CON SPE CTU

FUNGORUM

IN LUSATIAE SUPERIORIS

AGRO NISKIENSI

CRESCENTIUM.

E METHODO PERSOONIANA.

CUM TABULIS XII AENEIS PICTIS, SPECIES
NOVAS XCIII SISTENTIBUS.

AUCTORIBUS
I. B. de ALBERTINI

* 9 fc

L. D. de S C H W E I N I Z

L I P S I A E

SUMTIBUS KUMMEB.IANIS 1 8 ° 5

LECTORI BENEVOLO S.

Pauca sunt, quae de libelli nostri instituto
atque ratione, ne quis plura aliave, quam
inventurus est, hic locorum quaerat, prae-
monenda putamus.

Botanices enim deliciis jamdudum ita capti,
ut temporis subsecivi haud exiguam partem
illi tribueremus , ubi ad studium mycologicum
tandem devenimus , vastissimum nobis cam-
pum et a plerisque hactenus neglectum patere
facile animadvertimus. In quo pro virili no-
stra excolendo annis aliquot peractis , ope jam
Synopseos fungorum a Persoonio , viro de re
mycologica universa praecellenter merito, edi-
tae ac a laetissimis exceptae , certiorem inpo-
sterum viam monstrantis, egregie sublevatos
et ad iter alacrius movendum excitatos nos
sensimus: magis etiam paullo post inde in-
stigati, quod reliqua quoque Persootui alio-
rumque praecipuorum mycologiae recentioris
auctorum — Schraderi , Todei , Hoffmamri,
Iledwigiiy Witheringi , Gdrtneri — scripta assi-

IV

due evolvcndo, tcrram nostram fwigos novos,
vel a viris certe clariss. modo laudatis non-
dum descriptos, haud paucos alere edocti fui-
mus. Quos postquam centuriam excedere , va-
rietatumque simul novarum et observationum,
quae ad species olim notas amplius illustran-
das facere videbantur, copiam in dies augeri
vidimus, inventa jam nostra in publicum pro-
ferendo laborem nec scientiae inulilem nec
fautoribus ejus ingratum suscepturos nos ra-
ti , toto animo ad opus accingi coepimus: ea
simul spe fulti, fore, ut Flora germanica,
mycologis pluribus exemplum nostrum secu-
tis, uberiore paullatim fungorum indigeno-
rum notitia ditaretur; quorum plurimos altis
hactenus tenebris obrutos delitescere nemo
prorsus rei peritus dubitaturus est.

Quod quo faciliore prosperioreque eventu
successoribus nostris, Lusatis aeque ac reli-
quae Germaniae incolis, cederet, non tantum
in singulorum fungorum enumeratione cura-
tius temporum natalium locorumque vel na-
turalium vel individualium (in Hymenothe-
ciis praesertim, domicilium fixius servanti-
bus ) indicium necessarium duximus — verum
et nonnulla ad universam regionis nostrae
topographiam mycologicam spectantia comme-

morandi commodum jam locum nactos nos
esse laetamur. Solum videlicet nostrum se-
ptem triones orientemque versus glareoso-
arenosum, pinetis vastis e Pino praesertim
sylvestri consitum, Ericd, Vacciniis , Ledo pa-
lustri etc. onustum , paludibus ingentibus pro-
fundisque hinc inde interruptum, ceteroquin
sterilissimum , fungorum tamen omnis gene-
ris farraginem nutrit abundantem vix exhau-
riendam: vegeiabilia enim haecce sylvis anti-
quis muscosis opacis umbrosis , humore tan-
tum non perpetuo irrigatis (quales inprimis
tractu illo amplo continentur, quem inter
pagos Moholz et Cosel porrectum , Moholzer
Haide dictum , toties celebrat libellus noster),
truncisque vetustis putrescentibus mire dele-
ctari, quis ignorat? quod si qua tamen sunt
nemorum laetiorum, arborum frondosarum,
pratorum graminosorum avidiora, his ecce
loca patent fertiliora occidentalia et meridio-
nalia, saltuum, convallium, montium versus
Alpes Sudeticas sensim adscendentium vicis-
situdine amoena, quae ipsa quoque symbolas
suas, easque neutiquam contemnendas , in
thesaurum nostrum contulere. Ad singulas
porro arbores fungiferas quod attinet, praeter
Abietem, Populum tremulam, Quercum, Betu-

VI

l/nn etc. fungorum suorum copia jamdudum
illustres — primo hic loco nomiuanda venit
Pinus sylvestris , saepissime nobis compendii
caussa Pinus xar e$o%y\v dicta, omnium fre-
quentissima, ab antecessoribus nostris citra
meritum examinata, specierum novarum ap-
prime ferax: gua non multo pauperius existit
Leclum palustre , frutex alibi Germaniae raris-
simus, nobis pervulgatus. Nec omittenda est
Piuus piceo , benigna item fungillorum aliquot
elegantium novorumque nutrix. — Ouae omnia
rite consideranti , a paucis naturae investiga-
toribus , inter quos Stcinhaueri quondam no-
stri T^oullariiqne nomina grata apponimus
mente, intra breve lustri spatium negotio-
rumque varia impedimenta tantam fungorum
vim collectam fuisse haud amplius adeo mi-
rum videbitur: nos potius divitiarum, quibus
gloriatur terra nostra , partem non spernen-
dam etiamnum latere vel inde , quod specie-
rum dubiarum vestigiis jamjam insistimus
permultis, persuasissimum habemus.

Sed jam ad rationem methodi in conscri-
bendo libello praeoptatae reddendam acceda-
mus. In qua ne quid repetitionis superfluae
admitteretur, ita versati sumus , ut Synopscos
vestigia presse secuti, ejusque continuo quasi

VII

commentario assidui comites, a denomina-
tionibus classium, ordinum, generum, fami-
liarum, specierum transscribendis prorsus abs-
tineremus : libro enim unico hactenus con-
spectum fungorum methodicum amplectente
virum mycophilum utique neminem destitui,
certo nobis stabat judicio. Nam etsi non-
nulla esse in Systemate Persooniano, quae
manu egeant emendatrice — genera v. c.
alia, in Hellvelloideis praesertim, fructifi-
catione congrua nec nisi formae discrimine
interstincta talo niti satis infirmo , alia (e. g.
Cyatlium, Stilbum, Aegeritam) locum minus
commodum obtinere et s. p. — auctor ipse
celeberrimus vix negaturus sit : nos tamen ad
id vel acuminis doctrinaeque, vel otii ac in-
strumentorum , quod generibus ordinibusque
integris tentandis sufficiat, neutiquam nos
pertingere ingenue fatemur, atque in univer-
sum conamina ista eorum potius esse existi-
mamus , qui in studiis hisce ex professo co-
lendis vitam degunt, quam qui meri botano-
phili naturae scrutinio in animi laboribus aliis
distracti defessique relaxamentum utuntur.
Etenim minime illud nos fugit, quanto faci-
lius aedes ab aliis instauratae vituperentur,
quam novae praestantioresque perficiantur:

VIII

quas qui basi solidae, nec sabulo levi , super-
struere in aniinum induxerit, is ingenii Iu3i-
bus vanis nullis indulgebit, sed perpetuo po-
tius microscopii diurna nocturnaque manu tra-
ctati usu, diligentissimo ac sexcenties repetito
totius fungorum historiae praesertimque fructe-
scentiae examine, sedula auctorum perlectione
synonymorumque collatione, et prae ceteris
omnibus Jiaturae ipsius vivae, in sylvarum, sal-
tuum, paludum penetralibus vigentis, observa-
tione de die in diem iterata perque annorum se-
ries producta — opus absolvere studebit. Quod
qui curae habuerint, a monstrosis certe istis
hypothesibus sibi cavebunt, quales nuperrimi
mirabundi sane, oculisque nostris fidem diu
denegantes, in lucem prolatas legimus : v. g.
unius ejusdemque Zoophyti meras varietates ex
aetatum mutatione morbove ortas sistere Lyco-
perdon, Pezizam, Boletum, Hydnum (Voigts
Magaz. f d. Naturkunde , vol. VI. fasc. 6.
pag. 503 sqq.)! aut Phalli impudici progeniem
esse Tubulinam fragifonnem, quae exoleta de-
mum in LJchenem pasclialem abeat {l. c. p. 506) !
aut glomerulum illum pulveris in Trichoderma-
te roseo filis mixti , a cl. Hoffmanno flor. ger-
man. cryptog. tab. X, 1 ad modicum lentis au-
gmenlum seorsim pictum, pro Zoophyto ilem

IX

habendum sex brachiis instructo (/. c. fasc. 1.
pag. 51 )! et similia plurima.

At in Systemate non tantum innovando, sed
etiam generibus , familiis , speciebus locuple-
tando summa cautela opus esse experientia ma-
gistra edocti, genera nova nonnisi duo , locis
k suis ultra illustranda, PisolitJium Ceratiumqiie,
totidemque familias , ~Kylomata nempe epixyla
et slecidia acicola, admisimus. Nec in specie-
rum numero augendo pede justo proniore lu-
bentioreque processisse nos putamus: fungos
potius bene multos A^aricorum praeprimis ge-
neris intricatissimi, specie forsitan propria non
indignos, varietatum loco vicinis subnectere,
quam mami paullo audaciore sejunctos intro-
ducere maluimus. Ouod si qui nihilominus ab
aliis pridem descripti inter novos nostrates ir-
repserint, haud adeo difficilem erroris veniam
ruricolas nos, a thesauris fjLyrgonoXecuv litera-
riis, bibliothecarum scilicet majorum iconum-
que pretiosiorum — Bulliardi :, Sowerbei, Bolto-
nii, Schafferi, MicJielii, BatscJdi etc. — usu re-
molissimos, a judicibus aequis impctraturos
speramus: unde nec synonymiae paene omnis
defectum, quo laborat libellus noster, seve-
riore sententia reprehensum iri arbitramur. —
Sed fuere porro praeter species novas in civita-

b

u-m receptas aliae quoque haud paucae etiam-
num ambiguae, necdum affatim examinatae:
quarum tamcn potiores pone genera sua succin-
cto sermone commemorare eum praesertim in
finem instituimus, ut ulteriori earum investi-
gationi iter aliquatenus panderetur. Neque par-
ciorem varietatum in ea j)raeprimis vegetabi-
lium classe, qunm naturae lusibus longe licen-
tissimis patere inter omnes constaret, curam
gerendam duximus: e quibus novas nostras,
quo facilius a priscis antecessorum opera dete-
ctis distinguerentur , literis graecis duplicatis
designare placuit. Totum denique librum an-
notatiunculis qualibuscunque e naturae vivae
observatione oriundis atque ad uberiorem fun-
gorum notitiam pertinentibus conspergere sate-
gimus. Paucis horum in Synopsi non obviis
inventorum nomina adjecta reperientur: longe
plurimi a cl. Persoonio recepti locis suis absque
ullo additamento dispositi sunt. Inter quos
nonnulli occurrunt hactenus exotici, anglici,
gallici , itali: plures meklenburgenses memoratu
digni , Epichysiiun argenteum , Chordostylum ca-
pillare, Sphacriae variae etc. : ac insigniores
praesertim carinthiaci , Germaniae (ut videtur)
australioris et orientalis sectatores, v. c. Clava-
ria crispa, Hydnum suaveolens , Peziza Nigrella,

XI

Trichia Serpula. In quibus omnibus nomina
trivialia, etiamsi minus idonea hinc inde vide-
rentur, immutare summae habuimus religioni,
neque id peccati nisi bis terve invitissimi com-
niisimus; haud ignari , quantum inde detri-
menti per accumulationem intricationemque
synonymorum historia naturalis universa jam-
dudum ceperit atque in dies capere pergat.

Restat, ut de icunculis, quibus operis uti-
litatem promovere studuimus , quae necessaria
videntur, addamus. In quibus adornandis id
potissimum propositum fuit, ut specierum no-
varum, et apprime quidem earum, quae e mera
descriptione agnitu difficiliores essent, quam
plurimas in angustum duodecim tabularum
spatium, ne nimio veniret libellus , cogeremus.
Quare et ab Agaricis aliisque fungis majoribus
locum sibi ampliorem poscentibus (paucis exce-
ptis ) manum abstinere, et in singulis iconibus
analysi curatiore perfectioreque praetermissa ea
praecipue, quae ad ipsissimam specierum dia-
gnosin maxime facere viderentur, delineare
consultum habuimus. Et exempla quidem,
quantum fieri potuit , recentia atque in medio
aetatis flore posita, in adumbrationis usum
selegimus : in paucis tamen vel Herbarium my-
cologicum siccum, fungorum asservabilium

VII

nostratium longe maximam partem comple-
ctcns, vel iconum, quibus Succulentorum prae-
sertim memoriam retinere inde a primordiis
sategeramus, volumina in auxilium vocanda
fuerunt. Si quis ceterum severior tabularum
nostrarum contemplator nonnulla in iis , nec
fortasse pauca, desideraverit — eum, ne pri-
ma sese arlis excusoriae tirocinia, unico scien-
tiae amore duce et auspice tentata, coram ha-
bere obliviscatur , rogatum velimus.

Sed jam , quae porro adjiciamus, nulla su-
persunt: nisi fuerit hoc unum, oleum operam-
que non penitus perdidisse tum demum nos
existimaturos, quum oculos botanophili vel
unius alteriusve in Mycologiam , provinciam
absque ullo suo merito hucusque desertissimam,
amplius colendam ornandamque intenderimus.
Ouod priusquam multo sollertius crebriusque,
quam hactenus, factum fuerit, nihil est, quod
majorum illorum problematum, ad fungorum
physiologiam , phytotomen, universamque hi-
storiam ac naturam spectantium , solutiones
certas naturaeque veritati consentaneas spere-
mus. Dabamus Niskii, mense Maio 1804.

I. B. de ALBERTINI.
L. D. de SCHWEINIZ.

XIII

Catalogus

FUNGOPvUM NOVORUM CXXVII

NOSTRATIUM.

Sphaeria filiformis N. 6. Tab. III. f. 5.

Tubulina N. 21. Tab. IV. f. 4.

viridis N. 23. Tab. VI. f. 8-

lutea N. 29. Tab. I. f. 1.

rimosa a, /3, N. 40. Tab. III. f. 1.

Pini a, /8, N. 62. Tab. VIII. f. 1.

lineata N. 91. Tab. XI. f. 6.

flaccida N. 94. Tab. VII. f. 4.

rosella N. 106. Tab. VII. f. 3.

strigosa N. 111. Tab. V. f. 7.

Thodostoma N. 127. Tab. IV. f. 3.

exilis N. 131. Tab. IX. f. 4.

Dianthi N. 137. Tab. VI. f. 2.

atrovirens a, /6, N. 141. Tab. II. f. 1.

Pteridis N. 142. Tab. X. f. 5.

hemisphaerica N. 146. Tab. VIII. f. 8-

versifojmis N. 149. Tab. IX f. 3.
Hysterium sphaerioides N. 167. Tab. X. f. 3-
Xyloma Ledi N. 170. Tab. IX. f. 1.

Pini N. 171. Tab. V. f. 8-

nervale N. 178- Tab. VII. f. 7.

herbarum N. 179. Tab. IV. f. 6.
Tubercularia ciliata N. 190. Tab. V. f- 6.
Tbelebolus terrestris N. 196. Tab. II. f. 4«
Sclerotium vaporarium N. 199. Tab. X. f. 1.

scutellatum N. 204. Tab. III. f. 6.

XIV

Tuber virens N. 214. Tab. VIIT. f. 3.
Pisolithus arenarius N. 252. Tab. I. f. 3
Lycogala atrum u, ft, N. 233. Tab. III. f. ",.
Fuligo muscorum N. 24°- Tab. VII. f. 1.
Diderma squamulosum N. 246. Tab. IV. f. 5-
Physarum reticulatum N. 251. Tab. VII. f. 2.

sulphureum N. 259. Tab. VI. f. 1.

Clavus N. 267. Tab. II. f. 2.
Stemonitis Tubulina N. 236.

physaroides N. 288- Tab- H. f. 8-
Licea strobilina N. 303. Tab. VI- f- 3.

incarnata N. 304. Tab. X. f. 6.
Onygena corvina N. 516. Tab. IX. f. 2.
Aecidium Violae N. 326. Tab. X. f. 2.

abietinum N. 334. Tab. V. f. 5-

columnare N. 336. Tab. V. f. 4-

elatinum N. 337. Tab. V. f. 3.
Uredo Circaeae N. 348»

Ledi N. 351.

Sempervivi N. 356.

flosculosorum N. 362.

Ficariae N. 363.
Amanita porphyria N. 401. Tab. XI. f. 1.
Agaricus robustus N. 4X5>

bulbiger N. 423-

porphyropus N. 431-

lepidomyces N. 441- Tab. XII. f. 1.

luteo-virens N. 483*

subglobosus N. 484-

camarophylius a, fi, N. 513.

Vitellum N. 515. Tab. X. f. 4.

purpurascens N. 527.

maculatus N. 534-

adhaerens N. 555.

tricholoma N. 5$Q.

scabellus N. 539. Tab. IX. f. 6.

XV

sanguinolemus N. 567.

tricolor a, /8, N. 661. Tab. IX. f. 5.

Lepiota N. 672.
Daedalea rubescens N. 706. Tab. XI. f. 2.
Boletus sistotremoides N. 724.

confluens N. 725.

roseus N. 748-

sanguinolentus N. 764»
Sistotrema pendulum N. 774- Tab. VI. f. 7-

viride N. 775. Tab. VI. f. 4.
Hydnum violascens N. 784-

fasciculare N. 796. Tab. X. f. 9.

castaneum N. 797.

bicolor N. 8°2-

calvum N. 8°5- Tab- X- f- 8«
Thelephora sanguinolenta N. 8*5'

punicea N. 827-

concentrica N. 852>

marginata N. 84°-
Leotia truncorum N. 888- Tab- HL f. 2.
Helvella fistulosa N. 895-
Tremella saligna N. 906. Tab. IX. f. 7.
Peziza Clavus a, /§, N. 916. Tab. XI. f. 5.

Betuli N. 924. Tab. XII f. 3.

fusco - cana N. 935. Tab. V. f. 2.

carbonaria N. 910. Tab. IV. f. 2.

fascicularis a, /3, N. 942. Tab. XII. f. 2.

Digitalis N. 943. Tab. V f. 1.

membranacea a, /8, y, N. 944« Tab. I. f. 5.

brunnea N. 946. Tab. IX. f. 8-

rhizopus N 947. Tab. I. f. 4-

flavo-fuliginea N. 951. Tab. XI. f. 7.

flammea N. 952. Tab. I. f. 6.

rufo - olivacea N. 953. Tab. XI. f. 4-

theleboloides N. 957 Tab. XII. f. 4.

albo - violascens N. 962. Tab. VIII. f. 4-

XVI

leucotricha N. 965. Tab. VII. f. 5.

sericea N. 972. Tab. III f. 7.

porioides N- 9~>8- Tab. VI. f. 5-

Lonicerae N 981 Tab. XI f. 8-

elatina N. 984 Tab. II. f. 5.

Urceolus N. 989. Tab. III. f. 4-

laciniata N 990. Tab. VII. f. 6.

melaloma N. 1002. Tab. II. f. 5.

sanguinolenta N. 1003. Tab. VIII. f. 7.

Pteridis N. 1010. Tab. XII. f. 7-

virens N. 1011. Tab. X. f. 10.

betulina N 1014. Tab. XII. f. 5.

Verrucaria N. 1015. Tab. VIII. f. 6.

pulveracea N. 1023. Tab. VIII. f. 2.

Ledi N. 1027. Tab. X. f. 7.

Conoplea N. 1033. Tab. XI. f. 3.
Ascobolus lignatilis N. 103"7. Tab. VI. f. 6.
Helotium radicatum N. 1041. Tab. VIII. f. 5.

gibbum N. 1046. Tab. IV. f. 1.
Stilbum hyalinum N. 1055. Tab. XII. f. 6.

smaragdinum N. 1060. Tab. 1. f. 2.
Periconia flavovirens N. 1067. Tab. IV- f. J.
Ceratium pyxidatum N. 1070. Tab. XII. f. 9.

porioides N. 1071. Tab. II. f. 6.
Isaria monilioides N. 1077. Tab. XII. f. 8-
Botrytis diffusa N. 1079.
Erineum betulinum N. 1108-
Mesenterica grisea N. 1127.

sauguinolenta N. n28-

XVII

EXPLICATIO ICONUM.

T A B U L A I.

Fig. 1. Sphaeria lutea: (a) exempla plura contigua;

(b) unum solitarium ; (c) auctum ac verticaliter sectum,

( NB. Perperam neglectus sphaerularum situs arcte con-

gestus , summarumque ostiola).
Fig. 2. Stilbum smaragdinum: (a) magnitudine

nativa ; ( b ) aucta.
F i g. 3. P i s o 1 i t h u s a r e n a r i u s : exemplum mediocre

basi abruptum (a) integrum ; (b) verticaliter scctum , ut

peridiola summa matura pulveracea, media etiamnum

succulenta etc. visum subeant.
Fig. 4. Peziza rhizopus: (a) caespes situm et statu-

ram naturalem servans ; (b) aliquantum auctus, speci-

menque unum ad amussim sectum.
Fig. 5. Peziza membranacea a, : (a) statura nativa;

(b) mole aucta.
Fig. 6. Peziza flammea: (a) magnitudine naturali;

(b) sub lente a latere (c) desuper picta.

T A B U L A II.

Fig. 1. Sphaeria atrovirens a, : (a) situ staturaque
naturali ; (b) aucta denudata integra ac verticaliter secta ;

(c) item aucta , tecta. (NB. Cinhi pars inferior in acer-
vum pseudostiolarem jam consedit: icon enim haec ab
exemplis vetustioribus desumta est).

C

XVIII

J i g. c. P h y s a r u ni Clavus: (a) mole nativ.i ; (b) au-

ctum iiiti-gnun (c)riiptum.
Fig. 5. P e z i z a elatina: (a) magnitudine naturali ; (b)

nucta.
Fig. 4. Tbelebolus terrestris: (a) caespes juxta na-

turam pictus ; individua aucta fibrillis affixa (b)vasculo

semiemerso coronata (c) effoeta membran.i lacinulata a

latere ( il ) desii|ier inspecta.
Tig. 5- Peziza melaloma: (a) mole natnrali ; (b) aucta.
F i g. 6. Ceratium porioides j8, fla viini: (a) magni-

tudine nativ.i; ( b ) (c) ad augmenta lentis diversa. (NB.

Icon baec sequensque minus idoneae ).
Fig 7. Ceratium bydnoides: (a) (c) mole nativa

recens (b) semidestructum ; ad varia augmenta (e) (f)

vigens (d) in pulpam semimutatum.
Fig. g. Stemonitis pbysaroides: (a) secnndum na-

turam delineata; aucta, peridio (b) praesente (c) paene

evanido.

T A B U L A III.

Fig. 1. S p b a e r i a rimosa a, : (a) mole nativa ; aucta,

(b) verticaliter, ut stroma appareat, et(c) borizontaUter

secta.
Fig. 2. Leotia truncorum: (a) statura nativ.i ; (b)

modice aucta verticaliterque secta.
Fig. 3. Lycogala atrum: (a) integri caespes ; ( b) ca-

piilitium denudatum ; (c) ejus ramulus seorsim pictus.

(Var. a,)-
Fig. 4. Peziza Urceolus: (a)mole naturali; aucta(b)

integia (c) e vertice dissecta.
Fig. 5. Spbaeria filiformis: statura naturali (a)steri-

lis (b) fertilis ; (c) modice aucta integra ; (d) clava val-

de p.ucta borizontaliter s. cta, ut stroma spliaeruiarumque

cavitates conspiciantur.
Fig. 6. Sclerotium scutellatum: (a) maguitudine

XIX

naturali; auctum (b) desuper (c) a latere cum stipite
brevissimo (d) ad segmentum verticale delineatum.
Fig. 7. Peziza sericea: (.1) molc nativa ; (b) affatim
aucta.

T A B U L A IV.

F i g. 1. Ilelotium gibbum: ad augmentum (a) modi-

cum (b) ingens. (NB. Pubem delicatam prorsus omit-

terc , quam adumbratione justo rudiore magis etiam a

natura aberrare maluimus).
Fig. 2. Peziza carbonaria.
Fig. 3. Spliaeria rliodostoma: (a) aliquantum aucta ;

(b) magnitudine naturali ; (c) magis ampliata ; (d) ver-

ticaliter secta.
Fig. 4. Spbaeria Tubulina: statura naturali (a) in-

tegra (b) perpendiculariter rupta , ut spbaerularum situs

appareat; (c) harum fasciculus seorsim pictus, subauctus.
F 1 g. 5- D i d e r m a s q u a m u 1 o s u m : ( a ) mole jnativa ;

auctum (b) a latere , integrum (c) (d) desuper, plus mi-

nus laesum , columellam monstrans.
F i g. 6. X y 1 o m a li e r b a r u m : ( a ) magnitudine naturali ;

(b) auctum ; (c) a latere visum.
Fig. 7. Periconia flavovirens: (a) statura nativa ;

( b ) ad augmentum ingens.

T A R U L A V.

Fig. 1. Peziza Digitalis: (a) situ ac statura naturali ;

(b) niole tantiilum aucta.
Fig. 2. Peziza fusco-cana.
Fig. ^. Aecidium elatinum: (a) magnitudine nativa ;

( b ) auctum.
Fig. 4. Aecidium columnare: (a) mole naturali ;

(b) auctum adolescens (c) primordiale (d) adultum apice

ruptum.

XX

Fig. 5. A e c i d i u m abietinum: (a ) magnitudinc natu-

rali ; exenipla aucta (c) primitiva (b) miperrime aperta

(d ) vetustiora.
Fig. 6. Tubercularia ciliata: ( a) magnitudine natu-

rali; aucta (b) capitulo subgloboso (c) ovali (d) amisso.
F i g. 7. Spbaeria strigosa: (a) juxta naturam picta ;

aucta (d) junior barba incolumi (b) adulta setis semifra-

ctis (c) verticaliter secta, inanis.
Fig. 3- Xyloma Pini: (a) aliquantum auctum , aper-

tum ; (b) (c) magnitudine nativa , per varias aetates.

TABULA VI.

Fig. 1. Physarum sulphureum: (a) mole naturali ;

auctum (c) integrum (b) laesum , ut pulvis filaque appa-

reant.
Fig. 2. Sphaeria Dianthi: (a) magnitudine naturali ;

(b) modice aucta ; (c) magis ampliata, centro depresso

albido ; (d) ad segmentum verticale.
Fig. 3. Licea stro. bilina: (a) statnra nativa ; aucta,

peridiis (b) evacuatis (c) subcircumscissis ( d ) inaequa-

liter ruptis ; peridium seorsim pictum ( e ) integrum (f)

circumscissum (g) verticaliter dissectum.
Fig. 4- Sistotremaviride:(a) secundum naturam pi-

ctum ; (b) subulae aliquot affatim auctae.
Fig. 5. Peziza porioides: (a) magnitudine nativa ;

aucta (b) integra (c) individuis aliquot exemtis , a latere

pictis.
Fig. 6. Ascobolus lignatilis: (a) mole naturali;

(b) ad augmentum modicum.
Fig. 7. Sistotrema pendulum: (a) situ nativo ; re-

supinatum, ut subulae visum subeant, aliquantulumque

auctum (b) dissectum (c) integrum.
Fig. 8. Sphaeria viridis: (a) magnitudine naturali ;

aucta (b) desuper visa (c) ad segmentum verticale, quo

sphaerulae immersae appareant.

XXI
TABULA VII.

F i g. 1 . Fuligo muscoTum: juxta naturam picta ( a )

muscicola(b) epiphylla ; (c) aliquantum aucta.
F i g. 2. P h y 3 a r u m r e t i c u 1 a t u m : mole nativa ( a ) ra-

mosum (b) simplex; ampliatum (c) jamjam dehiscens

(d) magis apertum.
Fig. 3. Sphaeria rosella: (a) magnitudine naturali ;

(c) aucta integra ; (b) aliquot sphaerulae exemtae per-

scissae.
Fig. 4- Sphaeria flaccida: exempla variarum aeta-

tum (a) statnra nativa (b) modice aucta ; (c) tria seor-

sim posita verticaliter secta , ad augmentum amplius.
Fig. 5. Peziza leucotricha.
Fig. 6. Peziza laciniata: (a) magnitudine naturali ;

(b) ad augmentum sufficiens.
Fig. 7. Xyloma nervale: (a) mole situque naturali;

auctum (b) integrum (c) verticaliter scissum (d) a parte

prona plana propositum.

TABULA VIII.

Fig. 1. Sphaeria Pini a, : ( a ) mole nativa; aucta(b)

a latere (c) (d) desuper conspecta — (e) horizontaliter

(f) verticaliter ad amussim scissa.
Fig. 2. Peziza pulveracea: (a) magnitudine naturali;

( b ) ampliata.
Fig. 3. Tuber virens: ad naturam delineatum (a) in-

tegrum (c) sectum ; (b) frustum aliud sectum, auctum.
Fig. 4- Peziza albo-violascens: (a) statura naturali ;

aucta (b) regalaris (c) monstrosa, disco pezizuligero.
Fig. 5. Helotium radicatum: (c) junius volvatum ;

(b) involucro fatiscente ; (a) capitulo denudato.
Fig. 6. Peziza Verrucaria: (a) statura nativa ; am-

pliata ( c) invohicro fatiscente (b) aperta.
Fig. 7. Peziza sanguinolenta: (a) magnitudine natu-

XXII

rali ; ( b ) 'caespitulus auctus ; (c) cupulae magis etiam
auctae.
Fig. 8- Spliaeria hemis phaerica: (a) juxta natu-
ram proposita ; (b) specimina ampliata, diversarum
aetatum.

TABULA IX.

Fig. i. Xyloma Ledi: (a) magnitudine nativa ; auctum

(c) clausum (d) kians.
Fig. 2. Onygena corvina: mole naturali (a) junior

(b) adulta ; aucta (f) junior (e) transcissa (d) peridio
rupto ( c ) toto evanido.

Fig. 5. Sphaeria ve rsif o rm is : (a) magnitudine na-
turali ; aucta (d) junior vigens globifera integra (c)e
vertice secta — (e) (f) variae formae post fructificatio-
nem ; (b) item, ad amplius augmentum.

Fig. 4. Sphaeria exilis: (a) molecula nativa ; aucta

(c) junior (b) (e) disco collapsa (d) desuper inspecta.
Fig. 5. Agaricus tricolor a, : (a) statura naturali ;

(b) stipitis pars ampliata.

Fig. 6. Agaricus scabellus: (a) situ nativo ; (b)
pileo reflexo , quo lamellae conspiciantur. (NB. Scabri-
tiem omittere, quam nimiam exprimere praestitit).

Fig. 7. Tremella saligna: (a) magnitudine naturali,
ex epidermide lignoque nudo erumpens; ampliata (b)
integra (c) verticaliter s cta.

Fig. 8- Peziza brunnea: (a) grex carboni insidens,
statura natnrali; individuum auctum (b) desuper (c)a
latere propositum.

T A B U L A X.

Fig. 1. Sclerotium vaporarium corrugatum.
Fig. 2. Aecidium Violae: (a) mole naturali; (b)
folii pars retroflexa, ut cavitas appareat builae respondens ;

(c) caespituli pars aucta.

XXIII

Fig. g. Hysterium sphaerioides: (a) magnituciine

nativa; anctum , ore (c) rotundo (d) elliptico (b) li-

neari rimoso.
F i g. \. A g a r i c u s V i t e 1 1 u m.
Fig. 5. Sphaeria Pteridis: (a) ad naturam delineata ;

aucta (d) jiinior (b ) adulta (c) collapsa ; (e) magis am-

pliata , dissecta.
Fig. 6. Licca incarnata: (a) mole naturali ; (b) au-

cta , integra ruptaque. (NB. Peridium perperam circum-

scissum indicatum : prorsus enim inaequaliter hiat. )
Fig 7. Peziza Ledi: (a) magnitudine nativa ; (b)

ampliata.
Fig. 8 Hydnum calvum: (a)(b)utin Fig. 7.
F i g. g. II y d n 11 m fasciculare: ( n ) ( b ) ut in praecc.
F i g. 10. Peziza virens: (a) (b) ut in praecedentibus.

TABULA XI.

Fig. 1. Amanita porphyria.

Fig. 2. Daedalea rubescens: specimina e minoribus.

Fig. 5. Peziza Conoplea: (a) magnitudine naturali ;

(b) aucta pulvere obtecta (c) denudata.
Fig. 4- Peziza rufo-olivacea: (a) juxta naturam

picta ; (b) ampliata.
F i g. 5. Peziza Clavus: va r. a,.
Fig. 6. Sphaeria lineata: (a) statura naturali ; (b)

aucta ; (c) magis etiam ampliata ac verticaliter perscissa.
Fig. 7. Peziza flavo-fuliginea: (a) mole nativa ;

aucta (b) desuper (c) a latere conspecta.
Fig. 8- Peziza Lonicerae: (a) statura naturali ; am-

pliata, ore (c) connivente (b) patulo.

TABULA XII.

Fig. 1. Agaricus lepidomyces.
Fig. 2. Peziza fascicularis a,.

XXIV

Fig. 3. Peziza Betuli; (a) situ naturali; (b) seorsim

picta, aliquantulum aucta.
Fig. 4. Peziza theleboloidee: ( a ) magnitudine nati-

v.i ; ancta (d) junior (c) adolescens (b) perfecta aperta.
F i g. 5. Peziza betulina: (n) molecula naturali ; am-

pliata (c) in media aetatc posita (d) provectior.
Fig. 6. Stilbum liyalinum: (a) magnitudiue naturali ;

(b) affatim auctum.
Fig. 7. Peziza Pteridis: (a) statura nativa ; ampliata

(b) desuper (c) a latere visa.
Fig. 8- Isaria monilioides: (a) sittt et magnitudine

naturali; aucta (b) farina tota obruta (c) stipite nudo.
Fig. 9. Ceratium pyxidatum: ( a ) mole nativa ; (b)

ad augmenta duo diversa.

CLASSIS I.

ANGIOCARPI.

O R D O I.
SCLEROCARTI.

i. SPHAERIA.

A. XYLARIAE.

a) Carnosae.

1. S. mili taris.

cc, simplex

(3, jjolycephala
k, sub cortice putrido nidulari ainat : /3, rariorem inve-
nimus , terrestrem ; utramque constanter in chrysalide
mortua parasiticam. Sept. Oct.

2. S. alutacea.

Specimen nostrum , quod unicum reperimus , ab icone
Fersooniand clavula praesertim a stipite magis distincta
coloribusque multo dilutioribus aliquantum recedebat ;
ita ut varietati /3, albicanti propius quam a, alutaceae
visuin merit. Totus fungus mollis, carnosus, levis, biun-
cialis : num cavus? liaud dixeriinus ; a vermibus enim
intus erosus erat. Stipes subsquamulosus , teres , albus,
tenuior , a| lineas fere crassus : clavula laevis imo gla-

i

briuscula , sphaerulis punctata , cx ovato cylindrica , di-
luie alutaceo -pullens , suhseiuuucialis, oj k lineas crassa.
Ramulo putri alnco increscens egregie vigcbat , sphae-
rulis gelatina sua turgentibus, in uuibrosis inuscosis (Mo-
hulzer Haide). Aug.

3. S. o p bioglos s o i dc s.

Color fungi adolescentis vegetique pleruinque ex auran-
tio sordide ruber , in stipite laetior , flavus ; senio in-
gruente olivascit, dein nigrescit. Radiculae saepe insi-
gnes. In abiegnis muscosis hinc inde , non infrequens.
Sept. Oct.

b) Suberosae.

4. S. Hypoxylon.

a, compressa

/3, cupressiformis
Admodum ludit magnitudine et forrn.i praesertim a, quae
nonnumquam ingens invenitur, varie torta ac flssa. Vul-
garis ; per totuin autumnum matura.

5. S. carpophila.

In pericarpiis nucum Fagi dejectis seiniputribus udis
iuxta fontes rivulosque (Eulenbacli) , saepe in ipsissiiua
aqua : e primordiis sero autuinno obviis mediam inse-
quente vere attingit aetatem ; matura occurrit Jul. Aug.
fab. III. 6. S. filiforuiis nobis.

^" S. caulescens simplex ramosaaue tenuissima fiiiformis sub-
jlexuosa glabra nigricans; clavula sphaerulis prominulis
subovatis ccUiculosd brevi, apice attenuato sterili carneo-
rubetlo.

Fungus adultus \[i llneam crassus , longitudine ab 1
ad 3 uncias variat. In statu juvenili totus pallet , jam
tum laevis , nec tomentosus aut villosus : dein ( apice
excepto eleganter rubello ) nigrescit, glaberrimusque eva-

dit, nisi quod basis ipsa nonnumquam pilis parcis hirta
sit. Aetate media , sphaerulis intra substantiam aclhuc
latitantibus, Pthizomorphae speciem mentitur, inde a bas1
tum sensim attenuatus : at paulo post sphaeruiae eruin-
pentes ac valde prominulae clavulam in medio fere Fun-
go constitutam a stipite duplo triplove longiore , striato,
plerumque compresso , affatim distinguunt. Apex saepe
varie incurvus ; ceterum subpulverulentus , compressus,
in specimine unico dilatatus ac semidigitatus. Spaerulae
parvae , ex ovato subspinulosae , congestae : alias inanes
sacculo suo vestitas , alias gelatina farctas deprehendi-
tnus. Suhstantia fibrosa , suberosa , alba. In foliis de-
jectis siccis variis , praeprimis tamen Syringae vulgaris,
loco unico nemoroso (Heinrichsruh) frequens. Exem-
pla omnium aetatum legimus aestate pluvia , Jul. Aug.

7. S. polymorpha.

a, pistiliaris

/3, spathulata
Cf. Ohss. mycol. II. p. 64. 65. In /3, spathula non-
numquam emarginata , bi-vel tricuspis. — Rarior no-
bis , nec nisi loco unico (Moholzer Haide) in truncis po-
pulinis alneisque humi jacentibus putrefactis hactenus ob-
via. Per totum annum : fructificans Oct. Nov.

B. PERIPHERICAE.

8. S. concentrica.

a, sessiiis

/3, pediceilata
Variat colore nigro , fusco , rubiginoso. Amat truncos
betulinos et alneos, quos incolit passiin ; autumno, hieme.

9. S. rubiformis.

a, circumscripta
/8, effusa

Sttoma e cinereo nigruin : sphaerulnrum color satura-
tior . ln truucis raniisque variis siccis frequens , apud
nos pleruuique gregaria. Perennis ; vigens auluiuno.

10. S. fragi for m i s.
Ad cortices Betulae, Fagi etc. liinc inde frequens. Au-
tuinno.

ii. S. argillacea.
Color modo cinereus , modo argillaceus ; sed sordide
rubiginosum , quem icon Persooniana (Icones pictne
Tab. III. f. i. a. 3.) in nostro certe exemplari ostendit,
numquam in hac specie observaviinus : de quo cum in
descriptionibus autoris mentio nuspiam fiat, mero forsan
pictoris errori tribuendus erit. — Adeo ceterum , co-
lore exceplo , similis est haec Sphaeria S. rubiformi,
in cuius etiam consortio haud raro crescit , ut , annon
potius ad aetatem illius juniorem pertineat, nondum
satis nobis constet. Truncos apprime betulinos nostroa
passim incolit. Autumno , hieme.

ia. S. rubiginosa.
Sphuerulae centrales latent, laterales distinctius promi-
nent. Nutrit haec species effoeta byssos varias : prae-
ter Dematium virescens alium praesertim ejusdein gene-
ris fungilJum novum , sed hactenus dubium , in ea para-
sitantem aliquoties offendimus, infra loco suo amplius
recensendum. In lignis siccib duris quercinis, fagineis, ali-
isque vulgaris, perennis.

i3. S. cohaerens.
Sphaerulae papillatae , demum plus minus bullatae, non-
nullae ad volumen triplex fere inflatae. In ligno alneo;
rarior (hohe Linde). Maio.

14. S. fusca.

a, circumscripta, subrotunda
/8, effuso ' applanata

Forina admodum varia. Color mox laetior, e purpu-
reo fuscus ; mox opacior. Ad ramos arborum frondosa-
rum siccos ubique fere , hujus sectionis facile vulgatis-
sima. Perennis.

i5. S. pallida.
a, lutea
Color Flavidus. Cum sequente affini in eo quoque con-
venit, quod utraque , loco natali laxe tantum adbaerens,
ab eo facile solvatur , nec raro libera ac mobilis repe-
riatur. In lignis pineis dejectis humidis putribus passim,
Sept. Oct. Nov.

16. S. rufa.

Touiento albicante circa basin plerumque obducta , mo-
re praecedentis : a qua praecipue distat colore , forma
minus regulari , statura paullo majore , ac loco natali.
Arbores enim frondosas constanter sibi eligit, in quarum
ramis dejectis, prae ceteris tamen Rubi jruticosi avi-
da , minime rara occurrit: inde a seriore autumno liie-
mem mitem in ver usque perdurans.

17. S. ribesia.

Sphaerulas nobis quoque vel cavas vel gelatina fluxili reple-
tas observare numquam contigit: constanter potius massn
quadam soiida subcarnosa farctae nobis apparuere. Quod
cum in pluribus huius generis speciebus , iisque aut
prorsus astomis , aut ostiolo nonnisi obsoleto praedids,
obtineat : propria inde familia inter Sphaerias Sclerotia-
que media, illis forma , situ , habitu — at his fructifi-
catione propior (ac itaque huc forsitan, Scierotio sphae-
rioide viam pandente , translocanda) constitui posse vi-
detur. — Loco suo vulgaris. Nov. Dec.

18. S. Sambuci.

Minuta , lineam 1 lata. Stroma ex albo cinerascens,
ceraceuin , molle: sphaerulae pusillae. In ramulis emor-

tuis Sambuci nigrac, rarior (in coemeterio Rengersdor-
fensi). Aprili.

C. COMPOSITAE.

ig. S. Poronia.
Rarissiina nobis , nec nisi seinel ante complures annos
finiicola* inventa , inque rei fidein illico depicta. (Hein-
richsruh.) Oct. (Nuperrime iterum : Aprili 1804.)

20. S. deusta.

a, sessilis
/3, platyceps
Primordialis Tkelcphoram rugosam vel liuic vicinam pri-
mo adspectu , pulvere excepto , sese simulat. a , ad
truncos arborum frondosarum frequens ; /3, multo rarior,
attamen hinc inde obvia (v. c. Basalthiigei). Per to-
tum annum reperitur : fertilis autumno.
Tab. IV. 21. S. Tu bulina nobis.

*• S. (composita) magna oblongo - ovata semi-immersa
subiacunosa e ferrugineo nigra, stromate terreo , Sphae-
ruiis ingentibus congestis ovato - cylindricis subprismati-
cis in coilum teres productis.

Primo obtutu diffractuque Tubulinam faliacem men-
tiente nomen suuni triviale sibi meruit species notabi-
lis : 2/4 uncias , imo ultra , longa ; i%fz unc. lata ; sem-
unciam ferme crassa : in lignum putredine emollitum
nonnumquam tota iminersa , saepius tamen semi - promi-
nens. TSlargo subrepandus. Superfcies vallibus jugis-
que variis plus minus distincta , passim tamen etiam
plana : bysso quadam tenuissima velutina opace ac pul-
cberriine viridi binc inde brunnescente (beterogenea,
ut videtur) obductam in aliquot exeinplis vidimus : cete-
ruin in fungo virgine laevis , per lentem poros (sunnna
in sphaerularum collis stromati iunnersis orificia) osten-

pens , ferrugineo - terrea , dein nigrescens : at ingruente
gelatinae eruptionc , cortex super quovis poro in ostio-
lum hemisphaericum , globulo cirrliulove spermatico ni-
gro deiuum deciduo paullo post coronatum , plerum-
que elevatur , unde fungo effoelo tota facies colliculis
istis aggregatis apice perlusis horret : est tamen etiain,
quando mucilago seminifera solito fluxilior, ostiola effor-
mare recusans , illico male inquinans circumquaque dif-
fluit. Stroma coloris exacte terrei (pulveris Tubulinae)
satis compactum, inter ventres sphaerularum dense con-
gestos in lamellain separatoriam tenuein semipellucidam
compressum , in pulverem tandem e sordide ferrugineo
subvirescentem dilabitur. Sphaerulae omniuui, quotquot
hucusque vidiinus, facile maximae, 5/5 lineas longae , i/ij
latae , arcte aggregatae : interdum , in summo praesertim
turgore, lageniformes (collo imposito ovatae) — ut plu-
rimum tamen e basi rotundata paullo latiore cylindra-
ceae , sed ob densam congeriem in unum alterumve an-
gulum compressae , hinc subprismaticae ; sursum in
colium tercs saepe incurviusculum , ventrem longitudine
subaequans , angustatae : munere suo defunctae atque
collapsae , Hydni subulas haud inepte aemulantur. Ge-
latina sueti coloris thccas gestat angustas , fusiformi-
lineares , minus magisve flexuosas , quibus inclusae cer-
nuntur sporulae subrotundae. In trunco putredine pae-
ne consumto ahietino (semel etiam alneo?) in sylvis
opacis passim invenimus fungum vernalem ; adolescen-
temMartio, feracein Aprili , exoletum (rigidum, fragi-
lem , poris majusculis irregularibus perforatuin) Maio.

22. S. citrina.
Exempla iuniora tomento niveo tota obtecta : adultiora
(margine excepto) laevia applanata subrivulosa eleganter
citrina: senilia in ochreum vergunt. Substantia carnosa

8

succulenta. Junio mense sphaerulas alias mucilagine re-
Perlas , alias in ipso fructificationis actu farinam ex ostio-
lis suis protrudentes , alias jani evacuatas deprehendi-
mus. Srmel inventa species pulchra tcrrcstris , foliis
siccis aliisque quisquiliis superfusa : seniel epixyla in
Pino : sed saepenuinero parasitica in hyineniis Boleto-
rum ingentium vetustorum (v. c. B. fomentarii , igniarii
etc. ) , ad spithamam et ultra effusa , Sphaerid lagena-
riu per eam passim transcrescente. Aestate , autumno.
l'ab. VI. 23. S. viridis nobis.

8" S. parasitica tenuis cffusa tomentosa viridis , ostiolis dense
cougestis fuscescoitibus colliculosa.

Agarici majores nonnulli (et praeprimis quidem , ut
videtur , Lactijluus piperatus Omphaliaque adusta) exesi
ac indurascentes tomento viridi ( coloris ipsissimi illius
sordide luteo-virentis, quem in caseo Helvetorum, Schab-
-zieger dicto , novimus) longe lateque subtus praesertim
occupantur : cujus margo sterilis est sphaerulisve soli-
tariis aut earum acervulis adspersns — at centrum sphae-
rularum monosticharum , imo passim subdisticharum,
eximie ferax. Sphaerulae arcte gregariae, liinc inde co-
acervatae , globosae vel subovatae , mollissimae , pallidae,
partim inanes nobis conspectae , partim muco sper-
matophoro scatentes : quem ostiola prominula obtusa
sordide fuscescentia guttulae gelatinosae ( sed post all-
quot dies exsiccatae inque farinam albidam fatiscentis)
in formam sparsiin promebant. At praeter sphaerulas
hasce superfciales aliae quoque haud paucae in ipsa Aga-
rici dissecti carne alte sepultae , eaque undique cinctae,
sparsae cernuntur — modo mucilagine pallida plenae,
dein forsan pToinergentes , modo inanes sacculo noto
vestitae (quae igitur in latibulo suo fructilicationem per-
egisse videntur, etiamsi , qua ratione id fiat, praesertim

in manifeste astomis difficillimum sit explicalu). Crusta
tenuissima nigra , vix stroma dicenda , toniento illo viridi
vel tecta , vel ex eo ipso subtus nigrescente conflata :
ad sectionem sequentem pertineret species meinoratu
digna , ni affinitas quaedam naturalis cum S. citrind eius-
que cognads inde eam arcere videretur. In muscosis
umbr-osis abiegnis. Sterilem aliquoties observavimus
Augusto : fertilem exeunte Septembri.

24. S. insitiva.

Inter bortorum rejectamenta in sarmentis Vitis jamdudum
emortuis per totum annum neutiquain rara : sed senilis,
velo oblitterato , stromate simul fuscescente , nec integra
nec perscissa in oculos valde incurrit. Laete vigentem
habuimus Junio.

25. S. serpens.

a, effusa

/8, lumbricoides.

yy, cbulliens
ec, in truncis lignisve siccis arborum frondosarum haud
infrequens , fibris ligneis quandoque intertexta: /5, caver-
nularum intra Salices cavas amans , ad spitbamam , imo
pedem, nonnumquam elongata : yy, rarior, effusa, sphae-
rulis nonnullis in bullas inflatis insignis , itidem in ligno
duro exsiccato obvia. — Vere , autumno.

26. S. undulata.

Cum pz-accedente , rarior: an specie distinguenda ? Mart.
Apr.

27. S. Stigma.

a, vulgaris
Color primordialis extus intusque albidus , pallens : su-
perficies dein cinerascit, vel interdum etiam in ferrugi-
neum vcrgit — unde per fuscum colorem transit in ni-
gruin. Est e vulgatissimis , ramos arborum frondosarum

10

mortuos totos obducens, Bctulae tamen apud nos prae-
piiniis cupida, pleruinque subcorticalis. Pereiinis.
28. S. flavo virens.

a, subrotundata

/3, ejfusa
a, per epiderinidein erunipens , pulvinata , saepe asper-
riina , in Pruni spinosae , Kosae caninae etc. rainis pas-
sini : /3, in lignis nudis duris abunde. Huius varietatem
bis terve liabuiuius stromate subconipacto opacius vi-
rente distinctam. Yere.

Tab. I. 29. S. luteaNOBIS.

■ '• «9. (comvosita^ polysticha crassa nigra, disco subcon-
ciivo .marginato rugoso , stromate pulvcrulento luteo.

Intra ligni semiputris , serra truncati , caveinulas
fissurasque ita nidulatur haecce Spliaei 1, ut ejus (luteo
circunicirca colore satis alte imbuti) jugis apicibusque
inaequalibus , tanquam maceriebus , liaud raro supra di-
scum prominentibus , saepiuscule transrixa sit. Placentas
exhibet sparsas vel contiguas , subrotundas vel oblongas
( quaruin maiores sunt diametri semuncialis fere, 4 bneas
crassae), mox teretes , mox e basi rotundata angustiore
sursuni aliquantum incrassatas : lateribus liinc inde sub-
gibboso - lacunosis laeviusculis: disco truncato concavius-
culo , ostiolis subprominulis passim perforatis rugoso;
margine promiuulo cincto. Stroma laete ac vivide lu-
teuin , demum pracsertim in placentae basi canescens,
supra iufraque pulverulentum , at inter sphaerulas pro
unaquaque condenda cellulas papyraceas tenuisshnas
pellucentes flavidas efformans. Sphaerulae tetra - s. he-
xasticbae , dense coacervatae , minores majoribus inter-
mixtae , ovatae subglobosaeque : plerasque , etiam imas,
vidimus inanes , tapetio suo indutas : cf. huc quae scri-
psimus ad N. 23. In disco trunci unici alnei putri-

n

di (Jdnkendorfer Anlagen) , sed satis frequens Apr.
Maio.

3o. S. podoides.

a, tentaculcita

/3, inennis
Valde inaequalis , saepe quasi interrupta. In lignis duris
variis passini frequens. Vere.
3i. S. quercina.

a, auercina

/3/3, betulina
a, subrotunda tetragonostoma , in raniis praesertim
quercinis passim : /3/3, major oblonga utrinque acuta,
ostiolis valde rugosis minus distincte quadrangulis , e
cortice betulino transversim erumpens , ubique abunde
obvia. Utraque vernalis , jatn hieme leni nonnumquain
vigens.

32. S. di sc if ormis.

a, monosticha

/3/3, disticha
Cortex in a, ( passim in Fago copiose obvia ) nonnum-
quain ex argillaceo griseus est , stromate simul mollius-
culo ; fnngus tum forsan nimio madore , quamvis spbae-
rulis gelatina sua scatentibus , semicorruptus habendus.
Var. /3/5, in ramo auercino seinel (Eulenu-ald) Maio
lecta , crassior , sphaerulas distichas iino subtristiclms
gerens , ceterum ad a, omni modo accedens. Vere,
autumno.

33. S. sordida.

a, fraxinea
Praeter ramos fraxineos in alneis quoque habitat, sed
parcior , aliquoties inventa vere, autumno.

34. S. lignea.

Colore variat pallente , rufescente , nigricante. Substan-

12

tiu ceracc.i Fere. Diameter i/i§ lin. In exemplis niajo-
ribus et perFectioribus ostiola interdum sntis proiuinula
Forniam aperie telragonam ostendunt : unde non possu-
nius , quin cl. Persoonii suspicioni assentiamur. In ra-
niis quernis hinc inde. Nov. Mart.
35. S. verru ci For m is.

a, yulvmata

/yy, concava
a, in nostris regionibus Caryinum praecipue incolit.
Yar. yy, notabilis , magna, 3/5 lineas diametro aequans,
obtuse 4/Dgona i laciniis epidermidis tolidem triangu-
lis subaequalibus stellatim Fissis ac retroflexis quasi co-
rona cincta ; disco concavo laevi , demum ruguloso ac
Foraminuloso ; ostioiis latitantibus. Syhaerulae paullo
conFertiores quam in a,. In ramis betulinis putridis ex-
siccatis , rarior ; plerumque Rhizomoryhae subcorticali
irmata. Vere , autumno.

56. S. bullata.

In ramis salignis aliisque , non inFrequens. Vere. (Icon.
yict. tab. III. Fig. 6. 7.)

D. M O N O S T I C H A E.

57. S. lata.

Gigantea occurrit , pedalis et ultra. Variat spliaerularum
situ densiore laxioreque , ac crustae babitu. Speciinina
habuimus spbaerulis centralibus arcte congestis , subbi-
fariis : alia crusta in medio etiam expansionis suae hinc
inde adeo tenui , ut lignuui transspici potuerit. In ligno
duro vario satis Fi-equens. Autumno ; praesertim tamen
vere.

58. S. mucosa.

Praeter spliaerularum corticem duriusculmn reliqua ouinia
mollissima sunt. Longe lateque eFFusam in\enimus in

i3

Cucurbitae fructibus aliquot putridis (Monplaisir) Oct.
Nov.

5g. S. typhina.
Typhac amenlum exacte sistit. Sphacrulac gelatina vi-
rente turgidae. Hactenus eam in cuhnis Anthoxanthi
odorati (Buchenwdidchen) et Iloici moiiis legimus Jun.
Jul.

40. S. riniosa nobis. Tab. III

S. (monosticha subperipherica) lineari - oblonga , per '"

rimas paralieias erumpens , stromate nigro pulveruiento,
spiiaerulis latentibus con°estis parallele seriatispid alb-
farctis.

a, nebuiosa
/8, atra
Hanc nostram speciem in familiam suam a natura ipsa
institutam introducere , quam ad Sectionem tertiain se-
cundamve, stromate manifesto ac constante seductore,
relegare maluimus. Habitat a, ad cuhnos ArunUinis
Vhragmitidis binc inde , plerumque gregaria : per quo-
ruin (vetustorum nimirum ac emortuorum) epidennidem,
bullatim protrusam secusque rimas aliquot parallclas sub-
flexuosas ruptam , micore cinereo nebuloso translucet.
Lineari - oblonga , utrinque utplurimum acutiuscula , lati-
tudine ludit inter 1 — 6 lineas , longitudine inter ^ — 2
uncias : i/i| lin. crassa. Specimina perfectiora ad Se-
ctionem II. omnino accedunt , stromate (nigerrimo, de-
muin pracsertim grosse pulveraceo ) sphaerulis pcriphe-
ricis evidenter substrato. Hae sunt minutae , adeo arcte
congeslae, ut compressae inde evadant ; ceterum in se-
riebus parallelis remotiusculis stromate interstinctis regu-
larissime collocatae. Faixtae sunt massa carnosa persi-
stente , in fungo vegeto aibidd , in cxoleto nigra : ecce
novam similitudinem , quae Sphaeriarum familiam ad

,i

N. 17 dictaio (quorsuui hanc accensendam esse patet)
Sclerotiaque intercedit! Ostiola nulla. /3, differt super-
Jicie aterrimn glabra (in junioribus praeprinhs glaberri-
ma Iucida); forma obtusiore subeliiptica ; riniis rectili-
neis ; sphaerulis contiguis quideni , at non coarctatis , in-
deque formam subrotundani servanlibus, distantius etiain
seriatis ; statura , inpriniis crassitie , aliquanto minore ;
loco denique natali. Iu Pteridis eniin Acjuilinae stipiti-
bus niorluis, et vulyatisshna quidem , sed saepe imper-
fecta ac sterilis , crescit — maculas suas nigerrimas cre-
bras eminus ostentans : minor juniorque , dum rinia lon-
gitudinali media unica instructa est , spem Hysterii Jal-
lacem niovens — tenuissima tum temporis , nec promi-
nens. Vetusta grisescit. Utraque var. vernalis : vigens
Martio et Aprili , exoleta Maio.

41. S. graminis.

SuperFicies per spbaerularum formam situmque satis re-
gulariter rugosa. In foliis gramineis variis minime rara :
in quibus semiviridibus laete fructificantem , mucilagine
scatentibus spbaerulis, legimus Oct. Nov. Evacuatam
reperimus vere.

42. S. Trifolii.

Atro-nitens: in TrifoHo repente passiffi frequens. Sphae-
rulas alias farctas, alias inanes conspeximus Sept.

42. S. Anethi.

a, Anethi

fi,8, cubnigena
a, loco suo non infrequens , sero autumno. /B,S, bre-
vissima hnearis , sphaerulis contiguis erumpentibus , osti-
olis prominulis acute (subconice) papillatis. Statura ha-
bilusque cS". itriaeforfnis : sed sphaerulae promincntes et
eustomae lutc eam , ni projiriam speciem malis , aman-

dant. In cuinio gramineo seuiel hucusque reperta
(Dielisa), Junio.

44. S. 1 o n g i s s i ni a.

Lineae parallelae internodia occupantes saepe copiosae,
totum nonnuinquani caulein cingentes. In stipitibu.s
Anethi graveolentis siccis : autunmo serotino et vere.

45. S. nebulosa.

Affatim distat a praecedente. Cfusta nigra subcuticula-
ris sphaerulas connectens , in oblique transcissa per len-
tem distincte visibilis , nebulam griseam per epidermidem
transmicando efficit. Sphaerularum exililas cultelli paene
superat aciem : nec nobis nisi in unica cavitatem luci-
do - glabram videre contigit. In caulibus Sola?ii tuhcrosi
aliarumque plantarum copiose. Autunmo , vere.

46. S. picea.

Spbaerularum forina plerumque ellipsoidea. Crcscit in
herbarum caulibus firmioribus variis : v. c. Lilii hulhi-
feri (maculis atris), Delphinii Ajacis , Selirti palustris
(maculis piceis) etc. Oct. Nov.

47. S. s triae fo rmi s.

a, Arundinis

/8/3, Junci
Striae in a, j/t§ lin. longae , unam duasve series con-
tinent sphaerularum , quae minutae globosae astomae
farctae latent , deinum subprominent. Gregariae ac pa-
rallelae occurrunt striae illae in culmis arundinaceis
(Phragmitidis) vetustis emortuis hinc inde ; aestate,
autumno. /3/3, major est, maculiformis , subrotunda,
diainetro 1 — 2 linearuin , sphaerulis subprominulis sub-
sparsis , aliis inanibus , aliis albo - farctis. Hanc ob for-
mae situsque diversitatem ab a, prorsus sejunxissemus,
ni caute admodum ac provide specierum augmento con-

16

sulcndum esset. In cuhno Junci conglomejati scmipu-
trido seinel lecla (hohe Linde) Augusto.

4b\ S. velata.
Crusta nigra in colorem sordide cinereo - lividuin spar-
sim transit : nuiu a gelatina spliaerularum diffusa exsic-
cat.ique ortuni ducens? In ligno tiliaceo. Extrenio au-
inuino prunoque vere.

4g. S. uda.

a, Cjiiercina
Ad ligna arida , locis huinidis dejecta , quercina vel tili-
acea hinc inde . nec infrequens. Perennis : vigens vere,
aestaie.

60. S. spiculosa.
Lignuin circuincirca colore exacte atramentoso tinctum.
Syhaendae laeves , totae immersae , vix collis proininu-
lis : ostiola tenuissima , locis nudis ( decorticatis) verti-
calia , recta , teretia, 2 fere Jineas longa ; — at ubi a
cortice (soluto quidem , attamen rainis etiainnum inhae-
rente ) impedita inter hunc lignumque decumbunt , fle-
xuosa , nodis per intervalla interstincta , ad exiiniam lon-
gitudinem (semuncialem in nonnullis!) producta cernun-
tur. His nonnisi temporis successum, sphaerula subinde
pluviis excitata , vigoreque reassumto novum gelatinii
propulsa internodium efKoruiante , (internodia enim no-
dique constanter adsunt), augmentum illud giganteum
dedisse , res ipsa docere videtur. Sententia nimirum
Todeana (II, p. 7), ostiola Macrostomaruin mera mu-
cilaginis in ipso expulsu induratae esse Rgmenta , in
multis , etiamsi non in onmibus , spcciebus ad naturae
veritatein proxime accedit. Una tantum vice , sed fre-
quens , reperta in ramis emortuis Samhuci racemosae
' Moholzer Haide) Junio.

*y

5i. S. spinosa.
Plerumque ambeunte - effusa , omnium voracissima , ra-
nios totos longe lateque cingens, imo arbusculas inte-
gras obducens , lignumque ad sunmiam usque levitatem
et fragilitatem exsugendo necans. In sylvis densis humi-
dis vulgaris , Populi inprimis tremulne sectatrix. Per-
ennis.

£. TUBERCULATAE.

52. S. ferruginea.

Pulvis subcompactus , vivide ferrugineus. Ostiola non-
numquam subdistant , ut cortex pustulae rufus ligneus
inter ea appareat. In ligno coryleo duro sicco : vege-
tam liabuimus Aprili (Iionigsholz) , sphaerulis gelatina
nigricante refertis ; qua orbas vidimus (Sohlander Berg)
Octobri.

53. S. ciliata.

Variat ostiolis laevibus (in Alnn) et rudibus i. e. super-
ficie inaequali conspicuis (in Cytiso Laburno) ; tenuio-
ribus et crassioribus (in Pruno domestica , ubi per Pc-
zizam prunastri transcrescentem invenimus). Vere.

54. S. fimbriata.

a, approximata

/3, distans
/3, semel tantum inventa , et eiusdein quidem loci nala-
lis , qui a, vulgatiorem fovet , particeps : verum ob cha-
i'acterein principem , sphaerulas nimirum aliquot solita-
rias circa caespitulum centralem sparsas , cum var.
corylca omnino conjungenda fuit. — Autumno : verc
effoeta.

55. S. Prunastri.

a, Pruni
/3/3, Sorbi

i8

Paullo mnior est a, trnnsversim erunipens , forma ple-
ruuique oblongA : spkaerulae m veras Rnnaeque pustulas,
li^no duro tenacius inhaerentcs , colleetae : ostiola plus
minusve distincte tetra - s. liexagona sursuin subdiver-
gunt : gregaria Pnini spinosae , rarius Gerasi, ramos sic-
cos incolit vere et aestate. /3/3, aliquarito ininor, ro-
tunda, tubercula tantmn spuria (unde facile sphaerulae
singulae solvuntur), corticis putridi reliquiis leviter tecta,
loco natali laxius Lnn.iia , evliibet: ostiola recta, conti-
gua , cylindruui crassum obtusum efficiunt, collis tereti-
bus rugoso - subsnlcatis , apicibus tetra - s. plerumque
pcntagonis , angulis prominulis distinctis versus centrum
tenuissime perforatum convergentibus. Sphaeiulae ma-
gnae , ovatae , mediae rectae , extimae oblique conver-
gentes : gelatina fuligineo - cinerea" scatentes deprebendi-
mus Nov. Dec. Jan. — Hinc quain propinqua , in limi-
Libus inter Sectiones V. et VI. constituta , S. pentagO'
nae sit liaec nostra , nenio non intelliget: quain tamen
ab a, ( ostiolis , loci atfinitate elc. conjuncta) separare
noluimus. In ramis mortuis semiputribus Aucupariae,
nec rara.

56. S. scutellata.

Fragilis. Ostiola parum prominent. Speciei hactenus
ambigtiae bistoria ulteriore illustratione oinnino digna.
In ramis alneis , rarior. Novembri.

57. S. Radula.

St/oma quoddam adest ligncum. Ostiola passim , epi-
dermide impedita , difformiter tentaculata decumbunt :
ceteruin prominula , aspera, obtusa, quasi truncata,
apice baud raro diatincte perforata. Similem aliquoties
legimus , sed stromate discoque valde ligneo - pulveru-
lento insignem , ostiolis minus exsertis , spbaerulis palli-
dis manifeste inunaturis ; quain statui huius juniori, dum

, i9

per corilcem peneuat, adjudicare fas erit. In ramis
aucrcinis siccis dejectis liinc inde satis frequens. Maio,
.lunio.

58. S. nivea.

cc, mclastoma
,3/3, eryihrostoma
Stroma in «, colore variat niveo pallidoque : demum
griseo - terreum fit , disco simul farina evanida sordide
nigrescente. — Vulgaris occurrit ad ramos tiliaceos,
quercinos , abietinos etc. praesertim tamen in populneis
abundantissima : autumno , frequentior vere. /3,8, colore
spliaerularum una cum mucilagine pulcherrime granatino
(ipso illo , qui in S. episphaerid vulgo prostat) distincta,
propriam forsan speciem mereretur , ni suspicio quae-
dam , semel modo observatam vel ad aetatem tj/v a, juve-
nilem pertinere vel ex loco mutatam evasisse , subesset.
In Populo tremuld ingente dejeeta , interioretn corticis
ligno laxe inhaerentis paginam , a libero aeris conlactu
semotain , incolens (ad ripas ISeissae infra Rothenburg;
citeriores) Aprili.

5q. S. leucostoma.
Ostiola in stromate latentia teretia , intus cava canalicu-
lala , ac ita in porum exeunlia ; quibus ( 1/2 ) discus per-
tusus cernitur. In ramis mortuis Fruui spinosae (Bu-
cJietuvdldclien) Maio.

60. S. Betuli.

a, inermis
/3, tentaculata-
Ostiolorum colla teretia arcte approximata pro familiae
more intra pustulain delitescunt, cdpita (apices) forma
globosa papillala prominent. Utraque var. in ligno arido
carpineo vulgaris. Autumno , Jiyeme.

,

6i. S. eorniculata.
a, salicina

/3/3, abietina
,\. in ramis salignis aliisque arboruui fromlosaruiu pas-
sim non iufrequens: /3,8, in cortice abietino abunde ob-
via. OstioUi iu hac magis exseria , subdivergentia,
apJce poro riuiave pertusa vel , si mavis , iimbilicata.
Var. tentaculata in familia nostrii indigena (cf. N. Sj.
Go. 62.) inter reliqua specimina sparsim occurrit. Stro-
jna celeriun dislinctuin albuni subpulverulenium , in ex-
einplis perfectioribus observatu facile , locusque natalis
intermediain banc /3/3, inter a, et specieui sequentem
collocant. Utraque var. pcrennis ; postima tamen prae-
sertim vernaiis.
l. VIII. 62. S. Pini kobis.

f 1. S. orbicularis, stromate flavido compacto demum yrnlve-
ruleuto , ostiolorum apicibus exsertis a°gre°atis numerosis
obtusis lacvibus.

tt, Fiiii

/3, Lcdi
Pustula in a, orbicularis plus minusve depressa , corticl
rufo - ligneo semi - immcrsa , sphaerulas continet saepe
copiosissimas , soliti coloris , subrotundas , demum col-
lapsas inanes sacculo suo candido vestitas. Ex liis cir-
cinatim dispositis cylinder assurgit mediocris crassus,
in quo adscendunt per stroma dilute sulpbureum , e
massa compacta subfarinacea constans , spbaerularum
ostiola recta tenuia teretia subtilissime intus canaliculata,
at versus apicein clavata — ita nimirum incrassata , ut
inier sese contigua strouiati lociuu porro recusent : cla-
\as basce numquam nisi cera quadam nigra farclas to-
tasque rej^letas offendimus ; muco spermatoplioro (ut
videtur), ubi buc pervenit, aliquantum stagnante ac

21

inde semi - inspissato , donec tempestate favente ( quod
tamen oculis usurpare nondum licuit) prorsus extrudi
possit. Ayices obtusi , rotundati, laeves , deinuni rugu-
losi , alii minutisshne glabro - papillati, alii tenuisshne
pertusi , multi tamen etiam toti uniformes — discum
constituunt prominuluin , regularem , planissimum. Stro-
ma tandem in farinam prorsus solutum ad latera cylin-
dvi interdum protuberat, primo tum obtutui se pro-
dens. — In cortice Pini passim frequens ; perennis.
Var. /3, praeter locum natalem differt etiam Stromate
parciore pallide flavicante , sphaerulisque subbifariis , in-
ferioribus imperfectis astomis. Hanc parciorem legimus
in ramis mortuis exaridis Ledi palustris (Polsbrucli'),
sphaerulis plerisque colhipsis , modo vacuis , modo albo-
farctis , Aprili. Ludit var. utraque ostiolis passim non-
nullis , praesertim lateralihus , tentaculatis i. e. extra
pustulam anomale prolongatis , rudihus, dh aricatis: cf.
quae supra dicta sunt.

63. S. microstoma.

Ostiolorum copia ac pusillitate insignis. Praeter ligna
Pruni domesticae aricla eliam in ramis alueis deciduis
hinc inde occurrit , paullo major. Autumno , vere.

64. S. pustulata.

Sphaerulae numerosae circinantes , sed omniuiu minutis-
simae , oculo etiam mediocriter armato visu saepe diffi-
ciles. Ostiolum commune poro uno pertusum distincte
cernitur. Forma prorsus iconis Hoffmannianae. Stru-
ctura fungilli interna ulteriore indagatione onmino digna :
at ostiolorum particularium exilitas scalpelli aeque ac
oculorum respuit tentamina. Ad ramos siccos Stdicum,
Jugiwidis regiae etc. hinc inde. Autumno.

-

F. CIRCINATAE.

65. S. pulchclla.

Sphaerulae juniores griseo - fuliginosae , subpellucentes.
Circulus niotlo arctior , ac tum ostiola magis assurgunt,
approxiuaata , rectiora; niodo laxior, ostiolis tum niagis
decuinbentibus, cortici appressis , saepe valde flexuosis.
Sunt haec spbaerulis quadruplo fere longiora , apice
perforata, subumbilicata. Nidulatur sub epidermide in
Geraso copiose ; etiam in Betulu alba hinc inde. Aulu-
mno , iiycme , vere.

66. S. faginea.

a, aspera

/3, turgida
(X, mere , sed assidue , fagicola. Sphaerulae ovalae vel
subglobosae , decuinbentes vel suberectae. /3, sphaeru-
larum (suboctonarum) turgore , maculisque nigris circum
ostiola hinc inde circumfusis illico sese manifestat. In
ramulis Fqgi yilniqne haud raro obvia. Laete fructifl-
cantem (/3, foede inquinantem) invenimus utramque
Oct. Nov. — exoletam vere.

67. S. ambiens.

Sphaerulae sub epidermide circinatae ; centrales steriles
astomae , quibus impositus cylinder e uiassa ceraeea coni-
pacta albida, tandem per cinereum fuscescente , discum
eilormaiis; marginulium (peripheriam occupantium )
ostiola e tereti subovata , passim quasi confluentia , pa-
rum prominula , discum illum cingunt : eorum apices
obtusi, subtruncati , alii papilla prominenle glabra coro-
nafi, alii poro rimulave conspicui. Plerumque sul^se-
riatim disposita est. Piamos praeauiat Crataegi: sed
ct in Fago, Carpino , Qucrcu , BetuLci nobis , nec infre-
quens , obvenil. Perennis : vcre inprimis vegeta.

2.)

68. S. quaternata.
Ternae quaternaeve plerumque sunt sphaerulae : rarius
tainen etiam 6jS quasi e caespitulis duobus approxima-
tis confluunt. Sub cuticula rainoruin siccoruin Sorbi,
Povuli tremulae, Coryli ctc. passim occurrit ; omni
anni tempore.

69. S. Pla tanoidis.
Sphaendae ovatae demum collapsae , dccumbentes , in
cellulis familiae solemnibus ligno impressis collocatae,
regularissiine per seriem unicam duasve concentricas
circinatae , epiderniide detracta nudae prostant. Ostio-
lonnn colla procumbentia convergunt ac super centro
in cylindrum brevem collecta assurgunt cuticulamque
perforant; ceterum materie corticis leviter tecta , pei
quam ( epidermide ablata ) color eorum niger transparet :
capita cylinclrum terminantia globosa, nilida , saepius
umbilicata. In ligno Betulae albae sicciore , nec alibi
hucusque , aliquoties inventa. Yernalis.

70. S. salicina.

Obiter inspecta speciminibus S. niveae imperfectioribus
haud dissimilis est : at vel ipsis sphaerulis stromate nullo
proprio , sed mera lignea. materie internata invicein con-
nexis — abunde differt , locumque sibi in Sectione no-
Stra vindicat. Crescit in ramis salicinis copiose , discum
mox nigrescentem mox albidum prae se ferens. Perennis.

71. S. Tessella.

a, cincta

y8, decedcns
Var. a, rarior apud nos , nec nisi immatura (sphaeru-
lis pallidis mollibus ; cingulo tamen nigro suo jam in-
clusa) observata. Hinc , num specie a /3, (in ipso fa-
miliae limite posita , sphaerulis circinantibus quidem, al.
ostiolis haudquaquam convergentibus , sed seorsim epi-

z\ ■

dermidem jJerForantibus) sejungendri sit , dvjudfcare haud
ausimus. Occupat liaec raiuos non tantum coryleos,
<;ed et salignos varios liinc inde. Autunino , vere.

G. C A E S P I T O S A E.

a) S t o m a t o j) h o r a c.

72. S. decolorans.

a, conzrc°;ata

/3, deciviens
Utraque in cortice arborum frondosarmn variaruni non
infrequens autunmo et vere. Faririulam coloris ]ml-
clielli dilute carnei copiose in a, cx ostiolis efflorescen-
tem conspeximus Martio.
7D. S. coccinea.

a, dduta
Species colore , superficie . staturA , forma ab antece-
dente probe distincta. Color in sicca sanguineus , ostiolo
saturaliore. Habitat ad cortices Fagi , ubi circum ostiola
S. fagineae a, nonnuniquam , stroniate tum depaupe-
rato , parasitatur — Cerasi etc. sed praefrequens ac
pulchra in cortice abietino , sphaerulis fragilibus deuiiun
passim dimidiato - laccris. Vere , aestate.

74. S. Laburni.
Caespites saepe plures confluunt. Stroma sub epider-
mide latens raumlos totos longe lateque cingit. Spliae-
rulae satis magnae : intus massn ceracea nigricante re-
pletas liabuimus Apr. Maj. — Loco suo frequens.
76. S. populina.

/3/3, elatina
Forma spbaerularuin e globoso subovata , loco natali,
ac praesertim receptaculo obliterato seu vix ullo ab a,
discrepans, specie forsan semovenda fuisset; cum lamen

25

laevitie , colore atro , papillarumque forma etc. ad ico-
nem descriptionemque cl. Persoonii proxime accederet,
necdum utriusque ad naturam comparandae occasio no-
bis oblata essct, buc nostram adscribere , quam novatn
praepropere speciem admittere , consultius duximus.
Bis lecta fuit: frequentior in ramulis Pini piceae (Eu-
lenuald): parcior in Ledo (Quizdorf). Gelatinam cae-
siam promebant ostiola Maio.

76. S. appendicula ta.
Caespituli ijo iinearum. Stroma satis crassum fusce-
scente - cinereum , plerumque appendiculatum. Sphac-
rulae nigrae tantilluin fuscescunt aut obscure purpura-
scunt, aliae semivacuae , aliae cera nigro-fusca totae far-
ctae. Ostiola papillata subconica distincta. In ramu-
lis siccis Ulmi campestris , copiosius Ribis rubri. Autu-

inno , vere.

b) A s t o m a e.

77. S. Aucupariae.

oc, Sorbi

/3/3, Cerasi
De specie etiamnum aenigmatica cum Synopsi mcth.
fung. p. 5l. 52. prorsus sentimus. Sphaerulae in no-
stris quoque teretes fere , iconi Todeanae parum conso-
nae , nec plano - lamellatae apte dicendae : ceterum binae
ternaeve deorsum saepe connatae. a, major est , sub-
rotunda, in So?bo frequens autumno et praesertim vere :
/3/3, duplo fere minor, ovato- oblonga, transversiin erum-
pens , spbaerulis simplicioribus , rarius per paria basi
coalitis. Hanc in Ceraso aliquoties offendimus ( Mon-
plaisir) Maio.

78. S. Berberidis.

Subiculum subcuticulare tenue , terreo - fuscum. Sphae-

26

rulae primordialcs rubrae , molles , laeviusculae : dein
fuscae : dennim niyrae valde rugosac , imo tuberculosae :
oinnium aetatum exeinpla in uno eodemque raiuulo jun-
ctim tc mpore vernali observari possunt. In perfectis
praeter rugas superficiei conununes rima una vel altera
transversalis profundior , quam dehiscere velle facile ju-
dicavcris , liaud raro adcst : verum cxamina saepenumero
repetita sphaerulam apertam numquam monstravere.
In ligno Berberidis vulgaris emortuo vix uniquam absens.
Perennis.

7y. S. cupularis.
Admodum variat magnitudine spliaerularum , ceterum
constanter astomarum : quae humectatae formam globo-
sam , statu decrepito excepto, recuperant. In ramulis
arboruin frondosarum variis v. c. Pojjuli nigrae, Cytisi
Laburni, Sambuci nigrae etc. liinc inde. Hyeme , vere.

80. S. Cucurbitula.
Propior haec S. coccineae, quam cupulari esse videtur:
nos certe , ubi sphaerulae collapsae in formain pristinam
subovatam aqua rcfectae assurrexerant , ostiolum in haud
paucis minutissimum quidein , at distinctum , papillaefor-
me vidimus. Differt tamen substantia praesertim muko
molliore ac tenaciore : unde fit , ut sphaerulae , in illa
vel fonna conservata deciduae vel diffracto - lacerae , in
hfic in figuram pezizoideam collapsae diu persistant.
Colore variat mox rubro , mox eleganter aurantio. In
ramulis frondosis rarior: praefert enim corticcs pineos abie-
titiosaue , in quibus satis frequens hospitatur Mart. Apr.

27

H. SIMPLICES.
a) P L a t v s t o m a e.

Si. S. cristata.

/3, Arundinis
Macula circum sphaerulas haiul raro effusa : bae pleruui-
que sunt sparsae , hinc inde tamen etiani z/3 hi lineo-
lam longiludhialiter confluunt. In culmis Phragmitidis
seiuiputridis vetustis Mai. Jun.

82. S. dehiscens.

a, nigra
Magna , Iabiis late liiantibus. In lignis variis duris sic-
cis. Autumno , vere.

83. S. compressa.

Parva , tota compressa , labiis arcte clausis. In ramis
arborum frondosarum vulgaris. Perennis.

84. S. diminuens.

Sparsa vel subgregaria , e fanhliae more : z/3 sphaerulis
passiin confluentibus. Ostiula interdum perfecte conica.
Ad ramos aridos decorticatos Crataegi , Sambuci race-
mosae etc. Apr. Maio. — Obviae ceterum nobis praeter
hasce ad N. 80 — 84. indicatas nonnullae quoque aliae
fuere , quas e nimia specierum admodum affinium con-
gerie extricatu difficiliores omittendas censuiinus. Cha-
racteres enim in faac fainilia distinctivos plerosque pa-
rum firmo niti talo assiduum quemque naturae, obser-
vatorem haud diu latcbit : ita v. c. situs plus nhnus im-
mersns nudusve varias fungillorum horum aetates evi-
denter sequitur ; necdum de labiorum dehiscentiA diversja,
quatenus ad fructificationis periodos pertineat , satis
liquet etc. Inde ex ulteriore Sectionis nostrae investi-
gatione specierum hactenus constitutarum numerum im-
minutum iri , minime dubitamus.

•

85. S. e p isp 1) ae ria.

Frovenit in S. Stigmate , nec alibi hucusque, vulgaris.
J'crennis.

b) Bl a c r o s t o m a e.

86. S. dryina.

a, laevis

/3/3, tomentosa
AJTinis onniino S. rostratae: differt praesertim mole
niulto minore , superficie laevi , rostro longiore fJexiliore,
colore tantilluui in fuscuin vergente. Crescit a, in lignis
quercinis , rarius aliis , niulis ( ftssilibus , igni destina-
tis) lryeine , vere ; denso nonnumquani agmine. /3/3, in
ligno semiputri serrA truncato (abietitw , ut videljatur)
semel reperta (Arnsdorjcr Berge): tomento laete fusco
strigoso (num advena?) obtecta, spJiaerulis minutis
exacte gloljosis laevissimis demum emergentibus, ostiolis
setaceis tenuissimis strictiusculis. Aprili.

87. S. rostrata.

Xos lianc speciein nonnisi subterraneam , palos trabes-
que cellae ( Geinuseheller cles Gasthofes ) longe lateque
occupantem , in variis emersionis statibus a h. Tode de-
scriptis haljuimus liyeme, vcre. Ostiola elongata , seta-
cea , suljflexuosa , in exemplis plurimis glebula pendula
gelatinae induralae sordide flavicantis subglobosa vel irre-
gulari coronata.

88. S. lagenaria.

Villus baseos , etiamsi ad matrem non referendus sit
( saepe enini in exemplis quoque hymenia laevissima in-
colentibus observatur) , attamen nec fungillo proprius,
cum Jiaud raro desit , sed pro bysso quadam speciei
nostrae amante adventitia JiaJjendus est: tomeiituiu mo-
do tenue cinerascens sistit , modo firmior ac satis stri-

29

gosus apparet. Primordialis fungus totus e fiavescente
fulvus , mollissimus , pellucens , ostiolo jam tum prae-
sente ( unde ab opinione de eius ortu Todeana , de qua
diximus ad N. 5o, in hac pluribusque speciebus pror-
sus discedenduin esse videtur): dein paullatim indura-
tur badiusque fit , micore lamen quodam subdilucido
fulvcllo , in rostro praesertim , ctiamnum residuo : de-
muni totus rigescit nigerque evadit. Ostiola statura,
tenuitate ac directione ludentia aliquoties valde elongata
simulque setacea ac flexuosa nobis visa : et in hac quo-
que specie globulum (Stilbi capitulum mentientem) cir-
rhulumve e mucilagine durefacta flavidulum apice saepe
gestantia vera sese ostia seminis emissioni destinata,
nec sjjnria ex ipsa gelatina seminifera appendicula esse
confirmant. — Mycophila species Boletorum praesertim
(B. adustLy vcrsicoloris etc.) utramaue paginam , in den-
sissimas passim cohortes aggregata, obsidet. Minime
infrequens Mart. Apr. rarior jam Maio.

89. S. stricta.

Rigida deinum et fragilis , unde ostiola interdum semi-
fracta occurrunt. In lignorum frustulis siccis , sed par-
cior , hinc inde. Aestate et autunmo.

90. S. cirrhosa.

a, nigra

/8/3, fusca
Ostiola admodum rudia , superficialibus conspicua valii-
bus jugisque ( unde spuria videntur , cf. N. 88. ) , sed
glabra: sphaerulac villo quodain brevi lanuginoso , spar-
sim in cirrhos flexuosos ligno molli interrepentes pro-
longato , obductae — ceteruin passim aggregatae , pas-
sim seminudae , plerumque tamen sparsae totaeque im-
mersae. Eligit sibi ligna humentia putredine emollita
inprimis pinea et abiegua, quae neutiquam rara inco-

lit vere ct aestate. Var. /3/3, minor , purpureo - fusca,
ostiolo tenuiore praedita, ramis cariosis siccis (v. c.
Sambuci racemosae) innnersa bis terve reperta Maio,
Junio.
Tab. XI. gi. S. lineata nobis.

S. (simplex macrostoma) lineatim scriata opaca nigra,
sphaerulis glubosis Laevibus immersis , ostioiis prominulis
mediocribus crassis rugosis diJjTonnibus ex ovato subtcre-
tibuSj apice pertusis.

Ad S. capitatam Pers. Synops. p. 80. nobis ignotain
aliqualenus accedere videtur : veruintaiiien praeter reli-
(]uas notas vel ostiolorum (quamvis et in nostra specie
spliaerulas ipsas primo adspectu siuiulanliuiu ) fonna
nimis discrepat , quain ut cuin ilia conjungi possit.
Sphaerulae, quas inanes vidiinus , globosae fere , conti-
guae , in series longiores brevioresve rectilineas intra
rimas ligni dispositae , rarius sparsae , laeves nec cirrho-
sae , totae iininersae , nec nisi in aetate decrepita inter-
dum seminudae , supera simul parte per sunnnam fragi-
litatem amissa , infera tantuiu cupnlari superstite. Ostiola
sphaerulas fere aequantia , vel paullo longiora , iis saepe
parum tenuiora , canali spermatieo (apice in poruni ut-
plurimum luculentum exeunte) perforata, rugosa, imo
subsulcata, fonna anomala varia (mox ovatae propiore,
mox ad teretem accedente, saepe ex ovato sursum sub-
rostrata ) ludunt. Una solum vice , sed perfccta fre-
quensque , in liguo pineo vetusto sicco invcnta (bey den
Linden) Junio.

()2. S. biformis.

tt, macrostoma
/3, brachystoma
Sphaerulae et nobis biformes : sed carum forma haud
adeo exacte, ac perliibct cl. Persoon , in nostris cuui

ostioli longitudine congruit : sunt videlicet utriusque figu-
rae aliae macrostoinae , aliae bracliystomae. Satis ma-
gnae sunt sphaerulae , subtuberculosae , sub lente ali-
quantum fuscescentes : ostiola regularia , teretia vel sub-
conica. Pili longiusculi , nigri , sparsi , rigiduli , diver-
gentcs. Tomento cuidam subiculari nonnulla exempla
insidentia observavimus , sed inconstanti , ac inde alie-
nigeno putando. In ligno sicco exesissimo alneo sub-
corticalem liabuimus unico loco (Moholzer Ilaide)' spe-
ciem raram. Aprili.

C)3. S. tubiformis.
Sphaerulae ovatae , epidermidein luculenter elevantes ;
discissu faciles vel vacuas vel mucilagine inspissata ple-
nas sese produnt. Ostiola recta , crassiuscula , obtusa,
brevia, sphaerula duplo fere , vix triplo , longiora , gut-
tula anomaia indurata pellucida fulvescente (cf. N. 87.
88. ) passim coronata. Color opacus , sordidus , diffici-
lis descriptu , nigricans , sed terrei quid aut olivacei
(vix rufescentis) admixtuin habens — mox totum fun-
gillum occupat , mox in sphaerula rostrique basi , rarius
apice , in nigrum abit , semper tamen in ostioli Iuci ob-
versi aliqua parte translucendo visibilis. Collapsam hanc
speciem , quam exacte sistit icon Todeana XVI, 128.,
numquam vidimus. Frequens crescit in foliis alneis de-
ciduis semiconsumtis autumno et praesertim vere : ra-
rius in foliis euryleis, rostris paullo longioribus apiee
tantillum incrassatis , demum inclinatis. Cavendum in
hac , ne ostiola cuin setulis foiiorum nervos obsidenti-
bus, primo obtutu subsimilibus, confundantur. Mart. Apr.

94. S. flaccida nobis. Tab. Vli

S. (epiphylla simplex) ochreo - fitlva , sphaerulis suhglo- *• •'*'
hosis tectis , ostiolis teretihus eiongatis flexuoso - flacci-
dis , demum deciduis.

■02 - —

Vel sparsa, vcl in caespitulos laxiusculos collccta.
Sphaerulae initiales exiles , cuin rostro tuin temporis
breviorc recto confluentes fere , eoque vix crassiores,
intra folii substantiam latentes: at in formam magis glo-
bosam ellipsoideamve sensim succrescentes culiculam
aliquantuktm attollunt , massa ceracea concolore dein
nigricante farctae : effoetae tandem ostioli amissi loco
poro ingrnte pertusae inanesque cernuntur. Ostiola
adulta varie directa , minus magisve flexuosa , laxa , mar-
cida quasi , tenuiuscula , teretia , apice obtusa, imo sub-
truncata , sphaerulis quintuplo sextuplove fere longiora :
coterum laevia , ex ocliraceo rufo - seu fulvo - pellucida,
donec exoleta pube quadam alba byssina parasiticA (quam
nunquam deficientem vidinms ) obtegantur. Laxissime
tum spbaerulis suis inhaerent , detersilia , mox sponte
caduca. Habitat species memorabilis in foliorum Paeo-
niae ofjicinalis semivivorum pagina aversa frequens.
Oct. Nov.

g5. S. Gnomon.
Tota atra. Sphaerulae valde collapsae , minores quam
in S. tuhijormi; ostiola multo longiora tenuioraque , in-
terdum subarcuata. In foliis Coryli deciduis avidis,
parcior nobis (Sproizer Htigel'). Martio.

96. S. setacea.
Sfjhaerulae tectae , distantes , parcae , majusculae , glo-
boso - depressae vel ellipsoideae ; intus lucidae cavae
bis nobis visae , in foliis hetulinis semiputribus dejectis,
Maio. — At porro varia folia sicca (querna, faginea,
betulina etc) setularum visuin fugientium , bulbillo tccto
(an sphaerulac?) innatarmn gregibus saepenumero hor-
rent. Quas si quis , a nobis frustra tentatas , in poste-
rum interiora scrutando Sphaeriarum generi vindicare
valuerit , a S. setaced ob exiiniam pusillitatem sejunctas

_ 00

vel ifl propriam speciem eriget , vel sequenti poiius ac-
censebit. — Onini anni tempore.

97. S. Soiani.

Frequens loco suo : sed nimiae exilitatis caussa saepe
negligitur, e tuberis epidermide difficilior extricatu.
Oct. Nov.

98. S. acuta.

a, nnda

/3/3, tccta
Ostiola longiludine fei"e capsulae \ el paullo ultra ; occui--
runt tamen et duplo longiora. Scmifracta Laud raro sunt
aut pcnitus decidua. Provenit a, in caulibus variis sic-
cis autumno sero , liyeme , vere : /3/3, in ramis Rosae
caninae semel ( Thiemendorf) obvia , tota immersa erat,
ostiolis erumpentibus ; at ceteroqui ad a, proxime acce-
debat. Octobri.

c) B r a c h y s t o m a e.

99. S. rubella.

a, rubra

/3, porpliyrogona
Utraque var. in caulibus bcrbarum majorum putreiaclis
siccis (/3, inprimis in Solano, vernalis) non infrequens,
sed non semper fertilis. Differt /3, laevitie , maculaeque
colox*e pulchelle purpureo - violaceo ; speciem tamen
diversam baudquaquam merctur. — Yere , aestate.

100. S. fimeti.

a, eauina

/3, vaccina
Loco suo ulraque vulgaris : sed cum saepius tota fere
tecta sit , nec riisi ostiolorum apices m conspectum
prodeant, facillime fugit minus oculatos. Autumno,
liyeme , vere.

5

'1

ioi. S. pomiforinis.
a, laevis
/3, rugulosa
Cf. Pers. icon. pict. lub. V. iig. 4. 5. Byssum simph-
cem piliformem sparsam albidain sphaerulas , in /3, prae-
sertim , passim obsidentem aliquoties observaviinus.
Neutra ceterum varietas nobis rara ; in lignis semiputri-
dis passim occurrens , per totum annum.

102. S. seriata.
Sphaerulac in statu ctiam sicco molliuscilae : alias vidi-
jiius albido - farctas , alias inanes. Rimulis superficiali-
bus (vix immersa) potitur trabium , palorum , lignorum
quercinorum. Perennis.

io3. S. Peziza.

a, villifera
/3/3, globifera
ln a, vlllus ille , cuius meminit cl. Hoffmann 1. c,
tenuis farinosus albus ex ostioio minuto paruin conspi-
cuo protrusus - hyeme prinioque vere satis frequens
observatur , rariusculus autumno. Occurrit liaec , colore
interdum (idque laete vegeta) ludens vivide aurantio,
in lignis putredine emollitis copiose. Yarietatem /3/3,
quam nonnisi semel nimisque parcam se nobis obtulisse
admodum dolemus , dubii liuc adducimus : distabat ab a,
praeter substantiam mollissimam globulo praesertim regu-
lari pulchre cinnabarino , quem coronae loco gerebat.
Ad truncum putrem (Moholzer Haidc) Aprili.

104. S. by ssise da.

/3, fusca Tode II, 10.
Straium cortices cingit fibrosum crassum arcte intertex-
tum , iilamentis satis firmis , colore sordide cinereo,
fusco , nigricante variantibus: huic semi - immersae sunt
sphacrulae sparsae vel contiguae , magnae , sursum gla-

o;>

brae , globosae , achnoduin regulares : ostioli papilla acu-
tiuscula. Hinc et ob cruslam nonnuinquam cinerascen-
tem nostra forsitan intennedia intcr S. byssisedam et
cineream existimanda. Hab. species elegans ad rainos
varios , Salicis Capreae etc. : sed abietinos pineosque
praeamat , in quibus copiose occurrit autunino tardo ac
inprimis vere.

io5. S. aurantia.
Sphaerulae centrales arcte congestae , marginales spar-
sae : adolescentes gelatina fluxili turgent , quae dein ca-
psulae etiamnuui inclusa in massain albain farinaceo-
viscidam maturescens abit. Faiina ista sphaerulas alias
totas farctas , alias jam evacuatas villi ad instar corona-
tas deprehendimus. Ostiola dilutius saepe colorata,
subpollucida. Farasitatur minime rara mox in Boletis
(versicolore etc.) mox in Stereis Corticiisque vetustis
semidestructis truncos alneos , pineos etc. incolentibus.
Perennis : junior sero autumno , fertilis vere et aestate.

106. S. rosella kobis. TaLVII

S. conjerta , sphacrulis e globoso dcin ovatis saturate ^ 3>
roseis papillatis , ' crustae tomentosae rosellae, marginc
niveae, insidentibus.

Habitu , crusta tomentosa , sphaerularum situ adulta-
rumque formii — congruit cum praecedente : attamen
vel coloris ipsius alienissimi caussa quam digna sit , quae
separetur , nemo non videt. Crusta e tomento delicato
conflata , laxius initio contexta , candidissima , colorem
paullatiin in centro induit incarnatum ; superficie etiam-
num sterili , sed sphaerularum paullo post emergentium
primordia jamjam annunciante. Sunt hae per aetatem
infantilem globosae , mollissimae , pellucentes , aquose
pailidae , vesiculas aqueas exacte referentes : adolescen-
tes dein , dum ostiolum obtusum crassiuscuhun cum se-

56

mct ipsis subconfluens (colorem illum dilutum diutius
conscrvans) protrudunt, formam magis magisque adi-
piscuntur ovatam , ac colore simul vestiuntur , crustA
centrali comitc , e carneo sensim saturatius roseo pur-
purasccnte. E tomento porro , firmius tuin (si margi-
nem excepcris , in laxitate aeque ac colore primordiali
perscverantem ) compexo , solidiores jam satisque durae,
totae fere exsurgunt, pulelicrrimoque sese spectaculo
praebent. Mueo spennatophoro pallido fluxili scatentes
vidinius Oct. Nov. necdum prorsus maturas : inde tem-
pore , forsan et historia , fructescentiae curn antecedente
hanc speciem convenirc , vero siinilliinum est. — In
sylvaticis densis humidis opacis (Mokelzer Haide etc. )
locis putrcscentibus humi prostrata , in foliis , muscis,
truncorum basibus ad ifz uncias effusa occurrit : Lacte-
nus aestate, autumno.

107. S. albicans.

a, subsparsa

77' fimic°l-a
dt, in Salicum cavitatibus , sphaerulis statura variis , pas-
sim viget aulunmo et vcre. yy, quamvis iconi Todea-
nae descriptionique S. conftuentis ]. c. in relicjnis omni-
bus satis consona , propter effusionem tamen locumque
inpriinis adeo abnormem varietate propria baud indigna
nobis visa est. Locis enim sylvaticis umbrosis (Huhol-
zcr Zieo-clscheune) stercori vaccino sicco infusoin , in
maculas i^uncialis diametri collectam invenimus , ex-
eunte Augusto.

108. S. ovina.

a, alhida
JNTon tantum in truncis raraisque dejectis putredine ta-
ctis vulgaris est ; sed et in foliis aliisque quisquiliis bumi
jacentibus udis , quibus basi mucida laxius tantum adnata

^7

Joco faclle movetur , neutiquam rara habeiur. Omni
anni tempore.

109. S. mutabilis.

/3/3, tuberculosa
Differt nostra a var. a, superficie luculenter ac con-
stanter tuberculata : sed cJiaracteres reliqui ad unum
omnes congrui meram nibilominus varietatem esse pro-
nunciant. Papilla obliterata. Tomentum sordide ferru-
gineuin : humectatuin nigricat , at cum exsiccaiione colo-
rem pristinum illico resumit. In greges satis densos
longe lateque effusam aliquoties legimus in ligno Populi
tremulae carioso exsiccato, locis suffocatis Jiumi jacente.
Vere , aestate.

110. S. canescens.

a, incana

/3/3, nigra
Var. a, in lignis duris siccis liinc inde obvia , cincrea
cst , paruin virescens , passim Juscella. /3/3, convenit
hirsutie , situ , summa fragilitate (unde et liaec dimidiata
celluliformis saepissime reperitur), totoque. habitu : sed
sphaerulae nigrae sunt, virore quodam (heterogeneo,
ut videtur) interdum obduclae , at numquam canae ;
mira porro abundantia conspicuae , qua truncos abieii-
nos (vix alios) semiputres saepe totos quantos coliorti-
bus arcte stipatis obvestiunt. Forma variant subglobosa
ovatiique. Fructificantem , ostiolis gelatinam albidam
promentibus , vidimus Aprili.

111. S. strigosa nobis. Tab. V-
S. simplex gregaria , spkaerutis subglobosis ovatiscjue ni- '• "•
gris , barbd rigidd longci incand undiaue strigosis ; ostiolo
papillato subobsoleto.

Caterva ex liac specie aggregata , desuper obiterque in-
specta , Dcmatii cuiusdam canescentis sylvulam refert,

38

coarctata , longe lateque effusa : sparsae ad marginem
vel solitariae rarius occurrunt sphaerulae. Sunt liae e
subglobosa forma plus minus ovatae, coloris sordide
nigri; substantia corticis tenax , unde vel vetustissiiuas
numquam diffractas reperhnus ; magnitudo mediocris.
Barba satis densa e setis constat rigentibus longis , mox
satis regulariter radiatim circumquaque divergenlibus,
mox minus magisve divaricalis , incanis , passim subvi-
rescentibus — quarum summae demum oblitcratae amis-
saeque calvum ostendunt, puncti ad instar nigri , Spbae-
rulae verticem. Ostiolum prae barba aegrius agnoscen-
dum , in nonnullis tamen perFectum papillatum subco-
nicum nobis visum fuit ; in aliis, praesertim denudatis
illis modo descriptis , obsoletum est. Spbaerulas non-
nisi inanes habuimus : in truncis lignisque abietinis sic-
cis , etiam adustis. (JMoIioher Haidc). Autumno, vere.

112. S. p ilo sa.
Color ater. Sphacrulae minus quidem distincte quain
in sequente , altamen etiam subtuberculosae , pilis inler-
duin confertiusculis obsitae. Ad ramos siccos ( Mohol-
zer Haide). Maio.

n3. S. hirsuta.

/3, acuiosa
Giegaria vel subsparsa astoma globosa ( aciniformis )
atra , verrucosa , sparse breviterque pilosa. Sphaerulae
parvae , fragiliusculae , vetustioruin paucae dimidiatae :
ostioLum vix ullum , ni passim rudimentum eius aliquod
videre tibi videaris. Ex hac descriptione proximam no-
strain cS1. acinosae Batschii , vix nisi colore atro discre-
pantein , cumque ea conjungendam esse , facile patet :
veruni an a specie Persoouianu separanda sit , huius vel
icone vel exemplis vivis destituti , dijudicare non aus;-
mus. In lignis pineis abiegnisque hinc inde. Junio.

Sg

n4- S. spermoides.
Est e vulgatioribus , ligna varia sicca incolens ; vernalis
et autunmalis.

ii5. S. Bombarda.
Sicca opacior, nigricans : humectata e badio fusca, apice
saepe dilutiore. Ostioli papilla nigra acutiuscula. Sphae-
rulae farina sua pleraeque prorsus evacuantur : in non-
nullis tamen (iisque manifeste exoletis , prae senio deor-
sum inprimis vakle corrugatis , nec in aqua amplius re-
viviscentibus) partem eius residuam , filoruin in speciem
contortam , offendimus. Epixyla , in acervulos collecta,
rarior in regionibus nostris ( Muholzer Haide). Martio,
Aprili.

116. S. Artocreas.

/3/3, umbilicata
Plioa annulari in medio fere fungillo prominula , forma
pulvinata , exiguitate, situ epiphyllo etc. cum a, conve-
nit nostra : sed intra annulum constanter , humida aeque
ac sicca , depresso - concava umbilicum centralem osten-
dit , cuius fundum modo subtilissiuie papillatum , modo
(ostiolo deciduo , ut videtur) perforatum per vitra au-
gentiora conspeximus. Superficies ceterum , in exem-
plis exsiccatis xoigis subparallelis vel e centro quasi di-
vergentibus eleganter extra annulum distincta , humectata
laevitiem paene lucidam mox (ni exoleta fuerit) recupe-
rat. Sphaerulas alias massa ceracea albo - fuliginea far-
ctas , alias seniores pulvisculo illo tenerrimo Todeano,
in quem igitur nucleus modo dictus arefactus fatiscere
vkletur , repletas invenimus. — Sparsa incolit folia deje-
cta arida Pruni virginianae (Monplaisir") frequens , Cra-
taegi Oxyacanthae ( Thiemeridorj) parcior , sed paullo
major perfectiorque. Apr. Maio.

40

117. S. Lingain.
Spccioni raram , admodum polyniorpham , per iconem
d.scriplionemque Todcannm optime illustratam , in caule
herbae majoris cxsiccato nec aiBpIius definiendo semel
legimus ( UUersdorf) Martio.
1 18. S. D oli o 1 li m.

a, subteres

fifi, hemisphaerica
Sphcierulae mediocres , nudae , sparsae, nitentes , atrae:
earum latera cingunt plicac z — 3 — 4 orbiculares, con-
ccntricac , satis regulares : ostiola papillata : locus nata-
hs stipites caulesque lierbacei Hrmiores. In hisce clia-
ractcribus ambae convcniunt varictates : at /3,3, fonna
discrepat pulvinata subsemiglobosa. Pari fcre frequen-
tia , nequaquam rarae , obveniunt : vere , autumno.
nq. S. herbarum.

ct, cofnplanata

/3, convexa

y, tecta
a, elegantula , sparsa , regularis , in caulibus emortuis
semiputridis passim , non infrequens. /3, rarior , in
Arnndine Phragmitide praesertim observala , a praece-
dentis varictate /3/3, oslioli forma plicarumque defectu
aFfatiui distincta. y, totius forsan generis vulgatissima, sti-
pites herbarum aridos ubique infestans. — Autumno, vere.

120. S. fissa.
Sitbiculi omnino adsunt rudimenta , sed parca et obso-
leta , vix digna , quae speciem aliorsum ablegent. Loco
J aec suo passiin invenitur, aestate et autumno.
rai. S. operculata.

a, sparsa

yy, auincuncialis

55, sctiata

4*

Forma ostioll inslgni rotunda depresso - concava ob mar-
ginem prominulum annularem subpezizoidea congruas
omnes tres , ne quis in speciebus separandis justo cele-
riores nos redargueret , tantisper conjunxinius : baud
multum tamen recusaturi , si quando , situ , bistoria,
aliisque notis satis diversae , a pluribus observatae ac
amplius illustratae in species proprias semovendae cen-
seantur. Var. a, absque ordine sparsa , in statu im-
merso persistens , ad ligna alnea aliaque hinc inde oc-
currit. In yy} sphaendae majusculae globosae initio
totae tectae ostiola tantum promunt; postea autem se-
mi - emersae , simulque (liemispbaerio supero ostiolum
gcstante per summam fragilitatem statim perfit.o) cir-
cumscissae, cupulam exacte semiglobosam atro - lucidam,
cellulae suae ligno insculptae insidcntem , sistunt : longe
lateque ceteruin in quincuncem regularissime disposita,
in arbore unica (Fago, ut videbatur) emortua ac de-
corticata (Jiunigsliolz) frequens inventa. Var. bb, tra-
ctu lineari ligni sicci ahiegni (Polshrucli) rimas occupat,
spbaerulis ovatis immersis fuscis , quae subcontiguae
passim quasi stromate quodam inter se junctae viden-
tur ; unde ad S. protractam (Synops. I. p. o^.) forsan
aliquatenus accedit. In hac praecipue ostiola , primo
(quod ct in a, yy, obtinet) simpliciter globoso - de-
pressa , dein magis collapsa Pezizulas minutissimas ni-
gras adeo aemulantur, ut--vel peritissimo cuique illu-
dant. — Aprili, Maio. .*" f

122. S. incrustans.

Praeter ligna populnea in cavitalibus etiam Iigni quercini
fissilis , et maximam quidem , ad spitbamain et ultra ef-
fusam , binc inde babuimus. Hyeme , vere.

123. S. pulveracea.

'_„Ad ligna dura sicca apud nos rarior : vulgatior in Pino,

6

ub! magis sparsa crescit, superficie niinus inaequali , ob
notas tamen reliquas probe cmgruas huc referenda :
nonnuiiiquani subseriata. Vere praesertim et aestate.

124. S. pertusa.
Sparsa vel subgregaria. Sphacrulae initio totae iunner-
sae sunt, ostiolis tantuin conicis acutiusculis proininen-
tibus ; postea seniieniergunt , ostiolis priino obliteratis
(ut in boc statu subastomac vidcantur) dein deciduis
(unde tuin pertusae apparent): deuiuin totae eniersae
facile confringuntur. In ligno sicco indurato. Aprili,
M.iio.

iz5. S. inquinans.
* *.', Betulae
.Simplex , dense aggregata , atro - inquinans , sphaerulis
deuium emersis perforatis. Ad figuram Tudeanam pro«-
xinie accedit: sed distat situ , velo a nobis saltem num-
quam viso , emersione , fragiiitate. Sphaerulae mitio la-
tentes epidermidem secum attollunt , quam dein ostiolo
crassiusculo brevi subtereti apice pertuso perforatain
pessime inquinant : tandein totae einergunt, magnae,
laeves, seniiglobosae vel ellipsoideae , ipsae jam ostiolo
deciduo apice perforatae, fragiles , inanes. Pseudocrusta
tuni e massa spermatica projecta in centro aggregatio-
nis satis crassa adest , substroinatiformis. In coriice
dejecto semiputri betulino , infrequens : semel etiam in
Salice alba, ubi pai'um inquinare visa fuit, obviam no-
bis facta. Yere et aestate.

126. S. Tiliae.

a, latens
/3, constricta
Sphaerulae magnae , extra vigoris tempus collapsae.
Abunde incolit utraque Tilias , Fraxinus , forsan et
alias arbores ; sed iri latebris suis saepissiine negligi-

— — « 45

tur. Perennis : laete iructificantem habuiinus Mai.
Nov.

127. S. rhodostoina nobis. Ta!>. IV.
S. simplex aggregata tccta glubusa sordicle nigra , pseu- *• 3*
clocrustae concolori insidens , ore pcrtuso roseo - ritbro.

Majusculae sunt sphaerulae , globoso - subdepressae,
arcte utplurimum congestae , plicis annularibus concen-
tricis saepe notatae ; epidermide per encheiresin facilli-
mam dctracta in conspectuin illico veniunt. Simul au-
tein, ni cautissime egeris , ostiolis (j^arvis subconicis)
laxius inhaerentibus cuiu cuticula ablatis , vertices sphae-
rularum plerique poro mediocri pertusi cernuntur , ju-
cundo picti colore roseo vcrsus rubrum vergente ; qui,
in exsiccatis etiam quamvis vigore imminuto persistens,
num a materie quadara tinctoria epidermidi insita deri-
vandus erit? — Pscudocrustae origo a cortice putredine
dissoluto deducenda videtur. Sphaerulas nonnisi inanes
vidimus , sacco notissimo vestitns , ceterum minime in-
quinantes. Ejusdem sane haec nostra cum praeceden-
tibus familiae naturalis est socia : quanto lamen merito
suo speciem propriam constituat , ex icone descriptio-
neque nostra sufficienter illucescere speramus. Fre-
quentem legimus in Rhamni Frangulue ramis emortuis
(verlornes Wasser) Maio.

d) A s t o m a c.

128. S. pulvis pyrius.

Polymorpha ; sphaerutis ellipsoideis , globosis , ovatis,
difformibus — ceterum rugoso - tuberculosa quidem,
sed multo segnius sequente. In lignis nimia. Perennis.

129. S. moriformis.

a, trivialis
/3, fasciculata
7, globosa

44

Vulgaris prostat a, ; qua rarior quidein , attamen hinc
incle obvia , habetur y, — utraque niodo densius laxius-
•ve congesta , niodo subsparsa. /3, semel tantum ( in
rainulo arboris Frondosae ad Ullcrsdorf, Martio ) lecia,
conferlim quidem Fasciculata erumpit ; sed stromate ge-
nuino carens , sphaerularumque Forma ac superFicie va-
rietati vulgatae nimis propinqua , specie separari neuti-
quam potcst. — Yarr. a, y, perermant.
i3o. S. tristis.

fifi, fusca
Sphaerulae atrae , globosae aut subovatae , laeviusculae,
tantillum rugulosae vel minutissime granulosae , non col-
laj)sae — subiculo (nec ligno ) semi - immersae insident
insigni crassiusculo piloso - strigoso Fusco. Varii arbo-
rum Frondosarum ramuli , at etiam ligna nuda carie exe-
. sissima sicca abietina etc. speciem passiin Fovent niti-
dulam , quam sphaerulis aliis vacuis , aliis gelatina in-
spissata ceracea candidri Farctis invenimus Maio , Junio.
T-L. IX. i3i. S. exilis nobis.

f- 4- S. astoma minutissnna atra, pilis sparsis patulis liispida,
e forma gioboso - depressa dcin collapso - concava.

Omniuin minima : oculo inermi vix visibilis , punctil-
lum exilissimum reFerens , etiam per lentem modice au-
gentem Sphaeriolain Pezizulanive exiguam ostendit. In-
teriora rimari in tantulae molis fungillo non licuit : ve-
rum Forma historiaque Sphaeriarum generi indubium vin-
dicant. Paucas \idimus sphaerulas juniores nondum
collapsas ; cupulares prorsus pezizoideas longe plurimas ;
astomas omnes , pilis rigidiusculis patulis adspersas , ce-
terum laeves. Formae mutatione , laevitie , pusillitate
a S. hirsutu /3, discernenda. Observavimus hanc ad
lignum humi Jacens obteclum semiputre Popidi tremulae
CMoliolzer Haide) abundantem , quasi satam. Octobri.

flJ

102. S. comata.

a, atra

/3, fusca

yy, ovata

Praeter comam verticis longissimam , mox fastigiato- con-

niventem , mox pius minus divaricatam , basis etiain in

junioribus capillorum radiatim divergentium circulum

amplum densuin matrici irrepentem (basin latam quan-

dam , cuius centro iinposita est spliaerula , efficientem)

quaquaversum emittit: totus tum porro fungillus pilis

brevioribus hirtus est. At capillitium istud universum

liactenus descriptum (pro bysso advena nobis judicibus

nequaquam habendum ) admodum fragile paullo post

hinc inde semi - diffractum ac obliteratum cernitur, dein

totum perit. Capsula tum jainjam laevigata , sed verti-

cis caesarie ahquanto solidiore etianmum pei-sistente,

exempla nostra iconem Todeanam adeo exacte referunt,

ut vel inde (quantumvis mirabundi, hirsutiem illam uni-

versalem Dematiuin quoddam vel Conopleam quadante-

nus shuulantem , sexcenties a nobis observatam , auctori

numquam in conspectum venisse ) speciem propriam

constituere religioni habuerimus. SpJiaerularum corlex

tener , omnium fragillimus , capillamenti onere vexatus

fissuras saepe varias acquirit : totus demuin calvus lacer-

que pessumdatur. Intus sphaerulae vel inanes vel pul-

visculo subtili albo semiplenae reperiuntur. Sparsac

vel subgregariae , mox minores globosae (a, /3,) mox

majores ovatae , imo subteretes (77,)' nascuntur imbri-

bus praeviis ex herbarum stiphibus , stipulis inprimis

graminuni siccis , tectoruin stramine etc. : /3, parcior,

a, et yy, neutiquain rarae. Autumno tardo et praeser-

liiu vci'e.

46

i33. S. Dcmatium.
a, hcrbicola
/3/3, epixyla
Pili rigidl , aeque fragilcs ac in praecedente : hinc sae-
penuinero dimidiati , varie contriti, dein toti evanidi,
sphaerulA calva superstite. Congregata sparsaqfte vul-
garis occurrit a, Ul caulibus aridis Solani tuberusi alia-
ruuique heibanun — extus, ac post lncdullaiu collapsain
cti.un intus, ubi ab injuriis cxternis tuta, incolumis diu-
tius asservatur. Spliaerulas vidunus inancs. Var. yy,
epixyla , cx cpidcrinide eruinpens , sparsa , major , glo-
bosa ovataque, intus nigrotarcta: pilorum ratiune situ-
cjue cuiu a, congruit. In ramulis mortuis Tiliac et Cy-
tisi Laburni aliquoties observata Aprili , Maio.

i34- S. Himantia.
Iisdem cuni anteccdente locis , praesertim in Solano,
haud adeo rara est species pulcbella: at ob eximiam
tcneritatcm detectu difrlcilior. PustuLarum nimia minu-
ties cultelli conamina rccusat: ita et fibrillulae adeo
sunt delicatae , ut nn ruin pigmentum arbusculilorme pri-
1110 obtutu racile mcntiantur. Autumno.

i53. S. epigaea.
Crusta pallide lutescit vel \ irescit , spaerulis nigris pla-
niusculis sparsis punctata. In terrestribus umbrosis
limosis circa Herrnfiut frequens ; propior nondum nobis
\isa. Aprili.

i56. S. Aegopodii.
a, vulgaris
Sphacrulas violaceo - nigras niodo in hac , modo in illa
folii pagina iarinam suam expellentes , nonnullas etiam
poro distincto pcrtusas vidimus : perscissae aliae gela-
tina turgcntes , vacuae aliae conspcctae. In Podagraria
epiphylla libique frequcns. Aestate , autumno.

/-

iZj. S. Dianthi noeis. Tab.VL

S. (simplcx astoma~) sphaerulis ?ugris , disco collapsis pal- %'

lidis , maculae luteae crustaeformi sparsim insidentibus.

Macula in fungillo vcgeto vivide plerumque lutea,
in senili sordidior evadit, in aurantium simul ochreumve
colorem vergens : subrotunda diametro 3/6 linearum,
etiam oblonga. Conspersa est sphaerulis exiguis globo-
so - depressis nigris , sed in vertice ( quem haud raro
cirrhulo e mucilagine rigefacta albo - flavente coronatum
conspeximus) minus magisve pallentibus , dein collapsis ;
intus albido - farctis. — Frequens in hortis eorumque
rejcciamentis folia calycesve Diauthi Caryophylli mar-
cidos aut prorsus arefactos semiputres incolit. Octo-
bri, Novembri.

l38. S. ma cu lif ormis.

a, aggregata

/3/3, crustacea
a, in foliis Betulae , Fagi, Platani etc. etiam Quercus,
copiose passim obviam , quamvis mhuitissimam , semel
tamen bisve secare ac intus cavam contemplari contigit.
Arcte quidem saepe conglomerata est : sed vel tum ab
ea discrepat fi/3, crusta nigra substromatica , illi fere,
quae est in S. graminis , aequiparanda ; qua circumfusae
connexaeque prostant spliaerulae eminentes , subglobo-
sae , majores , nitidiusculae , farctae , villo albo ( lanane
seminifera? an b^^sso?) tempore vernali nonnumquam
coronatae. — In foliis arborcis (Betulae hactenus Pru-
mque Padi ) et haec crescit , sed rarior : frequentior ob-
venit epiphylla in herbis variis , Senecione saracenico,
XJrtica. dioica , aliisque. Autumno serotino et vere.
l3g. S. p u nc tif o rmis.

a, sparsa

V, amhigua

f.

48

V.ir. a, spnrsa subgregariaque , in foliis aridis quercinis
vulgaris ; praeterea etiam in Jiubo fruticoso , Oxyacan-
ilin , Salice Caprea ( ubi ostiolo quodam exili instructam
vidcre nobis visi sumus) et Pteride Aquilina passim re-
perta epiphylla. Var. y, loco suo abundantissinia.
Utraque percnnis.

140. S. Pustula.
In foliis quercinis dejcctis siccis ubique iere frequens.
Praescrtiin vere.
Tab. II. i^i. s. atrovirens nobis.

S. {sunplcx astoma) in quincunccm sparsa e viricli ni-
gricans , spkacrulis mnjuscidis immersis globosis ovatis-
que, vcrtice subdepresso ruguloso cii rliifero , demum irre-
gulariter rimis transverscdibus rupto.

a, J isci

/3, Buxi
Var. a, Jrisci albi praeprimis folia , dum colorem suum
languescentia magis magisque in luteum mutant, satis
regulariter quincunciaiis — saepe tamen caulem quoque
ac petiolos , confcrtior et magis anomala , longe late-
que undique obtegit. Primordialis tota immersa est,
vertice vixdum eminulo , admodum mollis , muco seini-
neo immaturo dilute fuliginoso turgens : dein mature-
scens sensim assurgit (ad dimidium tamen usque vix
unquam emergens ) extusque et intus e viridi - fuligineo
iutcnsius nigrescit: paullo post , temestate humida fa-
vente , fructiFera deprchenditur , cirrhulos nempe spliae-
rtfla sua triplo vel quadruplo longiores , simplices , te-
nues , asperos , dilutius opaciusve sordide virentes , dein
marcidos , saepe deorsum super vcrticibus in acervulos,
qui ostiola mentiuntur , considentes , decumbentes , in-
que pulvercm Ritiscentes , apice pcrtuso propulsans :
in consenescente porro vertex jamjam evidentius corru-

~ 49

gatus , bysso albida saepiuscule obsitus , varie demuin
lacer spliaerulam , tum temporis vel vacuain , vel gelati-
nae expallidae reliquias siccas contractasque continen-
tein , aperit. Namncsporis speciem memorabilein ob
cirrhulos supra descriptos accensere in animo erat :
sed augmenta microscopii compositi gigantea , massain
spermaticam thecigeram luculenter monstrantia , inde
nos revocarunt — eLianisi thecae, prout a priori (ut
ajunt ) in specie adeo abnormi expectari par erat , a con-
generum more non parum recederent : magnae pro ra-
tione , ellipticae , compressae , inox stria longitudinali,
mox utriusque apicis plicula transversali insignitae , spo*
rulas nonnisi indistinctas dubiasque includenLes. Fre-
quens liaec loco suo Aprili , Maio : ei similliina /3, viri-
dula , massa intus paullo solidiore albido - virente far-
cta, epidermidem substellatiin rumpens , in foliis Buxi
emortuis aliquoties reperta fuit Maio , Junio.

142. S. Pteridis nobis. Tjib. X.

•S. (simplex astoma) magna. sparsa subtuhcrculosa e ha- *• '>•
dio Jusca , primum glohoso - depressa , dein ohconica si-
mulcjue collahescendo - ohcordata.

Sphaeriisne an Sclerotiis dubii generis fungillus ad-
numerandus sit? ambigui etiamnum haeremus : sed pri-
mo inventionis momento exempla nonnulla globulo sper-
matico albido fugacissimo coronata observare nobis visi,
lnic eum tantisper adscripsiinus. Diameter fungi adulti
lineam paene adaequat, akitudo sesquilineam. Junior
globoso - depressus est , vertice planiusculo : in forinani
dein obconicam crescens aliquantum collabitur. Cavus
tuin quidem perscissus cernitur , at simul malerie inter
cavitatem corticemque duruin alba molliuscula similari
hirctus: nec cavitas satis perfecta ac genuine sphaerioi-
dea apparuit. Dolenduni omuino, specimina nimis parca

5o

nd inanus luisse ; quae in foliis Pteridis hum! prostratis
obtectis a nive vixdum solutA putrefactis semel legimus
(Mohoher Ilaidc) ineunte Aprili.

i/j5. S. Acr o sp erm uui.
a, nigra
Recedit quidem aliquatenus nostra a Todeann; vix tamcn
cousque , u t varietate , neduui specie, disjungenda videa-
tur. Statura %fi fineae. Laevis est , sparsa , nigra,
ne sub lente quidem fuscescens: at macula illa airamen-
tosa, lignum circa spliaerulam singulain plerumque tin-
gens, colorem prodit aperte fuscum. Foi-ma inter cy-
lindricam et obovatam per varios vacillat gradus : in
plurimis tamen e tereti sursum subventricosa iconein
Todcanam exacte assequitur. Apex astomus parabolicus
nitet , utplurimum imperforatus : ia nonnullis tamen di-
stincte vidimus pertusum , in paucis etiam globulo parvo
sordide flavicante luculenter coronatum. Contra nec
strigositatis ncc pulvisculi vestigium animadvertimusullum.
Sphacrulae aliae inanes , aliae mucilagine su;i plenae.
AfTatim discrepat a S. Bombardd papilfa nul!a ; gelatina
in globulos indurascente , nec in farinam illico soluta ;
praeterea situ , colore , staturA. Una tantuin vice habui-
mus speciem raram , sed perfectam satisque frequentem,
in ligno Pini piceae nudo ( Polsbruch) , Maio.

i 'l4- S. cylindrica.
Nitidula species. Apex obtusissimus , subtruncatus. Glo~
bulus albus plerumque exacte sphaericus , interdum plus
minus diffonnis. In lignis praesertim pineis et abietinis
dejectis madidis putridissimis passhn frequens. Oinni
anni tempore.

l/p. S. dubia Tode.
Cf. Tode fung. mekl. II. p. ^o. Globulus in nostris
sphaerulae apicem aliquanto magis , ac in figura Todcana,

r»i

diametro superat : unde aciculae punctoriae ligno altius
infixae liaud inepte aequiparandus fungillus noster (quein,
icone desciiptioneque ceteroquin congruentissima , cum
allegato unum eundemque esse nulli prorsus dubitamus)
nomen sibi forsan in posterum S. Aciculae vindicabit.
Sphaeiiarum cnim generi spcciem , manifesta cum globir
feris reliquis affinitate conjunctam , associandam esse,
parum haesitanter pronunciamus : praesertim cum aetate
provectior colorem illum griseuin etc. semijoelluciduin
a b. Tode descriptum e generis more cum nigro opaco,
nec amplius translucente , permutet , nobisque pulviscuii
globmn obducentis per examina repetita. ne hilum qui-
dem detegere licuerit. Locis prorsus hsdem cum ante-
cedente aliquoties lecta Maio, Junio.

14S. S. hemisphaer ica nobis. T. VIII.

S. simpiex globifera sparsa laevis depressa hemisphae- *• 3-
rica vel hemi - ellipsoidea nigra; glohido spermatico alho
suhlivescente.

Cum S. paraholica hanc conjunxissemus , ni forma
depressa , pulvinata , mox hemisphaerio , mox hemi - elli-
psoidi propinqua , in millibus exemplarium constantis-
sima, vetuisset. Glohulus plerumque admodum regularis
.postquam demum decidit , capsula hemisphaerica poro,
hemi - ellipsoidea rimula recta perforata distincte cerni-
tur ; scalpelli ceterum acie , prout in liisce fungillis so-
lemne cst , multo minor. — In ligno Fa° i decorticato
durissimo satis dense sparsa , in quincuncem subdispo-
sita ; semel , sed abundans , inventa (Arnsdorfer Ber°e)
Aprili.

147. S. conica.
Tomentum parciusculum lividum saepe , sed non semper,
adest. Sphaerulac superficies subtuberculosa.fc Globulus
spermaticus , duin recens est , colore flavovirente indu-

L>Z

tus , fuligineu:> dein sensiin factus , deinum atrescit ;
form.i \,iriat globosa ac ovali. Speciem hanc mox spar-
sitn , mox agminatim crescenteui, e ramonnn mortuorum,
stccorutn ao([ue ac humentiuni , epidermide erumpentem
vidhnus in Piuno Pado (Monplaisir) rariorein , in Sorbo
AucuyariA (verlorenes JJ asser) frequentem , arbusculam
fcre totam occupantem. Maio.
148. S. aubulata.
rt, lutesccns
Globulus , quem nos hactenus nonnisi ovaleiu vidimuSj
limpidus , reliquo fungo pellucidior dilutiusque coloratus,
haud adeo frequens deprehenditur : facile eniin deciduus
sphacrulae apicem subulatum , rectum vel incurviuscu-
luiu , nudum saepenumero relinquit. In Agaricis post
putredinem induratis ubique , vulgalissima species. Au-
tuiuno , hyeme , vere.
Tab. IX. ! }y s. versiformis kobis.

S. (astoma) simplex caespitosaaue , globifera, nigricans;
primo clausa sphaerioidea polymorpJia , dein disco apcrto
pezizoidca.

Peziza alnea Pcrs. Synops. II. p. 6^3?

E forma prhnordiali subgiobosa ubi in obconicam aut
teretiusculam assurrexere sphaerulae, verticaliter ad amus-
sim sectae deorsum solidas massa ceracea molli fuligi-
nosa farctas , sursum cavas mucilagine fluxili scatentes
sese monstrant. Paullo post apice rupto globulum sper-
maticum edunt mollem gelatinosuin ex albo liventem
subirregularein , nonnuinquam adeo anoinalum , ut cirrhu-
lus potius audire possit , vel coelo niinis madido difflu-
entem , vel induruscentem citoque deciduum. Sphaerula
interca , praesertim superiora versus , crescere ac dila-
tari pergente , vertice jam ante aperto ita magis magis-
que dehiscente , ut orificii inargo undique retrocedens

53

totus fere tandein applanatus subevanescat, discus sen-
sim planiusculus paium marginatus efformatur. Qua me-
tamorphosi peracta , fungus noster induratus ac totus
solidus , e livido - fuligineo nigricans , diu persistit : Pe-
zizae jam alicujus coriaceae durae crasse stipitatae , ob-
soletc marginatae etc. imitator adeo fallax , ut P. alneam
Pers. Synonymi dubii in locum subjungere necessarium
duxerimus. — Quanto ceterum jure in limine generis
posita sit haec species , facile patet : historia enim ejus
fere tota est Theiebolorum , quibus olhn , rite sane augu-
rante b^ Tode , haud paucae Pezizulae Sphaeriolaeque
accuratius investigatae accensebuntur : cf. fung. mekl. I,
p. 42- In re tamen ancipite globulus iners subsultum
denegans , una cum habitu ac colore , nos induxit , ut
fungum nostrum Sphaeriarum generi subnecteremus. —
Ramos totos gregarius occupat Alni Rhamnique Fran-
gutae, laete vigens tempestate pluvia. Aprili , Maio.

2. STILBOSPORA.

ioo. S. asterosperma.
Stellae mox bi - mox tricuspides. In ramis hinc inde,
rarior tamen apud nos reliquis speciebus. Praesertim
vernalis.

i5i. S. ovata.
Sporuiae pro generis ratione magnae , nigrae , glabrae,
septulis destitutae , forma cum icone Persoornana exacte
convenientes : at figura Hoffmanninna nonne aliorsum
pertinet ? — Crescit ad ligna sicca varia ; aestate , au-
tumno.

i5z. S. angustata.
Praeter ramos duros siccos haec in lignis quoque ahie-
tinis pineisque pulrefactis humentibus frequens occurrir,
glomeratiin profiuens. Autumno , vere.

64 ■

i55. S. microsp crina.
Sporulac ovatae rotundaeque , subirregulares , oinnium
minutissimae. In Fago , Taxo , Pino etc. copiose. Per-
cnnis.

if)/(. S. sphaerosp erma.
In nonnullis hujus exemplaribus sporulac , lcntis augen-
tissimae ope lustratae , filis minutis parcis intertextae
nobis (opticone errore deccptis?) apparuere. — Cuhnos
Phragmitidis siccos non infrequcns incolit. Perer.nis.

3. H Y S T E II I U M.

i55. H. mytilinum.
Mytili cujusdam aliaeve conchae valvas ambas sibi in-
cumbentes egregie refert. Crusta, alienigena forsan, haud
raro deest. Fcdicellus constans iungillum sustentat,
etiamsi brevissimus saepe ac intra corticis fissuras alias-
ve quisquilias delitescens primo obtutu deficere videa-
tur : est tainen etiam , quando paullo longior ac distincte
prominulus in oculos statim incurrit. Superficies trans-
versim concharum more elegantule striata , ceterum gla-
bra. Rimam hiantem compluries vidimus : sed interiora,
diverso vel coelo vel anni tempore saepenumero exami-
nata , semper nobis aut cava , aut pulverem quemdam
parcum coloris teri-eo - fusci foventia , in conspectum
venere : unde dubia de fungilli genere haud spernenda
moveri par est. — Hab. in cortice abietino vulgaris:
rarior in pineo. Perennis.

i5G. H. globosum.
Greges satis conferti sunt , unde exempla 2^5 confluen-
tia interdum observantur : quod ubi longitudinaliter fit,
specimina existunt majora oblonga , quae per labiorum
confluxum striata apparcnt. Supcrficics ccterum laevis :

55

formn globoso - depressa : color opacus , sordide niger.
In ligno sicco Taxi baccatae (Sohlander Berg). Maio.

157. H. pulicare.
Rarius subsparsum ; plerumque valde gregarium , in acer-
vuui aliquot unciarum quandoque confertum , situ inde-
terminato. Ad truncos , ramos quercinos frequens , vix
alibi. Praesertim vernale.

i58. H. angustatum.
Nimis forsan affine praecedenti , quamvis notis indicatis
discrepet : hae eniin vel minus constantes videntur , vel
minus graves. Sic v. c. inter exempla plura angustata
linearia nonnulla tamen etiam cernuntur minus aneusta,
breviora, subelliptica. Situs subsparsus , satis regularfs :
superficies parum striata. Corticum aridorum paginas
amat interiores ; hinc forte rarius hactenus observata.
Nos certe satis frequentem habuimus in Eetuld , Alno,
Carpino. Autumno et vere.

i5g. H. longum.
Ad lineas if — 2 elongatur; affinium omnino , at non
tolius generis , longissimum. In Fago decorticata (Kb-
nigsholz). Aprili.

160. H. cinereum.

A sequente , licet propinquo , affatim differt forma,
colore , loco natali. Ligno semiimmersum , globoso-
depressuin , sparsum , parcum. Color in sicco rufo-
canus : in humectato niizricat. Nucleus molliusculus ce-
raceus albido - cinereus perithecium refercit fungi vigen-
tis. Ad ramos Salicis Cayrcae deciduos passim. Maio,
Junio.

161. H. Fraxini.

Coffeae fabam ustam forma elliptica et colore quadan-
tenus aemulatur. In Fraxino ( Cunnersdorf) frequens.
Aprili.

56

iG2. H. Rubi.

a, nudum
/3/3, crustarcum
Fungus priinilivus totus est iunnersus , lucidus, applana-
tus , clausus ; priinordia tanien labiorum in nonnullis
jain cernuntur. Furma tum temporis quandoque gaudet
elliptic.i (ulrinque obtusA ) , inio subrotunda ; quain ta-
men in adultis numquain observavhnus. $uperficies gla-
bra , rarius sparsiin tuberculosa , bullulis quasi adspersa.
Interiora pulvcre demuni griseo - terreo repleta sunt,
qui paullo post , labio utroque diffracto ac perdito , in
ventorum ludibriuin cedens niaculain concolorem diu
superstitein relinquit. Vulgaris ubique occurrit a, in
ramis vetustis semiputribus R. fruticosi: in Rubo idaeo
parcior , paullo major , subflexuosa. In /3,3, aliquanto
minore individua aliquot (3^6 fere) per maculam com-
munem albam crustaceain circumscriptam subrotundam
vel oblongam , tandem obliteratani , situ parallelo sparsa:
sed reliqua oinnia cum a, conveniunt. Crescit haec in
raniulis variis (Salicis albae , Vitis vinijerae , Vaccinii
Myrtilli) einortuis , non infrequens. — Autumno , sed
inpriniis vere.

i65. H. quercinum.
Rarius rectuin. Teinpore vernali buniido laete vigens
riniaque amptissiiua deliiscens nucleum denudat ex albo
cinerascenLcin substantiae in genere nostro indigenae
ceraceae mollis. Loco suo abundans , perenne.

164. H. abietinuin.
/3/3, Lcdi
Coloris rufescentis nil umquam in fungo nostro detegere
potuimus ; inde ac ob loci natalis discrepantiam varieLa-
tis in loco eum proponimus. Sparsus vel conferlus,
rectus , rarius subflexuosus , situ exacte parallelo erum-

. 57

pens , angustus , sublinearis , ad 3/4 lineas haud raro
elongatus. Speciniina elfoeta nucleo penitus ainisso va-
cua , patentia , cymbarum longioruiu angustiorumque
ad instar aliquamdiu persistunt. In caulibus ramisque
siccis Ledi pahtstris passiin. Aprili, Maio.

i65. H. crispum.
Statura admodLun variat. In ligno etiauh decorlicato
nudiuscuJum interduni prostat. Occurrit in Abietc binc
inde , sed paruni frequens. Vere , aestate.

166. H. conigenum.

a, rimosum

/3/3, ostiolatum
Prunordiale totum niolle , virescente - fuligineum. In
adulto nucleum quemdam album firnhusculum semel vel
bis deprehendere contigit. Junius plerumque plus minus
ovatum est , centro saepe subdepressum ; dein in striae
formam magis elongatur , rhnamque , sed rarius satis
distinctain , aequirit. Est ceterum e maxime polymor-
phis : ex innumeris fere , quibus ludit , varietatibus uni-
cam sub /3/3, insignire operae pretium duximus , orbi-
cularem , planiusculam , atro - nitentem , ostiolo centrali
parvulo subconico , spurio procul dubio ( totuni eniin
clausum erat , nec gelatinae vestigia ulla exstabant) , in-
structam ; ita de reliquo in var. vulgareni transeuntem,
ut limites certi nuspiam inveniri possent. — Species
loco suo vulgatisshua. Perennis.

167. H. sphaerioides nobis. Tab. X.
11. sparsum riudum hemisphaericum nitidum nigrum,' ore &'
duplici demum hiante late elliptico.

Statura parvula , sequentis fere speciei. Forma pror-
sus sphaerioidea , rarius subheiniellipsoidea. Fungillus
in aetate infantili totus clausus nitens maculam refert
uniformem subrotundam : in adullioribus rima jamjam

8

■)>)

conspicuus fit longitudinali , quae ingruentr fructescen-
tiae tempore in os late ellipticum vel suborbiculare de-
hiscit duplex. Corticem enim duplicem haec species
privuin sibi habet, a nobis saltem in nulla alia hactenus
observatum ; exteriorem nitentem nigruin , intcriorem
SOrdidum dilutiorem fuligineo - nigricantem : unde , illo
paullo latius quani hoc concentrice hiante , labia oriBcii
utrinque duplicata luculenter cernuntur. Intus exempla
alia subsiantia sua niolli nota albida semiplena , alia fru-
i tificatione peracta inania reperimus. Speciuiina omnium
actaLum haud infrequentia in fohis deciduis obtectis ve-
tustis putribus Ledi palustris (faule Brucken) semel
lecta. Exeunte Maio.
168. H. pinastri.

<x, sparsum

fi, limitatum
Species, si quae alia , certa generis civis, perithecio ve-
rissimo instructa , quod clausuin , dein rima sua pertu-
suin , postea ore lato dehiscens , deinum totuin evacua-
tum — sexcenties observavimus. In quo saepe pecu-
liari sane rationc nucleus (solitae ceterum materiei colo-
risque), vi vitali praecellente turgens , non solum labia
disturbando discum sibi jructijicantem aniplissimum ape-
rit , verum et basin undique regularissime scalpello veluti
acuto circumscindens totus tandem denudatus prostat :
perithecium nimirum dimidiatum , postquam laxe aliqnam-
diu fungillo incubuit , prorsus jam solutum ac deciduum
elytrum quoddam insecti coleopteri minuti nigri solita-
riuni amissum hinc illinc liaud inepte imitatur. — Va-
riat statura ; etiam forinii vel exacte elliptica , vel magis
oblonga vttrinquc acutiuscula. Abundantissiuia var. utra-
que in acubus Finorum — Abietis , ubi major cst et per-
fectior . sylvestris, Strobi, Perennis : viget verc pluvio.

og

169. H. arun din aceum.
Huic perithecium dubium esse , non possumus , quin cl.
Persoonio assentiamur. Immersum est vel subprominu-
lum : centro nigricans , margine fuscescens vel in ferru-
gineum subvergens. In Phragmitidis culmis aridis pas-
sim. Perenne.

obs. Duae supersunt species , quae novae viden-
tur, quas vero nondum satis exploratas in civitatem hac-
tenus non admisimus. Has ex eo , quod in praefamine
exposuimus , instituto ad generis calcem subjectas ulte-
riori mycophilorum indagini commendatas velimus.

a. H. viride. H. nudum (non erumpens ) semi-
immersum sparsum oblongum subflexuosum , extus ni-
gruin, inlus (labiis dehiscentibus) viride. Parvum,
lineam 1 longum , vix semilineam latum. In ligno semi-
putri quercino , ut videbatur (Mayblumenbusch). Ex-
eunte Martio.

b. H. petiolare. H. simplicissimum immersum elli-
pticum sordide nigruni. Simile 11. arundbiaceo , sed
mixturae fuscae vel ferrugineae prorsus expers , omni-
que perithecio , ut videtur, destitutum. Forsan vel ad
Stilbosporas aliquando ablegabitur , vel ex tota fungorum
classe exulabit. In petiolis nervisque foliorum Aceris
Pseudoplatani semipulrium dejectorum (Moholzer Hnide)
non infrequens. Aprili , Maio.

4. X Y L O M A.

A. E P I X Y L A.

ons. Novani ecce introducimus familiam , praece-
denti generi contiguam , iterque eo pandentem. Situ
videlicet epixylo cum Hystcriis convenit : at charactere
longe potiore , ad fructificationem spectante, eoque

Go ■

unico inior utrumque genus vere et constanter distiu-
clivo , apud Xylumata jus civitaiis obtinet; corticis ni-
niirLiiii per fissuras varias anomalas , nec riuiaiu unicani
longitudinalein regularehi, diruptione. Alterum enim
cbaracterem , a substantia nuclei illic lnolliore quasi ce-
racea, bic firmiore paeue carnosa suppeditatum , parum
umversalein stabileinque esse , exemplis compluribus in-
fra docebimur.

T.ib. IX. ^yo. x. Ledi nobis.

X. sparsum crumpens pusillum hemisphaericum vcl hemi-
ellipsoideum , corticc opaco fusco - nigricaitte , in lacinias
deinde varias circa nucleum suhtremellosum ddutc viola-
ceum erectas dehiscente.

Statura minuta , lineae vix unius. Forma ox"bicularis
vel elliptica, etiam subanomala. Cortex durus , rigidus,
laeviusculus (per lentein rugulosus ) , siccus nigrescens,
liuinectatus ferrugineo - fuscus — subcircumscissus in-
terdum parte superiore orbatus , ac ita discum nuclei
fi uctijicantem denudat ; sed utplurinium e centro com-
muni irregulariter hissus in lacinias saepe triangulares
subaequales , attamen nonnuniqu.mi etiain quadratas,
diffonnes etc. , in margineui erectum dispositas , hiat.
Nuclcus eleganter purpureo - violascens , mollissinius , ad
substantiam tremellosam prope accedit; exsiccatus enim
contrahitur et nigricat : aqua refectus illico reviviscens
colorem pristinum vohunenque resumit. — Provenit fun-
gillus memorabilis in Ledi palustris ramulis aridis binc
inde : Aprili , jam effoetus Maio.

Tab. V. iyi. X. Pini NOBXS.

' 8- X. suhgregarium erumpens mediocre pulvinatian vel co-
nlcu - truncatum , cortice glahro atro varic hiante , nu-
cleo jirmo camoso uibo, disca molliore fuligineo.

Saepe satis confertuxn crescit , exemplis aliquot pas-

Gi

sim confluentibus : at et subsparsum invenimus. Dia-
meter i/2§ linearuin fere. Forma orbicularis aut oblon-
ga ; vel pulvinata , vel conico - decurtata , truncaturae
tum discp saepe concaviusculo ac quodammodo margi-
nato : altitudo in majoribus linearis , vix ultra. Cortex
firmus, crassiusculus, rigidus, ater , in speciminibus per-
fectis vegetis aterrimus lucidus : anomale dehiscit , Jaci-
niis durante fructificatione , more prorsus antecedentis,
erectis nucleumque cingentibus — at illa peracta. iterum
collapsis discumque denuo occludentibus. Quodsi idein
in ipso fructescentiae actu per meratn exsiccationem
evenerit , fungo aqua recreato in priorem statum omnia
cito restituuntur. Nuclei stratum inferius duriusculum,
carnosum ferme , album , nonnumquam cinerascens ; su-
perius (discus fructijicans) molle ceraceum fuJiginoso-
nigricans. Totius demum nuclei in fungo etiam prox-
sus exoleto reliquiae albidae exsiccatae contractae a cor-
tice solutae supersunt. In cortice pineo abunde liabi-
tat , perennis : vigentem vidimus coelo pluvio , Octobri.
obs. Alias quoque praeter hasce , Sectionem no-
stram aliquando ornaturas , sed adhuc nimis ambiguas,
species nonnullas observavimus ; quarum insigniores duas
apponere lubet.

a. X. rhombeum. X. nudum tenue planum margi-
natum rliombeum vel subrotunduin nigrum. Totuin
clausum , margine prominulo distincto ac constante cin-
ctum. Forma vel rhombea , vel angulis rotundatis sub-
orbicularis. Substantia molliuscula alba. Exempla nimis
parca fuisse ac imperfecta admodum dolemus : in hgno
alneo projecto putrescente semel lecla ( Bihaner Eruch) :
medio Aprili.

b. X. cinereum. X. erumpens teres molle nigrum,
disco concavo marginato , margine crispo subcrenato

6z

cinerco - pulverulcnto. Altitudine latitudinem aequante.
lincae unius rere. Clausum, intus nigro - furctum. Spe-
ciuiina iimnaLura fuisse videntur , in raniis einortuis Po-
puli nigrae italicae (Monplaisir) sparsa ; itein Aprili.

B. EPIPHYLLA.

a) M a j o r a.

172. X. salicinum.

a, tuberculosum
/8, umbonatum
Specimina et nos passim invenimus umbone unico cen-
trali latiusculo supra applanato Lnstructa, sed reliquis
haud ita multo minora , ac vix nisi pro varietate haben-
da : an igitur eadem cum Persoonianis? Utriusque var.
exeinpla 3 — 4 m uno eodeinque folio haud raro nohis
visa. Crescit haec species loco suo frcquens , per to-
tum fere annum : sed vigentem , per rimas corticis in
scuta irrcgularia rupti copiose fumantem , nonnisi semcl
deprehendimus , Maio pluvio.

170. X. Andromedae.
Primordiale maculas sistit e rubro purpurascentes : qui-
bus prorsus simiJes in 7 accinii vitis idaeae et Arbuti
uvae ursi foliis perfrequenter provenientes fungorum
forsitan affiniuin sunt incunabula. Maculae istae aetate
progrediente fuscescentes simulque paullatim crassescen-
tes nucleo suo farciuntur , qui haud ita multo post , cor-
tice jam atrefacto per rimas anomalas undique dissiliente,
semidenudatus visam subit. Ejus stratuin injerius fir-
luum carnosum candidum : superius , sementivuin procul
dubio , cinereo - fuliginosuin viscidum lentum in fila tc-
nuia, fungo transversim rupto frustisque eius separatis,
glutinis ad instar protractum vidimus. Massa tamen

63

haec viscosa , augmentis licet microscopii compositi
summis perlustrata , prorsus amorphain sese exhibuit,
nec thecaruin sporarumve nudarum vestigium ulium
monstravit ; quod immaturitati ejus imputandum esse vi-
detur. In prorsus maturato enim fungo semina demum
perfici , simulquc per glutinis exsiccationem liberata
in aerem fumando avolare , e speciei praecedentis ana-
logia vero haud absimile est. — Loco suo copiose.
Perennat: viget Maio , Junio : aestate et autumno in se-
nescente corticis frusta scutiformia, admodum demum
friabilia , dilapsa pereunt: nucleus, ut in X. Pini, ex-
siccatus contrahitur.

174. X. acerinum.

/8/3, betulinum
Maculaeforme tenue applanatuin laeve. Maculae nigrae
difformes 3 — 4 linearum , subrotundae vel oblongae,
sparsae , parcae , vix rugosae , planissimae , folio suo pa-
rum crassiores , satis opacae , substantia intus alba du-
riuscula farctae. Discrimina , inter hanc et var. a, in-
tercedentia , parvi sane momenti essc , nec ad speciem
separandain sufficere videntur. Initia ejus in foliis be-
tulinis projectis siccis passim occurrunt; sed specimina
perfecta admodum rara seinel tantum lecta fuere (Arns-
dorjer Berge), medio Aprili.

175. X. punctatum.

Maculae semunciales et ultra , atrae , forma variae , ple-
rumque tainen subrotundae ; quarum superficies praeter
puncta vel tubercula prominula colliculis etiam applana-
tis , oblongis , flexuosis , rugis plicisve interstinctis , ut-
plurimum insignita cernitur: in frustula demum per fis-
suras varias dilapsam aliquoties invenimus. Frequens
occupat folia arida decidua Aceiis Pseudoplatani , ne<;
nlia. Autumno , vere : exoletum aestate.

64

i-6. X. stellare.
Oiiiiiiuiii tenuissimuin : adeo , ut substantia vix ulla di-
gnosci possit. Cuni itaque porro in exeinplis perfectio-
ribus superficiem punctulis proininulis sphaerioideis,
exiguis quideiu , at distinctis , centralibus conspersani
saepius viderhnus , quaestio inde oritur, anne laec spe-
cies ad Sphaerias releganda , ac in vicinia S. Ilimantiae
collocanda sit? Superficie ceteruui niox Laevi, niox ru-
gulosa , non folia tantuin seniiniarcida Phytevmatis spi-
cati frequens incolit , veruin et peliolos pedunculosque
interdum ainbit — locis dumosis umbrosis ( inter Ren-
gersdorf et Cunnersdorj). Julio.

177. X. rubruni.
Pustulae illae obscuriores , a cel. Persoon indicatae , co-
piose observabiles , Aecidii peridiis hnniaturis necdtun
apertis niinhne abshniles , suspicioni , funguiu nostrum
illuc aniandandum esse , haud paruni inserviunt. Est
e niaxinie trivialibus , Pruuum praesertini domesticcnn,
insititiam , earumque varr. pessime infestans. Autumno.
Tab. VII 17S. X. nervale kobis.

?• X. nerviseauum semiteres lineariter elongatum crassius-
culum subrtt °osum nizrum, substantid durd albidd.

Longitudo speciei adnioduni notabilis i/zuncialis fere :
crassities lineac unius. Xervi principis , in folii pagina
avcrsa prominuli , eiusque i-amoruin prhuariorum fidis-
sinia est coines; quibus semiorbiculariter , pilis epiphyl-
lis hinc inde , sed rarius, transcrescentibus , circumfusa,
at in parte folii supera nullatcnus eniinens , in forniam
cvlindri secus axin diniidiati producitur. Specimina
nervuni principalem cingentia cuin raniisequis frequen-
ter confluunt : substantia lum fungi attenuata , cortice
suo nigro vestita , axillaruin interjaceutiuni latera acutan-
gula j>er confluxuin ad latitudineni 1J2. linearum occu-

65

pare solet. Cortex inde a prhnordiis rugulosns valde
demum corrugatur ; rimosuin tamen apertunive ne in ve-
tustissimis quidein exemplis hactenus offendimus. Hinc
ct ob substnntiam (albam, dein sordide pallcntem ) fir-
main carnosain Sclerotiis propior fungus noster , habitu
contra, forma , effusione , intimaque praeprimis nec tun-
quani solubili in matriceni suam insitione Xylomatibus -
aggruus , inter utrumque genus medius ita prostat, ut,
quorsum pertineat, difficillimuin utique sit definitu. Ne-
quaquam infrequens locis opacis udis umbrosis folia de-
cidua obtecta putredine semi - exesa sicca alnea , rarius
betulina., incolit (Moholzer Haide hiiic inde). Vere
praesertim et aestatc.

b) M i n o r a.

179. X. herbarum nobis. Tdb. IV.

X. confertum orbiculare vel subdifforme molliuscidum
viridi - pallens , demum nigrum avertum: corticis mar-
gine inflexo repando subalbicante , nuclei disco fuligineo.
E statu priinitivo minuto punctiformi molli tremel-
loso in staturam mediocrem , sequentis fere speciei,
adolescens paullatim simul consolidatur: colore etiam
pallido , cum herbae virore mixto , fuligine quasi afflato
ac ita sensim nigrescente. Cortex dcin , ubi totus jam
niger affatim induruit , anomale dehiscens ora introflexa
obtusissime laciniata vel repanda pallidiore , veluti mar-
gine , circumdat nucleum coloris obscuri fuliginosi , sub-
stantiae persistenter molliusculae. Commilito sane cst
familiae pezizoideae ejusdem , cui sequentes quoque duae
specics adnumerandae sunt: a quibus tamen quantum
differat , vix monitu opus esse videtur. Agmine denso
caules petiolosque , rariore folia — occupat plantanun
virentium imo florentium ! quarum vigori detrimenti nil

9

GG

inlerre videtur; et quidem varlarum forsan. Nos saltem
funguui bis modo inventum in herbis adiuotluui hetero-
geneis, Cerastio vulgato et Potentiltd norvegicd , offen-
diuius. Junio.

180. X. pezizoides.
Nucleift in hac specie colorem pallidum subcinerascen-
ttm luollitiemque siniul ceraceam Hysteriis solemnein
prae se fert. Frequentiorem nos propemodum ac per-
fectiorem per oinnes aetatis vicissitudines in foliis vetu-
stlssimis exesis fagineis, quam tjuercinis, liabuimus : au-
lumno , cxoletam vere.

i8t. X. spliaeri o ides.
Minime rarum in Capreae foliis emortuis : at propter mi-
nutiem paene microscopicam latebrae ejus intra folii liir-
sutiem difficilius investigantur. Egregie patulum obser-
vatum coelo pluvio , Maio.

182. X. salignuui.
Exempla juniora pallida : maturescentia dein per fuligi-
ncum colorem in nigrum abeunt. Substantid intus farcta
sunt satis firma subcarnosa albida. Hab. luco suo pa$-
sim frequens. Autumno, vere.

i85. X. populinum.
Planissiinuin , tenue , folio suo vix crassius : intus , sicut
praecedens , albo - farctum. In foliis Populi tremulae
aridis deciduis passim , non infrequens. Apr. Mai.

184« 3t. f a g i 11 e u m.
Practer folia faginea^ quae copiose colit , in pyrinis
quoque sylvestribus rarius lectum. Percnne.

i85. X. alneum.
tt, ulntum
/3/3, betulinum
Var. a, cuin praccedente spe-eie nimis affini, a qua vix
nlsi situ sparso parco , supe.rficie opaciore locoque na-

G7

tali discrepat , varietatis in loco conjungenda nobis vide-
tur. Speciem contra propriaai /3/3, nostra forsitan effi-
cere poterit: praeter plicain eniiu unicam marginalem
annularem plerumque exacte orbicularem laeviuscula est,
parum saltem plicata ; porro ostiolo quodam spurio? tu-
berculo nimirum subcentrali (in a., quidein ac X. fagi-
neo etiam passiin , sed minus distincte , obvio) instructa,
quod semel pertusum , ni fallacia subfuit optica , sicut
Fungillum ipsuin inanem , vidimus. Num ad Sphaerias
una cuin cognatis modo dictis translocanda? in re impe-
dita nil definimus. In foliis dejectis siccis a, alncis, /3/3,
betulinis: parcior utraque , locis opacis umbrosis (Mo-
holzer Haide). Aprili , Maio.

5. NAEMASPORA.

a) Sphaerioideae.

i&6. N. chrysosp erma.
Frequens in lignis populneis , alneis etc. : etiam in sar-
mentis Vitis viniferae demortuis obvia. Perennis pro
generis more : tempore pluvio quocunque cirrhos pro-
mens.

187. N. leucosperma.

Truncis haec laetari videtur compagis durioris: in Ulmo
campestri , Carpino etc. praesertim a nobis observata.

b) A m o r p h a e.

188. N. crocea.

Ligna praeprimis betulina hac onusta inveniuntur in re-
gionibus nostris. Autumno sero.

189. N. populina.

Tuberculum amorphum magnum crassum , fibris ligneis
intertextum , molliusculum , e viridi nigricans — cirrhos

GS

edit plerumque crebros , saepe longisshnos. In Popul-j
dejecta (ad Neissam) Aprili.

6. T U B E R C U L A R I A.
iYy. v. iqo. T. ciliata xobis.

*■ *•• T. erumpens sparsa substipitata , receptaculo margine
albo • ciliato , capitulo laevi globoso ovatoauc caudido,
dcmum dilutc roseo.

Totus fungillus minutus , lineam diametro vix aequans.
Stipes pallidus , subfuscus , intra corticis saepe fissuras
fere totus absconditus , seinper taiuen praesens, mox
brevissimus crassior , mox mediocris ac tenuiusculus —
in reccptaculum sursiun dikitatur discoideum concavius-
culum submembranaceum orbiculare album , ciliis longis-
simis concoloribus , dein subrubelle micantibus , margi-
natum. Cilia haec , toto fungillo longiora , recta sunt
vel rarius subflexuosa , parallela , vix divaricata, erecta
aut semipatula , per unicam plerumque , sed satis den-
sam , seriem circa marginem disposita , rigidiyscula qui-
dein , at non setosa. Receptaculo porro medio imposi-
tum est capitulum formae mox ovato - oblongae , mox
globosae , mox intcr utrainque per varios gradus luden-
tis , nonnunquam subgibbosae — substantiae compactae
solidae , ejus fere , quae in T. vulgari prostat — colo-
ris e candidisshno in amoene diluteque roseum sensim
abeuntis — superficiei laevis. Demuin , a pluviis forsan
ablutuin , totum perit , ut in exemplis vetustis discus
nudus , pleruinque tum distortus , ciliis suis persistenter
fimbriatus supersit. Erumpit species elegantissima ex
epidermide rruticis cujusdam liortensis scansorii semi-
putris nec amplius dignoscendi (an Hederae Ilelicis?)
inter rejectamenia hinc inde, sparsa. Aestate et autuinno.

— <3o

191. T. vulgaris.

Vulgatisshna specics , in ramulis lignisque omnis generis
abundans. Perennis.

192. T. granulata.

Granula superficiei Sphaeriam quandam peripliericam
mentiuntur. In ligno arido tiliacco a nobis inventa,
parcior. Hyeme.

ig3. T. rosea.

a, rosea

/3, cartica
Loco indicato var. a, frequentior; /3, rarior. Perennis:
inprimis autumnalis.

obs. Cohors specierum novaruin , in quarum non-
nullas incidiinus , minime contenmenda futuros mycolo-
goruin labores exspectare videtur : sed in gencre parum
hactenus firmo ac definito speciebus augendo circum-
specto utique tardoque pede procedendum erit. Sic e. g.
obvenit nobis

a. T. saligna. T. parva subrotunda varie confluens,
extus sordide fulva , intus aurea. Una tantum vice in-
venta in ramis emortuis semiputridis salignis (Diehsa).
Junio.

b. T. bicolor. T. stipitata simplex ramosaque , sti-
pite crasso aureo - rutilo , capitulis albis molliusculis.
Statura 2. — 5 linearuin : situs utplurimum caespitosus.
In ramis amputatis inter rejectamenta horti (.Muckenkay-
ncnsis ) , tempestate pluvia. Junio.

-■'

O R D O II.

SARCOCAP, Pl

7. SPHAEROBOLUS.

ig\. S. stellatus.
Fungus locis putridis vulgatus , statura variabilis , sed
fonnd constans , praeter ligna alias etiani quisquilias va-
rias epigaeas occupat: ita v. c. praegrandem in amcntis
populinis dejectis putrefactis vidhnus etc. Aestate et
auluinno.

obs. Fungillum memoratu dignissimum , sed semel
modo parciusquc , quam ut certi quid de eo statui pos-
sit, rcpertum — Luc tantisper adducimus. Esto

S. Solen. S. e cylindrico obovatus , extus villosus,
candidus , ad tactum cruentatus : ore demum aperto
subradiato. — Margo in junioribus iniicxus niassae in-
cumbebat fungilli cavitatem explenti subcarnosae seini-
pellucenti albidae , vesiculum antccedenlis speciei ctiam-
num domersam non malc referenti : verum protrusam
hanc saltumque parantem conspicere non licuit. Os in
senioribus patens , leviter substellatim fissum , interiora
inania ostendebat. Forma Pezizae Soleniae cujusdam.
In Vino (Onolsdorf) epixyluin babuimus Junio.

8. T H E L E B O L U S.

196. T. stercoreus.
Minor , nudus , pilis baseos solitariis radiantibus matrici

71

affixus. Valde juvenis pallidissimus est, et pellucidus
fere : inde ab aetate hncce tenella mutationes fungilli a
b. Tode fusius enarratas ad unain omnes vultu intento
prosecutis ipsissimum tanien placentulae subsulturu ocu-
Iis usurpare non obtigit. In succerda locis humidis
umbrosis jacente , et quidem tempore etiam sereno ac
siccissimo , non infrequens coagminatus nidulatur : par-
cior in inerda liumana. Aug. Sept.

196. T. terrestris nobis. Tab. II.

T. major, congestus , late effusus , tomento dense com- **

pexo crasso subiculari fiavicanti insidens.

Convenit quidem cuin praecedente forina ac colore,
in universum etiain historia , cui et in hac specie per
omnia vitae stadia indagandae prospero eventu operam
navavimus : at specie tamen differt 1, ac praeprimis,
subiculo modo indicato ; 2, statura ultra duplum majorc
(diametro a lineas in perfectioribus aequante , imo non-
numquam excedente); 3, margine post fructificationem
multo luculentius ac constantius membrana alba lacera
laciaulato ; 4> ^oco et 5, tempore natali. Subiculum e
filamentis longis firmiusculis dilute flavis arcte intertextis
satis crasse ac solide compexum , demum tamen tenuius
atque hinc inde obliteratum , subterstratuin est catervae
fungnrum longe lateque , ad 4 — 6 uncias et ultra , effu-
sae : junioribus semi - innnersis , adultis nudis , nec nisi
fibrillis sparsis pro annexu instructis. Ad reliquam porro
speciei historiam post descriptionem Todeanam quae
addtt.nus, vix liabemus : verum illud silentio non prae-
tereunduin est , nos ne in hac quidem specie , quantum-
vis diligentissiine observata , vesiculam salientem umquam
vidisse. Haec potius ad id firmitatis roborisve elastici,
quod vasculo T. stercorei tribuit inventor, neutiquam
pertingere videtur. Late.v nhnirum jructijicans ab initio

72

obscryandus vel nullatenus consolidatur , sed Flnxilis ]>cr-
sistens nienibranulae tandem verlice ruj)to circumquaque
rcdundat; vel eousque tantum inspissatur , ut apice fisso
cirrliuli fusiformis in speciein profluat. Nos saltcm hu-
jusmodi cirrlmlos, rcsuinto post nocturnam quieteni cxa-
mine , juxta ora semipatula , per effluxtnn procul dubio,
recubantcs conspcximus eorumdem spcciminum , quae
vespera praeccdentc vasculo suo semi - emerso coronata
animadverteramus. Prius nobis spectaculum greges au-
tumnales , posterius vernales pracbuere. — Praepulclira
ccterum species ima sylvarum opacarum amat penctralia,
ubi terrae nudae vel muscis , foliis , stipkibus putridis
humi jaccntibus ( interdum tota obtecta) instrata passim
occurrit (Moholzsr Haidc). Autumno seriore primo-
que vere.

9. PILOBOLUS.

197. P. cr y s ta 11 inu s.

Fungus ipse ephemerus est : sed pilei ejus , substantia
tenace praediti , postquam projecti sunt, paullatim ex-
siccati , diutissime pcrsistunt. Praeter stercus vaccinum
et equinum , quae vulgaris incolit , aliquoties etiam in
succerd.i , et iusignis ouidem statura ac luxurie , nobis
visus : minor contra et delicatior in fimo capreolino,
locis toabrosis humentibus jacentc. Omni anni tempore
humido.

198. P. roridus.

Aetatum quidem varias vicissitudines in fungillo semel
tantum locis remotis (Diehsa) lecto, omnium tenerrimo,
nec incoluini domum transportando , perscrutari non
licuit: sed quo minus cuin praecedente conjungatur,
vcl ipsa perfecti ac fructificantis forma diversissima,

73

aciculae punctoriae ininutulae ex omni capite aequiparan-
da , prorsus prohibere videtur. In fiino equino. Me-
dio Junio.

10. S C L E R O T I U M.

199. S. vaporarium kobis. Tab. X.
$. tectum magnum durissimum polymorphum laeviuscu- ,#
lum fuscescens , demum corrugatum nigrutn,

Statura, color , locus , et exiinia praesertim durities
hanc speciem ut a subsequentibus sejungeremus , nobis
persuasit. Forma varia — subglobosa , oblonga , reni-
fbrmis , fabaeformis etc. : adeo tamen lobato - difformis,
ac S. fungorum et muscorum , non occurrit. Longitudo
nonnuinquain uncialis fere : latitudo 4/6 linearum. Co-
lor a primis inde incunabulis fuscescens in nigrum paullo
post utplurimum tran.sit ; fuscus in paucis persistit. Sub-
stantia alba , dein pallens , in recentissimo jam fungo
admodum firma in sicciore adeo indurascit , ut cultri
aciem nonnisi perquam difficulter admittat. In seniori-
bus superficies rugosissiina evadit. Degit liaec species
intra coi ticem vapoi-arium (Seer Allee) , leviter tecta,
frequens. Autuinno et pracsertim vere.

200. S. fungorum.

Est S. Jungorum Synops. I. p. 120: excluso tam cn syn-
onymo Todeano , quod coloris locique caussa sequenti
speciei nobis judicibus restituendum erit. — Pallidum,
demum e badio fuscum , glabrum , valde plerumque dif-
forme , saepissime Agarici- tuberosi nutriinentum — in-
tra Agaricoruin putridorum lamellas non infrequcns ni-
dnlatur. Autumno.

201. S. subterraneum Tode.

<x, muscorum-
/3, truncorum

10

74

Cf. Tode ftutg. mekl. I. p. 3. \. Var. a, tota araoene
lutra, extus intusque concolor , locis paludosis sylvati-
cis , niox circa muscorum radiculas conglomerata , mox
lignis obtectis madidis putrescentibus inbaerens , passim
occurrit Maio , Junio. Ita et /3, hinc inde inveniturj
major, adco magna tamen, ac suam pinxit b. Tode, non-
dum nobis visa ; extus laete flava, colore pulcbre rubcllo
in nonnullis passim afflata , intus alba, vix pallens. Lo-
cis madentibus , ipsisshnae saepe aquae humei-sa , tecta,
circa truncorum radices et alibi. Aestate et aulunmo.

202. S. durum.
Depressum , planiusculum , oblongo-subanomalum. Cau-
les aridos aniat Umbellataruni , Cicutae , Chaerophyllo'
rum etc. in quibus praeccllenter nutritur: sed ingens
etiain, ad unciain usque longum , semunciain latum , pa-
rallele simul et pi-ofunde sulcatum , habuimus v. c. in
Alcea roseu etc. Autumno , byeme , vere.

2oy. S. c o mpl an a t u m.
Modo sessile , modo substipitatum : teretiusculuin , dum
vi vitali vigentissinin turget , dcin in rbrmam obcordatam
vel obovatam plus minus compressum : recens sordide
pallidum , siccum opacius , fuscescens. In stipulis , gra-
minum cuhnis etc. passhn : sed vulgatissimum in foliis
obtectis putrescentibus vai iis , Alni , BetuLae etc. prae-
sertim Populi tremulac, ubi laelissime viget byeme, vere,
aestate.
Tal. I II. 204. S. s c u t e 1 1 a t u m kobis.

** ^- <S. orbiculare horizontale depresso - concaviusculum substi'
■pitatufn juscum , dcmum rugulosum nigruM.

Orbiculum exacte referens , planum vel subconca-
vum , scutellifonne , Pczizam sese prinio adspectu simu-
lat. Diamcter 2/0 linearum ; crassities £ lineae fere. Sti*
■pes brevissinms , a latere tauien distincte conspicuu'?.

75

Substantia pro generis more tcnax, alba, passhn subfu-
liginosa. Cortex in nonnuilis pube , aut si mavis pruinA,
tenuissima cinerascente (an seminali?) obductus j cete-
ruin laevis. Speciem forma constantissimn , situ et co-
lore a praecedente afFatim diversain in petiolis nervis-
que foliorum putrido - siccorum Fraxini locis duinosis
umbrosis legimus (Jdnkendorf) Maio.

205. S. Brassicae.

Substautia initio tota alba , dein punctis sparsis nigris
conspicua, penitus demum nigva evaclit. Occurrit loco
suo , nec alibi hactenus , non infrequens , hyemalis.

206. S. varium.

a, Brassicae

/3/3, pyrinum
Var. a, aetate media e pallido subvirente fuscescens
laeviuscula ; matura extus , demum et intus , magis ma-
gisque nigricans corrugatur. Non tantum hyemalis est
et cellaris ; sed et aestivalis sub dio in radicibus cauli-
busque Brassicae siccis crebra ac gregaria provenit, ini-
tio subimmersa , pseudostromate nigro quodam , forsan
nonnisi a variis sordibus oriundo , interdum instructa.
/3/3, lobata varia, cortice duro nigro , substantia (per
putredinem , ut videbatur) inolliuscula pallida, in fructi-
bus pyrinis putribus parasitica — buc satis counnode,
nisi ob solum natale praesertim nimis abnorme propriain
speciein malueris , referri poterit. (An istuc Tremella
ustulata Synops. II. p. 6.17 ? sed noster fungus Sclero-
tiis certissime accensendus est). Semel, ineunte Janua-
rio , in pyris sub dio projectis.

207. S. Semen.

Plerumque exacte globosum , subliberum. Praeter caules
semiputres Solani etc. folia ctiam betulina aliaque passim,
laxe adhaereus , incolit , locis humidis dejecta. Vere.

7&

20S. S. pubescens.
Formu variat globosa et oblonga. Acutiusculum non-
numquaui, niedio saepe excavatum. l'illo baseos albido
r.uliculiformi liymenii fundo aut lamellis A^aricorum pu-
trescentium infixuin passim occurrit Nov. Dec.

209. S. Erysipbe.

a, herbarum

/3, coryleum
«, ln variarum plantarum (Ranunculorum etc. ) foliis,
Sed et in caulibus berbarum , v. c. Delphinii Ajacis,
siccis , elegantula. /3, in foliis coryleis passim. Tomen-
tum in hac saepe vix ullum : granula veluti aperta appa-
rent. Autumno , vere.

210. S. quercinum.

Nonnumquain hemi - eliipsoideum. Vulgare in foliis
qucrcinis — rarius in fagineis — rarissimum in pyri-
nis sylvestribus. Perenne : sed praesertim vernale et
aestivale.

211. S. populneum.

Est e maxime trivialibus , folia semiviva siccaque Popu-
lorum, nigrae et tremutae , mira copia vexans ,- perenne.
Simile porro corpusculum paginam superiorem foliorum
Salicis Caprcae frequens passim obsidet : sed an fungo-
sum? an entoinogonum ? nondum satis liquet. Vere,
aestate.

212. S. sp haer i oide s.

Speciein memorabilem , inter Sphaerias et Sclerotia me-
diam ( cf. N. 17.), in ratuis nos quoque tenuioribus
Populi tremulae hinc inde invenimus ( IMoholzer Haide).
Autumno tardo et vere.

o b s. En iterum sppcierum huicce generi accensen-
daruin dyadein , quam nondum satis exploratam in am-
plius successoribus proponimus examen :

- 77

a. *5\ Tragopogi. S. parvum semi - immersum sub-
giobosum , disco collapso pezizoideum , nigrum. Aa
Sphaeria? Substanlia vetare videtur; massa enim alba
dura carnosa intus farctuin est. Sphaeria punctiformi
quadruplo majus , domicilioque diversissimum : inventum
enim ruit hortense in Tragopogi porrifolii caulibus ari-
dis , medio Nov.

b. S. acerinum. S. sessile applanatum disciForme
sordide nigruin. Tota disci pagina inferiore folio insi-
det , nec ullatenus in fuscum vergit : forma planisshna.
Inde a S. scutellato et auercino diversum videtur: semei
parcum in folio Aceris Platanoidis. Aprili.

ii. T U B E R.

210. T. album.
Minus , subrotunduin oblongumque minus difforme ; ex-
tus ex albo sordide rufuin ; intus itidein album , disse-
ctuin ad aeris contaclum rubescens. Mox inodoruin,
mox alliuin vehementer redolens. Terrestre , semi - im-
mersum , ad vias arenosas hinc inde , sed parcius. Un-
ciam diametro vix superans ; superficie parum rugosum.
Aestate et autumno.

214. T. virens nobis. T. VIII.

T. majus lohato - clifforme, jilamentis in supcrjicic spar- ' 5'
sim decurrentihus laxis suhreticulatum , extus e rufo gri-
scum vel sordide spadiceum , intus e viridi cinerascens.

Diiicrt ab antecedente i, colore externo et praeser-
tim interno constantissimo ; 2, reticulo filarnentoso ; 5,
dijformitate eximia ; 4, statura ultra duplum majore , ut-
plurimum 2 — Sunciali. His discriminibus innixi fungum
nostrum specie separandum duximus — inodorum cete-
rum et insipidum , polymorphum , diversimode gibbo-

78

aiun , Tnbcr edule Solani adeo mentienten) , ut vix ullus
indeceptus discedat, seini - defossuin , arrhizum, ni lila
$upra descripta, passim apicibus liberis ratnosa, radicu-
laruin vices subire aestimaveris. Viariun praesertim et
liaec species arenosarum coines , sed magis assidua prae-
cedente. Ileiri aestate et auLumno. — An igitur species
nostra cuin Lycopcrdo acstivo Wulfenii conjimgenda?
magnitudine excepta parum obstare videtur : vcrum pe-
ues pcritiores esto judicium.

O R D O III.
DERMATOCARPI.

F A M I L I A I.

TRICHOSPERMI.

12. GEASTRUM.

a) Pediccllata.

2.1 5. G. pectinatum.
Voiva 5 — Bfida , fornicata , reFlexa , laxa. Oris dentes
validi crassi , inde ab ejus basi separati , pectinis denti-
bus similes , in conum acutum convergunt. Pedicclli
mox laeves, mox striati. Legimus speciein raram in
terra rasa acubus obtecta sub Abiete (Lobauer Berg)y
loco unico ; Septembri.

_ 79

216. G. quadri fiduin.

a , majus

/5, minus
Ludit utraque var. ore vel pallidiore incano , vel obscu-
riore subuinbrino : differunt statura peridiique forma.
Crescit a, frequentior, /3, rarior, in sylvaticis umbrosis,
praesertim acerosis , passiin. — Autuuino , hyeme miti,
vere.

b) Sessilia.

217. G. rufescens.

Species magnitudine coloreque aeque fere variabilis ac
praecedens : radius tamen rufi coloris mixtura constan-
ter insignitur. Locis siinilibus cum antecessore : sed
infrequens. Perdurat et liaec Jiyemem lenem in ver
usque.

i3. B O V I S T A.

218. B. nigrescens.

Vel sparsa crescit , vel in caespitulos speciminum ali-
quot collecta. Loca sibi eligit umbrosa culta horto-
rum , agrorum ctc. quae passhn incolit autumno et vere.

219. B. pluinbea.

Amat species vulgnris pratorum ac pascuorum sicciora,
gramine tenui vestita. Aestate , autumno.

14. T U L O S T O M A.

220. T. brumale.

a, efile
Stipes in excmplis nostris peridio nudiuseulo expallescente
mullo squamosior : attamen os planum lianc omnino spc-
ciem suadet. Parcuin seinel invenimus fungum in muro
(coemeterii Jcinkendorfensis). Exeuntc Januario.

6o

i5. LYCOPERDON.

221. L. Bovista.

In collinis graniinosis pascuosis liinc inde. Aug. Sept.

222. L. pratense.

Exeiupla nostra descriptione Synopscos utplurimum ali-
quanto minora , diametri uncialis Fere. Verrucae parvae,
mere pulveraceae , faciles dctersiles. — Cuin praece-
dente passhn , non infrequens. Acstate et auttunno.

223. L. e xcipulif orme.

a, autumnale
Caulis longior vel brevior , basi praesertim constanter
plicatus. Peridium e forma globosa plus minusve de-
pressuin , subtus nonnumquain planiusculuin , ut ad iigu-
ram pulvinatam accedat. Loco suo hinc illinc. Septein-
bri , Octobri.

224. L. perlatuin.

a, albidum

/3, nigrescens
Verrucis imbrium ope sparsiin ablutis , cortex subfacens
laevis nonnumquam in conspectuin venit. /3, varietatem
vix meretur. Occurrit utraque in sylvaticis , aestate et
autumno.

225. L. candidurn.

In sylvis frondosis ubique , utpluriinum terrestre , rarius
in truncis putridis epixyluin: reliquis coaevum.

226. L. echinatuin.

In pinetis aeque ac faginetis , sparsum vel caespitosum,
hinc inde satis frequens. Autumnale.

227. L. umbrinum.

a, hirsutum
Differt a praecedente colore exacte umbrino , ac prae-
scrtim verrucis tenuibus , subinde elongatis , mollibus;

8i

a sequente forma , ctimn situ non caespitoso. In pinc-
tis et abiegnis frequens , autuumo.

228. L. querciniuii.
Caespites magni. Radices copiosae , longae. Frequens
ci*escit haec species in cortice vaporario (Seer Ailee),
nec alibi hactenus : cetcris conteuiporalis.

obs. Genus hoc , si quocl aliud, iterata indiget
revisione : qua institutA, ad sententiam Bulliardi de L.
Proteo nuinerosis varietatibus superbiente , forsan et ad
alias specierum reductiones , rev ersuni iri , certo oinine
auguramur. Notae eniin specificae plcraeque , a colore
v. g. , forma , verrucis , umbone ( in junioribus fere
nullo , vix nisi in maturescentibus paullo ante corticis
diruptionem , cui inchoandae destinntus est , assurgente)
desumtae , aetatis progredientis mutationibus adeo ob-
noxiae sunt, ut de limitibus firmis inter species affines
Stabiliendis saepe prorsus desperandum esse videatur.

16. SCLERODERMA.

?2g. S. citrinum.
Magnitudine inter 1 et 4 uncias ludit : in gramineis secus
vias , in pinetis etc. vulgare , terrestre et truncigenum.
Aestate exeunte et autunmo.

25o. S. spadiceum.
Propinquum antecedenti , sed unciale fere , laeviuscuhun,
guttatum, spadiceum , subtus pallens. Rarius illo : cele-
ruin loco ( etiam terrestri) ac tempore congruum.

s3i. S. ccrvinum.

a, granulatum
Aetate juniore extus paliet , jam tum granulosum ; intus
e dilute rubro purpurascit. Cortex dein magis magisque
induratus spadiceus evadit: medulla e fusco nigricat.
Vulgata species videtur in pinetis : non obstante enim

11

f. 5.

8a

loco subterraneo , mero casu effossa satis frequens in-
\euitur. Aestate , autumno.

17. P I S O L I T H U S nobis.

¥ eridium commune caulescens, varie demum
ruptum, includens peridiola numerosa, in-
tra substantiain fibrosam celluliseda.

202. P. arenarius noris.
Scleroderma arrhizuin Synops. I. p. 162?? Descriptio
non satis adaequata videtur : nimis tamen profecto suc-
cincta est : adeo , ut icone explicationeque inventoris
ipsius potiri frustra conati , num species nostra cum
Seopoliana una eademque sit , uecne ? dijudicare nequea-
mus. Utcunque tamen hoc se habeat , fungo nostro
neminem facile autoptam proprium genus , cui praeter
synonymon allegatum forsitan etiam Scleroderma tinctO'
rium Synops. I. c. adnumerandum erit , recusaturum con-
fidimus : ejus inde petivimus nomen , quod peridium
coinmune perscissum lapidis notissimi , quem prope
thermas Carolinas nascentem Pisolithuui vulgo nuncu-
pant , memoriam illico renovat. Caulis J — 1 unc. lon-
gus, ^fl unc. crassus , deorsum subattenuatus , terrae
firiniter infixus , basi praemorsus , radiculas parcas va-
gas tenues flavidas , interdum vix ullas , exserens , intus
substantia conununi dilutius colorata , sursum celluligera
fungillos infantiles alente , farctus — dilatatur in peri-
dium commune sphaericum fere , rarius subovatum , dia-
metri i|y4unc'a^'s) superficiei subaequahs , non nisi le-
vius passim lacunosae : eius cortex laevis est , opacus,
pro ratione tenuis , rigidus , fragilis , sordide ferrugineus,
dein expaliidus. Substantia stuposo -fibrosa , e filamen-
tis longiusculis evidenter contexta, recens fusco - viridis.,
liumida , latice aquoso veluti e spongia exprimendo per-

83

fusa , exsiccata nigricans in niassam duram satis firmam
compingitur , lamellosas tum undique maceries inter cel-
lulas vicinas exliibens. Tota quanta nimirum cellulis
scatet innumeris , variae magnitudinis ac formae ; qua-
rum singulae peridiola singula laxius fovent , ita ut haec
facile exglubi , cellulaeque dein ipsae vacuae conspici
possint. Sunt ista peridiola initio minuta, mollissima,
pulposa, extus intusque unicolora laete flava : paullatim
inde in formam plerumque ovato - oblongain , ob situm
arctum diversimode compressam , excrescunt , cortice
(a filis substantiae agglutinatis , ut videtur) lnrsutulo,
tenui , albido vel fiavo - sulphurascente , exsiccato etiam
colorem servante — medulld carnosa succulenta albida,
paullo post brunnescente , simulque cito arefacta et in
pulverem terreo - ferrugineum filis parcis interinixtum
dilapsa. Quae omnia brevibus sese ita excipiunt , ut
fungo verticaliter secto peridiola saepe summa pulvere
plena , media etiamnum succulenta , ima et lateralia exi-
gua mereque pulposa invenias , unicoque obtutu liisto-
riam speciei integram perlustres. Fungilli ceteruin cen-
trales majores , 3 — 4 an< lonoi > ^f2- lat-i j versus margi-
nem sensim minores ; minuti tamen , dummodo adulti
sint, non dicendi. Cortice communi demum varie dif-
fracto , peridiolisque vulneri accumbentibus siinul etiam
laesis , pulvis carcere suo liberatus longe lateque disper-
gitur. — Secus vias , agroruin margines etc. locis are-
nosis apricis passim , nec infrequens , crescit a Junio in
Novembrem usque.

18. L Y C O G A L A.

233. L. atrum nobis. Tab.III.

L. atrum , pulvere filis rcunosis arbusculiformihus radia- *• =>•
tim divergentibus intertexto.

a, pulvinatum

/3, pendulum
Singularis capillilii structura amplius infra describenda
spcciem nostrain cuin Trichodermate fuliginoidc Pers.
Synops. 1. 211. in novum forsitan genus , Trichodendri
nomine idoneo donandum , conjungi possc monebat:
sed in L. eliain argcntco similis fabricae rudinicntis , ad
quae imperfectior nonnumquam arbusculae nostrae efR-
guratio justo propius accedere videbatur, non seinel
observatis , a proposito abstinere satius duximus. Mox
solitaria crescit var. a, ; mox specimina aliquot con-
tigua , imo subconfluentia , caespitem efficiunt. Forma
satis regularis , pulvinata sive hemisphaerico - depressa,
in subeffusam quandoque abit : diameter i/a unciarum
fere est , crassities 4/6 lineas aequat. Totus fungus pri-
mitivus liquamen sistit mollitiei in Trichospermis solitae
pulposae, coloris albi, paullo post sordide flavicantis :
inde e rubello sanguineo fuscescens paullatim simul ex-
siccatur et ad maturitatem appropinquat. In aetate dein
perfecta. positus membratiam ostendit subjacentem satis
validam , pellucidam , ex argenteo cinerascentem , pla-
nam , Ligno incumbentem ; e cujus centro assurgun t fila
1 — 3 simplicia firma , at in ramos ramulosque tenerio-
res numerosos , vage pulverem undique ( quo difflato
luculenter oculos subeunt) perreptantes , subdichotome
mox arboris ad instar divisa. Cortex porro fungum te-
git modo griseo - fuscus , modo ater , reticulo subtili ele-
gantulo albcscente scabellus , at in ejus interstitiis laevis,
imo paene lucidus — tener ceterum, tenuis , rigidus,
oinnium fragillimus ; adeo ut ad tactuin aliamve injuriam
quantumvis leniter illatam statim ruptus facilem pulveri
copioso , subtiliori , e fusco demum aterrimo , exitum
praebeat. Var. /3, discrepat statura triplo minore , situ

85

de trabibus horizontalibus liberis verticaliter pendulo , et
forma inde globosi vel subturbinata substipitatd: sub-
stantia enhn fungi initiali mollusca juxta comrnunem gra-
vitatis legem ima petente , ac circa arbusculae ramifica-
tiones haerentc, truncus arbusti (Jilum nimirum crassius
simplex supra descriptum) denudatus petiolum quendain
Stipitemve sistit. Superficies in hac interdum subgy-
rosa : alia vice villo albicante , num alienigena ? dein eva-
nescente , tectanr vidimus. — Utraque constantissirne
nonnisi pinicola: /3, tempore humido ad matricem indi-
catam (Monplaisir) rarior ; a, ad truncos mortuos de-
corticatos quotannis frequens , sed praesertim , postquam
lugubri sane fato pineta nostra pleraque nefasta prorsus
Phalaenae B. Pini L. voracitate devastata fuere , per
novissimos hosce annos vulgatissima. Apr. Mai. Jun.
parcior redit Oct. Nov.

254. L. argenteum.

Forma seginenti sphaerici ad quartam fere superficiei
partem pertinentis. Color corticis ab initio argenteus,
sericeo nitore insignis ; sed deinde sordescit , e griseo
in subfuscum vergens. Fila in hujus quoque speciei
exemplis perfectioribus membranae suppositae innata vi-
suntur, parca , subsparsa , firma, verticalia obliquaque ;
sed siuipliciuscula, nec in arbusculam hactenus efforniata
invenimus : cf. modo dicta ad N. z53. Huic nimis co-
gnatum videtur L. turbinatum Synops. I, p. i58. : nonne
eadem tantum de caussa eodemque modo ab eo diver-
sum , ac /3, praecedentis speciei ab a, ? — Ligna trun-
cosque varios (abietinos, betulinos , quercinos etc.)
passim colit , non rarum. Aestate , autumno.

255. L. miniatum.

Ludit species trivialis staturu unciali , imo ampliore ;
rarius figura oblonga , fabaeformi etc. Fila corticis

8f>

paginae interiori undique adnata , parvula , tenuia , sub-
r.nnosa. salis deuse congesta. In lignis putridis ubique
abunde. Aestate et auiuuino.

19. F U L I G O.

236. F. rufa.
Rarior in regionibus nostris: in sylvis praesertim iron-
dosis remotis meridionalibus truncos bctulinos aliosque
passiin incolens. Sept. Oct.

207. F. violacea.
Caudices haec praeamat abietinos, ad quos niinime in-
frcquens occurrit. Furma subrotunda : diamcter ab 1 ad
4 uncias variat. Autumno , in hyeinem usque.

a58. F. flava.

a, jlava
Cortex in hac quoque haud raro evanescit. Vulgaris
ubique : aestate , autumno.

23g. F. vaporaria.
Saepe , a sole praesertim justo citius tacta et exusta,
in bullas varias corneas solidas pulvere destitutas indu-
rata , imperfecta persistit. Abunde promergit ex acer-
vis coriariorum , corticem tum florere (die Lohe btiiht)
ajentium. Tere et aestate, parcius auluinno.
Tab.VII 2^0. F. muscorum NOBI8.

' Ij F. yulvinata giegaria parva ochrea , dcminn exalbida,
cortice laeviusculu venoso - noduloso tenuissimo semipellu-
cente fragillimo , pulvere nigricaute.

Corticis indole liaec etiam species , aeque ac praecedens
F. rufa , ad Lycogalactis genus quadantenus accedit ;
verumtameu huic nostro ob fabricam internam adjudi-
canda est. Diameter 5f.\ linearum : altitudo bilinearis :
specimina passim bina confluunt. Muscicola gregaria
magis est et irregularis , exemplis saepe jjluribus mem-

_ 87

branulae connnuni albidae pellucidae impositis : epiphylla
magis solitaria regulariusque orbicularis obvenit. Cortcx
nec celluloso - fibrosus est, nec foraminulosus , sed (no-
dulis sparsis , per venas subanastomosantibus , exceptis)
laevis : ejus color ochraceus admodum fugax , subtus
tautum (loco videlicet ab aeris allusu tutiore) diutius
persistens , postquam exalbuit , pulvere transinicante ci-
nereus apparet. Pulvis suetae prorsus in congeneribus
naturae, fusco - niger, fibris oclireis intertextus. — Hinc
illinc reperimus speciem rariusculam, terrestrem , locis
humentibus vel paludosis opacis sylvaticis (Moholzer
Haide) foliis deciduis et praesertim muscis inspersam.
Sept. Oct.

241. F. candida.
Affinis videtur F. jlavae , a qua cortice praesertim can-
dido distat. Increscit truncis muscosis pineis aliisque,
sed parum frequens (Moholzer Haidc). Aestate et
autumno.

20. S P U M A R I A.

2.42. S. Mucilago.
Graminibus , stipulis , aliisve corpusculis humi jacenti-
bus copiose innascitur locis hunridiusculis umbrosit»,
tempore pluvio aestivo et autumnali.

243. S. physaroides.
Diderma quoddam Physarumve sessile corruptum , mu-
core albido ( cortice scilicet in pulverem grossiorein so-
luto) obductum , obiter inspecta mentitur : sed pulvere
illo absterso vel difflato peridia lucem subeunt varie con-
fluentia, nigra , cuticula tenerrima veluti cortice interiore
tecta ac inile sequenti generi proxima , intus pulveru-
lenta. Ligna , truncos , muscos ctc. sylvarum passim
incolit. Jul. Au».

68

ax. D I D E R M A.

a) S t i p i t a t a.

2,'|. D. stcllare.
Fungilli perquam elegantes in acervulos laxos congregati
vel subscriatiin dispositi, rarius sparsi , suhiculo insident
menibranaceo albido seu fjavicanli , e quo plicato quasi
ac sursuni tracto stipites efformantur couipressi latitis-
culi , niox brevissinii ac vix ulli , niox niediocres , ico-
ncni Schradcrianam aequantes , quin paenc superantcs.
Habuimus excnipla prospero casu penitus incoluiuia,
quac peridii corlice cxtero (firnio, ex albcllo rufescente
aut fuscescente) in lacinias 4/'^ revoluto , interiorem
nienibranaceuni , delicatissiinuin quidein at evidenter ta-
nien pulveri nigro translucenti superductuiu , ostende-
runt. Columella modica , globoso - depressa , etiam sub-
anoniala , rufescens : capillitio dein post pulverem di-
spcrsum soluto laxe saepe veluti tela araneosa obtegitur.
Ainat liaec species , statura variabili ludens , cortices
ahirtinos semiputres : obvia liinc inde autunino , hyeiue
niiti , vcrc.

%\rj. D. umbilicatuni.
Sparsuin gregariumve. ' Desuper inspectum videtur ses-
silc : stipes tamen adest brevissimus , crassus , rufus.
Peridium, quantuni observare licuit , simplex , niagnum,
valde umbilicatuin , rugulosuin , e cinereo albicans : pul-
vis fuscus. Columella satis magna , rugosa , rufescens,
pulvere albo compactiore pro more referta. Rariorem
legimus speciem in ligno Vopuli tremulae putri ( Mohol-
zer Haidc) aliquot locis. Oct. Nov.
T*b. IV. 3}6. D. s quamulosu m nobis.

f- 5' D. sparsian stipitatum , pcridio "lohoso - depresso soua-
muluso suhtus umhilicato cinercof columella confurmi can~
dulti nitidd , stipite hrevissimo firmo concolore.

Fungillus primordialis totus candidus raollis: cor-
rujnus hac aetatula in substantiam notam illam corneam
indurascit. E membrana cuivis individuo propria par-
vula orbiculari fibrillosa alba stipes exsurgit validus stri-
ctus subteres peridio brevior (nonnumquam vix ullus),
a latere tantum conspicuus , ut iungillus desuper acaulis
appareat: in peridii iundo coronatus , ut acicula capi-
tulo suo , columelld mediocri canclente , pulvere conco-
lore compacto farctn ; a qua versus pefidii corticem fila
copiosa albida recta subsimplicia subparallela pulverem
e fusco nigricantem radiatim undique pertexunt. Peri-
dii cortcx dupLex est , cinereus uterque : exterior , pror-
sus ut m Physaro sauamuloso , in squamas luculentas
majusculas mox solutus , interior diutius integer. Cre-
scit in Joliis deciduis variis coacervatis et obteclis , im-
bribus densis diuturnisque praeviis, aere tepido, minime
infrequens. Junio , Julio.

?47- D- vernicosum.
dy ovatum
Species vulgaris junior , fluxilis dum est , colore super-
bit pulcbro laete cinnabarino , in rufo - brunneum dein
apud nos plerumque verso. More bis jam indicato a
maturitate saepe arcetur. Locis suis obvenit a primo
vere usque in serum autumnum.

b) A c a u l i a.

248. D. testaceum.

Specimina interdum aliquot confluunt, subdifformia tum
sese exhibenlia. Occupant ac saepe ambeunt stipites,
muscos, stipulas etc. locis umbrosis opacis udis humi
jacentes , copiose. Aestate exeunte et autumno.

249. D. globosum.

Columclla pallida. Pulvis fuscus. Peridii cortex inte-

12

9o

rior cx albo cinerascens. Folia varia hinc inde incolit:
aestate praesertim ac ineunte autuumo.

25o. D. difforme.
Culumella nulla. Pulvis fere niger. Peridii cortex inte-
rior coeruleo - violascens , niicore nonnuinquain prae-
pulchro colli columbini insignis — exterior siccus can-
didus, habitum putaiuinis ovi Sectioni liuic soleninein
prne se ferens , humectatus illico e coeruleo cinerascens.
Frequens occurrit tenipore inprimis pluvio , niox epi-
phylluin , mox in graminuin cuhnis aut Solani , Sparga-
nii , Typhae etc. caulibus concumulatis tectis putrescen-
tibus parasitans. Pererme.

22. P H Y S A R U M.

a) A c a u l i a.

Tab.VH zoi. P. reticulatum nobis.

f- a- P. acaule serpens elongatum flexuosum aurantiumy peri-
diis utplurimum ramosis , ramis rcticulatim anastomo-
santibus.

Peridia nonnulla adsunt solitaria , sparsa , indivisa,
minora , ifj. - linearia , polymorpba , in forinam literaruin
fere O, C, S, vel alio modo , flexa : verum plura , per-
fectius effigurata , ad semunciam et ultra elongata varia-
bili prorepunt directione , ramisque varie anastomosan-
tibus hinc inde emissis reticuli speciein praebent — il-
laesa duin sunt , pro Tiichia reticulatu facile venuin
euntia. Peridii cortex exterior rugulosus , vivide auran-
tius , sccus basin dilutior , eximie fragilis , uni - rarius
bifariam longitudinaliter deliiscrns, rima flexuosa demum
(marginibus ad latera utrinque valde refiexis , passim
etiam irustulatiin pereuntibus) patentissima — interior
membranaceus tener flavidus . exteriori arcte adbaerens,

91

a quo nonnisi rarius solutus inque pulveris tegumentum
remanens in oculos incurrit. Huic undique adnata fila
concolora subsimplicia luculenla firmula pulverem nigro-
fuscuin satis copiose intertexunt. Columelia nulla. A
sequente , ob coloris affinitatem comparabili , abunde
distat forma , situ, debiscendi niodo , structura interna.
Legimus speciem pulcliram in foliorum variorum exsic-
catorum acervis cpiphyllam, rarius epixylam , coelo ma-
dente , Junio, Julio , Augusto.

252. P. contextum.

Culumellam , cujus plerumque adsunt rudinienta , in non-
nullis satis perFectam , peridio concoloi-em Fere ac con-
formeni , vidimus. llamis , corticibus , lignis , uiuscis
increscit , loca uda sylvatica amans , ubi a Mniis majo-
ribus etc. praecellenter copioseque nutritum laete vigere
solet aestate et autumno , ini byemem usque.

253. P. confluens.

/3/3, muscigeuum
Discrepat ab a, statura, quam vulgarem servat , locoque
natali : specie tamen conjungendum , licet descriptionem
auctoris nimis abbreviatam doleamus , peridiorum color
ac confluxus, et capillilium praesertim , suasere. Hoc
enim fasciculalum coinpactum , peridio dein aperto re-
laxatum ac suljexpansum , Tricbiis spf^ciem nostram pro-
pioreni demonstrat — attamen a Pliysaris vel ob babi-
tum , peridii pulverisque colorem etc. vix aveJlendam.
Primo moJle , fJavum. Peridium subdepressum, perquam
muhiforme. Columella utplurimum nulla ; aliquoties ta-
men parvam , albidam , pulvere concolore refertam con-
speximus. Pulvis fuscus , solito dilutior. Muscis , acu-
bus , stipitibus deciduis abunde saepe irrepit locis um-
brosis udis. Aestate et autumno.

25/|. P. bivalve.
Lmlit colore vel cinereo , vel fumoso e cano suboliva-
scenle , rhnae marginibus albis. Variabilis porro est di-
lnensionmn ratio : babuhnus v. c. exeuipla altisshua , 4
fere lineas longa , 2 — 3 alta, quae Stcrei alicujus par-
\uli specie primo obtutu nobis illusere. Frequens viget
species excentrica locis praesertim sullocatis , intra acer-
vos v. c. quisquiliarum variarum huuii collectarum de-
gens , aestate madkla, Jul. Aug.
a55. P. cinereuin.

a, glvbosum

/3, complanatum

yy, obovatum
Peridii cortex (duplex, ut videtur — exterus in squa-
mulas furfuraceas solutus) tener est ac pellucens : hinc
pulvere transmicante cinereus apparet , quo disperso
colorem nativum albidum monstrat. Truncos cortices-
quc colit a, inprhnis pineos frequens , caespitosa saepe
ac paene fascicularis : /3, rariorem invenimus epiphyllam
(Monplaisir) aestate : yy, in Polytrichis pratoruin palu-
dosorum (Mvhoher Haide) Octobri lecta insignis erat
peridiis obovatis dilute incanis in lnembrana concolore
pcllucida densissime aggregatis, pulvere fusco. a, prae^
serlim autumnalis.

b) S t i p i t a t a.

206. P. hyalinuin.
a, albidum
/3/5, chalybacum
\ ar. a, peridii pulverisque colore cum praecedente con-
veniens , ligna passim , scd minus frequens , incolit hye-
me et vere. /3/3, differt peridiis majoribus coerulescen-
tibus, nitore chalybaeo egregio splendidis , stipitibus

s#

flavicantibus parum ruFescentibus , pulvere fiisco - nigro.
Hanc in lignis Populi tremulae putrescentibus caesis
gregariam (JVIoholzer Haide) seinel reperiinus ineunte
Aprili.

257. P. muscicola.
Peridia statura vulgari parum minora sunt ; sed forma
a P. scjuamuloso aeque ac P. nutantc, inter quae cete-
rum media Fere existit haec species, discrepant. Stipes
e luteo saepe rutilans: peridium dein minute squamulo-
sum. Sphagnis , Hypno parietino etc. rarius hinc inde
(Moholzer Haidc) gregaria innascitur , capitulis nonnum-
quam per paria coalitis. Augusto , Septembri.

s58. P. nutans.

a, vulgare
/3, suhtile
Peridium priino glabrum , demum rugulosum , imo sub-
squamulosum , evadit. Stipes albidus , deorsum plus
minusve incrassatus sordide Fuscescit. Truncos abieti-
nos aliosque praeainat vulgatior a, Folia ac varias quis-
quilias humi degentes locis praesertim tectis /3, : utraque
aestiva et autumnalis.

25g. P. sulpliureum nobis. Tab. VI.

P. stipitatum , peridio globoso erecto rugoso - suhsaua- fc

muloso sulphureo , stipite hrevi firmo conico alho.

Statura curta robusta. Stipes e basi crassa in for-
mam exacte conicam attenuatus , albus , capitulum lon-
gitudine aequat vel tantillum excedit : memhranulne vel
obsoletae concolori vel prorsus etiam nulli impositus.
Peridium spbaericum , non umbilicatum , rugosum imo
subFarinaceum , vivide sulphureum , diutius asservatum
aliquantum expallescit : fihrillae concolores luculentae
sat frequentes pulverem de generis more e fusco nigri-
cantem perrepentes exhilarant. Columella nulla. Semel

94

modo , sed peiTectani , legere obtigit speciem raram, ad
folia sicca decidua iiubribus recreata (Oderniz). In-
eunte Augusto.

2G0. P. viride.

a, viride

/3/3, lutco - vircns
Pcridii colore a P. nutanpe aifatim diversuin , quainvi*
celeroquin ex onnii capite, etiam cajntulo plerumquc
nutante , cum eo congruat. Ilaia nobis utraque varie-
tas , nec nisi seinel invcnta: a, raiuulis siccis deciduis,
niuscis , foliis elc. innata in abielinis umbrosis ineunte
Septeinbri (hohe Strafse): /3/3, colore peridii e viridi
laete lutescente locum sibi intcr a, sequentemque spe-
cieui quodanuuodo medium viudicans , in truncis abieti-
nis putridis humentibus (Moholzer Ilaidc) Junio.

261. P. aureuin.

Parcior haec quoque sjiecies praepulchra in regionibus
nostris obvia , truncos putres lignaque carie exesa inco-
lens bisve terve inventa. Autumno.

262. P. aurantium.

/3/3, rufipes
Yarietasne nostra sit an spccies propria? qui Bulliardi
iconem explicationemque coram habent, dijudicanto :
nos accuratam fungi nolabilis descriptionem dare pro
virili satagemus. Situs sjjarsus vcl gregarius. E mem-
hrana propria connuunive flavicante stijiites assurgunt
peridia sua aequantcs aut aliquantum supcrantes, e basi
crassiore sursum plus minus attenuati , striati quin non-
numquam paene sulcati , modo laxi semidecunibentes,
modo firmi erecti , iuterdum subcompressi , ex aurantio
rufi. Peridia tion uinbiiicata foruia globosa obovataque
variant: eorum cortex niinus magisve rugosus , tennis,
subpeliucens , fragilis , binc in squnmas vel frusta varu

SJ5

facile discedens , mox luteus , mox aurantius , nitore quo-
dain rutilo - chalybaeo haud raro micans — ab interio-
ribus ceterum partibus Liber , totusque igitur a gieba c
pulvere capillitioque compacta , prorsus illaesa reina-
nente , solubilis. Pulvis fusco - niger Jibris intertextus
est satis parcis vagis crassis flavidis , e nucleo quodam
seu coiumellu spuriu centrali difFormi concolore oriun-
dis. Fabrica haec interna adeo abnormis , ad eam, quae
est in Fuliginibus , propius accedens , fungum nostrum
non specie tantum , sed vel ipso genere a reliquis se-
movendum suadere videbatur : sed quuin characteribus
externis plerisque cuin a, congrueret , nec , quatenus
Bulliardus speciei suae penitiora anatomes ope lustras-
set, nossemus , loco hoc eum quantumvis ambiguo tan-
tisper proponere , quain novo genere frustra gloiiari
maluimus. Intra hortorum rejectamenta aliosve acervos
(Tricliospermoruin in universum ditissimos) in foliis,
stipulis , ramulis etc. suFPocatis minime infrequens post
imbres obvius Fuit fungillus : quid quod ingentem ejus
catervam in ipsissimo ollae fragmento repertam asser-
vamus ! A Junio in Augustum usque.

263. P. columbinum.

a, °lobosum

/8/3, obovatum
Peridia in a, modica sunt , exacte sphaerica, e coeru-
leo cum splendore chalybaeo violacea, rugulosa , hinc
inde tempore praesertim verno , sed rariuscule , epixyla.
/3/3, forma ycridiorum majorum nitidiorumque obovata
discrepans semel in cuhnis tecti vetusti straininei (Ren-
gersdorf) inventa fuit. Medio Novembri.

264. P. squamulosum.

Capitula juniorum mollia fluxilia flava domum etiam
cautius traiislata in aetatem abeunt maturam. Stipes

<f>

inediocris , firinus , rufns, rutilans: peridiorum interdum
subnutauliuiri cortcx exterior in squainas solito crassio-
res furfuraceas solvitur. Ad truncos corticesque inpri-
niis pineos et abietinos haud adeo inlrequens nobis:
aestate , auluuino , liyeme.

2.65. P. tigrinuui.
Sauamulae in aliis satis grossae , in aliis subtiles pulve-
rulenlae ; interdnm etiaiu obliteratae. Ex onini ceteiuin
capite cuin icone cel. Schraderi convcniunt speciinina
OOStra: sed columellam distinclam non aniinadverlinius.
Ligna putrida abietina passini incolit , parum iiequens.
Nov. Dec.

266. P. farinaceu 111.
a, glubusum
/3, depressum Trentep.
Cf. Schrad. nov. gen. pl. p. 26. Stipes modo medio-
cris , modo brevis , modo (in muscicolis praesertim , at
et epixylis) vix ullus. Peridia saepe bina, rarius terna,
connata. Columellae in aliis rudimentum quoddam , in
aliis ne lioc quidem , observavimus. Corpuscula varia
occupat species vulgaris , in ipso etiam fimo equino no-
bis visa : perennis fere.

Tab. II. 267. P. ClaVUS NOBIS.

P. stipitatum, peridio piteiformi subtus ni°?-o, supra fa-
rinci viliosd cinerca dense cunsperso.

Colore quidem omnium fere partium , habitu finno
curto , ac tegumento convexae pilei superficiei convenit
cuin praecedente : sed forma praeserlim peridii constan-
tissiuui , a toto reliquo genere prorsus aliena , magis ab~
liorret , quam ut conjungi queat. Stipes perbrevis , di*
midiuni s. integrum peridii diauHtrum aequans , validus,
subslriatus, niger, membranulae concolori iinpositus.
Pcridia liiajuscula , orbicularia, horizontaliter valde com-

f. 3.

97

pressa , in pilei formam (supra convexam , subtus con-
cavam ) circumcirca regularissime curvata , ita ut fungil-
lus , clavuin ( ex eorum numero , qnos Zwecken vocant
vernaculo sermonc) exacte referens, Helotii cujusdam
novi spe per prima inventionis niomenta nobis iliuserit :
subtus ceterum laevia nigra , supra (nonne per corticem
exteriorcm in squamulas tenuissimas solutum?) cinereo-
pulverulenta , in pilei vertice nonriumquain puncto im-
presso umbilicata. Fila copiosiuscula. Pidvis fuscus.
Columella nulla. — Stipulas aliaque rejectamenta , serl
praeprimis foliorum siccorum petiolos nervosque binc
illinc incolit, salis frequens. Junio , Julio , Augusto.

ous. i. Multuni in genere bujusce familiae facilc
locupletissimo superest laboris , partim in ulteriore spe-
cierum jam descriptarum nonnullarum confirmatione ac
limitatione , partim in novanun conquisitione consiunen-
di. Harum ex iis , quae praeter supra recensitas passim
obviae fuere , duas potissimuin apponendas duximus :

a. P. flavovirens. P. stipite mediocri fuscescente,
peridio obovato vel pyriformi , cortice fragili laevi (nec
squamuloso) flavo - virente , pulvere compactiore nigro.
Intcr muscos ad truncum putridum (Schopswiesen') Au-
gusto.

b. P. compressum. P. stipitatuin , peridio umbili-
cato compresso bivalvi obverse parabolico cinereo , sti-
pite mediocri firmo fusco. Periduun supra convexum,
fissura longitudinali tlehiscens. Fila copiosiuscula alba.
Peculiaris omnino forma exemplorum prorsus perfecto-
rum desiderium auget. In folioruiu , ramulorum , stipi-
tum seiniputrium etc. cumulis (in Gerstmanns Pflan-
zung) Augusto.

obs. 2. Ex iis , quae post viros clariss. Persoonium
atque Schraderurn nobis etiam passim annotanda sese

i5

,,b

obtulere, quaiu infirmo diagnosis inter gencra ambo
praecedentia talo hactenus nitatur, aifatim Liquebit. Pe-
ridii eniin mcmb/ ana iutcrior in oinnibus forsan adest :
. tiamsi <>b arclissiinum cuui exteriore connubium diiri-
ciiluna saepe extiicatu facile negligatur: cF. NN. 25i.
2.6 \. S&67. Cel. auteni Schraderi, juxta columclla"
praeseniiaw defectuuive Dklymii Pliysarique genus se-
ccrnenlis, sentcntiam quo luinus sequamur , partis hu-
jus inconstantia prohibet : pf. NN. z5a. a53. 265. 2.66.
Donec igitur character clistinctivus stabilior erutus fue-
rit , nescunus , an genera haec in unicum conjuncta in
familias tantum secundum notas hucusque indagatas dis-
pescere praestet.

23. TRICHIA.

a) "Pyriforpi.es.

2G8. T. Botrytis.

a, jasciculata
/3, simplcx
Var. a, praetcr truncos , quos frequens passim incoiit.
L-tiam in fungis durioribus putrescentibus aliquoties in-
venta (Agarico sepiario aliisque) bysso demum quadain
nlbescente obvoluta perire solet. Auuinmo , hycme,
vere. Yar. /3, stipite simplici breviore nigricante , pe-
ridio nitide badio clistans , specie fortasse propria digna
est. Rarior ad conices semiputridos (Moholzer Haide)
Octobri.

269. T. rub if u rmis.
a, laeiis
J/ulgor chalybaeus speciosissimus. Stipes ramoso - co-
rymbosus , saepe compressus. Pulvis cum capillitio
vivide puniceus. Ad truncos et cortices liinc inde,
nec rara. Perdurat et Laec ab autumno in ver usque.

9L>

270. T. fallax.

a, dihttior
Parcior in regionibus nostris ligna putria incolit, grcge
conferto ( EuleuuaUl). Julio , Augusto.

271. T. clavata.

Juvenilis et haec , fluxilis clum est , colore pulcbro cin-
nabarino - rubro gloriatur. Vulgaris est species, ad
truncos putridos ubirjue occurrens ; autumno , hyeme
tepida , vere.

272. T. nigripes.

/3, cordata
5, vulgaris
In /3, peridium plus minus coinpressuiu , modo obcor-
datum , modo subglobosum. Utraque ceterum varietas
aeque fere frequens nobis , epixyla praesertim. Antece-
denti coaeva.

270. T. ovata.
Agmen dense stipatum. Saepe omnino figurae indica-
tae respondet peridium: attamen et teretiusculum, eciam
medio subconiractum , quandoque vidimus. Corticibus
variis copiose innascitur : perennis fere.

274. T. olivacea.

Situs sparsus vel congestus. Membrana saepe subjacet
satis Hrma. Forma inter praecedentem et sequentein
quasi media : color ab utraque discrepans : species tamen
jure suspecta. Truncigenam passim habuhnus autumno,
vere.

b) Subglobosae.

275. T. nitens.

Cinnamomea plerumque : colore tamen etiam variat lu-
teo , flavo , imo ochroleuco , quo insignem semel in
trunco abiegno invenimus caespitem (Moholzer llaide)

100

\]'iili. Crebra ceterum occurrit spccies elcgantula non
epixyla tantuin, veruin et inlra acervos humentes quan-
do [U/e epiphylla. Perennis.
27G. T. varia.

rt, thlutn

/3, subrufescciis
Var. <.\, poridiis magis rotundis, corticibus, niuscis,
Brnssicae caulibus semiputribus siccis etc. inspersa liinc
ihde obvenit. Nec /3, infrequens est, truncicola , peri-
diis utpluriinuiu reni - seu Ikbaciorinibns. Autuinno in-
priuiis et hyeine.

c) F i l i f o r m e s.

277. T. Serpula.

Breviores profecto sunt descriptiones , quam ut, cui-
nain potissiinum varielati accensenda sit nostra, pro-
nunciare audeamus. Colurem e flavo subtulvescentein
primordialis jam , mollissima , jmlposa , plenum nec ulla-
tenus dein mutatum ostendit : domiuu ita delatam , intra
paucos dies pcrlecte maturatani , capilUtium suum pro-
fundentem vidiinus. Ad unciam et ultra lumbrici ad in-
star fiexuosa serpit , scmilincam lata, teres aut subde-
pressa. Truncos betulinos aliosque passim coiit. Au-
tunino praesertim tardiore.

2't. A R C Y R I A.

278. A. leu co c ep hala.

Nos funguin , ni quis proprium genus praeoptaret , Phy-
snris adscriptum mallemus. Etenim huc non habitu tan-
tum , situ , ioco , capiliitio, pulveris indole atque colore
accedit ; sed ne pcridium quidem ad anmssim adeo , ac
Arcyriarum mos est , circumscinditur , nec superior cjus
pars tam subito evanida aliquauidiu potius post diruptio-

IOI

nem eriam persistit. Tempore pluvio ad muscos , ra-
niulos , folia etc. rejectamentorum admodum crebram in-
venimus lianc speciem Jun. Jut.

279. A. flava.
Fungillus clegantissimus corticcs truncosque varios, cae-
spitosus utplurimum , passim ornat. Minime infrequens,
tempore item hvprhnis aestivali.

28.». A. cinerea.
Reliquis aliquanto minor , tota incana. Capillitium tere-
tiuscuJum , satis elongatum. Haud itaque A. puniceae
siniilem dixerinius. Ad ligna , ramulos , stipites etc. hinc
illinc crescit : aestatc, rarius autumno.

281. A. incarnata.

Species vulgaris ligna pinea , abietina e.tc. occupat,
paene sessilis interduin. Aestate , autumno , Iiyeine.

282. A. punicea.

Pulveris color pulcherrimus , vivide puniceus : at eo dif-
flato capillitium (exacte ceteruin ovatum ) subcincreum,
in griseo - rutilum ob particulas pulvisculi residuas ver-
gens , apparet. In hoc fortasse statu fungus cum A. ci-
nercct diversissima nonnuinquam permutatus fuit. A nia-
turitate quncunque de caussa prohibitus , induratus se-
mipellucens corneus eleganter granatinus tereti - trunca-
tus persistit. Epixylus cetcrum congenerum more , fre-
quens , perennis.

25. STEMONITIS.

a ) E l 0 n ff a t a e,

283. S. leucostyla. v
Peridii e coeruleo violacei fulgor clialybaeus. Stylidiion
breve , crassiusculum , albmn , farina concolore deter-
sili saepe tectnm. Abunde provenit locis udis umbro-

tU2

sis , tectis vel sylvaticis: ubi <lomici!io solito folio-
rum , stij>itum, caulimu etc. siccoruin non contenta,
plantas eliain vegctas virentes ( Rubos , Oxalidem Acc
tosellam etc.) haud raro obducit. Aestatc , autumno.

284. S. typhina.
Gregaria utpluriinum , sed non fasciculata. Adest aui-
dem membrana subjacens , at tenera et saepius oblite-
rata. Habitat in truncis liguisque putridis passiin fre-
(juens , praecedenti conteinporaiis.

2-85. S. fasciculata.
Vulgata species non truncos tantum et muscos sylvarum
udarum occupare satagit , veruin et in aedes usque ac
conclavia ]>enetrans circa lavacra in asseribus lnunidis
nonnumcjuam degit. Per totuin ferc nnnum reperiunda.

28G. S. Tubulina kobis.
».V. magna pulviuata subhemisphaerica, stylidiis gregariis
circinaiitibus , capitiitiis elongatis cylindraceis in massam
pulveraceam fuscam connatis , apicibus obtusis pi-ominulis
lucidis ?ii"ris.

Magnitudo quideni , forma circumscrijjta , capillitia in
corpus unuin coadunata — facie adniodum alienn hanc
induunt: attamen si quis varielalem antecedentis insignio-
rem dicere maluerit, liaud adeo muluun recusabimus.
Primo obl.utu Tubutinam se simulat. Initialis pro gene-
ris more tota lactea mollis. Diameter plerumque 1J/2
unciarum : altitudo /\J6 linearum : forma perfecte orbi-
cularis , rarius suboblonga. Membrana basin connnu-
neui constituens valida pellucens argentea , luci obversa
iridis coloribus saepe ludens , facile utplurimum a solo
natali solubilis , stylidia gestat fusca tenuia capillaria ag-
gregata , sed tamen inter se prorsus libera , circinatim
undique convergentia , a mole superimposita depressa
indeque decumbentia : puivis copiosus fuscus coinpa-

ctior (difPicilius difflabilis ) , capillamento laxo intertcx-
tus , ia volumen coimnune coalitus est , cujus superficies
glaberrima lucens supra colliculos liemispliaericos , qui
sunt capillitiorum singulorum apices , regulariter dispo-
sitos ostendit. Minime infrequens Pinum mortuain de-
corticatam , nec aliam hactenus arborem , constans Ly-
cogalactis atri comes , passim incolit. — Vere , aestate.

b) R o t u n cl a t a e.

2S7. S. papillata.
Stipes in nostris constantissime brevis , capituli diamc-
tro parum longior , firmus , strictus : superior ejus pars
intra capillitium densius ita occultata , ut transspici ne-
queat. Peridium fugacius quidem , quam ut unquam in-
tegrum lacerumve deprebendere potuerimus ; reliquiae
tamen minutulae circa papillam residuae de colorc ejus
argenteo - cinereo certiores. nos fecere. Cortices ligna-
que Pini aut Ahietis aniat, in quibus binc inde occur-
rit aestate et autumno.

288. S. physaroides nobis. T_b. II

S. atrofusca , peridio persistente tcnui demum lacero ci- '■ 8'
nereo - argenteo splendente , capillitio globoso subcompa-
cfo, stylidio sernipenetrante.

Species inter praecedentem sequentemque media in-
tercedit , cum neutra conjungenda. Differt ab illa stipite
longiore laxiore nonnisi ad centrum fere capituli intran-
te : ab hac capillitio perfecte globoso compactiore , sty-
lidii apicem , etiamsi luci obvertatur, celante — porro
et pcridii colore : ab utracjue peridio diu persistente,
in PJiysari speciem fungilluin nostrum vestieute. Tenue
est hoc , tenerum , splendore argenteo micans , argento
opificum lamellari incrustatorio , quod Silberbldttcheti
vocant , aequiparabile ; lacerum deinum frustatim perit,

ro4

tlenudatiun rctrolinquens capillitium , quod dein non-
numquam subtus levitcr excavatum observa\iinus. In
sylvaruin iuiis penetralibus unibrosis paludosis (Mohulzer
Haide) truucos paucos abictinos dejectos , putrcdino
jamjam solvendos, fungi elegantuli agminibus longe late-
quc obtectos vidimus Augusto et Septeinbri.
2S9. S. ovata.

a, atro - fusca
Stylidium longum , sursuin dcbile , unde pleruinquc nu-
tat capillitium; quod post(juain pulverc suo orbatum est,
e rubello eleganter purpureuua Stylidii apicem oculo
scrutatoris subducere prae laxitate non amplius valet.
Peridium fugacissiinum utique est : semel tainen bisve in
exemplis loco tutiore aduitis frusta ejus aliquot tenuis-
sima laccra semisoluta , colore praepulchro chalybaeo
fulgentia , videre contigit. Pervulgata species in lignis
nudis quercinis aliisque , apprime pineis. Aestate , au-
Lumno , hyeme.

26. C R I B R A R J A.

A. D I C T Y D I A.

290. C. cernua.

RcticuU fabrica a rcliquis omnibus mirum quantum rc-
cedit. Est e vulgatissimis , congeneruin more truncos
putridissimos, Pinorum praesertim generis, colens. Ae-
state, parcius autuinno.

291. C. rnicrocarpa.

Color pulveris lutosus, rufi quid subadmixtum monstrans.
Reticulum circa stipitis insertionem paullo arctius tex-
Tum. Ad ligna piuea putrida dejecta liinc inde , sed in-
frequentior , occurrit species elegantula. Julio, Augusto.
( MuhoLzcr Ziegclscheune ).

io5

292. C. venosa.

a, flavescens
/8/3, fuscescens
Gaudet et haec reticulo a ceteris diversissime constru-
cto. Crescit oc, in truncis lignisve loco udo dcfectis
putrefactis abietinis minime parca. Solum natale pror-
sus simile passim occupat /3/3, discrepans yeridiis niino-
ribus , nervis primariis paucioribus (5 — 8) multo laxius
parciusque ramosis , colore pulveris opaciore e fulvo
fuscesccnte : propria forsan specie digna. Utraque Ju-
lio , Augusto.

B. C R I B R A R I A E.

2g3. C. purpurea S ehmidcl.
Species distinclissiina in Syno-psi cur omissa? Maxime
cum bona Schmidelii icone illustrata sit. Totius generis
maxima et longe speciosissima , colore vivide purpureo
insignis. Duos hactenus novimus truncos abietinos ve-
tustos, quos mira obtegit copia : alterum (Moholza
Haide) totum adustuin , ubi ipsissimo innascitur carbo-
ni ; alterum ( S<h6pswiesen ) mera putredine semidestru-
ctum. A Novembri in Maium usque.

294. C. macrocarpa.

Primordialem prhna vicc lectam , mollem , aniorpham,
Mesentericam coeruleam esse suspicati , domum tulera-
mus : ubi maturata Tnetamorphosi mopinata hanc sesc
prodidit. Color opacus spadiceus , in rufum saepe sub-
vergens. Frequens provenit locis svietis ; Julio, Augusto.

295. C. rufesoens.

a, fulva

y, intermedia
Utraque in Abiete Pinove putreracta ac paene consuint;i
hinc illinc reperla ; ineunte Augusto.

«4

ioG

296. C. argillacea.

Immaturac peridia niollia mucilaginosa nigricant: quae
domum etiam transportata inlra aliquot dies facile ma-
turescunt. Species admodum vulgaris ligna cariosa pu-
trida , inprimis pinea et abiegna, ubique incolit agmine
denso. A Junio in Septembrem usque.

297. C. vulgaris.

a, lutosa

/3/3, rufa
Nomen specificum utraque, praesertim tamen a, jure
meritoque suo gerit: locis saepius jam diclis trivialis.
/3/3, colore pulveris sordide rubro-rufo differt. Aestate,
autumno.

298. C. aurantiaca Schradcr.

a, aurantia

/3(3, flava
Praeter caussas a cl. Schradcro allegatas inprimis etiam
var. nostra /3,3, colore pulveris ab argillaceo nimis ab-
ludente , laete nimirum sulphureo - flavo , insignis spe-
ciem hanc a praecedcnte sejungere nos jussit. Loca
generi solemnia incolit a, parcior — /3/3, frequentior.
Julio , Augusto.

299. C. tenella.

/3/3, macropus
Sdpes elongatus , forma , liabitus fungillum primo obluru
C. microcarpac similliiuum sistunt: verum accuratius sub
lente examen iconi descriptionique Sclaaderi pede longo
excepto congruentissimum hiic accensendum docet. Ra-
rus et pulchellus in Pino semel -lectus (Biittnerwiese)
Augusto.

obs. 1. Ad peridii fabricam ejusque cuin reticulo
nexum in utraque familia , vcl genere potius , quod atti-
net, non possumus , quin in cel. Schraderi sententiam,
»

. — l0J

naturae aggruam constanter inventam , prono pede abea-
mus. Ita Dlctydiorum peridium pellucentissiinuin qui-
dem at integrum totumque clausum , nec nisi pulveris
profundendi caussa anomale deinde ruptuin , v. g. in
C. cemud oculos modice armatos, iino nudos paene,
liaud difficulter subit : ita m Cribrariis reticuli a peridio
liberi eoque inclusi nil umquam conspicari licuit et s. p.
Quare utrumque porro genus Gymnospermis adnume-
randum potius esse , cum viro de fungillis hisce illu-
Strandis praeclare merito prorsus consentimus.

obs. 2. De generum octo fere postremorum tein-
pore natali restat , ut in universum moneamns , quod
sigillatim jain saepenumero indicandum fuit : species vi-
deiicet , Trichiis exceptis , reliquorum et apprime quidem
Didcrmatis , Physari , Dictydii., Cribrariae generum ple-
rasque, atmosphaerae cum calore humentis amantissimas,
aestatem pluviam in nostris certe regionibus longe prae-
ferre autumno , ac inde , vita aestivali laete gregatimque
peracta , multo parciores tantum minusque perfectas se-
riore anni tempore adesse.

F A M I L I A II.

GYMNOSPERMI.

27. L I C E A.

3oo. L. bicolor.

a, adcicola
/3/3, ligniitilis
De var. a, cf. Ic, pict. p. 6. tab. III, 4- 5. (icon opti-
ma). Peridium punctulis potius quam rugulis adspersis

scabruni , cctorum nilidum , atrum , vix tantillum vire-
scens : coloreiu ejus profunde atranientosum seu atro-
coeruleum dicere mallemus. Fila parca , solitaria. Co-
lumellam veram (i. e. peridiolo proprio distincto instru-
ctam , pulvcre discolore farctam) iiullam delegere licuit.
Sparsam gregariamque , luti vetusti calce obducti fra-
gmentis (Eriidergarten) innatam , semel invenimus spe-
cicm raram et elegantein. A qua differt /3,3, statura
paullo majore , peridiis hemisphacricis heini - ellipsoi-
deisque c badio fusco nigris , ac loco natali : at notac
reliquae ad unam omnes (inpriinis etiam pulveris indo-
lcs colorque ) adeo exacte consonae , ut sejungi nequeat.
Hanc quoque nonnisi scmel , sed frequentem , aggrega-
tam et sparsam , ad ligna pinea fabrefacta ( Quolsdorj)
veperimus. Vigebat utraque medio Junio.
3oi. L. circums cissa.
rt, jjopultna
y8/3, abietbia
\ ariat a, pcridiorum magnitudine coloreque dihuiore
vel profnndiore : in Populi tremulae corticibus ac lignis
autumno tardo , hyeme , et vere praesertim, passiui haud
infrequens. Distat /3/3, colore peridii e badio nigricante
et membrana inpriinis subtcrjacente valkbi seinipellucid;\
fuscescente : unde verba ,,membrana subjacens nulla "
e charactere generico eiiminanda erunt. In cortice abie-
tino (Mohoizer Haide) Scptembri.

3o2. L. pusilla.
Peridium aetate media e ferrugineo dilutius badium :
profundius dein ac pulchre caslaneum evadit. Ita et
pulvis opace rufo - ferrugineus deinum nigricat: Nico-
tianae ferine pulveri sternutatorio per varias coloris ad-
umbrationes aequiparandus. Ligna putria pinea (nec
abiegna hactenus) frequens colit Apr. Mai. Jun.

lO<j

3o3. L. strobilina nobis. Tab. "VI.

L. dense aggregata ceiiuiiseda oblonga subrotundaaue 5-

regidaris , peridiis rufo - fuscis subcircumscissis , pulvcre
■sordide flavicante.

Cellulis Jigno insculptis arcte congestis denso agmi-
ne insident peridia majuscula regularia hemi - ellipsoidea
seu subhemisphaerica supra planiuscula : cortex eorum
simplex solito durior tenaciorque , e rufo - fusco passim
nigrescens , opacus , laevis , varie dehiscit. Saepe enim >
circuinscinditur , fissura modo rectilinea ad ainussim
quasi secta , modo plus minusve abnormi : est tamen
etiam , quando vertice inaequaliter hiat. Puiverem in-
clutlit grossiusculuin farinaceum subcompactum , filis vix
ullis mixtuin , sordide flavescentem , interdum mere albi-
dum vel pallidum. Discrepat itaque a L. circumscissa
statura duplo triplove majore, colore (praesertim pul-
veris), situ constanter arcto cellulari etc. : a L. varia-
biii formfi regulari , peridio simplice robusto , situ alie-
nissimo etc. Solum natale pcrtinacissima sibi eligit pror-
sus peculiare : nidulatur enim in Pini piceae strobilis
v«tustis semiputribus , quos fundum paginae squainarum
superioris circumquaque occupans distendit mireque di-
varicat. Passiin , nec adeo rara , reperitur autumno et
vere.

3o4- L. incarnata nobis. Tab. X.

L. varia subcoufluens- subtrichosperma carneo - chalybaea *• ^'
nitens , pulvcrc ex cdbido deinde incarnato.

Species excentrica, si quae alia, anceps in bivio inter
Liceas Trichiasque haeret. Fda enim modice nuinerosa
peridio aperto subassurgunt : attamen nec capillitium ve-
rum compactum constituunt , nec elastice illico ore hiante
expanduntur. Porro et color , habitus , forma Liceam
potius suascre. Fungilli sunt polymorphi, hemisphae-

llo

rici , ovales , sublineares , flexuosi etc. : vel sparsi vel
aggregaLi , hinc illinc contluentes. Peridium eleganter
carneum , luciduni , micore clialybaeo nitens , tenue,
rigidum, fragillimum , inaequaliter prorsus dissilit : yul-
vis farinosus , priino dehiscentiae momento albidus vel
tantillum saltein carneus , ad liberum aeris contactuin
mox intensius incarnascens in roseum denique colorem
vergit. Piarissimus fungus et memoratu dignissimus se-
mel ad lignum abictinum nudum dejectum putre locis
udis sylvaticis (Moholzer Ilaide) inventus fuit. Exeunte
Octobri.

28. T U B U L I N A.

305. T. fallax.

Fungus adinodum sane rarus ter , sed nonnisi maturus,
a nobis repertus est : 3 — 4 uncias longus , 2 ferme la-
tus , forma effusa. Ad truncos putrescentes abietinos
(Moholzer Haide) locis diversis epixylus. Jun. Sept.
Oct.

306. T. fragiformis.

Fragi color , in opacius rubrum deinde mutatus , in vi-
vacius sordidiusve (subterreo-) ferrugineum demum
transit. In truncis vetustis variis frequens. Aestate et
autumno.

29. M U C O R.

a) R a m o s i.

307. M. flavidus.

Crescit praesertiin in Boletis succulentis putrescentibus
passim Aug. Sept.

5o8. M. Aspergillus.
Perquam elegans , exactissime ramulis varie curvatis di-

m

chotomus , arbusculiformis , Lini Radiolae L. memoriam
revocat. Agaricos putres varios incolit , perfectior sub
dio ; sed domi etiain fungos in capsulis stanneis aliquam-
diu asservatos nonnumquam infestans. Septembri.

b) Simplices.

3og. M. Mucedo.
De var. a, Persooniana , quam , b. Tode sententiam se-
cuti, ad Ascoplwrae genus ablegavimus , cf. quae infra
dicentur. Var. /3, autem , praeter alia vel capitulis fu-
gacibus diversissima ac huc procul dubio pertinens.
quam molesta copia sua locis humidioribus onmia vexef
et destruat, nemo nescit. Perennis.

3io. M. caninus.
Stercora passim obtegit animaliuin variorum , locis hu-
mentibus sylvaticis vel alio modo umbrosis jacentia —
succerdas , muscerdas etc. coelo piaesertim madente.
Vere et autumno.

5n. M. murinus.
Persistentior quidem antecedente , curtior et firmior est :
capitulo etiam deinum turbido ad Stilba accedit. Muco-
ribus tamen , quibuscum luculento stipitis incremento et
evolutionis universa ratione convenit, cum cl. Persoonio
accensendum potius judicarimus — cum praecedente ce-
teroquin etiam loci colorumque affinitate junctum. Se-
mel ad dumeta umbrosa (coemeterii Jcinkendorfensis) m
stercore passerino exempla adolescentia maturaque mixtn
inventa. Novembri.

3x2. M. tenellus.
Ramulos aliasve quisquilias locis udis umbrosis dejectas,
etiam Agaricos putridos , minime rarus incolit: sed
omnium facile tenerrimus totusque pellucens vix obser-
vatur, ac detectus etiam , ni lentem illico adhibueris,

112

spe tud caducissimus te fallet. Styli in nostris distin-
cte constanterque siinplices. Autumno , rarior vere.

3i3. M. li erbario rum.
Peridia intcrduin , toinenti filum unum alterumve secum
attollentia , stipitata sese mentiuntur. Extra herbaria
etiam panis indurati mucidorumque lignoruin incolam
passim vidimus. Hyeme , vere.

3o. C H O R D O S T Y L U M t o d e.

Fungus stipitatus, tenacissimus: c ap i-
tulu globoso, interne fr uc t if i cantc, subde-
ciduo; stipitc longissimo subramoso.

Si/}. C. capillare Tode.
De genere , quantumvis ulterius examen requirente , id
tamen pro certo constat — medio inter Mucoris Hi-
mantiaeque genus loco positum , ab illo fabricae tenaci-
tate ac longaevitate , ab hoc fructescentia mucoriformi
magis differre , quam ut cuin alterutro conjungi queat.
Capitulum fatiscens , pulveremque , quem vocat b. Tode,
sementivum emittens nos quoque semel bisve conspicati
sumus. Stipites valde demum elongati ac flexuosi, Hi-
mantiae cujusdain vel Rhizomorphae aemuli , praeter fa-
rinae baseosque steilaris defectum Himantiae farinaceae
( quae an Chordostylum hispidulum Tode? cf. quae infra
notabuntur) haud absimiles sunt : sed quain diversa utri-
que fungo historia , facile patet. — In quisquiliis vege-
tabilibus humi jacentibus hortorum , agrormn etc. coeh>
pluvio minime infrequens. Yere et aestate.

3i. O N Y G E N A.

3i5. O. equina.
E farinae albae acervulis stratisve subeffusis fungilli as-
surgunt primordiales amorphi pulvere toti obtecti, in

II >

speciem deinde hanc sensim effigurati. Stipites passim
duo deorsum coaiiti exeinplar sistunt ramosum. Peridia
recentia ac illaesa valde furruracea sunt in nostris , vcl
potius verrucosa Lycoperdorum ad instar: sed detrito
dein furfure laxius tantum iniiaerente, laeviusculam f'a-
ciein ostendunt. Pulverem quotiescunque per vitra au-
gentiora contemplati sumus , f ilis perparcis quidem at
evidentibus tamen niixtum vidimus. Capitulum totum
demum (cortex pulvisque junctim) vel anomale circum-
scissum vel alio quocunque modo in frusta dilapsum in-
terire solet. Ungucs praesertim eauinos putredine emol-
litos (faute Briichen; ScJiinderlcibchen abunde) occupat :
inventa tamen in ungula etiam bovina (Basalthiigel) , et
tota quidem unicolor alba. Aestate ac autumno inpri-
mis sei~iore.

3ib. O. corvina nobis. Tab. IX.

0. gregaria, capitulo orbiculari pallido - fusccscente gra- ' s'
nuloso , demum subcernuo denudato pulverulento ; stipite
laeviusculo tereti candido , dein clongato conico - atte-
nuato sursum incurvo.

Fungi junioris erecti stricti statura praecedentc
paullo uiinor, z — 5 linearum : stipes tum temporis fir-
mus , crassiusculus , brevis est ; capitidum maturescens
paliidum cortice cingitur minute farinaceo seu granuloso.
At vero stipes dein ad semunciam fere paullatim excre-
scendo prolongatus , simulque valde attenuatus , capitulo
porro jam sustinendo iuipar factus incui-vatur : unde hoc
plus minus plerumque nutat , eadeinque ferme aelate
cortice varie rupto frustatimque ac sensim deckluo to-
tuni denique orbuin pulverem monstrat tegmine suo de-
nudatum , fuscescentem , ungucnti partim cujusdam, par-
tim lamen etiam filonun luculentorum praecedente paullo
frequentiorum ope cohaerenteiu ac aliquamdiu persisten-

x5

II't

tcm. Stijies ceterum candidus, nec nisi tlemuni e pal-
li<lo fuscescens , sericco - niiens , substriatus , superllcie
haud raro undulatus , noimumquam comprcssus et dc-
curabens , rarius cuni vicino seniiconnatus, crassior deor-
sum pro capiluli ratione quam in 0. equina: qua ipsum
ctiam capitulum triplo paene ujinus est , slipitisque ba-
sin diametro minus excedit. Facies de reliquo stipitis
laevis aut subFibrillosa. Structura interna cum antece-
dcnte specie convenit. Notabilem fungum in pennis os-
siculisque stqierstiLibus cadaveris unici corvini (Corvi
Cornicis L.) putretline jamjain conficiendi , loco uni-
broso jacentis , invenimus ; sed frequentem aetatcsque
suas tantum non omnes simul ostcntanteni. (Sproizer
Hiigel). Septembri , Octobri.

obs. Loco paruni utique idoneo gcnus bocce inter
Mucores Aecidiaque stare videtur. Ex nostxa certe sen-
tentia , observationibus de pulvere subfilato supra enar-
ratis innixa , prope Tulostomata et Lycoperda , formae,
tegumenti , habitus affinitatein liaud abnegandam prae se,
qua buc accedunt , ferentia — U'anslocandum erit.

3a. A E C I D I U M.

or.s. Tribus duas primarias connnode admittit ge-
nus civium neutiquam inops. Quarum altera species
complcctitur frondicolas , in arboruui nimirum berba-
rumve frondosarum foliis aliisque partibus succulenlis
degentcs , os pex'idii aperti in dentes laciniasve subaequa-
les regularius fissum aut subintegrum gestantcs : altera
acicolas , in foliis , ramulis , corticibus arborum acerosa-
ruin resinosis parasiticas , margine oris biantis inaequa-
liter prorsus laeero conspicuas , porro compressas utplu-
riuiuin matricisque substantiae minus immersas. Ulte-
rius dein familia utraque in Sectiones duas iterum , a cl.

n5

Persoonio institutas , subdividi poterit; specierum vide-
licet caespitosai um , peridiis in niaculas coloratas nggre-
gatis insigniuin — et simplicium, peridiis sparsis macula
communi carenlibus inslruclaruin.

A. F R O N D I C O L A E.
a) Caespitosi.

3ij. A. cornutum.
Pcridia maculae suae mox sparsa insident, mox subFa-
sciculata , longitudine varia. Species in Aucupariae ib-
liis vulgaris. Autumno.

3i8. A. cancellatum.
In Pyri communis , sylvestris aeque ac liortensis , foliis
hinc inde frequens. Aug. Sept. Oct.

3ig. A. O xy a cantliae.
Laciniae deinde valde divaricatae. Macula sordide fer-
ruginea : pulvis opacus , fusci.is. Caespites parum con-
vexi. Species aestale sicc.i rarior, coelo pluvio satis
frequens loco suo occurrit: fungorum omnium , et spe-
ciatim etiam epipliyllorum , de quibus jam agimus , no-
tissinio more. — Junio , Julio.

020. A. penicillatum Oeder.
Cf. fl. dan. tab. 83y. A. convexum ferrugineum, peridiis
in lacinias subereclas ad mediuin fissis. Affine omnino
praecedenti , quocum maculae pulverisque colore et pe-
ridio laciniato convenit : verum laciniae breviores sunt,
ad medium fere peridii cylindrum decurrentes , minus-
que divaricatae. Differt praeterea caespitulis convexio-
ribus , pcridia parciora sed majora nutrientibus , loco-
que natali. Colore nonnumquam variat pallescente.
In foliis Pyri Mati hortensis (Anstaltsgarten') haud in-
frequens. Septembri , Octobri.

uC

521. A. Galii.

/3/3, Qjnbiguum
Oblongum vel subrotundum purpureuui, peridiis albidis,
pulvere fiavo. Macula applanata ; initio pallida , dein
purpurascens , opacior demum , fuscescens. Perulia
sparsa , rarius aggregata, dentata : pulvU flavus , in au-
rantiuin vergens. Nostram inde , propius ad A. Pre-
nanthis quain Rumicis accetlentem , ab a, satis diversam
psse patet : ob loci tanien affinitatem }iuc tantisper re-
lata fuit , praesertim cum a, recetis coloribus saltem mi-
nus absonis gaudere putanda sit. In nostro enim ge-
nere exempla sicca , qualia cl. Persoon coram habuisse
videtur, maculas haud raro opaciores , pulverem contra
expallidum , ostendere solent. Legimus hanc ad dumeta
umbrosa elata (See) in Galio Ayarine passim epipliyl-
lam : similem , sed paullo dilutius coloralam , locis accli-
vibus herbosis (inter Rengersdorf et Cunncrsdorf) in
G. sylvatico frequentem. Junio , Julio.
522. A. Rumicis.

/3, Grossulariae
'', Serratulae
P«.ubedo in fi, maculae sanguinea centralis : margo flave-
scente - pallidus. Crescit in foliis Grossulariae passim —
Ribis rubri (in horto nostro) rarior. Var. yy, maculis
praesertim minoribus , obscurius sordidiusque pictis,
distat. Maeulae solitariae crassiusculae suboibiculares
e rufo fuscae , margine pallidae. Peridia dense rderum-
que conferta, parum prominula , pallenlia. In prato hu-
midiusculo (Himgersnoth) folia radicalia Serratulae tin-
ctoriae lninime parca incolit. Viget utraque var. Maio
et Junio.

5z3. A. Prenanthis.
Macuia rosea vel dilute purpurea; peridia sparsa saepe

I

ix7

eam subcircinatim ambeunt , mox curtato - conica, mox
teretia ; os vel integrum , vel dentatum. Spcciem colore
pulchello insignein in foliis petiolisque non modo Pre-
nanthis muralis (Sohlander Berg) sed et Hieracii palu-
dosi , in udis umbrosis loco unico (Moholzer Haide)
abundantem , paullo profundius rubentem , invenimus.
Maio , Junio.

324. A. crassum.

a, Rhamni

/3, Ficariae
Species omnium vulgaiissima , sed brevioris aevi : prae
ceteris enini a larva quadam aurantia avidissime devo-
ratur. Onerat a, coelo vernali madente Rhamni utrius-
que (cathartici aeque ac Frangulae) folia , petiolos, pe-
dunculos , Hores , baccas : longe lateque saepe effusa,
matricem infians atque distorquens , eminus fulgens. Pe-
ridia in perfectioribus ad semilineam et paullo ultra haud
raro elongata iconem A. Rhamni a Persoonio datam
(Obss. myc. I, tab. 2. fig. 4-) forma paene adaequant;
sed colore differunt. Var. /3, minor, paullo tenuior
dilutiorque , herbas polyandras varias vexare videtur.
Praeter Ficariam enim , sedem ejus vulgatam , in Ra-
nuncuii etiam bulhosi , Calthae yalustris , Arjuilcgiae vul-
garis sterilis foliis hinc inde , quamvis parciorem , Iegi-
mus : postinio praesertim loco excellenter vegetam , pe-
ridia in cylindros proceriores modo descriptos obtusos,
saepe admodum numerosos , protrudentem (Monplaisir
in monte). Aprili , Maio , Junio.

325. A. A sp erif o lii.

a, Asperifolii

/3/3, Urticae .
Var. «, rarior nobis : hinc inde tamen in Symphyti Bo-
ragiuisque ojjicinalis (Anstaltsgarten) foliis reperta.

n8

lulio, Augusto. Var. /3/3, in caulibus petiolisque Urti-
cae dioicae tempore ])luvio aliquoties lecta , specie for-
san sejungi posset: cauligena ingens valdc bullata Jiemi-
ellipsoidea e flavo sordide oclirea, macula subobliteratA,
peridiis subsparsis innnersis albidis. Longitudo in per-
fectioribus uncialis , latitudo et crassitudo semuncialis
fere : forma liactenus constans. Bulla in^ignis , substan-
tia caulis interiore (cortice, libero , medulla ) distentii
laxiore farcta. Peridia fere tota innncrsa , albentia, mar-
gine. revoluto latiuscule dentato conspicua — marginalia
satis conferta, centralia sparsa , inter quae superficies
caulis colorc suo virente passim transmicat. , maculd plus
minus obsoleta. Color sordidus ab a, et magis eliam
a specie praecedente diversus. (Lohgruben; Se<°; Dieh-
se). Ineunte Junio.
Tab. X. 326. A. Violae nobis.

A. cacspitosian suboblongum ejfusmnaue subtus excava-
tum , macula e viridi -purpurascente subobsoletd , yeridiis
sparsis yallidis, pulvere aurantio - rubello.

Caespitulus orbicularis , saepius ovatus vel oblongus,
etiam subdifformis ; subtus , ubi folio insidet, valde in-
flato - cxcavatus , folii tamen ipsius substantia solito vix
crassiore : ubi in petiolos caulesque effusus est , more
antecedentiuin fere , licet minus insigniter, bullatum sese
exhibet. Macula colorem nativum viridem purpureo
mixtum monstrat. Peridia dentata albida. Provenit spe-
cies clegans locis elatis siccioribus apricis dumosisve
(holie Strafse; Hungcrsnoth) aliquot locis non infrequens/
Maio, Junio. In Violu canind sterili aut deflorata.

327. A. Tu s silag ini s.
Species in regionibus nostris rarior : nonnisi Herrnliutii
hactenus loco unico (an der Pctersbach) in Farfarae
IV.His invenla. Septembri. -

f. 2.

lUj

028. A. Berberidis.
Macula flava crassiuscula ; plerumque nrinor subrptunda,
passim tamen etiain ad 3 — 4 hneas effusa minusquc
regularis. Pulvis laete aurantius. Nimis forte affinis
haec species A. crasso inprimis /3,. Crescit in foliis
Berberidis vulgaris ubique frequens. Junio , Julio.

32g. A. Orobi.
Macula alba parum expressa ; pulvis sordide flavus. Par-
cior nobis species ; aliquot tamen locis in caulibus fo-
liisque Orobi tuberosi nemorosi (Buchctuualdchen; Hun-
gersnoth) lecta fuit Maio.

33o. A. Ranunculi.
Recedit in nonnullis fungillus noster a Pcrsooniano: va-
rietatis forsan in loco juxta ilkun collocandus. Macula
vel obliterata albescens , vel prorsus nulla. Peri dia alba,
in exemplis completioribus valde conferta ac inde sub-
compressa , scd vix flaccida dicenda : dentes mox distin-
cti latiusculi revoluti , mox nulli : ptdvis satis vivide au-
reus. In petiolis , nervis, foliis R. repentis passim , nec
alibi. Maio , Juiuo.

b) Simpliccs.

33i. A. Euphorbiae. ^,
Crescit in foliis Cyparissiadis (Monplaisir), rarius Esulac
(Gorliz) — sterilis utriusque. Maio et seqq.

332. A. A n e m o n e s.

Primo totum album : tandem pallescunt peridia. Folia
•fungillum alentia contracta , minora , longius petiolata,
In A. nemorosa passini. Maio.

333. A. p u n c t a t u m.

Fungus junlor punctiformis clausus semiglobosus fuscus,
apice punctulo albo notatus. Peridia dein aperta satis
magna sunt, albida, semi - immersa : ore in nostris con-

IIO

Stauter dentato, dentibus 3/5 latis , revolutis , folio hori-
zontaliter incuinbcnLibus. In fbltis A. rammculoidis (Suh-
lander Bcrg) parcius. Maio. ( Pidvis compactus viola-
ceo - fuscus).

B. ACICOLAE.

a) Caespitosi.

Tab. V. 5^^. A. a b i e t i n u m kohi s.

'■ '" A. macula Luteu , peridiis parallcle seriatis nudis sparsis
iel subconfluentibus oblongo - compressis aibidis apice dcn-
tato - laceris , pulvcre aurantio.

Macula circumscripla , luculenta , vivide lutea , in
aurantiuni nonnuuiquani vergens , visum e longinquo at-
traliit. Peridia interdum tereliuscula: sed pleruinque
compressa forina aeque ac niagnitudine ad A. Pini pro-
xiine accedunt. Os fungilli aperti inaequaliter dentaio-
lacerum tribui A, aliquanto propius sequentibus existit:
dentes tamen in icone nostra justo regulariores apparent.
In foliis Abietis (propaginum inprimis novarum) maculae
steriles dilutiores vulgatae : nec fertiles ( praesertim sub-
tus) aestate pluvia rarae. Junio , Julio , Augusto.

b) Simplices.

335. A. Pini.
Epiphyllum valde compressum , staturam fere in Synopsi
indicatam servans , vulgare : epixyluirj in ramorum ipsius-
que trunci cortice rarius , multo majus , ad semunciani
usque longum , 3 — 4 lineas altum , bullatum , minus
compressum ; eo v. c. aygregato totam aliquando arbu-
sculain (Trebusscr Aliee) pacne obtcctam vidimus. Ar-
bores praeamat juniores : folia per series duas parallelas
plerumquc occupans. Maio , Junio.

W.I

556. A. columnarc nobis. Tal. V.

A. sunplex tenuc nudum cylindrico - elongatum a.picelace- h

rum album , -pulvere aurantiaco.

E pustulis exilibus hemisphaoricis cyliridri paullatim
assurgunL apice obtusi , elongati demum ac vertice la-
cero hiantes. Longitudo fungilli adulti i/'i§ linearum ;
diameter pusillu-s , lineae vix j aequans, oculum inerniem
fugiens : forma e basi paullo crassiore exacte teres , co-
lumnae cujusdam truncatae ruderi haud incommode ciequi-
paranda. Peridii membrana tenerrima , pcllucens, alba.
Situs pro familiae more biseriatus — ceterum sparsus,
nudus , nonnisi ipsa basi (prout pulvere disseminato
cylindroque demum toto abrupto et amisso distincte
cernitur) semiimmersa. Rarior et imperfectior ramu-
los — complela acus recentes (veris vix elapsi proge-
niem) ceterum illaesas Pini piceae frequens incolit spe-
cies elegantula. Jun. Jul. Aug.

537. A. elatinum nobis. Tab. V.

A. simplex immersum , peridiis ellipticis laceris pallidis, ?• 5-
pulverc aureo.

Transit ad Uredines. Pustula primo clausa depressa
elliptica , rarius orbicularis ; longitudinaliter dein lacera
deiiiscit, niargine demum obsoleto. Pulvis vivacius di-
lutiusve aureus. Longitudo vix lineae 1. Situs sparsus
vel subconfluens , biseriatus , immersus , erumpens : ha-
bitus fere A. Eupliorbiac. Totam occLq>at paginam in-
feram folii , inde morboso - pallidi , contracti ac duplo-
diuiinuti. Unicam arbusculam Pini piccae (Moholzer
Haide) misere vexabat haec spccies Jun. Jul.

iG

izz

33. U P, E D O.

A. n U B I G o.

558. U. mycophila.

Minus bene inter Uredines collocatus videtur fungus
a toto reliquo genere alionissiinus : quidni nomine in T.
fjarasiticum aut mycophdu?n nmtato ad Tricliodermata
trausierendus ? a quibus quonam cliaractere discedat,
ignoramus. Praeter Bolctos succulcntos , quos praeamat,
etiam llydna Aaria non inlrequens obvolvit. Autumno,
inprinris Septembri.

55g. U. confluens.

oc, Bibis

/3, Mercurialis

yy, Orchidis

£5, Rhinanthi
Oinnes hae varr. conveniunt glomerulis prominentibus
copiose pulverulentis , plus minus confluemibus et cir-
cinantibus. a, mediocris , dilutius ochrea , distincte cir-
cinatim confluens , pulvere admoduin crebro — vel ob
loci affinitatem huc relata fuit, in foliis Kuonymi euro-
paei coelo pluvio aliquoties lecta IVIaio , Junio. /3, ma-
jor, saturatius ocliracea , minus aequaliter disposita, ra-
rior nobis , semel in Mercuriali perenni (Soldajider Eerg)
epiphylla inventa exeunte Maio. yy, maxima , fulgore
pulveris vivacissimo aureo oculos eminus alliciens , tota
confluens, elliptice et aequalitcr circinans : an species
propria ? Duo tantum fungi pulcherrimi exempla pra-
tensia (Hungersnoth) in foliis Orchidis conopseae obvia
nobis fuere : item sub finem Maii. bb, parva, ex aureo
demum miniato - rubra , nonnumquam a situ speciei no-
strae solemni haud parum aberrat : at sunt etiam speci-
mina , nec rara , in maculas orbiculares per confluxum

_ ra3

conglomerata. In Rhinantho cristd galli epiphylla, abun-
dans. Junio , Julio.

3/jo. U. Alchemillae.
Epidermis albida dirupta latera occupat fungilli — in re-
niotis montanis meridionalibus (Herrnhut; Lausche;
etc. ) pervulgati , sed propius nondum reperti. Maio.
Junio.

3/|.i. U. Helioscopiae.
Abunde provenit a, loco suo inde a vere in autumnum
tardum usque.

342. U. Rosae.
a, Rosae
/3/3, Ulmariae
Vulgatissima ubique crescit a, in foliorum Rosae centi-
foliae pagina inferiore , colore demum obscuriore. Var.
/3,8, fuscescens, tandem nigricans , ob situm ceteroquin
et babitum sedisque affinitatem cuin a, conjungenda, in
Spiraed Ubnarid aliquoties (v. c. Seer Schiujs°arten)
epiphylla inventa. Utraque praesertiin occurrit autu-
mnalis.

5.^3. U. miniata.

a, Eglanteriae
yyt Ulmariae
Corticem trunci ramorumque , petiolos , pedunculos,
calyces — foliis paene praefert a, in Rosae variis spe-
ciebus parasitica : a nobis in R. Eglanterid , canind et
centifolid hactenus lecta. Maxima saepe in corticibus,
lineariter utplurimum ebulliens : epiphylla minor et sub-
orbicularis. -yy, minor nervisequa elongata bullatiin eruin-
pens vivide aurantia — in petiolis nervisque foliorum
Spiraeae Ulmariae hinc inde. Utraque verna : Mai. Jun.

344- U. linearis.

a, frumenti

;_,

Sporulae globosae ecaudatae. In fnanento vario abun-
dantissiina. Aestate.

045. U. C ampanulae.
Praeter Campanulas (C rotundijuliam , pat.ulam, rapun*
culuidcmy Trachelium) in Phytevmatc etiani spicato oc-
currit species niinime rara. A Maio in Octobrem usque.

5\G. U. Soncbi.
Colore laetiore opacioreque ludit. Tulgaris in Sonchi
arvensis , parcior in S. oleracei ioliis. Sept. Oct.

347. U. f a r i n o s a.
a, Salicis
/3, Senecionis
Provenit a, in Salice Caprea, passiin etiam S. alb&j
epipbylla — aestivalis ct autumnalis. /3, praeter Scne-
ciones viscosum et sylvaticum, vulgatissimas ipsi sedes,
S. quoque saracenicum passim frequens incolit , colore
discrepans saturate aureo , subminiato. Viget item
aestate et autumno.

548. U. Circaeae nobis.
U. minuta conjerta suborhicularis ex ochracco subincar-
nata , pulvcre laxissimo fugace.

Culore ac inprimis pulvere omnium laxissimo facil-
lime aufuga a reliquis affatun distincta. Glomeruli aggre-
gati , sed parum confluentes. Sporulac ovato - irregula-
res , exiguae , ecaudatae. Frequens in sylvis udis pagi-
nam inferam occupat foliorum Circaeae intermediae Ehrh.
mox separata , mox ejusdem nominis Pucciniae intermix-
ta. Autumno medio.

349. U. Rubi fruticosi.
Sparsa gregariaque. Pulvis plerumque valde laxus. Eli-
git sibi folia praeprimis vetusta semifusca , quibus vulga-
ris innascitur ac paene perennis.

125

55o. U. Rubi idaei.
Magnam saepe sese exhibet, diamctro 2 ad 5 lineas
aequans : pulvis tuin memorabili sane ratione annulatim
circumcirca , epidermide folii in fungi centro residua,
prorumpere solet. Habitat super foliis fruticis vel syl-
vestris vel hortensis passim , neutiquam rara. Yere ac
aestate.

35i. U. Ledi nobis.
U. sparsa aggregataaue miniato - aurantia subcyliudrica,
-pulvere laxo.

Folia hac Rubigine tacta saepe solito magis evoluta
latiora apparent. Pustulae fulvae maculis flavidis , per
folii substantiain penetrando oculos jam desuper attra-
hentibus , sparsae gregariaeve insident : quae e primor-
diis planis dein ebullientes apice tandem rupto subtere-
tes cernuntur , pulverem tum copiosum laxum saturate
aurantium promentes. Itaque speciei hujus exempla per-
fectiora ad Aecidia accedere in aprico est. Parasitatur
in Ledi palustris foliorum pagina inferiore , tempestate
humida hinc inde frequens. Maio , Junio.

352. U. Tussilaginis.

Abunde Farfarae foliis ubique innascitur: aestate et in-
primis autumno.

353. U. populina.

a, populina

/3, betulina
Utraque dense aggregata et passim confluens. Yar. <x,
in Populis (balsamifera et nigrii) hinc inde epiphylla,
Sclerotio populneo , dum tota clausa est , colore excepto
neutiquam dissimilis , suspicionem interdum nobis movit,'
anne fungillus iste ambiguus huc forsan pertinens Uredinis
speciem nostrae proximam , sed praemature corruptam,

IZt

sistat? /3, in BetulA tdbA passhn occunii. Aestivalis
utraque et autunmalis.

554- U. pustulata.
«, Kpilobii
/3, Ccrastii
yy, Jraccinii
a, in Kpilobio tetragono (Moholzer Ilaidt) colore sub-
ochraceo , solo aprico sicciusculo — /3, in Ccrastio vul-
gato praticola (ad Horke) — utraque rarior , Junio.
Yar. yy, uiiimta conferta in glomerulos collecta subro-
tunda dilute ochrea , clausa , deinuin aperta — colore
rarius laetiore flavicante varians , in Vaccinio Myrtillo et
uliginoso inferiori folioruni paginae insidens hinc illinc
in sylvis reperta, sed pariun frequens. Aestate et au-
tuuino.

355. U. Menthae.
a, Menthae
/3/3, Violae
n, mediocris est , ochracea , demum obscurior : at fu-
scescentem vix vocarimus. Loco etiam quadantenus a
Persooniana discrepat — in Mcntha arvensi et austria-
cci JV. passim frequens. Ab hac ft8, sparsa prominens
subglobosa laxe pulverulenta e flavo fusca , sub J tolae
caninae foliis proveniens , sejungi forsitan posset , ni
specierum ^alde cognataruin justo major numerus jam
esset. Occurrit liaec in umbrosis , praesertim abietinis
muscosis , vulgaris. — Utraque apprime autumno.

55G. U. Sempervivi nobis.
U. sparsa -parca major immersa elliptica vel orbicularis,
pulvere e.v ochraceo fuscescente.

Aeque ac praecedens ad Nigrcdines accedit. Intra
carnein folii succulentam tota fere immersa nidulatur.
Pulvis epidennide albicante , irregularitcr tandein rupta,

127

quasi pseudoperidio inclusus translucet. — Pauca tan-
tmumodo speciei rarissimae exeinpla in fbliis extimis ve-
tustis semiputridis Sempervivi globiferi allata (von der
Lausche) ineunte Junio.

B. N I G R E D O.

357. U. scutellata.

Folia hac Nigredine laborantia angustiora quidein nobis
sunt et longiora iis , quae Aecidium Kuphorbiae gestant;
at multo latiora brevioraque sanis. Puncta sparsa parva
fusco - nigra. Epideraiis albens ad latera inaequaliter
circumscissa finditur, pulveremque , sed parciorem, edit.
In foliis Cvparissiadis (Micke) rarior. Junio.

358. U. Betae.

/3/8, Cpnvolvuli
Differt ab U. Fabae affini colore dilutiore magis in ru-
brum vergente , sporulis minoribus , locoque natali. Re-
ceptaculuin saepe praebet Pucciniae Polygoni. Crescit
nimirum in foliis Polygoni Convolvuli passim frequens,
Aviculariae parcior : descriptioni cetex"um Persoonianae
exacte , etiam quoad spondas, accommodata. Septembri.

559. U. suaveolens.
Planta a fungillo nostro infecla tota plerumque pallens
e longinquo dignoscitur : ab incremento etiam saepe
prohibita reliquis minor est. Puncta primitiva crocea
minuta clausa crebra sparsa : adulta colore in fusco-
purpureum mutato confluunt. Vulgaris loco suo viget
Junio et seqq.

36o. U. Fabae.

a, Fabae

/3/3, Tnfolii
Praeter Fabam, quam ingenti onerat copiA , etiain in
Vicia sativa (Odernitz etc.) passim occurrit var. a, non-

128

ifiM autumno appropinquantc erumpcns. Var. /3/3, si-
niilliuia, scil iniiior, sparsa , solitaria — in Trifolio rc-
pentc (Anstaltshof) seniel invunta fuit cxcunte Septeuibri.
56i. U. a pp endi cula ta.
«, Vhascoli
/3, Visi
Hab. utraque loco suo , nec rara : a, inajor et niagis in-
quinans. Slriam sporularum dhnidiantem , quain ad y,
indicat cl. Versoon, in /3, quoque observaviinus. — Prae-
scrtiin auluninalis.

36z. U. flos culo soruin nobis.
17. nigrtlj caespitulis svarsis minutis subrotundis pulvina-
tis , pulvere laxiusculo , sporulis inaequalihus suhcauclatis.
Sporulae ex ovato irrcgulares , per examina saepe-
munero repetita aliae prorsus ecaudatae , aliae appendi-
culo brevi stricto praeditae constanter nobis visae. Prae-
ter notas hactenus indicatas doniicilio etiani distat a prae-
cedente. In plantis enim flosculosis epiphylla , Vrenan-
tliem muralem , Leontodon autumnale L. , Hieracia sa-
haudumL. et sylvaticum passini colens inventa fuit. Ac-
state et autumno.

563. U. Ficariae nobis.
U. e hadio nigrescens suhhullata , caespitulis majusculis
solitariis parcis suhrotundis , sporulis rotundo - ovatis suh-
caudatis.

Cauda sporularum in hac quoque specie vel brevis-
sima adest, vel nulla. Caespites satis magni , valde in-
quinantes. Intermcdia Fere posita est haec nostra inter
antecedentem et sequentem : a quibus qui discrepet,
e characteribus modo allatis elucebit. Crescit in utra-
que foliorum pagina , etiain in petiolis , Ranunculi Fi-
cariae hinc inde (Jdnkendorf; Ullcrsdorf) locis dumosis.
^laio.

— . 1 2C|

564. U. bullata.
In caulibus, petiolis, foliis bullae passhn ( saepc frequen-
tissimae et confluentes) prominent subovatae flavidae :
e quibus pulveris spadicei grossi inquinantis eruinpunt
glomeruli , initio subsolitarii, annulatim plerumque bul-
lain suani cingentes , deinde centrales etiam totumque
caespitem confluendo explentes , forma subrotunda seu
oblonga. Sporulae ecaudes , oblongo-cylindricae, saepe
distincte 8 - forrnes , sernper saltern subbilobae , septo
medio transversali obscuriore interstinctae. Innascitur
Aegopodio Podagrariae (nec alii hucusque plantae) coelo
sereno rarisshna , madente passim admodum vulgaris.
Junio.

365. U. Anemones.
Epiphylla vel petiolaris : unum rdeurque nonnumquam
folium currr Aecidio Anemones occupans. Pulvis niger,
vix fuscescens. Rarior nobis (Buchemvaldchen). Maio,
Junio.

obs. U. Dentariae , majuscula subbullata , epider-
mide longitudinaliter dehiscente , pulvere copioso ferru-
gineo - fusco — affinis quidern est praecedenti , specie
tarrren jjropria digna videtur. At cuur normisi Neoveclae
ad Rhenum in D. bulbijerae foliis lecta fuerit , regionis
nostrae incolis connurrrerari nequit. Junio , Julio.

C. A L B U G O.

7)66. U. candida.

a, Thlaspcos

/3, Tragopogi
Crescit a, loco suo passim copiose ; perennis. /3, in
foliis Scorzonerae hispanicae hortensis hinc inde obser-
vata. Junio et seqq.

l7

I JO

367. U. Cheiranthi.

Mox solitaria prominula suborbicularis , mox subcon-
fluens dilformis depressior. Epidermide tandem rupta
pulvis evacuatur , unde speciinina inania sat frequentia
occnrrunt. In foliis F.rysimi cheiranthoidis (in liorto
nostro) liaud infrequens. Julio.

D. USTILAGO.

">C)S. U. segetum.
a, Ilurdei
/3, Tritici
"V, Avennc
5, Pnnici
Omnes hae varr. , notissima aeque ac pessima sogetmn
suarurn vitia , agricolas niale cruciant. Aeslate.

36g. U. Caricis.
Leginius lmnc in regionibus nostris circuin capsulas C.
brizoidis ( RengersdorJ ; Cunnersdurf) et praesertim C.
praecocis Schkuhr (Jdijormis Hujjm.} passim copiose vi-
gentem teinpestate pluvia ; Junio , Julio.

670. U. Tragopogi.

/8/3, Scorzonerne
Est var. pulvere parciore purpureo - fusco in Scorzone-
rac humdis receptaculis. Flores virgines corrupti , de-
nigrati , depressi , pulvere intus obsiti. In pratis (Oder-
niz) frequens. Maio , Junio.

571. U. violacea.
Hanc apprime crebram (et in remotissiinis quidem Ger-
maniae terris) in Lychnide dioich L. albd reperimus :
rariorem in Cucubalo Behen. Florum etiamnum clauso-
rum antlicris jam virginibus innascitur pulvis laxus , tum
temporis paullo dilutior : snturatius postea violaceus co-
piaque adauctus flore aperto in calycem , quein semire-

IOI

plet, maxima ex parte delabhur — ■ a polline antherarum
flavido vel ipso colore facile dignoscendus. Junio, Julio.

34. P U C C I N I A.

372. P. Anemones.
a, Anemunes
/3/3, Bctonicae
Sporulae in hac quoque specie haud paucae prorsus
ecaudes sunt. Caespituli subglobosi , aequaliter in quin-
cuncem dispositi , totas saepe foliorum paginas aversas,
earumve saltcm lacinias , occupant. Iiv a, loco suo fre-
quente folia fungillum gerentia petiolos prolongant, ipsa
contracta , sterilia , supra sordide albentia. Var. /3/3,
colore paullo dilutiore e rubiginoso badio sporulisque
obsoletius etiam bilobis diversa , passim provenit ( Oder-
niz; Hungersnoth) in Betonicae officinalis pratensis foliis,
virorem suum desuper paene conservantibus. Viget
utraque Maio.

370. P. Pruni.
Pulvis fere niger, detersilis : inde aeque prorsus ac an-
tecedens Urcdinibus admodum cognata est species : rara
ceterum, nonnisi in unico Pruni spinosac sylvestris (Suh-
lander Berg) frutice , quem totum infecerat, epiphylla
nobis reperta. Medio Octobri.

374. P. Menthae.

Glomeruli parvi punctiformes nigri. Sporulac aliae sub-
rotundo - difformes , aliae obsolete triangulae , pleraoque
tamen obtuse tetragonae. Cauda in nostris (an per va-
rietatem ? an per aetalem provectiorem ?) satis longa,
staturam sequcntium ferme aequans. Hab. in Menthae
austriacae JJ illd. foliis hinc illiuc. Septembri.

375. P. Valantiae.

Sporulae grossiores , magis difformes , in crassiorem

cniKlam exeunt , quam in sequentc afftni. Mixtam hant
r. perhnus ( redini cuidain flavae , cui sporulac eraut or-
biculares lnetlio depiessae ecaudatae laxae : quae num
ejus primordia constituit ? Cauligena cpiphyllaque spe-
cics rrequens lecta in (Jalio sylvatico locis acclivihus
umbrosis herbosis ( inter Rengcrsdorf et Cunncrsdurj)
.lulio.

576. P. Polygoni.
Spondac ovato-oblongae , subbilobae, tenuicaudes. G7o-
mcridi parvi , rotundi fere , e spadiceo nigri ; saepe l'/v«
dinc Berae /3, tanquain macula anomala sordide iusce-
scente circumdali , pro receptaculo Imc utuntur. Inco-
lit folia Pulygoni Convolvuli arvensis hortensisque pas-
shn liaud infrequens. Septembri.

3-7. P. Aviculariae.
a, Aviculariae
/3/3, Fabae
Utraqne var. ita prorsus, ui aliquoties jain monuiinus.
nominis sui Uredini intermixta obvenire solet : a, in caule
foliisque Polygoni Aviculariae , antecedente rarior : /3/3,
cauligena etiam aeque ac epiphylla in Vicia Fabu fre-
quens. Haec , quantumvis alienissiniae scdis incola, spo-
rulis tamen nonnisi aliquanto majoribus ab a, discrepat:
aeque enim macrurae ac subglobosae , comparatione ad
microscopii compositi augmenta maxinm inslituta, incla-
ruere. Forma etiam caespitum in caule petiolisque linea-
ris , in foliis orbicularis , et color niger — prorsus con-
gruunt. Utraque item obvia Septembri.

378. P. Circaeae.
Verrucae saepe etiam conferta.e , circinatim vel alio modo
subconfluentes. Copiosissima ubique provenit haec spe-
cies in Circaearum , inprimis C. intermediae, foliis : par-
cior , ceterum prorsus eadem ac itidem cpiplrvlla, iu

i55

Chrysosplenio alternifolio locis humidis umbrosis (Mo~
holzer Haidc). Invenitur illa aestate et autumno : haec
Maio.

3yg. P. graminis.

a, granums

/3/3, Junci
*yy, caulium
Lineae in a, cauligeafi exacte parallelae , saepe longissi-
mae : in eadein epiphyllri lineari - oblongae , sparsae.
breviusculae , maculae potius nuncupanclae. Color e flavo
fuscescens , demuui niger. Sporulae sedis suae admo-
dum tenaces. Vulgatissima haec occurrit loco suo ; au-
tumno , hyeme , vere. Var. /3,8, junior pulverulenta sor-
dide ocliracea, adulta nigrescit et compingitur: utrius-
que saepe aetatis in uno eodemque mixtae adsunt ma-
culae subrotundae aut ellipticae , etiam sublineares , folio
vel cuhno. Frequens haec incolit Juncos , praeprimis
/. campestrem et pilosum L. , passhn et Allia culta,
Porrum , Cepam etc. colore praecipue ab a, differens.
A vere in autuinnum usque. Notabilis tandem yy, ova-
to - oblonga , nigricans , speciem paene propriam ob spo-
rulas medio parum constrictas caudamque valde elonga-
tam meretur : semel in caulibus vetustis semiputribus
siccis (Solani tuberosi^ ut videbatur) reperta ineunte
Aprili.

58o. P. Juniperi.
In statu primitivo mera adest matrix prorsus nuda , quae
dein sporulis sensim undique obducitur , formam simul
excrescendo mutans. In hortis (Jdnhendorf; pAdddrjel)
J. Sahinam frequens colit. Aprili , Maio.

38i. P. Potentillae.
Vicina omnino sequenti : differt tainen sporularum mu-
cronibus brevissimis vel nullis , caudisque etiam brevio-

i34

iil>us, unde pustulae apparent sessiles. In P. argcnteae
b>!iis, quae livemein perduravere, semivivis siccisve arva
seu pascua incolens occurrit Martio , Apiili.
58?.. P. mucronata.

a, Rusae

/3, Rubi
Spondae isthmis plerumque ternis intcrcrpiae, nonnullae
submuticae. Vulgaris est a, in Foliis praeserlim conse-
nescentibus Rosae centijoliae, Uredine socia , iu bortis
ubique fere : rarior in R. villosa (Lehm°ruben) absque
Uredine. Tar. /3, apud nos quoque in foliis (et saepe
quidein siccis dejectis) P^-ubi utriusque , sed apprime
R. jruticosi , haud raro occurrit. Utraque aestate et
praesertim autumno.

obs. i. Sicuti notas praesertim Uredinum speciR-
cas plerasque , ita vel ipsam inter Pucciniae Urcdinis-
que genus diagnosin genericain vehementer vacillare,
nemo facile rei peritus inficias ibit. Septula scilicet
Pucciniis solemnia striis profundioribus in Uredinuin
sporulis frequenter obviis similia adeo esse solent, ut
dignosci vix queant: et ad caudae firmaeque proinde
adhaesionis inconstantiam quod attinet , XX. 36r. ^"5.
ac inprimis 56*2. 563. 372. laudasse sufficiat. Xec pa-
rum hinc alimenti traliit suspicio illa , cujus ad 17. linea-
rem (Synops. I. p. 216.) meminit cel. Persoon, mere
quidem hactenus hypothetica , sed urgentissima tamen:
anne in plantis perquam multis , graminibus v. c. , Jun-
cis , Circaeis , Polygonis , Faba , Galio etc. Uredines fun-
gilli juniores sint (dilutius colorati magisque aestivi)
iidem , qui perfecti deinde ( saturatiores et magis autu-
nmales) Pucciniae audiant? Digna utique hvpotlicsis,
in quam repetito examine ulterioreque observatione stu-
diose inquiratur.

i-yj

obs. 2. Tribus verbis, priusquam Gyinnospermos
cpiphyllos jam absolutos retrolinquamus , memoriae tra-
denda est pertinacia , qua fungilli isti pratorum , agro-
rum , sylvarum etc. loca certa selecta , quotannis redu-
ces et herbam quisque suam contaminantes , reliquis ita
praeoptare solent , ut caussam praedilectionis adeo ob-
stinatae , saepe nec in umbra apricove sole , nec in hu-
more vel siccitate etc. positam , hariolarl nullalenus po-
tuerimus.

35. T R I C H O D E R M A.

583. T. roseum.
Increscit species pulchra lignis variis putrescentibus,
cortice praesertim laxe inhaerente obtcctis , haud infre-
quens hinc inde: Populum tremulam jdlnumque , in qui-
bus laetissime vigeresolet, praeamare videtur. Autumno
serotino et hyeme leniore etiam inventa : sed perfectior
Martio, Aprili.

384. T. viride.

In aetate infantili posttum exiguum est , globosum , com-
pactum , extus intusque unicolor candidum , superficie
villosum : Sphaeriam tum temporis simplicem hirsutam
quandam mentitur. Adulli dein forma pulvinata saepe
suborbicularis : diamcter varius , 3/4 lineas tamen vix
excedens : villus tegmineus detritus paullatim et evani-
dus pulverem denudat opace viridem , ad latera diutius
persistens ; unde totus jain fungillus obiter in.spectus
aviculae cujusdam excremento haud absiinilis apparet.
Frequens tempore humente rejectamenta varia , stipu-
las , ranmlos , folia etc. imo stercus vaccinum incolit :
autumno, hyeme.

385. T. a u r e u m.

J'illus albidus fJavidusve tener , circa marginem pro gene-

i3G

ris niore persistcntior. Fulveris color saepe saturair
aureus. Ligna pinca m locis suffocatis bumentibus de-
gentia occupat species in regionibus nostris uaiauue rara.
Auiumno, liyeme , vere.

386. T. nigrescens.
Amat haecce species trunci arborei caesi discum vetu-
stinrem , cui e. g. in Carpino Betulo, Salice albu etc.
non infrequens passim innascitur : rarior obvenit corti-
calis. 1'illus tegmineus delicatus digiti tactu vel lewssi-
uqo illico abstersus pulverem ostcndit opace terreo - fu-
scum , nigricantem , solito laxiorem et subtiliorem , ac
inde pessime inquinantem. — Parcior reperitur aestate
pluviri: crebrior autuumo inprimis tardo.

087. T. dubium.
Praetcr truncos putridos , quos hinc inde incolit , foliis
quoque , rainulis, aliisque corpusculis humi jacentibus
nonnumquam increscit : formani quidem , ubi ejusmodi
sedcm natalcm sibi elegit , hand adeo regularem ser-
vans , sed latius , oblongum , subelhisum , at substantia
ceterum , indole , colore cum fungo epixylo prorsus con-
veniens. Autumno.

■558. T. laeve.
Tegumentum laevissiinuin tenerrimum submembranaceuin
albidum vel tantillum laesum pulverem promit salis laxum
dilute flavum. Forma fungus epixylus , trunci pinei in-
cola , gaudet circumscripta pulvinata subsemiglobosa ;
tcrrestris idem nmscisvc inspersus inaequaliter effusus
est , tegmine cvanido fere. JMagnitudo ab unciA 1 ad
2f variat. Parum freqnens oBenditur locis sylvaticis
humidis (Dlohoizer ILiide hinc illinc) : autumnalis et
vernalis.

389. T. t ube r cula tu m.
Initiale villis longis candidis uiollibus vestitum est , in

tubercula echinata varia dein (an per conglntinationem
fasciculareni , e madore continuo oriuudam?) abeunti-
bus. Pulverem genuine pureque cinereum nondum vidi-
mus : constanter in nostris e cinereo vel flavescit vel
rutilat , argillascens inde vel griseus dicendus. Epigaea
species vulgaris ubique fere occurrit in terra nuda lm-
midd inprimis umbrosa. Aestate tarda et autumno.

obs. Brevem fungorum duorum ad hocce genus
speetantium ambiguorum notitiam adspergere placet :

a. T. guttatum. T. pulvinatum subhemisphaericiun,
tegumento subviiloso albido , guttis grossis viscosis ob-
sito , pulvere compacto griseo - terreo. Fungus Lyco-
galacti argenteo colore pulveris , forma ac habitu probe
consonus : num forsan ille ipse , casu quodain in media
aetate corruptus? num nova Trichodermatis species ? ob
exempla nonduin prorsus matura niliil dcfinimus : quae
in trunco auercino semel inventa fuere Aprili.

b. T. candidinn. T. pulvinatum subsemiglobosum
viflosum unicolor albuin , e filis coinpactis pulvere undi-
que interspersis contextum. Diameter 3 — 4 linearum.
Conopleis potius hanc speciein non obstante colore alie-
nissimo accensere in animo erat : sed metus , ne mera
fungi ignoti primordia coram baberemus , hactenus nos
cohibuit. Aliquoties in cortice abiegno (Moholzer Hai-
de) vere, aestate.

56. C O N O P L E A.

090. C. sphaerica.
Forma globoso - depressa. Diameter ab 1 ad 3 lineas
varius. Color sordidus , e nigro plus minus in oliva-
ceum vergens. Copiose incolit ramos varios dejectos
siccos : parcius ligna putrida. Perennis.

18

lo

3oi« C. hispidula.
Epixyla aostra et descriptione PersoonianA paulio niajor :
verimi liaec discximina ad varietatein distinguendam vix
sulfieiunt. Rotunda vel subovata , sparsa sive subgre-
garia : diamcter linea paullo niinor. Setae longae , riyi-
dae , divergentes. Pulvis satis copiosus. In fiustis
ligni carie exesi sicci , rarior. Junio.

3f/2. C. atra.

«, liguorum
/3/3, Caricum
Var. a, staturS varians in lignis praecipue salignis (Sa-
luis idbtic L. et Caprcae) aliquoties invcnta : quacum
< onvenit. /3/3, colore aterriino , at distat pulveris copia,
ininutie, loco — specie forsitan sejungenda. Vix lineain
iala , globosa , subdepressa , passini etiaui longitudinali-
ter subeffusa , pulverulenta. In foliis Caricum majoruin
aridis , locis sylvaticis paludosis , passiin non infrequens.
Utraque Aprili.

obs. C. betulina. C. erumpens subspliaerica com-
pacta vix pulverulenta , ex olivaceo ni^ricans , intus
opace viridis. Primo obtutu C. spliaericac siinilis: an
ex illa per corruptelain orta? Ad rainos bctutiuos sic-
cos deciduos inventa Maio.

F A M I L I A III.
S A fi. C O 8 P £ K M X.

37. C Y A T H U S.
5g3. C. striatus.
Terrestris inter folia putrida locis luunidis passitn. Sept.
et seqq.

3g4. C. Olla.

oc7 nitida
/3, agrestis
Utraque var. in hortis , agris , ruderatis hinc inde fre-
quens. Aestate et autunmo.

5g5. C. Crucibulum.
JNostratium longe vulgatissima haecce species , ligni pi-
nei putrescentis praesertim fabrefacti admodum cupida,
sepibus, asseribus , palis etc. ubique innascitur: rarius
tamen etiam in arboribus frondosis epixyla occurrit.
Onmi fere anni tempore humido.

3gG. C. scutellaris.
Species nostra lignatilis est, mox in Pini, mox in Quer-
c&s ramis lignorumve frustis obvia , cinerascens aut pal-
lescens. Non infrequens hinc illinc aestatc et autumno
praecipue sero.

3-1

C L A S S I S II.

GYMNOCARPl.

O R D O IV.
LYTOTHECIl

38. P H A L L U S.

5gj. P. impudicu s.
Per varias aetates , inde a Juvenili , qua nondiun evolu-
lus ovoideus apparet , usque ad exoletaui illaui , quae
pileuin totum denudatuui monstrat , liinc illinc obser-
vare contigit fungum celebrem : cujus , cuiu rarior vulgo
(etsi perperam fortasse ) liabrri frustraque a multis con-
quiri soleat , loca natalia uberius sigillatimque recensere
haud supervacaneum putamus. In abiegnis unico tan-
tuin loco (Moholzer Haide) solitarium invenimus : prae-
fert cnim apud nos quoque nemora et ambulacra fron-
dosa umbrosa subbumentia — crescens v. c. in liortis
ad Jdnkendorfi Ouolsdorj ; Haynchen; in ambulacro
amoeno illo , quod est inter arcem aedemque sacram
L llersdorfensem; in fageto umbroso montis Lobaviensis
satis frequens. Ita et in montibus Hochhirchensibus co-
piose provenire a testibus idoneis afiirmatur. Augusto,
Septembri, rariiis Octobri.

i4s

ORDO V.
HYMENOTHECII

F A M I L I A I.

.1 6 A R I C O I D E 1.

39. AMANITA.

A. A M A N I T~ A E.
a) N u d a e.

398. A. livida.

a, pallescens
y, fuscescens
Volva mediocris , albifla. Pileus in nostris pleruinque
nudus. Crescit a, in umbrosis frondosis, /3, acerosis —
utraque non mfrequens. Aug. Sept.

5<jg. A. sjiadicea.
/3, fulva
Volva longa , laxiuscula , sordide alba , praesertiin mar-
gine rufescens. Stipes longus (nonnumquam valde elon-
gatus), sursum subattenuatus , nudus , candidus vel albi-
dus : lamellae concolores , aequaliter plerumque crenula-
tae aut serrulatae. Pileus initio campanulatus , dein pla-
niusculus , imo saepe prorsus applanatus evadit : ceterum
subumbonatus , margine sulcatus, fulvus sive e rufo ba-

»4*

tlius. Species est e maxhne vulgaribus : in pinetis (vix
in sylvis abietinis , neduin frondosis) ubique fere locis
sicciusculis unibrosis reperiunda. — Exeunte aestaie et
praepriiuis autunino niedio.
400. A. incarnata.
/3/3, lacvis
Pileus laevis , vix fibrillosus , neduin villosus : at cetero-
quin fungus noster cum italo prorsus congruit. Stipes
priuio subbulbosus , dein teres evadit, volva lnagna di-
Stincta laxiuscula ad basin cinclus : annulus nullus. La~
mcllae ante evolutionem albidae , pulvere uiox seininali
copioso incarnato - roseo tinctae colorein niutant. Pi-
leus lalius deinum canipanulalus nuinquam tamen pror-
sus applanatur, margine nec striatus nec sulcalus. Sta-
tura magna, A. hulbosae fere. Terrestrem loco unico
domestico (im Hoje-des Seminarii) quotannis bis redu-
cem, babemus : Maio , Junio , iterum Septembri.

b) A n n u l a t a e.

T.\h. XI. 4CI- -A- porphyria nobis.

f- *« A. piteo convexo nudo laevi e purpureo livescente , an-
uulo subconcolore , lamellis et stipite albis.

Habitu prorsus refert A. viridem: sed statura duplo
fere est minor. Volva adest manifesta, longiuscula , la-
xa: annulus mediocris vel subparvus , dilute livescens,
constanter praesens : pilcus convexus, Iate campanulatus,
nec umbonatus nec umquam bactenus verrucosus , co-
loris e livido purpureoque mixti ; ceterum laevis , nec
nisi rarius margine substriatus. Hinc qua ratione spe-
cies nostra ab A. lividd et umbrina , ad quas pilei co-
lore quadantenus accedit , differat , facile liquebit. Amat
fungus minime rarus sylvarum praesertim abietinaruin

_ x^

ioca uda sphagnosa subturfosa , quae ubique fere sparsus
incolit Septembri et Octobri.

402. A. bulbosa.

Pileus in nostris semper nudus , praesertim centro saepe
pallescens : lamellae dimidiatae plus minus parcae. In
sylvaticis praesertim abietinis unibrosis humidis passim
frequens. Aug. Sept.

403. A. citrina.

a, vulgaris
Verrucae pilei nobis baud adeo rarae : annulus, saepe ei
stipes , colore dilutius citrino insignis. Totus fungus ad
staturam interdum senripedalem assurgit , pilcum tuin ge-
rens quadriuncialem et ultra. Solum sibi laxum umbro-
sum eligit, frequens hinc inde autumno.

404. A. viridis.

Formosam speciein numquam nisi laevem glabriusculam
verrucis destitutam vidimus. Pileus laetius opaciusve vi-
ridis : est eliam, quando viridi fuscoque marmoris ad in-
star eleganter variegatum reperire obtigit. Stipes voivae-
que pagina interior saepe subvirescunt ; reliqua alba.
In humidis umbrosissimis inter folia putrida frondosa
passhn, Sept. Oct.

B. M Y O P E R D A E.

V

405. A. muscaria.

a, vulgaris

/3, formosa

y, Puella
Notissima species et admodum vulgaris, in staturam saepe
giganteam excrescens. Autumno inprimis medio et
seriore.

406. A. umbrina.

Affinis sequenti , sed nec extus rubescens nec intus.

i44

Varietas annulum ad stipitis basin g^stans nobis quoqu<-
obvia fuit. In sylvis passiin. Sopt. Oct.
/J07. A. rubescens.
«, communis
Caro pilei stipitisve dilfracti cilius tardiusve, sed con-
Stanter, rubescit: et liaec quidein nota hujus specici
vere diacritica esse videtur. Pilei eniui coloreni variabi-
Icm , in aliis rubescentein , in aliis livescentem , fuligi-
ncuni , subhepaticum — offendinius. Stipcs biuncialis,
subbulbosus. Sapor vix ullus. Occurrit in sylvis variis
miuime raro. Autumno.

40. AGARICUS.

obs. Ingens in genere omniuni longe vastissimo
impeditissimoque cliaracteruin tribubus priniariis consti-
tuendis idoneorum penuria esse videtur. Nos certe non
nisi unicum novimus vere constantein nec ulli umquam,
quantum hactenus observare licuit, mutationi obnoxium,
in coiore nimirum pulveris , seminalis vulgo habiti , posi-
tum ; eumque , cum (Coriaceis paucisque forsan aliis ex-
ceptis) pleraeque species chartam v. c. scriptoriam sup-
positam pulvere isto intra diei noctisque spalium co-
piose emisso luculente lubenterque pingere soleant, haud
adeo difficilem exploratu. Unde jaindudum in mentem
nobis venit, anne familiis quibusdam Leucospermorum,
Erythrospeimonmi , Melaspermorum etc. principibus Per-
soonianae tribus , in secundarium jam ordinem relegatae,
passini (ubicunque necesse visum fuisset) subjici pos-
sent ? Has enim , quamvis haudquaquam spernendas,
a notis tamen saepe minus gravibus , nec adeo proximi.-
ac illa nostra ad fructificationem spectantibus petitas.
liniitibus plerumque satis vagis circumscribi , nemo uti-
que in genere nostro vel tantillum versatus negabit. Et

i45

profecto , nisi pulveris color in specierum numero haud
exiguo nonduni exnminatus Lucusque nos lateret , reli-
qua obstacula , quae ab affinitate mutuoque confluxu
coloruni praescrtim oriunda novam methodum premere
roinfme ignoramus , ab ea tentanda libellum nostrum vix
coliibuissent. Ncque omnino est , cur ei a futura dio
ulterioribusque mycologoruin laboribus Iucem affusum
roburque additum iri , si naturae constans infuerit veri-
tas , desperemus.

A. L E P I O T A E.

408. A. L. procerus.

a, procerus

y, excoriatus
Var. a, sylvas passim incolit ; y, solum laxius praefert
cultum arvorum et hortorum , in quibus haud infrequens
occurrit. Utraque autumnalis.

409. A. L. colubrinus.

a, colubnnus

/3, pantherinus
Stipes, praecipue m a, flocco mollissimo sericeo, an-
nulum ejusdem texturae (deincle evanidum ) sustentante,
obductus. Pileus in /3, nonnumquam ruiescit, sauamh
tum obscurioribus , nigricantibus fere. Hab. utraque
var. in conice vaporario {Secr Lohgruben) frequens;
sed vix alibi. Autumno.

410. A. L. cristatus.

a, conspurcatus
Nos hunc notis indicatis ac vel ipso habitu tenui a
praecedente diversum separare nulli dubitamus : in syl-
vis muscosis umbrosis passim crescentem , sparsum,
satis frequentem , praecedcntibus contemrjoraleni.

*9

■ \Q

411. A. L. felinus.

Annulus parvus quidem. sed dlstinctus. Rarior haec
Species in umbrosis abietinis tainen ahquoties lecia , so-
Utaria. Septembri , Octobri.

412. A. L. 111 e soni orpli us.

/3/3, roseus
Pulcliellus , fragilis , tenuis. Pileus i/izuncialis , conve-
mis , denuiui planus, glabcr, humidus , subviscosus,
subuinbonatus : ejus color e flavido ac rosello mix-
lus est, in cenlro saturalior. Lamellae candidae,
ventricosae , libcrae. Stipitis color elegauter roseus per
floccos laxos sericeos Havicantes sub annulo persisten-
tes transparet : annulus ipse ejusdem prorsuS structurae
picturaeque , molli.ssiiuus , deniuin cvanescit. Var. haec
nostra a Bulliardiana , cui stipes laevis esse videtur,
forsitan specie separanda erit. Rarissiniae exeuipla pau-
ca , sed perfecta, seinel invonta fuere in abirtinis ma-
dentibus umbrosis epigaca. Exeunte Septembri. ( Mo-
holzer Ilaide).

4i3. A. L. Carcbarias.
Cf. Pers. Ic. pittae I. tab. V. f. 1 — 5. (icon optinia).
Pilcus i/*2uncialis : stipcs niediocris : lamellae late lanceo-
latae. Sapor in nostris valde nauseosus quidein, at con-
stanter totus mitis. Atquc bic in universum monere
liceat , characteres a sapore vel odore fungoruui desuin-
tos , etiamsi minime negligendi sint , hinc tamen sen-
suum in singulis paene scrutatoribus idios)7ncratice di-
versoruni JuJicio saepe fallaci obnoxios , illinc pro loco-
rum natalium varia inJole aJmo Jum mutabiles , circum-
spectius omnino nec umquam nisi aJJitive adhibendos
neque nhnio aestimandos esse. — In sylvis praesertim
abietinis rarissima specics coelo sicco , crebra humente.
Sept. Oct.

■ «47

4i4- A» ^. granulosus.

a, ferrugineus
y, expallidus

b, albus

SS, cifinabarinus
Pilei discus nonnumquam confertim granulosus , parallele
rugoso - subplicatus ; margo saepe squamulosus. Lamel-
lae candidae dein pallent. Varr. a, y, in sylvis acerosis
vulgares: 8, tota cretacea in dumetis frondosis (Sproi-
zer Hiigel) semel lecta : ss, in abiegnis (Moholzer Haide)
liaud rara. Autumno.

4i5. A. L. robustus nobis.
A. L. magnus compactus firmus, pileo hemisphaerico sub-
inaecfuali late umbonato gtabro e rubro badio , margine
fibrilloso albicante , lamellis liberis latis conjertis albidis,
stipite solido robusto brevi sursum incrassato bicolore.

Non babemus , quocmn comparemus hunc nostrum.
Stipes constanter durus validus , basi unc. § l\ » apice
i crassus , nec multo longior plerumque ; rarius tamen
ad uncias 2^3 , subflexuosus tum , producitur. Infra an-
nulum pilei margini concolor est , albescens nimirum,
sed fibris rubicundis Ladiisve plus minus variegatus : su-
pra annulum totus albus tenuissime fibrillulosus. Annu-
lus speclabilis, persistens , rarius demum obliteratus,
mollis , fJoccosus , pileo concolor. Lamellae semunciam
fere latae , ex albo pallent. Pileus 5 , in majoribus 4/5,
uncias latus , crassus compactus durus , saepe inaequalis
binc inde sublacunosus , disco iuter colorem rubrum ac
baclium varie ludit ; marginem supra jam descripsimus.
Totius fungi caro alba firma esculenta videtur , sapore
praedita miti grato Boleti fere edulis: quamobrem ab in-
sectis limacibusque cupide conquisita , perforata ac se-
mivorata baud raro offenditur. Nascitur in s}dvis acero-

148

sis , inpriinis in pinctis, locn rasa praeamans viaruu: N
arenosarum coincs , caespitose vel sparsiiu , terrestris,
nec infrequens. Srptembri ,' Octobri.
4.1G. A. L. niucidus.

a, fugineus

yy, epigaeus
Species dislinctissima. In a, constanter fagicola ( Lo-
bauer; Arnsdorfer Berge; Eulcnuald satis frequente
Sept. Oct. ) pilci discus saepe fuliginc deniuni quasi
alllalus est. Yar. yy, praetcr sedein natalcm situ etiam
gregario quideni at non caespitoso , stipite longiore
( 2/3unciali ) verticali stricto , pileoque in adultis prorsus
applanato disco oclireo - rufescente (tenui ceterum , vi-
scoso , pellucente) liaud parum diversa , nova specics
esse videtur. Sed bis modo (Moholzer Haide; Schups-
uicsen;) in sylvaticis liumidis graminosis jam olim re-
perta , nec tum temporis satis accuratc examinata , hac-
tenus non separata fuit. Exeunte Septembri pluvioso.
417. A. L. squarrosus.

a, truncigenus

/3/3, terrcstris
Crescit a, caespitosa ac lignicola in sylvis apprime mon-
tosis remotis nieridionalibus hinc inde , autumno prae-
serlim tardiore. Varietatis /3,3, unicum modo specimen
semel inventum : epigaeum , solitariuin , vacgrande , sti-
pite 4 unc. longo , pileo octunciali squamis densis squar-
roso , annulo pro ratione parvo subobsoleto nigricante,
odore vix ullo. Fungum admodum notabilem , aliorgum
(ut vidctur) pertinentcm , in runbiguo etiamnum liaerere
valde dolemus. In gramineis dumosis umbrosis (lunter
dem Briidcrgarten). Medio Oclobri.

41B. A. L. aurivellus.
Bileus pulchre luteus , squamis obsitus ferrugineis , at

— _ x/l9

ihc densissime adeo ac in. praecedente congestis , et ad-
pressis potius quam squarrosis: stipes laeviusculus , non
nisi sparsim et obsolete squamosus : sapor odorque mi-
tis , debilis. Inde (nostrum sahem fungum ) sejungere
non haesitamus. Loca ceterum cum antecedente eadem
prorsus ( Moholzer Haide; Sohlandcr Berg; etc.) inco-
lens, aliquanto frequentior illo occurrit : item truncige-
nus. Aestate et praesertim autumno.

4ig. A. L. Flammula nobis.
Agaricus luteus Wither. Agar. Coprinus Cepaestipes /3,
Fers. Synops. II. p. 416?

Speciem pulcherrimam ob synonymon modo allatum
(pileo in nostris planiusculo excepto) satis idoneum in-
ter spolia terrae nostratis enumerare nefas duxiinus ;
quae tamen , ne cum Russuld lutett confunderetur , no-
mine novo Iicet ab invitis donanda fuit. Minime ad
Coprinos pertinet , sed est Lepiota: inde et colore etc.
a Cepaestipite a, (de quo ampliora videsis infra) , quam-
vis pilei squamositate pilosn singulari conveniat , toto
sane coelo differt. iLa porro , quo minus cum L. auri-
vello conjungatur, color lotus unicolor vivide luteus,
lamellae valde confertae tenucs angustae, habitus graci-
lior minus firmus alienissimus etc. omni modo prolii-
bent. Truncos amat pineos , quos vel ipsos , vel terram
radices eoruin obtegentem , caespitatim hinc inde inco-
lit, sed parum frequens. Septembri.

420. A. L. aureus.

In pratorum umbrosis apricisve loca sibi seligit depressa
hiunida gramine pingui vestita , quae caespitosus incolit,
praegrandis saepe , liaud adeo infrequens nobis. Se^
ptenibri, Octobri.

421. A. L. polymyces.

Caespites albo - farinosi fructescentiae tempore. Pileus

i5o

j.lus niinus unibonatus. Stipes laeviusculus , nonnisi ,ba-
sin versus interduni squamulis distinclioribus adspersus.
Valgatissima sjjccies truncos varios vexat autunmo inpri-
niis lardiore : ij>sa quandoque Jiyeuae mediA cuui tein-
pestate leni subito redux.

422. A. L. caudicinus.

a, sauamosus

/3, denudatus

y, meduis
Rarius terrestris. Admodum ludit colore dilutiore et
profundiore ; ita et squainis stijntis crebrioribus , parcio-
ribus , ac vix ullis. Nulli inde inter a, et /3, limites
certi erui possunt. Var. y, gregaria vel solitaria , pilco
tanien etiam liaud raro convexo - heinispliaerico instru-
cta est, annulumque gerit manifestum. Omnes 3 varr.
loco suo frequentes sunt autumno.

423. A. L. bulbiger nobis.

A. L. pileo planiusculo carnoso glabro rnfo, lamellis con~
feitis emarguiato - adnexis aauose albidis , stipite conco-
lore obsolete annulato rufo - JlbriUoso bulboso , bulbo me-
diocri depresso marginato.

Bulbi forma constans est et singularis — .subglo-
bosa , supra circa stipitem dejjresso - concava , margine
obtuso annulari cingente. Stipes erectus teres solidus,
satis Krmus , 2 unc. longus , 3^4 lineas crassus , annulo
albo depauperato recto versus apicem cinctus. Pulvis
seminalis albus. Pilcus regularis , convexo - planus , tri-
uncialis fere , e cinnamomeo rums , frustis epidermidis
albae post fungi exjdicationem residuis jaceris sparsis-
que saepe conspicuus. Ad dumeta frondosa inter folia
muscosque passim soluaria provenit species vel subgre-
garia (Sproizer Hugel; Moholzer Haide aliquot locis)
Septembri.

i5i

424« -^. L. helvolus.
Varietatem nos, praeter minorem illam a cl. Persoon
descriptam , aliam quoque liabemus magnitudine omnium
partium duplici fere ( pileo i/i§unciali etc. ) majoreque
robore insignom , etiam minus crebro vulneratam. Loca
amat submontana graminosa , ubi betuleta aliave duineta
froudosa incolit, non infrequens. Septembri, Octobri.

4^5. A. L. brunneus.
Pileus e campanulato dein planus. Totus fungus cogna-
tis suis Lepiotd flexipede ac Cortinnriis cnstnned et de~
cipiente, praeter discrimina reliqua , duplo triplove un-
dique major et firmior. Sparsus , etiam subgregarius,
sylvas hinc illinc iucolit abietinas liumidiusculas musco-
sas. Medio autumno.

/\2.6. A. L. flexipes.
Pileus mox laeviusculus , mox fibrillis albidis satis dense
obsitus , e cinnamomeo in sordide violaceum nonnum-
quam vergens , semunciahs plerumque, rarius ad 3- unc.
(vix ultra) dilaiatus. In sylvis acerosis , praesertim abie-
gnis , locis humidis copiose. Per totum autumnum.

427. A. L. macropus.
Stipitis longitudo saepe eximia, sed inconstans est ;
haud raro enim mediocris etiam , bi - s. triuncialis , in-
venitur. Nomen itaque triviale cuin aptiore inposterum
permutandum erit. Annulus varius : saepe satis magnus
firmusque persistit. — Lnmellue pallidae, dein subcin-
namomeae cum niicore quodam cinerascente. Totus ha-
bitus constantor validus crassus. Hab. species apud nos
pervulgata in sylvis acerosis sicciusculis , inprimis pineis,
ubique sparsa. Augusto et sqq.

B. C O R T 1 N A R I A k,.

a) V i o l a c e a e.

(28. A. C. nuda.

a, sylvatica
/3,3-, prdticola
Gregaria, imo subcaespitosa , mox circinans, mox varie
scriata ctc. pineta nostra hinc inde incoNt «, autunini
amans tardioris , una ciun Octobri utplurimum prove-
niens , baud rara. Yar. /3/3, multo minor , tencra , pileo
senmnciali jiulchre violaceo - fuscesccnte , uiargine sub-
striato , stipite laevi brevi (vix unciali) concolore , cae-
sjjitosa semel bisve in prato huniido ( Wiese des Gast-
hojcs) inventa fuit. Niun forte ad Gymnopodas viola-
ceos aniandanda? Hocce certe loco , quem tantisper
jain occupat , prorsus removenda erit , si ( prout suspi-
camur) leucospermam sese esse ultro confiruiaverit. Se-
rotinain habuiuius exeunte Octobri.

429. A. C. herc)rnica.
Fungus oinnium pulcherrhnus , totus salurate violaceus :
stipitis color sordidior quidem , sed aeque jjrofundus.
Eulbus subovatus , nonnumquam insignis. Cortina ipsa
jjallida , sed pulvere seminali ferrugineo utjduriinum tota
dcnse obtecta. In uinbrosissimis liumentibus inter folia
d(>jecta semij)utria aliquot locis (Moholzer Ilaide; Kii-
dieiiwiese). Sept. Oct.

4-3o. A. C. violaceo-cinerea.
In recentissiinis etiain exemplis varie ludit color inter
■\iolaceum et umbrinum. Pileus pracsertim circa margi-
nem cinereo - squamulosus. Occurrit in syhaticis variis
hinc inde. Per totum autunuuun. .

iio

b) Caerulescente~variae.
aa) Phaeocephalae.

43i. A. C. porphyropus nobis.
A. C. pdeo carnoso tenuiusculo convexo - plano subviscoso
e livido juscescente , lumellis subconfertis emarginato-
adnexis laete violaceo - purpureis decolorantibus , stipite
tenui Jibrilioso subbulboso purpurascente , cortina fer-
ru°inea.

Pileus e griseo fuscescit , margine praepriuiis Iivens :
ejus caro insipicla alba ad rupturain aliudve vulnus ele-
ganter purpurascit : shniliter et stipes , non intus modo
ubi diffractus fuit, verum extus etiam ad merum tactum.
Lamellae e colore initiali praepulchro in dilute argilla-
ceo - cinnainomeuin cito transeunt. Stipes i|/3 unc,
longus , 3/4 lineas crassus : pilei diameter 2^3 unciaruin.
Staturae itaque dimensiones eaedem fere , quae in C. ba-
dia Pers. Synops. II. p. 279. obtinent : verum ne cum
hac conjungatur nostra , substantia admodum succulenta
coloresque prohibent. Crescit in pinetis vicinis (Moliol-
zer und Trebusser Ilaide) passim sparsa ; in betuletis
graminosis submontanis remotis (ad radicem montis Soh-
landensis) frequens. Sept. Oct.

432. A. C. variecolor.
Est e maximis et robustissimis. Pilei discus colore va-
riat mox dilutiore ex alutaceo rufescente, mox profun-
diore rufo - vel fusco - spadiceo — margo constanler
coerulescit , rugis haud raro confertis regularibus paral-
ielis verticalibus circumcirca distinctus. In sylvis variis
non infrcquens , solitarius. Tempus servat Cortinariis
succulentis plerisque solemne , vigens nimirum a medio
Septembri ad medium usque Octobrem.

2;>

i5>4

435. A. C. bicolor.
Ad colores quod attinet , a C. nudu haud procul abest
nostra : veruin illa caespitosa provenit , omnibus parti-
bus tenuiuscula, applanata , tardior — haec solitaria
crassa couipacta convexa praecocior : cortinam in neu-
tra hactenus observavimus. Stipes \ — 3 unc. crassus
(duas unc. ait cl. Persoon: nonne per scriptoris lypo-
grapliive errorem?). Margo involutus subviscoso - to-
uientosus. Crescit in sylvaticis passim. Septeuibri.

bb) Xanthocephalae.

434. A. C. collinita.
Nisi affinitate erga vicinas naturali lieic loci retineretur
species nieinorabilis , ad Lepwtas postiuios obsolete an-
nulatos ableganda esset. Pileus in fungo recente admo-
dum lubricus ; ita et stipes infra annulum. Sylvaruin
amat latebras umbrosissimas humentes foliis putridis ob-
tectas (Moholzer Haide passim non infrequens ; Sohlan-
der Berg; etc. ) Septembri , Octobri.
455. A. C. glaucopus.

«, hicolor

/8, varia
Statura in «, valde variabilis , ita et pilei color dilutior
opaciorve ac diversimode mixtus : exempla zonigera apud
nos quoque passim obvia. Lamellae cum stipite initio
vivide coeruleae paullo post decolorant. Var. /3, Scliaef-
feriana a propria specie non multuiu abest. — Utraque
in sylvis dumetisque graminosis variis satis frequens.
Septembri et praesertim Octobri.

4^6. A. C. callochroa.
Pulchra species , sed justo forsan affinior sequenti : pro-
stant nimirum exempla inter utramque ita media, ut,
quorsum pertineant , vix dijudicari queat. Differt tamen

i55

pileo luteo, glabro quidem, sed sicco ; lam ellnr um colore
jucundissimo multo diutius persistente , nec nisi demum
aliquantum immutato ; stipite crassiore distinctius bul-
boso. Amat in nostratibus penetralia sylvaruin umbro-
sissima , quae passim incolit Sept. Oct.

4^7. A. C. decolorans.
Habitus praecedente tenuior : stipes vix ultra 4 hn. cras-
sus. Lameltae illico decolorant. In sylvis acerosis,
praesertim pineis , frequens. Per totum autumnum.

cc) Elaeochrocephalae.

438. A. C. infracta.
Colores descriptu difficillimi. Staturae dimensiones va-
riae. Pileus nonnisi rarius infractus in nostris , sed sem-
per inaequalis , varie flexus. Sapor vehemens , felleus,
omnium forsan amarissiinus. Passim provenit subcae-
spitosa locis sylvarum nemorosis frondosis (Edelknahe;
Lobauer Ber°~). Sept. Oct.

4-3y. A. C. subtorta.
Mixtura liuic coloris coerulci vel in stipitis apice vix
ulla. Stipes plus minus tortus. Statura praecedente
proccrior : sapor item amarus , sed minus adstringenter.
Invenimus speciem raram loco unico abietino umbroso
(liiichenwicse) cognatis praecociorem. Aug. Sept.

44°- A. C. ful v o - fuligin ea.
Statura variabilis. Stipes coerulescens aut violascens.
Sapor lenis , nullatenus amaricans. Solitaria occurrit,
sed haud infrequens , in sylvis praesertim abietinis mu-
scosis umbrosis. Septembri.

441 • A. C. lepidomyces nobis. Tab.Xll

A. C. pileo umhonato hemisphaerico - plano e cervino oli- *■ l*
vascente sauamulis suhsauarrosis ohscuriorihus hirto , cor-
tina subannulata; lamellis subconfertis emarginato - adne-

i56

xis , primo violnscentibus , dein ex ochreo sordide cinntt-
tnomcis ; stipite tereti sursum laevi albido - coevulesccnte,
deorsum transversim nigricante - snuamoso.

Colorum Jiabitiisque erga praecedentes cognatio ma-
nifesta liuncce locum assignat speciei distinctissimae,
annuli cetcroquin rudiinento ac squamositate illa singu-
lari infra annulum transversa ad Lepiotas , acque pror-
sus ac C. collinita et C. Builiardi /3/3, nostra , pro-
xime accedenti. Pileus i — 2 unc. latus , regularis, car-
nosus , insipidus : sounmae ejus slipitisque spadiceae,
nigricantes. Stipes cylindricus , vix Lulbosus , triuncia-
lis fere , 5/4 lineas crassus , sub annulo irregulariter
quasi rimoso - squamosus. Semel epixylum liabuhnus
fungum in trunco alneo locis umbrosissimis ( Mohulzer
Haide) : crebriorem terrestrem in beluletis graminosis
elatis (Sohlander nnd Arnsdorfer Berge). Sept. Oct.

442. A. C. rufo - oli va cea.
Pileus utplurimum exacte rufus ; nonnumquain tamen
etiam subolivascens, aut expallidus in stramineuin ver-
gens. Stipes in perfectioribus sursum pulchre coeru-
lescit. Vulgatissima species , in ericetis ac pinastretis
ubique nimia. Per totum autumnum.

44^- A. C. conopus.
Ingens , valida , speciosa. Sapor vix ullus. Sylvarum
apprime abiegnarum amat penetralia umbrosa , quae co-
piose incolit Septembri et Octobri.

c) Albicantes.

444« A. C. al b o - violacea.
Pilcus priino dilute ac eleganter coeruleo - violaceus,
postea expallescens argenteus evadit. Umbras opacas
sectatur , sub dumis frondosis inter folia putrescentis
passim copiose occurrens , reliquis contemporalis.

. — — ibj

445. A. C. argentata.
Pileus jtmior , dum inter muscos promergit , purpureo-
violaceus est , sed jam tum argenteo quasi micore ob-
ductus. Sapor odorque prorsus peculiaris , vix descri-
bendus. Frequens nascitur ubique fere sylvarum abie-
tinaruin muscosarum , sed vix alibi. Sept. Oct.

446^ A. C. decumbens.
Priino obtutu A. Gymnopoda argillaceum in memoriam
revocat species pulchella; a quo tamen praeter situm
bulbumque lamellis etiam discrepat vix adnexis valde pul-
verulentis vivide ocliraceo - ferrugineis. Stipes in no-
stris e muscis protrusus subelongatus formam tamen
conservaverat clavatam. Parciorem reperimus in sylva-
ticis abietinis (Pohbruch) locis umbrosis sicciusculis.
Exeunte Septembri.

447. A. C. lenta.

/3/3, araeophyllos
Convenit nostra cum Persooniana statura , colore , pileo
glutine denso obtecto , circa marginem obsolete corti-
nato , disco pallescente vel flavicante etc. ; sed lamellis
differt distantibus , if/i lineas latis , quod discrimen ad
speciem separandam paene sufficere videtur. Neque
tamen quidquam in specie nobis rarissima , seinel aut
bis jamdudum (Seer Lchmgruben) reperta , decernere
aushnus. Octobri , Novembri.

d) R u b r a e.

448. A. C. Bulliardi.

/8/3, sauamulosa
De hac quoque varielate nostra, quatenus propriam spe-
ciem mereatur? qui iconein Bulliardianam oculis usur-
pant , dijudicanto. Squamarum pilei stipitisque eadem
fere est indoles ac ratio , quam ad C. lepidomycen no-

ioS

strain N. 441 commemoravhnus : verum haec ultra du-
pluin major robustiorque colores alienissimos ostentat.
Pileus 5§ — 4 unc. latus , e forma initiali hemisphaericA
planiusculus , rufescens , squamulis pilosis cinnabarinis
modice confertis subsquarrosis (rarius denium oblitera-
tis) adspersus : iav-.ellae cum a, congruae : stipes triun-
cialis , semunciain circiter crassus , validus , bujbo spe-
ctabili excepto teres , solidus , supra cortinam (subannu-
latam vivide cinnabarinam ) sordide rufe-scens . infra eam
squamis transvcrsalibus rimas mentientibus cinnabarinis
obtcctus; inlus totus pallidus seu dilute rubescens. Na-
scitur fungus egregie formosus in abietinis muscosis ri-
vulosis (Dubrau; Dloholzer Haide; Holle;) solitarius vel
subgregarius passim. Septeinbri.
4^9. A. C. sanguinea.
a, san°;uiiiea
fl/3, media
Color in a, vividissime ruber , per ipsam etiam fungi
substantiam plus minus pcnetrans. Pulvis spermaticus
e croceo ferrugineus. /3/3, pileo cinnamomeo ac rube-
dine subtus etiam minus vivace puraque distincta , ver-
sus C. cinnamomeam ( forma , statuia, liabitu speciei
nostrae vicinam ) evidenter transit. Utraque in sylvis
acerosis nostratibus nhnime infrequens. Autuumo.
.j5o. A. C. viscida.
a, communis
Pileus valde glutinos\is , dilulius profundiusve purpureus.
Lamellae cum cortina primo albae : sub fructificationem
dein semine tinctae utraeque cinerascunt deinumque ni-
gricant : melasperma enim est species ! Stipes non deor-
suin modo ( ubi colore flavo rubelloque lndit), verum
et sursum subincrassatus. Yulgaris crescit species ex-
centrica in ericetis ac pinastretis ubique fere , in liye-

_ ^9

mem usque : etsi enim gelu vel lenissimo tacta fato Cor-
tinuriis succosis omnibus communi illico pereat , red-
eunte tamen dein tempore mitiore frequens reviviscere
solet , laete iterum vigens.

45r. A. C. Gomphus.
Statura varia. Pilei minus viscosi color plerumque idem
fere ac in praecedente : sed subtus totus fungus (cortind
haud excepta ) e flavo vel subaurantio rubescit aut pur-
purascit. Lamellae dein per pulverem seminalem (item
nigrum ) umbrinae evadunt. Stipes mox vaide squamu-
losus , mox laeviusculus. Nequaquam rara nobis haec
species in sylvis acerosis ubique paene occurrit , sed
solitaria. Septembri , Octobri.

e) V *a r i a e ( a c y a n i ) .

452. A. C. aurantia.

Pileus minute squainulosus , margine interdum sulcis ver-
ticalibus parallelis brevibus , sed profundis , insignitus.
Stjuamulae stipitis, ceterum albi, flavo - aurantiae. Sa-
por ex amarissiinis. Odor vehemens , farinae veluti cor-
ruptae. Loco unico abietino umbroso muscoso (Basalt-
hiigel) gregarium legiums iungum paullo tardiorem,
Oct. Nov.

453. A. C. vaccina.

Stipes plerumque subsolidus in nostris. Sapor modico
amarus. Incolit sylvas acerosas passim, non infrequens.
Septembri , Octobri.

454. A. C. turbinata.

Coinpacta firma, pdeo subtriunciali viscido liemisphae-
rico - subirregulari sordide fulvescente , margine invo-
luto ; lameliis ex argillaceo olivascentibus ; cortind fibril-
losa vivide cinnamomeo - ferruginea peisistentiore ; sti-
pite. solido crasso bulboso , bulbo depresso marginato.

1G0

Medium inde fungum nostrum inter varr. oc, et /3, Fer-
soonianas esse liquebit — pileo cortinaque ad illaiu,
sed lamellia ad lianc propius accedenteni. Loca amat
sylvarimi variarum grainine vestita umbrosa vel apricius-
cula (Seer Lehmgruben; Basalthiigel; Sohlandcrund Lu-
bauer Bcrg) lectus aliquoties Sept. Oct.

455. A. C. fulgens.

Bulbus nonnumquam obsoletus. Lamellae distinciae,
satis latae. Pulvis seminalis opace croceus. Sapor pror-
sus mitis , nec ullatenus aniaricans : in deliciis inde ab
animalculis variis liabitus. In sylvaticis acerosis aeque
ac frondosis binc illtnc provenit species minime nobis
rara. Medio autumno.

456. A. C. fiavida.

a, vulgaris

/3/3, maculosa
Var. a, a Pratelld fasciculari quantumvis diversissima
desuper vix distinguenda. PUeus maculis in hac quoque
var. anomalis , sed ab animalium tantum laesione oriun-
dis , sordide fuscescentibus , interdum conspersus. Sti-
pes deorsum nigricans. Sapor saepe valde aniarus. Vul-
gatissiuia occurrit ad truncos varios, sed apprime pineos
et abietinos , per totum autumnuin. Var. /3/3, speciosa,
major , firmior, cum micore rubello flava , margine pi-
lei maculisque disci pulchre lateritio - rubris insignis,
sed forma ceterum , lamellis , habitu, situ , sapore, loco
( item ad Pinum epixylo) cuin a, conveniens — rarior
occurrit , aliquoties (~\Ioholzcr Haidc) inventa Septembri.

457. A. C. hemitricha.

Disci in pilco color ditficilis indicatu , e subfuligineo fu-
scescens : margo pilis sericeis canus. Passim locis pi-
netorum sterilibus nascitur species nobis paruni frequens.
Septeinbri , Octobri.

i6i

458. A. C. crocea.
Color dilutior profundiorve per varios gradus , sed lutei
mixturam constanter servans. Pervulgata est species in
sylvis sicciusculis acerosis , praesertiin pineis ; sed vix
alibi apud nos obvia. Per totum autumnum.

4r>y. A. C. cinnamomea.
Cognata utique antecedenti : colore praesertim exacte
cinnamomeo distans. Pilcus enim in utrnque mox mi-
nute squamulosus, mox cum nitore sericeo laevis : ita
nec nota a lamellarum annexione formaque desumta sa-
tis constans dicenda. Nascitur locis cum praecedente
iisdem , minus quidem fxequens illa , neutiquam tamen
rara. Sept. Oct.

460. A. C. castanea.

a, terrestris
Differt a sequente affini colore pilei exactissime casta-
neo , umbone lato valde obtuso , lamellis rotundato - ad-
nexis , stipite breviore (rarius anomale subelongato)
crassioi-e finniore, toto albido - fibrilloso. Hab. in syl-
vaticis , praesertiin abietinis , passim. Sept. Oct.

461. A. C. decipiens.

Polymorpha species et vaga , pilei ( nonnumquam infra-
cti) forma , stipitis longitudine et crassitie etc. multi-
mode ludens : notis tamen modo enumeratis ab antece-
dente , sicuti laevitie inprimis cortinaque obsoleta a Le-
piota jlexipede distinguenda. Abunde provenit in ' syl-
vaticis ubique fere. Per totum autunmum.

4G2. A. C. arineniaca.
Color totius fungi laetior opaciorve pro temporis sicci
vel Jiuinidi , loci aprici vel umbrosi ratione ; id quod in
plurimis Agaricorum speciebus obtinet. Solitaria nasci-
tur haec in sylvis variis , acerosis aeque ac fronddsU,
hinc illinc haud infrequens. Sept. Oct.

it

iGa

£3. A. C. diluta.
Pileus iu"x prorsus helvolus , niox versus cinnainomeum
vergons , l/l§ unc. latus : et in universuin exempla no-
slr.i descriptione Persooniana plerunique aliquanto nii-
nora ac tenuiora. Crescit locis consimilibus ac praece-
dens , cui subaffmis est ac coaeva ; sed rariuscula.

464. A. C. pyriodora.

Color pdci cinerascens aut subfuligincus. Odorem fungi
nostri ei potius , quem liulac oduratae flores spargunt,
quain pyrino aequiparaverimus. Rarior in regionibus
nostris praecoxque species aliquoties in S) lvaticis siccius-
culis , praesertim in pinetis viarum comes etc. reperta
1'uit. Julio , Augusto.

C. G Y M N O P O D E S.

oes. Familiam hancce , characteribus vix nisi ne-
gativis innixam , terminis in confiuio praesertim Cortina-
riarum, Mycaenarum ac Omphaliarum parum certis con-
Lineri , inter omnes constat. Atque huc illud potissimum
spectat , quod exemplis infra compluribus confirmandum
in universuin jam praemonemus , Gymnopodum scilicet
numerum , si veli in junioiibus etiam praesentis (prout
par est) rationcm iniveris , haud parum imminuendum,
Cortinariarum contra augendum esse — ac veram ita
inter utramque tribum proportionem restitutum iri.

a) B a d i i , r u j i ctc.

465. A. G. pratensis.

a, communis

b, vitulinus

Totus fungus compactus durus parum succulentus , fri-
gori inde diu resistens , autumni serotini amans. Stipes
saepc admodtun brevis. Mixtim provenit uti-aque var.

i63

in pratis , pascuis , versuris apricis grainine tenui vesti-
tis siccioribus , praeserthn editioribus , ubique fere. Ra-
rior Septembri ; frequentior Oct. Nov.

466. A. G. cohaerens.

Species est ex elegantissimis , admirabile naturae artifi-
cium. Stipites basi membrana communi uniti , subiasci-
culati (rarius solitarii) , rigidi , cornei, glaberrimi, lucidi,
pulcherrime castanei , sursum pallidi. Pileus if i?-uncia-
lis, fonnosus, tactu et adspectu mollis, velutinus quasi.—
Nonnisi terrestris nobis in populetis praesertim humidis
opacis umbrosissimis inter folia putrida degit hinc inde
(Moholzcr Haide; Quizdorj ;) satis frequens. Aug. Sept.
rarius Oct.

467. A. G. trichopus.

yy, virgatus
Solitarius gregariusque carnosus compactus firmus laevis,
pileo convexo late umbonato rufo - brunneo utplurimum
nigro - virgato , lamellis subconfertis adnexis flavidis de-
mum rufescentibus , stipite firmo subcylindrico pileo sub-
concolore, basi albo - tomentoso. Pileus 2§/3 unc. la-
tus , regularis , obtuse latcque umbonatus , demum pla-
niusculus , circa marginem interdutn striis remotis brevi-
bus verticalibus distinctus. Lamellae haud raro rufo-
maculatae. Stipes vix bulbosus , biuncialis fere , /±[6 lin.
crassus , solidus. Media evidenter est var. inter G. tri-
chopoda /3, et G. leucophyliurn , cominoduin heic locuin
nacta , specie propria novaque vix digna. Crescit in
sylvis pratisque nostratibus passim frequens. Augusto
et sqq.

468. A. G. leucop hy Ilus.

Umbo niediocris, nonnuinquam obsoletus. Stipes firmus,
durus. Lamellae constanter ac persistenter albae , sed
saepe aeque ac stipes sordide rubro - maculatae. Sapo-

ib*4

rc:n distinctum non animadvertimus. Jn sylvis acero-
sis, apprime pineis , non Lnfrequens reperitur medio au-
tuinno.

469. A. G. riniosus.

Magis e sententia nostra ab insequente discrepat forma,
tigumento , colore , statura , quain ut specie cum eo
conjunctus remanere possit. Pdeus acutiuscule conicus
lutescit, sed rufi coloris parum Ln nostris adiuixtum ha-
bet: striis paullo obscurioribus longitudinaliter rimosus,
ceterum laevis , quin glabellus. Lamellae argillaceae, ci-
nerascente - pruinatae : stipes diiutior , pallidus vel albi-
dus. Filei margo haud raro plus minus lobatus. Loca
ainat graminosa humidiuscula pratorum aeque ac sylva-
rum , quae minime rarus passim colit praecocior prae-
sertiin — a Junio in Septembris finem.

470. A. G. vialis.

AffLnis quadantenus Cortinariis vaccinac et arenatae : ju-
nior manifeste saepe cortinatus. PUeus hemisphatricus,
obtuse et obsolete umbonatus , hinc inde riinosus , squa-
mis plus minus squarrosis tectus. Lametlae cum stipite
initio albidae colorem paullatim pilei induunt. Pervul-
gatus liic est viarum praesertim in pinetis arenosarum
satelhs , glebulis soli sordens , paruin gratus visu. Ae-
state exeunte et autumno.

4?i. A. G. curvipes.
Parum succulentus est , inde satis diu asservabilis. Sti-
-pcs in nostris vLx bulbosus : statura descriptione Syno-
pseos undique duplo fere minor , ex loco forsan natali
macriore. Non enim nisi in truncis ramisque aridis
emortuis llosac caninac hactenus aliquoties ( Thicmen-
dorj; Hiicheniuiese) a nobis inventus , et vaiiis quidem
anni temporibus — Maio , Julio , Octobri.

— ~ !C6

472. A. G. radicatus.

tv, vaccitius

yy, olivascens
Stipes ad 6 — 8 uncias apud nos quoque interdum ex-
crescit: pleruinque tanien 4/5uncialis , deorsuin plus mi-
nus incrassatus. B.adix ad 2 — 3 unc. elongata , dura,
stricta. Pcleus 1 — y.uncialis , tempore liumido valde vi-
scosus , sereno siccus. Rarius obvenit in sylvis acero-
sis , frequentius in frondosis umbrosis vel apriciusculis
( Quizdorf; Euteruvald; Sohlander und Lbbauer Berg)
Aug. Sept. Ab hac a, differt yy, nostra staturd paullo
rninore ; pileo e viridi subolivaceo , glutine spisso tenaci
obtecto ; lamellis aduexis quidem , sed facile secedenti-
bus nec ulljtenus decurrentibus, ex albo demum fuligi-
neis , subnebuLosis; stipite tenui prorsus cylindrico. Haec
itaque aliam speciem , imo familiam , sibi posccre utique
videtur : at unicum tantum ejus exemplar locis umbro-
sissimis ( Quizdorf) inter folia putria pronatum hacte-
nus obvium nobis factum. Medio Septembri.
470. A. G. velutipes.
a, vclutipes
StipeSy apice excepto laeviusculo pallente , tomento ob-
ductus velutino mollissimo castaneo vel fusco. Trunci-
genum et nos utplurimuin invenimus (in Salicibus Ca-
prea et albd L. rarius in Fago ac Aesculo ) fungum pul-
chrum ; semel tamen etiam bisve (ad Diehsa) epigaeum
habuimus ad basin truncorum , radice tum verticali prae-
longa (3 — 4unc'ah ) subtereti , nec nisi deorsum eviden-
tius attenuata , instructum. Parcior ac imperfectior Se-
ptembri jam prodit et Octobri : laetius copiosiusque vi-
get Nov. Dec. Jan.

474« A. G. picreus.
Truncos incolit varios putredine paene confectos locis

iGG

mnbrosis liinc inde (ScJwpsuiesen; MoJiolzer Haide; Soh-
lander Berg); at parum sanc frequens in regionibus no-
stris. Augusto et Septembri.

475. A. G. acutus.

Vmbo pro ratione magnus , cxacte conicus , plerumque
paene niger. Species Cortinariae decipienti quantunivis
proxinia aliquatcnus tanien nitore suo , cortina vix ulla,
ac coloribus uinbone excepto dilulioribus ab ea discerni
potest. Sylvas incolit acerosas , praesertim abietinas,
passim frequens ; una cum Octobri in lucem prodiens.

476. A. G. Cucumis.

Est var. /3, in Obss. mycol. 1. c. indicata , quae vero ab
a, separari vix meretur. Pilcus vel totus fuscus , vel
margine dilutior in ruFum vergens. Stipes subsolidus,
deorsum niger , sursum fuscopurpureus. Odor praeser-
tim in fungo putrescente gravis , balecinus. Rara spe-
cies et tarda , nonnisi bis lecta terrestris ( Seer Lohgru-
ben; Sohlander Berg) Oct. Nov.

477. A. G. puinilus.

Serotinus cst noster , sed descriptioni Persoonianae ce-
terum exacte aggruus , locis suis passim obvius Octobri,
Novembri.

478. A. G. conspersus.

/3,8, ochraceus
Teoumentum farinaceo - squamulosum , ejusdem fere,
quae est in Lepiotis , indolis , totum primo funguin ob-
volvens , post explicationein etiam in pileo ac stipite per-
sislit : quod speciebus tenellis alioquin insolitum notatu
omnino dignum est. Discrepat ceterum var. nostra ab
a, colore (lainellis cinnamoineis exceptis) ocliraceo , la-
mellis emarginato - subliberis , ac loco natali. Innascitur
eniin muscis , pinorum acubus etc. locis sylvarum ace-

rosaruin udis hinc inde , acstivalis aeque ac autumnalis.
Junio , Julio et seqq.

b) F l a v i, v i r i d e s ctc.

479. A. G. flavo - virens.

a, vulgaris

^5/3, pinastreti
Pileus in a, firmus , compactus , subinaequalis , irregu-
lariter depressus , flavidus , sed disco utplurimum subru-
fescens , ibidemque (in exemplis perfectioribus) squamu-
lis fusco - nigricantibus conspicuus. Subtus color uni-
color vivide citrinus sive sulphureus , si squamas exce-
peris (easque saepe obliteratas) stipitis — ceterum va-
lidi, crassiusculi , brevis seu mediocris , rarius elongati,
plerumque teretis. Vias praecipue arenosas pinetorum
assidue comitatur, glareae glebulis saepe inquinata , au-
tuuino tardiore Oct. Nov. Cum hac coloribus locoque
convenit /3/3,: sed distat statura minore ( pileo biunciali
fere etc. ) , habitu multo tenuiore , squamularum defectu,
et praeserthn lamellis valde confertis angustis ac tenui-
bus — uude a propria specie haud sane procul abesse
visa fuit. Sed ne quid praepropere ageremus , seinel
modo (Trebusser AUee) in pinastreto sicco repertam huc
apponendain duximus. Utraque ceterum inodora est.
Praecociorem habuimus /3/3, ineunte Septembri.

480. A. G. leuc oxan thus.

Pileus colore variat albo , pallido , flavo , sed pilis lon-
gitudinalibus adpressis nigricantibus semper pictus est ;
triuncialis ceterum et ultra. Sapor odorqiie mitiusculus
in nostris. Frequens occurrit in pinastretis ericetisque
siccis , etiam apriciusculis. Sept. Oct.

481. A. G. rutilans.

a, communis

iC8

S.iepc novitatis specie oculos e longinquo attraliit fungus
forma , statura , crescendi moilo perquam variabilis ; sed
coniinus inspectus squamulis pilci stipitisqae rubellis
nuniqtuun non tuto dignoscendus. Lamellae in nostris
conslantisshne ainoene flavae. Stipes solidus , robustus.
Vulgata nobis species in sylvis praesertun accrosis , se-
cus vias umbrosas etc. Per totum autuumum.

482. A. G. luridus.

a, luridus

/3, cinereus

yy, rubesccns
Stipcs mediocris , breviusculus , finnus , satis crassus,
varie adscendens ; in a, albidus vel pallidus , rarius sub-
fuligineus ; in /3, cinerascens ; in yy, maculis rubeliis
majusculis anomalis variegatus. Ita in hac et pileus , ce-
teroquin mox luridus , mox pallidus , nonnumquam etiam
totus sordide rubescens. Habitus ceterum hujus speciei
praecedentibus consonus fere : nec statura multo minor
est. Mixtae incolunt varr. omnes tres sylvas item prae-
cipue acerosas , autumno humido frequentes , sicco ra-
rissimae. Septembri, Octobri.

483. A. G. luteo-virens nobis.

A. G. subcaespitosus , pileo carnoso duro subflexuoso pul*
verulento sordidc lutescentc - viridi , lamellis. confertis an-
gustis subliberis pallentibus , stipite solido crasso brevi
sursum incrassato sauamuloso toto albo.

Ejusdem cum antecedentibus (N. 479 — 482.) est
familiae naturalis : a quibus tamen affatim diversum de-
scriptio nostra demonstrabit. Substantia dura. Stipes
saepe brevissiinus , G fere Iineas longus totidemque ver-
sus apicem crassus , rarius ad unciam ( vix ultra) pro-
ductus , obconicus , luculenter squamulosus. Lamellae
vix adnexae, ob pileum varie depressum nonnumquam

*6y

circa medium subventricosae appnrent, sed revera linea-
res sunt, angustae , congestae, ex albo pallescentes.
PiLeus 2 — 2| unc. latus , plus niinus irregularis , saepe
anoniale rimoso - tessellatus , disco praesertim pulvere
quasi tenui leviter tectus ; margo subinvolutus , albo-
subtonientosus. Totus fungus curtus conipactus firmus.
Amat sylvas acerosas sicciusculas , sed parum frequens
occurrit (Hriselaclien; Dubrau; BasaLtLiiigel). Septeni-
bri , priinoque Octobri.

484. A. G. subglobosus nobis.

A. G. unicoLor fLavidus minor , pileo subviscoso carnoso-
membranaceo hemisphaerico - campanuLato , lameLLis sub-
liberis ventricosis Latissimis , stipitc tcnui breviusculo cy~
Lindrico.

Coloris caussa huc collocavimus fungum quamvis
a sequentibus aeque ac praecedentibus alienissimum,
quum vere cognatos ei nullos nosseinus. Etsi enim A.
Coprinum semigLobatum primo obtutu (pede brevi exce-
pto ) ob magnitudinem pileique colorem ac formam satis
exacte referat , ab eo tamen praeter reliquas notas lamel-
lis prorsus et constanter iuimulabilibus ( xanthospermus
enim est) toto coelo distat. Stipes uncialis* fere vel
paullo longior , strictus , striatus. LameUae versus stipi-
tem truncatae , vix adnexae , latiiudine longitudinem
aequante subquadratae vel rhombeae , pilei hemisphae-
rium non modo explent , verum et aliquatenus superan-
do formam toti capiti subglobosam ( diainetri ^uncialis
fere) conciliant. Rarior et solitaria species terrestris in
pinetis siccioribus (Ticbus; See). Medio Septembri.

485. A. G. cerinus.

a, opacus
/3/3, splendens
Var. <x, pulchra aeque ac rara in regionibus nostris se-

22

i7 '

inel lanliun loco huniido uiiibroso (Mohoher llaide) iu-
venta fuii Septeuibri uiedio. Huic ag^rua /3/3, colorc,
Statura, fonna , discrepat pileo lucido splendenLe , nec
opaco , et lamellis niuko dilulioribus ac praesertim di-
slinclis latiusculis : unde quuiu cVaracteres a lainellarum
fonna, nunicro situque suppedkaios e praeslauLiorihus
esse r>alis cousLol, sejuncLu liaud indigna videtur. Ali-
• jnnLies lianc legimus in abielinis muscosis (Mohuher
ILiide lnnc illinc; Sohlander Berg): iLem ScpLembri.
48G. A. G. sulpbureus.
a, sulphureus
Pileus flavcscens , sed disco in nostris utplnrimum rube-
dine sordida afflatus. Sublus lotus fungus unicolor cx-
acle sulphureus ; stipcs vix dilulior lamellis. OJor in
liac specie conslans et vere diagnoslicus. Eligk sibi
loca buniidiuscula opaca sylvaruin inixtaruin , quae pas-
sini minime infrequens incolit Sept. Oct.

487. A. G. odorus.

/3, anisaius
Odor in hac quoque specie distinctus , diu persistens,
constans , aniseus. Sapor gratus , ei , qui est in Arte-
viisia Drlicuncido L., haud absimilis. Cclor dilute aeru-
ginosus aut (si nialueris) glaucus , interdum prorsus ex-
albidus; vel in toto fungo unicolor, vel subius tantillum
clilutior profundiorve. Stipes consenescens , pra sertim
ubi gelii tactus fuit , obesissime ventricosus evadere so-
let. Abunde provenit in sylvis unibrosissimis opacis,
apprhne abietinis muscosis , locisve foliis putribus obte-
ctis. Septembri, OcLobri.

488. A. G. raphanoides.

Lamdlae conferliusculae , subangustae. Pileus e viridi
olivaceus , ad visum aeque ac tactum subtomentosum sese
exhibens. Cortina in junioribus manifesta , fibrillosa,

■ l7l

dein evanida. Odor debilis in nostris. Parcum fungum
et sparsum aliquoties legimus in sylvaticis umbrosis (Tvlo-
holzer Haide; lxiichenwicse ; Sohlander Berg). ExeunLe
Septembri.

4^g. A. G. dulcamarus.
Exempla juniora Cortinariam et hanc esse , velo fugaci
instructam , demonstrant. Stipes subcavus, subfibrillo-
sus. Sapor Glycyrrhizae dilutus. Varietatem hujus spe-
ciei habemus alteram autumnalem squamulis pilei appres-
sis , lamellis dilutius olivascenlibus ; alteram aestivalem
squamis distinctioribus subsquarrosis , lamellis saturatius
olivaceis. Invenimus illam in sylvis hinc inde (Eidcn-
wald; Sohlander Berg) sub finem Septembris : hanc loco
unico nemoroso umbroso (Heinrichsruh) gregariam me-
dio Junio.

490. A. G. fastibilis.

/8, circinans

y, involvatus

e), lepturus

S, versicolor
In /3, Iocis nemorosis vel apriciusculis graminosis vulgari
pileus lubricus potius tempore humido quam viscosus,
interdum subumbonatus , mox totus albidus , mox disco
rufescens : lamellae deuuun aquose cinnamoineae. In y,
loco humido caeduo (Moholzer Haide) semel lecta Se-
ptembri , flocci volvae diruptae supcrstites in piieo ac
Stipite cernuntur. 5, denique et s,- passim q*uoque in
sylvaticis apprime frondosis (Moholzer Haide; hohe Lin-
de; etc. ) nobis obvenere , lamellis et hae nonnumquam
hunhdis substillantibus. Aestate exeunte et autuinno.

491. A. G. fertilis.

Pileus obsolete uuibonatus , albidus , sed colore caesio
vel subfuligineo haud raro afflatus. Nexum cuni Pru-

IJ2 .

nido , Pluteo etc. naturalem pulveris copia colorquc pro-
dit. Gregaria, imo subcaespitosa , occurrit species vel
sylvalica locis semiapricis ( v. c. Buchcnwnidchen) vel
hortensis liinc indc juxta sepes etc. Muio , Junio : ite-
rum Septembri.

492. A. G. collinus.
Tn granhnosis sicciusculis , pratis , pascuis , vrrsuris —
coelo madido frequens : perennis paene dicendus , tein-
pestate ninjiruin iavente vernalis et aestivus aeque nc
autuuinalis.

C ) Coccinei etc. nitentcs.

49^. A. G. coccineus.
Magnitudo pleruinque niediocris : interdum tamen speci-
niina etiam ingentia habuinius , pdeo triunciali ctc. Vul-
garis ceterum est species , in pratis aliisve gramineis
praeserthn huniidiusculis ubique iere obvia. Per totum
autumnuin.

4g4- A. G. conicus.
a, hilaris
/3, tristis
Lamellae in /3, nonnumquam basi , praecedentis ad in-
star , subconnexae. Yulnera niox atrescunt. Spocimina
passim parvula , teneriora , semipellucida , margine sub-
striata. Pratensis utraque et fiequens : vulgatior tamen
3,. Autumno.

4g5. A. G. psittacinus.
Color flavus , luteus , fulvus — taeniis maculisque amoene
viridibus , in sicco etiain haud raro persistenlibus, pictus.
Loca graminea sicciuscula iiinc mde incolit species
pulchra , coelo sereno rarissima , pluvio frequens ; tar-
dior antecedentibus. Septembri et praesertim Octobri.

- i7:,

<t<j6. A. G. ceraceus.
a, hypoxanthus
Pileus nitens , minus magisve viscidus. Loca diligit affi-
nium more aprica graminosa , pascua , prata , versuras :
at in dumosis quoque umbrosis hinc illinc invenitur,
subgregarius , antecedenti contemporalis.

497. A. G. leoninus.

/3, chrysophaeus
Plleus hemisphaericus , dein planiusculus , laevis vel sub-
sqiiamulosus , uncialis fere. Parcior in regionibus no-
stris , aliquoties in sylvis opacis umbrosissimis ( Mohol-
zer Haide ; hohe Linde) ad radices truncoruin solitarius
inventus. Augusto et Septembri.

d) Roseo-rubri.

498. A. G. purus.

a, roseus

/3, ianthinus

y, purpureus
Species ex elegantioribus. Stipes ex eorum more , qui
e foliorum putrescentium stratis assurgunt , basi saepe
incurvus , adscendens, villo radicali instructus , ceterum
glaberrimus , lucens , sursum dilutior. Piteus ex hemi-
sphaerico dein planiusculus , margine substriatus. Odor
Raphani plus minus distinctus. Nascuntur varr. omnes
tres in sylvaticis umbrosis frondosis , nec acerosis , mix-
tae : rariores vere humido , crebrae aestate finiente et
autumno.

e) Violacei.

499. A. G. geophilus.

Cortina initialis evidens , sed mox depauperata , fugax.
Pileus demum fere totus exalbescit. Frequens incolit
loca sylvarum variarum umbrosa. Septembri , Octobri.

i74 ■

5oo. A. G. euinorphus.
Colorum in pilco inixtura diflicillima explicntu : forma
grata regularis. Totus fungus succulcntus ad Curtina-
riarum n.ituram accedere vicletur. Prae;imat betuleta,
alneta , aliave loca dumis frondosis obsita , quae haud
infrequens passim colit (v. c. Moholzer Iluide; Diehse;
Sohlander Vorgehirgc ;). Sub finem Septembris et
Octobri.

5oi. A. G. euclirous.
Color subtus praesertim saturate ac purissime violaceus.
Fascicnlarem bis reperimus funguin praepulclirum : pri-
ma vice (Brettmidd) in trunco vetusto alneo — secunda
in corylco (Diehser Anlagen). Septembri , Octobri.

502. A. G. chalybaeus.

Cf. Icon. pictac tab. IV. fig. 3. 4- Species item e pul-
cherrimis. Provenit locis sicciusculis gramineis vel hcr-
bosis passim (v. g. Polshruch in arvo derelicto ; Sproi-
zer Hiigel;). Praesertim Septembri.

f) N i g r i c a n t e s.

503. A. G. myomyces.

rt, communis

/3, argyraceus
Provenit <x, in sylvis variis hinc inde , haud tamen ap-
prime frequens in terris noslratibus. Septembri et prae-
serthn Octobri. Var. /3, elegans , candida , sed in pileo
squamulis confertis nigricantibus aequaliter conspersa,
rarior nobis est , hactenus nonnisi semel in sylvaticis
umbrosissimis (Moholzer Haide) subgregaria reperta ; ver-
sus finein Septembi-is.

5o4- A. G. obscurus.

/3/3, rimosus
Pilcus tcnuis quidem , attamen satis firmus , carnosus,

— 176

obtusissime umbonatus , convexus , crasse et adpresse
squamoso - riinosus (pseudo - squaniis latis laevibus),
^ — i unc. diametro aequans , fuliginosus, in olivaceum
ipse quoque aliquantum vergens. Lameilae latae , distin-
ctae , crassae. Stipes solidus , firmus , laevis imo gla-
briusculus , nonnumquam e basi incurva adscendens,
modice longus , i/auncialis , lamellis olivaceo - fuligineis
fere concolor. Vulnera fungo ubicunque illata rubescunt
atque exin paullatim denigrantur : ac in universum co-
gnatio quaedam inter eum Omphaliamc\ue adustam , quan-
tumvis forma ac volumine diversissimam , naturalis evi-
denter intercedit. Inde quain ambigui de veritate loci
hujus , quem speciei nostrae assignavimus , haereamus,
facile intelligetur : qui fungum Persoonianum coram ha-
bent , judicium ferunto. 'Occurrit noster in sylvis abie-
tinis muscosis gramiuosisve , etiam apriciusculis , mon-
tanis iiinc illinc (Basalthiigel; Lubauer und Sohlander
Bcr^). Septembri, Oclobri.

505. A. G. fumosus.

A. G. nehuiari minor , rigidior , opacior. Sapor in no-
stris mitis. Mox solitarius , mox gregarius caespitosusve
crescit locis graminosis umbrosis passim, non infrequens.
Antecedenti coaevus.

506. A. G. a tr o - c in er eus.

/3/3, medius
Intermedia esse videtur var. nostra inter a, et G. dasy-
puda: ab utraque tamen peculiaribus etiam notis disce-
dens. Stipes sesquiuncialis , 4/6 lineas crassus, solidus,
apice fibrillosus , deorsum laevis. Piieus biuncialis fere,
convexus , obtusius acutiusve umbonatus , glabriusculus,
murinus. Odor parum distinctus : sapor ingratus , vehe-
mens, acris. Nascitur in sylvis abietinis muscosis sic-
ciusculis, aliquoties lecta (Moliolzcr llaide ; Uoile). Sept.

507. A. G. nebularis.

Solidus , durus , gravis. Filei uuibo nigricat ; niargo pri-
ino valde revolutus. In sylvis passiin (Lohgrubcn; Dieh-
ser Anlagen etc.) Sept. et seqq.

508. A. G. pullus.

Pileus ad 6 uncias liaud raro dilatatur , planus , disci-
forinis : consenescens byssuiu quandam lanuginosam albi-
daiu sparsain saepiuscule alit. Locis uinbrosis frondo-
sis aeque ac acerosis passhn obvenit (Schopswiesen; Soh'
lander Berg) paullo tardior: niedio Octobri et ultra.

5og. A. G. adstringens.
/3, Plttcenta Batsch.
Pauca , quae de fungo Batschinno in Synops. II. p. 35i
aFferuntur , satis quidem idonea sunt : anne tamen noster
ad G. hortensem propius pertineat? nondum nobis liquere
fatemur. Stipes deorsum subincrassatus , ceterum teres,
strictus , solidus vel subcavus , triuncialis , 4 un- ^ere
crassus , pileo concolor, sed dilutior. Lamellae adnexae
sed non decurrentes , distinctne , latiusculae , ex albo de-
mum saturate carneae. Fileus umbonatus , circa umbo-
nem depressus , ceterum planiusculus , glaber , subcar-
nosus , tenuis , fragiliusculus , biuncialis fere , fuligineo-
cinereus : ejus substantia spongioso - aquosa bumida.
Sapur odorve distinctus nullus. In sylvaticis umbrosis-
simis madidis ( Moholzer Haide passim ; Schopsiviesen)
abunde. Septembri.

010. A. G. t ephrole u cu s.
Obiter inspectus G. limacinum sese facile mentitur , a
quo tamen valde diversum curatius evincit c-xamen. Syl-
vas sibi eligit praesertim abietinas montosas muscosas,
in quibus frequens occupat loca humentia, latera rivulo-
rum etc. (v. c. Euienwatd ; Arnsdorjer Berge). Est e
serioribus, vjgens inprimis Octobri.

— . l?7

5n. A. G. clavipes.
Variat piiei margine mox albicante, niox disco conco-
lore: lamellae eleganter et constanter arcuatae. Stipes
obclavatus , basi haud raro valde ventricosus. Diameter
pilei i — 2 unciarum. Crescit niox sparsus , niox gre-
garius (seriatus vel subcircinans ) Jocis nemorosis um-
brosis gramineis udis hinc inde frequens : rarius in pi-
netis invenitur. — Septenibri, Octobri.
5i2. A. G. pustulatus.

a, pustitlatus

j3, eonsimilis

■y, brevis
Familiae naturalis ejusdem cum G. eburneo , discoideo etc.
participem laniellaruin forina situsque docent. Onmes
tres varr. (y, parcior) mixtae sylvas praesertim abieti-
nas niuscosas montosas frequentes incolunt , autunino
niedio.

5i3. A. G. camarophyllus nobis.
A. G. pileo earnoso convexo - plano laeviusculo sicco ni-
gricante margine infle.vo , iamellis distantibus arcuatis
dccurrentibus albis , stipite solido jirmo iougiuscido tereti
deorsum subattenuato.

a, fuiigineus

/3, atramentosus
Est in var. a, piieus nec umbonatus nec viscosus, com-
pactus, subhbrilloso - stxiatus , disco applanatus , mar-
gine inHexus , triuncialis et ultra, fuligineo - nigrescens :
iameilac valde fornicatae , latiusculae : stipes validus , re-
ctus , substriatus , laevis , 3/4 uncias longus , semuncinin
fere crassus , pileo dilutior , cinereo - fuligineus. Corti-
nae nulluin umquam vestigiuin. Hinc quam diversus sit
fungus noster a G. ciavipede et limacino , cuin quoruni
vel hoc vel illo quadantenus quoad lamellas comparari

t-S

posset, aeino non videbit. Ab a, discrepat /3, viUo
coeruleo - atro (colore exacte atramentoso), stipite toto
quanto prorsus concolore , striis in neutro ullis : major
porro est , valde robusta, crassa , pileo quadriunciali
Fere, stipite 4 unc. (ongo , 1 crasso. Lamcllae in utra-
cjne initio candidae , dein albae , subpallentes : caro alba.
Nascuntur in sylvis abietinis nmscosis a, depressis sub-
humcntibus passim ( Moholzcr llaidc ; Polsbruch; llisc-
lachen etc. ) non inrrequens Septembri — 3, montosis
nmbrosis (Sohlandcr Berg liinc illinc ) ineunte Octobri.
5 1 \ . A . G. 1 i nj a c i n u s.
/3/3, umboiiatits
Differl rungus noster a Persooniano umbone praesertim
lamellisque distantibus : sed notis pluribus gravioribus-
que , quam ut specie secerni possint , utrumque conve-
nire , ex descriptione ampliore nostra illico patebit. Pi-
leus i/ij unc. latus , ex hemispliaerico planiusculus,
acute ( rarius obtusiuscule) umbonatus , coelo madido
valde glutinosus , sereno sicciusculus , olivaceo - umbri-
nus , nigrescente - (sed verticaliter nec circinatim) phis
ininus striatus. Lamellae distantes, laliusculae, decur-
rentes , cum stipitis aj»ice persistenter candidae. Stipes
if/ij unc. longus , 3/4 Hn. crassus , solidus , tercs aut
versus basin subattenuatus , infra arpicem albido umbri-
noque varius , piginento nimiruin pileo concolore gluti-
noso , squamas rimasve transversales aemulante , obdu-
ctus. Cortinaria videlicet est haec species ; quoad veli
(quod filamentis e glutine productis constat , fugax in
aliis , at in aliis salis diu persistens) indoJem historiam-
que consona fere cuiu C. collittita. Avide a lhnacibus
insectisque propter saporem niitem dulcem appctita, sae-
pissune semidevorala offenditur: solitaria gregariave in

170

sylvis acerosis nostratibus ubique pervulgata. Septembri
primoque Octobri.

5i5. A. G. Vitellum noris. Tab- x-

A. G. pileo caruoso viscoso subumbonato convexo - plano ' *"
deminn subdepresso olivaceo - umbrino , lamellis distanti- .
bus decurrentibus stipiteaue vitellinis.

Nexu naturali quantuuivis arcto cuin antecedente jun-
clumvel obpartium subteriorum colorein separare fas duxi-
mus. Pileus uncialis et paullo ultra , uinbone vel obtuso
obsoleto vei vix ullo instructus , minus viscosus , tem-
pore sicco ipse quoque prorsus siccus , rarius nigrican-
te - subvirgatus , vetustus nonnumquam subomphalodes.
Subtus coior e dilute flavo dein profundior, vitellinus,
unicolor , constans : cortina concolor, fugacissima , in
junioribus tamen nonnullis distincte observata. Lamel-
larum natura situsque prorsus qualis in praecedente.
Stipes i — 2 unc. longus , 2.j"5 lin. crassus , teres , soli-
dus, infra veli locum plus minus fibrillosus, rarius eliam
squamarum umbrinarum transversalium rudimenta quae-
dam ostendens, Amat sylvarum acerosarum , et apprime
quidcm pinearum , praesertim margines gramineos de-
pressos humidiusculos , quos copiose ubique fexe occu-
pare solet autumno serotino , G. limacini successor :
versus medium enim Octobrem abeunte illo , pronasci-
tur hic noster , leniorem exin perdurans Novembrem.

5i6. A. G. melaleucus.
Statura , forma , glabrities , substantia spongiosa fragl-
lis — a G. adstringente fifi, nostro N. 5oo, haud procul
abest: a quo tamen praeter colorem pilei profundiorem
satis superque distat hic noster lamellis congestis sub-
liberis ac praecipue nullatenus incarnascentibus , sed po-
tius e candido dein pallidis ac denique pulvere sperrna-
tico copioiius dclapso subfuligmcis. Stipes in nostris

i8o

basi pannn incrassatus. Speciem nobis raram in ubie-
i;ais liuniidis umbrosis ( Moholzer Haide; Sohlander
g ) bis legiiuus exeunte Septembri.

617. A. G. Pluteus.
a, vulgatus
/3, ngent
Pileus in /3, e forma convexa subhemisphaerica dein pla-
nus (id quod in a, quoque obtinet), iuio saepe plus
niinus depresSUS; disco rugosus , subfibrilloso - squainu-
losus. Hab. a, ad truncos varios solitaria, sed frequens :
/3, praesertiui ad cprtices vaporarios (Seer Lohgruben)
quotannis redux. Sejit. et seqq.

5i8. A. G. nanus.
Piarus fungus a nobis quoqne intra vetustos truncos ex-
cavatos bis (Jdnkendorf; See ;) inventus : sub finem
Augusti.

019. A. G. humilis.
Gregarius , subcaespitosus : robustus , curtus , crassus,
ponderosus. Discrepat quidem noster nota una arterave
a Persooniano : varietatem tamen vix mereri visus fuit.
Pilei color e murino nigricans ; disci squamulae vix ullae,
contra in fungo senili byssus saepe praesens mucorifor-
mis albida sparsa. Lamellae pallidae , Jn nonnullis sor-
dide subflavescentes. Stipcs prorsus cylindricus, rarius
basi subincrassatus , vix ultra unciam longus , sed J — ^
unc. crassus. Rcliqua oinnia cuin descriptione Syno-
pseos exacte congruunt. Duobus hactenus locis obser-
vavimus liancce speciein : in vaporario nimirum cortice
(Scer Lehmgruben) et in abietinis niontosis muscosis
(Sohlander Berg). Finienle Septembri et inpriniis Oct.
Nov.

620. A. G. pla ty phy llus.
Pileus mox dilutius mox profundius cinereus, in fuligi-

i8i

neiun abiens : umbo , uti assolet , saturatior. Lamellac
dein albidae , pallescentes. Substantia parum compacta,
fragilis. Epigaens in terris nostratibus obvenit , circa
basin truncorum , locis sylvaticis huinidiusculis (Mohol-
zer Ilaicle etc. ) passiin nqn infrequens : jani aestivus,
praesertiin tamen autuinnalis.
621. A. G. leiopus.
a, fuligineus
/3,(3, vaccinus
Species stipite facile dignoscenda. Pileus a/3ancialis.
Stipes praesertim deorsiun valde striatus ; in a, sursuni
dilutior, in /3/3, totus pileo saturate rufo brunnescenv1
concolor. Crescit a, (ad quani cf. Icon. yict. I. tab. II.
fig. 1. 2. 5.) in sylvis acerosis copiose : /3/3, minus fre-
quens , attamen passim (Polsbruch ,• Duberau; etc. ) non
rara. Septembri et sqq.

g) A l b 1.

522. A. G. albus.

Stipes crassus , brevior aut (ubi e graminibus altioribus
pronascitur) longior , utplurimum cylindricus; attamen
et basi vel subincrassatum vel subattenuatum vidimus.
Lamcllae subserrulatae , valde einarginatae. Pileus Iae-
vis , nisi quod tempore sicco quandoque squamoso - ri-
mosus inveniatur , interdum subflexuosus : semel bisve
micorein quendain subrubellum , alia vice maculas spar-
sas parcas pulchre sanguineas in eo animadvertimus.
Diligit loca sicciuscula tenuiore gramine induta , betuleta
ericosa etc. : in quibus hinc incle , nec infrequens , oc-
currit Sept. Oct.

523. A. G. eburneus.

a, longipes
/3, brevipes

l82

1'ilcus deniuni pallcscit. Frequens utraque var. incolit
sylvas umbrosas dnmetave frondosa. Sept. Oct.

bz\. A. G. discoidcus.
Color in disco pilei Omphaliac fere gilvae: in margine

albidus , pallidus , flavescens. Lameltae tenerae. Cre-
scit in abirtinis muscosis uinbrosis (Basalthiigel; Soh-
lauder Berg) gregarius vel subcaespitosus , sed autu-
nino sicco rarissinius. Paullo tardior : vigens praeprimis ■
OctobrL

5a5. A. G. clirvsndon.
/3,8» lcucodon
Discrepat var. nostra ab a, pilco amoene convexo et
praeseriim ilocculoruni niarginalium villique in slipitis
apice annularis colore albo : reliqua onmia , etiam stipi-
pitis lamellananque (in nostris nudarum ) color , exacte
conveniunt. Parcior adest in regionibus nostris fungus
elegans, in unibrosis nemorosis nonnisi bis hactenus
(Basalthiigel rarissimus ; Sohlandcr Berg passiiu fre-
quentior) repertus. Exeunte Septembri et Octobri.

026. A. G. rubescens.
Specics formosa , exiniie pulchra. Totus plerumque
fungus eleganter rubescit ita , ut rubor fundamento albo
quasi superflalus appareat : sed disci mtensior est color.
Stipcs aeque ac pileus coelo liumente lubricus , solidus,
valens , ad unciam usque in pcrfectioribus sursuin Ln-
crassatus. Sylvas seclatur mixtas amocnas umbrosas
(^loholzcr Haidc liinc illinc; Soldander und Lobaucr
Berg non infrcquens). Sept. Oct.

527. A. G. purpurascens nobiS.
A. G. suhcacspitosus , pilco carnoso sicciusculo subsqua-
midoso convexo - plano alho, disco purpurascente , mar-
%ine initio involuto tomentoso, lamellis subdistantihus suh-

i&

decurrentibus albis , stipite mcdiocri solido scjiiamuloso
cylindrico pileo concolure.

Ainbigui aliquamdiu haesimus , anne fungus noster
cuin G.^ionidc aut G. Russula (Synops. II. p. 358. 33g)
conjungendus esset ? sed quum eum sociuin familiae na-
turalis modo (NN. 525 — 52,6) recensitae esse , laniellae
cuin toto habitu evidenter demonstrarent , nec Russulam
ullatenus referret, cbaracteresque praeterea alii quoque
obstarent, propriae speciei loco euin , tantisper saltein,
proponere satius duxiinus. Pileus i£ — 5 unc. latus,
demum margine evoluto nudo planus vel nonnumquani
inaequaliter subdepressus , squamulis (interdum in strias
subdispositis ) purpureis disco pictus , margine candidus.
LameUae ejusdem utique , ac in antecedentibus , formae,
situs , tenuitatis etc. ; albae , demum quandoque , inpri-
mis margine , purpurascentes. Stipes 2 uncias fere lon-
gus , 3^6 lin. crassus , solidus , teres , albus , squamulis
parvis purpureis variegatus, annulo ejusdem coloris apice
infra lamellas saepe pictus. Occurrit species pulchra in
sylvaticis abietinis uinbrosis muscosis (Ba.salth.ugel; Soh-
lander Rerg aliquot locis greges ingentes efformans).
Sub finem Septembris et praecipue Octobri.

5iS. A. G. sericeus.
Statura in nostris ab omni parte aliquanto minor ; pileus
uncialis fere etc. Color pilei initio candidus , dein pal-
lescens aut subFIavescens. Lamellae ex incarnato demuin
opacius rubrae. Stipes mox fibrillis obsitus, mox lae-
viusculus. Nascitur in gramineis , versuris , pratis etc.
lmmidiusculis umbrosis apricisque (v. c. Seer Steinbruch;
Edethnabe ; Lohgruben) hinc inde , sed parum frequens.
Augusto et seqq. ■

ig. A. G. erytliropus.
a, terrestris
/3/3, truncigeniu

' - , aestivalis
Var. a, niemorabilem , nobis quoque rarissimam , seinel
tantum in umbrosis udis alnetorum ac populetorum (Mo-
kolzer Iluide) invenire contigit sub Septembris finem.
Crebrior hac passim (Lelim^ruben ; Basaltliiigel; Mo-
holzer Ilaide ; I-.ulcnuald) occurrit /3/3, fascicularis , sub-
radicaki , in caudicibus fagineis, betulinjs etc. eplxyla,
rarius ad basin truncorum epigaea , stipitibus laxis sub-
Hexuosis elongatis ( 3/ pmcialibus ) eleganter laeteque ru-
bentibus , pilei ( sesquiuncialis) disco rubedine item di-
luta afflato , primum convexo , dein depresso ac plus
minus distincte umbilicato. Est bic forsan G. repens
Bulliardi : stipites saltem laxos decumbentes varie non-
numquain flexos haud adeo inepte repentes dixeris : et
profecto lamellis , substanti.i , stipite glabro utrimque
sulcato , intus etiam (licet minus djstincte) villoso etc.
proprior est rf; a, quam ut sjiecie sejungendum censea-
uius. "S iget Sept. Oct. Porro brevibus etiam descri-
benda venit var. yy, dignior fnrtasse separatu , major,
pileo bi - s. triunciali subcarnoso fragili planiusculo al-
bido - pallente disco saepe subrufescente , iameUis con-
frrtiusculis adnexis concoloribus , stipitibus extus intus-
que laevibus subteretibus (vix compressis) rufo - subca-
stancis. Frequens provenit hinc inde in sylvarum pe-
netialibus muscosis , praesertiin sphagnosis paludosis,
subcaespitosa , Junio : parcior et imperfectior iteruin
autumno.

53q. A. G. confluens.

a, aibus

/3/3, rujo - cinnamomeus

IOJ

In a, rariore nobis , nec nisi in sylvaticis remotioribus
(Chemnizer Busch) liactenus medio autunmo obvia , la-
mellae vakle confertae sunt et angustae , stipes tenuiter
pulveraceo - tomenlosus , pileus siccus albus , situs vere
caespitosus. Cum hac convenit quidem /3/3, substantiii
sicca , stipite (licet grossius) touientoso - subvilloso , si-
tu etiam quodammodo arcte gregario circinante vel sub-
seriato : at distat etiam notis compluribus gravibusque,
speciem propriam subsuadentibus. Pileus i/5uncialis
subumbonatus tenuis , in majoribus margine subundula-
tus striato - plicatus , e rufo subcinnamomeus : lamellac
adnexae anoustae subdistinctae subFIexuosae concolores,
sed dilutiores : stipes i± — 3 unc. Iongus , 2/4 lin. cras-
sus , teres , vix compressus , subsolidus , strictus , barba
longiore cinerascente ( alienigena ?) in nonnullis sparsim
strigosus. Crescit satis frequens in pinetis nostris Sept.
et seqq.

55 1. A. G. cretaceus.
Gregarius : specimina alia solitaria, alia caespitosa. In
sylvaticis umbrosissimis inter muscos foliaque putrida
( Muholzer Haide aliquot locis) , sed parum frequens.
Medio Septembri.

53z. A. G. rivulosus.
/3/3, amarus
Praeter saporem constanter amarissimum felleum differt
etiam var. nostra staturu ampliore ac colore (si pilei
discum saturate rufum exceperis ) toto candido. Pileus
i§/3 unc. latus, modice convexus , dein planiusculus,
subtiliter concentrice squamuloso - rivulosus , margine
initio involutus. Lamellac confertissimae , valde angu-
stae , plano - subdecurrentes. Stipes ifz unc. longus,
3/4 lin. crassus , solidus , strictus , teres , obsolete to-
mentosus. Si quis sejunctam maluerit speciem , haud

2j

t86

profecto lnuhuiii recusaturi sumus. In sylvaticis mixtis
humidiusculis (Moholzer Haide diversis locis) semel le-
cta fuit aestate , saepius autunmo : sylvas apriciusculas
sectari videtur. Jun. Sept. Oct.

533. A. G. sordarius.
Nascitur in sylvaticis , praej)riniis acerosis , circuin arbo-
res hinc illinc , gregarius, haud adeo rarus. Septeinbri,
Octohri.

53/j. A. G. maculatus nobis.
A. G. subcaespitosus candidus , passim sordide rufo-ma-
culatus , pileo carnoso compacto convexo demum plano,
lamellis confertissimis angustis emarginato - adnexis sub-
pallcscentibus^ stipite longo subsnlido laevi.

Est e majorihus. Color (inaculis exceplis irregula-
rihus , per toluin fungum crehrius parciusve sparsis,
saepe magnis , contusionum veluti speciem praehenti-
bus) purissime candidus : nisi qnod imhrihus diuturnis
praeviis in pileo dilute rufescens nonnumquam invenia-
tur. Pileus initio aequaliter hemisphaerico - convexus,
margine involuto subtomentoso ; dein paullatiin applana-
tur, demuin planissinms , exacte disciformis : 3 — 4un~
cialis plerumque, interduui tamen etiam ad semipeda-
lem usque latitudinem ampliatus. Lajncllae arcte con-
gestae , planae, lineares , pro ratione pilei vttlde angu-
stae. Stipes substriatus , demum caviusculus , vel teres
vel basi aliquanlum attenuatus , /\f6 lin. crassus , utplu-
riiuum rectus , verticalis , tri - s. quadriuncialis ; at ubi
e muscis altioribus protruditur , subHexuosus suhadscen-
dens ad 5/6 unc. haud raro assurgit. Frequens occur-
rit in sylvarum acerosarum humidis inuscosis et praeser-
tim paludosis sphagnosis , ubique fere. Sept. Oct.

535. A. G. adhaerens nobis.
A. G. caespitosus truncigenus agglutinajis , pileo convexo

demum plano - subdepresso lacunuloso carnoso sordide
pallcnte , lamellis distinctis tenuissimis lineatim Longe de-
currentibus albis , stipitc subradicato cavo mcdiocri pileo
concolore.

Species ab omnibus , quotquot bactenus noviinus,
distinclissima , inter Gymnopodas OmpJialiasque media :
an ad Agar. adhaesivum 'Witber. trabenda ? vix tamen
putaverimus. Totus fungus paene siccus et glutine ta-
men quodam parco tenace perwstente obductus , non-
numquam veluti pulverulentus. Caro molliuscula levis
(subsuberosam dixeris) quasi elastica : gustata insipidam
sese simulat, sed paullo post vebementer adsti"ingit.
Odor distinctus nullus. Pileus 3. — i*. unc. latus , pri-
mo subumbonatus convexus , e plano dein subdepressus,
interdum paene infundibuliFormis demum evadit ; cete-
rum rugoso - lacunulosus , ex albo sordide pallescens vel
dilutissime rufescens. Lamellae secus marginem prae
tenuitate pebucente subtiliter papyracea fere seinper varie
fissae , juxta stipitem ad angulum reclum infractae longe
lineatim , ut stipes inde striatus appareat, decurrunt.
Stipes radice brevi ligno infixus , basi saepe subincur-
vus , nonnumquain totus obliquus subcxcentricus , teres,
cavus sed tamen firmus. Incolit truncos putridos (saepe
subconsumtos) praesertim abietinos binc indet ( Moliolzcr
Haide; Suhlander Berg ; Eulenwald). Septembri et seqq.
byemem mitiorem perdurans, post quani superstes etiani-
num invcnitur Mart. Apr.

53G. A. G. parasiticus.
a, pallescens
Aetate juniore pruina quadam caesio - cinerea , in adul-
tis evanida , totus obductus. Pileus semiglobosus , mar-
gine subinflcxus. Lamellae rarae , satis crassae , fusce-
scentes. Stives solidus , rectus in nostris, viUosus po-

lScS

tins quam pilosus. Fungi rarisshni semei tantum exein-
pln aliquol diversae aetatis , aggregata, tbmento»albo in-

Sidentia , in pileo Omphaliae adustae senilis exsuccae in-
vcnta fuere parasitica: loco abictino muscoso uiubroso
hunhdiusculo (Moholzer Haide). Priino Octobri.

537. A; G. arg illaceu s.

a, decolorans
/3, immutabilis
Var. a, magnitudine ludit variabili. Pileus utplurimuin
J — 1 uiic. latus est : speciinina tamen haud rara etiain
obveniunt sesqui - iino biuncialia. Lamellae subtmargi-
nato - adnexae. /3, praesertiin iVrtilitate uiulto minore
iniod oinnino notabile) differt , unde lainellas nunnisi
leviter decolorare par est. Cortiua in junioribus var.
utriusque praesens. Incolunt loca granrinosa uiubrosa
juxta oras sylvarum variaruiu : a, binc inde frequens,
/3, (Sproizer Hiiget) parcior. Septenibri , Octobri.

538. A. G. tricholoma nobis.

A. G. subpa?vus , pileo carnoso - membranaceo plano de-
mum dcpresso nitente albo, piiis sparsis appressis hirto,
?ntir°'ine ciliato ; lamellis confertis decurrentibus ex ar°il-
laceo juscescentibus ; stipite mediocri tenui sursum subin-
crassato squamuluso - piloso albicante.

Satis superque differt a praecedente pilco nec co-
nico nec uuibonato , lauiellanun indole ac situ , pilosi-
tate etc. : ita et a sequente notis sufficientibus distin-
ctam speciem esse , utriusque descriptio docebit. Pileus
seiuuncialis fei^e , tenuis , sed tenax (niiniine fragilis),
deiiium subinfundibuliforinis : ejus pili dein rufescunt :
cilia marginem aequaliter cingentia, subrecta, una cum
squamulis stipitis tandem obliterantur. Stipes unc. 1 et
paullo ultra longus , lin. 1 crassus , sed tamen satis fir-
mtis , praesertiin sursum squamulosus. In montosis gra-

t%

mineis muscosisvc secus margines sylvarum aliquoties
obvenit (Lobauer und Sohlander Berg') Septembri.

53g. A. G. scabellus nobis. Tab. IX.

A. G. parvus siccus , piieo membranaceo planiusculo sub- *■ *>•
striato subzonato albido piiis rujis adsperso , disco rufe-
scente subpapillato demum depresso; lamellis aibidis libe-
ris ; stipitc longiusculo rccto striatulo Jurjuraceo - squa-
muloso rufo - badio.

Affinitas buic naturalis cuin seqq. ; quae , ne ad
Wlycaenas ablegaretur vel ad Omphalias , proliibuit. Pi-
leus 3/4 lin. lalus , nonnuinquam dcniuin submnbilicatus :
lameilae distinctae , siiuplices, subventricosae : stipes 1/2
unc. longus , sursuni dilutior, squaniulis dein obsoletis.
Odur distinctus nullus. Totus fungus , niore sequen-
tiuni , siccus , tenax, diu asservabilis. Nascitur in ver-
suris , pascuis etc. grauiine tenui vestitis ( Nishy; Cane;
ThiemendorJ; Diehse ; etc. ) aestate et autunmo.

540. A. G. alliatus.

Piieus funioriun convexus , e sordide ruFo pallescens :
adultorum planus , subdepressus , expallidus , plus minus
rugosus. Stipes deorsum saturate rufus , in senioribus
subnigricans ; sursum dilutior. Exemplar seniel legimus
nionstrosum quadiupes , pileo biunciali c speciminibus
4 coalito. Totus fungus , in statu recenti graveolens,
in usum culinarem (Mouceron nostratibus plerisque di-
ctus ) adbibelur. Loca amat sicciora graminosa , versu-
ras, pascua, margines pinetorum : frequens Aug. et seqq.

541. A. G. calopus.

Statura in nostris plerunique praecedente paullo major ;
piieus item quandoque rugulosus. Sed differt lameliis,
odorcque prorsus nullo. In gramineis , versuris etc. hinc
inde (See; Giithe; etc.) Septembri.

y

190

542. A. G. tubcrosus.

a, ecirrhis

/3, cirrhatus
Primo obtutu simili* spcciniinibus seinievolutis Mycae-
nac vulgaris. Pileus vix striatus. Exeinpla stipitcm vcr-
sus basin tuinidum gerentia in nostris quoque regioni-
bus baud raro obvia. Parcior occurrit /3, locis suffo-
catis sub foliis putrefactis niadcntibus aliquoties lecla ;
satis frequens a, mox Agaricis putridissimis denigratis
ipsis , mox Sclerotiu fungorum intra illoruiu lamellas pa-
rasitanti innata. Seplembri et seqq.

5'p. A. G. ramealls.
Pileus nec striatus , nec pellucidus , demuin planus, tem-
pore bumido plus minus rufescens, sicco albidus simul-
que ( more Agaricorum tenellorum tcnaciuin siccorum )
valde corrugatus et contractus , unde tum difficilior ob-
servatu. Totos saepe dense obtegit ramulos exsuccos
deciduos arborum frondosarum variarum , in umbrosis
frequens. Julio et seqq.

D. M Y C A E N A E.

544- A. M. alliacea.
Pileus tempore liumido fuscescens , sicco expallidus.
Stipes elongatus nigricans , nonniunquani fere totus ni-
ger. Oclor in recenti vebemens, penetrans: in langue-
scente debilis. Locus plerumque terrestris , inter folia
scmipulria faginea ; rarius epixylus , radice iungi tum ver-
ticali subtereti longiore , imo longissima : semipcdalein
cnim aliquando invenimus. Crescit in umbrosis udis
sparsim (Eulenwald satis frequens , nec alibi). Julio,
Augusto : sed crebrior Septembri , Octobri.

igi

5j5. A. M. ga lericulata.

a, livida

/3, albida

y, praemorsa

0, epigaea

££, rubella
Vulgatissima . ubique provenit var. a, ; nec rarae sunt
/3, y, aestate et praesertim autumno. d, praepulchra
seniel tantum reperta terrestris , caespitosa hno fascicu-
lata , stipitibus radicatis elongatis flavo -coccineis. Loco
graniinoso liuniidiusculo ( Moholzer Haide) sub finem
Septembris. Huc porro accedit £f, item terrestris , in
caespites et greges longos iatosque effusa , stipitifjus
subradicatis albidis incarnascentibus , pileis albis disco
amoene rubellis. In udis uliginosis sylvarum opaciorum
passim occurrit frequens Septembri, Octobri.

546. A. M. polygramina.

ay cinerascens
Exempla cucullata, primo adspectu Co-prinum mentien-
tia , descriptioni Batschianae var. y, atrocyaneae exacte
respondentia , haud rara sunt nobis ; sed evidentcr, rite
augurante cl. Persoon, fungos sistunt juniores ad a, per-
tinentes. In nemorosis , graminosis etc. passhn, non in-
frequens. Sept. et seqq.

547. A. M. aestiva.

Nirnis afFinis praecedentibus. In sylvis acerosis (Mohol-
zer Haide et alibi ) non rara. Julio , Augusto.

54S. A. M. atro-alba.
Cognata liaec quoque antecedentibus ; attamen notis
(prout Boltonii jam evincit descriptio) sufficientibus di-
versa. Arcte caespitosus vel fascicularis truncis putri-
dis praeprimis abietinis innascitur fungus serotinus , quos
radicc breviore longioreve recta barbata nigricante in

If)2

trat. Stipes basi , praesertim in {unioribus , saepe valde
tuinct , unde ad imcias "5j'\ dein pleruin<|ue elongatur.
Pileus initio margine subinvoluto ellipsoidcus : dein ex-
acte et persistenter campanulatus. Kjus apex intense
niger est, unde actate adulta color versus marginem
per livido - coerulcuin albescit: siuiili lere ralione stipes
etiani e nigrieantc sursum pallcre solet. Consenescens
totus rungus paullo dilutior evadit. Loca ainat umbrosa
huniida , quae passim (Seer Lehmgruben ; hohe Linde ;
Jtiiikendorf; Ullersdorf) incolit Novembri , Deceinbri :
unde vitani per byemem plu\ iani totam producens etiam-
num invenitur Mart. Apr.

5J9. A. M. galopus.
Pileus cum lamellis pro loci diversitate modo exsuccus,
modo ipse quoque plus minus lactescens : ejus apex ni-
gricat. Vulgata nobis species muscos appetit altiores,
inprimis Sphagna , quibus radice inliaeret albo - villosa
saepe satis longa. In sylvaticis uliginosis ubique. Sept.
Oct.

55o. A. M. haematopus.
Fasciculata, stipitibus saepe (loci caussn) incurvis ; ha-
bitu crescendicjue modo M. galericulatam referens.
Tota in nostris (nec pileo nec lamellis exceptis ) succum
crebnun intense purpureum promit. In truncis putri-
dissimis ahiegnis (vix aliis) aliquoties lecta (Moholzer
Jlaide passini ; Tranke) Aug. Sept.

55i. A. M. laevigata.
Pileus parum striatus , vertice obtuso campanulatus , 4/6
iin. diametro acquans. Stijjcs ( cujus in universum lon-
gitudo in Agaricis , et praesertun quidem tenellis , a loco
natali magis pendet , quam ut cliaractcrem paullo stabi-
liorem suppeditare possit) ad 4 unc. et ultra , ubi (quod
saepe i'it) per muscos proceros ahiora petit, protrahi-

i9J

tur. Locis sylvaruin acerosaruni humidis ubique fere.
Septembri , Octobri.

552. A. M. pilosa.

Totus fungillus inlerdum tomento quodam perquam tenui
cinernscente (forsan heterogeneo) obductus. PUeus,
cujus papillae saepe obsoletae sunt , ludit inter fonnam
hemisphaericam et campaxiulatain : hacindutus, M. galo-
podi dilutius coloratae haud absimilem sese monstrat :
sed succus constanter mere aqueus est. Sparsa crescit
haec species locis umbrosis bumcntibus inter folia pu-
trida etc. passim , non infrequens. Autumno medio.

553. A. M. flavipes.

Stipes basi intensius flavus. Pilcus aequaliter et saepe
luculenter plicatus : statura, porro et siccitate discrepat
ab insequente , a qua tamen num specie sejungenda?
vix affirmarimus. Crescit in sylvis umbrosis acerosis
{Moholzer Haide ; Seer Lchmgruben) hinc inde , sed
parum frequens. Septembri , Octobri.

55/j.. A. M. epipterygia.
a, plunibeo - caesia
/3, flavida
y, glaucopJiylla
Totus fungus coelo pluvio lubricus , sed stipes tenax,
glutinosus. Filei vertex, prout assolet, saturatiore co-
lore distinctus , fuscescens , cinereus etc. Vulgaris spe-
cies in sylvis acerosis truncigena : varr. tres promiscuae.
Autumno.

555. A. M. lineata.
Pileus variat forma nunc campanulata , nunc hemisphae-
rica. Stipes basi tomentulo niveo obductus , sursum
pileo subconcolor. Hab. solitaria gregariaque in grami-
nosis apricis et umbrosis (Seer Lelungruben; Abendweg)
infrequens. Aestivaiis ct autumnalis.

zb

556. A. M. luteo-alba.
Fungillus siccus , scquente v.irum major. Color pilei
stipitisque amoene flavus. Pileus papilla una vel altera
fastigiutus , conicus , acittus: qua nola distinguitur liaecce
spccies a M. epvpterygiH aeque ac M. citrinella , intcr
quas niedia fere ceteruin prostat. Incolit pinctorum
loca muscosa vel nuda (ILisclnchen; todter Mann; Mo-
liolzer Haide) parcior. Seplembri.

55-. A. M. citrinella.
a, citrinclla
Pileus ante cxplicationem obJongus , verlice nigricans,
in formam evolvitur hemisphaericam vel late campanula-
tam , totus jam citrinus , 2/3 lin. diametro aequans. Sti-
pes subviscosus. Acubus pineis abictinisque etc. inna-
scitur locis umbrosis humentibus (Moholzer Ilaidc;
Schopswiesen; hohe Linde ctc. ) baud rara. Sept. Oct.

55S. A. M. rubiginosa.
Vix est nisi varietas insignior sequentis , a qua praeci-
pue differt colorc , inprimis stipitis , saturatiore. In mu-
scosis sylvarum ubique frequens. Autumno.

559. A. M. hypnorum.

a, hypnopMlus

/3, hryophilus

y, sphagnorum
Vulgatae sunt locis suis varr. omnes tres , magnitudine,
stipitis praesertim statura , pro diversa loci natalis con-
ditione , satis nariabiles. Ab aestate fiuiente in tardum
usque nutummun.

560. A. M. tenera.

a, communis

yy, vaporaria
Convenit yy, cum a, forma , colore , tcneritudine , fra-
gilitate : sed distat staturd ultra duplum majore (pileo

: _ I95

semimciam fere alto , diametro unciali ctc. ) striisque
marginalibus tantum et parum cxpressis , quod a pileo
oritur disco (etiamsi fragillimo) subcarnoso. Forma
obtusius acutiusve campanulata , vertice nonnumquam
pilosiusculo. Lamellae pileo subconcolores. — Hab. a,
in gramineis bumidiusculis pinguioribus liinc inde satis
frequens : yy, praeserlim in cortice vaporario ( Seer
Lohgruben ) gregaria , rarius alibi passim solitaria terre-
stris , observata. Aug. et seqq.

56i. A- M. piloseila.
Discrepat ab antecedente , ad quam justo forsan pro-
pius accedit , statura inprimis minore , vertice distinctius
piloso , et loco natali. Pileus apice in nostris acutius-
cuio campanulato - conicus. Semel inventus fungilli rari
grex truncum putridum abietinum (Jaule Briichen) inco-
3ens ; ineunte Octobri.

562. A. M. tenaceila.

Cf. Icon. pict. I. tab. I. fig. 5. l\. Stipes longitudine
varians , sacpe valde tenax. Filcum etiam totum laevem
invenimus , umbone plus minus distincto instructum,
3yo linearum Iatitudinc ludentem. In sylvis acerosis pas-
sim. Sept. et seqq.

563. A. M. conigena.

/3/3, pallens
Differt var. nostra pileo pallido disco opaciore rufe-
scente , 4/6 l'n- lato , et sapore miti : verum congruit
characteribus reliquis ad unum omnibus , lamellis valde
confertis angustis , pileo plus minus difformi subqua-
drato etc. Parasitatur species distinctissima solitaria gre-
gariaque in Strobilis Finorum sylvestris et Abietis , rarior
(Steinbrucli ; Hasalthiigel; Moholzer Ilaidc; SoJdandcr
Berg) Sept. Oct. Nov.

i(j6

664. A. M. csculenta.

a, vcrnalis
rdcus e sordide flavo argillaceus , disco sacpe fusce-
scens : ceterum subcarnosus , paruin strialus. Lamellae
satis confertae , laliusculae , stipiti laxe adhacrentes. Sa-
por in stipite praesertiin subaiuaricans , ceteruni haud
ingratus : fungillum tainen huncce in terris nostris uspiain
iu ciborum condimentuin assumi ipsunive nuduin coniedi,
compcrtum hactenus non habemus. Solitarius, sed tem-
pestatc huuiida perfrequens , non sylvas tantum acero-
sas frondosasque , verum ct giaminea aprica , versuras,
pascua, imo arva , passim incolit Aprili et Maio.

565. A. M. Stylobates.

Saepe totus albus est fungus elegantulus , miniine nobis
rarus locis mnbrosis in foliis graminum , arborum plan-
tarumque variarum siccis aut semiputribus (Monplaisir;
Seer Lehmgruben; Basalthiigel; ScJiupsiviesen ; etc. ) Se-
ptembri et seqq.

566. A. M. elegans.

Eximie pulchra. Pileus 4/6 Iin. latus , ad umbonem us-
que striatus , late campanulatus , demum hemisphaerico-
planiusculus. Lamellae margine vivide croceae. Stipes
rectus , stalurn ludens varia : succus aqueus. Nascitur
inter folia putrida etc. in sylvis mixtis , apprimc monto-
sis , liinc illinc (v. g. Duberau; Moholzer Haide passim ;
Arnsdorfer Berge ; Sohlander Berg). Septernbri et seqq.
in Decembrem usque. -

567. A. M. sanguinolenta kobis.

A. M. solitaria terrestris tenera rubeila subpurpurascens,
piteo membranaceo late campanulato exsucco , lamelhs
distinctis dilutioribus lined atropurpured margine pictis,
stipite gracili stricto elongato succum dilute sangui/ieum
stillante.

i97

Ex hac diagnosi , quantum species elegans novaque
d M. haematopode N. 55o differat , facile intellectuiu iri
speramus. Inter Sphagna aliosque muscos praesertim
prolixiores paludosos , loca uda sylvatica obtegentes,
provenit sparsa : initio opace rubra , dein sensim dilu-
tior, verticc jorofundiore purpurascente : genuina pror-
sus JMycaena Itabitu , forma , substantia , tenei'itate. Pi-
leus campanulato - hemispbaericus , 3/4 Hneas diainetro
aequans , taenia angusta atropurpurea ipse quoque saepe
marginatus. Lameliae adscendentes , latiusculae. Stipes
pileo fere concolor , ad 3/4 unc. elongatus , succo ru-
bello refertus. Haud rarus occurrit fungillus locis supra
indicatis binc illinc. Augusto et seqq.

568. A. M. strobilina.
Differt ab insequente -pileo paullo majore , subcarnoso,
parum striato , arctius campanulato , acutiuscule umbo-
nato , vivacius (coccineo-) rubro — et praesertim stipite
Hrmiore crassiore solido , deorsum subincrassato lana
alba hirsuta densa obsito caudato. In Pini ramulis acu-
busque ter vel quater parasitantem reperimus (Basalthu-
gel; Quizdorj; Moholzcr Haide aliquot locis) — Septem-
bri , Octobri.

56g. A. M. rosea.
Pileus late campanulatus , demuin planiusculus. Stipes
gracilis , saepe elongatus , dilute rosellus. Crcscit in
sylvis acerosis, locis praesertim udis sphagnosis, abunde.
Per totum autuinnum.

570. A. M. integrella.
a, terj^estris
/3/3, lignatilis
Var. a, in umbrosis frondosis aliquoties (Monplaisir;
Schijpswiesen; Trehus;) reperta fuit , fasciculata , etiam
subsolitaria , paruin frequens. Septembri. Distat ab

19U

liac /3/3, situ prorsus sparso , stipite subincurvo solidiore
nriniore breviore (vix unci.ili), lamcllis omnibus integris,
locoque natali. Legunus enin» enui (nonnisi semel , sed
satis crebram) ad asseres aquaeductuuin madentes semi-
putres (circa hortuui Junkendorfensem). Sub finem
Augusti.

571. A. M. lactca.
a, villipes

/3, pitya

Crescit a, ii| sylvis acerosis vcl epigaea vel ramulis aoa-
busve pineis innala passim frequens. Nec /3, rara est,
minutie basique discrepans. Pilci in bac papillae sub-
obsoletae : stipes \\/z unc. longus gracilis , basi radicu-
lis albis sericeis densis circumcirca in orbem radialim
expansis acubus Pinoiunn inbaerens. Locis umbrosis
(Moholzer Haide etc). Viget utraque var. vere jani
bumido , Maio , Junio : redux autumno , Sept. Oct.

672. A. M. vulgaris.
Pileus latitudine variat a 2 lineis ad semunciam usque,
demum planus centro subdepresso. Ejus discus stipiti
concolor e cinereo rufescens (griseus): margo cum la~
mellis albidus. Fungilli pervulgati greges in sylvaticis
acerosis corpusculis variis luuui jacentibus supcrfusi,
epipbylli , epixyli , terrestres etc. Septembri et sqq.

573. A. M. Corticola.
Cortices amat vetustos muscosos , sed vivos , arborum
Jrondosarum , Tiliue , Queicus etc. quos copiose incolit,
sed difficilior indagatu. Non . enim tantum inter Licbe-
nes muscosque semidelitescit , sed etiam , postquam in-
ter ipsos imbres laete viguit, paucis jam boris serenis
elapsis marcidissima adeo corrugata imminuitur, ut ocu-
luni minus attenlum facillhne fugiat. Autumnalis et Jiye-
malis.

i99

E. C O P R I N I.
a) M e m b r a n a, c e i.

574. A. C. comatus.

a, campanulatus
Pileus campanulatus , paraboloideus. Lamellarum liquor
ater , atratnentarius. Fungus in feracioribus Germaniae
ditionibus vulgaris , a solo nostro arenoso sterili paruin
adniissus nonnisi perquain rarus locis aliquot pagi ipsius
nostri gratninosis pinguioribus quotannis rcdire consue-
vit medio fere Septembri. — Eadetnque de caussa, quam
modo indicavimus , integrani Coprinorum gentem in re-
gionibus liisce specieruin aeque ac individuorum admo-
dum inopem esse dolemus.

575. A. C. cinereus.

/3, tomentosus
Pileus semunciam fere altus. Stipes pro ratione brevis,
if/a unc. (nec ultra) longus , tomento denso nivco te-
ctus. Lamellae pro familiae more totae demum atre-
scentes. Crescit locis fertilibus ad sepes subpaganas,
in hortis etc. hinc inde sparsus. Maio et seqq. in Octo-
brcm usque.

576. A. C. ferrugineus.

a, sylvaticus

/3, hortensis
Utraque var. nunc truncigena , nunc terrestris , statura
variabili ludens , pileo %fi unc. alto etc. Crescit a, cae-
spitosa in umbrosis humentibus aliquot locis (Seer Lehm-
gruben; Ullersdorfcr Schlofsgartenmauer) Septembri :
/8, in hortis (Anstaltsgarten; Jdnkcndorfer Schiofsgarten)
Junio , Julio.

577. A. C. dis sem ina tus.

tt, minor

SlOO

Salices cavas (Ullcrsdorf) et Titias (Tt-ebusser Allcc)
gregibus numerosissiinis obtegentem aliquoties observa-
vimus post pluvias diuturnas. Septeinbri, Octobri.

578. A. C. dom es t ic us.

Nascitur quidcm noster in liortis, gramineis etc. passim,
in muris bactenus non invcntus : attamen ob piiei sul-
cos valde undulatos aliosque cbaracteres huc referendus
visus fuit. Pileus initio digitaliformis. Ejus vertex lae-
vis , subspadiceus. Stipes 3/4 uncias longus. Non in-
frequens occurrit Iocis supra indicatis : vere et praeser-
lim autumno.

579. A. C. pulcber.

a, pratensis
Fileus demum planus , disciformis ; plicis aliis simplici-
bus , aliis furcatis sulcatus. Amat species elegans , no-
niine suo digna , praesertim prata aliave loca graminosa
bumidiuscula amoene virentia , quae sparsim incoiit (Nies-
ky ; Jdnkendorf ; Ullersdorf) : aeque bilariter vigens vere
niiti pluvio ac autumno tepente.

580. A. C. epbemerus.

Occurrit binc inde in fiinetis locisve qualibuscunque ster-
corosis (v. c. Jdnkendorfer Mistbecte) liaud infrequens,
fugax, pileo uiox introvoluto pericns. Observatus nobis
praecipue Maio , Junio.

58i. A. C. radiatus.
Pilcus initio ex ovato campanularus , sordide oclireus,
cinereo - tomentosus , opacus , Hn. 1 fere latus , 2 altus,
stipitc brevi firmo suffultus : at cito in staturain proli-
xiorem gracilem exsurgit fungillus jam titubans , pileuin
simul in discuin tenerrimum , lamellis parcis (5 — 8)
translucentibus radiatum , explanans , qui paullo post fis-
sus collabitur et evanescit. Pervulgala est species , in
^tcrcore equino vaccinoque locis bumidis umbrosis

20 1

jacente vix unquam non provcniens , secl ob minutiem
teneritatemque facilis neglectu. Yernalis et autuinnalis.

b) S u b c a r n o s i.

582. A. C. s em iglobatus.

Annulus parvus , fibrosus , pulvere spermatico nigro
(sicuti sacpe et stipitis apex) conspersus , admoduin fu-
gax , nec nisi rarius reperiundus. Vulgaris ubique fun-
gus ad fimum bubulinum , equinum etc. : parcior in gra-
minosis pinguibus. Perennis fere.

583. A. C. semiovatus.

Annulus in bac quoque specie saepe evanidus. Pileus
parum lacunosus. Magnitudo variabilis : plerumque tamen
in nostris paullo minor, quain in antecedente. Provenit
satis frequens autumno pluvio , rarissimus sicco , in syl-
varuin acerosarum bumidioruin stercore vaccino (v. c.
Hasensteg ; todter Mann; Polsbruch; Kulenwald) locis
pinguioribus gramineis. Sept. Oct.

584- A. C. papilio nac eus.
a, major
Pileus mox acutius, mox obtusius campanulatus , non-
nuinquam binc squamulosus ; alia vice membranula inae-
qualiter lacera circumchca appendiculatus , unde margo
quasi crenatus apparet. Stipes pulvere semineo copioso
aterrimo demum totus fere inquinatus. Hab. in pratis,
pascuis , versuris etc. inter gramina passim frequeus.
Aestate atque autumno.

585. A. C. foenisicii.
Affatim distinctus a praecedente quamvis cognato. La-
mellae subemarginato-adnexae. Itein graminum amans,
pratensis ; rarius a nobis quoque stercoreus repertus.
Haud infrequens binc illinc viget aestivalis : a Maio in
Octobrem usque.

26

2oa

586. A. C. fimicold.

a, cummunis

/3/3, platyphyilos
Lamellae sordide fuscae , in a, modice latae , totae nd-
nexae. Nascitur a, rarius in fimo , frequcntius in gra-
niinosis fertilibus subumbrosis , quandoque ctiam in udis
muscosis, stipitc tum ad 4 — 5 unc. liaud raro protruso.
Huic similis /3/3, quoad pilci colorem , substanliaiu , for-
liiani eic. : sed discrepat stipitc nicdiocri (sesqui- s.
biunciali ) et inprimis lainellis ventricosis valde einargi-
nato - adncxis subliberis , unde separatu haud indigna
videtur. Parcior occurril (Moholzer Jiaidc ; T/ebusser
Busch; etc.) loco et tempore congrua cuni a,. Sept.
Oct.

587. A. C. ericaeus.

Solitarius vel subcaospitosus frequens liinc inde occur-
rit in pinastretis ericetisque nostris , etiam siccioribus.
Exeunte aestate et autumno.

588. A. C. nitidus.

Vix nisi varietatem praecedentis merctur : specimina
enini quoad lamellas , colorem formamque pilei etc. in-
ter utrumque fungum per varios gradus transeuntia liaud
rara adsunt. Satis frequens nobis locis adustis , sterili-
bus , ericosis , tenuiter -graminosis (v. c. Jdnhendorjer
und (Jdcrnizer Busch; Moh.ulzer JJaidc;). Antecedenti
contemporalis.

5S9. A. C. titubans.
Fungus pulcher , delicatus , valde titubans. Pileus visci-
dus , in centrum usque striatus , membranaceus ( itaque
nonne ad sectionem priorem translocandus ?) , initio co-
nico - campanulatus , demum planus rotatus: disco ele-
ganter flavus, margine et subtus ( in lamcllis) e carneo
dein purpurascens , tandem fuscescens. Stipes laevis,

10 j

nitidus , tener, Fragilis , lutescens. Seniel gregaria lecta
aliquot exempla (yariaruiri aetatuni) e stercore vaccino
pronata , in via graininosa umbrosa sylvatica (Moholzer
Haide). Exeunte Augusto.

5go. A. C. Cepaestipes.
Est A. cretaceus Wither. arrang. IV. p. 219 ; A. Cc-
paestipes a, Pers. (/3, speciem diversissimam supra in-
troduximus ad N. 4-^y-)- Pileus exacte cretaceus , squa-
mulis seu Flocculis mollibus pilosis veluti gossypinis
aequaliter obsitus — ,,tuFted with cottony hairs " ait
b. Witheruig , cujus in universum descriptio (annulo
excepto in nostris satis Fugace , in adultis plus minus
evanescente) verbotenus congruit. Lamellae colorem
albuin substantiamque et Formaui suam satis diu con-
servant , at demuin tamen brunnescentes in Iaticem sor-
dide Fuscum diFFluunt : cujus catastrophes auctorem an-
glicum menlionem nullam fecisse, quantumvis mirabundi,
inde tamen, quod exempla scniora exoleta illi haud ob-
tigerint , evenire potuisse judicamus. Itaque Coprinis
omnino accensenda est haecce species : quam caespito-
sam frequentemque , quolannis redivivam , in cortice
coriario recenle habemus (hinter dem Briidergarten) :
vigentem aestate et autumno.

F. P R A T E L L A E.

a) A n n u L a t a e.

591. A. P. edulis.
Piteus e convexo planiusculus , plerumque laevis , 3 — 4
unc. latus , interdum tamen etiam giganteus , spithamaeus
et ultra: ceterum vel totus candidus , vel disco palle-
scens aut subflavescens. Stipes validus , statma varians.
Haec est species , quam nunc solam , nunc sequenti in-

304

tcrmixtam , noniinc Champignon insignitain vcnum ferre
solent ruricolae : sparsim , scd haud infrcquenter , in eri-
cetis , secus margines sylvaruui inque sylvis acerosis
ipsis crescenteni. Sub fineni aestatis et inde per totum
autuinnuin.

692. A. P. campestris.

a, campestris

/3, vaporariu
Scipcs in a, utplurimum brevis : attamen et ad 2 — z\
unc. productum invenimus. Occurrit haec nobis in uin-
brosis aeque ac apricis passim autumno. Var. /3, sta-
tura , forma et colore cliocolaiino distincta, etiam ma-
gis squamosa , in cortice vaporario {Seer Lohgruben;
Hermanns Lohhaujcn) spontanea provenit, aere pluvio
satis frequens. Aug. Sept.

693. A. P. echinata.

/3/3, inermis
Fungum ambiguum ad Amanitam virgatam forsan traxis-
semus , si volvae vestigium vel minimum adesset : qua
deficiente , hic utique locus , ni propriam praetuleris
speciem , satis commode ei assignari posse visus fuit.
Pileus 1 — i§ unc. latus , tenuis , subcarnosus , hemi-
sphaericus , veluti pulverulentus , squamis adprcssis iner-
mibus e cinereo vel fuligineo fuscis aequaliter tectus,
membrana concolore laccra circum marginem appendi-
culatus. Lamellae confertae , versus stipitem Jatiores,
sed emarginatae , vix adnexae : pulchre miniato - rubrae.
Stipes teres , rectus , subbiuncialis , 2 lin. crassus , la-
mcllis totus exactc concolor (nec purpureus), sed infra
annulum ( obsoletum , fugacem ) lana fioccosa molii laxa
subdetersili pileo concolore obvolutus. Non infrequens,
gregarius , caespitosus , cortici coriario (Seer Lohgruhen)
innascitur fungus noster Sept. Oct.

• 2oD

094- -A. P. aeruginosa.
Plerunique epigaea in terris nostris : rarius epixyla. In
sylvaticis mixtis umbrosis ubique fere , sparsa vel sub-
gregaria. Septeuibri, Octobri.

5g5. A. P. praecox.
Exemj^la majora P. eduii liaud adeo absimilia desuper
aj^parent : a qua tamen admoduin diversa est hacc spe-
cies. Pileus nonnumcjuain umbonem quemdam habet
obtusum lalum , paullo profundius coloratum. Lamellae
primo pallidae , demum dilute fuscescunt vel olivascunt ;
emarginato - adnexae subdecurrunt , interdum subserru-
latae. Stipes firmus , saepe validus et elongatus. In ver-
suris , pratis , hortis frequens passiin nascitur, sed mi-
nor et sparsa : maj"or gregariaque in cortice vaporario.
Maio , Junio , Septembri.

5o,6. A. P. silacea.
/3/3, ebulbis
Subgregaria terrestris vel truncigena , pileo Cctrnoso vi-
scoso e flavo sordide rufo vel subolivascente , lamellis
subdistinctis (vix virescente-) cinereis demum ferrugi-
neo - fuscis , sLipite pallido tereti (nec bulboso) corti-
nato. Pileus planiusculus , bi - s. triuncialis. Huc fun-
gum adnectere quamvis dubios jussit affinitas erga se-
quentes : quibuscuin tamen cjuo minus conjungeretur,
praetcr reliquas notas prohibuere sapor odorque mitis.
Pulvis seminalis sordide ferrugineus. Propria fortassis
specie inter Cortinarias dignus satis frequens adest fun-
gus in sylvis apprime acerosis. Sept. Oct.

597. A. P. lateritia.
<x, communis
Coj)iose j^rovenit ad truncos varios aliave ligna putre-
scentia , asseres , sepes hortorum etc. Per totum autu-
mnuin.

T.oh —

5o,S. A. P. iascicularis.
a, primida
/3, praticola
Cortina fugaciuscula , nonnuinquain evanida. Vulgati:»-
sima est a, truncigena, ctiain subterrcstris circa basin
truncoruni locis prorsus iisdem cuni praecedente : aestate
et autunino. /3, locis graniinosis binc inde occurrit (e.
g. Moholzer Haide). — Septembri, Octobri.

b) N u d a e.

19. A. P. stipata.
a, nuda

/3, appcudiculata
Pilcus in statu etiaiu humido colore variat, pallens , ru-
fescens , livens , subspadiceus , fuscescens : ceterum lae-
vis , ad tactum mollis sive lenis ( ad instar fere P. edu-
lis). Var. /3, cortina lacera villosa albida appendiculata,
fasciculos saepe minores minusque confertos sistit, etiam
subsolitaria occurrit. Utraque ad truncos varios passim,
lninime rara. Jun. et seqq. in Septembrem usque.

600. A. P. corrugis.

Pileus arcte campanulatus , ~ — 1 unc. altus , tempore
sicco expallescens , praesertim in vertice. Sparsim cre-
scit hi (ipsius pagi nostri ) aulis , semitis umbrosis , lior-
toruin rejectamentis etc. Septembri , Octobri.

601. A. P. c ono c e p b ala.

Mycaeiiae tenerae nobis quoque memoriain primo ob-
tutu restaurabat. Piicus colore opaciore dilutioreve
( sordide albescente) ludens, obtuse conicus , substria-
tus. Lamellae liberae , ex ochraceo rufae , dein niiire-
scunt ac diffluunt : unde Copruiis potius accensenda haec
species. Stipcs subbulbosus , elongatus , albus. Solita-
riam et parciorem aliquoties legimus locis graininosis

207

nemorosis domesticis vel hortensibus ( Cunnetsdorf ad
arcem ; See;) Julio , Augusto.

602. A. P. pascua.

Substantia aquosa. Pileus adinoduin fragilis. Ejusdein
haec sequensque fainiliae naturalis participes sunt cum
Agarr. G. Pluteo , nano , Placenta. Color pilei nunc opa-
cior nigricans , nunc e fuligineo pallens. Amat grami-
nosa humidiuscula aprica aut subumbrosa , quae passim
incolit haud infrequens , sparsa vel subgregarja. Septem-
bri , Octobri.

603. A. P. fuliginea.

Justo forsitan propius accedit ad praecedentem , item
fragillima. Stipes liaud raro subteres. Nascitur hinc
illinc in gramineis sylvaticis : auLumno.

604. A. P. caesia.

/3/3, argyropus
Fungum nostruin , notis plurimis (stalura, forma , situ
subsolitario , pilei lamellarumque colore , stipite cavo)
cum icone Vahliand convenientcm , hiic collocare liaud
dubitavimus. Substantia tenera, praesertim in pileo fra-
gillima. Stipes totus laevis , candidus , argenteus , nitens.
Lamellae distinctae, nebulosae. Pileus planiusculus,
non umbilicatus. Sylvatica nobis var. elegans , terre-
Stris , Jocis umbrosis humidiusculis (Moholzer Haide)
sparsim obvia , parcior. Septembri, Octobri.

605. A. P. montana.

yy, coriaria
Aliorsum sane haec pertinere videlur : at quum , fre-
quens olim in cortice coriario ( Seer Lohgruben), per
novissimos hosce annos non amplius comparuerit, quo
primmu posuiinus loco , donec iterum curatius obbervari
potuerit , descriptione licet imperfecta apposita , reli-
quendam duximus. Pileus semuncialis fere , subcarno-

jio.S

sus, Loaequaliter depressus , saepius propter situm arcte
caespitosum margine varie sursum flexo , lobato vel Fisso
diffonnis , dilute fuligineus , aere sicco pallens. Lamel-
lac opace rubrae , deinuin brunnescentes subumbrinae.
Stipes pileo praeter tomentuin baseos niveuin prorsus
concolor, breviusculus (| unc. fere longus ) , solidus,
subelasticus , lacvissiiuus , sublucidus , farina alba (an.se-
minali ? quod si ita esset , procul a rratellis ainovendus
foret fungus) utplurinium conspersus. Caespitosus , fa-
Scicularis , in greges longos latosque diifundebatur , loco
supra pronunciato. Autumno.

G. LACTIFLUI.
a) Leucocephuli.

606. A. L. piperatus.

a, lactescens

/3, exsuccus
Yar. a, frequens crescit in sylvis umbrosis muscosis,
acerosis aeque ac frondosis : liuic passim intermixta oc-
currit /3, interdum gigantea. Sept. et sqq.

b) X a n t h o c e p ]i a l i.

607. A. L. torminosus.

Pilcus colore variat , sec.us zonas saepe satis vivide ru-
ber: speciem utplurimum albo rubroque jucunde varie-
gatain prae se fert. Amat prata aliave loca graminosa
apriciuscula , dumetis frondosis permixta , quae passim
haudquaquain rarus incolit. Autumno.
60H. A. L. llieiogalus.
/3/3, lutcus
Succinctior est Synopseos descriptio, quam ut icone
Buliiardianu destiluti fungum nostrum , quainvis statura,

• 200,

colore etc. admodum diversus videatur , specie separare
ausimus. Pileus 5 — 4 — 6 unc. latus ; quid quod exem-
pla aliquoties enormia gigantea , secundum mcnsuram
exactam pedalia , invenimus ! ceterum umbilicatus , plus
minus expresse zonatus (praecedentis fere ad instar),
viscidus , laete luteus ; margine revoluto tomentoso,
sed non villoso. Lamcllae pallidae. Stipes brevius-
culus ( if/aunciahs) , robustus , albus , maculis gutta-
tis pallentibus pictus. Lac album ad aeris contactum
illico amoene flavescit, in saturatc sulphureum exin sub
oculo observante transiens. In abiegnis muscosis (Hd~
selachen; Moholzer Haide; Sohlander und Lohauer
Bcrg) Septembri.

609. A. I,. pallidus.

Stipes longitudine variat. Pilcus lubricus , coloribus Iu-
dit (sed constanter dilutis) — flavido , pallente , incar-
nascente. Lac acerrimum. Sylvas amoenas umbrosas
mixtas passim haud infrequens occupat (Moholzer Haide;
Hdselachen ; Trdnhe) Sept. Oct.

610. A. L. testaceus.

a, Julvo - cinnamomeus
Colore vivace praepulchro, quo oculos e longinquo alli-
cit , sylvarum ( quas praeamat) abiegnai-um muscosarum
umbras njire exbilarat. Pilcus haud raro ingens, ad 4 — 6
unc. dilatatus; nonnumquam tamen satis depressus , nunc
subinfundibuliformis , nunc subumbilicatus. Viget Se-
ptembri.

611. A. L. deliciosus.

Pdcus obsolete zonatus , laevis , coloribus saepe variis,
praesertim viridi , micat aut variegatus est. Esculentus
omnino nostratibus , a plerisque Rcisker dictus inque
deliciis habitus. Abunde crescit in sylvis praesertim
acerosis, etiam sicciusculis , gregarius. Sept. et seqq.

27

2IO

c) F. r y t Ji r o c e p h a J i.
6x2. A. L. ruber.
Sylvarum praesertim pinearum , sicciorum aeque ac hu-
midiorum , iricola : ac inde omnium forsan Agaricorum
vulgalissimus nostras. Pileus opace lateritius , inter i?
et 4 unc. fere diamctro varians , demum subinfundibuli-
formis, umbone quodam etiam tum saepe persistente.
Lamellae e flavo subocbreae. Stipes firmus , mediocris.
Per totnm autnmnum : demum (more plurium) exsuccus.
6i3. A. L. subdulcis.

a, rufus

ft, cimicarius

<y, innocuus

£, auerceti
Varr. cc, ft, in syivis (et /3, quidem inprimis acerosis )
passim frequentes : y, ibidem rarior (v. c. circa Quiz-
dorj;): b, in umbrosis frondosis fertilibus inter gra-
mina binc inde (QuizdorJ ; ScJiopsuiescn; etc.) Septem-
bri , Octobri.

d) PhaeocepJiuli.

Gi\. A. L. umbrinus.
Pilcus cum mixtura quadam olivasccnte umbrinus , aere
sicco nonnumquam expallidus , rarius subdeprcssus. Sti-
pes subconcolor , dilutior. Lamellae pallidae , sordide
lutescentes. Hab. in sylvaticis mixtis passim , autumno.

6i5. A. L. necator.
Statura inediocris. Stipes pileo dilutior. Lamellae ferc
carneae. Non infrequens crescit in svlvis dumetisque
nostris variis. Septembri et seqq.

6i6. A. L. acris.

a, Juligineus

ft, livido - rubescens

»11

In a, lac acerriinuin album aiiri expositum mox colorem
induit pulclielle roseum : at deia exsiccatum sordide fla-
vescit. In /?, quae haud inconnnode sejungi posset,
piieus valde viscosus est. Luc itcm album multo tardius,
sed persistentius , rubcscit : maculae enim e purpureo
violaceae circum vulnera fungi ortae colorem servant.
Parcior a, in frondosis umbrosis (Euleuwald; Suldandei
Berg): frequentior /3, in apriciusculis gramineis alneto
rum etc. (Moholzer Haide etc. ) Sept. Oct.

H. R U S S U L A E.

obs. Insunt huic tribui species malae haud pau-
cae , variis praesertim coloris cujusdam principis in pi-
leo adumbrationibus , aut sapore, aliisve notis variabili-
bus diversae. Ita v. c. haud ita niultum errdverit , qui
Russutas rosactam , emeticam, depallcntem; R. ochroleu-
cam et foetentem; et s. p. varietatum loco positas spe-
cie conjunxerit. Constantiores sunt characteres praeci-
pue ii , quos pilei inprimisque lamellarum colores gene-
rice distincti (albus , luteus , ruber etc.) suppeditant:
juxta quos , paucis aliis a forma , statura etc. desumtis
in auxilium hinc inde vocatis, specierum numerus minor
quidem , sed certior stabiliorque , constitui posse vi-
detur.

a) Leucocephalae.

617. A. R. nivea.
Convenit cum II. fragili magnitudine , fragilitate , tnber-
culis niarginalibus , sapore acerrimo : distat statura cur-
tiore , colorcque toto niveo , si maculas rubellas excepe-
ris paucas sparsas inconstantes , in exemplis aliquot ob-
servatas. In gramineis sylvaticis dumosisve , sed paruui

212

frequcns (Moholzer llaide; Kunigshay^ier Berge") Sept.
Oct.

6x8. A. R. lactea.

Pileus sacpe prorsus albus : alia tamen vice viredine qua-
dani sordid;'i plus minus intensa afflatus , unde (praeser-
liin cuni lamellac liaud raro etiam furcatae sint) in 71.
jurcatnm gradathn ita transit, ut limites certi nulli in-
veniantur. Sapor niitis. In sylvis praesertiin frondosis
haud rara. Aug. Sept.

b) E r y t h r o c e p h a l a e.

619. A. R. rosacea.

a, rosacea
In exemplis senilibus pileus saepe reperitur subdepres-
sus ; in nostris ceierum uLplurhnum insipidus. Statura
varia ; interdum satis ingens , pileo 4 — 5 unc. lato etc.
In sylvis abietinis aliisque liinc inde non infrequens.
Medio autumno.

620. A. R. emetica.

Species perquam variabilis quoad magnitudinem coloris-
que in pileo ac stipite intensitatem : pervulgata in sylvis
pracsertim acerosis , quas occupat inde a Julio per to-
tuni auLumnum.

G21. A. R. depallens.
Crescit in pinelis nostris hinc inde (e. g. Haseluchcn;
Secr, Moholzer , Odernizer Busch') locis apprime siccio-
ribus nudis. Augusto et seqq.

622. A. R. fragilis.
A Pl. nitidu , cui desuper inspecta similis est , aFfatim
discrepat lamellis candidis. Pileus margine tenuis , pel-
lucens , substriatus. Gramina amat locorum feracioruin,
umbrasque fruticum frondosorum , haud infrequens nobis
liinc illinc. Aestate finiente et autumno.

zu

62,3. A. R. alutacea.

oc, mitis

Statura admodiun varia : dianieter pilei inter 3 uncias
spithamamque ludit etc. Pilei color mox R. emeticae,
mox Pi. depallentis disco itein expallido. Stipes nunc
totus albus , nunc rubedine diluliore profundioreve affla-
tus. Sapor sads gratus. Sylvis praecipue dtlectatur
abietinis umbrosis muscosis, quas passim colit (e. c.
Seer Lehmgruben; Steinbruch; Basalthugel). Septembri,
Octobri.

c) X a n t h o c e ]} 1i a l a e.

C24. A. R. lutea.
Fungus elegans. Pileus primo plano - convexus , dein
depressus , subumbilicatus, 1 — 2 unc. latus , nunc pal-
lens, nunc laete luteus. Solitaria species est in sylvati-
cis mixtis hinc inde (Basalthiigel ; Edelknabe; Holle;
Muholzer Ilaide; etc. ) Augusto et seqq.

625. A. R. ochracea.

/3/3, unicolor
Totus fungus noster unicolor sordide ochraceus : stipes
tamen (longiusculus ) paullo dilutior. Pileus convexus.
centro subumbilicatus , margine sulcatus. Rarissima in
regionibus nostris videtur species : etenim semel tantum
in sylvis acerosis mixtis (versus Horhe) inventa fuit ;
medio Septembri.

626. A. R. ochroleuca.

a, laevis

yS/3, sulcata
Transitum efficit var. /3/3, inter a, et R. foetentem —
idque pedetentim adeo , ut de firmis iterum terminis in-
ter utramque speciem desperandum sit. Convenit cum
illa colore , magnitudine , odore vix ullo : cum hac pileo

depresso , margine luberculato grosse sulcato. Occurrit
ulrarjue var. mixtim in abietinis muscosis haud inFre-
queas (v. g. Scer Lchmgruben; Schupswiesen; jMuhulzer
Haide passim). Excunte aestate et autunmo.

627. A. R. foetens.

Odur aere praesertim liuinente fungoque hinc lactius
vigente telerriinus. Crescit locis graminosis circa du-
nios aut in sylvaticis frondosis liinc inde (Lchmgruben;
Edclknabe; Basalthiigel ; Obstbcr°; etc). Augusto et
seqq.

d) V u r p h y r o c e p h a l a e.

628. A. R. nitida.

a, purpurascens

/3, purpureo - fuliginea
Pileus familiae more plus minus depressus. Disci mix-
tura 3n 8, nunc fuliginosa , nunc sordide olivacea. Utra-
que var. mixta in sylvis abietinis passim invenitur , non
infrequens. Scpt. Oct.

629. A. R. cynoxantha.

Sub quercubus , ad fruticeta frondosa varia , hinc illinc
provenit solitaria (v. c. am uindigen Damm; EdeLkna-
ben; circa See; Quizdu?-J). Augusto , Septembri.
G3o. A. R. livida.

a, communis

B, an°ustata
Frequens nascitur a, in sylvaticis v.iriis ubique fere :
parcior /3,. Est etiam var. passim obvia inter utramque
media , pileo biunciali ( vix purpurascente ), lamellis con-
fertis sesquilineam fere latis, basi per venas passim con-
nexis, albis , stipite subtriunciali , sapore acriusculo. Au-
gusto et seqq.

210

63t. A. R. nauseosa.
Specimina nostra descriptione paullo majora. Color in
toto fungo sordidus, a nilore omni remotus. Pileus in-
fundibuliformis , disco olivaceo , margine dilute purpu-
rascente : lameUae sordide flavae : stipes albus. In syl-
vis acerosis (v. c. Quizdorfer Busch; Moholzer Haide
ctc.) Aug. Sept.

e) C h l o r o c e p h a l a c.

632. A. R. furcata.

Sapor m nostris vix ullus. Crescit in sylvaticis variis
liinc inde , haud adeo infrequens. Aug. Sept.

633. A. R. virescens.

Fungus noster medius esse videtur inter Bulliardianum
et Persoonianum , cum illo congruens pileo depresso,
cum hoc notis reliquis omnibus : vix itaque dignus , qui
vel varietatem constituat. Rarior nobis : bactenus non-
nisi semel inventus in fruticetis frondosis umbrosis (ajn
windigen Da?nm) ineunte Septembri.

634. A. R. olivascens.

/3/3, viridis
Ob lamellas pulchre luteas huc relata fuit , etiamsi ab a,
differat pileo viridi fere , paruin olivascente , laevi. Par-
cior item : in sylvaticis mixtis umbrosis (Duberau ). Pri-
mo Septembri.

I. O M P H A L I A E.

a ) C a r n o s a e.
aa) Flavescentes, pallidae, hepaticae etc.

635. A. O. maxima TVetterav.

Agar. giganteus Leyss. infundibuliformis Hoffm. Cf.
Flora Wetterav. Tom. III. P. II. pag. 32Q. Fungus ad-

2l6

modum memorabilis; omnium , quotquot nos quidem
hucusque vidimus , maximus. Totus dilute alutaceo-
pallidus , albidus. FUeus speciminis majoris exacte ses-
quij)edalis ( 18 unc. uicnsurae Dresdensis diainetro ae-
quans ) , pro ratione subtenuis , niodice carnosus , sub-
exsuccus (unde per aliquot liebdomades incoluinis a no-
bis asservatus): celeruin late infundibuliformis , in fundo
obsolete uinbonatus , laevis , nisi quod passiin (fortuito,
ut videtur) subsquaniulosus aut rimulosus sit; margine
in nonnullis lobalus , subinvolutus. Lamtllae confertae,
angustae (5 lin. fere latae), subdecurrentes , demum
subrufescentes. Stipcs brevis crassus ( 2§ unc. latus
totidemque altus) firmus solidus subteres , demum fusce-
scens. Pauca unica vice habuimus exempla , inventa in
umbrosis dumosis frondosis (nm uindigen Damm) me-
dio Septembri.

636. A. O. involuta.

oc, terrestris

/3, triaicigena
Lamellae in utraque var. saepe simpliciusculae , ac basi
etiam , praesertim in /3, haud raro prorsus simpliciter
decurrentes. Stipes in hac utplurimum obliquus , ob
pileum hinc tantum perfecte evolutum plus minus excen-
tricus, interdum prorsus lateralis. Yulgaris utraque in
sylvis acerosis : /3, in Pino aeque ac Abiete epixyla.
Praesertiin Septembri , Octobri.
607. A. O. gilva.

a, cinnamomea

yy, alutacea
Maculae in utriusque var. pileo frequenter observantur
guttiformes, dilutiores , pallidae; in a, minores, Jiaud
adeo crebro obviae , citius evanidae : in yy, majusculae,
fere semper praeseutes , persistentiores. Differt prac-

terea yy, colore toto (nisi quod lamellae nunc in flavo-
croceum , nunc in carneuni subvergant) alutaceo , situ-
que subsolitario : notis reliquis ambae conveniunt. Pileus
initio ( prout in hacce familia saepe fit) subliemisphac-
rico - convexus , paullatim deprimitur, demumque fit in-
furidibuliformis, rarius subumbilicatus : carnosus ceterum,
compactus , duriusculus , glaber , 2/4 unc. latus , marginc
plerumque reflexus. Lamellae confertae , angustae, longe
decurrentes , basi saepe subramosae. Stipes firmus,
solidus , demum subcavus , i§73 unc. lougus , 4/6 lin.
crassus. In abiegnarum sylvarum umbris neutra rara.
Ab Aug. in Nov. usque.

638. A. O. gibba.
a, pallida
/3/3, fuliginea
Umbo mox admodum distinctus , majusculus ; mox plus
minus obliteratus. Color pilei in a, pallens , nunc in
fJavidum , nunc in incainatum subtendens : at in /3/3,
(ceteroquin prorsus congrua) alienissimus , fuligineo-
fuscus. Nascitur a, in sylvis umbrosisve variis , locis
graminosis , muscosis etc. passini frequens : /3/3, aliquo-
ties in abietinis inter muscos (Haselachen; Basalthii-
°el) inventa fuit. Utraque Augusto , Septembri: rarior
Octobri.

63y. A. O. squamulosa.

/3/3, rufo - cinnamomea
Color pilei in hac quoque nostrate a descriptione Per-
soonianu ita abhorret, ut varielatem , licet notae reliquae
omnes conveniant, suadere videatur. Ludit nimirum per
varios gradus inter rufum ac cinnamomeum , squamulis
saturatioribus. Margo pilei in aliis aequalis uniformis,
in aliis varie undatus , sublobatus. Stipes pileo conco-
lor, firinus. Fungus nobis vernalis , loco hactenus unico

28

2l8

iii ruderatis graminosis umbrosis (Daubs Ilohplatz)
quolannis resurgens , gregaiius , subcaespitosus. Maio,
.lunio.

640. A. O. cochleata.
Pilei forma ludit inter subregularem et valde lobato-
tortain — color inter expalliduni albescentem et opace
rnfuni : stipcs nunc profunde sulcatus , nunc fere laevis.
Odor constans , dulcis, aniseus , penetrans, persistens,
euiinus in sylvis percipicndus , conclavia tota inficiens.
Epixyla nascitur in rainis coryleis , populncis , alneis etc.
(Eulenwald ; JSIolioher Ilaide passim ) non infrequens.
Praesertim Augusto.

G/,i. A. O. bella.
Substantia , forina , habitus , ac praepriinis farina semi-
nalis alba affinitateni fungi pulcherrimi naluralem erga
O. faruiaceam et amethysteam produnt. Cl. Persoon
exempla nonnisi minora minusque perfecta , qualia et in
nostris descriplioni ejus exacte respondent , coram ha-
buit: at ubi in sylvarum penetralibus truncos putridissi-
mos madentes incolunt , pileus ad 2 — 5 unc. et ultra
dilatatur , demum fere planus , saepe nonnisi obsolete
umbilicatus , squamulis plerumque quasi fuligme afflatis
conspicuus. Stipes constanter mcdiocris , cjusdem pror-
sus ac in O. farinacea indolis. Lamellae pulvere dein
spermatico eleganter conspersae Primulam Auriculam
1,. flavam (°elbe ucifsgcpuderte Aurikeln) in meinoriam
revocant. Minime infrequens locis supra dictis solitaria
vel caespitosa truncos incolit abictinos , passiin et pineos,
carie paene exesos (v. c. faulc Brilcken; hohe Linde ;
Polsbruch; Mohoher Ilaide; lerlornes TV asser) Aug.
et seqq.

G/j2. A. O. dryophila.
Pilcus Jaevis , rufescens in nostris : lamellae pallidiie.

Nascitur in pinetis hinc inde , sed parum frequens: se-
mel etiam ad radicem quercus (See) caespitosa reperta
fuit. Acstivaiis praesertini : Junio.
643. A. O. Farinacea.

a, ochreo - rufa

/3, rosella
Species est e vulgatissimis : mire ludens statura , coloris
adumbratione , umbilico squamulisque nunc distinctis,
nunc vix ullis -etc. : sed lamellae diagnosin offerunt fa-
cilem et tutam. Pileus nonnumquain semipellucens sub-
Striatus: stipes liaud raro subfibrilloso - rimosus. Nus-
quam fere non occurrit : paene perennis.

bb) A 1 b a e.

644« A. O. virginea.

a, communis

/3,3, tenuis
Diffcrt var. /3/3, elegans habitu toto singulisque partibus
omnibus multo tenuioribus : pileo submembranaceo in
centrum usque pellucente striatulo , margine aequaliter
et amoene saepe undulato : stipite basi gracili , sursum
sensim sensimque aliquantum incrassato : statura proce-
riore. Diligit loca graminosa montosa subumbrosa , du-
mis frondosis mixta (v. c. Sohlander , Lubauer, Konigs-
hayner Berge); a, in pratis , versuris etc. passim fre-
quens. Utraque Septembri et apprime sqq.

645. A. O. candicans.

Pileus plerumque exacte umbilieatus , rarius in infundi-
buli formam transiens , demum sordens. Hab. in sylvis
variis passim : (v. c. Moholzer Haicle ; Sohlander Eerg).
Per totum aulumnum.

646. A. O. phyllophila.

Pileus saepe infundibuliformis , biuncialis et ultra. La-

220

mcllnc congestae , angustae , decurrentes. Stipcs longi-
tudine inter unc. i et 3 varians; basi mox , ubi e folio-
runi acervis assurgit, curvus, uiox rectus. In nemoro-
sis inter frondes arboruin variarum deciduas passim satis
frequens. Augusto ct seqq.

647. A. O. Prunulus.
Fungus valde polymorplius ; attamen lamcllis incarna-
scentibus et odore vcre cluu-acteristico illico dignoscen-
dus. Stipes baud raro plus minus excentricus ; inio se-
nicl bisve prorsus lateralem invenimus , pilco dimidiato.
Frequens hinc illinc nascilur in sylvis aliisve locis gra-
minosis umbrosis. Julio et seqq.

64S. A. O. tigrina.
a, tigrina
Pileus in nostris infundibuliformis potius quain umbilica-
tus. Spcciei distinctissiinae liactenus nonnisi scmel ex-
cmpla aliquot invenimus , et quidem terrcstria solitaria
m prato depresso (ad Quolsdorf). Alcdio Junio.

cc) Nigrescentes.

649. A. O. adusta.

a, communis

yy, crassa
Succus fungi ruher, sanguineus : qui nisi adco parcus
adesset , ad Lactifluos referenda foret haecce species.
Verum in guttas prae penuria non colligitur ; inde tamen
Xacile agnoscendus , quod vulnera qualiacunque fungo
ubiubi illata rubro paullatim colore (luculenter praeser-
tim in yy, paullo succulentiore) tingat — qui dein aeri
jam expositus , sensim denigratus adustionis speciem
illam fungo nostro solemnem offert. Est ceteruin yy,
major , ipsa etiam a, multo firmior crassiorque , lamel-
lis instructa crassissimis , latissimis , valde distnntibus :

ZZl

quoad piUum et stipitem convenit cum &,. Utraque fre-
quens , praeamans sylvas frondosas , at in acerosis quo-
que niinime rara. Per toluin autumnum.

65o. A. O. tarda.
a, unicolor
Nimis forsan propinqua sequenti , in nostris quoque
substantia praesertim firmiore , formositate quadain ac
nigredine dignoscenda. In sylvis variis , etiam ad sepes
pagorum umbrosas , hinc inde non infrequens, terrestris.
Octobri , Novembri.

65i. A. O. expallcns.
Lajncllae decurrunt. Stipes interdum subcompressus.
Nascitur in sylvis acerosis ubique fere , nec infrequens,
terrestris. Per totum autumnum.

65a. A. O. dicolor.
a, laevis
/8/3, rimosa
yy, truncigena
Stipes in a, pruina ajba tectus , magis et constantius
compressus quam in antecedente , cufus tamen et nos
hanc vix nisi varietatem dixerimus — praeter pineta
etiam locis graminosis apriciusculis (v. c. Monplaisir)
passim crescentem Sept. Oct. Ab hiic discrepat /3J3,
pileo paullo saturatiore longiuidinaliter rimoso - subpi-
loso : sed congruit forma , statura , habitu etc. — rarior,
aliquoties lecta locis sylvaticis mixtis umbrosis ( Mohoher
Haide) Aug. Sept. Magis etiam recedit ac prorsus for-
tasse separanda erit yy> forma quidem conveniens , sed
duplo paene major , epixyla, fascicularis, alba , sed in
pileo pilis lonyis adpressis nigricantibus rimosa , stipiti-
bus longis adscendentibus subcompressis laevibus fistw
losis. Innascitur haec truncis putridis madentibus abie-
tinis (MohoLzer Haide aliquot locis frequens), Sept. OcL

2.22

653. A. O. Epichysium.

a, communis

/3, icmadopliila

yy, leucophylla

hb, xanthophylla
Conveniunt varr. hae omnes teneritate , pilei forma , co-
lore striisque , situ ( excepta /3,) epixylo , paene etiam
magnitudine. Sed differunt a, et /3, notis in Synopsi
indicatis : vy, et bb, statura ad a, fere accedunt, sed
distant lamcllis discoloribus — Ula albidis , haec lute-
scentibus pileoque praeterea subsquamuloso. Nascitur
/3, in uliginosis sphagnosis salis frequens Septembri,
Octobri: reliquae (db, rarior) in truncis variis binc illinc
aestate et autumno, in Novembrem usque.

654. A. O. Nigrella.

Pulcliella species. Piteus in nostris plerumque unicolor,
nigricans , nitens. Stipes subconcolor, dilutior, glauce-
bcens. Lamellac pallidae , demum subcinereae. Amat
loca graminosa sicciuscula aprica vel subumbrosa (v. g.
Daubs Holzplatz; Heinrichsruh ; Dloholzer Huide) Sept.
et seqq.

655. A. O. Serrula.

a, souamulosa

/3/3, °iabra
Color pulcber , atro - coeruleus fere (airamentosus).
Discrepat /3/3, pileo glabro teneriore semipcllucente sub-
striato. Utraque praticola (Edelhnabe; hohe Linde;
Horhe) locis siccioribus , sed parum frequens. Sept.

656. A. O. amethystea.

a, ajnetliystea

/3, incana,
Admodum veremur , ut species praecellenter pulchra ab
0. farinacca bejungi satis certo possit. Criteriuin enim

223

tantum non unicinn , in colore positum , per mixturas
iiitermeclias ita ludit , ut saepenumero , ad ulram speciem
exemplar inventum amandes , incertissimus liaereas : for-
xna nimirum , Labitu , lamrllis , pulvere seminali exacte
congruunt. Minime infrequens truncigcna vel terrestris
obvia est var. utraque in sylvarum praesertiin frondosa-
rum uinbris Aug. et sqq.

b) M e m b r a n a c e a e.

65j. A. O. Rotula.
a, concoloi'
J3/3, mesuphaea
Discrepat var. /3/3, nostra ab a, -pileo paullo minore al-
bido , centro puncto fusco notato , lamellis distantissimis
parcis , oinnibus integris. Innascitur varietas baecce
elegautula notabilis acubus Pinonnn , inprimis Abietis,
hinc illinc (Moholzcr Haide etc. ) frequens : a, contra,
item minime rara , praeamat folia , stipulas , aliasve quis-
quilias locis frondosis umbrosis neinorum , sepium sub-
paganarum etc. defectas. Utraque aeque ac sequens
aere sicco valde corrugata et imininuta , humido mox
refecta, fere perennis.

658. A. O. androsacea.
Nonnisi leviter , nec adeo profunde ac praecedens , um-
bilicata. Vulgatissima in syhis abietinis. Perennis.
65g. A. O. epiphylla.
a, vulgaris
y, rugata
Var. y, subtus rugis genuinis1 vagis parcis ramosis in-
structa, Merulio utique proxima est; nec tamen ullo
modo ab a, specie semoveri potest. PUeo ceteruin
n gaudet planissimo , disciformi , nonnumquam margine
eleganter et aequaliter lobato. Stipes in a, basi niger,

V2\

sursuin per colorcm fuscum aut atrorubentem in candi-
tluin abire solct. Copiosc (praesertim a, ) increscit fo-
liis , pctiolis , Stipitibus etc. dejectis , locis umbrosis
opacis frondosis (Moholzer Ilaidc etc). Autumno ap-
prime tardo : Oct. Nov. Dec.

660. A. O. Campanella.
nieus saturate ocbreus , ferrugineus , margine praesertim
striatus. Stipes satis firmus , modice tcnuis. Frequens
in sylvis acerosis , in greges ingentcs saepe effusa , trun-
cps pineos abiegnosve putrescentes totos quantos tegit.
Maio , Junio; sed praesertim Sept. Oct.
Tab. IX. 661. A. O. tricolor nobis.

' J' A. O. membranacca parva , pileo laevi e flavo subochra*
ceo , lamellis distantibus subramosis basi latissima decur-
rcntibus aurantio - roseis , stipite breviusculo solidc sur'
sum incrassato.

a, tricolor

/3, bicolor
Differt «, pileo nonnisi levius uinbilicato planiusculo et
praesertim stipite sursum pileo concolore , sed deorsuin
villuloso - pulveiulento ex olivaceo - nigricante. In /3,
contra pilcus infundibulifonnis est vel saltim profunde
umbilicatus, et stipes tolus laevis pileoque concolor.
Reliquac notae utrique connnunes. Substantia tenacius-
cula , membranaceo - subcoriacea , non fragilis. Pileus
3 — 4 ^n- I;ltus , parum striatus , e flavo dilute ochreus,
aere sicciore vel aetate jjrovecta exalbidus. Lamellae
triquetrae , versus stipitem latissimae , ejusdein fere ac
in O. cricetorum formae situsqne : colore aurajitiae, sed
pruinA amoene rosea demum nonnumquam eyanescente
obtectae. Stipes uLplurinium sti-ictus , solidus , saiis fir-
nius , 3 (vix 1) unc. longus. Provenit a, aestivalis locis
graminosis subdepressis fertilibus subumbrosis (Jacobs-

brumi; Diehse ;) Jun. Jul. Aug. : /3, autumnalis in pa-
SCuis , arvis etc. apricis (Obstberg; Arnsdorf; etc.)
Octobri.

662. A. O. Fibula.

y*y, media
Mediam esse var. nostram inter a, et /3, sequens evin-
cet dcscriptio. Pileus 2 — 5 lin. latus , inilio convexus,
dein umbilicatus, submembranaceus , margine striatus,
plerunique ochraceo - fulvus , attamen quandoque etiam
totus griseus , alia vice pallidus. Lamellae distantes,
orcuatae, decurrentes , candidae. Stipes item albus , aut
subpallescens , longus , biuncialis fere , subsolidus , re-
ctus , strictus , basi tenuis , sursum subincrassatus. Co-
piose innascitur fungillus noster elegantulus epigaeus
solo praesertim argillaceo subdeclivi humidiusculo inter
Polytricha , in sylvis , secus vias. etc. Augusto et seqq.

663. A. O. ericetorum.

a, flavo - grisella

77' nigro - grisella
Var. a, tota unicolor, pellucens , in centrum usque ex-
presse striata, pileo majore , 4 — 6 lin. utplurimum lato :
huc icon fl. dan. tab. ioi5 pcrtinere nobis videtur. In
yy, lamellac sunt dilutiores pileo , cinereae fere ; -pileus
porro minus distincte et praesertim margine striatus,
niinor , 3 — 4 un- fere tatus : huc figurae Persoonianae
Obss. mycol. I. tab. IV. fig. ia propius accedunt. Sti-
pitc ceterum atque lamellis congruit utraque : nisi quod
hae in a, vel ipsius pilei ratione habita paullo ampliores
videantur. Frequentes occurrunt terrestres locis sylva-
ticis vel apricis ericosis , ubique fere : sed a, loca prae-
fcrt humidiora , haud raro etiain pratensia ; yy, sicciora
glarcosa. Per totum autunmum.

*9

fci6

K. P L E U R O P O D E S.

a) C a r n o s i.

aa) I n t e g r i.

664. A. P. atro-toinentosus.
a, oblicjiius
/3/3, omphalodcs
Tomentmn stipitis molle, vehitinuni , pulcherrime airo-
purpureuin. Yar. /3/3, pileo distincta infundibulifnnni
ac stipite exacte centrali perpendiculari , exempluni prne-
bet e luculentissiniis , nffinirate quani arcta inter se jum-
ctae sint Omphaliarum Pleuropodumquc familiae. In
sylvis praesertim acerosis ad truncos ahietinos pineosve
crescit ubique fere perfrequens a, rarior ( Quizdorfer
Busch etc.) /3/3,. Augusto et seqq.

665. A. P. ulmarius.
Pileus in nostris unicolor pallescente - alutnceus , 5 — 6-
uncialis , carnosus , flniius , planiusculus , subsemicircu-
laris , rogularis. Lamellae ^ unc. latae , distinctae,
emarginato - adnexae , albae. Stipes concolor, adscen-
dens , excentricus , compaclus , solidus , subtomentosus,
unc. 1 crassus , 2 fere longus. Fungi rari caespitem
aliquot speciminum semel reperimus in caudice Fagi
excelsae (semivivae, ut videbatur) crescentem (Eulen-
uald). Medio Octobri.

666. A. P. tessellatus.
/3,3, dentatus
Lamellae in nostro margine tenuissimae , unde constan-
ter inaequaliter dentato - lacerae inveniuntur : cujus cha-
racteris in oculos facillime incurrentis quum ad a, men-
tio nulla fiat , vel inde fungum nostratem varietatis loco
introducendum censuimus. Pileus 2. — 4 imc- hnus,
convexus , rarius subdepressus , integer aut subdimidia-

- 227

lus , subobliquus , pallidus aut dilute ocliraceus , squamis
majusculis laevibus arcte appressis ferrugineo - spadiceis
tessellatus. Lamellae distinctae , adinodum latae (in ma-
joribus semunciam fere ) , decurrentes , albae , secus
marginem papyraceo - pellucidum saepe lutescentes. Sti-
pes solidus , firnms , brevis (vix unciam longus), cras-
sus , sursum subsulcatus , pallidus , obsolete pleruinque
ferrugineo - reticulatus , curvus. Substantia totius fungi
carnosa , compacta, dura , satis tenax, ut subcoriaceam
haud inepte dixeris. Caespitosus crebro innascitur trun-
cis lignisquc fabrefactis (asseribus, sepibus, ponticulis
etc.) constanter pineis , in sylvis et hortis. A Junio in
Septembris finem usque.

667. A. P. torulosus.

Substantia eadem fere ac in praecedente. Pilei color
variabilis , perquam difficilis descriplu , nunc e rubello
fulvescens , nunc ex alutaceo aut subcervino purpura-
scens. Lamellae subconcolores , plus minus dilutiores,
confertae , basi nonnumquain crispatae , decurrentes.
Stipitis (interdum subcentralis ) tomentum griseum , co-
lore saepe violascente quasi superflatum. Caespites hu-
]"us hinc inde (Heinrichsruh; Duberau ; verlornes Was-
ser) in nemorosis obvii truncos vetustos semiputridos
praeserlim betulinos incolunt , praecoces , vigentes Junio
et seqq. usque in autuinnum.

668. A. P. dentatus.

Sunnnam cum O. cochleattt affinitatem produnt habitus,
substantia , odor (in aliis quidem vix ullus , sed in aliis
suavis aniseus) etc. Pileus pallidus , regularis , nec con-
tortus , nec lobatus. Lamellarum margo nunc dentatus,
nunc fere integer. Stipes plerumque marginalis , saturate
rufus , modo sulcatus , modo laeviusculus. In sylvarum
penetralibus opacis truncos ramosve deciduos colit Abie-

228

tis, sed et Caprcae , Coryli etc. (Moholzer Haide pas-
sim ; Sohlandcr Bcr°). Vernalis occurrit Maio, Junio ;
ct autumnalis Septembri , Octobri.

bb) D i m i d i a t i.

GGij. A. P. glandulosus.
/3/3, liorizontalis
Pileus in var. nostra 5 — '6uncialis, horizontalis , mollius-
culus , dilute badius. Alrinis omnino sequenti , a qua
tamen magnitudine gl.indulisque majusculis latera margi-
nesque lamcllannn passim obsidcntibus concoloribus di-
stingui potest. Ad truncos duos quotannis redux; alte-
runi Samhuci ractmosae (Moltolzer Ilaide), alterum Ju~
giandis regiae (Obstherg). Octobri , Novembri.

670. A. P. ostreatus.

a, fuscescens

/3, atro - albus
Crescit a, in truncis caesis quercinis , tiliaceis etc. hinc
inde Oct. Nov. /3, pilei disco saej)e depresso ac paullo
dilutiore , diametro saepe ingente , colore nunc e vio-
laceo nunc e castaneo nigro , stiyite valde crasso curto
albo , lialitu nigro afflato — terrestris nobis , lascicula-
ris , coriaria ( Lohgruben abunde ) , passim et horlensis.
Sept. et seqq.

671. A. P. dryinus.

a, lateralis

/3/3, subcentralis
Sauamulae subobsoletae , quoad colorem in nostris iconi
Schaefferianae consonae , dilute rufescentes. Discrepat
/3/3, nostra stipite longiusculo subcentrali obliquo adscen-
dente subperpendiculari , lamellisque , quae in a. pileo
concolores sunt albidae , lutescentibus. Inventa a, ali-
quoties in truncis cjuercinis (Jankendorf) et carpineis

— — — 22f)

(Gemeingarten) Octobri: /3/3, hactenus nonnisi semel in
cavitate caudicis Pyri sylvcstris ( Briiderwiese) Novembri.

672. A. P. Lepiota nobis.

A. P. caespitosus , pileo lato convexo sauamoso dilute
fuligineo , sauamis majusculis pilosis adpressis nigricanti-
bus , lamellis distinctis candidis , stipitibus subverticalibus
annulatis , infra annulum nigrescente - sauamulosis.

Pileus convcxus , semiorbicularis , albido-fuliginosus,
4 — 5 unc. latus , squamis distinctis obscurioribus obsi-
tus. Lamellae subdistantes , latae. Stipes brevis , cras-
sus , inarginalis , fere perpendicularis , supra annuluin
laevis candidus , intra pileo concolor piloso - squauiulo-
sus. Annulus ipse spectabilis , fuligineus. Caespitem
unicum arcte stipatum liucusque invenire licuit speciei
notabilis , disco trunci abictini serra truncati innatum
(faule Briicken). Medio Septeinbri.

673. A. P. salignus.

/3, fuligineus
Prhno obtutu P. ostreatum mentitur : a quo tamen prae-
ter reliquas nolas vel ipso stipitis pileique baseos to-
mento , saepe plus minus strigoso , affathn differt. Trun-
cos praeauiat salicinos: attamen in aliis quoque , betuli-
nis, alneis — hinc illinc (Diehsa; Retigersdorf; Cunners-
dorf ; Arnsdorfer Berge) haud raro occurrit. Octobri,
Novembri.

674. A. P. serotiuus.

Pulchra species. Pileus colore variat viridi , olivaceo,
fuscescente: nonnumquam rubelli quid habet admixtum. —
Legimus in sylvaticis mixtis (Moholzer Haide aliquot
locis ) ramis dejectis betulinis lignoque alneo caeso in-
crescentem. Medio Novembri.

676. A. P. spathulatus.
Statura variabilis , icone Persooniana in nostris pleruin-

200

que aliquanto minor. Iteratis vicibus reperimus fungum
distiuctissiumin , ima sylvarum umbrosissimarum pene-
tralia incolentem , sed constanter ad truncos abictinos
vctustissimos putredine tanlum non dissolutos epixylum.
Primo Octobri.

676. A. P. planus.

/3/3, vialacco • ruber
Discrepat var. nostra praesertini colore , forma exacte
semiorbiculari , lamellisque satis distinctis. Piteus aetate
juniore amoene convexus , pulcbre violaceus : dein pror-
sus applanatur ruberque ( demum dilutior) evadit : sub-
carnosus ccterum , margine striatulus , semipellucens,
firagilis , bumens, § — ^ unc- bltus. Lamellae pileo sub-
concolores , dilutiores. Stipes perbrevis , interduin vix
ullus : tomentum tamen niveum circa pilei basin constan-
ter praesens. Num potius species dislincta? parum ab-
esse videtur. Solitariam imbricatamque aliquoties babui-
mus in ligno fagineo vetusto (Eulenivald). Maio, Junio,
Julio : rursum Octobri.

677. A. P. porrigcns.

a, dimidiatus

/3, infundibuliformis
Pilei arcte imbricati , interdum lobati , alia vice undula-
to - repandi : a limacibus aliisque animalculis misere ve-
xati cito destruuntur. Utrainque var. (de /3, cf. Obss.
myc. I. p. 54. 55.) mixtain alimus loco unico (Scliops-
wiesen) ad Abietum truncos radicesque coelo pluvio fre-
quentem. Septembri.

678. A. P. mollis.

Pulvis seminalis carneo - rufus , ex hymenio speciminum
altiore loco affixorum delapsus , magnam saepe pilei par-
tem tegit. Frequens incolit baec species truncos putre-

2.'Jl

scentes , inpriinis pineos. Augusto , Septembri, priino
Octobri.

679. A. P. stypticus.

Epidermis pilei in squamuJas furfuraceas demum solvi
consuevit. Vulgaiissimus est fungus , ad caudices arbo-
rum variarum frondosarum ubique fere greges suos ef-
fundens. Aulumno , hyeme, vere.

680. A. P. mitis.

Pileus candorein utplurimum conservat , nec nisi rarius
fuligine quadam diluta in vetustioribus afflatus observa-
tur. Lamellae simplices , albae , demum pallent : in ico-
ne Obss. myc. I. tab. 5. fig. 3. justo multo saturatius
pictas nostrum saltem exemplar exhibet. Stipitis forma
ac dilatatio prorsus qualis in praecedente. Sapor per-
sistenter mitis. Ramos deciduos emortuos Pinorum —
sylvestris , Abietis , piceae — passim (faule Briichen;
Moholzer Haide; Eulenwald) occupat , haud infrequens.
Ab Augusto in Novembrem.

681. A. P. nidulans.

Toinentum pilei mollissimum , ad tactum velutinum.
Praefert species elegans truncos pineos et abietinos (Loh-
gruben; Quizdorf; Seer Steinbruch; Eulenwald): atta-
men nec alios prorsus respuit (inventa v. c. in Sorbo —
Trcbusser Allec). Parcior verna, Aprili , Maio : frequen-
tior autumnalis , Septembri , Octobri.

682. A. P. variabilis.

a, vulgaris
Pileus tomento candido laxo subdetersiii indutus , de-
muin laevis pallens ; substantia humida molli. Lamellae
ex albo tandem griseae , pulvere spermatico rubiginoso-
rufo conspersae. Pervulgatus locis sylvaticis udis est
mngillus , ubi in ramis dejectis , stipitibus , muscis , aliis-
ve quisquiliis parnsitatur , rarius solo nudo umbroso ipsi

innatus. Maio , Junio : sed longe abundantior Septem-
bri vt seqq.

085. A. P. epigaeus.

«, '"/o - CfUlUS

/3, tephromelas

y, glaucus

§, tremulus
Varr. hae omnes quatuor tevrestres nobis hinc illinc
(Monplaisir; Scer und Quizdorfer Buscli; Moholzer
Haide; Ilolle) obviae : /3, frequentior, nec raro niagna,
seinuncialis et ultra: reliquae parciores. Onmes autu-
mnales : inde ab Augusto in tarduui usque Novenibrcm.
684. A. P. striatulus.

a, glabellus

/3/3, hirsutulus
Var. a, exsiccata ita corrugata diminuitur , ut oculos fa-
cillime fugiat inermes ; diu jam asservabilis, tota deni-
grata. At irrigata colorem illico resumit , formam , gla-
britiem , slrias, pelluciditatein. Truncos lignaque putrida
sibi eligit haec abictina et pruesertim pinca , quae in
agmina saepe densa longe lateque effus.i occupat, in pi-
netis nostratibus passim (v. c. Moholzer Zie^elsclteune
und Haide; Schupswiescn) neutiquam rara : Julio et
seqq. — Cum hac forma ac minutie (2 — 5 rarius 4 ^"
nearum) convenit /3/3, : sed substantid est longe firmiore,
pilemnque habet vix striatum , tomcntulo tenui cinera-
scenle vestitum , basi in perfectioribus hirsutie strigosa
atra conspicuum ; lamellas porro albido-pruinatas. Quam
si quis specie sejungere maluerit , paruni obstabimus.
Ad hanc forte Agar. applicatus Batsch. potius quam ad
praecedentis var. /3, trahendus erit. Incolere videtur
arborum frondosarum caudices ramosque mortuos deje-
ctos varios: hucusque inventa in Juglandc regid (Obst-

253

berg) inque Salice Capreu (Seer Ziegclscheune). Di-
versis anni temporibus : Augusto , Octobri , Novembri.
Martio.

b) C o r i a c e i.

685. A. P. abietinus.

Pileus initio tomento umbrino obductus : dein glaber
nigricans. Ligni pinei et praesertim abiegni eupidus :
quandoque sylvaticus et truncigenus (MoJwlzer Haide ;
Rengersdorf) , sed saepius hortensis domesticusve ad
nsseres , palos etc. Aestate et autuinno.

686. A. P. coriaceus.

Desuper Boletum versicolorem saepe mentitur : nonne
cuin eo prorsus conjungendus Agar. versicolor Planeri?
Ad truncos caesos betulinos aliosque frequens autumno.

687. A. P. sepiarius.

a, vulgaris
Pervuigatus e rimis promergit ligni pinei putrescentis,
inprimis fabrefacti. Per toium fere annum.

41. M E R U L I U S.

A. C A N T H A R E L L I.
a) I n t e g r i.

688. M. Cantharellus.
Frequens in sylvis praesertim acerosis, locis subhumen-
tibus : usui culinari inservit (gelb Mdnnel , gelb Hiinel
nostratibus). Per totum autumnum.

68g . M. aurantiacus.
Velutina tomcnti mollities colorque Ag. Plem opodis ?u-
dulantis. Plicae rectae , supradicliotomae , initio subtu-
uhdu!ae Mendium mdicant : at dein senshn attenuatae

3o

«34 —

lameUiformes evadunt. Slipes contralis aut suboxcentri-
cus , longitudine atque crassilie varians. Pilens primo
convexus , deniuni depressus , subinfundibuliformis. Co-
piose provenit autuinno huiuido in sylvis praesertim ace-
rosis , etiam siccioriLus , liinc inde : utplurinuuu terre-
stris, semel tauien bisve etiaiu tiuncigenns inventus.
Aug. Scpt. et inpriniis Oct. Nov.

690. M. lutescens.
Venae Jiuic sunt genuinae , tumidae , vage decurrenles,
flexuosae , confertae : sequenti contra plicae crnssiuscu-
lae quidem , scd rectae , distantes. Et hic quidein (as-
sumta statura huic ex onini capite niajore , vileo 2 — 5-
unciali elc. ) verus est inter utrumque ac satis superquc
sufficiens character diagnosticus : reliquae nimiruin notae
ad unam onines ambobus plus niinus connnunes ac inde
ambiguae sunt parunique distinctivae. Aniat hic loca
sylvarum variarum uinbrosa humida, inio uliginosa , quae
vulgaris incolit exeunte aestate et autunino.

6yi. M. tu b if or 111 is.
Frequens haec quoque species in sylvis variis umbrosis
subhuinentibus. Per totum autuumum.

692. M. fuligineus.
»yyj cpncolor
Tolus concolor cinereo - fuliginosus , pileu saturaliore
nigricante. Dubium omnino , an liuc pcrtineat ? habitu
enim , forma , et praesertim venis propius accedit ud M.
lutesceniem: forsan vel ejus varietas insignior, vel sui
juris species. Parcior occurrit in nemorosis humidis
(Seer Schlojsgarten; Schopsunesen') Aug. Sept.

6fj3. M. cinereus.
Plicae manifestae , rcctiusculae , distantes , pulchre cine-
reae : statura in nostris sequente paullo minor. llaris-
siuius nobis fungus hucusque semel leclus in sylvaticis

a35

niixtis apriciusculis elatis {vor den faulen Briicken). Ex-
eunte Octobri.

694. M. c ornu co pioi de s.
Nec plicae adsunt ullae , ncc venae; sed nierae rugac
obsoletae, inaequales , vagae. In sylvis frondosis , saepe
ingens ( Obstber°- frequens ; BasaLtlnigel parcior). Autu-
nino tardiore : Octobri et seqq.

6g5. M. umbonatus.
Fileus initio subconvexus , demiun infundibuliibrinis,
umbone semper persistente : saturate coeruleo - cinereus,
nigricans. Stipes dilutior, solidus , longiusculus. FLica-
rum indoles, situs , forma , dicbotomia , historia — ea-
dem fere , quae in M. aurantiaco. Substantia subsuccu-
lenta : vukiera fungo illata tandem rubescunt aut purpu-
rascunt. Margines pinetorum graminoso -muscosos udos,
imo spbagnosos , (MolioLz; Quizdorf; Odemiz; Horhe;)
pracamat: liaud infrequens Oct. Nov.

b ) D i m i d i a t i.

696. M. muscigenus.
Speciniina nostra, quae parca semel legimus , parva
erant , dianielri quadrilinearis fore. Fileus pallide fuscus,
dimidiatus , subzonatus. Venae tumidulae , ramosae.
Stipes latcraiis , brevis , basi albo - tomentosus. In Bar-
bula rurali Hedw. tecto straniineo innata ( Rengei -sdorf),
coelo madente. Medio Novembri.

G97. M. bryophilus.
Habitus Ag. fere Pleuropodis variabilis : vidhnus etiam
exempla juniora alia quitlem teretia peziziformia , at a!ia
quoque stipite centrali quodam instructa. Sed afiatim
tainen differt lamellis praescrtim pliciformibus angustis
dislantibus apice tri - imo quinqueramosis albis non de-
colorantibus. Unica vice invenimus fungillum rarum , et

quidem cornu bovino ! vetustiori muscoso , locis humi-
dis dejecto (Allec gegen Heinrichsruh) , innatuiu. Posti-
uio Octobri.

6y8. M. crispus.
Latitudo saepe § — | unc. Plicac cum pilei margine
albae , tantillum glaucescentes vel subvirescentes. Fre-
quens in sylvis hrondosis umbrosis udis , ramis praeser-
tiin dejeclis betidinit, alncis , corylcis etc. adbacrens.
Inpriinis Octobri , Novembri.

699. M. tremell o s us.

Saepe resupinatus persistit. Poriam praesertnn aetate
juniore sese simulat. Pdeus sordide , saepius cum ru-
bore , albus ; margine plus minus distincte ciliatus. Sta-
tura et jorma admodum variabilis. Copiose occurrit in
truncis , ac praesertim lignis huuii jacentibus , variis pu-
tridis ; locis S) Ivaticis humentibus paludosis. Autumna-
lis : Septembri et seqq.

B. S E R P U L A E.

700. M. destruens.

a, dumesticus

/3/3, muscigenus ,

Var. /3/3, maximc quidem memorabilis , suborbieularis,
parva (4 — 6 lin. lata), diniidiata nec resupinata , pileo
liyjneniique margine sordide albo : attamen plicarum
quoad struclurani coloremque conrormitas speciei sejun-
ctioneni vix adniittit. — Provenit a, locis suis saepe ni-
mia, perennis : /3/3, frequens loco unico liumente ( Mon-
plaisir~) in Marchantia polymorpha parasitica inventa ver-
sus mediuin Octobrem.

701. M. vastator.

Color pulcherrinius , vivide aureus. Tubercula non sem-
per adsunt. Foetor fungi aqua refecti nunc pessimus.

2,3"

nunc vix ullus. Non domesticus tantuin , verum et syl-
vaticus liinc inde ( Monpltlisir; Mokolzer Ilaide), ligno-
ruin Pini et Abietis praeanians. Aestate et autuinno.

702. M. serpens.

Hymenium rubescit , colore fere M. trcmellosi aut paullo
dilutiore : primo laeviusculum dein in plicas crispas pas-
sim subporifonnes sensim corrugatur. Margo subterio-
raque albida , vix toinentosa. Substantia coriaceo- mem-
branacea. Innascitur ramis Fini, Abietis — at et Ca~
prsae, Coryli etc. (Thiemendorj ; Moholzcr Haide etc).
Vere et antumno.

C. G O M P H I.

703. M. clavatus.

a, violaceus (perfectus)

/3, spadiceus (senilis)
In abiegnis muscosis (Hdselachen ; Kuchenwicse ; Basalt-
niigel; Haide; Konigshayncr Berge) aere pluvio fre-
quens. Augusto, Septembri.

F A M I L I A II.

BOLETOIDEI.

43. DAEDALEA.
704. D. quercina.

a, subjlexilis
/3, dura
Crescit ad truncos constanter quercinos var. utraque hinc
inde, liaud infrequens. Persistens , perennis.

238

7o5. D. gibbosa.
a, gibbosa
Vari.it pileo mox crassiore valde gibboso , mox tcnuiore
et nuigis aequalu Hab. ad caudices vetustos semicario-
sos bctulinos, salicinos — sed liaud adeo frequens (Eu-
lenwald; Vllersdorf;). Aug. Sept.
Tab. XI. yo6. D. rubescens nobis.

'• •' D. subcartwso - suberosa , pileo laevi aequali JiemisvhaC'
rico subtenui zonato e pallido dein fulvo - rubescente, si-
nulis subconcoloribus angustis rectis passim subporiformi-
bus, primo albido - pruinatis.

An ad D. angustatam Souerby justo propius acce-
dit? vix tamon pulaverinius. Pileus exacte plerumque
semicircularis , diametro in perfectioribus 2 — 3 , radio
I — i| uncias aequans , centro /\f6 lin. crassus , margine
tenuis ; ceterum vel junior vix tomentosus , adulius lae-
vis distincte zonatus , nonnumquam veluli subradiuto-
striatus. Sinus praesertim circa ccntrum subporiformes
versus margiriem utplurimum elonganlur, prorsus contra
ac in specie praecedente. Totus initio fungus , et prae-
cipue quidem subuis , piuina albida detersili ac sponte
demum evanida obductus: qua ad tactuni illico ablata
color in conspectum venit in recentibus clegans e ro-
scllo rubescens vel subpurpurascens , dein opacior. Pi-
lei color in rufum nonnumquam vergit. Crescit ad trun-
cos ramosve eniortuos Salicis Capreae etc. in sylvis
opacis umbrosis ( v. c. Moliolzer Ilaide passim). Au-
tumno.

43. B O L E T U S.

A. S U I L L I.

707. B. S. annulatus.
Dcsui>er jnm livore suo subfuligineo et virgatura agno-

scendus. Caro flavida. Pori subdecurrentes. Annuliis
nonnuniquam obliteratus. Vulgaris in sylvis , gramineis
subumbrosis , juxta vias etc. Septembri , Octobri.

708. B. S. aurantius.

y, rufus
A sequente, quocuin stipite convenit , distat praesertim
stalura pileique colore. In betulelis , sylvaticis mixtis
feracioribus , binc illinc non infrequens. Praecedenti
coaevus.

709. B. S. scaber.

Pileus opacior dilutiorve, nunc laevis , nunc rugulosus,
aere sicco saepe rimoso - tessellatus. Tubi longi , un-
ciales et ukra. Vulgaris ad dumeta , in ambulacris fron-
dosis , secus vias sylvaticas etc. Augusto, Septembri.

710. B. S. circinans.

a, vulgatus
Pororum structura peculiaris : majores quasi adsunt acuti,
in minores (subquaternos) divisi. Piicus aere sicco gla-
ber , rutili quid saepe admixtum habens. Puncta nigri-
cantia stipitis non semper praesentia. Vulgatissimus in
sylvis acerosis , circinans. Per totum autunmum.
7ti. B. S. su b to men tosu-s.

a, gilvus

y, cupreus

§, rubiginosus
De varr. cf. Obss. mycoll. II. pag. io . quae onmes po-
rorum magnitudine ac indole tota (cbaractere in genere
Boletoruui universo admoduin praecellente , etsi descri-
ptu saepe difficillimo ) ita conveniunt , ut facile inde a
reliquis speciebus semotae inter sese jungantur. Var. y,
pileo cinnabarino insignis , rarissima nobis , in nemore
frondoso umbroso (Grobniz) semei inventa primo Se-
ptembri ; nec a, 5, (sparsim in sylvaticis obviae) adeo

2 |"

frequentes in rcgionibus nostris , quam alibi , esse viden-
tur; §, pilep plerumque aenco occurrit. Aestate exeunte
et autuumo.

712. B. S. pipcratus.
Hab. species distmctissuna in sylvis acerosis variis ubi-
que , sparsa, rarius gregaria. Augusto et seqq.

710. B. S. reticulatus.
/3/3, minor
Species forsitan distincta: attamen quum Schaefferi,
quaua dc B. suo reticulato dat , dcscriptio fungo nostro
praesertim quoad tubos porosc\i\e non uiale adaequata sit,
varietatem quam speciem temere proponere maluimus.
Pilcus pulvinatus , 3 — 4 unc- utplurimuin Iatus, sordide
flavus , squamulis obscurioribus subnigricantibus adpres-
sis aequaliter dispositis , reticuli veluti speciem praeben-
tibus , constantisshne obsitus. Pori mediocres , acutius-
culi , inaequales : bis inspectis , fungus a reliquis omni-
bus facilc tutoque dignoscitur. Stipes mediocris , cylin-
dricus , paruin crassus , pileo concolor , intus dilutior.
Caro nunc inmutabilis , nunc ad fracturam coerulescens.
Vulgatissimus in pinetis. Per totum autuunmm.

714. B. S. felleus.
Pilcus in noslris e gilvo dilute fuligineus : stipes conco-
lor , nunc distinctius , nunc obsoletius reticulatus. Caro
laxa , spongiosa , molliuscula ( id sibi voluisse videtur
b. Bulliard, dum tcnucm dixit), alba , sed ad rupturam
illico incarnascens ; gustata primo subdulcis , at mox (et
saepe quidem intense) ainara. Tubi carnei. Pulvis semi-
nalis copiosus , e roseo ruber. Praecox crescit in syl-
vaticis acerosis ( Quizdorj ; Moholzer Haide passim ; Eu-
ienwald) solitaria. Julio , Augusto , primo Septembri.

7i5. B. S. edulis.

a, communis

I

2/jJ

Usitatissimus esl inter edules nostrates : Herrenpilz,
Eichpilz. Variat statura pileiquc colore niodo vaccino
(came simul sub ipsii cuticula -tantillum iuscescente).
modo cinereo - subfuligineo. Nascitur in betuletis , pine-
tis etc. ubique frequens. Septembri, Octobri.

716. B. S. luridus.

Ingens nonnumquam , 5 — G uncias latus. Totus fungus
ubicunque infractus succum illico Iaete aeruginosum edit,
digitos inquinantem. Provenit binc inde in sylvarum
graminosis , sub quercubus etc. (Edelhnabe; Moholzer
llaide) sed parum frequens. Aestate , autumno.

717. B. S. rubeolarius.

oc, miniatus
Stipes rivulosus, apice nonnisi obsoletissime reticulatus.
Discrcjpat ab antecedente pileo multo minore subtomen-
toso pure olivaceo ac stipite curto valde crasso vix re-
ticulato. Unde nos quoque , Synopseos vestigia presse
secuti-, bunc ab illo separavimus: baesitabundi tanien ob
1 summam pororum conibrmitatem , anne cl. Schraderi
utrumque fungum conjungentis sententia naturae veritati
sit propior? Hab. locis consimilibus ac antecessor (ho-
he Liude; Polsbruch; Moholzer Haide passiin ) : item in-
frequens. Aug. et seqq.

B. B O 1 E T I,
a) Mesopodes.

718. B. leucomelas.

Anne fungus noster cum Persooniano idem prorsus sit,
anne ejus varietas ? descriptio nimis succincta , ne satis
certo dijudicemus , impedit. Pileus triuncialis fere , sem-
unciam circiter crassus , carnosus , compactus , regularis,
convexo - planiusculus , margine subinvoiutus , fuligineo-

3i

i',2

nigricans , disco nonnumquain in sordide rufo - fuscum
vergens. TuLi brevisshni. Pori aequales , parvi , albi.
dein colore cinerascente afflati. Stipes centralis teres
firmus curtus crassus : § — i unc. longus , i crassus :
pileo concolor. Caro firma duriuscula a vennibus valde
appetita vix uniquam incolumis offenditur. In sylvis ace-
rosis terrestris , solitaria , non infrequens hinc illinc
(Polshruch; Basalthiigel; Mokolzer Haide; Trdnke) Aug.
et seqq.

719. B. albidus.

a, communis
Pileus nunc laevis , nunc (coelo praesertim sereno) squa-
moso - tessellatus , inlerdum ex albido dilutissiine citri-
nus , demum subrufescens , diversimode difformis. Ita
et stipes situ formaque variabilis, saepe excentricus, quan-
doque prorsus lateralis. Crescit in sylvaticis accrosis
mixtisve , locis sicciusculis (Duherau; Seer Busch ; Mo-
holzer Haide; Holle ; etc. ) , autumno humido frequens,
praecedentibus coaetaneus.

720. B. infu ndib u 1 iformi s.

/8, meianopus
Cf. Icon. pict. I. tab. IV. fig. 2. Pileus in nostris (per
loci angustias) diffornris, subinfundibuliformis : stipes tenui-
usculus. Rarissima nobis species, semel inventa in umbro-
sis suffocatis inter ligna caesa (Hogers Holzplatz) Octobrl.

721. B. brumalis.

a, vernus

/3, fasciculatus
Pileus in a, saepe dilute cervinur.. Stipes tenuiuscuius,-
longitudine varians , tcres. Frequens occurrit var. utra-
que in lignis ramisque variis , locis sylvaticis Qinbros4s
Autumno , byeme , vere.

245

722. B. perennis.
Pileus disco saepe albido - cinereus , margine subtusque
cinnamomeus : regularissime concentrice zonatus. In
sylvis, sccus vias, passim copiose. Autiuuno : vix nisi
reiiquiae ejus putres amplius reperiuntur vere.

725. B. numularius.
Stipes deorsum abrupte nigerrimus , veluti semiocrcatus,
saepe yalde excentricus. Pileus exacte numiformis. Trun-
cos ramosque arboruin apprime frondosarum , Coryli,
Alni etc. passim liaud infrequens (Schapswiesen; Mohol-
zer Ilaide) incolit : tantum non perennis.

72/j. B. sistotremoides nobis.
B. subdimidiatus substipitatus spongioso - suberosus tomen-
toso - substrigosus , pileo disco subzonato Jerrugineo - spa-
diceo , margine subtuscjue sulphureo - virescente , poris
magnis dijformibus laceris.

Staiura ingens sed curta. Pileus nonnumquam pe-
dalis et ultra , saepe integer , infundibuliformis , regula-
ris , mesopus ; attamen proptcr situm arcte caespitosum,
exemplis plerumque pluribus imbricatis , haud raro etiam
plus minus dimidiatus et pleuropus. Pori inaequales,
nonnulli subflcxuosi , demuin pruina (?) aetatis vegetae
sulphurea evanescente toti jam pileo concolores , siinul-
que valde laceri, prorsus tum sistotremoidei. Decur-
runt in stipitem admotlum crassum brevemque ferrugi-
neum , interdum vix ullum. Tomentum pilei primo mol-
liusculuin , dein substrigosum. Substantia item ferrugi-
nea , sicca , in fungo recente laxiuscula mollis fomenta-
ria ; deinde indurata per totam hyemem et ultra sub dio
persistit. Nascitur species notabilis in sylvis praesertim
abiegnis muscosis umbrosis sparsim , neutiquam rara
(v. g. Moholzer Haide ; Eulenwald; Lbbaucr Berg).
Viget Augusto et seqq. (Ad radices truncorum).

7, | ,

b) P l c u r o p o d e s.

725. B. confluens kobis.
B. lamosus tcrrcstris , pilcis dimidiatis imhricatis scmi-
circinantibus versus centruni margine connatis lacvibus c
carnco rufcsccntihus , poris parvis subrotundis albis dc-
currentibus.

E basi connnuni crassa bievi in seiniorbeni fere
prodeunt stipitcs 5 — 12, obliqui, subhorizontales, brc-
ves , undique albo - porosi, niox in pileos centro sufxle-
presso convexos inibricatos lobatos basi connatos varios,
interdiun subundulato - repandos , dilatati. Sunt lii Jac-
ves , dein saepe plus minus tessellato - rimosi , coloris
dilutioris pronindiorisve , ceteruin satis constanlis , in
centro paullo obscurioris. Pori bre\ es , lineam 1 fere
longi , parvuli, satis regulares , suborbiculares , ad latcra
pileorum stipitumque sublaceri , albi , deinum subpalle-
scentes. Substantia illis concolor, satis crassa , paruni
succulenta , carnoso - fibrosa , eadem fere , quae in fun-
go subsequente : qui ceterum qnautum differat ab boc
nostro , ulteriore monitu oj>us liaud esse jmtamus. Situs
horizontalis : latitudo caesjntis saepe pedalis et ultra,
pilei singuli majoris semipeilalis. Provenit epigaeus in
sylvis acerosis , inprimis collinis montosisve , passim fre-
quens (e. c. Sccr Busch; Ba&althiigel; Ilbllc; Kulenwald
etc. ) Augusto , Septeinbri.

72,6. B. frondosus.
Ptara nobis species , nec nisi loco imico (am windigen
Dumm) ad radicem qucrcinam quotannis aulumno fa-
\ente resurgens. Sub finem Septembris.

727. B. giganteus.
Pileus obsolete zonatus , squamuloso - fibrillosus , valde
rivulosus , disco demuni fere nlger. Pori mediocres,
nallenles . ad latera saepe inaequales , aetate provecta

2/|5

ampliores Iaceri subsistotreinoidei. In umbrosis neino-
rosis frondosis ad caudices vetustos eorumve radices
(Moholzer Haide; Sohlander Berg) aliquoties inventus
Aug. Sept.

728. B. platyporus.

a, leucoporus

/3/3, xanthoporus
Convenit utraque var. squaniis pilei majusculis nigrican-
tibus , porisque amplis : at differunt etiam notis haud
paucis , quae non procul absunt, quin separationem me-
reantur. In a, pileus ingcns , spithamaeus et ultra, re-
gularis , applanatus , disciformis , dilute ochreus, disco
squamisque laevibus arctc appressis umbrinis. Pori ma-
ximi , inaequales , albidi , pallentes. Stipes distinctus,
validus , crassus , brevis , subhorizontalis. In /3/3, pileus
multo minor , aj — 3 unc. fere lal.us, pro ratione satis
crassus , subreniformis , aequaliter convexus , pallidus,
squamis densis crassis laxiusculis disco concoloribus ni-
gris obsitus. Pori amoene e flavo citrini , magis aequa-
les , subrotundi , -J bn. lati ( B. suhtomentosi fere), de-
currentes in stipitem minus distinctum , brevissimum,
subverticalem. Utraque var. uria tantum vice reperta
fuit : a, ad truncum quercinum (Quolsdorf) medio Se-
ptembri : /3/3, a pueris , at oblitis , ex quanam arbore ?
allata (aus dern Polshruch) ineunte Decembri. Hanc tamen
aliquando etiam Neovedae ad Rhenum in caudice Juglan-
*lis regiae vetusto campestri legere nos meminimus, Julio.

729. B. cristatus.

Habitu crescendique modo ad B. confluentevi nostrum
nccedit. Pilei subpulverulento - tomentosi. Pr-ovenit in
sylvaticis umbrosis frondosis Herrnhutii (am Hcngst-
herg) non infrequens : propius nondum repertus. Sept.
Oct.

24»)

7^0. B. lucidus.
Stipes validus, saepe ' gibberosus , atplurimuin horizon-
talis , vernice eodem prorsus , quo pileus , lucidissimo
undique splendens. Pileus ad spithamam fere intcrdum
dilalatus, robustus , durus , iteui nodis saepe et gibbo-
sitalibus variis obsitus , disco praesertim demum nigri-
cans. Pori in vetustioribus subferruginei , pruina , rgen-
teo - cinerea tenui detersili vestiti. Speciosum fungum
hinc illinc invenimus truncis senilibus innatum ( llurker
Ddmme; SoJdandcr Berg; DieJisa) auercinis hactenus et
alncis. Durabilis est . perennis , ut videtur : a nobis re-
pertus Junio , Julio , Septembri , Octobri.

ySi. B. varius.
Solitarius aut caespitosus, tenacissimus , duritiem demum
ligneam assumens. Pileus subrotundus vel aliquantum
obovatus , nunc ocliraceo - lulescens , nunc exalbidus,
planiusculus , laevis. Pori concolores , parvuli , tenues,
subdecurrentes. Stipes in nostris lateralis , obliquus vel
horizontalis , subteres , deorsum abrupte niger, unc. i
fere longus , 4 hneas crassus. Aliquoties nobis obvia
facta haec species in truncis tiliaceis semivivis (f^ofwerk)
inque radicibus coryleis nudis ad viam cavam ( Cunners-
dorf). Perennis procul dubio : nobis visa Novembri,
Aprili.

c) A p 0 d e s.

y52. B. citrinus.
Pilei saepe grandes , spithamaei , semipedales , longitu-
dinalitor undulati , in caespites ingentes collecti , e flavo
subrubicundi , oculos eminus attrahentes. Pori minuti,
sulphurascentes aut subochracei , initio dilutiores. Sub-
stantia alba , exsiccata fragilis. Nos speciem formosam
constanter hactenus uuercigenam habuimus ( am windigen

a4'7

Damm; Cane; Diehse ; Schinderleibchen; Tranke). Ju-
nio et seqq. in seruni usque Novembrem.

7.33. B. stypticus.
Stipitis nonnuinquaui adest rudimentum quoddain brevis-
sinium crassum , mox horizontale , mox subverticale.
Color albidus , quandoque tantillum flavescens aut sub-
virescens — excepto pilei margine , initio pallido - gut-
tato , dein rufescente sublateritio. Substantia carnosa,
recens subtenax. Odor nauseosus. Truncos praeamat
pineos , quos passim incolit {Dubrau; Seer Busch; Ild-
sclachen; etc). Praesertim Septembri.

704. B. caesius.
a, scssilis
/3/3, stipitatus
Fungus digito pressus , dum recens est , illico glauce-
scit aut dilute aeruginosus evadit. Pilei quandoque gre-
garii , terni vel quaterni confluentes : ceterum humidi,
molles , nunc laeves , nunc striatuli aut rugulosi , inter-
dum zonati , priino sericeo - nitentes candidi , dein saepe
aquose caesii , rarius subfuliginei. Pori exigui inaequa-
les , subdaedaleo - gyrosi. Var. /3/3, distat pileo integro
infundibuliforini , et stipitc centrali verticali brcvissimo
concolore: etiam minus distincte coerulescit. Truncos,
ramos , ligna fabrefacta pinea passim occupat a, frequens,
/3/3, rarior (v. c. Schbpswiescn). Autumno , hyeme,
vere.

735. B. mollis.

a, rugosus
/3/3, substrigosus
Eminus conspecta a, Agar. Pleuropodis porrigeniis me-
moriam renovat. Substantia distincte fibrosa. Pori
praesertim laterales angusti sublineares inaequales. Fi-
leus diameiro variat : ingentem aliquando habuimus , spi-

2.',S

thamaeum ei. uhra. Cum b&c congruit /3/3, .substanti.i,
colore primitivo, prominenti.i baseos stipitiformi (distin-
ctiore etiain , rarius subcentrali) : scd muho crassior est,
pileo convexo aequali , aetate inprimis juniore dislincte
sliigoso , rarius subflexuoso , poris aliquanto ninjoribus,
magis aequalibus. Totus dein fungus niapulas sparsiua
acquirit laete ferrugineas : an disjungendus ? Incolit ulra-
cjue var. truncos pineos et abicgnos passhn, nnninic rara.
Per totum aulumnuin.

706. B. hispidus.
Notabilis est species , tubis longis a pilcu facile seceden-
tibus insignis , a Suillorum natura lioc ex capite parum
abhorrens. Substantia carnoso - fibrosa , spongiae ad
instar bibula. Villus pilei hirsutus subfuscus. Rarus fun-
gus a nobis quoque nonnisi semel in caudice Pyt i Mali
vetusto (Cunnersdorj) lectus : medio Julio.

787. B. fuscus.
Fungus recens pressus resinae analogon quoddam edit.
Pileus modo convexus , modo planiusculus , interdum ob-
solete zonatus , cetcrum rugoso - rivulosus , sublilissime
tomentosus. Crescit ad truncos praecipue abictinos aut
pineos ( Moholzer Ilaide passim ) haud infrequens. Yiget
autumno inprimis tardiore.

738. B. triqueter.
a, scssdis
/3,8, stipitatus
Var. a, truncigena , plus minus distincte triquetra: j3(3,
terrestris , pilco integro depresso subumbilicato , stipite
subcentrali crasso brevi , toto fere poris obsito ; ad basin
truncorum in pinetis crescens. Reliquis characteribus
congruunt ambae. Tomentum piici densuin villoso - stri-
gosum lutescente - ferrugineum. Pori satis parvi , pruina
nitidiuscula grisea subdetei-sili demum evanescente obtecti,

unde tandem opace ferruginei subolivascentes evadunl ,
plus niinus siniul laceri atque subgyrosi. Affinis quidem
omnino sequenti species : affatim tamen diversa videtur.
Var. utraque in pinetis mixta occurrit : «, liactenus non-
nisi in Pino sylvcstri reperta. Hinc illinc (v. c. Buchen-
wdldchen; Quizdorfer Buscli; Lobauer Berg;} autuinno,
hyeine , vere.

739. B. alneus.

Pileus plus niinus inaequalis , gibberosus : demum totus
laevis e spadiceo nigricans. Pororum micor constans
et vere cliaracteristicus. Crescit ad truncos alneos
et passim etiam betulinos (v. c. am windUgen l)amm;
Moholzer Haide; Schindcrleibchen; etc. ) frequens: semel
quoque in caudice excelso semimortuo carpineo (Diehse)
inventus fuit , et prima quidem vice ante explicationem
plenariam sublulescens , margine laete flavescente , et in
universum a descriplione B. carpinei minime absonus ;
nt autumno anni insequentis iterum loco nativo inspe-
ctus , prorsus jam evolutus faciem B. atnei eousque
exacte induerat , ut ab eo dignosci liaud amplius posset.
Unde SMspicionem nobis ortam esse , anne fungus angli-
cus ad huius tantuin primordia (praesertim cum pori ad
pilei marginem nulli dicantur) perlineat ? nenio sane
mirabitur. Viget inprimis autumno.

740. B. adustus.

Variat quoad pilei tenuitatem , basinque nunc lutescen-
tem , nunc concolorem pallidam. Pileus interdum satis
distincte zonatus. Poii constanter minuti. Innascitur
truncis variis passhn frequens , modo dimidiatus imbrica-
tus, modo semieffuso-refiexus. Autumno, hyeme, vere.

741. B. crispus.

Item nonnumquam effuso - resupinatus. Pileus valde te-
nuis , praecedente obscurior , totus fere nigricans , sub-

3z

25o

fasciatus , margine constanter crispo subpapyraceo. Nos
lmnc ab antccedente separare nulli dubitainus , praecipue
propter poros admodum diversos , satis magnos , acu •
tiusculos. 1'arcior provenit illo , locis consimilibus
(MoJtolzer Ihiide passiin ). Autumno tardiore.

742. B. fumosus.

Color totius fungi albidus , sed fumo quasi griseo (cine-
rco-rutilo) undique superflatus. Pilei versus marginem,
sccus ac in sequente, attenuati. Rarior provenit spccies
ad caudicos Salicis albac veteres cavos ( UUersdorf prope
arcem): a nobis observata Oct. Nov.

743. B. svaveolens.

a, communis
Pori nonnuinquam albi , binc inde subrufescentes : utplu-
rimum tamen fuscescentes aut fuliginei. Odor Anisi fcre
vel Foeniculi. Copiose incolit truncos saiicinos , betuli-
nos , aliosque arboruin frondosarum varios. Septembri
et sqq. unde byeinem perdurat in ver usque.
744- B. odoratus.

a, vulgaris

y, polymorplius

55, tenuis
Matrix, e qua lente evolvitur fungus , margoque pilei in
ipsa explicatione versantis — colore superbiunt laete
ferrugineo. Hab. a, ad truncos abietinos ubique fere
vulgaris , inpriniis autumno : §§, ad eosdem rarior , di-
stincta pileis valde tenuibus ; babitu, forma, staturn cum
B. fere versicolore congruens , sed colore (vivaciore
etiam) et odore ad B. odoratum spectans. Inventa
(Moholzer Haide) primo Octobri. Ibidem etiam y,
aliquoties reperta ad caudices abiegnos locis madidis
suffocatis jamduduin projectos , putredine jamjaui dissol-
vendos. Oct. Nov.

2JI

745. B. marginatus.

Statura variat et forma : sed margine facile dtgnoscitur.
Truncis innascitur variis hinc intle (v. c. Schopsiviesen;
Moholzer Haide ; Eulenivald) non infrequens. Augusto,
Septembri.

746. B. igniarius.

a, communis
Icon fl. dan. tab. 953. bona. Cognata quidem spccies
antececlenti , quadamtenus eliam B. fomentario: satis ta-
men discrepat coloribus reliquisque notis. Frequens
colit truncos caesos ahietinos in sylvis nostratibus opa-
cis : etiam var. illa planiuscula gigantea , sesquipedalis et
ultra, a Sphaerid citrind valde conquisita , liinc illinc
(Moholzer Haide; Sohlander Berg etc.) obvenit, itein
abietina. Perennis : laete vigens vere.

747. B. betulinus.

jborma regularissima. Filtus prorsus laevis , convexus,
undique aequaliter effiguratus , margine late involuto
albido. Diameter variabilis , inter 1 et 4 uncias. Stipes
plerumque praesens. Increscit caudicibus ramisque be-
tuiinis (nec umquam aliis), et arborum quidem praeci-
pue juniorum einortuarum putrescentium in sylvis densis
humidis umbrosis (Moliolzer Haide passim frequens).
Autumno.

748. B. roseus nobis.

B. dimidiatus durus roseus , cjuasi fuligine cinerco - nigri-
cante ajflatus, pileo subtriouetro subjasciato , poris mi-
nutis.

Affinis quidem vicinis nonnullis , apprime B. jomen-
tario : attamen vel ob ipsum colorem adeo diversum
distinctumque , e tota reliqua familia prorsus exulantem,
jure meritoque suo separari posse videtur. Substantia
dura , fibrosa , subsuberosa , eleganter et saturate rosea.

2D2

Pilei iunbricati, medioeres , 2 — 4 unc. lati , basi i — r
unc. crassi , versus marginem tenuiorcs , laeves , fuligi-
nein praesertim secus fascias sordide nigram ostentantes,
quae iri hymenio ob poros roseos subjacenles cinerea
grisellave apparet. In trunco caeso abiegno unico ac-
clivi (inter Cunncrsdorf et Rengersdorf). Pcrsistens.
-jq. B. fomentarius.

a, fomcntarius

yS, applanatus

<}, ungulatus

£, obtusits

<£, pomaccus

■4), prunastri
\ arr. a, /3, fagicolac [Eulenwald passhn), inter quas /3,
insignis magnitudine , pilei (subzonati) tuberculis et pul-
vere etc. cujus exempla habuimus paene pedalia , unc. 1
et ultra crassa. Yarr. §, s, salignac , ad truncos Sali-
cum albac , Caprcae etc. hinc illinc ( ad sepes interhor-
tenses ; Monplaisir; Jdnkev.dorf ; Bruckendamm etc. )
minime rarae. Varr. <£, >;, prunicolae , in P. praeserthu
Ceraso , domestica , spinosd nobis parasiticae , arbores
hortoruin ac pomariorum vetustiores ianguidas male saepe
vexantes; in Pyris nostratibus minus frequenter , ut vi-
detur, obviae. Congruunt omnes bae varr. eximia sub-
stantiae duritie , incremento admodum lento , summa co-
Iorum ( quorum fundainentalis est sordide ferrugineus)
aifinitate , poris nrinutis : vix ultra varietates insigniores
sejungendae e judicio nostro , saltem postimae d, £, ^, >;,.
Omnes persistentes , perennes.

760. B. conchatus.
Haud multuin forsan erraverit, qui hunc quoque ante-
cedentibus connumeraverit : quibus , quainvis forma , te-
nuitate , striis transversalibus facile distinguendus , poro-

255

lum tauien exiguitate , substantiae colorumque porro
conforinitate valde propinquuin sese ostendit. Rariorem
liunc caudicibus semimortuis Salicis albae increscentem,
solitarium subgregariumve aliquoties reperimus (v. c. ad
Vllersdorj; Thiemendorf) autumnalem, ceterum procul
dubio perennem.

t5i. B. velutinus.

a, albus

/8,~ lutescens
Crescit var. a, tota alba in lignis siccis parum frequens
(Moholzer Haide) Aprili. Var. /3, item truncoruin ra-
morumque aridoruin variorum incola , sed crebrior et
autumnalis , differt pileo inprimis secus fascias (distin-
ctiores quam in a, ) lutescente : una eadeinque esse vide-
tur cuin B. lutescente Pers., sed mera omnino est B. ve-
lutini varietas. Pori utrique confonnes , parvi. Occur-
rit baec binc illinc , Septembri, Octobri.

752. B. ochraceus.

Pileus vix zonatus , sordide fulvus. Fungi juniores to-
mentuin niolle satis densum , a latere conspectum cane-
scens , aetate progrediente sensim subevanescens , in
pileo gerunt. Neutiquam rara species ad truncos , rainos,
ligna in sylvaticis frondosis passim : autumno velutina
intensiusque colorata, vere laeviuscula et dilutior. (Ita
nec in antecedente vero absimile est , B. lutescentem
autumnalein byeme durante nivibus etc. nmceratum exal-
bescere , ac inde in B. veluthium vernalem transmutari).
Ab Octobri in Aprilem usque.

753. B. versicolor.

tf, vulgaris

y, stiyitatus
Pileus mox minus magisve tomentosus , mox laevis fere.
V7ulgatissima est <x, ad truncos varios , e qnibus tamen

t

praeamare videtur betulinos , in nemorosis frondosis ubi-
fjue , subpcrennis. Parcior occurriL y, ad caudicum
radices (IMonplaisir; Flbersbacher FloJdweg), stipite in-
structa brevi , nunc laterali, nunc e pileo integro infun-
dibuliformi verticali centrali : reperta bis vel tcr, vere.

754. B. cinnabar inu s.

Latitudo nonnumquam triuncialis et uhra. Pileus paullo
dilutius coloratus poris , demuin prorsus laevis. Arbores
frondosas varias incolere videtur : a nobis r.aepius lectus,
locis nmbrosis Lumentibus , in truncis liguisque hetulinis
(^loliulzcr Haidc ; faule Brucken ; Baruther Schajberg);
semel in ramis Sorbi Aucupariae (verlorncs JJ ' asser).
Maio , Junio : item Augusto, Septembri.

755. B. abietinus.

Saepe totus fere effuso - reflexus , ad Porias transiens.
Etiamsi primo intuitu faciem a Sistotremate violaceo
satis diversam exhibeat , nos tamen etiain atque etiain
veremur , ne ad hujus tantuimuodo aetatem juniorem
mediamque spectet. Caudicibus lignisque pineis et prae-
sertim abietinis frequens passim innascitur. Autumno, vere.

C. P O R I A E.

766. B. P. Destructor.

q, communis

/3, sebaceus
Var. a, infrequens nobis , hinc inde lamen obvia , non
domestica tantum , trabes , asseres etc. in aedibus emol-
liens , verum sylvatica quoque , corticibus putridis pineis
increscens , crassiuscula , varie effusa. Mere lignatilis,
ut videtur : perennis. /3, rarissimam semel ante coiuplu-
res annos in pavimento ligni omnis experte lapideo udo
numquam non irrigato (AnstaltskiUhe) reperimus, mar-
gine lato sterili rugoso - undato glabro sordide pallescente

255

sebi stillatitii aemulatricein adeo mendacem , ut eam cum
var. JLeysseriana (licet tribus modo verbis descripta )
conjungere haud dubitaremus. Septembri.

7^7. B. P. salicina.
Longe lateque profusa , ad ulnas 4 — 5 interdum pro-
ducta , cortices arboruin vel vetustarum semivivarum vel
emortuarum humi jacentiuin totos paene obducens. Poii
in uno eodemque specimine pro situs diversitate alii
verticales , alii obliqui , alii prorsus horizontales. Sub-
stantia dura , lignea fere demuin evadens: color inter
cinnamomeum ferrugineumque medius. Non Salices
modo (Capream et albam) obvestit , verum Bctulam
quoque et Carpinum (Monplaisir; Dielisa; Moholzcr
Haide passim). Persistens.

758. B. P. ferruginosa.
Cognata est Medullae panis , quacum congruit crescendi
modo , tubis inaequalibus ligno saepe internascentibus,
aliisque notis : sed magis interrupta est , durior ct cras-
sior, tola sordide ac saturate ferruginea. Paruin crebra
obvenit in truncis vetustis muscosis semiputribus (abie-
tinis ? Moholzer Haxde aliquot locis), vernalis nobis et
aestivalis.

7O9. B. P. contigua.
/3/3, dimidiata
Noslra fere semper occurrit diinidiata , sed in formam
effuso - reflexam maniFeste transiens. Pileus horizontalis,
tomentosus , demum glabellus , angustus; 3 fere unc.
longus , 1 crassus , seinunciam latus. Junior albus , adul-
tus ferrugineus. Pori majusculi , subrotundi , aequales.
Substantia sicca , suberoso - spongiosa , valde levis (pon-
dere pro voluminis ratione exiguo distincta). Hinc una
alterave sane nota fungum nostrum a Persooniano rece-
dere palainest: speciem tamen propriam nolimus. Amat

2J6 —

#
ligna pirua , cum sylvaiica rudia , tum praeseriim fabre-
facta ( v. c. Monptaisir; Trdnke ctc. ) Autumno.

760. B. P. medulla panis.

a, vulgaris
Reperitur utplurlmum truncigena , dura , sicca , glabra :
cst tamcn etiam , ubi terrestrem habuiinus , acubus pi-
neis , terrae , muscis etc. interspersam , hasque materias
incrustantem , adinodum tum difforniein , subhumidam,
molliusculam. Frequens hinc inde occurrit, praesertim
in sylvis acerosis. Omni fere anni tempore viget.

761. B. P. mucida.

Nirac subsicca est satisque firma , nunc liumens mollis,
pro diversa loci , cui innascitur, tempestatisque condi-
tione. Praeamare videtur caudices pineos abietinosque,
quos modo aperta, modo subcorticalis aut intra cavita-
tum latebras degens copiose in sylvis nostris occupat.
Persistens.

762. B. P. fimbriata.

Elegans species et distinctissima. Marginis laciniae saepe
longae , exacte teretes. Pori praecipue marginales valde
superficiales. Incolit ligna dejecta, truncos siccos salici-
nos , (juercinos aliosque sparsim (Munplaisir; Moholzer
Haide; Sohland; Trdnhc). Aestate , autumno.

765. B. P. vaporaria.
Junior candida, aetate provettiore albida , sordida , pal-
lens. Suhstantia valde tenuis , sed tubi longiusculi.
Poris grandibus sinuosis passim laceris difformibus facile
dignoscitur. Margo obsoletus. Sub dio in regionibus
nostris , scd constanter atmospliaera tepente , promergit
hinc iliinc e lignis pvicis carie euiollitis , ad sepes , in
sylvaticis paludosis (J'~orwerh; Monplaisir ; Basatthiigel;
Muhotzcr Ilaide; Trcinkc). Coelo pluvio autuumaU et
piaecijMie aestivali.

257

764. B. P. sangu in ol en ta nobis.
B. P. suborbicularis effusave tenera aouoso - alba subhya-
lina ad tactum crucntata , tnargine dense byssino niveo
demum subevanido.

Fungi juniores parvi, 4 — 6 fere lin. Jati , gregarii :
vicini deinde pauliatim increscendo conHuunt ita , ut spe-
cimen demum unicuin satis ionge lateque effusum , in-
terdum spithamaeum et ultra , sed constanter san^uino-
lentum , efficiant; margo tum temporis obliteratur , to-
tusque saepe fungus (antea laevis subpeliucens) tomento
candido villuloso — an byssi cujusdam parasiticae ini-
tiis? — obvolvitur. Pori initio parvi , recli , rarius sub-
obliqui , aequales , rotundi : denique passim laceri sub-
difformes evadunt. Substantia tenera , humida : digito
ubicunque tacta et inprimis aliquantum pressa Iaesionis
locum sub oculis observatoris intra minuti fere primi
spatium , aut paullo citius tardiusve pro diverso vigoris
gradu, colore pulchre sanguineo tingit, paullo post
(cruoris animalis aeri expositi exacte ad instar) sordide
fuscescente ac persislente. In quo phaenomeno parum
hactenus audito (a recentioribus saltem mycologis , quan-
tum nos quidem novimus , extra Agaricos vixduin ob-
servato ) explorando curae cautelaeque nil , quod suppe-
teret, praetermittendum rati , ne quid forsan solo natali
ipsi materiei cruentantis ( entomogonae , aut casu alio
quocunque istuc delatae) inesset , veriti , fungillos alios
varios vicinos eidem matrici insidentes eodem prorsus
modo pressos nil umquani simile prodentes , imo ne
tantillum quidem decolorantes , vidimus. Quod idem
tenlamen in reliquis etiam fungis sanguinolentis nostra-
tibus inFra recensendis (Thelephora , Peziza, Mesenteri-
ca) iteratum item onmino cessisse, heic jam , ne eadem
repetendo molesti simus, lectores praemonitos velimus." —

33

<>58 —

Provenit species nostra plerumque Ugnatilis ad cortices,
truncos , ramos dejectos , putridos abietinos , betulinos,
forsan et alios ; rarius terrestris ad latera liumentia fos-
sarum. In sylvaticis nemorosisve umbrosis udis (Mu-
holzer Ilnide passim ; Schiipswiesen; Jankendurf; LoJi-
zruben) haud infrequens. — Yere , aestate , aulumno.

765. B. P. incarnata.

Effusa, uiargine subreflexo, subcoriacea, carnea, demum
sordide rubella : tubi depressi , veluti repentes. Parcior
nobis species , in cortice abietino ter quaterve lecta
(Moholzer llaide aliquot locis ; Trcbusser Busch) in syl-
vaticis luuiiidis. Yere, autumno.

766. B. P. nitida.

cc, rcsupinata

/3/3, dimidiata

■yy> violascens
Yar. /3/3, (crebrius nobis occurrens , quam «,) caespi-
tosa est , hnbricata, basi plus nhnus effusa dinhdiata.
pilco subcarnoso - coriaceo firmo horizontali subtomen-
toso flexuoso - undato subzonato albido , basi interdum
fuligineo - nigrescente , utplurimum 3 — i| unc. magno.
Faciem ab a, priino adspectu alienissimnm offert : verum
pororum quoad colorcin , figuram , totamque indolem in
utraque conformitas sejunctionem vix patitur — forsan
in <yY» potius adnhttendam , quae constanter resupinata,
minor , forina circumscript.t subrotunda , poris paulio
majoribus , et praeserthn colore toto eleganter ac dilute
violaceo distinguitur. Eligunt sibi varr. oinnes tres ligna
truncosque apprime pineos et abietinos , quos in sylvati-
cis opacioribus (v. c. Moholzer Haide ; Seer Steinbiuch;
Basalthiigel; Horker Busch) coelo madente frequenter
occupant. Autumno, praecipue tardiore.

7G7. B. P. mollusca.

a, epixyla
/3, epiphyila
Var. (x, plus minus effusa , pallida , nonnumquam flavi-
cans , margine dein obsoleto , liaud adeo rara in terris
nostris ligna colit sicca , olim carie tacta , non pinea
tantum , sed et alia arborum frondosarum variarum
(Lehmgruben; Moholzer Haide etc. ) sero autumno,
vere , aestate. Parciorem nonnisi semel hactenus habui-
mus /3, perquam teneram , telae ab insecto aliquo arte •
factae parum abshnilem , sed centro porosam. In foliis
auercinis obtectis vetustissimis putridis (Trtinke). Me-
dio Septembri.

76H. B. P. subtilis.
Longe lateque effusa. Pori minuti , distantes , plus mi-
nus obliqui: exsiccati subrufescunt. Membrana tenax
satisque firma , dum liiuuet : exsiccata fragilis. Margo
subaequalis. An huc accensenda? Obiter inspecta Pe-
zizae porioidi nostrae satis similis est : sed curatius exa-
minata genuinam sese Poriam esse evidenter prodit.
Unica vice reperta exempla nonnulla in corticibus trun-
corum (Eulenwald) muscis superstrata , membrana facile
solubili. Exeunte Junio.

769. B. P. reticulata.

Elegantula, tenerrima , recens candidissiina , poris distin-
cte pulverulentis. Ligna amat pinca et abiegna putre-
dine tabefacta (Moholzer Haide ; hohe Linde; Trtinhe).
Aestate , autumno , hyeme.

D. F I S T U L I N A E.

770. B. F. hepatica.

Tubulorum rudiinenta illa , quorum meminit cl. Persoony
nos quoque in pilei praesertim depressionibus variis pas-

. /

z6o

siin nidulantia semel bisve habuiujus. Ad truncos ouer-
cinos hinc indc , non infrequens. Augusto et seqq.

FAMILIA III.

H Y D N O I D t I.

44. S I S T O T R E M A.

A. SISTOTREM A.
a) Stipitata.

jji. S. confluens.
Pilei plerumque diruidiati , cum vicinis nonnullis connati.
nunc circinantes , nunc in serie flexuosa vel subrecta
collocati. Stipites niodice longi , laterales , utplurimuin
verticales ; at et prorsus horizontales locis acclivibus
(ad orbitas , vias cavas) in pileos suos transfluunt. To-
tus fungillus seniunciam fere latitudine et altitudino
aequare solet. Occurrit nunc muscis hiterspersus , nunc
solo nudo increscens , in sylvis abiegnis mixtisve passim
(v. C. Seer Lefangruben; Basalthugel; JJiescr Bcrge).
Ab ineunte Septembri in Xovembrem usque.

b) S e s s i l i a.

772. S. cinereuin.
Pileus albido - cinereus , interdum subfuligineus. Copiose
passhn truncos colit frondosos , apprime caryineos. Au-
tumno.

773- S. violaceum.
Modo dimidiatuin , modo reflexo - effusum. De liujus
arcta erga Boletum abictinum affinitate cf. quae diximus
ad N. 755. Vulgatus nobis est fungus , in liguis trun-
cisque praesertim pineis nullibi non crescens. Autumno,
hyeme , vere.

774. S. penduluin nobis. Tab.VI.

S. dimidiatum imbricatum pendutum , pileis disco flavis, '
jnargine subutisaue compresso - laceris variis distantissi-
mis candidis.

Subulis praecipue adeo parcis , ut hymenium fungo
praesertim distento totum fere nudum in oculos incur-
rat , ab integro reliquo genere non parum discrepat spe-
cies excentrica memoratu dignissima: aliud tamen genus,
quorsum aptius referretur, nullum suppetebat. Pilei
membranacei , quasi papyracei , plicabiles , plus minus
longitudinaliter plicati , elastici simul , distensiles ita , ut
plicac evanescant fere , at membrana dein relaxata illico
restituantur ; piloso - squamosi quidem , at squamis lon-
gis laevibus arcte adeo adpressis , ut superficies tota
ruguloso - laeviuscula appareat ; e basi angustata substi-
pitiformi nunc marginibus valde introflexis in figuram
fere semiconicam (tutenjormig) penduli , nunc planiores
antrorsum dilatati subtrigoni ; juniores disco amoene
flavi , dein lutescente - subochrei , demum basi praeser-
tim fuscescentes. Hymenium Iaevissimmn , mox totum
( tandem sordidius ) candidum , mox una cum subularuin
basi flavum vel lutescens. Subutae lacerae , aliae mar-
gine varie inciso lamellifonnes , aliae obtuse aculeatae ;
secus plicas praesertim non tantum in series distantissi-
mas dispositae , verum in una quoque eademque linea
intervallis variis a se invicem remotae. Statura totius
fungi mediocris : latitudo vix uncialis. Hab. ad ligna

foco destlnata , radices vctustas terra denudatas , hacte-
nus nonnisi in lJino sylvestri inventus , locis sylvarum
siccioribus autunmo pluvio satis frequens , sereno raris-
simus. Exeunte Septembri , et apprime Octobri , No-
vembri.

B. X Y L O D O N.

j A>. "VI. y^5. S. viride nobis.

*' S. X. cfjusum tomentosum mullissimum viride , dentibus
crassiusculis difformibus acutiusculis obtusisaue subincisii
erectis.

Totus fungus ndmodum mollis levi etiam digiti pres-
sione valde laesus paene destruitur : ceterum siccus , in-
tactus diu persistens. Color mox vivacius mox sordi-
dius viridis , illi ad N. 23 jam laudato , qui est in caseo
viridi , interdum propinquus , alia vice in coeruleum ver-
gens , aeruginosus fere : ceterum satis profundus , sed
in fungo exoleto (qui viroris in aliis etiam , v. c. Agar.
Pratellu acruginusd , Pezizu sericed nostra , P. aerugi-
nosd — mos est) expallescens , flavicans aut sordide
ochrascens. Subiculum teneruin, subulis concolor , e to-
niento tenui in membranain nunc totam adpressam , nunc
margine passim reflexam , conriatuni. Dentcs recti aut
subobliqui , crassitie , longitudine , formri diversi ; pleri-
que lin. i fere longi , i lineae basi crassi , subconici,
alii compressi apice subincisi , satis conferti. Forma
subrepando - efiusa : longitudu quandoque spithamaea,
latitudo aliquot unciarum. Raram aliquoties habuiinus
speciem in sylvis antiquis bumentibus uinbrosissimis
(Muholzer Haide passim) truncis lignisve projectis se-
mi]3utribus alneis increscentem. Aestate et autumno.

776. S. quercinum.
Dentes apice modo integri , modo fissi, imo etiam non-

2G3

nulli multoties tenuiter incisi (fimbriati). Culor sor-
dide pallidus. Infrequens nobis fungus : inventus ad
truncos vetustos muscosos auercinos hyeme, vere (Daubs
Holzplatz), et ad ramos tnortuos corylcos (Horke)
aestate.

777. S. fimbriatum.

Subiculum tenerum , tenue : fimbriae margifiis albidae
vel pallidae. Laciniae in dentium apice plerumque albae,
subnitentes. Species excentrica , nobis haud adeo rara,
cortices putridos obtectos suffocatos abietinos praeoptare
vidgtur. Locis udis umbrosis ( Moholzer Haide liinc
inde ). Ab Aprili in Novembrem uscjue.

778. S. digitatum.

Color ab initio inque statu recenti candidus , demum
pallescens aut interdum subvirescens. Dentes in fasci-
culos pleruinque collecti , passim veluti detriti. Ad cor-
tices betulinos et salicinos ( v. c. Duberau; Moholzer
Haide; Rengersdorf) , sed parum frequens. Autumno,
vere.

779. S. spa thulatum.

A sequente distat subulis plus minusve spathulatis sub-
integris (vix ac raro incisis) minoribus tenuioribus ar-
ctius congestis. Incolit ligna praesertim dbiegna locis
udis dejecta putrescentia (Polsbruch; Moholzer Haide)
passim. Vere , aestate, autumno.

780. S. obliquum Schrad.

Cf. Schrad. spicil. flor. germ. pag. 179. Demum pal-
lescit. Dentes majusculi , bilineares et paullo ultra, saepe
valde obliqui, compressi , conferti , apice truncati incisi
ac plus minus villosi. Margo passiin byssaceus. Ligna
incolit emortua subcariosa varia , pinea etc. : sed prae-
amat in terris nostris cortices ramorum Betulae dejecto-
rum , quos frequens passim occupat, longitudinaliter ad

26

I

■ii.iturnm pedalem et nltra saepe proscrpens, i — 2 un-
cias luium. Perenne.
781. S. cellare.

/3/3, albmn
Fungus noster totus quidein albus est , nec ullatenus
pul\ erulentus : sed reliquae Synopscos descriptioni eous-
que aceommodatus , ut varietatein speciei novae tantis-
per praeferendam duxerimus. Dentes glabri , firmi, recti,
diffornies , varie angulati , crassiusculi , congesti , albi.
Subiculum tenue, teneruin , villosum , mollissimum , albi-
dum , subcinerascrns , in nonnullis prorsus obsoletum.
Occurrit hinc inde (v. c. Muliolzcr Haide; hohe Lincle)
in lignis bumidis putrescentibus dejectis obtectis suffo-
catis. Aestate , autumno.

4& H Y D N U M.

A. H Y D N A.
a) I n t e g r a.

782. H. iinbricatum.

Pileus regularis , depressus , saepe amplus , semipedalis
et ultra. Crescit autumno liumido in sylvis acerosis
sicciusculis , inprimis montosis, frequens. Praescrtim
Septembri.

783. H. s ub s quam o sum.

Fungum hunc ab antecedente separandum esse , vix du-
bitabit, qui vivos comparaverit. Pileus crassus , magnus,
3 — 4 uncias plerumque latus , plus minus inaequalis,
subflexuosus , subrepandus , ad II. repandum ex hoc ca-
pite quadantenus -accedens •, saepe in uno eodemque in-
dividuo liinc prorsus laevis , illinc conferlius distantiusve
uiinute et adpresse squamulosus; e colore ochreo-rufe-

265

scenie ferrugineoque mixtus. In sylvis acerosis passim
frequens. Septelnbri , Octobri.

784. H. violascens nobis.

II. carnoso - fibrosum sordide violaceum , yileo rugoso
fiexuoso sublobato tomentoso , margine albicante , subulis
tenuibus acutis albis , stipitibus basi subtuberosis connatis
longiuscidis.

Substantia , pilei magnitudine et difformitate conve-
nit fere cum sequente : pileus tainen tenuior et planior
in hoc nostro. Stijjcs firinus , solidus , saepe incurvus.
ab 1 ad 5 — 4 unc. nonnumquam elongatus , § — | unc.
basi crassus , rarius solitarius : in perfectioribus cnim
truncus adest communis longus , Apice bi - s. quinquefi-
dus , ramis singulis pileigeris. Subulae regulares , me-
diocres , cum hymenio constanter albae. Caro item alba,
hinc inde violascens , dura , fragiliuscula , fibrosa , sed
nil coriacei nec suberosi liabens. Piieus tomento bre-
vissimo mollissimo obductus, ad tactum velutinus , quasi
subpulverulentus , 1 — 4 unc- latus : eius stipitisque color
potus fere Chocolatae subdiluti , e griseo rufove sordide
violaceus. In abietinis muscosis autumno humido satis
frequens (Seei Busch; Uubrau; Hoiie; Amsdorfer Berge).
Augusto et praesertim sqq.

785. H. repandum.

Copiose hinc inde obvenit in sylvalicis variis , etiam
acerosis. Per totum autumnum.

786. H. rufescens.

Praecedenti quantumvis primo obtutu simile , facile ta-
men distinctu. Frequens in sylvaticis , priori coaevum.

787. H. aurantiacum Batsch.

Cf. Pers. Svnops. addenda pag. XXX. Species onmino
sui juris. Piieus suberosus siccus irregularis rugosus,
ad tactum molliter tomentosus , aurantius , margine albe-

34

zGG

sccns. Aculei albi, denmm sordide spadicei. Stipes
plus ininus cxcintricus , subbulbosus , radicatus , auran-
tiacus. Stntura curta : pilcus niediocris, i — 2 uric. fere
l.itus. Rarius OCCurrit in pinetis colliculosis sicciusculis
( Duberau; Coseter Ddmme) Septenibri.

788. H . c o in p a c t u n 1 .

Xonnc lmc Syiionymon Batschii II. suberosum a, spon-
giosum (Synops. add. pag. XXIX) adduci poterit? ita
sane videtur. Substantia tenacissiina , suberoso - spon-
giosa, tempore sereno sicca , sed pluviaruin , imo mcri
atinosphaerae humoris , avide bibula : unde fungus coelo
humente niadidissiinus manu pressus spongiae prorsus
ad instar aquam promit. Pileus latitudine inter 1 ot ^
unc. ludens , crassus , obconicus , margine et supcrficic
varie difformis , supra planiusculus , e sordide badio spa-
diceus , sed tomento quodam denso crasso albido - cine-
reo (ipsas etiam subidas , ceteruin castaneas , marginales
quandoque tegente) vcl partiin vel totus obductus. Sti-
pes in pileuin sensim transfluens , vix ullus. In ])inelis
siccis ericosis hinc inde , haud infrequens. Ab ineunfe
Septembri.

789. H. concrescens.

Vel ipsa pilei tenuitate , striis, zonis etc. ab antecedente
diversissimum. Infrequens in sylvis nostris: liinc illinc
tamen obvium , praesertim locis nemorosis mixtis mu-
scosis (v. c. IWuholzer Haide ; Cosder Ddmrne). Augusto
et seqq.

790. H. tomentosum.

a, commune

yy, atro - album
Initiale (ante subulas explicatas) pro familiae more to-
tum obconicum stipitem dein paullatim acquirit tenuem.
Pilei in liac quoque specic saepissime concrescunt. Yul-

267

garis ubiqne pineta nostra incolit lx, per totum autu-
mnuin : a qua difFeri yyi stipite graciliore etiam et lon-
giore ; pileo profundius infundibnliformi ; colore , praeter
marginem cum subulis album , violaceo - atro. Provenit
var. elegans praesertiin in abietinis muscosis (Moholzer
Haide; Seer Busch) passim. Sept. Oct.

791. H. spadiceum.

Prope sane ad Slstotremata accedit. Pileus nec striatus,
nec fasciatus , tomento molli velutino pulchre brunneo
aequaliter tectus. Suhulae versus basin pileo subconco-
lores, apice Iutescunt. Species nobis quoque rarissima
nonnisi semel bisve in abirgnis (Duherau) lecta. Sept.

792. H. au ris c aipium.

(X, spadiceum

/3/3, hicolor
Var. /3/3, nostra tota albida , orbiculo pilei centrali cir-
cumscripto (nec sensim transeunte ) feiTiigineo , non con-
fundenda est cum aetate var. ix, vulgatae juniore, colo-
rein totum praesertini subtus dilutiorein monstrante. —
Provenit utraque var. (sed /3/3, parcior) in Strobilis,
nonnumquam et acubus , pineis frequens. Perennans.

7^3. H. suaveolens.
Habitus fere H. compncti. PiUus grandis (spitbamaea
habuimus exempla ) , coinpactus , coriaceus , plus minus
viscosus, colliculoso - rugosus, ceterum planus , tomento
albido (margine 'excepto) saepe obductus. Aculei regu-
lares , formosi , pulcherrime coeruleo - violacei ; quibus
obtectus paene stipes curtus , crassus , in pileum trans-
fluens. Odor debilis , suavis : aliis Cardamomi fere si-
miliumve aromatum delicatiorum , aliis foeni recentis
(Anthoxauthi odorati) , aliis vix ullus. Incolit species
notabilis pineta nostra colliculosa sicciuscula (Seer Busch;
Basaltluigcl; todter Mann) sed parum frequens. Aug. Sept.

aG8

b) D i m i d i a t a.

-ij. H. ochraceum.

a, dimidiatum
/3,3, integrum
yy, muscorum
I '.v niplum vix ulla alia species luculentius offert licentiae
ejus , qua in Hynienotbeciis plurimis quoad pilei situm
stipitisque praesentiain aut absentiani ludcrc solet natura.
Var. a, niox tota fere resupinata rsl ; inox margine libero
subtus nrcte zonato (albido subtomentoso) seinireflexa j
niox prorsus dimidiata , pileo sacpe pallente zonis oclireis
concenlricis picto tenui coriaceo - menibranaceo , aculeis
nonnumquani expallidis. At porro seniel etiam inveni-
mus exemplar (var. /3/3, noslram) yileo prorsus integro
regularissimo orbiculari infundibuJiFormi , stipite firinulo
centrali jjerpendiculari , terrestre , parvulum , 4 fere li*
neas latum et altum , ccterum cum a, ex omni capite
congruuin. Ab hisce varr. sejungi forsitan meretur yy, :
at nonnisi unica vice parcior inventa fuit. Tota est
resupinata, niuscis superstraia, subiculo instructa laxo
tomentoso albo , margine subreflexo, subulis conicis acu-
tis mediocribus ( i| — 2 lin. longis) ex ocliraceo rubellis :
ab a, /3/3, distat praesertim aculeis longioribus distinctis,
iino subdistantibus. Ad 2 — 3 uric. producta est, 1
fere lata. Frequens passim nascitur a, in truncis lignis-
que putrescentibus apprime quidcm yineis et abictinis,
verumtamen aliis etiain variis (v. c. Rubi fruticosi) vere,
aestate, autumno : (3/3, loco umbrosissimo udo (Schops-
wiesen) lecta initio Sept. : yy, in Fissidente sciuroidc trunci
ulmei vetusti vivi (Jankcndorf) sub finem Augusti.
7g5. H. gela tinosum.

a, glaucum

/8/3, dichroum

2Co

Var. /3/3, ea est, cufus iconem tlat fl. dan. tab. 717.
Discrepat ab a, statura omniuin partium ultra duplum
majore , pileo sySunciali etc. coloreque duplici , supra
brunneo , infra glauco. Var. a, unicolor, nisi cjuod
pileus nonnumquam halitu quasi fuligineo afflatus sit.
Utraque var. ligna colit praeserlim abiegna: a, passim
copiose ; /3/3, parcior , subcaespitosa (e. g. Kdmpfen-
berg). Sept. Oct.

B. O D O N T I A E.

796. H. fasciculare nobis. Tab. X.
H. albidum , subiculo nullo , subulis fasciculatis mediocri- *• 9*
bus pendulis.

Varietas forte H. macrodontis : verum color statura-
que , ne conjungeremus , prohibucre. Totum fungum
constituit fasciculus unicus , albidus , pallens , sed ne
tantillum quidem rufescens , pendulus : constans ex acu-
leis 4 — 12 fere , basi connatis, tereti - acutis , 3 — 4
lineas longis. Ad truncos pineos abietinosque putredine
jamjam destruendos passim non infrequens ( e. g. Quiz-
dorf; Basalthugel; Moholzer Haide). Autuinno.

797. H. castaneuin nobis.

H. effusum laeve primo glaucum , dein badium, subulis
longis cotifertis.

Fungus praepulcher. Aetatc juniore crusta caesia
densa opaca totus obtectus : qua sensim evanescente
inque meram pruinam subtilissimam (nonnisi micore
quodam glaucescente fungi a latere conspecti agnoscen-
dam) abeunte , color prodit elegans saturate castaneus.
Subiculum sub lente subtomentosum : aculei laeves, tere-
tes , acutiusculi, erecti, congesti, 3 — 4 hn- longi.
Longe lateque effusus est fungus, pedalis et ultra; me-
dio adultus badius, margine (ut fieri solet) juvenilis

:■-<)

seiniexplicatus caesius. Semel lccia rara species in li-
gnis putribus dcjeciis surrbcatis Populi trcmulae (Mokol-
ler Haide) exeunte Aprili.
798. H. mucidum.
Ad longitudinem aliquoi ulnarum quandoque effusum.
Vlembrana niinc satis distincte toinentosa , nunc laevis.
Subulac, colore excepto , quales in praccedente fcre.
In lignis variis putridis (Moholzer Ilaide passhri) raruni.
Autuiuno tardiore.

"()[). H. crustosi.111.
Subulae vix visibiles, obtusissimae ; per lentem nonnul-
lae apice concavae apparent , annulo quasi prominulo
cinctae. Frequens occurrit ad ligna divcrsa putrescentia,
etiam pinea , passiin. Per totum annum.

800. H. farinaceum.

Ab II. niveo differt subulis paullo rarioribus muiloque
minoribus (vix conspicuis ) in acumen tenuissimum ex-
euntibus , coloreque pallido. Farinaceum satis apte dicen-
dum. In ramis corticibusque alneis , corylcis etc. binc
inde , infrequens. Vere , autumno.

801. H. re rrugi n euin.

/3/3, oblicjuum
Tomento , colorR , situ effuso congruit var. nostra cum
a; porro et aculeorum statura. Differt subulis rariori-
bus , valde obliquis (forsan ob situm verticalem) , non-
nullis compressis. Nonnisi semel inventus fungus nobis
rarus in lignis vetustis fabrefactis pineis dolii in terra
defossi {Monplaisir). Medio Novembri.

802. H. bicolor kobis.

H. late ejjusum tomentosum , subiculo tenui arcle adpresso
albo, aculeis minutis rectis acutis distinctis e rufo spadi-
ceis apice hudis.

Discrepat a praecedente colore duplici , minutie et

27«

apice nudo subularum. Subicuhnn e candido colore in
pallidum paullaliin transit , spithaniaeuin et ultra. Aculei
seinilineaui fere longi , arctius laxiusve congesti , seinper
tamen distincti , acuti , passim obtusinsculi , circa basin
albo - lanati. In lignis truncisque praesertiin abietinis
siccis vetustis putredine exesis binc inde ( Muholzer
Haide ; verlurenes Wasscr; Jankendorf; Rengersdorf)
haud infrequens. Auiunmo serotino et vere.

803. H. niveum.

Dislinguendum ( nostrum saltem ) ab H. farinaceo notis
ad N. 800 indicatis : ab H. diaphano membrand firmiore
crassiore neutiquam pellucida , subulisque magis congestis
variis (aliis acutis , aliis subobtusis). Ad ligna pinea vel
fabrefacta cellaria , vel rudia sylvatica ( Moholzer Ziegel-
scheune ; Haide) passim. Autunuio , Lyeme , vere.

804. H. diaphanum.

Subiculum laxe adhaerens, tenerum , pellucens, aetate
juniore tomento subtili conspersum. Subulae lin. r
longae , candidae , distinctae. Rarius in Beiula (Haide)
Sept. Oct.

805. H. calvum nobis. Tab. X.
H. niveum demum pallens , subulis confertiuscidis brevi- ®'
bus tenuibus acuntinatis , subiculu nullo.

Differt ab antecedentibus omnibus membrand con-
stanter prorsusque nulla : unde species baecce Clavario-
lis simplicibus accenseri posset , ni situs obesset aggre-
gatus effusus , habitusqu^ quidam hydnoideus. Subulae
lin. 1 et paullo ultra longae, tenerae , erectae , Ionge
lateque ad uncias coinplures effusae. Innascitur lignis
putridissimis pineis passim (Monpiaisir ; Moholzer Haide
etc.) haud infrequens. Autumno , hyeme leni, vere.

obs. Odontias invenimus nonnullas etiamnum du-
bias , necdtun dignas , quae in lucem prodeant : inter

■:.~ 2.

quas ona tamen adest adinodum excentrica , cujus exeui-
j.lar .isscrvamus unicuui , a qu:"i tribus verbis coinmeino-
randa non abstinemus. Nuncupavimus eam tantisper

II. ludans. H. pallidum , subiculo laevi effuso ( 2§
tere imc. longo , i lato), subulis distantibus teretibus
brevibus crassiusculis obtusis apice excavatis, (mirabile di-
ctu!) guttula viscosa pellucida ovata persistente , demum
indurata cornea , coronatis. Genus itaque e maxime
ambiguis : sed Facies prorsus Odontiae. In ligni frusto
putri (Monplaisir) aestate pluvia , finiente Junio.

C. II E R I C I A.

806. *H. coralloides.

a, heteromorpha
ifornaa. rimgi junioris (Brassicae eauliflorae) , adultio-
risque adeo diversa , ut ad species duas assumendas vel
cautissimum seduceret , ni utraque conformatio in eodem
individuo interdum juncta cerneretur. Ad lignum putre
abiegnum infrequens (Oui~.doif; JVIoholzer Haide).
Sept. Oct.

F A M I L I A IV.

G Y M N O D E R M I.

46. T H E L E P H O R A.

A. CRATERELLAE.

807. T. caryophy llea.
a, communis
Rarissima nobis species elegans , cujus nonnisi exem-
plaxia duo , parvula , gracilia , semel inventa fuere ter-

273

restria irt sylvaticis acerosis muscosis (Trelus). Medio
Septembri.

B. S T E R E A.

808. T. terrestris.
a, vulsaris
/3, dubia
Vulgatissima ubique occurrit a, nec infrequens passim
/3, quae certissime mera est illius varietas : utraque prae-
sertim quidem epigaea, attameu haud raro etiam epixyla
ad truncos putridissimos , qualem v. c. totum quantum
nuper (Arnsdorfer Ber°e) utraque var. intermixta vidi-
mus tectum. Per totum autumnum.

8oy. T. laciiiiata.
Affinis antecedenti. Innascitur radicibus arborum fron-
dosarum (Moholzer Haide; Maiblumenbusch; Quizdorfer
fVald). Septeinbri et seqq.

810. T. rubiginosa.

Forma nunc angustata subsemiconica , nunc dilatata. In
caudicibus annosis muscosis quercinis (Seer Busch) et
fagineis (Eulenwald). Autumno , vere.

811. T. crispa.

Crescit in ramis truncisque Pini sylvestris , sed parum
frequens in regionibus nostris (Mohoher Haide; Trdnkc).
Autuinno , vere.

8 12. T. ferruginea.

Ad longitudinem saepe eximiam ramis infusa , secus Ia-
tera utrinque reflexa. Hymcnium quasi pruinatum , setu-
lis obtectmn : color ejus tabacinus , pulveris Nicotianae
Sternutatorii. Nomen inde Sowerbeanum T. tabacinae
aptius buic erit , permutationis cum Corticio fenugineo,
male homonymo , vitandae caussa. Ramos hinc inda
non infrequens (Moholzer Haide; Schinderleibchen; etc.)

35

V.

2?4

colit cinortuos aridos arboruni frondosarum variarum,
Alni , Popuii, Coryli , Rusae caninae. Aestate et au-
tuinno.

8x5. T. rugosa.

a, auercina

/3, corylea
Pileus in a, initio obductus est tomento ruscescente ;
dein glaber , paene niger , subzonatus. Crescit haec ad
caudices quercinos passim frequens ; nec /3, ( Corticiis
proxima ) rara hinc inde ( Moholzer llaide ; Cunnersdorf
etc. ) in truncis radicibusque coryleis occurrit. Utraque
per totuin fere annum.
8i^. T. hirsuta.

a, vulgaris

/3, alnea
Vulgatissima a, in arboribus frondosis epixyla , admodum
polyinorpha est quoad formam colorisque intensitatem
et adumbrationem : perennis. Var. /3, hinc illinc obve-
nit in alnetis ad caudices atque ramos , autumnalis.

8i5. T. s an gu in o 1 en t a nobis.
T. imbricata dimidiata ejfusaaue ad tactum cruentata,
pileo albido - pallente hirsuto margine subundulato , hymc~
nio glabro griseo - fuscescente.

Aliquamdiu haesitavimus , anne huc pertineret T.
sericea Schrad. hirsuta y, nitida Pers. charactere uno
alterove congruens ? verum sanguinolentiam , notam con-
stantissimam oculisque illico sese obtrudentem , ab ob-
servatoribus accuratis praetervisam fuisse , parum utique
probabile est. Fungus nunc dimidiatus est , vileis arcte
unbricatis tenuibus , in perfectioribus (subbiuncialibus)
margine undulatis hinc inde incisis , subzonatis , pilosis
(pilis mox substrigosis, mox longitudinaliter striatim ad-
pressis subsericeo - nitentibus) — nunc resupinato - re-

275

llexus , ad uncias 2 — 3 effusa membranu coriaeeo - sub-
carnosa. Hymenium glabrum , tantillum pruinatum , mo-
dice papilligerum , intactum colorem cinereo - griseum
aut sordide ferrugineum fuscescentem (Nicotianae fere
vulgatae fumatorum) ostcndit: at postquam vel semel
cruentatum fuit, a sanguine persistente ac pro more
suo atrescente totum fere (in margine pallidiore aeque
ac in disco) nigricat. Cruoris ad tactum praesertunque
pressurain emissi copia pro aeris conditione diversa est :
tempore pluvioso creber saepe prodiens digiLum aquamve,
cui immersus fuit fungus , tingit. Copiose passim inco-
iit ligna , rauios , truncos pineos , rarius abiegnos. Au-
tumno , hyeme , vere.

8x5. T. mesenterica.
Mesenterium non male refert. Pilei tomentum griseo-
brunneum. Ter quaterve ad truncos cjuercinos (Mayblu-
menbusch; Bruderwiese ;) et betulinos (Dubcrau) lectus
fungus rarus. Autumno , byeme.

817. T. purpurea.
a, sessitis
/3/3, stipitata
Abunde ubique provenit a, ad caudices ramosque arbo-
rum frondosarum : ad quarum radices semel etiain (Mon-
plaisir) reperta fuit /3/3, rarissima , terrestris inter gla-
reas foliaque decidua, stipite mediocri verticali centrali
firmo , pileo integro orbiculari infundibulifonni. Utraque
praesertim autumnalis.

8t8. T. lilacina.
Color in hymenio fungi recentis exacte lilacinus , florum
Syringac vulgaris. Rarior in terris nostris occurrit ad
radices pineas (Seer Busch) autumno.

a76 ■

C. CORTICIA.
a) PaLLente-carnea.

819. T. quercina.

Sordide carnea , plus niinus rugosa. Invenitur ad ligna
quercina igni destlnata , item ad truncos ramosque syl-
vaticos (v. c. Trdnke) nonnuinquain abunde : autumnalis.

820. T. ab ie tina.

/3/3, pinea
Convenit var. nostra cum a, membrana coriacea sicca
semilibera ( facile a matrice solubili) vel circulari peltata,
vel, exeinplis pluribus confluentibus , longitudinaliter
producta ; porro et hymenio carneo - purpurascente,
dein fuscescente. — Sed subtus sordidc alba est aut
pallens , vix toinentosa. PapiLlae majusculae , pruinatae,
nitidiusculae. Copiose occupat haec nostras ubique fere
truncos et apprime ramos pineos (nec abietinos hacte-
nus). Autunmo , hyeme , vere.

821. T. incarnata.

IWcmbrana matrici arcte appressa , papiLLis mediocribus
parcis adspersa. Provenit ad truncos corlicesque varios
(v. c. Astracan; Mohoizer Haide). Autumno maxime
serotino.

822. T. polygonia.

In aetatis vigore posita coLorem ostentat elcgantem e car-
neo subrubellum : exsiccata dein ct vetustior pruina qua-
dam cinerascente obducitur. Margo demum undique
revolutus duriusculus satis crassus , subtus nigricans.
Est hujus varietas , papULis distincta rotundatis planiori-
bus minus expressis , ad iconem Hofmannianam (flor.
germ. II. tab. 6.) prope accedens , lecta v. c. ad ramos
fagineos (EulenivuLd) Maio. Frequens ceterum passim
incolit liaec species corlices ouercinos , popuLneos , tilia'
ceos aliosque. Autumno , hyeme , vere.

^- *77

8a3. T. fallax.

/3/3, effusa
Ob pseudopapillas colorisque affinitatem hnc relata.
Ceterum longe lateque (ad magnitudinem semipedalem
et ultra) effusa , coriacea , satis crassa , glabra, e sor-
dide carneo alutacea: aetate juniore flavicans subpuive-
rulenta. Occupat ligna pinea et abiegna dejecta putre-
scentia (e. g. Moholzer Ziegelscheune und Haide ; lio-
nigshayner Bcrge). Autumno , vere.

824. T. laevis.

a, incarnascens

/3, alutacea
Est a, Th. papyracea Schrad. spic. p. 186 : in sylvis ad
ramos varios passiin obvia autumno et vere. Ad /3, re-
ferenda videtur Th. alutacea Schrad. spic. p. 187. Su-
pra est alutacea moliis laevissima : subtus araneoso - to-
mentosa nivea , maculis hinc inde rubescentibus distin-
cta. Subpapyracea , longe lateque saepe (ad spithainam
et ultra) effusa. Margo initio adpressus byssinus , de-
inum subsoiutus passim introflexus. Domeslicam hane
aliquoties invenimus , in cellis nostris ad trabes , paios,
ligna e Pino fabrefacta , crescentem. Januario.

825. T. rosea.

Substantia admodum tenuis , papyracea, nonnumquain
veluti pulverulenta , subradiatim rugulosa. Margo to-
mentoso - byssinus , nunc disco concolor , nunc albellu3,
Ad lignorum frustula in sylvaticis , sed parum frequens
(Moholzer Ilaide; Eulenuald; Cunnersdorf). Autumno
serctino prinioque vere.

b) R u b r a.
826; T. cruenta.

ay sanguinea

jBft, roseo - rubret

a78

Convcniunt varr. ainbae Iaevitie, pppillis inaiuscuUs tu-
berculiformibus , in universum ciiam colote: ni differunt
quoque n^ti.s adeo gravibus, ut, qui eas sejunxerit, jiarum
errarit. Ad quamnam vero spccies Ludwigiana trahenda
sli . e descriptione quatuor verbis data difHcillimum pro-
Fecto esi determinatu. Var. a, orbicularis est, circum-.
scripta, mediocris, vix uncialis, utrinque glabra, pul-
cherrime sanguinea , papUlis instructa satis magnia sub-
angulatis, unde ad T. polygoniam quadantenus accedit :
tempore pluvio molliuscula , quasi ccracea , adpressa —
sico' 1 11 imil.i , dura, b agiliuscuia , seinilibera, margine
undique introfiexa. Satis frequens in sylvis opads uin«
brosis udis incolit haec rauios cmortuos stccos Salicis
Qapreae^ nec ullos alios (Moholzer Haidei Schopswif
sen ) autunino , vere. Yar. /3/3, est ad unc. 2 — 5 ciTu-
sa , lacvis , subpruinata, constanter appressa, niembra-
naceo - coriacea ; hymenium dilutius, roseuin; papillae
saturatiores , cruentao , in medio fungo valde congestae,
niafusculae, subheinisphaericae. Crescit ad ligna rainos-
que putridos varios (Moholzer Haide passim). Autunmo.

827. T. punicea hobis.
/. subrotunda oblougave tomentosa subpulverulenta gra~
nulata sordide punicea , demum bruwtescens,

Colore hulit interdum cinnabarino , sublateritio.
Membrana circumscripta , diametro 15 — 5 unc. fere
aequaus , ajquvssa vel subreflexa , SubtUS iteiu tonientosa
colore terreo distincta, supra papillis niinutis confertis
granuliformibus obsita. Provenil ad cortices fagineot
(Eulenwald) et abietinos (Moholzer Haide) Martio,
Aprili.

8*8. T. anlhocliroa.
In (rusta varia quasi prae fragilitate dUapsa. Color in
nostris sanguineo - ruber : papillae nullae. Semelreperta

27tj

spccies notabilis corticeni caudicis bitulini (Lehmdamm)
totmn occupans. Ineunte Maio.

c) Pallente-flava.

829. T. auran tia.
Exsiccata nonnumquam pruina subcarnea obducitur : co-
lor ceteruin vivacius sordidiusve aurantius. In Rosd ca-
ninu vetusta , rarior nobis (v. c. Cacus). Vere.

85o. T. hydnoidea.
Color e flavo vel incarnato aurantius. Papillae mox
brevissiinae , mox modicae subseniiglobosae latitantes,
mox prorumpentes elongaiae, obtusae vel subulato-sub-
compressae. Erumpit haec specics ex epidcrmide ra-
lnorum Fa°i (v. C. Eulenwald) et Carpini (e. c. An-
staltsgarten). Autumno , hyeme , praesertim vere.

83i. T. granulosa.
Ot, alutacea
yy, subochracea
Var. a, pruina cinerascente nonnumquam obducta inve-
nitur. Papillae parvae , satis confertae. Margo nunc
concolor, nunc albus. Crescit liaec ad ramos alneos
aliosque (v. c. Secr Lehmgruben) sed parum hrequens :
autumno , hyeme. yy, longe lateque (ad spithamam et
ultra) effusa , e flavo subochrea vel subrufescens , pa-
pillis obtecta minutis congestis granuliformibus — faciem
ab a, satis diversani prae se fert. Innascitur lignis pineis
putridis cellaribus sylvaticisque suffocatis ( e. c. Bihaner
Bruch ) lecta hyeme , vere.

832. T. concentrica kobis.
T. effusa crassiuscula alutacea, margine subidbescentey
papillis majusculis subhemisphaericis ccncentricis.

Papillarum situs prorsus peculiaris. Orbes nimirum
adsunt varie contigui aut sese invicem truncantes, pa-

pillis tumidulis exactc concentrice disposilis toti repleti.
Totus fungus , duin viget, humidus cst, inolliusculus,
laevis , alutaceus : exsiccatus senilisve subrufescit , durus
ct rimosissinius evadit, papillis tuin collapsis subevani-
dis. Magnus , 5 — 4 unc- ktuSj ultra spithamani sae])C
longus. Ad sepes pincas ( nec alias) putres dejectas
{Monplaisiri Astracan). Autumno et vere.

855. T. incrustans.

Exempla nostra , nonnisi seinel (Briiderhof) tempore
pluvio inventa, terrestria et lignaria erant, ad aliquot
uncias elTusa , facile solubilia : margim tenui subfibroso.
Medio Junio.

834- T. sebacea.
Differt a praecedente situ stalactitice dependente , cras-
sitie , superficie laevi vel laeviuscula , tuberculis parcis
tantiun et vagis conspersa etc. Sebum exacte aemuiatur
in statu recenti, muscos, rainulos , aliasque quisquilias
humi jacentes incrustans : siccuni sordide mfuin evadit.
Aliquot Jegiinus ter quaterve exempla- locis umbrosis
frondosis (Lehmgruben; Seer Schlojszarten). Autumno,
hyeme.

835. T. byssoides.
Nostra centro plerumque satis vivide flava , versus mar-
gines dilutior ochroleuca. Margines ipsi persistunt bys
soidei, passim nivei. Tcrrestris et corticalis copinse
obvenit in sylvis acerosis. Vere , aestate , autumno.

856. T. ferruginosa.

Tomentosa , pulverulenta , vivide ferruginea. FerruginO'
sam tantisper diximus ob N. 812. Rarior nobis species
hactenus nonnisi semel reperta in ramis betulinis putri-
dis (verivmes JJ asscr). Augusto.

a8i

d) F u s c a.

SZj. T. umbrina.

a, tcnestris
/3/3, lignatiiis
Var. a, haud rara nobis in arenosis umbrosis (Lehm-
gruhen; Seer Schlojsgarten; Moholzer Haidc passim ;
Ho?ke) Augusto et seqq. In /3/3, color sordide viola-
ceus , chocoiatinus fere: nunc opacior, nunc dilutior.
Papiiiae minutae, arcte congestae. Reliquis notis con-
venit cum «,. Innascltur haec lignis corticibusque pineis,
nec ipsa infrequens (v. c. Monpiaisir ; Moholzer Ilaide).
Aestate et autumno.

838. T. vinosa.

a, suhrugosa
/3/3, undidata
Papillas omnino veras parcas hinc inde sparsas habere
videtur. Provenit a, rarior in truncis abietinis semipu-
tridis (Horhe) autumno. In /3/3, color exacte vinosus :
superjicies aequaliter undulata , laevis , nec nisi pruina
subtilissima cinerascente obducta: mar°o paruin distin-
ctus : suhstantia mollis. Ad ligna item ahicgna, carie
tantum non confecta (v. c. Moholzer Haidc; Schopswic
sen) passim , locis umbrosis udis. Autumno , vere.

83g. T. chalybaea.
Color peculiaris , admoduin difficilis definitu. Supcrjicies
molliter tomentosa , velutina. Papiiiac mediocrcs con-
fertae. Margo passim albidus. Amat ligna pinea vel
fabrefacta cellaria hyemalis , vel rudia sylvatica aestivalis :
bis terve inventa.

e) C i n e r a s c e n t i a.

840. T. marginata nobis.
T. orbicularis subejfusa pruinato - tomentosa ex aurantio

36

vel subrubente cinerascens ; papillis majuscidis crassis con-
cervatis , margine reticuluto intricato discolore olivaceo.

Corticiuin elegans , praeclare distinctuin : biunciale
fcre , medio crassuui , carnosuin , succulentuin , niargine
fibrosum siccum. Marginis fibrae flrinae crassiusculae laete
olivaceae ramosae , reticuli inaequalis in speciem quaqua-
versiib iutricjtae. Nonnisi semel hucusque invenimus
spcciem rarissiinam cellarem , lignis puuis nrtof';ictis ve-
lustis putrescentibus increscentem (m cellu Scminarii).
fanuario.

8:ji. T. sulpliurea.
Propinqua est Himantiae sulvhureae : nec limites inter
utrumque funyum certos nosse nos ingenue fatemur.
Crescit mox jiinicola mox terrestris in sylvis acerosis
passini frequens. Inprimis autumno.

84. T. cinerea.

a, continua
Papillas observaviinus in nostrate parvas raras absque
ordine sparsas : spurias forsitan , nec nisi a ligno sub-
jacente oriundas. Ceteruin lacvis , glabra , per exsicca-
tionem valde rimosa evadit. Spitliamaiu et ultra inter-
dum longa , 1 — 2 unc. lata. Incolit truncos ramosque
varios arborum frondosarum, Sambuci raccmosae, Aesculi,
Alni, passim (Monplaisir ; Moholzer Haidc ; hohe Linde).
Vere , autumno.

845. T. Ccrebella.
Formosa species , effusa , ingens, pedalis et ultra. Color
huic subdivisioni parum adaequatus. Membrana crassa,
mollis , a matrice facile solubilis, epapillata : supra altero
latere colliculorum ac gyrorum velutina subnitens ex
albo flavicans , altero procellae quasi ope dense afflata
pulvere copioso grossiusculo e ferrugineo olivascente :
subtus araneoso - tomentosa, albida, maculis e luteo oli-

a8T>

vaceis passim nicta. Bis invcntus fungus notabilis : pri-
ma vice cellaris in lignis pineis vetustis (cellae Semina-
rii) Januario — secunda in iisdem sub dio degentibus,
sed loco suffocato ad basin sepium pulridaruni (propc
aedem Rengersdorfensem) Novembri.

844. T. sera.

Duas fere unc. longa et lata. Ad albas prorsus perti-
net. Occupat Iigna putrescentia alnea , salicina etc. in
sylvis udis (hohe Linde ; Cana; Moholzer Haidc) Ocl.
Nov. Mart.

f) A l b a.

845. T. calcea.

a, communis

/3, nivea

y, Samhuci
Vulgata occurrit «, tenuis , arcte adpressa , modice ri-
mosa , demum sordide fuscescens , ad ligna ramosque
praesertim ahietinos ubique : /3, rarior in truncis putri-
dis binc inde (v. c. Moholzer Haidc): y, ad ramos et
caudices vetustos Samhuci nigrae (Ullersdorf \ Thiemen-
dorj). Omnes tres autumnales et byemales.

846. T. acerina.

/3, cfiiercina
Huc omnino pertinere videtur nostra. Differt a specie
praecedente praeter locum natalem suhstantia coinpa-
ctiore firmiore , papillis confertioribus etc. Deminn
pallescit. Rarior nobis in caudicibus vetustis muscosis
vivis Ulmi campestris (Jdnkendorf) Augusto.

47. M E R I S M A.
a) D e c u m b e n t i a.

847. M. cristatuin.

/3/3, fuscum
Fungus nostcr specie forsitan diversus et novus : sed
quum nullam aliam hujus Sectionis speciein hactenus
nosseuius , sejunctionem admittere lantisper tardavimus.
Discrepat a Persooniano colore (sequentis fere) fusco-
purpurascente , apicibus exceptis pallidis albidisve ; su-
perficie pruinatfi ; rainis versus apicem dilatatis sed vix
incrassatis , plerisque acutis , imo acuminatis. In reliquis
non male convenit. Odur mucidus , ingratus. Superfi-
cies rugosa , passim tuberculosa , pruinii albicante tecta.
Rami plerique versus apicein sensim latiores , dein laci-
niati , cristato - fimbriati : apices rninus magisve hirsuti.
Substantia satis tenuis , humida , submembranacea , te-
nax. Invenimus fungum nostruin loco hactenus unico
umbrosissimo udo prope sylvae marginem (inter See et
Quizdurf) , sed perfectum et frequentem, totum prostra-
tum , ramulos humi jacentes , folia , muscos etc. longe
lateque (ad spithamam fere) incrustantem. Medio Se-
ptembri.

b) E r e c t a.

848. M. foetidum.

a, commune
Frequens crescit in sylvis acerosis , praesertim editiori-
bus siccis aut subhumentibus , nunc muscosis , nunc pes-
siina straminificum sedulitate rasis. Parcior obvenit
var. ramis attenuatis teretiusculis (Comm. p. o,3), satis
aliena prhno obtutu ; sed exempla prostant per varios
gradus media. Ab Augusto in Decembrem.

a85

F A M I L I A V.

CLAVAEFORMES.

48. C L A V A R I A.

A. R A M A Jl I A E.
a) Crassicanles.

849. C. crispa.

Fungum speciosum ac memoratu dignissimum Clavariis
congenerem esse , nulli prorsus dubio obnoxium : sub-
stantia enim utique est sequentium , carnosa , sapida,
gulae blandiens. Ac etiamsi tota Crassicaulium Sectio
(nostras certe) edulis in culinae usum colligatur , hanc
tamen prae reliquis speciem , barbam caprinam (Zie-
gcnbart) vulgo nuncupatam , non apud nos tantum , ve-
rum et in Silesiae regionibus nonnullis , in deliciis (nec
immerito) habent. Statura haud raro capitis puerilis.
Color albidus, pallens , subflavidus. Caulis tuberosus,
pugni paene in majoribus crassitie insignis. Rami nu-
merosissimi, in foliorum formam compressi, vakle crisni,
margine in uno eodeiuque specimine alii circumcirca ar-
gute serrati , alii inaequaliter dentati , alii integerrimi.
Forma totius fungi utplurimum globosa , rarius anomala.
Copiose provenit in pinetis (vix abietinis) nostris , ap-
prime siccioribus colliculosis. Septembri , Octobri.

850. C. formosa.

Pulchra , rnra nobis : aliquoties tamen inventa in popu-
letis, betulelis, sylvisve mixtis umbrosis (Moholzer Hai-
de; Basalthiigcl ; Obstberg). Augusto et seqq.

28G

851. C. flava.

Variat apicibus vivide luteis. In syhis variii frequens.
saepe ingens et crassissima. Praescrtim Septembri.

852. C. Botrytis.

a, communii
Elegans , grantlis rionnuniquaui. Saepe ex eodcm tninco
rami assurgunt alii regulares, alii difforines elongati crassi
obtusi , rarnulis itein obtusatis parcis. Specicne vere
differant NN. 85o. 85i. 852 , sub judice lis est. Minime
rara in sylvis (v. c. Duhrau; Basahhiigel; Moholzer
Haidc; JJ'ieser Berge). Aestatc , autumno.

b) T c n u i c a u l c s.

853. C. abietina.

Fungus noster , dum viget , vel contritus vix vircscit :
exoletus virorem sordidum quendam induit. Ludit ce-
terum magnitudine , ramisque nunc strictioribus , nunc
laxioribus tenuioribusque (per aetatem forsan juniorem).
Sapor per varios gradus amarus. Copiose crescit in
sylvis abietinis nostris , vix aliis , passim , locis praeser-
tim muscosis , utplurimum terrestris , rarissiine trunco-
rum putrium incola. Ab Augusto in Novembrem usque.

854- C. pyxidata.
Initio albida , apicibus plus minus rufescentibus : vetu-
stior aut exsiccata tota fere rufescit. Truncos occupat
in terris nostris nonnisi yineos cariosos vetustos , in qui-
bus hinc inde occurrit baud infrequens (Schivestembusch;
Coscler Ddmmc; Moholzcr Haide). A Junio in Septem-
brein usque.

855. C. corniculata.
Color flavus , in vitellinum abiens , sequentis fere spe-
ciei : a qua tamen differt notis in Synopsi indicatis.
Obvenit passiin , sed parum frequens , in gramineis ne-

287

morosis uinbrosis (Mo?iplaisir; hohe Lindc; Schlander
Berg). Septembri, Octobri.

856. C. pratensis.
Frequentior antecedente , curta , inter grauiina delite-
scens , recens lubrica subviscosa. Prata aprica , etiam
sicciora collina , ubique fere incolit ab exeunte Septeinbri
in frigus ingruens usque.

S5y. C. cristata.

a, vulgaris
/3, nivea
In a, color saepe ex incarnato cinerascit aut subfuligi-
neus est : rami haud raro difformes sunt , crassi , obtu-
si, fimbriis destituti. Var. /3, ne aetas tantum junior
sit , cum cl. Persoon etiam etiamque veremur. Fungus
e maxime lnultiformibussylvas omnes nostrates, acerosas
aeque ac frondosas, incolit vulgaris. Per totum autumnum.

858. C. fimbriata.
Justo utique affinior antecedenti , a qua ramis praeser-
tim elongatis atque paucioribus distinguitur : villus enim
baseos in illa quoque saepiuscule adest. Hab. in abieti-
nis muscosis umbrosis (Moholzer Haide; Amsdorjer
Berge;) passim. Augusto et seqq.

85o,. C. subtilis.
Icon Persooniana bona. Fungus ab initio candidissimus,
substantia tenera semipellucente , ramulis apice (a fri-
gore forsan iinmiaente) amoene lutescentibus : dein pal-
lens opacior. Statura vix uncialis. Loco unico hactenus
reperta species elegans , sed gregaria et abundans : coi*-
tici nimirum coriario (Seer Lohgruhen) increscens,
tarda. Octobri et Novembri. (Ramorum apices saepe
etiam reliquo fungo concolores.)

86o. C. viscosa.
Statura variabilis. Totus fungus tenacissimus lubricus,

*88

(liuu humet: post exsiccaiionein rigens , fr;igi]is. Ad
truncos radicesque putrescentes Pini ct Abietis in sylva-
ticis ubique vulgaris. Per totum autumnum.

861. C. rugosa.

Superjicies constauter rugosa. Rami vel nulli , vel pauci
polymorphi, in aliis erecti , subflexuosi , obtusi , in aliis
acuti uncinati secundi , cornuuin Antilopes ad instar etc.
Inde unam alteramve varielatum in Synopsi indicatarum
nos quoque possidere videmur : sed deficientibus descri-
ptionibus certi nil determinare possumus. Ainat loca
umbrosa uda graminosa sylvarum , quae passim , sed pa-
ruin frequens nobis , incolit ( Muhotzer Ilaide; verlornes
IVasser; Eulenwald; Ilermhut). Praesertim AugustO et
Septembri.

862. C. mucida.

Statura 3 — 6 linearum : exempla plura simplicia , non-
nulla apice compressa bifurca , pauca ramosa. Stipcs in
perfectioribus flavo - sulphureus , nitens (prorsus ut in
C. ericetorum et Jtavipede) , semipellucens : clavula al-
bida , apicc in fungo recente concolorc , sed inter exsic-
cationem cito ochrascente. Semel modo , sed frequens,
sylvulosa , perfectissima lecta species elegantula in ligfti
(abietini?) frusto putri dejecto suffocato virore sordente
obducto (Moholzer Haide). Finiente Octobri.
8G5. C. cornea.

a, communis

d, major
Stipes in utraque in clavutam sensim transHuit , indistin-
ctus. (5, ultra duplum major est , recens mollissime ge-
latinosa , per paria plerumque circa medium connata,
apice basique libera. Ligna Pinorum praeamat utraque,
non rara autumno.

289

B. C L A V A R I A E.

864. C. glossoides.

Stipes cylindricus, basi subnigricans, distinctus a clavula
simplice compressa hgulata , oblusa vel acutiuscula , la-
tiore. Provenit nobis quoque constanter quercigena,
hinc inde (v. c. am windigen Dajnm; Trdnke). Au-
tumno.

865. C. Ligula.

Gregaria , subcaespitosa , apice rotundata aut subtrun-
cata , nonnumquam compressa bi - imo trifurca ; dein
flaccescens plus minus corrugatur. Sapor subamaricans.
Vulgaris occurrit m sylvis abietinis (nec aliis) umbrosis
muscosis, ubi acl radices praesertim Pinorum Abietis ac
yiceac , quarum ramulis dejectis emortuis inhaerere solet,
catervatim crescit , 1 — 3 unc. longa (e. c. Duberau;
Lehmgruben; Basnlihiigel; Moholzer Haide ; Chemnizer
Busch etc). Augusto et seqq. in hycmem usque.

866. C. pistillaris.

a, cornmunis
Solitaria , ingens , speciosa. Fungus in aetatis vigore
positus laevis fere est et apice rotundatus : consene-
scens plus minus corrugatur ac vertice depresso sub-
concavo truncatus evadit. Nonne ad senium istud refe-
renda var. /3, herculeana? nos saltem exeinpla habuimus
descriptioni hujus exacte respondentia , quae ad a, ve-
tustam certissime pertinebant. Nascitur in sylvaticis um-
brosis mixtis, infrequens nobis (Basalthiigel; Sohlander
Berg). Augusto , Septembri.

867. C. triuncialis.

/3/3, juncea
Differt quidem nostra ab a, praesertiin quoad dimensio-
nes , longior etiam ac tenuior illa , et specie forsitan
diversa : nos tainen utraque conjuncta judicia nrycolo-

37

2QO

gorum exspectare tutius duxiimis. Gregaria est nostra,
subcaespitosa , e pallido dein rufescens, fistulosa, lon-
gissima , juncea , subfiliformis, exacte teres, erecta, nunc
strictior , nunc laxior ; apice acuto , nonnumquam subin-
curvo. Longitudo 3 — 4 — '5 unciarum : crassities \ — |
lin. Inferne in nonnullis pilos patulos sparsos raros ob-
servavinuis : basi radiculis ribrosis teneris niveis in or-
bem radiatim expansis fbliis deciduis humentibus putri-
dis infixa est. Rarissima coelo auiumnali sereno , ma-
dente frequentior in betuletis populetisque bumidis um-
brosissiiuis , sylvulas interdum ingentes efformans ( Mo-
holzer Haide passim). Praesertim Octobri.

868. C. ericetorum.

Color ex albido alutaccus vel flavescens. Fungus satis
polyinorpbus , sed constanter api.ce incrassatus obtusus:
saepe coinpressus , hinc vel utrobique longitudinaliter
sulcatus. Serotinus more familiae universae fere Sim-
plicium: Puimariae contra praecociores esse consuevere.
"Viget in ericetis pinetisque sicciusculis , ad vias areno-
sas sylvaticas ( e. c. Scluvcstenibusch ; Moholzer Ziegel-
scheune und Ilaide ; Cana; Arnsdorfer Berge) tempestate
pluvia frequens. Octobri , Novembri.

869. C. fiavipes.

Naturali omnino affinitate cum antecedente juncta , qua-
•cum colore , stipite , substantia convenit: sed jormu
constante satis superque diversa. Passim obvia nobis
facta in pascuis , versuris , gramineis collinis sicciuscu-
lis ( V. c. Diehser Sonnenwdldchen; Obstberg) tempore
madente. Octobri.

870. C. angustata.

Speciinina adulta ac perfecta descriplionem iconemque
cJ. Persoonii exactissime assequuntur : verum juniora,
multo breviora , vixduin fiexuosa , apice incrassata sub-

29 «

falcata , ad C. jalcatam /3, obtusatam adeo prope acce-
dere videntur , ut suspicio , hanc istuc pertinere , inde
nobis enata sit. Color nunc dilutius , nunc saturatius
fiavus, aureus. Substantia satis fragilis. Bis lecti cae-
spites aliquot speciei elegantis in graminosis collicuiosis
humidis ( Seer Lehmgruben; Diehser Sonnenwdldchen)
post inibres diuturnos. Medio Octobri.

871. C. e b u rnea.

a, fragilis
Icon fl. dan. tab. 776. f. 1. bonn. Species est in no-
stris regionibus rarissima , nonnisi semel loco reinotiore
(Chemnizer Busck) in umbrosis inventa, epigaea , cae-
spitosa. Versus medium Octobrem.

872. C. falcata.

a, candida
Pruno candida , dein pallens. De /3, conf. N. 870. Ra-
rior et hacc nobis in frondosis umbrosis vel apriciuscu-
lis (Monplaisir; Diehser Sonnenwdldchen) atmosphaera
madente. Medio Octobri.

873. C. micans.

Icon llofmanniana sursuin paullo magis , ac specimina
nostra, incrassatam sistit. Minuta, vix ultra lineam lon-
ga : recens erecta vel subobliqua ainoene rosea farinosa
micans , stiyite brevissimo dilutiore ; exsiccata profun-
dius rubet , inque hainum plus minus apice recurvata
farinam fere totain amittit. Exemplaria speciei pulchel-
lae vicena fere sparsa subgregariaque semel modo legere
contigit in foliis petiolisque nonnullis siccis dejectis Sa-
licis Capreae (verlornes JJ asser) vere pluvio : medio
Maio.

87/f. C. herbarum.

/3/3, fungorum
Actate provectiore longitudinaliter rugoso - sulcata , apice

■Z0)X

albo - pruinata , ceterum seinipellucklo - badin , sed circa
medium cingulo opaco nigro insignita. Convenit var.
nostra statura , forma , substantia a toto sane rehquo
genere alienissima tenace subdura , cuin a, ( et nomina-
tiiu etiaiu cuin descriptione figurisque Todeanis): sed
discrepat cingulo supra descripto , loco ac tempore na-
tali. Onustum eniui hocce fungillo reperhuus Agaricum
post putredinem seiuiperactam exsiccatum in sylvaticis
umbrosis huiuidiusculis [Mohoher Ilaidc). Primo Se-
ptembri.

S75. C. pusilla.
Fungillus e simplicissinhs , f — ^ lin. longus , oculos in-
ermes tantum non fugiens. Recens albus, rectus ple-
rumque : exsiccatus pallet et marcescit. Rarissimum in
nostris quoque terris unica tantuvn vice in folio deciduo
sicco betulino (Schopsiviesen) invenire contigit, grega-
rium , serotinum : ineunte Decembri.

C. T Y P H U L A E.

876. C. ovata.
Statura 2 — 3 linearum. Clavula a stipite satis distin-
cta , nonnumquam sulco unico hinc exarata , intus cava.
Stipes Clavariarum more , inter quas Typhulasque media
est haec species , semipellucidus , basi puncto annulove
nigro quandoque notatus. Exsiccatus fungillus pallescit
et incurvatur, C. micantis prorsus acl instar, quacum
substantia , habitu , superficiei pruina congruens com-
mcrcium aUt naturale : satis tamen superque distans for-
ma , colore , statura. In stipitibus plantarum , stipulis
etc. coacervatis ( Ilorhcr Ddmme). Finiente Junio.

877- c- gyrans.

Statura variat inter i et ] unc. Tubcr plerumque ob-
longum , pallens , demum fuscescens. Stipcs tenerrhnus,

293

in junioribus erectus , dein clavulae prorsus ndultae pon-
dere victus arcuatini vel flexuose decumbere solet. Vul-
garis ubique locis udis umbrosis frondosis ad folia pu-
trescentia, stipites, ramulos etc. — Septembri, Octobri.

878. C. erythropus.

a, communis
Species praepulcbra. Tuber saepe semiemersum , ntplu-
rimum oblongiun , semper rugoso - sulcatum. Stipes lae-
vis , finnior quam hi praecedente , erectus persistit :
ejus color baud raro violascit. Yulgaris obvenit et baec
ubique locis cum C. gyrante consimilibus , paene etiam
frequentior illa : ceterum coaeva.

879. C. phacorrbiza.

/3/3, epiphylla
Discrepat var. nostra stipite praecipue erecto , locoque
nativo sylvatico epipbyllo : notis reliquis ad a, proxime
accedit. Stutura totius fungi 2§ — 3§ unciarum : clavula
stipite ultra duplum longior , aliquantulum crassior. Tu-
ber immaturum Jaeve est , ex albo pallens : maturascens
fuscescit et rugulosum saepe evadit. Exsiccatum nigrum
flt minuteque ita corrugatur , ut granulaium appareat ;
aqua refectum colorem fuscum superficiemque pristinam
recuperat. Ceterum globosum vel lenticulare, intus al-
bum , cenlro subexcavatum , Sclerutium prorsus aemuia-
tur. Stipes initio pallidus vel subrufescens , dein sor-
dide fuscus , rectus , tenuissimus , teres : clava distincta,
alba , item recta, fistulosa , elongata, deorsuin eylin-
drica , sursuin subulata. Nonnulia tamen exempla foliis
madentibus putridis flexuoso ductu interrepentia iisque
impedita nec assurgunt, nec clavam distinctam acqui-
runt. Inter folia putrida locis umbrosissimis udis (Mo-
holzer Haide passim ) xninime rara , minus tamen crebra
praecedentibus. Sept. et apprime Oct.

/l9. G E O G L O S S U M.
8So. G. liirsutum.
a, vulgare
/3, capitatum
Mixta copiose provenit var. utraque in pratis aliisve lo-
cis graminosis , ubique fere. Praesertim autumno.

88 1. G. glabrum.

^a, commune
Totum saepe aere madente obductum est pigmento quo-
dam detersili laevi spadiceo - nigro : quo absterso , color
e nigro subolivascens in lucem prodit. Stipes intcrdum
squamulosus , saepius laevis. Praccox jani nascitur et
aestivale Jove pluvio in gramineis apprime editis siccius-
culis (v. c. Lelimgruben; Oderniz ; Ouulsdurj ; Arnsdorj
etc. ) Junio et seqq. : frequentius tamen autumnale, Sept.
Oct.

882. G. glutinosum.

Glutine stipitis admodum tenace, aegre exsiccabili , facile
est distinctu ab antecedente. Aliquoties lectum in col-
liculosis graminosis subumbrosis ( Scer Lehmgruben).
Octobri.

883. G. a tr opurp ur eum.

Stipes nunc laevis , nunc fibrillosus sive squamulosus,
plerumque dilutior. Clavulae color cruori fere humano
exsiccato aequiparabilis : nonnumquam , deorsuin inpri-
mis , decolorans in sordide olivaceum vergit. In pratis
versurisque sicciusculis hinc inde (v. c. Seer Lehmgru-
ben; Obstberg) nascitur coelo pluvio. Octobri.

884. G. viride.

Ab initio e sordide fiavo virens : dein totum viride. Squa-
mulae stipitis dilutius coloratae , detersiles. Substantia
carnosa molliuscula. Individua saepe 2 — 5 fasciculata.
Loco bactenus unico lectum , sed gregarium et frequens,

295

quotannis redux, in rauscosis hurnidis uinbrosisshnis se-
cus scaturiginem ( Seer Ziegelscheune) Octobri.

F A M I L I A VI.

HELVELLOIDEI.

5o. SPATHULARIA.

885. S. flavida.

Spathula in nonnullis subdifformis , varie flexa , apice
interdum bifida. Nascitur fungus notabilis in abietinis
umbrosis muscosis sicciusculis gregarius , sed parum fre-
quens in terris nostris, nonnisi bis (Moholzer Haide;
Sohlander Berg) bucusque inventus: et egregie quidem
fertilis , fumum semineum in auras avolantem crebrum
emittens , medio Septembri.

5i. L E O T I A.

a) Strongylocephalae.

886. L. Mitrula.

a, vulgaris »

^y8, strohilina

yy, pusilla
Var. cc, pileo cinnainomeo fere , stipite utplurimum sa-
turatiore badio subnigricaTite , vulgaris ubique crescit in
abietinis humidis umbrosis , acuum dejectarum putrium
Abietis constans incola , perennis fere , excepto forsitan
vere , tempestate humente. /3/3, discrepat capitulo sub-
rotundo , colore pallido unicolore , staturd aliquanto ma-

vfi

jore , l/lfuncialr. Semel hanc strobilo Pini sylvestris
dejecto veiusto (Amsdorfer Berge) gregatim innatam
liabuiinus ntedio Octobri. Addenda huc porro yy, mi-
nutula , 2 — 5 lin. longa, stipite tenerrimo flaccido , sub-
microscopica. Pdeus ferrugineus ovatus : stipes conco-
lor, imo dilutior. Rarior vidctur , ni forte per exilita-
tem oculos obscrvantes sacpe fugcre putanda sit: lccta
in UDlbrosis bumidis (Seer Lehmgrubcn) acubus pineis,
nec abiegnis , infixa. Medio Novembri.

887. L. Ludwigii.
Fungus est e uiaxime polymorphis , mire pro diversa
aeris lociquc condiiione varians. Stipes fistulosus, nunc
brevis strictus superficie aequalis , qualem pinxit cl. Per-
soon — nunc plus minus (ad 5 — 4 uncias interdum)
elongatus , laxus , valde saepe undulatus , subflexuosus
(Ag. Lepiotne flexipedis fere ad instar): mox niveus,
mox incamascens ad rubelhun subtendens , aut totus
unicolor , aut basi (an a meris sordibus aquatilibus ?)
subnigricans. Pileus plicatus vel laevis , saepe intus ca-
vus , colore ludit aureo , aurantio , etiam (praesertim ubi
aquae aliquamdiu aequabiliter iinmersus fuit) amoene ru-
bello — formA elongato - subconica acutiuscula (iconis
laudatae), aut ovata mediocri obtusa , aut obovata sub-
clavata, aut (rarius) subglobosa inflata difformi : apex
haud raro bifidus. Substantia valde fragilis : totus fun-
gus glaber. Nostrum cum Ludwigiano unum eundem-
que esse , exemplis ab amico ipso Ludwigio benevole
transmissis edocti sumus : suspicionem autem , annc huc
trahenda sit L. Bulliardi , forSan et Dicksoni? nemo fa-
cile descriptione nostra perlecta in crimen nobis versu-
rus est. In paludibus , rivulis sylvarum , aquae saepe
semiimmcrsa , epiphylla etc. vulgaris. Perennis fere.

2C,7

b) SphaerocepJialac.
888. L. t r u n c o r u 111 noeis. Tab. III.

L. gregaria carnosa rninar, pileo hemisphaerico aureo., "'

stipite alho sauamuloso , scjuamulis e glattco nigrican-
tibiis.

Elegantula species prhno adspectu anteccdentis (ob
colores niinirum) menioriain repraesentat : a qaa tainen
diversissimam aiuplior iJlico explicatio demonstrabit. Si-
tus gregarius , subcaespitosus : individua interduin aliquot
fasciculata. Suhstantia carnosa , subtenera , praeceden-
tis fere. Statura subsemuncialis. Pileus z lin. latus,
i altus : orbicularis , supra convexus , bemisphaericus,
dilutius profundiusve aureus, exsiccatus aurantio -ruber —
suhtus planus flavidus vel albidus , initio stipiti circum-
circa adnatus , dein solutus , margine tum plerumque
(solutione peracta) inciso aut grosse dentato : demum
passhn subdifformis. Stipes quadrilinearis fere , subte-
res , satis firmus , ex albo (propter squamulas ) glauce-
scens : sauamulae plus niinus confertae, nonnumquain ob-
literatae. Arefactus stipes contrabitur , totusque nigre-
scit. Raram speciem aliquoties invenimus truncis lignis-
que putridis madentibus innatam , secus rivulum uinbro-
sum (FAilenuald) Maio , Junio..

889. L. circinans.
Sicca marcida : madefacta naturam carnosam prodens
laete assurgit. Plicae e superiore stipitis parte sub pileo
in ejus marginem usque decurrunt, unde fungus Meru-
lium submentitur : sed parcae , distantissimae. Stipes
1 — 2 lin. tantuin crassus , interdum valde pulverulentus.
In abietinis uinbrosis , infrequens nobis : solitaria ( Mo-
holzer Haicle passiin) aut circinans (Sohlander Berg).
Aug. Sept. Oct. Eumans medio Augusto.

38

298

890. L. lubriea.

Lubricissima tempore humente , flavo - virens , in sor-
dide vkellinuni abiens. Pileus sar-pe , in exsiccata prae-
sertim , plus minus difformis : stipes cavus. In sylvis
mixtis udis frequens. Aestate et autunmo.

ons. L. ambigua. L. magna brunnea , pileo he-
misphaerico libero , subtus concavo remote plicato. Sta-
tura , fonna , stipes , pilei squamulae — prorsus quales
in Agar. OmphuLiu jarinuccu vetusta , cujus forte fuit
var. monstrosa: kymenium laeve , practer lamellas? pli-
ciformes raras distantissimas , quales in L. circinante
fere. Lectum exemplum unicum in umbrosis udis (Mo-
hulzcr Haide) Octobri.

5a. H E L V E L L A.

a) A c a u l e s.

891. H. acaulis. -

Fibrac radiciformes crassiusculae , subsimplices, albidae.
saepe copiosae. Substantia totius fungi fragiiis. Vul-
garis autunmo humido in pinetis sicciusculis ubique fere :
nunc loca adusta sectatur, nunc muscis pulvinatis (Di-
crano glauco aliisque), pileum passim perforantibus et
transcrescentibus , superfusus occurrit et s. p. Inpri-
mis Septembri : rarior aestate.

b) S u l c i c a u l e s.

892. H. Mitra.

a, communis

*yy, pratensis
Pileus stipiti primo adnatus : demum saepe liber. Cete-
rum passim infiatus , haud raro tri - vel quadrilobus.
Statura ludit inter § et 3 uncias. Terrestris in asnbu-

Jacris arenosis nudis , viis etc. non rara, fumans Maio,
Junio : minus crebra aestate et autumno. yy, procera,
stipite elongato sursum attenuato 4unciali > pileo subli-
bero semunciali (Ldbaucr Berg). Medio Septembri.

c) L a e v i c a u l e s.

895. H. fistulosa nobis.
H. piieo tibero planiusculo repaudo demum deflexo , su-
pra livido - juiigineo , subtus incarnato - rosello , stipite
• longiuscuio laevi subunduiato fistuloso sursum incrassato
carneo.

Specimina fungi notabilis nonnisi semel tria qua-
tuorve reperimus , quorum tum per temporis angustias
delineationem neglectain valde dolemus. Ad Pezizas
forsan translocandus erit. Piieus subdifformis , primo
planiusculus subumbilicatus , dein margine in stipitem
deflexus , uncialis fere. Stipes laxus , debilis ,2 — 3 lin.
crassus ,2 — i\ unc. longus. Substantia carnoso - mem-
branacea, tenera , fragilis , Helvellis Pezizisve helvelloi-
deis solemnis , quibuscum et fructincatione prorsus con-
gruit. In sylvaticis udis muscosis ( Poisbruch) terrestris :
medio Octobri.

894. H. Infula.

a, tru?ici°ena
yy, terrestris
Stipes saepe cavus , lacunis variis saepius profundis ob-
situs , in rufum vergens, sed tomento molli albo plus
minus , praesertim intra pileum , vestitus. Piieus staturfi
admodum variabili ludens , i — 1 unc. magnus , sed in
egregie nutritis 3 — 4 unc- longus , 2 — 3 latus , elegan-
ter brunneus , saepe tricuspis : pertinet Imc Phailus tri-
ceps jt. dan. tab. 835. Crescit a, ad truncos abiegnos
putres , aquaeductus madidos ( Diehse; Basaithiigei; Mo-

ooo

holzer Haide) Jove pluvio froquens. Nec yy, rara , ter-
restris , pileo subgyroso , inter a, et sequentem media
(LoJi°ruben; HeinricJisruJi ; Hault). Utraque Sept. Oct.
\ov.

895. H. esculenta.

Affinis omnino antecedenti: affatim tamen discrepat sta-
tura variabili quidem , at in universuui uiinore; colore
saturatiore e brunnco nigrescente ; stipite breviore ( ce-
terum albicante - subtomentoso caviusculo passim lacu-
noso); crescendi tempore vernali; et praesertim pileo
(subglobose circumscripto) valde rugoso - gyroso , costis
numerosis elaboratis flexuosis obtusis , areolas spurias
difformes varias efficienlibus , insigni. Coior rarius lae-
tior , cinnauiomeus. Frequens venum fertur fungus edu-
lis : gemeine DlorcJiel , StumpjmoicJici. Pineta nostra sic-
ciora ubique incolit, terrestris , soli apprime laxi nudi
arenosi amans : tertio quovis anno copia prodire videtur
abundantissima. Martio , Aprili.

53. M O R C H E L L A.

896. M. esculenta.

/3, vulgaris ,

Aut haec est , aut nova yy, : e sordide brunneo fuligi-
nea, pileo basi contracto conico acuto , areolis rhomboi-
daiibus. Delicatior habetur praecedente : Spizmorchel.
A nobis in sylvis tantum remotioribus ( HerrnJiuth; Stra-
ualde) inventa : proxime tamen Niskiam olim passim
lectam testes affirmant fide utique dignissimi. Paullo
tardior nascitur antecedente : Aprili , Maio. (Monpiai-
sh V

'7

.x>i

54. T R E M E L L A.

A. T R E M E L L O I D E A E.

a) Subsphaericae.

897. T. mesenterica.
Multo firmior sequente, et colore saturatiore disuncta.
Rainis passini increscit arborum frondosarum ( Monplai-
sir; Schopswiesen; Eulenwald). Aprili , Maio.

S98. T. lutescens.
Exhnie saepe mollis , in laticem aqueuni paenc diffluens.
Ad ramos uiortuos dejectos arborum frondosarum varia-
rum (v. c. Lehmgruben; Obstberg; Eulenwald; Schin-
derleibchen; Sohlander Berg) minime rara , 4 — 6" lineas
plerumque magna. Autumno , hyeme , primo vere.
899. T. fragiformis.
/3/3, carpinea
Paullo minor est nostra , oblonga , parum crassa, Ioco
etiam nativo discrepans : ceterum hiic sane accensenda
videtur. Compacta, exacte fragicolor in statu sicco,
humectata elegantissime incarnata , ex lobulis tota con-
stans , quoruin nonnulli etiam solitarii circum exeinplar
perfectius sparsi inveniuntur. Exsiccata semunciam ferme
longa , 3 — 4 lm- lata- In hgno arido clurissimo carpi-
neo Sphaeriae Siigmati passim innatam semel (Basalt*
hiigel) hanc habuimus medio Aprili.

900. T. encephala.
Admodum distincta , sed generis ainbigui. Crassa , glo-
bosa oblongave , 3 — G lin. utplurimum magna , solitaria
aut caespitosai recens dilute carnea, inter exsiccationem
sorclide rubescens aut fulvescens in fuscum demum colo-
rem transit. Extus tremellosa est, plicato - rugosa etc. :
sed intus nucleum continet compactum , durum , siccum,
similarem, album, substantiae fere Sdcrotiormn. Ad ligna

). ,-J. _ — ,

puiea (nec alia) passim (v. c. Hulzpldtzc; Scliopswiesen;
Basalthitgel). Autumno , hyenie , vere.

901. T. candida.

«, rotundata

/3/3, cffusa
Recens alba , per exsiccalionem e glauco nigrescit : hu-
mectata denuo fit alba. Passim ad ligna duriora (v. c.
Obstberg; Lehmgruben) hyeme. /3/3, 3 — 4 tinc. longa,
j lata et crassa , in truncis fagineis (Eulenwald) Martio.

b) A p p l a n a t a c.

902. T. spiculosa.

tt, nigra

/3, glauca

yy, saccharina
In l\, ligna varia copiose ubique incolente , papilla*
aliquando (hyemali tempore) globulis albis coronatas
observavimus. Viget haec autumno et hyeme : /3, ver-
nalis nobis lecta , glauca , pruina tomentosa albida tecta,
in Populo tremuld (Moholzer Haide) ineunte Aprili.
Var. yy» congruit cum a, papillis obtuse conicis : sed
differt formd crassiore , superficie magis phcato - gjTOSa,
colore constanter et persistenter sordide fulvo semipel-
lucente , Sacchari crystallizati (brauncn Kandelzuckers)
speciem praebente , loco natali ad ligna caesa Pini syl-
vestris. Num itaque propria species? Frequens ubique
fere autumno , byeme.

900. T. Auricula Judae.

77' Pifya

Diversa forsan et baec species : ob colores potissimum
huc apposita. Bi - s. trilinearis crassiuscula , supra
plana nigra , subtus rugoso - subplicata iaete olivacea.
Exempla aliquot arcte congesta. Rarior occurrit in ra-

3o3

mis corticibusque pineis (v. c. todten Mann). Novem-
bri , Decembri.

904. T. juniperina,

a, fulva

/3, aurijormis
Rarissimam a, ( e fulvo subpurpurascenlem , venis pagi-
nae exterioris prominulis tumidulis ) semel attulere pueri,
at obliti unde? Decembri. /3, vel ob colorem laetissime
flavum sejunctu baucl indigna , truncos amat pineos et
abiegnos , in quibus aliquoties invenla (Thiemendorf ;
verlornes Wasser) Aprili , Maio.

905. T. foliacea.

a, communis

/3/3, violascens
Individua aliquot in formam subpezizoideam connata.
Occupat a, passim fiequens ligna dura varia putrescen-
tia (v. c. Monplaisir; hohe Linde; Moholzer Haide).
Autunmo , hyeme , vere. Var. /3/3, unica vice in trunco
carpineo caeso vetusto (Buchenivdldchen) reperta , minor
est , crassior , e purpureo violascens , marginibus albo-
pruinatis. Forma ad a, accedit ; pruind albente , qua-
dantenus et colore , ad T. dubiam. Noveinbri.

B. PEZIZOIDEAE.

906. T. saligna nobis. T.,b. IX.
T. erumpens disciformis tenuis ceracea alba cinereo -prui- ?• 7-
nata, demum nigra.

Aptior locus , quo dubii generis fungum collocare-
mus , nullus suppetebat. Nunc planissimus est, nunc
subdepressus , orbicularis ellipticusve aut obtuse angula-
tus : cingitur mox cortice stellatim rupto ac reflexo , mox
ligno prominente nudo : saepe eniin in disco caeso pro-
rumpit. Substantia albida , mollis , ceracea , sed non

3o \

tremellosa : sphaerularum nullum umquam vestigium.
Vlgens fungus ex albo subglauccscit , pruina saepe ( an
seminali? Tremellis solenni) cinerascente teclus : dein
contrahitur difformisque evadit. In Salicc albil semiviva
ffliquot locis (Cane; Schhiderleibchcn) non infrequens.
Octobri , Novembri.

907. T. abietina.

Gregaria , passiin subconlluens, opnca, rarius semidia-
phana , exiinie variabilis. Ludit coiore aureo , aurantio,
rutilo , rubro : formu globosa , obovat.i , applanatfi , sub-
depressa ; Luxurians exacte pezizoidea quandoque fit,
stijjite opaciore. Yulgatissitna , perennis.

908. T. Stictis.

Subconvexa vel plana : recens tota fusco - rufa ; vetusta
extus nigricans , intus alba. Albedo fungillum cingens
nonnumquain deest. Semel bactenus hanc speciem
observavimus in caule arido Lilii bulbiferi (Anstaltsgar-
ten). Sub finem Octobris.

gog. T. lacrymalis.
Sacpe adeo dense aggregata , ut inde comprimatur et
subdifformis evadat : ceteroquin exacte orbicularis supra
plana aut subconvexa , plerumque lutescens , rarius sor-
dide rufesccns , in putridissimis alba aquoso - hyalina
lacrymae simillinia. Ad ligna putria pinea passim (v. c.
Monplaisir; Ilaide etc.) frequens. Autumno , vere.

910. T. Urticae.
Pellucida, ceracea, parum tremellosa. — Pi"aeter Vrti-
cam rarius etiam obvenit in caulibus arescentibus Datu-
rae Stramonii. Sero autuuino , vere.

C. A C R O S P E R M A.

gn. T. cla variaeformi s.
a, communis
Initio tola subglobosa oblongave crassa, forma tremel-

3o5

loidea ; dein m clavulas figurae in Synopsi descriptae
fasciculatas excrescit, laxissiine jain ramo suo (tuinidulo)
adhaerentes. In utroque statu puLvere saepe tecta satu-
ratius colorato. Ad caudices ramosque vivos Juniperi
cormnunis in editis siccis (Thiemendorf abunde) aut
subdepressis (Kiichenwiesc frequens). Vere pluvio :
Apiili , Maio.

912. T. dubia.

a, communis
Basi saepe atropurpurea , versus apicem gradatiin dilu-
tior: nonnuniquain subramosa. Ad ligna putria passim
(Haide; Eulenwald; Tranke; etc. ) Sept. et sqq. ra-
rius vere.

55. P E Z I Z A.

A. TREMELLOIDEAE.

9i3. P. inquinans.
Statura Jormdque eximie variabilis ; extus pigmento um-
brino subpulveraceo inquinante tecta. Ad truncos cau-
dicesque vetustos , utplurimum auercinos (v. c. Holz-
pldtze ; Lehmgruben; Dubrau; Cunnersdorf; etc.): at
perfectissima etiam et vaegrandis in Fa°o excelsa viva
(Eulenwald). Autuinno , hyeme, vere.

914. P. gclatinosa.
Variat colore cinnamomeo - fusco , fuligineo , nigricante.
Ad ramos siccos emortuos Capreae (nec alios) ubique
fere frequens. Tardo autumno , vere.

gi5. P. sarcoides.
a, vulgaris
Exempla interdum occurrunt ingentia reliquorum caespi-
tibus intermixta , unc. 1 lata, regularia , modice stipitata,
extus albido - subtomentosa , nec ibi tantum , sed et in-

5o6

tus , plicato - seu venoso - rugosa : quae si solitaria habe-
res , diversi fungi specie facile fallereris. Color modo
dilutior carneus , modo opacior ruber. Frequens in
truncis putridis (Mayblumenbusch; Obstberg ; Muholzer
Haidc ; etc.) Autuiuno praesertiin serotino.

Tab. XI. f)i6. P- ClavUS NOBIS.

». 5« p# gregaria stipitata carnoso - subtremellosa firmula pur-
purascens , disco convcxo - planiitsculo pileifurmi.

a, pallens

/3, viulascens
Clavum aliquatenus refert : ad Ilelotia tamen ablegandam
vix censuerimus. Gregaria , conferta , subcaespitosa.
Admodum porymorpha est a, quoad stipitis longitudinem
et forinam. Nunc brevis est, bilinearis fere , nunc ad
semunciam "elongatur : mox teretiusculus , imo basi sub-
incrassatus , mox obconicus versus discurn intumescens
inque euin transfluens : vel huic totus concolor, vel
deorsum sorxlide ochreus aut subaurantius : ceteruin sem-
per firmus , rectus , crassiusculus vel crassus. Discus
a 2 ad 6 lin. imo ultra latus , e pallido clilute purpura-
scens aut sublivens : ejus forma initio constantissime
convexa pileiformis demum saepe evadit planiuscula
centro umbilicata (ibique nonnuinquam subrugosa), sed
numquain concava. Margo integerrimus : totus fungus
glaber. Foliis variis deciduis putribus madidis , saepe
intra ipsissimain aquam , increscit in sylvaruin latebris
imis umbrosissimis paludosis (Mol.olzer Haide): altero
anno abundantissima spccies , altero perquam rara. Prae-
sertim Maio , Junio: parcior, niinor , minusque perfecta
autumno. Var. /3, exacte obconica est , disco plano
interdum subconcavo , tota amoene violacea , rnollioi,
magis treinellosa. Sejungere hanc in animo erat : sed in
genere variis naturae lusibus prae ceteris forsan obnoxio-

3o7

intensii severitate opus esse rati, propositum deserui-
lnus. Ramulos deciduos , stipites , folia etc. incolit haec
locis prorsus similibus cum a, — aliquoties creberrhna
inventa (Moholzer Haide; Schopswiesen) Septeinbri,
Octobri.

917. P. uda.

Exacte orbicularis , planisshna , crassiuscula : diametro
inter 1 et 3 lineas variat. Color nunc lividus , nunc in
olivaceum disco praesertim vergens , subtus demuinque
etiam supra fuscescens subfuliginosus. Ad ligna varia
#madentia passhn (v. c. hohc Lindc; Trdnke etc.) Vere,
autumno.

918. P. cinerea.

oc, cinerea

/3, yallida
Utraque nunc regularis scutelliformis primo intutu subli-
chenoidea , nunc minus magisve difformis. Cupulae
interdiun congestae , subconfluentes. Color intensitate
varians , in j3, pallens subcarneus. Frequentes varr.
ambae ad ligna ligone fissa , ramos deciduos Pinorum,
Ledi etc. in sylvaticis udis hlnc inde. Autumno , vere.

919. P. conigena.

Gregaria tumens subpulvinata sessilis aut substipita-
ta , prorsus iinmarginata. Suhstantia colorque unicolor
oinnino antecedentis a, : forma regularissima. Exempla
nonnulla admodum convexa subsemiglobosa. Nos hanc
rariorem reperimus in fissuris truncorum aliisve lignis
abietinis locis sylvaticis udis (v. c. hohe Linde) Novem-
bri , Deccmbri.

920. P. aurea.

Modice concava , saepe parum marginata , lutea , demum
fulvens , pulcliella — substantid tenui diaphana subtre-
mellosa. Exsiccata contrahitur profundiusque fulvet.

3o8

Ad truncos varios , sed perfertior ad duriores, v. c. car~
pineos. Vulgaris autumno , hyeme , vere.
g2i. P. vinosa.

a, planiuscula

/3/3, subteres
Elegantula species. Genuine tremellosa aqua irrigata
valde intumescit, dilutius tuin incaruata. Var. /3/3, sub-
stantiu convenit et colore: sed fvrmd distat subcylin-
drica , disco depresso concaviusculo. Utraque epixyla
nobis in ramis auercinis aliisque projectis : a, passini
liaud rara (Fuchssteine; Basalthugel; Svldander Berg in
Taxo etc. ) : /3,5, parcior (Haide). Vere , rarius au-
tumno.

922. P. atrovirens.

Sicca apparet atra : humectata intumescit pellucensque
virorem suum ostendit. Mox tota unicolor , mox disco
pallente subcarneo instructa. Madens exsiccataque adulta
forinam obtinet beinisphaericam disco planam , scutellis
Lichenum aequiparabilis : juniorem et nos sphaericam
observavimus. Innascitur lignis putribus siccisve carie
exesis passim haud infrequens (e. c. Eulenuald; Mohol~
zer Haide; Lehmgruben). Martio , Aprili , Maio.

923. P. rubella.

Initio subglobosa , dein orbicularis applanata , l§ — 2 li-
neas lata, satis crassa. Substantia semipellucida , atta-
men firmiuscula , carnoso - tremellosa : color e carneo
rubellus. Margo veluti pilis lacinulatus , passim subfie-
xuosus. Totus ceterum fungus laevis : exsiccatus duplo
fere diminuitur , saturatiusque rubet. Aestivalem nos
aliquoties legiinus coelo pluvio in rejectamentis variis pu-
tribus suffocatis (pone hortum Gambsianum). Junio,
Julio.

oog

924. P. Betuli NOBIS. Tab.XII.
P. carnoso - cerncca sessilis ramsalis erumpens sparsa *' 3>
subgregariave crassa dijformis sublobata convexo - plana

albay demum pallens.

Substantia molliuscula , sed irrigata non tumet , vix
tremellosa dicenda. Huic itaque Sectioni ob difformi-
tatem praesertim tremelloideam adscripsimus fungum no-
strum , cui disponendo nec alius locus satis idoneus ad-
esse videbatur: forma videlicet gaudet Tremellae, matc
rie Pezizae. Subrotundus ceterum vel oblongus , ma-
jusculus , trilinearis et ultra. Provenit ad ramos caesos
antiquos putrescentes Carpini Betuli , quos semel tan-
tum (Anstaltshof), sed ingenti ejus copia totos paene
obtectos vidimus exeunte Novembri.

B. HELVELLOIDEAE.

925. P. abietina.

Color inter cinnamomeum et ferrugineum fere medius.
Siipes tomento albo tenui obsitus. Cupula unciaiis , in-
tegra, nec hinc dehiscens. Rarior nobis species , unica
vice terrestris inventa in abietinis muscosis umbrosis
(Soldander Berg). Sub finem Septembris.

926. P. leporina.

a, auriformis

/3/3, sacciformis
Extus circa basin tomento byssino niveo , more specie-
rum plurimarum , saepe obducta. Provenit a, in sylvis
umbrosis praesertim muscosis acerosis frondosisque ( v.
c. Lehmgruben; Sproizer Hiigel; Moholzer Haide ; Soh-
lander Berg etc.) autumno pluvio vulgaris , sereno ra-
rissima. Inter hanc passim occurrit /3/3, saccata (ven-
tricoso - hemisphaerica) , duplo triplove major , 3 — 3|
unc. lata , nunc laete ferruginea, nunc (vetustior) opaca

OIO

sordide olivacco - fuliginosa , varie flexuosa. Notis banc
pluriuiis ad P. grandem Synops. p. 656. G3j. accedere
in aprico est : sed constanter hinc hians aeque ac a.
diinidiatur , nec utique limites transituum inter utramque
certi ulli prostant. — Septembri , Octobri.

927. P. onotica.

Pulcbra specics. Color pallidus, praesertiin intus rosel-
lus aut dilute violascens. Basis intus transversim plicata
colliculosa. Pauca semel legimus speciinina , inter quae
tamen item unum erat monstrosum ventricoso - saccifor-
me ingens , 5 uncias diametro aequans. Inter folia pu-
trida in populeto umbrosissimo {Moholzer Haide). Ex-
eunte Junio.

928. P. aurantia.

Duobus tantum locis hactenus repertus fungus pulcher-
rimus : in cortice coriario ( Seer Lohgruhen frequens )
inque umbrosis frondosis (in acumine montis Lbhavicn-
sis). Septembri, Octobri.

929. P. umbrina.

Statura variat et forina : nonnumquam eximie irregularis,
valde contorta, 3 — 4 unc- rnagna. Extus pleruinque
dilutior. In arenosis ( saepe nudis) apricis umbrosisque,
carbonariis etc. passim frequens. Aestate , autumno.
9O0. P. alutacea.

a, communis

/3,3, vesiculosa

'.':, undulata
Varr. omnes tres extus furfure tenui albido conspersae.
In a, exemplis minoribus mixta majora nonnulla , plus
minus difformia , basi intus rugosa , extus valde lacun6-
sa : haec gradathn transeunt in BB, monstrosam , sacca-
tain , margine varie incisam , intus colliculoso - costatam
saepc pustulato - vesiculosam , extus farinosam , quando-

Oll

que glganteam 4 — 6uncialem , hymenio a receptaculo
facillime discedente. Esse banc P. vcsiculosam Sowerb.
(Synops. p. 641) vix dubitainus : sed diagnosis firma in-
ter eam et a, intercedit nulla. — Crescit a, praesertim
terrcstris aere pluvio passim frequens : /3/3, utplurimum
fimetaria (Cane; Jdnhendorf etc. ) post imbres. Utra-
que vere et autumno. yy, minor firmior crassior regu-
laris , extus aequaliter undulata , semel epigaea lecta in
muscosis (Moholzer Ilaide). Finiente Martio.
g3i. P. badia.

a, terrestris
Piegularior praecedentibus , uncialis fere , margine aequa-
liter involuta , extus olivascens albido - pruinata , parum
Jacunosa. Parcior in terrestribus subumbrosis, adustis
etc. hinc illinc (v. c. Seer Lokgruben; Schopswiesen)
tempestate humente. Sero autumno primoque vere.
902. P. varia Hedw.

/3/3, pallens
Gonvenit nostra cum Hedwigiana (Musc. frond. II. p. 22.
tab. VI. D.) statura , forma , stipite (in nostra tamen
magis ac pluries) sulcato - lacunoso , subslantia cartila-
ginea (tenui), tempore , quadantenus et loco. Differt
colore toto albo - stramineo , stipite constante ac paullo
longiore , furfure quodam substrigoso praesertim circum-
marginali dein evanescente , margine subcrenato demum
inciso. An separanda? ita sane vicletur. An ad P. Ra-
pulam vel cercam translocanda ? vix putarimus. Ab in-
sectis avide conquiritur. Nascitur nunc epigaea m am-
bulacris hortoruin nudis ( v. c. Seer Schlofsgarten) nunc
e.pixyla ( extus magis favinosa — Eulenwald): ter qua-
terve inventa. Junio : iterum Septembri.

f. 2.

5j ,

9^9. P. crcnata.
luirior in terris nostris , locis umbrosis frondosis epi-
gaea (JiinhcndorJ; Liibauer Berg). Auyusto , Septembri.
T.ib. IV. 9I0. P. carbonaria nobis.

P. stipitata mediucris ex ochreo rufescens , cupulu vent. ;'-
cosa , margine farinoso crenato.

Margine congruit cum antecedente : scd stipite , co-
lore , reliquisque characteribus ad unum fere oinnibus
satis superque distat. Statura variabilis : cupulae diamc-
ter a 5 ad G lineas et paullo ultra ludit. Stipes con-
stans , mox brevis , mox modicus , cupulae latitudinem
aequans vel aliquantuiu superans , tfjnuis , saepe subar-
cuatus , concolor vel paullo dilutior. Cupula prhno sub-
globoso - cainpanulata , sursum subconnivens , intus vivi-
dius picta fere miniata ; deiu patentior et unicolor : ex-
tus , margine excepto albido - farinaceo (distincte et
aequaliter crenato) laevis : ceterum ob substantiam te-
nuem fragilem (carnoso - membranaceam subpellucidam )
haud raro varie incisa. Occupat satis frequens ]oca
adusta sylvatica , carbonibus vctustioribus innata (v. c.
Ouizdorj ; verlornes JVasser; Trdnhe; Polsbruch ingens,
uncialis etc. ). Autumno , vere.

941. P. versiformis.
/3/3, livida
Differt nostra colore e livido purpurascente : sed loniiae
htsibus, statura , stipite brevi convenit. Exemplaria alia
compressa subcontorta concava , alia convexo-plana sub-
undulata , alia cupularia aequaliora etc. Diametcr 5 — f>
linearum. Rarior nobis species semel hactenus obser-
vata in squamis putrescentibus madidis strobilorum Abie-
tiSy secus rivum (Eulenwald) unedio Maio.

3i5

9^2. P. i'asci c ularis nobis. Tab.XII

P. fascicularis scssilis ininor opaca , cupulis tenuibus pa- *• 2*
tentibus subhemisphaerico - difformibus rugosis.
a, populina
/3, salicina
Stlbstantia , silu , magniludine — ad P. cervinam {Synops.
p. 647.) accodere videtur : sed forma colorque , ne con-
jungeremus , interdixere. Exempla iu a, 6 — 12 fere
arcte caespitosa , , fasciculata. Cupulae 2 — 4 lin. latae,
patulae , admodmn irregulares , intus valde plicatae vel
rugosae sordide olivaceae , extus nigrae. Innascitur haec
corticibus Populi tremulae subconsumtis putredine , hinc
inde (v. c. Moholzer Haide; Eulenwald): vere. Var. /3,
erumpens , membranaceo - subcoriacea , tota nigricans,
parcius fascicularis , subsolitaria — aliquoties lecta in ra-
mis Salicis albae ( Ullersdorf) et Fraxini ( Cunnersdorf)
Novembri.

943. P. Digitalis xoeis. Tab. V.

P. stipitata tenuis submembranacea , cuvulu pendutu digi- *• u
talijormi basi oblicjuo - gibbiusculu , intus cx albido cae*
sia, extus cum stipite brevi umbrina.

Substantia membranacea fere , sicciuscula , subpapy-
racea, parum carnosa : margo inde passim incisus. Fungi
spnrsi , situ vcrticali penduli , horizontali decumbentes
aut saltem obliqui. Stipcs 1 — 2 lin. longus, incurvus,
tenuiusculus , in cupulam translluens , umbrinus aut sub-
nigricans. Cuvula semunciam fere alta in majoribus,
3 — 4 un- lata , margine erecto (rarius demum subpa-
tente) exacte digitaliforinis ; basi obliqua , hinc plus ini-
nus ventricosfi , nonnumquam versus stipitem sublacu-
nosa : intus albida , demum caesia, subviolascens aut sub-
grisescens : extus umbrina, deorsum saepe subnigrescens,
sursum dilutior , interdum margine albicans , nunc laevis,

nunc Pibrillis parcis appressis parallelis nigris longiludi-
ualiter striata. Basis intus in nonnullis subrugosa. E cu-
pulis farinam liinc inde copiosain albaui dilapsam obser-
vavimus , quae per vitra augentissiina lustrata sporulas?
nudas subglobosas medio passiiu striatas , nec thecas
octosporas solitas inonstra\it: an ab liymmiio corrupto
jainjanique dissolvendo oriundn ? an fungus a Pezizarum
genere removendus ? Speciein notabilem bis in Pino pi-
ceu inveniinus , et semel quidem arborcm integram ex-
celsam agmine longo latoque occupanteui (Arnsdorfer
Bergc; Sohlander Berg). Sept. Oct.
Tab. I. gVi- P. membranacea nobis.

f- C- P. stipitata merahranacea parvu , cupula erecta campa-
nulatu intus rugoso - venosn , demum multifido - lacera
suhicvolutu.

a, discolor

/3, alhida

"n flavida
An huc? an Meruliis propior? Statura z — 3 linearum
in perfectis. Cuvula in a, inlus albida , extus cum sti-
pite tenui brevi cinereo - nigricans , fibrillis subtilissimis
densis appressis nigris (per leutein) striata. /3, y, totae
unicolores laeves , paullo majores , stipite crassiore sub-
obconicae , minus larerae : /3, ex albo glaucescens: 7,
dilute amoeneque flava. Crescunt varr. omnes tres ad
stipites virgultave seniiputria humentia acervata tecta,
praesertim J item (Heinrichsruh; Astracan; Jcinkcndorf ;
Sohlander Ber° etc. ). A Junio in Xovembrem.

C. P E Z I Z O I D E A E.

a) H i r t a e.

9^5. P. hemisphaer Tc a.
Gregaria vel solitaria , terrestris , inter muscos , ad radi-

3i7

ces Quercuum etc. passim frequens ( v. c. Obstberg.
Schiipswiesen; Edelknabe). Aestate, autumno , iri hye-
mem usque.

946. P. brunnea nobis. Tab.lX.
P. gregaria subcaespitosa majuscula brunnca, e concavo *• 3"
depresso - plana subjiexuosa , extus pilis minutis fascicu-

latis hirta.

Congruit cuin antecedente pilorum fasciculis spar-
sis : sed affatim discernitur fornui, colore , statura. Ju-
nior subhemisphaerico - concava , adulta constanter mar-
gine inflexo depresso - plana subirregularis evadit : tota
semipellucens, nitidula , unicolor (praeter pilorum api-
ces in nonnullis albentes), eleganter brunnea. Diameter
1 — 3 linearum. Greges hujus densos longe lateque
effusos aliquoties legimus in carbonariis sylvaticis humi-
dis vetustis , Pefcizaruui in universum ditissimis , (PuLs-
bruch; Quizdorfer Buscli) Jun. Sept.

947. P. rhizopus nobis. Ta':'- ^-
P. arcte caespitosa subconnata, cupulis e globoso dein ' "*"
hemisphaericis intus nigris , extus lanato - hirtis rubigine
conspersis , stipitibus curtis crassis , capiUitio radiciformi
longo undicjue tectis.

Species perquam memorabiiis , excentrica. Magni-
tudo pisi fere vulgaris , aut paullo amplior. Substantia
crassa , firma , carnosa , succulenta , cinerea. Caespites
e - 3 — 6 individuis compositi , arcti , exemplis vicinis
haud raro ad latera coalitis : rarius solitarius occurrit
fungus. Tegumentujn cupulam extus obducens e bysso
filamentosa nigrA , more prorsus speciei sequentis arcte
compexa , conflatum , rarlus piiis exstantibus setosis atris
hirtum , utplurimum lana quadam brevi laxiuscula floc-
coso - furfuracea laete rubiginosa nunc densiore (ut
nigredo prorsus delitescat), nunc rariore , demuin plus

f. s.

5i6

nunc Fibrillis parcis appressis parallelis nigris longitudi-
naliter striata. Basis intus in nonnnllis subrugosa. E cu-
pulis farinam hinc inde copiosain albam delapsaiu obser-
vavimus , quae per vitra augentisshna lustrata sporulas?
nudas subglobosas medio passim striatas, nec thecas
octosporas solitas monstravit : an ab hymenio corrupto
jnmjamque dissolvendo oriunda? an fungus a Pezizarum
genere removendus ? Speciein notabilem bis in Fino pi-
cea invenimns , et semel quidem arborem integram ex-
celsam agmine longo latoque occupantcin (Amsdorfer
Bergc; Sohlander Berg). Sept. Oct.
Tab. I. 944". P. membranacea nobis.

P. stipitata memhranacea parva , cupula erectd campa-
nulatu intus rugoso - venosci , demum multijido - lacera
suhrevoluta.

a, discolor

/3, alhida

«y, fiavida
An huc? an Meruliis propior? Statura z — 3 linearum
in perfectis. Cupula in a, intus albida , extus cum sti~
pite tenui brevi cinereo - nigricans , fibrillis subtilissimis
densis appressis nigris (per lentem) stnata. /3, y, totae
unicolores laeves , paullo majores , stipite crassiore sub-
obconicae , minus lacerae : /3, ex albo glaucescens: 7,
dilute ainoeneque flava. Crescunt varr. omnes tres ad
stipites virguhave semipntria liumentia acervata tecta,
praesertim Vitem (Hcinrichsruh ; Astracan; Jdnkcndorf;
Sohlander Ber° etc. ). A Junio in Novembrem.

C. P E Z I Z O I D E A E.

a) H i r t a e.

945. P. hemisphaer Tc a.
Gregaria vel solitaria , terrestris , inter muscos , ad radi-

3*7

ces Quercuuin etc. passim frequens (v. c. Obstherg,
Schopswiesen; Edclknube). Aestate, autumno , in hye-
inem usque.

946. P. brunnea kobis, Tab. IX.
P. gregaria subcaespitosa majuscula brunnea, e concavo *• 3"
depresso - plana subjiexuosa , extus pilis minutis fascicu-

latis hirta.

Congruit cuin antecedente pilorum fasciculis spar-
sis : sed affatim discernitur forma , colore , statura. Ju-
nior subhemisphaerico - concava , adulta constanter mar-
gine inflexo depresso - plana subirregularis evadit : tota
semipellucens , nitidula, unicolor (praeter pilorum api-
ces in nonnullis albentes), eleganter brunnea. Diameter
1 — 3 linearum. Greges hujus densos longe lateque
effusos aliquoties legimus in carbonariis sylvaticis humi-
dis vetustis , Pezizarum iir universiun ditissiinis , (Pols-
bruch; Quizdorjer Busch) Jun. Sept.

947. P. rhizopus nobis. Ta^" A-
P. arcte caespitosa subconnata, cupulis e globoso dein ' "f"
hemisphaericis intus nigris , extus lanato - hirtis rubigine
conspersis , stipitibus curtis crassis, capillitio radiciformi

longo undicjiie tectis.

Species perquam memorabiiis , excentrica. Magni-
tudo pisi fere vulgaris , aut paullo amplior. Substantia
crassa , firma , carnosa , succulenta , cinerea. Caespites
e - 3 — 6 individuis compositi , arcti , exemplis vicinis
hand raro ad Iatera coalitis : rarius solitarius occurrit
fungus. Tegumentum cupulam extus obducens e bysso
filanientosa nigra , more prorsus speciei sequentis arcte
compexa , confiatum , rarius piiis exstantibus setosis atris
hirtum , utplurimum lana quadam brevi laxiuscula floc-
coso - furfuracea laete rubiginosa nunc densiore ( ut
nigredo prorsus delltescat), nunc rariore , demum plus

5i8

minus evauida, adspersum. Coniinua tegumento isii
siipitein tircumcirca obtegit juba atra , fascicularis sed
plerumque pariun compexa , saepe longisshna , pro di-
vcrso fungi situ nunc pendula , nunc ligno incumbens
ac subirrepens, radiculiformis : intra quam aegre extrica-
bilis penitus absconditur stipcs crassus, subobconicus,
cum vicinis iuterdum confluensr, brevis vel breviusciilf.
fere seinper inclinatus totusve decumbens. Cupula iri
junioribus e globoso obcordata , cavitate interna exigua,
margine lato inflexo minus magisve depresso , ore par-
\iilo (margine veluti proprio quodam instructo) orlicu-
lari aut suboblougo : quo sensim dein debiscente de-
mmnque toto patulo iorma per ventricoso - bemisphae-
ricam in apertiorein semigloboso - pliiaioideain abit,
margine illo proprio latiusculo prominulo , rubigine com-
muni extus consperso , plus minus profunde aequaliter-
que jam crenato , persistente. Color intus priino ater
lucidus , e nigro tandem olivascit. Varietas quaedain
rarius occurrit e fissuris truncorum promergens , per
loci angustias elongata teres. Innascitur fungus noster
truncis vetustis , radicibus terra denudatir, , cortici mu-
scoso quisquiliis tecto — arborum piaesertim Grondosa-
rum duriorum , Querc&s , Fagi etc. exoletarum putre-
sceniium: in sylvaticis vel apriciusculis passiui non in-
frequens (e. g. Moholzer Ilaidc; Eulemvald; Herrnkut)'.
Tantum non perennis.

cj/jS. P. Nigrella.
Intus atra laevis , primo glabcrrima lucida : extus vestiia
tegumento fusco - nigro firmo crassiusculo , e filis bys-
sinis dcnse intertextis compacto , a cupuld ipsa per
enclieircsin haud adeo diiEcilein solubili. Statura jorma-
que (orbicularis vel oblonga), quales indicavit b. TVul-
fcn: intcrduin tamen exempla occurrunt semuncialia,

' 3ig

imo subunclalia. Frequens in muscosis nudisve terre-
stris , rarius truncigena , gregaria , saepe caespitosa
(v. c. Schwesternplantage ; Sproizer Hiigel; Schbpswie-
sen; Haide; Herrnhut; Kbnigsholz). Sero autmnno,
vere.

949. P. strigosa.

-
a, strigosa*

/3, hispidula

Var. a, terrestris rarior , Herrnhutio allata Septenjbri.

/3, intus nitida coerulescente - cinerca , ad truncos rainos-

que emortuos Samhuci racemosae et nigrae (Haide;

Cane; Cacus) passim obvia Martio , Aprili.

950. P. sulphurea.

/3, albo - lutea
Stipes brevissimus vel nullus. Nostra ia acubus Pini
sylvestris udis dejectis putrescentibus (Eiittnerwiese ;
verlomes JVasser) bactenus inventa. Maio , Junio.

95x. P. flavo - fuliginea nobis. Tab. xj.

P. sessilis dilatata planiuscula suhjlexuosa scmipelluceiis, £ ~-
extus strigoso - hirta laete sulphurea , intus olivaceo-
fuliginea.

Pulchella species ab antecedente formA , colore,
substantia ( tenera , ad subtremellosam accedente) magis
recedit, quam ut conjungi queat. Gregaria, nitidula,
extus vividissime flavo - sulphurea : initio cupularis dein
varie flexuosa applanatur, i — 2 lin. magna , suborbicu-
laris , oblonga etc. Ad lignoruin frusta , folia etc. ma-
dida putrida dejecta in paludosis sylvaruin (Moholzer
Haide passim). Autumno.

952. P. flammea nobis. Tab. 1.

P. sparsa sessiiis suhglohosa strigoso - villosa unicolor *• 6-
fiammeo - ruhiginosa.

Priino tota clausa globosa : dein subpatens cupula-

<r<

32^

ris hemisphacrica. Furma regularis : diameter i — i J
lin. aequans. Substantia nigra : sed hymcnium tegumento
prorsus concolor vividissime rubiginosum , flammeum.
Tlflargo nonnumquam crenatus. Bara species ad ligna
vetusta exsiccata durissima carpiriea ( Mayblutnenbusck)t
bis terve lecta. Autuumo.
Tab. XL <p5/ P. rufo - olivacea sobis.

'■ '• P. subsolitaria sessids orbicularis ayplanata , extus villo'
so - jndverulenta sordide rufo - ferruginea , disco virescen-
te - olivaceo.

Diameter i — 3 linearum : forma exacte circularis
plerumque. Substantia carnoso - ceracea , molliuscula,
sed non humida. Discus patens planus , recens e viridi
olivaceus , vetustus et exoletus paene niger. In ramis
emortuis suffocatis Ruhi jruticosi in rejectamentis hor-
tensibus nostris , infrequens. Aestate pluvia : Junio,
Julio.

q5j. P. Atropae.
Minuta, vix stipitata , obconica vel sub( ylindrica , pilis
densis erectis badiis , ejusdem prorsus coloris , qui est
in setis P. stercoreae: intus dilutior pallens. Nova va-
rietas esse videtur, unic.i tantum vice inventa in stipu-
lis semiputribus suffocatis tecti straminei vetusti ( Coders-
dorf). — Medio Julio.

955. P. scutellata.
Color pulcherrime ruber. Constanter epixyla ad ligna
ramosque arborum frondosarum dejectos madidos , haud
raro intra ipsissimam aquam. In sylvaticis liinc inde
(v. c. Moholzer Ilaide ; Lehmgruben; liciugshayner
Berge; Ullcrsdorj). Aestate et autumno.

9.56. P. stercorea.
In statu vegeto fulva : concavo - planiuscula , sed non
ita , itt praecedens , applanata discoidea. Setae praeser-

321

tim marginem occupant , badiac , longiusculae , erectae.
Praeter fimum vaccinuin etc. , quem copiose vere hu-
mido colere solet , solo etiain pingui stercoroso hortensi
vel sylvatico , rarius truncis putridissimis , dense saepe
aggregata innascilur autumnalis et inprimis vernalis.

957. P. theleboloides nobis. Tab.XII

P. sparsa subgregariave sessilis e sphaerico dein dolioli- '•■ *■
formis albida, ore concavo sordide lutescente : extns setis
concoloribus suberectis hispida.

Affinis quidem P. stercoreae et papillatae , statura
inter utramque media : sed ob formam coloremque specie
tamen propria digna visa fuit. Forma Thelebolis simil-
lima est , verum fructificatione gaudet Pezizarum : thecas
ejus octosporas , ea. prorsus figura instructas , quam ad
antecedentem delineavit b. Hedwig , microscopii compo-
siti ope conspeximus. Primordialis tota albida sphae-
rico - paraboloidea clausa : setae minus densae quam in
antecedentibus , initio conniventes demum erectae , ri-
gidae , longiusculae , pallidae. Discus non papillatus :
statura mediocris : diameter 1 — 2 linearum : altitudo
eadem fere. Varietas adest colore toto sordide luteo-
ochrascente. Nascitur ad terram pinguem , in stercora-
tis , inter sordes hortorum (Jankendorf; Dielise; Herrn-
hut) Maio, Junio.

9,58. P. papillata.
Aurantio - rubella , minutule papillata. Setae Iongae,
erectiusculae , subconcolores. In fiuio vaccino et equino
(Seer Allee etc. ) saepe copiosissime. Hyeiue , vere.

959. P. cerina.
Color omnino cerinus : discus in nostris concolor fere.
Forma passim subturbinata. Rarior ad ligna putria
Populi tremulac (Haide) Aprili.

4l

g6o. P. corticalis.
CL Obss. mycoll. I. 28. 112. Reccns , duni liumer,
hemisphaerica est , patens , extus intusque e griseo ru-
fescit: exsiccata clauditur inque colorem ciuereo - albidum
abit. Ad varios cortices frequens : perennis fere.

961. P. gr a nuli for mi s.
Nivea , pusilla , valcle hirta , sparsa vel aggregata : in
series varias quandoque subdigesta. Etiam vigcns ac
liumida formam servat regularem subglobosam , ore se-
mipatulo connivente: extus et intus prorsus unicolor.
Sicca sphaerica est totaque clausa. Nostra corticalis est
aut lignaria, hinc inde (Ilolzpldtze ; IMoholzer Ilaide
etc.) non infrequens. Perennis.

T. VIII. g62. P. albo-violascens nobis.

4- p# gregtiria conferta ex hemisphacrico applanata sessilis
orbicularis flexuosarfite , intus caesia vel violascens , extus
dcnse villoso - hirta candida.

Rarius solitaria ; plerumque valde congesta passim
subconfluens. Junior clausa subglobosa: adulta patula
disco plana , 1 — 2^ lin. lata ; saepe monstrosa , margine
\alde flexuosa , Pezizulas minores ( more aliarum non-
nullarum) intus fovens etc. Color disci nunc glaucus,
coerulescens , nunc aquose ac sordide violascens , Cho-
colatae dilutioris ad instar. Cupula rarius substipitata.
Ad cortices ramosque vetustos exesos varios , Ulmi,
J itis , Sambuci tiigrae etc. (Lehmgruben; Jdnkendorj)
non rara. Vere, autumno.

Tab.YH g53 p, leucotriclia kobis.

P. majuscula sessiiis JiemispJiaerico - concava lactea , extus
intricato - stri°osa candida.

Initio globosa clausa : dein hemisphaerica patens.
Regularis ; diamcter 3 — 4 hnearum. Color disci ex
albo subglaucescit. Setac strigosae longiusculae intri-

f.5.

323

catae. Tcrrestrem semel lcgimus in umbris humidi

o

ilS

(Ilaidc) Sept.

9G4. P. coccinea.
Fungus omnium pulcherrimus, subuncialis, rarus in ter-
ris nostris , locis umbrosissimis nemorosis ( Muhulzer
Hnide) ad ramos dejectos varios ter quaterve inventus
Aprili , Maio.

965. P. pitya.

<x, corticalis

/8/3, epiphylla
Var. a, in cortice trunci crescens iconi ac descriptioni
Pcrsoonianae exacte respondet. /3/3, ramulis tenuibus
acubusque innata notis nonnullis discrepat. Discus in
hac primo vividissime aurantius ac subconcavus postea
exflavescit ac prorsus explanatur , demum dilute flavus
in centro umbilicum saepe acquirit : diameter inter
1 — 6 — 8 lineas , iino ultra , variat. Stipes valde bre-
vis crassus , una cum exteriore cupulae facie lana inol-
lissima densissimA nivea tandem subevanitia obductus:
saepe vix ullus. Constanter nobis nonnisi in caudicibus,
ramis acubus([ue languidis emortuisve Pini piceae deje-
Ctis (v. c. Ilaide; Eulenwald abunde, sylvam egregie
exbilarans ; Ixdmpfenherg ; Arnsdorjer Berge; Ilerrnhut
etc.) occurrit species praepulclira ac frequens. Primor-
dia ejus sero fam autumno obvia : s<d vigoris tempus
primuiu ver , inter ipsam nivem deliquescentem. Martio,
Aprili.

966. P. pulchella.

«, vulgaris

/S/3, flavu - coccinea
Vulgaris est a, in ramis variis, inpriinis c/ucreinis , ubi-
que fere Martio , Aprili, Maio : rarior auuimno. /3j3,
tota sessilis , intus eleganter coccinea , extus amoene

, , j

sulpliurca donse villosa, villo subpulverulemo (junior
clausa punctifonnis dilutior) semcl in cortice abietino
dejecto (hohe Linde) inventa sparsa. Deceuibri.

967. P. calycina.

Ofj communis

fi/3, intermedia
Species media intercedit inter priorein et sequentein :
propior illi colore , lutic foriuA : statura superat utram-
que. Var. a, disco ochracco — /3;8, (ad P. virgineam
transiens) pallido distinguitur. Mixtae crescunt ainbae
ad ligna, cortices , truncos auercinbs , vopulneus etc.
passim haud rarae (v. c. Moholzer Haide ; Eulenwald;
Ilerrnhut) vernales nobis : Aprili , Maio.

968. P. virginea.

a, vulgaris

/3, carpophila
Yar. a, in truncis , ramis, lignis nuclis variis arefactis
vel puti escentibus ubique pervulgata : perennis. Nec /3,
rara , non soluin in pericarpiis fagineis siccis (Eulen-
wald copiose ) , verum et in lignoruiu frustis seiuiputri-
bus hinc inde (Muholzer Haide etc.) — parvula , tenuis,
ore clauso subobconica , villo conferto longiusculo con-
nivente barbata. Vere, aestate.

969. P. ciliaris.

Ciliis longis , sparsis , plus minus patulis ab antecedente
sulllcienter differt. Cupula recens ac liuinida aperta.
Folia incolit decidua exoleta varia , sed inprhnis ouer-
cina , passim (Seer Busch; Trdnke ; etc). Autuomo,
vere.

970. P. patula.

Subgregaria , minuta. Rara in regionibus nostris , unica
tantum vice lecta in foliis auercinis putredine exesis
(Eulcnivald) exeunte Octobri.

3a5

971. P. fuscescens.

Cupula aere sicco globosa clausa , humido hemisphaerica
semipatula: extus praesertim circa oris marginem pilis
badiis obsita. Foliis innascitur fagineis decitluis , item
infrequens , bis terve ( Eulenwald ; Herrnhut ) reperta
Aprili , Maio.

972. P. sericea nobis. Tab.III,
P. stipitata majuseula subgregaria eupularis , extus villo
viridi circa marginem albicante sericeo - nitente adpresso
tecta-, intus ex ochrso ferruginea.

Species ex elegantissimis. Color initio totus unico-
lor , pulclire viridis , aeruginosus sive psittacinus , extus
profundior subfuscescens : sed in adulris in ochraceo-
ferrugineum , nonnumquam sordide olivascentem , intus
mutatur , villoruiuque simul apices una cum cupulae
margine introflexi exalbescunt , nitore quodam velut
holosericeo insignes. Stipes brevis , firmus , crassus vcl
crassiusculus. Cupula hemispliaerico - concava semipa-
tula , demum tota hians , 1 — z — 5 lineas lata. In trun-
cis lignisque vetustis nudis duris (fagineis ? ) viredine
longe lateque tinctis , locis sylvaticis umbrosis madidis
(Eulenwald secus rivum) infrequens. Aestate et au-
tumno.

973. P. villosa.

a, candida

^8, incarnata
Var. a, satis frecjuens passiin provenit ad cauies herba-
ceos siccos aut semiputres , folia decidua , stipites Aga-
ricorum putrefactorum , Jsariae agaricinae comes (v. c.
See; Thiemendorf; Moholzer Haide; Sohlander Berg).
Vere , aestate, autumno. /3, nobis hactenus nonnisi in
Iignis deciduis putrescentibus passim (Ullersdorf; Haidc)
visa , cupulis plerumque clausis : Martio , Aprili.

5z6 .

974. P. hyalina.

a, albida

yS/3, candida
Ab initio globosa subclausa : deniuni haud raro appla-
uata marginata flexuosa ; sordide albens a, candidissinia
(3/3, : convenit utraque substantid tenui humida vitreo-
pellucida. a, in lignis putridis ubique frre vulgaris ;
perennis , hyeme ccllaris. /3/3, ad fulia madida decidua
in paludosis sylvaruin (Schvpswicsen; Haide) frequens.
Autumno , vere.

976. P. clandestina.

a, connivens

/3/3, patula
Li a, tomentum cinereum laxe adhacret fungillo cetero-
quin subuinbrino : stipes saepe dilutior sordide lutescens :
statu/ a variabilis. Frcquens haec gregatini occupat cau-
les, stipites, ramos huini jacentes siccos putridosve va-
rios , v. c. Solani tuberosi , Periclymem , Kubi fruticosi
et idaei — rarius fulia faginea dejecta (AnstaLtsgarten;
Lehmgruben; F.ulenwald ; Cunnersdorf elc. ). "Vere et
aestate. Locis nativis iisdem passim inter rejectamenta
hortorum aut in sylvaticis (v. c. Sohlander Berg) cre-
scit /3/3, specie forsitan sejungenda : cupulis patulis pla-
niusculis planisve discoideis iutus nlbidis, extus cuni
stipite tomento villoso cinereo - umbrino obsitis. Aestate,
autunmo.

976. P. anouiala.

a, vulgaris

/3, congLumerata
• y, puriaefurmis

e), suciaLis
Vulgatissima ubique a, in lignis ramisque oinnis generis ;
nunc subglobosa, uunc turbinata : saepe valde soleniformis.

327

Exeinpla reliquis mixta quancloque occurrunt monstrosn,
maxima , admodum difformia. Colore variat sordide lu-
tescente , cervino , fcrrugineo , nigricante. Parciores
adsunt /3, 7, 5, (in S, cupulae aliae cylindricae , aliae
subsphaericae ) ad ramos dejectos etc. (Lchmgruben;
hohe Linde; Schopswiescn; Moholzer Ilaide). Autumno,
hyeme , vere.

977. P. Rosae.

Saepe valde aggrcgata , totum truncum obducens , sicca
corrugata ac difformis. Cupulae extus primo valde to-
mentosae , tomento sordide spadiceo — quales etiam
describit b. Tode , quem tamen subiculi concoloris non
meminisse omnino mirandum est. In Rosd canind (Thie-
mendorj ; Diehse) vulgaris : in R. centifolid rarior. Per-
ennis.

978. P. porioides nobis. Tab. VI.
P. toia nivea , cupulis hemisphaericis glabris dense con- ' J'
gestis , margine sparsis , mernhranae tomentosae candidac
marguie hyssinae passim fibrilloso - fimbriatae scmi - im~
mersis.

Cavendum , ne cum Porid byssind Schrad. spic.
pag. 172. 173. tab. 3, 1. confundatur , cujus iconi pri-
mo obtutu haud absimilis est : genuinam eniin profecto
sistit Pezizam. Cupidae minutae , regularissimae , eumor-
phae , carnosae, exacte hemisphaericae (nullo modo nec
subtremellosae nec applanatae , ut vel inde a P. caesid
Synops., p. 667. distare nostram palam sit) nitidulae,
albae , dein subpallentes : extus filis byssinis membranae
communi passim affixae sunt , parte superiore plus minus
prominente glabella. Membrana candidissima , tenuis,
sed tamen firmiuscula: rnargo nunc subaequalis , nunc
flmbriato - laciniatus. Legimus aliquoties speciem ele-
gantulam raramque in corticibus lignisque abiegnis humi

5z6

[acentibus suffocatis semiputribus ( Moholzer Haide pas-
sim ) Junio , Septembri.

970,. P. fusca.

a, vulgaris
/3/3, major
Tomenti fusci crusta satis crassa , aliquot saepe uncias,
imo spithamam et ultra, longa , raiiiuui semicingens.
Huic inspersae cupulae cinereae parvae tenellae liemi-
spliaericae , filis saepe extus byssinis concoloribus paral-
lelis longis undique tomento affixne. Ad ramos deciduos
alueos , populncos , coryleos etc. in umbrosis vulgata.
/3/3, citpulis triplo majoribus diflormibus sublobatis , in
luunido nigricantibus , parcior ad ligna putria abiegna
(Haide). Utraque praesertim verna.

g8o. P. sanguinea.
Densius laxiusve aggregata : modo tomento manifesto in-
sidens , modo ligno sanguine quasi tincto inspersa , mo-
do circa ipsain tantum radicem sanguinea. Cupula pri-
rnordialis dilutior fuscella semipellucens , sanguine cir-
cumtincta. Ad Jigna nuda fissa populnea etc. passiin fre-
quens. Perennis.
Tab. XI. 981. P. Lonicerae nobis.

P. minuta sparsa sessilis subbyssiseda subglobosa ex albo
sensim fusco - nigrn , ore connivente crenato.

Primordialis tota alba: dein paullatiin (etprimo qui-
dem circa marginem , basi diutius colorem servante) fu-
scescit : tandein tota fusco - nigra evadit , intus tamen
dilutior persistens , bumectataque colorcm aquose fuscel-
lum recuperans. Cupula extus in aliis hirtiuscula , hir-
sutie in tomentum basin cingens lignoque irrepens bys-
sino - filamentosum delicatum niveum , dein pallens , de-
mum obliteratum , descendente : in aliis paene laevis,
vix ac ne vix quidem byssiseda. Sicca clausa est et glo-

! JZfj

bosa : humens ore semiaperto ventricoso-hemisphaerica.
Margo constantcr late et aequaliter crenatus. In cau-
dicibus ramisque siccis Lonicerae Peridymeni (Anstcdts-
garten) bis terve observata Aprili , Maio.

982. P. amorpha.

/3/3, pruinata
Nostra anne liuc pertineat ? dubii haeremus. Substantia
dura , coriacea." Cupulae majusculae (2 — 4 linearum),
orbiculares effusaeque , orbiculariter aut sublongitudinali-
ter aut indetermiuate conFluentes : primo sessiles appa-
rent, extus tomento denso albido vestitae ; demum
stipitem quemdam brevissimuin crassiusculum sordide
ochreum ostendunt , tomento illo jain fere toto evanido.
Discus veluti per papillarum rudimenta colliculosus vel
undulatus, pruind tenui cinerea dense constratus est :
qun in fungo madefacto abluta color verus rufo - brun-
neus in conspectum illico vemt. Totus fungorum grcx
Corticium quoddam rimoso - laceruin haud inepte aemu-
latur. Ad Populi tremulae cortices siccos vetuslos
[Mayblumenbusdi) iteratis vicibus. Aprili.

oes. Civium ambiguorum in genere locupletissimo
baud exigua prostat cohors : e quibus memoratu dignio-
res ad calcem Sectionum suarum enumeramus :

a. P. rufiberbis. P. gregaria sessilis , tomento spa-
diceo insidens , intus ex albido carnea , extus barba laete
ruft hirsuta. Cupulae concavo - planiusculae , subdiffor-
mes , subconfluentes : diameter lineae unius. In ligno
duro humi jacente (Mayblumenbusch) Martio.

b. P. rufo - spadicea. P. cxtus hirta , sordide rufo-
spadicea , intus fuliginoso - nigricans ; stipite sursum in-
crassato sublacunoso , cupula turbinata margine inflexa.
Majuscula: 4 lin. fere longa , 2 superne lata. Ad trun-
cum abiegnum (Ilaide) rarisshna. Exeunte Septembri.

42

33o

c. P. acuum. P. minulissiina stipitata extus hirtius-
cula albe, dein sanguinea ; cupula planiuscula (paruia

concava). Sparsa vel subconferia. Ad tactuni cruentari
videiur. Stiprs tenuis , varius , in plurimis satis longus.
Ad aciis pineas in paludosissiinis (hohe Lindc) Aprili.

d. P. viresccns. P. minutisshna sessilis regiilaris he-
misphaerica viridula , extus furfuraceo - villulosa. Sub-
gregaria in Iigno putrescente (huhe Linclc). Exeunte

All!'UStO.

"C

b) G l a b r a e.

aa) S t i p i t a t a e.

983. P. bolaris.
Yariat staturd , ac longitudine stipitis, modo modici,
modo brevis , modo vix ullius. Cupula seiniglobosa
fere , margine plerumque integra , extus cum stipite non-
numquam pubescens aut subvillosa. Ad ramos deciduos
siccos arborum frondosarum , Coryli , Alni etc. passim
frequens (v. c. Lchmgruhen; Ullersdorf; Schopswicscn;
Moholzer Haide) Oct. Nov. Dec.
Tab. 11. 9^4- P- elatina kobis.

F. 5- P. stipitata firma viridis c.rtus nigro - striata , stipitc
crasso mediocri in cupulam concavam intumtscentc , mar-
gine lato inflexo.

Affinis omnino antecedenti : attamen colore , loco,
tempore aHatiiu discrepare visa. Obconica , firma , cras-
siuscula : 2 — 5 lin. alta , 5 — 4 1,lta- Extus subparal-
ele nigro - striata, subfibrillosa vel venoso - pilosa , mar-
gine interdum subserrata. Initio praesertim intus fusco-
virens : dein tota viridis : disco deinum explanato sor-
dide lulescens vel olivascens. Stipes crassus vel cras-
sinsculus, nonnumquain sublongus , ut fungus altior tum

33 1

sit quam latior. Ad ramos emortuos humi jacentes Pini
piceae , nec alios hucusque , satis frequens (EuLeuwald).
jMartio, Aprili, Maio.

gS5. P. Buccina.
Color in junioribus flavus , in adukis saturate aureus.
Stipes prolunde ac parallele striatus , imo in specimirii-
bus nonnullis subunduLttiin sulcato - costatus. Cupulae
etiam basis interior quandoque striato - plicata. Situs
subcaespitosus : exempla 2 — 3 haud raro basi connata.
Ligna Pinorum passiin (Moholzer llaide; Eulenwald) in-
colit species pulchra ct rariuscula : vere, aestate , au-
tumno.

986. P. fructigena.

a, commutiis

/3, fungoidaster
Variat a, colore albido , luteo , rufescente — pro aetatis
umbrarumque , quibus fruitur , gradationibus. Stipes non-
numquam basi obscurior. Nunc in glandibus quercinis,
nunc ad virgulta ramosque locis humidis projectos (faule
Briicken; hohe Linde ; Schijpswiesen; Tranke etc.) Iiaud
infrequens : vere et autumno. /3, quae mera nobis hu-
jus varietas videtur , rarior occurrit (v. c. PoLsbruch)
vere et aestate.

987. P. serotina.

/3/3, vcrna
Gregaria conferta, cupula convexo - plana. Hisce notis
ac tempore locoque natali di^crepat a var. Persoouiand:
reliqua conveniunt. Stipes in individuis trecentis et ul-
tra , quae examinavimus , constanter praesens , brevis vel
m diocris (2 — 3 lin. plerumque longus ) , firmus , cras-
siusculus, concolor. Cupula item constanter convcxo-
pl na , in adultis aeque ac junioribus , 2 — 4 lin. lata.
Inde a P. dtrina et ienticulari affatim differre eaui lique-

■itz

bat. Nascirur in umbrosissimis udis (saepe in ipsa pae-
ne aqua) ad folia ramulosque putridos dejectos , rarius
terrestris in semitis declivibus ( Moholzer Ilairle; Hun-
gcrsnoth ; Cunncrsdorf) anno altero abundans , altero
parca subsparsa. Maio , Junio, Julio.

988. P. nigripes.

«, sylvatica
/3/3, ccllaris
Var. «, nitidula regularis concava dilute pallens , non
tatituni in truncis seiuiputribus abietinis corticalis grega-
ria aut subsparsa occurrit , sed et epipbylla in foliis de-
ciduis putridis exesis Pscudoplatani etc. ( Moholzcr Iiaide
passim) autumno et praeprimis vere. /3/3, distans cupula
fere plana subdifforiui sordide lutescente , semel ad bgna
putridissima cellaris inventa Januario.
Tab. III. 989. P. Urceolus nobis.

■• 4- P. stipitata parva, extns hrunnea nigro - striata , intus
fuligineo - nigricans , stipite hrevi incrassato , ore contra-
cto erecto.

Urceoli forma insignis , lin. 1 — ij magna. Substan-
tia sicca, duriuscula, carnoso - subsuberosa vel subco-
riacea. Fungillus extus brunneo - spadiceus , striis regu-
laribus obscurioribus pictus , laevis vel tanlilluin fibrillo-
sus : intus fere niger, in nonnullis veluti granulosus.
Forma admodum regukris , elegans , initio ore clauso
pyriformis , dein margine aperturae senripatulae orbicu-
latae erecto ( Tulostomatis aut Lycoperdi rupti quadan-
tenus ad instar) urceolaris. Cupula primo subglobosa,
dein obovata vel obconica. Unica vice banc legimus in
ramulis alneis emortuis decorticatis siccis , et quidem
fungo ? cuidam effuso crustoso fusco subbysterioidi spar-
sim insidentem (faule Briicken). Ineunte Aprili.

333

990. P- laciniata nobis. Tab.VII
P. stipitata pai~va, cupuld hemisphacricd subventricosd *• 8-
scmipatuld margine stellatim laciniatd intus pallidd , e.x-

tus umbrind : stipite brevi firmo fusco.

Est e maxiine notabilibus. Cupula i — 3 lin. lata,
extus (sub lente augentiore) venis subtilisshnis unibrino-
fuscellis arcte eleganterque reticulata vel areolata. JLn-
ciniae uiarginis 4 — ^j subaequales , acutulae vel obtu-
siusculae. Stipes J< — i lin. longus , saepe subincurvus.
Totus demuin fungus patulus Didermatis stellaris peridium
exterius reflexmn non male refert : per exsiccationem in
formam subglobosam , laciniis introvolutis , transiens ni-
grescit : aqua recreatus figuram pristinam resuuiit. In
foliis loco liumente dejectis puiredine subconsumtis Sa-
licis Capreae semel sparsain invenimus speciem raram,
et laete quidem fructificantem , fumo seinineo crebro ■
avolante (Moholzer liaide). Primo Junio.

991. P. radiata.

Fungillus perquam elegans et clistinctus in stipitibus sic-
ciusculis dejectis aliquoties ( Vllcrsdorj; Sohlander Berg )
gregarius repertus. Augusto et seqq.

992. P. cyathoidea.

a, communis

yy, violascens
Stipes longitudine variat. Cupula primum cyathoidea,
dein planiuscula orbicularis subdiscoidca marginata , qua-
lem pinxit b. Iledwig. Frequens occurrit in ramis ve-
tustis siccis herbarum fruticumque , Rubi fruticosi elc.
rarior in foliis semiputribus deciduis. Autumno et vere.
Var. /yy> fonna conveniens , sed colore toto amoene
violascente distincta , bis vel ter in foliis fagineis madi-
dis secus rivum (Eulenwald) reperta. Autumnalis.

334

qrp. P. lutescens.
Media quasi inter praecedentem et P. citrinam. Incolit
ramns abietinos aliosque dejectos liinc inde (v. c. Jiii-
ckenwiese; Lehmgruben; Horhe). Augusto , Septenibri.

994. P. aeruginosa.
Discus saepe nlbidus. Tolus fungus exoletus colorcm
(juandoque sordide ocbraceuin assumit. Praeainat in re-
gionibus nostris ligna putrodine euiollita bctuliua, quae
acrugine Ionge lateque inFecta in sylvis udis umbrosis
vulgaris incolit ( ' IMoholzer Ilaidc; Scliiijisunesen etc).
Aestate, autumno.

99^. P. citrina.
a, citrina
/3/3, albida
Statura varia. Pervulgata ubique in sylvaticis liumidis
truncos ramosque dejectos arboruin {'rondosaruui occu-
pat «, vere et praesertiin autuumo. Iisdem locis ad
ligna semiputria passim (holie Linde; Jdnkendorj; Ullers-
dorf) nascitur /3/3, colore tantum diversa. Aulumnalis.

996. P. pallescens.

Color sordide pallescens aut lutescens , qualem fere
exprimit icon Hoffmanniana. Quoad formam media
Iiaec est inter aftines P. citrinam et lutescentem. Ra-
rior nobis , nec nisi in glandibus quercinis dejectis
(Trdnke) bactenus lecta. Septembri.

997. P. faginea.

Diameter J — 1 lineae. Ad pericarpia ragi vetusta uda
semiputria projecta (Eulenwald; Lbbaucr Berg) passiin.
Autumno.

998. P. berbarum.

Nimis cognata priori. Forma fere congruit cum se-
quente : sed paullo minor est , unicolor albida. Ad sti-
pites dejectos , ' ramos Rubi etc. rarius ad ligna pinea

535

(Lehmgruben ; Haidc etc), satis frequens. Aestate,
autumno.

bb) S e s s i 1 e s.

999. P. lenti culari s.
Nitida species. Ad truncos duriores , ligna ligone fissa
etc. in nemorosis unibrosis ( v. c. Haide ; Schupsuiiescn)
passhn. Sept. et seqq.

iooo. P. xanthomela.

/3/3, epixyla
Differt var. nostra ab a, disco inaequali flexuoso subun-
dulato (quod tamen forsan nonnisi a ligno subjacente
oriri putanclum) , margine integro nec serrato , locoque
natali. Legimus eniin fimgilluin riirissimum in ligni se-
miputridi superficie lacunosa olim serra truncata (Fuchi-
steine). Exeunte Martio.
ioo r. P. leucolouia.

/3, major

/yr, muscigena
Nostra ^8, aurantio - coccinea potius est quain miniata,
2 — 4 rarius ad 6 lin. lata , vel tota sessilis , vel stipite
instructa brevissimo crasso albidulo terrae immerso :
praeter marginem pilis subtilibus niveis lacinuiatum
subtus etiam quandoque squamulis ejusdem coloris par-
cis ac plus minus obsoletis adspersa. Yulgaris haec
nascitur epigaea inter Polytricha in ericetis arenosis
humidiusculis apricis , ubique fere. Autumno praesertim
serotino: Oct. Nov. Accedit Jmc yy, major , stipiic
crasso longo albente , (semunciam fere lata et alta),
cupuld hemisphaerieo - concava : in reliquis congruens
cum /3,. Ex ipsis Polytrichorum majorum axiliis procre-
scit haec var. locis paludosis (v. c. Poishruch) minns
frequens. Junio et sqq.

0V>

Tah. II. IQOt. P. nielaloma nobis.

i '. P, f/arva sessilis conjcrta concava dcmum planiuscula,
sordiJc aurantia ; mdrgine pilis subtilissimis Jasciculatis
atris undUjue obsito.

Diamcter i — 3 lincaruni. Formd nnnc gaudet
regulai i orbicnlari , nunc plus minus ditformi , margine
varie Hexuoso. Subtus modo prorsus laevis est , modo
pilis item atris , sed sparsis et obsoletis , Itirtiuscula:
qui in marginc constantes , conferti , lasciculares , bre-
vissimi , cingulo discum circumdant nigro , quo vel ipso
quantuin distet baec a praecedente , vix opus est, ut di-
sertis verbis moneamus. Stipcs numquam ullus. Situs
rarius subsparsus : plerumque arcte congestus, caespitu-
lis saepe longe latequc erfusis , carbonaria paene tota
obducentibus , interdum materie alba (bysso forsan qua-
dam) veluti calce vestitis. In carbor.ariis sylvaticis ve-
tustis passim (v. c. Ouizdorjer Busch ; Polsbriuh; Trtin-
ke) frequens. Yere , aesEatc, praepriniis aulumno.

T. VIII. ioo5. P. s angu inolen ta soeis.

7* P. sessilis minuta glabella depresso - hemisphaerica och/o-
leuca vel dilute ochracea , ad tactum cruentata.

Sparsa gregariaque, intacta tota unicolor straminea
aut pallide ocbrea : at laesa sanguine illico emisso macu-
Jis persistentibus rubellis pingitur. Latitudo lineae vix
unius. Ligna varia liumida incolit : lecta v. c. in asser-
culi.s pineis cellaribus (Anstaltshellcr) inque ramis alneis
aut corylcis ad terram udain projectis (Schopswiesen).
Septembri et seqq.

1004. P. convexula.
Ob fragililatem maigine passim incisa. Rara in terris
nostris species : liactenus unica tantum vice epigaea re-
perta ad oram sylvae (Herrmanns Felder). Medio
Aprili.

337

iood. P. lurida.
Recens ac humida disco albido - caesia vel incana , mar-
gine subtusque ex ochreo fuscescens per lentem quasi
granulosa vel farinosa , nonnumquam obsolete et vage
crenata : sicca pro more specierum multarum corruga-
tur et e fusco nigricat tota. Subgregaria , subgregato-
seriata , acus Pini sylvestris et Strohi dejectas einortuas
humidiusculas passim (v. c. Lehmgruben; Monplaisir)
occupat Aprili , Maio.

1006. P. rufa.

a, epixyla

(3, epigaea
a, cupuld plana, etiam subdepressa , quandoque substi-
pitata, in ligno nostro pineo passim. /3, ad terram hu-
mentem parcior (Anstakshof ; Polsbruch). Utraque aestiva
et autumnalis.

1007. P.- granulosa.

a, communis

fifi, Leporum
Var. a, ab initio concava, demum plana : extus subci-
nereo - granulosa , intus laete rubra — abunde ubique
fere fimum vaccinum occupat , rarius solo nudo pinguiori
(e. g. Heinrichsruh) innascitur. (3/3, opacius rubra , sor-
dide purpurascens , substipitata , persistenter concava,
subtus rugosa at vix granulosa — in stercore leporino
hinc inde (v. c. Haide; Thiemendorf) crescit. Utraque
apprime autumno : at et hyeme , vere.

1008. P. confluens.

Variat colore aurantio ac laete luteo : formd convexius-
cula , plana , subconcava. Stipes vel prorsus nuJlus,
vel minimus. Tomentum albidum non semper praesens.
Abundantisshna saepe carbonaria inprimis recentia ( v. c.
Badeweg; Trdnke) infestat : minores nidos in truncis

43

558

adustis hinc illinc , praesertim cjuercinis (Mayblumen-
buseh; Edelknabe) efformat. Autumno , hyeme.
1009. P. diluta.
<e i^^uJSe*. >«*»* *y yy y fungorum

r/L.. ,///»./ z_ Glabra sparsa roseo - rubclla , cupulis substipiiatis tena-

- -r cellis niinutis concavis subdifformibus. Huc omnino

f*^ ^Z. Jf^Jf^accensenda videtur. Rarior , seinel bactenus observata

y }$?£■ m byinenio vetusto Boleti sistotremoidis nostri (Haide).

y^j-3**- Sub fniein Septembris.

Tab.Xll 1010. P. Pteridis nobis.

'• "• P. sparsa greguriaquc sessilis minutissima cupularis sub-
difformis, intus sordide lutescens, extus subgranulosa opa-
cior olivascens , margine laxe crenato.

Cum PP. dentatd , Lonicerae , Oederi, luridd —
praeter alias notas vel ipsius coloris causa conjungi ne-
quit. Margo grosse crenatus vel dentatus , iino quan-
doque paene laciniatus. Substantia molliuscula : fungil-
lus siccus subcontractus est et obscurior, sed non pror-
sus clausus. Frequentem invenimus aere pluvio ad sti-
pites humidos semiputres Pteridis Aauilinae (verlornes
Wasser). Medio Maio.
Tib. X. ioii. P. virens nobis.

' 10- P. sparsa vel subgregaria crustae sordide virescenti insi-
dens sessilis minutissima glabella aibida vel subcarnea,
mar°ine inteajerrimo.

Ad P. dentatam adscripsissemus , ni glabrities ve-
tuisset et margo integerrimus constantissime observatus.
A Verrucariis rcmovetur substantid carnosa in statu bu-
mJdo pellucida subtumidula etc. Cupulae tenerae , con-
cavae , regulares , eumorphae ; recentes vel humectatae
tantillum carneae aut dilutissime vinosae , siccae fere
albae. Crusta exsiccata pallescit : aqua restituta virorem
pristinum recuperat. Amat cavernulas ligni abiegni pi~

, 339

heiqne carie jainjain destruendi, quas in sylvis opacis
paludosis (v. c. Moholzer Hnide) minime rara incolit,
maculis satis late effusis. Praesertim vere.

ioia. P. umbonata.
oc, epixyla
/3/3, epiphylla
Var. a, nostra constanter quidem ad fructus induratos
ligneos (pineos , alneos , fagineos) locis umbrosis huinen-
tibus ( v. c. Lehmgruhen; Haide; Eulenbach) dejectos
crescit : sed ceteroquin cum Persooniand adeo congruit,
ut ne varietatis quideni loco ab ea separanda videatur.
Initio tota subgelatinosa mollis dilute cacsia , exacte do-
liiformis : dein applanatur firmiorque fit , disco plerum-
que plus minus umbonato: demum saepe magis pezizae-
formis evadit. Passim argenteo pruinata micore: alia
vice in colorem dilute vinosum subvergens. Var. /3/3,
o co discrepat et colore (toto cinereo - fuliginoso ) : for-
Tna consona : in foliis putridis deciduis (Ilaide) rarior.
Aestate , autumno.

ioi3. P. epipliylla.
Notabile liaec species praebet exemplum stipitis pro loci
natalis diversa ratione variabilis , in Pezizis compluribus
observandi. Fungillus nimirum expeditus sessilis est aut
basi brevissima nigrescente instructus : at suftbcatus sti-
pitis brevioris longiorisve ope altiora lucemque petere
solet. In foliis semiputribus variis (e. c. Schopswiesen;
Jiiichenwiese; Polshruch) abunde. Autumno : frequentior
vere.

1014. P. betulina nobis. Tab.XII

P. sparsa sessdis minutissima epiphylla gfahella orbicula- " *"
ris convexa, dein cupidaris , e pallido demum nigricans.

Sphaeriolis forsan adscribenda: a S. punctijormi ta-
men vel ipso colore satis diversa: primo pallens aut •

3/4o

dilule flava sensim e fusco nigrescit. Adulla formam
constanter pezizoideam in aqua etiam sublumens servat.
In fuliis deciduis vetustis betulinis passim (v. c. Haide ;
Schopswiesen ; See) frequens. Aprili , Maio.
T. VIII. ioi5. P. Verrucaria kobis.

' 6. p, sparsa sessdis minuta epiphylla hemisphaerica vel sub-
dijfoimis , e.vtus et margitie hirtiuscula candida; disco
plano - convexiusculo atro.

Priinordialis clausa bombycina nivea tota : dein discu;
in conspectum venit dilute virens , demum ex olivaceo
atrescens : liirsutie simul paullatim evanescente. Diame-
ter £ — i lineae. Ad Myrothecia Tode pertinere vide-
tur : discus enim receptaculum seininale est initio lento-
viscidum , postea induratuiu. Verrucariam primus ad-
spectus suaderet : verum praeter villosimtem juniorum
locus etiam ipse natalis obstat, crustae vel possibilita-
tem excludens. Etenim in foliis exesissimis subconfectis
cucumerinis (Heinrichsruh; Gerstmann) frequentem inve-
nimus Augusto.

1016. P. atrata.

Extus nonnumquam rugulosa. Nascitur ad ligna cariosa,
Stipulas putridas liinc inde (v. c. Mohoher Haide ; Cun-
nersdorj). Vere , aestate.

1017. P. compressa.

Sparsa gregariaque , haud raro conferta. Humida recens-
que orbicularis , extus praesertim distincte rufescens.
disco planiusculo obscuriore : sicca quoque luci obversa
micorem quemdam rufum ostendit , plus minus ceterum
compressa. In lignis siccis duris , etiam cariosis , arbo-
rmn frondosarum passim (Haide etc.) frequens : verna-
lis item et aestivalis.

obs. Pertinent liuc porro :

a. P. triangulo - dentata. P. sessilis glabra cupn-

. O^I

laeformis albida ; margine dentibus magnis triangularibus
coronato. — Lin. 1 fere lata et alta. Dolendum , spe-
ciei memorabilis specimen nonnisi unicuin , nec id satis
perfectum , inventuin fuisse : in fructu alneo vetusto se-
miputri (Buttnerwicse). Exeunte Junio.

b. P. subteres. P. sessilis glabra parva subcylin-
drica gregaria , extus ex albido glauca subfuliginosa ; di-
sco plano - depresso laete luteo. Forma fere P. umbo-
natae: ita et statura. In ligno pineo putrido (Moholzer
Ziegelscheune). Sub finein Augusti.

c. P. Arenula. P. glabra sessilis minutissiina subglo-
bosa sparsa , intus albida , extus subfuliginosa. Humens
quoque paene tota clausa , arenae granulo simillima. In
fronde Pteridis putri (verlornes Wasser). Medio Maio.

d. P. Cratacgi. P. glabra subimmersa membrana-
cea flaccida anomalc subcupularis , disco rubello , mar-
gine inaequaliter laciniato sordide virente. Minuta , no-
tabilis , sed in aetate senili tantuin ( ut videtur) inventa :
in Oxyacanthae ligno nudo pluviis macerato ( Thicmen-
dorf) primo Maio.

D. CORIACEAE.

1018. P. leucomela.

Cupulae mox concavae , mox planiusculae : extus quasi
pulverulentae. Lignis truncisque arborum frondosarum
caesis nudis insidentem passim (v. c. Schupswiesen;
Mayblumenbusch; Jdnkendorf.) haud raram invenimus
Martio, Api-ili.

1019. P. Patellaria.

Sicca rugulosa ac subdiffonnis : bumectata figurara pa-
tellae Lichenisve scutellae regularem resumit. Ligna sicca
quercina , tiliacea aliaque dura frequens hinc inde occu-
pat, grege saepe denso. Autumno, hyeme , vere.

»4a

1020. P. Hysteriuin.
Fallacissima Hysterii speciem uientitur in statu sicco,
atra , subnitida , duram simuians substantiam : sed aqua^
refecta liiollitiem illico prodit. Ceterum sparsa vel pas-
sim subcoacervata , rarius orbicularis oreque rotundo
hians , plerumque oblonga flexuose curvata rimose dehi-
scens : margo nunc integer , nunc denticulatus. Verru-
cariis sterilibus fertilibusvc in caudice Quercus, Tiliae,
Salicis cdbae parasiticis innascitur binc inde ( RcicJien-
bach; Jdnkendorf; Cunnersdorf etc). Autumno , vere.

I02.I. P. Abietis.

cc, truncigena
/3/3, strobilina
Var. a, junior tota viridis est : adulta ex olivaceo subni-
grescit , intus dilutior, satis regularis , rotundata, vix
rugosa : sicca paene nigra fit, plus minus corrugatur ac
comprimitur. Ad ramos siccos pineos nobis passim
(v. c. Odemiz; Schdferey) obvia autumno et vere. Var.
/3/3, subsparsa substipitata e badio nigricans (individuis
aliis sessilibus , aliis inter squamas coni protrusis bre-
vius longiusve stipitatis), reliquis cbaracteribus cum a,
congrua , ad strobilos abictinos rarior , semel hucusque
reperta (Ilerrnhut) Aprili.

1022. P. Pyri.
Pulchellam speciem unica tantum vice arcte caespitosam
in cortice item Mali sicco (Briidergarten) liabuimus :
medio Aprili.
T. VIII. 1025. P. pulveracea nobis.

*• 2- P. yarva gregaria dura basi higr& stipitata turbinata,
pulvere cinereo dcnse obtecta , cupula subglobosu.

Satis superque forma , stipite , situ differt ab ante-
cedente. In greges satis longos latosque effunditur, at
in caespites non colligitur. Stipes validus , sursiun in-

543

crassatus , deorsum (nonnumquain totus) niger, cupula
longior. Cupula dense pulverulenta , recens semipatula
regularis, exsiccata clausa flexuosa. Magnitudo totius
fungilli fere lineae unius. In cortice betulino sicco bis
(Trebusser Wald; Schopswiesen) obvius nobis fuit. Octo-
bri, Maio.

1024. P. populnea.
Exemplaria nostra descriptioni iconique a cl. Roth datae
(Annal. bot. 1. c.) exacte aggrua sunt. Rariorein nobis
speciem in trunco Populi tremulae dejecto (Mayblumen-
busch) invenimus medio Aprili.

1026. P. furfuracea.
/3/3, caespitosa
Subsemuncialis , arcte caespitosa : inde polymorpha dir-
formis. Color extus e griseo terreus , in fungo hume-
ctato fuscescens , furfure dilutiore satis dense consper-
sus : intus e fusco nigricans. Margo latus , pulvinatus,
involutus. Substantia membranaceo - coriacea. Infre-
quens: semel hactenus ad ramos alneos (Kiichenwiese).
Exeunte Decembri.

1026. P. farinacea.

Sessilis vel substipitata , e badio aut fusco nigrescens,
extus hirto - pulverulenta. Ad ramos Pini sylvestris
emortuos dejectos humidos siccosve non infrequens
(v. c. Coseler Ddmme; hohe Linde). Autumno , hyeme,
vere.

1027. P. Ledi NOBIS. Tab. X,
P. sparsa gregariaaue sessilis e globoso hemisphaerica f. 7.
regularis e.vtus cum micore viridi fusco - nigra rugosa
pulvere compacto tecta , ore crenato: intus dilutior fu-
li°;inea.

Elegantula , ore praesertim pulchre viridi - micante.
Forma regularis , primo margine connivente globosa

subvcntricosa , dein patentior hemisphaerica. Statura
pusilla , seniilineae fere : color paullatiiu fit opacior.
Suhsiantia dura , coriacea , sicca. In nonnullis intra
cuvulas fila quaedain alba parca farinosa observavimus :
an casu istiic delata? an fungillus noster ad Vermicula-
rias Todcanas accedere censendus? A P. farinaced fa-
cile distinguitur margine distincte et aequaliter crenato,
forniae regularitate , viroris mixtura. Crescit in ligno
excorticato Ledi, rarius in cortice ipso , infrequens
(faule Briicken) Maio.

1028. P. ribesia.

a, Ribis rubri

/3/3, Ribis nigri
Var. a, primo turbinata clausa: demutn in discum scu-
tellarein explanata. /3/3, duplo major , exacte obconica,
initio velo tomentoso - hirto badio ( colore CoJTeae faba-
rum ustarum), dein centro rupto fatiscente, obvoluta :
cf. genera Todeana (Tympanis et Myrothecium illi dicta).
Var. utraque ad ramos einortuos fruticis sui passim
frequens (Monplaisir; Jcinkendorf; Dieh.se; Herrnhut).
Autumno , vere.

1029. P. pinastri. ^

a, sparsa

/3/3, fasciculata

"yy, ramosa
ln a, sparsa vel subgregaria stipes intra epidermidis fru-
stula squamasve saepe delitescit , brevis , crassiusculus :
cupula nunc aequalis , nunc minus magisve flexuosa. —
Frequens haec provenit ad ramos emortuos , praesertim
juniores tenuiores , abietinos pineosqae (v. c. Basaithil-
gel; Lelimzruben; Hasensteg ; Haide) hyeme et vere.
/8/3, erumpens , arcte fasciculata , subiculo obsoieto con-
colori insidens , in ramis dejectis vetustis Pini piceae

345

(Moholzer Haide copiose) occurrit vernalis. Var. yy,
monstrosa, clifforuiis , stipite longo crasso subflexuoso
in rainos z — 5 cupuliferos diviso , frequens inventa in
interiore pagiua. corticis abiegni exoleti , in casae hor-
tensis tegumentuin inservientis (Monplaisir). Julio.
io3o. P. prunastri.

a, concolor

/3/3, discolor
Colore excepto congruunt varr. ainbae : sed a, extus in-
tusque unicolor nigra est; /3/3, disco ac margine itein
nigris exceptis , e luteo olivascit. Utraque ad caudices
ramosve vetustos siccos Pruni domesticae (v. c. JSisky,
Rengersdorf). Autumno , vere.
io3i. P. Gerasi.

/3/3, Padi
Erumpens sparsa caespitosaque coriacea nigra , subtus
sordide ferruginea. Primordialis sese Sphaeriam quan-
dam conicam umbilicatain ferrugineam simulat: dein in
Pezizae ferrugineo-marginatae formain explanatur. Saepe
solitaria , extus veluti pulverulenta. Unica haec vice in-
venta in arbustis emortuis fragillimis Pruni Padi frequens,
in sylvis opacis paludosis (Moholzer Haide). Medio
Aprili.

io32. P. carpinea.
Bis invenimus fungum nobis rarum : in Carpino (An-
staltsgartcn) cupulis convexis clausis , Aprili — inque
Fago excelsa emortua (Arnsdorjer Berge) disco plano
aperto , medio Octobri.

io55. P. Conoplea nobis. TaL. XI.

P. sparsa gregariaaue sessilis minutula orhicularis appla- 3*

nata vix marginata ruhra , pulvere fusco undioue ohrutxi.

Fungillus prorsus excentricus , cuin nullo hacte-
nus nobis noto comparabilis. Primo adspcctu meros

44

345

pulveris profunde tabacini seu fusci acervos ostendcns
Conoplcae speciem luentiiur : at his facile abstersis di~
scus in conspectum venit pezizoideus planissimus , niar-
gine genuino prominente vix instructus , exacte circula-
ris , vivide ruber , sanguineus fere. Situs nunc sparsus,
nunc arcte congestus , caespitulis maculae rubellac intcr-
duin insidentibus. Huic generi tantisper , deficiente loco
praestantiore , adscripsiinus speciem ad culmos foliaque
Zcae Mays semiputria in sterquiliniis etc. minime rarain.
Oct. Nov.

obs. Species Sectionis liujus etiamnum chaoticae
liaud paucas ad alia genera cuui nota jamdudum consti-
tuta , tum inposterum creanda , transmigraturas certo
omine auguramur.

E. STICTIDES.

io34- P. S. radiata.
Nomen triviale mutanduin ob N. 991. Exempla saepc
vernalia vidimus gelatina , nunc iluxili , nunc in glebam
ceream coagulata , viridi - fuscell.i luculente farcta : alia
eandein evomuerant juxta ora eorum aperta jacentein,
jain exalbidam , mox subglobosam , mox difformem crasse
cirrhosam. Num itaque , praeeunte b. Tode , vere sphae-
robola habenda? num JSaemasporis propior? E Peziza-
rum certe genere exulabit. Ad ligna sicca Viburni Opuli,
Salicum etc. passim frequens. Autuinno et praesertim
vere.

E. SOLENIAE.

io55. P. S. incana.
/3/3, candida
yy, dicolor
Forma congruit /3/3, nostra cuin a, unde huc tantisper

. _ _, 347

apposita fuit : sed quum ceteris notis omnibus differre
videatur, speciem propriaui si quis maluerit, pnrum re-
cusaturi sunms. Majuscula est, i — 3 lineas alta , in
greges longos latosque dense pleruinque confertos ad
uncias complures varie effusa , elegans , candidissima,
demum subpallens , glabra, rarius tantillum tomentosa,
loco natali laxiuscule affixa , submobilis. Fungilli primor-
diales , ad marginem agminis subsparsi , exacte sunt an-
nuliformes : inde paullatim procrescunt in formam elon-
gatam , e cylindrico sursum subincrassatam , ore conni-
vente subobconicani. Frequens ubique fere in sylvis
opacis humidis innascitur lignis corticibusque putribus
betulinis, abietinis etc. perennis. Var. yy, distincta basi
sordide pallente aut ochracea , formd subcompressa,
situ fasciculari — ■ semel frequens lecta in ponticulo pu-
tri (Cunnersdorf) Nov.

io56. P. S. ochracea.
/3/3, laevis
Sparsa laevis ochrea , ore dilutiore. Nostra a P. ano-
mala certissime diversa. Primo obtutu insectuli chrysa-
lideni mentitur : sed frustra. Forma incrementique hi-
storia eadem fere ac praecedenti. Infrequens ad ligua
putrida (Moholzer Haide ; Eulenwald). Autumno, vere.

56. A S C O B O L U S.

1007. A. lignatilis nobis. Tab. VI.

A. major epixylus stipitatus gregarius e sordide luteo *■ 6.
subvirens externe albido - furfuraceus , stipite breviusculo
crassiusculo in cupulam planam marginatam ddatato.

Fiirfure congruit cum sequente , aliquatenus et co-
lore : sed differt stipite , forma , statura majore , loco.
Stipes i| — 2 lin. fcre longus et' crassus , in sexcentis
exemplis constantissimus, obconicus, sursum sensim di-

348

latatus in eupulam planam vel concaviusculam , 4 — C
lin. latani , tlieculis creberriinis more generis proniinen-
tibus nigro - punclatam , marginem versus attenuatain.
Theculae istae maturae ad tactum diruptae sporulus suas
vi elastica veliemente fumi ad instar projaculantes lati-
cem siuiul fundunt , quo discus irrigatus digito ablato
mox cernitur. Substautia carnosa : colur constans. In-
genlia ac frequentia speciei notabilis agmina vidimus in
lignis pineis fabrefactis subterraneis (aqua cloacinu ali-
quamdiu male inquinatis , ac inde restaurationis in gra-
tiam effossis) aquaeductuum (Anstalishof). Ineunte No-
vembri.

io38. A. furfuraceus.
Statura ludit et colore. Pervulgata species in fimo vac-
cino pratensi sylvaticoque , per oinne anni tempus :
rarior incolit merdam huinanam , aestate.

io3g. A. carneus.
Praeclare distincta species : disciformis convexo - plana
vel prorsus applanata, gl.ibra , dilute vinosa sive carnea,
margine vix ullo , thccis copiosis prominulis e generis
more nigris. Pulchella , semipellucens , ininuta, semili-
neam fere lata. Nonnisi una vice reperta ruit in fimcto
hortensi (Iierrnhutii), aggregata. Primo Junio.

1040. A. glaber.
Exsiccatus totus nigrescit. In stercore vaccino locis
umbrosis jacente (v. c. Quizdorjer Eusch) nec ipse in-
frequens esse videtur : veruin ob pusillitatein colorem-
que loco natali subconformem aegrius eruitur. Viget
iiraeprimis autumno.

57. H E L O T I U M.

A. C A R N O S A.
T. VIII. 104 1. H. radicatum kotis.

f - 5- H. radicatum, volva nivea prirno involucratum , stipite

349

simplice ramosncjue cmsso subrugoso albo - tomentoso,
capitulis subrotundis planiusculis aureis.

Fungus praepulcher ambigit inter Pezizae Helotiique
genus : propior illi capituli subtus non excavati forma,
huic ramositate ac habitu. Accedit quadantenus ad Tu-
bercularias Todeanas volvatam et praesertim sulcatam:
ab utraque tamen diversus. Substantia stipitis finna,
subcoriacea — capituli carnosa. Statura majuscula,
4 — 6 linearuin fere : capituli diameter variat inter i et
4 lineas. Fungus infantilis involucro candido lanato to-
tus obductus est; quod in pileo paullo post in frustula
varia quasi farinacea dilapsum fatiscit ac totum dein
evanescit — subtus vero inque stipite longe diutius per-
sistens nonnisi consenescente fungo adeo obliteratur,
ut color nativus sordide pallens transpareat. Stipes re-
ctus , obliquus , subincurvus — nunc satis aequalis subte-
res , nunc varie difformis , compressus , rugosus , hno
sulcatus etc. : in ramos plerumque binos ternosve divi-
sus : deorsum radicis ad instar lignum , uncialis et ultra,
strictus , modo simplex modo bi - trifurcus , intrat. Ca-
pitulum orbiculare aut subdifforme , e convexo planum,
dein saepe centro subdepressum , colore formaque Pe-
zizae pityae menioriam renovat. Brevis aevi fungus post
imbres vernales , rarius aestivales , laete exsurgens pau-
cos durat dies : gregarius frequensque intra cavitates
sepium putrium fabrefactarum e Pino sylvcstri , circa
pagum nostrum passiin. Apr. Mai. Jul.

1042- H. aciculare.
a, quercinum
/3/3, abietinum
Var. a, ad ligna putrefacta tjucrcina hinc inde ( Tranhe;
Hdselachcn; Moholzcr Haide) non infrequens crescit
autumno medio /3/3, discrepans pileo a primordiis inde

35o

convexo - beinisphaerico , colorc ex albo dein pallente
nc subrufescente , locuque natali — seniel , sed frequens,
perfccta , variasque monstrans aetates , in trunco abiegno
prae putredine exitnia Ju.tigermann.iis variis toto obducto
(Quizdorfcr Busch) reperta fuit exeunte Martio.

1043. H. aureum.
Forma praecedenti fere aggruus fungillus elegans : sed
differt colore , statura paullo minore , teneritate. Stipes
pro ratione tenuior : tonientum baseos niveuui delicatuin.
Pileus lenticularis. Species baec quoque haud raro ra-
mosa occurrit. Exempla a Ludwigio , primo inventore,
amice nobiscum communicata nostratibus prorsus con-
formia agnovimus. Amare videtur cavernulas in truncis
lignisque siccis Abietis Pinique piceac obvias , in quibus
gregatim liinc illinc nidulatur (Coselcr Dcimme; Eulen-
wald). Hyeme leni , vere.

10^4. H. fim e tariuin.
Parca unica vice inventa , sed perfecta , species rara in
Stercore vaccino sicco pratensi (Briiderwiese). Sub
finem Octobris.

1045. H. galeatum.
a, commune
Quoad substantiam coloresque haud procul abest a Tre-
metla dubia: stipes saepe ramosus. Frequens locis uin-
brosis paludosis innascitur Iignis ramisque variis humi
jacentibus (v. c. faule Briicken; liohe Linde ; Moholzer
Haide passim ; Schopswicsen). Septembri et seqq.

B. MEMBRANACEA.

TAb. IV. 1046. H. gibbum nobis.

'• *• H. membranaccum candidum pubescens , pileo umbonato
gibbo resupinato cupulaeformi.

Fungillus meinoratu dignissimus ob pileum sursum

35i

flexum pezizoideus apparet : at substantia membranacea
perquam tenera niox flaccescente , speciei sequenti (aeque
ac color staturac[ue ) aggrua , hunc sibi vindicat locum.
Pube tenui totus hirtus. Stipes gracilis , delicatulus , 3
lin. fere longus: piieus minutus , semilinearis (vix major),
resupinatus , in fundo eminenter unibonatus , ad latera
plus minusve gibbus. Specimina pauca , sed distincta
ac praeclare vigentia, in strobilo Pini sylvestris locis
putridis dejecto ( Gerstmanns Pflanzu?i°) semel lecla
exeunte Augusto.

1047. H. glabrum.

Stipes tenerrimus , valde debilis , illico collabitur : postea
tamen aliquaindiu persistit fungillus. Infrequens locis
umbrosis humentibus ( v. c. Lehmgruben) folia decidua,
acus pineas putres etc. gregatim incolit. Primo vere.

1048. H. melanopus.

Stipes hirsutie albida passiin in nonnullis obductus , he-
terogenea , ut videtur. In foliis , stipitibus , acubus etc.
dejectis sylvarum hinc illinc (v. c. Haide; Trebusser
JVald). Autumno , vere.

OBS. 1. Speciei huic, qua.e Ag. Omphaliae epiphyl-
lae proxima nobis quoque vehementer suspecta est,
olim forsan substitui poterit H. cinnamomeum , submem-
branaceum convexum laeve cmnamomeum , stipite (tenui
filiformi 3 — 4 mi- lorigo) deorsum nigro. Forma H.
giabri. Pileus 2 — 3 lin. latus. Ilarissimum epiphyllum
(Haide) Junio.

obs. 2. Sectionem hanc B, species fugaces mein-
branaceas complectentem , non ex Helotiorum genere
tantum , veruin etiain ex integra Helvelloideurum familia,
exulaturam , propriuinque genus constituturam , vero si-
millimum utique est. Fructificatione enim peculiari
prorsusque a Pczizis aliena gaudere videtur: de qua ta-

vm — — .

inrn donec certiora inclaruerint, fungillos hosce loco
suo relinquere , quam temere translocare , maluimus.

58. S T I L B U M.

a) S p h a e r o c e p h a l a.

10.19. S. tomentosum.
Capitidum in aliis semipellucens , in aliis turbidum. To-
mentum non stipitis modo, sed et subiculi cujusdam
albidi mucoriformis matricem obvolventis , constanter
praesens in nostris. Totus Fungus unicolor albus. Haud
inFrequens parasitatur in Fungillis trichospermis variis,
Trichiis , Crthraria vulgari , cermta etc. locis umbrosis
madentibus sylvarum (e. g. Mohoizer Haide; Schopswie-
sen; etc). Exeunte aestate et autumno.

io5o. S. rigidum.
Est e majoribus ac frequentioribus : pervulgatum non
tantum in Jignis truncisque variis putrescentibus , sed
praesertim etiain (ut et sequens) in Pinorum acubus
exoletis , ubi Dcmatium quoddam Frustra mentiri solet.
Inprimis Maio , Junio.

io5i. S. piliForme.
Aeque prorsus locisque iisdem vulgare ac praecedens,
quocum historia etiam convenit : sed ob pusillitatein
oculi nudi acie paene majorem ac capitula cito decidua
diFficilius observatu. Hyeme , vere.

io52. S. gelatinosum.
/3/3, suhiculare
Totum albidum , valde molle , glaberrimum , lucidum,
semipellucens , suhiculo ejusdem coloris ac substantiae
impositum. Per aliquot dies persistit , nec innninutum,
nec colore mutatum : dein Flaccescit. A S. vulgari aF-
fatim distat saltem haec nostra varietas praeter subicu-

353

Iiun stipite longiore nec adeo crasso , substantia mol-
liore , situ sparso. In ligno nudo putredine emollito
Pupuli tremulae , rarius ( Seer Lehmgruben). Ineunte
Decembri.

io53. S. vulgare.
Variat statura; pleruinque tamen minutissimum est. Ca~
pitulum fructificans pulvisculo albo conspersuin , colo-
rem paullo diutius stipite conservare solet. Abunde,
agmine utplurimum denso , ligna incolit putrescentia,
discos vetustos caesos Fagi , Abietis etc. ( e. g. Pols-
bruch; Haide ; Eulenwald) — rarius terrae innascitur
nudae umbrosae (Lelimgruben). Vere , aestate , autumno.

1054. S. bicolor.
Capitulum molle , initio globosum albidum , demum di-
lute olivascens subovatum evadit. Stipes longus, plus
minus attenuatus , deorsum olivaceus , sursum subalbi-
cans , pellucens. Ih Agaricis putridis — Stilborum in
universum feracibus in regione nostra , cf. NN. io56.
io5g — gregarium , sed infrequens. Autumno.

io55. S. hyalinum nobis. TjKXII

S. majusculum fasciculare pellucidissimum vitrcum can- '• ®-
didum , stipite subulato compresso , capitulo subgloboso.

Facillime a reliquis omnibus pellucore perfectissimo,
ei , qui est in glacie purissima , aequiparando , distingui-
tur species haec nostra. Situs e 4 — 6 individuis fasci-
culatus , rarius solitarius. Species est e majoribus,
ij — 2 lin. longa , tota candidissima. Stipes basi sub-
bulbosus, sursum minus magisve attenuatus, compres-
sus , vitreus: capitulum initio aeque pellucens hyalinum,
dein pro generis more lacteuin turbidumque fit ; fonna
ejus saepe exacte spliaerica. Semel , sed gregariuui et
admodum frequentem , Iegere contigit fungum pulchrum

45

in stipulis, ramulis, foliis putrescentibus dejecfis (Tiand-
lers Scheune), imbribus praeviis. Finiente Junio.

io56. S. byssinuin.
Primo candidum tandeui subpallescit. Hactenus nonnisi
in Agaricis denigratis putribns inventum , quos passim
longe latcque aggregatum baud infrequens occupat in
umbrosis (v. c. UHersdurf ; Sohlandcr Bcr°). Octobri,
Novembri.

b) S t r o n ° ■ y l o c e p h a l a.

io57- S. micropus.
Stipite perbrevi , in nostris capitulum vix superante , imo
initio paene breviore , a reliquis omnibus recedit. Cras-
siusculus ceterum est , capitulo concolor, albidum ser-
vans colorem. Exsiccatus fungillus totus valde contra-
ctus et exacte byssoideus apparet , capituli tamen reli-
quiis etianmum coronatus. Lectus in ligno abiegno pu-
tridissimo subcorticalis gregarius in udis (Bihaner Bruch)
medio Aprili.

io58. S. rubicundum.
/3/3, fimetarium
An sejungenduui ? Stipes bulbillo cuidam insidct , rigi-
diusculus , persistens. Capitulum subovatuin , parum
compressum , in nostris (senioribus) turbidum , facile
deciduum. Statura mediocris, sesquilinearis fere. Re-
liqua ciiin a, congruunt. Ad stercus capreolinum in
udis inter Polyti icha (Haide) gregarium. Primo Aprili.

1059. S. luteum.
Capitulum initio subglobosum dein ik ovale. Habitu,
statura , Joco natali - cum S. hyssino fere convenit: sed
egregie distat colore vivide luteo vel aureo. Totum se-
mel Agaricum putrefactum ( Ullersdorf) specie elegante
obteclum vidimus. Postimo Octobri.

355

i

io6o. S. smaragdinum nobis. Tab. I.

S. gregarium suhcaespitosum viride , stipite rigido per- *• '-
sistente deqrsum nigro , capitulo ohovato pellucente de-
mum deciduo.

Juxta S. rigidum et piliforme in serie naturali col-
locandus foret fungillus pulclierrimus , pelluciditate vivi-
de smaragdina insignis. Statura lineae unius et quod
excurrit. Stipes rectus , sursum tenuior , rigidulus , fra-
giliusculus , capitulis amissis byssi ad instar persistens ;
primo unicolor, dein sensim deorsum nigrescit, sursum
micoreni smaragdinum conservat. Capitulum subturbi-
natum , vigente fungo pellucens , in vetusto opacum
marcescit ac delabitur. Ligna varia putrefacta , abietina 9
praeprimis , locis umbrosis bumidis (v. c. hohe Linde;
Lehmgruhen; Moholzer Ilaide) dejecta, agmine plerum-
que stipato , hinc illinc occupat. Vere , aestate.

5g. A E G E R I T A.

1061. A. candida.

Abundantissima saepe ad ligna uda , iino inundata , in
paludibus rivulisque (v. c. Haide; Hungersnoth; Eulen-
hach). Vere , inprimis autumno.

1062. A. caesia.

Forma prioris : sed differt colore extus caesio - pruinato,
intus nigricante , et suhstantia molliusculn , compressu
facili , situque sparso. In sylvaticis ad truncos (v. c.
Horke) Septembri.

856

O R D O VI.
N A E M A T O T H E C I I.

60. E P I C H Y S I U M t o d k.

Fungus sessilis, rotundato - concavus;
s eminib us ecaudato - globosis, distichis,
filamento ramoso areaui internam obrepenti
affixis.

10G0. E.- argenteuin Tode.
Specimina nostra iconi ac descriptioni primi inventoris
prorsus accommodata curatum prodidit exainen : nisi
quod sporulas subglobosas haud adeo prope contiguas
regulariterque distichas , sed potius ad latera filorum
arbusculiformium utraque hinc illinc sparsas videriinus.
Nitore tandem amisso totus fungillus subfuscescit : bis
inventus in stercoratis , sparsim crescens , merdae ve-
tustae putri (suillae, ut videbatur) hnmersus (Dielis( ;
Herrnhut). Generi inter fungos pezizoideos et byssoideos
velut medio inserendo apliorein vix habebamus locum. —
Maio , Junio.

61. A S C O P H O R A.

1064. A. Mucedo Tode.
Est Mucor Mucedo a, Pers. Synops. p. 201. ef. N. 5og
— praeclare a b. Tode illustratus ; quocuin , fungum a
Mucedine vulgari diversissimum ob capitula inflata , de-
liium inania , persistentia , ad Ascophoras ablegandum
esse penitus consentiinus. Haud infrequens innascitur
fructihus exsiccatis cellarihus mucescentihus variis, v. c.
pomis, Castaneae nucibus , Solaiii tuberibus putridis etc.
Omni anni tempore.

357

62. P E R I C O N I A.
io65. P. lichenoides.
Macula quideui atra deest in exemplaribus nostris : sed
reliqua oinnia cuui icone descriptioneque Todeand ver-
botenus congruunt. Species ceterum ob capitulum ve-
siculare intus inane antecedenti generi propinqua. Se-
mel hucusque inventa fuit coelo madido in rejectamentis
hortensibus ad sarmenta cucurhitaeea vetusta , aestivalis :
exeunte Junio.

1066. P. byssoides.

Staturd variat intcr lineas 1 et 2 ferme. Farinain capi-
tuli filis parcis nonnullis intertextam per vitra augentiora
conspicari nobis visi sumus. Amat haec culmos foliaque
einortua Caricum majorum , Juncorum conglomerati,
effusi L. etc. quibus increscit frequens locis paludosis
(v. c. hohe Linde; Eihaner Bruch; Thicmcndorf). Apr.
Maio.

1067. P. flavovirens nobis. Tab. IV,
P. stipite rigido persistcnte striato fusco - nigro , capitulo *• "•
laxo farinoso suhfilato flavovirente demum evanido.

Habitu , statura , aliquatenus et forma aequiparabilis
antecedenti : a qua tainen abunde differt vel ipso capi-
tulo Isariae (ad quod genus manifeste accedit) laxe fari-
noso , farina filis aperte intennixta , qua demum dejecta
stipes conspersus cernitur. Stipcs deorsum incrassatus
bulbillo quasi inniti videtur : ejus striae in icone nostra
male sunt neglectae. Capitulum in aliis oblongum vel
subteres , in aliis sphaericum fere , colore flavovirente
[Calycii paene furfuracei) conspicuum : tandem vel fa-
rina amissa obliteratum , vel deciduum. Reperimus fun-
gillum subgregarium in foliis Sorhi Aucupariae humidis
semiputribus dejectis (vcrlomcs JYasscr). Medio Maio.

ioCB. P. Stemonitis.

cx, communis

/3/3, pusilla
Yar. a, satis frequens occurrit ad ramulos varios , Gros-
sulariae etc. , eliam ad ligna populnea aliaque liinc inde
(Ilnide; Jdiikcndoi f ; Cunncrsdorj etc). Autumno , vere.
/3/3, vix senrilinearis , microscopica , stipite nigro rigi-
dulo , furfure capituli cinereo , pilis Isariae ad instar
intertexto — gregaria et frequens reperta in lignis pineis
fabrefactis cellaribus. Januario.

65. C E R A T I U M sobis.

Fungus mollissimus, tremulus, facile de-
liquescens; hirsutus filis, sp o r ulas mican tes
elastice propulsandas gestantibus; cornutus.

obs. Isariam mucidam , fructificatione aeque ac
substantia a reliquo genere adeo alienam , separare
jamdudum in animo fuerat : quod consilium ut sequere-
mur , species duae novae , generice illi aggruae , prorsus
nobis persuasere.
Tab. II. 1069. C. hydnoides nobis.

C. congestum hydnoides , truncis subconfLuentibus , corni-
bus simplicibus ramosisauc pcdatis aut fasciculatis.

Est haec Isaria mucida Pers. Synops. p. 688, iam
a Jacauino liaud inepte sane Tremella hydnoidea dicta.
Substuntia fungi vigentis mollissima , fluxilis potius quam
gelatinosa , seniipellucens , aquea : laesa in hoc statu
fungorum congeries ( tacta aut paullo alacrius concussa )
iu laticem ainorphum subgelatinosum illico destructa
diffluit: at ubi loco suo natali clelitescens per istud vi-
goris tempus incoluuhs servata fuit , cornibus jam flacci-
dis varieque decumbentibus byssoidea exsiccataque satis
diu (etiamnum sporuligera) persistere solet. In utroque

o

59

statu sporulas subglobosas nltentes candidas , quibus
medifi aetate obtecta cernittir , quassata digitove pressa
in auras vi veliemente fiunans dispellit : color ceteroquin
lacteus, e niveo glaucescens. Cornua aliquot pleruiuque
e trunco basive coimnuni in formam nunc fasciculatam,
nunc pedatam aut digitatam pronascuntur , crassiuscula,
simplicia vel bi - triramosa , recta vel subdepressa ; baec
dum crescunt , apice limpidissime aquosa simulque in-
crassata capitata paene stilljiformia apparent — sed
adulta, ad 2 — 5 lin. producta, coinpressa subflexuosa
sursum subattenuata evadunt , ac paullo post marce-
scunt : ludunt nonnumquain babitu tenuiore ac ramosiore.
Situs caespitosus , ad aliquot uncias saepe effusus , Odon-
tiae specie spectatori illudens. Pervulgata lignis putre-
dine exesis pineis , abietinis , alneis , salignis etc. ubique
increscit baec species. A Junio in Octobrem usque.

1070. C. pyxidatum nobis. Tab.XII
C. sparsum pyxidatum , trunco simplici apice radiatim *•• 9«
cornuto,

Adeo cum priore congruit sukstantid , colore , tota-
que historia, ut ei, qui varietatein ejus insigniorem
dixerit, parum adversaturi simus : forma tamen differt
et situ. Comua 3 — 10 crassa, obtusa , in pyxidem
composita. Ad ligna putria passim ( v. c. Eulenwald;
Haide). Aestate.

1071. C. porioides nobis. Tnb. II.
C. congestum porioides, truncis undicjue in orbem con- &• ©•
fluentibus, cornibus simplicibus distantibus crectis.

a-, lactcinn

/3, flavum
Substantid historidque et boc praecedentibus consonum,
generi nostro adscribendum est : species cetenun sui
utique Juris. Forma constanter exacte porioidea, poris

3Go

mnjusculis faviformibus angulatis 5 — 8gonis , in singulo
angulo primo tuberculatis , dein cornutis : e quovis eniui
tubcrculo enascitur cornu crassiusculum , obtusuui , lin.
i fere longuni. Sporulae rariores quam prioribus. /3,
colore discrepat pulchre flavo. In lignis abiegnu putri-
dissimis (Haide; Schopsu iesen; verlornes Wasser).
Jun. — Sept.

64. I S A R I A.

1072. I. crassa.

Stipes plcrumque distinctus , laevis , saepe flavicans aut
subochraceus : quandoque tamen ipse quoque farina to-
tus obtectus. Capitulum valde farinosum , crassum.
Totum aliquando habuimus fungum rostris patuiis flexuo-
sis pubescentibus nigris , veluti spinulis , horreniem,
quae ad Sphaeriam quandam macrostomam pertinere
videbantur : verum sphaerulas eruere non contigit. Gre-
garius in chrysalidibus emortuis putrescentibus , miniine
rarus nobis , parasitatur (v. c. Seer Stcinbruch ; Schops-
wiesen; Rengersdorf; Tranke) : parcior ad terram , inter
aciis piueas etc. (Oderniz; See). Ab Augusto in No-
vembrem usque.

1073. I. agaricina.

a, agaricina

/3/3, petiolaris
Vulgaris est a, in Agaricis (caudicino , potymyce etc. )
post putredinem induratis ( v. c. Quizdorf; Haidc; Soh-
lander Berg). /3/3, structura cum a, convenientem, sed
laxiorem , ramosiorem , ultra duplum majorem , rariorem
invenimus petiolis deciduis semiputribus auercinis incre-
scentem (Trdnhe). Augusto et seqq. (In a, stipes haud
raro pailescit aut lutescit , praesertiin deorsum).

36 1

io74- 1« epipliylla.
Statura 2 — 3 linearum. Situs caespitosus, clavulis sa-
tis aequaliter in orbein dispositis , extrorsum subcurvatis.
Forma vere clavata , sursum subincrassata , apice obtuso.
Bis reperimus speciem raram : prima vice in Agarico
putri parasiticani locis udis umbrosis (hohe Linde):
secuncla , sed minorem minusque perfectam , in corii
frusto putri vetusto inter rejectamenta. Autumno, vere.

1075. I. umbrina.

/3/3, parasitica
Media quasi inter a, et I, citrinam: illi aggrua situ
fasciculato , colore , habitu arido stricto : huic pilis ico-
nem Persoonianam exacte referentibus. Specie forsan
propria digna. Fungus siccus , solidus , parce ramosus,
caule ramisque strictis arentibus , persistens absque mu-
tatione , 1 — 3 lin. longus : utplurhnum umbrinus apici-
bus flavovirentibus , rarius totus flavovirens apicibus albi-
cantibus. Ceterum plerumque mere pilosus , nec fari-
naceus : bis terve tamen ( fertilem ? ) vidimus pulvere um-
brino praeter apices obtectum. Valde cupidus est Sphae-
riae fragifbrmis , cujus basi circinans innascitur, nunc
suberectus , nunc borizontalis ligno paene aclpressus : vix
sine illa occurrens. Ad ramos emortuos dejectos ( Mo-
holzer Haide) non rara. Sero autmnno , vere.

1076. I. carne a.

Speciein elegantulam e carneo demum rufam I. mucidae
suae propinquain ait cl. Persoon Comm. 1. c. : at nos
hanc , licet minime raro observatam , tremulain ac fluxi-
lein hactenus non vidimus , sed constanter siccam. Ad
cortices Abietis Pinique piceae , hgna adusta cpiercina,
betulina etc. passim (Secr Ziegelscheune ; Eulenwald;
Trdnke) vere, aestate : etiam cellaris , hyeme.

46

562

1'ab.Xll. 1077. I. monilioides nobis.

f- 3' I. simplex erecta subgregarid, stipite firmulo semipellu-

ccntey capitulo candido oblon°o subturbinato aut tcretiy
fiiis laevibus raccmosis jarinosis brevibus.

Discrepat a Monilid candidd filis laevibus nec arti-
culaiis , papitulique forma. Species pusilla, vix lineain
magna , nitidula : nunc sparsa, nunc longe lateque gre-
garia , sylvulam constituens. Specimina interdum aliquot,
2 — 3 , caespitosa : imo capitula rarius bigata , stipitibus
2 coalilis. Stipcs variat colore candido , lutescente, ru-
fescente. Capitula pleruinque modice farinosa: vidimus
tamen eliam farinae detersilis copia ingente una cuin
stipite obruta. Frequens ad ligna corticesque putrescen-
tes dejectos udos Pinorum , rarior paulloque major in
Alno (v. c. Haide; Monplaisir ; Eulenuald). Autumno
et praesertim vere.

1078. I. saccharina.

Mendax sacchari strati aemulatrix. Fila modo parciora,
modo crebriora. Provenit vel in Thdephoris semide-
Structis cum Sphaerid aurantid, vel in meris lignis ac
corticibus pineis passim (See; Odcrniz; Moholzer Hai-
de). Hyeme , vere , aestate.

65. B O T R Y T I S.

1079. B. diffusa nobis.

B. candida ramosa , ramis longe lateaue diffusis , ramu-
lis undique in racemos dispositis , racetnuligcris.

In Bysso elegantissima , a reliquis omnibus distin-
ctissiina, sed admoduin tenera , ac cito fabrica destru-
cta collabescente — delineationis momentum nos perdi-
disse eximie dolemus. Magna est , caespites biunciales
et ultra formans. Structura prorsus regularis. Sporulae
in racemulo singulo subquaternae , subglobosae ; dissi-

563

lientes fumuin seminalem copiosum emittunt. Semel in-
venta , sed crebra et perfectissima , in caulibus Solani
tuberosi semiputridis coacervatis ( in horto Gambsiano).
Medio Novembri.

1080. B. cinerea.

Stipites sub lente augentiorc moniliformes articulati , ar-
ticulis compressis , more Torularum. In putridis a Per-
soonio indicatis aliisque variis ubique pervulgata : prae-
pulchra ad caules Cicutae virosae Sclerotio duro insidens,
parasitica. — Omni anni tempore.

1081. B. ramosa.

<yy, candida
Tenei"a, epbemera, iaxa, decumbens, candida, ramosa —
ramis per microscopium compositum verticillatis spar-
sim sporuligeris plumulosa. Memorabilis fungus vel lmc
collocandus , vel huic saltem propinquus : ad Isarias
amandandum vix putarimus. — In capsulis stanneis no-
stris ad fungos putridos abunde pronatum vidimus me-
dio Septembri.

1082. B. simplex.

/3/3, monilis
Aggregata simplicissima alba , dein grisescens : spiculae
virgatae e sporulis arcte sessilibus constant , unde per
lentem moniliformes apparent. An huc ? an nova Mo-
niliae species , imo familia? In foliis cuhnisque , viridi-
bus aeque ac exoletis , graminum (Bromi moliis etc.):
ad sepes circumpaganas nostras , in pratis passim. Aesta-
te , autunmo.

66. M O N I L I A.

A. M O N 1 L I A.

io83. M. aurea.
Color vivax , aureus. Statura paullo niinor sequentibus :

36/f

fabrica eadcm. Ad diseos ligneos mucidos semipulres
buiyrosos, cellaris, rarior. Aeslate.

1084. M. sulphurea.
Color nunc sulphureus , nunc in ocliraceum vergens.
In uialis aliisque fructibus mucidis cellaribus , frequen-
tior. Vere.

io85. M. rosea.
Eodem prorsus loco cum M. aurea nobis obvia facta :
illa paullo crebrior et major, incarnata vel rosea. Aesti-
valis.

1086. M. glauca.

Stipitum color albus vel glaucescens : capitulurum cine-
reo - caesius. Vulgaris haec infestat non fructus tan-
tum putrcscentes cellarum etc. sed et ligna passim putria
pinea, abietina aliaque varia. Praesertim vere.

1087. M. pulla.

Cum M. aurea et roseu , item rara: Augusto. Specics
jam recensitae quinque propius affines sunt , vix nisi co-
loribus diversae. Modo imperfectae occurrunt , sessilcs,
amorpliae: modo vigcntes , effiguratae , stipitatae , stipite
ntpiurimum dilutiore albente , quoad staturam crassitiein-
que vario. Articuli Hlorum minutuli , per vitra nonnisi
augcntiora visibiles.

1088. M. candida.

Minuta, elegantula, persistens , stipite mcdiocri satis fir-
mo. In corticibus lignisque putrescentibus variis passim
(Schbpswiese; Haide; Kengersdorf etc. ): rarior in Aga-
ricis post putredinem indnratis, ubi stipite gaudet tenui
longo subcapillari , capitulo ceterum spliacrico etc. con-
grua. Aestate , autumno.

B. ASPERCILLUS.

1089. M. digitata.

Parvula , gregaria, glauca vel albido - cinerea. Stipites

565

simpiices , tenues , subarticulati : capitula terminalia di~
gitata, digitis distinctius articulatis , crassioribus , plus
minus confertis , teretibus aut subincrassatis. Ad corti-
ces, fungos etc. putres passim, Vere , autumno.

C. T O R U L A.

1090. M. fructigena.

Subpulverulenta. Articuli filorum ovati , oblongi , cylin-
drici: mox contigui , mox petiolis disjuncti. In Prunis
immaturis mucidis bortensibus , Malis putridis cellaribus
etc. Vere , autumno.

1091. M. antennata.

Articuli filorum prorsus quales in priore. Junior cae-
spitulos format subrotundos spnrsos aut subconfiuentes.
Ad truncos lignaque vetusla binc inde : varietatem fer-
rugineo - fuscam frequentem aliquoties invenimus in Taxo
arida (Sohlander Berg). Vere , autumno.

67. D E M A T I U M.

a) D i s t i n c t a.

1092. D. articulatum.

Cognatum omnino D. epiphyllo: a quo tamen affatim
discrepat filis satis disjincte articulatis , coloreque pro-
fundiore nigricante. Praeamare videtur scapos foliaque
plantarum L,iliacearum exaridarum , v. c. Hemerocallidis
fulvae , Croci etc. quibus frequens innascitur hortensis :
attamen aliosque haec species copiose saepe occupat
caules siccos deciduos, v. g. Sphondylii, Solani tuherosi
(Cnna; Oderniz etc. ). Vere , aestate , autumno.

1093. D. ciliare.

a, atrum
Greges fungilli hujus longe lateque effusi ramos cingunt,

566

ud lacluin grati , molles , sericei quasi. Pili nunc soli-
tnrii , liimc 2 — 3 — 4 e bulbilLo uno ( queni prae exili-
tale scalpelli acieni superante discindere non contigit)
fasciculati. In ramis dejectis variis siccis arborum fron-
dosaruUJ passim frequens. Autunmo, verc.

ioq.\. D. epiphylluui.
Color c viridi sordide olivaceus. Fasciculi filorum modo
pusilli , oculum inermem tantuiu non fugientes , modo
tnajusculi. Ad folia exsiccata projecta betulina aliaque
varia pcrvulgatum ubique crescit. Inprimis hyeinc, vere.

109;"). D. strigosum.
e), arborcum
Fibrilloso - strigosum , rarius nobis , nec nisi bis adhuc
repertum : sub cortice ALni parcius [Moholzer Ilaide)
et Sambuci tiigrae crebrius ( Cunnersdorj). Autumno,
tardo , vere.

109G. D. stuposum.
Loco natali excepto , quem tamen et ipsum quodaunno-
do subterraneum dicere possis , cum descriptione Syn-
opseos adeo exacte convenit nostrum , ut vix pro varie-
late sit habendum. Stujjam egregie aemulatur. Fibra-
rum extremitates passim expallidae in tegumentuin quod-
dain reliqui fungi binc illinc confluentes observatae. In
centro carie exeso profunde arcteque excavato tenebri-
coso Fagi cujusilam vetustae jamdudum serra truncatae
(Eulenwald). Vere , aestate.

1097. D. bombycinurn.
a, album
/3(3, rubicundum
Var. a, mox candida, mox sordidius alba , interdum ci-
nerascens: /3/3, paullo firmior minusque fugax , colore
rubello , passim intensius rubente , insignis ; ceterum ta-
men huc omnino pertinens. Provenit var. utraque mixta

567

in cellis humidioribus ubique abuntle , epixyla , saxatilis,
hno in ollis pro plantarum hybernaculo ibique conser-
vanda incolmnitate hiic delatis terrestris. Hyemalis prae-
sertim et vernalis.

b) Subintertexta.

1098. D. petraeum.

Ainoene aureuin , valde pulverulentum. Byssi nobis ra-
rissimae caespes nonnisi unicus inventus in Granito (Fiir-
stensteine") Junio.

1099. D. ollare.

Initio subfulvum , caespites constituens parvos : dein
longe ac late effusum simul canescit aut expallescit. Ad
terram ollarum hyemalium in holocaustis asservatarum
hinc inde. Jan. Febr.

1100. D. c innab arinum.

/3/3, truncigenum
Color in nostro quoque opace cinnabarinus , caespitesque
e filis brevibus compacti — sed circumscripti , medio-
cres , vix unciales : ceterum pulverulenti. Fila margina-
Jia nonnulla distincta per lentem subverticillata nobis ap-
paruere. An itaque huc? in descriptione Synopseos bre-
vissima nil affinnamus. Crescit ad discos caesos , ligna
nuda , Salicis albae , Tiliae, aliarumque arborum fron-
dosarum haud adeo infrequens (e. g. Vorwerk; Mohol-
zerHaicle; Diehse). Autumno tardo , vere.

1101. D. impressum.

/3/3, ejfusum
Late effusum est nostrum , nec circumscriptum , nec im-
pressum : ob coiorem tamen album huc accensitum. Ila-
bitu ac structura cum D. herbarum 7, fere convenit.
In Agaricis exsiccatis semiputribus passhn (See; Ullers*
tlorf e\.c.\. Septembri et seqq.

568 -

no2. D. virescens.
Culore e Iuteo laele virenlc statiin dignoscitur. Ad ligna
sicca carie exesa passini (v. c. Uliersdorf; EulenwaLd;
etc. ) frequens occurrit, et saepe quidein in Sphaeria
ruhiginosA parasiticuni. Martio et seqq.

iioo. D. H i p p ocas ta ni.
Nigrum cum micore viridi - oiivacco. Bullatum quidem
hinc inde ; justo tainen propius affine sequenti. Ad cor-
tices lignave nuda Aesculorum pagi nostri passim , sed
infrequens. Yere , autumno.

1104. D. herbarum.
cc^ hcrbarum
j3, Brassicae
y, fungorum
55, lignorum
Var. a, ad caules stipitesque aridos mucescentes herba-
ruin diversarum , legumina Pliaseoli exsiccata etc. ubi-
que vulgata, perennis. Nec /3, rara ad Brassicam inpri-
mis cellarem putrescentem : hyeme. Yar. y, initio viri-
dis , dein ex olivaceo nigricans , itein abundans , fungos
demum totos fere obvolvit ac destruit autumno tardiore.
Huc tandem accedit 55, paene nigra , epixyla , late effusa,
in truncis aliquoties (Molwizer Ilaidc; Hoizpldtze) ob-
servata. Yere.

no5. D. abietinum.
In cortice lignoque abietino ubique fere frequens : seinel
eliam inventum ad ligna Populi trcmuiae caesae (Muhoi-
zer Haide) admodum pulverulentum , sed ceteroquin
vulgato simillinnun. Yere.

1106. D. salicinum.
Modo subsparsum , modo confluens effusum. Provenit
ad folia Saiicis Capreae in sylvaticis uuibrosis humidis

36g

minime raruin (v. c. JMoliolzer Haide; TJiiemendorf).
Autuinno serotino , verc.

obs. Byssos passim complures reperimus , quibus
quoad genus ambiguis collocandis commodiorem tantis-
per Dematiorum genere ipso quoque satis vago locum
nullum noramus. Earuin jam insigniores brevibus ex in-
stituto nostro perstringimus :

a. D. stilboides. D. filis erectis rigidis subramosis
pallidis arcte congestis farina alba interspersis , guttula
aquea liinpida nonnumquam sublutescente tandem eva-
nida (an docidua?) coronatis. Late effusum , cortices
ramorum abietinorum cingens (Basalthiigel). Exeunte
Octobri.

b. D. sistotremoides. D. argenteo - nitens , dein
fuscescens , filis minulis dense congestis subiculo ? mem-
branaceo impositis simplicibus laxis subarticulatis , apice
saepe congludnatis. Ad ligna putrida semel lectum (Ren-
gersdorf). Medio Novembri.

c. D. vclutinum. D. late effusum simplex arcte
congeslum , filis minutis erectis crassis obtusissimis lu-
cidis velutino - nitentibus brunneo - fuscis. Notabile,
pulchrum : an primordium fungi ignoti ? Fila ? crassa,
succulenta cjuasi, interdum subnodosa , sese invicem sus-
tentantia, § — i lin. longa. In lignis adustis putredine
exesis ( Ptengersdorf ; Cunnersdorj). Medio item No-
vembri.

d. D. episphaerium. D. parvum erectum fasciculare
fruticulosum subpulveraceum cinereum , setulis parce ra-
mosis laevibus , in ostiolis Sphaeriae rubiginosae parasi-
ticum. Fortasse Botrytis est : sed cum B. cinered con-
jungi nequit. Fungus elegans , tenellus , facilis destru-
ctu. In sylvaticis {Moholzer Haide). Aprili.

47

3jo

•

68. E R I N E U M.

1107. E. acerlnuiu.

Rccens ac junius albiduin , pallescens : dein e ruFo vel
fcrrugineo fuscum , coloris tabacini fere. Ad folia deci-
dua Acerum platanoidis et Pseudoplatani abundans , saepe
ingens (v. g. Monplaisir ; Moholzer Haide; Cunnersdorj ;
Konigsholz etc.). Aestate , autumno , vere.

1108. E. betulinuin nobis.

E. depressum 'late et inaeaualiter ejfusum rufo • fuscum,
primo vivide sanguinco - purpureum.

Colore aetatis senioris tabacino congruit cum ante-
cedente : a quo tainen , praeter locum natalem colorexn-
que fungi vigentis inde a primis initiis vivacissime ru-
brum in oculos e longinquo incurrentein , eo etiam dif-
fert , quod in superiore praeserthn folii paginu late et
absque nonna effunditur. Provenit ad folia betulina hinc
inde, totas passim arbusculas , inde submorbosas , infi-
ciens (e. c. Monplaisir ; Haide; Fiuhssteine). Vere,
acstate.

1109. E. fagineum.

Forma suborbicularis aut elliptica. Exempla nostra aver-
sam folioruin paginam occupantia. Rara nobis species
nonnisi Herrnhutio (vom Hengstberg) hactenus allata.
Exeunte Aprili.

1110. E. pyrinuui.

Indeterminate oblongum , planuin nec immersum : fila
laxe congesta. Junius album : dein spadiceum. Raris-
simum item unica solum vice inventum in pomario do-
mestico (Muckenhayn) ad folia Pyri Mali. Exeunte
Junio.

mi. E. tiliaceum.
Pallorcm suum senile etiam conservat. In foliis Tiliae
ubique , perquam vulgarc : omni anni tempore.

37i

ii 12. E. aureum.
Species prae ceteris elegans , saepe satis profunde im-
mersa , sericeo adspectu melleoque vel aureo colore in-
signis. Frequens aliquoties reperta fuit in foliis vigen-
tibus Populi nigrae itaiicae pratensis (Diehse; Jdnken-
dorjer Lehmdamm) , 3 — 4 lineas utplurimum lata, for-
ma circumscripta subrotunda. Junio.

iii3. E. populinum.
Notam diagnosticam bonam offert cupula profunda , be-
mispbaerico - subventricosa. Color initio pallide flave-
scit : dein saepe purpura quasi afflatus apparet , quod
tamen in E. tiliaceo etiam quandoque observavimus : de-
mum fit spadiceum. Vulgare ad folia Populi tremulac
viridia siccaque : perenne.
11 14. E, alneum.
Valde grumosum ac grossum , planuin vel subpulvinatum,
4 — 6 lin. saepe inagnum. Frequens ad folia alnea de-
cidua , fere perenne.

obs. Porro buc venit adnotandum :
E. Padi. E. oblongum subeffusum folia contorquens
album. Structurd quidem ad species praesertim in in-
troitu generis recensitas proxime accedere videbatur:
at folia valde contorta suspicionein , meruni insecti
(quamvis nullo modo erucndi) doinicilium Erinei faciem
induisse , inde a primo adspeclu alebant. Nonnisi in
statu recenti ac juniore semel , sed frpquens , arbores
integras occupans , in foliis Pruni Padi juvenilibus ob-
servatum , locis opacis umbrosis paludosis (Moliolzer
Haide). Ineunte Junio.

69. R A C O D I U M.

iii 5. R. rupestre.
a, commune

?jjz

Coinpactuiu , vere pannosum , rupes longe lateqne in-
crustans. Ad saxa granitina Herrnhutii ( Petersbtich) fre-
quens : propiore loco nonduui rcpertum. Perenne pro-
cul dubio : nos invenimus Aprili.

1116. R. cellare.

Multo laxius contextum antecedente. Color et mollities
exacte pellis murinae : granula in plerisque exemplaribus
crebra. In cellis vinariis xenodochii nostri ad dolia ve-
tusta frequens , ad muros rarius : observatum Januario.

1117. R. Xylostroma.

a, giganteum

/3, Corium
Yar. a, in cjuercubus senio debilitatis passim (HolzpLdtze ;
Haide). Autumno. De /3, nondum satis liquet, an ad
var. Persoonianam pertineat ? an mera Boleti sit matrix ?
Duriuscula , e stratis pluribus distinctis composita , extus
tomentosa alba , intus laeviuscula alutacea. In centro
Abietis exeso longe lateque protensa (Moholzer Haide):
finiente Aprili.

11 18. R. papyraceum.

Chartae papyraceae intra lignorum strata expansae et
agglutinatae , dein saepe hinc illinc sublacerae , aequi-
paranduin. Ad ligna sicca dura excavata , etiain humi
projecta Salicis tdbae, Fa°i (Jdnkendorj ; Eulenwald).
Aprili , Maio.

1119. R. aeruginosum.

Coeruleum , aeruginosum , viride : demum profundius.
Maculae in nonnullis colore effoeto sordide ochraceae.
Plura semel exempla reperimus fungi rarioris , radicibus
arborum , muscorum aliaruinque quisquiliarum farragine
leviter obtectis , adhaerentia. Primo Apriii. (Haide).

3y5

70. H I M A N T I A.

11 20. H. sulphurea.
Species liaecce anne potius niera sit aetas imperfecta
junior Corticii sulphurei? adhuc sub judice lis est. In-
nascitur passim (e. g. Mohulzer Haide) truncis lignis-
que udis humi jacentibus pineis et abietinis. Praesertim
autumno.

112.1. H. candida.

a, candida

/3, alhida
Crescit utraque ubique vulgaris in umbrosis suffocatis :
a, ad folia vetusta arborum frondosarum — /3, ad ranios
humi jacentes. Per totum annum.

1122. H. umbrina.

A Rhizomojphtl subcorticali affatim distat habitu ac ramo-
rum decursu prorsus himantiformi , teneritate , superfi-
cie villosula , substantia interna molli concolore. Irrepit
lignis exoletis vetustis humi Jacentibus , praesertim suf-
focatis , pineis et abiegnis passim (e. c. Monplaisir ;
Moholzer Haide), sed parum frequens. Vere, autumno.

11 23. H. farinacea.

Pertinere huc Chordostylum hispidulum Tode I. p. 39.
tab. VII. f. 54. verosimillimum est , etiamsi globuli se-
minalis ab eo indicati nullum umquam viderimus vesti-
gium. Farina compacta alba (seticulis? Tode) junior
fungus obtegitur totus : qua postea in basi tantum (ple-
rumque stellari) et apice residua , color e rufo spadi-
ceus in lucein prodit. Sicca ceterum species , filamen-
tosa , ramosa vel simpliciuscula : primo repens , dein as-
surgens sublibera. Pervulgata ubique in foliis , hgnis,
ramis dejectis obtectis suffocatis. Perennis.

w

7i. R H I Z O M O R P H A.

1124. R. su bcorticalis.
Rarius subteres : utplurimuni valde compressa, interclum
latisshna , ad unciain et ultra dilatata, rugosa. Efflore-
scunt ex ea passiin fasciculi barbati e villis albido - car-
neis : fofsitan fungi proles , rauiorum novorum prinior-
dia — ni heterogenei quid subfuerit. Mcdulla albida
villulosa. Vulgatissiuia sub cortice praesertini abietino:
perennis.

ii25. R. setiformis.
Usnea hippotrichodcs Hoffm. E vulgatissiniis itein , acu-
bus pineis vetustis obtectis ubique adnata. Omni anni
teinpore.

72. M E S E N T E R I C A.

1126. M. lutea.

Subcorticalis praesertim , sub cortice semiputri ahietino
etc. repens offenditur, attainen et in ligno nudo bctu-
lino , carpineo , binc inde (Mohoher Ziegelscheune und
liaide; hohe Linde ; Anstaltsgarten). Aestate , autu-
mno.

1127. M. grisea nobis.
M. tota griseg,,

Arbusculain perfectissime effiguratam offerunt venae
gelatinosae repentes. Margo tuuiidulus formac.]\xe tota
prorsus qualis in praecedente : differt nonnisi colore e
sordide rufo cincrascente , locoque natali. Etenim semel
inventa fuit in hymenio Boleti fusci vetusti semiputridi
(Muhulzer liaide). Medio Septembri.

1128. M. sanguinolenta nobis.

M. latissime expansa Lactea , ad tactum intcnse sanguino-
lenta.

Hunc quoque funguui exitnie meinorabilem una tan-

375

turn vice reperire contigit , et quidem truncum crassum
(abietinum? Eulenwald) putreni , inter cujus corticem
lignumque latebat , totum paene obducentem , ad spitha-
mas complures expansum. Intactus colorem ostendebat
ex albo dilutissime glaucescentem : sed ad merum aeris
liberum allu.sum , magis etiam ad digiti pressuram, cruore
illico crebro inquinatus paullatim fuscescebat. Satis cras-
sus ceterum , gelatinosus , mollis , formd ad congeneres
accedebat et historid: domum videlicet translatus intra
dimidium diem ita evanuerat , ut paucos modo floccos
siccos fuscos sparsos superstites monstrarel. Finiente
Septembri.

SUPPLEMENTULUM.

Inseratur post N. 6g5.
Merulium umbonatum:

1129. M. carbonarius nobis.
M. radicatus fasciculatus , pileo subcarnoso striato ~ saua-
muloso umbilicato e spadiceo nigro, stipite dilutiore , pli-
cis strictiusculis albis.

Ponenda species notabilis juxta M. umbonatum , a
quo tamen satis superque differt plicis non dichotomis,
nec nisi simpliciter ramosis ; umbone prorsus nullo ; vul-
neribus non decolorantibus ; crescendi modo locoque
etc. E radicibus subfusiformibus intus albis § — iuncia-
libus in corpus unum coalitis fascicidi prodeunt capitu-
liformes ex individuis 10 — 20 conflati. Stipites adscen-
dunt , subsemunciales , caviusculi , hinc inde lacunulosi,

sursum subincrassati — in quos decurrunt jAlcac ejus-
dem prorsus indolis , quae est in M. aurnntiace et um-
bonato , dichotomia excepta ; margine saepe versus api-
cein pruinatae sunt. Vileus J — i unciam latus, dcmum
ni^er. Passim obtcgebat carbonaria ( am Eadewcge)
exeunte Octobri 1804.

P o r r o p o s t N. 892.

Helvellam Mitram :

11Z0. H. nigricans.
Stipes varius , nunc totus laevis , nunc satis lacunosus.
Fungum diu frustra quaesitum satis frequenter tandem
in ambulacris bortensibus (Mouplaisir) crescentem inve-
nimus sub finem Juuii pluviosi 1804.

EMENDANDA.

P.ig. i3 lin. 11 loco seriatisoid alb- lege seriatis albido-

Pag. 60 lin. 18 loco orbatus lege orbalur

Pag. 80 lin. 7 loco faciles lege facile

P.ig. 184 lin. 20 loco proprior lege propior

I

▼^jt

Lv.Sfi

*&\

/

w:

V

LvJ

? t>

M.

USf.

^ixjniixm^jmmm!!!!'1'!!^^^^^,

L v J ./«

X.

M

LvS.

M /c

New York Botanical Garden Librarv

QK608.G4 A4 gen

Albertini, Johann B/Conspectus fungorum

3 5185 00116 7038

038