COMPENDIUM FLORÆ ATLANTICÆ PARIS G. MASSON, LIBRAIRE-ÉDITEUR BOULEVARD SAINT-GERMAIN, N° 120 COMPENDIUM FLORÆ ATLANTICÆ SEU IXPOSITIO METHODICA PLANTARUM OMNIUM IN ALGERIA NECNON IN REGNO TUNETANO ET IMPERIO MAROCCANO HUCUSQUE NOTARUM OU FLORE DES ÉTATS BARBARESQUES ALGÉRIE, TUNISIE ET MAROC PAR E. COSSON MEMBRE DE L'INSTITUT ( ACADÉMIE DES SCIENCES) , OFFICIER DE LA LÉGION D'HONNEUR MEMBRE ADJOINT DE L’ANCIENNE COMMISSION DE L‘EXPLORATION SCIENTIFIQUE DE L'ALGÉRIE PRÉSIDENT DE LA MISSION DE L’EXPLORATION SCIENTIFIQUE DE LA TUNISIE DOGTEUR EN MÉDECINE, PRÉSIDENT DE LA SOCIÉTÉ BOTANIQUE DE FRANCE EN 1808 ET 1880 VICE-PRÉSIDENT DE LA SOCIÉTÉ D'ACCLIMATATION , ETC. VOLUME II SUPPLÉMENT À LA PARTIE HISTORIQUE pr FLORE DES ÉTATS BARBARESQUES RENONCULACÉES - CRUCIFÈRES PARIS IMPRIMERIE NATIONALE a ——— M DCCCLXXXIII -MDCCCLXXX VII TABLE DES MATIÈRES DE CE VOLUME. Pages Re Ed Re tu VII Noms abrégés et complets des botanistes et des explorateurs dont les ouvrages, les | herbiers ou Îles communications ont contribué à faire connaître la flore des PASbarbaresques ner eee ESS Nu ee, nl XXVIE liste des botanistes et des explorateurs qui ont le mieux mérité de la flore des États barbaresques par le concours dévoué qu’ils nous ont prêté ou par l'importance ehiétendue de leurs recherches. : he en de Un Een ent XXXI Supplément à la Notice sur les voyages et les explorations qui ont le plus contribué à faire connaître la flore de l'Algérie, de la Tunisie et du Maroc. .....:..... XXXV Mication des signes et des abréviations... .......................:4..... cv artie descriptive, Renonculacées-Crucifères (Compendium Floræ Atlanticæ, Ranun- CU CE EST UC ERA) ie se een ele et SA ee NO ARR ON ERR LR 1 Additions et corrections (Addenda et emendanda)..:........................ 324 Table des noms admis et de leurs synonymes (Index alphabeticus ordinum, tribuum P ; ; generum, subgenerum vel sectionum , specierum, varietatum et subvarietatum in Hot ununeldescripiOMNIn). SNS NAN EU NS A AR US CERN LE 330 Digitized by the Internet Archive | in 2011 with funding from AL The Field Museum's Africa Council à | * & \ + 10 \ , Doncait=s / 2 À i J T 4 | http/www.archive.org/details/compendiumflorae02cos INTRODUCTION. | Dès 1867, après l'achèvement du volume consacré aux Glumacées dans le grand ouvrage de lExplorahon scentfique de l'Alpérie(), dont la bublication a été arrêtée par la suppression des crédits Le par le ouvernement, je m'étais immédiatement remis à l’œuvre et j'avais ommencé la rédaction d'une Flore de l'Algérie qui devait paraître sous une forme moins luxueuse mais plus pratique. En vue de cette nouvelle publication, j'avais déjà depuis plusieurs années établi un catalogue (général ©) dans lequel toutes les localités constatées en Algérie, en Tu- isie et au Maroc, même pour les espèces les plus communes, étaient lassées géographiquement et par régions naturelles. Ce catalogue, comprenant tous les documents relevés dans les ouvrages ou fournis par l’étude des herbiers et des collections formées par mon regretté collaborateur, M. Durieu de Maisonneuve, par nos nombreux corres- pondants et par moi-même dans mes voyages botaniques, m’a permis de constater, par le nombre même des données enregistrées méthodi- Iquement, que, si la flore de l’Algérie était suffisamment connue pour qu'on püt en présenter le tableau presque complet, 1l n’en était malheu- reusement pas de même pour la Tunisie et le Maroc. Cependant, notre catalogue mettant en évidence les étroites affinités botaniques qui exis- tent entre l’Algérie , la Tunisie et le Maroc, 1l m'était démontré qu’une publication sur l’ensemble des États barbaresques, dont la flore forme un tout homogène, présenterait un bien plus grand intérêt scientifique que celle dont j'avais commencé l'exécution et qui ne s’appliquait qu’à l'Algérie seulement. En face d’une telle constatation, je n’hésitai pas, et ® Flore d'Algérie, Phanérogamie, Groupe des Glumacées (seu Descriptio Glumacearum in Algeria nascentium), en collaboration avec M. Durieu de Maisonneuve, faisant partie de lExploration scientifique de l'Algérie, publiée par ordre du Gouvernement ; 1 vol. gr. in-4?, Paris, Imprimerie impériale, 1854-1867. @) Notre catalogue, véritable répertoire des connaissances acquises sur la flore des États barbaresques, a, depuis 27 ans, été tenu constamment au courant, grâce au concours dévoué et persévérant que m’a donné mon ami M. L. Kralik pour l'enregistrement et le classement méthodique des innombrables localités qui y sont consignées. VIII INTRODUCTION. je me décidai à remanier mon texte, en le complétant par la mise en! œuvre de tous les matériaux que J'avais à ma disposition, et à attendre) que de nouvelles recherches, provoquées en toute circonstance et encouragées par mes efforts, me missent à même de réaliser le nou- | veau programme que J'adoptais. | Le but est maintenant atteint pour la Tunisie, et, depuis 1883, la | Mission de l'exploration scientifique de la Régence, instituée par le | Ministre de lInstruction publique et que j'ai été appelé à l’honneur| de présider, a, grâce au zèle et au dévouement des botanistes exercés | qui y ont été attachés), pu porter ses recherches sur presque toutel| l'étendue du pays et faire connaître presque aussi complètement que | celle de l'Algérie elle-même une flore qui depuis Desfontaines et Vahll à la fin du siècle dernier, n’avait été l'objet d’explorations d'ensemble! que pour deux botanistes seulement, mes amis MM. L. Kralik en 1854. et Doûmet-Adanson en 18740. { D'autre part, le Maroc, dont, à la fin du siècle dernier et au commen=\ cement de ce siècle, les recherches de Schousboë, de Broussonnet et de: l'abbé Durand, et plus récemment celles de Salzmann, de Webb et del mes amis le docteur Lagrange et M. J. Ball, n’avaient guère donné den notions un peu complètes que sur les environs de Tanger, de Tetouan ets de Mogador, a été dans ces dernières années exploré de la manière la plus fructueuse pour la science : les matériaux recueillis dans le cours d'expéditions militaires, en 1856 par M. le docteur P. Marès, em 1866 par mon ami regretté le docteur Warion et en 1870 par M. Seignette, mort récemment en Tunisie, ont fait connaître les : caractères généraux de la flore des Hauts-Plateaux et du Sahara“ marocain limitrophes de l'Algérie; en 1867 M. Balansa, l'habile bo=* laniste-voyageur, a fait, à mon instigation, une exploration, mal= heureusement interrompue par les dangers auxquels 1l a été exposé, de Mogador au grand massif des montagnes situées au sud de la ville“ de Maroc; en 1871, l'important voyage de MM. J.-D. Hooker, J. Ball. @) MM. E. Cosson, Doûmet-Adanson, À. Letourneux, V. Reboud, Bonnet et Barratle ont été chargés des recherches botaniques, et MM. CI. Duval et Lecouffe leur ont été ad- | joints comme aides et préparateurs. ® Si l’on compare dans le supplément de ce livre (Addenda et emendanda) le nombre des additions faites au texte des pages 1-80, imprimées avant la Mission en Tunisie de 1883, À avec celles qui se rapportent aux pages 80-320, où sont enregistrées les constatations dues | à la Mission depuis 1883 jusqu’à ce jour, on sera à même d'apprécier toute l'importance des résultats qui ont été obtenus par elle dans un laps de temps relativement bien court. | INTRODUCTION. | ï | et G.Maw dans lequel ils ont pu atteindre, mais non sans avoir à | surmonter de sérieuses difficultés, quelques-unes des sommités des | montagnes, dont M. Balansa n'avait pu aborder que les parties infé- |rieure et moyenne, a ajouté de précieuses données aux documents | fournis par ce botaniste, le premier qui ait abordé le Grand-Atlas. | — Depuis 1872, de nombreux voyages, inaugurés sous les auspices | du regretté M. Beaumier, consul de France à Mogador, et continués gràce au bienveillant concours de ses successeurs, voyages ayant pour | objet la récolte d'échantillons d’herbier et de plantes vivantes, ont été | exécutés, sous ma direction, par deux collecteurs indigènes, le rabbin | Mardochée et le Chleuh Ibrahim. Les longues pérégrinations de ces deux : indigènes ont compris le pays montagneux situé au nord et à l’est de | Mogador, le littoral et les montagnes du sud jusqu'à l'Oued Noun, les | oasis d'Akka, le trajet plusieurs fois répété de Mogador à la ville de Maroc, plusieurs des montagnes les plus élevées de la chaîne du Grand- Atlas au sud de cette ville, une partie des montagnes de la province | de Demnat, etc.(), et les résultats de leurs récoltes, qui ont dépassé | mes espérances, ont fourni de riches matériaux sur une vaste étendue de pays inexplorés au point de vue botanique ou d'un accès difficile | sinon impossible pour des Européens. En 1886 eten 1887, M. Grant, | d’origine européenne, établi à Rabat, a exploré, à mon compte, les | environs de cette ville, ceux de Salé et la forêt de Mamora, et il a dû se | rendre à Mequinez et à Fez dont la flore n’est guère connue que par | les plantes qui y ont été recueillies par M°° Drummond Hay, dont | M.J. Ball a bien voulu me communiquer la liste, et par M. H. Duveyrier. | Dès maintenant, je crois pouvoir le dire sans exagération, les docu- ments acquis, complétés par ceux que nous possédons sur les parties de l'Algérie limitrophes explorées par le docteur Warion et par moi- même, permettent de donner avec une exactitude suffisante le tableau de la végétation du Maroc, représentée il y à encore bien peu d'années par quelques centaines de plantes seulement dans les ouvrages et les herbiers. La réunion de cet ensemble de documents, indispensables pour la rédaction d’une véritable Flore des États barbaresques, a pendant plus de dix-huit ans rempli tout le temps que m'ont laissé dispo- ) Voir dans la Notice sur les voyages et les explorations publiée dans le premier volume du Compendium et dans le Supplément à cette Notice, faisant partie du présent volume , les articles consacrés à ces deux collecteurs. x | INTRODUCTION. nible de cruels deuils de famille et l’état de ma santé compromise par | les épreuves du siège de Paris. Pendant ce long laps de temps, trois nouveaux voyages d'exploration botanique, deux en Algérie et un em Tunisie, les importantes collections qui m'ont été communiquées pal mes correspondants et celles qui ont été formées au Maroc eten Tumisie,} sous ma direction, m’ontentraîné à un laborieux travail de détermina=Ml tion, de classification et d'enregistrement. Jai dû concurremment me} livrer à des travaux monographiques sur les familles comprises dans ces} premier volume de la partie descriptive du Compendium, étudier ets décrire de nombreuses espèces nouvelles, faire exécuter un grand nombre de planches destinées aux fllustrahones Flore Atlanticæ con= | sacrées aux plantes nouvelles, à celles qui n'avaient pas encore été! figurées ou qui ne avaient été que d’une manière imparfaite(). Indé=} pendamment de ces travaux botaniques, je me suis, pour constate l’état des connaissances acquises et montrer les lacunes existant en= core dans l'exploration, livré à de longues recherches sur lhistoriquem des voyages et des herborisations, j'ai établi, avec le concours de“ MM. L. Kralik, A. Letourneux, V. Reboud, À. Warion, un Répertoire alphabétique des principales localités de l'Algérie, de la Tunisie et du Maroc mentionnées dans le Compendum, j'ai, sous ma directions et un de M. L. Kralik, fait dresser la carte botanique de l'Algé- rie®) divisée en régions naturelles, et indiqué sur une autre les prin= cipaux itinéraires suivis par MM. E. Cosson, L. Kralik, A. Letour neux, V. Reboud, À. Warion, et le degré d'exploration des localités visitées par les botanistes. Ces travaux si variés, indispensables pour la bonne exécution de l’œuvre à laquelle je me dévoue depuis de si longues années, ont nécessairement retardé la publication de ce volume ainsi | Deux livraisons des lustrationes, composées chacune de 25 planches, ont déjà paru,” et la troisième, dont le texte sera très prochainement livré à l'impression, ne tardera pas à être publiée. @) Voir la première partie du volume I, Historique et géographie, avec cartes, 1881. — L'importance et l'étendue des explorations faites en Tunisie, depuis 1883, par la Mission scientifique tunisienne, sous le patronage du Ministère de l’Instruction publique, m'ont « déterminé à faire ass une carte de la Régence comprenant tous les points abordés par les membres de la Mission et à rédiger un répertoire dans lequel ces noms de lieux sont M classés en ordre alphabétique , Car sans ce double moyen de repère il eût été presque im- possible d’énumérer par séries géographiques régulières les nombreuses localités où les M espèces ont été observées et de déterminer l'aire qu’elles occupent. (®) Les feuilles 1-5 de ce volume ont été imprimées en 1883; les feuilles 6-14 en 1885; les feuilles 15-20 en 1886. INTRODUCTION. xI Mais je n'ai pas à regretter ce retard, ayant conscience que mes { efforts persévérants ont contribué pour une large part à la connais- { sance de la flore des contrées objet de mes études spéciales et que, s’il |ne m’est pas donné d'achever l'œuvre entreprise, j'aurai rendu plus { facile la tâche des botanistes appelés à la continuer. En leur assurant | la conservation de mes herbiers et de ma bibliothèque, la communication de mes manuscrits et de mes notes, la propriété des planches déjà pu- bliées ou inédites), ainsi que les ressources nécessaires pour faire face aux dépenses qu’entrainera l’achèvement de mes publications, je crois lavoir pris toutes les dispositions qui peuvent permettre l'emploi le | plus utile des matériaux réunis et classés pendant plus de cinquante | ans dans un but scientifique. | } |. Fidèle aux principes qui nous ont guidé dans nos publications l'antérieures, nous n'avons pas cédé à la tendance, malheureusement | aujourd'hui trop générale, d'admettre un trop grand nombre de types spécifiques fondés sur des différences insuflisantes ou peu constantes. | Nous n’avons décrit comme espèces que les plantes présentant un en- | semble de caractères d’une véritable valeur. Pour l'appréciation de cette valeur nous nous sommes, dans les cas douteux, appuyé sur Vexamen attentif de nombreuses séries d'échantillons, tant de la plante objet de notre étude que de celles qui en sont voisines, alors même qu'elles sont étrangères à la flore. Nous avons aussi tenu compte avec toute la rigueur possible de la limite de variabilité dans le genre même et dans ceux, indigènes ou exotiques, présentant avec lui d'étroites aflinités. Nous nous sommes également fondé sur le pa- rallélisme souvent remarquable suivant lequel se produit cette varia- bihité dans les plantes également répandues dans une même région, comme en offrent des exemples frappants la comparaison des variétés et des formes du Brassica oleracea avec celles du B. fruhiculosa et celle des variations des diverses espèces du genre Diplotaxis non moins po- lymorphes. L'étude comparative des riches matériaux que nous avons rassemblés en vue de nos travaux spéciaux de botanique descriptive nous a souvent permis de trouver le critérium spécifique le plus certain. (0) Le nombre des planches actuellement terminées mais encore inédites est de 97. x : INTRODUCTION. h Nos explorations en Algérie et en Tunisie, dont les diverses parties présen tent des conditions climatériques très variées, nous ont aussi mis à même . 3 snd y de constater sur le terrain l'influence du milieu sur le port et les autres. différences secondaires. La culture des plantes nouvelles ou critiques. ne nous à pas été moins utile, et, dans un grand nombre de cas, elle nous à fourni les plus précieuses indications. Aux types spécifiques bien établis nous avons rapporté comme variétés ou sous-variétés les formes d'une valeur secondaire. Dans les cas douteux, nous avons pensé qu'il vaut mieux décrire parfois une espèce comme variété que de grossir le) catalogue des espèces de prétendues nouveautés, mais toutefois, comme nous venons de le dire, nous nous sommes imposé de ne faire ces réus nions que d’après la constatation de transitions évidentes offertes soit par : les plantes vivantes, observées sur place ou cultivées, soit par la séries des échantillons d’herbier. En décrivant toutes les formes secondaires d'une certaine importance, mais en Îles rapportant aux espèces aux quelles elles nous paraissent devoir être rattachées, nous avons rendu facile une détermination exacte, qui, au contraire, eût été presque impossible si elles eussent été admises au même titre que les types. spécifiques incontestables. Du reste, notre synonymie permettra aux botanistes qui ne partageraient pas notre opinion de conserver à ces variétés le nom spécifique qui leur a été attribué par les auteurs. Nous avons adopté la langue latine pour la partie descriptive du livre, car elle en rendra lusage plus général que ne aurait fait 14 ES 2 langue française, si répandue qu’elle soit, et elle a l'avantage de per mettre d'exposer plus brièvement des caractères qui en français eussent… souvent exigé de longues périphrases. Les mots latins du langage des= L criptif sont du reste familiers à tous les botanistes, et les personnes même peu versées dans la connaissance du latin n’auront, en Sy exerçant pendant quelque temps, aucune difficulté à les comprendre Notre texte est, d'autre part, d’une lecture d'autant plus facile que nous | n'avons jamais hésité à sacrifier l'élégance du style à la clarté, qualités essentielle d’un ouvrage botanique devant conduire à la connaissances des espèces. Comme dans nos publications antérieures, toutes nos descriptions sont rigoureusement comparalives, les organes y sont décrits dans le: même ordre, et les expressions toujours employées dans le même sens,. G) Nous avons en ce moment à l'impression un abrégé du Compendium (le Conspectus \ Floræ Atlanticæ), dans lequel loutes les notes sont en français. INTRODUCTION. re de telle sorte que les phrases s’opposant aux phrases et, autant que possible , les mots aux mots, on puisse facilement saisir les analogies et les différences. — Dans nos descriptions et nos diagnoses , nous avons isolé, au moyen de l'impression en lettres italiques, des phrases qui ont un sens complet et résument les caractères différentiels essentiels. Ces phrases peuvent être lues indépendamment du reste du texte, et elles suffisent pour distinguer chaque famille dans chaque groupe, chaque genre dans chaque famille, chaque espèce dans chaque genre, |chaque variété ou sous-variété dans chaque espèce; mais il va sans | dire que l’on ne doit pas négliger l'étude de l’ensemble des caractères, | une détermination ne devenant certaine que par l'examen de tous les organes, et la connaissance approfondie des plantes étant d’ailleurs le but réel que doit se proposer le naturaliste. Pour les familles et pour les genres les caractères principaux, tirés de | la fleur et des Dore de la reproduction, sont mentionnés les pre- | miers. Pour les espèces, nous avons décrit les organes dans leur ordre régulier d'évolution, c’est-à-dire de bas en haut ou de dehors en de- dans; cet ordre, régulièrement suivi, a l'avantage de mettre mieux en relief les traits saillants fournis par le port qui donne à la plante sa physionomie spéciale et de terminer la description par les détails d’or- ganisation qui demandent un examen plus attentif. Nous avons cru devoir renoncer pour les familles à l’ordre que nous leur avions attribué dans la Flore des environs de Paris ou à les classer. ce qui serait le plus logique, de la famille où organisation est la plus élevée et la plus complexe à celle où elle est la plus simple. La classi- fication de De Candolle, à peine modifiée dans les ouvrages généraux les plus récents, a été adoptée par nous, car, étant la plus familière aux botanistes, elle rend les recherches plus faciles. — Les familles comprenant un grand nombre de genres ou des types génériques assez distincts sont divisées en tribus et en sous-tribus, dans lesquelles les genres sont réunis en groupes naturels, tels que les ont définis les Ge- nera ou les monographies ou tels qu'ils résultent de nos études per- sonnelles. — Les descriptions de familles et de genres sont surtout basées sur les espèces représentées en Europe, dans lAfrique septen- trionale ; en Orient et dans l'Asie tempérée. De même, pour rendre l'étude plus facile, en éliminant des types trop différents de ceux de notre flore, la description des organes de la végétation a été généra- lement restreinte dans les familles aux caractères présentés par Îles XIV INTRODUCTION. cenres de la flore de far et des contrées du bassin méditerra= néen, et dans les genres à ceux offerts par les espèces de notre flore et des flores voisines: mais, pour ji poe que lPexposé de ces carae| ières repose sur des données moins générales, 1ls forment des alinéas distincts et imprimés en plus petit texte. Les descriptions de familles sont suivies chacune d’un tableau sys optique des tribus et des genres précédés des numéros d'ordre qu'ils portent dans le livre et dont la diagnose est réduite aux caractères" essentiels. De même pour les genres où le nombre des espèces ren dait cette addition utile, nous avons donné le tableau des sections. suivi du nom des espèces qu s'y rapportent et dont chacune porte le numéro d'ordre qui renvoie à la description. Les plantes cultivées en grand de temps immémorial et les espèces : naturalisées, observées à plusieurs localités ou ayant persisté pendant j'en années à celles où elles ont été constatées, sont décrites aü même titre que les espèces réellement indigènes, mais, pour les en dis- tinguer au premier coup d'œil, elles ne sont pas comprises dans la nu mération et elles sont précédées du signe particulier +. k Nous avons maintenu la division de Particle relatif à chaque espèces ou variété en trois paragraphes distincts : à — Le premier paragraphe, consacré à la be présente l'énu= mération des noms, classés par ordre chronologique}, sous lesquels la plante a été désignée, la mention des publications où elle a été décrites pour la première fois, ainsi que celle des principaux ouvrages (mono- graphies, traités généraux, flores) où on trouve des descriptions utiles : ; D ; . 14 à consulter pour son étude, la citation des meilleures planches qui la représentent ), Ce premier paragraphe est complété par l'indication 1 nie RACAD Paragtap PAELCAR | (%) Conformément aux lois de la nomenclature botanique établies par M. Alph. De Candolle« nous avons fait exception à la priorité de publication pour les espèces éditées dans des exsiccalam ayant paru à un grand nombre d'exemplaires avec des étiquettes imprimées munies de nu- méros d'ordre. Nous avons également maintenu le nom que nous avions donné aux espèces nouvelles distribuées par nous depuis longues années dans les principaux herbiers, et àn celles que nous avions signalées au même titre dans les herbiers algériens qui nous ont été soumis; dans ce dernier cas nous avons pensé qu’il n’était que juste de faire primer les lois de la priorité par celles de l’honnêéteté. ? Dans les {lustrationes Floræ Atlanticæ , dont, comme nous l'avons dit plus haut, deux livraisons ont déjà paru et dont la troisième paraîtra prochainement, nous avons consacré des planches, exécutées avec autant d’exactitude que de talent par MM. Ch. Cuisin et A. Riocreux, aux plantes nouvelles, rares ou peu connues du vaste domaine de notre flore. Tous les détails analytiques fisurés ont été dessinés d’après des dissections failes par moi et INTRODUCTION. xv es principales collections de plantes sèches ( exsiccata ), spécialement de celles consacrées à la flore Atlantique, où elle figure. Il est suivi de la citation des noms indigènes que M. À. Letourneux, mes corres- bondants et moi avons relevés dans nos voyages ou qui sont em- pruntés aux principales publications dont ces noms arabes ou berbères et surtout kabyles ont été lobjet0) ; | _ Le deuxième paragraphe est consacré à la description de lespèce rédigée d’après l’ensemble des échantillons de la flore Atlantique que nous avons eus à notre disposition, et que nous avons comparés avec ceux de notre herbier général dans lequel sont représentées la plupart des contrées où elle croît. Gette description est toujours suffisante pour distinguer la plante de toutes ses congénères; toutefois elle n’est complète que si l'on tient compte des caractères énumérés dans les diverses divisions qui conduisent à la détermination. Ce paragraphe est terminé par le signe qui marque la durée de la plante, ayant tou- jours distingué avec soin les plantes réellement vivaces de celles qui ne sont pérennantes que par induration, et par l'indication des mois de l’année dans lesquels elle doit être recueillie pour présenter l’en- semble de ses caractères ; si la fleur et le fruit se développent à des époques notablement différentes, nous avons toujours signalé ces deux époques ; — Le troisième paragraphe est consacré à la distribution géogra- phique de la plante; il donne, outre la mention de ses habitat ou exécutées ensuile à nouveau, et avec la plus consciencieuse précision, sous mes yeux, par mon secrétaire M. Barratte et par M. Cuisin. — Un texte descriptif et explicatif accompagne les planches. Ge texte, auquel renvoient les citations synonymiques du Compendium , don- nant la description détaillée des plantes nouvelles ou critiques, nous n'avons pas décrit ces plantes avec plus de développements que les espèces les mieux connues. G) Cette partie de notre travail a été revue et considérablement enrichie par notre ami M. A. Letourneux, que ses connaissances botaniques et sa vasle érudition philologique mettaient mieux à méme que personne de mener à bonne fin cette tâche rendue souvent fort difficile par de nombreuses erreurs dans la transcription des mots. C’est à son concours dévoué qu’est dû Penregistrement en caractères arabes des noms vulgaires, leur transcription en francais, et le sens de ces noms toutes les fois que ce sens à pu être déterminé. Les indigènes, surtout ceux des tribus pastorales du Sud, désignent assez régulièrement sous un même nom les espèces, ou au moins celles qui se rapportent à un même genre, pour qu’il soit possible dans un grand nombre de cas d'obtenir d'eux, au moyen de ce nom, des données précieuses sur l'aire occupée par la plante en dehors des localités visitées par les bolanistes. C’est ainsi qu'en Algérie et au Maroc nous avons pu faire récolter des plantes dont nous savions le nom arabe, et qui nous avaient été signalées sur des points d’un accès dangereux pour les Européens où éloignés des itinéraires suivis dans les explora- üons botaniques. XVI INTRODUCTION. stations générales, l'exposé exact de l’état actuel des connaissances sur son aire géographique dans le domaine de Îa flore, sur sa rareté ou sa vulgarité et lénumération des diverses localités où elle a été ob= servée, toutes les fois que ces renseignements sont utiles; cet exposé est précédé de la mention des habitat et des localités mentionnées par les auteurs qui les premiers (Poiret, Desfontaines, Vahl, Schousboë ont indiqué la plante dans le domaine de la flore Atlantique. Pour l'Algérie, qui se partage, comme nous l'avons établi), en régions natt relles aussi distinctes par leur climat que par leur végétation spontanée et leurs cultures, les localités sont groupées dans chacune de ces régions subdivisées elles-mêmes par provinces. Les trois provinces de Constam= tine, d'Alger et d'Oran offrant entre elles d'importantes différences au point de vue de leurs conditions climatériques et botaniques, cette. subdivision pouvait seule permettre de donner une idée vraie dela répartition de la plante dans les diverses parties du pays. Le Maroc n'ayant pas encore été l’objet de recherches aussi complètes que AE gérie, et la Tunisie ne présentant pas à vrai dire de régions natw relles distinctes, nous avons dû pour ces deux contrées nous bornerä indiquer la fréquence ou la rareté de l'espèce toutes les fois que nous avions des renseignements suflisants et à citer pour les plantes les moins répandues toutes les localités où elles ont été constatées. Les citations de localités ont toujours été disposées par groupes d’après la situation géographique des lieux énumérés du nord au sud et de l'est à l’ouest, de telle sorte que, pour avoir une idée suflisante de leur po- sition, on ne soit pas forcé de recourir trop souvent à nos répertoires géographiques et aux cartes qui les accompagnent. Nous avons placéa la suite de chaque localité le nom abrégé du botaniste auquel est due la ® Voir la Note sur la division de l’Alpérie en régions naturelles, sur les limites et les caractères de ces régions, publiée dans la première partie de cet ouvrage, p. 241= 293. Et, pour plus de détails, nos publications antérieures : Considérations générales sur l'Algérie, étudiée surtout au point de vue de l’acclimatation: (Publié dans l'Annuaire de la Société d’acclimatation [1863] et dans le Bulletin de la Société botanique de France, IX.) Note sur la division de l’Aloérie en régions naturelles. (Publié dans la Flore d’Algéries Phanérogamie, Groupe des Glumacées , faisant partie de Exploration scientifique de PAlpérie, p. xzix-1v.) Le Règne végétal en Algérie, Considérations générales sur l’Algérie, sur sa végétation spontanée et ses cultures. (Conférence:de l'Association scientifique à la Sorbonne; 1879.) INTRODUCTION. XVI ommunication d'échantillons authentiques® le point de certitude (!) ndique que nous avons vu nous-même la ot à la localité men- ionnée. Ge paragraphe est complété par un alinéa donnant la dis- ribution géographique de la plante en dehors du domaine de la flore tlantique. Pour établir sur des bases certaines lexposé de cette dis- ribution géographique générale nous avons complété et contrôlé Les in- ications consignées dans les ouvrages généraux et dans les flores spé- iales par l'examen consciencieux des importants documents que nous nt offerts, en France et en Angleterre, les principaux herbiers publics t privés qui nous ont été libéralement ouverts, et surtout notre her- bier général personnel®), qui renferme l’ensemble presque complet des exsiccata de l'Europe et de l'Orient et dans lequel nous nous sommes efforcé de réunir les collections les plus complètes des contrées euro- péennes du bassin de la Méditerranée, cn ue celles de la Tripoli- laine, de la Gyrénaïque(), de la Marmarique (*, du désert Libyque®/, de G) Voir pour les abréviations la liste des Noms abrégés et complets des botanistes et des xplorateurs (p. xxvir). } Consulter, pour avoir une idée de l’ensemble des documents que nous avons eus à notre disposition, et qui s’enrichissent chaque jour par les libérales donations du Muséum l'histoire naturelle de Paris, du jardin de Kew, des Musées de Saint-Pélersbourg et de Berlin ainsi que par de nouvelles et précieuses acquisitions, le paragraphe de lIntro- duction de la Flore d’Alpérie, Groupe des Glumacées (p. xvn), donnant l'indication des )rineipaux herbiers que nous avons consultés, la Note sur les collections de M. E. Cosson par M. E. Fournier (publiée dans les Actes du congrès international de botanique [1867], p. 232-2/0) et la Notice sur les travaux et les titres scientifiques de M. le docteur E. Cosson 1873], p. 25-30. } Dès 1865, mettant à profit l’obligeante communication qui m'avait été faite par le Musée d'histoire naturelle de Gênes du petit herbier formé par Della Cella dans la Tripo- itaine et la Cyrénaique, j'ai, d’après les échantillons de cet herbier déterminés par Viviani, fait paraître la Revision.du Floræ Libycæ specimen (publié dans le Bulletin de la Société botanique de France, XII, 275-286); en 1875, après avoir étudié les plantes recueillies dans ces mêmes contrées par Dickson et par MM. H. Duveyrier et Rohlfs, j'ai lressé le catalogue des espèces qui y étaient connues (Plantæ in Cyrenaica et agro Tripoli- lano notæ, publié dans le Bulletin de la Société botanique de France, XXII, p. 45-51). Depuis, j'ai pu enregistrer les résultats des voyages de MM. Daveau et Ruhmer dans la Oyrénaïique et des recherches consciencieuses que M. Letourneux a faites en 1886 aux environs immédiats de Tripoli qu’il a explorés en tous sens. ® MM. Letourneux et Schweinfurth m'ont libéralement offert des échantillons des plantes qu’ils ont observées dans cetle contrée, dont la flore était presque inconnue. ® Je dois aux libérales communications de MM. Ascherson et Schweinfurth Ja série presque complète des espèces recueillies dans le grand voyage d'exploration dont les ré- sultats sont consignés dans l’importante publication de M. G. Rohifs intitulée Kufra (1 vol. in-8°, 1881), dont la partie botanique a été rédigée par M. Ascherson. XVI INTRODUCTION. l'Égyptet, de la Nubie, du Soudan, de PAbyssinie, de l'archipel de Canaries et de Madère, de la Palestine, de la Syrie, de l'Asie mineure de l'Asie centrale, de la Perse, de l'Arabie, de l'Inde, etc. Ne ne pas donner à cette partie de notre travail un trop grand dévelopype- ment, nous n'avons pas fait suivre le nom des contrées de ia mention des autorités d’après lesquelles elles sont citées, mais dans les cas ass rares où nous n'en avons pas vu d'échantillons authentiques nous avons eu soin de désigner l’auteur auquel nous avons emprunté la citation. Nous nous sommes appliqué tout spécialement à donner le tableau complet de toutes les contrées du bassin méditerranéen où les plantes de notre flore ont été également observées et nous n'avons négligé aucun dés documents recueillis dans la Tripolitaine, la Cyrénaïque et la Mar marique, dont un catalogue d'ensemble sera le complément de notre ouvrage, qu'il reliera au Flora Orientalis de notre illustre et regretté ami M. Boissier. La vésétation des Canaries, de la Russie méridionale, de l'Égypte, de la Syrie, de la Palestine, de la Perse, de Arabie, cs dont les parties désertiques offrent de nombreuses analogies avet notre Région Saharienne, a été aussi pour nous lobjet de sérieuses études, qui nous ont permis de déterminer laire occupée de l'ouest à l’est par un certain nombre d'espèces désertiques qui souvent sé tendent du Maroc | De à l'Inde. ÿ L'article consacré à chaque espèce est pour les espèces | nouvelles ou critiques suivi d'observations sur leurs affinités avec les espèces es plus voisines et sur les différences qui les en distinguent. | Une table complète permet de trouver les familles, les tribus, les senres, les sous-genres ou sections de genres, les espèces, les variétés et les sous-variétés sous les noms qui figurent dans nos synonymies: En vue de faciliter les recherches, nous avons IeRquE pour chaque sy Muni l'espèce à laquelle il se rapporte et le numéro d'ordre de cette espèce; cette dernière Indication a l’avantage d’abréger les recherches dans le livre et de rendre pie facile les travaux de classement, en évË tant d’avoir à remonter à la page citée pour trouver le numéro de l'espèce à laquelle le synonyme est inscrit. ) Nous ne remplissons qu’un devoir de reconnaissance en signalant toute la valeur scientifique des collections de plantes égyptiennes que nous devons à l’amicale libéralité de MM. Letourneux et Schweinfurth. Ces belles collections sont d’autant plus précieuses pou nous que la végétalion de la par tie du Sahara comprise dans le domaine de notre flore] présente avec ble des déserts de l’Ée eypte d’étroites affinités. INTRODUCTION. XIX Un supplément (Addenda et emendanda, p. 321), dans lequel sont onnées les indications récentes offrant quelque intérêt, complète ou betife le texte et le met au courant de l’état actuel des connaissances ur l’ensemble de la flore Atlantique. Les études qui ont dû être faites pour la délimitation des espèces lt des genres dans la vaste famille des Crucifères, largement re- résentée dans la flore des États DHnie ee m'ont démontré fimperfection des classifications proposées jusqu'ici, et J'ai dû, pour in établir une qui permit de classer les genres dans des groupes plus aturels et présentant moins d’exceptions, me livrer à un laborieux ravail, qui na pas exigé de moins longues et patientes études que elles dont une autre grande famille naturelle, les Graminées, avait té pour moi l’objet 11 y a déjà de longues années. Pour établir a classification que j'ai adoptée, indépendamment des genres re- résentés dans la flore, 1l m'a fallu soumettre à un examen attentif jous ceux qui présentaient avec eux des affimtés et dont les carac- éres laissaient incertaine la place à leur assigner dans un travail monographique. Chez les Crucifères, comme dans la plupart des fa- milles très naturelles, aucun caractère n’a une valeur absolue: aussi. somme lavait pressenti mon ami regretté Weddell, ai-je dû orouper les genres en tribus assez nombreuses pour qu’elles puissent être établies sur des ensembles de caractères permettant de les distin- œuer, alors même qu'elles offrent des types aberrants. La direction des sépales, la présence ou labsence de gibbosité à leur base, la orme et la couleur des pétales, les filets des étamines munis ou non d'appendices ou de dents, constituent plutôt des différences spéci- fiques que des caractères génériques, comme le démontrent les genres Alyssum, Biscutella, Crambe, où, quelquefois dans une même espèce, les filets sont appendiculés ou dépourvus d'appendice. Le nombre ét la forme des glandes hypogynes, que je suis amené à considérer comme de simples épanouissements glanduleux du réceptacle, n'ont que très exceptionnellement une valeur générique. La longueur ou la brièveté de la silique, qui pendant longtemps a été le point de départ de la classification, n’a dans un assez grand nombre de genres qu'une valeur secondaire (Nastrtiun, Malcolmia, Farseha, Draba, etc.), ces genres renfermant des espèces les unes à fruit siliqueux les autres à fruit siliculeux. Le prolongement des valves en appendices basilaires B. xx INTRODUCTION. j ne peut pas non plus servir à létablissement de groupes, même secondaires, car souvent dans un même genre (Matthiola, Sinapis ) et quelquefois dans une même espèce (Matthiola oxyceras) les valves sont indifféremment appendiculées ou non appendiculées à leur base. présence ou labsence d’un appendice dorsal, plus ou moins déve- | loppé, de chaque côté du style a encore moins de valeur (Matthiola). Les caractères empruntés à la déhiscence des siliques présentent égales ment de nombreuses exceptions, certains genres offrant des espèces à silique déhiscente à la maturité, d’autres à silique déhiscente ta divement, et d’autres à silique complètement indéhiscente, et même quelques-unes à siliques les unes déhiscentes, les autres indéhiscentesl (Chorispora stricta des déserts de la Russie méridionale, du Tue kestan et de la Perse, que, se fondant sur ce caractère, le savant auteur du Flora Orientahs a distingué comme genre | Diptychocarpus|}}; La présence à la face interne des valves de renflements transvers saux entre les graines (valve intus septuhferæ) n’a pas l'importance qu'on lui avait buces ce caractère pourent se pitentes ou non dans des genres voisins et même chez des espèces d’un même genres La distinction des siliques en siliques continues ou biarticulées est commode dans la pratique, mais elle ne représente pas une diffé rence réelle, la silique dite biarticulée ne différant de la silique con tinue que par la brièveté du corps de la silique relativement au bec: La compression du fruit parallèlement ou perpendiculairement à la ne me mm, — ” 5: fausse cloison, qui, dans les siliculeuses, fournit généralement des différences constantes, est loin d’avoir la même valeur chez les Si liqueuses. Dans un même genre (Raphanus ) les siliques peuvent être à deux loges (section Raphams) ou à une seule loge divisée en logettes monospermes superposées (section Raphamstrum), elles peuvent aussi ( Ruphanns, Cossonis) être divisées ou non en articles transversaux qui se sépar ent ou non à la maturité. Quelquefois, dans un même enre les graines sont indifféremment disposées sur un seul rang ou sur deux rangs, ou disposées sur deux rangs à la partie moyenne des siliques et sur un seul rang dans les parties inférieure et supérieure | plus étroites (Arabis, Sisymbrium, Diplotaxis, Eruca, etc.). La direc- tion des graines a plus d'importance, et généralement dans les sili=M queuses celles du corps de la silique sont pendantes, tandis que celles du bec, quand elles existent, sont ascendantes ou dressées; dans | les siliculeuses à silicule dite biarticulée et à article supérieur moi. INTRODUCTION. XXI sperme, la graine de l’article supérieur (bec) est également dressée ns la plupart des cas, mais elle est quelquelois pendante (Kre- eria). En face de toutes ces variations De Candolle a basé surtout sa clas- fication sur la forme des cotylédons droits, repliés ou enroulés en birale, et sur leur position relativement à la radicule, qui correspond pit à leur face dorsale, soit à leur commissure; mais ces caractères ont eux-mêmes loin d’avoir une valeur absolue. Les espèces du genre frucaria offrent, les unes des cotylédons linéaires plans enroulés en irale sur eux-mêmes, d'autres des cotylédons oblongs arqués à leur jartie moyenne, ou droits plans ou concaves à leur face interne ; juelquefois dans une même silique (Erucaria Tourneuxu, d'Égypte) es graines de l’article inférieur présentent les cotylédons enroulés en pirale sur eux-mêmes, tandis que ceux des graines de l’article supé- leur sont droits et concaves. Dans certaines espèces de Malcolma et de isymbrium, etc., la radicule est souvent oblique ou presque commis- jurale, tandis que le caractère de la tribu est de présenter une radi- ule dorsale. Les cotylédons condupliqués, c’est-à-dire pliés longitudi- alement et embrassant la radicule dorsale, offrent un caractère plus fur; mais, cependant, les cotylédons concaves des genres Conringra t Ammosperma sont une transition évidente vers les cotylédons con- upliqués. Le genre Reboudia, qui par l’ensemble de ses caractères ne eut être distrait de la tribu des Erucarieæ, établit par les cotylédons condupliqués une transition évidente vers la section Didesmus du genre Rapistrum, de la tribu des Crambeæ, dont le Reboudia microcarpa (Eru- carla Microcar pa Boiss.) présente exactement le port. Dans les genres Sanonya et Calepina les cotylédons sont condupliqués, mais n’em- brassent pas la radicule comme dans les tribus des Brassiceæ, des Ra- phaneæ, des Crambeæ, etc., où la radicule est contiguë au pli longitu- dinal du cotylédon interne. Il me serait facile de citer nombre d’autres exemples de la variabilité des caractères sur lesquels repose la classification des genres de Cruci- fères; mais j'ai cru devoir me borner à mentionner ceux qui sont les plus frappants, mon but étant seulement de démontrer qu'il était néces- saire de multiplier les tribus pour pouvoir leur assigner des carac- tères dont l’ensemble en permit la délimitation rationnelle. La délimitation des espèces a été aussi une œuvre laborieuse, et je signalerai particulièrement la tribu des Brassiceæ, où souvent les L XXII INTRODUCTION. E j espèces trop multiphiées de genres à peine distincts sont si étroi- tement reliées entre elles en une série presque continue, qu’ellesne peuvent souvent être distinguées avec certitude que dans leurs formes typiques. Les autres familles traitées dans ce volume, Renonculacées, Berbé ridées, Nymphéacées, Papaveracées, Fumariacées, en raison du nombre bien moindre des genres et des espèces , ne nous ont pas offert les mêmes difficultés au point de vue de Ia classification de leurs genres, maïs elles ont dû être aussi l'objet de recherches très attentives pour délimitation des types spécifiques. — Dans le genre Adonis section Adonia, l'examen de nombreuses séries d'échantillons nous a mis à même de constater que les À. autumnalis, æshvals et microcarpa offrent tous une variété à carpelles munis au-dessus de leur base d’un anneau anguleux ou tuberculeux résultant de la compression que ces car pelles exercent mutuellement les uns sur les autres lorsqu'ils sont rapprochés en épis compacts, el nous avons constaté que ces espèces annuelles, si faciles à distinguer dans les parties centrale et septentmes nale de l’Europe, sont, dans le domaine de notre flore, comme dans les autres contrées du bassin méditerranéen, souvent très difficiles à déter. miner, en raison de la variabilité de leurs caractères principaux. —t sous-genre Batrachrum du genre Ranunculus a été l'objet d’une revision sérieuse et, par l'étude des nombreux échantillons de notre herbi& spécial de la flore Atlantique et de notre herbier général, nous sommes arrivé à la certitude que toutes les formes de ce sous-genre observées dans notre flore doivent être rapportées à deux types spécifiques seu: lement. Dans le sous-cenre Euranunculus nous avons été à même di voir que plusieurs espèces présentent indifféremment des carpelle lisses ou tuberculeux, 11 nous a été également prouvé que le À. spicæ lus est très variable, tant au point de vue du port de la plante qu celui de la longueur des becs des carpelles, et que plusieurs plantes que lon en a séparées, doivent être rapportées à ce type spé auquel on doit peut-être réunir aussi le À. cortusæfolius, qui n’en serai qu'une forme extrême. L'étude des espèces du genre Mpella nous « permis de vérifier la valeur du caractère tiré des nervures dorsales de carpelles qui distingue avec certitude le N. arvensis des variétés dt N. Hispanica qui par le port s’en rapprochent le plus, et de lui rattachei plusieurs formes décrites comme espèces par les auteurs. Nous avon: INTRODUCTION. XXII cquis la certitude que dans le genre Delphinium un nombre considé- able d'espèces 8 généralement admises doivent être rapportées au D. eregrinum , dont 0 ne sont que de simples formes. Le genre Pæonia, Hont nous avons présenté l’esquisse monographique pour le P. corallina k les plantes voisines, a exigé de sérieuses recherches, qui nous ont hmené à réunir un grand nombre de variétés et de formes que les au- eurs ont admises comme des types spécifiques distincts, car elles sont reliées entre elles par des échantillons intermédiaires. — Dans les Berbéridées, les études faites sur le genre Epimehum, à l’occasion de notre découverte en Algérie d’une espèce à type oriental, VE. Perral- derianum, nous ont permis d'établir la véritable symétrie de la fleur et la déhiscence extrorse des anthères que beaucoup d'auteurs décrivent à tort comme introrse (voir les {llustrationes, À, p. 10, t. D). — Les Fuma- riacées ont été également l'objet de sérieuses recherches tant au point de vue des genres qu'à celui des espèces. Par l'examen des nombreux échantillons que nous avions à notre disposition nous avons pu nous convaincre que lon doit rapporter à l'Hypecoum procumbens plusieurs . formes ou variétés qui avaient été considérées comme des espèces dis- tinctes. Les espèces du genre Fumaria, pour létude desquelles mon ami M. L. Kralik m'a donné l’aide la plus utile, ont été soumises à un sévère examen, et les riches matériaux que nous avions à notre disposition nous ont permis, par les formes intermédiaires qu'ils nous ont présentées , de rapporter à sept types spécifiques bien caractérisés les nombreuses formes et variétés qui en avaient été distinguées. Nous avons donné une description étendue du Ceratocapnos umbrosus et in- diqué les caractères qui nous paraissent devoir faire admettre le genre Ceratocapnos comme distinct du genre Corydahs, auquel il est rattaché par MM. Bentham et Hooker. L'examen analytique du Platycapnos saxicola (voir les lustratones, 1, p.13, t. 8), sur des échantillons en parfait état, nous a permis de constater les caractères très remar- quables de cette belle espèce, qui s'éloigne beaucoup de Pautre espèce du genre, le P. spicatus, et dans laquelle le stigmate est dépourvu de l'appendice terminal membraneux bilobé que l'on avait considéré comme un des éaractères essentiels du genre. Pour mettre en relief comme elle le mérite la part qui revient à chacun des botanistes et des explorateurs dans l’état actuel des con- naissances sur la flore des États barbaresques, je ne puis ici que ren- | voyer à lhistorique(® des recherches et des explorations dont le vaste domaine de notre flore a été l’objet. Mais je suis heureux de rendre un juste hommage à mes devanciers et à tous ceux qui, par leurs |! voyages, leurs herborisations et leurs libérales communications, Ont | fourni une grande partie des documents que nous avons mis ef œuvre. Parmi les botanistes dont le concours dévoué m'a été le plus! précieux, je dois une mention toute spéciale aux regrettés EH. de La Perraudière, D' A. Warion, et à MM. B. Balansa, Doùmet-Adanson, L. Kralik, À. Letourneux, D' P. Marès, D' V. Reboud, dont les explo= rations personnelles ont été aussi fructueuses qu'étendues, et quil m'ont accompagné dans une ou plusieurs de mes longues pérégrina tions botaniques. Leur amitié pour moi et leur zèle pour la sciencer leur a fait accepter, et souvent pendant plusieurs mois, toutes les fatigues et les privations de la vie sous la tente ainsi que les dangers auxquels nous avons été exposés ensemble alors que nous avions à. aborder des points encore à peine soumis à la domination française. Mon ami M. L. Kralik, qui pendant plus de trente ans m’a secondé de la manière la plus utile pour la partie géographique de mes publis cations, et mon secrétaire M. G. Barratte, qui continue auprès de moi ces traditions de dévouement, m'ont aidé avec une consciencieuse per sévérance pendant toute la durée de l'impression dans la tâche labos rieuse du collationnement des textes et de la correction des épreuves, et je ne fais que m’acquitter d'un devoir en leur témoignant ma sincère gratitude. XIV ns INTRODUCTION. _— se G) Voir les publications et les articles que nous avons consacrés à l’historique des re= cherches botaniques dont nous avons enregistré les résultats : | Notice sur les voyages et les explorations des botamisies qui ont le plus contribué à fawe connaître la flore de l’Algérie et celle des deux États voisins, Tunis et Maroc. (Publié dans l’Exploration scientifique de l’Algérie, Flore d'Algérie, Phanérogamie, Groupe des Glumacées [1867], p. xv-xuvur.) — Ce travail a été étendu et complété dans le premier volume du Compendium, publié en 1881, p. 7-101. Noms abrépés et complets des botanistes et des explorateurs dont les ouvrages, les her- biers ou les communications ont contribué à faire connaître la Flore des Etats bar- baresques. (Publié dans ce deuxième volume du Compendium , p. XXvII.) Liste des botanistes et des explorateurs qui ont le nueux mérité de la Flore des États barbaresques par le concours dévoué qu’ils nous ont prété ou par l’mportance et Pétendue de leurs recherches. (Publié dans ce même volume, p. xxxr.) Supplément à la Notice sur les voyages et les explorations qui ont le plus contribue à faire connaître la flore de l'Algérie, de la Tunisie et du Maroc. (Publié dans ce vo= lume, p. xxxv.) INTRODUCTION. xxv | La haute protection du Ministère de la Guerre ainsi que celle des Lutorités civiles et militaires de l’Algérie ont seules, nous nous faisons in devoir de le reconnaître, pu nous permettre d'exécuter nos voyages lans les conditions les plus favorables et d'aborder toutes les parties du pays, même celles dont l'accès était le plus difficile ou le plus . avant la pacification actuelle. | Nous devons aussi rendre un pieux hommage de reconnaissance et de regret à la mémoire des vaillants officiers et des habiles adminis- trateurs dont la mort a interrompu trop tôt la glorieuse ou lutile carrière 0), et qui, par leur sollicitude ou leurs précieux renseignements, nt assuré la sécurité de nos voyages ct facilité nos recherches per- sonnelles ainsi que celles des autres explorateurs qui nous ont fourni a plus grande partie des documents nécessaires pour dresser le ableau presque complet de la flore algérienne. Cette bienveillante sollicitude nous est continuée par le Ministère de lInstruction publique et par celui de la Guerre; grâce à leur haute intervention, les autorités civiles et militaires françaises donnent leur : protection aux membres de la Mission de l'exploration scientifique de la Tunisie, dont les recherches d'histoire naturelle , et spécialement de botanique, ont compris la plus grande partie de la Régence et ont fait connaître les productions naturelles de cette riche contrée, à peine explorée au point de vue scientifique avant qu’elle fût soumise au pro- tectorat de la France. G@) Voir la page x1 de l’Introduction de notre travail sur le Groupe des Glumacées de l'Algérie. # rm mme — - — = — "Le | DONT LES OUVRAGES, AN. André Armieux Ath. Ballon Bal. Bail Bandel Barat Barrat. Barr. Batt. Beaum. Bern. Bertr. Biml. BI. Blancs. Boiss. Bond. Bonn. Bory Bouderba Bourg. Bour]. Bourlier Bové Brav. Brett. Brouss. NOMS ABRÉGÉS ET COMPLETS DES BOTANISTES ET DES EXPLORATEURS LES HERBIERS OU LES COMMUNICATIONS ONT CONTRIBUÉ À FAIRE CONNAÎTRE Allard (C.). D' André (J.}. D° Armieux. Athénas. Baillon (A.). Balansa (B.). Ball (J.). Bandel. Barat. Barratte (G.). Barrau. Battandier (3.). Beaumier (A.). Bernard. D' Bertrand. D' Bimler (K.). Blanche (L.). D' Blancsubé. Boissier (E.). D' Bonduelle. D° Bonnet (E.). Bory de Saint-Vincent. Bouderba (1.). Bourgeau (E.). D° Bourjot. Bourlier (C.). Bové (N.). Bravais (A.). Brettes (M. de). D' Broussonnet (P.). Campou Canet Capiomont Cauv. Chabert Char. Choul. Clary Claud. Claus. Col. Côme Cordier Corréard Coss. Couderc Coupard Cousin Cusin Dd Deb. Del. Desf. D.-J. Doumergue Doum. Dourn.-Dup. DR. Drum. Hay Duf. LA FLORE DES ÉTATS BARBARESQUES. Campou (L. de). Canet. Capiomont. D' Cauvet (D.). D’ Chabert (A.). Charoy (A.). Choulette (5.). D' Clary (J.-B.). D° Claudot (M.). Clauson (T.). Du Colombier (M.). Côme. D’ Cordier (F.). Corréard. D' Cosson (E.). D' Couderc (P.). Coupard (J.). Cousin (F.). Cusin (C.). Durand (L'abbé P.). Debeaux (0.). Delestre. Desfontaines (R.). Duval-Jouve (1.). Doumeroue (F.). Doûmet-Adanson (P.). Dournaux-Dupéré (N.). Durieu de Maisonneuve. M Drummond Hay. D' Dufour. XXVIIL Duham. Du. Duk. Dur. Durègne Duroux Duval Duveyr. Fe Escayr. Esp. Fauché À. Fée F. Fée ‘ Flah. Fr. Gand. Gaut. Gesl. Goud. Goug. Gran. Grant Guiard Guy. Hag. D’Halmont Havard Hén. Hook. Ibr. Iss. Jackson Jacq. Jam. Jourd. Jul. Kral. Krém. Lagr. Lalanne Lallemant Larg. Leared Le Chatelier HISTORIQUE. Duhamel (H.). Lecouffe D° Dujardin. Lef. D° Dukerley (É.). Lefr. Durando (G.). Lenepv, Durègne (É.). Léo Duroux (É.). Lir. Duval (C.). Lorent Duveyrier (H.). Lowe Émy. Lx C'° d’Escayrac de Lauture. Mard. Espina. Mar. Fauché. Mars. D' Fée (A.). Mart. D' Fée (F.). Maw Flahault (C.). Mell. Fritsch. Merche Gandoger (M.). Merle Gautier (L.). Mey. Geslin. Mialh. Goudot (J.). Miergues D° Goupget. Mil. D° Granier (F.). Mon. Grant (J.). Mut. D° Guiard. My D° Guyon. Naud. D' Hagenmüller (P.). Oliv. (É.). Halmont (D’). Oliv. (Ern.). Havard. Oudri Hénon (A.). Par. Sir Hooker (J.). Perr. Ibrahim Ammeribt. Perret Issartel. Pign. Jackson (J.). Poir. D° Jacquemet. Pom. Jamin (P.). Prax Jourdan (P.). Rav. Julien (A.). J. Reb. Kralik (L.). Reb. D° Krémer (J.). Rein D° Lagrange (A.). Reut. Lalanne des Camps. Revelière Lallemant (C.). Rivière Largeau (V.). Rob. D' Leared (A.). Rom. Le Chatelier (A.). Rouire Lecouffe (F.). Lefebvre. Lefranc (E.). D' Lenepveu. Léo. Lirou (A.). D' Lorent (J.). Lowe (R.). Letourneux (A.). Mardochée (Le rabbin). D' Marès (P.). Marsilly (De). D° Martins (C.). Maw (G.). Mellerio (A.). Merche. Merle. Meyer (A.). Mialhes. D° Miergues. D° Milon. D' Monard (P.). Mutel (A.). Munby (G.). Naudin (Ch.). Olivier (Ém.). Olivier (Ern.). Oudri (É.). Paris (É.). Perraudière (H. de La). D* Perret (J.). Pignon (A.). Poiret (L'abbé). Pomel (A.). Prax. Ravergie. D' Reboud (J.). D° Reboud (V.). Rein. Reuter (G.). Revelière (E.). Rivière (C.). D' Robert (J.). Romain (C.). D Rouire (F.). | Rouss. | Ruzé | Rx Salle Salzm. | Saun. | Schimp. | Schm. l Schousb. | Schousb. fils | Schr. Sédill. Segr. Selgn. Séjourné Sériz. Shaw Sim. Soll. Steinh. HISTORIQUE. D’ Roussel (E.). | Ruzé (A. Foacier de). Roux (A.). Salle (C.). Salzmann (P.). Saunier. Schimper (G.). Schmitt (C.). Schousboë (P.). Schousboë (F.). Schreiner (V.). Sédillot (M.). Segrétain (C.). Seignette (N.). Séjourné. D’ Sériziat (É.). Shaw (T.). Simair (É.). D' Sollier. Steinheil (A.). Suzoni Tchih. Tess. Thev. Thiéb. Thom. Tiss. Trab. Trib. Vahl Vidot Vilm. War. Warn. Webb Weddell Weyl. Wira Zick. XXIX Suzoni. Tchihatchef (P. de). D' Tessière. D” Thevenon (A.). D’ Thiébault. Thomas (P.). Tisseur (L'abbé). D° Trabut (L.). D' Tribout (A.). Vahl (M.). Vidot. Vilmorin (M. de). D' Warion (A.). Warnier. Webb (P.). D' Weddell (H.-A.). D° Weyler (F.). Wira (É.). Zickel. LISTE DES BOTANISTES ET DES EXPLORATEURS QUI ONT LE MIEUX MÉRITÉ DE LA FLORE DES ÉTATS BARBARESQUES PAR LE CONCOURS DÉVOUÉ QU'ILS NOUS ONT PRÈTÉ OU PAR L'IMPGRTANCE ET L'ÉTENDUE DE LEURS RECHERCHES U). ALGÉRIE. * Baillon (Alexandre-Paul). * D' Cauvet (Désiré). Bazansa (B.). D° Chabert (Alfred ). Barrau. Cuaroy (Alcide). * Barranier (jules). Cuouerte (Sébastien). Bernard. * D' Clary (Jean-Baptiste-Édouard). * D' Bimler (François). * D' Claudot (Maurice). D' Blancsubé. Czauson (Th.). Borssier (Edmond). Cône. D' Bonduelle. * D’ Cossox (Ernest). Bourérau (Eugène). * D' Couderc (Paul-Marie). Bourlier (Charles). * Depraux (Odon). Bové (Nicolas). DELESTRE. Bravais (Auguste). Desronrannes (René-Louiche). Brettes (Marlial de ). * Doumergue (François). ®) La Notice sur les voyages et les explorations publiée, en 1881, dans le premier volume du Compendium , a donné tous les détails nécessaires sur les services rendus à la science par les auteurs et les explorateurs qui ont contribué à faire connaitre la flore de l'Algérie, de la Tunisie et du Ma- roc; aussi, pour l'historique des recherches de chacun d’eux jusqu’en 1880, ne pouvons-nous que renvoyer aux articles spéciaux qui leur ont été consacrés. — Pour les voyages et les explorations de 1880 à 1887, voir le chapitre suivant (Supplément à la Notice sur les voyages et les explora- tions qui ont le plus contribué à faire connaitre la flore de l’Alpérie, de la Tunisie et du Maroc), dans lequel ont été réparées aussi quelques omissions de notre travail historique publié dans le pre- mier volume de ce Compendium. — Les noms imprimés en petites capitales désignent les explo- rateurs auxquels sont dus les documents les plus importants. — Le signe * précédant un nom indique que, dans le chapitre suivant, on trouvera la mention des itinéraires qu’a suivis l’explo- rateur ou celle des localités qu’il a fructueusement explorées. Ce mème signe est attribué aux botanistes dont, par suite d’omissions regreltables, mais inévitables dans un travail historique d'ensemble. les recherches n’avaient pas encore été mentionnées. XXXII HISTORIQUE. Doûmet-Adanson (Paul-Napoléon). Muaines. Du Corowsier (Maurice). D° Micrgues. D' Dufour. Milon (Urbain-Émile ). Duhamel (Henri). D° Monard (P.). D° Dujardin. Muxey (Giles). Duxerzey (E.-J.). Murez (Auguste). Duranno (Gaëtano). Naunix (Charles). Duorieu DE Marsonneuve (Michel- Olivier (Émile ). Charles). * Ouvir (Ernest). * Duroux (Élie). Paris (Édouard-Gabriel). * Duval (Clément). PerrauDière (Henri-René Le Towr Duvaz-Jouve (Joseph). NEUX DE LA). * Duveyrier (Henri). * D' Perret (Jules). D' Fée (Alfred). Pignon (A.). D' Fée (Félix). Porrer (L'abbé). * Flahault (Charles). * Pouez (Auguste). * Gandoger (Michel). Prax. Gautier (Léon). Raveroïe. Geslin. * D° Rssoup (Joseph-Arsène.) D’ Goupget. * D° Resoup (Victor-Constant). * D’ Guiard. Reurer (Georges-François). D° Guxon. Rivière (Gharles). D' HacenmüLer (Paul-Octave ). Romain (Charles). Hévox (Adrien). D° Roussel (Ernest). Issartel. * Roux (Auguste). D° Jacquemet. Salle (Charles). Janin (P.). Saunier. * Jourdan (Pascal). Schmitt (C.). * Juziex (Alfred-Cyprien). Séjourné. Krazix (Louis). * D' Sériziat (Émile). D° Krémer (J.-P.). Suaw (Thomas). D’ Lagrange (Alphonse-Louis- Simair ( Émile). François). D' Sozxier. Lalanne des Camps. STEINHEIL (Adolphe). Le Chatelier (Alfred). | Tchihatchef (Pierre-Alexandre de). Lecouffe (François). * *# D: Tessière. LEFEBVRE. D' Tuevenox (A.). Lerranc (Edmond). * D' Trapur (Louis). D" LeNEPvET. D° Tribout (A.). * Lerourxeux (Aristide). Vilmorin (Maurice de). Lirou (Alexandre). | D° Wario (Adrien-Jean-Pierre). D'° Marës (Paul). Warnier. Mansiuy (Dr). Webb (Philippe-Barker). D° Martins (Charles). Zickel. Merle. HISTORIQUE. | XXXIIL TUNISIE. D’ Anpré (J.). Ball (John). * BarrarTe (Gustave). * D' Bonner (Edmond). * D' Ciaudot (Maurice). * D' Cosson (Ernest). Desronranxes (René-Louiche). * Doûuer-Apanson (Paul-Napoléon). * Durèone (Émile). * Duval (Clément). * Duveyrier (Henri). Escayrae de Lauture (Comte d’). Espina. * D° Granier (Félix). Krauik (Louis). | : * Lecouffe (François). * Lerourneux (Aristide). D’ Lorent (J.-A.). * Oudri (Émile). * Pomel (Auguste). * D' Resoup (Joseph-Arsène). * D' Resoup ( Victor-Constant). * D° Rogerr (Joseph). * D' Rouire (Ferdinand). * Roux (Auguste). * Sédillot (Maurice). Saw (Thomas). Tchihatchef (Pierre-Alexandre de). * Thomas (Philippe). Vauz (Martin). * Wira (Émile). MAROC. Bazaxsa (B.). Bar (John). Beaumier (Auguste). Bcancue (Isidore). Boissier (Edmond). D° Broussonner (Pierre). | * Campou (Ludovic de). | * M Drummond Hay. Duran (L'abbé Philippe). * Duveyrier (Henri). Fritsch. Goupor (Justin). * Grant (J.) dit Abdulkerim Ben Grant. Sir Hooker (Joseph-Dalton ). * IBRAHIM AMMERIBT. D° Lacrance (Alphonse-Louis- François). D° Leared (A.). Lowe (Richard-Thomas). Marpocuée Agir Serour (Le rabbin). Maw (George). * Mellerio (Alphonse). Rern. Reurer (Georges-François). SALZMANN (Philippe). ScxousBoË (Pierre-Kofaël-Anker). SEIGNETTE ( Napoléon ). D° Warion (Adrien). Wess (Philippe-Barker). D° Weyler (Fernando). SUPPLÉMENT À LA NOTICE SUR LES VOYAGES ET LES EXPLORATIONS QUI ONT LE PLUS CONTRIBUÉ À FAIRE CONNAÎTRE LA FLORE DE L'ALGÉRIE, DE LA TUNISIE ET DU MAROC. BazLon (Alexandre-Paul). — M. Baïllon, pharmacien-major à l’hôpital militaire d'Oran, aujourd’hui à Sidi-bel-Abbès, a été attaché à l'expédition commandée par le général Delebecque dans le sud de la province d'Oran, de septembre 1881 à février 1882. À l’instigation de M. O. Debeaux, alors son chef de service, qui lui avait donné les instructions nécessaires, 1l a fait des récoltes botaniques sur les points principaux de la Récion Saharienne qu'il a visités : Kheïder, Mecheria, la Sebkha Touadjeur., la Sebkha Naama, Aïn-Selissifa , Aïn-Sefra, Tyout, Asla, Chellala, ete. La collection, d'environ 100 espèces, qu'il a formée a été offerte par lui à M. Debeaux, qui l’a intercalée dans son herbier spécial d'Algérie. BarraTre (Gustave). — M. G. Barratte à été attaché en 1883 à la Mission de l'exploration scientifique de la Tunisie, dont les recherches botaniques, auxquelles j'ai pris part, ont compris plusieurs localités des environs de Tunis, la presqu'ile du Cap Bon, le Djebel Zaghouan, l’Enfida, le littoral jusqu’à Mehedia, El-Djem, Kessera, El-Kef, Souk-el-Arba, les forêts de la Krou- ® Dans ce Supplément, nous nous sommes efforcé de donner des indications aussi exactes et aussi complètes que possible sur les recherches botaniques exécutées depuis 1881, c'est-à-dire depuis la publication de notre Notice, et sur celles qui avaient été omises ou qui, faute de rensei- mnements , n’avaient pas été présentées avec tous les détails nécessaires. Nous avons particulièrement nsisté sur les voyages de la Mission de l'exploration scientifique de la Tunisie, et nous en avons lonné les itinéraires détaillés et les dates. ces indications précises devant guider les botanistes pour des recherches ultérieures qui combleront quelques-unes des lacunes que présente encore la connaissance de la flore de la Régence. Toutefois cette flore, bien que la Tunisie n’ait été réellement >uverte aux investigations scientifiques que depuis létablissement du protectorat français (1881- 1882), est, je puis le dire sans exagération, presque aussi connue, grâce aux explorations récentes dont elle a été l'objet et spécialement à celles exécutées par les membres de la Mission , que celle le l'Algérie , dont l’ensemble du territoire a été visité par des botanistes exercés et par de nombreux ollecteurs depuis plus de quarante ans. Dans ce Supplément, comme dans la Nolice, les noms des explorateurs morts sont précédés lu signe Ÿ, XXXVI Voir dans l’article consacré à M. E. Cosson le compte rendu de ce voyage. -criptive comme me le demontrent les travaux qu'il exécute et qui souvent exi- HISTORIQUE. mirie centrale, Tabarque, ete., c'est-à-dire une grande partie du nord de la Régence. Gette longue péréorination, dans laquelle ont été relevées à chaque localité des listes complètes des espèces observées et ont été recueillis des échantillons de ces espèces, a fourni les données les plus importantes sur la| [ | | flore de la vaste étendue de pays parcourue(?. M. Barratte, par le dévoue-! ment avec lequel il a concouru aux recherches et les soins qu'il a donnés, k conjointement avec M. le docteur Bonnet, à la préparation de nos abondantes | récoltes, a contribué aux résultats scientifiques réalisés par la Mission. Il ma donné aussi le concours le plus utile dans la rapide excursion que J'ai faile | avec lui à Bizerte, excursion malheureusement entravée par des difiicultésk qu'il nous a été impossible d'éviter. — En 1878, bien qu'il füt alors très! jeune et qu'il ne se fût pas occupé de botanique, je n’hésitai pas à me l'atta-| cher en qualité de secrétaire, et je n’ai eu qu'à me louer de l'avoir immédia- | tement chargé de la plupart des travaux de classement de mes herbiers et de | ma bibliothèque. Ainsi il a classé les familles et les senres de mon herbier général d’après le Genera de MM. Bentham et Hooker, des Composées aux | Glumacées, et il a réparti avec le plus grand soin par genres et par espèces | toutes les collections dont mon herbier s’est enrichi pendant ces dernières années, ayant suivi pour ces travaux les traités généraux et les monogra-| phies. Il à pris aussi une large part à l'établissement de mon herbier spécial | des États barbaresques dont les éléments avaient été pendant trop longtemps | compris dans mon herbier général; maintenant cet herbier spécial est établi : avec une rigoureuse précision, et les échantillons des plantes de la Tunisieet du Maroc ainsi que ceux de la Tripolitaine, de la Cyrénaïque et de la Marma) rique y sont séparés de ceux qui proviennent de l’Algérie. Pour l’enreoistre ment des localités dans mon catalogue général de la flore Atlantique, 1l con=, üinue, avec autant de persévérance que d’exaclitude, l'assistance que M. Kralk, m'a donnée pendant de si longues années. Il me seconde évalement, avec une consciencieuse allention, pour le collationnement des textes et la correction des épreuves de mes publications sur la flore Atlantique, et il a, conjointe- ment avec mon habile dessinateur M. Cuisin, refait sous mes yeux, avec une scrupuleuse précision, toutes les dissections que J'avais une ou plusieurs fois faites moi-même et d’après lesquelles ont été figurés les détails analytiques des nombreuses planches des Jllustrationes Flore Atlantice déjà exécutées. Les. sérieuses études auxquelles M. Barratte s’est livré sur les sciences naturelles: spécialement sur la botanique, les connaissances pratiques qu’il a acquises par le maniement journalier de mes collections, la part que je l'appelle à prendre dans mes études ont développé ses aptitudes pour la botanique des= oent la sureté de coup d'œil d'un véritable naturaliste. HISTORIQUE. XXXVII hrravorer (Jules-Aimé). — Dans l’article de notre Notice (p. 20) consacré à cet explorateur aussi zélé qu’observateur consciencieux, nous n'avions pu présenter qu'un compte rendu bien incomplet de l'importance de ses recherches, n'ayant pas alors avec lui les relations suivies qui nous ont mis à même d'apprécier la large part qui lui revient dans l'état actuel des connaissances sur la flore de la Région Méditerranéenne et de la Région Montagneuse de la province d'Alger. Il a, dans cette province, attentivement exploré l’ensemble des localités de la plaine de la Mitidja, tout le Sahel et le littoral depuis Novi, Cherchell, le Djebel Chenoua, Tipaza, le Tombeau-de-la-Chrétienne (Keber-Roumia) jus- qu’au Corso et Ménerville, et plus particulièrement certains points, tels que la forêt de La Reghaïa, où il a fait plus de cinquante herborisations ; Méner- ville et les montagnes environnantes, le Fondouk et les montagnes voisines, le Djebel Bou-Zesza, abordé tant par les gorges de Kaddara que par Pa- lestro , L’Arba et les montagnes voisines; les gorges de l’'Oued Djema (affluent droit de l’Oued Harrach) jusqu'à Sakamondi, Hammam-Melouan, Bouinan, Souma, Beni-Mered, Dalmatie, Blidah, localités qui ont toutes été le point de départ de courses dans la chaîne du Petit-Atlas, le Djebel Beni-Salah qui a été l’objet de plus de quinze ascensions exécutées de divers côtés, toute la ligne des crêtes maintes fois suivie, les gorges de la Chiffa visitées plus de trente fois. De 1883 à 1886, il a fait quatre fois le trajet de la Chiffa à Medeah, a visité le Djebel Nador, Ben-Chicao, Berouaguia, Mouzaïa-les-Mines, le col et le lac de Mouzaïa, le sommet du Djebel Mouzaïa avec descente par Sidi- Madani; il a de plus abordé à maintes reprises ce massif montagneux dans diverses directions; ses courses ont évalement compris de nombreuses excur- sions à El-Afroun, Bou-Medfa, Hammam-Risha, l’Oued Djer, Adelia, Affre- ville et dans tous les reliefs montagneux de ces localités; de Milianah il à effectué plus de quinze fois l'ascension du Djebel Zaccar. Il n’a pas exploré avec moins de soin Lavarande, Duperré et les montagnes voisines; en 1883, Teniet-el-Haad et la forêt de Cèdres du Djebel Meddad; également en 1883, dans une importante excursion dans la Kabylie du Djurdjura, de Tizi-Ouzzou à Fort-National et à Aïn-el-Hammam , il a pris comme point de départ pen- dant cinq jours cette dernière localité pour de fructueuses herborisations dans la montagne d’Aïn-el-Hammam, à l’Azrou des Aït Idjer, à Bou-Adnan, de Bou-Adnan à Tizi-n-Kouilal, dans la belle forêt du Mechmel-aït-Daoud et au col des Aït Ouaban; en 1885, il s'est rendu de Ménerville à Pa- lestro et de Palestro au pic des Aït Khalfoun (Djebel Tigrimount); en mai 1886, d'Aomar à Dra-el-Mizan, de Dra-el-Mizan à Tizi-Renif, à l'étang des Aït Khalfoun, au Djebel Tigrimount et à Palestro en traversant le territoire des Aït Khalfoun; en juin 1886, d’Aomar à Dra-el-Mizan, au territoire des Beni Ali sur le versant nord du Djebel Heïzer, au sommet du Djebel Heïzer avec retour chez les Beni Ali, et de là à Bouira par le col de Tizi Djaboub; en juillet 1886, il a fait une nouvelle course dans le Djur- XXX VIII HISTORIQUE. djura occidental chez les Beni Ismaël pour y recueillir le Crsium Kirbense | Pomel. — M. Battandier a été accompagné au moins une fois par son colla-\ borateur et ami, M. le docteur Trabut, dans presque toutes les localités qu'ila | visitées à maintes reprises en vue d'une exploration complète nécessaire pour leurs publications spéciales sur la flore de la région d'Alger. Indépendam- | ment de cette longue série d’herborisations, ce zélé botaniste a, en avril et | mai 1886, fait l'intéressant voyage de Biskra, et, mettant à profit les facilités | | que lui offrait le trajet en chemin de fer, il a herborisé à Batna, Lambèse,) Aïn-Touta, El-Kantara, El-Outaïa et aux environs de quelques-unes des autres gares où il s’est arrêté. Gelte année (15687), il a continué ses re= cherches avec le même zèle; ainsi il a visité successivement Dellys, Mostagas nem, Ain-Tedelès, Pont-du-Chelif, une partie du Dahra (Ouillis, Cassaione,s Renault, etc.); Teniet-el-Haad et les gorges de la Ghiffa; la partie centrale | de la chaîne du Djurdjura, où 1l a atteint le sommet de Laila-Khedidja. Depuis 1881, date de notre Notice, les publications les plus importantes de M. Battandier sont : la Flore des environs d’Alwer, Monocotyledones, 1 vol. in-8° de 211 pages, Alver, 1884 (en collaboration avec M. Trabut); dans ce volume le texte des familles des Joncées, des Cypéracées et des Gra= minées a été rédigé par M. Trabut, et celui des autres Monocotylédones par M. Battandier (voir l'analyse de cet ouvrage qui a été donnée par M. Malinvaud dans le Bulletin de la Societé botanique, XXXI [1884], 120}; l'Atlas de la flore d’Alger ou Iconographie avec diagnoses d'espèces nou velles, inédites ou critiques de la flore Atlantique, phanerogames et crypz togames acrogènes, 1° fascicule, in-8°, Aloer, 1886 (en collaboration avec M. Trabut), renfermant 11 planches dessinées et lithographiées par M. Tra but. — On lui doit aussi une série de notes publiées dans le Bulletin de la Société botanique de France : Lettre et contribution à la flore des environs d'Alger, XXVIIL[1881]|,2926-231; Note sur un Biarum d’Alwérie (ibid.), 264 271; Sur un Allium (ibid.), 295 ; Contributions à la flore des environs d'Alger, XXIX [1882], 288-292; Sur quelques cas d’hétéromorphisme, XXX [1883], 230-244; Note sur quelques plantes d’Alrérie nouvelles , rares ou peu connues (ibid.), 262-266; Notes sur quelques plantes de la flore d’Aloer rares , nouvelles ou peu connues, XXXI [1884], 360-366; Notes sur quelques plantes d'Algérie & propos du livre de M. À. De Candolle sur l’origine des plantes cultivées (ibid.), 370-381; Sur deux Amaryllidées nouvelles pour la flore de l'Algérie, XXXIE [1885], 143-145; Notes sur quelques plantes d’Algérie rares, nouvelles ou peu connues (1bid.), 336-343; Sur quelques Orchidées d’Algérie, XXXIIT [1886 |, 297-299; Note sur quelques plantes d’Alvérie rares, nouvelles ou peu connuess (ibid.), 350-356; Trois plantes de la flore Atlantique (ibid.), 476-478. — Dans le Compte rendu de l'Association française pour l'avancement des sciences , 10° session, tenue à Alver en 1881, publié en 1882, il a donné une Vote sur Palcaloide de l'Heliotropium Europæum , p. 391-393; une Étude sur le Capno- HISTORIQUE. xx xx phyllum peregrinum Brot. {Gontum dichotomum Desf.), en collaboration avec M. Trabut, p. 627-630; une Note sur deux exemples d'adaptation chez des es- pèces alwériennes , p. 630-631. — Il a inséré dans le Bulletin de la Société Dauphinoise pour l'échange des plantes quelques notes sur des plantes de l’exsiccata publié par la Société. — Dans le Bullelin de l’Association scienti- fique algérienne [1880] il a fait paraître des Considérations sur les plantes herbacées de la flore estivale d’Aloer. — Depuis 1883, 11 a fourni plusieurs espèces alsériennes à l’exsiccata de la Société Dauphinoise et 11 a entrepris , en collaboration avec M. Trabut, la publication d’un exsiccata de plantes d'Algérie dont trois centuries avaient déjà paru en 1886. — C’est pour moi un devoir d'exprimer ici ma gratitude à M. Battandier, qui a bien voulu me communi- quer des échantillons des plantes qu’il a recueillies dans ses fructueuses her- borisations, et c’est grâce à lui que j'ai pu inscrire, d'après des documents authentiques, de nombreuses indications de localités nouvelles importantes au point de vue de la géographie botanique. Bimzer (François-Alfred). — M. le docteur Bimler, médecin aide-major, chargé, | en 1882, du service de l’ambulance de Neerin, a fait d'intéressantes récoltes de plantes tant dans l’oasis que dans le relief montueux voisin, le Djebel Madjour. Ses libérales communications m'ont fourni les premières données botaniques importantes sur Negrin, dont l'accès m'avait été interdit en 1858, et d’où je n’avais reçu que quelques échantillons de plantes rapportés par M. H. Duveyrier et M. Issartel. IBowver (Edmond). — M. le docteur Bonnet, préparateur au laboratoire de bota- nique du Muséum d'histoire naturelle, par ses connaissances botaniques et ses études entomolosiques sur l’ordre des Orthoptères, était à même de prendre utilement part aux recherches de la Mission de l'exploration scienti- fique de la Tunisie, instituée en 1883 par M. le Ministre de lInstruction publique. Aussi, sur ma proposition, fut-il dès la première année nommé membre de la Mission et, dans le voyage exécuté sous ma direction depuis l'extrême nord de la Tunisie jusqu'à El-Djem”, indépendamment du con- cours qu’il a donné pour les explorations et pour la préparation des récoltes botaniques faites en commun avec les autres membres de la Mission, 1 s’est livré avec persévérance à la recherche des Orthoptères, dont 11 devait faire l'objet d’une publication spéciale. De plus il a toujours accueilli avec une bienveiïllante sollicitude les demandes de conseils et de médicaments que chaque jour venaient nous faire les nombreux malades des tribus dont nous traver- sions le territoire. Les services que, comme médecin, il s’est plu à rendre aux populations dont les sollicitations souvent importunes ne le rebutaient jamais Voir dans l’article consacré à M. E. Cosson le compte rendu de ce voyage. XL HISTORIQUE. ont certainement contribué à assurer la cordialité des rapports que nous | avons eus partout avec les indigènes. — En 1884, appelé de nouveau à faire | partie de la Mission, dont les membres ont été répartis en deux groupes")Ml, a été attaché à celui qui, sous la direction de M. Doùmet-Adanson, a surtout exploré la vaste étendue de pays comprise entre Sfax et Gafsa et le nord des grands Chott ainsi que les îles Kerkenna et de Djerba. Son concours dans cet important et laborieux voyage!” a été aussi utile, et aux mêmes titres, quil l'avait déjà été en 1883 dans notre longue pérégrination; il a ausst bien mé- rité de la science par les soins qu’il apporte au classement de l’herbier spécial des États barbaresques dont il est chargé au Muséum. Il a déterminé avec une consciencieuse précision, comme j'ai pu le vérifier, les plantes recueillies dans le cours des expéditions exécutées en 1881 dans le Sahara en vue de l'étude d’un tracé de chemin de fer transsaharien et 1l a fait paraître une Énumération des plantes recueillies par le docteur Guard dans le Sahara (publié dans les Nouvelles Archives du Muséum, 2° série, V [1882], p. 129-151), une Note (d’une page [p. 235 |) Sur les collections de plantes du docteur Guiard (publié dans les Documents relatifs à la Mission dirigée au sud de l’Aloérie par le lieutenant-colonel Flatters, in-4°, 1884, édité sous les auspices du Minis- tère des Travaux publics), une Note sur les Plantes recueillies par Pascal Jourdan dans le cours de la Mission de M. l'ingénieur Choisy dans le Sahara algérien (extrait du journal le Naturalste, 1883, 14 pages), et plusieurs notes concernant les plantes de la flore Atlantique : Produits végétaux du marché de Sfax (publié dans le journal le Naturaliste, 1884, 5 pages); Les plantes et les fleurs d'agrément dans la régence de Tunis (ibid., 1884, 3 pages, et Garten Zeitung, 1885); Les médecins indigènes du sud de la Tumsie (publié dans le Journal d'histoire naturelle de Bordeaux et du Sud Ouest, 1885 , 15 pages, et dans le Globus du docteur Kiepert, 1886); Voyage du heutenant Palat au Touat (publié dans le journal le Naturaliste, 1880) Florule d'El-Araich (Larache), Maroc (ibid., 1887, p. 403-404). — Il a pus blié, en 1883, sous le titre de Petite Flore parisienne un ouvrage manuel sur la flore des environs de Paris. — Les importantes récoltes d'insectes de l’ordre des Orthoptères qu’il a faites dans les Missions de l’Exploration scientifique de la Tunisie de 1883 et 1884 ont été le point de départ du Catalogue rai sonné des Orthoptères de la Régence de Tunis (rédigé en collaboration avee M. Finot; publié dans la Revue des sciences naturelles, série 3, IV, Montpel: lier [1885 |, p. 193-232 et p. 333-367, avec 3 planches). Dans ce travail M. Bonnet a insisté avec raison sur ce fait que, pour les Orthoptères, comme on l’a constaté également pour les Mammifères, les Mollusques, les Arach- ® Voir dans l’article consacré à M. Doùmet-Adanson la composition de chacun des deux groupes. ® Voir dans l’article consacré à M. Doùmet-Adanson l'itinéraire parcouru par lui et ses collabo= rateurs. HISTORIQUE. XLI nides, les Coléoptères, et comme nous l’avions établi nous-même pour les végétaux, la Tunisie n’est pas divisée en régions naturelles nettement déter- minées , et qu'un certain nombre d’espèces qui, en Algérie, sont confinées dans la Région Saharienne, remontent jusque dans le nord de la Régence. Un pre- mier supplément à ce travail a paru dans le Naturahste sous le ütre : De quibusdam Orthopteris Tunetanis notula (1886). jampou (Ludovic ne). — M. L. de Campou a, en 1885 , été chargé par le Ministère des Affaires étrangères d’une mission quiavait pour but plus spécial des recher- ches géographiques et hydrographiques au Maroc. Dans le cours de cette mis- sion il a visité une grande partie de l’Empire marocain, ayant fait le difficile trajet d’Ouchda à Fez et de Fez au littoral; mais ce n est qu'à partir de Moga- dor, où il avait pris pour guide mon dévoué collecteur [brahim, qu'il s’est occupé de recueillir des plantes. I] s'était rendu, avec ce guide, à Agadir, et de là il se proposait de faire d'importantes récoltes botaniques dans la tra- versée de l'Atlas en revenant de Taroudant, lorsque le mauvais vouloir et le fanatisme des habitants le forcèrent de renoncer à poursuivre son voyage. Ses récoltes, bien que restreintes aux environs d'Agadir et à l'embouchure de l'Oued Sous, ne m'en ont pas moins fourni d'intéressantes indications de lo- calités. AUvET (Désiré). — M. Cauvet, pharmacien de 1" classe, docteur en médecine el docteur ès sciences, maintenant professeur à la Faculté de médecine de Lyon, a été, de 1868 à 1870, attaché, comme pharmacien en chef, à l'hôpital mi- litre de Bougie. M. Cauvet a mis à profit sa résidence dans cette ville pour y former un herbier local, de plus de 300 espèces recueillies aux environs immédiats de la ville et au Djebel Gouraïa, qu'il a bien voulu mettre à ma disposition. Get herbier offrait d'autant plus d'intérêt que les environs de Bougie avaient été surtout explorés peu de temps après l'occupation française, à une époque où les recherches, en raison de la soumission incomplète des tribus voisines, avaient été circonscrites dans un périmètre très restreint. LRY (Jean-Baptiste-Édouard). — M. le docteur Clary, médecin-major à l'hô- pital militaire de Daïa, depuis le mois de septembre 1886, a recueilli environ hoo espèces tant à Daïa que dans la partie des Hauts-Plateaux voisine, et a retrouvé la plupart des espèces qui y avaient été déjà constatées par MM. Munby, Lefranc, Warion, etc. Si M. le docteur Clary contmue avec le même zèle ses recherches botaniques pendant les trois années qu'il lui reste à passer en Alvérie, il enrichira certainement le catalogue de la flore algé- rienne de constatations intéressantes. iLAUDOT (Maurice). — M. le docteur Claudot, médecin-major de 1° classe, a, sur la demande de mon ami, M. le docteur V. Reboud, recueilli, en février et XLII HISTORIQUE. mars 1881, à Feriana et entre Tebessa et Feriana, d'assez nombreux échan-- tillons de plantes qu'il a bien voulu nous offrir. La petite collection que nous lui devons nous a fourni les premiers documents que nous ayons recus sur cette partie des Hauts-Plateaux algériens et tunisiens, explorés depuis par M. le docteur Robert et par M. A. Letourneux. Cosson (Ernest-Saint-Charles). — Dans la Notice sur les voyages et les explora- tions (p. 27-33) ont été exposés sommairement les itinéraires des huit voyages botaniques que le docteur E. Gosson, appelé à continuer l’œuvre de V’'Exploration scientifique, a faits en Algérie, de 1852 à 1880. Ces voyages, exécutés, d’après un plan méthodique, du nord à l'extrême sud ou de l’est à l’ouest dans les trois provinces, et dans lesquels ont été visitées les parties du pays alors incomplètement connues ou tout à fait inexplorées au point de vue botanique, ont fourni, indépendamment du nombre des espèces nou- velles qui y ont été découvertes, des données d'ensemble sur la flore de VAE gérie qui ont permis de la diviser en régions naturelles aussi distinctes par leur végétation spontanée que par leurs cultures et d'indiquer pour chacune des régions ses véritables affinités botaniques. Désireux d'étudier sur le terrain la flore de la Tunisie et de continuer dans cette contrée les études qu'il avait faites en Algérie, M. E. Cosson accepta avec empressement l'offre qui lui fut faite, en 1882, par M. le Ministre de lInstruction publique, sur la propos tion de M. X. Charmes et du regretté professeur H. Milne Edwards, de faire partie et de procéder à l’organisation d’une Mission de l'exploration scienti- fique de la Tunisie, chargée des recherches sur les sciences naturelles dans la Régence et des publications où devaient être consignés les résultats de ces recherches. Il s’'empressa de provoquer l'adhésion des personnes qui par leurs connaissances spéciales ou par l’importance de leurs voyages scientifiques en Algérie ou en Tunisie étaient indiquées à juste titre pour être attachées à la Mis sion). — En 1883, le Ministre de l’Instruction publique, prenant en considé ration la demande de M. E. Cosson , accorda un premier crédit ® pour un voyage d'exploration dont le but était de procéder à des recherches sur l’histoire natu- relle, et principalement sur la botanique de la riche contrée récemment soumise au protectorat français. La mission que M. E. Cosson était appelé à l'honneur de ) Dès 1882 ont été nommés membres de la Mission : pour la Zoologie (Mammifères et autres vertébrés), M. F. Lataste; pour l’'Entomologie, M. E. Simon, ancien président de la Société ento- mologique ; M. Valéry Mayet, professeur à l'École d'agriculture de Montpellier ; pour les Mollusques terrestres et fluviatiles, M. À. Letourneux, avec le concours de M. J.-R. Bourguignat; pour la Palé- ontologie, M. Ph. Thomas, vétérinaire militaire de 1° classe; pour la Botanique, MM. E. Cosson, Doùmet-Adanson, A. Letourneux, V. Reboud, G. Barratte et E. Bonnet; pour la Géologie, M. G: Rolland , ingénieur des mines. ® Le crédit attribué à la Mission était insuffisant pour faire face aux frais du voyage qu’elle devait exécuter; mais, comprenant toute l'importance des résultats à obtenir, elle n’hésita pas à parfaire la somme nécessaire pour la pleine réalisation du programme qu'elle s'était tracé. HISTORIQUE. XLIII diriger, et aux explorations de laquelle il a pris une part active, se composait de MM. Doûmet-Adanson, président de la Société d'histoire naturelle et d'horti- culture de l'Hérault et de la Société d’horüculture et d’émulation de l’Allier: Letourneux, conseiller honoraire à la Cour d'appel d'Alger; V. Reboud, doc- teur en médecine, médecin militaire de 1° classe en retraite; Bonnet, docteur en médecine, préparateur au Muséum d'histoire naturelle: Barratte, conser- vateur des collections de M. E. Cosson; à la mission était adjoint M. Clément Duval, aide-préparateur au laboratoire de M. E. Cosson. — L'itinéraire à suivre par la Mission devait lui permettre de visiter, à la saison la plus avan- tageuse, le plus grand nombre de localités du littoral et de l'intérieur peu connues ou complètement inexplorées au point de vue de la botanique, de l'extrême nord de la Tunisie à El-Djem, vers la limite septentrionale de la véritable région de la culture en grand du Dattier. Les exploralions, en adop- tant ce programme étendu, devaient fournir la plus grande somme de docu- ments nouveaux et permettre de rechercher si les régions botaniques natu- relles, qui sont nettement tranchées en Algérie, existent aussi en Tunisie, et de constater la limite septentrionale des espèces qui, en Algérie, sont confinées dans la Région Saharienne et qui, dans la Régence, s’avancent plus vers le nord. Pour exécuter un tel programme, il fallait, pendant plus de deux mois, camper sous la tente, faire chaque jour de longues courses à cheval et se livrer à des recherches et à des annotations de tous les instants. Le voyage dans ces conditions entrainait de sérieuses difficultés d'organisation et d’exé- cution, mais c'était la seule combinaison qui püt permettre d'explorer le pays pas à pas et le plus fructueusement; aussi, malgré l'âge déjà avancé de la plupart des membres de la Mission, aucun d’eux n’hésita à en subir toutes les fatigues et les privations. Le nombre des espèces étant trop considérable dans le nord de la Tunisie pour que dans une reconnaissance rapide et aussi étendue un botaniste isolé püt recueillir les documents nécessaires au recen- sement presque complet des éléments de la végétation, les membres de la Mission ont presque constamment voyagé en commun et combiné leurs efforts en vue des résultats à obtenir, faisant passer l'intérêt de la science avant les satisfactions d’amour-propre que leur auraient offertes des découvertes per- sonnelles. — L'exposé suivant de l'itinéraire parcouru par la Mission, du 3 mal au 15 Juillet®?, et des résultats qu’elle a réalisés permettra d'apprécier l'activité et le dévouement avec lesquels elle a accompli la tâche laborieuse qu'elle s'était imposée. Les membres de la Mission, du 3 au 7 mai, ont fait des herborisations à La Goulette, aux ruines de Carthage, aux environs immédiats de Tunis, et une excursion par la voie ferrée à Djedeïda et à Tebourba. — Le 7, ils cam- ® Voir pour plus de détails le Rapport à M. le Ministre de l'Instruction publique et des Beaux-Arts ur la Mission botanique chargée, en 1883, de l’exploration du nord de la Tunisie, par E. Cosson, rochure in-8° de 31 pages ; Imprimerie nationale, 1884. XLIV HISTORIQUE. paient à Hammam-el-Lif, et le 8 ils y herborisaient dans les marécages mari times et dans les dunes. — Le 9, ils exploraïent le Djebel Bou-Kourneïn. = Le 10, ils gagnaient Kroumbalia après une riche herborisation vers Ksar-eb | Maltei. — Le 11, ils faisaient le trajet de 32 kilomètres de Kroumbalia à Hammamet. — Du 12 au 25, ils ont exploré la presqu'ile du Cap Bon qui n'avait encore été l'objet d'aucune recherche botanique, si ce n'est vers sa base. Ils y ont fait surtout d'importantes récoltes à Nebeul, Kourba, Menzel. Temim, Kelibia, El-Haouiria, aux rochers voisins des antiques carrières d'Hermæum (Ghiran-el-Haouiria), à l’extrémité rocheuse de la presqu'ile et au cap Bon, vers la pêcherie de la Tonnara, à Zaouiet-el-Mpoaïz, dans l'extrémité nord du Djebel Abd-er-Rahman, désignée par les indigènes sous Je nom de Djebel Gheban, dans les environs du campement de Zougag, à la Guerah El-Akhal, dans la vallée de l’Oued Bou-Noukhal, à Fortuna, sur les pentes et la crête du Djebel Abd-er-Rahman, à Menzel-bou-Zelfa, à Soliman. Le 25, ils revenaient à Hammam-el-Lif, après avoir fait une intéressante herborisation dans les dunes. — Le 26, 1ls visitaient de nouveau les dunes à l'est d’'Hammam-el-Lif. — Le 27, ils se rendaient à Tunis par le chemin de fer pour herboriser à la Manouba et au Bardo. — Le 29, ils allaient camper vers les ruines de l'établissement militaire de la Mahamedia, récemment détruit. — Le 30, ils gagnaient Zaghouan, en longeant les ruines de l’aqueduc ro= main et en traversant le col de Fedj El-Ousth. — Le 51, après avoir visité les jardins de Zaghouan et les ruines romaines qui entourent la prise d’eau: ils exploraient le Djebel Zaghouan. Le 1° juin, deux des membres de la Mission font une nouvelle ascension dans la montagne jusqu'au sommet de l’un des pitons qui dominent la Zaouïa de Sidi-bou-Gabrin. — Le 2, après une halte à Hammam-Zeriba, auprès des ruines d’un therme romain et de l'établissement d’un bain arabe, ils viennent camper dans la plaine de Medekeur, au voisinage immédiat de la source d’Aïn Medekeur entourée de ruines romaines. — Le 3, après avoir constaté, au pied du coteau dominé par le village pittoresque de Takrouna, la présence de quelques plantes intéressantes au point de vue de la géographie botanique, ils visitent les environs de Dar-el-Bey, établissement principal du domaine de l’Enfida , et ils viennent camper aux marabouts d'Henchir-Souia. — Le 4 , après une grande halte à la Dachera de Sidi-bou-Ali, ils gagnent Sousa, où ils n'ar- rivent qu'à la nuit. — Le 5 , ils font une première reconnaissance aux environs de la ville. — Le 6, une course dans les dunes leur fournit la constatation de plusieurs plantes sahariennes qui remontent jusqu’à cette localité. — Le 7, en prenant en sens inverse la direction suivie le 4, ils reviennent explorer une intéressante station au nord de Hammam-Sousa, qu'ils n'avaient fait que ” traverser. — Le 8, ils quittent Sousa pour gagner Monastir, où ils campent dans la Kasbah. — Le 9, ils vont faire la orande halte au voisinage du village de Ksiba-el-Mediouni, près des ruines de Lemta (Leptis parva), où HISTORIQUE. XLV ils retrouvent encore quelques espèces qui, en Alsérie, sont confinées dans la Région Saharienne, et ils viennent camper au voisinage des jardins de Teboulba. — Le 10, ils reviennent sur leurs pas par la route suivie la veille, et, vers les vastes plantations d'Oliviers désignées par les indigènes sous le nom de Saguiet-Matoug, ils font une herborisation riche en plantes de la Région Saharienne ; dans l'après-midi ils se dirigent sur Mehedia, où ils doi- vent camper après avoir passé auprès du cap Ras-Dimas et des ruines de Thapsus. — Le 11, après avoir visité le Bordj de Mehedia et le cap Africa, ils viennent camper à Ksar-el-Sef, — Le 12, ils font la grande halte dans le territoire des Ouled Meter et ils installent, avant la nuit, leur campe- ment au voisinage des ruines grandioses de l’amphithéâtre d’'El-Djem, limite sud du voyage de la Mission. — Le 13, ils explorent les ruines et le vaste périmètre occupé jadis par la ville romaine. — Le 14, après avoir fait la orande halte au village de Bou-Merdès, dans les ravins des coteaux qui pré- cèdent le village de Zeram-ed-Din, où ils doivent dresser leurs tentes, ils ont la satisfaction de rencontrer un groupe d'espèces qui, en Alvérie, sont pro- pres à la Résion Saharienne et aux parties les plus chaudes des Hauts-Pla- teaux. — Le 15, par un siroco intense, ils traversent une plaine desséchée pour gagner le puits de Touadjeur, et de là atteindre les bords de la Sebkha Sidi-el-Hani exploitée comme saline; de l'extrémité nord de la Sebkha, après les faligues de cette laborieuse et rude journée, ils ont encore à par- courir plus de 15 kilomètres pour arriver au poste français de Sidi-el-Hani. — Le 16, après avoir exploré le coteau dominé par le marabout de Sidi-el- Hani, ils font une intéressante herborisation dans la vaste dépression humide (Merdja) où sont creusés des puits à eau presque douce; dans la plaine argi- leuse salée, en grande partie couverte de Salsolacées, qui précède Kerouan, ils ont l’agréable surprise de trouver sur des alluvions sablonneuses un oroupe d'espèces de la région du Dattier. — Le 17, après avoir visité la ville sainte de Kerouan, ils font une rapide excursion jusqu'aux vastes bassins récemment déblayés qui jadis recevaient, par une canalisation souterraine, les eaux dérivées de l’Oued Cherichira. — Le 18, ils quittent Kerouan, dans l'après-midi, pour gagner, par un court trajet, la maison de plaisance de Djenan-el-Farik. -— Le 19, à quelques kilomètres au sud-ouest de Djenan-el-Farik, un terrain sablonneux leur offre un certain nombre de plantes sahariennes dont quelques-unes qu'ils voient pour la première fois; après deux heures d’une course assez rapide, ils atteionent la chaîne des monticules qui bordent l'étroite vallée de Oued Cherichira , où ils installent leur campement. La soirée ainsi que la journée du 20 sont consacrées à une herborisation qui donne des résultats inespérés. M. Letourneux y dé- couvre une nouvelle espèce d’Aristida (A. Aristidis) et M. Reboud y constate la présence du Dioiarin commutata qui, en Algérie, n’est connu qu'aux environs de Biskra, et qui est accompagné d’un assez grand nombre d’autres XLVI HISTORIQUE. espèces sahariennes; dans un ravin voisin de notre campement, M. Doûmet- Adanson fait l'intéressante découverte d’un ossement de Mastodonte, genre fossile qui n'avait pas encore été constaté dans l'Afrique septentrionale, = Le 21, après avoir quitté le campement d’Aïn-Cherichira, les membres delà Mission font la grande halte près de la source d’Aïn Mezinna, vers l'Oued. Marouelil, dans le lit duquel ils viennent camper après une descente par une berge escarpée et rocheuse. — Le 22, pour gagner le village de Kessera, ils traversent le bois montueux désigné sous le nom de forêt de la Kessera (Ghaba- mta-Kessera), et leur campement est à peine installé qu'ils font une rapide reconnaissance dans les environs et sur le plateau qui domine le village. — Le 23, ils explorent les jardins et les plantations d'Oliviers qui s'étendent en éventail sur le versant de la montagne et font une intéressante herborisation au milieu des broussailles qui en couvrent les parties incultes. — Le 24, als gagnent les ruines de Makter en traversant la partie occidentale de la forêts. en descendant du plateau, en grande partie occupé par les ruines et les ves- tiges de l'antique cité (Oppidum Mactaritanum), ils traversent un ruisseau (Oued Bou-Saboun) et de ce point suivent une ligne de pentes conti nues jusquà la montagne qui précède Souk-el-Djema, et sur laquelle croissent un certain nombre d'espèces qui, en Algérie, sont propres aux Hauts-Plateaux; peu de temps avant la nuit ils gagnent en toute hâte le camp français de Souk-el-Djema. — Le 25, les premières heures du jour sont con: sacrées à l'exploration des environs du camp; puis, les membres de la Mis= sion se dirigent à travers des bois rabougris sur Hammam-Zoukra, où exis tent les ruines d’un arc de triomphe et des dolmens, et se portent ensuite rapidement à Ellez, où ils se proposent de faire une halte consacrée à l’her- borisation, mais l’herborisation est malheureusement interrompue par un vent d’une violence extrême suivi d’une pluie diluvienne, et ce n’est pas sans difficultés qu'ils traversent la vaste plaine de Sers, dont le sol argileux dé- trempé par les eaux rend le parcours très pénible pour leurs montures ; aussi n’arrivent-ils qu'à la nuit fermée à leur lieu de campement sur lOued Tessa, vers son confluent avec l’Oued Zafran. — Le 26, pour se rendre à EIKef, ils franchissent un premier relief montueux et le Djebel Zafran, tra- versent la plaine qui s'étend entre cette montagne et El-Kef et viennent camper au voisinage immédiat de la ville. — Le 27, ils explorent les environs du campement pendant que M. Letourneux aborde la longue crête calcaire qui domine la ville, et, dans l'après-midi, tous quittent, non sans regret, EI-Kef, pour aller camper à Nebeur, où les tentes sont dressées sur les bords de lOued Kehel, affluent droit de l'Oued Melleg. — Le 28, les explorateurs gagnent aussi rapidement que possible Souk-el-Arba, d’où ils doivent aborder lé territoire de la Kroumirie, et terminent la journée par une herborisation dans laquelle ils recueillent la plapart des espèces caractéristiques de la vallée de la Medjerda. — Le 29, en quittant Souk-el-Arba ils rejoignent la route de HISTORIQUE. XLVII : Fernana et font la grande halte à l'ombre d’un gigantesque Chêne-Liève, en arabe Fernan, qui a donné le nom à la localité; de Fernana au Camp-de-la- Santé (Fedj El-Saha) ils trouvent la végétation dans son plein développement, et ils dressent leurs tentes au Camp-de-la-Santé dans une forêt de Chênes-Lièoe et de Chênes-Zen ( Quercus Mirbecku). — La journée du 30 juin et la matinée du 1° juillet sont consacrées à une exploration attentive d’une assez grande étendue de la forêt, et les membres de la Mission sont à même de constater l’analogie de la flore de cette riche localité avec celle des montagnes des envi- rons de Bône (Djebel Edough). Le 1° juillet, vers midi, ils quittent le Camp-de-la-Santé pour gagner rapidement Aïn-Draham par la route tracée à travers les futaies , et installent leurs tentes à la base du Djebel Bir, sur le versant occidental duquel sont éta- blies les constructions lévères du camp français et du nouveau centre de po- pulation d’Aïn-Draham. — Le 2, la matinée est consacrée à l'exploration de la vallée où est établi le campement. L’herborisation terminée, ils gravissent la pente en partie occupée par le camp et le nouveau centre de population, et, d’après les conseils du général Riu, qui leur a fait le plus aimable accueil, ils transportent leur campement, en pleine forêt, au lieu dit le Camp-des- Kroumirs. — Le 3, ils font, de grand matin, l'ascension de la partie du Djebel Bir située au-dessus du camp, et dans l'après-midi ils visitent la partie nord-ouest de la forêt jusqu'à l’entre-croisement des routes de Tabarque et de La Calle. — Le 4, ils parcourent la forêt dans la direction de l’est, descendent dans la vallée de Oued El-Kebir près de la source d’Aïin Ahmra et ne rentrent qu'à la nuit au campement; cette course est la dernière que la Mission, encore au complet, ait faite dans le massif central de la Krou- mirie, car le lendemain matin M. Doûmet-Adanson doit partir pour Tunis et les autres membres se dirigeront sur Tabarque, d’où MM. Letourneux et Re- boud gagneront l’Aigérie. — Le 5 , ils prennent dans la forêt la direction suivie la veille, puis, pour rejoindre l’ancienne route de T'abarque dite du Ravin-des- Ruines, ils descendent dans la vallée de l’Oued El-Kebir, qu'ils suivent jusqu’à la nouvelle Tabarque, et terminent la journée par l'exploration attentive de l'ilot rocheux de Tabarque couronné par l’ancien fort (Bordj Kedim). — Le 6, MM. Letourneux, Barratte, Bonnet et Cosson, pendant que M. Reboud relève des inscriptions, consacrent la matinée à une assez longue herborisation dans les dunes et dans les terrains marécageux qui s'étendent à l’est de la ville, et cette dernière course enrichit le catalogue de la Tunisie de plusieurs espèces nouvelles pour la flore. Dans l’après-midi, ce n’est pas sans tristesse que MM. Barratte, Bonnet et Cosson, avant de regagner Aïn-Draham, font leurs adieux à MM. Letourneux et Reboud , qui, par leur grande habitude des explo- rations botaniques, l'étendue et la variété de leurs connaissances , ont contribué pour une large part aux résultats obtenus par la Mission, aux recherches de laquelle, maloré leur âge, ils se sont associés avec un zèle el une ardeur XLVHII HISTORIQUE. réellement juvéniles. — Le 7, pendant que MM. Barratte et Bonnet procèdent à la préparation des récoltes, M. Cosson n’enregistre pas moins de 150 espèces | aux environs immédiats du campement. Une course faite en commun, dans | l'après-midi, au sud d’Aïn-Draham, dans la forêt, jusqu'aux sources d'Aïn Draham, dites du 18°, enrichit encore le catalogue de plusieurs espèces inté- ressantes, dont deux nouvelles pour la flore de la Tunisie. — La journée du 8 est consacrée tout entière à une exploration des environs du campement et à une herborisation sur la pente où est établi Aïn-Draham. Cette dernière jour- née de séjour dans le massif central de la Kroumirie a fourni encore d'utiles indications consignées dans le catalogue général © des 533 espèces ou variétés de plantes observées dans ce massif montueux boisé, qui, avant les recherches de la Mission, n'avait été abordé par aucun botaniste. — Le 9, départ du Camp-des-Kroumirs pour Souk-el-Arba, distant de 42 kilomètres, et de cette station trajet en chemin de fer jusqu'à Tunis. — Le 10, toute la jour- née est employée, à Tunis, au classement et à l'emballage des nombreux paquets de plantes que nous avions successivement adressés à M. le capitaine Oudri, qui avait eu l’obligeance de les réunir dans son habitation et de leur donner les soins nécessaires pour en assurer la conservation. — Le 1 1, après avoir fait des visites aux autorités civiles et militaires auxquelles nous avons exprimé toute notre reconnaissance pour la sollicitude dont elles nous ont en- tourés et pour le concours aussi bienveiïllant qu'’eflicace qu’elles nous ont donné, et qui seul a rendu possibles nos longues et laborieuses pérégrinations, nous nous empressons de terminer nos préparatifs pour notre retour en France, qui doit avoir: lieu par le paquebot du 14. Vers deux heures, M. Barratte et moi montons dans une voiture qui doit, le soir même, nous conduire à Bizerte, le lendemain à El-Alia, et nous ramener le 13 à Tunis, en passant par Porto- Farina et les ruines d'Utique; à minuit seulement nous arrivions à Bizerte: — Le 12, dès cinq heures du matin, nous nous empressons de visiter la ville et de faire une intéressante herborisation sur la plage jusque vers la pêcherie de Sidi-Cherif et dans les premiers jardins de Zarzouna. Vers deux heures, au moment même où nous devions monter en voilure pour gagner El-Alia, nous avons la vive contrariété de ne pouvoir surmonter des difhcul- tés qui nous forcent à perdre en pourparlers inutiles le temps que nous aurions pu employer si utilement pour nos recherches botaniques sur une partie du littoral qui, depuis Vahl, n’avait été l'objet d'aucune exploration d'ensemble. — Le 13, nous partons de grand matin pour regagner Tunis par la route que nous avions suivie l'avant-veille, ne cessant de prendre des notes sur la végétation, bien que nous ayons à souffrir d’une température torride déter- minée par un violent siroco. — Le 14, nous nous embarquons pour Mar- selle, où nous arrivons le 16, après avoir eu à subir pendant toute la traver- sée un tangage des plus violents. M Voir E. Cosson, Note sur la flore de la Kroumirie centrale. HISTORIQUE. XLIX La Mission botanique de 1883 a parcouru près de 1500 kilomètres, soit pour le trajet d’un point à un autre, soit pour des excursions autour des centres principaux de ses explorations. Ses recherches ont enrichi le catalogue de la flore tunisienne de 380 espèces, ce qui, dès 1883, en a porté le chiffre à 1780. Sur le nombre des espèces constatées par la Mission six seulement sont nouvelles pour la science : Scabiosa farinosa, Gentaurea Kroumirensis, Onopordon Espinæ, Linaria Fontanesi, Arishida Aristidis, À. Tunetana ; mais l'intérêt de ses recherches consiste bien moins dans le nombre des plantes nouvelles pour le pays ou pour la science que dans l’importance des données recueillies sur la distribution des espèces, dent la plupart ont été constatées à plusieurs ou à de nombreuses localités. Ces données ont permis d'établir que dans le nord de la Régence les plantes observées par la Mission entre Bizerte et El-Djem sont, à l'exception d’une cinquantaine seulement, connues en Al- gérie. On doit également aux recherches de la Mission d’avoir constaté que les régions botaniques (Réoion Méditerranéenne, Réoion des Hauts-Plateaux , Région Saharienne), en général si nettement délimitées en Algérie, tendent à se confondre en Tunisie. En raison de l'absence d’un vaste massif de Hauts- Plateaux dirigé, comme en Alvérie, du sud-ouest au nord-est, en raison aussi de l'influence maritime qui se fait sentir dans une grande partie du pays, sur de très nombreux points, souvent fort distants des latitudes qui limitent leur aire en Aloérie, principalement dans les terrains sablonneux, on trouve groupées, dans un espace restreint, des espèces qui en Algérie sont les unes confinées dans la Région Méditerranéenne, les autres dans la Région Saha- rienne. Ges faits, confirmés du reste par les observations des explorateurs chargés des autres branches de l'histoire naturelle, n’ont pu être rigoureu- sement établis que grâce au zèle et au dévouement avec lesquels tous les membres de la Mission se sont appliqués à réunir les éléments d’une statistique à peu près complète des plantes existant dans la vaste étendue de pays qu’ils ont minutieusement explorée en commun ©. M. E. Cosson, après la Mission de Tunisie de 18835, a dû à reoret renoncer aux explorations scientifiques auxquelles il eût été heureux de s’associer. (Le nombre des plantes qui, à la fin du siècle dernier, avaient été signalées en Tunisie par Desfontaines et Vahi, les premiers botanisies qui aient exploré le pays, était inférieur à 300. Les collections formées depuis 1850 par MM. d’Escayrac de Lauture, Espina, L. Kralik, H. Duveyrier, D' Lagrange, Doùmet-Adanson, de Tchihatchef, D' André, J. Ball, D° Claudot, Roux, D’ J. Re- boud, Durègne, etc., collections dont j'ai fait l'étude attentive, avaient porté ce nombre à 1400. Parmi les botanistes que nous venons de citer, ceux qui avaient pris la plus large part dans l’ex- ploration du pays sont : MM. Espina, L. Kralik, Doumet-Adanson, D'André, Roux, D’ J. Reboud. ® Ces consciencieuses investigations ont été continuées avec le même zèle et le même succès en 1884 par MM. Doùmet-Adanson et Bonnet dans la partie méridionale de la Tunisie, surtout au nord des grands Chott; en 1884, 1886 et 1887 par M. A. Letourneux, surtout au sud de ces mêmes Chott, sur la frontière de l'Algérie, et dans l’intérieur, de l'extrême limite méridionale de la Régence à la Méditerranée. (Voir les articles consacrés à ces explorateurs.) 2 HISTORIQUE. Tout son temps a été consacré à la mise en œuvre des documents récemment recueillis tant en Tunisie qu’en Algérie et au Maroc, à la rédaction et à l'im- pression de ses ouvrages en cours d'exécution, à l’organisation des missions qui, chaque année, sous les auspices du Ministère de l'Instruction publique, ont exploré la Régence, tant au point de vue des autres sciences naturelles qu'à celui de la botanique; il a eu aussi à diriger et à surveiller l'im- pression des diverses publications dont les explorations faites en Tunisie ont été l’objet, et qui ont paru sous les auspices du Ministère de lInstruction publique (”. Malgré la multiplicité de ces occupations, il a continué à faire poursuivre au Maroc les récoltes botaniques commencées sous sa direction, dès 1898, par le Chleuh Tbrahim et feu le rabbin Mardochée, et, l’année dernière, pour remplacer Mardochée, qui, après avoir quitté le Maroc, s'était établi à Oran, où il est mort, il s’est assuré le concours d’un nouveau collecteur, () Travaux rédigés d’après les documents recueillis par les membres de la Mission de l'exploration scientifique de la Tunisie, ayant déjà paru ou devant paraitre pro- chainement, sous les auspices du Ministère de Instruction publique (© : E. Simon. — Étude sur les Arachnides recueillis en Tunisie en 1883 et 1884 par MM. A. Letourneux, M. Sédillot et Valéry Mayet (in-8°, 1885, 55 p., plus 1-1v p.). Ed. Lefèvre (avec le concours de MM. L. Fairmaire, de Marseul et D' Sénac). — Liste des Coléo- ptères recueillis en Tunisie en 1883 par M. A. Letourneux (in-8°, 1885, 16 p.). E. Simon. — Étude sur les Crustacés terrestres et fluviatiles recueillis en Tunisie en 1883, 1884 et 1885 par MM. A. Letourneux, M. Sédillot et Valéry Mayet (in-8°, 1885, 21 p.). À. Puton. — Énumération des Hémiptères recueillis en Tunisie en 1883 et 1884 par MM. Valéry Mayet et M. Sédillot, suivie de la description des espèces nouvelles (in-8°, 1886, 24 p.). A. Letourneux et J.-R. Bourguignat.- Prodrome de la Malacologie terrestre et fluviatile de la Tunisie (in-8°, 1886, 166 p.). F. Lataste. — Catalogue critique des Mammifères apélagiques sauvages de la Tunisie (in-8°, 1887; La p., plus I-xv p.). J. Bigot. — Énumération des Diptères recueillis en Tunisie dans la mission de 1884 par M. Valéry Mayet , suivie de la description des espèces nouvelles (sous presse pour paraitre prochaine= ment). A. Letourneux. — Rapport botanique sur une mission scientifique exécutée en Tunisie en 1884 sous la direction de M. A. Letourneux (encore inédit). Doùmet-Adanson. — Rapport sur une mission scientifique exécutée en Tunisie en 1884 sous la direction de M. Doûmet-Adanson (encore inédit). Autres publications dont les recherches de la Mission de l'exploration scientifique de la Tunisie ont été l’objet : E. Bonnet et A. Finot. — Catalogue raisonné des Orthoptères de la Régence de Tunis ; Montpellier, 1885, in-8° de 80 pages, avec 3 planches (extrait de la Revue des sciences naturelles, sér. à; IV, p. 193-232 et 333-3067). Valéry Mayet. — Voyage dans le sud de la Tunisie; Montpellier, 1886 , in-8° de 206 pages, avec une - carte (extrait du Bulletin de la Société languedocienne de géographie, 1885-1886). ® Voir pour les publications de M. E. Cosson sur la Tunisie la mention qui en est donnée à la fin du présent article. | HISTORIQUE. LI M. Grant, résidant à Rabat. (Voir les articles consacrés au Chleuh Ibrahim et à M. Grant. ) Depuis 1881, date à laquelle a paru la première partie du Compendium, consacrée à l'historique et à la géographie, M. E. Cosson a publié : les Tllus- trationes Floræ Atlanticæe , grand in-4°, dont deux livraisons de 25 planches chacune, avec un texte descriptif et explicatif, ont été éditées en 1882 et 1884, et dont la troisième le sera prochainement; Considerations générales sur la distribution des plantes en Tunisie et sur leurs principales affinités de géographie botanique (Comptes rend. Acad. Se. XCGVIIT, séance du 25 février 1884, p. 467-h71); Rapport à M. le Ministre de l’Instruction publique et des Beaux- Arts sur la Mission botanique chargée, en 1883, de l’exploration du nord de la Tunisie (in-8°, 31 p., Imprimerie nationale, 1884); Forêts, bois et brous- sailles des principales localités du nord de la Tunisie explorees en 1883 par la Mission botanique (in-8°, ka p., Imprimerie nationale, 1884); Note sur la flore de la Kroumirie centrale (in-8°, 33 p., extrait du Bulletin de la Societe botanique de France, XXXII, additions à la séance du 26 juin 1885). Concur- remment M. E. Cosson a fait imprimer les 1 4 premières feuilles du Conspectus Flore Atlanticæ et les 5 premières feuilles du Catalogue raisonnée de la flore de la Tumsie. Counerc (Paul-Marie-Amédée). — M. le docteur Coudere, médecin-major au 9° régiment de zouaves, a été attaché en 1882 à l'expédition commandée par le général Delebecque dans le sud de la province d'Oran, et a séjourné environ un an au poste avancé d’Aïn-Sefra. Il a profité de ce séjour pour re- cueillir toutes les plantes qu'il a rencontrées tant à ce poste qu’à Aïn-Sefissifa , et il en a. formé un herbier tenu avec beaucoup de soin. Aussi ce n’est pas sans regret que M. Coudere a dû, en 1884, renoncer à ses recherches bota- niques dans la province d'Oran pour se rendre au Tonkin avec un bataillon de son répiment. Ph. Thomas. — Sur la découverte de gisements de phosphate de chaux dans le sud de la Tunisie, avec une coupe géologique (Compt. rend. Acad. Sc. CT, séance du 7 décembre 1885, p. 1184- | 1187). — Sur la découverte de nouveaux gisements de phosphate de chaux en Tunisie (Compt. rend. Acad. Sc. CIV, séance du 9 mai 1887, p. 1321-1324). G. Rolland. — Sur la montagne et la grande faille du Zaghouan , Tunisie (Compt. rend. Acad. Sc. CI, séance du 7 décembre 1885, p. 1187-1190). — Sur la géologie de la Tunisie centrale, du Kef à Kairouan (Compt. rend. Acad. Sc. CIT, séance du 7 juin 1886, p. 1344-1347). — Sur la géologie de la région du lac Kelbia et du littoral de la Tunisie centrale ( Compt. rend. Acud. Sc. CIV, séance du 28 février 1887, p. 597-600). À. Letourneux. — Voyage botanique en Tunisie dans le sud du RCE (Bull. Soc. bot. XXXIII, [1886], p. 541-546). F. Rouire. — La découverte du bassin hydrographique de la Tunisie centrale et l'emplacement de l'ancien lac Triton; Paris, 1887, 1 vol. in-8°, 187 p., plus xix p., avec 9 cartes. in | HISTORIQUE. 4 | Desraux (Odon). — M. Debeaux, pharmacien principal des hôpitaux militaires, | qui, de 1855 à 1859, avait été successivement chargé en Algérie de la direc- | tion du service pharmaceutique à Boghar et à Fort-National (voir Notice. | p. 33-34), a été appelé une seconde fois en Algérie, de mars 1880 à février | 1885, et attaché à l'hôpital militaire d'Oran. Pendant cette période de cinq | ans, il a fait presque chaque jour des courses botaniques aux environs de a | ville, dans un rayon de 8 à 10 kilomètres , et les points que dans ce périmètre | il a le plus fréquemment visités sont : le Grand-Ravin, les versants nord et sud du Djebel Santo et le plateau de ce relief montueux jusqu’à Mers-el-Kebir, les rochers maritimes entre les Bains-de-la-Reine et Mers-el-Kebir., les falaises et les dunes de la Batterie-Espagnole, Arcole, La Senia, Misereuin. Ayant, dès son arrivée à Oran, été attaché à la commission médicale de l'arrondissement il a eu l’occasion d’en visiter chaque année les diverses communes, aux époques | les plus favorables pour l’herborisation. C'est dans ces conditions qu'ont été : faites ses recherches botaniques à Sidi-Ghami, Mangin, Valmy, Arbal; | Christel, Saint-Cloud, Saint-Leu, Arzew, La Macta; Le Tlelat, Saint-Denis- | du-Sig, Perrévaux, Lourmel; au Rio-Salado, aux thermes d'Hammam-bou- : Hadjar, Aïn-Temouchent, Ain-Khial , etc. ; il a parcouru le littoral de Bou-Sfer à Aïn-el-Turk et au cap Falcon, les reliefs montueux d'El-Ansor, la plage entre Mers-el-Kebir et la plaine des Andalouses, le relief montueux des Gha- mara. Il a en outre visité les environs immédiats de Mostaganem et une partie du Dahra, entre Aïn-Tedelès et les villages de Cassaigne et de Bosquet, où il a surtout herborisé à Pont-du-Chelif, Ouillis, Bosquet, etc. Dans ses excursions botaniques, continuées avec une si persévérante téna- cité pendant les cinq années de son second séjour à Oran, M. Debeaux à recueilli environ 1200 espèces, dont les échantillons font partie de l’herbier spécial d'Algérie qu'il a commencé dès 1855 et qu'il a hbéralement mis à ma disposition, comme il l’a fait pour tous les botanistes qui se sont occupés de la flore Atlantique. Il s’est aussi toujours fait un plaisir de communiquer des échantillons de ses plantes aux nombreux botanistes avec lesquels 1l est en relation , et il a fourni un assez grand nombre d'espèces d'Algérie à l’impor- tant exsiccala de la Société Dauphinoise. | Douuerçus (François). — M. Doumergue, professeur au lycée d'Oran depuis le mois de septembre 1886, n'a pas encore pu étendre ses herborisations au delà des environs immédiats de la ville; mais 1l profite de tous les moments que lui laissent ses fonctions pour se livrer à des recherches botaniques, et il n’est pas douteux que son zèle ne soit récompensé par d'intéressantes découvertes, même sur les poiñts qui ont déjà été le plus fréquemment visités. C’est ainsi que ce jeune botaniste, aussi zélé qu'infatigable, a trouvé à Valmy, à la fin de février de cette année, le Linaria elalinoides, rare aux environs d'Oran. RS Le © a — — —— HISTORIQUE., LUI oûmer-Apanson (Paul-Napoléon). — M. Doûmet-Adanson, l'ami dévoué qui m'a donné, comme je me suis plu à le reconnaître (voir Notice, p. 34), le concours le plus utile dans le voyage que j'ai fait avec lui et MM. V. Reboud, L. Gautier et É. Simair (voir Notice, p. 29) dans la partie septentrionale de la pro- vince de Constantine, avait, dès 1874, fait une importante reconnaissance botanique en Tunisie (voir Notice, p. 34, et le Rapport sur sa mission scientifique en Tunisie, publié dans les Archives des Missions scientifiques et lütéraires , 3° série, IV). Il était donc naturellement désigné pour faire partie de la Mission de l'exploration scientifique de la Tunisie, instituée définitive- ment en 1883 par le Ministre de l’Instruction publique. Gette Mission, que j'étais appelé à l’honncur de présider et aux recherches de laquelle je tenais à m'associer, au moins cette première fois, pour inaugurer la série des explorations qu’elle devait accomplir, avait, dans cette première année, à porter surtout ses études sur la flore du nord de la Régence. Le nombre des espèces végétales dans cette partie du pays est trop considérable pour que, dans une reconnaissance rapide, un botaniste isolé puisse recueillir les documents nécessaires au recensement presque complet des éléments de la végétation; aussi les membres de la Mission ont-ils presque constamment voyagé en commun et combiné leurs efforts. (Voir mon Rapport à M. le Mi- mistre de lInstruction publique et l'article consacré à M. E. Cosson dans ce Supplément.) En 1884 les membres de la Mission , chargés plus spécialement de l’histoire naturelle, avaient surtout à visiter la plus grande partie de la Tunisie méri- dionale , tant au nord qu’au sud du Chott El-Fedjedj et au nord du grand Chott El-Djerid. Cette contrée, dont les recherches de Desfontaines, de M. L. Kralik et de M. Doûmet n’avaient fait connaître que les caractères botaniques prin- cipaux, devait être l’objet d’une exploration attentive que la soumission ré- cente du pays permettait seule de réaliser. La flore et la faune y sont assez . uniformes et s’y composent d'éléments bien moins nombreux que dans la parlie septentrionale de la Résence; par cela même le champ des recherches devait être étendu , sans en compromettre la bonne exécution. Pour atteindre ce double but les membres de la Mission ont été répartis en deux groupes : l’un composé de MM. Doûmet-Adanson (botanique, malacologie, fossiles), D' Bonnet (botanique, Orthoptères), Valéry Mayet (entomologie, Reptiles); l'autre composé de MM. Letourneux (botanique, Arachnides, Coléoptères, Mollusques, etc.), Lataste (Mammifères, Reptiles) et de M. Lecouffe, aide- préparateur. Âu premier groupe, dirigé par M. Doûmet-Adanson, étaient surtout attribuées les explorations à faire au nord des Chott, ainsi que dans les îles Kerkenna, Djerba, Djezeïret Djamour; au second groupe, sous la direction de M. Letourneux, celles à réaliser au sud des mêmes Chott (voir Varticle consacré à M. Letourneux dans ce Supplément). Je ne donnerai ici que l'exposé succinct des recherches faites par M. Doù- LIV HISTORIQUE. met et ses collaborateurs, renvoyant pour plus de détails à son Rapport, qui | paraîtra prochainement dans l£xploration scientifique de la Tunisie, publiée | sous les auspices du Ministère de l’Instruction publique. — Du 26 mars, jour, de leur arrivée en Tunisie, jusqu’au 4 juillet, M. Doûmet et ses collègues | ont presque constamment voyagé, vivant sous la tente et ne faisant de séjours | dans les villes et les lieux habités que pour en explorer les environs, régler | les détails de leur itinéraire, organiser, avec le concours des autorités, leurs | moyens de transport et donner les soins nécessaires à leurs collections. De Tunis (26 mars-3 avril) ils ont fait plusieurs excursions aux environs de cette ville et dans la vallée de la Medjerda pour compléter les documentsve- cueillis, à une saison plus avancée, par la Mission de 1883. Leurs courses aux environs de Tunis ont compris La Marsa et la plaine de l’Ariane ( 28 mars), ete. Ils ont fait ensuite une excursion à Oued-Zergua (31 mars), à Tebourbaet sur les bords de la Medjerda (1° avril). Cette dernière course, dans laquelle une grande partie du trajet a été effectuée en chemin de fer, leur a fourni un | certain nombre de plantes intéressantes. — Le 5 avril, les explorateurs débar- quaient à Sfax, d’où ils se proposaient de se diriger immédiatement sur Gafsa; mais tous les moyens de transport ayant été mis en réquisition, pendant eee | plus d’une semaine, pour un convoi militaire, ils utilisèrent leur séjour forcé dans cette localité, déjà explorée au point de vue botanique par MM. Espma et L. Kralik en 1854 et par M. Doümet en 1874, pour faire quelques her- borisations aux environs de la ville, et se rendre par une felouque à voiles aux îles Kerkenna, où seul le regretté Espina avait fait des récoltes bo= taniques. Après avoir consacré quatre jours à leurs recherches dans ces iles, ils rentraient à Sfax, le 13 au soir, ayant fait de fructueuses excursions dans les deux îles principales. — Dès que les moyens de transports militaires purent être mis à leur disposition (17 avril), conformément au programme qui leur avait été tracé, ils prirent la direction de Gafsa par les plaines de l'Oued Bateha, de l’Oued Leben et de Madjoura. De ce dernier pont, sé cartant de la route directe de Gafsa, ils se portèrent vers l'est et, traversant le défilé du Djebel Eddedj ©, ils se rendirent au Djebel Bou-Hedma , en visitant particulièrement le Bled-Tahla, plaine qui tire son nom d'un Acacia gommi- fère (Acacia torulis), en arabe Tahla, qui y forme, sur environ 34 kilomètres de longueur et sur 10-12 de largeur, un bois composé de pieds clairsemés où groupés et que M. Doûmet avait reconnu dans l'importante exploration de cette région faite par lui en 1874. — Passant ensuite par le col des Beni Aïeïcha, ils ont visité successivement les montagnes de Ceket,. de Sened et de Segoufta, qu'aucun naturaliste n’avait abordées, puis, rejoignant à Opglet Mohamed la route de Gafsa, ils atteignaient cette oasis, le 4 mai, après 0) Pendant la nuit, où elle avait dressé ses tentes à la sortie du défilé de l’Oued Eddedj, la pe= tite caravane eut à se défendre à coups de fusil contre une bande de maraudeurs, dont l’un a payé de sa vie celte tentative de vol à main armée. ap HISTORIQUE. LV dix-sept jours de marche et de campement dans un pays n'offrant généralement aucune ressource et trop souvent dépourvu d’eau potable. — Du 5 au 8 mai, après avoir consacré trois jours à un repos bien gagné et à la mise en ordre de leurs collections, profitant du départ d’un convoi militaire, ils se rendaient à Tozzer, où ils arrivaient le 10, après avoir traversé, sur près de 80 kilomètres, la plaine désertique de l'Oued Tarfaoui, où seul Desfontaines avait déjà fait des recherches botaniques. Le groupe de la Mission dirigé par M. Letourneux étant spécialement chargé de l'exploration de Tozzer, ils ne firent, en se rendant du Nefzaoua à Gafsa, qu'une halte de deux jours dans cette oasis, l’une des plus importantes et des plus fertiles du Blad-el-Djerid. — Le 13 mai, pas- sant par les oasis d'El-Oudian et de Kriz et le Djebel Droumès, ils reprenatent dans les environs de Gouifla la route de Gafsa, où ils arrivaient le 15 mai, rapportant de leur rapide excursion une collection intéressante de plantes. Dès le lendemain (16 mai) MM. Doùmet et Valéry Mayet faisaient l'ascension pé- mble du Djebel Hattig, l'un des reliefs montueux principaux des environs de Gafsa. La mise en ordre des collections, quelques recherches dans loasis et le ravitaillement de la petite caravane ayant pris plusieurs jours, 1ls ne quit- tèrent Gafsa que le 20 mai, pour se diriger sur Gabès. La première étape les amena à El-Guettar, d’où, malgré une tempête furieuse, M. Doûmet poursui- vit ses investigations jusqu'au pied du Djebel Arbet, dont, en 1874, il avait exploré les pentes sud et le sommet. — Du 21 au 27 mai, la Mission, aban- donnant momentanément la route de Gafsa à Gabès, se dirigea vers le sud et se livra à une exploration des plus intéressantes dans le pays, hérissé de diffi- cultés de terrain et dénué de ressources, situé entre la route de Gabès et les bords du Chott El-Fedjedj. Elle visita successivement la Sebkha d'El-Guettar, les contreforts et les défilés du Djebel Cheguieïsa et de Fedj Kheïl (21 mai), les gorges escarpées et difficiles du Djebel Oum-el-Asker (22), les environs du Chott El-Fedjedj, de Bir Beni-Zid et du Redir Mouilah (22-23), les alen- tours du Redir Timiet, le défilé et les ravins du Redir Oum-Ali dans le massif montagneux du même nom (23-26). — Le 27 mai, après avoir traversé la plaine de Cegui (Bled-Cegui), elle campait au Bir Marabot, d’où le lende- main elle gagnait le Djebel Berd , massif montagneux dont elle visita les pentes nord et le sommet (28-29). Puis, revenant à Bir Marabot, elle rejoignait la route habituelle de Gafsa à Gabès, visitait Bir Zellouza, Oglet Mehamla, le Djebel Roda, la Guerah El-Fedjedj et l’oasis d'Oudref (31 mai au 4 juin). Dans ce trajet, entre Bir Marabot et Oglet Mehamla, nos explorateurs ont constaté l'étendue de l'aire qu'occupe l’Acacia tortilis , qui se rencontre par groupes sur les pentes sud du massif montagneux des Aïeïcha et par pieds isolés dans la plaine de Cegui située à la base de ces montagnes. — De Gabès, après un séjour de quatre jours utilisé par des recherches sur les bords de lOued et dans l’oasis aimsi que par une course à Ras-el-Oued, dans laquelle fut recueilli en pleine fleur le Prosopis Stephaniana, dont M. Kralik LVI HISTORIQUE. M. Wira avait recueilli des échantillons en fruits, la Mission s’'embarquait sur | le paquebot de la Compagnie transatlantique pour l’île de Djerba. — D'Houmt: | Souk, point de débarquement, malgré des pluies abondantes et presque con- | tinues, elle fit plusieurs reconnaissances autour de la ville, dans l’ouest de | l’île et dans l’est jusqu'à Houmt-Cedrien et au delà. — Le 13, nos explora- teurs s'embarquaient sur une felouque pour Zarzis, d’où 1ls revenaient par M terre le 14, s'arrêtant en face d'El-Kantara, vers l'extrémité de la chaussée | romaine qui jadis reliait l'ile de Djerba au continent. Dans leur rapide exeur- | sion à Zarzis, où ils n’ont recueilli que quelques échantillons, sachant que cette partie du pays avait été explorée par MM. Letourneux et Lataste, ils ont été très frappés, comme M. Letourneux l'avait été lui-même, du carac- ! tère de la flore et de la faune beaucoup moins méridional qu à Gabès et même à Gafsa. Ce même jour (14), ayant traversé en barque l'étroit bras de mer | qui les séparait de l’île de Djerba, ils abordaient à El-Kantara et ne pouvaient | trouver un gîte pour la nuit à Houmt-Gedouich qu’en faisant à pied un trajet | de quinze kilomètres. Le 15, en revenant à El-Kantara, ils constataient l'un formité de la végétation de la partie la plus méridionale de l’île couverte de | plantations d'Oliviers séculaires et de champs de céréales, et, pour se consoler, de la pauvreté de la flore, ils visitaient, avant de se rembarquer sur leur fe= louque, les belles ruines de la cité romaine d’El-Kantara. D'EI-Kantara, leur felouque les transportait à Bordj Mersa, et ensuite ils terminaient leurs recherches dans l’île de Djerba par une excursion aux environs d'Houmt- Adjim. La difficulté de la navigation dans les eaux peu profondes du golfe de” Gabès, un orage qui éclata pendant la nuit et auquel, dans la matinée, suez céda un calme plat, ne leur permirent d'aborder à Gabès que le 16, vers h heures du soir. Le lendemain ils s'embarquaient pour Sfax sur le paquebot” de la Compagnie transatlantique. — Revenus à Sfax, ils durent y séjourner une semaine pour la mise en ordre de leurs collections et pour quelques nous velles recherches dans les environs. Durant ce séjour, confiant à ses collabo- rateurs cette double tâche, M. Doùmet, accompagné de M. Matteï, ancien vice-consul de France, actuellement agent de la Compagnie transatlantique, qui s'était chargé de l’organisation de l’excursion , se rendait une seconde fois en barque aux iles Kerkenna pour explorer, les 20, 21 et 22 juin, les ilots situés à l'extrémité nord-est de la grande île et qui n'avaient été visités par aucun naturaliste. — Le 25 juin, M. Doûmet et ses deux collègues s'embar- quaient pour La Goulette, où ils arrivaient le 28. — Après trois jours passés à Tunis, MM. Doûmet et Valéry Mayet, ayant le regret de se séparer de M. Bonnet atteint d’un accès de fièvre, malgré les fatigues de leur laborieux vôyage qui n'avait pas duré moins de quatre-vingt-sept jours, n’hésitèrent pas "à faire une nouvelle traversée pour gagner la petite île de Djezeïret Djamour, que la Mission de 1883, par suite d'un vent contraire, n'avait pas pu visiter. HISTORIQUE. LVII Cet ilot, dont les relèvements rocheux atteignent une altitude d'environ h50 mètres, a offert à M. Doûmet une association de plantes, intéressantes ou nouvelles pour la Tunisie, qui semble démontrer son ancienne connexion avec la Sicile. C'est pour moi, comme Président de la Mission de l'exploration scienti- fique de la Tunisie, un devoir de rendre un juste hommage au dévouement et au désintéressement de M. Doûmet-Adanson, qui, avec les ressources rela- tivement restreintes mises à sa disposition, a réalisé, et au delà, le programme étendu qui lui avait été tracé. C’est à son énergie, à son habitude des voyages et des recherches d'histoire naturelle et au dévouement de ses collaborateurs que sont dus les importants résultats de la véritable expédition scientifique qu'il avait été appelé à diriger. Gette expédition est le digne complément des recherches qu'il avait déjà faites en Tunisie et en Algérie et du concours qu'il avait donné à la Mission tunisienne de 1883; aussi M. Doùmet-Adanson doit-il, et à juste titre, être cité parmi les botanistes qui ont le mieux mérité de la flore des États barbaresques. | | M Drevuuonn Hay. -— Je dois à mon excellent ami, M. J. Ball, la communication d’une liste dressée par lui des plantes recueillies par M*°* Drummond Hay, en 1880, dans le trajet de Tanger à Fez. Cette liste, de 168 espèces, est le principal document que nous possédions sur la flore encore très peu connue de cette partie du Maroc. Durkene (Émile). — M. Durègne, ingénieur des télégraphes, attaché en 1889 à la mission chargée d'établir les communications sous-marines de la Tunisie, a passé dans la Régence les mois de septembre, octobre et novembre. pendant lesquels il a visité plusieurs localités du littoral oriental, telles que Sousa, Sfax, Gabès, l’île de Djerba, Zarzis, etc., et plusieurs points sur le trajet de la voie ferrée de Tunis à Ghardimaou et entre Ghardimaou et Souk-Harras. Bien que la saison à laquelle ont.été faites ses recherches ne fût pas favorable pour les herborisations, il a recueilli plus de cent espèces, dont quelques-unes offrent un véritable intérêt au point de vue de la géographie botanique. Une de ses découvertes les plus intéressantes est celle de l’pomæa sagitiata, abondant à Djara, une des oasis de Gabès. Duroux (Élie). — M. le commandant Duroux a été appelé, en 1881, à tenir garnison à Ras-el-Ma, vers la limite septentrionale de la Région des. Hauts- Plateaux de la province d'Oran, au sud-ouest de Daïa, où il-a fait des récoltes botaniques. M. Duroux a été rappelé en Algérie, de mai 1885 à juin 1886, et, pendant ce second séjour, il a surtout herborisé aux environs de Bône, dans la forêt de l'Edough, dans la vallée de la Seybouse, etc. La collection formée par M. le commandant Duroux pendant ses deux séjours en Algérie LVL =. HISTORIQUE. est très bien tenue, et, d’après les renseignements que je dois à l'obligeance | de M. O. Debeaux, elle a un véritable intérêt scientifique, bien que les divers | points visités soient au nombre de ceux qui ont été le mieux explorés par les” botanistes. | Duvaz (Clément). — M. CI. Duval, ancien militaire, est attaché à mon laboratoire | comme aide-préparateur depuis 1873, et y est chargé de tous les soins ma- | tériels à donner à mes collections, préparation des plantes, empoisonnement des échantillons d’herbier, répartition des doubles destinés aux exsiccata ou aux envois à faire à mes nombreux correspondants, etc. Le concours zélé et intelligent qu'il me donne pour ces divers travaux et pour le rangement de mes herbiers et de ma bibliothèque a beaucoup contribué à leur mise en ordre défimtif, Son dévouement à loute épreuve ne m'a pas été moins précieux dans les voyages botaniques qu'en 1875 et en 1860 j'ai faits avec luien. Algérie, où 1l m'a entouré des soins que réclame trop souvent ma santé, et pendant lesquels la confiance absolue qu'il m'inspire m'a permis de me dé- charger de tous les détails matériels sur ce fidèle serviteur, aussi intègre qu'in- telligent. En 1883, nommé membre adjoint de la Mission de l'exploration scientifique de la Tunisie, il nous a rendu les mêmes services, veillant inces- samment à ce que rien ne manquât au personnel nombreux de la Mission, et il nous a secondés dans nos herborisations et dans la préparation de nos abon= dantes récoltes autant que le lui permettaient les occupations multiples dont il était chargé, même alors que sa santé était gravement compromise par les fatigues excessives qu'il avait eu à subir. Bien qu'il soit étranger aux études botaniques proprement dites , les connaissances pratiques qu'il a acquises par le maniement constant de mes collections lui ont permis de nous aider dans nos recherches et d'en faire personnellement d’utiles pour les résultats scien= tifiques de nos explorations. C’est grâce à son habileté comme préparateur qu'il nous a été possible, dans les voyages rapides où il nous a accompagné; de prendre en nombre suflisant d'échantillons les espèces que nous avons fait paraître dans l’exsiccata de M. Warion (Plantæ Atlanticæ selectæ) et dans la belle collection publiée par la Société Dauphinoise. Dovevrer (Henri). — Dans l’article consacré à cet intrépide voyageur (voir Notice; p- 39-o), dont les recherches ont contribué pour une si large part aux progrès des connaissances géographiques sur la vaste étendue du Sahara qu'il a explorée, j'ai déjà indiqué l'importance des voyages qu'il a exécutés de mai 1859 à juillet 1860 dans le sud des provinces de Constantine et d’Alger et dans la Tunisie méridionale. Ces voyages, qui n'étaient que le prélude de sa belle exploration de la grande région occupée par les Touareg du Nord eussent enrichi le catalogue de la Région Saharienne de l'Algérie d’un grand nombre d'espèces, si M. le docteur V. Reboud, dans les hivers de 1854-1859 HISTORIQUE. LIX et de 1856-1857, et nous-même, secondé par des collaborateurs aussi exercés que dévoués, nous ne l'eussions, en 1858, et à la saison la plus favorable, précédé dans l’Oued-Rir, dans le Souf, à Ouarpgla et dans le Mzab, et constaté avant lui, et souvent aux mêmes localités, les espèces qu'il y a recueillies. Mais il est le premier qui ait réuni des documents botaniques sur le trajet alors périlleux de Metlili à El-Golea, malheureusement entrepris à une saison défavorable. Partant de Metlili le 28 août 1859 ,1l gagne El-Golea par la ligne itinéraire de l’est, passant par Hassi Berghaoui et Hassi Zirara, et revient à Methihi par la ligne de l’ouest, en passant par Hassi Zirara et Hassi Domran, et rentre le 15 septembre dans le Mzab à Ghardaïa. Pour compléter lartiele de ma Notice, je dois aussi exposer l'itinéraire qu'il a parcouru dans la partie méri- dionale de la Régence de Tunis et sur lequel je n'avais pas de renseignements suffisants lors de dla publication du premier volume du Compendium Floræ Atlanticæ. part d'El-Oued pour Nefta, dans les premiers jours d'avril 1860, et visite successivement Sahen , El-Guettar, Ahmed-ben-Amara , El-Khofch ; de Nefta 1 gagne les oasis de Tozzer, Degach, Kriz et Sedada; de cette dernière oasis, après avoir traversé le Chott El-Djerid, il arrive à la Zaouïet El-Debab- cha; il se dirige ensuite sur El-Bordj et Kebilh, revient à El-Bordj, et de ce point se rend à Gabès par El-Hamma (Matmata) en longeant le bord sud du Ghott El-Djerid; de Gabès, il se dirige par El-Hamma (Matmata) sur Gafsa par la plaine de Cesu et El-Guettar; de cette oasis, il passe de nouveau à Tozzer et prend la direction nord-ouest sur la lisière de la partie du Chott Melohir désignée sous le nom de Chott El-Sellem vers les villages de Ghebika , Tamerza et Midès, et rentre dans le Sahara algérien à Negrin par la montagne. Les difficultés de tout genre que M. H. Duveyrier a eu à subir dans cette rapide pérégrination ne lui ont pas permis de recueillir autant de plantes qu'il l'eüt fait dans d’autres conditions, mais ceiles dont il m'a communiqué des échantillons offrent un véritable intérêt, le sud-ouest de la Tunisie n’ayant pas alors été l’objet de recherches botaniques depuis Desfontaines, qui l'avait abordé à la fin du dernier siècle. Le voyage exécuté du 2 décembre 1874 au 18 avril 1875, par M. H. Duveyrier, dans le cours de la première Mission du colonel Roudaire, à laquelle il a pris part comme délégué de la Société de oéographie, a, au point de vue botanique, une véritable valeur, ainsi que me l’a démontré l'examen de limportante collection, munie d'étiquettes indiquant exacte- ment les localités, dans laquelle le zélé voyageur s'est efforcé de réunir toutes les plantes qu’il a rencontrées dans la région des Chott, spécialement dans les lieux qu’il savait n’avoir pas encore été visités par les botanistes; parmi ces localités doivent être cités : Djeneyen, le territoire et les terrains humides de la Farfaria, les points au nord des lagunes de l'extrémité orien- tale du Ghott Melghir, l’ensemble des lieux visités entre le Chott Melshir et le Souf, le trajet du Souf à Neorin, ete. Voici, du reste, l'énumération presque HISTORIQUE. complète des localités visitées dans le cours de la Mission : Biskra, Sal Chegga, Djeneyen à langle nord-ouest du Chott Melghir; Sidi-Mohamed-ben- Moussa, El-Meheïmel, El-Faïd, dans les terrains traversés par les nombreux | Oued qui se perdent dans les marécages de la Farfaria ; Bir El-Baadja, Bir Es | Semih, Bir El-Hachana, Bir El-Zeninim, Bir El-Ghabi, au nord des lagunes de l'extrémité orientale du Chott Melghir; Bir Kelabia vers l'extrémité occidentale | du Chott El-Gharsa; Bir El-Asloudj sur la plage sud de l'extrémité orientale | des lagunes du Chott Melghir; trajet de ce puits au Souf par Mouïa-el-Tounsi, Guettar-el-Guettatia, Bir Bou-Nab, Guettar-Ahmed-ben-Amara, Bir EE | Ghenadra, Bir El-Araf; les villes et les villages du Souf ( Debila, El-Behima, | Ezgoum, El-Oued, Guemar), trajet vers le nord par Bir El-Arab, Bir EE Nazia, Bir Sefaria; nouvelle traversée des lagunes du Chott Melghir; Negrm par Bir El-Tin; trajet de Negrin à Sidi-Okba par Ferkan, lOued Ouazzaren, Zeribet-Ahmed, Zeribet-el-Oued et Sidi-Salah. En 1883, du 28 mai au 18 juin, M. H. Duveyrier a fait un nouveau voyage en Tunisie, dans lequel il a visité La Goulette, Tunis, Sousa, Mehe=, dia, Sfax, Gabès; de Gabès il s’est embarqué pour Tripoli, où 11 a séjourné quelques jours; à son retour en Tunisie, il s’est arrêté à Gabès, Sfax, Mehe= dia, Monastir, Sousa et Tunis. Dans ce voyage rapide, qui avait pour but d’autres études, il n’a recueilli qu’un très petit nombre d'échantillons de” plantes. En 1885, il a mis à profit le départ pour l’intérieur du Maroc de l'ambassade du ministre plénipotentiaire de France, M. Féraud. Du 8 avril au 7 juin, 1la visité Ceuta, séjourné à Tanger et accompagné l'ambassade dans le trajet de cette dernière ville à Fez , une des capitales du Maroc, en passant par El-Beridj; l'Oued El-Aïeïcha, la ville d’Azila, le bois d’Oliviers et le marabout de Sidi-el Yamani, Remil-Salehin (El-Kholt), Larache, les vergers de Lalla-Mimounas la maison de commandement de Karïet-el-Habbasi, le gué de Mechera-bel Kessiri sur l’Oued Sebou, le marabout de Sidi Gueddar, la résidence du caïd Embarek-ben-Chelih à Zegolta, lOued Mikès dans le territoire des Oudaia, la Nezela-Faradji à Sidi-bou-Amira. Du 6 au 27 mai, il a séjourné à Fez et fait des promenades au jardin d’Aïn-el-Khemis et à la Nezela-Faradyi. Il est revenu à Tanger par l’Oued En-Nedja, s’est arrêté deux jours à Mekinez où 1la fait une excursion au parc d'Aouedal, et est passé ensuite par l'Oued Redems la résidence du caïd des Cherarda (Karïa-Caïd-ben-Chelih), Oued Sebou: Kariet-el-Habbasi, Karïa-ben-Aouda, Ksar El-Kebir, Sidi-el-Yamani et l'Oued Meharhar. Le 11 juin, 1 s'embarque à Tanger pour Oran. — Dans le trajet d'aller et de retour de Tanger à Fez, M. Duveyrier a recueilli de nombreux échantillons de plantes dans cette partie du Maroc, sur la végétation de las quelle nous n'avions d’autres documents que la liste des espèces recueillies par le D' Leared, publiée par mon ami M. J. Ball dans son Spicilepium Floræ Maroccane , et une autre liste que je dois à la libérale communication de cet HISTORIQUE. LXI excellent ami et dans laquelle 1l a relevé par localités les plantes qu'il avait reçues de M°° Drummond Hay. Il est très regrettable que la collection de M. Duveyrier, qui présentait un véritable intérêt, ait eu, au passage d’un Oued, à subir les atteintes de l’eau, quien a altéré un grand nombre d’échan- tillons dont la détermination exacte sera presque impossible. En 1886, il a demandé et obtenu du Ministère de l’Instruction publique une mission ayant pour but l'exploration du nord du Maroc, plus spécialement du Rif, sur la végétation duquel on n’a presque aucune donnée. Après avoir sé- journé pendant un mois à Oran, Miserguin et Tlemcen, il se rend à Lalla- Maghnia à la fin de mai, passe la frontière de l'Algérie sur Oued El-Aoud) et, du 2 au 21 juin, visite le Djebel Beni-Khaled, les montagnes des Beni Snassen , la Zaouïa de Sidi-el-Mekki (ancienne Zaouïa de Sidi-Ramdan), la plaine de Terifa, le Bordj d'Es-Saïdia à l'embouchure de l’Oued Kis, et, au voisinage immédiat de la frontière algérienne, la plaine de Tazegraret, l'Oued Moulouia près de son embouchure, les montagnes et les plaines des Ichebdan (Kebdana) en face des îles Zaffarines, les villages des Ouled El-Hadj et de Temalet, la maison de commandement de Zebboudj-el-Makroup, Djeb-ou-Mortou, propriété du chérifde Ouezzan, située au sud de la grande Sebkha Abou-Areg au nord-est des steppes du Garet, le territoire des Ouled Settouth à la limite du Garet, la portion du pays des terribles Guelaïa située à l’ouest de la Sebkha Abou-Areg, la ville de Nador, le village de Mezoudja , la Sebkha El-Dzira et la ville de Melila. Là s’est terminé le voyage d'exploration de M. H. Duveyrier, qu'il eût poursuivi à travers le Rif s'il n’eüt été arrêté par l'impuissance et la duplicité du chérif de Ouezzan et par l'opposition formelle et les menaces des Guelaïa. — Dans le cours de cette exploration, si malheu- reusement interrompue, M. Duveyrier a recueilli des échantillons d’un grand nombre d'espèces et noté, comme dans tous ses voyages antérieurs, les noms indigènes des plantes les plus communes ou caractéristiques de la végétation. La collection qu'il a formée dans cette partie du littoral marocain, et dont je ferai prochainement l'examen attentif, ne peut manquer de fournir d’impor- tants documents sur une contrée entièrement neuve au point de vue botanique. Indépendamment de son grand voyage en Tripolitaine et au pays des Touareg, de son long séjour dans le Sahara algérien des provinces de Constan- ne et d'Alger qu'il a parcouru dans presque toute son étendue, de son inté- ressante pérégrinalion dans le sud de la Régence de Tunis, des recherches qu'il a faites dans le cours de la première Mission du colonel Roudaire dans la région des Chott et de ses récents voyages au Maroc, M. H. Duveyrier avait, en 1857, fait des excursions aux environs d'Alger et le trajet d'Alger à Laghouat. [l a aussi recueilli des plantes à Miserguin pendant les séjours qu'il y a faits chez son frère, M. Pierre Duveyrier. Bien que trop souvent M. H. Duveyrier ait dû faire passer avant la botanique les études but principal de ses explorations, il a bien mérité de la flore Atlantique par la constatation LXIL - HISTORIQUE. de localités nouvelles de plantes dans le domaine de cette flore et par les | données qu'on lui doit sur l'étendue du nord au sud de l'aire d'un grand! nombre d'espèces de la Région Saharienne de l'Algérie retrouvées par ii chez les Touareg du Nord. Sa connaissance approfondie de la langue arabe | parlée et écrite, dont dès 1856 il a commencé l'étude , à l'âge de seize ans, d | ses notions assez étendues sur la langue berbère, dont il a étudié huit dia- | lectes avec les indigènes qui les parlent, lui ont permis de noter avec préei- | sion les noms indigènes des plantes caractéristiques sur lesquelles il a porté spécialement son attention. À ses publications et à ses notes ont été emprun- tées de nombreuses citations de noms de plantes arabes et berbères men- tionnés dans le Compendium Flore Atlanticæ. C’est à sa connaissance des langues arabe et berbère, à son respect de la religion et des mœurs des indi- gènes, ainsi qu'à l'habitude des voyages acquise dès sa première jeunesse, quil a dû d’avoir mené à bonne fin les longs voyages qu'il a réalisés avec succès au profit de la science. Kranaucr (Charles). — M. Flahault, docteur ès sciences, ancien secrétaire dela Société botanique de France, actuellement professeur de botanique à la Faculté des sciences de Montpellier, dont les beaux travaux sur les Aloues, en collabo- ration avec mon savant confrère M. le docteur Bornet, sont si Justement appré ciés, et qui se livre, avec autant de zèle que de succès, à l'étude de la flore de la Résion Méditerranéenne, à des recherches sur la géographie botanique etles phénomènes de la végétation, a consacré quelques semaines du mois d'avnil 1884 à une excursion botanique en Alvéric. Bien que l'itinéraire qu'il a suivi wait compris que Sidi-bel-Abbès, la vallée de la Mekerra et le trajet de 110 kilomètres, fait en grande partie à pied, entre Sidi-bel-Abbès et Rasek Ma, il a trouvé dans ces localités, visitées à plusieurs reprises par les regrettés E. Lefranc et A. Warion, un certain nombre d'espèces qui avaient échappé aux recherches de ces deux botanistes, qui l’un et l'autre avaient pour leurs explorations des facilités exceptionnelles pendant leur résidence prolon= oée à Sidi-bel-Abbès. Le Djebel Bou-Hanech, d'une altitude de 922 mètres, situé à environ 20 kilomètres au nord de Sidi-bel-Abbès, près et au nord-est du Djebel Tessala, a surtout présenté à M. Flahault plusieurs espèces intéres santes. Ge botaniste, aussi instruit qu'explorateur habile et zélé, a bien voulu me communiquer la collection qu'il avait formée dans son voyage, et l’examen attentif que j'en ai fait m'a fourni d’utiles indications pour le Compendium Flore Atlantice. Gaxpocer (Michel). — M. Gandoger a, en 1879. herborisé dans la province d'Alger, où il a fait surtout des récoltes botaniques aux environs de Kouba; et où il a recueilli les éléments d’un exsiccata publié à un petit nombre d'exemplaires et renfermant quelques espèces nouvelles pour cette localité. HISTORIQUE. XIII are (Félix-Jules). — M. le docteur Granier, médecin-major, dont j'ai eu, en 1883, la bonne fortune de faire la connaissance pendant la traversée de Mar- seille à Tunis, était rappelé pour peu de temps à la garnison du poste des Aïeïcha, et, sur ma demande, il a bien voulu recueillir toutes les plantes qu'il a rencontrées à cette localité. La petite collection qu'il y a formée , et qu'il a bien voulu mettre à ma disposition, offrait un véritable intérêt pour le Catalogue de la flore de la Tunisie, car elle renfermait un certain nombre de plantes que M. Doûmet-Adanson n'y avait pas observées dans son voyage de 1874. nr (J.). — M. Grant, dit Abdulkerim Ben Grant, d'origine européenne, établi à Rabat, dont M. de Campou avait été à même d'apprécier l'ho- norabilité et les aptitudes pour les voyages, a accepté les conditions que je lui ai offertes et s’est chargé de faire, pour mon compte, des récoltes botaniques dans des parties du Maroc qui n'ont pas été visitées par mes anciens collecteurs indigènes, feu le rabbin Mardochée et le Chleuh Ibrahim. — En mai 1886 il s’est rendu par mer à Mogador pour se mettre en re- lation avec Ibrahim et faire avec lui quelques courses, afin de s’exercer à la récolte et la préparation des échantillons d’herbier, et c’est surtout dans ce but qu'ils ont consacré ensemble plusieurs journées à une excursion au Djebel Hadid, où ils ont trouvé un certain nombre d'espèces qui n’y avaient été constatées ni par MM. J. Ball et Hooker mi par Ibrahim lui-même. Bien qu'à son retour à Rabat, en juin, la saison ne füt déjà plus très favorable pour l’herborisation, il n'en a pas moins fait d’intéressantes récoltes de plantes aux environs immédiats de Rabat, à Salé, à Mehedia, à l'embouchure de lOued Sebou, dans la forêt de Mamora., etc. Sa course dans la forêt de Mamora, qu'il n’a pu réaliser sans courir quelques dangers de la part des maraudeurs qui l’infestent, lui a fourni plus de 6o espèces, dont la plus intéressante est le Celsia ramosissima, qui n'est connu qu'à cette localité, et une espèce nouvelle d'Ononis (O0. trijuga). — Cette année, maloré la situation politique du pays plus que troublée ®, il a fait, en mars, des courses à Chell, au village fortifié de Tamara et dans la forêt voisine; en avril 1 a visité de nouveau Salé et Mehedia, où il avait déjà recueilli des plantes l’année dernière, et il a parcouru à nouveau la forêt de Mamora; ses recherches de l’année seront complétées par un voyage à Mekinez et à Fez, dont je lui ai recommandé d'explorer les plaines et les montagnes. — Les échantillons que j'ai reçus de M. Grant sont généralement bien recueillis et bien préparés, et j'ai tout lieu d'espérer que sa 0 Pour donner une idée de l'insécurité des environs immédiats de Rabat, explorés par M. Grant, crois devoir reproduire le passage suivant d’une de ses lettres : «Aux environs de Mogador on ben parfaite sécurité jour et nuit, mais à Rabat il en est tout autrement, et les habitants, même digènes, ne peuvent s’aventurer seuls à une heure de marche des murs. Cette année la situation ait pire encore, car les Beni Hassan et les Azemour étant en guerre entre eux, les routes étaient abordables.» LXI + Gurarr. — Le docteur Guiard, médecin aide-maior de 1"° classe, a été attaché HISTORIQUE. «| connaissance de la langue arabe et des idiomes locaux lui facilitera l’exécu, lion de voyages étendus dans des pays plus facilement accessibles que lesen! L] L f D , L L2 L] f . | virons immédiats de Rabat; d'autre part, la langue française lui étant famik lière, je serai à même de lui donner directement mes instructions, qui, étant! | bien comprises, contribueront à diriger ses recherches et à faire connaître le! flore des localités du Maroc encore trop nombreuses sur lesquelles on n’a at cun document ou seulement des documents insuffisants. comme médecin aux deux missions commandées par le lieutenant-colonel Flatters , et organisées, sous les auspices du Ministère des Travaux publics, en. vue d’études à faire pour le tracé d’un chemin de fer transsaharien devant} aboutir dans le Soudan entre le Niger et le lac Tchad. Dans ces deux expé- | ditions le docteur Guiard était, indépendamment du service médical, chargé! de recueillir des documents sur l’histoire naturelle. — La première mission quittait Biskra le 7 février 1880, se dirigeait sur Tougourt et ensuite sur | Ouargla, en se détournant de la route directe pour aborder, au puits de Hassil Ould-Miloud , une partie inexplorée de l’Oued Ighergher. Le 5 mars, elle pars tait de Ouargla et prenait la direction du sud. Traversant les dunes ou les! longeant en terrain solide, elle passe par Hassi Tarfaïa, Hassi Smihri, Hassi Medyjirah , d'où elle a à faire, en pays dépourvu d’eau , cinq journées de marchel au milieu de dunes dont la hauteur varie de 15 à 70 mètres, pour atteindre | le campement d’Aïn Taïbia. Ce lieu de campement, sous le 30°15” latitudew nord, à environ 250 kilomètres de Ouargla, est situé, à une altitude de 250 mètres, sur les bords d’un petit lac peu profond en forme de cratère, d'environ 100 mètres de diamètre, à berges couvertes de roseaux, dominé par des dunes dont quelques-unes atteignent 130 mètres. D’Aïn Taïbia, con: À tinuant son trajet à travers ou entre des dunes élevées, elle suit le grand Gassi, que bordent des dunes d'environ 200 mètres, puis atteint El-Biod où | elle s'arrête pour renouveler sa provision d’eau. Elle séjourne ensuite à Temas= sinin (altitude 375 mètres), petite oasis d'environ deux cents Dattiers avec une« Zaouïa et deux maisons. De là elle arrive au relief isolé de Khanfousa, formés de grès noir, s’élevant au milieu des sables et où le docteur Guiard rencontre un Acacia gommifère ( Acacia Arabica?) qu'il n'avait pas vu jen et qu ïL retrouvera sur de nombreux points de la vallée des Ishergharen, où il formes quelquefois de véritables bois. Ain Tabelbalet, puits à eau abondante et de« très bonne qualité, est la dernière halte de la Mission avant la vallée des Ighergharen, qu'elle doit suivre, en laissant à l’est des dunes de 150 à 200 mètres. Le 16 avril, la Mission atteint le lac Menkhough (26° 50 L. N., alt. 610 mètres), distant de Biskra d'environ 1200 kilomètres. Ge petit lac est de forme allongée et ses eaux, d'excellente qualité, couvrent une surface 1 équivalente à un carré d'environ 500 mètres de côté. Les explorateurs se | HISTORIQUE. LXV proposaient de pénétrer encore plus loin dans le sud, mais l'incertitude dans laquelle ils étaient sur les dispositions des Touareg et les hésitations de leurs guides les déterminèrent à regagner Ouargla. Pour ce long trajet, ils repren- nent jusqu'à Aïn Tabelbalet la route qu'à l'aller ils avaient déjà suivie et re- gagnent El-Biod par un nouvel itinéraire situé plus à l'ouest et plus direct. Puis, laissant à l’ouest leur première route, ils passent par Mouilah-Metallah, Hassi Mokhanza, Hassi Teboub, Hassi Bou-Retmaïa, Hassi Bou-Ahmed, l'Oued Tarfaïa, et, le 13 juin, sont enfin de retour à Ouargla(. À la fin d'octobre de la même année (1880) la Mission tentait une nouvelle expédition à l’ouest des contrées qu'elle avait déjà parcourues. Elle remonte la vallée de Oued Mia jusqu’au puits de Hassi Inifel, suit le bord occidental _ des grandes dunes des Areg jusqu'à Hassi Mesegguem, où elle entre en pays Touareg, passe successivement à Aïn El-Hadjadj, à Amguid et au sud-ouest d’Aguellachem; le 9 janvier, elle était à Inzelman-Tikhsin (25° 30’ L. N.), c'est-à-dire seulement à un degré plus au sud que la limite du voyage du printemps, près et au nord-ouest de la vaste Sebkha Amadghor, qu'eile de- vait traverser le lendemain pour continuer sa route vers le Soudan. Hélas! ce programme ne devait pas être réalisé. Surprise par les Touares, vers le 16 fé- vrier, à Bir El-Gharama, à environ huit journées de marche au nord du pays d’Aïr, plusieurs de ses membres furent massacrés et le docteur Guiard tomba l’un des premiers aux côtés du chef de l'expédition ©). Avec lui étaient perdus les documents bolaniques recueillis dans cette expédition, qui, inau- œurée sous les meilleurs auspices, s’est terminée d’une manière si néfaste (°). La collection formée par le docteur Guiard dans le premier voyage de la Mission ne se compose que de 122 espèces, dont aucune n’est nouvelle pour la science, mais elle n’en a pas moins une véritable valeur scientifique mise en relief par la liste qu'en a dressée, avec une scrupuleuse précision , M. le docteur . Bonnet et dont j'ai vérifié la plupart des déterminations , En effet, cette liste, bien que composée en grande partie de plantes recueillies à des stations bien plus méridionales que les limites extrêmes de l’Alvérie, présente, relativement à © Pour plus de détails, consulter les Documents relatifs à la mission dirigée au sud de l’Alvérie lpar le lieutenant-colonel Flatters ; un vol. in-4°, avec tableaux, planches et carte, publié sous les aus- pices du Ministère des Travaux publics, Imprimerie nationale, 1884. | @ On sait que ceux des membres de la Mission qui avaient échappé au massacre essayërent, sous la conduite du lieutenant de Dianous, de gagner Ouargla, mais harcelés par les Touareg, dé- \cimés par la fièvre et la soif et empoisonnés par des dattes en poudre auxquelles on avait traîtreu- sement associé des feuilles pulvérisées de la plante la plus vénéneuse du Sahara, le Hyoscyamus |Falezlez , vingt seulement d’entre eux purent, après des privations et des fatigues inouïes, atteindre (Ouargla. , en @ Voir la communication faite par M. H. Duveyrier à la Société de géographie (Le désastre de l mission Flatters, par H. Duveyrier, Bull. Soc. géogr., sèr. 7, 1881, 1° semestre, p. 364-371). . ( D' Edm. Bonnet, Énumération des plantes recueillies par le D' Guiard dans le Sahara, publiée dans les Nouvelles Archives du Muséum, série 2, V, p. 129-152. LXVI HISTORIQUE. ses autrés éléments, une proportion considérable d'espèces existant aussi dans le Sahara algérien. Ce fait, que j'avais déjà constaté par l'étude des plar rapportées par le regretté Bouderba de son voyage à Ghat et de celles re- cueillies par M. H. Duveyrier chez les Touareg du Nord, ainsi que de el récoliées à Akka par feu le rabbin Mardochée, et qui est confirmé par lim portant mémoire de R. Brown sur les résultats botaniques du voyage de Oudr ey, | démontre l'immense étendue de l'aire occupée du nord au sud par la plupart, des plantes désertiques de l'Algérie, de la Tunisie et du Maroc ©? Ieramm Ammertsr. — Depuis la publication de notre Notice (voir p. 49-51), ce dt lecteur dévoué a continué, sous ma direction, ses récoltes botaniques au M É # roc. En 1881, pour compléter les lite qu'il avait déjà recueillis 1879 dans la province de Demnat, à uné saison trop avancée et par srande sécheresse, 1l se rendit de nouveau dans cette province et y séjou du 1° Juin au 10 juillet, mais il ne put aborder dans la province de Ne que Takreda, dont il visita la montagne, qui lui offrit plusieurs plar qu'il n'avait pas encore rencontrées. Ses courses dans le Demnat ont étép étendues, et il y a fait l’aséension de plusieurs sommets : Djebel Tahall Djebel Bouachfal, Djebel Ghat, Djebel Azighza, Djebel Imnfry, Djebel Paz” madot, etc. — En 1883 et 1884, il a recueilli des plantes intéressat entre Mogador et la ville de Maroc et a fait des herborisations dans pl ue | sieurs des montagnes situées au sud de cette dernière ville : Djebel Aziwe Djebel Touchka, Djebel Aït-Ougourt, et dans les montagnes voisines du cd de Tagharot (Djebel Taboughert, Djebel Tagoumt, Djebel Tabgourt) et au D] ebel | Lalla-Aziza, ete. — En mai 1886, accompagné de mon nouveau collecteü, M. Grant, que, sur ma demande , il a initié à la récolte et à la préparation des échantillons d’herbier, il a fait au nord de Mogador, au Djebel Hadid, ( la province de Ghiadma , une nouvelle herborisation, plus fructueuse que ce de ses courses antérieures. Gette année ses excursions ont été restreintes à des” points peu éloignés de Mogador, sur la flore desquels on n'avait pas en re de données suffisantes. Ainsi il a visité le nord et le sud de la ville et a surtot recueilli des plantes dans les bois d’Arganiers (Argania Sideroxylon). + Jourpan (Pascal). — Le regretté Pascal Jourdan a, pendant son séjour à Alger, ait. paraître, outre la Flore murale du Tombeau-de-la-Chrétienne ; la Flore mural # ®) Oudney a observé jusque dans le désert de Tintoumma, au nord du lac Tchad, un certain nombre de plantes qui en Algérie remontent vers le nord jusqu’à Biskra et Laghouat. D'autre part le chiff e bien faible des espèces qui n’avaient pas été observées dans cette partie du Sahara par les ex plo- rateurs antérieurs (Zygophyllum simplex, Solenostigma Argel, Chioris Meccana) démontre T’unifc r- mité de la végétation des déserts Sahariens, dont un certain nombre des espèces caractérisliqu k s'étendent, de l’ouest à l’est, du sud du Maroc jusqu’en Égypte, en Nubie, dans les déserts de Palestine, de la Rues du Sinaï, de la Perse méridionale et même de l'Inde. HISTORIQUE. LXVII d'Alger (Alger, 1 879 ). — En 1880, bien que l'état de sa santé fût déjà très précaire, il demanda comme une faveur d’être attaché à la Mission dirigée par M. l'ingénieur Choisy, mission que le Ministère des Travaux publics appelait à faire l'étude comparative, pour l’amorce d’un chemin de fer transsaharien, de deux tracés, l’un de Laghouat à El-Golea et l'autre de Biskra à Ouargla ©. Dans le cours de celte mission, de janvier à avril, M. Jourdan a été spéciale- ment chargé des recherches d'histoire naturelle. [n’a , dans le trajet de Biskra à Ouargla, recueilli d'échantillons d'herbier qu’à Saada (Tahir-Rassou), à quelques localités de l'Oued-Rir, spécialement à Ourlana et Tougourt. Entre Laghouat et El-Golea, les seules localités où 1l ait pris quelques plantes sont : Ogla Zebbabcha , Aïn Massin, Hassi Charef, l'Oued Sidi-Ahmed. Dans le tra- jet d'El-Golea à Ouarpgla, il n’a fait de récoltes qu'à El-Mechgarden, Hassi Berkan, Hassi El-Aïcha. La petite collection formée dans le cours de la mis- sion, et que M. Choisy a offerte au Muséum, ne renferme que 95 espèces, dont quelques-unes sont intéressantes au point de vue de la géographie bo- tanique, l’état maladif de P. Jourdan ne lui ayant pas permis de faire des herborisations aussi étendues et aussi sérieuses qu'il l’eût désiré. M. le doc- teur Bonnet”? a publié la liste des plantes recueillies par M. Jourdan et qu'il a déterminées avec une scrupuleuse exactitude, en les comparant avec les échantillons de l’herbier des États barbaresques au Muséum et ceux de mon herbier spécial. uLIEN (Alfred-Cyprien). — M. Julien, vétérinaire en premier au 3° régiment de | chasseurs d'Afrique, en garnison à Constantine, consacre à des recherches botaniques le temps dont ses fonctions lui permettent de disposer, et, dans le but de former un herbier local aussi complet que possible, ïl n’hésite pas à visiter à maintes reprises toutes les localités des environs dans un rayon d’une vingtaine de kilomètres. Près de la ville il a surtout herborisé au Kha- neg, dans les vallées du Rummel et du Bou-Merzoug, au Djebel Ouach, au coteau d'Aïn-el-Hadj-Baba , etc. ; ses courses les plus éloignées sont celles qu'il a faites au Djebel Ghettabah, au Djebel Oum-Settas, à Aïn-el-Bey, ete. Dès maintenant, son important herbier local se compose de plus de 1200 espèces, et on lui doit la découverte de quelques plantes nouvelles pour la flore des environs de Constantine sur des points les mieux explorés par les botanistes. Cet herbier, que M. Julien veut bien mettre à ma disposition, ne peut man- quer de me fournir d’utiles indications, à en juger par la communication que m'a faite mon ami M. le docteur V. Reboud de quelques-unes des plantes qu'il avait reçues de cet explorateur, aussi zélé que consciencieux. ©) Dans la Notice sur les voyages et les explorations, faute de documents suffisants, j'avais dit par erreur que la Mission était chargée «des études de chemin de fer entre Laghouat et Ouargla». ® D' Edm, Bonnet, Mission de M. l'ingénieur Choisy dans le Sahara algérien, Botanique ; extrait du journal le Naturaliste. LXVIII HISTORIQUE. Le Cnareuter (Alfred-Frédéric). — M. le capitaine Le Chatelier, alors lieute a, de décembre 1883 à octobre 1885, été attaché au service des a indigènes à l'annexe de Ouargla, comme adjoint, puis comme chef « service. [1 a mis à profit sa résidence dans ce poste avancé pour y fo mer une petite collection des plantes caractéristiques des environs de l'oasis, “te lection qu'il nous a libéralement offerte et qui nous a fourni d’utiles on. seignements, bien que MM. A. Letourneux, V. Reboud et moi-même mous eussions déjà exploré le pays avec soin. — M. Le Chatelier a publié «em 1885, un travail rédigé d’après les renseisnements qu'il avait recueilh auprès des indigènes, intitulé Description de l’oasis d’In-Salah (broch.gr, in-8°, de 89 pages avec une carte, 1886; extrait du Bulletin de correspon dance africaine , IT, [1885 |); en 1886, une intéressante Note sur le répi ne des eaux dans le Tidikelt (broch. in-8°, de 9 pages, avec 2 carles; extraitdu Bulletin de la Societé de géographie, 3° trimestre 1886). Nubie, en Palestine et en Syrie, avait à son service un domestique dévoué, M. Tanous, d’origine syrienne, qui lui avait donné le concours le plus u pour la récolte et la préparation des belles collections qu'il a rapportée ses excursions ou de ses voyages et des nombreux échantillons de son imp tant exsiccata de plantes d'Égypte et d'Orient. À son retour en Algérie, 1881, il avait dû laisser en Égypte ce fidèle serviteur, qui y avait trouvé, grâce à son appui, une position avantageuse; aussi devait-il procéder au choix difficile d’une personne pouvant à la fois se charger des soins de | maison et lui rendre dans ses voyages les services dont M. Tanous s'élai acquitté avec autant de dévouement que d'intelligence. Son choix se porta sur M. Lecouffe, qui venait d’être libéré du service militaire et qui avait fait preuves comme ordonnance d’un colonel de zouaves, et il n’a eu qu'à se lou er avec la préparation des échantillons d’herbier et avec la capture des Arachnidé et des Insectes. Il a accompagné M. Letourneux dans ses voyages saharië de 1882 avec M. E. Simon, et de 1883 avec M. Bourlier, et il lui a ensuite, été attaché comme aide-préparateur dans les quatre voyages qu'il a exés cutés en Tunisie comme membre de la Mission de l'exploration scientifique Dans ces voyages, où les soins matériels à donner aux besoins de la vie. au chargement des animaux de transport et à l’installation des campe=, ments prenaient une grande partie de son temps, il a toujours trouvé le moyen de préparer les échantillons de plantes recueillis et de seconder M. Letourneux dans ses récoltes botaniques et entomologiques. Par son dés vouement et son habitude des voyages, il a contribué aux succès des explo x tions tunisiennes de mon excellent ami, et, malgré les fatigues qu'il a eu À supporter, et qui cette année avaient éprouvé sa robuste santé, il n’a jamais | HISTORIQUE. LXIX néoligé la préparation des plantes, à laquelle il a souvent consacré une partie des nuits et qu'il sait maintenant opérer avec autant de célérité que d’élé- oance. = lgrourNEUx (Aristide). — De 1876 à 1881, M. Letourneux a, je crois devoir le rappeler, quitté l'Algérie pour résider en Égypte, à Ramlé près Alexandrie, et exercer les hautes fonctions de conseiller et ensuite de vice-président à la Cour d'appel internationale (voir Notice, p. 59-65). Pendant ce long séjour dans la Basse-Égypte il a mis à profit les vacances de la Cour et les trop rares loisirs que lui laissaient les devoirs de sa position officielle pour faire, indépen- damment de ses fructueuses herborisations dans la Basse-Égypte , dans la Mar- marique , etc. où il a constaté de nombreuses espèces nouvelles pour la Flore d'Orient, des voyages botaniques en Grèce, dans les îles de Archipel, notam- ment à Santorin, Corfou, Zante, etc., dans l'Autriche méridionale, le Montene- gro , la Dalmatie. Il en a rapporté de riches collections qu'il a libéralement mises à ma disposition et qui m'ont fourni de précieux documents sur la distribution géographique générale des plantes de la flore des États barbaresques. En 1881, s'étant décidé à demander sa retraite pour pouvoir se consacrer exclusivement à ses études d'histoire naturelle (botanique, malacologie) et à des recherches de linguistique et d'archéologie, il a dignement terminé ses explorations en Orient par un dernier et magnifique voyage botanique qui a compris l'Égypte moyenne et la Haute-Egypte, la Nubie inférieure jusqu'à Ouadi-Alfa, une grande partie de la Palestine jusqu’à la mer Morte, une partie de la Syrie, spécialement les chaînes du Liban et de l’Anti-Liban, Damas, etc. Dès son retour en Algérie, à l'automne de 1881, il a repris ses herborisa- tions aux environs d'Alger et de Saint-Eugène, où il demeure maintenant. — En 1882, accompagné par son ami M. E. Simon, le savant monographe des Arachnides, il a, du 29 avril au 25 mai, fait une intéressante pérégri- nation botanique et entomologique dans laquelle il a visité : Boghar, Ksar Bokbari, la ligne des crêtes dans la direction de Temet-el-Haad, Harmela, le Kef El-Akhdar, le Djebel Moul-Adham, Birin, la plaine d’A//a entre Birin et Bouira dans le territoire des Ouled Sahari , les montagnes au nord du Zahrès oriental, Bou-Saada, Baniou , le grand Chott du Hodna, qu'il a traversé, Msila, Medjez, Bordj-bou-Areridj, Setif, ete. Dans cette longue tournée, bien qu’une grande partie du territoire parcouru eüùt été explorée avec autant de soin que de succès par plusieurs botanistes, notamment par M. le docteur V. Re- boud, le regretté docteur Sollier et par lui-même, il a ajouté aux données que nous possédions un assez srand nombre de localités nouvelles pour des plantes intéressantes. — Cette même année, il saisit avec empressement l’occasion qui lui était offerte d'entreprendre avec M. Bourlier une longue et laborieuse “exploration du sud des provinces de Constantine et d'Alger. Get important voyage, qui a duré du 29 décembre 1882 au 16 avril 1883, a, depuis Au- LXX (® Zioua, que, d’après des renseignements inexacts, nous avons indiqué dans notre Réper oire comme une oasis et une petite ville, est, comme nous l’a dit M. Letourneux, un petit Ksar se Iè au milieu d’une plaine gypseuse avec de nombreux puits dont l’eau, bien que saumâtre et magn sienne , est vendue aux caravanes et est l'objet d'un véritable commerce; dans les quelques j jard d 0 qui dépendent du village il n'existe qu'une quarantaine de Dattiers. 2 HISTORIQUE. male, compris : Bou-Saada, le Bordj d’Ain El-Ograb, le Bordj “a Ghare sur l’Oued Chair, les puits d’Ogla Ben-Djellal, le plateau d’Argoub-e Fr: l'Oued Djedi, le plateau de Djouf, El-Mengoub, lOued Nebech, A ai l'oasis de Ghamra, celles de Tougourt, de Temacin, de Goug, le puits ot ] Kouba d’Ain-Matmat, le puits d'El-Bouib, ceux de Hassi Rebaïa. / Ouargla les voyageurs y ont séjourné du 2 février au 14 mars, et, pendan séjour, M. Letourneux a utilement exploré au point de vue botanique la Sebkha, divers villages, le Gar-el-Krima, Npause: Ba-Mendil. De Ouarple la, remontant vers le nord, ils se sont arrêtés à quelques lieux de campement sans eau dans le lit de l’Oued Mzab et ont passé par le puits de Solfana, po DC . visiter ensuite plusieurs des villes de la confédération des Beni Mzab | Ateuf, Melika, Bou-Noura , Ghardaïa et sa nouvelle oasis). De Ghardaïa , M°f e. tourneux se rend à Metlili et fait une excursion à Sebseb, où existent quelques jardins de Dattiers et des puits menacés par l’envahissement des sables.Jlr vient à Ghardaïa, d’où M. Bourlier avait dû repartir subitement pour Alger, lui laissant le soin de ramener le matériel et les deux chariots traînés pard es anes avec lesquels ils ont fait toute l'expédition. Il part de Ghardaïa pour a ghouat à petites journées par l’Oued Maboula, Berrian, la Daïa El-Kebch Daïa Tilremt (1° avril), Nili, la Daïa Ras-el-Chaab. Après un repos à ke ghouat, il passe par Sidi-Makhelouf, et, de ce caravansérail, atteint K ar Bokhari par la grande route maintes fois suivie par les botanistes, mais n'y fait pas moins quelques constatations intéressantes. Fe Le 16 avril il rentre à Alser. Après une quinzaine de jours d'un e bien gagné à la suite des fatigues et des privations endurées pendant € o long voyage, où souvent, même dans la Réoion Saharienne, il avait eu souffrir du froid et des intempéries de l'hiver, mon excellent ami, com- pagnon dévoué de mes plus importants voyages en Algérie, consi comme une bonne fortune d’être nommé membre de la Mission de le ration scientifique de la Tunisie, dont je devais diriger les recherches. il arrivait à Tunis, le 3 mai, au jour dont j'étais convenu avec mes collaba É rateurs pour-le rendez-vous général de la Mission, et non sans avoir recueilli. depuis Souk-Harras, à quelques-unes des stations du chemin de fer, pl sieurs plantes alors nouvelles pour la flore du pays. Dans le cours de notre Mission, qui a enrichi la flore de la Tunisie de près de Aoo espèces, et dont l'itiméraire, de près de 1500 kilomètres dans le nord de la Régence + a été parcouru presque toujours à cheval, quand ïl ne l'était pas à pied, M. Letourneux a pris une large part aux explorations, et, par son zèle, son E Lu HISTORIQUE. LXXI dévouement et ses aptitudes pour les recherches d'histoire naturelle (bota- nique, malacologie, entomologie), a puissamment contribué à l'importance des résultats scientifiques qui ont été obtenus (). Comme complément de l'œuvre accomplie par la Mission, pendant que, le 7 juillet, avec le concours de MM. Barratte et Bonnet, je continuais à Aïn-Draham les herborisations faites en commun, MM. Letourneux et Reboud , qui nous avaient quittés à Tabarque pour gagner l'Algérie, mettaient à profit le trajet qu'ils avaient à faire de cette ville à La Calle par Oum-el-Teboul pour une fructueuse herborisation. Dans ce trajet à travers une partie du pays complètement inexplorée au point de vue botanique, ils ont constaté plus de 150 espèces et signalé le Pin maritime (Pinus maritima) dont, sur plusieurs points, ils ont vu de beaux sujets, restes d’une forêt récemment incendiée. Le 10 juillet M. Letourneux, qui pendant les journées du 8 et du 9 avait fait d'intéressantes herborisations aux environs de La Calle, s’empressa de profiter d'une occasion pour retour- ner sur la frontière tunisienne et faire une excursion à Bordj-el-Hammam, en face de Roum-el-Souk, localité qui, comme toutes celles situées aux confins de l'Algérie et de la Tunisie, avait été fermée aux Européens jusqu’à l’occu- pation française de la Régence. En 1884, sur ma proposition, M. le Ministre de l’Instruction publique a chargé MM. Doûmet-Adanson, D° Bonnet, Valéry Mayet ainsi que MM. Le- tourneux et Lataste, auxquels était adjoint comme aide et préparateur M. Le- coufle, d’une nouvelle Mission, qui devait surtout embrasser la plus grande partie du sud de la Tunisie, au nord et au sud des grands Chott, contrée dont la végétation n’était guère connue que par les recherches de M. L. Kralik . aux environs de Gabès et dans le territoire des Beni Zid, ainsi que la frontière occidentale jusqu’à la latitude de Tebessa en longeant la lisière des Hauts- Plateaux de l'Algérie. En raison de l'étendue des territoires qu’elle devait explorer, la Mission, comme je l'ai déjà indiqué dans l’article consacré à M. Doümet-Adanson, était partagée en deux groupes, Le groupe composé de MM. Letourneux , Lataste et Lecouffe devait spécialement visiter la partie la plus méridionale de la Région Saharienne et la lisière des Hauts-Plateaux algériens. — M. Letourneux, ayant pris en Alvérie le chemin de fer, le quitta le 29 mars, à la station de Souk-Harras, en vue d’une exploration de la forêt algérienne des Ouled Dhia, que seul parmi les botanistes il eût abordée, et surtout en vue de l'étude vers Ghardimaou de la végétation de cette partie de la vallée de la Medjerda supérieure sur laquelle le regretté M. Roux n’avait pu recueil- hr que des documents très incomplets. De Souk-Harras, il se dirige vers la plaine de la Medjerda par la route des crêtes. Dans l'après-midi il s'arrête au milieu des hautes futaies de la forêt des Ouled Dhia, où il trouve plusieurs Voir pour l'exposé de l'itinéraire suivi par la Mission de 1883 le Rapport à M. le Ministre de Instruction publique et Yarticle consacré dans ce Supplément à M. E. Cosson. LXXII HISTORIQUE. espèces qui en Algérie, dans des montagnes plus sèches, ne croissent qu’à | plus grandes altitudes. Le lendemain, il quitte le camp hospitalier d’Aïns Mesran, descend à travers la forêt et traverse des plateaux cultivés pour e n- trer en Tunisie et gagner la plaine de Ghardimaou. La journée du 31 es consacrée à l'exploration de la plaine, à une course jusqu'au bord de la M djerda et sur les collines dans lesquelles existe la grotte peu profonde qui a donné son nom à la localité. ms Le 1° avril, à son arrivée à Tunis, il s'y rencontre avec la plupart des autres membres de la Mission, MM. Doùmet-Adanson, D' Bonnet et Valé Mayet, dont le départ par mer pour Sfax était fixé au lendemain et quih ne devait plus revoir dans le cours de son voyage. Il y est rejoint par M. La taste, qui devait l'accompagner. Avant de s’embarquer pour Gabès, pois de départ de leurs pérégrinations dans le sud , il fait des herborisations aux enwi rons immédiats de la ville, aux bords du lac de La Goulette, où 1l retrouvesu r. de nombreux points le Cotula coronopifolia découvert par la Mission de 18835 le 3 avril, ils se rendent en voiture au Djebel Reças, dont la flore n'était con- nue que par les quelques plantes que Vahl y avait recueillies à la fin du siècle: dernier et par la rapide excursion que M. Doûmet y avait faite en y Les 5 et 6, ils font une nouvelle course en voiture pour explorer Porto-Farinaÿ " les ruines d'Utique et El-Sebala. — Le 10, ils s'embarquent à Tunis sur 1e paquebot de la Compagnie transatlantique pour Gabès. Le 13, 1ls débaro à Gabès, où M. le colonel de La Roque leur fait le plus aimable accueil, leur offre la plus cordiale hospitalité dans son habitation à Djara-Kebira et leu donne l'assurance que toutes les dispositions seront prises pour assurer le succès de leur longue et laborieuse exploration. Du 13 au 18, 1ls consacrent tout le temps qui n’est pas employé par leurs préparatifs de départ à des exe = sions dans l’oasis et au camp de Ras-el-Oued. — Le 19, avec une escorte ot des mulets du train, ils partent pour le curieux pays des Matmata , entièremen À neuf au point de vue botanique. Ils font la grande halte à l’'Oued EF tour, traversent de vastes plaines parsemées de touffes du Rhanterium suaveolenss généralement répandu dans le sud dela Tunisie, et viennent camper à la Zaouïas de Sidi-Guenao. Le 20, ils abordent le pays montagneux des Matmata, où les. villages sont les uns bâtis, comme les villages kabyles , au sommet de hauteurs abruptes, les autres composés de groupes d'habitations souterraines creusées dans les contreforts de pentes argilo-marneuses; à Zoualigh , un de ces singu=« liers villages troglodytes, ils visitent une des habitations souterraines ; ils s’ar- J rêtent ensuite pour la grande halte au bord d’un Oued au-dessous du village de Kalaa-ben-Aïssa et, après la traversée difficile d’un col, ils viennent camper 4 à Taoudjout. Le 21, après avoir visité le village de Zeraoua, ils se rendent au grand village de Tamezret. — Le 29, dès l'aube, ils quittent leur campement pour gagner rapidement Bled-Kebira,la capitale des Matmata où , à part deux « ou trois Kouba et une Zaouïia , toutes les habitations sont souterraines et ren- HISTORIQUE. LXXIII ferment une population d’un millier d’âmes. À cette localité M. Letourneux retrouve le Teucrium Alopecuros, qu'il avait déjà vu près de Zoualigh et qui, avant son voyage, n'était connu que par deux échantillons recueillis par M. L. Kralik, dans le territoire des Beni Zid au Djebel Aziza. Le 93, ils installent leur campement à un village voisin, Haded}j, dont la population est évalement troglodyte. Le 24, pour rentrer à Gabès, ils parcourent, à orande vitesse, plus de 50 kilomètres en traversant les Oued Ferd et Merzig et l'Oued Serrag à El-Hamdou. — Après avoir passé à Gabès les journées des 25 et 26, ils repartent pour une pérégrination plus étendue que la précé- dente, car elle doit comprendre une grande partie de la plaine de l’Arad, Ksar El-Metameur, Bled-Kebira des Ghomrassen et Zarzis. Ils passent par la petite oasis de Ketena, où une pluie aussi abondante que continue les force à s'arrêter, par l’oasis de Mareth et celle d’Aram. Le 29, ils traversent les Oued Medjerda et Zess, font la grande halte au bord de l'Oued Oum-el- Mezessar, et arrivent bientôt après au poste français de Ksar El-Metameur, d’où ils visitent les villages de Ksar El-Metameur et de Ksar El-Moudenin, dont les curieux magasins à grains, le plus souvent à trois ou quatre étages, servent de dépôt à plusieurs tribus arabes ou berbères pour leurs céréales et d’autres approvisionnements. Le 1° mai, ils prennent Ksar El-Metameur comme point de départ d’une excursion de plusieurs jours, ayant pour but l'exploration du massif montagneux des Haouaïa, ils gagnent Foum-Hallouf et viennent camper sur le plateau des Haouaïa à trois kilomètres du Ksar des Beni Kheded}, font l’ascension du Djebel Mezemzem couronné par les ruines de l’Henchir Demeur, gagnent par une série de cols et de vallées l'Oued El- Kheïl, campent dans le lit de l’Oued, auprès du village de Bled-Kebira des Ghomrassen, reviennent dans la plaine à Bir El-Ahmar et rentrent le 5 à Ksar El-Metameur. Après une excursion aux ruines romaines de Ksar Koutin, ils quittent définitivement Ksar El-Metameur et viennent camper à Sidi-Sa- lem-bou-Grara sur la plage en face de l’île de Djerba. Le lendemain, par un temps pluvieux, ils suivent la côte jusqu'en face du port de Houmt-Adjim, d'où une barque vient les prendre et les transporte le 10 à Zarzis. Ils restent six jours dans cette oasis, pour en explorer les environs, ainsi que les bords de la Sebkha El-Melah. Les environs de Zarzis, dont la flore présente un type bien moins saharien que les sables des environs de Gabès, n’ont fourni à M. Letourneux, malgré l'exploration consciencieuse qu'il en a faite, que 220 espèces, dont la plupart sont des plantes vuloaires, et parmi les espèces réellement remarquables qu’il y a trouvées doivent être cités le Fes- tuca Rohlfsiana de la Tripolitaine et l’Astragalus peregrinus , tous deux nou- veaux pour la Tunisie. Le 17, ils repartent en barque pour Pile de Djerba, descendent à terre à Houmt-Souk, où ils séjournent deux jours pour des recherches exclusivement zoologiques. Le 20 ils sont de retour à Gabès, où, grâce à l'hospitalité de M. le colonel de La Roque, ils se remettent des LXXIV _ à la belle oasis de Tozzer, éloignée seulement d’une quinzaine de kilomètres, cessaires. HISTORIQUE. fatigues qu'ils viennent de subir et donnent à leurs collections les soi 2 Le 25 mai, ils quittent définitivement Gabès, centre de leurs explo À dans l'extrême sud de la Régence, et vont entreprendre la dernière parti de leur voyage, qui doit comprendre le trajet de Gabès à Limaguës, parallè : lement à la plage sud du Chott El-Fedjedj, l'exploration des principales oasis du Nefzaoua, celle du Blad-el-Djerid, le trajet du Blad-el-Djerid à Gafsaet enfin la lisière des Hauts-Plateaux algériens jusqu’à la latitude de Tebessa. is se rendent rapidement au puits de Bir Chenchou et viennent camper à - Hamma des Beni Zid, où ils visitent les quatre sources thermales auxquelles l'oasis doit son nom. Du 26 au 28, ils font l'ascension du Djebel Aziza, extré mité orientale de la chaîne du Djebel Tebaga, limite des explorations d d ! M. Kralik aux environs de Gabès en 1854, gagnent la source d’Aïn Magroun, traversent l'Oued Nokhla, campent à Fratis, passent par Nebech-ed-Dih b, ï simple lieu de halte auprès d'un petit bassin rempli de Conferves, et arriver à la petite oasis de Limaguès, dont la Zaouïa tombe en ruines, au voisinage i d’un vaste marais. Le 29, ils entrent dans le Nefzaoua au Bordj de Ke bilhi, sous la conduite du caïd, venu au-devant d’eux avec une escorte et | qui les installe dans son Bordj nouvellement construit. Le 30, ïls séjournent dans cette oasis et reviennent sur leurs pas pour explorer les collines abruptes qu'ils ont traversées la veille en se rendant à Kebilli. Le 31, ils font la grande halte dans loasis de Mansourah, traversent une série presque continue de jardins de Dattiers près des oasis de Rabta et de Toumber, et viennent pa er la nuit au village d'El-Golea. Le 1° juin, ils installent leur campement vers la pointe du Nefzaoua, entre les petits villages de Fetnassa et de Debabcha, 0 1 | il n’y a pas de véritables jardins, mais seulement des bouquets de Dattiers! et c’est de ce dernier campement qu’ils doivent effectuer la difficile traversée du Chott El-Djerid. Le 2 juin, ils sont sur pied à deux heures et demie " matin, et, par l’étroite bande de terrain solide, seule voie praticable au milieu des vases salées du Ghott, ils passent à la borne d’El-Mensof, située à peu près à égale distance des deux rives, puis, vers midi, ilsatteignent la plage nord entre les oasis de Kriz, qu’ils visitent, et celle de Sedada. Le 3, ils se rendent et qu'ils ne doivent quitter que le 9. Ils utilisent ce séjour pour visiter en détail l’oasis et ses environs, faire une excursion à la grande et riche oasis de Nefta, explorer les bords marécageux du Chott, la crête aplatie du Draa, et pour visiter l’oasis d'El-Hamma envahie par les sables et ses sources chaudes. Là M. Letourneux trouve en abondance le Panicum turgidum , dont M. V. Re boud avait constaté l'existence en Algérie dans la partie saharienne de la vallée de l'Oued El-Arab. Le 9, üls quittent Tozzer pour prendre la direction de Gafsa, qu'ils atteindront le 1 4 , traversent l’oasis de Kriz à Seba-Biar, viennent faire halte à Sedada, oasis et village les plus septentrionaux du Djerid, | HISTORIQUE. LXXV et, longeant le Chott El-Fedjedÿ, ils campent sur l'Oued Metaleghmim; de là ils gagnent Aïn Kebirita, s'arrêtent à la source légèrement saumäâtre et thermale d’Aïn Kebiriti et campent dans le ravin de l’Oued Zitoun, où M. Letourneux recueille le Lotus hosackioides, déjà constaté à cette localité par le regretté D' André, et qui avait été découvert dans les oasis d’Akka au Maroc par le rabbin Mardochée; ils traversent ensuite l'extrémité occi- dentale de la grande chaîne du Djebel Cherb par le col de Taferma, gagnent le Bordj de Gourbata , composé de deux misérables maisons, et arrivent à l'oasis de Gafsa, dont les jardins sont composés surtout d’Oliviers et d'arbres fruitiers, les Dattiers n’y amenant qu'imparfaitement leurs fruits à maturité. Ils séjournent à cette oasis jusqu'au 20, pour y prendre le repos dont ils avaient grand besoin, pour mettre en ordre et préparer leurs collections, et pour faire quelques excursions dans les environs, spécialement aux grottes et aux carrières voisines. De Gafsa ils continuent à remonter vers le nord, traversent l’Oued Sidi-Aïch, et viennent camper à Sidi-Aïch même, auprès de ruines romaines et d’un caravansérail de construction récente. Ils font le lendemain une halte à l’Oued Zitouna, et, dans le défilé rocheux de l'Oued El-Oguef, ils ont le plaisir de voir venir au-devant d'eux M. le docteur Robert, chef de service à l’hôpital militaire de Feriana, botaniste zélé qui a formé un important herbier local à Gafsa et à Feriana, et qui a toujours té- moigné le plus vif intérêt pour les recherches de la Mission. Du 21 au 24, ils reçoivent à l'hôpital de Feriana une cordiale hospitalité, M. Letourneux y examine avec tout le soin nécessaire la collection des plantes recueillies . par le docteur et ïl y trouve les plus utiles indications pour les courses qu'ils doivent faire aux environs avec leur aimable hôte. Ils visitent avec lui la plupart des jardins, où il n'existe que deux Dattiers , gui ne sont plus là que des arbres d'ornement, font une excursion aux ruines de l’ancienne The- lepte, ainsi qu’au Djebel Khachem-el-Kelb et au petit lac ou plutôt à la vaste mare de même nom. Le 25, ce n’est pas sans regret qu'ils s’éloignent de Feriana, où ils ont trouvé un si bon accueil, mais la saison déjà avancée les oblige à ne pas retarder leur départ; ils font une courte halte dans le long défilé de Khanget-Goubel, traversent une plaine couverte d’Alfa (Stipa tenacissima), et viennent camper à côté des ruines romaines de Tamesmida. Du 26 au 26, par des pluies mtermittentes quand elles ne sont pas continues, ils abordent le pittoresque défilé de Tamesmida à pentes couvertes de Pins d'Alep, s'arrêtent quelques instants à la source d’Aïn Bou-Driès, au milieu de prairies marécageuses, campent à l'Oued Cherchara, traversent la plaine de Fousana et s'arrêtent à l'entrée du défilé de Foum-el-Bouibet, où une véritable tempête les force à séjourner, renonçant à atteindre la petite ville actuelle de Tala et les ruines de la cité berbère dont elle occupe l’empla- cement. Revenant sur leurs pas, ils traversent le défilé de Khanget-el- Slougui , la plaine fertile de Tabaga, et viennent installer leur campement LXXVI HISTORIQUE. auprès des ruines imposantes de Haïdra. Le 29, ils consacrent loute journée à l'exploration du pittoresque et grandiose plateau rocheux du Guelaat-es-Snam (alt. 1453" Ét.-Maj.) qui couronne une vaste montagne et où M. Letourneux fait d’intéressantes découvertes; le soir, ils regagner leur campement à Haïdra. Le 30, ils viennent camper à Ras-el-Aïoun, delà d’une grande et riche plaine du territoire des Ferachich , où de nom eu» Arabes sont venus pour la récolte des blés. Là se termine leur long voyage d'exploration, et dès le lendemain ils entrent en Algérie par Tebessa. En 1886, chargé d’une nouvelle mission en Tunisie pour laquelle lui € adjoint son dévoué aide-préparateur M. Lecouffe, il se proposait de misite en hiver les environs de Tunis et le territoire de l’Enfida, c’est-à-dire à4 saison favorable pour la recherche des Mollusques et celle des plantes hivers nales, dont aucun botaniste n’avait recueilli d'échantillons. Hi devait ensuite. prenant de nouveau Gabès comme point de départ, visiter une grande partie du Nefzaoua méridional , que les conditions politiques du pays ne lui avaient, pas permis d'aborder en 1884, puis compléter ses recherches dans la répiôt des Chott, au nord du Chott El-Fedjedj et dans la partie orientale du Djebeh Cherb. Sa mission avait aussi pour but une exploration dans la Tripolitaine, cette exploration d’une contrée imparfaitement connue au point de vue botæ nique devant fournir de précieux documents sur l'extension vers l'est d'un grand nombre d'espèces du sud de l'Algérie, de la Tunisie et du Maroë: En revenant à Gabès, il avait à visiter à nouveau l’île de Djerba, pour compléter ses recherches malacologiques et y recueillir les plantes qu'en 1 888 MM. Doùmet-Adanson et Bonnet n’y auraient pas rencontrées. Puis, ayant re gagné Tunis par mer, il devait aborder de nouveau à Souk-el-Arba et El-Kefl région des Hamada, qu’en 1883 la Mission botanique avait parcourue trop rapidement et à une saison déjà avancée. La série de ces explorations, appelé à combler en grande partie les lacunes des voyages antérieurs, devait se terms ner par une importante excursion dans les belles futaies du massif forestier situé au nord et près de Ghardimaou, dont la flore était aussi inconnue Q 1e l'était celle du massif central de la Kroumirie avant les explorations de a Mission bolanique. Ce vaste programme a été heureusement réalisé par l'habile et zélé explorateur. — Arrivé à Tunis, le 9 janvier, il yreste jusqu'at 15, et fait, aux environs, des courses qui enrichissent la flore de quelques indications sur la date initiale de la floraison d’un certain nombre dep es. Le 15, sur la pressante invitation de M. Mangiavacchi, habile directeur di vaste domaine de l'Enfida, il accepte sa cordiale hospitalité à Dar-el-Bey, où il se rend avec lui en voiture par la route de Tunis à Hammamet jusqu'à Teurki, en passant par Kroumbalia et ensuite par Bou-Ficha, intendance no C de ŸEnfida, et l’'Henchir Sidi-Khalif, ruines de la cité romaine de Veneri& Aphrodisium. De Dar-el-Bey il fait des excursions à Dar-el-Aroussi, a x gorges de Zaktoun, à Zeriba, à Zaghouan, à Batria, à Aïn-Medekeu .. HISTORIQUE. LXXVIL Takrouna, la plage nord du lac Kelbia, Dar-bel-Ouar, puis, quittant défini- tivement Dar-el-Bey, il gagne Sousa. Ses courses dans le domaine de lEnfida , - bien que la saison füt plus favorable à la recherche des Mollusques qu'à celle des plantes, ne lui en ont pas moins fourni quelques espèces intéres- santes ou nouvelles pour la flore. — Le 29 janvier, 1l s’embarque à Sousa pour Gabès, où il séjourne plus d'un mois. et d’où il fait de nombreuses excursions dans les environs, entre autres dans l’oasis de Djara, où il constate l'abondance de l’pomæa sagitiata qu'y avait découvert M. Durègne, à Metrech, Aïn Zerig, Menzel, Ras-el-Oued, ete. — Du 10 au 27 février, il explore le Nefzaoua méridional ; jusqu’à Kebilli il suit l'itinéraire qu'il avait déjà pris en 1884, et, à partir de cette oasis, il visite successivement la petite oasis de Maan, celle de Djemna avec bassin naturel, celle plus petite de Margouaïa, ou il n'existe pas de village, et où il constate la présence de l'Henophyton desert, qu'il reverra jusqu’à Sobria, celle de Guelaa , avec son village bâti au sommet d’une colline sablonneuse, loasis assez importante de Douz, entrepôt princi- pal des Merazig, située vers la limite nord des Areg, où il recueille pour la . première fois le Savionya longistyla, généralement répandu dans le Sahara algérien, mais qui n'avait pas encore élé vu en Tunisie, le puits, avec toufles de Dattiers non cultivés, de Bir El-Hachan, l’oasis et le village de Sobria, où dans les dunes il rencontre pour la première fois en Tunisie l'Ephedra alata (Alenda) et le Silene villosa qui sont répandus dans le Sahara algérien méri- dional. De la pointe qu’il vient de faire dans le sud il regagne Kebilli par la ligne la plus directe, passant par Ghedma, Nouïl, Tebetert et Bechilli. Le 21, 1l quitte Kebilli pour se diriger vers le nord, passe à Mansourah, entre Rabta et Toumber, à Menchia, Seflimi, traverse la partie occidentale du Chott El-Fedjedj par Ain Tarfaïa, arrive sur la plage nord au Redir Mouilah ; explore ensuite Bazina au pied du Djebel Cherb, le Redir Timiat, franchit le Djebel Cherb par le Khanget Bir Oum-Ali pour atteindre la plaine de Mahamla , où, s'étant égaré dans la montagne il doit coucher à la belle étoile, sans vivres, au pied du Djebel Cherb, à l'entrée du défilé de Bir Oum-el- Oguel. Le lendemain, il traverse de nouveau le Djebel Cherb par le Khanget- -el-Oussif, arrive au pe de Bir Berada, puis par Bir El-Ahmar, la Guerah El-Fedjedj et Oudref, où il visite l’oasis, et les LE de l’Oued Melah, il rentre à Gabès le 27 mars". Le 4 avril, il s'embarque pour Tripoli, et, sachant que cette partie de la Tripolitaine, où il aborde, n'avait encore été que très imparfaitement explo- rée au point de vue botanique par Della Gella, Dickson, M. Rohlfs, elc., il se proposait d'y faire des excursions étendues; mais, malheureusement, les autorilés locales, malgré l’insistance du consul général de France, M. Destrées, lui interdisent formellement de s'éloigner de la ville au delà d’un rayon de ® Voir A. Letourneux, Voyage botanique en Tunisie dans le sud du Nefzaoua, publié dans le ulletin de la Société botanique de France, séance du 10 décembre 1886, XXXIIT, p. 541-546. UXXVII HISTORIQUE. 2 10 à15 kilomètres. Dans ce territoire si restreint qu’il a exploré en tous sens visitant l’oasis et le littoral, tant à l’ouest qu'à l’est de la ville, le ma ais d Tadjoura, les carrières antiques de Ghiran, le cimetière des anciens sultan le marais d'Ain-Zara, El-Melleha, il n’en a pas moins recueilli plus de 300€ pèces, dont un certain nombre ont un véritable intérêt pour la géopraph botanique, et dont quelques-unes sont nouvelles au moins pour la flore. « Du 21 au 30 avril, il explore l’île de Djerba, dans toute sa longueur d nord au sud, visite successivement Houmt-Souk, Harra, Bordj-Djilid}, lo de Dzira, Guellala et la Sebkha de même nom, puis revient encore une foi à Gabès, où il s’embarque pour gagner Tunis dans les premiers jours de mai — Enfin il termine la série de ses pérégrinations par une longue tou qui à pour but principal une nouvelle exploration d’El-Kef et du Guelaat… es-Snam, et surtout celle des belles forêts des Ouchteta, des Merasen et ‘des Ouled Ah, au nord et près de Ghardimaou. Du 8 au 19 mai, s'étant rendu à Souk-el-Arba par la voie ferrée, il visite Nebeur, El-Kef, Aïn Babouch , tra : _ l'Oued Sarrath, arrive au pied du Guelaat-Rebiba et consacre trois joursk l'exploration du Guelaat-es-Snam, dont il avait déjà fait l'ascension en 18 34 | et à celle du flanc nord du Guelaat-Rebiba. Du Guelaat-es-Snam, il se rend au col de Foum-Rechiana, déjà vu par lui dans le voyage de cétte même année, débouche par le col de Sela dans la plaine des Ouled Bou-Ghaner s'arrête à la ville de Tala, passe près du marabout de Sidi-Ali-ben-Ahme et rentre à El-Kef, où 1l met à profit une journée de séjour pour explore le grand ravin au-dessous de la Zaouïa de Sidi-Gaïez. Le 20, traverse a k vallée de l’Oued Melles et celle de l’Oued Meliz, il arrive à Ghardimaou, poït de départ de fructueuses et importantes herborisations dans les forêts des Ouchteta, des Merasen et des Ouled Ali. Du 20 au 24, ül explore, aux el virons de Ghardimaou, la plaine cultivée plantée d’Oliviers, les bords de lOued El-Hammam et gagne le camp forestier d'El-Fedja, d'où, pare routes tracées par l'Administration forestière, il lui est facile de se diriger tous sens à travers les futaies de la forêt. De ce point il visite successivemel le pont de Oued El-Hadjar, le petit col de Fedjidj, les grands ravins de Merasen, le grand ‘rocher de grès de Hadjera-Sghira qui sépare le territoir forestier des Ouchteta de celui des Merasen.. la vallée de l'Oued Meramel, 0 il recueille le Lilium candidum qu'y avait découvert M. Gardette, brigadie forestier, le Djebel Hiroug, la source de l’Oued Baghla sur le versant sit du Djebel Ghorra; il campe au sommet du Djebel Ghorra, et admire sur sef _ flancs une véritable futaie de Houx qui atteignent 8 à 10 mètres de hauteur descend au nord-est vers le Kef El-Hanech et herborise au Kef En-Neçout En 1887, bien que le Ministère de l’Instruction publique , de même queles années précédentes, n’ait pu lui attribuer qu’une subvention insuffisante même pour faire face à une faible partie du programme qu'il devait exécuter, il n'a pas hésité à entreprendre un nouveau voyage qui lui permit d'aborder dé mess tronc m HISTORIQUE. LXXIX e vastes étendues inexplorées ou incomplètement connues au point de vue bota- nique. Ainsi il devait débuter par une nouvelle exploration du orand massif forestier au nord de Ghardimaou, puis se rendre à Gabès, d’où il devait se diriger sur Douiret et attemdre ensuite le territoire des Merazig, puis sur celui des Gherib, pour gagner à l’ouest la frontière algérienne du Souf. Ce long itinéraire dans la partie la plus méridionale du Sahara tunisien em- brassait toute l'étendue comprise entre l’Arad et le Dahr et les dunes des Ares, contrées que le voisinage immédiat des tribus dissidentes réfugiées dans la Tripolitaine avait rendues longtemps inaccessibles pour des recher- ches scientifiques et qui sont encore assez peu sûres. Il avait ensuite à revoir Nefta, Tozzer, à traverser le Chott El-Gharsa, et, prenant Feriana comme point de départ, il devait, suivant une direction parallèle à celle qu'avait parcourue la Mission de 1883, pénétrer par Kasserin, Sbeïtla et Sbiba dans le centre et à y explorer les montagnes les plus élevées de la Tunisie. Les fatigues à subir dans cette exploration d'un pays montagneux ou très accidenté, et dont le parcours est très difficile, devaient trouver leur com- pensation dans les découvertes et les constatations à faire dans ce territoire sur lequel, depuis les recherches bien incomplètes de Desfontaines, on n'avait d’autres documents botaniques que les rares indications du Flora Atlantica et les quelques plantes recueillies par M. Ph. Thomas dans ses voyages paléontologiques. Pour gagner Tunis 1l devait passer par Makter, Ellez, etc., localités déjà visitées rapidement par la Mission de 1883, et prendre la voie ferrée à Medjez-el-Bab (Basilbab de Desfontaines); puis, de Tunis, pour terminer son long et laborieux voyage, 1l lui restait à faire une impor- tante excursion à Bizerte, à la Guerah Tindja, à la Guerah El-Ichkeul, loca- lités sur lesquelles, à l'exception de Bizerte, où deux des membres de la Mission de 1883 ont fait une rapide herborisation, on n’avait d’autres docu- ments que quelques indications consignées par Vahl dans ses Symbole. — Le 8 mars 1887, il part de Bône, atteint le Bordj du caïd Bou-Larès, sur la route de La Calle à Bou-Hadijar; le 9, il pénètre en Tunisie en suivant la vallée de l'Oued Hiroug, et, par un orage terrible, arrive à la nuit au poste forestier d'El-Fedja, en pleine forêt des Ouchteta. Du 10 au 17, à l'exception du 12, où il a été retenu au camp des forestiers par une pluie aussi abon- dante que continue, il a parcouru les belles futaies qui. couvrent la plus grande partie du pays, visitant le Hammam des Ouchteta, la partie moyenne du cours de l’Oued Baghla, dont l’année précédente il n'avait vu que l’ori- gine, le Kef-en-Nemra, piton terminant à l'ouest le massif des grands rochers calcaires des Ouled Ali. Dans ses herborisalions autour d'El-Fedja il a ob- servé 100 espèces de Phanérogames en fleurs ou en fruits qui, en raison de la date précoce de leur récolte, ont un véritable intérêt pour fixer le moment initial de leur floraison et dont plusieurs sont nouvelles pour la flore de la Tunisie : Bivonœa lutea, lonopsidium albiflorum, etc.s et, bien LXXX HISTORIQUE. que les Cryptogames y soient moins bien représentées que dans Les monta ones de l'Edough, il a trouvé plus de 50 espèces de Mousses et de Jonÿ er- | mannes et Heu Lichens. Le 18, il prenait à Ghardimaou le chemi n fer pour gagner Tunis, d’où il a fait quelques excursions, spécialement bol LEE et où le concours bienveillant des autorités civiles etr taires lui a été acquis sans réserve. — Le 28 mars, il s'embarque p [ u | Gabès. Le 31 mars, il part pour son voyage dans l'extrême sud, travers encore une fois le nord de l'Arad, s'arrête chez le khalifa Sassi-Fettoucii passe par Bled-Kebira, visite une crête rocheuse près du Ksar El-Kabbare) s'arrête pour la nuit à Techin. Le 2 , il établit son campement près d’un dote | au nord de l’Oued Mzerten, visite les collines à crête rocheuse de Guelaat-e Chedjera et de Guelaat-el-Settara, où il découvre une variété remarquable l'Isats Aleppica , espèce orientale nouvelle pour la flore. Le 5, par un tra je long et fatigant, il arrive pour la grande halte sur les bords desséchés d | l'Oued Mogor, et campe chez les Haouaïa au Ksar des Beni Kheddach. & avril, il reprend son ancien itinéraire un le territoire des Ghoni rassen , où il consacre la fin de la journée à une herborisation dans l'Oued Le 5, au sortir du lit de Oued, il franchit une pente raide et dangereus et aborde ensuite l'immense plaine de l’Oued Guermassi, traverse cet Oued fait la grande halte au milieu de la rude montée de Metrouïa, sous des Dattie près d’une petite source, et, vers deux heures, atteint Douiret, où il doitsst journer jusqu’au 10 pour attendre l'arrivée de M. Lefebvre, directeur d service forestier en Tunisie, qui doit visiter avec lui une partie de trême sud. Son séjour à Douiret est utilement employé par une visite au rochers au-dessus de la ville, aux crêtes du Djebel Charen (Dj. Charetti la carte de l'État-Major), au Djebel Bou-Hadid et aux grands ravins du pa} Le 11, en compagnie de M. Lefebvre, il prend la direction du nord-nord® ouest à travers des plateaux rocheux bas recouverts çà et Ià d’une lépà couche de sable, puis, abordant la partie laissée en blanc sur les cartes k plus récentes, il arrive à la nuit au bord de l'Oued Bou-Khecheb, où ilr trouve pas d’eau. Le 19, il continue son trajet à travers ces plateaux, coupe l’Oued El-Hallouf, et, vers midi, arrive au puits de Bir Solthan, où sont ve k au-devant de lui MM. le lieutenant de Bechevel, chargé du service des en- seisnements au poste de Douz, et l'interprète militaire M. Fournier (©. Le 13 il part pour le puits de Bir El-Haguef, et aborde la région des sables; la grande halte a lieu dans une dépression (Houdh) au milieu des dunes, ets petite troupe campe entre des puits à sec et les ruines romaines de Ksar El Ghilan. Le 14, il suit la direction nord-nord-ouest, fait la grande halte a milieu des dunes et, par un trajet de 58 kilomètres, atteint vers la nuil | (®) M. de Bechevel, entre Douz et Redjem-Matoug, a relevé à la planchette toute la partie d l'itinéraire qu'ils ont suivi et qui est encore en blanc dans la carte provisoire de 'État-Major. HISTORIQUE. LXXXI puits de Bir Serira. Le 15, en traversant les sables, au milieu desquels émer- gent quelques plateaux rocheux, il arrive vers midi à Douz, où M. Fournier a précédé la petite caravane. Les 16, 17 et 18, il séjourne et herborise aux environs de Douz, où il a le regret de se séparer de M. Lefebvre, rappelé par les exigences de son service. Le 19, 1l s’arrête à Sobria, point de départ de ses courses au sud dans la région des Ares. Il passe la nuit à El-Foouara, source qui a été abondante, mais qui paraît devoir disparaître. Le 20, il fait la grande halte à Bir Chouchet-bou-Menzel, visite dans l'après-midi les grandes dunes de Bou-Redaf et celles de Bou-Kharouf, où il y a eu aussi une source, remplacée par un puits aujourd’hui à sec. Le 21, il passe par Si- Ahmor-el-Fodheïl et campe à Bir El-Arefdji, le point d’eau le plus méri- dional dans cette direction. Le 29. par le puits de Bir El-Djebel, il arrive vers midi au puits de Bir Bou-Kheçib, où il campe. Le 23, il passe, sans s’y arrêter, à Bir Selaa, déjeune et campe à Redjem-Matoug chez les Gherib (Gaoud). Le 24, après le départ de M. de Bechevel qui retourne à Douz, il passe successivement par Bir Semmès, Bir Edder, Bir El-Hadjela, Bir El-Ar- goub, et campe au puits de bonne eau de Mouïa-el-Cheïkh. Le 25 , il se rend à Bir Asli chez les Troud par Bir Ben-Ahmar, Bir Ertimi, Nokhlet-el-Men- goub. Le 26, il arrive dans la matinée à Nefta, et le 27 à Tozzer. Le 30, il fait une excursion à El-Oudian. Le 4 mai, il part de Tozzer au point du jour, traverse la partie nord-est du Chott El-Gharsa, fait la grande halte près d’un Redir sur la plage nord du Chott, installe son campement à Chebika, dont il visite la source et l’oasis.-Le 5, il gagne Tamerza, où il herborise dans une gorge abrupte au nord de l’oasis et où il campe. Le 6, il laisse sa tente et son convoi à Tamerza pour faire une excursion à l’oasis de Midès, village bâti au-dessus d’un long et profond ravin qui rappelle celui du Rummel à Constantine, revient à Tamerza, vers midi, pour y explorer la rivière et loasis. Le 7, il atteint le défilé de Foum-Khanget-el-Teldja, d’une longueur de 8 à 10 kilomètres, encaissé de roches escarpées; et il herborise jusqu’à la nuit au nord du défilé. Le 8, il consacre la matinée à l'exploration de ce défilé grandiose, où il fait une chute de cheval, et l'après-midi à celle d’une des gorges qui y aboutissent. Le 9, il traverse la longue plaine d'El-Douara, aborde par le sud-ouest le défilé de Khanget-el-Kecheb, atteint le grand pla- teau des Hamama, et, après avoir installé son campement dans le douar du caïd des Ouled Selama , ïl visite dans l'après-midi le Khanget-Douara, où suin- tent les quelques minces filets d’eau qui sont la seule ressource des habitants et de leurs troupeaux. Le 10, il traverse le plateau des Hamama, dans la . direction nord-nord-est, pour arriver vers une heure à Feriana, où il ne séjourne que le lendemain. — Le 12, il commence la partie de son voyage qu'il doit consacrer à l'exploration des montagnes les plus élevées du centre de la Tunisie, gagne Kasserin dont il visite les ruines et où il herborise sur le bord de l'Oued. Le 13, de Kasserin il fait une excursion au Djebel Chamhi, F LXXXII HISTORIQUE. dont le sommet est le point le plus élevé de la Tunisie (Alt. 1543" ÉtM a et revient à Kasserin. Le 14, il va rejoindre à Sbeïtla M. Lefebvre et et visitent ensemble les ruines imposantes de la cité romaine. Du 15 au 9% continue ses laborieuses excursions et ses ascensions dans les montagnes la Tunisie centrale qu'il avait inaugurées par le Djebel Chambi: il consae deux jours et demi à l'exploration du Djebel Meghila (Alt. 1445" Ét.-Maÿ, qu'il visite en partant de Foum-el-Guelta du côté de Gilma, dans sa parti sud (Kef Tella) et dans sa partie nord. Il emploie aussi utilement deux jon au Djebel Semata (Alt. 1402" Ét.-Maj.) dont il atteint le point culminan nord (Kef Sidi-Ali-Mouzin) et dont il explore la grande Guelaa-Fe gha il explore aussi le Djebel Tiouchcha (Alt. 1282" Ét.-Maj.). Ces diverse montagnes, qu'il n'a pu aborder que par des sentiers presque impratica les par des escarpements rocheux ou des éboulis de cailloux roulants, lui or fourni plusieurs plantes nouvelles pour la flore, et il a constaté que leur Ù sommités offrent une végétation qui leur est commune et qui est caractérisé surtout par les Sisymbrium Thalianum, Thlaspi perfoliatum, Hutchinsiawpe træa, Erinacea pungens, Bupleurum spinosum , B. Gibraliaricum , Verbaseu Boerhavu, ete. Le 23, il quitte Sbiba, point de départ de ses courses au Djebel Semata et au Djebel Tiouchcha, traverse la grande plaine des Oule Madjer, et, malgré la pluie, vient camper à La Senia près du F 1 Debbich. Le 24 , il contourne le Kef Rezaï et le Kef Mouella pour venir dresse sa tente au Bordj Debbich, d’où il fait à deux reprises l'exploration ds « carpements du Kef Mouella (Alt. 1355" Ét.-Maj.), mais une pluie contin l'empêche d'entreprendre, comme il l'avait projeté, l'ascension du Diel Barberou. Le 26, du Bordj Debbich, il se rend à Makter, encore à une al tude assez élevée (870" Ét.-Maj.), où il retrouve le capitaine Bordier, qu en 1883, à Hammamet, nous avait donné le plus utile concours et qui malt tenant remplit dans cette région les fonctions de contrôleur civil. Le 97, explore cette localité intéressante, où nous n'avions pu en 1883 nous arrêtt que trop peu de temps. Le 28, il fait le trajet en pays montagneux de Makte à Souk-el-Djema, pendant lequel il complète notre exploration trop rapid de 1883, en visitant le Guelaat-el-Harrat (Alt. 1320" Ét.-Maj.) qui domi le camp français. Le 29 , il se rend à Ellez pour y faire une étude a ne des monuments mépalithiques à l’examen desquels, en 1883,iüln “avai P pu consacrer le temps nécessaire. Le 30, en revenant à Makter, il ne mi que pas, entre Ellez et Hammam-Zoukra, de s’arrêter aux grottes de Sidi Salah-ben-Djaberallah, qui sont littéralement tapissées de touftes du Fu ar Numidica et surtout de celles de l'Oreobliton thesioides, qui y forme de véri tables buissons. Le 31, profitant de son séjour à Makter, il fait une exe | au petit lac ou Guerah des Ouled Bou-Ghazem. Le 1° juin, il gagne Zeribal en passant par de belles forêts entre Kessera, le Djebel Bellouta et Ai Soukra. Le 2, il vient camper dans une vallée boisée au bord d'une fontail à HISTORIQUE. LXXXIIL près du Djebel Bargou. Le 3 , il fait l'ascension de cette montagne (Alt. 1280" Ét.-Mai.), explore le plateau qui en forme le sommet, les rochers et les ravins, déjeune à Dacheret-el-Bellouta et revient au campement. Le 4, un long parcours, dans une route montagneuse, l'amène au Djebel Bou-Arada, où il campe à la Dachera de Medjenin. Le 5, il passe à Souk-el-Had, où il prend un guide, et, par un trajet long et monotone, arrive à Medjez-el-Bab, d’où le chemin de fer le ramène à Tunis dans la soirée, — Du 6 au 16, il séjourne à Tunis pour se remettre des fatigues que, grâce à sa robuste constitution, il a, malgré son âge, victorieusement et pendant si longtemps bravées, et surtout pour donner à son aide-préparateur, M. Lecouffe, les soins que réclame une fièvre intermittente, conséquence des travaux matériels qu'exigent de tels voyages et des longues veillées qu'il a dû consacrer à la préparation des récoltes. Ge séjour est du reste mis à profit par M. Letour- neux pour le classement et l'étiquetage révulier de ses collections. Une lettre et une dépêche que je viens de recevoir (16 juin) me montrent que son ardeur est toujours la même et m’annoncent son embarquement à minuit, pour la petite île de Djezeïret Djamour, où, en 1884, malgré la saison trop avancée, M. Doùmet-Adanson avait déjà fait des constatations importantes pour la géographie botanique. Le 21, il doit prendre la route de Bizerte et s'arrêter à Menzel-Djemil pour y explorer attentivement les bords de la Guerah Tindja et les marécages que traverse l'étroite chaussée qui conduit à ce village, sur la végétation desquels nous n’avons encore d’autres documents que les notes que nous y avions prises dans un rapide passage en voiture. De À il gagnera Bizerte, où M. Barratte et moi n'avions pu herboriser en 1883 que sur une partie de la plage et dans les premiers jardins de Zarzouna; puis terminera ses longues et laborieuses pérégrinations de cette année par une course à la Guerah et au Djebel El-Ichkeul, où seul Vahl a indiqué quelques plantes. L’exposé que nous avons donné, dans notre Notice et dans ce Supplément, des voyages exécutés par M. A. Letourneux en Alvérie et l'indication des centres d’où il a fait des excursions et des herborisations fructueuses mettent en évi- dence toute l'importance de la part qui lui revient dans l’exploration bota- nique de nos possessions algériennes. [l a encore mieux mérité de la flore de la Tunisie, où, complétant les ressources insuffisantes que le Ministère de l’In- struction publique avait pu lui accorder, il a exécuté, grâce aux recommanda- tions ministérielles et à la bienveillante sollicitude des autorités civiles et militaires, quatre grands voyages, réalisés d’après un plan méthodique et qui ont embrassé la Résence dans presque toute son étendue, du littoral méditerra- néen à sa frontière saharienne près de la Tripolitaine et de l'Algérie. Dans ces quatre voyages 1l n’a reculé devant aucune fatigue ni aucune privation pour aborder les parties du pays peu ou point explorées, quelque difficile ou dan- gereux qu'en fut l’accès, s’attachant à recouper ses itinéraires et ceux des F. EXXXIV HISTORIQUE. autres botanistes pour combler les licunes des explorations antérieur. laborieuses et consciencieuses investigations ont enrichi le Catalogue de la nisie de nombreuses espèces qui n'y avaient pas encore été signalées et fourni les plus précieux documents sur la distribution géographique des plantes de cette flore. Par ses voyages en Égypte, en Nubie, dans la Marmariqueeten.! Palestine, etc. , il a contribué à faire connaître l'étendue de l'aire occupéed | l'est à l'ouest par un assez grand nombre de plantes de la partie du Sahara com prise dans le domaine de notre flore ou de la partie méridionale des Hauts Plateaux algériens. Ses herborisations aux environs de Tripoli de Barbarie ont aussi contribué à faire connaître les affinités de la flore de la Tripolitaine, | | part avec le sud de la Tunisie et de l’Algérie et, d’autre part, avec cellede Marmarique et de l'Égypte. Bien que ses investigations aient eu plus en | | ment pour but la botanique , il n'a pas négligé les autres branches de l’histoire | naturelle et s’est occupé avec le même succès de la recherche des Mollusques\ terrestres et fluviatiles (© et de celle des Arachnides et des Crustacés; il ma jamais non plus laissé échapper l'occasion de capturer tous les sujets : 14 | tiles, Poissons, Coléoptères, qu'il savait présenter un intérêt scientifique, et des prendre des notes sur l'habitat des Mammifères. Pour réaliser avec succès ses importants voyages d'exploration en Algérie et en Tunisie, et s’y hivrenèn des recherches de natures si diverses, il'a fallu à M. Letourneux un zèle etum dévouement absolus pour la science, de remarquables aptitudes comme nat raliste et comme explorateur, la connaissance des langues arabe et berbè e, une grande énergie de volonté, une résistance exceptionnelle aux “rl et aux privations et une position indépendante qui est la juste récompense dessa brillante carrière dans la magistrature. i: Le travail le plus important de M. A. Letourneux, depuis 1881 ©), est les Prodrome de la Malacolopie terrestre et fluvriatile de la Tunisie, que, en coll = ration avec le savant monographe M. J.-R. Bourguionat, il vient de fa paraître dans l'Exploration scientifique de la Tunisie. Un mémoire étendu. | de M. Letourneux sur ses Recherches Es Jaites en 1884 au sud desw grands Chott de la Tunisie et dans la région limitrophe de l’Alxérie orientale d'u ® Le nombre des Mollusques nouveaux pour la Tunisie qu'il y a constatés dépasse 390, etlé total des espèces de la faune malacologique tunisienne, qui n’était que de 80, a été porté par lui au chiffre réellement énorme de 473 espèces. — L’étude sur les Arachnides recueïllis en Tunisie, publiée par M. E. Simon, comprend 250 espèces, et une partie considérable des documents qui ont servi de base à cet important travail est due à M. Letourneux. I a également fourni à M. E. Simon a me partie des matériaux d’après lesquels a été rédigée T'Étude sur les Crustacés terrestres et fluviæ tiles recueillis en Tunisie. — En 1883, M. Letourneux a, dans le cours des herborisations de a Mission, auxquelles il a dû consacrer presque tout son temps, recueïlli néanmoins 156 espèces de Goléoptères, dont M. Ed. Lefèvre a publié la liste. (Voir, p.L, la liste des publications concerne at l'exploration scientifique de la Tunisie.) à ® Voir la Notice, p.64, dans laquelle sont ne les publications de M. Letourneux anté rieures à 1881. HISTORIQUE. LXXXV au nord-ouest des Chott, dont le manuscrit est terminé depuis plusieurs mois, sera prochainement livré à l'impression. Îl a donné (Bull. Soc. bot., séance du 10 décembre 1886, XXXIIT, p. 541-546) une note intitulée Voyage botanique en Tunisie dans le sud du Nefzaoua. Iezzerto (Alphonse). — M. Mellerio, ancien élève de l'École des hautes études du Muséum d'histoire naturelle, va depuis plusieurs années passer les mois de l'hiver et du printemps sur la côte occidentale du Maroc, dont le climat, égal et tempéré, est favorable au rétablissement de sa santé. Désireux de rendre profitables pour la science ses séjours au Maroc, à des localités encore très insuffisamment connues au point de vue botanique, il s’y livre à la re- cherche des plantes et à la récolte de graines et de bulbes. En 1886, ayant résidé à Larache (en arabe El-Araïch) de janvier à juin, il a herborisé aux environs immédiats de la ville et y a formé une collection, bien préparée, dans laquelle la plupart des espèces sont représentées par plusieurs échan- tillons. Cette collection a un véritable intérêt, car depuis la fin du siècle dernier, où Broussonnet y a recueilli quelques espèces seulement, Larache, en dehors de la ligne d’escales des paquebots, n’avait été visitée par aucun botaniste. Elle a d’autant plus d'importance pour la flore Atlantique que, de Tanger jusqu'a Mehedia, Salé et Rabat, où M. Grant a fait, à mon compte, cette année et l'année dernière, de nombreuses excursions pour la récolte d'échantillons d’herbier, la végétation de la côte océanique du Maroc est à peine connue. Le petit herbier formé par M. Mellerio a été étudié avec soin par M. le docteur Bonnet, qui a publié la liste des 155 espèces qu'il ren- ferme (voir dans ce Supplément l’article consacré à M. le docteur Bonnet). Le nombre des espèces mentionnées dans cette liste sera augmenté de quel- ques additions, les graines et les bulbes offerts au Muséum et les bulbes que je dois à l'obligeante communication du nouvel explorateur du Maroc ayant été soigneusement cultivés. — M. Mellerio a passé l’hiver de 1886 et le prin- temps de 1887 à Casablanca (en arabe Dar-el-Beïda), petite ville maritime située, comme Larache, sur la côte occidentale du Maroc, mais au sud-ouest de Rabat, et y a continué ses herborisations, qui lui ont fourni un certain nombre d'espèces offrant un véritable intérêt au point de vue de la géographie botanique. Ouivier (Ernest). — M. Ern. Olivier a, du mois de septembre 1870 à la fin de juillet 1871, été appelé, comme officier de la garde mobile de l'Allier, à tenir garnison en Alyérie, et, pendant ces dix mois, il a, avec autant de zèle que de succès, consacré à des recherches botaniques le temps dont son service lui permettait de disposer. Il a séjourné successivement à Tlemcen , Sebdou . Lalla- Maghnia et Nemours, et il a fait aux environs de chacune de ces villes de nombreuses et fructueuses herborisations. La collection qu'il a formée et LXXXVI HISTORIQUE. qu'il a libéralement mise à ma disposition a fourni d’intéressantes indication sur la distribution géographique d’un assez grand nombre d’espèces rares( nouvelles pour les localités qu'il a explorées. Depuis, il a fait deux autre voyages en Alvérie, qui ont compris Alger, une partie des Hauts-Plateaux de provinces d'Alger et de Constantine, Laghouat, Bou-Saada et Biskra,ma il n’a rapporté de ces deux voyages qu'un petit nombre d'échantillons plantes, ses explorations ayant eu plus spécialement pour but l’entomole ie. : Oupri (Émile). — M, Oudni, actuellement chef de bataillon au 3° régiment zouaves, au Tonkin, était attaché en 1883 à l'État-Major du corps d'oe pation de la Tunisie. Pendant toute la durée de la première Mission de l'expl ration scientifique, il a eu l'extrême obligeance de centraliser à son domi nos récoltes botaniques et autres que nous lui avons successivement expéd iées. et de leur donner les soins nécessaires pour en assurer la conservation, Bien qu'étranger aux études botaniques, il a recueilli, à notre intention, aux on- virons de Tunis, spécialement au Belvédère, un certain nombre de plante que nous n'y avions pas observées. Son concours, aussi empressé que dé” voué, nous à permis d'arrêter l'ensemble de notre itinéraire, dont 1l a bien voulu nous tracer le croquis, et les renseignements géographiques et topo graphiques qu’il nous a donnés sur tous les points que nous devions visit 2 nous ont été des plus utiles pour notre longue péréorination. Depuis, il a bien voulu aussi faire exécuter, sous sa direction, par M. Hétet, lieutenant au 3° régiment de lirailleurs, une carte de la Tunisie au 1/1 600 o00tr laquelle ont été portées toutes les localités où nous avions fait des k rations scientifiques. Cette carte, en raison des nombreuses sito qui depuis ont dû y être faites, n’a pas pu être publiée, mais elle nous a né a moins constamment servi pour le classement des localités citées dans Catalogue raisonné de la flore de la Tunisie et elle est la base de la . ne B définitive qui est en cours d'exécution, #. Perret (Jules-Adolphe-Maximilien). — M. le docteur Perret, médecin-maje pendant qu’il était chargé d’un service médical à l'hôpital militaire d'Ore : en 1882, avait pris goût à l'étude de la botanique en accompagnant M0: Debeaux dans ses herborisations. Appelé, en 1883, à Géryville, il a exploré avec le plus grand soin le Djebel Ksel, et a envoyé à M. Debeaux pu récoltes qu'il a faites dans cette montagne, déjà visitée par nous et parpli sieurs botanistes, et où il a fait cependant quelques constatations intéressantes: Pont (Auguste). — Dans la Notice sur les voyages et les explorations (p.79: 78), faute de renseignements suffisants sur les recherches botaniques faites par M. Pomel, actuellement directeur de l'École supérieure des sis à Alger, j'avais dû me borner à citer quelques-unes des localités qu'il ave visitées pour y recueillir les matériaux de ses importantes publications sur r k HISTORIQUE. LXXXVII géologie et la paléontologie, tout en en étudiant la végétation, et je n’avais pu mentionner que les lieux explorés par lui et dont des échantillons de ses plantes m'avaient été communiqués par M. Munby. Je saisis avec empresse- ment l’occasion de combler cette regrettable lacune, en reproduisant les ren- seignements que je dois à une obligeante communication de M. Pomel lui- même. En octobre 1852, à son arrivée dans la province d'Oran, il s'était installé à Saint-Louis, près des salines d’Arzew, avec l'intention de s’y occuper de colonisation agricole, et, pendant deux ans, il s’est livré activement à des her- borisations aux environs d'Oran, entre Arzew et Bou-Tlelis, et entre Arbal et Saint-Denis-du-Sig. — En novembre 1854, appelé à Gharrouban pour y diriger des travaux de mine, il a, jusqu’en mai 1856 , consacré tous ses loisirs à explorer les environs de cette riche localité, le territoire des Beni Snous et le trajet de Lalla-Maghnia à Tlemcen. — En mai 1856, 1l a été chargé à Milianah du service des mines de la subdivision, avec la mission d’en dresser la carte géologique. Pendant trois ans, il a étudié en détail toute la zone comprise entre la plaine du Chelif et la mer, lOued Nador, l'Oued Damous et l’Oued Djer. La géologie a été l'objectif principal de cette exploration et la botanique l'accessoire, en raison de la nécessité de réduire ses récoltes de plantes pour laisser aux encombrantes collections géologiques la large place qu'elles réclamaient. Toutes ses courses élaient de véritables expéditions, avec escorte et matériel de campement, et, à cette époque, ce n'est guère qu’au Djebel Zaccar qu'il a pu faire plusieurs véritables herborisations. — En août 1859, il a fixé sa résidence à Oran, où il a d’abord été chargé de dresser la carte géologique de la subdivision de Mostaganem, puis ensuite celle de la subdivision de Mascara, c’est-à-dire une carte géologique em- brassant près des deux tiers de la province. Les voyages qu'il a exécutés pour la réalisation de cet important travail ont eu lieu en toute saison, avec campements sur le terrain d’exploration. H n’y a jamais négligé d’observer les plantes qui se trouvaient sur sa route, mais il a eu le regret de ne pou- Voir faire des récoltes botaniques aussi sérieuses qu'il l’eût désiré et de n’avoir parfois pas pu préserver de la destruction bien des échantillons intéressants. Voici, à partir de 1860, ses principales péréorinations géologiques et botaniques. — De mars à juillet 1860, voyage par mer à Cherchell et en voiture jusqu’à Milianah; puis, avec un matériel de campement, Teniet-el- Haad, Aïn-Toukria, le territoire des Beni Lemt, Tiaret, le Djebel Nador, les sources d’El-Ousseugh, Oum-el-Guetouta, Sebgag, Aflou, Taouïala, El- Ghicha, Aïn-Madhi, Sidi-bou-Zid, Tagum, ElKrosni, Goudjela, Tiaret, Takdemt, le caravansérail de Medjarez, Mascara, Oran. Dans cette longue tournée, l'explorateur avait surtout pour but l'étude des nappes artésiennes. — En 1861, il a visité le territoire des Ghamara à l’ouest d'Oran, le Dahra de Mostaganem à Tenès par Nekmaria et Mazouna. Dans l'automne de la même LXXXVIHE HISTORIQUE. année, Relizan, la Zaouïa de Sidi-Mohamed-ben-Aouda, la Rahouïa, Ammi- Moussa. — En 1862, de mars à juin, ses explorations ont compris Mascara Géryville, Bou-Alem, Tadjerouna, l'Oued Mehaïguen, El-Loua, Methli, | Ouargla, où il a fait dix journées de séjour au commencement d'avril; le-re- | tour sur Maïa par Oued Mehaïguen, Brezina, EF-Abiod-Sidi-Cheïkh , les deux | Arba, Géryville, les redirs d’El-Khecheb, le puits d’Aliat, Oum-el-Guetouta,w le Djebel Nador, Tiaret, Relizan, Mostaganem. Ce grand voyage avait pour but la constatation des points d’eau existants ou de ceux à créer sur la route. de Géryville à Ouargla. — En 1863, d'avril en mai, il avait repris le couts} de ses explorations, en visitant Saint-Denis-du-Sig, Mascara, le territoire des | Beni Chougran, El-Ghomri, Kalaa, Relizan, lorsqu'un grave accident, une | fracture au pied, le força pendant près de Lrois ans de renoncer aux labo rieuses recherches que jusque-là il avait poursuivies avec tant de zèleet. presque sans interruption. — Ce n’est us au printemps de 1866 qu'il a pu i faire de nouvelles excursions, limitées à Sidi-bel-Abbès, au Djebel Tessala | et à Sidi-Ali-ben-Youb. — De 1868 à 1874, ses voyages ont compris : ti printemps de 1868, Relizan, Tiaret, Frendah, Saïda, Mascara; en avril a | mai 1870, Mascara, Saïda, l’Oued Melghir, Sidi-bel-Abbès, Tenira, Telar, | Daïa, Magenta, Sidi-bel-Abbès; en avril et mai 1872, Mascara, Tagremaret, à Frendah, Sdama, Tiaret; en avril et mai 1873, Mascara, l'Oued Traria l'Oued Tifrit, Saïda; de mars à juin 1874, Bougie, le Djebel Gouraïa, Gulli le Djebel Goufli, Oued Tamanart, Philippeville, le Djebel Filfila , Jemmapess… Djidjelli, le cap Cavallo, le territoire des Beni-Foughal, Bône, le cap den Garde, le Djebel Belelita, Aïn-Mokha, Guelma, Hammam-Meskhoutin, Gone. stantine, Aïn-Beïda, Khenchela, Aïn-el-Hammam; en juillet de la même : année, Mouzaïa-les-Mines, Temoulga, Milianah, le plateau d'Afir, Sebdou;. cette dernière tournée, bien que la géologie et la botanique n’y aient pas été népligées, a eu surtout pour but l'étude du pay$ au point de vue agricole eb industriel, pour le compte de la Société algérienne. : En avril et mai 1877, il a fait un voyage en Tunisie, en vue de recherches géologiques et d’études sur la question de la mer saharienne soulevée par le projet de M. Roudaire, mais, malgré son étendue, ce voyage n’a pas élé très fructueux pour la botanique, en raison de la sécheresse extrême qui régnait ; depuis dix-huit mois dans le pays. Les points principaux qu'il a visités sont: s Tunis, Kroumbalia, Sousa, El-Djem , Sfax, Gabès, l'Oued Akarit, Khangetil el-Amor, puis, après la traversée du Ghott El-Fedjedj, Coudiat-Bechima, BL Hamma (Beni Zid), Sfax, Chebba, Ksar El-Ksef, Mehedia, les ruines 4 x Lemita, Monastir, Sousa, Tunis. Indépendamment de ses partant voyages d'ensemble en Algérie, M. Pomel y a fait des courses à de nombreuses localités telles que : Tebessa, Self, Bordj-bou-Areridj, Medjez, Batna, Bou-Saada, Berouaguia, Ksar, Bokhari, Djelfa, le Djurdjura, ete. Malheureusement ces courses ont été faites, HISTORIQUE. LXXXIX trop rapidement ou à des saisons défavorables pour la Ho la géologie en ayant élé le but principal. Tout en ne partageant pas la manière de voir de M. Pomel sur la délimi- tation des genres et des espèces, je me fais un devoir de reconnaître que ses publications (voir Notice, p.78 ) ont fait connaître un certain nombre d'espèces nouvelles incontestables, et surtout de nombreuses variétés ou formes sur lesquelles les noms spécifiques qu’il leur a attribués et les descriptions con- sciencieuses qu'il en a données ont appelé l'attention des botanistes. D'autre part, il a abordé le premier un assez grand nombre de localités inexplorées avant lui au point de vue botanique, et, alors même que la recherche des plantes n’était pour lui que l'objet secondaire de ses études sur le terrain, ily a fait d'importantes constatations pour la flore Atlantique. Bien que M. Pomel ait dû généralement restreindre ses récoltes botaniques à un petit nombre d'échantillons, et que, trop souvent, il n'ait pas pu donner à leur préparation tous les soins nécessaires, il a formé un important herbier qui renferme la plupart des plantes qu'il a observées. L'étude de cet herbier, qu’il a mis à la disposition de MM. Battandier et Trabut pour qu'ils en uti- lisent les riches matériaux, offrira un véritable intérêt pour la flore des États barbaresques et permettra d'établir les aflimtés de nombreuses plantes décrites comme nouvelles par l’auteur des Nouveaux matériaux pour la flore Atlantique, que, faute de cette indication, j'ai eu le regret de mentionner seu- lement à titre de renseignement. En ouvrant avec libéralité l'accès de ses col- lections, fruit de longues et persévérantes explorations, M. Pomel a rendu un important service à la botanique, qui , comme 1l se plaît à le reconnaître, n’a été qu'un accessoire et un délassement des rudes travaux de géologue aux- quels 1l a surtout consacré sa vie, au grand bénéfice de la science. (Resoun (Joseph-Arsène)(®.— M. le docteur J. Reboud, médecin-major, qui, à l'in- stigation de son oncle, mon excellent ami M. le docteur V. Reboud, avait déjà fait en 1880 d'importantes récoltes botaniques dans le Ferdjioua (voir Notice, p. 79), a depuis, dans les divers postes ou les expéditions auxquels il a été attaché, continué à recueillir les plantes des localités où il a séjourné ou qu'il a seulement traversées. Ainsi, appelé, en 1881, à faire partie du corps d'armée opérant en Tunisie, du 15 octobre 1881 au 15 février 1882, il n'a laissé échapper aucune occasion de prendre des échantillons des plantes qu'il a trouvées en fleurs ou en fruits. Du 15 au 27 octobre, partant de Beccaria (Hauts-Plateaux algériens), il gagne Kerouan par les ruines de Haïdra, la plaine des Ouled Bou-Ghanem, la petite ville et les ruines de Sbiba, le poste de Coudiat-el-Alfa, les Oued El-Foul et Marguelil. Du C’est par erreur que dans la Notice les prénoms de M. J.-A Reboud ont été indiqués par les abréviations J.-H. XC Resou Fe -Constant). — M. le docteur V. Reboud, dont j'ai exposé, avec tot us _nison à Biskra, où il ne séjourna que peu de temps et ne fit pas d’herboris (A l'exception de cette montagne, qu'il a visitée seul, il a fait toutes les autres herborisations; au moins une fois, avec son oncle M. le docteur V. Reboud, qui, indépendamment d’une pre miè visite en 1882, lui en a fait deux autres de plusieurs jours en 1883 (voir l’article suivant de ce Sup HISTORIQUE. 28 octobre au 11 novembre, il séjourne dans la ville sainte de Kerous mn 12 au 20, la colonne dont il fait partie se dirige sur Gafsa par l'Oued M V guell, les ruines de Hadjeb-el-Aïoun, Oued Gilma, Bir El-Adam, 1 Due | El-Hallouf. Du 20 novembre au 15 février, il séjourne à l’oasis de Gafse d’où il fait une pointe en Algérie sur la route de Negrin jusqu’à la source de, Ras-el-Aïoun. Bien qu'en Tunisie ses recherches botaniques aient été faites. dans des conditions et à une saison défavorables, il n’en a pas moins recueilli, plus de 300 espèces, et la collection qu’il m’en a libéralement offerte ma, fourni de nombreuses indications de localités alors nouvelles. | À son retour de la Tunisie, il est désigné comme médecin de l’ambulance de la petite ville d’Aïn-Beïda, située, à 1000 mètres d'altitude, à mi-dis tance entre Constantine et Tebessa, dans une partie des Hauts-Plateaux ina, plorée au point de vue botanique. Comprenant tout l'intérêt qu'ofiraitMe, recensement des plantes de cette flore locale, dès qu’il fut rendu à son now. veau poste, à la fin de février, il mit à profit une première visite que luift son oncle, M. le docteur V. Reboud, pour explorer avec lui, autant quéde permettait cette saison défavorable pour les recherches botaniques, les env rons de la ville. Pendant la durée de son séjour à Aïn-Beïda jusqu’à l'automne de 1883, ses herborisations ont compris : les ruines de Khamissa, situées à le limite de la Région Méditerranéenne et des Hauts-Plateaux, les environsi n- médiats d'Ain-Beïda , la source d'Ain Sedjera, Bordj Meskiana sur la route de Tebessa, et il a fait d’intéressantes explorations sur les bords de la Sebkl El-Tarf et à la nn isolée de Sidi-Reghis (Sidi-Rouis de la carte à l'État -Major), où, sans moyens de campement, entrainé par son ardeur, la passé deux journées entières ©. Les envois que j'ai reçus de M. J. Reboud et de son oncle, renfermant le résultat de leurs herborisations, se compo nt de plus de 5oo espèces, observées souvent à plusieurs localités, et m'ont fourni de précieux documents sur cette partie inexplorée des Hauts-Plateaux M. J. Reboud se proposait de faire des herborisations d’automne pour recut lir en fruits des plantes qu’il n'avait vues qu’en fleurs ou en état imparfal aussi, ce ne fut pas sans regret qu'il se vit, en septembre, appelé au poil Khenchela. En février 1884, il dut, avant de rentrer en France, prendre ga lions, sachant que la flore de cette riche localité avait déjà été l’objet des 1 cherches de nombreux explorateurs. # (D A 1 id ep! ER dr, _& >. i les détails qu'ils méritent, les services rendus à la science par ses persévé É 14 plément consacré à M. le docteur V. Reboud). 3 L ». RE HISTORIQUE. XCI rantes et fruclueuses recherches botaniques et archéologiques dans la plus grande partie des provinces d’Alver et de Constantine (voir Notice, p. 79-85), avait formé depuis longtemps le projet de visiter la partie des Hauts-Plateaux de la province de Constantine située au nord-est de la Sebkha El-Tarf, qu'il savait n’avoir pas été explorée au point de vue botanique. Aussi, dès que son neveu , M. le docteur J. Reboud, fut, en février 1882, à son retour de l’ex- pédition de Tunisie, chargé de la direction de l'ambulance d’Aïn-Beïda, il saisit avec empressement l’occasion de combler cette lacune, en allant passer avec lui quelques jours dans cette ville, au centre de la contrée imexplorée, et, avec son concours dévoué, malgré la saison défavorable pour des recherches botaniques sur un point situé à cette altitude, il y fit une première recon- naissance et y prit des échantillons, soit de l’année, soit de l’année précédente, pour peu qu'ils fussent déterminables , de toutes les plantes qu'il put recueillir. Ces premières recherches, qu'il se proposait de reprendre l'année suivante, ont fourni d’utiles indications sur les caractères généraux de la végétation de la contrée et ont enrichi la flore cryptogamique algérienne d’une seconde loca- lité pour une espèce de Lichen, le Lecanora fruticulosa, de l'Asie centrale ©). — En 1883, mais malheureusement encore à une saison trop précoce, au mois d'avril, il se rend de nouveau à Aïn-Beïda et, avec son neveu, fait dans la plaine ondulée , au sol calcaire blanchâtre, et dépourvue de végétation arbo- rescente, une exploration aussi complète que le permettait l’état de la végéta- tion; c’est dans une de ses excursions qu'il a trouvé un champ couvert de Brassica Aurastiaca, en fleurs et en fruits, espèce rare que je n’avais recueillie que vers le sommet du Djebel Cheliah, à plus de 2000 mètres d'altitude. Pendant ce second séjour, indépendamment des terrains de pacage et de cul- ture des environs immédiats de la ville, il a abordé au sud et à l’est les parties boisées du pays et il a herborisé dans les vallons herbeux, le petit marécage et le bois de Pins d’Alep rabouporis des alentours de la source d’Ouilman. Il a fait aussi une course intéressante au moulin d’Ain-Sedjera, bâti au pied de rochers à l'extrémité de coteaux rocailleux au-dessus d’une vallée humide; mais il dut renoncer à poursuivre le cours de ces fructueuses herborisations, car il devait rentrer à Constantine, où il n'avait que le temps de faire ses pré- paratfs de départ pour Tunis, où nous lui avions donné rendez-vous. Ses longues et persévérantes recherches en Algérie l'avaient naturellement désigné au choix du Ministre de l’Instruction publique, qui l'avait nommé membre de ® En 1880, dans une des courses aux environs de Constantine que M. ie docteur V. Reboud . moi avons faites ensemble, nous avons découvert cette espèce, nouvelle pour Algérie, au teau d’Aïn-el-Hadj-Baba (Butte-du-télégraphe-de-Setif), où elle croit avec le Lecanora esculenta. - Le L. fruticulosa Eversm., dont nos échantillons ont été déterminés par M. W. Nylander, ‘après les renseignements que nous devons à l’obligeance de ce savant monographe, n'était nnu, avant sa constatation en Algérie, que dans les monts Ourals et dans la steppe des Kir- hises près de la rivière Emba et sur la montagne de Mulbistan. XCII HISTORIQUE. la Mission de l'exploration scientifique tunisienne, dont je devais, cette p mière année, partager et diriger les explorations; et, le 3 mai, au jour f nous avions le plaisir de lui serrer la main à notre débarquement à La Go lette, où il était venu de Tunis au-devant de nous, et d’inaugurer avec luin " laborieuses herborisations par une promenade aux environs immédiats de gare et sur les sables de la plage. À partir de cette première journée jusqu'à fin du voyage, exécuté en commun par les membres de la Mission, il a pris. une large part dans toutes les recherches, et, comme président de la Mission ®. j'ai le devoir de rendre un juste hommage au dévouement et à la persévérance avec lesquels il a concouru à toutes les explorations et de reconnaître ui recherches personnelles ont contribué au recensement presque complet de végétation d'un grand nombre des localités que nous avons explorées. On. pourra apprécier le zèle consciencieux avec lequel ont été faites toutes ses ré cherches en Tunisie et ses remarquables aptitudes comme explorateur par le nombre des espèces qu'en un seul jour, le 7 juillet, il a constatées avec M. À. Letourneux ©? pendant le trajet de 36 kilomètres qu'ils ont fait rapide- ment à cheval de Tabarque à La Calle par Oum-el-Teboul. Dans ce trajetdes deux habiles explorateurs n’ont pas constaté moins de 150 espèces, dont plu sieurs avaient un véritable intérêt, soit au point de vue de leur rareté, à celui de la géographie botanique. De La Calle, sans s'arrêter à son domicile à Constantine, il se rend direct tement, par Oued-Zenati, Aïn-Temlouka et la Chebka-mta-Sellaoua, à Aïn- Beïda, en vue d’y reprendre pour la troisième fois avec son neveu, le doctet J. Reboud, les intéressantes courses botaniques qu’ils y avaient déjà fai es ensemble et que ce dévoué collaborateur avait poursuivies avec zèle pendant la durée de la Mission tunisienne. Malheureusement cette excursion étaitla dernière que M: V. Reboud devait faire en Algérie, comme botaniste rési- dant, car bientôt après il fixait son domicile en France, à Saint-Marcellin, dans le département de l'Isère, où il venait rejoindre ses parents, dont il avait élé éloigné pendant les trente années de son séjour en Algérie, si ut lement remplies au profit de la science. É Roserr (Joseph-Ferdinand). — M. le docteur Robert, alors médecin aide-major de. 1° classe, a été appelé en Tunisie, en novembre 1883, et y a été attaché à la garnison de Gafsa jusqu'en mars 1884. Dès son arrivée à ce poste, il s'esh occupé avec ardeur de lexploration botanique de cette localité, où seuls Desfontaines, à la fin du siècle dernier, M. Doùmet-Adanson, en 1874, et M. J. Reboud, en 1882 , avaient herborisé. Presque chaque quinzaine, com ne il l'a fait du reste pendant toute la durée de son séjour en Tunisie, il m'a ® Voir, pour l'étendue et les détails de l'itinéraire suivi par la Mission, l’article consacré dans ce Supplément à M. E. Cosson. ® Voir dans ce Supplément l’article consacré à M. A. Letourneux. HISTORIQUE. XCIII envoyé par paquets postaux des échantillons des plantes recueillies dans ses herborisations, échantillons qui m'ont été très uliles pour fixer la date initiale de la floraison d’un assez grand nombre d’espèces , et, par la même voie, d’un usage si pratique, presque sans frais, 1l m’a adressé des boutures, des bulbes et des graines des espèces que je désirais cultiver pour en faire l'étude com- plète. Au début de son séjour à Gafsa, le nombre des malades atteints de fièvre typhoïde auxquels il a dû donner ses soins ne lui a permis de consacrer à la botanique que de trop rares loisirs; aussi ses herborisations ont-elles été assez restreintes et n’ont guère compris, outre les jardins et les cultures des environs de la ville, que les bords de l’Oued Baïech et le Djebel Hattig, mais cependant elles ont ajouté au catalogue de Gafsa un certain nombre d’espèces que n'y avaient pas constatées les premiers explorateurs. En mars 1884, nommé médecin en chef par intérim à l'hôpital militaire de Feriana, il a, dans le trajet de 64 kilomètres qu’il avait à parcourir pour gagner son nouveau poste, profité de deux haltes, l'une à Bir Medkidès, l'autre à Sidi-Aïch pour y faire d’intéressantes récoltes et constater l'abondance à cette dernière localité de l’Apteranthes Gussoneana, assez répandu dans le sud de la Tunisie, mais généralement sporadique. Pendant son séjour à Feriana, de mars à novembre, indépendamment de ses herborisations presque quotidiennes aux environs de la ville, dont il a exploré en tous sens les jardins et les cultures, il a fait plusieurs excursions aux ruines de Thelepte ainsi qu'à la Guelaa-ben-Fetima, s’est rendu à Kasserin et a exploré le Djebel Khachem-el-Kelb jusqu’à son sommet (1264 Ét.-Maj.), localités qui n'avaient jamais été l’objet d'explorations botaniques. Une de ses dé- couvertes les plus intéressantes à Feriana est celle d'un Hypericum que je me suis fait un plaisir de lui dédier (1. Roberti), et qui est une variété très re- marquable, sinon une espèce distincte, de l’'T. ericoides, qui n’a été vu ni en Alvérie ni au Maroc et qui n’est connu que dans l'Espagne orientale et méri- dionale. La collection formée à Feriana par M. le docteur Robert a mis en évidence les caractères de cette flore, qui présente la réunion d'espèces confi- nées en Alrérie dans la Région Saharienne avec un grand nombre d’autres des Hauts-Plateaux algériens. Ses courses aux environs de Feriana ne lui offrant plus que trop rarement des plantes à ajouter à la liste de celles qu'il y avait déjà observées, il de- manda d’être attaché à un poste dans le nord de la Tunisie, et, vers la fin de l’année, 1l fut appelé, avec le grade de médecin-major, à Aïn-Draham pour y prendre la direction de l’hôpital militaire de ce poste, où il a résidé jusqu'en décembre 1885. Durant ce long séjour, 1l a exploré, en toutes saisons et dans toutes les directions, le beau massif forestier de la Kroumirie centrale et a fait des excursions à Fedj El-Saha, Fernana, Souk-el-Arba, etc., ainsi qu'à Tabarque, dont il a parcouru une partie des dunes. Bien que ces divers points eussent déjà été explorés par la Mission botanique de 1883, il y a ce- XCIV HISTORIQUE. pendant trouvé quelques espèces nouvelles pour la flore de la Tunisie ou de la Kroumirie et qui avaient échappé aux recherches de la Mission: une saison déjà avancée; nous lui devons aussi des échantillons, en fleurs en fruits, d’un assez grand nombre de celles que nous n'avions trouvées ni 'e mauvais état et que nous lui avions signalées, et qu’il nous a souvent envoyé en échantillons assez nombreux pour qu'elles aient pu prendre place sg dans l’exsiccata de la Société Dauphinoise, soit dans celui de M. Magnier.« De janvier à août 1886, il a terminé à Sfax, où il a exercé les fonctions, de médecin traitant à l'hôpital militaire, sa résidence en Tunisie. Là, comme à Gafsa, Feriana et Aïn-Draham , il s’est occupé avec zèle de recherches bo a niques, mais cette localité étant une de celles du littoral tunisien les mieux explorées, il n’a pu ajouter que quelques documents nouveaux à ceux = | lis par Espina, par MM. L. Krabk, Doûmet-Adanson et le docteur Bout nel De Sfax, il a fait, au premier printemps, une excursion à El-Djem, où trouvé quelques espèces qui avaient échappé aux explorations ntérie plus tard, avant son retour en France, il a visité Gabès et ses oasis. M. le docteur Robert, par l'importance de ses recherches botaniques, ps la libéralité avec laquelle 11 nous a communiqué toutes ses récoltes, par a - mable attention qu'il aeue de recommander auprès de son successeur à Gafs MM. Doùmet-Adanson et Bonnet, en l'invitant à leur indiquer les localités où il avait trouvé les plantes les plus intéressantes, par la cordiale hospital ahte qu’il a offerte, à Feriana, à MM. Letourneux et Lataste, et par le concours qu'il leur a donné dans leurs recherches, a largement contribué à faire con: naître la flore et la faune des parties de la Tunisie qu'il a successivem& explorées. Rourre (Ferdinand). — M. le docteur Rouire, médecin-major, s'est beaucoup occupé, surtout au point de vue historique et géographique, de la questior de la mer intérieure saharienne soulevée par le projet de M. le lieutenant colonel Roudaire. Pour lui, l'emplacement du lac Triton des anciens ne do ) pas être attribué au bassin des grands Chott de la Tunisie et de la pro Rs de Constantine, mais bien à celui de la Sebkha Djeriba et de la Sebkha Hal _el-Menzel, système de lagunes qui forme le prolongement du golfe d'Han mamet dans l'intérieur des terres. En 1885, désireux de copié le données recueillies dans une première exploration du pays, faite ii cours de l'expédition qui a assuré l'établissement du protectorat deMia France, 1l obtint du Ministre de l’Instruction publique une mission en rue de recherches sur la géographie, l'archéologie et l'histoire me n ticulièrement la botanique, du bassin de la Tunisie centrale, où affluen dans le lac Kelbia et les Sebkha Djeriba et Haïlk-el-Menzel, les principat | cours d’eau de la contrée. Le Ministre de la Guerre lui Ac son bien veillant patronage; M. le général Boulanger, alors commandant supériet HISTORIQUE. XCV du corps d'occupation, et M. le général Riu, qui commandait la subdivision de Sousa, voulurent bien mettre à sa disposition les moyens d'exécution nécessaires. [1 s'était assuré le concours, aussi dévoué que désintéressé, de M. Hubert Vaffier, très habile dans l’art de la photographie, pour prendre de nombreuses vues d'ensemble et de détail, et il s'était muni d’un baro- mètre Fortin et de plusieurs thermomètres de précision pour des observa- tions d'altitude et de météorologie. — Le 9 mai, il débarquait à Tunis, et il n’y restait que le temps nécessaire pour rendre visite à M. le général Bou- langer. Le lendemain, il se rembarquait pour Sousa, point de départ de ses premières excursions. Îl a consacré dix jours à une reconnaissance d’une orande partie du périmètre du lac Kelbia jusqu’à l'Oued Menfès à son em- bouchure dans la Sebkha Halk-el-Menzel et à une course à Herkla, puis il a fait deux autres explorations du pourtour du lac, l’une partant de Ke- rouan, l’autre de Dar-el-Bey, et de ces deux centres a rayonné en tous sens. I a mis à profit ces nombreuses courses pour étudier l’ensemble hydro- graphique du bassin du lac, ainsi que le cordon littoral qui sépare les Sebkha Djeriba et Halk-el-Menzel de la mer; il a étudié aussi les modifica- tions survenues dans la topographie du littoral depuis l’époque historique. Il a, en outre, pratiqué des fouilles dans les dolmens de l’Enfida et a donné une description de ces monuments ©). Avant de rentrer à Tunis, où il a terminé son voyage le 15 juin, il a fait la laborieuse ascension du Djebel Zaghouan jusqu’à sa plus haute cime, pour embrasser de ce point culminant l'ensemble de la contrée objet de ses études spéciales. En raison du nombre de ses excursions partielles et en tous sens qu'il a faites dans la région du lac Kelbia, et les limites dans lesquelles doit être restreint cet article ne me permettant pas de donner en détail l'exposé de litiméraire qu'il a suivi, je crois devoir seulement men- tionner, en les énumérant du nord au sud et de l’est à l’ouest, les prin- cipales localités où ont été faites ses récoltes botaniques : Mahamedia, Zaghouan, Oued Baïech, Bou-Ficha, Sebkha Djeriba, Oued El-Harrar, Henchir-Faradis, Sidi-Mafoud , Aïn Hallouf, El-Klay, Henchir Castleia, Bord) Baba-Sloum, Dar-el-Bey, Oued El-Brek, Garci, Oued El-Boul, Dar-el- Aroussi, Herkla, Henchir-Souïa, Ouled Saïd, Dar-bel-Ouar, Sebkha Halk- el-Menzel, Zembra, Oued Menfès, Dachera Sidi-Bou-Ali, Oued-el-Ham- mam, Bordj Sidi-Mohamed-Gabich, Akouda, Oued-Leïa, Sousa, Oued Hamdoun, jardins de Dattiers de Salim, Monastir, Sidi Ahmor-bou-Mia, lac Kelbia, Henchir-Kroussiah, Fisuera-Ftima, Aïn-Saïd, Sidi-el-Hani, Oued El-Attaf, Oued Baghla, Kerouan. M. Pouire a publié de nombreux articles dans les recueils scientifiques et D Voir, dans les Comptes rendus de l’Académie des sciences, séance du a8 mars 1887, sa nole ” les dolmens de l’Enfida. is à = L vw A p* + “2 “ ES k XCGVYI + Roux dei — Dans notre Notice (p. 87-89), nous avons donné h à ® Voir dans le Compte rendu de la 13° session de l’Association française pour l'avancement des sciences tenue à Blois en 1884, p. 75-86, l’article de M. le docteur Rouire, intitulé : La mer à lé HISTORIQUE. dans les journaux politiques sur le projet de création d’une mer dans:le be des grands Chott de lAlvérie et de la Tunisie, examiné surtout au Po nt d vue géographique, articles qu'il a résumés dans la conférence faite pe au Congrès de l'Association française pour l'avancement des sciences tel Blois en 1884 (), Dans une publication récente ©, il s'est attaché à prés l'ensemble des documents et des textes sur lesquels il s'appuie pour ass e le bassin hydrographique de la Tunisie centrale à l'ancien fleuve "Triton,et pour rejeter les systèmes qui tendent à l'assimilation de la région de Gabès. au pays + Tritonique». 54 Bien que la botanique n’ait été qu’accessoirement le but de la miss de M. Rouire, la collection de plantes qu’il a formée se compose de 200% es | pèces, prises souvent à plusieurs localités, et elle a fourni des im nouvelles sur la flore d’une partie de la Tunisie qui n’était guère connueque, par les plantes observées en 1874 par M. Doùmet-Adanson et par la is- s-| sion de 1883 sur des points voisins de ceux visités par M. Rouire. fe du voyage botanique exécuté, en 1880 , avec succès par ce jeune et zélé nai raliste à la lisière de la Réoion Saharienne et dans la région des Hauts Ï Plateaux des provinces d'Alger et d'Oran et dans la chaîne du Djebel Amoues Désireux d'aborder un pays dont la flore était moins connue que celle de, l'Algérie, il demanda, en 1881, l'autorisation de suivre le corps d'armée opérant en Tunisie et obtint du Ministre de lInstruction publique in 1 mission ayant pour but l'exploration botanique des pays successivemenf. occupés. Avec la faible allocation que lui avait accordée le Ministre et les r@ sources que je m'étais fait un plaisir de mettre à sa disposition, sachant bien qu'il en ferait l'emploi le plus utile pour la science, du 5 avril 30 juin, il réalisa le programme qu'il s'était tracé. Après un séjour d ane quinzaine à Tunis, pendant lequel il a rayonné aux environs de la will (Radès, Sidi-bou-Saïd, Sidi-Fellala) et fait une excursion à la Sebkha EL Sedjoum et dans la plane de l’Oued Meliana inférieur (Bahirt-Mournak); il a, à la suite des colonnes expéditionnaires, herborisé au voisinage immé dial de plusieurs des stations de la voie ferrée : Bordj-Toum, Medjez-el-B: ), Oued-Zergua. De ce dernier point, se dirigeant vers le nord, il a visité su - rieure africaine ; le même article a paru dans un extrait de ce compte rendu intitulé : Le projet de création en Algérie et en Tunisie d’une mer dite intérieure devant le Congrès de Blois, p. 21-31 Dans cet extrait, l’article de M. Rouire est réuni à ceux de MM. E. |Cosson, Doùmet-Adanson} Rolland, À. Letourneux, sur le projet de M. Roudaire. À ® La découverte du bassin hydrographique de la Tunisie centrale et l'emplacement de l’ancien le (J Triton (ancienne mer intérieure d'Afrique), 1 vol. in-8° de 187 pages, plus x1x pages de préface, avec 9 cartes; Paris, 1887. ‘ HISTORIQUE. XCVII cessivement : Aïn Si-Ahmar, source minérale au nord-est de la station de Beja, Si-Kharfalla, Henchir Skira et le lac Cejenan. Le 15 juin, ayant regapné la ligne du chemin de fer à la station de Beja, il fait au sud une excursion au Djebel Morira, contrefort nord du Djebel Korra, puis, par le chemin de fer, de la station de Ben-Bechir il gagne celle de Souk-el-Arba et termine son voyage à Ghardimaou, après avoir visité les pentes inférieures du Djebel Hiroug. Le jeune botaniste, bien qu'il n'ait guère pu s'éloigner des routes suivies par les colonnes expéditionnaires, et que ses recherches aient été très souvent contrariées par des pluies exceptionnelles, a recueïlh des échantillons d'environ 600 espèces, dont un certain nombre étaient alors nouvelles pour la flore, et généralement trouvées à plusieurs localités, ce qui porte à plus de 1000 le nombre des indications qui lui sont dues. Par ses connaissances générales d'histoire naturelle, par les études sérieuses qu'il avait commencées sur la flore de l'Algérie et sur la langue arabe, il était appelé à prendre un des premiers rangs parmi les botanistes algériens ; mais hélas! sa carrière scientifique, qu’il avait si bien inaugurée, et qui promettait d’être brillante (il venait d’être nommé maitre de conférences à l'École des sciences d'Alger), devait être bientôt brisée. Le 9 août 1889, ayant voulu, par un vent violent, se baigner dans la rade d’Alger, il fut, maloré le dévouement du domestique qui l’accompagnait, entraîné par les vagues et noyé sous les yeux de ce serviteur, dont les efforts furent impuis- sants pour le sauver du danger que, confiant dans son énergie et son habi- leté pour la natation, il avait cru pouvoir impunément braver. SéDiLLoT (Maurice). — M. SédiHot, dont la collection générale et la collection spéciale tunisienne de Goléoptères ont une valeur scientifique appréciée de tous les entomologistes, a fait, en 1883, un premier voyage dans la Ré- sence 0), avant l'organisation définitive de la Mission de l'exploration scien- üfique de la Tunisie, instituée sous le patronage du Ministère de l’Instruction publique. Nommé en 1884 membre de la Mission, il a chaque année, sans subvention, mais en profitant des facilités de voyage et de la protection qui, grâce à l'intervention du Ministre de l'instruction publique et aux instructions du Ministre de la Guerre, sont accordées aux membres de la Mission par les autorités civiles et militaires, entrepris de nouveaux voyages dont l'ensemble a embrassé presque tout le territoire de la Résence du nord au sud (®. Grâce à ses connaissances entomologiques, à sa sûreté de M Ce voyage a compris : Gabès, Oudref, Mehamla, Bir Marabot, El-Guettar, Gafsa, retour à “Gabès par le même itinéraire, séjour à Tunis et exploration des environs pendant une quinzaine. ®) Ces voyages ont compris : en 1884, Sousa, Monastir, Mekalta, Mehedia, El-Djem, Sousa, Sidi-el-Hani, Kerouan, Ain-Cherichira, Kessera, Souk-el-Djema, El-Kef, Nebeur, Souk-el-Arba, Fi Aïn-Draham et les forèts de la Kroumirie centrale; en 1885, Constantine, Tebessa, Aïn Bou- à Driès, la lisière des Hauts-Plateaux. algériens jusqu’à Bir Oum-Ali, Feriana, Sidi-Aïch, Gafsa, G XCVIIT SériztAt (Émile). — M. le docteur Sériziat, alors médecin-major au 3° régim HISTORIQUE. coup d'œil et à sa remarquable habileté pour les recherches, il a, da ses quatre derniers voyages, recueilli d'importants documents non seulemen 1500 espèces, recueillies par lui-même avec son secrétaire, M. Léveillé, indépendamment de celles que M. Letourneux lui a communiquées etde celles que M. Valéry Mayet, également membre de la Mission, a trouvées dans le cours du voyage exécuté en 1884 sous la direction de M. Doumet Adanson ©). | M. Sédillot n’est pas botaniste, mais, sur ma demande, il a, dans derniers voyages, recueilli un certain nombre d'échantillons de plantes ont fourni des indications de localités intéressantes. Il a, surtout, en 1881 fait une récolte botanique assez importante aux environs du poste fores e d'El-Fedja, dans le territoire boisé des Ouchteta; cette récolte aurait eu plu d'intérêt si l’ensemble du massif forestier des Ouchteta, des Merasen et Ouled Ali n’eüt pas été visité quelques semaines auparavant par M. A. tourneux , dont les recherches ont fait connaître la flore de cette partie del Tunisie, qui n'avait pas encore été l’objet d’explorations scientifiques. — Get année (1887), il a formé une petite collection de plantes dans le Souf, entre le Souf et Tozzer, qui fournira des in lications nouvelles pour un cer ain nombre d’espèces. | de tirailleurs indigènes, a, passé, en 1885, plusieurs mois à Tebessa, où 1 a recueilli des insectes et plus de 300 espèces de plantes. Je n'ai eu à disposition que quelques échantillons de ces récoltes, que mon ami M." docteur V. Reboud a bien voulu me communiquer. Les indications inté | santes que m'a fourniés cette communication sur la végétation d'une partit des Hauts-Plateaux de la province de Constantine, que MM. Letourneux e Pomel ont les premiers explorée rapidement au point de vue botanique, mé font regretter de n'avoir pu jusqu'ici étudier l’ensemble de la collection form par M. Sériziat, que son séjour dans le pays avait mis à même d'y faire de herborisations dans toutes les saisons. — M. Sériziat est auteur d'un inté: ressan£ travail monographique sur Biskra, intitulé : Études sur loasis d Ras-el-Aïoun, Tamerza, Midès, Feriana, Kasserin, Sbeïtla, Oued Gilma, Hadjeb-el-Aïoun, Ah Beïda, Chebika, Kerouan, Sousa; en 1886, Souk-Harras, la forèt des Bou-Mesran, les forêts de Ouchteta, El-Fedja, Aïn-Draham, Tabarque; en 1887, Biskra, El-Oued, Nefta, Tozzer, Douz Kebilli, Gabès. | () MM. Sédillot et Valéry Mayet doivent, avec le concours de M. Bedel, un des entomologisle les plus compétents pour l'étude des Inseètes des États barbaresques, publier prochainement dan l'Exploration scientifique de la Tunisie un Catalogue raisonné des Coléoptères observés dans À Régence. 7. l HISTORIQUE. XCIK Biskra (publié dans la Gazette médicale de l’Alrérie, 1866-1867), renfer- mant une liste de plantes avec leurs noms arabes. On lui doit aussi une Histoire médico-chirurgicale de la colonne du Sud, province de Constantine, août 1864-avril 1865 (ibid. 1870). Il a commencé dans le Bulletin de l’Académie d’Hippone la publication d’un travail étendu sur Tebessa ancien et moderne et sur l’histoire naturelle de cette localité ; ce travail renferme une liste de plantes et un catalogue de plus de Aoo insectes (Coléoptères et Lépi- doptères). — M. le docteur Sériziat, qui a pris récemment sa retraite, s’est fixé à Nancy, où il continue l'étude des collections entomologiques qu'il a formées en Algérie. noms (Philippe). — M. Thomas, vétérinaire en 1° au 10° régiment de hussards, bien connu du monde savant par ses publications sur les Bovidés fossiles et sur quelques formations d’eau douce de l'Algérie, a, en 1884, sur la propo- sition de mon éminent confrère M. Gaudry, été nommé, par le Ministre de l’Instruction publique, membre de la Mission de l'exploration scientifique de la Tunisie, et chargé spécialement des études à faire sur la paléontologie et la stratigraphie dans la Régence. En 1885, il a, parallèlement à la frontière des Hauts-Plateaux algériens, exploré le pays depuis le territoire des Fera- chich et Bir Tamarouzit près Tebessa jusqu'a Tozzer et le Djebel Cherb occidental, en passant par Tamesmida, Khanget-Goubel, Feriana, le Djebel Sidi-Ali-ben-Aoun, Gafsa, et toute la chaîne des reliefs bordant en Tunisie les Hauts-Plateaux de la province de Constantine jusqu’à Tamesmida, Midès et Ghebika ; puis, revenant vers le nord, il a successivement visité les Djebel Arbet, Djebel Sidi-Aïch, Djebel Ogueb, Djebel Chambi, Djebel Sidi-bou- Ghanem, tout le territoire compris entre Tala et El-Kef. En 1886, ses explorations ont embrassé toute la partie de la Régence comprise, d’une part, entre la frontière algérienne et la mer et, d'autre part, entre les parallèles de Kerouan et de Gabès; les points qui ont été plus spécialement l’objet de ses études sont : les Djebel Bou-Gafer, Djebel Serraguia, Djebel Djennenkrouf, Djebel Boudinar, la plaine de Douara près de la frontière algérienne; les Djebel Sehib, Djebel Rosfa, Djebel Berd au sud de Gafsa, toute la chaîne du Djebel Cherb depuis le Djebel Oum-Ali jusqu’au Djebel Roumana près du golfe de Gabès ; en remontant vers le nord, la région de la Sebkha Naïl, la chaîne du Djebel Bou-Hedma et du Djebel Bou-Bellel, le territoire des Aïeïcha, les Djebel Madjoura, Djebel Melliousi, Djebel Gart-el-Hadid, Djebel Rebaou, Djebel Nasser-Allah, Djebel Sidi-bou-Gabrin, Djebel Hadjeb-el-Aïoun , Aïn Cherichira, Kerouan ; en revenant au sud-est, les Djebel Meghila, Djebel Sbeïtla, Djebel Nouba, Djebel Semama, Djebel Dernaïa; en remontant dans la direction d'El-Kef par Aïn Bou-Driès, le Khanget-Slougui, le Guelaat-es- Snam , les Djebel Slata, Djebel Zerissa, Djebel Hout, Djebel Moumen. Et, en dehors de la zone principale de ses recherches, qu'il a recoupée en tous sens, G. (4 HISTORIQUE. une parlie de la vallée supérieure de la Medjerda. — M. Thomas a un grand nombre de fossiles, dont la plupart sont déjà rigoureusemen déterminés et suflisent pour caractériser et fixer l’âge des horizons géolo giques qu’il a observés ©. 1 M. Thomas, bien qu'il soit étranger aux études botaniques n’a pas né oligé, sur ma demande, la récolte des plantes qui ont le plus appelé son attention, et la petite collection qu'il a formée, composée d'environ 100% pèces, m’a fourni les premières indications sur la flore de plusieurs des localités qu’il a visitées (1, Je lui dois aussi des renseignements intéressants sur étendue et la composition des bois de plusieurs des montagnes de la Tunisie moyenne et des reliefs montagneux situés à la lisière des Hauts-Plateaux algériens. Trasur (Louis). — Les recherches botaniques auxquelles M. le docteur Trabut professeur à l'École de médecine d'Alger, s'était livré avec ardeur, ds 1873, à son arrivée en Algérie (voir Notice, p. 95 ), ont été continuées pat lui avec autant de persévérance que de succès. Ainsi, il a accompagné M. Battandier, son collègue, collaborateur et ami, dans la plupart des loca: lités visitées en vue de l'exploration d’une grande partie de la Région Médi terranéenne littorale des provinces d'Alger et d'Oran, exploration nécessain pour leurs publications spéciales sur la flore d'Alger (voir, dans ce Supplé ment, l’article consacré à M. Battandier). indépendamment de ces excursions 0) M. Thomas s'occupe activement de terminer Fétude des riches matériaux qu’il a réunis, et en les combinant avec ceux dus aux recherches de ses collègues de la Mission, M. l'ingénieu G. Rolland et M. G. Le Mesle, il sera bientôt à même de publier, avec le concours de M. Péron un des géologues qui connaissent le mieux les fossiles du nord de l'Afrique , un travail d’ensembl sur la paléontologie de la Tunisie. — Une de ses découvertes les plus importantes est la consla tation, sur de grandes étendues, de nombreux gisements de phosphate de chaux assez riches pou pouvoir être l’objet d'une vaste exploitation, qui, dès maintenant, serait un précieux secours pou l'agriculture de la Régence, et bientôt pour celle de la France, dès que l’état des voies de comm nication permettra l'exportation de ce puissant élément de fertilisation. Dans une note 4 M. Thomas, récemment présentée à l’Académie des sciences (Compt. rend. Acad. Sc. CIN, séant du 9 mai 1887, p. 1321-1324), M. Quantin, chimiste de VÉcole de Grignon, établit que, € Tunisie, les terres qui sont devenues impropres à la culture des céréales n’ont perdu leur fertilit que par leur épuisement en acide phosphorique, et qu'il est facile et peu coùteux de leur rendi leur fécondité primitive en puisant cet élément indispensable aux céréales dans les gisements doi la découverte est due aux savantes recherches de M. Thomas, un des membres les plus zélés et ik plus dévoués de la Mission de l'exploration scientifique de la Tunisie. ®) Voici l'indication des localités, énumérées de l’est à l’ouest et du nord au sud, où an cueïlli des échantillons de plantes : Djebel Trozza, Hadjeb-el-Aïoun, Djebel Gart-el-Hadid, Djeb Meghila, Djebel Sbeïtla, Djebel Semama, Tala, Guelaat-es-Snam, Djebel Nouba, Djebel Bou-Gafe Djebel Serraguia, Djebel Djennenkrouf, Djebel Madjoura, Djebel Mazouna, Djebel Bou-Hedmé Khanget-Ceket, El-Aïeïcha, Oued Tabaga, Djebel Arbet, Djebel Berd, Bled Douara, Djeb Cherb, Tozzer. : HISTORIQUE. ci les deux collaborateurs ont visité ensemble le Djebel Beni-Salab, le Djebel Mouzaïa, Medeah, Milianah, le Djebel Zaccar, une partie du massif du Djurdjura, et ont fait l'intéressant voyage de Constantine à Biskra , en s’arrêtant aux principales stations. En 1881, le zélé explorateur a herborisé seul dans la vallée de l’Oued Sahel, a traversé le Djurdjura par le col de Tirourda, et de Beni-Mansour à Fort-National. La même année, il a passé plusieurs jours à Aumale, a visité le Djebel Dirah, la forêt d'Hammam-Ksenna , l'Oued Okris, fait le trajet d’Aumale à Bou-Saada, et celui d'Aumale à Berouaguia par Sour-Djouab. En 1884, il a parcouru le littoral de Gherchell à Tenès, s’est rendu à Orléansville, d’où il a herborisé aux environs de la maison fores- tière d’Ain Leka; il a gagné ensuite le Bordj des Beni-Hindel dans l’Oua- ransenis, et, de là, est venu à Teniet-el-Haad pour y herboriser dans la forêt de Cèdres. En avril 1886, il a fait un voyage qui a compris Oran, Perré- gaux, Mascara, Saïda, Aïn-el-Hadjar et Kheïder. En juin de la même année, il a pris à Arzew le chemin de fer de Mecheria et s’est arrêté aux marais de la Macta, à Perrégaux, à Saïda, à Aïn-el-Hadjar, à Sidi Khalfalla et à Kheïder, qu'il avait déjà vus deux mois auparavant; de Mecheria, il a her- borisé au Djebel Antar, où seul le docteur Warion avait fait des re- cherches. M. Trabut a bien mérité de la flore Atlantique par ses explorations bota- niques et par la publication qu’il a faite, en commun avec M. Battandier, de trois centuries d’un exsiccata destiné aux principaux herbiers. Ses études ont porté non seulement sur les plantes phanérogames de la flore algé- rienne, dont le sroupe des Glumacées a été plus spécialement l’objet, mais aussi et avec succès sur les Cryptogames, trop généralement négligées par les botanistes algériens. Pour les Mousses 1l s'est mis en relation avec M. Besche- relle, dont les travaux bryologiques sont si justement appréciés du monde savant, et avec M. Husnot, auquel il a adressé des échantillons d'espèces rares ou nouvelles de Mousses et d’Hépatiques pour son important exsiccata; il a communiqué ses récoltes mycologiques à M. Saccardo, le savant auteur du Sylloge Fungorum, ainsi qu'a M. Roumeguère, auteur des Fungi Gallici), Les principales publications de M. Trabut sur les Phanérogames de la flore de l'Algérie sont, depuis la publication de notre Notice (1881) : la Flore des environs d’Alger, Monocotylédones (en collaboration avec M. Battandier), ( Les découvertes mycologiques de M. Trabut ont été en partie consignées dans les publica- ons suivantes : Bouquet de Champignons nouveaux observés dans le midi de la France et en Algérie 1879-1880), par MM. P.-A. Saccardo et G. Roumeguère, publié dans la Revue mycologique, ctobre 1880; Fungi Algerienses Trabutiani, sertulum 1, auctoribus C. Roumeguère et P.-A. Sac- ardo, publié dans la Revue mycologique, janvier 1881; ce mémoire fait suite au précédent, et | contient, indépendamment de la description d'espèces nouvelles, celle du genre nouveau rabutia. CII Wira (Emile). — M. Wira, vétérinaire militaire de 1"° classe, a tenu garnison en, … nage immédiat de la Medjerda, dans les moissons, près du moulin à foulon du ailleurs en Tunisie. HISTORIQUE. 1 vol. in-8° de 211 pages, Alger, 1884, dont il a rédigé le L tot) At milles de Joncées, des Cypéracées et des Graminées; l’Atlas de d'Alger ou Iconographie, avec diagnoses d’espèces nouvelles inédites ou critig de la Flore Atlantique, Phanérogames et Cryptogames acrogènes (en colläbo.| ration avec M. Battandier), 1° fascicule in-8°, Alser, 1886, composé de onze planches qu'il a dessinées et lithographiées. — On lui doit aussi pli sieurs notes sur les plantes phanérogames de l'Algérie, publiées danse M Bulletin de la Société botunique de France : Les Graminées des sommets du) Djurdjura, physionomie qu’elles impriment à ce massif, XXX [1883], p.267 271; Sur l'existence de Pennisetum à un seul stiomate (ibid.), p. 285-286. | Additions à la flore d'Algérie (Graminées), XXXU [1885 |, p. 394-398 | dans cet article, sont signalées plusieurs espèces observées pour la premiére, fois en Algérie ou constatées à des localités nouvelles; Fleurs cleistogames e || souterraines chez les Orobanchées, XXXIII [1886], p. 536-538. Il vient de | faire paraître : D’Oran à Mecheria, Notes botaniques et Cutalogue des plantes remarquables, broch. in-8° de 36 pages, Alger, 1887. Il est auteur d'une étude sur l’A/fa qui a obtenu le premier prix dans un concours ouvert pal Revue bryologique de M. Husnot, 13° année [1886], p. 35, et 14° année | [1887], p. 12-13, deux articles sur des Hépatiques et des Mousses nouvelles avec figures des espèces décrites, entre autres celle du Riella Cossoniana quel j'avais trouvé en 1852 à la localité de Kheïder, où M. Trabut a recueill) les échantillons qui lui ont permis de distinguer la plante du Riella helico= \ phylla, avec lequel je l’avais confondue, in Tunisie, dans la vallée de la Medjerda, à Tebourba, au printemps et dans l'été, de l’année 1883, et il y a consacré à des récoltes botaniques les loisirs que lui laissaient ses fonctions. Ses herborisations ont compris les environs di village, au nord et au sud de la voie ferrée, sur une assez grande éd | tant dans la direction de Djedeïda que de Bordj-Toum. L’herbier local qu il { a formé pendant son séjour à Tebourba, et qu'il a mis libéralement à notre disposition, contient plus de 200 espèces, et il a eu pour nous un véritable intérêt, car il nous a fourni des documents presque complets sub la flore de cette localité, où nos explorations d’une demi-journée avaient été restreintes aux plantations d'Oliviers au nord du chemin de fer et à un seul des versants du relief montueux du Djebel Maïana, qui a fourni à M. Wira à plusieurs plantes intéressantes que nous n’y avions pas trouvées. Au voisis Battant, ce botaniste zélé a découvert le Leontice Leontopetalum , qui y croit en abondance, et le Senebiera didyma, plantes qui n'ont pas été vues ge “| EXPLICATION DES-SIGNES ET DES ABRÉVIATIONS. n numéro d'ordre, en chiffres romains, imprimé en capitales grasses, suivi d’un nom imprimé en mêmes caractères espacés (exemple : I. RANUNCULACEZÆ), indique que ce nom désigne une famille. n numéro d'ordre, en chiffres romains, imprimé en capitales, suivi d’un nom imprimé en capitales grasses non espacées (exemple : [L. CLEMATIDEÆ), indique que ce nom désigne une tribu. Ê Un numéro d'ordre, en chiffres arabes, suivi d’un nom imprimé en capitales compactes | (exemple : 4. CLEMATIS), indique que ce nom désigne un genre. à Le numéro d'ordre, en chiffres arabes, suivi d’un nom imprimé en caractères gras (exemple : | 4. €. Flammula), indique que ce nom désigne une espèce. — Les noms des va- "1. riétés sont imprimés en mêmes caractères, mais plus petits. la, B,7...... numéros d'ordre des variétés; «& est le tÿpe de l’espèce. — Lorsque la | série des variétés commence par GB, la variété « est comprise dans la description même de l’espèce. { Dans les phrases synonymiques, les nombres imprimés en chiffres romains indiquent le | 4 un, . : Ê | volume; les nombres imprimés en chiffres arabes indiquent la page (exemple : IV, 150 — volume IV, page 150). | Med. Regio Mediterranea Algeriæ (Région Méditerranéenne de l'Algérie). Mont. Regio Montana Algerie (Région Montagneuse de l'Algérie). Plan. Planities excelsæ Alveriæ (Région des Hauts-Plateaux de Algérie). Sah. Repio Saharensis Algeriæ (Région Saharienne de l'Algérie). | () Dans les synonymies arabes des genres et des espèces, comme dans Îles énumérations de lo- _calités, les noms des auteurs ou des personnes auxquels sont dues les citations sont indiqués entre parenthèses , et généralement en abrégé. Ces noms propres y sont désignés par les mêmes abrévia- tions que dans l'Énumération des noms abrégés et complets des botanistes et des explorateurs ; les noms qui ne figurent pas dans cette énumération sont les suivants : Aschers. — Ascherson, } Avic.— Avicennius, Bross. — Brosselard , Colomb — de Colomb, Del. — Delile, Forsk. — Forskal, .… Lecl. — Leclerc, Spreng. — Sprengel. | La liste des noms des auteurs et celle des ouvrages cités dans les synonymies paraîtront dans le Fr dernier volume du Compendium ; du reste les abréviations que nous avons adoptées pour ces noms . sont celles qui sont généralement admises dans les ouvrages de botanique descriptive. cv SIGNES ET ABRÉVIATIONS. G. Provincia Cirtensis (Province de Constantine). A. Provincia Algeriensis (Province d'Alger). O. Provincia Oranensis (Province d'Oran). L’exposant placé à la suite de l’abréviation du nom de la province indique Île degré. C e rareté ou de fréquence de la plante dans la région de la province, l’exposant 1 dés onant la plus grande rareté et l’exposant 8 la plus grande vulgarité. Ainsi Med. C: plante très rare et généralement peu abondante à la localité citée de la Région Médi- terranéenne de la province de Constantine ; — Med. C*? : plante très rare, maïs connüe au moins à deux localités de la région; — Med. ( : plante rare connue seulement à quelques localités de la région; — Med. Cf: plante assez rare, mais connue à plusieurs localités de la région; — Med. CF: plante assez commune, c’est-à-dire connue à plus grand nombre de localités de la région, où elle est plus ou moins abondante; Med. Cf: plante commune dans la région; — Med. C7 : plante très commune ou généralement répandue dans la région ; — Med. C : plante vulgaire et très abond il dans la région. D TUN. Tunetia (Tunisie). ! MAR. Imperium Maroccanum (Empire du Maroc, Maroc). 4 ! Signe de certitude : — dans une phrase synonymique, après le nom d’un auteur, in- dique que nous avons vu des échantillons authentiques de la plante décrite par cet auteur; — après l'indication d’une localité, signifie que nous avons trouvé la plante nous-même à celle localité ; lorsqu'un nom propre, entre parenthèses, et imprimé en caractères romains, suit ce signe, cela signifie que nous avons observé la plante étant accompagné par la personne citée ou que nous avons vérifié à la localité l'exactitude de son indication. | ? Signe de doute : — dans une phrase synonymique, après ou avant le nom d’un auteur, indique qu’il y a lieu de douter que la plante décrite ou figurée par cet auteur soitla même que la nôtre; — placé après ou avant un nom de localité, indique que la localité citée est douteuse. | T Précédant un nom de famille ou de genre, indique que cette famille ou ce genre në comprend dans l'ouvrage que des espèces cultivées ou naturalisées; — précédant un nom d'espèce, indique que l'espèce est cultivée en grand ou naturalisée ; — précédant des noms spécifiques énumérés à la fin d’un genre, indique que nous n’avons pas vu d'échantillons des plantes désignées sous ces noms spécifiques, et que les descriptions qui en ont été données ne nous ont pas permis de les admettre comme espèces légi times ou de les rapporter aux espèces décrites. séparant des indications de localités, indique qu’elles sont toutes dues au botaniste don le nom suit immédiatement la série. @ Annua (annuelle) : plante ne fleurissant qu’une fois (monocarpienne), germant à au printemps et mourant avant l'hiver de la même année. @ Biennis (bisannuelle) : plante ne fleurissant qu’une fois (monocarpienne), mais ger- mant et se développant en rosette dans l’année qui précède celle où elle fleurit € meurt. SIGNES ET ABRÉVIATIONS. cvil L Perennis (vivace) : plante à souche herbacée ou ligneuse continuant à vivre perdant un nombre d’années indéterminé (polycarpienne), produisant chaque année une ou plusieurs liges qui se détruisent avant l’hiver après avoir porté des fleurs et des fruits. Lignosa (ligneuse) : plante à tige ligneuse continuant à vivre pendant un nombre d'années indéterminé (polycarpienne) et portant chaque année des fleurs et des fruits. | & Plante mâle. Q Plante femelle. p........... apud (chez, dans). .. PROPNENES auctorum (des auteurs, d’après les auteurs ). jomp. Atl....... E. Cosson, Compendium Floræ Atlanucæ. Me... .. Djebel. DR... ..... emendalus (corrigé, modifié). :_ {NACRE ex (de, d'après). xel. syn........ excluso synonymo vel exclusis synonymis (en excluant le ou les Sy- nonymes ). nn... exsiccata (collection de plantes sèches publiée avec ou sans numéros d'ordre). | Dr... .. figura (figure). Mon ils, Flos, florens (fleur, fleurissant). à 0e PRE PE IEP Flora (Flore). — Pour plus de brièveté, le mot Flora (FL.) a été sup- primé dans les citations d'ouvrages. Exemple : Boiss. Or. — Boiss. FI. Or. 11777 ARR E. Cosson et Germain de Saint-Pierre, Flore des environs de Paris, éd. 2. -. Fructus, fructiferus (fruit, fructifère ). RL herbarium (herbier). D... icon, icones (figure, figures). nn... illustrationes (illustrations, atlas). llustr. Atl....... E. Cosson, lilustrationes Floræ Atlanticæ. [lustr. Fl. Par... E. Cosson et Germain de Saint-Pierre, Atlas de la More des environs de Paris, éd. 2. . in (dans). . G, loc. cit... .. loco citato (dans l'ouvrage cité). D... . numerus (numéro ). Mec... .. non, nec (non, non pas, n1). )85............ Observatio (observation, note). a secundum (selon, d’après). 0. sectio (section, division d’un genre). | Subgen.… Dr. M Syn...... ta \tahe ue: Tab Mare es: ù SE Po the gate) | _subvariat, subvarietas (ons ane. sons-variété), se riété qui précède. _synonymon (synonyme L tabula (planche). tribus (tribu, division d’une famille). _variat, varietas (varie, variété). COMPENDIUM FLORÆ ATLANTICÆ. DIVISIO I. PHANEROGAMÆ seu COTYLEDONEZÆ. Plante ex parte aha radical (radice, caudice) deorsum versa, ex aa aulma (caule) sursum versa constantes, floribus scilicet staminibus ovulisque præditæ. — Semina ex embryone tunicis vestito composita. Embryoms partes distinctæ, cotyledonibus 1-2, rarius pluribus. SuBDIVISIO I. DICOTYLEZÆ. Caulis herbaceus, vel lignosus a peripheria ad centrum densior, > zonis duabus, exteriore corticali (cortice), interiore lignosa (ligno) onstans; zona lignosa e fasciculis composita, fasciculis præsertim e ibris hgnosis vasibusque efformatis et in cylindrum cavum (canalem nedullarem) textu cellulari (medulla) repletum coeuntibus; medulla rocessus lamellosos verticales (radios medullares) fasciculos lignosos eparantes emittente; in stirpibus lignosis caule quoque anno stratu novello inter zonam corticalem et lignosam interposilo accrescente, tratus novelli parte exteriore ad zonam corticalem et interiore ad zonam ignosam pertinente. — Folia opposita, verticillata, alterna aut spiraliter hisposita, integra, dentata vel plus minus divisa, interdum foliolis pluribus plurimisve donata, rarius ad squamas redacta vel nulla, nervis sæpius divergentibus ramosissimis anastomosantibus, stomatibus ist in plantis submersis prædita. — Florum integumenta sæpius penta- mera, e calyce et corolla composita, vel ad calycem redacta, rarius nula. — Embryo cotyledonibus à oppositis, rarmus cotyledonibus plu- ribus verticillatis præditus. Le) RANUNCULACEZÆ. Crassis I. DIALYPETALZÆ. Florum integumenta e calyce et corolla composita. Petala inter se libera Ovula in ovario clauso contenta et per shoma polline afflata. Supcrassis I. DIALYPETALÆ HYPOGYNZÆ. Petala et stamina a calyce hbera, mn receptaculo aut in disco hberowe ovario plus minus adnato inserta. Ovarium liberum (superum). I BANUNCULACEZXÆ. Ranuncuzaceæ Juss. Gen. 231; DC. Syst. I, 127, et Prodr. 1,2; Endi. Gen. 843; F1. Par. 2; Benth. et Hook. Gen. I, 1; Deneet L.-M. Bot. 386. Flores (in nostris) hermaphroditi, rarissime polygami vel dioïet, repulares vel irregulares, æstivatione imbricata rarius valvata. — Cal 5- rarius 3-1 5-sepalus, sepalis hiberis, petaloideis deciduis, vel herba- ces persistentibus. — Petala sepalis sæplus numero . r'ArIUS plura vel pauciora, hypogyna, libera, rarius inter se adnata, decidua, regularia plana et sæpius conspicua, vel irregularia sæpe tubulosa ve infundibuliformia, interdum parva, rarius nulla. — Stamuina indefinite pluriseriata, rarius b-12, hypogyna, hbera. Antherarum lobi adnati rima laterali dehiscentes. — Ovarium liberum, e carpellis indefinitis vel definitis (2-10) compositum, rarius ad carpellum unicum redae tum, carpellis hiberis vel plus minus connatis, uniovulatis vel pluriovu latis. Ovula reflexa, erecta vel ascendentia, rarius pendula, interdum horizontalia quando plurima. Styh hiberi, sæpe brevissimi, sæpius per sistentes, interdum accrescentes; stigmata sæpius obliqua, integra. Fructus carpella plura plurimave, sicca, monosperma indehiscenti (achænia) inter se libera, vel polysperma sutura ventrali dehiscenti (follicuhi) libera vel plus minus connata, ravius carpellum unieu bacciforme indehiscens vel siccum dehiscens. — Semina exarillata! raphe sæpe in polyspermis valde præminente. Embryo miNnImus rectus, in basi albuminis copiosi cornei rarius carnosi situs: radicul hilum spectans. Plantæ herbaceæ, rarius suffrutescentes vel lignosæ, succo plus minus ac Folia radicalia vel alterna, rarius opposita vel ternata, indivisa vel plus minu divisa, plerumque petiolata; petiolo sæpius more Umbelliferarum basi in vaginat dilatato, rarius appendicibus stipuliformibus adnatis prædito. Flores solitait terminales lateralesve, in cymam plus minus irregularem, in racemum vel pan culam dispositi. RANUNCULACEÆ. 3 lRIBUS I. GLEMATIDEÆ. — Calycis æstivatio valvata. Corolla nulla (in nostris). Car- pella indefinita, uniovulata ovulo pendulo, indehiscentia. — Plantæ perennes, caule lignoso rarius herbaceo, sæpius scandentes. Folia opposita. 4. Cuemamis. — Sepala 4-5, rarius 5-8, petaloidea decidua, Corolla nulla. Carpella sicca, stylo accrescente sæpius barbalo-plumoso caudata. lRIBUS IT. ANEMONEÆ. — Æstivatio imbricata. Corolla nulla vel petahs reyularibus composila. Garpella indefinita vel definita, wmiovulata ovulo pendulo, indehiscentia. — Plantæ annuæ vel perennes, herbaceæ. Folia alterna vel omaia radicalia, caulina in- terdum Lernata et involucrum efformantia. 2. Taancrrum. — Sepala 4, rarius 5. Corolla nulla. Carpella 3-12, ecaudata. — Flores exinvolucrali, in paniculam terminalem sæpius dispositi. 3. ANgmoNE. — Sepala 5-20, coloralo-petaloidea. Corolla nulla. Carpella plurima, ecau- data, vel stylo accrescente caudata. — Folia cautna ternata involucrum infra flores efformantia. Flores plerumque speciosi, sæpius solitarii terminales. 4. Anonis. — Sepala 5. Petala 3-15, breviter unguiculata, fovea nectarifera destituta. Carpella plurima, stylo indurato mucronata. — Folia alterna, pinnalisecta, sep mentis linearibus angustis. 5. Mvosurus. — Sepala 5, basi èn calcar producta. Petala angusta, ungue tubuloso nectari- fero lmbo lonpiore. re 5-10. Carpella numerosissima, stylo brevi apiculata. — Folia oimnia radicalia, lnearia, integerrima. "RIBUS IL. RANUNCULEÆ. — Æstivatio imbricata. Corolla e petalis regularibus com- posita. Carpella sæpius indefinita, uniovulata ovulo erecto, indehiscentia. —— Plantæ annuæ vel perennes. Folia alterna vel omnia radicalia. 6. Ranuncurus. — Sepala 5 , rarius 3. Petala 5, rarius plura, intus ad unguem foveola nectarifera nuda vel squamula obtecta instructa. Stamina indefinita, rarius 12-20. Carpella sæpissime numerosa, basi intus haud bipibbosa. 7. Gerarocepnarus.— Sepala 5. Petala 5, intus ad unguem foveola nectarifera squamula obtecta enstructa. Slamina 5-15. Carpella numerosa, latere interiore bigibbosa, in rostrum elongatum lanceolatum producta. RIBUS IV. HELLEBOREÆ. — Calycis æstivatio imbricata. Corolla e petalis irregularibus sæpius nectariferis, rarius linearibus composita, interdum nulla. Carpella definita, rarius solitaria, pluriovulata, demum dehiscentia (folliculi). — Plantæ annuæ vel pe- rennes. Folia alterna vel omnia radicalia, superiora interdum opposita vel in involucrum verticillata. S. Nicezra. — Sepala 5, petaloidea, decidua, petalis multo majora. Petala 5, parva, unguiculata, bilabiata labio exteriore bifido basi fovea nectarifera obsito. Carpella 5-10, plus minus vel fere in longitudine tota coalita. — Folia bi-tripinnatisecta, laciniis linearibus vel subsetaceis. 9. Aourzecra. — Sepala 5, petaloidea, decidua. Petala 5, infundibuliformia, margine limbi oblique truncati inserta, deorsum in calcar producta. Carpella 5, ima basi tantum adnata. — Folia bis trisecta. 0. Derpmmium. — Sepala 5, petaloidea, decidua, inæqualia, suporius in calcar productum. Petala 4, vel duobus inferioribus deficientibus ad 2 redacta, in corolla L-petala petala hbera vel inferne lantum coalita duo superiora utraque in calcar calcare calycino inclusum producta, in corolla 2-petala petala duo superiora in unicum unicalca- le [A RANUNCULACEZÆ. — CLEMATIS. ratum coalita. Carpella 1-5 libera vel basi tantum adnata. — Folia subpinnatim aut sæpius palmatim parlita vel secta. 11. Aconrrum. — Sepala 5, petaloidea, decidua vel marcescentia, inæqualia, superius galeatum. Petala 5 vel abortu pauciora, duo superiora sepalo superiore recondita nectarifera longe fiiformi-unguiculata apice cucullata cucullo reverso in calear pro- ducto, inferiora minima vel obsoleta. Carpella 3-5, Hbera. — Folia palmatim partila vel secta. TRIBUS V. PÆONIEÆ. — Æstivatio imbricata. Corolla e petalis regularibus amplis com- posita. Carpella disco carnoso inferne cincta, definita (2-7), pluriovulata, dehiscentia (folliculi). — Plantæ perennes. Folia allerna. 12. Pxonta. — Sepala 5, herbaceo-subfoliacea, inæqualia, persistentia. Pelala 5-10, ampla. Carpella 2-7, disco carnoso inferne cincla, pluriovulala, demum coriacea dehiscentia. — Folia alterna, ampla, semel vel bis ternatim secta. Flores rosei vel purpurei. TRIBUS IL. CLEMATIEDEZÆ DC. Calyx petaloideus, sepalis æstivatione valvatis. Corolla nulla (in nos- tris), vel petala calyce breviora plana. Carpella indefnta, uniovulata ovulo pendulo, demum sicca indeliscentia. — Plantæ perennes, caule lignoso rarius herbaceo, sæpius scandentes. Folha opposita. 1. CLEMATIS. Clematitis Tourn. Inst. 293, t. 150. — Clematis L. Gen. n. 696; Juss. Gen. 232; DC. Syst. I, 131, et Prodr. I, 2; Endl. Gen. n. 4768; F1. Par. h; Benth. et Hook: Gén. I, 8. Calyx petaloideus, sepalis 4-5, rarius 5-8, æstivatione valvatis, deci- duis. Corolla nulla (in nostris). Carpella indefinita, monosperma, semine pendulo, indehiscentia, stylo persistente post anthesim in caudam sæpius barbato-plumosam accrescente. Plantæ perennes caulibus lignosis sarmentosis (in nostris) rarius herbaceïs. Folia oppo- sila. Flores (in nostris) paniculati vel axillares solitarn. Sect. LL. Frammura DC. — Flores exinvolucrati. f. C. Flammula L. Sp. 766; Poir.! Voy. 182; Desf.! A4. I, 433; DC. Prodr. 1, 2; Guss. Syn. IT, 35 ; Koch Syn. 2 ; Rchb. Ie. IV, t. 62-63, f. 4665-1666 ; Moris Sard. I, 113 Gren. et Godr. Fr. [, 3; Boiss. Or. T, 4. — Subvar. foliorum segmentis ovalis vel ovalo-suborbiculatis : C. fragrans Ten. Nap. 1, t. 18. — Subvar. foliorum segmentis linearibus : GC. maritima Lmk Encycl. IL, 42; DC. Fr. WW, 873, et 632. — Exs. Soc. Dauph. Alo. 2723; Kral. Tun. 1; Bourg. Hisp. 1, 2 et 523; Bourg. Bal. 2726; Bill. ex Italia 2201 ; Pett. Dal. 13; Kv Syr. [1855] 158, 178 et 379. AR. 30) Zenz où «planta sarmentosa » ; JMS Sebeq vel Sebeuq e vinculum vel planta sarmentosa» (My); Ju vel RÉ Ghamous «intricatus» (My); }; sb Nar-berd «ionis frigidus» (Lx). - Kar. 2)| Azenzou «planta sarmentosa» (Lecl., Par.); RANUNCGULACEZÆ. — CLEMATIS. D Ci gÿ9 Touzzimt «sarmentosa» vel Cih9)95 Touzzint (Lecl.); POS Time- djerdin. — Berz. Mar. SOUS Toupuerargan , forsan Obs )s5 Tonguergueran. Caule fruticoso scandente; foliis semel vel bis pinnatisectis, sementis glabris, integris, Indivisis, rarius bi-trifidis, ovato-suborbiculalis, ovatis, oblongis vel interdum sublinearibus; floribus in paniculas axillares ter- minalesque dispositis; sepalis albis, oblongis oblusis, extus margine tan- tum tomentosis. b. FL. Apr.-Aug. Fr. Aug.-Oct. In sepibus et dumetosis, ad marpgines et in calvitiis sylvarum, necnon in pascuis et mcultis. « Aloeria in sepibus» (Desf. A/.). — Med. G°.— A°: Dellys, Aloer!, Cherchell; Dra-el-Mizan!, Blidah !, Medeah !, Milianah , ete.— Of: Oued Zerifa ?, Mostaganem (Del.), Nemours (War., E. Oliv.); Tlemcen! , Gharrouban (Pom.). — Mont. C°: Dj. Edouph!; Dj. Oum-Settas !, Dj. Ghettabah (Reb.); Dj. Soao (Reb.); Dj. Tababor !, Dj. Babor 7, Adgohar-Amellal!; Dj. Tougour!, Dj. Bou-Merzoug (Col.); Dj. Maadid (Lx). — A": Beni Al in montibus Dyurdjura!; in faucibus Chiffa!, Dj. Beni-Salah ! ; Aumale (Ghar.), Tazerout (Deb.); Dy. Senalba (Reb.).— O': Dj. Ksel!. — Plan. C: in colle Air-el-Hadj-Baba! ; Batna (Gol.); Beccaria prope Tehessa (J. Reb.). — 0°: Tiaret (Del.), Ain Enfous, in faucibus Taoulala (Rx); Sebdou (Lenepv.), El-Mai (War.). — Sah. ad limitem septentrionalem reoionis : C°: Ksar Djelail; Beni-Souik!; Ain Melah (KReb.). — A°: Ksar Bou- Fardjoun (Reb.); Dj. Milogh (Par.).— TUN. Zaghouan (Kral.); Gafsa (J. Reb.). — MAR. Tanger (Schousb., Salzm., Goud.), Alcazar (Ball Spic.), Tetouan (Ball, Weyl.); in provincia Demnat : Dj. Imüfry, Dj. Bouachfal (Ibr.); Ourika, Amsmiz (Hook. et Ball); Dj. Amsiten inter Mogador et Agadir (Ibr.). In Europa australi tota ab Hispania ad Græciam et Rossiam australem , Caucaso ; Syria et Palæstina. Sect. IL. Cuerropsis DC. — Involucrum calyciforme e bracteis duabus con- natis efformalum, sub flore ad apicem pedunculi situm. 2. C. cirrhosa L. Sp. 766; Poir. Voy. 181; Desf. Atl. I, 432; F1. Græc. t. 517; Bot. Mag. t. 1070; DC. Prodr. I, 93 Moris Sard. I, 14; Gren. et Godr. Fr. I, 4. — C. peregrina, folüs Pyri incisis Shaw Specim. n. 156. — GC. semitriloba Lag. Gen. et Sp. 173 DC. Prodr. I, 9.— GC. Balearica Rich. in Journ. phys. [1779] IV, 127; DC. Prodr. [, 9. — C. calycina Aït. Hort. Kew. ed. 1, Il, 259; Bot. Map. t. 959.— C. polymorpha NViv. Cors. 9; Guss. Syn. IT, 36.— Exs. Bové Alo. [1839], Bal. 624, Choul. 101 et 201, Rel. Maïll. 1111 et 1111 @, Par. 1, Soc. Dauph. 1476 et bis; Kral. Cors. 151, Bill. 5o1 et bis; Ky Cypr. 79; Rel. Maill. ex Syria 9320. Ar. 90) Zenzou «planta sarmentosa». - K48. sp)! Azenzou «planta sarmen- tosa» ; Cig)95 Touzzimt «sarmentosa ». Caule fruticoso scandente; foliis fasciculatis, indivisis ovatis subcor- datis, trifidis trisectisve, dentatis incisisve; floribus speciosis, axillaribus, solitaris, pendulis, anthesi peracta plus minus supra involucrum calyci- forme pedicellatis; sepalis virescenti-albescentibus intus interdum hinc 1 (ù RANUNCULACEZÆ. — CLEMATIS. THALICTRUM. % inde purpureo-punctatis, extus plus minus pubescenti-sericeis, b. FL Sept.-Febr. Fr. Mart.-Apr. In sepibus, dumetosis et sylvaticis, præsertim in umbrosis et convallibus, sæpe arbores etiam excelsiores scandens, in regione Mediterranea frequens, necnon in regione Montana inferiore. «Prope Algeriam et in Atlante» (Desf. A1l.), in | Numidia (Poir.). — Med. C°.— A. — O°.— Mont.#C* : Dj. Edough!, Dj. Che, tabah, Dj. Lekahl, Dj. Bou-Cherf (Reb.), Dj. Mahrouf!, Dj. Gouraia (Gauv.). \ À: Ait Daoud, Thabourt-Bouzgueur (Lx); in faucibus Chuffa !, — TUN. Dj. Za- ghouan (Kral.).— MAR. Tanger (Salzm., BL); Ourika (Ball); Mopador (Brouss., Lowe), Agadir (Tbr., herb. Hook.), Tin-el-Kaïder (Mard.). In Europa australiore tota a Lusitania ad Græciam et Byzantium; Asia minore, Creta, Cypro, Syria et Palæstina. Ors. In Aloeria forma typica foliis ovatis subcordatis tantum adest, sed in speciminibus quibusdam Maroccanis folia nonnulla tripartita vel trisecta transitum ad GC. Balearicam et polymorpham demonstrant. | + GC. Flammula var. grandiflora Pomel Nouv. mat. 247. + G. Flammula var. parviflora Pomel, 1. c. 247. TRIBUS IL ANEMONEZÆ DC. Calyx petaloideus, sepals æstivatione unbricatis. Corolla nulla, vel pe- lahs regularibus composita. Garpella indefinita vel definita, monosperma, semine pendulo, indehiscentia, stylo persistente. — Plantæ annuæ vel pe- rennes, herbaceæ. Folia alterna vel ommia radicalia, caulina interdum ternata et involucrum efformantia. _ 2. THALICTRUM. Thalictrum Tourn. Inst. 270, t. 143; L. Gen. n. 697; DC. Prod. I, 11; Endl. Gen. n. 49723 FT. Par. 53 Benth. et Hook. Gen. I, 4. Calyx petaloideus, sepalis 4 rarius 5, staminibus superatus. Corolla nulla. Stamina indefinita. Carpella 3-12, in receptaculo angusto depresso inserta, stylo brevi persistente. Plantæ perennes, caulibus herbaceis sæpe fistulosis. Folia alterna, bi-tripinnatisecta, petiolo ad basim dilatato. Flores interdum polygami vel dioici, exinvolucrati, sæpius lutes- centes, ]n paniculam terminalem sæpius dispositi. Sect. L Evruazrerrum DC. — Carpella sessilia vel brevissime stipitata, ovata vel oblonga, lonpitudinaliter costata. #. T. minus L. Sp. 769. Gaule striato, subpruinoso vel epruinoso; vaginis peliolorum in auri- culas breves rotundatas productis; folüs ambitu triangularibus, subæqualiter latis ac longis, inferioribus bi-tripinnatisectis, petiolo petiolisque secun- RANUNCULACEZÆ. — THALICTRUM. 7 | dariis angulatis, secundariis patentibus vel patentissimis, segmentis latius- culis vel parvulis suborbiculatis vel obovato-cuneatis 3-5-lobis lobis integris vel dentatis, sublus glaucescentibus vel utrinque virentibus, gla- bris vel saltem subtus brevissime pubescenli-olandulosis; panicula ramosa, ramis plus minus patentibus vel divaricatis, interdum suberectis; floribus etiam in apice ramulorum paniculæ dssitis, primum in pedicello plus minus nulantibus; antheris mucronatis ; stigmate brevi primum ovato-oblonso dein oblongo; carpellis ovatis vel ovato-oblongis. 2£. Var. «. minus.— T. minus DC. Syst. [, 178, ie 1,133; Rchb. Ie. IV, t. 27,1. 4627; Koch Syn. 4; F1. Par. 5; Gren. et Godr. Fr. 1, 6; Willk. in Willk. et Lange Prodr. Hisp. TT, os Boiss. Or. Ï, 8 — T. nutans Desf. sec. DC. Syst. I, 179: Rchb. Ic. IV, t. 31, f. 4630. — T. minus var. nutans Boiss. Or. I, 8. — Exs. Sch. Gall. 1, et norm. 601 sub T. pratense, et norm. 1001 sub T. Schultzü, Bill. 2601 sub T. Jac- quinianum; Rchb. Germ. 691 sub T. collinum, Sch. 1 bis, et norm. nov. ser. 1 sub T. Porphyritæ; Ky Syr. [1862 ] 86 a. Caule subpruinoso, superne sæpius subnudo; /oliorum semmenhs parvis vel parvulis, rarius majusculis, glabris, subtus sæpius glaucescentibus ; paniculæ ramis patentibus vel divaricatis; carpellis ovatis. In ditione Floræ non observatum. In Europa fere tota, regione arctica excepta; Persia, Sibiria, China. Var. B. pubescens.— T. fœtidum Gouan Hort. Monsp. 263 non L.; Viil. Dauph. HE, 714. — T. pubescens Schleich. PI. Helv. exs.; DC. Fr. V, 633, et Syst. 1, 176; Duby Bot. Gall. T, 3. — T. minus var. plandulosum Rchb. Je. 1V, t. 27, f. 4627 y; Koch Syn. 4; Boiss. Voy. 4. — T. odoratum Gren. et Godr. Fr. 1, 6. — T. manus var. Olympicum Boiss. Or. 1, 8.— Exs. Bill. Gall. 2401 sub T. saxatile, Bourg. (Toulon) 1, Rel. Maïll. 357; Willk. Hisp. [1844] 231, Bourg. 1004; Cesati If. bor. 1, Cesali et Car. 288 sub T. fœtidum orgyale. Caule glabro vel brevissime pubescenti-elanduloso, superne subnudo vel usque ad paniculam foliato; foliorum sepmentis parvulis vel majusculis, utrinque vel saltem subtus brevissime pubescenti-glandulosis ; paniculæ ramis pa- tentibus vel divaricahs; carpellis ovatis. — Jun.-Sept. In petrosis et inter dumeta montium excelsiorum imperii Maroccani. — MAR. in provinciæ Demnat montibus Dy. Ghat et Dj. Azihza (Ibr.). In Lusitania, Hispania, Gallia australi, Italia, Græcia, Caucaso. Ogs. Specimina Maroccana suppetentia imperfecta, sed cum planta Gallica et Hispanica omnino congruere videntur. Var. y. saxatile Gaud. Helv. If, 505. — T. saxatile Schleich. PI. Helo. exs. ; DC. 19 EME 633, et Syst. 1, 158, et Prodr. I, 13; Rchb. Le. IV, t. 34, f. 4632; es et Godr. Fr. 1, 7. — T. flexuosum Bernh. sec. Rchb. Ie. IV, t. 28, f. 4628. — Exs. Rchb. Germ. 690. : Caule epruinoso, glabro, usque ad paniculam foliato; /oliorum sep- mens lalis, rarius parvulis, olabris; paniculæ elongalæ ramis erecto-paten- 8 | RANUNCULACEÆ. — THALICTRUM. ï tibus pyramidato-fastigiaus; carpellis oblongis vel ovato-oblongis. — Jun.= 1 Sept. | In pascuis et sylvaticis regionis Montanæ etiam superioris. — Mont. C° : Dj. Swao (Reb.), Dj. À uucu (Doüm. et Gaut.); Dj. Tougour ! (Bal., Lefr.), Dj. Cheliah ! (Perr.). — A°: in montibus Djurdjura : Aït Daoud, Thabourt-Bouzgueur, Agount-el-Huvua (Lx), Dj. Heïzer!. In montibus Béart borealis, Pyrenæorum, Delphinatus, Valesiæ et Pede- montil. Oss. T. saxatile Algeriense cum planta Gallica exacte congruit. Ad T. menus tanquam varietas referendum videtur, nempe tantum differt panicula pyramidata ramis erecto-patentibus, non patentibus vel divaricatis, carpellis oblongis vel ovato-oblongis, non ovatis. Imprimis varietati major (T. majus Jacq.) seomentis foliorum sæpius amplis sublus vix glaucescentibus proximum, a qua tantum forma paniculæ et eaudice sæpius stolones emittente vix distinguendum. — Varietates supra enumeratæ el plantæ permultæ a Ÿ. minore tanquam species distinctæ ab auctoribus plurimis admissæ ad hanc speciem referendæ videntur, nempe e speci- minibus innumeris rite examinatis nulla nota certa innotuit. 2. 'Æ. flavum L. Sp. 770; DC. Prodr. I, 14; Rechb. Le. IV, t. 44, f. 4639; Koch Syn. 7; Gren. et Godr. Fr. I, 9; Fl. Par. 6.— T. nigricans Jacq. Austr. V, t. Las: — Exs. Bill. Gall. 2602, Soc. Dauph. 1065;: Fellm. Arct. 2; Beck. Wolg. 914 sub T. commutatum. Caule elato, striato, epruinoso; vaginis petiolorum in auriculas lati- tudine vaginæ latiores productis ; folüs longioribus quam latis, inferioribus bi-tripinnatisectis, petiolo petiolisque secundariis angulatis erecto-paten- übus vel erectis, seomentis amplis obovatis, oblongo-cuneatis vel oblongis, inteoris vel 2-3-lobis lobis acutis vel oblusis integris vel dentatis, subtus pallidioribus, olabris; panicula ramosa, sæpius conferta, ramis suberectis; floribus apice ramulorum paniculæ confertis, erectis; antheris muticis vel ob- solete mucronatis; stismate oblongo; carpellis ovatis, ovato-oblongis vel oblongis. 2L. Maio-Jul. In paludosis herbidis, ad fossas, in umbrosis humidis. — Med. À”: in plamtie Mitidja : Maison-Carrée (My, D.-J., Côme), Maison-Blanche (Lx), Boufarik (Bové), Khodja-Berry ! (Mar.), Oued El-Halles (Claus., Lef.). In Europa fere lota a regione arctica ad regionem Mediterraneam , Caucaso; Sibiria. 3. TT. glaucum Desf.! Cat. hort. Par. ed. 1, 123; DC. Prodr. 1, 153 Rchb. Le. IV, t. AG, f. 46h41; Boiss. Voy. 4. — T, speciosum Poir. Encycl. V, 315. — T. rugosum Ait.! Hort. Kew. ed. 1, IT, 363 excl. loc. nat.— 7. flavum Hispanicum Brot. Lus. I], 396. — Exs. Bal. Al. 550; Wüllk. Hisp. 263, Bourg. 3, 524, 1004 a et [1863]. Caule elato, strialo, pruinoso; vaginis petiolorum in auriculas latitu- dine vaginæ latiores productis; folis longioribus quam latis, inferioribus saltem bi-tripinnatisectis, petiolo petiolisque secundarus angulatis erecto- RANUNCULACEÆ. — THALICTRUM. ANEMONE. ) patentibus vel patentibus, sementis amplis suborbiculatis subcordatis vel obovato-cuneatis 3-lobis lobis sæpius obtusis integris vel dentatis, utrinque vel saltem facie inferiore glaucis, glabris; panicula ramosa, pyramidato- subcorymbosa, conferliflora, ramis erectis; floribus apice ramulorum pani- culæ dense conferis, erectis; antheris muticis; sligmate oblongo; carpellis ovato-oblongis. 2£. Maio-Jul. In pascuis et herbidis humidis, secus rivulos, in paludosis, in regione Medi- terranea interiore montosa et in Planitiebus excelsis confinibus. — Med. 0°: Saida ! (Bal., War.); in vallecula E-Kala prope Tlemcen (War., Lx). — Plan. 0°: Terni, Lalla-Set (Jourd.). — MAR. Mesfioua (Hook. et Ball). In Lusitania et Hispania; in Pyrenæis, Helvetia et [talia indicatum, sed verisi- muiliter haud indigena. Ons. Forsan varietas australis F. flavi L. ut Brotero opinatur; præcipue differt caulibus sæpius robustioribus, pruinosis , seomen£is {oliorum mapis orbiculatis sæpius lobis obtusis saltem pagina inferiore BA olaucis, panicula valde con- tracta, floribus majoribus. 3. ANEMONE. Anemone Tourn. Inst. 295, t. 147 emend.; L. Gen. n. 694; DG. Prodr. 1, 16; Endl. Gen. n. 4773; Fl. Par. 7; Benth. et Hook. Gen. E, 4. Calyx colorato-petaloideus, sepalis 5-20, staminibus longioribus. Go- rolla nulla. Stamina indefinita, omnia fertilia conformia vel extima sterilia olandulæformia. Carpella plurima, ecaudata, vel stylo accrescente barbato- plumoso caudata. Plantæ perennes, caudice tuberoso vel repente, caulibus herbaceis uni- vel plarifloris. Folia radicalia, ternatim secta vel lobala; caulina ternata sæpius minora vel heleromorpha involucrum infra flores efformantia. Flores pleramque speciosi, solitarii terminales, rarius in umbellam dispositi. Sect. [. Eriocepnazus Hook. et Thoms. — Stamina exteriora interioribus conformia. Carpella lana dense obtecta, stylo subulalo nudo demum mar- cescente. — Flores solitarni, rarius bini vel terni. Folia involucralia basi libera. f. A. coronaria L. Sp. 560; FI. Græc. t. 514; DC. Prodr. E, 18; Rchb. Le. IV, t. 49, f. 4648; Moris Sard. 1, 18; Gren. et Godr. Fr. 1, 14. — Exs. Bové Alp. [1837 et 1839], Ghoul. 102, Par. 3, Soc. Dauph. 269; Bill. Gall. 2603 sub A. cyanea ‘et 3302, Bourg. (Alp. mar.) 5 et 6, Rel. Maïll. 180 et 181, Sch. norm. 802, Soc. Dauph. 654; Tod. Sic. 1009; Bal. As. min. 122; Lx Æp. 1. Ar. ol ES Cheqaig-en-l -Näman «flos fissus superbus» (Lecl., Deb.); ee) Lälé «oscillans» (My); € 65. Chequ'a «splendens, rubra»; ske Oqair vel Aqair (Lecl. ). Caudice tuberiformi; fois radicalibus ternatim sectis, segmentis bipin- natipartitis, lobis sæpius angustis oblonois lanceolatisve, involucralibus 10 RANUNCULACEÆ. — ANEMONE. ADONTS. sessilibus laciniatis; floribus solitariis, purpureis, coccineis, violaceis vel lilacinis, rarissime flavidis, sepalis 5-7, lalis, ovatis obovatisve. 2e Febr.- Apr. In pascuis et collibus incultis præsertim calcareis vel schistoso-micaceis, non- nunquam eliam in cultis novalibus et inter segetes. — Med. C°: Le Tarf prope Law Calle (Reb.), ad confluentem Oued Endja et Oued El-Kebir (Reb.), Constantine (Lx; Choul. , Reb.). —A* : tantum in agro Alveriensi et in ditione Sahel, sed 1b1 frequen-= tissima.— Of : Mascara (War). Sidi-bel-Abbes (Lefr.), Lamtar, Lamoricière (War.), Tlemcen (Pien., War., E. Oliv.). — TUN. Tunis (Doum.). In tractu Mediterraneo Europæ ab insulis Balearibus ad Græciam; Asia minore, Syria, Palæstina et in valle Euphralis superioris; Ægypto. 2. A. palmata L. Sp. 558: Poir. Voy. 1813 Desf. Atl. I, 432; DC. Prodr. I, 19; Ker Bot. Reg. UT, t. 200; Moris Sard. I, 20; Gren. et Godr. Fr. I, 14. — Exs. Schimp. Alo. [1832], Bové [1837 et 1839], My 102, Jam. 1, Choul. 1 et bis, Par. », Soc. Dauph. 270 et bis; Bourg. Lus. 1748; Bourg. Hisp. 4; Bill. Gall. 3303, Sch. norm. 602; Tod. Sic. 508. An. lex Cl Cheqaig-en-Néman «flos fissus superbus» (Deb.). Caudice incrassalo-subtuberiformi; fohis radicahbus suborbiculats cordatis, obtuse 3-5-lobis, crenato-dentatis, involueralibus sessilibus trifidis; floribus solilariis, pallide luteis; sepalis 10-15 , oblonpis. 2£. Jan.-Mart. In pascuis et collibus petrosis præsertim calcareis, in convallibus. « Aloeria locis humidis et incultis» (Desf. Ail.). — Med. C‘: La Calle, Bône, Bougie, Bas- Aokas; Dj. Edough; Souk-Harras, Ain-Kerma, Dj. Ouach, Dj. Chettabah, ete. — A5: Aloer, Maison-Carrée, Bou-lsmaël; Dra-el-Mizan; Blidah; Aumale, etc. — O : Mostaganem, Oran, Bou-Sfer ; Mascara, Sidi-bel-Abbes, Tlemcen, elc. — Plan. C?: in colle Aën-el-Hadj-Baba!; Batna (Lefr.). — A": Djelfa (Reb.). — 0°: Saida, Tafraoua, Ain-elHadjar, Ain-Ghoraba(War.); Tiaret (Del.). — Sah. À”: in dilione Hodna: Bou-Saada, Ain-el-Ghorab (Reb.). — MAR. Tanger (Brouss., Schousb.), Dj. Kebir (Hook. et Ball), Tetouan (sec. Weyl.), Dj. Beni-Osmar (Hook. et Ball). In Europæ tractu Mediterraneo occidental; Sicilia. 4. ADONIS,. Adonis L. Gen. n. 698; DC. Prodr. 1, 23; Endl. Gen. n. 4778; F1. Par. 10; Benth. et Hook. Gen. I, 5. Ar. - GB Nab-Djemel «dens cameli» (Deb.); CS Nettin «fœtens» (Prax); 6e vel ESA 6,2 Gafret-el-Molouk «color luteus regum» (Prax). Calyx petaloideo-subherbaceus, sepalis 5. Petala 3-15, conspicua, bre- viter unouiculata, basi sæpe maculata, fovea nectarifera destituta. Stamina indefinita, omnia conformia. Carpella plurima, stylo persistente indurato mucronata. Plantæ annuæ (in flora nostra) vel perennes, caulibus herbaceis sæpius pluri- floris. Folia alterna, pinnatisecta, segmentis lincaribus angustis. Flores terminales apice caulis et ramorum solilarii, flavi vel rubri antheris nigrescentibus. RANUNEULACEZÆ. — ADONIS. m1 ! Sect. L. Apowra DC.—Carpella spieata, stylo recto vel ascendente. — Plante annuæ. | î. A. autummnalis L. Sp. 571; Desf. Al. 1, 434; Enpl. Bot. &. 308; Rchb. Crit. IV, t. 319, f. 497-408, et Ie. t:.24,f. 4621; DC. Prodr. I, ee Koch Syn. 11; F1. Par. 10; Ilustr. F1 Par. t. 3, f. 1-2; Éer et Godr. Fr. I, 15. — À, æsti- valis var. brachypetala Moris I, 22. — Exs. Bové Al. [1839]; Bill. Gall. 1102, Sch. norm. Lo3; Bourg. Pyr. Hisp. 364; Welw. Lus. 486 ;Tod. Sic. 1001; Ky Cilie. 3 et 8. Ar. Je Gb Nab-ed-Djemel «dens cameli» (Prax). — Ar. Tux. AR Che Âin-el-Hadjela «oculus perdicis» (Prax). Sepalis olabris; petalis obovalis, concavis subconniventibus; carpellis in spicam ovato-oblongam dispositis, reticulato-rugosis, margine superiore _edentulo, rostro brevi recto. @. Apr.-Jun. In cultis et vervactis, præsertim inter segetes. «Inter segetes Alveriæ» (Desf., Atl.). — Med. CG": Bône et in ditione Zerdeza (Lx, Hag.), Bougie (Gauv.); Souk- Harras (Reb.), Guelma! (Krém.), Drean, Dj. Thaya (Lx), El-Aria (de Ruzé).— À° : Sebaou!, Alwer, Gué-de-Constantine !, Gherchell; Mihanah ; inter Tenès et Orléans- ville, etc. — O° : Oran (Bové); Tlemcen ! (Lenepv.). — Sah. C': inter Æl-Kantara et El-Outaia (Mil.). — A: Ghardaïa (Vim.). — TUN. Tuus, Krumbalia, inter Krumbalia et Hammamet, Bir-Loubit (Doùum.). — MAR. Tanger (Schousb., Salzm., BI., etc.), Cap Spartel (Hook. et Ball); provincia Haha (Hook. et Ball). In Europa temperata fere tota, Caucaso; Asia minore, Syria; in America boreali et Labrador advena. 2. A. æstivalis L. Sp. 771; Desf. Aül. 1, 434 ex parte; DC. Prodr. I, 24; Rchb. Crit. EV, AA oo etc Net ou MONO Pur ao lustre Per NS 03h: Gren. et Godr. Fr. I, 16. — À. miniata Jacq. Austr. IV, & 354. — À, œstwalis var. leptopetala Moris Sard. 1, 22.— Exs. Bourg. Hisp. 2085 a; Bill. Gall. 206 et bis, Rel. Maill. 196 et 2040, Soc. Dauph. 655. An. las si Aben- vel Ben-Néman «filius superbiæ, superbus, falsens» (My). Sepalis glabris; petalis oblongis, expansis ; carpelhis in spicam oblongam congeslis, reticulato-rugosis, interdum supra basim in annulum contactu mutuo angulatum expansis, marpine superiore dentem a rostro remotum præ- bente, rostro patente vel oblique ascendente. ©. Apr.-Jun. In cultis et vervactis, in agris et campis, præsertim inter segetes, in palmelis, hinc inde diffusa. « Inter segetes Alveriæ » (Desf. A{/.). — Med. C’: Guelma (Krém.), Dj. Mahouna (Reb.); Constantine (DR.), Dy. Mead!; Medina!, Oued Es-Sora!. — À°: Bouzareah (Rav.), Birmandreis (Brett.), in planitie Mindja (My); Aumale (Guy., Char.). — O0’: Sidi-Daho prope Mascara!, Sidi-bel-Abbès (Lefr., War.). — Plan. C: Senf (Soll., Duk.); Mekila (Mil.), Batna! (Col.).— A": Dyelfa! (Reb.). — 0°: Aflou (Rx); Sfid!, Terni!. — Sah. C': Biskra! (Schm.). - À°: EElalles in ditione Hodna (Reb.); Laghouat! (Tess.). — 0: Asla!, Ain-Sofissifa!. — TUN. In insulis Kerkenna (Esp.). — MAR. Tetouan (sec. WeyLl.); Chiadma, Amsnuz, 12 RANUNCULACEZÆ. — ADONIS. Sektana (sec. Ball); in provincia Demnat ad Takreda (Xbr.); in provincus australig= ribus ab Agadir frequens (Mard.). In Europa temperata fere tota, Gaucaso; Asia minore, Syria, Palæstina, Persia, in montibus Altaicis, Beloutchistan, Afohanistan, Himalaya (sec. Boiss.). Var. 6. dentata. — À. dentata B. Provincialis DG. Syst. I, 224, et Prodr. I, 24. — A. squarrosa Stev. in Bull. Mose. Il, 252 [1848]. — À. æstivalis var. squarrosa Boiss, OMEERS Carpellis dense congestis, supra basim x annulum angulatum expansis, dente marginis superioris sæpius valde præminente. Hinc inde cum planta typica præsertim in Planitiebus excelsis. — Med. 0: Sidi bel-Abbès (Lefr.) — Plan. C°: in colle Ain-el-Hadj-Baba!, Saint-Donat !, Mesloug (Vid.); Rebah (Reb.), Batna (Gol.). — A°: Djelfa (Reb.). — O': in valle Oued Seboag (Rx). — MAR. In provincia Demnat ad Takreda (Xbr.). 3. A. microcarpa DC. Syst. I, 223, et Prodr. I, 24 emend.; Viv. Libyc. 29; Boiss. Or. I, 18 emend. —— À. Cupaniana Guss. Syn. 11, 37.— À. intermedia Webb Can. 1, 12.— Exs. Bové Abo. [1837] et [1839] sub A. æstivalis, Bal. 597 et 977, Soc. Dauph: 3729 et 2730; Kral. Tun. 2 et 20; Bourg. Lus. 1749; Bourg. Hisp. 5, 1006 et 1557; Huet Sic. sub À. Cupaniana; Ky Cypr. 90: Ky Gilic. a; Bourg. Can. 5o et 111. Ar. les si Aben- vel Ben-Näman « filius superbiæ, superbus, fulgens» (Lx}s RS Nettin « fœtens» (Lx). — Ar. Crr. Boo a Ce Ain-el-Bouma «oculus strygis vel bubonis» (Aschers.). Sepalis glabris; petalis oblongis vel obovato-oblongis, subexpansis; carpellis in spicam oblongam vel cylindricam dense congestis, valide reti= culalo-rugosis, sæpe supra basim in annulum contactu mutuo angulatum et tuberculato-dentatum expansis, margine superiore dentem obtusum rostra contiouum præbente, roslro sæpius ascendente. ©. Mart.-Jun. In pascuis, campis et arvis, inter segetes, in palmetis septentrionalibus. — Med. C°: Bougie ; Souk-Harras, Guelma!, A Rene Con el Dj. Lekahl, ete. — À: Aloer, Kouba; Blidah; Milianah, Orléansville! ; Aumale, Boghar, ete.- Of: Dahra!, Mostaganem, Oran!, Nemours ; Morale Srdi-bel-Abbès, Saida!, Tlemcen, etc. — Plan. C*: Mechta-el-Arbi, Saint-Donat!, Sebkha Bazer ! ; Ain-el- Bey!, inter Ain-Vapout et Oum-el-Asnam!, Oum-el-Asnam!, Batna!, Timerad!, Firès !, Ksour ! ; Oued Djedida (Lx). — À : Harmela prope Bokhari (Lx); Rocher-de-Sel (Rx), Djelfa (Reb.), El-Ouihia (Rx). — Of: El-Richa, Gada-Enfous, Taoulala ; Ti- metlas !, Tafraoua!, El-Maï; Terni !, Sebdou, Ogla Nadja!, Ain-ben-Khell!, ete. — Sah. C°: Tebok-ou-Ahmed (Reb.); Barika (Lx, Soll.); El-Outaia (Tiss.), Biskra! (Jam., Bal.); Neorin (Bimler).— A° : inter Baniou et Bou-Saada, Bou-Saada, El Hamel (Reb.); Ksar El-Airan (Reb.), Laghouat! (Reb., Tess., Maw), Tilremt (Vilm.), Oued El-Taza, El-Golea (Mil.). — 0°: Brezina!, Ain-Sefra!. — TUN. Krumbalia (Doûm.), Sousa (Kral.), Sfax (Esp.), Gabès (Kral.), Sedada (Duveyr.). — MAR. Inter Sebkha Tigri et Ain-CGhaïr ( oi Sektana (Ball); in pro- RANUNCULACEZÆ. — ADONIS. MYOSURUS. 13 {vinciis austro-occidentalibus inter Mogador et ditionem Tazeroualt frequens (Mard. let Ibr.). | Var. B. dentata Coss. et Kral. in Bull. Soc. bot. IV, 55. — À. dentata Del.! Æp. Hustr. | n. ba2, et Descr. Ep. t. 53, . 1; DC. Syst. I, 224 excl. var. B, et Prodr. I, 24; Boiss. Or. 1, 18.— Exs. Bal. Al. 078, Choul. 103; Kral. Tun. 3 et 3a; Samar. Æp. in Heldr. 3007, Ky [1855], 541, Lx 2. Carpellis densissime congestis, validissime reticulato-rugrosis, supra basim in |annulum angulatum expansis, dente marginis superioris sæpius valide præmi- | mente. — Mart.-Apr. In arenosis et alluvis, in campestribus, inter segetes, in palmetis. — Plan. O': inter El-Ateichat et Ain-ben-Khelil (War.). — Sah. C°: Ain-el-Hadjar, Barika (Soll.); EEKantara !, Biskra ! (Bal.), Saada (Larg.), Mouebra!.-— A: Hassi Bergaout (Mil., Iss.). — TUN. Inter El-Djem et Sfax (Doùûm.), Sfax, Gabès, Dj. Aziza (Kral.). — MAR. Mogador (Schousb.), Chichaoua (Ball); in provincüs austra- horibus hine inde inter Agadir et Oued Noun (Mard.). In tractu Mediterraneo australiore præsertim orientali : Hispania australi, Rossia australiore; Gypro, Syria, Palæstina; regno Tripolitano, Æcypto. Oss. À. microcarpa ab À. flammea Jacq., nondum in Algeria obvia, imprimis differt carpellis validius reticulato-rugosis, in spicam densiorem confertis, et forsan ejus varietas australis evadit. Ex observationibus in locis natalibus repetitis nobis patuit À. dentatam Del. non specifice differre ab À. microcarpa et varietatem constare omnino comparandam varietati dentatæ À. æstivalis et varietati Bæticæ À. autum- nahs (A. Bætica Goss. PI. crit. 25). — Generis Adonidis species annuæ in parte central et septentrionali Europæ facillime distinctæ, sæpe in regione Mediterranea et in flora nostra ægrius separantur propter notarum graviorum variabihtatem, et forsan, suadentibus cl. Moris (Sard. I, 23) et Benth. et Hook. (Gen. I, 5), melius ad speciem unicam vel ad species paucissimas referendæ. 5. MYOSURUS. Myosurus L. Gen. n. 394; DC. Prodr. I, 25; Endl. Gen. n. 47£0; FI. Par. 11; Benth. et Hook. Gen. I, 5. Calyx petaloideus, sepalis 5 , infra insertionem in calcar products. Pelala 5, sepalis breviora, ungue tubuloso nectarifero limbo longiore. Stamina pauca sæpius 5-10. Carpella numerosissima, lateraliter aflixa, dense spicato-im- bricata, stylo brevi persistente apiculata. Planta annua, pedunculis radicalibus unifloris. Fohia omma radicalia, rosulala, linearia angusla, inteperrima. Flores parvi, flavescenti-virentes. Receptaculum fructiferum tandem longissimum. 4. M. minimus L. Sp. 407; Fl. Dan. t. ho6; DG. Prodr. I, 25; Rchb. Ie. IV, & 1, f. 4569 ; FT. Par. 11; Gren. et Godr. Fr. I, 17. — Exs. Bal. Al, 574; Sch. Gall. 309, Bill. 703, Soc. Dauph. 1068. Planta pusilla, glabra; foliis numerosis, erectis; pedunceulis radicalibus, 14 RANUNCULACEZÆ. —— MYOSURUS. RANUNCULUS. % unifloris, nudis, demum superne incrassatis; sepalorum calcaribus pedun* culo adpressis; petalis calyee brevioribus; carpellis tetragono-compressiss in spicam gracilem cylindricam continuam demum ratione plantæ longis simam densissime congeslis. ©. Mart.-Maio. In depressis et lacunosis hieme inundatis æstate exsiccatis, ad margines stagnu® lorum.— Med. C': El-Arial, — O°: Oran (DR., My), in stagnulo ad cacumen montis Dj. Santo! (Bal., Lx, War.); Mascara (DR.), Daïa (War.). In Europa fere tota, Caucaso (sec. M.-Bieb.); Syria (sec. Boiss.), Mesopotamia: America septentrional. TRIBUS IL RBANUNCULEZÆ DC. Æstivatio imbricata. Galyx 5- rarius 3-sepalus. Corolla e petalis 5, rarius pluribus, regularibus, sæpe supra unguem foveola nectarifera donatis com posita. Carpella sæpius indefinita, monosperma semine erecto, indehiscentia, stylo persistente. — Plantæ annuæ vel perennes herbaceæ. Folia alterna vel omnia radicalia. Flores in apice caulis vel ramorum solitaru, involucro deslituti. 6. RANUNCULUS. Ranunculus Hall. Helv. Il, 68; L. Gen. n. 699; DG. Prodr. I, 26; Endl. Gen. n. 4783; FL Par. 11; Benth.et Hook. Gen. I, 5 ex parte. Ar. 25 8 «95 Kefÿ-ed-Djerana «pes [proprie manus] ranæ»; ARE Te Mer- ghemus «flos pratorum vel paludum» (Prax). — K4s. C)95 20 Cet Tameyjirt- en-Thampuergout « Malva parvula ranæ» (Lecl.). Calyx 5- rarissime 3-sepalus, sepalis coioratis vel subherbaceis deciduis. Petala 5, rarius plura, conspicua, rarius minuta, breviter ungui culata, intus ad unouem foveola nectarifera nuda vel squamula obtecta instructa. Stamina sepalis petalisque breviora, numerosa, rarius perpauca. Car- pella sæpissime numerosa, basi intus haud bisibbosa, in capitulum sub- globosum vel oblongum disposita, stylo brevi nunc brevissimo persistente mucronata vel longiore rostrata. Plantæ herbaceæ perennes vel annuæ. Caules ramosi, inlerdum dichotomi, rarius sim- plices, sæpius parce foliati, rarissime aphylli. Folia integra, dentata vel varie dissecla, sæpius pleraque radicalia petiolata ; caulina alterna, petiolata vel sessilia. Flores (in noslris) lutei vel albi, apice caulis et ramorum vel pedunculorum axillarium solitarii, rarius oppo- silifolii vel angulos dichotomiarum occupantes. Sun. |. Barracurum. — Sepala 5. Petala alba ungue sæpius luteo, foveola nectarifera nuda. Carpellu immarginata, carinata, transverse reticulata. — Plantæ aquaticæ sæpius submersæ vel natantes. Pedicelhi fructiferi arcuato-deflexi. — 1-2. R. hederaceus, aqua- tlis. SuBGEN. Il. LEucoranuwouzus. — Sepala 5. Petala alba ungue sæpius luteo, foveola nec- | RANUNCULACEZÆ. — RANUNCULUS. 15 larifera nuda vel squamula obtecta. Carpella obovalo-subglobosa vel compressiuscula , carinala, immarginata, lœvia. — Plantæ terrestres vel subaqualicæ. Pedicelli fructiferi recti. — 3. R. æantholeucos. Sugcen. II. Frcarra. — Sepala sæpius 3. Petala 6-12, lutea, foveola nectarifera squamula carnosa vbtecta. Carpella inflata, immurginata, lœvia. — Plantæ terrestres, fibris radi- calibus incrassato-napiformibus. Pedicelh fruchferi rech. — h. KR. Ficaria. Suecen. IV. Euranuncuzus. — Sepala 5. Petala totidem, rarissime plura, lutea, foveola nectarifera squamula carnosa interdum minula rarissime deficiente obtecta. Car- pella a latere compressiuscula vel compressa, marginata, rarius unmarginata vel ca- rinala, lœvia, reticulata, tuberculata echinatave. — Plantæ terrestres, rarius aquaticæ , fibris radicalibus filiformibus vel incrassato-napiformibus. Pedicelli fructiferi rectr. Sect. 1. Perennes. — Caudex perennis, fibris radicalibus omnibus filiformibus vel alüs fili- formibus aliis incrassato-napiformibus. Subsect. 1. — Folia indivisa. — 5-7. R. gramineus, Flammula, bullatus. Subsect. 2. — Folia omnia vel saltem nonnulla lobata sectave. S Fibræ radicales biformes aliæ filiformes aliæ breviores incrassato-napiformes. Car- pella in capitulum ovatum vel oblongum rarissime subglobosum aut in spicam dis- posila. + Garpella basi in appendicem compressam producta, in rostrum longum attenuata. — 8. R. Orientalis. + + Carpella basi non appendiculata, rostro brevi vel longiusculo. — 9-13. R. spicatus , cortusæfolius, rectirostris, Ghærophyllos, millefoliatus. SS Fibræ radicales omnes conformes elongatæ filiformes rarius incrassatæ. Carpella in capitulum subglobosum disposita. — 14-18. R. bulbosus, palustris, repens, Vil- larsu , acris. Sect. 11. Annui. — Plante annuæ, fibris radicalibus omnibus filiformibus. Subsect. 1. — Folia indivisa. — 19-20. R. opluoglossifolius, lateriflorus. Subsect. 2. — Folia omnia vel saltem nonnulla lobata sectave. — 21-26. R. sceleratus, Philonotis, cornutus, parviflorus, muricatus , arvensis. SUBGEN. |. Barracnium DC. — Sepala 5. Petala alba ungue sæpius luteo, Joveola nectarifera nuda. Carpella immarginata, carinata, transverse reti- culata. — Plantæ aquaticæ sæpius submersæ vel natantes. Pedicelli Jruchferi arcuato-deflexi. 1. R. hederaceus L. var. conosus.— fi. cœnosus Guss. Prodr. suppl. 187, et Syn. IT, 39 non Gren. et Godr. Fr. I, 19 ad R. Lenormandi F. Sch. pertinens. — R. hede- raceus Desf. Aul. T, ho. — R. Mauritanicus Pomel Nouv. mat. 249.— R. aqua- ous, hederaceus, flore albo, parvo Shaw Specim. n. hg9. — Exs. Bourg. Alo. [1856] 3b; Hochst. Lus. 300 a; Tod. Sic. 262, Huet [1855]. Gaulibus prostrato-radicantibus vel superne natantibus; folis omnibus conformibus, longe petiolatis, subreniformibus ad tertiam partem 3-5-lobis lobis basi latioribus obtusissimis intepris vel sæpius lateralibus 2-3-crenatis; petalis calyce vix vel subdimidio longioribus; receptaculo glabro; carpellis slabris, rugis {ransversis parum præminentibus, dorso acute ventre obtuse cari- Li 16 RANUNCULACEÆ. — RANUNCULUS. nalis, obovatis, stylo carinam ventralem continuante breviter mucronatis. 2L: Mart.-Jun. In fossis et lacunosis, in lutosis, in aquis stagnantibus, in fontibus et rivulis. M lentis. «In aquis stagnantibus» (Desf. Af.). — Med. C: Sidi-Aissa (Trib.), Dj; ' | { Mahouna! (Krém.), El-Aria (Reb.), Constantine ! (DK. , Choul.). — A: cirea Alger | et in ditione Sahel sat frequens; Tizi-Ouzzou!, Bordj-Menaiel!, Dra-el-Mizans | Boghar 1. — O: Dj. Azeib!, Nekmaria!, Sidi-Yacoub!; La Sema (DR.). — Mont. | C': Dj. Ouach (Reb., Par.), Dj. Zouara (3. Reb.). — A°: Fort-National (Lx); im | montibus prope Aumale (Char.).—0": Dj. Ksel!,— Plan. C°: Ain-el-Bey !, Saint Arnaud! (Reb.), Setif(Soll.); Lambèsel ; Oued Djedida (Lx). — À": Djelfa! (Reb..). | Taadmit (Reb.). — Of: Tiaret (Del.); Saïda!, Ain-el-Hadjar, Tafraoua!, Sfidl (War,); Daia (Letr., War.) ; Ras-el-Ma (War.); Ain Mansour, Aflou (Rx). | In Europa austro-occidentali : Lusitania , regno Neapolitano, Sicilia. Oss. Planta Alveriensis, e speciminibus in Sicilia lectis et a el. Gussonio determi- natis, omnino cum À. cœnoso Guss. congruit; sed À. cœnosus ad À. hederaceum L: tanquam varietas nobis referendus videtur, nam ab eo tantum differt foliorum lobis paulo profundioribus lateralibus sæpius 2-3-crenatis, carpellorum rugis minus præminentibus. — À. Lenormandi K. Sch. (in Bot. Zeit. [1837] 727, et exs. 101; Bill. exs. 1001 bis) hucusque in Gallia occidentali et Belgio tantum visus, perperam ab auctoribus plurimis cum R. cœnoso confusus, ab eo differt folus ad medium vel ultra medium trilobis lobis cuneatis vel triangulari-obovatis, petalis calycis longitudinem duplam subæquantibus, carpellis stylo longiore fere diametrum longitudinale continuante acuminats. 2. R. aquatilis L. Sp. 781 ex parte; Desf. Aül. [, 4ha; Rehb. Ice. IV, t. 3, F. 4556; FE Par. 13. Ar. les SA Aben- vel Ben-Néman «filius superbiæ, superbus » ; GE y Merghennis «flos pratorum vel paludum» (Lx). Caulibus natantibus submersis, vel in exsiccatis prostrato-radicantibus; fohis omnibus conformibus multisecis, vel biformibus inferioribus multisecus sepmentis capillaribus divergentibus et undique patentibus superioribus subreniformibus suborbiculatisve plus minus profunde 3-5-lobis lobis triangulari-obovatis integris vel crenatis interdum incisis, in planta extra aquam crescente segmentis foliorum multisectorum brevioribus-crassioribus- que et sæpius foliis omnibus multisectis; auriculis vaginarum foliorum superiorum petiolo ad tertiam partem superiorem adnatis; petalis calycem longe vel longissime superantibus; receptaculo hispido; carpellis hirtis vel olabris. 2L. Mart.-Jun. Var. &. heterophyllus F1. Par. 13; Ilustr. FL. Par. t. 2,1. 3. — R. heterophyllus Wild. Fl. Berol. Prodr. n. 590. — R. aquatilis Koch Syn. 12; Gren. et Godr. Fr. I, 23. — Exs. Bouro. Hisp. 8 et [1863]; Bill. Gall. 2203 et 380». Folis sæpius biformibus, inferioribus submersis multisectis, superioribus nalantibus plus minus profunde 3-5-lobis; pedicellis lonsiusculis vel longis- RANUNCULACEÆ. — RANUNCULUS. 17 lsimis; floribus majusculis; petalis calyce subduplo longioribus; staminibus plurimis. In paludosis et aquis stagnantibus, in staonis. «În aquis» (Desf. Ail.). — Med. C° : Bône (Duk.), Senhadja et Feïd-el-Maïs (Lx, Perr.), Phalippeville (DR., Choul.); IDj. Ouach (Choul.), Coudiat-Atil, D. Chettabah (Reb.). - A: Alger (D.-J), Maison-Carrée (My), Bou-Ismaël (Claus.). — 0°: Sidi-bel-Abbès (War.); Terni!. — Mont. C': Dj. Maadid (Lx). — A: lacu Mouzaïa (Perr.). — O': Dj. Ksel!. — Plan. O': Aflou (Rx). — MAR. Tanger (Brouss., Dd, Bail), Tetouan (sec. IWeyl., Ball), Amsnuz (sec. Ball). In Europa tota etiam arctica; insulis Canartis; America septentrionali. Var. 6. trichophyllus F1. Par. 13; [llustr. F1. Par. t. 2, f. 4. —R. trichophyllus Chaix in Vill. Dauph. 1, 335; Gren. et Godr. Fr. 1, 23.— Re. aquathis var. À. Desf, AU. T, ho. — R. capillaceus Thuïll. Par. 278.— R. paucistamineus Tausch ap. Koch Syn. 133. — Exs. Par. Alo. L; Sch. norm. Gall. 80h, Bill. 2606, Bourg. (Toulon) 7 et 8, Rel. Mail. 496, Soc. Dauph. 273, 657 et bis. Folis sæpius conformibus, omnibus submersis multisectis; pedicellis bre- viusculis ; floribus parvulis parvisve; petalis sæpius calyce sesquilongioribus ; staminibus sæpius 12-19. In paludosis et aquis stagnantibus profundioribus. «In aquis» (Desf. A1). — Med. G°: La Calle (DR., Lefr.), Bône (DR.), Ras-Aokas, ad ostium Oued Sahel (Par. }; Dj. Mahouna!, Constantine (DR., Choul.), Mansourah (DR.). — A: La Rassauta, Alger (D.-J., Dur.), Bouzareah (DR.), Bou-[smaël (Claus.); Dra-el- Mazan (Thev.),in ditione Aît Khalfoun! ; Aumale (Ghar.), Boghar (Deb. Cat.), etc. — O°: Nekmaria!, La Macta (Bal.); plaine d’'Eghris (DR.); Oued Sarno, Lamo- ricière (War.), Tlemcen (DR.).— Mont. ©: Dj. Chettabah (DR., Reb.); Dj. Bou- Thaleb (Reb. et Oliv.).— 0": Dj. Ksel!.— Plan. C': Batna (Hén.). — 0°: Tiaret (Del.); Aïn Mansour, Aflou (Rx); Géryville (War.). — TUN. In lacu Cejenan (Rx). — MAR. Amsniz (Hook. et Ball). In Europa Lota et Asia contermina usque ad Mesopotamiam et Persiam; Æeypto, Abyssinia, ad promontorium Bonæ Spei; in America septentrionali et australi; Tasmania. S.-v. a. trichophyllus. — Foliorum laciniis rigidis, extra aquam in penicillum haud conni- venlibus. S.-v. b. Drouetu. — R. Drouetii Sch. exs., et ap Gren. et Godr. Fr. 1, 2h, — Foliorum lacinns tenuibus, læte viridibus, extra aquam in penicillum conniventibus. Var. y. Baudotii. — R. Baudotu Godr. Mon. 1h, f. h, et Lorr. éd. 1, I, 12; Gren. et Godr. Fr. 1, 21; Koch Syn. 434. — Batrachium marinum Fries Nov. Suec. Mant. nr, 51. — ? R. samculæfolius Viv. Libyc. 29, 1. 11, Î. 2.— Exs. Choul. Alp. 209 et 551; Sch. norm. Gall. 804, Bill. 2802 et bis, Rel. Maill. 21, Soc. Dauph. a71 et 272; Sch. Germ. Lo; Fries Herb. norm. Folüs sæpius biformibus, inferioribus submersis multisectis, superioribus natantibus plus minus profunde 3-5-lobis: pedicellis longissimis, foliis sæpius mullo longioribus superne sensim attenuatis; floribus parvulis ma- 2 | jusculisve; pelalis calyce sesqui- vel subduplo longioribus; staminibus sæpius plurimis. 18 RANUNCULACEZÆ. — RANUNCULUS. In lacunosis aqualicis et paludosis, in fossis, præserlim in salsuginosis. — Med. C': La Calle, lacu Oubera (DR.), Beni Urgin (Trib.), Hippone (Hag.} Bône (DR., Lx), Feid-el-Mais (Lx, Perr.), Philippeilie (Choul.), Dyidjelli (Sims Constantine (DR., Choul.), Dj. Ouach (Choul.), Dj. Chettabah (Reb.). — A*; Cap Matifou (Côme), Maison-Carrée (DR. , Jam., D.-J.), A/ger (D.-J.), in planitie ME tidja (Bové), in lacu Halloula (Lef.); in stagnulo Aù Khalfoun !. — 0°: in stagnulis Bou-Zegart!, Nekmaria!; Sidi-bel-Abbès (Lefr., War.). — Plan. C°: Melilals Ksour (Gol.). — A': Djelfa! (Reb.).— 0°: Tiaret (Del.); Aïn Mansour, Aflou (Rx): Khaneg El-Melah ! ; Tafraoua (War.). — Sah. (°: Biskra! (Jam., Bal., ete.).= A': Laghouat! (Gesl., Reb.), Oued Mzil prope Laghouat. — TUN. Hammam el1f (Doûm.); Kerouan (J.Reb.).— MAR. Tanger (Schousb., BI., etc.), Tetouan | -(Hook. et Ball). In aquis stagnantibus præsertim subsalsis Galliæ occidentalis et Mediterraneæ necnon orientalis; Belgio, Hibernia , Germania , Suecia, Hispania , Sicilia ; Palæstina: Ors. À. trichophyllus Chaix et À. Baudotu Godr. e speciminibus innumeris aE tente examinatis tantum varietates À. aquatilis L. videntur, nempe notæ peculiares graviores variabiles innotuerunt. — À. confusus Gren. et Godr. (Fr. [, 22) a va= rietate Baudotii non differre videtur. — À. sphærospermus Boiss. et BI. (in Boss. Diagn. Or. ser. 2, v, 6) ad formam foliis omnibus capillaceis varietatis hetero= phyllæ pertinet. — R. fluitans Lmk (Rehb. Je. [V, t. 2 ,f, 4577; Koch Syn. 13: ET, Par. 143 Hustr. FT. Part. à, Ê. 1-2. R. peucedanifolius AU. — R. peucedanoides Desf. A1l. T, 444) in Algeriæ «aquis» a Desfontaines indicatus a recentioribus non visus. — À. divaricatus Schrank (Koch Syn. 13; FT. Par. 14; Illustr. FL. Par. t. 1, Ê 9; Bill. exs. 901.-— R. aquatilis L. var. B. Desf. Atl.T, 443.-— R. circinatus Sibth.; Rchb. Je. IV, & 2, f. 4575) in Algeria a Desfontaines indicatur, sed a recentioribus non visus. SuBGEx. Il. LEeucoranuncurus Boiss. — Sepala 5. Petaia alba ungue sæpius luteo, foveola nectarifera nuda vel squamula obtecta. Carpella obovato-subglobosa vel compressiuscula, carinata, immarpinata, leva: — Plantæ terrestres vel subaquaticæ. Pedicelh fructiferi recti. 3. R. xantholeucos Coss. et DR. ap. Bourg. PI. Alo. exs. [1856]; Coss. Must. Atl. 3, t. 1; Manby Cat. Ale. ed. 1, 1 [1859]. — À. batrachioides Pomel Nouv. mat. 249 [1874]. — Forma pusilla: À. pusillus Pomel, |. c. 249 non Poir. Caudice brevissimo, fibris radicalibus omnibus capillaribus; caulibus in- terdum perpusillis, glabris; fous glabris, parallele nervosis, integerrimus, ra- dicalibus et inferioribus longe vel longissime petiolatis, limbo oblongo vel spathulato, interdum ad phyllodium lineare redactis; pedunculis teretibus exsulcis; calyce demum patente; petalis albis ad unguem tantum luteis, calyce duplo longioribus; receptaculo oblongo, olabro; carpellis minimis, RANUNCULACEZÆ. — RANUNCULUS. 19 in capitulum ovaluin dispositis, læwibus , obovato-subolobosis, immarpinatis. 2L. | Apr.-Jun. Ad fontes, secus rivulos, hucusque tantum in parte Planilierum excelsarum provinciæ Oranensis repiont Mediterraneæ contigua. — Plan. 0°: Tiaret ubi pri- mum repertus (Del. [1847], Krém., Pom.) et ad austro-orientem Tiaret (Krém.); Ain Sidi-Afir !, Terni! (My, Ex, War. ). Species Aloeriæ peculiaris. SUBGEN. [IL Frcarra Di. — Sepala sæpius 3. Petala 6-12, lutea, foveola nectarifera squamula carnosa obtecta. Carpella inflata, immarginata, lœvia. — Plantæ terrestres, fibris radicalibus incrassato-napiformibus. Pedi- cell fructiferi rectr. 4. R. Ficaria L. var. calthæfolius Guss. Syn. Il, 41. — R. Ficaria Poir. Voy. 183 ; Desf. Au. 1, 436. — Ficaria calthæfolia Rchb. Excurs. If, 718, et Ie. IV, t. 1, 1. 4591; Gren. et Godr. Fr. [, 39. — R. calthæfohus Bluff et Fingerh. Comp. 1, pars 11, 295 ; Jord. Obs. vr, 23; Boiss. Or.T, 24. — Ficaria grandiflora Rob. Toul. 57 et 112. — R. Ficaria B. incumbens K. Schultz Arch. 122. — Ranunculus vernus, rotundifo- lus, minor Shaw Specim. n. 502. — Exs. Bové A7. [1839]; Sch. norm. Gall. ho7, Bill. 1405 et bis, Bourg. div. [1850]; Willk. Hisp. 978; Ky Alep. [1843] 33. Ar. Al399 Fouila « Faba parvula» (Mey.). - Kas. Can Tibiout « Faba parvula» (Lecl., Lx). Foliis amplis, longe petiolatis, ovatis, integris vel sinuatis, basi cor- datis lobis basis approximatis vel incumbentibus, superioribus sinuato- angulatis; petalis 7-12, oblongis; carpellis obovato-oblongis, puberulis vel breviter hispidis, in capitulum subolobosum dispositis, stigmate ses- sil. 22. Dec.-Apr. | In pratis et pascuis humidis, in sepibus umbrosis, in dumetosis et sylvaticis. « In umbrosis» (Desf. A4/.). In Numidia (Poir.). — Med. C° : La Calle (DR., Lefr.), Bône (Goug., Steinh., Duk.), Phhppeulle (DR.), Bougie (Cauv.); Souk-Harras (Lx), Dj. Dekma (Reb.). — A°.— Of: Mascara, Aïn-Nazerep, Saida (War.); Dy. Tessala (Lefr.); Tlemcen, Terni (War.). — Mont. C° : Dj. Achouaou (Doûm. et Gaut.); Dj. Guerioun (Reb.); Dj. Maadid (Lx). — A: in sylvaticis montium Dyur- djura, Thabourt-Bouzgueur (Lx); Temet-el-Haad! (Rom.). — MAR. Teiouan (sec. Weyl.), inter Tetouan et Tanger, Dj. Beni-Osmar (Hook. et Ball), Tanger (Dd, BI.). In Europæ tractu Mediterraneo toto ab Hispania ad Tauriam et Caucasum; Asia minore, Syria et Palæslina. Oss. Ad genus Ranunculus, ineuntibus auctoribus plurimis, Ficariam sepalis sæ- pissime 3 tantum distinctam retulimus. — F. calthæfoliam a F. ranunculoide vix distinctam foliis amplioribus lobis basis non divergentibus sed approximatis vel incumbentibus, floribus majoribus, varietatem australem ampliorem et grandi- floram hujus speciei habemus. In Algeria specimina occurrunt notis inter varietatem vulgarem et calthæfoliam media. L SUBGEN. ÎV. Euranuncurus Coss. et G. de S'-P. — Sepala 5. Petala totidem, rarissime plura, lutea, foveola nectarifera squamula carnosa interdum mis nuta rarissime deficiente obtecta. Carpella a latere compressiuscula vel compressa, marpginala, rarius immarginata vel carinata, lœvia, reticulata, tu berculata echinatave. — Plantæ terrestres, rarius aquaticæ, fibris radi= calibus filiformibus vel incrassato-napilormibus. Pedicelli Jructiferi recti. ‘20 RANUNCULACEZÆ. — RANUNCULUS. Sect. 1. Perennes. — Caudex perennis, fibris radicalibus omnibus filifor- mibus vel alus filiformibus alns incrassato-napiformibus. Subsect. 1. =— Folia indivisa. 5. R. gramineus L. Sp. 973; Engl. Bot.t. 2306 ; DC. Prodr. I, 32; Rchb. Le. IV, t. 10. f. 4594; Koch Syn. 16; Moris Sard. I, 30; Gren. et Godr. Fr. I, 29; F1. Par. 14. — Exs. Welw. Lus. cont. 6; Bourg. Hisp. 529 et 1008 et [1863]; Sch. Gall. 6o4 et norm. 1, Bill. 7oh, Soc. Dauph. 66o. Ar. JEAN (92 ) Rig- vel Rig-el-Ghezal «sputum dorcadis» (Coss., Lx, etc.). Caudice fibrillis coronato, fibris radicalibus omnibus filiformibus crassis: Jolis parallele nervosis, integerrimis, lanceolatis linearibusve, sensim in pe- tiolum altenuatis; carpellis in capitulum ovato-subglobosum disposilis, ovalis, compressiusculis, carinalis, immarginatis, wreoulariter reticulats, rostro brevi. 27. Maio-Jun. Var. &. gramnineus. Planta tota olabra vel olabrescens. In pascuis et sylvaticis regionis Montanæ inferioris et Planitierum excelsarum. — Mont. C°: Dj. Debuh, Dj. Thaya (Lx), Dj. Chettabah (DR. , Reb.). — A° : Tha- bourt-Bouzgueur (Lx). — Plan. 0°: Terni (War.), Sebdou!. — MAR. Dj. Beni- Osmar prope Tetouan (Hook. et Ball). In Wactu Mediterranco occidentali Europæ a Lusitania ad Italiam, necnon Gallia centrali et quidem septentrionali, etiam in Valesia calidiore. Var. 6. luzülæfolius Boiss. Voy. 7. — Exs. Bill. Al>. 2004; Bourg. Hisp. 9. Foliis plus minus villoso-sericeis. In pascuis et sylvalicis regionis Montanæ inferioris et mediæ necnon in mon- tosis Planitierum excelsarum.— Mont, C : Dj. Dekma (Reb.), Dj. Thaya (Ex), Dy. Chettabah (DR); Dj. Tougour!. — À°: Lalla-Khedidja (Lx); Dj. Senalba (Reb.). — Plan. À‘: circa Djelfa frequens (Reb.). — 0°: El-Mai, Sfid (War.); inter Ras- el-Ma et Nouala, Et-Aricha (War.), in deserto Angad (My); Ain Taref, Ain Defali, Mechera-el-Acheria (War.). In montanis Hispaniæ australis. 6. R. Flammula L. Sp. 772; Poir. Voy. 182; Desf. AU. 1, 435: DC. Prodr. I, 32; Engl. Bot. t. 387; Rchb. Ie. IV, t. 10, f. 4595; Koch Syn. 16 ; Moris Sard. I, 29; FT, Par. 15. — Exs. Bové Ale. [1839]; Bourg. Lus. 1752; Bourg. Hisp. [1863]; Bill. Gall. 207. Fibris radicalhibus omnibus fiformibus erasstusculis; caule erecto vel as- RANUNGULACEÆ. — RANUNCULUS. 21 | cendente sæpius basi patente vel proslrato-radicante; folus parallele ner- | vosis, integris dentatisve, radicalibus inferioribusque oblongis ovatisve, supe- | rioribus lanceolatis linearibusve; carpellis in capitulum subolobosum disposilis, | obovatis inflatis, lœvibus vel rarius muriculalis, rostro brevi subarcuato | demum deciduo apiculatis. 2£. Maio-Jun. In paludosis, fossis aquaticis, lacuum ad ripas. «Ad paludum ripas prope La | Calle» (Desf. Ail.). In Numidia (Poir.) — Med. C': La Calle (Poir., Desf., Bové, DR., Lefr.), ad Ain Tread et lacum Oxbera prope La Calle (DR.). In Europa fere tota ; Sibiria ; America boreali. %. R. bullatus L. Sp. 774; Desf. All. 1, 435; DC. Prodr. 1, 27; Ten. Nap. t. 49; Gren. et Godr. Fr. 1, 35; Moris Sard. I, 32. — Clus. Hist. I, 238 ic. à. — R. Lusi- tanicus, folio subrotundo, parvo flore Shaw Specun. n. 501. — Exs. Bal. Al. 666, My 178, CGhoul. à, Bill. 3803 bis, Soc. Dauph. 1073; Mab. Cors. 101. Ar. %heR ‘5 Aben- vel Ben-Néman efilius superbiæ, superbus» (Dur.); EE Cheliken « parvulus » (Jourd.); Je; Zeghlil «effusus» (Jourd.); CE; Zephlt ? (Jourd.). Fibris radicalibus biformibus alüs filfornuibus als brevioribus incrassato- subnapiformibus ; foliis. omnibus radicalibus, ovato-oblongis, oblongis vel sub- rotundis, grosse inæqualiterque dentalis, bullatis, in petiolum attenuatis; pedunculis radicalibus , unifloris, foliis sæpius mullo longioribus ; carpellis in capitulum ovalum oblongumve dispositis, ovatis compressiuseulis lateribus convexis, rostro eis breviore apice subrecurvo apiculatis. ZE, Oct.-Febr. In pascuis umbrosis vel apricis, in collibus herbidis, in fruticetis et dumelosis regionis Mediterraneæ littoralis el interioris. «In arvis incultis» (Desf. At.). — Med. C°: La Calle (DR., Lefr.), Beni Urgin (Trib., Duk.), Bone (Mut., Stemh., Lx, etc.), Drean (Krém.), Bougie (Duf.); Souk-flarras (Reb.), Guelina (Krém., Bern.), Constantine (Trib.), Sidi-Mecid (Choul., Reb.), D. Sœao (Reb.), Dy. Bou- Cherf, Mechta-el-Oussa (3. Reb.).— A°: Maison-Carrée, Alger, in planitie Mitidya, Bou-Ismaël ; Dra-el-Mizan, Blidah; Milianah ; Aumale, Boghar, etc.— O°: Mosta- ganem, Arzew, Oran, UÜnion-du-Sio; Mascara, Oued Crouft prope Mascara ; Saida ; Sidi-bel-Abbès ; Tlemcen, etc. — MAR. Telouan (Weyl.), Tanger (Brouss., Schousb., Ball); Mopador (Brouss. sec. Boiss.), /da-Ouchemlal, in ditione Taze- roualt ({Mard.). In Europæ tractu Mediterraneo occidentali australiore a Lusitania ad Italiam, Siciliam et Meliten; insulis Cephalonia et-Creta. Subsect. 2.— Folia omnia vel saltem nonnulla lobata sectave. S Fibre radicales biformes aliæ filiformes aliæ breviores incrassa(a-napi-- formes. Carpella in capitulum ovatum vel oblonoum rarissime subolo- bosum aut in spicam disposita. + Carpella basi in appendicem compressam producta, in rostrum longum atte- nuala. 22 RANUNCULACEÆ. — RANUNCULUS. 8. R. Orientalis L. Sp. 581; Deless. /e. [, t. 32; DC. Prodr. I, 28; Boiss. Or. I, 274 — Xiphocoma Orientalis Slev. in Bull. Mosc. [1853 |. — X. heterophylla Stex., Le t.7, Î. 2. — À. tenmfolia Stev., 1. c. t. 7, f. 4. — Exs. War, Ale. 1; Heldr. 4# min. [1845], Ky [1859] 178, Bal. 125 et 1128. Ar. Ca AS gi Chouket-el-Âgreb «spina scorpui» (Lx). Caule sæpius divaricatim ramoso plurifloro; folis pubescenti-villosis, plerisque radicalibus longe petiolatis, bi-tripinnatisectis lobis linearibus vel lanceolato-linearibus, rarius triseclis segmentis cuneiformibus lripartito= incisis; calyce demum reflexo; carpellis in capitulum subolobosum rostris carpellorum squarrosum dispositis, subhorizontaliter versis, compressis, faciebus tuberculatis vel echinulatis, margine dorsali ad medium angulum oblusum exhibente, rostro elonvato lanceolato-subulato , ar'cuato-recurvo. 22 Febr.-Jun. In terra mobili, in arenosis, in herbidis et depressis hieme humidis, in ver- vaclis, in regione Mediterranea interiore et montosa et in Planitiebus excelsis. — Med. À”: inter Danuette et Medeah (Rom.). — 0°: Mostaganem (Bal.); Mascara (DR., War.), Sidi-Daho ! (DR.). — Mont. 0': Dy. Ksel!. — Plan. À°: in di one Zahrès (Bond.), Rocher-de-Sel, Djelfa(Reb.).-— 0°: Tiret (Del., My); Aflou, El-Khareza, Fedjet-el-Trad (Rx); Timetlas! (Suz.), El-Maï (War.); Daiæ (Lefr., War.), Ras-el-Ma (War.); Géryville (War.). In tractu Mediterraneo orientali australiore : in imsula Lesbos, Iberia; Asia mi- nore, Persia. ++ Carpella basi non appendiculata, rostro brevi vel longiusculo. 9. R. spicatus Desf.! Ait. 1, 438, L. 115; DC. Syst. I, 260, et Prodr. I, 29; Bot. Map. t. 4585. — KR. Lusitanicus, grumosa radice, folus Hederæ terrestris Tourn. Inst. |, 386.— R. Olissiponensis Pers. Syn. Il, 106. — R. rupestris Guss. Ind. sem. [1826], et Syn. IT, 44. — R. blepharicarpos Boiss. Elench. 5 , et Voy. 8, &. 1 a. — R. nigrescens Freyn. ap. Willk. et Lange Prodr. Hisp. IX, 921; Wüllk. Mustr. Hisp. t. 18, £ db. — R. Nevadensis Willk. [lustr. Hisp. 27, & 18, f. a. — Forma carpellis minoribus, b:evius rostralis, in spicam angustiorem disposilis : R. Warionu Freyn. in Flora [1880] 185 plantam Fontanesianam in Flora Atlantica delinealam et in Horto Pari- siensi cultam plane relerens. — Exs. Schimp. Al. [1832], Bové [1839], Jam.3, Bal. 573, My 277, Bourg. [1856], Choul. 4, Par. 5, Soc. Dauph. 2350 et ds et ter; Bouro. Hisp. 528 et 2583; Welw. Lus. cont. 7; Tod. Sic. 366. Caudice superne fibrillis destituto, fibris radicalibus napiformibus abbre- viatis rarius elongatis; caule simplici unifloro vel superne ramoso bi-plurifloro ; Jolüs villosis, plerisque radicalibus longe petiolatis, ambitu suborbiculats, fere ad medium vel ultra 3-5-palmatipartitis, lobis sæpe incumbentibus obovato-cuneatis superne grosse inciso-dentfatis; calyce demum patente; carpellis in spicam cylindraceam rarius oblongam congestis, subhorizon- taliter versis, late ovato-subrhombeis, valde compressis, late membranaceo- mareinats, glabris, ciliatis vel hispidulis, facicbus sub lente minutissime RANUNCULACEÆ. — RANUNCULUS. 23 {punctalis punctis paucis interdum in setam tenuem brevissimam abeun- tibus, rostro longiusculo, lanceolato vel subulato, arcuato-uncinato. 2L.Febr.- , 0 , | Mao. | In pascuis et sylvaticis herbidis, in dumelosis et rupeslribus, in regione Medi- paludibus Âlgeriæ» (Desf. Atl.). — Med. C: La Calle (Poir., DR.); ElAria | (Reb.), Constantine (DR.), Mansourah, Sidi-Mecid (Choul., Reb.). — A$, — 07, — ! Mont. C': Dj. Dekma (Reb.), Dj. Oum-Settas!, Dj. Chettabah, Dj. Seao, Dj. Le- | kahl (Reb.), D. Babor!, Tizi-Ousaka (Par.); Dj. Cheliah (Lelr.), Dj. Tougour! | (Bal., Col.); Dj. Bou-Thaleb, Dy. Afgan (Reb. et Oliv.), Dj. Maadid (Lx). -A°. — | Plan. C': Hydra et Beccaria ad septentrionem Tebessa (J. Reb.); Batna (Bal.). — (°: Tiaret (Del., Krém.), ad cataractam Oued Mina (Del. ); Daïa (Lefr., War.), | ad cataractas Oued Tifrit, Ain-Ghoraba, Sebdou (War.). — TUN. 1}. Recas (Doûm.). — MAR. In rupestribus Merchent prope Tanger (BI.), Dj. Beni-Osmar circa 900 m. (Hook. et Ball); Dy. Tezah cirea 2600 m. (Hook. et Ball). In Lusitania et Hispania australi, Sicilia. Oss. In speciminibus numerosissimis herbarn suppetentibus et in loco natal observatis vidi plantam plus minus robustam, plus minus villosam, folia plus mious ampla vel parva, carpella glabra, ciliata vel hispidula rostro plus minus uncinalo, et evidentius patuit À. Olissiponensem Pers. (R. blepharicarpos Boiss.), R. rupestrem Guss., R. Warioni Freyn., R. nigrescentem Freyn. et R. Nevadensem Willk., notis his vartabilibus ab auctoribus distinctos, formas tantum À. spicati exhibere seoregatim non deseribendas. 10. R. cortusæfolius Willd. Enun. 588; DC. Syst. 1, 264, et Prodr. |, 29; Deless, le. 1, & 36; Webb Phyt. Can. 1, 8. — Subvar. omnibus parlibus major, magis vil- losus, foliis radicalibus latissimis sæpius vix lobalis, floribus maximis: À. Cana- niensis hirsutus grumosa radice Platani fere folis Plakn. Alim. 313 excel. syn. - R. Te- neriffæ Pers. Syn. IT, 103. - R. Crelicus var. b Biria Ren. 45. - R. prandifolius Lowe! Prim. et Nov. Faun. et FI. Mad. 1, 38 non C.-A. Mey. - R. Creticus var. macrophyllus Lindl. Bot. Reg. t. 1439 excl. syn. planta junior, nondum ramosa. - À. cortusæfolius var. GB. sylvaticus Webb Phyt. Can. 1, 8. — Exs. Hochst. Azor. 48; Mand. Mad. 9 et a; Bourg. Can. 1 et 1230. Caudice superne fibrillis destituto, fibris radicalibus napiformibus elonpatis ; caule superne ramoso, pluri- vel multifloro; folis plus minus villosis, plerisque radicalibus longe petiolatis, ambitu orbiculato-reniformibus basi cordatis, vix vel ad medium et ultra 3-5-palmatipartitis , lobis distantibus vel incumben- tibus obovalis vel obovato-cuneatis superne acute et grosse dentatis vel crenato-repandis ; calyce demum patente ; carpelhs in spicam cylindraceam vel oblongam congestis, subhorizontaliter versis, late subrhombeo-ovatis, valde compressis, late membranaceo-marginatis, glabris vel cialis, faciebus sub lente minutissime et crebre punctatis punctis paucis interdum in selam lenuem brevissimam abeuntibus, rostro longiusculo, lanceolalo- subulato, rectiusculo vel apice subuncinato. 2£. Febr.-Mao. 24 RANUNCULACEZÆ. — RANUNCULUS. Var. &«. cortusæfolius. Folus radicalibus sæpius amplis vel amplissimis; foribus maonis vel MATINS. In insulis Azoricis, Maderensibus et Canariis sed in ditione floræ nostræ non VISUS. Var. 6. Maroccanus. Folis radicalibus mediocribus; floribus mediocribus vel majuseulis. In pascuis et herbidis imperii Maroccani auslro-occidentalis haud infrequens.— MAR. {da-Oubalil, Ida-Ouchemlal, Amaluz, Acakaoublagh, Issiohivar, fohèrmillul, Tazeroualt, Tifermit (Mard. ). In imperio Maroccano hucusque tantum notus. Oxs. Planta Maroccana inter R. spicatum et R. cortusæfolium, valide affines et forsan ad eamdem speciem referendos, quasi media sed notis plurimis potius ad À. cortusæfoliun pertinet. FA. R. reetirostris Coss. el DR. ap. Bal. Pl. Alo, exs., et in Bull. Soc. bot. Il, 303 Coss. Illustr. Atl. G, 1. 2. — Exs. Bal. Air. 1019. | : Caudice saperne fibrillis destituto, fibris radicalibus napiformibus longiuseulis; eaule plurifloro, divaricatim ramoso; folüs villosis, plerisque radicalibus longe petiolatis, ovato-suborbiculatis ad medium vel ultra 3-5- palmatipartitis, Tobis subeuneatis superne imeiso-dentatis; calyce demum patente vel subreflexo; carpellis in capitulum oblongum congeslis, sursum versis, oYalo-subrhombeis, compressis, faciebus tuberculatis tuberculis sæpius piligeris, rostro lanceolato-subulato recto. 2e Apr.-Jun. In herbidis et depressis argillosis humidiuseulis, in arvis incultis et inter se- etes. — Mont. C': Telet! (Bal.), Haïdous!. — A: Kef ElLAkhdar, Harmela (Lx); in monte Dj. Sahari toto frequens (Reb.). — Plan. C': Batna! (Hén.), Lambèse!. — A': Dj. Ben-Alia, circa Djelfa! frequens (Reb.), in ditione Ouled Sahari (Lx). — 0°: Géryville (War.). — Sah. À‘: ad limitem seplentrionalem regionis Hodna : Ain-el-Ghorab, in ditione Ouled Ferady (Reb.). Planta Alweriæ peculiaris, ut videtur. Ors. À R. oxyspermo M.-B. (Boiss. Or. I, 29.— R. mucronatus Bert. Misc. n, 10, t. 1, . 2) in Rossia media et australi, Thracia, Caucaso, Mesopotamia, Persia indigeno, differt fibris radicalibus incrassatis longioribus, calyce palente vel subreflexo, non reflexo, carpellis in capitulum minus densum dispositis , in rostrum abrupte, non sæpius sensim attenuatis. Attamen forsan et melius varietas habendus hujus speciei ad quam etiam pertinere videntur plantæ crientales se- quentes : À. Phrypius (Boiss. Or, [, 29), À. Damascenus Boiss. et Gaill. (in Boiss. Diagn. Or. ser. 2, vr, 5), R. Rumelicus Griseb. (Rumel. 1, 305), R. Reuterianus Boiss. (Diagn. Or. ser. 1, 1, 65), R. psilostachys Griseb. (Rumel. I, 304), R. cu- neatus Boiss. (Diagn. Or. ser. 1, var, 2), R. Sprunerianus Boiss. (Déagn. Or. ser. 1,1, 04), R. Aroyrœus Boiss. (in Ann. sc. nat. sér. 2, XVI [18h41], 352), RANUNCGULACEZÆ. — RANUNCULUS. 25 nempe notæ peculiares e fibris radicalibus incrassatis abbreviatis elongatisve, ex indumento plantæ, e foliis plus minus imcisis, e calyce subadpresso, patente vel reflexo, e carpellis glabris vel villosis, sensim vel abrupte in rostrum plus minus longum erectum vel patulum rectum vel uncinatum desumptæ admodum varia- biles ideoque minoris momenti. R. Monspeliacus L. (Rchb. 1e. IV, £. 8, . 4588; Gren. et Godr. Fr. [, 35) prope La Calle a Poire ( Voy. 183) et Desfontaines (At. I, 438) indicatus, a recentio- ribus non visus. 12. R. Chærophyllos L. Sp. 380; F1. Græc. t. 520 sub R. flabeilatus; DC. Prodr. I, 273; Moris Sard. I, 33; FL. Par. 16; Gren. ei Godr. Fr. I, 35; Boiss. Or. I, 31. — Barrel. ic. 581. — R. leucothrix Ball in Journ. Bot. [1873] 296, et Spic. Marocc. in Linn. Soc. Journ. XVI [1878], 305.— Exs. Sch. Gall. 103 el norm. 3, Bill. 910 et bis, Soc. Dauph. a et 1484 bis ; Bourg. Hisp. 5a7, 1009, 2081, 2352. Ar. C9 =) cel5, Releab-el-Fakroun «stapes testudinis» (Hén.). Caudice fibrillis coronato, sæpius propagula fiiformia emittente; caulibus umifloris, rarius 2-plurifloris; folüs villoso-pubescentibus, omnibus vel plerisque radicalibus, longe petiolatis, pinnatisechs segmentis 3-5 sæpius tripartitis lobis cunealis incisis vel multifidis facintis angustis fanccolatis linearibusve, primordialibus interdum sub anthesi evanidis sæpe suborbi- culalis crenatis vel lripartitis; calyce patentissimo; carpellis in capitulum oblongum vel ovatum dense congestis, sursum versis, compressis, rostro rectiusculo vel subarcuato, carpellis dimidio breviore. Z£. Febr.-Jun. In campis et pascuis, in glareosis, collibus incultis. — Med. A°: A/oer (Bové); Dra-el-Mizan (Thev.); Milianah (Mialh.).— 0°: Nemours (Warn.); Sidi-Daho!, Mas- cara (DR., War.), Saida (War.); Sidi-bel-Abbes (Lefr.), Tlemcen!. — Mont. C: Dj. Tougour!; Dj. Afoan (Reb. et Oliv.). — À: Tenmet-el-Haad!. — O': Dj. Ksel!. — Plan. C : Seuif (Duk.); Batna (Lefr.).— A": Djelfa (Reb.). — 0": Tiaret (Del.); Aflou (Rx); Timeilas! (Suz.); Ain-Ghoraba!, Terni (Lx), Sebdou!. — MAR. Tanger, Telouan (Hook. et Ball). In Hispania, Gallia occidentali, centrali et australi, Gorsica, Sardimia, ftalia sep- tentrionali, Græcia; Asia minore, Syria. Var. 8. flabeliatus. — À. flabellatus Desf. Au. 1, 138, L 114. — R. dimorphorhizus Brol. Phyt. IL, 227, t 180,f. 1. — Exs. Schimp. Al. [1832], Bové [1838 et 1839], Jam. », Bal. 78 et b71, Choul. 302, Par. 6; Welw. Lus. cont. !; Bourg. Hisp. 10 et [1863]; Bill. Gall. 3304; Heldr. Græc. norm. 168; Ky Cypr. 702. Ar. Sail C2 DE Rue «scrotum leonis» (Lx); DC els, Relrab- el-Fakroun «stapes testudinis» (Reb.). Folüs plerisque ovatis vel suborbiculaus dentalis, tripartitis vel pinnatsectis lobrs latioribus. In pascuis et collibus incultis, in montanis, in glareosis ct argillosis, in dume- tosis, præsertim in regione Mediterranea et Plamitiebus excelsis multo frequentior quam planta typica. «Circa Algeriam in collibus incultis el humidis» (Desf. 44/.). 26 \ANUNCULACEZÆ. — RANUNCULUS. — Med. C°.-— A7, - 0°. -- Mont. C': D. Mahouna!, Dj. Oum-Settas!, Dj. Babor! (Reb.); D}. Guerioun (Reb.); Medina! (Reb.); Dj. Maadid (Ex). — A°: Dj. Afrou (Lx), Beni Bou-Addou! ; Dj. Beni-Salah (Duham.), Dj. Zaccar (Dur.); Tenset-el Haad!. — O': Dj. Ksel!, — Plan. C': Lambèse!. — A': Zahrès, Djelfa! (Reb.). — 0": Tiaret (Del., Krém.); Tümetlas!, Tafraoua (War. ); Tone (Lx), Sebdou! ; Khaneg-el-Souk, Khaneo-Azir, Géryville (War.). — TUN. Enchir-Shkira (Rx). — MAR. Tetouan et inter Tetouan et Tanger (Hook. et Ball), Tanger (Brouss., Dd, Schousb., Salzm., Webb, Laor.), Dj. Kebir (BL), Dy. Beni-Osmar (Ball); Ida- Ouchemlal, Issighiwar, Lohirmillul, Tazeroualt (Mard.). In Europæ tractu Mediterraneo toto à Lusitania ad Græciam; Asia minore, Syria; Gyrenaica. Oss. R.paludosus Poir. (Voy. 184 ,et Encycl. VI, 108 ; Desf. All. I, 439), «prope La Calle in pratis humidis» a Desfontaines indicatus, e descriptione ad varietatem flabellatan referendus videtur. 13. R. millefoliatus Vahl Symb. 11, 63, EL 373 Desf. Al. I, 441, t 116; FL. Græc. t. 521; DC. Prodr. I, 27; Rchb. ec. IV, t. 9, £ A5go; Boiss. Or. IT, 35.— R. fuma- riæfohus Desf. in DC. Syst. [, 256. — R. Garganicus Ten.! Syll. 269. — R. mei- Jolius Pomel Nouv. mat. 380. — Exs. Choul. Alp. 3; Huet Sic. [1855]; Pett. Dalm. 307; Heldr. Græc. norm. 377. Caudice superne fibrillis destituto; caulibus unifloris, rarius bifloris; folüs olabrescentibus vel parce pubescentibus, plerisque radicalibus, longe pe- ae pinnatiseclis seomentis bi-tripinnatisectis lobis anpustis linearibus aculis; calyce adpresso; carpellis in capitulum oblongum congestis, subho- rizontaliter versis, compressis latissime membranaceo-marginatis, rostro inferne | latissime marginato arcuato subuncinato, carpellis subdimidio breviore. 2£4 Apr.-Jun. In pascuis et herbidis, in montosis regionis Mediterraneæ interioris necnon in regione Montana etiam superiore. « Sponte crescit in montibus Sbibæ apud Tune- tanos » ( Desf. All). — Med. C° : Souk-Harras, El-Aria (Reb.), Constantine ! (DR. Lx), Sidi-Mecid (Choul.). — O': in montosis ad Tlemcen !. — Mont. C°: Dj. Debah, Dj. Thaya (Lx), Dj. Chettabah (DR.), Dj. Lekahl (Reb.), Dj. Babor !, in convalle Tamedjadjout! (Reb.), Adghar-Amellal! (Doûm.), Ghellata (Lir.); Setif (Soll.); D}. Cheliah!. — A: Thabourt-Bouzgueur, Azrou-Tirourda (Lx), Tizi-n- Tesselent ! ;-Dy. Afoul et Dj. Dira (Char.). — TUN. «in cultis circa promontorium Carthaginis Tuneli» (Vahl Symb.); Dj. Zaghouan (Kral.); Sbiba (Desf.). In tractu Mediterraneo orientali Europæ ab Italia ad Rumeliam; Olympo Bi- thynico. Ons. Re. Canuti (Coss. ap. Bourg. PI. Alp. mar. exs. n. 93; Ardoino Æ{. At. mar. 16. — R. Chærophyllos P. Savi non L. in exs. It. bor. ed. Hohen. n. 5o1), hucusque tantum in montibus ltaliæ septentrionalis notus, à À. mullefoliato difert caulibus gracilioribus sæpius plurifloris, foliis minus laciniatis lobis paulo latioribus oblusiusculis, carpellis minoribus angusle marginalis rostro breviusculo angusto rectiusculo. RANUNCULACEÆ. — RANUNCULUS. 24 SS Fibræ radicales omnes conformes elongatæ filiformes rarius incrassatiæ. Carpella in capitulum subolobosum disposita. f4. R. bulbosus L. Sp. 778; Poir. Voy. 183; Desf. Au. I, 439: EnplrBot PRO AE DC. Prodr. 1, 41; Rchb. Ie. IV, t. 20, f. 4611; Koch Syn. 19; FE. Par. 18; Gren. et Godr. Fr. 1, 34. — Exs. Choul. Alg. sér. 2, 1; Bourg. Hisp. 2587 et [1864]; Bill. Gall. 2208 el bis et ter et 3505, Rel. Maill. 512, Bonre. (Toulon) 12, Canut (Nice) 7 Caudice abbrevialo verticali, bulboso-incrassato, rarissime haud vel vix in- crassato, fhbris radicalibus interdum incrassatis; caulibus subsolitaris pluribusve, erectis, plurifloris rarius unifloris, pubescentibus villosisve ; Jolis radicalibus pirnatim trisechs seomentis obovato-cuneatis medio Poe oius petiolulato tripartitis lobis inciso-dentatis, vel palmatim trisectis seo- mento medio productiore, caulinis superioribus in segmenta lineari-lanceo- lata integra incisave pinnatiseclis vel palmatiseclis; pedunculs sulcatis ; calyce cito reflexo; receptaculo hispido; carpellis lenticulari-compressis, latiuscule marginatis, intra marginem ulrinque sulco impresso cinctis, faciebus rene rostro APN ensiformi brevi rectiusculo vel apice subrecurvo. 22. Apr.-Jun. In pascuis humidis et in herbidis. « Aloeria» (Desf. Atl.). — Med. CG": Philippe- ville (Ghoul.). — O': Tlemcen (DR., My, War.). — Mont. C': Dj. Mahmel!. — Plan. À‘: Djelfa (Reb.). — O0": in montosis: Tiaret (Del.); Ain-Mansour, Aflou, in valle Oued Seboag (Rx); Daia (My, Lefr., War.); Terni, Sebdou (War... — MAR. În convalle Amsmuz, Dj. Tezah usque ad 2000 m. (Ball Spic.); Takreda et D}. Ghat in ditione Demnat (Ibr.). In Europa tota præsertim media et boreali; Lazistan (Bal.), Persia; in America septentrionali verisimiliter advena. S.-v. giganteus. — À. bulbosus var. gioanteus Bali Spic. Marocc. in Linn. Soc. Journ. XVI, [1878], 307. — À. bulbosus var. macrocephalus Coss. in herb. Gaule elato; floribus quam in planta typica majoribus; carpellorum capitulis subduplo majoribus. In herbidis udosis, secus torrentes regionis Montanæ. — MAR. In regione inferiore Atlantis secus torrentem Ourika (Ball), Dy. Touchla (br.); in ditionis Demnat monte Dj. Ghat (Ibr.). Subvarietas hucusque tantum in imperio Maroccano observata. Var. 6. Neapolitanus Coss. Plant. crit. à, et in Bourg. PI. Hisp. et Lus. exs. — R. Neapo- htanus Ten. Syll. 272; Bert. It. V, 556; Gren. et Godr. Fr. 1, 34. — Exs. Bourg. Lus. 1750; Bourg. Hisp. 13 et 2349. Caudice .in Balbtes haud vel vix incrassato, fibris afeire plus minus incrassatis; foliis sæpius trisectis tripartitisve segmento medio petiolulato vel sessili et cum lateralibus basi confluente. In pascuis humidis et paludosis herbidis. — Med. À": Maison-Carrée (D.-3.). In Europæ tractu Mediterraneo, necnon in Asia minore. 28 RANUNCULACEÆ. — RANUNCULUS. Oss. Hæc varietas vix a À. bulboso distinguenda, nempe formæ intermediæ fre-« quenter occurrunt. 15. R. Ps L. herb. et mss. sec. Sm. in Rees Cycl. n. 52; DC. Syst. I, 294, et Prodr. I, 41; Moris Sard.], 4h; Gren. et Godr. Fr. I, 33; Boiss. Or. I, 37. = k. ce pol Lus. I, 370, et Phyt. 229, t. 181.— R. Corsicus Viv. Cors. 8; DC. Fr. V, 637. — R. Constantinopolitanus Slev. Verzeichn. Taur. 48 non Urv. — R. eriophyllus C. Koch in Linnæa XIX, 46. — R. Orientalis, palustris, Apü folio, caule sublursuto Tourn. {nst. Coroll. 20. Caudice abbrevialo, interdum subincrassato, verticali vel subobliquo, sæpius vestigiis nonnullis petiolorum emarcidorum coronato, fibris radi- calibus incrassalis rarius subfiliformubus; caulibus sæpius pluribus, ascen- dentibus erectisve, pluri- vel multifloris, cum petiolis inferne dense hirsutis pilis patentibus deflexisve; folüs radicalibus inferioribusque ultra medium vel ultra tertiam partem inferiorem palmato-tripartitis, seomentis sabæqualibus obovalo-cuneatis subbilobis trilobisve lobis superne grosse inæqualiterque crenatis dentatisve, caulinis superioribus in lacinias lanceolato-lineares palmatim partilis sectisve; pedunculis fructiferis striatis; calyce demum patulo; receptaculo hispido; carpellis lenticulari-compressis, mawrginals , intra maroinem ubrinque sulco valde impresso cinctis, faciebus 1ævibus rarius tu- berculalis tuberculis setigeris, rostro latiusculo ensiformi brevi vel bre- viusculo rectiusculo vel subrecurvo. 2£. Febr.-Jun. Var. a. palustris. — Exs. Boure. Lus. 1951; Bourg. Hisp. 11; Soc. Dauph. Gall. 1079 ; Soleir. Cors. 261, 261 a, Kral. 456, Mab. 202. Folis radicalibus inferioribusque ambitu ovato-oblongis, ovatis suborbi- culatisve, sæprus ullra tertiam partem inferiorem partitis; carpellis lœvibus. In ditione Floræ nondum visus. In tractu Mediterraneo Europæ australioris a Lusitania ad Tauriam; Asia mui- nore, Syria. Var. 8. macrophyllus. — À. macrophyllus Desf. Al. 1. 437. — R. lanuginosus Poir.! Voy. 183 non L. — R. heucherifolius Presl Sic. 15; Guss. Syn. IL, 47. — Exs. Bové Ale. sub R. lanuginosus, Jam. 120, Bal. 570, Bourg. [1856], Soc. Dauph. 2348 et bis; Kral. Tun. [1854]; Salzm. Mar. [1825] sub R. villosus. Ar. a, >| «5 Keff-ed-Djerana «pes [proprie manus] ranæ» (Mey.). - K45. Cx9lk5 Thu (Leel., Lx, elc.). Folus radicalibus infer ioribusque amplioribus sæpius ambilu suborbiculatis minus profunde partis, lobis Sæpius incumbentibus; carpellis majoribus, læœvibus. In pascuis et herbidis humidis, in arvis hieme inundatis, in aquaticis et secus rivulos. «Ad rivulorum ripas prope Sbibam» (Desf. At/.). — Med. C7. — A7, - 0°: Daia El-Morelli (Bal.), Oran (Goug., DR.), Nemours (Warn.); Saida ! ; Dj. Tessala (Lefr.); Tlemcen!, Lalla-Maghnia (War.), Nedroma (Bourg.). — Mont. C°: 0° Dj. Goufi!, Dj. Tababor!, Dj. Babor!, Adohar-Amellal!, Dj. Achouaou; D}. XANUNCULACGEÆ. — RANUNCULUS. 29 Mahouna!, Dj. Ouach!, Dj. Ghettabah; Dj. Cheliah!, Fedj Guersa!, Dj. Mahmel! ; Dj. Afgan, Dj. Maadid, ete. — À: in montibus Djurdjural!: Akfadou (Lx), Tala- Rana (Duham.), in ditione Beni Bou-Addou! ; Dy. Beni-Salah !. — Plan. C°: El-Aria (de Ruzé), Ain-el-Bey!, Saint-Arnaud!; Batna!, Lambèse!; Ksar Djeluil, Ain Ta- magra (Reb.).— A: Djelfa (Reb.).— 0": Tiaret (Del.); Oued Fifrit (War); Terni! ; Ain Timendert !, Géryville!, Ain El-Meghesel!. — Sah. A: in margine septen- trionali regionis et verisimiliter aquis advectus : Laghouat ! (Tess.). — TUN. Oued- Zerpua (Rx), Dj. Zaghouan (Kral.), Sbiba (Desf.). — MAR. Telouan (Ball, Weyl.), Dj. Beni-Osmar (Hook. et Ball), Tanger (Schousb., Salzm., BL, Lagr.), Cap Spartel (Hook. et Ball). In Sicilia; in oropedio Cyrenaico (Rohlfs). Ons. Varietas macrophyllus à varietate palustri tantum differt caulibus robus- lioribus, foliüs amplioribus minus profunde partis, carpellis majoribus et ejus quidem forsan forma potius quam varietas. Var. y. procerus. — À. procerus Moris Surd. 1, 45,t. 2.— R. pratensis Presl Del. Prap. E, 9, et Sic. 18; Guss. Syn. IT, 47. — Exs. Choul. Al. 104. Foliis sæpius ut in var. 8; carpellis in utraque facie tuberculatis tuberculis seligeris. In fossis, in pascuis et herbidis humidis, in depressis hieme inandatis, extra regionem Mediterraneam provinciæ Cirtensis vix obvius, cum var. 8 permixtus sed infrequentior. — Med. C*: La Calle (DR.), Bone! (DR., Duk.), Philippeville ! (Tiss.), Bougie (Cauv.); Souk-Harras, Dj. Mahouna (Reb.), Dj. Ouach!, Con- stantine (Choul.), Dj. Mansourah (DR.), ad basim Dy. Chettabak (Reb.), Milah (DR.), Dj. Bou-Chenak: (3. Reb.). — Plan. C': Seuif (Soll., Duk.). — O': Tiaret (Del., Krém.). — TUN. Si-Khalfalla, Ain Kerma (Rx), Dj. Zaghouan (Doûm.). — MAR. Tanger (Brouss., Webb, BI.). In Sardinia et Sicilia. Ors. Varietas procerus, in Sicilia ut in Aloeria promiscue cum varietate macro- phyllus crescens, cum illa notis ommibus congruit nisi carpellis tuberculalo-seti- geris. — À. palustris, varietatem Veapolitanus R. buibosi caudicis et fibrarum radi- catium indole ac foliorum forma referens, differt caulis parte sallem inferiore cum petiolis dense villosa pilis patentibus reflexisve, pedicellis fructiferis striatis, non sulcatis, calyce demum patulo, non cito reflexo, carpellis ad marginem validius sulcatis. — À. velutinus Ten. (Koch Syn. 434; Gren. et Godr. Fr. 1, 33.-— Exs. Kral. Cors. 456, Bill. 2607) in Hispania, Galloprovincia, Corsica et Italia indi- gena, facile a À. palustri distinguitur foliorum radicalium lobis late obovatis medio productiore, pedicellis fructiferis gracilioribus omnino exsulcis, calyce cito reflexo, floribus minoribus, carpellis angustius marginalis linea impressa intramarginali subobsoleta. 16. R. repens L. Sp. 579; DC. Prodr. 1, 38 ; Engl. Bot. t. 516; Rchb. Je. IV, &. 20, f. 4610; Koch Syn. 19; Fl. Par. 17; Gren. et Godr. Fr. I, 34. — R. œænanthifolius Guss. et Ten.! PJ. rar. in itin. 1834; Ten. Syll. appeud. 1v, 23. — Exs. Bill. Gall. 2207; Bourg. Hisp. 526. Caudice abbreviato; caulibus ascendentibus vel prostrato-radicantibus, 30 RANUNCULACEZÆ. —— RANUNCULUS. bi-plurifloris, rarius unifloris, pubescentibus villosisve; folis radicalibus inferioribusque pinnatim trisectis, segmentis cuneatis vel obovato-cuneatis medio longe petiolulato tripartitis obis inciso-dentatis, caulinis superio= ribus in segmenta lineari-lanceolata integra incisave palmatisectis; pedun- culis sulcatis; calyce demum patente; receptaculo hispido; carpellis lenticulari- compressis, latiuscule marginatis, intra marginem utrinque sulco impresso cinctis, faciebus tenuissime punctatis, rostro latiusculo ensiformi brevi rec- tiusculo vel subrecurvo. 2£. Febr.-Jun. In humidis et irriguis, in lacunosis, secus fossas et rivulos infrequens et in pro- vinciis Algeriensi et Oranensi vix obvius. — Med. A': L’Arba (Jam.). — 0°: Mas- cara (DR.). — Mont. C°: in montibus Aurasiis: Dj. Cheliah!, Oued Es-Sora!, Menah!, Beni-Souik: !, — A': Dj. Mouzaia (Batt. et Trab.). — Plan. C°: in mon- tosis: Lambèse! (Bal.). — MAR. ? Tetouan (sec. Weyl.); Takreda in ditione Demnat (Ibr.). In Europa tota; in Asia a regione Caspica et Persia septentrionali per Sibirian ad Kamschatka ; nsula Madera; America septentrionali ab oceano Atlantico ad montes Scopulosos. 4%. R. Villarsii DC. Fr. IV, 896, Syst. I, 276, et Prodr. I, 36; Rchb. Je. IV, t. 18, fi- oura dextra; Koch Syn. 18; Gren. et Godr. Fr. I, 31; Boiss. Or. I, 4o. — R. oreo- philus M.-B. Taur.-Cauc. HT, 383. — R. Gouam Rchb. Ie. IV, & 16, f. 4608 b non Wild. — R. Curpathicus Herbich Rar. select. [1836]. — R. aduncus Gren.! in Gren. et Godr. Fr. I, 32; Jord.! in Sch. et Bill. Arch. Fr. et AU. 305. — R. Greme- ranus Jord. in Sch. et Bill. Arch. Fr. et AU. 305. — R. inops Scholt in OEstr. Wochenbl. VIT, 183. — R. demissus Coss. Rapp. voy. bot. in Ann. sc. nat. sér. 4, IV, 247 non DC. — Exs. Bill. Gall. 1403 et 1404, Rel. Maïll. 511, Bourg. (Sabaud.) 12, Huguen. 7, Bourg. (Alp. mar.) [1861] sub R. montanus; Soleir. Cors. 193 Schott Trans. 340 sub R. gruinalis; Auch. Olymp. Bith. 31; Ky Taur. 21 0 et 37. | Kas. cx9ld5 Telbaout (Lx). Caudice longiusculo, obliquo vel subhorizontali, sæpius fibrillis non- nullis superato; caulibus diffusis erectisve, 1-3-floris, adpresse hirsutis; Jolis pubescentibas villosisve, plerisque radicalibus, palmatim 3-0-partitis vel sectis seomentis obovato-cuneatis 3-fidis lobis acute vel obtusiuscule in- ciso-dentatis, caulinis solitariis paucisve profunde palmatim partitis vel sectis laciniis oblongo-linearibus integris incisisve divergentibus; pedunculs teretibus, exsulcis; calyce demum patente; receptaculo hispido; carpellis lenti- culari-compressis faciebus convexiusculis lævibus, marginato-carimaiis, intra marginem utrinque exsulcis, rostro longitudine variabili carpelli ter- liam partem non superante wncinatim revoluto. 2L. Maio-Jun. In humo tenui sylvarum el pascuorum regionis Montanæ mediæ et superioris, in provincia Oranensi non obvius. — Mont. C°: Dj. Chehah!, Dj. Mahmel!; Dj. Tougour!, Dj. Chellata (Lefr.). — A!: in montibus Djurdjura : in cacumine Lalla- RANUNCULACEÆ. — RANUNCULUS. 31 Khedidja (Lx), Tizi-n-Tesselent!, Azb-beni-Koufil. — Mar. Dj. Takreda in di- tione Demnat (br); Aït-Mesan cireiter ad 2550 m. (Hook. et Ball). In montibus Pyrenæorum, Delphinatus, Sabaudiæ, Helvetiæ, Serbiæ, Bosniæ, Hungariæ, Transylvaniæ, Îlaliæ septentrionalis, Græciæ, Caucasi; Alpibus Pon- ticis, Asia minore. Ogs. Planta Aleriensis a À. demisso DC., ad quem olim a nobis relata fuit et eui habitu valde aflinis, diflert forma foliorum 3-5-partitorum vel sectorum , non sec- torum segmentis in lobos anguslos divisis, et præsertim forma carpellorum , nempe in À. Villarsu carpella marginato-carimala, et in À. demisso margine obtuso vix carinata. — Ë speciminibus numerosis À. Villarsi forsan et melius, præmonente Loiseleur ( Gall. 1, 396), tanquam varielas major et longirostris À. montano asso- ciandus, nempe forma foliorum et longitudo rostri carpellorum quibus tantum duæ plantæ distinguuntur in ambobus mire variabiles et transitus frequenter præbent. — À. Gouan Wild. (R. Pyrenœus Gouan [llustr. 33, t. 17, £. 2-3 non L.) a R. Villarsü caule villosiore, foliis caulinis palmatipartitis sæpius sabamplexicaulibus, et floribus majoribus vix differt. — R. brachylobus Boiss. el Hohen. (in Boiss. Dragn. Or. ser. 1, vur, 6, et Or. T, L1), dubitatim tanquam species a cl. Boissier de- seriptus, potius ad À. montanum quam ad R. Villarsü forma foliorum et rostri carpellorum pertinet. 18. R. acris L. Sp. 579; DC. Syst. I, 277, et Prodr. I, 36; Koch Syn. 18 ; FT. Par. 16; Gren. et Godr. Fr. I, 32. Caudice nune longiuseulo obliquo vel subhorizontali, nunce abbreviato sæpius subverticali, sæpe fibrillis nonnullis superato; caulibus erectis vel ascendenti-crectis, pluri-mulüfloris, plus minus villosis pube adpressa vel subpatente; folus villosis, radicalibus longe petiolatis palmatim 3-5-partitis vel sectis, segmentis obovato- vel oblongo-cuneatis grosse inciso-dentatis dentibus acutis vel multifidis laciniüs linearibus, caulinis superioribus pro- funde palmatipartitis vel sectis lobis angustioribus oblongis vel linearibus sæpius inteoris; pedunculis teretibus exsulcis; calyce demum erecto-patente; receplaculo olabro; carpellis lenticulari-compressis faciebus convexius- eulis lævibus, marginato-carinatis, intra marginem utrinque exsulcis, rostro carpelli tertiam partem non superante apice subrecurvo. 2L. In Europa fere tota, Caucaso; montibus Altaicis, Sibiria; America borealt. Var. «. Steveni. — À. Seven Andrz. in Bess. Cat. Volhyn. 22; Rchb. Ie. IV, t. 17, . 4605; Willk. et Lange Prodr. Hisp. IT, 938.— R. acris Jord.! Obs. fragm. vi, 15 ; Boreau F1. Centre éd. 3, Il, 13.— À. Friesanus Jord.! Obs., fragm. vi, 17; Boreau F1. Centre éd.3, IT. 16.— R. Granatensis Boiss.! Diapn. Or. ser. 2, 1, 8. — R. Atlanticus Ball !'in Journ. Bot. [1873] 296, et Spic. Marocc. in Linn. Soc. Journ. XVI [1878], 306 non Pomel. — Exs. Bourg, Pyr. Hisp. 7h; Bill. Gall. 2205 el 2206. Fhizomate longiusculo, obliquo vel subhorizontali; foliis palmatipartitis, lobis latis vel latiusculis sæpe incumbentibus prosse el acute inciso-dentatis. Maio-Jul. 39 RANUNCULACEÆ. — RANUNCULUS. À In herbidis et convallibus regionis Montanæ. — MAR. «Frequens in conval= libus septentrionalhibus Atlantis majoris: Ourika, Ghaghaïa, Ait Mesan, Amsmiz a 1000 ad 1900 m.»(Ball), Dj. Touchka (Ibr. ). Oss. Planta Maroccana e speciminibus herbarii permultis et attentius examinatis nulla nota a varietate Stevent distinguenda. Var. 6. multiñdus DC. Syst. I, 278, et Prodr. 1, 36. — R. acris Rchb. Ice. IV, t. 16 bis, f. 4606; Willk. et Lange Prodr. Hisp. IT, 939. — R. Boræanus Jord. Obs. fragm. vr, 19, et Diagn. 713 Boreau F1. Centre éd. 3, 16; Lloyd FT. Ouest éd. 3, 8. — R. tomo- phyllus Jord. Diagn. 71. — Exs. Rel. Mall. Gall. 153, Bi. 1105, et cont. ex Anglia 3904. Rhizomate abbreviato sæpius subverticali, rarius longiusculo obliquo vel subhorizontali; folüs profundius palmatipartitis vel palmatisectis lobis an gustis non incumbentibus multifidis lacinis linearibus. In ditione floræ nostræ non observaius. Sect. 11. Annur. — Plante annuæ, fibris radicalibus omnibus filhiformibus. Subsect. 1. — folia indivisa. 49. R. ophioglossifolius Vill. Dauph. LT, 7931, & 49; DC. Prodr. 1, 43: Rchh, le. IV, t. 21, f. 4613; Koch Syn. 16; Gren. et Godr. Fr. I, 373 Boiss. Or. I, 53: .— Exs. Bill. Gall. 907, Rel. Maill. 199, Bourg. (Toulon) 9 bis, et (Alp. mar.) 5, et Cors. 9, Kral, Cors. A59. Caule fistuloso nodis inferioribus sæpius radicantibus, superne adpresse pubescente; folis radicalibus inferioribusque ovatis subcordatis integris, eau- linis ovalo-oblonpgis linearibusve integris vel remote denticulatis; floribus parvulis; petalis calyce sublongioribus; carpellis minutis, in capitulum sub- olobosum congestis, subcompressis faciebus convertis tenuiter tuberculatis, anguste marginatis, rostro recto brenissimo. ©. Mart.-Maio. In pralis et pascuis paludosis, in lacunosis el scaturiginosis tantum in regione Mediterranea. — Med. C° : in Numidia (Poir. herb. sub R. Flammula et Lingua), prope La Calle ad lacum Oubera (DR., Lefr.) et Ain Khiar (Lx), Beni Uroin (Duk.), Philippeville (DR. ); Guelaa-bou-Seba (Lx); Dj. Ouach (Choul.). — A°: Alger et in planitie Mitidja, -Bou-Ismaël: im valle Oued Sebaou, Dra-el-Mizan, Bordj-Menaiel; Blidah, etc.— 0": in ditione Dahra: Oued Khamis!, Dj. Azeib!, Sidi-Vacoub!. — MAR. Tanger (Salzm., BL, Laor.), Dj. Kebir (BI.). In Suecia, Gallia occidentali et australi et in toto tractu Mediterraneo Europæ a Lusitania ad Gaucasum ; Armenia, Syria; insulis Canarus. 26. R. lateriflorus DC. Syst. [, 251, et Prodr. 1, 433; Deless. Ie. I, t. 30; Guss. Syn. Il, 49; Boiss. Or. 1, 53. — À. Nendtwichii Friv. in Flora [1836] 437. — Exs. Soc. Dauph. ex Hungaria 1485; Bourg. Hisp. 2330 ; Huet Sic. [1855 ]; Bal. 4s. man. 197 el 1197. Gaule fistuloso, sæpius fere a basi dichotome ramoso, glabro; /olüs inte- gris vel irreoulariter denticulatis, radicalibus mferioribusque ovato-oblonpis , RANUNCULACEÆ. — RANUNCULUS. 39 caulinis oblongis lanceolatisve; floribus parvis, sessilibus subsessihbusve in angulis dichotomiarum et apice ramulorum; petalis calyce sublongioribus; carpelhs in capitulum ovato-subglobosum dispositis, lenticulari-compressis, argute marginatis, in disco tenuiter tuberculalis, rostro lanceolato-subulato rectiusculo carpello vix breviore. ©. Maio-Jun. In pratis et pascuis paludosis, in depressis hieme inundatis, in lacunosis, huc- usque tantum in regione Montana provinciæ Algeriensis observalus. — Mont. A°: in montibus Djurdjura ad stagnulum Agoulmim-A berkan (Lx); im pascuis montis Dirah superioris (Ghar.). In Hungaria et in Europæ tractu Mediterraneo ab Hispania ad Tauriam sparsus ; Asia minore, Syria, Songaria. Subsect. 2. — Folia omnia vel saltem nonnulla lobata sectave. 21.R. sceleratus L. Sp. 776 ; Enpl. Bot. 1. 681; DC. Prodr. I, 34; Rchb. Le. IV, t. 11, f. 4598; Koch Syn. 20; Moris Sard. 1, 35: F1. Par. 19; Gren. et Goar. Fr. 1, 38. — Exs. Bill. Gall, 2h05 et bis; Huet Sie. 476. Ar. Jde) Zeghlhl «effusus» (Forsk., Lx). Caule parce pubescente vel olabrescente; foliis radicalibus inferioribusque reniformi-3-b-lobis crenatis vel 3-5-partitis lobis inciso-crenatis, superio- ribus tripartilis segmentis linearibus vel lineari-oblongis; floribus parvis; petalis calycem vix subæquantibus, capitulo carpellorum brevioribus, squamula destitutis; carpellis minimis, in capitulum oblongo-spiciforme congestis, com- pressiusculis, ad marginem crassum linea impressa cinctis, disco subtiliter rugulosis, rostro brevissimo. ©. Apr.-Jun. In herbidis humidis, in lacunosis et fossis, secus rivulos, haud frequens. — Med. C°: La Calle (DR., Lefr.), ad lacus EEHout et Oubera (DR.), Phihppeville!, Oued Agrioun (Lx); Constantine in valle Oued Rummel (DR.). — O°: Oued Sir, Oued El-Hammam, Mascara (War.), Ain-Foula ad meridiem Mascara (DR.). — Plan. C': Baina!, Lambèsel. — O': Chellala-Gueblia!. — Sah. A! : Oued Bou- Saada (Reb.). — MAR. Tetouan (sec. Weyl.). In Europa tota, Caucaso; Sibiria, Asia minore, Syria, Mesopotamia, India; Æpypto; America boreali. 22. R. Philonotis Ehrh. emend. Gaule villoso, pubescente vel glabro; foliis radicalibus inferioribusque ovato-subrotundis basi subcordatis, subtrilobis, tripartitis trisectisve seo- mentis sæpius subtrilobis tripartitisve inciso-dentatis medio longe petio- lulato, superiorum segmentis linearibus integris incisisve vel tripartilis 10bis integris incisisve; pedicellis fructiferis sulcatis; floribus majusculis vel parvulis; calyce reflexo; petalis calyce subduplo vel vix longioribus, squamula donatis; receptaculo hispido; carpellis in capitulum subolobosum vel ovalo-subglobosum dispositis, lenticulari-compressis, marginatis, in disco tu- a 5: 34 RANUNCULACEÆ. — RANUNCULUS. berculorum seriebus 1-2 notatis vel ubique tuberculatis rarius 1ævibus, rostro- latiusculo brevi recto vel subarcuato. @. Apr.-Jun. $ Var. à. Philonotis. — À. Philonotis Ehrh. Beitr. Il, 145; Retz Obs. vr, 31; DC. Prodr. Es h1; Koch Syn. 19 ; F1. Par. 18 ; Gren. et Godr. Fr. 1, 36.— R. palidior Val. Dauph. WE 791. —? R. parvulus L. Mant. 79. — R. Sardous Crantz Austr. II, 111 non Bell: — R. hirsutus Gurt. Lond. IT, t. ko; Engl. Bot. t. 1504; Rchb. Ic. IV, €. 23, f. 461% — Forma fois plerisque glabris, carpellis Iævibus vel parcissime tuberculatis : À. inter= medius Poir. Encycl. VI, 116. — R. angulatus Presl Del. Prag. I, 73; Guss. Prodr. IL 51,el Syn. IT, 47.— Exs. Sch. Gall. 405, Bill. 306 bis et quater, Bourg. ( Toulon) 14 et bis; Kral. Cors. 457, Bill. 306. Planta villosa pubescensve, rarius glabrescens; floribus majusculis; pe= talis obovato-cuneatis, calyce subduplo longioribus; carpellis in disco tuberculis 1-2-serialis notalis, rarius lævibus. In pascuis humidis, in lacunosis et paludosis. — Med. C': La Calle, Bône, Plalippeville (DR.), Bougie (Gauv.). — A': Alwer (D.-J.). — O': in paludibus La Macta (Bal.). In Europa fere tota; Asia minore, Syria. Var. 6. intermedius Coss. herb, et msc.; Ball Spic. Marocc. in Linn. Soc. Journ. XVI [1878], 307. Planta pubescens vel glabra; floribus minoribus; petalis obovato-cuneatis vel obovato-oblongis, calyce subduplo longioribus; carpellis minoribus, sæpe in disco ubique tuberculatis. In arenosis humidis, in paludosis, ad stagnula. — Med. C° : in Numidia (Poir.), Bou-Merchen prope La Calle (Lefr.), Dj. Edough!, Philippeville (DR.). — A': La Rassauta (D.-J.). — 0": Oran (DR.). — Plan. CO: Batnal. — TUN. Ad lacum Cejenan, Enchir-Skira, Dj. Morira, Bled-el-Halefif (Rx). — MAR. Tanger (Ball Spice. ). Corsica (Req.) et verisimiliter alibi in tractu Mediterraneo. Var. y. trilobus Lois. Gall. T, 398. — R. trilobus Desf. At. T, 437, t. 113; DC. Syst. I, 301, et Prodr. 1, La; Gren. et Godr, Fr. 1, 37; Boiss. Or. I, 54. — Forma fohis pinnalim trisectis, superiorum segmentis incisis : À. rhæadifolius DC. Syst. I, 284, et Prodr. 1, 38; Deless. Îc. T, t. 4o. — Exs. Schimp. Alg. [1831], Bal. 572, Choul. Loi; Salzm. Mar.; Bouro. Hisp. 7 et 1556, et Balear. 2727; Ky Cypr. S86 ; Mand. Mad. 1 ; Bourg. Can. 391. Ar. des si Aben- vel Ben-Näman «filius superbiæ, superbus». Planta sæpius glabrescens vel glabra; floribus parvulis; petalis oblonpis vel obovato-oblongis, calyce vix vel paulo longioribus ; carpellis sæpius minutis, in disco ubique tuberculatis. In pascuis, in humidis, in depressis hieme inundatis, secus rivulos. «In arvis humidis prope Mayane» (Desf. A1l.). — Med. C": La Calle (Lefr.), Bône (Steinh.., DR., Duk.), Dj. Edough!, Philippeuille! (DR.), Bougie (Gauv.); Souk-Harras (Reb.), ElArial, Dj. Ouach!, Constantine! , Dj. Lekahl (Reb.); Kerrata!. — A°.— O°: Mazouna!, Dj. Azcib!, La Macta, Oran; Perrésaux!, Mascara, Saint-Denis- RANUNCULACEÆ. — RANUNCULUS. a 30 du-Sis, Sidi-bel-Abbès, Lalla-Maghnia , ete. — Plan. C': Les Tamarins !.—0?: Tiaret (Del., Krém.); Daïa (Lefr.). — Sah. C : Barika in ditione Hodna (Lx); Mchou- nech! (Bal.), Biskra! (Jam.), Saada!. — À": Oued Bou-Saada in ditione Hodna (Reb.).— TUN. Tums, Medjez-el-Bab (Rx). — MAR. Jbn-Hanech (Ball), Tanger (Brouss., Salzm., Webb, etc.); Sektana (Hook. et Ball); Agadir, Chtouka, Dar- ould-Delimi (Mard.). In Europæ tractu Mediterraneo fere toto, in occidentali frequentior ; insula Cypro ; | insulis Azoricis, Maderensibus et Canaris. a ie Emme Oss. À. Phulonotis indumento , foliorum forma, florum magnitudine, petalorum forma et lonoitudine, carpellis majuseulis minutisve, lævibus, in disco tubercu- lorum seriebus 1-2 notatis vel ubique tuberculalis mire variabilis. — R. trilobus Desf., monentibus Loiseleur et Cambessèdes, varietas insionis R. Philonotidis tan- tum videtur nempe e speciminibus innumeris in herbario suppetentibus vel in locis natalibus accuratius examinatis ad plantam typicam transitus nonnullos præbet et cum ea mediante varietate B arcte religatur. ER = — > a ——— 23. R. cornutus DC. var. trachycarpus. R. trachycarpus Fisch. et Mey. Ind. Petrop. 1, 46; Ledeb. Ross. I, 46; Boiss. Or. I, 55.— Exs. Hohen. Cauc. un. it. [1836] sub R. tuberculatus et sub R. lomatocarpo aflinis, et [1839] sub R. trachy- carpus; Bourg. Lyc. 3 sub R. Philonotis; Ky Cypr. 886 var. et Palæst. [1855] L23 et A85 var. Caule glabrescente vel adpresse pubescente; foliis radicalibus inferiori- busque trlobis, tripartitis trisectisve, segmentis bi-tripartitis medio sæpius longe petiolulato, superiorum segmentis sæpius iterum trisectis vel tri- partitis lobis oblongis linearibusve interdum dissectis; pedicellis fructi- feris sulcatis, gracihibus; floribus majusculis; calyce reflexo ; petalis obovato- cuneatis, calyce subduplo longioribus, squamula donatis; receptaculo hirsuto; carpellis pluribus paucisve, in capitulum laxiusculum subglobosum depressum dispositis, lenticulari-compressis, argute marginatis, in disco ubique tu- berculato-echinatis, rostro carpelli tertiam vel dimidiam long'itudinem subæquante late lanceolato-corniform subarcuato. ©. Mart.-Jun. In agro suburbano Algeriensi inter sepetes ad Bab-el-Oued (D.-J. [1853 |) semel tantum obvius et forsan advena. In Oriente : Græcia (sec. Boiss.), Caucaso; Asia minore, insula Cypro, Syria et Palæstina, ad mare Caspium, in Imeretia et Mingrelia (sec. Led. ). Oss. Planta Alweriensis cum speciminibus Hohenackerianis exacte congruit et certe ad À. trachycarpum pertinet; sed e speciminibus suppetentibus evidentius patuit À. trachycarpum et R. lomatocarpum Fisch. et Mev. transitus nonnullos ad R, cornutum præbere et ab eo tanquam varietates vix distinguendos. 24. R. parviflorus L. Sp. 780; Desf. All. I, 441; DC. Prodr. I, 42; Rchb. Ie. IV, t. 22, f. 1616; Koch Syn. 20; FI. Par. 18; Gren. et Godr. Fr. I, 37. — Exs. Sch. Gall. 104 et norm. 411, Bill. 307, Rel. Maïll, 152, 650 et 650 a, Soc. Dauph. 662 ; Bourg. Cors. 113; Bourg. Can. 190. Caulibus molliter et parce villosis; folis radicalibus inferioribusque subor- 3. 36 ni RANUNCULACEÆ. — RANUNCUEUS. biculato cordatis 3-5-obis vel 3-5-partitis lobis grosse dentalis rarius sub integris, superloribus 3-5-partitis lobis oblongis vel oblongo-lanceolatis indivisis ; floribus parvulis, breviter pedicellatis, opposihfolus; pedicells ex> sulcis, post anthesim sæpe subincrassatis; calyce demum reflexo; petaliss calycem subæquantibus brevioribusve, squamula subobsoleta; receptaculo gla> bro; carpellis paucis , in capitulum subglobosum depressum dispositis, lenti= culari-compressis, argute marginatis, disco ubique tuberculatis tuberculis pilum uncinatum desinentibus , rostro lato carpelh tertiam partem subæquante recto vel vix arcuato. @. Mart.-Jun. In herbidis humidis, in lutosis. agrorum ad margines. « Algeria» (Desf. A4). — Med. À°: Bou-lsmaël (Claus.), Koleah (D.-J.), Dj. Souakdin! inter Cherchell et Tenès; Dj. Zaccar prope Mihanah (Pom.). — MAR. Tetouan (Weyl.), Tanger (Schousb., Salzm.), Dj. Kebir (Hook. et Ball); ditione Ghaghaïa (Hook. et Ball), provincia mtouga (Rein et Fritsch ap. Ball Spic. ). In Europa media et australi præsertim occidental ab Anglia ad Istriam , in orien- tali vix obvius : Tauria; Lycia (Forbes); insulis Azoricis, Madera et Canaris; Amne- rica septentrionali. 25. R. muricatus L. Sp. 780; Poir.! Voy. 183; Desf.! A4. I, 44o; FT. Græc. t. 592; DC. Prodr. I, Lo ; Rchb. Ie. IV, t.92,f. 4615; Koch Syn. 20; Gren. et Godr. Fr. I, 38.— Exs. Bill. Gall. 705, Bourg. (Toulon) 10; Kral. Cors. 458 ; Pett. Dalm. 308; Heldr. Græc. norm. 570; Ky Pers. [1846] 280. D, — 3) Ar. «92! OS Oud'en-el-Iallouf «auricula apri vel porci» (Lx). Caulibus fistulosis, glabris; foliüis plerisque suborbiculatis basi cordatis vel truncatis 3-b-lobis vel 3-5-partitis lobis srosse inciso-crenatis, superioribus cuneatis trifidis oblongisve; floribus parvulis, longiuscule pedicellatis, oppo- sitifolüs; pedicellis sulcatis, post anthesim paulo incrassatis; calyce demum patentissimo subreflexo; petahs eximie nervosis, calyce paulo longioribus, squamula donatis; receptaculo hispido; carpelhis pluribus, in capitulum sub- olobosum depressum dispositis, lenticulari-compressis, argute et latius- cule marginatis, disco ubique tuberculato-echinats, rostro ensiformi carpelli dimidia longitudine breviore subarcuato. @. Mart.-Jul. In arvis et ruderatis humidiusculis vel irriguis, in depressis hieme inundatis, secus rivulos palmetorum, præserlim in repione Mediterranea frequens, in reliqua Algeria rarior. «In paludibus» (Desf. A4). — Med. C° : in Numidia (Poir.), La Calle, Bône, Philippenille!, Bougie; Souk-Harras, Khamissa, Kef ElHaks, El- Aria! , Constantine, Dj. Lekahl, ete. — A7, — O°: Mazouna!, Dj. Azeib!, Ouilhs!, Nemours (Warn.); Mascara (War.); Tlemcen! (DR.). — Plan. 0°: in montosis : Traret (Del.); Terni!. — Sah. in margine septentrionali regionis : C°: Tebok-ou- Ahmed (Reb.); Mchounech!, Biskra! (Bal., Schm.); Oued-Rir (Jacq.). — A° : Bou- Saada (Reb., Soll.), El-Hamel (Reb.); Laghouat (Tess.). — TUN. Zaghouan (Doüm.); Gafsa (Doûm., J. Reb.), Sedada (Duveyr.), Kriz (André). — MAR. Tetouan (Weyl.), Tanger (Schousb., Salzm., Webb, etc.). Gap Spartel (Hook. RANUNCULACEZÆ. — RANUNCULUS. 37 | et Ball); Ghaghaia, Amsmiz, Dj. Tezah (Hook. et Ball); Tamelat, Ida-Ouchemlal, | Dj. Foumalih, Ida-Oubakil, Dj. Tizelmi, Ighirmillul, inter Hhir et Ait-Brahim | (Mard.). In tractu Mediterraneo toto a Lusitania ad Asiam minorem et Syriam; Arabia | petræa, Mesopotamia, Persia, [ndia; insulis Madera et Canaris, Ægypto; America | septentrionali calidiore et australiore tropica necnon in Australia verisimiliter ex | Europa introductus. Ors. In Persia et in Afohanistan occurrit carpellis disco lævi vel obsolete tuber- culato (R. Cabulicus Boiss. Diagn. Or. ser. 2,1, 9. — R. muricatus var. leiodiscus Boiss. Or. I, 57). 26. R. arvensis L. Sp. 780; Desf.! Al. I, ho; DC. Prodr. I, 413 Engl. Bot. t. 135; Rchb. Le. IV, t. 21, f. 4614 ; Koch Syn. 20; F1. Par. 19; Gren. et Godr. Fr. I, 38.— R. arvensis echinatus Shaw Specim. n. 498.— Exs. Choul. Ale. sér. 2, 102; Fries Suec. norm.; Bill. Gall. 101; Bourg. Pyr. Iisp. 365; Auch. 4s. min. Lo, et Pers. Loos. Ar. ga) «95 Keff-es-Seb& «pes leonis» (Sériz.). Caule pubescente vel glabrescente; fohis radicalibus tripartitis trisectisve sepmentis cunealis apice inæqualiter dentatis vel iterum trisectis, primordialibus sæpe indivisis apice dentatis, caulinis trisectis sepmentis longe petiolulatis tripartitis multifidisve lobis linearibus inteoris vel incisis; floribus parvulis longe pedicellatis, in cymam imperfectam dispositis vel oppositifolus ; pedicellis subexsulcis, gracilibus; calyce demum erectiusculo; petalis eximie nervosis, calyce subtriente longioribus, squamula donatis; receptaculo bispido; carpellis 4-8, magnis, in capitulum subglobosum depressum dis- positis, obovatis, lenticulari-compressis, marpine crasso carinato utrinque in spinas sæpius longissimas producto, in disco inæqualiter tuberculatis vel spinosis, rostro lineari-subulato spiniformi rectiusculo carpelh longitudinem di- midiam superante. ©. Mart.-Jul. In ruderatis et incultis, in vervactis et arvis, inter segetes, per totam fere AÏ- geriam diffusus, sed præsertim in regione Mediterranea frequens. «In agris cultis » (Desf. Ail.). — Med. C*: in Numidia (Poir.), in ditione Beni Salah prope Bône (Lx), Bougie (Cauv.); Souk-Harras, El-Aria (Reb.), Constantine! (DR., Choul.), in valle Oued Rummel (DR.), Sidi-Mecid! ; Takutount!. — A7, — 0°: Dj. Mediouna !, Oran (DR.); Mascara (War.), Sidi-bel-Abbes (Lefr.), Tlemcen! (DR., War.). — Mont. C°: D. Mahouna!; Tamedjadjout! ; Medina (Reb.), Telet!, Fedj Guersa !; Dj. Maadid (Lx). — A': Tifrit (Lir.). — Plan. C°: Ain-el-Bey!, Saint-Donat}, Ain-Magramen!, Teniet-el-Tin! ; in ditione Ouled Yahia-ben-Thaleb (Lx); Batna! (Col.), Lambèse!, Les Tamarins!.— O°: Enfous (Rx); Ternt!.— Sah. GC: ad hi- mitem seplentrionalem regionis : El-Kantara!, Biskra (Ba.). — TUN. Zaghouan (Doüm.). — MAR. Tanger (Schousb.); in convalle Aù Mesan (Ball Spic.); Takreda in ditione Demnat (Ibr.); Ida-Ouchemlal, Acakaoublagh, Issiohiwar, Tazeroualt (Mard.), - In Europa tola a Suecia ad mare Mediterraneum, Caucase; Asia minore, Syria, Persia, in Asia media usque ad montes Indiæ. 38 RANUNCULACEÆ. — RANUNCULUS. CERATOCEPHALUS. T R. Aurasiacus Pomel Nouv. mat. 379 —? R. Villars DC. TR. (Batrachium) Atlanticus Pomel, L. c. 248 —? R. aquatilis L. var. heterophyllus. T R. chondrodes Pomel, 1. c. 251. T R. decipiens Pomel, 1. e. 381 —? R. palustris L. var. procerus. T R. fibrosus Pomel, 1. ç. 251. + R. granulatus Pomel, I. c. 380. + R. nidulans Pomel, 1. c. 252 —? R. Chærophyllos L. var. Fr R. robustus Pomel, 1. c. 250. + R. squarrosus Pomel, 1. c. 381 —? R. Orientalis L. + R. tenuirostris Pomel, 1. c. 250. 7. CERATOCEPHALUS. Ceratocephalus Mœnch Meth. 218; DC. Prodr. 1, 26; Endl. Gen. n. 4784. — Ranunculi sp. Tourn.; L.: Benth. et Hook. Gen. I, 6. Calyx 5-sepalus, sepalis subherbaceis demum deciduis. Petala 5 , bre- viter unguiculata, intus ad unguem foveola nectarifera squamula obtecta instucla. Stamina sepalis petalisque breviora, 5-15. Carpella numerosa, dense spicata, vix decidua, latere interiore bigibbosa gibbis cavis loculos inanes mentientibus, in rostrum longissimum lanceolatum compressum (in nostro) sursum falcato-incurvum rarius rectum producta. Herba annua, pusilla. Pedunculi uniflori, nudi. Kolia semel vel bis palmatisecta, lobis h= nearibus. Flores parvi, lutei. Ors. Ceratocephalus a Ranunculo differt carpellis in rostrum longissimum pro- ductis et latere interiore loculi fertilis bigibbosis pibbis cavis loculos inanes men- tientibus. À cll. Benth. et Hook. attamen Ranuneulo associatur propter carpella in R. Oriental et R. cornuto longe rostrato-cornuta. 4. C. falecatus Pers. Syn. I, 341; DC. Prodr. 1, 36; Koch Syn. 12; Rchb. Je. IV, t. 1, f. A57o; Gren. et Godr. Fr. I, 18; Boiss. Or. I, 58. — Ranunculus falcatus L. Sp..781; Jacq. Austr. t. 48. — Forma pusilla: Ceratocephalus furfuraceus Pomel Nouv. mat. 2h8.—- Exs. Choul. Alo. 301 ; Sch. Gall. 103, Bill. 303, Puel et Maille FI. loc. 179, Rel. Maill. 6 et 6 a, Soc. Dauph. 1076; Bourg. Hisp. 2086 ; Heldr. Græc. norm. 761; Bal. As. min. 123. Ar. RES D'il-ed-Djemel «cauda cameli» (Lx). Planta pusilla; foliis omnibus radicalibus rosulatis, irreeulariter en. vel bis palmatipartitis lobis linearibus, ut tota ee les co vel plus minus molliter arachnoideo-tomentosis tomento detersibil; pedun- culis unifloris, nudis; floribus parvulis, luteis; carpellorum rostro longissimo sursum falcato-incurvo. ©. Febr.-Jun. In campis et arvis, in pascuis et alluviis, inter segetes, præsertim Planitieram excelsarum unde hine in regionem Mediterraneam inde in regionem Saharensem devehitur, occurrit quoque sed rarior in regione Montana etiam superiore. — Med. C': in valle Oued Rummel (DR.), Mansourah (Choul.). — A° : Aloer (D.-J.); Auniale (Ghar.); Boghar (Bond., Rx). — 0°: Mascara (DR.), sis bel-Abbes RANUNCULACEZÆ. — CERATOCEPHALUS. NIGELLA. 99 | (Lefr.); Daia (My); Tlemcen (Jourd.), Lalla-Maghnia (War.), Gharrouban (Pom.). | — Mont. C°: Fed) Guersa!, Telet!, Medina ! ; Dj. Tougour!. — O': Dj. Ksel!. — | Plan. C°: Saœnt-Donat!, Seuif (Soll., Duk.), Bordj- pou der idj (Lx); Melila!, | Batna! (Col., Duk.), Lambèse!, Timegad!, Firès!, Ksour! (Lx, Mil., Par.), 1 | Tamarins!; Ain-Tamagra (Reb.). — A°: Ouled Sahari (Lx), Djelfal! ( (Reb.), Ain- | el-Ibel !.— 0°.— Sah. Ad marginem septentrionale regionis : C°: Bemi-Souik !. — | A°: Bou-Saada (Reb., Vilm.), Oued Chair (Reb., Mil.); Laghouat (Duj., Maw), | Nih (Vilm.). — O°: inter Chellala-Dahrania et Aslal, Aslal, Ain-Sefra!, inter Ain-Sefra et Ain-Sefissifa (War.). — TUN. Dj. Arbet (Doûm.). — MAR. In pla- nitiebus excelsis ad septentrionem Sebkha Tigri inter Dj. Mouilah et Daïa Mta- Meddoniza et inter Tenet Defla et Mazar, ro 9, Oued Bou-Roumad (War. ) ; inter Sebkha Tiori et Aïn-Chaïr (Seign. ). In Europa media et australi, Caucaso; Asia minore, Syria, Palæstina, Persia, Turkestan, India. Os. C. Syriacus, platyceras, leiocarpus , incurvus Stev. (in Bull. Mosc. [1848 |) rectissime a cl. Boissier ad C. falcatum referuntur nempe hujus speciei tantum formas inter se arctius connexas constituunt. TRIBUS IV. HELLEROREZÆ DC. Calyx petaloideus vel subherbaceus, sepalis æstivatione imbricaus. Co- rolla e petahs irrevularibus sæpius nectariferis, rarius regularibus linea- ribus composita, tnterdum nulla. Carpella definita, rarius solitaria, pluri- ovulata, demum deluscentia (folliculi). — Plantæ annuæ vel perennes. Folia alterna vel omnia radicalia, superiora interdum opposita vel in _involucrum verticillata. 8. NIGELLA. Nigella Tourn. Inst. 258, t. 134; L. Gen. n. 685; DC. Prodr. 1, 48; Endl. Gen. n. 4794; FT. Par. 23; Benth. et Hook. Gen. I, 8. Calyx 5-sepalus, sepalis regularibus petaloideis deciduis, petalis multo majoribus. Petala 5, parva, unguiculata, bilabiata labio exteriore He basi fovea nectarifera obsito. Stamina sepalis breviora, plurima. Carpella 5-10, plus minus vel fere in long'itudine tota coalita Done superne > dehiscentia. Semina angulata. Plantæ annuæ. Folia bi-tripinnatisecta laciniis linearibus vel subsetaceis, alterna vel su- periora infra florem in involucrum verticillata. Flores sæpius speciosi, cærulei vel cærules- centes, rarius albidi vel flavidi. Sect. L Nicezrarra DC. — Carpella plus minus a latere compressa , inferne vel plus minus alte connata. Semina ovato-angulata. 8. N. arvensis L. Sp. 953; Poir. Voy. 180; Desf. Al. 1, 429; DC. Prodr. 1, h9; Bull. Herb. 1. 126; Schkuhr Handb. 1, t. 1463; FL Græc.t. 5123 Rchb. le. IV, L 190, 40 RANUNCULACEZÆ. — NIiGELLA. f. k735; Fl. Par. a3; Boiss. Or. 1, 65. — Forma glaucescens, laciniis foliorum an gusts, carpellis plus minus granulato-scabris : N. fœniculacea DG. Syst. I, 328 æ parte.-— N. tuberculata Griseb. Rumel. T. 310. N. aspera C. Koch in Linnæa XIX, A8 sec. Boiss. Or. I, 66. — Forma glauca, ramosissima, lacinüs foliorum latioribus sæpius brevioribus, carpellis 9 annee Dee N. divaricata Beaupré in DC. Syst. I $ 329; Deless. Je. I, t. 46; Guss. Syn. IL, 30; Moris Sard. 1, 54. — N. arvensis var glaucescens Guss. Pl. rar. 216. — Forma orientalis, Horn tenuis, laciniis foliorum tenuibus, folis summis flores involucrantibus, carpellis granulato-sca= bris: N. aristata Sibth. et Sm. Græc. t. 510. — Exs. Choul. Aly. 559; Kral. Tun. 21 et 1723 Bill. Gall. 309» Rel. Mail. 122 et 122 a; Rchb. Germ. 696; Lx Æpg. !. Lacinüs foliorum finearibus longis, rarius abbreviatis ; petalis longius- cule unouiculatis, labu exterioris es in appendicem linearem apice dilatatail | productis ; antheris longe vel lonviuscule connectivo mucronatis; carpellis sœ- pus -6, a latere subcompressis, dorso bisulcis elevatim tricostatis, 1ævibus vel granulato-scabris, a basi ad tertiam partem superiorem in capsulam ob- conicam connatis, rostris carpella subæquantibus brevioribusve; seminibus triquetris, granulato-scabris. ©. Maio-Jul. KE In ruderatis et vervactis, in campis et arvis arenosis, inter sepeles. «Inter se- getes prope La Calle: (Desf. All). — Med. C*: in Numidia (Poir.), La Calle (Desf., DR.), in ditione Beni Urgin (Trib.), Bône (DR., Trib., Hag.); Mansourah!. — A: Alver (Bové); Boghar (Deb. Cat.). — O°: Oued El-Abid!; Sidi-bel-Abbès (Lefr.). — Mont. C° : Dj. Chettabah (Reb.); Dj. Guerioun ({Reb., Lx). — Plan. GC: in colle Ain-el-Hadj-Babal, Atmenia, inter Oued Dekri et Bordj Mamra, Mechta-el-Arbi!, Saint-Donat!, Suint-Arnaud!, Senf, Bordj-bou-Arerid ; El-Meridp , in valle Oued Melles ; Melila!, Ghott Mzouri !, Batna ; inter Seuf et Batna, etc. — A°: Ain-Oussera!, Guelt-el-Seitel!, in ditione Zahrès!, Mesran!, Rocher-de-Sel!, Djelfa (Reb.). — 0°: in ditione Sersou, Dj. Ttima (Rx); EEMai (War. ); Césaiell — TUN.: Tunis, Zashouan, Sa. Nadour, insula Djerba (Kral.), imsulis Kerkenna (Esp.). — MAR. Agadir (herb. Hook.). In Europa media et australi; Asia minore, Syria, Palæstina, Mesopotamia, Persia; Æpypto. Oss. In Alveria frequentius occurrit forma carpellis plus minus granulato-sca- bris, folüs inter N. fœniculaceam DG. et N. divaricatam Beaupré media. 2. N. Hispanica L. Sp. 753 ; DC. Syst. 1, 328, et Prodr. I, A9. Laciniis foliorum linearibus longis, rarius abbreviatis; petalis longe un- guiculatis, lab exterioris lobis in appendicem linearem vel lineari-subfihformem apice dilatatam productis ; antheris connectivo mucronatis mucronulatisve ; carpellis sæpius 6-10, a latere subcompressis, dorso elevatim carinatis ad basim rostri tantum bisulcis et tricostatis, lævibus vel olanduloso-tubereulatis, Jere ad quartam partem superiorem in capsulam ovato-obconicam connatis, rostris carpellis paulo brevioribus; seminibus triquetris, lœwbus. @. RANUNCULACEÆ. — NIGELLA. E1 | Var. «. Hispanica. — N. Hispanica Sims in Bot. Mug. XXXI, L 1265. — Exs. Bourp. Hisp. 13 et 1753; Ball. 3004. Laciniis foliorum sæpius longis; floribus maximis; sepalis sessilibus, “| basi vix attenuatis, intense cærulescentibus; petalorum labio interiore appen- | dices labü exterioris subæquante; staminibus purpurascentibus; carpellis dense 4 granuloso-tuberculaus ; capsula basi subrotundata. In ditione Floræ non observata. In Hispania australi et occidental. Var. B. intermedia Coss. PI. crit. h9.— N. Hispanica Desf. AUl. 1, 430, & 112. — Exs. Choul. Aly. 5, Soc. Dauph. 7. Ar. Rgw Senoudj «nigro conspersus» (Lx). Laciniis foliorum longis, rarius abbreviatis; floribus quam in var. « paulo minoribus; sepalis basi in unouem tertiam sepali partem æquantem con- tractis, sæpius intense cærulescentibus; petalorum labio interiore appendices labii exterioris subæquante; staminibus purpurascentibus vel flavescentibus; carpellis lævibus vel parcius planduloso-tuberculatis ; capsula basi subrotundata vel attenuata. Apr.-Auo. In arvis et inter segetes, in vervaclis et campis. «inter sepetes» (Desf. At. ). — Med. C°: Bône; Souk-Harras, Guelma!, Oued-Zenati!, El-Aria, El-Kroubs, Con- stantine !, Milah, Djemilah, Takitount! , ete.— A: Dra-el-Mizan!.-— 0°: Mazouna !, Ain Tindjel!, Cassaiyne!, Mostaganem (Bal., Blans.). — Mont. C': Dj. Thaya (Hag.), Dj. Chettabah (Reb.). — A°: Tizi Ougoulmim (Durand). — Plan. C°: in colle Ain-el-Hadj-Baba!, Teleshma!, Saint-Donat!, Saint-Arnaud!, Senf, Meslous, Bordj-bou-Areridj; Sidi-Embarek; Melila, Ain-Beida, Oum-el-Asnam !, Batna!, Firès!, Vabous!, ete. — À: in planitie Oued Chehf prope Bokhari (Deb. Cat.). — 0": Oued El-Melah, Dj. Bou-Kherouf (Rx). — MAR. Inter Tanger et Mequinez (Leared in Ball Spic.); Haha (Bal.), Tintougra (Ball et Hook.). Maio-Jun. In Hispania australi rarissima. Var. y. parviflora Coss. PI. crit. kg. — N. Hispanica Lois. Gall. 1, 390 ; Mut. Fr. [, 29; Gren. et Godr. Fr. I, 44 non L. — N. confusa Salle in litt. ex Bill. - PI. exs. — N. Gal- hca Jord. Pug. 3 et in Bill. PI. exs. — N. divaricata Willk. in Willk. et Lange Prodr. Hisp. HT, 964 non Beaupré. Exs. Bourg. Pyr. Hisp. 369, et Hisp. 2085, Loscos Arag. 102; Bill. Gall. 706 et bis. Lacinus foliorum sæpius abbreviatis; floribus sæpius quam in var. « duplo manoribus; sepalis inferne in unouem subdimidiam sepali partem subæquantem contractis, pallide cærulescentibus albidisve; petalorum labio interiore appen- hcibus lab exterioris breviore; staminibus sæpius flavescentibus; carpellis lævibus vel parcissime glanduloso-tuberculatis; capsula basi subrotundata vel attenuata. In ditione Floræ non observata. fn Gallia austro-occidentali, Hispania septentrionali et central. 42 RANUNCULACEZÆ. — NIGELLA. 3. N. sativa L. Sp. 753; Desf. All. I, h29 ; Gærtn. Fruct. IT, t. 118; F1. Græc. t. 514% DC. Prodr. 1, 49; Rchb. Ze. IV, t. 190, f. 4736; Gren. et Godr. Fr. I, 43; Boiss Or. 1, 68. — N. truncata Viv. Dec. Æp. 6, & 2, f. 1. — N. flore minore simphiais« candido Shaw Specun. n. 422.— Exs. Bal. 4s. min. 727; Auch. 52; Hohen. off. 299: Ar. Ciaw Chit (Lecl.): sega) Jan Habbet-es-Souda «semen nigrum» (Lecl}$ JEY 5% Kemmoun-el-Akh'al «Cyminum nigrum» (Prax); coke 39 Kemmoun-Chedhaf « Gyminum asperum» (Aschers. ); Se vel è À Senoudj vel Sinoudy «nigro maculatus vel conspersus » (Lecl.). Laciniis foliorum linearibus sæpius abbreviatis; petalis longiuscule un ouiculatis, labi exterioris lobis apice in appendicem brevissimam dilatatam vis productis; antheris mulicis vel mucronulatis; carpellis sæpius 5-6, turpidis, dorso rotundato subcarinatis, tuberculato-verrucosis, fere ad apicem 1n cap sulam ovatam vel ovato-subglobosam connatis, rostris carpellis subæqui longis; seminibus trigonis, ruguloso-tuberculatis. ©. Maio-Jun. In hortis et arvis, in palmetis, verisimiliter haud indigena et e cultis aufuga. — Med. C°: Milah in arvis copiosa (DR. ). — A°: Cherchell! (Kral.): Blidah (Barr.). — O0": Tlemcen in hortis (DR.).— Sah. C: Tebok-ou-Ahmed (Reb.), ET-Kantara!; Tougourt!. — TUN. Culta ad Sidi-boul-Baba prope Gabès (Kral.), Nefta, Tozzer, Kriz (André). — MAR. Tanger (Dd). In Europa australi hine inde et verisimiliter introducta; Asia minore, Syria, Afghanistan, India ; in Æeypto tantum in cultis visa. Oss. In Syria (Auch. eæs. 53) et Gilicia (Bal. exs. 627) variat ramosior, hir- suta, foliorum laciniis abbreviatis, capsula densius verrucosa (N. sativa var. hispi- dula Boiss. in Ann. se. nat. sér. 2, XVI [18h41], 360. — N. sativa var. brachylobaw Boiss. Or. 1, 68); hæc varietas vere spontanea cl. Boissier {ypus speciei videtur. Sect. IT. Erosaros DC. — Carpella turgida, fere ad apicem in capsulam connala, septo membranaceo ax1 parallelo pseudo-bilocellata. — Folia superiora infra florem in involucrum verticillata. 4, N. Damascena L. Sp. 753; Desf.! All. 1, 428; FT. Græc. t. 509; Gærtn. Fruct. II, t. 118; DC. Prodr. I, 49; Rchb. le. IV, t. 120 , f. 4737; Gren. et Godr. Fr. I, 43% Boiss. Or. I, 68. — N. Taurica Stev. Verzeichn. Taur. 50. — Fuchs Hist. 504 ic. — N. angushfolia, flore majore, simplici cæruleo Shaw Specim. n. 421. — Exs. Bové Ale. [1837], Choul. 303; Bourg. Hisp. 14 et 525; Bal. Gall. 3003, Rel. Maill. 391 et 3914, Soc. Dauph. 1483; Bourg. Can. 259; Hohen. off. Go. Ar. AR} lai Nouar-el-Mequithfa eflos corbiculæ vel corbiformis» (Mey.). Laciniis foliorum anguste linearibus apice subulatis vel subsetaceis, folis superioribus infra florem in involuerum verlicillatis; petalis breviter unouiculatis, lab exterioris lobis apice exappendiculatis; antheris muticis; carpellis 5, turoihs, dorso rotundatis, lævibus, septo membranaceo ax1 pa- rallelo pseudo-bilocellatis, fere ad apicem in capsulam ovatam vel ovato-sub- olobosam connatis, rostris carpellis brevioribus; seminibus lrigonis, elevatim transverse corrugatis. @. Apr.-Jun. RANUNCULACEZÆ. — NIGELLA. AQUILEGIA. 435 In arvis et vervactis argilloso-calcareis, inter segetes, in pascuis, in regione { Mediterranea littoral et interiore necnon in regione Montana inferiore. «Inter “| segetes» (Desf. A1l.). — Med. C7. — A7. — 0°: Oued El-Abid!, Mostaganem , À Christel!, Oran!, Nemours; Perrévaux!, Union-du-Sio, Tlemcen, etc. — Mont. C°: Dj. Thaya (Hag.), Dj. Oum-Settas !, Dj. Chettabah, Dj. Lekahl (Reb.), Dj. Bou- Chenak (3. Reb.), Dj. Babor (Reb.), Adohar-Amellal!, in ditione Aüt-Embarek (Par.); Biban (Ex); Setif (Soll.). — TUN. Tunis (Rx), inter Tunes et Zaghouan (Tchih.), Dy. Zaghouan (Kral.), inter Takrouna et Zaghouan (Doûm.), insulis Kerkenna (Esp.), Gabès (Kral.). — MAR. Tetouan (Webb); Mogador (Schousb.), in ditione At Zelten (Mard.), in provincüs Chiadma et Haha (Hook.), Agadir (herb. Hook.). In Europa australi a Lusitania ad Græciam et Tauriam; Asia minore?; insulis Maderensibus et Canarus. 9. AQUILEGIA. Aquilegia G. Bauh. Pin. 144; Tourn. Inst. t. 242; L. Gen. n. 684 ; DC. Prodr. 1, 50; Endl. Gen. n. 47095; Fl. Par. 23; Benth. et Hook. Gen. I, 8. Calyx 5-sepalus, sepalis regularibus petaloideis, deciduis. Petala 5, magna, énfundibulifornua, margine limbi oblique truncati inserta, deorsum inter sepala in calcar cavum producta. Slamina plurima, interiora sterilia squamæformia. Carpella 5, ima basi tantum adnata, pluriovulata, dehis- centia. Plantæ perennes. Folia alterna, bis trisecta, segmentis sæpius amplis. Flores speciosi, (in nostra) cærulei. 4. A. vulgaris L. Sp. 552; DC. Prodr. I, 5o; Koch Syn. 23; Rchb. Ie. IV, t& 114, f. 4729; Gren. et Godr. Fr. 1, 4h; FI. Par. 24. — Forma australis, caule superne pedunculisque pubescenti-olandulosis : À, viscosa Gouan llustr. 33, t 19 mala. — Exs. Bourg. Hisp. 2357; Tod. Sic. 1207; Bill. Gall. 1407; Rchb. Germ. 1289, Sch. 1003. An. Wa5l Agilia (Lecl., Mey., Lx). Folis bis trisectis, segmentis majusculis bi-tripartitis sæpius incisis lobis obtusis, floribus magnis; sepalis ut corolla cæruleis, erectis, ovato-oblon- os, petala multo superantibus; petalis apice truncatis, parte superiore (supra insertionem) calcare breviore; calcaribus apice subincrassalo-cal- losis, uncinatis; staminibus petalorum laminam paulo excedentibus, fila- mentis sterihibus 8-10 obtusis ovarium obvallantibus filamentis feruilibus latioribus; carpellis oblongis elongatis, superne demum subarcuato-diver- gentibus. 2£. Maio-Jun. In convallibus et sylvaticis herbidis umbrosis regionis Montanæ mediæ et supe- rloris infrequens. — Mont. C': Dj. Tababor! (Lx, Reb.), Dy. Babor! (Reb.). — À": in montibus Djurdjura ad Tirourda, Mechmel-ait- Daoud et Agouu-el-Haoue (Lx). — MAR. Dj. Afougueur (Ibr.), Dj. Tezah (Hook.). In Europa fere tota, Caucaso; Sibiria; insulis Maderensibus et Canaris. Ors. Planta Alveriensis omnino cum forma australi pubescen L- glandulosa congruit. T RANUNCULACEZÆ. — DELPHINIUN. | É 10. DELPHINIUM. ; Delphinium Tourn. Inst. t. 241; L. Gen. n. 681; DC. Prodr. I, 51; Endl. Gen. n. h796% FI. Par. 2h; Benth. et Hook. Gen. I, 9. Calyx 5-sepalus, sepalis petaloideis deciduis, inæqualibus, superiore calcar producto, rarius ecalcarato, rarissime galeiformi. Petala 4, vel duobus inferioribus deficientibus ad 2 redacta, in corolla 4-petala petala libera vel inferne coalita duo superiora utraque in calcar calcare calycino inclusum producta, in corolla 2-petala petala duo superiora in unicum unicalcaratum coalita. Carpella 1-5, libera vel ima basi tantum adnata, pluriovulata, dehiscentia. Plantæ annuæ vel perennes. Folia alterna, subpinnatim aut sæpius palmatim partita vel secta. Flores majusculi, cærulei, violacei, rosei vel albi, rarissime flavi vel flavidi. Sect. L Consozina DC. — Plantæ annuæ. Pétala 2 superiora in unicum umi- calcaratum coalita, inferiora nulla. Carpellum solitarium. Semina obpyra- midato-subtetragona, circumcirea lamellato-rugosa lamellis continus vel in squamas divisis interioribus cupulam circeumvallantibus. 4. D. Ajacis L. Sp. 748; DC. Prodr. I, 51; Rchb. Je. IV, E 67, Ê. 4650; J. Gay in Desm. Cat. Dord. 11, et in Gren. et Godr. Fr.I, 46; Boiss. Or. [, 79. — D. Conso- lida Sibth. et Sm. Græc. t. 50h non L. — D). ornatum Bouché in Bot. Zeit. [1843] 26, etap. Walp. Repert. Il, 743. — Exs. Bill. Gall. 707, Puel et Maille FI. loc. 111, Soc. Dauph. 688; Kral. Cors. 461; P. Savi 4. [1836]; Bourg. Can. 17h. Ar. CS Zeriga «cærulescens ». Gaule glabrescente vel pube crispula consperso ; foliis inferioribus petio- latis bi-tripinnatisectis, superioribus subsessilibus sessilibusve subpal- matim seclis, laciniis linearibus sæpe angustis; floribus cæruleis, roseis vel albis, sæpius laxe racemosis, longiuscule pedunculatis; pedunculo demum carpello longiore rarius subæquilongo vel breviore, supra medium bibrac- teolato bracteolis brevibus pedunculum non excedentibus; calcare flori sub- æquilongo vel longiore; petali lobo medio oblongo latiusculo apice bilobo, lobis lateralibus ovato-subrotundis longiore; carpello pubescente, in stylum subobliquum longiusculum atienuato, suturæ marginibus subincrassatis; semu- nibus sublamellato-rugosis lamellis continuis. ©. Maio-Jul. In ruderatis et secus vias, in cultis et inter segetes, tantum in regione Medi- terranea obvium , ex hortis sæpius aufuga et forsan in ditione floræ nostræ non vere spontaneum. — Med. C': Bône (Duk.).— A": Aloer (Barr.), Bou-lsmaël ( Claus.) ; Fort-National (Lx); in faugibus Cfa! ; Aumale (Ghar.). — 0° : Mostaganem (Bal.), Oran (Lefr.): Union-du-Sis (Dur.). — MAR. Mesfioua (Ball Spuc. ). In Lusitania, Gallia occidentali et australi, Corsica, Italia, Græcia, Tauria; Mesopotamia, India; insulis Maderensibus et Ganarus. RANUNCULACEZÆ. — DELPHINIUM. 45 2. D. Orientale J. Gay in Desm. Cat. Dord. 12 [18h40], et in Gren.et Godr. Fr. 1, 47 excl. syn.; Coss. in Bull. Soc. bot. IT, 304 ; Boiss. Or. [, 79. — D. Ajacis Bouché in Bot. Zeit. [1843] 26 in annot.; Ledeb. Ross. T, 58 non L. — D. Bithynicum Griseb. Rumel. 1, 320. — Exs. Bal. Al. 1009, Choul. 203 et bis, Bill. 3805, Soc. Dauph. 26 et 2738; Loscos Arag.103 sub D. Hispanicum; Sch. norm. ex Hungaria 5; Hohen. Cauc. [1838 ] sub D. Ajacis affine; Noé Rumel. 266; Auch. As. min. 70, Bal. 1133, Bourg. Arm. 6; Ky Pers. 7. Ar. @$> H'emim «pullulans, expansus» (Reb.). Caule glabrescente vel pube crispula consperso; foliis inferioribus pe- tiolaus bi-tripinnatisectis, superioribus subsessilibus sessilibusve subpal- matim sectis, lacinis linearibus sæpe angustis; floribus violaceis, rarius roseis vel albis dense vel laxiuscule racemosis, longiuscule pedunculatis, pe- dunculo demum carpello longiore rarius æquilongo vel breviore, superne bi- “| bractcolato bracteolis longis pedunculum excedentibus; calcare flore breviore; | petali lobo medio oblongo latiusculo apice bilobo, lobis lateralibus ovato-sub- | rotundis multo longiore; carpelle pubescenti-hispidulo, lateraliter in stylum | obliquum brevem abrupte producto, suturæ marginibus incrassatis; seminibus | sublamellato-rugosis lamellis continuis. ©. Maio-Jun. | In pascuis et campis, in vervactis et incultis, rarius inter segetes, præsertim in | Planitiebus excelsis. — Med. C': Constantine (D.-J., Ghoul.). — Mont. C°: in | montibus Aurasiüs ad Medina! ; Dj. Chechar (Reb.). — Plan. C": Saint-Donat], Bir-el-Arch!, Saint-Arnaud!, Sebl:ha Bazer!, Ras-el-Ma!, Meslous (Vid.), Seuf | (Duk.); inter Setif et Batna (Guy.); Melila!, Batna! (Bal., Lefr., Duk.), inter Batna et Ksour!; Ksar Djelail (Reb.). — A: Djelfa (Reb.). — San. C: Barika (Soll.); Biskra (Jam.). In Europa austro-orientali a Banatu ad Gaucasum; Sibiria, Asia minore, Syria, Persia, India (Royle, Grill. ). EE en ES —— mm qu 3. D. pubescens DC. Fr. V, G6h1, et Syst. [, 343, et Prodr. T, 51; Gren: et Godr. Fr. 1, 46. Caule pube crispula dense cinereo-pubescente vel olabrescente; folnis inferioribus petiolatis palmatim trisectis seomentis bis sectis lobis cras- siusculis anguste linearibus rarius oblongo-linearibus, caulinis subsessi- libus; floribus pallide roseis, rarius cærulescentibus, longiuscule vel sæpius longissime pedunculatis, pedunculo demum carpello longiore vel multo longiore, supra medium bibracteolalo; calcare flore subduplo longiore; petal lobo medio parvulo triangulari apice emarginato vel subbilobo lobos laterales ovato-subrotundos plus minus excedente; carpello pubescente vel glabro, in Stylum longiusceulum producto; seminum lamellis amplis continuis margine plicato-sinuatis sursum imbricatis. ©. Maio-Jul. Var. «. pubescens. — Exs. Bill. Gall. 3005. Caule sæpius humili vel 2-3 decim. longo, dense cinereo-pubescente, sæpius confertim ramoso; floribus remotiusculis; carpellis dense pubescentibus. AG RANUNCULACEZÆ. — DELPHINIUM. In pascuis et arenosis Planitierum excelsarum australiorum et in regionis Sah rensis parte confini rarissimum. — Plan. À: inter Djelfa et Laghouat (Reb.). = Sah. C': Biskra (Bal.). | In Gallia australi et Pyrenæis Hispanicis. Var. 8. dissitiflorum. — Exs. Kral. Tun. 25. Ar. (949) Repuig, Requiq «gracilis, tenuis» (Prax, Coss.). | Caule sæpius elato, ramis remotis; floribus dssihis; carpells sæpius parce pubescentibus slabrisve. | In pascuis, in incultis arenosis vel arenoso-calcareis apricis, in Planitiebus ex> celsis et margine contermino regionis Saharensis. — Plan. C': Ain-Tamagra (Reb.). — A°: Dj. Tai, Harmela prope Bokhari (Lx), Ain-Oussera!, Mesran Lx Djelfa, Ouled Sahari (Lx), Ain-eElbel}, Sidi-Makhelouf!, etc. — Of: Timetlas El-Maï!, Ain-Sfissifa, Ogla Beida ; Ain-ben-Khelil! ; Dj. Ttima, Khadra!, ELMacta! Bou-Alem!, etc.— Sah. C°: Ain El-Hadjar, Ain-el-Hamia (Soll.); Biskra! (Jam., Bal.); Zaoutet-Rihab (Zick.), Bir Mouitla (Reb.). — A°: inter Baniou et Bou-Saada (Reb., Lx), Bou-Saada (Reb., Soll.); Grar-el-Ahmra!, Laghouat! (Reb.), Tudjez moul!, Ain-Madhi!, Daïa Ras-el-Chaabl. — Of: Gour Segoueur!, Brezina!, EE Abiod-Sidi-Cheikh!, Arba-Tahtani!.Chellala-Dahrania!, Asla!, Tyout!, Ain-Sefissifa ! — TUN. Vadour, in pascuis Beni Zid prope Dj. Aziza (Kral.). In Hispania central. Oss. D. pubescens var. dissiiflorum carpellis parce pubescentibus glabrisve ad D. Consolidam L. accedit, sed differt ramis longioribus magis divergentibus, fo- lorum multomapis dissectorum lobis angustioribus crassiusculis, floribus mino- ribus pallide roseis rarius cærulescentibus, lobo medio petali parvulo trianoulart, non oblongo. 4. D. Mauritanicum Coss. ap. War. PI. Alo. exs., et in Bull. Soc. bot. XXVIF, 68, et Tustr. AU. 7,t. 3.— Exs. Bourg. Ale. [1856], Choul. 501 sub D. pubescens, War. 2 et in Soc. Dauph. 670. Caule pube brevi crispula obsilo superne immuxtis pis longioribus glan- dubgeris ; foliis palmatim trisectis segmentis bis vel ter palmatisectis lobis linearibus vel anguste linearibus, caulinis subsessilibus; floribus pallide roseis vel violaceis, laxe racemosis, pedunculo flore breviore carpellum de- mum subæquante, ad medium bibracteolato; calcare subarcuato flore sub- duplo longiore; petali lobo medio lato truncato in dentes duos breves emar- ginato lobis lateralibus ovato-subrotundis superato ; earpello oblongo a latere compressiusculo, pubescente immixtis pilis longioribus glanduligeris, abrupte in stylum longum producto; seminum lamellis amplis in squamulas plicato-divisis sursum imbricatis. ©. Maio-Jul. Inter segetes, in arvis et vervactis, in regione Mediterranea montosa et Plani- tiebus excelsis contiouis provinciæ Oranensis. — Med. 0°: Sidi-bel-Abbes (Lelfr., War.), Hamarna (Lefr.), Tenwra, Magenta (War.); Tlemcen (War.), Mansourah RANUNCULACEZÆ. — DELPHINIUM. 47 ne nul a Oss. D. Mauritanicum seminum fabrica juxta D. rioidum DC. (Syst. 1, 34h, et | Prodr. J, 52; Deless. Je. I, t. 59; Boiss. Or. [, 82. — D. exsertum DC. Syst. I, | 345, et Prodr. I, 52; Deless. Le. I, t. 53), D. glandulosum Boiss. et Huet (in | Boiss. Dragn. Or. ser. 2, v, 11, et Or. I, 80) et D. Cappadocicum Boiss. (in Ann. se. nat. sér. 2, XVI [1841] 367, et Or. I, 81.— Exs. Auch. Cappad. 74, | Ky Cc.-Kurd. h16 sub D. hispidum) collocandum, sed notis plurimis et præ- | sertim petali forma eximie distinctum, nempe in D. rivido, D. olanduloso et D. Cappadocico petali lobus medius profunde bifidus lobos laterales subæquat vel | excedit. Sect. IL. DezrniNezzum DG.— Planie annue , rarius perennes. Petala 4, libera, duo superiora utraque in calcar produeta, inferiora sæpius longe et tenuiter unguiculata. Garpella sæpius 3. Semina subglobosa circumcirca lamellata lamellis sursum imbricats, lamella interiore introflexa eupulam profundam cireumvallante. 5. D. peregrinum L. Sp. 749; Gren. et Godr. Fr. [, 47. Planta annua; foliis radicalibus inferioribusque petolatis, palmatim se- mel vel bis sectis, laciniis late linearibus linearibusve, caulinis brevius pe- liolatis 3-partitis laciniis indivisis vel in lacinulas 2-3 divisis, superioribus sessilibus sæpissime ad laciniam indivisam redactis; pedunculis brevissimis vel longiusculis, ad tertiam partem superiorem vel ad apicem bibracteo- latis; floribus cæruleis, sordide albidis colore viridi vel cæruleo suffusis, imo interdum ochroleucis; calcare flore duplo rarissime vix longiore; petalis lateralibus longe vel longissime unguiculatis, limbo ungue bre- viore rarius longiore, oblongo, obovato suborbiculatove, apice interdum emarginato, basi attenuato subrotundo vel cordato; carpellis glabris, pubescentibus vel hirtis, oblongis subteretibus, torulosis, pos “a longrusculis, vix divergentibus 7 superne épais in stylum oracilem EE cul attenuatis. @. Maio-Auo. Var. o. drum. — D. peregrinum auct. plur.; FL. Græc.t. 506; Boiss. Or. I, 87. — D. virgatum Poir. Encycl. Suppl. Il, 458.— D. junceum DC. Syst. 1, 349, et Prodr. I, 52; Rchb. Ic. IV, t 68, f. 4672. — D. nanum DC. Syst. L, 349; Boiss. Or. I, 87. — D. Bovei Dene in Ann. se. nat. sér. 2, [V, 356. — Exs. Welw. Lus. 194; Sieb. Dalm. 155, Peit. 134; Heldr. Græc. norm. 120; Ky Syr. 227 et 261; Bourg. Lyc. 9; Ky Kurd. 350. Petalorum lateratum limbo ungui subæquilonso vel breviore sæpius obovato vel oblongo, rarius suborbiculato , inferne attenuato. In Algeria non obvium. L In tractu Mediterraneo australi Europæ a Lusitania ad Possiam australem diffu- sum, necnon in Asia minore, Syria et Palæstina. AS RANUNCULACEZÆ. — DELPHINIUM. Var. B. halteratum. — D. halieratum Sibth. et Sm. Græc. VI, & 507; Rchb. Ie. IV, £. 68 f. 4672; Boiss. Or. 1, 86. — D. peregrinum Poir. Voy. 180 ; Desf. Ail. T, 496. — D. ambiguum Desf. Al. 1, ha7 an et L?; DC. Prodr. I, 52.— Forma floribus intensius cæruleis, densius racemosis: D). cardiopetalum DC. Syst. T, 347. - D. pracile DC. Syst. 347; Moris Sard. I, 60.- D. tribracteolatum DC. Syst. T, 350. — D. longipes Mons Sard. 1, 59. — D. venulosum Boiss. Or. I, 86. — Exs. Bové Al. [1839], My 122, Bal. 650 et 651, Bourg. [1856], Bill. 4oo1, Par. 7, Soc. Dauph. 669; Kral. Tun. 4 et ha; Bourg. Hisp. 15, 530, 2311 et 2356; Sch. Gall. 807 et bis, Bill. 311 et 3806, Puel et Maille FI. loc. 1, 116 et 201, Rel. Mall. 182; Heldr. Græc. norm. 120. Ar. (949) Roguig , Requig «gracilis, tenuis» (Lx). Petalorum lateralium limbo ungue breviore suborbiculaio rarius oblongo, sæpius basi truncatlo vel cordato, apice integro vel subretuso. In pascuis et collibus incultis, in arenosis, in ruderatis et vervactis, in arvis et inter sepetes, in palmetis. «In Barbaria» (Desf. A1. sub D. ambiguum), «inter segetes» (Desf. Al. sub D. peregrinum), «prope Sfax in arenis» (Desf. A1. sub D. pereorinum var.). — Med. C°. — A7. — 07. — Mont. C': D}. Mahouna!, Dj. Chettabah, Dj. Sao (Reb.), Dj. Bou-Cherf (J. Reb.), Azb-Ellaguen (Par. ); Dj. Guerioun (Lx); Dj. Maadid (Lx). — Plan. C° : Atmenia, Oued Dekri (Reb.), Saint-Arnaud!, Setif (Soll., Duk.), Ain-Arnat, Bordj-bou-Areridj, Medjez (Reb.); Baina!, Lambèse!. — A°: in valle Oued Chelif superiore (Deb.), Bou-Ghesoul!, Guelt-el-Settel!, in ditione Zahrès!, Djelfa (Reb.). — O? : Timetlas!, El-Mai (War.); Géryville, Khodeur, Ain-Melah (War.).— Sah. C' : EEKantara !, Biskra! — TUN: Carthage (Rx), Tunis (Kral., Rx), Oued-Zergua (Rx), Dj. Zaghouan (Kral.), Sfax (Desf., Esp.), insulis Kerkenna (Esp.), Nadour, insula Djerba (Kral.), Gafsa (J. Reb.). — MAR. Oued Ibn-Hanech prope Tetouan (Ball), Tanger (Schousb., Salzm., Webb, BL); Jmtouga (Hook. et Ball); Dj. Amsiten, Dj. Bouachfal, D. Tihlatin, Dj. Ghat, Dj. Ouensa, Dj. Afougueur ({br.); Mogador (Brouss.), Agadir (herb. Hook.), frequentissimum in imperio Maroccano austro-occidentali ad mert- diem Agadir (Mard.). In tractu Mediterraneo Europæ toto a Lusitania ad Rumeliam et Gaucasum; Asia minore, Syria et Palæstina ; insula Madera. Var. y. macropetalum. — 1). macropetalum DC. Syst. I, 350, et Prodr. Ï, 53; Deless. le. Ï,t. 56. — Forma petalis superioribus et inferioribus emarginalis : D. obcordatum DC. Syst. I, 350, et Prodr. I, 53. Petalorum lateralium limbo amplo ungue sæpius longiore oblongo- vel obo- vato-suborbiculato basi rotundato vel attenuato, apice integro vel emarginato. In ruderatis, vervactis et incultis. — Mar. Mogador (Brouss., Schousb. , Lowe, Bal., Hook. et Ball), Chtoula (Mard.). ne imperio Maroccano hucusque tantum observatum. Oss. Plantæ omnes supra enumeratæ, et ab auctoribus plurimis a D. peregrino separalæ, ad hanc speciem e speciminibus innumeris rite examinatis referendæ vi- no RE D —— RANUNCULACEÆ. — DELPHINIUM. AY | dentur, nempe notæ ex habitu et indumento ac petalorum inferiorum et carpello- rum forma admodum variabiles. G. D. Balansæ Boiss. et Reut. in Boiss. Diagn. Or. ser.2, v, 123 Coss. Jlustr. All. 8, t. 4. — Exs. Bourg. Ale. [1856], Kral. 1; Soc. Dauph. Mar. 1489. Caudice indurato sublignoso multicipite caules plures floriger os et foliorum | radicalium Jasciculos nanlles edente; caulibus laxe cæspitosis, ascenden- | tibus erectisve, pube deflexa adpressa tenuissime pubescentibus; foliis radicalibus inferioribusque longe petiolatis palmatim bis vel ter partitis, lacinüs late linearibus vel oblongo-linearibus, caulinis brevius petiolatis in lacinias 3-5 indivisas vel iterum partitas sectis, superioribus sessilibus- sæpissime ad laciniam unicam redactis; peduneulis flore brevioribus, ad tertiam partem superiorem bibracteolatis; floribus pallidis colore viridi et cæruleo suffusis, rarius cæruleis; calcare recto vel subarcuato, flore duplo longiore; petalis lateralibus longissime unguiculatis, imbo ungue bre- viore ovato-suborbiculato basi rotundato vel subcordato; carpellis parce el adpresse pubescentibus, oblongis subteretibus, torulosis, breviusculis, su- perne subdivergentibus, in stylum gracilem longiuscule attenuatis. 2L. Maio-Aup. In præruptis saxosis et rupestribus præserlim calcareis regionis Montanæ etiam _ superioris, in montibus Planitierum excelsarum et partis confinis regionis Saha- rensis. — Mont. C°: Dj. Tababor! (Perr., Lx); in faucibus Biban ad Bab-Sohir (Char., Lx). — A°: in montibus Dyurdjura (Lx): Agouni-Bouchen (Lx), Ait Ouaban (Deb.), Tizi Djaboub (Thev.); montium Ouaransenis in cacumine Sidi-Amar ! (Perr.); Dj. Senalba (Reb.). — 0: Dj. Ksel (War.). — Plan. CG: Lambèse ubi primum detectum (Bal. [1853]). — A": Djelfa (Reb.). — Sah. À: in ditione Hodna : Dj. Kerdada, Oued El-Halle, Oued El-Anoug (Reb.); Dj. Milogh! (Par). — MAR. In convalle Aù Mesan supra Arround ad 2400 m., Dj. Tezah ad 2300- 2500 m. (Ball), Dy. Afougueur, Dj. Ouensa (Ibr.); in nie Tazerouall et Isst- ghiwar (Mard.). Algeriæ et imperio Maroccano peculiare videtur. Sect. [IT Decpurnasrrum DC. — Plantæ perennes. Petala 4, hbera, duo su- periora ulraque in calcar producta, anferiora sæpius bifida intus piloso- barbata. Carpella 3-5. Semina cireumeirea lamellato-rugosa vel lamel- lata lamellis interdum in papillas paleiformes divisis, vel triquetra ad angulos alata. 2. D. pentagynum Lmk Encycl. Il, 264; Desf.! Au. 1, 427, t. 111; DC. Syst. 1, 354, et Prodr. 1, 54; Brot. Phyt. t. 78. — D. Lusitanicum, glabrum, Acomiti folio Tourn. Inst. 426. — D, emarginatum Presl Del. Prag. 6, et Sic. 25 excel. syn.; Guss. Syn. II, 28.— Exs. Bové Al. [1839], Jam. 4, My 235, Bal. 10 et 575, Choul. 4o2, Soc. Dauph. 2739; Kral. Tun. 22 ; Boure. Hisp. 16 et 1005. Caudice incrassato-subtuberiformi; caulibus plus minus molliter villo - h 90 RANUNCULACEÆ. — DELPHINIUM. sulis glabrescentibusve, superne interdum velutino-planduhferis; folus radicalibus inferioribusque longe petiolatis, sæpius amplis suborbiculatis palmatim 5-7-partitis, lobis obovatis cuneatisve rarius oblongis inciso= serralis, superioribus subsessilibus in lacinias lineares partitis sectisves summis ad laciniam linearem indivisam redactis; floribus magnis, intense cæruleis vel cæruleo-violaceis, in racemum laxe dispositis, longiuscule pe= dunculatis peduneulo ad medium vel supra medium bibracteolato; caleare flore longiore; petahs inferioribus unguiculatis, limbo intus longe piloso= barbato ad medium bifido lobis inæqualiter oblongis margine exteriore ciliato sæpius subsinuato; carpellis 3-5, junioribus pubescentibus vel velutino-subtomentosis, adultis sæpe glabratis; seminibus obovoideis subtrigonis, dense papillatis papillis longis hyalinis paleiformibus. 21 Maio-Jul. In pascuis, collibus incultis, dumetosis . sylvaticis, rupestribus et convallibus « Algeria inter segeles» (Desf. At). — Med. C7. — A7, — Of. — Mont. C*: Dj: Edough (Lx, Reb., Duk.), Dj. Soao (Reb.), Dj. Mahrouf !, Dj. Tababor!, Dj: Achouaou (Doùûm. et Gaut.); Dj. Oum-Settas!; Dj. Tougour!. — A": Aït Ouaban (Mar., Deb.}, Tize Djaboub Thev.); Dy. Beni-Salah (Lef.); Dj. Dirah (Char. ); Te= niet-el-Haad!, Dj. Ouaransenis!, — Plan. À’: El-Khachem (Par.). — 0°: Tiaret (Deb.), in oropedio Sersou (Rx); Tafraoua (War.). — TUN. Enchir-Slira, Bordj-Toum (Rx), Dj. Zaghouan (Kral., Tchih.). — MAR. Tanger (Schousb.); Mogador (Brouss.), D. Hadid (Brouss., Bal.). In Europæ tractu Mediterraneo occidentali australiore : Lusitania , Hispania aus- trali et Sicilia. Sect. IV. Srapursacria DC. — Plante annuæ. Petala 4, inferne tantum coalita, duo superiora utraque in calcar producta, inferiora intus m- berbia. Carpella 2-3. Semina pauca, trigona, reticulato-foveolata. 8. D. Staphysagria L. Sp. 550; FI. Græc. t. 508; DC. Syst. I, 363, et Prodr. I, 56; Rchb. Ie. IV, 1. 69, f. 4674; Koch Syn. 25; Gren. et Godr. Fr. I, 49; Boiss. Or. I, 9h. — Staphysagria macrosperma Spach Vég. phan. VIT, 348.— Staphysagria Fuchs Hist. 784 ic. — Exs. Salle Ale. 101, Choul. sér. 2, 8013 Bourg. Gall. [1850 |; Kral. Cors. 462; Pett. Dalm. 135; Bourg. Can. 428 et 1231. Ar. &l»2g4e Mioubradÿ ; ep Mioufazed) (Lecl.); Ja CA) Zebib-ed- Djebel «uva passa montis» (Mey.). - Semen : Al Cas H'abb-er-Ras «semen ca- pitis» (Lecl., My, etc.). ° Caule sæpius elato, molliter villoso; foliis amplis, palmatim 5-5- fidis, lobis indivisis vel 2-3-lobis; bracteis oblongis linearibusve indivisis vel inferioribus 3-5-fidis; floribus cæruleis, sæpius laxe racemosis, longe pedunculatis, peduneulo basi bibracteolato; calcare obtuso, floris quartam partem subæquante; petalis inferioribus obovato-cuneatis inæquilateris inferne sensim altenualis; carpellis ovatis subturgidis a latere compressiuseulis, RANUNCULACEÆ. — DELPHINIUM. ACONITUM. pl | abrupte et valide rostratis; seminibus maximis, foveolato-subtessellatis. ©. | Apr.-Jun. In pascuis el colhbus, in terra mobili, in dumetosis et sylvaticis montosis. — Med. (°: Dj. Nador (Lx), Dj. Mecid prope Constantine (Ghoul. ); in valle Oued | Sahel (Par.). — A°: Fort-National (Lx), in ditione Wechtra! ; in valle Oued El- Kebir! prope Bhdah (My, Lef.), Blidah (Bové, D.-J., Claus.), in faucibus Chffu! | (Salle). — 0": ad ruinas Honcin inter insulam Rachgoun et Nemours (Krém.). In Europæ tractu Mediterraneo toto a Lusitania ad Græciam; insula Rhodo, | Asia minore; insulis Canarts. Oss. D. Requien DC. (Deless. Ze. T, t. 63) D. Staphysagriæ affine sed abunde differt bracteolis infra medium, non ad basim pedunculorum insertis, calcare flore vix breviore, petalis inferioribus late obovato-suborbiculatis in unguem contractis, semimbus multo minoribus dense granulatis obseurius alveolato-subtessellatis. — D. pictum DG., e speciminibus eultis tantum notum, bracteis ad basim peduncu- lorum insertis propius ad D. Staphysagriam accedit et tantum differre videtur racemo densiore, peduneulis brevioribus, calcare longiore, petalis inferioribus late obovato-suborbiculatis. + D. sylvaticum Pomel Nouv. mat. 382. 41. ACONITUM. Aconitum Tourn. Inst. t 239 et 240; L. Gen. n. 682; DC. Prodr. 1, 56; Endl. Gen. n. h397; FI. Par. 25; Benth. et Hook. Gen. I, 9. Calyx 5-sepalus, sepalis petaloideis deciduis vel marcescentibus, inæ- qualibus , superiore galeato, Tateralibus quam inferiora latioribus. Petala parva, duo superiora sepalo superiore recondita nectarifera longe filiformi- unguiculata apice cucullata cucullo reverso in calcar arcuatum vel involutum producto, inferiora 3 minima vel obsoleta. Carpella 3-5, libera, plurio- vulata, dehiscentia. Semina rupIs elevatis sublamellata. Plantæ perennes. Folia alterna, palmatim partita vel secta. Flores majusculi, sæpius cæ- rulei vel ochroleuci, in racemos vel in paniculas dispositi. 4. A. Lycoctonum L. Sp. 750; DC. Syst. I, 369, et Prodr. 1, 57; Koch Syn. 27; Gren. et Godr. Fr. 1, 50.— À. Vulparia Rchb. Ie. IV, t. 80, f. 4681.— À. Atlan ticum Coss. nd. Marocc. in Bull. Soc. bot. XXIT, 51.—Exs. Fellm. Lapp. 12 ; Rchb. Germ. 2276 sub A. Moldavicum; Bill. Gall. 310, Sch. norm. 413, Rel. Maill. 32 ; Bourg. Sabaud. 15; Bourg. Alp. mar. [1861]; Bourg. Hisp. 2355 ; Hohen. offic. 57. — Var. Gaule, foliis floribusque dense velutino-pubescentibus, nine pubescentibus : À. Pyrenaicum DC. Syst. L, 368; Rchb. Ie. IV, t. 78, f. 4678.— À. Lamarckü Rchb. Tllustr. Acon. t. 55.-— À. Lycoctonum var. Pyrenaicum Ser. in DC. Prodr. 1, 57.— Exs. Endress Pyr. [1831]; Bill. Gall. 1602, Bourg. Pyr. [1856]; Bourg. Pyr. Hisp. 91. Caudice crasso, carnoso; caule elato, angulato, superne ramoso ramis patulis; foliis amplis, inferioribus longe petiolatis, in lacinias 5-7 latas profunde inciso-dentatas palmatipartitis; floribus ochroleucis, in racemos elongatos dispositis; sepalis deciduis, superiore galeato erecto elongato cylin- li 52 RANUNCULACEZÆ. — ACONITUM. PÆONIA. draceo apice obtuso, inferne dilatato et externe in rostrum acutum pro> ducto; petahs superioribus erectis, cuculh integri vel emarginati calcare ar cuato-subinvoluto vel circinatim involuto; carpellis 3, (in nostro) glabriss staminum filamentis inferne membranaceo-dilatatis; seminibus obtuse trisonis, rugoso-sublamellatis. 2£. Jun.-Jul. In sylvaticis et herbidis, in convallibus regionis Montanæ. — MAR. In monte et in valle Ouensa (Ibr.). In Europa etiam septentrionali, in media et australi monlicola; Sibiria. Oss. Planta Maroccana, quam primum e speciminibus junioribus speciem pro= priam habueram, e speciminibus adultis ad À. Lycocionum referenda. — A. Orien- tale Mill. (Rchb. ustr. Acon. t. 59; Boiss. Or. Ï, 95), in Caucaso et Georgia Caucasica crescens, ab À. Lycoctono tantum düiffert sepalo galeato angusliore in ferne haud dilatato et rectissime ut videtur tanquam varietas a cl. Regel (/nd. Petrop. [1861] 41) habitum. TRIBUS V. PÆONIEZÆ DC. Æsivatio imbricata. Corolla e petahs repularibus sæpius amplis com- posita. Carpella definita (2-7), disco carnoso inferne cincta, pluriovulata, dehiscentia (Tolliculi). — Plantæ perennes. Folia alterna. 42. PÆONIA. Pæonia C. Bauh. Pin. 323; Tourn. Inst. t. 146; L. Gen. n. 678; DG. Prodr. I, 65; Endl. Gen. n. 4804; Benth. et Hook. Gen. I, 10. Sepala 5, herbaceo-subfoliacea, inæqualia, persistentia. Petala 5-10, ampla. Stamina plurima. Carpella 2-7, disco carnoso inferne cincta, pluriovulata, primum subcarnosa, demum coriacea dehiscentia. Plantæ perennes, caudice crasso. Folia allerna, ampla, semel vel bis ternalim secta. Flores speciosi maximi, (in nosiris) rosei vel purpureï. 4. P. corallina Retz Obs. ut, 34; Boiss. Or. I, 97. Foliis radicalibus caulinisque bis trisectis, superioribus semel trisectis vel ad segmentum terminale redactis, segmentis subtus pallidioribus gla- bris pubescentibusve, rarius glabris glaucescentibus, oblongis vel ovato- oblongis interdum ovato-suborbiculatis, integris, distinctis plus minus petiolatis, rarius ima basi confluentibus, terminali basi cuneato; floribus plus minus intense roseis; carpellis disco carnoso ima basi cinctis, sub- erectis, divergentibus vel divaricatis, rectiusculis vel plus minus areuatis, tomentosis glabrisve; seminibus rubro-corallinis. 2L. Var. a. corallina. — P. corallina Retz, I. c.; Willd. Sp. Il, 1221; Engl. Bot. t. 1513; DC. Syst. 1, 388, et Prodr. 1, 65; Koch Syn. 28; Rchb. Je. IV, t. 128, f. 4745; Bert. It. V, 395; Gren. et Godr. Fr. I, 52. — P. officinalis var. B. mascula L. Sp. 7h. — Exs. Rel. Maill. Gall. 372 et De Foliorum seomentis amplis, Re distinctis sGblatis rarius subses- (0) P RANUNCULACEÆ. PÆONIA. 53 “| silibus vel confluentibus, subtus pallidioribus plabris; carpellis 3-5, rarius », | mediocribus, tomentosis, rectiusculis suberectis vel subarcuatis diversentibus. | In ditione floræ nostræ non visa. | In Gallia centrali, Bavaria, Austria, Styria, Croatia, Italia septentrionali, Dal- | matia, Monteneoro, Serbia, Tauria, Gaucaso; Asia minore. | Var. 8. Broteri. — P. Broteri Boiss. el Rent. Diagn. Hisp. k; Boiss. Voy. suppl. 71h; Willk. et Lange Prodr. Hisp. IT, 975. — P. officinalis Brot. Lus. Il, 299 non L. — P. lobata Boiss. Voy. 14 non Desf. — Exs. Welw. Lus. cont. 3, Bourg. 1755; Willk. Hisp. [1845] 1151, Bourg. 18, 531, 2354 et [1854]. Foliorum segmentis minus amplis, terminalibus distinctis brevius petiolatis sessilibus vel confluentibus, subtus glaucescentibus glabris ; carpellis 2-5, me- diocribus vel maximis, tomentosis, divergentibus rectiusculis vel divaricatis arcuato-recurvis. In ditione floræ nostræ non visa. In montibus Lusitaniæ et Hispaniæ. | Var. y. Corsica. — P. Corsica Sieb. PI. Cors. exs.; Tausch in Flora [1 828] 88. — P. co- rallina var. fructibus glabris Cambess. Enum. Bal. in Mém. Mus. XIV, 205. — P. Cam- bessedi Willk in Wüllk. et Lange Prodr. Hisp. III, 976 in annot. — Exs. Sieb. Cors. ; Bourg. Bal. [1869 |. Fohorum segments parum amplis, terminalibus distinctis petiolatis rarius subsessilibus, subtus glabris sæpe purpurascentibus; carpellis 3-7, medio- cribus, glabris nitidis, divergentibus rectiusculis vel divaricatis subar cualis. In ditione floræ nostræ non visa. In insulis Balearibus et Corsica. Var. d. coriacea. — P. coriacea Boiss. El. n. 6, et Voy. 14, t. 3; Wallk. in Willk. cl Lange Prodr. Hisp. IT, 976 excl. plant. Alger. — Exs. Willk. Hisp. [1844] 175, Bourg. 17 et 1005 a, Pedro del Campo ed. Bourg. [1852] 1, Porta et Rigo [1879] 862 Foliorum seomentis amplis vel amplissimis, terminalibus distinctis pelio- latis, subtus glabris glaucis; carpellis 2 rarius 3, mediocribus vel maximis, glabris cæsio-pruinosis, divaricatis subareuatis. — Maio-Jun. In herbidis et sylvaticis montium editiorum. — MAR. In montibus ditionis Demnat: Dj. Tahallati, Dj. Tihlatin (Ibr.). In Hispaniæ australioris montibus excelsioribus. Var. e. Russi. — P. Russi Biv. Surp. rar. Man. w, 12 ; DC. Prodr. I, 66; Guss. Syn. Il, 26; Gren. et Godr. Fr. I, 52 ex parte; Coss. PI. crit. 5o in annot. — P. corallina var. pubescens Moris Sard. I, 64, t. 4, — Exs. Mab. Cors. 102; Huet Sic. [1855 |; Auch. As. min. ho19. | Foliorum seomentis sæpius amplis vel amplissimis, terminalibus distinctis sæpius longe petiolatis, subtus pubescentibus pallidioribus; carpelhs 9-5, 54 RANUNCULACEÆ. — PÆONIA. maonis vel maximis, tomentosis, divergentibus rectiusculis vel divaricatisl subarcuatis. In ditione floræ nostræ non visa. In Corsica, Sardinia, Sicilia, Græcia; Asia minore, Syria, Persia. Var. €. Atlantica. — Exs. Kral. Alp. 99. Ar. Gala re Aoud-ec-Calib «lionum crucis» (Lecl.); >lola. | vel Dal Ardjaouan (Lecl.), a voce Persica Ole Arghaouan, « purpurea, purpurascens»; Aa9l9 Faounia «Pæenia» (Lx); Al 2,9 Ouerd-el-Hamir « Rosa asinorum » (Lecl.); se Gb) Roumman-echi-Chadi «granatum simiarum» (Lx). - K4s. cilejts 9145 Taroummant Guiddaoun «pranalum simiarum» (Lx, Mey.); cobe;ls | 91845 Taroummant Guidaoun (Par. ); 91845 als Teffah" Guiddaoun «malum simiarum ». Loliorum segments amplis vel amplissimis, terminalibus disuinctis sæpius longe petiolatis, subtus pubescentibus pallidioribus; carpellis sæpius 2 , maxi- mis, glabris cæsio-pruinosis, divaricatis subarcuatis. — Maio-Jun. In pascuis, in dumetosis et sylvaticis regionis Montanæ mediæ et superioris. —* Mont. C° : in sylvis ditionis Beni Foughal! (Perr., Lx), Dy. Tababor! (Perr., Ex, Kral.), Dj. Babor! (Lx, Reb.), Adghar-Amellal! (Doûm.), Adghar-Yousef ubi pri- mum. reperta (Schousb. fil. [maio 18492], Schreiner), Tizi-Ousaka, Sidi-Tallout (Par.). — A? : Agouni-el-Haoua in ditione Ait Daoud (Lx), Azib-Beni-Koufi (Thev.). Alveriæ peculiaris ut videtur. Oss. Pæonie grepis P. corallinæ et P. officinalis inter se nimium affines et sæ- pius æore delimitandæ, nempe tantum differunt foliorum seomentis plus minus amplis glabris vel pubescentibus distinctis vel superioribus confluentibus, petalis plus minus intense rubris roseis albido-ochroleucis vel albis, carpellis 2 vel 3-7 me- diocribus. magnis vel maximis brevibus vel elongatis rectiusculis vel plus minus arcuatis suberectis divergentibus vel divaricatis tomentosis vel glabris, scilicet notis frequenter variabilibus ideoque minoris momenti. — A P. corallina tanquam va- rictates vix distinguendæ videntur : P. triternata Pall., P. Daurica Anders., P. Waut- manniana Lindi. (Bot. Map. ser. 3, XXXVIIT, t. 6645), P. decora Anders. (Exs. Ky Cypr. [1869] 701 sub P. corallina), P. obovata Maxim. (Prim. Amur. 29). — P. corallina a P. peregrina Mill. ( P. villosa Desf. Cat. hort. Par. [1804] 126. — P. arietina Anders. — P. mollis Anders. — Exs. Rchb. Germ. 1290 sub P. pubens; Bill. Gall. 3305 ; Huet It. 257 sub P. paradoxa; Bourg. Armen. 5; Hohen. off, n. 466. — Var. carpellis glabris : P. pereprina var. leocarpa Coss. ap. Bourg. PL. Hisp. exs. 894, 2353, et PI. crit bo et 93. — P. microcarpa Boiss. et Reul.) præsertim distmguitur foliorum seomentis latioribus terminalibus eum lateralibus non confluen- üibus vel rarius ima basi confluentibus, non longe vel longissime confluentibus, carpellis sæpius magis divergentibus vel divariealis, sed specimina quasi.intermedia et dubia interdum occurrunt (confer plantam e Græeia in Parnasso [Heldr., 1852}, et e Cilicia [Ky, 1859, n. suppl. 743]) et P. Bannatica Rochel (Rchb. Je. IV, 199, Ê 4741 c.— P. promiscua Tausch in Rehb. Ze. IV, &. 126, F. A74o.-— Exs. BERBERIDEZÆ. 55 | Rchb. Germ. 1986) transitum mamifestum inter duas plantas præbet. — P. LS Es valde proxima P. officinali L. (P. officinalis var. « feminea L. Sp. 747. - | P. offcinalis Rchb. Ze. IV, €. 197, Ê. 4743. — Exs. Rchb. ex Italia 2480; Hohen. off. 465), ad quam a Linnæo P. corallina tanquam varietas B mascula refertur | (L. Sp. 747), et tantum et vix distimcta foliis subtus pubescentibus, non glabris, | petalis sæpius minus amplis minus intense rubris, carpellis divergentibus vel diva- { ricatis plus minus arcuatis, non suberectis vel vix divergentibns rectiusculis vel | vix arcuatis. IX BERBEREDE ZX. | Bersermeæ Vent. Tabl. II, 83; DC. Syst. Il, 1, et Prodr. 1, 105; Endl. Gen. 851 ; FI. Par. 27; Benth. et Hook. Gen. I, Lo; Dene et L.-M. Bot. 375. Flores hermaphroditi, regulares, æstivatione imbricata. — Calyx h-6-sepalus, sepalis liberis, petaloideis deciduis, dupliei serie dispo- sitis, interdum bracteis 2 vel pluribus suffultus. — Petala sepalis nu- mero æqualia vel dupla, hypogyna, libera, decidua, biseriata, regularia plana vel seriei interioris cucullato-subbilabiata, sæpe basi intus glandulis 2 prædita vel quando cucullato-subbilabiata extus in calcar nectariferum producta. — Sfamina petalis numero æquaha et opposita, hypogyna, libera. Filamenta brevia, sæpe irritabilia. Antheræ bilobæ, lobis adnatis, lobo utroque valvula membranacea a basi sursum soluta exlus dehuscente. — Ovarium hberum, e carpello umico conshtutum, uni- loculare, sæpius subobliquum, bi- vel pluriovülatum. Ovula reflexa, e fundo loculi erecta vel in placenta ventrali biseriata ascendentia. Stylus terminalis, quandoque brevissimus vel subnullus ; stigma sæpius crassum, suborbiculato-peltatum. — Fructus mono-oligospermus, bacciformis, vel capsularis siliquiformis bivalvis valva dorsali decidua ventrali placentifera persistente. — Semina erecta vel horizontalia, testa crustacea vel membranacea, raphe sæpe præeminente arillæformi. Embryo rectus vel subincurvus, majusculus minutusve, in ax vel ad basim albuminis copiost carnoso-cornet situs; radicula hilum spectans. Frutices vel plantæ herbaceæ. Folia alterna sæpe fasciculata, aut ommia vel ple- raque radicalia , simplicia dentato-spinosa integrave, vel impar I-pinnata foliolis sæplus dentato-spinosis, in fruticibus folia primaria sæpe abortiva in spinam mu- tata; stipulæ minutæ, deciduæ. Flores in racemos terminales vel axillares disposé, rarius solitarii. L. Berseris. — Calycis bracteolis 2-3 suffulti sepala 6. Petala 6, conformia, concava, intus ad basünm glandulis duabus prædita. Stamina 6. Bacca sæpius disperma. — Frutices foliis primariis mulatis spinost. Flores in racemos laterales dispositi. 2. Evmmenruu. — Sepala 4. Petala 8, exteriora plana, seriei interioris cucullato-subbilabiata inferne calcarata. Slamina 4. Capsula siliquiformus, bivalvis. — Plantæ herbaceæ. Folia pinnato-trisecta. i 56 BERBERIDEZÆ. — BERBERIS. Ü 1. BERBERIS. Berberis Tourn. Inst. t. 385; L. Gen. n. hhe; DC. Prodr. 1, 105; Endl. Gen. n. 18144 FT. Par. 27; Benth. et Hook. Gen. 43. 1 Ar. bit At'rar, Li At'rara einsignis, ulilis», 5 At'zar (Lecl.); 1 ga) yael Emirbäns, sus >, 3 1 Anberbaris, gas 3h pret Amberbaris « Berberis». Calycis bracteolis 2-3 suffulti sepala 6, petaloidea, concava. Petala 6, conformia, concava, intus ad basim olanduhs duabus prædita. Stamina 6, f- lamentis irritatione supra ovarium inflexis. Ovula pauca, e fundo ovarii erecta. Bacca sæpius disperma. Embryo majuseulus. Frutices ligno flavo, fohis primariis mutalis spinosi. Folia simplicia, in ramulis ex axilla foliorum mutatorum enatis fascieulata. Flores lutei, in racemos ramulos axillares terminantes disposili. 1. B. Hispanica Boiss. et Reut. Pug. 3; Willk. et Lange Prodr. Hisp. IL, 901. — B. vularis var. australis Boiss. Von. 15 excl. syn. — B. Cretica Ball Spic. Maroce. in Linn. Soc. Journ. XVI [1878], 311 non L. — Exs. Salle Al. 2, Bal. 946, Soc. Dauph. 2352; Willk. Hisp. 26, Bourg. 19 et 1013, Campo ed. Bourg. [1852] ». Ar. skbel Admamaï «cruentus, ruber» se La! Aizara (Lecl.) ; JA)! Arghis «nomen corlicis Lycii» (Lect.); nu À vel re) Kesila vel Kessila interiora floris ad latera sita dorso carpellorum opposita plerumque | latiora sæpe basi saccata rarissime subealcarata. — Petala 4, in cru- cem disposita, sepalis alterna, rarissime abortu nulla, hypogyna, li- bera, decidua, æqualia vel rarius exterlora maJora interdum radiantia, | sensim vel abrupte unguiculata, limbo integro emarginato vel bifido, æstivatione imbricata. — Receptaculum sæpius in glandulas hypogynas sessiles 2-4 rarissime 6 vel 8 vel obsoletas productum, glandulis ad basim staminum sitis. — Stamina hypogyna, 6 rarius abortu pauciora, tetradynama scihcet 2 bremora 4 longiora : breviora 2 exteriora, sepalis interioribus opposita, pelalis alterna, interdum abortu deficientia; longiora 4 interiora, æquilonga, per pari sepahs exterioribus et sinoula petalis opposita. Filamenta filiformia vel filiformi-complanata, inter- dum appendice membranacea uni- vel bilaterali sæpe dentiformi aucta, libera rarissime longiora per paria connata. Antheræ bilobæ lobis adnatis, cordatæ vel sagittatæ, rarissime connectivo apiculatæ. — Ovarium hiberum, e carpellis 2 connatis compositum, carpellis facie dor- sal sepala interiora (latcralia) et marginibus suturalibus sepala exte- riora spectantibus, placentis parietahbus, processu membranaceo-cellu- loso placentarum pseudobiloculare loculis pluri- vel pauciovulatis uniovulatisve, rarius abortu septi uniloculare et tunc funiculo basi- lari vel apicali. Ovula plicata, pendula, horizontalia, rarius erecta. Styli in stylum indivisum sæpius persistentem interdum brevissimum vel fere nullum coaliti; sigma bilobum lobis carpellorum suturis op- positis, emarginatum vel integrum. — Fructus siccus, membranaceus, coriaceus vel cartilagineo-induratus, elongatus (siliqua) vel brevis (silicula ); dehiscens, bilocularis, loculis polyspermis oligospermis vel monospermis, in valvas 2 sæpe superne unguiculo in rostro recepto appendiculatas a replo persistente e placentis et septé efformato longi- tudinaliter secedens; vel indehiscens, sæpe septo incompleto vel plane deficiente unilocularis loculo monospermo vel oligospermo, vel in locellos 2 vel plures superpositos divisus et tunc frequenter bi- vel pluriarticulatus articulis mono- vel polyspermis secedentibus vel haud secedentibus. — Semina exarillata, testa maceratione intus et extus mucilaginosa sæpe in marginem vel in alam expansa, pendula, rarius horizontalia vel erecta funiculo libero vel partim septo adnato. Albu- men nullum. Émbryo carnosus, olcosus, phcatus rarius replicatus raris- sime circinatim convolutus. Cotyledones germinatione epigeæ, sub- orbiculatæ, ovatæ vel oblongæ rarius lineares, plano-convexæ planæ vel 92 CRUCIFERÆ. longitudinaliter conduplicatæ rarius concavæ. Radicula hilo proximas nunc cotyledonum FR interiore planarum commissuram spectans et radicula ne Le dicta (o —); nunc cotyledonum facie interiore« planarum dorso incumbens et radicula dorsalis dicta (0 IDE nunc In plcatura cotyledonum longitudinaliter conduplicatarum nidulans et radicula inclusa dicta (o » ). Ë Plantæ annuæ, biennes vel perennes, herbaceæ frutescentesve, succo aqueo sæpius sapore plus minus acri. Folia alterna, rarissime omnia radicalia, petiolata vel sessilia, integra, dentata, pinnatifida, pinnatipartita vel pinnatisecta, sæpe lobo terminali majore lyrata, caulina sæpe basi auriculata; stipulæ nullæ vel ad glandulas minimas redactæ. Flores bracteis destituti, rarius bracteis foliaceis donati, in racemos simplices sæpius primum none plerumque demum élnsatos dispositi, rarissime apice pedunculorum radicalium solitarn. TRIBUS IL ARABIDEÆ. — Siliqua longa, rarius brevis, haud articulata, bilocularis, de- hiscens rarius ægre dehiscens, valvis septo æquilatis intus transversim haud septuliferis rarius subseptuliferis. Semina plura vel plurima, rarissime pauca, uniseriata, rarius bi- serlata. Cotyledones plano-convexæ. Radicula commissuralis (0 =). SugrriBus 1. EUARABIDEZÆ. — Siliqua longa, rarissime brevis, valvis apice non appendi- culatis. 1. Marrnioza. — Siliqua elongata lincaris compressa vel teres, valvis basi haud vel rarius breviter in cornu productis; stylo sæpius utrinque incrassato vel cormgero, shiymatis lobis erecto-conniventibus. Semina plurima, uniseriata. — Flores purpureo-violacet vel lividi, rarius purpurei vel albi. 2. Loncuopnora. — Siliqua brevis, subtetragona, sagiltæformis valvis basi in cornu subu- latum sursum incurvatum vel subinvolutum productis ; stylo utrinque cornigero, stig- matis lobis erecto-conniventibus. Semina in quoque loculo 3-5 , uniseriata. — Flores purpureo-violacel. . Curiranruus. — Siliqua elongata linearis, compresso-tetragona vel compressa, valvis nervo medio præminente; stigmalis lobis patentibus. Semina uniseriata. — Plantæ plus miaus pube adpressa bipartila pubescentes. Flores lutei vel albi. 4. Nasrurriun. — Siliqua linearis teretiuscula rarius compressa, aut sihcula turgrida, valvis enerviis vel tenuiter uninervis; stiomate bilobo vel subintegro. Semina irrepulariter 2-4-seriata. — Plantæ glabræ vel pilis simpliciusculis pubescentes. Flores lutei, ra- rius albi. D. Banparea. — Suiqua linearis teretiuscula, valuis nervo medio carinatis ; sligmale sub- inteoro vel subretuso. Semina uniseriata. — Plantæ glabræ. Flores lutei. 6. Aramis. — Siliqua linearis elongata, compressa, valvis planiusculis uninervus vel irregu- lariter tenuiter plurinervus ; süigmate integro vel retuso. Semina (in nostris) uniseriata. — Flores ulbi, rosei vel wiolacer, rarius subochroleucti. 7. CanDamine. — Siliqua linearis elongata, compressa, valvis planiusculis enervus vel sub- enervis sæpius elastice desihentibus; stigmate integro. Semina uniseriata. — Flores (in nostris) albi. SusrriBus 11. NOTOCEREZÆ. — Siliqua brevis, valuis apice appendiculatis. 8. Noroceras. — Siliqua lineari-oblonga, subindehiscens, valvis intus foveolato-subseptuli- CRUCIFERÆ. 93 feris, nervo carinali in mucronem corniformem producto. Semina in quoque loculo 3-5, uniseriata. — Planta inferne tri-polychotoma, superne dicholoma. Flores mi- nimi, flavescentes. | TRIBUS IL. CHORISPOREÆ. — Sihiqua longa vel breviusculu, plus minus compressa tereliuscula vel subtetragona, haud articulata, bilocularis, tum dehiscens vel tardissime dehiscens valvis septo æquilatis intus lransversim inter semina incrassato-septubferis, tum indehiscens suberoso-coriacea in quoque loculo in locellos plus minus crustaceos mono- spermos divisa. Semina plura vel plurima. Cotyledones plano-convexæ. Radicula comnassu- ralis (o =). 9. Morgrria. — Siliqua linearis, teretiusculu vel subtetragono-compressa serius dehiscens, valvis nervosis intus inter semina incrassato-septubhferis ; sligmate bilobo lobis conni- ventibus divergentibusve. Semina uniseriata. — Flores albi. TRIBUS IL. SISYMBRIEÆ. — Sihiqua longa, rarius breviuscula, haud articulata, bilo- _ cularis, dehiscens rarius ægre dehiscens, valvis septo æquilatis intus transversim haud septuliferis vel rarius vix septuliferis. Semina plura vel plurima, uniseriata, rarius bi- seriata. Gotyledones plano-convexæ, rarius intus concavæ. Radicula dorsalis (o ||), rarius oblique subcommissuralis. 10. Marcorura. — Siliqua valvis convexis rarius subcarinatis sæpius trinerviis; lobis stig- matis lamelliformibus acuminatis conniventibus vel in conum connatis. Semina uni- seriata. Radicula dorsalis, rarius subcommissuralis. — Flores purpuret vel violacer, interdum albi. 11. Sisymerium. — Siliqua teres vel tereti-compressa, rarius compressa, Yalvis trinervüs vel uninervis ; shgmate capitate. Semina uniseriata, rarius biseriata. — Plantæ glabræ, pilosæ vel cano-subtomentosæ. Flores flavi, rarius albi vel rosei. 12. Erysimuu. — Siliqua tetragona vel tetragono-compressa , rarius lereliuscula, valvis uni- nerviis Sæpius carinalis; stiymate subcapitato, emarginato vel bilobo. Semina uniseriata. — Plantæ pube bipartita vel 3-4-partita adpressa plus minus vestitæ. Folia non amplexicaulia. Flores (in nostris) lutei. 13. Conrincra. — Siliqua (in nostra) tetragona; slüigmate subintegro vel bilobo. Semina uniseriata. Cotyledones concavo-subcanaliculatæ. — Planta glaberrima. Folia lata, caulina cordato-amplexicaulia. Flores albido-ochroleucr. 14. Ammosperma. — Siliqua compressa, valvis 1- vel sub-3-nerviis; stigmate subbilobo. Semina numerosissima vel plurima, biseriata vel uniseriata, immaroïinata. Cotyledones concavo-canalhiculatæ. — Plantæ cano-pubescentes vel glabræ: Folia pinnatisecta. Flores purpurascentes vel violaceo-purpuret. TRIBUS IV. BRASSICEÆ. — Siliqua longa, rarius breviuscula, haud articulata, biocu- laris, dehiscens, rarius œgre dehiscens vel subindehiscens, valvis septo æquilatis intus transversim haud septuliferis. Semina plura vel plurima, uniseriata vel biseriata. Cotyle- dones longitudinaliter conduplicatæ. Radicula in plicatura cotyledonum nidulans (0 » ). 15. Moricanpra. — Sepala erecta. Siliqua lineari-elongata, plus minus compressa, dehis- cens, valvis nervo medio recto et venis lateralibus donatis ; stigmate bilobo lobis sæplus in conum conniventibus. Semina plurima , une- vel biseriata, immarginata vel basi an- guste marginata. — Herbæ vel fruticuli glaberrimi. Folia integra caulina sæpius am- plexicaulia, vel pinnatisecta. Flores purpurei vel Hlacini. 16. Henopuyron. — Sepala erecta. Siliqua late linearis, sæpe inter semina irregulariter 94 CRUCIFERÆ. sinualo-contracta, complanata, dehiscens, valvis nervo medio valido et vemis latera- libus anastomosantibus donatis ; stigmate obluso subbilobo lobis in conum conniven- libus. Semina plura vel plurima, uniseriata, compressa, latissime membranaceo-alata. Cotyledones apice emarginatæ. — Suflrutex glaber. Folia integra vel rarissime si- nuata, inferne attenuata. Flores purpureo-violacei. 17. Diproraxis. — Sepala patulu. Siliqua linearis elongata vel interdum oblongo-linearis abbreviala, compressa, dehiscens, valvis convexis vel planiusculis wninerviüs venis lateralibus vix distinctis obsoletisve; stigmate integro vel bilobo. Semina plurima, biseriata, oblonga vel ovata, immarginata. Cotyledones apice integræ vel subemar- ginatæ. — Flores lutei, rarius albi vel albido-rosei. 18. Erucasrrum. — Sepala patula vel suberecta. Siliqua linearis elongata vel breviuseula, plus minus compressa vel terelinscula, dehiscens, valvis convexis univerwis venis lateralibus vix distinciis obsoletisve; stigmate integro vel subbilobo. Semina plura, plurima vel pauca, wmseriata, oblonga vel ovata, immarginata. Cotyledones apice intepræ vel subemarginatæ. — Flores lutei, rarius albi. 19. Brassica. — Sepala erecta, rarius patula. Siliqua linearis vel late linearis, interdum oblonga, teretiuscula vel compressa, rarius turgida vel subtetragona, dehiscens vel ægre dehiscens, valvis nervo medio recto venisque lateralibus flexuosis interdum obso- letis donatis ; sligmate truncato vel bilobo. Semina plura vel plurima rarius pauca, umseriata, rarius irregulariuer subbiseriata, globosa rarius ovata, immarginata. Cotyledones apice emarginato-bilobæ. — Folia inferiora lyrato- rarius runcinato- pinnatifida vel pinnalipartita interdum dentata sinuata vel integra, superiora sæpe sessilia aut cordato-amplexicaulia. Flores lulei vel albi, rarissime violaceo-purpu- rascentes. 20. Sinaris. — Sepala patula, rarissime suberecta. Siliqua plus minus elongala, teretius- cula vel subcompressa, dehiscens, ægre dehiscens vel indehiscens, valvis 3-5-nervus nervis æqualibus rectis vel interdum in valvis incrassatis evanidis, stylo rostriformi conico vel compresso-ensiformi; stigmate truncato vel bilobo. Semina sæpius plura, uniseriata, globosa vel subglobosa, immarginata. Cotyledones apice emarpinato-bilobæ. — Folia Iyrato-pinnatifida vel pinnatipartila, rarius sinuata vel dentata, plerumque petiolata. Flores luter. 21, Eruca. — Sepala erecta. Siliqua breviuscula oblonga vel lineari-oblonga, teretiuscula, turgida, rostrata rostro compresso late ensiformi aspermo, dehiscens, valuis coriaceis convexis nervo medio carinatis venis lateralibus vix distinctis vel obsoletis ; stigmate truncato vel subbilobo. Semina plura, biseriata rarius subuniseriata, globosa, im- marpinata. Cotyledones apice emarginato-bilobæ. — Flores albi, lutescentes purpu- rascentesve, venis fuscescentibus reliculati. TRIBUS V. ERUCARIEÆ. — Siliqua lonsa vel sæpius breviuscula (silicula), biarticulata ; arheulo inferiore dehiscente valvis intus inter semina incrassato-septuliferis vel indehis- cente, sæpius biloculari, seminibus 1-2 vel pluribus; articulo superiore indehiscente, monospermo vel in locellos monospermos superpositos diviso. Cotyledones oblongæ vel Imeares planæ vel concaviusculæ rectæ inflexæ vel bi-trireplicatæ, interdum suborbiculatæ con- duplicatæ. Radicula dorsalis interdum in plicatura cotyledonum nidulans, (o ||) vel (o [||] ||) vel (0» ). 22. Resoupia. — Siliqua biarticulata; articulo inferiore ægre vel serissime dehiscente, valvis intus septuliferis, biloculari loculis 2-7-spermis; articulo superiore apice in stylum brevem acuminato, basi monospermo rarius aspermo, stigmate subintegro. CRUCIFERÆ. 95 Semina in articuli inferioris loculis pendula, in articulo superiore erecta. Cotyledones conduplicatæ. — Flores violaceo-cærulescentes. 8 193. Envcara. — Siliqua biarticulata; articulo inferiore dehiscente vel indehiscente, valvis in siliqua dehiscente intus septuliferis, biloculari vel abortu uniloculari loculis 1-6-spermis; articulo superiore apice in stylum acuminato vel atienuato in locellos 1-h superpositos monospermos diviso. Semina in articulo inferiore pendula, in lo- = cellis articuli superioris erecta. Cotyledones in seminibus oblongis radiculæ subæqui- longæ rectæ planiusculæ vel plus minus concavæ, in seminibus ovato-suborbiculatis radicula sæpius longiores replicatæ superne circinato-corculatæ vel medio transversim inflexe plaiæ vel plamusculæ. — Flores violaceo-purpurascentes. | TRIBUS VL. RAPHANEÆ. — Siiqua longa vel abortu brevis, indehiscens, tn locellos mono- spermos superpositos plures vel 2 divisa, sæpius transversim bi- vel pluriarticulata in arti- culos secedens vel non secedens, interdum ad articulum unicum redacta. Cotyledones conduplhicatæ. Radicula in plicatura cotyledonum nidulans (0 » ). 2h. Exarrarocarpus. — Siliqua longa, cylindracea vel compressa, biarticuluta, articuhs indehiscentibus ; articulo inferiore brevi in locellos 2-3 superpositos imonospermos | diviso vel monospermo aut aspermo; articulo superiore sæpius elongato in locellos 2-6 | superpositos monospermos diviso. Semina in articulo inferiore pendula, in superiore erecta.— Folia inferiora 1yrato-pinnatipartita, superiora grosse dentata. Flores lutei | | | | | vel flavido-purpurascentes venosi, omnes vel saltem inferiores bracteati. 25. Hemicrauge. — Siliqua tenuiter membranacea, biarticulata, articulis indehiscentibus haud secedentibus; articulo inferiore brevissimo, compresso, monospermo semine pendulo vel aspermo; articulo superiore late lineari-oblongo, elongato complanato, uniloculari in locellos 3-4 rarius 2 superpositos monospermos diviso, semine extimo erecto cæteris pendulis vel uno alterove erecto; stigmate sessih. — Fruticulus glaber- rimus. Folia lyrato-pinnatifida. Flores flavi, ebracteati. 26. Rapranus. — Siliqua cylindracea, longa vel abbreviata, plus minus manifeste biarti- culata, articulis indehiscentibus ; articulo inferiore brevissimo aspermo sæpe obsoleto ; arhculo superiore oblongo-conico polyspermo suberoso-celluloso in lomenta non sece- dente, vel lineari aut oblongo-lineari sæpe moniliformi coriaceo n locellos superpositos monospermos 2 vel plures diviso inter locellos sæpius strangulato et articulato locellis secedentibus vel non secedentibus, interdum ad locellum unicum redacto. Semina omnia pendula. — Plantæ caulescentes. Flores lutei, albidi, purpurascentes vel violacei, venis saturatioribus picti, omnes ebracteati. r 27. Cossonra. — Siliqua late lineari-lanceolata vel lineari aut abbreviata oblonga ovatave, tetragona vel compressa, crassa suberoso-coriacea, in locellos 3-10 monospermos superpositos divisa , rarius ad locellos 1-2 redacta, inter locellos articulata vel inarti- culata, pericarpio sæpius inter locellos plus minus nodoso-incrassato pseudotorulosa. Semna omnia pendula. — Folia omnia radicalia. Pedicelli radicales, fructiferi ar- cuato-deflexi. Flores venosi, purpurascentes vel luteï. TRIBUS VIL. ALYSSINEÆ. — Silicula oblonga, ovata vel suborbiculata, rarius siliqua lan- ceolata vel linearis, septo parallele compressa, haud articulata, dehiscens, bilocularis, semi- nibus in quoque loculo 1-2 vel pluribus, valvis planis vel convexis semina non includen- tibus, septo lato æquilatis. Cotyledones plano-convexæ. Radicula commissuralis (0 =). 28. Fanrseria. — Stamina exappendiculata vel minora dente aucta. Siiqua elongata. linea- rs, aut brevis (silicula) oblonga ovata vel suborbiculata, compressa, valvis planis 96 CRUCIFERÆ. convexisve sæplus nervo medio prominulo donatis. Semina pauca vel plura, uni- vel biseriata, (in nostris) late alato-marginata, rarius aptera. — Herbæ vel suffrutices, pube bipartita adpressissima canescenti-sericea vel stellalo-tomentosa. Flores (in nostris) purpurascentes, vel flavi. 29. Aryssun. — Glandulæ hypogynæ valvariæ 4. Staminum filamenta saliem nonnulla ap= pendiculata, rarius edentula. Silicula ovata, oblonga vel suborbiculata, compressa vel compressissima, valvis disco convexis margine complanatis rarius inflatis vel planis. Semina in quoque loculo 1-2, rarius 4-6, marginata immarginatave. — Pubes stellata vel stellato-lepidota. Flores lutei vel ochroleuci, rarius albi vel rosei. 30. Konica. — Glandulæ hypogynæ 8, L valvariæ, 4 placentariæ. Staminum filamenta edentula. Silicula ovata, oblenga vel suborbiculata , compressa, valvis convexriusculis vel planis ; septi reticulis in nervum medium superne distinctum confluentibus. Semina in quoque loculo 1-5, plus minus membranaceo-marginata. — Pubes bipartita, adpressa. Flores alb1. 31. Drasa. — Petala intepra vel retusa. Glandulæ hypogynæ 4. Staminum filamenta eden- tula. Sihcula ovata vel oblonga, rarius linearis, compressa vel complanata rarius turgida, valvis convexis vel planis. Semina plura, immarginata. — Pubes furcata, stellata vel simplex. Flores lutei, flavescentes vel albi. 32. Eropniza. — Petala bifida. Glandulæ hypogynæ 4. Staminum filamenta edentula. Siliz cula ovata vel oblonga, rarius oblongo-lanceolata, complanata, valvis planis vel convexiusculis. Semina plura vel plurima, immarginata. — Herbæ pusillæ, pube furcata vel simplici. Flores albi. TRIBUS VIIL CAMELINEÆ. — Silicula oblonga , ovata obovatave, septo parallele com= pressa, haud articulata, saltem demum dehiscens, bilocularis, seminibus in quoque loculo pluribus vel plurimis, valvis planis vel convexis semina non ineludentibus, septo lato æqulatis. Cotyledones plano-convexæ. Radicula dorsahs (o ||). 33. Camezina. — Siicula (in nostris) obovato-pyriformis, valvis convexis vel turpidis: Semina plura, immarginata. — Folia caulina (in nostris) auriculato-sagittata. Flores (in nostris) pallide lutescentes vel demum albescentes. TRIBUS IX. THLASPIDEÆ. — Sihicula septo contrarie compressa, haud articulata, dehis- cens, bilocularis, seminibus in quoque loculo 1-8, valvis navicularibus carinatis carina plus minus alata semina non ineludentibus, septo angusto latioribus. Cotyledones plano- convexæ. Radicula commissuralis (0 =), rarissime oblique dorso cotyledonum incumbens. 34. Tucaspr. — Petala subæqualia. Silicula suborbicularis vel obovata, apice emarginala vel subbiloba, valvis præserlim in parle superiore carinæ alato-membranaceis. Semina in quoque loculo 4-8, rarissime 2.—— Folia caulina amplexicauli-sapittata. Flores albi. 35. Tresparia. — Petala subæqualia vel exteriera imajora. Staminum filamenta inferne membranaceo-appendiculata. Siicula obovato-suborbicularis, apice emarginata, valvis præsertim in parte superiore carinæ subalalis. Semina in quoque loculo 2.— Folia pleraque radicalia, lyrato-pinnatipartita rarissime integra. Flores albi. 30. Igeris. — Petala inæqualia, exteriora maora. Stamina exappendiculata. Sihicula ovala vel obovato-suborbiculata rarius transversim longior, apice profunde emarginata rarius vix emarginata, valvarum carina saltem superne alala vel marginata. Semina in quoque loculo sohitaria. — Folia integra, dentata vel pinnatifida. Flores alhi vel rosel, exleriores radiantes. CRUCIFER Æ. 97 TRIBUS X. LEPIDINEÆ. — Silicula septo contrarie compressa, haud articulata, dehiscens, bilocularis, rarissime unilocularis indehiscens, seminibus in quoque loculo solitariis paucis vel plurimis, valvis naviculari-carinatis carina sæpe alata vel valde convexis, semina non indudentibus, septo anpusto latioribus. Cotyledones plano-convexæ. Radicula dorsalis (o]|), vel rarius oblique subcommissuralis. : 1 37. Huroninsia. — Silicula oblonga vel suborbiculata, apice integra, valvis navicularibus carina non alata. Semina in quoque loculo 2. — Folia pinnatipartita. Flores albi. 38. Carsezra. — Silicula obcuneata vel oblonga apice emarginata vel integra, valvis navicu- laribus carina non alata. Semina in quoque loculo plurima. — Folia integra vel infe- riora sæpius sinuato-dentata vel Iyralo-pinnatipartita. Flores albi interdum rubes- centes. 39. Ionopsiprum. — Sihicula oblonga vel ovato-oblonga, apice subretusa vel emarginata, valvis turgidulis carinatis carina non alata. Semina in quoque loculo 3-6, tuberculata, maceratione hyalino-papillata. — Plantæ minutæ, subacaules caulescentesve. Flores purpurascentes vel albi, in planta subacauli radicales vel axillares, in caulescente ra- cemosi racemis sallem inferne foliis donalis. 40. Bivonæa. — Silicula ovata, apice emarpinata, valvis navicularibus carinalis carina subalata. Semina in quoque loculo 4-6, lævia. — Planta pusilla. Folia caulina cor- dalo-amplexicaulia. Flores luter, ebracteati. Al. Lerinium. — Silicula suborbiculata, ovata vel oblonga, interdum subdidyma, apice emaroinata rarius integra, valvis navicularibus rarius turgidis ecarinatis vel carinatis | carina alala vel exalata. Semina in quoque loculo solitaria. — Folia inteora, dentata vel pinnalipartila, caulina sæpe sagiltato-amplexicaulia. Flores albi. 42. Æruionema. — Staminum longiorum filamenta per paria connata «ut appendice denti- | Jormi aucta. Sihicula ovata, oblonga vel oblongo-linearis, bilocularis dehiscens apice sæpius emarginata valvis carinats carina in alam inteoram vel rarius dentatam ex- pansa vel aptera , rarius cochleata unilocularis indehiscens. Semina in quoque loculo 1-3. — Flores rosei vel purpurei, rarius albi. TRIBUS XI. CLYPEOLEÆ. — Silicula papyracea vel coriaceo-membranacea , septo paral- lele compressa, plan rarius inflata, haud articulata, indehiscens vel apice tantum dehis- cens , unilocularis septo incompleto vel evanido, seminibus 1 (in nostris), rarius 2-8. Radi- cula commissuralis (0 =). y A3. Civpgora. — Slamina membranaceo-appendiculata. Silicula orbiculata, plana, late marginata, monosperma. Semen solitarium, in funiculo infra apicem loculi inserto pendulum. — Plantæ pube stellata canescentes. Folia integra. Flores albidi vel lutei. TRIBUS XII. ANASTATICEÆ. —— Siicula coriacea, ventricosa, haud articulata, demum œgre dehiscens, bilocularis seminibus in quoque loculo 2, valvis valde convexis, infra api- cem appendice transversa auriculiforma donatis, semina non includentibus, septo latiusculo æquilatis, intus inter semina incrassato-septuliferis. Radicula commissuralis (0 =). 4%. Anasrarica. — Staminum filamenta exappendiculata. Silicula brevis, ventricosa, seplo crasso; stylo filiformi-subulato, — Planta stellato-tomentosa, demum induralo- lignosa glabrata, infra racemum terminalem polychotoma , ramis siccatione in globum contractis. 98 CRUCIFERZÆ. TRIBUS XII. VELLEÆ. — Sihicula coriacea , brevis, subglobosa vel ventricosa, haud a | culata, demum ægre dehiscens, bilocularis seminibus in quoque loculo 1-4, valvis valde convexis, semina non includentibus, septo lato æquilatis. Semina immarginata. Cotyle- dones longitudinaliter conduplicatæ. Radicula in plicatura cotyledonum nidulans (0 » ). 45. Vezra. — Staminum longiorum filamenta per paria connata. Sihicula subgloboso-didymas valvis gibboso-convexis; stylo foliaceo. Semina in quoque loculo 1, vel in loculo alter abortiva. — Fruliculi ramosissimi. Folia integra. AG. Carricurera. — Staminum filamenta libera. Silicula ovato-turgida, septo completos stylo foliaceo subcochleato. Semina in quoque loculo sæpius 4. — Planta annua. Folia pinuatisecta. A7. Succowra. — Staminum filamenta libera. Sihicula ovato-subglobosa , echinata, septo meme branaceo fenestrato; stylo tetragono-subulato. Semina in quoque loculo 1.— Planta annua. Folia pinnatisecta. TRIBUS XIV. SAVIGNYEÆ.— Silicula membranacea, septo parallele compressa, haud arti= culata, cito dehiscens, bilocularis seminibus in quoque loculo pluribus, valvis convexius- culis semina non includentibus, septo lato æquilatis. Semina membranaceo-marginata: Cotyledones longitudinaliter conduplicatæ. Radicula in plicatura cotyledonum nidulans (o» )- 48. Savienya. — Silicula stipitata, oblongo-suborbiculata, valvis reticulato-venosis ; slylon filiformi. Semina plura, 2-seriata, subimbricata. — Flores rosei, pedicellis filifors mibus demum arcuato-decurvis. TRIBUS XV. PSYCHINEÆ. -— Silicula septo contrarie compressa, haud articulata, dehis= cens vel ægre dehiscens, bilocularis, seminibus in quoque loculo plurimis, valvis navicu= laribus carinatis carina alata, semina non includentibus, septo Hip Cotyledones longitudinaliter conduphcateæ. mu in plicatura cotyledonum nidulans (0 » ). A9. Psycnine. — Silicula obcuneato-suborbiculata, superne biloba, valvis cartilagineo- -osseis convexo- turoidis dorso i in alam subfoliaceam rigidam productis ; stylo ras superne» subulato. Semina 2-seriata. — Folia caulina auriculato-amplexicaulia. Flores albido= purpurascentes venosi, bracteis suffulti. TRIBUS XVI. BISCUTELLEÆ. — Silicula membranacea vel coriacea, a latere compressis= sima, plana, didyma, haud articulata, bilocularis, indehiscens vel demum valvis a sept angustissimo columellæformi secedentibus et processibus filiformibus cum .basi styli con- natis suspensis, valvis arcte complicatis clausis semen includentibus. Semina in quoque loculo 1. Cotyledones plano-convexæ. Radicula commissuralis (0 =). 50. Bisourezza. — Silicula didyma, basi et apice emarginata vel apice in stylum acumi- nata, valvis orbiculatis; stylo persistente elongato. — Flores flavi. TRIBUS XVIL SENEBIEREÆ. — Silicula indurato-coriacea, a latere compressa, sæpe di- dyma, haud articulata, bilocularis, indehiscens vel demum valvis a septo angustissimo secedentibus; valvis arcte complicatis clausis semen includentibus. Sémina in quoque lo- culo 1. AA plano-convexæ, lineares radicula multo longiores replicatæ (0 || ||). Radicula dorsalis. 51. Senesrera. — Silicula basi et apice emarginata didyma vel apice in stylum acumi- nata, valvis plus minus reticulato-rugosis vel cristalis. — Flores alb1 vel roseo-vio- lacei, in racemos breves oppositifohos dispositi. CRUCIFER Æ. 99 # TRIBUS XVIII. ISATIDEÆ. — Silicula coriaceo-fungosa vel nucamentacea, a latere com- pressa vel subglobosa, haud articulata, indehiscens, unilocularis monosperma, rarissime bilocularis et tune 1-2-sperma. Cotyledones plano-convexæ. Radicula dorsalis (0 ||). 59. Isaris. — Sihicula Tineari-oblonga, oblonga, ovata vel suborbiculata, complanata, ala foliacea vel incrassato-fungosa cincta, septo abortivo unilocularis; shigmate sessili. — Folia caulina sagittato- vel cordato-amplexicaulia. Flores flavi, pedicellis fructiferis deflexis. 53. Nescra. — Sihicula subplobosa a dorso compressiuscula, nucamentacea, bilocularis loculo sæpius unico monospermo ovulo in altero aborliente vel plane deficiente; stylo fhformi. — Folia caulina sagittato-amplexicaulia. Flores flavi. TRIBUS XIX. ZILLEÆ. — Silicula suberoso-fungosa vel nucamentacea, subglobosa vel a dorso compressiuscula, haud articulata, indehiscens, bilocularis loculo utroque monospermo vel unilocularis monosperma. Cotyledones longitudinaliter conduplicatæ. Radicula in plica- tura cotyledonum nidulans (0 » ). 54. Carepina. — Silicula ovato-subplobosa superne conico-altenuata, nucamentacea sæpius unilocularis monosperma; stigmate sessili. — Planta annua. Folia caulina sagiltato- amplexicaulia. Flores albi. 55. Zinva.— Silicula ovato-subglobosa costata aptera, vel (in nostra) ovata subtetragona quasi biscutata valvis nempe utrinque in alam productis, superne in stylum crassum apice subulatum abiens, epicarpio plus minus suberoso-fungoso vel chartaceo, endo- carpio crustaceo, bilocularis loculis monospermis. — Plantæ frutescentes vel fru- tices, ramis dichotome ramosis apice spinescentibus. Folia pauca cito decidua. Flores hilacimi, venosi. TRIBUS XX. BUNIADEÆ. — Silicula nucamentacea, ovoidea vel tetragona, haud articu- lata, indehiscens, un vel bilocularis loculis in locellos 2 superpositos monospermos divisis. Cotyledones lineares, circinatim convolutæ. Radicula dorsalis (o || ||). 56. Bunras. —— Silicula ovoidea vel ovoideo-tetragona, angulis irregulariter cristato-alatis vel apteris, in stylum conicum superne attenuatum abiens. — Flores flavi. TRIBUS XXI. CAKILEÆ,. — Siliqua brevis, coriaceo-indurata, a latere compressa, biarti- culata, articulis indehiscentibus unilocularibus monospermis. Cotyledones plano-convexæ. Radicula commissuralis (0 =). 57. Caxize. — Siliqua brevis tetragona a latere compressa, arliculis monospermis cito secedentibus, articuli inferioris semine pendulo, superioris erecto; stigmate sessili. — Planta annua, carnosa. Flores purpurascentes vel albi. TRIBUS XXII. CRAMBEÆ. — Sihcula rarissime siliqua (Cordylocarpus) coriaceo-indu- rata, biarhculata, articulis indescentibus; articulo inferiore pedicelliformi vel crasso, aspermo vel 1-2-spermo, rarissime ( Cordylocarpus) 3-4-spermo; articulo superiore uni- loculari 1-spermo rarissime biloculari 3-spermo. Cotyledones longitudinaliter conduplicatæ. Radicula in plicatura cotyledonum nidulans (o » ). 58. CramBe. — Staminum filamenta exappendiculata vel longiora sæpius appendice denti- formi donata. Siicula articulis cito secedentibus; articule inferiore pedicelliformi subfiliformi vel depresso crasso, locello destituto vel obsolete unilocellato, sterili; artculo superiore globoso, 1-spermo semine e funiculo basi locuh affixo elongato de- pendente; stigmate sessih. — Flores albi. 100 CRUCIFERÆ. — MATTHIOLA. 59. Kreumeria. —- Silicula articulis secedentibus; articulo inferiore pedicello haud crassiore brevissimo, aspermo; arhieulo superiore inæquilateraliter ovato lateribus arcualis, | compressiusculo, 6-8-costulalo et verrucoso-tuberculato, in stylam conico-compres= sum attenuato, 1-spermo semine pendulo. —— Flores lutei, ebracteati. 60. Municaria. — Silicula arliculis secedentibus; arliculo inferiore pedicello haud cras= siore, brevi, aspermo; articulo superiore globoso, echinulis sub-8-seriatis muricatos in stylum conicum abeunte, 1-spermo semine erecto. — Flores purpurascentes vel albi, infimi bracteati. GT. Rarisrrum. — Silicula articulis secedentibus; articulo inferiore pedicello haud cras- siore aspermo, vel crasso 1-spermo semine pendulo; articulo superiore globoso vel ovato pluricostulato, in stylum subfiliformem vel compressum producto vel attenuato, 1-spermo semine erecto. — Klores flavi, rarius albi, ebracteati. 62. Cerarocnemum. — Silicula arliculis vix secedentibus; articulo inferiore pedicello vixs crassiore 1-spérmo semine pendulo, valwis in appendicem lerminalem articulo supe- riori æquilongam productis ; articulo superiore subrhombeo stylo lanceolato-lineari cus= pidalo, a latere compresso, 1-spermo semine erecto. — Flores luteï. 63. Orocarpus. — Silicula articulis haud secedentibus; articulo inferiore brevi vel bre- viusculo 1-spermo rarissime 2-spermo, in locellos duos superpositos monospermos diviso, seminibus pendulis; articulo superiore ovato-lanceolato, costulato, in stylum subflliformem attenuato, 1-spermo semine erecto, valvis dorso in appendicem transver= sam auriculiformem expansis. — Flores flavi, ebracteati. 64. Connyrocarpus. — Siliqua articulis haud secedentibus; artieulo inferiore pedicello sub æquilato 9-/-spermo seminibus pendulis; articulo superiore ovalo stylo elongato cuspidalo, a latere compresso, 1-spermo semine ereclo, utrinque dorso in alam irregularem repandam producto et latere utroque echinulis sub-l-seriatis muricato. — Flores pallide flavi, ebracteati. TRIBUS IL. ARABIDEZÆ DC. Siliqua longa, rarius breuis, teretiuscula, tetragona, vel septo paral-M lele compressa, haud articulata, bilocularis, deluscens, rarius ægre dehis- cens, valvis septo æquilatis intus transversim haud septulferis rarius subseptuliferis. Semina in quoque loculo plura vel plurima, rarissime pauca, unisertata, rarius biseriata. Cotyledones plano-convexæ. Radi- cula commissuralis scihicet cotyledonum commissuram spectans (0 —). SugTRiBUS 1. EUARABIDEZÆ. Siliqua longa, rarissime brevis, valuis apice non appendiculats. 1. MATTHIOLA. Matthiola R. Br. in Hort, Kew. ed. 2, IV, 119; DC. Prodr. I, 132 ; Endl. Gen. n. 4845; Gren. et Godr. Fr. I, 85; Benth. et Hook. Gen. I, 67 ; Boiss. Or. I, 146. Ar. 4àg» Semna vel Soumna «pinguis vel pinguescens » (Reb.). Sepala erecta, lateralia basi saccata. Petala longe unguiculata, indivisa. Siliqua elongata linearis. compressa vel teres, valvis bast haud vel rarius L CRUCIFERZÆ. —- MATTHIOLA. 101 | breviter in cornu productis; seplo crasso; stylo sæpius utrinque incrassalo vel cormgero, stigmalis lobis erecto-conniventibus. Semina plurima, uniseriata, compressa, sæpe marginata. Cotyledones plano-convexæ, radiculæ accum- | bentes, rarissime oblique incumbentes. Herbæ interdum suffrutescentes, indumento ramoso vel stellato tomentosæ, rarius glabres- _centes vel glabræ. Flores sæpius majusculi, purpureo-violacei vel lividi , rarius purpurei vel albi. Oss. Generis sectiones (Pachynotum, Luperia, Pinaria et Acinotum) a De Can- | dolle e forma petalorum et longitudine appendieum dorsalium styh institutæ non admittendæ, nempe pelala et appendices styli in pluribus speciebus floræ nostræ admodum variabilia. 4. M. sinuata R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 120; Sibth. et Sm. Græc. t. Gho; DC. Syst. IL, 167, et Prodr. I, 133; Moris Sard. I, 158; Gren. et Godr. Fr. 1, 85.— Cheiranthus sinuatus L. Sp. 926; Engl. Bot. t. 462; Desf. All. IT, 88. — ? M. glan- dulosa Pomel Nouv. mat. 373. — Leucoium maritimum, sinuato folio Shaw Specim. | n. 361. — Exs. Endr. un. it. Gall. [1831], Bill. 3314, Soc. Dauph. 673, Bourr. (Alp. mar.) 43; Sol. Cors. k193 Port. Rig. 14. [1875 ] 378. Planta biennis vel induratione perennis, cano-tomentosa sparsim glandu- loso-aspera; caulibus inferne induratis vel suffrutescentibus; foliis oblongo- lanceolatis sinuatis pinnatifidis vel pinnatipartitis superioribus angustio- ribus sæpius integris, vel oblongo-obovatis in petiolum contractis integris vel obsolete nr superioribus oblongis; pedhcelhis calyce subdimidio pu vioribus ; petalis obovatis, purpurers ; ee Pape compressis, tomentellis, glandulis sparsis asperis; styli lobis dorso a ® vel D: Maio-Jul. Var. à. sinuata. Planta biennis; fohis radicahibus inferioribusque sensim in petiolum atte- nuatis oblongo-lanceolatis, radicalibus sæpius pinnatifidis vel pinnatiparttis caulinis inferioribus et mediis sinuatis vel subinteoris. ® vel b. Aloeriæ dubia civis. « Ad maris litora» (Desf. Atl.). — Med. À’: Aloer (sec. Monard), Bou-Ismaël (Claus. sec. Pomel). — 0°: Oran (sec. My F1.). In Europæ regione Oceanica austro-occidentali et Mediterranea a Gallia ad Græ- ciam et Cyprum. Var. 6. Numidica. Planta induratione perennis, caudice caules floriferos et ramulos steriles emittente; fohis radicalibus in petiolum contractis oblonso-obovatis intepris vel subinteoris. b. In arenosis maritimis rarissima. — Med. C': ad ostium Oued Messida (Lx, Lefr..). In Algeria hucusque tantum nota. Oss. Varielas Numidica, e speciminibus duobus tantum nota, forsan melius species propria quam varietas M. sinuatæ habenda. 2. M. incana R. Br. in Hort. Kew. ed 2, IV, 119; DC. Syst. IT, 163, et Prodr. 1, 132; Moris Sard. 1, 157; Gren. et Godr. Fr. 1, 85; Boiss. Or. I, 148. — Cheiranthus 102 CRUCIFERÆ.— MATTHIOLA. incanus L. Sp. 924; Desf. AU. IT, 86; Engl. Bot. t. 1935. — Var. glabrescens vel, glabra, foliis sæepe plus minus acutis : M. rupestris Guss. Syn. Il, 175 an et DC. — M. undulata Tin. Cat. hort. Panorm. [1827] 299: Guss. Syn. IT, 174.— Exs. Bill Gall. 3009, Bourg. (Toulon) 21 et pl. divers. [1850 |, et (Alp. mar.) [1861] 33 el [1863] 12, Rel. Maill. 692; Kral. Cors. 469; Rchb. exs. ex Italia 2466; Tod: Sic. 1247, Sch. norm. nov. ser. 417; Bourg. Can. 1270. Planta induratione perennis, cano-tomentosa, rarius plabrescens vel olabra, eolandulosa; caulibus inferne suffrutescentibus cicatricosis; foliism| oblongis vel lanceolato-oblongis, obtusis (in nostra), vel interdum acutius= culis acutisve, interdum undulatis, integris vel sinuatis, rarissime subpin- natifidis, in peliolum attenuatis, caulinis plerisque et superioribus sub= sessilibus; pedicellis calycem subæquantibus ; petalis amplis , quam in M. sinuaiak subduplo majoribus, obovatis apice rotundatis vel emarginatis, violaceo- purpurascentibus ; sihquis longis, compressis, subtorulosis, tomentellis, eglan- dulosis; styli lobis dorso plus minus incrassatis. 5. Apr.-Jun. In rupestribus maritimis rarissima. «Colitur in hortis» (Desf. A1/.). — Med. A’ : inter Saint-Eugène et Pointe-Pescade (My, Brett., Lx). | In insulis Canariis; in Gallia occidentali et austro-occidentali; in Europæ tractum, Mediterraneo a Lusitania ad Byzantium. Oss. M. annua Sweet (Cheiranthus annuus L.; Desf. Au. IT, 87) valde affinisM M. incanæ a qua imprimis differt radice annua, in Algeriæ hortis colitur. — M fenestralis R. Br. (Cheiranthus fenestrals L.f.; Desf. Aul. IT, 87) etiam M. incanœm valde affinis a qua diflert floribus paulo minoribus, siliqua crassiore vix compressa, in Alseria tantum hortensis. Hæc planta eujus patria ignota (Boiss. Or. I, 148) forsan ut M. annua varietas M. incanæ e cultura orta. Pair EE 3. M. tristis R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 120; DC. Syst. IT, 172, et Prodr. I, 134; | Boiss. Or. 1, 153. — Cheiranthus tristis L. Sp. 925; Desf. All. IT, 88. — Matihiola coronopifoha DC. Syst. Il, 173; Sibth. et Sm. Græc. t. 637. — M. stenopetala Pomel Nouv. mat. 372. — M. Telum Pomel, 1. c., 372. — Exs. Bové Abo. [1839] sub Malcolmia, My 60, Bal. 41, Bourg. 239 ; Bill. Gall. cont. 3808, Magnier select. 8, Soc. Dauph. 2749; Hochst. Lus. 341; Bourg. Hisp. 569, 1067, 2096 et 2363, Hut. Port. Rig. 765; Hut. Port. Rig. 16. [1877] 329; Tod. Sic. 1248 et 1249; Heldr. Græc. norm. 61. Ar. 6,2 And Gousth-el-Mdza «crus capræ» (Lx). — Ar. Tux. ya Cheoura «rubicunda» (Lx). Planta perennis, sæpius cæspitosa, cano-tomentosa vel adpresse canes- cens, eglandulosa, caulibus inferne suffrutescentibus et sæpe foliorum emarcidorum vestiglis præditis; foliis linearibus vel oblongo-linearibus, inteoris vel utrinque dentato-pinnatifidis lobis patentibus; floribus subses- silibus; petalis oblongis vel sæpius lneari-oblonpis, marginibus sæpe undu- latis, lividis vel vinoso-purpureis; siliqus longis, gracilibus, teretibus, subtorulosis, tomentellis, eglandulosis ; styli appendicibus dorsalibus mire CRUCIFERÆ. — MATTHIOLA. 105 “| variabilibus nempe ad gibbum plus minus præminentem redactis vel in cornu interdum elongatum patens vel ascendens productis. 22. Mart.-Jun. In pascuis et collibus apricis præsertim argillosis calcareis vel gypsaceis, in glareosis et rupestribus. « Ad maris littora in arenis» (Desf. Al.). — Med. C': Souk-Harras (Reb.). inter Souk-Harras et Bou-Hadjar, Guraudville (Lx), Con- stantine (DR. , Tiss.), Akbou, Chellata (Lir.), in faucibus Biban (Ex). — A? : Blidah (Lef.); Aumale (Char.), Boghar (Naud., Deb.). — 0°: Mostaganem, Oran!, Ne- | mours; Mascara, Sidi-bel-Abbès, Tlemcen, Lalla-Maghnia, etc. — Mont. C: Mechia-Medjergw!, Dj. Babor!; Dj. Chettabah (Reb.); inter Dy. Nechar et Dj. | Maadid, Dj. Maadid (Reb. et Oliv.); Dj. Bou-Khadra (Lx); Telet!. — A': Kef El- | Akdar (Lx). — Plan. C° : in valle Oued Melle (Lx); in colle Aën-el-Hady-Baba}, | Saint-Arnaud!, Sebkha Bazer !, Teniet-el-Tin !, Seuf (Soll., Duk.), Bordp-bou-Arerid} | (Reb.); Ghott Mzouri!, Batna! (Letr. ), ete. — A: Harmela prope Bokhar: (Lx); in | ditionc Zahrès (Guy.), Djelfa! (Reb.), Ain-ellbel! (Reb.), Ain-Madhi!. — 0°. — | Sah. C': Biskral.— A: Ksar Bou-Fardjoun (Reb.); Laghouat! ; Hassi Gherf, Bir | Bergaou, Oued Sadana (Mil.). — 0": Bou-Semphoun (War.), Ain-Sefissifa !. — | TUN. Dir Amra/ (Miss. 1883). — MAR, Inter Seblcha Tigri et Ain-Chaïr (Seign.), Fiouis, Meharoug (War.); D. Orguis (Bal.); Dj. Tagounit ad meridiem urbis | Maroc (Ibr.); Issighiwar, Tazeroualt (Mard. ). | In Europæ tractu Mediterraneo fere toto a Lusitania ad Græciam; Asia minore (Tchihatchef). Ons. M. Valesiaca J. Gay in herb. (M. varia DG. Syst. IT, 171 ; Koch Syn. 36 non Sibth. et Sm. — Exs. Sch. norm. Gall. nov. ser. 222, Soc. Dauph. 288) in Vale- siæ, Sabaudiæ! et [taliæ septentrionalis ad lacum dé Garda montibus humilibus aro1Hoso-calcareis vel micaceis apricis crescens, tantum. varietas montana videtur M. trisus, a qua vix differt caudice crassiore, foliis radicalibus inferioribusque den- sius congestis, caulibus brevioribus simplicibus, siliquis ascendentibus non paten- übus. Notæ a cl. J, Gay e calyce breviore evidentius conico , sepalis lateralibus magis saccatis, petalis pallide violaceis limbo subobovato haud undulato, et ex appendi- cibus stylaribus vix præminentibus desumptæ variabiles ideoque minoris momenti. 4. M. oxyceras DC. Syst. Il, 173, et Prodr. I, 134, et in Deless. Ie. Il, €. 11 (forma siliquis glandulis conspersis); Boiss. Or. 1, 155. — Cheranthus longipetalus Vent. Hort. Gels. t. 93. — M. longipetala DC. Syst. IT, 174. — M. angulosa Boiïss. in Ann. se. nat. [1842] 50. — Exs. Kral. Aly. 14; Bal. As. min. 446, Bourg. [1860]; Auch. Syr. 83 et 84, Ky [1843 | 68, Puel et Maille 697; Auch. Arab. petr. 85, Schimp. h31 permixta cum M. livida; Auch. Pers. Ao7h permixta cum M. livida, Ky 176. Ar. 82 H'arra «ealida, acris» (Duveyr.). Planta annua, cano-subtomentosa vel adpresse canescens, eglandulosa vel sparsim glandulifera; foliis oblongis vel oblongo-linearibus, sinuato- pinnatifidis, repandis subintegrisve; floribus subsessilibus; petalis oblongo- lnearibus varius oblongo-subobovatis, marginibus sæpe undulatis, hvidis vel sordide purpurascentibus; siliquis longis, gracilibus, teretibus, subtoru- losis, inferne interdum subsagittalis valvis basi gibbis vel gibbo-subcor- 104 GRUCIFERÆ. — MATTHIOLA. nutis, tomentellis, eolandulosis vel sparse glandubhferis; styli appendicibusM. variabihibus in cornu breve vel subulato-elongatum patens vel subreflexum rarius sursum arcuatum products. @. Mart.-Jun. In terra mobili et aggeribus arenæ mobilis, in glareosis, alluviis et alveis , in re= | gione Saharensi et margine contiguo Planitierum excelsarum. — Plan. A": Ain | el-Ibel (Reb.). — 0°: Ras-el-Ma (Flah.); Géryville!, Chott El-Gharbi!, Ain-Sefis sifa!. — Sah. CO: Col de Sfa, Saada, Tinedla, Megarin, Temacin, El-Hadjira;\ Guemar!; Bir Guettaria, Beresof, ete. — A° : Oued Settafa (Vilm. ); Ouargla (Reb. ). — TUN. Hammamet!, ElDjem! (Miss. 1883), inter El-Djem et Sfax (Doùm.}, Sfax (Esp., Doùm.), insulis Kerkenna (Esp. ); inter Guettara-ben-Amara et Garet Djab-Allah ad austro-occidentem Wefia (Duveyr.), Oued Gilma (J. Reb.), Gabèsx} (Kral., Wira, Lx miss. 1884), insula Djerba (Kral.), Sidi-Salem-bou-Grara,« Dj. Matmata (Lx miss. 1884). — MAR. Chiouka, El-Ksima, Dar-Ould-Delimi | Oued Debeny, Assaka, Oudjan, Tazeroualt, Tifermit, Akka, ete. (Mard.). In reono Tripolitano, Marmarica, Æoypto; in Oriente ab Asia minore, Syria et Caucaso ad Arabiam et Persiam australem. Os. M. oxyceras præsertim differt a £. trist radice annua et sæpe a specimi- nibus hujus speciei primo anno florentibus ægre distinguitur. | Var. B. basiceras Coss. et Kral. in Bull. Soc. bot. IV, 56. — M. Kraliku Pomel Nouv. mat. 374. — Exs. Kral. Tun. 159. | Siliquæ valvis basi g1bbis vel o1bbo-cornutis. Passim sæpius cum planta typica. — TUN. Sfax (Esp., Kral.), insulis Ker- kenna (Esp.), ad Ksar-Ouled-Kassin (Doûm. et Bonn. miss. 1884); Dj. Bou- Hedma, Sidi-Maheddeb (Doùm.), in ditione Beni Aïcicha (Gran.), Gafsa (Rob.), in valle Oued Leben, Dj. Hatio, ElGuettar, Houmt-Soul: in insula Djerba (Doûm. et Bonn. miss. 1884), Gabès (Kral., Lx miss. 1884), in ditione Beni Zid, insula . Djerba (Kral.), ElHamma (Gabès), in vallibus Oued Ferd et Oued El-Ftour, Sidi- Salem-bou-Grara, Zarzis, Dj. Tadjera, Bir El-Alunar, Dj. Gherb (Lx miss. 1884). In Tunetia hucusque tantum observata. Os. Hæc varietas insignis valvis siliquæ basi oibbis vel pibbo-cornntis Lon- chophoram vefert. Petalis sæpius purpureis et latioribus quam in planta typiea valde accedit ad M. humilem DG. (Syst. If, 197; Boiss. Or. 1, 154. — M. acauhs DC. Syst. Il, 168; Vis. Æo. Enum. 25, &. 3, & 3.— Cheiranthus villosus Forsk. Æp9:.- Arab. 190. — Cheranthus tricuspidatus Delile! Æo. [llustr. n. 592 non L. — Exs. Lx Æo. 6), in Gyrenaica (Rohlis) et in Ægypto inferiore (Delile, Auch. 86, Ky [1855] 394, Samar. 2993) crescentem. 5. M. Maroccana Coss. in Bull. Soc. bot. XXNIT [1880], 68, et Ilustr. AU. I, 16, t. 10. — M. stenopetala Coss. in herb. olim non Pomel. Planta annua, inferne subadpresse tomentosa, superne olabrescens et par- assime olandulifera; fols oblongis, sinualis vel sinualo-pinnatifidis; flo- : ribus brevissime pedicellatis; petalis anguste oblongo-linearibus, marginibus plus minus undulalis, hvidis; siliquis longis, tereti-compressis, vix torulosis, CRUCIFERÆ. — MATTHIOLA. 105 | glabris sæpius plandulis parcissimis donatis; stylo latitudine siliquæ sublon- | giore, subclavato appendicibus plane destituto. @. Primo vere florifera et \ fructiiera. In montibus et montosis imperi Maroccani austro-occidentalis. — MAR. 1}. Foumalili, Amaluz, Tidh-Lohichan ditionis Ida-Ouchemlal, in ditione Ida-Oubalal, in montibus Tafraout, Kerkar, Sigorat et Ghuliz ad orientem ditionis Tazeroualt, ad palmetum Aka (Mard. ). Imperio Maroccano peculiaris. Oss. Petalis anguste oblongo-linearibus lividis M. lividam DC. refert, sed plane | diversa floribus duplo majoribus, siliquis haud vel parcissime glanduliferis, stylo | appendicibus dorsalibus plane destituto. — M. chenopodufoliæ Fisch. et Mey. | (And. hort. Petr. [1835] 33; Bge Rel. Lehm. 19; Boiss. Or. T, 153. — Exs. Rel. Lehm. 61) in littore Caspico, in Turkestan et Persia crescenti, magnitudine florum, | forma petalorum et stylo appendicibus dorsalibus destituto aflinis, sed distincta | caulibus superne glabrescentibus, foliis oblongis, non ovatis vel ovato-oblongis, | sensim, non abrupte in petiolum attenuatis, siliquis minus latis, minus torulosis, | glabris, non pube stellata subtomentosis, stylo subclavato, non subconico, latitu- dine siliquæ paulo longiore, non breviore, seminibus minoribus angustius margi- natis. Re ro open . TS c = 6. M. livida DC. Syst. II, 174, Prodr. I, 134, et in Deless. Îe. If, £. 12; Boiss. Or. E, 156. — Cheiranthus tristis Forsk. Æp.-Arab. 119 non L. — C. hvidus Delile Æp. lustr. 591. — Exs. Kral. in Bourg. Alpe. 238; Sieb. Ær., Wiest [1835 ] 532, Lx 224 a; Chesney Mesop. 110; Schimp. Arab. petr. 131 promiscue cum M. oxycerate, Auch. 85; Auch. Pers. austr. 1074 promiscue cum M. oxycerale. Ar. A3 La Chegaria erubicunda» (Coss. ar NALS Guileuelan, Goulgoulan 2) q ( D & 8 «commotus vento» (de Colomb, Par., Aschers., etc.). - Ar. Trrp. 6,2 Cegara «urens, acris» (Aschers. in Rohlfs).— Touar. Fezz. Les H'ama «ealida, urens» (Aschers. ); 6alol5 Tamada «extensa, diffusa » (Duveyr., Aschers. ). Planta annua , adpresse canescens, creberrime glandulfera; folus oblongo- linearibus, sinuato-pinnatifidis subintegrisve; floribus subsessihbus; petalis oblongo-linearibus linearibusve, marginibus sæpe undulatis, lvidis; siliquis longis, gracilibus, teretibus, subtorulosis, sæpe contortis, tomentellis, crebre olanduliferis; styli appendicibus variabilibus in cornu breve vel subulato- elongatum patens vel subreflexum interdum sursum arcuatum productis. @. Febr.-Jun. et sæpe autumno post primas pluvias. In pascuis arenoso-argillosis vel glareosis, in collibus calcareo-svypsaceis, in arena mobili, in depressis , alluviis et alveis, in regione Saharensi et Planitiebus excelsis calidioribus contiguis, sæpius sporadica. — Plan. À”: Djelfa (Reb.), Sudi-Makhelouf!, inter Sidi-Makhelouf et Laghouat!. — 0": Khanep-el-Souk, Si- Anar, Khadra, Géryville (War.); EbAricha!, Chott Elt-Gharbi!, Ain-ben-Khelil!. — Sah. C°: Baniou, Aîn-el-Hamia; Saada!, Ghegoa!, Sidi-Sliman!, Mraïer, Me- garin, Bir Arefdji!, etc. — A7. - 0": Brezina!, ElAbiod-Sidi-Cheikh!, Ghellalu- 106 CRUCIFERZÆ. — MATTHIOLA. Dahrania!, Chellala-Gueblhia!, Arba-Tahtani!, Aslal, Tyout!, Ain-Sefra!. — TUN. Redir Oum-Ali (Doûm. et Bonn. miss. ARS — MAR. Inter Sebkha Tigri et Ain | Chair (Seign. ). { In ditionis Touareo planitie excelsa Tasii (Duveyr.); in desertis Æcypti, Pa læstinæ, Mesopotamiæ, Arabiæ petreæ et Persiæ australis. Oss. M. livida valde affinis M. oxycerat, præserüm diflert pilis glanduliferis copiosis cum pube stellata permixtis, floribus sæpius paulo minoribus petalis pal- lidioribus sæpius angustioribus. Appendices dorsales styli eodem modo variabiles in ambabus nullam notam præbent. 3. M. lunata DC. Syst. 11, 176, et Prodr. 1, 135; Goss. PI. cret. 9h. — M. anopliam | Pomel Nouv. mat. 231. — Exs. Bal. Ag. 655, Choul. 207, Soc. Dauph. 12; Bourg Hisp. 897 et 1068. Ar. Ag» Semna, Soumna «pinguis vel pinguescens» (Mey.). Planta annua, adpresse subeanescens, glandulis sæpius superne con- spersa; folis oblongis, sinuato-pinnatifidis vel repando-dentatis, rarius | intepris; Moribus breviter pedicellatis, pedicellis interdum calycis tertiam longitudinem subæquantibus; petalis obovatis, pulchre purpureis venis satu- | ratioribus reticulatis; siliquis longis, sracihibus, teretibus, torulosis, tomen-« tosis, parce planduliferis; styli appendicibus variabilibus in cornu breve vel longiusculum sursum arcuatum rarius obsoletum productis; stigmatew vix præminente bneis shomaticis ere ad basim productis. ©. Mart.-Jun. In campis et pascuis, ad margines viarum, in glareosis, alluviis et alveis. — Med. C°: Guraudoille (Lx), Coudiat-At!, Constantine! (DR., Choul., Reb.), D. Chettabah! (Reb.). — A: in sylvis Boghar !, Boghar! (Deb.). — O* : Mostaganem « : (Brondel); Side-bel-Abbès (My, Lefr., War.); in ditione Ouled Khaled-Gharaba!, Saida (DR., Bal.). — Mont. C° : Dy. Guerioun; Dj. Bou-Thaleb, Dj. Afgan (Reb.). — Plan. OC. - A‘: Ain-Ousseru!, Guelt-el-Setiel!, Djelfa (Reb.), Ain-el-Ibel!, Sidi-Makhelouf! (Reb.), Grar-el-Ahmra (Reb.). — 0°: inter Nouala et Ras-el-Ma, Souiga, Sidi-Ameur (War.); Mechera-el-Acheria (War.). — Sah. 0": Ain-Sefis- sifa (War.). — TUN. Haïidra (Lx miss. 1884), in ditione Bem Aieicha (Doùm.). — MAR. Inter Sebkha Tiori et Ain-Ghair (Seign.), Meharoug, mter El-Ateichat et Oued Bou-Roumad (War. ). In oropedio Cyrenaico (Rohlfs); in Hispania. Var. 6. Phlox. — M. Phlox Didrichsen in {nd. sem. hort. Haun. [1865] 27. — M. Clau- sonis Pomel Nouv. mat. 230. Planta virescens, sæpe glandulis crebrioribus conspersa; floribus sæpius majoribus; petalis retusis, lilacino-purpureis. In arpilloso-calcareis, in dumetosis et sylvaticis, in alluviis. — Med. A°: in al- luvis Oued Djema (Jam.), Blidah, in sylvaticis quercinis Dj. Beni-Salah, in allu- vus Oued Chiffa (Lef.), ad fodinas Mouzaia!, in montibus ditionis Beni Menasser (Krém. ). In Algeria hucusque tantum nota. CRUCIFERÆ. — MATTHIOLA. 107 | 8. 2. tricuspidata R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 120; DC. Syst. IL, 195, et Prodr. _ [,1343; FL Græc. t. 639 ; Moris Sard. I, 159; Gren. et Godr. Fr. 1, 85; Boiss. Or. 1, 154. — Cheiranthus tricuspidatus L. Sp. 926; Desf. All. IT, 88 non Delile Æg. [lustr. quæ M. humilis DC. — Hesperis maritima, latifoha, siiqua tricuspide Shaw Specim. n. 328. — Exs. Bové Aly. [1837], Bal. 57; Bill. Gall. 3010, Soc. Dauph. 674, Sch. norm. nov. ser. 8; Sieb. Cors., Sol. 420, Kral. 470; Hut. Port. Rig. Ît. 163; Tod. Sic. 1135; Sieb. Cret.; Ky Cypr. 663; Auch. 4s. min. 81, Bal. | [1854]. | Ar. 6;*b| ZA Gousth-el-Mdza «crus capræ» (Lx). | Planta annua, pube hirsuto-tomentosa canescens, eglandulosa vel par- | cissime glandulifera; foliis oblongis, sinuato-pinnatifidis sinubus obtusis | lobis obtusis vel vix acutis, rarius repando-dentatis; floribus breviter pedi- | cellatis pedicellis interdum calyeis tertiam partem subæquantibus; petalis | obovatis, purpureis, venis saturatioribus reticulatis; siliquis longiusculis | longisve, crassiusculis, teretibus, subtorulosis, tomentellis, eglandulosis vel glanduliferis; styli appendicibus in cornu longiusculum vel elongatum | patens vel subreflexum rarius abbreviatum patens vel suberectum produc- | Us; shgmate conico acuto cornua styli sæpius subæquante lineis stigmaticis ad tertiam vel quartam partem styh tantum productis. ©. Apr.-Jun. In arenosis maritimis et in incultis regionis Mediterraneæ juxta mare. «In arenis ad maris hittora» (Desf. Ail.). — Med. A*: ad ostium Oued Sebaou (Lx), in agro Alveriensi! (DR., Jam.) a promontorio Matifou ad Bou-lsmaël (Claus.), Cherchell! (Kral.), Tenes! (Dur., Lx). — O°: Mostaganem! (Kral.), ad ostium Oued. Macta (Bal.), Arzew (Mars.), Christel !, Oran! (Goug., DR., War., etc.), Aîn-el-Turk!. — TUN. Cap Bon !, El-Haouiria ! (Miss. 1883). — MAR. Inter Teiouan et Ceuta (Hook. et Ball). In tractu Mediterraneo Europæ toto ab Hispania ad Græciam; Cypro, Asia mi- nore, Syria. 9. M. parvifloræ R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 121; DC. Syst. IT, 176, et Prodr. I, 135; Viv. Libyc. 37; Webb Can. 1, 64, t. 7. — Cheiranthus parviflorus Schousb. in Schrad. Journ. IT, 569, et Marok. 195.— Exs. Bové Alp. [1839], Bal. 83; Salzm. Hisp., Willk. [1845] 912, Bourg. 571, 1066 et 1568 a, Hut. Port. Ris. 763; Bouro. Can. 383 sub M. tristis. Planta annua, cano-tomentosa, eglandulosa; foliis oblongis lanceola- üsve, repando-dentatis vel sinuato-subpinnatifidis; floribus subsessihbus, quam in Â. tricuspidata et lunata subdimidio minoribus; petalis parvulis, obovats, purpureis, venis saturatioribus reticulatis; siliquis longis, demum crassiusculis, teretibus, torulosis, tomentellis, eglandulosis; styli appen- dicibus in cornu longiusculum vel elongatum erecto-patens productis; shomate lalo vix præminente, lineis stiomaticis fere ad basim products; coty- ledonibus interdum oblique incumbentibus ut in Sisymbriis quibusdam. ®@. Mart.-Jun. 108 CRUCIFERÆ. — MATTHIOLA. LONCHOPHORA. In vervactis, pascuis-et collibus, in alluviis et alveis. — Med. A: Orléansuillet (Bond.). — Of. — Plan. C': Batna (Duk.). — Sah. In margine septentrionali regionis : — C': Biskra! (Bal.), Mchounech]!. — À : in ditione Hodna : Eddis, Bo Saada, El-Hamel, Ksar El-Haller, Oued Bou-Fardjoun (Reb., Soll.). — TUNA, Tunis (Ball); in valle Oued Leben, Dj. Sened, El-Guettar (Doûm. et Bonn. miss: 1884); in ditione Huouaia (Lx miss. 1884). — MAR. Maroc (Schousb.), Mo= gador (Brouss.), Keira (Bal.), Aën-Oumast, Misra-ben-Kara, Gurguri, Miouga, Mskala (Hook. et Ball); sat frequens in provinciis austro-occidentalibus inter Ida= Ouchemlal et Tifermit (Mard. ). In insulis Canarüs; in Hispania. 2. LONCHOPHORA. Lonchophora DR. in Duchartre Rev. bot. IT, 432, et Atl. FI. Al. L. 72, f. 1-2, el in Walp: Ann. 1, 27; Benth. et Hook. Gen. I, 71. Sepala erecta, lateralia basi saccata. Petala longe unguiculata, indivisa. Stamina tetradynama, libera, edentula, longiorum filamenta inferne di- latata. Siliqua brens, teretiuscula commissuris complanatis subtetragona, subindehiscens, sagittæformis, valvis coriaceis basi divergentibus in cornum subulatum patens sursum incurvatum vel subinvolutum productis, intus transverse septulatis; seplo crasso subchartaceo; stylo utrinque cornigero, stigmatis lobis erecto-conniventibus connatis apice tantum liberis. Semuna in quoque loculo 3-5, uniseriata, pendula, compressa, ad hilum vix marpinata; funiculi breves, capillares, liberi. Cotyledones plano-convexæ, radiculæ accumbentes. Herba annua, sæpius humilis, erectla, ramosa, indumento stellato tomentosa. Folia oblonga vel linearia, sinuato-pinnatifida vel repando-dentata, superiora sæpius integram Flores sessiles, majusculi, speciosi, purpureo-violacei. Siliquæ tomentosæ, erecto-patentes. Oss. Lonchophoru valde affinis Matthiole , differt siliqua breviore loculis 3-5-sper- mis, sagittæformi valvis inferne in cornu elongatum subulatum productis. A1. oxy- ceras Var. basiceras siliquæ valvis inferne sed brevius cornigeris quoque gaudet. 4. L. Capiomontiana DR. in Duchartre Rev. bot. Il, 432, et At. FT. Ale. t. 72, f. 1, et in Walp. Ann. I, 27. — L. Guyoniana DR. in Atl. FI. Alo. t. 72, f. 2. — Mat- thiola Capiomontiana Pomel Nouv. mat. 37h in adnot. — Exs. Jam. Alp. 243, Bal. 546 et 890, Choul. sér. 2, 201, Bill. 1812. Ar. Aid Chepah'a vel alé Cheggah «rubra, rufescens» (Bertr.); jas Hammar «rubescens» (Prax). Planta annua, herbacea, , sæpius humilis, erecta, sæpius a basi ra- mosa, ramis terelibus, indumento stellato tomentosa vel superne subhir- suta. Folia alterna, nonnulla in ramulis axillaribus abbreviatis quasi fasciculata, tomentosa, oblonga vel linearia inferne attenuata, sinuato- pinnatifida vel repando-dentata lobis dentibusve patentibus sæpe undu- latis, superiora angustiora sæpe integra. Racemi terminales, pluriflort vel > CRUCIFERÆ. — LONCHOPHOR A. 109 | multiflori, demum laxi elongat et sæpius caule longiores, pube tomentosa villosi vel subhirsuti. Flores speciosi, pro ratione plantæ majusculi, | erecto-patentes, sessiles. Calyces clausi, cylindracei, basi sepalis latera- | libus saccatis subventricosi, sepalis deciduis, membranaceis, subherbaceis | vel superne violaceo-purpurascentibus, pube stellata dense tomentosis. | Petala purpureo-violacea venis saturatioribus, ungue Îineari subeanali- | culato sepala subæquante, limbo obovato interdum ad medium subcon- | stricto et margine undulato apice rotundato vel subretuso. Glandulæ hypogynæ 2, vix præminentes staminum lateralium insertionem circum- | vallantes. Stamina tetradynama, filamentis complanatis submembranaceis, | breviorum anguste linearibus, longiorum inferne dilatatis, antheris li- | neari-oblongis basi sagittatis. Siliquæ erecto-patentes, 1-2 centim. longæ, | tomentoso-villosæ vel -subhirsutæ, pedicello brevissimo tereti crassiusculo, teretiusculæ commissuris complanatis subtetragonæ, subindehiscentes | nempe integræ a ramis deciduæ et valvis cohærentibus in terra tantum | solutis, sagittæformes; valvis coriaceis, inferne divergentibus, basi in cornu subulatum patens sursum incurvatum vel subinvolutum productis ; septo crasso, subchartaceo, alveolato-subflexuoso; stylo conico-compresso, utrmque in cornu longiusculum vel elongatum patens vel reflexum rarius abbreviatum vel ad sibbum redactum excrescente, cornibus sæpius .paulo | breviore, lineis stigmaticis ad tertiam vel subdimidiam partem styli tan- | tum produclis. Semina in quoque loculo 3-5, uniseriata, pendula, ovato- suborbiculata, compressa, ad hilum obsolete marginata, testa Iævi stra- mineo-fuscescente; funiculis brevibus, capillaribus, liberis. Cotyledones plano-convexæ, integræ, accumbentes. Radicula cotyledonibus paulo lon- oior, commissuralis. ©. Mart.-Jun. LS ns =. In depressis hieme humidis inundatisve, in alluvis et alveis, solo argilloso- calcareo vel gypsaceo rarius arenaceo, nonnunquam salsuginoso. — Plan. C°: Tebessa, Oued Djedida (Lx), Chebla (Reb.); Barika (Lx), Medjez (Reb.). — A: Ain-Sba, prope Bokhari in alluvis Oued Chehf!, Bou-Ghezoul!, in ditione Ouled Sahari frequens, ditione Zahrès, Rocher-de-Sell, Sidi-Makhelouf!, etc. — Of: in deserto Angad (Alfred Fée [1845 |); El-Muaï, frequens in ambitu toto lacus salsu- ginosi Chott El-Chergui!, Khaneo-Azir; Ferchich, Oued Roddad!, Bou-Alem!, El- Macia!, Sidi-Tifour-el-Hammouida , ete. —Sah. In margine septentrionali regionis : C° : Mdoukal (Lx); Ain-el-Hamia (Reb.); Tebok-ou-Ahmed, Khanga-Sidi-Nadji, Zeribet-el-Oued (Reb.); EE-Kantara!, EtOutaia (Guy.), Biskra! (Jam., Bal., etc.); Neorin (Bimler). — A°: Bou-Saada, El-Hamel; Messad, inter Tadjemout et La- ghouat!, Dj. Milogh!, Laghouat!, Nihil, Tilremt!, Ras-el-Chaab!, etc. — TUN. Ain-Cherichira! (Miss. 1883); Oued Zitouna (Lx miss. 1884); Feriana (Rob.), El-Aieicha (Doùm., Gran. ); in valle Oued Leben, Dy. Berd, Dj. Cheguieioa, Gour- bata, Goufla (Doûm. et Bonn. miss. 1884), in valle Oued Berradah, Dj. Kebirita (André), Sedada (Lx miss. 1884). 110 CRUCIFERÆ. — LONCHOPHORA. CHEIRANTHUS. In Alveria et Tunetia tantum nota. Ops. Siliquarum cornua basilaria admodum variant ac stylaria, et ex aulopsi plantæ in plurimis locis observatæ patet L. Capiomontianam et L. Guyonianam tantum formas extremas ejusdem speciei exhibere et nequidem tanquam varietates distinguendas. 3. CHEIRANTHUS. Cheiranthus L. Gen. n. 815 ex parte; R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 118; DC. Syst. Il, 178, et Prodr. I, 135; Endl. Gen. n. 4848; Fl. Par. 104; Benth. et Hook. Gen. I, 68. Sepala erecta, lateralia basi saccata. Petala longe unguiculata, integra. Siliqua elongata, linearis, compresso-tetragona vel compressa, valvis convexis nervo medio præminente ; septo membranaceo; stismats lobis patentibus. Semina uniseriata, compressa. Cotyledones plano-convexæ, radiculæ accumbentes. Plantæ herbaceæ vel basi suffrutescentes, plus minus pube adpressa bipartita pubescentes. Flores magni, lutei vel albi. Os. Secundum ell. Bentham et Hooker (loc. cit.) cinter Cheiranthum et Ery- simum nullum est discrimen habitu, floribus, siliquisque. Differunt seminibus in Erysimo semper turgidis, cotyledonibus incumbentibus; in Cherantho sæpius compressis, cotyledonibus accumbentibus vel rarius incumbentibus. C. pygmæœus colyledones habet accumbentes et incumbentes, rectas et convolutas in eadem siliqua. » 4. €. Cheïri L. Sp. 924; DC. Syst. IT, 179, et Prodr. 1, 135; Koch Syn. 37; Rchb. Ie. I, t. 45, f. 4349; FL Par. 104. — Exs. Sch. Gall. Lh1o, Bill. 913; Soc. Dauph. Liguria 1492; Bourg. Pyr. Hisp. h19. Ar. S Ces Kherri, «hrs Kheil «superbas» ; 9 À Mant'our «prolifer vel sparsus» (Lecl., Del.). Planta herbacea basi suffrutescens, ramis plus minus angulatis su- perne subsericeis; foliis oblongo-lanceolatis in petiolum attenuatis, integris vel subintegris, sæpe per hiemem persistentibus; floribus lutas, sæpius venosis; siliquis tetragonis subcompressis, pube adpressa subcanescentibus, stylo brevi; seminibus apice tantum maroginalis. 2£. Febr.-Jun. In muris vetustis tantum et rarissime visus, verisimiliter ex hortis ubi frequenter colitur aufuga. — Med. A': A/oer (D.-J., Côme). — 0°: Oran vel Mostaganem (Duf.). In Europa media et australi ubi sæpius introductus, in insulis Archipelagi spon- taneus (Boiss. Or.); in Asia minore et Kurdistan. Oss. C. Corinthius Boiss. (Diagn. Or. ser. 2,1, 18, et Or. I, 186) et C. Seno- neri Heldr. et Sart. (Cat. hort. Ath. [1862]; Boiss. Or. [, 186) videntur tantum formæ C. Cheiri, nempe notæ desumptæ e forma foliorum , e magnitudine, colore et odore florum , e siliquis magis compressis, e longitudine styli, e seminibus plus minus alatis variabiles et discrimen certum haud præbent. CRUCIFERÆ. — CHEIRANTHUS. NASTURTIUM. a 2. C. semperflorens Schousb.! Marok. 195; Pers. Syn. IT, 201; DC. Syst. IT, 184, ct Prodr. 1, 136 excl. var. B; Coss. Hustr. At. 1, 17, t. 11. — Hesperis semperflorens Poir. Encycl. suppl. IT, 196 excel. var. 6. — Exs. War. PI. All. 106. Planta herbacea, basi suffrutescens, caulibus subcanescenti-sericeis ; folus lineari-lanceolatis, integerrimis; floribus albis; siliquis compressis, _ pube subadpressa canescentibus, stylo diametro siliquæ longiore; semi- mbus præsertim ad apicem marginato-alatis. 2L. Febr.-Maio et forsan iterum autumno florens. In arenosis maritimis, in incultis et dumelosis. — MAR. El-Abedat prope Safh (Beaumier), Ain-el-Hadjar ad radices Dj. Hadid (Hook. et Ball), Mogador (Brouss. in herb. Poiret, Lowe, Bal., Hook. et Ball), provincia Haha (Schousb.), [da- Oubouzia, Takoust, in ditione Aët Zelten; in provincüs austro-occidentalibus : Dj. Tizelmi, in ditione Tazeroualt (Mard.). Hucusque in regno Maroccano tantum notus. 4, NASTURTIUM. Nasturtium R. Br. in Hort. Kew. ed. à, IV, 109; DG. Syst. Il, 187, et Prodr. I, 137; Endl. Gen. n. 4850; FI. Par. 108; Benth. et Hook. Gen. I, 68. Sepala patula, lateralia haud saccata. Petala breviter unguiculata, inteora. Siliqua linearis teretiuscula vel tereti-subcompressa rarius compressa, aut silicula oblonga vel oblongo-subglobosa turgida, valvis enervis vel te- nuiter uninerviis; septo tenui; stigmate bilobo vel subsimplici. Senuna plurima, irregulariter 2-4-seriata, parva, turgido-compressa. Cotyledones plano-convexæ, radiculæ accumbentes. Plantæ herbaceæ, glabræ vel pilis simpliciusculis pubescentes, terrestres vel aqualicæ. Flores majusculi vel parvi, lutei, rarius albi. Sect. T. Carpauinum DC. — Flores ali. Siliqua linearis. 1. N. officinale R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 110; DC. Syst. IT, 188, et Prodr. I, 137; Rchb. Le. II, t. 50, f. 4359; F1. Par. 109; Gren. et Godr. Fr. I, 98. — sSi- symbrium Nasturtium L. Sp. 916; Desf. At. II, 81; Engl. Bot. t. 855. — Sisym- brium aquaticum Shaw Specim. n. 559. — Var. Planta robustior, foliorum seg- mentis subæqualibus oblongis obovatisve etiam terminali basi attenuatis : Nasturtium sufolium Rchb. Ie. If, t. 50, F. 4361. — N. officinale var. sufolium FI. Par. 109. — Exs. Bill. Gall. 1604 et 1605; Rchb. Germ. 292; Bourg. Pyr. Hisp. 415; Tod. Sic. 1364; Ky Palæst. 186; Ky Pers. hhga; Schimp. Abyss. 216; Bourg. Can. 626; Fendi. Venezuela 20. Ar. à! JS Djerdjir-el-Ma «Eruca aquatica» (Lecl.); DA 9, JAI9)S, JAS92 9 , Guerninech, Guernounech , Guernounich « cornutus» ob formam siliquarum (Lecl., My, Jourd. ); 6,2 H'arra «calida, aromatica» (Lx, Par., etc.); 2 H'orf «acer, mordax sapore» (Faraon); a 65 Qorrat-el-Ain «incola fontis» (Mey.); eLb, Rechad «beneficus» (Beith); 125 T'offu ex auctoribus; 25}; Ziata «oleosa » (Lecl.). - Kas. Gad )$ Guerninech «cornutus» (Lecl., Coss., Lx); Craie ti- meqsm «immersus, efusus» (Lx). 112 CRUCIFERÆ. — NASTURTIUM. Planta perennis, aquatica, glabra rarrus puberula; caulibus inferne pro strato-radicantibus; foliis pinnatisectis, segmentis oblongis vel obovatisss| inteoris vel subsinualis, terminali sæpius majore ovato-suborbiculato basi subcordato; petalis calyce dimidio longioribus; siliquis linearibus, tere= tiusculis, pedicello longioribus, plus minus arcuatis, valvis tenuiter unie nerviis. 2£. Apr.-Jul. In fontibus, secus rivulos et amnes, in scaturiginosis et aquis stagnantibus, per Lotam fere Algeriam diffusum. «In rivulis Algeriæ » (Desf. A1/.). — Med. C°: La Calle (DR.), Oued Tamanart!, Dj. Msalal, Ras-Aokas (Par.); Oued Zenati!, Constantine! (DR.), Djemilah (Reb.), Takuount!, Khemissa (J. Reb.). — A° : Mai= son-Carrée, Aloer, Bou-Ismaël; Medeah!, Mihanah; Boghar, ete. — Of : Ouedn Khamis!, Mazouna!, Dj. Azeib!, Mostaganem (Bal.); Sidi-bel-Abbes (Lefr.), Tlem- cen (DR.). — Mont. CG : Dj. Soao (Reb.), Dj. Zouara, Dj. Bou-Chenak (J. Reb.), Dj. Tababor! (Reb.), Mechta-Medjerouw! ; in montibus Aurastis : Medina!, Fedj Guersa!, Telet! ; Dj. Maadid (Lx), ete. À : in montibus Dyurdjura : Acherchour- n-Tensaout, Tala-Meknea (Lx), ad cataractam infra Tizi-n-Tesselent!, Dj. Heïzer! ; Dj. Beni-Salah!. — Plan. C': Oued Snob, Meskiana, Ain-Beida, Guerah-el-Tarf, Beccaria prope Tebessa (JT. Reb.); Saint-Donat!, Saint-Arnaud!, Setif (Duk.); Gustal\ (Lx); Ksour!. — A: Oued Medpedel (Reb.), Oued Sedeur!. — Of : Takdemt; Aflou; Sfid, Ras-el-Ma, Sebdou! ; Khadra, Géryville, ete. — San. C': Oued Biskral. — A': Bou-Saada (Reb.). — O°: Tyoul!, Ain-Sefra, Ain-Sefissifa, Bou-Semghoun (War.). — TUN. Dj. Abd-er-Rahman! (Miss. 1883); Dj. Zaghouan, inter Za- ghouan et Takrouna (Doùm.), Ain Medekeur ! ; Aïn-Draham! (Miss. 1883); Ain- Cherichira! (Miss. 1883), Ferchich (Lx miss. 1884), Ferana (Rob.). — MAR. Tetouan (Weyl.), Tanger (Salzm., BI., Lagr., Hook. et Ball); Morador (Lowe); «in repione inferiore Atlantis majoris prope Amsnuz et in subalpinis supra Ar- round» (Hook. et Ball), Dj. Aziwel ad meridiem urbis Maroc (Ibr.); Dar-Ould- Delim, Ida-Oubalal, in montosis ditionum Sivorat, Ghiliz et Tazeroualt (Mard.). In Ægypto, Abyssinia, ad promontorium Bonæ Spei, in insulis Azoricis, Madera et Canaris; in Europa et Asia fere totis; America septentrionali et australi; Nova Zelandia. Sect. IT. Bracurrogos DC. emend. — Flores lute, rarius ochroleuci. Sih- qua linearis vel lineari-oblonga, subcompressa vel turoida. 2%. N. asperum Coss. PI. crit. 26; F1. Par. 109; Boiss. Voy. 28 emend. — Sisym- brium asperum L. Sp. 920; DC. Syst. Il, 473, et Prodr. I, 193; Gren. et Goür. Fr. I, 94. — Sisymbrella aspera Spach Vép. phan. VI, 436. — J. Bauh. Hist. IT, 090.119. Planta annua vel biennis interdum induratione caudicis perennis, gla- berrima; caulibus sæpe plus minus tuberculato-scabris; folus petiolatis ? Pe F , , pinnalipartiüs, lobis oblonpis linearibusve incisis integrisve, radicalibus rosu- latis; floribus parvis vel majusculis; petalis calyce paulo, subdimidio vel ? ] 9 À , subduplo longioribus; pedicellis fructiferis crassis, brevibus; siliquis linea- CRUCIFERÆ. — NASTURTIUM. 113 | mibus, crassis, plus minus tuberculato-scabris, rostro tereti brevi termi- | natis, valvis nervo medio prominulo venulisque lateralibus anastomosantibus | donatis. © vel ® vel induratione caudieis 2L. Var. a. asperum. — NN. asperum Coss., 1. c.; Willk. et Lange Prodr. Hisp. IT, 814. — Exs. Bourg. Gall. [1850] et 565, Bill. 3012; Bourg. Hisp. [1854] et 2364. Foliorum lobis oblongis linearibusve, incisis, rarius integris; floribus | parvis; petalis calyce paulo longioribus; siliquis dense tuberculato-scabris, pedh- cello 3-4-plo longioribus. In Algeria non visum. In Gallia media et australi, Hispania. Var. 6. Munbyanum. — N. Munbyanum Boiss. et Reut. in Boiss. Diagn. Or. ser. à, v, 19. — N. Boissieri var. brevisiliquum Kral. ap. Bourg. PI. Ar. exs. [1856]. Foliorum lobis linearibus vel oblongo-linearibus intepris rarissime subin- cisis; Jloribus majusculs; petalis calyce sesquilonpioribus; siliquis minutissime el sparsim tuberculato-scabris, pedicello subduplo lonsioribus. — Mart.-Jul. În pascuis scaturiginosis, in herbidis humidis, ad fontes et secus rivulos. — Mont. C°:in montibus Aurasüis: Dj. Mahmel!. — Plan. O°: ad cataractas prope Tlemcen (War.), in planitie Terni (My, War.), Ain-Ghoraba!, in sylva Afr (Lenepv.), in sylva Beni-Hedel!. In Algeria tantum notum. Var. y. Boissieri. — NN. asperum Boiss.! Voy. 238. — N. Boissiert Coss. PI. crit. 26; Willk. et Lange Prodr. Hisp. IX, 814. — Exs. Welw. Lus. cont. 21; Bourg. Hisp. 39 et 564. Foliorum lobis linearibus oblongpisve inteoris incisisve; floribus maoms ; pe- talis calyce subduplo longioribus ; siiquis plus nunus et sæpissime sparsim tuber- culato-scabris, pedicello 3-5-plo longioribus. In Algeria non visum. In montibus Lusitaniæ et Hispaniæ australis tantum notum. Ors. NV. Munbyanum tantum varietas N. asperi videtur nempe nolis minoris Mo- menti tantum differt. In Gallia australi et in Hispania W. asperum foliorum lobos sæpe integros et flores majores quam im Gallia media præbet, ibique siliquæ oc- currunt crebre vel sparsim tuberculatæ tuberculis plus minus præminentibus. — N. Boissieri primo intuitu distinctissimum apparet, sed formis intermediis et me- diante N. Munbyano quoque tanquam varietas habendum. 3. N.? Atlanticum Ball in Journ. Bot. [1873] 297, et Spic. Marocc. in Linn. Soc. Journ. XVI [1898 |, 317, t. 9. Planta biennis vel perennis, glaberrima; cauhibus debilibus, sub- aphyllis; fois petiolatis, fere omnibus radicalibus, pinnatisectis, lobis rhombeo-obovatis vel oblongis inferne attenuatis grosse angulato-repandis ter- 8 114 CRUCIFERÆ. — NASTURTIUM. BARBAREA. minali majore; racemis demum laxis siliqua inferiore a superioribus valide, remota; floribus parvis; petahs ochroleucis, calyce subtriente longioribus$s pedicellis graclibus, demum non incrassatis; siliquis (immaturis) linean. ribus, lævibus, rostro tereti brevi terminatis, valvis enerviis. © vel 20 | Deflorens Maio 1871 a el. J. Ball lectum. MAR. In regione superiore Atlantis majoris : At Mesan supra Arround, in jugo Tagharot a 2000 ad 2800 m. (Hook. et Ball). In imperio Maroccano tantum notum. Oss. Planta e specimine unico imperfecte evoluto tantum nobis nota, siliqua matura et seminibus ignotis quoad genus dubia. Secundum cl. J. Ball, 1. c. a N. aspero «differt imprimis habitu et foliis diversissimis, floribus minoribus, ochro- leucis (fere albis) nec flavis, pedicellis gracilibus nec incrassatis, siliqua enervi nec valvis basi nervo notatis.» Sect. LIT. Rorrpa. (Roripa Bess.) — Flores lutei. Silicula oblonga, oblongo- subplobosa vel subglobosa, turoida. Oss. Sectio Roripa a Cochlearia, ad quam a cl. G.-A. Meyer (in Ledeb. F7. A4.) refertur, floribus luteis fere tantum differt. 4. N. amphibium R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 110; DG. Syst. IT, 196, et Prodr. I, 138; Rchb. Ie. Il, t. 51-52, f. 4363; Koch Syn. 37; F1. Par. 110. — Sisymbrium amphbium L. Sp. 917 ; Engl. Bot. t. 1840.— Roripa amphibia Bess. Volhyn. 27 ; Gren. et Godr. Fr. I, 126. — Cochlearia aquatica G.-A. Mey. in Ledeb. F1. Al. IIT, 88. — Exs. Bill. Gall. 2808 et bis; Rchb. Germ. 2078 ; Lehm. Turkest. 65. Planta perennis, aquatica vel lacustris, glabra; caulibus sæpius robus- tis, erectis vel inferne prostrato-radicantibus; folüs petiolatis vel imferne attenuatis, basi auriculato-amplexicaulibus rarius exauriculatis, oblongo- lanceolatis , intepris dentatisve, inferioribus submersis interdum pinnatfidis vel inciso-pinnahparthts; petalis calyce longioribus; pedicellis fructiferis graci- libus, elongatis; silicuhs turgidis, oblongis vel oblongo-subglobosis, pedicelhs subduplo brevioribus, abrupte in rostrum teres gracile terminatis. 2£. Maio- Jul. In lacunosis et paludosis, in regione Mediterranea littorea provinciæ Cirtensis hucusque tantum visum. — Med. C” : prope La Calle in lacubus E-Hout (DR.) et Tonga (Lefr.), Feid-el-Mais (Lx), in ditione Senhadja (Lx, Perr.). In Europa tota; Asia minore et centrali; America septentrionali. 5. BARBAREA. Barbarea R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IIT, 109; DC. Syst. IT, 205, et Prodr. I, 140; Endl. Gen. n. 4851; FI. Par. 104; Benth. et Hook. Gen. I, 68. Sepala suberecta, lateralia haud saccata. Petala unguiculata, inteora. Siliqua linearis, teretiuscula, valvis nervo medio carinatis ; septo tenui hyalino;: se CRUCIFERÆ. — BARBAREA. 115 | stigmate subintegro vel subretuso. Semina plurima, 1-seriata, oblonga , com- | pressiuscula immarpinata. Cotyledones plano-convexæ, radiculæ accum- | bentes. Plantæ herbaceæ, glabræ. Folia saltem radicalia et inferiora Iyrato-pinnalipartita. Flores | parvuli, lute. 4.B. vulgaris R. Br., 1. c.; DC. Syst. II, 206, et Prodr. T, 140; FÙ. Par. 104. — Ery- simum Barbarea L. Sp. 923. Caulibus solitariis vel 2-3, erectis, angulatis; folus radicalibus et infe- rioribus sæpius sub anthesi emarcidis vel evanidis Îvrato-pinnatipartitis lobis lateralibus 2-4-jugis oblongis linearibusve interdum obsoletis ter- minali multo majore obovato- vel oblongo-suborbiculato sæpe basi sub- cordato repando-dentato, caulinis plerisque auriculato-amplexicaulibus lyrato-pinnatipartitis, superioribus obovato-oblongis repando-dentatis vel subin- cisis; siliquis patulis, ereclis vel subadpressis, rostro longiusculo termi- natis. ® vel caudicis induratione 2£. In Europa fere tota imo arctica, in australioribus sæpissime montana; Asia oc- cidentali, boreali et centrali; Abyssinia; America septentrionali. Var. à. vulgaris. — B. vulgaris Rchb. Excurs. 682, n. 4356, et Ie. IT, t. 47, 4356; Koch Syn. 39; Boiss. Or. [, 183. — B. stolonifera et B. perennis Pomel Nouv. mat. 375. — Exs. Bill. Gall. 2213; Rchb. Germ. 678 et 679 sub B. hirsuta; Reverch. Cors. 22; Tod. Sic. 206. Planta biennis unicaulis, vel perennans 1-3-caulis; fokis radicalibus inferioribusque lyrato-pinnatipartitis 2-4-jugis, loborum lateralium jugro supe- riore majore sæpius diametro transversali lobi terminalis æquilongo jugis infe- rioribus minoribus interdum minutis vel obsoletis, rarissime lobis omni- bus lateralibus evanidis; floribus majuscuhs, per anthesim dense racemosis; siiquis crassiusculis, remotiusculhs, junioribus rectis erectiusculis, maturis erecto- patentibus. — Apr.-Jul. In pascuis et herbidis humidis, ad fontes et rivulos, in regione Montana etiam superiore necnon in montosis Planitierum excelsarum. — Mont. C° : D}. Edough! (Lx, Reb. ), Dj. Gouffi! ; Dj. Mecid (Lx), Dj. Bou-Chenak (3. Reb.), El-Ma-Berd!, Taourirt-Guiril!; Dj. Cheliah!. — À? : in montibus Djurdjura : Agouni-el-Haoua , Ainser-Guizan, in ditione At Djennad (Lx), Tazi-n-Tesselent! ; Dj. Dirah (Char. ). — Plan. 0°: Tiaret (Del.); in planitie Term (Lenepv.). Var. 6. arcuata FI. Par. 105. — Erysimum arcuatum Opiz ap. Presl FT. Cech. 138. — Barbarea arcuata Rchb. in Bot. Zeit. [1820], et Excurs. 683, n. 4357, et Le. IT, t. 48, f. 41357; Koch Syn. 39; Gren. et Godr. Fr. I, 913 Boiss. Or. I, 183. — B. Taurica DC. Syst. IT, 207, et Prodr. I, 141. — B. Iberica DC. Syst. Il, 208, et Prodr. I, 141. — B. vulgaris 8 Koch Deutschl. F1. IV, 666. —— B. vulgaris Bor. FI. Centre éd. 3, 11, 39.—- Exs. Bül. Gall. 3315; Rchb. Germ. 1963; Kar. et Kir. Sib. Alt. 1190. Planta biennis ,unicaulis; folis radicalibus inferioribusque lyrato-pinnati- partitis 2-h-jupis, loborum lateralium jugo superiore majore sæpius diametro Ô- 116 CRUCIFERÆ. — BARBAREA. ARABIS. transversal lobi terminahs æqulongo jugis inferioribus minoribus interdum minulis, rarissime lobis omnibus lateralibus obsoletis; floribus majusculis, per anthesim laxiuscule racemosis; sliquis gracilibus, remotiusculis, jumo= ribus arcuatis patulis, maturis erecto-patentibus. In ditione floræ nostræ non visa. Var. y. stricta. — B. stricta Andrz. ap. Bess. Enum. Volh. 72; Rchb. Excurs. 682, n. 4355, et Ie. Il, t. 47, f. 4355; Koch Syn. 39; Bor. FI. Centre éd. 3, IT, 39.— B. par- viflora Fries Nov. ed. 2, 207. — B. vulgaris var. & F1. Par. 10h. — Exs. Rchb. Germ. 1962, Sch. 411; Bill. Gall. 3011; Rel. Mail. Suec. 705. Planta biennis, unicaulis; folüs radicalibus inferioribusque lyrato-pin- natipartitis 2-3-jugis, loborum lateralium jugo etiam superiore manuto rarius diametro transversali lobi terminalis æquilongo, jugis inferioribus minutis vel minimis interdum lobis omnibus lateralibus obsoletis; floribus parvubs, per anthesim dense racemoso-subcorymbosis; siliquis gracihbus, confertis, etiam statu juniore erectis vel subadpressis. In ditione floræ nostræ non visa. Oss. B. vuloaris R. Br., B. arcuata Rchb. et B. stricta Andrz., in herbarns et ab auctoribus plerisque confusæ, formis intermediis conjunctæ, tantum ejusdem speciei varietates habendæ. — B. vuloaris var. « in Europa cæteris rarior. 6. ARABIS. Arabis L. Gen. n. 818; R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 104; DC. Syst. IT, 213, et Prodr. I, 149; Endl. Gen. n. A854; FI. Par. 105; Benth. et Hook. Gen. I, 69. Sepala erecta, lateralia haud vel rarius basi saccata. Petala plus minus unpuiculata, intepra. Siliqua linearis elongata, compressa, valvis planiusculis uninerviis vel irrepulariter tenuiter plurinervüs ; septo membranaceo; stigmate inteoro vel retuso. Semina plurima, (in nostris) uniseriata, compressa, sæpe marginata .vel alata. Cotyledones plano-convexæ, radiculæ accum- bentes. Herbæ sæpius pube ramosa donatæ, rarissime glabræ glaucescentes. Flores albi, rosei vel violacei, rarius subochroleuct. Sect. I. Evararrs. — Plantæ perennes sureulos steriles emittentes. Sepala lateralia saccata. Petalorum lmbus obovato-dilatatus, patens. Semina anguste marginata vel immarginala. — 1. À. albida. Sect. Il. TurriTezLa. — Planiæ annuæ vel biennes, rarius perennes. Sepala lateralia haud saccata. Petalorym limbus oblongus vel oblongo-obovatus , erectus , rarius patulus. Semina immarginala vel anguste marginata, rarissime lalissime marginata. Subsect. 1. — Folia caulina basi cordata vel sagittata. $ Plantæ biennes perennesve. — 2-5. 4. conringioides, À. Pseudoturrihis, À. Turrita, À. sapittata. SS Plantæ annuæ. — 6-7. À. verna, À. auriculata. CRUCIFERÆ. — ARABIS. 117 Subsect. 2. — Foha caulina basi sæpius rotundala, non cordata nec sagittata. S Plantæ biennes, rarius induratione perennantes, vel perennes surculos steriles emittentes; rosula foliorum radicalium perennans.— 8-10. À. pubescens, À. ci- hata, À. Doumetri. | | SS Plantæ annuæ. — 11. À. parvula. 'h | Sect. [. Evarasrs C.-A. Mey. — Plantæ perennes surculos steriles emit- | tentes. Sepala lateralia saccata. Petalorum limbus obovato-dhlatatus, patens. Semina anguste marpginata vel immargina(a. | 4. A. albida Stev. in Cat. hort. Gor. [1812] 51, et in Mém. Soc. nat. Mosc. IIT, 270 ; Jacq. | f. Eclog. t. 791; M.-Bieb. Taur.-Gauc. suppl. 446; DC. Syst. IT, 217, et Prodr. T, 142 emend.; A. Rich. Abyss.T, 16; Boiss. Or. [, 174.— À. Caucasica Wild. Enum. | suppl. 45.— Turritis verna Desf. All. IT, 92. — À. thyrsoidea Sibth. et Sm. Grec. | t. 642; DC. Prodr. I, 143. — À. viscosa DC. Syst. Il, 216, et Prodr. I, 142. — A. Billardieri DC. Syst. IT, 218, et in Deless. Le. IT, t. 24, et Prodr. I, 1412. — | A. brevifolia DC. Syst. IT, 218, et Prodr. I, 143. — À. lonpifolia DC. Syst. IT, | 319, et in Deless. Je. IT, t. 25, et Prodr. I, 143. —- A. cuneifolia Hochst. in Schimp. pl. Abyss. exs.— À. Alpina Oliv. F1. Trop. 1, 59 non L.— Exs. Bal. A/p. [1853], Bourg. [1856]; Huet 16, 260, Port. et Rig. [1875] 317; Heldr. Sic. [1840], Tod. 303, Huet [1855]; Hohen. Cauc. [1836 |; Auch. 4s. min. 101, 102 et103; Ky Clic. 14 b, 77 et 106 b, et [1853 | 155, Bal. [1854]; Bourg. Arm. 29; Auch. Syr. 96, Ky [1855] 62, Lx 327 a; Auch. Pers. k117, Ky [1846] 134; | Schimp. Abyss. 997; Maud. Mad. 10 ; Bourg. Can. 1247. Planta perennis, pube ramosa cano-villosa vel tomentosa; foliis parce et orosse denticulatis dentatisve, radicalibus inferioribusque obovato-oblongis inferne attenuatis, caulinis ovatis oblongisve cordato-amplexicaulibus auri- culis rotundatis; pedicellis calyce plus minus longioribus; floribus magnis; petalis calyce bi-triplo longioribus, albis; siliquis remotiusculis, olabris, pedicello gracili elongato 2-3-plo latioribus, erecto-patulis, rectis vel subflexuosis, valde compressis, torulosis, valvarum nervo medio a venis vix distincto; seminibus anguste marginato-subalatis. 2L. Maio-Jul. In convallibus umbrosis, in rupestribus et præruptis, in regione Montana præ- sertim superiore. «In Atlante prope Belide» (Desf. At.). — Mont. C°: Kof Zouara, Dj. Thaya, Dj. Soao, Dj. Mahrouf!, Dj. Bou-Chenak, Dj. Babor!, Dj. Tababor!, Dj. Achouaou, Adghar-Amellal! ; Chellata (Lir.); Dj. Tougour!; Dj. Nechar, Dj. Maadid, ete. — A°: in montibus Dyurdjura: Lalla-Khedidja, Tizi- n-Cheria, Tizi-n-Tesselent!, Dj. Heïzer!; Dj. Beni-Salah!, Dj. Mouzaia; in sylvis Dra-Bridha ; Boghar ; Teniet-el-Haad!, Dj. Ouaransems!, ete. — MAR. Dj. Ghat in ditione Ait Bou-Oulli provinciæ Demnat (Ibr.); in Atlantis majoris valle Ghaghaia ad 1100 m., in ascensu jugei Tagharot versus 2600 m. (Hook. et Ball, Rein et Fritsch in Ball Spic. ). In insulis Madera et Canariis, reono Cordofano, Abyssinia; in tractu Mediter- raneo austro-orientali ab Italia et Sicilia ad Gaucasum, Asiam minorem et Syriam; Persia boreali, | 118 CRUCIFERÆ. -—- ARABIS. î Oss. Cl. J. Ball tanquam speciem propriam habet plantam cujus specimen uni: | cum immaturum et incompletum in montibus imperit Maroccani, jugo Tagharot ad« 3000 m. legit. Adnotationem auctoris (in Journ. Bot. [2873] 297 et Spic. Marocc in Linn. Soc. Journ. XVI [1878], 318) de hac planta a nobis non visa transcribere tantum licet :« À. erubescens J. Ball, stirps male cognita e grese À. Alpinæ sed cum ea confundi nequit. Ab hac differt insigniter sepalis basi æqualibus coloratis, pe- talis dimidio minoribus erubescentibus, eorum lamina angustiore, pilis caulinis simplicibus vel apice fureatis, nec stellato-ramosis. » Sect. IL. Turrirezza G.-A. Mey. emend. — Plantæ annuæ vel biennes, rarius perennes. Sepala lateralia haud saccata. Petalorum limbus oblongus vel oblongo-obovatus , erectus , rarius patulus. Semina immarginata vel anguste marginata, rarissime latissime marginata. Subsect. 1. — Folia caulina basi cordata vel sapittala. $ Plantæ biennes perennesve. 2. A.? conringioides Ball in Journ. Bot. [1873], 297, el Spic. Marocc. in Linn. Soc. Journ. XVI [1878], 319, t. 11. Planta perennis, glaberrima, glauco-virens, facie Conringiæ Orientalis; caudice crasso, lignoso; caulibus pluribus, erectis, simplicibus vel sub- simplicibus ; fohis crassis coriaceis, integerrimis, radicalibus inferioribusque suborbiculatis in petiolum longum contractis, caulinis ovato-oblongis basi cordato-amplexicaulibus auriculis obtusis; floribus mediocribus, numerosis, confertis; pedicellis calvce subduplo longioribus; petalis calyce subdi- midio longioribus, albis, in unguem sensim attenuatis, suberectis; sili- quis confertis, glabris, pedicello elongato filiformi 3-4-plo longioribus et subdimidio latioribus, in pedicello ascendentibus, rectis, subcompressis, valvis nervo medio subobsoleto, in rostrum breve attenuatis; seminibus L. Maio 1871 florifera et vix fructifera a cell. Hooker et Ball lecta. MAR, : «În regione alpina et subalpina Atlantis majoris : in jugo Tagharot 3000-3500 m., in monte Djebel Tezah 2100-2800 m.» (Ball, 1. c.). Peculiaris imperio Maroccano ut videtur. Ogs. Planta fructu maturo ignoto quoad genus dubia, sed in sectione Turritella ad À. brassicæformem Wallr. (Brassica Alpina L.) collocanda si recte ad Arahidem refertur. «Species distinctissima, nulli proxima, facie Conringiæ Orientahs sive C. clavatæ Boiss.» (Ball, L. c.). 3. A. Pseudoturritis Boiss. et Heldr. in Boiss. Diagn. Or. ser. 2, 1, 20; Boiss. Or. I, 168; Coss. Jllustr. Atl..I, 18, t. 12. Planta biennis, interdum induratione perennans, glaucescens; caulibus elatis, erectis; folis radicalibus oblongis in petiolum attenuatis repando- dentatis vel subruncinatis pilis brevibus alteris simplicibus alteris bifurcis CRUCIFERÆ. — ARABIS. 119 | plus minus hirtellis sæpe sub anthesi emarcidis vel evanidis, caulims oblongo- | vel ovato-lanceolatis profunde sagittato-amplexicaulibus auriculis apice ro- | tundatis intepris glabris glaucescenhbus; floribus mediocribus, etiam per anthesim laxe racemosis; pedicellis calyce subduplo vel subtriplo longio- | ribus; petahs calyce sesquilongioribus, pallide ochroleucis; siiquis sæpius | permultis, approximatis, im racemum elongatum dispositis, slabris, pedicello filiformi multoties longioribus, subadpressis erectis vel patenti-subsecundis, subtereti-compressis, haud torulosis, valvis nervo medio præmunente et venulis conspicuis donatis, in rostrum breve attenuatis; semimbus umseriatis, mar- gime membranaceo-subalatis. ® vel interdum induratione ZL. Maio-Jul. In pescuis et rupestribus, in dumetosis et sylvaticis regionis Montanæ mediæ et | superioris. — Mont. C°: Dj. Achouaou (Doûm. et Gaut.), Dj. Tababor ! (Perr.), "Dj. Babor! (Lx, Reb.), Adghar-Amellal! (Reb.), Sidi-Tallout (Par.); Dj. Maadid (Lx). — A°: Akfadou, Acherchour-n-Tensaout (Lx), in ditione Beni Bou-Addou! (Perr. [1854 ]). In montibus Græciæ. Os. À. Pseudoturritis differt ab À. perfoliata Lmk (Turritis glabra L.) floribus laxius racemosis et præsertim seminibus uniseriatis marginato-subalatis, non bise- riatis vix marginatis. 4. À. Turrita L. Sp. 930; DC. Syst. IL, 235, et Prodr. 1, 146; Rchb. Ie. IT, t. 44, f. 4345; Koch Syn. 45; F1. Par. 105.— Exs. Bill. Gall. 1607, Rel. Maïll. 389, 389 « et 389 b, Soc. Dauph. 3613; Rehb. Hung. 2580; Bourg. Pyr. Hisp. 428; Auch. 4s. min. 105, Bal. [1855]. AR. Zi Cheliath «longe sagittatus», nomen Sisymbrii (Lx). Planta bienns, pube ramosa pubescenti-hirsuta; folüs sinuato-dentatis denticulatisve, radicalibus obovatis oblongisve in petiolum attenuatis, caulinis oblongis vel oblongo-lanceolatis sessilibus basi cordatis auriculis rotundatis; racemis basi bracteatis; petalis albido-ochroleucis; siliquis glabris, pedicello crassiusculo multo latioribus, longis longissimisve, in pedicello patentibus, secundis, valde compressis margine incrassatis, torulosis, val- varum nervo medio a venis vx distincto, in rostrum brevé attenuatis; semu- nibus late marginato-alatis. @. Apr.-Jul. In umbrosis, in fissuris rupium regionis Montanæ mediæ et superioris, rarius in convallibus humidis regionis Mediterraneæ aquis advecta. — Med. À”: in fau- cibus Chiffa! (Perr. [1854 ]). — Mont. C* : Dj. Achouaou (Doùm. et Gaut.), Dy. Tababor ! (Perr., Reb.), Dj. Babor! (Reb.), Adghar-Amellalf. In Europa media et australi, necnon in Belgio; Asia minore, Syria. 5. A. sagittata DC. Fr. V, 592, et Syst. IL, 221, et Prodr. I, 143; Rchb. Ie. If, &. Lo, f. 4343 b; Koch Syn. ha; F1. Par. 105; Gren. et Godr. Fr. 1, 102. — À. hispida Lmk Encycl. 1, 219.— Turritis sagittata Bert. Amœn. 165. — À. glastifolia Rchb. Ice. U,t. 43, € 4343 c quoad semina imperfecta. — À. hersuta var. sagittifoha 120 CRUCIFERÆ. — ARABIS. Moris Sard. 1, 151.—Exs. Sch. norm. Gall. 17 sub À. Gerardi, Bill. 710 et 1606 bis | Bourg. (Alp. mar.) [1861] sub A. Gerardi; Rchb. Germ. 1762, Bül. 1606 sub 4 | Gerardi; Sch. norm. nov. ser. Austr. 717; Cesaii It. L12; Ky Pers. 197. Planta biennis vel induratione perennans, pube ramosa plus minus hir= suta; foliis denticulatis dentatisve, radicalibus oblongis in petiolum angus= talis, caulinis erecto-patulis oblongis sessilibus basi profunde cordato-sagit- tatis auriculis patentibus; pedicellis calyce longioribus; petalis albis ; siiqus approximatis, glabris, pedicello gracili multo latioribus, lineari-elongatis, erects, valde compressis, torulosis, valvarum nervo medio venulisque la- teralibus parum distinctis; seminibus marpinato-subalatis. © vel induratione 2L. Apr.-Jul. In dumetosis et pascuis sylvalicis, in montosis regionis Mediterraneæ interioris et in regione Montana etiam superiore. — Med. C': Fedj Macta (Ex), Souk- Harras (Reb.). — A': Melah-el-Kora (Jam.). — Mont. C°: Dj. Edough (Lx), D. Soao (Reb.), ELMa-Berd!, Dj. Achouaou (Doûm. et Gaut.), Dj. Tababor ! (Reb.), Tamedjadjout!, Adghar-Amellal! ; Dj. Ouled-Ali-ben-Sabor (Lx), Dj. Bou-Thaleb (Reb.), Dj. Maadid (Lx). — A°: im montibus Djurdjura: Akfadou, Acherchour-n- Tensaout (Lx), in ditione Beni Bou-Addou. In Europa tota, Caucaso; Kamchatka, Sibiria, Asia minore, Persia. Ors. À. Gerardi Bess. (in Koch Syn. 41. — À. planisiliqua Rchb. Ie. IT, t. Lo, f. 4343. — Turritis Gerardi Bess. Prim. Gal. IE, 87. — À. Kochu Jord. Diagn. 1, 112. — Exs. Sch. norm. 1008) in Europa fere tota, Asia minore necnon Ame- rica boreali crescens, videtur tantum varietas À. sapitlalæ, a qua tantum differt foliorum auriculis cauli subaccumbentibus , siliquis tenuioribus evidentius torulosis, seminibus minoribus. — A. hirsuta Scop. (Rchb. Je. Il, t. 41, f 4349; Koch Syn. ha. — Turritis hirsuta L. — A. contracta Spenn. Frib. IT, 925. — À. con- Jerta Rchb. Ice. Il, t. 41, f. 4344. — Exs. Bourg. Pyr. Hisp. 395; Bill. Gall. 710 sub À. sagittata; Rchb. Germ. 1961, Sch. norm. 418 et 418 bis: Ball. ex [talha 3015) in Europa fere tota, Asia minore et centrali, Persia, montibus Himalaya, necnon America septentrionali crescens, ad quam el. Moris (Sard. Ï, 151) tanquam varielatem verisimiliter recle refert À. sagütatam, ab ea tantum differt foliis basi cordatis aut truncato-auriculatis, haud profunde cordato-sagittatis, siliquis sæpius brevioribus valvarum nervo medio prominulo, haud tenui sæpius demum evanes- cente. SS Plantæ annuæ. 6. A. verna R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, 1V, 105 non Desf.; DC. Syst. Il, 215, et Prodr. 1, 142; Sibth. et Sm. Græc. t. 641; Rchb. Le. Il, t. 33, f. A391a; Koch Syn. h1; Gren. et Godr. Fr. I, 100. — Hesperis verna L. Sp. 928; Desf. Atl. IT, 90. — Exs. Bilk Gall. 3013 et 3013 bis, Soc. Dauph. 2752; Willk. Hisp. [18451 45 et 801, Bourg. 544; Sol. Cors. 499, Bourg. 29, Kral. 471, Mab. 14, Reverch. 216; Rchb. It. 1959, Port. et Rig. [1835] 100; Pelt. Dalm. 35; Huet Sic. 451, Sch. norm. nov. ser. 421 ; Ky Cypr. 199; Auch. As. min. 110, Bal. 71, Bourg. (Lyc.) [1860]. Planta annua, caulibus sæpe pumilis; folus pube ramosa hirtis, grosse D M — ms CRUCIFERÆ. — ARABIS. 121 dentatis, radicalibus obovatis in petiolum angustatis, caulinis paucis ovatis vel ovato-suborbiculatis sessilibus basi subcordata semiamplexicaulibus ; race- mis paucifloris laxis, pedicellis calyce brevioribus ; petalis violaceis; siliquis pedicello brevi incrassato æquilatis, erecto-patulis, rigidis, valvis longitu- dinaliter elevatim venulosis ; seminibus immaroinahs. ©. Apr.-Jun. In pascuis umbrosis et rupestribus, in dumetosis et sylvaticis, in regione Mon- Lana media et superiore, rarissime in convallibus humidis regionis Mediterraneæ aquis advecta. «[n Atlante prope Belide» (Desf. A1l.).— Med. À": in faucibus Chiffa (Rx, Lx). — Mont. C: Dj. Tababor!, Chellata (Lir.); Dj. Tougour ! (Bal., Col.), Teniet Bordjem (Galinet). — À° : Dy. Afroun (Lx), Fort-National (Deb.); Dj. Beni-Salah (Desf., Bové, D.-J., Claus., Lef.); Boghar, Kef El-Akhdar (Ex). — MAR. Dj. Dersa (Webb), Dj. Beni-Osmar (Webb, Hook. et Ball). In Europæ tractu Mediterraneo toto; Asia minore, Syria, Palæstina. #. A. auriculata Lmk Encycl. I, 219; DC. Syst. Il, 220, et Prodr. I, 143; Rchb. Ic. TE, t. 39, f. 4334; Koch Syn. h1; Gren. et Godr. Fr. I, 100; Boiss. Or. I, 169. — Exs. Bal. Ay. 899, Choul. 305 et 305 bis, War. 11 var. dasycarpa; Bill. Gall. 3316; Sch. Germ. 5 et norm. 416; Rchb. Bohem. 1281; Soc. Dauph. ex Hungaria 14097; Wilk. Hisp. 796, Bourg. 4o, 543, 1038, 1039 et 1039 a; Rost. Ped. 205; Cesati It. 343 ; Auch. Às. min. 106 ex parte, Bourg. (Lyc.) [1860]; Hohen. Cauc. [18341. Planta annua, caulibus sæpe pumilis; fohis pube ramosa hirtis, re- pando-sinuatis dentatisve, radicalibus oblongis in petiolum angustatis, caulinis ovato-oblongis sessilibus basi cordato-sagttata semiamplexicaulibus , racemis pauci- vel plurifloris demum laxis infracto-flexuosis, pedicellis calyce paulo longioribus ; petalis albis; siliquis lineari-angustis, pedicello incrassato sublatioribus, erecto-patulis, valvis trinervüs; seminibus immarginatis. ©. Mart.-Jun. In dumetosis et sylvaticis, in glareosis et rupestribus præsertim calcareis, in re- gione Montana et Planitiebus excelsis frequens, in regione Mediterranea et Saha- rensi rara ibique sæpius aquis advecta. — Med. C* : Stora (DR.), Dyrdjelli (Sim.); El-Aria (Reb., Vid.), Constantine (DR.), Khemissa (J. Reb.).— A": Boghar (Deb., Rx). — 0°: Saida (War.); Sidi-bel-Abbes (Lefr.), Tlemcen (DR., Reut., War.). — Mont. Q°.-— A": Agounti-el-Haoua, Tizi-n-Cheria, Kef El-Akhdar (Lx); Dj. Beni- Salah!, Teniet Mouzaia (Bové); Aumale (Char.), Dj. Taïg, Dj. Taguensa (Deb. ); Dj. Ouaransenis! (Perr.); Dj. Senalbal. — O°: Dj. Ksel!; Dj. Bou-Kachba!. — Plan. C°: Setif (Soll., Duk.); Oued Djedida (Lx), Khenchela (Reb.); Ain-Fagout!, Batna! (Perr., Gol.), Lambèse!, Ksour! (Choul.). — A? : Guelt-el-Seitel (Lx), m ditione Zahrès, Djelfa (Reb.), Taadmit!. — O°. — Sah. In margine septentrionali repionis : À° :1in ditione Hodna ad Eddis, Oued Bou-Saada , Oued El-Anoug (Reb.). — 0°: Bou-Semghoun (War.). — TUN. Dj. Arbet(Doüm.). — MAR. Dj. Takreda in ditione Netifa provinciæ Demnat (Ibr.); in convalle Aët Mesan supra Arround, in jugo Tagharot, Dj. Tezah (Hook. et Ball); in ditionibus /da-Ouchemlal, Issighowar, Tazeroualt (Mard. ). 122 CRUCIFERÆ. — ARABIS. In Europa media et tractu Mediterraneo toto ab Hispania ad Caucasum, Asiam | È . . . . 1 . | minorem et Syriam , in Arabia petræa, Persia et montibus Himalaya. | Var. 8. dasycarpa Andrz. ap. DC. Prodr. I, 143. Siliquis pubescentibus hirtisve. Hinc inde cum planta typica. — Med. 0°: Sidi-bel-Abbes (Lefr.). — Mont. O0’: Dj. Bou-Kachba ! (War.). — Plan. C°: Oued Djedida (Lx); Batna!. — A: Djelfa (Reb.). — Of: Saida; Daia, El-Gor, Ras-el-Ma, Nouala, Souiga (War.). Subsect. 11. — Folia caulina basi sæpius rotundata, non cordata nec sagittata. S Plantæ biennes, rarius induratione perennantes, vel perennes surculos steriles emittentes; rosula foliorum radicalium perennans. 8. A. pubescens Poir.! Encycl. suppl. T, 413; DC. Syst. Il, 228, et Prodr. 1, 145. — Turritis pubescens Desf. Atl. Il, 92, t. 163. — A. decumbens Ball in Journ. Bot. [1873] 297, et Spic. Marocc. in Linn. Soc. Journ. XVI [1878], 318, t. 10. — Exs. Bourg. Alo. [1856]. Planta biennis, rarius induratione perennans; /olüs hirtulis pilis alus ramosis altis simplicibus, grosse dentatis, radicalibus oblongo-spathulatis vel oblongis in petiolum angustatis, caulinis erecto-patulis, oblongo-lan- ceolatis, sessilibus basi subrotundatis; racemis demum elonpatis, rectis, pedicellis calyce paulo brevioribus, rarius subæquilonpis ; petals albis; siliquis sæpius approximatis rarius remotiusculis, cum caule pube ramosa pubes- M centi-subtomentosis, pedicello brevi incrassato paulo latioribus, longitudine variabilibus, erectis rarius erecto-patulis, torulosis, valvarum nervo medio prominulo venis lateralibus parum distinctis; seminibus marginato-subalatis. @. Apr.-Jul. In humo mobil, in dumetosis, sylvarum calvitiis et rupestribus præsertim in regione Montana etiam superiore et in montosis regionis Mediterraneæ interioris. « Algeria, in montibus» (Desf. Al.). — Med. GC: inter Souk-Harras et Hammam Ouled-Zeid (Reb.), Kef Zouara(Lx), El-Aria (Reb.), Dj. Mecid, Constantine (Tiss.), Milah (DR.); Ain Merassel (Lx), Setf (Soll.). — A*: Melah-el-Kora (Jam), Blhdah (Reut.), Medeah (Mon.), Dj. Zaccar! (Mialh.); Boghar (Naud., Deb.). — 0°: Saida! (War.), Tlemcen (DR. , Reut., etc.). — Mont. : in montibus excelsio- ribus necnon in montosis Planitierum excelsarum : Cf. — A7. — Of : Tiaret (Del., Krém., My), Duia (Lefr., War.); in sylva Beni-Hediel!, Sebdou! (War.); Dj. Ksel!. — MAR. Dj. Beni-Osmar prope Tetouan (Webb, Ball); in ditione Ai Me- san supra Arrouid 2100-2600 m., Dj. Tezah 2400-2500 m. (Hook. et Ball). In Algeria et imperio Maroccano hucusque tantum nota. Oss. À. decumbens Ball secundum el. auctorem caudice perennante, pedicellis longioribus, siliquis magis torulosis patentibus et stylo longiore ab À. pubescente distinguenda, nobis tantum forma perennans À. pubescentis pedicellis paulo lon- gloribus donata videtur. In A. pubescente, e speciminibus numerosis vivis ob- CRUCIFERÆ. — ARABIS. 125 servatis vel in herbario asservatis, siliquæ diametro et longitudine admodum variabiles. Var. B. longisiliqua. — À. lonpisiliqua Presl Del. Prag. 1, 16, et Sic. T, 50; Guss. Syn. IT, 172. — À. purpurascens Presl Sic. I, 50. — Exs. Huet Sic. [1855 ]. Floribus paulo majoribus, albis vel purpurascentibus; siliquis glabris. In humo tenui, in dumetosis et rupestribus Tunetiæ septentrionalis. — TUN. Dj. Zaghouan! (Miss. 1883). In Sicilia. | 9. A. ciliata R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 107 emend.; Koch Syn. 42 ; Gren. et Godr. Fr. 1, 101. — Var. caule glabro, foliis tantum ciliatis: À. ciliata R. Br., 1. c.; DC. Syst. IL, 225, et Prodr. 1, 144 ; Gaud. Helo. IV, 319; Rchb. Le. Il, t. 4o,f. 4438. — À. ciliata var. glabrata Koch Syn. 2. — Var. caule plus minus hirsuto, folus hirtellis ciliatisque : Turritis alpestris Schleich. — À. alpestris Rehb. Ie. If, t. ho, f. 4338 b; Reut. Cat. Genév. éd. 2, 2. — À. hirsuta DC. Fr. IV, 675 non Scop. — A. hirsuta 1 sessihfolia el 11 incana Gaud. Helv. IV, 313-314. — À. ciliata var. hirsuta Koch Syn. 43; Gren. et Godr. Fr. 1, 101. — À. arcuata Shuttlew. in Godet FI. Jura 38. — Exs. Bourg. Sabaud. [1848 ] 18; Bill. Gall, 3014, 3014 bis et 3014 ter, Bourg. ( Alp. mar.) 39, Michal. (Jura) 52, Rel. Mail. 330; Rchb. Germ. 1075, Sch. norm. nov. ser. (Austr.) 716. Planta biennis, caulibus olabris, glabrescentibus vel inferne pilis paten- tibus hirsutis; folüs pilis aliis ramosis aliis simplicibus undique conspersis vel tantum ciliatis, integris, sinuato-repandis, rarius grosse dentatis, ra- dicalibus oblongis vel obovato-oblongis in petiolum angustatis, caulims erecto-patulis, oblongis vel ovato-oblongis, sessilibus, basi subrotundats ; racemis demum longiusculis, rectis; pedicellhis calycem subæquantibus; petalis albis; sihquis approximatis vel remotiusculis, glabris, pedicello longiusculo subincrassato paulo latioribus, longitudine variabilibus, patulis rarius erectis, torulosis, valvarum nervo medio venisque lateralibus prominulis ; seminibus immarginatis. @. Maio-Jul. Planta typica in ditione floræ nostræ non visa. In montibus Europæ præsertim occidentalis : in Hibernia, Scotia, Valesia, Ger- mania australi, Gallia, Italia septentrionali. Var. B. Balansæ. — A. Balunsæ Boiss. et Reut. in Boiss. Diagn. Or. ser. a, v, 17. — Exs. Bal. Alp. [1853]. Foliis saltem radicalibus repando-sinuatis vel grosse dentatis, rarius inteoris; siliquis quam in planta typica brewioribus, vix patulis vel erectis. In irriguis et pascuis humidis, in regione Montana etiam superiore. — Mont. C? : Dj. Ouach? (Choul.); D. Cheliah ! (Bal., Lefr., Lx), D). Mahmel! (Perr. [1853 |). Ozs. À. Balansæ Boiss. et Reut. nequidem tanquam varietas ab À. ciliata dis- tinguenda, nempe in À. céliata indumentum, magnitudo florum , longitudo et lati- tudo siliquarum admodum variabiles. 124 CRUCIFERÆ. — ARABIS. | 10. A. Doumetii Coss. [lustr. All. 1, 19, t. 13. | | Planta perennis, læte virens, caudice superne caudiculos steriles plures vel | plurimos emittente, caulibus in axillis foliorum anm præteriti enatis, arcuato- ascendentibus, inferne eodem modo ac folia parce hirtellis superne glabres- centibus; fols plerisque in caudiculis confertis pilis brevibus bi- tri- vel quadrifurcis scabris, oblongis obtusis in petiolum longe attenuatis, ente- gris vel latere uno alterove uni-bidentatis ; caulinis paucis sæpius post anthesim emarcidis vel evanidis oblongis sessilibus haud amplexicaulibus; racemis 3-6-floris, rectis; pedicellis per anthesim calyei subæquilongis; petalis albis, calyce sesquilongioribus; glandulis hypogynis 6, duabus ad basim| utriusque paris staminum longiorum, duabus insertionem staminum la- teralium circumvallantibus; siliquis remotis vel remotiusculis, glabris, pedicello apice vix incrassato latioribus, suberectis, valde compressis, torulosis, valvarum nervo medio venulisque parum conspicuis; seminibus superne membranaceo-alatrs. 2L. Fructifera exeunte Junio et Augusto lecta, in horto Aprili florens. In fissuris rupium, in rupestribus et petrosis umbrosis resionis Montanæ infe- rioris. — Mont. C°: Dj. Soao (Reb.); ad confluentem Oued Fedja et Oued Nekob ! ad basim septentrionalem montis Tubabor ubi primum ab amicissimo Doûmet-Adanson itineris mei botanici socio 27 Junio 1880 detecta. — A°: inter Asrout-Idjer et Tirourda (sec. Batt. et Trab. ). Alseriæ peculiaris. Oss. Sepalis basi haud saccatis, petalorum limbo oblongo-cbovato suberecto À. Doumetii ad sectionem Turritella referenda, in qua habitu, caudice perenni, folüs caulinis non cordatis sed inferne sensim attenuatis, seminibus marginato- alatis, juxta À. muralem Bert. (Rar. Ligur. pl. dec. n, 37, et It. VIT, 135; DC. Syst. Il, 224, et Prodr. I, 144; Rchb. Ic. Il, t. 4o, f. 4339; Koch Syn. 43; Gren. et Godr. Fr. 1, 102. — Exs. Soc. Dauph. Gall. 3612, Bourg. [ Toulon] 28, et | Alp. mar. | [1861]; Ges. et Car. It. 128 et 349, Port. et Rig. 14. [1877], 160) collocanda, sed abunde differt caudice caudiculos steriles longiusculos plures vel plurimos emittente, caulibus areuato-ascendentibus in axillis foliorum anni præteriti enatis, floribus minoribus, petalis brevioribus , siliquis paucis valvarum nervo medio venisque parum conspicuis, non prominulis, seminibus maroi- nalis superne tantum membranaceo-alatis, non in toto ambitu ala membranacea cinctis. | SS Plantæ annuæ. 11. A. parvula L. Duf. in DC. Syst. IT, 228; DC. Prodr. I, 145; Boiss. Voy. 25, t. 13, {.b; Coss. PI. crit. 143. — A. brachypoda Boiss. Elench. n. 8. — À. lati- Jolia DR. in At. Fl. Alo. t. 7a, f. 3.—Exs. Choul. Alp. 502 et sér. 3, 5; Wüllk. Hisp. [1844] 42, Lange in Sch. norm. 810, Bourg. 1039 b. Planta annua, caule sæpius pumilo, pube ramosa cinereo-subcanescens ; Li CRUCIFERÆ. — ARABIS. CARDAMINE. 125 | fohis repando-subsinuatis dentatisve, radicalibus oblongis inferne suban- oustatis, caulinis ovatis vel oblongo-ovatis sessilibus basi rotundatis; racemis demum laxis, erectis, rachi haud flexuosa; pedicellis calyce brevioribus; petalis albis; siliquis remotiusculis, subhirsuts, pedicello brevi incrassato 4 paulo latioribus, erecto-patulis, valvarum nervo medio prominulo venulis lateralibus subobsoletis; seminibus mmarpinatis. ©. Mart.-Jul, In pascuis montosis, in herbidis, in rupestribus umbrosis præsertim calcareis, sæpius Arabidis auriculatæ socia. — Med. O0": in montosis : Mascara (DR.), Sidi- bel-Abbès (Lefr.), Ouled Khaled-Gharaba!, Saida!, Magenta (War.), Tlemcen (DR., Reut., War.). — Mont. C°: D. Chettabah (Reb.); Dj. Tougour !; Dy. Maadid (Lx).— A: Tizi-n-Cheria, Thabourt-Bouzgueur (Lx); Aumale (Char.); Te- met-el-Haad (My). — 0°: Gharrouban (My); Dj. Ksel]. — Plan. im montosis : C?: Oum-el-Asnam! (Lx), Batna! (Lefr.), Lambèse!. — A': Djelfa (Reb.). — 0“: Ain-Beida!, El-Mai, Daia, Ras-el-Ma, ad scaturigines Oued Tifrit, Ain-Sefissifa (War.); in sylva Beni-Hediel!, Sebdou! ; Géryvillel. In Hispania; Asia minore ad Adalia (Boure. ). Oss. À. Aucheri Boiss. (in Ann. sc. nat. [1849] 52, et Or. I, 170), in Syria et Asia minore crescens, vix ab À. parvula differt siliquis longioribus glabris olabres- centibusve. 7. CARDAMINE. Cardamine L. Gen. n. 812; DC. Syst. IL, 245, et Prodr. I, 149; End. Gen. n. 4850; FI. Par. 107; Benth. et Hook. Gen. I, 70. Sepala erectiuscula vel subpatentia, lateralia haud saccata. Petala unpuiculata, interdum obsoleta. Siliqua (in nostris) linearis elongata sæ- pissime utrinque acuminata, compressa, valuis planiusculis enervüs vel sub- enerviis, sæpius elastice desilientbus; septo membranaceo hyalino; stigmate inteoro. Semina plurima, umseriala, compressa, immarginata, funiculis haud dilatatis liberis. Cotyledones plano-convexæ, radiculæ accumbentes. Herbæ glabræ vel pubescenti-hirtulæ. Flores albi (in nostris), rosei vel violacei. 4. C. hirsuta L. Sp. 915; Desf. Atl. IT, 80; DC. Syst. IT, 259, et Prodr. I, 152; Engl. Bot. t. 492; Rchb. Le. Il, & 26, £ 4304; Koch Syn. 47; Fl. Par. 108 ; Gren. et Godr. Fr. I, 109. — Var. radice sæpe perennante, caule elatiore, foliis caulinis nu- merosis majoribus segmentis sinuato-dentatis, siliquis in pedicello ascendentibus stylo paulo longiore donatis : C. sylvatica Link in Hoffm. Phyt. Blætt. I, 50; Koch Syn. 46; Rchb. Ie. IT, t. 26, f. A303; Gren. et Godr. Fr. I, 109.- C. hirsuta var. sylvatica F1. Par. 108. - C. Pensylvanica Mubl.; DC. Prodr. I, 151. — C. Virgi- mica Michx; DC. Prodr. I, 151 non L. sec. Gray Man. — Exs. Bové Ag. [1839], Choul. sér. 2, 6 et 504; Sch. Gall. 109 et bis, Bill. 711 et 712, Puel et Maille Flor. loc. 23, Rel. Maïll. 679 et a et b, Soc. Dauph. 1500; Rchb. ex Dania 1581; Welw. Lus. h14; Bouro. Pyr. Hisp. L22; Sol. Cors. 359 et 4190; Hohen. Cauc. [1838] sub C. parviflora; Auch. As. min. h120:; Ky Alep. [1843] 34; Bourg. Can. h183; Hall et Harb. Rocky Mount. 33. 126 CRUCIFERÆ. — CARDAMINE. Planta annua, parce pubescenti-hirtula, glabrescens vel glabra, sæpiusm| pumila; fohis pinnatisectis, 2-4-jugis, radicalium seomentis petolulatis ler | nai majore suborbiculato sæpe basi subcordato, superiorum oblongts lineari busve rarius obovatis, foliis radicalibus sub anthesi persistentibus, petiolis| foliorum caulinorum exauriculatis; floribus parvulis, petalis oblongo- obovatis calyce duplo vel paulo longioribus interdum abortu nullis; sta- minibus abortu sæpe h; siliquis erectis vel in pedicello patulo erectius- culis, junioribus flores longe excedentibus. ©. Jan.-Jul. In ruderatis et vervactis, in pascuis et sylvaticis, in umbrosis humidis. «In um- brosis Alceriæ» (Desf. A1l.). — Med. C°: La Calle (DR.), ad ostium Oued Mafrag (Lx), Bône (Steinh., Krém., etc.), Philippeville (DR.), El-Miliah!, Djidjelh (Sim); Kef Zouara (Reb., Lx), Constantine (Choul.). — A°: Afser (Bové, DR., etc.), Bou-Ismaël (Claus.); Dra-el-Mizan (Thev.), Blidah (Lef.); Aumale (Char.). — O": Dj. Azeib!, Oran(DR., Mars.); Sidi-Daho!, Oued Tifrit, Saïda, Lamoriciere, Tlemcen, Sidi-Zaher (War.). — Mont. C°: Dj. Mahouna (Lx), Dj. Tababor ! ; Dj. Maadid (Lx); Dj. Tougour !.— À°: in cedretis et quercetis montium Dyurdjura (Lx); Dj. Taig (Deb.); Teniet-el-Haad].— Plan. In montosis : C': Batna (Lefr.). — 0’: ad meridiem Saida, Daia (War.). — TUN. Dj. Cheban! (Miss. 1883); Ain Babouch! (Miss. 1883); Ghardimaou (Lx miss. 1884). — MAR. Tanger (Dd), Dj. Kebir, in umbrosis collium inter Tanger et Tetouan, Dj. Beni-Osmar (Hook. et Ball); Dj. Tezah cire. 2200 m. (Hook. et Ball). In insulis Madera et Canarüs; in Europa tota, Caucaso; Asia minore, Syria, Persia, ditione Caspica, Sibiria; America septentrionali et antarctica. Oss. Nullum discrimen certum inter C. hirsutam, C. sylvaticam, C. Pensylva- nicam et C. Virginicam jam ab Hooker (F1. Bor.-Am.) ad unicam speciem relatas. 2. C. parviflora L. Sp. 919; DC. Syst. IT, 261, et Prodr. T, 152; Rchb. le. IT, t. 26, f. 4301; Ledeb. Ross, 1, 128; Koch Syn. A6; Gren. et Godr. Fr. I, 110; Boiss. Or. I, 160. — Exs. Sch. Gall. 413, Bill. 1608, Puel et Maille FI. loc. 24, Soc. Dauph. 289; Rchb. Germ. 1071, Sch. norm. 410. Planta annua, glabrescens vel glabra, sæpe pumila; fohis omnibus sub- conformibus , pinnatisectis, pluri- vel mullyjugis, seomentis sessilibus inteoris vel 1-2-dentatis in foliis inferioribus oblongis, in superioribus linearibus, foliis radicalibus sub anthesi evanidis, petiolis foliorum caulinorum ex- auriculatis; floribus minutis, petalis oblongo-obovatis calyce subduplo longioribus; siliquis in pedicello patulo erectis, junioribus flores parum excedentibus. © vel ©. Apr.-Jun. In paludosis, in herbidis umbrosis rarissima. — Med. C': ad ripas lacus El- Hout prope La Culle (DR.). — A': Aloer (Bové), inter Reghaïa et Alma (Batt.). In Europa boreali, media et australi, Gaucaso; Sibiria Altaica et Dahurica, China boreali; America septentrionah. CRUCIFERÆ. — NOTOCERAS. 127 SUBTRIBUS 11. NOHOCEREZXÆ. Siliqua brevis, valuis apice in mucronem corniformem products. 8. NOTOCERAS. À Notoceras R. Br. in Hort. Kew. ed. a, IV, 117; DC. Syst. IE, 202, et Prodr. I, 140 ; Endi. | Gen. n. 4846; Benth. et Hook. Gen. I, 71; Boiss. Or. I, 314. | Sepala subpatula, lateralia haud saccata. Petala parva, oblonga, integra. | Siliqua brevis, lineari-oblonga, teretiuscula, subindehiscens, valvis carinatis, intus foveolato-septuliferis, nervo carinali in mucronem corniformem producto ; septo membranaceo; stigmate capitato. Semina in quoque loculo 3-5 , uni- seriata, ovato-suborbiculata, compressa, immarginata. Cotyledones plano- convexæ, radiculæ accumbentes. Planta inferne tri-polychotoma, superne dichotoma, pilis bipartitis adpressis subcanes- centi-sericea. Flores minimi, flavescentes. 4. N. Canariense R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 117; Jacq. f. Eclog.t. 111; DC. Syst. | IT, 203, et Prodr. I, 140; Fisch. et Mey. in Ann. sc. nat. sér. 2, XVI, 56; Webb | Can. TI, 70; Boiss. Or. [, 314. — Erysimum bicorne Aït. Hort. Kew. ed. 1, Il, 394. | — Diceratium prostratum Lagasca Gen. et sp. 20. — Notoceras Hispanicum DC. Syst. IT, 204, et Prodr. I, 140, et in Deless. Je. IT, t. 17.— Exs. Jam. Ag. [1852], Bal. 891, Choul. sér. 2, 506; Kral. Tun. 175; Bourg. Hisp. 1056 et 1567, Hut. Port. Rig. 816; Bové Arab. petr. 136, Auch. 118, Schimp. 345; Auch. Mascate h169b; Bourg. Can. 1246. Planta annua, sæpe pumila depressa, basi tri- vel polychotoma, su- perne dichotoma, ramis divaricatis demum induratis; foliis oblongis vel oblongo-linearibus, apice obtusis vel acutiusculis, inferne sensim atte- nuatis, inteoris, sæpius post fructificationem deciduis; racemis confertis, demum sæpius elongatis, rigidis, ad angulos dichotomiarum sessilibus vel ramos terminantibus, inferiore axim terminante supra ramos laterales sessili; pedicellis brevibus, demum incrassato-subelavatis; calyce virenti- flavescente; petalis calyci subæquilongis vel paulo longioribus; siliquis | approximatis, strictis, torulosis, appendicibus corniformibus siliquæ sub- dimidiam latitudinem subæquantibus; stylo filiformi appendicibus bre- viore vel subæquilongo, demum sæpe deciduo; seminibus maceratione valde mucilaginosis. ©. À hieme ad Maium. In ruderatis, secus vias et agros, in alluviis et alveis, in glareosis et collibus apricis, in regione Saharensi rarius in Planitiebus excelsis calidioribus. — Plan. A! : Birin ad austro-orientem Boghar (Lx). — Sah. CG : Oued Djedida (Lx), Tebok- ou-Ahmed, Zeribet-el-Oued (Reb.); El-Kantara!, Mchounech!, Biskral (Jam., Bal.}, Saada (Bal. ), Chegoa (Mart.). — A° : Bou-Saada; Laghouat!, Amt-el-Cometi, Berrian!, Ghardaiïa!, El-Ateuf!, Methh!, ete. — O°: Brezina!, Tyout!, Asla, Bou- Semghoun (War.). — TUN. In Tunetia australi haud infrequens : Feriana (Rob. ): in insulis Kerkenna (Esp., Doûm. el Bonn. miss. 1884), Dj. Bou-Hedma, in di- 123 * CRUCIFERÆ. — NOTOCERAS. MORETTIA. tione Beni-Aieicha (Doûm.), Guesser-el-Ahmar, D. Hatup, EL-Guctars Dj. Oum Ali (Doûm. et Bonn. miss. 1884); Gabès frequens (Kral.); Dy. Tadjera, Bledn Kebira (Ghomrassen), Oued Zitoun (Lx miss. 1884). — MAR. Teiouan ( Webb} Fiouig (War.); Keira (Bal.), inter Misra-ben-Kara et urbem Maroc, ad urbem Maroc (Hook. et Ball); frequens in provineiis austro-occidentalibus inter Agadi et Tazeroualt (Mard.); ad palmetum Akka (Mard.). In Æeypto?, insulis Canarüis; Im Hispania australiore; Palæstina, Arabia petræa, Mascate, Pundjab, Afohanisian, Beloutchistan. TRIBUS IT. CHORISPOREZXÆ. Siliqua lonoa vel breviuscula, plus minus compressa teretiuscula vel) subtetragona, haud artculata, bilocularis, tum dehiscens vel tardissime dehiscens valvis septo æquilatis #ntus transversim inter semina incrassatoz septuliferis, tum indeliscens suberoso-coriacea in quoque loculo in locellos plus minus crustaceos monospermos duisa. Semina plura vel plurima. Cotyledones plano-convexæ. Kadicula commissuralis (o —). 9. MORETTIA. Morettia DO. Syst. IT, 426, et Prodr. I, 185 ; Endl. Gen. n. 4894; Benth. et Hook. Gen. I, 70; Boiss. Or. I, 145. Sepala erecta, lateralia haud saccata. Petala oblongo-linearia, ungui- culata. Siliqua linearis, teretiuscula vel subtetragrono-compressa, valvis convexis rigidis nervosis, intus inter semina incrassato-septuliferis, serius secedentibus ; seplo membranaceo opaco; stigmate bilobo lobis conniventibus divergen- tibusve. Semina pluræ, uniseriata, compressa, immarginata. Cotyledones plano-convexæ, radiculæ accumbentes. Plantæ pilis stellatis hispidæ vel cano-tomentosæ. Flores albi. 1. M. canescens Boiss. Diagn. Or. ser. 1, var, 17, et Or. 1, 145; Goss. llustr. Ail. 1, Pr 21,t. 14. — M. Nakkebiana Hochst.! in sched. manuser. pl. Arab. Schimp. ed. 2. — Forma parviflora, petalis breviofibus calycem vix excedentibus, siliquis arcuatis, stig- matis lobis etiam demum conniventibus : M. parviflora Boiss. in Ann. sc. nat.[1842] Go, et Or. I, 146. — M. minor Hochst.! in sched. manuser. pl. Arab. Schimp. ed. 2.— Exs. Kral. in Bourg. Ale. 241; Schimp. Arab. petr. 341, Bové (Sinaï) 141, Auch. 136; Auch. Mascate Lo76. Planta perennis, cano-tomentosa pube stellata adpressa radis subæqua- libus, tactu scabrida; caulibus diflusis vel prostratis, rarius ascendentibus, superne ramosis; foliis ovato-oblongis vel oblongis, in petiolum brevem attenuatis, inteoris vel repando-dentatis; floribus ad apicem racemi basi foliati cito elongati subcorymboso-conferlis, pedicellis calyce sæpius bre- vioribus; calyce cito deciduo, sepalis oblongis obtusis; petalis calyce ses- quilongioribus vel vix longioribus; glandulis hypogynis valvariis parum præminentibus; siliquis calyce multo longioribus, in racemos demum CRUCIFERÆ. — MORETTIA. MALCOLMIA. [ 129 longiusculos dispositis, in pedicello crasso erecto-subadpressis, rectis vel plus minus arcuatis, stigmatis lobis divergentibus vel divaricatis rarius erectis conniventibus. 2£. Mart.-Jun. In ruderatis, in argilloso-calcareis vel arenosis, in glareosis, tantum in repione . Saharensi provinciæ Oranensis. — Sah, 0°: inter Arba-Tahtani et El-Abiod-Sidi- Cheikh!, Bou-Semghoun, in valle Oued Som, Moshar-Tahtani (War.), Tyout! (War.), inter Tyout et Ain-Sefra!, Ain-Sefra! ; in valle Oued Benout ad Mengoub (Par.) et Kef El-Lokra (War.). — MAR. Inter Toumiet et Frouio (War.); ad pal- metum Akka (Mard. ). Im desertis Arabiæ petrææ et ad Mascate. Oss. M. canescens differt a M. Philæana DG. (Syst. Il, 426, et Prodr. [, 185; Boiss. Or. [, 145. — Sinapis Plulæana Dellel Eg. 99, t. 33, £. 3. — M. asperrima Boiss. in Ann. se. nat. [1842] 60. — Exs. Sieb. Æp.; KV Nub. 363, Lx 290; Auch. Mascate 4102), in deserto Ægyptiaco-Arabico, in Nubia et ditione Mascate cres- cente, caulibus diffusis vel prostratis, non robustis ascendentibus erectisve sub- dichotome ramosis, pube adpressa radis subæqualibus cano-tomentosa et tactu scabrida, non radis inæqualibus longioribus patentibus setiformibus exasperata, floribus 4-6-plo minoribus, in racemos plurifloros dispositis, non ad ramificationum angulos solitartis et in racemos 4-8-floros oppositifolios dispositis, calyce cito de- ciduo sepalis oblongis obtusis, non post anthesim accrescente et tantum paulo ante siiquarum maturationem secedente sepalis lanceolatis acutiusculis, glandulis hypo- oynis valvariis parum non valde præminentibus, siliqua calyce multo non sesqui- vel subduplo longiore. TRIBUS IIL SISYMBRIEZÆ DC. Siliqua Tonga, rarius breviuscula, teretiuscula vel septo parallele compressa, haud articulata, bilocularis, dehiscens rarius ægre dehis- cens, valvis septo æquilalis intus transversim haud septuliferis vel rarius vix septuliferis. Semina in quoque loculo plura vel plurima, uni- seriata, rarius biseriata. Cotyledones plano-convexeæ, rarius intus concuve. Radicula dorsalis scilicet dorso cotyledonum incumbens (o ||), rarius oblique subcommissuralis. 40. MALCOLMIA. Malcolnia R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 121; DG. Syst. Il, 438, et Prodr. I, 186; Endl. Gen. n. hgo2; Benth. et Hook. Gen. I, 77. Sepala erecta, lateralia basi saccata vel haud saccata. Petala unguicu- lata, limbo integro vel retuso. Siliqua tereti-subtetragona, subteres vel te reti-subcompressa, rarius valde compressa, valvis convexis rarius subeari- nals, Sæpius trinerviis, rarissime intus inter semina subseptuliferis; septo tenui vel crasso subcartilagineo; stylo brevi vel elongato, lobis stiomats lamelliformibus acuminatis conniventibus vel in conum connatis. Semina in 4) 130 CRUCIFERÆ. — MALCOL MIA. quoque loculo plura vel plurima, uniseriata, ovata vel oblonga rarius or> ! | biculata, utraque facie convexa vel facie ventrali planiuseula, immargi= | nala rarius marginala. Cotyledones plano-convexæ, radiculæ incumbentes\ rarius fere incumbentes. Herbæ annuæ vel perennantes inferne interdum suffrutescentes, pube simplici, furcata vel stellata. Flores purpurei vel violacei interdum variatione albi. Sect. L. Eumarcozura. — Sepala lateralia saccata vel haud saccata. Petala apice inteora vel retusa. Siliqua teretiuscula, tereu-subtetragona vel tereti= subcompressa, torulosa vel haud torulosa, cito vel sero dehiscens. Semina ovata vel oblonga, utrinque convexa, immarpinata. Radicula dorsalis. f. M. Africana R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 191; DG. Syst. IT, 439, et Prodr. 1, } 187; Rchb. Ie. IT, t. 17, {. 4371; Gren. et Godr. Fr. I, 83; Boiss. Or. I, 223. NN Hesperis Africana L. Sp. 928. — H. diffusa Lmk Fr. IT, 5o4.— Exs. Bal. Alo. 904: | Bill, Gall. 1411; Sch. norm. nov. ser. Hung. 7, Soc. Dauph. 1508 ; Bourg. Hisp. 570, 1065, 1568 c et 2087 a, Hut. Port. Rig. 754; Hohen. un. it. Cauc. [1835 |; Bourg. Armen. [1862]; Auch. As. min. 129; Ky Alep. 48; Kar. et Kir. Song. 1226; Auch. Arab. petr. 122, Schimp. 233; Auch. Pers. L109 et h114. Planta annua, erecta, superne vel rarius a basi ramosa, pilis aliis sim- plicibus alis 2-3-furcalis strisosa vel hirtula; foliis oblongis vel oblongo- lanceolatis in peliolum attenuatis, parce et grosse dentatis vel repandis, rarius sinuato-subpinnatifidis; racemis paucifloris, demum laxis, sæpe basi foliatis; pedicellis calyce brevioribus, crassis; sepalis lateralibus haud sacca- hs; petalhs violaceis, calyce subduplo longioribus, apice inteoris; siliqus crassiusculis, tereti-subtetragonis, pilis bi-trifureatis strigosis hirtulisve, reclis rarius arcuato-subflexuosis, sero dehiscentibus , stylo conico siliculæ lati- tudinem subæquante vel breviore. ©. Jan.-Jun. In arenosis, in cultis et vervactis, in ruderatis. — Plan. C': Guerah ElTarf (J. Reb.). — Sah. C°: Chebla (Reb.), Mchounech!, Biskra! (Jam., Bal., Schm.), Saada (Bal.). — A° : El-Halleg (Reb.); Bir Berguout, Safi-Tineguen (Iss.). — TUN. Kebilh, ElGolea, Nefia (Lx miss. 1884). Ad Ghadamès (Larg.); in Europa australi excepta Italia, Gaucaso; Asia minore et centrali, Syria, Arabia, Persia, Mesopotamia, Songaria, Afohanstan , Pundjab. Ones. M. laxa DC., M. ontermedia G.-A. Mevy., M. stenopetala Bernh., M. tricho- carpa Boiss. et Buhse, ut præmonuit el. Boissier (Or. I, 223), ad M. Africanam referendæ, nempe tantum indumento plantæ et siliquarum ab auctoribus distinctæ et speciminibus intermediis connexæ. M. maritima R. Br. (DC. Syst. 1L, 441, et Prodr. 1, 187; Rchb. Je. IT, t. 56, f. 4372; Koch Syn. 5o; Gren. et Godr. Fr. [, 84; Boiss. Or. [, 228. — Cheiran- thus maritimus L. Sp. 924; Bot. Mag. t. 166. — Hesperis maritima Desf. Atl. IT, 90. — Exs. Welw. Lus. 204; Port. et Rio. It. 308; Sieb. Cret.), planta Mediterranea. in Algeria à Desfontaines indicatur sine designatione loci proprü : «in arenis ad maris Hittora» (Desf. Af1.), sed nisi in hortis vel ex hortis aufuga a recentioribus CRUCIFERÆ. — MALGOLMIA. 131 visa. Hæec species nolis sequentibus distinguitur : planta annua; foliis late oblongis vel obovato-oblongis obtusis inferne in petiolum longum attenuatis, integris vel remote denticulatis, pube 2-/-partita adpressa conspersis; pedicellis calyce brevio- ribus, demum valde incrassatis; sepalis lateralibus saccatis; petalis amplis, retusis; siliquis teretiusculis, ægre dehiscentibus, pilis bipartitis adpressis strigosis, stylo | latitudine siliquæ multo longiore. M. Cha DC. (Syst. Il, ho, et Prodr. 1, 187; Boiss. Or. 1, 228. — Cheiran- thus Chius L. Sp. 924. — Hesperis Chia Lmk Encycl. IT, 325. — Exs. Auch. Chio 121; Bourg. Rhod. [1870]; Ky Palest. [1857] 487; Bal. Lyd. 76, Bourg. Lyc. 22), planta mere orientalis, in herbario Schousboe prope Tanger indicatur, sed ibi verisimiliter advena. À M. maritima præcipue differt foliorum pube bipar- tita, pedicellis calyce vix brevioribus, petalis parvis, stylo latitudine siliquæ plus minus longiore. 2. M. littorea R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 121; DC. Syst. Il, 443, et Prodr. ], 187; Rchb. Ie. IT, t. 56, f. 4373; Bert. Ît. VIT, 110; Gren. et Godr. Fr. [, 84. — Cheiranthus httoreus L. Sp. 925; Desf. Aul. Il, 87. — Hesperis littorea Lmk En- cycl. IT, 3292. — Leucoium marinum ninus Clus. Hist. I, 298 et ic. — Exs. Bové Ale. [1839 | sub Malcolmia; Salzm. Mar:; Bill. Gall. 2613, Rel. Mail. 7972; Welw. Lus. 233 et cont. 20, Bourg. [1853]; Wulk. Hisp. 476 et ît. sec. 511, Bourg. 25 et 1568, Hut. Port. Ris. 757. Planta perennis , erecta, a basi ramosa, caulibus inferne suffrutescentibus, pube stellata molli cano-tomentosa; foliis oblongo-linearibus vel oblongis obtusis, inferioribus saltem in petiolum attenuatis, integris, rarius grosse et laxe sinuatis vel subpinnatifidis ; racemis pauci- vel plurifloris, demum laxis, pedicellis calyce brevioribus; floribus majusculis; sepalis lateralibus basi saccals; petalis purpureo-violaceis, calyce subduplo longioribus, apice retusis; siliquis subteretibus, haud torulosis, pube stellata adpressa cano-tomen- tosis, rectis vel subarcualis, cito dehiscentibus, stylo tenui fihformi-subulato siliquæ latitudine multo longiore, septo fascia latissima crasso subopaco. 2L, Apr.-Jul. In arenosis repionis Mediterraneæ litioreæ et quidem tantnm in Alveria occi- dentali et imperio Maroccano. « Ad maris Jittora» (Desf. A4/.). — Med. 0": Sour- Kelmitou (My), Mostaganem (Bové, Del., My). — MAR. Tanger (Brouss., Salzm., Webb, Hook. et Ball), Casa-Blanca (Rein et Fritsch sec. Ball). In Europæ tractu Mediterraneo austro-occidentali a Lusitania ad Italiam. 3. M. Broussonnetiüi DC! Syst. Il, 445, et Prodr. [, 188, et in Deless. Je. IT, t. 6o. — M. lacera var. patula Ball Spic. Maroce. in Linn. Soc. Journ. XVI, 39° excl. syn. Planta annua, erecta, a basi ramosa, pube stellata tomentosa sed vires- cens; foiuis oblongis vel oblongo-lanceolatis obtusis, Inferioribus saltem in petiolum attenuatis, grosse et laxe sinuatis; racemis pauei- vel plurifloris, demum laxis, pedicellis calyce brevioribus; floribus majusculis; sepalis 9 - 132 CRUCIFERÆ. — MALCOLMIA. lateralibus basi saccatis ; petalis purpureo-violaceis, calyce subduplo longio=« ribus, apice retusis; siliquis subteretibus, torulosis, pube stellata vix adpressa subtomentosis, reclis vel subarcuatis, cito dehiscenhibus, stylo tenui filiformi- subulato siliquæ lattudine multo longiore, septo fascia latissima crasso sub- opaco. ©. Febr.-Jun. MAR. In arenosis : Safi (Beaum.), inter Chiadma et Mosador (Maw sec. Ball), ad Mogador copiosa (Brouss., Lowe, Bal., Hook. et Ball), inter Mogador et Maroc (lbr.), «in regione littorea usque ad Ain EHadjar» (Ball), Mesfioua (sec. Ball), Chtouka, Dar-Ould-Delimi, Tin-el-Kaïder, Tizelni, Tazeroualt (Mard.). Hucusque tantum in imperio Maroccano nota. Ors. M. Broussonnet aflinis M. hitoreæ ab ea differt radice annua, caule fo- lüsque virescentibus, siliquis torulosis, seminibus subduplo minoribus. — M. patula DC. (Syst. Il, 44h , et Prodr. L, 187.-— Exs. Willk. Hisp. it. sec. 565, Bourg. 2091 et 2367) in Hispania centrali crescens, M. Broussonneti proxima sed satis distincta videtur habitu graciliore, indumento cano, folus angustioribus, petalis apice ro- tundatis vel subtruncatis, non retusis, pedicellis fructiferis longioribus a basi ad apicem non in longitudine tota incrassatis, siliquis subdimidio brevioribus. — M. lacera DG. (Syst. I, 445, et Prodr. |, 188 excl. synonymo Fontanesiano et localitate orientali. — A]. erosa DC. Syst. Il, 446, et Prodr. 1, 188. - Exs. Willk. Hisp. hh5 b, Bourg. 26; Welw. Lus. cont. 31, Bourg. 1763) in Hispania austro-occidentali et Lusitania australiore crescens, ad Mogador verisimiliter con- fusione loci natalis in herbario Broussonnetiano indicatur, sed a recentioribus non visa; videtur tantum varietas M. patule folus pinnatifidis. 4. M. arenaria DC. Syst. Il, 442, et Prodr. I, 187. — Hesperis arenaria Desf.! Atl. IF, 91, t. 162 pessima. — 1. ramosissima Desf. All. IT, 91, t. 161 mala; DC. Syst. IT, 155, et Prodr. I, 189 quoad plantam Algeriensem. — A. versicolor Pomel Nouv. mat. 228. — M. biloba Pomel, I. c. 229. — M. multicaulis Pomel, 1. c. 371. — Exs. Bové Alr. [1839 |, Bal. 150, 5h1 et 690, et in Puel et Maiïll. FI. Eur. 23, My 141, Bourg. 179, Soc. Dauph. 3192. Ar. 6,8% Chegra «rubens» (Reb.). Planta annua , sæpe pusilla, erecta, a basi ramosa, rarius simplex, pube stellata subtomentosa sed virescens; foliis oblongis vel oblongo-lanceolatis obtusis, infimis sallem in petiolum attenuatis, sinuato-repandis vel inte- oris; racemis plurifloris, demum laxis, pedicellis calyce multo brevioribus ; Jloribus majusculis; sepals lateralibus basi valde saccatis; petalis purpureo- violaceis, calyce subduplo longioribus, apice retusis emarginatisve; siliquis subteretibus, torulosis, pube stellata subtomentosis seabrisve rarius ola- brescentibus, rectis vel arcuatis interdum contortis, sero dehiscentibus, stylo siliquæ latitudine longiore lobis stismatiferis elongatis, septo erasso subcartila- gineo opaco. ©. Febr.-Maio. In arenis et alluviis maritimis, necnon in apggeribus arenæ mobilis Alveriæ inte- rioris. «În arenis ad maris littora prope Arzeau apud Aloerienses» (Desf. 441). — CRUCIFERÆ. — MALCOLMIA. 133 Med. A! : Orléansville !. — Of.— Plan. A°: Birin, Harmela (Lx), Guelt-el-Settel, in ditione Zahrès (Reb.), Rocher-de-Sel!, Ouled Suhari (Lx). — Of. — Sah. 0°: ad marginem septentrionalem regionis : Chellala-Gueblia, Bou-Semghoun, Ain-Sefis- sifa (War. ). Hucusque in Alveria et insulis Balearibus ? tantum nota. Oss. Hesperis arenaria et H. ramosissima, ambæ e speciminibus ad Arzew lectis a Desfontaines descriptæ, ad eamdem speciem pertinent; tabula Floræ Atlanticæ Hesperidis ramosissimæ Yerisimiliter juxta specimen cultum delineata. 5. M. parviflora DC. Syst. IT, 4h, et Prodr. [, 187; Guss. Syn. IT, 186; Moris Sard. I, 160; Gren. et Godr. Fr. I, 83; Boiss. Or. 1, 291. — Cheiranthus maritimus Poir. Voy. IL, 199 non L. — Hesperis parviflora Savi Bot. Etr. 11, 195; DC. Fr. IV, 654 et V, 590, ct Le. rar. 11, t. 35. — I. r'amosissima Biv. Cent. Il, 29; Lois. Gall. ed. 2, Il, 77, t. 11 non Desf. — Exs. Choul. Afp. 554; Bourp. Gall. 21 ct 26, Bill. 3008 bis, Sch. norm. 1012, Soc. Dauph. 300; Sieb. Cors., Sol. Ag, Bourg. 22 et 22 bis, Mab. 104; Müll. Sard. un. il; Cesati 14. h97; Tod. Sie. 346. Planta annua, sæpe pusilla, erecta, à basi ramosa ramis lateralibus cau- lem sæpius excedentibus, rarius simplex, pube stellata molli plus minus tomentosa; foluis oblongis vel oblongo-linearibus obtusis saltem inferio- ribus in petiolum attenualis, integris vel subsinuatis; racemis plurifloris, demum laxis, pedicelhs calyce brevioribus ; floribus minutis ; sepalis lateralibus basi vix saccals; pelahs violaceis, calyce sesquilongioribus, apice integris ; siliquis oracilibus, tereti-subcompressis, torulosis, pube stellata subtomentosis, reclis vel arcuatis, cito dehiscentibus, stylo silique latitudinem subæquante vel paulo superante lobis stiomatiferis brevibus , septo fascia latissima crasso subopaco. ©. Dec.-Maio. ; In arenosis regionis Mediterraneæ littoreæ. — Med. C°: in Numidia ( Poir. herb.), La Calle (Bové, DR.), in aggeribus arenosis Oued Mafrag ad ostium (Lx), Bône (Steinh., Lx), Fori-Génois (Krém.), Philippeville!. — À: Guyotville (Côme, Dur. ). In Europæ tractu Mediterraneo austro-occidentali ab Hispania ad Italiam et Sici- liam; dubitatim in Peloponeso a el. Boissier indicata. Sect. ÎT. Erguosrum. — Sepala lateralia saccata. Petala apice integra. Siliqua linearis vel siliculiformis, valde compressa, torulosa, cito dehis- cens, stylo brevi vel subnullo. Semina suborbiculata, ovata vel oblonga, dorso convexa, ventre planiuscula, late vel anguste marginata, inter- dum immarginata. Radicula oblique subdorsalis rarius subcommissu- ralis. Oss. Genus Eremobium a cl. Boissier (Or. 1, 156) conditum non admittendum videtur, nempe nolæ e forma siliquæ, textu sepli, forma seminum, radiculæ situ depromptæ variabiles et a Malcolmia non recedunt. 6. M. Ægyptiaea Spreng. Syst. Il, 898 [1825]; Vis. PL Æp. ac Nub. 95,1. h,f. » [1836]; Coss. Mustr. Atl. I, 99, t. 15 et 16. — Hesperis ramosissima Delile Æp. & 134 CRUCIFERÆ. — MALCOLMIA. lustr. n. 595 non Desf. — A. diffusa Dene F1. Sin. in Ann. sc. nat. sér. », IIT, 271 [1835]. — Eremobium lineare Boiss. Or. 1, 157. Planta annua a basi ramosa, vel quando in arena sepulta aut ab anima- hbus contrita indurato-suffruticosa per plurimos annos persistens ramos cauliformes herbaceos numerosos emittens; caulhibus erectis, ascendentibus vel diffusis, plus minus cum foliis pube stellata molli tomentosis, inter- dum glabrescentibus viscidulis, quando induratis epidermide albida do- natis; foliis sessilibus, linearibus vel Tineari-oblongis obtusis, integris; racemis plurifloris demum laxis, interdum basi foliatis; pedicellis calyce brevioribus, demum modice inerassatis; floribus parvulis; sepabs lateralibus saccatis; petalis violaceis, calyce sesquilongioribus, anguste oblongis, apice inteoris ; siliquis pedicello plus minus latioribus, linearibus, rarius lineari- oblongis vel siliculiformibus valde compressis, seminibus in quoque loculo pluribus vel plurimis rarius paucis, valvis valde torulosis inter semina in- crassato-subseptuliferis, pube adpressa stellata plus minus tomentosis, rarius plabrescentibus, rectis, cito deluscentibus, stylo brewi vel subnullo 1a- mellis stigmatiferis in conum conniventibus, septo membranaceo subpel- lucido in lateribus tenuissime alveolatim reticulato medio faseia subopaca lata donato; seminibus oblongis, ovatis vel suborbiculatis, late membra- naceo-marginalis, anguste marpinatis vel rarius immarpinatis. © vel indura- tione 2£. Var. a. linearis Coss. Îlustr. Atl. T, 29, t. 15, f. 1-15. — Matthiola linearis Delile Fragm. Arab. petr. 16, n. 56,f, 3. — Exs. Auch. Arab. petr. 124, Schimp. 239. Planta sæpe pusilla, parce pubescenti-tomentosa vel glabrescens, sæpe viscidula; calyce subpersistente vel sero tantum deciduo; siliquis pedicello multo vel subtriplo latioribus, subsiliculiformibus, oblongo-linearibus vel linea- ribus, interdum glabrescentibus; seminibus majusculis, suborbiculatis vel ovalis, sæpius late membranaceo-marpinatis; radicula commissurali vel vix obliqua. ©. In ditione floræ nostræ non visa. M Ægypto media ?; in Arabiæ deserto Sinaico et provincia Haouara. Var. 6. Ægyptiaca Coss. [lustr. AU. I, 23, t. 15, f. 16-25. — M. Æpyptiaca Spreng., 1. c.; Vis., 1. c. — Hesperis ramosissima Delile!, 1 c. — Hesperis diffusa Dene!, 1. c. — Exs. Sieb. Æg. sub Cheïranthus lividus, Wiest 541, Ky [1855] 403, Schweinf. 1333, Lx 7; Bové Palæst. 510; Bové Arab. petr. 134. Planta plus minus pubescenti-tomentosa, haud viscidula, interdum induratione perennans; calyce cito deciduo, rarius subpersistente; sihiquis sæpius pedicello subduplo latioribus, linearibus, sæpius 15-25 nullim. longis, plus minus {omentosis; seminibus mediocribus vel parvis, ovatis vel oblonpis, anguste membranaceo-marpinatis vel vix marpinatis ; radicula obliqua subdorsal. @ vel induratione 2£. FE CRUCIFERÆ. — MALCOLMIA. SISYMBRIUM. 139 In ditione floræ nostræ non visa. In deserto Libyco, Ægypto inferiore et media; Palæstina, Arabia petræa. Var. y. longisiliqua Coss. ap. Bourg. Exs. Al. [1856], et Ilustr. Al. T, 23, t.16.— Kral. in Bourg. Alp. 2337. Ar. = H'ama «ealida» vel se H'amaa «cænosa» (Duveyr.); Le H'amra «rubra» (Goss., Sériz., de Colomb, ete.); 6,2 H'arra «calida, urens» (Larg.); ARAS ) Repuiga «tenuis» (Goss., Bertr.).— Touar. Cao a Almarougit (Duveyr.). Planta pubescenti-tomentosa, haud viscidula, caule sæpius indurato- suffruticoso per annos plures persistente et ramos cauliformes herbaceos numerosos emittente; calyce cito deciduo, rarissime subpersistente ; sih- quis pedicello sæpius subduplo latioribus , linearibus elongats, sæpius 3-5 centim. longis, tomentosis; seminibus mediocribus, oblongis, anguste membranaceo- marginals ; radicula obliqua subdorsah. © vel induratione 2 Dec.-Jun. In agceribus arenæ mobilis, in alluviis et alveis arenosis, in regione Saharensi et Planitiebus excelsis calidioribus contiguis -— Plan. A°: in ditione Zahrès (Reb.), Daia Grar-el-Ahmra (Soll.). — O* : Dj. Ttima, Gada-Enfous (Rx), Khaneg El-Melah!, Ain-ben-Khell!, Magroun ( War.) Taoussera ! , Leumbah!. — San. C*. — A. —0$. — TUN. Gour Arcei-Eccheub , Dj. Bou-Hedma (Doùm. }), Gafsa (Doùm., J. Reb.), Gouifla, El-Hamma (Djerid), Tozzer (Doùm. et Bonn. miss. 1884), Tozzer, Nefta (André), inter Fratis et Limaguès, Kebilli, Oued Zitoun, Dj. Cherb (Lx miss. 1884.) — MAR. Teniet Mouissifer (War. ). Ad Ghadamès (Larg.), in planitie Tasili ditionis Touares (Duveyr.). Oss. M. Æoyptiaca mire variat duratione, indumento, calyce cito vel sero de- ciduo, siliquis oblongo-linearibus vel linearibus brevibus interdum siliculiformibus aut longissimis, Énibne majusculis , mediocribus parvisve, suborbiculatis, ovatis vel oblongis, late, anguste vel vix marginatis , radicula obliqua subdorsali vel sub- commissurall. E speciminibus numerosis rite examinatis patuit varietatem nostram longisiliquam , mediante varietate Æoyptaca, a Varietate lineari non specifice dis- tinguendam ut opinatur el. Boissier. 14. SISYMBRIUM. Sisymbrium L. Gen. n. 813 emend.; AI. Ped I, 274 R. Br. in Hort. Kew. ed. à, IV, 111 ; DC. Syst. IT, 458, et Prodr. I, 190 emend. ; Endl. Gen. n. 4906; F1. Par. 111; Fourn. Cruc. et Sisym. 5h; Benth. et Hook. Gen. I, 77. Ar. DE H'arra «calida, urens» (Lecl.); ): gwlS,5S Kerkas (Lecl., etc.). Sepala erecta, suberecta vel patula, lateralia haud saccata vel subsac- cata. Petala unguiculata, limbo integro. Siiqua teres vel tereti-compressa, rarlus compressa, valvis convexis rarius planiuseulis, trinerviis vel uni- nervis, septo enervio vel binervio nervis distinctis vel confluentibus; stylo brevi rarius elongato, stigmate capitato subintegro vel breviter bilobo. Se- 136 CRUCIFERÆ. — SISYMBRIUM. mina in quoque loculo sæpius plurima, uniseriata, rarius biseriata, ovatan vel oblonga utraque facie convexa, rarius teretiuscula, immarginata. Coly=« ledones plano-convexæ, radiculæ incumbentes rarius subaccumbentes. Herbæ annuæ vel biennes, rarissime perennes, glabræ, pilosæ vel cano-subtomentosæ pube simplici furcata vel stellata. Flores flavi, rarius albi vel rosei. Sect. [. Marcocurasrrum. — Racemi aphylli. Pedicelh fructiferi haud vel superne tantum incrassati. Flores violacei vel purpureo-hlacii. Siliqua subteres vel tereli-compressa. Valvæ uninerviæ. Septum fascüs fibrarum duabus angustis vel latis distinctis vel confluen- tibus medio percursum. Semina minuta, haud striata. — 1-3. S. nanum, S. Doumetia- num, S. malcolmioides. Sect. IT. TorucLarra. — Racemi aphylli. Pedicelli brevissimi, fructiferi valde incrassati lati- tudine siliquam subæquantes. Flores albi. Siliqua teres. Valvæ præter nervum medium neruis lateralibus pluribus tenuibus donatæ. Septum medio fascus fibrarum destitutum. Semina minuta, haud striata. — 4. S. torulosum. Sect. IL. Aragrpopsis. — Racemi aphylli. Pedicelh fructiferi haud incrassati. Flores albi. Siliqua tereli-subcompressa. Valvæ uninerviæ. Septum medio fasciis fibrarum destitutum. Semina minuta, haud striata. — 5. S. Thalianum. Sect. IV. Nasrurrropsis. — Racemi aphylli. Pedicelh fructiferi haud incrassati. Flores lutei. Siliqua tereli-compressa. Valvæ uninerviæ et venis anastomosantibus donatæ. Septum medio fascus fibrarum destitutum. Semina minuta, haud striata, uniseriata vel irregu- lariter subbiseriata. — Folia orosse dentata, sinuato-pinnatifida vel pinnatipartita. — 6. S. coronopifolium. Sec. V. Descurra. — Racemi aphylli. Pedicelli fructiferi haud incrassati. Flores pallide lutei. Siliqua tereti-subcompressa. Valvæ uninerviæ. Septum medio fasciis duabus fibra- rum superne et inferne confluentibus donatum. Semina minula, haud striala. — Foha bi-tripinnatisecta. — 7. S. Sophia. Sect. VI. Irro. — Racemi aphylh. Pedicelh fructiferi haud vel apice tantum incrassati. Flores Jlavescentes vel lute. Siliqua subteres. Valvæ trinerviæ. Septum tenue enervium vel raris- sime nervo medio donatum. Semina minuta, haud striata. — Folia pinnatipartita vel pinnatifida, rarius integra. — 8-9. S. Jrio, S. irioides. Sect. VIT. Pacrponium. — Racemi aphyll. Pedicelli fructiferi breves vel brevissimi valde incrassat. Flores flavescentes vel lutei. Siliqua teres vel superne attenuata. Valvæ triner- viæ. Septum plus minus crassum. — Plantæ annuæ, biennes vel perennes. — 10-12. S. Columneæ , S. crassifolium , S. erysimoides. Sect. VIIT. Vezarum. — Racemi aphylh. Pedicelh fructiferi brevissimi valde incrassati. Flores : lutei. Sihqua teres a basi latiore truncata ad apicem versus attenuato-subulata. Valvæ obsolete nervatæ. Septum tenue. — 13. S. officinale. Sect. IX. KrBEr4. — Racemi Joliati. Pedicelli fructiferi brevissimi valde incrassati. Flores pallide ochroleuci. Siliqua teres. Valvæ trinerviæ. Septum crassum. — 14. S. runci- nalum. Sect. X. Azzrarra. — Racemi ima basi tantum foliati. Pedicelli fructiferi breves incrassali. Flores albi. Siliqua subteres. Valvæ trinerviæ. Septum tenue. Semina in genere Maxima, oblongo-subteretia, longitudinaliter striata. — 15: S. Alliaria. CRUCIFERÆ. SISYMBRIU M. 137 Sect. I. Marcozurasrrum Fourn. — Racemi aphylli. Pedicell fructiferi haud vel superne tantum incrassati. Flores violacei vel purpureo-lilacini. Siliqua subteres vel tereti-compressa. Valvæ uninerviæ. Septum fascüs fibrarum duabus angustis vel latis distinchs vel confluentibus medio percursum. Se- mina minuta, haud etriata. Oss. Sectio Malcolmiastrum, habitu notisque plurimis Malcolmiæ, cum qua a cl. Boissier conjungitur, aflinis, sed propter stigma capitatum ad Sisymbrium melius referenda videtur. 4. S. nanum DC. Syst. IT, 486, et Prodr. I, 195 ; Led. Ross. [, 181; Coss. in Bull. Soc. bot. X, 397. — Hesperis Orientalis, maritima , Leucoii folio incano , flore minimo Tourn. Inst. Coroll. 16. — I. ramosissima Desf. in Herb. Mus. Par. non FI. Aul. ; DC. Syst. Il, 455, et Prodr. 1, 189 ex parte quoad plantam Tournefortianam e Galatia. — Cheiranthus nanus Merk. ined. sec. Stev. in litt. ad DC.; herb. Willd. n. 12109 sec. Led. — Sisymbrium binerve C.-A. Mey. Enum. Gauc. 189; Hohen. Talysch in Bull. Soc. nat. Mosc. VE, 376; Jaub. et Sp. Îllustr. Or. IIT, 147, t. 298 (descr. et ic. optimæ). — Malcolmia binervis Boiss. in Ann. sc. nat. sér. 2, XVIT, 51, et Or. TI, 2922. — M. confusa Boiss. Or. I, 221. — Exs. Bal. Ale. 155 sub Malcolmia parviflora, War. 10; Kral. Tun. 31 sub M. parviflora ; Thev. in Bill. Gall. 3008 sub. M. parvi- flora; Port. et Rig. It. 542 ; Heldr. Græc. norm. 550 sub M. parviflora; Hohen. Casp. un. it. [1836 | sphalmale Sisymbrium trinerve. Planta annua, tota pube stellata molli brevi induta, plerumque cine- reo-velutina; caule sæpe pusillo, subsimpliei vel a basi ramoso; folus oblonpis, inferne attenuatis, obtusis, integris, denticulatis, sinuato-dentatis vel subpinnatifidis; racemis pauci- vel plurifloris, etiam demum subcorymbi- formibus vel laxis plus minus elongatis, pedhcellis calycem subæquantibus vel paulo longioribus; floribus minutis; sepalis lateralibus basi subsaccatis; pe- tahs lilacino-purpureis, calyce subduplo longioribus, limbo obovato vel oblongo-obovato apice integro vel obsolete retuso; siliquis gracilibus, tereti- subcompressis, torulosis, pube stellata maolli plus minus indutis, apice abrupte in stylum contractis, cito dehiscentibus, stylo latitudine siliquæ bre- viore, stiomate subcapitato vix bilobo lobis brevibus subrotundis, septo tenui alveolato late hyalhino nempe fascus duabus tenwibus distincts vel confluen- tibus in medio tantum percurso. ©. Febr.-Jun. In aggeribus arenæ mobilis Aleriæ interioris rarissime littoreæ, in alluvis et alveis, præsertim in Planitiebus excelsis inter cæspites Stipæ tenacissimæ. — Med. 0°: Mostaganem (Bal., Mialh.); Mascara (Pomel). — Plan. C? : Msila (Merche), in ditione Hodna: Ain Kelba (Lx), Ain Cedra (Reb:). — A: Sidi-Hadjerez, Dra- el-Orueb prope Ain Adjel (Ghar.), in ditione Zahrès (Reb.). — 0°. — Sah. in mar- gine septentrionali regionis : C°: Mdoukal (Lx), Biskra, Montagne de Sable prope Biskra (Bal.). — À°: in ditione Hodna : Bou-Suada (Reb., Soll., Vilm.), Madher- Foumana (Reb.), Ain Roumana, El-Hamel (Soll.). — 0°: inter D. Melah et Asla, Ain-Sefissifa (War.). — TUN. Hammamet et ad boreali-occidentem Hammamet ! (Miss. 1883); Ain-Cherichira!, Sousa!, Mehedia!, Zeram-ed-Din! (Miss. 1883), 138 CRUCIFERÆ. — SISYMBRIUM. Sfax (Esp., Kral., Doùm.), in insulis Kerkenna (Esp., Doùm. et Bonn. miss, 1884), Bir Arrach, in valle Oued Leben (Doùm. et Bonn. miss. 1884) ; Feriana (Rob.), Gafsa (Doùm., J. Reb.). — MAR. prope Tetouan (Ball Spic. Marocc.). In Cyrenaica; in Gallia australi prope Agde (Théveneau), Italia australi, Græ- cia; Asia minore, regione Caspica, Sibiria orientali (sec. Stev. et Led.), Syria, Persia boreali. Ops. S. nanum, habitu notisque plurimis Malcolmiam parvifloram DC. referens, cum quà a botanicis plurimis confusum , præter stiyma depresso-capitatum lobis bre- vibus subrotundis, non lamelliformibus conniventibus, eximie differt septo late hya- lino fasciis duabus tenuibus distinctis vel confluentibus in medio {antum percurso, non fascia lalissima subopaco. — E speciminibus numerosis rite examinatis inter Malcolmiam confusam Boiss. (Or. , 221) et Sisymbrium nanum nullum discrimen certum. 2. S. Doumetianum Coss. in Bull. Soc. bot. XXVIT, 70, et Ulustr. All. I, 24, t. 19. — Exs. Soc. Dauph. Tun. 4h18. Planta annua, tota pube stellata molli brevi induta sed virescens; caule sæpius pusillo, a basi ramoso; Jokis oblonpis vel superioribus linearibus, ob- tusis, inferne attenuatis, subinteoris aut latere utroque vel uno alterove um- bidentatis ; racemis pauci- vel plurifloris, demum laxis plus minus elongatis, pedicellis calyce longioribus; floribus majusculis; sepalis lateralibus basi sub- saccatis; petalis primum albis demum violaceo-purpureis, calyce subduplo lonpioribus, lnbo late obovato apice intesro; siliquis gracilibus, tereti-sub- compressis, torulosis, pube stellata molli plus minus indutis glabrescen- tibusve, apice abrupte in stylum filiformem contractis, cito dehiscentibus, stylo latitudine siliquæ subtriplo longiore, stigmate subcapitato bilobo lobis brevibus subrotundis, septo eximie alveolato tenui lateraliter plus minus hyalino medio fascis duabus confluentibus latis percurso et subopaco. ©. Maio florens et fructiferum lectum. In arenosis juxta mare vel haud procul a mare Tunetiæ boreali-orientalis. — : TUN. Inter Tonnara et Zaouiet-el-Moaïz ! , Zaouïet-el-Moaïz !, Zougag !, mter Men- zel-Temim et Kourba!, Kourba!, inter Kourba et Nebeul!, ad septentrionem Zaouia- Sidi-Khaled!, ad orientem Menzel-bou-Zelfa!, Kroumbalia!, El-Arbain!, inter Nebeul et Hammamet! (Miss. 1883), Hammamet! (Doùm. Maio 1874 ubi primum detectum), Bou-Chicha! (Miss. 1883). Tunetiæ peculiare. Oss. S. Doumetianum a S. nano DG. differt folis minus tomentosis virescen- tibus, pedicellis longioribus, floribus majoribus, petalis amplioribus limbo late obovato, stylo latitudine siliquæ subtriplo longiore et septo fasciis confluentibus latis percurso. S. Delilei Goss. (in Bull. Soc. bot. XXVIL, 71 in adnot. — Hesperis pygmæa Delile Æp. Hustr. n. 596, et Ép.t. 63 suppl, f. 15; DC. Syst. IL, 455 , et Prodr. I, 189. — Malcolmia pygmæa Boiss. Or. 1, 229. — Exs. Auch. Æg. 130, Samar. ed. Heldr. CRUCIFERÆ. — SISYMBRIUM. 139 3000, Lx 9 et bis; Ky Pers. austr. 4. — Var. foliis glabriusculis amplioribus plerisque obovatis subintegris vel subrepandis : Hesperis pulchella DG. Syst. IE, 455, et Prodr. 1, 189. — Malcolmia pulchella Boiss. in Ann. sc..nat. sér. à, XVII [1842], 70, et Or. I, 299. — Exs. KY. Palest. [1855 | 525; Gaill. Syr. 1553 D, . Gall. et Blanche herb. Syr. 54) in Ægeypto inferiore, in insula Karak sinus Persici, in Palæslina et Syria crescens, affine S. Doumetiano a quo diflert caulibus sub- aphyllis vel 1-2-folis, foliis plerisque radicalibus in petiolum longum contractis, pedicellis floribus longioribus, septi fascia longitudinali angusta subpellucida, se- minibus minutissimis. 3. S. malcolmioides Coss. ct DR. ap. Coss. in Bull. Soc. bot. IX, 431, llustr. Atl. I, 26, t. 18; Fourn. Cruc. et Sisym. 140. — Maresia malcolmioides Pomel Nouv. mat. 228. Planta annua, oculo nudo glabrescens, sub lente pilis irregulariter ramosis sæplus bi-trifurcis conspersa; caule sæpius in parte inferiore arena immierso et foliis destituto, subsimplier vel sæpius a basi ramoso; /o- lis crassiusculis, caulinis oblongis obtusis interdum inferne subangustatis, sessilibus, integris aut latere utroque vel uno alterove grosse uni-dentatis; ra- cemis plurifloris, etiam demum subcorymbiformibus confertis, pedicelhs calycem subæquantibus vel paulo brevioribus; floribus minutis; sepalis latera- libus basi subsaccatis; petalis Hilacino-purpureis, calyce subduplo longio- ribus, limbo obovato vel oblongo-obovato apice integro; siliquis tereti-subcom- pressis, torulosis, slabrescentibus pilis paucis conspersis, apice in stylum sensim atlenuats, cito dehiscentibus, stylo siliquæ latitudine subduplo lon- giore, sligmate subcapitato lobis subrotundis, septo eximie alveolato fascus duabus crassis latissimis subconfluentibus subopaco. ©. Apr.-Maio. In arenosis maritimis. — Med. C° : in alluviis Oued Messida ad ostium (Lx [1859], Lefr.). Algeriæ peculiare. Sect. IT. Toruzarra. — Racemi aphylli. Pedicelh brevissimi, fructiferi valde incrassati latitudine siliquam subæquantes. Flores albi. Siiqua teres. Valvæ præter nervum medium nernis laterahbus pluribus tenuibus donate. Septum medio fascs fibrarum destitutum. Semina minuta, haud striata. 4. S. torulosum Desf.! Ai. Il, 84, t. 159; Sibth. et Sm. F1. Græc. t. 632; DC. Syst. IT, 483, et Prodr. I, 195; Fourn. Cruc. et Sisym. 137. — Erysimum cornutum Pall. Te. III, t. 3, f. 1 a. — Hesperis rigida Stev. in Cat. hort. Gor. [1808], 82; M.- Bieb. Taur.-Cauc. IT, 124.— Sisymbrium rigidum M.-Bieb. Taur.-Cauc. suppl. 439; DC. Prodr. T1, 194. — Hesperis angustifoha DC. Syst. IT, 457. — Sisymbrium curvisiliquum Bert. Misc. 11, 13, t. 3, Ê. 1. — S. scorpiuroides Boiïss. in Ann. sc. nat. sér. 2, XVII, 74. — Malcolmia torulosa Boiss. Or. I, 225.— Sisymbrium Scorpiurus Pomel Nouv. mat. 227.— Exs. Jam. Ale. [1852], Bal. 902, My. 294, Kral. 4; Lx Æg. 8; Auch. 4s. min. h104, Bal. 1955; Ky Alep. [1848] AG; Auch. Mesop. 133, 140 CRUCIFERÆ. — SISYMBRIUM. x Chesn. 92 et 131, Noë 986; Auch. Pers. 1166, h167 et h169 c, Ky [1845] 1 126 et 196 «a. Planta annua, sæpius infra racemum terminalem sessilem in caules 2-3 rarius plures divisa, patule hirta; caulibus erectis, ascendentibus vel diffusis, simplicibus vel infra racemum terminalem dichotome ramosis; folis oblongis vel oblonpo-lanceolatis sæpe angustis, inferne attenuatis, à media longitudine runcinato-dentatis vel sinuatis, interdum subpinnatifidis, in planta fructifera evanidis; racemis aphyllis ante et per anthesim con fertis, demum laxiusculis caulis longitudinem dimidiam sæpius subæ- quantibus vel superantibus; floribus parvis, subsessilibus ; calyce suberecto; petalis albis, lineari-spathulatis, calyce subduplo longioribus; siliqus plus minus patentibus, rectis, arcualo-recurvis vel contortis, rigidis teretibus sensim et paululum a basi ad apicem attenuatis, torulosis, pedcellum bre- vissimum continuantibus eoque multo longioribus, superioribus flores et ala- bastra haud excedentibus, valvis intus transverse subseptulatis nervo medio validiore et nervis lateralibus pluribus tenuibus donatis, seplo crasso subopaco medio enervio. ©. Jan.-Jun. In campestribus, in glareosis et depressis arpilloso-calcareis, in alluviis et alveis, inter sepetes et in palmetis, præsertim in Planitiebus excelsis et in parte reg lonis Saharensis confini. «fn arvis incultis prope Sbibam in reono Tunelano» (Desf. Ail.). — Med. 0°: Suint-Denis-du-Sie (Dur., My); Lalla-Maghnia (War.). — Plan. C°. — A°: Oued Ben-Ayed prope Aumale (Char.), Bokhari et in valle Oued Chef superioris (Deb.), Birin, in ditione Zahrès (Lx), Rocher-de-Sel! (Keb.), Djelfa (Reb.), Ain-el-lbel! (Vilm.). — 0°. — Sah. in parte seplentrionali re- oionis : C°: Tebok-ou-Ahmed (Reb.); Barika (Soll., Ex), EE-Kantara !, ElOutaia!, Beni-Souk!, Biskra! (Jam., Tiss.), Saada (Bal.). — A? : Bou-Saada, El-Hallep (Reb.); Laghouat!. — Of: Gour Sepoueur!, Brezina!, Bou-Semghoun, Asla, Oued Som, Tyout (War.), Ain-Sfissifa !. — TUN. Djedeida ! (Miss. 1883); Sousa (Miss. 1883): Sbiba (Desf.); in ditione Beni Aieicha, Oplet Sidi-Mohamed (Doüm. et Bonn. miss. 1884); Taoudjout (Lx miss. 1884). In Cyrenaica; insula Gypro, Asia minore, Armenia, Syria, Palæstina, Meso- polamia, Arabia petræa, Persia, Afohanistan, Beloutchistan ; in Gallia prope Mont- pellier loco dicto Port-Juvénal advena. Sect. LL. Arariporsis DC. —— Racemi aphylili . Pedicell Jructiferi haud incras- sat. Flores albi. Siliqua tereti-subcompressa. Valvæ uninervie. Septum medio fascüs fibrarum destitutum. Semina minuta, haud striata. 5. S. Thalianum J. Gayin Ann. sc. nat. sér. 1, VII, 399 in adnot. ; Gaud. Helv. IV, 348; Koch Syn. 533; FL. Par. 1193 Boiss. Or. 1, 214. — Arabis Thaliana L. Sp. 929 ; FL. Dan. t. 1106; DC. Syst. IT, 226, et Prodr. I, 144; Gren. ct Godr. Fr. I, 193. — À. ramosa Lmk Fr. Il, 510. — Conringia Thaliana Rchb. Ie. IT, t. 60, f. 4380. — Exs. Bové Alto. [1837], Soc. Dauph. 2356; Rel. Maill. Suec. 718; Bill. Gall. 104, Soc. Dauph. 2356 bis; Welw. Lus. cont. 32; Sol. Cors. 374; Tod. Sic. 1286; Auch. CRUCIFERÆ. — SISYMBRIUM. 141 Gilic. 107, et Bith. 104 ; Kar. et Kir. Song. 1239 et 1241; Bourg. Can. h15 ; Schimp. Abyss. 511; Zeyh. Cap. 1899. Planta annua, sæpe pusilla; caulibus sæpius solitariis, paucifoliis, in- ferne patule hirtis superne glabris; fohis hirtulis pilis plerisque bi-tri- furcatis, radicalibus oblonso-obovatis oblongisve in petiolum attenuatis laxe _ denticulatis vel subintepris, caulinis oblongis vel oblongo-lanceolatis sæpius in- tepris; racemis aphyllis, pauei- vel plurifloris, demum laxis, pedicellis flore longioribus; floribus parvis; calyce suberecto; petalis alhis, calyce subduplo longioribus; sihqus erecto-patentibus, tereti-subcompressis, olabris, pedicello haud incrassato paulo lonoioribus, superioribus flores et alabastra haud vel vix excedentibus, valvis unineruiis, septo tenui pellucido medio enervio. ©. Mart.-Jul. In pascuis et calvitiis sylvarum, in rupestribus umbrosis, in alluvüs et arenosis. — Med. C°: La Calle (DR.), Oued Mafrag ad ostium (Lx), Bône (Lx, Duk.), Stora (DR.); in ditione Talha, Kef Zouara Un. Kef Bou-Zioun (Reb., Lx). — A°: Alger (Bové); Dy. Bou-Zepza (Lx); Dra-el-Mizan (Thev.), Blidah (Lef.); Aumale (Char. ). — O° : Mostaganem (Bal.), Oran, Dj. Santo (DR. ); Sidi-bel-Abbès (Lefr.), Tlemcen !. — Mont. in parte etiam superiore regionis : G°: Dj. Edough, Dj. Mahouna (Lx), Dj. Ouach (Reb.), Dj. Tababor!, D Babor !, Tizi-Ousaka (Par. ); Dj. Bou-Khadra (Lx), Dj. Gheliah!. — A": bee (Lx), Tizi-n-Tesselent!, Dj. Heïzer!; Dj. Beni-Salah (D.-J., Claus.); Dj. Ghannous (Char.); Temet-el- Haad!. — Plan. 0°: in montosis : Tiaret (Del., Krém.), Daia (War.); Ain-Gho- raba, Sebdou (War.). — MAR. Dj. Tezah 2100-2300 m. (Hook. et Ball); fda- Ouchemlal (Mard.). In insulis Madera et Canariis, Abyssinia, ad promontorium Bonæ Speï; in Eu- ropa fere tota, Caucaso; Armenia, Asia minore, Syria, Persia, Sibiria, Afohanis- tan, Himalaya; America septentrionali; Australia. Sect. IV. Nasrurrropsis (Nasturtiopsis Boiss.). — Racemi aphylli. Pedicell Jructferi haud incrassati. Flores lutei. Siliqua tereti-compressa. Valvæ uni- nerviæ et venis anastomosantibus donatæ. Septum medio fascüs fibrarum destitutum. Semina minuta, haud striata, uniseriata vel irreoulariter sub- biseriata. — Folia grosse dentata, sinuato-pinnatfida vel pinnatipartita. 6. S. coronopifolium Desf.! Al. IT, 89, t. 154; ? Viv. Libyc. 36. — Nasturtium co- ronopifolium DC. Syst. IT, 194, et Prodr. 1, 138. — N. pumilum Pomel Nouv. mat. 376. — Forma foliis angustis fere linearibus pinnatipartitis, siliquis brevibus vel brevissimis : Sisymbrium ceratophyllum Desf.! At. IT, 82, t. 155. — Nasturtium ce- ratophyllum DC. Syst. Il, 193 ,et Prodr.T, 138.— Forma siliquis latioribus, seminibus sæpius irrepulariter biseriatis : Sisymbrium stipmatosum Steud. Nomencl. I, 595. — Nasturtiopsis Arabica Boiss. Or. 1, 237. — Exs. Jam. Alo. [1852], Bal. 888, Choul. sér. 2, 202; Kral. Tun. 174; Schimp. Arab. petr. [1835 ] 192. Ar. 632 © Gherira «cuspis parvula» (Prax); ss) Kerkas «avertens, re- pulsus ?» (Bertr.). Planta annua, sæpius a basi ramosa, caulibus diffusis, ascendentibus 142 CRUCIFERÆ. — SISYMBRIUM. erectisve, hirtulis vel glabrescentibus; fohis oblongis lincaribusve inferne« attenuatis, grosse dentatis, sinuato-pinnatifidis vel pinnatipartitis lobis remotis patentibus oblongis vel linearibus integris vel unidentatis, glabrescen= tibus, pubescentibus vel adpresse hirtulis; racemis demum plus minus laxis brevibus vel longiusculis; foribus luteis ; sepalis patulis; petalis calyce« dimidio longioribus late obovatis; siiquis admodum longitudine et lati- tudine variabilibus, linearibus vel late linearibus, rectis vel arcuatis, pedi- cellis fliformibus oracilibus longioribus vel brevioribus, glabris hirtulisve, valvis uninervüs et venis anastomosantibus donatis, septo tenuiter membranaceo, stylo brevi crasso teretiusculo vel brevissimo, stigmate depresso-capitato subretuso; seminibus in siliquis latioribus subbiseriatis. ©. Mart.-Jun. In pascuis et depressis argillosis, calcareis vel gypsaceis hieme humidis, in al- luvüs et alveis, in Planitiebus excelsis et margine contermino regionis Saharensis. «In arenis deserti prope Cafsam» (Desf. At.). — Plan. C°. — A": Bokhari et in valle Oued Chelif superioris (Deb., Lx), Coudiat-Lahag (Ghar.), Ain-el-Ibel! (Reb.), Ksar-el-Ahmara !, Sidi-Makhelouf ! (Vim.), Grar-el-Alhmra!. — Of: El-Macta!, Gourat-Lesboua (War.), Ghassoul!, Oued Cheria (War.). — Sah. C° : Neprin (Biml.); Tebok-ou-Ahmed, Khanga-Sidi-Nadpr, Zeribet-el-Oued (Reb.), Oued Se- deur (Lx), Sidi-Salah (Reb.); El-Kantara! (Duk.), El-Outaia ! (Choul.), Col de Sfa (Vilm.), Biskra! (Jam., Bal., etc.), Mchounech]. — A° : Bou-Saada (Soll.), El-Hamel (Reb.); Laghouat! (Duj., Tess.), ad meridiem Laghouat (Maw), Mh!. — 0": inter Oued Meouerch et El-Maiïa (Par.). — TUN. In Tunetia media et aus- trali haud infrequens : Kerouan (3. Reb.), Oued Marguehl (JS. Reb.); Sfax (Esp.), Gour Arcei-Eccheub, Sebkha Nail, Oued Leben, Beni Aïcicha (Doùum.), Gafsa (Desf., Doùum., J. Reb.), Bir Ali-ben-Halhfa, El-Guettar, Oued Bateha, Bou- Ahmran, Gouifla (Doüm. et Bonn. miss. 1884), Ras-el-Aïoun (JS. Reb.), Bir Knafès (André), Gabës (Kral., Lx miss. 1884), inter ElHamma ( Gabès) et Fratis, Dj. Cherb , inter Oued Metaleohmim et Sedada (Lx miss. 1884). In Cyrenaica?: Palæstina, Arabia petræa. Ors. In siliquis latioribus semina irrepulariter subbiseriata ut in genere Nas- lurtio, ad quod planta nostra a De Candolle refertur, sed cotyledonibus incumben- tibus (nempe radicula exacte dorsali) a Sisymbrio, in quo eliam plures species semina subbiseriata præbent, non removenda. — S. coronopifolum, e specimi- nibus innumeris locis natalibus vel in herbario observatis, indumento, foliorum forma, siliquis late linearibus vel linearibus, rectis vel arcuatis, pedicello longio- ribus vel brevioribus et interdum valde abbreviatis, seminibus uniseriatis vel in siliquis latioribus subbiseriatis admodum variabile apparuit. — S. ceratophyllum Desf. in reono Tunetano prope Gafsa eum S. coronopifolio typico a Desfontaines imventum nequaquam species aut varietas habendum sed tantum forma. Sect. V. Drscurga G.-A. Mey. — Racemi aphylli. Pedcell fructiferi haud incrassah. Flores pallide lute. Siliqua tereti-subcompressa. Valvæ uni- nerviæ. Septum medio fascüs duabus fibrarum superne et inferne con- CRUCIFERÆ. — SISYMBRIUM. 145 fluentibus donatum. Semina minuta, haud striata. — Folia bi-tripinnati- secta. 3. S. Sophia L. Sp. 920; DC. Syst. II, 474, et Prodr. T, 193; FL. Dan. t. 528; Enpl. Bot. t. 963; Rchb. Le. If, t. 94, f. 4ho5; Koch Syn. 52; F1. Par. 1123 Gren. et Godr. Fr. 1, 96; Fourn. Cruc. et Sisym. 6o. — S. parviflorum Lmk Fr. Il, 519. — Exs. War. Afp. 9; Rel. Maill. e Suecia 796; Bill. Gall. 917, Soc. Dauph. 3620; Bourg. Pyr. Hisp. h10, et Hisp. 549; Auch. 4s. min. 4158; Lehm. Turkest. 109. Ar. lès Cheliath «longe sagittatus» (Bertr.). Planta annua, puberulo-cinerea glabrescensve; folus bi-tripinnatsectis seomentis linearibus; racemis aphyllis, multifloris, demum elongatis, pedicellis floribus subduplo longioribus; calyce suberecto; petalis pallide luteis, calycem subæquantibus brevioribusve, interdum abortivis; siliquis erecto-ascendentibus, gracilibus, subtorulosis, glabris, pedicello gracili bi-triplo longioribus. ©. Apr.-Jun. In ruderatis et ad vias, in margine septentrionali Planitierum excelsarum. — Plan. C': Ain-Beida (J. Reb.). — 0°: Telar, Daia (War.), Oued Sba prope Daia (My [1858 |), in diversorio Ain-Sfissifa (War.). — MAR. D. Touchka (Ibr.). In Europa etiam boreali; Asia minore, Syria, Persia, Turkestan, Sibiria, Son- garia, India; America septentrionali. Sect. VL. rio DG. — Racenu aphylli. Pedicelh fructiferi haud vel apice tantum incrassati. Flores flavescentes vel luta. Siliqua subteres. Valvæ trineruie. Septum tenue enervium vel rarissime nervo medio donatum. Semina miouta, haud striata. — Folia pinnatipartita vel pinnatfida, rarius inteora. 8. S. Irio L. Sp. 921; Jacq. Austr. t. 322; DC. Syst. IT, 467, et Prodr. T, 192; Engl. Bot. t. 1631; Rchb. Ie. IT, t. 75, f. 4h08; Koch Syn. 52; F1. Par. 112; Gren. et Godr. Fr. 1, 95; Fourn. Cruc. et Sisym. 73. — S. olabrum Wiülld. Enum. suppl. kh. — Forma plus minus pubescens : S. Gallicum Wild. Enum. 678.— Exs. Choul. Alp. sér. 2, 302, Par. 14, Soc. Dauph. 2369; Kral. Tun, 9; Sch. Gall. 1008, Bill. 916 et 916 bis, Rel. Maill. 781; Bourg. Pyr. Hisp. 507, Willk. Hisp. 755, Bourg. 547; Tod. Sic. 1183; Auch. Æp. 14%, Wiest 514; Bourse. Can. 309; Ky Pers. [1845 | 150 et 150 a; Bové Arab. 139 ; Chesn. Mesop. 91. Ar. es ES Ah'mar-el-Oudÿ «facus oris» (Mey.) pro à À gS Hamou el- Oudy « lervor oris ?» (Larg.); Shi Cheliath « longe sagittatus» (Lecl.); 39 5 | Guernounech-eç-Cafi « Nasturlium verum» (Jourd.) ; _2loa Cynma Lebsan- el-Behaïir «Sinapis horlorum» (Prax). — Ar. Tux. Col 28 Dlhifet-el-Kelab «convivinm caninum» (Lx); és H'arra «calida, acris» (Lx). Planta annua, olabra vel rarius pubescens; fohis omnibus vel plerisque Ô P 1787 peholatis, runcinato-pinnatipartitis lobis oblongo-lanceolatis, rhombeis lan- ceolatisve, inæqualiter dentatis, rarius integris; superioribus sæpius has- 144 CRUCIFERÆ. — SISYMBRIUM. tatis lobo terminali oblongo-lanceolato lanceolatove elongato sinuato vel subinteoro; racemis aphyllis, pluri- vel multifloris, demum elongatis, pedicellis calyce subduplo lonpioribus ; calyce subpatente; petalis flavescen= | hibus, calyee paulo ip siliquis erecto-ascendentibus, linearibus ue Po bide rarius puberulis, pedicello ogracili multon longioribus, superioribus He et alabastra longe excedentibus, septo medio enervio. @). Febr.-Jun. In ruderatis et cultis, ad sepes et muros, in hortis et palmetis, per totam Aloe= riam excepta recione Montana diffusum. — Med. C° : Bône (Lx, Duk.); Guelma! (Krém.), Constantine ! (DR. ,Choul.), Dj. Chettabah (Reb.).—A°.-—0°. — Plan. C': Gustal (Reb., Lx), in colle Ain-el-Hadj-Baba!, Telechma!, Sant-Donat!, Sebkha Bazer!, Seuf (Soll.), Msila (Reb.); Lambèse!, Batna!, Menah!. — A°: Bokhari! (Naud.), Ain-Oussera!, Guelt-el-Settel!, Rocher-de-Sel (Rx), Djelfa (Reb.), Ain- ellbel!, Sidi-Makhelouf (Vilm.). — 0": Daïa (War.), Sebdou! ; Aflou (Rx), Géry- ville! (War.); Khadra prope Chott ElChergui, El-Agueur, Bou-Djemib, D. Melah, (War.), Ain-ben-Khelil!. — Sah. C°: Tebok-ou-Ahmed (Reb.); El-Kantara! (Guy.), Biskra! (Bal., Schm.), Mehounech! ; Negrin (Biml.). — A: in ditione Hodna : Eddis, El-Hamel (Reb.), Bou-Saada (Soll., Reb., Vilm.); Ain-Miloph!, Laghouat! (Bertr., Par., Rx), Berrian!, Ghardaïaï, Guerrara! (Reb.),. Mail (Vilm.), Ouargla (Reb.), El-Golea (Mi). — 0°: Brezina!, Arba-Tahtam], Bou- Sempohoun (War.), Asla!, Tyout!, Ain-Sefra!, Ain-Sfissifa!. — TUN. In Tuneua fere tota frequens , ex. er. : Tunis !, Zaghouan!, ETKef}, Kessera !, Sousa !, Gafsa, Tozzer, Gabès, Zarzis, ele. — MAR. Telouan (Hook. et Ball), Tanger (Schousb., BI.); Casa-Blanca, Maroc, Chichaoua (Hook. et Ball); Asserad, Akka (Mard. je In reono Tripolitano, Gyrenaica, Æeypto, insulis Madera et Canaris; in Eu- ropa fe tola sed præsertim central et meridionali frequens: Palæslina, Asia media usque ad Beloutchistan. 9. S. irioides Boiss. in Ann. sc. nat. sér. 2, XVIT[1843], 76, et Or. I, 218; Hook. et Thoms.! in Linn. Soc. Journ. V, 157; Fo Cruc. et Sisym. 72. — S. Reboudianum Verlot! Cat. gard. Grenoble [1853] 9h, et in Bull. Soc. bot. IV, 326. — S. Kralku Fourn. Cruc. et Sisym. 7h. —3$S. lrio var. pubescens Coss. in herb. et ap. Bourg. exs. Alg. [1856 |. — Exs. Kral. in Bourg. Ale. [1856]. Planta annua, pubescenti-subeinerea; folis inferioribus petiolaus, oblongis vel oblonso-lanceolatis sinuato-subpinnatifidis, lobis ovatis obtusis vel acutiusculis integris vel sinuato-paucidentatis, rarius sinuatis; caulinis medus el superioribus subsessilibus sessilibusve, inferne pinnatlfidis lobis pa- tentibus lobo terminali oblongo elongato inteoro, vel sinuatis, imo inte- oris; racemis aphyllis, pluri- vel multifloris, demum elongats, pedicellis calycem subæquantibus vel paulo longioribus; ealyce subpatente; petals Jlavescentibus, calvee paulo longioribus; siliquis erecto-ascendentibus, linea- vibus gracihbus, vix torulosis, olabris vel parce pubescentibus, pedicello oracili multo longioribus, superioribus flores et alabastra longe exceden- bus, seplo nervo medio donato. ©. Mart.-Jun. CRUCIFERÆ. — SISYMBRIUM. 145 In ruderatis et cultis, necnon in locis ab Arabum pecoribus frequentatis, in Pla- | nitiebus excelsis et margine confini regionis Saharensis, sæpe S. /rioms socium. — Plan. A°: Ain-Oussera!, Guelt-el-Settel!, Djelfa!, Dj. Sahari (Reb.), Ain-el- Ibel!, Sidi-Makhelouf !. — O: ElMaï, Khanep-el-Souk, Geéryville; El-Aricha, | Bou-Guern, Daia Bou-Djemib, Leumbah!, ete. — Sah. C°: Oued Ctheil inter | Biskra et Tougourt (Larg.). — A: Bou-Saada (Reb.); Laghouat!, Nili (Vilm.), Berrian!, EtFarch!, Ghardaia (Par.), Oued Ourighlou!, Oued Neumrat!, Methli!. — 0°: Asla!, Bou-Semghoun (War.), Tyout!, Ain-Sefra, Ain-Sefissifa!. In Mesopotamia (Auch. P{. exs. 1 40 sec. Boiss.), Afghanistan (Gr1ff. sec. Fourn.), Pundjub (Hook. et Thoms.), ad Adjemir (Jacquemont sec. Fourn.). Sect. VIT. Pacurronium (Pachypodium Webb). — Racemi aphylh. Pedicelh _fructiferi breves vel brevissimi, valde incrassati. Flores flavescentes vel lutei. Siliqua teres vel superne attenuata. Valvæ trineruæ. Septum plus minus crassum. — Plantæ annuæ, biennes vel perennes. 10. S. Columnæ Jacq. in Murr. Syst. 596, et Austr. IV, t. 323; DC. Syst. Il, 469, et Prodr. I, 192; Rchb. Ie. Il, t. 55, f. 44o7; Koch Syn. 52; Gren. et Godr. Fr. I, 9h; Fourn. Cruc. et Sisyin. 88. — S. altissunum L. Sp. 920. — $S. Orientale L. Amaæn. IV, 322, et Sp. 921. — Pachypodium Columnæ Webb He. Hisp. 55. — Si- symbrium macroloma Pomel Nouv. mat. 368. — Exs. Bill. Gall. 2615, Sch. norm. 1013, Soc. Dauph. 1967; Bourg. Pyr. Hisp. 4h23 ; Bourg. Hisp. 546, Hut. Port. Rig. 1091; Fleisch. As. min. un. it. [1827], Bal. 83 ; Chesn. Mesop. 113. Ar. ses Kerkas (Lx). —- Ar. Mar. mS,S Kerkas (Ibr.). Planta annua vel biennis, patule et molliter pubescenti-villosa vel superne olabrescens; folus omnibus petiolatis, radicalibus inferioribusque runcinato- pinnatipartihis lobis ovatis vel oblongo-lanceolatis inæqualiter sinuato- dentatis vel subinteoris, superioribus hastatis lobo terminali lanceolato- lineari elongato inteoro vel lanceolato-linearibus intepris; racemis aphyllis, pluri- vel multifloris, demum laxis elongatis; pedicellis floribus brevioribus; calyce erecto; petalis pallide lutescentibus, calyce subduplo longioribus; siliquis patentissmus, teretibus, haud torulosis, pubescenfibus olabrescen- tibusve, pedicello brevi incrassato multoties longioribus vel longissimis, superioribus flores et alabastra longe excedentibus, valvis valide trinerviis, septi subopaci cellulis elongatis parietibus præsertim in medio septi undulatis valde incrassatis. © vel @. Apr.-Jul. In cultis et ruderatis, in paseuis, ad vias, inter segetes, in vervactis, in Alseria parce dispersum. — Med. C': Souk-Harras (sec. Reb.). — A': Aloer (Duf.). — O°: Oran (DR.), Ain-el-Turk! ; Sidi-Medjahed, Gharrouban (War.). — Plan. C°: Ain-Yagout!, Oum-el-Asnam!. — Sah, 0°: Ain-Sefra!. — MAR. In montibus ad meridiem urbis Maroc : Dj. Ouensa, Dj. Afougueur, Dj. Aziwel, Dj. Lalla- Aziza (Ibr.). In insulis Canarüs: in Europa australi et media orientali, Caucaso; Asia minore, deserto Caspico, Mesopolamia, Syria, Turkestan, Afohanistan , montibus Indiæ. 10 146 CRUCIFERÆ, — SISYMBRIUM. f1. S. crassifolianm Cav. Prœl. 437, n. 997 sec. DC. Syst. If, 188, et Prodr. 1, 196% | Boiss. Voy. 716; Coss. in Bull. ce bot. VI, Gog: Fourn. Cruc. et Sisym. 79. = Brassica taraxacifolia Boïss. Elench. 11, et Voy. 37.— Exs. Bal. Al. 526; Bou Hisp. 561, 1091 et 2101, Loscos (Arag.) 105. | Planta perennis caudice crasso verticali sæpe superne nn pelio= lorum foliorum radicalium sub anthesi emarcidorum donato, olabras rarius sparse pilosula; caule valido, superne divaricatim ramoso; folüs crassiusculis, glaucescentibus, plerisque radicalibus petiolatis ambitw oblonpis pinnatifido-runcinatis lobis triangularibus acutis sinuatis vel ins æqualiter dentatis, eaulinis subsessilibus lanceolato-linearibus, suprenus linearibus integris; racemis aphyllis, plurifloris, floriferis confertim corvm= biformibus subnutantibus, pedicellis floribus brevioribus; floribus magnis calyce erecto, sepalis lateralibus subsaccatis; petalis pallide sulfureis, ca= lyce duplo longioribus; siliqus erecto-patentibus, rigidis, teretibus, plabris vel sparse pilosulis, pedicello brevi incrassato multo longioribus, superio= ribus flores et alabastra haud excedentibus, valvis valide trinerviis, parietibus cellularum septi valde incrassatis undulatis. 2£. Apr.-Jun. In herbidis et pascuis argillosis, in dumetosis et calvitiis sylvarum , præsertim in regione Montana et Planitiebus excelsis. — Med. 0": in margine australi Pla- nitiebus excelsis contiguo : in ditione Ouled Khaled-Gharaba!, Saïda! (War.); Oued Sarno, Lamoricière (War.), Tlemcen (Lenepv., War.). — Mont. C°: Medina!, Telet!, Dj. Mahmel; Dj. Tougour!, Dj. Bordjem!, Dj. Ouled-Ah-ben-Sabor, Dj. Maadid, ete. — A°: Teniet-el-Haad (My, Lx); Dj. Senalba! (Reb.). — 0": Dj. Ksel! (War.). — Plan. C°: Ain-Vagout!, Oum-el-Asnam!, Medracen!, Batna (Lefr., Duk.), Lambèse! ; Seuf (DR., Duk.). — A: Auinale (Ghar.); im ditione Zahres! (Reb.), ad moletrinam Delfa!. — Of: Sidi-Djelloul, Bou-Alem}, Sttten! ; Daia, Khaneg-el-Souk , Ain Tifrit, Timetlas !; Sidi-Afir !, Teri !, Sebdou ! ; Ain-Sefissifa !, ete. — MAR. In montüibus ad meridiem urbis Maroc : Dj. Tagounit (Ibr.). In Hispania orientali, centrali et australi. 12. S. erysimoides Desf! A4. Il, 84, t&. 158; DC. Syst. IT, 482, et Prodr. I, 195; Moris Sard. I, 166; Fourn. Cruc. et Sisym. 92; Boiss. Or. 1, 217. — S. rigidulum Lag. Gen. et Sp. 20. — Pachypodium erysimoides Webb Can. 1, 95. — Exs. Bal. Alo. 525, My 186, Reb. in Soc. Dauph. 301; Kral. Tun. 29; Bourg. Hisp. 548, 1060 et1567c, Hut. Port. Ris. 1090; Bourg. Bal. 23730; Ky Pers. austr. 180; Auch. Mascate 4162 ; Schimp. Abyss. 1375; Bourg. Can. 1248 et 1249. Planta annua, olabra , rarius puberula; /ohis omnibus petiolatis, ambitu ovatis vel oblonois runcinato-pinnatipartitis lobis ovatis vel ovato-oblongis inæqualiter et grosse dentatis terminali majore, superioribus subconformibus vel subhastatis; racemis aphyllis, pluri- vel multifloris, demum laxis valde elongatis, pedicellis flores subæquantibus; floribus minutis; calyce subpa- tente; petalis pallide lutescentibus, calvee plus minus Pince siliquis patentissimis, 2-3-centim. longis, tenuibus , rioidis, subteretibus a basi ad CRUCIFERÆ. — SISYMBRIUM. 147 apicem sensim altenuals, haud torulosis, glabris, pedicello brevi incrassato _multo longioribus, superioribus flores et alabastra subæquantibus, valvis tri- _nerviis, septo subpellucido e cellulis polymorphis parietibus non incras- satis constante et fibris elongatis medio uninervio. @. Jan.-Jun. In ruderatis et cultis, in dumetosis et rupestribus umbrosis, in palmetis secus incilia irrigationis. «[n arenis prope Kerwan apud Tunetanos» (Desf. Ad). — Med. C°: Bougie (Cauv.); Hammam-Meskhoutin!, Constantine (Reb.). — A°: Mon- tenotte!. — Of. — Mont. À°: Aumale, Ain-Tazdarth in ditione Beni-Mansour (Char.), Dy. Taio et Dj. Taguensa prope Boghar (Deb.).— Plan. C° : Aïn Sedjera prope Ain-Beida (J. Reb.); Oued Djedida (Lx); Aïn-Vagou!, Medracen!. — A: Guelt-el-Settel!, Rocher-de-Sel (Rx), Djelfal. — O': Sebdoul. — San. Præsertim in maroine septentrionali recionis : C°: El-Kantara!, Biskra! (Jam., Bal., Schm.). — À°: Bou-Saada (Reb.); Ain Milogh!, Daïia Khiaber (Reb.); Ghardaia! (Reb.).- O': Bou-Semghoun (War.), inter Tyout et Ain-Sefra!. — TUN. Kerouan (Desf.), Dj. Bou-Hedma (Doûum.), Gafsa (J. Reb.), Dj. Oum-Ali (Dom. et Bonn. miss. 1884), Gabès (Escayrac, Kral.), Oued El-Fiour, Bled-Kebira (Matmata), Dj. Tadjera (Lx miss. 1884). — MAR. Provincia Chadma, Ain-Beida, Maroc, Selsaoua, Milhaïin et ahbi (Hook. et Ball); frequens in provinctis austro-occidentalibus inter Ida-Ouchemlal et Tazeroualt (Mard.); Akka (Mard.). In insulis Madera et Canaris, Abyssinia; Hispania australi, insulis Balearibus, Sardinia; Persia australi, Arabia petræa, in regno Mascate. In Gallia prope Mont- pellier loco Port-Juvénal advena. Sect. VIT. Veraruu DG. — Racemi aphylh. Pedicelh fructiferi brevissimi valde incrassal. Flores lutei. Siliqua teres a basi latiore truncata ad apicem versus altenuato-subulata. Valvæ obsolete nervatæ. Septum tenue. 13. S. officinale Scop. Carn. ed. 2, IL, 26; DC. Syst. Il, 459, et Prodr. I, 191; Rchb. Ic. I, t 72, € koi; Koch Syn. 51; FE Par. 112; Gren. et’Godr. Fr. [, 93; Fourn. Gruc. et Sisym. 83. — Erysimum officinale L. Sp. 922; Poir.! Voy. 199; Desf.! Atl. Il, 85; FL Dan. t. 560; Enpl. Bot. t. 735. — Chamæplium officinale Wallr. Sched. erit. 377; Webb Can. 1, 76. — Exs. Bill. Gall. 2009, Soc. Dauph. 3619; Auch. Às. min. 147; Mand. Bohv. 908. Ar. ee H'orf «acris sapore» (Lx), <92>® 'arif diminativum (Bertr.). Planta annua, sæpius plus minus hirtula; caule rigido, superne ramoso ramis subhorizontaliter patentibus; folüs petiolatis, ambitu ovato-triangu- laribus runcinato-pinnatipartitis lobis ovato-oblongis acutis obtusisve vel subrhombeis inæqualiter dentatis, superioribus hastatis lobis angustis ter- minali oblongo lanceolatove elongato; racemis aphyllis, pluri- multfloris, spiciformibus cito post anthesim elongatis, pedicellis floribus subbrevio- ribus; floribus minutis; calyce suberecto; petalis luteis, calyce paulo lon- gloribus; siliquis erecto-adpressis, rigidis, teretibus e basi truncata latiore ad apicem sensim attenuato-subuliformibus, hirtis rarius glabris, pedi- cello brevissimo incrassato multo longioribus, superioribus flores et ala- 10. 118 CRUCIFERÆ. — SISYMBRIUM. bastra haud excedentibus, valvis subenerviis, septo subopaco cellulis elongalis valde incrassatis. ©. Apr.-Jul. In ruderatis et cultis, ad sepes et muros, ad vias, in pascuis, in palmetis, per totam fere Alseriam diffusum. «{n arvis» (Desf. At). — Med. C°. — A°. — Où — Mont. C': Dj. Edoughl!; Dj. Mahouna!, Dj. Oum-Settas!, Dj. Ouach!, Dj: Bou-Cherf (Reb.); Tamedjadjout!, Mechta-Medjerou!, Dj. Tababor !, Dj. Babor L Dj. El-Ma-el-Abiod (Reb.). — À°: in montibus Djurdjura : ditionibus Beni Bou-Ad= dou ! el Beni Ali] ; in faucibus Ghiffa! ; Teniet-el-Haad!. — Plan. C': Tebessa (Lx) — Sah. In palmetis: C': El-Kantara!, Piskra!. — A°: in ditione Hodna : EE Hamel, El-Halleo (Reb.); Laghouat!. — FUN. In Tunetia præsertim septentrio= nali sat frequens. — MAR. Tetouan (Weyl., Hook. et Ball), Tanger (Dd, Lagr.), Dj. Beni-Osmar (Hook. et Ball). In insulis Madera, Ganarns et Azoricis; in Europa tota regione arctica excepta, Caucaso; Asia minore, Armenia, Syria; America septentrionali et australi; Aus trahia (sec. Drumm. ). Sect. IX. Kiger4a DC. emend. — Racemi Joliati. Pedicelli fructiferi brevis- simi valde incrassati. Flores pallide ochroleuci. Siliqua teres. Valvæ tri- nerviæ. Seplum crassum. 14. S. runcinatum Lago. ap. DC. Syst. 1,498, et Prodr. L, 194; Led. Ross. I, 1 82 ; Coss. PI. crit. 95, el in Bull. Soc. bot. NT, 609; Fourn. Cruc. et Sisym. 87; Boiss. Or. I, 230. — Var. pubescens : S. hirsutum Lag. ap. DC. Syst. Il, 478; DC. Prodr. 1, 194; Godr. FT, Juv. ed. 2, 56. — S. villosum Spreng. Syst. Il, 902; Led. Ross. I, 182. — S. runcinatum var. hirsutum Coss. PI. crit. 95.— Exs. Bové Alr. [1839 ] sub S. po- lyceratinm, Bal. 116 et 539, War. in Soc. Dauph. 1094 et 1095; Bourg. Hisp. 566, 1567, 1567 a,1567bet2095, Loscos (Arag..) 5 ; Auch. Syr. 186; Chesn. Mesop. 137. Planta annua, a basi ramosa, glabrescens vel pubescens; caulibus sim- plicibus erectis, ascendentibus vel diffusis, à basi floriferis; foliis ambitu « oblonpis inferne in petiolum attenuatis, runcinato-pinnatifidis lobis ovato- trianpgularibus vel lanceolatis acutiusculis inæqualiter paucidentatis vel intesris, superioribus interdum subintegris; floribus minutlis, an axillis fo- liorum sohtarus et inde in racemos foliatos caulem fere totum obtinentes dispositis, apice caulis ante et per anthesim confertis, post anthesim cito remolis; pedicellis floribus brevioribus; calyce suberecto; petalis pallide ochroleucis, calyce paulo longioribus; siliquis foliis axillantibus longio- ribus, ascendenti-erectis et arcuato-subsecundis, rigidis, teretibus sensim et paululum a basi ad apicem attenuatis, pedicellum brevissimum incras- satum continuantibus eoque multo longioribus, superioribus flores et ala- bastra haud excedentibus, valvis valide trinervuis, seplo crasso subopaco. @. Apr.-Jun. In ruderalis et pascuis, in alluvis, in depressis hieme humidis, inter segetes, in vervaclis et palmetis, præsertim solo calcarco-argillaceo vel gypsaceo. — Med. C2: Guiraudville (Lx), Constantine (DR.). — A: Alver ad portam Bab-Azoun CRUCIFERÆ. — SISYMBRIUM. 149 (Dur. ). — 0°: Oran! (Bové, DR., Bal., elc.); Bouguirat (Bal.), Mascara! (DR.), | Saïda!, Sidi-bel-Abbès (MY, D War.), Lalla-Maghnia (Bourg., War.). — | Mont. C°: Dj. Nador (Lx); ol Menah!, Dj. Tougour!. — Plan. (°. - | A‘:in valle Oued Chelif superiore (Deb.), Birin, Harmela, Ouled Suhari (Ex), Djelja (Reb.), Ain-el-Ibel!, Malill. - Of. — Sah. Præsertim in marpgine seplen- trionali regionis : C* : ie (Reb.); Barika (Soll.); El-Kantara!, ElOutaial, Biskra ! Clan. ), Mchounech!. — A°: Bou-Saada (Duj.), El-Hamel (Reb.); Ain- Madhi!, Laghouat!, Daia Tilremt!, Nilil!, Berrian!, Guerrara!. — 0°: El-Abiod- Sidi-Cheikh!, Chellala-Dahrania!, Aslal, Tyout (War. ), Ain-Sefissifa!, — TUN. Ain Mezinna!, Ain-Cherichira! (Miss. 1883), Oued Zrtouna (Lx miss. 1884), ad ruinas Thelepte, Feriana (Rob.), Bir Ali-ben-Khalifa, in ditione Beni Aïeicha (Doûm. et Bonn. miss. 1884). — MAR. WMeharoug (War.); in convalle Amsmiz circiter ad 1500 m. (Hook. et Ball); /da-Ouchemlal, Oudjan, Sisgrat, Glalz, Issighivar, Dj. Tizelmi, Tazeroualt (Mard.). In Hispania, Tauria, Caucaso; Armenia, Syria, Arabia petræa, Mesopotamia. In Gallia prope Montpellier loco Port-Juvénal advena. Sect. X. Azziarra Koch (Alharia Adans.). — Racemi (in nostro) ima basi tantum foliati. Pedicelli fructiferi breves incrassati. Flores alln. Siliqua subteres. Valuæ trinervie. Septum tenue. Semina in genere maxima, oblongo-subteretia , lonpitudinaliter striata. #5. S. Alliaria Scop. Carn. ed. 2, Il, 26; Koch Syn. 53; FE. Par. 111; Gren. et Godr. Fr. 1, 95; Fourn. Cruc. et Sisym. 114. — Érysimum Alliaria L. Sp. 922; Fl. Dan. t. 935; Engl. Bot. t. 796.— Hesperis alliacea Lmk Fr. Il, 503. — Allaria officinalis Andrz. in M.-Bieb. Taur.-Cauc. suppl. 445; DC. Syst. IT, 489, et Prodr. T, 196; Rchb. Je. IT, t. Go, f. 4379.— Exs. Bill. Gall. 1113; Ky Pers. 75. Planta biennis, glabrescens vel inferne hispidula; folüs contritis odorem alliaceum redolentibus, glabris vel glabrescentibus, petiolatis, indivisis, inferioribus cordato-reniformibus grosse repando-crenatis, caulinis meduis et superioribus ovatis basi cordatis vel utrinque truncatis grosse et inæqualiter dentatis dentibus acutis obtusisve; racemis ima basi foliis 1-3 donatis, plurifloris, demum laxissimis elongatis, pedicellis flores subæquantibus ; floribus parvulis; calyce subpatente; petalis albis, calyce sesquilongioribus ; siliquis ascendentibus demum patentibus, validis, rigidis, teretibus apice tantum attenuatis, torulosis, glabris, pedicello brevt inerassato multo longioribus, superioribus flores et alabastra excedentibus, valvis trinerviis nervo medio validiore, septo pellucido e cellulis elongatis constante, medio enervio; seminibus in genere maximis, oblongo-subteretibus, lon- gütudinaliter striatis. ©. Apr.-Jun. In umbrosis et sylvaticis, in vallibus et secus rivulos, præsertim in regione Mon- tana. — Mont. C° : in sylva Bou-Mesran ditionis Ouled Dhia (Ex); Dy. Sgao (Reb. ); Dj. Tababor!, Dj. Babor! (Reb.), El-Ma-Berd!, Adghar-Amellal, Dj. Achouaou (Doûm. et Gaut.); Fedj-Makta, D. Mecid (Lx); Dj. Cheliah! ; Dj. Maadid (Lx, 150 CRUCIFERÆ. — SISYMBRIUM. ERYSIMUNM. Reb.).— A": Dj. Afroun (Lx), in ditione Beni Bou-Addou!; Dj. Mouzaia (Bové): in sylvaticis Dj. Dirah (Ghar.); Temiet-el-Haad!. — Plan. C': in montosis: Batna! (Bal.), Lambese (Duk.). In Europa tota regione boreali extima et arctica excepla, in australioribus ra rius, Caucaso ; Asia minore, Armenia, Syria, Persia, Afghanistan, in jugo Hemalaya occidental. 42. ERYSIMUM. Erysimum L. Gen. n. 814 excl. sp.; Gærtn. Fruct. IT, 297, t.143; R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 115; DC. Syst. Il, 490, et Prodr. I, 169 emend.; Endl. Gen. n. 4908 ex parle; F4 Par. 113 ex parte; Benth. et Hook. Gen. I, 79. Ar. ste vel Ls5\es5 Todari ;_ÿe®| Asmar «hasta, hastatus» (Lecl.). Sepala erecla, lateralia haud vel basi saccata. Petala unguiculata, limbo inteoro. Sihqua tetragona vel tetragono-compressa, rarius teretiuscula, valvis uninerviis sæpius carinatis, placentis dorso præminente carinatis rarius obtusis; seplo (in nostris) membranaceo; stylo brevissimo vel plus minus elongalo, stiomate subcapitato, emarginato vel bilobo. Semina in quoque loculo plurima, uniseriata, oblonga, immarginata vel apice marginata. Cotyledones plano-convexæ, radiculæ incumbentes. Plantæ annuæ, biennes vel perennes, pube bipartita vel bi-tripartita adpressa plus minus dense vestitæ. Folia angusta, nunquam amplexicaulia, integerrima, sinuata vel runcinato- pionalifida. Flores (in nostris) lutei, sæpius majusculi. f. HE. grandiflorum Desf. All. 1, 85. — Cheiranthus Boccone AU. Ped. I, 272, t.58, f. 2 pessima, quoad plantam agri Nicæensis, excl. syn. plur. — Erysimum longifolium DC. Syst. If, 5o4, et Prodr. 1, 199; Guss. Syn. Il, 181.— E. canescens DC. Syst. IT, 5o1 ex parte et saltem quoad loca nat. australiora, et Prodr. 1, 198 non Roth; Boiss. Voy. 31 non Roth. — Æ. linearifolium Tausch in Flora [1831] 212. — E. stæchadifohum Tausch in Flora [1836] Log. — E. australe J. Gay Erysim. 6; Gren. et Godr. Fr. 1, 88. — ÆE. pallens Boiss. Voy. 516. — E. nemorale Pomel Nouv. mat. 370.— E. nervosum Pomel, 1. c. 370. — E. sramineum Pomel, I. c. 371 in adn. —- Forma arenicola, cauhibus altius indurato-suffrutescentibus, floribus magnis pallidioribus, valvarum nervo medio superne vel fere in tota longitudine plus minus obsoleto : Cheiranthus semperflorens Coss. et DR. ap. Bai. PJ. Alo. exs. non Schousb. — Erysimum elatum Pomel, 1. c. 369. — Exs. Bové Ale. [1839 | sub Ery- simum, Bal. 4o forma arenicola sub Cheïranthus semperflerens, My 227 forma are- nicola,, Bal. [1853], Bourg. [1856], Perr. in Bourg. [1856], Choul. sér. 2, 507; Kral. Tün. 199; Sch. Gall. Lao, Bill. 2211, Bill. cont. 2211 bis, Bourg. (Alp. mar.) 23, Rel.' Mail. 799; Bourg. Pyr. Hisp. 659 et 680; Bourg. Hisp. Lo ce, 545 et 1018, Hut. Port. Rig. 464, Loscos (Arap.) 104; Sch. Styr. 813 sub E. Cheiranthus; Huet Jt. 262, et 263 sub E. lanccolatum var. majus, Ces. et Car. 410; Tod. Sc. 218 sub E. Bonannianum, et 538 sub E. squarrosum, Huet 9 sub E. longifolium, et sub E. lanceolatum var. majus, et sub E. Siculum. 7 . . Ar. 6,3 H'arra «calida, acris» (Lx). Planta biennis fasciculis foliorum sterilibus prædita vel destituta, sæpius induratione perennans caudice pluricipite fasciculos foliorum steriles CRUCIFERÆ. — ERYSIMUM. 151 emittente ; caulibus subsolitariis vel sæpius pluribus, ascendentibus vel erectis, plus minus angulatis vel subterelibus, inferne interdum longe indurato-suffrutescentibus, simplicibus vel inferne ramosis, pilis bipar- titis; folis anguste oblongo-lanceolatis, lineari-lanceolatis, vel Hinearibus _interdum fere filiformibus, inteoris vel integerrimis, rarius dentatis, pilis omnibus bipartitis plus minus sericeis; racemis primum subconfertis, de- mum laxis rigidis plus minus elongatis; floribus majusculis, pallide vel intense luteis; sepalis adpresse pubescenti-sericeis, laterahibus basi saccatis ; petalis oblongo-obovatis vel obovatis, in unguem longum attenuatis, limbo calyce subbreviore; siliquis pihs biparttis adpressis canescentibus, suberectis vel erecto-patentibus, interdum patentibus, pedicello subincrassato plus minus latioribus, a dorso plus minus compressis tetragoms vel subtetragonis , valvis nervo medio crassiuseulo plus minus præminente subcarinatis cari- natisve vel nervo tenui superne aut fere in tota longitudine subevanido, anoulis concoloribus interdum virescentibus, faciebus subtorulosis vel haud torulosis; stylo latitudinem siiquæ subæquante vel subduplo lonpiore, stiomate subinteoro vel subbilobo; seminibus apice marginats, rarissime immarginatis. @ vel sæpius 2L. Mart.-Jul. In pascuis, in calvitiüs sylvarum, in olareosis et rupestribus resionis Montanæ etiam superioris, necnon in Planitiebus excelsis et in parte confini regionis Saha- rensis, etlam in arenosis regionis Mediterraneæ maritimæ occidentalis. « Aloeria in fissuris rupium» (Desf. Ail.). — Med. Of. — Mont. C7. — Af. — O': Dj. Ksell. — Plan. C: Khenchela, Dj. Chechar (Reb.); Lambèse!, Batna (Lefr., Duk.). — À° : Ouled Sahari (Lx), in ditione Zakrès! (Reb., Gesl.), Djelfa (Reb.), Oued Se- deur!.— O7. — Sah. In margine septentrionali regionis: A°: Bou-Saada, Ain- Melah (Reb.); Laghouat (Tess.). — O': inter Arba-Tahtant et Chellala-Gueblia!, inter Chellala-Dahrania et Aslal. — TUN. Inter Tunis et Zaghouan (Wira), Dj. Zaghouan ! (Kral., Miss. 1883); Oued Ziiouna (Lx miss. 1884), Feriana (Rob.). — MAR. Tetouan (sec. Wevyl.); Sebkha Tiori, Oola Mazar, inter Oola Mazar et Ogla Moussa (War.); Dj. Ouensa, Dj. Lalla-Aziza, Dj. Afougueur et in pluribus montibus ad meridiem urbis Maroc (Ibr.), «in regione mediaet superiore Atlantis majoris 1900-3000 m. : in convalle Ai-Mesan unde se protendit usque in jugum Tagharot, Dj. Tezah» (Hook. et Ball). In tractu Mediterranco Europæ fere toto : in Gallia australiore, Hispania, ltaha, Sicilia, Dalmatia, Græcia (sec. J. Gay). Os. E speciminibus innumeris vivis loco natali vel in statu sicco observatis, evidentius patuit plantam montanam foliis sæpe virescentibus, siliquis latioribus anguhs præminentioribus interdum virescentibus, non distinguendam a forma ex- trema arenicola in regione Mediterranea littorea crescente et primo intuitu caule elatiore longe indurato-suffrutescente, foliis sæpius canescentibus, siliquis angus- tioribus, nervo medio valvarum plus minus obsoleto valde diversa apparente. E. difusum Ehrh. (Beür. VIT, 157 [1792]; Rchb. Je. IE, €. 69, f. 4394; J. Gay Erysim. 7 in adn.— E! canescens Roth Cat. Bot. 1, 76 [1797]; Koch Syn. 56 exel. 152 CRUCIFERÆ. — ERYSIMUM. syn. Cheiranthus Boccone AÏL.; Boiss. Or. I, 193. — E. Andrzejowskianum Bess. in DC. Syst. IT, 502. — Exs. Sch. norm. Hungar. 9), im Europa orientali media et australiore, Tauria, provinciis Caucasicis crescens, ab E. grandhfloro, cum quo sæpe confusum, differt radice bienni fasciculos foliorum steriles non emittente vel fasciculo unico prædito, caule solitario, floribus sæpius multo minoribus, sepalis lateralibus haud vel vix saccatis, pedicellis siliquisque sæpius gracilioribus, stylo breviore, seminibus immarginatis. 2. E. Kumzeamum Boiss. et Reul. in Boiss. Diaon. Or. ser. 2, 11, 273 Coss. llustr. AU. TL, 27, L 19. — E. strictum var. micranthum J. Gay ap. Coss. Cat. Oran in Ann. sc. nat. sér. 4, [, 233. — Exs. Bal. Alp. 656 sub E. strictum, War. 8 et in Soc. Dauph. 1513; Bourg. Pyr. Hisp. k18 sub E. strictum ; Bourg. Hisp. [1850] et 1019 sub E, strictum. Planta annua, cinereo-virens; caule erecto, angulato, superne vel a basi ramoso ramis suberectis, pilis plerisque bipartis; folis lineari- vel oblonso-lanceolatis, subintegris, obsolete denticulatis, sinuatis vel subrun- cinato-pinnatifidis, pilis alüs bipartitis alüs tripartitis ; racemis primum dense confertis, demum laxis rigidis brevibus vel elongatis; floribus parvulis, luteis; sepalis adpresse pubescenti-subsericeis, lateralibus basi vix saccatis; petalis oblongis in unguem longum attenuatis, limbo calyei subæqui- longo; siliquis pis plerisque tripartitis subadpressis scabridis, erecto-paten- üibus, pedicello brevi crasso subæquilatis, acute tetragonis, valvis valide carinatis, anguhs concoloribus, faciebus plus minus torulosis, stiomate sessili vel subsessili truncato subintegro apici siliquæ æquilato; seminibus immar- oinatis. ©. Mart.-Jul. In glareosis et pascuis apricis, in valliculis et declivibus erosis, in alluvüs et alveis. — Med. 0": in regione Mediterranea interiore et montosa Planitiebus ex- celsis contigua : Saëida!, Suh-bel-Abbès (Lefr., War.), Bou-Kanefis, Tenira, Telar (War.), Daia (My, War.); Tlemcen!, Gharrouban (My). — Mont. C: Fedj- Guersa!, Telet!; Dj. Bou-Thaleb (Ex). — A': Dj. Oum-el-Merazem (Char.). — Plan. C°: Mechta-el-Arbi (Reb.); Tebessa (Lx), Ain-Tamagra, Ourta-Nefta (Reb.); Batna! (Lefr.), Lambèse! (Hén.), Timepad!, Firès!. — À: Harmela, Ouled Sahari (Lx), inter Ain-Oussera et Guelt-el-Settel!, Oued Sedeur!, Djelfa (Reb.). — O : Stuten!, Geryville, Khanep-Azir ; Timetlas!, Tafraoua, El-Maï, Kheïder ; Sebdou!, ElGor, Ras-el-Ma, El-Aricha; Ain-ben-Khell!, etc. — Sah. OC: Biskra! (Bal.). — À : in ditione Hodna : ElHamel (Reb.); Berrian (Lx). — MAR. Dj. Lalla-Aziza (Ibr.); Açakaoublagh, Dj; Omahou (Mard.). In Hispania septentrionali, media et australi. Ors. Habitu, floribus parvulis, notisque plurimis affine E. repando L. (Jacq. Austr. 1,1. 22; Rchb. Ze. IT, t. 62, f. 4384; Koch Syn. 56; Boiss. Or. [, 189. — Exs. Rchb. Germ. 2468, Sch. norm. nov. ser. (Hunp.) 713, Soc. Dauph. 2766; Ky Cypr. 713; Bourg. Lyc. [1860]; Bal. Che. [1855]; Auch. Syr. 159; Ky Pers. 225), in Europa media et orientali, Tauria, provinciis Gaucasicis, insula Cypro, Asia minore, Persia, Hunalaya crescenti, sed differt foliorum pilis tripartitis cum CRUCIFERÆ. — ERYSIMUM. CONRINGIA. 153 pilis bipartitis permixtis numerosis, non paucis, pedicellis brevioribus, siliquis rigidioribus, acute, non obtuse tetragonis, obscurius lorulosis, stylo brevissimo, non latitudini siliquæ æquilongo vel longiore. — Ab E. stricto Gærtn. (in F1. Wet. 1, 451; Koch Syn. 51; Boiss. Or. 1, 196. — ÆE. lieracifolium L. Suec. I, 234; Rchb. c. IL, t. 64, f. 4388. — Exs. Rchb. Germ. 293), in Europa media et | oriental etiam boreali, provincis Caucasicis, Sibiria, Himalaya crescente, ad quod a J. Gay et a nobis tanquam varietas olim refertum, differt caule sæpius humi- livre, foliorum pilis alüs tripartitis als bipartlis, non fere omnibus tripartitis, siliquis erecto-patentibus, non subadpressis, acute tetragonis, non tetragono-sub- compressis, stiymate subsessilr. 13. CONRINGIA. Conringia Rchb. Excurs. 686 emend.; Benth. et Hook. Gen. [, 78; Boiss. Or. [, 209. — Brassica sect. Coringia Pers. Syn. Il, 206. — Erysimum sect. Coringia DC. Syst. IT, 5o7, et Prodr. I, 199. — E. sect. Conringia Endl. Gen. 895; FI. Par. 115. Sepala erecla, lateralia basi haud saccata vel saccata. Petala unguiculata, limbo integro. Siliqua lineari-elongata, tetragona (in nostra), compressa vel subteres, valvis convexis, rarius planiusculis, 1-3-nerviis; septo spon- o10s0 vel membranaceo; stylo brevi vel plus minus elongato, stigmate subinteoro vel bilobo. Semina in quoque loculo plurima, uniseriata, oblonga, utraque facie convexa, papillosa, immarginata. Cotyledones radi- culæ incumbentes, (in nostra) concavo-subcanaliculatæ. Herba annua, glaberrima, glaucescens. Folia lata, caulina cordato-amplexicauha. Flores albido-ochroleuci. Os. «Genus habitu naturalissimum . sed characteres diagnostici a siliqua sumpti nulli vel decipientes; nam GC. plansiliqua siliquam planam elonoatam Arabidis sect. Turritidis, cotyledonesque fere Brassicæ exhibet. Stigma in C. clavata superne di- latatum et bipartitum est: in C. Austriaca minutum est; in C. grandiflora conicum lobis connatis ut in Malcolmia; C. Orientalis siliquam tetragonam Erysime habet, et C. clavala siliquam teretem Sisymbrü.» (Benth. et Hook., 1. c.) 4. €. Orientalis Andrz. in DC. Syst. Il, 508; Rchb. Excurs. 686, et Îc. IT, &. 61, f. 4382; Boiss. Or. I, 210. — Brassica Orientalis L. Sp. 931 ; Jacq. Austr. t. 289; Engl. Bot. t. 1804. — B. perfoliata Lmk Encycl. 1, 748. — Erysimum perfoliatum Crantz Austr. 27; DC. Syst. IT, 508, et Prodr. I, 199; Gren. et Godr. Fr. I, 90. — E. Orientale R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 117; Koch Syn. 58; FI. Par. 115. — Cheiranthus Syriacus DC. Syst. IT, 185 excl. syn. (sec. Boiss.). — Exs. Sch. Gall, L14 et norm. nov. ser. 208, Bill. 1413 et 1413 bis, Rel. Maill. 791, Soc. Dauph. 1970; Rchb. Germ. 989; Bourg. Pyr. Hisp. ho5, et Hisp. 562, 2106; Auch. Pers. 151, Ky [1845] 251. Planta annua, olaberrima, olaucescens; folus radicalibus obovatis, cau- ls oblongis obtusis interdum apice subemarginatis sessilibus cordato-am- plexicaulibus ; racemis pauci- vel plurifloris, demum elongatis laxis; floribus pallide albido-ochroleucis ; sepalis lateralibus basi saccatis; petalis oblongis, longe unguiculatis; siliquis patenlibus, pedicello crassiusculo multo longio- 154 GRUCIFERÆ. — CONRINGIA. AMMOSPERMA. ribus, acute tetragonis valvis subcarinatis valide uninerviis, in stylum lati=. tudini siliquæ subæquiloigum attenuatis; stigmate depresso-subeapitato subbilobo ; seminibus papillosis, cotyledone radiculæ contioua concavo-sub-= canaliculata. ©. Mart.-Jun. In arvis et campis, in terra mobili, in vervaclis, præsertim solo calcareo vel argilloso-calcareo. — Med. C° : Bône (DR. ); in ditione Hammam Ouled-Zeid (Ex), El-Aria !.— À°: Dra-el-Mizan (Thév.); Aumale (Ghar.).— 0°: Ouisert (DR.), Sidi- bel-Abbès (Lefr.), Tenira (My), Saïda (DR., War.). — Mont. C! : Medina!, Dj. Mahmel!, Telet!, Fedj Guersa!, Oued Essora !. — Plan. C : Aïn-el-Bey (Reb.), Sant-Arnaud !, Sebkha Bazer!, Seuf (Soll., Duk.); Ain-Beida (J. Reb.); Ain- Vagout!, Oum-el-Asnam!, Batna! (Bal., Col.), Lambese!, Timeoad!, Firès 1. — À: Harmela (Lx), Djelfa ! (Reb.). — Of: Timetlas!, El-Maï!, Khaneo-Azr (War.), Géryville !; Sebdou!. — Sa. In margine septentrionali resionis : C? : Ba- rikal (Soll.); Bir EECheïikh (Reb.). — A? : Hodna (Lx); Laghouat! (Reb.). — TUN. Él-Gueitar (Doûm. et Bonn. miss. 1884). In Ægvypto inferiore et Nubia inferiore (Lx); in Europa media et australi, Cau- caso; Asia minore, Armenia, Syria, Mesopotamia, Persia, Japonia (sec. DC.). 14. AMMOSPERMA. Ammosperma Hook. in Benth. et Hook. Gen. I, 82 emend. Sepala erecta, lateralia basi subsaccata. Petala unouiculata, limbo in- Legro. Stamina libera, exappendiculata. Siliqua linearis, elongata, com- pressa, valvis planiuseulis vel convexiuseulis, 1-nerviis vel sub-3-nerviis, seplo membranaceo; stylo brevi vel brevissimo, stismate subbilobo. Se- mina minima vel mediocria, in quoque loculo numerosissima vel plurima, biseriata vel uniseriata, oblonga, compressa, immarginata. Cotyledones radiculæ incumbentes, concavo-canaliculatæ. Plantæ annuæ, cano-pubescentes vel glabræ. Folia pinnatisecta, lobis linearibus. Flores purpurascentes vel violaceo-purpurei. Sect. I. Evaumosrerma. — Glandulæ hyposyne placentare majuscule. Valvæ siliquæ 1-nerviæ. Semina minima, in quoque loculo numerosissima, bise- riala. %. A. cinereum Hook., 1. c. — Sisymbrium cinereum Desf.! Atl. 11, 83, t. 157; Poir. Encycl. VIT, 213; DC. Syst. II, 483, et Prodr. I, 1953? Viv. Libyc. 36. — Mori- candia cinerea Coss. in herb. plur., et ap. Kral. PI. Alo. exs. [1858]. — Diplotaxis cinerea Pomel Nouv. mat. 359.— Exs. Jam. A{y. [1 892], Bal. 896, Kral. 16, Choul. 108; Kral. Tun. 178. ; Ar. 6522 Gherira «cuspidata, sagittata» (Prax, Larg.). Planta pubescenti-cinerea pube brevissima, a basi ramosa, caulibus plu- ribus vel plurimis, ascendentibus diffusisve, ramosis, flexuosis; foliis crassiusculis, pinnatisectis. rachi lata, seomentis remolis, linearibus, | CRUCIFERÆ. — AMMOSPERMA. 155 angustis, integris, interdum 1-2-dentatis, obtusiusculis; racemis demum elonpatis, subflexuosis; pedicellis filiformibus, flore brevioribus vel lon- oioribus; sepalis pubescentibus; petalis purpurascentibus, calyce subduplo longioribus; glandulis hypogynis placentarts majusculis, linearibus; sili- quis pubescentibus vel glabrescentibus, ascendentibus, pedicello subtriplo longioribus; valvis tenuiter membranaceis, planiusculis, uninerviüs, secus nervum ulrinque torulosis; stylo brevi vel brevissimo, stigmate truncato- subbilobo; seminibus numerosissunis, minimis, biseriatis. ©. Dec.-Jun. In arenosis, in gypsaceis et arpilloso-calcareis, in alluviis et alveis præsertim regionis Saharensis. « Hab. in arenis prope Cafsam » (Desf. A/.). — Plan. C': Msila (Reb.). — A': Birin (Lx). — Sah. CG. A°: Bou-Saada (Merche, Reb.), Nooussa (Reb., Mil.). — TUN. Tunis (Lx miss. 1884) verisimiliter advena, Sousa (Kral.), Gafsa (Desf.), in Tunetia australi frequentissima. Ad Ghadamès (Larg.). Sect. Il. Morrcanpezza. — Glandulæ hypogyne placentariæ obsoletæ. Valvæ siliquæ subtrinernæ. Semina mediocria, in quoque loculo plurima, unise- riala. 2. A. teretifolium Boiss. Or. 1, 387 in adn. ; Coss. lustr. All. 1, 39 in adn. — Brassica teretifolia Desf.! At. IT, 94, t. 164 non Delile quæ Moricandia clavata Boiss. et Reut. — Moricandia teretifolia DC. Syst. Il, 628 excel. syn. Delile, et Prodr. T, 221. — Exs. Jam. Ale. 272, Bal. 993, Choul. 12. Ar. us) Leslès «striatus, pictus» (Larp.). Planta glaberrima, glaucescens, sæpius a basi ramosa, caulibus pluribus, erectis ascendentibusve, ramosis, flexuosis ; foliis crassiusculis, petiolatis, pinnatisectis, rachi lata, seomentis remotis, lineari-subfiliformibus; pedi- cellis flore brevioribus; floribus speciosis; sepalis glabris ; petalis intense violaceo-purpureis, calyce subduplo longioribus; slandulis hypogynis pla- centariis obsoletis; siliquis glabris, ascendentibus, pedicello 3-4-plo lon- oioribus, valvis membranaceo-subchartaceis, convexiusculis subtrinervis nervo medio recto lateralibus anastomosantibus; stylo longiuseulo, stigmate subbilobo lobis conniventibus; seminbus plurimis, wuseriatis. ©. Dec.-Jun. In arenosis, calcareis et sypsaceis, præsertim in depressis hieme humidis, in alluvis et alveis. « Hab. in arenis humidis prope Cafsam» (Desf. A1f.). — Plan. C° : Batna (Hénon). — A°: Ain-Oussera !, inter Ain-Oussera et Guelt-el-Settel !, in ditione Zahrès (Reb.), Aünr-el-lbel! (Reb.). — O°: in faucibus Oued Ouaren inter El-Richa et Tadjemout (Rx); Ain Korima (War.). — Sah. C°. — A°. — 0’: Arba- Tahtanti, Bou-Semghoun(War.). — TUN. Sbiba (J. Reb.), Dj. Bou-Hedma (Doùm.), Gafsa (Desf., Doùm.), Oued Leben, El-Guettar, Dj. Cheguieiga (Doûm. et Bonn. miss. 1884), in alluviis Oued Gabès (Kral.), Ras-el-Oued (Wira), Sidi-Salem- bou-Grara, inter El-Hamma (Gabès) et Fratis, inter Fratis et Zaouia El-Limaguès (Lx miss. 1884). — MAR. Meharoug (War. ). In ditione floræ nostræ hucusque tantum nota. 156 CRUCIFERÆ. — MORICANDIA. 1 Oss. Hæc planta habitu species sectionis Pseuderucaria generis Moricandia (M clavata Boiss. et Reut. et M. Tourneuxii Goss.) refert, sed cotyledonibus angustio= ribus facie interiore tantum concavis, non late conduplicatis, ut rectissime monuit el. Boissier, ad genus Ammosperma reducenda. TRIBUS IV. BRASSICEÆ DC. Siliqua longa, rarius breviuscula, teretiuscula vel septo parallele compressa, haud articulata, bilocularis, dehiscens, rarius œore deliscens vel subindehiscens, valvis septo æquilatis intus transversim haud septuliferis. Semina in quoque loculo plura vel plurima, uniseriata vel biseriata. Cotyledones lonoitudinaliter conduplcate. Radicula in plicatura cotyle- donum nidulans (o» ). 15. MORIGANDIA. Moricandiu DC. Syst. I, 626, et Prodr. Î, 221; Endi. Gen. n. 4054: Benth. et Hook. LI 9 Gen. 1, 85; Boiss. Or. I, 385. Ar. YA Bedjir «crassus» (Lx : CAD $ Korcnb ; Kronb à voce oræca xpauEn d J ne) 6 pa tBrassica» (Lecl., Coss., Mey., etc.). Sepala erecta, lateralia basi saccata. Petala unouiculata limbo integro. ? O 7 Slamina libera, exappendiculata. Siliqua lineari-elongata, plus minus com- pressa, dehiscens, valvis convexis carinatis vel planiusculis, nervo medio reclo et vens lateralibus donatis, septo membranaceo: stismate bilobo lobis 9 O Sæpius In conum conniventibus. Semina in quoque loculo plurima, uni- vel biseriata, obionga , com pressa , inmaroinata vel basi angusle marginata. Gotyle- dones conduplicatæ, apice inteoræ. | Herbæ vel fruticuli glaberrimi, glauci, ramosi. Folia indivisa caulina sæpius cordato- amplexicaulia, vel pinnalisecta. Flores sæpius speciosi, purpurei vel lilacini. Sect. [. Evmorrcanpra Boiss. — Plantæ induratione perennes sæpius frutes- centes. Folia indivisa, caulina sæpius cordato-amplexicaulia. Stiomatis lobi in conum conniventes. #. M. arvensis DC. Syst. Il, 626, et Prodr. l, 221.— Brassica arvensis L. Mant. 99 Planta glauca, glabra, caudice sublignoso indurato perennis, sæpius pluri- vel multicaulis, interdum dumosa; caulibus plus minus rigidis, de- mum inferne vel in longitudine fere tota frutescentibus cortice albido vel cinereo, sæpius ramosis amis plus minus diversentibus non subspinescentibus ; folüis crassiusculis, infimis sæpius sub anthesi evanidis obovatis inteoris vel superne repando-crenatis inferne in petiolum contractis vel attenuatis. caulinis sessilibus oblongis ovato-oblonoisve profunde vel Lreviter auricu- lato-cordatis aut plerisque inferne attenuatis: floribus majuseulis, spe- CRUCIFERÆ. — MORICANDIA. 157 | ciosis; petalis purpureo-violaceis, calyce subduplo longioribus; siliquis pe- dicello multoties longioribus, latiuscule vel anguste linearibus elongatis, compresso-tetrasonis, valvis nervo medio valido subcarinatis et venis late- ralibus obliquis donatis; seminibus in quoque loculo plurimis, biseriatis, _ subbiseriatis vel uniseriatis. © induratione 2L vel D Mart.-Jun. et interdum fere per tolum annum. | Var. «&. arvensis. — ‘Brassica arvensis L., 1. c.; F1. Græc. t. 64h. — Moricandia arvensis DC., L c.; Bot. Mag. t. 3007; Gren. et Godr. Fr. I, 82; Boiss. Or. T, 386. — Exs. Bové Alp. [1839], Bal. 892, 893 et 894, Choul. 206, Par. 12, Soc. Dauph. 33; Kral. Tun. [1854]; Boure. Hisp. 563 et 1566; Bill. Gall. 3312, Canut ed. Bourg. 14, Rel. Maill. 806; Hut. Port. Rio. 4. [1879] 70; Tod. Sic. 1146, Huet 15; Schimp. et Wiest un. it. Cephal. [1834]. A2. && Bedjidj, Bejij «pinguis vel pinguescens» (Prax, Lx) non Hedjip (Par. ); 58 H'ama rcalidus» ; Ja CS )5 Kronb-el-Djemel «Brassica cameli» (Deb.). Folüs caulinis omnibus vel saltem superioribus profunde auriculato-cor- daus; siiquis late rarius anguste linearibus; seminibus biseriatis vel subbise- rialis, rarius uniserialis. In ruderatis et ad vias, in cultis et vervactis, in glareosis et collibus calcareis vel gypsaceis, in alluviis et alveis, in palmetis. — Med. C”.- À° : Vesoul-Benian!, in alluvis Oued Chelif ad Orléansville (Bond.); Aumale (Char.); Boghar (Côme, Rx). — O°: Perrécaux !, Saint-Denis-du-Sis (Goug., Mars., Dur.), Mascara (My). — Plan. C°: Seuf (Soll., Duk.), Bordj-bou-Areridj (Reb.); Chott Mzouri!, Ain- Beida (3. Reb.); Batna! (Gol.), Timegad ], Firès!, Les Tamarins ! ; in valle Oued Djedida (Lx). — A: Bokhari (Krém., Naud., Gesl.. Deb.), in alluvis Oued Chelif superioris (Deb.); Rocher-de-Sel (Reb., Gesl.), Ain-el-lbel!, Sidi-Makhelouf!, Dj. Milogh!. - O°: Tiaret (Del.); Aflou, Enfous (x); Khaneg ET-Melah !, Stitten !, Géryville ! (Seor.), Ghassoul!, Dj. Nzira!. — Sah. In margine septentrionali regions : C°: El-Kantara ! (Mil.), El-Outaia ! (Mil.), Branis !, Col de Sfa ! (Guy., Duk.), Biskra ! (Jam. ); Zeribet-el-Oued (Reb.), in alluvis Oued Sedeur, Sidi-Salah (Lx), Neprin(Biml.). — A° : Bou-Saada (Reb., Soll., Mil.); Ksar El-Aïran (Par.), El-Rep (Par., Rx), Laghouat ! (Tess., Par., Maw, Rx), Ain Milooh!, Aïn-Madh !. — 0°: Brezina!, Asla, Oued Som (War.), Tyout!, Ain-Sefissifa !, —'TUN. In Tu- nelia fere tota sat frequens. — MAR. Ad septentrionem Fez (Drumm. Hay sec. Ball); Temet Mouissifer, Dj. Mouilah (War.); Maroc (Brouss. in herb. Poir.), in valle Oued Ghaghaia prope Mouley-lbrahim (Bal.): Akka (Mard.). In Europa mediterranea australi ab Hispania ad Græciam. Var. 6. suffruticosa. — Brassica suffruticosa Desf.! All. 11, 64. — Hesperis nutens Viv.! Libye. 38,4. 5, f. 3. — Moricandia suffruticosa Coss. et DR. ap. Coss. in Ann. sc. nat. sér. 4, IV, 282. — Exs. Kral. Tun. 370. Ar. AS Bedjidj, Bejÿ «pinguis, crassas» (Prax); ya Bedjir (Reb.); 9-9 ka? Foul-el-Djemal «Faba camelorum » (Prax); Jbèl CAD 5 Kronb-el-Djemal «Brassica camelorum» (Prax, Larp.); ésle Dahmim (Lx). — Ar. Ton. SE Hamma et &>! Thamim «ealidus» (Lx). — Berg. in ditione Matmata phil Ichchach 158 CRUCIFERÆ. — MORICANDIA. (Lx). — Ar. Frzz. oies Afarfar «confusus, intricatus» (Aschers. in Rohlfs); Jg9 WT Foul-el-Ibel «Faba camelorum» (Aschers. ). Fols caulinis omnibus inferne attenuatis, vel alüs auriculato-cordatis als inferne altenuatis ; siliquis sæpius anguste linearibus ; seminibus umiseriatis , rarius subbiseriatis. In ruderatis, in alluviis et alveis, in collibus apricis. en montibus aridis prope Cafsam» (Desf. A{l.). — Med. A! : in alluviis Oued Mazafran prope Koleah (Claus., D.-J.). — 0°: Oran (Dur.); ad molem Oued Six (Naud.). — Plan. C! : Msila (Reb.). — A°: Bokhari!, in alluviis Oued Chelif superioris prope Bokchari (Naud.); Ain-el-Ibel!, Dj. Milogh !, Oued Mzi prope Tadjemout !. — 0? : Gada En- Jous (Rx), Sidi-Tifour-el-Hammouida ! ; Dj. Taëlbouna !. — San. C?: El-Outaia !, Col de Sfa! (Jam.), Biskra ! (Jam., Bal.), Mchouneckh ! (Bal.); Et-Ouar (Hén.). — À: in ditione Hodna : Bou-Saada (Reb., Sol. ), Bou-Fardjoun (Reb.), Ain-Rich (Soll.); Messad (Reb.), Laghouat! (Reb.); Oued Neumrat !, Mettiti!. — O? : inter Arba-Tahtant et Chellala-Gueblia!, Asla !, Ain-Sefissifa!. — TUN. In Tunetia australi haud infrequens, ex. gr. : Feriana (Rob.); Oued Eddedj, in ditione Aieïcha, Ain Sepoufia, Dj. Hattis (Doûm. et Bonn. miss. 1884), Gafsa (Desf., Doûm.), Ras-el-Aïoun (J. Reb.), Gouifla, Dj. Oum-Ak, D}. Berd (Doûm. et Bonn. miss. 1804); Oudref, Kebirita (André), Gabès (Kral., Wira), Ras-el-Oued (Durèone), Oued Zitoun, Dj. Aziza, Henchir Demeur, Dj. Mezemzem (Lx miss. 1884), elc. Ad Ghadamès , in Gyrenaica, Marmarica. èe M. divarienta Coss. ap. Kral. PJ Alg. [1858], et Illustr. Aul. I, 35, t. 95. — M. spinosa Pomel Nouv. mat. 365 [1874].—Exs. Kral. Alo. 17 et 174. Ar. DA Bedjir, ÈS Bedendjr «crassus, corpulentus» (Coss., Lx ); C5 y5 Kronb «Brassica»:; XA2\ Ca yS Kronb-el-Khela + Brassica sylvestris vel deserti» (Lx); Aa» Berieth vel 23 Bezeih «expansus, divaricatus» (Lx). Planta glauca, plabra, perennis caudice sublignoso indurato, multi- caulis, dumosa; caulibus rigidis, demum inferne frutescentibus cortice albido, divaricatim ramosis ramis nonnullis sæpius abortu sterilibus subspines- cenhbus; foliis crassiusculis, infimis sæpius sub anthesi evanidis obovato- suborbiculatis inteoris vel superne repando-subsinualis inferne in petio- lum contractis vel altenuatis, caulinis sessilibus inferne attenualis vel basi breviter auriculato-subcordatis semiamplexicaulibus obovato-oblongis ovato- oblongis vel oblongis inlegris, superioribus lanceolatis vel lineari-oblongis ; floribus majuseulis, Speciosis; petalis intense violaceis calyce subduplo lon- gloribus; siliquis pedicellis multoties longioribus, lineari-elongatis, tereti- subcompressis, valvis nervo medio valido subcarinatis et venis lateralibus obliquis donatis; seminibus in quoque loculo plurimis, uniseriatis. Indura- tione 2L vel b. Apr.-Jun. In collibus apricis præsertim calcareis, in petrosis el rupestribus, in alluviis et CRUCIFERÆ. — MORICANDIA. 159 alveis. — Sah. À°: ex pr. : in ditione Mzab : Anit-el-Cometi (Vilm.), Oued Sou- dan !, Berrian!, Oued Bir !, Guerrara 1, Oued Segrir !, Et-Farch ! (Kral., Lx), Anil- el-Chouikat !, El-Ateuf !, Ghardaia , Beni-Isguen!, Metlili! (Perr., Lx); inter Met | et El-Golea : Bir Bergaoui, Hassi Zirara (Mil., Iss.), Bou-Mezerag (Mil.), inter | Hassi Zirara et El-Golea (Mil., Iss.), etc. © Provinciæ Algeriensi peculiaris, in provinciis Cirtensi et Oranensi necnon in Tunetia et imperio Maroccano desideratur. Ors. M. divaricata à speciebus omnibus seclionis Eumoricandia, inter se valde affinibus et forsan ad unicam (M. arvensem DC.) referendis, præsertim differt habitu peculiari et in omnibus locis supra citatis sat constante, nempe caules etiam juniores fere a basi divaricatim ramosi ramis sæpius nonnullis abortivis sub- spinescentibus. Sect. I. Psevnerucarra Boiss. — Plante annuæ. Fola petiolata, pinnati- secta. Stigmats lob haud conniventes. 2, M. Tourmeuxii Coss. mse., et Justr. All. T, 36, t. 26. — M. clavata Goss. olim in herb. non Boiss. et Reut. — Exs. Kral. Alp. 16 a. Planta annua, glaucescens, glabra; caule erecto, ramoso, rarius Sim- plici; Jolüs subearnosis, petiolatis, pinnatisects laciniis linearibus teretius- culis obtusis integris vel inæqualiter 9-h-lobis; floribus majuseulis; petalis sæpius pallide purpureis, calyce subduplo longioribus; siliquis pedicello multo longioribus, latiuscule lincaribus, compressis, valus nervo medio recto nervis lateralibus venisque oblique reliculatim anastomosantibus præminen- tibus donatis ; seminibus in quoque loculo plurimis, biseriatis. @. Apr.-Mao. In collibus apricis ovpsaceo-calcareis vel olareoso-arenaceis regions Saharensis. — Sah. À! : in parte australiore repionis ad meridiem Ouargla : Gar El-Krima ! ubi primum ab amicissimo À. Letourneux, itineris mei botanici socio, à malo 1858 detecla, Hassi Tarfaia, Hassi Smari (Lalanne). Hucusque tantum in Algeriæ australioris locis indicatis nota. Ors. M. Tourneuxi, ad Moricandiæ sect. Pseuderucariam Boiss. (Or. 1, 387) referenda, valde affinis M. clavatæ Boiss. et Reut. (in Boiss. Diagn. Or. ser. 2, v, 25, et Or. 1, 387.— Brassica teretifolia Delile! Æp.. Llustr. n. 600 non Desf. — Moricanda tereufolia Dene PI. Palest. et Syr. in Ann. sc. nal. sér. 2, IV, 357 non DC. — Exs. Schimp. Arab. petr. 205 sub Erucaria) in Ægypto media (Delile, Figari, Schweinf.), in Palæstina ad Jaffa (Bové), in regione Sinaica Ouadi Atal (Schimp.) et in Ara- biæ petrææ deserto Tih (Boiss.) crescenti, sed differt foliorum lacinüs latioribus , siliquis brevioribus latioribusque et præsertim valvis præter nervos laterales venis oblique reticulatim anastomosantibus præminentibus donatis, non obsolele venosis el venis anastomosantibus destitutis. M. alypifolia Pomel Nouv. mat. 366. M. longirostris Pomel, lc, 307: M. pallida Pomel, Ï. c., 369. M. patula Pomel, I.c., 225. + HE + 160 CRUCIFERÆ. — HENOPHYTON. 16. HENOPHYTON. Henophyton Goss. et DR. (prius Henonia) in Bull. Soc. bot. I, 246 et 625, et in Ann, se. nat. sér. 5, [, 279, t. 22; Walp. Ann. IV, 216; Benth. et Hook. Gen. I, 85; Coss. Tilustr. Atl. 1, 37. — Oudneya R. Br. Obs. pl. Oudn. 14 [1826] imperfecte descripta et synonymo Vivianiano (ad Moricandiam pertinente) excludendo. Sepala erecta, lateralia basi saccata. Petala unguiculata ungue lato, limbo inteoro. Stamina libera, exappendiculata. Siliqua late hnearis, sæpe inter semina irregulariter sinuato-contracta vel strangulata, complanata, dehis- cens, valvis planis nervo medio valido et venis lateralibus anastomosantibus do- natis, septo membranaceo; stigmate bilobo lobis in conum conniventibus. Semina in quoque loeulo 8-15 rarius pauciora, wmseriata, ovato-suborbi- culata, compressa, latissime membranaceo-alata. Cotyledones conduplicatæ, apice emarpinale. Frutex habitu Farsetias nonnullas longisiliquas referens, glaberrimus, ramosus. Folia oblonga vel lineari-oblonpa, integra vel rarius sinuata. Flores purpureo-violaceï. Os. Genus hoc siliquæ et seminum forma eximium el. Hénon nuper interpreti mililari, sedulo peritissimoque floræ provinciæ Girtensis præsertim australis per- serutatori, lubentissimo animo dicatum voluimus. — Henophyton siiqua elongata dehiscente, haud articulata, cotyledonibus conduplicatis ad Brassiceas pertinet, ubi juxta Moricandiam DC. et Euzomodendron Goss. (ap. Webb Or. Hisp. 47, t. 43, et Pl. cru. 144; Benth. et Hook. Gen. [. 85) collocandum. — À Moricandia dif- fert habitu peculiari, petalorum ungue lato, siliqua late lineari complanata Farse- tias nonnullas referente, non lineari angusta subtetrasono-compressa vel compressa, et semimbus latissime membranaceo-alatis, non immaroïinatis vel vix marpinatis. — Seminibus latissime membranaceo-alatis Euzomodendro propior; ab eo differt petalorum ungue lato, staminibus longioribus hberis, non per paria coalitis, sili- qua late linear: complanata valvis planis membranaceis uninervis, non oblongo- lanceolata compressiuseula valvis convexis crassis coriaceis nervis 5 reclis æqua- libus donatis. — E speciminibus collectionis Oudneyanæ nune in herbario British Museum asservatæ, quam anno 1871 in hoc herbario examinare non licuit, el. doctor Trimen (Journ. Bot. XVII, 126) asserit Henophyton desert et Oudneyam Âfricanam unicam speciem constituere; attamen nomen Henophyton antelerendum videtur, nempe R. Brown, in descriptione breviore et imperfecta, tanquam syno- nymon Hesperidis nitentis Viv. (Libye. 38, 1 5, £ 33, quæ ex herbario Vivianiano ad Moricandiam arvensem var. suffruticosam pertinet, Oudneyam indicat. #. HE deserti Coss. et DR. ap. Coss. in Bull. Soc. bot., 1. c., et in Ann. sc. nat., 1. c., et lustr. AUT, 38,t. 27. — Oudneya Africana R. Br., |. c. synonymo Vivianiano ex- cludendo. — Exs. Kral. Al. 15 et bis, Choul. sér. 2, 306. Ar. AAC, se Aloa, Eulga «pabulum gratum» (Coss., Duveyr., Sériz., > % . Laro., etc.); 4 H'enna «nomen Lawsonie»; JR AA H'ennat-el-Djemal CRUCIFERÆ. — HENOPHYTON. DIPLOTAXIS. 161 «Cyprus seu Lawsonia camelorum» (Lare.); ea H'omim «planta crescens in desertis» (Goss. ); raie Kerkas (Aschers.). — Touar. 923 Allepomo (Duveyr.). Frutex dumosus, ramis adultis cortice cinereo rimoso, hornotinis cor- tice lævi demum albescente; foltis crassiusculis carnulosis, oblongis vel lineari-oblongis rarissime oblongo-cunealis, obtusis. inferne sensim at- tenuatis, inlegris, rarius subsinuatis, rarissime dentato-subpinnatifidis ; floribus majusculis, in racemos plurifloros rarius 3-5-floros dispositis, pedicellis calycem subæquantibus; petalis calyce subduplo longioribus, uugue albido, Himbo purpureo-violaceo ; racemis fructiferis rigidis, sæpius abortu florum superiorum abbreviatis; siliquis basi et apice plus minus attenualis vel subrotundatis, valvis submembranaceis nitidis nervo medio el venis anastomosantibus donatis, stylo aspermo latitudinem valvarum æquante vel breviore; seminum alis tenuissime membranaceis hyalinis sese invicem obtegentibus. b. À primo vere et sæpius per totam hiemem usque ad æstatem floriferum et fructiferum. In collibus calcareis apricis , in pascuis et depressis argillosis, in alluviis et alveis, quandoque adeo copiosum et induratum ut ejus lignum culinæ inserviat. — San. Tantum in ditionibus australioribus. C° : ex. gr. : Coudiat-el-Dohr ! (Mi.), Our- lana !, Oued Retem prope Zioua (Hén. [1853]), Et-Alia (Reb.), Guemar !, El- Oued (Reb.), Temacin (Mil.), ElHadjira ! (d'Halmont}, Beresof (Larg.), Oued Issoued (Dourn.-Dup.), etc. — A: ex. gr. : Oued Zeprir ! (Reb.), Guerrara! (Reb.), Daïa Feïla !, Ghar-el-Debah}!, Nooussa (Reb.), El-Ateuf !, Ghardaïa ! (Reb., Par., Vilm.), Oued Neumrat! copiosissimum et alte frutescens, Methihi!, Hassi Cher/, inter Hassi Zirara et Él-Golea (Mil.), ad meridiem Ouarola ad Gour El-Beugra (Lx), ad Hassi Tarfaia (Lalanne), Hassi Tamesguida (Ghenu), Ain Taibia (Iss.), etc. — Desideratur in provincia Oranensi. Ad Ghadames (Larg.), in deserto Tripolitano inter Tripoli et Mourzoul: (Oudney ), in palmeto Dofia ditionis Sokna (Rohlfs). 47. DIPLOTAXIS. Diplotaxis DG. Syst. IT, 628, et Prodr. 1, 221; End. Gen. n. 1955: FI. Par. 116; Benth. el Hook. Gen. I, 84; Boiss. Or. 1, 387. — Sisymbrium et Sinapis sp. L. Sepala patula vel erecto-patula, lateralia basi haud vel rarissime subsaccata. Petala unguiculata, limbo integro. Stamina libera, exappendiculata. Sili- qua linearis elongata vel interdum oblongo-linearis abbreviata, compressa, dehiscens, valvis membranaceis, planiusculis vel convexis, nervo medio recto el venis vix distinctis obsoletisve donatis, septo membranaceo; stiomate integro vel bilobo. Semina in quoque loculo plurima, regulariter vel irregu- lariter biseriata, oblonga vel ovato-subglobosa , sæpius plus minus compressa, immarginata. Cotyledones conduplicatæ, apice intepræ vel subemarginate. Plantæ herbaccæ interdum inferne indurato-suffrutescentes, hirtæ hirtulo-puberulæ vei glabræ, interdum glaucescentes. Folia pinnatipartita vel pinnatifida rarius pinnatisecta vel 11 162 CRUCIFERZÆ. — DIPLOTAXIS. subinteora, inferne atlenuala rarins basi cordalo-amplexicaulia. Flores lutei, rarius albi vel aibido-rosei. #. D. tenuisiliqua Delile! Jnd. sem. hort. Monsp. [1847] 7: Walp. Ann. 1, 49; Ball Spic. Marocc. in Linn. Soc. Journ. XVI [1898], 329. — D. auriculata DR. All. FE Alp. & 76.— Forma habitu graciliore , caule ramosissimo cui foliis hispidulo : D. te= nuisihiqua var. rupestris Ball, 1. ec. — Exs. My Alo. 29, Bal. 161 et 541 et ap. Puel et Maill. FL Eur. 6, Boure. 174, War. in Soc. Dauph. 1099. Planta herbacea, caule sæpius elato, superne ramoso, foliato, olabres= cente vel saltem inferne pilis brevibus subdellexis plus minus hirto vel hispidulo; folis radicalibus inferioribusque in peliolam attenuatis oblonpis sinuato-repandis vel sæpius Îyrato-pinnatipartilis lobis oblongis orosses dentats, caulinis à ramificationis inilio ovato- vel oblongo-lanceolatis orosse dentalis sessilibus basi sæpe dilatata cordato-amplexicaulibus, superioribus eodem modo amplexicaulibus sæpe lanceolato-linearibus; racemis floren- tibus confertis, pedicellis flore longioribus; floribus mediocribus, luteis: sepalis elabris; petalis calvce subduplo lonotoribus, late obovatis, in un- ouem altenuatis; siliquis approximatis, erecto-patentibus, ascendentibus vel patentibus, supra receptaculum haud vel:vix süpitatis, linearibus pe- dicello sesqui- vel subduplo longioribus, vel oblongis inferne et superne anpguslioribus pedicello subæquilongis, valvis convexis vel nervo medio carinatis grosse vel minute regulariter vel irregulariter biseriatim torulosis; rostro lineari vel lineari-lanceolato, diametro transverso siliquæ longiore vel breviore, aspermo vel monospermo; seminibus regulariter vel irregula- riter biserialis, parvulis, ovato-subglobosis, sub lente eximie reticulato- Joveolatis. ©. À hieme ad Maium. In cultis et ruderatis, in pascuis et collibus culte, in alluvus et alveis. — Med. À": in alluviis Oued Cluffa ad Les Trembles (Lef.), Koleah (D.-J.), Bou- Ismaël (Claus. ); Bou-Alem-ben-Cherifa !, Mihianah (Dur.), Orléansville !, Ain-Beida et alibi inter Orléansville et Tenès !, —O° : Mazouna !, Sour-Kelmitou !, Mostaganem , Arzew !, Saint-Leu !, Oran !, Nemours ; Perrévaux !, Saint-Denis-du-Sis , Mascara , Sidi-bel-Abbès, Magenta, Tlemcen, etc. — MAR. Casa-Blanca (Hook. et Ball), Ain-el-Hadjar haud procul a Mogador (Hook.), Ain-Oumast, Mskala, Misra-ben- Kara, Amsmiz, in ditione fmtouga et ahibi, Seksaoua (Hook. et Ball); inter Mo- gador et Maroc (Ibr.). Alveriæ occidentali et imperio Maroccano peculiaris ; in Gallia loco Port-Juvénal prope Montpellier, ubi primum visa, cum lanis advecta. 2. D. süifolia Kunze ap. Willk. PL Hisp. exs. [1845], et Chl. Austro-Hisp. in Flora [18461 685, n. 443; Wällk. in Willk. et Lange Prodr. Hisp. I, 866; Willk. Illustr. Hisp. 136, t. 83: Coss. [ustr. AU. LT, 30. — Brassica torulosa DR.! ap. Duchartre Rev. bot. IT [1847] 434, et Au. FE Alo. &. 5h. — Exs. Bal. Alp. 172, War. 6, War. in Soc. Dauph. 688; Salzm. Tags sub Sisymbrium Caiholicum; Willk. Hisp. [1845] 443, Boure. 1965. Planta herbacea sed rigidula, sæpius elata, sæpius fere à basi ramosa, CRUCIFERÆ. — DIPLOTAXIS. 163 (in parte inferiore pilis deflexis plus minus hirta; folüs virentibus haud olaucescentibus præserlim subtus breviter hirtis, rarius glabris; radhcalibus inferioribusque longe petiolalis ambitu oblongis vel ovato-oblongis, pinnali- sectis segments petiolulatis vel sessilibus plus minus in rachim decurrentibus, _ovato-oblonpis vel lanceolatis rarissime linearibus dentatis pinnatifidis pinnati- partitis vel pinnatisectis imo bipinnatisectis lobis et dentibus acutis vel obtusis, superioribus sæpius confluentibus, inferioribus et nonnullis interpositis minoribus vel minulis sæpe dentiformibus; foliis superioribus pinnati- sectis segmentis lateralibus anguste lanceolatis dentatis integrisve, rarius ad seementum terminale redactis; racemis florentibus confertis, pedicellis flori sabæquilongis vel longioribus; floribus luteis; sepalis glabris vel su- perne hirtulis; petalis calyce subduplo longioribus, obovatis in urguem attenuatis; siliquis remotiusculis, patentibus vel ascendentibus, supra re- ceplaculum haud vel brevissime stipitatis, pedicello subduplo vel subtriplo longioribus, linearibus, tereti-subcompressis, valvis convexis nervo medio subcarinatis repulariter vel irregulariter bisertatim torulosis; rostro lineari vel late lineari compresso vel tereti-compresso, diametro siliquæ longiore et sæpius valvarum longiludinem subtertiam vel subdimidiam æquante, aspermo vel 1-2-spermo; semuibus saltem in parte media siliquæ biserialis, interdum subuniserialis, parvulis subolobosis, sub lente acriore reliculatis. ©. Febr.-Jun. Var. «. siifolia Coss. [llustr. All. I, Lo. Foliorum inferiorum seomentis sæpius petiolulatis ovalis vel oblongis rarius lanceolatis rarissime linearibus inæqualiter dentatis vel inciso-dentatis ; sili- quarum loculis 15-20-spermis; rostro lineari compresso, aspermo vel 1-spermo rarius 2-sperimo. In ruderatis, in cultis et incultis. — Med. 0° : Owillis !, Sour-Kelmitou !, Ain- Tedelès !, Mostaganem ! (DR., Reut., Bal., ete.), Sant-Leu!, Arzew !, Tazout ! (Mars.), Saint-Cloud !, Ben-Okba !. — MAR. Inter Ceuta et Tetouan (Hook. et Ball), Tetouan (Webb, Lagr.), Tanger ubi frequens (Dd, Schoush., Salzm., Webb, Boiss. et Reut., War.); Mazagan (Hook. et Ball), Mogador (Bal., Ball et Hook.); Seksaoua (Hook.): Aüt-Zelten, Takoust, Ida-Oubousia , in ditione Ksima, in ditione Ouchemlal (Mard.). In Hispania austro-occidentall. Var. 8. bipinnatifida Coss. Hlustr. Atl. I, ho, 1. 28. Folorum inferiorum seomentis sessihbus rarius peliolulatis ambitu ovatis oblonpis lanceolatisve, pinnatifidis pinnatipartitis vel bipinnatisectis, lobis inæ- qualibus acutis obtusisve; siliquarum loculis 8-15-spermis; rostro late lineari tereti-compresso, sæpius inferne 1-2-spermo. MAR. [n provinciis austro-occidentalibus : Chtouka, Dar-ould-Delime, Assuka, Oudjan, Dj. Tizelmi, Tazeroualt (Mad. ). 161 CRUCIFERÆ. — DIPLOTAXIS. In imperio Maroceano hucusque tantum nota. Os. D. Catholica DS. (Syst. Il, 639, et Prodr. 1, 299 : Wilik. et Lange Prodr. Hisp. WT, 867. — Sisymbrium Catholicum V. Mant. 93: Brot. Lus. L. 587, el Phyt. Lus. 209, t. 171. — Exs. Welw. Lus. 419 et cont. 33, SCh. norm. nov. ser. 711; Bourg. Hisp. La, 1758, 9105 ,9368 et 2369 ),in Lusitania et Hispania crescens, interdum foliis bipinnatisectis quoque gaudet et a D. sufolia, cui valide aflinis et a qua forsan tanquam species non distinguenda, tantum differt foliis glaucescentibus sæpius glabris, ssgmentis foliorum radicalium et inferiorum sæpe hinearibus vel in lacinias lineares divisis , siliquarum valvis planiusculis vel parum convexis, non Carinatis, seminibus revulariter biseriatis. — Specimina quædani Tingilana habitu, glabritie et segmentis foliorum angustis linearibus subglan- cescentibus D). Catholicam omnino simulant, sed siliquarum valvis miaus tenuibus convexo-Carinalis seminibusque irrepulariter biseriatis vel subunisériatis melius ad D. süfoliam quam ad D. Catholicam veferenda videntur. — Semina in D. Cathohica ut in D. sufoliu sub lente reticulata, sed maceralione valde mucilaginosa et post maceralionem exsiccala mucilagine condensata albida inquinata. B. D. virgnta DC. Syst. Il, 631, et Prodr. [, 959: Willk. et Lange Prodr. Hisp. XIE, 866. — Sinapis vrpvala Cav. Prel. sec. DC. Syst. Il, 631. — Brassica viroata Boiss. Voy. 35. — Diplotaxis platystylos Willk. in Bot. Zeit. [1847], 233. "Ex "Bal Alo. 654 et in Puel et Maill. fl. loc. 20, My 239, Kral. in Bourg. 241 b (forma Saharensis), Soc. Dauph. 1100; Kral. Tun. 189: Welw. Lus. h84; Willk. Hisp. [1850] 501 sub D. platystylos, Bourg. 41, 550, 1032, 1563 et [1854], Hut. Port. Rig. 1085. — Forma humils : Kral. Tun. 11, 11 a; Bourg. Hisp. 999, 1564 et bis, et [1850], Hut. Port. Rig. li10. Ar. el5 iv Chart'am, vel pe y Chart'em «crassus et diffissus ? ». Planta herbacea sed rigidula, elata vel humilis. superne vel sæpe à basi ramosa, rarius simplex, caulibus inferne vel usque ad medium et ultra foliatis rarius subaphyllis aphyllisve, sæplius in parte inferiore pilis horizontalibus vel subdeflexis plus minus hirtis; folis sæpius pallide viren- bus, præsertim subtus breviter hirtis olabrescentibusve ; radicalibus infe- rioribusque petiolatis, ambitu oblongis vel ovato-oblongis, pinnatipartitis lobis basi confluentibus oblongis dentatis inteorisve, interdum pinatifidis vel grosse sinuato-dentatis repandisve ; superioribus subconformibus vel oblongo-lanceolalis linearibusve, pinnatifidis, dentatis inteorisve; floribus expansis apice racemi plurimis vel paucis confertis vel laxe dispositis, pedi- cellis flore sæpius plus minus longioribus; #oribus luteis ; sepalis olabris, superne hirtulis vel ubique pubescenti-hirtulis: peials calyce subduplo longioribus, obovatis in unguem allenualis; siliquis sæpius subapproximatts , patentibus vel ascendentibus, supra receptaculum haud vel brevissime sti- pitalis, linearibus pedicello subduplo vel subtriplo rarius subquadruplo longioribus, rarius lineari-oblonois oblonoisve pedicello subæquilonois, valvis planiusculis convexisve sæpuus repulariter biseriatim et eximie torulosis : rostro aspermo fineari diametro lransverso siliquæ longiore et interdum CRUCIFERÆ. — DIPLOTAXIS. 165 valvarum longitudinem quartam vel quintam æquante, vel diametro sili- quæ plus minus breviore, aspermo rarissime monospermo ovalo compresso utrinque carinalo ; seminibus regulariter vel rarius subirregulariter biseriats , minutis minulissimisve , oblongis vel ovato-oblonpis rarius ovatis, lœvibus. ®. _Jan.-Jun. In ruderatis, ad vias, in arvis reliclis, in paseuls, in arenosis el terra mobil. — Med. 0°: tantum formæ vérgata et brevisiliqua : Cassaione !, Ben-Okba!, Oran! (My), La Senia (My, Bal.), inter Saint-Denis-du-Sig et L’Habra !, Mascara !, Sidi- bel-Abbès (Lefr., War.). — Plan. Tantum formæ lonpisihqua el humalis : C° : Saint-Donat !, Timegad (Hén.), inter Firès et Timegad }, Baina (Duk., Col.). Ksour !, Les Tamarins. — A" : Ain-Oussera !, inter Guelt-el-Seitel et Djelfa (Ex), Djelfa (Reb.), Ouled Sahari (Lx), Sidi-Makhelouf !, etc. — 0‘: Daia, ElGor, El- Aouedj, Sebdou (War.); Dj. Fma, Ain Guetama, Aflou, Dj. Bou-Kherouf, Gada- Enfous (Rx), Khadra!, Bou-Alem!, Géryville?, Khodeur (War.), Ghott EEGharbi !, Ain-ben-Khelil!, Aïn-Sefissifa !. — Sah. Præsertim ad marginem regionis, formæ longisiliqua et humilis el rarissime formæ brachycarpa et Saharensis : C° : Barilu (Lx), Ain El-Hadjar (Sol. ); El-Kantara ! : in valle Oued EtArab ad basim montis D}. Chechar (forma brachycarpa) (Reb.). — A: Bou-Saada (Daj., Reb., Soil. ), ElL-Hamel (Reb.), Ain Roumana, Ain ElGhorab (Reb., Soll.), Aix Melah (Reb.); Laghouat! , Tadjemout! (Kral.), Ain-Madhe! : Oued En-Nsa !, El-Farch ! : ElGolea (Iss.). — 0° : forma Saharensis : Chellala-Gueblia, Bou-Semghoun (War.), inter Asla et Tyout! (Kral., War.), Tyout!. — TUN. Forma humilis : Sousa! ; Feriana (Claud.); Sfax, insulis Kerkenna (Esp.), Ksar Ouled-Kassin ( Doùm. et Bonn. miss. 1884); Oued Akarit (André), Gabès (Kral., Lx miss. 1884), Oued Gabès (Kral.), Oued Ferd prope Ketena, Oued El-Ftour, Sidi-Salem-bou-Grara, Zara, Fratis (Lx miss. 1884). — MAR. Forma vérgala : Tanger (Ball); Agadir, Ksima, Dar- ould-Delimi, Ida-Ouchemlal, Acakaoublagh et D}. Omahou, Tazeroualt, Sivorat et Ghiliz, Assaka, Oudjan, Asserad (Mard. ). In Gyrenaica (Ruhmer ); in Lusitania et Hispania. Ors. Hujus speciei formæ præcipuæ breviter describendæ videntur ad notarum variabilitatem præclare demonstrandum : Forma «a. virgata. — (aule erecto, sæpius alte foliato; floribus expansis apice racemi Con- fertis; siliquis linearibus, pedicello subduplo longioribus, roslro lineari; semimbus minulis. e Forma b. brevisiliqua. —- Caule erecio, sæpe alle foliato; floribus expansis apice racemi confertis; siliquis lineari-oblongis vel fere obiongis, pedicello subæquilongis, rostro lineari vel lineari-lanceolato aspermo rarius MmOnospermo ; seminibus minutis. Forma c. brachycarpa (1). brachycarpa Godr. FL Juv. éd. 2, 55). — Gaule erccto, sæ- pius alte foliato; floribus expansis apice racemi sæpius confertis; siliquis lineari-oblonpis vel fere oblongis, pedicello subæquilongis, rostro monospermo ovalo compresso utraque facie nervo medio carinato; seminibus minutis. Forma d. Saharensis. — Gaule erecto, sæpius alte foliato; floribus expansis apice racemi laxe vel laxiuscule disposilis; siliquis linearibus, pedicello subduplo vel subtriplo lon- 166 CRUCIFERÆ. — DIPLOTAXIS. oioribus, valvis convexis, rostro aspermo tereli vel incrassalo sæpe brevissimo; semi-\ nibus minutissimis. Forma e. longisiliqua. — Caulibus ascendentibus vel suberectis sæpe simplicibus inferne foliatis vel subaphyllis; floribus expansis apice racemi sæpius laxiuseule vel Jaxe dispo- silis; siliquis linearibus elongatis sæpius pedicello subquadruplo longioribus, valvis pla- niusculis, rostro lineari; seminibus minulis. Forma /. humilis (D. virgata var. humilis Coss. ap. Bourg. PI. Hisp. exs. [1850] et 999, 1964 et bis, Hut. Port. Rig. 413). — Caulibus sæpius bumilibus a basi ramosis, sæpius ascendentibus vel diffusis, plus minus alte vel inferne lantum foliatis, interdum sub- aphyllis; floribus expansis apice racemi laxiuscule vel laxe dispositis; siliquis linearibus, sæpius pedicello sesqui- vel subduplo longioribus, valvis planiusculis, rostro lineari; seminibus mioutis. D. viroata e speciminibus valde numerosis Lusitanicis et Hispanicis in herbario suppetentibus vel in regione Mediterranea provinciæ Oranensis locis natalibus ob- servatis primum a D. murali distinetissima apparuit; sed in Tunetia et in Alveriæ Planiliebus excelsis necnon in regions Saharensis marpine septentrionali ambæ plantæ admodum variabiles, formis intermediis et omnino ambiguis arctius relivatæ et forsan melius varietates quam species propriæ habendæ. — D. viroala præcipue differt a D. murali caulibus sæpius alte foliatis, foliis sæpe pallide virentibus, floribus expansis apice racemorum plurimis vel pluribus plus minus confertis, sili- quis subapproximatis, non et præsertim inferioribus sæpius distantibus, semi- nibus sæpius subdimidio minoribus oblongis, non ovatis, repulariter biseriatis, non in parte inferiore et parte superiore siliquæ angustatis subuniseriatis; sed hæ nolæ non constantes et sæpissime nullum discrimen certum præbent. Insuper in D. virgata e forma et Jongitudine siliquarum rostrique nulla differentia eruenda, nempe, ut In specie generis distinctissima (D. lemusihiqua), siiquæ erecto-patentes ascendentes vel patentes, lineares pedicello plus minus longiores, vel lineari- oblongæ ant fere oblongæ pedicello subæquilongæ, rostrum lineare, lineari-lan- ceolatum, diametro transverso siliquæ Jongius vel brevius, aspermum vel mono- spermum. Îmo specimina nonnulla Maroccana ad D. sufoliam et ad D. Catholicam verount. Species pleræque generis Diplotaxis eodem modo aflines, et e speciminibus in- numeris tam in herbario quam in locis natalibus accuratius examinatis æorius dis- ünguendæ nempe tantum formas Lypicas recte delimitare licet. — Omnes plantæ a D. Harra separatæ et quas ad hanc speciem retulimus certissime non distinguendæ nempe tantum forma et indumento foliorum differunt et hæ notæ minoris mo- menti ut cultura demonstravit, — D. süfoha, D. Catholica, D. vireata, D. muralis de quarum notis auctores non consentiunt et inter quas analysis nullum discrimen certum præbuit in seriem fere continuam arctissime concatenantur. 4%. D. muralis DC. Syst. Il, 634, et Prodr. 1, 222; Rchb. le. I, t. 89, f. hh17; Koch Syn. 62; FL. Par. 116; Gren. et Godr. Fr. I, 80; Willk. et Lange Prodr. Hisp. TT, 801. — Sisymbriun murale L. Sp. 918; Engl. Bot. t. 1090; Desf. AU IL, 84. — Exs. Bové Alp. [1839] sub D. muricala, Choul. 308, Soc. Dauph. 1518; Rebb. Germ. 2h70, Sch. 1410, et norm. nov. ser. 101 73 Bill. Gall. 219, Rel. Mail. 809, CRUCIFERÆ. — DIPLOTAXIS. 167 Bourg. (Alp. mar.) [1 861], Sch. norm. nov. ser. 710, Soc. Dauph. 3627; Bourg. Pyr. Hisp. Los; Hut. Port. Rig. Îi 185. Ar. ARA9, Reguiga «lenuis, gracilis» (Reb.). Planta herbacea vel in parte infertore indurato-suffrutescens, sæpe | humilis vel pumila, à basi ramosa, caulibus pluribus vel solitariis ascen- dentibus rarius suberectis, in parte inferiore tantum folialis vel aphyllis, rarius supra medium {oliatis, simplicibus vel parce ramosis, pilis horizon- talibus vel subdeflexis plus minus birtis glabrisve; folës virentibus olabris vel præsertim sublus et ad margines breviter hirtis glabrescentibusve, ambitu oblongis in peliolum attenuatis, profunde sinuato-dentatis pinnatifidis vel pinnatipartitis lobis ovato-triangularibus vel oblongis subintegris vel orosse repando-dentats ; racemis pauci- vel plurifloris sæprius laxis, floribus expansis sæpius apice racemi paucis vel perpaucis , pedicellis flores subæquantibus vel longioribus; floribus luteis, post anthesim interdum purpurascentibus ; se- palis præsertim ad apicem pilis rigidulis conspersis vel olabris; pelals calyce subduplo longioribus, late obovatis in unguem attenualis; siliquis remo- tiusculis inferioribus sæpe valde remotis, patentibus vel ascendentibus, supra receptaculum haud stipitats, pedicello subduplo vel subtriplo longioribus linearibus vel late linearibus inferne et superne angustalis, valvis plantus- culis subbiseriatim sœprus subirreculariter el grosse torulosis, rostro aspermo lineari compressiusculo diamelro transverso siliquæ longiore vel breviore; seminibus biseriatis sed in parte inferiore et supertore angustatis silique sæprius subuniseriatis, parvulis, ovatis. Q), @) vel b. Jan.-Jul. et sæpe autumno. In culuis et ineultis, in ruderatis, ad vias, in pascuis. — Med. C: Guelma (Lx), Hamman-Meskhoutin!, Constantine (Bové, DR., Choul., Reb.), Sidi-el-Hadj-Baba !. — À!: Aumale (Char.). — 0: Mansourah prope Tlemcen (War.). — Plan. (Qi Ain-Beida(J. Reb.); Mechta-el-Arbi (Hén.), Setif (Soll., Duk. ); Ain-l agout !, Oum- elAsnam ! ; inter Tebessa et Feriana (Claud.). — À”: inter Bou-Ghezoul et Aïn- Oussera (Lx). — Sah. C?: Ouled-Djellal (Hén.); Oued-Rir (Jacq.). — A": Bou- Saada (Krém., Soll., Reb.). — TUN. Fortuna!, inter Kelibia et Menzel-Tenrm ! (Miss. 1883); Tuus ! (Doûm., Ball, Miss. 1883), Dar-el-Aouina!, Carthage ! (Miss. 1883); Djedeida ! (Miss. 1883), Medjez-el-Bab (Rx), Oued-Zergua (Doùm. et Bonn. miss. 188), Souk-el-Arba! (Rx, Miss. 1885), Ghardimaou (Lx miss. 188h); Soliman ! (Miss. 1883), Hammam-el-Lif ! (Kral., Miss. 1883), Balirt- Mournak (Rx), Zaghouan (Kral.); EEKef! (Miss. 1883); Sousa (Kral.), Sfax (Esp.); Gafsa (J. Reb.). In Hibernia et Britannia, in Europa media et australi, sed in Græcia et in Oriente deesse videtur. Os. Forma caule robustiore alte foliato, foliis profunde pinnatifidis vel pinnatr- partitis lobis sæpius angustis (D. intermedia Schur! Enum. Trans. 60. — Exs. Sch. norm. nov. ser. 413 e Transylvania), medium tenet inter D. muralem et D. tenui- foliam DCG.; hæc planta, quam diu ad D. tenuifoliam retulimus, hine inde in locis uberioribus Algeriæ et Tunetiæ cr'escil. | 163 CRUCIFERÆ. — DIPLOTAXIS. In Planitiebus excelsis Alveriæ et Tunetiæ confinis forma frequenter obvia folis- radicalibus dense rosulatis in terram expansis profunde pinnatifidis vel pinnati-« partitis et caulibus humilibus aphyllis vel subaphyilis sæpius subsolitariis erectis Forma pusilla macra caulibus aphyllis vel subaphyllis, floribus minutis petalis calycem parum excedentibus (D. pseudoviminea Schur ! herb. — Ess. Sch. norm: nov. ser. Germ. h1h sub D. muralis var. vininea) quæ in Algeria et in Tunetia interdum occurrit à D. viminea tantum differt petalis obovatis, non oblongis sensim in unouem attenualis, D. scaposa DC. (Syst. IE, 635, et Prodr. I, 222: Deless. Le. IE, t. 90 ), in insula Lampedusa indicata, ubi a recentioribus non visa, e descriptione et icone videtur tantum forma macra et perpusilla D. muralis caulibus aphyllis scapiformibus dif- fusis. 5. HD. viminea DC. Syst. Il, 635, et Prodr. L, 992: Rchb. le. I,1. 81,f. 4h16; Koch Syn. 623 Moris Surd. T, 185; F1. Par. 116; Gren. et Godr. Fr. I, 80: Boiss. Or. 1, 387. — Sisymbrium vimineum L. Sp. 919. — Var. foliis omnibus indivisis vix dentalis vel repando-sinualis : D, Prolonoi Boiss. Elench. 1 1. — D. viminea var. inte- grifolha Boiss. Or. [, 388. — Exs. Welw. Lus. cont. 27; Bouro. Hisp. 1031, Sch. norm. 814; Bill. Gall. 515 et bis, Soc. Dauph. 3628 et bis ; Rchb Germ. 2469; Bal. As. min. [1854], Sint. [1883] 32; Auch. Palæst. 197 (forma foliis omnibus inte- gris). Planta annua, sæpe pumila, a basi ramosa caulibus aphyllis vel inferne tantum folus 1-2 donatis. glabra; folis plerisque vel omnibus radicalibus rosulatis, virentibus, in petiolum attenuatis, obiongis, lyrato-pinnatipartitis vel pinnatifidis lobis ovato-triangularibus oblongisve inteoris terminali ma- jore oblonso vel obovato grosse repando-dentato, rarius indivisis vèr den- tatis vel repando-sinuatis; racemis paucifloris, pedicellis flore brevioribus demum elongatis inferioribus sæpe lonoissimis à cæteris valde remotis; Jloribus parvis, luteis; sepalis glabris; petalis calyce vix vel paulo lonpioribus, oblonpis, sensim in unguem atienuahs; siliquis saltem inferioribus remolis, erecto-patentibus vel ascendentibus, supra receplaculum haud stüpitatis, pedicello subduplo vel subtriplo longioribus, linearibus inferne et superne angustoribus, valvis planiusculis grosse el irregulariter torulosis; rostro aspermo, lineari, diametro transverso siliquæ longiore subæquilonso vel breviore; seminibus biseriatis sed in parte inferiore et superiore siliquæ angustatis subuniseriatis, parvulis, ovatis, lævibus. ©. Febr.-Jul. et sæpe autumno et per hiemem. In eultis et vervactis, in ruderatis et ad vias, in herbidis. — Med. C?: Réne (Steinh.); Guelma (Krém.). — A? : Alver (Duf.), Bouzareah (D.-J.), Bou-Ismaël (Glaus.); in faucibus Chifa prope Blidah (Lef.). — Plan. C! : in ditione Ouled Yahia-ben-Thaleb (le) In Europa media et australi, Tauria; Asia minore, Syria, Palæstina, Persia. G°. D. Harra Boiss. Or. |, 388. — Sinapis Harra Forsk. Æg.-Arab. 118. — Sisymbrium pendulum Desf.! Au. Il, 89, t 156. — Sisypmbrüum hispidum Val Symb. n, 77; L CRUCIFERZÆ. — DIPLOTAXIS. 169 Delile! Æp:. [ustr. n. 587. — Diplotaxis pendula DG. Syst. IT, 630, et Prodr. I, 299. — D. hispida DC. Syst. IT, 630, et Prodr. 1, 299; Deless. Ice. II, t. 89. —- D. hirsuta Bert. Misc. 11, 14. — Brassica Harra Boiss. in Ann. sc. nat. sér. 2, XVII, 86. — Pendulina Fontanesu Willk. in Willk. et Lange Prodr. Hisp. II, 868 in adn. — P. hispida Willk. in Wilik. et Lange Prodr. Hisp. HT, 868 in adn. — Var. foliis angustioribus oblongo-lanceolatis et interdum lanceolato-linearibus : Si- napis crassifolia Rafin. Carrat. nuov. gen. e sp. 78. — Diplotaxis crassifolia DC. Syst. IT, 629, et Prodr. L, 221. - D. Lagascana DG. Syst. I, 629, et Prodr. [, 221. — Pendulina Lagascana Wilk. in Willk. et Lange Prodr. Hisp. IT, 868.- P. Webbiana Willk., Le. - P. intricata Willk., 1 €. — Exs. Jam. Ale. [1852], Bal. 895, Choul. 13; Kral. Tun. 182 et 184; Bourg. Hisp. 1033 et 1561 a forma; Tod. Sic. in Sch. norm. nov. ser. 415, Huet 10 forma; Rel. Maïll. Syr. 807; Bové Palæst. 158; Bové Arab. peir. 10, Schimp. [1835] 1913; Schimp. Arab. fel. 941; Auch. Mesop. 171, Chesn. 93; Auch. Pers. austr. L121, 4192 et 4153, Ky [1845] 35 et 35 b; Bové Æg. 307 et 308, Schimp. et Wiest un. it. 87, Ky [1836], Lx 224. Ar. 6, H'arra «calida, urens» ; ee Mezloum velatus et erectus» ; coli Achna/ ; AS Bejjir (Lx). - Ar. Tux. cl Cie) Left-el-Arab .«Napus Ara- bum». — Ar. Trrr. EST) Kronb «Brassica» (Aschers.). - Ar. Æ6c. 6 H'arra (Forsk.). Planta herbacea vel inferne indurato-suffrutescens, erecta, parce ra- mosa, sallem in parte inferiore hispida pilis palentibus vel deflexis, rarius glabrescens vel glabra; foliis ovalis vel oblongis rarius oblongo-lan- ceolatis 1mo lanceolato-linearibus, grosse dentalis inciso-dentatisve inter- dum pionatilobis vel rarius pinnatipartitis lobis intepris vel dentatis, inferioribus sensim in petiolum attenuatis, caulinis pluribus vel paucis angustioribus, superioribus sæpius oblongo-linearibus linearibusve inte- oris dentalisve inferne attenuatis; racemis florentibus subcorymbosis, de- mum elongatis laxiusculis, pedicellis gracilibus floribus plus minus lon- oioribus, demum patentibus vel deflexo-patentibus; floribus luteis ; sepalis pubescenti-hirtulis; petalis calyce subduplo longioribus, amplis, obovats in unguem allenuatis; siliquis in pedicello pendulis rarius patentibus vel raris- sime ascendentibus, supra receptaculum longe stipitatis süpite filiformi, pe- dicello subduplo longioribus, late linearibus linearibusve valde compressis, valvis planiusculis biseriatim torulosis; rostro fere nullo vel compresso dia- metro siliquæ breviore aspermo, stigmate emarginato vel bilobo; semimibus numerosis, biseriatis, minimis, ovatis. © vel induratione 2£. À primo vere ad Julium et interdum per totum fere annum. In pascuis et collibus apricis, in rupestribus ct petrosis calcareis vel gypsaceis, in argilloso-arenosis, in alluviis et alveis. præsertim in regione Saharens1. + In arenis prope Cafsam » (Desf. Al). — Med. GC‘ : in fancibus Biban (Lx). — A° : in alluviis Oued Chehif prope Milianah ! ; El-Arab et in valle Oued Lakhal prope Aumale (Ghar..), in valle Oued Chelif prope Boghar (Deb., Rx). — 0°: inter Sant-Denis-du-Si et Habra !. — Plan. C*: Melila (Mil.), Batna, Dj. liche-Ali (Col.), Menah! ; Sidi- Embarek (Reb.); im valle Oued Djedida (Ex). — A7: Bokhari (Naud., Deb.), Birun, 170 CRUCIFER Æ. — DIPLOTAXIS. Ouled Sahari (Lx), Rocher-de-Sel! (Reb.); Sidi-Makhelouf! (Reb.). — O°: Ain Guetama, Ferchich (Rx), Khaneo El-Melah!; Dj. Nzira !. — Sah. G°. — A7.—0*: Arba-Tahtani, Ghellala-Dahrania!, inter Asla et Tyout !, Tyout (War.). — TUN. In Tunetia media et australi frequens, ex. gr. : Sfax, D. Bou-Hedma, in ditione Beni Aïcicha, Gafsa; Gabès, Bir Knafès, Oued Berradah, Oudref, Kebirita, Toz- cer, elc. — MAR. Inter Sebkha Tiori et Ain-Chaïr (Seign.); prope Amsmiz (Hook. et Ball); Aka (Mard.). In Æovypto; in Hispania australi et Sicilia ubi formæ angustifoliæ tantum ad- sunt; Syria, Palæstina, Arabia petræa et feliei, Assyria, Mesopotamia, Persia. Oss. In Alveria et in Tunetia planta sæpius hispida sed interdum glabrescens vel glabra, variat quoque foliis ovatis oblongisve, imo oblongo-lanceolatis vel lan- ceolalis, srosse denlatis inciso-dentalis, pinnatilobis vel pinnalipartitis, et speci- mina nonnulla omnino intermedia inter formam typicam et formas angustifolias Siculas et Hispanicas (D, crassifolia DG., D. Lagascana DG., Pendulina Webbiana Waülk., P. éntricata Willk.) quæ præter formam foliorum admodum variabilem cum planta typica omnino congruunt. 5. D. erucoides DC. Syst. Il, 631, et Prodr.[, 222; Rchb. Je. IT, t. 8h, f. 4hoo; Moris Sard. 1, 1823; Gren. et Godr. Fr. 1, 81; Boiss. Or. 1, 388. — Sinapis eru- coides L. Sp. 934; Jacq. Hort. Vind. 4. 150. — Sisymbrium erucoides Desf. All. IT, 83. — Exs. Bové Al. [1839], Choul. 14: Kral. Tun. 183; Welw. Lus. cont. 26; Bouro. Hisp. 1033 a et 1565, (Pyr. Hisp.) 505; Bill. Gall. 1811 et bis, Bourg. (Marseille) 27, et (Alp. mur.) 21, Sch. norm. 7; Auch. Syr. 168, Rel. Maill. 608 el 808 a; Ky Palæst. las. Ar. hein H'achfan etritus, vilis» (Lx). Planta herbacea, sæpius à basi ramosa caule centrali sæpius erecto lateralibus ascendentibus, interdum simplex, eaulibus pilis deflexis præ- sertim in parte inferiore hirüs hirtulisve; foliis pilis brevibus plus minus birtis hirtulisve oblongis, runcinato-pinnatiparüis vel pinnatifidis lobis lateralibus ovato-triangularibus vel oblongis inæqualiter dentatis terminali vix majore, rarius sinualo-repandis, inferioribus sensim in petiolum alte- nuatis, caulinis sæpius paucis sessilibus vel breviter peliolalis; racemis florentibus subcorymbosis, pedicellis floribus subæquilonois; floribus ma- juseulis, albis vel præsertim post anthesim lilacino-violascentibus ; sepalis, sæpius purpurascentibus, molliter hirtulis, lateralibus basi post anthesim gibboso-subsaccatis ; petalis calyee subduplo longioribus, obovatis in un- ouem attenualis ; siliquis supra receptaculum subsessilibus vel substipitatis, erecto-patentibus vel patentissimis, pedicello subduplo vel subtriplo rarius subquadruplo longioribus, linearibus inferne sæpius angustioribus, valvis biseriatim torulosis, rostro lineari rarius late lineari compresso diametro siliquæ lonoiore aspermo vel basi interdum 1-spermo; seminibus parvis, ovalis, biseriatis vel inferioribus paucis uniserialis. ©. Fere per totum annun florens et fructifera. CRUCIFERÆ. — DIPLOTAXIS. ERUCASTRUM. 171 In ruderatis, ad vias, in cultis et vervaclis, in campestribus, in palmetis. «In Barbaria » (Desf. A4/.). — Med. C* : in ditione Beni Uroin (Trib.), Hippone (Lx), Bône (Steinh., Lx, etc.); Barral (Reb.), Gusraudville, Guelina (Lx), Oued-Zenali!, Constantine! (Bové, DR., Choul.), Coudiat-Atil. — A°: Alver (Duf.), Cherchell (Del.); Medeah ! ; Aumale (Char. ). — Mont. CG: Dy. Nador (Lx); Medina!, Menah !. — Plan. C‘. — Sah. In marogine septentrionali reptonis : C°: Barika (Soll.); Biskra (Jam. , Mart.), Mchounech!, Sidi-Salah (Lx). — À : in ditione Hodna : Bou- Saada (Soll.), El-Hamel (Reb.). — TUN. In Tunetia septentrionali et media nec- non in marpgine Saharensi sat frequens. — MAR. Telouan (sec. Weyl.), Tanger (BI., Hook. et Ball). In Ægypto; in Europa australiore occidentali : Lusitania, Hispania, insulis Ba- learibus, Gallia mediterranea et occidental (Charente-Inférieure), Sardinia, ftalia, Sicilia, Melite; Asia minore, Syria, Palæstma, Mesopotamia. Ons. D. acris Boiss. (Or. !, 389. — Hesperis acris Forsk. Æo.-Arab. 118 ; De- lile Ép. 247, t. 35, f. 2. — Moricanda hesperidiflora DG. Syst. Il, 627, et Prodr. [, 221. — Brassica fragihs Sieb. PI. Æy. exs. — Moricandia crassifolia S. Gay in Schimp. un. it. [1835] P[ Arab. petr. exs. — Euzomon hesperidiflorum Webb 11. Hisp. 74 in adn. — E. acre Webb Florul. Æth.-Æo. 17 [1859]. — Forma caule foliis pedicellisque longe hispidis, siliquis longioribus : Diplotaxis Duveyrierana Coss. in Bull. Soc. bot. XT [1864] 154, t. 3, et ap. Duveyr. Touares Suppl. 31, & 29. — Var. racemis laxioribus, siliquis patenti-ascendentibus angustioribus : Diplotaxis Griffithes Hook. et Thoms. in Linn. Soc. Journ. V, 1713; Hook. Zud. T, 157; Boiss. Or. I, 388.— Exs. Sieb. Æg. (e Kenne), Lx 293. — An. 82 H'arra ecalida, acris».— Touar. C3\85535 T'anckfait (Duveyr., Aschers.) in regione Saharensi inter Ghadamès et Ghat visa, el ad septentrionem urbis Ghat in planitie Tasili ad alveos Ouaui Tarat et Ouadi Alloun lecta (Duveyr.), in Ægvypto, Arabia petræa, Pundjab, Afohanistan et Beloutschistan quoque crescens, D. erucoidi aflinis, differt tantum foliis crassioribus subintesris vel repando-dentatis rarius inciso- vel sinuato-lobu- latis, superioribus (sæpe nullis) breviter petiolatis rarius sessilibus, sepalis late- ralibus evidentius post anthesim basi gibboso-subsaccatis, stylo latitudine siliquæ breviore, seminibus minimis numerosissimis et imprimis glandulis hypogynis pla- centariis minulis vel parum perspicuis ovato-triangularibus, non elongalis lineari- oblongis. 48. ERUCASTRUM. Erucastrum Presl Sic. T, 92 emend.; Schimp. et Spenn. Frib. LIT, 946; Koch Syn. Go; Endi. Gen. n. 1952; Fl. Par. 117; Boiss. Or. 1, 389. — Brassica sect. Erucustrum DC. Syst. IT, 598, et Prodr. 1, 216; Benth. et Hook. Gen. [, 84. — Hrschfeldia Mœnch Meth. 264; Webb Can. T1, 85; Gren. et Godr. Fr. I, 78; Boiss. Or. I, 390. — Sinapis sect. Hirschfeldia DG. Syst. Il, 618, et Prodr. 1, 220. — Brassica sect. Hirschfeldia Benth. et Hook. Gen. 1, 8/1. Sepala patula vel suberecta. Petala unguiculata, limbo inteoro. Slamina libera, exappendiculata. Siiqua linearis elongata vel breviuscula, plus minus compressa vel teretiuscula , dehiscens, valvis convexis uninerviis venis lateralibus flexuosis vix distinctis obsoletisve; stigmate integro vel sub- 172 CRUCIFERÆ.— ERUCASTRUM. bilobo. Semina in quoque loculo pauca, plura vel plurima, 1-seriata , ovalo= subelobosa vel oblonga, immarginala. Cotyledones apice integre vel truncatoz subemarginale. Plantæ annuæ, biennes vel induratione radicis perennes. Folia radicalia et inferiora sæpius lyrato-pinnatipartita vel pinnalipartita. Flores lutei, rarius albi. Ors. Genera Diplotaxis, Erucastrum, Brassica, Sinapis et Eruca inter se mi- mium aflinia et speciebus quibusdam ambiguis arcte concatenala. — Sæpe in eodem individuo Diplotaxium quarumdam siliquæ nonnullæ semina uniseriata præbent, sed cæteræ sallem in media longitudine semimbus biseriatis gaudent, dum in ÆÉrucastro semina uniseriata. — Érucastrum oblusanoulum var. exauricula- tum Coss. (Voy. Alo. in Ann. se. nat. sér. 4, IV, 289. — ÆE. Cossomanum Reut. in Boiss. Diagn. Or. ser. 2, v, 26), in alluvis Oued Biskra a cl. Balansa lectum , habitu Erucastrum refert sed seminibus siliquarum nonnullarum biseriaiis ad Diplotaxin perlüinet et omnibus notis ad D. viroatæ formam longisiliquam refe- rendum. 4. E. imeanum Koch Syn. 61; Willk. et Lange Prodr. Hisp. IT, 861. — Sinapis incana L. Amœn. IV, 981, et Sp. 934; Jacq. Hort. Vind. t. 1693; DC. Syst. IT, 618, et Prodr. 1, 5903 Rchb. Le. I, €. 85, f. 4423; Moris Sard. T, 178. — Hirschfeldia adpressa Mœnch Meih. 264; Webb Can. 1, 85; Gren. et Godr. Fr. 1, 78; Boiss. Or. 1, 390. — Cordylocarpus pubescens Sm. Græc. Prodr. IE, 33. — Sinapis hetero- phylla Lag. Gen. et sp. 20; DC. Syst. IT, 619, et Prodr. 1, 220. — Sinapis Taurica M.-Bieb. He —Cauc. LE, 450.— Erucaria Hyreanica DC. Syst. Il, 676, et Prodr.], 2330 sec. Boiss. Planta annua, sæpe elala; caule me a basi ramoso ramis diverven- tibus, inferne hirto, superne olabro vel hirtulo-pubescente; folüs radica- libus inferioribusque plus minus hirtis vel villosis, petiolatis, lyrato-pinnati- partitis vel pinnatifidis ; superioribus oblongts lanceolatisve sæpius integris ; floribus luteis ; sepalis præsertim ad apicem vel in toto dorso hirtulis, sæpe demum glabrescentibus, post anthesim subpatulis; siliquis glabris rarius birtis, & pedicellis brevibus erechs incrassatis erecto-subadpressis, pedicello subtriplo vel quadruplo longioribus, linearibus subteretibus haud vel vix torulosis, valvis demum incrassalo-subcoriaceis pedicello subduylo vel sub- triplo interdum vix lougioribus nervo medio prominulo sed demum cum nervis lateralibus flexuosis evanido, rosiro brevi suboloboso ovato lanceolatove aut longiusculo rec:o inflexove inferne medio vel infra apicem 1-2-spermo rarius aspermo; seminibus in quoque loculo 3-6, ovato-subglobosis vel ovalo-oblonpis. ©. Apr.-Jul. Var. à. incanum. — Exs. Willk. Hisp. [1844] 260; Bourg. Pyr. Hisp. L20; Sch. Gall. 814, Bill. 7, Soc. Dauph. 4450; Bourg. Can. 244 et [1855]. Rostro siliquæ brevr vel breviusculo recto vel rectusculo rarius inflexo, sæ- pius monospermo semine præminente ovalo vel subgloboso rarius aspermo, stipgmale sessilt vel “subsessili. CRUCIFERÆ. — ERUCASTRUM. 173 In ruderatis el vervaelis, ad vias el margines agrorum, in depressis, alluviüs et alveis, in palmelis. — Med. À: Bophar (Rx). 0°: Christel!, Nemours (Warn. ); Saida (War.). El-Kahala prope Tlemcen (Lenepv.). — Mont. 0": Dj. Ksel!. — Plan. C': Bordj-bou-Arerid}, Medjez (Reb.).— A": Neguib (Reb.).— 0! : Kef El- Ghorab (Rx). — Sah. C: El-Kantara (Guy.); inter Biskra et Tougourt (Laro.). — À°:in ditione Hodna : Bou-Saada, El-Hamel (Reb.); in valle Oued El-Atar, Redir Becheraïa (Reb.), Nil, Daia Tilremt!, Anit-el-Cometi (Vilm.), Daia El- Kebch! forma glabrescens, Berrian !, El-Farch!, Guerrara!, in alluviis Oued Zeprir (Reb.) et Oued En-Nsa !, ete. — 0": Tyout!. — TUN. In Tunetia media et aus- trali infrequens : Keisera !, in ditione Ouled Meter ! (Miss. 1883). — MAR. Te- touan (Ball), Tanger (BI.); Misra-ben-Kara in eonvalle Ait Mesan (Hook. et Ball). Keira (Bal.); Ida-Oubaiail, Issiohiwar, Tazeroualt (Mard. ). {n insulis Canarns; in Europa media et australi, Caucaso ; Gypro, Asia minore, Syria, Palæstina, Mesopotamia. Var. 6. geniculatum. — Sinapis geniculata Desf. AU. IT, 98; DC. Syst. IT, 609, et Prodr. [, 218. — Brassica geniculata Ball Spic. Maroce. in Linn. Soc. Journ. XVI [1878] 327. — Exs. Jam. Alo. 125, Bal. 152, Soc. Dauph. 306; Kral. Tun. 10; Hut. Port. Rie. 16. 530; Heldr. Græc. norm. 585; Bal. 4s. min. 58; Auch. Alep. 190. Postro siliquæ sæpe valvis vix breviore vel longiore longe lanceolato-sub- compresso sensam in stylum attenuato plus minus seniculato-inflexo rarius recto, 1-2-spermo vel aspermo, semine vix vel paruin præminente. In ruderatis el vervactis, ad vias et margines agrorum, in pasceuis, in culüs, inter sepetes, in palmetis. — Med. (7. — A7. — O°: ex. gr.: in ditione Dahra! sat frequens, Pout-du-Chelif!, Mostaganem! Ghristel!, Oran, Perrépaux!, Sidi- Daho !, Saint-Denis-du-Sis !, ete. — Mont. C° : ex gr. : Dj. Dekma, Dj. Mahouna!, Dj. Ouach!, Dj. Chettabah, Dj. Syao, Dj. Bou-Gherf, Dj. Bou-Ghenak, Dj. Taba- bor!, Mechta-Medjeroui!, Takitount!, Dj. Tougour!, Dj. Bou-Thaleb, ete. — A? : Dj. Beni-Salah! ; Dj. Zaccar!. — O0": Dj. Ksel!. — Plan. C* : Ain-el-Bey!, Melila!, in colle Aën-el-Hadj-Baba!, Teleohna!, Saint-Donat!; Chott Mzouri!, Batna !, Lambèse!, Timegad!, Firès! ; Sidi-Embarek, Msila (Reb.). — A": Bokchari!, Guelt- el-Settel!. — Sah. C°: Oued Biskra (Bal.). — À": Oued Settafa (Vilm.). — 0": Ain-Sefissifa (War.). — TUN. In Tunetia septentrionalt frequentissimum, in australi rarius. — MAR. Chichaoua, Maroc in hortis et ruderatis (Hook. et Ball). In [talia, Sicilia?, Archipelago, Græcia, Tauria; deserto Gaspico, Asia minore. . Oes. E speciminibus innumeris in locis natalibus et in herbario accuratissime examinatis nullum discrimen certum invenimus inter varielatem geniculatum et plantam typicam in qua sæpe rostrum siliquæ longum arcuato-inflexum semine vix prominulo occurrit. 2. E. varium DR.in A4 FI Alp. t. 95 [1848]. — Brassica varia DR. in Duchartre Rev. bot. Il, 434 [1843]. Ar. Je Khardel (Mey., Jourd.). Planta annua vel biennis, 2-10 decim. alta; caulibus solitaris vel plu- ribus, herbaceis rarius demum subinduratis, sæpius à basi ramosis ramis 174 CRUCIFERÆ. — ERUCASTRUM. L divérgentibus, rarissime simplicibus, hirtis saltem in parte inferiore, gla= brescentibus vel olabris; folüs sæpius plerisque radicalibus vel inferioribus, hirtis hiriulisve, petiolatis vel inferne attenuatis, pinnatipartiis vel lyrato= pinnalipartitis lobis lateralibus ovato-oblonois integris vel grosse repando= dentatis sinuatisve lobo terminali cæteris vix maJore interdum amplo late ovalo, rarius indivisis oblongis repando-crenatis dentatisve; folüs caulinis paucis vel pluribus interdum deficientibus, minoribus subconformibus, superioribus lanceolato-lineribus dentalis vel subinteoris interdum linearibus angustis integris; floribus luteis; sepalis præsertim ad apicem vel in toto dorso hirtulis et sæpe demum plabrescentibus, post anthesim erecto-sub- palulis; siliquis glabris vel pubescenti-hirtellis, in pedicellis longiusculis vel longs erecto-patentibus oraalibus vel crassiuseulis suberectis ascendentibus vel patulis, pedicello 2-4-plo longioribus rarius subæquilonois, linearibus vel late linearibus subtereti-compressis, torulosis, valvis membranaceis pedi- cello 2-3-plo longioribus rarius subæquilongis nervo medio etiam demum prominulo el perspieuo venis lateralibus flexuosis obsoletis, rostro longius- culo oblongo ovato-lanceolato vel lanceolato-lineari, ad basim vel ad me- dium 1-spermo interdum 2-spermo vel aspermo; seminibus in quoque lo- culo 4-16, ovato-subolobosis. © vel @. Jan.-Mao. Hucusque {antum in Aloeria el imperio Maroscano notum. Var. a. varium. — Brassica varia var. « campestris DR. in Duchortre Rev. bot. If, 435. — Exs. Bourg. Alo. 176, Kral. in Bouro. 235 a, War. in Soc. Dauph. 1516. Siliquis linearibus vel anguste linearibus, glabris vel pubeseenti-hir- tellis, rosuro oblongo superne tantum atlenuato 1-2-spermo. In incultis et vervactis, in pascuis et dumetosis. — Med. 0°: Tazout! prope Arzew, Saint-André], Oran ubt frequens (DR., Mv, Bal., etc.); Sidi-bel-Abbes (Lefr., War.). — Plan, Ad marsinem septentrionalem regions : 0": Ain-Ghoraba ! (Kral.). Var. £. montanum. — Brassica varia var. 8 montana DR. in Duchartre Rev. bot. IT, 435. — Exs. Bal. Afp. 530 et 625, el in Puel et Maille FI. Eur. 7, Kral. 5 sub Erucastrum oblusanogulum var. exauriculatum. Siliquis linearibus vel late finearibus, plabris vel pubescenti-hirtellis, rostro oblonwo-lanceolato vel lineari superne sensim attenuato sed apice obtu- siusculo, monospermo vel aspermo. In incullüis et vervaclis, in pascuis, in petrosis. — Med. À: Orléansville !.— 0°: Mazouna!, Arzew! (Brav.), Tazout!, Oran! (DR., My, Bal., Bourg., etc.), Nemours (Bourg., Warn.). — Plan. C°: Melila!, inter Ain-Yagout! et Oum-el- Asnam, Foum-el-Gueiss !, Batna. — A7: Rocher-de-Sel, Djelfa (Reb.). — 0°: Géry- ville (War.). — Sah. A°: El-Hamel prope PBou-Saada (Reb.). — MAR. Keira ad 800 m. (Bal.); in saxosis provinciæ Sexsaoua, Milhain (Ball Spic. Mar). | \ CRUCIFER Æ. — ERUCASTRUM. 175 Var. >. tenuirostre. — Érucastrum obtusangulum var. exauriculatum Coss. in herb. olim ex parte. Siliquis anguste lincaribus, glabris, rostro & basi lanceolata lineari sensim subulato acuto, aspermo vel supra basim monospermo. In incultis, in dumelosis et pascuis, in depressis hieme humidis, in alluvüs et alveis, in glareosis. — Med. O: Ouillis!, Ben-Okba ! ; Mascara !, in planitie Echris ! (War.); Benian !, inter Ouisert et Saida (DR.); Oued Sarno, Bou-Kanefis (\War.). — Plan. AÀ°: Aumale (Char.); in ditione Zahres, Djelfa (Reb.). — 0° : Magenta (War.), Saida!, Timetlas !, El-Maï, Ain-Sfissifa, Khaneo-el-Souk (War.); Géry- ville ! (War.); Daia (My), Ras-el-Ma (War.); in sylvis À fr (Lx), Sebdou!, etc. Ors. E. varium, mire variabile, differt ab Æ. incano pedicellis plus minus longioribus haud vel vix incrassalis, siliquis suberectis ascendentibus vel patulis, non breviter pedicellatis in pedicello incrassato erecto-subadpressis, sæpius long1o- ribus, tereti-subcompressis, non teretiuseulis, valvis etiam demum nervo medio perspicuo prominulo donatis, non demum incrassalis nervo medio evanido, semi- nibus in quoque loculo 4-16, non 3-6. — Varietates vartum, montanum et tenu- rostre, quæ primo intuilu species distinctas constituere videntur, speciminibus intermedis arctius cognatæ et forsan melius formæ quam varietates habendæ. — Æ. Canariense Webb (Can. 1, 81, t. 8 [1836]. — Exs. Pourg. Can. 3h49 et 1265) valde afline ÆE. vario, et vix differre videtur siliquis patentibus vel patentis- simis, rostro aspermo breviore vel brevissimo, scilicet notis munoris momenti, ideoque ambæ plantæ verisimiliter melius tanquam varielates ejusdem speciei quam species propriæ habendæ. Ex icone et descriptione Phytographiæ Canariensis folia caulina in Æ. Canarienst sessilia semiamplexicaulia basi in auriculas dilatata, sed in speciminibus plurimis Bourgæanis et Perralderianis suppetentibus sæpius oblonga vel lanceolata inferne attenuata. Rostrum siliquæ in £. Canariensi quoad formam admodum variabile ut in Æ. vario, nempe moto brevissimum truncatum, modo ovalo-lanceolatum aut etiam lineari-subulatum. 3. E. virgatum Pres Sic. 94 emend. Planta induratione perennis, 8-20 decim. alta; caulibus sæpius pluribus, sæpius inferne indurato-sulfrutescentibus, superne rarius à bast ramosis ramis divergentibus vel interdum divaricatis, glabris vel inferne plus minus hirtis, parce foliatis vel subaphyllis rarius plurifoliatis; fous radi- cahibus inferioribusque incano-villosis hirtis hirtulis vel olabris, lyrato- pinnatipartitis lobis lateralibus ovato-oblongis lanceolatisve orosse dentatis intepgrisve terminali majore oblongo vel ovato grosse dentato vel inæqua- liter inciso-lobulato, rarius pinnatisechis lobis oblongo-linearibus vel sub- Hnearibus sinuato-dentalis vel pinnaüfidis; caulinis pluribus paucis vel paucissimis interdum deficientibus; superioribus lineari-oblonpis linearibusve integris; JMoribus luteis; sepalis hirtulis, slabrescentibus vel glabris, post anthesim suberectis vel patenti-subereelis; sihiquis glabris, n pedicellis bre- 176 CRUCIFERÆ.— ERUCASTRUM. viusculis longiusculis longisve parum vel vix incrassatis erecto-subadpressis vel erecto-patentibus suberectis ascendentibus vel patuls, linearibus, pedicello 3-5-plo longioribus, tereti-subtetragonis teretiusculis vel tereti-compressis, plus minus torulosis, valvis membranaceis pedicello 2-4-plo longioribus nervo medio prominulo etiam demum perspicuo venis lateralibus flexuosis parum distinelis subobsoletsve, rostro lonpiusculo oblongo ovato-lanceo- lato vel lanceolato-lineari, 5-2-spermo vel aspermo; seminibus in quoque loculo 5-20 , ovato-subglobosis vel ovato-oblongis. 2 el sæpius b. Var. &. virgatum. — Sinapis virgula Pres! Del. Prap. 19 exel. synonym. Bonanni; Guss.! Prodr. Sie. I, 388, et Syn. Il, 200 non S. virgata Gav. quæ Diplotaxis virgata DC. — Erucastrum virgatum Presl Sie. 9h; Coss. PL. crit. 97.— Exs. Tod. Sic. 681, Huel 14; Hut. Port. Rio. Ît. [1897] 139. Caulibus plurifoliahs ; fohis erassiuseulis, glabris vel hirtulo-scabridis, radi- calibus inferioribusque ambitu ovatis lyrato-pinnatipartitis lobis lateralibus oblongis lanceolatisve subintepris vel grosse paucidentatis terminali multo majore ovato sæpe inæqualiter inciso-lobulato; foliis superioribus paucis lineari-oblonpis vel linearibus integris; glandulis hypooynis placentarüs sæpius oblongo-linearibus elongatis ; siliquis in pedicellis breviusculis suberectis vel erecto-patentibus, pedicello 3-h-plo longioribus, tereti-subcompressis vel tereti-tetragoms, rostro a basi ovata lanceolato-lineari supra basim monospermo vel aspermo ; seminibus in quoque loculo 5-10, majusculis, ovato-oblonois. In ditione floræ nostræ hucusque non visum. In Calabria et Sicilia. Var. £. Bæticum. -— Sinapis Bœtica Boiss.! Elench. 11. — Brassica Bætica Boiss Voy. 38, &. 9 quoad olandulas hypogynas imperfecta. — Corynelobus Bæticus Rœm. ap. Willk. Enum. in Linnæwa [1859] 5. -— Erucashrum virgatum Coss. PI. ecrit. 96 quoad plantam Hispanicam. — Ærucastrum Bæticum Lange Puy. 274, et in Willk. et Lange Prodr. Hisp. IT, 862. — Exs. Willk. Hisp. [1845] 971, Bourg. 1000 sub E. vireatum ? et 1554, Hut. Port. Ris. [1879] 1087. Caulhbus paucifoliatis; folüs plerisque radicalibus et inferioribus, hirlis vel glabrescentibus, ambitu oblongis vel oblongo-lanceolatis, lyrato-pinnati- parts lobis lateralibus oblongis vel oblongo-lanceolatis subinteoris vel grosse paucidentatis terminal plus minus vel vix majore oblongo vel ovato; cau- lHinis inferioribus subconformibus ; superioribus pluribus vel paucis lineari- bus angustis integris; glandulis hypogynis placentaris ovato-oblonp'is ; siliquis in pedicellis longiusculis suberectis vel erecto-patentibus. pedicello sæpius h-plo longioribus, tereti-subtetragonis , rostro oblongro-lanceolato 1-2 -spermo vel aspermo; semmibus in quoque loculo 6-15, majusculis, ovato-subolobosis. In ditione floræ nostræ hucusque non visum. In Hispania australi. CRUCIFERÆ.— ERUCASTRUM. 177 Nar. y. Pseudosinapis. — Erucastrum Pseudosinapis Lange Pug. 97h, et in Willk. et Lange Prodr. Hisp. IT, 862. — xs. Bourg. Hisp. 1555 sub Brassica Bætica var., Hut. Port. Rig. 1088. Caubbus pauci- vel plurifolus; folus radicalhibus et inferioribus pluribus, hirtis vel plabrescentibus, ambitu oblongis, pinnatisectis segmentis oblongo-linearibus vel sublinearibus eliam terminali subæqualibus sæpius inæqualiter sinuato-den- tatis vel imo pinnatfidis ; superioribus pluribus vel paucis, linearibus angustis, integris vel pinnatipartitis; glandulis hypogynis placentariis oblongis lon- olusculis ; siliquis in pedicellis longiusculis erecto-patentbus, pedicello 3-4-plo longioribus, tereti-subtetragonis, rostro oblongo-lanceolato 1-2-spermo vel aspermo; seminibus in quoque loculo sæpius 6-15, majusculis, ovato- vel oblongo-subplobosis. In ditione floræ non visum. In Hispania austro-orientali hucusque tantum ad Almeria notum. Var. à. Rerayense. — Brassica Rerayensis Ball in Journ. bot. [1873] 298, et Spic. Marocc. in Linn. Soc. Journ. XVI [1878] 326, L. 13. Cauhibus subaphylls; fois plerisque radhicalibus hirtis, lyrato-pinnatipartins lobis lateralibus ovato-oblonpis inteoris vel grosse paucidentatis terminali ma- jore ovato-oblongo prosse et inæqualiter dentato; caulinis perpaucis (1-L), minutis, etiam inferioribus linearibus angustis, omnibus vel saltem superiore inteoris, glanduhs hyposynis placentaris ovatis minutis; siliquis in pedicellis longiuscuhs gracilibus subpatentibus, pedicello 3-4-plo longioribus, subiere- hibus vix compressis sæpius grosse et irreoulariter torulosis, rostro lanceolato- lineari aspermo vel supra basim monospermo; seminibus in quoque loculo sæpius 15-20, manuts, ovato-subglobosis. In pascuis, glareosis, petrosis et dumetosis, in regione Montana imperü Ma- roccani. — MAR. Dj. Azighza in ditione Aët Bou-Oulli provnciæ Demnat (Ibr.); «in regione subalpina Atlantis Majoris in convalle Ait Mesan a 2000 ad 2500 m.» (Ball Spic. Marocc.); Dj. Touchka ad meridiem urbis Maroc cum varietate elatum (Ibr..). Imperi Maroccani locis indicatis hucusque tantum notum. Var. €. elatum. — Brassica elata Ball! in Journ. bot. [1873] 298, et Spic. Marocc. in Linn. Soc. Journ. XVI [1878] 326, t. 12. An. Man. jalS,5 Kerkas (Ibr.). Caulibus paucifolüs ; folus plerisque radicahbus et inferioribus , sæpius amplis, incano-villosis, hirtis, glabrescentibus glabrisve, lyrato-pinnatipartitis lobis laterahbus ovato-oblongis grosse paucidentatis terminali majore oblongo vel ovato prosse et inæqualiter dentato; superioribus pluribus linearibus angustis integris; glandulis hypogynis placentarüs ovatis minutis; siliquis in pedicellis brevrusculis vix vel parum incrassatis erecto-subadpressis, pedicello sæpius 12 178 CRUCIFERÆ. — ERUCASTRUM. 3-4-plo longioribus, tereti-subtetragoms, regulariter torulosis, rostro oblongo vel oblongo-lanceolato 1-2-spermo sæpe infra apicem seminis præminentia ovoideo; seminibus in quoque loculo sæpius 5-11, majusculis, ovato-sub= olobosis. In paseuis, dumetosis, glareosis et rupestribus, in imper:1 Maroccani regione P . . 0 L L2 7 . Montana inferiore et forsan superiore. — MAR. Dj. Taëreda in parte austro- orientali ditionis Netifa ad austro-orientem provinciæ Demnat (Ibr.); Keira (Bal.), «in regione inferiore Atlantis Majoris, in rupibus apricis prope Seksaoua et Milhain circiter 1000 m.» (Ball Spic. Marocc., Hook.); in montibus ad meridiem urbis Maroc frequens ut videtur nempe in pluribus locis lectum : Dy. Lalla-Aziza, Dj. Tou- chlsa, Dj. Ouensa, Dj. Afougueur, Dj. Tabgourt, Dy. Ait-Ougourt (Ibr.}; Dj. Amsiten inter Mog'ador et Agadir (Ibr.). In imperio Maroccano hucusque tantum notum. Css. Plantæ quas ad Ë. vireatum retulimus, licet formæ typicæ primo intuitu valde diversæ appareant, tanquam species propriæ haud habendæ et tanquam varietates vix distinguendæ, nempe notæ etlam præcipuæ quibus ab auctoribus… separantur, e speciminibus numerosis suppetentibus, variabiles et nullum discri- men certum præbentes innotuerunt. Sæpe in varielate eadem caules inferne hirti vel omnino glabri, plurifoliati, paucifoliati vel subaphylh, folia pubescenti-canes- centia, hirta, glabrescentia vel glabra, caulina radicalibus inferioribusque sub- conformia vel pleraque linearia angusta, calyces hirtuli, glabrescentes vel glabri, olandulæ hypogynæ placentariæ plus minus præminentes, siliquæ erecto-sub- adpressæ vel subpatentes, elongatæ vel breviusculæ, subtetragonæ vel subcom- pressæ, rostrum plus minus elongatum 1-2-spermum vel aspermum, semina 5-20, majuseula vel minuta, ovato-oblonga vel ovato-subolobosa, sub lente plus minus alveolato-reticulata. 4. E. leucanthum Coss. et DR. ap. Coss. Voy. bot. Alr. in Ann. sc. nat. sér. 4, T, 239, et in Bull. Soc. bot. IL, 307; Coss. lustr. Atl. T, 33, €. 24. — Exs. Kral. in Bourg. Al. 235 et [1856] absque numero, War. 5. AR. coll Achnaf vel (laid Chenaf «Sinapis» (Bertr.); Sein H'achfan evilis vel tritus» (Lx); 6, H'arra «calida vel acris» (Lx). Planta perennis caudice indurato-sublignoso ; caulibus sæpius inferne dense et molliter pubescentibus, superne pubescentibus vel glabris; jolis sæpius dense et molliter pubescenti-subtomentosis, radicalibus inferiori- busque pinnatipartitis vel lyrato-pinnatipartitis, superioribus pinnatifidis rarius linearibus subinteoris; floribus majusculis, candidis; sepalis post anthesim patulis; siiquis glabris, in pedhcellis fihformibus erecto-patentibus , lineari-elon- gas, tereti-subcompressis, valvis nervo medio valido recto etiam demum perspicuo venis lateralhibus obsoletis, stylo crasso tereti latitudine siliquæ breviore vel paulo longiore aspermo vel monospermo; seminibus in quoque Joculo plurimis, oblongis compressiusculis. 2L. Apr.-Jun. In paseuis argilloso-calcareis, in depressis, alluviis et alveis, inter cæspites Gra- CRUCIFER Æ. — ERUCASTRUM. BRASSICA. 179 minearum præsertim Stipæ tenacissimæ vel aliarum plantarum perennium. — Mont. À! : Dj. Senalba ! (Reb.).— 0": Dj. Ksel!.— Plan. A° : in ditione Zahrès, Oued Medjedel (Reb.), ad moletrinam Djelfa !. — Of : ex gr.: Tiaret, Ain Guetama, Khadra!, El-Macta!; Sutten!, Géryville!, inter Ain El-Mephsel et Ghassoul ! ; Sfid!, inter Sfid et Sidi-Khab ifa ! ; Daïa, Magenta, Taërziza, Sebdou !, El-Aricha!, Dj. Bou-Kachba!, ete. — Sah. À” : in ditione Hodna : Ksar Bou-Fardjoun, Ain Melah (Reb.).— 0° : Dj. Leumbah prope Bou-Semghoun (War. ). Alveriæ peculiare. Ors. Æ. leucanthum affine E. obtusangulo Rchb. a quo præsertim foliis exauri- culatis et petalis candidis differt. 19, BRASSICA. Brassica L. Gen. n. 820 emend.; DC. Syst. I, 582, et Prodr. 1, 213; Koch Syn. 58; Endi. Gen. n. l9ho; Fl. Par. 118; Benth. et Hook. Gen. I, 84 ex parte; Boiss. Or. I, 390. Ar. Cas y« S Karneb, as 5,5 Karnebith a voce Græca Kpdu6r ; u3 3 Koronb Kpdu6 ; Ce Silg. — Ka. Ans 3 Akrenbith (Lx). Sepala erecta rarius patentia, lateralia haud vel vix saccata. Petala longe unpguiculata, limbo integro. Stamina libera, exappendiculata. Sihiqua li- nearis vel late linearis, interdum oblonga, teretiuscula vel compressa, rarius turpida vel subtetragona, dehiscens vel valvis demum incrassato- induratis et adhærentibus ægre dehiscens, valvis nervo medio recto venisque lateralibus flexuosis anastomosantibus interdum obsoletis donatis; septo mem- branaceo; stylo rostriformi conico vel lineari-lanceolato, aspermo vel 1-2-spermo; stigmate truncato vel bilobo. Semina sæpius majuscula, in quoque loculo plura vel plurima rarius pauca, uniseriata rarius irregulariter subbiseriata, globosa, rarius ovata compressiuscula, immarginata. Cotyledones latiores quam longiores, conduplicatæ, apice emarpinato-bilobeæ. Plantæ annuæ, biennes vel perennes, herbaceæ vel indurato-frutescentes, sæpius glau- cescentes, glabræ vel plus minus hirtæ villosæve. Folia inferiora lyrato- rarius runcinato- pinnatifida vel pinnatipartita inlerdum dentata sinuata vel inteora, in peliolum attenuata vel contracta, superiora sæpe sessilia vel cordato-amplexicaulia, Flores lutei vel albi, inter- dum candidi, rarissime violaceo-purpurascentes. Sect. [. Mezawosrwarrs. — Plantæ annuæ. Gaules foliati, ramosi. Sepala patentia. Petala lutea. Silque erectæ rachi adpressæ, subtetragonæ. Semira globosa, uniseriata. — 1. B. nigra. Sect. IT. Eugrassica. — Plantæ annuæ, biennes vel perennes, herbaceæ vel indurato-fru- tescentes. Caules foliati rarissime aphylli, ramosi rarius simplices. Sepala erecta, rarius patentia. Petala lutea, ochroleuca vel alba interdum candidissima. Siliquæ ascendentes patentesve interdum subdeflexæ, subteretes vel compressæ. Semina globosa, uniseriata rarissime subbiseriata. A. Folia omnia petiolata, caulina oblonga vel oblongo-lanceolata ; sepala patula vel patentia. — Ÿ B. juncea, 2. B. Maurorum. 8. Foha caulina sessiha sæpe basi truncata vel auriculato-amplexicautia; sepala erecta; siliquæ tereli-subcompressæ. — 3. B. oleracea. 42, 180 CRUCIFERÆ. — BRASSICA. c. Folia caulina sæpius lyrato-panduriformia , superiora inferne attenuata; sepaia demum subpatentia. — Li. B. scopulorum. p. Folia caulina superiora profunde cordato-ampleæicaulia ; sepala patentia. — + B. Napus, 5. B. Rapa. E. Folia omnia petiolata, pleraque lyrato-pinnatipartita; sepala patula. — 6. B. fruti- culosa. Fr. Folia pleraque radicalia runcinato-pinnatipartita; sepala erecta. — 7-8. B. Tourne- Jortu, B. sabularia. 6. Foha inferiora grosse dentata vel subpinnatifida, superiora cordato-amplexicaulia ; se- pala erecta vel ereclo-patentia; valvarum venæ laterales tenues vel subobsoletæ. — 9-10. B. dimorpha, B. amplexicaulis. u. Fohia omnia petiolata, pleraque vel omnia radicalia; sepala suberecta; siliquæ tereti- tetragonæ. — 11. B. Gravine. Sect. IL. Brassrcarra. — Plantæ perennes caudice indurato. Gaules aphylh, simplices. Sepala erecto-patentia vel erecta. Petala lutea vel violaceo-purpurea. Siliquæ ascendentes vel patentes, interdum subdeflexæ compressæ vel turgidæ. Semina ovata, subcompressa, irregulariter uni- vel biseriata. — 12-14. B. humilis, B. Aurasiaca, B. setulosa. Sect. [. Mezanosivaprs (Sinapis sect. Melanosinapis DC.). — Plantæ an- nuæ. Gaules foliati, ramosi. Sepala patentia. Petala lutea. Siliqueæ erectæ rachi adpressæ, subtetraonæ. Semina globosa, uniseriata. f. B. migra Koch Deutschl. FT. IV, 713, et Syn. 59; F1. Par. 119; Gren. et Godr. Fr. I, 77; Boiss. Or, I, 390. — Sinapis nigra L. Sp. 933; Enpl. Bot. t. 969; DC. Syst. IT, 608 , et Prodr. 1, 218; Rchb. Je. II, t. 88, f. hhog.— Exs. Salzm. Mar. ; Bill. Gall. 2611; Rchb. Ca 2! ne. Hohen. off. Ag; Sol. Cors. 6817; Tod. Sc. RE Auch. Mesop. 226; Bourg. Can. 647; Mand. Bohv. 933. Planta annua, elata, caule erecto, ramoso, sæpius glaucescente, sæpius plus minus in parte inferiore hirto; folüs omnibus petolatis, inferioribus et meduis lyrato-pinnatifidis lobo terminali amplo plus minus sinuato, supe- moribus sæpius glabris lanceolatis basi apiceque attenuatis integris vel sinuatis ; floribus mediocribus, per anthesim apice racemorum confertis; sepalis patentibus; siliquis erectis rachi adpressis, oblongo-linearibus, subtetragons, valvis nervo medio præminente carinatis nervis lateralibus flexuosis obsolens, stylo subtereti vel conico-subtereti; seminibus tenuiter reticulato-foveolatis. @. Apr.-Jul. In ruderatis et ad vias, in cs et vervactis, in pascuis, in alluvnis et alveis. — Med. C': Philippeville !. — A : Maison-Blanche (Côme), Maison-Carrée (D.-J.), Alger (Bové), in planitie Mitidja (Dur.), Bou-Ismaël (Claus. ); Bordj Sebaou (Brett.), El-Afroun ! ; Milianah!. — 0°: Sidi-bel-Abbès (Lefr. ): Tlemcen!. — 'TUN. Gabès (Kral.). — MAR. Tanger (Salzm.). In insulis Azoricis, Madera et Canaris, Libya, Ægypto, Abvssinia; in Europa media et aunstrali; Asia minore, Mesopotamia, Afghanistan, Beloutchistan, mon- CRUCIFERÆ.— BRASSICA. 181 tibus Tibetanis; in America septentrionali, Bolivia et insulis Fidji verisimiliter in- troducta. Sect. Il. Eusrassica Boiss. — Plantæ annuæ, biennes vel perennes, her- baceæ vel indurato-frutescentes. Gaules foliati rarissime aphylli, ramosi rarius simplices. Sepala erecta, rarius patentia. Petala lutea, ochroleuca vel alba interdum candidissima. Sihquæ ascendentes palentesve interdum subdeflexæ, subteretes vel compressæ. Semina globosa , uniseriata rarissime subbiseriata. + B. juncea Coss. App. FI. Juv. in Bull. Soc. bot. VI, 6og. — Sinapis juncea L. Sp. 934; Jacq. Hort. Vind. t. 171 optima; DC. Syst. IT, 619, et Prodr. [, 218; C.-A. Mey. Animadv. ad Ind. vir sem. hort. Petrop. 56; Boïss. Or. I, 394. — S. integri- foha Wild. Hort. Berol. t. 14.— Brassica Willdenowii Boiss. in Ann. sc. nat. sér. », XVIL, 88. — B. Besseriana Andrz. in herb. plur.; Trautv. Enum. pl. Songar. in Bull. Mosc. [1860] 134. — Sinapis lœvigata hort. — Sinapis ramis fasciculatis, Johis summnus lanceolatis integerrimis L. Hort. Ups. 191.— Exs. Hohen. off. ex India 461. Ar. 622 Beda (Escayr.)}? vel forsan Las Beidha «candida». - Ar. Æc. Je Khardel (Del.); ÿkS Kabar (Del.). Planta annua, glabra, caule superne vel a basi ramoso; folus omnibus petiolatis, inferioribus oblongis vel obovatis, dentatis, runcinato-sinuatis vel Îyrato-pinnatifidis lobo terminali plus minus amplo, superioribus oblongis vel oblongo-lanceolatis basi apiceque attenuatis integris vel si- nuato-dentatis; floribus mediocribus, luteis, per anthesim apice racemorum subconfertis ; sepalis patulis ; staminibus lateralibus ascendentibus ; siliquis erecto- patulis, late linearibus, compresso-subtetragonis, valvis torulosis nervo medio præminente subcarinatis nervis laterahbus flexuosis temnbus , stylo elon- gato conico-subcompresso rostriformi; seminibus tenuiter reticulato-foveo- latis. ©. Febr.-Maio. Hinc inde in hortis palmetorum ubi oleracea culta. — Sah. C : Tougourt!, in ditione Souf!. — À : Berrian!, Ghardaïa!, Guerrara !, Ouargla!. — TUN. Nefta (Escayrac). In regione subtropica et intertropica orientali oleracea et interdum in cultis quasi spontanea : ad mare Caspium, in Arabia orientali, Afohamstan, Songaria, India, China, Japonia; Ægypto. In Gallia australi ad Montpelher loco Port-Juvénal advena. Oss. Sinaprs juncea L. habitu, siliquarum nervo medio præminente et latera- libus flexuosis tenuibus melius ad Brassicam quam ad Sinapim referenda. 2. B. Maurorum DR. in Duchartre Rev. bot. Il, 433, et Atl. Ale. &. 73; Walp. Ann. [, 48. — Exs. War. Ale. 4. Planta annua, sæpius elata, glaucescens, caule glabro, ramoso; folus omnibus petiolatis, inferioribus plabris vel parce hirtulis oblongis obovalis 182 CRUCIFERÆ. — BRASSICA. ovatisve indivisis intepris aut lyrato-pinnatipartitis lobis lateralibus paucis dentatis subintegrisve lobo terminali amplo ovato vel suborbiculato sinuato dentatove, mediis elongatis oblongo-lanceolats indivisis vel pinnatipartitis lobis lateralibus sæpius integris lobo ternunali lanceolato integro vel inæqualiter sinuato-repando, supremis inteoris angustis lineari-lanceolatis; floribus luteis, majusculis, per anthesim apice racemorum cito elongatorum conferts ; sepalis demum patentibus; glandulis hypogynis placentariis oblongo-linea- ribus; sihquis in pedicellis gracilibus patentibus ascendentibusve ascenden- tibus vel patentibus, oblongro-linearibus, pedicello paulo longioribus vel bre- vioribus, compressis, valvis torulosis pedicello subæquilongis vel brevioribus nervo medio prominulo nervis lateralibus flexuosis obsoletis, stylo tereti-sub- compresso siliquæ longitudinem dimidiam subæquante monospermo vel aspermo; semanmibus minutis, trregulariter umseriatis vel subbiseriatis, relicu- lato-foveolatis. ©. Maio-Jun. In vervactis et ad margines agrorum, in pascuis et dumetosis. — Med. À°: Tenès (Lx). — O°: in planitie Meta, Kadda in ditione Ouled Adda vallis Rio-Salado, in ditione Ouled Zeir (DR.), Dj. Tessalu (Lefr., War.), Bou-Kanefis (War.), Tlemcen (Lenepv.). In Alveria hucusque tantum nota. 8. BR. oleracea L. Sp. 932; Desf. All. II, 93; DC. Syst. IT, 583, et Prodr. I, 215 emend.; Koch Syn. 58; Fl. Par. 118; Gren. et Godr. Fr.[, 75 emend. Planta biennis herbacea vel induratione perennans et suffruticosa, caule longitudine, diametro et colore mire variabili, plus minus glaucescente, glabro, ramis glabris vel superne villosis; foliis crassis vel crassiusculis, olaberrimis glaucescentibus, pilis brevibus subciliatis vel rarius villoso- canescentibus : radicalibus inferioribusque petiolatis, indivisis obovatis suborbiculatis ovato-oblongis oblongisve basi subcordatis truncatis vel at- tenuatis, interdum Îyratis sinuatis pinnatifidis pinnatipartitisve vel imo in planta culta pinnatiseclis, planis vel concavis in planta culta non- nunquam bullatis crispatisve; superioribus oblongis vel lineari-oblongis, sessilibus, interdum basi truncatis vel subcordatis imo auriculato-am- plexicaulibus; floribus magnis vel maximis, luteis vel ochroleucis, rarius candidis venosis vel aveniis, cito post anthesim remotis ; sepalis erectis corollæ adpressis ; staminibus lateralibus erectis ; siliquis patenti-ascendentibus vel pa- tentibus, linearibus elongatis vel longiusculis, rarius breviuseulis, tereti- subcompressis, valvis membranaceo-coriaceis demum plus minus torulosis nervo medio præminente vel prominulo recto nervisque lateralibus flexuosis anastomosantibus donatis, loculis polyspermis rarius oligospermis, stylo longiusculo vel sæpius breviusculo rostriformi conico sensim vel superne attenuato basi aspermo vel 1-2-spermo; seminibus sub lente tenuissime foveolatis. © vel induratione 2£ aut b. Apr.-Jul. CRUCIFERÆ. — BRASSICA. 183 Varietates et formæ sylvestres. Var. &. maritima. — BP. maritima arborea seu procerior ramosa Moris. Oxon. 208, n. 15; Rai Hist. 1, 796.— B. oleracea Huds. Angl. 1, 289; Engl. Bot. t. 637.— B. oleracea var. sylvestris DC. Syst. Il, 583, et Prodr. I, 213.-— Exs. Bill. Gall. 3310. Caule sæpius crasso inferne plus minus indurato-lignoso; folüs glabris, crassis, grosse sinuatis vel repandis : radicalibus inferoribusque amplis, nunc indvisis obovato-suborbiculatis oblongisve basi subcordatis truncatis vel attenuatis, nunc lyratis inferne lobis paucis parvulis donatis; caulinis plerisque sessihbus oblongis sæpe basi truncata vel subauriculata subamplexicaulibus ; Jloribus magnis, pallide luteis; petalis obovato-oblongis; siliquis ascenden- tibus vel patulis, crassis, elongatis, valvarum nervo medio nervisque late- ralibus demum præminentibus. © vel induratione b. In ditione floræ non visa. Hine inde in præruptis maritimis Angliæ et Hiberniæ et provinciarum Gallicarum Picardie et Normandie. Var. 6. Robertiana. — B. Robertiana J. Gay in Ann. sc. nat. sér. 1, VIT, 416. Caule sæpius tenu vel vix crasso, inferne frutescente et cicatricoso; fous glabris vel parce hrtulo-ciliats, crassiusculis, grosse sinuatis vel repandis vel acule lobulato-dentatis : radicalibus inferioribusque lyratis inferne lobis paucis donatis vel lyralo-pinnatipartitis; caulinis plerisque petiolatis, rarius sessilibus, obovatis oblongisve, basi exauriculatis, vel utrinque in auriculam dilatatis et subamplexicaulibus; floribus magnis, pallide vel intense lutas; petalis obovato-oblongis; siliquis patentibus vel ascendenti-patentibus, crassius- culis vel crassis, brevibus, longiusculis vel elongatis, valvarum nervo me- dio præminente vel prominulo nervis lateralibus præminentibus vel vix prominulis. b. S.-v. a. Robertiana. — B. Robertiana J. Gay, 1. c.; Gren. et Godr. Fr. I, 75. — B. Ba- learica DC. Syst. Il, 596, et Prodr. T, 215 quoad plantam Nicæensem; Lois. Gall. IT, 69 non Pers. — B. oleracea Bert. It. VIT, 146.— Exs. Bourg. ( Toulon) 26, Bourg. (Alp.- Mar.) 10, Canut. ed. Bourg. (Alp.-Mar.) 333; Ces. Car. et Savi J6. bor. 618. Folus glabris, grosse sinuatis vel repandis : radicalibus inferioribusque sæ- pius lyratis lobo terminal obtuso; caulinis plerisque sæpius petiolatis basi exau- riculatis vel ulrinque in auriculam dilatatis; floribus pallide luteis; siliquis crassiusculis longiusculis vel elongatis, valvarum nervo medio nervisque lateralibus demum præminentibus. In ditione floræ non visa. In Gallia australiore prope Toulon et ad Villefranche agri Nicæensis; in Liguria ; Catalaumia. Oss. B. Balearica Pers. (Syn. Il, 206; Deless. c.{[, t 86; Cambess. Bal. in Mém. Mus. Par. XIV, 210, t, 10; DC. Syst. Il, 596, et Prodr. 1, 215 quoad . 18 CRUCIFERZÆ. — BRASSICA. plantam Balearicam ; Rchb. Je. IE, t. 98, f. 44 4o.—Exs. Bourg. Bal. 2731), hucusque | tantum in fissuris rupium insulæ Majorque nota, abunde notis sequentibus a B. ole- racea var. Roberhana el a plantis ejusdem gregis tanquam varielates ad B. olera- ceam relatis abunde differt : caule lignoso, crasso, ramis tortuosis dense cicatricosis ; folüs plerisque ad apicem ramorum confertis, oblongis obovatisve, sinuatis, sub- repandis, grosse et obtuse dentatis vel tee notons dentibus inferio- ribus profundioribus, interdum lyratis, petiolo sæpe limbum subæquante; fois superioribus paucis (1-3), linearibus vel oblongo-linearibus angustis in petiolum attenualis ; floribus maonis, aureis , apice racemorum corymboso-conferts ; sepalis sub anthesi horizontaliter patentibus ; ne minoribus, confertis, ascendentibus, stylo rostriformi breviore _apice vix attenuato. S.-v. b. rupestris. — B. rupestris Rafin. Caratt. 77; Guss. Prodr. IT, 279, et Syn. IL, 196; Bert. 11. VIT, 148. — Exs. Tod. Sic. 614, E. et À. Huet 11 et absque numero [1855|. Folis glabris vel passim lürtulo-cihats, grosse et acute lobulato-dentatis : radicalibus inferoribusque sæpius lyrato-pinnatipartitis lobo terminal acuto ; cau- his plerisque sessihbus basi exauriculatis; floribus pallide, vel intense luteis (sec. Guss.); siliquis crassis, brevibus vel longiusculis, valvarum nervo medio præminente, nervis lateralibus vix prominulis. In ditione floræ non visa. In Siciliæ rupibus. Var. y. villosa. — B. willosa Biv. Man. 1v, 20 emend. — B. incana DC. Syst. II, 596, et Prodr. 1, 215. Gaule tenui vel crasso, inferne frutescente; folus villosis vel tomentoso- mcanis, grosse sinualis vel lobulato-dentatis : radicalibus inferioribusque ly- ralis pinnatipartitis vel inferne lobis paucis donatis; caulinis plerisque petolatis obovatis oblongisve, basi sæpe utrinque in auriculam dilatatis et subam- plexicaulibus; floribus magnis, pallide luteis; petalis obovato-oblongis; sili- quis patentibus vel patenti-ascendentibus, tenuibus vel crassiusculis, bre- vibus vel elongatis, valvarum nervo medio præminente nervis lateralibus vix prominulis. D. S.-v. a. villosa. — B. villosa Biv., 1. c.; Guss. Prodr. IT, 281, et Syn. Il, 196; Bert. It. VIT, 150. — B. mollis Vis. Dalm. IL, 359 e descriptione. Folus radicalibus inferioribusque grosse et acute lobulato-dentatis ; siliquis brevibus. In ditione floræ non visa. In rupestribus Siciliæ; in Dalmatiæ imsula Curzola (sec. Vis.). S.-v. b. incana. — B. incana Ten. App. hort. Nap. Cat. 59, F1. Nap. Prodr. 39, FI. Nap. t. 165, et Syll. 327; Spreng. Syst. IT, 910; Guss. Prodr. IT, 279, et Sun. IT, 195; Bert. lt. VIT, 150. — B. Botteri Vis. Dalm. IT, 135, t. 59, f. 1 (mala) e descriplione. — Exs. E. et À. Huet Sic. et sub B. villosa [1855]. Folus radicalibus inferibribusque obtuse lobulata-dentatis vel repandis; siliquis elongatis. CRUCIFERÆ. — BRASSICA. 185 : In ditione floræ non visa. In agro Neapolitano, in insula Capri, in Sicilia et insulis Eolicis, in Dalmatiæ insula Pelagosa (sec. Vis.), in insula Corfou (Lx). Var. d. Cretica. — B. Cretica Lmk Encycl. I, 9h47; DC. Syst. Il, 594, et Prodr. I, 215. Caule tenui vel crasso, inferne frutescente; fohis olabris, crassiusculis, grosse sinuatis vel crenato-dentatis : radicahbus inferioribusque ovato-oblongis interdum basi lobis paucis donatis; cauhnis plerisque sessilibus, oblongis vel oblongo-linearibus, basi utrinque in auriculam dilatatis et subamplexicau- libus; floribus maximis, pallide luteis vel niveis; petalis obovatis; sihiquis pa- tentibus, crassis vel crassiusculis, longiusculis, valvarum nervo medio prominulo nervis lateralibus tenuibus. GE S.-v. a. Cretica. — B. Cretica Sibth. et Sm. Græc. t. 645 ; Boiss. Or. I, 391. — Exs. Sieb. Cret., Sint. et Rig. 631; Heldr. Græc. norm. 413. Floribus pallide luters. In ditione floræ non visa. In Græcia et Archipelago, Greta, Gypro; Lazistan (Balansa). S.-v. b. nivea.— B. nivea Boiss. et Sprun. in Boiss. Diagn. Or. ser. 1,1, 723 Boiss. Or. I 391. Floribus nivers. In ditione floræ non visa. In Græciæ rupibus Acrocorinth1. Var. €. insularis Coss. Cat. Tun. 43. Caule inferne crasso indurato-lignoso; folis glabris vel pilis brevibus raris subciliatis : radicalibus inferioribusque ovato-oblongis interdum lobis paucis parvulis vel majuseulis donaüs, grosse crenulato-dentatis vel lobulatis; caulinis plerisque sessilibus, oblongis vel oblongo-linearibus sæpius basi trun- catis vel subcordatis; floribus maximis, candidis; petalis obovatis; siiquis patenti-ascendentibus, crassiusculis, breviusculis vel longiusculis, valva- rum nervo medio præminente nervis lateralibus tenuibus. b. S.-v. a. insularis. — B. insularis Moris! Sard. I, 168, t. 11 [1837]; Gren. et Godr. Fr. T, 76. — B. Cretica Moris Elench. 1, 3 non Lmk. — Exs. Sol. Cors. 395. Petalorum venis sanguineis (sec. Moris); stylo basi aspermo, rarissime monospermo. In ditione floræ non visa. In Corsica, Sardinia et insula Tavolara. S.-v. b. Atlantica Coss. Cat. Tun. 43. Ar. JAR] Ca 5,5 Kronb-el-Djebel «Brassica montana» (Lx); Jan) Cas y Kronb-clKi ifan «Brassica rupesiris» (Lx); Ja CS) Kronb-eth-Thu «Brassica falconis» (Lx). Petalorum venis obsolehs vel pallidis; stylo basi 1-2-spermo. 186 CRUCIFERÆ. — BRASSICA. In rupestribus calcareis præruptis maritimis vel a mari parum distantibus. — Med. C': in Dj. Edough rupibus Voile-Noire dictis (Lx). — TUN. Insula Djezeiret M Djamour (Doùm. miss. 1884), El-Haouwiria!, Dj. Bou-Kourneïn ! (Miss. 1883), Dj. Reças (Doùm. [1874], Lx miss. 1884). — F1. Mart.-Apr. Fr. Maio-Jul. Hæc subvarietas hucusque tantum in Alveria et Tunetia nota. Oss. Plantæ omnes supra enumeratæ ad B. oleraceam referendæ videntur nempe e speciminibus numerosis accuratissime examinatis inter illas discrimina certa eruere non licuit et formæ intermediæ nonnullæ transitus evidentiores præbuerunt. — B. Robertiana primum a J. Gay tanquam species descripta demum ab hoc botanico præstantissimo et a Bertoloni forma australis B. oleraceæ habita fuit. Si B. Robertiana varietatem australem sylvestrem B. oleraceæ tantum refert, ut cum his botanicis censeo, cæteræ plantæ ejusdem grepis affiniores imo non distin- ouendæ, et patria B. oleraceæ, quæ cultura varietates et formas plurimas pro- didit, non tantum in rupibus maritimis Angliæ, Hiberniæ et Galliæ septentrionalis, sed etiam tractus Mediterranei fere totius quærenda (conf. Benth. Handb. Brit. FENT: 65). Hæc sententia quoque plane probatur D. fruticulosæ Cyr. varietatibus omnibus in regione Mediterranea indigenis seriem admodum parallelam et per- similem DhEtbu. Varietates et formæ sativæ. Var. €. acephala DC. Syst. Il, 583, et Prodr. 1, 213.— S.-v.: Foliis virenti-plaucescentibus (gallice Chou-vert ); Foliis saltem ad nervos purpurascenti-vinosis (gallice Chou-rouge); Gemmis axillaribus abbreviatis foliis imbricatis (gallice Chou-de-Bruxelles, Chou-à- jets); Planta robustior, elata (oallice Chou-rameux, Chou-cavalier ). Ar. C5 5 Karneb ; IR Achäach (Lecl.). — K4s. 2 sl Akrenbith. — ZENAT. Cx9)9145 Tizouzout (Lx). Caule lonpiusculo, tereti, herbaceo vel demum indurato; folüs virentibus vel rubris, planis, expansis, non bullatis nec crispis, interdum indivisis, sæpius lyralis, repandis, grosse sinuatis, pinnatifidis vel pinnatipartitis. @. — Cult. Var. n. crispa. — B. crispa Cam. Epit. 2h09 ic. — B. oleracea var. bullata DC. Syst. IT, 584. — Gallice Chou-frisé. Caule longiusculo, tereti, herbaceo vel demum indurato ; fohis virentibus vel rubris, bullatis vel undulato-crispatis , sæpe incisis vel laciniatis. ©. — Cult. in hortis. Var. 9. capitata DC. Syst. IT, 585, et Prodr. I, 214. — B. capitata Lob. Ad. 91; Cam. Epit. 250 ic. — Fuchs Hist. 416 ic. — Gallice Chou-pommé. Caule sæpius abbreviato, tereti, herbaceo vel demum indurato; folus virenti- olaucescentibus non bullatis nec lacinialis, concanis, ante anthesim capitato- congeslis. @). — Cult. in horts et arvis. CRUCIFERÆ. — BRASSICA. 187 Var. : Gaulorapa DC. Syst. Il, 586, et Prodr. I, 214. — Caulorapum Cam. Epit. 251 ic. — Gallice Chou-Rave. Caule abbreviato inferne tumido-suboloboso. @. — In hortis ab Europæis rarissime culta. Var. x. Botrytis L. Sp. 932; DC. Syst. IT, 586, et Prodr. I, 214. — Gallice Chou-fleur. Ramis pedunculisque plerisque vel omnibus abbreviatis carnoso-incrassatis sæplus sterilibus dense congestis. @). — In hortis ab Europæis culta. 4. B. scopulorum Coss. et DR. ap. Bal. PI. Alg. exs. [1852], et ap. Coss. Cat. Oran in Ann. sc. nat. sér. 4, 1, 221; Coss. llustr. Ail. I, 28, t. 20; Munby Cat. Al. ed. 2, 2. — B. spinescens Pomel Nouv. mat. 364. — Exs. Bal. Alp. 657, My 220. Planta perennis, suffruticosa, a basi ramosa, dumosa, glabra, caulibus ramosis, ramis anni præcedentis sæpe indurato-spinescentibus; folis sæpius parvulis, erassiusculis, glaucescentibus demum sæpe violascentibus, cau- linis remotiusculis vel in ramis sterihibus axillaribus abbreviatis approxi- matis, peliolatis petiolo in inferioribus sæpe limbo vix breviore, limbo sœæpius lyrato-panduriformi, superioribus oblongis inferne attenuatis; floribus majus- culis, albido-ochroleucis venis fusco-nigrescentibus pictis, jam per anthesim subremotis; sepalis demum subpatentibus ; petalis suborbiculatis in unguem abrupte contractis: staminibus lateralibus suberectis; siiquis patentibus, supra re- ceptaculum stipitatis, pedicello sæpius subduplo vel subtriplo longioribus, late linearibus, valde compressis, valvis membranaceis demum subtorulosis nervo medio prominulo recto nervisque lateralibus tenuioribus flexuosis donatis; stylo longiusculo rostriformi sensim attenuato, 1-spermo rarius aspermo ; seminibus sub lente acriore foveolato-tuberculatis. b. Apr.-Jul. In scopulosis maritimis provinciæ Oranensis rarissima. — Med. O': Cap Fal- con ! (Bal.), in insulis Habibas (sec. Pomel, I. c.). In Algeria tantum nota. | Oss. B. scopulorum juxta B. Balearicam Pers. collocanda, sed abunde differt folis plerisque lyrato-panduriformibus dissitis, non plerisque crenato-repandis vel subpinnatifidis et apice ramorum confertis, floribus jam per anthesim subre- motis, non apice racemorum corymboso-confertis, sepalis demum subpatentibus, non sub anthesi horizontaliter patentibus, petalis albido-ochroleucis, non aureis, siliquis remotis valde compressis valvis membranaceis, non confertis nervo medio valvarum subcoriacearum subcarinatis. T B. Napus L. Sp. 931; Poir. Voy. 199; Desf. Al. IT, 94; DC. Syst. IT, 592, et Prodr. I, 214; Koch Syn. 59; Moris Sard. I, 1792; F1. Par. 118 ; Gren. et Godr. Fr. I, 76; Boiss. Or. I, 392. Planta herbacea, annua vel biennis, caule sæpius superne ramoso, gla- bro plus minus glaucescente; fois glaucescentibus, glabris : radicalibus inferioribusque petiolatis Iyrato-pinnatipartitis lobis grosse sinuatis vel 188 GRUCIFERÆ. — BRASSICA. subintegris terminali amplo, superioribus oblongis sæpius paulum supra ba- M sim angustatis subsinuatis integrisve sessihibus profunde cordato-amplexicau- hbus; floribus majusculis, pulchre luteis, per anthesim remotiusculis; sepalis subpatentibus; staminibus lateralibus ascendentbus ; siliquis patenti-ascenden- tibus, linearibus, tereti-subcompressis, valvis demum plus minus torulosis nervo medio prominulo recto nervisque lateralibus tenuioribus flexuosis anastomosantibus donatis; stylo longo rostriformi sensim attenuato; se- minibus tenuiter foveolatis. © vel ©. Mart.-Jun. Var. a. oleifera DC. Syst. Il, 592, et Prodr. 1, 214; Rchb. Ie. IT, t. 93, f. 4435 a et 4h35 B; Metzg. Kohlart. 45; Koch Syn. 59; F1. Par. 119. — B. præcox W. et K. in DC. Syst. IT, 593, et Prodr. I, 214; Rchb. Ie. IT, t. 95, f. 4436.— Exs. Bill. cont. 3807; Hohen. off. 777. AR. ess Cheldjem vel ES Seldjem a voce Persica. Radice exili. Hinc inde in arvis, cultis et pascuis subspontanea, interdum ob semina oleifera culta. Patria non satis nota. Hinc inde in Europa et Asia quasi spontanea. Var. 6. rapifera Metzg. Kohlart. 46 ; Rchb. Je. IT, t. 94, f. 4135 y. — B. Napus P escu- lenta DC. Syst. IL, 592, et Prodr. [, 214; Koch Syn. 59; Fl. Par. 119. — Gallice Navet. An. Je Khardel nomen Napi et Sinapis apud auctores; Ci) Left «tortus, radix inflexa vel inflata». — Ar. Bône DE Khardel (Lx). — K48. cs eb » . . nt Taberrouit, Ci.) C9 7-5]. Taguernoucht-nel-Left (Bross.) — Berg. in msula Djerba CDS Delleft (Lx); in ditione Matmata Cx8) Elleft (Lx). Radice crassa, carnosa, eduli. In hortis et palmetis culta. «In hortis culta > (Desf. A1/.). Oss. B. Napus valde aflinis B. Rapæ a qua statu sicco sæpe ægre distinguenda , tantum differt fois radicalibus inferioribusque glaucescentibus glabris, non sæpius virescentibus ciliato-hirtis, superioribus sæpius supra basim paulum angustalis, floribus majoribus intensius luteis per anthesim remotiusculis, stylo siliquarum sæpius breviore. 5. B. Rapa L. Sp. 931; DC. Syst. IT, 590, et Prodr. I, 214; Rchb. Je. IT, t. 96,f. 4437 a et b; Koch Syn. 59; FI. Pur. 119; Boiss. Or. I, 391. — B. campestris DG. Syst. II, 588, et Prodr. I, 214. — B. asperifola Lmk Encycl. I, 746; Gren. et Godr. Fr.I, 76. Planta herbacea, annua vel biennis, caule sæpius superne ramoso, gla- bro rarius inferne hirto; folüs radicalibus inferioribusque petiolatis Iyrato- pinnatipartitis lobis grosse sinuatis vel integris terminali amplo, sæpius virescentibus et margine parce ciliato-hirtis rarius glabris, superioribus ovatis. acutis vel oblongis acuminalis sæpius integris sessihbus profunde cordato- CRUCIFERÆ. — BRASSICA. 189 amplexicaulibus glaucescentibus glabris; floribus mediocribus, pallide luteis, per anthesim ad apicem racemorum confertis alabastra superantibus; sepalis patentibus ; stamimbus lateralibus ascendentibus ; siliquis patenti-ascendentibus, linearibus, tereti-subcompressis, valvis demum torulosis nervo medio prominulo recto nervisque lateralibus tenuioribus flexuosis anastomosan- tibus donatis; stylo elongato rostriformi sensim attenuato; seminibus tenuiter foveolatis. © vel ©. Febr.-Jul. Var. a. campestris Koch Syn. 59.— B. campesiris L. Sp. 9313; Engl. Bot. t. 2934; Desf. AU. IT, 94 ; Rchb. Le. IT, t. 92, f. 4434.— B. campestris « oleifera DC. Prodr. I, 914. — B. Rapa C. oleifera DC. Prodr. 1, 214.— B. Rapa var. annua Rchb. le. Il, t. 96, f. 4437 a.— B. Rapa var. oleifera FI. Par. 1169.— Exs. Par. Aly. 11 ; Mand. Bow. 932. Ar. Krounbit (Par.). Radice exil. In raderatis et cultis subspontanea, etiam in pascuis et calvitiis sylvarum ubi mere spontanea videtur. « Habitat in agris cultis Algeriæ» (Desf. Al). — Med. C°: Bône (Krém., Duk.), Saint-Antoine! prope Philippeuille, Constantine (DR.), : Ras-Aokas (Par.). — A°: Maison-Carrée (Jam.), Cherchell (Bové); Blidah (Lef.), Milianah (Mialhes). — Mont. C° : Dj. Edough (Duk.); Dj. Tababor ! (Perr.). — TUN. In sylvis ad Ain-Draham ! (Miss. 1883); Feriana (Rob.); in palmeto Kriz spontanea ? (André). — MAR. In ditione Tazeroualt ubi forsan ex hortis aufuga (Mard. ). In Ægypto sed plerumque e cultis aufuga; in Europa boreali, media et australi, provinciis Gaucasicis; Asia minore, Syria, Mesopolamia, Daghestan, Turkestan, Sibiria ; in America seplentrionali et australi verisimiliter advena. Var. 6. rapifera Metzg. Kohlart. 5°; Rchb. Je. Il, t. 96, f. 4437 GB; Koch Syn. 59. — B. campestris C. Napo-Brassica DC. Syst. I, 589. — B. Rapa À depressa et B oblonga DC. Syst. Il, 590-591, et Prodr. I, 214. — B. Rapa B esculenta FI. Par. 119. — Gallice Rave. AR. ESRTEe) Kronbith a xpdu£n (Lecl.); C2) Left «radix tortar. — Ar. Trrr. ps Seldjem vel ea Cheldjem a voce Persica plus Selghem (Aschers. in Rohlfs). — Ar. Æ6. ENT) Karnebith (Forsk.). — Touar. Fezz. Ds Afran (Aschers.). — OupJILA nr Aghzar (Aschers. in Rohlfs). - Berg. in insula Djerba Jeyèe Delkhardel (Lx); in ditione Matmata | )eÿ® Lekhardel (Lx). Radice crassa, carnosa, eduli. Hæc varietas e cullura orta, in arvis, hortis et palmetis culta. 6. B. fruticulosa Cyr. P{ rar. Nap. fasc. 1, 7 emend. Planta annua vel induratione perennans, viridi-subglaucescens; caule in- durato-herbaceo vel saltem inferne suffrutescente, tenui, sæpius ramoso, glabro vel inferne pilis sparsis patentibus donato; fois radicalibus in rosulam laxam dispositis, sæpe cum inferioribus sub anthesi evanidis, 1.2 190 CRUCIFERÆ. — BRASSICA. | plus minus hispidis vel olabrescentibus, petiolatis, 1yrato-pinnatipartitis lobis lateralibus inæqualibus ovatis oblongisve grosse dentatis vel lobu- latis rarius integris, lobo terminali plus minus majore oblongo obovato vel suborbiculato sæpius cum lateralibus superioribus confluente; folus caulinis medis subconformibus ; foliis supremis linearibus dentatis vel integris; floribus luteis vel pallide luteis sæpe senio dealbatis, rarius in- tense luteis, per anthesim apice racemorum corymbosis ; sepalis demum patulis; staminibus lateralibus ascendentibus ; siliquis patenti-ascendentibus, pedi- cello subduplo longioribus rarius subæquilongis, linearibus, teveti-com- pressis, valvis membranaceo-subcoriaceis torulosis nervo medio prominulo recto nervisque lateralibus tenuibus flexuosis donatis; stylo lineari-subu- lato, nunce aspermo, nunc 1-2-spermo, siliquæ longitudinem dimidiam vel quartam subæquante; seminibus sub lente foveolatis vel Iæviuseulis. © sæpe induratione 2L vel b. Febr.-Maio. Var. o. fruticulosa. — B. fruticulosa Cyr. PI. rar. Nap. fase. 11, 7, t. 1; FI. Grœc.t. 648; DC. Syst. IT, 6o4, et Prodr. I, 216; Guss.! Syn. IT, 197; Bert. It. VIT, 160; Boiss. Or. I, 393; Willk. et Lange Prodr. Hisp. IT, 859. — Exs. Tod. Sic. 613, Huet 12; Hut. Port. Rig. 16. [1877] 18; Bourg. Pyr. Hisp. 590 sub B. lævigata, et Hisp. 1050; Soc. Dauph. Gall. 1972. Plenta annua, rarius caule inferne plus minus indurato perennans; fois glabrescentibus vel parce hirtulis, radicalium inferiorumque Lobo terminal sæpius amplo suborbiculato; floribus sæpius parvulis, pallide luteis senio deal- batis; sepalis glabris; stylo sæpius siliquæ longitudinem quartam sub- æquante. In ditione floræ non visa. In Galliæ præfectura Pyrénées-Orientales ad Vernet (War.); in Pyrenæis Hispa- nicis et Hispania; Italia australi et Sicilia. Var. 6. Mauritanica. — Exs. Bové Alp. [1839] sub Sinapis 3, Bal. 5o, 529 et [1853], My 219, Bourg. [1856] sub B. fruticulosà. Planta sæpius perennans caulibus inferne indurato-suffrutescentibus, in parte inferiore hispidulis vel glabris; fohis glabrescentibus vel parce hirtulis, radicalium et inferiorum lobo terminal obovato vel oblongo rarius suborbicu- lato ; floribus majusculis, pallide luteis sero tantum dealbatis; sepalis olabris; stylo sæpius siliquæ longitudinem dimidiam vel tertiam subæquante. In ruderatis et ad vias, in pascuis et colibus, in arenosis et rupestribus mari- timis. — Med. À’ : Tenès !, Montenotte !.— 0°. — MAR. ? Mogador (sec. Lowe). In Algeria et imperio Maroccano ? tantum nota. Var. y. Numidica. Planta annua vel induratione perennans caulibus inferne indurato-suffru- tescentibus; Johis glabris, radicalium et inferiorum lobo terminal oblongo BRASSICA. 191 vel obovato; floribus majuseulis, albido-ochroleucis, senio albidis; sepalis gla- bris; sihiquis longius pedicellatis et majoribus quam in varietate B; stylo siliquæ longitudinem dimidiam vel tertiam subæquante. CRUCIFERÆ. | | In rupibus maritimis præruplis. — Med. CG: Cap de Garde (Xx, Reb., Hag.). In Algeriæ loco citato tantum nota. Var. d. Cossoneana. — B. Cossoneana Boïss. et Reut. in Boiïss. Diagn. Or. ser. 2, 1, 31. — Exs. Kral. ap Bourg. Ar. [1856] sub B. fruticulosa var.; Bourg. Hisp. 1578 sub B. fruticulosa var., et[1850] sub B. lævigata. Planta annua vel induratione perennans ; folus dense lirtuls wllosisve, radi- cahum et inferiorum lobo terminali obovato; floribus mediocribus, intense luters ; sepalis hispidulis ; stylo sæpius siliquæ longitudinem tertiam vel quar- tam subæquante. In incultis, in paseuis apricis, in rupestribus vel petrosis. — Med. 0° : Dy. Tes- sala (Lefr.).— Plan. À": Ksar El-Ahmaral. — O°: Aflou, Ain Berber, Ferchich (Rx); Dj. Bou-Kachba! (Kral.), Ain-ben-Khehl!, Leumbah!. — San. 0°: Dj. Taëlbouna!, Tyout!, Ain-Sefissifa !. In Hispania austro-orientali. Var. e. radicata. — Sinapis radicata Desf. ! Atl. IT, 98, t. 167. — Exs. Soc. Dauph. Alp. 217772. Planta perennans caulibus sæpius elatis inferne suffrutescentibus, in parte inferiore hispidis in superiore glabris; folüs dense villoso-hispidis, radica- lium et inferiorum lobo terminali suborbiculato subcordato vel obovato-amplo ; Jloribus majusculis, pallidissime albido-subochroleucis senio albidis; sepalis glabris vel parce hispidulis; stylo siliquæ longitudinem dimidiam vel ter- tiam subæquante. In maritimis, in dumetosis et cultis regionis Mediterraneæ littoreæ. « Prope Alge- riam in collibus incultis» (Desf. Atl.). — Med. À: in agro Alveriensi : Alver (Desf.), Guyotuille (Jam., Côme, AÏL.), Sidi-Ferruch (Lx), Bérard (Lef.), Bou- Ismaël (Claus.); Keber-Roumia !. In Algeria hucusque tantum visa. Var. €. leucantha Coss. ap. War. PI. Ale. exs. — ? B. olaberrima Pomel Nouv. mat. 364. — War. Alp. 5. Planta perennans caulibus alte indurato-frutescentibus , inferne tantum sparse hispidulis vel glabris; folüs glabris vel in petiolo hirtellis, lobis etiam ter- minah sæpius anguste oblonpis ; floribus sæpius majusculis, pallide ochroleuco- albidis cito albescentibus; sepalis glabris; stylo siliquæ longitudinem dimi- diam subæquante vel superante. In arenosis maritimis, in dumetosis apricis. — Med. A: Orléansville!, — O!: ad Pont-de-la-Macta ! ubi copiosa (War., Kral.). In Algeria hucusque tantum nota. 192 CRUCIFERÆ. — BRASSICA. #. B. Tournefortii Gouan Jlustr. Lh ex parte, t. °0, f. À imperfecta; DC. Syst. IL 602, et Prodr. I, 216; Delile Æo. [ustr. n. 602; Boiss. Or. I, 393; Willk. et Lange Prodr. Hisp. IT, 855.— Eruca erecta Lag. Gen. et sp. 20.— Brassica rectan- gularis Viv, App. prim. ad F1. Cors. Prodr. 5. — B. sabularia Moris Sard. I, 174 non Brot.; Gren. et Godr. Fr. I, 77. — B. Stocks Hook. f. et Thoms. in Lainn: Soc. Journ. V, 171. — Exs. Bal. Aly. 199 et 527, Bourg. [1856]; Kral. Tun. 181; Bourg. Hisp. 1049, Hut. Port. Rig. [1879 | 177; Heldr. Græc. norm. 216; Bal. 4s. min. [1854]; Gall. Syr. in Rel. Maill. 804; Auch. Arab. petr. 223; Auch. Pers. k154, Ky [1845] 8. Pers. 9) Aslous «lenis ?» (Lx). Planta annua, caule elato rarius pusillo, inferne pilis rigidis patentibus subdeflexis hispido, superne olaucescente, ramoso rarius simplici; folus virescentibus, facie utraque plus minus hirtis vel hispidulis et margine cilialis, plerisque radicalibus in rosulam dispositis, ambitu oblongis, bre- viter vel vix petiolatis, runcinato-pinnatipartitis lobis lateralibus inæqualibus ovalis oblongis lanceolatisve obtusis acutisve inæqualiter dentatis vel in- ciso-dentatis lobo terminali sæpius majore vel maximo rarius lateralibus subæquali, superioribus paucis minutis remotis linearibus integris sessi- libus; floribus minulis, pallide lutescentibus demum albidis, longe vel longis- sime pedicellatis, per anthesim laxe corymbosis; sepahs erectis, plabris vel parce hispidulis; petalis parvis, venis pallidis, cblongis vel oblongo-obovats ; glandulis hypogynis placentariis lineari-fihformabus ; siliquis ascendentibus vel patentibus, pedicello subduplo vel subtriplo longioribus, linearibus, tereh- subtetragonis a dorso compressiusculis, valvis membranaceo-coriaceis demum torulosis nervo medio prominulo recto nervisque lateralibus tenuibus flexuosis atque venulis anastomosantibus donatis; stylo valvis duplo vel subtriplo breviore, lineari-subulato subeompresso, apice etiam crassiusculo; seminibus sub lente tenuiter foveolatis. ©. Mart.-Jun. In arvis et vervactis, in campestribus arenosis, in aggeribus arenæ mobilis, in Planitiebus excelsis et margine septentrionali regionis Saharensis, in provincia Oranensi etiam littorea. — Med. 0°: Mostaganem (Bal.), Arzew!, Saint-Cloud !, Oran! (DR., My, Bal.), Ain-el-Turk (War.), Nemours (Bourg.). — Plan. À’: Sidi-Makhelouf !.— O7: Daïa (My, Lefr.); Ain-ben-Khell!, Leumbah!. — Sah. In marpgine septentrionali : A°: Bou-Saada in palmeto (Reb., Soll.); Laghouat ! (Reb.); in alluviis Oued Msi! et Oued Bir!, Berrian!. — O": Arba-Tahtani!, Chellala- Guebha!, Chellala-Dahrana !, Bou-Semg'houn (War.), Asla!, Tyout!, Ain-Sefra!, Ain-Sefissifa !. — TUN. In Tunetia septentrionali et australi sat frequens, ex. gr. : peninsula Cap Bon!, Hammam-el-Lif !, Kroumbalhia!, Hammamet!, Sfax, msulis Kerkenna, Gafsa, Gabès, insula Djerba, Zarzis, Ain Temran, etc. In Cyrenaica, Libya, Æoypto; Hispania australi, Corsica, Sardimia, Italia australi, Græcia, Greta, provincüs Caucasicis; Asia minore, Syria, Mesopo- tamia, Palæstina, ad mare Caspium, Persia, Arabia petræa, Beloutchistan, India. CRUCIFERZÆ. BRASSICA. 195 8. B. sabularia Brot. Phyt. I, 97, t. 43, et Lus. T, 582; Poir. Encycl. Suppl. IL, 256: DC. Syst. Il, 605, et Prodr. I, 217. — Sisymbrium Parra L. Mant. 255 excel. loc. nat. : Murr. Syst. veg. 595 ; Poir. Encycl. VIT, 211. — Var. radice perennante; caule in longitudine tota foliisque pilis dilatatis exasperalis : B. papillaris Boiss. Elench. 10. — B. sabularia var. papillaris Boiss. Voy. 36, t. 7.— Exs. Bal. 4/9. 198 sub B. grandi- flora, et 528, Bourg. [1856]; Bourg. Lus. 1760, Welw. cont. 25, Sch. norm. nov. ser. 709. Planta annua, caule sæpius elato, inferne pilis rigidis patentibus sub- deflexis hispido, superne vix glaucescente, ramoso rarius simplici; folüs virentibus, facie utraque plus minus hirtis vel hispidulis et marpine ci- hatis, plerisque radicalibus in rosulam dispositis, ambitu oblongis, breviter vel vix petiolatis, runcinato-pinnahpartitis lobis lateralibus inæqualibus ovatis oblongis lanceolatisve acutis rarius obtusis inæqualiter dentatis vel inciso-dentatis lobo terminali lateralibus subæquali vel majore, superio- ribus perpaucis vel deficientibus minutis remotis linearibus intepris ses- silibus; floribus majusculs, pallide lutescentibus demum albidis, longe pedi- cellalis, per anthesim laxiuscule corymbosis ; sepalis erectis, glabris ; petalis majusculis, venis pallidis, late obovatis; plandulis hypogynis placentarüs hneari-filiformibus ; siliquis ascendentibus vel patulis, pedicello sæpius sesqui- vel subduplo longioribus, linearibus, tereti-subtetragonis a dorso compressius- culs, valvis membranaceo-subcoriaceis demum torulosis nervo medio prominulo recto nervisque lateralibus tenuibus flexuosis vel subobsoletis atque venulis anastomosantibus donatis; stylo valvis subduplo breviore lineari-subulato interne subcompresso etiam apice tenu; seminibus sub lente tenuiter foveolatis. ©. Jan.-Jun. In arenosis regionis Mediterraneæ littoreæ et interioris. — Med. À’ : Orléans- ville! — (°:ex. gr. : Oued El-Abid!, Ouillis !, Mostaganem, ad ostium Oued Macta, Saint-Leu!, in sylva Emsila, Nemours; Mascara, Sfissef, Sidi-Ali-ben-Youb, Ain- Temouchent ! ; Daia, etc. In Europa occidentali australiore : Hispania, Lusitania. Oss. B. oxyrrhina Coss. (PI. crit. 26. — Exs. Bourg. Hisp. 2361, et [1863] sub B. sabularia; Bourg. Lus. 1759 et bis, Welw. cont. 24), in Hispania et Lusi- tania crescens, differt a B. sabularia petalorum venis atro-fuscis, glandulis hypo- gynis placentartüs oblongis, siliquarum rostro sæpius valvis longiore, valvis 3-5-ner- vis nervis lateralibus rectiusculis, seminibus validius et laxius foveolatis. 9. B. amplexicaulis Coss. Cat. Tun. 16. — Sisymbrium amplexicaule Desf. All. IT, 81, t.193.— Sinapis amplericauls DC. Syst. Il, 610 et Prodr. 1, 218.— Exs. Schimp. Alp. un. il. [1832], Bové [1839], Jam. 124, Bal. 524, Choul. 11, Bourg. 181, Rel. Mail. 703 et 703 a, Par. 13, Soc. Dauph. 23 et 1973, Sch. norm. nov. se. 1513. Planta annua, sæpius a basi ramosa, caulibus glabris vel basi pilis bre- vissimis subhirsutis; folüs glabris, radicalibus inferioribusque oblongo-obovatis obovatisve in petiolum brevem attenuatis grosse repando-dentatis vel subcrenatis, caulinis ovatis oblonpis vel lanceolato-oblongis subintegris vel crenato-repandis 13 191 GRUCIFERÆ. — BRASSICA. | sessilibus basi cordatis vel truncato-auriculatis auricuhs obtusis amplexicate libus , varissime oblongo-linearibus linearibusve; racemis per anthesim corym= biformibus, demum elongatis; floribus parvulis; sepahs ereclo-patentibus* siliquis patentibus vel ascendentibus, pedicelle bi-triplo brevioribus rarius subæquilonpis, oblongo-linearibus vel oblonois, utrinque altenuatis, tereti-sub= compressis, Valvis membranaceis torulosis nervo medio prominulo recto nervisque lateralibus obsoletis donatis, loculis 2-5-spermis ; stylo siliquæ diametrum transversum subæquante vel breviore, aspermo; seminibus . Iævibus. ©. Jan.-Jun. In ruderatis et ad vias, in arvis et vervactüis, in pascuis et rupestribus. «In col= libus Algeriæ» (Desf. A11.). — Med. C°.-— À°. — 0° : ex gr.: Cassaione!, Mosta= ganem, Oran, Nemours; Mascara!, Sant-Denis-du-Sig, Sidi-bel-Abbes, Lalla- Maghnia, Gharrouban, ete. — Mont. C°: Dy. Edough!; Dj. Nador (Lx), Dj. Chettabah, Dj. Bou-Cherf (Reb.); Dj. Tababor !, Dj. Babor !, Adohar-Amellal!. — À°: Teniet Mouzaia (Bové), Dy. Zaccar ! ; Dy. Taïs (Deb.), Dy. Ouaransenis !. — Plan. C°: Ain-el-Bey!, in colle Ain-el-Hadj-Babu ! ; Setif (Soll., Duk.), Sidi-Em- barek (Reb.); Ain-Beida (J. Reb.), Timegad!, Fires !. — 0°: Tiaret (Del., Krém.); Terni!, Ain Sidi-Afir (Lx), Ain-Ghoraba!, Sebdou!.— San. À": Laghouat (Tess.). — TUN. In Tunetia septentrionali : Dj. Abd-er-Rahman !, ad septentrionem Sok- man ! (Miss. 1883), Porto-Farina (Lx miss. 1884), Bahart-Mournak (Rx), Belve- dère (Oudri), Mahamedia ! et in valle Oued Mehana! prope Mahamedia (Miss. 1883), Medjez-el-Bab, Souk-el-Arba (Rx), ad septentrionem El-Kef! (Miss. 1883). — MAR. Tanger (Dd). In Sicilia. Oss. Hæc planta habitu B. dimorphe aflinis, sihiquarum valvis nervis lateralibus fere obsoletis tantum donatis melius ad Brassicam quam ad Sinapim veferenda. Cotyledonibus conduplicatis a Sisymbrio ad quod a Desfontaines referta distin- ouenda. 10. B. dimorpha Coss. ct DR. ap. Bal. PI. Al. exs. [1853], et in Bull. Soc. bot. IT, 306; Coss. Ilustr. Atl. T, 30, t. 21.— Exs. Bal. Alp. [1853], Choul. 307. Planta perennis basi suffrutescens, sæpius a basi ramosa, caulibus sal- tem inferne pilis patentibus rigidis hispidis; folus radicalibus inferioribusque hispidis , oblonpis inferne attenuats, wrosse et remote paucidentatis vel subpinnati- Jidis, superioribus glabris, glaucescentibus, ovato-oblongis vel ovatis, integris, basi late cordato-amplexicauhbus ; racemis per anthesim subcorymbiformibus, de- mum elongatis; floribus mediocribus; sepalis etiam demum suberectis; sta- minibus lateralibus suberectis; sihiquis ascendentibus vel erecto-patentibus, pedhcello paulo longioribus , oblongo-lnearibus , subtetragoms , valvis subcoriaceis demum subtorulosis nervo medio valido recto subcarinatis nervisque late- ralibus flexuosis tenuibus vel subobsoletis donatis, loculis sub-5-spermis; stylo siliquæ longitudinem subtertiam æquante, aspermo; seminibus 1æ- vibus. 2L. Maio-Jun. CRUCIFERÆ. 195 In pascuis et collibus petrosis, in incultis argilloso-calcareis, in vervaclis, in alluvüs et alveis. — Mont. C' : Medina ! (Perr. [1853], Bal.).— Plan. C° : Batna (Gol., Hén., Lefr.), Timegad!, Oued Tagal, Firès! (Perr., Bal.). — A: Charef (Reb.). In Algeria lantum nola. 11. B. Gravimæ Ten.! F1. Nap. Prodr. 39, et FI. Nap. 11, 88, t. 62, et Syll. 398; DC. Syst. IT, 597, et Prodr. 1, 215; Guss.! Rar. 278; Bert. It. VII, 153; Coss. et Kral. Sert. Tun. in Bull. Soc. bot. IV, 56. — Sinapis recurvata Desf.! Al, IT, 97 non All. quæ Sinapis Cheiranthus Koch. — Brassica Atlantica Goss. et DR, in herb. olim. — B. brachyloma Boiss. et Reut. in Boïiss. Diagn. Or. ser. 2,1, 30; Pomel Nouv. mat. 360. — B. Boissieri My in Bull. Soc. bot. 11, 283. — B. cæspitosa et B. rupicola Pomel Nouv. mat. 361-362.— Exs. Bal. Alg. 903, Choul. 111, Reb. in Soc. Dauph. 305; Huet Ît. 264, Port. et Rig. [1874], et [1875] 63, Soc. Dauph. 309 bis. Planta perennis caudice et sæpe basi caulium indurato-suffrutescentibus, interdum primo anno florens, sæpius a basi ramosa; caulibus sæpius piu- ribus, virenti-subolaucescentibus, glabris vel interdum inferne hispidulis, simplicibus vel parce ramosis, 1-3-folüs vel aphyllis; folüs virenti-subglau- cescentibus, glabris, glabrescentibus vel junioribus saltem pubescenti- hispidulis, in planta [talica etiam adulta pilis sparsis subhispidis, plerisque vel omribus radicalibus in rosulam laxam regularem vel irregularem dis- positis, ambitu oblonois vel obovato-oblonpis, in petiolum longe vel breviter attenuatis, nunc lyrato-pinnathfidis vel pinnatipartitis lobis lateralibus inæ- qualibus patentibus ovatis oblongisve obtusis acutisve integris vel dentatis lobo terminali majore sæpius dentato, nunc indivisis grosse et laxe repando- dentatis dentatisve, superioribus sæpe deficientibus lanceolatis vel oblongis repando-dentatis vel integris rarius pinnatifidis in petiolum basi exauri- culatum rarissime auriculato-subamplexicaulem attenuatis; floribus ma- jusculis, luteis extus interdum rubescentibus, efiam per anthesim in racemum corymbiformem dense confertis; sepahs eliam demum suberectis, hispidulis rarius glabrescentibus; petalis oblongo-obovatis in unguem calycem sub- æquantem attenuatis; staminibus latceralibus suberectis; racemis fructiferis elongatis laxis; siliquis erectis, ascendentibus vel patulis, pedicello sub- duplo vel multo longioribus, haud vel vix stipitatis, linearibus, fereti- subtetragonis, valvis subcoriaceis demum torulosis nervo medio valido recto subcarinatis nervisque lateralibus tenuibus donatis; stylo tenui subtereti, siliqua multo breviore; seminibus sublævibus. 2£. Apr. -Jun. In pascuis montosis, in calvitiis sylvarum , in collibus, in petrosis et rupestribus. «fn fissuris rupium montis Hamamelif prope Tunetum» (Desf. Atl.). — Med. C° : Constantine ! (DR., Choul., Reb.), Atmenta (Reb.). — O7 : in ditione Khaled- Gharaba!, Saida!, Oued-Slissen (War.), Tlemcen ! (Boiss. et Reut.), in valle Oued Safsaf(Jourd.).— Mont. C°: ex. or. : Dy. Chettabah , Dj. Oum-Seitas!, Dj. Tababor !; Dy. Cheliah!, Medina !, Dj. Mahmel!, Dj. Tougour !, Tentet Sor, etc. — A° : in mon- = Age 196 CRUCIFERÆ. — BRASSICA. tibus Dyurdjura frequens : Térourda, Lalla-Khedidja, Dj. Heïzer, etc.; Dy. Afoulss Dj. Ouaransenis!, ete. — O0’: Dj. Ksel!.— Plan. C°.— ÀA°: Cucnel Settel!, l, Djelfa. (Reb.), Taadmit !. — Of: Tiaret (Del., Krém.), Daia (My), Sebdou (War..); Ain Timendert !. — Sah. regionis ad limitem septentrionale : C° : £-Kantara ! (Duk.)s — A°: in ditione Hodna : Ksar Bou-Fardjoun, PBou-Saada, El-Hamel, Ain-Melah (Reb.). — TUN. In Tuneia septentrionali : : Dj. Bou-Kournein! (Desf., Miss. 1883), Dj. Recas (Doûm., Lx miss. 1884), Dy. Zaghouan ! (Kral., Miss. 1883); Souk-el-Djema?, ad meridiem Souk-el-Djema!, Kessera! (Miss. 1883), Gueluat-es- Snam (Lx miss. 1884), Feriana (Rob.). In [taliæ mediæ et australis montibus Saranü et Aprutii. In Gallia prope Mont- pellier loco Port-Juvénal advena. Oss. In planta Algeriensi et Tunetana folia sæpius glabrescentia vel glabra, dum in Jtalica pilis sparsis hispidula, sed præter hoc discrimen minimi momenti omnia congruunt. Sect. IT. Brassrcarra (Diplotaxis sect. Brassicaria Gren. et Godr.). — Plantæ perennes caudice indurato. Caules aphylh, simplices. Sepala erecto-patentia vel erecla. Petala lutea vel violaceo-purpurea. Siliquæ ascendentes, vel patentes interdum subdeflexæ, compressæ vel turpidæ. Semina ovata, subcompressa, irregulariter umi- vel biseriata. 42. B. humilis DC. Syst. IL, 598 emend. Planta perennis caudice indurato-sublignoso; ecaulibus glabris, sim- plicibus, aphyllis; foliis omnibus radicalibus in rosulas dispositis, facie utraque vel saltem marginibus plus minus hispidis, interdum glabres- centibus vel glabris, ambitu oblongis vel obovato-cuneatis, in petiolum plus minus longum attenuatis, nune more Plantaginis coronopifoliæ pin- natiparitis vel pinnatifidis lobis faterahibus 2-4 Gvatis oblongis oblongo- linearibus linearibusve inteoris rarius subdentatis lobo terminali subcon- formi paulo majore, nunc dentatis repando-sinuatis vel inteoris; floribus majusculis, in racemum 3-pluriflorum dispositis, apice racemi subcorym- boso-confertis; sepalis erecto-patentibus ; petalis sulfureis, oblongo-obovatis; olandulis placentarüs perspicuis, oblonso-linearibus; racemis fructiferis laxis vel laxiusculis, sæpius caulis longitudinem dimidiam vel quartam obtinen- tibus; siliquis patentibus vel subdeflexis, rarius ascendentibus, pedicello triplo vel multo longioribus, lnearibus vel late linearibus , inferne et superne attenuatis rarius apice rotundato oblusis, a dorso compressis, sero dehis- centibus, valvis membranaceo-subcoriaceis plus minus torulosis nervo medio recto plus minus præminente venisque lateralibus flexuosis perspicuis rarius subobsoletis donatis; stylo lineari-lanceolato, latitudine siliquæ paulo vel subduplo longivre rarius breviore, aspermo; seminibus in quoque loculo 3-10, ireeulariter uniserialis vel subbiseriatis, sub lente acriore punctulatis. 22. CRUCIFERÆ. — BRASSICA. 197 Var. &. humilis. — B. humilis DC. Syst. IT, 598, et Prodr. 1, 215. — Sisymbrium re- pandum DC. Cat. Monsp. 62.— Diplotaxis humais Gren. et Godr. Fr. I, 78. — D. hu- mihs var. genuina Rouy in Rev. sc. nat. X [1882] 435. — Exs. Bill. Gall. cont. 3569. Planta pusilla, caulibus 5-19 centim. lonpis fohis 3-4-plo longioribus ; fois glabris vel plus minus hispidis, in petiolum plus minus longum atte- nuatis, sæpius pinnatipartitis pinnahfidisve, quibusdam interdum oblongis grosse vel repando-dentalis; floribus in racemum 3-10-florum dispositis ; sili- quis patentibus vel subdeflexis, rarius ascendentibus, 2 5-6 centim. longis, linearibus vel late linearibus, inferne et superne attenuatis, a dorso plus minus compressis, valvis nervo medio præminente interdum subcarinato ve- nisque lateralibus flexuosis donatis; stylo latitudinem siliquæ subæquante vel paulo longiore; seminibus in quoque loculo 5-8. In ditione floræ non observata. In Galliæ præfecturis Herault et Gard. Var. 6. repanda. — B. repanda DC. Syst. IT, 598, et Prodr. I, 215. — Sisymbrium Mo- nense Vill. Dauph. IX, 350, t. 39 non L. — S. repandum Willd. Sp. III, 497; DC. Fr. IV, 665. — Diplotaxis saxatilis Rehb. Ie. IT, t. 83, f. 4418. — D. repanda Gren. et Godr. Fr. 1, 79. — D. humilis var. Delphinensis Rouy in Rev. sc. nat. X [1882] 435 ex parte. — Forma folis pinnatipartitis lobis oblongis linearibusve : Sisymbrium saxatile DC. Fr. IV, 665 exel. syn. plur. — Diplotaxis saxatilis DC. Syst. IT, 636, et Prodr. 1, 299; Gren. et Godr. Fr. I, 79. — D. humihs var. Delphinensis ex parte et var. Pro- vincialis Rouy in Rev. sc. nat. X [1882] 435. — Exs. Sieb. Delph. 15, Bill. 1810, Soc. Dauph. 307 et buis. Planta pusilla, caulibus 5-15 centim. longis folüs 2-3-plo longioribus; folus olabris vel saltem marginibus plus minus hispidis, in petiolum plus minus longum attenuatis, repando-sinuatis , repando-dentatis, subpinnatfidis, rarius pinnathparttis lobis oblongis linearibusve; floribus in racemum 3-15-florum dispositis; siliquis ascendentibus, raxius patentibus, 2 5-45 centim. longis, late linearibus, inferne attenuatis superne obtusis rarius attenuatis, a dorso compressis, valvis nervo medio proninulo venisque lateralibus flexuosis do- natis; stylo latitudine siliquæ paulo longiore vel breviore; seminibus in quoque loculo 2-7. In ditione floræ non observata. In Delphinatu et Galloprovineia. Oss. In montibus excelsis Delphinatus forma folis imtegris repando-sinuatis vel dentatis aut rarius subpinnatifidis tantum oceurrit, dum in humilioribus forma fois pinnatipartitis ad plantam in Galloprovinciæ monte Sainte-Victoire prope Aix crescentem et tanquam speciem propriam (D. saxatilis) a De Candolle habitam verpit. Var. y. latisiliqua. — B. lutisiliqua Boiss. et Reut. in Boiss. Diapn. Or. ser. 2, 1, 30; Willk. et Lange Prodr. Hisp. HT, 858. — B. humilis Boiss. Voy. 35. -— B. Blancoana Boiss. Diagn. Or. ser. 2, 1, 29; Willk. et Lange Prodr. Hisp. TI, 859. — Diplotaxis 198 CRUCIFERÆ. — BRASSICA. subcuneata Jord. Diagn. 189. — D. leucanthemifohia Jord. ! Diagn. 190 in adn. —« D. Nevadensis Jord., 1. c. 190 in adn.— D. humilis var. Granatensis Rouy in Rev. sc. | nat. X [1882] 435.— D. brassicoides var. brevifohia Rouy, 1. c. 435.— D. brassicoides var. longifoha Rouy, 1. c. 436. — Exs. Blanco Hisp. 1, Bourg. 560 et 1048, Hut.M Port. et Lis. [1879] 180 et 181. Caulibus 15-40 centim. lonpis, folus multo longioribus; fohis utraque facie pilis sétuliformibus hispidis vel marginibus tanlum sparse hispidis, imo interdum fere glabris, in petiolum brevem vel longum attenuatis, profunde dentatis vel pinnatifidis, rarius pinnatipartihs, interdum sinuato-subinteoris ; Jloribus in racemum 6-pluriflorum dispositis ; siiquis patentibus vel deflexis, va- rius ascendentibus, 4-7 centim. lonpis, late lnearibus inferne et superne atte- nualis vel apice vix altenualis, a dorso compressis, valvis nervo medio pro- minulo venisque lateralibus flexuosis plus minus perspicuis donatis; stylo latitudine siliquæ paulo longiore; seminibus in quoque loculo 7-9. — Jun.-Auo. In imperii Maroccani montibus excelsis ? — MAR. D}. Takreda provinciæ Neufa (Ibr. junio 1881) sed florens et vix frucufera et inde dubia. In montibus etiam excelsioribus Hispaniæ australis. Oss. Plantæ ad varietalem y relatæ e speciminibus authenlicis rite examinatis haud distinguendæ. Var. d. nudicaulis. — Sinapis nudicaulis Lag.! Gen. et sp. 20; DC. Syst. II, 625, et Prodr. 1, 221. — ? Brassica nudicaulis Pomel Nouv. mat. 361. — B. humailis Willk. et Lange Prodr. Hisp. IX, 858 saltem ex parte. — Diplotaxis brassicoides var. La- gascæ et var. intermedia Rouy in Rev. sc. nat. X [188a] 436. — Exs. Kral. in Bourg. Alg. oha a; Bourg. Hisp. 551 e loco natali a Lagasca indicato. Caulibus 15-50 centim. longis foliis multoties long'ioribus ; folis facie utraque vel sallem margimibus pilis setuliformibus hispidis, aut glabrescentibus, in petiolum plus minus longum attenuatis, pinnatfidis vel pinnatipartitis, quibusdam interdum indivisis integris vel paucidentatis; floribus in race- mum G-pluriflorum dispositis ; siliquis ascendentibus, 1 5-35 centim. longis, linearibus inlerne et superne attenuatis, a dorso compressis, valvis nervo medio præminente interdum subcarinato venisque lateralibus flexuosis pa- rum distinctis vel obsoletis donatis; stylo latitudine siliquæ paulo vel sub- dunlo longiore; seminibus in quoque loculo 5-10. — Apr.-Jun. in pascuis argilloso-arenosis vel in arenosis salsuginosis Plamitierum excelsarum. — Plan. 0°: El-Mai (War.), El-Aricha! (Kral. [1856]), Oued El-Harmel (War.). In Hispania austro-orientali. Oss. Planta Algeriensis siliquas breviores quam planta Hispanica præbet, sed omnibus aliis nolis congruentibus non distinguenda. — Plantæ omnes ad B. hunu- lem supra refertæ inter se arctius concatenatæ, et vix tanquam varietates habendæ, nempe notæ quibus ab auctoribus distinguuntur (caulis statura, forma et indu- mentum foliorum, siliquarum directio, longitudo et latitudo, etc.) nullum diseri- men constans offerunt ut e speciminibus suppetentibus patuit. CRUCIFERÆ. — BRASSICA. 199 43. B. Aurasiaca Coss. et Kral. in herb. plurim.; Coss. lustr. Atl. I, 31,t. 22. — B. humulis Goss. Voy. bot. Aly. in Ann. sc. nat. sér. 4, V, ho non DC. — ? B. lon- choloma Pomel Nouv. mat. 360. — Exs. J. Reb. in Soc. Dauph. Ale. 4h19. Planta perennis caudice indurato-sublignoso, interdum à primo anno florens; caulibus glabris vel pilis sparsis donatis, simplicibus, aphyllis; foliüis omnibus radicalibus in rosulas dispositis, utrinque vel saltem ad margines plus minus hispidis, ambitu oblongis, in petiolum plus minus longum attenualis, nunc more Plantaginis coronopifoliæ pinnatipartitis vel pionatifidis lobis lateralibus sæpius utrinque 2-3 ovatis vel oblongo-linea- ribus obtusiuseulis integris vel subdentatis lobo terminali subconformi paulo majore, nunc subintegris vel superne subdentatis; floribus majus- culis, in racemum 6-25-florum disposilis, apice racemi subcorymboso- confertis; sepalis etiam demum erectis; petalis pallide luteis superne saltem oiolaceo-purpurascentibus, oblongo-obovatis; glandulis placentarüs perspi- cuis, oblonso-linearibus; racemis frucüiferis laxiusculis, sæpius caulis lon- gitudinem dimidiam vel tertiam oblinentibus; shquis ascendentibus vel patentibus, pedicello sæpius sesqui- vel subtriplo longioribus, oblonpis vel oblongo-linearibus, turoido-subtetrasonis a dorso parum compressis, sero dehiscentibus, valuis indurato-coriaceis demum vix torulosis nervo medio valido recto subcarinatis Venisque lateralibus flexuosis tenuibus vel subobso- letis donatis; stylo lineari-lanceolato, siliquæ longitudinem dimidiam subæquante, aspérmo; semimibus in quoque loculo 3-7, irrepulariter subuniseriatis, sub lente acriore punctulatis. 2£. Maio-Jul. In paseuis Planitierum excelsarum et in petrosis regionis Montanæ etiam excel- sioris. — Mont. C' : Dj. Cheliah! (Perr. [1853]) in summo cacumine ad 2300 m. — Plan. C°: Ain-Beida (J. Reb.), inter cæspites Stipæ tenacissimæ ad ET-Ma-el- Abiod inter Tebessa et Feriana (Claudot). In Algeria tantum nota. 44. B. setulosa Coss. in sched. ap. Bourg. PJ. Alr. exs. [1856], et Iustr. Au. T, 32, t. 23. — Éruca setulosa Boïss. et Reut. in Boiss. Diagn. Or. ser. 2, v, 26 [1856[. — Brassica Munbyana Coss. et DR. in herb. olim. — Exs. Kral. ap. Bourg. Alg. 240. Planta perennis caudice indurato-sublignoso ; caulibus pilis setulifor- mibus sparsis donatis, simplicibus, aphyllis; foliis omnibus radicalibus in rosulas dispositis, utrinque vel saltem ad margines et nervos plus minus pis setuliformibus hispidis, ambitu oblongis, in petiolum longum atte- nualis, nunc more Plantaginis coronopifoliæ pinnatipartitis ss pinnati- fidis Dre lateralibus sæpius utrinque 3-4 ovatis vel ovato-oblongis obtu- siusculis integris lobo terminali subconformi paulo majore, nune FAR grosse et remote dentatis, rarius integris; floribus majusculis, in race- mum 6-30-florum dispositis, apice racemi subcorymboso-confertis; sepalis eliam demum erectis; petalis intense violaceis, oblongo-obovatis; glandulis 200 CRUCIFERÆ. — BRASSICA. SINAPIS. placentarüs obsoletis ; taminibus lateralibus erectis; racemis fructiferis elon=« gatis et sæpe longissimis caulis maximam partem obtinentibus; siliquis ereclis vel ascendentibus, sæpius pedicello crassiusculo subduplo vel sub- triplo longioribus, oblonpis, turgidis tetragonis, sero dehiscentibus, valuis indurato-coriaceis demum haud torulosis nervo medio valido recto carinatis venisque lateralibus transversis tenuibus donatis; stylo lanceolato com- presso, siliquæ longitudinem dimidiam subæquante, aspermo; semunibus irreulariter subbiseriatis vel rarius subuniseriatis, sub lente acriore vix punetulatis. 2£. Mart.-Jun. In montosis et pascuis argilloso-calcareis Plamitierum excelsaram septentriona- lium et bucusque tantum in provineia Oranensi nota. — Plan. 0°: ad cataractas Oued Ouret prope Tlemcen et in collibus vicinis (War.), in planitie Term ! (My [1855], Lenepv., Lx, War.), Ain-Ghoraba! (War.), in calvitns sylvarum ditionis Beni Hediel! copiosa; Ain Bezzara prope Gharrouban (War. ). Species eximia Alveriæ peculiaris. Oss. Hæc planta, ob colorem florum et semina subbiseriata ad Erucam a cll. Boissier et Reuter referta, in genere Brassica melius collocanda videtur, nempe, ut jam in schedula Bourgæana adnotavi, mediante B. Aurasiaca, cum hoc genere arcte religatur. + B. glaberrima Pomel Nouv. mat. 364. T B. gracilis Pomel, 1. c. 225. T B. Havardi Pomel, 1. c. 363. db r B. psammophila, 1. c. 363. 20. SINAPIS. Sinapis L. Gen. n. 821 emend.: DC. Syst. IT, 6o7, et Prodr. I, 217; Endl. Gen. n. 4950; Fl. Par. 119; Boiss. Or. 1, 394. — Brassica subgen. Benth. et Hook. Gen. I, 84. Ar. «oh Achnaf, Col Chenaf; Je>5 Khardel. — Semen . \25 T'offa ex auctoribus (conf. Lecl.). — Ar. Tuw. lun Lebsan (Lx). Sepala patula, rarissime suberecta, lateralia haud saccata. Petala longe unguiculata, limbo integro. Stamina libera, exappendiculata. Siliqua elon- gata, teretiuscula vel subcompressa, dehiscens, aut valvis demum incras- sato-induratis vel spongiosis ægre dehiscens vel indehiscens, valuis 3-5-ner- ous, nervis æqualibus rectis vel interdum in valvis incrassatis evanidis, septo membranaceo vel crasso; stylo rostriformi conico vel compresso-ensiformi, aspermo, monospermo, rarius 2-4-spermo; stigmate truncato vel bilobo. Semina majuscula, in quoque loculo plura, uniseriata, globosa vel sub- globosa, immaroinata. Cotyledones latiores quam longiores, conduplicatæ, «pice emaroinato-bilobe. Plantæ herbaceæ annuæ vel perennes, plus minus hirtæ, rarius glabræ. Folia lyrato- pinnalfida vel pinnatipartita, rarius sinuata vel dentata, plerumque petiolata. Flores lutei. CRUCIFERÆ. — SINAPIS. 201 Sect. L. Errosivaris Coss. Cat. Tun. 47. — Plantæ perennes. Sepala paten- Lia. Siliquarum valvæ subenernæ vel enerviæ , rostrum conicum sensim in stylum filiformem attenuatum. 4. S. pubescens L. Mant. 05. AR. la) Lebsan « Sinapis» (nomen auctorum) ; CA. C9 Left-el-Khela «napus incultorum» ; 2! Cia) Left-el-Khelaï «napus sylvestris» (Prax); Cagho Meq- loub «contortus» (Prax). Planta perennis caudice lignoso, pubescens pilis patentibus vel pube brevi subadpressa plus minus sericea, rarius glabrescens vel plabra, cau- libus diffuso-ascendentibus erectisve, basi sæpe induratis, parce foliatis ramosis rarius simplicibus; folus plerisque in rosulas radicales congestis pu- bescentibus vel sericeo-pubescentibus pube adpressa, rarius glabris, radica- libus petiolatis lyrato-pinnatipartitis lobis inferioribus remotis brevibus lanceolatis vel dentiformibus meduis oblongo-lanceolatis dentalis terminali majore den- tato vel inciso-dentato ovato vel suborbiculato basi truncato vel cordato rarius ovato vel ovato-oblongo inferne cuneato; racemis cito elongatis, haud Jragilibus; siliquis subsecundis, in pedhcellis superne incrassatis rectis vel rec- tusculis erectis, rachi subadpressis, pubescentibus rarius glabris, pedicello bi-triplo longioribus, teretibus valvis basi contiguis et infra inserhonem haud productis, haud torulosis, loculis sæpius 4-6-spermis, dehiscentibus, valuis coriaceis convexis subenervüs pedicello subduplo longioribus, septo membra- naceo; rostro plus minus areuato, valvis subæquilongo vel rarius longiore, inferne conico superne sensim in stylum subulato-filiformem attenuato, enervio. 2L. Mart.-Jul. Var. «. pubescens Coss. Cat. Tun. h7.— S. pubescens DC. Syst. IT, 614, et Prodr.[, 219; Boiss. Or. 1, 394; Coss. Ilustr. Atl. L, t. 30, f. 14-15. — Erucastrum pubescens Willk. et Lange Prodr. Hisp. LI, 861. — Exs. Bové Aly. [1839] sub Sinapis 1, Bal. 999; Choul. 112, Soc. Dauph. 31; Bourg. Gall. (Alp.-Mar.) [1861]; Huet Sic. 13. Planta pubescens pilis patentibus mollibus, vel pube brevi subadpressa plus minus sericea; folus mollibus; sihquæ valns rostro subæquilongis, loculis k-6-spermis, rostro aspermo. In pascuis et campestribus præsertim montosis vel rupestribus, in ruderatis, ad vias. — Med. In montosis : C° : ex gr.: Ain El-Merassel, Bougie; Hammam- Meskhoutin !, El-Aria !, Fedy-Sefzou!, Constantine !, Milah ; in valle Oued Fedja !, Taksitount !, Chabet-el-Akra! ; Taourirt-Guril!, etc. — A*: Blidah, in valle Oued El- Kebir !, in faucibus Chiffa (Lef.), Milianah (Mialh.); Aumale (Char.).— 0’: Mascara (DR.). — Mont. C7. — A°: in montibus Dyurdjura : inter Tirourda et Lalla- Khedidja (H. Duham.), in cacumine Lalla-Khedidja (Mar.), in ditione Beni-Bou- Addou ! ; Dj. Beni-Salah ! (D.-J.); Teniet-el-Haad !, Dj. Ouaransenis !. — Plan. C°: Atmena (Reb.), Setif(DR., Soll., Duk.); Ain-Beida (JS. Reb.), Gustal, Oum-Souaba , 202 CRUCIFERÆ. — SINAPIS. Khenchela, Djelail (Reb.); in valle Oued Taga!, Lambèse!, Fires!, Menah !.— 0’: Tiaret (Del., Krém.). — TUN. Gueluat-es-Snam (Lx miss. 1884 ). In Cyrenaica; agro Nicæensi, [talia australi, Sicilia. Var. £. circinata Coss. Illustr. Atl. T, t. 30, f. 16.— Sinapis circinata Desf. Atl. IL, 96; DC. Syst. Il, 615, et Prodr. 1, 219.— Exs. Soc. Dauph. Ale. 2771. Planta parce pubescens, glabrescens vel glabra; foliis firmioribus; siliquæ valvis rostro subæquilongis, loculis 4-6-spermis, rostro aspermo. In pascuis et herbidis, in rupestribus umbrosis. «Inter segetes» (Desf. A1/.). — Med. C*: in montosis : Bougie (DR., Cauv.), Dra-el-Arba (Var.); Kef Zouara (Lx), Kef Bou-Zioun (Lx, Reb.), Chabet-el-Akra! ; Dj. Dekma (KReb.).— A: prope Alger ad Aqueduc supérieur (D.-J.); Blidah (Claus.), in faucibus Chaiffa ! (Jam., Reut., Lef. , etc.). — Mont. CG : D. Maadid (Lx). A": D}. Bem-Salah! (DR. , My, ete.). In Cyrenaica; Sicilia. Var. y. brachyloba Coss. Justr. Atl. 1, 4h in adn., et Cat. Tun. h7. Planta pubescens pilis patentibus mollibus; foliüis mollibus; sique valns peradmodum abbreviatis vix 4-5-millim. longis, loculis 1-2-spermis, rostro longitudinem fere totam siliquæ obtinente, 3-4-spermo seminibus inferioribus pendulis superiore sæpius ascendente. In rupestribus dumetosis. — TUN. Dj. Zaghouan ! (Kral., Lx et Barr. Miss. 1803 ). In Tunetiæ loco citato tantum nota. Oss. S. pubescens var. brachyloba, licet siliquæ valvis admodum abbreviatis Cruciferas biarticulatas referat, a S. pubescente tanquam species haud distinguenda, nempe habitu persimili notisque omnibus cæteris arctissime religatur. 2. S. indurata Coss. ap. Kral. PI. Alp. exs. [1861], et in Bull. Soc. bot. 1X î 168, el [lustr. Au. I, ho, t. 30, f. 1-13. — Exs. Kral. Alp. 102. Planta perennis caudice lignoso, pube brevi subadpressa plus minus sericea, caulibus diffuso-ascendentibus vel decumbentibus, basi frutes- centibus, simplicibus aphyllis, vel basi ramulos aliquot anno sequente florituros emitlentibus et paucifoliis, sæpius fere a basi floriferis; folus omnibus vel plerisque in rosulas radicales vel subradicales congestis, |unioribus saltem pube sericea adpressa subcanescentibus, petiolatis, lyrato-pinnati- partitis lobis inferioribus remotis brevibus lanceolatis vel dentiformibus medis oblongo-lanceolatis acutis paucidentatis inteprisve terminali majore ovato dentato vel inciso-dentato; racemis cito elongatis, demum frapilissinus ; sili- quis in pedicellis superne valde incrassatis rectis vel subarcuatis erectis racha subadpressis vel erecto-patentibus, pedicello sesqui- vel subduplo longioribus, teretibus , inferne valvis divergentibus et plus minus infra insertionem productis subhastatis, primum torulosis dein incrassato-induratis haud torulosis, loculis 3-6-spermis, indehiscentibus vel serissime dehiscentibus, valvis convexis CRUCIFERÆ. — SINAPIS. 203 subenerviis indurato-incrassatis, replo superne et inferne incrassato diversen- tibus, seplo crasso alveolato; rostro recto vel subarcuato, valvis subæqui- longo vel breviore, inferne conico superne sensim in stylum subulato-fili- formem attenuato, subenervio, aspermo. 2£. Apr.-Jul. In pascuis montosis apricis, In petrosis et rupestribus calcareis, tantum in re- pione Mediterranea interiore montosa et in regione Montana media provinciæ Cir- tensis et haud frequens. — Med. C°: in rupestribus supra Hammam Ouled-Zeid prope Souk-Harras (Reb.). — Mont. C” : D. Sgao, Dj. Mecid-Sidi-Aïcha (Reb.), Dj. Mahrouf! (Perr. [1861]);? Dj. Bou-Khadra (Lx). In Alveriæ provincia Cirtensi tantum nota. Ons. S. indurata valde affinis S. pubescenti, a qua tantum differt racemis de- mum fragilissimis, siliquis indehiscentibus vel serissime dehiscentibus, valvis in- durato-incrassalis inferne divergentibus et plus minus infra insertionem productis, septo crasso, replo superne et inferne incrassato. 3. S. Aristidis Coss. in litt. et herb. plurim. [1864]; Pomel Nouv. mat. 358; Coss. Tilustr. At. 1, 43, t. 31. — Heterocrambe Aristidis DR. Cat. grain. Bord. [1863] sine descriptione. Planta perennis caudice lignoso, pube brevi subadpressa plus minus sericea, caulibus diffuso-ascendentibus erectisve, racemo terminatis el infra racemum ramosis, foliatis; fohis plerisque in rosulas radicales et ad apicem ramorum serius floriturorum congestis, amplis, petiolatis , lyrato-pinnatipar- titis lobis inferioribus remotis brevibus lanceolatis interdum dentiformibus mediis oblonpgis vel obovato-oblongis grosse et sæpius inæqualiter dentatis termi- nali multo majore grosse dentato vel inciso-dentato ovato vel suborbicu- lalo; racenus cito elongalis, demum haud fragilibus ; siliquis subsecundis , in pedicellhs non incrassatis suberechs, saltem apice racemi rachi subadpressis, parce el adpresse pubescentibus, pedicello sæpius longtoribus, tereti- conicis sensim in rostrum attenuatis ut in Raphano sativo fungoso-incras- satis, haud lorulosis, loculis 3-4-spermis, indehiscentibus , valvis indistinctis suberosis enerviis cum rostro continuis, septo chartaceo; rostro recto vel plus minus arcuato, conico superne in stylum filiformem sensim attenuato, enervio, aspermo vel inferne monospermo. 2e. Apr.-Jul. et sæpe autumno iterum florens. In herbidis, in rupestribus umbrosis regionis Mediterraneæ interioris montosæ. — Med. C°: Dj. Debah (Lx), Dj. Thaya (Lx, Hag.). In Alveriæ provincia Cirtensi hucusque tantum nota. Oss. Amicissimo Aristidi Lelourneux hanc plantam in genere Senapis valde singularem, quam primus observavit, lubentissimo animo dicatam voluimus. — S. pubescens , S. indurata et S. Aristidis in generis Sinapis eadem sectione Eriosinapis consociandæ, caudice perenni, sepalis patentibus, siliquarum valvis subenerviis vel enervis, rostro conico sensim in stylum filiformem attenuato distinguenda. — S. tndurata differt a S. pubescente siliquis sæpius inferne subhastatis, subindehis- 204 CRUCIFERÆ. — SINAPIS. centibus vel indehiscentibus, valvis infra insertionem plus minus productis sed interdum specimina dubia valvis siliquæ vix productis. — S. Aristidis ab ambabus differt siliquis tereti-conicis, ut in Raphano sativo fungoso-incrassatis, sed in speci- minibus quibusdam ex horto Burdigalensi siliquæ vix fungosæ occurrunt. — In S. pubescentis varietale brachyloba valvæ siliquarum minimæ admodum abbreviatæ ut in siliquis biarticulatis nonnullis, non rostro subæquilongæ ut in S. pubescente typica, rostrum 3-4-spermum, non aspermum vel monospermum. — Plantæ supra enu- meralæ, quamvis e speciminibus typicis plane distinctæ primo intuitu appareant, habitu notisque plurimis arcte congruunt et mediantibus formis intermediis sæpe ægre distinguuntur, igitur forsan melius varietates ejusdem speciei (S. pubescens) quam species propriæ habendæ. Sect. Il. Cerarosinarirs DC. — Plantæ annuæ. Sepala patentia. Silique valvæ trinerviæ nervis æqualibus prominulis vel demum incrassatæ et subenerviæ, rostrum conicum parum compressum vel tereti-subulatum. 4. S. arvensis L. Sp. 933; DC. Syst. IT, 615, et Prodr. 1, 219; FI. Dan. t. 953; Engl. Bot. t. 1748; Rchb. Je. IT, £. 86, f. 4425 ; Koch Syn. 60; Moris Sard. I, 176; FI. Par. 120; Gren. et Godr. Fr. 1, 93; Boiss. Or. T, 394. — S. Taurica Fisch. Cat. hort. Gor. [1812] 51; DC. Syst. IT, 617, et Prodr. 1, 219 non M.-Bieb.— Forma siliquis retrorsum hispidis : S. Orientalis L. Amæn. IV, 280, et Sp. 933; DC. Syst. Il, 616, et Prodr. I, 219. — Exs. Bal. Alp. [1854]; Bourg. Hisp. 1047 a, Huit. Port. Rig. [1899] 175; Bill. Gall. 6 et bis ; Soc. Dauph. 3626 ; Hohen. off. e Germania h8; Auch. Mesop. 216; Wright Cuba 3h93. Ar. Je Khardel (Jourd.). Planta annua, caule erecto sæpius ramoso, inferne sæpius pilis deflexis hispido; folis plus minus hispidis, ovatis oblongisve, inferioribus lyratis vel irrepulariter sinuatis, superioribus inæqualiter sinuato-dentatis sessilibus vel subsessilibus ; racemis primum subcorymboso-confertis demum laxiuseulis elongatis; sihiquis in pedicellis brevibus demum incrassalis erects vel plus minus patulis, glabris vel rarius pilis reflexis hispidis, subtorulosis vel haud torulosis, polyspermis, sæpe demum indurato-incrassatis et sub- indehiscentibus, valvis trinerviis nervis æqualibus prominulis vel demum incrassatis el subenervas pedicello multo longioribus; rostro sæpius valvarum longitudinem dimidiam subæquante vel superante, aspermo, rarius mono- spermo. @). Fere per totum annum. In ruderatis et ad vias , in arvis et campestribus, in alluviis et alveis, in palmetis. — A°.-— Of: ex. gr.: Pont-du-Chelif!, Mostaganem, Arzew, Oran !, Sidi-bel-Abbès, Tlemcen, Lalla-Maghnia, etc. --— Mont. C°: Dj. Mahouna!; Me- dina !, Menah!; Dj. Maadid (Lx).— Plan. CG: Teleohma !, Saint-Donat!; Bordj Meskiana (J. Reb.).— A": ad moletrinam Djelfa!, Djelfa (Reb.). — O*: Terni!; Saida, El-Maï (War.); Aflou (Rx). — Sah. C': Beni-Souik !. — À : Bou-Saada (Reb.); Ghardaia (Reb.): El-Golea (Mil., Lss.). — TUN. Tunis ! (Doùm., Miss. CRUCIFERZÆ. — SINAPIS. 205 1883), Carthage !, Manouba ! (Miss.1883); Ain-Draham!, Fedj El-Saha!, Fernana, ET-Kef! (Miss. 1883); Sousa! (Miss. 1883 ); Feriana (Rob.); Gabès (Kral.), Hadedy (Lx miss. 1884). — MAR. Tetouan (Weyl.), Tanger (Brouss., Dd, Webb, BI.); Chichaoua (Hook. et Ball), Ourika (Rein et Fr. sec. Ball); frequens in provincis austro-occidentalibus inter Agadir et Tazeroualt (Mard.). In Tripolitana, Libya, Æpypto, insulis Madera et Ganartis; in Europa fere tota præsertim media et australi, Caucaso; Sibiria, Armenia, Syria, Mesopotamia, Turkestan ; in America septentrionali et insula Cuba verisimiliter advena. Sect. IL. Leucosiwaprs DC. — Plante annue. Sepala patentia, rarius sub- erecta. Siliquæ valvæ trinerniæ nervis æqualibus prominulis, rarius lateralibus subfleruosis parum conspicuis , rostrum compressum vel compresso-anceps ensi- forme. 5. S. alba L. Sp. 933; Engl. Bot. t. 1677; FI. Dan. t. 1393; DC. Syst. II, 620, et Prodr. X, 220; Rchb. le. IT, t. 85, f. Ahah; Koch Syn. 60; Moris Sard. I, 180; MWebb\Can-L77; "Par 190; \Gren. et Godr. Fr. [, 74: Boiss. Or. L, 395: — S. foliosa Wild. Enum. 688 sec. Boiss., 1. ce. — Exs. Bové Afp. [1 839], Bill. 1809 bis; Fries Norv. norm.; Bourg. Hisp. 1035 et [1863]; Bill. Gall. 1809, Soc. Dauph. 2770; Hut. Port. Rig. Ît. [1877 | 193; Huet Sic. 249; Auch. As. min. 217,294 et 2253; Ky Cypr. 48; Chesn. Mesop. k7; Hohen. off. 47 et 293. Planta annua, caule erecto sæpius ramoso, pilis deflexis hispido; olüs plus minus lispidis, petiolatis, ambitu oblongis vel ovato-oblongis, lyrato- pinnaliparttis lobis oblongis inæqualiter inciso-dentatis; racemis cito laxius- culis elongatis; siliquis in pedicellis longiusculis demum subincrassatis pri- mum ascendentibus dein sæpius patentibus, pilis patentibus longis ripidis hispidis, pedicello bi-quadruplo longioribus, valde torulosis, loculis 2-3- rarius A- vel 1-spermis dehiscentibus, valvis ad semina sibbosis trinerviis nervis subæqualibus prominulis pedicello subæquilonpis vel brevioribus: rostro inferne valvis æquilato, valvarum longitudinem subduplam vel subtriplam æquante, triangulari-lanceolato sensim superne attenuato,, compresso-ancipile ensiformi, in parte inferiore monospermo. ©. Mart.-Jun. In ruderatis et ad vias, in eultis et vervaclis, in pascuis, in alluviis et alveis, — Med. C°: Bône (Steinh., DR., Lx, Trib.), Barral!; Souk-Harras (Reb.), Cons- tantine ! (DR.), Dy. Cheïtabah (Reb.).— A°: Alger (Duf., D.-J.); El-Afroun!, Mihianah (Mialh.). — 0°: Mazouna!, Arzew (Bové); Sidi-bel-Abbès (Lefr.), Bou- Kanefis, Oued Tallout (War.), Tlemcen (DR.). — Plan. O0! : Saida (War.). — Sah. À‘: Ed-Dis in ditione Hodna (Reb.). — TUN. In sylva Aën-Draham! (Miss. 1883); Tebourba (Doûm. et Bonn. miss. 1884); Medjez-el-Bab (Rx); Gabès (Kral.) — MAR. Mogador (Lowe). : In Tripolitana, Gyrenaica, Æevypto, insulis Canariis; in Europa fere tota præ- serlim media et australi; Asia minore, Armenia, Gypro, Syria et Palæstina, Mesopotamia, Pundjab ; in America boreali verisimiliter introducta. 206 CRUCIFERÆ. — SINAPIS. 6. S. dissecta Lag. Gen. et sp. 20, n. 264; DC. Syst. Il, 621, et Prodr. I, 220; Moris | Sard. 1, 181,1. 12; Guss. Syn. Il, 204; Gren. et Godr. Fr. I, 74; Boiss. Or. I, 395. — Exs. Boure. Hisp. 1034 et 1562; Bill. Gall. 3309, Soc. Dauph. 3625; Mab. Cors. 207; Müll. Sard. un. it. [1897 |; Sieb. Cret. sub Sisymbrium olaucum: Planta annua, caule erecto sæpius ramoso, glabrescente vel in parte inferiore pilis deflexis hispido; fols parce hispidis vel glabrescentibus, petio= latis, ambitu oblongis vel ovato-oblongis, pinnatipartitis lobis lanceolatis vel oblongo-lanceolatis grosse et inæqualier sinualo-subpinnatfidis dentatisve terminali subæquilato vel vix latiore; racemis cito laxiusculis elongatis; sik- quis in pedicellis longiusculis demum subinerassatis ascendentibus dein inter- dum patentibus, glabris vel pilis patentibus longis rigidulis plus minus hispidis , pedicello sesqui-triplo longioribus , valde torulosis, loculis 2-3-rarius 1-spermis, dehiscentibus, valvis ad semina gibbosis trinerviis nervis æqua- libus prominulis pedicello subæquilonpis vel paulo longioribus, rostro inferne valvis æquilato valvarum longitudinem subduplam æquante triangulari-lanceolato sensim superne attenuato compresso-ancipite ensiformi in parte inferiore aspermo rarius monospermo. ©. Mart.-Maio. In ruderatis, in cultis, præserlim in agris Lino usitatissimo consitis, forsan potius advena quam mere indigena. — Med. C": Hippone, Bône (Reb.).— A°: in vicinis {ver : Cap Matifou (DR.), ad ostinum Oued Harrach, Maison-Carrée (Lx), Cheraga (Jam.). — 0°: ad salinas Arzew/, Oran (My, War., Lefr.); Sidi- bel-Abbés (Lefr. ). In Europa australi ab Hispania ad Rossiam australem , insula Creta. Os. S. dissecta valde proxima S. albæ, et forsan melius varietas glabrescens et foliis tenuisectis quam species propria habenda, tantum differt habitu graciliore, caule sæpius superne glabrescente vel vix hispido, folüs tenuioribus parce hispidis vel glabrescentibus pinnatipartitis lobis angustioribus lanceolatis vel oblongo-lan- ceolatis sæpius subpinnatifidis terminali subæquilato vel vix latiore, non lyrato- pinnatipartitis , siliquis glabratis vel pareius hispidis. #. S. hispida Schousb. Marok. 196, t. 4; DC. Syst. IT, 691, et Prodr. I, 220; Webb Can. 1, 98; Wüllk. et Lange Prodr. Hisp. II, 851. — S. flexuosa Lmk Encycl. IV, 341. — Exs. Bové Alg. [1839] sub Sinapis 2, My 90, Bal. 89 et 538; Willk. Hisp. [1846] 1370, Bourg. 1017 b. Planta annua, caule erecto simplici vel ramoso, pilis deflexis hispido; Jolüs præsertim in petiolo et nervis hispidis, petiolatis, ambitu ovato- oblonpgis , inferne sæpius pinnatipartitis superne grosse et inæqualiter inciso- dentatis vel crenatis; racemis cito laxiusculis elongatis; siliquis in pedicellis breviusculis demum subincrassatis primum ascendentibus dein patentibus, pilis sursum versis rigidis hispidis, pedicello multoties longioribus, tereti- subcompressis torulosis, loculis 3-5-spermis, dehiscentibus, valvis con- vexis trinerviis nervis subæqualibus prominulis rarius demum incrassato- subenerviis pediceilo 2-3-plo longioribus , rostro inferne valvis æquilato sæpius CRUCIFERÆ. — SINAPIS. 207 valvarum longitudinem superante rarius subæquante late lineari compresso-ancipite ensiformi inferne monospermo. ©. Febr.-Maio. + In ruderatis et vervactis, in paseuis et colhbus incultis, in arenosis maritimis Aloeriæ occidentalis, vix a€ ne vix in provincia Girtensi obvia, in provincia Aloe- riensi plane desiderata. — Med. C': Bône (Lx). — 0": Ain-Tedeles !, Mostaga- nem (Bal.), Arzew (Bové, Bal., Jourd.), Batterie-Espagnole copiosa!, Oran ! (DR., My, Bal., etc.); Saint-Denis-du-Sio ! (Dur.), ad molem Oued-Sio ! ; Mascara (DR.), Saida (War.), Sidi-bel-Abbès, Tenira, Bou-Kanefis (Lefr.), Lalla-Maghnia (War.). — MAR. Maroc an urbe? an imperio ? (Schousb. in herb. Poiret), Dy. Hadid (Bal.), in arvis prope Seksaoua (Hook. et Ball); in provincia Haha : Ait- Zelien, Takoust, Ida-Oubouzia (Mard.); in provincns austro-occidentalibus : /da- Ouchemlal, Dj. Foumalili, Amaluz, Ida-Oubalal, Iolirmillul, Dj. Tafraout, Ker- kar, ditione Tazeroualt (Mard.). Ïn insulis Canaris secundum Ch. Smith et de Buch sed a recentioribus non visa; 1n Hispania ausirali. 8. S. procumbens Poir.! Encycl. Suppl. IV, 12; DC. Syst. Il, 624, et Prodr. I, 291; Pomel Nouv. mat. 360 ; Coss. Ilustr. At. T, 41, t. 29.— S. Choulettiana Coss. et DR. in Bull. Soc. bot. IX, 295. — Exs. Choul. Al. Lo et bis, Soc. Dauph. 1517 et 3589. Planta annua, Diplotaxim erucoidem habitu referens, sæpius a basi ramosa caulibus ascendentibus vel erectis; fohis glabrescentibus pilis bre- Vibus raris subciliatis, radicalibus et inferioribus oblongis in petiolum attenualis grosse et acute dentatis vel etiam pinnatifidis aut pinnati- partis lobis lateralibus linearibus oblongisve terminali multo majore oblonso vel obovato, cauhinis conformibus sessilibus basi exauriculatis in- terdum subcordato-semiamplexicaulibus, superioribus oblongro-linearibus sub- integris intesrisve inferne angustatis; racemis inferne bracteatis, demum laxis elongatis; sepalis sub anthesi erectiusculs; siliquis in pedicellis parum incras- satis patentibus vel ascendentibus, glabrescentibus vel pilis rigidis præ- sertim ad suturas exasperatis, pedicello sæpius bi- triplo longioribus, tereti- compressis, torulosis, loculis 4-7-spermis, valuis convexis 3-nerviis nervo medio prœæminente subcarinatis nervis lateralhibus subflexuosis parum conspicuis pedicellum duplum subæquantibus ; rostro valvarum lonoitudinem subdimidiam æquante , lanceolato-lineari, compresso, aspermo vel basi monospermo, præ- sertim ad margines pilis assurgentibus exasperato. ©. Febr.-Jun. et iterum autumno. In herbidis, in ineultis et ruderatis. — Med. C°: ad La Calle frequentissima (Poir., DR.), Bône (Stemh., Mut., DR., etc.), Oued Kermich (Hag:.), in vallibus Oued Safsaf et Oued Zourzour prope Philippeuille (DR. ); Dj. Ouach (Choul., Reb.), Oued Zenib prope El-Aria (Reb.). — À": L’Agha (Dur., Côme), Alver (AN.). — TUN. Prope Fortuna ad basim montis D}. Abd-er-Rahman ! (Miss. 1883). In Algeria et Tunetiæ loco citato tantum nota. Oss. S. procumbens sepalis sub anthesi suberectis et nervis lateralibus valvarum siliquæ subflexuosis parum conspicuis inter genera Brassica el Sinapis ambigit. 208 CRUCIFERÆ. — ERUCA. 21. ERUCA. Eruca Tourn. inst. 226 ex parte, t. 111; DC. Syst. Il, 636, et Prodr. T, 293; End. Gen. n. 4956; F1. Par. 117; Benth. et Hook. Gen. I, 84; Boiss. Or. 1, 395. — Brassica spec. L. Gen. n. 820. Sepala erecta, lateralia basi haud saccata. Petala longe unguiculata, Himbo:inteoro interdum subretuso. Siliqua breviuscula oblonga vel lineari- oblonga, teretiuscula, turgida, dehiscens, valvis coriaceis convexis nervo medio carinatis venis lateralibus vix distincts vel obsoletis; septo membranaceo; stylo aspermo, rostriformi compresso ensiformi, longitudine variabili ; stigmate truncato vel subbilobo. Semina in quoque loculo plura, regula- riter vel irregulariter biseriata, plobosa, immarginata. Cotyledones longitu- dinaliter conduplicatæ, apice emarpinato-bilobe. Plantæ annuæ vel biennes, papilloso-hirtæ vel hirsutæ pilis simplicibus, glabrescentes vel glabræ. Flores majusculi, primum flavescentes dein albescentes, rarius purpurascenti- lilacini, venis fusco-violaceis picti. 4. E. sativa Lmk Fr. Il, 496 emend. Ar. Joe Aihakan, Aihoukan vox peregrina sec. Lecl.; Au Wa Beplet Aicha «olus vitæ» vel olus Aïchæ, conjugis prophetæ» (Lecl.); Jde Djerdyir «crassus ?» (Lecl., Jourd., Del.); TE H'arra «calida, aromatica» (Duveyr.); = H'orf «acris, urens sapore». — Semen : lei T'ojfa (Lecl.). —- Semen tostum : Liahéo Meqlit'a «in sartagine cocta» (Lecl.). - Kg. «9H ÂAchnaf (Lecl.). — Touar. Cx3\R 55 Tanekfait (Duvevr., Aschers.). Planta annua vel biennis, plus minus papilloso-hirta vel rarius hirsuta pilis patentibus vel deflexis, glabrescens vel glabra, caule erecto superne vel a basi ramoso; foliis saltem inferioribus petiolatis, 1yrato-pinnatipar- titis vel rarius pinnatiseclis lobis pluri- vel paucijugis oblongis lanceolatis vel linearibus lobato- vel sinuato-dentatis repandis vel rarius integris lobo terminali ampliore oblongo vel obovato aut conformi, interdum pinnatifidis dentatis vel subintegris; floribus majusculis; racemis per anthesim subconfertis vel laxiusculis, demum elongatis, pedicellis fructi- feris calyce brevioribus suberectis vel arcuato-ascendentibus; calyce deci- duo, rarius persistente subvesicario; petalis longissime unguiculatis ungue exserlo, obovato-cuneatis apice integris rarius subretusis, flavescentibus dein albescentibus rarius purpurascenti-lilacinis, venis intense fusco- violaceis reticulatis; siliquis cauli subadpressis, longitudine et latitudine mire variabilibus, glabris aut in carina vel ubique tuberculato-hirsutis, oblongo-linearibus vel oblongis, turoidis vel a dorso subeompressis, valvis convexis vel valde convexis, nervo medio plus minus præminente carinatis, rostro compresso-ensiformi, lanceolato vel lineari-lanceolato, valvis sub- CRUCIFERÆ. — ERUCA. 209 æquilongo vel longiore aut subduplo vel subtriplo breviore; seminibus minutis majusculisve, regulariter vel irregulariter biseriatis. © vel ©. Mart.-Jun. sæpe etiam autumno florens. Var. &. sativa Coss. Cat. Tun. kg. — E. sativa Lmk Fr. IT, 496; DC. Syst. II, 637, et Prodr. 1, 223; Rchb. Ie. II, t. 84, f. hh21; Koch Syn. 62; Webb Can. I, 79; F1. Par. 117; Gren. et Godr. Fr. 1, 75 ; Boiss. Or. I, 396; Wüllk. et Lange Prodr. Hisp. III, 848. — Brassica Eruca L. Sp. 932; Desf. Au. IT, 95; F1. Græc. t. 646; Delile Æp. Ilustr. n. 601; DC. Fr. IV, 649; Guss. Syn. II, 285 ; Moris Sard. T, 175. — Eruca brewrostris Pomel Nouv. mat. 226. — E. lanceolata Pomel, IL. c. 367. — Eruca major sativa annua, flore albo striato Shaw Specim. n. 219.— Forma siliquis angustioribus, rostro longiore, seminibus irregulariter biseriatis : E. stenocarpa Boiïss. et Reut. Pup. 8. — E. sativa var. stenocarpa Coss. Cat. Or. in Ann. sc. nat. sér. 4, [, 233. — E. desert Pomel Nouv. mat. 226. — E. longirostris Uechtr. in OEstr. bot. Zeit. [1874], 133; Willk. et Lange Prodr. Hisp. III, 849. — Exs. Schimp. un. it. Alp. [1832], Jam. 278, Bal. 901, Soc. Dauph. 1974; Rel. Maill. Gall. 805 ; Bourg. Hisp. 553 et [1863], Hut. Port. Rig. 455; Sol. Cors. 508 ; Müll. un. it. [1827] Sard.; Heldr. Græc. norm. 525 ; Auch. As. min. 170, Sint. (Tro.) 1054; Auch. Mesop. 176, Ghesn. 101; Schimp. Abyss. 248; Hohen. off. 597. — Subvar. siliquis lalis, rostro breviore, seminibus majusculis repulariler biseriatis : Brassica lativalvis Boiss. Diagn. Or. ser. 1, vr, 12. — Eruca lati- valuis Boiss. Or. I, 396.- E. Cappadocica Reut. Cat. hort. Genev. [1857]; Boiss. Diagn. Or. ser. 2, vi, 13, et Or. 1, 396. — Exs. Heldr. As. min. [1845] 1289, Bal. (Cappad.) 1000; Auch. Pers. 4160 d, Ky [1845] 896. Foliis lyrato-pinnatipartitis vel rarius pinnatisectis lobis sæpius ap- proximatis terminali majore vel omnibus anguslis linearibus conformibus, rarissime pinnatifidis vel imo intepris; racemis demum longiusculis, pedicellis siliqua multo brevioribus rectis vel subarcuatis erectis vel vix ascendentibus ; calyce deciduo, rarius subpersistente; siliquis majusculis vel magnis, atis angustisve, oblongis vel oblongo-linearibus, a dorso compressiusculis , valvis convexis nervo medio plus minus præminente carinalis, rostro lanceolato vel lineari-lanceolato, valvarum longitudinem dimidiam subæquante vel breviore interdum valvarum longitudine tota longiore; seminibus minutis, rarius ma- jusculis, regulariter vel irreoulariter biseriatis. In ruderatis et secus vias, in arvis et pascuis, in alluviis et alveis, in palmetis. «Inter sepetes Aloeriæ» (Desf. Ai). — Med. C°: Bône (Krém.), Mondovi! ; Souk-Harras (Reb.), Guelma (Lx), Hammam-Meskhoutin!, Oued Zenati!, El-Aria ! (Ruzé, Reb.), Constantine! (DR., Tiss.); Bordj Fedj-Mzala (Reb.); Chabet-el- Akra (Reb.).— A *: Alver (Schimp., Bové, DR., etc.) , in planitie Mitidja (Lef.), Bou-Ismaël (Claus.); Medeah!, Milianah (Mialhes), Orléansville! ; Aumale (Ghar.), Boghar ! (Deb., Rx).— O0": Mazouna!, Ain Tindjel!; Oran (My, Reut.); Nemours (Warn.), Lalla-Maghnia (War., Warn. ); Saint-Denis-du-Sig !, Sidi-Daho !, Mas- cara!, Tlemcen ! (DR., Boiss. et Reut.). — Mont. C': Telet!, Haidous!, Menah!. — 0°: Dj. Ksel!. — Plan. C‘: in colle Ain-el-Hadj-Baba !, Teleohma!, Mechta- el-Arbi!, Saint-Donat!, Setif (Soll., Duk.); Msila (Reb.), in vallibus Oued Melle (Ex, Reb.) et Oued Djedida (Lx); Melila (Mil.), Chott Mzouri!, Oum-el-Asnam !, Ain-Beida (J. Reb.), Batna! (Gol., Tiss., Duk.), Lambèse!, Ksour!; Chebla ( Reb.). 1h 210 CRUCIFERÆ. — ERUCA. | — A: Bokhari ! (Gesl.), ad meridiem Aën-Oussera! ; Djelfa! (Reb.), Ain-el-Ibel! Sidi-Makhelouf! ; in planitie El-Outhia (Rx). — 0“: Tiaret (Krém., Rx); Dj. Ttima, Aflou, Ferchich, Taoulala, Sidi-Tifour-el-Hammouida (Rx); Saïda ! , Timetlas! ; EE Mai, El-Gor (War.); Term !, Sebdou!, Chott ELGharbi!, Ain-ben-Khell !; Khadra !, Khanez El-Melah!, Bou-Alem!, Géryville! (War.), Ghassoul!. — Sah. C': EE Kantara!, Col de Sfa (Jam.), Fontaine-Chaude (Schm.), Biskra ! (Guvy., Tiss., Bal.), Sidi-Salah (Lx). — A°: Bou-Saada (Reb., Soll., Vilm.); Grar-el-Ahmra! (Reb.), Mehlil, Laghouat! (Reb.), Ain-Madhil!; Nooussa!, Hassi Bergaoui (Iss., Mil.). — 0°: Brezina!, Sidi-el-Hadj-ed-Din (Par.), inter Arba-Tahtani et Chellala-Gueblia!, Bou-Semghoun (War.), Tyout!, Ain-Sefissifa! (War.).— TUN. In Tunetia fere tota haud infrequens : peninsula Cap Bon!, Tunis!, Kroumiria!, Tebourba!, Medjez-el-Bab, Ghardimaou, Hammamet!, El-Djem!, Sfax, Gaÿfsa, Gabès, Zarzis, Bir El-Ahmar, etc. — MAR. Inter Sebkha Tigri et Ain-Chair (Seign.) ; inter Mogador et Maroc (Ibr.), Keira (Bal.), Tazemourt, Ourika, Ghag- haïa, Milhain, Seksaoua (Hook. et Ball), Sektana (Rein et Fr. sec. Ball); in pro- vincüs austro-occidentalibus sat frequens : inter Agadir et Tazeroualt, ad Asserad, Akka (Mard.), etc. Ad meridiem Ghadamés, in planitie Tasih ditionis Touareg, in insulis Madera et Canaris, Libya, Ægypto, Nubia, Abyssinia; in Europa media et australi, in Europæ tractu mediterraneo toto a Lusitania ad Rossiam australem, in provincüs Transcaucasicis ; Armenia, Asia minore, Syria, Palæstina, Mesopotamia, Persia, Turkestan, Afghanistan, India et montibus Himalaya; in Mexico verisimiliter introducta. Var. B. vesicaria Coss. Cat. Tun. h9. — E. vesicaria Cav. in DC. Syst. II, 638, et Prodr. I, 223; Willk. et Lange Prodr. Hisp. III, 849.— Brassica vesicaria L. Sp. 933 ; Asso Syn. Arag. 88, 1. L imperfecla. — EÉruca vesicaria B orthosepala Lange Ind. sem. hort. Haun. [1853]. — E. orthosepala Lange Ind. sem. hort. Haun. [1857], 28; Wüllk. et Lange Prodr. Hisp. IT, 849. — Velleruca vesicaria Pomel Mat. 12. — Forma calyce deci- duo : Velleruca longistyla Pomel, I. c. 12. -— Exs. Bové Ale. [1839] sub E. sativa, My 126, Bal. 99 et 523; Willk. Hisp. [1850] 538, Bourg. 552, 1053 et 2097, Losc. Arag. 3. Folis lyrato-pinnatipartitis rarius pinnatisectis lobis sæpius approxi- -matis terminali majore; racemis demum longiusculis, pedicellis siliqua multo brevioribus rectis erectis; calyce persistente demum subvesicario, rarius deciduo; siliquis sæpius minutis rostro tantum e calyce exserto, oblongis vel ovato- oblongis, turgidis, valvis valde convexis nervo medio plus minus præmi- nente carinalis, rostro lineari-lanceolato, valvarum longitudine multo lon- giore; seminibus minutis, sæpius reoulariter biseriatis. In ruderatis et incultis, in paseuis, secus vias, in agris. — Med. O0“: Nekma- ria !, Cassaigne!, Ouillis!, Mostaganem (DR., Bal., etc.), Sant-Leu!, Arzew! (Brav.), Saint-Cloud! , Ghristel!, Oran! (Goug., My, Bal., etc.), Ain-el-Turk!, Nemours (E. Oliv.); Saint-Denis-du-Sis (Dur.), Mascara (DR.). — MAR. In pro- vincia Haha: Ait Zelten, Takoust, Ida-Oubouzia (Mard.). En Hispania centrali, orientali et austro-oriental. CRUCIFERÆ. — ERUCA. 211 Var. y. pinnatifida Coss. Cat. Tun. 50. — Brassica pinnatifida Desf. Au. IT, 95, t. 165; DC. Syst. Il, 597, et Prodr. I, 215 ;? Boiïss. Voy. 38; Willk. et Lange Prodr. Hisp. HI, 860.— Eruca pinnatifida Pomel Nouv. mat. 367.— Exs. Bal. Al. 901 sub E. steno- carpa. ke Planta elata, robusta; folus præsertim inferioribus sæpius amplis et 25- ho centim. longis, pinnatipartitis lobis remotis lanceolatis vel oblongo- lanceolatis lobulato-repandis vel dentatis rarius subinteoris basi secus rachim in alam confluentibus ; racemis demum longissimis, pedicelhs siiquæ longitudinem dimidiam subæquantbus arcuato-ascendentibus; floribus magnis; calyce deciduo; siliquis majusculis, oblongis, turgidis, valvis valde convexis nervo medio præminente carinatis, rostro lineari-lanceolato, valvarum lon- gitudine breviore ; seminibus minutis, regulariter biseriatis. In alluvis, in depressis humidis, secus rivulos. « Hab. prope Cafsam» (Desf. Atl.). — Plan. A: Bou-Ghezoul (Lx). — Sah. C': Neorin (Biml.), Oued Biskra prope Biskra (Bal., F. Fée). — TUN. Gafsa (Desf.). In Hispania ? Oss. E specimimbus innumeris, locis natalibus vel in herbario accuratius exa- minatis, evidentius patuit plantas omnes supra enumeratas et tanquam species proprias ab auctoribus habitas ab Æ. sativa non distinguendas, nempe notæ e statura, habitu, indumento, forma foliorum, racemorum longitudine, pedicellorum longi- tudine et directione, calyce persistente vel deciduo, colore et forma pelalorum, forma et magnitudine siliquarum, forma et longitudine rostri et e seminibus minutis vel majusculis regulariter vel irregulariter biseriatis excerptæ admodum variabiles. — [n Algeria et m Tunetia forma stenocarpa varietatis sativæ (E. steno- carpa Boiss. et Reut.) frequentior quam forma typica sed specimina plurima om- nino intermedia. — E. lativalvis Boiss. et E. Cappadocica Reut. inter se haud dis- timguendæ et omnino congruunt cum speciminibus nonnullis varietatis sativæ. — In provincia Oranensi et in imperio Maroccano specimina nonnulla E, vesicariæ calyce deciduo vel subdeciduo transitum ad varietatem sativam demonstrant. In Tunetia septentrionali interdum specimina varietatis saiwæ sepalis subpersistentibus et siliquis minutis longirostratis ad varietatem vesicariam verount. — Brassica pin- natifida Desf., ad Erucam pertinet ut recte præmonuit cl. Pomel, et videtur mera varietas E. sativæ, nempe tantum differt statura majore, foliis sæpius amplioribus, racemis sæpius longissimis , pedicellis longioribus arcuato-ascendentibus, siliquis mapis turgidis, scilicet notis parum constantibus ideoque minoris momenti. TRIBUS V. ERUCAREEZÆ DC. Siliqua longa vel sæpius breviuscula (silicula) coriacea biarticulata ; arhculo inferiore tereti dehiscente valns intus inter semina incrassato- sepluhferis vel indeliscente, sæpius biloculari septo membranaceo donato, seminibus 1-2 vel pluribus; artculo superiore subgloboso vel rostri- form, indehiscente, monospermo vel in locellos monospermos super- positos diwiso. Cotyledones oblongæ vel lineares plane vel concanrusculæ : 1 212 CRUCIFERÆ. — REBOUDITA. rectæ Inflexæ vel bi-trireplicatæ, interdum suborbiculatæ conduphcate. Radicula dorsalis interdum in plicatura cotyledonum nidulans. (o 1) vel (o[| || ||) vel (o»). 22. REBOUDIA. Reboudia Goss. et DR. ap. Kral. in Bourg. PI. Alr. exs. [1856], et in Bull. Soc. bot. III, 70h [1856]; Coss. Ilustr. Atl. I, 45. Sepala erecta, lateralia basi vix saccata vel haud saccata. Petala ungui-" culata, limbo integro. Stamina libera, exappendiculata. Siliqua ob rostri (articuli superioris) magnitudinem quasi biarticulata; articulo inferiore te- retiusculo, haud vel valde toruloso, æque et serissime dehiscente vel sub- indehiscente, valvis distinctis, convexis sub-5-nervus intus sepluliferis, biloculari, septo membranaceo, loculis 2-7-spermis; articulo superiore apice in stylum brevem acuminato, basi monospermo rarius aspermo, stig- mate subcapitato subinteoro. Sani ovala, compressiuscula k immarpinata, in quoque loculo articuli inferioris uniseriata pendula , in articulo supertore erecta. Cotyledones latæ, obovato-suborbiculatæ, subretusæ, conduplicatæ. Radicula in plicatura cotyledonum nidulans. Plantæ annuæ, glabræ, pubescenti-strigulosæ vel hirtæ. Folia bipinnatiparlita vel pinnati- partila. Flores (in nostra) violaceo-cærulescentes, vel rose. Oss. Genus Reboudia amicissimo doctori V. Reboud, floræ Aloeriensis perscru- tatori sagacissimo et indagatori felicissimo, qui primus in regione Saharensi plan- tam generis typicam observavit, gratissimo et lubentissimo animo dicatum volui- mus. — Reboudia ab Erucaria, cui valde affinis, præsertim diflert cotyledonibus latis, obovato-suborbiculatis, longitudinaliter conduplicatis radiculam in plicatura amplexantibus, non linearibus vel oblongis planiusculis vel vix concavis sæpius radicula longioribus rectis medio inflexis vel replicatis imo replicatis et apice sub- cireinato-corculatis. f. R. erucarioïdes Coss. et DR. ap. Kral. in Bourg. PJ. Ale. exs. [1856], et in Bull. Soc. bot. IT, 705 [1856 |; Coss. Mustr. Atl. I, 46, t. 32.— Erucaria Reboudu Coss. msc. olim. — Exs. Kral. in Bourg. Alo. 24h, Kral. 11 et bis, War. 90. AR. 635; Azepza vel L5 «cærulea» (Coss., Lx); grahau) Lesles vel Hu) Leslas «striatus, pictus» (Lx). Planta annua, sæpius a basi ramosa, caulibus erectis vel ascendentibus, sæpius inferne ramosis, glabris vel inferne hirtulis; foliis glaucescentibus, parce breviterque pubescenti-strigulosis vel glabris, petiolatis, pinnati- partitis vel pinnatisectis, segmentis inferiorum sæplus iterum divisis lobis brevibus, seomentis superiorum sæpius linearibus elongatis; racemis jam per FRE laxifloris , virgatis, pedicellis calyce multo ones petalis violaceo-cærulescentibus ; siliquis ereclis, 12-18 mullim. longis, articulo inferiore haud toruloso , valvis sub-5-nerviis nervo medio prominulo lateralibus subobsoleuis , loculis 4-7-spermis, articulo superiore spathulato compresso. ©. Apr.-Jun. CRUCIFERÆ. — REBOUDIA. ERUCARTITA. 215 In pascuis et collibus arenosis vel arenoso-arpillosis, in glareosis ct depressis hieme humidis, in alluviis et alveis. — Sah. À’: ex. or.: Grar-el-Alhmra, Ta- djemout !, Ain-Madhi!, Laghouat!, Daia Tilremt!, Berrian!, Guerrara!, in alluvis Oued En-Nsa! et Oued Mzab!, Ghardaïa!, Meihh!, ete. - O°: ex. or. : Brezinal, EtAbiod-Sid-Cheikh!, Arba-Tahtani!, Asla!, inter yout et Tue al, inter Ain-Sefra et Ain-Sefi sh, elc. — MAR. Inter “Sebltha Tiori et Ain-Chaïr (Cet Ts Akka (Mard.). Hucusque tantum in Sahara alpeens et Maroccana nota. Oss. Planta quam sub nomine Érucaria microcarpa descripsit cl. Boissier ad genus Reboudia referenda , nempe cotyledonibus latis obovato-suborbiculatis lon- gitudinaliter conduplicatis radiculam amplexantibus, nolisque plurimis congruil. — À. microcarpa (Érucaria microcarpa Boiss. Diagn. Or. ser. 1, vux, 47, et Or. T, 366; Jaub. et Spach Jlustr. Or. V, 37, t. 43h excel. syn. — Exs. Samar. ed. Heldr. Æg. 3001, Lx 13) im Æoyplo inferiore, Palæstina et Arabia petræa Judææ contermina crescens, a À. erucarioide eximie distinguitur habitu alieno, racemis in parte florifera corymboso-confertis, non laxis, floribus minoribus, petalis roseis, non violaceo-cærulescentibus, siliquis ad summum 10 millim. nou 12-18 millim. longis, valvis articuli inferioris valde torulosis eximie 5-nervus, non etorulosis nervis lateralibus subobsoletis, loculis articuli inferioris 1-4-sper- mis, non 5-7-spermis, articulo superiore utrinque turgido, non compresso superne complanato. 23. ERUCARIA. Érucaria Gærtn. Fruct. Il, 298, t. 143; R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, 1V, 192; DC. Syst. II, 693, et Prodr. 1, 230; Endl. Gen. n. 4974; Benth. et Hook. Gen. I, 1003 Boiss. Or. I, 365 emend. Sepala erecta, lateralia vix saccata. Petala unguiculata, limbo inteoro. Stamina libera, exappendiculata. Siliqua biarticulata; articulo inferiore teretiusculo, toruloso vel etoruloso, dehiscente vel indehiscente, valvis convexis sub-5-nerviis in siliqua dehiscente intus septuliferis, biloculari vel abortu uniloculari, septo membranaceo, loculis 1-6-spermis; articulo superiore subgloboso vel rostriformi apice in stylum acuminato vel atte- nuato in locellos 1-4 superpositos monospermos diviso , stigmate capitato subintegro. Semina in articulo utroque conformia vel biformia, oblonga vel ovato-suborbiculata, compressiuscula, immarginata, in quoque loculo articuli inferioris uniseriata pendula, in locellis articuli superioris erecta. Cotyledones in seminibus oblongis radiculæ subæquilongæ lineari-oblongæ rectæ plamusculæ vel plus minus concavæ, in seminibus ovato-suborbiculatis radicula sæpius longiores lineares vel lineari-spathulatæ replicatæ superne crcinato-corculatæ vel medio transversim inflexæ planæ vel planiuscule. Radicula dorsalis. Plante annuæ, glabrescentes vel glabræ. Folia bipinnatipartita vel pinnatipartita. Flores purpurascentes. 214 GRUGIFERE, — ERUCARIA. Oss. E speciminibus fructiferis specierum generis Érucaria in herbario suppe- lentibus accuratius examinatis evidentius patuit descriptionem Generis plantarum } (Benth. et Hook. Gen. 1, 100) quoad cotyledones imperfectam et emendandam, nam nunquam invenimus cotyledones seminum arliculi superioris conduplicatas ut in hac descriptione indicantur. — In Æ. Aleppica Gærtn. e Græcia (Heldr. Græc. norm. n. 340) cotyledones seminum utriusque articuh lineares planiusculæ, ra- dicula multo longiores replicatæ superne subcircinato-corculatæ (conf. {{lustr. Atl. T,t. 33, f. 15-19), ut jam a Gærtnero (Fruct. IT, 298, t. 143) recte de- scriptæ et delineatæ. — In Æ. Boveana Coss. ([lustr. Ail. T, 45 in adn.) e Syria (Blanche Herb. Syr. n. 4) et Palæstina (Bové, Lagrange), quam non sine hæsi- tatione tanquam speciem propriam ab E. Aleppica removi, cotyledones seminum utriusque articuli lincares vel oblongo-lineares, vix canaliculatæ, radiculæ sub- æquilongæ, rectæ ut in figura 10 tabulæ nostræ 33, vel vix medio subinflexæ. — ln E. crassifoha Delile (Æz. Lllustr. n. 613, et Éo. t. 34, f. 1; Boiss. Or. I, 366. _— Brassica crassifolia Forsk. — Exs. Lx Æp. où, ex Ægvyplo cotyledones semi- num utriusque articuli lineares vel lineares apice subspathulatæ, planæ vel pla- niusculæ, in articulo superiore sæpius rectæ radicula non longiores, in inferiore sæpe longiores et medio transversim inflexæ. — In E. Æpicerate J. Gay (conf. Llustr. AT, t. 33, f. 9-10) et in planta ex Ægypto (E. Tourneuxü) quam ab illa dubitanter distingui cotyledones seminum utriusque articuli conformes vel biformes sed non conduplicatæ. 1. E. Aleppiea Gærtn. Fruct. Il, 298, t. 143; Vent. Descr. jard. Cels t. 6h; Delile Æp. Ilustr. n. 612; DC. Syst. IT, 674, et Prodr. 1, 230; FI. Græc. t. 649; Webb A Hisp. 72; Boiss. Or. I, 365; Willk. et Lange Prodr. Hisp. IL, 7513 Coss. Jllustr. Au. 1,1. 33, f. 11-17. — Cordylocarpus lævigatus Wild. Sp. IT, 563; Poir. Encycl. VIT, 197; Pers. Syn. II, 209. — Myagrum pinnatum Russel in Schrad. Journ. 1, ha6 sec. Boiss. — Exs. My Afp. 2h40 sub E. tenuifolia; Heldr. Græc. norm. 340; Auch. Chio 200: Bal. Glic. 445. Planta sæpe a basi ramosa, caulibus plabris vel inferne hispidulis ; (oliis glabris vel hirtulis, pinnatipartitis, inferiorum laciniis linearibus oblongisve pinnatifidis integrisve, superiorum elongatis angustis integris ; racemis floriferis apice ramorum confertis demum elongatis sed densis; floribus breviter pedicellatis, pedicellis erectis; petalis violaceo-purpureis; siliquis pedicello breui crasso erecto, rachi subadpressis, lineari-cylindracas subcompressis, articulo inferiore superiore longiore, manifeste bivalvi, ægre dehiscente, valvis sub-5-nerviis, biloculari loculis 2-4-spermis, articulo superiore reclo compresso monospermo rarlus in locellos monospermos super- positos plures diviso parte superiore textu spongioso farcta in stylum fihfor- mem acuminata; seminibus utriusque articuli conformibus ovato-oblongis, in arliculo inferiore pendulis, in superiore erectis; cotyledonibus radicula multo longioribus , linearibus, planis vel planiusculs, replicatis superne circinato-cor- culaus. ©. Vere. ln agris incultis. — Med. 0": Ben-Okba (Lenepv.) ubi frustra quæsivimus, La Senia (My); his locis semel tantum observata et lorsan advena. » L CRUCIFER Æ. — ERUCARIA. 219 In Hispania australi rarissima et verisimiliter introducla, Græcia, Creta, insulis Archipelag1; Syria ad Aleppum ,? Palæstina, ? Arabia petræa. Var. . latifolia Boiss. Or. I, 366. — E. latifoha DO: Syst. IT, 675, et Prodr. I, 230; Deless. Le. IT, t. 95. Foliorum inferiorum lacinus latioribus. In ditione floræ non visa. In Syria ad Aleppum; Ægypto (sec. Boiss.). Oss. ÆE. tenufolia DC. (Syst. IT, 675, et Prodr. I, 230. — Sinapis Hispanica L. Sp. 934 excl. syn. Tourn. sec. DC., 1. c.) cujus patria Hispanica dubia, e descrip- tione videtur tantum forma folüs bipinnatipartitis lobis anguste linearibus. 2. E. Ægiceras J. Gay msc. et herb. [1826], et in Steud. Nomencl. ed., 2, I, 590 [1840]; Coss. Ulustr. Au. I, 47, t. 33, f. 1-10.— E. uncata Boïss. in Pinard PI. exs. — Hussonia uncata Boiss. Diagn. Or. ser. 1, vr, 47 [1849], et Or. I, 367. — H. Ægiceras Coss. et DR. in Bal. PI. Alp. exs. [1853]; Coss. et Kral. in Bull. Soc. bot. IV, 58. — Exs. Bal. Ag. 994, Kral. in Bourg. 2 a et 2 b et [1856] absque nu- mero, War. 12; Kral. Tun. 188 ; ? Schimp. Arab. petr. 453 ;? Ky It. Syr. Æpg. 612. Ar. ANS, A Abou- vel Bou-Rokba «geniculatus» (Duveyr.); rue) AC Guern-el-Kebch «cornu arietis» (Coss., de Colomb); gala) Lesles et ne re) Leslas «striatus, pictus» (Bertr., Larg.).-— Ar. Tux. AM) Leslas «striatus, pictus» (Lx). Planta sæpius a basi ramosa, caulibus inter dumeta sæpe intricatis, glabris vel inferne hirtulis; foliis glabris vel glabrescentibus, rarius hir- tulis, pinnatipartitis laciniis linearibus integris vel parce lobatis, inferioram laciniis sæpe oblongis integris vel pinnatifidis lobis obtusis ; racemis floriferis apice ramorum confertis, cito elongatis; floribus ratione plantæ parvulis, pedicellis calycem subæquantibus vel brevioribus erectis post anthesim arcuato-deflexis dein erectis; petalis albido-purpurascentibus ; siiquis pedh- cello brevi crasso erecto, lineari-cylindraceis vel subcompressis, articulo infe- riore brevi, manifeste bivalvi indehiscente vel ægre dehiscente, valvis sub- 5-nerviis, biloculari loculis 1- rarius 2-spermis vel abortu aspermus, articulo superiore multo longiore, uncinato-curvalo rarius rectiusculo, in locellos mo- nospermos 2-4 superpositos diviso parte superiore Lextu spongioso farcta elongata attenuata vel atlenuato-subulata; semimibus utriusque articuli con- formibus oblonso-linearibus, in articulo inferiore pendulis, in superiore erectis; cotyledonibus radiculæ subæquilongis , lineari-oblongis, rectis, concavis. ®@. Fcbr.-Jun. et sæpe extremo autumno et hieme. In aggeribus arenæ mobilis, in depressis hieme humidis, in alluvüs et alveis, interdum in dumetosis et inter cæspites plantarum perennium.— Sah. C°: ex. or. : Ain-el-Hadjar in ditione Hodna; Biskra!, Saada!, Mouebra!, Meparin!, Guemar!, El-Ouibed!, Mouia-el-Caid!, Bldet-Ahmar !, El-Hadjira!, inter El-Oued et Be- resof, etc. — A7: ex. sr. : Laghouat!, Berrian!, Guerrara, El-Farch!, Ghar-el- 216 CRUCIFERÆ. — ERUCARIA. Debah!, Nooussa! ; El-Ateuf !, Ghardaia!, Oued Neumrat!, inter Beni-Isguen et Mekih!, inter Hassi El-Hadjar et Oued El-Taga, ete. — Of: Brezina!, inter Brezina et El-Abiod-Sidi-Cheikh!, El-Abiod-Sidi-Cheikh!, Arba-Tahtani!, Tyout ! (War.), Ain-Sefra!, Ain-Sefissifa!. — TUN. Oudref (Doùm. et Bonn. miss.1884), in ditione Beni Zid prope Gabes (Kral.), Sidi-Salem-bou-Grara, Oued Ferd, Oued El-Fiour, inter Fratis et Zaouia El-Limaguës, Oued Zitoun (Lx miss. 1884). In Marmarica?, Ægypto?; Palæstina, Arabia petræa. Os. Hæc planta, quam cl. Boissier genus proprium Hussoma constituere cen- suit et quam ad genus Enarthrocarpus, habitu notisque plane alienum cl. Hooker (Benth. et Hook. Gen. T, 99) refert, ab amicissimo semper defleto J. Gay rectis- sime ad genus Érucaria relata fuit ut clarissime ex analysibus permultis apparuit. — Hussonia a el. Boissier ab Erucaria distinguitur cotyledonibus concaviusculis rectis, sed hæc nota minoris momenti nempe Erucaria Boveana Coss. (Illustr. Atl. ÏJ, 45 in adn.) et Æ. crassifoha Delile cotyledonibus radicula non longioribus planiusculis vel subconcavis rectis vel medio subinflexis quoque gaudent. — Imo in planta Æovyptiaca ad Mandara ab amicissimo A. Letourneux inventa et sub nomine Hussona Æpiceras distributa (Lx PI Æo. exs. n. 173) quam habitu plane refert, eta qua tanquam speciem propriam (ÆErucaria Tourneuxn Coss. [lustr. AU.T, h8 in adn.) removere vix ausus sum, semina articuli inferioris subor- biculata cotyledones ut in £. Aleppica Gærtn. (conf. exsiccata Heldr. Græc. norm. n. 340) radicula multo longiores lineares pianiusculas replicatas (conf. [ustr. Atl. [,t. 33, f. 15-17) præbent, dum semina articuli superioris ovato-oblonga vel oblonga cotyledones radiculæ subæquilongas concavas rectas ut in Æ£. Æpicerate exhibent (conf. {lustr. Atl. T, 1. 33, f. 9-10). Var. 6. Sonisii. — Hussonia Sonisi Par. msc. Ar. Ga bd É Guern-el-Kebch « cornu arietis» (Par. , male «rocher du mouton» LÉ Floribus subduplo majoribus; petalis pulchre purpureo-violaceis , calyce sub- triplo longioribus. | In agoeribus arenæ mobilis. — Sah, A’: in ditione Mzab ad Guern-el-Kebch prope Ghardaia (Par. ). In Alveriæ regione Saharensi loco citato hucusque tantum visa. Oss. Hæc planta, e speciminibus perpaucis floriferis et vix fructiferis tantum nola, videtur varietas orandiflora E. Ægiceratis, nisi forsan ad Æ. Tourneuxt referenda. TRIBUS VI RAPHANEZÆ DC. Siiqua longa vel abortu brevis, teretiuscula, subtelragona vel compressa, tndeluscens , in locellos monospermos superpositos plures vel 2 dusa, sæpius transversim bi- vel pluriarticulata in articulos secedens vel non secedens, interdum ad articulum unicum redacta. Gotyledones longi- tudinaliter condupheatæ. Radicula in plicatura cotyledonum nidulans (o» ). CRUCIFERÆ. — ENARTHRO CARPUS. 217 24. ENARTHROCAREPUS. Enarthrocarpus Labill. Syr. dec. v, 4, t. 23; DC. Syst. IT, 660, et Prodr. 1, 228; Endi. Gen. n. 4970; Benth. et Hook. Gen. I, 99; Boiss. Or. I, 398. Sepala suberecta, lateralia basi haud saccata. Petala unguiculata, limbo integro. Slamina libera, exappendiculata. Siiqua longa, cylindracea vel compressa, biarticulata, articulis indehiscentibus; articulo inferiore bren in locellos 2-3 superpositos monospermos diviso, vel ad locellum unicum monospermum aut aspermum redacto; articulo superiore sæpius elongato in locellos 2-6 superpositos monospermos dwiso sæpe inter locellos strangu- lato, apice in stylum producto; stigmate depresso-subbilobo. Semina ovata, subcompressa, in articulo inferiore pendula, in locelhis articul superioris erecta. Cotyledones suborbiculatæ, conduplicatæ. Plantæ annuæ, plus minus villosæ. Folia inferiora Iyrato-pinnatifida vel pinnatipartita, superiora minora grosse dentata. Flores lutei vel flavido-purpurascentes venosi, omnes vel saltem inferiores bracteati. 4. E. clavatus Delile in Godr.! FI. Juv. ed. 1, 4, et éd. 2, 51; Coss. et Kral. in Bull. Soc. bot. IV, 57; Coss. Hustr. All. 1, 49, t. 34.— Brassica lyrata Desf.! Al. I], 96, t. 166 quoad fructum manca (in Herb. Mus. Par. specimen junius). — Enarthro- carpus lyratus Lois. Nouv. not. 30, et Gall. ed. 2,11, 68 non DC. — E. trabahs Pomel Nouv. mat. 358. — Exs. Kral. in Bourg. Al. 234 et absque numero [1856], Par. 20; Kral. Tun. 186 et 186 a. Ar. co Achnaf, «oh Chenaf «Sinapis» (Lx); ae H'orf «acer sapore» (Bertr.); 513,5 Kerkas (de Colomb); oliao Meddad «divaricatus vel extensus» (Lx, Mey.).— An. Tiw. ya ou Djerdjir «crassus » (Lx ); ga! CRE Ain-el-Ilanech «caput serpentis» (Lx). kù Planta plus minus hirta, sæpius a basi ramosa caulibus simplicibus vel inferne ramos 1-4 emittentibus, diffusis vel ascendentibus; folus petiolatis, lyrato-pinnatifidis vel pinnatiparütis lobis inæqualiter grosse dentatis vel repandis, radicalibus rosulatis, caulinis subconformibus sensim ad bracteas grosse dentatas transeuntibus; floribus ad apicem racemorum confertis; racemis inferne vel ad apicem bracteis sensim decrescentibus donatis, fructiferis elongatis; petalis calyce subduplo longioribus, pallide luteis supra unguem violaceis, venis fusco-purpureis pictis; siliquis villoso- pubescentibus, rarius glabris, articulo inferiore brevi turbinato mono- spermo vel subpedicelliformi aspermo, articulo superiore sæpius pedicello sub- duplo longiore e locellis 2-4 composito rarius ad locellum unicum redacto ab articulo inferiore citissime secedente cylindraceo crasso subarcuato vel rectiusculo sub-8-costato costis crassis obtusis vel parum distinctis inter locellos plus minus constricto apice rotundato-obtuso et abrapte stylo apicalato; cotyle- donibus emarginalis. ©. Febr.-Jun. 218 CRUCIFERÆ. — ENARTHROCARPUS. HEMICRAMBE. In ruderatis, ad pagos et diversoria, nempe sæpius hominis pecorumque co- mes, in pascuis arenoso-araillosis vel argillosis, in alluvis et alveis. «[n arenis deserti» (Desf. A#/.). — Plan. A‘: Borin, Harmela (Lx), Ain-Oussera!, Guelt- el-Seitel!, in ditione Zahres (Reb.), Rocher-de-Sel!, Djelfa! (Reb.), Ain-el-Ibel!, Sidi-Makhelouf !, Grar-el-Ahmral!. — O0": Khanep-el-Souk, Ain-Sefissifa!, Bou- Guern (War.), Ain-ben-Khelil!; Bou-Alem!, Géryville!, Ghassoul!. — Sah. C°: Mdoukal (Lx); Saada (Schm.), Ouled-Djellal (Hén.). — A°: in ditione Hodna : Ed-Dis (Reb.), Bou-Saada (Reb., Soll.), El-Halles , El-Hamel, Bordj Oued- Chair, Ain Melah (Reb.); Laghouat! (Reb., Gesl., Par., ete.). — 0": Brezina!, Arba-Tahiani!, Bou-Semghoun (War.), Ghellala-Gueblia!, Ghellala-Dahrania!, Asla! (War.), Tyout!, Ain-Sefra!, Ain-Sefissifa!. — TUN. Ad meridiem et juxta Kerouan ! (Miss. 1883), Sfax (Esp., Kral., Doûm.), Gour Arcei-Eccheub (Doùm.), Bir Khlifa, Oued Bateha, in ditione Ben Aïeicha (Doùm. et Bonn. miss. 1884, Gran.), Dj. Bou-Hedma (Doûm.), Gafsa (J. Reb., Rob.); Bir Knafes (André), Gabès, Sidi-Boul-Baba (Kral.), insula Djerba ad Houmt-Souk: (Doùm. et Bonn. miss. 1884), inter El-Hamma (Gabès) el Bir Chenchou, Sidi-Guenao, Hadedj, Bled-Kebira (Matmata), Taoudjout, Bled-Kebira (Ghomrassen), Zarzis (Lx miss. 1884 ). In Algeria et Tunetia hucusque tantum notus. In Gallia australl prope Montpellier loco Port-Juvénal, ubi primum inventus, advena et cum lanis ad- vectus. Ogs. E. clavatus ab alus speciebus generis siliquaram parte superiore cylin- dracea crassa 1-4—locellata apice rotundato-obtusa abrupte stylo apiculata eximie differt. 25. HEMICRAMBE. Hemicrambe Webb in Ann. sc. nat. sér. 3, XVI, 248, t. 19; Walp. Ann. IV, 215 ; Benth. et Hook. Gen. 1, 99; Coss. Ilustr. Atl. TL, 50, t. 35. Sepala patula, lateralia haud saccata. Petala longiuscule unguiculata, limbo inteoro. Stamina libera , exappendiculata. Siliqua tenuiter membranacea, biarticulata, articuhs indehiscentibus haud secedentibus; articulo inferiore brevissimo, manifeste bivalvi, oblongo vel lineari, plus minus compresso, monospermo vel aspermo; arhculo superiore elongato, late lineari-oblongo, a dorso complanato marginibus acutis in parte superiore marginatis, facie utraque longitudinaliter sub-5-nervio, uniloculari nempe septo ad margi- nem membranaceum angustum redacto vel deficiente, valvis inter semina incrassato-septuliferis in locellos 3-h rarius 2 superpositos monospermos diviso ; shiymate sessih, depresso subinteoro. Semina ovata, compressiuscula, im- marginata, in articulo inferiore pendula, in articulo superiore extimum erectum cætera pendula vel unum alterumve erectum. Cotyledones conduplicatæ. Suffrutex Maroccanus, nitidus, Brassicæ facie. Folia petiolata, lyrato-pinnatifida. Ra- cem breviusculi in paniculam dispositi. Flores flavi, pedicellis elongatis filiformibus. CRUCIFERÆ. — HEMICRAMBE. RAPHANUS. 219 4. Hi. fruticulosa Webb in Ann. sc. nat. sér. 3, XVI, 248, t. 19; Ball Spic. Maroc. in Linn. Soc. Journ. XNI, 336; Coss. Hlustr. Atl. 1, 51, t. 35. Suflrutex glaberrimus nitidus, caudice lignoso diametro 8 centim. et ultra attingente (Ball), superne ramoso caudiculis indurato-lignosis; caulibus folis radicalibus sæpius subduplo vel subtriplo longioribus, erectis, inferne suffrulescentibus, superne ramos floriferos breviusculos emittentibus; foliis læte viridibus nitidis, plerisque ad apicem caudicu- lorum rosulatis, longe petiolatis, ambitu ovato-oblongis vel ovato-subor- biculatis basi truncalo-subcordatis vel cuneatis, lobis 2 infimis a cæteris remolis auriculiformibus sæpe auctis, Iyrato-pinnatfidis lobis utrinque 3-4 oppositis grosse et obluse inciso-dentatis inferioribus profundius sepa- ratis superioribus confluentibus, caulinis paucis 3-4 brevius petiolatis, superioribus oblongis vel oblongo-lanceolatis remote pinnatifidis vel den- tatis; racemis sub anthesi dense confertis, etiam fructiferis parum elon- gatis subcorymbosis, in paniculam generalem laxiusculam dispositis, pedi- cellis filiformibus fructiferis elongatis; sepalis lutescentibus, mox deciduis; petalis flavis, calyce duplo longioribus, limbo oblongo-obovato; siliquis lineari-oblongis utrinque attenuatis, valvis articuli inferioris medio 1-ner- viis superioris sub-5-nerviis nervis filiformibus rectis; cotyledonibus apice rotundato integris. b. Maio-Jun. In fissuris rupium regionis Montanæ inferioris. — MAR. Dj. Beni-Osmar ad meridiem et non longe ab oppido Tetouan (Webb [florens et fructifera Maio 1827 |), in monte eodem ad 900 metr. (Ball [ vix florens 12 Apr. 1871|). Hucusque tantum in imperüi Maroccani loco citato nota. 26. RAPHANUS. Raphanus L. Gen. n. 823 ; DG. Syst. IT, 662, et Prodr. I, 228; Endl. Gen. n. 4972; FI. Par. 120; Benth. et Hook. Gen. I, 101; Boiss. Or. I, 4oo. Sepala erecta, lateralia basi subsaccata. Petala unguiculata, limbo inte- gro vel subretuso. Stamina libera, exappendiculata. Siliqua plus minus mani- Jeste biarticulata, articulis indehiscentibus ; articulo inferiore brevissimo aspermo sæpe obsoleto; articulo superiore oblongo-conico polyspermo suberoso-cel- luloso compressibili ad medium interdum contracto in lomenta non sece- dente endocarpio celluloso, vel lineari aut oblongo-lineari cylindraceo coriaceo in locellos superposilos monospermos striatos vel costatos 2 vel plures diviso inter locellos sæpius strangulato et articulato locellis endocarpio subcrustaceo donatis secedentibus vel non secedentibus interdum ad locellum unicum redacto, apice in stylum producto; stigmate depresso subbilobo. Semina omnia pen- dula, subglobosa, subcompressa. Cotyledones conduplicatæ. Plantæ caulescentes, annuæ vel radicis induratione interdum perennantes, radice gracili vel incrassata sæpe carnosa, plus minus villosæ vel glabrescenies. Folia inferiora lyralo- pinnaliparlita, superiora minora dentata. Flores lutei, albidi, purpurascentes vel violacei.. venis saturatioribus picti, omnes ebracteati. 220 CRUCIFERÆ. — RAPHANUS. Seor. L. Rapnawis DC. — Siliqua inflata suberoso-cellulosa compressibilis: À articulo inferiore sæpe indistincto; articulo superiore oblongo -conico interdum ad medium paululum contracto, in lomenta non secedente, bi- | loculari, septo membranaceo, replo in siliqua matura exsiccata ab epicarpio remoto eique processibus fibrosis transversis aliquot tantum adhærente. Ÿ R. sativus L. Sp. 035; Gærtn. Fruct. Il, 300, t. 143; Lmk ustr. t. 566; DC. Syst. IT, 663, et Prodr. I, 228; Rchb. Ie. IT, t. 3, £. 4175 ; Moris Sard. T, 99; Koch Syn. 8h; Webb Can.I, t. 8 a, f. 15-24; FI. Par. 1213 Gren. et Godr. Fr. I, 71; Boiss. Or. I, oo. — Exs. Hohen. off. 595; Bourg. Hisp. [1851]. Radice crassa carnosa, rarius in planta subspontanea pracili fusiformi; " caule plus minus fistuloso, erecto, ramoso, inferne pilis deflexis plus minus hispido vel glabrescente; foliis radicalibus inferioribusque petio- latis, lyrato-pinnatipartitis lobis lateralibus utrinque 1-6 oppositis al- ternisve oblongis vel triangularibus sinualo-crenatis vel dentatis, lobo terminal ampliore suborbiculato vel ovato, foliis superioribus ovatis vel oblongo-lanceolatis dentatis; petalis violaceo-purpurascentibus, venis inten- sioribus pictis; siliquis longe pedicellatis, ascendentibus, pedicello sæpius subduplo longioribus, oblongo-conicis, inflatis compressibilibus, interdum ad medium paululum contractis, tenuiter multistriatis, pericarpio cel- luloso-suberoso, 6-10-spermis, in rostrum conico-subulatum siliqua bre- vius sensim attenuatis; seminibus magnis. © vel @. Apr.-Jul. In hortis cultus et hine inde in ruderatis subspontaneus. In Ghina, Japonia et Asia occidentali (sec. DG.). Subspontanea in Ægypto, Nubia inferiore, Abyssmia, Europa, in Armenia Rossica, Asia minore et Palæstina (sec. Boiss.). SEcT. [l. Rapanisrrum DC. — Siliqua suberoso-coriacea haud compressibils ; articulo inferiore minuto sed distincto; articulo superiore lineari vel oblongo-lineari, e locellis monospermis superpositis isthmis brevissimis vel longiusculis separatis secedentibus vel non secedentibus composito, interdum ad locellum unicum redacto, isthmis septo membranaceo bilocularibus, locellis ex endocarpio crustaceo efformats. #1. R. Raphanistrum L. Sp. 935. Radice gracili fusiformi annua, vel incrassato-indurata perennante; caule erecto, sæpe a basi ramoso, plus minus hispido pilis deflexis; foliis radicalibus inferioribusque petiolatis, lyrato-pinnatipartitis, lobis lateralibus utrinque 2-4 vel pluribus oppositis alternisve integris vel si- nuato-dentatis oblongis vel triangularibus, lobis minoribus interdum inter- positis, lobo terminali ampliore ovato-oblongo vel suborbiculato, folus superioribus oblongis lanceolatisve dentatis; petalis luteis, albidis vel CRUCIFERÆ. —- RAPHANUS. 221 violaceo-purpurascentibus, venis fuscescentibus pictis, rarius subaveniis ; siliquis ascendentibus, longe pedicellatis, linearibus, elongato-linearibus, oblongisve, torulosis vel etorulosis, in lomenta secedentibus vel haud secedentibus, 2-polyspermis, sæpe ad locellum unicum ovoideum vel sub- globosum redactis, in rostrum lineari-subulatum plus minus longum productis. © vel radicis induratione 2£. Var. «. Raphanistrum Coss. Cat. Tun. 52. — Raphanus Raphanistrum L. Sp. 935; Sm. Græc. Prodr. IT, 32; Enpl. Bot. t. 856; DC. Syst. II, 666, et Prodr. I, 229; Moris Sard. X, 100; Koch Syn. 84; Webb Can. I, 1. 8 a, f. 8-15; FT. Par. 191; Gren. et Godr. Fr. I, 72; Boiss. Or. I, 4o1. — R. Lampsana Gærtn. Fruct. IT, 300, t. 143. Ra- phanistrum segetum Rchb. Ice. Il, t. 3, f. 4172. — Exs. Choul. Alo. sér. 9, 303; Bourg. Pyr. Hisp. Lah ; Bill. Gall. 924; Rchb. Germ. 665 et 666, Hohen. off. 596; Tod. Sic. 1271 sub Raphanus fugax. Ar. ya$ El Abou vel Bou:Quir «pater picis» ob amaritudinem (My). - Ar. Tux. e5 9 Abou vel Bou- T'oum «pater Allii vel alliaceus» (Prax). Radice annua, gracili fusiformi; foliis radicalibus inferioribusque inter- dum lobis minoribus interpositis donatis; petalis luteis, violaceo-purpu- rascentibus vel albidis, venis fuscescentibus pictis; siliquis pedicello sæpius longioribus vel multo longioribus, linearibus vel elongalo-linearibus 3-polyspermis rarius ad locellum monospermum redactis, inferioribus sæpe inter locellos non vel vix costatos haud vel vix strangulatis, superioribus et sæpe om- nibus inter locellos cylindricos vel subolobosos valide 6-8-costatos bre- vissime vel longiuscule strangulatis, n rostrum lineari-subulatum silique longitudinem dimidiam æquans vel superans sensim atlenuatis rarlus abrupte contractis. ©. Apr.-Aup. In ruderatis et ad vias, in pascuis et arvis, in alluviis. —- Med. C“: inter La Calle et Bône (Guy.), Bône (DR., Krém., Hag.), Dy. Edough!, Philippenille!, in valle Oued Fedja!, Bougie (Cauv.); Souk-Harras (Reb.), Dj. Ouach!, Constantine ! (DR., Tiss.), Sidi-Mecid (DR.). — A": Alger (Bové, Brette, etc.), Bouzareah!, Hussein-Dey, Maison-Carrée (Jam.), in planitie Mitidja (Lef.), Bou-Ismaël (Claus.), Cherchell! ; Tizi-Ouzzou !. — 0": Oued El-Abid!, Cassaisne!, Oullis!, Mostaganem (My), Arzew!, Suint-Cloud!, Oran (DR., etc.), Nemours (sec. Warn..); Tlemcen !. — Plan. 0’: Tiaret (Del.). — Sah. 0’: Arba-Tahtani!, Tyout!. — TUN. Él-Haowria!, Zaouiet-el-Myaïz!, Dj. Cheban!, Zougag !, nm valle Oued Bou- Noukhal!, Nebeul!, Hammamet! ; Carthage!, La Gouletie! (Miss. 1883), Tuns! (Doûm., Ball), Manouba, Bardo (Rx); Djedeida! (Miss. 1883); Ain-Draham! (Miss. 1883); Sidi-el-Hani! (Miss. 1883), in insula Kerkenna ad Ksar Ouled- Kassin (Doûm. et Bonn. miss. 1884), etc. — MAR. Tetouan (Weyl.), Tanger (Webb, BL, Lagr.), ad meridiem Tanger (Dr. Hay), in regione collina inter Tanger et Tetouan (Ball); in provincüs austro-occidentalibus : 1da-Oubouzia, Takoust, Aÿt-Zelien, Dar-Ould-Delimi, Oudjan, Tazeroualt (Mard.). In insulis Madera et Canaris; in Europa fere tota præsertim media et australi; Asia minore, Syria et Palæstina; America septentrional. 222 CRUCIFERÆ. — RAPHANUS. COSSONIA. Oss. R. rostratus DG. (Syst. IT, 666, et Prodr. I, 229; Boiss. Or. I, 4o1) ad R. Raphanstrum var. Raphanistrum referendus, nempe notæ quibus a De Candolle et cl. Boissier distinguitur in speciminibus nonnullis Algeriensibus occurrunt. Var. 6. maritimus Lloyd F. Ouest éd. 3, 20. — R. maritimus Sm. Engl. Bot. t. 1643; Lois. Gall. ed. 1, 530; DC. Fr. V, 588, et Syst. IT, 668, et Prodr. I, 229; Gren. et Godr. Fr. I, 72. — Raphanistrum maritimum Rehb. Excurs. 656. Radice incrassata sæpius indurata perennante; foliis radicalibus infe- rioribusque sæpe lobis minoribus interpositis donatis; petalis luteis, venis parum distincts ; siliquis pedhcello sæpius vix longioribus vel brevioribus , oblongro- linearibus 2-oligospermis sæpe ad locellum monospermum redactis, inter locellos valide 6-8-costatos vel fere ecostatos breviter vel longiuscule strangulatis, in rostrum lineari-subulatum locello ultimo vix vel paulo longius abrupte contractis. In ditione floræ non visus. In Angliæ, Bataviæ, Galliæ borealis et occidentalis, necnon Hispaniæ occiden- talis arenosis maritimis. Var. y. Landra Coss. Cat. Tun. 53.— R. Landra Moretti in DC. Syst. II, 668, et Prodr. I, 229; Deless. Je. Il, t. 94; Guss. Prodr. Il, 188, et Syn. Il, 140; Gren. et Godr. Fr. 1, 72. — Raphanistrum Landra Rehb. Ie. II, t. 3, f. 4193. — Exs. Bourg. Bal. [1869]; Bill. Gall. 925, Magn. (Select.) 7 et bis; Kral. Cors. h67; Cesati It. 9, Bill. 925 bis. Ar. Ton. ol Lebsan (Lx). Radice annua gracili, vel incrassata et indurata perennante; foluis radi- calibus inferioribusque interdum lobis minoribus interpositis donatis ; petalis luteis vel albidis, venis pictis; siliquis pedicello sæpius brevioribus, oblongis, 2-6-spermis sæpe ad locellum monospermum redactis, inter locellos crassos ovoideos vel ovoideo-subglobosos sub-10-coslatos costis plus minus præminentibus vel fere ecostatos breviter vel longiuscule strangulatis, in rostrum lineari-subulatum locello ultimo subæquilongum vel sesquilongius con- tracts. In ruderatis et arvis, in pascuis, in alluviis et aggeribus arenosis maritimis. — Med. C°: in Numidia (Poir. ! sub R. sativus), La Calle (DR., Lx, Lefr.), Bône (Duk., Hag.).— A°: Alger (Bové); Blidah (Lefr.). — 0°: Oued El-Abid !, Ouillis! ; Mascara (War.). — TUN. l'abarque! (Miss. 1883), inter Tabarque et Oum- el-Teboul (Lx et Reb. miss. 1883), Pord-el-Hammam (Lx), Ain-Draham!, in sylva Ain-Draham!, Fernana! (Miss. 1883). — MAR. Mogador (Bal.). In insulis Azoricis; in Europa Mediterranea austro-occidentali ab Hispania ad Italiam et Siciliam; Lazistan (Bal.). | 27. COSSONIA. Cossonia DR. ap. Bal. PL. Alo. exs. [18592], et in Ann. se. nat. sér. 3, XX, 89, t. G [1853]; Walp. Ann. IV, 200; Coss. ustr. Atl. 1, 5a, t 36-35. — Raphanus sp. CRUCIFERZÆ. — COSSONIA. 223 Delile in hitt. ad J. Gay. — Raffenaldia Godr. FL. Juv. ed. 1, 5 [1853], et éd. 2, 52; Walp. Ann. IV, 220; Benth. et Hook. Gen. T, 101. Sepala erecta, lateralia basi saccata. Petala unguiculata, limbo integro. Stamina libera, exappendiculata. Siliqua lineari- vel late lineari-lanceolata aut abbreviata oblonga ovatave, tetragona vel compressa, indehiscens , crassa, suberoso-coriacea, in pedicello persistens vel cito decidua, in locellos 3-10 monospermos superpositos dhvisa, rarius ad locellos 1-2 redacta, inter locellos articulata vel inarticulata , pericarpio sæpius inter locellos plus minus nodoso- incrassalo pseudotorulosa , superne in stylum attenuata vel abrupte producta ; stiomate depresso subintegro. Semina ommia pendula, ovata vel ovato-sub- orbiculata, plus minus compressa, iImmarginata. Cotyledones latæ obovato- suborbiculatæ, conduplieatæ. Plantæ perennes, caudice indurato. Folia omnia radicalia rosulata, dentata, Iyrato-pin- natifida vel pinnatipartita. Pedicelli radicales ex axillis foliorum rosulæ indeterminatæ enali, floriferi ascendentes recti, fructiferi incrassati arcuato-deflexi. Flores purpurascentes venosi vel lutei. Ors. Genus Cossonia , quod mihi, m æternum amicitiæ nostræ signum, semper defletus collaborator Durieu de Maisonneuve dicatum voluit, siliqua polysperma indehiscente uniloculari loculo in locellos monospermos superpositos diviso et coty- ledonibus conduplicatis ad tribum Raphaneæ DC. referendum in qua juxta genera Enarthrocarpus et Raphanus collocandum. — Ab Enarthrocarpo differt siliqua arti- culo inferiore bivalvi destituta, seminibus omnibus pendulis. À Raphano distinguitur habitu plane alieno, siiqua articulo inferiore destituta, pericarpio inter locellos plus minus nodoso-incrassato pseudotorulosa, non articulo inferiore manifesto vel obsoleto donata, non ad locellos torulosa. 4. C. Africana DR. ap. Bal. PI. Alp. exs. [1852], et in Ann. sc. nat. sér. 3, XX, 83, t. 6 [1853]; Walp. Ann. IV, 221; Coss. Ilustr. At. 1, 52, t. 36. — Raphanus prumuloides Delile in herb. et in litt. ad J. Gay. — Raffenaldia primuloides Godr. F1. Juv. ed. 1, 5 [1853], et éd. 2, 59; Walp. Ann. IV, 220. — Exs. Bal. Ale. 547, Kral. in Bourg. [1856 |, Reb. in Bill. 1808. Caudice crasso vel crassiusculo ; foliis patulis, longe-petiolatis, obovatis vel oblongo-obovatis subpinnatifidis vel sæpius Iyrato-pinnatipartitis lobis lateralibus utrinque sæpius 2-4 oppositis ovato-lanceolatis ovalo-triangula- ribus vel ovatis repandis integrisve inferioribus mullo minoribus vel sub- obsoletis, lobo terminali ovato vel obovato interdum suborbiculato latera- libus multo ampliore grosse et inæqualiter repando-dentalo; petalis calyce subduplo longioribus, limbo lilacmo-purpureo venis saturatioribus picto vel luteo; glandulis placentariis ovatis; siliquis sub rosula foliorum abscon- ditis terra expansis, conformibus, a pedicello non secedentibus, 20-45 millim. Jonpis, late lineari-lanceolatis, inferne attenuatis , tetragonis vel vix compressis, rectis vel vix arcuatis, superne in slylum longiusculum attenuatis, loculo in locellos 4-10 diviso, plus minus manifeste inter locellos aliquot articulato- 22h CRUCIFERÆ. — COSSONIA. lomentaceis lomentis sæpius demum secedentibus, pericarpio regulariter ad. angulos tam dorsales quam placentarios inter locellos encrassato sæpius nodoso-pseudotorulosis; seminibus ovalis, compressiusculis. 2£. FT. Febr.- Mart. Fruct. Apr.-Jun. In pascuis et campestribus arpillosis herbidis, in depressis hieme humidis, in arvis et inter segetes, in vervactis. — Plan. C': Seuf (Duk.). — A: Rocher-de-Sel, in faucibus Gaïgat (Reb.), ad moletrinam Dyelfa!, Dj. Sahari!, Djelfa! (Reb.).— O°: ex. gr. : Tiaret (Krém.), ubi primum inventa, Aflou; Timetlas!, Tarfaoua!, Khaneg-Azir, Ain-Sfa; Géryville, Oum-el-Zelfan, Khodeur; Daia, Ras-el-Ma, Terni, Ain-Ghoraba, etc. — Sah. A”: in ditione Hodna : Oued Bou-Saada (Reb., Soll.), Ain-el-Ghorab, nm monticulis Dy. Messad (Reb.). — MAR. D}. Aiach prope Ouchda in confinibus Algeriæ (Jourd.). In Algeria et loco Maroccano supra citato tantum nota. In Gallia australi prope Montpellier loco Port-Juvénal primum a Delile inventa sed advena et cum lanis advecta. 2. C. intermedia Coss. Jlustr. At. T, 53. Caudice crasso vel crassiusculo; foliis erecto-patulis vel patulis, longe petiolatis, obovatis vel oblongo-obovatis dentatis subpinnatifidisve aut Iyrato- pinnatipartitis lobis lateralibus utrinque sæpius 1-2 oppositis ovatis vel triangularibus integris inferioribus multo minoribus vel subobsoletis, lobo terminali obovato vel oblongo lateralibus ampliore grosse et inæqualiter repando-dentalo; petalis calyce subduplo longioribus, limbo luteo venoso; olandulis placentarns ovatis; siiquis sub rosula foliorum radicalium abs- conditis terra expansis, subconformibus , a pedicello non secedentibus , 20-35 mil- lim. longis, late linearibus vel lineari-lanceolatis, inferne attenuatis, utraque facie plus minus compressis vel compresso-subtetragromis , rectis vel subarcuatis, superne in stylum longiusculum vel elongatum attenuatis, loculo in locel- los 4-10 diviso, mamfeste inter locellos plures vel plerosque articulato-lomentaceis lomentis (ut videtur e speciminibus imperfecte maturis) demum seceden- tibus, pericarpio resulariter vel irregulariter inter locellos incrassato præsertim ad margines sæpius nodoso-pseudotorulosis; semimibus ovatis, compressis. 2L. Florifera et imperfecte fructifera 12 Junio 1881 ab Ibrahim lecta. MAR. D}. Takreda in provincia Netifa ad austro-orientem provinciæ Demnat (Ibr. [1881 ]). Hucusque tantum in imperi Maroccami loco citato nota. Oss. Hanc plantam tanquam speciem novam proponere vix audeo nempe notis sequentibus e speciminibus tam spontaneis exsiccalis quam vivis cultis imperfecte maturis excerplis a C. Africana tantum differt : in GC. intermedia folia sæpe indi- visa dentata, siliquæ minus latæ, utraque facie plus minus compressæ, rectæ vel arcuatæ, in stylum sæpius elongatum attenuatæ, pericarpio sæpius præsertim ad margines regulariter vel irregulariter inter locellos nodoso-incrassato, semina minora, magis compressa: in C. Africana folia sæpius Îyrato-pinnatipartita, sili- CRUCIFERÆ. — COSSONIA. FARSETIA. 225 _quæ late lineari-lanceolatæ, exacte tetragonæ vel tetragono-subcompressæ, rectæ vel vix arcuatæ , pericarpio regulariter eliam in utraque facie ut ad marogines inter locellos nodoso-incrassato. — C. 2ntermedia forsan melius varietas montana C. Afri- canæ e loco natali orta quam species propria habenda. 8. C. platycarpa Coss. Jllustr. Atl. I, 54, t. 37. Caudice crasso vel crassiusculo; foliis suberectis, longe vel longissime petiolatis, ambitu oblongis, lyrato-pinnatipartitis, lobis lateralibus utrinque sæpius 2-4 oppositis ovatis vel triangularibus integris inferioribus multo minoribus vel subobsoletis, lobo terminali obovato vel oblongo laterali- bus ampliore grosse repando-dentato vel integro; petalis calyce duplo lon- gioribus, limbo luteo venoso; glandulhs placentarüs minutis; siliquis als sub rosula foliorum radicalium absconditis et terra expansis, aliis inter folia emergentibus, heteromorplis, a pedicello cito secedentibus, 6-37 millim. longis, inferne sæpius 1rregulariter truncatis, subcordatis vel subsagüttatis, alüs late lineari-lanceolatis, als oblongis vel ovatis interdum ad locellum unicum re- dacts , compressis, sæpius arcuatis, superne in stylum elongatum attenuatis vel abrupte productis, loculo in locellos 3-7 diviso rarius unilocellato, haud artculato-lomentacers , sæpius pericarpio inter locellos ad margines fere tantum irregulariter incrassalo plus minus nodoso-pseudotorulosis et sinualis; seminibus ovato-suborbiculatis, compressis. 22. WFlorifera 27 Junio 1881 et fructifera 26 Julio 1882 lecta. MAR. Dj. Ghat in provinciæ Demnat ditione Bou-Oulli (Ibr. [1881]). Hucusque tantum in imperii Maroccani loco citato nota. Os. C. platycarpa a C. Africana et a C. intermedia eximie differt siliquis hetero- morphis, cito a pedicello secedentibus, compressis, inferne truncatis subeordatis vel subhastatis, non lomentaceo-arliculatis, seminibus majoribus ovato-suborbicu- latis. — C. platycarpa simul cum C. intermedia primum in tepidario et dein sub dio calta primos flores ineunte Maio explicavit, dum C. intermedia jam ineunte Mar- tio floruit. TRIBUS VIT. ALYSSINEZÆ DC. Sihcula oblonga, ovata vel suborbiculata, rarius siliqua Janceolata vel linearis, septo parallele compressa, haud articulata, dehiscens, bilocu- laris, seminibus in quoque loculo 1-2 vel pluribus, vahns planis vel convexis semina non includentibus, septo lato æquilatis. Cotyledones plano-convexæ. Radicula commissuralis scilicet cotyledonum commis- suram spectans (0—). 28. FARSETIA. Farsetia Turra Diss. Fars. 1, t. 13 Desv. Journ. bot. IT, 1733; R. Br. Obs. Oudn. 11; DC. Syst. IT, 286, et Prodr. 1, 157 ; Endl. Gen. n. 4865; Benth. et Hook. Gen. I, 72; *X15 226 CRUCIFERZÆ. — FARSETIA. Fourn. Mon. Fars. in Bull. Soc. bot. XI, 55. — Farsetia et Fibigia Boiss. Or. 1, 157 et 256. Sepala erecta, lateralia basi haud saccata vel subsaccata. Petala ungui- culata, limbo inteoro. Stamina libera, exappendiculata vel minora dente aucta. Siliqua linearis, aut brevis (silicula) oblonga ovata vel sub- orbiculata, compressa, valvis planis convexisve sæpius nervo medio prominulo donatis, septo membranaceo; stigmate lineari vel capitato, subintegro, subbilobo vel bifido lobis conniventibus vel divergentibus. Semina pauca velplura, uni- vel biseriata, (in nostris) late alato-marginata , rarius aptera. Cotyledones plano-convexæ, radiculæ accumbentes. Herbæ vel suffrutices, pube bipartita adpressissima canescenti-sericea vel stellalo-tomen- tosa. Folia oblonga vel linearia integra. Flores (in nostris) purpurascentes, vel flavi. Oss. Genus hoc habitu distinctissimum et vere naturale, ut cl. Hooker (Benth. et Hook. Gen., 1. c.) optime monet, «characteribus certis nullis florum vel sili- quarum recognoscendum ». Susen. Î. Farserrana. DC. — Petalorum limbus oblongo-linearis, purpu- rascens. Staminum omnium filamenta edentula. Siliqua elongata linea- ris, vel brevis (silicula) ovata aut oblonga, plano-compressa, valvis planis nervo medio prominulo donatis; stigmate capitato, vel lineari subindiviso bilobo bifidove. — Plantæ pilis bipartitis malpighiaceis ad- pressissimis canescenti-sericeæ. 4. F. linearis Dene! in Ann. sc. nat. sér. 2, XVIT, 1503; Walp. Repert. I, 139, et Ann. IV, 195; W. Hook. Ic. IX, t. 808 imperfecta; Fourn. in Bull. Soc. bot. XI, 57; Boiss. Or. I, 158; Hustr. Al. I, 56,1. 38. — F. Hamilton Royle Ulustr. Himal.71; Walp. Repert. I, 139; Hook. et Thoms. in Proc. Linn. Soc. V, 148 saltem ex parte; Hook. nd. I, 140. — Exs. Jam. Ap. [1852], Bal. 885, Kral. in Bourg. 240 a, Kral. 13; Auch. Mascate 1069. Ar. era TC Ain-el-Arneb «oculus leporis» (Coss., Par.); 9 Jan H'ariq «urens». Planta sulfruticosa, a basi ramosissima, sæpius cæspites efformans, pilis bipartitis adpressissimis dense incano-sericea; folüs linearibus angustis, integris, sæpius sub anthesi involutis vel jam deciduis; racemis pauci- floris, elongatis, laxis; floribus mainutis ; petalis calyce tertia parte longioribus, lmbo purpurascente oblongo ab ungue vix distincto; siliquis suberectis erectsve, late hnearibus, plano-compressis, apice in stylum sensim productis , seplo tenuiter membranaceo, medio præsertim superne uninervio, venulis lateralibus oblique ascendentibus anastomosantibus dense et pulcherrime reticulato ; stylo filiformi, latitudine siliquæ subæquilongo vel longiore; shiymate brevissimo, subbilobo; seminibus uniseriatis , latissime membranaceo- alatis. b. Ab autumno ad Junium. In paseuis et collibus calcareis vel argillosis apricis, m rupestribus, in glareosis CRUCIFER Æ. — FARSETIA. 227 in alluviis et alveis. — Sah. C°: Col de Sfa!, Biskra! (Jam., Bal.), Fontaine- Chaude (Jam.), Saada!, Chegga!, Mghaier (Reb.). — A°: ex. or. : Daia-el-Kebch!, Anit-el-Cometi, Berrian!, Guerrara, Ghardaïa!, Methlil, Ghar-el-Deba!, Ba- Mendl, etc. — O° : ex. pr. : Gour-Sesoueur!, Brezina!, Sidi-el-Hadj-ed-Din, EL Abiod-Sidi-Cheikh!, Tyout!, Bou-Semghoun, Daiu Tisefsaf, Benout, Mengoub , Ras-Mahareg , etc. — MAR. Chegguet-el-Selten, mter Toumiet et Fiouix (War.). Inter Aix Taiba et El-Biod (Guard); in regno Mascatensi (Auch.), Aden (Hook.), Afghanistan (Griff.), Beloutchistan (Stocks sec. Boiss.), in planitie Gan- getica inter Agra et Delhi (Wall. sec. Hook. et Thoms.), Pundjab (sec. Hook. et Thoms.). Oss. F. linearis, mdumento bipartito malpighiaceo adpressissimo, petalis pur- purascentibus limbo oblongo, staminum omnium filamentis exappendiculatis, siliqua lineari plano-compressa, ad sectionem Farsetiuna (DC. Syst. Il, 287; Fourn. in Bull. Soc. bot. XI, 55.— Farsetia Boiss. Or. I, 157) pertinet.— A F. long'i- siliqua (Dene in Ann. sc. nai. sér. 2, IV, 69; Walp. Repert. 1, 139; Fourn., 1. c. 56; Boiss. Or. 1, 157 excel. loc. nat. Algeria. — Matthiola stylosa Hochst. et Steud. in Schimp. PI. Arab. exs. — Exs. Schimp. Arab. [1837] 860; Schweinf. Æ9. 1328), in littore Ægyptiaco et Nubico maris Rubri necnon in Arabiæ ditionibus Hedjaz et Vemen crescente , differt ramis brevioribus, floribus minoribus, siliquis sensim in stylum productis, non abrupte acuminatis, stiomate brevissimo subbilobo, non lineari in lobos conniventes vel subdivergentes fisso. — Planta in Arabiæ provincia Hedjaz prope Taïfa a Schimper lecta et sub nomine Matthiola prostrata Hochst. et Steud. distributa (Schimp. [1837] 862) junior et haud rite determinanda sed ad F. linearem pertinere videtur ad quam referunt Fournier et Boissier. — Planta in Persia a el. de Bunge lecta, e speciminibus imperfectis tantum nota et ad F. linearem a dl. Boissier (Or. I, 158) relata, forsan melius distinguenda (F. heho- phila Bunge m herb.!) floribus paulo majoribus, stylo erasso brevissimo, stigmate conico in lobos triangulares conniventes fisso. — F. ramosissima Hochst. (in Ky PI. Nub. exs. [1841]; Fourn. in Bull. Soc. bot. XI, 57; Oliv. Trop. F1. I, 63. — Exs. Ky Nub. [1841]926 et 305) in Nubia ad pagos Cordofanos Chur-Si et Abou- Djerad a Kotschy detecta, dein ad Khartoum a cl. Schweinfurth reperta et in Ægypto media prope Tourah ad basim montis Mokkatam, ubi promiscue cum F. Æoyptiaca Turra creseit, ab amicissimo A. Letourneux nuperrime inventa, floribus parvis, pelalis calycem vix excedentibus limbo oblongo ab ungue vix distincto, stigmatis fabrica, F. lineari proxima, sed eximie diflert siliquis sæpius siliculiformibus latio- ribus oblongis vel oblongo-suborbiculatis, abrupte in stylum productis, loculis 2-h-spermis, septo in longitudine tota non in parte superiore tantum nervo medio conspicuo donato. 2. F. Ægyptiaca Turra Diss. Fars. 1, t. 1; Desv. Journ. bot. III, 153; DC. Syst. IT, 287, et Prodr. 1, 157; Fourn. in Bull. Soc. bot. XI, 58; Boiss. Or. I, 158. — Cheiranthus Farsetia L. Mant. 94; Desf.! Au. IT, 89, t. 160; Dehle Æp. Ilustr. n. 593. — C. linearis Forsk. Æo.-Arab. 120, et Ie. t. 16, f. a. — Forma siliquis ovatis : Lunaria scabra Forsk., 1. c. 117. — Farsetia ovalis Boiss. Diagn. Or. ser. 1, vin, 32, et in Walp. Ann. Il, 39. — F. Æoyptiaca var. ovalis Coss. in Fourn., 1. c. 58. — Forma siliquis oblongis : F. oblongata Pres Bot. Bemerk. [1844] 8. - F. 15% 228 CRUCIFERZÆ. — FARSETIA. ALYSSUM. Ægyptiaca var. oblongata Fourn., l. c. 58.— Exs. Bal. Aly. 886, Kral. 13 a et 13b, Choul. 7, Par. 16; Sieb. Æy., Auch. 238, Wiest 88 et 574, Schweinf. 81 et 279, Lx 14 et 15; Schimp. Arab. 353, Bové 137; Auch. Mascate Lo83. = (e) 1 AR. aaels Felfila «Piper parvum» (Hén., Coss.); re H'arig eurens». — Ar. Æc. 2921 El-Djerbé «Scabiosa» (Forsk.) : bye Djerba (Del.). Planta suffruticosa, a basi ramosissima, dumosa, pilis bipartitis ad- pressissimis dense incano-sericea; folüs linearibus, integris, interdum sub anthesi involutis vel jam deciduis; racemis paucifloris, longiuseulis, laxis; Jloribus majusculis; petalis calyce dimidio longioribus, limbo purpurascente ab ungue distincto; siliculis erecto-patentibus, 2-4-plo longioribus quam lalioribus, ovatis, ovato-oblonris oblongisve, apice abrupte stylo apiculatis, valvis nervo præminente donatis, septo interdum fenestrato; stylo bre- viusculo longitudine variabili; stipmate longitudine et forma variabili, in lobos conniventes fisso; seminibus biseriatis, lalissime membranaceo-alalis. b. Dec.-Maio. In pascuis et collibus apricis argilloso-calcareis , in glareosis, in depressis, allu- viis et alveis. « Ad radices montium prope Gafsam » (Desf. 44/.), «in reono Tunetano» (Vahl Symb.). — Sah. C°: Col de Sfal, PBiskra!, Mchounech!, Khanga-Srdi- Nadpi, Negrin, Chesoa!, Mouebral, Guemar!, ete. — A : ex. or. : Dj. Milogh!, Laghouat!, Oued Soudan!, Berrian!, Guerrara!, Ghardaia!, Oued Neumrat!, Met- hlif, inter Methili et El-Golea et ad meridiem Ouargla frequentissima, etc. — O0? : inter Ghassoul et Brezina!, El-Abiod-Sidi-Cheikh!, Tyout!.— TUN. In Tunetia australi : Br Sidi-Aich (Lx miss. 1884), Dj. Bou-Hedma (Doum.), Gafsa (Desf., Rob.), Thala, Dj. Hattig, Dj. Arbet, El-Guettar, Dj. Oum-Ah (Doùm. et Bonn. miss. 1884), Foum-Hallouf, Dj. Aziza, Dj. Tebaga, Oued Zitoun, inter Oued Metaleohmim et Sedada, Kriz, El-Hamma (Djerid) (Lx miss. 1884). — MAR. Figuis (War. ). Ad Ghadamès (Larg.), in Cyrenaica (Pacho), Fezzan (Oudn., Duveyr.), Æpgypto; Syria, Arabia petræa et felici, Afohanistan, India boreali et occidental. 29. ALYSSUM. Alyssum L. Gen. n. 805; DC. Syst. Il, 301, et Prodr. 1, 160 emend.; F1 Par. 191; Benth. et Hook. Gen. I, 73; Boiss. Or. [, 263. — Meniocus, Aurinia, Psilonema, Alyssum, Odontarrhena, Pülotrichum Endi. Gen. 867-868. Ar. do 9| Aguerma vel Agerma (Bertr., Lx). | Sepala erecta, lateralia basi haud saccata. Petala unguiculata vel inferne attenuata, limbo integro vel retuso. Glandulæ ho rynæ valvariæ A, breves + rarius ti butte aut capillares. Staminum filamenta sulien nonnulla appendculata, rarius exappendiculata vel edentula. Silicula ovata, oblonga vel suborbiculata, compressa vel compressissima, dehiscens, bilo- cularis, valuis disco convexis marpine complanatis rarius inflatis vel planis, septo membranaceo angustissime el tenuissime areolato ; stylo brevi vel CRUCIFERÆ. — ALYSSUM. 229 elongato filiformi, stigmate subindiviso. Semina in quoque loculo 1-2, ra- rius 4-6, compressa, marginata immarginatave. Herbæ, suffrutices vel fruticuli, pube stellata vel stellato-lepidota. Folia obovata, oblonga vel linearia, integra. Flores lulei vel ochroleuci, rarius albi vel rosei. Subgen. L. Ononrarrnen4. — Petala lutea. Staminum omnium filamenta membranaceo- appendiculata. Silicula suborbiculata, oblonga vel obovata, (in nostra) plano-compressa, loculis umiovulatis. Kuniculi liberi. — Plantæ perennes basi suffrutescentes, rarius annuæ. — 1. À. alpestre. Subgen. IL. Evarrssum. — Petala lutea vel albida. Glandulæ hypogynie minutæ. Staminum filamenta membranaceo-appendiculata vel exappendiculata. Silicula suborbiculata vel ovata, valuis disco convexis , margine planis , loculis biovulatis loculo ventrali rarius abortu ovulorum sterili. Funiculi basi septo adnati. -— Plantæ annuæ, vel perennes sæpius suffrutescentes vel frutescentes. $ Plantæ perennes sæpius suffrutescentes vel frutescentes. — 2-3. À. montanum, À. cochleatum. SS Plantæ annuæ. — k-7. À. campestre, À. psilocarpum, À. macrocalyx, À. scuti- gerum. Subgen. IT. Terrarrrenra. — Petala lutescentia vel albida. Glandulæ hypogynæ ad basim utriusque staminis lateralis teretes subulatæ vel imo capillares. Staminum filamenta exappendiculata, rarius lateralium appendiculata. Siicula suborbiculata, valvis disco convexis, margine planis, loculis biovulatis. — Plantæ annuæ. — 8. À. Granatense. Subgen. IV. Prriorrrcuuu. — Petala lactea vel rosea. Staminum filamenta exappendiculata edentula. Silicula suborbiculata, obovata vel oblonga, compressa valvis convexis vel planiuseulis, aut inflato-turgida, loculis biovulatis vel loculo ventrali abortu ovulorum sterili. — Fruticuli vel suffrutices. — 9. À. spinosum. Subgen. V. Mewrocus. — Petala ochroleuca vel lutea. Slaminum filamenta appendiculata vel dente aucta. Sihcula ovata, ovato-oblonga vel oblonga, compressissima, valvis planis, loculis 4-6-ovulatis. Funiculi liberi. — Plantæ annuæ. — 10. À. hnifolium. SUBGEN. [. ÜDONTARRHENA. Odontarrhena C.-A. Mey. in Led. Alt. III, 58, et Ross. I, 1413 End. Gen. n. 4875. — Alyssum sect. Odontarrhena Boiss. Or. 1, 267. Petala lutea. Staminum omnium filamenta membranaceo-appendiculata. Sihicula suborbiculata, oblonga vel obovata, (in nostra) plano-compressa, loculis uniovulatis. Funiculi hberi. — Plantæ perennes basi suffrutescentes, rarius annuæ. 4. A. alpestre L. Mant. 92; DC. Syst. IT, 307, et Prodr. I, 161 emend.; Rchb. Le. II, t.20, f. 4275; Koch Syn. 63; Boiss. Voy. 43; Gren. et Godr. Fr. [, 117. — À, tortuosum W.etK. Rar. Hung. 1,094, t. 91; DC. Prodr. T, 161; Rchb. Le. Il, t. 20, f. ho76.— À. serpyllifolium M.-Bieb. Taur.-Cauc. Il, 103. — À. obtusifolium Stev. in DC. Syst. Il, 305, et Prodr. 1, 161; Deless. Je. I, t. 38. — À. Savramcum Andrz. in Bess.! Enum. 82.— À. lanigerum DC. Syst. IT, 308; Boiss. Or. l, 269. — Odontarrhena tortuosa G.-A. Mevy. in Led. Alt. II, 60.— O. obovata C.-A. Mey. in Led. Alt, IT, 61. — O. microphylla C.-A. Mey. in Led. Alt, II, 63; Led. le. 230 CGRUCIFERÆ. — ALYSSUM. Ross. t. 143. — O. alpestris Led. Ross. 1, 142.— Alyssum serpyllifolium forma longi- styla Boiss. in Ann. sc. nat. sér. 2, XVII, 151 [1842]. — Odontarrhena surculosa Schott et Ky PI. Clic. exs. — Alyssum minutiflorum Boïss. Diagn. Or. ser. 1, 1, 73. — À. condensatum Boiss. et Hausskn. in Boïss. Or. I, 268.— À. oxycarpum Boiss. Or. 1, 269. — Exs. Sieh. Delph. 7, Bill. Gall. cont. 3513, Soc. Dauph. 290; Bourg. Pyr. Hisp. 591 ; Sol. Cors. 397; Heldr. Grec. norm. 706; Sint. et Rig. Cypr. 843; Ky Ghc. 10 et 55 a; Bal. As. min. 65, L26 et 427; Sint. Troy. 430 ; Bourg. Lyc. 28, et Ârm. 38; Auch. Syr. 266 et 274, Ky [1855] 147, et [1862] 260; Ky Kurd. 337; Auch. Pers. 265, Lo93 a et Lo93 b, Ky 376; Reliq. Lehm. 70. Perenne inferne indurato-suffrutescens, a basi ramosum, sæpius ramos steriles emittens, pube stellata brevi dense cano-lepidotum ; foliis obovatis vel oblongo-lanceolatis, inferne attenuatis; racemis subcorymbiformibus demum plus minus elongatis; floribus minutis; calyce post anthesim de- ciduo; petalis calyce subtriente longioribus, oblongo-cuneatis, glabris ; staminum filamentis late appendiculatis appendicis parte libera lanceo- lata integra bidentata vel bifida, lateralium appendice fere a basi libera; siliculis obovato-suborbiculatis, obovatis, oblongo-obovatis vel oblongis, apice rolundatis rarius acutiusculis, plano-compressis, pube stellata bre- vissima incano-lepidoüs; stylo silicula subdimidio breviore; seminibus an- guste marginatis. 2£ vel b. Var. «. alpestre. Floribus luteis; siliculis oblongis. In ditione floræ non visum. In Gallia, Germania austro-orientali, Hungaria, Corsica, Italia, Græcia, Rossia australi, Caucaso; Gypro, Asia minore, Syria, Persia, Turlestan, Songaria, Sibiria Altaica. Var. 6. serpyllifolium.— À. serpylhfolium Desf.! Atl. Il, 70; DG. Syst. Il, 306, et Prodr. 1, 161.— À. Nebrodense Tin. Pug. 1, 12; Rechb. Le. Il, t. 20, f 4279; Guss. Syn. Il, 163. — À. alpestre Moris Sard. 1, 142. — A. alpestre var. incanum Boiss. Voy. 43. . Bal. Al. 533, Bourg. [1856], Bill. 2010; Bourg. Hisp. 572, 104ob et 2093, Hut. Port. Rig. [1879] 33 et 34%; Losc. (Arap.) 8; Soc. Dauph. Gall. 1086; Huet Sic. [1855]. Floribus minoribus, pallidioribus; siliculis paulo majoribus, obovatis vel oblongo-obovatis apice sæpissime rotundatis. — Apr.-Jul. In pascuis apricis , in petrosis, olar eosis et rupestr bus, in sylvatieis, in regione Montana etiam superiore et in Planitiebus excelsis montosis sæpius inter cæspiles Stipæ tenacissimæ. «In Atlante prope Tlemsen» (Desf. At.). — Mont. C° : Dy. Alia, Dj. Thaya, Dj. Lekahl, Dj. Babor!, Dj. Tababor!, Adghar-Amellal!, Dj. Guerioun, Dj. Cheliah!, Dj. Mahmel!, Dj. Tougour!, Dj. Maadid, ete. — A°: in montibus Dyurdura : Tirourda (Lx), in cacumine Lalla-Khedidja (Mar. ), in ditione Beni-bou-Addou!, Tizi-n-Tesselent !, Dj. Heizer (Thév.); Dj. Ouaransenis ! (Perr.). — 0°: Tlemcen (Desf.), Dy. Beguira (Flah.); Dj. Ksel!. — Plan. GC": Mechta-el- Arbi (Reb.), Setif (Soll., Duk.), Medjez (Lx); Ain-Beida (J. Reb.), Melila (Mil.), CRUCIFERÆ. — ALYSSUM. 231 Chott Mzouri! ; Batna! (Duk.), Lambèse (Tiss.); inter Tebessa et Feriana (Claud.), Tebessa, Oued Djedida (Lx). — A": Djelfa! (Reb.), Oued Sedeur!. — 0°. — MAR. Oued Bou-Roumad, Meharoug , Oued Aricha, Oola Mazar (War.); Dj. Takreda, Dj. Bouachfal (Ibr.); in convalle Aët Mesan (Hook. et Ball), in jugo Tagharol (Rein et Fr. sec. Ball), Dj. Afougueur, Dj. Lalla-Aziza (Ibr.). In Gallia australi ad Bédarieux , Hispania media et australi, Sardinia, Sicilia. Oss. À. alpestre mire variat caulibus plus minus diffusis, plus minus indurato- suffrutescentibus, indumento, forma foliorum, magnitudine et colore plus minus intense luteo florum , staminum filamentis utrinque vel subunilateraliter appendi- culato-membranaceis appendicibus in parte hbera intepris dentatis vel bifidis, siliculis modo apice basique attenuatis modo obtusis, stylo plus minus longo, et e speciminibus innumeris rite examinatis omnes plantæ in synonymia enumeratæ tantum varietates e locis natalibus ortæ videntur. Hanc sententiam cum auctoribus pluribus jam enuntiaverunt el. Boissier (Voy. 43) et Fenzl (in Tchihatch. Voy. 4s. min.). — Varietas 8 serpylhfolium vix differt a planta typica, in Alpibus crescente, floribus minoribus pallidioribus et siliculis paulo majoribus obovatis vel oblongo- obovatis apice sæpissime rotundatis. Planta in Gallia australi in arenosis dolomi- ticis prope Beédarieux lecta omnino eum planta Alveriensi congruit. SuBGEN. II. Evaryssum. Alyssum sect. Adyseton DC. Prodr. I, 160 exel. sp. plurim. — Alyssum C.-A. Mey. in Led. Alt. LIT, 53, et in Led. Ross. I, 137; Endl. Gen. n. 4874. — À. sect. Eualyssum Boiss. Or. I, 274. Petala lutea vel albida. Glandulæ hypogynæ minutæ. Staminum fila- menta membranaceo-appendiculata vel exappendiculata. Silicula suborbi- culata vel ovata, valvis disco convexis margine planis, loculis biovulatis Ioculo ventrali rarius abortu ovulorum sterili. Funiculi basi septo adnati. — Plantæ annuæ, vel perennes sæpius suffrutescentes vel frutescentes. S Plantæ perennes Sæpius suffrutescentes vel frutescentes. 2. A. montanum L. Sp. 907; Bot. Map. t. h19:; DG. Syst. IT, 309, et Prodr. I, 162; Rchb. Ie. Il, t. 19,f. 27h et b; Koch Syn. 64; F1. Par. 122; Gren. et Godr. Fr. I, 115; Led. Ross. 1, 138. — A. Atlanticum Desf.! Au. IT, 72, t. 149; DC. Syst. I, 305, et Prodr. 1, 161; Led. Ross. [, 138. — À. vernale Rchb. Ie. Il, t. 19, f. hagh ©. — À. arenarium Gmel. Bad.-Als. IT, 36. — À. montanum var. Atlan- ticum Boïss. Voy. 4h. — À. oclroleucum Boiss. el Huet in Boiss. Diagn. Or. ser. 2, v, 36. — À. Gmelini Jord. Brev. 11, 8. — Exs. Bal. Al. 898, Choul. sér. 2, 8 et 508 ; Bill. Gall. 716 et 716 ter, Soc. Dauph. 293 et 3083, Bourg. (Alp.-Mar.) 33; Soc. Dauph. Helv. 3184; Sch. Germ. 612, Bill. 716 bis, Sch. norm. 10, 410 bis et 1014; DR. Astur. ho3 ; Bourg. Hisp. 573, 574 et 1041, Hut. Port. Rig. [1879] 35; Auch. Græc. 276, Heldr. norm. 504. Ar. 0 )5\ Aguerma (Lx). Perenne inferne plus minus indurato-suffrutescens, a basi ramosum, sæpius 232 CRUCIFERZÆ.— ALYSSUM. ramos steriles emittens, pube stellata longiuscula plus minus canescens vel brevi lepidota candido-niveum; foliis obovatis, oblongis vel oblongo-lanceo- latis, inferne attenuatis; racemis subcorymbiformibus, demum abbrevia- tis vel longiusculis, pedicellis calyce 2-3-plo longioribus; floribus luteis colore plus minus intenso vel pallido; calyce post anthesim deciduo; petalis oblongo- vel obovato-cuneatis, apice sæpius retusis, in unguem sensim attenuatis, dorso pube stellata conspersis olabrisve; staminum fila- mentis membranaceo-appendiculatis, appendicibus sæpius filamenti dimidiam longitudinem superantibus, in staminibus longioribus appendice fere ad apicem adnata ibique 1-3-dentata, in brevioribus ad tertiam partem in- feriorem lantum adnata vel fere ad basim lhbera; sihiculis magnitudine variabilibus, suborbiculatis, ovato-suborbiculatis, imo obovatis, apice rotundatis vel vix retusis, disco inflato-convexis, maroine complanatis, pube brevissima lepidota canescentibus vel conspersis; stylo sihculam subæquante vel longiore; seminibus anguste marginatis. 2L vel E. Apr.-Jul. In pascuis, dumetosis et sylvalicis, in rupestribus, in regione Montana etiam superiore, necnon in montosis Planitierum excelsarum sæpius inter cæspites Stipæ tenacissimæ. æÎn cacumine Atlantis prope Tlemsen» (Desf. A1). — Mont. C°. — A':in montibus Djurdjura : inter Térourda et Tizi-n-Tmechedallen (Lx), m summo vertice Lalla-Khedidja (Mar., Deb. , Lx, etc.), Tizi-n-Tesselent!, in ditione Beni-bou-Addou!, Dj. Heïzer!; Aumale (Char. ); in cacumine Dj. Zaccar (Dur.); in montibus Ouaransenis !. — Of: Tiaret (Del., Krém.); Kef-el-Akdar (Lx), Tlemcen (Desf.), D. Magris, in ditione Ouled Mazis (War.), Col de Nedroma (Bourg.), Gharrouban (My). — Plan. C‘: Temet-el-Tin!, Setif (DR., Soll., Duk.); Sedi- Reohis, Ain-Beida (J.Reb.); Lambèse ! (Choul.).— A°: ad occidentem Boghar (Ex); Dyelfa! (Reb.), inter Dyelfa et Oued Sedeur (Reb.). — 0°: Ras-el-Ma, Tafraoua, El-Mai, Khaneg-Azr, Geryville, Khodeur, Ain-Melah (War.).— TUN. Dj. Reças (Doüm.), ad meridiem Souk-el-Djema ! (Miss. 1883). — MAR. In regione media et superiore Atlantis majoris : Dy. Tezah 2500-3300 m. (Hook. et Ball), Dy. Tou- chka (Ibr.); in provinciæ Demnat Dj. Bouachfal (Ibr.). In Gyrenaica ? (sec. Viv.); in Europa media et australi tota; Asia minore. Oss. E specimimibus innumeris in locis natalibus et in herbario observatis clarius patuit À. Atlanticum Desf. omnino cum À. montano congruere et ne quidem va- rietatem habendum. — A. Fischerianum DG. (Syst. IT, 311, et Prodr. 1, 16°; Led. Ross. 1, 138. — À. Altaicum G.-A. Mevy. in Led. At. IT, 55 ; Led. Ze. Ross. t. 255) in Rossia australi, Sibiria Dahurica et Altaica crescens, valde afline A. montano a quo vix differt appendicibus staminum longiorum sæpius in tola lonsitudine adnatis et apice in dèntem haud productis; easdem formas ut À. montanum præbet et variat siliculis incano-lepidotis, glabrescentibus glabrisve. — Species plurimæ præcipue orientales ab auctoribus admissæ ad A. montanum referendæ videntur, nempe tantum differunt indumento plantæ, forma foliorum, appendicum staminalium forma, silicuhs minoribus majoribusve plus minus lepidoto-pubescentibus vel glabrescentibus, scilicet notis mire variabilibus. CRUCIFERÆ.— ALYSSUM. 233 3. A. cochleatum Coss. ci DR. in Bull. Soc. bot. IV, 11, et Coss. Ilustr. All. I, 57, t. 39. — Exs. Choul. Al. 204, Reb. in Bill. 2011. Ar. Ali Kheiatha «sutrix» (Lx). Perenne inferne indurato-liynosum, a basi ramosum sæpius dumulosum ramos steriles emittens, pube brevissima stellato-lepidota incanum; foliis oblongis, oblusis, inferne attenuatis, canaliculato-complicatis; racemis brevibus vel subeorymbiformibus, demum laxiuseulis interdum longius- culis, pedicellis calyee multoties longioribus post anthesim patenti-subdeflexis ; floribus aureis; calyce post anthesim cito deciduo; petahis calyce subdimidio longioribus, obovatis, in unguem longiusculum contractis, apice inteoris, olabris; staminum omnium filamentis exappendiculatis ; sihculis glabris, sub- orbiculatis vel oblongo-suborbiculatis, apice integris, loculo dorsali inflato- convexo , loculo ventrali concavo-cochleato abortu ovulorum sterili; stylo silicula subtriplo vel subquadruplo breviore; seminibus anguste marginatis. b; Mart.- Jun. In pascuis montosis et collibus apricis, in petrosis et rupestribus, in regione Montana inferiore et media, in Planitiebus excelsis et margine regionis Saharensis. — Mont. C°: Dj. liche-Ah (Lefr., Hén.), Dj. Ouled-Ali-Ben-Sabor (Lx). — A° : DJ. Sahari, Dj. Senalbal, Dj. Seba-Mokhan, Col de Snoubeur, Dj. Djellal (Reb.). — 0°: Dj. Beoutra (Flah.). — Plan. C': in ditione Nememcha (Lx). — A°: Djelfal. —0”: inter Sebdou et El-Aricha!. — Sah. À‘: in ditione Hodna : in sylva Bou- Fardjoun (Reb.), in faucibus inter Oultem et Bou-Fardjoun (Soll.). In Algeria tantum notum. Ors. À. cochleatum petalis luteis, glandulis hypogynis minutis, silicula sub- orbiculata vel oblongo-suborbiculata, valva loculi fertilis disco convexa, loculis biovulatis, funiculis basi septo adnatis, ad subgenus Eualyssum pertinet, sed a speciebus omnibus perennibus hujus subgeneris filamentis staminum edentulis et silicula ventre concavo-cochleata distinctissimum. S$S Plantæ annuæ. 4. A. campestre L. Sp. 909; F1. Græc. t. 622; DC. Syst. IT, 314, et Prodr. I, 163; Rchb. Je. If, t. 18, f. Lazo; Koch Syn. 65; Moris Sard. 1, 143; Gren. -et Godr. Fr. 1, 115; Boiss. Or. 1, 283. — Var. pube stellata silicularum radiis sæpius inæqualibus aliis brevibus aliis elongatis : À. micropetalum Fisch. in DC. Syst. Il, 313, et Prodr. 1, 163; Deless. Ic. II, t. 39. - À. parviflorum M.-Bieb. Taur.-Cauc. UT, 434. — À. polyodon Boiss. et Buhse Aufz. 17. — A. campestre var. micropelalum Boiss. Or. I, 28h. — Var. filamentis staminum longiorum sæpe eden- tulis, pube silicularum longiore : À. micranthum Fisch. et Mey. in /nd. 1 hort. Petrop. 22; Led. Ross. 1, 140. — Exs. Bal. Ale. 534, Choul. 555, War. 113, Soc. Dauph. 1085, 1085 bis et ter; Bill. Gall. 1415; Welw. Lus. hoo, et conl. 15; Auch. 4s. min. ho98 b, Bal. 68 et 993, Sint. ( Troy.) 996 b; Auch. Pers. 4097. Ar. 4 5 Aguerma, 26.75 Agrima diminutivum (Bertr.); als D'réiga (Lx). Annuum, pube stellata subhirsutum; foliis oblongis vel oblongo-linea- ribus, inferne attenuatis; racemis demum elongatis; calyce deciduo; petalis 234 CRUCIFERÆ. — ALYSSUM. lutescentibus demum albescentibus, calyce subdimidia vel tertia parte longio- ribus, lineari-cuneatis inferne in unguem angustatis, apice subemaryi- nalis; staminum saltem breviorum filamentis appendiculats; silicuhs magni- tudine variabihibus, suborbiculatis, apice subretusis, disco inflato-convextis, maroine complanatis, pube stellata radis æqualhbus rarius inæqualibus obsitis ; stylo brevi; seminibus marginatis. ©. Febr.-Maio. In ruderatis et ad vias, in pascuis et collibus apricis, per Algeriam totam dif- fusum. — Med. C°: Phihippeuille!, inter Smendou et Constantine (DR.), Khanez (Reb.), Constantine! (DR., Choul.), Souk-Harras, El-Aria (Reb.); Khamissa (J. Reb.). — A° : Aloer (Dur. , Côme); Tizi-n-Tleta!, Bhdah (Goug.), Milianah (Mialh.), Dj. Zaccar!, Orléansville!; Aumale (Ghar.), Boghar (Deb.). —- 0°. — Mont. C°: Dj. Mahouna (Lx); Dj. Lekahl, Dj. Bou-Cherf (Reb.), Dj. Bou-Chenak (JT. Reb.), Dj. Babor!; Medina!, Telet!, Haidous!, Dj. Tougour!; Dj. Maadid (Lx). — A : Dj. Beni-Salah! (D.-J., Lef.); Dj. Ouaransenis !. — 0°: Dj. Ksel!; Dj. Bou-Kachba!. — Plan. C°: Ain-Magramen!, Setif (Soll., Duk.); Ain-Beida, Guerak El-Tarf, Meskiana (TJ. Reb.); in ditione VNememcha et in valle Oued Djedida (Lx); Melila!, Ain-Yagout!, Balna!, Lambèse!, Timegad].-— À": Djelfa (Reb., Lx). — 0°.— Sah. in maroine septentrionali regionis : C?: Mdoukal (Lx); Biskra ! (Bal.), Coudiat-el- Dokhr (Mil.). — A° : Bou-Saada (Reb., Soll.), Él-Hamel, Oued El-Anoug (Reb.); Dj. Milogh (Par.), Laghouat (Rx), Nil (Vim.). — O0! : Asla!, Ain-Sefissifa!. — TUN. Djedeida! (Miss. 1883), Ghardimaou (Lx miss. 1884); El-Guettar (Doùûm. et Bonn. miss. 1884). — MAR. Tetouan (Weyl.), Tanger (Schousb.); Dj. Afougueur (Ibr.), Keira (Bal.), in prov. Chiadma, Tasseremout, Ait Mesan circ. 1400 m. et iterum ad 2300 m. (Hook. et Ball); frequens in provinciüs austro-occidentahbus inter Jda-Ouchemlal et Tifermit et ditione Tazeroualt (Mard. ). In maritimis Tripolitanis (sec. Viv.); in tractu Mediterraneo Europæ toto a Lusitania ad Rossiam australem, Caucaso; Asia minore, Syria, Palæstina, Persia, Turkestan. Oss. À. hirsutum M.-Bieb. ( Taur.-Cauc. IL, 106; DC. Prodr. I, 163; Deless. Ze. IL, t. 4o; Rchb. Je. IT, t. 18, £ 4271; Boiss. Or.[, 284. — À. campestre var. hirsutum Koch Syn. 65) in Tauria, provineis Gaucasicis, Asia minore, Syria et Persia crescens, ab À. campestri ad quod a Koch refertur, tantum differt statura et partibus ommibus majoribus, filamentis staminum longiorum anguste dilatatis edentulis vel unidentatis, siliculis pilis stellatis longiusculis et simplicibus longio- ribus permixtis obsitis. | 5. A. psilocarpum Boiss. Voy. suppl. 718; Willk. et Lange Prodr. Hisp. IIT, 834; Coss. Iustr. All. 1, 58, t. Lo. — Exs. Willk. Hisp. [1845] 827 sub A. montanum var., Bourg. [1851] 1040 cum A. calycino permixtum. Annuum, pumilum, pube stellata obtectum; foliis oblongis vel oblongo- linearibus, inferne attenuatis; racemis demum subelongatis; calyce per- sistente vel tarde deciduo ; petalis primum pallide lutescentibus, demum albes- cenhibus, calyce tertia parte longioribus, oblongo-linearibus ungue a limbo CRUCIFERÆ. — ALYSSUM. 235 vix distincto, apice emarginatis; staminum filamentis omnibus appendiculats , longiorum appendice subunilaterali ampla in longitudine tota adnata mar- gine exteriore denticulata, breviorum appendice oblonga superne libera 1n- tegra; siliculis ovato-suborbiculatis vel suborbiculats , apice subretusis, disco inflato valde convexis, margine complanatis, glabris nitidulis; stylo brevi; seminibus anguste marpinatis. ©. Maio-Jun. MAR. In glareosis et pascuis ad cacumen montis DJ. Touchka ad meridiem urbis Maroc (Ibr. [1875 |). In montibus eliam excelsioribus Hispaniæ centralis et australis. Oss. À. psilocarpum a cl. Boissier cum A. calycino comparatum ab eo plane dis- ünctum glandulis valvariis minutis. Var. 6. edentulum. — À. leocarpum Pomel Nouv. mat. 235 e descriptione. — Exs. Batt. in Soc. Dauph. Al. 4h60. Staminum longiorum filamentis inferne dilatato-membranaceis marpine exteriore inteoris. In pascuis petrosis regionis Montanæ. — Mont. A':in declivitate austral cacuminis Dj. Beni-Salah ad 1600 m. (Batt.), Dy. Zaccar (sec. Pomel, L c.). Oss. E speciminibus paucis suppetentibus, À. leiocarpum Pomel ad À. psilo- carpum, cum quo habitu notisque plurimis exacte congruit, referendum et tan- quam varielas tantum distinguendum filamentis omnibus staminum imferne plus minus dilatato-membranaceis margine exteriore integris. 6. A. macrocalyx Coss. et DR. ap. Coss. in Bull. Soc. bot. IV, 12, et {llustr. Atl. T, Go, t. 41. — Exs. War. Ag. 14. Ar. do y5| Aguerma (Bertr.); als D'réiga vel D'eréipa, diminutivum a UE D'ourg «nomen plantæ» (Lx). Annuum, stellato-pubescens; foliis oblongis vel oblongo-linearibus, inferne attenuatis; racemis demum sæpius elongatis; calyce subpersistente el post anthesim accrescente, sepalis crassiusculhs conniventbus silicula matura paulo longioribus; petalis albis, calyce paulo longioribus, linearibus ungue a limbo vix distincto, apice retusis vel integris; staminum longiorum fila- mentis exappendiculatis, lateralium appendiculatis; siliculis majusculis, suborbi- culatis, apice vix retusis, disco inflato-convexis, margine complanats, glabris; stylo siliculæ tertiam vel quartam partem subæquante ; seminibus latiuscule submembranaceo-marg'inatis. ©. Febr.-Maio. In pascuis et depressis argilloso-arenosis vel glareosis, in alluviis et alveis, in Planitiebus excelsis australioribus, ubi sæpius A. scutigeri socium, et margine contiguo repionis Saharensis. — Plan. À°: (ruelt-el-Settel (Lx), Djelfa (Reb. , Gesl.), Oued Sedeur !, inter Rocher-de-Sel et Ain-el-Ibel (Lx), Ain-el-lbel!, Sidi-Makhelouf! (Vilm.), Methli!.— 0° : ex. or.: Sttten, Khodeur, Ain-Tazina (War.); Bou-Guern, Dj. Antar, Mechera-el-Acheria, Ghott El-Gharbi! (War.), Ain-ben-Khehl!, Taous- 236 CRUCIFERÆ.— ALYSSUM. seral, ete. — Sah. A": Bou-Saada (Reb., Soll.); Ain Milogh!, Ain-Madhi!, Laghouat! (Reb., Tess.), Nik! (Gesl., Vilm.), Daia El-Kebch! ; Ghardaïa (Vilm.). — 0°: Tadjerouna (Par.), Arba!, inter Chellala-Dahrania et Asla!, Bou-Semghoun (War.), Asla! (War.), Tyout!, ASE al, Ain-Sefissifa! (War... In Aloeria hucusque tantum nolum. *. A. seutigerum DR. in At. Alr. t. 72,f. 43 Coss. et DR. ap. Coss. in Bull. Soc. bot. IV, 11. — À. clypeatum DR. olim in litt. — Exs. Bal. A{y. 536, Kral. 6, Choul. 205, War. 13, et in Soc. Dauph. 1087. Annuum, stellato-pubescens; foliis oblongis vel oblongo-linearibus, in- ferne attenualis; racemis demum elongatis; calyce deciduo, silicula subdi- midio breviore; petalis albidis, calyce paulo longioribus, oblongo-linearibus ungue a limbo vix distincto, apice emarginatis rarius integris; staminum filamentis omnibus appendiculatis; siliculis majusculis, suborbiculatis, apice retusis, disco inflato-convexis, margine complanatis, glabris ; stylo sili- culæ tertiam longitudinem subæquante; seminibus latiuscule submembranaceo- maroinatis. ©. Mart.-Jun. In pascuis et convallibus erosis præsertim calcareis vel argilloso-calcareis, in depressis hieme humidis, in alluviis et alveis, in Planitiebus excelsis unde nonnun- quam hine in valles regionis Montanæ et quidem Mediterraneæ, illinc in regionem Saharensem devehitur. — Med. 0°: Sidi-bel-Abbès (Lefr.). — Mont. C*° : Dy. Mahmel!, Telet!, Haïdous!, Menah!. — A°: Dj. Afoul prope Aumale (Char.):; D. Senalba!. — 0": Dj. Ksell. — Plan. C° : Ain Sedjera (J. Reb.); Ain-Yagout}, Batna! (Hén., Gol., Kral., etc.), Lambèse!, Ksour !. — A° : Aumale, in valle Oued Chelf prope Boghar, Ain-Oussera!, Guelt-el-Seutel!, Djelfa!, Ain-el-Ibel!, ete.— O7. — Sah. A°: Bou-Saada (Reb., Soll.), Oued El-Anoug, Hassi Dermel, Ain-el-Ghorab, Ain Melah (Reb.); Laghouat!, Tadjemout!, Ain-Madhi!. — O0: inter Chellala- Gueblia et Arba-Tahtani!. — MAR. Inter Sebkha Tigri et Ain-Chair (Seign.), Oued Bou-Roumad, Meharoug (War.). In Algeria el imperio Maroccano hucusque tantum obvium. Subgen. II. Terrarricura. Tetratrichia J. Gay in herb. [1841]. — Psilonema C.-A. Mey. in Led. Alt. III, 50, et in Led. Ross. I, 137 emend.; Endi. Gen. n. 4873. Petala lutescentia vel albida. Glandulæ hypogyne ad basim utriusque sta- minis lateralis teretes subulatæ vel imo capillares. Staminum filamenta exap- pendiculata, rarius lateralium appendiculata. Silicula suborbiculata, valvis disco convexis, margine planis, loculis biovulatis. — Plantæ annuæ. 8. A. Granatense Boiss. et Reut. Pug:. 9; Coss. PI. crit. 146, et Illustr. AU. T, G1,t.h93 Pomel Nouv. mat. 233; Wülk. et Lange Prodr. Hisp. HI, 833; Wülk. /ustr. Hisp. 1, 1. 56, f. b.— À. pulotr'chum DR. in herb. olim. — A. hispidum Lose. var. Granatense in Willk. Uustr. Hisp. 1, 85. — À. Willlommü de Rœm. ap. Wilik. CRUCIFERÆ. — ALYSSUM. 237 Enum. in Linnæa [1852] 8. — À. Alperiense Pomel Nouv. mat. 239. — Exs. Bal, Alg. 535, War. 114, Soc. Dauph. 1502 et bis; Losc. Arag. 7. Ar. 0 5 Aguerma (Bertr.); als D'réiga (Lx). Pumilum, pube stellata obtectum ; fois oblongis vel oblongo-linearibus, inferne attenuatis; racemis demum elongatis; calyce persistente vel tarde deciduo; petalis luteis lutescentibusve, demum albescentibus, calyce tertia parte longioribus, oblongo-cunealis, a medio sensim in unguem attenuatis, apice emaroinalo-subbilobis; glandulis hypoynis 2 subulatis ad basim utrius- que staminis lateralis filamento multo brevioribus; staminum filamentis su- bulatis, edentulis; siheulis suborbiculatis, apice subretusis, pube stellata radus inæqualibus als brevibus aliis elongatis rarius subæqualibus donatis ; stylo longiuseulo. ©. Mart.-Jun. In ruderatis et secus vias, in cultis el vervactis, inter sesetes, in pascuis et de- clivibus, in Algeria fere tota, etiam in montibus altioribus sed præsertim in Pla- nitiebus excelsis. — Med. C°: Taoura, Kef Zouara (Lx), Kef PBou-Zioun (Reb., Lx), Guelma (Lx), El-Aria (Reb.), Constantine (DR.), Sidi-Nasseur (Reb.). — A*: Blidah (Goug.), Medeah (Bové, DR., Rx), Mikianah (Mialh.); Boghar (Deb.), ad occidentem Boghar (Lx). — 0° : Oran! (DR., Bal); Sidi-bel-Abbès (Lefr., War.), Tlemcen! (DR., Lenepv.); in ditione Ouled Khaled-Gharabal!. Oued Tifrit (War.), Saida!. — Mont. C": Dj. Dekma (Reb), Dj. Mahouna! (Lx), Dj. Thaya (Lx), Dj. Oum-Settas!, Dj. Ouach!, Tizi-Ousaka (Par.); Dj. Guerioun (Reb.); Dj. Mahmel!, Dj. Tougour!; Dj. Afoan (Reb. et Oliv.). — A° : inter Térourda et Lalla-Khedidja, Tala-Rana (H. Duh.), inter Tirourda et Tmechedallen (Lx); Dj. Beni-Salah (DR.); Teniet-el-Haad (My).-— 0°: Dj. Ksel!. — Plan. GC‘: Sidi-Reghis, Ain-Beida (3. Reb.), in ditione Vememcha (Lx); in colle Ain-el-Hadj-Baba!, Ain-el-Bey!, Mechta-el-Arbi (Reb.); Ain-Yagout!, Batna! (Bal., Lefr., Duk.), Lam- bèsel, Ksour!, Les Tamarins !; Khenchela, Dj. Chechar (Reb.). — A°: Harmela (Lx), Guelt-el-Settel!, Djelfa! (Reb.), Oued Sedeur (Lx), Sidi-Makhelouf! (Ges.).— O7. — Sah, À”: Bou-Saada, Bou-Fardjoun (Reb., Soll.), in valle Oued Chair (Reb.); Laghouat! (Gesl., Rx), Ml, Tilremt!. — 0": El-Abiod-Sidi-Cheikh!, Bou-Sem- ghoun, Tyout (War.).— TUN. Dj. Zafran!, Souk-el-Djema!, ad meridiem Souk- el-Djema! , Kessera! (Miss. 1883); Dj. Arbet (Doùum.), Ksar Sened (Doûm. et Bonn. miss. 1884). — MAR. Meharoug , Oued Bou-Roumad (War.); in provincia Chiadma prope Ain Oumast, in convalle Ait Mesan ad 1200 m. et in jugo Ta- g'harot ad 2700 m. (Hook. et Ball); Dy. Afougueur, Dj. Aziwel, Dj. Lalla-Aziza (Ibr.); in provincis austro-occidentalibus : Açakaoublagh, Issishiwar, Tazerouali (Mard. ). In Hispania. In Gallia loco Port-Juvénal prope Montpellier sed advena et cum lanis advectum. Oss. À. Granatense in subsenus Tetratrichia cum À. calycino et À. minimo col- locandum. — À. calycinum L. (Jacq. Austr. IV, t. 338; DC. Syst. IT, 315 et Prodr. T, 163; Rchb. Je. IT, t. 18, f. 4269; Koch Syn. 65; FT. Par. 192; Boiss. Or. T, 285; [lustr. At. 1, t. ho, f. 16-19.— Exs. Bill. Gall. 105 et 105 bis, Soc. 238 CRUCIFERÆ. — ALYSSUM. Dauph. 291; Rchb. Germ. 2077, Sch. 1011; Bourg. Pyr. Hisp. 676; Bourg. Hisp. 1040 cum À. psilocarpo distributum), in Europa fere tota, Caucaso, Asia minore, Syria, Dahuria crescens, floræ nostræ deesse videtur, nempe omnia spe- cimina Alveriensia et Maroccana sub hoc nomine recepta observation accuratis- simæ subjecta ad À. Granatense pertinent in quo interdum silicularum pubes stel- lata e radiis subæqualibus constat. — À. (Granatense ab À. calycino, in ditione floræ non viso, differt petalis oblongo-cuneatis a medio sensim in unguem atte- nuatis, non oblongo-linearibus ad basim tantum in unguem contractis, glandulis hypogynis valvariis teretibus gracihbus filamento staminis lateralis quintuplo vel multo brevioribus, non capillaribus filamenti longitudinem subdimidiam vel sub- tertiam æquantibus, siliculis majoribus pube stellata radis mæqualibus rarius sub- æqualibus donatis. Subgen. IV. Pricorricuuu. Pülotrichum C.-A. Mey. in Led. Alt. TIT, 64; Boiss. Voy. 45, et Or. I, 287; Endi. Gen. n. 4876. — Alyssum sect. Lobularia DC. Syst. Il, 318, et Prodr. 1, 164 ex parte. Petala lactea vel rosea. Staminum filamenta exappendiculata edentula. Silicula suborbiculata, obovata vel oblonga, compressa valvis convexis vel planiusculis, aut inflato-turgida, loculis biovulatis vel loculo ventrali abortu ovulorum sterili. — Fruticuli vel suffrutices. 9. A. spinosum L. Sp. 907; DC. Syst. II, 320, et Prodr. |, 164; Gren. et Godr. Fr. 1, 1193 Jord. Obs. 1, t. 1, f. d. — Koniga spinosa Spach Vég. phan. VI, 493. — Ptilotrichum spinosum Boiss. Voy. 46.— Barrel. e., f. 808. — Exs. Kral. Aly. 101; Endr. Gall. un. ït. [1829], Bourg. ( Toulon) 34, Rel. Mail. 723, Bill. 3018 et bis, Sch. norm. 607; Willk. Hisp. 181, Bourg. 23 et 1041 a, Hut. Port. Rio. [1879] 658. Fruticulus sæpius a basi ramosissimus ramis intricatis, conglobato- dumulosus, ramis junioribus cum foliis pube stellata brevissima dense argenteo-lepidotis divaricatim ramosis flexuosis racemis terminatis infra racemum ramulos axillares nonnullos abortivos spinescentes patentes emitten- tibus, senioribus cortice fuscescente rachi racemi persistente et ramulis abortivis spinosis indurato-horridis; foliis oblongis, obtusis, inferne at- tenuatis; racemis plurifloris vel abortu paucifloris, corymbiformibus, de- mum laxiusculis; calyce post anthesim deciduo; petalis lacteis vel roseis, calyce duplo longioribus, obovatis, in unguem contractis, apice integris; siliculis obovato-suborbiculatis, apice integris, dorso convexo-turgidis , ventre abortu ovulorum loculi planiusculis vel concavo-cochleatis, glabris; stylo sili- cula subtriplo breviore; seminibus marg'inato-subalats. b. FT. Maio-Jun. Fr. Jul. In pascuis et dumetosis, in rupestribus et petrosis calcareis, in regione Mon- tana etiam superiore. — Mont. C': Dj. Tababor! (Perr., Kral., Doûm.).— A’: Dj. Heizer (Thev.). — MAR. Dj. Afougueur, Dj. Ouensa (Ibr.), «crescit abande CRUCIFERZÆ.— ALYSSUM. KONIGA. 239 in regione superiore Atlantis majoris : in convalle Ait Mesan ad 2200-3300 m.» (Hook. et Ball). In Hispania ut in Alveria sæpius montanum , in Galliæ australioris collibus mon- tibusque demissis. Suboen. V. Menrocus. Meniocus Desv. Journ. bot. IT, 173 ; DO. Syst. Il, 325, et Prodr. 1, 165 ; Endl. Gen. n. 4866. — Alyssum sect. Meniocus Benth. et Hook. Gen. I, 7h; Boiss. Or. I, 286. Petala ochroleuca vel lutea. Staminum filamenta appendiculata vel dente aucta. Sihicula ovata, ovato-oblonga vel oblonga, compressissima , valvis planis, locuhis 4-6-ovulatis. Funiculi liberi. — Plantæ annuæ. 10. A. linifolium Steph. in Willd. Sp. IIT, 467; Boiss. Or. T, 286. — Meniocus lini- Jolius DC. Syst. IT, 325, et Prodr. 1, 165; Deless. Ie. IT, t. Aa; Led. Ross. I, 134. — Exs. Kral. in Bourg. Alg. [1856]; Bourg. Hisp. 577 et 1044, Losc. (Arag.) 9; Hohen. Cauc. un. it. [1831 et 1838]; Auch. 4s. min. 280 et 4100, Bal. 990, 1251, etin Rel. Maïll. 229, Bourg. [1860]; Bourg. Arm. 39; Kar. et Kir. Sonp. 72. Annuum, pube stellata brevissima dense lepidoto-canescens; foliis linearibus vel lineari-oblongis, inferne attenuatis; racemis primum sub- corymbiformibus, demum laxiuseulis longiusculis; calyce deciduo; petahis ochroleucis demum pallidioribus, calyce subtriente longioribus, oblongo-cuneatis in unguem attenuatis, apice retusis; staminum filamentis appendiculatis appendice in dentem subulatum producta; siicuhs oblongis vel obovato-oblon- pis, compressissimis, planis, glabris; stylo brevissimo; seminibus in quoque loculo 4-6, anguste marginatis. ©. Mart.-Jun. In campis et pascuis, in dumetosis apricis, in alluvis et alveis, in terra mobil, præsertim in Planitiebus excelsis inter cæspites Stipæ tenacissimæ. — Med, O0: Sidi-bel-Abbès (War.). — Mont. 0°: Dj. Ksel!. — Plan. C': Medjez (Lx). — A°: inter Ain-Oussera et (ruelt-el-Settel! (Lx), Djelfa (Reb.), in ditione Ouled Sahari (Lx), Oued Sedeur!, Ain-el-Ibel!. — O7. — Sah. A°: Bou-Saada (Soll.), El-Halleo (Reb.). — 0°: Ain-Sefissifa!. — MAR. Meharoug (War.). In Hispania, Ilyria (sec. DC.), Moldavia, Rossia australi, Caucaso; Sibiria Altaica, Asia minore, Palæstina, Persia, Turkestan, Beloutchistan, Afohanistan, Songaria. 30. KONIGA. Konig Adans. Fam. nat. 11, 420. — Koniga R. Br. Obs. Oudn. 9; Endi. Gen. n. 4870; Boiss. Or. I, 289. — Lobuluria Desv. Journ. bot. IT, 162; Webb Can. I, 89. — Alyssum sect. Lobularia DG. Syst. Il, 318 excel. sp. plur., et Prodr. I, 164; Benth. et Hook. Gen. I, 74. Sepala erecto-patula, lateralia basi haud saccata. Petala in unguem contracta, limbo integro. Glandulæ hypogynæ 8, k placentariæ (in Alysso deficientes) subulatæ 2 infra par utrumque staminum longiorum, 4 val- variæ obovatæ vel obcuneatæ 2 ad latera utriusque staminis lateralis. Sta- 210 CRUCIFERÆ. — KONIGA. minum filamenta edentula. Silicula a dorso compressa, ovata, oblonga vel suborbiculata, dehiscens, bilocularis, valvis conveiusculis vel planis, septo membranaceo tenuissime reticulato reticuhs in nervum medium superne distinc- tum confluentibus; stylo brevi, stigmate subindiviso. Semina in quoque loculo 1-5, compressa, plus minus membranaceo-marginata. Herbæ annuæ, vel sæpius perennes inferne induratæ vel suffrutescentes, pube adpressa bipartita malpighiacea. Flores albr. Oss. Konia valde affinis Alysso et præsertim subgeneri Ptlotricho, eum quo ab auctoribus pluribus confunditur, nempe tantum differt glandulis hypogynis 8, non 4, septo reticulis tenuissimis in nervum medium superne distinctum confluen- tibus donato. #. K. maritima R. Br. Obs. Oudn. 9; F. Græc. t. 621; Rehb. Ie. Il, t.18, £. 4966; Boiss. Or. [, 280. — Clypeola maritima L. Mant. 426; Poir.! Voy. 197; Desf. Au. Il, 72. — Alyssum maritimum Lmk Encycl. I, 98; Engl. Bot. t. 1729; DC. Syst. II, 318, et Prodr. I, 164; Gren. et Godr. Fr. I, 118.— Lobularia ma- ritima Desv. Journ. bot. IT, 162; Koch Syn. 65; Webb Can. I, 91. — Alysson maritimum Shaw Specim. n. 28. — Exs. Bové Al. [1837], Choul. sér. 2, 104, Rel. Mail. 1955, Par. 173 Bouro. Toulon 33, et Alp.-Mar. hh; Bill. Gall. 1416 et ter, Sch. norm. 423 et 43a bis, Soc. Dauph. 299 et bis ; Welw. Lus. 99, 264, et cont. 30; Bourg. Pyr. Hisp. Log; Sol. Cors. 406, Kral. 457 a, Mab. 105; Cesati Ji. h11, Port. et Rig. [1875 ] 114; Bourg. Can. 3. Ar. Asa) Lee Âmimet-el-Beldia « fascia parvula urbicola» (My, Mey.), nel mis Khonfedj-el-Il adjar et 6, ans Khonfedj-el-Fadjera « planta laxa rupis vel rupium (My, Jourd.).— 4r. Ton. 6ya y® Djerdjira vel 6x) )) Zerzira (Lx). Perennis, sericea argentea rarius virescens, a basi ramosa, cæspitosa, caulibus inferne induratis ascendentibus diffusisve; foliis lineari-oblongis vel linearibus, inferne attenuatis; xacemis primum corymbiformibus, mox plus minus elongatis; calyce deciduo; petalis calyce subduplo longio- ribus, suborbiculatis abrupte in unguem contractis; pedicellis fructiferis erecto-patentibus, silicula subtriplo longioribus; siliculis ovatis vel ovato- suborbiculatis, parvis, parce et adpresse pilosis glabrescentibusve, valvis convexiusculis; stylo brevi; seminibus immarginatis vel anguste marginatis, in quoque loculo solitarüs. 2L. Fere per totum annum. In pascuis aridis et petrosis, in collibus apricis præsertim calcareis, in Algeria fere Lota tum littorali tum interiore et usque ad confines regionis Saharensis. « Ad maris littora» (Desf. A47.). — Med. C°: La Calle, Bône, Philippeville!, Bougie ; Guelma, El-Aria!, Constantine!, Bordj Fedj-Msala, Sidi-Nasseur, ete. — A°.— 0°. — Mont. C°: Dj. Oum-Settas!, Dj. Ouach!, Dj. Sgao (Reb.), Dj. Bou-Cherf (J. Reb.). — O': D. Ksel!. — Plan. CG": in colle Ain-el-Hadj-Baba!, Bordj Mamra (Reb.), Setf (Duk.); Sid-Reghis, Ain Sedjera (J. Reb.); Melila (Mi.), Ain-Vagout!, Batna (Lefr.), Ksowr! ; Msila (Reb.).— A": Bokhari!, Ain-Oussera!, Guelt-el-Settel! (Lx), in ditione Zahrès (Reb.), Djelfa!, Taadmit!. — 0° : Tiaret (Del.), Ras-el-Ma (Flah.), Sebdoul!; Aflou, Dj. Slag, Enfous, Taoulala (Rx); Oued CRUCIFERÆ. — KONIGA. 241 Mourlah in ditione Dj. Amour (Par.); Ain-Timendert!, Dj. Taëlbouna!. — Sah. In margine seplentrionali regionis : C° : Neorin (Biml.); El-Kantara!, Beni- Souk!, Biskra!. — A*: in ditione Hodna : Bou-Saada (Reb., Soll., Vin) Ain Melah (Reb.), Oultem (Soll.); Dj. Miloph!, Laghouat! (Tess.), Ksar El-Airan (Rx). - 0°: Dj. Leumbah prope Bou-Semghoun (War.). — TUN. Frequentis- sima in Tunetia fere tota præsertim littorali et sublittorali. — MAR. Insulis Zaffa- rines (Webb), Tetouan (Weyl., Ball), Tanger (Salzm., BI., etc.), D. Beni-Osmar (Webb, Ball); Safi (Beaum.); Dj. Hadid (Hook.), Keïra (Bal.), in regione infe- riore Atlantis majoris : prope Milhaïn supra Seksaoua et in provincia Imtouga (Hook. et Ball); Dar-ould-Delini (Mard.). In insulis Azoricis, Madera et Canarüs, Tripolitania, Æeypto; in insula Jersey, in Europæ tractu Mediterraneo fere toto a Lusitania et Hispania ad Græciam; in Asia minore non visa (sec. Boiss. Or); in Mexico (Bilimek) verisimiliter advena. 2. K. marginata Webb msc. et ap. Bourg. PI. Can. exs. [1845]; Coss. Ilustr. Au. T, 63,1. 43. — Exs. Bourg. Can. 314. Perennis, sericea; caulibus inferne frutescentibus, ascendentibus vel diffusis rarius erectis ; foluis lineari-lanceolatis vel linearibus, inferne attenualis; racemis primum corymbiformibus, mox plus minus elongatis laxiusculis; calyce deciduo; petalis calyce subduplo longioribus, obovato-suborbiculatis abrupte in unguem contractis; pedicellis fructiferis erecto-patentibus vel patentibus, silicula subduplo vel subtriplo longioribus; sihculis ovato-oblongis vel suborbiculatis, majusculis, parce et adpresse pubescentibus, valvis pla- musculis , stylo brevi; semimibus margine membranaceo lato cinctis, in quoque loculo 2-3. b. Primo vere et verisimiliter per annum fere totum florifera et fructifera. In montosis et rupestribus. — MAR. In ditionibus /da-Ouchemlal, Tazeroualt et Issighiwar, necnon ad orientem ditionis Tazeroualt (Mard.). În insulis Canarus. Oss. À. marginata a K. maritima differt caulibus robustioribus inferne frutes- centüibus, non subherbaceis vel parum induratis, glandulis placentaris majoribus, siiquis subtriplo vel sabquadruplo majoribus, valvis planiusculis, non convexius- cuhs, et præsertim semimibus in loculo utroque 2-3 late margimais, non solitariis immarginatis vel anguste maroinatis, sed forsan melius varietas australis eximia quam species habenda, nam À. maritima im australioribus vel apricis crescens semina (interdum 2 in loculo uno alterove) late marginato-alata præbet. Imo X. intermedia Webb (Phyt. Can. 1, 92 sub Lobularia. — Exs. Bourg. Can. 4, 180, 19258 et12959), quæ mihi cum À. maritima conjungenda videtur, omnino habitu nousque inter K. mariimam et K. marginatam media, nempe caules inferne fru- tescentes, silieulæ sæpe majores quam in K. maritima loculis 1-2-Spermis, semina marginato-alata vel margine membranaceo lato cincta. — In K. marginalæ speci- minibus Maroccanis glandulæ placentariæ robustiores et iongiores quam in planta Canariensi, sed hæc nota ob variationes tam in K. maritima sn in À. intermedia observatas minoris momenti videtur. 16 242 CRUCIFERÆ. — KONIGA. DRABA. 3. K. Libyea R. Br. Obs. Oudn. 8; Boiss. Or. 1, 289. — Lunaria Libyca Viv. Libye. 34,116, f. 1. — Farsetia Libyca Spreng. Syst. I, 871. — Lobularia Libyca Webb Can. 1, 90; Coss. PI. crit. 145. — Var. siliculis minoribus ovato-suborbiculatis, loculis subdispermis : Koniga Arabica Boiss. Diagn. Or. ser. 1, vin, 26, et Or. I, 290. — Exs. Bal. Ar. 31 et 900, My 118 ; Kral. Tun. 28, 176 et [1854]; Bourg. Hisp. 1040 a; Auch. Æv.264, Samar. ed. Heldr. 3160, Lx 10 et bis ; Bové Palæst. 460; Bourg. Can. 1260. > Ar. 6,= H'arra «urens, acris» (Lx). Annua, sericea, virescens vel subargentea, a basi ramosa; caulibus dif- fusis prostratisve; foliis oblongo-lanceolatis vel oblongo-linearibus, inferne attenualis; racemis primum subcorymbiformibus, mox plus minus elon- gatis ; calyce sertus deciduo; floribus quam in K. maritima minoribus; petalis calyce subduplo longioribus, obovato-suborbiculatis abrupte in unguem contraclis: pedicelhs fructiferis sihculam subæquantibus vel sesquilongioribus ; siliculis ovato-oblongis vel oblongo-suborbiculatis, parce et adpresse piosis olabrescentibusve, valvis plans , septo completo vel fenestra plus minus lata exciso, stylo brevissimo; semimibus late membranaceo-marginatis , in quoque loculo 4-5. ©. Déc.-Maio. In ruderatis et incultis, ad margines agrorum, in alluvis, in palmetis, in re- oione Saharensi, rarius in regione Mediterranea. — Med. 0°: Mostaganem (Bal.). Oran (My), Nemours (Krém., Bourg., Warn.). — Plan. C': Ain-Beida (J. Reb..). — Sah. C°: Mdoukal (Lx); Biskra! (Jam., Bal.), Fontaine-Chaude (Schm.). Saada (Bal.); Él-Ouar (Hén.); Bir Guettaria (Xss.). — A° : in ditione Hodna : Ain- Kerman, Bou-Saada; Anit-el-Cometi, Berrian, Guerrara, El-Farch!, El-Ateuf, Ghardaia!, Makilil, etc. — 0°: Bou-Semghoun (War). — TUN. La Goulette ! (Miss. 1883), Tunes (Kral.), Sousa! (Miss. 1883), Sfax (Esp., Kral., Doùm.), insulis Kerkenna (Esp.), in insula Kerkenna ad Ksar Ouled-Kassin et Kelebin (Doùm. et Bonn. miss. 1884), Gafsa (Doùm., J. Reb., Rob.), Houmt-Souk in iusula Djerba, Tozzer (Doùm. et Bonn. miss. 1884), Gabes (Kral., Lx miss. 1884), El-Hamma (Gabes) (Lx miss. 1886), Zarzis, Sidi-Salem-bou-Grara , Oued Zepwzaou, Bled-Kebira (Matmata), El-Golea, El-Hamma ( Djerid) (Lx miss. 1884), Maan, Margouaia prope Douz (Lx miss. 1886), etc. — MAR. Mopador (Lowe, Bal., Hook. et Ball), in rupibus insulæ Mogador (Hook. et Ball), Kouzeurt, Imtouga , Dar-ould-Delimi, Ida-Ouchemlal, Foumalili, Amaluz, Assaka et alibi in provinciis austro-occidentahibus (Mard.). In Tripolitania, Cyrenaica, Marmarica, Ægypto, insulis Canaris; in Hispania australi; Palæstina, Arabia petræa, Persia. 31. DRABA. Draba L. Gen. n. 800 excl. sp.; DC. Syst. IT, 331, et Prodr. I, 166 ; End. Gen. n.4880; Benth. et Hook. Gen. I, 74; Boiss. Or. I, 292. Sepala erecta vel suberecta, lateralia basi haud saccata. Petala in unguem atlenuata, limbo integro vel retuso. Glandulæe hypogyne 4. Staminum filamenta exappendculata. Silicula a dorso compressa vel complanata rarius turgida, ovata PU CRUCIFERÆ. — DRABA. 213 vel oblonga, rarius linearis, dehiscens, bilocularis, valvis planis vel convertis , septo membranaceo 1-nervi rarius enervi; stylo brevi vel elongalo, stigmate subindiviso. Semina in quoque loculo plura, biseriata, immarginata. Herbæ annuæ vel perennes, pube furcata, stellata vel simplici. Flores lutei, flavescentes, vel albi interdum roseo suffusi. Secr. [. Arzopsis DC. — Plantæ perennes, caudice pluri- vel multicipite, cau- diculis superne foliis emarcidis annorum præteritorum teclis, apice rosula foliorum terminatis et plerumque cæspitem pulvinatum effor- mantibus. Gaules aphyll, simplices. Fola risida, nervo medio subtus præminente, pilis rigidis pectinato-ciliata. Flores luter. #. D. Hispaniea Boiss. Elench. 13, et Voy. 18, 1. 13, £a. — D. cuspidata DC. Prodr. 1, 166 quoad plantam Hispanicam. — D. Atlantica Coss. et DR. olim in herb. plurim. et in litt.; Pomel Nouv. mat. 232. — Exs. Bal. Aly. 992, Perr. in Bours. [1856], Choul. 4o4, Reb. in Soc. Dauph. 16; Bourg. Hisp. 38, 579, 10792, Hut. Port. Rip. [1879] 417. Caudice pluri- vel multicipite ; fois confertüs, superioribus erectis, lnearibus vel oblongo-linearibus, rigidis, uninervüs, pilis setiformibus pectinato-ciliutis ; caulibus abbreviatis vel longiusculis, pilis bi-trifurcalis patentibus villosis ; racemis maturis corymbiformibus, rarius longiuseulis vel elongatis; pedi- cellis sub anthesi calycem subæquantibus demum longioribus ; siliculis ma- onitudine et forma variabihibus, oblongois basi et apice attenuatis vel ovatis, stylo fihformi plus minus elongato interdum siliculam subæquante, pilis bi- tripartius vel simplicibus longiusculis rarius breviuseulis villosis, valvis convexis vel subventricosis. 2£. Mart.-Jun. In petrosis et rupestribus, in pascuis et sammis jugis montium, in regione Montana præsertim superiore. — Mont. C°: Dy. Oum-Settas!, Dj. Tababor!, Chel- lata; Dj. Guerioun; Dj. Cheliah!, Dj. Mahmel!, Dj. Tougour!; Dj. Bou-Thaleb , Dj. Nechar, Kef El-Akdur, Dj. Maadid, ete. — A : in montibus Dyurdjura : Ti- rourda, Thabourt-Bouzgueur, Lalla-Khedidja, Tizi-n-Tesselent!, etc.; Dy. Beni- Salah !; in montibus Ouaransenis!, ete. — O': Dj. Ksell. — MAR. In regione superiore Atlantis majoris : Dj. Tezah 2100-3000 m. (Hook. et Bail). In montibus excelsioribus Hispaniæ australis. | Oss. Planta nostra, admodum variabilis habitu, longitudine caulium, racemis fructiferis corymbiformibus vel plus minus elongatis, silicularum forma et magni- tudine necnon indumento (interdum in eadem silicula pili inferiores furcati et superiores simplices), longitudine styli, exacte cum planta Hispanica congruit. — D. Hispanica vix a D. cuspidata M.-Bieb. et a D. Parnassica Boiss. et Heldr. (in Boiss. Diagn. Or. ser. 2, 1, 34, et Or. 1, 2094. — Exs. Heldr. Græc.norm. 716) dis- tinguenda ; valde aflinis D. œizoidi L. ad quam a Webb refertur et a qua tantum differt habitu sæpius robustiore, caulibus villosis, non glabris, floribus sæpius majoribus, staminibus corolla brevioribus, siliculis magis inflatis vel subventri- * cosis. — Ut rite notavit cl. Boissier sectio Aëzopsis «orex quoad specierum deli- mitationem difficilis, earum numerus forsan mins multiplicatus ». - 16. 244 CRUCIFERÆ. — DRABA. Secr. IL Leuconraga DC. — Plantæ perennes, caudice pluri- vel multicunte, caudiculis foliis emareidis annorum præteritorum vel eorum vestigiis tectis, apice rosula foliorum terminatis et plerumque cæspitem effor- mantibus. Gaules aphylh vel parce foliati, simplices. Folia mollia, non peclinato-ciliata. Flores albi vel pallide roseo suffusi. 2. D. hederæfolia Coss. Cat. Mar. in Bull. Soc. bot. XXIT, 54 [1875], et ap. War. PJ. Ail. exs. [1876], et in Bull. Soc. bot. XXVIT, 69 [1880], et Uustr. Al. 1, 64, t. 4h. — Exs. War. (Mar.) 108, Soc. Dauph. 3588. Caudice sæpius pluricipite ; folus omnibus radicahibus apice caudiculorum in rosulas dispositis, mollibus, longe petolatis, ambitu suborbiculato-remfor- mibus basi cordatis, plus minus profunde 5-7-lobis, rarius prosse et laxe cre- natis, utraque facie pilis aliis simplicibus alns bifurcis vel stellato-ramosis adpresse pubescentibus vel villosulis, rarius incanis pilis omnibus stel- lato-ramosis; caulibus in caudiculis sæpius solitarus, ex axilla folii infra apicem rosularum enascentibus, patule et breviter pubescentibus; racemis maturis demum elongatis interdum caulis longitudinem subdimidiam obtinentibus ; ee tenuiter filiformibus, os anthesi calyce subduplo lonoioribus, inferioribus elongatis; petalis calyce plus quam duplo lon- oioribus, albis vel colore roseo pallide suffusis; siliculis pro genere amplis, oblonois, vel variatione lineari-oblonsis siliquiformibus plus minus contortis, stylo gracili sihiculæ longitudinem dumidiam subæquante vel superante, piis brevibus pubescentibus, valvis planis. 2L. Maio-Auo. in fissuris rup'um montium editiorum. — MAR. Dj. Ghat in ditione Aît Bou- Oulli provinciæ Demnat, Dj. Ouensa ad austro-occidentem urbis Maroc (Ibr.). In imperio | Manon {antum nota. Ors. Hæc species eximia, modo crescendi, habitu, forma foliorum a Mob omnibus sectionis Leucodrabæ distinctissima. Seor. IT. Drarszza DC. — Plantæ annuæ vel biennes, fasciculis foliorum sterilium nullis, pilis aliis ramosis aliis simplicibus hirsutæ. Gaulis fo- liatus, simplex vel in speciminibus vegetioribus ramosus. Folia mollia, non pectinato-ciliata. Flores albi vel flavescentes. 8. D. muralis L. Sp. 897; Engl. Bot. &. 912; Lmk Mlustr. &. 556, f. 2; Desf. Al. IT, 65; DC. Syst. Il, 352, et Prodr. 1, 171; Rchb. Ie. Il, t. 12, f. 4235; Koch Syn. 70; Gren. et Godr. Fr. 1, 194; Boiss. Or. [, 302. — Exs. Bill. Gall. 1116, Puel et Maille F1. loc. 91, Sch. norm. 4a4 el bis, Rel. Maïll. 740, Soc. Dauph. 1090 ds; Bourg. Lus. [1853]; Bourg. Pyr. Hisp. 398 ; DR. 4st. Lol; Sol. Cors. 485; Rchb. Germ. 1275; Cesati Jt. 284, Port. et Rig. [1875] 503; Auch. Às. mn. 297; Sint. Troj. 247. Planta annua; caule erecto simplici vel ramoso, plurifoliato; folus sub- hirsutis, radicalibus obovatis inteoris vel parce dentatis, caulinis sæpius pluribus ovatis dentatis subcordato-amplexicaulibus; Mloribus parvis, albis; CRUCIFERZÆ. — DRABA. 245 racemis fructiferis demum elongatis, pedicellis siliculam subæquantibus vel longioribus, demum patentibus; siliculis oblongis apice obtusis, stylo bre- vissimo, glabris, valvis planiusculis; seminibus in quoque loculo 6-8. ®. Febr.-Maio. In ruderatis et muris vetustis, in pascuis, dumelosis et sylvaticis, in repione Montana haud frequens. « Algeria» (Desf. A11.), Barbaria (herb. Poiret). — Mont. C': Dj. Tababor!, Dj. Babor!. — À°: in montibus Dyurdjura : Dj. Afroun (Lx), Fort-National (Deb.), Dra-el-Mizan (Thev.); Dy. Beni-Salah ! (Claus., D.-J., Lef.); in sylva l'emiet-el-Haad!. In Europa fere tota præsertim media et australi, Gaucaso; Asia minore, Sibiria ; Canada (sec. Torr. et Gray). 4, D. lutescens Coss. ap. Bouro. PI. Hisp. exs. [1851], et PL crut. 149; Willk. et Lange Prodr. Hisp. IT, 840. — D. Huet Boiss. Diagn. Or. ser. 2, v, 31, et Or. [, 302. — Exs. Bourg. Hisp. 1072 a; Auch. As. min. (Anatol.) 058, Bourg. (Lyc.) [1860], Ky (Cappad.) 193, Huct (Armen.) absque numero, Bourg. 29. Planta annua, pube stellata cum pilis simplicibus longioribus permixtis subhirsuta; caule erecto, simplici vel a basi ramoso, 2-12 centim. longo, paucifolio vel inferne tantum foliato; folüs radicalibus obovato-oblongis inferne attenuatis subinteoris vel obsolete dentato-sinuatis, caulinis ovato- oblongis, sessilibus haud amplexicauhbus; floribus parvis, primum lutescen- hibus dein albidis, petalis apice retusis; racemis fructiferis demum elon- galis sæpius reliquo caule longioribus, pedicellis silicula plus minus brevioribus, demum patentibus vel erecto-patentibus; siliculis in pedicello paululum ascendentibus, oblongis apice obtusis, stylo brevissimo fere subnullo, pubescenti-villosis, valvis planiusculis; seminibus in quoque loculo 6-12. ®@. Maio-Jun. In montibus excelsioribus imperi Maroccani. — MAR. Dj. Lalla-Aziza (Ibr., specimen unicum in alia planta intricatum). In montibus Hispaniæ australis Sierra de Baza et Sierra Nevada a Bourgeau detecta, deinde in Asiæ minoris pluribus locis inventa in Anatolia, Lycia, Cappa- docia, Armenia, necnon Persiæ provinctis Aderbidjan et Asterabad. Oss. D. lutescens Juxta D. nemorosam L. (Sp. ed. 1, 643; Led. Ross. I, 154; Gren. et Godr. Fr. 1, 124. — D. muralis B nemorosa L. Sp. ed. 2, 897. — D. ne- morals Rchb. Je. IT, t. 12, f. 4236; Boiss. Or. 1, 302.-— Var. siliculis pubescen- übus: D. nemoralis Ehrh. Beitr. VIT, 154; DC. Syst. Il, 351, et Prodr. 1, 171 ; Torr. et Gray FT. North Am. 1, 108. — Var. siliculis glabris : D. lutea Gihb. Lith. in Ust. del. op. IL, 357 sec. DG. Syst. IT, 351, et Prodr. I, 17 1 ; Led. Afr. III, 83. D. Pontica Desf. Coroll. Tourn. 67, t. 51.— Exs. Rchb. Germ. 2576: Bill. 317; Sch. norm. nov. ser. ex Hungaria 424; Rel. Maill. e Suecia 741; Rel. Maill. e Ros- sia 743; Auch. As. min. 1059; Kar. et Kir. Song. 83 et 1919; Hall et Harb. Rocky Mount. ha), in Suecia, Pyrenæis, Sabaudia, Pedemontio, Europa orientali, Tauria, Caucaso, Asia minore, Armenia, Lazistan, Asia boreali, Sibiria, Dahuria , Songaria, montibus Altaicis. Janonia et America septentrionali crescentem col- 246 CRUCIFERZÆ. — DRABA. EROPHILA. locanda, a qua differt racemis fructiferis minus laxis, sihiculis amplioribus pe- dicello longioribus, non 2-4-plo brevioribus, semimibus in quoque loculo 6-19, non plurimis. — D. Huetu Boiss., quæ secundum clarissimum auctorem differt a D. lutescenti racemo longiore et pedicellis sihiculis vix brevioribus, e specimi- nibus pluribus suppetentibus nequidem tanquam varietas distinguenda. 32. EROPHILA,. Erophila DG. Syst. Il, 356, et Prodr. 1, 172; Endl. Gen. n. 4881; Benth. et Hook. Gen. 1,75; Boiss. Or. I, 305. Sepala erecta, lateralia basi haud saccata. Petala in unguem attenuata, limbo bifido. Glandule hypogyne 4. Staminum filamenta edentula. Silicula ovata vel oblonga, rarius oblonpo-lanceolata, complanata, dehiscens, bilo- cularis, valvis planis vel convexiusculis, seplo membranaceo; stylo bre- vissimo vel fere nullo, stigmate subindiviso. Semina in quoque loculo plura vel plurima, biseriata, minima, immarginata. Herba annua, pusilla, pube furcata vel simplici. Flores albi. 4. E. vulgaris DC. Syst. Il, 356, et Prodr. I, 1792 emend. — Draba verna L. Sp. 896; Torr. et Gray FI. North Am.T, 109; Koch Syn. 70; Gren. et Godr. Fr. I, 125; F1. Par. 123. — Var. vulgaris, siliculis oblonso-lanceolatis, oblongis vel ob- ovato-oblongis, loculis 14-2/-spermis : E. vuloaris DC., IL. c.— E. Americana DC. Syst. Il, 356, et Prodr. I, 172. — E. glabrescens Jord. Pug. 10. — E. hirtella Jord. Pug. 10.-— E. stenocarpa Jord. Pup. 11.-— Exs. Bill. Gall. 106 et bis, et cont. 1819 et bis, et 3515, Sch. norm. nov. ser. 1025; Sol. Cors. 9576; Hut. Port. Rig. Hisp. 11879] 416; Auch. Rumel. 304; Sint. Troy. 4 b et Lc. — Var. majuscula, planta robustior, petalis longioribus, siliculis oblongo-lanceolatis oblongisve, loculis sub- ho-spermis: Draba verna Rchb. le. IT, €. 19, f. 4234. — E. majuscula Jord. Pug. 11; Boiss. Or. I, 304. — Exs. Martin Lyon [1851], Bill. Gall. 1419 et bis et ter, Sch. norm. nov. ser. 215 et 109h. — Var. præcox, siliculis ovato-suborbiculatis, loculis 8-24-spermis : Draba præcox Stev. in Mém. soc. nat. Mosc. IT, 269 ; Rchb. Je. Il, t.12, f. 4233. — E. præcox et E. minutissima DC. , 1. ec. — E. minima C.-A. Mey. Ind. Cauc. 18h; Boiss. Or. 1, 303. — E. brachycarpa Jord. Pug. 9. — Exs. Choul. Alp. sér. 2, 10; Bill. Gall. 106 bis, 1817 et bis, 1818 et bis, et 3320, Rel. Maïll. 1956, Sch. norm. nov. ser. 214, Soc. Dauph. 3186; Sol. Gors. 488; Sch. norm. nov. ser. ex Hungaria 724; Hohen. un. it. Cauc. [1836 ]; Ky Alep. [1843 ] 7 a et 7 b; Ky Pers. 849 et 924. Ar. ar) gaaian H'achich-ec-Cephir «herba parvula» (Jourd.) an nomen peculiare ? | Planta annua, pusilla; foliis omnibus radicalibus, oblongis acutis vel obovato-spathulatis, inteoris vel superne dentatis, plus minus pilis sim- plicibus vel bi-trifurcatis hirtulis villosisve; caulibus gracilibus subfilifor- mibus, solitaris vel pluribus centrali erecto lateralibus ascendentibus, glabris; racemis primum corymbiformibus, demum laxis elongatis, pedi- cellis fructiferis gracilibus elongatis; floribus minimis; petalis calyce sub- duplo longioribus; siliculis ovato-suborbiculatis, ovato-oblongis vel obloneis, rarius oblongo-lanceolatis. ©. Jan.-Maio. CRUCIFER Æ. EROPHILA. CAMELINA. 247 In ruderatis et ad vias, in agris et vervaclis, in pascuis et colibus, præter repionem Saharensem australem per Algeriam totam, etiam in regione Montana superiore diffusa. — Med. G°: Djidjelh (Sim.); Taoura, Kef Zouara, Ouled Dhia (Lx), Kef Bou-Zioun (Reb., Lx), El-Aria (Reb. et Vid.), Constantine (DR. , Choul.). — À°: Fort-National (Deb.), Dra-el-Mizan (Thev.); Aumale (Char.); Boghar (Deb., Rx). — 0°: Mostaganem (Bal.); Mascara (DR.), Sidi-bel-Abbès (Lefr.); Oued Tifrit, Saïda, Lamoricière (War.), Tlemcen (DR., War.). — Mont. C°: Dj. Edough (Krém., Lx), D. Mahouna (Lx), Dj. Dekma (Reb.), Dy. Bou-Khadra (Xx); Dj. Cheliah!; Dj. Maadid (Lx). — A° : Tizin-Cheria (Lx); Dj. Beni-Salah (Claus., D.-J.), Dj. Mouzaia (Bové); in sylva Temet-el-Haad!, — Plan. C°: Sehf (Soll.); in ditione Vememcha (Lx); Batna! (Perr.), Lambèse!, Ksour!. - À": Djelja (Reb.). — Of.— Sah. À': in ditione Hodna : Ain Melah (Reb.).— MAR. Dj. Beni-Osmar (Hook. et Ball); /da-Ouchemlal, Açakaoublagh, Dj. Omahou , Adghar-Moorn , Taze- roualt (Mard.). In Europa tota, Caucaso ; Asia minore, insula Cypro, Syria, deserto Caspico, Mesopotamia, Persia, Afohanistan, montibus Himalaya; America septentrionali. Oss. ÆE. vulgaris, in species permultas a recentioribus divisa e notis e statura plantæ, foliorum forma et indumento, longitudine petalorum, forma et magnitu- dine silicularum et numero seminum desumplis, videtur speciem unicam consti- tuere, nempe varietates etiam extremæ serie fere continua formarum intermediarum arctius concatenantur. — [In America boreali et in Europa occurrunt varietates vuloaris, majuscula el præcox. — In ditione floræ varietates vulgaris et præcox tantum obviæ; var. majuscula adhuc desideratur. TRIBUS VII. CAMELIENEZÆ DC. emend. Siheula oblonga, ovata obovatave, septo parallele compressa, haud arhculata, saltem demum deluscens, bilocularis, seminibus in quoque loculo pluribus vel plurimis, valvis planis vel convexis semina non includentibus, septo lato æquilatis. Gotyledones plano-convexæ. Radicula dorsals (||). 33: CAMELINA. Camelina Crantz Austr. I, 18; R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 93; DC. Syst. Il, 514, et Prodr. |, 301; Endi. Gen. n. 4919; FI. Par. 12h; Benth. et Hook. Gen. I, 83; Boiss. Or. I, 311. Sepala suberecta, lateralia haud vel vix basi saccata. Petala ungui- culata, limbo intepro. Silicula dehiscens, (in nostris) obovato-pyrifornus, septo parallele subcompressa, valvis convexis vel turoidis apice in appen- dicem basi styli adnatam productis, septo membranaceo; stylo subfiliformi abrupte siliculam terminante, stigmate subintegro. Semina in quoque loculo plura, biseriata, immarginata. Plantæ annuæ, pilis simplicibus vel 2-3-parlitis villosæ vel glabrescentes. Folia caulina (in nostris) auriculato-sagittata. Flores (in nostris) pallide lutescentes vel demum albescentes. 245 CRUCIFERÆ. — CAMELINA. #. ©. sativa Crantz Austr., 1. c.; DC. Syst. Il, 515, et Prodr. I, 201; Koch Syn. 72; FT. Par. 124. — Myagrum sativum L. Sp. 894. Caule erecto, plus minus villoso; foliis pilis simplicibus vel pilis bi- tripartilis permixtis villosis vel glabrescentibus, omnibus integris vel subdenticulatis, inferioribus oblongis in petiolum attenuatis, caulinis lanceolatis basi sagittato-auriculatis; siliculis oblongo-obovatis basi atte- nuatis apice rotundatis, valvis haud vel vix compressibilibus, abrupte stylo subduplo vel subtriplo breviore terminatis. ©. Var. a. sylvestris Al. Par. 124. — C. sylvestris Wallr. Sched. 347; Kries Nov. Mant. 11, 68; Gren. et Godr. Fr. 1, 130; Boiss. Or. I, 311. — C. microcarpa Andrz. in DC. Syst. Il, 517, et Prodr. I, 201; Deless. Je. IT, t. 69; Rchb. Ie. If, t. 24, f. 4293. — C. sativa var. pilosa DC. Syst. Il, 516, et Prodr. L, 201; Koch Syn. 52. — C. sativa var. pubescens F1. Par. éd. 1, 98. — Exs. Bill. Gall. 717 et 717 bis, Rel. Maill. 800, Soc. Dauph. 3194, Sch. norm. nov. ser. 427; Rchb. Germ. 1382, Sch. 415; Bourg. Hisp. 556: Sol. Cors. 476; Hohen. un. it. Cauc. [1838]; Auch. As. min. 362, Bal. 1247, Ky Clic. [1859] 52 sub. C. albiflora; Ky Pers. 538 et 809. : AR. &9=) FE ACS H'andjaret-el-Koub& «larynx alaudæ, id est : vocem præ- bens alaudæ» (Lx). Planta sæpius villosa; racemis sæpius demum elongatis, pedicellis sili- eula sæpius longioribus ; siliculis suboriseis. — Maio-Jun. In ruderatis et ad vias, in paseuis, inter segetes, ad margines agrorum, præ- sertim in argilloso- vel arenoso-calcareis, præcipue in Plamtiebus excelsis et regione Montana. — Med. 0° : Sidi-bel-Abbes (Lefr.). — Mont. C°: Medina!, Fedj- Guersa!, Telet!, Dj. Mahmel! ; Dj. Ouled-Ali-ben-Sabor (Lx). — Plan. C?: Mes- liana (S. Reb.), in ditione Vememcha (Lx), Rebah (Reb.), Batna (Lefr.). — A? : Boghar, Rocher-de-Sel (Rx), Guelt-el-Settel, in ditione Ouled Saharr (Lx), Dyelfa! (Reb.). — 0: Saida (DR.), Timetlas !; Géryville (War.). — Sah. À: El-Halles in ditione Hodna (Reb.). —- 0": Bou-Semghoun (War.). — TUN. El-Guettar (Douüm. et Bonn. miss. 1884), Gabès (Kral.). In Europa fere tota præsertim media et australi, Gaucaso; Asia minore, Assy- ra, Persia, Sibiria, Songaria. Var. £. sativa. Cat. Tun. 57. — C. sativa Fries Nov. Mant. 1, 723 Rchb. Je. IT, t. 24, f. 4292; Gren. et Godr. Fr. [, 130; Boiss. Or. 1, 311.— C. sativa var. glabrata DC. Syst. Il, 516, et Prodr. I, 201; FI. Par. 125.— C. sativa var. subglabra Koch Syn. 72. — Exs. Hohen. off. 46°. Planta sæpius glabrescens vel parce pubescens ; racemis sæpius etiam demum brevioribus, pedicellis silicula 2-3-plo longioribus; sliculis sæpius majoribus , virenti-flavescentibus. In arvis et vervactis rarissime subspontanea. — TUN. Tebourba (Wira). Oss. Varielas sativa cujus patria ignota et verisimihiter e cultura ortla, in ditione floræ vix culta; hine inde in Europa et America septentrionali subspontanea occurrit. CRUCIFERÆ. — THLASPI. 249 TRIBUS IX. THLASPIDEZÆ DC. Sthcula seplo contrarie compressa, haud articulata, dehiscens, bilocu- laris, seminibus in quoque loculo 1-8, valnis navicularibus carinatis carina plus minus alata semina non includentibus, septo angusto latio- ribus. Cotyledones plano-convexæ. fadicula commussuralis (0 =), raris- sime oblique dorso cotyledonum incumbens. 34. THLASPI. Thlaspi Dill. Cat. Giss. 193 ; L. Gen. n. 802; DC. Syst. II, 373, et Prodr. I, 175; Endi. Gen. n. 1885; FT. Par. 126; Benth. et Hook. Gen. I, 91; Boiss. Or. I, 321. Sepala suberecta, lateralia basi haud saccata. Petala subæqualia, limbo intepro. Staminum filamenta exappendiculata. Silicula suborbiculata vel ob- ovata, septo contrarie compressa, apice emarginata vel subbiloba, valvis navicularibus carinatis præsertim in parte superiore carinæ alato-mem- branaceis. Semina in quoque loculo 4-6, rarissime 2. Cotyledones radiculæ accumbentes. Plantæ (nostræ) annuæ, biennes vel perennes, glabræ rarius pilosæ. Folia intepra vel dentata, caulina amplexicauli-sagittata. Flores albi. Sect. I. Nomisua DC. — Silicula suborbiculata, apice emarginata sinu angusto, valuis compressissimis toto dorso late alalis. Semina strüs validis arcuahs periphericis notata. 1. T. arvense L. Sp. 901; Engl. Bot. t. 1659; Fl. Dan. t. 7993; DC. Syst. IT, 395, et Prodr. 1, 175; Rehb. Le. IE, t. 5, f. 4181; Koch Syn. 93; F1. Par. 126; Gren. et Godr. Fr. I, 143; Boiss. Or. I, 393. — Exs. Mand. Mad. 11; Bourg. Pyr. Hisp. 287; Bill. Gall. 918, Rel. Maill. 951, Soc. Dauph. 2758; Rei. Mail. e Suecla 78. Planta annua, plabra; caule simplici vel sæpius superne ramoso ; folis contritis allium redolentibus, radicalibus in petioluni attenuatis integris vel sinuatis, caulinis sessilibus basi auriculato-sagittatis auriculis acutis, oblongis vel oblongo-lanceolatis, sinuato-dentatis vel remote et patule dentatis; petalis calyce subduplo longioribus; racemis fructiferis sæpius laxis ; siliculis longe pedicellatis, magnis, obovato-suborbiculatis vel sub- orbiculatis, apice emarginato-bilobis lobis emarginaturæ obtusissimis, valvis complanatis carina in longitudine tota late alato-membranacea , stylo brevissimo ; seminibus in quoque loculo 5-8, concentrice et valide striatis. ©. Apr.-Maio. In ruderatis, in cultis rarissimum et forsan introductum, tantum in provincia Algeriensi et loco unico observatum. — Med. À : in montosis Boghar (Deb.). In insula Madera; in Europa fere tota etiam boreali (in Sicilia nondum obvium 250 CRUCIFERZÆ. — THLASPI. sec. Guss.), Caucaso ; Asia minore, Armenia, Persia, Afohamstan, Sibiria, mon- tibus Altaicis et Tibetanis, Himalaya, Japonia; America septentrionali. Sect. [IL Prerorropis DC. — Silicula subobovata emarginata vel truncata, valvis compressiusculis dorso præsertim superne alatis. Semina non striata. 2. 'T. perfoliatum L. Sp. 902; Enpl. Bot. t. 2354; DC. Syst. Il, 378, et Prodr. I, 176; Rchb. Ie. IT, t. 5, f. 4183; Moris Sard. I, 121; Koch Syn. 73; FI. Par. 126; Gren. et Godr. Fr. I, 143; Boiss. Or. I, 325. — Exs. Welw. Lus. 245; Bourg. Pyr. Hisp. 286, et Hisp. 1025 ; Sch. Gall. 1014, et norm. nov. ser. 731, Bill. 107, Bill. cont. 2419 et bis et 3702, Rel. Maïll. 135 et a; Sol. Cors. 4267; Rchb. Germ. 362; Ky Cypr. 367; Sint. Troj. 998; Ky Gilic. [1859] 67 et 398; Gaill. Syr. 1553, Rel. Maïll. 761; Chesn. Mesop. 6. Ar. SAS Khonfedj, et melius RS Khafedj «perplexus vel copiosus» (Jourd.). Planta annua, pglabra, glaucescens; caule simplici vel superne aut a basi ramoso; foliis radicalibus petiolatis inteoris vel repando-dentatis, caulinis sessilibus basi late cordato-amplexicaulibus auriculis obtusis, ovatis vel oblongis, inteoris vel rarius sinuato-dentatis; petalis calyce sub- duplo longioribus ; racemis fructiferis laxiusculis vel rarius subcorymbi- lormibus; siliculis longe pedicellatis, obovatis vel rarius obovato-subor- biculatis, apice late emarginatis lobis emarginaturæ rotundato-obtusis, valvarum carina præsertim superne late membranaceo-alata ala enervia, stylo brevissimo ; seminibus in quoque loculo 2-4, rarissime 5 (sec. J. Ball), lævibus. ©. Jan.-Maio. In ruderatis et incultis, in glareosis et pascuis, in dumetosis et sylvaticis, in re- œione Montana etiam superiore, necnon in montosis regionis Mediterraneæ et Pla- nitierum excelsarum. — Med. C? : in Barbaria (Poir.), Bougie (Duf.), Dj. Gou- raia (DR.); Souk-Harras (Reb.), Guelma (Krém.), ad meridiem D}. Mahouna , El-Aria (Reb.). — A° : Dra-el-Mizan (Thev.); L’Arba (D.-J.), Medeah (Bové), Milianah (Mialh.); Bir-Rabalou, Aumale (Char.), Boghar (Deb., Rx). — 0°: Dj. Mediouna !, Oran (DR., War.), Dj. Santo (Bal.); Saint-Denis-du-Sig (Dur.); Sidi- bel-Abbès (Lefr.); Saïda, Tlemcen (DR.). — Mont. G°.- A°.-— 0°: D. Ksel!. — Plan. (: Khenchela (Reb.); Lambèse!, Bainal. — A: in ditione Hodna: Ain Melah (Reb.). — 0°": Tiuret (Del., Krém.); Dj. Gourou (Rx); Khaneg-Souk, Kha- neo-Azir, Géryoille (War.); Terni!, Sebdou !, El-Aouedj (War.). — MAR. Tan- ger (Schoush.), Dj. Beni-Osmar (Hook. et Ball); in Atlante majore : in convalle Aït Mesan, Dj. Tezah , in jugo Tagharot (Hook. et Ball); Ida-Ouchemlal et Adghar- Moorn (Mard.). In Europa fere tota regione arctica excepla, Tauria, Caucaso; Asia mimore, Gypro, Syria, Palæstina, Mesopotamia, Persia, Sibiria Altaica et Baikalensi. Oss. T. rotundifolium Tin. ( PL. rar. Sic. in, 46. — T. Tineanum E. et À. Huet PI. Sic. exs. [1855]), T. perfohiatum vax. rotundifolium Ball (Spic. Marocc. in Linn. Soc. Journ. XVI 18781, 333). T. erraticum Jord. (Pug. 12), T. amproperum Jord. CRUCIFERÆ. — THLASPI. TEESDALTA. 201 (Dragn. 250), T. Granatense Boiss. et Reut. (in Boiss. Diagn. Or. ser. 9, 1, ho) et T. micranthum Boiss. et Blanche (in P/. Syr. exs. — T. perfohiatum var. y rotun- datum Boiss. Or. 1, 326) videntur tantum formæ T. perfoliati nequidem tanquam varietates habendæ. — 7. Natolicum Boiss. (in Ann. sc. nat. sér. 2, XVII [1849] 180, et Or. [, 326. — Exs. Auch. As. min. L151 et h159, Auch. Syr. 306, Rel. Mall. 756, Gaill. 28 a) in insula Rhodo, Asia minore, Syria, Palæstina, el sec. C. Koch in provinciis Transcaucasicis crescens, habitu notisque plurimis valde affine T. perfoliato a quo tantum differt floribus majoribus petalis calyce 2-3-plo longioribus et cujus, ut videtur, melius varietas grandiflora quam species propria habendum. 35. TEESDALJIA. Teesdalia R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 83; DC. Syst. Il, 391, et Prodr. I, 178; Endi. Gen. n. 4886; F1. Par. 125; os et Hook. Gen. 1, 92; Boiss. Or. [, 339. Sepala erecto-patula, lateralia basi haud saccata. Petala subæqualia vel exteriora majora, limbo integro. Staminum filamenta inferne membrana- Ce0- -appendiculata. Siicula D le Lila apice emarginata, valvis præsertim in parte superiore carinæ subalatis. Semina in quoque loculo 2. Cotyledones radiculæ accumbentes. Plantæ annuæ, olabræ vel olabrescentes. Folia pleraque radicalia, 1yrato-pinnatipartita, . 0 e ( ü 7 rarissime intesra. Flores albi. 4. 'Æ. Lepidium DC. Syst. IT, 392, et Prodr. 1,178; Rchb. le. IT, £. 6, f. 4188; Guss. PI. rar. 264,t. 46, f. 13; Moris Sard. 1,120; Gren. et Godr. Fr. 1, 142; Boiss. Or. I, 339. — Lepidium nudicaule L. Sp. 898. — Guepinia Lepidium DC. Fr. VI, 596. — Thlaspr nudicaule Desf. Al. IT, 67.— Exs. My Ale. 192, Choul. 556 et ser. », 11; Welw. Lus. cont. 16; Bourg. Hisp. 2088 a et [1863]; Puel et Maille FI. loc. Gall. 205 et 246, Bill. 2014, Sch. norm. 425 et bis, Rel. Mall. 43, 192 et a, Bourg. (Alp.-Mar.) 16; Sol. Cors. 464, Kral, 479; Müll. Sard. un. it.; Cesati It. 6h1; Tod. Sic. 280; Auch. Byzant. 313; Sint. Troj. 246; Bal. Smyrne 7o sub T. nudicaulis. Planta annua, pumila, glabra; eaulibus sæpius pluribus, simplicibus aphyllis vel ie 1-9 re folus radicahibus in rosulam dispositis in petiolum attenuatis, obovato-oblongis, oblongis, rariüs lineari-oblongis, ptanatipartitis vel pinnatifidis rarius grosse dar inteorisve; floribus minutis; petalis subæqualibus, calyce vix vel sesqui-longioribus; siliculis longe pedicellatis, obovato-suborbiculatis, apice emarginatis lobis emar- oinaturæ rotundato-obtusis, valvis in parte inferiore carinæ fere apleris in parte superiore anguste alatis, stismate sessili; seminibus in quoque loculo 2 rarius 1, Iævibus. ©. Febr.-Maio. In pascuis et sylvaticis montosis, in alluviis et alveis, hine et inde per Algeriam diffusa et nusquam frequens. «[n collibus Algeriæ» (Desf. Ail.). — Med. C': Kef Bou-Zioun (Reb., Lx), El-Aria (Reb.). — 0°: in plamitie Ghamara (MY ); Mascara, Tlemcen, Dj. Attar (War.). — Mont. C°: Dj. Edough 1 in summo vertice (Lx, Trib., Choul.); Serdy-el-Aouda (Lx), D. Ouach!. — A: in montibus Dyur- 252 CRUCIFERZÆ.— TEESDALIA. IBERIS. djura: Tamgout Ait-Djennad, Tizi-n-Cheria, Agouni-el-Haoua (Lx ); Dj. Beni-Salah (Claus.), Teniet Mouzaïa (Bové). — Plan. 0‘: in montosis : Tiaret (Del., Krém., My). — Sah. In margine septentrionali regiomis : C : El-Outaia ( Choul.). In Europa occidentali et australi; Asia minore. Oss. T. Lepidium valde et forsan nimium affinis T. nudicauli R. Br. (Iberis nu- dicaulis L.; Teesdalia Iberis DC.), in Europa fere tota crescenti, differt foliorum lobis dentibusve acutis rarius obsoletis, cauhibus aphyllis vel tantum folis 1-2 minutis donatis, petalis subæqualibus, non inæqualibus exterioribus radiantibus, stami- mbus abortu sæpius 4, stiymate subsessili, non stylum brevem terminante. 36. IBERIS. Iberis L. Gen. n. 80h; DC. Syst. 11, 393, et Prodr. 1, 178; Endi. Gen. n. 4887; FI. Par. 127; Benth. et Hook. Gen. I, 92; Boiss. Or. I, 333. Sepala erecto-patula, lateralia basi haud saccata. Petala inæqualia, exteriora majora. Stamina exappendiculata. Silicula ovata vel ovato-subor- biculata rarius transverse longior, apice profunde emarginata rarius vix emarginata, valvarum carina saltem superne alata vel maroginata. Semina in quoque loculo sohtaria. Cotyledones radiculæ accumbentes. Plantæ annuæ, biennes vel suffrutescentes, pubescentes vel glabræ. Folia inteora, den- tata vel pinnatifida. Flores albi, rosei, purpurascentes vel violace1, exteriores radiantes. Sect. T. Zseripium DG. — Silicula ovata vel ovalo-suborbiculata sæpissime longior quam latior, apice emarpinato-biloba, valvarum carina saltem in parte superiore plus minus marginato-alata. Semina ovata plus minus compressa, immarginala vel marpinata. — Plantæ annuæ vel perennes, herbaceæ vel suffrutescentes, rarius frutescentes. Folia inteora, dentata vel pinnatifida. S Plantæ annuæ basi simplices vel ramosæ, caulibus floriferis termi- nalibus. Folia superne sæplus profunde et remote dentata vel sub- pinnatifida. f. EL. odorata L. Sp. 906 excl. loc. nat. non DC. nec Boiss. Voy. quæ I. pectinala ; Boiss. Diagn. Or. ser. 1, 1, 79, et Or. I, 335; Coss. lustr. Atl. T, tab. mox edenda. — Î. acutiloba Bert.! Mise. 1, 19,t. 9, f. 1. — [. pectinata Coss. ap. Bal. PI. Alp. exs. non Boiss. — J. parviflora Munby! in Bull. Soc. bot. Il, 282. — 1. Numidica Jord.! Diagn. 1, 290. — Exs. My Ale. 54, Bal. 540, Choul. 106, Soc. Dauph. 682; Heldr. Græc. norm. 774; Sint. et Rig. Cypr. 275; Auch. 4s. min. 350, Bal. 423; Ky Alep. [1843] 47; Chesn. Mesop. 89 et 94. Planta annua, pumila, breviter hirtulo-setulosa, simplex vel sæpius à basi ramosa; caulibus simplicibus vel superne in ramos paucos divisis ramis lateralibus terminalem superanlibus; folüs oblongo- vel lineari-lan- ceolatis inferne altenuatis, sæpius superne profunde et remote dentats vel subpinnalifidis; petalis albis, etiam exterioribus radiantibus parvis calyce CRUCIFERÆ. — IBERIS. 253 tantum sesqui- vel duplo longioribus ; sihiculis corymbosis, glabris, ovatis vel ovato-suborbiculatis, superne late alatis, profunde emarginatis sinu lato, emarginaturæ lobis triangularibus acuminatis stylo subduplo lonpioribus ; seminibus anguste marpinalis. @. Mart.-Jun. In ruderatis, alluvüs et alveis, in pascuis et inter segetes, in solo mobili, præ- sertim in regione Medilerranea interiore el Planitiebus excelsis, in regione Montana rarior. — Med. In tractu interiore montoso regionis : C°: Hammam Ouled-Zeid (Reb.), Kef Zouara(Reb., Lx), Guelma (Lx, Saun.), Constantine (DR., Choul., Tiss.) ; Chellata (Lir.).— À? : Milianah (Mialh.), Orléansville ! (Bond.) ; Aumale (Char), in sylva Boshar!. — Of: Ain Tindjel!, Renaud !, Oran! ; Mascara!, Sidi-bel-Abbes, Tlemcen !, Gharrouban, etc. — Mont. C°: D. Mahouna (Krém.), Dj. Oum-Settas?, Dj. Chettabah (DR.), Dj. Lekahl (Reb.) ; Dj. Bou-Khadra (Xx); Dj. Cheliah!, Dj. Tougour!.— À": Dj. Senalba (Reb.). — Plan. C‘: in planitie Ti/ech, Bordj-bou- Areridj (Lx); Ain-Beida, Ain Sedjera (J. Reb.); m colle Ain-el-Hadj-Baba!, Ain- el-Bey!, Melila! ; Setif (Soll.); in valle Oued Melle (Lx), Foum-el-Gueiss (Reb.), Batna! (Duk.), Lambèse!. — À*: Bokhari et in valle Oued Chehif superioris (Deb.), Guelt-el-Settel!, Djelfa, inter Djelfa et Ain-el-Ibel (Lx). — 0°: Saidal!, Tafraoua (War.); Sebdou!. — Sah. GC: El-Kantara (Guy.), Biskra!. — A": in ditione Hodna : Ain Dermel et in valle Oued Dermel (Reb.). — TUN. In valle amnis Medjerda prope Ghardimaou (Lx miss. 1884), inter Souk-el-Arba et Nebeur! (Miss. 1883). — MAR. Tazemourt (Maw). In Græcia et insula Greta ; in insula Cypro, Asia minore, Syria, Mesopotamia. Oss. Planta Alveriensis ab Orientaii nullo modo distinguenda nempe notis omnibus congruit. — Î. pectinata Boiss. ( Diagn. Or. ser. 1,1, 75, et Voy. 720. -— 1. odorata DG. Prodr.; Hort. Par. et hort. bot. plur. non L. — Exs. Bourg. Lus. 2078; Boure. Hisp. 35, 1029, 2078 et 2098, Pedro del Campo ed. Bourg. 5, Hut. Port. Rig. [1879 | 634 et 635) im Lusitania australi et in Hispania australi centralique crescens eximie diflert ab J. odorata pilis longioribus, foluis saltem inferioribus regulariter pectinato-dentatis, petalis exterioribus longe radiantibus amplis, siliculis sæpius hirtis, stylo emarginaturam subæquante vel excedente. $S$ Plante a secundo anno florentes caudicis induratione’ perennantes, caudice rosula foliorum steril persistente vel sub anthesi evanida terminato, infra rosulam ex axillis foliorum infimorum vel evanidorum eaules emittente. — Folia integra vel subintegra, rarius dentata. 2. E. ciliata Al. Auct. Ped. 15; DC. Syst. IT, ho2, et Prodr. I, 179 emend. Caulibus 2-3 vel pluribus, a basi ascendente erectis palulis vel flexuoso-diffusis, inferne plus minus induralis vel rarius lignosis, sim- plicibus vel superne in ramos paucos subcorymbosos divisis, glabris, glabrescentibus vel breviter hirtulis ; foliis crassiuscuiis, inteoris, subden- tatis vel grosse sinuato-dentalis, glabris, ciliatis hirtulisve, rosularum lineari-oblongis, oblongis vel oblongo-obovatis in petiolum attenuatis, 254 CRUGCIFERZÆ. — IBERIS. caulinis linearibus, oblongo-linearibus, oblongis vel oblongo-spathulatis, inferne angustatis; racemis fructiferis in corymbum contractis, rarius laxiusculis breviter vel longiuscule racemosis; petalis violaceis, lilacino- purpureis, rarius pallide roseis albisve, exterioribus radiantibus medio- cribus amplisve; sihculis parvulis vel majusculis, ovato- rarius oblongo- suborbiculatis als valvarum latis usque ad basim conspicuis, emarginatis sinu angusto vel lato lobis emarginaturæ rotundato-obtusis vel triangu- laribus acutiusculis acutisve, stylo emarginaturam excedente ; seminibus immarginatis. @ induratione 2£. Apr.-Jul. Var. «. ciliata. — J. ciiata AÏ., 1. c.; Gren. et Godr. Fr. |, 138. — Exs. Sch. norm. Gall. 610, Bill. 3020, Soc. Dauph. 4036. Caulibus a basi ascendente erectis; fohis hirtulo-ciliatis vel glabrescen- tibus, rosulæ terminalis paucis minoribus citius evanidis; floribus purpuras- centibus albisve, petalis radiantibus mediocribus vel majusculis; sihculis parvulis, in corymbum conferts. În ditione floræ non visa. In Gallia australi et Italia septentrionali. Var. 8. Taurica. — I. Taurica DG. Syst. Il, ho2, et Prodr. 1, 179; Boiss. Or. I, 334. — Î. ciliata M.-Bieb. Taur.-Cauc. IL, 102; Bot. Mag. t. 1030. — I. integrifoha Led. Ross. I, 165.— Forma papilloso-canescens : 1. Pinardi Jord. Obs. vi, 72 in adn.— Exs. Hohen. Cauc. un. it. [1842]; Auch. 4s. min. 353, Ky (Glic.) [1859] 46. Caulibus a basi ascendente suberectis vel diffusis; fokis ubique hirtulis, hirtulo-ciliatis plabrescentibusve, rosulæ terminalis sæpius pluribus diutius persistentibus ; floribus carneis, roseis vel violascentibus, petalis radian- tibus mediocribus vel amplis ; siliculis majusculis, in racemum brevissimum, breve vel longiusculum dispositis, rarius in corymbum subconfertis. In pascuis et sylvaticis regionis Montanæ et Planitierum excelsarum. — Mont. C': Dj. Babor !.— À° : Dj. Ouaransenis ! ; Dj. Senalba! (Reb.).— Plan. A': Djelfa (Reb.). — 0°: Daia (Lefr., War.), Sebdou (Lenepv.); Nouala (War.). — MAR. In provincia Demnat ad Tahallati (Ibr.). In Tauria, fberia, Gaucaso; in Asia minore, Syria. Var. y. Balansæ. — Î. Balansæ Jord. Diagn. 1, 274. — 1. umbellata Desf. At. IT, 70? non L.— Exs. Bal. Alo. 889, Choul. 10. Caulibus a basi ascendente erectis vel diffusis; fois margine hirtulis olabrisve, rosulæ terminalis sæpius pluribus amplis persistentibus ; floribus lilacino-purpureis rarius pallide roseis, petalis radiantibus amplis; sihi- culs in corymbum confertis. In paseuis, sylvaticis, petrosis et rupestribus, in regione Montana etiam supe- riore, necnon in Planitiebus excelsis. ? «In Atlante prope Belide» (Desf. Ai). — Mont. C°: Dj. Tababor!, Adohar-Amellal! ; Dj. Cheliah! , Dy. Tougour!, Dj. Tiche- Ale (Hén., Lefr.), Dj. Bou-Arif (Gol.); Oued Keikob, Dj. Nechar (Reb. et Ohx.). CRUCIFERÆ. — IBERIS. 255 — À': Dj. Bemi-Salah? (sec. Desf.). — 0°: Dj. Beouira (Flah.); Tlemcen (Lenepv., Boure., War.). — Plan. GC‘ : inter Bou-Hadjar et Souk-Harras (Lx), Hammam Ouled-Zeid (Reb.), Lambèse!, Batna (Bal., Lefr.). — O': Daia (My). — TUN. F'eriana (Rob.). In Alveria et Tunetia hucusque tantum nota. Var. d. contracta. — I. contracta Pers. Syn. II, 186; DC. Syst. If, 405, et Prodr. I, 179 ; Boiss. Voy. 719.— I. linifolia L. Sp. 905 quoad plantam ex Hispania et Lusitania. I. Lusitanica Jord. Diapn. 1, 276. — TI. Bourgæi Jord. Diagn. 1, 275. — Thlaspi Lusitanicum , umbellatum, gramineo foho, flore purpurascente Tourn. Inst. 213.— Exs. Welw. Lus. 83 et cont. 23 et 29, Bourg. 2097 et bis; Bourg. Hisp. 2099, Hut. Port. Rig. [1879 | 636. Caulhibus a basi ascendente erectis, sæprus elatis , inferne alle indurato-liono- sis; fohis maroine hirtulo-ciliatis olabrisve, rosulæ terminalis sæprius sub an- thesi evanidis ut caulimis sæpius angustis linearibus; floribus magnis, violaceis vel lilacino-purpureis, petalis radhantibus amplis ; siliculis parvulis vel majus- culis, 2n corymbum dense confertis. | In ditione floræ non visa. In Lusitania austrah, in Hispania centrali et austrah. Var. e. Tenoreana. — Forma hirtula : Ï. Tenoreana DC. Syst. Il, 4o4, et Prodr. 1, 179; Ten. FI. Nap.t. 160, [. 13 Bot. Map. t. 27983. — I. nana Boiss. Voy. 54 et 719 non AIL. — Î. Granatensis Boiss. et Reut. Pug. 11. - 1. petræa Jord. Obs. 1, 69, t.1, f. a. — Exs. Bouro. Hisp. 34 et 595 sub [. Aurosica; Hut. Port. Rig. [1879] 637 sub I. Granatensis; Huet 14. [1855], Hut. Port. Rip. [1879 | 355. — Forma glabrescens vel glabra : Î. integerrima Moris ! Elench. fase. 1, 4, et Sard. 1, 119, t. 8. — Exs. Muüll. Sard. un. it. Caulibus sæpius pumilis diffusis flexuosisque; fokis hirtulis rarius glabris, orosse sinuato-dentatis rarius integris, rosulæ terminalis sæpius pluribus persistentibus rarius sub anthesi evanidis; floribus lilacino-purpureis, ro- seis albisve, petalis radiantibus mediocribus vel amplis; sihcuhs parvulis, in corymbum conferiis. In ditione floræ non visa. In montibus Hispaniæ septentrionalis et australis, in Pyrenæis ad Eaux-Bonnes (De Forestier), in montibus Sardiniæ et Italiæ australis. Var. €. Pruiti. — I. Pruiti Tin. Pug. [Sie 1, 113 DC. Syst. Il, 4ok, et Prodr. I, 179 ; Guss. Syn. 11, 149.— Exs. Hut. Port. Rig. 11. [1877] 243 ; Heldr. Sic. [1840], Huet HSE Caulibus punulis diffusis sæpe flexuosis ; fois sinuatis vel integris, rosulæ . termünalis sæpius pluribus persistentibus vel sub anthesi evanidis; floribus parvulis, ex albo purpurascentibus, petalis radiantibus mediocribus; sii- culs majusculis, in corymbum vel racemum brevissimum confertis. In ditione floræ non visa. In montibus Calabriæ et Sicihiæ. 256 CRUCIFERÆ. — IBERIS, Oss. Plantæ pleræque ad L. ciliatam supra relatæ variant glabræ, glabrescentes vel plus minus hirtulæ, caulibus elatis vel pumilis suberectis ascendentibus diffu- sive , foliis linearibus, oblongis vel oblongo-obovatis, integris, sinuatis vel grosse sinuato-dentatis, floribus albis, roseis, purpureo-lilacinis violaceisve, petalis ra- diantibus mediocribus amplisve, siliculis corymbosis vel breviter racemosis, emar- oinaturæ sinu lato vel angusto lobis rotundato-obtusis vel triangularibus plus minus acutis, et ex his notis mire variabilibus nullum discrimen certum eruendum. — 1. Olympica Boiss., I. Jordani Boiss. et I. Spruneri Jord., plantæ orientales tanquam species propriæ a cl. Boissier (F1. Or.) admissæ, e speciminibus paucio- ribus suppetentibus quoque ad J. ciliatam referendæ videntur. 3. HE Gibraltarica L. Sp. 905; Bot. Mag. t. 1243; DC. Syst. IT, 395, et Prodr. I, 181; Boiss. Voy. 55; Willk. et Lange Prodr. Hisp. IT, 766; Nustr. Al. , tab. mox edenda. — Thlaspidium Hispanicum ampliore flore folio crasso dentato Dill. Elth. 389, t. 287, L 971 Caulibus inferne indurato-suffrutescentibus, sæpius ascendentibus, superne subcarnoso-herbaceis, simplicibus vel infra apicem ramos pau- cissimos emittentibus, glabris vel parcissime hirtulis; foliis crassiusculis, olabris rarius hirtulo-subeiliatis, inferioribus latioribus obovatis vel oblongo-cuneiformibus obtusis saltem superne grosse dentatis vel sinuatis rarius integris in petiolum contractis, superioribus oblongis sæpius cintegris plus minus in petiolum attenuatis vel contractis ; racemis densi- floris, corymbiformibus, fructiferis in corymbum contractis; petalis albis colore roseo suffusis vel roseis, florum exteriorum radiantibus maximis inte- rioribus quintuplo longioribus; siliculis magms, suborbiculatis, ventre conca- viusculis, dorso convexiuseulis, alis valvarum superne tantum latis infra medium sihculæ ad carinam redactis, emarginatis sinu triangulari lato, lobis emarginaturæ obtusiusculis vel subtriangularibus mucronatis, stylo emar- ginaturam excedente; seminibus magnis, compresso-subcomplanatis, præ- sertim in parte superiore latiuscule marginatis. 2L induratione b. Mart.- Jun. MAR. Tanger (Schousb.), in fissuris ruptum D}. Beni Osmar prope Tetouan (Webb, Hook. et Ball). Planta rarissima hucusque præter novos locos natales a cl. Schousboë et Webb detectos in præruptis maritimis Gibraltaricis (sec. Dul., Boiss.!) tantum nota; à 1792 in hortis culta ubi in Europa media fructus non prodit. Sect. [TL Zesnipasrrum DC. — Silicula latior quam longior, subdidyma, basi lruncala, apice truncata vel subemarginata, valvarum carina etiam superne angustissime et tenuiter marpinata. Semina suborbiculata, complanata, late membranaceo-marginata. — Planta frutescens. Folia subearnosa, inteora. Os. In sectione lberidastrum semina pendula utin cæteris speciebus generis Tberis et inde radicula ascendens, non horizontalis ut De Candoile (Prodr. 1, 181) indicavit. CRUCIFERÆ. — IBERIS. HUTCHINSIA. 257 4, EH. semperflorens L. Sp. 90h; DG. Syst. 11, 394, et Prodr, 1, 18153 Rchb. le. I, t. 8, f. Loo1; Guss. Syn. 11, 148; Bert. 14. VI, 551; Uustr. AU TE, t. 54 mox edenda. — Thlaspi fruticosum Leucoû foho latifolium platycarpon Bocc. Mus. piant. rar. 6, t. 29. — Thlaspi sempervirens et florens Weinm. Phyt. t. 973, f. ce. ; Dodart. Hist. pl. 619, t. 32. — Forma humilior : Jberis humulis Presl Del. Prag. T, 19, et Sic. I, 63. — Exs. Hut. Port. Rig. 16. [1877] 923; Tod. Sc. 641, Huet [1855]. Planta pglabra, sæpius a basi ramosa; caulibus inferne indurato-sub- lignosis cicatricosis, superne infra rosulam terminalem.ex axillis foliorum annotinorum vel delapsorum ramos subcarnoso-herbaceos ascendentes vel suberectos simplices emittentibus; foliis sempervirentibus, crassis sub- carnosis, in ramis junioribus confertis, obovato-oblongis oblongisve ob- tusis in petiolum attenualis, integerrimis ; racemis floriferis brevibus sub- corymboso-racemosis, fructiferis breviter racemosis; floribus albis vel albo-purpurascentibus (sec. Guss.), petalis florum exteriorum radiantibus amplis interioribus subtriplo longioribus; siliculis latioribus quam longio- ribus, complanatis, subdidymis, sæpius basi truncatis, apice truncatis vel subemarpinatis, valvarum carina etiam superne exalata angustissime et tenuiter marginata, stylo brevi; seminibus late membranaceo-maroi- natis. D. In Sicilia florens a Januario ad Aprilem. In fissuris rupium.— TUN. [n insula Dyezeiret Djamour ab amicissimo Doûmet- Adanson (miss. 1884) inventa. In Ttaliæ australis Principatu citeriore ad promontorium Palinuri (Hut. Port. Rios.), in Sicilia frequens, necnon in insulis Siculis Panaria, Basiluzz0, Maretimo (sec. Guss.). Olim in Persia indicata sed a recentioribus non visa. In tepidariis temperatis frequentissime culta. Suhcula septo contrarie compressa, haud articulata, dehscens, bilocularis, rarissime unilocularis indehiscens, seminibus in quoque loculo soli- tarns paucs vel plurimis, valuis naviculari-carinahs carina sæpe alata vel valde convexis, semina non includentibus, seplo anpusto latoribus. Cotyledones plano-convexæ. Kadicula dorsalis (o||), vel rarius oblique subcommissuralis. 37. HUTCHINSIA. Hutchinsia R. Br. in Hort. Kew. ed, 2, IV, 82; DC. Syst. If, 384, et Prodr. 1, 177 emend.; Koch Syn. 78; Endl. Gen. n. 4931; FU Par. 198; Benth. et Hook. Gen, [, 92. Sepala patula, lateralia basi haud saccata. Petala æqualia, imbo inte- gro. Staminum filamenta libera, exappendiculata. Silicula septo contrarie compressa, oblonga vel ovato-oblonga, apice inteora, valvis navicularibus carina non alata. Semina in quoque loculo 2, oblonga, compressa. Cotyle- dones radiculæ subaccumbentes. Planta pusilla, annua, glabriuseula. Folia pinnatipartita. Flores minuli, albi. A 255 CRUCIFERZÆ. — HUTCHINSIA. CAPSELLA. 4. H. petræa R. Br., 1. c.; DC. Syst. IT, 389, et Prodr. I, 178; Koch Syn. 79; F1. Par. 198; Boiss. Or. 1, 340. — Lepidium petræum L. Sp. 899; Jacq. Austr. IL, t. 131; Engl. Bot. t. 111. — Teesdalia petræa Rchb. Ie. IE, 1. 6, f. 4190. — Exs. Choul. Ale. 306; Hochst. Lus. 331, Welw. cont. 17; Willk. Hisp. 803, Bourg. (Pyr. Hisp.) 289: Bourg. Gall. (Toulon) 36 et (Alp.-Mar.) 15, Hug. 17, Bill. 591 bis, Sch. norm. 13 et ter, Rel. Maill. 45 et a et b, Soc. Dauph. 21 bis; Rchb. Germ. 788, Sch. 6 et norm. 13 bis, Bill. 721; Seringe Helv. 127; Cesati If. 282 ; Sint. Troj. 256, Auch. Car. 314, et Anat. 214. Planta annua, pusilla, simplex vel ramosa; foliis pinnatipartitis lobis ovatis oblongis vel lineari-lanceolatis integris, radicalibus petiolatis, cau- linis sessilibus vel subsessilibus; floribus minutis; petalis calyce paulo longioribus; racemis demum breviusculis vel elongatis, pedicellis sæpius silicula longioribus; siliculis oblongis rarius ovato-oblongis, obtusis, stig- mate sessili vel subsessili; seminibus minimis, immarpinatis ; radicula oblique subcommissurali. ©. Mart.-Jun. In rupestribus umbrosis et sylvaticis, interdum in alluviüs et alveis, in tota fere Alveria sporadica, in regione Saharensi rarior. — Med. C : Kef Zouara (1x), Kef Bou-Zioun (Lx, Reb.); Mansourah (DR.). — AÀ°: Aumale (Char.); Boghar (Deb.). — 0*: Oran (DR.); Sidi-bel-Abbes (Lefr.), Lamonicière ( War.), Tlemcen (Reut., War.), Lalla-Maghnia (War.). — Mont. GC": Dj. Dekma, Dj. Thaya (Lx), Dj. Oum-Settas!, Dj. Chettabah (DR.), Dj. Lekahl (Reb.); Dy. Tababor! ; Dj. Bou- Khadra (Lx), Dj. Cheliah!, Dj. Mahmel!, D. Tougour!, Dj. Maadid (Lx), ete. — À" : in montibus Djurdjura : Dj. Afroun, Tirourda, Kef El-Akdar, Thabourt-Bouz- gueur (Lx); Dj. Taïy (Deb.); Dj. Beni-Salah (Batt.); Dj. Ouaransems!; Dj. Se- nalba! (Reb.). — 0°: Dj. Ksel!. — Plan. C* : Setif (Soll.); Khenchela (Reb.), in valle Oued Djedida (Lx) ; Lambèse!, Batna! (Col., Perr., etc.):— A7: Djelfa (Reb.). — 0°.— Sah. ad marginem regionis: C°: Biskra! (Bal.). — À” : in ditione Hodna : in valle Oued Oultem , Ain-Melah (Reb.). — MAR. Inter Ceuta et Tetouan, Dj. Beni-Osmar (Hook. et Ball), Tanger (Schousb.); «in regione subalpina Atlantis Majoris : Ait-Mesan supra Arround, Dj. Tezah» (Hook. et Ball). In Europa tota a Suecia ad mare Mediterraneum; Asia minore. 38. CAPSELLA. Capsella Vent. Tabl. règn. vég. IT, 110 emend.; DC. Syst. IT, 383, et Prodr. I, 177 emend.; Koch Syn. 79; Endl. Gen. n. 4927 emend.; FI. Par. 128; Benth. et Hook. Gen. I, 86; Boiss. Or. I, 340. Sepala erecto-patula, lateralia basi haud saccata. Petala æqualia, limbo inteoro. Staminum filamenta libera, exappendiculata. Silicula septo con- trarie compressa, obcuneata, oblonga, ovato-oblonga vel suborbiculata, apice emarpinata vel intepra, valvis navicularibus carina non alata. Semana in quoque loculo plura. Gotyledones radiculæ incumbentes. Plantæ annuæ, glabræ vel villosæ. Folia integra, sinuato-dentata vel Iyrato-pinnati- partita. Flores albi. CRUCIFERÆ. -- CAPSELLA. 259 Subgen. Ï. Évcarsezra. Silicula obcuneata, apice emarginata vel truncata, valvis subcoriaceis. o 4. C. Bursa-pastoris Mœnch Meth. 271; DC. Syst. IT, 383, et Prodr. 1, 1973 Rchb. Te. IL, t. 11, €. 4229; Koch Syn. 79; Fl. Par. 128; Boiss. Or. 1, 340. — Thlaspi Bursa-pastoris L. Sp. 903; Poir. Voy. 197; Desf. Aül. IT, 68; Enpl. Bot. t. 1485; FI. Don. t. 729; Gren. et Godr. Fr. 1, 149. — Exs. Kral. Tun. [1854]; Bill. Gall. B11, Rel. Mail. 745, Mapn. (Gall. sept.) 257 et 258, Soc. Dauph. 1960; Bül. Germ. 511 bis; Rel. Maill. Suec. 554; Tod. Sic. 420; Schimp. Abyss. 948; Metz. Ind. 1194; Jones Utah [1880] 14313 Jones Colorado [1878] 513; Mand. Boliv. 920. Ar. co Chenaf « Sinapis» ; 6,2 H'arra «calida, urens» (Lecl., Lx); 6,2. 29 A H'arret-el-Berria « Nasturtium terrestre» (Prax) : C9? À 8» H'arra-el-Gherin e Nasturtium luti vel Nasturtium stultum» (Deb.); Ja ha) Lebsan-el-Khelil «Sinapis pauperis» (Jourd.); sS,S Kerkas (My); SEL guas Kis-er-Râï «bursa-pasloris» (Jourd.). — Ar. Ton. aa la Lebsan-el-Kheil «Sinapis vel olus jumentorum» (Prax). Planta annua; caulibus solitaris vel pluribus, simplicibus vel ramosis, sæpius præsertim in parte inferiore pubescentibus; foliis utraque facie plis stellatis cum pilis simplicibus permixtis donatis : radicalibus in ro- sulam dispositis, ambitu oblongis, in petiolum attenuatis, sinuato-dentatis vel integris, sæpius lyrato-pinnatipartitis vel pmnatifidis lobis lateralibus triangularibus oblongis linearibusve integris dentatis incisisve; caulinis oblongis vel lineari-lanceolatis, integris dentatisve, basi sagittato-amplexi- caulibus ; racemis demum elongatis laxiusculis, pedicellis erecto-paten- tibus, silicula plus minus longioribus ; petalis calyce paululum sesqui- vel subduplo longioribus; siliculis obcuneatis, apice late emarginatis trun- catisve, stylo brevi. ©. Per totum fere annum florens et fructifera. In ruderatis, vervactis et arvis, in campestribus et pascuis, in alluvis et alveis, in palmetis, per totam Aloeriam diffusa, in regione Saharensi rarior. «In arvis» (Desf. Ail.). — Med. C° : La Calle (DR.), Bône (Krém., Duk.), Cap de Garde (Hag.), Philippeuille! ; Souk-Harras (Reb.), Guelmal, El-Aria (Reb.), Constantine !, Djemilah (Reb.). — À": Alwer (Bové, Jam.), Bou-[smaël (Claus.); Djema-Saharidy (Lx), Dra-el-Mizan (Thev.); Blidah (Lef.), Medeah!, Milianah (Mialhes) ; Aumale (Char.), Boghar (Naud. , Deb.). — 0° : Mazouna!, Mostaganem (Bal.), Oran (DR.), Nemours (Warn.); Saint-Denis-du-Sio (Dur.); Sidi-bel-Abbes (War.), Tlemcen!. — Mont. C° : Dj. Mahouna! (Lx); Teniet El-Fedja!, Dj. Tababor!, Dj. Babor!, Mechta Medjergui!; Dj. Cheliah!, Medina!, Dj. Tougour!; Dj. Maadid (Lx). — À°: Lalla-Khedidjya (Lx), Tala-Rana (M. Duh.), Tizi-n-Tesselent !, Dy. Heïzer!, in ditione Beni-Bou-Addou! ; Temet-el-Haad!. — O': Dj. Ksel!. — Plan. C°: Kha- missa, Ain-Beida, Sid-Reghis, Meskiana (3. Reb.); Teleohma!, Seuf (Soll., Duk.), Mesloug (Vid.); Gastal (Lx); Lambèse!, Batna!, Ksour!. — A: Rocher-de-Sel 17: 2 NU, CRUCIFERÆ. — CAPSELLA. (Reb., Rx). — O0": Tiaret (Del.); Aflou (Rx), Khadral!; Khanep-Azir (War.), Géryville! (War.); Terni!, Sebdou!, Ras-el-Ma (War.), Ain-ben-Khell!. — San. C': Biskra! (Bal.). — A : Bou-Saada (Reb., IE Et-Halleg (Reb.); Laghouat! (Tess.); Guerrara! (Reb.). — 0": Ain-Sefissifa!. — TUN In Tunetia tam austral quam septentrionali haud infrequens. — MAR. Tetouan (Wevl.), Tanger, Maroc (Hook. et Ball), Dar-ben-Oder (Drum. Hay); Dy. Takreda (Ibr.); in convalle Ait Mesan supra Arround (Rein et Fritsch sec. Ball) ; in jugo Tagharot (Hook. et Ball); frequens in provinciis austro-occidentalibus inter Agadir et Tazeroualt (Mard.). In insulis Maderensibus et Canaris, Tripolitania, Gyrenaica, Abyssinia ; in orbe fere toto, sed præsertim in Europa vulgatissima et imo in Islandia obvia. Oss. C. gracilis Gren. (FT. Massil. adv. 17, et Jur. 68 in adn. — Exs. Bill. Gall. cont. 3704, Soc. Dauph. 1961) siliculis minutis, pedicello multo brevio- ribus, primo intuitu valde diversa apparet, sed, ut recte premonuerunt cl. Jordan et ipse Grenier, est tantum forma monstruosa seminibus plerumque abortivis. — C. agrests, CG. virgata, CG. ruderalis, C. sabulosa, C. præecox à cl. Jordan (Diagn. 1, 339-842) tanquam species propriæ descriplæ, ne quidem tanquam formæ e loco natali ortæ distinguendæ. — C. rubella Reut. (in Bull. Soc. Hall. 18, et Cat. Genév. éd. 2, 22 [1861]; Gren. Jur. 68. — C. rubescens Personn. in Bull. Soc. bot. VIT, 511. — Exs. Bill. Gall. 2918 et bis, Sch. norm. 497 et bis, Soc. Dauph. 1969 ; Rost. Ped. 190; Sint. Troj. 1053 et 1053 b) tantum differt a planta typica sepalis sæpius rubescentibus, petalis calycem subæquantibus vel vix excedentibus et plerumque siliculis minoribus et melius tanquam forma macra, in siccioribus crescens, quam varietas inscribenda. — C. srandiflora Boiss. (Diagn. Or. ser. 1, 1, 76, et Or. I, 340. — Thlaspi grandhflorum Fauch. et Chaub. in Bory et Chaub. Pélop. h1,n. 1017, t. 24, f. 3), in insula Corfou et Græcia crescens, planta uberior petalis majoribus calyce duplo vel triplo longioribus gaudet, sed cum GC. Bursa-pastoris cæteris notis omnino congruit et melius tanquam varietas quam species propria admittenda. — In plantis omnibus supra enumeratis, ut in planta typica, siliculæ variant inæquilateræ vel subæquilateræ, late emarginatæ vel truncatæ. Subgen. Il. Hymenozorus. Hymenolobus Nutt. in Torr. et Gray F North Am. 1, 117. — Hinterhubera Rchb. im PI. exs. Sihcula oblonoa ovata vel Lune apice inteora vel retusa, valvis membranacels. 2. C. procumbens Fries Nov. Mant. 1, 14 in adn.; Rchb. Le. IT, t. 11, f. 4291; Koch Syn. 79; Boiss. Or. I, 340. — Lepidium procumbens L. Sp. 898; Moris Sard. I, 125. — Huichinsia procumbens Desv. Journ. bot. TII, 168; DCG. Syst. IT, 390, et Prodr. I, 178; Gren. et Godr. Fr. I, 148. — Capsella elliptica C.-A. Mey. in F1. Alt. Ill, 199. — Hymenolobus procumbens Nuit. in Torr. et Gray F1. North Am. T, 117. — Exs. Jam. Alo. 244, My 249, Bal. 49, Choul. sér. 2, 510; Kral. Tun. 177 et [1854]; Welw. Lus. cont. 183; Willk. Hisp. 532, Bouroe. 580, 1030 et 2088, Haut. Port. Rig. [1879] 238; Hug. Helo. 236; Rchb. Germ. 591 sub Noccæa pro- cumbens et 2163 sub Hinterhubera Berengeriana; Bill. Gall. 1190 et bis, Sch. CRUCIFERÆ. — CAPSELLA. Neo norm. 26, Soc. Dauph. 2761; Sol. Gors. 355 et 356; Müll. Sard. un. it.; Rchb. e Dalmalia 2463; Auch. As. min. 4056; Auch. Syr. 315 ; Chesn. Mesop. 4 et 76; Ky Æpg. [1855] 391, Lx 172; Kar. et Kir. Song. 1251. Ar. 69 Makada « pectinala » vel É6aR£o Maqgäda « pumila » (Prax).— Ar. Tuw. CHI bus H'asian-el-Kelab (Lx). Planta annua, olabra, pumila gracilis, simplex, vel sæpius a basi ramosa; caulibus simplicibus vel ramosis diffusis ascendentibusve; foliis radicalibus inferioribusque petiolatis Iyrato-pinnatifidis vel pinnatipartitis rarius intepris, caulinis inferne attenuatis oblongis vel oblongo-linearibus : paucilobis lobis lateralibus lineari-lanceolatis vel inlegris; racemis sæ- pius demum elongatis, pedicellis sæpius silicula longioribus; petalis calyci subæquilongis ; siliculis oblongis, ovato-oblongis ovatisve, rarius suborbiculatis, obtusis, apice inteoris vel retusis, stigmate subsessilr. ®. Jan.-Maio. In ruderalis, ad vias et muros, in depressis salsuginosis hieme humidis, in cultis et vervactis, in palmetis, præsertim in regione Saharensi et Plamitiebus ex- celsis. — Med. C': Constantine (Trib.), in præruptis ad amnem Aiummel (Julien). — O? : Arzew (Brav., Mars.), Daia El-Morelli (My), Oran (DR., Bal., etc.), La Senia (My, Bal., War.) ; Sidi-bel-Abbes (Lefr., War.). — Plan. CG: in ditione Nememcha, Melila (Lx), Batna (Hén.). — A°: Aumale (Char.); Bokhari, in valle Oued Chef superiore (Deb.), in ditione Zakrès, Rocher-de-Sel, Djelfa (Reb.). — O0“: Afr, in planitie Ternt (Lx); Ain Ouerkissa, Géryville, Ain-el-Orak, Dj. Melah (War.); Ain-ben-Khelil, Magroun, Taoussera (War.). — Sah. C° : Biskra! (Jam., Bal. , etc.), Filiach (Jam.), Sidi-Rached (Mil.), Tougourt !, Temacin!, Blidet-Ahmar!. — A: Oued Bou-Saadu (Reb.); Laghouat (Duj.), Berrian (Vilm.), Meihh (Lx); Nooussa!, Ouargla! (Lechatelier), El-Golea, Mechgarden (Jourd.). — 0° : Arba- Tahtani, Bou-Semghoun, Asla (War.), Tyout!, Ain-Sefra!. — TUN. In Tunetia media et australi : El-Djem (Kral.), Sfax (Kral., Doûm.), Kriz (André), Tozzer (Doûm. et Bonn. miss. 1884), Gabès (Kral., Lx miss. 1884), ete. In Cyrenaica, Æovypto, insulis Canarüis ; in Europa australiore, rarius media , Caucaso; regione Caspica, Cypro, Asia minore, Syria, Mesopotamia, Persia, Asia centrali, Beloutchistan, in montibus Tibetanis; in America septentrionali ; Chili; Australia. Oss. C. pauciflora Koch (Deutschl. F1. IV, 523, et Syn. 793; Rchb. Je. IT, £. 11, f. 991. — Honterkubera pauciflora Rechb. PI, exs. — Exs. Bill. cont. Gall. 3520; Rchb. e Tyrolia 2256, Sch. norm. nov. ser. 734, Soc. Dauph. 3618), hucusque tantum in Galliæ australis præfectura Gard ad Vipec prope Alsan (Tuezkiewicz) et in Tyrolia australi nota, videtur varietas monticola umbrosa et integrifolia C. procumbentis ; notæ e foliis integris, e racemis 3-/4-floris etiam demum corym- boso-subumbellatis et e siliculis suborbiculatis longius pedicellatis excerptæ minoris momenti, nempe in C. procumbente folia interdum ommia vel pleraque integra, et in C. pauciflora racemi interdum pluriflori elongati et siliculæ oblongæ vel ovato-oblongæ ut in planta typica. — In varielate utraque siliquæ apice modo inteoræ modo retusæ. 262 . CRUCIFER Æ. — IONOPSIDIUM. 39. IONOPSIDIUM. Tonopsidium Rchb. Crit. VIT, 26, t. 649; Endl. Gen. n. 4928; Benth. et Hook. Gen. I, 86. — Cochlearia sect. lonopsis DC. Syst. IT, 371. — Cochlearia sect. lonopsidium DC. Prodr. 1, 174. Sepala demum patula, lateralia navicularia basi haud saccata. Petala æqualia, imbo integro. Slaminum filamenta libera , exappendiculata. Sih- cula septo contarie compressa , oblonga vel ovato-oblonga , apice subretusa vel emarpinata, valvis tenuiter membranaceis turoiduhs carinatis carina non alata, stylo brevi vel brevissimo. Semina in quoque loculo 3-6, tuberculata, maceratione hyalino-papillata. Cotyledones radiculæ incumbentes. Plantæ annuæ, pusillæ, glabræ, subacaules caulescentesve. Folia sessilia vel petiolata, integra vel grosse dentata. Flores purpurascentes vel albi, in planta subacauli radicales vel axillares, in caulescente racemosi racemis saltem inferne foliis donatis. Sect. I. lonorsrs. ñ Cochlearia sect. Ionopsis DC., 1. ce. — Cochlearia sect. lonopsidium DC., 1. c. — lonop- sidium Rchb., 1. c., Endl., L. c. Planta subacauhs, pedicellis filiformibus elongatis omnibus vel plerisque radicahbus. Siliculæ replum in maroinem membranaceum septum cireum- vallantem productum. Funiculi ima basi septo adnati. 4. I. acaule Rchb. Crit. VIT, 26, t. 649. — Cochlearia acaulis Desf. Atl. II, Go; DC. Syst. IT, 371, et Prodr. [, 174. — C. Olisiponensis Brot. Lus. 1, 571. — CG. pu- silla Brot. Phyt. 1, 100, t. 21, f. 2-3; Jacq. Eclog. t. 132. — Exs. Hohen. Lus. 397, Welw. cont. 19. Planta annua, pusilla, cæspitosa, subacaulis vel breviter caulescens a basi florifera; foliis plerisque radicalibus, petiolo limbo multoties lon- olore, limbo parvo crassiusculo suborbiculato vel ovato sæpius basi sub- cordato vel trunçato inteoro vel sinuato-subtrilobo ; pedicellis numerosis, axillaribus, omnibus vel plerisque radicalibus, filiformibus, flaccidis, sæpius. demum folia excedentibus ; petalis lilacino-purpureis, vel albis (sec. Desf.), calyce subtriplo longioribus; silicula ovato-oblonga, apice in- teora vel subretusa, stylo breviusculo. ©. À hieme ad Martium. In regno Maroccano, sine designatione loci proprii (Brouss. sec. Desf. A47.), forsan permutatione loci natalis indicatum, nempe nullibi a recentioribus in Africa septentrionali visum. In Lusitania prope Olisiponem, Montagraço, Gintra et alibi im Extremadura (Brot.). In Galloprovincia ornamenti gratia cultum et in hortis pluribus quasi spontaneum. CRUCIFERÆ. — IONOPSIDIUM. BIVONÆA. 263 Sect. IT. Pasroræ4. Pastoræa Todaro Nuov. gen. e nuov. sp. 17 [1858]. Plante caulescentes, floribus racemosis. Siliculæ replum marpine membra- naceo destitutum. Funiculi liberi. 2. L albiflorum DR. in Duchartre Rev. bot. Il, 433, et Au. F1. Alp, 1. mo, f 5; Ball in Bull. Soe. bot. VIT, 250 adn. — Pastoræa præcox Todaro, 1. c. 18. — Bivonæa præcox Bert. It. X, 520.— Exs. My Ale. 143, Puel et Maille FI. Eur. 22, Choul. 113; Tod. Sic. absque numero. Planta annua, fugacissima, caulescens caule solitario erectiusculo, vel a basi ramosa caulibus ascendentibus simplicibus; foliis radicalibus obovatis in petiolum longum contractis integris vel subsinuatis, caulinis obovatis vel obovato-suborbiculatis, sæpius sessilibus haud amplexicaulibus, grosse et laxe sinuato-dentatis integrisve ; floribus parvis, cito defloratis ; racemis usque ad apicem foliis bractealibus caulinis superioribus subconformibus donatis, primum subcorymbiformibus, dein sæpe longiusculis, pedicellis suberectis demum siliculam subæquantibus vel brevioribus ; petalis albis, calyce subdimidio longioribus; silicula oblonga, apice subintegra vel sub- retusa, stigmale subsessili. ©. Jan.-Apr. In collibus calcareis herbidis, in pascuis et dumetosis, in fissuris rupium um- brosis humo tenui repletis, in regione Mediterranea montosa et Planitiebus ex- celsis montosis præsertim provinciæ Oranensis. — Med. C* : Kef Zouara (sec. Lx), Constantine (Mars. , Choul.).— A? : Dra-Selaman prope Dra-el-Mizan (Thev.); Oued Rhaïr prope Aumale (Ghar.). — 0" : Oran (DR.), Dj. Santo! (DR., Mars., etc.), Misershin ! (DR.); Sidi-bel-Abbès (Lefr.), Tlemcen (DR., War.); Oued Tifrit, Ain-Nazereg (War.). — Mont. C': Dÿ. Mahouna (Lx), Dj. Ouach(Emy sec. Par.). — A! : Tizi-n-Cheria (Lx). — Plan. A! : in ditione Sersou (Krém.). — 0°: in mon- tosis : Tiaret (Del., Krém.); Saida, Tafraoua, Daïa, Terni (War.); Ain-Ghoraba Le Sebdou! (War... In Sicilia. Oss. I. Savianum Ball (in litt. — Bivonæa Saviana Car. Prodr. Tosc. L7; P. Savi in Vuov. Giorn. bot. 1, 196, t. 12. — Pastoræa Saviana Ball in herb. olim. — Exs. Cesati Ji. 4o8, Rost. Ped. 197, Bill. cont. 3705), in monte Calvi Etruriæ crescens, differt ab Z. albifloro habitu robustiore, foliis caulinis pro- fandius dentatis sagittato-amplexicaulibus, racemis basi tantum foltis bractea- libus donatis, pedicellis longioribus demum patentibus, floribus majoribus, petalis amplioribus, siliculis emarginatis stylo emarginaturam excedente, semi- mbus subglobosis, floratione tardiore. 40. BIVONÆA. Bivonæa DC. Syst. IL, 554, et Prodr. I, 208; Endi. Gen. n. 4929; Benth. et Hook. Gen. I, 88. Sepala suberecta, lateralia basi haud saccata. Petala æqualia, limbo subemarginato. Staminum filamenta libera, exappendiculata. Silicula 264 CRUCIFERÆ. — BIVONÆA. LEPIDIUM. obovato-oblonga, apice emarginala, valvis navicularibus carina alata, stylo brevi. Semina in quoque loculo 4-6, ovato-oblonga, compressa, Iævia. Cotyledones radiculæ incumbentes. Planta annua, pumila, glaucescens glabra. Folia caulina cordato-amplexicaulia. Flores lutei, ebracteati. 4. B. lutea DC. Syst. Il, 555, et Prodr. 1, 208. — Thlaspi luteum Biv. Cent. 1, 78 ; Guss. Prodr. IT, 217, et Syn. Il, 157. — Exs. Kral. Ag. 8, Choul. 110 et bis, War. 18, Soc. Dauph. 29; Tod. Sic. 207, Huet [1855 |, Sch. norm. nov. ser. 432. Caulibus solitariis vel pluribus; foliis intepris vel hinc inde grosse dentatis, radicalibus obovatis in petiolum attenuatis, caulinis ovatis cor- dato-amplexicaulibus ; racemis etiam demum subcorymbiformibus vel sub- elongatis, pedicellis silicula brevioribus ; petalis luteis, subemarginatis, calyce sesqui-longioribus; silicula apice emarginata lobis rotundatis, valvis præsertim in parte superiore carinæ late alatis ala nervis transversis donata, stylo emarginaturam subæquante. ©. Febr.-Apr. In pascuis et dumetosis, in glareosis et alluviis, in valliculis et dechivibus erosis umbrosis, in regione Montana inferiore et media, necnon in Planitiebus excelsis. — Mont. C': Kef Zouara (Lx), Dj. Dekma (Lx), Kef Bou-Zioun (Ex, Reb.), Guelma (Duk.), Dj. Mahouna, Dj. Thaya (Ex), Dj. Oum-Settas !, Dj. Ouach (Reb.), Constantine (Ghoul., Reb.), Dj. Chettabah (DR.), Dj. Lekahl (Reb.).— A° : in mon- übus Djurdjura supra 1200" : Türourda, Tizi-n-Cheria (Lx); Chabet-Teniet-Amou (Char.); Boghar, Dj. Tais, Dj. Tagoa (Deb.); Tenicet-el-Haad (My). — Plan. C': Batna! (Hén., Perr., Kral., etc.), Ravin-Bleu prope Batna (Lefr.), Oued Taou- gueur prope Baina (Hén.), inter Batna et Lambèse!, Lambèse! (Lefr.). — 0° : Tiaret (Krém., Del.), ad lapsum Oued Mina (Krém.); ad lapsum Oued Tifrit, Ain Nazereg (War.); Tlemcen (My, Lenepv., War.), Terni (War.). In Sicilia. 41. LEPIDIUM. Lepidium L. Gen. n. 801; DG. Syst. II, 527, et Prodr. I, 203; End. Gen. n. 4932; FI. Par. 1293 Benth. et Hook. Gen. I, 87; Boiss. Or. I, 353. Ar. clac Acab vel Euçab « fascia, villa» vel potius «elegans» (Lecl.); alé vel alyaa Chitradj a voce Indica bus Tchitrek ; he blou Souak-er- Kdian «dentifricium pastorum» (Lecl., Mey.). Sepala suberecta, lateralia basi haud saccata. Petala subæqualia, limbo intepro. Staminum filamenta libera, exappendiculata. Silicula suborbicu- lata, ovata vel oblonoa, interdum subdidyma, apice emarginata vel integra, valuis seplto contrarie compressis navicularibus rarius turgidis ecarinatis vel carinalis Carina alata vel exalata, stylo filiformi vel nullo. Semina in quoque loculo sohtaria, subtriquetra vel compressa. Gotyledones radiculæ incumbentes, interdum tripartitæ. Plantæ annuæ vel perennes interdum inferne plus minus sufirutescentes, glabræ vel vil- losæ. Folia integra, dentata vel pinnatipartila, caulina sæpe sagittato-semiamplexicaulia. Flores albi, ebracteati. CRUCIFERÆ. — LEPIDIUM. 265 Sect. L. Carparra DC. (Cardaria Desv.). — Silicula ovata latior quam longior, turgido-subdidyma basi cordata vel truncata, apice Integra, valuis vix carinatis carina aptlera, stylo longiusculo. Cotyledones integræ. — Plantæ perennes. 4. L. Draba L. Sp. ed. 1, 645; Engl. Bot. t. 2683; DC. Syst. IT, 529, et Prodr. I, 203; Moris Surd. I, 130; Koch Syn. 77; FT. Par. 130; Gren. et Godr. Fr. 1, 153; Boiss. Or. I, 356. — Cochleuria Draba L. Sp. ed. 2, goh; DC. Fr. IV, 702; Delile Æp. Dust. n. 579. — Cardaria Draba Desv. Journ. bot. TT, 163; Rchb. Ie. II, t. 9, f. 4a11. — Exs. Choul. Al. sér. 2, 93; Bourg. Pyr. Hisp. k13; Sch. Gall. 110, Bill. 1822, Bourg. (Toulon) 39; Rchb. Germ. 86; Soc. Dauph. 14, 27; Tod. Sic. 11303 Reverch. Cret. 220; Sint. et Rig. Cypr. 273; Auch. 4s. min. 328; Schimp. Arab. petr. hoo; Bové Sinaï 135; Chesn. Mesop. 993; Auch. Pers. h155. Ar. 832,2 H'arh'ara «calidissima» (Duveyr.). Planta perennis, plus minus pubescens pilis aliis simplicibus aliis pau- cioribus ramosis; caulibus erectis vel suberectis, superne ramos florigeros corymbosos emittentibus; folis oblongis vel oblongo-lanceolatis, grosse dentatis vel sinuato-dentatis, radicalibus in peliolum attenuatis, caulinis sessilibus basi auriculato-sapittatis semiamplexicaulibus; racemis etiam demum parum elongatis, pedicellis fructiferis tenuiter fihformibus patentibus silicula subtriplo longioribus ; siliculis ovalis latioribus quam longioribus , basr cordatis vel truncato-subcordatis, turgido-subdidymis , apice integris, valvis vix carinatis carina aptera, stylo siliculæ longitudinem dimidiam subæquante. 20. Mart.-Jul. In ruderatis et ad vias, in cultis et vervaclis, in palmetis, haud frequens. — Med. C° : Phihppeville (Ghoul.); in alluviis Oued Medjerda prope Souk-Harras (Reb.). — À! : inter Berouaguia et Bokhari (Lx). — 0°: Oran (DR., My); Sidi- bel-Abbès (Lefr., War.), Tlemcen (Lenepv., War.). — Mont. GC: Dj. Maadid (Lx). — A':in sylva Tenet-el-Haad!. — Plan. C : Ain-Beida (J. Reb.); Bordj- bou-Areridj (Lx). — TUN. Ain-Draham (Rob.); Porto-Farina, Utique (Lx miss. 1884); Tebourba ! (Wira, Miss. 1883); Gabès in palmeto (Kral. ). In Cyrenaica (Patr.), Æeypto et Cordofan; in Europa fere tota, præsertim me- dia et australi; in Oriente vulgaris (Boiss.) usque ad [ndiam. Ovs. L. Chalepense L. (Amæn. IV, 321, et Sp. ed. 2, 898; DC. Syst. IT, 530, et Prodr. 1, 203; Boiss. Or. 1, 357. — Exs. Auch. As. min. 328, Peron. Clic. 171) in Armenia, Asia minore, Syria et in jugo Sinaico crescens, habitu notisque plurimis vaide affine L. Drabæ, a quo tantum differt silicula minus turgida vix latiore quam longiore basi subattenuata vel rotundata, non cordata, melius ad sectionem Cardaria quam ad sectionem Lepidiastrum referendum videtur. Sect. IL. Driceprium DC. — Silicula oblonga, ovata vel ovato-suborbiculaia , apice retusa vel emarginata, compressa valvis carinalis carina apiera vel superne tantum angustissime alata, stylo brevissimo vel nullo. Gotyle- EN 266 CRUCIFERÆ. — LEPIDIUM. dones integræ. — Plantæ annuæ vel perennes. Flores parvi vel mi- nimi, interdum abortu 2-4-andri vel etiam apetali. 2. L. subulatum L. Sp. 899; Asso Arag. 83, t. 6, f. 3 pessima; DC. Syst. IT, 539, et Prodr. 1, 205; Willk. et Lange Prodr. Hisp. IT, 786; [lustr. All. T, t. 64 mox edenda. — Exs. Bal. Al. 370, Bourg. 236 a; Bourg. Hisp. 581, 1027 et 2094, Bill. 2015, Hut. Port. Rig. 689, Sch. norm. nov. ser. 1521, Losc. (Arag.) 107. Planta perennis inferne suffrutescens, olaucescens, glabra vel parce puberula, sæpius cæspitem densum intricatum efformans; caudice crasso multicipite; folus confertis, lineari-subulatis integerrimis, sessilibus; racemis etiam demum brevibus vel parum elongatis, in paniculam generalem an- gustam dispositis, pedicellis gracilibus erecto-patentibus siliculalongioribus vel siliculæ subæquilongis; floribus parvis; siliculis ovatis vel ovato-subor- biculatis, retusis vel subemarginatis, stylo subnullo vel brevissimo emaroi- naturæ sinum subæquante, valvis carinatis carina exalala. 2L. Apr.-Maio. In pascuis et depressis salsuginosis præsertim calcareo-ypsaceis, in Planitiebus excelsis et in margine regionis Saharensis confini. — Plan. À° : in ditione Zahrès (Guy., Reb.), Mesran!, Ain-el-Ibel! (Reb.), Sidi-Makhelouf (Maw). — 0°. — Sah. À: Ain-Madhi!, Oued Roddad !.— O' : Arba-Tahtani!, Chellala-Dahrania!. — MAR. Meharoug, Seblha Tigri (War.). In Hispania. Sect. IT. Leprprasrrum DC. — Siicula oblonga, ovata vel suborbiculata , apice inteora vel vix emarpinata, valvis plus minus carinatis, carina ob- tusa vel acuta aptera vel fere aptera, stylo brevi vel sæpius nullo. Coty- ledones inteoræ. — Plantæ (nostræ) biennes vel perennes. 3. L. latifolium L. Sp. 899; F1. Dan. t. 557; Engl. Bot. t. 182; Wüld. Sp. LT, 436; Desf. Au. 11, 66; DC. Syst. IT, 548, et Prodr. 1, 207; Rchb. Ie. II, t. 10, f. 4219; Moris Sard. 1, 129; Led. Ross. 1, 206; Koch Syn. 78; F1. Par. 130; Gren. et Godr. Fr. [, 1523; Boiss. Or. I, 359. — Exs. Bové Alto. [1839]; Bourg. Lus. 1762 >; Willk. Hisp. it. 2, 456, Bourg. [1854]; Bill. Gall. 2219, Soc. Dauph. 687; Sol. Cors. 357; Cesati I. 125 a, Port. et Rig. 493; Sint. et Rig. Cypr. 896; Ky As. min. [1836] 36, Bal. [1855] et 998; Auch. Pers. 393 et 330, Ky 426 et 674; Kar. et Kir. Song. 117; Parry et Palm. Mexic. 24. Ar. RAC) Zdifa «haud dulcis» (Reb.). Planta perennis, glaucescens, glabra; caulibus erectis, sæpius robustis elatis, superne ramosis : folüs crassiusculis, radicalibus ovatis vel obovato- oblongis obtusis petiolatis, caulinis ovato- vel oblong'o-lanceolatis rarius lan- ceolatis acuminatis acutisve rarius obtusis inferne attenuatis, serratis, denticulatis inteorisve; racemis in paniculam elongatam compositam dispositis, pedicellis capillaribus silicula subduplo vel subtriplo longioribus; floribus minutis, numerosis; siiculis minimis, puberulis, suborbiculatis, apice intepris vel obsolete retusis, valvis vix carinatis carina obtusa exalata, sigmate sessili. 22. Mart.-Jun. CRUCIFERÆ. — LEPIDIUM. 267 In umbrosis humidis, in virgultis et dumetosis secus amnes et rivulos, in re- oione Mediterranea, haud frequens. «Algeria» (Desf. A1). — Med. C': Bône (Lx). — A°: Aloer (Bové), Blidah (Bové, DR., Lef.), ad moletrinam in valle Oued El-Kebir (Lef., Gôme). — 0°: Oran (DR.). — MAR. Tetouan (Weyl.), ad ostium Oued 1bn-Hanech (Ball). In Æeypto; in Europa fere tota præsertim media et australi, Tauria, Caucaso ; Asia minore, Armenia, regione Caspica, Syria, Persia, Turkestan, Afohanistan , India et montibus Tibetanis, Sibiria, in montibus Altaicis, Songaria, China bo- reali; in Mexico. 4. L. graminifolium L. Sp. 900; Fl. Græc. t. 618; Rchb. Ie. If, t. 10, f. 4218; Moris Sard. I, 127; Guss. Syn. II, 153; Led. Ross. [, 208 ; Koch Syn. 78; FI. Par. 130; Gren. et Godr. Fr. I, 152; Boiss. Or. I, 361. — L. Iberis L. Sp. 900; DC. Syst. IT, 550, et Prodr. T, 207. — Exs. Choul. Al. sér. 2, 305; Willk. Hisp. 348; Bill. Gall. 720 et his, Soc. Dauph. 3622 et his; Rchb. Germ. 198, Sch. 230; Sol. Cors. 351; Cesati It. 8; Auch. Rumel. 32h; Sint. Troj. 566. Ar. so Djouz-er-Räi «nux pastoris» (Lecl., Mey.); Men bou Souak-er-Rdian «dentifricium pastorum». Planta biennis vel perennis, glabra; caulibus inferne indurato-suffru- tescentibus, erectis, ramosis; folüs radicalibus in rosulam dispositis, in petiolum longum attenuatis, oblongis vel oblongo-spathulatis, crenato- dentatis vel subincisis interdum Îyrato-pinnaülfidis vel pinnatipartitis ; caulinis lineari-lanceolatis vel linearibus, inteoris, inferne attenuatis; racemis demum elongatis, pedicellis filiformibus erecto-patentibus silicula sub- duplo longioribus; floribus minutis; siliculis parvis, ovatis acutis, apice inteoris, valuis acute carinatis carina exalata, stigmate subsessili. © vel 2L. Fere per totum annum floriferum et fructiferum. In ruderatis et secus vias, in alluvis et alveis, in virgultis, secus amnes, vix ac ne vix extra provinciam Oranensem obvium. — Med. À”: Kaddous (Côme). — O°: Oran (DR., Drey., War.), Dj. Santo (Mars.); Ain Fekan prope Mascara (Pomel), Oued Mekerra prope Sidi-bel-Abbès (Lefr., War.). — Plan. 0°: Daia, Magenta (War.), Ras-el-Ma (Rom., War.), El-Aricha (War.). In Abyssinia; Europa media et australi; Sibiria australi, Asta minore, Armenia, Svr1a. Sect. IV. Lepra DC. — Silicula oblonga, ovata vel suborbiculata, apice sub- integra, retusa vel emarginata, valvis carinatis carina saltem superne alata alis stylo adnatis, stylo brevi vel longiusculo. Cotyledones inteoræ. — Plantæ biennes vel perennes. 5. L. humifusum Req.! in Ann. sc. nat. sér. 1, V, 385 [1825]; Duby Bot. Gall. I, h8; Gren. et Godr. Fr. I, 152; Coss. [lustr. All. T, 66, 1. 45. — Thlaspi hirtum Vill. Dauph. II, 299 [1789 | non L. — T. scapiflorum Viv. App. FT. Cors. 3 [1824] (e loco natali, descriptio manca). — T. humufusum Lois. Gall. ed. 2, Il, 59 [1828]. — Lepidiuwn heterophylhum Boiss.! Voy. 51 ex parte [1839] non Benth. — 268 CRUCIFERZÆ. — LEPIDIUM. L. pratense Serres! in Sch. F1. Gall. et Germ. exs. Introd. [1840] 5. — L,. calyco- trichum Kunze! Chl. Austr.-Hisp. n. 833 in Flora [18416] 356; Willk. Mustr. Hisp. 1, 144,t. 86,f, à. — L. Villarsi Gren. et Godr.! Fr. I, 150 [1848]. — L. Gra- natense Coss. PI. crit. a7 [1849], 51 et 148. — L. Dhayense Munby! in Bull. Soc. bot. Il, 282 [1855]. — L. Nebrodense var. Atlanticum Ball! Spic. Marocc. in Linn. Soc. Journ. XVI, 331 [1878]. — Exs. Bourg. Alg. [1856], Kral. in Bourg. 236 et bis, My 255, War. 17; Bourg. Hisp. 33, Hut. Port. Rig. [1879] 687 et 688 sub L. heterophyllum; Büll. Gall. 719 et bis; Soleir. Cors. 22 sub L. humi- fusum, et 5199 sub Hutchinsia grandifiora. Planta perennis, plus minus saltem superne villoso-tomentosa pilis simplicibus vel perpaucis bifurcis, rarius pubescens vel omnino glabra; caulibus pluribus, sæpe flexuosis diffusis vel ascendentibus, sæpius simpli- cibus, ex axillis fohorum inferiorum rosularum vel ex axillis fohorum anni præ- cedentis enatis ; fols radicalibus rosulatis, obovatis vel oblongis in petiolum longum attenuatis, integerrimis, denticulatis, sinuatis vel Iyrato-pinnati- partitis; caulinis sessilibus, oblongis vel ovatis, dentatis vel denticulatis, rarius nlepris, basi auriculato-sagittatis auriculis sæprus brevibus, rarius basi rotundalis; racemis per anthesim densifloris, demum longiusculis vel bre- vibus, pedicellis silicula paulo brevioribus; antheris oblongis, majusculs ; siliculis junioribus pubescenti-subtomentosis dein villosis vel pubescen- übus, rarius olabris, ovato-oblongis inferne et superne parum anpuslatis, latere exteriore valide convexis, latere interiore convexiusculis, apice retusis vel emarpinatis, valvis carinato-alatis ala complanata latiuscula a tertia vel a media parte inferiore ad carinam acutam redacta, stylo emarginaturæ sinum longe superante. 2£. Apr.-Jul. In dumetosis et sylvaticis, in pascuis et glareosis, in regione Montana etiam superiore, in montosis regionis Mediterraneæ et Planitierum excelsarum; desi- deratur in provincia Cirtensi. — Med. 0°: Tlemcen (DR., War.), Bou-Medin (Lenepv.).— Mont. A”: in montibus Dyurdjura : in ditione Beni Bou-Addou!, Azib- Beni-Koufi!, Tizin-Tesselent ! (Perr.); in sylvaticis Dj. Dérah, Dra-Bridha, Dra- Melo-Taif (Char.); D. Ouaransenis !. — O° : Dj. Ksel! ; Gharrouban (My, Bouro..). — Plan. O': Ternaten prope Frendah (Lx), Daia (My, Lefr., War.); Tern (War.), Afir (Lx), Ain-Ghoraba!, Sebdou (War.); Sutten (War.). — MAR. «ln regione superiore Atlantis Majoris, valle Aët-Mesan a 2500 ad 3000 metr.» (Ball Spic. Marocc.); Djebel Taboughert in ditione Ait Adouyous ad meridiem urbis Maroc (Ibr.); Acakaoublagh, Dj. Omahou, Issighiwar, Tazeroualt (Mard.. In montibus Hispaniæ australis borealisque, Delphinatus prope Gap et Corsicæ. Oss. Thlaspi scapiflorum Viv. e speciminibus in loco classico Corsico monte Coscione a Soleirol et ab amicissimo Kralik lectis eum planta Algeriensi et Maroc- cana omnino conpruit, sed hoc nomen, quamwvis antiquius, e planta folüs caulinis jam delapsis desumtum et propter errorem genericum reJiciendum. — Specimina Corsica L. humifusi Req. a planta graciliore in montibus excelsioribus Algeriæ lecla non recedunt ideoque nomen Requienianum admittendum. — L. humifusum valvis siliculæ dorso et superne carinato-alatis ala supra loculum producta et basi CRUCIFERÆ.— LEPIDIUM. 269 styli adnata, cotyledonibus integris ad sectionem Lemia DC. (Syst. Il, 534) per- tinet et juxta L. heterophyllum Benth. et L. hirtum DC. collocandum. — A L. hetero- phyllo Benth. (L. Smithii Hook.) differt caulibus sæpius gracilioribus flexuosis, omnibus ex axillis foliorum inferiorum rosularum radicalium vel ex axillis foliorum emarcidorum anni præcedentis, non eliam e centro rosularum enatis, foliis cau- linis subintegris vel minus dentatis basi rotundatis vel auriculato-sagittatis auri- culis sæpius brevibus, non sæpius valide dentatis auriculato-sagittatis auriculis sæpius elongatis, siliculis seminibusque sæpius majoribus. — Propius L. hirto DC. (Thlaspi hrtum L.), in quo etiam caules omnes ex axillis foliorum inferiorum rosu- larum enati, et tantum differt antheris oblongis, non ovatis subduplo minoribus, siliculis superne minus late alatis, retusis emarginatisve, non profunde et latius emarginalis, stylo emarginaturam siliculæ longe superante, non parum vel vix excedente. L. hirtum , in Gallia australi crescens, a Choulette ( PI. Alo. exs. sér. 9, 511) in monte Mecid prope Constantine verisimiliter schedulæ permutatione indi- catum, nam in hoc loco frequentissime a botanicis explorato a nullo repertum.— Inter L. lartum et L. microstylum Boiss. et Heldr. (in Boiss. Diagn: Or. ser. 2, vr, 21, et Or.Ï, 355) e Græcia, nullum discrimen certum invenimus et L. microstylum tantum forma L. lurt videtur. — L. Nebrodense Guss. (Syn. IT, 154 excel. syn. L. heterophyllum Benth.— Nasturtium Nebrodense Rafin. in Desv. Journ. bot. IV, 270 [1814]; DC. Syst. IT, 201. — Lepidium Bonannanum Guss. Prodr. IT, 2 11.-— Exs. Tod. Sie. e monte Soro, Huet [1855], Sch. norm. nov. ser. 434), in montibus Siciliæ, Græciæ et Cretæ crescens, a L. hirto vix distinguendum statura minore, caulibus sæpius flexuosis, siliculis sæpius minoribus, minus late carinato-alatis, apice subintegris vel emarginatis sinu angustiore, stylo siliculæ emarginaturam longius excedente, et forsan melius varietas quam species propria habendum. À planta nostra, cum qua a cl. Ball conjungitur, tantum differt antheris minoribus, ovario apice subintegro, stylo ovario duplo breviore, siliculis latius marginato- alatis. — L. petrophilum Coss. (PI. crit. 148. — L. heterophyllum Boiss. Voy. 51 ex parte. — Exs. Bourg. Hisp. 15592, Hut. Port. Rip. 686) a L. humifuso sat differre videtur silieulis utrmque convexis a medio marginato-alatis et eximie angustatis. — Lepidia hujus gregis quoad plantæ:indumentum, foliorum formam, siliculæ emarginaturam, longitudinem styli variabilia et pleraque ægrius delimitanda. 6. L. acanthoeladum Coss. et DR. in herb. Aloe. plurim. [1855], et ap. Munby Cat. ed. 2, 4 [1866]; Coss. llustr. Al. I, 68, t. 46, f. 1-14. — L. paruÿflorum et L. ripidum Pomel Nouv. mat. 378 [1874]. — Exs. War. Alo. 16. Planta biennis vel perennis, caudice rosulas foliorum radicalium 1-3 emittente; caule in centro rosulæ foliorum radicalium solitario, erecto, olabro vel sparse pubescente, superne infra racemum terminalem ramoso ; Jolus glabris, rosularum radicalium oblongis in petiolum attenuatis, inteoris, repando-denticulatis, rarius Îyrato-pinnatipartitis; caulinis ses- silibus, oblongo-lanceolatis, subintegris vel inferne repando-dentatis, basi auriculato-sagiüttatis semiamplexicaulibus auriculis sæpius longiusculis ; racemis jam per anthesim laxiusculis, fruchferis rigidis superne denudatis et indurato-subspinescentibus , pedicellis silicula paulo brevioribus ; stylo ovario 270 CRUCIFERÆ. — LEPIDIUM. subduplo breviore; siliculis ovato-oblongis inferne angustatis, latere exteriore valde convexis, latere interiore convexiaseulis vel planiusculis, apice sub- inteoris, retusis vel vix emarginatis, valvis carinato-alatis ala latiuscula sed in tertia parte 1nferiore fere ad carinam acutam redacta, stylo emarginaturæ sinum longe superante. © vel 2£. Apr.-Jun. | In pascuis et herbidis, in calvitiis sylvarum, in regione Montana et in Plani- tiebus excelsis montosis; desideratur in provincia Oranensi. — Mont. C* : Dj. Mahouna !, Dj. Ouach (Reb.); Dj. Maadid (Lx), in valle Tebag-el-Sbir (Reb.) : Medina (Reb.). — A' : in sylvaticis Teniet-el-Haad! (Perr. [1854], Lx, War.). — Plan. (*:in montosis: Meskiana prope Ain-Beida (JS. Reb.); El-Aria ! (Ruzé, Vidot), Fedy Sefzou ! ; in valle Oued Redir ad meridiem Bordj-bou-Areridj (Reb. et Oliv.); Timeg'ad ! (Perr.), Batna (Lefr.); Khenchela, Ain-Tamagra (Reb.). In Algeria hucusque tantum notum. Ors. L. acanthocladum siliquæ valvis dorso carinato-alatis ala supra loculum producta et basi styli adnata, cotyledonibus integris ad sectionem Lepia DC. per- tinet et juxta L. campestre R. Br., a quo abunde differt, collocandum. — Valde affine L. glashfolio Desf., ad sectionem Lepia quoque pertinenti et a sectione Elhipsaria ad quam a De Candolle refertur omnino abhorrenti; sed sat differre videtur racemis floriferis laxioribus, fructiferis rigidis apice denudatis indurato- subspinescentibus, siliculis subdimidio minoribus, inferne angustatis, ala minus lata in tertia parte inferiore fere ad carinam acutam redacta, non inferne rotun- datis ala lala ad basim producta. . EL. glastifolium Desf. ! All. II, 66, t. 147 imperfecta; DC. Syst. IT, 531, et Prodr. [, 204; [ustr. At. T, 69 in adn.,t. 46, f. 15-17.— Thlaspi campestre Poir.. ! Voy. 197 non L. — T. plastifolium Poir.! Encycl. VIT, 538. — Exs. Schimp. un. it. Alp. [1832], Jam. 5, Choul. 109, My 254, Soc. Dauph. 2768. Planta biennis vel perennis, caudice rosulas foliorum radicalium 1-5 emittente; caule in centro rosulæ foliorum radicalium sohtaro, sæpius erecto, superne dense pubescente, infra racemum terminalem ramoso; Jolus glabris, rosularum radicalium oblongis vel obovatis, in petiolum attenuatis, inteoris, sinuato-répandis, dentatis vel Iyralo-pinnatipartitis ; caulinis sessilibus, oblongo-lanceolatis, grosse dentatis vel integris, basi auriculato-sagittatis semiamplexicaulibus auriculis longiuscuhs; racemis per anthesim confertifloris, fructiferis haud indurato-subspinescentibus, pedi- cellis silicula brevioribus ; stylo ovario subduplo breviore; siliculis amplis, ovato-suborbiculatis inferne rotundatis, latere exteriore valde convexis, latere interiore convexiusculis vel concavis, apice subintegris, retusis vel emarpi- nalis, valvis carinato-alatis ala lata usque ad basim carinæ producta, stylo emarginaturæ sinum longe superante. © vel 2L. Mart.-Jun. In pascuis herbidis montosis, in dumetosis et sylvaticis, in glareosis, in rupes- tribus maritimis, præsertim in regione Mediterranea; desideratur in provincia Oranensi. «Aloeria» (Desf. At). — Med. C : in Numidia (Poir.); La Calle CRUCIFERÆ. — LEPIDIUM. 271 (DR.), Phiippeville ! (DR., Press.), Djidjelli (Sim.); Souk-Harras (Reb.). — A° : ex. gr.: Maison-Carrée, Aloer!, Gué-de-Constantine!, Birkadem, Staoueli, Bou- Ismaël; Dra-el-Mizan!; Blidah! ; Aumale, ete.— Mont. C°: Dy. Edough! (Krém., Lx, Trib.); Dj. Thaya, Dj. Bou-Khadra (Lx). — A : in sylva Akfadou, Dj. Afroun (Lx). — Plan. C?: Meskiana (J. Reb.); D. Bordjem (Gol.), Batna!, Timepadl. — TUN. In Tunetia septentrionali : ÉlHaowria! (Miss. 1883); in valle, sylvis et ad fontem Aën-Draham !, Fedj El-Saha ! (Miss. 1883), in ditione Ouch- lela (Lx miss. 1886). In Alveria et Tunetia tantum notum. Sect. V. Carpamon DC. — Silicula ovata vel oblongo-suborbiculata, apice emaroinala, valvis carinatis carina alata, stylo brevissuno emarpinaturæ sinum haud excedente. Cotyledones tripartitæ, rarius una alterave in- teora. — Plantæ annuæ. + IL. sativum L. Sp. 899; Fl. Dan. t. 1761; FL. Græc. t. 616; DC. Syst. IT, 533, et Prodr. 1, 204; Rchb. Le. I, t. 9, © 4212; Moris Sard. I, 131; Led. Ross. I, 203; Koch Syn. 77; FI. Par. 129; Gren. et Godr. Fr. 1, 149 ; Boiss. Or. I, 354.— Exs. Rchb. Germ. 2594; Sint. Troy. 921; Auch. Pers. 327; Sieb. Æp., Auch. 362 bis, Schimp. 62, Schweinf. [1864] 1287; Ky Nub. 4323; Ky Insul. Karak 25. Ar. DPI Djouz-er-Räï «nux pastoris» (Lecl.); «ske Half «socius, fide- lis» (Faraon in Soyouli); el, Rechad «benefcus» ; ) >> H'orf «acris sapore» (Lx). — Semen : sk Cas H'abb-er-Rechad vsemen beneficum» (Lecl.). — Ar. Tux. sait as H'abb-er-Rachid «semen beneficum» (Prax). Planta annua, subglaucescens glabra; caule erecto, superne vel a basi ramoso ; fohis radicalibus inferioribusque petiolatis, pinnatisectis vel bipinnati- sectis, seogmentis inteoris profunde paucidentatis vel valde incisis lacinis irregulariter undulato-crispis: superioribus sessilibus, linearibus integris ; racemis plus minus elongatis, pedicellis fructiferis erectis silicula bre- vioribus; sihcuhs rachi subadpressis, ovatis vel oblongo-suborbiculatis, apice emarginahs, valvis carinatis carina in parle superiore late alata, stylo emaroi- naturæ sinum subæquante vel paulo breviore; cotyledonibus tripartitis, rarius una alterave integra. ©. Mart.-Jun. Cultum et hinc inde in ruderatis et ad vias ex hortis et palmetis aufuga quasi spontaneum. — Med. C': Constantine (DR.), Setif (Soll., Duk.). — A°: Aloer (Barr.), Cap Matifou (D.-T.); Gouraia!; Milianah (Mialhes); Aumale (Char.), Boghar (Rx). — O°: Mazouna!, Oran (DR.); Mascara (DR.), Perrévaux!, Sidi- bel-Abbès (Lefr.), Tlemcen (DR.). — Plan. C°: Batna! (Bal., Schm.). — A!: Djelfa !. — O°: Tiaret, Aflou (Rx); Gérynille!. — Sah. O° : El-Abiod-Sidi-Cheïkk , Ain-Sefra, Ain-Sefissifa (War.). — TUN. Bizerte! (Miss. 1883), Oued-Zergua (Rx), Fersana (Rob.), Sfax (Esp.), Gabès (Krai.). — MAR. Tanger (Brouss.); ad urbem Maroc (Hook. et Ball); in provinciis austro-occidentahibus inter Agadir et Tazeroualt frequens (Mard.). 272 CRUCIFERÆ. — ÆTHIONEMA. Planta ubique culla et subspontanea et inde patria incerta : in Cyrenaica, Ægypto, Nubia, Abyssinia, insulis Madera et Ganartis; in Europa media et aus- trali, Rossia centrali et australi; Armenia, Persia, India; in Mexico. 42. ÆTHIONEMA. Æthionema R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 80; DC. Syst. Il, 557, et Prodr. 1, 208; Endi. Gen. n. 4934; Benth. et Hook. Gen. 1, 88; Boiss. Or. I, 341. Sepala suberecta, lateralia basi subgibbosa. Petala unguiculata, limbo inteoro. Staminum filamenta omnia hbera vel longiora per paria connata, longiora quando libera sæpius apice interne in appendicem dentiformem producta. Silicula dehiscens, bilocularis loculis 1-3-spermis, suborbiculata, ovata vel oblonga, rarissime oblongo-linearis, apice profunde emarpinata, valvis carinatis carina in alam integram vel dentatam expansa rarius (in speciebus orientalibus) aptera, interdum indehiscens unlocularis cochleata. Semina ovato- oblonga, plus minus compréssa vel subtriquetra. Cotyledones incumbentes. Plantæ annuæ, perennes vel suffrutescentes, glabræ. Folia intepgra. Flores purpurei vel rosel, rarius albi. f. Æ. saxatile R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 80; DC. Syst. IT, 558 , et Prodr. 1, 209; Rchb. le. IT, t. 11, f. 4227; Guss. Syn. IT, 158; Koch Syn. 80; Gren. et Godr. Fr. 1, 149. — Thlaspi saxatile L. Sp. 901; Jacq. Austr. t. 236; DG. Fr. IV, 710. — Var. caulibus sæpius abbreviatis, folis caulinis brevioribus obtusioribus, siliculis sæpius latius alatis : Æ. saxatile var. ovahfolium DG. Syst. Il, 559; Boiss. Voy. 52, t.14,f.a. — Æ. ovalifolium Boiss. Or. 1, 351.— Exs. Bill. Gall. 923, Soc. Dauph. 2371, Bourg. (Alp.-Mar.) [1861]; Seringe Vales. 149; Sch. Germ. 291 et bis, et norm. 428; Rchb. ex Istria 1273; Dænen Lombard. 14. - Var. ovalifolium : Boure. Hisp. 578 et 1024 a, Hut. Port. Rig. [1879 ] 13. Planta annua vel biennis monocarpica, varius perennans, glaucescens olabra, sæpius a basi ramosa; caulibus herbaceo-induratis, erectis vel ascendentibus; foliis inferioribus sæpe sub anthesi deciduis suboppositis obovatis vel obovato-oblongis breviter petiolatis, caulinis sæpius angus- tioribus oblongis vel lanceolato-linearibus in petiolum brevissimum atte- nualis ; racemis demum elongatis, pedicellis silicula paulo brevioribus a medio sæpius subrecurvis ; floribus parvis, lilacino-roseis; petalis calyce subduplo longioribus; staminibus omnibus hberis, filamentis lonpiorum com- planato-dilatalis interne ad apicem in appendicem dentiformem products ; siliculis omnibus vel plerisque dehiscentibus bilocularibus suborbiculatis apice emarginalis lobis emarginaturæ rotundatis vais latissime alatis ala sub- foliacea radiatim striata loculo latiore integra vel repando-crenata, supe- rioribus quibusdam interdum indehiscentibus unilocularibus cochleatis, stylo emarginaturæ sinu breviore; semambus in quoque loculo siliculæ nor- malis 2-3, maceratione longe papillata papillis hyalinis. ©. Apr.-Jun. In pascuis et olareosis, in dumetosis et sylvaticis, in rupium fissuris.— Mont. O CRUCIFERÆ. — ÆTHIONEMA. CLYPEOLA. 275 C°: Khenchela (Reb.), Medina!, Dj. Cheliah!, Dj. Mahmel!; Batna (Lefr., Duk.), Dj. Tougour ! (Bal.). — 0": in faucibus Zaouia prope Gharrouban (Jourd.). In Helvetia australi, in Europa australi et Mediterranea ab Hispania ad Monte- negro. — Varielas ovalifolia im Hispania australi, Peloponeso, Greta et Asia mi- nore bucusque tantum nota. TRIBUS XI. CLYPEOLEZÆ Coss. Sulicula papyracea vel coriaceo-membranacea, septo parallele com- pressa, plana rarius inflata, haud articulata, indehiscens vel apice tantum dehiscens, wnlocularis septo incompleto vel evanido, seminibus 1 (in — nostris), rarius 2-8. Radicula commissuralis (o _) 43. CLYPEOLA, Clypeola L. Gen. n. 807 exel. sp. plur.; Gærtn. Fruct. Il, 283, L. 141; DC. Syst. Il, 326, et Prodr. 1, 165; Endl. Gen. n. 4897; Benth. et Hook. Gen. I, 93; Boiss. Or. T, 308. Sepala ereclo-patula vel patala, lateralia basi haud saccata. Petala in- tegra. Staminum filamenta libera, membranaceo-appendiculata. Silicula orbiculata vel obovato-suborbiculata, (in nostris) complanata marginata, monosperma, stylo brevissimo vel longiuseulo. Semen in funiculo infra api- cem loculi inserto pendulum, suborbiculatum , compressum immarginatum. Plantæ annuæ, pube stellata brevi canescentes. Folia integra. Flores lutescentes demum albescentes. Pedicelli demum patentes vel subrecurvi. Sect. L. Jovruzasrr DG.— Silicula papyracea, sæpissime marginato-alata ala integra, pilis lævibus donata vel glabra. — Plantæ graciles, race- mis termiualibus. 4. C. Jonthlaspi L. Sp. 510; Lmk [ustr. t. 560, f. 1; Cav. Je. 1, L 34, f. 2; DC. Syst. IL, 326, et Prodr. 1, 165; Moris Sard. I, 115; Rchb. le. Il, t. 19, f. 4230; Gren. et Godr. Fr. I, 120; Boiss. Or. I, 308. — Var. microcarpa siliculis sæpius subdimidio minoribus obovalo-suborbiculatis, apice emarginatis, in racemum densio- rem dispositis : C. Jonthlaspi Desf. At. IT, 72. - C. microcarpa Moris! in Diar. sc. It. [18h1] 73 Boiss. Diugn. Or. ser. 1, 1, 74, et Or. 1, 308. - C. plabra Boiss. in Ann. sc. nat. sér. 2, XVIL, 173. — C. gracilis Planch. in Bull. Soc. bot. N, hgh. — Exs. Sch. Gall. 215, Bill. 1417, Bourg. (Toulon) 31; Sint. et Rig. Cypr. 270; Sint. Troy. 1052, Bourg. Lyc. [1860] et Arm. 4o.— Var. microcarpa : Bal. Ale. 3, Choul. 8; Bouro. Hisp. 568, 1023 a et 1093 b; Bill. Gall. 3318, Magn. (Select. ) 186; Sch. norm. nov. ser. Valesia 1022, Soc. Dauph. 1088; Port. et Rig. [6 [18795] 148; Pett. Dalm. 105; Heldr. Græc. [1848 |; Sint. Troj. 1000; Auch. As: min. 1081, Ky (Alep.) [1843] 3 et 3 b; Auch. Pers. 360, Ky 63 a et 63 b. Planta gracilis, sæpius a basi ramosa, pube brevissima stellato-lepidota siliculis exceptis canescens; caulibus asceudentibus vel diffusis, simpli- cibus vel parce ramosis; foliis oblongis vel oblongo-linearibus obtusius- na 274 CRUCIFERÆ. — CLYPEOLA. culis in petiolum attenuatis ; racemis confertis, demum plus minus elon- gatis, pedicellis capillaribus fructiferis supra medium recurvatis silicula brevioribus; floribus minutis, lutescentibus demum albescentibus; sepalis marcescenti-subpersistentibus ; petalis calyce vix longioribus; staminibus omnibus membranaceo-appendiculatis, longiorum filamentis in tertia parte inferiore in appendicem unilateralem dilatatis appendice in dentem lanceolatum producta, breviorum appendice oblonga apice subbidentata filamento basi tantum adnata; siliculis demum a pedicello secedentibus, orbiculatis vel obovato-suborbiculatis, apice retusis vel emarginatis, com- planatis, marginato-alatis ala plana intesra, in disco pilis lævibus ad- pressis obsilis et in margine pilis brevioribus ciliatis, interdum disco glabrescentibus vel glabris et margine ciliatis, rarius omnino glabris, stig- mate subsessili. © Febr.-Maio. In paseuis et collibus argilloso-calcareis, in glareosis, alluviis et alveis, hinc inde per totam fere Algeriam sporadica. « Ad maris littora» (Desf. A1l.). — Med. C': ad meridiem Dj. Mahouna, Ksar-el-Ameur prope Souk-Harras (Lx), Sidi-Mecid (sec. Par.). — O0: Mostaganem (Bal.). — Mont. C°: Dy. Nador, Dj. Dekma (Reb.), Dj. Oum-Settas!, Dj. Lekahl (Reb.), Chellata (Lir.); Dj. Bou-Khadra (Lx); Dj. Tougour ! (Bal.), Teniet Sor (Reb. et Oliv.). — A? : Thabourt-Bouzgueur (Lx); Aumale (Ghar.). — Plan. C°: in vallibus Oued Melle et Oued Djedida (Ex): Ain-Vagout!, Batna! (Perr., Lefr., Col.), Ksour!. — O: Fedjet-el-Trad (Rx): Dj. Bou-Kachba !. — Sah. In margine septentrionali regionis : C°: Mchounech!, Piskra!.— À": in ditione Hodna : Bou-Saada, Dj. Baten, Oultem (Reb.). — TUN. Guelaat-es-Snaim (Lx miss. 1886 ); Feriana (Rob.), in ditione Bent Aieicha, Dj. Arbet (Doûm.), Gafsa (Rob.), Tamezret (Lx miss. 1884). — MAR. Tetouan (sec. Weyl.). In Valesia calidiore, in Europæ tractu Mediterraneo fere toto, Tauria, Caucaso: deserto Caspico, Armenia, Asia minore, Mesopotamia, Syria, Persia, Arabia pe- lræa, Afohanistan. Oss. Hucusque in ditione floræ varietas microcarpa tantum observata. Sect. IT. Crezonon Coss: — Silicula subcoriacea, late marginalo-alata ala in dentes profunde fissa, pilis alus brevissimis stellato-ramosis alüs lon- oloribus rigidulis simplicibus lœvibus apice hamosis obsita. — Racemi ter- minales. 2. C. cyclodontea Delile! in Bull. Soc. agric. Hérault [1830] 258, el extr. 2, cum icone imperfecta; Walp. Repert. I, 146; Coss. Mlustr. AU. T, 69, t. k7.— Exs. Bal. Alg. 537, Choul. 105 et bis, War. 15. Planta sæpius a basi ramosa, pube brevissima stellato-lepidota canes- cens; caulibus simplicibus ramosisve, centrali erecto lateralibus ascen- dentibus; foliis inferioribus obovato-oblongis, superioribus oblongis, obtusis vel acutiusculis, inferne angustatis; racemis demum elongatis laxiuseulis, pedicellis demum calyce paulo longioribus et patenti-subde- CRUCIFERÆ. — CLYPEOLA. ANASTATICA. 279 flexis ; floribus pallide lutescentibus demum pallescentibus ; petalis caly- cem subæquantibus; staminibus omnibus membranaceo-appendiculatis , longiorum filamentis externe in subdimidia parte inferiore in appendi- cem unilateralem dilatalis appendice in dentem triangulari-lanceolatum producta, breviorum appendice oblonga apice integra vel subbidentata filamento bast lantum adnata; siliculis majuseulis, orbiculatis, apice ab- rupte emarpinalis, compressissimis, disco convexiusculis, late maroinalo- alatis ala plana ultra medium in dentes inæquilatos subæquilongos alios inteoros alios lobatos fissa, ubique pilis aliis brevissimis stellato-ramosis aliis longioribus rigidulis simplicibus lævibus apice hamosis obsitis, stylo sinum emarginaturæ subæquante. ©. Mart.-Jun. In pascuis et campis præsertim argilloso-calcareis, in dumetosis, in rupium fissuris et glareosis, in depressis hieme humidis, inter sesetes, in agris el ver- vaclis, in Planitiebus excelsis, in regione Mediterranea rarior, vix in regione Mon- tana et Saharensi. — Med. À°: Kouba prope A/ser in statione ubi Arabes taber- nacula posuerant semel obvia (D.-J.). — Of : Sidi-bel-Abbès (Lefr., War.); Tenira, Telar, Lalla-Maghnia , Sidi-Zaher (War.). — Mont. C': Dj. Tougour!.— Plan. C° : Ain-Tamagra (Reb.); Aën-Vagout (Par.), Batna! (Perr., Lefr., Hén.), Lambèse ! (Perr., Hén.), Les Tamarins !. — À? : Guelt-el-Sertel (Lx), in ditione Zahrès (Reb.); Djelfa ! ubi frequens (Reb.).- 0°:ex. or. : Géryville ; Saida !, Tafraoua !, Timetlas!, ET-Maï, Daïa, Nouala, Sebdou!, El-Aricha, Taoussera!, etc. — Sah. In margine septentrionali regionis : 0": Ain-Sefissifa !. In Algeria indigena tantum obvia. In Gallia prope Montpellier loco Port-luvénal ubi cum lanis advecta a Delile detecta et e speciminibus hujus loei descripta. Oss. Species hæc eximia ad sectionem generis propriam novam Cyclodon (Ilustr. Atl. T, 70 in adn.) referenda. Sectio Cyclodon differt a sectione Berge- relia (DG. Syst. IF, 328) silicula orbiculata, late marginato-alata ala in dentes profunde fissa, pilis siiculæ als brevissimis stellato-ramosis aliis longioribus rioidulis simplicibus lævibus apice hamosis, non omnibus rigidis vetrorsum aculeolatis. TRIBUS XIL. ANASTATICEÆ DC. Silicula coriacea, ventricosa, haud articulata, demum æpre dehiscens, bilocularis semimbus in quoque loculo 2 , vais valde convexis, infra apicem appendhce transversa auricuhformi donatis, semina non includentibus, septo latiusculo æquilats, intus inter semina incrassato-septulferis. Radicula commissuralis (0 =). 44. ANASTATICA. Anastatica L. Gen. n.798; Gærtn. Fruct. Il, 286, t. 141; DC. Syst. IT, 425, et Prodr. I, 185; Endi. Gen. n. h895; Benth. et Hook. Gen. I, 71; Boiss. Or. I, 315. Sepala erectiuscula, lateralia basi haud saccata. Petala obovata, limbo 18. 276 | CRUCIFERÆ. — ANASTATICA. inteoro. Staminum filamenta exappendiculata. Silicula brevis ,ventricosa ,ægve dehiscens, valvis coriaceis concavo-hemisphæricis inter semina in septulum loculos monospermos constituens productis, paulo infra apicem appendice transversa auricuhforni donatis, septo crasso; stylo filiformi-subulato, stigmate subpunctiformi. Semina in quoque loculo 2, immarginata. Planta annua, pube stellala subtomentosa, demum indurato-lignosa et glabrata, infra racemum lerminalem polychotoma, ramis siccatione in globum contlraclis madefactione ex- pansis. Flores parvi, albi. 4. A. Hierochuntica L. Sp. 895; Jacq. Hort. Vindob. t. 58; Forsk. Æp.-Arab. 117; Schkubr Handb. t. 179; Lmk Jllustr. . 555; Desf. All. IT, 64; Delile Æp. Illustr. n. 574; DC. Syst. II, 425, et Prodr. 1, 185; Bot. Mag. t. hoo; Boiss. Or. I, 316. — Exs. Baï. Ale. 884, Ra 7, Choul. 107, Puel et Maïlle F1. Eur. 46, Rel. Maill. 597; Reb. in Soc. Dauph. 299; Lx Æ9. 922; Auch. Pers. h169 e; Schimp. Arab. 207 el 819. » An. Je ee Agabi-Cafar «digiti lutei» (Lecl.); 4adls VY S Kef- Lalla-Fathma «manus [palma] dominæ Fathmæ | filiæ prophelæ]» (Sériz., Coss., Lxolele)e eye = Keff-Meriem «manus Mariæ» (Del., Lx, etc.). — Borcou egù,5 Kerchoud «in se collectus vel contractus» (Duveyr.). - Ar. Fezz. 2 y S\ Akerba, vel polius AS LC Âgerba «cnrva, inflexa» (Duveyr., Aschers.); AS ne) Komchet-en-Nebi « manipulus prophetæ» (Duveyr., Aschers.). Planta annua,sæpius pumila, depressa , pube stellatasublomentosa, infra racemum lerminalem polychotoma, ramis pluries dichotomis prostratis, frucüifera indurato-lignosa ramis oloboso-conniventibus globo magnitu- dine pugni vel sæpe minore madefactione expansis; folus petiolatis, oblongis vel ovato-oblongis inferne attenualis, grosse repando-dentatis ; racemis confertis brevibus, ad angulos dichotomiarum sessilibus, in planta adulla ramis perpendicularibus; siliculis subsessihibus pedicello incrassalo, appendicibus auriculiformibus obliquis supra concavis, stylo silicula longiore; seminibus ovato-suborbiculatis, subcompressis, sub lente papillatis, maceratione valide mucilaginosis; radieula cotyledonibus ovato-suborbiculatis breviore. @. FT. Mart.-Jun. et fructfera indurata diu persistens. In aroilloso-calcareis et glareosis apricis. «In deserto» (Desf. 441.). — Sah. C° : in valle inferiore Oued El-Arab ad Liana et Khanga-Sii-Nadji (Reb.); Piskra! (Jam., Bal., Schm.); Side-Sliman!. — A: Metii! (Perr., Vilm.). = MAR. Aka (Mard.). | Inter Ghadamès el Ghat (Duveyr.), ad septentrionem Ghat (Bary), Ain Et Hadjad et ad lacum Menkhough (Guiard), inter Æl-Golea et Insalah (sec. Reb.), in Ægypto; Palæstina, rs Persia austrah. CRUCIFERÆ, — VELLA. 277 TRIBUS XIIL WELLEZÆ DC. Suhicula coriacea, brevis, subglobosa vel ventricosa, haud articulata, demum œpre dehiscens, bilocularis semimibus an quoque loculo 1-4, valwrs valde convexis, semina non includentibus, septo lalo æquilaus. Sn immarginata. Cotyledones longitudinaliter conduplcatæ. Radicula in pli- catura cotyledonum nidulans (o» ). 45. VELLA. Vella L. Gen. n. 797; DC. Syst. Il, 639, et Prodr. I, 323; Endl. Gen. n. 4957; Benth. et Hook. Gen. I, 85. Sepala erecla, lateralia basi haud saccata. Petala longe unguiculata, limbo integro vel emarginato. Staminum filamenta exappendiculata, lon- giora per paria connala. Antheræ apice apiculatæ. Silicula subgloboso- didyma , valvis gibboso-convexis; stylo valde compresso foliaceo. Semina in quoque loculo 1 vel in loculo altero abortiva. Cotyledones conduplicatæ. Fruticuli ramosissimi dumosi. Folia inteora. Flores flavi. 4. V. glabrescens Coss. ap. Bourg. PI. Al. exs. [1856], et Hlustr. Au. 1, 71, t. 48. — Exs. Kral. in Bourg. Al. 233, War. 19. Ar. _rBa$ Qeçcduw «stannum» ob colorem plumbeum plantæ (War.). Fruticulus inermis, erectus, a basi ramosus, dense dumosus; folus sub- persistentibus, sparsis, plerisque ex axilla ramulum abortivum ad fascicu- lum foliorum redactum emittentibus, oblongis, obtusis, inferne attenuatis, inteoris, crassiusculis, glabris vel parcissime in utraque facie et margine pilis ripidis donalis; racemis ereclis, ebracteatis, pedicellis suberectis calyce subtriplo brevioribus; floribus etiam superioribus subdissiis, pallide luteis venis saturatioribus; sepalis persistentibus; petalis longissimie unguiculatis ungue calycem longe excedente, limbo obovato-suborbiculato repando- subsinuato; sihculis glabris vel parcissime hirtulis, ovato-oblongis, valvis utrisque pibboso-convexis subdidymis vel loculo dorsali sæpe sterili externe parum convexis, rostro e calyce exserto aspermo foliaceo ovato- suborbiculato facie interiore concaviuseulo; seminibus globosis subcom- pressis; cotyledonibus suborbiculatis transverse latioribus, apice retuso- subemaroinatis. b. Apr.-Jul. In paseuis, in petrosis et aroilloso-arenosis Planitierum excelsarum provinciæ Oranensis. — Plan. 0’: El-Aricha! (Kral., War.), ad meridiem ÆV-Aricha usque ad Oued Harmel et Chott El-Gharbi (War.). — MAR. Inter Chott El-Gharli et ET-Kesdir, Choit El-Mehaia ad Ogla Berasia (War. sec. Arabum indicia). In Aoeriæ et imperil Maroccani locis indicatis tantum nota. Oss. V. plabrescens valde affinis V. Pseudocytiso L. (Sp. 895; Lwk Zlusir. 278 CRUCIFERÆ. — VELLA. CARRICHTERA. L 555, f 2; Cav. Ice. T, 30, f. 4e; DC. Syst. IT, 640, et Prodr. |, 223; Willk-etn Lange Prodr. Hisp. Il, 847.-— Exs. Bourg. Hisp. 1054 et 2100) im Hispania centrali prope Aranjuez et orientali in monte Sierra de Maria hucusque solum botanicis obviæ, tantum diflert folüs glabris vel parcissime in utraque facie et margine hispidis, non dense hispidis ciliatisque, floribus minoribus apice race- morum eliam remoliusculis, non confertis, calveibus glabris vel glabrescentibus, non hispidis, diutius persistentibus, siliculis subdimidio minoribus. 46. CARRICHTERA. Carrichtera DC. Syst. Il, 641, et Prodr. I, 224; Endl. Gen. n. 4959; Benth. et Hook. Gen. 1, 86; Boiss. Or. 1, 397. Sepala erecta, lateralia basi haud saccata. Petala longe unguiculata, limbo integro. Staminum filamenta libera, exappendiculata. Sihcula brevis, ovato-turpida vel subglobosa, valvis valde convexis, septo completo, stylo valde compresso /oliaceo demum cochlearilormi. Semina in quoque loculo sæpius 5-4. Cotyledones conduplicalæ. Planta annua.. Folia pinnatisecta. Flores ochroleuci, venosi. 1. €. Vellæ DC. Syst. Il, 6h, et Prodr. TL, 224; Viv. Libyc. 35; Moris Sard. I, 135; Boiss. Or. 1, 397; Willk. et Lange Prodr. Hisp. IT, 847. — Vella annua L. Sp. 89b ; Enpl. Bot. t. 1449; Lmk [Mustr. t. 555, 1. 1; Wild. Sp. INT, 422; Desf. ! Aul. Il, 64; Guss. Syn. IT, 159. — Exs. Bové A/p. [1839], Jam. 245, My 198, Choul. 505 et sér. 2, 133 Kral. Tun. 185; Salzm. Hisp., Willk. 872, Bourg. 555 et (Pyr. Hisp.) h12, Hut. Port. Ris. [1879] 239; Mab. Cors. 46; Heldr. Græc. norm. 622; Auch. Mesop. 15h; Ky Pers. [1845] 54; Bourg. Can. 306. Ar. 0). 5\ Aguerma, AG. S| Agrima (Leb.); Aka H'osseina «lepidula» (Aschers.). Planta a basi ramosa, hirtula vel olabra; caulibus crectis vel ascenden- bus, sæpius ramosis ramis diversentibus; foliis petiolalis, pinnatisectis, seomentis linearibus iterum pinnatisectis pinnatiparütisve rarius integris; racemis cito elongatis, pedicellis primum suberectis dein arcuato-deflexis silicula subduplo vel subtriplo brevioribus; sepalis cito post anthesim deciduis; petalis ochroleucis venis violaceis pictis; staminum filamentis complanatis; siliculis ovato-luroidis vel subglobosis, valvis dorso valde convexis lrinerviis nervis pilis setuliformibus hispidis, stylo glabro com- presso foliaceo ovato demum facie interiore concava cochleato; seminibus globoso-subcompressis, lævibus; cotyledonibus suborbiculatis transversim latioribus, apice emarginato-subbilobis. ©. Jan.-Jun. In ruderatis et vervactis, in pascuis et collibus. «In arenis prope Kerwan apud Tunetanos» (Desf. A/.). — Med. C° : Akbou (Lir.). — A" : Acer (Goug., Duf., D.-J.), El-Biar (Brett., D.-J.), Ben-Aknoun (My), Birmandreis (Côme); Aumale (Char.), Boghar (Deb.); Orléansville! (Bond.). —0°.— Plan. C*: in ditione Ouled Vahia-ben-Thaleb, Oued Djedidu, Oued Melleo (Lx), Oued El-Arab (Reb.); in valle Oued Rummel superiore (Choul.); in ditione Maadid (Lx), Msila (Reb.), CRUCIFERÆ. — CARRICHTERA. SUCCO WIA. 279 * Les Tamarins!. — À? : Bokharil, in valle Oued Chehif superiore (Deb. Cat.), Guelt- el-Settel! (Gesl.).— 0°: Khodeur, Ain Tazina (War.), Dj. Nziral!; Cho El-Gharbi (War.), Dj. Bou-Kachbal!, Taoussera (War.).— Sah. C°: Tebok-ou-Ahmed (Reb.); El-Kantara!, Col de Sfa (Jam.), Biskra! (Jam., Bal, etc.) — A: in ditione Hodna : Bou-Suada, Dj. Kerdada, El-Halleg, Él-Hamel; Ain-Milogh, Laghouat?, Nil, Anit-el-Cometi, Berrian!, El-Farch!, Kef Él-Rakhma !, inter Ghardaïa et Met- lilil.— 0": Brezina!, Gour Segoueur !, Arba-Tahtani (War), El-Abiod-Sidi-Cheïkh1, Bou-Semohoun, Asla (War.), Tyout!, Ain-Sefissifa (War.). — TUN. In Tunetia præsertim media et australi sat frequens, in occidentali tamen vix et tantum ad Ghardimaou (Lx miss. 1884) obvia : Tunis, Oued-Zergua, Ghardimaou, Sousa!, Kerouan , Sfax, insulis Kerkenna, Gafsa, Gabès, Dj. Tadjera, Bir El-Ahmar, etc. — MAR. Ad Fez (Drum. Hay), ad urbem Maroc (Schousb.), Keira (Bal.), prov. Chiadma pluribus locis, Chichaoua, Misra-ben-Kara (Hook. et Ball); Agadir (Ibr.), frequens in provinciis dde libue inter Agadir et Tazeroualt (Mard.); in palmetis Akka (Mard.). | In Tripolitania, Cyrenaica, Marmarica, te insulis Canaris; in Europa australiore ; Syria, Palæstina, Mesopotamia, Persia. 47. SUCCOWIA. Succowia Medic. in Usteri Ann. fasc. vin, 41 [1794]; Mœnch Meth. 265; DG. Syst. IT, 6la, et Prodr. I, 224; Endi. Gen. n. 4960; Benth. et Hook. Gen. I, 86. Sepala erecta, lateralia basi haud saccata. Petala unguiculata, Himbo inteoro. Staminum flamenta libera, exappendiculata. Silicula ovato-subolo- bosa , echinata, valvis convexis hemisphæricis, septo membranaceo completo vel medio fenestra orbiculata exciso; stylo tetragono-subulato. Semina in quoque loculo solitaria, pendula. Cotyledones conduplicatæ. Planta annua, glabra. Folia pinnatisecta. Flores flavi. 1. S. Balearica Medic., 1 c.; DC. Syst. IT, 643, et Prodr. 1, 224; Guss. Prodr. Il, 220, et Syn. Il, 160; Webb Can. L, 80 ; Moris Sard. 1, 134; Wi le et Lange Pr. Hisp. III, 848.-— Bunias Balearica L. Mant. h29; Jacq. Hort. Vindob. t. 144; Gouan ustr. 45, t. 20 8. — Exs. Bové Ale. [1839 |, Jam. 123, Bal. 73, My 181, Bourg. [1856], Choul. 557; Soc. Dauph. 2773; Bourg. Hisp. 1069, 1562 a, et Bal. [1870]; Mab. Cors. 6o; Sch. norm. nov. ser. ex Etruria 1920; Tod. Sic. 279, Huet 7. Planta glabrescens vel glabra, sæpius elata a basi ramosa; caulibus erectis ramosis ramis divergentibus, rarius simplicibus; foliis teneris, petiolatis, pinnatisectis segmentis petiolulatis vel in rachim decurrentibus oblongis linearibusve interdum subintegris sæpissime dentatis vel pin- natifidis lobis oblongis ovalisve obtusis sed apice sæpius mucronulatis ; racemis plurifloris, fructiferis demum elongatis laxis vel laxissimis pedi- cellis brevibus suberectis; floribus flavis demum albescentibus; sepalis cito post anthesim deciduis; petalis calyce duplo longioribus ; siliculis subglobosis valvis valde convexis dorso aculeis longis conico-subulatis 280 CRUCIFERÆ. — SUCCOWIA. SAVIGNYA. acutis ubique echinatis, stylo haud echinato tetragono conico-subulato silicula sesqui-longiore; seminibus globosis, sub lente acriore tuberculatis; cotyledonibus emarginato-bilobis. ©. Febr.-Maio. In pascuis et collibus, in herbidis et dumetosis, in rupestribus maritimis um- brosis. — Med. À': La Rewhaia, La Rassauta (Lx), Alrer! (Goug., Rouss., Bové, DR., Jam., etc.), in agro Alveriensi : Bouzareah (Jam.), inter Saint-Eugene et Pointe-Pescade (Côme, Dur.), Pointe-Pescade! (Schimp., DR., Dur., etc.), Guyotville (AN.). —- 0°. — MAR. Cap Spartel (Brouss., Dd), Dj. Beni-Osmar (Maw); Mogador (Brouss. sec. Cav., Schousb.), Oued Kseb prope Mogador (Bal.); in provinciis austro-occidentalibus : Agadir, Ida-Ouchemlal, Adadès, Ida-Oubakil , Tifermit, Tazeroualt (Mard.). In tractu Mediterraneo occidentali australiore : in Hispania, insulis Balearibus, Corsica, Sardinia, Etruria, Sicilia; in insula Tenerife a Broussonnet, Ledru et Chr. Smith indicata sed a Webb et Bourgeau non visa. TRIBUS XIV. SAVWIGNYEZÆ Coss. Silicula membranacea, septo parallele compressa, haud artculata, cito dehiscens, bilocularis senumbus in quoque loculo pluribus, valvis convexius- culs semina non includentibus, septo lato æquilatis. Semina membra- naceo-marginata. Gotyledones longitudinaliter conduphcatæ. Radicula ante et extra plicaturam cotyledonum sita (o» ). 48. SAVIGNYA. Savignya DC. Syst. IL, 283, et Prodr. T, 157; R. Br. Obs. Ouin. 5-9; Endi. Gen. n. 4961; Benth. et Hook. Gen. I, 85; Boiss. Or. I, 396. — Lunaria sp. Delile Ep. 248. Sepala erecta, lateralia basi haud saccata. Petala unouiculata, limbo , Ü , integro. Staminum filamenta libera, exappendiculata. Silicula breviter vel lonsiuscule stipitata, oblonga, ovato-oblonga vel oblonoo-suborbiculata. 8 ’ 5 6 6 plano-compressa, valvis membranaceo-subchartaceis convexiuseulis nervo medio tenui venulisque reticulalim anastomosantibus donatis; stylo filiformi. Semna plura, biseriata, subimbricata, compressa, membranaceo-alata. P , , , ° Plantæ annuæ, inferne sæpius hirtulæ et viscidulæ. Folia subintegra, profunde erenulata vel pinnaüfida. Pedicelli filiformes demum patenti-subdeflexi. Flores rosei, purpureo-lilacini, rarius a!bi. f. S. longistyla Boiss. et Reut. in Boiss. Diagn. Or. ser. 2, v, 27, et Or. I, 397 in adn.; Coss. [lustr. AU, T, 72, 1. ho. — Exs. Bal. Alo. 887, Boure. 240, Par. 15. An. 2.9 Felfel, vel Ada) Felfila «Piper, Piper parvum» (Coss., Hén. ); ad meridiem Laghouat : SMS Guelpuelan vel Qoulqoulan +vento commotus» -0 » (Goss., Lx, Par., elc.); ls Qoulqan vel Goulgan «commotus »; Ale) Lefla ? (Durand) forsan Aglo) Leflefa «debilis, vacillans»; in ditione Ouarpgla : %a) Ledna «mollis, lenera» (Lx). Planta annua, sæpius à basi ramosa; caulibus ascendentibus vel sub- CRUCIFERÆ. — SAVIGNYA. 281 erectis, inferne sæpius demum induratis, plus minus hirtulo-glanduliferis vel glabrescentibus ; foliis crassiusculis subcarnulosis, inferioribus saltem hirtulo-viscidis, infimis obovatis ovalis vel oblongo-obovalis in petiolum contractis grosse et profunde crenulatis rarius pinnatifidis vel subinte- oris, superioribus linearibus inferne attenuatis; racemis plurifloris laxe et irrepulariter subcorymbiformibus, pedicellis calyce multo lonpioribus demum elongatis ; floribus majuscuhs; sepalis oblongis acutiusculis; peta- lis calyce subduplo longioribus, purpureo-lilacinis venis saturatioribus pictis, rarius albis; siliculis cum pedicellis capillaribus demum longissi- mis patenti-subdeflexis, longe stipitatis, oblongis vel ovalo-oblongis rarius oblongo-suborbiculatis, valvis membranaceo-subchartaceis convexiusculis nervo medio tenui venulisque transversis anastomosantibus donatis, stylo siliculæ latitudini subæquilongo ; seminibus in quoque loculo 4-12, orbicu- latis, latissime membranaceo-alatis alis invicem sese ab inferiore obte- gentibus ; radicula ante et extra cotyledonum plicaturam sita. @. Nov.- Jun. In pascuis et glarcosis, in alluvis et alveis, in aggeribus arenæ mobilis, in regione Saharensi tota. — Sah. C°:ex. gr. : Saada!, Cheooal, Moucbral!, Ti- nedla; in ditione Oued-Souf!; Blidet-Ahmar!, El-Hadjira!; Bir Guettaria, Oued Iohergher, Oued Issoued, Beresof, ete. — Af: ex. or. : Laghouat!, Daia Tilremt!, Oued Bir!, Berrian!, Guerrara!, El-Farch!, Ghardaia!, Mealil!, Nooussa!, ad meridiem Merhihi et Ouargla versus El-Golea copiosissima, ete. — 0": Sidi-el-Hadj- ed-Din (Par.), Brezina!, inter Brezina et El-Abrod-Sidi-Cheikh!, PBou-Semghoun, Asla, Tyout, Ain-Sefra (War.). — TUN. In Tunetia australiore : Douz (Lx miss. 1886).— MAR. Inter Sebkha Tiori et Ain-Chair (Seign.). In regione Saharensi floræ et in ditione Touareg ad Ain Tabelbalet (Guard) tantum nota. Ogs. S. longistyla valde affinis S. Æoypliace DC. (Syst. If, 283, et a odr. À, 1573 Boiss. Or. |, 397.-— Lunaria parviflora Del. Æp:. Hlustr. n. 584, et Éo. 218, 1. 35, f. 3. — Exs. Auch. Æo. 941; Schinp. Arab. petr. 242) in Ægypto, Palæs- {ina, D Arabia petræa, Babylonia, Persia media orienlali crescenti, differt tantum caulibus elatioribus, floribus subduplo majoribus petalis latioribus longio- ribusque, racemis fructiferis longioribus, siliculis longius stipitatis, stylo graci- liore latitudini siliquæ subæquilonso, non siliculæ latitudine tertia vel quarta breviore. TRIBUS XV. FPSYCHINEZÆ DC. Sulicula septo contrarie compressa, haud articulata, dehiscens vel ægre dehiscens, bilocularis, seminibus in quoque loculo plurimis, valois navicu- laribus carinatis earina alata, semina non includentibus, septo latio- ribus. Cotyledones longitudinaliter conduplicatæ. Radicula in plicatura _cotvledonum nidulans (o» ). 282 CRUCIFERÆ. — PSYCHINE 49, PSYCHINE. Psychine Desf. Atl. IT, 68, t. 148; Desv. Journ. bot. LI, 167; DC. Syst. II, 645, et Prodr. [, 224; Endl. Gen. n. 4963; Benth. et Hook. Gen. I, 89. Sepala erecta, lateralia basi haud saccata. Petala unguiculata, limbo integro. Staminum filamenta libera, exappendiculata. Siicula obcuneato- suborbiculata, superne biloba, valvis cartilagineo-osseis convexo-turgidis dorso in alam subtriangularem subfoliaceam rigidam productis; stylo elongato superne subulato. Semina in quoque loculo plurima, biseriata. Planta annua, hispida. Folia subiniegra, repando-dentata dentatave, caulina auriculato- semiamplexicaulia. Flores speciosi, albido-purpurascentes venosi, bracteis suffult. 4. P. stylosa Desf. At. Il, 69, t. 148; DC. Syst. IT, 645, et Prodr. I, 224. — Bursa Pastoris hirsuta, Erucæ flore, shilo prominente Shaw Specim. n. 91. — Thlaspi Psy- chine Wild. Sp. IL, 443; Poir. Encycl. VIT, 539. — Exs. Bové Ag. [1839], My 7h, Bal. 542, Bouro. 182, Choul. 504, Soc. Dauph. 1519. Caule sæpius a basi ramoso, hispido; foliis pubescenti-hispidulis, radi- calibus oblongis obovatisve repando-dentatis vel subintegris in petiolum brevem altenuatis sæpius sub anthesi evanidis, caulinis oblongis vel oblongo-lanceolatis sessilibus basi cordato-semiamplexicaulibus auriculis obtusis, subintegris repando-dentatis dentatisve; racemis plurifloris flo- ribus etiam superioribus bracteis foliaceis sensim decrescentibus lanceo- latis linearibusve suffullis, cito elongalis, pedicellis brevibus demum crassis silicula subduplo brevioribus; floribus magnis, apice racemorum confertis ; sepalis sæpius purpurascentibus, linearibus, deciduis; petalis albido-purpurascentibus venis atro-purpurceis piclis, ungue prius vix caly- cem dein longe excedente; siliculis suberectis, ambitu cum alis obcuneato- suborbiculatis apice profunde et late cordato- vel truncato-bilobis, valvis concavo-navicularibus dorso imprimis superne in alam amplam foliaceo- rigidulam subtriangularem oblusam nervis validis transversis nolatam expansis, stylo silicula longiore superne subulato; seminibus in quoque loculo 12-20 vel abortu paucioribus, subglobosis, immarginatis, lævibus; colyledonibus apice truncato-subretusis. ©. Febr.-Jun. In ruderatis et ad vias, in cultis et vervaclis, in alluvis et alveis, in pascuis et colhbus argilloso-calcareis vel gypsaceis. «Prope Mayane ad limites agrorum» (Desf. A1l.). — Med. A°: in alluviis Oued Mazafran (D.-T.), Bou-Ismaël (Claus.) ; Vesoul-Benian!, Mihianah! (Desf., Mialh., Dur.), in alluvis Oued Chehf prope Affreville! (Mialh.); Boghar! (Deb., Rx). — O°: Inkerman, Nekmaria!, Oran! frequens, Mers-el-Kebir; Saint-Denis-du-Sis, Mascara!, Sidi-bel-Abbès, Lamo- ricière, Tlemcen! , ele. — Plan. C* : in ditione Ouled Yahia-ben-Thaleb (Lx); in planitie Morsot, in alluviis Oued Melle, Ain Ghemla (Reb.), Tebessa (Lx); Melila (Lx). — A: Bolhari (Naud., Deb., Lx), in valle Oued Ghelif superiore (Deb.), CRUCIFERÆ. — SCHOUWIA. 283 in alluvüs Vakr-Ouassel, Harmela, Birin, in ditione Ouled Sahari (Lx). — O° : Tiaret (Krém.); Saida! frequens (DR., War.). — TUN. In planitie excelsa inter Oued Serrath et Gueluat-es-Snam (Lx miss. 1886). In Alveria et Tunetiæ loco citato tantum nota. SCHOUWIA. Schouwia DC. Syst. IT, 643, et Prodr. I, 224; Endi. Gen. n. 4962; Jaub. et Sp. Illustr. Or. I, 1h4,etin Ann. sc. nat. sér. 3, XIII, 364; Benth. et Hook. Gen. I, 89; Boiss. Or. I, 398. Sepala erecta, lateralia basi haud saccata vix gibbosa. Petala unguiculata , limbo integro. Staminum filamenta libera, exappendiculata. Antheræ connectivo supra lobos producto apiculate. Sihcula elliphca vel ovato-suborbiculata, basi sæpius sub- cordata, apice integra vel vix: subretusa, stylo accrescente compresso subulato cus- pidata, septo contrarie compresso-complanata, bilocularis, bivalvis, valvis membra- naceo-charlaceis nervis transversis anastomosantibus donatis, compressissimis, œqualhter à basi ad apicem marpinalo-alatis. Semina in quoque loculo plurima , irreoulariter biseriata, funiculis horizontalibus robustis post valvarum delapsum in replo persistentibus. Planta annua, glabra, babitu Moricandiam arvensem referens. Folia integra vel repando-sub- dentata, caulina basi cordato-amplexicaulia. Racemi pluriflori, laxiflori. Flores speciosi, roseo- purpurascentes, ebracteati. 4. S. Arabica DC. Syst. II, 644, et Prodr. I, 224 emend. Planta annua, glabra; caule erecto, ramoso, inferne saltem demum indurato et albescente; folis radicalibus oblongis basi attenuatis, caulinis amplis late ovatis vel ovato-oblongis basi profunde cordato-amplexicaulibus auriculis rotundato-obtusis , acutiusculis vel obtusis, inteoris vel repando-subdentatis ; pedicellis erecto-paten- tibus, calyce brevioribus , interdum brevissimis, rarius calyci subæquilongis ; sepalis oblongo-linearibus, lateralibus basi vix gibbosis; petalis calyce subduplo longio- ribus, oblongo-obovatis in unguem longum attenuatis ungue demum calycem lon- gtuscule excedente ; siliculis ovato-suborbiculatis vel ellipticis, basi rotundatis vel subcordatis, apice inteoris vel vix retusis; stylo siliculæ subæquilongo vel breviore: seminibus subglobosis, lævibus ; cotyledonibus transverse latioribus, apice retusis. @. Febr.-Jun. Var. &. Arabica. — S. Arabica DC., 1. c.; Hook. Ie. t. 223 excel. planta Sieberana quæ ad varie- tatem Schimperi pertinet; Boiss. Or. 1, 398. — Subularia purpurea; foliüs cordato-oblongis, subdentatis Forsk. Æg.-Arab. 117.— Thlaspi Arabicum Vahl Symb. 11, 76 excel. syn. L.— Schou- wia brassicæfolia Jaub. et Sp. Iustr. Or. IT, 145, t.296, el in Ann. sc. nat. sér. 3, XII, 365. — Forma verisimiliter abortiva siliculis oblongo-ellipticis minoribus : S. glastifolia Jaub. et Sp. Ulustr. Or. IT, 146, t. 297, et in Ann. sc. nat., 1.c. 365.— Exs. Schimp. Arab. fel. 1004. Pedicellis calyei subæquilongis; stylo silicula subquintuplo breviore. In ditione floræ non visa. In Arabia felici ad Mér (Forsk. sec. DC.), in valle Ouadi Fatme prope Meccam (S. Fis- cher sec. [Took., Schimp.), in ditione Yemen (Botta in Herb. Mus. Par.). Var. G. Schimperi. — S. Schimperi Jaub. et Sp. Ilustr. Or. III, 145, et in Ann. sc. nat., 1. c. 366; Boiss. Or. [, 398. — S. Thebaica Webb Fragm. Æth.-Æo. 18. — Exs. Sieb. Æo. sub Thlaspi Arabicum, Lx 221; Schimp. Arab. petr. 380. Pedicellis calyce brevioribus vel brevissimis; stylo silicule subæquilongo vel sub- triente rarius subdimidio breviore. 28h CRUCIFERÆ. — SCHOUWIA. BISCUTELLA. In ditione floræ non visa. In ditione Touareg in summo oropedio Tasil ad Oued Tin-Terga (Duveyr.), necnon ad Ain El-Hadjadj et lacum Menkhough (Guiard); in arenosis Ægypti superioris ad Hermon- thim (Sieb.), in Thebaide inferiore et superiore (Figari sec. Webb), ad Ouadi Sidi-Bakheit prope Karnac (Lx), ad Chargeh et Esneh (Aschers.); in Arabia petræa prope Dahab et in valle Gurra (Schimp.). Etiam in Marmarica inter Siouah et Oum-lserir (Rohlfs) et in ditione Air ad Ouadi Tirout (Bary) et Seloufich (Barth), si recte hæ plantæ sub S. Ara- bica indicatæ, ut probabile est, ad varietatem Schimperi relatæ. Os. S. Schimperi præsertim a S. Arabica silicula ovalo-suborbiculala ampliore et stylo longiore ab auctoribus distinguitur, sed hæ notæ non satis constantes et ambæ plantæ omnibus aliis notis congruentes speciem unicam consliluere videntur. Descriptionem S. Arabicæ exponere idoneum censui nempe planta in ditione Touareg et in Marmarica jam observata forsan ad limitem australem Saharæ Al- geriensis reperienda. TRIBUS XVI. BISCUTELLEZÆ Coss. Sulicula membranacea vel coriacea, valoarum a latere compressissima , plana, didyma, haud articulata, bilocularis, indehiscens vel demum valvis a seplo angustissimo columellæformi secedentibus et processibus fiiformibus cum basi styli connatis suspensis, valvis arcte complicats clausis semen includentibus. Semina in quoque loculo 1. Cotyledones complanatæ. Radicula commussuralis (0 —). 50. BISCUTELLA. Biscutella L. Gen. n. 808; Gærtn. Fruct. IL, 278, t. 141; DC. Mon. Bisc. in Ann. Mus. XVIII, 292-301 sp. plur. exel., et Syst. II, 406, et Prodr. 1, 181; Endl. Gen. u. 4889; Gren. et Godr. Fr. I, 134; Benth. et Hook. Gen. I, 91; Boiss. Or. [, 321. Sepala erecto-patula, lateralia basi haud saccata vel in calear producta. Petala in unguem contracta vel attenuata, limbo integro patente vel sub- erecto. Staminum filamenta subfiliformia exappendiculata interdum lon- giorum complanato-dilatata, rarissime ala membranacea donata (B. micro- carpa DC.). Silicula didyma, basi et apice emarginata vel apice in styium acuminata, valvis orbiculatis venire rectis; stylo (in nostris) filiformi lon- olssimo, persistente. Semina in quoque loculo 1, in media longitudine septi inserta, horizontalia , immaroinata. Plantæ annuæ, vel perennes interdum inferne frulescentes, sæpius hispidæ vel villosæ. Folia inteora, dentata vel pinnalifida. Flores lutei, racemis in corymbum vel panieulam Ba Ù generalem disposilis. SUBGEN. [. JoNDRAB1. Jondraba Medic. in Usteri Ann. fase. vus, 373 Webb Can. I, 93. — Biscutellæ bicalca- ralæ DG. Mon. Bise., 1. c. 294. — Biscutella sect. Jondraba DG. Syst. IL, ho7, et Prodr. 1, 181. — B. subgen. Jondraba Goss. in Bull. Soc. bot. XIX, 322. CRUCIFERÆ. — BISCUTELLA. 285 Sepala lateralia infra insertionem n calcar producta. Petala in unguem contracta , ungue erecto limbo patente. Glandulæ hypogynæ valvariæ elonpatæ, deflexæ, in calcare sepalorum lateralium receptæ. 1. B. auriculata L. Sp. 911; Desf. Au. IT, 73; Lmk Uustr. t. 560, f. 2; DC. Mon. Bouc lcun.1,t. 1, 2,etSyst Il ton, ét Prodr.L,.181:4Rchb, Ic: Il;/2.85 f. hso7g; Gren. et Godr. Fr. 1, 134. — Jondraba sulfurea Medic. in Usteri Ann. asc. vin, 383 Webb Can. 1, 9h. — Forma siliquis glabris : Biscutella erigerifoha DC. Mon. Bise., 1. e. n. 2, et Syst. IT, 408, et in Deless. Je. IT, t. 55, et Prodr. I, 181. — Exs. Choul. Al. 403 et sér. 2, 103, Bi. cont. 3517 bis sub B. hispida; Hochst. Lus. 333, Welw. cont. 14, Boure. 17964; Willk. Hisp. 7974, Bourg. 29 et 567, Hut. Port. Rig. [1879] 161; Bourg. Can. 374. Planta annua; caule erecto, saltem in parte inferiore plus minus his- pido, parce ramoso ramis divergentibus demum elongatis, paucifolio ; foliüis plus minus hirtis vel hirtulo-scabris remote dentatis integrisve, radicalibus oblongis inferne attenuatis rarissime Îyrato-pinnatifidis, cau- finis oblongis lanceolatisve sessilibus semiamplexicaulibus; racemis flo- rentibus confertis, demum longiusculis vel brevibus, pedicellis calyce brevioribus ; floribus magnis; sepalis lateralibus in calcar obtusum infra insertionem productis; petalis pallide luteis; glandulis hypogynis 6, a placentariis ovatis, 4 valvariis duabus ad basim utriusque staminis brevioris linearibus elongatis obtusis deflexis; staminum longiorum fila- mentis inferne præsertim latere exteriore complanato-dilatatis; siliculis magnis, lævibus glabris, vel pubescentibus pilis capiteilatis iongiuseulis, vel oranulato-scabris pilis brevissimis, basi emarginatis, superne truncatis vel paululum productis, valvis dorso margine submembranaceo cinctis margine superne sæpe latiore et cum basi styli coeunte, intra marginem nervo filiformi præminente donatis. ©. Mart.-Jun. In ruderatis et pascuis, in campestribus, in cultis et inter segetes, præsertim in Planitiebus exeelsis. «[n agris cultis» (Desf. A4). — Med. C : Souk-Harras (Reb.). — A°: Orléansuille ! (Bond., Dur.) ; Aumale (Char.), Boghar (Deb.). — 0°: Mazouna!, Sour-Kelmitou!, Mostaganem (Bal.), Oran!; Saint-Denis-du-Sis (Dur.); Sidi-bel-Abbès (Lefr.), Saïda (Drey.). — Plan. C°. — À° : Bolhart (Naud.); Birin (Lx), in ditione Zahrès (Guy.), Djelfa! (Reb.), Ain-el-Ibel!, Sidi-Makhelouf !. — O’.— Sah. C! : El-Ouiaia (Choul.), Biskra, Zaatcha (Guy.). — À° : Bou-Saada (Soll.); Grar-el-Ahmra!, Laghouat! (Gesl.). — O? : inter Arba-Tahtani et Chellala- Gueblia!, Chellala-Dihrania, Bou-Semghoun (War.); Ain-Sefissifa! (War.). — TUN. In Tunetia australi : Oued Zitouna (Lx miss. 1884), Feriana (Rob.); Ksar Ceket (Doûm. et Bonn. miss. 1884), in ditione Beni Aïeicha (Doùm.). — MAR. Tanger (Salzm.); inter Sebkha Tigri et Ain-Chair (Seign.), Meharoug (War..). | In insulis Canaris ; in Europæ regione Mediterranea occidentali australiore : Lusitania, Hispania, insulis Balearibus, Gallia australi (sec. Gren. et Godr.), -Jtahia, Sicilia (sec. Presl). 286 CRUCIFERÆ. — BISCUTELLA. Ons. In B. cichorüfoha Lois., B. auriculatæ affini, glandulæ valvariæ solitariæ clavato-incrassatæ. SugcEN. Il. THLAasPIDIUM. Thlaspidium Medic. in Usteri Ann. fasc. vur, 38. — Biscutelle genuinæ DC. Mon. Bise., 1. c. 297. — Biscutella sect. Thlaspidium DC. Syst. IT, ho9, et Prodr. I, 181. — B. subgen. Thlaspidium Coss. in Bull. Soc. bot. XIX, 222. Sepala basi haud calcarata. Petala in unguem atlenuata vel contracia, erectiuscula. Glandulæ hypogynæ valvariæ breves vel elongatæ, haud deflexe. Sect. 1. — Petala in unguem angustum vel latum attenuata vel supra basim latere utroque alterove oblique truncala sed exauriculata. — Plantæ annuæ, vel perennes caudice uni- vel bicipite. $ Plantæ annuæ. 2. B. didyma L. Sp. 911; Coss. in Bull. Soc. bot. XIX, 292. Ar. jaakee Mouflich (Aschers. in Rohlfs). - K42. C22)25 Tifelleft (Lecl.). Planta annua, superne vel etiam a basi ramosa ; caulibus solitariis vel pluribus, erectis, ascendentibus vel diffusis, folia longe vel vix exceden- tibus, sæpius saltem inferne plus minus hirtis, paucifoliis, interdum fere nudis, rarius plurifoliis ; foliis plus minus hiriis : radicalibus inferiori- busque in petiolum attenuatis obovatis oblongisve grosse dentatis aut pinnatifidis, vel petiolatis lyrato-pinnatipartitis pinnatifidisve lobis den- tatis inteorisve lobo terminali amplo oblongo ovato vel suborbiculato, caulinis sessilibus basi semiamplexicaulibus sæpius oblongis lanceolatisve nonnunquam deficientibus, superioribus linearibus integris ; racemis pluri- multifloris densiusculis laxiuseulis laxisve in corymbum generalem laxum dispositis, pedicellis subcapillaribus sæpe siliculis longioribus; floribus parvis parvulisve; sepalis basi æqualibus; petalis luteis vel pallide luteis, exauriculatis; staminum longiorum filamentis filiformibus, vel inferne anguste complanato-submembranaceis sed exappendiculatis; siliculis mi- nutis, parvulis majusculisve, olabris, scabris, ciliatis, vel undique hirtis apice basique profunde emarginatis, valvis ad marginem plus minus tumidis margine angusto membranaceo cinctis vel sæpius destitutis. @. Febr.-Jun. In herbidis, in pascuis et campestribus, in dumetosis et sylvaticis, in vervactis et ruderalis, interdum inter segetes, præsertim in regione Mediterranea et Montana inferiore, in Planitiebus excelsis et regione Saharensi infrequentior. « Inagris cultis » (Desf. Atl. ). « Prope La Calle» (Desf. At1.).— Med. C’.-A7.= 0°.— Mont. C°.—A°: Dj. Beni-Salah]! (H. Dubh.), in faucibus Chifa! ; Teniet-el-Haad!, Dj. Ouaransenis !. — Plan. C':in colle Ain-el-Hadj-Baba!, Ain-el-Bey!, Oum-el-Asnam! ; Khen- chela (Reb.). — 0°: Tiaret (Del., Krém.); Tafraoua (War.); Afir (Lx), Ain-Gho- CRUCIFERÆ. — BISCUTELLA. 287 raba !, Sebdou!. — Sah. A": Daia Tilremt, Daïa El-Kebch!, Berrian!, Oued Bar! ; Guerrara!, Oued Zegrir!, El-Farch!, Kef El-Rakhma!.— 0": Brezina!, Arba-Tah- tani!, Chellala-Gueblia!, Bou-Semohoun, Oued Som, Ain-Sefra (War.). — TUN. Cap Bon !, Dj. Cheban !, Menzel-Temim !, Dj. Abd-er-Rahman !, ad orientem Menzel- bou-Zelfa ! (Miss. 1883); Porto-Farina (Lx miss. 1884), Sidi-bou-Said (Rx), Dar- el-Aouina !, Tunis ! (Doûm., Ball); Dy. Bou-Kournein ! (Miss. 1883), Dj. Reças, Kroumbalia, inter Kroumbalha et Hammamet (Doûm.), Hammamet!, Zaghouan ! (Tchih.); Tebourba ! (Miss. 1883), Oued-Zergua (Doûm. et Bonn. miss. 1884), Henchir Skira, Bordy-Toum (Rx); Bordj El-Hammam (Lx), Tabarque!, Dj. Bir!, in valle Aën-Draham !, Fedj ElSaha ! (Miss. 1883), Ghardimaou (Lx miss. 1884); Tamezret (Lx miss. 1884), ete. — MAR. Oued Ibn-Hanech prope Tetouan (Ball), Dj. Beni-Osmar (Webb, Hook.), Dj. Dersa (Webb), Tanger (Brouss., Schousb., BL), D. Kebir (Hook. et Ball), ad septentrionem Fez (Drum. Hay); Mogador (Brouss., Bal.}, Aïn El-Hadjar (Ball); Tirsel in ditione Demnat (1br.); Dj. Aziwel, Dj. Afougueur (Ibr.), Tazemourt, Ourika, in valle Ait-Mesan (Ball); Ksima, Ida-Ouchemlal, Dj. Foumalili, Dj. Tafraout, Kerkar, Ida-Oubakil, Siporat, Ghihz, Issighiwar, Tazeroualt (Mard.). In Cyrenaica, Marmarica, Ægyplo inferiore; Hispania, Corsica, Sardinia, Italia, Dalmatia, Sicilia, Melita, insula Cho, Græcia, Creta; in insula Rhodo, Asia minore, Syria, Palæstina, Mesopotamia, Persia. Var. &. Apula. — Thlaspidium Apulum spicatum Tourn. Inst. 215. — Biscutella Apula L. Mant. 254; Desf. At. 11, 95; DC. Mon. Bisce., 1. c. n. 15, et Syst. IT, 419, et Prodr. I, 182; Gren. et Godr. Fr. 1, 136. — B. coronopifoha Wild. Sp. III, 474 non All. ; DC. lc. rar. 12,t. 39. — B. depressa Willd. Enum. 673; DC. Mon. Bise., 1. c. n. 10, et Syst. IT, 411, et Prodr. T, 182.—B. lœvigata Desf. Atl. IT, 74 ex parte non L. — B. Columnæ Ten. Prodr. Nap. 38; DC. Syst. IT, 419, et Prodr. T, 182; Sibth. et Sm. Græc. t. 629; Boiss. Or. I, 321.— B. ciliata DC. Mon. Bisc.,1. c. n. 9, et Syst.Il, 410, et Prodr. 1, 182 ; Rchb. Ic.If, t.8, f. 4a09.—B. eriocarpa DC. Mon. Bisc., 1. c.n.12, t.9, f. 2 ,el Syst. IT, A11,et Prodr. 1, 183.— B. leiocarpa DC. Mon. Bise., 1. c. n. 16, et Syst. Il, 413, et Prodr. I, 182. — B. obovata DC. Mon. Bisc., 1.c. n. 18, et Syst. IT, 413, et Prodr. 1, 182.— Exs. Choul. Aix. 9, Bourg. [1856], Bill. cont. 3810, Soc. Dauph. 970 el 1964; Hut. Port. Rig. Hisp. [1879] et 163; Sol. Cors. 47o, Rel. Mall. 771, Mab. 4, Soc. Dauph. 683; Port. et Rig. 14. [1895] 534; Heldr. Græc. norm. 311; Sieb. Cret., Reverch. 10; Auch. Rhod. 291; Sint. Troj. 933; Rel. Maill. Syr. 1931 ; Chesn. Mesop. 11h; Ky Pers. austr. 48; Samar. ed. Heldr. Æo. 3233, Lx 11. Folus radicalibus in petiolum attenuatis, oblongis, oblongo-obovatis ob- ovatisve, grosse dentatis, rarius pinnatifidis vel {yrato-pinnatipartitis ; race- mis floriferis racemoso-subcorymbosis, fructiferis densis vel densiusculis, rarius laxis. Var. 6. raphanifolia. — Thlaspi biscutatum Raphant aut lrionis folo Bocc. 1e. et descr. Sic. 45 et 46 ic. — Thlaspidium Raphani foho Tourn. Inst. 214; Shaw Specim. n. 584. — Biscutella lyrata L. Mant. 254; Poir. Voy. 197; Desf. AU. II, 55; DC. Mon. Bisc., 1. c. n. 13, et Syst. Il, 10, et Prodr. 1, 182. — B. raphanifolia Poir. Voy. 198 ex parte; Desf. Ad. IT, 74 ex parte; DC. Mon. Bisc., 1. c. n. 14, et Syst. IT, 10, et Prodr. T, 182. — B. maritima Ten. Prodr. Nap. 38, et Nap. t. 61; DC. Syst. IL, 410, et Prodr. 1, 18a. — B. Algeriensis Jord. Diagn. 1, 318. — B. Chouletti Jord, Dragn.r, 288 CRUCIFERÆ. — BISCUTELLA. 319. — B. Bourgæi Jord. Diagn. 1, 320. — Exs. Bové Ar. [1837], Salle 103, Jam. 6, Choul. 9 bis, Par. 18, Soc. Dauph. 99; Salzm. Misp. [1827], Bourg. 28 cum B. microcarpa permixta; Hut. Port. Rig. J. [1877] 19; Sch. norm. nov. ser. Sic. L28. Folüs radicalibus petolatis, lyrato-pinnatipartitis pinnatifidisve lobo termi- nali amplo oblongo-ovato vel suborbiculato, rarius in petiolum attenuatis oblongis vel oblongo-obovatis grosse dentatis; racemis floriferis sæpius laxiuscule racemoso-subcorymbosis, fructiferis sæpius laxis vel laxiusculis, rarius densiusculis densisve. Oss. Distributionem geographicam varietatum Apulu et raphamfolia specimi- nibus innumeris intermediis concatenatarum seorsum exponere non licuit, nempe plantæ nonnullæ foliis ad varietatem Apula dum racemis laxifloris ad varielatem raphanifolia vergunt. — B. Columnæ Ten., quam rectissime el. Boissier cum B. depressa Wild. conjungit, a varietate Apula ne quidem tanquam varielas dis- lüinguenda, nempe nota e siliquis duplo majoribus excerpta etiam minoris mo- menti. — In ambabus varietatibus B. didymeæ olandulæ hypogynæ mire variabiles, placentariæ enim modo breves ovatæ vel cuneatæ, modo longiusculæ oblongæ vel lineares, modo obtusæ, modo acutæ. B. microcarpa DO. (Mon. Bisc., 1. c. n.11, et Syst. IT, 411, et Prodr. |, 189.- B. scutulata Boiss. et Reut. in Boiss. Dragn. Or. ser. 2,1, 41. — B. patulipes Jord.! Diagn. 1, 320.-— Exs. Bourg. Hisp. 28 cum B. didyma permixta), hucusque tantum in Hispania occidentali australiore nota, habitu notisque plurimis omnino formas tenues et microcarpas varietatis Apula refert, sed ut jam notavi ( Bull. Soc. bot. XIX, 223) eximie distincta staminum longiorum filamentis in dimidia parte inferiore latissime membranaceo-dilatatis membrana oblonga bilaterali vel inter- dum unilaterali et apice libera. Hæc nota valde singularis et quan primus indi- cavi clarissine demonstrat differentias genericas e filamentis appendiculatis vel exappendiculatis non eruendas, ut quoque in Alysso evidentius patuit. ÂAliæ plantæ omnes presis B. didymæ tanquam species ab auctoribus acceptæ nulla nota certa inter se differunt et ad eumdem typum specificum referendæ. SS Planta perennis caudice uni- vel bicipite. 3. B. radicata Coss. et DR. in Choul. PI. Al. exs. [1864], Coss. in Bull. Soc. bot. XIX, 204 [1892], et Iustr. At. T, 53, t. 50. — B. raphanifolia Poir. Voy. 198 ex parte non auct. plurim.; Desf. Atl. Il, 74 ex parte excl. synon. Bocc. et Tourn. ad B. didymam var. raphanifoliam pertinentibus; Pomel Nouv. mat. 377 in adn. — B. virgata Goss.et DR. in herb. olim non Jord. — Exs. Choul. Alp. 503, Soc. Dauph. 1507 sub B. laxiflora et 2762. Caudice in radicem incrassatam napiformem abeunte, caulem solitarium emit- tente; caule erecto, sæpe elato, glabro vel inferne plus minus hirto, su- perne rarius a basi ramoso ramis ereclo-patulis, paucifolio; foliis hirto- velutinis, hirtis vel hirtulo-scabris : radicalibus pluribus, amplis, plus minus petiolalis, lyrato-pinnatipartitis lobo terminal maximo grosse inæqualiterque crenato-dentalo, lobis lateralibus sinuatis, dentatis vel CRUCIFERÆ. — BISCUTELLA. 289 subintegris, distinctis vel confluentibus, inferioribus minoribus interdum obsoletis rarius omnibus evanidis; caulinis 9-3, oblonso-obovatis vel oblongis, grosse crenato-dentatis semiamplexicaulibus, superioribus lan- ceolatis vel linearibus subintegris integrisve; racemis plurifloris, laxifloris, etiam demum brevibus, pedicellis subcapillaribus flore plus minus lon- oioribus ; floribus majusculis; sepalis bast æqualibus; petalis pallide luteis, sensim in unguem attenuatis supra unguem exauriculatis ; staminum filamentis subfihiformibus; siliculis majusculis, glabris vel pilis brevibus hirtis, valva altera interdum abortiva, apice basique profunde emarginatis, valvis dorso margine angusto submembranaceo cinctis intra marginem nervo prominulo donatis. 27. Apr.-Jun. In pascuis montosis et rupestribus, in dumetosis et sylvaticis, in regione Medi- terranea et Montana provinciæ Girtensis et Algeriensis. — Med. C': in Numidia (Poir.), La Calle (DR.), Bône, Fort-Génois (Lx, Reb.); El-Kantour (Reb.); Souk- Harras, Fedÿ-Makta (Lx), Hammam-Meskhoutin (Duk.), El-Aria (Reb., Vidot). — Mont. C':in sylvis Bou-Mesran ditionis Ouled Dhia (Ex), Dj. Edough ! (Krém., Lx); Dy. Tababor!, Temet Fedja!, in planitie Tamedjadjout!, Dj. Babor ! (Reb.), Adohar-Amellal! (Reb., Doûm.), Taourirt-Guirel! (Lx); Dj. Mahouna ! (Doûm.), Dj. Oum-Settas !, Dj. Chettabah, Dj. Ouach! (Reb.); Sidi-Reghis (J. Reb.). — À°: Akfadou, Tamgout Aÿt-Djennad (Lx); Dj. Guessa prope Boghar (Naud.); in sylva Temet-el-Haad ! (Lx) ubi frequens. — TUN. Ain-Draham! (Miss. 1883, Rob.), in sylvis quercinis ditionis Ouchteta in valle El-Fedja secus Oued El-Hadjar (Lx miss. 1886). In Algeria et Tunetia tantum nota. Ons. BP. radicala cum formis majoribus et macrocarpis B. diddymæ var. ra- phanifolia habitu notisque plurimis congruit, sed eximie differt caudice perenni in radicem napiformem incrassatam abeunte et caulem solitarium emittente. — B. raphanifola Poir. et Desf. comprehendere videtur PB. didymam L. var. raphanifohia (B. raphanifolia DC. )et plantam nostram, quam propter hanc contusionem nomine novo desisnandam censuimus. Sect. 11. — Petala basi abruple in unguem contracta limbo utrinque supra unguem in auriculam introflexam producto. — Plantæ perennes sæpius cæspitosæ vel inferne frutescentes. S Caudiculi crassi indurato-lisnosi, epigæi. Silicule margine tumido tenuiter carinato cinclæ. 4. B. frutescens Coss. PI. crit. 27, et Ulustr. Atl. I, t. 51 mox edenda; Wüllk. et Lange Prodr. Hisp. TT, 762 (sphalmate B. suffrutescens). — Exs. Bourg. Al. 178; Bourg. Hisp. 30, Hut. Port. Rig. 164. | Caudice indurato-lignoso, sæpius crassitie pollicis diametrum et ultra æquante, superne multicipite, caudiculis epigæis dichotome ramosis, ramulo utroque bifurcationis terminalis rosulam foliorum gerente, rosula altera 19 290 CRUCIFERÆ. — BISCUTELLA. anni præcedentis florigera, altera sterili anno sequente floritura; caulibus in centro rosularum solitarus, foliis rosularum multo vel multoties lon- oioribus, subherbaceis, præsertim in parte inferiore molliter pubescenti- villosis, superne parcius pubescentibus glabrescentibusve pauci- vel pluri- folus , in parte superiore ramosis ramis erecto-patulis ; folis molliter et dense velutino-tomentosis : radicalibus inferioribusque pluribus, petio- latis vel in petiolum longe attenuatis, crassiusculis, ovato- vel obovato- oblongis rarius oblongis inæqualiter et grosse sinuato-dentatis, inter- dum lyrato-subpinnatifidis; caulinis paueis pluribusve, oblongis ovatisve, sessilibus subamplexicaulibus, superioribus lanceolatis vel linearibus sub- integris integrisve ; ramis inflorescentiæ in paniculam generalem subpyra- midatam dispositis superne in ramulos basi bracteis minutis lineari-subse- taceis suffultos semel vel bis divisis, racemis cujusque ramuli brevibus sub anthesi confertis demum laxiusculis sed subcorymbiformibus, pedicellis capillaribus flore sæpius longioribus demum patenti-subdeflexis et sæpius elongatis; floribus majusculis; sepalis basi æqualibus; petalis luteis, ob- ovato-oblongis basi abruple in unguem contractis Himbo supra unguem utrinque in auriculam introflexam producto; staminum filamentis fili- formibus ; siliculis parvis, glabris vel pilis brevissimis punctato-scabris, valva altera interdum abortiva, apice basique profunde emarginatis, valis margine tumido angustissime carinato cinclis. b. Mart.-Jun. In fissuris rupium calcarearum præruptarum regionis Montanæ inferioris, tantum in provincia Oranensi ad confines imperii Maroccani visa. — Mont. 0: in ditione Beni Bou-Saïd in rupibus Divadil convallis Oued Zaouia superioris prope Gharrouban primus in Algeria detexit defletus Munby [1855 ], eodem loco ( War.), ad Gharrouban (Bourpg.). In Hispaniæ provincia Granatensi : Serrania de Ronda (Bourg. , Boiss. et Reut.), ad Grazalema (Reut.), Sierra Prieta (Hut. Port. Rig..). Os. B. frutescens ab omnibus speciebus eneris distinctissima caudice crasso indurato-lignoso, caudiculis epigæis, ramis florigeris in paniculam generalem sub- nn au dispositis in ramulos semel vel bis divisis, racemis cujusque ramuli brevibus etiam demum subcorymbiformibus, silicularum valvis margine tumido cinctis. SS Plantæ perennes sæpius cæspitosæ, caudiculis sracilibus hypogeæis. Siliculæ ad marginem carinato-subalatum vix ac ne vix incrassatæ. Oss. Plantæ omnes hujus gregis in flora deficientis ab auctoribus tanquam species propriæ habitæ, propter notarum variabilitatem ad speciem unicam (B. lœvigata L. — B. perennis Spach) præmonente Spach (Vég. phan. VI, 570) referendæ, Biscutelle Europææ et Boreali-Africanæ hucusque notæ et ab auctoribus recen- lioribus nimis valde multiplicatæ ad species tantum 7 sequentes reducendæ viden- tur: B. auriculata VL., B. cichorafolia Lois.. B. macrocarpa DC., B. didyma L.. € CRUCIFERÆ. — BISCUTELLA. SENEBIERA. 291 PB. radicata Coss. et DR., B. frutescens Coss., B. lævigata L.— Species ab auctoribus admissæ, tantum caule folialo vel nudo inferne simplici vel a basi ramoso, foliorum forma et indumento, magnitudine et indumento silicularum et aliis notis variabi- libus et minoris momenii distinctæ, multo melius formæ quam varietates habendæ. (Conf. Coss. in Bull. Soc. bot. XIX, 223.) Siiculæ in speciebus plerisque occurrunt glabræ, pilis capitellatis plus minus longis scabræ , cillatæ vel undique villosæ. CI. Caspary et Bouché (Conf. Casp. in Walp. Ann. IV, 204-205) e seminibus ejusdem plantæ specimina alia siliculis majoribus, ahia siliculis minoribus, alia siliculis lævibus glabris, alia siliculis sca- bris, alia silicuñs cilatis, alia tandem siliculis undique hispidis obtinuerunt. + B. confusa Pomel Nouv. mat.231.—? B. didyma L. TRIBUS XVITL. SENEBIEREZÆ Meisn. Siheula indurato-coriacea, a valvarum latere compressa, sæpe didyma, haud articulata, bilocularis, indehiscens vel demum valvis à septo angus- lissimo secedentibus, valois arcte complicatis clausis semen includentibus. Semina in quoque loculo 1. Gotyledones plano-convexæ, lineares repli- catæ. Radicula dorsalis (o|}|[|). 51. SENEBIERA. Senebiera DC. in Mém. Soc. hist. nat. [1799] 142 emend.; Poir. Encycl. VIT, 75; DC. Syst. Il, 521, et Prodr. I, 202 ; Endi. Gen. n. 4975 ; Fl. Par. 131; Benth. et Hook. Gen. I, 87; Boiss. Or. 1, 363. — Senebiera et Coronopus DC. in Mém. Soc. hist. nat., 1. c. Sepala patula, lateralia basi haud saccata, interdum marcescenti-sub- persistentia. Petala integra. Stamina interdum abortu ad AL vel 2 redacta, filamentis liberis, exappendiculatis. Silicula a latere valvarum compressa, apice emarginata didyma vel apice in stylum acuminata, valvis plus minus reticulato-rugosis vel rugis sæpius præsertim ad dorsum præminen- tibus echinato-cristatis. Semina pendula. Cotyledones lineares, radicula multo longiores, replicatæ et incumbentes. Plantæ annuæ vel perennes, sæpius a basi ramosæ, glabræ vel plus minus pubescentes. Folia pinnatisecta, pinnalipartita vel integra. Flores albi vel violacei, in racemos sæpius breves terminales et laterales dispositi. Sect. L. Nasrurrrorum DG. (Nasturtiolum Medic.). — Glandulæ hypogyne ob- soletæ. Siliculæ convexo-didymæ utraque face conformi, valvis maturitate secedentibus reticulato-rugosis ad marginem haud echinato-cristatis, stig- mate subsessili. 1. S. didyma Pers. Syn. IT, 185; Wild. Enum. 668; Desv. Journ. bot. IIT, 164; Rchb. Ie. If, t. 9,f. 4209; Koch Syn. 80. — Lepidium didymum L. Mant. 92 [1767]. — Coronopus didyma Sm. Brit. Il, 691; Engl. Bot. t. 248: R. Br. Hort. Kew. ed. 2, IV, 76. — Senebiera pinnatifida DC. in Mém. Soc. hist. nat. [1799] 144, 19: 202 CRUCIFERÆ. — SENEBIERA. t. 9, et Syst. IT, 523, et Prodr. I. 203; FI. Par. 132 in adn.; Gren. et Godr. Fr. 1, 154. — Exs. Bourg. Can. 556 et [1855]; Willk. Hisp. [1845] 834, DR. (4st.) 408 ; Endr. Gall. un. it. [1831]. Bourg. pl. div. 22, Soc. Dauph. 26 et bis, Sch. norm. nov. ser. 436, Magn. Select. 498; Hut. Port. Rig. It. [1877] 6; Curt. Am. sept. 196, Jones (Californ.) 2391; Mand. Boliv. 936; Lechl. Magell. 1117 a. Planta annua, plus minus pubescens, sæpius infra racemum termi- nalem a basi ramosa caulibus gracilibus irregulariter dichotome ramosis diffusis sæpius flexuosis, rarius racemo basilari destituta caulibus ascen- dentibus vel suberectis; foliis breviter petiolatis, semel vel bis pinnatisectis pinnatipartitisve, lobis oblongis integris vel incisis; floribus minimis, in racemos' terminales et laterales sæpius dichotomiarum abortu quasi op- positifolios sessiles sæpe in caulem decurrentes pluri-multifloros corym- bosos subconglobatos demum parum elongatos dispositis; sepalis cito deciduis ; petalis albis, calyei subæquilongis, interdum nullis; glandulis hypogynis etiam valvariis obsoletis; staminibus sæpe abortu 4 vel 9; sili- culis pedicello subtriplo brevioribus, erecto-patentibus patentibusve inter- dum subdeflexis, minutis, latioribus quam longioribus, basi et apice emarginalis, utraque facie convexo-didymis, stigmate subsessili, valvis reliculato-rugosis cohærentibus maturitate secedentibus. ©. Maio-Jul. TUN. In incultis et ruderatis vallis Medjerda prope Tebourba loco dicto Le Baitant (Wira [1883 |) forsan advena. — MAR. Tanger (Schousb.). In Ægypto, insulis Madera et Canartis, insula Sancta Helena, promontorio Bonæ Spei; in Europa præsertim littorali sparsa : Hibernia, Anglia, Batavia, Scandinavia, Rossia boreali, Germania septentrionali, Gallia, Lusitania, Hispania, ltalia; in insula Java; America septentrionali et australi ; in Australia verisimiliter advena. Ons. In ditione floræ ut in omnibus locis Africanis, Europæis, Asiaticis et Aus- tralicis planta, præmonente De Candolle (Syst. IT, 524), verisimiliter advena et tantum in America vere indigena. Sect. IL. Carara DC. (Carara Cæsalp.; Medic. — Coronopus Hall.). — Glan- dulæ hypogynæ placentariæ parvæ lineares, valvariæ majuscule 2 ad basim utriusque staminis lateralis. Siliculæ utraque facie conformes pla- niusculæ vel convexiusculæ, in stylum acuminatæ, valvis cohærentibus undique reticulato-rugosis ad dorsum echinato-cristatis. 2. S. Coronopus Poir. Encycl. VIT, 76; DC. Syst. II, 525, et Prodr. 1, 203; Rchb. Ie. I], t. 9, f. 42103; Koch Syn. 80; F1. Par. 1323; Gren. et Godr. Fr. 1, 153; Boiss. Or. I, 363. — Cochlearia Coronopus L. Sp. 904; Fl. Dan. 1. 209. — Lepi- dium squamatum Forsk. Æo.-Arab. 117. — Coronopus vulgaris Desf. Cat. hort. Par. ed. 1, 132. — C. Ruelli AN. Ped. I, 256; Gærtn. Fruct. Il, 293, t. 142; Engl. Bot. t. 1660; Lmk Ulustr. &. 558; Webh Can. I, 96; Moris. Sard. I, 133. — Exs. Jam. Alp. [1859], Bal. [1853]; Kral. Tun. 180; Bourg. Pyr. Hisp. 418 ; Hut. Port. Rig. Hisp. [1899] 2193 Bill. Gall. 016 et bis, Soc. Dauph. 4462 et CRUCIFERÆ. — SENEBIER À. 293 ex Helvetia 4h62 bis; Cesati 1. 281; Sicb. Cret.; Auch. As. min. 337, Kleisch. un. it. [1827]; Sieb. Æg., Wiest. 597. , Planta annua, glabra, sæpius infra racemum terminalem a basi ramosa caulibus irregulariter dichotome ramosis diffusis vel ascendentibus, rarius racemo basilari destituta caulibus ascendentibus vel suberectis; fous petiolatis , semel vel bis pinnatisectis pinnatipartinsve, lobis oblongis lineari- busve inteoris vel incisis ; floribus minutis, in racemos terminales et late- rales dichotomiarum abortu quasi oppositifolios sessiles sæpe in caulem decurrentes plurifloros corymboso-subconglobatos etiam demum vix vel parum elongatos dispositis, pedicellis floribus brewioribus frucuferis silicula brevioribus erecto-patentibus ; sepalis marcescenti-subpersistentibus; petals albis , calyce paulo longioribus; glandulis hypogynis valvariis 2 ad basim utriusque staminis lateralis, majusculis ovatis; siliculis erecto-patentibus, ovato-suborbiculatis latioribus quam longioribus, basi truncalis vel sub- cordatis, apice in stylum conicum acuminatis, valvis planiusculis vel convexiusculis præsertim ad dorsum carinatum echinato-cristatis. ©. Mart.-Jul. In ruderatis, in depressis humidis, in lacunosis, in alluviis et alveis, in pal- metis secus incilia, præsertim in regione Mediterranea et Saharensi. — Med. C: Bône (DR.), Philippeville! ; Mondovi! , El-Kantour (Reb.); Souk-Harras (Reb.), El- Aria!, Khaney (Reb.), Constantine! (DR.), Coudiat-Alil. — A°, — Of: Ain-Tindjel?, Mostaganem (Bal.), Oran (DR., My), Nemours (Warn.); Perrégaux !, Saint-Denis- du-Sis (Dur.). — Plan. C': Ain-Beida, Meskiana (JS. Reb.); Msila (Reb.). — A": Daïa Kahala!, inter Ain-el-Ibel et Sidi-Makchelouf (Reb.). — O°: Daia, Tafraoua, ElMaï, Oued Madher (War.). — Sah. C° : Barika in ditione Hodna (Soll.); Biskra ! (Jam., Bal.), Saada! (Bal., Schm.), Chepral, Sidi-Salah (Lx). — A°: Ghar-el- Ahmra (Reb.), Ras-el-Aioun (Bertr.), Laghouat! (Tess.), Ain-Madhi!, Guerrara ! (Vilm.). — TUN. In Tunetia fere tota frequens. — MAR. Tetouan (Hook. et Ball), Tanger (Dd, Schousb., Lagr.); Misra-ben-Kara haud procul ab urbe Maroc (Hook. et Ball); Agadir, Ksima (Mard.). In insulis Madera et Canarüs, Ægypto, promontorio Bonæ Spa; in Europa fere tota, Caucaso; Asia minore, Greta, Syria et Palæstina; America septentrionali. 3. S. violacea My in Bull. Soc. bot. II, 282 [1855]; Coss. Ulustr. Atl. T, t. 55 mox edenda. — Exs. Bové Al. [1837], Bouro. [1856 | absque numero et 180, My 286, Choul. 406, Par. 19. Planta perennis, glabra, caudice indurato-sublignoso caules plures emittente ; caulibus suberectis vel subdiffuso-flexuosis, plus minus ra- mosis ; folus inferne in petiolum attenuatis, pinnaliparlitis pinnatisectisve lobis oblongis vel linearibus inteoris incisisve, nonnunquam plerisque vel saltem superioribus oblongis linearibusve inteoris vel tantum latere uno alterove lobis 1-2 donatis ; floribus majuseulis, in racemos terminales et laterales pluri- vel multifloros mox post anthesim laxiusculos disposilis, pedicellis 294 CRUCIFERÆ. — SENEBIERA, oracilibus floribus longioribus erecto-patentibus patentibusve ; sepalis mox deciduis ; petalis violaceis, calyce subduplo longioribus; glandulis hypogynis valvariis + ad basim utriusque staminis lateralis, majusculis ovatis ; siliculis pedicello brevioribus, erecto-patentibus patentibusve, interdum subdeflexis, ovato-suborbiculatis latioribus quam longioribus, basi trun- catis vel subcordatis, apice in stylum conicum acuminatis, valvis pla- niusculis reticulato-rugosis reticulis ad dorsum carinatum in cristas pro- ductis. 2L. À primo vere ad Julium et interdum etiam in autumno. In paseuis humidis, in depressis humidis, in alluviis et alveis, in regione Me- diterranea. — Med. C' : Bou-Merchen (DR.). — A: La Rephaia (Bové [1837]), Cap Matifou, Oued Smar (D.-J.), Maison-Carrée! (DR., Perr., etc.), Bou- Ismaël (Claus.), Chaiba (D.-T.). — 0°: Oran (My), Ain-el-Turk (Bourg.). In Alveria hucusque tantum nola. Sect. LT. Corrziscus DC. (Cotyliscus Desv.). — Glandulæ hypogynæ obsoletæ. Siliculæ facie ventrali convexo-subdidymæ, facie dorsali concavo-planæ vel fere planæ, valvis demum seorsum deciduis reticulato-rugosis margine haud echinato-cristatis. 4. S. lepidioïdes Coss. et DR. ap. Coss. in Bull. Soc. bot. Il, 245 [1855]; Ulustr. All. T,t. 56 mox edenda. — Exs. Kral. Alp. 12, Bill. 1823. Touar. 5 tn H'arh'ara (Duveyr.). Planta annua, inferne glabra, superne puberula pubescensve, sæpius infra racemum terminalem a basi ramosa caulibus ramosis diffusis vel ascendentibus, rarius racemo basilari destituta caule inferne simplici et erecto; foliis radicalibus sæpius rosulatis, petiolatis, pinnatipartitis lobis oblongis vel oblongo-cuneatis inteoris crenato-lobulatis vel subincisis superioribus in unieum trifidum confluentibus, caulinis conformibus sed lobis sæpius integris, superioribus et ramealibus obovato-oblongis vel oblongis inferne attenuatis inciso-dentatis subintegrisve; floribus mini- m's, in racemos terminales et laterales pluri- vel multifloros primum sub- conglobatos dein elongatos sed densiusculos dispositis, pedicellis floribus longioribus etiam fructiferis suberectis; petalis albis, calyei subæqui- longis; glanduhs hypogynis etiam valvariis obsoletis; siliculis suberectis, pubescentibus vel olabrescentibus, parvulis, pedicello brevioribus, ovato- suborbiculatis, latioribus quam longioribus, basi subcordatis, apice emarginatis lobis emarginaturæ triangularibus stioma subsessile superantibus, facie ventrali convexo-subdidymis, facie dorsal concavo-planis aut fere pla- nis, valvis reticulato-rugosis demum seorsum secedentibus. ©. Mart.- Jun. In ruderatis, in alluviis , in depressis hieme humidis , in palmetis secus incilia, in regione Saharensi. — Sah. À° : Grar-el-Ahkmra! (Gesl., Reb., Soll., etc.), CRUCIFERÆ. — SENEBIERA. ISATIS. 295 Daia Tilremt (Gesl., Vilm.), Guerrara! (Reb., Perr., Lx, etc.), Daia Ouargla (Reb.). — O': Daia Touadjin, El-Abiod-Sidi-Cheikh (War.). — TUN. Gucraat-el- Fedjedj (Doùm. et Bonn. miss. 1884). In regione Touareg ad lacum Menkhough (Guiard), Saghen ad septentrionem oropedii Tasihi (Duvevr.). Oss. S. lepidioides habitu notisque plurimis affinis S. Niloicæ DC. (Syst. If, b27, et Prodr. I, 203; Boiss. Or. 1, 363; Ohv. FT. Trop. !, 70. — Cochlearia Ni- lotica Delile Éo. 2h5,t. 34,f.92,et Æpo. Ilustr. n. 580.-— Cotyliscus Niloticus Desv. Journ. at JT, 164 et 175. — Exs. Sieb. Æo., Auch. 338, Lx 12; Ky Nub. 320) ad ripas Nili in Ægypto fere tola, necnon prope Khartoum et pluribus locis ultra Canerum crescenti ; differt foluis radicahibus inferioribusque sæpius minus dissectis, pedicellis fructiferis minus gracilibus suberectis, non tenuissimis erecto-patulis, siliculis majoribus apice emarginatis lobis emarginaturæ stigma excedentibus, non apice subintepris vel vix emarginatis stigmate emarginaturam superante. — S. Fisariana Parl. (in Giorn. bot. It. 1, 308, et ap. Walp. Repert. V, 50), e descriptione et frustulis speciminum in Æpypto a Fisari lectorum et benevole ab auctore communicatis, videtur tantum forma minuta subacaulis et macrocarpa S. Miloucæ, ut cl. Boissier (Or. 1, 363) opinatus est. Species sectionis Carara glandulis valvariis majusculis ad basim utriusque staminis lateralis seminatis gaudent, dum species sectionum Vasturtiolum et Coty- liscus eisdem glandulis carent. Hæc variabilitas in genere admodum naturali clarissime demonstrat differentias genericas e numero et magnitudine glandularum vix quærendas. TRIBUS XVII. ESA'TEDEZÆ DC. Sthcula coriaceo-fungosa vel nucamentacea, a latere valvarum compressa vel subglobosa, haud arhculata, indehiscens, umlocularis monosperma, rarissime bilocularis et tune 1-2-sperma. Cotyledones plano-convexæ. Radicula dorsalis (o||). 52. ISATIS. Îsatis Tourn. Inst. 211, t. 100; Adans. Fam. nat. Il, 423; L. Gen. n. 824; Lmk [ustr. t. 554; DC. Syst. IT, 564, et Prodr. 1, 210; Endl. Gen. n. 1938; Benth. et Hook. Gen. 1, 94; Boiss. Or. [, 376. Sepala erecto-palula, lateralia basi haud saccata. Petala inteora. Stamimum filamenta libera, exappendiculata. Sihicula lineari-oblonga, oblongo-cuneata, ovato-oblonga, ovata vel suborbiculata, basi attenuata vel truncata et interdum cordata, complanata ala subfoliacea vel incrassato- Jungosa cincta, septo abortivo unilocularis et 1-sperma, rarius bilocularis et 1-2-sperma; stomale sessilà vel stylum brevem terminante. Semen pen- dulum. Cotyledones radiculæ incumbentes. Plantæ annuæ, biennes vel perennes, glabræ rarius pubescenti-villosæ, sæpius glauces- cenles. Folia integra, rarius subsinuata, radicalia oblonga in petiolüm attenuata, eaulina cordato- vel sagittalo-semiamplexicaulia. Flores flavi, pedicellis fructiferis patenti-deflexis. 296 CRUCIFERÆ. — ISATIS. Sect. L. Samsrarra DC. (Sameraria Desv.). — Stigma sessile vel stylum filiformem terminans. Siicula lata, loculo fungoso ala membranaceo- subfohacea vel subchartacea cincto. Subsect. 1. EUSAMERARIA (Sameraria sect. Eusameraria Boiss.). — Stigma stylum fihformem terminans. Siliculæ loculus valde convexo-carinatus carina sæpe infra medium in dentem vel cornu breve producta. — Plante annuæ. Os. Ad hanc subsectionem, in ditione floræ deficientem, pertinet I. Armena L. (Sp. 936; DC. Syst. IT, 566 excel. synonym. M.-Bieb., et Prodr. T1, 210. — Same- raria Armena Desv. Journ. bot. IT, 161, t.25,f. 6; Jaub. et Spach [lustr. Or. LIL, t 225 [optima}; Boiss. Or. [, 375. — Exs. Auch. Arm. 208; Rel. Lehm. Turkest. 159) ad mare Caspium, in Armenia, Mesopotamia, Persia et Tur- kestan crescens, quam olim (Conf. Bull. Soc. bot. IV, 5924) cum J. Djurdjuræ comparavi; ab JL. Djurdjure ut ab T. latisiliqua (sæpe ab auctoribus cum J. Armena confusa) notis subsectionis Eusameraria supra indicatis eximie distincta. — Sa- meraria eleoans Boiss. et S. leiocarpa Boiss., ambæ in Persia crescentes, ad I. Ar- menam referendæ videntur, nempe notæ quibus distinguuntur minoris momenti ut clarissime demonstrant variationes in 1. Djurdjuræ et in I. latisiliqua observatæ. Subsect. 11. SamEerariornes Boiss. — Shoma sessile. Siliculæ loculus parum convexus. — Plantæ biennes vel perennes. 4. 1. Djurdjuræ Coss. et DR. ap. Bourg. PI. Alo. exs. [1856], et ap. Coss. in Bull. Soc. bot. IV, 523. — Sameraria Djurdjuræ Coss. in herb. — Exs. Bourg. Alp. 236 b, Soc. Dauph. 2769. Ar. Je! Asgaa Messoust vel Messousat-el-Djebel «semisalsa monlis» (Lx). — Ka. Dbes-2 259) çé” Timerzouga Boudrar «amara montis» (Lx). Planta biennis vel induralione perennans, glabra, glaucescens; cau- libus elatis validis, superne corymboso-ramosis ; foliis inteogris rarius sub- sinuatis, radicalibus amplis oblongis in petiolum longe attenuatis, caulinis mediis superioribusque sessilibus minoribus oblongis basi cordato-semi- amplexicaulibus auriculis rotundato-obtusiusculis; floribus longe tenui- terque pedicellatis, pedicellis cito post anthesim patenti-deflexis; petalis calyce- sesqui vel subduplo longioribus; siliculis tenuiter pedicellatis pedicello superne plus minus incrassato, deflexo-pendulis, glabris, magnis vel maximis, 15-25 millim. longis, 12-22 mullim. latis, planis, subor- biculatis, ovato-suborbiculatis vel ovato-oblongis ala herbaceo-membra- nacea subpellucida reticulato-venosa loculo multo latiore cinctis, basi inteoris cordatisve, apice inteoris vel rarius emarginatis, loculo in utraque facie parum convexo, nervo suturali nerviformi subfliformi; stismate sessili. © vel induralione perennans. Maio-Jun. In solo calcareo vel calcareo-argilloso , in ruderatis, ad vicos et vias, in glareosis et calvitis sylvarum, in regione Montana media et superiore. — Mont. C': D. CRUCIFERÆ. — ISATIS. 297 Babor!.— A: in moutibus Dyurdjura : in jugo Chellata (Lir.), Azrou-n-Tehowr 1823 m. (H. Duham.), Tarourda 1200-1800 m., Aüt-Daoud, Tirkabin, Zaknoun (Lx), Tahalouat (Mar.), Tizi-n-Kowlal 1560 m. (Deb.), Ibadissen ! 800 m. ubi primum detecta (Perr. [1854 |). Alveriæ peculiaris. Oss. J. Djurdjuræ silicularum ala membranacea subpellucida ad Sumerariam latiore sensu definitam referenda , sed stigmate sessili ad subsectionem Samera- rioides Boiss. inter Jsatidem et Samerariam intermediam pertinet. — Valide aflinis I. latisilique Stev. (in Mém. Soc. nat. Mosc. III, 267 [1813]; M.-Bieb. Taur.- Cauc. I, 423; DC. Syst. IT, 566, et Prodr. I, 210. — I. Cappadocica Desv. Journ. bot. TT, 174. — I. Armena M.-Bieb. Taur.-Cauc. IT, 91; C.-A. Mey. Ind. Cauc. 19h non L. — 1. leiocarpa DC. Syst. IT, 567, et Prodr. 1,210. — I. psilocarpa Led. Ross. 1, 210. — I. Steveniana Trautv. in Mém. prés. Acad. sc. Pétersb. IV [1845], 309, 41, f 10.-— 7. nummularia Trautv., L. c. 312,1. 2 ,f. 15.— I. cordigera Boiss. in Ann. sc. nat. sér. 2, VIT, 198 [1842]. — 1. Candolleana Boiss. ,1. c. 199. — L. api- culata Boiss. , 1. e. 199.— I. platycarpa Jaub. et Spach [lustr. Or. IT, t. 29 4 optima. — Exs. Hohen. Georg. Cauc. un. it. [1836 | sub [. Armena et sub L. latisiliqua ; Ky Clic. 178 b; Auch. Pers. k138 et 4139, Ky 151) in montibus Iberiæ, Armeniæ Rossicæ, provinciarum Caucasicarum, Asiæ minoris, Syriæ et Persiæ crescenti; differt radice bienni vel induratione perennante, non perenni, caulibus robustio- ribus, folüs radicalibus caulinisque amplioribus superioribus oblongo- non lineari- lanceolatis, floribus densius confertis, siliculis sæpissime densius racemosis multo majoribus planis ala latissima herbaceo-membranaces , non planis vel undulatis ala demum subchartacea. — Præter plantas in synonymia enumeratas et rectissime a Boissier ad J. latisiliquam relatas 1. Besseri (Trautv., L ce. 313, t. 9, £ 16; Bois. Or. 1,377), ex Iberia, Armenia Rossica, Persia, [. undulata Auch. ap. Boiss. (in Ann. se. nat., 1. c. 200, et Or. 1, 377) e Giülicia, Cappadocia et Armenia Kurdica, TI. velutina Boiss. et Huet (in Boiss. Diagn. Or. ser. 2, v, 45, et Or. I, 378.- Exs. Auch. Ge. 215 ; Bourg. Arm. 31) ex Armenia, Tauro Cilicico et Syria, L. alyssifolia Boiss. (in Bourg. PI. Lyc. exs. [1860], et Or.[, 378) e Lycia, L. Kotschyana Boiss. et Hohen. (in Boiss. Diagn. Or. ser. 1, vin, 48, et Or. I, 378. — Exs. Ky Pers. bor. 333 et 333 a) e Persia, quæ omnes ut . latisiliqua perennes et interdum siliculas velutinas præbent, videntur quoque e speciminibus suppetentibus ab J. latisiliqua non separandæ, nempe notæ differentiales e silicularum forma et latitudine alæ ex- cerptæ variabiles ut innotuit e speciminibus numerosis 1. Djurdjuræ in qua sili- culæ suborbiculatæ, ovato-suborbiculatæ vel ovato-oblongæ, basi inteoræ vel cor- datæ, apice integræ vel emarginaiæ occurrunt. Sect. IL. Gzasrum DC. — Stigma sessile. Silicula oblonga, oblongo-cuneata vel oblongo-linearis , loculo fungoso ala crassa fungosa cincto. 2. I. tinctoria L. Sp. 936; Wild, Sp. IT, 420; Lmk Ilustr. t, 554, f. 1; Engl. Bot. t. 97; DC. Syst. 11, 569, et Prodr. I, 211; Rechb. Ie. II, t.4,f. 4177; Koch Syn. 81; FI. Par. 1392; Gren. et Godr. Fr. I, 133; Led. Ross. I, 21923 Boiss. Or. I, 380; Willk. et Lange Prodr. Hisp. IE, 558. — 1. sativa Fuchs. Hist. 331 ic. — I. sylvestris Fuchs. Hist. 332 ic. — 1. alpina Vill. Dauph. HT, 308 non Al. — 298 CRUCIFERÆ. — ISATIS. 1. Lusutanica Desf. Atl. IT, 77; Brot. Lus, 1, 560; Moris Sard. Ï, 114 non L. quæ I. Aleppica. — I. Taurica M.-Bieb. Taur.-Cauc. IT, 422; DC. Syst. 11, 571, et Prodr. 1, 211.— I. præcox Kit. ex Tratt. Arch. II, Lo, t. 68; DC. Syst. I, 568, et Prodr. T, 210; Lowe Man. Mad. 1, 36. — I. hittorahs Stev. in DC. Syst. IF, 568, et Prodr. 1, 211; Deless. Ie. II, t. 78. — [. campestris Stev. in DC. Syst. II, 571, et Prodr. I, 211. — I. Mæotica DC. Syst. Il, 571, et Prodr. 1, 211. — 1. Banna- tica Hort. Cremen. 7h sec. Link Enum. IT, 149; DC. Prodr. 1, 211.— I. Villarsu Gaud. Helv. IV, 201. — I. rostellata Bert. It. VI, 515. — I. corymbosa Boiss. in Ann. sc. nat. sér. 2, XVIT[1842], 200, et Or. 1, 381. — I. Lockmanniana Ky PI. Cilic. exs. n. 11, et ap. Boiss. Or. I, 381. — I. maritima Rupr. Cauc. in Mém. Acad. sc. Pétersb. XV, 133 in adn. — I. wirens Coss. Cat. Mar. in Bull. Soc. bot. XXII [1835], 54. — I. tinctoria L. var. lætevirens Ball Spic. Marocc. in Linn. Soc. Journ. XVI [1878], 334. — TI. oxycarpa Jord. in Soc. Dauph. exs. n. 4457. — Formæ siliculis sæpius pubescentibus, velutinis vel pubescenti-tomentosis : L. canescens DC. Fr. V, 598, et Syst. IL, 572, et Prodr. [, 211. — I. Iberica Stev. in Mém. Soc. nat. Mosc. IT, 267; M.-Bieb. Taur.-Cauc. IT, 4292. — I. hebecarpa DC. Syst. IL, 569, et Prodr. 1, 211; Deless. Ice. Il, & 79. — I. lasiocarpa Led. Ross. I, 211. — I. tomentella Boiss. Diagn. Or. ser. 3, 1, 46. — Exs. Plantæ siliculis glabris : War. Mar. 107 sub L. virens; Mand. Mad. 14 sub I. præcox; Bill. Gall. 722, Soc. Dauph. 1097 et 4h57, Magn. Select. 775 sub I. oxycarpa; Sch. norm. nov. ser. Germ. 727 et bis, Hohen. off. 50; Sch. norm. nov. ser. Transsylv. 728. — Exs. Plantæ siliculis sæpius pubescentibus , velutinis vel pubescenti-tomentosis: Bourg. Hisp. 55het[1854]; Huet Sic. [1855 ]; Bal. 4s. min. 85 et 995. Planta biennis, (nostra) glabra, vel interdum pubescenti-villosa, glau- cescens vel rarius virescens; caulibus elatis validis, superne corymboso- ramosis, demum albidis; foliis integris, rarius subsinuatis, radicalibus inferioribusque confertis, radicalibus oblongis in petiolum attenuatis, caulinis mediis superioribusque minoribus sessilibus oblongis vel oblongo- lanceolatis basi cordato-sagittatis semiamplexicaulibus auriculis aculis rarius obtusiusculis; floribus apice racemorum confertis , longe tenuiterque pedicellatis, pedicellis cito post anthesim patentibus vel deflexis; petalis calyce sesqui vel subduplo longioribus; siliculis tenuiter pedicellatis pedi- cello superne plus minus incrassato, deflexo-pendulis vel superioribus erecto-patentibus, (in planta Maroccana) glabris, vel interdum (in planta Aloeriensi) plus minus pubescentibus, villosulis aut pubescenti-lomentosis, sæpius demum nigrescentibus, 8-25 mullim. longis, 3-7 millim. lats, oblongis, oblongo-cuneatis vel oblongo-linearibus, ala loculo plus minus latiore fungoso-suberosa interdum reticulato-venosa cinctis, basi atte- nuatis vel subrotundatis, apice integris vel retusis oblusis acutiusculis vel interdum apiculatis, utraque facie planiusculis vel convexiusculis nervo suturali filiformi donatis, loculo planiusculo vel convexo lineari nervi su- turalis latitudinem vix excedente vel oblongo latiuscule excedente; stig- mate sessil. @. FT. Apr.-Jun. Fr. Jun.-Jul. In vervactis, ad vias, in pascuis, campestribus et glareosis regionis Montanæ mediæ et inferioris. «In agris cultis» (Desf. A4). — Mont. À' : in montibus CRUCIFERZÆ. — ISATIS. NESLIA. 299 Djurdjura ad vicum Bou-Adnan infra Mechmel- ait-Daoud (Batt. et Trab. [ 1883 |). — MAR. In provincia Netifa ad austro-orientem provinciæ Demnat : Dy. Bouachfal et Dj. Takreda (Xbr.); in montibus ad meridiem urbis Maroc : Dj. Lalla-Aziza , Dj. Afougueur et Dj. Ouensa (Ibr.); «frequens in regione media Atlantis majoris unde secus torrentes in regionem inferiorem descendit : in convalle At Mesan à 1600 m. usque ad 2000 m.; in convalle Amsmiz 1100-1700 m.» (Ball Spuc. Marocc.). In insula Madera ; in Europa media et australi rarius septentrionali, Tauria, Iberia, Caucaso; Armenia, Asia minore, Persia. Oss. Planta Maroccana, quam primum e speciminibus in monte D}. Afougueur lectis ob folia virescentia et siliculas 18-20 millim. longas tanquam speciem pro- priam habueram, ab J. tinctorianon distinguenda, nempe specimina nonnulla dein in imperio Maroccano collecta omnino cum forma typica hujus speciei congruunt. In speciminibus Maroccanis ut in Europæis siliculæ variant parvulæ vel majus- culæ, oblongæ vel oblongo-cuneatæ imo oblongo-lineares, basi attenuatæ vel ro- tundatæ, apice obtusæ vel retusæ, loculo planiuseulo nervo suturali haud latiore vel plus minus convexo et latiore.— Plantæ omnes in synonymia enumeratæ et non- nullæ aliæ omissæ ne quidem tanquam varietates ab J. tnctoria distinguendæ , nempe nullis notis sat validis et constantibus differunt et formis intermediüs permultis arclissime in seriem continuam concatenantur. — Silicularum imdumentum mn- noris momenti, nempe in horto Burdigalensi e seminibus ejusdem plantæ ( 1. tomen- tella Boiss.) a Durieu satis specimina alia siliculis pubescentibus alia siiculis glabris prodierunt. — Cl. Ozanon e seminibus ejusdem formæ (1. oxycarpa Jord.) in Delphinatu prope Villars d’Arène lectis et in horto cultis specimina alia siliculis apiculatis (Soc. Dauph. exs. n. 4457), alia siliculis truncato-subretusis (Magn. Select. exs. n. 775) obtinuit. 53. NESLIA. Neshia Desv. Journ. bot. TI, 162; DC. Syst. Il, 519, et Prodr. I, 202; Endi. Gen. n. Agh42 ; FI. Par. 139; Ilustr. F1. Par. t. 10, £. s; Benth. et Hook. Gen. I, 95 ; Boiss. Or. I, 371. Sepala suberecta, lateralia basi haud saccata. Petala integra. Staminum filamenta libera, exappendiculata. Silicula subolobosa vix a dorso valvarum compressa , nucamentacea , bilocularis loculo sæpius unico monospermo ovulo in altero abortiente vel plane deficiente ; stylo fihfornu. Cotyledones radi- culæ incumbentes. Planta annua, erecta, pube ramosa villosula. Folia inteora vel repando-denticulata, caulina sagittato-semiamplexicaulia. Flores lutei. 4. N. paniculata Desv., I. c.; DC. Syst. IT, 520, et Prodr. I, 202; Rchb. fc. 17, t. 24, f. Lo91; Moris Sard. I, 137; Koch Syn. 82; FI. Par. 133; Gren. et Godr. Fr. [, 1323 Boiss. Or. I, 371. — Myagrum pamiculatum L. Sp. 894; F1. Dan. t. 304; Desf. All. II, 63. — Rapistrum paniculatum Gærtn. Fruct. IT, 285, t. 141. — Exs. Bourg. Hisp. 557, et (Pyr. Hisp.) 675; Bill. Gall. 923, Rel. Maill. 802; Rchb. 300 CRUCIFERÆ.— NESLTA. Germ. 673; Sint. Troy. 171; Auch. Syr. 358; Schimp. Arab. petr. 158; Chesn. Mesop. 93; Ky Pers. [1845] 6 et 64, Auch. (Aderbidj.) 4134. Ar. &9=) PE Chobroum «dissecans». — Touar. DS pl Oftozon (Duvevr., Aschers.), Ses Oftozzen (Duveyr.). Suffrutex glaber, glaucescens, dumosus, ramosissimus, ramis dichotome ramosis , Fo De spinescentibus, demum albidis; folus paucis, cito deciduis, oblongis inferne vel basi attenuatis, subenervis, inteoris vel remote sinuato-subdentalis; floribus in ramulis paucis vel sub- solitariis, breviter pedicellatis; petalis calyce subduplo longioribus; sihiculis ovato-tetragonis stylo crasso conico subcompresso superne subulato ter- minatis, demum indurato-sublignosis et face lateral utraque als binis membranaceo-cartilagineis latissime marg'inata biscutatis , seutis inferne diver- gentibus suborbiculatis infra siliculam productis superne ad basim styli cordatis, alis siliculæ diamelro transversali latioribus margine sinuato- subundulatis demum albidis induratis divergentibus. b. À hieme ad Ju- nium et sæpe per totum annum. In pascuis et collibus calcareis apricis, in glareosis arenoso-argillosis, in allu- vis et alveis. — Sah. A°: in parte australi regionis. — 0’: inter Asla et Tyout! (Kral., War.), Tyout! (War.). — MAR. Chegouet-el-Selteni, Oued Mouissifer, Tou- met, inter Toumiet et Fiowo (War.). Specimina in Tripolitania ad Beni-Oulid (Rohlfs et Steck.) et ad Ouadi Faat ad meridiem Misda (Rohlfs sec. Aschers.), in Fezzan ad Bondjem et Sokna (Nachtig. sec. Aschers.), in palmeto Djofra (Rohlfs sec. Aschers.), Hamada El-Homra et Ouadi Tahorhaït inter Ghadamès et Ghat (Bary sec. Aschers.), Aghelad ad septen- CRUCIFERÆ. — ZILLA. BUNIAS. 305 trionem urbis Ghat et Ouadi, Alloun ad septentrionem oropedii Tasik (Duveyr.), in ditione Touareg ad Ain El-Hadjady (Guiard), in oropedio Tademait ad septen- trionem palmetorum Touat (Duveyr.) verisimiliter ad Z. macropteram referenda sed florifera ideoque dubia. Oss. Z. macroptera habitu omnino relert Z. myagroidem Forsk. (Æo.-Arab. 191, t. 17. f. a; DC. Syst. IT, 646, et Prodr. I, 294; Boiss. Or. I, 408. — Brassica spi- nosa P. Alp. Éxot. 201 et 200 ic. — Crambe spinosissima Arabica, folis lonpis, an- gusts, floribus an fohorum alis Shaw Specim. n. 179.— Bunias spinosa L. Mant. 96 ; Gærtn. Fruct. Il, 290, t. 142; Vent. Jard. Malm. t. 16; Delile Æo. [ustr. n. 69. — Myagrum spinosum Lmk Encycl. T, 571. — Var. siliculis minoribus transverse rugulosis lateribus evidentius bisulcatis dorso plus minus manifeste tricostatis : Zilla myagroides var. macrocarpa DC. Syst. TL, 647, et Prodr., 1, 295 ; Boiss. Or. T, 408. Z. microcarpa Vis. Æo:. enum. 24; Schweinf. PJ. Nil. 90, t, 7. — Exs. Sieb. Æg., Auch. 195, Lx 16; Bové Sinaï 142; Schimp. Arab. petr. 288) in desertis Æoypti, Palæstinæ, Arabiæ petrææ crescentem, sed eximie differt siiculis utroque latere alis binis membranaceo-cartilagineis latissime marginatis et inde biscutatis, dum in Z. myagroide siiculæ ovoideo-subglobosæ vel vix angulatæ exalatæ. TRIBUS XX. BUNIADEZÆ DC. Silicula nucamentacea, ovoidea vel ovoideo-tetragona, haud articu- lata ,indeluscens , umi- vel bilocularis locuhs in locellos 2 superpositos mono- spermos dunsis. Cotyledones lineares, crcmnatim convolutæ. Radicula dor- salis (o||||). 56. BUNIAS. Bunias R. Br. in Hort. Kew. ed. 2, IV, 95 ; DG. Syst. II, Go, et Prodr. I, 229; Endi. Gen. n. h973; F1. Par. 133; Benth. et Hook. Gen. I, 973 Boiss. Or. I, 4o9. Sepala erecta vel patula, lateralia basi haud saccata. Petala inteora vel retusa. Staminum filamenta libera, exappeñdiculata. Silicula ovoidea vel ovoideo-tetragona, angulis irregulariter cristato-alalis vel apteris, in stylum conicum superne abiens. Semina in locellis pendula. Cotyledones lineares, circinatim convolutæ, incumbentes. Plantæ annuæ, biennes vel perennes, ramosæ, plus minus villosæ pilis simplicibus vel 2-3-furcatis. Folia radicalia in petiolum attenuata, caulina sæpius subsessilia basi attenuata. Flores flavi. 1. B. Eruecago L. Sp. 935; Jacq. Austr. t. 340; Gærtn. Fruct. Il, t. 1493 Desf. Atl. IT, 76; Sm. Græc. Prodr. Il, 2; DC. Syst. Il, 671, et Prodr. 1, 230; Rchb. Ie. Il, t. 1, Î. 4159; Moris Surd. I, 104; Koch Syn. 82; Gren. et Godr. Fr. I, 133; Boiss. Or. T, Log. — Érucago sepetum Tourn. Inst. 232. — Myaprum Erucago Lmk Encycl. 1, 571. — Var. silicularum angulis fere apteris vel apteris : Bunas arvensis Jord.! Cat. grain. Di. [1848] 18. — Exs. Bourg. Pyr. Hisp. 681; Sch. Gall. 815, Bill. 1122, Soc. Dauph. 3199; Sol. Cors. 47e, Kral. 494 a; Müll. Sard. un. it. [1897 |; Cesati J. 285 et 286; Rchb. Styr. 2h58; Rchb. Dalm. 2459; Sieb. 304 CRUCIFERÆ. — BUNIAS. CAKILE. Cret. sub B. raphanifolia; Auch. As. min. 19h, Sint. ( Tro.) 221. — Var. arvensis Bourg. Gall. div. [18418]92h, Bill. 2819. Ar. Tux. Caghèo ES Lebsan Megloub « Sinapis falsa» (Lx). Planta annua, plus minus villosa pilis simplicibus vel bi-trifurcatis ; caule erecto vel ascendente, a basi vel superne ramoso, glanduloso-tuber- eulato; foliis radicalibus sæpe sub anthesi evanidis, petiolatis, in rosulam dispositis, runcinato-pinnatipartitis vel sinuato-dentatis, rarius inteoris, caulinis plerisque sessilibus, oblongis, oblongo-linearibus linearibusve, dentatis vel integris; floribus majusculis, longe pedicellatis; sepalis sub- erectis; petalis flavis, apice retusis, calyce subduplo vel subtriplo longio- ribus; racemis fructiferis elongatis, laxis, pedicellis silicula subtriplo lon- oioribus; siliculis ovoideo-tetragonis, angulis irregulariter cristato-alatis rarissime exalatis vel alis usque ad basim in dentes lanceolatos fissis, in stylum conicum superne subulatum silicula breviorem attenuatis, bilocu- laribus loculis in locellos 2 superpositos monospermos divisis et inde pseudoquadrilocularibus. ©. Mart.-Maio. In ruderatis et ad vias, in cultis et vervactis, in pascuis. «[n arvis» (Desf. Ai). — Med. À : prope Alger : Hamma-les-Platanes (DR.), Maison-Carrée (D.-J.). — O': Mostaganem (Bal). — TUN. In peninsula Cap Bon : Zaouiet-el- Myaïiz!, Dj. Cheban!, Zougag! copiosum, in valle Oued Bou-Nouk:hal! (Miss. 1883). In Europa media et præsertim australi tam occidentali quam orientali; Asia minore , Syria. TRIBUS XXI. CARILEZÆ (Cakilineæ DC. emend.). Siliqua brevis, mdurata, a dorso valvarum (rachis respectu a latere) plus minus compressa, biarticulata, arüculis indehiscentibus unilocu- laribus monospermis, articulo inferiore interdum sterili, superiore sæpius compresso vel tetragono. Cotyledones plano-convexæ. Radicula commussuralis (0 —). 57. CAKILE. Cakile Tourn. Inst. Coroll. 49, t. 483 ; Adans. Fam. nat. Il, 423; Gærtn. Fruct. Il, 283, t. 1413 Desv. Journ. bot. III, 161; DC. Syst. Il, Aa, et Prodr. I, 185; Endl. Gen. n. 4899; Benth. et Hook. Gen. [, 99; Boiss. Or. I, 364. Sepala erecta, lateralia basi subgibbosa. Petala unguiculata, limbo inteero. Staminum filamenta libera, exappendiculata. Siliqua brevis, indurato-suberosa endocarpio crustaceo, a dorso valvarum plus minus compressa, biarticulata articulis unilocularibus monospermis; articulo inferiore quando fertili obcuneato compresso valvis apice plus minus api- culatis apiculo in emarginatura vel depressione dorsali valvæ articuli su- perioris receplo apice transverse truncato et cornibus lateralibus destituto CRUCIFERÆ. — CAKILE. 305 vel latere utroque oblique absciso et plus minus cornigero, quando sterili sæpius subtereti et interdum pedicelliformi; articulo superiore cito deci- duo, ovato- vel oblongo-lanceolato plus minus compresso vel tetragono, valvis plurinervis nervo medio recto preminente nervis lateralibus flexuosis, basi annulatim excavato vel utrinque in appendicem corniformem in exci- suris lateralibus articuli imferioris receptam producto et hastato; stigmate sessili, subintegro. Semina majuscula, oblonga, subcompressa, articuli inferioris pendulum, superioris erectum. Cotyledones plano-convexæ, accumbentes. Planta annua, succulenta, glabra. Folia pinnatifida, pinnatipartita, pinnatisecta, rarius sinuato-dentata vel integra. Flores purpurascentes vel albi, ebracteali. 4. C. maritima Scop. Carn. ed. 2, Il, 35; DC. Syst. Il, 428, et Prodr. I, 185 ; Rchb. Je. Il, t. 1, f. 4158; Gren. et Godr. Fr.[, 154. — Cakile Serapionis Erucæ Jolio, Napi flore Lobel Îc. stirp. 223 ic. — Bunias Cakile L. Sp. 936; FI. Dan. t. 1168; Engl. Bot. t. 231. — Cakile edentula Jord. Diagn. 1, 34h. — C. Sera- pionis Lloyd FT. Ouest éd. 4, 34. — Var. Æoyptiaca silicularum articulo inferiore utrinque oblique absciso et in appendicem corniformem producto : Cakile maritima , ampliore folio Shaw Specim. n. 93. — Isatis Æpyptia L. Sp. 937 (forma fois ple- rumque subintegris); Forsk. Æo.-Arab. 121. — Isatis pinnata Forsk. Æp.-Arab. 121. — Cakile Æpyptaca Gærtn. Fruct. Il, t. 141; Wild. Sp. IT, 417 ; Delile! Ær. [ustr. n. 572. — Bunias Cakile Poir. Voy. 200. — Cakile latifolia Lmk He t. 554, f. 2 ; Poir. Encycl. Suppl. II, 88. — C. maritima Desf. Au. IT, 797; Moris Sard. 1, 102; Boiss. Or. I, 365. — C. maritima var. australis Coss. in herb. - C. liütoralis Jord. Diagn. 1, 345. — C. Hispanica Jord., 1. c. - C. crenata Jord., 1. c., 346.— C. Bauhini Jord., 1. c., 347 in adn. — Exs. Bové Alp. [1839]; Kral. Tun. 30; Rchb. Germ. 361, Sch. norm. nov. ser. 1318; Bill. Gall. 2814, Soc. Dauph. 3630, Magn. Gall. sept. 57; Willk. Hisp. 391, Bourg. 37; Bourg. Cors. 30, Kral. 475; Sieb. Ît. 4, Gesati 616, Soc. Dauph. 3631, Port. et Rig. [1874]; Tod. Sic. 1351 ; Sieb. Cret.; Samar. ed. Heldr. Æg. 3054. An. 68e vel 6e Cegara «acida» (Aschers. in Rohifs); Jyèl }s2 Fidjel el-Djemel «Rapa cameli» (Del., Aschers. ); ES H'ameidou, H'amaido «acidu- lus» (Duveyr.) ); eh, Rechad-el-Bah'r «Nasturtium maritimum» (Del.); als Qaqoulla (Avic.). Planta annua, olabra olaucescens , a basi ramosa; caulibus erectis, ascen- dentibus vel diffusis sæpe flexuosis, ramosis; foliis succulento-carnosis, petiolatis, pinnatifidis pinnatipartitis pinnatisectisve lobis remotis linearibus vel lineari-oblongis inteoris dentatis vel pinnatilobis lobulis dentibusque obtusis, rarius sinuato-dentatis vel integris; floribus majus- culis, apice racemorum paucis vel pluribus subconfertis; petalis pur- purascentibus vel albis, calyce subduplo longioribus; racemis fructiferis laxis vel laxiusculis, pedicellis articulo inferiore siliquæ sæpius brevioribus erecto-patentibus patentibusve incrassatis; siliquis eximie variabilibus: in varietate maritma articulo inferiore apice transverse vel vix oblique trun- cato haud cornigero sæpe sterili pedicelliformi, superiore ovato-oblongo 20 306 CRUCIFERÆ. — CAKILE. CRAMBE. vel oblongo-lanceolato sæpius compresso basi concavo appendicibus late- ralibus sæpius ab annulo basilari vix distinctis obsoletisve; in varietate Æoyptiaca articulo inferiore obconico compresso latere utroque oblique truncato infra truncaturam plus minus 1n cornu patens vel refractum pro- ducto, superiore oblongo-lanceolato tetragono basi sæpius vix concavo et appendicibus duabus lateralibus lanceolatis vel ovato-lanceolatis in trun- caturis articuli inferioris receptis hastato. ©. Jan.-Jun. In arenosis maritimis, in regione Mediterranea littorea. «În arenis ad maris lit- tora» (Desf. Al). — Med. C': La Calle (Bové, Lefr.), inter La Calle et Bône (Guy.), in ditione Beni-Urgin (Krém.), Bône! (Stemh., Reb., ete.), Phihippeville (Rav.), ad ostium Oued El-Kebir!, Dyidjelh! (Sim.), insula Mansouria (Rx), Bougie (DR., Duf., Ath.). — A°: Dellys, Aler et in agro Algeriensi ad Hussein- Dey et Torre-Ghica, Guyotville, Fouka, Bou-Ilsmaël, Cherchell, Novi!, etc. — O°: Ouullis!, Mostaganem (Del., Bal.), Arzew (Mars.), Oran!, Ain-el-Turk!. — TUN. Bizerte !, ad ruinas Carthaginis !, Hammam-el-Laf! (Miss. 1883 ); Sousa ! (Du- rèone, Miss. 1883), Mehedia! (Miss. 1883), insulis Kerkenna, insula Djerba ad Houmt-Cedrien (Doûm. et Bonn. miss. 1884), Gabes (Kral.), Zarzis, Ras-el- Djerf (Lx miss. 1884), Taoudjout (Lx miss. 1884). — MAR. Tanger (Brouss., Hook. et Ball), inter Ceuta et Tetouan (Hook. et Ball); ad ostium Oued Sous (de Campou). In Tripolitania, Cyrenaica, Marmarica, Ægvypto, in insula Madera ; in Europa littorali tota, tam Oceanica quam Mediterranea, etiam in Islandia; Syria, Palæs- tina; Australia. Os. In locis septentrionalibus varietas maritima præsertim diffusa dum varietas Ægyptiaca, sola in ditione floræ observata, præsertim in australibus crescit. In Tripolitania, Gyrenaica, Marmarica et Ægypto forma integrifolia varietatis Æoyp- liaca præsertim occurrit. Varietates maritima et Æoyptaca , quarum formæ extremæ distinctissimæ , e speciminibus fere innumeris, in locis natalibus et in herbaris observatis, nullo discrimine certo distinguendæ. TRIBUS XXIL CRAMBEZÆ Coss. Sihcula, rarissime sihqua (Gordylocarpus), coriaceo-indurata vel spongiosa, darhculata, articuhs indehiscentbus; articulo inferiore pedi- celliformi vel crasso, aspermo vel 1-2-spermo, rarissime (Cordylo- carpus) 3-4-spermo; articulo superiore uniloculari 1-spermo rarissime bilocularr 2-spermo. Cotyledones longitudinaliter conduplicate. Radicula in phicatura cotyledonum nidulans (o»). 58. CRAMBE. Crambe Tourn. Inst. 211, t. 100; L. Gen. n. 895 ; Juss. Gen. 949; Lmk Iustr. t. 553: Desv. Journ. bot. I, 159; DC. Syst. IT, 650, et Prodr. 1, 225; Endi. Gen. n. 4967; Benth. et Hook. Gen. I, 98; Boiss. Or. [, 4o5. Sepala erecto-patula, lateralia basi haud saccata. Petala inteora. Sta- CRUCIFERÆ. — CRAMBE. 307 minum filamenta libera, longiora sæpius interne infra apicem appendice dentiformi donata. Sihicula imdehiscens, coriaceo-indurata, biarticulata : arliculo inferiore tereti pedicelliformi vel depresso crasso, locello destituto vel obsolete unilocellato, sterili; articulo superiore cito secedente, (in nostris ) globoso, velovato-subgloboso, (in nostris)lævissimo, rarius rugoso, 1-spermo semine e funiculo basi loculi affixo capillari elongato arcuato dependent; stig- mate (in nostris) sessili, rarius stylum brevem terminante, depresso sub- integro. Semen globosum. Cotyledones conduplicatæ. Plantæ herbaceæ vel inferne plus minus indurato-suffrutescentes, glaucescentes plus minus hispidæ. Folia sæpe ampla et lyrato-pinnatipartita. Racemi sæpius elongati virgati, in paniculam amplam laxam dispositi. Flores parvuli, albi. 4. C. Kralikäi Coss. in Kral. PI. Al. exs. [1858 ], et Hlustr. Aul. T, t. 59 mox edenda. — Exs. Kral. Alg. 10. Ar. AR ÉS Guemah'-el-H'adjela «frumentum perdicis» vel sg £S Guemah'-el-Adjema «frumentum cameli parvuli»r (Coss., Lx); SPr> H'arf vel H'orfi «acris saporex (Lx). Planta interdum primo anno florens sed radice demum incrassata et indurata perennis; caule elato, erecto, “tenui vel crasso, indurato, pauci- folio, superne ramos florigeros emittente, inferne plus minus retrorsum hispido, superne glabro; folüs radicahbus et inferioribus sæpius amplis, pe- tiolatis petiolo ut caule hispido, facie utraque sed præsertim inferiore villoso-scabris, ambitu ovatis vel ovato-oblongis, lyralo-pinnatipartitis lobis lateralibus sæpius 2-4 superioribus etiam cum termanali non confluentibus ovato- triangularibus inæqualiter dentatis interdum deficientibus, lobo terminali multo majore interdum maximo ovato vel oblongo inæqualiter dentato sæpe sinuato-sublobulato ; floribus in racemos virgatos etiam per anthesim laxifloros dispositis, pedicellis floribus subæquilongis vel brevioribus; filamentis sta- minum longiorum superne dente brew obsoletove aucts aut edentuhs ; ovart ar- ticulo inferiore superiorem subæquante; silicula parvula articulo inferiore subfiliformi sæpius superiore subtriente vel subdimidio breviore, superiore globoso lævissimo, stigmate sessili. Induratione perennis 2£. Apr.-Jun. In pascuis argilloso-calcareis, in glareosis, in dumetosis et inter frutices, in alluviis et alveis erosis, in palmetis. — Plan. 0°: Ain Korima (War.), Dj. Taël- bouna!. — Sah. À": Becheraia (Reb.), Oued Settafa (Vilm.), Berrian!, Oued Bir!, in alluviis Oued En-Nsa! (Reb., Vilm.), Guerrara!, El-Farch!, Besseroudÿ, Mouima (Reb.), Ghardaïa!. — O°: Oued Som (War.), Tyout!, Ain-Sefissifa!, Ain- Sefra! ubi anno 1856 primum ab amicissimo L. Kralik 1tineris mei botanici socio devotissimo detecta. Âlgeriæ peculiaris ut videtur. Oss. C. Kralku affinis C. junceæ M.-Bieb. (Taur.-CGauc. UT, 421; DG. Syst. IT, 654, et Prodr. 1, 226; Boiss. Or. [, ho7. — Exs. Hohen. Cauc. un. it. [1834]: Ky 20. 308 CRUCIFERÆ. — CRAMBE. Pers. 68), in Iberia, provinciis Gaucasicis et Persia boreali crescenti, sed sat dif- ferre videtur radice demum indurata perenni, non annua vel bienni, fohis villoso- scabris, non pilis conspersis vel glabriusculis, lobis lateralibus etiam superioribus cum terminali haud confluentibus, non cum lobo terminali late confluentibus, floribus brevius pedicellatis, staminum longiorum filamentis dente brevi vel sub- soleto auctis imo edentulis, non longe dentatis, articulo inferiore ovarii superio- | rem subæquante, non subdimidio breviore.— Foliorum indumento magis proxima C. Persicæ Boiss. (in Ann. sc. nat. sér. 2 ,X VIT [1842], 380, et Or. I, 4o7.—Exs. Auch. Pers. 4131, Ky 683), e montibus Persiæ, valde et forsan nimium C. jun- ceæ affini, tantum recedit radice perenni, staminum longiorum filamentis breviter vel obsolete dentatis imo edentulis, non sæpius longiuscule dentatis, articulo infe- riore ovarü superiorem subæquante, non subdimidio breviore.— Nota e staminum longiorum filamentis appendice dentiformi auctis subedentulis vel edentulis mi- noris moment, nempe in floribus ejusdem speciminis C. Kraliku filamenta longiora modo dentata modo subedentula vel edentula occurrunt. 2. ©. filiformis Jacq. Coll. Suppl. 120 excl. loc. nat. Patagonia, et c. rar. IE, t. 564 (optima) ; DG. Syst. Il, 656, et Prodr. I, 226; Webb 4. Hisp. 713 Boiïss. Voy. 43. — C. reniformis Desf. All. IT, 78, t. 151; DC. Syst. II, 656, et Prodr. T, 226. — C. reniformis 8 Hispanica Lange Pug. 275; Wülk. et Lange Prodr. Hisp. IT, 754. — Exs. Salle Ale. 104, Bourg. 23 a et 175, Kral. 9; Wüllk. Hisp. 377, Boure. 31 et 1052, Hut. Port. Rip. [1879] 352. Planta biennis vel radicis induratione sæpe perennans; caule erecto, tenui, herbaceo vel subindurato, subaphyllo, superne vel fere a basi ramos florigeros graciles emittente, inferne plus minus subretrorsum his- pido; folüs plerisque radicalibus rosulatis petiolatis petiolo ut caule pilis rigidis hispido, facie superiore sæpe late aibo-maculatis, facie utraque sed præsertim subtus et ad nervos pilis obsitis conspersisve, lyrato-pin- natipartitis vel pinnatisectis lobis lateralibus 4-10 sessilibus obcuneatis vel ovato-oblongis orosse dentatis vel subincisis rarius petiolulatis ut lobo ter- minali, lobis nonnullis minutis sæpe dentiformibus interpositis, lobo termi- nali majore suborbiculato vel late obovato basi cordato aut cuneato Im- æqualiter crenato vel dentato-subineiso ; floribus in racemos etiam per anthesim laxifloros dispositis, pedicellis floribus subæquilongis vel brevioribus; sta- minum longiorum filamentis in quarta parte superiore dente vix perspicuo donatis vel edentulis ; ovarü articulo inferiore superiore subquadruplo longiore ; silicula parva, articulo inferiore filiformi superiore subduplo longiore, superiore globoso lævissimo, stigmate sessili. © vel radicis induratione perennans 2L. Maio-Aue. In rupestribus et pascuis montosis, in dumetosis secus rivulos et amnes, in alluvis et alveis. «ln fissuris rupium Atlantis prope Tlemsen» (Desf. Atl.). — Mont. A": in ditione Ait Fraoucen et alibi in montibus Dyurdjura (Lx); Fondouk ( Salle), in valle Oued El-Kebir! prope Blidah (Bové, DR., Perr., Kral., ete.), Dj. Beni-Salah in cacumine et ad fontem Ain-Telazit! (Côme), in faucibus Chiffa ! CRUCIFERÆ. — CRAMBE. KREMERIA. 309 (D.-J.), Dj. Mouzaïa! (Perr.); Dj. Zaccar prope Milianah! (Mialhes); Dj. Ouaran- sents !. — O?: Tlemcen (Desf., DR., My, Lenepv.), Gharrouban (Bourg.). — MAR. Dj. Ouensa, Dj. Afougueur, Dj. Lalla-Aziza, Dj. Aziwel (Ibr.), in regione media Atlantis majoris : in convalle Amsmiz 1500-1800 m. (Hook. et Ball); in pro- vincüs austro-occidentalibus : /da-Ouchemlal, Tazalaght, Adadès, Adghar-Moorn, Issishivar, Tazeroualt (Mard.). In montibus Hispaniæ australis. 3. C. Hispanica L. Sp. 937; Lmk Encycl. 11, 163, et Hustr. t. 553; Gærtn. Fruct. Il, 292,t.142; Schk. Handb. n. 1924, t.189 a; Brot. Lus. 1, 563; DC. Syst. II, 655, et Prodr.T, 226; Moris Sard. I, 110; Guss. Syn. 11, 143; Bert. It. VI, 603; Boiss. Voy. 43 in adn., et Or. [, 408; Wüllk. et Lange Prodr. Hisp. IL, 754. — Rapistrum maximum monospermum gemma lutea flore niveo Barrel. Hist. ic. 387. — Myagrum sphærocarpum Jacq. Obs. IT, 20, t. 41. — Forma glabrescens vel glabrata : Crambe cordifoia L. Duf. in Ann. gén. sc. phys. VII, 308 non Stev. - C. glabrata DC. Prodr. I, 226. — Exs. Port. et Rig. It. 264 [1875]; Tod. Sic. 1329. Planta annua: caule erecto, tenui vel crasso, herbaceo vel vix indurato, plurifolio, superne ramos florigeros emittente, plus minus pilis rigidis retrorsis hispido rarius glabrescente vel glabro; fokis radicalibus infe- rioribus et caulinis mediis mediocribus vel amplis, petiolatis petiolo sæ- pius ut caule pilis retrorsis hispido facie utraque sed præsertim subtus in nervis pilis rigidis simplicibus permixtis nonnullis brevioribus ramosis conspersis, rarius glabrescentibus glabrisve, ambitu oblongo-suborbiculatis, lyrato-pinnatipartihs, lobis lateralibus sæpius 2 minutis ovatis sæpe deficientibus , terminal magno vel maximo suborbiculalo cordalo inæqualiter dentato; flo- ribus apice racemorum subconfertis, pedicellis flore sæprius longioribus, racemis post anthesim laxis; staminum long'iorum filamentis (in speciminibus Maroc- canis) in tertia parte superiore dente lanceolato auctis ; ovari articulo inferiore superiore breviore; silicula parvula, articulo inferiore tenui tereti superiore subtriplo breviore, superiore globoso lævissimo, stigmate sessili. ©. Apr. Jun. In pelrosis et rupestribus umbrosis, in herbidis et dumetosis, in montibus imperii Maroccani austro-occidentalis. — MAR. In montibus Adadès et Tazalaght ditionis Ouda-Ouchemlal, in ditionibus Jssig'hiwar et Tazeroualt (Mard.). In Lusitania, Hispania, Sardinia, Sicilia, Cephalonia, Græcia, Gypro, Pa- læstina. 59. KREMERIA. Kremeria Coss. et DR. ap. Bourg. PI. Alr. exs. [1856 |, et ap. Goss. in Bull. Soc. bot. IT, 671; Illustr. Atl. I, t. 60 mox edenda. Sepala erecto-patula, lateralia basi haud saccata. Petala unguiculata, limbo integro. Staminum filamenta libera, exappendiculata. Sihcula coria- ceo-indurata, indehiscens, biarticulata; articulo inferiore pedicello vix crassiore, brevissimo tereti sterili; articulo superiore cito secedente, unilo- 310 CRUCIFERÆ. — KREMERIA. MURICARIA. culari, monospermo, ovato-inæquilatero, a dorso valvarum subcompresso, sutura dorsali plus minus arcuata, 6-8-costulato et verrucoso-tuberculato tuber- culis costularum suturalium majoribus, in stylum conico-compressum attenuato ; stigmale depresso vix bilobo. Semen in funiculo infra apicem loculi affixo pendulum , ovato-oblongum , subcompressum. Cotyledones con- duplicatæ, apice subretusæ. Planta annua, habitu Rapistrum et Cordylocarpum referens, hispidula. Folia petiolata, lyrato-3-5-loba. Flores lutei, ebracteati. Oss. Beato doctori Krémer floræ Alveriensis Mediterraneæ tum Numidicæ tum Mauritanicæ perscrutatori indefesso et felicissimo lubenter genus hoc novum dica- tum voluimus. — Planta in illustrationibus Floræ Alveriensis (Atl. FT. Ale.) ab amicissimo semper defleto Durieu de Maisonneuve sub Kremeria paludosa delineata a Pyrethro non distinguenda visa est et ad merita botanica doctoris Krémer con- secranda huic generi novo nomen Xremeria attribuendum censuimus. — Kremeria juxta Rapistrum collocanda, a quo differt siliculæ articulo superiore ovato in- æquilatero sutura dorsali plus minus arcuata verrucis inæqualibus et imprimis semine articuh superioris pendulo ; in Rapistro (Conf. Iustr. AUl. T, t. 60, f. 11 mox edenda) siliculæ articulus superior ovatus vel subglobosus et semen hujus articuli erectum. — CI. Hooker (Benth. et Hook. Gen. I, 99) perperam Xreme- riam cum Muricaria consociavit, nempe in Muricaria, habitu a Xremeria eximie distincta, articuli superioris semen erectum ut in Rapistro (Conf. [ustr. Atl. I, t. 60 , f. 14 mox edenda). 4. K. Cordylocarpus Coss. et DR., 1. e. 672; Coss., 1. c. — Exs. Bourg. Alp. 185. Planta annua; caule inferne simplici vel parce ramoso, erecto, superne ramoso ramis plus minus divergentibus, præsertim inferne pilis reflexis hispidulo; foliis parcissime et breviter hirtulis, petiolatis, irregulariter ovatis vel oblongo-obovatis, lyrato-3-5-lobis, lobis grosse dentatis, late- ralibus oblongis, terminali ovato sæpius multo ampliore nonnunquam lobulato; petalis luteis, obovato-oblongis, calyce subduplo longioribus; ra- cemis fructiferis elongatis virgatis, pedicellis siliculæ subæquilongis demum subincrassatis et arcuato-ascendentibus; siliculis 5-7 millim. longis, gla- bris, inter tubercula majora minute inæqualiterque verruculosis; semine ovato-oblongo compressiusculo, radicula præminente. ©. Florifera et fructifera 5 Maio 1856 lecta. In petrosis et rupestribus umbrosis regionis Mediterraneæ provinciæ Oranensis imperio Maroccano confinis. — Med. 0°: in convalle prope Nemours (Boure.). In Algeriæ loco citato hucusque tantum nota. 60. MURICARIA,. Muricaria Desv. Journ. bot. IT, 159,t. 25, f. 2 imperfecta; DC: Syst. IT, 647, et Prodr. I, 225; Endl. Gen. n. 4965 ; Benth. et Hook. Gen. I, 99. Sepala erecto-patula, lateralia basi haud saccata. Petala unguiculata, CRUCIFERÆ. — MURICARIA. 311 limbo integro. Staminum filamenta libera, exappendiculata. Silicula coria- ceo-indurata, indehiscens, biarticulata; articulo inferiore pedicello haud crassiore, brevi, sterili; articulo superiore demum secedente, ploboso, echi- nulis sub-8-seriatis muricato, uniloculari monospermo,in stylum latum conico-compressum abeunte; stigmate depresso-subcapitato, retuso. Semen in funiculo basi loculi affixo erectum. Cotyledones conduplicatæ, apice truncalæ. Planta annua, pilis simplicibus et bi-trifurcis pubescens. Folia pinnatipartita. Flores purpurascentes vel albi, infimi bracteati. 4. M. prostrata Desv., 1. c.; DC. Syst. Il, 647, et Prodr. 1,, 225; Coss. et Kral. in Bull. Soc. bot. IV, 56; Ulustr. All. T, 1. 6o, f. 13-17 mox edenda. — Bunas pro- strata Desf.! Aul. IT, 96, t. 150. — Exs. Bal. Ale. 548, Kral. in Bourg. [1856] et 2h41 a, Choul. 405; Kral. Tun. 12. Ar. Aus H'abelia «funis parvula» (Mey., Lx). — Ar. Ton. ua Ce Ain-el-H'anech «oculus serpentis» (Lx); Aadas. H'abelia (Lx). Planta annua, a basi ramosa; caulibus sæpius pluribus, diffusis pro- stratisve, breviter pubescentibus, plurifoliis, sæpius ramosis; foliis tenuiter pubescentibus glabriusculisve, pinnatipartitis vel pinnatisectis, lobis ob- lonpis integris obtuse dentatis veliterum pinnatipartitis ; floribus parvulis, apice racemorum confertis; sepalis persistentibus; petalis purpurascen- tibus vel albis, calyce subduplo longioribus; racemis fructiferis demum elongatis, pedicellis filiformibus erectis silicula longioribus; siliculis dense villosis, articulo inferiore brevi pedicelliformi, articulo superiore subglo- boso echinulis conico-subulatis, apice in stylum glabrum conico-lanceo- latum abeuntibus; semine subogloboso. ©. Febr.-Jun. In ruderatis, ad pagos et diversoria, in depressis hieme humidis, in alluvis et alveis, in Planitiebus excelsis et regione Saharensi septentrionali. «In arenis Cafsæ» (Desf. Aël.), in Barbaria (Poir. herb.). — Plan. C° : Ain-Beida, Meskiana (J. Reb.), Oued Melleo (Ex, Reb.), in ditione Ouled Yahia-ben-Thabeb, Tebessa, in ditione Nememcha (Lx); Saint-Donat!, Bir-el-Arch! ; Ain-Yagout! (Mil.). — À°: Aumale, Dj. Oum-el-Merazem (Char.); Harmela, Birin (Lx), Guelt-el-Settel!, in ditione Zahrès!, Rocher-de-Sel! (Reb.), Djelfa! (Reb.), Ain-el-Ibel! (Reb.), Sidi- Makhelouf ! (Vilm.), inter Sédi-Malchelouf et Laghouat!. — O7. — San. C°: Mdoukal (Lx); in palmeto Ouled-Djellal (Hén.).— À" : in ditione Hodna : Ed-Dis (Reb.), Bou-Saada (Reb., Soll., Vilm.), Oued Oulitem, El-Halleo, El-Hamel, Oued El- Anoug, Ain Melah (Reb.); Dj. Milogh (Par.), Laghouai! (Duj., Reb., Maw), Daïa Ras-el-Chaab (Lx), Daia Tilremt!, Nil! ; Ghardaia (Vim.).— 0°: Tadjerouna (Par.); Arba-Tahtani!, Bou-Semghoun (War.), Chellala-Dahrania!, inter Chellala- Dahrania et Asla!, Asla (War.), Tyout!, Ain-Sefral, Ain-Sefissifa (War.). — TUN. In Tunetia australi : El-Djem (Kral.), Sfax (Esp., Doùm. et Bonn. miss. 1884), Bir Khlhfa, Oued Batcha, Guesser-el-Ahmar (Dom. et Bonn. miss. 1884), Khanget-Goubei (Claudot), Feriana (Rob.), Dy. Bou-Hedma (Doûm.), Gafsa (Des. , 312 CRUCIFERÆ. — MURICARIA. RAPISTRUM. Doûm., J. Reb., Rob.); Gabès, Sidi-Boul-Baba (Kral.), Bir Chenchou, Ketena (Lx miss. 1886), Zarzis, inter El-Hamma (Gabes) et Fratis, Oued El-Fiour, Sidi-- Guenao, Taoudjout, Oued Zitoun (Lx miss. 1884). — MAR. Inter Sebkha Tigre et Ain-Chair (Seign.), Meharoug (War.). In ditione floræ tantum nota. 61. RAPISTRUM. Rapistrum Boerh. Lugd. Batav. 406; Desv. Journ. bot. IIT, 160; DC. Syst. IT, 430. et Prodr. 1, 227; Endi. Gen. n. 4968; Benth. et Hook. Gen. I, 99; Boiss. Or. I, 403. Sepala erecto-patula, lateralia basi haud saccata. Petala unguiculata, limbo integro vel subretuso. Staminum filamenta libera, exappendiculata. Silicula coriaceo-indurata, indehiscens, biarticulata; articulo inferiore sterili pedicello haud vel vix crassiore subtereti, vel monospermo crasso aut crassissimo oblongo obcuneatove semine pendulo ; articulo superiore subgloboso vel ovoideo interdum a dorso valvarum subcompresso , pluricostato cos- tis continuis vel interruptis, in stylum basi conicum vel subfiliformem producto vel attenuato, wmloculari monospermo semine erecto; sigmate de- presso, integro leviter emarginato vel imo bilobo. Semina ovato-subglo- bosa. Cotyledones conduplicatæ. Plantæ (nostræ) annuæ, pubescentes vel plus minus hispidæ. Folia caulina sæpius pinnatiloba vel pinnatipartita, rarius pinnatisecla. Flores luteï, rarius albi, ebracteati. Sect. [. Euraprsrrum (Rapistrum DC.). — Flores rs 4. R. rugosum All. Ped. I, 257 emend.; Coss. Cat. Tun. Go. Ar. 6 H'arra «urens vel acris» (My). — An. Tux. has Lebsan (Lx). Planta annua, sæpius a basi ramosa, saltem inferne plus minus villosa hispidave; caulibus erectis, subteretibus vel angulatis, superne ramosis ramis divergentibus divaricatisve; folis radicalibus et inferioribus petio- latis, lyrato-pinnatifidis vel pinnatpartitis, lobis lateralibus ovatis vel Oblongis obtusis vel acutiusculis dentatis vel subintegris, lobo terminali amplo ovalo vel oblongo dentato, rarius indivisis obovatis oblongisve den- taüs, caulinis mediis multo minoribus oblongis lanceolatisve in petiolum attenuatis sinuatis vel grosse dentatis, superioribus lineari-lanceolatis sæpius subintegris; floribus apice racemorum confertis; petalis luteis, longe unguiculatis, calyce subduplo et ultra longioribus; racemis fructiferis demum elongatis, pedicellis plus minus incrassatis vel fliformibus erectis articulo inferiori siliquæ subæquilongis vel 4-6-plo longioribus; siliculis rachi subadpressis, glabris vel hispidis, articulo inferiore fertili obcuneato vel oblongo monospermo, interdum sterili teretiusculo pedicelliformi aut brevissimo, articulo superiore ovato-subgloboso vel subgloboso 8-10-cos- tulato costulis plus minus præminentibus continuis vel interruptis in CRUCIFERÆ. — RAPISTRUM. 315 stylum articulo longiorem æquilongum vel breviorem sensim vel abrupte producto; semine subgloboso. ©. Apr.-Jun. Var. &. rugosum. — {?. ruposum Al. Ped. T, 257, t. 78 imperfecta; DC. Syst. IT, 439, et Prodr. 1, 227; Rchb. Ie. IL, t. 2, f. 4168; Webb Can. I, 86; Moris Surd. 1, 107; Guss. Syn. IT, 140; Koch Syn. 83; Gren. et Godr. Fr. 1, 156; Boiss. Or. I, 4o4; Willk. et Lange Prodr. Hisp. IT, 952. — Myagrum rugosum L. Sp. 893. — Cakile rugosa L'Hérit. in DC. Fr. IV, 719. — Forma siliculis breviter hirtulis : Rapistrum scabrum Host Austr. 11, 220. — Forma siliculis ylabris : R. glabrum Host, 1. c.; Rchb. le. IT, t. a,f. 4171. — Exs. Bourg. Can. [1855]; Willk. Hisp. 70, Bourg. 1071 a; Bill. cont. Gall. 3521 et bis, Soc. Dauph. Aoho et hoho bis; Rchb. Germ. 2h60, Sch. 111, et norm. nov. ser. 2213 Cesati It. 619; Auch. Byz. 177; Sint. Troj. 1056. Pedicelhs fructiferis plus minus incrassatis, articulo infenori silicule sæpius subæquilongis vel brevioribus; sihceulis hispidis, hirtulis vel glabris, articulo inferiore fertilhi obcuneato vel oblongo, rarius steriii teretiusculo, articulo superiore ovato-subploboso longitudinaliter costulato costulis plus minus præminentibus, in stylum articulo æquilongum vel longiorem sæpius sensim altenuato. In ruderatis, ad vias, in arvis et vervactis, in pascuis et campestribus. — Med. O': inter Oran et La Senia!. — TUN. Tunetiæ septentrionalis dubius civis nempe e speciminibus vix fructiferis tantum notum : ? Zaouiet-el-Mgruiz ! (Miss. 1883). — MAR. Tanger (Webb, BL., Lagr., Hook. et Ball). In insulis Madera et Canaris, Ægypto inferiore; in Europa media (Gallia, re- gione Rhenana, Helvetia, Austria) et australi tota a Lusitania ad Turciam et Tau- riam, in provinciis Gaucasicis; Asia minore, Syria, Persia. Var. 6. Linnæanum. — R. Linnæanum Boiss. et Reut. Diagn. Hisp. 53; Boiss. Or. I, ho3 ; Willk. et Lange Prodr. Hisp. II, 752. — Myagrum Hispanicum L. Sp. 893. — Rapistrum Orientale Moris! Sard. 1, 109 non DC. — Exs. Bal. Aly. 532 et [1853], Soc. Dauph. 1102 bis; Bourg. Bal. [1869], Willk. 196; Soc. Dauph. Gall. 1102 ter, Magn. (Select.) 196; Bül. cont. Cors. 3706 bis, Mab. 209; Magn. Select Sard. L79 sub R. Orientale. AR. 8293) EE H'andjuret-ei-Koub& «larynx alaudæ» (Lx). — Ar. Tux. hu Lebsan (Lx). Pedicellis fructiferis fiiformibus vel subincrassatis, articulo inferiore sihiculæ sæpius 2-5-plo longioribus; siliculis glabris vel hispidis, articulo inferiore fertili oblongo vel oblongo-subgloboso, nonnunquam sterili pedicelliformi vel brevissimo, articulo superiore ovato-subgloboso vel suboloboso obsolete vel valide costulato, sensim vel abrupte in stylum articulo breviorem rarius longiorem abeunte. In ruderatis, vervactis et cultis, ad vias et sepes, in pascuis et campestribus, in alluvüs et alveis.— Med. C° : La Calle, Bône, Phalippeville! ; Mondovi!, Barral!, Col-des-Olivers; Souk-Harras, Oued-Zenau!, Constantine!, Milah, Bordj Fedj- Mzala, Kerratal, ete. — A°. — Of: Cassaigne!, Pont-du-Chelif!, Oran (DR. Reut., 314 CRUCIFERÆ. — RAPISTRUM. Bal.), Dj. Santo! ; Nemours { Warn.); Dy. Tessala (Lefr.), Safsaf (Lenepv.), Tlem- cen! (DR.). — Mont. C° : Dj. Mahouna!, Dj. Thaya (Hag.), Dj. Oum-Settas!, Dj. Lekahl, Dj. Bou-Gherf (Reb.); Oued Es-Sora!, Medina!, n valle Oued Firès!, Telet!, Menah! ; Dj. Bou-Thaleb (Reb. et Oliv.). — Plan. C° : Ain-Beïda (3. Reb.); Saint-Donat!, Seuf (Soll., Duk.); Timegad!, Batna! ; Medjez, Msila (Reb.).— 0": Géryville !. — Sah. C“: Barika (Soll.); Zeribet-el-Oued (Reb.); Branis!, Biskra! (Jam., Bal., etc.), in alluviis Oued Djeddi (Hén.), Saada (Bal.); Tougourt!. — A: Bou-Saada (Duj.). — TUN. In Tunetia septentrionali : Menzel-Temim!, Fortuna!, in valle inferiore Oued Chaïba! (Miss. 1883); inter ruinas Uticæ et Tunis (Tchih.), Dar-el-Aouina!, Carthage!, Djedeida! (Miss. 1883), Medjez-el-Bab (Rx), Ma- noubal!, Hammam-el-Lif!, Zaghouan!, Hammamet!, Bou-Chicha! (Miss. 1883); Tabarque!, Ain Ahmra!, in valle Ain-Draham!, Ain-Draham!, Fernana!, Souk- el-Arba! (Miss. 1883), Bou-Hamra (Rx). — MAR. Tanger (Lagr.). In Galliæ præfectura Puy-de-Dôme, Lusitania, Hispania, insulis Balearibus, Corsica, Sardimia, Græcia. S.-v. b. microcarpum. — R. microcarpum Jord.! ined. — À. Linnœæanum Gren. et Godr.! Fr. 1,156. — Exs. Salle Also. 103, Jam. 126, Soc. Dauph. 1102. Pedicellis frucuferis tenuiter filiformibus, siliculæ articulo inferiore 4-6-plo longioribus; siliculis minutis, articulo inferiore sterili pedicelliformi pracillimo. In pascuis herbidis, in vervactis, inter segetes. — Med. CG: Philippeuille!, Constantine (Reb.). — A°: Kouba (Jam.), Bouzareah (Salle); Cherchell (Kral.), Gouraia ! (War... In Gallia ad Lyon (Jord.). Var. y. Orientale. — À. Orientale DG. Syst. I, 433, et Prodr. I, 227; Gren. et Godr. Fr. 1, 156; Boiss. Or. [, 4o4. — Myagrum Orientale L. Sp. 893.— Bunas raphani- Jolia Sibth. et Sm. Græc. VII, 11, t. 619. — Myagrum clavatum Poir.! Encycl. Suppl. IT, 47. — Rapistrum clavatum DC. Syst. Il, 433. — ER. confusum Pomel Nouv. mat. 356. — Exs. Bové Alp. [1839 |, Bourg. [1856], War. 115; Kral. Tun. [1854] et 187; Bourg. Bal. [1869]; Kral. Cors. 47h ; Bill. cont. Gall. 3706 sub KR. Linnæa- num ; Soc. Dauph. ex Helvetia subsp. 4039. Ar. és H'arra vurens vel acris» (Lx). - Ar. Tux. bu Lebsan (Lx). Pedicellis fruchiferis sæpius plus minus incrassatis, articulo inferiori siliculæ subæqulongis vel 2-3-plo longioribus; siliculis glabris vel hispidis, articulo inferiore brevi cylindrico sterili aut oblongo vel obcuneato fertili, articulo superiore majusculo suboloboso rarius ovato-suboloboso sæpius valide costato , abrupte vel rarius sensim in stylum artculo breviorem vel subæquilongum abeunte. In ruderatis, vervaclis et cullis, ad vias et sepes, in paseuis et collibus. — Med. C° : Pône (Stemh., Mut., DR., etc.), Mondow!, Barral!, Bougie (Desf.); Souk-Harras (Reb.), Guelma!, Oued-Zenati !, El-Aria ! (Ruzé), Constantine (DR.), Dj. Chettabah (Reb.).— A° : Aloer (Bové, DR., Jain.): Medeah (Naud.), El-Afroun!; Teniet-el-Haad!.— OŸ: Mazouna!, Ain Tindjel!, Arzew (D.-J.), Oran! (DR.), La CRUCIFERÆ. — RAPISTRUM. 315 Senia! ; Mascara (DR.), Sidi-bel-Abbes (Lefr., War.), Tlemcen (Bourg.). — Mont. C': Medina! (Perr.). — À": Teniet-el-Haad!. — Plan. C°: Mdaourouch (Reb.), Ain-Beida (J. Reb.); in colle Aën-el-Hadj-Baba!, Oued-Dekri, Mechta-el-Arba (Reb.), Setif (DR.). — A°: Djelfa (Reh.). — 0°: Géryville!. — San. C': Biskra 1. — À': Laghouat!. —"TUN. In Tunetia septentrionali frequens, in media et aus- trali rarius. Ex. or. : peninsula Cap Bon!, ad Ain-Draham!, Tunis!, Zaghouan!, EtKef!, Kessera!, Sousa!, Sfax, Guelaat-es-Snam, Foum-Bouibet, Feriana, El- Guettar, Gabes, insula Djerba, etc. In insulis Canarüs: insulis Balearibus, Corsica, Gallia, [talia meridionali, insulis Creta et Melos (sec. Sibth. et Sm.), Græcia, provincnis Gaucasicis ; Anatolia, Syria. S.-v. b. hispidum. — R. hispidum Godr.! F1. Juv. ed. 1, 8, et éd. 2, 60. — Exs. War. Alp. 116. Silicularum articulo superiore valde hispido vel glabro quam in varietate y typica subduplo majore. Hinc inde cum varietate y sed rarius. — Med. 0: Sidi-bel-Abbes (War.). — Plan. C° : in alluviis Oued Melleo ad meridiem Mdaourouch (Lx). — TUN. Ad meridiem Souk-el-Djema!, Sousa! (Miss. 1883 ); Guelaat-es-Snam (Lx miss. 1884). In Gallia australi prope Montpelher loco Port-Juvénal advena. Oss. Ad speciem eamdem retulimus À. rugosum, Linnæanum, microcarpum , Orientale et hispidum quæ tantum notis variabilibus differunt et arcte inter se reli- gantur speciminibus permultis intermedüs, ut evidenter patuit e speciminibus fere innumeris attente in locis natalibus et in herbarus examinatis. — In his plantis siliculæ modo glabræ modo hispidæ, articulo inferiore sterih tereti pedi- celliformi vel monospermo crasso vel erassissimo oblongo vel obcuneato, articulo superiore ovato-subgloboso vel globoso costis fere obsoletis vel præminentibus, apice sensim in stylum attenuato vel abrupte stylo plus minus longo terminato. — In À. rugoso typico cui Grenier et Godron (Fr. 1, 156) caulem angulatum et stiyma emarginatum atlribuunt, specimina plurima caulem teretiusculum præbent et stigma sæpe in eodem specimine subgloboso-depressum integrum leviter emar- ginatum vel imo bilobum lobis divergentibus; sæpe in varietatibus Linnæanum et Orientale eædem notæ variabiles occurrunt. Sect. IT. Dingsmus (Didesmus Desv.; DG.). — Flores all. 2. R. bipinnatum Coss. et Kral. et ap. Kral. PL. Tun. exs., et Sert. Tun. in Bull. Soc. bot. IV, 57. — Sinapis bipinnata Desf.! Atl. IT, 97. — Didesmus bipinnatus DC. Syst. Il, 659, et Prodr. I, 227. — Exs. Kral. Tun. [1854] et Aok et Lok a, Soc. Dauph. 4420. Planta annua; caule a basi ramoso rarius inferne simplici, erecto ramis lateralibus sæpe ascendentibus diffusisve, superne ramoso ramis divergentibus, inferne saltem pilis retrorsis scabro vel subhispido; foliis olabris vel pilis brevibus scabris ciliatisve, petiolatis, pinnatisectis, seg- mentis pinnatipartitis vel præsertim superne dentatis interdum integris, 316 CRUCIFERÆ. — RAPISTRUM. lobulis dentibusque sæpius obtusiusculis; floribus apice racemorum co- rymboso-confertis; petalis albis, calyce subduplo longioribus, ungue calyce longiore, limbo integro a subretuso; racemis fructiferis sæpius demum elongatis, pedicellis silicula brevioribus, demum incrassatis erectis, erecto-patulis, rarius patenti-subdecurvis ; siliculis glabris, articulo inferiore obconico monospermo semine pendulo, superiore ovato-lanceo- lato a dorso valvarum subcompresso monospermo semine erecto superne in stylum subfiliformem sensim attenuato 6-8-costulato costutis plus minus manifestis demum sæpe obsoletis costula media lateralibus vx præminen- tore; seminibus ovato-subcompressis. ©. Febr.-Maio. In ruderatis, ad vias et in muris vetustis, inter segetes et in vervactis, in are- nosis, alluvüis et alveis. «În montibus Cafsæ» (Desf. At/.). — Plan. A°: Dj. Oum- el-Merazem prope Aumale (Char). — Sah. A": in ditione Hodna : in rupibus secus Oued Bou-Saada (Reb., Soil.), in cæspitibus Stipæ tenacissimæ inter Bou-Saada et El-Halleo (Reb.); Messad ESRI: Aniut-el-Cometi (Vilm.), Oued El-Amour !, Oued Soudan! (Perr.), Berrian! (Vilm.), Oued El-Bir!. — TUN. In Tunetia media et australi frequens : ex. gr. : Hammamet!, Sousa!, El-Djem!, Sfax, in imsulis Ker- kenna; Dj. Bou-Hedma, Gafsa, Gabès, Ras-el-Djerf, Zarzis, Dj. Tadjera, etc. In agro Tripolitano (Lx). Oss. Plantæ nonnullæ e Tripolitania et Cyrenaica ad R. bipinnatum ab aucto- ribus relatæ ad species alteras ejusdem generis (Didesmus Æoyptius et D. tenui- folius) et imo quoque ad Keboudiam microcarpam pertinent. Raphanus pinnatus Viv. (Libye. 37, t. 16, £ 4 pessima), quem olim e spe- eimime imperfecto herbarii Vivianiani in littore Magnæ Syrteos a Della Cella lecto ad Rapistrum bipinnatun retulimus (Conf. Coss. Rev. F. Libyc. in Bull. Soc. bot. XII, 276), e plantis in Cyrenaica ad thermas Xoubbah a el. Daveau et in Mar- marica a el. À. Letourneux lectis certissime ad Reboudiam microcarpam Coss. (Comp. Atl.T, 213 in adn.— Erucaria microcarpa Boïss.) referendus. Inde area geo- graphica À. microcarpæ ab Arabia petræa per Palæstinam, Ægyptum et Marma- ricam usque in Cyrenaicam extensa. Didesmus cum Rapistro consociandum censuimus nempe tantum differt petalis albis, non luteis.— Didesmus Ægyptius Desv. (Journ. bot. IT, 160, t. 25, f. 11; DC. Syst. Il, 658; Deless. Je. IE, t. 92: Boiss. Or. I, 404. — Myagrum Ægyptium L. Sp. 895.— Punias virgata Sibth. et Sm. Græc. t. 613.— Rapistrum Æoyptium Coss. mscer., et [ustr. Al. 1, t. 61, f. 12-13 mox edenda. — Exs. Ruhmer Cyr. 30) in Cyrenaica (Rohlfs, Ruhmer), in insulis Creta (Heldr.), Astypalea (Urv.) et Gypro (sec. Sibth.), in Æoypto (sec. Hasselq.) crescens et D. tenwfolius DC. (Syst. IT, 659; Boiss. Or. I, 405. — Cakile Græca, arvensis, siliqua striata, brevi Tourn. Inst. Coroll. 49, et Voy. Lev. I, 97 ic. — Bunias tenuÿfolia Sibth. et Sm. Græc. t. 614.— Didesmus Ægyptius var. pinnata Jaub. et Sp. Hustr. Or. V, t. k36.-— Exs. Ruhmer Cyr. 29 sub D. bipinnatus; Ky Cypr. 117, Sint. et Rig. 255; Heldr. Græc. FI. Hellen. 63 [1876 ]), in Tripolitania (Dicks., Lx), in te (Ruhmer), in Archipelago (sec. Tourn.), in insula Santorin (Lx), Græcia, insula Cypro indi- gena, ambo e siiculis nonnullis rite analysi subjectis in articulo superiore semen CRUCIFERÆ. — RAPISTRUM. CERATOCNEMUM. 317 erectum præbuerunt, non pendulum ut in descriptionibus Didesmi ab auctoribus indicatur, — Rapistrum Æoyptum (D. Æoyptus) et R. tenuifolium ( D. tenuifotius), inter se valde proxima, vix forma foliorum differunt et forsan præmonente Spach tantum varietates ejusdem speciei habenda; à À. bipinnato tantum distinguenda videntur siliculis inter articulos sæpius magis constriclis, articulo superiore Costa media præeminentiore fere tetragono. + R. conoideum Pomel Nouv. mat. 356. —? R. rugosum L. var. Orientale. T R. strictissimum Pomel, L. c. 356.—? R. rugosum L. var. Orientale. 62. CERATOCNEMUM. Ceratocnemum Coss. et Bal. ap. Coss. in Bull. Soc. bot. XX, 239 [1873], et llustr. At. T, t. 62 mox edenda; Ball Spic. Marocc. in Linn. Soc. Journ. XVI [1878], 334. Sepala erecto-patula, lateralia basi haud saccata. Petala unguiculata, limbo inteoro. Staminum filamenta libera, exappendiculata. Sihicula co- riaceo-indurata indehiscens, biarticulata ; articulo inferiore sabcompresso, pedicello vix crassiore, monospermo semine pendulo, valns cohærentibus, in appendicem terminalem triangulari-lanceolatam articulo superiori æqui- longam et in anfractu dorsali hujus articuli receptam products; articulo superiore vix secedente, subrhombeo apice truncato stylo lanceolato-lineari abrupte cuspidato, a facie valvarum lateral (rachis respectu a dorso) com- presso, utrinque nervo præminente suturam valvarum articuli inferioris continuante donato et utrinque dorso ad receptionem processus valvarum excavato, uniloculari semine erecto; stigmate depresso integro. Semina ovato-oblonga. Cotyledones conduplicatæ, apice truncato-subretusæ. Planta annua, hispida. Folia sinuata vel dentata. Flores lutei, ebracteati. Siliculæ rachi adpressæ. Oss. Ceratocnemum affine Rapistro, sed distinctum valvis articuli inferioris sili- culæ in appendicem terminalem articulo superiori æquilongam productis, non abrupte truncatis, articulo superiore subrhombeo a facie valvarum laterali com- presso utrinque uninervio, non subgloboso vel ovoideo haud vel a dorso valva- rum compresso, utrinque uninervio, non pluricostato. — Nomen generis ob for- mam insignem articuli inferioris siiculæ e verbis græcis xépas (cornu) et xvmués (ocrea) conflatum. 4. C. rapistroïdes Coss. et Bal. in Bal. PI. Mar. exs. [1867]; Coss. in Bull. Soc. bot. XX, 230, et Jllustr. Atl. I, t. 62 mox edenda; Ball, 1. c. 335. Planta annua; caule erecto, a basi vel a parte anferiore ramoso, ramis virgatis elongatis sæpius demum longissimis divergentibus, puis rigidulis retrorsis hispido; foliis hinc inde præsertim in nervis et ad margines hirtis, oblongis, in petiolum brevem angustatis, grosse sinuato-subpin- natifidis dentatisve, superioribus angustioribus dentatis vel subintegris; racemis demum elongatis virgalis laxiusculis, pedicellis calyce brevioribus, 318 CRUCIFERÆ. — CERATOCNEMUM. OTOCARPUS. suberectis, demum incrassato-subclavatis; floribus apice racemorum sub- corymboso-confertis; sepalis hirtulis; petalis luteis, calyce subtriplo lon- oioribus, in unguem demum calycem excedentem attenuatis, limbo obovato venis saturatioribus picto; staminibus longioribus calycem longe exceden- tibus; siliculis erectis rachi adpressis, pilis patentibus hirtis, 8-10 mil- lim. longis. ©. Maio-Jun. In pascuis et dumetosis, in declivibus montosis. — MAR. Dj. Orguis supra Imintenout ad 1h00 m. (Bal. [1867]) ubi primum detectum, Mesfioua haud procul ab urbe Maroc, Tazemourt ad 1100 m. (Hook. et Ball); {da-Ouchemlal, Dj. Foumalih, Acakaoublagh, Ida-Oubakil, Tazeroualt (Mard.). Hucusque tantum in imperio Maroccano notum. 63. OTOCARPEUS. Otocarpus DR. in Duchartre Rev. bot. IT, 435, et in Aül. FI. Alp. 1. 77; Walp. Ann. 1, 50. — Rapistrum sp. Benth. et Hook. Gen. I, 99. Sepala erecto-patula, lateralia basi haud saccata. Petala unguiculata, limbo integro. Staminum filamenta libera, exappendiculata. Silicula coria- ceo-indurata, indehiscens, biarticulata ; articulo inferiore brevi vel brevius- culo tereti pedicello vix crassiore nonnunquam abortu sterili, vel obco- nico-subtetragono uniloculari monospermo semine pendulo, rarissime in locellos 2 superpositos monospermos diviso seminibus in quoque lo- cello pendulis; articulo superiore haud secedente, ovato-lanceolato a facie val- varum dorsal (rachis respectu a latere) compresso, rostro ovato-lanceolato complanato sensim in stylum attenuato superato, valvis cohærentibus ad basim n appendicem transversam amplam membranaceo-coriaceam auriculi- Jormem supra concavam expansis, uniloculari monospermo semine erecto; stiymate depresso subbilobo. Semina ovato-subglobosa subcompressa. Cotyledones conduplicatæ, truncato-subretusæ. Planta annua , plus minus hirta. Folia sinuato-pinnatifida vel lyrato-pinnatipartita. Flores lutei, ebracteati. Siliculæ rachi subadpressæ. 4. 0. virgatus DR. in Duchartre Rev. bot. IT, 436, et in At. FI. Alg. t. 77; Walp. Ann. 1, 50. — Exs. Bal. Ale. 544. Ar. 4Shw Senfa vel 49 io Senafa «siliquosa»; gs Senfou vel g9li Senafou «siliquosus» (My). Planta annua, a basi ramosa; caulibus erectis, ascendentibus vel dif- fusis, subsimplicibus ramosisve ramis divergentibus, plus minus hirtis pilis patentibus vel subretrorsis; foliis hinc inde præsertim in nervis et marginibus hirtulis, inferioribus oblongis in petiolum brevem angustatis sinuato-pinnatifidis vel sublyrato-pinnatipartitis lobis sinuato-repandis dentatisve lateralibus ovato-triangularibus terminali ampliore ovato vel ovato-oblongo, superioribus oblongis vel oblongo-lanceolatis dentatis vel | CRUCIFERÆ. — OTOGARPUS. CORDYLOCARPUS. 319 subintegris; racemis demum laxiusculis virgalis sæpius longissimis sub- flexuosis, pedicellis calyci subæquilongis suberectis demum incrassalis ; floribus apice racemorum subconfertis; sepalis hirtis; petalis calyce sub- triplo longioribus, in unguem calycem paulo excedentem attenuatis, limbo obovato venis paulo saturatioribus picto; staminibus longioribus calycem longe excedentibus; siliculis rachi subadpressis, hirtis rarius glabrescen- tibus, 8-19 mill. longis, appendicibus transversis valvarum primum sub- horizontalibus sæpe demum arcuato-decurvis. ©. Mart.-Maio. In ruderatis et mcultis, in vervactis, ad vias el muros, in regione Mediterranea interiore et Planitiebus excelsis contiguis, occurrit tantum in provincia Oranensi. — Med. O°: in ditione Hachem-Gharaba! et Ouled Khaled-Gharaba!, Mouley- Abd-el-Kader (War.), Saida! (DR., Bal., War.). — Plan. Frendah (War.), ad meridiem Saida ! (Bal., War.), Tafraoua (War..). Tantum in Algeria occidentali notum. 64. CORDYLOCARPUS. Cordylocarpus Desf. At. IL, 79, t. 152 non Sm.; DC. Syst. IT, 434, et Prodr. I, 186: Endi. Gen. n. 4go1. —- Rapistrum sp. Benth. et Hook. Gen. I, 99. Sepala erecta, lateralia basi haud saccata. Petala unguiculata, limbo integro. Staminum filamenta libera, exappendiculata. Siliqua coriaceo- indurata, indehiscens, biarticulata; articulo inferiore pedicello crassitie sub- æqual, elongato subteret1, in locellos monospermos 2-4 superpositos et distantes diviso, seminibus in locellis pendulis; articulo superiore haud secedente, ovato vel ovato-suboloboso, a facie valvarum dorsali (rachis respectu a latere) plus minus compresso, superne rostro lineari-lanceolato compla- nato sensim in stylum attenuato cuspidato, valnis cohærentibus dorso in alam verticalem subintegram vel subrepandam expansis in facie utraque sutu- ram spectante echinulis obtusis sub-A-seriatis et sæpius interne in cristas confluentibus muricatis, uniloculari monospermo semine erecto ; stigmate de- presso bilobo. Semina oblonga subcompressa. Cotyledones conduplicatæ, vix truncato-subretusæ. Planta annua, plus minus hirta. Folia subintegra, dentata vel lyrato-pinnatifida. Flores pallide flavi, ebracteati. 4. C. muricatus Desf. At. Il, 79,t. 152; DC. Syst. IT, 435, et Prodr. 1, 186. — Exs. Bové Alp. [1839 |, Bal. 108 et 545, My 23, Bourg. 177. 0) ! : ee Ar. 6y= H'arra «urens vel calida» (Lx); 99lus Senafou «siliquosus» (Mey.). Planta annua, sæpe a basi ramosa'; caulibus solitariis, pluribusve ter- minali erecto lateralibus ascendentibus patulisve, simplicibus ramosisve, inferne pilis patentibus hispidis; foliis pilis raris conspersis glabrisve, ob- longis in petiolum attenuatis, subintegris aut dentatis vel inferioribus 320 CRUCIFERÆ. — CORDYLOCARPUS. lyrato-pinnatipartitis, superioribus oblongo-lanceolatis lanceolatisve; race- mis demum laxiuseulis, pedicellis calyce brevioribus , floriferis filiformibus erecto-patulis, fructiferis valde incrassatis articuli inferioris siliquæ cras- siliem æquantibus patentibus; floribus majusculis, apice racemorum vix confertis; sepalis sparse pilosis glabrisve; petalis calyce subtriplo longio- ribus, in unguem calycem subæquantem attenuatis, limbo obovato-oblongo pallide flavo venis paululum saturatioribus picto; staminibus longioribus calycem excedentibus; siliquis cum pedicellis subhorizontaliter patentibus, olabris vel in articulo inferiore pubescentibus, 18-25 millim. longis; ar- ticulo inferiore sæpius pedicello bi-triplo longiore, rarius subæquilongo sed superiore longiore; articulo superiore ovato vel ovato-subgloboso, alis dorsalibus horizontaliter patentibus ovato-oblongis obtusis integris vel subrepandis transverse valide nervosis, rostro lineari-lanceolato reliqua parte articuli subduplo longiore. ©. Mart.-Jun. In ruderatis et ad vias, in pascuis, in alluvis et alveis, in vervactüis, inter se- getes. «Ad limites agrorum prope Mayane Alveriæ» (Desf. A4l.). — Med. À°: Alver verisimiliter Algeria (Poir. herb.), Tenès (Dur.), Montenotte!; Medeah}, Vesoul-Benian!, in valle Chelif ad Milianah! (Desf.), Orléansville! ; inter Medeah et Boghar!; Aumale (Char.), Boghar (Deb.).-— 07. — Plan. C? : Bordj-bou-Areridy (Reb., Lx), in valle Medjez (Reb.); Baina (Lefr.). — A°: Bokharil!, in valle Oued Chelif superiore (Deb.), in ditione Bent Chaib!, in valle Nahr-Ouassel, Harmela, Birin, in ditione Ouled Sahari (Lx). — Sah. Tantum ad marginem septentrio- nalem regionis : C° : El-Kantara!, Biskra! (Bal.). — A°: Bou-Saada (Duj.) ; La- ghouat (Tess.). — MAR. In valle Oued Moussifer (War... In Algeria et imperio Maroccano tantum notus. In Gallia australi prope Mont- pellier loco Port-Juvénal visus sed advena cum lanis advectus. T G. ramosissimus Pomel Nouv. mat, 357 in adn. — Ÿ Rapistrella ramosissima Pomel Mat. Atl. 11, à nobis non visa. P. ADDENDA ET EMENDANDA. . 5, Clematis Flammula L., loci Tunetani sic inscribendi : TUN. În Tunetia septentrionali tum littorali tum interiore frequens, ex. or. : peninsula Cap Bon!, in insula Djezeiret Djamour (Doûm.), Bizerte!, Krou- miria !, in ditione Ouchteta (Lx miss. 1886), Zaghouan!, Kessera!, etc. ; in australi tantum ad Feriana (Rob.) et Gafsa (J. Reb., Rob., Lx miss. 1884). 6, Clematis cirrhosa L., loci Tunetani sic inscribendi : TUN. Bord) El-Hammam (Lx miss. 1883), Tabarque (Rob.), Ain Ahmra!, Fernanal (Miss. 1883), Dj. Zaghouan! (Kral., Miss. 1883), Henchir-Zak- toun, Oued El-Boul (Lx miss. 1886), Kessera ! (Miss. 1883). . 7, Thalictrum minus L. var. pubescens, in exsiccatorum indicatione adde : Soc. Dauph. Mar. 3988. . 8, Thalietrum minus L. var. saxatile, locis Aloeriensibus Mont. A? post D. Heïzer, adde Dj. Zaccar (sec. Batt. et Trab.). . 10, Anemone palmata L., locus Tunetanus inscribendus : TUN. In ditione Ouchteta ad Oued El-Hammam (Lx miss. 1887). . 11, Adonis autumnalis L., locis Algeriensibus Med. O?, post Oran, adde Dj. Bou- Anech (Flah.). — Locis Tunetanis, post Bür Loubit, adde Gafsa (Rob.). .12, Adonis æstivalis L. var. dentata, loci Tunetani inscribendi : TUN. Djedeida ! (Miss. 1883); EÉl-Aieicha (Doùm. et Bonn. miss. 1884). .12, Adonis microcarpa DC., loci Tunetani sic mscribendi : TUN. Kehbia!, Menzel-Temim!, Kourba!, Menzel-bou-Zelfa !, Kroumbalia!, Teurki !, Soliman !, Hammam-el-Lif ! (Miss. 1883); Djedeida ! (Miss. 1883); Ghardimaou (Lx uniss. 1884); Kessera ! (Miss. 1883); Sousa (Kral.), Oued- Leia (Rouire), Sfax (Esp.), Gafsa (Rob.), Gabes (Kral.), El-Hamma ( Gabès) (Lx miss. 1886), Zarzis (Lx miss. 1884), Sedada (Duvevr.), etc. .13, Adonis microcarpa DC. var. dentata, loci T'unetami sic inscribendi : TUN. Inter El-Djem et Sfax (Doùum.), Sfax (Esp., Rob.), Kelebin im insulis Kerkenna , in valle Oued Leben et ditione Ben: Aieicha (Doùm. et Bonn. miss. 1884), Gabès (Kral., Lx miss. 1884), in campis ad Dj. Azza (Kral.), Bled-Kebira (Matmata) (Lx miss. 1884), Bechlh (Lx miss. 1886). . 16, Ranunculus hederaceus L. var. cœnosus, locis Alveriensibus Plan. C?, ante Oued Djedida, adde Ain-Beida, Sebkha El-Tarf (3. Reb.). — Loci Tunetani inscribendi : TUN. In Kroumiria centrali ad Ain-Babouch! (Miss. 1883), in ditione Ouchteta supra El-Fedja (Lx miss. 1887); in oropedio Kessera ! (Miss. 1883 ). 32 Pe 2 ADDENDA ET EMENDANDA. 17, Ranunceulus aquatilis L. var. heterophyllus, locis Alperiensibus adde : Plan. CG! : Sebkha El-Tarf (J. Reb.). — Loci Tunetani inscribendi : TUN. In ditione Ouchieta ad Mouadjen (Lx miss. 1887); Feriana (Rob. ). .17, Ranunculus aquañilis L. var. trichophyllus, locis Alocriensibus adde : Plan. C: Ain Snob, Sebkha El-Tarf (J. Reb.).— Locus Tunetanus post lacum Cejenan | inscribendus : Oued Tessa! (Miss. 1883). ee | .18, Ranuneulus aquatilis L. var. Baudotii, locis Alseriensibus Plan. (?, ante Mella, adde Meskiana ad austro-orientem Ain-Beida (J. Reb.). — Loci Tunetani sic inscribendi : TUN. Sebkha El-Haoutria!, Dj. Cheban!, Guerah El- Akhal!, Menzel- Temim ! (Miss. 1883), Hammam-el-Lif (Doüm.); Kerouan (3. Reb.); Guelaat-es-Snam (Lx miss. 1884). .19, Ranuneulus Ficaria L. var. calthæfolius, loci Tunetani inscribendi : TUN. Dj. Cheban! (Miss. 1883); Ain-Draham (Rob.), Fontaine Nizey!, Fedj El-Saha ! (Miss. 1883), in sylvis ditionum Merasen et Ouchteta (Lx miss. 1880). .20, Ranuneulus gramineus L. var. luzulæfolius , locis Algeriensibus adde : Plan. C': Ain-Beida (3. Reb.). .23, Ranuneulus spieatus Desf., loci Tunetani sic inscribendi : TUN. Dj. Cheban!, Dj. Abd-er-Rahman!, Dj. Bou-Kournein! (Miss. 1883), Dj. Reças (Doùm.), Dj. Zaghouan! (Miss. 1883); Haidra (3. Reb.); Ain- Draham (Rob.), Fontaine Nizey!, Fedy El-Saha! (Miss. 1883), in ditione Ouled Al ad Oued Bagla, in valle El-Fedja secus Qued El-Hadjar (Lx miss. 1806). .25, Ranunculus Chærophyllos L., locis Maroccanis, post Tetouan, adde in valle Ait Mesan (Ball). P. 26, linea 6, deleatur locus Henchir-Skira. P.2:6, Ranuneulus Chærophyllos L. var. flabellatus, locis Algeriensibus Plan. A1, ante Zahrès, adde Guelt-el-Settel (Lx). — Locis Maroccanis, post Tanger, adde ad meridiem Tanger (Drum. Hay sec. Ball). — Loci Tunetani sic inscribendi : TUN. Dj. Cheban!, Dj. Abd-er-Rahman!, Hammam-el-Lif!, Dj. Bou-Kournein!, Dar-el-Aouina! (Miss. 1883); Soukra (Dom. et Bonn. miss. 1884), Dy. Zaghouan! (Miss. 1883); Henchir-Skira (Rx); El-Fedja (Lx miss. 1886); Tala (Lx miss. 1886). .26, Ranuneulus millefoliatus Vahl, locis Alseriensibus Mont. Ci, post Dy. Le- kahl, adde Khamissa, Sidi-Reghis prope Ain-Beida (3. Reb.). — Locis Tunetanis adde Oued-Zergua (Doûm. et Bonn. miss. 1884); Ghardimaou (Lx miss. 1884 ); Guelaat-es-Snam, Tala (Lx miss. 1886). .27, Ranunculus bulbosus L. locis Maroccanis, post Dj. Tezah, adde Dj. Azwel (Ibr.). .27, Ranunculus bulbosus L. s.-v. giganteus, locis Maroccanis, post D}. Touchka, adde Dj. Taboughert in ditione Ait Adouyous (Ibr.). .29, Ranunculus palustris L. var. macrophyllus, locis Algeriensibus Plan. Cf, ante El-Aria, adde: Khamissa, Sidi-Reghis, Meskiana, Ain Sedjera (3. Reb.). — ADDENDA ET EMENDANDA. 323 .Locis Maroccanis, post Cap Spartel, adde : inter Aziba et Fez ( Drum. Hay sec. Ball ). — Loci Tunetani sic inscribendi : TUN. Peninsula Cap Bon, Bizerte!, Kroumiria!, in ditione Ouchteta, Za- ghouan, Oued-Zeroua , Oued Marguelil!, Sbiba, etc. -29, Ranunculus palustris L. var. procerus, locis Alperiensibus adde : Med. A? : Dra-el-Mizan, prope Alger valde infrequens (sec. Batt.). -— Loci Tunetani sic in- scribendi : TUN. Dj.Abd-er-Rahman!, in valle Oued Bou-Noukhal!, Fortuna! (Miss. 1883); Dj. Zaghouan (Doùûm.); in sylvaticis ad Ain-Draham! et ad fontem Ain Draham!, Fedj Él-Saha! (Miss. 1883); Si-Karfala, Ain Kerma (Rx). .30, Ranunculus repens L., locis Algeriensibus adde : Mont. 01: Dj. Bou-Anech (Flah.). .32, Ranunculus aeris L. var. Steveni, iocis Maroccanis, post Dj. Touchka, adde : Dj. Aziwel, Dj. Tabgourt (Ibr.). .32, Ranuneuius ophiogiossifolius Vill., locus Tunetanus inseribendus : TUN. In sylvis secus rivulos ad Aën-Draham! (Miss. 1883). .33, Ranunoculus sceleratus L., locis Algeriensibus adde : Med. A! : in paludosis ad La Reghaïa (sec.Batt.).- Plan. C?, ante Batna, adde Sebkha El-Tarf (J.Reb.). — Locus Tunetanus inscribendus : TUN. Ain-Cherichira! (Miss. 1883). .34, Ranuneulus Philonotis Ehrh. var. intermedius, iocis Algeriensibus Med. C5, post Bou-Merchen, adde : inter La Calle et Bône (Hagen.), Oued Boudjima prope Bône (Lx). — Loci Tunetani sic inscribendi : TUN. Ad lacum Cejenan, Henchir-Skira, Dj. Morira, Bled-el-Haleff (Rx); Tabarque! (Miss. 1883), inter Tabarque et Oum-el-Teboul (Lx et Reb.), Ain Babouch!, in sylvis ad Ain-Draham! (Miss. 1883, Rob.). .35, Ranunculus Philonotis var. trilobus, loci Tunetani sic inscribendi : TUN. {n peninsula Cap Bon et Tunetia imprimis septentrionali tota sat frequens. .35, Ranuneulus cornutus DC. var. trachycarpus, locis Alseriensibus Med. A!, post Bab-el-Oued , adde : inter Ain-Taya et La Reghaia (sec. Batt.) ubi evanuit. .36, Ranuneulus parviflorus L., locis Alseriensibus Med. À?, ante Bou-Ismaël, adde Fort-National (Batt. et Trab.), post Koleah, adde L’Arba, Hammam-Righa (Batt. et Trab.). .36, Ranuneulas muricatus L., loci Tunetani sic inscribendi : TUN. Kehbia!, Dj. Cheban!, Dj. Abd-er-Rahman!, Fortuna!, Kourba!, La Gou- lette!, Djedeïda!, Zaghouan ; in valle Ain-Draham}, nm ditionibus Merasen et Ouchteta; Kessera ; Gafsa, Kriz, Sedada, Tozzer ; El-Maan, etc. .37, Ranunculus arvensis L., loci Tunetani sic inscribendi : TUN. Dj. Cheban!, in valle Oued Bou-Noukhal!, Nebeul! (Miss. 1883); Za- ghouan! (Doûm., Miss. 1883); Ain Ahmra! (Miss. 1883 ); in ditione Mera- 21. 32/4 ADDENDA ET EMENDANDA. sen (Lx miss. 1886), Ghardimaou (Lx miss. 1884); Souk-el-Djema !, Kessera ! (Miss. 1883); Guelaat-es-Snam (Lx miss. 1886). P. 39, Ceratocephalus falcatus Pers., locis Aloeriensibus Plan. Cf, ante Suint- Donat, adde : Khamissa, Ain-Beida, Meskiana (3. Reb.). - Plan. A5, ante Ouled- Sahari, adde : Guelt-el-Settel, Zahrès, Oued Sedeur (Lx). — Loco Tunetano citato adde : in ditione Bent Aieicha (Doûm. et Bonn. miss. 1884). P. 4o, Nigella arvensis L., loco Maroccano citato adde : ad septentrionem Fez (Drum. Hay sec. Ball). — Loci Tunetani sic inscribendi : TUN. In Tunetia fere tota frequentissima : peninsula Cap Bon!, Tunis !, Bizertel, Zaghouan!, Sousa!, Kessera!, Feriana, Sfax, insulis Kerkenna, Nadour, m- sula Djerba, Zarzis, Dj. Tadjera, etc. P. 41, Nigella Hispaniea L. var. intermedia, locis Maroccanis adde : inter urbem Maroc et Dj. Lalla-Aziza (1br.). — Loci Tunetani inscribendi : TUN. Zaouiet-el-Moaiz!, Zougag!, in vallibus Oued Bou-Noukhal! et Oued Chala!, Soliman!, Manouba!, in valle inferiore Oued Melana!, Zaghouan! (Miss. 1883); ad meridiem Kerouan, Oued-Leia, Oued Bagla (Rouire); Fedj El-Saha!, Souk-el-Arba!, Nebeur!, El-Kef! (Miss. 1885), inter Tize- rouin et El-Kef (Lx miss. 1886), Makteur!, Kessera! (Miss. 1583), Haiïdra, Foum-el-Boubet, Foum-Goubel (Lx miss. 1884), Feriana (Rob.); El-Guettar (Doüm. et Bonn. nuss. 1884), Oued Taferma, Dj. Gherb (Lx miss. 1884). P. 2, Nigella sativa L., loci Tunetani sic inscribendi : TUN. Copiosissime et latissime in arvis sæpius irriguis peninsulæ Cap Bon culta, inter Kelibia et Menzel-Temim!, Menzel-Temim! (Miss. 1883 ); Kes- seral (Miss. 1883); Sidi-boul-Baba prope (Gabès (Kral.), Nefta, Tozzer, Kriz (André). P. 43, Nigella Damascena L.,locis Alseriensibus adde : Plan. C': Sidi-Reghis (J.Reb.). — ÂAnte locos Tunetanos citatos adde : in Tunetia septentrionali sat frequens, in australi rarior. — Locis Maroccanis, ante Agadir, adde Dj. Aÿt-Ougourt (Ibr. ). P.13, Aquilegia vulgaris L., locis Maroccanis, ante D. Tezah, adde Dj. Aziwel (Ibr.). P. 16, Delphinium pubescens DC. var. dissitiflorum, loci Tunetani sic inseri- bendi : TUN. In Tunetia australi rarius media : Aën-Cherichira ! (Miss. 1883); Feriana (Rob.); Sebkha El-Guettar, Gourbata, Oudref (Doùm. et Bonn. miss. 1884), ad turrem MWadour, in pascuis Beni Zid prope Dj. Aziza (Kral.), inter Br Chenchou et El-Hamma (Gabès), inter El-Hamdou et Dyerf-oum-el-Aar, in vallibus Oued Zeszaou et Oued Oum-Mezessar, inter Henchir-Koutin et Ksar El- Metameur, Ksar El-Metameur (Lx miss. 1884), Oued Feci (Rebillet); inter Oued Metaleohmim et Ain Kebirita, Ain Kebiriti (Lx miss. 1884). P.18, Delphinium peregrinum L. var. halteratum, locis Aloeriensibus Plan. (, ante Atmenia, adde Ain-Beida (J. Reb.). — Ante locos Tunetanos adde : In Tu- netia fere tota eliam australiore frequentissimum. — Locis Maroccanis, post Tanger, adde Rabat (Grant). P. 19, Delphimium Balansæ Boiss. et Reut., locis Alseriensibus Mont. 4°, post Tizi- ADDENDA ET EMENDANDA. 329 Djaboub , adde Ben-Chicao ad meridiem Medeah (sec. Balt. ). post D}. Ouensa, adde Dj. Azvwel (Ibr.). Locis Maroccanis, P.50, Delphinium pentagynum Link, locis Algeriensibus adde : Plan. C! : Sidi- Reghis prope Ain-Beida (3. Reb.). — Loci Tunetani sic inscribendi : TUN. In valle inferiore Oued Meliana!, Mahamedia!, Dj. Bou-Kournein!, Zu- ghouan! (Miss. 1883, Rouire), Dj. Zaghouan! (Kral., Tchih., Miss. 1885), Dar-el-Aroussi (Rouire); Bordj-Toum, Henchir-Skira (Rx); inter Tabarque et Oum-el-Teboul (Lx et Reb.), Bordj El-Hammam (Lx), Ain-Draham!, Fedy El-Saha!, Fernana! (Miss. 1883), El-Fedja (Lx miss. 1886, Sédill.). — Locis Maroccanis adde : Oued El-Mikkès (Drum. Hay sec. Ball). P.51, DBelphinium Staphysagria L., loci Tunetani inscribendi : TUN. Sédi-Gaiez prope El-Kef (Lx miss. 1883 et miss. 1886), Guelaal-es- Snam (Lx miss. 1880). P. 55. Descriptio ordinis BERBERIDEÆ sic emendanda : Calyx 4-7-sepalus, rarius 9-sepalus (sec. Spach). — Petala biseriata vel uniseriata, regularia plana, vel seriei interioris cucullato-subbilabiata extus in calcar nectariferum producta aut omnia nectariformia ecalcarata. — Stigma crassum suborbiculato-peltatum vel infundibuliformi-exca- vatum, interdum minutum vix distinctum. — Fructus bacciformis, vel capsularis siliquiformis bivalvis valva dorsali decidua ventrali placentifera persistente, aut membranaceus inflato-vesicarius indehiscens seu serius superne fissus. Süpulæ minutæ deciduæ vel nullæ. P.57, post Berberidem adde : 4 bis. LEONTICE. Leontice L. Gen. n. 423; Lmk Ilustr. t. 25h ; DC. Syst. Il, 23, et Prodr. 1, 109 emend.; Endi. Gen. n. A810 emend.; Benth. et Hook. Gen. 1, 43; Boiss. Or. I, 99 ; — Leonto- petalum Tourn. Inst. Coroll. 9, t. 484. Sepala 6 rarius 7, interdum 9 (sec. Spach), colorata, petaloidea, decidua. Petala 6, nectariformia, sepalis multoties breviora, unguiculata, ecalcarata , concavo-conduplicata et concavitate staminum filamenta amplectentia. Stamina 6. Ovula 3-4, ad basim carpelli in placenta inserta , in funiculis lon- oiusculis erecta. Stylus brevis post anthesim ventrem ovartüi continuans; stisma obtusum vix distinctum. Capsula membranacea, inflato-vesicaria , se- minibus haud repleta , eximie reticulata, indehiscens vel serius ad apicem fissura hians aut demum in lacinias irregulares fissa. Semina 1-5 ,rarius 4, majuscula, subglobosa, appendice arillæformi destituta. Embryo mini- mus, rectus, in axi albuminis, radicula endopleura introflexa vaginata. Plantæ herbaceæ, perennes caudice tuberoso, glaberrimæ. Folia radicalia petiolata, bi- ternatisecta, bractealia integerrima vel apice sublobata. Flores in racemos terminales et axillares dispositi. 320 ADDENDA ET EMENDANDA. f. L. Leontopetalum L. Sp. 448; Lmk Encycl. II, 465, et lustr.t. 254, f. 1; DC. Syst. IT, 25, et Prodr. I, 109; Spach Vég. phan. VIIT, 64; Boiss. Or. I, 99. — Exs. Heldr. Græc. norm. 357, Orph. 48, Pichl. [1876]; Auch. Arm. Lo38; Bal. 4s. min. koh, Sint. 217; Auch. Syr. 394. Planta glaberrima, glaucescens; caudice tuberoso, crasso subgloboso; caule erecto, foliato, inferne simpliei superne ramos floriferos pluri-multi- floros in paniculam generalem amplam dispositos emittente; foliis radica- libus inferioribusque longe petiolatis, petiolo inferne in vaginam dilatato, biternatisectis, segmentis obovatis vel obovato-suborbiculatis obtusis in- terdum obcordatis 3-5-nerviis venis anastomosantibus terminalibus sæpe 2-3-partitis vel 2-3-sectis; foliis superioribus subsessilibus, sæpius semel ternatisectis; bractealibus pedicello fructifero erecto-patulo recto multo brevioribus, ovato-oblongis, integris vel apice sublobatis; floribus luteis: petalis unguiculatis, limbo rhomboideo-suborbiculato, truncato vel retuso sæpe mucronulato, ungue subtriplo longiore; ovario cito post anthesim inflato-vesicario, inæquilatero, ventre rectiusculo dorso valide convexo stylo ventrem continuante; capsula membranacea, ampla, ovato-subolo- bosa, apice acutiuscula, latere interiore a basi ad apicem nervo crasso pla- centam continuante percursa, venis anastomosantibus eximie reticulata, ad apicem serius fissura hiante et demum irregulariter laciniata. 2L. FI. Febr.-Apr. Fr. Maio. Inter segetes et in arvis Tunetiæ septentrionalis, hucusque tantum unico loco visa. — TUN. Le Baitant prope Tebourba ubi copiosa (Wira [1883], Doùm. et Bonn. miss. 1884). In Algeria et imperio Maroccano desideratur; in Italia australi indicata sed a recenlioribus non visa,in Græcia, Gycladibus, Creta; Asia minore (Troade, Ly- dia, Garia), Armenia, Cypro, Syria, Palæstina , Mesopotamia. P.62, Papaver somniferum L. var. setigerum, loci Tunetani sic inscribendi : TUN. Kourba!, in ditione Beni-Khiar!, Manouba! (Miss. 1883); Sfax, Gabès (Kral. ). P.63, Papaver Rhæas L., locis Alseriensibus Plan. C!, ante Ain-el-Bey, adde Ain- Beida (3. Reb.). — Locis Maroccanis adde, post Tanger, inter Fedala et Sekhiret (Grant), ante Agadir, adde Dj. Tagoumt (Ibr.). — Loci Tunelani sic inscri- bendi : TUN. In Tunetia fere tota tam septentrionali quam australi et australiore dif- fusum : Bordj-Toum, Tunis!, Kroumbalia!, Zaghouan!, Dj. Zaghouan etiam in rupestribus cacuminis, Sfax, Gabès, Oued Nokhla, Zarzis, Matmata , etc. P. 64, Papaver dubium L., locis Algeriensibus Mont. C5, post D}. Babor, adde D}. liche-Ali et Dj. Areb prope Batna (Gol.).- Plan. C’, ante Batna, adde Ain-Beida, Meskiana (J. Reb.). — Locis Tunetanis adde : Tabarque! (Miss. 1883); D}. Bou Kournein ! (Miss. 1883); Feriana (Rob.); Oued Oum-Mezessar (Lx miss. 1884) — Locis Maroccanis adde : Dj. Tahallati (Ibr.); in valle Ait Mesan (Ball Spic Marocc. sub P. tenue), Dy. Lalla-Aziza, Dj. Aziwel, Di. Tagoumt, Dj. Tabou ghert (Ibr.). ADDENDA ET EMENDANDA. 327 P. 64, Papaver Atlantieum Ball, locis Maroccanis adde : Dj. Ghat ditionis Demnat, Dj. Tabgourt ad meridiem urbis Maroc (Ibr.). — Ad calcem observationis adde : Alabastra more cæterarum specierum nutantia, non erecta ut perperam e speci- minibus inepte exsiccatis indicavi (Ilustr. All. T, 11). P.65, Papaver hybridum L., locis Algeriensibus Plan. C, ante Ain-el-Bey, adde Ain- Beida, Meskiana (J. Reb.). — Locis Maroccanis adde : inter Mogador et Maroc (lbr.). — Loci Tunetani sic inscribendi : TUN. In Tunetia tam septentrionali quam australhi et australiore diffusum : EÉl-Haouwria! ; Dar-el-Aouina!, La Goulette!, Tunis!, Manouba!, Djedeïida!, Tebourba!, Mahamedha!, Mokta-el-Hadjar!, Kroumbalia!, Zaghouan!; Bordj El-Hammam , Ghardimaou ; ET-Kef!, Souk-el-Djema! ; Feriana, Gafsa ; Sousa, Sfax, insulis Kerkenna, Beni Aieicha, Gabès, Zarzis, Oued El-Fiour, Taou- djout, Matmata, Dj. Mezemzem, El-Maan, etc. P. 66, Papaver Argemone L., iocis Alveriensibus adde : Med. A!: Dj. Nador, Ben- Chicao prope Medeah ubi copiosa (Batt. et Trab.). P. 66, F Papaver temue Ball, e specimine ab auctore benevole communicato, ad P. dubn formam foluis dissectis referendum. P. 66, linea 25, loco Medik. in Usteri Ann. HT, lee Medic. in Usteri Ann. fase. un. P.67, Roœmeria hybrida DC., locis Alseriensibus Med. A$, post Dra-el-Mizan, adde LArba (Miergues). - Plan. C!, ante Ouled Fahia-ben-Thaleb, adde : Khamissa, Sidi-Reohis, Meskiana ($. Reb.). — Loci Tunetani sic inscribendi : TUN. Ad meridiem Souk-el-Djema! (Miss. 1883); Sfax (Doùm.), Ksar Ceket (Doûm.et Bonn. miss. 1884), in ditione Bent Aïeicha (Doûm.), Gabès (Kral.), Zarzis, Hadedj, Taoudjout (Lx miss. 1884); Ouled Bou-Ghanem (Lx miss. 1886), Feriana (Rob. ). P. 68, Glaucium eorniculatum Curt., locis Alseriensibus Med. Of, post Sid-bel- Abbès, adde Dj. Bou-Anech (Filah.). — Loci Tunetani sic inscribendi : TUN. Kroumiria!, Tebourba!, Haïdra, Sousa, Sfax, insulis Kerkenna, Dj. Bou-Hedma, Gafsa, Tozzer, Gabès, Metrech, Zarzis, Ain Temran , etc. P. 69, Glaucium Iutewum Scop., locis Maroccanis post Tetouan adde : Salé, inter Fedala et Sekhiret (Grant). — Loci Tunetani sic inscribendi : TUN. In insula Dyezciret Djamour (Doûm. miss. 1884), La Goulette (Kral.), Carthage!, Hammam-el-Lif! (Miss. 1883), Herkla (Rouire), Hammamet !, Monastir !, Mehedia! (Miss. 1883), insula Djerba (Kral., Doùm. et Bonn. miss. 1884 ). P. 72, linea 6, loco Gærtn. Fruct. Ï, lege Gærtn. Fruct. IL. P.73, Hypecoum procumbhens L. var. procumbens, loci Tunetani sic inscri- bendi : TUN. Él-Haouria!, Kehbia!, Nebeul! (Miss. 1883), Sidi-bou-Said (Rx); ad ruinas Thelepte (Rob.); Cherki in insulis Kerkenna (Doûm. et Bonn. miss. 1804), Zarzis, Bled-Kebira (Matmata) (Lx miss. 1884). P.73, Mypecoum procumbens L. var. albescens, locis Alseriensibus Sah. A?, post Laghouat, adde Melika (Lx). — Locus Tunelanus inscribendus : TUN. Ad ruinas Thelepte prope Feriana (Rob.). 328 ADDENDA ET EMENDANDA. P. 73, linea 10 ab ima, loco Hypecoum æquilobum , lege :? H. æqulobum quod forsan ad H. imberbe Sibth. et Sm. pertinet. P. 74, Hypecoum Geslini Coss. et Kral., loci Tunetani sic inscribendr : TUN. Zougap!, Hammam-el-Lif!, Hammamet! (Miss. 1883), Sousa! (Kral., Miss. 1883), ad meridiem Kerouan!, Meheha! (Miss. 1883), Sfax (Esp., Kral., Doùm.); Feriana (Rob.), Gafsa (Doüm., Rob.), Kriz (André), Tozzer (Doûm. et Bonn. miss. 1884); Nadour, Gabes (Kral.), Zaras, inter El- Hamma (Gabès) et Fratis (Lx miss. 1884), Bechill (Lx miss. 1886). P. 7h, Hypecoum pendulum L., locis Algeriensibus Plan. Ci, ante Batna, adde Ain-Beida (3. Reb.).- Sah. A5, ante Metlihi, adde Ghardaïa (Lx). — Locis Tu- netanis, post Gabès, adde : Feriana (Rob.); Bled-Kebira (Matmata), Taoudjout (Lx miss. 1884). — Locis Maroccanis, post Mzouda, adde Dj. Tagoumt ad me- ridiem urbis Maroc (Ibr.). P. 79, Platyeapnes spicatus Bernh., locis Algeriensibus Med. Of, post Sidi-bel- Abbès , adde Dj. Bou-Anech (Flah.). — Locis Tunetanis adde : Menzel-Temim !, in ditione Beni-Khiar !, Teurki! (Miss. 1883); Dar-el-Aouina !, Djedeida ! (Miss. 1883); Ghardimaou (Lx miss. 1884). P. 82, Fumaria Numidiea Coss. et DR. var. sarcocapnoides, locis Tunelamis, ante Guelaut-es-Snam , adde Sidi-Gaïez prope El-Kef (Lx miss. 1886). P.83, Fumaria officinalis L., locis Alseriensibus Med. A5, posl Alger, adde : Bir- mandreis (Mey.), Kouba (Gandog.). P.85, Fumaria densiflora DC., locis Tunetanis, post Gabès, adde Metrech (Lx miss. 18806). P.87, Fumaria capreolata L. var. muralis, locis Maroccanis, post Tanger, adde : inter Casablanca et Fedala (Grant). P. 88, Fumaria eapreolata L. var. Bastardi, locis Tunetanis, post Tums, adde : insula Tabarque, Ain-Draham (Rob.). P. 89, Fumaria capreolata L. var. flabellata, loci Tunetani inseribendi : TUN. Ain-Draham! (Rob.). ELFedja (Sédill.). P.89, Fumaria agraria Lao., locis Tunetanis, post Sfax, adde : insula Djerba, Dj. Mezemzem, Margouaia. P. 90, Fumaria agraria Lao. var. rupestris, locis Algeriensibus, ante Med. 0°, adde : Med. À! : Duperre (sec. Balt.). P. 90, Fumaria agraria Lag. var. Atlantica, locis Algeriensibus adde : Med. C': Kef Zouara (Lx). — Locis Tunetanis, post Dj. Zaghouan, adde Guelaat-es-Snam (Lx miss. 1886). P.103, Matthiola tristis R. Br., locis Algeriensibus Med. A’, ante Bhdah, adde : in alluviis Oued Isser prope Palestro (Batt. et Trab.), in promontorio Tenez (Lx). — Loci Tunetami sic inscribendi : TUN. Bir Ahmra! (Miss. 1883); inter Aix Babouch et Guelaat-es-Snam (Lx miss. 1886), Feriana (Rob.). P. 104, Matthiola oxyceras DC., linea 3 synonymiæ, loco Hurt. Cels., lege Descr. Jard. Cels. — Locis Algeriensibus adde : Med. A? : Ben-Chicao ad meridiem 1e P: P° .138, Sisymbhrium Doumetianum Coss., locorum Tunetanorum ad calcem adde : P. ADDENDA ET EMENDANDA. 329 Medeah (Batt. et Trab.). — Locis Tunetanis, post Gabès, adde Bir Chenchou (Lx miss. 1886); post y. Matmata, adde : Douz, Bir El-Hachan (Ex miss. 18806). .10h4, Matthiola oxyceras DC. var. basiceras, locis Tunetanis, ante Dj. Bou- Hedma, adde Feriana (Rob.); post Dj. Cherb, adde : Oued Magroun (Lx miss. 1884), Douz, Bu El-Hachan, Sobria (Lx miss. 1886). .109, Lonchophora Capiomontiama DR., locis Tunetamis adde : Sidi-Mohamed- : P P ben-Ali (Sédill.), Foum-Goubel (Lx miss. 1886), Gafsa (Rob., Doûm. et Bonn. miss. 1884), Khanget Oum-Ah (Lx miss. 1886). .112, Nasturtium oflicinale R. Br., locis Maroccanis, post Tanger, adde Tamara prope Rabat (Grant). .119, Arabis Pseudoturritis Boiss. el Heldr., synonymiæ ad calcem adde : - Exs. Orph. Græc. 650 et 651. — Locis Alscriensibus Mont. A’, post Bent Bou- Addou, adde Dj. Beni-Salah (sec. Batt. ). .121, Arabis aurieulata Lmk, ante locum Tunetanum citaium Djebel Arbet, adde Guelaat-es-Snam (Lx miss. 1886). 196, Cardamine hirsuta L., locis Tunetanis, ante Ghardimaou, adde : in ditione Merasen ad Oued Maramel, in valle Oued El-Hammam (Lx miss. 1887), Dj. Ghora (Lx miss. 1886). 130, Malcolmia Afrieana KR. Br., locis Tunetanis, ante Nefta, adde Kriz (Lx miss. 1884). -131, Malcolmia littorea KR. Br., locis Maroccanis, ante Casablanca, adde : in sylva Mamora prope Salé, Salé (Grant). 133, Malcolmia parviflora DC., locis Algeriensibus Med. C5, ante Phihippeville, adde : inter Dj. Filfila et Philippeville (Lx). -139, Malcolmia Ægyptiaea Spreng. var. longisiliqua, locis Tunelanis, post Ke- bulli, adde Tabetert (Lx miss. 1886). 135, linea 9 ab ima, loco AN. Ped. I, 274 R. Br., lege All. Ped. I, 274; R. Br. rarissimum in Tunetia australiore interiore : ad Pir El-Hachan prope Douz (Lx miss. 1886). .-140, Sisymbrium torulosum Desf., locis Tunetanis, post Sbiba, adde Feriana (Rob.), ante Taoudjout, adde Zoualigh in ditione Matmata (Lx miss. 1884). . 141, Sisymbrium Thalianum J. Gay, locus Tunetanus inscribendus : ; DA TUN. In ditionis Ouchteta valle Oued El-Hadjar prope El-Fedja (Lx miss. 1807). 146, ante Sisymbrium crassifolrum adde : 10 bis. S. Hispanieum Jacq. Coll. I, 69, et Le. rar. 1, t. 121; Poir. Encycl. VII, 219; DC. Syst. Il, 463, et Prodr. 1, 191; Fourn. Cruc. et Sisym. 77; Willk. et Lange Prodr. Hisp. IT, 799. — Exs. Bourg. Hisp. 895 et 1061. Planta annua vel biennis, subglaucescens, glabra vel glabrescens; caule tenui vel valido, superne vel à basi divaricatim ramoso; folüs crassius- 330 ADDENDA ET EMENDANDA. culis: radicalibus inferioribusque in rosulam approximatis, ambitu oblongo- obovatis oblongisve, in petiolum plus minus longum attenuatis, toto ambitu vel superne tantum dentato-serrats quibusdam interdum runcinato-pinnati- lobis lobis lateralibus triangularibus integris vel latere utroque aut uno alterove unidentatis; caulinis subsessilibus, oblongis vel oblongo-linearibus inferne attenuatis , intepris vel parce denticulats ; superioribus lanceolato-linea- ribus linearibusve basi et apice attenuatis; racemis aphylilis, plurifloris, floriferis apice tantum corymbiformibus cito post anthesim elongatis, pe- dicellis floribus subæquilongis; floribus mediocribus; calyce suberecto, se- palis lateralibus subsaccatis; petahs lutes, calyce duplo longioribus; siliquis confertis, in pedicello arcuato-ascendente erectis, subcompressis, torulosis, glabris, pedicello incrassato multo longioribus, superioribus floribus et ala- bastris longe superatis, valvis trinervüs, parietibus cellularum septi sub- opaci sinuosis incrassalis. © vel ©. Maio-Jun. (Descriptio juxta specimina nonnulla Hispanica et duo Mauritanica a cl. Battandier rite denominata et benevole communicata.) | In cultis et campestribus, hucusque tantum unico loco provinciæ Oranensis notum. — Plan. 0’: In margine austro-occidentali lacus Chott El-Chergui ad viæ ferratæ stationem El-Biod, copiosum sed forsan advena, a cl. Trabut junio 1886 detectum. | In Hispania centrali et australi infrequens. Oss. S. contortum Cav. (in Willd. Enum. 698; Poir. Encycl. Suppl. V, 160; Fourn. Cruc. et Sisym. 80; Willk. et Lange Prodr. Hisp. IL, 799. — S. taraxaci- folium {2 contortum DC. Syst. Il, 466, et Prodr. 1, 192.— Exs. Bourg. Hisp. 2101 sub S. crassifohum et 2102 sub S. Hispanicum forma foliis pinnatiparütis) in Hispania centrali et orientali crescens, valde et forsan nimium affine S. Héspanico, a quo tantum differre videtur parte inferiore caulis et folüis rosulæ plus minus birtis, foliis inferioribus omnibus runcinato-pinnaüpartitis, caulinis inferne pauci- lobis vel hastatis, siliquis subteretibus, non subcompressis. P.147, Sisymbhrium erysimoides Desf., locis Tunetanis, post Kerouan, adde : El- Djem, Sfax (Rob.). P.119, Sisymhrium rumeimatum Las., locis Tunetanis, post Ain-Cherichira, adde : Ain-Tizerouin ad septentrionem Tala (Lx miss. 1886). P. 149, linea 11, loco Bir Ahi-ben-Khalifa, lege Bir Ali-ben-Hahfa. P.150, Sisymbrium Alliaria Scop., locis indicaiis adde : TUN. In sylvis quercinis inter Fedyidj et Hadjera-Sghira, in valle El-Feda secus Oued El-Hadjar (Lx miss. 1886). P.151, Erysimum grandiflorum Desf., locis Maroccanis, ante D). Ouensa, adde : Dj. Bouachfal provinciæ Demnat, Dj. Takreda in provincia Netifa ad austro- orientem provinciæ Demnat (Ibr.). P.194, Conringia @rientalis Andrz., locis Algeriensibus Med. 4°, post Aumale, adde Oued El-Kebir prope Blidah (Batt.). ADDENDA ET EMENDANDA. 391 .161, Henophyton deserti Coss. et DR., locis indicatis adde : TUN. In Tunetia australiore, ad austro-orientem Chott El-Djerid : inter Mar- gouaia et Guelaa, Douz, Sobria (Lx miss. 1886). .163, Diplotaxis siifolia Kunze, locis Maroccanis, post Tanger, adde : in sylva Ma- mora prope Salé (Grant). -165, Diplotaxis virgata DC. forma humilis, locis Tunetanis, ante Gabes, adde Guellala in insula Djerba (Lx miss. 1886), ante Fratis, adde Oued Magroun (Lx miss. 1884 ). .- 107, Diplotaxis muralis DC., locis Algeriensibus Med. A!, ante Aumale, adde Kouba (Gandog.). -170, Diplotaxis Harra Boiss., locis Tunetanis, ante Gabès, adde : in insula Djerba inter Él-Hara et Guellala (Lx miss. 1886). -170, Diplotaxis erucoides DC., in descriplione, linea 7, post « caulinis sæpius paucis sessihbus» adde : rarius auriculato-semiamplexicaulibus. P. 172, linea 8 ab ima, loco re co, leve recto. P. 173, Erucastrum incanum Koch var. incanum, locis Tunetanis, post Kessera , adde Guelaat-es-Snam (Lx miss. 1886). P. 193, linea 2, loco O?, lege — O?. P. 173, linea 5 ab ima, loco Atl FI. Alp., lege Atl. Fl. Alp. P.177, Erucastrum virgatum Presl var. Rerayense, locis Maroccanis, ante D}. Touchka, adde Dj. Lalla-Aziza (Ibr.). -180, Brassica nigra Koch, locis Tunetanis, ante Gabès, adde Sfax (Rob). P. 189, Brassien Rapa L. var. campestris, locis Tunetanis, post Ain-Draham, adde : Oued Hiroug , in sylvis Ouchteta (Lx miss. 1886). -192, Brassica Tournefortii Gouan, locis Algeriensibus adde : Med. A! : Guyotuille in cultis copiosa (Batt.). .-193, Brassica sabularia Brot., locis Algeriensibus Med. A!, ante Orléansuille, adde Dj. Nador prope Medeah (Batt.). .194, Brassica amplexicaulis Coss., locis Tunetanis, post Buhirt-Mournak, adde : in ditione Merasen (Lx miss. 1887); post El-Kef, adde Guelaat-es-Snam (Lx miss. 1886). -195, Brassica dimorpha Coss. et DR., locis Algeriensibus Plan. (, ante Batna, adde Tebessa (Seriz.). . 305, Sinapis alba L., locis Algeriensibus Med. A°?, post Alyer, adde Kouba (Gan- dog.). — Locis Maroccanis ante Mogador adde Rabat (Grant). - 206, Sinapis hispida Schousb., locis Algeriensibus indicatis adde : Med. A! : Affre- ville (sec. Batt. et Trab.). - 207, Sinapis procumbens Poir., loco Tunetano citato adde : in valle Oued El-Hadjar prope Él-Fedja (Lx miss. 1887). 392 ADDENDA ET EMENDANDA. P.210, Eruea sativa Lmk, locis Algeriensibus Sah. (, ante El-Kantara, adde Negrin (Biml.). P.216, Erucaria Ægiceras J. Gay, locis l'unelanis, post Oued Zitoun, adde : El-Maan inter Kebilli et Djemna (Lx miss. 1886). P.218, Enarthrocarpus elavatus Del., locis Tunetanis, post Kerouan, adde El- Djem (Rob.), post Zarzis, adde Seftumi (Lx miss. 1884). P. 230, linea 7, loco 1. R. sativus. lepe T R. sativus. P. 221, linea 15 ab ima, loco Brette lege Brettes. P.°32, Alyssum montamum L., locis Tunetanis, post Souk-el-Djema, adde : Sidi- Gaïez prope El-Kef, Guelaat-es-Snam, Guelaat-Rebiba (Lx miss. 1886). P.:33, Alyssum cochleatum Coss. et DR., locis Algeriensibus Plan. A!, post Djelfa, adde Oued Sedeur (Lx ). P.234, Alyssum campestre L., in descriptione, linea 3, loco: staminum saltem bre- viorum filamentis appendiculatis , lege : filamentis staminum longiorum exappen- diculatis, breviorum appendiculatis appendice sæpius ampla superne libera integra vel bidentata rarissime exappendiculatis tantum dente minuto auctis vel omnino edentulis. P.237, Alyssum Granatense Boiss. et Reut., locis Tunelanis, post Kessera, adde Guelaat-Rebiba (Lx miss. 1886). P. 237, linea 4 ab ima, post distributionem seooraphicam Alyssi Granatensis adde : Var. 6. luteolum.— À. luteolum Pomel Nouv. mat. 324 et var. pumilum Pomel, I. c. e descriptione et sec. Battandier in lilteris. Petalis inferne latoribus quam in planta typica, brevius in unguem attenuats ; staminum breviorum filamentis appendiculatis appendice filamento longe vel breviter adnata, interdum dentato-appendiculatis vel edentulis ; silicularum pube radus subæqualibus composita. In sylvaticis, pascuis et petrosis regionis Montanæ etiam superioris. — Mont. C': Tizi-Ousaka (Par). — A: in montibus Djurdjura inter Imechedallen et Ti- rourda (Lx), Tala-Rana (H. Duham. ); Dj. Beni-Salah! (Pom., H. Duham., Batt. et Trab.), Dj. Mouzaia, Teniet-el-Haad (sec. Pomel) et pluribus alis locis (sec. Batt. in litt.). Os. Hæc varietas, sæpe in eisdem locis cum planta typica crescens, cum qua habitu notisque plurimis omnino congruit, tantum distinguenda petalorum forma, staminum lateralium filamentis sæpius late appendiculatis sed interdum tantum dentatis vel edentulis, et imprimis pube silicularum radis subæqualibus composita. — Noia e filamentis appendiculatis, dente auctis vel exappendiculatis excerpta minoris momenti nempe eximie variabilis in varietate luteola ut in À. campestri in quo interdum filamenta staminum breviorum dentata vel edentula non late ap- pendiculata. P.2h1, Koniga maritima R. Br., locis Maroccanis, aute Saff, adde Rabat (Grant). , ADDENDA ET EMENDANDA. 399 . 245, Draba lutescens Coss., linea 2 synonymiæ, post 840, adde : {lustr. Al. T, ft. 63 mox edenda. . 247, Erophila vulgaris DC., loci Tunetani inscribendi : TUN. Ouwx-el-Diss in ditione Merasen, in valle Oued El-Hadjar prope EL Fedja et ad Oued El-Hammam ditionis Ouchteta (Lx miss. 1887 ). .200, Thlaspi perfoliatum L., loci Tunetani inscribendi : TUN. Kef-en-Nemra in ditione Ouled Ali (Lx miss. 1887); Guelaat-es-Snam (Lx miss. 1886). P, 250, linea 2 ab ima, post T. Tineanum, adde : T. obtusatum Pomel Nouv. mat. 376. P. 251, linea ima, loco Serdj el-Aouda, lege Serdj-el-Aouda. P.255, Aberis eïliata All. var. Balansæ, locis Aloeriensibus Mont. A!, post D. Beni- Salah, adde Dj. Nador prope Medeah (Batt. et Trab.). P. 262, linea 7, loco contarie, lese contrarie. P.263, Ionopsidium albiflorum DR., ioci Tunetani inscribendi : NN TUN. Kef-en-Nemra in ditione Ouled Ah, El-Hammam et supra Et-Fedja in ditione Ouchteta (Lx miss. 1887). .264, Bivonæa lutea DC., locis Algeriensibus Mont. A, post Chabet Tentet-Amou, adde: Dj. Beni-Salah, Dj. Mouzaïa (sec. Batt. et Trab.). — Locus Tunetanus inscribendus : TUN. Kef-en-Nemra in ditione Ouled Ah (Lx miss. 1887). . 265, Lepidium Draba L., locis Algeriensibus Med. A°, ante Berouaguia , adde : Alger, El-Biar, secus viam inter Alger et Koleah (Batt.). — Locis Tunetanis, post Gabès, adde : Metrech, Oudref (Lx miss. 1886). .-266, Lepidium subulatum L., post synonymiam adde: Ar. ASAC) Zâifa «haud dulcis» (Reb.). 266, linea 10 ab ima, deleatur (Reb.). 278, linea 1, loco Cav. Le. I, 32, f. Lo, lege Cav. Ie. I, 32, t. Lo. . 280, linea 14 ab ima, loco plano-compressa, lege compressa. .289, Biscutella radicata Coss. et DR., locis Algeriensibus adde : Med. A!: La Re- ghaïa in sylvis (Batt.). .293, Senehbiera Coronopus Poir., locis Maroccanis, post Tanger, adde Salé (Grant). .29h, Senebiera violaeea My, linea 2 distributionis geographicæ , post Maison-Garrée unde cultura evanuit, adde Retour-de-la-Chasse (BatL.). . 296, Isatis Djurdjuræ Coss. et DR., linea 2 synonymiæ, post 533, adde : [lustr. Atl. 1, t. 57 mox edenda. . 301, Calepina Corvini Desv., locis Algeriensibus Med. A!, post Blidah, adde D}. Mouzaiïa infra Sidi-Madam (Batt.). . 302, Zäilla macroptera Coss., linea 2 svnonymiæ, post 670, adde : et Jllustr. Al, I,t. 58 mox edenda. 33/4 ADDENDA ET EMENDANDA. P. 306, Cakäle marîitima Scop., locis Maroccanis, post Tetouan, adde : ad ostium Oued Sebou (Grant) forma inter varietatem maritima et varietatem Ægyptiaca media. P. 309, linea 10 ab ima, loco Ouda-Ouchemlal, iege Ida-Ouchemlal. P. 311, linea 14 ab ima, loco Ouled Fahia-ben-Thabeb , lege Ouled Yaha-ben-Thaleb. P. 315, Rapistrum rugosum All. var. Orientale, locis indicatis adde : MAR. In sylva Mamora prope Salé (Grant). P.315, Rapistrum bipimmatum Coss. et Kral., linea 2 synonymiæ, post 57, adde: [llustr. Al. X, t. 61 mox edenda. P. 320, Cordylocarpus muricatus Desf., locis Alveriensibus Med. A, ante Vesoul- Benian, adde Hammam-Ghira (Batt.). INDEX ALPHABETICUS ORDINUM, TRIBUUM, GENERUM, SUBGENERUM VEL SECTIONUM, SPECIERUM, VARIETATUM ET SUBVARIETATUM IN HOCG VOLUMINE DESCRIPTORUM. Nomina specierum admissa litteris cursivis, synonyma litteris rectis, nomina plantarum comparationis oratla in adnotationibus commemoratarum ltteris rectis minoribus impressa. Nomina ordinum ex. gr. : RANUNCULACEÆ. Nomina tribuum ex. or.: RANUNCULEÆ. Nomina generum ex. gr. : RANUNCULUS. Nomina subgenerum vel sectionum ex. gr.: BATRACHIUM. Nomina specierum, varietatum et subvarietatum ex. gr. : acris. Nomina synonymorum ex. gr. : aduncus. Nomina plantarum in adnotationibus commemoratarum ex. gr. : argyreu6. Numerus primus paginam, ultimus numerum specierum indicat. AconiTUuM Tourn..... ae D1 Atlanticum (Coss. olim — À. Lycoctonum L........... 51 Lamarckii Rchb. — A. Lyco- ctonum L. var.......... 51 Lycoctonum L............. 51 — var. Pyrenaicum Ser. — À. Lycoctonum L. var. 51 Pyrenaicum DC. — A. Lyco- clonum LD var. - 10 51 Vulparia Rchb. — A. Lyco- étonne es 0 ent 51 Orientale Mill.......... ba DONS RP ee de ce 10 BEUDUUS ne denis ce 11 — var. brachypetala Moris — À. autumnalis L. .... 11 — var. dentata Coss... 12, 321 — var. leptopetala Moris — ArSbNaNs Li: :.... 141 » ADoNIs. æstivalis var. squarrosa Boiss. — À. æstivalis L. var. dentata. 19 autumnalis L.......... 11, 93921 Cupaniana Guss. — À. micro- CarpaD eee 19 dentata Del. — À. microcarpa DC. var. dentata Coss.etKral. 13 dentata var. Provincialis DC. — À. æstivalis L. var. den- LA ee eee RES 00: intermedia Webb = A. micr carpa DG............... 12 microcarpa DG......... 1a, 321 — var. dentata Coss. et Kral. MR PRIE RTRL RAS SLT RUE 13, 391 miniata Jacq. — À. æstivalisL.. 11 squarrosa Stev. — À. æstivalis L'varsdentata ere 19 Bætica Coss. — À. autum- nalis Le Ua mon 19 flammea Jacq........... 13 330 ÆTHIONEMA. Æruionema R. Br.......... ovalfolium Boiss. — Æ, saxatile saratile hr Re eee saxatile var. ovalifohium DC. — Æ. saxatile R. Br. var..... Alliaria officinalis Andrz. — Si- symbrium Alliaria Scop.... ALYSSINEÆ DC............ Alysson maritimum Shaw = Ko- niga maritima Rébr ere AEVSSUM A OU Edit subgen. Evazyssum Boiss.. subgen. Menrocus Benth. et OO Re SPAIN subgen. ODONTARRHENA Boiss. — subgen. Prirorrrenum Coss. subgen. TerrATricurA Coss. Algeriense Pomel — À. Grana- tense Boiss. et Reut....... GIPES EL PRE CREER PELEECE — var. alpestre........... — var. serpylhfolhum. . .... —— var. incanum Boiss. — A. alpestre L. var. serpylli- OM ES RUES alpestre Moris — A. alpestre L. var.serpyifolium . . ..... arenarium Gmel. — À. monta- nUMALEAS Eu CL RI. Atlanticum Desf. = À. monta- HUM ere Ne RL campestre L.......... 233, — var. micropetalum Boiss. — À. campestre L. var. clypeatum DR. — A. scutige- DUR ADRESSE cochleatum Coss. et DR. 233, condensatum Boiss. et Hausskn. — À. alpestre L.......... Gmelini Jord. — À. montanum Granatense Boiss. et Reut. 236, — var. luteolum Coss.. .... hispidum Losc. var. Granatense Willk. — A. Granatense Boiss: et: Reut. "127 000. lanigerum DC. — A. alpestre L. INDEX. nd Q) 9 SI OO ALYSSUM. ALYSSUM. leiocarpum Pomel — A. psilo- carpum Boiss. var. eden- LE D SR 239 linijolium Steph. . : - 239 luteolaum Pomel — A. Grana- tense var. luteolum....... 332 macrocalyx Coss. et DR...... 235 maritimum Lmk — Koniga maritima R Br CP EC 240 micranthum Fisch. et Mey. — À. campestre L. var... .... 233 micropetalum Fisch. — A. cam- pestre LNvar CCE REEErE 233 minutiflorum Boiss. — A. al- pEStre Le PTE EEE 230 montanum L......... 231, 392 —_ var. Atlanticum Boiss. — A. montanum L...... 231 Nebrodense Tin. — A. alpestre L. var serpyllifolium. . .... 230 obtusifolium Stev. — A. alpes- tre En ee LE CLONE 239 ochroleucum Boiss. et Huet — Amontanum Lee 231 oxycarpum Boiss. — A. alpestre Li diner DORE 230 parviflorum M.-B. — A. cam- pestre Levure -CPPre ER PE 233 polyodon Boiss. et Buhse — A. campestre. L:var. 233 psilocarpum Boiss. . ........ 23/4 — var. edentulum Goss..... 239 ptilotrichum DR. olim — A. Granatense Boiss. et Reut... 236 Savranicum Andrz. — A. al- pestre LA CESSE FRERRRE 229 scutigerum DR............. 2306 serpyllifolium Desf. — A. al- pestre L. var. serpyllifolium. 230 serpyllifolium M.-B. — A. ai- pestre ER 229 serpyllifolium forma longistyla Boiss. — A. alpestre L..... 230 SHINOSUM AR IS RER RES 238 tortuosum W. et K. — A. al- pestre L..:..4:......4.% 229 vernale Rchb. — À. montanum Lin ms TERRES 231 QE O1 ALYSSUM. ALYSSUM. Willkommn de Rœm. — Granalense Boiss. et Reut.. 236 Altaicum C.-A. Mey...... 2932 CE ALT ERREUR 237 campesire var. hirsutum ROCHE SR M Ar à 234 Fischerianum DC........ 29392 hirsutum M.-B.....:... 234 AmmosPermA Hook.....,...... 194 — sect. Évammuosperma Coss... 154 — sect. MorrcannezzA Coss. .. 199 cinereum Hook............ 154 teretifolium Boiss.. ......... 159 AINASTATICAU LS ee ee ee 279 Hhierochuntica L............ 276 ANASTATICEÆ DC.......... 270 ANÉMONENTOUTT ee 9 CORONAMIE NA PUMA uen Ten Les RAiin DS CR CEE 10, 321 ANEMONEÆ: DC:...:....:.. 6 ROULEAU C Daun. 00. h3 viscosa Gouan — A. vulgaris URI PARENT PS RE LE Eee RoE ce Re h3, 394 ARABIDEZÆ DE MR en de 100 ARABISR be rem eee Le 116 —, sect. Evaragis C.-A. Mey.. 117 — sect. TurrirezzA O.-A. Mey. 118 AIDE SN D tte een 117 alpestris Rchb. — A. ciliata R. LEONE SOA ONCE A AR Es 193 Alpina Oliv. — A. albida Stev. 117 arcuata Shuttlew. — A. ciliata BR Tan LS Te 193 auriculata Lmk...... , 191, 929 — var. dasycarpa. . ....... 199 Balansæ Boiss. et Reut. — A. ciliata R. Br. var. Balansæ.. 193 Billardieri DC.— A.albida Stev. 117 brachypoda Boiss. — A. parvula 1 DEAN DD 50 APM SEM P RATS brevifolia DC. — À. albida Stev. 117 Caucasica Willd. — A. albida 194 INDEX. a h ARABIS. A PRABIS. cihatar Br Ne eee — var. Balansæ Coss....... — var. glabrata Koch — A. CAM br — var. hirsuta Koch — A. ci- liata R. Br. var... ... conringioudes Ball........,... cuneifolia Hochst. — A. albida decumbens Ball — A. pubes- CENS POI A0NME. CEE Doumetu Coss.. ....:...... glastifolia Rchb. — A. sagittala DC ee ee + + + 9 © « © + + © © © ee — var. incana Gaud. — A. ciliata R. Br. var... ... are sagittifolia Moris — A. sagitlata DC...... — var. sessihfolia Gaud. — A. ciliata R. Br. var... hispida Lmk — A. sagitlata D CR art ou SE EN ares latifolia DR. — A. parvula L. DA RE et es longifolia DC. = A. albida Stev. longisiliqua Presl — A. pubes- cens Poir. var. longisiliqua. Panel Dur eee Pseudoturritis Boiss. et Heldr. CU ANNE ER D METRE 118, — var. longisiiqua Coss... purpurascens Presl — A. pu- bescens Poir. var. longisiliqua rämosa Lmk — Sisymbrium Thalianum J: Gay........ Sonia DO EME ETES Thaliana L. — Sisymbrium Mhahanum PAGE thyrsoidea Sibth. et Sm. — A. ADIdd SIC ee nr TurritanleS On Re Rare ALAN RE EE LL LR INR LR viscosa . DC. = À. albida Stev.. AucheriBaiss "ai. brassicæformis Wallr..... 29 AT 129 Qt 11 1:10 e 2) 2 EN Ex 335 ARABI ARABIS. conferta Rchb.— A. hirsuta SCOp serre contracta Spenn. — À. hir- suta SCOP...........e erubescens Ball......... Gerardi Bess............ hirsuta Scop............ Kochii Jord. — A. Gerardi Besse meet clic muralis Bert............ perfoliata Lmk........... planisiliqua Rchb.=— À. Ge- rardi Bess............ BARBAREA ROBrA ee Lee. arcuata Rchb. — B. vulgaris R. Br. var. arcuata....... Iberica DC. — B. vulgaris R. Br: var arcualas eee parviflora Fries — B. vul- garis R. Br. var. stricta... perennis Pomel — B. vul- garis R. Br. var. vulgaris. . . stolonifera Pomel — B. vul- garis R. Br. var. vulgaris... stricta Andrz. — B. vulgaris R. Br. var. stricta. ....... Taurica DC. — B. vulgaris R. Br. var. arcuata.. . .... vulgaris Bor. — B. vulgaris R. Br. var. arcuata......... vulgaris Rchb. — B. vulgaris R. Br. var. vulgaris... .... vulrars Ro Br. 02000 pe — var. arcuata Goss...... var, stricta (088... — var. vulgaris Coss...... vulgaris 8 Koch — B. vulgaris R. Br. var. arcuata....... Batrachium marinum Fries — Ranunculus aquatilis L. var. DAULOLIE PSI AE MANN BERBERIDEZÆ Vent....... PrremRis louche... 2 RG Cretica Ball — B. de Boiss. et Reut.. É Hispanica Boiss. et Réute ‘ vulgaris var. australis Boiss. — B. Hispanica Boiss. et Reut. 329 56 56 56 99 INDEX. Qt OT OT R OT BISCUTELLA. BERBERIS. Ætnensis Presi........,. 57 cratægina DC.....…..:... 57 Crética Los: LE RER 57 densiflora Boiss. et Buhse.. 97 vulgaris Li,4 404 0ePRE 56 BiscureLza L... . 284 — subgen. Jowpr484 Medic.., 284 — subgen. Tazasprorum Medic. 286 — Biscutellæ bicalcaratæ DC.— B. subgen. Jondraba.... 284 — Biscutellæ genuinæ DC. — B. subgen. Thlaspidium.. 286 Algeriensis Jord. — B. didyma L. var. raphanifolia. ..... 287 Apula L.— B. didyma L. var. ADO. LE ON APS EEE 287 aurculaia li. TERRE 289 Bourgæi Jord. — B. didyma L. var. raphanifolia...,..... 288 Chouletti Jord.— B. didyma L. var. raphanifolia......... 287 ciliata DC. — B. didyma L. var. APUIISCE EN EUR CR CREER 287 Columnæ Ten. — B. didyma L. VAT ADR: - 2-0 RCE 207 coronopifolia Wild. — B. di- dyma L. var. Apula....... 287 depressa Willd. — B. A L. var. Apula..… 287 chanel. ERA eee 286 — var. Apula Coss........ 287 — var. raphaniÿfolia Coss... 287 erigerifolia DC. — B. auriculata Lforma Nue Er re. COS eriocarpa DC. — B. didyma L. DOrAMAIERERS SCENE 287 frutescens Gosse. se FRERE 289 lævigata Desf. — B. didyma L. var. ApuIA.. 1 SRE 287 leiocarpa DC. — B. didyma L. var. ADpUias CE REC 287 lyrata L. — B. didyma L. var. raphanifola.\s. 5... ins 287 maritima Ten. — B. didyma L. var. raphanifolia. ........ 287 obovata DC. — B. didyma L. var AQUIR. Es EN FERES 287 radicata Coss. et DR... 288, 333 # À À À h BISCUTELLA. BiSCUTELLA. raphanifolia Poir. et Desf. ex parte — B. didyma L. var. raphanifohia. : -........ raphanifolia Poir. et Desf. ex parte — B. radicata Coss. et DIR PR AR Le ane virgata Coss. et DR. olim — B. radicata Coss. et DR...... cichorüfolia Lois........ Golumnærtlen: 7"... depressa Wilid........... levipatash eee... microcarpa DC.......... patulipes Jord. == B. micro- CARDA DO Eee. perennis Spach — B. lævi- scutulata Boiss. et Reut. — B. microcarpa DC...... BISCUTELLEÆ Coss......... Bivonæa DO. 124 nero. 1, lien DO AS USER: 264, præcox Bert. — Tonopsidium albiflorum DR........... Saviana Car.— [onopsidium Savianum Ball........ BRASSICA ee Ann ee — sect. Brassicarra Coss.... . — sect. Euvprassrca Boiss...…. — sect. Meranosiwarrs Coss. . amplexicaulis Goss. . ... 195, arvensis L. — Moricandia ar- Vensis DU. er NU eu. asperifolia Lmk — B. Rapa L.. Atlantica Coss. et DR. — B. Gravnæe Ten er 2100 Aurasiaca Coss. et Kral..... Bætica Boiss. — Erucastrum vir- gatum Presi var. Bæticum.. Balearica DC. ex parte — B. oleracea L. var. Robertiana s.-v. Robertiana.. ........ POS RAA Blancoana Boiss. — B. humilis DC. var. latisiliqua.. . . . .. Boissieri My — B. Gravinæ PSE OU DA NP INDEX. 307. 2 288 3 288 3 286 4 288 2 388 2 290 288 2 288 2 390 288 2 28! 263 SH 0011 265 9 263 2 179 196 181 180 331 [e) 156 : 188 D 195 11 199 19 176 3 189 9 1810 197 12 199 11 BRASSICA. Brassica. Botlerii Vis. — B. oleracea L. var. villosa s.-v. incana. . .. brachyloma Boiss. et Reut. — B. Gravinær lens 677 0rP OR on PR an ren campestris L. — B. Rapa L. var. campestris Koch........ campestris C. Napo-Brassica DC. —B. Rapa L. var. rapi- fera Metzg DT AA URRE EE NUS campestris var. oleifera DC. — B. Rapa L. var. campestris Roch ERA M ee A Le capitata Lob. — B. oleracea L. var. capitata DC... :..:.. Cossoneana Boiss. et Reut. — B. fruticulosa Cyr. var. Cos- SOneanat Dec RER Aa a Cretica Lmk — B. oleracea L. var Greta, NEA RE Cretica Moris Elench. — B. ole- racea L. var. insularis s.-v. INSUIATTS LR AAC Cretica Sibth. et Sm. — B. ole- racea L. var. (Cretica s.-v. CTELICAR NE 2 Et ai crispa Cam. — B. oleracea L. var. crispa MR NO ee dimorpha Coss. et DR.. 194, elata Ball — Erucastrum virga- tum Presi var. elatum..... Eruca L. — Eruca sativa Lmk DATA SAUVONS ARR Jruticulosa Cyr. emend.; Coss. — var. Cossoneana Coss.... — var. fruticulosa Coss.... — var. leucantha Goss...... — var. Mauritanica Coss.. . — var. Numidica Coss. . . — var. radicuta Goss...... geniculata Ball — Erucastrum incanum Koch var. genicu- HE AU 0 PR A TE olaberrima Pomel —? B. fruti- culosa Cyr. var. leucantha Grovmæntens. 1. 0e 29. 339 184 3 199 11 199 11 188 9 189 5 189 59 189 5 186 3 191 6 10903 189. 3 185 3 186 "3 331 10 DT 209 1 189 6 1191040 190 6 191 6 190 6 190 6 191 6 173 1 191 2-6 199 11 340 BRASSICA. Brassica. Harra Boiss. — Diplotaxis Harra Bois ere ae DRE humilis Boiss. — B. humuis DC. var. JatIstiqua 0° humilis DC. emend.; Coss... — var. humilis Coss....... — var. latisiliqua Coss..... — var. nudicaulhs Coss..... — var. repanda Coss...... humilis Coss. olim — B. Aura- siaca Coss. et Kral.... bumilis Wüllk. et Lange — B. humilis DC. var. nudi- CAUSE A ET ER incana DC. — B. oleracea L. Dar NANOSA UE ER MROUe Ne incana Ten. — B. oleracea L. var. Vilosa s.-v, incana.. .. oleracea insu- insularis Moris — B. L var. insularis s.-v. HuncemiOoss ER LENCO CERCE latisiliqua Boiss. et Reut. — B. humilis DC. var. latisiiqua.. lativalvis Boiss. — Eruca sativa Lmk var. sativa s.-0..,.... loncholoma Pomel — ? B. Aura- siaca Coss. et Kral........ lyrala Desf. — Enarthrocarpus clavatus Delile.......... B. maritima arborea seu pro- cerior ramosa Moris. — B. oleracea L. var. maritima.. Maurorum DR............. mollhis Vis. — B. oleracea L. var. villosa s.-v, villosa. . .. ‘Munbyana Coss. et DR. — B. setulosa Coss............ INopus RER — var. esculenta DC. — B. Napus L. var. rapifera Metzoe en Ne — var. oleifera DC........ — var. rapifera Melzo..... TIOTONNOCR EEE RE RER RE 180, nivea Boiss. et Sprun. — B. ole- racea L. var. Cretica s.-v. DV BA MAR ERA AL aus Lo re 169 198 107 1199 INDEX. 12 19 BRASSICA. Brassica. nudicaulis Pomel —? B. humilis DC. var. nudicaulis.. . .... oleracea Bert. — B. oleracea L. var. Robertiana s.-v. Ro- bertiänas LRU 282 oleracea Huds. — B. oleracea L. var, maritima......... oleracea L::: 256 20 UV — var. acephala DC....... — var. Botrytis L.. — var. bullata DC. fes sr racea L. var. crispa. . —- var. capitata DC....... — var. Caulorapa DC..... —\yar. Gretica (Os. UNS VE Crenca eee — — S.-V. MUR... — var. crispa Coss........ — var. insularis Coss...... 019, Atlantica. "> NS UIUTIS EE ES — var. maritima Coss...... —. var, Robertiana Coss... — — 5,-v. Robertiana. ... 2 D ST rupestris LES — var. sylvestris DC. — B. oleracea L. var. mari- timaz 25 eee = \yar. villosa C0ss.. 00 SV INCONNUS LE Ce OS NE Orientalis L. — Conringia Orientalis Andrz. ........ papillaris Boiss. — B. sabularia Brotptr Lise. UNE RERR TE perfoliata Lmk — Conringia Orientalis Andrz......... pinnalifida Desf. — Eruca sa- tiva Lmk var. pinnatifida præcox. W. et K. — B. Napus L. var. oleifera DC....... — var. annua Rchb. — B. Rapa L. var. campestris Koch. — var. campestris Koch 189, — var. depressa DC. — B. Rapa L. var. rapifera Meleps sisi. ARR ee 211 391 Q9 Co CD Qo © 9 Q9 Go 9 Q9 Co Go 9 Co Qi oO Lo Go C9 9 9 Co BRASSICA. Brassica. — var. esculenta ET. Par. — B. Rapa L. var. rapi- ferasMetzpt0t 0" — var. oblonga DC. — B. Rapa L. var. rapifera LEADER COTE DER — var. oleifera DC. — B. Rapa L. var. campestris Koch. — var. oleifera FT. Par. — B. Rapa L. var. cam- pestris Koch. ....... — var. rapifera Metzg..... rectangularis Viv. — B. Tour- nefortii Gouan. ......... repanda DC. — B. humilis DC. VAT TEpaNdas ee. Rerayensis Ball — Erucastrum virgatum Presl var. Rera- Robertiana J. Gay — B. Fr cea L. var. Robertiana.. rupestris Rafin. — B. os L. var. Robertiana s.-v. ru- DESIRE 6 6 dorer EU rupicola Pomel — B. Gravinæ A MED RE RE RE sabularia Brot........ 193, sabularia Moris — B. Tourne- font ouans a... 210 — var. papillaris Boiss. — B. sabularia Brot. var. scopulorum Coss. et DR... RE SeIHIOSA CDS I Un. spinescens Pomel — B. scopu- lorum Coss. et DR....... Stocks Hook. f. et Thoms. — B. Tournefortn) Gouan.... suffruticosa Desf.— Moricandia arvensis DC. var. suffruticosa taraxacifolia Boiss. Te brium filon € Cav.. teretifolia Desf, — A sperma teretifolium Boiss.. lorulosa DR. — Diplotaxis su- folaiknmzen: 0 00, 192, varia DR.— Erucastrum varium Tournefortt Gouan..... 189 192 OU 177 183 INDEX. Qt ©2 [SE SI FF © SI = [@] BUNIAS. Brassica. varia var. Campestris DR. — Erucastrum varium DR. var. VATIUME LES AN PANIPOrE — var. montana DR. — Eru- castrum varium DR. var. MOontanum 0" ......, vesicaria L. — Eruca sativa Lmk var. vesicaria. ...... villosa Biv. — B. oleracea L. var. villosa s.-v. villosa. . . . virgata Boiss. — Diplotaxis VIDE AA ND CP En Willdenovn Boiss. — B. Juncea CONS PP RAPRARET Gene à Alpina L. — Arabis bras- sicæformis Walir....... Balearica Pers........... crassifolia Forsk, — Eru- caria crassifolia Delile.. 2 fragilis Sieb. — Diplotaxis ACTIS MB OISS ee eee ce oxyrrhina Coss.. c spinosa P. Alp. mie . gToides FOrSk:. 0.1. teretifolia Del. — Mori- candia clavata Boiss. et Reuters er ire BRASSICEÆ DC............ BUNIADEÆ DC. ........ ... Bunras RA Br... 00,2 : arvensis Jord B. Erucago LE TMS EE SN os RER à Balearica L. — Succowia Ba- leanica Medic- #7" 00 Cakile L. — Cakile maritima SCOD ie. cree Cakile Poir.— Cakile marilima Scop. var. Ægyptiaca..... cochlearioides Murr. — Cale- pina Corvini Desv........ Étucoro ER prostrata Desf. — Muricaria prostrata Desv........... raphanifolia Sibth. et Sm. — Rapistrum rugosum All. var. Orientales eme an spinosa L. — Zilla mya- groides Forsk......... tenuifolia Sibth. et Sm. — Rapistrum tenuifolium. . 310 341 D 342 BUNIAS. Bunias. virgata Sibth. et Sm.— Ra- pistrum Ægyptium..... Bursa Pastoris hirsuta, Erucæ flore, stilo prominente Shaw — Psychine stylosa Desf... CARILE Tourne. 0eme Æpgyptiaca Gærtn. — CG. mari- tima Scop. var. Ægyptiaca.…. Bauhini Jord. — C. maritima _ Scop. var. Ægyptiaca. . ... crenata Jord. — C. maritima Scop. var. Ægyptiaca. .... edentula Jord. — C. maritima Hispanica Jord. — GC. maritima Scop. var. AÆgypliaca. . ... latifolia Lmk — C. maritima Scop. var. Ægyptiaca. .... littoralis Jord. — C. maritima Scop. var. Ægyptiaca..... maritima Desf. — C. maritima Scop. var. Ægyptiaca. .... C. maritima, ampliore folio Shaw — C. maritima Scop. var. Ægyptiaca. ......... maritima SCOp........ 305, — var. Æpyptiaca Coss..... — var. australis Coss. olim — C. maritima Scop. var, Æpvypliaca...... rugosa L’'Hérit. — Rapistrum rugosum Al. var. rugosum. C. Serapionis Erucæ folio, Napi flore Lobel — C. maritima Serapionis Lloyd — C. mari- Lima SCOp.PRRRPER AE C. Græca, arvensis, siliqua striata, brevi Tourn. — Rapistrum Ægyptium.. . CARPE Cost NE ene DU, microcarpa Andrz. — C. sativa Crantz var, sylvestris. . . .. GRR NOBANIZ. RON RE saliva Fries — C. sativa Crantz TS SAMIR ae Res 309 30) INDEX. CARRICHTERA. CAMELINA. sativa var. olabrata DC. = C. sativa Crantz var. sativa — var. pilosa DC. — C. sa- tiva Crantz var. syl- VESITIS.. 25 CURE — var. pubescens FI. Par. — C. sativa Crantz var. sylvestris. 1. LUCE var. saUUAIUOSS > COR — var. subglabra Koch — C. sativa Crantz var. Sa HVA 23 NE ARTE (VAT, sylvestris COS AE sylvestris Wallr. — C. sativa Crantz var. sylvestris.. .... CAMELINEÆ DCG........... CAPSELEANV NL ET SAC EER — subgen. Évcapsezra Coss.. — subgen. Hymevorogus Coss. Bursa-pastoris Mœnch....... elliptica C.-A. Mey. — C. pro- cumbens Fries.......... procumbens Fries.......... APLESUSNOLd ee ECC CEE PTACHISIGTEN NE TR SE grandiflora Boiss......... pautiflora Koch ""#e0"r præcox Jord..... RAR a L rubellatheut:: 2 rubescens Personn......... ruderahs Jord.-2.:--CRCeE sabulosa Jürd. 54.0 Virrata JOrde>- © -C0t CaRDAMMEN SALE URSS frrsuta LH: DTA NE 125, hirsuta var. sylvatica F1. Par. = C. hirsuta L. var.. 195, parviflora Er... me ee Pensylvanica Muhi. — C. hir- sua La SEL RER SSS sylvatica Link = C. hirsuta L. DAT ss CNT EUR ÉETE Virginica Michx — GC. hirsuta 1 ON PRESENT UCI Cardaria Draba Desv. — Lepi- dit Drap eee CarRiCETERA DC SE... Tee cornutum Pall. — Sisymbrium torulosum Desf.......... elatum Pomel — E. grandiflo- rum Desf. forma......... gramineum Pomel — E. gran- diflorum Desf........... grandiflorum Desf..... 190, Kunzeanum Boiss. et Reut.... linearifolium Tausch — E. grandiflorum Desf....... longifolium DG. — E. grandi- forum Dest. 2222000200 nemorale Pomel — E. grandi- florum Des. PEER nervosum Pomel — E. grandi- forum Des eeeee officinale L. — Sisymbrium of- ficinale SCO cer eRRE Orientale KR. Br. — Conringia Orientalis Andrz......... pallens Boiss. — E. grandiflo- rüum Destin perfoliatum Crantz — Conrin- gia Orientalis Andrz...... stœchadifolium Tausch — E. grandiflorum Destin strictum var. micranthum ]J. Gay= E. Kunzeanum Boiss. ét Reuters MR ete Andrzejowskianum Bess. — E. diffusum Ehrh....... canescens Roth — E. diffu- suM ENTREE CREER diffusum Ehrh... hieracifolium L. — E. stric- tUMIGETINR SEC ERRE TEPANUUERNES EE ESS Strictum'Gærin. ee EVARABIDERSS ER Euzomodendron Coss............ Euzomon acre Webb — Diplotaxis acris 1BOISS rt ds TOO hesperidiflorum Webb=— Diplo- faxiS#acris Boss... ec 190 150 190 19 BH D 1 FARSETIA. Fansena Turra.s 252: Un .. 70 OA Ses HOT — var. oblongata Fourn. — F. Ægyptiaca Turra forma. — var. ovalis Coss — F. Æegyptiaca Turra forma... . Hamiltonü Royle — F. linearis DONC RE A me ENS Libyca Spreng. — Koniga Li- ÉNCONRBE CERN linearis: Dene...........,.. oblongata Presl — F. Ægyp- üaca Turra aps À ovalis Boiss. — F, Ægyptiaca Murra forma Lien heliophila Bunge........, longisiliqua Dene......... ramosissima Hochst....... Ficaria calthæfolia Rchb. — Ra- nunculus Ficaria L. var. cal- thæfolius Guss.......... grandiflora Rob. — Ranunculus Ficaria L. var. calthæfolius ranunculoides Mœnch— R. PICATIAN LR ee ACUMARIA L'OUTIL:. ..: 20... ca — sect. Perrocarnos Coss. et DR. — sect. Spxærocarnos DC.... Abyssinica Hammar — F. offci- nalis EJOrmaE"e. ..n ). Ægyptiaca Steinh. — F. densi- Horn PER a Africana Enk2,60200iI aprarid, Las", 89; — var. agraria Coss ....., — var. Atlantica Coss.. 9o, — var. rupestris Coss.. 90, Alexandrina Ehrbg — F. agraria LÉ NIUE ARSOMEMANES Atlantica Coss. et DR. — F. agraria Lag. var. Atlantica. . Bastardi Bor. ap. Duchartre — F. capreolata L. var. Bastardi. Bastardi Boreau F1, centr. —F. capreolata L. var. Bastardi SU CONUSA. ue 0 0 à à Boræi Jord. — F. FSI L: var. Bastardi s.-v, Boræi.. 298 226 88 INDEX. FUMARIA. FumariA. a bracteosa Pomel — KF, densi- Hora DOTE T R 2 alycima Babingt. — F. densi- Bord DONS EE NE AE En 2 capreolata Desf, = K. capreo- lata L. var. capreolata. . ... 1 CODICOIQ LOL NN NSE — var. Bastardi Coss. et G. 5 GERS DONS SCT E 1 SV PDOTEU LUS : SV CONNUS ne — var. capreolata Goss. et G. : Den SEP RAIN à — var. flabellata Coss.. 88, 1 — var. macrosepala Coss. .. 1 — var. muralhis Coss.... 87, — var. 8 Parl. — F. capreo- lata L. var. flabellata h —- var. y Parl. = F. capreo- lata L. var. Bastardi Coss. et G. de S'-P.... 7 —- var. patula Flor. Par. éd. 1. — F, capreolata L. var. h Bastardi Coss. et G. de SÉPARER ann — var. recurva Flor. Par. éd, 1 — F. capreolata L. var. capreolata Coss. et G:de SP: 3 — var. ff speciosa Hammar — F. capreolata L. var. b capreolata Coss. et G. “ de S'-P. forma... ... confusa Jord. — F, capreolata 7 L. var. Bastardi, Coss. et G. 7 de S'-P. s.-v. confusa.. . . 7 corymbosa Desf. — F. Africana 7 Les PP AE rt crassifolia Desf. — Sarcocapnos 7 Crassonus DÉMOS: densiflona DORE ASS 85, 7 densiflora DC. ex parte — K, officinalis L. forma. . ..... 6 flabellata Gasp. = F. capreo- lata L. var. flabellata . . . .. Gaillardoti Boiss. — F. agraria 6 La: orme EE nee glauca Jord. — F parviflora 6 11e) CORRE RITES ARR 89 85 86 86 328 328 88 80 949 390 FUMARIA. Fumarra. Gussoni Boiss. — F. capreolata L. var. Bastardi Coss. et G. de SP -1 Borel Len Jordani Guss. — F. capreolata L. var. Bastardi Coss. et G. de S'-P. s.-v. Boræ1.. . . .. Judaica Boiss.— F. agraria Lag. JORMEL So 000 dre 06e one LÉ EEE RE longipes Goss. et DR. — F. Numidica Coss. et DR. var. INA IDR HONTE macrosepala Boiss. — F. ca- preolata L. var. macrosepala major Badar. — F.agraria Lag. media Bast. — F. capreolata L. var. Bastardi Coss. et G. de SE AA EN A TE media DC. ex parte — F. agra- ra, ape LAS LAURE media var. confusa Hammar — F. capreolata L. var. Bastardi Coss. et G. de S'-P. s.-v. con- media var. muralis Hammar — F. capreolata L. var. mu- PASSE ECS AE DS M media var. typica Hammar — F. capreolata L: var. Bas- tardi Coss. et G. de S'-P. 8-0, ABOTÆI. NU DCR LEP RTE AE Rent — var. Parlatoriana Boiss. — F, densiflora DC. var... Munbyi Boiss. et Reut. — F. capreolata L. var. Bastardi Coss. et G. de S'-P. s.-v. Bora ANT LOUE se œuralis Bor. — K. capreolata L. var. Nos Coss. et G. de S'-P..s.-v. Boræi. ... muralis Gren. et Godr. — F. capreolata L. var. Bastardi Goss. et G. de S'-P... .…... muralis var. læta Lowe — F. capreolata L. var. muralis Sp) 88 87 88 88 INDEX. ll 6 6 spicata L. — Re : catus Bernh.…. BTE FUMARJ]A. Fuwarra. muralis Sonder — F. capreo- lata D: var. muralis ee 87 Numidica Coss. et DR. ...... 81 — var. longipes Coss. . ..... 82 — var. Numidica Coss..... 82 — — S.-V. genuina.. . .. 82 — — S.-V. sarcocapnoides ST De ANR 82, 328 officinalis Del. F. densi- flora DCS ETUIS 89 OCT EP CEE CREE 83, 328 — var. densiflora Moris —F. densitora DO RSS5 — var. major Moris — F. APTATIA AP CE ECEEE 89 — var. scandens Rchb. — F. £ officinalis L. forma... 83 pallidiflora Jord. — KF. capreo- lata L. var. capreolata Coss. etiGide SEPT RER 86 paruiiona Linkee CRE CR 8 parviflora Sibth. et Sm. = F. densiiora DC... 89 Petteri Rchb. — F. densifiora DC: :vars/ RUE ESS 85 platycalyx Pomel —? F. capreo- lata L. var.macrosepala.... 88 rostellata Knaf — F. densiflora . Disease 85 rupestris Boiss. et Reut. — F. agraria Lag. var. rupestris 9o sarcocapnoides Coss. et DR. — F. Numidica Coss. et DR. var. Numidica 5.-v. sarco- Capnoides eee Re CNE 89 sepium Boiss. et Reut. — K. capreolata L. var. muralis JOTMA- see te ARE 87 serotina Guss. — K. capreolata L. var. Bastardi Coss. et G. de S'=P.sviconiusa. 88 speciosa Jord. — F. capreolata L. var. capreolata Coss. et G. de S'-P. forma... ..... 86 spectabilis Bisch. — F. agraria ISERE 5 89 FUMARIA. Fümaria. vagans Jord. — F. capreolata L. var. Bastardi Coss. et G. de S'-P. s.-v. Boræi. ..... Wirtgeni Koch — F. officinalis OP ue à asepala Boiss............ bulbosa L. et Desf. — Cory- dalis cava Schweigg. et Chavini Reut. —F. Vaillan- TM LOTS ASE Laggeri Jord. — F. Vail- lantiois. 70. macrocarpa Parl. ........ Vaillant Lois... 7... FÜMARIACEÆ DC........... FUMARIEÆ Bernh........... corniculatum Curt ...... 68, corniculatum var. flaviflorum DC. — G. corniculatum Cart var 22 RM LUE, flavum Crantz — G. luteum D ÉODI AR ee le Me G. flore luteo Shaw — G. lu- lEtMSCOp eee ee. G. flore violaceo Shaw — Rœ- meria hybrida DC........ fulvum Sm. — G. luteum Scop. GE CRD EN REURRR RHeumaSCop 0e 0 69, Mesopotamicum Spreng. — Rœ- meria hybrida DC........ phæœniceum M.-B. — G. corni- culatum Curt. var........ rubrum Sibth. et Sm.— G. cor- niculatum Curt. var...... tricolor Bernh. — G. cornicu- latum Curt. var... ....... tricolor Godr. — G. luteum Scop. DORA ON UE) A à violaceum Sibth. et Sm. — Rœ- meria hybrida DG........ Arabicum Fresen........ Guepinia Lepidium DC. — Tees- dalia Lepidium DG. ...... 88 83 8h 77 55 85 717) 90 85 70 79 68 327 68 69 69 66 69 327 66 68 68 68 69 66 69 251 INDEX. RFI ee _ Le] HESPERIS. 391 HELLEBOREÆ DC..... 39 HemicramBe Webb....,...... 218 Jruticulosa Webb. ......... 219 1 Henopuyron Coss. et DR........ 160 . deserti Coss. et DR.... 160, 331 1 Hesperis Africana L. — Malcolmia Africana R Br... 0, 130 1 alliacea Lmk — Sisymbrium Allara Scope ne 149 15 angustifolia DC. = Sisymbrium torulosum Desf.......... 139 À arenaria Desf. — Malcolmia arenartan DO PM To diffusa Dene — Malcolmia Æ OYp- tiaca DDICDO PERL CCE 134 6 diffusa Lmk — Malcolmia Afri- Cana R Br nr in 130 1 littorea Lmk — Malcolmia lit- torea Ra Br 00 ane 194000 H. maritima, latifolia, siliqua tricuspide Shaw — Mat- thiola tricuspidata R. Br... 107 8 nitens Viv. — Moricandia ar- vensis DC. var. suffruticosa 1 OT FH. Orientalis, maritima, Leu- cou folio incano, flore mi- nimo Tourn. — Sisymbrium nanum DCR DuT 137 1 parviflora Savi — Malcolmia parviflorar" DOS" 06 EE MIS 5 ramosissima Biv. — Malcolmia panviHoratD Ce PR NM NS ramosissima Del. — Malcol- mia Ægyptiaca Spreng. var. THONDHACAR ENT AVES 134006 ramosissima Desf, — Malcolmia ATCN AT CNE ER St ramosissima Desf. in Herb. Mus. — Sisymbrium nanum DORA Enr AM OA rigida Stev.—S$. torulosum Desf. 139 À semperflorens Poir. — Cheiran- thus semperfiorens Schousb. 111 2 verna L. — Arabis verna R. Br. 120 acris Forsk. — Diplotaxis aCr1S BOISS. 0.0 0 1740 07 Chia Lmk — Malcolmia Chia , DORE ee 2 ae: 134 1 maritima Desf. — Malcolmia maritima"R. Br... 130 4 392 HESPERIS. Hesreris. pulchella DC. — Sisym- brium Delilei Coss. var. pygmæa Delile — Sisym- brium Delilei Coss...... Heterocrambe Aristidis DR. — Si- napis Aristidis Coss....... Hinterbubera pauciflora Rchb... Hirschfeldia adpressa Mœnch — Erucastrum incanum Koch. Hussonia Æpgiceras Coss. et DR. — Erucaria Ægiceras J. Gay. Sonisii Par. — Erucaria Ægi- ceras J. Gay var. Sonisii. .. uncata Boiss. — Erucaria Æpgi- ceras JGaV ec HurcninsrA RP RCE CRE petræa R. Br.............. procumbens Desv. — Cap- sella procumbens Fries.... Hymenolobus procumbens Nutt. — Capsella procumbens Fries HYPECOEÆ Endi........... Hypecoum Tourn............. æquilobum Viv.—? H. procum- bens L. var. grandiflorum. 7% albescens DR. — H. procum- bens L. var. albescens.. ... dimidiatum Delile — H. pro- cumbens L. var. procumbens Duriæi Pomel — H. procum- bens L. var. albescens..... Geslini Coss. et Kral.... 74, glaucescens Guss. — H. pro- cumbens L. var. procumbens s.-v. glaucescens.......... grandiflorum Benth. — H. pro- cumbens L. var. grandiflo- littorale Desf. — H. procum- bens L. var. procumbens s.-v. D IAuCeSCens th. 2 CCE TURS parviflorum Barbey — H. pro- cumbens L. var. procumbens JR D ENO S PANERS TE CE Dent Ne Ter procumbens Desf. — H. pro- -cumbens L. var. procumbens. 139 138 203 261 172 219 210 219 257 298 260 260 INDEX. [a IBERIS. Hypecoux. procumbensil;. 2" Ce UReeRr — var. albescens Coss.. 73 — var. grandiflorum Coss.. . — — s.-v. plaucescens . ... — var. glaucescens Moris — H. procumbens L. var. pro- cumbens s.-v. glaucescens . procumbens Rchb.—H. procum- bens L. var. grandiflorum... imberbe Sibth. et Omer littorale Wult CURE patens Wilid. — H. imberbe Sibthet}Sm 200 IBERIS Le 2 Re — sect. lBerrDp4sTruM DC... — sect. l8erinIüom DC ..... acutiloba Bert. —Ï. odorata L. Balansæ Jord. — I. ciliata AH. var. Balansæ . ... ...... Bourgæi Jord. — I. ciliata All. VAT. CONLTACIA Re ee CAL ANT EE ER — var. Balansæ Coss. 254, — var. contracla Goss...... (Var, DruVITOSS CRE — var. Taurica Coss...... var. Tenoreana Coss.. ... ciiata M.-B. — I. ciliata Al, var: TautICAS CORRE contracta Pers. — I. ciliata Al. var. contracta. :.:.::.... Gibraltarica LACET Granatensis Boiss. et Reut. — 1. ciliata All. var. Tenoreana humilis Presl — I. semperflo- rens I JUTMIL RSC MRRRRE integerrima Moris — I. ciliata AÏ. var. Tenoreana forma. . inteprifolia Led. =—T. cihata Al. var TAUrICA TRS No limfolia L.— TI. ciliata All. var. CONTACIA SR RS CS RON Lusitanica Jord. — I. ciliata AIT. var. CONTACT. ON ORAN nana Boiss. — [. ciliata Al. var: Tenoreana forma. . ... — var. procumbens Coss. 72, 73 2 73 h KO + 9 oO IBERIS. ÎBeris. Numidica Jord. — I. odorata L. OCR DRASS ARE ESS peclinata Coss. olim — I. odo- RAA I Deer A MRC RE petræa Jord. — I. ciliata A. var. Tenoreana forma. . ... Pinardi Jord. — I. ciliata A. var. Taurica forma. ...... Pruiti Tin. — I. ciliata All. var. TETE ANNE ne Semiperfionens LLC Taurica DC. = I. ciiata AIT. DATA AUTICA EN LE UT Tenoreana DC. — I. ciliata AI. var. Tenoreana forma. . ... umbellata Desf. — ? I. ciliata A. var. Balansæ... ..... JordaniiBoiss:.. 2. M0 nadicaulis L. — Teesdalia nudicaulis R. Br....... Olympica Boiss.......... pectinata Boiss®-. 2". SDPUNETI JOrd-..---.e at lonopsinium Rchb....... — sect. loxopsrs............ — sect. PAsToRx4 . ......, e acaule Rech. 2 ete albiflorum DR........ Savianum Ball. 7... ISADIDEÆ DO Ve des or | HSADISD TOURS. 0 in Ægyptia L. — Cakile maritima Scop. var. Æoyptiaca..... alpina Vill. non Al. — I. tinc- ie NN AEUR Bannatica Hort. Cremen. tineloranle. LAURE Dyurdjuræ Coss. et DR. 296, 208 298 333 INDEX. [Q] ISATIS. sais. hebecarpa DC. — [. tinctoria Lorna: NEIPNARER ANR Tberica Stev. — I. tincloria L. JOFRAS D LT AL ON ONE lasiocarpa Led. — I. tinctoria EL OEM RUE de littoralis Stev. — I. tinctoria L. Lockmanniana Ky— I. tinctoria Mæotica DC. — maritima Rupr. = I. tinctoria RSR en re AO Nes Re oxycarpa Jord. — I. tincloria L. I. tinctoria L. pinnata Forsk. — Cakile mari- tima Scop. var. Ægyptiaca. præcox Kit. — I. tinctoria L.. rostellata Bert. —T. tinctoria L. sativa Fuchs — I. tinctoria L.. sylvestris Fuchs = I. tinctoria | DATE es A Lee ER TA Taurica M.-B. — I. tinctoria ünctoria L. var. lætevirens Ball — [, tinctoria L.......... Villars Gaud.— I. tinctoria L. virens Coss.olim.—[. tinctoria L. alyssifolia Boiss.......... apiculata Boiss. — I. latisi- liqua Stev.. Armena M.-B. ii Due QUASLEN ENS NE Besseri Traulv.. Candolleana pi sn ta tistiquaStev. Cappadocica Desv. — I, la- Uisfiqua: Steve... cordigera Boiss. — I. latisi- QUANSIEERE D NE Kotschyana Boiss........, latisiliqua Stev.......... leiocarpa DC. — I. latisili- QUALSTEN ASIN ERERR nummularia Trautv. — I. latisiliqua Stev. ....... ET ol VEUT: “AUS TILETS 7 D NN SA 354 ISATIS. Isaris. platycarpa Jaub. et Spach — I. latisiliqua Stev.... 297 psilocarpa Led. — I. latisi- liqua Stev............ 207 Steveniana Trautv. — I. la- tisiliqua Stev.......... 207 velutina Boiss. et Huet.... 297 undulata Auch........... 297 Jondraba sulfurea Medic. — Bis- cutella auriculata L....... 289 Konig Adans................ 239 Ronan R BP ro Es 230 Arabica Boiss. — K. Libyca KR. BMD ATE CES RSS nee ce 2/19 Libyca R. Br............. 249 marginata Webb........... 2l41 maritima R. Br....... 2ho, 332 spinosa Spach — Alyssum spi- HOSUMAL Se een Le 238 intermedia Webb........ 241 KremerrA Coss. et DR.......... 309 Cordylocarpus Coss. et DR... 310 Leone diese Rte 325 Leontopetalum L. .......... 3206 LEPIDINEÆ DC............ 257 LéPIDIOM Li see. 26/4 — sect. Carpamon DC....... 271 — sect. CarparrA DC. ...... 265 — sect. Drzeprrum DC....... 265 "sect. Lerra DO: mister 267 — sect. LeprprasTrum DC. ... 266 acanthocladum Coss. et DR... 269 calycotrichum Kunze = L. hu- mifusum Req... a 268 Dhayense Munby — 5 Rte SUMIREM CALE CLR 268 didymum L. — Senebiera di- dyma Pers. Pere 291 Draba Le ee 205, 333 glastifolium Desf........... 270 graminifohum L........... 267 Granatense Coss. — L. humi- IUSUMURENE CERN S RER 7 268 heterophyllum Boiss. — L. hu- MuiUSUM he: R Rec: 1207 M'hymyustmn Reg. SMMEREE 267 INDEX. D Co Co (x [SA LUNARIA. Lepipiun. Iberis L. = L. graminifolium L. latifohiuim ICO CEE ES Nebrodense var. Atlanticum Ball — L. humifusum Req.. nudicaule L. — Teesdalia Lepi- dium DC. < 20e parviflorum Pomel = L. acan- thocladum Coss. et DR.... petræeum L. — Hutchinsia pe- træa R. Br, 2220088088 sum Reg eee. ce CEE procumbens L. — Capsella pro- cumbens Fries....... rigidum Pomel = L. acantho- cladum Coss. et DR....... satioum L:. 202 CPR squamatum Forsk. — biera Coronopus Poir...... subulatum L. ........ Villarsu Gren. et Godr. — L. humifusum Req.......... Bonannianum Guss. — L. Nebrodense Guss....... campestre R. Br......... Chalepense L............ heterophyllum Benth...... heterophyllum Boiss. petrophyllum Coss..... hirtum DC:12 22000 RRR microstylum Boiss. et Heldr. . Nebrodense Guss......... petrophilum Coss........ Smith HORS EEE Leucoium marinum minus Clus. — Malcolmia. littorea R. Br. L. maritimum, sinuato folio Shaw — Matthiola sinuata R. Br. Lobularia Libyca Webb — Koniga 267 266 101 Libyca A. Br... 249 maritima Desv. — Koniga ma- titnma Re br. t'en 240 LoncaoPaoR4/ DR... 4... 0.00 108 Capiomontiana DR. .... 108, 329 Guyoniana DR. — L. Capiomon- Hana DR AIS SC TRES 108 Lunaria Libvea Viv. = Koniga Li- ” byca R. Pret. LT ete 24 (PA Oh © Qi OT OT O1 OT OT QT [WE LUNARIA. Lunaria. scabra Forsk. — Farsetia Ægyp- tiaca Turra forma. ....... parviflora Delile— Savignya Ægyptiaca DG......... Mazcozuia R. Br............. — sect. Eremorrum Goss...... — sect. EumarcozmrA Coss.... Ægyptiaca Spreng. emend.; — var. Ægyptiaca Coss..... — var. hinearis Coss....... — var. longisiliqua Coss.135, Africana KR. Br....... 130, LOT ON D) CR OR biloba Pomel — M. arenaria binervis Boiss. — Sisymbrium DAHUMUD US RUN ee Broussonnetu DG........... confusa Boiss. — Sisymbrium Manu GE es AU Qu lacera var. patula Bal — M. Broussonnetii DC........ httorea R. Br multicaulis Pomel — M. arena- . . ee + + »« 0 parviflora DOS SIRET torulosa Boiss. — Sisymbrium torulosum Desf......... versicolor Pomel — M. arena- CHAND CAE EC erosa DC. — M. lacera DC. intermedia C.-A. Mey..... CELA D OA celte ED 0 RP en maritima RBre: 00000 patula DC....... pulchella Boiss. — Sisym- brium Delilei Coss. var. pygmæa Boiss. Sisym- brium Delilei Coss... stenopetala Bernh........ trichocarpa Boiss. el Buhse. Maresia malcolmioides Pomel — Sisymbrium malcolmioides Coss. et DR 0 + + 130 193 13/4 13/4 329 329 132 139 O2 = À © R&B © INDEX. MATTHIOLA. MArraioca R Br... D S So © = ES C4 = » WT) angulosa Boiss. — M. oxyceras DOLURS AERme anoplia Pomel — M. lunata DC. Capiomontiana Pomel — Lon- chophora Capiomontiana DR. Clausonis Pomel — M. lunata DC\var. Phloxi rm coronopifolia DC. — M. tristis CAN E BEI NS ARE AR Kraliki Pomel — M. oxyceras DC. var. basiceras Coss. et RAIN RNA LR AE linearis Del. —Malcolmia Æpvyp- tiaca var. linearis. ....... Libidai D CPE RSR EN EREeUE Jongipetala DC. = M. oxyceras DES ARR RER DNA) CESR A UE EC RNERENT — var. Phlox Coss.…. ..... Maroccana Goss............ OLYCERAS DOME ET 103, — var. basiceras Coss. et Krahoir mme. 104, paruiflond Ro Br. 00. Phlox Didrichsen — M. lunata DC.-var. Phlox 2.44: rupestris Guss. — M. incana KR. 1 ANT à RAR PARAITRE RE ERA NE sinuala R. Br..... UT ns — var. Numidica Coss..... stenopetala Coss. olim — M. Maroccana Coss.......... stenopetala Pomel — M. tristis D BE A A M EAU Telum Pomel — M. tristis R. Bee tricuspidata R. Br.......... tristis R. Br.... undulata Tin. — M. incana KR. 1092, ee CE acaulis DC. — M. humilis annua Sweet RENE chenopodufolia Fisch. 7 . GS D) 19 390 MATTHIOLA. MATTHI0LA. humiis DU PR ENPALEUE prostrata Hochst. et Steud. stylosa Hochst. et Steud. — Farsetialongisiliqua Dene. Valesiaca J. Gay......... Meniocus linifolius DC. — Alys- sum linifolium Steph...... MorerrrA DO 2002 ne 4 canescens Boiss............. minor Hocnst. — M. canescens HESCÉNS DOS NE RENE parviflora Boiss. — M. canescens Boiss JORma EIRE asperrima Boiss.......... Philæant DOME e re MCer Moricannia DC.............. — sect. ÉumorrcanprA Boiss... — sect. Pseuperucarra Boiss.…. arvensis DO eme — var. suffruticosa Coss.... cinerea Coss. olim — Âmmo- sperma cinereum Hook. ... clavata Coss. olim — M. Tour- Deux UOSS CE NA EME divaricata Goss........... spinosa Pomel — M. divaricata Gosse Une Nes suffraticosa Coss. et-DR. olim — M. arvensis DC. var. suf- fruticosas 6 70e me teretifolia DG. — Ammosperma teretifollum Boiss.....,.. Tourneuxu Coss.. , ..... RARE clavata Boiss. et Reut..... crassifolia J. Gay — Diplo- taxis acris Botss. 0.14 hesperidiflora DC. — Diplo- taxis acris Boiss.. .. .... teretifolia Dene — M. cla- vata Boiss. et Reut..... Muricarra Desv........ A Re prostrala: Desvss 4 LR Set Myagrum elavatum Poir. — Ra- pistrum rugosum Al. var. Orientale: he re Ras INDEX. 1/01 MU 297 1 297 1 105 100 109408 239 10 128 198 1 198 1 198 1 198 1 EG) AU 129 1 156 156 199 150! 1 UNE 154 1 199 3 158. Lo 198 a 197 001 15510S 199 9 199109 17 ANT 29717 199 9 310 9110 1 Ed 4 ONE NASTURTIUM. Myracruu. Erucago Lmk — Bunias Eru- Capo: [39.11 EAP Hispanicum L. — Rapistrum rusosum All. var. Linnæa- TT EN NUE LATE Orientale L. — Rapistrum ru- gosum Al. var. Orientale. . paniculatum L.—Neslia panicu- lata Desv. 20 MORE rugosum L. — Rapistrum rugo- sum All. var. rusosum. ... sativum L. — Camelina sativa Crantz is ARE MEEE - sphærocarpum Jacq. — Crambe Hispanica Le 2e" CRECRREE Ægyptium L.— Rapistrum Ægyptium Coss........ spinosum Lmk — Zilla mya- groides Forsk.......... NIYOSURGS LES PO RREE MUARMUS ALES ER EEE CENEERE Nasturtiopsis Arabica Boiss. — Sisymbrium coronopifolium Desf. Jorma.. 7. NERCERRE — sect. CarpamInum DC...... — sect. RORIPAC GOSSES amplhabium R. Br.......... 5 asperum Boiss. — N. asperum Coss. var. Boissier1. ...... asperum Coss...... FC RTE — var. Boissieri Coss...... — var. Munbyanum Goss.. . Atlanticum Ball... .... LE Boissieri Coss. — N. asperum Coss. var. Boissieri. ...... Boissieri var. brevisiliquum Kral. — N. asperum Coss. var. M unbyanum RGP Lu à ceratophyllum DC. — Sisym- brium coronopifolium Desf. Jorma DR RE US AU A 2 MORE . coronopifolium DC. — Sisym- brium coronopifolium Desf. Munbyanum Boiss. et Reut. — N. asperum Coss. var. Mun- byanums. ire. ERA 303 313 31/1 209 319 218 309 316 303 19 13 113 141 141 bo 19 6 NASTURTIUN. NasrurrTiu. officinale KR. Br officinale var. sufolium F1. Par. — N. oflicinale R. Br. var... pumilum Pomel — Sisymbrium , coronopifolium Deéstauo 111, CCC] sufolium Rchb. — N. officinale Nebrodense Rafin. — Lepi- dium Nebrodense Guss.. Nrcemmalournee en Ur — sect. Enoparos DC... ..... — sect. Nicezzarr4 DC N. angustifolia, flore majore, simplici cærulxo Shaw — . ee + ee NNDamascenal.. 0... aristata Sibth. et Sm. — N. ar- MONS OM ee eine ARUENSISR Le RC RE 39; arvensis var. glaucescens Guss. — N. arvensis L. forma... aspera CG. Koch — N. arvensis RE DORA EAP confusa Salle — N. Hispanica Evan Mpaemitdoras:. 1" Démascendel lee er La, divaricata Beaupré — N. ar- vensis L. forma. . ....... divaricata Willk. — N. Hispa- nica L. var. parviflora.. . .. N. flore minore simplici, can- dido Shaw — N. sativa L.. fæniculacea DC. — N. arvensis Gallica Jord. — N. Hispanica Dour ipamifora "00e Hispanica Desf. — N. Hispa- nica L. var. intermedia. . .. Espanol eee — var Hispanica Goss...... — var, 2nlermedia Coss. 1, — var. parviflora Coss..... Hispanica Lois. — N. Hispanica Lour parvrilora. "7... Hispanica Sims. — N. Hispa- nica L. var. Hispanica. . . (CAD DA ON OS PN TRES Lo, INDE 329. 1 11100 RC 1110 1 269 9 299 299 1 39 La 39 ho {À ho 1 32h 3 ho 1 hot 1 Bite 324 4 ho 1 Hu ha 3 LONE h1.9 ETS hors HA 394 9 h1 9 Li » 10005 324 9 cc X. PÆONIA. 97 Nicezza. Taurica Stev. — N. Damascena | AREA AE En cl Pr en ho À truncata Viv. — N. sativa L... ao 3 tubereulata Griseb. — N. ar- NenSIS ONU ER ho 1 sativa var. brachyloba Boiss. 42 3 sativa var. hispidula Boiss. ho 3 Nosoceras RABr°e. PER 127 Canariense R. Br........... LOTO Hispanicum DC. — N. Cana- riense RABre er Me 11270 NOTOCEREÆ Coss.......,.. 197 Nupnar Sibth. el Sm......... 6o luteum Sibth. et Sm........ Oo 1 NEMPHÆAUTOUTD, SA TPE 29 CHI LA PRE Es SES DO VAR UNONID CS NA 6o : lutea L. — Nuphar luteum SIDE SM EN Go : NYMPHÆACEZÆ Salisb........ 58 Odontarrhena alpestris Led. — Alyssum alpestre L. ...... 290 1 microphylla C.-A. Mey. — Alys- sum alpestre Le RU 2201 obovata G.-A. Mey. — Alvssum AIDCSITO RAT AA EAN 290 1 surculosa Schott et Ky — Alys- sum alpestre Len Ru. 230 1 tortuosa C.-A. Mevy. — Alyssum alpestres tes 2e RUE 299 1 OrocarPus DRE ENS Tu 319 cirooiusi DRASS NS 218 1 Oudneya Africana R. Br. ex parle — Henophylon deserti Coss. et DRE SU TENUE eee sa 160 1 Pachypodium Columnæ Webb — Sisymbrium Columnæ Jacq. 145 10 erysimoides Webb — Sisym- brium erysimoides Desf.... 146 1° ProNA CRAN TnReNNtRERRNE 2 Broleri Boiss. et Reut. — P. corallina Retz var. Broteri.. 53 1 Cambessedi Willk. — P. coral- lina Relz var. Corsica... .. Haut corallina Relz....... oh 38 PÆONIA. Pxonr1. corallina var. Atlantica Coss.. . — var. Broteri Coss....... — var, coriacea Coss....... Var COnSICL COS ENS — var. fructibus glabris Cam- bess. — P. corallina Retz var. Corsica. ... — var. pubescens Moris — P. corallina var. Pussi. var. HuUss01(10SS LUN coriacea Boiss. — P. corallina Retz var. coriacea. ....... Corsica Sieb. — P. corallina Retz var. Corsica... ...... lobata Boiss. — P. corallina Retz var. Broteri.. ....... officinalis Brot. — P. corallina Retz var. Broteri......... officinalis var. mascula L. — P. corallina Retz var. coral- IAE ER AR AS Em ae A Russi Biv. — P. corallina Retz Dar RUSSIE TEEN arietina Anders. — P. pere- orina Mille 2 000 Bannatica Rochel...... Ce Daurica Anders.......... decora Anders........... microcarpa Boiss. et Reut. — P. peregrina Mill. var. mollis Anders, — P. pere- orne M 0700 nee obovata Maxim... OC as AD LE En officinalis var. feminæa L. 12; Oficinalis 2.2 peregrina Mill........... peregrina L. var. leiocarpa Coss. — P. peregrina MLD Er. ANAL ee DRE promiscua Tausch. ..... tbiternata Pal ee RRRETnE PAPAMER CDOUTI à SLT MEN ON Argemone | PRES RRTA ER 66 5! INDEX. FR EE LE LR PASTORÆA. Papaver. + Atlanticum BAL 00e 64, Belangeri Boiss.— P. Argemone L.ivar AM RAS dubum ARR 63. — var. obtusifolium Elkan — P'dubum D: 22207 P. erraticum, capitulo oblongo hispido Shaw — P. Arge- moôné: LA RME Re hortense Husn. — P. somnife- rum L. var. setigerum Webb. hybridum L...... SE MIODS obtusifolium Desf. — P. du- biumL':2 CRR officinale Gmel. — P. somni- ferum L. var. officinale FI. RhBAS LENS RE TRE 63, setiserum DC. — P. somni- ferum L. var. setiserum NVebD: 525524 ee somniferum Desf, — P. somni- ferum L. var. officinale F1. Par. EME EE RES SOMIUenUM É. EE CEie - — var. album DC. — P. somniferum L. var of- ficimale FT. Par...... — var. macrocarpum FT. Par. —,P. somniferum L. var. officinale F1. Par. — var. nierum DC. = P. somniferum L. var. se- tiserum Webb....... — var. officinale KI. Par... — var. setigerum Webb Go, somniferum Rchb. — P. som- niferum L. var. setigerum pilosum Sibth. et Sm.... rupifragum Boiss. et Reut. PAPAVERACEZÆ Juss......... Pastoræa præcox Todaro — Iono- psidium albiflorum DR... SavViana Ball... ta 327 66 3206 63 66 203 263 (UE) D 1 PENDULINA. Pendulina Fontanesii Willk. — Diplotaxis Harra Boisse hispida Willk. — Diplotaxis Harra Doiss 22e 0.10: intricata Wilk. — Diplotaxis Harra Boiss. var... ...... Lagascana Willk. — Diplotaxis Harra Boiss. var... ...... Webbiana Willk. — Diplotaxis Harra Boiss. var......... Pcarycapnos Bernh........... Saricola NNUIK: 2... 0. . » spicatus Bernh......... "78, tenuilobus Pomel — P. spicatus HÉRNNE CAES PSrchinE Desf.. 1.5... SuylosaiDes e RE EE nee PSÉCHINEÆ "DC... Ptlotrichum spinosum Boiss. — Alyssum spinosum | DRÉRRES Raffenaldia primuloides Godr. — Cossonia Africana DR. .... RANUNCULACEZÆ Juss....,... RANUNCULEZÆ DC.......... Ranuncuzus Hall........... PET = subgen. Barracarum DC... — subgen. Évranuncuzus Coss. eLGrde SP 7... — subgen. Frcarra Dill.. . ... — subgen. LeucorAwuNeuLUs Boiss En ie à sich acris Jord. = R. acris L. var. SÉCVENTA ee ne lea a das nan HORS ADO EARE AE DRE — var. mulufidus DC... ... — var. Stevent Coss..…. acris Rchb. — KR. acris L. var. AIS. 2.2 2e ce angulatus Pres! — R. Philo- notis Ehrh. var. Philonotis R. aquaticus, hederaceus, flore albo, parvo Shaw — KR. he- deraceus L, var. cœnosus.. . 328 78 2892 289 281 2938 INDEX. RANUNCULUS. RANUNCULUS. 6 aquatilis var. À. Desf. — R. aquatilis L. var. trichophyl- 6 AUS es ee ae ete ee pre 17 aquatilis Koch — KR. aquatilis 6 L. var. helerophyllus F1. 1 DUT ENONCE TE PR 16 6 GHOE Ie à 60 D 0 COR ET 00 106 — var. Baudotii Coss... 17, 322 ( — var. heterophyllus FI. Par. PAR ND Po Mer A0 Ut ane 16, 329 M — var. trichophyllus FI. Par. PA PU PE PS DL RC D ARE 17, 922 Ë SV CDroucin. ec... 17 — — s.-v. trichophyllus... 17 L arvensis le ti LEE 37, 329 FR. arvensis echinatus Shaw — 1 R'arvensis LE. cree 37 ascendens Brot. — R. palustris À ÉD EP RENTE INTER 28 Atlanticus Ball — KR. acris L. 9 VO SIEVENIS ee JT 31 batrachioides Pomel — KR. xan- î tholeucos Coss. et DR..... 18 Baudotit Godr. — KR. aquatilis L. var. Baudotn......... 17 blepharicarpos Boiss. — R. spi- Calus Des el TRE Me 29 Boræanus Jord. — KR. acris L. var. mulüfidus DC....... 32 bulbosus Le 0 27, 329, — S.-V. giganteus. .... 27, 922 — var. giganteus Ball = R. bulbosus L. s.-v. gigan- eus 0 37 — var. macrocephalus Coss. 18 olim— R. bulbosus L. 10 s.-v. giganteus...... 27 18 — var. Neapolitanus Coss... 27 18 bullatus L....... AE SPRL A 21 calthæfolius Bluff et Fingerh. 18 — KR. Ficaria L. var. calthæ- 1OHUSE USSR Ier 19 17 R. Canariensis hirsutus gru- mosa radice Platani fere folns Plukn. — KR. cortusæ- 29 fous Id SD Nr 23 capillaceus Thuill. — KR. aqua- tlis L. var. trichophyllus FT. 1 Paris, NE PAPRER cg LD LD 1/ 1/ 3060 RANUNCULUS. RanuncuLus. Carpathicus Herbich — R. Vil- aps DO NME PAR en Are 30 Chærophyllos L........ 25, 322 — var. flabellatus Coss. 25, 399 cœnosus Guss. — R. hederaceus L. var. cœnosus. . :...... 15 Constantinopolitanus Stev. — Rpalustris IL: 202700. 28 cornutus DC. var. trachycar- DUREE EPS, 500 Corsicus Viv. — R. palustris L. 28 cortusæfolius Willd......... 23 — var, Maroccanus Coss.... 921 — var. Ssylvaticus Webb — R. cortusæfohus Wild. LD TU AD EE AT ME à 23 Creticus var. b. Biria — R. cor- tusæfolius Willd......... 23 — var. macrophvilus Lindi. — R. cortusæfolius Walds 8-00 23 demissus Coss. olim non DC. = (R'Nillarsi DORE 30 dimorphorhizus Brot. — R. Chærophyllos L. var. flabel- AUS ON NA Er 25 Drouetni F. Sch. — R. aquatilis L. var. trichophyllus s.-v. Drouedier9 20 0e ur 17 erlophyllus C. Koch — R. pa- MiSteS hs 00 NA Same 20 falcatus L. — Ceratocephalus faleatus Pers. : 1.40. en 38 Frcaria Li SIN esse 19 — var. calthæfolius Guss. 19, 322 Ficaria Poir. — R. Ficaria L. var. calthæfolius Guss. . . .. 19 Ficaria var. incumbens F. Sch. = KR. lMcaria L. var. calthæ- LOIS AG LISS NR ENN PO Ee 19 flabellatus Desf, — R. Chæro- phyllos L. var. flabellatus. . 25 Flammula Lee te 20 Friesanus Jord. — KR. acris L. var: Steven: A Ne 91 fumariæfolius Desf. — R. mil- lefoliatus Vahl.......... 26 Garganicus Ten. — R. mille- foliatus Vahl..... ARR seu 26 INDEX. RANUNCULUS. Panuncuzus. 10 10 10 S © a 19 Gouani Rchb. — R. Villarsii DGA SL ROIS gramineus Ti... CEE — var. luzulæfolius Boïss. 0, Granalensis Boiss. — FR. acris L. var. -Stevent. "4207 grandifolius Lowe — R. cortu- sæfolius Wild. s.—v....... Grenieranus Jord. — R. Vil- larsh DCE A hederaceus Desf. — R. hedera- ceus L. var. cœnosus..... hederaceus L. var. cænosus 15, heterophyllus Wild. — R. aquatilis L. var. heterophyl- lus FL Par... ee bencherifolius Presl— R. palus- tris L. var. macrophyllus. . hirsutus Curt. — R. Philonotis Ehrh. var. Philonotis..... inops Scholt — R. Villarsii DC. intermedius Poir. — R. Philo- notis Ehrh. var. Philonotis HOTINONI cer OCR lanuginosus Poir. — R. palus- tis L. var. macrophyllus.. . laterifonne DUR erReEER leucothrix Ball — R. Chæro- phylles/L.F ERP EEE R. Lusitanicus, folio subrotundo, parvo flore Shaw — R. bul- La fus EC NOR _R. Lusitanicus, grumosa ra- dice, folus Hederæ terres- tris Tourn. — KR. spicatus macrophyllus Desf. — R. pa- lustris L. var. macrophyllus. Mauritanicus Pomel — R. he- deraceus L. var. cœnosus. . melfolius Pomel — R. millefo- fatus Vanier ee mullefoliatus Vahl....... 26, Lmuricutus da. Us 36, Neapolitanus Ten. — R. bul- bosus L. var. Neapolitanus Nendtwichu Friv. — R. lateri- Horus DOG, ce 321 21 RANUNCULUS. Ranuncuzus. Nevadensis Willk. — KR. spica- DAS AD SERRE Ne ne nigrescens Freyn. — R. spica- HHSNIDEN CE MRC RPEEEE œnanthifolius Guss. et Ten. — . He nepens Es ee non ne Olissiponensis Pers. — R. spi- CaluSiDes ts. 2 Ni eue ophiopglossifolius Vill..... 39, oreophilus M.-B. — R. Villar- SD OM Eee es R.Orientalis, palustris, À pi fo- lo, caule subhirsuto Tourn. — Ropalusttis 0000" pallidior Vill. — R. Philonotis Ehrh. var. Philonotis. . . .. palustreile nee re — var. macrophyllus Coss.28, — var. procerus Coss.. 29, paruiionus L:. 2... 35, parvulus L. — ? KR. Philonotis Ebrh. var. Philonots..... paucistamineus Tausch — RK. aquatilis L. var. trichophyl- US ND Tree ons RER — var. 2ntermedius Coss. 3/4, — var. trilobus Lois. ... 34, pratensis Presl — R. palustris LDATMDIOCErUS 27. procerus Moris — KR. palustris Lun. procerus. 4207 pusillns Pomel — R. xantho- leucos Coss. et DR. forma. . rechrostris Coss. et DR...... FO IGROM IR ERE ENENE 29» rhæadifolus DC. — R. Philo- notis Ebrh. var. trilobus Lois Jonma nes 5.00 ie rupestris Guss. — R. spicatus DÉSERT NE a re saniculæfolius Viv. — ? R. aqua- tiis L. var. Baudotii.. . . .. Sardous Crantz — R. Philonotis Ebrh. var. Philonotis. .... CHOCO A LONIIPRRRNRS DE spicatus Desf.......... 29, 393 323 22 INDEX. XANUNCULUS. 961 RanuncuLus. Steveni Andrz. — R. acris L. 9 VAT NSLEVENILE N ce lleiete JS 10 Teneriffæ Pers. — R. cortusæ- 9 lohus Mid sv #00 23 10 tomophyllus Jord. — R. acris 10 L. var. mulüfidus DC..... 32 18 trachycarpus Fisch. et Mey. — 9 R. cornutus DC. var. tra- 19 CHVCATDUSER Le eee. 3) 23 trichophyllus Chaix — R. aqua- 17 ülis L. var. trichophyllus F1. . 1 AT SR REN NT EN ETES Eu AA 1NS trilobus Desf, — R. Philonotis Ehrh. var. trilobus Lois... 34 922 n R. vernus, rotunditolius , minor Shaw = R. Ficaria L. var. calthæfolius Guss......,.. 19 À A Hillarsts DO nee 30 17 19 Warionni Freyn. — R. spicatus 19 RIRE OT TON RE TE 29 0 19 æantholeucos Coss. et DR..... 18 3 ol aquatilis L. var. B. Desf. — R. divaricatus Schrank. 18 2 o Argyræus Boiss ......... 2h 11 brachylobus Boiss.el Hohen. 31 17 Cabuiicus Bois... 0e 37 29 2 Canut 0 0SS A PS CS 29 Chærophyilos P. Savi non ne L. — R. Canuti Coss... 926 13 cireinatus Sibth. — R. di- 22 varicatus Schrank..... 18% 9 confusus Gren. et Godr.... 18 2 15 cuneatus Boiss.......... 2 11 é Damascenus Boiss. et Gaïll. 24 11 Te demissus DO NN SN 31 17 divaricatus Schrank...... LOU Ô fuitans Emi en eeAere 18 2 11 GouanaNiid een ee 91 17 16 Lenormandi F. Sch...... LOT lomalocarpus Fisch. et Mey. 395 25 Monspe'iacus L.......... 29 11 22 mucronatus Bert. — R. oxyspermus M.-B...... 2h 11 9 muricatus var. leiodiscus BOIS. eee ne 37 29 2 oxyspermus M.-B........ 2h 11 paludosus Poir.......... 36 12 se peucedanifolius Al. — R. fuitans De rene 19 12 Fa peucedanoides Desf. — R. 9 flutanst Emi eee, ARTO TNA EE SEEN" 302 RANUNCULUS. RanuneuLus. Phrygius Boiss......... . psilostachys Griseb....... Pyrenæus Gouan — R. Gouani Willd.......... Reuterianus Boiss........ Rumelicus Griseb........ sphærospermus Boiss. et BI. == R. aquatilis var. hete- FOPAVIUS eee te. Sprunerianus Boïiss...... velutinus Ten. 2.2.0: RAPHANEZ DONNE UE Raphanistrum Landra Rchb. Raphanus Raphanistrum var: Landra té mens a) | maritimum Rchb. — Rapharus Raphanistrum L. var. mari- tnus Bloyd Pete segetum Rchb. — Raphanus Raphanistrun L. var. Rapha- STONE en ANA NE RAPHANDS NL. SAR Er LU — sect. Rapxanis DC... ..... — sect. Rapnanisrrum DC.... Lampsana Gærtn. —R. Rapha- nistrum [. var. Raphanis- CRUE SR NE OR ae Re Landra Moretti — R. Rapha- nistrum L. var. Landra . . .. maritimus Sm. = À. Raphanis- trum LL. var. maritimus Lloyd. hversaese primuloides Del. — Cossonia Africana DRE Que Rapharstrumaa eee CRE — var. Landra Coss....... — var. mariimus Lloyd... — var. Raphanistrum Coss.…. SALUUS USERS NN TERRE pinnatus Viv. — Reboudia microcarpa Coss.. 219, rosiratus DOG. 20e. Rapistrum Boerh. ........... — sect. Drpesuus Coss. . .... — sect. EvrarrsrTrum Coss.... bipinnatum Coss. el Kral. 315, clavatum DC. = R. rugOosUM All. var. Orientale. ...... 3929 231 219 220 290 3921 299 INDEX. ROEMERIA. RAPISTRUM. confusum Pomel — R. rugo- sum All. var. Orientale. ... labrum Host — KR. rugosum AÏL. var. rugosum forma. . hispidum Godr. — R. rugosum AÏL. var. Orientale s.-v. his- pidum.. 4. CeRMPELRERE Linnæanum Boiss. et Reut. — R. rugosum AU. var. Lin- néan um LE PRE Linnæanum Gren. et Godr. — R. rugosum Al. var. Lin- næanum $.-V. MICTOCarpum. R. maximum monospermum gemma lutea flore niveo Barrel. — Crambe Hispa- microcarpum Jord. — R. rugo- sum Al. var. Linnæanum 8.0. microcarpum de Orientale DG. = R. rugosum A. var. Orientale... ..... Orientale Moris non DC. — R. rugosum Al. var. Linnæa- TA D 1 RO M0 2 D ; paniculatüm Gærtn. — Neslia paniculata Désv. SSP TUgOSUM Are SATA ; — var. Linnæanum CGoss.... — — S.-V. MICTOCATPUM . . « — var, Orientale Goss. 314, — — 5.-v. lispidum . . . .. scabrum Host — KR. rugosum AÏ. var. rugosum forma. …. Ægyptium Coss.... 310, tenuifolium Coss......... Resoupra Coss. et DR......... erucarioides Goss. et DR..... microcarpa Coss.... 215, Rozwerra Medic...... NES œemonoides Pomel — KR. hy- brida DC. var. Orientalis.…. . bivalvis DG. = R. hybrida DC. hybrida Boiss. — R. hybrida DC. var. hybrida........ hybrndn DUREE ONE 66, — var. hybrida Coss. . . ... ar — var, Ortentalis Coss. : . .. 314 313 319 319 D414 31/4 DA 299 312 D 19 31/4 33/4 319 319 317 317 219 219 316 66 67 66 927 67 67 ROEMERIA. ROEMERIA. hybrida var. eriocarpa DC. — R. hybrida DC. var. Orien- ES ee Ra rs. à Orientalis Boiss. — R. hybrida DC. var. Orientalis.. ..... Schimperi Pres — R. hvbrida DC. var. Orientalis.. ..... refracta DO testeurs rhæadifolia Boiss. — R. re- ivacta DC: LL Roripa amphibia Bess. — Nas- turtium amphibium R. Br. Rupicapnos Africana Pomel — Fumaria Africana Lmk.... Caput-plataleæ Pomel — Fu- maria Numidica Coss. et DR. DUR IN UMMIAIER - 0... cerelolia Pomel — Fumaria Africana Lmke.. 1... .. delicatula Pomel — Fumaria Numidica Coss. et DR. var. Numidica .... .. erosa Pomel — Fumaria Nu- midica Coss. et DR. var. Numidicar si. 0.0 oraciliflora Pomel — Fumaria Africana Emk.. 2, in longipes Pomel — Fumaria Numidica Coss. et DR. var. lONPIPES eue Muricaria Pomel — Fumaria Numidica Coss. et DR. var. NT ICR MAMA Cr, Numudica Pomel — Numidica Coss. et DR. var. NumIdicas ee ne ee ochracea Pomel — Fumaria Africana Link. platycentra Pomel — Fumaria Africana Lmk:.: 1.10 Reboudiana Pomel — Fumaria Numidica Coss. et DR. var. Numidica s.-v. sarcocap- AU CS ANR ER EE sarcocapnoides Pomel — Fu- maria Numidica Coss. et DR. var. Numidica s.-v. sarco- CAPROIMESS M. 0. - 07.7, 4 speciosa Pomel — Fumaria rca anne 2 2... . 114 81 8° 82 INDEX. SINAPIS. Ruricapnos. tenuifolia Pomel — Fumaria Numidica Coss. et DR. var. NüumiIdica:: 2... 2.5 1 89 * Sameraria Djurdjuræ Coss. ined. — Isatis Djurdjuræ Coss. et De me MR ALL e dite 290 SARCOCAPNOS DE... Le 77 CHAUSSONS CR 77 crassifolius Boiss. — S. spe- CIDSUS BOISS.- +. 4-00 78 enneaphyllus DC......... 78 speciosus Boiss.......... 78 SAVIGAYAID OS CRE PER ESE 280 longistyla Boiss. et Reut..... 280 Ægyptiaca DC.......... 261 SAVIGNYEÆ Coss........... 280 SCHOUWIADE RS AC Per ner 289 ArabicaDE Re ee 289 — var. Schimperi.. ... 1. 283 brassicæfolia Jaub. et Sp. = S$S. Arabica DC. var. Arabia. nn dencre 383 glastifolia Jaub. et Sp. — S. Arabica DC. var. Ara- Bic orme NT eRERIeE 383 Schimperi Jaub. et Sp. — S. Arabica DC. var. Schiperi 2-0 283 Thebaica Webb — S. Ara- bica DC. var. Schimperi. 283 SENEBIERA DC 2-2 mnt 291 SEC UARARADC PEAR 202 — sect. Corrciscus DC...... 204 — sect. Nasrurriozum DC.... 291 Coronopus Poir....... 292, 333 MMA RCE 0 660 010 et 291 lepidioides Coss. et DR....... 994 pinnatifida DC. — S. didyma Pers Re En OR Et à 291 VIOla ce D MIN EEE 293, 333 MisarnanatPartee "tee 299 NHotca DORE EE 209 SENEBIEREÆ Meisn......... 291 Sinapis Lit Pr 200 — sect. CEraTosixaris DC... 904 — secl. ÉrrosINAaPpIS Coss.... 201 — sect. Leucosinarrs DC....: 205 369 È] 304 SINAPIS. SINAPIS. GibAN LES 205, amplexicaulis DC. = Brassica amplexicaulis Goss....... Aristns 10 0SS EE NNNNAMENNNRNSR arvensis Lee SRE RE Bætica Boiss. — Erucastrum virgatum Presi var. Bæticum. bipinnata Desf. — Rapistrum bipinnalum Coss. et Kral... Choulettiana Coss. et DR. olim = $. procumbens Poir.... circinata Desf. — S. puhescens L*var.-circinata.. .". 1300 crassifolia Rafin. — Diplotaxis Harra Boiss. var......... dissecta Lag....... SERRES : erucoides L. — Diplotaxis eru- Codes) CE re flexuosa Lmk — S. hispida SChOUSD A ERA NUE foliosa Willd. — S. alba L.... geniculata Desf. — Erucastrum incanum Koch var. genicu- RÉULLEE PR RAR A ne ANOART Harra Forsk. — Diplotaxis HarratBoiss era heterophylla Lag. — Erucas- trum incanum Koch...... hispida Schousb....... 206, incana L. — Erucastrum inca- DUR KOCR AAC AIN INAUTALAL O0SS AE PI ANNEE inteprifolia Wild. — Brassica Juncéa G0ss.. 22e juncea L. = Brassica juncea COST in AE M Aer AN PR lævigala hort. — Brassica jun- Cd C 088: ENS ANA Een nigra L. = Brassica nigra Koch cer m Aen ee nudicaulis Lag. — Brassica hu- milis DC. var. nudicaulis.. . Orientalis L. — S. arvensis L. MORALE SENS AIRES procumbens Poir...... 207, pubescens DC. — $. pubescens L. var. pubescens........ pubescens L...... MAS ANE TE, — var. brachyloba Goss . 994 201 201 202 INDE X. SISYMBRIUM. SINAPIS. D — var. creinala Coss. ..... — var. pubescens Goss..... 9 radicata Desf. — Brassica fruti- 3 culosa Cyr. var. radicata.. . l S. ramis fasciculatis, foliis sum- mis lanceolatis integerrimis 3 L:—B-junceanCoss 22e recurvala Desf. — Brassica Gra- : vinæ Ten, 21217722 Éd Taurica Fisch. — S. arvensis 8 LC ete re RME Taurica M.-B. — Erucastrum 1 incanum Koch.......... virgala Cav. — Diplotaxis vir- 6 pata DOC TEMECREEEEE 6 viroata Pres — Erucastrum virgatum Presl var. virga- Le TUMENEASEN RSR ES RU 1 Hispanica LEE RCREEEEE 7 Philæana Dellle — Morettia n Philæana DOUTERERTERE Sisymbrella aspera Spach — Nas- turtium asperum Coss..... 1 SISYMBRIEÆ DC... 00e 6 SISYMERIUM D 220 IE ! — sect. Arzrarr4a Koch..." — sect. Arariporsis DC...... 7 — sect. Descurea C.-A. Mey.. = éect Urr0 DORE PAR sect A TBERA DOTE RENE : — sect. Marcozmrasrrum Fourn. — sect. NasTurrropsis Coss.. . + — sect. Pacayronrum Coss.... 2 sect TDRULARTANCOSS RER + — sect. Verarnum DC... .. Alhana Scoop..." 149, 10 altissimum L. — $S. Columnæ TAC ee --CERCEENERRE 1 amphibium L. — Nasturtium amphibium RiTRT. 22m 12 amplexicauie Desf. — Brassica ; amplexicaulis Los sue aqualicum Shaw — Nasturtium Ô oicmaie R:/Br. 4 ML asperum L. — Nasturlium as- 1 perum (GOSS 7e LÉ binerve G.-A. Mey.— S. nanum 202 201 10 li SISYMBRIUM. SISYMBRIUM. ceratophyllum Desf. — $S. co- ronopifolium Desf. forma... cmereum Desf. — Ammosper- ma cinereum Hook....... CONENREAAE EEE ARE ENT, coronopifolium Destin crassifolium Cav.: . ......:... curvisihquum Bert. = S. toru- LOS AD EST EE NS NPA Doumetianum Coss..... erucoides Desf, — Diplotaxis érucoldes DO ne erysimoides Desf. ...... Gallicum Willd. — S. [rio L. JOTcoco Fac to ones glabrum Wild. = S. Irio L.. hirsutum Lag. — $S. runcina- RON ET OUR OO PER ENE HispanicumJacq 2... hispidum Vahl — Diplotaxis HarratBoisse nu. TOI DRE MRIRER E ee — var. pubescens Coss.— $. irioides Boiss. ..,... DES (BOIS Le ia neue à Kraliku Fourn. — $S. irioides D OSSI nn TR ER et eu macroloma Pomel — $. Colum- ED LECTEUR malcolmioides Coss. et DR.... Monense Vill. — Brassica hu- milis DC. var. repanda.. de murale L. — Diplotaxis muralis DE ras Na Een CC ONE DA DA CHENE ed Le AE et Nasturtium L. — Nasturtium offeinale R."Br:..... 1.7 : officinale SD COD ee eue als Orientale EL. — S. Columnæ der OS PRIOR Parra L. — Brassica sabularia LOC ASE RARE ER parviflorum Lmk — $S. Sophia RP M ne pendulum Desf. — Diplotaxis ATOS 220. 2 L Reboudianum Verlot = S. iri- Dei NL... Benne 145 199 143 108 14/ INDEX. TEESDALIA. SISYMBRIUM. repandum DC. — Brassica hu- 6 milis DC. var. humilis. ... 197 repandum Willd. — Brassica 1 bumilis DC. var. repanda.. 197 10 rigidulum Lap. — 5. erysimoi- 6 EE DEN) SSSR enr 146 a rigidum M.-B. —S. torulosum Des esse en er een 139 HN runcinatum Lag....... 148, 330 à — var. hirsutum Coss. — S. runcinatum Lag. var. 148 saxatile DC.— Brassica humilis 7 DC. var. repanda forma... 197 Le scorpiuroides Boiss. — $. loru- lesumaDes er eee 139 8 Scorpiurus Pomel — S. torulo- 8 Sum'Desf:e sen een 139 D0pRIAE DEP CRNEPe MNNSte 143 1 stismatosum Steud. — S. coro- nopifolium Desf. forma.... 141 Thalianum SJ. Gay..... 110, 329 6 torulosum Desf........ 139, 329 8 villosum Spreng. — $S. runci- natum Lap. DAT NO NS NAS 9 vimineum L. — Diplotaxis vi- 9 Mine) Gr een Ne 168 i ContorLu M Cave RICE 330 9 Delter Coss mt 138 ù Catholicum L.— Diplotaxis Catholica DC.......... 1064 Lo taraxacifolium 6? contor- 5) tum DC. — $. contortum (DENTS ES LAN EE DS Ae 330 19 Slaphysagria Fuchs— Delphinium Staphysagria | PAR MRC A NUE 5o l macrosperma Spach — Delphi- ; nium Staphysagria L...... 50 Subularia purpurea, foliis cordato- oblongis, subdentatis Forsk. 3 — Schouwia Arabica DC. var. 1 | AFADIC ANS RES UE TU SUR NE 283 ne Succowra Medie. 247220 279 Balearica Medic........... 279 8 TEESDALIA ER BTE een 251 LendimDO eee 901 7 petræa Rchb.= Hutchinsia pe- tre RE RSC EEE TRE 258 6 Iberis DG. — T. nudicaulis EM 2 ES DA PALAU LÉO RTE 259 9 nudicaulis R. Br:....... 259 li SA 306 THALICTRUM. Tuancrreum Tourn............ 6 TRUE EEE ETES 8 T. flavum Hispanicum Brot. — T. glaucum Desf:.. ..... 8 flexuosum Bernh. — T. minus L. var. saxatile Gaud. .... 7 fœtidum Gouan — T. minus L'hvarpubescense "ere 7 CIUEUMADESC EEE EEE CREER 8 minus DC. = T. minus L. var. NUS SL NE Rae 7 HURUSA EE AE Te RSA 6 —— var. nunus Coss........ 7 — var. pubescens Coss... 7, 3921 — var. saxatile Gaud ... 7, 321 — var. glandulosum Rehb. — Ÿ, minus L. var. pubescens.......... SI — var. nulans Boiss. — T!. minus L. var. minus.. 7 — var. Olympicum Boiss. — T. minus L. var. pu- bescens...... CARE EO 7 migricans Jacq. — T flavum PLRE ent ne DE RUE VAE RE RES 8 nutans Desf. — T. minus L. Var. MINUS. c... REA 7 odoratum Gren. et Godr. = T. minus L. var. pubescens... 7 pubescens Schleich. — T. mi- nus L. var. pubescens..... 7 rugosum Ait. — T.,glaucum Destrrénias RENE 8 saxatile Schleich. — T. minus L. var. saxatile Gaud..... 7 speciosum Poir. = T. glaucum Destin res 8 MAjJUS Ja AN AE () Tarispe Diese : 2h09 — sect. Nouisua DC....... 219 — sect. Prerorroris DC. .... 250 muenserLe Sen RRRUE AN, 249 T. biscutatum Raphani aut Irionis folio Bocc. — Biscu- lella didyma L. var. rapha- DO NACRE LATE (hamiaor Bursa-pasloris L. — Capsella Bursa-pasloris Mœnch.. ... 259 INDEX. Q] Ê] Oo THLASPL. Tuxraspi. campestre Poir. — Lepidium T. fruticosum Leucon folio lati- folium platycarpon Bocc. — Iberis semperflorens L.... glastifolium Poir. — Lepidium olastifolium Desf......... hirtum Vill. — Lepidium hu- mifusum Reg. PP 2-2E humifusum Lois. — Lepidium humiusum Reg ee "2PEeE T. Lusitanicum, umbellatum, oramineo folio, flore pur- purascente Tourn. — Iberis ciiata All. var. contracta .……. . luteum Biv. — Bivonæa lutea DGSE ENT AS EEE nudicaule Desf. — Teesdalia Lepidium DG....... RER perfohatum L........ :#250, Psychine Willd. — Psychine siylosa, Des... "0060 saxatile L. — Æthionema saxa- tile. À Bree scapiflorum Viv. — Lepidium humifusum Req......... T. sempervirens et florens Weinm. — Iberis semper- florens LR Lee Arabicum Vahl — Schouwia Arabica DC.var. Arabica. : erratieum Jord:-: 10e Granatense Boiss. et Reut. erandiflorum Fauch. et hbirtum L. — Lepidium histum D{EST-CCRRSRCrEe improperum Jord........ micranthum Boiss. et Blan- obtusatum Pomel........ Natolicum Boiss......... perfoliatum var. rotunda- (UM BOIS NA EUR RES perfoliatum var. rolundi- folium PAL... RER rotundifolium Tin. ....... Tineanum E. et A. Huet... THBASPIDEAÆ DC... nee 2770 279 | Qt 12 [A THLASPIDIUM. Thlaspidium Apulum spicatum Tourn. — Biscutella didyma L. var. Apula. . T. Hispanicum ampliore flore folio crasso dentato Dill, — Iberis Gibraltarica L...... T. Raphani folio Tourn. — Bis- cutella didyma L. var. ra- phamfolia "er" Turritis alpestris Schleich. Arabis ciliata R. Br. var... sagiltata Bert. — Arabis sagit- ADO MS MU verna Desf. — Arabis albida STE MP ER Jet Gerardi Bess. — Arabis Gerardi Bess.......... glabra L. — Arabis perfo- hatatmie een hirsuta L. — Arabis hirsuta SEE 0060000 socbe pubescens Desf. — Arabis , pubescens Poir....... MELLADE CR een ie annua L. — Carrichtera Vellæ D CARE eme 277 INDEX. Q ZLILLA. VeLLa. glabrescens Goss........... Pseudocytisus L......... VELLEÆNDO eee Velleruca longistyla Pomel Eruca sativa Lmk var. vesi- CAM ONTUT ee ces soie vesicaria Pomel — Eruca sa- üva Lmk var. vesicaria Jorma PAT CAR COPIES PNR ERP Xiphocoma heterophylla Stev. Ranunculus Orientalis L... Orientalis Stev. = Ranunculus Oriental Le Re tenuifolia Stev. — Ranunculus Orientahs Lee Zi F or. cree Nas macroptera Goss....... 302, microcarpa Vis.— Z. mya- groides Forsk. var... .. myagroides Forsk........ myagroides var. microcarpa D'OPPCSR NRC LILLEADCE CEE RTe 210 210 AUS OX, ük