sido caracterizados por SCHIODTE. Es muy afine del Bledius lvvidipes, Farkm. et GERM. (1129) 2. Bledius testaceipennis, 1. sp. Niger, nitidus, prothorace obscure rufo-piceo; anten- nis basi, pedibus elytrisque testaceis, his macula communi scutellari indeterminate castanea. Capt- te prothorace angustiore, subtilissime confertisst- meque punctulato, fere alutaceo, inter oculos limeo- la transversa laevi instructo; prothorace alutaceo, subseriatim, modice sparsím punctato, medio pro- funde, anguste longitudinaliter canaliculato; ely- tris crebre fortiterque punctatis; abdomine sub- — 356 — tiliter alutaceo parce punctato. Long. 42 millim. Lat. elytr. 12 millim. Praecedente distincte major. Caput (oculi valde convexi, granulati et sparsim pilo- sulli inclusi) prothorace angustius, nigrum opacum parce fusco-flavido-pubescens, super antennas utrinque rufo-pi- ceum, supra subtilissime confertissimeque subalutaceo pun- ctulatum, inter oculos lineola transversa angustissima laeve notatum, infra subtiliter alutaceo-strigosum. Collum niti- dulum, subtilissime alutaceum. Labrum nigrum. Mandi— bulae medio unidentatae, piceae. Maxillae rufescenti-pi- ceae. Papi testacei. Antennae capite prope sesqui lon- viores, articulo primo sequentibus 4 subaequilongo, 2” 3”que elongato-obconicis sed articulo 2% 3? sesqui longiore et paulo crassiore, 4-5 brevioribus at parum crassioribus, ob- conicis, 6-10 breviter campanulatis, gradatim crassioribus, leviter transversis, ultimo breviter ovato praecedente vix duplo longiore, articulis 3 primis testaceis parce griseo-pilo- sis, 4-5 piceis, modice dense reliquis nigro—piceis, densius griseo-pubescentibus et pilosullis. Prothorax elytrorum basi haud angustior, latitudine longitudinem paulo superante, basi truncatus, levissime emarginato-truncatus, utrinque basin versus rotundato-angustatus, angulis anticis parum deflexis, acutiusculis, antrorsum leviter prominulis, posticis obtusis, pronoti, margine anteriore medio modice depressa, subtiliter alutaceus, dorsum versus sat sparsim modice pro- funde subseriatimque laterem versus parcius adsperse pun- ctatas, utrinque secundum marginem late sed vix depressiu- sculus, impunctatus, dorso canalicula media angusta sat pro- funda margine anteriore haud attingente impressus, obscure rufo-piceus, parcissime fusco-flavido-pubescens. Scutellum nigro-piceum, nitidam. Elytra prothorace basin versus - haud posticem versus paulo latiora sed plus sesqui vix du- — 331 — plo longiora, utrinque subparalella sed apicem versus pa- rum latiora, humeris rectis modice prominulis, dilute testa- cea, dorso communi indeterminate lateque, basi humerisque his obscurius castanea, fortiier denseque punctata, tenuiter parcissimeque griseo-fuscano-pubescentia. Pectus nigrum, nitidum, alutaceum, parce punctulatum. Pedes testacei, co- xis anticis et mediis obscurioribus, posticis piceis, tibiae posticae parce ciliato-spinulosae. Abdomen alutaceum, su- pra parcissime punctulatum et pilosullum, piceum, nitidu- lum, segmentis 4 primis apice anguste nigro-piceis, 5-6 apice anguste dilutius piceis, ultimo piceo-testaceo, infra segmen- tis primis quam supra obscurioribus et densius punectu— latis. S Caput ante oculos et paulo infra mandibularum basin spiñula acuta armatum. Abdominis segmentum superius quintum apice late leviterque emarginato-truncatum, 6%" leviter lateque emarginatum, inferius 6'” apice medio leviter subtriangulariter productum. Q Latet. Habitat Chacabuco. Esta especie correspondería, por sus mandíbulas con un solo diente en el medio, el labro truncado, y las cavidades cotiloideas del primer par de patas abiertas por detrás, al subgénero Astycops, tal como ha sido definido por ScHIóDTE (Kroyer. Naturhist. Tidsck. 3, IV, 142) pero los lóbulos del labio no son puntiagudos; además, las tibias posteriores son espinosas y los ángulos del protorax no son salientes etc., caractéres que no concuerdan con los que se atribuyen á los Astycops por Thomson (Skand. Coleopt., TIT, 121). La colo- racion es notable; su talla es mucho mayor que la del Bledius externus m. En parte se asemeja por su colori- doá Bl. politus ErrcHs. (op. cit. 766, 11) del que es bien lejano por otros detalles de estructura. El único ejemplar Esos que de esta especie he visto, lo coleccioné en Chacabuco en una noche del mes de Octubre de 1882. (55) 3. Platystethus, MANNERHEIM. A raros, amplus el 777005, pectus. Oxitelus, fam. II, Gravexm., Monogr. Micropt., 194 (1806). Platystethus, MANNErRH., Précis, 46 et in Mem. Acad. St. Pe- tersb., 460, 2 (1830); — Ericns., Genera, 933, tab. V, f. 16 (1840);—Catw. et Jaec., Káfer-Buch, 158 (1869). Platysthetus, EricHs., Genera, 7841 (1840);—Lar., Hist. d. anim. art., I, 189 (1840);—Kkraarz, Naturg., II, 838 (1858); — Jaco. Duv., Genera, IL, 55, 72 (1859); — Thoms., Skand. Coleopt., HL, 122 (1861);—Leconre, Smiths. Misc. Col- lect., TIL, 69 (1862). Pyctocraerus, Thoms., Op. cit., MI, 125 (1861). Cuerpo aplastado y de lados casi paralelos. Cabeza trian- gular y mas angosta que el protorax en las hembras, pero que en los machos es cuadrada y mas ancha que el corse- lete; labro truncado en el borde anterior y munido en cada. lado de una tirilla membranosa y de forma triangular, bas- tante grande y con finas pestañas por dentro; palpos maxi- lares con el último artículo muy corto y delgado, aguzado á manera de alezna; palpos labiales con el último artejo cilín- drico y mas largo que el segundo; antenas cortas y que pare- cen rotas despues del primer artículo, insertas bajo de un pronunciado repliegue de los lados de la frente; protorax transversal, de figura semicircular, con la parte recta hácia adelante y la redondeada hácia atrás, hállase provisto en el medio del dorso de una fina canaleja longitudinal; élitros cortos, redondeados en los ángulos póstero-internos y mas ó menos entreabiertos; patas cortas con las intermedias muy separadas en su base; tibias anteriores comprimidas, escota- — 359 — das por fuera casi en el mismo extremo y armadas exte- riormente con una sola fila, mas las intermedias con dos hi- leras de espinitas agudas. Son de pequeña ó mediana talla, negros, con patas píceas ó testáceas, de élitros negros, color de pez ó amarillentos, muy finamente y poco puntuados, á veces lisos y con frecuencia finísima y ondulosamente estria- dos á lo largo; el pronoto y la cabeza som mas ó menos densa y fuertemente puntuados y sus lados suelen ser arru- gaditos ; el abdomen es casi ó enteramente liso y muy bri- llante; habitan en Europa, Asia y ambas Américas; viven en Jos estiércoles frescos de los rumiantes; corren con bastante torpeza levantando la punta del abdómen; vuelan muy bien, pero solamente durante el crepúsculo ó las primeras horas de la noche; son sociables y se juntan en bandadas compues-. tas de indivíduos de ambos sexos. Los machos se distinguen de las hembras por su cabeza muy grande, casi siempre ar- mada de dos espinas en el borde anterior y por el último arco ventral truncado, hendido, escotado ó espinoso. Subgen. Pyenocraerus, Tuows. Gemm. et HAROLD emend. Á muros, crassum et Kevisz, caput. Pyctocraerus, THoms., Skand. Coleopt., ILL, 125 (1861), et Op. cit., IX, 288 (1867). Prothorax setis 3 lateralibus praeditus. Abdomen utrinque se- tulosum. 1. Prothorax niger, utringue haud impressus: pedes testacei; femora nigro-picea. P. fallazx. 2. Prothorax piceus, utrinque obsolete impressus, pe- des omnes pallide flavi. P. pallidipes. — 360 — (113) 4. Platystethus (Pyenocraerus) Íallax, ». sp. Nager, nitidus; antennarum basi, tibias, tarsis ely- trisque testaceis, his basi el utrinque margineque suturali plus minusve infuscalis, palpis femorl- busque nigro picers. Capite basi sulcato antice late impresso, sal sparsim punctulato, maris fronte apt- ce bispinosa. Prothorace canaliculato sat dense pun- ctulato. Elytristenutler strigosis, modice subtiliter sparsimque punctulatis. Abdomine sublaevigato. Long. 4 millim. Lat. elytr. 1 millim. Caput maris subquadratum prothorace vix latius, feminae subtriangulare prothorace paulo angustius, supra basi fortiter transversim sulcatum, suleulo medium versus sinuosum et utringue cum foveola obsoletiuscula conjunctum (<) vel sul- culo simplice medio haud sinuosum et utiinque foveis de- stitutum (Y) apicem versus late impressum (<) vel modice planiusculum (Y) utringue super antennarum insertionem modice elevatum (S £) posticem versus et utrinque bi-im- pressum, impressionibus externis quam mediis majoribus, prope sulculur basalem fove:s lateralibus sitis, medio inter impressiones medias minoribus leviter breviterque impres- sum ($) vel impressione media nulla () apice bi-spino- sum, spinis brevibus, subrectis vix incumbentibus (<) vel apice haud spinosum (Q) epistomate inter spinas apicales sat fortiter semi—-circulariter impressum ($) vel nullo modo impressum, apice leviter emarginatum (PQ) modice sparsim panctulatum, prope oculorum marginem posticam et pone sul- culum basalem transversim rugulosum, antice impressione inter oculos obsolete longitudinaliter strigosum; et prope apicem ante spinulas apicales in mare leviter transversim rugulosum sed in feminae fronte magis distincte strigosa, subtus transversim rugulosum, nigrum, nitidum super an- — 361 — tennas et apice piceum, parce griseo-pilosum. Mandi- bulae medio bi-dentatae partesque oris piceae. Anten- nae capite prope sesqui longiores, articulo 3% 2? paulo lon- giore sed tenuiore, his ambobus obconicis, modice elongatis, 4 52que subglobosis, 6-10 brevibus, transversis, sed gra- datim crassioribus, ultimo ovato praecedentibus 2 conjun- ctis paulo breviore, articulis 3 primis piceo-testaceis, arti- culo 1” plerumque testaceo, 4” quintoque piceis, reliquis nigris, articulis 5 primis nigro-piceo-setulosis, sequentibus sat dense griseo-pubescentibus, parcius nigro-piceo setu- losis. Prothorax semi-lunalus, transversus, elytrorum basin paulo superante (<) vel paulo angustior (Q) longitudine latitudine dimidio breviore, apice truncatus sed utrinque le- viter sinuatus, basi lateribusque arcuatim rotundatis, angu- lis anticis acutiusculis, poslicis obsoletis, supra medio lon- gitudinaliter, fortiter atque angusie canaliculatus, modice dense, sed latera versus densius punctulatus, punctis inae- qualibus, interstitiis laevissimis, infra subtiliter alutaceus, niger, nitidus, utrinque 3-setosus. Scutellum nigrum, ni- tidum, laevissimum. Elytra prothoracis longitudine (£) vel paulo longiora ($) subtiliter sat sparsim punctata, tenuiter longitudinaliter undulatim strigosa, stria suturali conspicua, margine suturali laeve, subnitida, testacea in- terdum piceo-testacea, basi, marginibus inflexis, margine suturali angulisque posticis plus minusve infuscata, tenuiter sparsim, parceque griseo-pilosulla. Meso- melasternoque nigris, nitidis, subtilissime strigosis. Coxae, trochanteres, tibiae tarsique testacei, femora nigro-picea, apice £ibrs concolores, tibiae anticae externe 10-spinulosae. Abdo- men arcubus dorsualibus 5 primis obsoletissime et fere in- distincte alutaceo-strigosis, ultimis 2 sublaevibus parce ob- soleteque punctulatis, subtus laeve, nigrum, nitidissimum, parce nigro-pilosum. Y Abdominis segmentum inferius 6"” apice late impres- sum, hoc leviter sinuatum utrinque denticulo minuto — 362 triangulare instructum, 7” medio leviter rotundato— productum. Q Abdominis segmentum ventrale 7"” leviter subtriangula- riter productum. Habitat fere ubique in Provincia Bonaerensi (Baradero, Chacabuco, Chascomús, Buenos Atres). Es afine del P. cornutus Grav., en lo que se refiere á la coloración, pero difiere principalmente por sus distintivos sexuales y por sus caracteres de grupo que, en un todo, con— vienen con los del P. morsitans Paik. Algunas de las es- culturas de la cabeza son variables; en tal caso se encuen- tran las foveolas ú hoyuelos frontales, que no son aparentes en ciertos ejemplares. Los élitros pasan por tintas insensi- bles desde el amarillento claro hasta el color de pez en Jos indivíduos mas oscuros. Es comunísimo en Verano y en Otoño y en tales épocas del año abunda sobre los estiércoles frescos. 114), 2. Platystethus (Pyenocraerus) pallidipes, 7. sp. Nigro-piceus, nitidus; antennarum basi palpisque testacers, elytris testaceis basi lateribusque plus: minusve infuscatis, ano piceo-testaceo, pedibus - dilute flavis. Capite bast fortiter transversim sulca- to, fronte subtiliter punctulato antrorsum strigoso,' medio leviter longitudinaliter canaliculato, maris apice dentibus 2 longiusculis incumbentibus arma=: to, prothorace lunato subtiliter punctato, medio anguste longiftudinaliter canaliculato utrinque pro- pe medium obsolete impresso, elytris sat sparsim punctatis evidenter undulatim strigosis, Abdomine laeve. Long. 4-5 millim. (<) 41 millim. ¡Q). Lat. elytr. 17 17 millim. (3) 1 millim. (9) — 363 — Plastytetho fallace valde affinis sed maris fronte longius bispinoso, pedibus pallidioribus, fronte canaliculato etpronoto utrinque impresso imprimis differt. Caput magnum, protho- racis latitudine (<) vel paulo angustius (Q) supra basi trans- versim fortiterque sulcatum (S Q) longitudinaliter distincte ($) vel obsolete canaliculatum (9) antice inter oculos et an- tennas late sed parum profunde (¿/) vel minus late sed pro fundius impressum (P) apice utrinque impressum et su- per antennarum insertionem distincte elevatum; cly- peus ante apicem spatio minuto impressus, apice spinis 2 mandibularum dimidio longitudine, acutis, modice incum- bentibus armatum (<) vel emarginatum sed utrinque parce acute productum (Q) modice sparsim punctulatum, apicem versus punctis minoribus impressum, utrinque prope oculo- rum marginem interiorem vix longitudinaliter subrugosum, apicem versus subtiliter transversim strigosum, pone sulcu- lum posteriorem sublaevigatum subtiliter parum punctatum, infra transversim tenuiter rugulosum, nigrum, nitidum, callo super antennarum basin piceo-testaceum ( 02003 pos pea alo > POS 104 (21) 2. Conosoma (MotscHuLSKY) KRAATZ:... «o... o...» ose 105 (21):1. Co testaceum (SoLrer) KRAA TZ. 00.0 ee 106 (2203: Erchomas, ¡MOTSCH: aaa oro ale a colo aaa 108 (28): 1: E: pañidos, 9. SP. aaa. lis ra o ce ON 108 Hi. STADE YDININTS E: Le A a e iape ia 111 L.- UEDIARIAS E. LCH. Ade ces A A A do 113 (23) 1. Haematodes, LAP. DE CASTELNAU.oomocooos O 115 (29) 1, H. bicolor, Lap. DE -CA9ST 0% 9 meri EA NEO: esse 116 (24) 2. Scariphaeus. ERICHS. ¿0 boss e JUN ¿Y — 319 — (30) 1. S. luridipennis (RUuNDE) ERICHS.........o.o..o.ooo.... 117 (25) 3. Quedius, LEACH. ..ooocoooroccrrnorcrrcrrcccarrc rr 0. AO (31) 1. 0. (Microsaurus) philonthoides, NM. SP.....o.o....... 120 (26) 4. Heterothops (KirBY! STEPHENS....o.oooooocooocomm..». 122 (32) 1. H. bonariensis, N. SP....oooooonocororrarrrncsr o.» 123 BAS a e o aa q a 124 TI. STAPHYLINARIA, F. LCH. A....ooooooooocoocorrorooo”. 125 (27) 1. Creophilus (KirBY) MANNERH....oooocoooomoconsorn... 128 (34) 1. C. variegatus (DeseaN) MANNERH..oooocooocmcoomom..- 129 (28, 2. Xanthopygus, KRAATZ...oooooocooorororccro narra 130 1/35) 1. X. herilis (ERICHS.) STEINHEIL...oo.ooooooommmoor.””.» 131 (36) 2. X.? Oliveirae, D. SP..oooocoroocrarancrcnrrra rra rm 132 (29) 3. Staphylinus (LINN.) KRAATZ.ooooooocorcorrrrrrrm oso? 135 (37) 1. S. nobilis, NORDMANN ...ooooocorrrrarrscrrrar rs 137 (38) 2. S. fuscicornis, GERMAR...oooooororrrrrrrrnrrr o 138 (39) 3. S. sepulchralis, ERICHS...o.oooooomemrr mo... e cjoieda 140 (30) 4. Trigonopselaphus, GEmmM. €b HAROLD. .ooococommoo.. > 140 (40) 1. T. staphylinoides, Fauv. in litt. NM. SPr...oo.o.oomo.. 141 (41) 2. T. castaneipennis, NM. SP.oeoocmoocoocmmrcrrmrcono..” 144 (31) 5. Philonthus (Leacó) ERICHS...«.o.ooococooooorrorarrm..> 146 (42) 1. Ph. tenebrosus, BOHEMAN.+..oooooocorroronarrmo mo. 149 (43) 2. Ph. quadraticeps, BOHEMAN.....oooococroraromm.. 150 (44) 3. Ph. rubro-maculatus, BLANCH... ..oooooococor..... 151 (45) 4. Ph. pallidipes, BLANCH.....o.ooornoocrocrmcrrnca rs 152 (46) 5. Ph. hepatieus, ERICHS...oooooooomerrrrrrrorr rro. 153 (47) 6. Ph. apicipennis, Fauv. in litt. N. SP... ....«........ 155 (48) 7. Ph. convexicollis, Fauv. in litt. N. SP... ...«......... 157 (49) 8. Ph. affinis, M. SPor.ocoornoorcaraonearnscrcarsoss 160 IV. XANTHOLININI, ERICHSON.......«oooooooorrrcc rro. .os» 163 I. PLATYPROSOPARIA, F. LCH. Á....ooooomococrrrcr romo. 165 (32) 1. Platyprosopus, MANNERH....ooooorcorronceranrao so. 166 (50) 1. P. bucephalus, Fauv. in litt., M. SPeooococooooo.m.. 168 H. Ormianta, Fo Lom. ¡Accicocin ir ro rr 170 (33) 2. Diochus, ERICHS.. 02... 0 aora camera e 171 (51) 1. Diochus nanus, ERICHS. , oo oooooororsrmrrm99.mors. 172 II. XANTHOLINARIA, F. LcH. A......-. AS A E 174 — 380 (84)"3. . Fantholemus, SERYILLE: . 00 ejmo dan cadena Meteo 2% 175 (52) -1. -X. (Eulissus) azureus, -N: SPu.ror coo ari NO (53). 2: X (Megalinus) ¿lubricus, ¡ERICHS: dE e allein do A 183 (54) 3. X. (Meg.j castanopterus, ERICHS.......o0oo.onococ..o 184 [BS Meg.) pampeanus, 7 SP. a dao 185 (EDI Meg. subaequalis AD noes ms 187 (57) 6. X. (Gyrohypnus) andinus, FAUV............... SS (58) 7. X. (Gyr., bonariensis, Gemm. et HAROLD........ A E 00) ES Xx. [Gyr.?) subtilis, «BOHEME See a 193 (SOJA Tithocharodes, SHARP 35 cieniaoiagie als faleaion ia la NOE 193 (60) 31 E. fuscipennais, SHARP 200 et ia alo noted E E 194 Yo EPA EDERINI ERICASON Lasa aaa de traia alo a O 197 (36) CPYpto RUN MANNEREOS ene e ala 072) (GUTTI"Cr7 basale BEÁNCES. 01 02 eta ita eigola a lero aia old 207 (62)-2:-Gr.-paranense; PAuy.:: IO UL: MIspe. IIA 208 (63) 3: Cr: argentinum, FAUV., 10 Ub, 0D. tota dae 211 (64) 4 Erapicale: MA e io o Nal 214 (65)..5,..Cr.'TODbricolle; Me sp Ae ano a a alo a NE 216 (66: Gr 1ET TOPES 0 pc ad a E a aa 219 (67) Te Cr contas; Mi ea Ts e US NS 221 [6S) SATA d S 224 (59)/-9.Grvdisjuaciu; IL. A A o ata a Noe lA 226 (31) 2.: Ophttes; «ERICASON: ¿ano nttaia its ai AA 228 (20): 1.0... Faura 229 (38) 13: tereocephalus, Mi Jin E atada a a ANA 231 (14), To ¿SE SOrAtIpennis; 1. SM de ara dde IE TE 233 (39) 4. Lathrobium -(GRAVENH.) MANNERH. ...<..ooooooo..... 235 (121 D o dimidiatom: SA ey ii sae OR 238 (13) 2 Lo onitidun: ERICAS: pase eo 239 (1479. assímile, Me Parera 0 a e de A 24() (19) 4."L. Donariense, N.D aan le recetas SOI 242 (40) 5. Scopaeus, ERICHS.......... e ia 245 (76) 1. Sc. angustatus (SoL.) KRAATZ.......- EA AA A 247 (TIOFZ SCS UDES Moe Dioroja ro [ole renese jos leia la a ALAN a ANA 248 MLS E AS 8 dt e IO AA e E O O e 250 (41)6;* Lithocharis DETRAS. ooo boo ei tala A 252 (719) 1. L. ochracea (GRAVENH.) Bolsp. et LACORD....+...... 253 (80) 2.. Lo “atricapilla Mm. Spot tuto 3 TAN: 255 E INS CHO CERAS ETE. OCW ada a AE A id OU AS a A 259 HS I82 SEPOCHARISNITEN II A 260 [SOME ESCT CAS MOPtELA IS e eel orillas e 6d e earn 263 (AS EA An E DE O oc A A 265 EROS CTO PNACNA MAI a ei aci: osa 2 26) (EZ: basalis ¿Mo Dd ió PE MN 270 a MAA A OSA OS S 6 ISBNESSt chilensis Sons RAIZ erat ie decos 274 ¡SONEZRESE tele ransnSDc oo ae ca act ets aio alodo 0 AoJEbIE "Ecimaster ERICES:. coro ci tease stes PUES e ST [SANA Ezmelenurús, ¡ERICAS 20 1 0d o e 279 (SINE depressus (SOE:) RRA TZ idas ono sa(31 280 (SOS E AEUSOSULAS,, MS Dat ateo jalo ale acota eabotbal 281 EZ: HMONISTa SHARP. 1203 >lolo o elogió eg dele ie Dd 283 (CONTE M>iypica eS HA RP .omichos loteo lens eelaele lola rie lee 286 ASIS Paedenús (PABR.) CURTIS: 220. > so conejo fool a siena de 288 ¡ID brasiliensis RICAS a baldes ee. sete alo cielos slel ZO [2523 2 E mandibularis BRICHS a. meo deseara ps ISS 292 E A A AE o O O TÍO 293 (IAEA PO DOnaciensis: MPa dep elas Sib aa 294 ALAS UNVUS BACH o oa ds laa 297 (95) 1. S. signatus (SAHI.B.) Gemm..eb HAROLD... .....o..... 298 (SOJR2RS parariensis! E AUS DA ik. DS Dize aa ados 299 NEDINOR EEN PERICOS. cd So e e aa e 303 (SOL ROTO pNEUS CRAVEN: alo ocio ao ce scte nie cala oe e SUD (SA major (BRULLE) BLANCH. ¿caja ojaais aloe e eleja pisa 308 ESAS MUIyPESERICAS e. ai tele lora os aplolaicies a 311 (A E RS O A 313 (AE O EE ON CA A 316 HORES Pe GDSCUTUS) BLANCH. o e 319 A A EA A A A 321 WO Dergll Ius Psoe iociaiia sa le E O E 324 OUNAE mien NORDMS UERICES a sti Ts daa ao 326 NA A A O 321 E a O A 329 a $88 cs VIH. STENINI, ErICHS: ¿33 34:03000003/0 A EE 30) (52) 1. Stenus, LATR.....: TORRE R E NA Ains nu... 332 (106) 1. St. (Stenus) Holmbergii, N. SP.:s...< 338 (108) 3. St. (Astenus) speculifrons, FAUV.¿+o..ccoosoos.o.o.. 341 VIH. :OXTTELINE ERICHS:: ¿coli da ci RA AI 343 ISORDRARIA: FECHA co. cc dede e e de 44 DINOsorTus; LeACH:. ¿o cnt tod aa Na 345 (109) 1. O. frater, Fauv. ln Wib.,N. IPo..:oi=3¿6..0 9.1009. 346 (110; 2. O. piceus, ERICHS:¿:+es13:: 0030 so vorid sto. s[. 00. 349 117 OxtrErA RÍA Es CH Ai o aia 350 (54) -2. -Bledius LEACH . .:osiricicroriia ted Ed 351 (MB Ente raus; Spacer cas ant eo oa iia ao e 353 (MS OBL testacrIpenils: 1. Spice loo leen ateo Ea 305 (99) 3.. Platystethals MANNERE....:200: 0032 oka coo aa 358 (113) 1. Pl. (Pycnocraerus) fallax;,N. SPivioicooc o ¿5 08s 360 (114) 2. Pl. (Pyen.) pallidipes, NM. $P..:on+0....+.<505 de A 362 (56) 4. Oxttelus (GRAVENH.] MANNERH.+..o.....0... Pr 365 (115) 1. O. Titens, FAUV.. 2. GORE dd aaa Dos ate a 366 (57) 5. Trogophloews, MANNERH..cscicsoarrecdasso can dd os 368 (1161. "Te. riparins Bolso. et LACORD >... ema aa ie 369 (117) 2. Tr. (Taenosoma) atramentarius, NM. SP......io...... 371 TIT.--APOGELLARIA, ELCHE Ad io a 313 (09) 6. "Apocellus ERES” E nea oa de O AE 313 (118) 1. A. mendozanús, STEINH... 20: Is d IAO 374 a ADICIONES Y CORRECCIONES. Páginas. 27. 1. Ophioglossa. Este género es tan estrechamente afine de Eudera que es fácil confundirlo con él, si sólo se atiende á la facies, pero se distingue bien por sus palpos labiales compuestos de tres artejos y nó de dos como sucede en Eudera, 27 (1) 1. Ophioglossa cava (SHarr.) LyncH. Habiendo examiuado M. ALBERT FauveL, fundador del género, al- gunos ejemplares que le remití, ha confirmado mi de- terminacion genérica. A su vez, M. SHARP ha recono— cido su Eudera cava, en los indivíduos que le envié. 30 (2) 1. Falagria venustula, Lc. (nec Erichs.). Las diferencias apuntadas á continuacion de la diagnosis de esta especie, son verdaderamente específicas á mi en— tender. En consecuencia, mudo el nombre que le he dado, por el de Falagria Sharpit. 35 (4) 4. Myrmecoxenia. Es seguramente diverso de . Orphnebtius, pues, además de las diferencias indicadas antes por mí, el primer artejo de los tarsos es mas corto que el segundo en Orphnebrus, al paso que ocurre todo lo contrario en Myrmecoxenta. 59 (11) 1. Colpodotía (Hemitropia) melanaria. A la sinonímia de esta especie debe agregarse: Staphyiinus sordidus, MarsH. Entom. Britt., 514, 48, (1802.) — 384 — Págiuas. 64 (10) 10. Campoporus LyxcH. Este género parece 189 l W 93 muy próximo y áun quizá resulte sinónimo de Eutho— rax SoL.'in'Gay (Hist. d.“Chile. Zool., 1V, 345, Atlas Entom., IT, lám. 7, f. 4, 1849) indebidamente confun- dido con Oxtpoda. (57) 6. Xantholinus (G.) andinus, Fauv. Este nombre debe cambiarse en Xantholinus (G.) puncti- ceps Guér. (Rev. Zool., 1844, 11) con el quees idén- tico. Ha sido observado ya en Nueva Granada y es afine de X. canaliculatus En1cns. (35) 4. Lithocharodes Suarr. Habiendo remitido á Europa ejemplares del L. fuscipennas, éstos han sido considerados como una especie de Mitomorphus KraaAtz; por lo tanto consigno aquí las diferencias mas resaltantes entre uno y otro género: 1* Palpos maxilares filiformes y casi como en los Xan- tholinus en Mitomorphus, y con el último artejo, corto, delgado y en forma de alezna, como los Lepta- cinus en el género Lithocharodes. 2* Linea marginal del pronoto visible en Mitomor- phus, nula en Lithocharodes. 3* Abdomen «lineare» en el género asiático y «ba- sin versus angustatum, ante apicem nonnihil di- latatum» en el americano. (60) 1. Lithocharodes fuscipennis Suarr. Los ejemplares bonaerenses pertenecen á una variedad de color mas' oscuro y de élitros un poco mas cortos que lo que se observa en los indivíduos típicos llevados á Inglaterra por M. Bares. (69) 9. Cryptobium disjunctum LyxcH. Esta especie debe colocarse en el órden sistemático junto al Cr. triste Suare (Op. cit. 223, 19, 1876). Página Línea 6 12 (de abajo) 16 7 18 7 22 11 (de abajo) 22 (y otras) 7 (de abajo) 27( » )6 (de abajo) 29 6 (de abajo) 32 2 (de abajo) 34 3 Sa) 11 40 13 47 15 (de abajo) 47 13 (de abajo) 48 7 48 8 48 9 48 12 (de abajo) 55 7 59 5 de abajo) 61 8 (de abajo) 64 15 65 8 (de abajo) 69 5 7 5 (de abajo) 74 11 98 2 (de abajo) 111 7 135 5 ERRATA Léase: SHARP patellam ovatam tambien los hay angustius visis pubescens Aleodorus abdómen recipiente Palpi et os puppino6 latere basi coxa intermedia parte intermedia convexiusculum ovati 'Ouadóras (11) 4 dimidium TO PEvO latere minore etangustiore angustiore zo), multum zapa lóbulos (29) < En vez de: SHARPE patella ovata no los hay angustiore vissis pubescente Aleoderus abódmen recipiendis Palpi oreque po pun 0037 latera basin coxis intermediis partem intermediam convexiusculam ovatis "Ousdoras (1) A dimidio TOpEYO latera minor et angustior angustior odo, pluribus zapo lóbulus (29) Línea 6 13 18 18 12 (de abajo 4 (de abajo 2 (de abajo 19333, 120.193 6 (de abajo 3 (de abajo 9 34] 3 — 386 — Léase: UVeus Soriano simile minus tab. IV, f. 27 los 2 6 3 siguientes quinti Thinocharts Q bilobo Poederus replegados auctum En vez de: uvens Dolores similis minor tab. f. 27 los siguientes sexti Phinocharis Ó piloso Paederus replegadas destitutum ÍNDICE DE LOS GÉNEROS Y ESPECIES. Páginas Páginas ALCHENOMORPHUS ........... DD MEBARGUS Sor ee leirjaí delas ade 352 AO E DUI IIBAPIOLNUS iaa 171 INVEOCHARA ... . 20,43, 99, 62, 67 | BARYODMA «e ¡0l0io mes 25, 61, 14 A A E AA 68 duplicata....oosoo«=».9<. 78 DomariensiS.. .... o... Sd A 76 CINSOTTROU ocosociao ocn. 73 VEerDer asi erre 74 DUPUCUTO......<.oomoso. 7 BELONUCHUS ... se jeteioioiajo atea 147 EAN A UNABLE totor tools ie alo RR 391 haemorrhoidalis ......... 73 ESTLETUS Hao aia 353, 391 RA 68 AVIdIPES ns tral 395 TOR IS Dar do cite a ea dl HOUR S 351 IIUIdIpenmts ....oo.oo.o.o... 62 testaceipennis........ 353, 390 DUST CIS. erat avala tas e 6SAIABISNIUS re ole ii 146 ICIANIAD 0... «e... 39, 162 1 BOLTTOBIOS 2. ae a Pala 12 DEA A RS O OI OBOBLTOCHARA ooo ota ale 37 TO SI 55. BRYOCHARIS.. eps» detal 103 SEE rara iaa 3) Ste 13 pulchela id. tia: 104 FETWEIDAS ao oe ae NA BRYOPORDS cielo pro ci sa jan 104 TORA o e 73 ANCUNANS tata 105 IMEODORUS > are alerce als 29 INMBEVOPINUS: miooo o one no 134 CUCCOPORUS da ias 365 NIDOS > oi as area ION CAFE AE le adi 146 INNTHOPHACUS occ ul CAEODBRA. vo iaion 26, 43, 81, 85 INPOCELDUS. cis star 99, 34, 313 Une LIS oa dass 85 MendoZanUS. 20 c0r ces 374 A A A 86 sphaertcolliS..... 22020 201,213 21 depressus 2... 2. qee 2718, 280 longicolls <<... 281, 283 meladiras. 0. 0. e 278, 279 TUSOSulas. eel 19,261 EMS IN A 19) VATegaius oia 129 EPOMOTULUS 0 o acia 365 ERCHOMUS:. 0 ento ete RS 108 pallidus osea aca O 108 EUDERA se lote o 27 CAU 21, 083 HUEISSUS: Satin ed 175, 178 AZURCUS a a 179 Chal ybaeus + aaa 181 EURTUS A oct 66 EUTHOR AG tilo ca 384 INATAGRIA ooo 21, 29,-37,-.:89 pentistuld. o. dot 30, 89 Sharp... sms IS GABRIUS AS 146 GAUROPTERUS: 203 O 175 GEFYROBIUS. ¿sons OR 147 GLYPTOMERUS:. jotas otr: 19034 GNATAYMENUS. 20 289 GYROHYPNUS........... 175, 188 ANIMAS 189 Donanensis 191 Puncticeps.; +... 384 SsubtiliS. 0.5... . 193 —H — 389 — Páginas MHaemaropes...... 114,115, 117 DICO at > arado e e 116, 118 ERMITRO RIA eto ette 59, 63 Melanarid. 0.00. sais? 59, 383 HESPERROBHIDUS: +... ediles 392 HETEROPHAENA.......... 22, 45 Ca OS e 49 HETEROTHOPS...... LIS; 12040471 DoOnanlensis. a ielo lo ola eielale 123 CNS OA 124 A E 124 HOBOBUST arericie note sie oalele Dels 93 HOMALOTA.... 23, 49, 50, 51, 55 ENTCU A dot d4 DUSUICAI ii iaad d4 UICAPCrnmEeS aa acota 60 VANA E 58, 59 INDIARPEnnES «seccion 60 DEUITAORIES o aaa do E 60 IICUD Ao oa bo Se 4 ¡NOME Ad 57 MYrmecobid....o.oo..... 58 ONU MOTES srta iee ito D4 squalidipennis......oo.o.o.. 60 COSTO So oo obnaas 64 MISC Nro le taa aii D4 HONALOLRICHUS 0 eo aaa 368 HOMEOTARSUS.........- 202, 204 UPC ia aio 1) LarmroBIuM 199, 202, [204, 235, 245, 305 A 238, 240 DOMAnenses oeste 231242 ORALES Cita a rei 242 da aseos 238, 240 ¡DAA IO 311 longlusculUM....oooo.o... 242 L[USVLAMICUNI AN 242 A O IAE 308 MON UCI rte lei aora 242 A 238, 239 rufo-partiluM .....oo.o.o... 238 DEPTACINUS:: 0:03 afoavoroo e de 190, 193 AAA IO AE 190 IRPTOLHIRUS Aito 12 IEPTOLINUS ra at 193 EPTUSA ceras torta 24. 87 dub rd 88 TUACOMIS 220. o ci 89 IES DE NA oa si 112 Páginas LirtHocHaris 200, 245, 252, 253, 258, 269 AA A o 262 NGALLOTES ia ia 269, 272 AUN NS IEA 262 AMcapulla ios vere chee 255 ATI A RO A O o 262 USTTARO eater label 254 EAS AS e 262 DOOR AA SO 254 DOTES. aun ov or oboaUoa 269 OCA 253, 256, 259 JUALECIIA eos io liado 262 SOT rate 262, 265 estaca ie 254 LITHOCHARODES..... 165, 193, 384 TUSCIPEDDIS 30 000.2 194, 384 MOMECHUSA cette 13 INMI obs odo 305 IVIECORHOPALUS .. c+... «ess 68 AAA IS IO Se 68 MEDON crio oro 252, 203 MEGABINUS de oteta dodo 182 castanopterUs aos 184 lubricar roo 183 Pampeanus. osas 185 Subaequalls. ooo fe 187 MERONA usina 32 METOPONCUS o lid 193 MICRA YMMA o oline 12 MICRODOTA 23, 49, 50 CUINA RS 52 Donariensis add 5l decora 33 NQUINUÍA. oo. dernccoeo 52 SORAVAL ULA MINOS SEN 58 MECROPEPLUIS a 0 is 11 MICRUSAURUS ....-....» 119, 120 philonthoides...........-. 120 MITOMORPHUS .......... 193, 334 MOLOSOMA In votre 345 MONIST os 201, 273, 283 A OOO 288 PICA er o lat 286 MOITTAENA. +0. oa olas 24, 98 AUDE Se o a 99 Jerrugald .... bn mie 99 parvicolliS.........o...... 99 MYRMAECIA........+. 13, 40, 49 MYRMECOCEPHALUS ........+.. 29 — 390 — Páginas Páginas MYRMECOXENIA... 22, 39, 3/, 383 mandibularis........ 290, 292 Pampeana teen a a 31 OCHFOCCUS ILLA ae a 253 MYRMEDONIA 13,22,32,37,40, 49 TUDO LIS To ao EE 254 ALICIA daras leia ALA PA TA MINOS A E 205. 271 basal casio 41,44, 54 Donar 329 COMU AI 40 PUNCÍTCEPS det da mae 330 YES NN A 43 SODTTNUS nea A Do AA A 40 | PELLA SS aaa road dde PmiLoNTHUS 113, 119, 122, 138, INUDOBIOS cc o 175 146, JA MCTrUYINOSUS coco onto 160 WAI occ ició. 26,79, 86 DS AE 149, 160 FUMAS... aia. dad 82, 87 apicipennis.......... 148, 155 MtORmediar. esas 80 conyvexicollis.... 125, 148, 157 OCHTEEPHILLUM. 0 ooo 202 depre Usa a e 152 MEXPOSOS. a 136 dimidialipennas....o.oo.... 153 ICARUS Ai ida 138 flavolimbatus........o..o.. 157 OEDODACTYDOS.:. cata IZ hepaticus....... 148, 153, 161 OIICONOLUSE E 25, €9 HE O 131 EXCUSA e 91 NANA Heat INS 153 DEA osasi 26,192,197 PAleoliS dto di R 153 APICINEDUIS te 92. 93 pallidipes; ces 149, 152 PUSIMOS] lt le 95 POLUPES <> naaa IN 152 (IPHTOCLOSSA A e 20, 27, 383 ROUBLIAS AS 154 NAU CO rai aia 29 PYUTOPlerus 0 ida ae 153 ENT AE 27, 383 quadraticeps .... 121, 149, 150 OPHTDES ado tar 1905199% 204. 228 rubro-maculatus..... 149, 151 PFauvel rn a 229 teMEePrROS US 149 ORPHNEBIUS.......... 36, 37, 383 testaceipennas .....oo.... 151 PUNQÍÉLUS ooo... ia q0: || "PEILOTERMES: al. a 66 OBSORIUS occ ceo oo ata O. | PEESODENA TOUS: aa 12 CUIDAFICUS e a oa | PENTOSATES: Se o cieioe a 91 o A A a 346. || PINOPRIUS ams caes 304, 305 PICLUS LO Bera. metes ias 308, 324 OIHIUS > els an AA 171 COJENMENSIS 2.3 AE 315 UXIPODA Sot valia ar 59, 384 CTADLUIUS >. cho AS IZA EI AAA A 63 fulvipes.... 307, 310, 311, 315 MELINA ie 59, 62 INCULUS S NA 319 OPAGal 20m aie mato: Ie sole 63 MARUTI 325 OXITEDUS 351, 358, 365 Iividipennis RS oo 316. 318 CONCA ta a DU Tala a 70 major...... 307, 308, 312, 315 LAQUEALUS Sarita os tele 367 WUIJUS. olor coio raro ada SE 308 MAA 366 MOL ts a 307, 326 PACHXCLU TA tot a 87 ODSCUTUS: lara 308, 319 TURCOS. ae 89 TECTUS ¿RS 308 TODAS IIS 308, 321 PP AEDEROMORPHUS .......-... 289 SCD ae ao AN 319 PAEDERUS......0... 202, 252, 288 SUD co 307, 313 bonariensiS.......... 290, 294 SUMAS 308, 316 brasiliensiS...c.....<... ZA PLATARA RA odo aa to EI 54 ÍerUS 0 0.3 dd 29012931) PLATYCNEMUS. 50. ae 115 — 391 — Páginas DOTOPEUS > rai IIS 116 PEATYPROSOPÚS 0... 165, 166 Dúcephalus...s Zocalo 168 A A e PESE 170 CCU nilo dla 170 ETFSERTHUS ceo aora ae 358 BRADISTARTUS oa ae 351, 3098 COMUUTUS re load 362 UM ES 359, 360 MORSA IES 362 palldipes.. «eo... 359, 362 ¿O A 115 RAMALES a 116 IDODYCHA RAS ooo se e e 74 VEIAN ato ies 74 ROEXODONTOS > caes 245 ROBIN US ore latente ls a 11 EXENOGRAERUS.. => 0 002 aio 359 rss dd aio 359, 3650 Paledipes: +... 2.6. 399, 362 EXCTOORAERUS: > 0. 186 aframentari0S......d...os 371 GRACIAS Ls dE 191 CONAN Boco so coneoo edo. 310 IUbRcus SS JUDIOS e oo 0 0leto ria ala RS 312 PAmpeabus... ocre 177, 185 PALMS o 2 o cree o cido de 369 puncticeps v. Adiciones;,.. 384 SOBROLOS ais aeldaro alo OTTO 370 subaequalis ......... 177, 187 SUD 177, 193 AA A 1351900 | NANPHOBEGUS Sel a 127, 130 DITAMPenniS o. citas MON COGNATUS 2lo e 0 A 134 heriliS ..v.om. seo 131 XANTHOLINUS..... 165, 19193 Olivelrae:. aia 131132 ANAÍNUS ........ 177, 189, 384 ULTENUIÍAS acarrea 19071) MIIOBATES 5.0. SO 86 AZUTCUS ...03 ¿uste daa elas Vi RECAPITULA CION. Páginas Introduction at NN 9 Staphylinidac. coo ca agan se ele a 9 Lista sistemática de los Estafilinos de la Provincia de Buenos Aires. 377 AMICIONOS y. CONTECCIONES 0 once. ala oo 383 AN A A OS ORO o novo 385 Indice de los géneros y especies ..oocoooocorconocrraroccanoos> 387 LA PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA DE MEDIA EN MEDIA HORA POR OSCAR DOERING Desde fines de 1881 tengo en mi casa un barógrafo, sis- tema Hottinger y €? de Zurich, de la clase modificada cuya descripcion y dibujo se encuentran en la Revista de la So- ciedad Austriaca de Meteorología, Tomo XVI, 1881, pá- gina 273. Este aparato que marca la presion atmosférica cada me- dia hora, ha funcionado con toda regularidad desde el 1% de Enero de 1882, con escepcion de pocos meses, en el año 1882, en que estuve ausente de aquí. Creo llegado el tiempo de publicar las indicaciones del aparato y su reduccion, para dar, mas tarde, en otra publi- cacion de formato mas adecuado para este trabajo, las leyes de la. marcha diurna del barómetro en Córdoba, espresándola en fórmulas goniométricas y representaciones gráficas. Despues de publicados los barógramas, tendré que hablar detalladamente del método de reduccion que he seguido, pero daré, juntamente con los barógramas, las observaciones de control del barómetro de mercurio que se han hecho para la reduccion. Hago una excepcion con Enero de 1882 y 1883, cuyas pre- siones daré reducidas ya. T. VI 26 1-10 11-20 21-31 DO dd — 394 — PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (700 mm. +) Enero, 1SSs2 5.97 -79 23.86 96 94.06 -12 -96 26.40 25.45 Sd 23.94 3126.85 5.04 23.63 24.64 Ad o| a. du 24.6 2 .62 30.66 30.7 28 23 19 22 23 21 125 123 124 124 OA 199.46/99.: 7/22.77/99.5 125 16. 126. 25. 126. 25. 55 28.: 60 23. .80.19.7 41 92. -69/23.. 45116. -89/292.02|92 46/23. 98/25. 77/26.5 98/24. 95/2 -98/23.. 31/26.23/2 .99/25.45/2 .69/24.66/2 ds 16/21. -69 17. A5/17. ).50/26-52| 21/25. 21.19/2 - 5.49/25.. 2.45/22.: 40120, 87/23. 24.86/24. 29.64/22. dd 23.62 8121.92 .40/28.79 .97 23.83 3525.26 23.76/23.87 24.82 24.91 99.45 22.52 | 23.64,23.72 — 395 — PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (700 mm. +) Enero, 1582 O A A | | 22.16/22.27/22.40/22. 129.44 30.22 30.44 30.6: 123.96 24 .00/24.15 24.32/2 132.12 32.31/32.49/32.69|32 2. -611/27.48 21... 23.29.23. EAS IAS Ed 19. 124.49 2 9122. 16. SD 0-13 OE IN — 49/92. 5.6226. 5125. 5 24. 126.6 3126. 95. .34 25.53/25.63/25. 7123.65 23.73/23.80/23.84/23. 125.21 /25.50/25.74|25.93|25. 195.42 25.53/25. ee 21.53/21.58/21.67/21 .89/99. 21.41/23.15/24.37/25.12/26.( .9021.82/21.79 21.68|21.69 21. 6717.74 17. 00 18. 95 28 19.94/20 40 /21.44.22.94 26 |27.05/27.36/27.43/27.58|27.82|27. 27 1.80 24.66 2. 1625.16 25 98 . |21.5621.83/22.09 22.19/22.40/92. 99 125.79 25.86/25.94 26.09/26.24 26. 30 31 1-10 194.00 24.12 24.28 24. 11-20 [25.04 25.20/25.36 25.53 2 21-31 122.53 22.60 22.88 23. | Promedio 23. 93/2413 24. — 396 — PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (700 mm. +) Enero, 15832 [23.73/23.78/23.65|23.64/23. E -90/30-93:30.66 30.63 30.29 30.01:29. 3.66/23.49/23.32/23.16/23.00/22.8: 2.69 32.47/32.31/32.23[32.04/31. .14/26.88 26.69 26.41 25.98 25.63| 22.96/22.87/22.74 22.60 22.47 22.34/2 ).22/20.14/20.05/19.97/19.87/19 2626.35 26.53/26.71/26.80 26.6 1821 .58/21.49/20.96/20.60/20. .17/17.38|17.69/18.05/18.13 18.2 O 00-100 0uN -— | | | .47/24.30/24.39/24.57/94.48/24. .29/27.1026. 94.62/24.50/24.: 5.47/25.33125.22 (2 -62 127.43 97.3212 125.83 25. 125.202. 93.54/23. 19 25.58 25. .53/25.4525.: 20.84 120.56: ).94126.52/2 20.68 20. MIES MATE 3.61/23.34/2 7127.99/97. 4.21/23. 129.76122.57 3126.91/26.83/2 -87119.2 .29126. 94.28 24. Promedio 24.70/24.63/24.58/24. 24.37/24.: EE y pa PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (700 mm. +) Enero, 158852 | Sp. 94.26 24.32/24. 27.88 27.43 27. 93.07/23.00 22.82 29.48 (29.08 28.742 23.31/23.06 22.81 2 20.40 20.09 19. ).38 19.20/19.02 24.49 24.28 24. 4917.21 117. -80/18.87/18.8: O 0-15 Oli NN 3.51123.44 123. 5.33/95.02/24. 2 38122 03/21. 194 .07/923.96/95 39/25.18|24.97 24.52/94.: 59 23.44/93.. 22.052 .82 2 9/23.83123 23.46/23. > y = Q1 9 Maa 9 19 PD MS 19 19 es ts 19 da Di Dl ko CU E 1 E . Cc LO 9 PS 9191 18 21/18. )124.68/24 .. 118.04 147. 115.1 7/14. .10123.49/23. 97125.90125.75 23 120.€ 22.6 25. 9121. 25.52/2 22.65 2 93. 24. Promedio 23. : 3. .10/29.94/22.74/92. | — 398 — PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (700 mm. +) Enero, 18582 | | 5p. | 5% psa 63 e 194.11/24.43/24.67/25.07/25. 96.15 25 86/26.0025.81/25. 522.54/22.69/23.13/23.50/23.: 39/28 25/28.30/28.23|28.41|28. ¡129.43 922.22 22.09 22.44 /22.73/2 319.47 19 42/19.52 19.68|19. 18.71/18.59/18.68 19.04/19 5123.27/23.22123.31123.45 23.5 >.60/16.40 16.41 /16.51/16.72/16. 3118.70 18.66 18.76/19.06 19.: ¿O 00 1D) UU 09 0 11123.09/23.18/23.34193.47/93 3 194.68/94.65/924.55194. 75/19 06/21.31121 59191 .8:; 123 79/23.96/24.12/24.; 15125.26/25.32/25.31 2 Dn ADO 93.9 NA IA 1% 122.83/2 7.14 UT: 1114.25 24:21 2124.76/24.79|2 2120.48/20. 193.52/23.8% 24.11/24.04/23.90/23.* 98 22.54123.41/94. es 3/25. 74/25. 92.10/22.32/22.60/22. 23.16/23.29/23.47/23. ai 21 .66/21 .92/2 Promedio 92. . .9912 eS 2122 .55/122.80 1399 — PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (700 mn. +) Enero, 15S2 Op LoS. 97.5412 2126.93/2 38.41128.87 2199.48 '' 95.64126.4 3190. 1192.19/22 24.55/124.67/2 13. 2d NO 311950412 O LO Ms 25.632 3126.7 DAS PASTE PE AE 23.21/2 3124.98 25. 2 22.99 23.1 | Promedio¡23. A . : yo 10312 41:94 — 400 — PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (700 mm. +) Enero, 15853 | 2) 83/24. 26.25 26.33 2. 24.54/24.20 33. .16/19.98 19. .04115.8515.67/15.5 94.55/24.50/24 45/24.45|/2 5123.93 23.82/23.62 23.5)/2 91 .04121.65/22.44/22. 38/21 .26 21.18 21.07/2 292.31192 3722.43 22. | SO 0-10 Oe IN -— 84 23.75/23.66/23. 99.99.29 5929.11 128. 5.00/75.83/25.75/25. 93.72 23.46/23.29/23. 226.46 26.56/26.62 26.6 26 30.98 30.86 30. 94.78 24.59/24.36/24. 3.16 22.96/22.85/22.74 21.29 21.01 /20.84/20.6 .41 28.71/29.04 28.£ 28.12/97.74/27.54/27. 26.3326.17/26.00/2 71123.88/23.68|23.49/23.2 S OIE 126.03/2 5129.91/2 JN Ol 2 OS 5.8812 00119. .27/2 EMI .14/25.64 .8626.74 | Promedio 25. 5. M4 25.02 — 401 — PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (700 mm. +) Enero, 1883 FECHA | A Bas 62 7a. 1077 ESAS 4 125.08/25.25/25.33/25.51/25.94/25.85/25.72|26 .06 2 |26.50/26.67/26.83/27.09/27.18/27.30/27.50/27.41 3 |23.42/23.34/23.09/23.51/23.71/23.68/23.43/23.27 4 |20.07/20.16/20.33120.51/20.33/20.60/20.51/|20.51 5 |18.01|18.41|19.13|19.73/20.48/20.99/21 .47/22.18 6 |24.85/25.03/25.25/25.51/25.69/25.86/26.09/26.01 7 8 9 0 124.01/24.15/24.48/24.62/24.77/24.82/24.97/24.85 25.271/25.66/25.33/25.00/24.83/24.69/24.55/24.84 21.19/21 .45/21 .58/21.65/21 .89/22.11|22.36/22.19 22.30/22.45/22.59/22.74|23,05/23.20/23.34/23.18 pr. 11 |[24.38/24.74/24.83/25.08/25.51/25.95/26.05/26.33 12 |28.05/27.98|27.90/27.75/27.94/28.11/27.91/27.75 13 |25.03/25.19/25.44/25.70/25.95/26.11/26.28|26. 42 14 |22.73/22.81/22.90/23.29/23.45/23.62/23.72/23.63 15 |27.24/27.76/28.19|28.62/29.00/29.89/30.01|30.30 16 [|29.79/29.59/29.63/29.43|29.59/29.70|29.64|29.59 17 — |23.64/23.77/23.98/24.09|24.19/24.25/24.40|24.35 18 |22.63/22.52|22.66/22.80/23.10/23.33/23.39/23.46 19 |20.00/20.08|20.34/20.38|19.95/19.67/19.57/19.47 20 |28.44/28.61/28.91/29.12/29.42/29.68/29.87/30.04 21 28.01/28.13/28.18/28.22/28.35/28.47/28.67/28.84 22 |24.79/24.72/24.64/24.55/24.65/24.81|25.06/24.92 23 [23.11/23.171/23.31/23.46/23.69|23.89/23.95/23.85 24 [21.03/21.29/21.46/21.53/21 .70/21 .85/22.10/22 02 25 |26.78|27.00/27.42|27.82|28.26|28.76/29.21/29.29 29 — (25.15/25.05/24.87/24.97/25.05/25.33/25.41|25.33 30 |19.57/19.83/20.08 20.26/20.69/21 04/21.28 91 .44 31 (25.45/25.51/25.63 25.87 26.00 26.22/26.40/26.56 1-10 [23.0723.2623.39/23.59 23.79 93. 11-20 (25.19/25.31 25.48 25.63/25.81 25.92 26.08 26.13 91-31 a SU 27.01 197. Promedio 24.97 25.10/25.24 25.39 95.59/25.74/25.88|25.93 T, YH 297 — 402 — PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (700 mm. +) Enero, 1883 | 100 a | | 25.07/24.97/24.83 1 26 85 26.67/26.50 21.87/21.62/21.13 2118.74/118.21/17.86 .64/22.44/22 59/22.39 3/25.46/25.37125.17/2 24.0424 05| 21.90 21.50| 9521.81 22.3822.34/22 0427.16 3227.27 7525.64 12 29.43/22.24 12 9930. 27.77/27. 23.33 23. 29.83 22. 56/18. 28.91/28. 53/97. 86/23. 27/23.09/22. 02,20. 29.31/29. 0330. 5.29 36. -67130. 93.86/23.: 20.00 19. 26.78.26.6 LO UU NIN NIN IN ADO = 09 00 > E] STO D= ui b 94.01123.85/23.65/23.49/23.17/22.97/92 26.1826.10/25.96 25.86 25-63 25.49 25 27.3727.26 27.17/27.08/26.85/26.68 26.44/26.24 Promedio 25.90/25.78 25.64 25.53 25.27|25.10 24.90 24.69 — 403 — PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (700 mm. +) Enero, 1583 | | BRA 2 up. pap. 229. 3p. | 3% [tape 1 |24.51/24.25/23.98/23.80 23.63 23.46 23.32/23.15 2 |25.1225.13/24.9524.55/24 06/23.82/23.50/23.02 3 ¡20.70/20.40/20.20 19.94,19.4719.08/18.79 18.59 4 (17.23116.80/16.18|15.82/15.28/15.00/14.65/14.20 5 |22.08/21.87 21.19/21.4991.61/21.52 21.34/21.61 6 [24.85/24.68 24.50 24.32 /21.14/23.96 23.52|23.12 7 |23.88/23.59/23.30/23.09/22.40 22.16/21.62/21.17 8 |21.15/21.30/21.48/21.54/21.56/21.62/21.25/21.34 9 [21.22/21.09/21.08/20.98/20.76/20.57/20.17|19.89 10 sados 20.36/20.13/19.82 14 [27.38/27 23/27.08/27.18|271.35/27.52/27.35/27.18 12 |26.91/26.70/26.40/26.15/25.98/25.90/25.56|25.23 13 |25.14¡24.84/24.46/24.16/23.93/23.63/23.52/23.21 14 [21.8221.56 21.48 21.29/21.25 21.03 20.96 20.92 15 [30.59 30 64|30.68 30.60/30.68|30.76|30.60/30.56 16 (26.70/25.24 25.90 25.28/24.94 24.56/24.35/24.00 17 (22.71/22.4722.22/21.90 21.69/21.4121.27/91.16 21.72/21.47/21.23 20.98 20.69 20.38 20.15|19.92 117.21/17.3017.70/18 85 19.27119.55 7.89 27.671/27.45/27.16/27.03/26.90 2 |26.49/26.20/25.85/25.58 25.40/95.08[24.33 24.52 22 [23.16/22 86/22.53 22.09 21.74/22.10/22.27/22.20 93 [22.30/22.04/21.85/21.59 21.33|/21.02/20.57/20.30 24 — |20.76/20.62/21.07/21.43/21.83/22.20/22.75/23.14 25 ¡29.04/28.80/28.42/28.29/28.16/27.78/27.46/27.15 26 |30..65/30.53/30.30/30.21/30.13/30.05/29.88|29.80 27 —135.60,35.36/35.18 35 06/34.96 34.86/34.66/34.45 28 ¡29.46/29.04 28.60 28.18/27.66/27.25/2*.84/26.50 29 (22.55/21.98/21 56/21 .11/20.53/20.29/20.04/19.71 )119.18/18.94 18.84/19.00 19.18 19.46 19.75 26.43/26.35,26.28 26.10/25.9726.1326.30 1-10. (22.32 22.06 21.87 21.64 21.35/21.16 20.83 20.59 11-20 124.92 24.68 24.46 24.25 24.17 24.13/24.01/23.86 21-31 [25.99/25.13 25.51 25.33 25.17 25.07/24.99 24.89 Promedio /24.46 24.21 924.00 23.79 23.61/23.50/23.33 23. | | SO 0-50 Oe UN — > | Promedio! 61/92. .00 17.90 -11/13.93 52/21. .64 22. .8420. -97/20. 16/19. 51119. .10/26. .98/94. .82/92 .€ .86/20.7 .64:30.68| 61/23. -96/20. 60/19. 7 01/20. - 18/26. | 39/24. 10/21. .01 119. 47/93. .87/26. .12/29.17 1633. ADO: 29/19. 120.07/20. 9.33126. — 404 — PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (700 mm. +) Enero, 1883 23.65/23.99 24123. 57/92. 15/18. 01/14. -61122,.2 9-40 99 .82/19. -36/20. .94119.6 -91/19. 10/27. .49/24. .31/22. 91191. 76/30. 23.24/23. 20.81/20. -53/19. 1/21 .40/22. 14/26. -95/23. 03/22. OA .27/22 26.15/26 -80/30. 1833. 190. 924. 23. 9/22. 84 25. lS 23. 70 24. 9323. 92 pan ol 84 69 89125. 46 91 .39/2 9312 66/94. 03/23.2 9 123. 199 -30/26. 67/22. 126. 00/30 1 40 .36/2 00 81 -88 2.58 99 18 46 22 01128. 88/24. 70/22. 92/92. .12131.37 2923. 2791. 81120. 8024. 26127. 1312 90/19. e Ml ID IN a 01/20. Dri -09/20. -36/20.79/2 O PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (700 mm. +) Enero, 15853 FECHA 9. 24..56/24.95/2 3.2823. 20). .12116.( -05/24.2 3.4123 ).47/20.4512 .65/21.73/2 -90/21.22/2 3/21. O00 0 Oi co NN — 96.93/27.1 | Promedio 24. 4.74125.04| 5.3025. — 406 — PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (Ordenadas en mm.) Enero, 1S5S4 Ao AAA (o. 9 ODO 00D NN — O E 19 O UT DO t —WPOWYNIIIINO > 2 DO LO in a O RÁ 2 DO PP t == 0 IN — > (9 LO WD WIND OONININOO 01D 000-1000 1 Ñ y JUAS] Mo y) 00 O 100000 —1 mo A O : SEIS > y > L 1) C 1 - 0. AMA IDUNIN ES O OIUO DUO» Ogg un 1 as IL UUAS 3 CICESE AS 1 90 00 OD —= YD -1>O DOS O -JODO-I Neon e ( 01) Ú € - (al, 1 E DN —= UD O NOOO O DU — 90 Da a e ef == 0 OANODOEANO-0 e ' eme me MODUS =—LOIO Es -4 9 | 5.01 2 IA, E] 0 OLA 0 B| 1] E 0 | 7 0) 2 25: 2.9 15.0 8 5 | Ap | 8 3% -3| | | í 23.29 23.23/23 13/22.97:22 80| 199 -68/23.00123.16 -20 120.45/20.35120 .17/19.95/19.87/19.97/19.99/19.99 21-31 /19.60/19.64119.63/19.45|19. 29 19. 09) 19.08/19.01 | | | Promedio 21.07 21.03 20.93/20.75 20.61 20. 53/20.62/20.66 | | | | — 407 — PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (Ordenadas en mm.) Enero, 1584 1 96 3| 26.6 26.9| 27.1| 27.5| 97.9] 28.0| 28.1 9 198.01 28.11 98.3| 98.5 28.71 28.8 28.9 28.8 3 125.31 25.8| 96.31 26.5 26.7| 26.8 26.9| 26.7 4 193.3 93.5l 94.0) 94.2 94.2 94.9 94.9 24.9 5 | 19.4| 18.9| 18.6 18.7| 19.11 19.0 19.1| 18.8 6 |92.5| 92.9 93.2 93.7| 23.8 94.0 24.1| 24.0 7 (| 94.7| 25.0 25.7| 26.1| 26.6 26.1 26.9| 27.0 8 | 20.1| 20.0 19.9 19.8 19.7 20.11 20.2 20.3 9 |20.3| 20.7| 21.0 21.2 9 7 22.1] 22.9 23.3 10 123.71 23.31 23.0 23.7] 24.0 24.31 94.5| 24.6 11 95.0 25.3| 25.6 25.9 26.2 26.5 26.6| 26.8 12 | 25.01 25.2| 25.5 25.8 26.2 26.4 26.6| 26.8 13 (92.31 992.8 23.1 24.0 23.9 24.0 24.2 24.0 14 19.8 19.9 20.0 20.51 20.8 21.01 91.5 21.4 15 147.21 47.01 47.41 47.7 17.9| 18.0| 18.0 18.0 16 115.21 45.3| 15.6| 46.0| 16.1| 16.5] 16.8| 16.7 17 14 91 15.41 15.3) 16.2] 16.4) 16.01 16.1| 15.9 18 110.31 10.4 10.7 44.0| 14.6| 44.7) 12.3| 12.1 19 193.4 94.1 94.7| 24.9 93.6 24.1 94.5| 24.7 900 (289 29.1 29.5 30.0| 30.3 30.7 30.7 30.6 91 25.0 25.3 25.2 25.11 95.6 25.5| 25.5 25.5 22 | 20.9| 2.0| 21.2] 91.3| 21.5| 21.6| 21.8| 91.7 93 147.61 47.1) 17.2) 17.2| 47.8] 18.1 18.2 18.1 94 1138 14.2 15.0) 15.8| 16.9) 16.6| 17.0 47.3 25 114.2) 144 14.8| 15.2 15.8| 16.3] 17.6/ 47.8 96 120.9 91.2 291.4 91.8 22.4| 22.7 23.2| 23.7 979 | 94.1| 24.0 24.2 21.0| 24.2] 24.4| 24.6| 24.7 98 | 19.2 19.6 19.8| 19.9| 20.0 20.2 20.4 20.0 99 |18.2 47.9 18.0 18.0| 18.5| 18.7 19.0. 19.2 30 | 16.01 16.11 17.4 18.0| 18.8 19.2 20.1| 20.4 31 | 19.5 19.7 49.9] 20.4| 21.0 21.5 21.6| 21.8 1-10 (23.36 93.48 23.09 93.05 24.20 24.46 24 64 24.65 14-20 (20.20 20.42/20.74/21.13/21.27/21.49 21 .73/21.70 91-31 119.04119.14 119.46 19.70/20.16 20.44/20.82 20.93 Promedio (20.81 20.95 21.04 21.53 21.82 22.07 22 34122 38 — 408 — PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (Ordenadas en mm.) Enero, 185854 FECHA sal 9. 92 1 102. 10% (IHLad aa os 1 128.2 28.2 28.0 28.0 28.1| 28.2| 28.1| 28.1 2 |28.7| 28.6| 98.2 21.9 97 6| 27.8| 97.1| 26.7 3 [1926.51 26.4 26.2 26.0| 95.9 25.6| 25.3 25.0 4 (125.01 25.0 24.6 94.4| 94.3 94.2 23 7| 23.2 5 1418.51 48.1) 17.9) 47.5| 17.3| 17.1| 16.4 16.3 6 | 24.1| 94.2 24.3 294.4 24.5| 94.7 94.7| 24.6 7 | 27.1 26.5 26.9| 26.7 26.4| 96.2) 26.0| 25.7 8 120.51 20.1l 19.6| 19.3| 18.5| 18.3| 18.1| 47.8 9 [23.5 23.3 23.5 23.5 23.3 23.5 23.3 23.2 10 [294.9 25.2 25.0 25.3] 25.5 25.6| 25.8| 25.5 11. | 26.7 26.8 26.8| 26.7 26.5| 26.4| 26.2| 26.1 12 126.71 26.6 26.9 26.8| 26.71 26.6 26.5| 26.0 13 | 24.11 91.3 24.01 23.9 23.8 23 6 23.2 23.0 14 | 21.3 9.1] 20.9 20.8| 20.5| 20.1] 20.0| 19.8 15 | 47.9 17.6| 47.3 47.1 | 17.0| 16.7| 16.2| 15.9 16 | 16.6 16.5| 16.5 16.8| 16.2 46.1| 15.8| 15.9 17 | 46.0| 15.8 45.8| 15.6| 15.3| 15.1| 14.6| 14.2 18 | 12.2 12.41 12,2 42.4) 12.0) 11.7) 11.8 11.8 19 125.01 25.6 26.2 26.8 27.2 27.9| 28.0| 28.2 20 | 30.5| 30.0| 30.0| 29.9| 29.8 20.2 29 1| 29.0 91 125.6 25.8 25.3 25.0| 24.7| 24.2| 23.9| 23.5 92 | 21.6/ 291.5 291.2 20.01 20.5 20.2 19.9| 19.1 23 | 18.0| 47.8] 17.5] 47.4] 16.8] 16.2] 46.0| 15.5 24 | 17.6 17.7 18.0| 18.0| 17.8| 17.8 47.9 47.8 95 147.71 17.9] 18.3| 18.4) 18.5| 18.4| 48.2| 17.9 06 124.3 94.2 94.4 24.2 24.01 24.0 24.0| 24.0 97 (94.6 24.1 24.2, 94.0| 23.8 23.6 23.0 2 7 98 12.2 20.3 20.2 20.1 20.0 20.5| 19.9 19.7 29 119.3 19.41 19.5 19.6| 19.7) 19.7| 19.6| 19.3 30 12.0 20.9 20.7 20.8 20.9 20.8 20.1| 20.0 31 |21.9 22.0 21.7 9.9 291 il 91.71 22.0 21.5 1-10 aa dara no alo 11-20 21.70 21.64:21.66 21.65 9 .50 21.40/21.14 20.99 21-31 [21.0721.05 20.97 20.92/20.77 20.65 20.41 20.09 Promedio 22.45 22.37|22.31 22.24/22.09/21 99/21.76 l — 409 — PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (Ordenadas en mm.) Enero, 1884 FECHA A O OZ a Spa i9T TN l 28.01 27.8] 27.6 97.2| 26.9| 26.6| 26.3| 26.0 2 A DN DA OEA DA 594. 31:94.9 3 241812411 24.21 24.0 923:71123.4| 23.0|:99.9 4 LAA DANA OSADO 911920 .51+90.3 5 ICM O O os MAS AA DMA TAO 6 AA 1381 123:21 23% 0162910 /19231599-31599..9 7 ADO O IZA SD IQ) 8 ao os la O SAS A: 9 DIES ZO MDESIDAES20:91490.4 10420): 4 10 AO DO ELA 049 239/1593: 911938 11 DAD A ASE o A AO) 0 0 O 12 DOOM OS OA 13 FI NIZAAAA A A I2O ISD0. 6 1A2003 14 LEMA EAS AS EMAS EAS O ATA 15 ISS OO AA SAS AAN AS OPS AL 16 LORO ASIN ONO IS A 313.9 14:30 di IRMA ADO ASE AA ANO AO: SITA409 18 MSI ADORA OS AORA E AO/1 OS 10199 19 ASE INIA ZAS 22 IO 2601026. 1109559 20 O A ana A A A A 91 IS ON22 20 222 5 20 11820.4 92 (SES ASAS ATLAA TAS AG 16.51916.3 23 IDO A SON AA OL AA RO ASA SON ADO AA 24 MENA SS AS ATEO N MIG. HORNO NO. A 25 A (A E A ESTA a e 0) ES 0] A) 26 ATIIIEZ IAS 22 222920219 27 DARAN ON IZA ROZAS 1I01N20.41:20.9 171905 28 LES HIS NAS TATIANA TANATLO ATEO 99 IRONIA SO AS INM TENATES 6291 16.51 14/6.1 30 20141 20.01 49.8] 19.51 19.1] 18.9/ 18.41] 18.0 34 2072021 2041:207011 119281 49:51:49. 7149.29 1-10 |93.96/23.05/22 .67/22.28/91.94/91 .61/91.33191.10 11-20 [20.85/20.51/20.18/19.79/19.35/118.92/18.63118.48 21-31 |19.75/119.47 19.08 /18.67/118.27/117.91/17.68/17.32 Promedio 21 .15/20.96 20.59/20.20/20.1319.43/19.16/18.91 T, VI 28 — M0 — PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (Ordenadas en mm.) Enero, 1S5S4%4 FECHA AN Eo 1 25.71 25.6 25.4 95.4 25.61 25.9| 26.2| 26.6 9 94.11 23.9 94.1| 23.9| 23.8| 23.9| 94.1| 24.3 3 92.51 92.2/-22.1| 22.1| 22.1| 22.0| 22.5| 29.8 4 20.01 19 8!:19.6| 19.5 19.5| 19.7| 19.3| 19.7 5 13.9| 13.1| 13.3| 13.5| 43.6| 13.8| 14.4| 14.5 6 92.11 94.9] 21.8] 22.0| 2478] 24.71 22-0/:29.4 11521491 21,3/:2075/22045|207/ 209 E2 19 ASES 8 | 14.5] 14.6| 14.6| 14.6| 14.7 14.8] 15.4] 15.4 9 |20.0| 20.1| 19.3| 19.2| 19.3| 19.9| 20.0| 20.1 10 93.71 23.31 23.11 23 01 23.0| 23.0] 23.5| 94.0 14. | 24.1] 9.0| 23.9] 93.9| 24.0| 24.9] 94.4] 24.7 12 992.9| 22.5| 22.3| 22.3| 22.3| 92.4| 22.5] 99.6 13 20.01 19.4| 19.9| 19.7| 19.51 19.6| 19.7| 19.9 14 17.2| 16.9| 16.7/ 16.0| 16.1| 16.2| 16.5| 16.8 15 13.11 13.01 12.51 12.4| 192.3] 12.2 192.4] 12.8 16 12.9| 12.9| 12.8| 12.8| 12.9| 12.9| 13.1| 13.2 17 10.7| 10.3| 10.1 9.9| 10.0| 10.1| 10.3| 10.5 18 9.51 9.31 9.4l 9.5| 9.8] 10.2| 10.3| 19.6 19 | 25.2| 25.0] 24.9| 25.0| 25.2| 25.3] 25.7] 26.2 20 |24.9| 24.6| 24.1] 24.0] 24.0| 23.5| 23.9| 24.1 91 |20.1| 20.1| 19.9| 19.8| 19.8| 19.9| 20.2| 20.7 92 16.01 15.1] 15.4| 15.1| 15.21 16.1] 16.0| 16.0 93 14.61 12.01 44.4| 14.38) 14.4| 14.5| 11.6| 11.8 94 15.01 14.7 14.0| 14.0| 14.0| 14.92| 14.7| 14.8 95 15.41 15.4) 15.5| 16.0| 16.2| 16.7| 17.4| 18.5 96 21-11 -21.0121.0/ 21.0/ 21.2|-21:0]| 21 s/122% 97 19.8| 18.7| 49.0| 18.2| 18.1| 18.1| 18.7| 18.9 28 | 17.1] 16.4| 16.2] 16.4| 16.5| 15.9| 16.4] 16.7 29 16.01 15.9| 15.71 15.6| 16.01 16.4| 15.9| 16.2 36 17.31 17.2| 47.0| 47.0| 17.3 18.01 18.4| 18.9 31 18.8| 18.5| 18.2| 18.0] 18.3| 18.4| 18.6| 19.0 1-10 |20.84/20.58/20.38/20.37/20.41/20.56/20.80/21.13 14-20 |118.05/17.79/17.59/17.55/117.61/17.66/17.88 18.34 91-31 117.08 16.82116.64 16.58/15.73/16.90/17.22/17.61 Promedio 18.61/18.34 18.15 18.12 18.14/18.33118.59 18.98 — 411 — PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (Ordenadas en mm.) Enero, 1854 DUO , . ea 2” AS 2 os” OT ULOO O 00 O OO DO CETRO, DO 9-10 010 > t 2 1 AO RR LO ONO > 1 9 t t KS t t fo o NS EACEPTRACIESTO: 10 DUDAR OCIO UILOINO: 1 ' > TUN DOIO NO 0 2.0 |: .2| 7.0] y 3-4| E, 4.0] 3.8 .4| DO LD — a > SA DIRÁ es 0 L9 — 1 t JA - 00 O O 00 O ; ; IS O 019O kb 1D ] E T n S OS BD E DIODOS ODIN Or No= AROS Maroon” DWORD ADAMO MIS no. 2 O = WIDO do co de CO > ) > y) t CIA SES > > < > - > = O UO = de 000 co > LODO: 1 UUU TEA 00D WO Do 1 21.48 22.17 22.77/23 1923 3723.48 23.44/93. . 714 19.30/19.67/19.99/20.22|20.38/20.34/20. .83 18.18/18.45 18.70 18.99 19.08 19-15/19. | Promedio 19.30 19.83/20.24 20.56 20.80/20.92/20.92 20.96 LO db = 00 o — 412 — PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (Ordenadas en mm.) Febrero, 15852 MÉS == JU 0 NIDO O Oo -10D0%%c0N- e S apor rol 9 Ut y o »] a > O>= IPOD =£MO Ni C Z > LD MOL IO > KN y K£ ey 19 0 OU DO 0d 100 Sor l > 5 Yi € < < > IR E IS DO == en O 00 UIEO A U1OO kn DD LD > 00 STO 7» Y vs I > OA N 12 00 Y PO LO L9 > = DIOITO_ OADRO RA bio ouio Y 00 SO UI 00 -1 NN NO 00 O) =1 O ZE miooo RSE OCIO SS So Loa DO (To) (do) [er] (du) 1-10 133 88/33.83/33.79. 33.33 33-33/33.94 11-20 (34.44 34.47/34.42 34 37 34.39 34.52/34.5934.62 21-28 (38.03 38.01 /37.91/37.8537.83/37.80/37.79 37.84 | | | Promedio (35.26 35.25/35.17/35.09/35.03 35.03 35.05/35.08 | | | | | — 413 — PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (Ordenadas en mm.) Febrero, 18SS2 0-00 UN ( = Q > 9 00 O > 1 CS 00 OO O ES NO O AA O A O O Ñ E a = == 0 — 00000 00 A 9 19 DUO NI ULO 9 LO den 00 OR — 00 OS FOROS [ES M LO Lo 00 == NO LO ” S a 9 O 19 Lo => 00 DUO AA 1 1 > a PROnDoDW>- bo < > c y Ly O 0 1 in 00 UTOY > > ) K ANUN O ie 5 5 2.2 0 4 Al 2 1 ale j -6| Y -8| 6 9 5 8 a -8 t Al 9 ) ) £ » C ARDSULDOS DORAUIWIUIO mi e o 5 ONDWODNow DONADO , OA “O > O d0 00 LO CO Ur P) cl LO O O == 00 O NO SERE LTL DO O O den L JUDO WU - | 33.68/33. 35.01135.: 38.02 38. Promedio 35.14/35.21/35.40 35.65/35.86 36.05 36. | - 44 — PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (Ordenadas en mm.) Febrero, 1552 o) QQ > 00 RULO DIUTID 1 O 9 19 do 00 NO in Un O O S E —= TDS O 101 ODO -A>=1ODC IDO >= ES CO == 00 O 00 1 LO 1 eS) ; RONDA UIDADICNUDON € 1 DR >IDOADRDON NO L5 N9 00 10 O 00cO 1 SO 2 100 CO O Us 2 € yA NI E MS NS (55) 9 -8 9.9 .4 .4| el 6 5.3 .2 DES, 0 -8 Y) -3 m3) 4 ) Ss AN DUDO ) AS > ti == 0 OR DDOUA ULONDa OC O 7 00 O > O-0N00w-10 NOCLD0D:DoSNo 0 O) 1%: >o us —] o >= 0N-00 t 189) t (CNN DNDN 31.47/34.47/34.40/34.37/34.36 34.23 34.11[33. 36.03|36.04 35.99/35.92135.81 35.70/35.60|35. 39.08/39.06 39.01 38.94 38.85 38.71 38.67|38.: Promedio |36.34|36.34 36.2936.23/36.16/36.04 35.95 35. | | | | | | PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (Ordenadas en mm.) Febrero, 15852 1 34 6| 33.9 33.6 33.2| 33.1| 33.0| 32.9| 32.5 9 28.9 28.2 927.8 97.21 26.7, 26.0| 25.7! 25.3 3 125.61 25.61 26.01 26.1| 26.2| 26.3 26.4| 96.5 4 34.3l 34.1| 34.01 33.9| 33.-8| 33.7| 33.5| 33.3 5 39.01 38.8| 38.61 38.2| 37.9| 37.7l 36.8| 36.6 6 37.4| 36.9 36.2] 35.9| 35.7] 35.6| 35.2| 34.8 7 3013407134191 33281 93:3/-32.9/132 313917 8 99.9| 29.71 29.3 28.9| 98.4! 28.0. 27.5! 297.1 9 33.4| 33.71 33.8| 34.0] 34.2| 34.2] 34.9| 34.2 10 39.9 39.61 39.2| 38.8| 38.2! 37.9| 37.5 37.0 11 35.9| 35.5| 34.9| 34.2| 33 8| 33.2] 33.0| 32.9 192 33.9| 33.2| 32.9| 32.71 32.4| 32.1| 31.8| 31.5 13 31.0! 30.6| 30.2| 29 8 29.4! 29.01 28.6 28.6 14 34 71 34.3| 33.5] 32.9| 32.4| 31.7| 31.4| 31 92 15 36.9| 36.8| 36.7| 36.1| 36.0| 35.9] 35.9| 35.0 16 39.6| 39.4| 39.31 37.2| 37.0| 36.8| 36.7| 36.3 17 36 3 35.9| 35.4| 34.5| 33.51 33.4| 33 3| 33.3 18 35.01 34.8| 34.61 34.3| 33.7| 33.0| 32.6| 32.0 19 30 7, 30.5| 30.3| 30.01 29.8| 929.6| 29.2| 98.3 2) 37.31 37.51 37.51 37.5| 37.4] 37.9] 37.1| 37.0 91 44.9| 44.61 44.3] 44 1| 43.7| 43.4| 43.2 43.0 9) 41.21 40.9| 40.61 40.2| 40.0| 39.8| 39.4| 39.1 93 37.61 37.01 36.8| 37. 0| 36.31 35.3 35.4| 35.5 24 38.8 38.8| 38.7| 38.2| 38.31 38.2| 38.1| 38.0 95 40.0| 39.8| 39.3| 39.2| 39.4| 38.8| 38.6| 38.3 %m 36.2 35.8| 35.2| 34.7| 34.0| 33.3] 32.9| 32.5 97 31.51 31.6| 31.3| 31.51 31.6| 31.7| 31.8| 31.9 28 36.81 36.51 36.41 35.8| 35.51 34.8] 34.71 34.6 1-40 133.80/33.52/33.:27/33.00/32.75|32.53132.2031.89 11-20 |35.13/34.85 34.53133 92 33.54133.19/32.96/32.61 21-28 138.38/38.12/37.79/37.59/37.31/36.91/36.76/36.61 Promedio 35.58 35.31/35.01 34.64/34.34/31.02 33.78|33.50 | — 416 — PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (Ordenadas en mm.) Febrero, 158852 1 32.2| 31.9| 31.7] 31:4| 31.1| 31.2| 31.3| 31.2 2 |25.0 24.8 24.3 24.2| 24.3 24.6| 94 7| 94.6 3 26.41 26.51 26.8| 27.01 97.5 28.1| 28.9 29.8 4 33.3| 33.6| 33.8| 34.0| 34.6| 35.1| 35.71 36.2 5 36.31 36.0| 35.9| 35.8| 35.9| 36.0| 36.4| 36.9 6 34.6| 34.5| 34.4| 34.51 34.6| 34.8| 34.9| 35.0 7 31.4| 31.0| 30.9| 30.8| 30.9| 31.0| 31.2| 31.5 8 26.6 26.3 26.01 25.9 26.0 26.5 2.9 27.1 9 34.3| 34.4| 34.61 34.8] 35.11 35.51 36.0| 36.8 10 36.8| 36.51 36.11 25.8| 35.3| 35.51 35.8| 36.1 11 32.8| 32.7] 32.9| 33.1| 33.3| 33.4| 33.6] 33.8 12 30.9| 30.5| 30.6| 30.8| 31.0] 31.2| 31.5] 31.8 13 98.4| 28.11 28.2] 28.4 28.6| 28.8| 29.01 29.7 14 31.1| 31.0] 31.0| 31.0| 31.1] 31.2| 31.4] 31.8 15 35.11 36.01 35.1| 34.4 34.01 34.9| 36.0| 36.0 16 35.31 35.4| 35.31 35.31 35.3| 35.6| 35.8| 35.9 17 33.4| 33.4l 33.51 34.01 34.01 34.41 33 9| 34.1 18 31.71 31.2) 31.3 31.4| 31.51 31.51 32.01 32.4 19 28.31 28.01 27.9| 28 01 28.11 28.3 298.4| 28.8 20 36.9| 36.9| 37.3| 37.8| 37.9| 38.1| 38.3| 38.9 | 91 42.8| 42.6| 42.4| 42.2| 42.01 44.8| 41.6 41.7 99 39.01 38.5| 38.0| 37.8| 37.5| 37.2| 37.5| 38.0 93 35.4| 34.8| 34.2| 34.5] 34.7| 34.7] 34.6| 35.0 94 38.4| 38.21.37.8| 37.9| 38.0] 38.3| 38.4| 38.7 25 38.3| 38.21 38.1| 38.01 38.0| 38.1| 38.2| 38.5 26 31.8| 31.71 31.2] 31.0| 30.9! 30.8| 30.8| 31.0 27 | 32.0] 32.0| 32.0/ 32.2| 32:5| 32.8| 33.3|-33.9 28 | 34.3 34.0| 33.9 33.9| 34.0| 34.1| 34.3| 34.5 1-10 134.69 /31.55/31 45 21.42 131.53 31.83/32.18|32.59 11-20 [32.39/32.32132.31 32.42 32.48 32.72|32.99/33.29 91-28 36.46 36.25 35.95 35.94/35.95 35.98 36.09,36.41 ai 33.04 33.07/33.13/33.33,33.5933.89 | | | A — PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (Ordenadas en mm.) Febrero, 15852 1 31:5| 31:8| 31.9] 32.0] 32.0] 32.0] 32.0| 31.9 2 > 25:01 25:41 25:9| 26:0| %6.4| 26-1| 26.0| 25.7 3.1 30.4] 31.0) 31.3| 31.9] 32.1] 32.3] 32.4] 32.5 4 37.01 37.711 38.2| 38.8| 39.1] 39.1| 38.9] 39.0 5 37.41 37.9 38.0| 38.2| 38.51 38.8| 38.5| 38.8 0355113927) :35:8|-35/8| 35:8| 35:8 35.11] 35.4 IS sa 3223| 32:5| 32:71 32:91 32.81 828 8 11:97:51 97:8| 28.0] 27.7] 28.0] 28.2] 28.3| 28.4 00 372 | 3171 38.4] 38:41 38:8| 38.9] 38.8| 38.9 40 | 36:5| 36.8| 37.1| 37.6| 37.6| 37.5) 37.5| 31.5 11 34.1| 34.5| 34.6 34.8| 35.0| 35.2) 35.4| 35.2 19. | 32.31 32.6| 32.8] 32.9] 33.0] 33.1] 33.2] 33.1 SO! 31:3| 31181-32:01 32.41 32:9/ 32.911 32.0 14 | 32.2| 32.7| 33.1| 33.3] 33.2| 33.3| 33.2] 33.2 15 | 36.0] 36.0| 36.4| 36.8| 37.1| 37.2] 37.1] 31.5 16 |.36.1| 36.4| 36.7| 36.9 37.0] 37.3| 37.5 37.7 47 | 34.2] 34.4 34.1] 34.9) 35.1| 35.2| 35.5| 35.6 4841 :32.3| 33.4] 33.0] 32.9| 32.8| 32.8] 32.5| 32.3 19 | 29.0| 29.4 29.7 29.9| 30.0| 30.1| 30.0. 30.0 20 | 39.3| 39.6, 39.8 39.9| 40.0] 40.2| 40.4 40.3 91 | 41.9| 42.01 42.2| 42.9| 42.2] 42.2| 42.2| 42.2 92 | 38.3| 38.71 39.01 38.7] 38.3| 38.9| 38.7| 38.6 23 | 35.4| 35.8 35.9| 36.0] 36.0| 35.9| 35.9 35.9 94 | 38.9| 39.2 39.4 39.5| 39.6| 39.7| 39.8| 39.8 25 | 38.8| 39.0 39.2| 39.4| 39.6| 39.4| 39.5| 39.5 96 | 31.2 31.3 31.6, 31.8| 31.7| 31.3] 31.7] 31.6 97. | 34.6 35.11 35.5] 35.8 36.0| 36.1| 36.3| 36.3 98. | 34.1 35:01 35.2) 35.5] 35.6] 35.7] 35.8/-35.9 | | | 1-10 [32.98 33.39 33.66 33.89/34.07/34.16'34.09/34.09 11-20 133.59 34.00 34.26 34.44 34.53/34.66/34.70/34.69 91-28 136.72 37.01 37.25 37.45/37.44 37.46/37.49/37.48 Promedio [34.27 34.64 34.90 35.10/35.20 35.28 35.28/35.27 DÍ YA 29 — 418 — PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (Ordenadas en mm.) Febrero, 18853 1 | 34.3| 34.0| 33.8| 33.5| 33.3| 33.1| 32.9| 32.8 2 | 33.1| 32.9] 32.9| 32.8, 32.7] 32.6, 32.5| 32.5 3 | 33.6| 33.8| 33.6] 33.2| 33.1| 33.1| 33.1| 33.0 4 | 35.9| 35.9| 35.9| 35.9| 35.8| 35.7| 35.7| 35.6 5 |33.2| 32.0| 32.7| 32.3| 32.1| 31.9| 31.7| 31.3 6 |265 26.31 26.3 26.2] 9.3 26.4| 26.5| 26.5 7 | 30.7 30.5| 30.2 30.5 30.4| 30.3| 30.2| 30.2 8 | 33.1| 33.0 32.8| 32.7| 32.8| 32.8| 32.9| 33.0 9 | 33.4 33.5| 33.4| 33.3| 33.2| 33.1| 33.0] 33.0 10 |27.4 27.0 26.7 96.3 26.0] 25.8| 25.7| 25.6 11. (27.5, 27.11 26.6 26.2 26.4 26.8| 97.8| 28.1 12 | 24.7) 31.5| 31.3| 31.2] 31.1] 31.0] 34.1] 34.0 13 | 30.2 30.1| 29.8 29.61 29.4 29.2 29.1| 29.0 14 | 28.0 27.9] 27.9 28.0| 27.8| 27.9| 27.8| 27.9 15 | 94 9| 24.7| 94.4 21.1| 23.8| 23.5| 23.3| 23.5 16 |30.1| 29.8 29 8 29.9| 29.9| 30.1| 30.2| 30.2 17 | 34.7 34.6| 34.4| 34.2| 34.0| 33.8| 33.7| 33.5 18 | 32.7| 32.4| 32.2] 32.0| 31.8| 31.5| 31.3| 31.4 19 | 33.8 33.71 33.51 33.4 33.3| 33.2| 32 9| 33.1 20 |33.0| 32.8| 32.9| 32.9 32.7| 32.4] 32.4] 32.4 91 | 32.7| 32.6| 32.2] 31.8| 31.4| 31.2] 30.8| 30.8 92 |30.5 30.7| 30.8| 30.7| 30.5| 30.4 3u.3| 30.3 23 | 35.7 35.4 35.2] 34.9| 34.6| 34.1| 33.8| 33.7 24 | 32.4| 32.2| 32.01 31.9 31.8| 31.7| 31.7| 31.8 25 | 25.0 24.5 94.2 24.1| 24.2] 94.3| 94.8] 94.9 26 |29 8| 29.8 29.9 30.2 30.1| 29.9 29.9 30.0 27 125.0 25.0| 24.8| 24.5 24.2 23.7 23.5| 23.4 28 | 924.0 23.9| 24.0| 23.9 24.0 24.0| 24.0] 24.1 1-40 (32.12/31.89/31.8331.67/31.57131.48 31.42131.35 11-20 30.66 30.46 30.28 30.15 30.02/29.94 29.96 30.01 21-28 (29.39 29.26 29.14 29.00 28.85 28.66/28.60 28.63 Promedio 30.82 30.63 30.51 30.36 30.24/30.13 30.09 30.09 | | 1 32581 9 32.6 3 34 4 3 5 31.11 6 26.7 1 30.3 8 NM 9 330 10 NT 11 | 28.3 A e 1 13 99.1 | 14 98.2 15 23.8 16 30.31 7 33.3| 18 31.5 19 33.2 20 32.4| | 31.0| E UA 23 330 924 Sl 95 94. 26 30.2 97 1332 28 24.6 1-10 ¡31.44 11-20 30.12 91-28 |28.64 Promedio!30.17 RETREAT 9 (O ODIN. WORD OR INIA 131.69 31. 130.51 30. )129.21/29. — 419 — PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (Ordenadas en mm.) Febrero, 15853 JN 31N%0 == 00 SS Ets 1 00 de 1 ÁS 0 00 $ = YU OOO $9 DIS 82 93 30.31/30.56 30.86 00 >= in NO O LO UA LADRAR DADO de > 5612 N< 1 [e [co] OOO =IN00 1-10 9 00-11 —=O 200 9932.16 "2 28/3156" -84/30.07/'1 112/31.353.28.59 Y. MLUIRO>=N=O0D OR -1IONMNIDNODN> _ LUONoO»+- ooo 28.50 28.98 27.38 28.35 — 420 — PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (Ordenadas en mm.) Febrero, 15853 pr. O D0 10D Oia 0 IN == in — Join. fis Ju. ES CU NN) Do e e 0-10 Qt 19 mo) S $) II NN NA 28 1-10 11-20 21-28 Promedio | 33.21 33 3 | 34.31 34.4 34.01 34.1 37.11 37.2 31.2| 31.0 1598..81/98:77| 31.11 31.9] 35.01 35.1] 32.9| 32.8 95.31 25.0 30.2| 30.4 31 81 31.7 30.0| 30.1 29.31 29.5 29.01 29.5 32.3| 32.6 34.7| 34.9 33.9| 33.9 34.3| 34.9 35.01 34.9 33.3| 33.9 33.01 33.3 34.4| 34.7 39.2| 32.1 25.6| 25.8 IESTEO| 3078 24.2| 24.1 132.31 33.0 | [2.29/32.28 2.05132.17 2.75 30.88 | 3(.7631.84 | 33.0| 32.8| 32.9! 34.51 34.61 34.5| 34.01 33.8| 33.7 37.11 36.9 36.7| 30.7| 30.2, 30.0 98.61 28.5| 28.3| 31.4) 33.41 33.7 35.0| 34.9| 84.7 IRONIA AO 94.8 24.71 24.3 30.5| 30.6! 30.8 31.51 31.31 31.0 99.9| 29.8 29.6 99.31 29.0) 28.7 99.81 29.9| 29.8 33.01 33.4| 33.7 34.9| 34.8| 34.8 33.9| 33.9| 33.7 34.3| 34.51 34.4 35.11 35.1| 35.0 33 1| 33.1| 32.9 33.4| 33.6| 33.3 34.9| 34.9| 34.9 MEMES SI 96.0. 26.2) 26.6: 30.4| 29.9| 28.8| 24.01 23.8| 23.6 do AL 32.17/32.18/32.07 32.29 32.23 132.15 30.90/30.84/30.62 | : 31.84/31.81/31.69 DO LO DO dis 1 LO DO is 1 CO RS 1 0 =D O O O Qi > 09 00 UI UIT 00 32.0 5 3 A 0) 0 Y 0 .2 dl SUIS NADO LR NUDO — ib 00 CU > DO So 31.52 31.76 29.94 31.15 19 O 0 E 100 O) 00 UU N DTD 0 OQ wNO 000 9 YD 0 IN LO e a 9 [y] — 421 — PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (Ordenadas en mm.) Febrero, 1553 FECHA TAS MO: A ODE 200] pm O 1 IAE ISA DIO OSO OO 30:0142978 2 00) RA ps a it 719016 50) 3 O y 8) 3 ate Pre A ra SUELO) LIE ed PE sp 104 15 | 4 NDA o a a lab ao) SpA PAS: 9 SIE ZII ALO 3 120: 0/14252/16204.8 Ao MMENCDIE ESITO LES IL 26 1126:0152559 7 A ST O e 80 7/51 yO 8 II A e e A 0) 9 IIA ZOO DOOR BIS MELISSA. d 10 IAEA IZA OIL O 320 0981 49.3 ASES 11 SEM 30- 61305519307 31430: 4" 2959129315294 12 A A 0 A 1 A Y AS A 13 TIL AAN 2701526 114265315260 14 927:01526.81-26.3125:61.25.01:24.71/.24.31:23:9 15 INDEMNE. 1426:311200152529 16 a as a a e pb) pasto e PAT! 407 JAM MIS IS IIA SI MZ SR 18 A O A 0 00 150705) 19 20733 21:32:91,92-01 32:21 31: 91431 .391:30:4 20 IM ION SAO AE O e!-! E O 91 30.91 :30.6|.30.0|29.31 29.41 28.71 28.9/.28.1 22 32.31 31.9| 31.4| 31.1] 30 5| 29.9| 29.8| 30.0 23 a a 1 0 e paa) 24 INM 28 OA OTE 3126. 21126011251 20 26591 26..31 26.21 26:01. 26-01 25/.81 26-2|: 26.0 26 SOI 320.0 20 2d a 10 24.01-23.51423.2 27 a ia 2 22 20). 1120228 2050) 28 33.81 33.1] 33.61133.5| 33.6] 33.8| 33.8] 34.0 1-10 130.94/30.58/30.21/29.80/29 41|29.19!28.82/28.50 11-20 |31.24/30.90/30.55/30.17/|29.84|29.55/29.21/|283.98 21-28 |29.39/29.11/28.70/28.35/28.02/27.72/27.51|27 .38 Promedio 30.60/30.28/29.90/29.52/29.17/28.88/28.59/28.35 — 422 — PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (Ordenadas en mm.) Febrero, 1553 A a a E FECHA [4 Bo 5 ep. TP MA NS | | | 1 99.51 29.41 29.3 29.4| 29.7| 29.9| 30.2| 30.8 9 31.01 30.9| 30.8| 30.8| 30.8| 31.0| 31.1¡ 31.6 3 31.41 31.0) 31.0l 34.2] 34.51 31.8] 32.3| 32.9 4 .1:32.01 21.91 31.71 :31.6| 31.7/| 31.9|:32.1/.32.4 5 94.01 23.7| 23.51 23.7| 23.9| 24.1] 24.4] 24.9 6 95.81 25.71 25.8, 25.9| 26.4, 26.7| 27.1| 2778 7 32.51 32.21 32.0 31 9| 31.8| 31.7| 31.8| 31.9 8 | 34.0| 30.9| 30.9| 30.8| 31.1| 31.4| 31.5| 31.5 9 97.11 26.8 26.6! 26.5 26.4 26.5| 26.5 26.8 10 18.31 17.9) 47.5) 17.1| 17.2| 17.1| 18.0/:23.0 11 | 29.0| 29.0| 29.0| 29.1| 29.3 29.7, 29.9 30.3 12 |97.2| 97.01 97.1| 97.3| 27.51 27.7| 28.0| 28.3 13 125.71 25.4| 925.3/95.2| 25.3] 25.61 25.9| 26.2 14 | 23.5| 23.2 23.0 922.7) 23.1 23.4| 23.9| 24.2 15 25.81 25.8| 26.11 26.8| 27.3 27.9| 28.4| 29.1 16 32 5| 32.6| 32.7| 32.8| 32.9| 33.0] 33.2| 33.4 47 32.0) 31:7) 31.5) 31.7/:31.9/ 32:411-32.3/"32.7 18 30.41 30.3| 30.3| 30.3| 30.4| 30.8| 31.0| 31.4 19 30.9| 30.7| 30.6| 30.6| 30.71 31.1| 31.3| 31.6 20 | 31.01 30.8| 30.8 30.8| 30.8| 30.9| 31.0| 31.3 91 |27.9| 27.8| 27.6| 97.8| 27.9| 28.7] 29.8| 30.5 929 |30.3| 31.0| 31.7] 31.9] 31.8| 31.9| 32.3| 32.5 93 31.81 31.6| 31.41 24.2] 31.4| 31.5| 31.6| 31.8 94 95.11 94.9 24.7 94.5| 24.3| 94.5| 24.6| 24.7 95 |925.9| 25.9| 25.5! 26.2| 27.0] 27.8] 27.1| 26.1 26 92.8| 22.6| 22.3| 22.2] 22.1| 22.2] 22.6) 23.0 97 19.6| 19.4| 19.3| 19.4| 19.5| 20.0! 20.3 20.8 | 28 34.1| 34.2 35.0] 35.8| 36.2| 36.2] 36.6| 37.1 1-10 (28.23/98.04 27.91 27.89 28.05 28.21 28.50/29.36 11-20 (28.80 28.65 28.64/28.73 28.92129.22 29.49/29.85 21-28 (27.10/27.09 27.19/27.38/27.78/27.85/28.11|28.31 Promedio 28.11 27.99 27.96 28.04 /28.21/28.47/28 74 29.24 | | — 423 — PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (Ordenadas en mm.) Febrero, 1583 | Bn A == 119 00 00 00 00 1 im O WO == w00u0o LO in O JUDY DOORS 1 ) > Dl Us =D NODOS 1.6 2.5 E 3.1 0 ADO AA Sl 0 E 0 5.9 4 38 3.9 3.1 2.1 IEA, 2.1 < ” S > 00 NI — Do 90m 30 bt o o ” C ” ONO DORA RO > ao O IN DRRDODOAIW ONO rIDAINDOe cout Ut OOO o Ss SS y Cc SE F os pa SN NONDOIDO NAAA. ODO co A» AER O > 6 t (O =DINOOW WODOWNDO=W OUR ODOIMANION Ue IND=N:DOD0 TON»:L-10003000 MNANLOROO M>=NNOISCOO> 1 D 00D INoso (30) Ce) SO 153) 30.51/31.04/31.32 31.36 31.53 30.50/30.73 30.92 31.11 /31.12/31.20/31.23 21-28 |28.56/29.06/29.44 29.74 30.02 30.18/30.21/30.35 Promedio!29.60 30.09 30.47/30.72 30.89 31 .00,31.06/31.10 — O YD 0 10 Otis UI — Promedio 90.4| 20.5 45.51 15.8] 90.11 19.9. 26.51 26.3| 18 AE -9.9| 10.1 | 97.1| 27.3 926.1| 25.8) 95.01 24.9 Mal 2109 92.6 99.2 17.3| 17.2 18.7| 18.9 | | 94.71 91.4| 18.8 18.9| 15.8| 15.7| 99.5| 29.9! 23.0 22.9| | 93.5| 23.7| Ed EL da E Y 20.31 20.2 99.) 92.1 19.6| 19.2 94.61 24.2 95.61 25.3 | 23.0| 22.9| 99.8| 22.7 922.0 91.7 | 20.3| 20.2 20 97.20.95 20.54/20.45. 24 29.06! 21.22 21 .13| — 44 — PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (Ordenadas en mm.) Febrero, 15854 IO TO 92N TO > ADIOS O O 006 100 Sh N O a > DUDO IO > MODO MDO ¡ES = Ko (ee) -— K9 [a] S 21 .02/21 .06 20.30 20.01 21.19/21.80 21.01 20.93 => ANNWOD AS == DD OU D 10-100 O 1ON=wWD01D0N ho En S O O >= URL DURADO DDR 00 DONADO Ono > e] Ce) 91.06 21.05 119.95 19.83 21 .76/21.64 A ES 00 L0 ds UL O 119 00 d= 10 00 UTOO 00 RW 19 RIAS ORO Otomo 24-48] 19.81 21.34 20.74 PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (Ordenadas en mm.) Febrero, 158854 | 1 19:8/ 19.4| 18.8! 18:71 18.9| 19.2 19.31 19.5 9 45:01 14.8| 14.6) 14.4 14.11 14.3 14.6| 14.8 3. |21.11.23.5| 94.8| 25.9| 96:.8| 97.3 27.9| 28.2 L 26.0) 26.2 26.71:27.11| 27:01:27.0| 97.4| 27.7 5 16:31 15.9) 16:7 16.2) 16.:4| 16.1! 16.1| 16.1 6 18.6|:19.2| 19:8|:20.5|-22:0| 22.0|-22.7| 22.6 7 97.9| 27.9! 27.21 27.8! 22.0| 28.0! 28.0| 28.1 8 95:11 25.41 95.21 25.71 26.21 26.3 26.5| 26.8 9 93.61.23.7|:23:81:-23:71 94.31 94.9| 94.9|'24.1 10 91.01 921.11 9.9 91.4| 91.5| 22.01 29.1| 22.3 11 20.8| 20.8 20.9 20.8| 20.9| 21.01 21.0! 91.6 12 15:31 15.2 15.21 15.31 15.31 45.61 15.7 15.6 13 20.31 20.51 21.1| 21 .6| 22.01 22.1| 22.3| 22.8 14: | 20.21 19.9| 19.8| 19.-8| 19.6| 19.6| 20.0| 19.8 15 18.71 18.71 18.7| 18.8| 19.21 19.9| 19.4 | 19.1 16 14.91 14.7115.01 15.01 44.4| 14.7] 15.4 47.8 17 99.71 92.51 22.6| 22.8| 23.1| 23.3| 23.6| 23.3 18 92.6| 22.8| 23.01 23.2| 23.3| 23.51 23.6| 24.0 19 93.11 23.91 93.41 23.6| 94.1| 94.3| 94.71 94.5 20 20.2 20.21 20.3| 20.3| 20.4| 20.5| 20.6| 20.7 91 20.2 20.01 20.01 20.3| 20.7| 20.8| 21.0| 91.2 92 91.2, 20.61 20.5 20.4| 20.4| 20.8| 20.9| 21.0 93 19.2 19.6 20.0| 20.3| 20.8| 20.9| 21.0| 21.0 94 94.11 24.4| 94.71 94.9|95.2| 25.51 25.8| 25.7 95 91.31 94.5| 24.71 25.0| 25.2] 25.3] 25.3] 25.4 96 29.01 22:92] 22.3; 22.5] 22.8¡ 23.0|:23.3| 23.2 927 92.3| 99.7| 23.01 22.9| 22.8| 22.8|:22.9| :23.0 98 20.51 20.61 20.8| 20.8| 21.3| 21.7| 91.9| 22.1 99 19.7/20.2|-20.1| 20.3| 20.5| 20-7|'21.1| 21.3 1-10 191 .44/91.68/21.88 22.14/22.49/22.64/22.88/23.02 11-20 (19.81 /19.85/20.00 20.12/20.24/20.38/20.60/20.96 91-29 (21 .50/21.64191.79/21.93122.19/22.39/22.58/22.67 Promedio/20.89/21 .04 21.20/21.38/21.62/21.18 92.00.22.20 T. Vu 30 — 426 — PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (Ordenadas en mm.) Febrero, 15854 FECHA 8% Ya. go 102. 10" ata pS an: 1 19.8| 19.7| 19.6| 19.5| 19.1| 19.0] 18.7| 18.9 2 14.9) 15.01 15.4] 15:5] 15.61 15.4] 15.2] 145.3 3 28.9| 28.9| 28.9] 28.9| 28.8| 28.7] 28.3] 28.4 4 21.51.26:91:26:8/026-71126:4 2514029 HD 5 15.9| 15.6| 15.31 15.0| 14.7/ 14.8| 14.0| 12.8 6 292091523:3 14237420 NDA CMD ASADAS 7 98.01 27.9| 28.0] 27.9] 97.8] 27.8] 97.6| 27.0 8 26.8| 26.9| 26.8| 26.7] 26.6] 26.5] 26.6] 25.9 9 24:01:23.91|-23291:23:9/123.81:232711593..9/49359 10 AAA AR rd E Vds: 1] El ra DOE E 11 20.9| 20.7| 20.4] 20.2] 20.01 19.8| 19.3| 19.0 12 ARONA ADA A A AB AS 43 292:91:23301:23:01:22:91909:9/+99:611922 3 VES 14 19.11) 19.:61:49:51 49:51: 19:31:149:41:48.81 44129 45 49::01:148291.:48:81 48-11: 484P ASI ATA AES 16 18.3| 18.8| 19.5] 20.2] 20.5| 19.9] 19.6| 20.9 4 23.8/1:23:9/::94:01"24.41:24:0123.9/593.8/12922 18 24.0] 23.9] 23.9] 23.-8| 23.71 23:51 23.3/-23147% 49 - 95.2| 24.71 94.71 24.6| 24.6| 24.5] 24.9| 94.0 20 20.61 20.51 20.6| 20.6| 20.4| 20.1| 20.0| 19.7 91 DADA ADA ELA AO IE O 292 A UA EA Sd ERA 15) os 0] DIA EA 23 20.9| 20.8| 20.51 20.3] 20.0] 19.8| 19.6| 19.0 24 29:91:26 A 126831267 3/26: 0 PO A 25 25.8] 25.91 26.0] 26.0] :26:0/ 25.91::25.41 25.4 26 23,41 :23.5123:612315/523:41:2314 "929102008 27 23.1| 23.2] 23.3] 23.3] 23.9] 22.9] 29.5] 99.9 298 22.31 22.4| 92,4| 22.3| 22.9] 91.9| 91.8] 2.3 29 91.2| 21.1| 21.0| 21.0| 20.7| 20.3| 19.4| 18.8 | 1-10 [23.12/23.09/23.04/23.02/27.85/22.78/22.531/22.41 11-20 |20.99/20.94/20.96/21 .00/20.85/20.51 20.28/19.99 21-29 |22.80/22.36/22.88/22.88 22.79/22.54/22.23/21.86 Promedio|22.29/22 28 122.28 22.1421.02 21.65 21.0 | | e o PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (Ordenadas en mm.) Febrero, 1588584 1 6 81 16.31 15.9) 45.7) 45.1 P) 15.1 14.8 01 13.9, 14.0| 14.1) 14.2 3 927.41 97.0 11 25.9| 95.4| 95.2| 94.9 4 94.11 93.3 1.9| 21.3| 20.71 20.2| 19.7 5 13.11 12.6 41 10.9| 10.41 10.2 10.0 6 94.4 924.2 3.71 23.41 23.1| 23.0| 29.7 7 96.4 26.0 .91 94.61 24.3 94.1| 23.9 8 95.4| 95.1 .31 24.0 23.7 23.3 23.1 9 992.1. 22.0 91. 9, 20.7 20.6 20.5 20.2 10 21.0| 20.7 20.1| 19.9] 19.7 19.6 19.4 19.6 11 18.5| 18.2| 18.0] 17.6| 17.2] 16.8| 16.6| 45.4 19 13.3| 12.71 12.41 12.4| 11.8| 14.6| 11.92] 10.4 13 20.9 20.7| 20.51 20.01 19.7| 19.3| 19.3| 18.9 14 18.01 47.71 17.2| 16.9 16.0| 46.0 15.9 45.5 15 17.01 16.7| 16.2| 45.51 14.8 14.2| 13.9 13.7 16 20.11 20.01 19.6| 19.1| 18.8 | 18.71 18.3 17.9 17 922.9) 22.3 21.3 21.0 90.8| 20.7 20.4 20.3 18 22.5 22.3 29.11 91.9 21.71 9.2| 290.9| 20.7 19 93.11 23.2 92.8| 91.9| 91.7 21.21 20.9| 20.8 9) 19.31 19.0] 18.6 18.3| 18.0) 47.7 17.71 47.5 91 91.51 2.7| 91.6| 21.11 20.3| 19.9| 19.7| 19.3 9) 20.4| 20.4| 20.31 19.8 19.6| 18.7| 18.6| 18.4 93 18.8| 18.71 18.51 18.21 47.9 47.11 47.4 47.2 94 25.1 24.9 94.4| 94.2 24.11 93.9 23.5 23.9 25 | 24.1 24.3| 24.0| 23.5| 23.3| 23.1] 23.0] 22.7 96 22.6 22.4 22.1| 91.9 21.6 21.3 21.0 20.8 97 921.9] 21.8| 921.71 91.4| 20.8| 20.6 20.2| 19.9 98 920.91 20.6| 20.31 20.0| 19.8| 19.6 19.5| 18.8 99 18.71 18.21 47.41 17.2] 16.9| 16.5| 16.3| 16.0 1-10 [21.70/21 .33/20.82/20.39/20.07119.77 19.57/119.34 11-20 |[19.62/19.28/18.87/18.43/18.05/17.74 147.51117.91.. 21-29 |21.62/21.44 21.14 20.81 120.48 20.14 19.91/19.59 Promedio 20.96 20.66 20.25 19.84 /19.50/19.19 18.97|18.68 — 428 — - PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (Ordenadas en mm.) Febrero, 1534 A ip ia 16: p: pe Hs ¡En po mes N DDD O 104 DO Ou Ns 2 DANDO JO z 100 D=w00w0DAOD —= OU0O0O 100 N-— DU Des y Ss 19 0 CI =1 19 0 0000 LO 00 00 UILD LO UTE DO O 2 ORRDDNLONWYO ODO: HS d0 00 ==. DIODOS ANA DO =p Dd 2 0 $ e. -0 6] sl 0) 2) 6 9.0| A 0 3:20 2.0 6 4 yl 9.8 y DT € A NE (al el e 1 E NO 00 Hbn NO O 00 00 ¡bn 00 E 105 N= 0100 t 1 OM 0O=0U00O LD 00 -1 Nik -10) — O? => 19.15/18.98 118.88 18.92 119.20 17.46/16.94/16.77/16.72 16.79/17.01 194.42/19.16/19.11/19.19 19.37/19.69/20.12 Promedio 18.55 18.3318.23 18.23 18.32 18.60 18.84 -— 429 — PRESION ATMOSFÉRICA DE CÓRDOBA (Ordenadas en mm.) Febrero, 158584 7 a A 3 4 -6 6 AS 501 19204201 4) -8 91 61 25.21 25.8] 26.1| 26.3] 26.5 Sl 3| 18.4| 148.51 18.4] 18.3 El 0 0| -9.4| 10.0| 10.2 2 3 -0 31.25.9/ 26.7] 26.8 -9 2 0 3| 24.71| 24.8| 24.9 -0 .2 ).2 01 24.4| 25.1| 25.0 8 22 0 31 20.8| 21.2] 21.5 3 4 3 4| 21.2) 21.6| 22.5| 22.4] 22.4 2.6 11 AO ITA AE ATES ETA 12 14.4] 15.3| 16.2| 17.7] 17.8| 18.4| 18.8| 19.0 13 20-1120-0/-20:812071:2078/520-9/4203912180 14 10-31 16:9| 47.9] -18:4| 48.2] 18.1] 18.9| 18.8 15 14:01 14.7| 14.8| 45.7| 46.41 16:0| 45:9| 45.7 16 20131201121.81.22:01:22:0/:22,01122.012246 17 OZ 2 2d. 11 240.91"22.01022.4]| 22.2 18 21:01-21..2|-21::5/:22.3|22.41-23.0/23.2/-23.6 19 SOESIEZIO MIAMI 1024-41 21. 31:21L.51 21.5 20 18.51 18.8] 19.01 19.2| 19.3| 20.4| 20.2| 20.2 21 20.8|.21.5| 21.8| 22.01 22.2] -22.3),22.1/:22.0 22 13-41 18.8 19:1/19:3/-19.5] 19.1/"19.41219.6 23 23.1| 23.8| 24.4| 24.6| 24.7 24.5] 21.6] 24.8 24 24 .8| 25.2] .25.3| 25.4] 25.1] -25.4]| 25.6] 2541 25 23.11:23.21:23.3/ 23.1| 23.41 :23.3| 23.0|: 23.1 26 21271-22::4,:29:2]1:92:3/-22:41:29:51-22.-8/:22:9 217 121811218124. 9152129122.0/*22.4122:0 28 19.2| 19.71| 19.8| 20 0| 20.4] 20.3| 20.6| 20.5 2 EIA AT SAS NAS a OLA 19-09 1-40 119.90 /20.35/20.79/21.08/21.19 21.17/21.27/21 .26 14-20 |18,24/18.69/29.08/19.66/19.73/19.98/20.15/20.20 21-29 |21.08/21.52/21.71/21 .86/22.11/22.14/22.18/22.23 Promedio 19.69 20.14 20 49 20.83 20.97 21 .06/21.17/21.20 — 430 — DATOS PARA LA REDUCCION Las observaciones de control se han hecho en el barómetro normal Fuess n? 133, de cuyas constantes he hablado en otra parte. * Enero de 1882 Para la reduccion de las 1488 observaciones de este mes, 379 han sido hechas en el barómetro normal á horas variables comprendidas entre las 5.30 de la mañana y las 11 de la noche, de modo que pueden considerarse como seguros aquellos valores consignados en los cuadros, que corres- ponden al dia, estando dotados los nocturnos de los errores inherentes al aneróide, parte constituyente del barógrafo. Enero de 1883 Hubo tambien un gran número de ob ervaciones simul- táneas del barómetro normal hechas á horas variables (173) y especialmente durante los ventarrones y tormentas. Enero de 1884 Se hicieron observaciones en el barómetro normal á tres horas fijas, cuyos promedios son los siguientes : DÉCADAS | 7a. 2p. 9p. PROMEDIO A 728.09 725.87 726.72 726.89 OE 726.04 724.14 724.69 724.96 A | 725.53 723.56 724.07 724.39 Mesa 726.52 7924.49 | 725.43 7125.38 * Observations météorologiques faites úu Córdoba pendant l'anmée 1883. Bol. Ac. Nac. de C.. Tomo VI, pág. 468 y sig. — 431 — El valor de un milímetro de las ordenadas. calculado por el método de los cuadrados mínimos es igual á 0.774"”" del barómetro, siendo así el aumento del barógrafo igual á 1.292. La ordenada de 20” equivale : álas7a. á 7924,.92m ala ATA álas9p. á 725.26» Excuso dar aquí los datos relativos á las distintas décadas. Febrero de 1882 Hay para la reduccion 260 observaciones simultáneas del barómetro normal, pero repartidas sobre distintas horas del dia. Mediante una reduccion parcial detallada ha sido fácil completar las observaciones barométricas de tal modo que se conozca el promedio de la presion barométrica á ciertas horas fijas. He aquí las observaciones de control : DÉCADAS E 4 2 p. 725.30172. 723.66 727.06. 1724.75 727.421726.63 725.68| 1126.601725.771724.63 El valor de 1”" de las ordenadas es igual á 0.979"" de pre- sion atmosférica, siendo el aumento del barógrafo = 1.022. La ordenada de 35"" toma los valores siguientes : — 432 — Febrero de 1883 Las observaciones de control á horas fijas son las si- guientes : [ww del barógrema equivale á 0.848"" de presion atmos- férica, así que el aumento es igual á 1.179. La ordenada de 30"" toma, segun las distintas horas, los valores que siguen : Febrero de 188% Hay observaciones de control á 7 a. 2 p. y 9 p. Son las siguientes : 126.64 125.20 126.30 7126.04 — 433 — pun del barógrama corresponde á 0.887"" de presion atmosférica; aumento del barógrafo = 1.197. La ordenada de 20" tiene los valores siguientes : Ma 2 p. 9 p. 724.47. 724.28 724.97 Córdoba, Noviembre de 1884. (Continuará.) da ye sein] ab re e y j E PIE IES 0 TIE 00 DN vue f > me do bi il > ps A ceo y des É pasas Y . A Ñ A o A = TN TA 9 7 ¿ pS e A EA aii - pda e pra Al E e ys AN La Nr A e A Po UN ' hy A 7 AN 1 7 YER E AO A o RA q PLA Si ¿ A q MI ; E TM 1 + LEN 3) 4 dee 4 y: + ' « ps : HI . t - y el S 2 im Sy Pos Pm lo y 4 $ > q 5 Ñ z As A P . a 4 = ¿00 a a - E - por A AA Po NA 9 E 4 A z , kh 2d + Ñ . 43 7 ¿ FT SOBRE ALGUNOS ÁRBOLES FÓSILES DEL RIO NEGRO POR EL Det” CONWENTCEZ Director del Museo Provincial de Danzig Las primeras noticias sobre la presencia de troncos ó ár- boles fósiles en la formacion patagónica se deben á CÁRLOS Darwin ! quien los menciona como existentes en las inme— diaciones del Paraná (dicotiledoneas), en el valle del rio Santa Cruz (coníferos y dicotiledoneas), en varios puntos de la costa pacífica de la Patagonia, y en el Paso de Uspa- llata, cerca de Villa Vicencio (araucarias). En las laderas de un cerro, perteneciente á la cadena central de la Sierra de Uspallata (cerca de Agua del Zorro), á 7000 piés de altura, observó este naturalista 52 troncos de árboles de 3á 5 piés de circunferencia, enterrados por su base en una especie de arenisca ó toba volcánica, que sobresalian en forma de pi- lares de varios piés de elevacion. Ellos se hallaron colocados en una posicion que formaba ángulo recto con los estratos de la arenisca tobácea, y cuyas capas en aquel punto habian " Darwin Ch. Geolog. Beobachtungen. Deut. Ausg. 1878. Pág. 132, 172, 181, 189, 303, 312. 335, 339, etc. — Reise eimes Naturforchers. Deutsche Aug. 1878. Pág. 380 y sig. — 436 — esperimentado alguna dislocación, hallándose inclinados al W. con un ángulo de 257 aproximadamente. La mayoría de estos troncos se encontraron transformados en espato de cal; pero once de ellos estaban silicificados y en un estado bas- tante regular de conservacion. RobertTo Brown ha practicado una investigacion micros- cópica de estos troncos, encontrando que ellos « pertenecen á la familia de los coníferos, con algunos caractéres de la fami- lia de las araucarias y otros muy particulares de los tejos. » A mas de esta lijera reseña que por su laconismo carece de importancia, no tengo conocimiento se haya publicado hasta ahora nada sobre la materia, y una investigacion deta- llada de los árboles fósiles de la Patagonia debia ofrecer, por lo tanto, un alto interés científico. Una ocasion favorable para esta investigacion, ha ofrecido la memorable Expedicion del General Roca al Rio Negro (1879). El Dr. A. DOE£RING, miembro de una comision de natura- listas que acompañaron aquella expedicion, con una dedica- cion digna de todo encomio, ha reunido los materiales espar- cidos, formando tambien una coleccion de troncos fósiles, y remitiendo al autor del presente una série de muestras para el exámen microscópico que ha suministrado el material para las siguientes investigaciones. Los fósiles de esta coleccion, en la cual se hallan inclui dos los hallazgos del capitan RoHbe de Fresno-Menoco, Picu-Pren-Leuvú, Katapuliche, etc., tienen su yacimiento con especialidad, en las areniscas arcillosas («gres á osamen- tas»), referentes al piso mesopotámico ú oligoceno inferior, formacion sobre la cual, en el litoral de la Patagonia, des- cansan las margas fosilíferas de la formacion patagónica ma- rina !, La coleccion que me fué remitida contenia 18 ejemplares * DOERING, A. Informe Oficial de la Comision Científica de la Ex- pedicion al Rio Negro. Geología, pág. 479 y sig. — 431 — de distintos fósiles, de los cuales tres (N%X1L, XI y XIV) por la investigacion microscópica, resultaron ser de orígen animal y los 15 restantes de naturaleza vegelal. De los últi- mos uno (N” IV) ! de orígen vegetal no ha permitido deter- minacion alguna, por su mal estado de conservacion. La muestra es tomada de un fragmento torcido riziforme, algo aplastado, de 2 y 5 em. de diámetro, de color blanquecino, formado por sílice amorfa y procedente de la barranca sud de! Rio Negro al W. de Fresno-Menoco. Bajo el microscópio se observa una especie de conglomerado formado por materias inorgánicas con fragmentos silicificados de tejido vegetal, aparentemente de raiz. Con esclusion de esta pieza dudosa quedan asi todavia 14 números, que representan verdaderas astillas de troncos fó- siles y de los cuales $ resultan ser de coníferos y los 6 res- tantes de árboles foliáceos. Principiaremos con la descrip- cion de los primeros. A. GYMNOSPERMAE. Los representantes de esta familia, coleccionados casi todos cerca de Katapuliche, en los territorios «¿el alto Limay, se hallan, probablemente á causa de su primitivo contenido de resina, mucho mejor conservados que los troncos de los árboles foliáceos de Fresno-Menoco, «le modo que su deter- minacion genérica, las mas veces, no ofreció dificultades sé- rias, tan solo con escepcion de las dos piezas siguientes: La primera (N* XVH1), de un intenso color pardo-amarillo- oscuro, se encontró en forma de un fragmento de 1,5 cm. de 1 Estos números son los que llevan las piezas originales, depositadas en el Museo Botánico de la Universidad de Córdoba. — 438 — largo y 2,0 resp. 1,0 em. de espesor. La madera ha sido ata- cada, ya en estado fresco, probablemente por aguas acidula- das ó silíceas, antes de ser petrificado, puesto que el tejido de los traqueídeos se halla destrozado y completamente des- ligado, de modo que muchos de ellos se hallan aislados y envueltos completamente en la masa fosilificante. Esta con- siste en sílice amorfo, con mayores cantidades entremezcla- das de hidróxido de hierro. Como las particularidades del tejido celular no son reconocibles en su conjunto, Jo mas que hay posibilidad de afirmar es que el tronco en cuestion pertenece á un conífero. La segunda pieza (NX) de 5 em. de longitud, y 1,0 con 2,2 cm. de espesor, es de un color gris pardo. El tronco, antes de ser fosilificado, por medio de una mezcla de sílice amorfo y cristalino, ya se halló en un estado de completa descomposición, por la actividad de los saprófitos. Como, á mas de esto, tambien la masa silícea se halla muy impura y mezclada con hidróxido de hierro, es muy difícil reconocer la estructura primitiva del tejido celular. Círculos anuales de ninguna manera son reconocibles. El tejido celular es compuesto de traqueídeos cuyas paredes radiales están tapi- zadas de grandes poros, de forma circular ó lateralmente ensanchados y cuya altura mediana es de y. * 40,2 aproxima- damente. Si existen ó no conductos resiníferos y parenquima leñosa, no se puede reconocer con seguridad. Los rádios medulares son uniformes, simples, dispuestos en una série, y alcanzan una altura considerable. Las células radiales están provistas de poros en las paredes radiales. De estos carac- téres se deduce que la astilla en cuestion pertenece á un conífero, pero sin que fuese posible una determinacion mas detallada. * y Micromilímetro (0.001 mm... — 439 — Las demás seis especies de coníferos de la coleccion son referibles á cuatro distintos géneros, á saber: 1. Cfr. Rhizocupressinoxylon (Conv.), spec. 2. Cupressinoxylon (GoErr.), spec. 3. Cupr. patagonicum nov. spec. 4. Cupr. latiporosum nov. spec. >. Glyptostroboxylon Goeppertit nov. spec. 6. Araucarioxylon Doeringit nov. spec. Daremos en seguida la descripcion detallada de cada una de estas especies. 1. Cfr. Rhizocupressinoxylon (Conv.) spec. Esta pieza (N*V), de 7 cm. de longitud y de 2,5 cm. de espesor, tiene el aspecto de los ópalos de leño de la Hungría. La conservacion es muy defectuosa, dejando reconocer mu- chos intersticios, llenos de la masa fosilificante, que consiste en sílice cristalino, á la vez que el tejido celular mismo apa- rece transformado en sílice amorfo. Pero tambien las partí. gulas enteras del tejido celular dejan reconocer muy pocos detalles, á causa de la entremezcla de muchas materias inor— gánicas y estrañas. En el corte horizontal se distinguen varios círculos anua- les, generalmente de reducido ancho. Aunque los contornos de los traqueídeos se hallan borrados, se les distingue, no obstante, con bastante claridad, á causa de la correspon- diente interposición, bastante regular, de gruesos depósitos de hidróxido de hierro. Así es que se distingue una capa es- terior formada por traqueideos radialmente abreviados, limi- tada inmediatamente por la capa inferior, compuesta de tra- queídeos cuadráticos ó radialmente estirados. Respecto á la naturaleza de las paredes solo hay que mencionar, que, con bastante dificultad, en algunos puntos, y mediante la aplica- — 440 — cion de la luz de arriba, se constató la presencia de varios poros coronados (areolados), dispuestos en. una sola serie. El parénquima leñoso puede existir todavía en uno que otro punto. Los radios medulares aparecen isoformes, dispuestos en una serie. En vista de la defectuosidad de estos datos se comprende que una determinacion muy exacta, específica, de esta pieza no se ha podido realizar. Pero de la composicion de los cír- culos anuales hay que deducir que esta astilla representa el leño de la raiz de un conífero y que los demas caractéres hacen probable su parentezco con los representantes de la familia de los cipreses. Así es que incluimos esta especie en el nombre genérico de Rhizocupressinoxylon Conv. ! El capitan Rompe ha coleccionado esta pieza cerca de Ka- tapuliche, situado en el curso superior del rio Limay. En el mismo punto se encontró tambien la pieza subsiguiente, como, ademas, la mayor parte de los cuníferos de esta colec- cion. 2. Cupressinoxvlon (GOEPP.) spec. Una pequeña astilla de 2,5 cm. de longitud y 1,5 y 0,9cm. grosor, de color pardo-amarillo y formada por sílice crista- lino (N* XVI). Sobre el corte transversal, á simple vista, se cree reconocer círculos anuales, pero el exámen microscópico demuestra bien pronto el engaño. : Ha resultado que la madera, en estado fresco, ha sido expuesta á una presion tangencial desde afuera, que provocó una contusion ó aplastamiento de ciertas series Ó capas de células, dispuestas en intérvalos bastante regulares, y cuya disposicion imita hasta cierto grado el aspecto de círculos * ConweNtz, H. Die fossilen Hoelzer v. Karlsdorf am Zobten. Breslau, 1880, pág. 23. — 44d — anuales sobre el corte transversal del fósil. Es muy particu- cular al observar que las células intermedias, aunque en cuanto á su forma o espesor de sus paredes no ofrecen dife- rencia alguna con los otros, no han esperimentado, sin em- bargo, señal de contusion ninguna. El corte horizontal de- muestra que el tejido celular de la pieza es compuesta muy regularmente de traqueídeos rectangulares ó poligonales, a la vez de que los círculos anuales no son reconocibles con seguridad, si ellos no se hallan indicados, tal vez, por aque- llas filas de células rectangulares, radialmente abreviadas, pero con paredes del mismo grosor, y cuyas series de células se repiten en uno que otro punto. Los traqueídeos se hallan tapizados en sus paredes radiales de grandes poros corona- dos, los cuales, en cuanto es reconocible, se hallan dispues- tos en una sola serie, frecuentemente contínua. Las paredes tangenciales están desprovistas d>2 poros, Entre los traqueí- deos aparecen frecuentemente conductos intercelulares, así como tambien existe frecuentemente el parénquima leñoso. Los rádios medulares son uniformes, simples y general- mente dispuestos en una sola série; predominan los de 8 á 20 pisos; pero existen tambien otros hasta-con 40 pisos. Sobre las paredes de las células radiales, los poros no son vi- sibles. A causa del estado defectuoso de conservacion de este fósil, una determinacion muy exacta no es posible; pero de los datos indicados se deduce su pertenencia al tipo de los cipreses, debiendo ser agregado, por lo tanto, al género Cupressmoxylon Goepp. La pieza ha sido coleccionada cerca de Katapuliche. 3. Cupressinoxylon patagonicum, nov. spec. C.stratis concentricis, distinctis, latissimis; trachei- dum ports areolatis, rotundatis, parvis, interrupte unisertalibus aut sparsis, cellulis parenchymatosts T. VII 31 A resiniferis crebris; radiiss medullaribus sinilari— bus plerumque uniserialibus, e cellulis 1-29 su- perpositis formatis, poris earum areolalis, rotun- dis vel oblongis, parvis. Formatio mesopotamica (suboligocenica). La pieza en cuestion (N” IX) es: un fragmento de color pardo amarillo; de forma cúbica y de 2,0á 2,5 centímetros de diámetro. La materia fosilificante es sílice cristalino, mezclada con muchas otras materias inorgánicas. Aquel color es producido, principalmente, por la deposición de hidróxido de hierro en las paredes de las células. Antes de ser fosi- lificado, ó aun durante este proceso, debian haberse formado en la madera pequeños rajos ó hendiduras que han sido llenados, en seguida, por la misma masa petrificante. El corte horizontal muestra dos círculos anuales de 4,0 y 5,0 hasta 5,5 mm. de ancho, teniendo ellos una composicion uniforme. La capa del otoño se compone de 2á 4 series de traqueídeos radialmente muy abreviados, y de paredes grue- sas ; sigue una capa menos claramente reconocible, de tra= queídeos poligonales, y, finalmente, la capa mas importante ó desarrollada, de traqueídeos radialmente tendidos, y con paredes tenues, los cuales limitan el círculo anual hácia adentro. Los traqueídeos de las capas de otoño tienen un diámetro tangencial medio | de y. 47. En muchos de los traqueideos de las capas de otoño y de primavera se puede reconocer alguna estriacion espiral. Las paredes radiales de ellos están tapizados de poros circulares, relativamente pequeños, los cuales tambien en la capa de primavera se hallan dispuestos en una sola serie rala; al- guna vez ellos se observan esparcidos, ó faltan completa- * En este y los siguientes casos, los valores medios siempre son el resultado de 10 distintas observaciones. — 443 — mente sobre largos trayectos. El diámetro areolar en la diree- cion longitudinal de las células corresponde á y. 14,9. Sobre las paredes tangenciales no se han podido reconocer vesti- gios de la existencia de poros. Entre los traqueídeos se observan los conductos interce- lulares. Ademas se observa, frecuentemente, un parénquima resinífero difícilmente distinguible de los tejidos circunveci- nos, sobre los cortes transversales. Los radios medulares son simples y dispuestos en una sola serie; su altura media es de 7 á 12 pisos, pero varía generalmente entre 1 hasta 29 pisos. En los radios de alguna altura, los pisos intermedios consisten excepcionalmente tambien de dos series. Aquellos son formados por células paralelipípedas, cuyas paredes superiores é inferiores, en muchos puntos, se hallan desligados con la formacion de intersticios de mayor ó me- nor diámetro. Las paredes radiales son provistos de peque- ños poros coronados, de forma redonda ó elíptica, de los cua- les 1 ó 2 corresponden al ancho de un traqueídeo. Alguna vez se observan dos series superpuestas en la misma célula, en disposicion simétrica ó alternativa; y otras veces se 0b- servan tambien solamente dos poros diagonalmente opuestos. El poro es de figura redonda, ó las mas veces oblicuo-ova- lada. La altura tangencial media de las células radiales es como de y. 25. De estas observaciones se deduce que el fósil en cuestion depende de un conífero, con los detalles anatómicos de los cipreses, y dehe ser referido, por lo tanto, al género Cu— pressinoxylon. El fósil no puede ser identificado con nin- guna de las especies que hasta ahora se conocen. Esta pieza, lo mismo que la subsiguiente, ha sido tomado de la coleccion del General ViLLEGAS, y no se conoce con exactitud su yacimiento; pero es probable que ambas espe- cies fueron coleccionadas en la travesía entre el rio de Balcheta y el rio Limay. — 444 — 4. Cupressinoxilon latiporosum, 20%. spec. C. stratis concentricis nullis, tracheidibus leptoti- chis, poris areolatis in serie simplici vel duplici in eodem plano horizontali juxtapositis, cellulis parenchymatosis resiniferis crebris, radiis medu- llaribus similaribus uni-vel biserialibus, e cellulis 1-18 superpositis formatis, poris ezrum maximis latisque. Formatio mesopotamica (suboligocenica). La pieza en cuestion (N*X!) es de color de paja, de 3 cem. de longitud, con 0,6 á 0,7 cm. de diámetro radial, y 1,2a 1,4 diámetro tangencial. El material petrificante consiste en sílice cristalino, con entremezcla de materias ferruginosas. A simple vista uno cree reconocer círculos anuales, pero la investigacion microscópica demuestra bien pronto que solo se trata de series de traqueídeos aplastados. Las paredes de todos los traqueídeos son excesivamente tenues, lo que parece ser una particularidad de esta especie y no debido á la actividad de los saprófitos. Sobre el corte trans- versal predomina la forma cuadrática respectivamente rectan- gular, y muy pocos ostentan figuras poligonales. El diámetro tangencial es de y 45,5. Una que otra vez se observan traqueídeos radialmente muy abreviados, pero no encrasados, y tangencialmente dis- puestos en fila; pero son solamente partidos, que no forman verdaderos círculos contínuos. Es posible, sin embargo, que ellas presentan los indicios de los círculos anuales. La pared radial se halla tapizada de poros areolados, de figura mas ó menos circular, dispuestos generalmente en una serie con- tínua, pero en las células mas anchas tambien en dos series opuestas. La altura media de estos poros es de y. 13. Segun — 445 — el aspecto que ofrece el corte horizontal habia que suponer la existencia tambien de poros tangenciales, aunque fuesen escasos y esparcidos; pero no me ha sido posible encon- trarlos en el corte tangencial de la madera. Una estriacion espiral de los traqueídeos no es reconocible en esta especie. El parénquima leñoso es abundante. El tejido celular de la madera esta cruzado de radios me- dulares, simples y uniformes, los cuales generalmente alcan- zan una altura de 1 á 7 pisos, pero á veces tambien hasta de 18 pisos. Las mas veces se hallan dispuestos en una serie; en los pisos intermedios alguna vez tambien en dos series. En la pared radial de las células radiales se encuen— tran poros muy grandes, estirados en direccion horizontal ú oblícua. Generalmente se encuentran aislados, raras veces á dos superpuestos, en este caso. encima de un traqueideo. La altura media de las células de los radios medulares es de PESAR Resulta de estos datos que el fósil en cuestion pertenec2 al género Cupressinoxylon, diferiéndose de las demas es- pecies, conocidas hasta ahora, por la presencia y disposicion de los poros en las paredes de las células radiales de los radios medulares. La hemos llamado €. latiporosum, para indicar con este nombre específico la particularidad de los poros que existen sobre las paredes de las células de los ra- dios modulares. 5. Glyptostroboxylon Goeppertii, 20%. spec. G. stratis concentricis distinctis, strati zona exteriore angustissima; tracheidibus leptotichis, poris areo- latis magnis, contiguis, uniserialibus; cellulis pa- renchaymalosis resiniferis suberebris; radris me- duliaribus uniserialibus, e cellulis 1-25 superpost- tis formatis, ports earum magnis rotundas. Formatio mesopotamica (suboligocenica). Ad Katapuliche (Araucania Argentina). Esta pieza (N* VI!) es de color blanco-amarillento de alberja y tiene 2,5 cm. de altura con 1,3 de diámetro radial y 3,2 cm. de diámetro tangencial. La madera, en estado fresco, ha sufrido una presion de afuera; y lo que sorprende es que solo algunas fajas radiales ostenten señales de esta con— tusion, mientras que las células intermedias conservan su forma primitiva. La materia petrificante consiste esencial- mente en sílice cristalino, pero parcialmente tambien en sílice amorfo. A simple vista, se observan dos círculos anuales de 3,5 y 4,0 mm. de ancho, los cuales se reconocen tambien, como tales, con el microscopio. La capa mas esterna de ellos es formada por solo 1 á 2 series de traqueídeos radicalmente abreviados. Hácia el interior de los círculos siguen traqueí- deos poligonales y rectangulares, radialmente tendidos y dispuestos en capas poco distinguibles. El diámetro tangen- cial de los traqueídeos, en la leña del otoño, es de y. 48.6 medio proporcional. Todos los traqueídeos, tambien los de las capas del otoño, tienen paredes muy ténues. La pared radial ostenta grandes poros coronados, de figura circular y de una altura media de y 19,7, dispuestos siempre en una sola serie. Faltan los poros sobre las paredes tangenciales. El parénquima leñoso se observa con frecuencia, aun- que no con mucha claridad. Los radios medulares son uni- formes, sencillos y predominantemente formados de séries simples; su altura es variable entre 1 hasta 25 pisos. La pared radial de las células radiales es provista de grandes poros redondeados. La altura media, desde la vista tangen- cial, es de y, 29,5. En presencia de estos caractéres resulta que la especie en cuestion pertenece á los leños de estructura cupres- siniforme. Por la tenuidad de las paredes de los traqueídeos — 447 — y, sobre todo, por las particularidades que se notan en cuanto á los poros de las células de los radios medulares, esta especie ofrece la mayor analogía con el reciente género de Glyptostrobus. Kraus * ya encontró un representante de (+lyptostrobus entre los troncos fósiles de la mina de lignito en Ludwigs- hútte (Hessen), cuya especie él distingue con el nombre de (Gl. tener. Hace poco que yo tuve ocasion de reconocer la preseucia de la misma especie en un trozo de lignito de Salzhausen (Hessen-Darmstadt) que para la investigacion microscópica me fué remitido por el Instituto Geológico Real de Berlin ?.' Conforme con el uso convencional en el terreno de la Xilopaleontología, se recomienda reunir todas aquellas especies de maderas con la estructura del tipo de Glyptostrobus, enel rubro de Glyptostroboxy- lon nov. gen., como segundo género de árboles fósiles del tipo de los cipreses*, conservando para este género el diagnóstico, dado por Kraus como para Glyptostrobus. De la única especie, conocida hasta ahora, es decir el mencionado Glyptostroboxylon tenerum m. (Glyptostro- bus tener Kr.), la especie patagónica se distingue, princi- palmente, por sus radios medulares, que son incomparable- mente mas altos. Dedico esta especie á mi ilustre maestro y antiguo gefe, el Profesor Doctor Gog£rPeErT en Breslau, inventor científico de la Xilopaleontología. La pieza ha sido coleccionada cerca de Katapuliche. * Kraus. Microscop. Untersuchungen úber den Bau lebender und vorweltlicher Nadelhólzer. — Wurzb. Naturw. Zeitschr., T. V, pág. 194 y sig., 1864. * CONVENIZ, H. Fossile Hólzer aus der Samml. der K. geol. Lan des—Anstalt in Berlin. Jahrb. dr. K. Pr. Geol. Landes-Anst. f. 1881. Berlin 1882, pág. 190. * Kraus. Mikrosk. Unters., pág. 190. — 448 — 6. Araucarioxvlon Doeringii, 210%. spec. A. stratis concentricis distinctis, latis, strati zona exteriore angustissima, lracheidum poris magnts areolatis uniserialibus contiguis aut biserialibus spiraliter dispositis confertis; cellulis parenchy- matosis resiniferis nullis; radiis medullaribus similaribus, unisertalibus e cellulis 1-16, biseria- libus e cellulis 5-40, superpositis formatis, parie- libus radialibus earum porosts. Formatio mesopotamica (suboligocenica). Ad. Katapuliche. La pieza en cuestion (N*VI), de color amarillo rojizo, es de forma tabular, de 3 cm. de altura con 2,5 cm. de diámetro ra- dial y 1,2á 1,4 em. de diámetro tangencial. Antes de ser petri- ficado, por medio del ácido silícico cristalino, el tronco habia sido atacado por los hongos saprófitos. A simple vista se reco- nocen cuatro círculos anuales, cada uno de 5 mm. de ancho aproximadamente ; con el microscopio se distingue con alguna dificultad otros tantos interpuestos entre aquellos, cuyo ancho no se puede determinar con exactitud. La capa ex- terna consiste de solo algunas séries de células; mucho mejor desarrollada es la capa intermedia, mientras que la inferior otra vez retrocede. El ancho tangencial de los tra- queídeos, en las capas de otoño, es de y. 51,8. Los poros coronados sobre la pared radial están agrupados muy densa- mente en largas séries simples ó dobles alternativas. En el primer caso, ellos se aplanan solo en el sentido horizontal, en el último caso tambien en el sentido lateral, tomando entonces una figura mas ó menos poligonal. La altura media es de y 12,7. En la pared tangencial no existen poros de ninguna clase. No existe el parénquima leñoso. — 449 — Los radios medulares son de una misma clase, simples, de á una ó dos filas: en el primer caso ellos alcanzan una altura de 16 pisos, en el segundo hasta de 40 pisos; pero los que en ambos casos predominan, son de 11 á 20 pisos. La estructura de las paredes radiales es de conservacion defectuosa; no obstante, se reconocen en algunos puntos poros de mayor diámetro, de figura redondeada ó prolon- -gada, dispuestos en fila simple ó doble, de á uno ó de á dos sobre el ancho de un traqueídeo. La altura media de las célu- las de los radios medulares es de y. 23,5. La naturaleza particular de los poros de los traqueídeos caracteriza esta especie fácilmente como perteneciente al tipo de las araucarias, siendo referible, por lo tanto, al gé- nero Araucarioxylon Kk. ( Araucarites Gorer.) No te- niendo analogía con ninguna de las formas descritas hasta ahora, dedico esta especie al Profesor Dr. ADOLFO DOERING en Córdoba, acreedor de tantos méritos por sus imporlantes trabajos en el terreno de la geología argentina. La especie ha sido coleccionada en Katapuliche. B. ANGIOSPERMAE De las 6 especies de árboles foliáceos de la remesa, co- leccionados casi todos á inmediaciones de Fresno-Menoco (Pueblo Roca ), en las barrancas del alto rio Negro, solo una pieza se encontró en un estado de conservacion bastante perfecto, para permitir una determinacion exacta. Los de- más no se encontraron en estas condiciones; pero tal vez hubiera sido posible determinarlos, teniendo á disposicion trozos mas grandes de los troncos respectivos. La primera pieza (N*1), de 5 cm. de longitud y 2á 2.8 cm. de espesor, es de color pardo-oscuro y ostenta aquella — A50 — estructura fibrosa que tanto recuerda á la madera de las palmas, pero la cual tambien es particular á muchos coní- feros petrificados, como. por ejemplo, á las araucarias fósi- les de Radowenz. El exámen microscópico muestra que la madera, antes de ser transformada en sílice cristalino, debió haber sido completamente podrida. Solo en uno que otro punto subre el corte transversal se reconocen grupos de vasos grandes, y rádios medulares introducidos en los inters- ticios; pero todos los demas detalles han sido destruidos. Así resulta que lo único que se puede afirmar sobre este fósil, es que él representa leño dicotiledóneo. La astilla es tomada de un tronco de 8,5 metros de longi- tud que se encuentra en la ribera S. del rio Negro, como una legua al W. de Fresno-Menoco (Villa Roca ), en cuyo yacimiento parece haber sido sepultada una selva entera de árboles foliáceos de la época oligocena. La segunda pieza (N* TI), de 3 cm. de longitud, -y 2,5 em. de ancho, es de color amarillo-blanquizco. La materia petrificante consiste, igualmente, en sílice cristalino. Cír- culos anuales no se reconocen, ni macro ni microscópica- mente. Los vasos son grandes, reunidos en pequeños erupos y muy uniformemente esparcidas. Sus paredes lon- gitudinales están densamente tapizados de pequeños poros coronados y el interior es frecuentemente rellenado por tui- llos 1. Los rádios medulares aparecen moderadamente an- chos y recojidos. Otros detalles desgraciadamente no son reconocibles, á causa de la deposicion de abundantes mate- rias inorgánicas. Esta especie fué coleccionada en la barranca N. del rio Negro, á inmediaciones de Fresno-Menoco (Villa Roca), y, á diferencia de las demas especies de esta coleccion, perte- * Tuillos 11. H. culminea D'Or. — Long. 6 mm.:; lat. 3 mm.—T. elongato- conica, tenuis, diaphana, albida, laevigata; spira elongata, conica, acuta; anfr. 7 convexiusculi; sutura simplex; aper— tura ovalis; perist. tenuis, acutum. Lago de Titicaca. 12. H. montana Dor. —Long. 4 */, mm.; lat. 2 mm. —T. elongato— conica, sublaevis, fusco-palida; spira conico-elongata, apice obtusiuscula: anfr. 6 vix convexiusculi: ult. ?/, longit. subae—= quans; apertura rotundata, subovalis; peristoma continuum, acutum, intus labiosum. Sierras de Córdoba y de S. Luis. 13. H. Cumiigi D'OrB. —Long. 6 mm.; lat. 2 mm.—T. elongato— conica, tenuis, laevigata, virescens: spira elongata. conica, apice obtusiuscula; anfr. 6 convexiusculi; sutura excavata: apertura ovalis; peristoma acutum. Chile; Perú. De este género he conseguido hasta ahora las siguientes especies : 1. Hydrobia lapidum, D'Okp. Paludina lapidum D'Orb. Synopsis, pag. 29. Paludestrina lapidum D'Orr. Voyage de PAm. Mer., Moll., t. V, pág. 382, pl. XLVII, fig. 7 4 9. Hydrobra lapidum D'Org. StrobEL, Materiali p. una Malacost. dell Argent. Mer., pág. 59. He coleccionado esta especie cerca de Buenos Aires, en la Boca, y cerca del Rosario, en un bañado situado sobre la ribera del Paraná. Los individuos en el último lugar tienen una concha bastante tenue. — 468 — 2. Hydrobia Kuesteri, STROB. Hydrobía Kuesteri StroB. Materiali p. n. Malarost. dell. Ar— gent. Mer., pág. 61, tav. II, fig. 6. Esta pequeña especie de STROBEL que fácilmente se dis- tingue de todas las demas, ha sido coleccionada por el Dr. ArL- FREDO STELZNER en varios puntos en las provincias de San Juan y de Mendoza, á saber: a) var. minor StroB. T. lutea, subventricosa. Long. 3 mm. lat. 2mm.— «Arroyo de la Cabecera (Sierra Tontal, Mendoza). — Arroyo de los Baños, cerca de Mendoza». b) var. Cordillerae Srrob. — T. luteo-virescens, oblon- gior.—«En un pequeño arroyo que suele depositar toba calcárea, cerca de la Cienaga de Espejo (Camino de Gualilan á Jachal; 1800 metros. )» 3. Mydrobia piscium, D'Or». Paludina piscium D'Ors. Synopsis, pag. 30. Paludestrina piscium D'Or. Voyage, Moll., pág. 383, pl. XLVIL, fig. 17-21. Hydrobia piscium D'Orr. —Eb. v. Marr., Mal. Bl. XV, pág. 192, 1868. Hydrobia piscium D'Or. — Strop., Mat. Malac. Argent. Mer., pág. 62, tav. II, fig. 8. Tengo esta especie de distintos puntos á inmediaciones de Buenos Aires. La conchilla muestra una variabilidad extraordinaria, res- pecto á su configuracion, tamaño, ete., como ya lo indica STROBEL. La mayoría de los ejemplares ostentan una estatura algo angosta y prolongada, y son escasos los individuos que alcan- — 469 — zan aquel grado de ventrosidad, indicada en las figuras de D'Ors1GNY. Una cierta variedad se acerca mucho, en su con- figuracion, á la 7. Parchappti:, de modo que estoy dudoso, si esta especie se halla ó no, en aquellas mismas localidades, asociada á la A. piscium, y si tal vez no existen formas híbridas de ambas especies. Todos los ejemplares son de un color oscuro, pardo-ver- doso, á veces cubiertos, completamente, por materias estra- ñas, en forma de una costra gruesa pardo-negruzca, que oculta completamente la sutura y la verdadera silueta de las distintas vueltas de la concha. A 4. Hvyvdrobia Ameghini, 2. sp. Testa oblonga, ovalo-cónica, perforata, sublaevis, ob- solete longitudinaliter substriata; spira conico- turricula; anfr. 7; vix convextusculi, ultimus anguloso-convexus, zona intermedia, periferica, paululum compressa, sutura subfiliformis, margi- nata, vix excavata; apertura vix obliqua, subqua- drangulari-ovata, margine dextro superne et ba- sali anguloso, + longitudius occupans; peristoma rectum, continuum, vix sub-incrassatum, colune- llari paululum reflexiusculo. Long.7 49 mm.; lat. 3.924 4mm. DIMENSIONES | CONCHILLA | APERTURA O E a o E A ATA GIOS Longitud | Latitud Longitud Latitud | | mía. mm. mm. nm. d. AO O | E 00) | 1.35 33 d. 6.25 2.15 (11:25:50 | 1.50 6 G: 7.00 3.40 ARTS 2% 6 do A O ME 2. — 4710 — Entre las formas recientes, la que mas se acerca á nuestra especie fósil, es la IT. piscium D'Onb., de la cual ella pro- bablemente es el antecesor. Entre los ejemplares jóvenes de ambas especies hay á veces cierta analogía ; pero la H. Ame- ghint se distingue siempre por sus vueltas visiblemente menos convexas, y la sutura menos escavada, y espesial- mente, por el vestigio de una compresion débilmente care- niforme, que caracteriza la última vuelta cerca de la cúspide de su convexidad. Este carácter que hasta cierto grado dis- tingue á esta especie de todas las demas, puede provocar en el observador la impresion como si ella fuese un descendiente aun no completamente crecido de una especie antecesor de mayor tamaño. En la correspondiente especie actual, la H. piscium, este carácter ha desaparecido ya por completo: las vueltas se han arredondeado, aceptando una configuracion mas normal y simétrica. Ademas, el tamaño de la especie actual casi nunca alcanza á aquel de la especie fósil, y entre estos el ejemplar mas grande (d) que se halla en nuestra posesion, depende de la subformacion mas antigua, es decir, de la pampeana superior, con cuyo ejemplar comparados aque- llos de la especie actual son verdaderos enanos. Esta especie abunda en las margas lacustres seladoníticas, del horizonte superior de la formacion pampeana, en la cuenca bonaerense, siendo este molusco el mas característico en los estratos de la division superior de esta formacion (piso eolítico y preglacial). La especie no ha sido encontrada hasta ahora en las for- maciones mas recientes, post-pampeanas, en las cuales ella es reemplazada por la H. Parchappit D'Or. de la fauna actual. Esta interesante especie fué coleccionada primero por el distinguido paleontologista, Sr. D. F. AMEGHINO, cerca de Lujan. A 5. Hydrobia occidentalis, 2». sp. Testa rimata, ovato-conica, oblonga, sublaevigata, palido virescente; spira cónico-turricula, apice subacutiuscula, truncatula; anfractus 6 mediocri- ter convext, primi lente crescentes, ultimus ro- tundus, ventricosus, E longitudinis subaequans; apertura vix obliqua, rotundato-ovata; peristoma rectum, continuum. Long. 6 mm.; lat. 22 mm.; apert. 2 mm. long. DIMENSIONES CONCHILLA | APERTURA Ejemplares AAA AA A o ATRACOS | Longitud Latitud | Longitud Latitud = =] fue le | 10 mm, WNWuN WN Lie e] = la Esta especie, en cuanto á su configuracion, forma hasta cierto grado. un intermedio entre la FI. piscium y la H. Parchappit, teniendo de la última la punta delgada, poco creciente. Se distingue de esta, por no ser tan prolon= gada en su totalidad y por la última vuelta relativamente mas ancha y convexa, y la apertura algo mas grande y redondeada. Las vueltas, tambien las de la punta, siempre son algo mas convexas que las de aquella especie, la sutura algomas ancha y profunda, la punta un poco mas robusta y menos graciliforme. Existen, no obstante, individuos, particularmente entre los jóvenes, que completamente se acercan en su configu- racion á aquella especie, y sin tener ejemplares de ambos, para el exámen comparativo, es difícil distinguirlas á primera vista. La especie fué coleccionada por el Dr. ALrREDO STELZNER en los baños salados de la Laja (San Juan), en un agua muy — 472 — salobre que tiene cerca de 10 gramos por litro de sales, cloru- ros (7 gms.) sulfatos (3 grm.); y en estado subfesil, sobre las riberas del rio Salado, cerca de Santiago del Estero. Es deci- didamente una especie occidental y de agua salobre. En es- tado subfósil se halla tambien en los antiguos depósitos del Lago del Bebedero y Desaguadero. Una investigacion anatómica debe resolver en adelante, si esta forma realmente debe ser separada de la siguiente, como verdadera especie bien distinta, ó considerada como simple variedad geográfica de la H. Parchappit. En los ejemplares bien desarrollados, la diferencia entre ambas es bien considerable; pero entre los jóvenes existen individuos intermedios, para las cuales es difícil encontrar diferencias remarcables. Ambas especies, en estado fresco, son de un color pálido fusco-verdoso, y ambos parecen habitar con preferencia las aguas algo salobres. 6. Hydrobia Parchappii, D'Or». Paludina Parchappúi D'Ors. Synopsis, pág. 30. Paludestrina Parchappii D'OrB., Voyage. Moll., pág. 383, pl. XLVII, fig. 1-3. Hydrobia Parchappii D'Ors. —SrtrobB., Mat. per una Malacost. Argent. Merid., I, pág. 64. Paludestrina Parchappii D'Or. Dorr. —Informe Exped. al Rio Negro, Zoología. Esta especie se distingue de todas las demás, por su figura prolongada y graciliforme, la espira angosta y perfectamente turricula. Es una Ge las especies mas frecuentes y parece ser habi- tante, con preferencia, de las aguas algo salobres, á diferen- cia de la HF. piscium que prefiere las aguas dulces. Parece que en algunos puntos ambos viven en sociedad, y se obser- van en este caso ejemplares híbridos que representan formas intermedias entre ambos. a Ea y PA La especie en estado subfósil, abunda y es muy caracte- rística por los estratos lacustres de la época post-pampeana. En la formacion querandina superior de la cuenca bonaerense existen á veces bancos de varios decímetros de espesor, for- mados casi únicamente por las conchillas de esta especie. En la misma formacion ella existe tambien en otras regiones del pais, pero no ha sido encontrado hasta ahora en las capas de la verdadera formacion pampeana, donde abunda la H. Ameghin1. Esta especie se presenta por lo tanto como verdadero fósil de guía para las formaciones lacustres post-pampeanas, en el mismo grado como H. Ameghin: lo es para las capas lacustres de la verdadera formacion pampeana. 7. Hydrobia montana, 1. sp. Testa subumbilicata, parvula, elongata-conica, lae- vis, epidermide pallide-fuscescenti inducta; spira conica, apice obtustuscula; anfractus 6 vix con- vexiusculi ult. + longit. subaequans; sutura vix extavata; apertura rotundato-ovalis, fauce calca- reo; peristoma acutum, continuum, intus album sublabiosum, margine columellar: reflexiusculo, appresso. Long. 43 mm.; lat. 2 mm.; apert. 1; long. 15 lat. DIMENSIONES CONCHILLA | APERTURA Ñ Ejemplares | 2 Y | e [| Anfractos Longitud Latitud || Longitud | Latitud A ía | | A E nm. | ma. ma. | mm. a AI VES 1.4 10 53 A O 1.9 e Y EOS 54 E 2.9 O E 6? O o all 41 lia de 5: >= - Qu Yu E PA La especie se distingue de los aliados por su reducido tamaño, y su epidermis de color pálido-fuseo. Por lo demás, ella se asemeja en algo á un ejemplar jóven de la H. Par- chappit, pero las vueltas siempre son menos convexas y la sutura menos excavada. La apertura es relativamente un poco mas grande y redondeada. El peristoma es alguna vez un poco labioso y el márgen de la columnilla apretado á la conchilla. Mucha analogía parece ofrecer ella con la H. Cu- mingii D'OrB., que vive en los arroyos de las costas chile- nas; pero se distingue por su tamaño menor. La especie vive en los pequeños arroyos, generalmente algo salobres, que tienen sus vertientes en la Sierra de Huasipampa (Córdoba), donde la coleccioné entre Totorhuasi y Huasipampa. Tambien la encontré en la Sierra de San Luis, en una variedad mas angosta, pálido-trasparente (d), que se halló en los aluviones del rio de Cautana (Bajo de Velis). Córdoba, 1884. OBSERVACIONES METEOROLÓGICAS HECHAS EN «MIL NOGALES» (CÓRDOBA) POR EL SEÑOR D. RAMON J. MORENO Y PUBLICADAS POR OSCAR DOERING A fines del año 1883 tuve el placer de recibir la visita del señor D. Ramon J. Morgxo, dueño de varias propiedades situadas cerca de San Javier en el Departamento de San Alberto de la Provincia de Córdoba, quien me manifestó sus deseos de hacer observaciones climatológicas, en la convie- cion de que una observacion regular y esmerada de los fac— tores climatológicos no seria sin provecho para la labranza de sus fincas, á la que presta un interés especial. La proposicion del Sr. Moreno me agradó, tanto mas cuanto que no tenemos observaciones sistemáticas practicadas en la sierra, y con gusto le entregué el único instrumento de que podia disponer, dándole á la vez los consejos necesa- rios para la observacion de ciertos fenómenos, que pueden hacerse sin instrumentos. El Sr. Moreno ha cumplido del modo mas formal su prome- sa y tal ha sido su interés y constancia, que apesar de enfer- medades y ausencias ha tratado de suministrar una série con- tínua de observaciones. Solo un viaje mas largo que hizo á fi- nes del año ha puesto término transitorio á su tarea voluntaria, que va á continuarse en el año 1885 con un ensanche muy importante, pues he podido proporcionarle un pluviómetro. Asi me es satisfactorio poder presentar las observaciones practicadas por el Sr. MorExo desde el 1 de Enero hasta el 22 de Octubre de 1884, casi sin interrupcion; pues solo en el mes de Setiembre existe un vacio de 6 dias. TE OBSERVACIONES METEOROLÓGICAS HECHAS EN «MIL NOGALES » POR EL SEÑOR DON RAMON J. MORENO Enero de 15854 TEMPERATURA NEBULOSIDAD — a 2p. 01 Dip: Prom: la) e] o = A o SN D 24 2 19. 26-: 2 20. 21 5 241 [E 33 ale 20. DA a Tia Oo ES SO 20 UI W 0901 0) 2 0UIUw O DION Www 0 WONA A Of [=) NO OOBhRHWODHARAOW WMOoOSN=onoon 0 0 OU OO SOS SOwno OPS SOSARATO 20 6 2 9.3 0er! 9.1 6 ww Soxoummwsros >pomsoxuuuo00w= uu Rio 00) Rai [Jufo oo o) 0 UIC NENAS RS) O) — 411 — OBSERVACIONES METEOROLÓGICAS HECHAS EN « MIL NOGALES » POR EL SENOR DON RAMON J. MORENO Enero de 185% e DIRECCION Y FUERZA DEL VIENTO | E ——— OBSERVACIONES Ea 2: Op: 11532 ES ES EN E3 ES A A SE 1 E 1 1 E 1 NE 3 Ey da] ) E 1 NE2 ES 11 p. Ll. suave. — 9 p. Rel. al S. — 10 p. Rel. 6 0 S3 E, 1 alS., W., N: y E. 10?/, á 11 p. Tr. AS NE 1 N 2 E 2 [vada al N. S N2 N2 E2 12 p. Rel. Tr. El. mansa. Tormenta es lle— 9 E5 0 N 2 | LL sigue á intérvalos y suave hasta la ma- 10 0 Ss 1 E 1 ñana. — 7Th45 p. Rel. Tr. — 8 1/, p. Ruido de piedra al N. — 9:10 p. Ll. fuerte durante | 1 hora. Caen algunos granizos pequeños á intérvalos. — 11 p. Tr. Rel. Ll. fuerte hasta las 5 a. del 10 de Enero. ¿ARA ZZZWN 29 L9 00 IOWA NnzZ0aZZ 20 DiR AA Au A Rel. Tr. al NE. de7á 11p. — El. suave 111/, p. — Copiosa 12 p., sigue hasta Zoz E w [am] Sie PO E dl En amanecer. 21 0 N 1 15d Rel, al SW., W. y N. 9 p. 22 0 SEN 0) 23 | N1 N 1 E l s p. Rel. al E. y W. 24 0 N 1 PR p. aguacero recio de 20 m. Viento E 3 35 0 Sl 1041 cambió N 2. 261 0 ES 0 21 0 INE Nal 291 E2 N2 Nc 29 N 1 NE 3 NE 1 9 p. Rel. Tr. al SW. Lluvia. 30 | NE2 S 1 E 1 31 0 S 1 0 9 p. Rel. al W. ODO D0DO0m0N0n Aa 1 OBSERVACIONES METEOROLÓGICAS POR EL SENOR DON 6 TEMPERATURA FECHA A -—.———=_———_———— 9p. | Prom. 2p. HECHAS EN “MIL NOGALES >» RAMON J. Febrero de 15854 29.5 | 24 29 23 94 31 SS STS 21 SOR6 26.6 | 19 24 18 29.6 | 20.8 26.6 | 21 29 25 31 26 32 25.6 32 23 1 29.6 | 26 26 321 7 A 2 1 29 23 SIS MS 97.6 | 9 26 924.8 03 123 AAN 23 18.8 24 19.6 28 24 HONDO 30 24.8 31 26 MOS ODIOS AA al (9) (19) O 7 a. 24.2 0 O 4 19.5 0 18.2 7 AS 0 18.9 8 18.0 8 18.9 0 20.5 0 23.0 U 23.8 2 26.5 0 20.9 3) 29.17 0 232.0 3 7 10 20.7 0 23.1 0 21.9 1 23.9 0 Il 8 21.4 2 22.1 9 18.6 6 19.2 3 23.5 0 25.0 0) 924.9 () 20.2 2 20.6 2.7 SON A RIO 2d NEBULOSIDAD MORENO 9 3 LA 3) 6 3.0 1 0 0.3 E) 0 3.3 1 0 0.3 10 10 9.3 1 1 33 0 0 0.0 1 1 E .! 1 0.7 RO AA ODO Ame Ra A A A 00 OO WO O 200 Sao JN, A) 9 3 6.7 6 1 3-0 6 10 6.0 1 2 4.0 2 0 1 2 0 0.7 NAO 0.7 2 0 0.7 3 3 2.1 2.6 | 22515253 E 11123 4.0. | 221 MMS dl 1.8 | -2.5 — 4719 — OBSERVACIONES METEOROLÓGICAS HECHAS EN « MIL NOGALES » POR EL SENOR DON RAMON J. MORENO Febrero de 1554 DIRECCION Y FUERZA DEL VIENTO OBSERVACIONES 9 p. Rel. al S. GARZA DIS ISOS Rel. al S., W. y N. Ll. suave en la mañana. Tr. Rel. al N. — 9 p. Rel. al W. [9 p. Rel. al NW. 9 p. Rel. al W. S N E NE 144 e — 9 p. Rel. al W., S. y NW. 9 p. Rel. al W. y SW. 9 p. Tr. Rel. al W y N.—Ll. suave de 109/. 411?/, p- ZAZZNNEAZ UNIV AA y 9 p. Rel. en todo el horizonte. — 480 — OBSERVACIONES METEOROLÓGICAS HECHAS EN « MIL NOGALES > POR EL SEÑOR DON RAMON J. MORENO Marzo de 1S5S4% TEMPERATURA NEBULOSIDAD == AÑÁZ__ ENARARSS+ | Lal 2 ps dp, |¡Prom.| Ta. 17 13 14 14 16 14 13 | 13.6 15 ¡ME6: MSI NES 9 19 0019 Ha 00 O a O SO do a] DOI Y 21 IS 20. | 22 17. PA6.s 8 11 6 172 OO 100n hu 15 DO A TARO A 0 OO -— 20) 00 WS a AUS O SO20000O00OSOoA Cc ha DO -— | 12 14. 16. | 18. (as 24. 13 8.6 ¡E 11 10. SC) 00 Ol 2 Kio) Ra Die yla [du] Y O AAA o 2 > c E 1 . NS DN E] E ua 00 E) 0.00 S ya Sw -— 14.6 E 14. Oh A AR ER Codo) at] 15.: pu C DA 0 OOO Y9 ROA Son 20223000 2 ha WO Da A 00 00 AR 00 ¡aa DN A era 200 IWNWWOW RL ww IOWOSZ (du) 20 — 481 — OBSERVACIONES METEOROLÓGICAS HECHAS EN « MIL NOGALES >» POR EL SENOR DON RAMON J. MORENO Marzo de 155% DIRECCION Y FUERZA DEL VIENTO > += OBSERVACIONES ve 23D: [S., W., y N. — 11.30 p. viento S 6. 7a. Ll. poca. — 9 p. Rel. Tr. al W. Rel. al 7 a. Ha llovido toda la noche. IS ha 9 p. Rel.al W. y E. — 11.30 p. gran aguacero hasta las 5 a. CE D:00 250 YUI HR 0WWIA | FECHA ZZ¿PNZIL 5) Ria : 0 224 HssosS 0 jajaja SS E, = 9) Ja Ao E . Rel. Tr. al E. Llueve en la .ima. —9 p. . Ll. suave. (Rel. al N. PE . Rel. al NE. y al W. N 0 N 1 E 1 N-1 0 E E z, Í22> 0 Qu uu Z ol Al Rd 9) E . Rel. al NE. LND SIA AS a Aja Rel. al N., E. y W. Rel. al S. niebla. — 9 p. garúa. WMA DO 00 A a as ISO) [is] E + > » RALA¿RLEZALANAZZ Ly Ru T VU 34 Ea E OBSERVACIONES METEOROLÓGICAS HECHAS EN « MIL NOGALES » POR EL SEÑOR DON RAMON J. MORENO Abril de 1554 NEBULOSIDAD TEMPERATURA FECHA | ——_—_—___——=___—_—— 9p. | Prom. 0 200000 O SU 0 OPA 00 a SX. SOS... DIOS Udo OO Di a SODOVRADNNIDO 1 4 7 el 14 10.: D 6 4 Ra CAS SS OOO YA o la a 00 0) 00 a hal a hal ha ful a Ra 2000 010100 0 O mn O 0 OUR DO ONDAS PO ADOD0W0OO WODODHRW00=ARRAd VODOROWORO DOSODAURADNWO UwWOYIDNLROL Puras hu [o Rd] QUA A a ONnOcn Ro Sd) Y OI = A DIU du pd) Pp 0000-1 wm. cWucaNca O) 00 Ue so Pa 00 [du] : — 483 — OBSERVACIONES METEOROLÓGICAS HECHAS EN < MIL NOGALES » POR EL SEÑOR DON RAMON J. MORENO Abril de 1554 DIRECCIÓN Y FUERZA DEL VIENTO k a E OBSERVACIONES 9'p: 0 Ll. suave 2 p. — 9 p. garúa. 1 y 7 a. garúa. 0 0 0 E E Hielo de muchos perjuicios. Ha helado anoche poco. pl D00-20 01000 | FECHA 9 p. Rel. al S. Rel. al E. y S. La Sierra completamente 748. Ll. muy suave [cubierta. 9 p. Rel. al E. mas allá de la Sierra. — 484 — , OBSERVACIONES METEOROLOGICAS NOGALES > “ MIL HECHAS EN SENOR DON RAMON J. MORENO POR EL . Mavo de 1554 NEBULOSIDAD TEMPERATURA A ro ao SA 2 May wWOIODOD OSO NOUNSSoSNnSon Hainan Saona (9 00M Or 00 a A ero a or] a A $ 10 10 MIO A o A ISE A EA A SO SIS SS SS Tr a! ONO O SN A+ O QA son! [Sl fa lu) a! TO NADO roo A ro) el 10 ap) e 00 SA $ 010 — 110 N:D SOHO y RENAL ARAS Oo Soo rnoo0cm a 0 Nan SRSSATSSIDAdS Sor oo amoo e Oe ¡NO NO O rr rr O 00 000 0 MOMO *FH10 > 00 010 t- (9 00 0 O) O TA A rl CA 00 00 rl ei pel 5.1| 14.8 000 R10 DES: Promed. — 485 — OBSERVACIONES METEOROLOGICAS HECHAS EN « MIL NOGALES >» POR EL SENOR DON RAMON J. MORENO Mayo de 1584 = DIRECCION Y FUERZA DEL VIENTO a == A OBSERVACIONES E | 7a. 2 p. 9 p. 1 0 N2 N3 2 0 E 1 0 5 0 S 1 E 1 4/1 .El NE 1 NE 1 9) 0 S2 0 6 Ú 0 Ss 1 7 0 S1 0 Helada muy grande y provechosa. Si NS NS N 1 9| NE1 0 E 1 10 0 Ss 1 E 1 11 | NE 1 0 ES 12 0 0 E 1 13 0 N 2 E 1 14 0 N 1 0 15 0 S2 0 16 0 Sil 0) 2 p. garúa. — 9 p. Ll. iy 0 0 0 Ha llovido desde anoche á las 8 y la tierra 18 0 0 E 1 está húmeda hasta un pié. Esta lluvia y 19 0 N 1 0 nevada abre las esperanzas de los labra= 20 E 1 0) NE 2 dores, cerrando el período horrible de seca que atravesabamos. — 2 p. llovizna. 21 0 S 1 0 22 0 0 0 23 0 N1 NE 1 24 0 N1 E 1 224 El E 1 2 E A TOTO O Mo AS Oon 00 tt nO. 10 Somo (y A A A A D18 0 Q Q ol ONHOSOSDONOO amo 0 0 O 0010 SAWSOSTS=S=Se — 486 — , OBSERVACIONES METEOROLOÓGICAS HECHAS EN « MIL NOGALES >» N J. MORENO OR DON RAMO Ñ POR EL SE Junio de 15854 NEBULÓSIDAD [apo A 0 NONI O OOO QUISAS SS AOS ASIS [e o o ENANA A Roo s) «Y e p E == [== El = = [5] = AS DADDDAR IDR NON ANOS 19 RH10 H10 O Di IOLN mA 10 > (ap) 00 0000 HS HO RO NANO A RARBLO O) io) 10 ONO A NN ANO 00 AI CA NN e 2100 ANNAN E yTxIPI]Oá>]OS;)]])3].,)S)>= pa DUO IDUIRDWNWA | FECHA — 487 — OBSERVACIONES METEOROLÓGICAS HECHAS EN «MIL NOGALES » POR EL SENOR DON RAMON J. MORENO Junio de 1554 DIRECCION Y FUERZA DEL VIENTO OBSERVACIONES 9 p. Rel. al S. | 9 p. Rel. al NE. ZP 2 Z mt tasa” | Aguacero fuerte y copioso desde las 4140 á a sa. con Tr. y Rel. La tormenta ha sido del S. y del W. 2 2% da ” oSocoSsmodnosos = a. granizo en la Sierra. — 2 p. idem. a. Niebla. a. Llueve. — 488 — Y METEOROLOGICAS OBSERVACIONES EN «MIL NOGALES > HECHAS N MON J. MORENO OR DON RA POR EL SE Julio de 1554 LOSIDAD NEBU < [a [ao] E <Á [a [aa] = = [EN] E O SIS oO [y aan QN ri OO O 00 0 Moro ria O) YD 010 O +0 E A m10 Y lle Soo (9 MD RHINO O ON NO OS HN ANTAS SOHO NDOSDOS SS A os a a pa) ASS O SA ar a Son oosnomoSso SO M1 0r ODO O Armin OOO AO Cora a aro oline) HO 323200 t>1> 0 Mala A Str 0 00 O) 00 o] JH (O 10 < 00 O) 00 E BNO A a] a] 19 9 H10 000 AA A oo E NR NA A A A A A 1Q Nc (9 00 1 0300 CIO LO 0010 co 0 pe od) — 489 — OBSERVACIONES METEOROLÓGICAS HECHAS EN. « MIL NOGALES » POR EL SEÑOR DON RAMON J. MORENO Julio de 15854 DIRECCION Y FUERZA DEL VIENTO OBSERVACIONES AA Oononoa h Rar z E HL pa AO E IEDWOR SDODIDARADIOA | FECHA Esla ES Dn <2225 NQWu00 ZZANZ DD na 0 0 0 NE E N E N E S Aaa AA SS ss Seco 220 o (JUNY) Y T. VI, — 490 — OBSERVACIONES METEOROLÓGICAS HECHAS EN «MIL NOGALES » POR EL SENOR DON RAMON J. MORENO Agosto de 1584 TEMPERATURA NEBULOSIDAD plo DWDUIDD RO i > So > , . » . > _HOoooo _— _—_— e + + + + + o oo ooo ooo ( 5 Y E SS . oie ANT Y » . e A » RN ADASNA Oo wWO0WO 20000 Ra =R0Oo0RaDOORA .a OSv Son -» Oo ooo Win WC CRA Da O OVUVAODONIRAIAO 2h Aa da OOO A A IO ON ANDAS AAA. SOMA AIOO AO pa fumo] DINMOMNDW0AO 2000 DW OD IRDwWWIARZOOL S 00 10 UA WW0A | FECHA — 491 — OBSERVACIONES METEOROLÓGICAS HECHAS EN « MIL NOGALES » POR EL SEÑOR DON RAMON J. MORENO Agosto de 185S4 DIRECCION Y FUERZA DEL VIENTO a OBSERVACIONES das 2: pi 9P. Raja EY) soso? HE ha AS 2 E hal (9 p] 2 e hal E) 09] YU 2 hal 9 p. Rel. al ENE. Wikia 7a. niebla. 0 0 0 0 0 S 1 0 0 S S 7a. garúa. — 2 p. garúa. LoPoso Ra a EA 748. lluvía. — 2 p. lluvia. ono ?PRRAS osossotooo PP = 7 a. niebla. Ria 9 p. ahumado. NANZAZ YM-_ NS) ¿ANZAZZ RA 0 A AAA ZLLALIS Run NZAZZO ODO RAAS Ry ld A — 492 — OBSERVACIONES METEOROLÓGICAS HECHAS EN « MIL NOGALES » POR EL SENOR DON RAMON J. MORENO Setiembre de 158S4 TEMPERATURA NEBULOSIDAD F ECHA. | ——_——_—_ —__—_— »*: va. | 2p. | .9p. [Prom] 28 A pe | Prom. 1 12 22 15 16.3 0 0 0 0.0 9) 13 23 16 17.3 1 0 q ¿ 3 12 22 16 16.7 ; 4 11 21 14 15.3 5 10.5 | 22 18 16.8 6 7 8 9 10 11 > . - . 5 - - 12 A A o E MESES 0 6 0 2.0 ia 7 19.5 143 12.8 0 3 0 3.0 14 11.51 22.5 | 14 16.0 0 0 1 0.3 15 7 21 7 ¡e 2 8 10 6 16 6.3 | 16 10 10.8 1 1 0 0.7 dv, 7.8 | 20.5 | 15 14.4 0 1 0 0.3 18 12,4 | 24 16.4 | 17.6 0 1 1 0.7 19 14 23.4 | 19 18.8 2 3 3 3.9 20 18.6 | 26.8 | 23 22.8 1 3 2 2.0 21 16 27 16.5 | 19.8 2 3 10 5.0 22 6 0:01 20.22: 106)1 310 10 10 ¡10.0 28 MESAS o 9.1 6 0 6 4.0 24 2.8 | 13 6 de | 40 4 1 5.0 25 E) 14.5 | 7.4 | 9.0 4 3 al 2 26 6.3 | 15 10.6 | 10.6 3 3 0 2.0 21 6.5 | 15.4 | 13 11.6 3 3 2 27 28 4.5113 10 9.2 3 4 10 5.7 29 DTO A] Pd ES 0 2 y 0.7 30 Y 20.5 | 13.6 | 13.4 0 0 0 0.0 15 |(11.7)/(22.0)| (15.8) | 16.5 a 133230 "9.71 21:11 14.014,91 0.7 1] 3.1 (AOS 31-80 | 6.0 116.8 .9.81.10.9 1 4.1] 3.2. AOS JS (19% 3 , 9 — 493 — OBSERVACIONES METEOROLÓGICAS HECHAS EN «MIL NOGALES > POR EL SEÑOR DON RAMON J. MORENO Setiembre de 1554 DIRECCION Y FUERZA BEL VIENTO == OBSERVACIONES pa al ju . garúa. — 9 p. Ll. suave. —8 p. Tr. Rel. ATA NS 000 ha o . Rel. al SW. . Rel. Tr. al N. . garúa. — 2 p. lluvia. Ú E E S 0 E E N N E S S . Niebla. Ll Rai a o*%o . Lluvia. ZLOVNALANNIL A AS ha al O) — 494 — OBSERVACIONES METEOROLÓGICAS HECHAS EN « MIL NOGALES >» POR EL SENOR DON RAMON J. MORENO Octubre de 1554 TEMPERATURA NEBULOSIDAD dato: 20p: hal [miooo o o ASES) S $ 0101 SRT RATA NO 1OSOS 3 0 3 e) 9) 5 6 8 9 .9 0 6 .9 .9 0 .9 .8 o 0 .9 2 .9 a 9.9 0) .9 3.7 -8 9 hal o) OUuUWAD RAW IA OO OOOO na O co hd *" 0UO (DODOI0MO0N-22D0V0AO Sooo0-200oo re RYO hna OaOO ha *"OOS Soon ooNooo uSODNAOR a couSo y [e] 00 wa IDO O TS — 4953 — OBSERVACIONES METEOROLOGICAS HECHAS EN « MIL NOGALES » POR EL SENOR DON RAMON J. MORENO Octubre de 15354 DIRECCIÓN Y FUERZA DEL VIENTO > — OBSERVACIONES 2 p. Sp: » 9 p. Rel. Tr. al NE., despues al W. y al S. Pequeñisima lluvía. 71a.garúa. — 2 p. lluvia. Raja 5000 FECHA Z 222547000 hal Dian mn pequeña. Rel. Tr. al W. y al S. RA a a regular. Rel. Tr. al W. y al S. Rel. pequeña. PAIN ZZZNZZ O Raga RARaRa 2010) Mona 222 5904 rx) regular. abundante. 0 NE 2 N2 S3 E 1 NE 1 0 ES NE 3 N 1 EA SH (E) LA Rio — 406 — O 14) CSC) GQ AS EA 10 [ey QN “uold| “de A UIVOISOTAGAN TZ "86 806 061 e 696 9"T6 se S"S6 Xen ONJUOW “£ NOWNVU NOd MONAS “TA MOd “« SUIVION TIM » NA SVHIIH SVILDO TOMOALIA SANOIOVAMASIO SVT HA IVASNAM NIIASAU 86 9 OL eyoda | “ULA ana nn aa "WOJd A AYIV THA VINALVAAANAHL **9AQUIILILA *9AQUISTAON ****310)90 **91(UIOS **** 03508 y “== *"Omnp ***OIUNf "OPM “*Tuqy * OZIB NN * 019.194 *** 01909 | A A O UA NO ad A E O A E 0 O a O AD pasa LA A Sua] A ISS Cd0 A e A A ol UA A Ade A E A A a E A SN A A A a EA IN ta e o A A A A a A E A E Ei Ad o e O A A A A E A O A O A ES E 0 A SO PEA O E e se le |=]="se |= 1. 9 le | e 9. [o je | = 1 |? A o MEE AAC Sa o E e lA 1 | E TA EA E O SAS O a e ES TVIO4. od MN [AM ms | S Cas A an an fl s04t]) E spa ozjueso | e 1Q9IN | eran PASTAS A ESAS Ed A BE SOLNATA 5OT 44d NOTDAIIYISIA SVIA [| NOD SVIA 4d SOJANWAN (WOr1SMIUO()) ONAMON *£ NOKVH NOW WONAIS TI OA < SITVION TIM » NA SVHOIH SVITDOTOJOHLAIN SANOIOVAMASIO SVT 4d IVASNAMN NAMOSAY +++ 31QUITIL ****9I(UIITAON A 910190 * * 9IQUIANIS oa dé Aa eN 2 Sd O DIO OZAV IN SASAMNn 36 vir OR La propiedad del Sr. Morexo, denominada Mil nogales ó Los Pozos, está situada en la planicie ondulada que se en- cuentra al Oeste de la parte centra] y mas alta de la Sierra que corre del N. al S. A muy pocas leguas de distancia al S. E. se encuentra el Champaquí, cuya altura se aproxima á 3000 m. La posicion geográfica de Mil Nogales mo puede diferir mucho de 31954" Lat. Sur y 65%5' Longitud W. de Green- wich, y su altura sobre el nivel medio del Rio de la Plata frente á Buenos Aires de 900 á 950 m. El instrumento de que se ha servido el Sr. MORENO es un termómetro de máxima y mínima de Stx, dos veces acodillado, su correccion era de + 0%3. Se halla expuesto á una altura de 1.20 m. bajo un árbol Tala (Celtis Sellowtana). La cor- reccion no se ha aplicado á las observaciones, pero sí á los resultados consignados en los cuadros finales (Resúmen men- sual). Una visita que pienso hacer al Sr. MorExo decidirá, si se necesitan ó no algunas correcciones mas, debidas á la ex— posicion ó al modo de observar y ha de suministrarme datos mas detallados sobre la posicion topográfica de ese punto. La direccion y fuerza del viento fueron apreciadas sin instrumentos; ésta por la escala de 10 grados. El grado de nebulosidad lo ha sido por el conocido sistema de cifras de 0 á 10. En el resúmen se han considerado com odias claros aque- llos cuya nebulosidad media es igual ó inferior á 1.7; como dias nublados, los de una nebulosidad media igual ó superior 48.0. Aprovecho esta ocasion para agradecer de un modo espe- cial al Sr. MorENO por el gran servicio que ha prestado al país y á la ciencia, dándonos datos numéricos sobre las condi- ciones climatéricas de una region que conociamos tan solo en general como dotada de un clima muy benigno. La serie- dad y constancia del Sr. MORENO nos hace esperar que pronto tendremos otra série mas de observaciones suyas. Ojalá ese ejemplo encontrara imitadores en la Sierra. Córdoba, Enero de 1885. ORACANTHUS BURMEISTER| NUEVO EDENTADO EXTINGUIDO DE LA REPÚBLICA ARGENTINA POR FLORENTINO AMEGHINO En la última quincena del mes de Diciembre del año que concluye, emprendí en compañía de mi hermano CáÁrLOS ÁMEGHINO una nueva esploracion del rio Lujan, en busca de fósiles; escursion que aun estamos continuando con el mejor resultado. En el corto espacio de tiempo ya transcurrido, hemos te- nido la suerte de recoger cráneos intactos de distintas espe- cies de caballos fósiles, y esqueletos mas ó menos completos de caballos, glyptodontes, Macrauchenia, etc., como tam- bien un considerable número de piezas sueltas, objetos to- dos procedentes de las capas superiores ó mas modernas de la formacion pampeana. y - Pero en un punto del rio, á algo mas de una legua del pue- blo de Lujan, no léjos del molino de Jauregui, hemos encon- trado un yacimiento fosilífero distinto y de mucho interés por pertenecer incuestionablemente á un horizonte geológico mas antiguo que las capas que habitualmente aparecen á lo largo del rio Lujan. En otra ocasion, y en lugar mas á propósito daré la descrip- cion geológica de este yacimiento. Ahora me contentaré con indicar que hemos encontrado allí restos de una fauna bas- — 500 — tante distinta de la que caracteriza al pampeano superior y lacustre, pero idéntica á la del pampeano inferior tal como se presenta en las toscas del fondo del Rio de la Plata enfrente del municipiode Buenos Aires. Entre los fósiles ya determi - nadosrecogidos de ese punto, puedo mencionar el Typothe- rium Brav., el Lagostomus angustidens Burm., Ctenomys latidens GErv. y AmecH., Hoplophorus Ow., restos de Arctotherium Brav., el cráneo de -un gran Pseudolesto- don GERvV. y AMEGH., parte de un cráneo y huesos de Sceli- dotherium Capellini GERvV. y AMEGH., animales esclusivos unos y muy abundantes otros en las toscas del fondo del Rio de la Plata, y entre esos restos habia una mandíbula infe- rior de un nuevo edentado gravigrado, que bajo el nombre de Oracanihus Burmeisteri AmeEGH. forma el objeto de estas noticias. El lado derecho-de la mandíbula inferior, dibujado en la lámina adjunta, presenta la rama horizontal casi intacta y lleva cuatro muelas de forma prismática-cuadrangular mas ó menos parecidas álas de los géneros Megatheríium Cuv., Essonodontherium AmMe£GH., Ocnopus RerxH., Coelodon Lun., Interodon AmecH., Megalochnus Levy, Pliomor- phus AmecH. y Vothropus Burm., todos géneros extingui- dos sud -americanos. Sin embargo esta mandíbula no puede identificarse con la de ninguno de los géneros mencionados. Difiere de la del Megatherium Cuv. porsu rama horizontal mucho mas baja que no forma la gran curva descendente que distingue la de este último género. Difierede la del Fssonodontherium ÁMEGH. porese mismo carácter y por el número de dientes que es de tres en la mandíbula inferior de este género y de cuatro en la del Oracanthus. Tampoco puede identificarse con el Coezlodon Lunp. pues este tambien estácaracterizado por tres muelas inferiores. No puede pertenecer al Ocnopus por- que este es un género de una talla gigantezca y de muelas de forma bastante distinta Del Interodon se distingue el Ora- — 501 — canthus por la forma de la mandíbula mucho mas corta y espesa en este género que en aquel, y de forma completa- mente distinta. El Megalochnus y el Pliomorphus si bien se acercan bastante de mi nuevo género por la forma de sus muelas posteriores, difieren de él por la primera muela ó an- terior que tiene en los mencionados géneros la forma de un incisivo. El animal que presenta mas analogía con el de la mandíbula en cuestion, es el curioso Nothropus, pero la mandíbula de este no es tan maciza como la del nuevo género, su parte sinfisaria es mucho mas prolongada hácia adelante, y la primera muela está separada de las que siguen, tomando la forma de un canino, en vez de mostrar cuatro muelas de forma masigual y en série contínua como las que están im- plantadas en la mandíbula de que me ocupo. Despues de los mencionados no conozco ningun otro género con muelas parecidas; así véome obligadoá considerar este animal como representante de un nuevo género hasta ahora desconocido, que propongo designar con el nombre de Oracanthus á causa de las cúspides puntiagudas y punzantes que forman las es— quinas de la arista ó colina transversal posterior de cada una de las muelas, designando la especie con el de Burmeister: en honor del naturalista que recientemente ha dado á conocer el género cercano Nothropus, el Dr. D. GERMAN BURMEISTER, décano de los paleontólogos residentes en Sud-América. La mandíbula inferior del Oracanthus, es corta, alta y su- mamente gruesa, denotando un animal de una talia compa- rable á la del tapir, pero de formas mas macizas, en propor- cion mas robusto que el mismo Megatherium. La rama hori- zontal, sumamente gruesa, no forma la gran curva desc>n— dente que caracteriza la mandíbula inferior del Megathe- rium pareciéndose en esto mas al Vothropus y sobre todo al Mylodon. La parte sinfisaria es corta y gruesa, más parecida á Muylodon en vez de prolongarse hácia adelante como en Me- galherium, Gripotherium y Scelidotherium, pero debia ser estrecha como en este último género ó aun mas, pues las — 502 — dos ramas de la mandíbula inferior debian estar separadas por un espacio de solo unos dos centímetros de ancho. La union de las dos ramas mandibulares empezaba debajo de la parte anterior de la segunda muela, de manera que el maxilar inferior debia constituir un hueso escesivamente sólido. La rama ascendente está rota en su parte superior, pero por lo que de ella queda se conoce era muy parecida á la del Mega- therium y Nothropus pero no empezaba á levantarse tan hácia atras como en este último género. En efecto, viendo la mandíbula del Oracanthus de lado, la rama ascendente tapa la parte posterior de la última muela, mientras que mirando la mandíbula del Vothropus en la misma posicion la misma muela cuarta queda completamente á descubierto. El agujero nutritivo mental esterno se halla mas hácia atrás que en la mayor parte de los edentados, inmediata- mente adelante de la primera muela, á unos 20 mm. debajo del borde superior de la mandíbula, con un diámetro de 8 á 12 mm. mientras que en el Vothropus el mismo agujero estaba situado mucho mas adelante. Las cuatro muelas implantadas en esta mandíbula son de un volúmen considerable, y colocadas en série contínua aun- que separadas unas de otras por espacios regulares de dos ó tres milímetros de ancho. Las tres anteriores son de forma prismática cuadrangular, mas ó menos del mismo tamaño y con dos surcos longitudinales laterales, uno á cada lado. La última es de tamaño bastante menor y de seccion triangular. La corona de estos dientes está muy gastada por la mastica- cion demostrando que pertenecen á un individuo muy viejo, de modo que ahora no queda mas que una colina ócerro trans- versal en la parte posterior de cada muela, en vez de los dos cerros transversales separados por un surco profundo que tienen las muelas del individuo jóven, que entónces son casi idénticas á las del Megatherium. El cerro anterior desapa— rece poco á poco a medida que avanza la edad del animal, de- bido á la usura producida por la masticación hasta quela parte — 503 — anterior de la corona de cada muela baja hasta el nivel del surco que en la edad juvenil separaba los dos cerros trans- versales. La primera muela es algo convexa en su cara anterior, casi plana en la cara posterior, y con los dos surcos laterales, in— terno y externo poco marcados. No queda presente en la co- rona mas que el cerro transversal posterior que forma una arista casi cortante y termina en la parte póstero—esterna de la muela en una cúspide elevada y puntiaguda. Esta muela está implantada en la mandíbula oblícuamente de adentro hácia afuera. La segunda muela es de la misma forma general que la precedente, con la única diferencia de su cara anterior que no es tan convexa, y de los surcos laterales que son algo mas profundos. En la corona tambien ha completamente desapa- recido el cerro transversal anterior, pero el posterior es mas elevado que en la precedente, formando una arista cortante que termina en una cúspide puntiaguda en el lado interno, y en otra aun mas elevada punzante en el lado externo. Esta muela no está implantada tan oblícuamente como ia prece- dente. La tercera muela es de la misma forma general que la pre- cedente, pero la corona presenta un aspecto distinto por no haber aun completamente desaparecido el cerro transversal anterior y estar mas gastado y de consiguiente mas bajo y romo el cerro transversal posterior, que termina en su parte externa en una cúspide poco elevada. Esta muela está im- plantada en la mandíbula en sentido perfectamente trans- versal. La cuarta y última muela se angosta tanto en su parte pos- terior, que toma una forma completamente distinta, repre- sentando un prisma de seccion triangular, con los dos surcos laterales interno y externo, y los dos cerros transversales de la corona poco gastados y que se reunen en una cúspide in- terna elevada y puntiaguda, dando á la corona un fuerte de— — 504 — clive hácia el lado externo. Esta muela es bastante mas chica que las precedentes. - Dimensiones Longitud de la parte sinfisaria delante de la primera muela... 0%060? Alto de la mandíbula en la parte sinfisaria á Om.25 delante delalprimerasmuela. ta del ote A o O 066 Alto de la mandíbula debajo de la primera muela........... 0 073 Alto de la mandíbula debajo de la segunda muela........... 0 072 Alto de la mandíbula debajo de la tercera muela............ O 069 Alto de la mandíbula debajo de la cuarta muela ............ O 060 Espesor de la mandíbula hácia la mitad desu larg0..,...... O 400 Diámetro de la primera ¿ ántero-posterioT.....ooooooo..... 0 017 A A TALE TELS dd an ese soja 22 ¿AOS Diámetro de la segunda ) ántero-posteri0T................. O 0165 Mule A, a IA a 0 017 Diámetro de la tercera ) ántero-posterioT................. 0 017 Muela a ds A A O 0 016 o ad) ántero posterior.......... Ps 0 016 transverso en la cara anterior..... 0 015 muela o. Sora y AN a O 010 sverso € ara posterior... Longitud del espacio ocupado por las cuatro muelas......... O 086 Longitud probable de la mandíbula inferior entera.......... 0 230 Todas estas muelas se elevan sobre el borde alveolario, de unos 10 á 20 mm. En cuanto á la estructura interna ó mate- riales de quese componen no difieren de las del Megathe- rium y géneros cercanos, conservando sus tres componen- tes, vasidentina, dentina y cemento la misma relacion y pro- porcion que en el género mencionado. La talla del Oracanthus Burmeisteri era la de un tapir, pero sus formas eran mas robustas. Villa de Lujan, Diciembre de 1884. ONIH9IAV TEA ALSIIAAN Y SAHLNVIVAO UN a > NE >) L— | YN = ¡S) 4 == ¡6 1 a - = 5 <Á Z E = Ln) A < O < E El a = E E] — Oo a 5 iio a ads io a ad - : a 3 ; ' A A E A Lis > 4 ES ; - A ASISTAN . - OS ] uu a - IMITAR LL de ai ly 5 . reci UBA, E AS EE ; e «dy A ed A SES EIA A a a t y j » q! ad 0% EVE amaSotL y p $: E l “ ' á IMiEAITt ÍNDICE DEL TOMO VI Fénix Linca ArripáLzaca. — Estafilinos de la provincia de Bue- nos Aires: ro dUCCION ao. oleo oo daa ae io a e aio o Solo Staphylldac roo aa e e al ss Lista sistemática de los Estafilinos de la Provincia de Buenos A ano alas ars sole a leo jee no Adiciones y COTTeCCiones....oooomoomnrrmrrrra rr E E O SS SA da SO OOOO OS SODIO Indice de los géneros y especies ...ooooooorsorarammanmor.. Oscar Doerinc. — La presion atmosférica de Córdoba, de media A SS O O OOO OSO H. ConweN1z. — Sobre algunos árboles fósiles del Rio Negro. . .. ApoLro DorrIinc. — Apuntes sobre la fauna de moluscos de la República ArgentiMa......o.oooo.o... SAS DOS ROTOS OD Oscar Dorrinc. — Observaciones meteorológicas hechas en « Mil Nogales» por el Sr. D. Ramon J. Moren0..ooooooommmmm..... FLORENTINO AmEcHINO. — Oracanthus Burmeisteri. Nuevo eden- tado extinguido de la República Argentild...oooooooronmo..s SS SSW Páginas AT A 7 A A e O CENA] MIDA MA "q UN i/ . 0 WEN j Ñ Ñ , Ñ y? 4 ] DT Ñ 5 . do y Ver 20 Q Academia Nacional de Ciencias, 33 Córdoba, Argentine Republic C7 Boletín - t.7 Physical Y Applied Sel Seriala PLEASE DO NOT REMOVE CARDS OR SLIPS FROM THIS POCKET UNIVERSITY OF TORONTO LIBRARY A AS A AR AS A E 57 = AS ENS A PUSO E EXT AS e RE ION 1 A Pe DNS ye i ' 1 1